| Titulus initialis |
|
|
| Titulus initialis cuiusdam partis |
Τῶν πρὸς Κωνσταντῖνον τὸ πρῶτον. |
Librum I, Allatius 1659 |
| Incipit cuiusdam partis |
Φθάνω μὲν τάξας, καὶ οἷον διορισάμενος ἐμαυτῷ τὴν κατὰ τῶν ἀντιλεγόντων τῇ ἀληθείᾳ τοῦ δόγματος τῶν ἐμῶν γραφῶν στῆσαι φοράν. |
Librum I, Allatius 1659 |
| Desinit cuiusdam partis |
Σὺ δὲ ἐκ τῶν εἰρημένων πάντων πᾶν ὅπερ
ᾐτήσω ἱκανῶς ἀφοσιωθέν σοι παρ’ἡμῶν ἐσχηκὼς (ὅποι γὰρ καὶ ἐν τίσι, καὶ ὅπως ἑαυτῷ Κύπριος ἐναντιοῦται, ἀκριβῶς ἡμεῖς δεδηλώκαμεν), μηδὲ τῶν ἄλλων ἡμετέρων ἀμέλει γραφῶν, δι’ὧν αἱ λοιπαὶ τῶν βλασφημιῶν αὐτοῦ, ἐν αἷς μὴ ἑαυτῷ, τῇ δ’ἀληθείᾳ μόνῃ ἐναντιοῦσθαι συμβαίνει αὐτόν, ἐξελέγχονται. |
Librum I, Allatius 1659 |
| Titulus initialis cuiusdam partis |
Τῶν πρὸς Κωνσταντῖνον τὸ δεύτερον. |
Librum II, Allatius 1659 |
| Incipit cuiusdam partis |
Οὐδὲ τὴν δευτέραν σὴν ἀποπέμπομεν αἴτησιν, ἀλλὰ προσιέμενοι καὶ αὐτήν, οὐδὲν τῆς προτέρας ἔλαττον ἐκπεραίνομεν. |
Librum II, Allatius 1659 |
| Desinit cuiusdam partis |
Τὴν δέ γε καὶ εἰς τὸ ἑξῆς οὐ κωλύουσιν ἔφεσιν, καθ’ἣν ἐφίεμέν σοι τὰς ἡμετέρας ἐπισκεπτομένῳ γραφάς, εἴ πού τι ἐρωτήσεως δεόμενον, καὶ ἀκριβεστέρας συζητήσεως δόξει σοι ἐρωτᾷν, καὶ πολυπραγμονεῖν, καὶ ἀνερευνᾷν. «Ἐρώτησον γὰρ τὸν Πατέρα σου» γέγραπται, «καὶ ἀναγγελεῖ σοι, τοὺς πρεσβυτέρους σου, καὶ ἐροῦσί σοι.» |
Librum II, Allatius 1659 |
| Titulus initialis cuiusdam partis |
Τῶν πρὸς Κωνσταντῖνον τὸ τρίτον. |
Librum III, Allatius 1659 |
| Incipit cuiusdam partis |
Ναὶ ναί, τὰ ἐπηγγελμένα σοι πληροῦν οὐκ ἀναβαλλόμεθα. Τὰς γὰρ ἡμετέρας ἡμεῖς ἐφιέντες σοι ἐπισκεπτομένῳ γραφάς, εἴπου τι ἐρωτήσεως δεόμενον καὶ ἀκριβεστέρας συζητήσεως δόξει σοι, ἐρωτᾷν, καὶ πολυπραγμονεῖν, καὶ ἀνερευνᾷν, ἀπολογεῖσθαι καὶ πάλιν ἐφ’οἷς καὶ νῦν διαπορῶν ἐρωτᾷς. |
Librum III, Allatius 1659 |
| Desinit cuiusdam partis |
Καὶ ταῦτα μὲν νῦν· τὴν δὲ καὶ εἰσέτι ἐκχώρησιν τοῦ ἐρωτᾷν καὶ διαπορεῖν σε φιλοτιμότατά σοι παρέχομεν. |
Librum III, Allatius 1659 |
| Titulus initialis cuiusdam partis |
Τῶν πρὸς Κωνσταντῖνον τὸ τέταρτον. |
Librum IV, Allatius 1659 |
| Incipit cuiusdam partis |
Ἀπορεῖς καὶ πάλιν· καὶ οὐκ ἀποροῦμεν ἡμεῖς. Ἀπορεῖς ἐρωτῶν, καὶ ἀπολογεῖσθαι οὐκ ἀποροῦμεν. |
Librum IV, Allatius 1659 |
| Desinit cuiusdam partis |
Καὶ σὺ τέλος ὧν διηπόρηκας τὴν ἀκριβῆ γνῶσιν τοῦ παρὰ τῶν ἁγίων τὸ αἴτιον ἐξαιρέτως τῷ Πατρὶ ἀφορίζεσθαι διὰ τὸ πρῶτον καὶ ἀρχικὸν ἐσχηκώς, καὶ τοῦ ἐντεῦθεν πρὸς ἀνάγκης ἀκολουθεῖν τοῦτο νοεῖν εἶναι τὸ καὶ ἀφαιρούμενον τοῦ Υἱοῦ, ἐρώτα καὶ πάλιν, ἀπόρει καὶ πάλιν. |
Librum IV, Allatius 1659 |
