Titulus initialis cuiusdam partis |
Περὶ θείας προνοίας καὶ προορισμοῦ: σπουδαῖον |
Titre du chapitre 1 |
Incipit cuiusdam partis |
Τὴν ἐξ ἀϊδίου περὶ τῶν ὄντων καὶ γινομένων γνῶσίν τε καὶ διάταξιν ὑπὸ τοῦ πάντων δημιουργοῦ ὑπόθεσιν |
Incipit du chapitre 1 |
Desinit cuiusdam partis |
ὡς περὶ ἀληθεστάτων, τῷ δεδωκότι καὶ γνῶναι οὕτω καὶ εἰπεῖν χάριν ὁμολογοῦμεν Θεῷ, ᾧ πρέπει δόξα ἐκ πάντων εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν |
Desinit du chapitre 1 |
Titulus initialis cuiusdam partis |
Περὶ θείου προορισμοῦ, δεύτερον. Τῷ τιμιωτάτῳ καὶ ὁσιωτάτῳ ἐν μοναχοῖς κυρίῳ Ἰωσὴφ τῷ ἐν Θεσσαλονίκῃ· Γεννάδιος μοναχός. Ἰνδικτίονος ιεʹ ἰουλλίῳ. |
Titre et adresse du chapitre 2 |
Incipit cuiusdam partis |
Κλινοπετὴς ἐδεξάμην σου τὴν ἐπιστολήν· καὶ νῦν ὀψὲ μικρὸν ἀνασφήλας τῆς νόσου |
Incipit du chapitre 2 |
Desinit cuiusdam partis |
μᾶλλον δὲ ὁ μέγας ἔχει Βασίλειος καὶ ὁ τὴν ψυχὴν ἐκείνην φωτίσας. Αὐτῷ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν |
Desinit du chapitre 2 |
Titulus initialis cuiusdam partis |
Περὶ τοῦ θείου προορισμοῦ, τρίτον. Τῷ αὐτῷ τιμιωτάτῳ ἐξάρχῳ καὶ ὁσιωτάτῳ πατρί· Γεννάδιος μοναχὸς ὁ Σχολάριος |
Titre et adresse du chapitre 3 |
Incipit cuiusdam partis |
Πολλὴν οἶδά σοι χάριν, ὁσιώτατε πάτερ καὶ ἀδελφέ, ὅτι καίτοιπεπεισμένος ἀρκούντως τῇ συστάσει τῶν τοῦ μεγάλου πατρὸς Βασιλείου χρήσεων |
Incipit du chapitre 3 |
Desinit cuiusdam partis |
διὰ τὸ κοινῇ συμφέρον ἐνταχθῆναί σε δεόμεθα τοῦ Θεοῦ, ὅτι καὶ ἐντέταξαι καὶ ἐγκαίρως ἐντετάξῃ πάνυ βεβαίως ἐλπίζοντες. Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν. Μετάνοιαν. |
Desinit du chapitre 3 |
Titulus initialis cuiusdam partis |
Περὶ τοῦ θείου προορισμοῦ, τέταρτον. Τῷ μεγάλῳ οἰκονόμῳ κῦρ Θεοδώρῳ τῷ Ἀγαλλιανῷ |
Titre et adresse du chapitre 4 |
Incipit cuiusdam partis |
Σὺ μὲν καλῶς ποιῶν, φίλτατε, ἢ διαγράφειν ἡμῖν ἐπιτρέπεις ὃν ἔπεμψας λόγον, ἂν ἀπαρέσκων δοκῇ |
Incipit du chapitre 4 |
Desinit cuiusdam partis |
μᾶλλον δὲ κάλλιστα ποιεῖς αὐτοῖς μὲν πεπεισμένος,
τοὺς δὲ βεβήλους καὶ γραώδεις μύθους κατὰ τὴν Παύλου συμβουλὴν παραιτούμενος. |
Desinit du chapitre 4 |
Titulus initialis cuiusdam partis |
Περὶ τοῦ θείου προορισμοῦ, πέμπτον. Ὅπως ἡ θεία πρόνοια καὶ ὁ θεῖος προορισμὸς οὐκ ἀναιρεῖ τὸ χρήσιμον τῶν εὐχῶν. |
Titre du chapitre 5 |
Incipit cuiusdam partis |
Ὁ περὶ τῆς θείας προνοίας λόγος πολλὴν μὲν ἐκ τῶν εὐτάκτως γινομένων ἐν τῷ παντὶ τῷδε τὴν ἰσχὺν ἔχει τῆς ἀποδείξεως |
Incipit du chapitre 5 |
Desinit cuiusdam partis |
Ἡ δὲ χάρις τῇ δι’ ἔργων ἀγαθῶν πεποιθήσει ἡμῶν ἐπακολουθεῖ, καθά φησιν ὁ θεῖος ἀπόστολος· „Πιστός ἐστιν ὁ Θεός, ὃς οὐκ ἐάσει ἡμᾶς πειρασθῆναι ὑπὲρ ὃ δυνάμεθα“. Αὐτῷ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν |
Desinit du chapitre 5 |