|
ΩΣ producunt attici genitivorum in ΕΟΣ
|
Desinit |
|
ΩΣ ΑΓΑΘΟΣ ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΣ. ΕΙΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΒΑΣΙΛΕΙΣ, ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΟΥΣ ΒΟΥΛΕΙ
|
Desinit |
|
Ὡς ἄγαμαί σε τῆς γραφῆς. Πυθαγόρα
|
Incipit |
|
ΩΣ ΑΓΑΜΑΙ ΤΟΥΣ ΦΕΥΓΟΝΤΑΣ... ; ΑΡΕΤΗΣ ΑΡΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΕΤΗ
|
Incipit |
|
Ὡς ἀγαπητὰ τὰ σκηνώματά σου, κύριε τῶν δυναμέων
|
Incipit |
|
ὡς ἀδελφόν. Προετρέψατο δὲ αὐτὸν καὶ ξενίαν αὐτῷ ἑτοιμάσαι ἵνα, ἐὰν ἔλθῃ, εὕρῃ που μείνῃ. Καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ὡς ἀδελφόν· προετρέψατο δὲ αὐτὸν καὶ ξενίαν αὺτῶ ἑτοιμάσαι· ἵνα ἐὰν ἔλθη· εὕρη ποῦ μείνη· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ΩΣ ΑΔΙΚΕΙΣ ΤΟΝ ΠΕΛΑΣ
|
Desinit |
|
ΩΣ ΑΕΤΟΣ ΕΙΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ ΥΨΩΘΕΙΣ ΑΝΕΛΗΦΘΗ
|
Desinit |
|
ΩΣ ΑΙΝΙΓΜΑΤΙΖΟΜΕΝΗΝ ΤΑ ΑΞΙΟΛΟΓΑ
|
Desinit |
|
ὡς αἴτιος ἀπαιτηθήσῃ
|
Desinit |
|
Ὡς ἀληθῶς θαλάσσῃ παρέοικεν ὁ βίος
|
Incipit |
|
Ὡς ἀληθῶς θαλάσσῃ παρέοικεν ὁ βίος
|
Incipit |
|
ὡς ἀληθῶς τελειότης τὸ μηδέποτε στῆναι πρὸς τὸ κρεῖττον αὐξανόμενον μηδέ τινι πέρατι περιορίσαι τὴν τελειότητα
|
Desinit |
|
ὡς ἄλλο διπλοῦν ἀκονηθέντες στόμα
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ὡς ἅλυσις χρυσοῦ καὶ ἀργύρου ἔχουσα περιπετάμσματα μαργαρίτων
|
Incipit |
|
ΩΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΝ ΚΑΙ ΑΝΑΞΙΟΝ
|
Desinit |
|
ὡς ἀμνὸς ἐναντίον τοῦ κείροντος αὐτὸν ἄφωνος· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ὡς ὰν ἄκλυστοι τὴν τῶν πειρασμῶν διανηξάμενοι θάλασσαν τοῖς τῆς ἀναπαύσεως λιμέσι καθορμισθείημεν, αὐτὸν ἔχοντες κυβερνήτην διὰ τῶν σῶν πρεσβείων
|
Desinit |
|
ΩΣ ΑΝ ΑΥΤΟΣ ΑΥΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΙΝΩΝ
|
Desinit |
|
Ὡς ἄν δὲ καὶ δι' ὧν ἐπίστευσαν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὡς ἂν δι’ αὐτῶν καὶ τύχῃς σωτηρίας.
|
Desinit |
|
ὡς ἂν εἰ σκληρυνθείη αὐτοὺς διὰ τὴν τούτων ἀπείθειαν
|
Desinit |
|
ΩΣ ΑΝ ΕΠΟΡΕΥΟΝΤΟ
|
Incipit |
|
Ὡς ἂν εὐθεῖα ἐπ´ εὐθείας σταθῇ τὰς ἐφεξῆς γωνίας ἢ δύο ὀρθὰς ἔχει
|
Incipit |
|
ΩΣ ΑΝ ΚΑΙ ΑΥ[ΤΟΝ
|
Desinit |
|
ὡς ἂν καὶ αὐτὸς ὀφθαλμοῖς τρυφῴη καὶ ἡμῖν διακομίζοι ταῖς ἀφηγήσεσι τὴν τρυφήν
|
Desinit |
|
ὡς ἂν μὴ θορυβῶνται, ἐκ πλειόνων ὀλίγα εἴρηται σὺν Θεῷ· ᾧ δόξα, αἶνος εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ὡς ὰν μὴ τῶν λόγων ἀνεργάστων πρὸς τὴν διήγησιν ἐσομένων τὰ τῆς σοφίας μυσήρια ἀνεξέταστα τοῖς ἀκοαταῖς τύχωσιν
|
Incipit |
|
ὡς ἂν ὁ βίος ἡμῶν μετριώτατα διεξάγοιτο
|
Desinit |
|
ὡς ἂν σαφὴς τοῖς παροῦσιν ἅμα καὶ ἀκριβὴς
|
Desinit |
|
ΩΣ ΑΝ ΤΑ ΛΩΣΤΑ ΤΩ ΒΙΩ ΣΥΝΕΙΣΦΕΡΕΙ
|
Desinit |
|
ὡς ἀναισχύντους οὕσας (ἀναισχυντούσας PG 119), δηλοῖ αὐτῷ, μετὰ τὸ πέμψαι πρὸς αὐτὸν Ἀρτεμᾶν, ἵνα ἔλθη πρὸς αὐτόν. ἐνετείλατο τε αὐτῷ, ῶστε διδασκειν καὶ τούς αὐτοῦ καλῶν ἔργων προιστασθαι. καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ὡς ἀναισχύντους· δηλοῖ αὐτῶ μετὰ τὸ πέμψαι πρὸς αὐτὸν Ἀρτεμᾶν, ἵνα ἔλθη πρὸς αὐτόν· ἐνετείλατό τε αὐτῶ ὥστε διδάσκειν καὶ τοὺς αὐτοῦ καλῶν ἔργων προΐστασθαι. καὶ οὕτως τελειοῖ.
|
Desinit |
|
Ὡς ἀνδρικὸν σὺ τὸν Ψαμμήνιτον λέγεις·
|
Incipit |
|
Ὡς ἄνθρωπος ὑπάρχω
|
Incipit |
|
Ὡς ἀντὶ τοῦ κράνους τὸν κράνους τὸν λόφον ἔχειν
|
Incipit |
|
Ὡς ἀνυμνῶ σε κηδεμὼν καὶ τῶν κάτω
|
Desinit |
|
ΩΣ ΑΠΑΡΧΗΝ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ
|
Incipit |
|
Ὡς ἀπὸ ἑνὸς μιλίου τοῦ ἁγίου Ἰορδάνου λαύρα ἐστὶν
|
Incipit |
|
ὡς ἀπὸ μίτου τῶν γραμμάτων ἀρτήσας καὶ μέχρις ἡμῶν τὸν πλοῦν ποιήσας ὁρίσασθαι
|
Desinit |
|
ὡς ἀπὸ σταδίων δεκαπέντε.
|
Desinit |
|
Ὡς ἀπὸ τῆς γυναικὸς τοῦ λογοθέτου πρὸς τὴν θεοτόκον
|
Titulus initialis |
|
Ὡς ἀπὸ τῆς κοινότητος τῶν ὀρθοδόξων ἀπολογία πρὸς τὸν βασιλέα τοῦ νομοφύλακος Ἰωάννου διακόνου τοῦ Εὐγενικοῦ
|
Titulus initialis |
|
Ὡς ἀπὸ τῆς πόλεως δεκάστιχα παρακλητικὰ τῷ αὐτοκράτορι πρὸς τὸ καθίσαι ἐφ’ ἅρματος τοῖς δήμοις
|
Titulus initialis |
|
Ὡς ἀπὸ τοῦ βωκοῦ ὁ λόγος
|
Incipit |
|
ΩΣ ΑΠΟ ΤΟΥ ΟΥΑΣ ΓΙΓΝΟΜΕΝΟΝ
|
Desinit |
|
Ὡς ἀπὸ τοῦ πορφυρογεννήτου κυροῦ Ἰσαακίου τοῦ Κομνηνοῦ
|
Titulus initialis |
|
ΩΣ ΑΠΟΔΕΔΩΚΑΣΙ ΤΟ ΧΡΥΣΙΟΝ ΛΑΜΠΙΔΙ
|
Desinit |
|
Ὡς ἀπόλοιτο τριπόθητε ἀδελφὲ ἡ τὴν καθ´ ἡμᾶς ἤπειρον
|
Incipit |
|
Ὡς ἀπόλοιτό φησιν ὁ θεολογικώτατος νοῦς
|
Incipit |
|
Ὡς ἀπροσωπόληπτος ἄρα ὁ θεὸς κατὰ τὸν μέγαν Πέτρον ἀπόστολον
|
Incipit |
|
Ὥς ἄρα μοι τὸ τῆς λογικῆς ἀλάβαστρον
|
Incipit |
|
Ὡς ἄρα μοι τοι τὸ τῆς λογικῆς ἀλάβαστρον νὰρδου
|
Incipit |
|
Ὡς ἄρα οὐκ ἦν εἴκος
|
Incipit |
|
ΩΣ ΑΡΑ ΠΙΘΑΝΩΤΑΤΟΝ ΤΙ ΧΡΗΜΑ ΓΛΩΣΣΑ ΨΕΥΔΗΣ
|
Incipit |
|
Ὡς ἀργαλέον λίαν δύσκολον καὶ βαρύ
|
Incipit |
|
Ὡς ἀρχικὸν τὸ λῆμα τῷ στρατηλάτῃ!
|
Incipit |
|
Ὡς ἄσμενος ἀσμένας ἥκεις ὁ φίλος
|
Incipit |
|
ὡς ἄστρον μάργαρον
|
Desinit |
|
Ὡς αὐτάδελφος καὶ ὁμότροπος πέλων
|
Incipit |
|
ΩΣ ΑΥΤΟΣ ΕΝΟΜΙΖΕΝ
|
Desinit |
|
ὡς βασιλικοῦ τελοῦσαν ἤδη καὶ γένους
|
Desinit |
|
Ὡς βιαστὸν πρᾶγμα ἡ ἀγάπη
|
Incipit |
|
ὡς βούλονται περὶ αὐτὰς διατίθενται
|
Desinit |
|
ὡς βραχυτάτους ὑπολειφθῆναι βίῳ
|
Desinit |
|
ὥς γὰρ ἐγὼν Ἀΐδαο φύγω γένυν, ἣ πρό με μάρψεν
|
Desinit |
|
Ὡς γὰρ πολλάκις εἰρήκαμεν, ἡ ἀπὸ τοῦ πατρὸς διαστολὴ τοῦ Υἱοῦ οὐκ ἄν ποτε ἐν τῇ ἐκ πατρὸς ὑπάρξει τοῦ Πνεύματος παραδέξαιτο τὸ δι’ Υἱοῦ.
|
Desinit |
|
Ὡς γάρ τις οἶκον δημιουργῆσαι θέλων
|
Incipit |
|
ΩΣ ΓΑΡ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ
|
Incipit |
|
Ὡς γὰρ ὑπερηφάνοις οἶδεν ὁ Θεὸς ἀντιτάσσεσθαι, οὕτω διδόναι χάριν τοῖς ταπεινοῖς· ὅτι...
|
Desinit |
|
ὡς γε καλῶς ὁ Ἀλέξανδρος φρονεῖ τοῖς παροῦσι βιβλίοις
|
Incipit abruptus |
|
ΩΣ ΓΕΝΝΑΙΟΝ ΕΝ ΜΑΡΤΥΣΙΝ
|
Incipit |
|
Ὡς γενναῖον ἐν μάρτυσιν Ἀγγελῆν τὸν πανένδοξον
|
Incipit |
|
ως γενοιτο μοι.
|
Desinit |
|
Ὡς γένοιτό σε καὶ ἔργῳ τὸν ἔργον παραμυθήσασθαι. Ἔρρωσο
|
Desinit |
|
ὡς γινομένου ξηροτέρου τοῦ δέρματος οἷα τῶν ταριχευομένων σωμάτων
|
Desinit |
|
Ὡς γλυκεῖα τῆς παρούσης ἡμέρας ἡ χάρις
|
Incipit |
|
Ὡς γλυκεῖα τῆς παρούσης ἡμέρας ἡ χάρις, ὡς λαμπρὰ τῆς ἐκκλησίας ἡ ἑορτὴ
|
Incipit |
|
Ὡς γλυκὺς συνέμπορος τοῦ ἀνθρωπίνου βίου ὁ προφήτης
Δαβὶδ ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς τῆς ζωῆς εὑρισκόμενος
|
Incipit |
|
Ὡς δ´ οὖν ἐν τῷ τέλει τοῦ γράμματος
|
Incipit |
|
ΩΣ ΔΕΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΛΥΣΙΣ ΑΕΤΩ
\
|
Incipit |
|
ΩΣ ΔΙΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΩΝ ΣΥΝ ΘΕΩ ΔΗΛΩΘΗΣΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΩΣ ΔΙΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΩΝ ΣΥΝ ΘΕΩ ΔΗΛΩΘΗΣΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
Ὡς διατύπτων παμφαὴς δρομημάτων
|
Incipit |
|
ὡς δόκιμοι ἐν Χριστῷ, ὡς δοῦλοι κυρίου· ἵνα…
|
Desinit |
|
ὡς δοῦλος τολμήσας ἐδεήθην
|
Desinit |
|
ὡς δραμὼν ὁ λόγος ἐδίδαξεν, χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ὡς δυνατόν μοι κυλῖσαι
|
Incipit |
|
ὡς εἴ τις τὸ μὲν ὑπαυχένιον “κερβικάριον” λέγοι, τὸ δὲ χειρόμακτρον “μάππαν”
|
Desinit |
|
Ὡς εἶδος τὸ Βεζὲκ τουτέστιν ἀστραπῶν
|
Incipit |
|
Ὡς εἶδος τὸ Βεζέκ, ὡς εἶδος ἀστραπῆς
|
Incipit |
|
ΩΣ ΕΙΚΟΝΙΣΑΣ ΔΕΣΠΟΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΑΘΗ ΤΙΜΗΣ Ο ΜΑΡΤΥΣ ΤΥΓΧΑΝΕΙ ΔΙ' ΕΙΚΟΝΟΣ· ΟΥ ΤΥΠΟΝ ΑΘΡΩΝ ΤΟΝ ΤΥΠΟΥΜΕΝΟΝ ΣΕΒΟΥ
|
Incipit |
|
ὡς εἰκὸς μετὰ τὴν αὐτοῦ ἀποβίω
|
Desinit |
|
ΩΣ ΕΙΚΟΣ ΠΕΡΙΕΣΕΣΘΑΙ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΩΝ ΑΥΤΟΥ
|
Incipit |
|
ως ειναι την αυτην ωραν, η περι αυτην·
|
Desinit abruptus |
|
ὡς εἴρηται, εὑρίσκεις τὸ ζητούμενον.
|
Desinit |
|
ΩΣ ΕΙΣ ΑΓΑΠΗΝ ΠΟΛΥΣ
|
Incipit |
|
ὡς εἰς ἑμὲ πραχθέντα μέλλω λογίσασθαι· ἔρρωσο τηρῶν ὑγιῆ τὴν ἀγάπην
|
Desinit |
|
ὡς ἐκ θεοῦ συγκρίνων τὰ ἐνύπνια αὐτῶν
|
Desinit |
|
ὡς ἐκ θεοῦ συγκρίνων τὰ ἐνύπνια αὐτῶν
|
Desinit |
|
Ὡς ἐκ μακρᾶς ἀποδημίας ἐπανελθών πρὸς ὑμᾶς
|
Incipit |
|
Ὡς ἐκ Πατρὸς τὸ Πνεῦμα, Λατῖνε, σκόπει
|
Incipit |
|
Ὡς ἐκ προσώπου τῆς ἀνθρωπίνης τῇ θείᾳ λέγει ὁ προφήτης
|
Incipit |
|
Ὡς ἐκ προσώπου τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως τοῦ Χριστοῦ λέγει ὁ προφήτης
|
Incipit |
|
Ὡς ἐκ προσώπου τοῦ βασιλέως
|
Titulus initialis |
|
Ὡς ἐκ προσώπου τοῦ βασιλέως κυροῦ Ἰσαακίου πρὸς τὸν ἐπίσκοπον Στρογόμου
|
Titulus initialis |
|
Ὡς ἐκ προσώπου τοῦ πιστοῦ λαοῦ λέγει ὁ προφήτης
|
Incipit |
|
Ὡς ἐκ προσώπου τῶν πιστῶν λέγει τὸν στεναγμὸν καρδίας
|
Incipit |
|
Ὡς ἐκ προσώπου τῶν Χριστιανῶν λέγει ὁ προφήτης
|
Incipit |
|
Ὡς ἐκ τῆς ἀγάπης ἥτις ἐστὶν Χριστός
|
Incipit |
|
ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ ΔΗΛΗΝ ΠΟΙΗΣΑΙ
|
Incipit |
|
ως εκ τουτου ειναι τους απαντας της ζωης αυτου χρονον, δεκα προς εκατον.
|
Desinit |
|
Ὡς ἐκατήρχετο ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ὁ ἀρχάγγελος Μιχαήλ
|
Incipit |
|
Ὡς ἐκλαμπρότατα ἐγκωμιᾶσαι καὶ φρᾶσαι βουλήσομαι
|
Incipit |
|
Ὡς ἔλαφος λυγρά
|
Incipit |
|
ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε, πάντα ἐν σοφίᾳ ποιήσας· σοὶ γὰρ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε, πάντα ἐν σοφίᾳ ποιήσας· σοὶ γὰρ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, κύριε, τοὺς ἀκούοντας λέγειν πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας... άμήν
|
Desinit |
|
Ὡς ἐμεφαλύνθη τὰ ἔργα σου, κύριε, σφόδρα ἐβαρύνθησαν οἱ διαλογισμοί σου
|
Incipit |
|
ΩΣ ΕΜΨΥΧΟΣ ΤΡΑΠΕΖΑ
|
Incipit |
|
ὡς ἐν ἀγρῷ τῷ κόσμῳ ἠκούσθη αὐτοῦ τὸ εὐαγγέλιον.
|
Desinit |
|
ως εν αποκρυφοις ευρομεν.
|
Desinit |
|
Ὡς ἐν ἐμαυτῷ τὴν κρίσιν προδεικνύω
|
Incipit |
|
ὡς ἐν ἐμαυτῷ τὴν κρίσιν προδεικνύω
|
Incipit |
|
ὡς ἐν ἑτέρῳ δείξομεν
|
Desinit abruptus |
|
ΩΣ ΕΝ ΟΛΙΓΩ ΧΘΑΜΑΛΛΟΥΤΑΙ ΠΑΝΥ
|
Desinit |
|
ὡς ἐν ὀνόματι
|
Incipit |
|
ὡς ἐν συντόμω εἰπεῖν αὗται.
|
Desinit |
|
ως εν συντομῳ ειπειν αυται.
|
Desinit |
|
ΩΣ ΕΝ ΤΗ ΤΩΝ ΑΠΛΩΝ
|
Desinit |
|
ΩΣ ΕΝ ΤΟΣΟΥΤΩ interea Ω euax
|
Desinit |
|
ὡς ἐν τύπῳ ἐπιστολῆς ἐπὶ τοῖς ἠρωτημένοις συντόμως ἀπεκρινάμην, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
ὡς ἐν φάτνῃ τῆς ἱερᾶς τραπέζης προκείμενόν τε καὶ μετεχόμενον καὶ τῇ μεθέξει ζωοῦντα τοὺς μετέχοντας… ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΩΣ ΕΝΑ ΤΟ ΠΡΙΝ
|
Desinit |
|
Ὡς ἐνόησα μέλη, ὡς ἔνθεον αἴον
|
Incipit |
|
Ὡς ἐνώπιον, Κύριε, τοῦ φοβεροῦ σου
βήματος ἑστὼς ὁ κατάκριτος
|
Incipit |
|
ὡς ἔξ[ω ἁμαρτήματος]
|
Incipit |
|
Ὡς ἔοικε, θεοφιλεστάτη ψυχή
|
Incipit |
|
Ὡς ἔοικε, θεοφιλεστάτη ψυχή, οὐκ ἐντετυχήκασιν οἱ τὰ τῶν Ἀρμενίων
|
Incipit |
|
ΩΣ ΕΠΙ ΔΥΣΤΥΧΙΑΙ ΓΕΓΕΝΗΜΑΙ
|
Incipit |
|
Ὡς ἐπὶ προσώπου ὑμῶν ὤν
|
Incipit |
|
Ὡς ἐπὶ προσώπου ὑμῶν ὤν
|
Incipit |
|
ΩΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΙΩΒ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΟΙΡΟΝ
|
Desinit |
|
Ὡς ἐπὶ τοῦ φοβεροῦ καὶ ἀπροσωπολήπτου παρεστηκῶς βήματος
|
Incipit |
|
Ὡς ἐπὶ τοῦ φοβεροῦ σου καὶ ἀπροσωπολήπτου
|
Incipit |
|
ὡς ἐπιλαθό(μενος)
|
Desinit |
|
Ὡς ἐπίρρημα θαυμαστικὸν ἀντὶ τοῦ Λίαν
|
Incipit |
|
ως Επιφανιος τω Κυπρω δοκει.
|
Desinit |
|
ως Επιφανιω τω Κυπριω δοκει.
|
Desinit |
|
Ὡς ἐποίμανε ὁ ἅγιος τοῦ Θεοῦ Μάμας
|
Incipit |
|
ΩΣ ΕΡΑΤΟΣ ΚΛΕΟΔΗΜΕ
|
Incipit |
|
ΩΣ ΕΣΤΙ ΑΝΘΡΩΠΩ
|
Titulus initialis |
|
ὡς ἔστιν ἀπ᾽ αὐτῶν τὸν ἐντυγχάνοντα καταμαθεῖν.
|
Desinit |
|
ΩΣ ΕΤΙ ΚΑΙΡΟΣ ΥΠΟΛΕΙΠΕΤΑΙ ΠΡΟΣ ΕΠΑΝΟΔΟΝ
|
Incipit |
|
Ὡς ἔτι καιρὸς ὑπολείπεται πρὸς ἐπάνοδον
|
Incipit |
|
Ὡς εὖ γέ σοι γένοιτο, νὺξ γαμοστόλε
|
Incipit |
|
Ὡς εὖ γένοιτο τῷ σπορεῖ τοῦ βιβλίου
πηγὴν ἀναστομοῦντι παντοίων λόγων
σπορὰν κατακλύζουσαν ἠλισγημένην.
|
Textus |
|
ως ευ γενοιτο τῳ σπορει του βιβλιου
πηγην αναστομουντι παντοιων λογων
σποραν κατακλυζουσαν ηλισγημενην·
|
Textus |
|
Ὡς εὖγε τῆς σῆς, Εὐτρόπιε, καρδίας!
|
Incipit |
|
Ὡς εὖγε τῆς χρηστῆς ἀγγελίας
|
Incipit |
|
Ὡς εὖγε τῶν σῶν δωρεῶν, παντοκράτορ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὡς εὐκλεής, ὡς εὐτυχὴς ἡ σὴ νυμφαγωγία
|
Incipit |
|
Ὡς εὐτυχὴς ὡς εὐκλεὴς ἡ σὴ νυμφαγωγία
|
Incipit |
|
Ὡς εὐτυχής, ὡς εὐκλεὴς ἡ σὴ νυμφαγωγία
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ὡς εὐτυχής, ὡς εὐκλεὴς ἡ σὴ νυμφαγωγία
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Ὡς εὐφυὴς κράτιστε
|
Incipit |
|
Ὡς εὐχαριστεῖ[ϛ], φαρμακεῦ, τῷ φαρμάκῳ!
|
Incipit |
|
Ὡς ἡ δόξα τοῦ Βεζήκ, τουτέστιν ἀστράπη
|
Incipit |
|
ως η εκτη (…) λεγει αυτω
|
Textus |
|
Ὡς ἡ Ῥώμη οὐ πρῶτος θρόνος καὶ πάντων ὑπερέχει
|
Titulus initialis |
|
ὡς ἡ τῶν εὐαγγελίων ἔχει παρατήρησις
|
Desinit |
|
Ὡς ἡ φήμη λέγει, ὅτι τὸ μελάνιον τοῦ ὀκταποδίου
|
Incipit |
|
Ὡς ἡδίστη ἡ τῶν Γραφῶν ἀνάγνωσις, καὶ λειμῶνος παντὸς
|
Incipit |
|
Ὡς ἡδύ τι καὶ θεῖον
|
Incipit |
|
Ὡς ἡδύ τι καὶ θεῖον εἰς ἀπόλαυσιν ἡ παροῦσα ἡμέρα
|
Incipit |
|
Ὡς ἡδύ τι καὶ θεῖον εἰς ἀπόλαυσιν ἡ παροῦσα ἡμέρα χαρίζεται
|
Incipit |
|
Ὡς ἡδύ τι καὶ θεῖον εἰς ἀπόλαυσιν ἡ παροῦσα ἡμέρα χαρίζεται
|
Incipit |
|
ΩΣ ΗΔΥΤΕΡΟΝ ΤΟΙΣ ΜΕΝ ΟΜΜΑΣΙ
|
Incipit |
|
ὡς ἡμεῖς τοῖς ἄλλοις αὐτὸς ἡμῖν ἐπιεικῶς
προσφερόμενος
|
Desinit |
|
Ὡς ἦν ἐπὶ τῆς βασιλείας Μαξιμιανοῦ στρατευόμενος
|
Incipit |
|
Ὡς ἠναγκασμένως ὑπὸ τοῦ πατρός
|
Incipit |
|
Ὡς ἠναγκασμένως ὑπὸ τοῦ πατρός
|
Incipit |
|
Ὡς ἠναγκασμένως ὑπὸ τοῦ πατρός εἰς τὸν λόγον ἐλθών
|
Incipit |
|
ΩΣ ΗΞΙΩΣΑΣ ΩΣ ΝΟΩ ΡΗΣΙΝ ΝΑΩ
|
Incipit |
|
Ὡς ἠξίωσας, ὡς νοῶ, ῥῆσιν νάω
|
Incipit |
|
Ὡς ηὐδόκησεν ὁ κρατῶν στεφηφόρος
|
Incipit |
|
ὡς Ἡφαιστίων λέγει ὅτι Ὅμηρος τὰ τῶν ἡρώων ἔργα διηγεῖται τούτῳ
|
Incipit |
|
ὡς θάνατος γὰρ αὐτοῖς λογίζεται ἡ ἔκπτωσις
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Ὡς θαυμάσιόν σου τὸ τῶν μακρῶν ἐκείνων λόγων
|
Incipit |
|
Ὡς θαυμαστὸν τὸ ἔργον
|
Incipit |
|
Ὡς θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν ἁγίοις αὐτοῦ εὔκαιρόν ἐστι κἀμοὶ νῦν ἀναβοῆσαι
|
Incipit |
|
ΩΣ ΘΕΛΕΙ ΤΟ ΦΕΡΟΝ ΣΕ ΦΕΡΕΙΝ
|
Incipit |
|
ΩΣ ΘΕΛΕΙΣ ΒΙΟΥΝ ΟΥ ΔΥΝΗΣΕΙ ΜΗ ΜΑΘΩΝ ΩΣ ΔΕΙ. ΩΝ ΤΑΣ ΔΟΞΑΣ ΘΑΥΜΑΖΕΙΣ ΤΟΥΤΩΝ ΚΑΙ ΤΑΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΜΙΜΟΥ
|
Desinit |
|
Ὡς ἱκέτην δέξαι με τὸν σὸν οἰκέτην
|
Incipit |
|
ὡς ἱμάτιον, ἥ φησὶν ὁ προφήτης Δαυίδ, αὐτῶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΩΣ ΚΑΙ ΑΓΩΓΟΣ ΚΑΙ ΠΤΩΞ ΚΑΙ ΑΦΕΩΚΑ
|
Desinit |
|
ὡς καὶ ἄλλοι διὰ ὠφέλειαν τῶν ἀναγνωστῶν
|
Desinit |
|
ὡς καὶ ἐν [Ἐξόδῳ] ὁ λαὸς ἕωρα φωνὴν κυρίου.
|
Desinit |
|
ὡς καὶ ἡ ἀνάγνωσις αὐτὴ προιοῦσα διδάξει.
|
Desinit |
|
ὡς καὶ ἡ ἀνάγνωσις αὐτὴ προϊούσα διδάσκει
|
Desinit |
|
ὡς καὶ μικρῷ πρότερον διωρισάμην καὶ αὐτὸ δηλώσειν τὸ πρᾶγμα φημί
|
Desinit |
|
ΩΣ ΚΑΙ Ο ΜΕΛΛΩΝ ΑΡΡΩΣΤΟΣ ΡΗΘΗΝΑΙ ΔΗΛΩΣΕΙ
|
Desinit |
|
ὡς καὶ οἱ λοιποὶ
|
Incipit |
|
ὡς καὶ σοί. Θεὸς ὁ δικαιῶν, τίς ὁ κατακρίνων; Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
|
ὡς καὶ τὰς ἁγίας Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ εἰκονικὰς ἀναστηλώσεις καὶ ἐμφερίας καὶ τῆς πανάγνου δεσποίνης καὶ θεοτόκου Μαρίας ὡς ἐμψύχους ὁρᾶν καὶ διαλέγεσθαι
|
Incipit |
|
Ὡς καινὸς ἀστὴρ οὗτος ἑστηκὼς τρέχων!
|
Incipit |
|
Ὢς καλὰ τὰ τῆιδε πάντα καὶ πόθωι
|
Incipit |
|
ΩΣ ΚΑΛΗ ΤΩΝ ΑΓΑΘΩΝ
|
Incipit |
|
Ὡς καλὴ τῶν ἀγαθῶν ἡ ἀκολουθία, ὡς γλυκεῖα ἡ τῆς εὐφροσύνης διαδοχή
|
Incipit |
|
Ὡς καλὴ τῶν εἰρηκότων ἡ ξυνωρίς, τοῦ μὲν διὰ τῶν βοῶν τὴν
|
Incipit |
|
Ὡς καλὸν ἀντίποινον, ὦ στρατηλάτα,
|
Incipit |
|
Ὡς καλῶς στρατευσάμενοι βασιλεῖς
|
Incipit |
|
ὡς καρδιώξει, τοῦ βρέφους σταυρουμένου.
|
Desinit |
|
ως κατ επιστολην ημιν ειρησθω.
|
Desinit abruptus |
|
ὡς καταφρονήτην πατάξη σε
|
Desinit |
|
Ὡς κατῆλθεν ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἐπὶ τῆς γῆς
|
Incipit |
|
ΩΣ ΚΗΡΟΝ ΤΟ ΠΑΧΟΣ ΕΧΕΙ ΕΠΙΤΙΘΕΜΕΝΗ
|
Desinit |
|
ΩΣ ΚΗΡΟΝ ΤΟ ΠΑΧΟΣ ΕΧΕΙΝ ΕΠΙΤΙΘΕΜΕΝΗ
|
Desinit |
|
ΩΣ ΚΗΡΟΝ ΤΟ ΠΑΧΟΣ ΕΧΕΙΝ ΕΠΙΤΙΘΕΜΕΝΗ
|
Desinit |
|
ως Κλημης και Ιωσιππος.
|
Desinit |
|
ὡς Κλήμης καὶ Ἰωσιππος.
|
Desinit |
|
ὡς Κλήμης καὶ Ἰώσιππος.
|
Desinit |
|
ὡς κοινὸν αὐτοῖς καὶ τὸ θαῦμα συμμένῃ
|
Desinit |
|
ὡς κοινὸν προσίενται μέλος καὶ ὡς ἀδελφὸν γνήσιον
|
Desinit |
|
ΩΣ ΚΟΝΟΥΜΑΞ ΩΣ ΣΟΥΣΠΕΚΤΟΝ
|
Desinit |
|
Ὡς κρήνης νᾶμα
|
Incipit |
|
Ὡς λαμπράμοι τὰ τῆς εὐθυμίας
|
Incipit |
|
Ὡς λαμπρὰν καὶ πνευματικὴν ὁρῶ τὴν πανήγυριν καὶ ξένον τὸ θέατρον σήμερον
|
Incipit |
|
Ὡς λαμπρόν μοι τήμερον τὸ ἐκκλησιαστήριον
|
Incipit |
|
Ὡς λίαν ἄγαμαί σου τῆς ψυχῆς εὐγενές
|
Incipit |
|
Ὡς λίαν κάλλιστα συνῆψεν ὁ χρόνος τὴν τοῦ πρωτομάρτυρος ἑορτὴν τῇ πανηγύρει τῶν γενεθλίων Χριστοῦ
|
Incipit |
|
Ὡς λίαν ὁρῶ φαιδρότεραν τὴν παροῦσαν πανήγυριν
|
Incipit |
|
ΩΣ ΛΟΓΙΖΟΜΑΙ ΑΔΕΛΦΟΙ... ;ΣΞΟΛΑΣΩΜΕΝ ΑΔΕΛΦΟΙ ΤΗ ΝΗΣΤΕΙΑ ΤΗ ΗΣΥΧΙΑ
|
Incipit |
|
ὡς λόγον ἀποδίδοντες τῶ κριτῆι (!). καὶ οὕτω τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν· τέλος.
|
Desinit |
|
Ὡς μακαρίζω σοῦ θεοπτρίας κόρας
|
Incipit |
|
ὡς μάλα φιδε· ὡς ἀπὸ κακῆς πίστεως
|
Desinit |
|
Ως μαργαρους δεδωκε
|
Incipit |
|
Ὡς μαργάρους δέδωκε Ματθαῖος λόγους,
πλοῦτον νοητὸν χριστιανικῷ στίφει·
ὃν καὶ κρατοῦντες ἔνδον ἐν στέρνοις, φίλοι,
κόσμον φύγωμεν καὶ ματαίας φροντίδας
ἐκεῖνος ὥσπερ τῶν τελωνῶν τὴν λύμην,
καὶ πρὸς χαρὰν δράμωμεν Χριστῷ ἐν τάχει.
|
Textus |
|
ως Μαρκω ειρημενον.
|
Desinit |
|
ὡς μαρτυρήσαντες αὐτῷ
|
Desinit |
|
ὡς μάρτυρος τιθοῦσιν αὐτὴν δουλίδα
|
Desinit |
|
ΩΣ ΜΑΤΑΙΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗ ΠΛΑΝΗ ΓΕΜΟΝΤΑΣ
|
Desinit |
|
ως μεγα κλεος.
|
Detail(s) |
|
Ὡς μέγα τι χρῆμα ψυχὴ πιστή
|
Incipit |
|
Ὡς μὲν ἐπὶ τοῖς περὶ σὲ τετολμημένοις
|
Incipit |
|
Ὡς μὲν Θεὸς καὶ Λόγος τοῦ Πατρός
|
Incipit |
|
Ὡς μὲν οὖν ἔστιν ἄξιον τοῖς ὑψηλοῖς καὶ ὑπερβεβηκόσι τοιοῦτον προσεῖναι
|
Incipit |
|
Ὥς μὲν οὖν τελεώτατα Παλαμᾶς
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὡς μὲν οὐχ ἡμετέραν ἐνεχειρίσω
|
Incipit |
|
ὡς μὴ ἀφεῖναι αὐτοῖς ἴχνος ἁμαρτη[μάτων
|
Desinit |
|
ὡς μὴ μακρούς τε καὶ λαμπροὺς τοὺς χρόνους εὔχεσθαί σοι;
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ΩΣ ΜΗΔΕΠΩ ΚΑΤ'ΑΥΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
|
Desinit |
|
ὡς μηκέτι δευτερῶσαι αὐτὸν τὸν γέροντα περὶ τοῦ τοιούτου λογισμοῦ
|
Desinit |
|
ὡς μόνος ἐξουσιαστὴς καὶ βασιλεὺς ἀθάνατος καὶ αἰώνιος
|
Incipit |
|
ΩΣ ΜΥΕΛΗ ΚΑΙ ΚΗΡΙΟΝ ΕΝ ΣΩΜΑΤΙ
\
|
Incipit |
|
Ὡς μυρίοι μὲν Ἀθανασίου πόνοι,
|
Incipit |
|
ὡς νοσερᾶς πόας καὶ θανασίμου πόρρω καὶ νεμομένους καὶ νέμοντας, ἓν εἶναι πάντας ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ...
|
Desinit |
|
ΩΣ ΝΥΝ ΟΙ ΘΕΟΙ
|
Desinit |
|
Ὡς ὁ ἄσωτος υἱὸς ἦλθον κἀγὼ οἰκτίρμων
|
Incipit |
|
Ὡς ὁ θεῖος νόμος ἐνυπάρχει οὐ μέλανι καὶ γράμμασι γεγραμμένος
|
Incipit |
|
Ὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν εἰργάσατο
|
Incipit |
|
ΩΣ Ο ΙΟΥΔΑΣ
|
Desinit |
|
Ὡς ὁ Ἰωσήφ, χαρισμάτων πολλῶν διὰ τῆς ὑπομονῆς
|
Incipit |
|
ὡς ὁ Λώτ, οἱ δὲ ἄδικοι ἀφίενται, ὡς ἡ γυνὴ αὐτοῦ
|
Desinit |
|
ὡς ὁ Σίμων ὁ μάγος
|
Desinit |
|
ΩΣ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΦΗΣΙΝ ΑΥΤΟΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΙΣ
|
Desinit |
|
ὡς οἱ θειότατοι πατέρες ἐθέσπισαν
|
Desinit |
|
Ὡς οἷα δεσμῷ τινι
|
Incipit |
|
Ὡς οἶμαι ὁ σκοπὸς τοῦ μακαρίου τοῦτο εἰπεῖν τὴν ψυχήν
|
Incipit |
|
Ὡς οἶμαι ὅτι πόλιν (!) καλεῖ τὴν ψυχὴν...
|
Incipit |
|
Ὡς ὀνήσιμόν τι χρῆμα τῷ βίῳ παρὰ τῆς θείας ἀνίδρυνται χάριτος τῶν ἁγίων αἱ πολιτεῖαι
|
Incipit |
|
ὡς ὅταν λέγῃ
|
Incipit |
|
ΩΣ ΟΥΝ ΕΙΔΕΝ Ο ΜΙΣΟΚΑΛΟΣ ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΤΟ ΜΕΓΑ ΘΑΥΜΑ
|
Incipit |
|
ΩΣ ΟΥΝ ΕΚΑΣΤΟΣ ΗΜΩΝ ΠΡΟΑΙΡΕΙΤΑΙ
|
Incipit |
|
ΩΣ ΟΥΝ ΕΚΑΣΤΟΣ ΗΜΩΝ ΠΡΟΑΙΡΕΙΤΑΙ
|
Incipit |
|
Ὡς οὖν ἕκαστος ἡμῶν προαιρεῖται
|
Incipit |
|
Ὡς οὖν ἕκαστος ἡμῶν προαιρεῖται οὕτως ἑαυτὸν διαθοῖ
|
Incipit |
|
Ὡς οὖν ἐν τούτοις ἡμῖν
|
Incipit |
|
ὡς οὕτως ἡμαρτηκότες
|
Desinit |
|
Ὡς ὄφελον, βασίλεια, γέρας μέγα θηλυτεράων
|
Incipit |
|
Ως παλαι εν τω λαω πολλοι
|
Incipit |
|
Ως παλαι εν τω λαω πολλοι προφητειαν
|
Incipit |
|
ὡς πάλαι ἐν τῷ λαῷ πόλλοι προφητείαν ἐπηγγέλλοντο καὶ ἦσαν τινες ψευδοπροφῆται
|
Incipit |
|
Ὡς πάρεργον αὐτοῦ ποιούμενον τὴν τῆς Σαμαρείτιδος ὁδόν
|
Incipit |
|
Ὡς πατρικῶς σὺ νουθετεῖς Αἰγυπτίους
|
Incipit |
|
Ὡς πατροπάτωρ καὶ κορυφαῖος, πάτερ
|
Incipit |
|
ὡς περὶ ἀληθεστάτων, τῷ δεδωκότι καὶ γνῶναι οὕτω καὶ εἰπεῖν χάριν ὁμολογοῦμεν Θεῷ, ᾧ πρέπει δόξα ἐκ πάντων εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ως πιστευει και δεχεται ταυτην η αγια καθολικη και αποστολικη εκκλησια.
|
Desinit |
|
Ὡς πλεόνων μὲν ἐρᾶς ἡ σοῦ ἐρᾶς
|
Incipit |
|
ὡς πληροῦσθαι τῷ ἐπὶ πάντων θεῷ σὺν τῷ μονογενεῖ υἱῷ καὶ τῷ ἁγίῳ πνεύματι τιμὴν καὶ δόξαν καὶ προσκύνησιν εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν
|
Desinit |
|
ΩΣ ΠΝΕΥΜΑ ΑΓΙΟΝ ΚΑΤΑΞΙΩΘΕΙΣΙ ΔΙΔΟΝΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΩΣ ΠΝΕΥΜΑ ΘΕΡΜΟΝ ΚΑΙ ΖΩΟΓΟΝΟΝ
|
Desinit |
|
ΩΣ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΑΓΙΟΥ ΚΑΤΑΞΙΩΘΕΙΣΙ ΔΙΔΟΝΤΑΙ
|
Desinit |
|
Ὡς ποθεινὸς καὶ ἐπέραστος τῶν νέων
|
Incipit |
|
ὡς ποιητὴς καὶ βασιλεῖ πάντων καὶ κηδεμόνι
|
Desinit |
|
ΩΣ ΠΟΙΟΥΝΤΑ ΤΟΙΑΥΤΑ ΘΑΥΜΑΣΙΑ
|
Desinit |
|
ὡς πολλὰ κακὰ ἐνδειξάμενον αὐτῶ. καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ὡς πολλὰ κακὰ ἐνδειξάνος (ἐνδειξάμενος) αὐτῶ, καὶ οὕτως τελειοὶ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ΩΣ ΠΟΛΛΩΝ ΩΦΕΛΕΙΑΣ ΠΡΟΞΕΝΟΝ
|
Desinit |
|
Ὡς πολὺ τὸ πλῆθος τῆς χρηστότητός σου Κύριε
|
Incipit |
|
Ὡς πολὺ τὸ πλῆθος τῆς χρηστότητος τοῦ παναγάθου κυρίου παντοκράτορος
|
Incipit |
|
Ως πολυσημαντον εστιν το ονομα της παραβολης, εστιν γαρ παραβολη λαλημενη (?) υποδειγμα και ονειδισμος
|
Incipit |
|
Ὡς πραότητι τὴν τῶν πραέων
|
Incipit |
|
ὡς πρέπει τὰς τὸν τοιοῦτον ἐχούσας νυμφίον, ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
|
ὡς προέφηκεν ἐν τῷ ἀνωτέρῳ λόγῳ, ἀγαλλιασώμεθα καὶ εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ· καὶ δοξάσωμεν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
ὡς προέφηκεν ἐν τῷ ἀνωτέρῳ λόγῳ, ἀγαλλιασώμεθα καὶ εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ· καὶ δοξάσωμεν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
ὡς πρὸς μεσημβρίαν μοιρῶν οζ
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ὡς προσδοκωμένης ἑτέρας καθάρσεως
|
Desinit |
|
ὡς προσδοκωμένης ἑτέρας καθάρσεως
|
Desinit |
|
ΩΣ ΠΡΟΣΕΙΠΟΝ
|
Desinit |
|
ΩΣ ΠΡΟΦΗΤΑΙ ΠΡΟΕΦΗΤΕΥΣΑΝ
|
Incipit |
|
ὡς πῦρ δὲ θερμὸς τοῦ Λέοντος ὁ πόθος
|
Textus |
|
ΩΣ ΠΥΡΙΔΕΙΝΟΝ ΛΕΓΕΤΑΙ ΥΠΟ ΠΥΡΟΣ ΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ Ω ΜΕΓΑ ΜΕΓΑ ΕΠΛΗΡΩΣΕΝ ΣΥΝ ΤΟΙΣ ΕΙΚΟΣΙΤΡΙΟΙΣ
|
Desinit |
|
Ὡς σε ἴδεν περικαλλῆ ἐθάμβεεν
|
Incipit |
|
ΩΣ ΣΕΜΝΟΣ
|
Incipit |
|
Ὡς Σκαμάνδρου τοῦ ποταμοῦ υἱὸς Μῆλος γένοιτο
|
Incipit |
|
ὡς Σοδόμων διδάσκει. Εἶτα παραινεῖ εἰς τὰ ἤθη καί, ἐπευξάμενος (ὑπευξάμενος PG 28) αὐτοῖς βεβαιότητα (βεβαιότητι Simotas) τῆς πίστεως παρὰ τοῦ κυρίου, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Ὥς σοι δῶκε τύχη τὸ πλέον
|
Incipit |
|
ΩΣ ΣΤΥΓΝΑ ΜΟΙ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΟΡΑΤΑ ΩΣ ΑΗΔΗ ΜΟΙ ΩΣ ΑΠΟΤΡΟΠΑΙΑ
|
Incipit |
|
ὡς σὺ κελεύεις [
|
Desinit |
|
ΩΣ ΣΥΜΠΑΘΗΣ ΚΑΙ ΔΕΣΠΟΤΗΣ ΠΡΙΝ ΕΙΣ ΤΕΛΟΣ
|
Desinit |
|
ὡς συμπλακῇς καὶ συμφυῇς τῷ κλήματι τῷ τούτου
|
Desinit |
|
ὡς συμπολίτας ἀναδείξῃ τοῖς ἄνω
|
Desinit |
|
ΩΣ ΤΑ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΑ ΟΙΟΝ ΤΥΠΤΕΙΝ ΓΡΑΦΕΙΝ ΤΥΠΤΕΣΘΑΙ ΓΡΑΦΕΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
Ὡς ταξιάρχης τῆς ἄνω σκηπτουχίας
|
Incipit |
|
ὡς τέκνα ἀγαπητὰ καθὼς καὶ
|
Incipit |
|
ΩΣ ΤΗΝ ΑΜΜΟΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑ ΤΟ ΧΕΙΛΟΣ
|
Incipit |
|
Ὡς τὴν φλογίνην, Πέρσα, ῥομφαίαν τρέσον
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ὥς τι τῶν ὀφειλομένων καὶ σοὶ καὶ τοῖς ὑπὸ σοῦ βασιλευομένοις ἐκλελοιπώς. Γένοιτο δέ σοι μηδενὸς τῶν ἀρίστων ἐκείνων ὀφθῆναι χείρονι
|
Desinit |
|
Ὥσ τινος εἰπόντος ἐν τῷ ἐναρέτῳ
|
Incipit |
|
ὡς τὸ ἀδελφός
|
Desinit |
|
ὡς τό γε τῶν μαθημάτων ἀνάκτορον μέχρι τῶν ἀδύτων καὶ πάλαι ἠνέωκται.
|
Desinit |
|
ὡς τὸ ἐπιστρέψαι καὶ ζῆν αὐτόν
|
Desinit |
|
ΩΣ ΤΟ ΗΚΟΥΟΝ ΑΝΤΙ ΤΟΥ ΗΣΘΑΝΟΜΗΝ
|
Desinit |
|
ὡς τὸ μὲν ἄρρεν αὐτῶν τὸ δέ θῆλυ γίνοιτο. Καὶ περὶ μὲν τούτων ὧδε ἔχει.
|
Desinit |
|
ΩΣ ΤΟ ΟΥΤΟΣ ΟΥΝ Ο ΚΡΟΙΣΟΣ. ΕΝΘΑΔΕ ΤΕΡΜΑ ... ΠΑΤΡΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗ
|
Desinit |
|
Ὡς τὸ πάλαι βύζαντος ἐρύσαο ἱερὸν ἄστυ
|
Incipit |
|
ὡς τὸ παρ' ἀξίαν ἱερᾶσθαι
|
Desinit |
|
ΩΣ ΤΟ ΠΟΛΥ
|
Desinit |
|
ΩΣ ΤΟ· ΤΙ ΤΟ ΠΕΡΙ ΕΜΕ ΤΟΥΤΟ
|
Desinit |
|
ΩΣ ΤΟΙΟΥΤΟΥ ΤΥΧΟΝΤΑΣ ΑΓΑΘΟΥ
|
Desinit |
|
Ὡς τὸν δρόμον ἤνυσας τῆς ἀληθείας
|
Incipit |
|
ΩΣ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟΝ ΘΕΟΝ
|
Desinit |
|
ὡς τοῦ πατριάρχου Ἀβραὰμ καὶ ἐφύλαξεν καὶ τὸ παιδί του
|
Desinit |
|
ὡς τοὺς Αἰγυπτίους καὶ Μηδείους καὶ Ἀσυρίους ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ὡς τοὺς αἰῶνας οὐρανοῦ καὶ τοὺς ἡλίου κύκλους
|
Desinit |
|
Ὡς τοῦτο Ἐμπεδοκλέους λέγοντος
|
Incipit |
|
ὡς τῷ Κυρίῳ ἔδοξεν, οὕτω καὶ ἐγένετο· εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον ἀπὸ τοῦ νῦν, καὶ ἕως...
|
Desinit |
|
ΩΣ ΤΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ ΟΜΟΣΚΗΝΟΝ
|
Incipit |
|
ὡς ὑετὸς πρώϊμος καὶ ὄψιμος τῇ γῇ· (ὅτι αὐτῷ…)
|
Desinit |
|
ΩΣ ΥΠΑΡΧΩΝ ΑΒΥΣΣΟΣ
|
Incipit |
|
ὡς ὑπὲρ τὰς φύσεις ταύτας γεγενημένον;
|
Desinit |
|
ὡς ὑπὲρ τούτων ἀμφιβάλλειν
|
Desinit |
|
ΩΣ ΥΠΟ ΛΗΣΤΗ ΤΩ ΦΘΟΡΕΙ ΠΑΝΤΑ ΦΘΟΝΟΝ
|
Desinit |
|
Ὡς φαιδρὰ καὶ περιλαμπὴς ἡ παροῦσα ἡμέρα
|
Incipit |
|
Ὡς φαιδρὰ καὶ περιφανὴς ἡμῖν ἡ πόλις
|
Incipit |
|
ΩΣ ΦΑΣΙΝ ΕΠΙΒΟΥΛΗ
|
Incipit |
|
ΩΣ ΦΗΣΙ Ο ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ
|
Desinit |
|
ὥς φησιν ὁ ἀπόστολος
|
Desinit |
|
ὥς φησιν ὁ θεῖος Ἀπόστολος, ἧς γένοιτο διαπαντὸς ἀπολαύειν ἡμᾶς, χάριτι...
|
Desinit |
|
ΩΣ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΤΑΒΑΛΛΕΤΑΙ ΟΦΕΙΛΗΝ
|
Desinit |
|
Ὣς φιλέω τινά μοι
|
Incipit |
|
ὡς φλέγμα ἄγον ἐκ τῶν νεφρῶν
|
Desinit |
|
ΩΣ ΦΛΙΑΙ ΧΕΙΛΗ ΠΙΣΤΩΝ ΚΑΙ Ο ΟΛΟΘΡΕΥΩΝ ΚΑΤΑΡΓΗΘΗ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΤΑΛΥΘΗ ΚΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΘΑΝΕΡΩΘΗ ΚΑΙ Ο ΑΨΕΥΔΗΣ ΥΙΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΣ ΠΙΣΤΕΥΘΗ ΣΥΝ ΤΩ ΑΓΙΩ ΚΑΙ ΟΜΟΟΥΣΙΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ, ΝΥΝ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
|
ΩΣ ΦΛΙΑΣ ΧΕΙΛΗ Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΦΑΝΕΡΩΘΗ ΚΑΙ Ο ΑΨΕΥΔΗΣ ΥΙΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΣ ΠΙΣΤΕΥΘΗ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
|
ΩΣ ΦΛΟΞ ΠΥΡΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΝ ΑΓΓΕΛΟΙ ΕΠΕΤΑΣΘΗΣΑΝ
|
Incipit |
|
Ὡς φοβερὸς ὁ τόπος οὗτος
|
Incipit |
|
Ὡς φοβερὸς ὁ τόπος οὗτος συνεξιστάμενος κἀγὼ τῷ πατριάρχῃ Ἰακώβ
|
Incipit |
|
Ὡς φοβερὸς ὁ τόπος οὗτος συνεξιστάμενος κἀγὼ τῷ πατριάρχῃ Ἰακώβ
|
Incipit |
|
Ὡς φοινίκων πρὶν ἑβδομήκοντα κλάδοι
|
Incipit |
|
Ὡς φρικτός, ὡς πέλωρος οὗτος ὁ δράκων
|
Incipit |
|
Ὡς φῶς ἀΐδιον ὑπάρχων Κύριε
|
Incipit |
|
Ὡς χαλδαϊκὴν τὴν θυμοῦ καίει φλόγα
|
Incipit |
|
ΩΣ ΧΡΗ ΦΥΛΑΤΤΕΙΝ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΤΟΥ ΔΕΣΠΟΤΟΥ
|
Incipit |
|
Ὡς χρυσοῦν θυμιατήριον
|
Incipit |
|
ως ψιλον ονομα ζωης εχουση πιστεως· νενεκρωμενη δε εξ αγαθων πραξεων· απειλει τη πο(?).
|
Textus |
|
ὠς ψυχοφθόρον καὶ πολυκέφαλον ὕδραν, ὡς πολυειδῆ τῆς εὐσεβείας λύμην
|
Desinit |
|
Ὡς ὠνησέγετο σύνθημα ἡμῖν μελῆσαν
|
Incipit |
|
Ὡς ὡραία ἡ πνευματικὴ ἐλαία αὕτη· τῶν κλάδων αὐτῆς
|
Incipit |
|
Ὡς ὡραΐσθης τὰς ποδῶν βάσεις, Κόνων,
|
Incipit |
|
Ὡς, ἀθλία πριν, ἡ πόλις Κωνσταντίνου,
|
Incipit |
|
ΩΣΑΝ ΑΠΟΘΑΝΗ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΤΑΦΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΑΥΤΟΥ Η ΟΠΟΙΑ ΕΝΑΙ Η ΓΗΣ
|
Incipit |
|
ὡσὰν ἔν τε τῷ παρόντι εὐδαιμονῶμεν κἀν τῷ μέλλοντι βασιλείας ὦμεν τῆς ἐπουρανίου ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΩΣΑΝΕΙ ΕΛΕΓΕΝ
|
Desinit |
|
ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις· εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυρίου, βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ· αὐτῷ…
|
Desinit |
|
ΩΣΑΝΝΑ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ Ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ
|
Titulus initialis |
|
Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυρίου. Αὐτῷ…
|
Desinit |
|
ΩΣΑΥΤΩΣ ΔΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΑΚΩΝΙΚΗΝ ΙΔΙΩΣ ΑΡΓΟΣ ΑΧΑΙΚΟΝ
|
Desinit |
|
ΩΣΑΥΤΩΣ ΔΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΛΛΙΝΑΡΙΑΣΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΩΣΑΥΤΩΣ ΤΟΥΤΟ ΛΕΓΟΥΣΙΝ
|
Incipit |
|
Ωσει απολογειται ο αυτος αποστολος προς κυριον λεγων· ερχου, κυριε Ιησου Χριστε, περιποθητος γαρ λιαν τοις αγιοις η του Χριστου παρουσια.
|
Desinit |
|
Ὡσεὶ προκύφας ἐκ θαλάμου πυρίνου
|
Incipit |
|
Ὠσηὲ ἑρμηνεύεται σῳζόμενος, οὗτος ἦν ἐκ Βελεμὼθ
|
Incipit |
|
Ὠσηὲ ἑρμηνεύεται σῳζόμενος
|
Incipit |
|
Ὠσηὲ ὁ τοῦ Βεηρὸς ἦν ἐν ἡμέραις Ὀζίου
|
Incipit |
|
Ὠσηὲ ὁ τοῦ Βεηρὸς ἦν ἐν ἡμέραις Ὀζίου καὶ Ἰωάθαμ
|
Incipit |
|
Ὠσηὲ σκευάζων ἢ φύλαξ
|
Incipit |
|
Ὠσηὲ υἱὸς Βεηρὶ ἦν ἐκ Βελεμὼθ φυλῆς
|
Incipit |
|
Ὠσηέ, ὁ προφήτης, γεγόνασι μὲν καὶ πρὸ τούτου προφῆται
|
Incipit |
|
Ὠσηέ, ὁ προφήτης, γεγόνασι μὲν καὶ πρὸ τούτου προφῆται
|
Incipit |
|
Ὠσηέ, σκιάζων (vel σκαζόμενος)
|
Incipit |
|
Ωσηε· σκιαζων.
|
Incipit |
|
Ωσηε· σκιαξων.
|
Incipit |
|
ὥσθ' ὥσπερ εἷς Θεός, οὕτω καὶ μία οὐσία
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ὥσθ’ ἡμῖν πάλιν ἀρχὴν ἐκ τελευτῆς ἐπανήκειν
|
Desinit |
|
ΩΣΘΕΙΣ ΩΘΙΣΘΕΙΣ ΑΝΑΠΕΙΣ
|
Desinit |
|
ΩΣΘΗΣ ΩΘΙΖΟΜΕΝΟΣ ΩΣΜΕΝΩ ΩΘΙΣΜΕΝΩ ΠΕΣΟΝΤΙ
|
Desinit |
|
ὥσπερ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ (Ὡς) χρυσοῦν θυμιατήριον ἡμῖν ὁ περὶ τοῦ ἁγίου προφήτου καὶ ἀρχιερέως Ζαχαρία κινείσθω σήμερον λόγος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἀγκάλας μητρικὰς ἀνοίξασα τὰς πύλας
|
Incipit |
|
ὥσπερ ἀδύνατον τὸ κατὰ τὴν παροιμίαν σμήχειν Αἰθίοπα
|
Incipit |
|
Ὥσπερ αἱ μέλισσαι ἐκ διαφόρων ἀνθέων τὸ μέλι κατασκευάζουσαι
|
Incipit |
|
Ὥσπερ αἱ τῶν σπουδαίων πράξις μεγάλα τωόντι τοὺς τῶν καλῶν ἐραστὰς...
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΑΜΑ ΗΛΙΟΥ ΔΙΣΚΟΣ
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΑΜΗΧΑΝΟΝ ΟΦΘΑΛΜΩΝ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἄνθρωπος γεωργὸς ἀροτριῶν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἀνθρώπων ἄρουρα ὅταν ὑπὸ ἐμπείρων
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἀνθρώπων ἄρουρα ὅταν ὑπὸ ἐμπείρων
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἀνθρώπων ἄρουρα ὅταν ὑπὸ ἐμπείρων γεωργῶν
|
Incipit |
|
ωσπερ απειρω της γης πλημμελουντι
|
Textus |
|
Ὥσπερ ἀτίμως οὐδαμῶς ἔχε τοῦ ζῆν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ βροτὸς πέφυκα
|
Incipit |
|
Ὥσπερ βροτὸς πέφυκα καὶ Θεὸς πέλω
|
Incipit |
|
Ὥσπερ γὰρ εἰς ἀμπελῶνά τις εἰσελθὼν καὶ τὰς ἀμπέλους ἰδὼν κοιμώσας
|
Incipit |
|
Ὥσπερ γὰρ ἡ ἀδηφαγία μυρίων κακῶν αἰτία
|
Incipit |
|
Ὥσπερ γὰρ μεγάλα καὶ ἀλάλητα καὶ ἀνεκδιήγητα
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΓΑΡ Ο ΗΜΕΤΕΡΟΣ
|
Incipit |
|
ὥσπερ γὰρ ὁ ἡμέτερος λόγος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ γὰρ ὁ ἡμέτερος λόγος
|
Incipit |
|
ὥσπερ γὰρ ὁ ἡμέτερος λόγος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ γὰρ ὁ ἡμέτερος λόγος τὸ ἀφανὲς τῆς ψυχῆς βούλευμα
|
Incipit |
|
Ὥσπερ γὰρ τὸ γεννῆσθαι τῷ Υἱῷ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ δ' οὐκ ἀρκεσθέντες τοῖς οὕτω λαμπρῶς πονηθεῖσιν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ δὴ κατὰ φλογὸς καιομένης
|
Incipit |
|
Ὥσπερ δὴ κατὰ φλογὸς καιομένης
|
Incipit |
|
Ὥσπερ δὴ πάσης φωνῆς σημαντικῆς
|
Incipit |
|
Ὥσπερ δὴ τὸ ὄν ἐστιν ἕν, οὕτω δὴ καὶ τὸ ἕν
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΔΙΑ ΤΗΣ ΛΥΠΗΣ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ διηνεκὼς ἀτενίζων τῷ αἰσθητῷ ἡλίῳ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ δοῦλος φιλοδέσποτος
|
Incipit |
|
ὥσπερ δοῦλος φιλοδέσποτος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐὰν ᾖ (cod. ἕνι) οἶκος μικρός
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐὰν ᾖ ἅρμα ὑπὸ ἡμιόνων ἑλκόμενον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ εἰκὸς δεῖ τῷ ὁπλίτῃ ταύτην
|
Incipit |
|
Ὥσπερ εἷς ἐστι Χριστὸς ἀληθινὸς
|
Incipit |
|
ὥσπερ εἷς ἐστι Χριστὸς ἀληθινὸς ὁ ἐπὶ πάντων θεός
|
Incipit |
|
Ὥσπερ εἰς σκεῦος ἀκάθαρτον καὶ ἱμάτιον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ εἰς σκεῦος ἀκάθαρτον καὶ ἱμάτιον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ εἰς σκεῦος ἀκάθαρτον καὶ ἱμάτιον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ εἰς σκεῦος ἀκάθαρτον καὶ ἱμάτιον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ εἰς τὸ βλέπειν καὶ ἀκούειν οὐ δεόμεθα πόνου
|
Incipit |
|
ὥσπερ εἰς τὸν οὐρανόν, ἀφήσας τὴν μηλωτὴν ἐπάνω Ἐλισσαίου. Τῷ δὲ Θεῷ...
|
Desinit |
|
ΩΣΠΕΡ ΕΙΣΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΤΗ ΦΥΣΕΙ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ εἰσὶ παρὰ τῷ Σολομῶντι
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐκ διαφόρων ἀφορμῶν
|
Incipit |
|
ὥσπερ ἐκ πηγῆς ἀεννάου τὰς αἰτήσεις λαμβάνουσιν. Μεθ' ὧν δοξάσωμεν κύριον τὸν μόνον εὔσπλαγχνον, τὸν μόνον σωτῆρα, τὸν δοξάσαντα καὶ μεγαλύναντα τοὺς ἁγίους αὐτοῦ ἐν δόξῃ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ὥσπερ ἔκ τινος συνθήματος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἔκ τινος συνθήματος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐκ τῶν φανερῶν ἔργων
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐκ τῶν φανερῶν ἔργων
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐκ τῶν φανερῶν ἔργων
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐκεῖνοι ὅπου ὑπάγουσιν εἰς τὸ λουτρόν, λέγει ὁ μέγας Βασίλειος
|
Incipit |
|
ὥσπερ ἐκκρεμαμένων ἢ συναπερχομένων τούτων τῶν θρηνῶν τε καὶ πόθων ἓν ἄν τις ἀντιθείη μόνον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐν μιᾷ ψυχῇ θεωρεῖται πρόσωπα τρία
|
Incipit |
|
ὥσπερ ἐν πασμάτι τῷ Φιλίππῳ
|
Desinit |
|
Ὥσπερ ἐν στρατοπέδῳ, ἀγαπητοί, τοῖς ἑστῶσι
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐν σώματι
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐν τοῖς φαινομένοις
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἑν τοῖς φαινομένοις μέρεσι
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐν τῷ τῆς δευτέρας τριῳδίῳ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐν τῷ τῆς δευτέρας τριῳδίῳ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐν τῷ τῆς δευτέρας τριῳδίῳ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐν τῷ τῆς δευτέρας τριῳδίῳ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐξ ἀδηφαγίας μὲν γίνεται φλεγμονή
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐξ ἀδηφαγίας μὲν γίνεται φλεγμονή
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐξ ἀδηφαγίας μὲν γίνεται φλεγμονή
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐξ ἀδηφαγίας μὲν γίνεται φλεγμονή
|
Incipit |
|
ὥσπερ ἐπ' ἀσεβείας ἐγκλήμασιν, οὐδὲν αὐτῷ μισητότερον
|
Desinit |
|
Ὥσπερ ἐπὶ γενικωτάτων άρετῶν, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ἔστιν ὁρᾶν
|
Incipit |
|
ὥσπερ ἐπὶ τῆς γεωργουμένης γῆς
|
Incipit |
|
ὥσπερ ἐπὶ τῆς νυκτὸς πολλάκις εἴωθε γίνεσθαι
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἀριστέων, ὁπόταν περὶ πολέμων καὶ ἀγώνων καὶ τροπαίων τις διαλέγηται
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἐμπόρων ἔστι ἰδεῖν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἰατρικῶν παραγγελμάτων
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐπὶ τῶν κήπων τάφοι καὶ τείχη περὶ ναῶν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐστὶ κακόν, καὶ κακῶν κάκιστον ἡ ἀλαζονεία καὶ ἔπαρσις
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐστὶ τῇ γῇ τὸ ἄροτρον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐστὶ τῇ γῇ τὸ ἄροτρον καὶ τοῖς διψῶσι τὸ ὕδωρ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐστίν, ἀγαπητοί, ποτὲ μὲν νύξ, ποτὲ δὲ ἡμέρα, καὶ ποτὲ μὲν θέρος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἡ ἀρτιγενὴς τῶν βρεφῶν καὶ ὑποτίτθιος ἁπλότης
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἡ ἐναντία δύναμις
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἡ ποίησις διαιρεῖται τοῖς μέτροις
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἡ σάλπιγξ τὸ τοῦ πολέμου σημεῖον φωνήσασα
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἡ φαεσφόρος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἡ φαεσφόρος σελήνη τὰ τῆς νυκτὸς
|
Incipit |
|
Ώσπερ ἡ φαεσφόρος σελήνη τὰ τῆς νυκτὸς ἀμαυρὰ λευκαίνουσα
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἡ φαεσφόρος σελήνη, τὰ τῆς νυκτὸς (ἀμαυρὰ) λευκαίνουσα
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἡ ψυχὴ κατ´ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ Λόγου
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἤδη τοὺς καρποὺς...
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἵνα βασιλεὺς καὶ πτωχῷ τινὶ παραθῇ τὸν θησαυρόν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἵνα ᾖ τις ὑπὸ σφοδροτάτου πυρετοῦ κατεχόμενος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἵνα ᾖ τις ὑπὸ σφοδροτάτου πυρετοῦ κατεχόμενος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἵνα ᾖ τις ὑπὸ σφοδροτάτου πυρετοῦ κατεχόμενος
|
Incipit |
|
ὥσπερ Ἰοῦδας ὁ δεινὸς καὶ βδελυκτὸς προδότης ||
|
Desinit |
|
Ὥσπερ κανόνος παρατεθέντος τὸ στρεβλόν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ κανόνος παρατεθέντος τὸ στρεβλὸν τῶν ξύλων ἐλέγχεται
|
Incipit |
|
Ὥσπερ κανόνος παρατεθέντος τὸ στρεβλὸν τῶν ξύλων ἐλέγχεται
|
Incipit |
|
Ὥσπερ καπνὸς ἐξέλιπεν ὁ χρόνος τῆς ζωῆς μου
|
Incipit |
|
ὥσπερ κημός τις καὶ χαλινὸς κατεῖχεν ἐκεῖνα.
|
Desinit |
|
Ὥσπερ λέων, Λόγε, ἀναπίπτων ὑπνεῖς
|
Incipit |
|
Ὥσπερ λύχνος φαίνων τοῦ σώματος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ λύχνος φαίνων τοῦ σώματος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ λύχνος φαίνων τοῦ σώματος τοὺς ὀφθαλμοὺς φωτίζων
|
Incipit |
|
Ὥσπερ μέσῃ νυκτὶ καθευδόντων ἁπάντων αἰφνιδίως ἐκ τοῦ οὐρανοῦ γίνεται
|
Incipit |
|
Ὥσπερ μητὴρ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ μήτηρ φιλότεκνος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ μήτηρ φιλότεκνος τῷ νηπίῳ τέρπεται
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΝΕΦΟΣ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ
|
Incipit |
|
ωσπερ ξ[ενοι ...] βλεπειν, ουτως και οι γραφοντες βιβλιον, τελος. αμην.
|
Textus |
|
ωσπερ ξαινοι (ξενοι) χαιρουσιν υδειν (ιδειν) πατριδα ουτο (ουτω) και οι γραφοντες βοιβλιου (βιβλιου) τελος
|
Textus |
|
ωσπερ ξενοι χαιρονται ειδειν πατριδα, και οι θαλαττευοντες ευρειν λιμενα ουτω και οι γραφοντες ειδειν βιβλιου τελος αμην.
|
Textus |
|
ὥσπερ ξένοι χαίροντες ἰδεῖν πατρίδα·
καὶ οἱ θαλαττεύοντες εὗρεῖν (!) λιμένα·
καὶ οἱ ἐν ἁμαρτίαις ἄφεσιν πταισμάτων·
οὕτως καὶ οἱ γράφοντες ἰδεῖν βιβλίου τέλος
|
Textus |
|
ωσπερ ξενοι χαιρουσι πατριδα βλεπειν. ουτω και οι γραφοντες τελος βιβλιου.
|
Textus |
|
Ὥσπερ ξένοι χαίρουσιν ἰδεῖν πατρίδα,
οὕτως καὶ οἱ γράφοντες βιβλίου τέλος.
|
Textus |
|
ΩΣΠΕΡ Ο ΔΙΗΝΕΚΩΣ ΑΤΕΝΙΖΩΝ ΤΩ ΑΙΣΘΗΤΩ ΗΛΙΩ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ διηνεκῶς ἀτενίζων τῷ αἰσθητῷ ἡλίῳ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ ἐκ πολεμίων
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὃ ἐπὶ τοῦ Πατρὸς εἴπομεν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ ἡλιακὸς οὗτος πόλος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ ἡλιακὸς οὗτος πόλος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ ἡλιακὸς οὗτος πόλος τῶν μὲν ἀνεπηρεάστων ὀφθαλμοὺς
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ ἥλιος πανταχοῦ μὲν τῆς γῆς
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ Ο ΘΕΟΣ ΦΥΣΕΙ Ωʹ ΑΓΑΘΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΘΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Ὥσπερ ὁ ἰχθὺς ἐν τοῖς ὕδασιν ὑπάρχων
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ κάναβις, εἰ μὴ κατὰ λεπτόν
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ Ο ΠΕΤΡΟΣ ΕΙΣ ΚΑΙ Ο ΑΥΤΟΣ ΕΣΤΙΝ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ προφήτης ὑπόδειγμα ζητεῖ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ προφήτης ὑπόδειγμα ζητεῖ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ προφήτης ὑπόδειγμα ζητεῖ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ τῇ ποικιλίᾳ τῶν γλωσσῶν ἀρεσκόμενος, καὶ ῥήματα ἑτερογλώσσων εἰδέναι βουλόμενος ἑαυτὸν διδάξαι οὐ δύναται
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ τῆς βασιλικῆς εἰκόνος θεατὴς οὐ παρορᾷ τὰ πρόσωπα οὐδὲ τὰ ἐπιγράμματα
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ τοξεύων τὸν ἥλιον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ τοξεύων τὸν ἥλιον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ τοξεύων τὸν ἥλιον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ τοξεύων τὸν ἥλιον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ ὑετὸς αὔξει τὰ σπέρματα τῆς γῆς
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ Ο ΥΙΟΣ ΤΑΞΕΙ ΜΕΝ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ φιλόσοφος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ Φιλόσοφος διδάσκει ἐν τῷ ἑνδεκάτῳ περὶ ζῴων, ἐν ἑκάστῳ γένει πραγμάτων ἀνάγκη ἐστὶ θεωρεῖν πρῶτον τὰ κοινά
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ φιλόσοφος ἐν ταῖς ἑαυτοῦ πολιτείαις διδάσκει
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ ἀναγινώσκοντες
|
Incipit |
|
ὥσπερ οἱ ἀναγινώσκοντες
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ ἀναγινώσκοντες πρῶτον μὲν τὰ στοιχεῖα
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΟΙ ΑΝΑΓΙΝΩΣΚΟΝΤΕΣ ΠΡΩΤΟΝ ΜΕΝ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΜΑΝΘΑΝΟΥΣΙΝ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ ἀναγινώσκοντεσ πρῶτον μὲν τὰ στοιχεῖα μανθάνουσιν
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΟΙ ΑΝΑΓΙΝΩΣΚΟΝΤΕΣ ΠΡΩΤΟΝ ΜΕΝ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΜΑΝΘΑΝΟΥΣΙΝ
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΟΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟΝ ΔΙ' ΕΠΙΒΟΥΛΗΣ
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΟΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟΝ ΔΙ' ΕΠΙΒΟΥΛΗΣ ΛΑΒΟΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ ἐν θαλάσσῃ πλέοντες
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ ἐν τοῖς πλοίοις ὑπνιοῦντες
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΟΙ ΕΝ ΦΡΟΥΡΑ ΚΑΘΕΙΡΓΜΕΝΟΙ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ ἐν ὥρᾳ θέρους
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΟΙ ΙΧΘΥΕΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΥΔΑΣΙ ΖΩΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΟΙ ΙΧΘΥΕΣ ΟΙ ΕΝ ΤΟΙΣ ΥΔΑΣΙ ΖΩΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ κατὰ γῆν βασιλεύοντες
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ λείαν καὶ ὁμαλὴν ὁδὸν βαδίροντες
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ μέγα πλέοντες πέλαγος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ μέγα τι καὶ ἄπειρον διαπλέοντες πέλαγος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ μίμους
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ παρ᾽ ἡμῖν λαμπρότεροι νυμφίοι, μετὰ τὸν θάλαμον καὶ τὴν κοίτην ἀναστάντες
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ τὰς ὄψεις τῶν σωμάτων βεβλαμμένας ἔχοντες
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ τὴν χρυσίτην γῆν ἀνορύττοντες
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ τὴν χρυσίτην διορύσσοντες γῆν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ τὴν χρυσῖτιν γῆν μεταλλεύειν λαχόντες ἐργάται
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ τὴν χρυσῖτιν διορύσσοντες γῆν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ τοὺς ἡδίστους
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ τοὺς ἡδίστους καρποὺς τῶν ἀκροδρύων
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὅταν τις ἀρρωστία
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὐδ’ ἡ τροφὴ ἀγνοουμένης τῆς κράσεως καὶ ἀλλοιώσεως. ἡ δὲ αὐτὴ τῆς ζητήσεως τάξις, εἴη ἀν καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων τῆς ψυχῆς δυνάμεων. καὶ γὰρ καὶ ἐπ’ ἐκείνων αἱ ἐνέργειαι τῶν ἕξεων γνωριμώτεραι. ἔστι τοίνυν κρᾶσις καὶ μίξις.
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὐδὲν ὄφελος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὐδὲν ὄφελος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὐδὲν ὄφελος οἰκίας
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὐδὲν ὤφελος οἰκίας
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὐκ ἀρκεῖ πρὸς τελείωσιν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὐκ ἀρκεῖ πρὸς τελείωσιν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὐκ ἀρκεῖ πρὸς τελείωσιν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὐκ ἔστι συνεχόμενον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὐκ ἔστι συνεχομένον τῷ κυρίῳ Ἰουδαῖον ἢ Ἕλληνα καὶ δοῦλον σώζειν ἢ ἐλεύθερον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὖν κεφαλαιωδέστερον ὁ τῇ εὐχῇ προσκαρτερῶν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὖν οἱ ἰατροὶ οὐκ ἀναγκάζουσι
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὖν οἱ ἰατροὶ οὐκ ἀναγκάζουσι
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὖν πρότερον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὖν πρότερον ἐνανθρωπῆσαι μέλλοντος τοῦ Χριστοῦ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὖν τὸ ἐν ἀρχῇ ἦν τὸ ἀΐδιον δηλοῖ
|
Incipit |
|
ωσπερ ουν το εν αρχῃ ην, το αιδιον δηλοι
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὐρανὸς παντοδαποῖς ἄστροις καλλωπιζόμενος κόσμον ὅλον καταπυρσεύει
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὐχ ὅμοιαι τῶν σωμάτων πάντων αἱ μορφαί
|
Incipit |
|
Ὥσπερ πάντων τῶν μελῶν ἡ κεφαλὴ προτερεύει
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΑΛΛΟΣ
|
Incipit |
|
ὥσπερ παράδεισος ἄλλος
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΑΛΛΟΣ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΟΠΟΥ ΝΑ ΕΧΗ ΠΟΛΛΑ ΑΝΘΗ
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΑΛΛΟΣ ΕΣΤΙ ΠΟΛΥΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΕΥΩΔΗΣ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ παράδεισος ἄλλος ἐστὶ πολυανθὴς καὶ εὐώδης
|
Incipit |
|
Ὥσπερ παράδεισος ἄλλος ἐστὶ πολυανθὴς καὶ εὐώδης
|
Incipit |
|
Ὥσπερ παράδεισος ἄλλος ἐστὶ πολυανθὴς...
|
Incipit |
|
Ὥσπερ παράδεισος ἄλλος, ἀγαπητοί, πολυανθὴς καὶ εὐώδης
|
Titulus initialis |
|
Ὥσπερ παράδεισος ἄλλος, ἀγαπητοί, πολυανθὴς καὶ εὐώδης
|
Incipit |
|
Ὥσπερ παράδεισος ἄλλος, ἀγαπητοί, πολυανθὴς...
|
Incipit |
|
Ὥσπερ παράδεισος ἄλλος, ἀγαπητοί, πολυανθὴς...
|
Incipit |
|
Ὥσπερ παράδεισος ἄλλος, ἀγαπητοί, πολυανθὴς...
|
Incipit |
|
Ὥσπερ παράδεισος ἄλλος, ἀγαπητοί, πολυανθὴς...
|
Incipit |
|
Ὥσπερ πατὴρ φιλότεκνος προσομιλεῖν τοῖς ἑαυτοῦ φιλτάτοις
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΠΕΛΑΓΕΣΙ ΣΥΓΚΥΚΑΤΑΙ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ πολλὰ μέν εἰσι τὰ τὸν γενναῖον στρατιώτην
|
Incipit |
|
Ὥσπερ πολλὰ μέν εἰσι τὰ τὸν γενναῖον στρατιώτην
|
Incipit |
|
Ὥσπερ πολλὰ μέν εἰσι τὰ τὸν γενναῖον στρατιώτην χαρακτηρίζοντα
|
Incipit |
|
Ὥσπερ πολλὰ μέν εἰσι τὰ τὸν γενναῖον στρατιώτην χαρακτηρίζοντα
|
Incipit |
|
Ὥσπερ πολλὰ μέν εἰσι τὰ τὸν γενναῖον στρατιώτην χαρακτηρίζοντα
|
Incipit |
|
Ὥσπερ πολλὰ μέν εἰσι τὰ τὸν γενναῖον στρατιώτην χαρακτηρίζοντα
|
Incipit |
|
Ὥσπερ προεῖπε πρὸ χρόνων Ἠσαΐας τίκτει ἡ κόρη νῦν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ σκύφος γάλακτος ἢ καὶ Κισσύβη
|
Incipit |
|
Ὥσπερ στρατηγῶν ἑπιδημίαι καὶ βασιλέων
|
Incipit |
|
Ὥσπερ σφραγίδι μιᾷ πολλὰ τυποῦται
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ νεοθαλῆ τῶν φυτῶν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ νεοθαλῆ τῶν φυτῶν
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΤΑ ΠΕΡΠΝΑ ΤΟΥ ΒΙΟΥ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ σώματα ἡμῶν
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΗΜΩΝ ΑΙ ΧΡΟΝΙΚΑΙ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ σώματα ἡμῶν αἱ χρονικαί
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ σώματα ἡμῶν αἱ χρονικαί
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ σώματα ἡμῶν αἱ χρονικαί
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ σώματα ἡμῶν αἱ χρονικαί
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ σώματα ἡμῶν αἱ χρονικαί
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ σώματα ἡμῶν αἰ χρονικαί
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ σώματα ἡμῶν αἱ χρονικαὶ τῆς γῆς
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ σώματα ἡμῶν αἱ χρονικαὶ τῆς γῆς
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ σώματα ἡμῶν αἱ χρονικαὶ τῆς γῆς
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ σώματα ἡμῶν αἱ χρονικαὶ τῆς γῆς
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ σώματα ἡμῶν αἱ χρονικαὶ τῆς γῆς καρποφορίαι
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ σώματα ἡμῶν αἱ χρονικαὶ τῆς γῆς καρποφορίαι
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΤΑ ΤΕΡΠΝΑ ΤΟΥ ΒΙΟΥ ΚΑΙΠΕΡ ΟΝΤΑ ΛΥΟΜΕΝΑ
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΤΑ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ ΚΕΙΜΗΛΙΑ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ τῶν εὐπόρων παιδία
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ τῶν εὐπόρων παιδία
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ τῶν εὐπόρων παιδία
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ φαινόμενα τῶν μὴ φαινομένων
|
Incipit |
|
ὥσπερ ταίς νέος Ἰακὼβ νικήσας οὐ πτερνίσας
|
Desinit |
|
Ὥσπερ τι λυπηρόν τε καὶ πικρὸν ἐγένετο πᾶσι
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΤΙΝΑ ΠΕΤΑΛΑ ΕΝ ΤΟΙΣ ΟΥΡΟΙΣ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΚΥΣΤΕΩΣ
|
Desinit |
|
Ὥσπερ τις ἀνὴρ φιλέρημος ἔν τινι τόπῳ
|
Incipit |
|
Ὥσπέρ τις ἦχος βιαίας πνοῆς
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὸ ἅρμα ἐὰν μὴ ἔχῃ ἠνίοχον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὸ ἅρμα ἐὰν μὴ ἔχῃ ἠνίοχον
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΤΟ ΕΚ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΠΕΜΠΟΜΕΝΟΝ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὸ ἔχον μέρος τραῦμα ἐὰν μὴ καθαρισθῇ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὸ θηλάζον βρέφος βαπτισθέν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὸ πνεῦμα
|
Incipit |
|
ὥσπερ τὸ πνεῦμα τὸν Σαούλ
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΝ ΣΑΟΥΛ ΤΟ ΣΥΜΠΝΙΓΟΝ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὸ τὰ ἐμὰ σά
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΤΟ ΥΔΩΡ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΦΑΝΙΖΕΙ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὸ ὕδωρ τὰ γράμματα ἀφανίζει
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΤΟΝ ΥΓΙΗ ΟΦΘΑΛΜΟΝ ΠΡΟΣ ΕΑΥΤΟΝ ΕΦΕΛΚΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὸ χερσὶν ἀνίπτοις ἱερῶν κειμηλίων
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τοίνυν ἡ θεία σάρκωσις
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΩΣΠΕΡ ΤΟΙΣ ΑΓΑΘΟΙΣ ΗΤΟΣ ΤΟΙΟΥΤΟΝ ΤΟΙΣ ΠΛΗΣΙΟΝ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τοῖς σπείρουσιν ὄφελος οὐδέν
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΤΟΞΑ ΑΝΤΙ ΤΟΥ ΤΟΞΟΝ
|
Desinit |
|
Ὥσπερ τοὺς κακοσίτους ἀψίνθιον ὠφελεῖ πικρότατον
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΤΟΥΣ ΜΕΤΙΟΝΤΑΣ
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τῶν ἄλλων ἀριθμῶν μονάς ἐστι τὸ πρῶτον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τῶν ζῴων ἕκαστον ἓν εἶναι λέγεται
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τῶν σπειρόντων ὄφελος οὐδέν, ὅταν παρὰ τὴν ὁδὸν τὰ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὑβριζομένου δεσπότου
|
Titulus initialis |
|
Ὥσπερ ὑβριζομένου δεσπότου
|
Incipit |
|
ὥσπερ ὕποπτόν τε καὶ ἐπίβουλον
|
Desinit |
|
Ὥσπερ φαίνει ὁ ἥλιος τοῖς ὁρῶσιν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ φαίνει ὁ ἥλιος τοῖς ὁρῶσιν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ φαίνει ὁ ἥλιος τοῖς ὁρῶσιν
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΛΕΓΟΜΕΝ ΟΥΤΩ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΝ ΟΝΟΜΑΖΕΙΝ
|
Desinit |
|
Ὥσπερ, ἀγαπητοί, ὅταν λέγῃ Κύριος ὅτι ὁ καλῶν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ, ἀγαπητοί, ὅταν λέγῃ Κύριος ὅτι ὁ καλῶν
|
Incipit |
|
Ὡσπερεὶ δύο ζῴων
|
Incipit |
|
ΩΣΤʹ ΕΝ ΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΡΗΣΕΙ ΦΩΝΩΝ ΤΟΥ ΕΥΞΥΝΕΤΟΥ
|
Incipit |
|
ΩΣΤΕ ΑΣΠΑΣΑΣΘΑΙ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΥΧ ΕΩΡΑΚΟΤΑΣ
|
Desinit |
|
ὥστε εἰ καθάπερ Τίτῳ
|
Incipit |
|
Ὥστε ἐκ τούτων καὶ τῶν ὁμοίων συνάγομεν καὶ ἀναφέρομεν, ὅτι τρόπος ἑνωτικὸς ἡμῖν οὐχ εὑρίσκεται, μενόντων τῶν Λατίνων ὡς μένουσιν.
|
Desinit |
|
ὥστε ἐκλείπειν καὶ ἀποθνῄσκειν τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τοῦ φόβου
|
Desinit |
|
ὥστε ἐνταῦθα στύππιον τεθὲν ἐξαφθήσεται
|
Desinit |
|
ΩΣΤΕ ΕΞ ΑΝΑΓΚΗΣ ΤΡΙΑ ΑΝ ΕΙΗ ΚΑΙ ΤΑ ΤΗΣ ΡΗΤΟΡΙΚΗΣ ΓΕΝΗ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΝ
|
Desinit |
|
ὥστε ἡμῖν πάλιν εἰς εὐφροσύνην περιστραφῆναι τὸ πένθς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν
|
Desinit |
|
Ὥστε θνηξόμενοι τῶν σῶν ἀγάθων
|
Incipit |
|
ὥστε καὶ ἀκούσας δυσφημούμενον τὸν Κύριον τῆς δόξης, μὴ ἐπιδιαμαρτύρασθαι κατὰ δύναμιν
|
Desinit |
|
ΩΣΤΕ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΑΜΥΔΡΟΝ
|
Desinit |
|
ὥστε καὶ τῆν κλίμακα περικρατεῖν, καὶ τὸν ῥώστακα μὴ ἐμποδίζειν ἐν ταῖς ἐπικλείσεσιν
|
Desinit |
|
ὥστε καὶ τῆν κλίμακα περικρατεῖν, καὶ τὸν ῥώστακα μὴ ἐμποδίζειν ἐν ταῖς ἐπικλήσεσιν
|
Desinit |
|
ὥστε καὶ τὴν κλίμακα περικρατεῖν, καὶ τὸν ῥώστακα μὴ ἐμποδίζειν ἐν ταῖς ἐπικλήσεσιν
|
Desinit |
|
ὥστε καὶ τὴν κλίμακα περικρατεῖν, καὶ τὸν ῥώστακα μὴ ἐμποδίζον ἐν ταῖς ἐπικλήσεσιν
|
Desinit |
|
ὥστε καὶ τῆν κλίμακα περικρατεῖν, καὶ τὸν ῥώστακα μὴ ἐμποδίζον ἐν ταῖς ἐπικλήσεσιν
|
Desinit |
|
ὥστε καὶ ὡς ἐν βραχεῖ αὐτόθι θέοντα ὄψει με, μετὰ σοῦ τὸ λοιπὸν τῆς ζωῆς διάξοντα.
|
Desinit |
|
ὥστε καλῶς ἔχει τὸ μὲν εὐαγγέλιον Χριστοῦ πράξεις λέγειν, τὰς δὲ πράξεις τοῦ παναγίου καὶ ζωοποιοῦ Πνεύματος.
|
Desinit |
|
Ὥστε κἂν Ἀβραάμ τις ὁ κρατῶν
|
Incipit |
|
ὥστε κουφίζεσθαι τὸ ἡγούμενον τῆς ψυχῆς (μέρος)
|
Desinit |
|
ΩΣΤΕ ΜΕ ΓΙΝΕΣΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟΥ
|
Incipit |
|
ὥστε ὀ ἑκκαιδεκάκις ὑπὸ ΑΒ ΒΘ ἴσος τῷ τε ἀπὸ ΗΜ καὶ τῷ δὶς ὑπὸ ΖΗ ΗΜ· ὥστε ἄρτιός ἐστιν ὀ ΗΜ. τετμήσθω δίχα κατὰ τὸ Ν.
|
Desinit |
|
ὥστε ὅρα
|
Desinit |
|
ωστε τα τεκνα αυτου φαγειν απο της βιας.
|
Desinit |
|
ωστε τα τεκνα αυτων καταφαγειν απο της βιας.
|
Desinit |
|
ωστε τα τεκνα αυτων φαγειν [φευγειν] απο της βιας.
|
Desinit |
|
ωστε τα τεκνα αυτων φαγειν απο της βιας.
|
Desinit |
|
Ὥστε τὸ ἀδημο[σίευτον
|
Desinit |
|
ΩΣΤΕ ΤΟΝ ΘΡΗΝΟΝ ΕΚΕΙΝΟΝ
|
Incipit |
|
ὥστε τοῦ λόγου τῆς αἰτίας ὑπεξῃρημένου ἐν μηδενὶ τὴν ἁγίαν τριάδα πρὸς ἑαυτὴν ἀσυμφώνως ἔχειν
|
Desinit |
|
ὥστε τῷ γένει σολοικίαν εἶναι τὸν βαρβαρισμόν
|
Desinit |
