|
Ιστεον οτι το κατα Λουκαν ευαγγελιον υπηγορευθη υπο Παυλου εν Ρωμη· ατε δε ιερατικου χαρακτηρος υπαρχον, απο Ζαχαριου του ιερεως θυμιωντος αρχεται.
|
Textus |
|
Ἐν σπηλαίῳ τίκτεται· καὶ τῇ χειρὶ τὰ πάντα βαστάζει
|
Incipit |
|
{ιβʹ} Ἀπὸτροπὴ ἀπὸ τῶν ἐλκόντων ἐπὶ
τὴν περιτομὴν, καὶ προτροπὴ πρὸς νέαν
ζωὴν, τὴν ὑπὸ πνεύματι,
|
Desinit |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Μακεδονίας· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς, ἔστιν αὕτη· ἐν τῆ
Ἐφέσω τινὲς ἰουδαΐζοντες, ἐπεχείρουν ἑτεροδιδασκαλεῖν καὶ ἀπατᾶν τοὺς ἀκεραίους προφάσει τοῦ νόμου·
|
Incipit |
|
Αὐτὸς ὁ Πέτρος τοῖς ἐν τῆ διασπορᾶ οὖσιν Ἰουδαίοις καὶ γενομένοις χριστιανοῖς, γράφει τὴν ἐπιστολὴν ταύτην διδασκαλικὴν. καὶ ἐπιστηρίζει αὐτούς.
|
Incipit |
|
ἕχει δὲ τὸ κατὰ Μάρκον εὐαγγέλιον στίχους ͵αχʹ, τίτλους μηʹ, κεφάλαια σλζʹ.
|
Stichometria et alia numerica |
|
ζʹ Περι ἀντιλήψεως τοῦ ἁμαρτάνοντος ἀδελφοῦ διὰ προσευχῆς καὶ περὶ τοῦ μὴ ἁμαρτάνει (ἁμαρτάνειν).
|
Desinit |
|
Λουκᾶς δ'ὁ θεῖος, τρίτος ὑπάρχει τύπος,| Μόσχου νοητῶς, εἰκονίζων ἰδέαν,| Χριστοῦ διδαχαῖς ἀροτριοῦντος φρένας,| Ὃν καὶ πατὴρ θύσειεν, ἀσώτω γόνω.
|
Textus |
|
Ματθαῖος ἐστὶ, μυστικῶς πρῶτος τύπος,| Ἐξ εἰκονίζων, ἰδέαν ἀνθρωπίνην,| Ἐφ' ὧ τὸν ἀνθρώπινον αὐξάνει πλέον,| Τοῖς κατὰ Χριστὸν, οἰκονομίας λόγον.
|
Textus |
|
μζʹ(!) περι αρνησεως Πετρου της αιτησεως του σω (σωματος)
|
Desinit |
|
Χριστον αειζωοντα, θεοβροτον αυτον εοντα.
|
Desinit |
|
...εν καρδια μου … πατερ εις τον λαον μου ελπιζω να…
|
Textus |
|
Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, ἐπειδὴ τὸν κόσμον ἀφήσαμεν καὶ τὴν ἀγγελικὴν ζωήν
|
Incipit |
|
Ἀναγκαῖον δὲ ἡγοῦμαι καὶ τὰς ἀντιζύγους
|
Incipit |
|
ἀπεργάζοιτο, ὥσπερ [ὁ ἥλιος
|
Desinit |
|
Ἐδηλώθη ἡμῖν, ὦ θεοτίμετοι ἱερεῖς, ὑπό τινος στρατιώτου ὅτι ἔριδες ἐν ὑμῖν εἰσι περί τινων ζητημάτων
|
Incipit |
|
ἐδόξασεν καὶ ἐδοξάσθη· τοὺς γὰρ δοξάζοντάς με, φησίν, δοξάσω… ἀμήν.
|
Desinit |
|
εἰς τὸν λιμένα τῆς ζωῆς καὶ τῆς ἀναστάσεως φθάσῃς· ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
Ἐν πρώτῳ τῶν Ἠθικῶν Ἀριστοτέλης, καθόλου μὲν τὴν εὐδαιμονίαν ὁριζόμενος
|
Incipit |
|
Ἐν τῷ προσέχειν με τοῖς γειτνιάζουσιν πατράσι καὶ τοῖς τούτων
|
Incipit |
|
ἔνθα τῶν ἑορταζόντων ἡ κατοικία ἐν πνεύματι καὶ… ἐν εὐφροσύνῃ καὶ Θεὸς πατὴρ… τριαδικῶς ἀνυμνεῖται ὑπὸ ἀπείρων δυνάμεων.
|
Desinit |
|
Ἐπειδὴ Λατῖνοι καὶ οἱ τὰ αὐτὰ φρονοῦντες αὐτοῖς περὶ τῆς τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἐκπορεύσεως πορίζονταί τινα ἐκ τῶν δυτικῶν ἁγίων
|
Incipit |
|
ζῶντος· καὶ σοὶ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ζωοποιεῖ, ὑπὲρ δὲ τούτων ἁπάντων εὐχαριστῶμεν τῷ Κυρίῳ· ᾧ...
|
Desinit |
|
Ἦτον εἰς τὸ Βυζάντιον Καϊμεκάμης ὁ υἱὸς τοῦ Κιοπρουλῆ
|
Incipit |
|
ἱκανῶς ἀποδεδεῖχθαι νομίζω
|
Desinit |
|
ἵνα πρὸς οὐρανοὺς κούφως ἀναφέρηται ἡμῶν ἡ διάνοια· σὺ δέ, ὦ μακαρία τριὰς… ὑφʼ ἡμῶν προσκυνουμένη… διαφύλαττε τὴν σὴν κληρονομίαν… ὡσὰν δοξάζηταί σου τὸ πανάγιον ὄνομα… ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ κονδυλίζοντας ὀρφανούς
|
Desinit |
|
μζʹ (!) Περι παραδοσεως προφητεια.
|
Desinit abruptus |
|
οὐ κατεδέξατο τὸ ἅγιον αὐτοῦ σῶμα ταφῆναι ἐν τῷ τόπῳ ἐκείνῳ· ἀλλὰ ὑπὸ ἁγίων ἀγγέλων ἀπηνέχθη εἰς πέτραν Ἐκρεμάθην… εἰς ἄκραν Νικομηδείας… Καὶ ὅστις ἀκούσει τὴν ἄθλησιν… Νικήτα, ἀφέωνται αὐτοῦ αἱ ἁμαρτίαι ἡμέραις ἑπτὰ καὶ… οὐ μὴ εἰσέλθῃ ἐν αὐτῷ κίνδυνος. Ἐπὶ πᾶσιν τούτοις δοξάζωμεν καὶ ἡμεῖς Χριστὸν… ἀμήν.
|
Desinit |
|
προσεῖπεν ὁ ζώθαπτος ὡς συνδεσμίους
|
Desinit |
|
συμπανηγυρίζειν
|
Incipit |
|
Τὰ λείψανα τῆς χθὲς τραπέζης βούλομαι
|
Incipit |
|
Τῇ κζʹ τοῦ Νοεμβρίου τελευταῖον. Γεννάδιος ὁ ἁμαρτωλὸς τοῦ Θεοῦ δοῦλος καὶ ἐλάχιστος τοῖς εὐγενεστάτοις πολίταις τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἅπασιν, ἱερωμένοις καὶ κοσμικοῖς. Γινώσκετε πάντες καλῶς τὴν παρὰ πάντα τὸν ἐμὸν βίον ἀναστροφὴν μεθ’ ὑμῶν
|
Incipit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
Τὸ ἀγαπῆσαι τὸ περιεργάζεσθαι
|
Incipit |
|
Τὸ συλλογίζεσθαι οὐ δόγμα ἐστὶ τῆς ἐκκλησίας
|
Incipit |
|
Τὸν ἀγαθὸν ζῆλον ἐπιστάμενος τῆς σῆς εὐλαβείας
|
Incipit |
|
του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
Ὑψηλότεροι μὲν τῆς ἀπὸ τῶν ἐγκωμίων λαμπρότητος οἱ τῶν κατὰ Θεὸν ζησάντων βίοι
|
Incipit |
|
ὧν ταῖς πρεσβείαις... μεγαλύνων τοὺς μεγαλύνοντας καὶ ἁγιάζων τοὺς ἁγιάζοντας τὸ ὑπεράγιον ὄνομα... ἀμήν
|
Desinit |
|
ὡς ἂν ὑφʼ ὑμῖν μεσίταις μὴ Θεοῦ πόρρω γενόμενοι αὐτὸν δοξάζοιμέν τε καὶ μεγαλύνοιμεν… ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ὥσπερ τὸ ὕδωρ τὰ γράμματα ἀφανίζει
|
Incipit |
|
ὥστε καὶ τῆν κλίμακα περικρατεῖν, καὶ τὸν ῥώστακα μὴ ἐμποδίζον ἐν ταῖς ἐπικλήσεσιν
|
Desinit |
|
ὠφελεῖ εἰς πολλὰ πάθη. Τέλος τῶν Ζ΄ βιβλίων τῶν ἐφοδίων
|
Desinit |
|
῾Ο ἐν τῇ ζ´ συνόδῳ ᾿Ανδριανός
|
Incipit |
|
῾Ο χρόνος ἤδη τῆς ἐμῆς ζωῆς, υἱέ μου φίλτατε
|
Incipit |
|
. τὸν Λάζαρ[ον]...
|
Desinit |
|
… αζ (Αχαζ) δε εγ… σεν (εγεννησεν) τον…
|
Incipit abruptus |
|
... ενδυτη,... τον διεζωσατο.
|
Titulus initialis |
|
... καὶ ἀμάρτηματων λύσιν, καὶ δικαιοσ... οὐρανῶν βασιλείας πασὶν εὐαγγελίζεται... ἀλλῶ καὶ βέβαια καὶ ἀκίνητα ἀγαθά.
|
Textus |
|
... παπα Ιωαν... παπα Συμεων ... χατζα Λαζαρος ... χοτζα Ιαγουπα (Ιακωβ) ...
|
Textus |
|
...ἐνορκίζων αὐτοὺς ἀναγνῶναι τὴν ἐπιστολὴν ταύτην πᾶσι τοῖς ἀδελφοῖς· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
...ΙΑΤΑΙ ΤΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ ΖΩΗΝ
|
Incipit |
|
...ο δοξαζομενος εν ταις...
|
Textus |
|
...σίδηρον, καὶ πρὸς τοὺς ἴσους δεῆσαν ὑπαλεῖφον ἀγῶνας. Ἢ οὐχὶ διανέστητε πᾶς τῷ πόθῳ πρὸς ζῆλον
|
Incipit |
|
...υπο τινος τουνομα Λουκα... εν ετει Χριστου ͵αφοβʹ... ετους ͵ζπʹ· μην Απριλιω ζʹ ημερα βʹ
|
Textus |
|
"Πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ Πάσχα ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς Βηθανίαν, ὅπου ἦν Λάζαρος, εἰς τὸν οἶκον Μαρίας καὶ Μάρθας, καὶ εἱστιᾶτο παρ' αὐτοῖς"· ἡ δὲ Μάρθα διηκόνει, καὶ Λάζαρος ἤσθιε. Τοῦτο δὲ τῆς εἰλικρινοῦς ἀναστάσεως σημεῖον ἦν, τὸ μεθ' ἡμέρας πολλὰς καὶ ζῇν καὶ ἐσθίειν
|
Incipit |
|
„Ὅτι κρεῖσσον τὸ ἔλεός σου ὑπὲρ ζωάς“, φησὶν ὁ θεοπάτωρ Δαυίδ,
|
Incipit |
|
«Ἀντιδοτάριον τοῦ σοφωτάτου Bαλεριανοῦ τοῦ Ἰταλοῦ, ἐξηγημένον ἀπὸ τὴν ἰταλικὴν γλῶσσαν εἰς τὴν τῶν Γραικῶν παρὰ Nικο-
λάου ἱερόπαιδος τοῦ ἐκ Βελισδονίου τῶν Ἀγράφων, πάνυ ὠφέλιμον εἰς τοὺς τὴν ἰατρικὴν μεταχειριζομένους. Ἀρχὴ τοῦ α΄ τμήματος τῶν ἀρωματικῶν ἀντιδότων
|
Titulus initialis |
|
«Βιβλίον καλούμενον Χρηστοήθεια τῶν Χριστιανῶν περιέχουσα λόγους ψυχοφελεστάτους (!) δεκατρεῖς, ῥυθμίζοντας ἐπὶ τὸ βέλτιον τὰ κακὰ ἤθη τῶν χριστιανῶν
|
Titulus initialis |
|
«Τὸ παρὸν ἐγχειρίδιον τῆς γεωμαντείας ἤτοι ῥέμπλιον μετεφράσθη παρά τινος Φιλοθέου Βυζαντίου Ἱεροδιακόνου, ἐκ περσικῆς διαλέκτου εἰς ῥωμαϊκὴν ἁπλῆν φράσιν ἐν ἔτει ´αψμη΄
|
Titulus initialis |
|
(Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες) ἤδη τὰ θεοφάνεια ἐγγίζουσι καὶ ἡ τῆς χαρᾶς ἡμέρα ἐπὶ θύραις
|
Incipit |
|
(Εἶπε γέρων ὅτι) Ἦν τις γέρων καθεζόμενος (vel Γέρων τις ἐκάθητο) ἐν τῇ ἐρήμῳ
|
Incipit |
|
(Καὶ PG 28) ταύτην (πρὸς τοὺς αὐτοὺς add PG 28) ἐπιστέλλει ἀπὸ Μακεδονίας. Ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη. Δεξάμενοι Κορίνθιοι τὴν προτέραν ἐπιστολὴν (τὴν ἐπιστολὴν τὴν προτέραν PG 28) κατενύγησαν ἐπὶ τῇ ἁμαρτίᾳ τοῦ λαβόντος τὴν μητρυιάν, καὶ ἐλυπήθησαν δὲ ὡς παριδόντες τὸ (om PG 28) τοιοῦτον ἁμάρτημα. Εἶτα ὑφηρπάζοντο
|
Incipit |
|
(Κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν) Πολλῶν συναρπαζομένων χριστιανῶν καὶ ταῖς τιμωρίαις παραδιδομένων
|
Incipit |
|
[...] μετα χρονους [...] αναληψεως. το ευαγγελιον αυτου συνεγραψατο ο αποστολος υφηγησατο, ον και υιον ονομαζει εαυτου λεγων· ασπαζεται υμας Μαρκος ο υιος [...]
|
Textus |
|
[...] σημερον ειτις εστιν, η ... ε΄ ιου[λιου] (ιουλιου) ιγ΄ ιν[δικτιωνος] (ινδικτιωνος) ια΄ αφιερω (αφιερωνω) εγω εις τον παπα Δαυιδ ζωον (?) εν αγιον Νικολαον (?) ..., ,,, τους χρησιμωτατους μαρτυρους, τον κυριον Ανδρονικον τον πρωτογερον, τον κυριον Νιαμωνιτην, τον κυριον Κωσταντινον, ... κυριον Ιωαννην Τζουλλα, κυριον Διμου...(?), κυριον Γεωργιον και κυριον ...
Καγω Ανδρονικος Βλαστρης(Βλασταρης) Μαρτι... ανωθεν γεγραμμενα
[...]
|
Textus |
|
[...] τῶν θεσπεσίων πατέρων ἡμῶν συντεθεὶς ὡς τυπικὸν πρὸς μονάζοντας καὶ μοναζούσας σπουδάζοντας σωθῆναι.
|
Titulus initialis |
|
[...]γελίζε[...]
|
Desinit |
|
[...]ζα πά[...]
|
Desinit |
|
[...]ληψεως, και [...] των αποστολων εγραψεν Θεοφιλω [...] Αντιοχειας της μεγαλης· ουτος εστιν ου με[... Παυ]λος εν τη επιστολη αυτου λεγων· συνεπεμψαν [...] τον αδελφον, ου ο επαινος εν τω ευαγγελιω [...] ασπαζεται υμας Λουκας ο ιατρος.
|
Textus |
|
[δʹ.]βʹ Ὥστε δεῖν, εὐτρεπίζεσθαι πάση ἀρετή.
|
Desinit |
|
[Ἐ]μοι μὲν ὁ νοῦς, ὦ παῖδες, ἂν βλύσειν νέος λόγον ζητῇ ἐν καιρῷ τῶν ἀγόνων
|
Incipit |
|
[ἐὰν δὲ λα]ϊκὸς [ἀ]φορ[ιζέσθω]
|
Desinit |
|
[ἐπίστευ]ον καὶ ἐβαπτίζοντο, εἶπ[εν] δὲ ὁ [κύριος]
|
Incipit |
|
[ζʹ] ευχαριστία περὶ ἁγιασμοῦ πνεύματος καὶ ψυχῆς καὶ σώματος.
|
Desinit |
|
[Κ]αὶ τὴν σήμερον ἀκριβῶς ἴσθ’ ἠῶ τητιναῖς θλίψεις πιέζουσί με
|
Incipit |
|
[και] ... (erasa 1 l.) ταυτην· ανευ και (?) ...νου· του ... [υιου] (?) ... (erasae 3 l.) Εγραφη δε το παρον αγιον ευαγγελιον· εν ημεραις του εκ θεου ... (erasae 2 l.) Αρσενιου δε ηγουμενευοντος πατρος αγιου πατρος αγαθου το κλεος των πατερων: μηνι φεβρουαριω εις τας ιϛʹ: ημερα δε αʹ ωρα αιʹ (?) ετους ͵ϛψοαʹ ινδικτιωνος ζʹ: Δοξα σοι παναγια τριας· δοξα σοι δοξα σοι.
|
Textus |
|
[μ]γʹ περι των υιων Ζεβεδαιου.
|
Incipit abruptus |
|
[Ὁ Λατῖνος] Ἄζυμος ἦν ὁ παρὰ τοῦ Κυρίου τοῖ ἀποστόλοις
|
Incipit |
|
[Π]ολλαι (Πολλαι) εισιν αι αιτιαι του ταπεινα φθεγγεσθαι περι εαυτου τον Χριστον· το μη αγεννητον αυτον νομισθηναι· το μη αντιθεον το σαρκα περιβεβλησθαι· το ασθενες των ακουοντων· το διδασκειν τους ανθρωπους μετριαζειν, και μηδεν περι εαυτων λεγειν μεγα. Του δε υψηλα φθεγγεσθαι, μιαν αν ευροι τις αιτιαν, το μεγεθος της θειας αυτου φυσεως.
|
Desinit |
|
[τω] εντιμωτατω και ευγενεστατῳ [με]γιστῳ (μεγιστῳ) αρχοντι κυριω Ιωαννακῃ [Ρε]ιζῃ (Ρειζῃ), και της ιερας ημων μονης [γ]νησιῳ (γνησιῳ) επιτροπῳ και ευεργετῃ εντιμως και αγιως [...]
|
Titulus initialis |
|
] ἐγκαινίζεται
|
Incipit |
|
] ἐμαυτὸν ἀπελπίζω
|
Incipit |
|
] καὶ ζωοποιοῦ σταυροῦ
|
Incipit |
|
] συναρμόζεσθαι
|
Incipit |
|
] ὡς ἐν ἰδιάζοντι
|
Incipit |
|
]ἀλαζῶν λοιμὸς καλεῖται
|
Incipit |
|
]ΖΩΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΣΤΑΤΟΝ ΒΙΟΝ
|
Incipit |
|
]κυμίας ἐξήγειρε καὶ τὴν πέτραν οὐκ ἐσάλευσε· τὸ δένδρον ἐσάλευσε καὶ τὴν ῥίζαν
|
Incipit |
|
]μον (γονιμον) απεργαζεται· καθαπερ και ο ηλιος σφοδρος (σφοδρως) επι λαμπων (επιλαμπων)
|
Incipit abruptus |
|
]ροβαβελ (Ζοροβαβελ)· Ζοροβαβελ δε· εγεννησεν τον Αβιουδ
|
Incipit abruptus |
|
]τος ὁπίζονται
|
Incipit |
|
{ϛʹ} Παραίνεσις περὶ τοῦ ἐκκλίνειν τοὺς ἐριστηκοὺς ζητητάς
|
Desinit |
|
{ιηʹ} Πλουσίων ὁδηγία ἐπὶ τὴν ὄντως ζωήν.
|
Desinit |
|
͵αχξςʹ· εν μηνι μαιω κθʹ εις Κοροιφις επαραδοσα το παρων βηβλιον λεγομενον τετραβαγγελον, εγω Γ[ρη]γορ[ιος] (Γρηγοριος) Σαωνατζος, ποτε μιπος [....α] χαριν του πανοσιοτατου [ημων] [κυρ] Μανολου καπ[....] της μεγαλης εκκλησιας του [αγιου] [τα]φου (ταφου) τον Χερσολημων [..] δια [ε]λυομοσηνον (ελυομοσηνον) της αμαρτολης μου ψηχης και να εχη μερυδαν παντοτην εν [...α...] και ουτος [.....] ημων ενδοξα[....] αμην.
|
Textus |
|
͵αχπεʹ σεπτεβριου. ηʹ, ηλθον καγω, Ησαιας ιερομοναχος και επροσκυνησα την υπεραγιαν θεοτοκον εν τω μαυζω μολω (?) ο ευτελης και αναξιος, και ανταποτες (!) η οξυτατη αυτης βοηθειαν να με βοηθηση εις το εξης να μην σφαλω του υιου της εις αθανασιμον σφαλμα, και συγχωρησιν των προημαρτημενων μου σφαλματων αμην, εστω δε εις μνημην, ηγουμενευοντος δε κυρου Μακαριου του Πελοπονησιωτου και ημων δε γνωστου. Ησαιας ιερομοναχος.
|
Textus |
|
+ Ἐγράφη, ὅτε ἀνεχώρησε τοῦ παλατίου καὶ τῆς μονῆς τοῦ Παντοκτράτορος, ἐν ᾗ πρότερον ᾤκει κοσμικός, καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὸ τοῦ Χαρσιανείτου κοινόβιον, καὶ ἡτοιμάζετο πρὸς τὸ μοναχικὸν σχῆμα.
+ Τῷ βασιλεῖ Κωνσταντίνῳ ὁ Σχολάριος
|
Titulus initialis |
|
+ εν μηνι νοεμβριω, ιθ΄ ημερα κυριακη, εν ετει ͵ζρκθ΄ ηλθαμεν εις χωραν λεγομενην, Αντυγονου, απο νησου της [...]λυμου απο κινδυνον της θαλασσης και μολις ελευθερωθημεν.
|
Textus |
|
<Ἐ>γὼ μὲν τοῦτο ἀεί ποτε νομίζω
|
Incipit |
|
<Ἡ> θεία Τριὰς καὶ ζωαρχικώτατε
|
Incipit |
|
<Κ>αὶ γὰρ εἰκονίζειν ἔφασαν τινὰ τῶν πραγμάτων τὰ τέσσαρα εὐαγγέλια ταῦτα, οὐ μόνον τὰ τετράμορφα ζῷα ἀλλὰ καὶ αὐτὰ τὰ τέσσαρα τοῦ κόσμου στοιχεῖα. Τὸ μὲν γὰρ κατὰ Ματθαῖον
|
Detail(s) |
|
1 ΑΓΙΩΤΑΤΕ ΜΟΥ ΔΕΣΠΟΤΑ 2 ΟΡΙΖΟΝ ΜΗ ΠΛΕΙΟΝΑ
|
Incipit |
|
1. Ω ΝΟΥΣ ΠΤΕΡΩΤΟΣ Ω ΘΑΛΑΣΣΑ ΣΚΕΜΜΑΤΩΝ 2. ΜΙΚΡΟΙΣ ΤΑ ΜΕΙΖΩ ΣΥΜΒΑΛΕΙΝ ΑΝΠΕΡ ΘΕΛΗΣ
|
Incipit |
|
a) Ἀναγκαῖον δὲ ζητῆσαι περὶ τούτου. Οὗτος γὰρ ὁ Κλωπᾶς
|
Incipit |
|
a) ζητήσεις, ὡς βεβήλους οὔσας (om PG 28), ἐφ’ αἷς καί τινες καυχώμενοι παρέβησαν τὴν πίστιν (add. καὶ τέλος ὃν χρὴ τρόπον ἄρχειν τε καὶ διατάσσεσθαι PG 119) τελεῖοι τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
a) Κατὰ Ἰωάννην καλεῖται τὸ εὐαγγέλιον (Κατὰ Ἰωάννην τὸ εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται) ἐπειδὴ Ἰωάννης ὁ ἀδελφὸς Ἰακώβου τοῦ Ζεβεδαίου, ὁ ἐπὶ τὸ στῆθος ἀναπεσὼν τοῦ κυρίου, αὐτὸς συνεγράψατο (συνέγραψε) τὸ εὐαγγγέλιον τοῦτο. Ἄρχεται δὲ ἀπὸ (ἀπό τε) τῆς θεότητος τοῦ λόγου
|
Incipit |
|
a) Οὕτω καλοῦνται, ἐπειδὴ αὐτὸς Παῦλος ἰδίᾳ ταύτας ἐπιστέλλων, καὶ διὰ τούτων, οὓς μὲν ἤδη ἑώρακε καὶ ἐδίδαξεν, ὑπομιμνήσκει καὶ ἐπιδιορθοῦται· οὓς δὲ μὴ ἑώρακε, σπουδάζει κατηχεῖν καὶ διδάσκειν, ὡς ἔστιν ἀπ’ αὐτῶν τῶν ἐντυγχανόντων καταμαθεῖν.
|
Textus |
|
a) Παρμενᾶς, καὶ Νικολαος (hic des. PG 28). μετὰ ταῦτα ἐκλήθη καὶ Παῦλος σκεῦος ἐκλογῆς (hic des. PG 118), καὶ ἀπεστάλη καὶ αὐτὸς μετὰ Βαρναβᾶ εὐαγγελίζεσθαι τὸν κύριον τοῖς ἔθνεσιν πανταχῆ (hic des. Blomkvist)
|
Desinit |
|
a) υἱὸς δὲ τοῦ Ἰωσὴφ ὁ κύριος ὀνομάζεται, ἐπειδὴ τῶν υἱῶν αὐτοῦ τῶν ἐκ τῆς πρώτης γυναικὸς ἀδελφὸς ἐνομίζετο.
|
Desinit |
|
b) ἅμα τῷ πατρὶ καὶ τῷ ζῳοποιῷ πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς ἀτελευτήτους αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν.
|
Desinit |
|
b) Διὰ τοῦτο κατὰ Ἰωάννην τὸ εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται, ἐπειδὴ Ἰωάννης ὁ ἀδελφὸς Ἰακώβου τοῦ Ζεβεδαίου, ὁ ἐπὶ τὸ στῆθος
ἀναπεσὼν τοῦ Κυρίου, αὐτὸς συνεγράψατο τοῦτο. Ἄρχεται δὲ ἀπὸ τῆς θεότητος τοῦ λόγου
|
Incipit |
|
b) Διατί Παύλου ἀποστόλου ἐπιστολαὶ δέκα τέσσαρες λέγονται καὶ πρὸς τίνας αὐτὰς ἐπιστέλλει καὶ διατί; Ἐπειδὴ ταύτας αὐτὸς ὁ ἀπόστολος ἰδίᾳ ἐπιστέλλει καὶ διὰ τούτων οὓς μὲν ἤδη ἑώρακε καὶ ἐδίδαξεν ὑπομιμνήσκει καὶ διορθοῦται, οὓς δὲ μὴ ἑώρακε σπουδάζει κατηχεῖν καὶ διδάσκειν ὡς ἔστιν ἀπαντῶν τὸν ἐντυγχάνοντα καταμανθάνων.
|
Textus |
|
b) πρῶτος Σίμων ὁ λεγόμενος Πέτρος, εἶτα Ἰάκωβος ὁ τοῦ Ζεβεδαίου, καὶ Ἰωάννης ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ, καὶ Ἀνδρέας ὁ ἀδελφὸς Πέτρου
|
Incipit |
|
b) τὸ δὲ ἕτερον ἐν ᾧ καὶ πέπονθεν. Μόνος δὲ οὗτος τὰ παραδοξότερα τῶν θαυμάτων καὶ ὅσα οἱ τρεῖς σιωπῇ παρῆλθον σαφέστατα καταλέγει, τὴν διὰ τῆς Σαμαρείτιδος λέγω τῆς πόλεως πάσης προσέλευσιν εἰς Χριστόν, τὴν ὀμμάτωσιν τοῦ γεγεννημένου τυφλοῦ, τὴν διὰ προστάγματος ἴασιν τοῦ τριάκοντα ὀκτὼ ἔτη ἔχοντος παραλύτου, τὴν ἐκ νεκρῶν ἔγερσιν τοῦ τετραημέρου Λαζάρου καὶ αὐτὴν δὴ τὴν ἐκκέντησιν τῆς θείας πλευρᾶς καὶ τούτου ἕτερα πλείονα.
|
Additio |
|
b) τουτέστι ἐξάδελφοι, υἱὸς δὲ τοῦ Ἰωσὴφ ὁ κύριος ἐνομίζετο.
|
Desinit |
|
Bροντης τον υιον, τις βροτων μη θαυμαζει.
|
Textus |
|
c) μαρτύρων στεφάνῳ κατεκοσμίσθη. Ῥωμαῖοι δὲ περικαλλέσιν οἴκοις καὶ βασιλείοις τούτου λείψανα καθείρξαντες, ἐπέτειον αὐτῷ μνήμης ἡμέραν πανηγυρίζουσι, τῇ πρὸ τριῶν καλανδῶν Ἰουλίων, πέμπτῃ Πανέμου μηνός, τούτου τὸ μαρτύριον ἐορτάζοντες.
|
Desinit |
|
c) Πρόγραμμα. Ὁ διὰ τοῦ μέλανος ἀριθμὸς ποσότητα μόνον δηλοῖ τῶν ἐφ’ ἑκάστης βίβλου μαρτυριῶν. Ὁ δὲ διὰ του κινναβάρεως, τάξιν ὁμοῦ καὶ ποσότητα τῶν καθ’ ἑκάστην ἐπιστολὴν καὶ κανονίζεται τῷ πάλιν ἔνδον ὁμοίως παρακειμένῳ ἀριθμῷ αὐτοῖς τοῦ τεύχους τῶν καθολικῶν· ἀπολήγει δὲ ἑκάτερος αὐτῶν καὶ πάλιν ἄρχεται κατ’ ἐπιστολήν.
|
Explanatio |
|
c) υἱὸς δὲ τοῦ Ἰωσὴφ λέγεται, ἐπειδὴ τῶν υἱῶν αὐτοῦ τῶν ἐκ τῆς πρώτης γυναικὸς ἀδελφός ἐστιν ἐκ τῆς συναναστροφῆς καὶ τῆς συγγενείας τοῦ Ἀγγαίου, ἀδελφοῦ Ζαχαρίου τοῦ ἱερέως, τοῦ υἱοῦ Βαραχίου.
|
Desinit |
|
d) Πρόγραμμα. Τὰς πάσας ἐπιστολὰς τῶν καθολικῶν ἀναγνούς, ἀνειλόμην ἐκεῖθεν τῶν πασῶν μαρτυριῶν τὰ ῥητὰ καὶ καθεξῆς ἀνεκεφαλαιωσάμην, ἀκολούθως προτάσσων τὴν προσηγορίαν τῶν ὅθεν εἰσὶ βιβλίων. ῎Εστιν οὖν ὁ διὰ τοῦ κινναβάρεως ἐκ μονάδος ἀρχόμενος ἀριθμός, τὴν τάξιν καὶ τὴν ποσότητα δηλῶν τῶν καθ’ ἑκάστην ἐπιστολὴν μαρτυριῶν, καὶ συναπολήγων πάλιν τῇ ἐπιστολῇ· ὁ δὲ διὰ τοῦ μέλανος καὶ ὑποκείμενος τούτῳ, καθολικός ἐστιν ἀριθμὸς πάσης τῆς βίβλου καὶ συναυξόμενος μέχρι τέλους τῇ ἀναγνώσει, γνωρίζων ἡμῖν τὴν ποσότητα τῶν ἀφ’ ἑκάστης βίβλου μαρτυριῶν. Παρέθηκα γὰρ ἑκάστῃ τούτων τὸν ἴδιον ἀριθμόν, ἵν’ εἰδέναι ἔχῃς ποσάκις τὴν ταύτην εἴληφα μαρτυρίαν ἐκ τῆς μνημονευθείσης ἅμα καὶ παρακειμένης βίβλου οἱ ἀπόστολοι. Εὑρήσεις δὲ τὴν διὰ τοῦ κινναβάρεως παρίθμησιν κανονιζομένην τῇ πάλιν ἔνδον παρακειμένῃ αὐτοῖς τοῖς ῥητοῖς τοῦ τῶν καθολικῶν τεύχους.
|
Explanatio |
|
des. ΕΠΙ ΤΩΝ ΤΟΥ ΕΖΕΚΙΟΥ ΚΑΙΡΩΝ
|
Desinit |
|
des. ΕΦΡΑΤΗΣ ΦΩΤΙΖΟΝ ΠΝΕΥΜΑ
|
Desinit |
|
des. ΚΑΙ ΟΜΟΟΥΣΙΟΥ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΥ ΤΡΙΑΔΟΣ ΑΜΗΝ ΑΜΗΝ ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
des. ΚΑΛΛΟΠΙΖΩΝ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΛΟΥ ΠΛΑΤΟΣ
|
Desinit |
|
des. ΜΕΤΑ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΩΡΑΙΖΟΜΕΝΟΙ
|
Desinit |
|
des. ΟΛΗΝ ΑΝΕΖΥΜΩΣΕ ΤΗΝ ΒΡΟΤΩΝ ΦΥΣΙΝ
|
Desinit |
|
des. ΣΟΔΟΜΗΝΟΙ ΟΙ ΤΑ ΕΚΕΙΝΩΝ ΖΗΛΟΥΝΤΕΣ
|
Desinit |
|
des. ΤΗΣ ΓΘ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΙΣΗ ΔΕ Η ΓΖ
|
Desinit |
|
des. ΦΕΝΑΚΙΖΕΙΝ ΤΟ ΕΞΑΠΑΤΑΝ ΤΟΥΣ ΑΚΡΟΩΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΩΝΤΑΣ
|
Desinit |
|
Eπληρωθη το παρον τετραβαγγελιον (τετραευαγγελιον) εν μηνι Ιουλιου ιζʹ, ημερα δʹ, εν ετει ͵[ϛ]ωμεʹ.
|
Textus |
|
f) ὁ δὲ διηγούμενος ταῦτα ἐστὶ Λουκᾶς ὁ εὐαγγελιστὴς ὁ καὶ τοῦτο συγγραψάμενος τὸ βιβλίον. Συναπεδήμησε γὰρ τοῖς τε ἄλλοις καὶ μάλιστα τῷ Παύλῳ καὶ εἰδὼς ἀκριβῶς γράφει. Διηγεῖται δὲ ἐν αὐτῷ πῶς καὶ μετὰ τὴν ἀνάστασιν ὁ Κύριος τοῖς μαθηταῖς ὀπτανόμενος ἦν, συναυλιζόμενος μετ’ αὐτῶν ἐφ’ ὅλαις τεσσαράκοντα ἡμέραις. Εἶτα ὡς ἀνελήφθη, ἀγγέλων ὑπολαβόντων αὐτὸν ἀπὸ ὄρους τῶν ἐλαιῶν. Εἶτα μετὰ ἡμέρας δέκα τὴν τοῦ ἁγίου πνεύματος ἔκχυσιν ἐν τῇ πεντηκοστῇ
|
Incipit |
|
H (25). Οἱ τὰ χερουβὶμ μυστικῶς εἰκονίζοντες
|
Incipit cuiusdam partis |
|
iii) Ἰάκωβος ὁ γεγονὼς ἐπίσκοπος Ἱεροσολύμων ἀδελφὸς τοῦ κυρίου ἐλογίζετο κατὰ σάρκα λέγεται εἶναι, υἱὸς δὲ τοῦ τέκτονος Ἰωσήφ
|
Incipit |
|
memento domine famuli tui Hector de decano vicarius ecclesie Rossanensis ϛ. ω. κ. ζ
|
Textus |
|
NΙΦΩΝΟΣ ΜΟΝΑΧΟΥ ΤΑΧΑ ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΠΕΡΙ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΚΤΩ ΜΕΡΩΝ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΕΡΜΗΝΕΥΘΕΝΤΑ ΚΑΤΑ ΔΥΝΑΜΙΝ
|
Titulus initialis |
|
Prec. 1: μεθ' ου πρεπ δο... συμ..παρ?.για. αγαθω. και ζωοποιω (lit. ζοωποιω) σου ... και αει ... ω. post finem: εχ κ αλλ
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Prol.: Ὁ αὐτογενὴς (uel αὐτόρριζος) καὶ αὐτοφυῆς θεὸς ὁ πρὸ τοῦ τὸν οὐρανὸν γενέσθαι
|
Incipit |
|
Prol.: Ὅ αὐτόρριζος καὶ αὐτοφυὴς Θεός, ὁ πρὸ τοῦ τὸν οὐ¬ρανὸν γενέσθαι τὴν ἔκβασιν τῶν χρόνων αὐτοῦ ἐπιστάμενος καὶ προ-εγνωκὼς αὐτόν, οὕτως … καὶ μετ´ αὐτοῦ τέκνου αὐτῆς ἐμαρτύ-ρησεν.
|
Incipit |
|
s.n. Άποτροπὴ ἀπὸ τῶν ἑλκόντων ἐπὶ τὴν περιτομὴν, καὶ προτροπὴ πρὸς νέαν ζωὴν τὴν ἐν πνεύματι.
|
Desinit |
|
s.n. Ἐπανάληψις περὶ κακίας ἀνθρώπων
αἱρετικῶν· ἐν ὧ ὅτι αἰφνιδίως ἥξει ὁ Χριστός· ἐπὶ συντελεία δὲ τοῦ αἰῶνος· ὥστε δεῖν
εὐτρεπίζειν πάση ἀρετῆ.
|
Desinit |
|
s.n. Ὅτι οὐ δεῖ αἱρετικὸν εἰσοικίζειν ἐφ΄ἁμαρτίαν.
|
Desinit |
|
s.n. Παραίνεσις περὶ τoῦ ἐκκλίνειν τοὺς ἐριστικοὺς ζητητάς.
|
Desinit |
|
s.n. περι του Ζακχαιου.
|
Desinit abruptus |
|
s.n. Πλουσίων ὁδηγία ἐπὶ τὴν ὄντως ζωήν.
|
Desinit |
|
Sic legimus: μνισθητι κυριε την δουλην σου Ανναν Χατζηαναν εις τι ημαρτεν. εγω η Αννα η Χαντζηανα επαρεδωκα (!) τον τοπον τη ληχ[...]δας (?) εις την εκκλησιαν την υπεραγιαν θεοτοκον περι ψυχικης σωτηριας τον αποθαμενον μου γην(υιον) του παπα Βασιλη εις τους εξης και απαντας και διηνεκεις χρονους ουκ εχει εξουσιαν κανεις ενοχλησειν το και οιος ενοχλη το εινα δηδη (?) παραδες σ΄ και εκεινο παλι να ενη (!) της εκκλησιας. Μαρτυρες Βασιλης ο Λεβωενης, Μηχαλης του Χαλουτζη, Λεων του Μαρκου
|
Textus |
|
Sic legimus: οταν εχμαλοτισταν (!) οι Ρωμαιοι και εντοκαννε (?) με τους Τουρκους και ετζακοσαναι (?) εις τα πουλου[...] με το Φεηχ πασα ετους ͵ζλδ΄
|
Textus |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ἐφέσου τῆς Ἀσίας ἐωρακῶς αὐτοὺς ἤδη καὶ διδάξας, ὑπομιμνήσκων δὲ ὅμως, δια τῆς ἐπιστολῆς ταύτης. ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς, αὕτη· Κορίνθιοι ἐκ φιλονεικίας συναγόμενοι, ἐσχίζοντο ταῖς γνώμαις,
|
Incipit |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπο Μακεδονίας· ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· ἐν τῆ Ἐφέσω τινὲς ἰουδαΐζοντες, ἐπεχείρουν ἑτεροδιδασκαλεῖν, καὶ ἀπατᾶν τοὺς ἀκεραίους προφάσει τοῦ νόμου· τοῦτο δὲ μαθὼν ὁ ἀπόστολος, προτρέπει τὸν Τιμόθεον ἐκεῖ προσμεῖναι πρὸς διόρθωσιν αὐτῶν, γράφει τε τὴν ἐπιστολήν.
|
Incipit |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Νικοπόλεως.
ἐκεῖ γὰρ παρεχείμαζεν. ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς, αὕτη · Εἰς μὲν τὴν Κρήτην ἀπέλιπεν τὸν Τίτον ἵνα καταστήση κατὰ πόλιν κληρικούς.
|
Incipit |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης. ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς, αὕτη· τινὲς
ἀπὸ Θεσσαλoνίκης, ἀργοὶ καὶ ἄτακτοι περιερχόμενοι, τοὺς ἀδελφοὺς ὑφήρπαζον·
ὡς ἤδη τῆς παρουσίας τοῦ κυρίου ἐνστάσης·
|
Incipit |
|
Tριτος δε Λουκας ρητορευει μειζονως,
|
Incipit |
|
Α ΚΑΙ ΗΤΟΙΜΑΣΕ ΤΟΙΣ ΓΝΗΣΙΩΣ ΑΓΑΠΩΣΙ ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΟΥΣΙ ΕΙΣ ΑΥΤΟΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ...
|
Desinit |
|
ἃ τοῖς θείοις ἐφαρμόζεται προσώποις ὀνόματα
|
Titulus initialis |
|
α´. Ταῖς περὶ Μαρίαν ἐν τῷ μνήματι.
β´. Tῷ Κηφᾷ, ὡς λέγει Παῦλος, ἔπειτα ὤφθη τῷ Κηφᾷ.
γ´. Κεκλεισμένων τῶν θυρῶν.
δ´. Τοῖς περὶ τὸν Κλεόπαν.
ε´. Παρόντος Θωμᾶ καὶ τῶν λοιπῶν.
ϛ´. Ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ ἐπὶ τῆς θαλάσσης τῆς Τιβεριάδος.
ζ´. Ἐπάνω πεντακοσίοις ἀδελφοῖς ἐφάπαξ.
η´. Ἐφάνη Ἰακώβῳ τῷ δικαίῳ.
θ´. Εἰς τὸ ὄρος οὗ ἐτάξατο αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς.
ι´. Εἰς τὸ ὄρος τῶν ἐλαιῶν ἀνερχόμενος.
|
Textus |
|
Α. ἴασπις· μελανίζουσα πράσινος, ἔχουσα φλέβας τετραστοίχους:
|
Incipit |
|
Α' ἡμέρα σαββάτου α'κρόνος. ιστ' Ζεὺς β' ἡμέρα κυριακή
|
Incipit |
|
αʹ Περὶ τοῦ δαιμονιζομένου
|
Incipit |
|
αʹ Ἡ ὀμόσασα τὸν τυχόντα ὅρκον ἀφοριζέσθω ἑβδομάδας δύο.
|
Incipit |
|
αʹ Μετὰ τὸ προοίμιον, περὶ ὀρθοῦ βίου ἐν ἀγάπῃ Θεοῦ διὰ πίστεως εὐσεβοῦς ἀμεταθέτου, ἐν ᾧ ὅτι οὐ δεῖ αἱρετικὸν εἰσοικίζειν ἢ χαιρετίζειν ἐφ᾽ ἁμαρτίᾳ.
|
Incipit |
|
αʹ Περι της πεμονιζομενου (δαιμονιζομενου)
|
Incipit |
|
Αʹ. Ιασπις· μελανιζουσα πρασινος.
|
Incipit |
|
αʹ. Μακάριος ὃς μισήσας κατέλιπε τὸν βίον τοῦτον ἀνθρώπινον, καὶ σὺν Θεῷ μονωτάτῳ ἡ μελέτη τῆς ζωῆς αὑτοῦ ἐγένετο
|
Incipit |
|
αααγγεεζηθ ταῦτα τάδε στοιχεῖα συντιθέμενα ποιοῦσι μονάδας μ’
|
Incipit |
|
ΑΑΖΩ
|
Incipit |
|
Ἀββακοὺμ ὁ προφήτης ἑώρα πολλοὺς σκανδαλιζομένους ἐπὶ τῇ προνοίᾳ τοῦ θεοῦ
|
Incipit |
|
Ἀβροτέραν ἡμῖν τὴν τράπεζαν
|
Incipit |
|
Ἀβροτέραν ἡμῖν τὴν τράπεζαν
|
Incipit |
|
Ἀβροτέραν ἡμῖν τὴν τράπεζαν
|
Incipit |
|
Ἀβροτέραν ἡμῖν τὴν τράπεζαν
|
Incipit |
|
Ἀβροτέραν ἡμῖν τὴν τράπεζαν
|
Incipit |
|
Ἀβροτέραν ἡμῖν τὴν τράπεζαν
|
Incipit |
|
Ἀβροτέραν ἡμῖν τὴν τράπεζαν
|
Incipit |
|
Ἀβροχίτων δ'ὁ φύλαξ θηρόζυγε καμψιμέτωπε
|
Incipit |
|
Ἀβροχίτων δὸς φύλαξ θηρόζυγε καμψιμέτωπε
|
Incipit |
|
Ἅβρωνος βιοῖ βίον ἐπὶ τῶν πολιτελέσι τραπέζαις
|
Incipit |
|
ΑΒΡΩΤΟΝΟΝ ΠΑΡΟΜΟΙΟΝ ΑΨΙΝΘΙΟΥ ΤΟΥΤΟ ΣΤΕΙΝΟΤΙΚΟΝ. ΑΓΑΡΙΚΟΝ ΡΙΖΑ ΕΣΤΙΝ Η ΕΠΙΦΥΣΙΣ ΠΡΕΜΝΟΥ
|
Incipit |
|
Ἀγαθὸν ὁ χωρὶς αἰτήσεως ἀφθόνως τὰ καλὰ χαριζόμενος
|
Incipit |
|
ΑΓΑΘΟΝ ΣΟΙ ΖΗΛΟΝ ΠΡΟΣΜΑΡΤΥΡΕΙ
|
Incipit |
|
ΑΓΑΘΟΝ ΣΟΙ ΖΗΛΟΝ ΠΡΟΣΜΑΡΤΥΡΕΙ
|
Incipit |
|
ἀγαλλω τὸ τιμῶ; αἰτιατικῇ · καταγωνίζομαι, αἰτιατικῇ. ἀνταγωνίζομαι, δοτικῇ
|
Incipit |
|
Ἄγαν αἰδέσιμον τράπεζαν παρέθηκε ἡμῖν… Ἐκ τοῦ ἀρτίως
|
Incipit |
|
Ἄγαν αἰδέσιμον τράπεζαν παρέθηκεν ἡμῖν ὁ δαψιλὴς ἐσθιάτωρ… Ἐκ τοῦ ἀρτίως
|
Incipit |
|
Ἄγαν αἰδέσιμον τράπεζαν παρέθηκεν ἡμῖν… Ἐκ τοῦ ἀρτίως
|
Incipit |
|
ἀγάπη ἐστί τε καὶ ὀνομάζεται· αὐτῷ...
|
Desinit |
|
Ἀγάπη ἐστιν αὔξησις φιλίας πρὸς τοὺς ὑβρίζοντας
|
Incipit |
|
Ἀγαπητέ μοι έν Χριστῷ ἀδελφέ, ἀσπάζομαί σε φιλήματι ἁγίῳ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἀγαπητοί, βασιλικῶν μυστηρίων ἑορτὴν ἑορτάζωμεν
|
Incipit |
|
Ἀγαπητοί, θάνατος μαρτύρων οὔκ ἐστι θάνατος, ἀλλὰ ζωῆς βελτίονος ἀρχή
|
Incipit |
|
Ἀγαπῶ, φιλῶ, ἀσπάζομαι, στέργω
|
Incipit |
|
Ἀγαπῶ, φιλῶ, ἀσπάζομαι, στέργω
|
Incipit |
|
Ἀγαπῶ, φιλῶ, ἀσπάζομαι, στέργω
|
Incipit |
|
Ἀγγελικῆς πανηγύρεως ἡ προαφωρισμένη κυρία παροῦσα συναθροίζει μὲν πάντας
|
Incipit |
|
Ἄγγελος αἰγλήεις Γαβριὴλ ἐξ Οὐλύμποιο
Ναζαρὲτ ἀμφὶ ἄιξεν ἐπηράτου ἀγχόθι κούρης,
“χαῖρε,” δέ οἱ προσέειπε “τέκῃς Θεόν”· ἡ δὲ μετεῖπεν·
“ὡς φῄς, ὣς δὲ γένοιτο· Θεοῦ δ’ ἐγὼ εὔχομαι εἶναι”.
|
Textus |
|
Ἀγγέλους ἐγκωμιάζειν χρή, καὶ γὰρ αὐτοὶ τὸν δημιουργὸν ὑμνοῦντες
|
Incipit |
|
ΑΓΕΤΑΙ Ο ΖΑΚΧΑΙΟΣ ΟΥΤΟΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΒΗΜΑΤΟΣ ΣΙΔΗΡΟΥΝ ΚΑΙ ΒΑΡΥΝ ΚΛΟΙΟΝ ΦΕΡΩΝ
|
Incipit |
|
ἁγιορετικὸς τόμος ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων διὰ τοὺς ἐξ ἰδίας ἀπειρίας καὶ τῆς πρὸς τοὺς ἁγίους ἀπειθείας ἀθετοῦντας τὰς τοῦ πνεύματος μυστικὰς ἐνεργείας κρεῖττον ἢ λόγος ἐν τοῖς κατὰ πνεῦμα ζῶσιν ἐνεργουμένας καὶ δι’ ἔργων φανερουμένας ἀλλ’ οὐ διὰ λόγων ἀποδεικνυμένας
|
Titulus initialis |
|
Ἁγίων νηπίων φιλότεκνοι μητέρες, μέχρις ἂν πρὸς μείζονα
|
Incipit |
|
ΑΓΝΗ ΚΟΡΗ ΖΗΣ, ΕΙ ΔΕ ΣΙΓΑΣ ΟΥ ΞΕΝΟΝ
|
Incipit |
|
ΑΓΝΗ ΚΟΡΗ, ΖΗΣ, ΕΙ ΔΕ ΣΙΓΑΣ ΟΥ ΞΕΝΟΝ
|
Incipit |
|
ΑΓΟΡΑ ΤΟ ΠΛΗΘΟΣ. ΚΑΙ Ο ΤΟΠΟΣ ΕΝ Ω ΣΥΝΑΘΡΟΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ Ο ΤΟΠΟΣ ΕΝ Ω ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΩΝΙΑ
|
Incipit |
|
Ἀγωνιζέσθω οὖν καὶ
|
Incipit |
|
Ἀγωνιζέσθω οὖν καὶ Σουσάννα
|
Incipit |
|
Ἀγωνιζέσθω οὖν καὶ Σουσάννα
|
Incipit |
|
Ἀγωνιζέσθω οὖν καὶ Σουσάννα
|
Incipit |
|
Ἀγωνιζέσθω οὖν καὶ Σουσάννα
|
Incipit |
|
Ἀγωνιζέσθω οὖν καὶ Σουσάννα
|
Incipit |
|
̓Αγωνιζέσθω οὖν καὶ Σωσάννα ἐν τῷδε
|
Incipit |
|
̓Αγωνιζέσθω οὖν καὶ Σωσάννα ἐν τῷδε,...
|
Incipit |
|
Ἀδὰμ ὁ πρῶτος ἄνθρωπος γενόμενος ἐτῶν σλʹ γεννᾷ τὸν Σήθ, καὶ ἐπέζησεν ἔτη ψʹ· ὁμοῦ ἔζησεν ἔτη ϡλʹ
|
Incipit |
|
Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, ἄξιον ζητεῖσθαι καὶ μαθεῖν
|
Incipit |
|
Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, ἄξιον ζητεῖσθαι καὶ μαθεῖν
|
Incipit |
|
Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, ἄξιον ζητεῖσθαι καὶ μαθεῖν
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί μου ἀγαπητοὶ καὶ πατέρες ἡ ἐπιλογὴ τὴς παρούσης ζωῆς
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί, μὴ παιδία γίνεσθε ταῖς φρεσίν, Παῦλος ὁ θεῖος ἀπόστολός φησιν, ἀλλὰ τῇ κακίᾳ νηπιάζετε, ταῖς δὲ φρεσὶ τέλειοι γίνεσθε
|
Incipit |
|
Ἀδελφός τις ἐν τῇ ἐρήμῳ ἡσύχαζεν
|
Incipit |
|
ἀδελφός τις ἦν ἐν τῷ αὐτῷ κοινοβίῳ τοῦ Χωζιβᾶ
|
Incipit |
|
ΑΔΙΑΙΡΕΤΟΝ ΟΥ ΧΩΡΙΖΩ
|
Incipit |
|
Ἀδιήγητον δι' αἰῶνος ἐμφανίζεται πέλαγος
|
Incipit |
|
Ἀδιήγητον πέλαγος δι' αἰῶνος ἐμφανίζεται
|
Incipit |
|
ἀδιστάκτως πέποιθα τὸ πανάγιον Πνεῦμα τὴν ἡμῶν ἀσθένειαν ἐνισχῦσαι πρὸς ἀποσόβησιν τῶν τὴν ἀλήθειαν ἐπηρεαζόντων διακενῆς.
|
Desinit |
|
αδοντα, βοωντα, κραυγαζοντα και λεγοντα.
|
Desinit |
|
Ἀεὶ ζῷον τὸ ἀμάραντον
|
Incipit |
|
ἀεὶ καρποφοροῦν τὴν αἰώνιον ζωὴν τὴν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν. μεθ' οὗ τῷ πατρὶ...
|
Desinit |
|
Ἀεὶ μὲν ἐργάζοιο τὴν σωτηρίαν
|
Incipit |
|
Ἀεὶ μὲν προσήκει τιμᾶν τὴν ἀρετήν, ἀεὶ δὲ ἐκθειάζειν τὰ τῶν εὐσεβῶν ἁρμόδιον κατορθώματα
|
Incipit |
|
Ἀεὶ στενάζων δακρύω καθ' ἡμέραν Μιχαήλ
|
Incipit |
|
ΑΕΙΖΩΟΝ ΤΟ ΑΜΑΡΑΝΤΟΝ
|
Incipit |
|
Ἀείζωον τὸ ἀμάραντον
|
Incipit |
|
ΑΕΙΖΩΟΝ ΤΟ ΑΜΑΡΑΝΤΟΝ ΗΓΟΥΝ ΤΟ ΧΕΛΙΔΩΝΟΣΤΑΦΥΛΟΝ
|
Incipit |
|
Ἀείζωον τὸ ἀμάραντον, ἀκαλήφη ἡ κνίδη
|
Incipit |
|
ΑΕΙΖΩΟΝ ΤΟ ΑΜΑΡΑΝΤΟΝ, ΑΛΦΙΤΟΝ ΤΟ ΤΗΣ ΚΡΙΘΗΣ ΧΟΝΤΡΟΔΕΣΤΕΡΟΝ ΑΛΕΥΡΙΝ, ΑΚΑΛΗΦΗ Η ΑΚΝΙΔΗ
|
Incipit |
|
Ἀείζωον τὸ μέγα, φύεται ἐν τόποις ὀρεινοῖς
|
Incipit |
|
Ἀετὸς ἐστὶν μέγα ζῷον, βασιλεὺς ἁπάντων τῶν πτηνῶν
|
Incipit |
|
Ἅζεό μοι σταυρὸν σωτῆρι
|
Incipit |
|
Ἄζυμον ἄρτον ἐν τῇ νέᾳ τοὺ Χριστοῦ ἀναιμάκτῳ θυσίᾳ
|
Incipit |
|
Ἄζυμος ἦν ὁ παρὰ τοῦ Κυρίου
|
Incipit |
|
Ἄζυνον ἐσθίει ποιῶν Πάσχα
|
Incipit |
|
ἄζωα καὶ ἀναίσθητα
|
Desinit |
|
ἀθανάτου καὶ μακαρίας ζωῆς· ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
Ἀθανάτους τοὺς ἀεὶ ζῶντας
|
Incipit |
|
Ἄθλιοι ὄντως οἱ οὐκ ἐκ πολιτείας ἀλλὰ ἐκ σχήματος γνωρίζεται βουλόμενοι
|
Incipit |
|
αι αρχιεπισκοπαι Κωνσταντινουπολεως. αʹ· η Βιζοη (Βιζυη)·
|
Incipit cuiusdam partis |
|
αἱ βλεφαρίδες καὶ οἱ ταρσοὶ ὀνομάζονται
|
Incipit |
|
Αἱ γενεαὶ πᾶσαι μακαρίζομέν σε
|
Incipit |
|
Αἱ ἐν τοῖς περὶ τοῦ φωτὸς ζητήμασιν ἀπολογίαι
|
Titulus initialis |
|
αἱ ὁδηγοῦσαι εἰς τὴν αἰωνίον ζωὴν τοὺς πιστεύοντας ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Αἱ τῇ τῇδε προνοεῖσαι ἀνθρ΄΄ωποις ζωῇ ἐπιστῆμαι καὶ τέχναι
|
Incipit |
|
Αἱ τῶν βιωτικῶν ὁμιλίαι τὸν νοῦν ἀπὸ Θεοῦ χωρίζουσι
|
Desinit |
|
Αἰθηρίην ποτὲ πέζην
|
Incipit |
|
Αἰκατερίναν ἐγκωμιάζων τὴν σοφωτάτην λέγω παρθένον
|
Incipit |
|
Αἰκατερίναν ἐγκωμιάζων τὴν σοφωτάτην λέγω παρθένον καὶ μάρτυρα
|
Incipit |
|
Αἱρετικῶν πρὸς ἀλλήλους δικαζομένων
|
Incipit |
|
Αἰσθήσεις πέντε πέπτος φωτίζει λόγος
|
Incipit |
|
αἰωνιζόντως κατέχεσθαι παραδεδώκαμεν
|
Desinit |
|
ΑΚΟΛΟΥΘΙ/Α ΕΙ)Σ2 ΤΗΝΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΤΗΝ ΖΩΟΔΟΧΟΝ ΠΗΓΗΝ
|
Titulus initialis |
|
ἀκοντίζει εἰς τὰ μέλη ὅλου τοῦ σώματος
|
Desinit |
|
ἀκοντίζει εἰς τὰ μέλη ὅλου τοῦ σώματος
|
Desinit |
|
ΑΚΟΡΟΝ ΟΥΤΖ., ΕΙΣ ΨΩΡΑΝ ΔΟΚΙΜΟΝ
|
Incipit |
|
Ἄκουε οὐρανὲ καὶ ἐνωτίζου γῆ, λέγω γὰρ πρᾶγμα
|
Incipit |
|
Ἄκουε οὐρανὲ καὶ ἐνωτίζου ἡ γῆ
|
Incipit |
|
Ἄκουε οὐρανὲ καὶ ἐνωτίζου ἡ γῆ
|
Incipit |
|
ἄκουε οὐρανὲ καὶ ἐνωτίζου ἡ γῆ, εὔκαιρον καὶ ἡμᾶς
|
Incipit |
|
Ἄκουε οὐρανὲ καὶ ὁ τῶν ἀγγέλων ἅπας κύκλος καὶ εἴ τι μεῖζον
|
Incipit |
|
ΑΚΟΥΛΟΥΘΙΑ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΕΚ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ ΔΙΑΛΕΚΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Ἀκούσατε ἀδελφοὶ καὶ πατέρες ἱερεῖς καὶ μονάζοντες
|
Incipit |
|
Ἀκούσατε, ἀγαπητοί, ὑπακοὴν ζώου
|
Incipit |
|
Ἄκουσον τῆς Μωσέως νομοθεσίας περὶ ἀζύμων
|
Incipit |
|
Ἄκουσον τὸ περὶ ἐμὲ χθιζὰ συμπεσόν
|
Incipit |
|
ΑΚΟΥΣΩΜΕΝ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΔΙΟΡΙΖΟΜΕΝΟΥ
|
Incipit |
|
Ἀκούσωμεν τοῦ Σωτῆρος διοριζομένου
|
Incipit |
|
Ἀκούω τινὸς τὴν ἑαυτοῦ παραλογιζομένου συνείδησιν
|
Incipit |
|
ἀλαζονείας καὶ πονηρίας.
|
Desinit |
|
ΑΛΑΣ ΑΜΜΩΝΙΑΚΟΝ ΤΟ ΤΖΑΠΑΡΙΚΟΝ
|
Incipit |
|
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΩΝ Ζ' ΒΟΤΑΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΣ ΚΑΤΑ ΑΣΤΕΡΑ ΠΛΑΝΗΤΑ ΤΟΝ ΑΡΜΟΖΟΝΤΑ ΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΖΩΔΙΩΝ ΤΟΥΤΩΝ ΔΕ ΕΚΑΣΤΗ ΔΥΝΑΜΙΝ ΕΙΛΗΦΕ ΤΟΙΑΝΔΕ
|
Titulus initialis |
|
Ἀλέξιος ὁ Μούρτζουφλος ἐκράτησε μῆνας β'
|
Incipit |
|
Ἀλκίππη θυγάτηρ Ἄρεος ἦν, ἐτύγχανε δὲ Ποσειδῶνος υἱὸς Ἁλιρρόθιος ἐρῶν αὐτῆς, ὃ μαθὼν Ἄρης τοῦτον ἀπέκτεινε. καὶ δικάζεται Ποσειδῶν Ἄρει ὑπὲρ Ἁλιρροθίου.
Ποσειδῶν
|
Titulus initialis |
|
ἀλλ´ ἐνταῦθα πρόφθασαι τὸν θεῖον Λόγον προσεύχομαι τῷ ἀεὶ συνδοξαζομένῳ τῷ Πατρὶ...
|
Desinit |
|
Ἀλλ' αὐτὸς Ζημίας μικροῦ
|
Incipit |
|
Ἀλλ' ἄφεσιν μὲν ζητῶν τῶν προτέρων μου ἁμαρτημάτων
|
Incipit |
|
Ἀλλ' ἄφεσιν μὲν ζητῶν τῶν προτέρων μου ἁμαρτημάτων
|
Incipit |
|
Ἀλλ' ἐκεὶ μὲν τὰ Μίθρου παίζειν
|
Incipit |
|
Ἀλλ' ἐκεὶ μὲν τὰ Μίθρου παίζειν
|
Incipit |
|
Ἀλλ' οὐδεὶς ζῶντας μονῳδεὶν κωλύει νόμος οὐδείς
|
Incipit |
|
Ἀλλ' οὐκ ἂν ἔχοιμι θαυμάζειν λοιπὸν ὅ τι παθὼν ὁ πάντα καλὸς Λάσκαρις
|
Incipit |
|
ἀλλʼ ὑποτάσσεσθαί σε χρὴ καὶ οὐχ ὑποτάσσειν οὐδὲ ἐξετάζειν αὐτούς.
|
Desinit |
|
ΑΛΛΑ ΑΦΥΡΤΩΣ ΚΑΙ ΑΣΥΓΧΥΤΩΣ ΣΩΖΟΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΙΔΙΟΤΗΤΩΝ ΑΥΤΩΝ
|
Desinit |
|
Ἀλλὰ γὰρ πάλιν κατασκευάζουσι τῷ λόγῳ
|
Incipit |
|
ἀλλὰ γινώσκειν ὅτι ὡς κλάδοι ἐπὶ τὴν ῥίζαν,
οὕτως ἐπ'εκείνους ἐνεκεντρίσθησαν. μετὰ
δὲ ταῦτα παραινετικοὺς λόγους εἰς τὰ ἤθη
διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ἀλλὰ γινώσκειν ὅτι ὡς κλάδοι, ἐπ' εκείνους, ὠς ἐπὶ τὴν ῥίζαν, ὅυτως ἐνεκεντρίσθησαν, μετὰ δὲ ταῦτα παραινετικοὺς λόγους, εἰς τὰ ἤθη διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ἀλλὰ γινώσκειν, ὅτι ὡς κλάδοι ἐπὶ τὴν ῥίζαν,
οὕτως ἐπ᾽ ἐκείνους ἐνεκεντρίσθησαν. μετὰ
δὲ ταῦτα, παραινετικοὺς λόγους εἰς τὰ ἤθη
διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ΑΛΛΑ ΖΩΗΝ ΤΗΝ ΚΑΤ' ΟΥΡΑΝΟΝ
|
Desinit |
|
ἀλλὰ ζῶντος μὲν ἔτι τὴν ἐνταῦθα ζωήν
|
Incipit |
|
Ἀλλὰ καὶ ἀνὴρ ὁδοιπόρος ὁδοῦ μῆκος βαδίζων τῇδε
|
Incipit |
|
ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς μακαρισμοῖς καὶ ἐν πάσῃ τῇ συγγραφῇ μέμνηται βασιλείας οὐρανῶν, ἐξαιρέτως δὲ ὅτε πρὸς τοὺς Φαρισαίους καὶ Σαδδουκαίους διαλεγόμενος περὶ ἀναστάσεως ὁ κύριός φησιν οὕτως· «Ἐν γὰρ τῇ ἀναστάσει οὔτε γαμοῦσιν οὔτε γαμίζονται, ἀλλ’ ὡς ἄγγελοι Θεοῦ εἰσιν ἐν τῷ οὐρανῷ.» Οὗτος ὁ σκοπὸς τῆς συγγραφῆς τοῦ εὐαγγελιστοῦ τοῦ μακαρίου Ματθαίου.
|
Desinit |
|
ἀλλὰ καὶ Κρητῶν καὶ ὅσοι ὁθενδήποτέ σοι κομίζονται.
|
Desinit |
|
ἀλλὰ καὶ τῆς ἰδίας ζωῆς ὑπὲρ τῆς ἐκείνου
|
Desinit |
|
Ἀλλὰ καὶ τοῦτο ἄξιον ζητπησαι
|
Incipit |
|
ΑΛΛΑ ΜΕΝ ΚΑΙ ΑΓΓΕΛΩΝ ΕΚ ΘΕΟΥ ΑΠΟΣΤΕΛΛΟΜΕΝΩΝ ΦΗΣΙ ΓΑΡ ΚΑΙ Ο ΖΑΧΑΡΙΑΣ
|
Desinit |
|
ἀλλὰ σπλαγχνιζόμενος ἡμῶν ὡς πατήρ, ἐπὶ πλεῖστον παρατείνει τὸ ἔλεος
|
Desinit |
|
Ἀλλὰ σύ γε τὰς περικλύστους νήσους οἰκῶν, πεζεύεις ἀμοιβαδὸν ἀπὸ ταύτης εἰς ἐκείνην πηδῶν
|
Incipit |
|
ἀλλὰ τὴν ψυχὴν ἐν τῷ τῶν δικαίων ζῇς καταλόγῳ ἐν οὐρανοῖς, εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ ἐν Κυρίῳ σοι ὁ μισθός· "Δίκαιοι γὰρ εἰς τὸν αἰῶνα ζῶσι, καὶ ἐν Κυρίῳ ὁ μισθὸς αὐτῶν" καὶ τὰ ἑξῆς τὸ σολωμόντειον φησὶν ἔπος. Διὸ, σώζοις καὶ φυλάττοις ἡμᾶς [οὐραν]όθεν, ταῖς εὐχαῖς σου, τῶν ἐπερχομένων ἀνιαρῶν ἀνωτέρους· ἀμήν
|
Desinit |
|
ἄλλο εἰς ὀδύνην ἰσχίου· ῥίζης ἀγριοκαρδάμου ... ἐν τῷ βαλανείῳ γινόμενον λουθῆναι καλῶς
|
Desinit |
|
Ἄλλοι μὲν (οὖν) ἄλλα τεθήπασί τε καὶ ἐκθειάζουσι
|
Incipit |
|
Ἄλλοι μὲν ἄλλα προτεθήπασί τε καὶ ἐκθειάζουσι
|
Incipit |
|
Ἄλλοι μὲν ἄλλα προτεθήπασί τε καὶ ἐκθειάζουσι
|
Incipit |
|
Ἄλλοι μὲν ἄλλα τεθήπασί τε καὶ ἐκθειάζουσι
|
Incipit |
|
Ἄλλοι μὲν ἄλλα τεθήπασί τε καὶ ἐκθειάζουσι
|
Incipit |
|
ΑΛΛΟΙ ΜΕΝ ΤΙΝΕΣ ΕΙΠΟΙΕΝ ΤΟΔΕ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΥΒΡΙΖΕ ΜΗ ΕΜΕ
|
Desinit |
|
Ἄλλοις μὲν ἄλλα δῶρα δώρησαι, σῶτερ, / ὡς δωροδότης ὄλβιος ὄντως πέλων· / ἐμοὶ δὲ τεῷ δμόῳ τε καὶ ἱκέτῃ / χάριν βράβευσον, ἵνα νοῶ ἐμπράκτως / θεσμούς σου θείους καὶ δρῶ νενοημένως, / οὕς μοι καὶ προτείνεται βίβλος ἡ τῇδε / ἧς Μεθόδιος κτήτωρ ὁ Ναζηραῖος, / ὃς καὶ τουτί σου δεῖται, Χριστέ, τυχεῖναι. / Ἀμήν.
|
Textus |
|
Ἄλλων μέν ἐστι σπυδάζειν, κύριέ μου
|
Incipit |
|
Ἀλόης βαρέας τὸ λιπιον τῆς ῥίζης
|
Incipit |
|
ΑΛΟΗΣ ΟΥΓΓ Ζʹ
|
Incipit |
|
Ἀλύπιον τὸν πάνυ, τὸν τῆς ἀλήκτου καὶ τῆς ἀλύπου ζωῆς ἀτεχνῶς κληρονόμον
|
Incipit |
|
αμα τω πατρι και τω ζωοποιω και αγιω πνευματι. νυν και αει και εις τους αιωνας των αιωνων· αμην.
|
Desinit |
|
αμα τω πατρι και τω ζωοποιω πνευματι εις τους αιωνας. αμην: τελος.
|
Desinit |
|
αμα τω πατρι και τω ζωοποιω πνευματι, νυν και αει και εις τους ατελευτητους αιωνας των αιωνων· αμην.
|
Desinit |
|
Ἀμάφεκ βαθμῶν, ἐδαψηλεύσατο δι' ἡμῶν ἐφρόντιζε περὶ ἡμῶν
|
Incipit |
|
Ἀμβρόσιος Θεοῦ δοῦλος... χαίρειν διηνεκῶς. Ἐν τοῖς θείοις βιβλίοις ἔνοχος εἶναι γέγραπται ὁ μὴ σπουδάζων δοῦναι δωρεὰν
|
Incipit |
|
Ἀμολόχη, ἅλας ζάγγρινον ἤγουν τοῦ θερμησίου
|
Incipit |
|
Ἄμωμον ἐστι ῥίζα τῆς πενταφύλλου, ἄγχουσα
|
Incipit |
|
Ἄμωμον ἔστι ῥίζα τῆς πενταφύλλου,ἄγχουσα τὸ ἐρυθρὸν βοδόγλωσσον
|
Incipit |
|
ἀμώμου μὲν πολιτείας ἐπιμελομένους, εὐσεβῆ δὲ πίστιν ἐνστερνιζομένους ἐν Χριστῷ
|
Desinit |
|
Ἀμὼς ὁ τοῦ Θεοῦ προφήτης οὗτος ἐγεννήθη ἐν Θεκουὲ ἐν γῇ Ζαβουλὼν
|
Incipit |
|
ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΝ ΝΑ ΘΑΥΜΑΖΩΝΤΑΙ
|
Incipit |
|
ἂν ἡ πνοὴ λίπης με, πῶς ζήσω πάτερ
|
Desinit |
|
Ἂν τοίνυν ἴδῃς τινὰ τῶν μετὰ σοῦ συναγελαζομένων
|
Incipit |
|
Ἂν τοίνυν ἴδῃς τινὰ τῶν μετὰ σοῦ συναγελαζομένων
|
Incipit |
|
ἂναβλύζει ἀεὶ εὐῶδες μύρον, παντοδαπὰς ἰάσεις ἐπιτελοῦσα εἰς δόξαν μὲν ... πληροφορίαν δὲ τῶν σκανδαλισθέντων καὶ δισταζόντων ὑπὲρ αὐτοῦ
|
Desinit |
|
ΑΝΑΓΑΡΓΑΡΙΖΕΙΝ ΤΟΝ ΚΑΜΝΟΝΤΑ ΕΝ ΧΥΛΩ ΟΞΙΝΗΣ ΡΟΙΑΣ
|
Desinit |
|
ἀνὰγκάζεται οὖν, καὶ αὐτὸς διαλαβεῖν περὶ τῶν πρὸ τῆς παρουσίας σημείων, καὶ τῆς τοῦ ἀντιχρίστου ἐλεύσεως, διὰ πάντων ἀληθεῖς τὰς τοῦ Κυρίου πρὸρρήσεις ποιῶν.
|
Desinit |
|
Ἀναγκάζουσί με καὶ ὀλίγου δεῖν
|
Incipit |
|
ἀναγκαῖα ζητήματα
Κατὰ πόσους τρόπους ἡ ἁμαρτία παρ’ ἡμῶν ἐνεργεῖται; Ὅτι κατὰ ὀκτώ:
|
Titulus initialis |
|
Ἀναγκαῖον δὲ ζητῆσαι περὶ τούτο, οὗτος γὰρ ὁ Κλέοπας
|
Incipit |
|
Ἀναγκαῖον δὲ ζητῆσαι περὶ τούτου
|
Incipit |
|
Αναγκαιον δε ζητησαι περι τουτου, ουτος γαρ ο Κλωπας, αδελφος
|
Incipit |
|
Αναγκαιον δε ζητησαι περι τουτου.
|
Incipit |
|
Αναγκαιον δε ζητησαι περι τουτου. ουτος γαρ ο Κλεοπας, αδελφος ην
|
Incipit |
|
Ἀναγκαῖον δὲ ζητῆσαι περὶ τούτου. οὗτος γὰρ ὁ Κλωπᾶς
|
Incipit |
|
Ἀναγκαῖον δὲ ζητῆσαι περὶ τούτου· οὗτος γὰρ ὁ Κλωπὰς
|
Incipit |
|
αναγκαιον ζητησαι περι τουτου, Κοσμα Ινδικοπλευστου.
|
Titulus initialis |
|
Αναγκαιον ζητησαι περι τουτου, ουτος γαρ ο Κλωπας, αδελφος ην Ιωακειμ, του πατρος της θεοτοκου Μαριας
|
Incipit |
|
Ἀναγκαῖον ἡγοῦμαι [] τὰς ἀντιζύ[γους]
|
Incipit |
|
ἀνάγκη δὲ
ἴσως στοχάζεσθαι τοῦ χρόνου
|
Desinit |
|
Ἀνάζαρβος ἐπὶ Κιλικίᾳ πόλις ἡ πατρὶς Ἀγησιλάου
|
Incipit |
|
Ἀναζεύγνουσί ποτε τῆς Κολχίδος καὶ Ἰάσων
|
Incipit |
|
Ἀναζήσεται σχῆμα ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ τοῦ Θεοῦ
|
Incipit |
|
ΑΝΑΖΗΣΕΤΑΙ ΣΧΙΣΜΑ ΕΝ ΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
|
Incipit |
|
Ἀναζήσεται σχίσμα ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ τοῦ Θεοῦ
|
Incipit |
|
Αναζητησις και ευρεσις του τιμιου και ζωοποιου σταυρου, επι Κωνσταντινου και Ελενης, των αγιων και πρωτων εν Χριστιανοις, ευσεβεστατων βασιλεων. ευλογησον, πατερ.
|
Titulus initialis |
|
ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΕΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
Ἀναθεματίζομεν τοὺς μὴ μετὰ πάσης ἐλευθερίας κηρύττοντας
|
Incipit |
|
Ἀναθεματίζω πάντας τοὺς εἰπόντας ἢ λέγοντας ἢ λέξοντας δύο ἀρχάς
|
Incipit |
|
Ἀναλήψεως τὸ εὐαγγέλιον συνεγράψατο, (Πέτρος δὲ) ὁ ἀπόστολος ὑφηγήσατο, ὃν καὶ υἱὸν ὀνομάζει (ἐν τῇ ἐπιστολῇ) αὐτοῦ, λέγων «Ἀσπάζεται ὑμᾶς Μᾶρκος ὁ υἱός.»
|
Textus |
|
ἀνάλογον εἰσιν αἱ αζ γη
|
Desinit |
|
ΑΝΑΜΕΣΑ ΕΙΣ ΤΑ ΑΝΑΡΡΙΖΜΕΤΑ ΧΡΕΗ ΟΠΟΥ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΥΖΕΝΤΗΝ ΜΟΥ
|
Incipit |
|
Ἄναρχε φωτοδότα, φώτησον τὸν νοῦν μου τοῦ δοξάζειν σου
|
Incipit |
|
Ἄνασσα πάντων ὡς θεοῦ μήτηρ λόγου
δοτήρ κατ᾽ αὐτὸ καὶ γραφεὺς τῆς πυξίδος
καὶ τῶν κατ᾽ αὐτὴν ἐργάτης ποικιλμάτων
σὸς ναζιραῖος οἰκέτης Θεοφάνης.
|
Textus |
|
ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν ὡς ζωοδότης· αὐτῷ Χριστῷ...
|
Desinit |
|
ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΧΑΡΑΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΖΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
ἀνάστασιν καὶ ζωὴν αἰώνιον τοῖς πιστεύουσιν
|
Desinit |
|
ἀνάστασιν νεκρῶν καὶ ζωὴν ἄληκτον τοῦ μέλλοντος αἰῶνος, ἀμήν
|
Desinit |
|
ἀνάστασιν νεκρῶν καὶ ζωὴν ἄληκτον τοῦ μέλλοντος αἰῶνος· ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἀνάστασιν Χριστοῦ ἑορτάζομεν οὐκέτι ἐν ἐλπίσιν ὑπάρχουσαν
|
Incipit |
|
Ἀνάστασιν Χριστοῦ ἑορτάζομεν οὐκέτι ἐν ἐλπίσιν ὑπάρχουσαν
|
Incipit |
|
Ἀνάχαρσις ἀστραγγαλίζων καὶ ἐπιτιμηθεὶς ὅτι παίζει
|
Incipit |
|
ΑΝΑΧΩΡΗΤΗΣ ΤΙΣ ΗΝ ΕΝ ΤΗ ΕΝΔΟΤΕΡΑ ΕΡΗΜΩ ΚΑΘΗΖΟΜΕΝΟΥ ΑΥΤΟΥ ΕΚΕΙΣΕ
|
Incipit |
|
Ἀνδρίζεσθε καὶ κραταιοῦσθε
|
Incipit |
|
Ἀνδρὸς ναυάγιον οἴκου ζάλη θησαυρὸς πονηρίας
|
Incipit |
|
ΑΝΕΖΩΠΗΡΗΣΕΝ ΕΖΩΩΣΕΝ ΑΣΤΕΙΟΝ ΚΑΛΟΝ
|
Incipit |
|
Ἀνεζωπύρησεν ἀνεκτήσατο τὴν ψυχήν
|
Incipit |
|
Ἀνεζωπύρησεν ἀνεκτήσατο τὴν ψυχήν
|
Incipit |
|
Ἀνεζωπύρησεν ἀνεκτήσατο τὴν ψυχήν
|
Incipit |
|
Ἀνέστη τριήμερος ὁ Κύριος καὶ ζῆν (ζωὴν CCG) τῷ κόσμῳ
|
Incipit |
|
ἀνέστη Χριστὸς καὶ χαίρουσιν ἄγγελοι· ἀνέστη Χριστὸς καὶ ζωὴ
|
Desinit |
|
ΑΝΕΣΤΗΣΑΝ ΠΕΖΕΙΝ
|
Desinit |
|
Ἀνθρωπικὸν πρόσωπον ἄγει Ματθαῖος, |
λέοντος εἶδος εἰκονίζει τὸν Μάρκον, |
Λουκᾶν ὁ μόσχος γνησίως ὑπογράφει, |
ὡς ἀετὸν σκόπει γε τὸν Ἰωάννην.
|
Textus |
|
Ἀνθρωπικὸν πρόσωπον Ματθαῖος φέρει
λέοντος εἶδος εἰκονίζει τὸν Μάρκον
Λουκᾶν ὁ μόσχος γνησίως ὑπογράφει
ὡς ἀετὸν σκόπει δὲ τὸν Ἰωάννην.
|
Textus |
|
Ἀνθρώποις ἐστὶν ζηλωτὸν
|
Incipit |
|
Ἄνθρωπος ἐστι ζῷον λογικὸν θνητόν
|
Incipit |
|
Ἄνθρωπος ἐστι ζῷον λογικὸν θνητόν
|
Incipit |
|
Ἄνθρωπος ἐστι ζῷον λογικὸν θνητόν, ὑλικὸν γελαστικόν
|
Incipit |
|
ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΣΤΙΝ ΑΓΑΠΗΤΕ ΣΥΝΘΕΤΟΝ ΖΩΟΝ
|
Incipit |
|
ανθρωπος οπου [...] κορμιν (?) [...] ασπα[ζει] (ασπαζει) (?) το κουρελλι το κοκκινο και ανακατωστομα το φαγητο αχ δος τουτο να το φαγη ανθρωπος οπου ναχει (να εχει) βιρουτουγκα και [...] να το ευγαλη (βγαλη) πετουτ (?) τα λογια ην φασ ειπατε (?) ην ζενουμε αβιρο τε παρ τζεσου παρακιλος, εις τειος ουτ σιιας, αγδευ.
|
Textus |
|
Ἀνθρώπους ὁποῦ φροντίζοντας διὰ μέσου τούτου θέλομεν
|
Incipit |
|
Ἀνιστάμενος ἀπὸ τῆς τραπέζου ὦ ἀδελφέ
|
Incipit |
|
Ἀνταγωνίζεται ὁ ἐχθρὸς
|
Incipit |
|
Ἀνταγωνίζεται ὁ ἐχθρὸς, φιλονεικῶν τῷ ἔξωθεν
|
Incipit |
|
ἀντὶ μαρτυρίου ταῦτα λογίζομαι καὶ ὥσπερ ἂν εἴ μέ τις ὑπὲρ τοῦ ὀνόματος ἐρράπικε τοῦ Χριστοῦ.
|
Desinit |
|
ἀντὶ ψυχῆς τὸ σῶμα ζῳοποιεῖν
|
Desinit |
|
ΑΝΤΙΔΟΞΑΖΕΙ ΚΑΙ ΡΟΥΘ ΜΕΓΑΛΥΙΝΟΝΤΑΣ ΑΥΤΗΝ ΜΕΓΑΛΥΝΕΙ
|
Desinit |
|
ἀντίδοτος Ζηναγρίας
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ΑΝΤΙΔΟΤΟΣ ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ ΠΟΙΟΥΣΑ ΠΡΟΣ ΠΑΣΑΝ ΑΣΘΕΝΕΙΑΝ ΚΑΙ ΠΑΘΗ ΠΑΝΤΑ ΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ΔΕ ΤΟΥΣ ΥΠΟ ΑΓΡΥΠΝΙΑΣ ΔΑΜΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
|
Incipit |
|
Ἀντιοχείας τῆς μεγάλης οὗτός ἐστιν οὗ μνημονεύει Παῦλος ἐν τῇ ἐπιστολῇ αὐτοῦ, λέγων «Συνεπέμψαμεν δὲ μετ’ αὐτοῦ τὸν ἀδελφὸν οὗ ὁ ἔπαινος ἐν τῷ εὐαγγελίῳ» [καὶ ἐν ἄλλῃ] «ἀσπάζεται ὑμᾶς Λουκᾶς ὁ ἰατρός.»
|
Textus |
|
Ἀντιρρητικὸς πρῶτος πρὸς τὰ ἰσχυρὰ τῶν ἀθέσμως ἐκτεθέντων κατὰ τῆς τοῦ Χριστοῦ εἰκόνος, μᾶλλον δὲ κατὰ τῆς ἀληθοῦς ἐνανθρωπήσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ θεοῦ, παρὰ Ἰωάννου τοῦ αἱρεσιάρχου καὶ λεκανομάντεως, παρέδρου γεγονότος τοῦ Βυζαντίου
|
Titulus initialis |
|
Ἀντισθένης τοῖς μέλλουσι σώζεσθαι ἔφη, φίλων δεὶ γνησίων
|
Incipit |
|
ΑΝΤΙΤΑΣΣΟΜΕΝΟΣ ΑΝΘΙΣΤΑΜΕΝΟΣ ΑΡΠΩΜΑΙ ΑΡΠΑΖΩ
|
Incipit |
|
Ἀντιτασσόμενος ἀνθιστάμενος. Ἁρπῶμαι ἁρπάζω
|
Incipit |
|
Ἄνω, ἀμήτωρ, πῶς ἐσαρκώθης κάτω, / καὶ σὰρξ παχυνθεὶς πῶς ἀνυψώθης ἄνω; / Καὶ ταῦτα θαυμάζουσιν ἐκπεπληγμένοι / μήτηρ, μαθηταί, πᾶς ὁ πίστει σε βλέπων.
|
Textus |
|
Ἄνωϑεν μὲν ὁ προϕήτης εὐαγγελιζόμενος ἡμῖν τὴν τῶν προκειμένων ϑαυμάτων ἀπόδειξιν ἔγραϕεν
|
Incipit |
|
Ἄνωθεν ὁ προφήτης εὐαγγελιζόμενος ἡμῶν τὴν τῶν προκειμένων θαυμάτων ἀπόδειξιν
|
Incipit |
|
Ἀνωτέρω Ναζιαζοῦ ὄρος ἐστὶ βαθύκρημνον
|
Incipit |
|
Ἀνωτέρω Ναζιάνζου
|
Incipit |
|
Ἀνωτέρω Ναζιανζοῦ ὄρος ἐστ βαθύκρημνον
|
Incipit |
|
Ἀνωτέρω Ναζιανζοῦ ὄρος ἐστί
|
Incipit |
|
Ἀνωτέρω Ναζιανζοῦ ὄρος ἐστί
|
Incipit |
|
Ἀνωτέρω Ναζιανζοῦ ὄρος ἐστί
|
Incipit |
|
Ἀνωτέρω Ναζιανζοῦ ὄρος ἐστί
|
Incipit |
|
Ἀνωτέρω Ναζιανζοῦ ὄρος ἐστί βαθύκρημνον καὶ πολυφάραγγον
|
Incipit |
|
Ἄξιον εἶναί μοι δοκεῖ ζητήσεως
|
Incipit |
|
Ἄξιον ἐκεῖνο ζητεῖν, ἐπεὶ γὰρ οὐ τύπος θυσίας
|
Incipit |
|
Ἄξιόν ἐστι μακαρίζειν σε ἱεράρχην
|
Incipit |
|
Ἄξιον ἐστι ὠς ἀληθώς μακαρίζειν σε τὴν Θεοτόκον, τὴν ἀειμακάριστον
|
Incipit |
|
ΑΞΙΟΝ ΖΗΤΗΣΑΙ ΠΡΟΤΕΡΟΝ
|
Incipit |
|
Ἄξιον ζητήσεως ζήτημα
|
Incipit |
|
Ἄξιον ζητήσεως ζήτημα πολλάκις ἐπιζητῶν
|
Incipit |
|
Ἄξιον πρῶτον ἐπιζητῆσαι
|
Incipit |
|
Ἀξιῶ ἵνα πάντοτε γράφῃς ἡμῖν μετὰ πληροφορίας, ὁρίζων καὶ εἴ τι ἀποδέχεσαι τῶν ἐνταῦθα, ὡς καὶ ἡμεῖς ποιήσομεν. Πολλὰ τὰ ἔτη σου
|
Desinit |
|
ἀξιωθῆναι καὶ ἡμᾶς τῆς αἰωνίου ζωῆς καὶ ἀναπαύσεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ...
|
Desinit |
|
Ἀπoκάλυψις μοι ἐστίν ἠ τῶν κρυπτῶν μυστηρίων δήλωσις, καταυγαζομένου τοῦ ηγεμονικοῦ
|
Incipit |
|
απαντας της ζωης αυτου χρονους· δεκα προς τοις εκατον.
|
Desinit |
|
Ἅπαξ τῆς ἡμέρας τράπεζα μετὰ τὴν ἕκτην ὥραν
|
Incipit |
|
ΑΠΑΡΤΙΖΟΜΕΝ ΤΗΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΝ
|
Desinit |
|
ΑΠΑΡΤΙΖΟΜΕΝ ΤΗΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΝ
|
Desinit |
|
ΑΠΑΣΙ ΚΑΙ ΕΝΙ ΕΚΑΣΤΩ Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΓΡΑΦΗ Η ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΦΑΝΕΡΟΝ ΙΔΙΟΝΟΜΟΝ ΕΛΠΙΖΟΜΕΝΟΝ
|
Incipit |
|
ἀπαύστοις στόμασι τὸ κράτος τῆς τριάδος δοξάζοντες, ὅτι τὸ κράτος τοῦ θεοῦ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Απεδωκεν αυτω τη γυναικι αυτου, ασιγητω στοματι, δοξαζωντα και αινουντα τον θεον. αμην.
|
Desinit |
|
Απεθανεν δε ο αρχιμανδριτης και εποιησαν αντ΄αυτου τον αββαν Θεοδωρον της μακαριας Θεοδωρας υιον πνευματικον αρχιμανδριτην και ο θεος εδοξασθη και δοξαζεται […]. αμην.
|
Desinit |
|
Ἀπεικαστέον δὲ Γηὼν τῷ Ματθαίῳ, Φεισὼν τῷ Μάρκῳ, Τίγρις τῷ Λουκᾷ, Εὐφράτης τῷ Ἰωάννῃ. Ταῦτα κατὰ νοῦν ζήτει, εἰσὶ γὰρ καὶ ἄλλοι λόγοι ἐν τούτοις.
|
Textus |
|
απεικαστεον δε, Γηων τῳ Ματθαιῳ, Φεισων τῳ Μαρκῳ· Τιγριν τῳ Λουκᾳ Ευφρατην τῳ Ιωαννῳ, ταυτα κατα νουν ζητει
|
Textus |
|
Απεικαστεον δε, γηων, τω Ματθαιω. φεισων, τω Μαρκω· τιγρης, τω Λουκα· ευφρατης, τω Ιωαννη· ταυτα κατα νουν ζητει· εισι γαρ και αλλοι λογοι εν τουτοις.
|
Textus |
|
ἀπερισπάστως καθεζόμενος ἐν τῷ τόπῳ, ἐν ᾧ καὶ ἀπετάξω τῷ Θεῷ, τῷ ζῶντι εἰς τοὺς αἰῶνας
|
Desinit |
|
ἀπέχοντα δὲ κατὰ πλάτος ἀπὸ τοῦ ζῳδιακοῦ πρὸς βορέαν Ο ι'.
|
Desinit |
|
ἀπέχοντα δὲ κατὰ πλάτος ἀπὸ τοῦ ζῳδιακοῦ πρὸς βορρᾶν ο ι'
|
Desinit |
|
ἀπηρτισμένην ἐργάζεται
|
Desinit |
|
Απλουν ορω το ζητημα
|
Incipit |
|
Ἁπλοῦς ἡμῖν ὁ κάματος καὶ εὐμήχανον τὸ ζήτημα περὶ δικαιοσύνης· τανῦν ἐξεύρηται περὶ τῆς πόρνης
|
Incipit |
|
ΑΠΟ ΔΕ ΑΔΑΜ ΕΩΣ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΕΤΗ ΕΦΓ', ΑΠΟ ΔΕ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΟΝ, ΕΤΗ ΑΦΝΓ'. ΓΙΝΕΤΑΙ ΒΙΣΕΚΤΟΣ, ΚΑΤΑ ΤΕΤΡΑΕΤΙΑΝ· ΔΙΑ ΤΟ ΠΛΕΟΝΑΖΕΙΝ ΕΚΑΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΣ, ΩΡΑΣ ΤΡΕΙΣ· ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΕΧΕΙ Ο ΦΕΥΡΟΥΑΡΙΟΣ ΗΜΕΡΑΝ Η ΚΘ'
|
Desinit |
|
ἀπὸ Ζαχαρίου τοῦ ἱερέως θυμιῶντος ἤρξατο.
|
Desinit |
|
απο Ζαχαριου του ιερεως θυμιωντος ηρξατο.
|
Desinit |
|
απο Ζαχαριου του ιερεως θυμιωντος ηρξατο.
|
Desinit |
|
απο Ζαχαριου του ιερεως, θυμιωντος ηρξατο.
|
Textus |
|
απο κτισεως κοσμου ετους ͵ϛϡκγʹ
ετη ϛʹ θεου προς κολασιν
ζωης ετη κηʹ
μνησθητι κυριε την ψυχην του δουλου σου
Δημητριου Στραβοποδος, του δεδοκοτος τιμιον τουτο βιβλιον.
|
Textus |
|
ἀπὸ τὴν πρόσκαιρον ἐτούτην ζωὴν εἰς αὐτῶ τῶ αἰωνίω βασιλεῖ, ὧ πρέπει πᾶσα δόξα τιμὴ καὶ προσκύνησις σὺν τῶ ἀνάρχω αὐτοῦ πατρὶ καὶ τῶ παναγίω καὶ ζωοποιῶ αὐτοῦ πνεύματι νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων, ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΑΠΟ ΤΗΣ ΕΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΙ ΕΤΗ ΝΖ
|
Desinit |
|
Ἀπὸ τῆς στ' αἱρέσεως τῶν Ἀρμενίων περὶ ἀζύμων
|
Titulus initialis |
|
ΑΠΟ ΤΟΥ ΑΖΟΜΑΙ ΤΟ ΞΕΡΑΙΝΩ ΑΑΣΘΗ ΑΟΣ Α ΠΑΘΗΤΙΚΟΣ
|
Incipit |
|
Ἀπὸ τοῦ ἄζωμαι τὸ ξηραίνω
|
Incipit |
|
Ἀπὸ τοῦ ἄζωμαι τὸ ξηραίνω
|
Incipit |
|
Ἀπὸ τοῦ βιβλίου τοῦ Μέζουε. Ἐλεουατάριον διὰ τοὺς ἀνέμους, διὰ τὴν μελαγχολίαν, διὰ τὸν στόμαχον εἶναι χαροποιὸν καὶ δυναμωτικὸν εἰς πᾶσαν ἀσθένειαν
|
Titulus initialis |
|
ἀπὸ τοῦ Διός, κατασκευάζουσά μοι φόβον
|
Desinit |
|
Ἀπόδειξις· Ὅτι μείζων πάντων τῶν ἁγίων ὁ ἅγιος Παῦλος
|
Titulus initialis |
|
ἀποδεξαμένη, σῷζε ἡμᾶς τῶν δεινῶν
|
Desinit |
|
αποδημω απο τουτην την ζωην.
|
Desinit |
|
ἀποδιδόσθωσαν τῷ πατριμονίω τῆς ζώνης ἀφαιρεθέντες
|
Desinit |
|
Ἀποικίζει ὁ Θεὸς τὸν δίκαιον Ἀβραὰμ ἐκ τῶν συγγενῶν αὐτοῦ καὶ πάντων τῶν ἰδίων
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις εστιν η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις καταυγαζομενου του ηγεμονικου της ψυχης ειτε δια θειων ονειρατων· ειτε καθ’ υπαρ εκ θειας ελλαμψεως.
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις εστιν η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις καταυγαζομενου του ηγεμονικου.
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις η των κρυπτων μυστ[η]ριων δηλωσις καταυγαζομενου του ηγεμονικου.
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις καταυγαζομενου ηγεμονικου. το εδωκεν ανθρωπινωτερον.
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις καταυγαζομενου του ηγεμονικου.
|
Incipit |
|
ἀποκάλυψις ἡ τῶν κρυπτῶν μυστηρίων δήλωσις καταυγαζομένου τοῦ ἡγημονικοῦ (sic, lege ἡγεμονικοῦ).
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις, καταυγαζομενου του ηγεμονικου:
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις. καταυγαζομενου […] εδωκεν ανθρωπινοτερον.
|
Incipit |
|
αποκαλυψις η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις· καταυγαζομενου του ηγεμονικου·
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις μεν εστιν η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις καταυγαζομενου του ηγεμονικου ειτε δια θειων ονειρατων ειτε καθ’ υπαρ εκ θειας αποκαλυψεως […].
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις του αγιου αποστολου και ευαγγελιστου Ιωαννου του θεολογου· η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις· καταυγαζομενου του ηγεμονικου ευλογητος περ.
|
Titulus initialis |
|
αποκαλυψις, η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις καταυγαζομενου του ηγεμονικου:
|
Incipit |
|
αποκαλυψις, η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις καταυγαζομενου του ηγημονικου: το εδωκεν ανθρωπινοτερον:
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις, η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις. καταυγαζομενου του ηγεμονικου:
|
Incipit |
|
Ἀπόκρισις. Ἐν πολλοῖς τῆς ἀληθοῦς τῶν χριστιανῶν πίστεως κεφαλαίοις καὶ ζητήμασι συνεστώσης
|
Incipit |
|
ἀπόλαυσις τῶν ἀγωνιζομένων
|
Desinit |
|
ἀπολήψῃ πάντα, ἂν φέρῃς γενναίως, καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσεις· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ἀπολογία διεξοδικώτερα πρὸς τοὺς οἰομένους δύο δείκνυσθαι θεοὺς ἐκ τοῦ τὴν θεοποιὸν δωρεὰν τοῦ πνεύματος, ἧς ὑπέρκειται κατ’ οὐσίαν ὁ θεός, οὐκ ἀγένητον μόνον θέωσιν, ἀλλὰ καὶ θεότητα ὑπὸ τῶν ἁγίων ὀνομάζεσθαι· ἢ περὶ θείων ἐνεργειῶν καὶ τῆς κατ’ αὐτὰς μεθέξεως
|
Titulus initialis |
|
ἀποπεμπόμενος καὶ ἀπάγων μετὰ τῶν ἐργαζομένων τὴν ἀνομίαν· αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ἀποστολικὴν ὑμῖν σήμερον βούλομαι παραθεῖναι τράπεζαν
|
Incipit |
|
ἀπόστολον διὰ τὴν πρὸς κύριον τιμὴν· ἐπειδὴ δὲ κατηχήθη ὡς ἀποστασίαν διδάσκει· εἰκότως ἕνεκα τοῦ γνωρίσαι τὴν συμφωνίαν· γράφει κἀκείνοις ἐκ περιουσιαν. ὡσανεὶ διακαιόμενος καὶ φροντίζων ὑπὲρ αὐτῶν·
|
Desinit |
|
Ἀποφθέγματα καὶ ἱστορίαι τῶν ἁγίων, μαζομένα ἐκ τοῦ πατερικοῦ καὶ ἐκ τοῦ βίου τῶν ἁγίων καὶ ἑρμηνευθέντα εἰς πεζὴν φράσιν παρὰ Γεωργίου ῥήτορος Αἴνου
|
Titulus initialis |
|
Ἅπτω μου, ἁρπάζω
|
Incipit |
|
Ἆρα μέμνησθε τῶν ζητημάτων τῶν πρώην προτεθέντων ὑμῖν;
|
Incipit |
|
ἄρα οὐ πᾶν ζῶον ἐιστὶν ἀγαθόν
|
Desinit |
|
Ἆρά τις εὐσεβείας ζῆλον αὐχῶν καὶ λόγων ἔχων ἰσχύν
|
Incipit |
|
ἄραντες δὲ τὰ ἅγια λείψανα ἔθηκαν αὐτὰ ἐν σεβασμίῳ τόπῳ δοξάζοντες τὸν Θεόν... ἀμήν
|
Desinit |
|
ἀράχνης δὲ αὐτὸ τὸ ζῶον ἀρσενικῶς ἐκφωνούμενον. ἀνὴρ ἀνθρώπου διαφέρει
|
Desinit |
|
ἀργεῖν βιάζει σοὺς πολυπλόκους λόγους
|
Desinit |
|
Ἀργεμὸν βοτάνη ῥίζαν ἔχει
|
Incipit |
|
ΑΡΓΕΜΟΝΗ ΒΟΤΑΝΗ ΡΙΖΑΝ ΕΧΟΥΣΑ
|
Incipit |
|
ΑΡΓΕΜΩΝΗ ΒΟΤΑΝΗ ΡΙΖΑΝ ΕΧΟΥΣΑ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ
|
Incipit |
|
Ἀρειανοὶ ταὐτὸν δογματίζουσιν εἶναι τὴν οὐσίαν καὶ τὴν ὑπόστασιν
|
Incipit |
|
Ἀρίθμησις ὀνομάζεται ἡ μέθοδος ὁποῦ μὲ προφορικὸν λόγον ἐμποροῦμεν νὰ ὑπῶμεν τὴν δύναμιν
|
Incipit |
|
ΑΡΙΘΜΟΝ ΟΠΟΙΟΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΥ Ζ' ΜΕΧΡΙ ΤΟΥ ΡΕ'
|
Incipit |
|
ἀριστοτέχνην δοξάζομεν
|
Desinit |
|
Ἀρίστων ὁ Ἀθηναῖος δικάζεται Κόνωνι
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἄρκευθος ἢ καντζάρου ἢ κέδρος. ἀνεμώνη
|
Incipit |
|
ΑΡΚΕΥΣΤΟΝ Η ΚΑΝΤΖΑΡΟΥ
|
Incipit |
|
Ἄρκευστον ἢ καντζάρου ἢ δένδρος
|
Incipit |
|
ΑΡΚΕΥΣΤΟΝ Η ΚΑΝΤΖΑΡΟΥ Η ΚΕΔΡΟΣ
|
Incipit |
|
ΑΡΚΕΥΣΤΟΝ Η ΚΑΝΤΖΑΡΟΥ Η ΚΕΔΡΟΣ, ΑΝΕΜΩΝΗΣ ΗΤΟΙ ΠΟΤΗΡΟΚΛΑΣΤΡΙΑ ΚΑΙ ΜΗΚΩΝ
|
Incipit |
|
Ἄρκευστον ἢ τζανκάρου ἢ κέδρος
|
Incipit |
|
ΑΡΚΕΥΤΟΝ Η ΚΑΝΤΖΑΡΟΥ Η ΚΕΔΡΟΣ
|
Incipit |
|
Ἄρκος θηρίων ἐστὶ ζῷον
|
Incipit |
|
Ἀρνόγλωσσον, Ἀνημώνη, Ἀείζωον
|
Incipit |
|
ΑΡΠΩΜΑΙ ΑΡΠΑΖΩ
|
Incipit |
|
Ἁρπῶμαι, ἁρπάζω. Ἀρά, κατάρα
|
Incipit |
|
Ἄρτι τοῦ παιδὸς Ζαχαρίου Ἰωάννου φημὶ τοῦ πάνυ τὰς ἐρήμους ἀπολιπόντος
|
Incipit |
|
Ἄρτι τοῦ παιδὸς Ζαχαρίου, Ἰωάννου φημὶ τοῦ πάνυ, τὰς ἐρήμους ἀπολιπόντος
|
Incipit |
|
Αρτος ζωης αιωνιζουσης γενεσθω μοι το σωμα σου το αγιον, ευσπλαγχνε Χριστε, και το τιμιον αιμα, και νοσων πολυτροπων αλεξιτηριον.
|
Incipit |
|
Ἀρχεύγη ἕναν ἔργον πολλὰ διαφορικὸν τὸ πιὸν κράζουν φιὸρ δὲ βερτοῦ
|
Incipit |
|
ἀρχὴ γενομένη ἐν χώρᾳ λατίνεων ὀνόματι Προβέντζας τοῦ μεγάλου ῥῖγος ὑιὸν Ἐμπερίου καὶ Μαργάρονας
|
Titulus initialis |
|
Ἀρχὴ ζωῆς ἀνθρώπου ἄρτος καὶ ὕδωρ
|
Incipit |
|
Ἀρχὴ Κρόνου λίθος ζαπφῆριν
|
Incipit |
|
Ἀρχὴ λοιπὸν καὶ ῥίζα τῆς πίστεως
|
Incipit |
|
Ἀρχὴ πάσης σοφίας καὶ πάσης ἀρετῆς καὶ τῆς ἀληθινῆς ζωῆς ἐν παντὶ ἀνθρώπῳ ἐστὶ ὁ θεῖος φόβος τοῦ θεοῦ
|
Incipit |
|
Ἀρχὴ σὺν Θ(ε)ῷ ἁγίῳ τῆς πρώτης βίβλου τῶν ἐφοδίων, ἣν ἐσύνθεσεν Ἰσαὰκ ὁ Ταξιώτης υἱὸς
Ἀβραμίου ὁ καισαρικῶς ὀνομαζόμενος Ἀχμέδης
|
Titulus initialis |
|
Ἀρχὴ τὰ περὶ γλυκυσμάτων ἤγουν τζουαρισίων
|
Titulus initialis |
|
αρχη της φυσεως των ζωων και ερμηνειας του εν αγιοις πατρος ημων Ιωαννου του Χρυσοστομου περι φυσιολογιας.
|
Titulus initialis |
|
Ἀρχὴ τῷ κόσμῳ χαρᾶς τὰ πρὸς τὸν Ζαχαρίαν
|
Incipit |
|
Ἀρχὴ τῷ κόσμῳ χαρᾶς τὰ πρὸς τὸν Ζαχαρίαν τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριὴλ εὐαγγέλια
|
Incipit |
|
ΑΡΧΗ ΤΩΝ ΟΠΩΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΣΠΡΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΟΣΑ ΥΓΡΑΙΝΟΥΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἀρχὴν νόμιζε Θεὸν οὐρανοῦ τε καὶ τῆς γῆς
|
Incipit |
|
Ἀρχὴν νόμιζε τὸν Θεὸν φοβεῖσθαι
|
Incipit |
|
Ἀρχὴν νόμιζε τὸν Θεὸν φοβεῖσθαι
|
Incipit |
|
Ἀρχὴν νόμιζε τὸν Θεὸν φοβεῖσθαι
|
Incipit |
|
Ἀρχὴν νόμιζε τῶν ὅλων εἶναι θεόν
|
Incipit |
|
ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΣΤΡΑΤΕΙΑΙΣ ΣΧΟΛΑΖΕΙΝ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΕΙΝ
|
Incipit |
|
Ἀρχιερεὺς ὁ μέγας Βυζαντίδος ἐνθάδε Νήφων
|
Incipit |
|
Ἀρχόμενοι περὶ τῶν δακνόντων ζώων γραφέιν
|
Incipit |
|
ΑΣ ΩΣ ΕΝΑ ΘΕΟΝ ΚΑΙ ΣΕΒΟΜΕΘΑ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΥΟΜΕΝ ΚΑΙ ΔΟΞΑΖΟΜΕΝ
|
Desinit |
|
Ἀσπάζομαί σε καὶ διὰ γράμματος
|
Incipit |
|
Ἀσπάζομαί σου τὸ πρόθυμον
|
Incipit |
|
ἀσπαζόμενος ἀπολύει ἐν εἰρήνη...
|
Desinit |
|
ΑΣΠΑΛΑ ΘΟΥΡΙΖΑΝ ΣΕΛΙΝΟΝ ΚΟΔΙΜΕΝΤΟΥ
|
Incipit |
|
Ἄσπασαι τοὺς σὺν σοὶ ἀδελφούς. Ἀσπάζονταί σε οἱ ἐνταῦθα ἀδελφοί
|
Desinit |
|
Ἀστὴρ ἀειφανὴς ἡμῖν οὐκ ἐν τῷ ζωδιακῷ κύκλῳ κατηριθμημένος
|
Incipit |
|
Ἀστραμψύχου Αἰγυπτίου πρὸς τὸν βασιλέα Πτολεμαῖον περὶ προρρήσεως διαφόρων ζητημάτων
|
Titulus initialis |
|
ΑΤΕΝΙΖΟΝΤΕΣ ΒΛΕΠΟΝΤΕΣ ΑΤΜΙΔΑ ΤΗΝ ΑΘΜΗΝ
|
Incipit |
|
ΑΤΙΜΑΖΕΙ ΑΔΕΛΦΟΥΣ Η ΚΕΡΑΤΟΛΟΓΕΙ ΚΟΣΜΙΚΟΥΣ
|
Desinit |
|
ἀτιμάζουσιν
|
Incipit |
|
Ἄτοπόν τι νομίζω καὶ τῆς μεγίστης ἀγνωμοσύνης
|
Incipit |
|
αὐ]τοῖς ἐτόλμων· οὐδεὶς γάρ φησιν ἐτόλμα κολλᾶσθαι αὐτοῖς. Πολλὴ ἡ πίστις καὶ μείζων ἢ ἐπὶ τοῦ Χριστοῦ
|
Incipit |
|
Αυγουστος, εορταζοντων
|
Incipit |
|
Αυγουστος, εορταζων
|
Incipit |
|
Αυγουστος, εορταζων η εορτην προτιθεμενος, Αβια
|
Incipit |
|
Αυγουστου, εορταζοντ (εορταζοντος) η εορτ (εορτην) προστιθεμε (προστιθεμενου)
|
Incipit |
|
Αυγουστου, εορταζοντος η εορτη προστιθεμενου.
|
Incipit |
|
Αυγουστου, εορταζοντος η εορτην προτιθεμενου
|
Incipit |
|
Αυγουστου, εορταζοντος.
|
Incipit |
|
Αυγουστου· εορταζοντος
|
Incipit |
|
Αὐγούστου· ἑορτάζοντος ἢ ἑορτὴν προστιθεμένου
|
Incipit |
|
αὐλίζεται, ὧι ...
|
Desinit |
|
αὐλίζεται· ᾧ...
|
Desinit |
|
αὐλίζεται· ᾧ...
|
Desinit |
|
αὐλίζεται· ᾧ...
|
Desinit |
|
αὐτὰ τὰ ζῴδια κατωνόμασται
|
Desinit |
|
Αὔτη (!) ἡ βίβλος ἐγράφη μὲν ὅτε δεὶ (!) καὶ ἐγράφη ἐξωήθη δὲ παρα Μιχαῆλ ἱερέως τοῦ πεπαγομενου (?) ἐν αἴτι (ἔτει) ̣͵ϛχϟαʹ, ἐπι τῆς βασιλείας τοῦ εὐσ... τατ... (εὐσεβεστάτου?) Πορφυρογεννητου κυρου Ἀλε (Ἀλεξίου) τοῦ Κομνήνου κατὰ μήνα αὐ(...) στο (αὐγούστου) διδασκομένου αὐτοῦ τὰ ἱερᾶ (!) γράμματα, παρὰ αντν (Ἀντωνίου?) ευτ... (εὐτελοῦς) μοναχοῦ καὶ ἱερέως τοῦ Τζίρου, καὶ κατὰ θεὸν (?) πατρὸς αὐτοῦ.
|
Textus |
|
Αυτη γαρ η προαιωνιος προγνωστικη βουλη του θεου προορισθεισα εκ δαυιτικης ριζης εβλαστησεν
|
Incipit |
|
Αὕτη ἡ ὁσία μήτηρ ἡμῶν Ἄννα γεννᾶται ἐν τῷ Βυζαντίῳ παρὰ εὐλαβοῦς τινος διακόνου
|
Incipit |
|
αυτο το ιερον ευαγγελιον ποτε εγραφη και ποτε ευρεθη αγνοουσιν απαντες οι κατοικοι της χωρας Σαρμησακλη. ομως κατα το ͵αωμζ΄ ελθων εγω ο εν ιεροδιακονοις ελαχιστος Γερασιμος Μουταλαστιος εις την χωραν ταυτην και θεωρησας την αρχαιοτητα της ιερας βιβλου σημειωνω καν τον χρονον και το ετος καθ'ο αγνοειται παρα παντων η χρονολογια ͵αωμζ΄ οκτωβριου κδ΄. ο του αγιου Καισαρειας αρχιδιακονος Γερασιμος.
|
Textus |
|
Αὐτὸ τοῦτο τὸ νῦν ἐμὲ καὶ ζῆν καὶ λέγειν
|
Incipit |
|
Αὐτὸς γάρ ἐστιν "ἡ ὁδός καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή"· αὐτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
Αὐτὸς Χριστὸς ὁ τοῦ Θεοῦ υἱὸς καὶ λόγος· τῶν πάντων ἐστὶν ἀρχὴ καὶ τέλος· ἁπάντων μὲν δὴ τῶν ἐργαζομένων, καὶ τῶν ὑπηρετουμένων
|
Incipit |
|
Αὐτοσχεδιάζω σοι, λογιώτατε καὶ ἄριστε φίλων, περὶ τοῦ παρὰ Λατίνοις πουργατορίου εἴτουν καθαρτηρίου ζητήσαντι μέτρια ταῦτα
|
Incipit |
|
αὐτοῦ τραπέζης δαιτυμὼν ὤφθη φίλος
|
Desinit |
|
αυτου των εκ της πρωτης γυναικος αδελφος ενομιζετο.
|
Desinit |
|
αὐτοῦ Υἱοῦ καὶ τῇ συνεργείᾳ τοῦ παναγίου καὶ ζωοποιοῦ αὐτοῦ Πνεύματος· ᾧ...
|
Desinit |
|
αὐτῷ προσαρμόζαντος, διά τοῦτο τοῦ υἱοῦ λέγεται καὶ μᾶλλον ὀνομάζεται.
|
Desinit |
|
αὐτῷ προσνεμητέον τὴν οἰκοδεσποτίαν τῶν τῆς ζωῆς χρόνων. Τέλος τῶν τοῦ Παύλου ἀπὸ ἐξηγήσεως τοῦ Ἡλιοδώρου
|
Desinit |
|
Ἄφες, προφῆτα, βουθυτεῖν, Ζαχαρία· / τὸν γὰρ νοητὸν Ἰσραὴλ μόσχον θύει, / δι’ οὗ λύσιν πέπονθεν ἡ βουθυσία· / θῦσον δὲ σαυτόν, εἰ καλῶς θύειν θέλεις.
|
Textus |
|
ἀφυπνίζοντι καθεύδοντας ἡμᾶς
|
Desinit |
|
ἀφωριζέσθω ὡσαύτως καὶ [λαϊκὸς]
|
Desinit |
|
β´. Ὥστε δεῖν εὐτρεπίζεσθαι πάση ἀρετῆ.
|
Desinit |
|
βʹϛʹ (δισεκτον): Ετος ͵ϛφϟβʹ της ζʹ ινδικτιωνος
|
Incipit |
|
ΒΑΒΑΙ ΣΚΑΦΗ ΚΑΙ ΜΑΚΤΡΑ ΣΑΡΚΟΣ ΟΥ ΖΥΜΗΣ
|
Incipit |
|
βαδίζειν ὀρθῶς
|
Desinit |
|
βαδίζοντες οἱ νέοι
|
Desinit |
|
βαπ]τιζομένου σ[υνεπιμ]αρτύ[ρε]ται
|
Incipit |
|
Βάπτιζε, Θύρσε, τοὺς σταλέντας δημίους,
|
Incipit |
|
ΒΑΠΤΙΖΕΤΑΙ ΣΗΜΕΡΟΝ
|
Incipit |
|
βαπτιζόμενοι ... ἔχεις σου
|
Desinit |
|
βαρβαρίζει οὗτος
|
Desinit |
|
Βαρβαρισμός ἐστιν ἁμάρτημα γινόμενον ἐν λέξει παρὰ τὴν τῶν ἑλληνιζόντων συνήθειαν
|
Incipit |
|
Βαρβαρισμός ἐστιν ἁμάρτημα ἐν λέξει γινόμενον παρὰ τὴν τῶν ἑλληνιζόντων συνήθειαν
|
Incipit |
|
Βαρθολομαῖος ὁ ἀπόστολος ἦν ἐκ πόλεως Καπερναούμ, Ζαβουλωνίτης τῷ γένει
|
Incipit |
|
Βαρλαὰμ μοναχοῦ περὶ τοῦ πῶς δεῖ ἐκ τῆς μαθηματικῆς τοῦ Πτολεμαίου Συντάξεως ἐπιλογίζεσθαι ἡλιακὴν ἔκλειψιν
|
Titulus initialis |
|
Βαρνάβα εὐαγγελίζε[σθαι] τὸν κύριον τοῖς ἔθνεσιν πανταχοῦ
|
Desinit |
|
ΒΑΣΙΛΕΥΟΝΤΑΣ Ο ΔΥΣΣΕΒΗΣ ΑΔΡΙΑΝΟΣ ΕΙΧΕ ΖΗΛΟΝ ΔΙΑΠΥΡΟΝ ΕΙΣ ΤΑ ΕΙΔΩΛΑ
|
Incipit |
|
Βασιλέως μὲν τοῦ ἐπιγείου στρατιώτας παρασκευάζουσι πρὸς
|
Incipit |
|
Βεελζεβουλ κατ’ επωνυμιας λεγεται· τουτον δε αρχοντα νεκρων οι περι Ακυλαν τον ερμηνευτην εκδεδωκασιν.
|
Incipit |
|
Βεελζεβουλ καταπινων βιας λεγεται
|
Incipit |
|
Βεελζεβουλ, καταπινον (καταπινων) βιας λεγεται, τουτον δε αρχοντα νεκρων
|
Incipit |
|
Βεελζεβουλ· καταπινομενον μυιας λεγεται·
|
Incipit |
|
Βηθεσδα· γραφεται Βαζαθα, εν Βηθανια γραφεται εν Βηθαβαρα
|
Textus |
|
Βησσαρίων καρδινάλις ὁ κύριος Νικαίας, Μιχαήλῳ τῷ Ἀποστόλῃ Βυζαντίῳ χαίρειν
|
Titulus initialis |
|
ΒΙΑΖΕ ΣΕΑΥΤΟΝ ΠΑΝΤΟΤΕ ΜΗ ΥΠΑΚΟΥΕΙΝ ΤΩ ΛΟΓΙΣΜΩ
|
Incipit |
|
ΒΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ Ο ΠΟΘΟΣ
|
Incipit |
|
Βιάζεται καὶ πατέρα πολλάκις ἡ πρὸς τὸ κοινὸν
|
Introductio |
|
Βιβλίον Ζ΄ τὸ Περὶ ψυχῆς
|
Titulus initialis |
|
Βιβλίον ἰατρικὸν καλούμενον ἐκλογή, φάρμακα περιέχον σύνθετα παντοίων νοσημάτων, διῃρημένον εἰς ἐννέα κεφάλαια..., συντέτακται δὲ τὸ πλεῖστον ἐκ τῶν Σεννέρτου Δανιήλου Γερμανοῦ καὶ Λαζάρου Ῥιβερίου Γαλλοῦ καὶ ἀλλῶν τινῶν νεωτέρων Γάλλων τε καὶ Λατίνων, ὀλίγα δέ τινα ἐκ τῶν Ἀράβων καὶ παλαιῶν Ἑλλήνων
|
Titulus initialis |
|
Βίβλιον καλούμενον Ἑρμηνεία τῆς ζωγραφικῆς ἐπιστήμης
|
Titulus initialis |
|
βιβλιον της τριτης θεσεως μζ´.
|
Textus |
|
ΒΙΒΛΟΣ ΙΕΡΑ ΕΠΟΝΟΜΑΖΟΜΕΝΗ ΘΗΣΑΥΡΟΣ
|
Titulus initialis |
|
βιβλος Ιωαννου μοναχου και πρεσβυτερου του ασηκρητις του επονομαζομενου Τζουτζουνα.
|
Textus |
|
Βίβλος λεγομένη τὰ ἐφόδια τοῦ ἀποδημοῦντος συντιθημένη παρὰ Ἔπρου Γζαφάρ τοῦ ἔβην ἔλγζιζάρ μεταβληθεῖσα εἰς τὴν ἐλάδιαν γλῶτταν παρὰ Κωνσταηνίνου προτασυγκρήτης τοῦ ῥιγόνης ἐκ τοῦ Ἱσαᾶκ
|
Titulus initialis |
|
ΒΙΒΛΟΣ ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΤΑ ΕΦΟΔΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟΔΗΜΟΥΝΤΟΣ, ΣΥΝΤΕΘΕΙΜΕΝΑ ΠΑΡΑ ΙΣΠΡΟΥ ΒΓΖΑΦΑΡΤΟΥ ΕΒΗΝ ΕΛΓΖΙΖΑΡ, ΜΕΤΑΒΛΗΘΕΙΣΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΓΛΩΤΤΑΝ ΠΑΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΡΩΤΑΣΗΚΡΙΤΗΣ ΤΟΥ ΡΙΓΗΝΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΒΙΒΛΟΣ ΠΕΦΥΚΕ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΩΔΕ ΤΩΝ ΒΟΥΛΟΜΕΝΩΝ ΣΥΝ ΘΕΩ ΑΓΙΩ ΓΝΩΝΑΙ ΤΙ. ΠΟΙΗΜΑ ΠΕΡΣΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΤΟΥ ΜΑΖΟΥΝΑΤΙ...
|
Titulus initialis |
|
ΒΙΟΝ ΑΡΕΣΤΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΖΩΗΝ
|
Incipit |
|
ΒΙΟΝ ΑΡΕΣΤΟΝ ΤΩ ΘΕΩ ΚΑΙ ΖΩΗΝ ΚΑΘΑΡΑΝ ΑΝΔΡΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΒΟΥΛΟΜΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΔΙΗΓΗΘΩ
|
Incipit |
|
Βίος ἤτοι ἄθλησις τοῦ ἐν ἁγίοις Ἀθανασίου ἐπσικόπου γενομένου Ἀλεξανδρείας Σωζομένου
|
Titulus initialis |
|
Βίος καὶ πολιτεία τοῦ ὁσίου καὶ θαυματουργοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ ὁμολογητοῦ Πέτρου ἡγουμένου μονῆς τοῦ ἁγίου Ζαχαρίου συγγραφεὶς παρὰ Σάββα μοναχοῦ
|
Titulus initialis |
|
ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΠΟΙΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΑΛΓΗΤΟΥ ΔΙΑΛΑΜΨΑΝΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟ 1110 ΕΝ ΤΗ ΜΕΓΙΣΤΗ ΛΑΥΡΑ ΤΗΣ ΡΩΣΣΙΑΣ ΚΙΕΒΟΝ ΚΑΙ ΕΟΡΤΑΖΩΜΕΝΟΥ ΤΗΝ 7 ΚΑΙ 28 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Βίος καὶ πολιτεία τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Χριστοδούλου, τοῦ ἐν διαφόροις μὲν τόποις ἀσκήσαντος, ἐν τῷ νήσῳ δὲ Πάτ,ῳ κειμένου σώου καὶ ἀδιαλωβήτου, καὶ τοὺ πιστῶς προσιόντας καθαγιάζοντος, συγγραφεὶς παρὰ Ἰωάννουι τοῦ ἱερωτάτου μητροπολίτου Ῥόδου
|
Titulus initialis |
|
Βλεμμύδους περὶ τῶν παρὰ τὴν λέξιν σοφισμάτων, λζ'
|
Titulus initialis |
|
ΒΛΕΠΕΙ ΜΕΙΖΟΝΑ ΤΟΥΤΩΝ ΚΑΘΩΣ ΑΝ ΑΥΤΟ ΧΑΡΙΣΑΙΤΟ ΤΟ ΠΑΝΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ
|
Desinit |
|
Βοτανειάτου σύζυγος Γεωργίου
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Βούλει μαθεῖν ὅσος κόσμος ἀνθρώποις ἡ νησεία; ὅση ἀσφάλεια καὶ φυλακή; ἐννόησόν μοι τὸ μακάριον καὶ θαυμαστὸν γένος τῶν μοναζόντων
|
Incipit |
|
ΒΟΥΛΕΙ ΜΑΘΕΙΝ ΠΟΣΟΝ ΤΟ ΟΡΓΙΖΕΣΘΑΙ
|
Incipit |
|
Βούλει μαθεῖν πόσον τὸ ὀργίζεσθαι κακόν; παράστηθι μαχομένοις ἐν ἀγορᾷ
|
Incipit |
|
Βούλεσθε ἴδωμεν τίνα ἡδονὴν ὁ πλοῦτος ἔχει καὶ τίνα τιμήν; τὰς τραπέζας τῶν πλουτούτων ἐξετάσωμεν
|
Incipit |
|
Βουληθείς φονεύσῃ ἤ ἐν πασσάλῳ ἐμπείρῃ, ζημιωθήτω ἐξ ὁλοκλήρου
|
Desinit |
|
Βουλήθεντες τὸν Χριστὸν ἐκ μέσου ποιήσασθαι, ἀνέστη γὰρ καὶ ζῆ εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν
|
Desinit |
|
Βούλομαι πλατύτερον τὴν ἐμὴν γνώμην εἰπεῖν, εἴπερ ποτὲ καὶ νῦν, ἐν τῷ ἐγγίζειν τὴν τελευτήν μου
|
Incipit |
|
Βούλομαι πρὶ ἀζύμων ἀδελφικῶς, ὦ ῥωμαῖοι, διαλεχθῆναι ὑμῖν
|
Incipit |
|
βουλόμενοι δὲ τὸν Παῦλον ἐξευτελίζειν· διὸ καὶ μαθητῶν ἔλεγον μαθητὴν· εὐθὺς οὖν ἐκ προοιμίου πρὸς τοῦτο ἀποτείνεται· οὐκ ἀπ' ἀνθρωπων λέγων καὶ ἑξῆς·
|
Desinit |
|
Βουλόμενος ἐργάζεται, ἵνα καὶ τῆς ἐντεῦθεν χάριτος μεταλάβωμεν καὶ τῶν αἰωνίων
|
Desinit |
|
Βουλόμενος ἐργάζεται, ἵνα καὶ τῆς ἐντεῦθεν χάριτος μεταλάβωμεν καὶ τῶν αἰωνίων...
|
Desinit |
|
Βουλομένους ἡμᾶς τὴν ἐκκλησιαστικὴν εἰρήνην ἀεὶ προάγειν ἐπὶ τὸ βεβαιότερον, οὐκ οἶδα εἴ τις ἂν ἀπειροκαλίας κατηγορήσειε. Τοῖς γὰρ ἅπαξ ἐγχειρηθεῖσι καλῶς ἐγχειρήσαντες, καὶ δεύτερα καὶ τρίτα πρὸς σύστασιν ἐπιστοιβάζειν αὐτῶν ἀναγκαῖον ἡγούμεθα.
|
Incipit |
|
Βουλομένους ἡμᾶς τὴν ἐκκλησιαστικὴν εἰρήνην ἀεὶ προάγειν ἐπὶ τὸ βεβαιότερον, οὐκ οἶδα εἴ τις ἂν ἀπειροκαλίας κατηγορήσειε. Τοῖς γὰρ ἅπαξ ἐγχειρηθεῖσι καλῶς ἐγχειρήσαντες, καὶ δεύτερα καὶ τρίτα πρὸς σύστασιν ἐπιστοιβάζειν αὐτῶν ἀναγκαῖον ἡγούμεθα.
|
Incipit |
|
Βροντὴ λογικὴ τὰς ἐμὰς κτυπεῖ φρένας·
ὄμβρος γὰρ οὐδεὶς οὐδὲ κοιλότης νέφους,
αὐτὸς δὲ βροντῶν ὁ Ζεβεδαίου γράφει
ὄμβροις ἀδήλοις τοὺς βροτοὺς ἀναψύχων.
|
Textus |
|
Βροντὴ πέφυκεν ἡ θεηγόρος λύρα, / βροντῶσα κηρύττουσα τῇ οἰκουμένῃ, / Ἰωάννης, ἄρρητον οὐσίαν, μόνην, / θείαν, τριφεγγῆ, δημιουργὸν τῶν ὅλων˙ / ἔγνω γὰρ ὄντως καὶ γράφει θείᾳ βίβλῳ / καὶ νοῦν δαδουχεῖ καὶ καταυγάζει φρένας.
|
Textus |
|
Βροντῆς γόνος σύ, πῦρ ἀπαστράπτεις λόγων·
κρουνοὺς πυρὸς γὰρ στέρνα βλύζει δεσπότου.
|
Textus |
|
Βροντολόγιον ἀποτελεσματικὸν κατὰ μέτρον τῶν ιβ΄ ζωδίων καθὼς ὁ πίναξ τοῦ ζωδιακοῦ περιέχει, συνταχθὲν ὑπὸ Ἡρακλείου βασιλέως ἐκ τῶν ἄστρων κινήσεως.
|
Titulus initialis |
|
Βροντολόγιον ἀποτελεσματικὸν κατὰ μέτρον τῶν ιβ΄ ζῳδίων.
|
Titulus initialis |
|
ΒΡΥΧΑΤΑΙ ΕΠΙ ΛΕΟΝΤΟΣ ΧΡΕΜΕΤΙΖΕΙ ΕΠΙ ΙΠΠΟΥ
|
Incipit |
|
Βυζαντιάς, δέδεξο τὸν Νόννης τόκον
|
Incipit |
|
Βυζαντιάς, κλαίω σε τῆς ἀκοσμίας
|
Desinit |
|
Βυζάντος αὐλή ἐστι ἠ Κωνσταντίνου Ῥώμην Βαβηλών
|
Incipit |
|
ΒΥΖΑΝΤΟΣ ΑΥΛΗ ΕΣΤΙΝ Η ΧΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
|
Incipit |
|
ΓΑΛΑ ΑΡΙΣΤΟΝ ΤΟ ΤΩΝ ΕΥΕΚΤΟΥΝΤΩΝ ΖΩΩΝ
|
Incipit |
|
ΓΑΛΗΝΟΥ ΩΣ ΗΚΟΥΣΑ ΟΙ ΧΛΙΑΡΟΠΟΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΞΙΟΚΟΙΤΑΙ ΘΑΥΜΑΖΩ ΠΩΣ ΑΠΟΘΝΗΣΚΟΘΣΙΝ
|
Incipit |
|
ΓΑΛΗΝΟΥ ΩΣ ΗΚΟΥΣΑ ΟΙ ΧΛΙΑΡΟΠΟΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΞΙΟΚΟΙΤΑΙ ΘΑΥΜΑΖΩ ΠΩΣ ΑΠΟΘΝΗΣΚΟΥΣΙΝ
|
Incipit |
|
γὰρ καὶ ἡγιάσθημεν καὶ ἐφωτίσθημεν καὶ ἀνεζήσαμεν, βαπτισθέντες εἰς πατέρα καὶ υἱὸν καὶ ἅγιον πνεῦμα ᾧ…
|
Desinit |
|
Γενικῶς ὁριζομένη ἡ πολιτικὴ εἶναι ἐκεῖνο τὸ πνεύμα
|
Incipit |
|
Γενναδίου τοῦ πατριάρχου ἐπὶ τῇ ἁλώσει τῆς πόλεως καὶ τῇ παραιτήσει τῆς ἀρχιερωσύνης. Ἐγράφη ἐν τῇ μονῇ τῆς Παμμακαρίστου ἐν Κωνσταντινουπόλει. Ὁ ταπεινὸς μοναχὸς Γεννάδιος τοῖς ἁπανταχοῦ ἀγαπητοῖς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ κατὰ λόγον καὶ νόμον ζῆν
|
Titulus initialis |
|
ΓΕΡΟΝΤΩΝ ΔΥΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΗΣΥΧΑΖΟΝΤΩΝ
|
Incipit |
|
γεωργῷ τῶν ἡμετέρων ψυχῶν, καὶ ἡμῖν ζωὴν τὴν ἀθάνατον, ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι…
|
Desinit |
|
γῆρας καὶ πῖον καὶ ζωὴν πολυχρόνιον
|
Desinit |
|
ΓΛΥΚΥΡΙΖΟΝ ΠΟΥΓΙΑΝ
|
Desinit |
|
ΓΝΩΜΑΙ ΤΩΝ Ζ' ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΓΝΩΡΙΖΩΝ ΥΜΙΝ ΩΣ ΜΕΤΑ
|
Incipit |
|
ΓΡΑΜΜΑ ΕΔΕΞΑΜΗΝ ΤΗΣ ΘΕΟΖΗΛΟΥ ΑΓΑΠΗΣ ΣΟΥ
|
Incipit |
|
ΓΡΑΜΜΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΝΑΦΥΕΝΤΟΣ ΕΝ ΑΓΙ/Ω ΟΡΕΙ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΚΟΛΥΒΩΝ
|
Titulus initialis |
|
γράμμασιν ἀναζωπύρει τοῖς σοῖς
|
Desinit |
|
Γράμματα [aut Ῥήματα] καὶ λόγοι τοῦ φρᾶ Φραντζέσκου, καθὼς ἐκεῖνος ἔγραψε πρὸς Μανουὴλ τὸν μέγαν ῥήτορα τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας.
Ἀπολογία καὶ ἀνατροπὴ τῶν κεφαλαίων τοῦ φρᾶ Φραντζέσκου
|
Titulus initialis |
|
Γραμματικὴ τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης συλλεγεῖσα καὶ ἀντιγραφεῖσα παρ’ ἐμοῦ τοῦ ἱεροδιδασκάλου καὶ ἀρχιμανδρίτου Χατζῆ Ματθαίου καλουμένου ὠφελείας ἕνεκεν τῶν ἐν τῇ ἑλληνικῇ Σχολῇ τοῦ Κοτιαείου σπουδαζόντων μαθητῶν ἐκ διαφόρων γραμματικῶν
|
Titulus initialis |
|
γραφε(γραφεν) δια χ(χειρος) Κωνσττ (Κωνσταντινου) αμαρτωλου και ταπεινου αʹππ (πρωτοπαπα) οικων εν πολει Ταβερνων μηνι σεπτεμβριω τελειωθη εις τας ζʹ ημερα βʹ ωρα δʹ ετους ͵ϛφξαʹ ινδικτιωνος ϛʹ ηλιου κυκλω ηʹ σεληνης κυκλω εʹ, και παρων της ηγεμονιας Γεωργιλα στρατηγου Καλαβριας.
|
Textus |
|
γραφει σε Λουκα τεχνικως ο ζωγραφος
|
Incipit |
|
Γράφει σε, Λουκᾶ, τεχνικῶς ὁ ζωγράφος·
Μήπως κακίσῃς τὴν γραφὴν ὡς τεχνίτης.
Λέγουσι γὰρ εἶναί σε καὶ σκιαγράφον
Τὸν χρωματουργὸν τῶν ἀποῤῥήτων λόγων.
|
Textus |
|
Γραφὴ Λέοντος μητροπολίτου Ῥωσίας γραφεῖσα πρὸς Ῥωμαίους ἤτοι Λατίνους περὶ ἀζύμων καὶ ἑτέρων τινῶν
|
Titulus initialis |
|
γραφὴ σιγάτω πᾶσα ταύτῃ τῇ γραφῇ· λόγον λόγοι γάρ· οὗ δόσις παντὸς λόγου· ἅπας λόγος τε καὶ γραφῆς ὅση χύσις, τὸ ψευδὲς ὧδε καὶ τὸ κῦρος λαγχάνει. νῦν δὲ δοξάζω τὸν εὐεργέτην
|
Textus |
|
Γρηγεντίου λόγος κατὰ τῶν τὰ ἄζυμα φρονούντων
|
Titulus initialis |
|
Γρηγόριος, Ναζιανζοῦ ἐπίσκοπος (σταθμὸς δέ ἐστιν οὗτος Καππαδοκίας), ἀνὴρ ἐλλογιμώτατος, ἀναγκαῖος δὲ φίλος Βασιλείου
|
Incipit |
|
Γρηγόριος, Σασίμων πρότερον, εἶτα Ναζιανζοῦ ἐπίσκοπος
|
Incipit |
|
Γρηγορίου μητροπολίτου Νικαίας λόγος διαλαμβάνων ὅτι οὐ χρὴ ταχέως ἐπιτιθέναι χεῖρα βαπτίζουσαν ἑβραίοις εἰ μή τις ἀκριβῶς τούτους πρότερον δοκιμάσει
|
Titulus initialis |
|
ΓΥΜΝΑΖΕΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
γυμνὸς παθῶν πρόσεισι τῷ ζωῆς ξύλῳ
|
Desinit |
|
Γυναῖκας ὁ Βλάσιος ἀνδρίζει λόγοις,
|
Incipit |
|
ΓΥΝΗ ΖΥΜΗ ΒΕΛΤΙΣΤΕ ΚΑΙ ΣΑΤΑ ΤΡΙΑ
|
Incipit |
|
δʹ ἐπανάλειψις περὶ κακίας ἀνθρώπων αἱρετικῶν, ἐν ὧ ὅτι αἰφνιδίως ἤξει Χριστος ἐπὶ συντελεία τοῦδε τοῦ αἰωνος· ὥστε δεῖν εὐτρεπίζεσθαι. πάση ἀρετῆ:
|
Desinit |
|
δʹ Ἐπανάληψις περὶ κακίας ἀνθρώπων αἱρετικῶν, ἐν ᾧ ὅτι αἰφνιδίως ἥξει Χριστός ἐπὶ συντελείᾳ τοῦδε τοῦ αἰῶνος, ὥστε δεῖν εὐτρεπίζεσθαι πάσῃ ἀρετῇ.
|
Desinit |
|
δαιμονιζόμενος
|
Desinit |
|
Δανιὴλ τὸν τῶν ἐπιθυμιῶν ἄνδρα καὶ ὑποφήτην Θεοῦ ἐγκωμιάζειν χρέων
|
Incipit |
|
Δαρεῖος καὶ Πάμφιλος Διονυσοδώρῳ δανείζουσι
|
Incipit cuiusdam partis |
|
δὲ ὀνομαζέσθω ἐν υμῖν
|
Incipit abruptus |
|
δὲ σφαλῆναι ἐν τινι πορνείᾳ... δεινὸν εἶναι... οὐδὲν ζητ[...
|
Desinit |
|
δε. εγεννησεν τον Αχαζ
|
Incipit abruptus |
|
δέδωκεν ὁ θεὸς οἷς δέδωκεν, ἀεὶ ἑορτάζειν, ἀεὶ πανηγυρίζειν, καθ᾽ ἕκαστον ἔτος ἀνανεοῦσθαι τῆς πανηγύρεως τὸν λόγον, ἐν Χριστῷ…
|
Desinit |
|
Δεητήριος εἰς τὸν αὐτοκράτορα περὶ ζώσης ἀλώπεκος
|
Titulus initialis |
|
ΔΕΙ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ ΟΤΙ Η ΓΗ ΜΕΣΟΝ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ ΕΝΙ ΜΗ ΕΓΓΙΖΟΥΣΑ ΠΟΥ
|
Incipit |
|
ΔΕΙ ΔΗ ΟΥΝ ΗΜΑΣ ΠΑΡΟΡΓΙΖΕΙΝ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ
|
Incipit |
|
Δεῖ εἰδέναι ὅτι μυστήρια τῆς ἐκκλησίας ἡμῶν εἰσὶν ζ'
|
Incipit |
|
Δεῖ εἰδέναι ὅτι πρὸ πάσης τέχνης καὶ ἐπιστήμης τέσσαρα εἰσί τινα ζητούμενα
|
Incipit |
|
ΔΕΙ ΕΙΔΕΝΑΙ ΟΤΙ ΤΟΝ ΕΡΧΟΜΕΝΟΝ ΑΠΟ ΚΟΣΜΟΥ ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΟΝΑΧΟΝ ΔΟΚΙΜΑΖΕΙΝ ΤΡΙΕΤΙΑΝ ΧΡΟΝΟΝ
|
Incipit |
|
ΔΕΙΝΩΣ ΜΕ ΧΕΙΜΑΖΟΥΣΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ
|
Incipit |
|
ΔΕΙΝΩΣ ΧΕΙΜΑΤΖΟΜΕΝΟΣ
|
Incipit |
|
Δεκα ονομασι παρ’ Εβραιοις, ονομαζεται ο θεος·
|
Incipit |
|
ΔΕΚΑ ΟΝΟΜΑΣΙ ΠΑΡʹ ΕΒΡΑΙΟΙΣ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ Ο ΘΕΟΣ
|
Incipit |
|
δὲν ἠθέλησε νὰ φανερωθῇ ἕως τῆς ζωῆς αὐτῆς καὶ δὲν ἔμαθε τινὰς τοῦ ὑπῆγεν, ἢ ποῦ ἀπέθανεν ἔως τὴν σήμερον
|
Desinit |
|
ΔΕΝ ΗΛΠΙΖΑ ΠΟΤΕ ΟΥΔΕ ΕΘΑΡΡΟΥΝ
|
Incipit |
|
ΔΕΝ ΛΟΓΙΑΖΕΙ ΝΑ ΤΟ ΜΑΘΗ ΑΠΟ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ
|
Desinit |
|
ΔΕΝ ΦΘΑΝΕΙ ΝΑ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΟΙ ΛΑΤΙΝΟΙ ; ΖΗΛΩΤΗΣ
|
Incipit |
|
Δέομαι καὶ ἀντιβολῶ, πολλὴν τῶν οἰκείων παίδων, ἀγαπητοί, ποιώμεθα πρόνοιαν, καὶ πανταχοῦ τὴν σωτηρίαν ζητῶμεν αὐτῶν τῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
Δέσποτα κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ ἐπὶ Λαζάρω κλαύσας
|
Incipit |
|
ΔΕΣΠΟΤΑ ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ Ο ΕΙΠΩΝ ΕΓΩ ΕΙΜΙ Ο ΑΡΤΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
|
Incipit |
|
ΔΕΣΠΟΤΑ ΚΥΡΙΕ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ Ο ΕΠΙ ΛΑΖΑΡΟΥ ΚΛΑΥΣΑΣ
|
Incipit |
|
ΔΕΣΠΟΤΑ ΚΥΡΙΕ ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
|
Incipit |
|
δέσποτα πολυέλεε εὐχαριστῶ σε δοξάζω σε
|
Incipit |
|
ΔΕΣΠΟΤΑ ΠΟΛΥΕΛΕΕ ΚΥΡΙΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΣΟΙ ΔΟΞΑΖΩ
|
Incipit |
|
ΔΕΣΠΟΤΕΣ ΩΝ ΤΩΝ ΚΤΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΠΑΘΩΝ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΩΝ ΚΑΙ ΠΥΡΟΣ ΖΟΦΟΥ ... ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
ΔΕΣΠΟΤΗΣ ΩΝ ΤΩΝ ΚΤΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΠΑΘΩΝ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΩΝ ΚΑΙ ΠΥΡΟΣ ΖΩΦΟΥ
|
Desinit |
|
δεσπότου ἢ ζημίας ἀφορήτου
|
Incipit |
|
Δεύτερον ἐδόθη τοῦτο ἀρραβικῶς, ζητήσασι συντομώτερόν τι καὶ σαφέστερον περὶ τῶν κεφαλαίων περὶ ὧν καὶ ἡ διάλεξις γέγονεν, ἤγουν περὶ τῆς ἡμῶν πίστεως· καὶ συνετέθη ὡς οἶόν τε φαφὲς καὶ εὐπαράδεκτον τοῖς ἀμυήτοις
|
Titulus initialis |
|
ΔΗΛΟΝ ΟΤΙ ΟΥ ΤΟ ΚΑΤΟΓΓΟΝ Η ΤΟ ΑΛΛΟΚΟΤΟΝ ΕΖΗΤΕΙ
|
Incipit |
|
Δήλωσις ἀναγκαία καὶ ὡραιωτάτη περὶ τῶν ζ' σωματικῶν πράξεων
|
Titulus initialis |
|
Δηλωσις οπως δει ευρισκειν τα ζητουμενα αποστολοευαγγελια.
|
Titulus initialis |
|
ΔΙ? ΟΝ ΠΑΛΙΝ ΖΗ ΚΑΙ ΤΡΟΦΗΣ ΔΕΙΤΑΙ ΠΑΛΙΝ
|
Desinit |
|
δι' ἡμᾶς σαρκωθέντα προαιώνιον λόγον σὺν τῷ ἀνάρχῳ τούτου πατρὶ καὶ τῷ ζωοποιῷ πνεύματι, νῦν...
|
Desinit |
|
Δι' οἶκτον ἐν σοὶ προσπαγεὶς Χριστὸς θέλων
ἔλυσεν ἐχθροῦ δυσμενοῦς τυραννίδα˙
καὶ νῦν ἄνακτα τὸν σοφουργὸν δεσπότην
στερρῶς ὁπλίζεις ταῖς ἀηττήτοις μάχαις.
|
Textus |
|
δι' ὃν εὐσεβοῦσι πολλοὶ καὶ ἴσως εὐσεβήσουσι πλείους, ἐπειδὰν βοηθεῖν τῇ πίστει μείζω κτήσηται δύναμιν
|
Desinit |
|
δι’ ὧν ἐνοικίζεται Χριστὸς ἐν ἡμῖν εἰρηνοποιῶν ἑαυτῷ καὶ ἀλλήλοις εἰς δόξαν ἑαυτοῦ
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑΣ ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΛΕΙΤΑΙ
|
Incipit |
|
διὰ παντὸς συνετίζον καὶ περιέπον καὶ τὴν ἀνωτάτην σωτηρίαν παρέχον, νῦν...
|
Desinit |
|
διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ καὶ αὐτοὶ σώζονται καὶ ἄλλους σώζουν
|
Desinit |
|
Διὰ τὴν καθ’ ἡμᾶς αἰσθητὴν τράπεζαν ἀφ’ ἧς πολλάκις ἐσιτησάμεθα, κῦρ Θεόφανες
|
Incipit |
|
Διὰ τί ἀποσχίζεσθε
|
Incipit |
|
Δια τι δε ουκ εμνησθη και ετερων προγονων· περιττον ηγουμενος τουτο, οσον προς Ιουδαιους· και γαρ προς αυτους εγραφη τουτο το ευαγγελιον, ουτοι γαρ μαλιστα ησαν οι θαυμαζομενοι· ο μεν ως προφητης και βασιλευς· ο δε ως πατριαρχης και προφητης.
|
Textus |
|
Δια τι Ευαγγελιον η παρουσα καλειται βιβλος, οτι κολασεως αναιρεσιν, και αμαρτηματων λυσιν, και δικαιοσυνην, και αγιασμον, και απολυτρωσιν, και υιοθεσιαν και κληρονομιαν ουρανων, πασιν ευαγγελιζεται.
|
Textus |
|
ΔΙΑ ΤΙ ΤΩΝ ΑΛΟΓΩΝ ΖΩΩΝ Η ΚΟΠΡΟΣ
|
Incipit |
|
διὰ τὸ κοινῇ συμφέρον ἐνταχθῆναί σε δεόμεθα τοῦ Θεοῦ, ὅτι καὶ ἐντέταξαι καὶ ἐγκαίρως ἐντετάξῃ πάνυ βεβαίως ἐλπίζοντες. Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν. Μετάνοιαν.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
δια τον λαον οτι παντες εδοξαζον
|
Desinit abruptus |
|
διὰ τοῦ ζ'. οὐδέποτε γὰρ
|
Desinit |
|
διὰ τοῦ τιμίου σώματος καὶ αἵματος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν, μεθ’ οὗ ἐν τῇ ἑνότητι τοῦ ἁγίου Πνεύματος ζῇς τε καὶ βασιλεύεις εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν: Καὶ μετανοίας ὅσας βούλει: Τὸ ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς· καὶ ἀπόλυσις:
|
Desinit |
|
Διὰ τοῦτο κράζει ὁ λέγων· Οἱ πεποιθότες... Τί βούλεται τοῦ Σιὼν ἡ προσθήκη
|
Incipit |
|
ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΣΠΟΥΔΑΖΩΜΕΝ ΑΡΕΣΑΙ ΤΩ ΥΠΕΡΟΥΡΑΝΙΩ ΒΑΣΙΛΕΙ
|
Desinit |
|
Διὰ τοῦτο τὸν Λάζαρον
|
Incipit |
|
ΔΙΑΒΑΛΛΟΥΣΙΝ ΗΜΑΣ ΟΙ ΑΛΑΖΟΝΕΣ ΛΑΤΙΝΟΙ
|
Incipit |
|
Διαγνωστικὸν ζωῆς καὶ θανάτου
|
Titulus initialis |
|
διαλάμπουσι μειζόνως
|
Desinit |
|
διάλεξις κακομαχοῦντος Ἰουδαίου καὶ λεγόντων ὅτι εἰς ἄνθρωπον κατάδικον ἐλπίζομεν οἱ Χριστιανοί
|
Titulus initialis |
|
Διάλεξις ὀρθοδόξου μετὰ βαρλααμίτου κατὰ μέρος ἀνασκευάζουσα τὴν βαρλααμίτιδα πλάνην
|
Titulus initialis |
|
διάλογος βραχύς, ἐν ᾧ καταλεπτῶς θεωρεῖται ὁ κίνδυνος ὁποῦ μέλλει νὰ προξενήσῃ πολύ κακὸν καὶ ζημίαν, προβαίνοντος τοῦ καιροῦ, εἰς τὴν ἐκκλησίαν τῆς Κωνσταντινουπόλεως διὰ τῆς παρουσίας τῆς Γεζουϊτῶν εἰς τὸν Γαλατᾶ, καὶ σκέψις πῶς ἤθελεν εἶσται δυνατὸν ὁ τοιοῦτος κίνδυνος νὰ ἀποσοβησθῇ. Τὰ τοῦ διαλόγου πρόσωπα Ζηλωτὴς καὶ Φιλαλήθης
|
Titulus initialis |
|
Διάλογος, ὃν ἐποίησεν ὁ ἁγιώτατος καὶ σοφώτατος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως κὺρ Μιχαὴλ ὁ Ἀγχιάλου πρὸς τὸν εὐσεβέστατον πορφυρογέννητον βασιλέα κῦριν Μιχαὴλ τὸν Κομνηνὸν περὶ τῆς τῶν Λατίνων ὑποθέσεως, ὅτε πολλοὶ τῶν ὑπὸ τὸν Πάπαν ἀρχιερέων καὶ ἐπισκόπων καὶ φρερίων εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν κατέλαβον τὰς ἐκκλησίας ζητοῦντες τὴν ἕνωσιν καὶ μηδέν τι ἕτερον ἀπὸ τοὺς Γραικοὺς ἀπαιτοῦντες ἢ παραχωρῆσαι τῷ Πάπᾳ τῶν πρωτείων καὶ τῆς ἐκκλήτου, δοῦναι δὲ τούτῳ καὶ τὸ μνημόσυνον
|
Titulus initialis |
|
διαρραγ῀ναι καὶ εὐφροσύνην σε περιζώσασθαι
|
Desinit |
|
ΔΙΑΣΕΣΑΦΗΝΗΜΕΝΩΝ ΟΥΝ ΣΟΙ ΤΩΝ ΚΑΘ ΕΚΑΣΤΟΝ ΖΩΔΙΟΝ ΒΟΤΑΝΩΝ
|
Incipit |
|
Διατί ἐπιστολαὶ τοιαίδε καθολικαὶ ὀνομάζονται.
|
Titulus initialis |
|
διαφυγάζει ἡμᾶς κύριος ἀπὸ τοῦ πυρὸς τοῦ ἀσβέστου, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Διδασκαλία πεζεὶ φράσι τῆς ἁγίας Θεοδώρας πρὸς μοναχαῖς κατὰ πωλλὰ ὠφέλημος· ἣν αὐτῆς ἐδιδά{υ}χθη παρὰ τοῦ ὁσίου π(ατρὸ)ς ἡμῶν Ἡσαΐου· περὴ γαστριμαργίας καὶ μετανοίας
|
Titulus initialis |
|
διδασκαλία σαφεστάτη Ἰώανου γραμματικοῦ τοῦ Τζέτζου περὶ τῶν ἐν στίχοις μέτρων ἁπάντων διὰ στίχων πολιτικῶν
|
Titulus initialis |
|
Διδασκαλία τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Χριστοδούλου ἐν κεφαλαίοις ζʹ πρὸς Θεόδωρον μοναχὸν αἰτησάμενον αὐτόν
|
Titulus initialis |
|
διδάσκει. Πρὸς τούτοις προτρέπων αὐτοὺς βελτιοῦσθαι ἐν τοῖς ἤθεσιν, προτρέπει (παραινεῖ Simotas et PG 28) αὐτοὺς (ἀεὶ αὐτοῖς PG 28) (προτρέπει αὐτοὺς om. PG 119) καὶ ἀεὶ (om. PG 119 et PG 28) χαίρειν τῇ ἐλπίδι καὶ προσεύχεσθαι καὶ εὐχαριστεῖν αὐτοὺς (om. Simotas et PG 28) ἀεὶ τῷ κυρίῳ, ἐνορκίζων αὐτοὺς ἀναγνῶναι τὴν ἐπιστολὴν ταύτην πᾶσι τοῖς ἀδελφοῖς, καὶ οὕτως (αὐτὴν add. Simotas et PG 28) τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν (om. duo verba Simotas et PG 28).
|
Desinit |
|
ΔΙΔΟΝΤΑΙ ΔΕ ΤΟΙΣ ΑΞΙΩΣ ΑΥΤΩΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΙΣ
|
Desinit |
|
Διέσωσέ τις ἐμπρησμοῦ γενομένου τὸν ἑαυτοῦ πατέρα. πειρώμενος σώζειν καὶ τὴν μητέρα καὶ τοῦ σῶσαι διήμαρτε καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς προσαπώλεσεν. ἐπεισήγαγεν αὐτῷ μητρυιὰν ὁ πατήρ. αὕτη δεδεμένον φάρμακον ἐν τοῖς ἱματίοις τοῦ παιδὸς ἔδειξε τῷ πατρί. καὶ πυνθανομένου τοῦ πατρὸς πόθεν εἴη τὸ φάρμακον οὐδὲν ἀπεκρίνατο. μετὰ ταῦτα γράφων διαθήκην τῇ μὲν γυναικὶ τὸν κλῆρον εἴασεν, ἀποκληρονόμον δὲ τὸν παῖδα κατέλιπε. καὶ νυκτὸς θορύβου γενομένου κατὰ τὴν οἰκίαν καὶ πολλῶν συνελθόντων εὕρηται ὁ μὲν πατὴρ νεοσφαγής, τὸ δὲ ξίφος τοῦ παιδὸς παρακείμενον, ἡ δὲ μητρυιὰ παρακαθεύδουσα, ὁ δὲ τυφλὸς ἑστὼς ἐπὶ τοῦ οὐδοῦ τῆς οἰκίας ἐν ᾗ καθ’ ἑαυτὸν ἔμενεν. ἀντεγκαλοῦσιν ἀλλήλοις ὁ τυφλὸς καὶ ἡ μητρυιά.
|
Titulus initialis |
|
Δίζεαι μαθέειν
|
Incipit |
|
Διήγημα ἱστορικὸν κατὰ τὴν ἄμπελον καὶ τοὺς βότρυς Κυδίου τοῦ ζωγράφου
|
Titulus initialis |
|
Διήγην βούλωμαι διηγήσασθαι ἡμῶν ... ἦν τις ἀνὴρ φοβούμενος τὸν θεὸν ... σωζώμενος
|
Incipit |
|
Διηγήσατο δοικητής τις λέγων ὅτι ἐπὶ τῆς βασιλείας Κωνσταντίνου τοῦ βασιλέως, τοῦ υἱοῦ Λέοντος καὶ Ζωῆς, γαμβροῦ δὲ Ῥωμάνου βασιλέως τοῦ γέροντος, ἀπστάλην εἰς Ἀνατολικοὺς διοικητὴς
|
Incipit |
|
Διηγήσατο ἡμῖν ὁ ἀββᾶς Εὐστάθιος ὁ τραπεζίτης ὅτι ὅτε ἤμην κοσμικός
|
Incipit |
|
Διηγήσατο ὁ ἀββᾶς Ἰωάννης τοῦ μακαρίου Χριστοδούλου ὅτι Καθεζομένου μουμ φησίν, ἐν τῇ οἰκεσίᾳ λαύρᾳ
|
Incipit |
|
Διήγησις γραμμένη παρ' ἐμοῦ φιλοσόφου Παρασπονδυλὸς Ζοτικῶς, ὧ γέγονε γὰρ ἐν τόπῳ Βάρνας μηνὸς νοευρίου ιγ', ἡμέρα τετράδη. Ταῦτα γὰρ γέγωναν ἐν τόπῳ Βάρνας
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΠΟΝΟΜΑΖΟΜΕΝΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΖΩΣΙΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΜΑΚΑΡΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Διηγησις ωφελιμος εκ παλαιας ιστοριας συλλεγεισα και αναμνησιν δηλουσα του παραδοξως γενομενου θαυματος, ηνικα Περσαι και βαρβαροι την βασιλιδα των πολεων πολεμω περιεκυκλωσαν, οι και απωλοντο θειας δικης πειραθεντες, η δε πολις ασινης συντηρηθεισα πρεσβειαις της θεοτοκου, ετησιως εκ τοτε αδει ευχαριστηριον, ακαθιστον την ημεραν κατονομαζουσα. ευλογησον, πατερ.
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΚΑΖΟΝΤΟΣ ΑΓΕΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
δικαίους κολάζετε
|
Desinit |
|
Δίκη ἥτε θεὸς, καὶ τὸ πρᾶγμα οὗ προέστηκεν ὁ δικάζων
|
Incipit |
|
Διὸ νύκτωρ τε καὶ μεθ’ἡμέραν, καὶ σιωπῶντες καὶ φθεγγόμενοι, σοὶ δόξαν ἀναπέμπομεν, ἐν σοὶ ἔχοντες τῆς ζωῆς τὰς ἐλπίδας, νῦν...
|
Desinit |
|
διο ο κοσμος σε δοξαζει·
|
Desinit |
|
Διονύσιος Βυζάντιος
|
Incipit |
|
ΔΙΟΣΚΟΡΙΔΟΥ ΑΝΑΖΑΡΒΟΥ ΒΙΒΛΙΟΝ ΙΑΤΡΙΚΟΝ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟΝ ΚΑΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΟΝ
|
Titulus initialis |
|
διότι ὁ μὲν Λίχας ἐδείπνιζε τοὺς ἐπιδημοῦντας ἐν Λακεδαίμονι ξένους ὲν καιρῷ...
|
Desinit |
|
Διττὰς ἡμῖν ὁ λόγος Ἀναστασίας οἶδε γνώριζεν, ἐπιφανεῖς μὲν ἄμφω
|
Incipit |
|
ΔΙΨΩΣΑΝ ΝΑΜΑΤΩΝ ΖΩΟΠΟΙΩΝ ΚΑΙ ΔΕΟΜΕΝΗΝ ΕΥΣΕΒΩΣ
|
Incipit |
|
δοκεῖ τελικώτατον τῷ πανηγυρίζοντι
|
Incipit |
|
ΔΟΚΕΙΣ ΜΟΙ ΘΑΥΜΑΖΕΙΝ ΕΠΙ ΤΗΝ ΠΥΘΑΓΟΡΙΟΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΝ
|
Incipit |
|
δοκίμαζε δὲ πάντων τών τρόπων
|
Desinit |
|
ΔΟΚΙΜΑΖΕΤΩ ΔΕ ΕΚΑΣΤΟΣ
|
Incipit |
|
Δόξα πρέπει τῷ σῴζοντι ἁμαρτωλὸν ἐν οἰκτιρμοῖς
|
Desinit |
|
Δόξα σοι, ὁ Θεός, δόξα σοι· καὶ πάλιν ἐρῶ, δόξα σοι, ὁ Θεός, ὑπερύμνητος καὶ ὑπερυψούμενος εἰς τοὺς αἰῶνας.
Εὐχαριστεῖν ὀφείλομεν τῷ Θεῷ, ἀγαπητοί, διαπαντός, τῷ ἀξιώσαντι
ἡμᾶς ὑπὸ τὸν χρηστὸν αὐτοῦ ζυγόν
|
Incipit |
|
ΔΟΞΑ ΤΗ ΑΠΕΙΡΟΤΑΤΗ ΚΑΙ ΠΑΝΑΙΤΙΩ ΚΑΙ ΖΩΑΡΧΙΚΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΣΟΥ
|
Incipit |
|
Δόξα τῷ παρέχοντι ἡμῖν τὸ ζῆν Θεῷ τῶν ὅλων
|
Incipit |
|
δοξάζει ἐν τῇ παρουσίᾳ αὐτοῦ, ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
|
ΔΟΞΑΖΟΜΕΝ ΣΕ ΔΕΣΠΟΤΑ
|
Incipit |
|
Δοξάζομέν σε, δημιουργὲ καὶ βασιλεῦ τῶν ὅλων
|
Incipit cuiusdam partis |
|
δοξάζοντες καὶ ἡμεῖς ... τὴν ... εὐσπλαγχνίαν τοῦ σωτῆρος
|
Desinit |
|
δοξάζοντες τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν δωρησάμενον αὐτῇ τοιαύτας χάριτας, ὧν καταξιωθείημεν πάντες. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
δοξάζωμεν καθαρῶς τὸ σὸν ἁγίον ὄνομα ὧ πρέπει πᾶσα δόξα
|
Desinit |
|
δοξάζων καὶ εὐχαριστῶν τῷ θεῷ
|
Desinit |
|
ΔΟΞΑΖΩΝΤΑΙ ΕΙΣ ΠΑΝΤΑΣ
|
Desinit |
|
ΔΟΞΗΣ ΑΕΙ ΦΡΟΝΤΙΖΕ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΥ
|
Incipit |
|
ΔΟΞΗΣ ΓΑΡ ΟΙΚΟΣ ΣΥ ΘΕΟΥ ΞΡΗΜΑΤΙΖΕΙΣ
|
Desinit |
|
δουλεύσας τῷ κυρίῳ ἐν φόβῳ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτοῦ
|
Desinit |
|
δυναμένων διασῴζειν τῶν εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν εἰσαγομένων ἁπάντων. Χάριτι...
|
Desinit |
|
ΔΥΝΑΤΟΝ ΑΠΟ ΤΑ ΚΩΤΖΙΑ
|
Incipit |
|
δυνηθῶμεν καταξιωθῆναι τῆς αἰωνίου ζωῆς· χάριτι...
|
Desinit |
|
δυνηθῶμεν καταξιωθῆναι τῆς αἰωνίου ζωῆς· χάριτι...
|
Desinit |
|
δυνησόμεθα καὶ τὴν παροῦσαν ζωὴν μετὰ εὐθυμίας διενεγκεῖν, καὶ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν ἐπιτυχεῖν, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
Δύο κληρικῶν τςζαγγαρίων ὄντων καὶ ἤγγεισαν ἀλλήλοις κάμνοντες
|
Incipit |
|
ΔΥΟ ΚΡΑΥΓΑΖΟΜΕΝ ΧΑΙΡΕ ΝΕΙΛΕ ΘΕΙΟΤΑΤΕ
|
Desinit |
|
δυο τοινυν Ιουδαιοι εισιν· εις ο Θαδδαιος και ο Λεββαιος ον και Ιακωβου ο Λουκας ειναι λεγει· και ετερος ο προδοτης· και δυο Ιακωβοι· εις ο του Ζεβεδαιου και ετερος ο του Αλφαιου· και δυο Σιμωνες εις ο και Πετρος· και ο αλλος ο και Kανανιτης· ιστεον δε· οτι και Ισκαριωτης Ιουδας Σιμων εκαλειτο· και ο Θωμας Ιουδας.
|
Textus |
|
ΔΩΔΕΚΑ ΖΩΔΙΑ ΔΕ ΕΙΣΙ
|
Incipit |
|
δωρήσητε πᾶσι τοῖς πεπτωκὀσι τὸ ἄφθαρτον ζῆν καὶ οὐρανῶν βασιλείαν, ἧς ἐπιτυχεῖν γένοιτο...
|
Desinit |
|
Δωρικῆς διαλέκτου ἐντεῦθεν ἕως τοῦ τέλους. Ζητεῖται δὲ εἰ καὶ τὸ παρὸν σύγγραμμα Σέξτειόν ἐστι
|
Titulus initialis |
|
Δῶρον ἀειζώοιο Θεοῦ μεγάλοιο ἄνακτος
|
Incipit |
|
ἐὰν ἀξιωθεὶς ἱερωσύνης τὰ ἀρμόζοντα αὐτῇ φυλάττης
|
Incipit |
|
ΕΑΝ ΗΣΥΧΑΖΕΙΣ ΕΝ ΤΩ ΚΕΛΛΙΩ ΣΟΥ
|
Incipit |
|
ΕΑΝ Ο ΜΟΝΟΓΕΝΗΣ ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΟΥ ΖΩΝΤΟΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΗΜΩΝ
|
Incipit |
|
ΕΑΝ ΟΙΟΔΗΠΟΤΕ Η ΓΥΝΗ ΤΡΟΠΩ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΟΣ ΕΠΕΒΟΥΛΕΥΣΕ
|
Incipit |
|
ΕΑΝ ΟΛΩΣ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗΣ ΠΑΠΑΝ ΤΟΝ ΑΖΥΜΙΤΗΝ ΤΟ ΕΝΖΥΜΟΝ ΣΟΥ
|
Incipit |
|
ἐὰν τὰ εἰρημένα ταῦτα φυλάξῃς σώζει σε τῇ αὐτοῦ χάρι
|
Desinit |
|
Ἐάν τις βιαζόμενος ἐν ἔθνεσι μαγαρίσῃ ἄκων, ὅταν ἐπαναλήψῃ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΕΑΥΤΟΥΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΩΜΕΝ
|
Desinit |
|
ἑαυτῷ δόξαν τοῦ λογίζεσθαι μνώμενον
|
Desinit |
|
ΕΒΔΟΜΟΝ ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΠΟΤΕΡΟΝ ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ Η ΚΑΙ ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΔΥΝΑΝΤΑΙ ΣΩΜΑΤΑ ΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΕΙΝ ΚΑΙ ΔΟΚΕΙ ΜΗ· ΣΩΜΑ ΓΑΡ ΗΝΩΣΘΑΙ
|
Incipit |
|
Ἐβουλόμην, ὦ Βασιλείου πηγῆς καὶ ῥιζης
|
Incipit |
|
Ἔβται δὴ κατὰ τὸν φιλόσοφον ἄτοπον ἐστὶ ζητεῖν
|
Incipit |
|
Εγενετο δε εν σαββατω δευτεροπρωτω. Επειδη δευτερον μεν ην του πασχα, πρωτον δε των αζυμων, ει δε σαββατα ειρηται μη θαυμασεις, σαββατον γαρ πασαν εορτην καλουσιν, και δια τουτο ειρηται σαββατα σαββατων.
|
Textus |
|
Ἐγένετο ἐν τῷ πέμπτῳ καὶ εἰκοστῷ ἔτει τῆς βασιλείας Ἐζεκίου
|
Incipit |
|
Εγενετο μοι ποτε καθεζομενου μου εν τω ταπεινω μου κελλιω πλησιον Αλεξανδρειας.
|
Incipit |
|
ΕΓΕΝΕΤΟ ΟΦΕΙΛΕΙ ΧΩΡΙΖΕΣΘΑΙ ΤΟΝ ΑΝΔΡΟΓΥΝΟΝ
|
Desinit |
|
εγενηθη η κορη (?) του μου ετους ͵ζξηʹ.
|
Desinit |
|
Ἐγκαινίων πανήγυρις, ἀδελφοί, ἐγκαινίων οὺχ οἷα ἐτησίως πανηγυρίζεται
|
Incipit |
|
ἐγκαυχωμένους τῇ δυνάμει καὶ χάριτι τῆς πανυπερενδόξου καὶ προσκυνητῆς εἰκόνος τῆς βασιλείας σου, ἵνα διὰ παντὸς δοξάζηταί σου τὸ πανάγιον ὄνομα καὶ τοῦ σοῦ υἱοῦ, τοῦ Κυρίου και θεοῦ καί σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ πρέπει δόξα, κράτος, τιμὴ καὶ προσκύνησις σὺν τῷ ἀνάρχῳ αὐτοῦ πατρὶ καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ αὐτοῦ Πνεύματι νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων ἀμήν
|
Desinit |
|
ΕΓΚΕΦΑΛΟΝ ΑΙΛΟΥΡΟΥ ΟΣΤΙΣ ΒΑΣΤΑΖΕΙ ΟΥ ΦΘΟΝΕΙΤΑΙ ΠΑΡΑ ΤΙΝΟΣ
|
Incipit |
|
Ἐγκωμιάζειν ἄνδρα προῄρημαι καὶ λόγοις ἐπιταφίοις κοσμεῖν
|
Incipit |
|
Ἐγκωμιάζειν κατὰ ταὐτὸ καὶ θρηνεῖν ἐπιτάφια
|
Incipit |
|
Ἐγκωμιαζομένου δικαίου εὐφρανθήσονται λαοί, λέγει ὁ σοφὸς Σολομών
|
Incipit |
|
Ἐγκωμιαζομένων δικαίων εὐφρανθήσονται λαοί, ὁ σοφὸς φησὶ Σολομῶν
|
Incipit |
|
ἐγκώμιον εἰς Μαρκιανὸν ἐπίσκοπον Γάζης. λόγος αʹ
|
Titulus initialis |
|
ἐγκώμιον εἰς Μαρκιανὸν ἐπίσκοπον Γάζης. λόγος βʹ
|
Titulus initialis |
|
ΕΓΚΩΜΙΟΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΡΧΟΝΤΑ -- ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΝ ΚΑΝΤΑΚΟΥΖΗΝΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἐγκώμιον Ἰωάννου Σωζομένου τοῦ Κυπρίου εἰς Ἀθανάσιον τὸν μέγαν
|
Titulus initialis |
|
Ἐγραφει ἡ τιμία δέλτος αὕτη διὰ χειρὸς ἐμοῦ Μιχαὴλ μοναχοῦ ἁμαρτωλοῦ · μηνὶ μαρτίω αʹ ἡμέρα εʹ · ὥρα ϛʹ · ἔτους ͵ϛυνζʹ ινδικτιωνος ζʹ.
|
Textus |
|
Ἐγράφη […] ἁγία θεοτόκος καὶ ὁ ἅγιος […] τοῦ ἁγίου […] Τυχίου χαρίσηται […] οὐρανῶν αἰωνίζ[…] [ἀ]μήν (ἀμήν).
|
Textus |
|
ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης, διὰ Ὀνησίμου οἰκέτου. στίχων λζʹ.
|
Textus |
|
Εγραφη αυτη η δελτος του θειου ευαγγελιου, δια χειρος Λουκα μοναχου ιεροαζου(?) εν τω ͵ϛχϛ΄ ετει, ινδικτιωνος ϛ΄.
|
Textus |
|
εγραφη δε δια χειρος εμου Θεοδωρου (?) του Ζαγορινου και πανυ αμαρτωλου, και ευχεσθαι μοι δια τον κυριον, ινα και υμας ελεησῃ εκ των αμαρτιων υμων, ω αδελφοι μου.
|
Textus |
|
εγραφη Εβραιστι εν Παλαιστινη μετα ηʹ ετη της αναληψεως του κυριου· εχει δε ρηματα ͵βφκβʹ. στιχους ͵βφζʹ.
|
Textus |
|
Εγραφη η παρουσα βιβλος· δια σπουδης και συνδρομης και αναλωματων· του ευλαβους αρχιεπισκοπου κυριου Παυλου του την σειραν(σιραν) εχοντος· απο των Μετζαβαρβων· πολιτων ρν(ρουσιανιτων), ετους τρεχοντος ϛʹ {ψ} ω· χειρι Ρωμανου ιερομοναχου και καθηγουμενου μονης του αγιου Βενεδικτου του Ουλλα(Ουλλανου) της Βαλλης Γρατης : ινδικτιωνος ϛʹ : ρηγευοντος Καρουλλου δευτερου :
|
Textus |
|
Εγραφη συν θεῳ· η βιβλος ταυτη των αγιων και αχραντων ευαγγελιων, ετους ͵ϛφλαʹ ινδικτιωνος εʹ, εις τας κθʹ δεκεμβριου μηνος. Η χειρ μεν η γραψασα, σηπεται ταφῳ, Γραφη δε μενει, Προς χρονους Πληρεστατους. ημερα ζʹ ωρα θʹ.
|
Textus |
|
εγραφη· το παρον τετραεβαγγελον, εν Ιεροσολυμοις· εν τη σεβασμια και μεγιστη Λαυρα του οσιου, και θεοφορου πατρος ημων Σαβα τη κειμενη εν τη ερημω· δια προσταγης και ποθου πολλου του τιμιωτατου μοναχου κυριου Ιωαννου ξενοδοχου του και μεγαλου οικονομου της αυτης αιγιας Λαυρας· εν ετει ͵ϛχμδʹ ινδικτιωνος ιδʹ βασιλευοντος Ιωαννου του πορφυρογεννητου. οτε και την αρχην διειπεν, ο πανσεβαστος Σεβαστος Κωνσταντινος ο Kαμυτζης της νησου Κυπρου.
|
Textus |
|
Εγραφθη Νικηφορου βασιλευοντος. ˏαζ´
|
Textus |
|
Ἔγραψα τήνδε τὴν πανέντιμον βίβλον
Χριστοῦ φέρουσαν τοῦ θεοῦ μου τοὺς λόγους
οὓς ἐξέδωκαν οἱ πανεύφημοι λίαν
εὐαγγελισταὶ τέσσαρες φῦλα πλάνης
ζωγροῦντες ἀγρεύοντες ἰχθύων δίκην
ἐγὼ ταπεινὸς Νικόλαος ἐν πόθωι
μοναχὸς ἀγράμματος καὶ ἰδιότης
μνήμην ἄληστον ὥστε καρποῦσθ᾽ ἀξίως
ἀνὴρ δὲ ταύτην εὐσεβὴς ἐκτήσατο
πίστει ζεούση καὶ καλῆι προθυμία
|
Textus |
|
Ἔγραψα, Χριστέ, τοὺς ζωηφόρους λόγους,
οὓς αὐτὸς ἐξέδωκας τοῖς ἀποστόλοις
κηρῦξαι τούτους εἰς τὸν σύμπαντα κόσμον.
Ἄφες, δέσποτα, τὰ ἐμοὶ πεπραγμένα,
Νικηφόρῳ τλήμονι τῷ ταλαιπώρῳ,
ὃς τῆς μονῆς ὑπάρχω τῆς Μελετίου
τοῦ τρισμάκαρος τῷ βίῳ καὶ τῇ πράξει.
Βλέψον καὶ τῷ κτήτορι τῆσδε τῆς βίβλου
ἱλέῳ σου ὄμματι ὡς ἐλεήμων,
Δανιήλ τε μοναχῷ τῷ ποθοῦντί σε,
λιταῖς σῆς μητρὸς τῆς τεκούσης ἀσπόρως
καὶ τῶν τεττάρων καὶ σοφῶν εὐαγγέλων.
|
Textus |
|
ἐγχειρίζουσι
|
Desinit |
|
ἐγχειρισθῆναι σπουδάζεις, ὦ ἄνθρωπε
|
Desinit |
|
ἐγὼ ζῶ, καὶ ὑμεῖς ζήσεσθε. Ὥστε ὁ μὴ τρώγων
|
Desinit |
|
Ἐγὼ θαυμάζω τί ποτέ ἐστιν
|
Incipit |
|
ΕΓΩ ΚΑΙ ΤΗΜΕΡΟΝ ΠΑΡΕΣΚΕΥΑΖΟΜΗΝ
|
Incipit |
|
Ἐγὼ μὲν ἐνόμιζον καὶ οὕτως ὀλίγα γεγραφέναι καὶ κατηγόρουν
ἐμαυτοῦ πολλῆς ἀσθενείας
|
Incipit |
|
Ἐγὼ μὲν ἐνόμιζον πᾶσαν ματαιολογίαν πάντων
|
Incipit |
|
Ἐγω μὲν καὶ τήμερον παρεσκεθαζόμην
|
Incipit |
|
Ἐγὼ ὁ ἁμαρτωλὸς Εὐσέβιος, παίδοθεν μονάζων, τὴν Σεβαστηνῶν... οἰκῶν πόλιν
|
Incipit |
|
ΕΓΩ ΠΡΟΣΕΘΗΚΑ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΠΕΡΙ ΣΦΥΓΜΩΝ ΜΟΝΟΒΙΒΛΟΝ· ΤΟ ΓΑΡ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΟΥΚ ΕΙΧΕ· ΝΟΜΙΖΩ ΔΕ ΑΥΤΟ ΜΗ ΕΙΝΑΙ ΓΑΛΗΝΟΥ ΑΛΛΑ ΡΟΥΦΟΥ ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΟΥ
|
Titulus initialis |
|
εγω Ροβερτ Κυρζον τονδε βιβιλιον απο μοναστηριον του Οσιου Σαββα επηγηψα. ετους 1834.
|
Detail(s) |
|
εγω Ροβερτ Κυρζον τονδε βιβλιον απο τον μοναστηριον του Οσιου Σαββα επηγηψα. ετους 1834.
|
Textus |
|
Ἐγὼ συνιστῶ τῷ ζυγῷ μου τὰς πόλεις
|
Incipit |
|
Ἐγὼ τοὺς ἐμὲ φιλοῦντας ἀγαπῶ, οἱ δὲ ἐμὲ ζητοῦντες εὑρήσουσι χάριν καὶ δόξαν
|
Incipit |
|
Ἐγὼ ὑπάγω, καὶ ζητήσετέ με. Τί δήποτε λέγει τοῦτο συνεχῶς;
|
Incipit |
|
Ἔγωγε τὸ Γύγου τοῦ Λυδοῦ σφόδρα θαυμάζω καὶ
|
Incipit |
|
Ἔδει μὲν ἴσως τῇ παναχράντῳ Κόρῃ,
τῇ παρθένῳ καὶ σῶμα καὶ τὴν καρδίαν,
τῇ τῶν Χερουβὶμ καὶ Σεραφὶμ κυρίᾳ,
τῇ τῶν ἁγίων ἁγιωτέρᾳ νόων
ἀξίαν ἀντίχαριν ἀποτιννύειν
ὑπὲρ τοσαύτης εὐμενοῦς εὐσπλαγχνίας,
καὶ τῆς ἀφράστου πρὸς Χριστὸν παρρησίας,
τὸν Υἱὸν αὐτῆς καὶ Θεὸν καὶ Δεσπότην,
ὑπὲρ ἀγάπης τῆς βροτῶν σωτηρίας
ἣν καθ’ ἑκάστην δεικνύει Χριστωνύμοις,
οἷα μόνη σώζουσα καὶ λυτρουμένη
τούτοις ἁπάσης τῶν ἐναντίων βλάβης.
Ἔδει προσάξαι πλὴν μετ’ εὐνοίας ὅσης
βασιλικὸν τὸ δῶρον ὡς Βασιλίδι
ἀνθ’ ὧν παρ’ αὐτῆς ἀπέλαυον χαρίτων,
ἀνθ’ ὧν μυρίων ἐκλυτροῦμαι κινδύνων
τῇ συμμαχίᾳ καὶ κραταιᾷ δυνάμει
τῆς πανσθενουργοῦ καὶ πανυμνήτου Κόρης˙
ἀλλὰ τίς ἰσχύσειεν οὕτως ἀξίως
τὸ κοσμολαμπὲς δεξιώσασθαι φάος,
τὴν τῶν ἁπάντων ὑπερηρμένην νόων;
Ἐφ’ ᾧπερ ὡς ἔχοιμι πλὴν μετὰ δέους,
μετὰ δακρύων καὶ καθαρᾶς καρδίας,
μεθ’ ὧνπερ ηὐπόρησα πέπλων χρυσέων
καὶ τὴν ἱερὰν τήνδε βίβλον προσφέρω
τῷ σεβασμίῳ τῆς παναχράντου δόμῳ.
Χώραν καλοῦν εἴωθεν ἅπας τὸν δόμον˙
αὐτῆς συνάρσει τῆσδ’ ἐπὶ γῆς τῆς ξένης
ταύτην τυχοῦσα σὺν ἀκοσμίᾳ τόσῃ,
εἰ καὶ λίθων ἦν ἔνδοθεν σὺν μαργάροις
ὥσπερ διαυγὴς στιλπνότης ἢ χρυσίου
τὰς ἡλιακὰς ἀκτῖνας ὑπερβάλλον
οἱ Κυριακοὶ χρύσεοι θεῖοι λόγοι,
δι’ ὧν πᾶσα γέγηθε πιστῶν καρδία,
δι’ ὧν κόσμος σέσωστο Σατὰν τῆς πλάνης,
πλὴν ἄλλα κοσμήσασα ταύτη σὺν πόθῳ
καθώσπερ εἶχον ἐκ χρυσοῦ σὺν ἀργύρῳ,
ἐκ χρυσουφοῦς κοκκινοχρόου πέπλου,
ἐκ καρδιακοῦ τοῦ πόθου Σοὶ προσφέρω,
Δέσποινα Μῆτερ τοῦ Θεανθρώπου Λόγου,
Μαρία λάτρις οἰκέτις Σοῦ γνησία
Παλαιολόγων ἐκ γένους κατηγμένη,
ἡ τῆς Ἑῴας βασιλὶς τῆς ἁπάσης.
Ἀλλ’ εὐμενῶς μοι, παμβασιλίς, προσέχου
ἃ Σοὶ προσάγω σὺν ζεούσῃ καρδίᾳ,
εἰ καὶ τέως πέφυκεν οὐ κατ’ ἀξίαν,
καὶ πρὸς μονὰς σκήνου με τὰς οὐρανίους,
πρὸς τὴν ἀγήρω τῆς Ἐδὲμ κατοικίαν.
|
Textus |
|
Ἔδει μὲν μείζονος τῇ Πελαγίᾳ
|
Incipit |
|
Ἔδει μέν, ὦ παρόντες, ἅπερ ἤλπιζον ἐγώ τε
καὶ πάντες ἄνθρωποι
|
Incipit |
|
Ἐδὲμ νοητὴ Χριστὸς ἡ ζωαρχία, πιστοῖς νοείσθω μυστικῇ θεωρίᾳ, ἑξῆς ποταμοὶ… σώζοις ἀεί με τὸν πόθῳ κεκτημένον.
|
Textus |
|
Ἔζησε δὲ Ἀβραὰμ τὸ μέτρος τῆς ζωῆς αὐτοῦ
|
Incipit |
|
ΕΖΗΣΕΝ ΑΒΡΑΑΜ ΕΤΗ ΡΠΕʹ
|
Incipit |
|
Ἔζησεν Ἀβραὰμ τὸ μέρος τῆς ζωῆς
|
Incipit |
|
Ἔζησεν Ἀβραὰμ τὸ μέτρον τῆς ζωῆς αὐτοῦ
|
Incipit |
|
Εζησεν αυτη την ανθρωπινην ζωην ουτως:
|
Incipit |
|
ἔζησεν δὲ Ἀλέξανδρος ἔτη λ'· ἐβίωσεν δὲ ἐτῶν ιζ' ὅτε ἐβασίλευσεν· ὑπέταξεν δὲ βάρβαρα ἔθνη κβ' ἐν φρου[...
|
Desinit |
|
εζησεν τη ανθρωποτητι η αγια Θεοτοκος
|
Incipit |
|
ἐζητήθη εἰ χρὴ λαμβάνειν
|
Incipit |
|
Ἐζητημένον ἤδη τῷ μεγάλῳ πατρὶ Γρηγορίῳ τῷ Θεολόγῳ
|
Incipit |
|
ΕΖΗΤΗΣΑΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΔΕΙΠΝΟΥ ΤΟΥ ΔΕΣΠΟΤΙΚΟΥ
|
Incipit |
|
Ἑζήτησας, φιλοσοφωτάτη ψυχή, τινα μέν ἐστι τὰ Ἑμπεδοκλέους
|
Incipit |
|
εζητησε δειξαι, η οτι απο Αβρααμ και Δαυιδ ην ο Χριστος.
|
Desinit |
|
ἐζήτηται εὐθὺς διὰ τί ἀπὸ τῶν τελευταίων ἤρξατο
|
Incipit |
|
ΕΖΗΤΗΤΑΙ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΔΕΙΠΝΟΥ ΤΟΥ ΔΕΣΠΟΤΙΚΟΥ
|
Incipit |
|
Ἐζήτηται περὶ τοῦ δείπνου τοῦ δεσποτικοῦ πολλοῖς
|
Incipit |
|
Ἐζήτηται περὶ τοῦ δείπνου τοῦ δεσποτικοῦ πολλοῖς, ὃ μετὰ τῶν δώδεκα μαθητῶν πρὸ μιᾶς τοῦ σωτηρίου πάθους δεδείπνηκεν ὁ Χριστός
|
Incipit |
|
Εζητηται περι του δεσποτικου δειπνου πολλοις ο μετα των δωδεκα
|
Incipit |
|
Ἔζων ὅτ’ ἔζων, πλὴν λόγου παντὸς δίχα·
ἔθανον ἄρτι, καὶ γέμω παντὸς λόγου.
|
Textus |
|
Ἐθαύμασα τὴν ἀγάπην ὑμῶν, ὅτε τὸν περὶ τοῦ Λαζάρου πρώην
|
Incipit |
|
ΕΘΙΖΕ ΠΡΟΣ ΤΑ ΧΡΗΣΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ
|
Desinit |
|
Ἔθος ἀεὶ (uel ἐστὶ) τοῖς ζωγράφοις
|
Incipit |
|
Ἔθος ἀεὶ (uel ἐστὶ) τοῖς ζωγράφοις
|
Incipit |
|
Ἔθος ἐστὶ τοῖς ζωγράφοις
|
Incipit |
|
Ἔθος ἐστὶ τοῖς ζωγράφοις
|
Incipit |
|
Ἔθος ἐστὶ τοῖς ζωγράφοις
|
Incipit |
|
ἔθος ἐστὶ τοῖς ζωγράφοις
|
Incipit |
|
ἔθος ἐστὶ τοῖς ζωγράφοις ἐπειδὰν μέλλωσι
|
Incipit |
|
ΕΙ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΟΥΣΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΠΟΙΟΥΝΤΑΣ ΑΡΧΑΣ
|
Incipit |
|
ΕΙ ΒΟΥΛΕΙ ΓΝΩΝΑΙ ΖΩΓΑ Η ΜΟΝΑ
|
Incipit |
|
εἰ δ' οὐ βενετίζει, τέλειον εἶναι σημεῖον
|
Desinit |
|
Εἰ δὲ ζητοίης
|
Incipit |
|
Εἰ δὲ καὶ φημιζόμενος
|
Incipit |
|
ΕΙ ΔΕ ΜΑΚΑΡΙΑ ΕΛΕΝΗ ΕΠΟΡΕΥΘΗ ΕΝ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΑΝΑΖΗΤΗΣΑΙ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟΝ
|
Desinit |
|
Εἰ δὲ μή, πραγμάτων ἀντικομίζου τὰ γράμματα· χρύσεα χαλκείων ἀνταλλαττόμενος. Ἔρρωσο
|
Desinit |
|
εἰ δὲ οὐ βενετίζει, τέλειον εἶναι σημαίνει
|
Desinit |
|
εἰ δὲ περισώζει τὸν ἰχῶρα
|
Desinit |
|
εἰ δὲ περισώζει τὸν ἰχῶρα
|
Desinit |
|
ΕΙ ΔΕ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙΝ ΗΝ ΗΜΙΝ, ΕΙ ΔΕ ΣΠΟΥΔΑΖΕΙΝ
|
Incipit |
|
ΕΙ ΘΕΛΕΙΣ ΜΑΘΕΙΝ ΕΝ ΠΟΙΩ ΖΩΔΙΩ
|
Incipit |
|
Εἰ μὲν περὶ ἄλλου τινὸς ἢ τοῦ σώματος, ὦ ἄνδρες δικασταί, Καλλίας ἠγωνίζετο
|
Incipit |
|
Εἰ μὲν περὶ καινοῦ τινος ζητήματος
|
Incipit |
|
Εἰ μὲν περὶ καινοῦ τινος ζητήματος
|
Incipit |
|
εἰ μὲν τὸ φωτίζον ἴσον ἐστὶ τῷ φωτιζομένῳ
|
Incipit |
|
Εἰ πολλοὶ πολλάκις βίους ὁσίων πατέρων ἀναγραψάμενοι μυρίους πρὸς ζῆλον τῆς αὐτῆς αὐτῶν πολιτείας μετασκευάσαντες
|
Incipit |
|
εἴ τις ἀκούει μὲν τὸν λόγον ἔχει ζωὴν αἰώνιον
|
Desinit |
|
εἴ τις ἀκούει μὲν τὸν λόγον ἔχει ζωὴν αἰώνιον
|
Desinit |
|
Εἴ τις ζῶσι μὲν τῶν χρηστῶν ἀνδρῶν
|
Incipit |
|
ΕΙ ΤΙΣ ΚΛΗΡΙΚΟΣ ΕΥΡΕΘΗ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗΝ ΗΜΕΡΑΝ ΝΗΣΤΕΥΩΝ ΑΦΟΡΙΖΕΣΘΩ
|
Incipit |
|
ΕΙ ΤΙΣ ΚΛΗΡΙΚΟΣ ΕΥΡΕΘΗ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗΝ ΗΜΕΡΑΝ ΝΗΣΤΕΥΩΝ ΑΦΟΡΙΖΕΣΘΩ
|
Incipit |
|
Εἴ τις πατριαρχῶν εὐλογία θείῳ πνεύματι τὸ βέβαιον ἔχουσα, εἴ τι τῆς πνευματικῆς νομοθεσίας ἀγαθὸν δι’ ἐπαγγελίας τοῖς κατορθοῦσιν ἐλπίζεται
|
Incipit |
|
Εἴ τις τραυματίσει τινά, ἀφοριζέσθω τῆς ἐκκλησίας ἡμέρας ρ' μετανοίας υ'
|
Incipit cuiusdam partis |
|
εἰ τὸ θεῖον καθ' αὐτὸ γνωρίζεται
|
Incipit |
|
Εἰ τοῦ Υἱοῦ μείζων ὁ Πατὴρ τῷ αἰτίῳ
|
Incipit |
|
ει τουτο ζητη, και συ λειπης (?) εκ βιου (?)
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
Εἴ φατε, τοῖς ἀζύμοις κεχρῆσθαι διὰ τὸ τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΕΙΔΕΝΑΙ ΧΡΗ ΟΠΟΤΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΕΥΡΕΙΝ ΤΟ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ ΘΕΜΕΛΙΟΝ ΚΑΙ ΤΑ ΥΠΟ ΚΑΤΩ ΤΩΝ ΤΡΙΑΚΟΝΤΑ ΟΜΟΙΩΣ ΕΝΘΥΜΟΥ ΟΤΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ Α Φ Λ Β ΥΠΗΡΧΕ ΣΤΟΙΧΕΙΟΝ ΤΟ Ζʹ ΟΤΑΝ ΔΕ ΤΕΛΕΙΩ
|
Incipit |
|
Εἴδετε πολιὰν σφριγῶσαν καὶ γῆρας ἀκμάζον
|
Incipit |
|
Εἴδετε πολιὰν σφριγῶσαν, καὶ γῆρας ἀκμάζον;
|
Incipit |
|
εἴδησις ἀκριβὴς καὶ σύντομος περί τε τῆς νηστείας τῆς ἁγίας τεσσαρακοστῆς καὶ περὶ τῆς πρὸ αὐτῆς καθαρισίμου ἁβδομάδος καὶ τῆς μετ' αὐτὴν μεγάλης ἑβδομάδος τοῦ πάθους τοῦ Κυρίου καὶ ἄλλων τινῶν ἐν τῶ μεταξὺ ἀναγκαίων ζητημάτων
|
Titulus initialis |
|
ειδον τους ετους εξανεγραφη· εγραφη χειρι Εφραιμ μοναχου εν μεραις (ημεραις) ιεʹ μηνι κʹ ετους ͵ϛυνζʹ
|
Textus |
|
Εἶδος νέυε. Γένος τζίνς. Διάφορα φάσιλ
|
Incipit |
|
Εἰδότες οὖν, ἀδελφοί, τὴν ἀσθένειαν αὐτοῦ, ἑαυτοῖς προσέχωμεν, ζηλοῦντες τοὺς πατέρας
|
Incipit |
|
εἴδου βενετίζουσα τέλειον εἶναι σημείον
|
Desinit |
|
εικοσιτεσσαρες πρεσβυτεροι· Αδαμ Αβελ Σηθ και Ενως· Νωε Σημ Ιαφεθ και ο Μελχισεδεκ Αβρααμ Ισαακ Ιακωβ και ο Λωτ· Ιωβ Ιωσηφ Μωυσης και Ααρων· ... Σαμουηλ Δαδ (Δαυιδ) και Ελισσαιε (Ελισαιε)· Ησαιας Ιερεμιας Ιεζεκιηλ και Δανιηλ.
|
Textus cuiusdam partis |
|
Εἴληφε Λουκᾶς καὶ λόγοι τούτου πέρας
ὃς καὶ θανὼν ζῇ καί λόγοις τοῖς ἐνθέοις
πρὸς γνῶσιν ἄγει τοῦ Θεοῦ πᾶσαν κτίσιν.
|
Textus |
|
Εἴλιγμα εἰς θέρμην καὶ ἀπόστημα· ῥόδα· κομίδ· γλυκύῤῥίζα
|
Incipit |
|
Εἴλιγμα εἰς θέρμην καὶ ἀπόστημα· ῥόδα· κομίδ· γλυκύῤῥίζα
|
Incipit |
|
εἰλικρινῶς δοξάζουσιν
|
Desinit |
|
εἶπεν ἕνας ἅγιος γέροντας ἀσκητὴς ὅτι ἐγὼ καθεζόμενος εἰς τὸ ἀσκητήριόν μου μοναχός
|
Incipit |
|
ΕΙΠΕΝ Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΟΥΔΕΝ ΟΥΤΩΣ ΑΝΑΚΑΙΝΙΖΕΙ ΤΗΝ ΠΕΠΑΛΑΙΩΜΕΝΗΝ ΨΥΧΗΝ ΩΣ ΦΟΒΟΣ ΘΕΟΥ
|
Incipit |
|
Ειπεν ο αγιος Ησαιας, οτι καθεζομενου μου ποτε πλησιον του αγιου μακαριου, ηλθον επτα αδελφοι απο Αλεξανδρειαν πειραζοντες αυτον.
|
Incipit |
|
Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ μαθηταῖς. Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα. Θύραν ἑαυτὸν ὀνομάζει ὁ κύριος δεικνύων καὶ παριστῶν ἀπὸ τούτου τὴν ἐξουσίαν αὐτοῦ καὶ κυριότητα
|
Incipit |
|
ΕΙΠΕΡ ΖΗΤΗΕΙΣ ΨΥΧΙΚΗΝ ΩΦΕΛΕΙΑΝ ΕΥΡΑΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
εἴπερ ποτέ, ὑπὸ τῶν τῆς ἑνώσεως ἐλπίδων πτερωθέντα ζητήσειν
|
Desinit |
|
εἰς ἀγαθόν. Σπουδάσωμεν οὖν καὶ ἠμεῖς τοῦτον ζηλῶσαι, ἀγαπητοί, σώφρονες γενόμενοι καὶ ἀνεξίκακοι πρὸς τὸν πλησίον, ἵνα καὶ τῶν ἴσων αὐτοὶ τύχοιμεν τῆς βασιλείας στεφάνων...
|
Desinit |
|
ΕΙΣ ΑΓΙΑΝ ΤΡΑΠΕΖΑΝ ΣΤΙΧΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Εἰς αζ ψάλμον
|
Titulus initialis |
|
εἰς ἄρρεν καὶ θῆλυ μεριζομένη
|
Incipit |
|
Εἰς Γρηγόριον ἐξερχόμενον τοῦ Βυζαντίου
|
Titulus initialis |
|
Εἰς Γρηγόριον ἐρχόμενον εἰς τὸ Βυζάντιον ἐπ’ ἀνατροπῇ τῶν αἱρέσεων
|
Titulus initialis |
|
Εἰς Γρηγόριον λιθαζόμενον ὑπὸ τῶν αἱρετικῶν καὶ φεύγοντα τὰς βολάς
|
Titulus initialis |
|
Εἰς Γρηγόριον ναυαγοῦντα κατὰ τὸ Παρθένιον πέλαγος, εἶτα δι’ εὐχῆς σῳζόμενον, καὶ ταῦτα πρὸ τοῦ βαπτίσματος
|
Titulus initialis |
|
Εἰς Γρηγόριον ὅπως θνῄσκων, τῇ ἁγίᾳ προσριφεὶς τραπέζῃ, εὐθὺς ἀνέστη
|
Titulus initialis |
|
εἰς δόξαν Θεοῦ ζήσαντες τὸν παρόντα βίον, τῆς μελλούσης ἀπολαῦσαι ζωῆς· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
εἰς ζωὴν αἰώνιον διὰ τοῦ Κυρίου...
|
Desinit |
|
ΕΙΣ ΖΩΗΝ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΝ· ΗΣ..., ΧΑΡΙΤΙ...
|
Desinit |
|
Εις θεος πατηρ λογου ζωντος
|
Incipit |
|
Εἷς θεὸς πατὴρ λόγου ζῶντος, σοφίας ὑφεστώσης καὶ δυνάμεως
|
Incipit |
|
εις θς(θεος) αρχη πηρ(πατηρ) λογου ζωντος σοφιας
|
Incipit |
|
εἰς καρδιακὰς ζέσεις ... τοῦ ὑπεροπτήθεντος φλέγματος
|
Desinit |
|
Εἰς Λικίννιον τοῖς τοῦ ἁγίου αἰδοίοις ἐνυβρίζοντα
|
Titulus initialis |
|
εἷς με βιάζεται οὐράνιος
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΕΙΣ ΜΕ ΒΙΑΖΕΤΑΙ ΟΥΡΑΝΙΟΣ ΟΣ ΕΣΤΙ ΦΩΣ ΤΡΙΛΑΜΠΕΣ
|
Desinit |
|
ΕΙΣ ΟΥΓΗΡΙΑΝ ΑΚΟΠΥΩ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΠΑΠΑΡΙΖΟΥΝ
|
Incipit |
|
εἰς οὐρανοὺς ἀναγαγὼν συνηρίθμιζε καὶ τῆς βασιλείας τῆς αἰωνἰου κατηξίωσεν... ἀμήν
|
Desinit |
|
εἰς πονηρίαν λογίζεται
|
Desinit |
|
ΕΙΣ ΠΟΣΟΝ ΚΑΙΡΟΝ ΟΦΕΙΛΕΙ ΒΑΠΤΙΖΕΣΘΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙΟΝ
|
Incipit |
|
εἰς τὰς Ἀθήνας, εἰς τὸ Βύζαντος πέδον
|
Desinit |
|
ΕΙΣ ΤΑΣ ΗΜΕΡΑΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΕΖΕΚΙΟΥ ΗΤΟΝ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΚΑΤΑ ΠΟΛΛΑ ΕΒΡΑΙΟΣ ΚΑΙ ΗΤΟΝ ΠΟΛΛΑ ΑΝΕΛΕΗΜΩΝ
|
Incipit |
|
ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΝ ΖΩΗΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ Κ.Τ.Λ.
|
Desinit |
|
εἰς τὴν ἄκραν Νικομηδέων, ἐν ᾗ καὶ ἐτελειώθη· καὶ ὅστις μετὰ φόβου καὶ πίστεως ἐπιτελέσει… ἀξίωσον ἡμᾶς τῆς αἰωνίου σου ζωῆς… ἀμήν.
|
Desinit |
|
Εἰς τὴν ἑαυτοῦ δογματικὴν Πανοπλίαν Εὐθυμίου τοῦ Ζιγαβηνοῦ
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὴν Εὐσεβίαν διυπνίζουσαν τὸν ἅγιον
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὴν ζωὴν τί ἄλλο θαυμαστότερον
|
Incipit |
|
ΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΝΗΝ ΤΩΝ ΣΤΟΥΔΙΤΩΝ ΔΙΑΚΟΝΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὴν κυρὰν Θεοδώραν τὴν τοῦ σεβαστοκράτορος καὶ τὸν σύζυγον αὐτῆς τὸν ἀδελφὸν τοῦ ῥηγὸς Ἀλαμανίας
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὴν Οὐγηρίαν σημαίνουν καὶ ἀσημαίνουν παπαρίζουν
|
Incipit |
|
ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΥΓΗΡΙΑΝ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΠΑΠΑΡΙΖΟΥΝ
|
Incipit |
|
Εἰς τὴν παραβολὴν τοῦ πλουσίου καὶ τοῦ Λαζάρου
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὴν συζυγίαν Γρηγορίου καὶ Βασιλείου
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
|
Titulus initialis |
|
εἰς τὸ θʹ ἄρθρον τοῦ θου ζητήματος
|
Incipit |
|
Εἰς τὸ μὴ θαυμάζειν τὰ πρόσκαιρα, μηδὲ δελεάζεσθαι ἐν τοῖς τερπνοῖς τοῦ βίου· καὶ εἰς τὸν ἑβδομηκοστὸν δεύτερον ψαλμόν
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸ ὀξεόψρυσον πέπλον τὸν κρεμασθέντα ἐν τῇ Ὁδηγητρίᾳ παρὰ τῆς σεβαστῆς κυρᾶς Ἄννης τῆς συζύγου τοῦ σεβαστοῦ Ἰωάννου τοῦ Ἀρβαντηνοῦ
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸ περὶ οὐσίας ζήτημα τὸ ἐν Κατηγορίαις
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν Ἁβραὰμ ξενίζοντα τὴν ἁγίαν Τριάδα
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν ἅγιον ἀσβέστῳ ζεούσῃ ἐμβαλλόμενον
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν αὐτὸν αὐτοκράτορα ἐν παιδιᾷ εὐφυῶς δορατίζοντα καὶ γενναίως μετὰ σημαίας ὑπερβολικῆς
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν αὐτὸν αὐτοκράτορα· πρὸς τὸν δραξάμενον τῆς λέξεως τοῦ θερμουργοῦ, διενισταμένου μὴ σημαίνειν τὸν θερμουργόν, τὸν δραστήριον καὶ θερμὸν περὶ τὸ ἐργάζεσθαι
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν ἑαυτοῦ πατέρα ἡνίκα ἀπέτρεψεν αὐτὸν φροντίζειν τῆς Ναζιανζοῦ ἐκκλησίας
|
Titulus initialis |
|
εἰς τὸν θϱόνον τῆς ἐπισκοπῆς τοῦ ἁγίου καὶ ἰσαποστόλου Ἀβεϱκίου, δοξάζοντες… ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟΝ ΕΚΕΙΝΟΝ ΗΤΟΝ ΤΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΟΝΟΜΑΤΙ ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΚΑΙ ΕΠΕΡΝΑ ΤΗΝ ΖΩΗΝ ΤΟΥ ΜΕ ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ
|
Incipit |
|
Εἰς τὸν καιρὸν τοῦ Θεοδοσίου βασιλέως ἦτον τὶς ἄν(θρωπ)ος εἰς τὰ μέρη τῆς Κωνσταντινουπόλεως ὀνόματι Εὐγένιος καὶ ἐπέρνα τὴν ζωὴν του μὲ καθαρώτητα καὶ μὲ εὐλάβειαν
|
Incipit |
|
Εἰς τὸν ΛΖ´ψαλμόν
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΙΜΕΝΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΦΘΑΣΑΣΗΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
|
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΞΙΣΩΤΗΝ ΙΟΥΛΙΑΝΟΝ ΣΥΜΜΑΘΗΤΗΝ ΚΑΙ ΕΚΔΙΚΟΝ ΝΑΖΙΑΝΖΟΥΝ ΓΕΝΟΜΕΝΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΞΙΣΩΤΗΝ ΙΟΥΛΙΑΝΟΝ ΣΥΜΜΑΘΗΤΗΝ ΚΑΙ ΕΚΔΙΚΟΝ ΝΑΖΙΑΝΖΟΥΝ ΓΕΝΟΜΕΝΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τρία μερίζουσιν οἱ Ῥωμαῖοι τοὺς μῆνας
|
Incipit |
|
εἰς τρία μοιράζεται τοῦτος ὅλος ὁ κόσμος
|
Incipit |
|
εἰς ψυχὴν ζώσαν
|
Desinit |
|
ΕΙΣΕΡΧΗ ΚΑΙ ΦΩΤΙΖΕΙΣ ΤΟΥΣ
|
Desinit |
|
εἴτε λέων ἁρπάζων καὶ ὠρυό[μενος
|
Desinit |
|
Ἐκ πατέρων ἡμεῖς καὶ διδασκάλων
τὸν τρόπον καὶ τὸν τύπον ὠφελημένοι,
ἐγχειροῦμεν μετρίως τῇδε τῶν κεφαλαίων
ἐκθέσει, αἰτοῦντες συγγνώμην προπετείας
ἡμεῖς, οἱ νέοι χρόνων τε καὶ μαθημάτων,
παρ᾽ ὑμῶν ἑκάστου τῶν ἀναγινωσκόντων,
εὐχῇ τῇ ὑπὲρ ἡμῶν, τὴν συμπεριφορὰν
κομιζόμενοι. Ἐκτιθέμεθα γοῦν αὐτὴν
καθ᾽ ἱστορίαν Λουκᾶ τοῦ εὐαγγελιστοῦ
καὶ συγγραφέως, τοιγαροῦν διὰ μὲν τοῦ
μέλανος αὐτοτελῆ τὰ κεφάλαια• διὰ δὲ τοῦ
κινναβάρεως τὰς ἐν μέρει τούτων ἐχομένας
ὑποδιαιρέσεις ἐσημειωσάμεθα. Στίχοι ιζʹ.
|
Explanatio |
|
ΕΚ ΣΟΥ ΣΑΡΚΟΘΕΝΤΑ ΔΟΞΑΖΩ ΧΡΙΣΤΟΝ
|
Desinit |
|
Ἐκ τῆς αἱρέσεως τῶν Ἀρμενίων τὸ ἄζυμον τὴν νεκρὰν θυσίαν
|
Incipit |
|
Ἐκ τῆς βίβλου τῆς λεγομένης Δογματικῆς πανοπλίας κεφάλαιά τινα συνάγματα εἰς μίαν ἑκάστην αἵρεσιν ἁρμόζοντα
|
Titulus initialis |
|
Ἒκ τῆς Δογματικῆς πανοπλίας τοῦ Ζιγαδηνοῦ μερικὰ τινὰ ἐν συνόψει, δηλονότι συλλογὴ και ἀπάνθησις μερικὴ ἐκ τῶν λόγων [...] περὶ τῆς ἁγίας καὶ ὁμοουσίου Τριάδος
|
Titulus initialis |
|
ἐκ τῆς κοινῆς ἐξητασμένα πραγματείας, ὡς ἐπεζήτεις
|
Desinit |
|
ΕΚ ΤΗΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΕΔΩΔΗΣ ΥΠΟΘΕΣΕΩΣ
|
Titulus initialis |
|
εκ της πρωτης γυναικος αδελφος ενομιζετο.
|
Desinit |
|
εκ της πρωτης γυναικος, αδελφος ενομιζετο.
|
Desinit |
|
Ἐκ τῆς χώρας θέρους χαρμονή, ἐκ τοῦ ἀμπελῶνος καρποὶ ἐδεσμάτων, καὶ ἐκ τῶν Γραφῶν διδαχὴ ζωοποιός
|
Incipit |
|
Εκ της χωρας το θερος και χαρμοναι, και εκ του αμπελωνος καρποι εδεσματων, και εκ των γραφων διδαχη ζωοποιος.
|
Incipit |
|
ΕΚ ΤΟΥ ΑΒΙΤΖΙΑΝΟΥ ΠΕΡΙ ΟΥΡΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τοῦ βίου τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ ἐρημοπολίτου τμῆμα ἐμπεριέχον τῶν τὴν ἔρημον ἀνέκαθεν οἰκησάντων ἁγίων καὶ μακαρίων πατέρων καταστάσεις, διατυπώσεις καὶ ὅπως καὶ ὅθεν τὰς πρὸς τὸ ζῆν ἀφορμὰς ἐπορίζοντο
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τοῦ γεροντικοῦ περὶ ἀφοριζομένων ὑπὸ ἀρχιερέων
|
Titulus initialis |
|
εκ του θανατου εχ (εις) την ζωην.
|
Desinit |
|
Ἐκ τοῦ ξύλου τρυγῶ σε τὴν ζωήν, Λόγε
|
Incipit |
|
ΕΚ ΤΟΥ ΟΡΙΖΟΝΤΟΣ Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΠΑΡΑΔΙΔΩΣΙ
|
Desinit |
|
Ἐκ τοῦ περὶ τῶν ἀζύμων καὶ τοῦ Πνεύματος λόγου τοῦ κουροπαλάτου κυρίου Θεοωδόρου τοῦ Σμυρναίου
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τοῦ περὶ τῶν ἀζύμων καὶ τοῦ Πνεύματος λόγου τοῦ κουροπαλάτου κυρίου Θεοωδόρου τοῦ Σμυρναίου
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τοῦ περὶ τῶν ἀζύμων καὶ τοῦ Πνεύματος λόγου τοῦ Κυροπαλάτου Θεοδώρου τοῦ Σμυρναίου
|
Titulus initialis |
|
ἐκ τοῦ πυρὸς καί ἀνακαλύψας εὑρήσεις ὃ ζητεῖς
|
Desinit |
|
ΕΚ ΤΟΥ ΦΙΛΩΝΟΣ ΤΟΥ ΕΒΡΑΙΟΥ ΠΕΡΙ ΟΥ ΕΙΡΗΤΑΙ Η ΦΙΛΩΝ ΠΛΑΤΩΝΙΖΕΙ Η ΠΛΑΤΩΝ ΦΙΛΩΝΙΖΕΙ
|
Titulus initialis |
|
ΕΚ ΤΟΥ ΦΙΛΩΝΟΣ ΤΟΥ ΕΒΡΑΙΟΥ ΠΕΡΙ ΟΥ ΕΙΡΗΤΑΙ Η ΦΙΛΩΝ ΠΛΑΤΩΝΙΖΕΙ Η ΠΛΑΤΩΝ ΦΙΛΩΝΙΖΕΙ
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τῶν διδαχῶν κυροῦ Ἰωάσαφ ἱερομονάχου τοῦ Δορυανοῦ τοῦ Κρητός, ὃς ἔζη κατὰ τὸ 1588 Χριστοῦ ἔτος
|
Titulus initialis |
|
ἐκ τῶν ὄπισθεν προγραφέντων λόγοι ὅτι περὶ τῶν ἐπιζητούντων πειρατικῶς κεφάλαιά τινα τῆς θείας γραφῆς
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τῶν συλλόγων τοῦ ὁσιωτάτου πατρὸς ἡμῶν Παύλου βιβλίον β', ὅτι οἱ εὐτελίζοντες ἑαυτοὺς ἐν τιμῇ εἰσὶ παρὰ Θεῷ
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τῶν τοιούτων τοίνυν οὐ παράγεται ἕτερον ῥῆμα συζυγίας τετάρτης τῶν εἰς μι
|
Desinit |
|
Ἐκ τῶν τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ περὶ τῶν ἀζύμων
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τῶν τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ περὶ τῶν ἀζύμων
|
Titulus initialis |
|
ἕκαστον τὸ ἔργον ὁποῖόν ἐστι, τὸ πῦρ δοκιμάζεται.
|
Desinit |
|
ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΠΤΑΙΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΠΑΡΟΡΓΙΖΟΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΠΤΑΙΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΠΑΡΟΡΓΙΖΟΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
ἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ἐκβάντα. Ἀναγκάζεται οὖν καὶ αὐτὸς διαλαβεῖν περὶ τῶν πρὸ τῆς παρουσίας σημείων καὶ τῆς τοῦ ἀντιχρίστου ἐλεύσεως, διὰ πάντων ἀληθεῖς τὰς τοῦ κυρίου προρρήσεις ποιῶν.
|
Desinit |
|
ἐκβάντα· ἀναγκάζεται οὖν αὐτὸς διαλαβεῖν περὶ τῶν πρὸ τῆς παρουσίας σημείων· καὶ τῆς τοῦ ἀντιχρίστου ἐλεύσεως· διὰ πάντων ἀληθεῖς τὰς τοῦ κυρίου προρρήσεις ποιῶν·
|
Desinit |
|
ἐκεῖ καὶ ῥέπῃ ὁ ζυγός
|
Incipit |
|
ἐκεῖνον ἐγὼ τὸν ἂνδρα ἀξιομακαριστότατον νομίζω
|
Desinit |
|
ἐκεῖνος τῇ πολιᾷ ἐκαθέζετο κατὰ πρόσωπον τῆς ἀκτῖνος τοῦ ἡλίου· ἐθερμαίνετο μὲν οὐκ ἐνεδίδου δὲ, ὑπὲρ δὲ τούτων ἁπάντων εὐχαριστήσωμεν τῷ Χριστῷ, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΕΚΖΗΤΕΙ ΚΑΘ' ΗΜΕΡΑΝ ΤΟΥΣ ΒΙΟΥΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ
|
Incipit |
|
ὲκθεσις περὶ τῆς αἱρμεσεως τῶν Πογομήλων συγγραφεῖσα παρὰ τοῦ μοναχοῦ Εὐθυμίου τοῦ Ζιγαβηνοῦ
|
Titulus initialis |
|
ΕΚΘΕΣΙΣ ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ ΠΡΟΣ ΤΙΝΑ ΖΗΤΗΣΑΝΤΑ ΑΥΤΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ΕΚΚΗΡΥΚΤΟΣ ΕΣΤΑΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΑΡΑ ΠΑΣΑΝ ΑΥΤΟΥ ΤΗΝ ΖΩΗΝ
|
Incipit |
|
Ἐκλογὴ πατέρων ἁγίων κατὰ λατίνων περὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος καὶ τοῦ ἀζύμου καὶ ἐν ποίῳ καιρῷ γέγονε ἡ διαίρεσις
|
Titulus initialis |
|
ἐκο]λάζετο, ἀλλ’ ἢ
|
Incipit |
|
εκοιμηθη η δουλη του θεου Μαρια η μητηρ εμου Μαρκιανου ιερεως μηνι φευραριω εις τας κʹ. ο δε πατηρ μου ο του Χριστου θυτης Ιωαννης ο το επικλην Πουτζησης μηνι σεπτεμβριω εις τας δεκα ημερα Σαββατω ινδικτιωνος ιαʹ ετους ͵ϛψαʹ.
οι δ' αναγινωσκοντες ευχεσθαι[ευχεσθε] υπερ αυτων δια τον κυριον. λυσιν παρασχειν πταισματων πολυπλοκων· εν ημερα δικης τε της φρικτης τοτε, και της μεριδος δεξιας τυχειν αμα της των δικαιων, ως αγαθος δεσποτης.
|
Textus |
|
εκοιμηθη η μητερα μου η πρεσβυτερισσα η παπαδια του παπα Γεωργη του Καστελυτα μηνι Δεκεμβριω εις την ϛ΄ ημεραν του αγιου Νικολαου επι ετους ͵ζμϛ΄ ινδικτιωνος ια΄
|
Textus |
|
εκοιμηθη Ιωαννης ο σκλαβος και κρης ο μακαριτης, εν ετει ζξγʹ εν μηνι σεπτεμβριω. ημερα κυριακη ωρα εννατη ινδικτιωνος ιβʹ.
|
Textus |
|
εκοιμηθη ο δουλος του Θεου Γρηγοριος μοναχος ο συγκελλιωτης του Γεροντιου, ο και γραψας την βιβλον ταυτην, μηνι Ιαννουαριῳ ετους ςχϟζ΄, ινδικτιωνος ζ΄ ημερᾳ δ΄.
|
Obit, Nascit et similia |
|
εκοιμιθη ο δουλος του Θεου Γρηγοριος μοναχος ο και το αγιον τουτο ευαγγελιον γραψας μηνι Ιαννουαριῳ δ΄ ινδικτιωνος ζ΄ ετους
|
Obit, Nascit et similia |
|
ΕΚΟΠΙΑΖΑΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΤΟΥΣ... ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
Ἐκπλήττομαι νῦν καὶ ξενίζομαι
|
Incipit |
|
ἐκτεμὼν γὰρ τὴν ῥίζαν συνεξέτεμεν τοὺς καρπούς
|
Desinit |
|
ΕΛΑΙΜΒΟΡΟΣ ΛΕΘΚΟΣ ... Η ΡΙΖΑ ΩΣ ΑΝ ΚΡΟΜΗΔΙΟΥ
|
Desinit |
|
ΕΛΑΜ ΙΚΑΝΟΥ ΩΣ ΕΙΔΟΣ ΤΟΥ ΒΕΖΕΚ
|
Incipit |
|
Ἔλεγε τις τῶν πατέρων περὶ Ζήνωνος τοῦ βασιλέως, ὅτι γυναικός τινος κόρην
|
Incipit |
|
Ἔλεγον (Διηγήσατό τις ἄξιος) περὶ Ζήνωνος τοῦ βασιλέως, ὅτι κόρην τινὰ ἔφθειρεν
|
Incipit |
|
Ἔλεγον περὶ Ζήνωνος
|
Incipit |
|
ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΙΝΩΝ ΜΗ ΚΑΛΩΣ ΔΟΞΑΖΟΜΕΝΩΝ Η ΤΕΛΟΥΜΕΝΩΝ ΠΑΡΑ ΛΑΤΙΝΟΙΣ
|
Titulus initialis |
|
ἐλεημοσύνην καὶ προσευχήν, ἵνα τύχωμεν τοῦ ἁγίου πνεύματος, ὥσπερ καὶ ὁ Κορνήλιος· καὶ δοξάζωμεν…
|
Desinit |
|
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΙΟΥ ΤΟΥ ΚΡΗΤΟΣ ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ ΕΙΣ ΤΝΝ ΒΙΒΛΟΝ
|
Incipit |
|
ΕΛΘΕ Η ΚΡΥΣΤΑΛΟΕΙΔΗΣ ΖΩΗ
|
Incipit |
|
ΕΛΘΕ ΤΟ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΝ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟΝ ΠΑΝΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ
|
Incipit |
|
ἐμακάριζεν ὁ Θεός, Μακάριοι οἱ πενθοῦντες... Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς...
|
Desinit |
|
Ἐμοὶ δὲ πολλῶν τὰ σὰ θαυμαζὸντων ὦ μυροβλύτις
|
Incipit |
|
Ἐμοὶ, ὦ μέγιστε βασιλεῦ, πολλῶν δὴ τῶν πάλαι βασιλέων λογιζομένῳ τιμήν
|
Incipit |
|
εμποδιον τοις αναζητουσιν
|
Incipit abruptus |
|
ἐμποιοῦντας τῇ ἐκκλησίᾳ ἀ[φορίζεσθαι]
|
Desinit |
|
ΕΝ ΑΓΑΛΛΙΑΣΕΙ ΦΘΑΣΑΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΑΙ ΤΑ ΠΑΝΣΕΠΤΑ ΣΟΥ ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΤΥΧΕΙΝ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΥ ΖΩΗΣ ΕΝ ΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΣΟΥ
|
Desinit |
|
ΕΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΦΗΣΙΝ ΕΠΙ ΤΙΝΟΣ ΓΥΝΑΙΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΣΗΣ ΖΗΤΗΣΑΣ ΛΥΧΝΙΔΑ
|
Incipit |
|
ἓν γὰρ ἐδείχθη δι’ ἐκείνου τὸ βάπτισμα, ὃ αὐτὸςς παρέχειν εἰς μετὰνοιαν ἤρξατο· ὁ δὲ Χριστὸς εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν ἐδωρήσατο καὶ ζωὴν αἰὼνιον... ἀμήν
|
Desinit |
|
εν δε τοις σαββατοις και ταις κυριακαις της μ΄, το κατα Μαρκον· αχρι του Λαζαρου:
|
Desinit |
|
ΕΝ ΔΕ ΤΡΑΠΕΖΗ ΠΛΕΟΝ
|
Desinit |
|
ἐν εἴδει περιστερᾶς δακτυλοδεικτοῦν τὸν βαπτιζόμενον καὶ μαρτυρούμενον· ὅτι αὐτῷ…
|
Desinit |
|
Εν ετει δευτερω του Ιωσαφατ βασιλευς Ιουδα Αχααβ υιος Ζαμβρι εβασιλευσεν επι Ισραηλ
|
Incipit |
|
Ἐν ἔτει τρισκαιδεκάτῳ τῆς βασιλείας Ῥωμανοῦ... ὑπῆρχέ τις ἀνὴρ κατὰ τὴν προκαθεζομένην ταύτην τῆς ἑωας πόλιν
|
Incipit |
|
ἐν ζάλῃ κυβερνήτην, ἐν τοῖς ἀγῶσιν ἀκατάβλητον
|
Desinit |
|
ἐν ᾗ τὴν μέλλουσαν ζωὴν οἱ καλῶς ἐμπολιτευσάμενοι ζήσονται παρὰ Κυρίῳ· ᾧ...
|
Desinit |
|
Ἐν ἡμέραις ἓξ τὴν κτίσιν κτίζεις λόγε...
|
Incipit |
|
Ἐν ἡμέραις ἓξ τὴν κτίσιν κτίζεις, Λόγε
|
Incipit |
|
ΕΝ ΙΟΡΔΑΝΗ ΒΑΠΤΙΖΟΜΕΝΟΥ
|
Incipit |
|
Εν Ιορδανη βαπτιζομενου σου κυριε
|
Incipit |
|
ἐν ἰσχύι καὶ κραυγάζουσι ἅγιος...
|
Desinit |
|
Ἐν Κορίνθῳ γέγονεν ἑταίρα τις εὐπρεπὴς Λαὶς ἐραστὰς πολλοὺς ἐπισπωμένη τῷ κάλλει. ἐντεῦθεν πολλῆς ὑποφθειρομένης νεότητος γράφει τις ἀπελαύνειν τῆς πόλεως Λαίδα. ἔπεισε. μετὰ ταῦτα πολλῶν κατὰ τὴν πόλιν γινομένων μοιχῶν καὶ νόμου κειμένου τὸν λαμβανόμενον ἐπ’ αὐτοφώρῳ μοιχὸν ἀποκτίννυσθαι πολλοὶ τὴν ἀπὸ τοῦ νόμου ζημίαν ὑπέμενον. καὶ γράφει τις Λαίδα πάλιν κατάγειν ἑτέρου τινὸς ἀντιλέγοντος. μελετῶμεν τὸν ἀντιλέγοντα.
|
Titulus initialis |
|
ἓν μὲν κολάζον, ἓν δὲ πῦρ σωτηρίου.
|
Desinit |
|
ἐν μυρίοις ἀφίησι κακοῖς, δίκαιος ὢν καὶ ὀνομαζόμενος, καὶ δικαίως ἑκάστῳ κατὰ τὴν ἀξίαν ἀποδιδόναι εἰδώς; Ὧι πρέπει...
|
Desinit |
|
Εν Ναζαρετ, ηθελησεν αυτον
|
Incipit |
|
Ἐν ὀνόματι τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἐμοῦ τοῦ δούλου τοῦ Θεοῦ Τρύφωνος ἀνδριζομένου καὶ ἀγαλλιωμένου
|
Incipit |
|
Ἐν ὀργάνῳ βλέπων σε κακούργων, Λόγε,
Πάντων χάριν θνήσκοντα, πῶς μὴ θαυμάσω;
Σοῦ μὲν γὰρ οὐ πέπονθεν ἡ πρώτη φύσις·
Ἐμοὶ δὲ τὸ ζῇν σαρκικῶς πάσχων δίδως.
|
Textus |
|
ἐν πάσαις ταῖς ἡμέραις τῆς ζωῆς μου· σὺ γὰρ εἶ ὁ Θεὸς τῶν μετανοούντων· καὶ σοῦ ἐστιν...
|
Desinit |
|
ἐν πάσαις ταῖς ἡμέραις τῆς ζωῆς μου· σὺ γὰρ εἶ ὁ Θεὸς τῶν μετανοούντων· καὶ σοῦ ἐστιν...
|
Desinit |
|
ΕΝ ΠΟΛΛΗ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΑΝΕΙΚΑΣΤΩ ΔΟΞΗ ΚΑΙ ΦΩΤΙ ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΑ ΑΓΑΛΛΙΑΣΕΙ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΝ ΕΥΦΡΟΝΤΗΣΗ ΔΟΞΑΖΩΝ ΣΥΝ ΑΥΤΟΙΣ ΤΟΝ ΜΟΝΟΝ ΑΓΑΘΟΝ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
|
ΕΝ ΠΡΩΤΟΙΣ ΖΩΝΝΥΣΘΩ ΤΗΝ ΒΑΤΟΝ ΚΑΙ ΕΠΙΚΑΘΙΖΕΣΘΩ
|
Incipit |
|
ΕΝ ΠΡΩΤΟΙΣ ΙΝΑ ΖΩΣΗΤΑΙ ΤΗΝ ΒΑΤΟΝ
|
Incipit |
|
Ἐν σοί με σώζει πρασπαγεὶς ὁ δεσπότης
|
Incipit |
|
Ἐν σπηλαίῳ τίκτεται· καὶ τῇ χειρὶ τὰ πάντα βαστάζει
|
Incipit |
|
Ἑν ταῖς ἡμέραις (ἐκείναις) Ζήνωνος τοῦ βασιλέως καὶ Γρηγορίου ἐπάρχου
|
Incipit |
|
Εν ταις ημεραις Ζηνωνος του βασιλεως καὶ Γρηγοριου επαρχου εν Αλεξανδρεια οντος εγενετο τις γυνη ονοματι Θεοδωρα.
|
Incipit |
|
Ἐν ταῖς ἡμέραις Ἰουστινιανοῦ τοῦ βασιλέως γέγονέ τις γυνὴ ἐν τῷ Βυζαντίῳ
|
Incipit |
|
Ἐν ταῖς ἱερουργίαις οὐ προσφέρουσιν ἄρτον ὡς ἡμεῖς, ἀλλὰ ἄζυμον
|
Incipit |
|
ΕΝ ΤΑΙΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΙΣ ΦΕΡΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΚΑΛΛΙΣΤΟΥ ΤΟΥ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ ΠΕΡΙ ΑΖΥΜΟΥ ΚΑΙ ΕΝΖΥΜΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ
|
Titulus initialis |
|
ἐν ταῖς περισπωμέναις συζυγίαις μέσοι παρακείμενοι ὡς τὸ δέδουπα
|
Desinit |
|
Ἐν ταύτη τῆ ἐπιστολῆ κεφάλαια καθολικὰ ζ΄, μερικαὶ δὲ ὑποδιαιρέσεις κεφαλαίων οὐκ εἰσίν, οὐκ ἐχρήσατο δὲ οὐδὲ μαρτυρία γραφικῆ ὁ ἀπόστολος.
|
Textus |
|
Ἐν ταύτη τῆ ἐπιστολῆ κεφάλαια καθολικὰ ζ΄, ὑποδιαιρέσεις μερικαὶ οὐκ εἰσίν, οὔτε τινες μαρτυρίαι ποθέν.
|
Textus |
|
Ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ τοῦ ἁγίου Ἰουλιανοῦ πλησίον τῆς Πέρδικος ἐν Βυζαντίῳ
|
Incipit |
|
Ἐν τῇ Κωνσταντίνου σήμερον ζῆ Ἀνδρόνικος Καντακουζηνὸς ἄρχων ὀ τοῦ κρεμασθέντος Μιχαήλου υἱός
|
Incipit |
|
ΕΝ ΤΗ ΠΡΩΤΝ ΖΩΝΗ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΡΟΝΟΣ ΕΣΤΙΝ
|
Incipit |
|
ΕΝ ΤΗ ΣΚΑΦΗ ΖΥΜΗΝ
|
Incipit |
|
ΕΝ ΤΟΙΣ ΠΤΑΙΣΜΑΣΙΝ ΟΥ ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΖΗΤΕΙΤΑΙ
|
Incipit |
|
ΕΝ ΤΟΙΣ ΠΤΑΙΣΜΑΣΙΝ ΟΥ ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΖΗΤΕΙΤΑΙ
|
Incipit |
|
Ἐν τοῖς χρόνοις τοῦ βασιλέως Θεοδοσίου τοῦ νέου καὶ εὐσεβοῦς ὁ μακάριος οὗτος καὶ θεῖος Αὐξέντιος ἐν τῇ στρατείᾳ τῶν σχολαρίων ἐμπρέπων ἅπασιν ἐγνωρίζετο
|
Incipit |
|
ΕΝ ΤΩ ΔΙΑΠΕΜΠΕΣΘΑΙ ΒΙΒΛΙΟΝ ΑΝΑΓΚΗ ΟΡΙΖΕΣΘΑΙ ΤΗΝ ΑΓΩΓΗΝ
|
Incipit |
|
Ἐν τῷ περὶ ζῴων καὶ τῶν ἄλλων φυσικῶν
|
Titulus initialis |
|
ΕΝ ΤΩ ΠΕΡΙ ΧΡΟΝΩΝ ΖΩΗΣ ΟΥΧ ΑΠΛΩΣ ΔΕΙ ΛΑΜΒΑΝΕΙΝ ΤΑΣ ΠΡΟΣΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΑΣ ΠΕΝΤΕ ΜΟΙΡΑΣ
|
Incipit |
|
εν τω ταφω αυτου. και ευθυς ανεζησεν ο νεκρος.
|
Desinit |
|
ΕΝ ΤΩ ΧΗΡΙΣΤΩ ΠΑΝΤΕΣ ΖΩΟΠΟΙΗΘΗΣΟΝΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΕΝ Ω ΕΓΓΙΣΤΑ ΚΑΙ Ο ΔΙΑ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΣ ΚΕΙΤΑΙ ΩΣΠΕΡ ΔΙΑ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
ἐναγλαίζεσθαι παντὶ τῷ τῶν πιστῶν πληρώματι, παρεσκεύασεν
|
Desinit |
|
ἐναγλαίζεσθαι παντὶ τῷ τῶν πιστῶν πληρώματι, παρεσκεύασεν
|
Desinit |
|
ΕΝΑΝ ΑΔΕΛΦΟΝ ΕΠΕΙΡΑΖΟΝ ΚΑΤΑ ΠΟΛΛΑ ΟΙ ΠΟΝΗΡΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ
|
Incipit |
|
ΕΝΑΡΜΟΖΩΝ ΤΗ ΧΡΥΣΗ ΚΕΦΑΛΗ
|
Incipit |
|
Ἕνας ἀββὰς ἐζήτησεν ἀπὸ πολλοὺς π(ατέ)ρας νὰ μάθη καταλεπτῶς, ποῖος ἦτον ἡ ἀρχὴ ὁποὺ ἐκατοίκησε πρῶτος είς τὴν ἔρημον·
|
Incipit |
|
ἕνας ἀδελφὸς ἐκαθέζετο εἰς μοναξίαν καὶ ἡσύχαζε
|
Incipit |
|
ΕΝΑΣ ΟΠΟΥ ΕΛΠΙΖΕΙ ΝΑ ΑΠΟΛΑΥΣΗ ΤΙΠΟΤΕ ΚΑΛΟΝ
|
Incipit |
|
ΕΝΑΣ ΤΕΧΝΙΚΩΤΑΤΟΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ
|
Incipit |
|
ΕΝΑΣ ΦΙΛΟΤΡΑΠΕΖΟΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΞΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
|
Incipit |
|
ΕΝΔΙΚΩΣ ΑΠΟΡΡΑΠΙΖΟΜΕΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΡΕΠΟΜΕΘΑ
|
Desinit |
|
ἔνδον … τῶν ἁγίων ἀποστόλων ὡς ἄξιον δοξάζοντες…
|
Desinit |
|
Ἔνθεον ζῆλον
|
Incipit |
|
Ἔνθεον ζῆλον
|
Incipit |
|
Ἐννόησον τί θαυμάζεις, καὶ αἰσχύνθητι· καὶ αἰσχυνθείς, μετανόησον
|
Desinit |
|
εννομα τοι ταυτα, Ζαχαρι[α] (Zαχαρια) εννομα ταυτα
|
Incipit |
|
Ἔννομά τοι ταῦτα, Ζαχαρία, ἔννομα ταῦτα;
τίς ποτε θηλυτέρην ἐν ἀδύτοις ἔδρακε παῖδα;
Παῖδα μὲν εἰσοράᾳς, αὐτὰρ ἀδυτώτατον οἶκον
τήνδε κόρην ἱερὴν ἱεροῦ μάθε παμβασιλῆος.
|
Textus |
|
ἐνὸρκίζων αὐτοὺς, ἀναγνῶναι τὴν ἐπιστὸλὴν ταύτην πᾶσι τοῖς ἀδελφοῖς· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Ἐνταῦθα δὲ καταπαύσω μου τὸν λόγον, ἱκανῶς, ὡς οἶμαι, τὴν λύσιν ἀποδοὺς τῶν ζητουμένων, ἐν Χριστῷ…
|
Desinit |
|
ενταυθα Λουκας χρωμα μιγνυει λογου,
αναρχον υιον ζωγραφων σε πατροθεν,
προλεγει λοιπον τον τοκον του Προδρομου,
και την του υιου φρικτην γεννησιν παλιν,
ταυτην δε τιμων Γεωργιος εκ ποθου,
συν τοις λογοις σεβετε τον λογογραφον.
|
Textus |
|
Ἐνταῦθα Λουκᾶς χρῶμα μιγνύει λόγου,
ἄναρχον υἱὸν ζωγραφῶν σε πατρώθεν˙
προλέγει λοιπὸν τὸν τόκον τοῦ προδρόμου
καὶ τὴν τοῦ υἱοῦ φρικτὴν γέννησιν πάλιν˙
Ταύτην δὲ τιμῶν Γεώργιος ἐκ πόθου
σὺν τοῖς λόγοις σέβεται τὸν λογογράφον.
|
Textus |
|
Ἐνταῦθα μόσχος ἱερουργίας τύπον
ἐξεικονίζει καὶ καλῶς παρεισάγει.
|
Textus |
|
εντιμος ο μισος ατιμος ο δισκος αναξιος ο βασταζων σοφος οπου τα παναση (?)
|
Textus |
|
Εντιμωτατε, ενδοξωτατε, ευγενεστατε [...] Ιωαννακη Ρειζη, εν Χριστω αδελφε, και γνησιε [...] μετανοιαν την προσηκουσαν [...]μομεν τη ση εντιμοτητι, [...] θεον τον κυριον ημων Ιησουν Χριστον, οτι [...] σωματος εν πασῃ ευημερι[ᾳ] [...] μετα παντος του ευλογημ[ενου] [...] πλην αυτοθι στελλομεν δια [...] τον πανοσιωτατον εν ιερομοναχ[οις] (ιερομοναχοις) [...] | και εργω ως καθως και ημας [...] παντοτε ενθυμουμαι την αβραμιαιαν σου υποδοχ[ην] (υποδοχην) [...] καλην συνδρομην και βοηθειαν, και συχνως αναγγελλω αυτην τους πατερας, και ευχονται υπερ σου, και μνημονευω το τιμιον σου [ον]ομα (ονομα) ακαταπαυστως εν ταις θειαις και ιεραις λειτουργιαις, ο δε μισθαποδοτης Χριστος πληρωσει τον αξιον μισθον σου εκατονταπλασιως, και αξιωσει σε και της επουρανιου αυτου βασιλειας μετα παντων των αγιων. Καθηγουμενος της ιερας και δεσποτικης μονης του αγιου Σιμωνος Πετρου Γρηγοριος ιερομοναχος και εν κυριω Ιησου Χριστω αδελφοι.
|
Textus |
|
ἐξ ἑαυτοῦ ἐξαφρίζων.
|
Desinit |
|
εξ ου παν το σωμα συναρμολογουμενον και συμβιβαζομενον.
|
Desinit |
|
ΕΞΕΛΙΠΕΝ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ
|
Incipit |
|
ἐξετάζειν, οὐδεμίαν βιωσόμεθα ἡμέραν. Ἀνομίας γάρ, φησίν, ἐὰν παρατηρήσῃς. Κύριε, Κύριε, τίς ὑποστήσεται; Ὅτι σοῦ…
|
Desinit |
|
Ἐξηγεῖσθαι τὰ ρητορικά... ; ἀποδιϊστῶντες τῶν ἀλόγων ζώων
|
Desinit |
|
Εξηγερθη ως ο υπνον (υπνων) κυριος· και ανεστη σωζων ημας. αλληλουια.
|
Desinit |
|
ΕΞΗΓΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΖ᾿ ΨΑΛΜΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἐξήγησις εἰς τοὺς ἀναβαθμοὺς τῶν ὀκτῶ ἤχων, ὁ πρόλογος πρὸς τὸν αἰτησάμενον ὁσιώτατον ἀρχιμανδρίτην τῆς τοῦ Κουζηνὰ μονῆς ἱερομόναχον κύριν Καλλίνικον
|
Titulus initialis |
|
Ἐξῆς δή ἐστι θεωρητέον, τὰ τῆς τελουμένης πρὸς αὐτῶν, φημὶ τῶν Λατίνων, ἀζύμου θυσίας
|
Incipit |
|
ἐξιχνιάζειν οὐδὲ Παῦλος ἰσχύει
|
Desinit |
|
ἐξολοθρεύσει Κύριος τοὺς ἐργαζομένους τὴν ἀνομίαν· ὅτι αὐτῷ
|
Desinit |
|
ἐξολοθρεύσει Κύριος τοὺς ἐργαζομένους τὴν ἀνομίαν· ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
|
Ἐξορκίζω ὑμᾶς πάντα τὰ θηρία τῆς γῆς τὰ ὀνομασθέντα ἐν τῷδε τῷ τόπῳ
|
Incipit |
|
ΕΞΟΡΚΙΖΩ ΥΜΑΣ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ
|
Titulus initialis |
|
Ἑορτὴν ἐνταῦθα τὴν Πεντηκοστήν φασιν, συνεχῶς δὲ ἐν ταῖς ἐπιχωρίζει τῇ πόλει
|
Incipit |
|
Ἑορτὴν ἐνταῦθα τὴν Πεντηκοστὴν φησιν, συνεχῶς δὲ ἐν ταῖς ἐπιχωρίζει τῇ πόλει
|
Incipit |
|
Ἑορτὴν ἐορτάζομεν σήμερον τὴν τῶν ἐπουρανίων δυνάμεων
|
Incipit |
|
ἐπαγγέλλεται. Πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα γνωρίζουσιν ἡμῖν αὐτοῦ τυγχάνειν τὴν ἐπιστολήν, ὡς καὶ ἡ ἀνάγνωσις αὐτὴ προϊοῦσα διδάσκει.
|
Desinit |
|
Ἔπαθον τὴν ψυχὴν καὶ συνήλγησα τοσαύτην ἀδοξίαν Κορίνθῳ κατασκευαζομένην ὁρῶν
|
Introductio |
|
ἐπαινοῦμεν καὶ ἡμεῖς καὶ θαυμάζομεν
|
Incipit |
|
Ἐπεὶ μηδὲ ἦν ἄλλως διὰ μαρτύρων με ταύτην πιστώσασθαι, ὑπὸ Bαράγκων τῶν ἐμῶν φυλάκων διὰ πᾶσαν πρόσκλησιν καὶ ὁμιλίαν μαρτύρων ἐμποδιζόμενον. Ἐγράφη δὲ αὕτη κατὰ μῆνα ὀκτώβριον τῆς η´ ἰνδικτιῶνος τοῦ ͵ςωγ´ ἔτους. Ἡ ὑπογραφή· Ἰωάννης ταπεινός, ἐλέῳ μὲν Θεοῦ ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, διὰ δὲ τὸ ἀληθὲς τῶν πατέρων δόγμα, τὴν ἐκ Πατρὸς δηλονότι δι᾽ Υἱοῦ ἐκπόρευσιν τοῦ Πνεύματος τοῦ ἁγίου, τὴν ἕως θανάτου ἐξορίαν καὶ φυλακὴν καταδικασθείς, οἰκειοχείρως τὴν παροῦσαν μου διαθήκην γράψας, ὑπέγραψα.
|
Desinit |
|
Ἐπεὶ ὁ ϛ' πρὸς τὸν α' ἡμιόλιον ἐστὶ πολυπλασιάζομεν ἐφ' ἑαυτὸν ἑκάτερον
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙ ΠΑΝΤΟΣ ΤΟΥ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟΥ ΔΙΤΤΑΙ ΕΙΣΙ ΑΡΧΑΙ
|
Incipit |
|
ἐπεὶ παντὸς τοῦ ζητουμένου διτταὶ εἰσὶν ἀρχαί
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΑΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΖΝΤΩΣΙΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
|
Incipit |
|
Ἑπειδὴ αὐτός ὁ Ἰωάννης, ὁ τὸ εὐαγγέλιον γράψας, αὐτὸς καὶ ταύτην ἐπιστέλλει, διδάσκων καὶ ὑπομιμνήσκων τοῖς ἤδη πιστεύσασιν ἐπὶ τὸν Κύριον. Καὶ πρῶτον μὲν, θεολογεῖ περὶ τοῦ λόγου τῆς ζωῆς.
|
Incipit |
|
επειδη και των υιων αυτου των εκ της πρωτης γυναικος, αδελφος ενομιζετο.
|
Desinit |
|
Επειδη κατα την αγαθειν σου προαιρεσιν και ζητισιν περι του αγιου τοπου του Ιεροσολυμων, οπου επεριεπατισε ο κυριος και τελευτι Χριστος και υπεραγια Θεοτοκος.
|
Textus |
|
ἐπειδὴ κατὰ τὴν ἀγαθὴν προαίρεσιν καὶ ζήτησιν καὶ ἀκρβὴν ἐξήγησιν
|
Incipit |
|
ἐπειδὴ κατὰ τὴν ἀγαθήν σου προαίρεσιν καὶ ἀκριβῆ ζήτησιν περὶ τῶν ἁγίων τόπων
|
Incipit |
|
Ἐπειδή με τὸ θαῦμα πρὸς τὸ λέγειν ἐξήγειρεν, ἐπειδὴ τὸ θέλειν τὸ ποθεῖν ἐκβιάζεται
|
Incipit |
|
Επειδη ο Ιωαννης ο αδελφος Ιακωβου, ο του Ζεβεδαιου.
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ ὁ Πέτρος τοῖς ἐν τῆ διασπορᾶ οὖσιν Ἰουδαίοις, καὶ γενομένοις χριστιανοῖς, γράφει τὴν ἐπιστολὴν διδασκαλικήν. ἐπειδὴ γὰρ ἀπὸ Ἰουδαίων ἐπίστευσαν, ἐπιστηρίζει αὐτούς.
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΩΣ ΑΡΝΙΟΝ ΠΑΡΕΙΚΑΖΟΜΕΝOΣ
|
Incipit |
|
ἐπειδὴ πάσης τῆς οἰκονομίας τὸ κεφάλαιον τοῦτό ἐστιν, καὶ ἀρχὴ καὶ ῥίζα πάντων τῶν ἀγαθῶν γίνεται.
|
Desinit |
|
Ἐπειδή περ τὸν περὶ τῆς ἐκκλησιαστικῆς εἰρήνης Ἀπολογητικὸν σχεδιάσαντες πρότερον, ἐκεῖνα ὕλην τοῦ παντὸς ἐποιησάμεθα λόγου, οἷς ἡμῖν ἐξεγένετο ἐντυχεῖν ἐν συγγράμμασι τῶν, οἷς τὸ θεομισὲς σκάνδαλον τῶν Ἐκκλησιῶν ὡς θεοφιλὲς ἐσπουδάζετο.
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ περὶ τηλικούτων ἐξετάζοντες πραγμάτων
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ περὶ τῆς ζωοπαρόχου Χριστοῦ ἀναστάσεως
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ περὶ τῆς τῶν ἱερῶν εἰσόδων διαφορᾶς τῶν ἐκ τῆς ἱερᾶς προθέσεως εἰς τὴν ἁγίαν τράπεζαν γινομένων ζητεῖς παρ’ ἡμῶν
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΤΗ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΦΩΝΗ Η ΣΕΛΗΝΗ ΒΑΙ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
επειδη των υιων αυτου των εκ της πρωτης γυναικος, αδελφος ενομιζετο.
|
Desinit |
|
Ἐπήνεσε καὶ ἄλλοτέ ποτε βασιλέως γλῶσσα τὴν παροῦσαν πανήγυριν καὶ λόγων ἄνθει σοφίας ἀμείνονος ἐζωγράφησε
|
Incipit |
|
ΕΠΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΖΗΝΩΝΟΣ ΣΕΙΣΜΟΣ ΕΝ ΡΩΔΩ ΓΕΓΟΝΩΣ
|
Incipit |
|
ΕΠΙ ΔΕ ΘΗΛΥΚΩΝ ΟΡΝΙΘΩΝ ΚΑΚΚΑΖΕΙ
|
Desinit |
|
Ἑπὶ μὲν τῶν ἔξωθεν ἀγώνων ἄνδρες μόνοι καλούμενοι ἀγωνίζονται
|
Incipit |
|
επι Μωσεως, τεταρτη, η ανακαινιζουσα τον ανθρωπον, και ανακεφαλαιουσα τα παντα εις εαυτην, η του ευαγγελιου
|
Desinit |
|
Ἐπὶ πέρδικι μονῳδία τεθνηκότι μετὰ τῶν αὐτοῦ μαθητῶν παιζόντων
|
Titulus initialis |
|
Ἐπὶ τὰς τοῦ ἡλίου καὶ πάλιν ἀνατολὰς ὁδῷ βαδίζοντες κατηντήσαμεν
|
Incipit |
|
Ἐπὶ τὴν αὔριον μετὰ τῶν ἁγίων Θεοφανίων τὴν {τὴν} σύναξιν τοῦ προφήτου Προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ Ἰωάννου ἑορτάζομεν
|
Incipit |
|
Ἐπὶ τῆς τοξείας τρία ταῦτα ζητοῦμεν
|
Incipit |
|
Ἐπὶ τῆς τοξείας τρία ταῦτα ζητοῦμεν
|
Incipit |
|
ΕΠΙ ΤΙΝΙ ΔΕΣΠΟΙΝΙΚΩ ΒΟΥΛΗΜΑΤΙ ΚΑΙ ΖΗΤΗΜΑΤΙ
|
Titulus initialis |
|
ἐπὶ τῶν μειζόνων ἢ κατ' ἀνθρωπίνην δύναμιν
|
Incipit |
|
ΕΠΙ ΧΕΙΜΑΖΟΜΕΝΟΥ ΑΠΟ ΠΝΕΥΜΑΤΩΝ ΑΚΑΘΑΡΤΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙ ΠΑΣΑΝ ΑΣΘΕΝΕΙΑΝ
|
Titulus initialis |
|
ἐπιγνῶναι τὸν ὑπὲρ αὐτῶν σταυρωθέντα Χριστόν, ἵνα πάντες ὁμοθυμαδὸν ἐν ἑνὶ στόματι δοξάζωμεν τὸν Θεὸν...
|
Desinit |
|
ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ ΗΡΩΕΛΕΓΕΙΟΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΝΔΟΞΟΤΑΤΟΝ ΚΥΡΙΝ ΜΙΧΑΗΛ ΤΟΝ ΚΑΝΤΑΚΟΥΖΗΝΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἐπίγραμμα τῆς βίβλου δι’ ἰάμβων στίχων τοῦ πρωτοκουροπαλάτου κυροῦ Γεωργίου τοῦ Σκυλίτζη
|
Titulus initialis |
|
ΕΠΙΔΕΙΤΑ ΖΩΔΙΑ ΩΣΠΕΡ ΧΟΡΟΝ
|
Incipit |
|
επιδεομεθα υπερ του δου (δουλου) του θεου Μιχαηλ και της ψυχης των προαναπαυσαμενων πατερων Ιωαννου και της συμβιας αυτου Κυρατζα και των τεκνων αυτης απο περατων εος περατων της οικουμενης, ο κυριος γινωσκει τα ονοματα αυτων.
|
Textus |
|
ἐπιεικείας προσίωμεν τῇ τραπέζῃ Χριστοῦ, μεθ’ οὗ...
|
Desinit |
|
ἐπιεικείας προσίωμεν τῇ τραπέζῃ Χριστοῦ, μεθ’ οὗ...
|
Desinit |
|
ΕΠΙΖΕΥΓΜΕΝΑ ΠΑΡΑΚΕΙΣΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
ἐπιθαλάμιος εἰς Ζαχαρίαν
|
Titulus initialis |
|
ἐπιλαμβάνου τῆς αἰωνίου ζωῆς ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν χάριτι...
|
Desinit |
|
ἐπιλαμβάνου τῆς αἰωνίου ζωῆς...
|
Desinit |
|
ΕΠΙΛΥΣΕΙ ΣΥΝΤΟΜΟΙ ΤΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΖΗΤΗΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΕΠΙΛΥΣΙΣ ΕΤΕΡΑΙ ΣΥΝΤΟΜΟΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΖΗΤΗΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
επιμελως νοεισθαι τοις ζητουσι μη σιωπησαι.
|
Desinit |
|
Επιμεμφεται ως ακαιρως υπομνησασης, θεον, υπομνησεως μη δεομενον. αντι του ειπειν, μη νομιζε ειναι με ψιλον ανθρωπον, αλλα και θεον, ουπω δε ηλθεν ο καιρος της εμης φανερωσεως, ουδεπω εγνωρισθη τις ειμι.
|
Textus |
|
Ἐπίπονον μὲν γηπόνῳ τὸ ζεπυξαι βόας, καὶ ἄροτρον ἑλκύσαι
|
Incipit |
|
ἐπιρρευομένων ἐπ'αὐτῶν ὕδατος θερμοῦ βραχέως καὶ ἀποπιεζομένων ἐκρίνεται τὸ ἔλαιος
|
Desinit |
|
Ἐπιστήμην πρὸς ἐπιστήμην ἀντεξετάζων
|
Incipit |
|
Ἐπιστολὴ Ἰωάννου μητροπολίτου Κλαυδίας (!) περὶ ἀζύμων καὶ πνικτῶν καὶ ἑτέρων
|
Titulus initialis |
|
Ἐπιστολὴ Ἰωάννου μητροπολίτου Κλαυδίας (!) περὶ ἀζύμων καὶ πνικτῶν καὶ ἑτέρων
|
Titulus initialis |
|
Ἐπιστολὴ προεστῶτος πρὸς γέροντα τέλειον καὶ διακριτικὸν καὶ σοφόν, ζητοῦσα περὶ δηλώσεως καὶ λύσεως ζητημάτων ἀναγκαίων εἰς ἀγωγὴν μοναχῶν καὶ κατάστασιν
|
Titulus initialis |
|
Ἐπιστολὴ πρὸς Ἰωάννην μονάζοντα, Περὶ ὑπομονῆς, καὶ τοῦ μὴ ἀπατᾶσθαι τοῖς λογισμοῖς προφάσει δικαιωμάτων, καὶ λέγειν, ὅτι ὡς βοσκὸς πορεύομαι. Καὶ περὶ σωφροσύνης
|
Titulus initialis |
|
Ἐπιστολὴ πρὸς τὸν ὑψηλότατον καὶ εὐσεβέστατον βασιλέα Τραπεζοῦντος, κῦρ Ἰωάννην τὸν μέγαν Κομνηνόν, πρὸς ὃν καὶ τὸ βιβλίον ἀναφέρεται, ἐκ μέρους δηλοποιοῦσα καὶ τὸ τοῦ βιβλίου προοίμιον
|
Incipit |
|
Επιστολη· κυριω μου αδελφω και συλλειτουργω
Πολλακις αιτηθεις υπο πολλων εξ αγαπης μειζονα της εμης δυναμεως
|
Incipit |
|
Ἐπιτάφιοι εἰς τὴν αὐγοῦσταν Εἰρήνην, τὴν σύζυγον τοῦ θειοτάτου βασιλέως Ἀνδρονίκου τοῦ Παλαιολόγου
|
Titulus initialis |
|
Ἐπιτάφιοι στίχοι εἰς τὸν Τζικανδήλην Λέοντα
|
Titulus initialis |
|
ἐπιτάφιος ἐπὶ Μαρίᾳ μητρὶ Μαρκιανοῦ Γάζης ἐπισκόπου καὶ Ἀναστασίου Ἐλευθερουπόλεως ἐπισκόπου
|
Titulus initialis |
|
Επιτιθεται ο ιερευς επ'αυτους τον ζυγον,
|
Incipit |
|
ἐπιφοίτησιν τοῦ ἁγίου πνεύματος ἐμφανίζει.
|
Desinit |
|
επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
επιφοιτησιν του αγιου Πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
ἐπληρώθη σὺν Θεῷ καὶ ἡ διαίρεσις εὐτυχῶς Ζήνωνι σχολαστικῷ
|
Desinit |
|
επληρωθη το παρον αγιον ευαγγελιον δια χειρος Ιωαννου αναγνωστου του Θεολογιτου κατα μηνα Ιουνειου, ινδικτιωνι ι΄ (?), ετους ͵ςχπζ΄.
|
Textus |
|
ἐπουράνια ἀγαθὰ ἑτοιμάζονται αὐτῶ καὶ ζωὴ αἰώνιος, αὐτῷ ἡ δόξα ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΕΠΤΑ ΕΡΙΔΜΑΙΝΟΥΣΙ ΠΟΛΛΕΙΣ ΔΙΑ ΡΙΖΑΝ ΟΜΗΡΟΥ
|
Incipit |
|
ἐργάζομαι δὲ καὶ λογισμῶν ἐκστάσεις
|
Desinit |
|
ἐργαζομένους παρα[σκευάζει
|
Detail(s) |
|
Ἐρευνᾶν ἀλλ´οὐ περιεργάζεσθαι τὰς γραφὰς
|
Incipit |
|
Ἐρευνᾶν ἀλλ´οὐ περιεργάζεσθαι τὰς γραφὰς
|
Incipit |
|
ΕΡΗ ΜΟΙ ΤΙΣ ΠΩΣ ΔΥΝΑΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙΝ ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
|
Incipit |
|
ερὶ τῆς πρώτης τοῦ Θεοῦ λατρείας, ἢ νόμος εὐαγγελικὸς ἐν ἐπιτομῇ. Αὐτοσχεδίως καὶ εὐλήπτως ἐξεδόθη μοναχῷ τινι φίλῳ ζητήσαντι.
|
Titulus initialis |
|
Ἑρμηνεία εἰς τὸ τέταρτον τῶν εἰς τέσσαρα τῆς Γραμματικῆς τοῦ κυροῦ Θεοδώρου Γαζῆ, φιλοπονηθεῖσα χάριν τῶν φιλομαθῶν παρὰ Δανιὴλ μοναχοῦ τοῦ Πατμίου
|
Titulus initialis |
|
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΙΕΖΕΚΙΗΛ
|
Titulus initialis |
|
ἔρχεται καὶ άφανίζει καὶ χαλᾶ αὐτῆς
|
Desinit |
|
Ἐρωτηθεὶς παρὰ Σαρακηνοῦ· Τίνα λέγειζ αἴτιον καλοῦ καὶ κακοῦ ;
|
Incipit |
|
ερωτημα σχεδον παρα παντων ζητουμενον.
|
Titulus initialis |
|
ἐρώτησις · ποῖος ἄβροχος καιρὸς ποταμὸν ἀπέραντον καταβιβάζει ;
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ἐρώτησις · τίς ἔτι ζῶν ἐτάφη
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἐρώτησις πρὸς τοὺς τὰ ἄζυμα πρεσβεύοντας.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ἐρώτησις. Τῆς Γραφῆς λεγούσης περὶ Ἠλὶ τοῦ ἱερέως ὅτι κακολογοῦντες Θεὸν οἱ υἱοὶ αὐτοῦ οὐκ ἐνουθέτει αὐτούς, καίπερ ἀκούομεν ὅτι παρήγγειλεν αὐτοὺς καὶ ἐνουθέτει;
Ἀπόκρισις. Πρόσεχε σεαυτῷ, μήποτε πολλὰ περιεργαζόμενος ἐξοκείλῃ σου ἡ διάνοια
|
Incipit |
|
ΕΣΠΟΥΔΑΖΕ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΑΙ
|
Incipit |
|
ἐσταυρώθη σαρκί. Καὶ οἱ μὲν στρατιῶται διαμερίζονται (διεμερίζοντο) τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, τῶν δὲ σταυρωθέντων δύο ληστῶν ὁ εἷς αὐτῶν μετανοήσας ὡμολόγησε, καὶ ὅτι τὸ σῶμα τεθὲν ἐν τῷ μνημείῳ (τεθὲν) ἠγέρθη τριήμερον καὶ μετὰ ταῦτα ἀνελήφθη, βλεπόντων τῶν μαθητῶν.
|
Desinit |
|
Εστειλας μοι πιστοτατε και λογιωτατε υιε μου, πυνθανομενος καθ' ην ωραν απονηστιζεσθαι δει
|
Incipit |
|
ΕΣΤΗΝ ΟΥΓΚΡΙΑΝ ΑΚΟΥΩ ΣΗΜΕΝΟΥΝ ΚΑΝ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΠΑΠΑΡΙΖΟΥΝ
|
Incipit |
|
Ἔστι μὲν ἡμῖν εἰς ζωὴν καὶ διατροφὴν ὁ καρποφορούμενος ἐκ τῆς γῆς σῖτος
|
Incipit |
|
ΕΣΤΙ ΤΙ ΖΩΟΝ ΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΣΠΟΤΑ ΣΤΕΦΗΦΟΡΕ
|
Incipit |
|
ΕΣΤΙΝ Ο ΕΛΕΦΑΣ ΜΕΓΕΘΕΕΣΤΑΤΟΝ ΖΩΟΝ
|
Incipit |
|
Ἔσφυζον, εἶχον ἄσχετον πάλαι πόθον
οὕς, πλάστα πάντων, οὐχ ὅλη χωρεῖ κτίσις
λόγους χαράξαι σῶν μαθητῶν καὶ φίλων,
ἐν παγκάλῳ δὴ καὶ διαυγεῖ πτυκτίῳ·
ἔχειν τε τούτους φῶς, πνοήν, βίου κλέος.
Ἔληξα τοῦ πόθου δὲ νῦν κατ᾽ ἀξίαν,
ἔκτοσθεν, ἐντός, πανταχοῦ καλλωπίσας·
καὶ τοῦτο προστέθεικα τῇ τεχνουργίᾳ.
Ὡς ῥᾷστα γάρ τις πάντας εὕροι τοὺς τόπους
ἐφ᾽ οὓς μετελθεῖν βούλεται πόνου δίχα
ὡς εὐθείᾳ πρὶν στάθμῃ προσσχὼν ἐμπείρως
τοῖς ἐν πίνακι προσφυῶς γεγραμμένοις.
Ἀλλ᾽ ὦ βλύσας ἄβυσσον ἐνθέων λόγων,
ὡς ἐκ κρήνης ῥεύσασαν σῶν μυστῶν γλώττης,
ψυχὴν ἐμὴν ἄνικμον ἐν καιρῷ δίκης
εἴης ποτίζων καινὸν ἄμβροτον πόμα,
ὃ σοὺς μαθητὰς εἶπας ἐκπίνειν τότε.
|
Textus |
|
ετει ασνʹω απο Χριστου το θειον και ιερον τετραβαγγελον (τετραευαγγελιον) ητανε απο [...] τον καιρον και ητανε και αλλο εναν μεμβρ[ινον] (μεμβρινον ?) [... το ?] ευαγγελιον [...] και ητανε εις της Τραπεζουντος το [...] περναν[ε] (περνανε ?) [οι] Οθωμαν[οι] την Τραπεζουνταν (!) ηρθεν εκει εν [...] και [...] αρρωστησ[εν] (αρρωστησεν ?) [...] λογοθετης [...] απο του [...] Μουρα (Μουρατ) τζελεβη και [...]ην τζελεβη ͵αψ[πζ]ʹω (?)
|
Textus |
|
ετελειωθη η δελτος αυτη μηνι νοεμβριω κζˊ ινδικτιωνος ηˊ. ημερα. εˊ. ωρα. βˊ.
|
Textus |
|
ετελειωθη θεου χαριτι η ιερα αυτη και θεοχαρακτος βιβλος μηνι Μαιω ζˊ ινδικτιωνος ιγˊ ετους κοσμου ͵ϛτμγʹ. δυσωπω δε παντας τους εντυγχανοντας μνειαν μου ποιεισθαι του γραψαντος Νικολαου αμαρτωλου μοναχου οπως ευροιμι ελεος εν ημερα κρισεως γενοιτο κυριε αμην.
|
Textus |
|
Ετελειωθη συν θεω η θεοπνευστος βιβλος αυτη, δια χειρος Ζαχαριου πρεσβυτερου πανελαχιστου, του Πραιτωριοτου (?), εξ επιτροπης Θεοδωρου μεγαλου υπατου και τε πο… (πολεως?) Kολωνειας του Γαβρα, και της αυτου συνευνου Ειρηνης. προς σκεπην και διατηρησιν και υγειαν και σωτηριαν και αφεσιν των αμαρτιων αυτων. μηνι μαιω ινδικτιωνος εʹ, ετους ͵ϛφοεʹ, επι βασιλεως αυτοκρατορος Ρωμαιων Κωνσταντινου του Δουκα.
οι αναγινωσκοντες, ευχεσθε υπερ του γραψαντος αμα τῳ κτησαμενω την βιβλον ταυτην δια τον κυριον.
|
Textus |
|
Ἐτελειώθη χάριτι Xριστοῦ ἡ ἱερὰ καὶ ψυχωφελὴς βίβλος αὕτη· διὰ χειρὸς Ἀνδρέα ἁμαρτωλοῦ καὶ παρ᾽ ἀξιαν μοναχοῦ· μηνὶ Μαρτίω· ἰνδικτιῶνος τετάρτης· ἔτος κτίσεως κόσμου ἐξακισχιλιοστὸν ἑξακοσιοστὸν ἐννέα καὶ δέκατον. Εἰς τὸ ὄρος τοῦ πατρὸς κῦρ (?) μοναχoῦ Μελετίου τῆς…πος (?) ἐν τῆ μονῆ τοῦ σωτῆρος. Παρακαλῶ δὲ δυσωπῶ <…> καὶ δέομαι πάντας τοὺς ἐντυγχάνοντας, τούς τε ἐσθίοντας καὶ ἀρυομένους τῆς πνευματικῆς ταύτης τραπέζης. Μνείαν μου ποιεῖσθε διὰ ἱερᾶς ὑμῶν προσευχῆς· πολλὰ γὰρ ἐκοπίασα ἐν τρισὶν ἔτεσι κτίζων αὐτήν· μὴ οὖν ὑπερίδητε τὴν οἰκτράν μου ταύτην δέησιν διὰ τὸν κύριον φιλόχριστοι ἀδελφοὶ καὶ πατέρες· καὶ εἴ τι ἔσφαλον ἐξ ἰδιωτείας, συγχωρήσατε ὡς Xριστῶ μίμητοι. Ἡ χεῖρ ἡ γράψασα σήπεται τάφω, ὁ τῶν χειρῶν μου τὸν κόπον λῦσαι, Χριστέ μου, καὶ τὴν ἄφεσιν δίδου τῶν ἐσφαλμένων. ἀμὴν γένοιτο Xριστέ μου Θεοῦ λόγε. τέλος ἐν ἔτει ͵ϛχιθʹ ἰνδικτιῶνος δʹ.
|
Textus |
|
Ἑτέρα ἀπόδειξις περὶ τῆς ζύμης.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ἑτέρα ἀπόδειξις περὶ τῆς ζύμης.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ἕτεραι σκευασίαι σὺν Θεῷ· κοκκίων· ζουλαπίων· ἐμπλάστρων· συντεθεπισα εἰς τὴν Ἑλλάδα παρὰ Ἰουδαίου Βενιαμίν
|
Titulus initialis |
|
Ἕτερος λόγος περὶ τοῦ δείπνου τοῦ μυστικοῦ καὶ περὶ ἀζύμου· τοῦ [...] Λέοντος ἐπισκόπου Ῥωσίας Πελτζάβας
|
Titulus initialis |
|
Ἕτερος λόγος περὶ τῶν ἀζύμων καὶ τοῦ Πάσχα
|
Titulus initialis |
|
ἑτέρους ἡμεῖς ἀντεισάξομεν, χορηγοῦντος τοῦ φωτίζοντος Πνεύματος
|
Desinit |
|
Ετεχθη ο Xριστος ημερα δευτερα ωρα της νυκτος ζ΄ εβαπτισθη. εις λ΄ αυτου ετος ωρα ι΄ της νυκτος
|
Incipit |
|
ΕΤΖΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΜΕΓΑΛΥΝΕ ΤΟ ΕΛΕΟΣ ΑΥΤΟΥ ΕΙΣ ΑΥΤΟΥΣ
|
Desinit |
|
ετη, γʹ· ομου ετη μδʹ· εζησεν επι της γης η θεοτοκος ετη νθʹ· εν τω ναω ετη ιδʹ· εν τω οικω Ιωσηφ μηνας δʹ
|
Incipit abruptus |
|
Ἔτι ἁμαρτάνουσιν οἱ λέγοντες ζέζηκα
|
Incipit |
|
ΕΤΙ ΘΕΣΠΙΖΩΜΕΝ ΠΑΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ
|
Incipit |
|
ΕΤΙ ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΖΗΤΟΥΣΙΝ ΑΓΑΠΗΤΕ ΤΙΝΟΣ ΕΝΕΚΕΝ ΕΠΙ ΤΩΝ ΤΕΤΡΑΠΟΔΩΝ
|
Incipit |
|
ἔτι κατασπάζομαι καὶ ὁμολογῶ
|
Incipit |
|
ΕΤΙ ΜΑΛΑΚΙΣΘΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΕΖΕΚΙΟΥ
|
Incipit |
|
ἑτοιμάσω σοι. Ταῦτα οὖν ἀκούοντες... καταξιωθῶμεν ζωῆς· χάριτι...
|
Desinit |
|
ἐτοιμάσω σοι. Ταῦτα οὖν ἀκούοντες... καταξιωθῶμεν ζωῆς· χάριτι...
|
Desinit |
|
ετος ͵ϛωϞζ΄ μηνι οκτοβριου κϛ΄ του αγιου Στεφανου εγενηθη ονομα Θεοδωρα η Κουνοπινα ο θεος να τη βοηθει
|
Textus |
|
ετους ͵ϛχιζʹ, ινδικτιωνος βʹ.
|
Textus |
|
ετους ͵ϛψϞζʹ ινδικτιωνος β:
|
Textus |
|
Ἔτους ͵ϛωβ΄, ἰνδικτιῶνος ζ΄, ἡλίου κύκλος κϛ΄, σελήνης κύκλος ιθ΄, ἀπόκρεα φευρουαρίῳ κα΄, νομικὸν φάσκα ἀπριλλίῳ ιγ΄ ἡμέρᾳ γ΄, Χριστιανῶν πάσχα ἀπριλλίῳ ιη΄.
|
Desinit |
|
ετους ͵ϚϠλζʹ
|
Incipit |
|
Ετους ͵ζξʹ μηνι ιουνιω κβʹ ενικησεν.
|
Incipit |
|
Ετουτο θειον και ιερον αγιον τετραευαγγελιον, εδοθη και αφιερωθη των πανσεπτων ναων του ταξιαρχου Μιχαηλ και του οσιου πατρος ημων Σαββα του εν τη ερημω, και οιος βουληθειη υστερησαι αυτο εκ των προρρηθεντων ναων τουτων, να εξη τας αρας των τιη΄ θεοφορων πατερων των εν Νικαια, και παμμεγιστον ταξιαρχην Μιχαηλ αντιδικον, και τον θειον Σαββα αντιμαχον εν ημερα κρισεως, και εξη την λεπραν του ιεζη (Γιεζη) και την αγχωνην του Ιουδα, και ημερας [...] σταυρωσαι τον κυριον [...] και ειτις [...] επι το αυτο επιτιμιω εμπεση καν τε μοναχος ειη καν τε ιερομοναχος η και λαικος τυχη.
|
Textus |
|
ετουτο το αγιον και ιερον ευαγγελιον ειναι του παπα κυρ Νικολαου Καταφαγα απο τoν Καθαρακτην (?) και εδωκα (?) τω καμου Αθανασιου Ιερομοναχου εις τον αγιον Ιωαννην τον Προδρομον, να τω διαβασω εις οτι καμνη χρεια ειτα να του το δωσω χωρις αλλο (?) Αθανασιος Ιερομοναχος εις ετει ͵αχμθʹ/͵ζρνεʹ
|
Textus |
|
Ετουτο το ευαγγελιον ειναι του αγιου μου(μοναστηριου) αρχιστρατιου(αρχιστρατηγου) Μηχαηλ και ει τις το αποκαλυψη οιουνε (οιονει?) να το κλεψη, να εχη τας αρας των τριακοσιων δεκα και οκτω θεοφορων πατερων και να εχη και την λεπραν του Γοιζ(Γιεζη) νυν δε επροσηλωθη ...
|
Textus |
|
Ετουτο το τετραβαγγελο ηνε του π κηρ Ιωανοι, και ητις το αποξενοση ναχι τας αρας τον τριακοσηον θεοφορον πατερον και την λεπραν του Γιεζη (Ετουτο το τετραυαγγελο ειναι του παπα κυρ Ιωαννη, και ει τις το αποξενωση, να᾽χει τας αρας των τριακοσιων θεοφορων πατερων και την λεπραν του Γιεζη)
|
Textus |
|
ετουτο το τετραευαγγελιον υπαρχει του Βοτειρος (?) του επονομαζομενου....
|
Textus |
|
Ετουτο το τετραευαγγελιον, ειναι του παπα Δουκα (Λουκα?) του ελαχιστοτερου και αμαρτολου κυνος, απο το Κανηνα και το αγωρασεν εκ την Αρμαδα· και ει τις βουληθη ποτε υστερησαι αυτο απο τουτου εχετω τας αρας των τριακοσιων δεκα και οκτω αγιων θεοφορων πατερων· και την αγχωνην του Ιουδα και Γιεζη την λεπραν και αυτο το Χριστου ευαγγελιον αντιδικον εν ημερα κρισεως αμην.
|
Textus |
|
ἐτῶν εἰκοσιπέντε, ἔζησεν δὲ ἐν τῇ
|
Desinit |
|
ευαγγελιζεται.
|
Desinit |
|
ευαγγελιον δια τουτο λεγεται οτι κολασεως αναιρεσιν, και αμαρτηματων λυσιν, και δικαιοσυνην, και αγιασμον, και
απολυτρωσιν, και υιοθεσιαν, και κληρονομιαν των ουρανων π[...] ευαγγελιζ[...]
|
Textus |
|
ευαγγελιον ζωης κατα Ιωαννην ειρηνη τω κυριω αμην κεφαλαια ⲙ︦ⲋ︦
(Copt. trad.: Evangelium des Lebens nach Johannes (im) Frieden für den Herrn, Amen. Kapitel 46)
|
Titulus finalis |
|
ευαγγελιον ζωης κατα Ιωαννην στιχος βυ κεφαλον ν εν ιρηνη τω κιριω αμην
(Copt. trad.: Evangelium des Lebens nach Johannes, Verse 2400, Kapitel 50, im Frieden für den Herrn, Amen.)
|
Titulus finalis |
|
ευαγγελιον ζωης κατα Λουκαν ειρηνη τω κυριω αμην στιχος ⲃ︦,ⲱ︦ κεφαλαια ⲡ︦ⲋ︦ ⲕⲟⲩϫⲓ ⲧ︦ⲙ︦ⲃ︦
(Copt. trad.: Evangelium des Lebens nach Lukas (im) Frieden für den Herrn, Amen, Zeilen 2800, Kapitel 86, kleine 342)
|
Titulus finalis |
|
ευαγγελιον ζωης κατα Λουκαν στιχος βω κεφαλεον ϥⲃ εν ιρηνη τω κιριω αμην
Evangelium des Lebens nach Lukas, Verse 2800, Kapitel 92, im Frieden des Herrn, Amen
|
Titulus finalis |
|
ευαγγελιον ζωης κατα Μαρκον εν ειρηνη τω κυριω αμην στιχος ⲁ︦,ⲱ︦ⲛ̄ κεφαλαια ⲛ︦ⲇ︦ κεφαλαια ⲥ︦ⲗ︦?
(Copt. trad.: Evangelium des Lebens nach Markus in Frieden für den Herrn, Zeilen 1850, Kapitel 54, Kapitel 230+? )
|
Titulus finalis |
|
ευαγγελιον ζωης κατα Μαρκος στιχος ⲀⲰ︦Ⲛ︦ κεφαλεον Ⲛ︦Ⲋ︦
(Copt. trad.: Evangelium des Lebens nach Markus, Verse 1850, Kapitel 56 )
|
Titulus finalis |
|
ευαγγελιον ζωης κατα Ματθαιον εν ειρηνη τω κυριω αμην κεφαλαια ϥⲅ︦ ⲝⲏ︦ ⲧⲛ︦ⲉ︦
(Copt. trad.: Evangelium des Lebens nach Matthäus im Frieden für den Herrn Amen
capitula 93, 68, 355)
|
Titulus finalis |
|
ευαγγελιον ζωης κατα Ματθαιον στιχοι ⲃ︦ⲯ︦
κεφαλαια ϥ︦ⲇ︦ εν ειρηνη τω κυριω αμην
(Copt. trad.: Evangelium des Lebens nach Matthäus
Stichoi 2900, Kapitel 94)
im Frieden des Herrn. Amen
|
Titulus finalis |
|
ευαγγελιον η παρουσα β] (βιβλος) λεγεται οτι κο...ασεως (κολασεως) α]... [ρεσιν (αναιρεσιν?) και αμαρτηματων ... [σιν (λυσιν?), και υιοθεσιαν και ...[ρωνομιαν (κληρονομιαν?) των ουρανων ευαγγελιζεται.
|
Textus |
|
Ευαγγελιον η παρουσα βιβλος λεγει οτι κολασεως αναιρεσιν· και αμαρτηματων λυσιν· και δικαιοσυνην· και αγιασμον και απολυτρωσιν· και υιοθεσιαν· και κληρονομιαν των ουρανων, πασιν ευαγγελιζεται.
|
Textus |
|
Ευαγγελιον η παρουσα καλειται βιβλος οτι κολασεως αναιρεσιν, και αμαρτηματων λυσιν, και δικαιοσυνην, και αγιασμον, και απολυτρωσιν, και υιοθεσιαν, και κληρονομιαν ουρανων βασιλειας, πασιν ευαγγελιζεται.
|
Textus |
|
Εὐαγγέλιον κατὰ Λουκᾶν· ἐγράφη καὶ ἀντεβλήθη ὁμοίως (add. ἐκ τῶν αὐτῶν ἀντιγράφων) ἐν στίχοις ͵βχοζʹ (͵βψξʹ), κεφαλαίοις τμβʹ.
|
Textus |
|
Εὐαγγέλιον κατὰ Λουκᾶν· ἐγράφη καὶ ἀντεβλήθη ὁμοίως ἐν στίχοις ͵βχοζ´, κεφαλαίοις τριακοσίοις μβ´ (τμβ´).
|
Textus |
|
Εὐαγγέλιον κατὰ Λουκᾶν· ἐγράφη καὶ ἀντεβλήθη ὁμοίως ἐν στίχοις ͵βχοζʹ, κεφαλαίοις τμβʹ. ἐξεδόθη δὲ μετὰ χρόνους ιεʹ τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως
|
Textus |
|
εὐαγγέλιον κατὰ Λουκᾶν· ἐγράφη καὶ ἀντεβλήθη ὁμοίως· ἐν στίχοις ͵βχοζʹ, κεφαλαίοις τμθʹ.
|
Textus |
|
Εὐαγγέλιον κατὰ Μάρκον ἐγράφη καὶ ἀντεβλήθη ὁμοίως ἐκ τῶν ἐσπουδασμένων ἐν στίχοις ͵αφϟ´, κεφαλαίοις σλζ´.
|
Textus |
|
Εὐαγγέλιον κατὰ Μάρκον· ἐγράφη καὶ ἀντεβλήθη ὁμοίως ἐκ τῶν ἐσπουδασμένων ἐν στίχοις ͵αφϟʹ (͵αφνʹ), κεφαλαίοις σλζʹ (σλδʹ).
|
Textus |
|
εὐαγγέλιον κατὰ Μάρκον· ἐγράφη καὶ ἀντεβλήθη ὁμοίως· ἐκ τῶν ἐσπουδασμένων
ἐν στίχοις ͵αφϟʹ, κεφαλαίοις σλζʹ. Ἀμήν.
|
Textus |
|
Ευαγγελιον κατα Ματθαιον εγραφη και αντεβληθη εκ των εν Ιεροσολυμοις παλαιων αντιγραφων των εν τω αγιω ορει αποκειμενων, εν στιχοις βυπδ΄, κεφαλαιοις τνζ΄.
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Ματθαιον ο παρεγραφη και αντεβληθη, εκ των εν Ιεροσολυμοις παλαιων αντιγραφων των εν τω αγιω ορει αποκειμενων, εν στιχοις ͵βυπδ΄, κεφαλαιοις τνζ΄.
|
Textus |
|
Ευαγγελιον κατα Ματθαιον. εγραφη και αντεβληθη· εκ των εν Ιεροσολυμοις παλαιων αντιγραφων των εν τω αγιω ορει αποκειμενων: εν στιχοις, ͵βυπδʹ: κεφαλαιοις. τνζʹ.
|
Textus |
|
Εὐαγγέλιον κατὰ Ματθαῖον· ἐγράφη καὶ ἀντεβλήθη ἐκ τῶν ἐν Ἱεροσολύμοις παλαιῶν ἀντιγράφων τῶν ἐν τῷ ἁγίῳ ὄρει ἀποκειμένων ἐν στίχοις ͵βφιδʹ (͵βυπδʹ), κεφαλαίοις τνεʹ (τνζʹ).
|
Textus |
|
Εὐαγγέλιον τὸ θεῖον τοῦτο βιβλίον (ἡ παροῦσα βίβλος) διὰ τοῦτο λέγεται, διότι κρίσεως ἀναίρεσιν καὶ ἁμαρτημάτων λύσιν καὶ δικαιοσύνην καὶ ἁγιασμὸν καὶ ἀπολύτρωσιν καὶ υἱοθεσίαν καὶ κληρονομίαν τῶν οὐρανῶν πᾶσιν εὐαγγελίζεται.
|
Textus |
|
Ευαγγελιον το θειον τουτο βιβλιον λεγεται, διοτι κρισεως αναιρεσιν, και αμαρτηματων λυσιν και δικαιοσυνην και αγιασμον και απολυτρωσιν, και υιοθεσιαν και κληρονομιαν των ουρανων, πασιν ευαγγελιζεται.
|
Textus |
|
Εὐαγγελιστῶν τοὺς θεοπνεύστους λόγους,
τομαῖς διαιρεθέντας εὐεπιβόλοις
καὶ τῇδε βίβλῳ τεχνικῶς ἡρμοσμένους,
ἅπας ἀκούων καὶ τρυφῶν καθ' ἡμέραν,
ἑστῶσιν ὠσί, τοὺς ὑπεκφωνουμένους,
Λεὀντιον θαύμαζε τῆς εὐβουλίας,
σπούδασμα πολλοῖς οὐ πρὶν ἐσπουδασμένον
καὶ σπουδάσαντα συντόνοις προθυμίαις
καὶ καλλιεργήσαντα κοσμοῖς ποικίλοις,
τοῖς μὲν ξενίζειν τοὺς ὁρῶντας ὡς ἔχοι,
τοῖς τοῦ θεοῦ δὲ ῥήμασι ψυχοτρόφοις
εὐεργετεῖν ἅπαντας ἀκροωμένους.
|
Textus |
|
Εὐαγρίου ὑποτύποσις μοναχικὴ διδάσκουσα πῶς δεῖ ἀσκεῖν καὶ ἡσυχάζειν
|
Titulus initialis |
|
ΕΥΑΝΓΓΕΛΙΖΕΣΘΑΙ ΗΜΕΡΑΝ ΕΞ ΗΜΕΡΑΣ ΤΟ ΣΩΤΗΡΙΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΗΜΩΝ
|
Incipit |
|
Εὐγένιον τὸν μέγαν καὶ περιβοητὸν μάρτυρα ἡ καλλίστη τῶν πόλεων ἤνεγκε Τραπεζοῦς
|
Incipit |
|
εὔδηλον εἶναι νομίζω κἂν ἐγὼ μὴ λέγω
|
Desinit |
|
εὔδηλον εἶναι νομίζω κἂν ἐγὼ μὴ λέγω
|
Desinit |
|
ΕΥΕΞΙΑΣ ΤΡΑΠΕΖΑΝ ΕΙ ΘΕΛΕΙΣ ΜΑΘΕ
|
Incipit |
|
εὐεξίας τράπεζαν εἰ θέλεις μάθε,
|
Incipit |
|
ΕΥΕΞΙΑΣ ΤΡΑΠΕΖΑΝ ΕΙ ΘΕΛΕΙΣ ΜΑΘΕ, ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΔΕΙΠΝΗΣΟΝ ΕΙΣ ΑΠΑΞ ΜΟΝΟΝ
|
Incipit |
|
ΕΥΕΧΙΑΣ ΤΡΑΠΕΖΑΝ ΕΙ ΘΕΛΕΙΣ ΜΑΘΕ
|
Incipit |
|
Εὐθυμίου μοναχοῦ τοῦ Ζηγαβηνοῦ κατὰ τῆς παλαιᾶς Ῥώμης κεφάλαια ιβ´, δηλοῦντα οὐκ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον
|
Titulus initialis |
|
Εὐθυμίου μοναχοῦ τοῦ Ζιγαβηνοῦ κεφάλαια ιβ´ ὅτι ἐκ τοῦ Πατρὸς μόνου ἐκπορεύεται τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον
|
Titulus initialis |
|
Εὐθυμίου μοναχοῦ τοῦ Ζιγαβηνοῦ ὁπλοθήκη δογμάτων, πρὸς Ἀλέξιον βασιλέα τοῦ Κομνηνοῦ.
|
Titulus initialis |
|
Εὐθυμίου μοναχοῦ τοῦ Ζιγαβηνοῦ Πανοπλία δογματικὴ συγγραφεῖσα κατὰ κέλευσιν Ἀλεξίου βασιλέως τοῦ Κομνηνοῦ
|
Titulus initialis |
|
Εὐθυμίου μοναχοῦ τοῦ Ζιγαβηνοῦ πρόγραμμα βίβλου τῆσδε τῆς τῶν δογμάτων
|
Titulus initialis |
|
Εὐθυμίου μοναχοῦ τοῦ Ζιγαβηνοῦ πρόγραμμα βίβλου τῆσδε τῆς τῶν δογμάτων
|
Titulus initialis |
|
Εὐθυμίου μοναχοῦ τοῦ Ζιγαβηνοῦ πρόγραμμα βίβλου τῆσδε τῆς τῶν δογμάτων
|
Titulus initialis |
|
Εὐθυμίου μοναχοῦ τοῦ Ζιγαβηνοῦ, κεφάλαια ιβ´∙ ὅτι ἐκ τοῦ Πατρὸς μόνου ἐκπορεύεται τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον
|
Titulus initialis |
|
Εὐθυμίου μοναχοῦ τοῦ Ζυγαβηνοῦ
|
Titulus initialis |
|
Εὐθυμίου μοναχοῦ τοῦ Ζυγαβηνοῦ κατὰ τῶν τῆς παλαιᾶς Ῥώμης ἤτοι τῶν Ἰταλῶν κεφάλαια δώδεκα, δηλοῦντα ὡς οὐκ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον
|
Titulus initialis |
|
Εὐθυμίου μοναχοῦ τοῦ ζυγαβινοῦ κεφάλαια ιβ΄ κατὰ Ἰταλῶν. ὅτι ἐκ τοῦ Πατρὸς μόνου ἐκπορεύεται τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον
|
Titulus initialis |
|
Εὐθυμίου μοναχῦ τοῦ Ζιγαβηνοῦ κατὰ τῶν τῆς παλαιᾶς Ῥώμης ἤτοι Ἰταλῶν κεφάλαια ιβ δηλοῦντα ὡς οὐκ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον
|
Titulus initialis |
|
Εὐθυμίου τοῦ Ζιγαδηνοῦ
|
Titulus initialis |
|
Εὐθυνείσθω πάλιν ˈ ὡς ἐν κακοῖς, ˈ ἐγγὺς ὄντος τοῦ τέλους, ˈ καὶ δίδου τοῖς ζηλοῦσιν ὑπὲρ αὐτῆς ˈ ῥοπὴν οὐράνιον
|
Desinit |
|
εὐκόλως εἰς ἁμαρτίαν, ἀλλ᾽ ἐκ τοῦ νῦν λατρεύσω σοι ἐν ὁσιότητι καὶ δικαιοσύνῃ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου, ὅτι…
|
Desinit |
|
Εὐλογητὸς ὁ θεός καὶ γυναῖκες θανάτου λοιπὸν καταπαίζουσι
|
Incipit |
|
Εὐλογητὸς ὁ Θεός, ὅτι δέδωκεν ἡμῖν καιρόν, ὦ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ, εἰπεῖν πρὸς ὑμᾶς μικρά τινα καὶ ἔτι διὰ γραφῆς περὶ τῶν ἀζύμων
|
Incipit |
|
Εὕρημα ἐκ Θεοῦ σταυρὸς ὁ θεῖος˙
ἡμῶν τῶν πιστῶν τὸ σθένος καὶ δόξα
ἐδόθη Ἑλένης τὸ ζωηφόρον ὅπλον˙
καὶ σωτηρία καὶ καύχημα ὑπάρχει.
|
Textus |
|
Ευρημα εκ θεου σταυρος ο θειος·
ημων των πιστων, το σθενος και η δοξα,
εδοθη Ελενης το ζωηφορον οπλον˙
και σωτηρια και καυχημα υπαρχει.
|
Textus |
|
ΕΥΡΗΣΕΙΣ ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟΝ
|
Desinit |
|
εὑρίσκεται τοῖς ζητοῦσι καὶ ἀνοίγεσθαι τοῖς κρούουσι
|
Desinit |
|
ΕΥΡΟΙ ΤΙΣ ΑΝ ΤΟΙΑΥΤΑ ΕΞΕΤΑΖΩΝ
|
Desinit |
|
ΕΥΤΕΛΙΖΕ ΤΗΝ ΕΥ[ΤΕΤΕΛΙΣΜΕΝΗΝ
|
Desinit |
|
ΕΥΤΜΗΤΟΣ ΗΜΩΝ Η ΖΩΗ
|
Incipit |
|
ΕΥΤΜΗΤΟΣ ΗΜΩΝ Η ΖΩΗ
|
Incipit |
|
εὐχαριστήσας τὸν θεὸν καὶ τοὺς ἁγίους ἀπῆλθεν ὑγιὴς ὁλόκληρος, δοξάζων καὶ εὐλογῶν τὸν θεόν, ἀμήν
|
Desinit |
|
Εὐχαριστοῦμεν τῷ Θεῷ, ἀδελφοί, ὅτι τῶν σωζομένων γεγόναμεν
|
Incipit |
|
Εὐχαριστοῦμεν τῷ Θεῷ, ἀδελφοί, ὅτι τῶν σωζομένων γεγόναμεν
|
Incipit |
|
ΕΥΧΗ ΖΗΣΑΝΤΟΣ ΕΝ ΤΗ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΜΟΝΗ
|
Titulus initialis |
|
Εὐχὴ καὶ νηστεία ζυγὸς κατὰ τῶν δαιμόνων
|
Incipit |
|
Εὐχὴ καὶ νηστεία ζυγὸς κατὰ τῶν δαιμόνων
|
Incipit |
|
Εὐχὴ περιεκτικὴ εἰς τὴν ζωοποιὸν Τριάδα
|
Titulus initialis |
|
Εὐχὴ ὑπὲρ τῶν πρὸς τὸ ἅγιον φώτισμα εὐτρεπιζομένων
|
Titulus initialis |
|
Ἐφραὶμ συρίζει, γλῶσσα πρὸς δ’ ἑλληνίδα
|
Incipit |
|
ἐφυβρίζουσι λαγωοί
|
Desinit |
|
ΕΧ ΑΚΑΡΠΟΥ ΓΑΡ ΡΙΖΗΣ ΦΥΤΟΝ ΖΩΗΦΟΡΟΝ
|
Incipit |
|
ΕΧΕΙ ΖΩΗΝ ΑΙΩΝΙΟΝ
|
Desinit |
|
εχει σε συγχωρημενον παρα της αγιας και ομοσιον… εις τους απεραντους αιωνας αμην. ͵αυϟζʹ απριλλιω κʹ.
|
Desinit |
|
ἔχων λωρία ὀστρακώδη, ἐξαμηνιαῖαν ζωὴν δηλοῖ
|
Desinit |
|
Ἔχων ὁ Μάρκος τὸν σκοπὸν πρὸς τὸ γράφειν
Μένει σιωπῶν· οὐ γὰρ ὡς ἄπνους τύπος,
Ἀλλ’ ὡς ἔτι ζῶν καὶ κινεῖται καὶ πνέει,
Κἂν ἀτρέμας πέπηγεν ἡμέρα γράφων.
|
Textus |
|
Ἔχων τις γυναῖκα καὶ ὢν ὑπὸ πατρὶ ἀπεδήμησεν. ἐγένετο ὑπὸ λῃσταῖς. ἔγραψε πρὸς τὸν πατέρα λυθῆναι δεόμενος. ὁ δὲ οὐχ ὑπήκουσεν. ἡ γυνὴ ἀποδομένη τὰ ὄντα αὑτῇ ἔπλευσεν ἐπὶ τῷ λύσασθαι. ναυαγίᾳ ἐχρήσατο. ἐξεβράσθη εἰς τὸν τόπον ἐν ᾧ ἦν ὁ ἀνήρ. ἰδὼν ἐκεῖνος τὸ σῶμα καὶ ἐπιγνοὺς ἐδάκρυσε. γνόντες οἱ λῃσταὶ τὴν αἰτίαν ἀφῆκαν αὐτόν. ἐπανελθὼν ἀναγκάζεται ὑπὸ τοῦ πατρὸς γαμεῖν καὶ μὴ βουλόμενος ἀποκηρύσσεται.
|
Titulus initialis |
|
ἑώρταζον ἰουδαῖοι τὸ πάσχα τὸ νομικὸν
|
Incipit |
|
ΕΩΣ ΕΤΩΝ ΤΗΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΩΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΑΥΤΟΥ
|
Desinit |
|
Ἕως ἤδη ἡμέρα ἐστὶ καὶ ζῶμεν καὶ βλέπομεν ταύτην, λάβωμεν κατὰ νοῦν τὴν κρίσιν τὴν μέλλουσαν
|
Incipit |
|
ΕΩΣ ΤΕΛΟΥΣ ΖΩΗΣ ΑΥΤΟΥ
|
Desinit |
|
ἕως τῶν λοιπῶν τῆς ζωῆς αὐτῶν
|
Desinit |
|
ϛʹ παραινέσεις περὶ τoῦ ἐκκλίνειν τοὺς
ἐριστικοὺς ζητητάς.
|
Desinit |
|
ϛʹ παραινέσεις... τοὺς ἑριστικοὺς ζητητάς.
|
Desinit |
|
ϛʹ Παραίνεσις περὶ τoῦ ἐκκλίνειν τοὺς ἐριστικοὺς ζητητάς.
|
Desinit |
|
ϛʹ Παραίνεσις περι τοῦ ἐκκλείνειν τοὺς αῥετικοὺς καὶ συζητήσας.
|
Desinit |
|
ϛʹ παραίνεσις περὶ τοῦ ἐκκλίνειν τοὺς αἱρετικοὺς ζητητάς.
|
Desinit |
|
ζ΄ Ιωαννης ρε΄.
|
Desinit |
|
ζʹ Ἀποδοχὴ τῆς ἀποσταλείσης αὐτῶ
διακονίας.
|
Desinit |
|
ζʹ Ἀποδοχὴ τῆς ἀποσταλείσης αὐτῶ διακονίας.
|
Desinit |
|
ζʹ Eὐχὴ περὶ ἁγιασμοῦ πνεύματος, καὶ
ψυχῆς καὶ σώματος.
|
Desinit |
|
ζʹ Eὐχὴ ὑπὲρ τελειώσεως τῶν πιστευόντων.
|
Desinit |
|
ζʹ Ἀποδοχὴ τῆς ἀποσταλείσης αὐτῷ διακονίας.
|
Desinit |
|
ζʹ Ἀποδοχὴ τὴς ἀποστολικῆς αὐτοῦ διακονιας.
|
Desinit |
|
ζʹ Ἀποδοχὴ... αὐτῶ διακονίας
|
Desinit |
|
ζʹ Εὐχὴ περὶ ἁγιασμοῦ πνεύματος καὶ ψυχῆς καὶ σώματος.
|
Desinit |
|
ζʹ Εὐχὴ περὶ ἁγνησμοῦ πνεύματος, καὶ ψυχῆς καὶ σώματος.
|
Desinit |
|
ζʹ Εὐχὴ... καὶ σώματος.
|
Desinit |
|
ζʹ Περὶ ἀντιλήψεως τοῦ ἁμαρτάνοντος ἀδελφοῦ διὰ προσευχῆς, καὶ περὶ τοῦ μὴ ἁμαρτάνειν, ἐν ᾧ περὶ ἀποχῆς δαιμονικοῦ σεβάσματος.
|
Desinit |
|
Ζʹ ΤΑΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΠΑΘΟΥΣ ΗΜΕΡΑΣ
|
Titulus initialis |
|
ζʹ.αʹ Ἐν ὧ περὶ ἀποχῆς δαιμονικοῦ σεβάσματος.
|
Desinit |
|
ζʹ· γερων. ετη μθʹ.
|
Desinit |
|
ΖΑΛΕΥΚΟΥ ΠΕΡΙ ΝΟΜΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Ζαχαρίας ἦλθεν ἀπὸ Χαλδαίων
|
Incipit |
|
Ζαχαρίου ἱερέως Σκορδυλίου Κρητὸς τοῦ ἐπιλεγομένου Μαραφαρᾶ καὶ ἐπιτρόπου τοῦ τῆς Κωνσταντινουπόλεως οἰκουμενικοῦ πατριάρχου κυρίου Ἰωάσαφ εἰς τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Θεολόγον
|
Titulus initialis |
|
Ζαχαρίου τοῦ ἱερέως
|
Desinit |
|
Ζεβεδαιου Ιωαννης παις, και Σαλωμης προελαμψεν
|
Incipit |
|
Ζεβεδαιου Ιωαννης παις, και Σαλωμης προελαμψεν, αυτη γαρ και της μητρος
|
Incipit |
|
Ζεβινᾶν ᾄδουσι μέχρι καὶ τήμερον οἱ τῆς ἐκείνου θέας ἠξιωμένοι
|
Incipit |
|
Ζευ πολυτιμε Ζευ αφθιτε
|
Incipit |
|
ΖΕΥΣ ΑΥΤΟΣ ΝΕΜΕΙ ΟΛΒΟΝ ΟΛΥΜΠΙΟΣ
|
Incipit |
|
Ζεὺς ἦν ἀρσενικοίτης
|
Incipit |
|
Ζηλῶ σε, βουνέ, κλήσεώς σου τῆς νέας,
|
Incipit |
|
ζηλωταὶ γενόμενοι τῶν σῶν πρωτοτύπων καλῶν
|
Desinit |
|
ζηλωτην εκαλεσεν. Ιουδας ο Ισκαριωτης.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ζηλωτην εκαλεσεν. Ιουδας ο Ισκαριωτης.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ζηλωτην ονομασεν.
|
Desinit |
|
ΖΗΛΩΤΟΣ ΓΕΝΟΥ ΤΟΥ ΣΗΘ
|
Incipit |
|
ζημίαν. Διὸ καὶ τοὺς μεν διδάσκοντας ἔτι περιτομὴν καὶ θέλοντας αὐτοὺς ἀπατῆσαι μεμψάμενος (μέμφεται PG 28) καὶ εἰπὼν (λέγει PG 28) ἐχθροὺς αὐτοὺς (om PG 28) εἶναι τοῦ Χριστοῦ, ἀποδέχεται (δὲ add PG 28) Φιλιππησίους διὰ τὴν πρὸς αὐτὸν τῆς κοινωνίας δόσιν, καὶ προτρεψάμενος πάλιν εἰς τὰ ἤθη αὐτοὺς τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ΖΗΜΙΟΥΜΕΝΟΥ ΑΚΟΛΑΣΤΟΥ ; ΕΣΤΙΝ ΟΔΟΣ ; ΕΓΚΩΜΙΑΖΕΤΩ ΣΕ ; ΠΑΣ ΑΝΗΡ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΕΑΥΤΩ ΔΙΚΑΙΟΣ
|
Incipit |
|
ΖΗΝ ΕΙΑΣΕΝ Ο ΔΕ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ
|
Incipit |
|
ζἠν. Διὰ τοῦτο σπουδάσωμεν... κληρονόμοι γενώμεθα, χάριτι...
|
Desinit |
|
ζἠν. Διὰ τοῦτο σπουδάσωμεν... κληρονόμοι γενώμεθα, χάριτι...
|
Desinit |
|
Ζήνων μὼν ἤδη τὴν αὐτοκράτορα Ῥωμαίοις διεῖπεν ἀρχήν
|
Incipit |
|
Ζήνωνα τὸν θαυμάσιον οὐ πολλοὶ μὲν γινώσκουσιν
|
Incipit |
|
ζήσεις ἀλύπως καὶ ἀπόνως τὸν ἐπίλοιπον χρόνον
|
Desinit |
|
ζητει ευαγγελιον εις τα εγκαινια ενενηκοστω δευτερω του Ιωαννου.
|
Textus |
|
Ζήτει πρῶτον τὸν ἔμφυτον λόγον
καὶ τότε τὸν λόγον εὐλόγως εὑρήσεις.
|
Textus |
|
Ζητει πρωτον τον εμφυτον λογον· και τοτε τον λογον, ευλογως ευρησεις.
|
Textus |
|
Ζήτει πρῶτον τὸν ἔμφυτον φόβον ἐμπόνως
καὶ τότε ἔνδον εὑρήσεις τὸν ἔμπυρον λόγον εὐλόγως
τὸν διδάσκοντά σε γνῶσιν σωτηρίας αἰωνίου ἀπεράντου.
|
Textus |
|
Ζήτει πρῶτον τὸν ἔμφυτον φόβον ἐμπόνως και τότε ἔνδον εὑρήσεις τὸν ἔμπυρον λόγον τὸ(ν) διδάσκοντ(α) ἄν(θρωπ)ον γνῶσι(ν)
|
Textus |
|
Ζήτει πρῶτον τὸν ἔμφυτον φόβον ἐμπόνως, / καὶ τότε ἔνδον εὐρήσεις τὸν ἔμπυρον λόγον εὐλόγως, / τὸν διδάσκοντά σε γνῶσιν σωτηρίας αἰωνίου ἀπεράντου.
|
Textus |
|
ζητει πρωτον τον εμφυτον φοβον εμπονως, και τοτε ενδον ευρησεις τον εμπυρον λογον τον διδασκοντα ανθρωπον γνωσιν.
|
Textus |
|
Ζητει την υποθεσιν εις την αρχην του βιβλιου:
|
Textus |
|
ζητει το λοιπον εις το τελος του τοιουτου ευαγγελιστου.
|
Detail(s) |
|
Ζητεῖς με τὸν κρυβέντα χοῦν ὦδε, ξένε;
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ζήτημα εἰ ὁ ληστὴς κατὰ τὴν φωνὴν τοῦ Χριστοῦ αὐθημερὸν εἰσίει εἰς τὸν παράδεισον
|
Titulus initialis |
|
Ζητήματα καὶ ἐρωτήσεις τοῦ εὐσεβεστάτου δεσπότου Σερβείας κῦρ Γεωργίου πρὸς τὸν παναγιώτατον καὶ οἰκουμενικὸν πατριάρχην κῦρ Γεννάδιον τὸν Σχολάριον: —Ἀποκρίσεις τοῦ πατριάρχου
|
Titulus initialis |
|
Ζητήματα περὶ τοῦ κυριακοῦ πάθους
|
Titulus initialis |
|
ΖΗΤΗΣΑΙ ΑΞΙΟΝ ΠΩΣ
|
Incipit |
|
ζητήσεις βεβήλους οὔσας· ἐφ' αἷς καί τινες καυχώμενοι, παρέβησαν τὴν πίστιν. τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ζητησις κεφαλαιων των αναγνωσματων του αγιου ευαγγελιου απο μηνος σεπτεμβριου εως μηνος αυγουστου
|
Titulus initialis |
|
ΖΗΤΗΣΩΜΕΝ ΙΝΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΡΟΠΥΣΗΣ ΖΩΗΣ ΑΠΟΛΑΥΣΩΜΕΝ
|
Desinit |
|
Ζητητέον ἂν εἴη πότερον ἑκόντες τὰ φαῦλα ποιοῦσιν ἢ ἄκοντες
|
Incipit |
|
ζητητέον δὲ τίνος χάριν ἐν ταῖς νηστίμοις ἡμέραις τῆς ἁγίας τεσσαρακοστῆς
|
Incipit |
|
Ζητητεον δηποτε ταις τρισιν γλωσσαις·
|
Incipit |
|
ΖΗΤΗΤΕΟΝ ΕΝ ΤΟΙΣ ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΟΙΣ ΤΕΣΣΑΡΑ ΕΙ ΕΣΤΙ
|
Incipit |
|
ΖΗΤΗΤΕΟΝ ΕΝ ΤΟΙΣ ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΟΙΣ ΤΕΣΣΑΡΑ ΕΙ ΕΣΤΙ
|
Incipit |
|
ΖΗΤΗΤΕΟΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΡΗΤΟΡΙΚΗΣ
|
Incipit |
|
ΖΗΤΗΤΕΟΝ ΤΙ ΔΗΠΟΤΕ ΕΝ ΠΑΣΗ ΤΗ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΑ
|
Incipit |
|
Ζητητεον τι δηποτε ταις τρισι γλωσσαις ο τιτλος εγραφει (εγραφη), ερουμεν ουν, οτι ελληνιστι μεν
|
Incipit |
|
Ζητητεον τι δηποτε ταις τρισι γλωσσαις ο τιτλος εγραφη.
|
Incipit |
|
ζητητεον τι δηποτε ταις τρισι γλωσσαις ο τιτλος επεγραφη. ερουμεν ουν οτι ελληνιστι μεν, δια το πλατυτεραν αυτην ειναι
|
Incipit |
|
Ζητητεον τι δηποτε ταις τρισιν γλωσσαις ο τιτλος εγραφη
|
Incipit |
|
Ζητητέον τίς μὲν ὁ παραβαίνων, τίς δὲ ὁ κρατῶν
|
Incipit |
|
ΖΗΤΟΥΜΕΝ ΕΙ Η ΠΛΗΡΩΣΙΣ
|
Incipit |
|
Ζητουμένου πότερον ὁ καλούμενος ὑπὸ τῶν Στωικῶν
|
Incipit |
|
ΖΗΤΟΥΣΑ ΤΗΝ ΣΗΝ ΟΨΙΝ
|
Incipit |
|
Ζητοῦσα τὴν σὴν ὄψιν, ἁγνὲ νυμφίε
|
Incipit |
|
Ζητοῦσι δὴ πρῶτον, εἰ ἔστι κριτήριον ἀληθείας
|
Incipit |
|
ζητοῦσι οἱ γεωμέτραι καὶ περὶ γραμμῶν συμμέτρων τε καὶ ἀσυμμέτρων
|
Incipit |
|
Ζητοῦσί τινες διὰ τί τὸν μὲν πρόσθεν χρόνον θαύμασιν ὁ Θεὸς τοὺς μὲν μὴ πιστεύοντας προσῆγε τῇ πίστει
|
Incipit |
|
Ζητοῦσί τινες πῶς ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς ἐν τῷ ἀνθρωπίνῳ αὐτοῦ τὴν ὑπὲρ ἁπάντων ἔτισε δίκην ἀνθρώπων
|
Incipit |
|
ΖΗΤΟΥΣΙ ΤΙΝΕΣ ΤΙ ΠΟΤΕ ΑΡΑ ΕΣΤΑΙ
|
Incipit |
|
ΖΗΤΟΥΣΙΝ ΔΙΑ ΤΙ ΑΠΟ ΤΗΣ ΜΗΝΙΔΟΣ ΗΡΞΑΤΟ
|
Incipit |
|
Ζητῶμεν οὖν ταύτην, ἀγαπητοί, ἵνα καὶ τῶν ἐνταῦθα καὶ τῶν ἐκεῖ ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν, χάριτι…
|
Desinit |
|
ΖΙΓΓΙΒΕΡ. ΟΥΓ· Α'
|
Desinit |
|
ΖΝΤΕΙΣ ΛΑΟΜΕΔΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙΟΝ ΟΙΚΟΝ ΙΚΕΣΘΑΙ
|
Incipit |
|
ΖΟΜΕΝΗ ΚΑΤΑΒΑΛΛΕΙ ΑΛΛΟΝ. ΠΕΡΙ ΒΕΤΤΟΝΙΚΗΣ, ΑΥΤΗ Η ΒΟΤΑΝΗ ΦΥΣΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
Ζοροβαβελ δε εγεννησεν τον Αβιουδ
|
Desinit abruptus |
|
Ζοσίμου περὶ ὀργάνων καὶ καμίνων
|
Titulus initialis |
|
Ζοσίμου πρὸς θεόδωρον κεφάλαια
|
Titulus initialis |
|
Ζουλάπια τοῖς καθαρθησομένοις διδόμενα πρὸ τῶν καθαρσίων φαρμάκων
|
Titulus initialis |
|
ΖΟΥΛΑΠΙΝ ΕΙΣ ΙΚΤΕΡΙΚΟΥΣ
|
Titulus initialis |
|
ζουλάπιον καθαρτικόν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ζουλάπιον νοσοκόμου τοῦ Φωτίου
|
Titulus initialis |
|
ΖΟΥΛΑΠΙΟΝ ΟΞΥΝ ΤΟ ΓΕΝΟΜΕΝΟΝ ΕΚ ΜΟΝΟΥ ΤΟΥ ΟΞΟΥΣ
|
Incipit |
|
ΖΩΓΡΑΦΙΑΣ ΔΙΑΠΑΝΤΟΣ ΗΜΩΝ
|
Desinit |
|
Ζωγράφοι μὲν καὶ λογογράφοι τὴν ἴσην τοῖς ἐντυγχάνουσι προξενοῦσιν ὠφέλειαν
|
Incipit |
|
Ζωγρει προς ευσεβειαν ανθρωπων γενος.
|
Desinit |
|
ζωγρει προς ευσεβειαν ανθρωπων γενος.
|
Desinit |
|
ζωγρει προς ευσεβειαν ανθρωπων γενος.
|
Desinit |
|
Ζωγρει προς ευσεβειαν ανθρωπων γενος.
|
Desinit |
|
ΖΩΔΙΑ ΕΙΣΙΝ ΤΑΥΤΑ
|
Desinit |
|
ζωή· τῆς ζωῆς
|
Incipit |
|
ΖΩΗΝ ΑΙΩΝΙΟΝ
|
Desinit |
|
ζωὴν αἰωνίου· ὅτι αὑτῷ πρέπει πᾶσα δόξα...
|
Desinit |
|
ζώην βιῶσαι καὶ χαρᾶς πληρεστάτην
|
Desinit |
|
ΖΩΗΝ ΕΙ ΘΕΛΟΜΕΝ ΤΗΝ ΘΑΥΜΑΣΤΗΝ ΕΚΕΙΝΗΝ
|
Incipit |
|
ΖΩΗΝ ΕΙ ΘΕΛΟΜΕΝ ΤΗΝ ΘΑΥΜΑΣΤΗΝ ΕΚΕΙΝΗΝ
|
Incipit |
|
ΖΩΗΝ ΕΙ ΘΕΛΟΜΕΝ ΤΗΝ ΘΑΥΜΑΣΤΗΝ ΕΚΕΙΝΗΝ
|
Incipit |
|
ζωὴν ἡμῖν ἐδωρήσατο τὴν αἰώνιον
|
Desinit |
|
ΖΩΗΝ ΜΕΝ ΤΗΝ ΛΥΟΜΕΝΗΝ ΙΝΑ ΤΙΣ ΑΕΙ ΠΑΡʹ ΕΑΥΤΩ ΜΕΝΟΥΣΑΝ
|
Incipit |
|
ΖΩΗΝ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΝ ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΩΜΕΝ
|
Desinit |
|
Ζωης αρτον τον Χριστον ηξιωμενος
|
Incipit |
|
ζωης αρτον Χριστον...
|
Incipit |
|
ζωῆς ἐπιτύχοιμεν εἰς δόξαν τοῦ μόνου ζωοδότου Χριστοῦ· ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
Ζωῆς ἡμετέρας
|
Desinit |
|
ΖΩΗΣ ΠΑΡΑΙΤΙΑ
|
Desinit |
|
ΖΩΗΣ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΑΣΙΑΝ
|
Incipit |
|
Ζωης τον αρτον
|
Incipit |
|
ζωης τον αρτον Χριστον ηξιωμενος
φαγειν, ταφης λαμψαντα της τριημερου,
ευαγγελιστης τυγχανει Λουκας τριτος.
ο Παυλος αυτος ουρανον φθασας τριτον
και την ανωθεν των υπερ νουν και λογον
λογων ακουσας εκμυει θεωριαν,
οιων ο Λουκας ευτυχει διδασκαλων.
ουτως ανωθεν ουτος ηκριβωμενος
τα θεια θειως ιστορει δεδειγμενος,
ρητωρ πυριπνους, πανσοφος, θεηγορος.
|
Textus |
|
ζωης τον αρτον Χριστον ηξιωμενος
|
Incipit |
|
ζωης τον αρτον Χριστον ηξιωμενος
|
Incipit |
|
Ζωης τον αρτον Χριστον ηξιωμενος
|
Incipit |
|
Ζωης τον αρτον Χριστον ηξιωμενος.
|
Incipit |
|
ζωντας δε τω θεω εν Χριστω Ιησου, τω κυριω ημων.
|
Desinit |
|
ζώντας καὶ νεκρούς
|
Desinit |
|
ΖΩΝΤΟΣ ΤΟΥ ΑΝΔΡΟΣ
|
Desinit |
|
ζωοδωρα ταδ' μουνος επηνου φυτος γραψεν (?)
|
Desinit |
|
ζωὸν γειναμένη, δεχνυμένη δὲ νέκυν
|
Desinit |
|
ΖΩΟΝ ΧΑΜΕΡΠΕΣ ΥΠΑΡΧΩ
|
Incipit |
|
ζωοποιεῖ, ὑπὲρ δε τούτων ἁπάντων εὐχαριστήσωμεν τῷ κυρίῳ· ᾧ…
|
Desinit |
|
ΖΩΟΥ ΑΙ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ
|
Incipit |
|
Ζωπύρου ἐν τρίτῳ Θησηίδος
|
Incipit |
|
Ζώσιμος λέγει περὶ τῆς ἀσβέστου
|
Titulus initialis |
|
Ζωσίμου πρᾶξις β'
|
Titulus initialis |
|
Ζωσίμου τοῦ θείου περὶ ἀρετῆς, περὶ συνθέσεως ὑδάτων <πράξις> α'
|
Titulus initialis |
|
Ζωστήρ, Κόρη, σὸς σὴν περισφίγγει πόλιν
|
Desinit |
|
ΖΩΩΝ ΔʹΟΥΝ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΤΑ ΜΕΝ ΑΛΛΑ ΑΛΛΑΣ ΧΡΕΙΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ
|
Incipit |
|
Η ΑΓΙΑ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΕΣΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΜΙΑΝ ΥΠΟΣΤΑΣΙΝ ΔΟΓΜΑΤΙΖΕΙ
|
Titulus initialis |
|
Ἡ ἁγία μάρτυς Φαῦστα αὕτη ἦν ἐπὶ Μαξιμιανοῦ τοῦ βασιλέως Κυζίκου, γονέων πλουσίων καὶ πιστῶν
|
Incipit |
|
Η ΑΙ ΚΑΙ Η ΟΙ ΔΙΦΘΟΓΓΟΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΟΝΟΜΑΣΙ ΚΑΙ ΕΝ ΤΟΙΣ ΡΗΜΑΣΙΝ ΑΝΤΙ ΒΡΑΧΕΩΝ ΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ
|
Incipit |
|
Ἡ ἀμφισβήτησις τοῦ τε πανιεροτάτου κυρίου Νεοφύτου Πατελάρου, μητροπολίτου Κρήτης, μετὰ τοῦ θεοφιλεστάτου κυρίου Ἀθανασίου Καραβέλλα, ἐπισκόπου Ἱερᾶς καὶ ἐξάρχου Πέτρας. Περὶ τῆς τοῦ ἀνθρώπου ψυχῆς. Τὴν δὲ λύσιν τοῦ παρόντος ζητήματος ἐκδέδωκεν ὁ σοφότατος κύριος Παναγιώτης ὁ Βυζάντιος ὢν ἐν Κρήτῃ ἐν τῷ στρατοπέδῳ μετὰ τοῦ βιζηραζέμ...
|
Titulus initialis |
|
Η ΑΝΑΤΩΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗ ΕΜΗ ΚΑΣΙΓΝΗΤΗ ΤΗ ΔΥΣΙΚΗ ΚΡΑΖΩ
|
Incipit |
|
Η Βʹ ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ Ζʹ ΕΓΡΑΨΕΝ
|
Incipit |
|
ἢ βελτίω ζητεῖν, ἑκατέρου Θεὸν ἡγεμόνα λαβόντας. Δόξα τῷ Θεῷ τῷ ἐν τριάδι ἑνί, δόξα πάντων ἕνεκα.
|
Desinit |
|
Ἡ βίβλος ἄλφα τζετζικῶν πονημάτων
|
Incipit |
|
Ἡ βίβλος ἥδε τῆς μονῆς τοῦ Μαξίμου,
ὁ γοῦν συλήσας, μὴ γραφῇ ζωῆς βίβλῳ.
|
Textus |
|
η βιβλος ηδε της μονης του Μαξιμου·ο γουν συλησας, μη γραφη ζωης βιβλω.
|
Textus |
|
Ἡ βίβλος ἥδε τῶν θεοφράστων λόγων
κιρνᾶ κρατῆρα τοῖς βροτοῖς θείων λόγων
τυφλοὺς σοφίζει καὶ χαρίζεται βλέπειν
κόραις νοητῶν ὀμμάτων τῆς καρδίας
χωλοὺς ἐγείρει, καὶ δρόμον σωτηρίας
τρέχειν διδάσκει καὶ καταλύειν ἄνω
οὗ δεῖ μάλιστα προστρέχειν ἐχεφρόνως
Ἐπεὶ δὲ ταῦτα προξενεῖ τοῖς ἐν βίῳ
πειθώμεθα πρὶν ἡκέναι πικρὸν τέλος
χωρίζον ἡμᾶς κοσμικῆς συναυλίας
εἰς πῦρ πρόπεμπον, ὢ μεγίστης ζημίας
ψυχῆς γὰρ οἴμοι ζημιούμεθα, φίλοι.
|
Textus |
|
Ἡ Γενιζαρέθ πόλις ἐστὶ τῆς
|
Incipit |
|
Η ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
|
Incipit |
|
Ἡ γέννησις καὶ ἡ ζωὴ τοῦ βασιλέως Ἀλεξάνδρου Μακεδονίας
|
Incipit |
|
ἡ γη τούτη διαφορὰ διαμοιράζεται εἰς δύο μέρη
|
Incipit |
|
ἡ δ’ Ἄννα χάριν εἰκονίζει τοῦ νόμου
|
Desinit |
|
η δε [...] και τας την γνω[...]εις και ζωην και οφελος εν[...]τος επιτυχων [...] δος Χριστε [...] του δουλου σου Θεοφυλακτου [...]
|
Textus |
|
η δε ανακεφαλαιωσις ουτως, εν προοιμιοις μεν Ιωαννης βαπτιζει τους ιουδαιους, ερχεται
|
Incipit |
|
ἡ δὲ ἀνακεφαλαίωσις οὕτως· ἐν προοιμίοις μὲν Ἰωάννης βαπτίζει τοὺς Ἰουδαίους, ἔρχεται
|
Incipit |
|
ἡ δὲ εἰς Θεὸν ἐλπὶς χωρίζει πάσης γηΐνης προσπαθείας· ταύτης δὲ ὁ νοῦς χωρισθεὶς ἕξει τὴν εἰς Θεὸν ἀγάπην
|
Desinit |
|
Ἡ δὲ πρὸς Ἐφεσίους ἐπιστολὴ ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης κατὰ τὴν Νέρωνος βασιλείαν. Νεωστὶ γὰρ τοῦ Παύλου εἰσιόντος ἐν τῇ Ῥώμῃ καὶ ξενιζομένου ἐν ἰδίῳ μισθώματι
|
Incipit |
|
Ἡ δὲ πρὸς Θεσσαλονικεῖς πρώτη ἐπιστολὴ ἐγράφη ὑπὸ τοῦ ἀποστόλου Παύλου ὄντος αὐτοῦ ἐν Ἀθήναις, ὁπότε περιενόστει τὰς πόλεις τῶν ἐθνῶν, ἀγωνιζόμενος κατὰ τὴν βασιλείαν Κλαυδίου, ἀποστέλλει δὲ αὐτὴν διὰ Τιμοθέου· αὖθις δὲ ἔτι διατρίβοντος αὐτοῦ ἐν Ἀθήναις γράφει πρὸς αὐτοὺς καὶ δευτέραν ἐπιστολήν.
|
Textus |
|
ἡ διάλεξις ἀπὸ τῆς παρούσης ὥρας λαβοῦσα τὴν ἀφορμὴν προσφόροις αὐτῇ διηγήμασι καλλωπίζεται.
|
Titulus initialis |
|
Ἡ διάλεξις μείζω θρασυνομένη τῶν εἰωθότων
|
Introductio |
|
ἡ διάλεξις πεποίηται μὲν πρὸς τὸ δεῖν ἀποδοῦναι τῆς μελέτης τὸ λεῖπον, βραχέα δὲ φθέγγεται τῷ λόγῳ χαριζομένη.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις σκοπὸν τιθεμένη πρὸς μείζονα τοὺς νέους ἐγείρειν σπουδὴν δείκνυσιν, ὡς ἄνευ πυκνοτέρας μελέτης ἐπισφαλεῖς αἱ τέχναι τοῖς μετιοῦσιν.
|
Titulus initialis |
|
ἡ δόξα, ἡ δύναμις, καὶ εἴ τι ἄλλο τοιοῦτον αὐτῷ τε τῷ θεῷ ἐπιθεωρεῖσθαι εἰκάζομεν καὶ τῇ εἰκόνι αὐτοῦ,, ἥτις ἐστὶν ἡ ἀνθρωπίνη φύσις
|
Desinit |
|
ἡ ἔκφρασ(ϊς) πρὸς τ(ὴν) ὑπ(ερα)γ(ίαν) θ(εοτό)κον ἀποτείνασθ(αι), ἀλλ’ ὁ τ(ῆς) ἑρμηνεί(ας) λόγος | πρ(ὸς) τ(ὸν) κ(ύριο)ν ἡμ(ῶν) ἰ(ησοῦ)ν χ(ριστὸ)ν ἀποφαίνεται ἐκφραζόμενος
|
Titulus initialis |
|
ἡ ἐν Χριστῳ ζωὴ φύεται
|
Incipit |
|
Η ΕΟΡΤΥ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ Η ΔΕ ΙΕʹ Η ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΖΥΜΩΝ
|
Desinit |
|
Η ΖΟΦΗ ΑΙΓΥΠΤΟΣ
|
Incipit |
|
ἡ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων, καὶ ἑκατὸν οὐ ζῶσιν
|
Desinit |
|
ἡ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων, καὶ ἑκατὸν οὐ ζῶσιν
|
Desinit |
|
Ἡ ἰατρικὴ εἶναι μία ἐπιστήμη μὲ τὴν ὁποίαν γνωρίζονται αἱ διαθέσεις
|
Incipit |
|
Η ΚΑΚΩΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΟΦΙΛΕΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
Η ΚΥΠΡΟΣ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΠΑΝΤΟΘΕΝ ΠΕΛΑΓΕΙ
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΜΑΧΑΙΡΑ ΤΕΜΝΕΙ Η ΔΕ ΔΙΑΒΟΛΗ ΦΙΛΟΥΣ ΧΩΡΙΖΕΙ
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΣΦΥΓΜΙΚΗ ΚΙΝΗΣΙΣ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΖΩΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΙΣ
|
Incipit |
|
Ἡ μετάστασις τοῦ ἁγίου Ἱωάννου τοῦ ἀποστόλου καὶ εὐαγγελιστοῦ, οὗτος ἦν υἱὸς Ζεβεδαίου καὶ Σαλώμης
|
Incipit |
|
Η μεταστασις του αγιου Ιωαννου του αποστολου και ευαγγελιστου, ουτος ην υιος Ζεβεδαιου
|
Incipit |
|
Ἡ μετάστασις τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ ἀποστόλου καὶ εὐαγγελιστοῦ. Οὖτος ἦν υἱὸς Ζεβεδαίου καὶ Σαλώμης, ἥτις ἦν θυγάτηρ Ἰωσὴφ τοῦ μνήστηρος
|
Incipit |
|
ἡ ὁδὸς τῆς ζωῆς μου
|
Desinit |
|
ἢ οὐκ ἐγκαταλειπόμενοι τῷ βάθει τῶν πειρασμῶν ἢ τὴν χάριν τῆς ὑπομονῆς ἐκ Θεοῦ λαβόντες εἰς δοκιμήν, ἐξ ἧς ἐστιν ἡ βέβαιος ἐλπὶς τῆς αἰωνίου ζωῆς· ἧς γένοιτο... ἀμήν
|
Desinit |
|
ἡ παθητικὴ ὁ ζευγνύμενος
|
Desinit |
|
ἡ παθητικὴ ὁ ζευγνύμενος [
|
Desinit |
|
η παρον ελαχιστωτητη (?), επαραγινοντο (?), η κυρια Μαρουδι, και αυτη θεασιν, και επιχορηγει, και προστατει (?) δια ψυχῃ σωτηριᾳ, τo παρον και αγιον, εν τo ιερον και πανμεγιστον οικουμενικον ευαγγελιον, τωv (?) φωτισθεν εν πασι (πασῃ) τῃ οικουμενῃ, και υπο αποστολων, εν ταις γεγραμμενον, υπο της του αγιου πνευματος μαρτυρουμενου, και γουν εγω η παρουσα αυτη η ανωθεν Μαρια, αγωρασα αυτο και αφιερωσα αυτο εις την εκκλησιαν της πανευλογημενης δεσποινης ημων Θεοτοκου και αειπαρθενου Μαριας και εβαλα αυτο εις ψυχη σωτηρια, να μνημονευομεν αεναος ο λαχοι η Μαρια, και ο πατηρ αυτου Ιαγουπη, και η μητηρ αυτης Τζαρια, και ο ανηρ αυτου Ιωαννης και εις ονομα Φλου…
|
Textus |
|
η παρουσα δελτος εγενετο· Ιωαννου του εκ γενους Ολυντηνων· του γεγονοτος δομεστικου της αυτοκρατορισσης και βασιλισσης κυριας Ειρηνης της συζυγου του κραταιου βασιλεως του πορφυρογεννητου κυρου Ιωαννου του Κομνηνου· εν ετει ͵ϛχλϛʹ ινδικτιωνος ϛʹ
|
Textus |
|
Η παρουσα θεια βιβλος προσετεθη εν τοις των κατηχουμεν[ειων] (κατηχουμενειων) βιβλιοις, δια του αγιου πατρος ημων και καθηγουμενου … της καθ᾽ ημας αγιας λαυρας του οσιου πατρος ημων Αθανασιου του εν τω Αθω ορει ηγουν (?) τω αγιω ορει, ψυχικης ενεκα σωτηριας αυτου, και δωη κυριος ο θεος ημων τω τοιουτω καθηγουμενω ημων τω μοναχω Κυπριανω τον μισθον εις το πολλαπλουν (?) αφεσιν αμαρτιων, ψυχικην σωτηριαν, και ζωην αιωνιον αμην. μηνι ιανουαριω ινδικτιωνι ϛ´, ετει ͵ϛψκϛ´
|
Textus |
|
ᾗ πορευθέντες ὄψεσθε τὴν αἰώνιον ζωήν
|
Desinit |
|
Ἡ πρώτη συζυγία τῶν εἰς μι Αἱ δὲ εἰς μι συζυγίαι τέσσαρές εἰσι
|
Incipit |
|
ἢ πῶς ἐκπορεύεται τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον, οὐ δεῖ περιερίζεσθαι
|
Desinit |
|
η ριζα και (το γενος s.l.) του Δαυιδ·
|
Desinit abruptus |
|
ἡ ρίζα τῆς φρονήσεως. Ἦσαν δὲ αἱ τοιαῦται γυναῖκες... ἀκολουθοῦσαι τῷ κυρίῳ, ᾦ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ἡ ῥίζα τῆς φρονήσεως· τῷ δὲ Χριστῷ...
|
Desinit |
|
Η ΣΥΛΛΗΨΙΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
|
Incipit |
|
η σωφρων η <...> Λαζαρου αδελφη.
|
Desinit |
|
ἡ σώφρων ἡ τοῦ Λαζάρου ἀδελφή
|
Desinit |
|
ἡ σώφρων ἡ τοῦ Λαζάρου ἀδελφή.
|
Desinit |
|
ἡ τετρὰς ὧδε τῶν μαθητῶν τοῦ λόγου
ἐκχεῖ τὸ ῥεῦμα τῶν ἀειρρύτων λόγων˙
τοίνυν ὁ διψῶν μὴ κατόκνει τοῦ πίνειν˙
ψυχὴν κατάρδων καὶ ποτίζων τὰς φρένας.
|
Textus |
|
η τετρας ωδε των μαθητων του λογου, εκχει το ρευμα των αειρρυτων λογων, τοινυν ο διψων μη κατοκνει του πινειν, ψυχην καταρδων και ποτιζων τας φρενας.
|
Textus |
|
Ἡ τετρὰς ὧδε, τῶν μαθητῶν τοῦ λόγου,| Ἐκχεῖ τὸ ῥεῦμα, τῶν ἀειρρύτων λόγων,| Τοίνυν ὁ διψῶν, μὴ κατόκνει τοῦ πίνειν,| Ψυχὰς κατάρδει, καὶ ποτίζει τὰς φρένας.
|
Textus |
|
ἢ τοῖς ψυχικοῖς ἰδιώμασι τὸν γεννησάμενον ἀποσώζοιεν. Ἔρρωσο
|
Desinit |
|
ἡ τοῦ Ἐζεκιὴλ φρικώδης καὶ θαυμαστὴ καὶ δυσερμηνεύτητος ὅρασις
|
Incipit |
|
Ἡ τοῦ θείου πν(εύματο)ς πάντερπνος λύρα,
σάλπιγξ ἡ οὐ(ρά)νιος θ(εο)ῦ τοῦ λόγου
(...)
Καὶ τὰς βάσεις στήριξον ἐπὶ τῇ πέτρᾳ
τῶν σῶν ἐντολῶν τῶν θεοπρεπεστάτων
τοῦ σοῦ λάτρου ἄζυγος Θεοδοσίου,
τοῦ μετὰ πολλοῦ πόθου καὶ θυμιδίας
καὶ σχέσει κτισάμενον [sic] τήνδε τὴν δέλτον
εἰς λύτρον καὶ κάθαρσιν ἐμῶν σφαλμάτ(ων)
|
Textus |
|
ἦ τῷ Θεῷ ζῇς, τῷ βροτῶν θανὼν νόμῳ
|
Desinit |
|
Ἡ τῶν καλῶν ἔμελλεν ἁπάντων μία
εἰκὼν σταθεῖσα ζῶσα κειμένη
|
Incipit |
|
Ἡ φιλοσοφία πᾶσα τὸ εὑδαιμόνως ζῆν ἀφορᾷ, ἐν δὲ τοῦτο ποθοῦντες ἄνθρωποι
|
Incipit |
|
Ἡ φυσικὴ φιλοσοφία, περὶ ἧς ἐνταῦθα πρόκειται σκοπεῖν, ἐστὶ περὶ πράγματος συνεζευγμένου κινήσει
|
Incipit |
|
ἡ φώνὴ τετραήμερον τὸν Λάζαρον ἤγειρεν…
|
Desinit |
|
ἢ ὡς ἁγαπῶντος ἡμᾶς ἀνασχώμεθα, ἢ ὡς εὐεργέτην ἡμῶν ἀμειψώμεθα. Πάντως δὲ ποιήσωμεν τὰ διατεταγμένα ἡμῖν, ἵνα κληρονόμοι γενώμεθα τῆς αἰωνίου ζωῆς τῆς ἐν αὐτῷ τῷ Χριστῷ, ᾧ ἡ δόξα ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ηγαπα τον Λαζαρον και τας αδελφας αυτου.
|
Desinit |
|
ἠγάπα τὸν Λάζαρον καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ
|
Desinit |
|
ἠγάπα τὸν Λάζαρον καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ
|
Desinit |
|
Ἡγεμονεύοντος Μαρκιανοῦ λιγάτου ἐν Ἀναζαρβῷ τῆς δευτέρας Κιλίκων ἐπαρχίας
|
Incipit |
|
ἠγέρθη πάλιν ὁ μόσχος καὶ ἐθήλαζέν την
|
Desinit |
|
ΗΓΟΥΜΑΙ ΚΑΜΟΙ ΝΥΝ ΑΡΜΟΖΕΙΝ
\
|
Incipit |
|
ΗΓΟΥΜΑΙ ΚΑΜΟΙ ΝΥΝ ΑΡΜΟΖΕΙΝ ΤΑ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΦΑΣΚΕΙΝ
|
Incipit |
|
ἤγουν λαμβάνει ὡς ὁμολογούμενον· συλλογίζεται δέ τι τῶν ἄνωθεν, ἤγουν συνάγει
|
Desinit |
|
Ἤδη καιρὸς ἐπάγει ἡμᾶς εἰς τὴν ἐργασίαν τῆς αἰωνίου ζωῆς καὶ τῆς ἀκαταλύτου δόξης
|
Incipit |
|
Ἥδιστα μέν σοι ἀποκρινόμεθα, περισπούδαστε ἡμῖν, περὶ τῶν τριῶν ἐκείνων ζητήσεων
|
Incipit |
|
ΗΔΥΟΣΜΟΝ ΞΗΡΟΝ ΚΟΠΑΝΙΣΑΣ ΜΕΤΑ ΟΙΝΟΥ ΠΟΤΙΖΕ
|
Desinit |
|
ἠκούσαμεν καὶ περί τινος ἄλλου ἀδελφοῦ ὅτι ἐκαθέζετο εἰς τὴν ἔρημον
|
Incipit |
|
ἦλθε γὰρ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ζητῆσαι καὶ σῶσαι τὸ ἀπολωλός. Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἦλθον οἱ τρεῖς φίλοι, + οἱ + ἔλεγεν Ἰώβ, ὅτι ἐν αὐτοῖς ὡς βασιλεὺς ἦν ἐν μονοζώνοις, τρεῖς βασιλεῖς πρὸς βασιλέα
|
Incipit |
|
ΗΛΙΟΣ ΕΙ ΦΩΤΙΖΕ
|
Incipit |
|
Ἤλπιζον μὲν ἀριστεύσαντος τοῦ νεανίσκου καὶ πρὸς
|
Incipit |
|
ἡμᾶς ἐκ τοῦ ζόφου τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν ἐξέληται, καὶ τῆς αὐτοῦ βασιλείας κληρονόμους ποιήσῃ. Αὐτῷ γὰρ πρέπει…
|
Desinit |
|
Ἡμεῖς δὲ ἐπὶ τὰ ἑξῆς ἴωμεν, τοὺς Ἀκινδύνου παρακεκινδυνευμένους ὡς ἔνι διὰ βραχέων ἀνετάζοντες λόγους
|
Desinit |
|
Ἡμεῖς δὲ τὸν εὐεργέτην ἐπιγινώσκοντες ϑαυμάζομεν ϑεραπεύοντα, δοξολογοῦμεν εὐεργετοῦντα, ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΗΜΕΙΣ ΔΥΟ ΤΑΥΤΑ ΝΟΜΙΖΟΜΕΝ
|
Incipit |
|
Ἡμεῖς μὲν ἴσως νομίζετε τὸ περὶ τῆς δεσποτείας ἡμῖν ἅπαντα
|
Incipit |
|
ἡμεῖς ὁποὺ ἐλλαμπόμεθα καὶ φωτιζόμεθα κατὰ τὴν πνευματικὴν θεωρίαν
|
Incipit |
|
Ἡμεῖς, ὥσπερ καὶ χθὲς ζώσῃ φωνῇ, οὕτω καὶ νῦν ἐγγράφως δι’ ὀλίγων ἀναφέρομεν τῇ κραταιᾷ καὶ ἁγίᾳ βασιλείᾳ σου, ὅτι τὸ λατινικὸν δόγμα τὸ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεσθαι τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον καὶ φρονεῖν καὶ λέγειν
|
Incipit |
|
Ἡμέρας τέσσαρας ἀνηλώσαμεν τὴν κατὰ τὸν Λάζαρον παραβολὴν
|
Incipit |
|
Ἦν ἄρα, ὡς ἔοικεν, ἐπιτυχεῖν ὑγείας, ὦ δικάζοντες, παντὸς ὡς εἰπεῖν θανάτου χαλεπωτέρας
|
Incipit |
|
ἦν δὲ τὸ Πάσχα καὶ τὸ ἄζυμα
|
Incipit |
|
ΗΝ Ο ΕΝ ΤΗ Ζʹ ΣΥΝΟΔΩ ΑΔΡΑΝΟΣ ΠΑΠΑΣ ΡΩΜΗΣ
|
Incipit |
|
ΗΝ Ο ΗΛΙΟΣ ΕΠΙΛΑΜΨΑΣ ΔΙΑΣΧΕΔΑΖΕΙ
|
Desinit |
|
ΗΝ ΠΟΤΕ ΧΡΟΝΟΣ ΟΤΕ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΣΧΟΛΑΖΩΝ
|
Incipit |
|
Ἦν τις ἄνθρωπος εὐσεβῶς ἐν τῷ βίῳ ζῶν ἐν ταῖς ἡμέραις ὅτε ἔζη... Κυριακὸς ὁ Ἱεροσολύμων ἀρχιερεὺς
|
Incipit |
|
Ἦν τις ζυγοστάτης ἔν τινι πόλει καὶ ἔρχεταί τις τῆς πόλεως φέρων αὐτῷ σφραγῖδα πεντακοσίων νομισμάτων
|
Incipit |
|
Ἦν τις, φησίν, ἀσθενῶν Λάζαρος ἀπὸ Βηθανίας
|
Incipit |
|
Ἦν τις, φησίν, Λάζαρος ἀπὸ Βηθανίας
|
Incipit |
|
Ἡρακλέους βαστάζοντος τὸν Ἐρυμάνθιον κάπρον
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ἥρθησαν καὶ διεστασίαζον
|
Desinit |
|
ΗΡΩΔΗΣ ΔΕ ΣΤΗΣΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΥ ΟΡΚΟΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΚΕΦΑΛΗΝ ΕΙΣ ΑΙΩΝΑΣ ΚΟΛΑΖΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
ἧς οὐδὲ κάλλος ἔστιν εἰπεῖν οὐδὲ πέρας εὑρεῖν· δι’ ἧς καὶ αὐτοὶ δυνησόμεθα δοξάζειν πατέρα καὶ υἱὸν καὶ ἅγιον πνεῦμα νῦν τε καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἡσυχάζοντος τοῦ ἁγίου Εὐθυμίου, ἀπεκαλύφθη αὐτῷ ὅτι μέλλουσι δύο ἀδελφοὶ λάθρᾳ τῆς μονῆς ὑπαναχωρῆσαι
|
Incipit |
|
ΗΣΥΧΑΖΩΝ ΕΝ ΤΩ ΚΕΛΛΙΩ ΣΟΥ
|
Incipit |
|
ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ ΕΣΤΙΝ Ο ΤΟ ΑΣΩΜΑΤΟΝ ΕΝ ΣΩΜΑΤΙΚΩ ΟΙΚΩ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΙΝ
|
Incipit |
|
Ητοι δυο μεν αυτας λεγομεν, μιαν του Λαζαρου
|
Incipit |
|
Ἤτοι δύο μὲν αὐτὰς λέγομεν, μίαν τοῦ Λαζάρου
|
Incipit |
|
ἦτον μία καλογραῖα εἰς τὴν Σαβίνην λεγομένην, ἡ ὁποία καλογραῖα ἐπαρθένευε καὶ ἀσκήτευε καὶ ἀγωνίζετον
|
Incipit |
|
Ἦτον τις γέρων ἐνάρετος καὶ εἶχεν ἱερομοναχὸν μαζί του καὶ τῇ μεγάλῃ πέμπτῃ
|
Incipit |
|
Ἡφαιστίωνος Θηβα%ιου ἀποτελέσματα συνοπτικὰ τῶν ἐκλείψεων τῶν φωστήρων ἐν μόνων τῶν ζωδίων
|
Titulus initialis |
|
ΗΧΟΣ Δ'Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΑΝΕΔΕΙΧΘΗ
|
Incipit |
|
Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον. τὸ α τὴν κατ’ ἀρχὰς ἀσπάζεται δίφθογγον
|
Incipit |
|
Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον. τὸ α τὴν κατ’ ἀρχὰς ἀσπάζεται δίφθογγον
|
Incipit |
|
Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον. τὸ α τὴν κατ’ ἀρχὰς ἀσπάζεται δίφθογγον
|
Incipit |
|
Θάμιζε πρὸς ἡμᾶς, θαυμασιώτατε· ἐλεύσονται γὰρ ἡμέραι
|
Incipit |
|
ΘΑΝΑΤΟΝ ΚΑΙ ΣΩΖΟΥ Ω ΠΑΝΦΙΛΤΑΤΕ
|
Desinit |
|
Θανὼν μάκαρ ζῆς· τοῦτο τῆς ἀσαρκίας
|
Incipit |
|
θαπτεται εκει ετι ζων.
|
Desinit |
|
ΘΑΥ]ΜΑΣΕΙΣ ΤΟΝ ΠΕΠΥΡΩΜΕΝΟΝ ΖΗΛΟΝ
|
Incipit |
|
Θαῦμα γενόμενον ἐν τῷ Βυζαντίῳ ὠφέλιμον καὶ παράδοξον
|
Titulus initialis |
|
Θαῦμα ἰδεῖν καὶ Ζηνί
|
Incipit |
|
θαύμαζε λοιπὸν τοῦ τεχνίτου τὴν στήλην
|
Desinit |
|
Θαυμάζειν ἀξίως ἡγοῦμαι
|
Incipit |
|
Θαυμάζειν ἐπιεικῶς ἔπεισί μοι
|
Incipit |
|
Θαυμάζειν μοι ἐφ’ ἑνὶ τῶν ἐν ἡμῖν
|
Incipit |
|
Θαυμάζειν οἶμαί σε
|
Incipit |
|
Θαυμάζομεν ἀκούοντες
|
Incipit |
|
Θαυμάζομεν, ἐπισκόπων εὐσεβέστατε καὶ περιφανέστατε, ὅσους ἐν ὑπεροχαῖς ἀρετῶν γεγονότας
|
Incipit |
|
Θαυμάζου μοι καὶ σφόδρα
|
Incipit |
|
Θαυμάζουσι σοφοί σε καὶ ἀνδρ’
|
Incipit |
|
Θαυμάζω πῶς ἡμῖν ἐγκαλεῖτε περὶ τῆς ἐν τῷ συμβόλῳ προσθήκης
|
Incipit |
|
Θαυμάζω σε ἀνδρῶν τιμιώτατε
|
Incipit |
|
Θαυμάζω τί δήποτε ὁ προφήτης
|
Incipit |
|
Θαυμάζω τῶν ὁμολογούντων μὲν λείπεσθαι τῆς
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Θαυμάζω φησὶν ὁ πατὴρ πῶς ἡ ἀνθρωπεία φύσις
|
Incipit |
|
Θαυμάζω, τίνος ἕνεκεν ὁ προφήτης
|
Incipit |
|
ΘΑΥΜΑΖΩΝ Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΟΤΙ ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑ ΕΙΣ ΩΝ ΠΡΟΔΕΔΩΚΕ ΤΟΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΝ
|
Incipit |
|
Θαυμαστόν γε, ὦ βουλή, τὸ διαμάχεσθαι περὶ τούτου, ὡς οὐκ ἐγένοντο ἡμῖν διαλλαγαί, καὶ τὸ μὲν ζεῦγος καὶ τὰ ἀνδράποδα
|
Incipit |
|
θάψαντες αὐτὴν ἀνεχώρησαν μετὰ χαρᾶς μεγάλης δοξάζοντες τὸν θεόν ...
|
Desinit |
|
Θεὲ καὶ Κύριε τοῦ ἐλέους, ὁ τοῖς θείοις καὶ ἱεροῖς τῆς Ἐκκλησίας σου μυστηρίοις τὴν ἐνταῦθα ζωὴν ἡμῶν ἁγιάζων καὶ φωτίζων καὶ τελειῶν καὶ πρὸς τὴν μέλλουσαν παρασκευάζων ζωήν
|
Incipit |
|
Θείᾳ μεθέξει τὸν νοῦν φωτιζόμενοι
|
Incipit |
|
ΘΕΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΟΥ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΥ ΛΟΓΟΥ
|
Incipit |
|
Θείαις φωτιζόμενος αὐγαῖς
|
Incipit |
|
Θείας τραπέζης ἐκβαλεῖς τοὺς Βουλγάρους
|
Incipit |
|
θέλει πάντας σωθῆναι· χαίρει δὲ ἐπὶ ἑνὶ ἁμαρτωλῷ σωζομένῳ
|
Desinit |
|
Θέλον θέλον μελίζειν
|
Incipit |
|
Θέλοντι εὐφημῆσαι Ἰεζεκιὴλ τὸν ὑποφήτην σου
|
Incipit |
|
Θέλοντι εὐφημῆσαι Ἰεζεκιὴλ τὸν ὑποφήτην σου
|
Incipit |
|
Θέλοντι εὐφημῆσαι Ἰεζεκιὴλ τὸν ὑποφήτην σου
|
Incipit |
|
ΘΕΛΩΝ ΣΟΥ ΤΟ ΠΛΑΣΜΑ ΖΩΩΣΑΙ
|
Incipit |
|
Θέλων σου τὸ πλάσμα, Σωτήρ μου, ζωῶσαι
|
Incipit |
|
Θέματα εἰς τὴν γραμματικὴν Ἀλεξάνδρου τοῦ ἐξ ἀπορρήτων, συντεθέντα παρὰ τοῦ ἐντιμιωτάτου, λογιωτάτου, ἀρίστου ἐν τε γραμματικῇ καὶ φιλοσοφίᾳ καὶ πάσῃ ἄλλῃ παιδείᾳ διδασκάλου τῆς πατριαρχικῆς σχολῆς κυρίου Ἀντωνίου Βυζαντίου
|
Titulus initialis |
|
Θεοδοσίου μοναχοῦ Βυζαντίου, ἐγκώμιον εἰς τὸν ὅσιον πατέρα ἡμῶν Χριστόδουλον τὸν δομήτορα τ[[ης ἐν τῷ Πάτμῳ νήσῳ μονῆς ἐπὶ τῷ ὀνόματι τοῦ ἠγαπημένου μαθητοῦ τοῦ σωτῆρος Χριστοῦμ τοῦ θεολόγου καὶ παρθένου, καὶ διήγησις τῶν θαυμάτων ὧν δι' αὐτοῦ ὁ Χριστὸς πεποίηκε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέως κυροῦ Ἰσαακίου τοῦ Ἀγγέλου
|
Titulus initialis |
|
Θεοδώρα δὲ ἡ βασιλὶς συζυγείσης τῷ Θεοφίλῳ
|
Incipit |
|
Θεοδώρου Παλάτου τοῦ Σμυρναίου λόγος περὶ τῶν ἀζύμων καὶ περὶ τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ ἁγίου Πνεύματος
|
Titulus initialis |
|
Θεοδώρου Παλάτου τοῦ Σμυρναίου λόγος περὶ τῶν ἀζύμων καὶ περὶ τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ ἁγίου Πνεύματος
|
Titulus initialis |
|
Θεὸν ζῶντα μόνον ὅτι τῷ Θεῷ... Ἀμήν
|
Desinit |
|
θεὸν καὶ ἄνθρωπον αὐτὸν δογματίζοντα δοξάζωμεν σὺν τῷ...
|
Desinit |
|
Θεὸς ἀπὸ σίτου καὶ οἴνου καὶ ... τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτοῦ ὑπὲρ τούτων ἁπάντων δῶμεν δόξαν τῷ Θεῷ ἡμῶν, ῷ πρέπει... ἀμήν
|
Desinit |
|
Θεὸς ὃ νοεῖ οὐ φράζει
|
Incipit |
|
Θεοσεβεῖς μακαρίζει καὶ ἀσεβεῖς ταλανίζει
|
Incipit |
|
Θεοσοφίαν τοὺς τῆς Σιβύλλης χρησμοὺς ὀνομάζω
|
Incipit |
|
Θεοῦ ἐν σαρκὶ δοξάζομεν γέννησιν, πᾶσα δοξολογείτω πνοή.
|
Incipit |
|
θεοῦ λόγου γέννησιν νηπίων φόνον
εὐαγγελίζει Ματθαῖος ὁ τελώνης.
|
Textus |
|
Θεοῦ τοῦ ζῶντος καὶ σοὶ δόξα πρέπει...
|
Incipit |
|
θεοῦ τοῦ ζῶντος, καὶ σοὶ τὴν δόξαν...
|
Desinit |
|
Θεραπεία εἰς λύμην διαφόρων βλαπτικῶν ζῴων
|
Titulus initialis |
|
Θερμὸς ὁ ζῆλος εἰς τὴν παροῦσαν ὑπόθεσιν, ἀλλὰ νωθρὸς ὁ λόγος
|
Incipit |
|
Θερμὸς ὁ πόθος ἀλλ' ἀδρανὴς ὁ νοῦς, ζέων ὁ ἔρως
|
Incipit |
|
θὲς αὐτὸ εἰς βύκιον, καὶ ἔχε ὁπόταν χρήζεις
|
Desinit |
|
Θεσπίζομεν ἀπὸ τοῦ νῦν
|
Incipit |
|
ΘΕΣΠΙΖΟΜΕΝ ΑΠΟ ΤΟΥ ΝΥΝ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΠΑΝΤΑ ΧΡΟΝΟΝ
|
Incipit |
|
θεσπίζομεν ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ εἰς τὸν ἔπειτα ἅπαντα χρόνον
|
Incipit |
|
Θεσπίζομεν εἰ καὶ ὥρισται
|
Incipit |
|
Θεσπίζομεν ὅσοι μοναστήρια, ξενῶνάς τε καὶ γηροκομεῖα συνιστᾷν
|
Incipit |
|
ΘΕΣΠΙΖΟΜΕΝ ΣΥΝ ΑΠΑΣΙ ΣΑΤΡΑΠΑΙΣ ΗΓΕΜΟΣΙ
|
Incipit |
|
Θεσπίζομεν σὺν πᾶσι τοῖς σατράπαις
|
Incipit |
|
Θεσπίζομεν σὺν πᾶσι τοῖς σατράπαις
|
Incipit |
|
Θεσπίζομεν σὺν πᾶσι τοῖς σατράπαις
|
Incipit |
|
Θεσπίζομεν σὺν πᾶσι τοῖς σατράπαις
|
Incipit |
|
Θεσπίζομεν τὴν παρὰ τῶν προβεβασιλευκότων
|
Incipit |
|
ΘΕΣΠΙΖΟΜΕΝ ΤΟΙΝΥΝ ΚΑΙ ΗΜΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ
|
Incipit |
|
ΘΕΣΠΙΖΟΜΕΝ ΤΟΙΝΥΝ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ
|
Incipit |
|
ΘΕΣΠΙΖΟΜΕΝ ΤΟΙΝΥΝ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ
|
Incipit |
|
Θεσπίζομεν τοίνυν, ὅπερ ἡ συνήθεια ἐγγράφως
|
Incipit |
|
ΘΕΣΠΙΖΟΜΕΝ ΤΟΙΣ ΘΕΙΟΙΣ ΔΙΑ ΠΑΝΤΩΝ ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΚΑΝΟΣΙ
|
Incipit |
|
Θεῷ δανείζει· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Θεωρίαν καὶ πρᾶξιν ἀσκήσας, πάτερ, δι᾽ ὧν ὁ νοῦν ἔλλαμψιν εἰσδεδεγμένος φωτὸς δοχεῖον χρηματίζει παν
|
Incipit |
|
θηλάζει ἐνθέῳ νόμῳ
|
Desinit |
|
Θουκυδίδου ἔκφρασις τῆς στάσεως τῶν Κερκυρέων· ὧν καὶ τὰ ἀφυστερίζοντά που
|
Incipit |
|
θρηνῶδες τί γρυλλίζουσιν οἱ μονιοὶ βληθέντες
|
Desinit |
|
Θύραν ἑαυτὸν ὀνομάζει ὁ Κύριος
|
Incipit |
|
Ἰάκωβος Ἀλφαίου πτερνισμὸς καὶ μάθησις ζωῆς
|
Desinit |
|
Ιακωβος ο γεγονως επισκοπος Ιεροσολυμων αδελφος του κυριου ελογιζετο κατα σαρκα ειναι
|
Incipit |
|
Ιακωβος ο γεγονως επισκοπος Ιεροσολυμων, αδελφος του κυριου ελογιζετο ειναι
|
Incipit |
|
Ἴασιν πηγάζει σου
|
Incipit |
|
ιασπις· μελανιζουσα πρασινος.
|
Incipit |
|
Ἰατρικὴ κατὰ στοιχεῖον, περί τινων πτηνῶν καὶ νηκτῶν καὶ χερσαίων ζῳων δυναμέως, ἐκ τῆς τοῦ Συμεὼν Μαγίστρου Ἀντιοχέως πραγματείας
|
Titulus initialis |
|
ΙΒ. ἀμεθύστινος· ὥσπερ οἶνος ἤτοι οἰνόχροος, ὑπερυθρίζων οὐ βαθέως· ὁ αὐτὸς δὲ λέγεται καὶ ἀμέθυστος:
|
Desinit |
|
ιβʹ Ἀποτροπὴ τῶν ἑλκόντων ἐπὶ τὴν περιτομην, καὶ προτροπὴ πρὸς νέαν ζωὴν τὴν ὑπὸ πνεύματι.
|
Desinit |
|
ιβʹ ἀποτροπὴ ἀπὸ τῶν ἐλκόντων ἐπὶ τὴν περὶτὸμὴν καὶ ἐπιτροπὴν πρὸς νέαν ζωὴν τὴν ὑπὸ πνευμα (πνεύματι).
|
Desinit |
|
ιβʹ Ἀποτροπὴ ἀπὸ τῶν ἑλκόντων ἐπὶ τὴν περιτομὴν, καὶ προτροπὴ πρὸς νέαν ζωὴν τὴν ὑπὸ πνεύματι. Στίχοι ιβʹ.
|
Desinit |
|
ιβʹ Ἀποτροπὴ ἀπὸ τῶν ἑλκόντων ἐπὶ τὴν περιτομὴν· καὶ προτροπὴ πρὸς νέαν ζωὴν τὴν ὑπὸ πνεύματος.
|
Desinit |
|
ἴδετε τὸ σημεῖον τῆς παλαιᾶς καὶ τῆς νέας. Αὐτὸ γάρ ἐστιν ὁ σταυρὸς ὁ τὸν κόσμον σῴζων διὰ Ἰησοῦ τοῦ Χριστοῦ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ἰδίαν μεταρυθμίζοντα
|
Desinit |
|
Ἰδίωμά ἐστι τὸ κυρίως ἔν τινι φύσει ἰδικῶς γνωριζόμενον
|
Incipit |
|
ιδου εγω αποστελλω τον αγγελον μου προ προσωπου σου ον δη την του αετου τεταρτου ζωου εικονα φυλαττει (?)
|
Additio |
|
Ἰδοὺ πρὸς γνῶσιν μείζονα
|
Incipit |
|
Ἰδού σοι καὶ τὰς διαλέκτους ἐγχειρίζω
|
Incipit |
|
Ἰδού σοι τὸν πάλαι σπουδαζόμενον καὶ ὑπὲρ οὗ πολλάκις πρὸς ἐμέ
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ τῆς ἁγίας καὶ ἀθανάτου καὶ ζωαρχικωτάτης ἀμπέλου
|
Incipit |
|
Ἰεζεκιὴλ γηγενοῦς πατρὸς τέκος
|
Incipit |
|
Ἰεζεκιὴλ οὗτος ἐν Βαβυλῶνι καὶ αὐτὸς προφητεύων
|
Incipit |
|
Ἰεζεκιὴλ οὗτος ἐν Βαβυλῶνι καὶ αὐτὸς προφητεύων
|
Incipit |
|
ΙΕΡΑ ΘΕΟΔΩΡΗΤΟΥ. ΣΦΟΔΡΑ ΕΝΕΡΓΗΣ ΕΠΙ ΠΑΣΗΣ ΔΙΑΘΕΣΕΩΣ ΑΡΜΟΖΟΥΣΑ ΑΚΡΩΣ ΕΠΙΛΗΠΤΙΚΟΙΣ
|
Incipit |
|
ιζ΄ περὶ τῆς αἰτήσεως τοῦ σώματος τοῦ Ἰησοῦ.
|
Desinit |
|
ιζʹ (!) περι της αιτησεως του κυριακου σωματος
|
Desinit |
|
ιζʹ περι της αιτησεως του σωματος του Ιησου.
|
Desinit |
|
ιζʹ Περι της αιτησεως του σωματος του κυριου.
|
Desinit |
|
ιζʹ Περι του παρακλητου. ιηʹ Περι της αιτησεως του κυριακου σωματος.
|
Textus |
|
ιζʹ περι των δυο τυφλων.
|
Desinit abruptus |
|
Ἵζεο ἐν μεγάλου Ἄρεος θώκοισιν
|
Incipit |
|
ιηʹ πλουσίων ὁδηγία ἐπὶ τὴν ὄντως
ζωήν.
|
Desinit |
|
ιηʹ Πλουσίων ὁδηγία ἐπὶ τὴν ὄντως ζωήν.
|
Desinit |
|
ιηʹ Πλουσίων ὁδηγία ἐπὶ τὴν ὄντως ζωην.
|
Desinit |
|
ιηʹ Πλουσίων ὁδηγία ἐπὶ τὴν ὄντως ζωήν.
|
Desinit |
|
ιηʹ Πλουσίων... ὅντως ζωήν.
|
Desinit |
|
Ιησους Χριστος υιος θεου και υιος Μαριας ψυχη φερων εν δυο φυσεσιν γνωριζομενον, θεος και ανθρωπος· των δε σφραγιδων η λυσις εστι τι αυτω ο μεν σταυρος δηλοι· οτι εκων επαγει εν σταυρω· το ψ δηλοι οτι ψιλος ανθρωπος ουκ ειμι αλλα ανθρωπος τελειος κατα αληθειαν· το χ δηλοι οτι αναπεπαυμαι υπο των χερουβιμ· το ε δηλοι οτι εγω θεος πρωτος, και πλην εμου ουκ εστιν αλλος· το υ δηλοι, υψηλος βασιλευς και θεος των θεων· το ρ δηλοι ρυστης εγενομην του των ανθρωπων γενους· το δ δηλοι, διολου και διηνεκως, και δια παντος ζω και διαμενω εις αιωνας.
|
Textus |
|
Ιησους Χριστος φως ζωη.
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
Ιησους· Χριστος· φως· ζωη
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
ΙΝ' ΥΠΟ ΠΑΝΤΩΝ ΔΟΞΑΖΗΤΑΙ ΤΟ ΠΑΝΑΓΙΟΝ ΑΥΤΟΥ ΟΝΟΜΑ ΣΥΝ ΤΩ ΑΝΑΡΧΩ ΠΑΤΡΙ ...
|
Desinit |
|
Ἵν’ ἡ πίστις ἣν πάντων ἡ διάνοια ἔνδον βαστάζει
|
Incipit |
|
ἵνα δυνηθῶμεν καταξιωθῆναι τῆς αἰωνίου ζωῆς, χάριτι...
|
Desinit |
|
Ινα ευρεθωμεν γεγραμμενοι εν τω βιβλιω της ζωης της αιωνιου και παροικοι και πολιται της αγιας Σιων της ανωθεν Ιερουσαλημ εν Χριστω τω κυριω ημων…
|
Desinit |
|
ἵνα ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσωμεν, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν. Ὅτι αὐτῷ πρέπει πᾶσα δόξα...
|
Desinit |
|
ἵνα καὶ ἐν ταῦτα μετὰ ἀδείας ζήσωμεν
|
Desinit |
|
ἵνα καὶ ἐν ταῦτα μετὰ ἀδείας ζήσωμεν
|
Desinit |
|
ἵνα καὶ κατὰ τὸν παρόντα βίον, καὶ κατὰ τὴν μέλλουσαν ζωήν, τὴν πολλῷ τῶν κατορθωμάτων μείζονα ἀντίδοσιν ἀπολάβωμεν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ἵνα καὶ τῆς μελλούσης ζωῆς γενώμεθα ἐν Χριστῶ Ἰησοῦ
|
Desinit |
|
ἵνα καὶ τῆς οὐρανίου βασιλείας μετὰ τῆς παρούσης ἀξιωθῇς, ἧς οὐδὲν τῶν ἁπάντων μεῖζον οὐδὲ λαμπρότερον.
|
Desinit |
|
ἵνα καταξιωθῆται τῆς αἱωνίου ζωῆς ἑπιτυχεῖν · χάριτι...
|
Desinit |
|
ΙΝΑ ΚΟΛΑΖΕΤΑΙ ΕΙΣ ΑΙΩΝΑ ΑΙΩΝΟΣ
|
Desinit |
|
ἵνα λάβω τελείαν πληροφορίαν τῆς παρούσης ζωῆς ἐξερχόμενος, καὶ μὴ ἀηδῶς ἀποβιώσω, ὡς ἀπεγνωκὼς τὴν τῆς ἐκκλησίας διόρθωσιν.
|
Desinit |
|
Ινα λεγω ευλογω και δοξαζω τω θελησαντι σωσαι τους αμαρτωλους, δια πολλους οικτιρμους της αυτου ευσπλαγχνιας […] αμην.
|
Desinit |
|
ινα μετοχοι ζωης αιωνιου γενωμεθα· αλληλουια·
|
Desinit |
|
ἵνα μὴ καὶ σὺ ἀπολέσῃε τὴν ψυχήν σου καὶ ὁ ἄνθρωπος ἀδίκως ζημιωθῇ τὰ αὐτοῦ (uel αὐτοῦ τὰ χρήματα)
|
Desinit |
|
ινα μη κατα μικρον, και εις μειζονας επιθυμιας βλαβερας περιπεσωσιν.
|
Desinit |
|
ἵνα σωθῇς καὶ ἐσὺ ὥσπερ ἐκεῖνοι ὅσον ἔχῃς καιρὸν εἰς τὴν ὀλίγην ταύτην ζωήν
|
Desinit |
|
ἵνα σωθῶμεν καὶ ἐλεηθῶμεν καὶ ζήσωμεν, σκιρτῶντες καὶ τρυφῶντες καὶ χαίροντες εἰς τοὺς αἰῶνας...
|
Desinit |
|
ἵνα σωθῶμεν καὶ ἐλεηθῶμεν καὶ ζήσωμεν, τρυφῶντες καὶ σκιρτῶντες καὶ χαίρονυες· χάριτι...
|
Desinit |
|
ἵνα τὴν παροῦσαν ζωὴν εἰς δόξαν Χριστοῦ καὶ τῆς αὐτοῦ ἐκκλησίας διαβιβάσαντες, τύχοιμεν καὶ τῆς μερίδος ἐκεῖσε τῶν σῳζομένων, ἐλέει καὶ χάριτι τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα καὶ ἡ προσκύνησις εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν
|
Desinit |
|
ἵνα τὸν Λάζαρον διυπνίσῃ. παρ’ αὐτῷ γὰρ...
|
Desinit |
|
ἵνα τῷ οἴακι τῆς ὑπομονῆς κυβερνῶν σου τὴν ζωὴν εἰς τὸν αὐτὸν λιμένα τῆς ἀναπαύσεως φθάσῃς, ἐν Χριστῷ…
|
Desinit |
|
ἵνα τῶν σῶν ἀπολαύοντες διηνεκῶς χαρισμάτων... τῶν σῶν ἀνδραγαθημάτων τὸ ἐπινίκιον σὺν ἐπιθυμίᾳ πανηγυρίζοντες καὶ τῆς τῶν οὐρανῶν ἐπιτύχωμεν βασιλείας... ἀμήν
|
Desinit |
|
ἵνα τῶν φρικτῶν καὶ ἁγίων μυστηρίων ἀκατακρίτως μεταλαμβάνοντες τῆς αἰωνίου ζωῆς ἐπιτύχωμεν... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΙΝΤΥΦΟΡΙΖΑ ΑΓΡΙΑΝ ΑΔΙΑΝΤΟΝ
|
Incipit |
|
Ἰουδαίων λιθαζόμενος
|
Desinit |
|
Ιουδας ο Λεββαιος,ο και επικληθεις Θαδδαιος, ον Ιουδαν Ιακωβου ο Λουκας λεγει, και Ιακωβος ο του Αλφαιου, και Σιμων ο ζηλωτης, ον και Κανανιτην καλει.
|
Textus |
|
Ιουδας ο Λεββαιος· ο και επικληθεις Θαδδαιος· ον Ιουδαν Ιακωβου ο Λουκας λεγει· και Ιακωβος ο του Αλφαιου· και Σιμων ο ζηλωτης· ον και Κανανιτην καλει·
|
Textus |
|
Ἱπποκράτους διδασκάλου καὶ Γαληνοῦ σοφοῦ καὶ Παύλου Ἰτάλου καὶ Ἀθηναίου ῥήτορος καὶ Ἰωάννου Τζέτζου διάγνωσις περὶ ἰαλίων ἀρώστων καὶ τελευτῆς ἀνθρώπων
|
Titulus initialis |
|
ΙΠΠΟΚΡΑΤΟΥΣ ΝΟΗΜΑΤΑ ΤΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Ἵππον καὶ ἀναβάτην· ἵππον πᾶσαν Κύριος συντρίβων· ἀφανίζων
|
Incipit |
|
ΙΣΘΙ ΔΕ ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΩΣ ΟΙ ΑΣΤΡΟΝΟΜΟΙ ΟΝΟΜΑΖΟΥΣΙ ΤΙΝΑΣ ΔΩΔΕΚΑ ΟΙΚΟΔΕΣΠΟΤΕΙΑΣ
|
Incipit |
|
ΙΣΘΙ ΟΤΙ ΙΒ' ΕΙΣΙ ΖΩΔΙΑ ΑΛΛ' ΕΝ ΤΡΙΑΚΟΝΤΑ ΗΜΕΡΑΙΣ ΚΑΙ ΩΡΑΙΣ ΔΕΚΑ
|
Incipit |
|
Ἴσμεν γὰρ ἅπαντες, ἴσμεν τόνδε τὸν αἰσθητὸν ἥλιον πανταχοῦ διαυγάζοντα
|
Incipit |
|
Ἰσοκράτης τῆς παιδείας τὴν μὲν ῥίζαν ἔφη
πικράν, τοὺς δὲ καρποὺς γλυκεῖς
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ἰσοκράτης. Αἱροῦ καλῶς τεθνάναι μᾶλλον ἢ ζῇν αἰσχρῶς
|
Incipit |
|
Ἰστέον δέ, ὡς εἰ καὶ τοῦ λόγου ἐν τούτῳ ἔκφρασις πρὸς τὴν ὑπεραγίαν θεοτόκον δοκεῖ ἀποτείνεσθαι, ἀλλ' ὁ τῆς ἑρμηνείας λόγος πρὸς τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν ἀποφαίνεται ἐκφραζόμενος
|
Titulus initialis |
|
ἰστέον μέντοι ὡς Ἀρίσταρχος καὶ Πραξιφάνης, ὁ μαθητὴς Θεοφράστου καὶ πολλοὶ ἕτεροι ὀβελίζουσι τὸ προοίμιον
|
Incipit |
|
Ἰστέον ὅτι γενεὰν τὸ πρόσωπον ὀνομάζει· οὕτως γὰρ ἀριθμῶν εὕροις τεσσαρακονταδύο γενεάς· αʹ ἀπὸ τοῦ κυρίου, βʹ ἀπὸ Ἀβραάμ. Εἰ γὰρ καὶ ἀπὸ τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος ἕως τοῦ Χριστοῦ δεκατρία πρόσωπα τέθεικεν ὁ εὐαγγελιστής, χρὴ νοεῖν ὅτι τὴν μητέρα ὡς ἀπὸ τοῦ Λευιτικοῦ οὖσαν ἄρρενος προσώπου τίθησιν ἐν τάξει τεσσαρεσκαιδεκάτου προσώπου, ἵνα δειχθῇ ὁ δεσπότης ἀπό τε τοῦ βασιλικοῦ καὶ ἱερατικοῦ γένους τὸ κατὰ σάρκα ἀνατείλας. Δείκνυσι γὰρ τοῦτο ὁ ἄγγελος πρὸς αὐτὴν ἐν τῷ εὐαγγελίζεσθαι, λέγων «καὶ ἰδοὺ Ἐλισάβετ ἡ συγγενής σου.» Αὕτη δὲ Ζαχαρίου τοῦ ἱερέως γυνή, ὡς μέμνηται Λουκᾶς ὁ εὐαγγελιστής. Δῆλον οὖν ἐξ ἱερατικοῦ γένους ἐκείνη· οὐ γὰρ ἐνεδέχετο ἐξ ἑτέρας φυλῆς τὸν ἱερέα γαμεῖν, ἐπειδὴ τοῦτο ὁ νόμος ἐκώλυεν.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι επειδη ενδεκα μαθητας ειχεν ο Χριστος εκβληθεντος του Ιουδα, ενδεκατον επιφαινεται και τοις αποστολοις· αʹ τοις γυναιξι, βʹ τω Πετρω, γʹ τοις περι Κλεοπαν, δʹ τοις δεκα, εʹ τοις ιαʹ και τοις φʹ, ζʹ τοις ζʹ, ηʹ Ιακωβ, θʹ τοις ζ, ιʹ επι το ορος της Γαλιλαιας, ιαʹ επι το ορος των ελαιων.
|
Textus |
|
ἰστέον ὅτι ἡ συνίζησις γίνεται, ὅταν τὰ δύο μακρά
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΙΩΝΙΟΝ ΚΟΛΠΟΝ ΤΟΝ ΕΠΕΚΕΙΝΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΟΝΟΜΑΖΟΘΣΙ
|
Incipit |
|
Ἰστέον ὅτι οἱ τὰ ἄζημα (sic) προσκομίζοντες
|
Incipit |
|
Ἰστέον ὅτι οἱ τὰ ἄζυμα προσκομίζοντες
|
Incipit |
|
Ἰστέον ὅτι οἱ τὰ ἄζυμα προσκομίζοντες
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΟΤΑΝ Η ΜΕΙΖΩΝ
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΟΥ ΖΗΤΕΙΤΕ ΤΟΠΟΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ
|
Incipit |
|
Ἰστέον ὅτι τὰ τετράμορφα ζῶα
|
Incipit |
|
Ιστέον ὅτι τὰ τετράμορφα ζῶα ἓν ἕκαστον αὐτοῦ· τέσσαρα πρόσωπα φέρει
|
Incipit |
|
Ιστέον ὅτι τὰ τετράμορφα ζῶα ἓν ἕκαστον αὐτοῦ· τέσσαρα πρόσωπα φέρει
|
Incipit |
|
Ἰστέον ὅτι τὰ τετράμορφα ζῶα ἓν ἕκαστον αὐτῶν, [...] τέσσαρα πρόσωπα φέρει
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΤΟ ΖΩΔΙΟΝ ΕΧΕΙ ΔΕΚΑΝΟΥΣ ΤΡΕΙΣ
|
Incipit |
|
Ιστεον οτι το κατα Λουκαν ευαγγελιον υπηγορευθη υπο Παυλου εν Ρωμη· ατε δε ιερατικου χαρακτηρος υπαρχον απο Ζαχαριου του ιερεως θυμιωντος ηρξατο.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Λουκαν ευαγγελιον υπηγορευθη υπο Παυλου εν Ρωμη, δια τι ιερατικου χαρακτηρος υπαρχων υπο Ζαχαριου ιερεως θυμιωντος ηρξατο.
|
Textus |
|
Ἰστέον ὅτι τὸ κατὰ Λουκᾶν εὐαγγέλιον ὑπηγορεύθη ὑπὸ Παύλου ἐν Ῥώμῃ· ἅτε δὲ ἱερατικοῦ χαρακτῆρος ὑπάρχον, ἀπὸ Ζαχαρίου τοῦ ἱερέως θυμιῶντος ἤρξατο (ἄρχεται).
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Λουκαν ευαγγελιον, ατε δη ιερατικου χαρακτηρος υπαρχον, απο Ζαχαριου ιερεως θυμιωντος ηρξατο.
|
Textus |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΥΣΗΣ ΟΝΟΜΑ ΨΗΦΙΖΟΜΕΝΟΝ ΣΥΝΑΓΕΙ ΑΡΙΘΜΟΝ ΑΧΜΗ
|
Incipit |
|
Ἰστέον, ὅτι οἱ τὰ ἄζυμα προσκομίζοντες, νεκρὰν σάρκα, καὶ οὐχὶ ζῶσαν προσφέρουσιν
|
Incipit |
|
Ιστεον· οτι το κατα Λουκαν ευαγγελιον υπηγορευθη υπο Παυλου εν Ρωμη· ατε δε ιερατικου χαρακτηρος υπαρχον· απο Ζαχαριου του ιερεως θυμιωντος ηρξατο.
|
Textus |
|
Ἱστορία Νικήτα βασιλικοῦ κληρικοῦ πρὸς τὸν χριστόβουλον βασιλέωα Κωνσταντῖνον τὸν προφυρογέννητον περὶ τοῦ μεγίστου θαύματος τοῦ γενομένου ἐπὶ τῆς αὐτοκρατορίας αύτοῦ ἐν Ἱερουσαλὴμ, ἐν τῷ ἁγίῳ καὶ ζωοδόχῳ τάφῳ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τῷ ἁγίῳ καὶ μεγάλῳ σαββάτῳ ἐν ἔτει συνε΄
|
Titulus initialis |
|
ΙΣΧΥΡΟΝ Η ΦΙΛΙΑ ΒΙΑΖΕΣΘΑΙ
|
Incipit |
|
Ἰσχυρὸν ἡ φιλία βιάζεσθαι, καὶ μάλιστα περιδραττομένη προφάσεως προτεινούσης τὸ εὔλογον
|
Incipit |
|
ἰσχυρὸν ἡ φιλία βιάζεσθαι· καὶ μάλλιστα περιδραττομένη πρoφάσεως προτεινούσης
|
Incipit |
|
ΙΣΩΣ ΤΗΣ ΕΥΔΟΚΙΑΣ Η ΚΑΙ ΔΙΑΖΥΓΙΩ ΔΙΑΖΥΓΕΝΤΑ
|
Desinit |
|
ΙΩΑΝΝΗΝ ΤΟΝ ΜΕΓΙΣΤΟΝ ΦΩΣΤΗΡΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ ΤΟΝ ΒΥΖΑΝΤΙΔΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΝ
|
Incipit |
|
Ἰωάννης βαπτίζει τοὺς Ἰουδαίους. Ἔρχεται ἀπὸ Ναζαρὲθ ὁ Χριστός, ἐβαπτίσθη, καὶ ἦλθεν εἰς τὴν ἔρημον πειρασθῆναι. Εἶτα εἰς τὴν Γαλιλαίαν, παραδοθέντος Ἰωάννου, καὶ καλεῖ τοὺς περὶ Πέτρον καὶ Ἰάκωβον. Εἰσέρχεται εἰς Καπερναούμ, διδάσκει, θεραπεύει τὸν δαιμονιζόμενον ἐκεῖ, εἶτα
|
Incipit |
|
Ἰωάννης εἶπεν ὁδοὶ δύο εἰσίν, μία τῆς ζωῆς
|
Incipit |
|
Ἰωάννης ὁ θεολόγος ἐν τῇ Ἀσίᾳ ἐκήρυξε τὸ εὐαγγέλιον καὶ ἐν τῇ Ἐφέσῳ· ἐξωρίσθη δὲ ὑπὸ Τραϊανοῦ ἐν Πάτμῳ, ἔνθα καὶ τὸ εὐαγγέλιον ἐγράφη, πάλιν ὁ ἐν Ἐφέσῳ ἐλθὼν μετὰ θάνατον τοῦ βασιλέως θάπτεται ἐκεῖ ἔτι ζῶν.
|
Textus |
|
Ἰωάννου [...] λόγος περὶ τῶν ἀζύμων
|
Titulus initialis |
|
Ἰωάννου [...] λόγος περὶ τῶν ἀζύμων στηλιτευτικὸς κατὰ Ἀρμενιῶν καὶ Φράγγων καὶ Λατίνων
|
Titulus initialis |
|
Ἰωάννου [...] λόγος περὶ τῶν ἀζύμων στηλιτευτικὸς κατὰ Ἀρμενίων καὶ Φράγγων καὶ Λατίνων
|
Titulus initialis |
|
Ἱωάννου ἀρχιεπισκόπου Ἱεροσολύμων λόγος περὶ τοὺς λέγοντας ὅτι οὐκ ἔστιν βαλεῖν ὕδωρ ζέον ἐν τοῖς θείοις μυστηρίοις, ἀνατρέπων αὐτῶν τὴν ἀντιλογίαν
|
Titulus initialis |
|
Ἰωάννου γραμματικοῦ τοῦ Τζέτζου διδασκαλία σαφεστάτη, περὶ τῶν ἐν στίχοις μέτρων ἁπάντων διὰ στίχων ἡρωικῶν
|
Titulus initialis |
|
Ιωαννου Ζωναρα περι Μαριας βασιλισσης αναγραψασης την βιβλον ταυτην.
|
Titulus initialis |
|
Ιωαννου μοναχου και πρεσβυτερου του Τζουτζουνη, και Καλης μοναχης της μητρος αυτου, γαμβρος δε του κυρου Μανουηλ της Μαρουδιας. Οι αναγινωκοντες την θειαν δελτον ταυτην ευχεσθαι (ευχεσθε) υπερ εμετερων (corr. ημετερων alia manu) των ελαχιστων και ευτελων των εκ ποθου πολλου κτησαμενων. μηνος δεκεμβριου ιβʹ ινδ. αʹ. ετους ͵ϛχαʹ.
|
Textus |
|
Ἰωάννου πατριάρχου Ἀντιοχείας λόγος περὶ τῶν ἀζύμων πρὸς τὸν Ἀνδριανουπολίτην
|
Titulus initialis |
|
Ἰωάννου πατριάρχου Ἱεροσολύμων Περὶ ἀζύμων‧ ἐρώτησις Ἰταλοῦ
|
Titulus initialis |
|
Ἱωάννου τοῦ ἁγιωτάτου Ἱεροσολύμων λόγος περὶ τῶν ἀζύμων, ὃν συνεγράψατο ἐν Ἱεροσολύμοις κατὰ τὸν διάλεξιν ἣν πρός τινα Λατῖνον φιλόσοφον ἐποιήσατο
|
Titulus initialis |
|
Ἰωάννου τοῦ ἁγιωτάτου πατριάρχου Ἱεροσολύμων περὶ ἀζύμων
|
Titulus initialis |
|
Ἰωάννου τοῦ ἁγιωτάτου πατριάρχου Ἱεροσολύμων περὶ ἀζύμων λόγος δεύτερος
|
Titulus initialis |
|
Ἰωάννου τοῦ ἁγιωτάτου πατριάρχου Ἱεροσολύμων περὶ ἀζύμων λόγος πρῶτος
|
Titulus initialis |
|
Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ λόγος περὶ ἀζύμων
|
Titulus initialis |
|
ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΖΩΝΑΡΑ ΤΩ ΓΕΓΟΝΟΤΙ ΜΕΓΑΛΩ ΔΡΟΥΓΓΑΡΙΩ ΤΗΣ ΒΙΓΛΑΣ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΑΣΗΚΡΗΤΙΣ
|
Titulus initialis |
|
Ἰωάννου τοῦ παναγιωτάτου μητροπολίτου Κλαυδιουπόλεως λόγος περὶ τῶν ἀζύμων, στηλιτευτικὸς κατὰ Ἀρμενίων καὶ Φράγγων καὶ Λατίνων
|
Titulus initialis |
|
Ιωσηφ αρχιεπισκοπου Θεσσαλονικης λογος εις την προσκυνησιν του τιμιου και ζωοποιου σταυρου. ευλογησον, πατερ.
|
Titulus initialis |
|
κ[ατεφρονήσας τοῦ ζῆν
|
Incipit |
|
καʹ Περι των ζʹ αρτων.
|
Desinit abruptus |
|
καγω ο ταπεινος ο Αθανασιος ο ιερομοναχος ο ψαλλων τον αγιον Ιωαννην τον Προδρομον ετος (?) του Καταρακτου γραφω και αποφασιζω οτι οποιος ανθρωπος δεν βαλη κοπον εις ποσον τεχνην διαφορον μη ελπιζετω οτι και εγω ο ταπεινος ειχα καιρον αδειαν μα τωρα δε εχω. (?) Αθανασιος ιερομοναχος.
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΔΜΟΥ ΠΟΛΙΤΑΙ Ο ΕΤΕΟΚΛΗΣ ΠΡΟΛΟΓΙΖΕΙ
|
Incipit |
|
ΚΑΔΜΟΥ ΠΟΛΙΤΑΙ Ο ΕΤΕΟΚΛΗΣ ΠΡΟΛΟΓΙΖΕΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΖΩΝ
|
Incipit |
|
καθ' εκαστον εξεταζειν τα γεγραμμενα.
|
Desinit abruptus |
|
Καθάπερ γὰρ λειμὼν εὐανθὴς ποικίλοις ἄνθεσι πυκαζόμενος
|
Incipit |
|
ΚΑΘΑΠΕΡ ΓΑΡ Ο ΗΛΙΟΣ ΕΞΩΘΕΝ ΦΩΤΙΖΕΙ ΠΑΝΤΑ
|
Incipit |
|
Καθάπερ τὰ φυτὰ χρήζουσι τῆς τοῦ ὕδατος ἐπιρροῆς
|
Incipit |
|
Καθάπερ χορὸς τὸν κορυφαῖον ἐπιζητεῖ
|
Incipit |
|
Καθάπερ χορὸς τῶν κορυφαίων ἐπιζητεῖ
|
Incipit |
|
καθεζόμενον [
|
Desinit |
|
ΚΑΘΕΖΟΜΕΝΟΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΘΕΖΟΜΕΝΟΥ ΠΟΤΕ ΤΟΥ ΑΒΒΑ ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ
|
Incipit |
|
Καθεζομένου ποτὲ τοῦ ἀββᾶ σου ἐν τῷ κελλίῳ σου
|
Incipit |
|
ΚΑΘΗΖΟΜΕΝΟΣ ΕΝ ΤΩ ΚΕΛΛΙΩ ΣΟΥ ΜΕ ΑΛΟΓΟΝ ΠΟΙΗΣΗΣ ΣΟΥ ΤΟ ΕΡΓΟΝ
|
Incipit |
|
καθως το συναξαριν διοριζεται.
|
Desinit |
|
καθως το συναξαριον διοριζεται.
|
Desinit |
|
καὶ “ζεῦγος βοῶν ἤλαυνεν”· ἀμφίβολον γὰρ πότερον βοῶν ἢ τῶν βοῶν
|
Desinit |
|
Καὶ ἃ μὲν ἰουδαίζοντες οἱ ῥωμαῖοι
|
Incipit |
|
καὶ ἁγίῳ Πνεύματι γνωριζομένης, τῆς ἀδιαιρέτου, καὶ ὁμοουσίου φύσεως, ᾗ πρέπει πᾶσα τιμή, καὶ δόξα, καὶ αἴνεσις, καὶ μεγαλοπρέπεια, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ...
|
Desinit |
|
καὶ ἀδιάπτεστος (sic) ἡ ῥίζα τῆς ἀληθείας περιεργαζόμενοι ποιούμεθα· ᾧ ἡ δόξα... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ ἀκηράτου ζωῆς καὶ τελείως ἀπαθοῦς καὶ ἀπήμονος, ἐν αὐτῷ...
|
Desinit |
|
καὶ ἄλλα πολλὰ θαυματουργῶν οὐ παύεται καθ´ ἑκάστην εἰς δόξαν τοῦ δοξάζοντος τοὺς αὐτοῦ θεράποντας Χριστοῦ τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΛΛΩΣ ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΤΙ ΔΗ ΠΟΤΕ ΕΞ ΕΛΛΗΝΩΝ ΗΓΑΓΕ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΑΝΕΛΘΩΝ ΠΑΛΙΝ ΕΙΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ ΣΥΝ ΠΑΣΗ ΤΗ ΔΕΗΣΕΙ ΚΑΙ ΔΟΞΗ ΑΥΤΟΥ ΚΑΤΑΛΕΛΟΙΠΕΝ ΗΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΣΘΑΙ ΥΠΟ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΔΟΞΑΖΩΝ ΤΟ ΠΑΝΑΓΙΟΝ ΟΝΟΜΑ ΑΥΤΟΥ ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ Κ.Τ.Λ.
|
Desinit |
|
Καὶ ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι
εἰς ζωὴν αἰώνιον. ᾯ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
και απεστειλεν αυτους κηρυσσειν και βαπτιζειν και σημεια ποιειν, και μετα ταυτα ανεληφθη, και τουτο το τελος εχει το κατα Μαρκον ευαγγελιον.
|
Desinit |
|
καὶ ἁπλῶς ἐκ παντὸς πάθους χωρίζοντος[
|
Desinit cuiusdam partis |
|
καὶ ἀποταξάμενος ἐγένετο μοναχὸς καὶ πάλιν βλέπει τὸ ὅμοιον, ὅστις ἀφῆκεν πἄντα τὰ τοῦ κόσμου ἡδέα, ἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Καὶ αὐτὸς ἦν ὁ Ἰησοῦς ὡσεὶ ετῶν λʹ ἀρχόμενος, ὣν ὡς ἐνομίζετο
|
Incipit |
|
καὶ αὐτὸς ἰδιαζόντως ἐπιγινώσκεται.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΥΤΟΥΣ ΝΑ ΤΖΟΙ ΠΙΡΑΞΑΙ ΔΕΝ ΓΙΡΕΥΕΙ
|
Desinit |
|
καὶ βαδίζειν
|
Desinit |
|
Καὶ γὰρ ἀγγέλους ἐγκωμιάζειν χρή
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΔΕΝΔΡΟΙΣ ΚΑΡΠΟΦΟΡΕΙΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΖΕΙ
|
Desinit |
|
καὶ δέχοιό γε διὰ τὸν σὸν φόβον ἑτοιμασθέντες... πρὸς τὴν αὐτόθεν ζωὴν τὴν μακραίωνά τε καὶ μακαρίαν... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ διὰ τοῦ Ἠθ ὁ ζῶν
|
Desinit |
|
και δια του ηθ, ο ζων.
|
Desinit |
|
και διαστρεψαι σπουδαζοντες τα ορθως γεγραμμενα.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΙΑΧΩΡΙΖΕΙΝ ΑΠ ΑΛΛΗΛΩΝ ΕΣΤΙ ΤΟ ΠΥΡ ΚΑΤΑ ΔΕΥΤΕΡΟΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΙΑΧΩΡΙΖΕΙΝ ΑΠ ΑΛΛΗΛΩΝ ΕΣΤΙ ΤΟ ΠΥΡ ΚΑΤΑ ΔΕΥΤΕΡΟΝ
|
Desinit |
|
Καὶ δοίη σοι Κύριος, φίλτατε, ὁ τὴν σὴν δημιουργήσας ψυχήν, καὶ πρὸς τὸ τυχεῖν αὐτὴν τῆς αἰωνίου ζωῆς μετὰ τῆς σῆς εἰς τοῦτο σπουδῆς, καὶ τὴν οὐράνιον χάριν· ὅτι αὐτῷ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ δοξάζων τὸν κοινὸν σωτῆρα καὶ εὐεργέτην, τὸν τῆς ἑαυτοῦ γνησίοις θεράπουσι καὶ θανοῦσιν ἐνδοξαζόμενον, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰώνας, ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ δοξάσωμεν τὴν ζωαρχικὴν καὶ συναίδιον Τριάδα, Πατέρα, Υἱὸν καὶ Πνεῦμα ἅγιον, ὅτι αὐτῇ...
|
Desinit |
|
καὶ ἐγένετο εἰς ψυχὴν ζῶσαν
|
Desinit |
|
καὶ ἐγένετο εἰς ψυχὴν ζῶσαν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΓΙΝΕΝ ΑΦΑΝΤΟΝ ΑΠΟ ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ ΤΟΥ ΤΖΕΛΑΤΙ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΩΣ ΕΙΔΑΝ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΕΚΡΑΞΑΝ ΜΕΓΑΣ Ο ΘΕΟΣ... ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
καὶ εἴ τις ἐκ τοῦ ἁγίου αὐτοῦ μύρου ἔλαβεν, ἐθεραπεύθη ἀπὸ πᾶσαν νόσον, καὶ εἴ τι τῷ θεῷ ᾐτήσατο εἰς ὄνομα τοῦ ἁγίου Ἀλεξίου, ἔλαβεν αὐτό. ἐπειδὴ γέγραπται. τὸν δὲ ἐλπίζοντα ἐπὶ κύριον ἔλεος κυκλώσει ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς, ἐξαγαγέτω ἡ γῆ ψυχὴν ζῶσαν κατὰ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
καὶ εἴπωμεν πότε γίνονται καὶ πόθεν καὶ τί σημαίνουσι, ἀπαρτίζομεν τὴν διδασκαλίαν
|
Desinit |
|
καὶ εἰς τὴν μέλλουσαν ζωὴν τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν, χάριτι…
|
Desinit |
|
καὶ ἐκάθισαν αὐτὸν εἰς τὸν θρόνον τῆς ἐπισκοπῆς τοῦ ἁγίου ϰαὶ ἰσαποστόλου Ἀβερκίου, δοξάζοντες… ἀμήν.
|
Desinit |
|
και εκατον ετη ου ζωσιν.
|
Desinit |
|
καὶ ἔκτοτε ἔζησεν ἐν εἰρήνῃ πολλῇ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΜΕΤΕΑΛΑΞΕ ΤΗΝ ΖΩΗΝ ΑΥΤΟΥ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΑΙΡΟΝ ΚΑΙ ΥΠΗΓΕΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΝ ΤΟΥ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ
|
Desinit |
|
καὶ ἐν ἅπασι τοῖς καλοῖς πάντων τῶν ἀπ’ αἰῶνος θαυμαζομένων ὀνομαστότατον· οὗ τῷ νεύματι καὶ ἡμεῖς ὑπείξομεν καὶ τῷ Δεσποτικῷ
θελήματι οἱ δοῦλοι ὑπηρετήσομεν
|
Desinit |
|
Καὶ ἐν τῇ ἰδίᾳ δόξῃ χαίρουσι καὶ εὐτρεπίζονται, ὡς μόνου Θεοῦ τοῦ ἐν Τριάδι ὑμνουμένου τὸ δῶρον αὐτοῖς προστάξαντος εἶναι. Ὅτι αὐτῷ πρέπει…
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΝ ΤΟΙΣ ΑΛΛΟΙΣ ΑΠΑΣΙ ΖΟΥΛΑΠΕΟΙΣ ΟΣΑ ΧΟΛΗΝ ΞΑΝΘΗΝ ΚΑΘΑΙΡΕΙ
|
Desinit |
|
καὶ ἐν τῷ μέλλοντι ζωὴν αἰώνιον
|
Desinit |
|
καὶ ἐν τῷ μέλλοντι ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει, καθὼς
εἶπεν ὁ Κύριος. Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΝ ΤΩ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΣΚΟΠΩ ΔΙΟΡΙΖΟΜΕΘΑ
|
Desinit |
|
καὶ ἐξ ἀνθρώπων μετάστασιν αἰώνιον ζωὴν καὶ μακαρίαν ἀπόλαυσιν, χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΞΕΤΑΖΕΙΝ ΑΝ ΧΡΕΙΑ ΓΕΝΗΤΑΙ
|
Desinit |
|
Καὶ ἐπεὶ πρὸ τῶν ἄλλων οὐκ ὀλίγη τις ἀνέκυψε ζήτησις περὶ τῆς ῥήσεως, ἣν ὁ μέγας Βασίλειος ἐν τῷ τρίτῳ τῶν κατ’ Εὐνομίου λόγων θεολογῶν περὶ τοῦ Πνεύματος εἴρηκε, φέρε δὴ καὶ πρὸ τῶν ἄλλων ἐξεταστέον τὰ περὶ αὐτῆς.
|
Incipit |
|
καὶ ἐπευξάμενος αὐτῇ ἀνεχώρησα δοξάζων τὸν θεόν
|
Desinit |
|
καὶ ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ καθεζόμενον
|
Desinit |
|
Και επιφοιτησει του ζωαρχικου και συναιδιου και ομοουσιου πνευματος, αμην.
|
Desinit |
|
Και εσταυρωθη σαρκι· και οι μεν στρατιωται· διαμεριζονται τα ιματια αυτου των δε σταυρωθεντων δυο ληστων· ο εις αυτων μετανοησας· ωμολογησεν· και οτι το σωμα τεθεν εν τω μνημειω· ηγερθη τριημερον· και μετα ταυτα ανεληφθη· βλεποντων των μαθητων.
|
Desinit |
|
καὶ ἔσχισεν αὐτὴν καὶ ἄφισεν τοῦ μαθητῆ αὐτοῦ ἐντολὴν νὰ μὴ τὸ εἰπῆ τινῶς ὥστε ζῆ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΤΟΙΜΑΖΕ ΜΟΙ
|
Desinit |
|
καὶ εὐρήσετε καὶ οὕτως ἔσται ὑμῖν τοῖς πολλὰ μὴ ποθήσασιν καὶ ὑπὲρ ἐμοῦ θανοῦσιν μαθηταῖς μου, ἐγὼ γάρ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου καὶ ἡ ἀληθεία καὶ ἡ ζωή ὅτι τῷ θεῷ ἡμῶν εἴη δόξα... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ ζῆθι μέχρι σύμπαντος τοῦ δρόμου τῶν αἰώνων
|
Desinit |
|
καὶ ζηλῶμεν τὸν ἀθλητήν, καὶ μιμώμεθα αὐτοῦ τὰ παλαίσματα· ὥστε καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτυχεῖν ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΖΗΝ ΣΕ ΔΟΚΩ
|
Incipit |
|
καὶ ζήσει τὸ σκῆπτρον αὐτοῦ ἔτη λε΄
|
Desinit |
|
καὶ ζησόμεθα ἐνώπιον αὐτοῦ· αὐτῷ...
|
Desinit |
|
και ζωη του μελλοντος αιωνος αμην.
|
Desinit |
|
καὶ ζωὴν δίδους τῷ κόσμῳ
|
Desinit |
|
καὶ ζωὴν πᾶσιν
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΖΩΗΝ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΝ
|
Desinit |
|
και ζωην του μελλοντος αιωνος αμην.
|
Desinit |
|
και ζωην του μελλοντος αιωνος αμην.
|
Desinit |
|
και ζωην του μελλοντος αιωνος, αμην.
|
Desinit |
|
και ζωην, του μελλοντος αιωνος, αμην.
|
Desinit |
|
Καὶ ζῶν ἐγώ σε, μάρτυς, ἐπλούτουν σκέπην
|
Incipit |
|
καὶ ζωοποίοῦ Τριάδος τοῦ ἀληθινοῦ θεοῦ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΕΚ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΕΚΠΟΡΕΥΘΕΝΤΙ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΩ ΣΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΩ ΣΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙ
|
Desinit |
|
Καὶ ἡ διοικοῦσα τὸ ζῷον δύναμις. Τέλος
|
Desinit |
|
ΚΑΙ Η ΡΙΖΑ ΑΓΑΘΟΝ ΤΙ ΕΣΤΙΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ Η ΡΙΖΑ ΔΕ ΑΓΑΘΟΝ ΤΙ ΕΣΤΙΝ
|
Incipit |
|
καὶ ἠγνόησα ζωαρχικῇ δεξιᾷ σου
|
Incipit abruptus |
|
καὶ ἤλθετε πρὸς Χριστὸν ὑμᾶς στεφανώσαντα, καὶ ἐστὲ κληρονόμοι τῆς βασιλείας αὐτοῦ, δοξάζοντες ἐκτενῶς τὴν Ἁγίαν Τριάδα, ᾗ πρέπει πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ ἡμᾶς αὐτῶν ἀπαλλάξας ὡς πονηρῶν ζιζανίων, οἷα καθαρὸν καὶ εὔχρηστον σῖτον εἰς τὰς ἑαυτοῦ ἀποθήκας συνάξειεν, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
καὶ θηλάζει ἐν θείῳ νόμῳ
|
Desinit |
|
καὶ θηλαζόντων καταρτίσω αἶνον, ἵνα…
|
Desinit |
|
καὶ καταβάζει γάλαν [scil. κατεβάζει γάλα].
|
Desinit |
|
καὶ καταβάζει γάλαν.
|
Desinit |
|
και καταυγαζει φρενας.
|
Desinit |
|
καὶ κεράννυται, ταὐτόν ἐστι τὸν θεῖον Λόγον ὑμνεῖν, καὶ τὴν ὅλην ἐκθειάζειν Τριάδα, μᾶλλον δὲ τὸν ἐν τριάδι προσώπων ἕνα Θεόν. Αὐτῷ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν:
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΚΟΛΑΖΕΙΝ ΚΑΙ ΣΥΓΧΩΡΕΙΝ ΤΟΥΣ ΥΠʹ ΑΥΤΟΝ ΤΑΤΤΟΜΕΝΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΚΡΩΖΟΥΣΙ ΟΥΤΟΙ
|
Desinit |
|
Καὶ λαμβάνων ὁ χριστιανὸς μετάνοιαν ὑπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ δοξάζων τὸν Θεὸν καὶ τίμιον σταυρόν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ ΑΙ ΛΟΙΠΑΙ ΔΕΚΑ
|
Desinit |
|
καί μεθ’ ὁλοκλήρου τῆς εὐδαιμονίας πρὸς ἡμᾶς ἐπαναζευγνύς. Ἔρρωσο
|
Desinit |
|
καὶ μειζόνων ἀξιώσας χαρίτων, δίδου καὶ τὸν λόγον ὑπὲρ τούτων καλλίω...
|
Desinit |
|
καὶ μειοῦται τὸ ζῷον
|
Desinit |
|
καὶ μὲν κυριακὴν ἑορτάζομεν σήμερον
|
Incipit |
|
καὶ μετὰ ἀγγέλων ὑμνῳδοὺς ἐσομένους τῆς ἀκτίστου καὶ ὁμοουςίου Τριάδος ἐν Πατρὶ, καὶ Υἱῷν καὶ ἁγίῳ Πνεύματι, νοουμένης τε καὶ δοξαζομένης, νῦν καί ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ μετὰ πραότητος καὶ ἐπιεικείας πάσης προσίωμεν τῇ ἱερᾷ τραπέζῃ τοῦ Χριστοῦ, μεθ’ οὗ...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΜΗ ΑΤΙΜΑΖΕΙΝ ΤΗΝ ΤΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ ΤΑΞΙΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΜΗ ΝΟΜΙΖΗΤΑΙ ΤΟΥ ΗΦΑΙΣΤΟΥ ΟΠΛΑ ΠΑΡΟΙΣΕΜΕΝ
|
Desinit |
|
καὶ μὴ φθεγγώμεθα μηδὲ ζητῶμεν. Ταῦτα τοίνυν ζηλώσωμεν, ἵνα τύχωμεν τῶν ἐπηγγελμένων ἡμῖν ἀγαθῶν, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
καὶ μηδὲ αὐτὰ διαστῇ τὰ τῆς κόνεως· μεθʼ ὧν δώῃ καὶ ἡμῖν ὁ θεὸς τὴν τῶν σωζομένων γενέσθαι μερίδος καὶ τὴν τῶν ζώντων χώραν ἰδεῖν, ὅτι αὐτῷ πρέπει πᾶσα δόξα… ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ μηδὲν πλεῖον ζητείτω, ἵν ̓ οὕτως δυνηθῇ τῶν ὄντως ἀγαθῶν ἐπιτυχεῖν ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἀξιωθῆναι χάριτι...
|
Desinit |
|
καί μοι πίστευε, τῆς εἰς Ἱεροσόλυμα ἀφίξεώς τε καὶ προσκυνήσεως μεῖζον ἀσυγκρίτως τοῦτο συνάντημα καὶ κερδαλεώτερον εὑρεθήσεται
|
Desinit |
|
Καὶ νεκρὸν ἔστιν ἐνταῦθα ἰδεῖν τοὺς ἔτι ζῶντας ἐφ' ἑαυτὸν συγκινοῦντα
|
Incipit |
|
Καὶ ὁ ἀκούσαντες ζήσονται, ὅτι αὐτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
καὶ ὁ Ἀριστοτέλης παρέδωκεν ἃ εἰπωμεν ἐν τῇ παρούσῃ πραγματείᾳ, ἵνα ἀποδεικνύοντες μὴ τούτοις χρώμεθα ὡς παρεμποδίζουσι τὴν ἀπόδειξιν.
|
Desinit |
|
καὶ ὁ θείος Μακάριος ἀεὶ ὄμματα, καὶ καρδίαν, καὶ νοῦν πρὸς οὐρανὸν ἀτενίζων προσηύχετο, εἰς τὸ ὕψος ἀκλινῶς τὰς χείρας ἔχοντες
|
Desinit |
|
ΚΑΙ Ο ΚΟΙΝΩΣ ΚΑΤΑΛΑΚΤΗΣ Ι' ΤΟ ΖΙ'
|
Desinit |
|
Καὶ ὁ μονάζων σπουδαίως ... εἰς δόξαν καὶ αἴνεσιν τοὺ φιλανθρώπου θεοῦ ἡμῶν ... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ ὁ πεζός φησι λόγος “ἀδαμάντινος ἦν τὸ σῶμα”, ἀνδριὰς δὲ τὴν καρτερίαν, φοῖνιξ δὲ τὴν εὐθύτητα τοῦ σώματος, κιὼν δὲ τὸ μῆκος, ἀστὴρ δὲ τὴν αὐγὴν τοῦ κάλλους. ταῦτα δέτινες ἐπίτασιν ὠνόμασαν
|
Desinit |
|
καὶ οἱ βιασταὶ ἤγουν οἱ ἀγωνιζόμενοι καὶ σπουδάζοντες ἐκεῖνοι ἁρπάζουσιν αὐτήν
|
Desinit |
|
καὶ οἱ δαίμονες τέρπονται καὶ ἡμεῖς κενοδοξοῦντες κολαζόμεθα
|
Desinit |
|
καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ μονάζοντες δώσουσι πόλεμον μέγαν καὶ φοβερὸν καὶ κόψουσιν ἀλλήλως αὐτῶν.
|
Desinit |
|
Και οι μεν στρατιωται διαμεριζονται τα ιματια αυτου· των δε σταυρωθεντων δυο ληιστων ο εις αυτων μετανοησας ωμολογησε· και οτι το σωμα τεθεν εν τω μνημειωι. ηγερθη τριημερον· και μετα ταυτα ανεληφθη, βλεποντων των μαθητων·
|
Desinit |
|
καὶ οἰκτίρησόν με διὰ τὴν εὐσπλαγχνίαν σου· ὅτι σὺ εὐλογημένος εἶ μετὰ τοῦ εὐλογημένου σου Πατρὸς καὶ τοῦ Πνεύματός σου τοῦ ἁγίου καὶ ζωοποιοῦ καὶ παρακλήτου, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ
εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ ὅλον αὐτὸν σῳζόμενον.
|
Desinit |
|
καὶ ὁμολογεῖσθαι δεῖ καὶ ἐξετάζειν
|
Desinit |
|
καὶ ὁμοῦ τὰ πάντα ἔτη τῆς ζωῆς αὐτοῦ νθ'
|
Desinit |
|
καὶ ὅσα ἐβεβαίωσαν βεβαιοῦμεν, καὶ ὅσα ἀναθεμάτισαν ἀναθεματίζομεν
|
Desinit |
|
Καὶ ὅτι φησὶν ὁ βουλόμενος ἀκριβῶς τηρῆσαι τὰς ἐντολὰς καὶ ἐν αὐταῖς ἐμμένειν, μὴ ἀλλοχόθεν βαλέτω τὴν ἀρχήν, ἀλλὰ ἀπὸ τοῦ θείου φόβου ἀρξάμενος κατὰ τάξιν ἐργαζέσθω ἵνα μὴ εἰς χάος ὀλισθήσῃ
|
Titulus initialis |
|
καὶ οὐ κατανοήσας τὴν θείαν εὐεργεσίαν ἐζημιώθης τὸ ἐκ τῆς ὑπομονῆς κέρδος, εἴπερ ἐν τῇ ὑπομονῇ ἡμῶν τὰς ψυχὰς ἡμῶν κτήσασθαι κελευόμεθα.
καὶ ἀτενὴς ἀπόβλεψις καὶ ὑποταγὴ πρὸς τὸν Κύριον, καὶ ὑποταγὴ παντὶ ἀνθρώπῳ διὰ τὸν Κύριον· ᾧ πρέπει δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ οὐ μόνον ἀπὸ τῶν ὁρωμένων, ἀλλὰ καὶ αὐτῶν τῶν ἀοράτων δαιμόνων, ὅπως καὶ τῆς μακαρίας ζωῆς ἐπιτύχωμεν, χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΥΔΕΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑΝ ΕΧΕΙ ΖΩΗΝ
|
Desinit |
|
καὶ οὕτω τῶν ἐντεῦθεν ἐκλείπει, πρὸς τὰς αἰωνίους δὲ μονὰς μετοικίζεται.
|
Desinit |
|
καὶ οὕτως ἀνδρείως ἀγωνισαμένη παρέδωκε τῷ κυρίῳ τὸ πνεῦμα αὐτῆς ἀπολαβοῦσα τὸν στέφανον τῆς ὁμολογίας παρὰ Χριστοῦ (vel τὸ πνεῦμα τῷ κυρίῳ παρέδωκεν, τοὺς ὑπὲρ τῆς ἀθλήσεως καὶ παρθενίας στεφάνους… κομισαμένη· καὶ λαμπαδηφοροῦσα πομπεύει μετʼ ἀγγέλων τὸν πατέρα καὶ υἱὸν… ὑμνοῦσα καὶ δοξάζουσα)… ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ οὕτως ἐπληροφορήθη ὁ γέρων τοῦ ζητήματος
|
Desinit |
|
Καὶ πάλιν περὶ τῶν αὐτῶν• Νικήτα τοῦ Βιζαντίου (sic)• ἀντιρρητικὴ ζήτησις
|
Titulus initialis |
|
καὶ πάλιν τὸν κτίζει
|
Incipit abruptus |
|
καὶ πάντας τοὺς βασιλεῖς τῆς γῆς τὴν δόξαν αὐτοῦ... δουλεύειν αὐτῷ ὑπὸ ζυγὸν ἕνα καὶ προσκυνεῖν τῷ πατρὶ καὶ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Καὶ πάντων μὲν τῶν ἄλλων τὸν βίον, ὅσοι δηλαδὴ τὸ Χριστοῦ ζυγὸν τὸ χρηστὸν ἐπ’ ὤμων ἀράμενοι
|
Incipit |
|
καὶ παραγγείλας αὐτῶ ἐκτρέπεσθαι τὰς ἐμφιλονείκους ζητήσεις ὡς βεβήλους οὔσας, ἐφ᾽ αἷς καί τινες καυχώμενοι παρέβησαν τὴν πίστιν, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καὶ παρασκευάζων τὸν λαὸν ἅπαντα, τὸ κατακλυσθῆναι τροπικῶς ἐπήνεγκεν
|
Desinit |
|
καὶ πᾶς ὁ εἰς τὸν κόσμον ἐρχόμενος φωτίζεται ἄνθρωπος, ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ φωτισμὸς καὶ ἱλασμὸς τοῦ ἀνθρωπίμου γένους... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς ἡμῶν· ἐν Χριστῷ
|
Desinit |
|
Καὶ πᾶσι μὲν τοῖς ἄλλοις τῶν ὄντων ὁ τοῦ εἶναι καὶ ζῆν ἐμπέφυκεν ἔρως, καὶ εἰ τούτων τὰ μὲν οὐδ’ αὐτοῦ γε τούτου συνίησι
|
Incipit |
|
καὶ παυσώμεθα τοῦ ἀτιμάζειν τὸν θεόν
|
Desinit |
|
καὶ περὶ τῆς τῶν ψευδαποστόλων ἀλαζονείας
καὶ πονηρίας.
|
Desinit |
|
και περι της των ψευδαποστολων αλαζονειας και πονηριας.
|
Desinit |
|
καὶ πληρωτὴν τῶν ἐντολῶν ποίησαί σε τῶν θείων μετὰ τῶν σωζομένων σε ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Και πλουσιως αυγαζων και φωτιζων αυτον.
|
Desinit |
|
καὶ πόθῳ σε ἐδόξα<ζε>
|
Incipit |
|
Καὶ πολυχρόνιον ζωὴν βραβεύσαι σου [uar. βραβεῦσαί σε] τῷ κράτει
|
Desinit cuiusdam partis |
|
καὶ πολυχρόνιον ζωὴν βραβεύσαι σου τῷ κράτει
|
Desinit |
|
και ποτιζων τας φρενας.
|
Desinit |
|
καὶ προνοοῦντι γονέων, καὶ παίδων φροντίζοντι, καὶ πάντα ὑπὲρ τῆς ἡμετέρας οἰκονομοῦντι σωτηρίας. Αὐτῷ γὰρ πρέπει…
|
Desinit |
|
καὶ πρὸς τὴν πνευματικὴν ἐπιδιδόναι ποιήσει ζωήν, οὐ μόνον τῆς ἐνοχῆς τῶν ἁμαρτιῶν ἀπολύων, ἀλλὰ καὶ χάριν χάριτι προστιθείς. Δόξα τῷ ἐλέει αὐτοῦ εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ πρὸς τὸ δέ τι γίνεσθαι ὁρίζει
|
Desinit cuiusdam partis |
|
καὶ πύργος αὐταῖς χρηματίζω καὶ τάφρος
|
Desinit |
|
και ριζα παντων ημων των αγαθων
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΣΕ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΝΤΕΣ ΔΟΞΑΖΟΜΕΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
καὶ σε, Ἰωαννίκιε, διωλυγίως μακάριζον
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΣΕΛΗΝΗ ΔΙΑΥΓΑΖΗ ΚΑΙ ΔΙΑΔΟΥΧΗ ΤΗΝ ΥΦʹ ΗΛΙΟΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΟΝ ΗΜΙΝ Η ΤΩΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΩΝ ΦΡΕΑΤΩΝ ΑΝΑΒΛΥΖΕΙ ΠΗΓΗ
|
Incipit |
|
καὶ σπουδῇ πολλῇ διὰ τὸν τοῦ ἡγεμόνος φόβον ἐπὶ τοῦ ὄρους ἐν πέτρᾳ κοίλῃ κατέκρυψαν δοξάζοντες τὸ ὑπεράγιον ὄνομα τοῦ Χριστοῦ… ἀμήν
|
Desinit |
|
Καὶ σὺ δὲ εὔχου ἡμῖν ταχίστην ἀπαλλαγὴν τῶν τῆς ζωῆς
ταύτης κακῶν, καὶ ξὺν ἀρετῇ. Ἀμήν· ἔρρωσο.
|
Desinit |
|
καὶ συναιωνίζου τοῖς τούτου μετασχοῦσιν ἐς δύναμιν, εἰς δόξαν πατρός... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΣΥΣΚΙΑΖΟΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΣΥΣΚΙΑΖΟΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ
|
Desinit |
|
καὶ σῳζουσῶν ἐν τῇ ἑνώσει τὴν φυσικὴν ἑαυτῶν ἰδιότητα
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΑ ΓΙΝΟΜΕΝΑ ΕΣΤΙ ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟΝ
|
Desinit |
|
καὶ τὰ μὲν δύο ὑδράργυρα ὑδραργυρίζονται καὶ εἰς σῆψιν ἀποχωρίζονται. Θεοῦ δὲ βοηθοῦντος ἄρξομαι ὑπομνηματίζειν.
|
Desinit |
|
καὶ τὰ ὅμοια τούτοις, οἷς ἐξακολουθεῖ ἡ αἰώνιος ζωή
|
Desinit |
|
Καὶ ταῦτα μὲν ὁ θεῖος Γρηγόριος περὶ ἀζύμων.
|
Desinit |
|
και τεταρτη η του Λαζαρου αδελφη.
|
Desinit |
|
καὶ τὴν αἰώνιον εὐζωίαν κληρονομήσομεν· ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
καὶ τὴν ἀρετὴν τοῦ κειμένου ζηλῶμεν, καὶ ὧν ἡμῖν ὑφηγεῖτο, μεμνώμεθα
|
Desinit |
|
καὶ τὴν ἀσέβειαν τούτων ὡς ἀράχνην διαλύσας. Σύ, κύριε, πάντοτε φύλαττε… … ὅπως δοξάζεταί σου τὸ πανάγιον ὄνομα… ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑΝ ΤΟΥ Ο ΠΑΤΗΡ ΜΟΥ ΕΩΣ ΑΡΤΙ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
καὶ τὴν λέπραν τοῦ Γιεζεῖ, εἶη τὸ ὄνομα κύριου...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΟΝ ΗΜΕΡΑΝ ΑΝΑΒΛΥΖΕΙ ΕΙΣ ΗΜΑΣ
|
Incipit |
|
καὶ τῆς ἀθυμίας τὴν ζάλην
|
Incipit |
|
καὶ τῆς ἀϊδίου ζωῆς καὶ παρακλήσεως εὐμοιρήσωμεν· ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΥ ΖΩΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΥΣ ΗΜΑΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΗΣ ΓΕΝΟΙΤΟ
|
Desinit |
|
καὶ τῆς ἀκηράτου καταξιούμενοι ζωῆς καὶ διαμονῆς ἐν αὐτῷ Χριστῷ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ τῆς διαιωνιζούσης θείας εὐλογίας καὶ χάριτος· ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗΣ ΡΥΣΗΤΑΙ ΑΠΕΙΛΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΥ ΖΩΗΣ ΑΞΙΩΣΕΙΕΝ ΗΣ ΓΕΝΟΙΤΟ...
|
Desinit |
|
καὶ τῆς συγγενείας τοῦ Ἀγγαίου ἀδελφοῦ Ζαχαρίου τοῦ ἱερέως.
|
Desinit |
|
καὶ τῆς τῶν ἡμερῶν ἀπαλλαγῆναι παρατηρήσεως, ἵνα ὁμοθυμαδὸν πάντες ἐν ἑνὶ στόματι δοξάζωμεν τὸν Θεὸν...
|
Desinit |
|
Καὶ τί τῶν ἀλόγων ζῴων μετὰ τὴν σύλληψιν
|
Incipit |
|
Καὶ τί τῶν ὄντων· οὕτως ἥδιον πέλει
Ἢ λυσιτελὲς ἢ ποθεινὸν ἢ θεῖον
Οὔκουν οὐδέν γε ὡς τῶν εὐαγγελίων
Πυκτὶς ἡ θεσπέσιος καὶ τρισολβία·
Θεσμῶν γὰρ καὶ δογμάτων τε καὶ θαυμάτων.
Ἐξαίσιον τὸ κάλλος φέρει καὶ ὕψος
Νᾶμα δὲ ὥσπερ· νεκταρῶδες τὸν μύθον
Βλύζει τὸν σωτήριον καὶ ζωηφόρον
Καὶ τί δεῖ φράζειν ταύτης πάντα κατ’ εἶδος
Θεὸν παριστᾶ δι’οἶκτον βροτοθέντα
Φύσιν τε διαρθρόντα τὴν ἀνθρωπεῖαν
Ὡς γ' οῦν ἄχραντον ἱεράν τε καὶ θεῖαν
Ἔγωγε λέων ὁ χθαμαλὸς ζεούση·
ψυχὴ καὶ γνώμη ταύτην ἐπἐκτησάμην
τὰ ἔσω τε καὶ ἔξω καθ᾽ὡραΐσας
Υἱῷ φιλτάτῳ καὶ ἐμοὶ βασιλείῳ·
ταύτην δωροῦμαι φιλοτίμως καὶ νέμω
Εἰς σκέπην εἰς φρούρησιν εἰς σωτηρίαν·
Αὐτοῦ καὶ συντήρησιν πάντας αἰῶνας·
Ἕβδομον δ᾽ ἦγεν· ὁ αἰὼν τότε ἔτος ·
Καὶ τριακοστὸν· ἐξακοσιοστόν τε
Καὶ χιλιάδας· ἓξ προδιηνυσμένας
Ὅτε δακτύλοις θεοδώρου ἐξύσθη
Ἀλητροῦ εὐτελοὺς τε καὶ ἐλαχίστου·
Εἰς δόξαν πατρὸς υἱοῦ τὲ καὶ τοῦ θείου·
Πνεύματος ἅμα· καὶ ψυχῆς σωτηρίαν·
Λέοντος λαμπροῦ· τοῦ καὶ κτήτορος αὐτῆς
|
Textus |
|
καί τινα πρὸς τοὺς τὰ ἄζυμα πρεσβεύοντας Λατίνους ὑπό τινων εἰρημένα τῶν ἐκ τῆς ἡμετέρας αὐλῆς
|
Desinit |
|
καί τινα τῶν ἀλόγων ζώων
|
Desinit |
|
καὶ τὸ αἷμα σου τὸ ζωηφόρον, δι' οὗ πρὸς μίαν συμφωνίαν τὰ πέρατα κατὰ τὴν πίστιν ἡνώθησαν
|
Desinit |
|
καὶ τὸ ἀφιλοχρήματον, καὶ περὶ τῆς μεταδοτικῆς ἀρετῆς, καὶ περὶ τῆς τῶν ψευδαποστόλων ἀλαζονείας καὶ πονηρίας.
|
Desinit |
|
Καὶ τὸ ξύλον τῆς ζωῆς ἐν μέσῳ τοῦ παραδείσου
|
Incipit |
|
καὶ τὸ περὶ τῆς δοτικῆς ἀρετῆς, καὶ περὶ τῆς τω ψευδαποστόλω ἀλαζονείας καὶ πονηρίας.
|
Desinit |
|
καὶ τὸ σῶμα ἐτέθη ἐν μνημείῳ· καὶ οἱ μὲν στρατιῶται διεμερίσαντο τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, αὐτὸς δὲ ἐν τριημέρῳ ἀναστὰς ἐνετείλατο τοῖς μαθηταῖς μαθητεύειν πάντα τὰ ἔθνη καὶ βαπτίζειν αὐτούς, ἐπαγγειλάμενος εἶναι μετ’ αὐτῶν πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ τὸ σῶμα σχίζων τῆς ἐκκ
|
Desinit |
|
καὶ τοῖς λαθραίως ἐπιτεθεμένοις διασκεδάζων τὰ πονηρὰ διαβούλια, ἐν Χριστῷ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Καὶ τοῖς μὲν ἵλεως γίνεται, τιμωρεῖται δὲ τοὺς ἐπηρεάζοντας. Φύγωμεν τοίνυν τὸ ἀδικεῖν, ἵν’ ἵλεων ἕξωμεν τὸν Θεόν, χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ τὸν ζωμὸν αὐτῶν πιέτω ὁ ἄρρωστος μετ’ ὀξυμέλιτος, εἰ θεῷ φίλον
|
Desinit |
|
καὶ τὸν Θεὸν ἕξομεν ἐν τῷ μέσῳ καὶ τὴν τράπεζαν εὐλογοῦντα, καὶ ἡμᾶς στεφανοῦντα. Ὑπὲρ δὴ τούτων ἁπάντων...
|
Desinit |
|
καὶ τοῦ κακορίζηκου οὐδὲ οἱ γαπημένοι του συντρόφοι οὐ δύνονται νὰ τὸν βοηθήσουν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΖΩΣΙΜΟΥ
|
Desinit |
|
καὶ τοὺς ἀπ᾽ αἰώνων νεκροὺς ζωοποιῆσαι· χάριτι τοῦ κυρίου…
|
Desinit |
|
καὶ τοὺς ὑπερβολικοὺς καταποντίζετε
|
Incipit |
|
Και τουτον ζωον παμμεγεθεστατον εστιν.
|
Desinit |
|
και τω ζωοποιω πνευματι· νυν και αει και εις τους αιωνας. των αιωνων. αμην.
|
Desinit |
|
καὶ τῷ νοητῷ προσκομίζῃ φωσφόρῳ
|
Desinit |
|
καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, πάντοτε, νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι·
νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ τῶν ζωμῶν αὐτῶν πίη ὁ ἄρρωστος ..... μέλι. ε.......ιχον
|
Desinit |
|
καὶ τῶν ἡδέων τοῦ παρόντος βίου ἀπεργάζεται
|
Desinit |
|
καὶ τῶν ἡδέων τοῦ παρόντος βίου ἀπεργάζεται
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΤΩ ΘΑΥΜΑΤΩΝ ΘΕΑΤΑΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΑΠΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ
|
Incipit |
|
Καὶ τῶν τεχνῶν, οὐ μόνον τοὺς ἐξ ἀρχῆς πατέρας ἀποδεχόμεθα, καὶ τοὺς τούτων μόνους ἀσμενίζομεν πόνους, ἀλλ' εἰ τι καὶ ἄλλο
|
Incipit |
|
και υιοθεσιαν και κληρονομιαν των ουρανων, ευαγγελιζεται.
|
Desinit |
|
καὶ ὑπὸ βακτηρίας τοῦ σταυροῦ ποιμαντικῶς καὶ ἀσφαλῶς ὁδηγούμενον, εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωήν αἰώνιον. Ὅτι αὐτῷ…
Used as Sourc
|
Desinit |
|
καὶ ὑπὸ δαιμόνων ἐμπαίζεται
|
Desinit |
|
Και υπο των παρανομων Ιουδαιων μυκτηρισθεντα. τελος, ταφην κατεδεξατο Χριστος Ιησους ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου. αυτω τοινυν η δοξα αμα τω αναρχω πατρι, συν τω παναγιω και ζωαρχικω πνευματι […]. αμην.
|
Desinit |
|
καὶ φωνῇ σάλπιγγος καὶ ὄρει καπνιζομένῳ Θεῷ ἐντετυχηκὼς
|
Desinit |
|
καὶ χαίρειν τῆ ἐλπίδι καὶ προσεύχεσθαι· καὶ εὐχαριστεῖν αὐτοὺς ἀεὶ τῶ κυρίω· ἐνορκίζων αὐτοὺς ἀναγνῶναι τὴν ἐπιστολὴν ταύτην, πᾶσι τοῖς ἀδελφοῖς· καὶ οὕτω τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καὶ χάρισμα ἐκ χαρίσματος, καὶ τὰ ἄλλα ἐπισυνείροντες ἄτοπα ψευδῶς πάντα καὶ εἰς πεισμονὴν διαβολικήν, μὴ συνιέντες τὸ ἐπηρτημένον κατάκριμα τοῖς διαιροῦσι καὶ ἀποσχίζουσι τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ.
|
Desinit |
|
Και ως ημετερω δεσποτη ακολουθουντες, αγαπην τελειαν εκπληρωσωμεν εις αυτω και της αιωνιου ζωης αξιωθωμεν, εν Χριστω Ιησου τω κυριω ημων […]. αμην.
|
Desinit |
|
καὶ ὡς οὐδὲν διαφέρον οὕτως ἢ ἄλλως γίνεσθαί τε αὐτὰ ἢ ἔσεσθαι καὶ νομίζεσθαι περὶ αὐτῶν. Τῷ δὲ διδάσκοντι τοὺς ζητοῦντας γνῶσιν, καὶ ἐν τῷ τῶν αἰνιγμάτων τόπῳ ὡς οἷόν τε, ἐν τριάδι ἑνὶ Θεῷ, δόξα, ἀμήν
|
Desinit |
|
Καιρὸς λοιπὸν τῇ φρικτῇ ταύτῃ τραπέζῃ καὶ φοβερᾷ προσελθεῖν
|
Incipit |
|
Καίσαρ ἐμέ, ξυνὰ γὰρ ἀγαθὰ σφετερίζομαι αὐτός
|
Incipit |
|
καίτοι νομίζετε ταῦτα αὐτοὺς στῆσαι
|
Desinit |
|
Κακίζουσιν οἱ σαρκικοὶ τὴν παρθενίαν
|
Incipit |
|
ΚΑΚΚΑΖΕΙ ΕΠΙ ΟΡΝΙΘΩΝ ΘΗΛΕΙΩΝ
|
Desinit |
|
Κακός ἐστι ζωγράφος τῆς ἀρετῆς
|
Incipit |
|
ΚΑΛΑΝΤΑΡΙΟΝ ΜΕΤΑΓΛΩΤΤΙΣΜΕΝΟΝ ΕΞ ΟΥΓΚΑΡΙΑΚΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΟΥ ΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΠΕΖΗΝ ΦΡΑΣΙΝ
|
Titulus initialis |
|
Καλὸν τὸ ἄλας ἐὰν δὲ τὸ ἄλας μωρανθῆ, ἑν τίνι ἀρτυθήσεται· περὶ πιρομένης ψυχῆς ἡμῶν δὴ: καὶ τὸ κωλίον οὐδὲν γέρας μέγα καὶ θαυμαστὸν, μηδεὶς τίνας τῶν ἐν κακία ἀπογίνος τε καὶ μηδεὶς δι ἀρετῆς ἀννισταζετω.
|
Textus |
|
Καλὸν τὸ σπουδάζειν περὶ λόγους
|
Incipit |
|
Καλῶς ἐποίησας δηλώσας μοι τὴν γενομένην παρὰ σοῦ ζήτησιν πρὸς τοὺς τὰ Ἀρείου πρεσβεύοντας
|
Incipit |
|
Κἂν ἄλλο μεῖζον εὐποροῦντι προσφέρειν
|
Incipit |
|
Κἂν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ’ ὃ εὐαγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω. Τίς δὲ ἐπιζητεῖ διδάσκαλον ἄλλον, εἰ μὴ προφανῶς μέμηνεν
|
Desinit |
|
Καν μανθανη (μανθανειν?) σπουδαζε, μηδαμως δυκνει (δεικνει).
|
Desinit |
|
Κἂν φυσικῶς ὕπνωσας εἱρκτῆς ἐν ζόφῳ,
|
Incipit |
|
ΚΑΝΟΒΟΣ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΟΥΤΟΣ ΜΕΝ ΕΝ ΡΟΔΩ ΔΥΣΘΕΩΡΗΤΟΣ ΕΣΤΙ Η ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΦʹ ΥΨΗΛΩΝ ΤΟΠΩΝ ΟΡΑΣΤΑΙ ΕΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΔΕ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΦΑΝΕΣ ΣΧΕΔΟΝ ΓΑΡ ΤΕΤΑΡΤΟΝ ΜΕΡΟΣ ΖΟΔΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥ ΡΙΖΟΝΤΟΣ ΜΕΤΕΩΡΙΣΜΕΝΟΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΘΕΛΟΝΤΑΣ ΘΕΑΡΕΣΤΩΣ ΖΗΝ ΑΝΕΥ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΕΠΙΓΟΥΣΗΣ ΒΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Καντακουζηνὸς τυραννήσας τὸ κράτος
|
Incipit |
|
Καντακουζηνὸς τυραννήσας τὸ κράτος
|
Incipit |
|
ΚΑΝΩΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΤΗΝ ΖΩΟΔΟΧΟΝ ΠΗΓΗΝ
|
Titulus initialis |
|
Κανὼν παρακλητικός τε καὶ χαριστήριος εἰς τὴν ἁγίαν ὁσιομάρτυρα καὶ θαυματουργὸν Θεοδοσίαν ἐπὶ τῇ τῶν ποδῶν ἀναρρώσει τοῦ ἁγιωτάτου καὶ οἰκουμενικοῦ πατριάρχου κυροῦ Ἰωσήφ, μετρίως μὲν παρ' αὐτῆς δεδομένῃ, μείζονι δὲ καὶ τελείᾳ προσδοκωμένῃ, οὗ ἡ ἀκροστιχίς· Θευδοσίην ἰάτειραν λυσιμελέων ἀναμέλψω, Μάρκος
|
Titulus initialis |
|
Καππαδόκαι τὸ ζεῦγος ὡς ἐκ πατρίδος
|
Incipit |
|
ΚΑΡΥΩΝ ΕΛΑΙΟΝ ΟΜΟΙΩΣ ΕΙΣ ΤΟ ΟΥΣ ΕΝΣΤΑΖΟΜΕΝΟΝ
|
Desinit |
|
Κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἐν τῇ ἐρήμῳ ἦν ἀνὴρ Ζώσιμος
|
Incipit |
|
κατ' ελπιδα, ζωης αιωνιου.
|
Desinit |
|
ΚΑΤ'ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΟΠΟΙΩΣΙΝ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΘΕΟΥ
|
Desinit |
|
Κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἐν τῇ ἐρήμῳ ἦν ὑπάρχων ἀνὴρ ὀνόματι Ζώσιμος
|
Incipit |
|
Κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν Ζεβεδαῖος ὁ Γαλιλαῖος ἔσχεν δύο υἱούς· καὶ ὁ μὲν πρῶτος ἐκαλεῖτο Ἰάκωβος
|
Incipit |
|
κατ’ ἐκείνου ἐζήτει
|
Incipit |
|
Κατὰ ἀζύμων
|
Titulus initialis |
|
κατα Ιωαννην δε, το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Ιωαννης ο αδελφος Ιακωβου του Ζεβεδαιου,
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Ιωαννης ο αδελφος Ιακωβου του Ζεβεδαιου
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Ιωαννης ο αδελφος Ιακωβου ο του Ζεβεδαιου ο επι το στηθος αναπεσων του κυριου
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Ιωαννης ο αδελφος Ιακωβου του Ζεβεδαιου
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην το ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη Ιωαννης, ο αδελφος Ιακωβου του Ζεβεδαιου· ο επι το στηθος αναπεσων του κυριου, αυτος συνεγραψατο το ευαγγελιον τουτο
|
Incipit |
|
Κατὰ ὀργιζομένων
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ ποίους καιροὺς καὶ πότε καὶ παρὰ τίνων αἱρεσιωτῶν οἱ Ἰταλοὶ ἐδιδάχθησαν καὶ ἤρξαντο λέγειν καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ τὸ ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεσθαι καὶ τὰ ἄζυμα θύειν καὶ ἕως τίνος παρηκολούθησαν τὰ μεθ'ἡμῶν καὶ ἐκείνων ἀμφισβητήματα διὰ τὴν τοιαύτην προσθήκην, πότε δὲ καὶ τὸν πρεσβυτέρας Ῥώμης Πάπαν τῶν διπτύχων ἐξέωσαν οἱ ἡμέτεροι, καὶ τίνες ἦσαν οἱ τότε ἀρχιερατεύσαντες ἐν τῇ Ῥώμῃ καὶ ἐν τῇ Κωνσταντινουπόλει
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΙΣΤΟΡΙΟΓΡΑΦΟΝ ΚΥΡ ΙΩΑΝΝΗΝ ΤΟΝ ΖΩΝΑΡΑΝ
|
Desinit |
|
κατὰ τοὺς καιροὺς ἐκείνους βασιλεύοντος Διοκλητιανοῦ [sic] τοῦ ἐν τῷ Βυζαντίῳ
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς ἐκείνους βασιλεύοντος Θελκιανοῦ (uel Μαρκιανοῦ) τοῦ ἐν τῷ Βυζαντίῳ
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς ἐκείνους ἦν ἄνθρωπος κηπουρὸς καὶ εἰργάζατο τὴν ἐφήμερον τροφὴν
|
Incipit |
|
κατα τουτον ουν τον τροπον δυο πατρων Ιωσηφ ονομαζεται Ιησους.
|
Desinit |
|
Καταγραφὴ τῶν ἐξ ὧν τὸ ἅγιον μῦρον κατασκευάζεται εἰδῶν
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
καταξιώσει τῆς αἰωνίου ζωῆς
|
Incipit |
|
Καταρτίζων ὁ μέγας ἀπόστολος
|
Incipit |
|
Καταρτίζων ὁ μέγας ἀπόστολος
|
Incipit |
|
Καταρτίζων ὁ μέγας ἀπόστολος
|
Incipit |
|
κατασκευάζει καὶ κοῦφον
|
Desinit |
|
ΚΑΤΕΡΓΑΖΕΣΘΑΙ ΥΠΟ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ Ι.Χ.
|
Desinit |
|
κατεσκευάζοντο τὴν πρᾶξιν
|
Incipit |
|
κατευτρεπίζων εἰς συνοίκησιν μίαν
|
Desinit |
|
κατέχειν τε αὐτὸν νομίζουσι
|
Incipit |
|
κατηξιώθη. Οὕτως οἶδε δοξάζειν θεὸς τοὺς δοξάζοντας αὐτόν ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Κατηχίζω δὲ ὁ ὅσιος Μακάριος
|
Incipit |
|
κβʹ περι της ζυμης των φαρισαιων.
|
Desinit abruptus |
|
ΚΕΚΑΔΟΝΤΟ ΧΑΖΩ Ο ΜΕΛΛΩΝ ΧΑΣΩ
|
Incipit |
|
Κεκωλυμένος ὁ γάμος· πέμπτον γὰρ βαθμὸν σώζουσι
|
Incipit |
|
κελεύει ὁ θεὸς διὰ τοῦ προφήτου μηδένα πρόσφατον θεὸν εἶναι νομίζειν
|
Incipit |
|
κεφάλ. τζ' κυροῦ Θεοδώρου τετράστιχα ἰαμβεῖα καὶ ἠρῶα κεφαλαιοδῶς ῥηθέντα ἐν τη παλλαιᾶ πάση γραφῆ
|
Titulus initialis |
|
Κεφάλαια κατὰ Λατίνων, μὲ τὰ ὁποῖα λογιάζουσι νὰ ἀποδείξωσι πῶς τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκπορεύεται καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ· καὶ πρὸς ταῦτα λύσεις τῶν Γραϊκῶν μὲ τὰς ὁποίας ἀναιροῦσι τὰ ὅσα οἱ Λατῖνοι λέγουσιν
|
Titulus initialis |
|
Κεφάλαια συλλογιστικὰ ἐκ κοινῶν περὶ Θεοῦ ἐννοιῶν καὶ ἀποδεικτικῆς καὶ διαιρετικῆς μεθόδου καὶ διαλεκτικῶν ἀφορμῶν καὶ φυσικῶν ἐπιχειρημάτων τεχνολογηθέντα κατὰ τῶν [...] λεγόντων καὶ δοξαζόντων [...] εἰς τὸ Πνέυμα τὸ ἅγιον [...] τὸ ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορευόμενον, μὴ μέντοι γε ἐκ τοῦ Πατρὸς μόνου, καθὼς ὁ κυριακὸς ἐκδιδάσκει λόγος καὶ ἡ [...] ἐκκλησία διαρρήδην ἀνακηρύττουσα καθομολογε
|
Titulus initialis |
|
Κεφάλαιον κατὰ τῶν λεγόντων ὡς οὐ δεῖ τοὺς ἱερεῖς χρίειν τῶ ἁγίω μύρω τοὺς βαπτιζομένους, ἀλλὰ μόνον τοὺς ἐπισκόπους
|
Titulus initialis |
|
Κεφάλαιον παντωφέλιμον περὶ τοῦ ἐλεήμονος Σωζομένου
|
Titulus initialis |
|
κεχώρισται, δέδεται δὲ μᾶλλον ἐν αὐτῷ, καὶ ἐῤῥίζωται φυσικῶς;
|
Desinit |
|
κζ’ περι των διαλογιζομενων
|
Desinit abruptus |
|
Κίνησίς ἐστι ψυχῆς ὁ ζῆλος ἀναζεούσης ἐπὶ ἐκδικήσει
|
Incipit |
|
Κίνησίς ἐστι ψυχῆς ὁ ζῆλος ἀναζεούσης ἐπὶ ἐκδικήσει
|
Incipit |
|
Κισσὸν ζηράνας ἢ καὶ χλωρὸν καπανίσας
|
Incipit |
|
Κλαύδιος Γαληνοὸς Σώλωνι ἀρχηιτρῷ χαίρειν· Ἐπιζηστήσαντός σου διατὶ περὶ εὐπορίστων
|
Incipit |
|
κλαυθμυ]ρίζοντα
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Κλεάνθης καὶ Ζήνων
|
Incipit |
|
Κλεόπαν, Ἀνδρόνικον, Σιλουανόν τε καὶ Ἄγαβον, Ἀνανίαν καὶ Φίλιππον, Πρόχορον Νικάνορα, Ῥοῦφον καὶ Σωσθένην, Λίνον τὲ καὶ Στάχυν, Στέφανον, Τίμωνα Ἑρμᾶν φλεγόντα, μάκαρτα καὶ Σωσίπατρον, Ἰάσωνα καὶ Γάϊον καὶ Τυχικὸν καὶ φιλήμονα, ἱεροῖς μελωδήμασιν, οἱ πιστοὶ μακαρίσωμεν. Νάρκισος καὶ Τρόφιμος, καίσαρ Ζηνᾶς καὶ Ἀρίσταρχος, Μάρκος, Σίλας, Ὀνήσιμος, Ἑρμῆς καὶ Ἀσύγκριτος, Ἀπωλὸς Κηφᾶς τε, Κλήμης καὶ Ἰούδας, Κούαρτος, Ἔραστος Λοῦκας, Ὀνησιφόρος, Κάρπος καὶ ἔωδος, Ματθίας καὶ Ἰάκωβος καὶ Οὐρβανός, Ἀριστόβουλος, Τυχικὸς καὶ Ἀρίσταρχος, Ἐπαφρᾶς τε τι μάσθωσαν. (?) Κρίσκης Φουρτουνάτος τε καὶ Παρμενᾶς καὶ Φιλόλογος, Ἰλαρίων καὶ Τέρτιος, Ἀρτεμᾶς Βαρνάβας τε, σαὺ (?) Θαδδαίω καίσαρ, Στέφανος καὶ Πούδης, ἐπαινετὸς καὶ ἀπελὴς, Ζηνᾶς, Ἀκύλας, Ἀχαϊκὸς Ὀλυμπᾶς· καὶ Λούκιος Ἀμπλιάς τε τῷ πατρόβᾳ συνυμνήσθωσαν, εὐτυχὴς εὐτυχέτατος, τοῦ Χριστοῦ σκέλη τίμια.
|
Textus |
|
Κληΐζω σε, Πάτερ παντοσθενὲς οὐλύμποιο
|
Incipit |
|
Κλήμης ὁ Στρωματεὺς ἐν αἷς συνέθετο διαφόροις ὅροις, ὁριζόμενος τί ἐστι Πνεῦμα καὶ κατὰ τί λέγεται καὶ ὁσχαλῶς, φησί· Πνεῦμα μέν ἐστι ληπτὴ καὶ ἄϋθλος καὶ ἀσχημάτιστος ἐκπορευτικὴ ὕπαρξις.
|
Desinit |
|
Κλήμης ὁ Στρωματεὺς ἐν αἷς συνέθετο διαφόροις ὅροις, ὁριζόμενος τί ἐστι Πνεῦμα καὶ κατὰ τί λέγεται καὶ ὁσχαλῶς, φησί· Πνεῦμα μέν ἐστι ληπτὴ καὶ ἄϋθλος καὶ ἀσχημάτιστος ἐκπορευτικὴ ὕπαρξις.
|
Desinit |
|
κληρονομιαν των ουρανων, πασιν ευαγγελιζεται.
|
Desinit |
|
ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΥ ΖΩΗΣ
|
Desinit |
|
ΚΛΟΚΙΟΝ ΕΧΩΝ ΤΖΙΠΑΣ ΚΑΙ ΡΑΓΑΔΑΣ
|
Incipit |
|
Κοινωνικὸν μὲν ζῷον ὁ ἄνθρωπος
|
Incipit |
|
ΚΟΛΑΣΕΙ ΒΑΣΑΝΙΖΟΜΕΝΟΙ
|
Desinit |
|
κομίζοντα τὸν φελόνην καὶ τὰ βιβλία · παρήνεσε δὲ αὐτὸν, Ἀλέξανδρον τὸν βαλκέα φυλάττεσθαι · ὡς πολλὰ κακὰ ἐνδειξάμενον αὐτῶ· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Κονόνιον τοῦ ὅλου κύκλου τῶν ιη΄ ζωδίων
|
Incipit |
|
ΚΟΝΤΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΕΙΣ ΑΝΑΡΡΟΙΒΔΗΣΙΝ
|
Incipit |
|
Κορυφὴ μέν ἐστι πᾶς τις πολλαπλασιασμὸς ἀπό τινος ἀριθμοῦ εἰς ἑαυτὸν πολλαπλασιαζομένου
|
Incipit |
|
Κρατῆρα λόγου ζωῆς
|
Incipit |
|
κρατῶμεν διηνεκῶς, ὅπως καταξιωθῶμεν τῆς αἰωνίου ζωῆς· χάριτι...
|
Desinit |
|
ΚΡΕΙΤΤΟΝ ΓΑΡ ΕΠΑΙΤΟΥΝΤΑ ΖΗΝ
|
Incipit |
|
ΚΡΙΟΣ ΖΩΔΙΟΝ ΑΡΡΕΝΙΚΟΝ
|
Incipit |
|
κριτής τις ἦν ἐν τῇ πόλει τὸν θεὸν...
πόλιν ἐνταῦθα τὸν ἄνθρωπον ὀνομάζει
|
Incipit |
|
Κρύπτει μιαρὰ νεφέλη τὸν ἥλιον, ἀλλ΄ οὐκ ἀεί. Χειμῶνος δὲ καὶ πάγος τὴν γῆν κατακλύζοντος
|
Incipit |
|
Κῦδος ὀπάζοις ἐσθλὸν ἀπ’ Οὐλύμποιο μέγιστε
|
Incipit |
|
Κύκνοι ᾄδουσιν, ἀηδόνες τερετίζουσιν
|
Incipit |
|
κυριε εμοι τω αμαρτωλω εθου μετανοιαν, εμε τον αναξιον σωσε ζουτομενον (?) (ζητουμενον) Κωσστατινου (!) (Κωνσταντινου) μοναχου και αμαρτωλου δι...
|
Textus |
|
ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΞΡΙΣΤΕ, ΥΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΟΥ ΖΩΝΤΟΣ, Ο ΕΠΙΦΑΝΕΙΣ ΕΝ ΤΩ ΚΟΣΜΩ
|
Incipit |
|
Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, Υἱὲ καὶ Λόγε τοῦ ζῶντος Θεοῦ, ποιμὴν καὶ ἀμνέ
|
Incipit |
|
Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, Υἱὲ καὶ Λόγε τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος
|
Incipit |
|
Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, Υἱὲ καὶ Λόγε τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος, ποιμὴν καὶ ἀμνέ
|
Incipit |
|
κυριε Ιησου Χριστε ο θεος ημων· ο εις της αγιας και ομοουσιου και αδιαρετου και ζωοποιου τριαδος και μετα την δι᾽ημας παναγαθον σου και φιλανθρωπωτατην ενανθρωπησιν ελεησον ημας, αμην.
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ υἱὲ τοῦ θεοῦ τοῦ ζῶντος
|
Incipit |
|
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ Θεοῦ τοῦ ζῶντος, ἀμνὲ καὶ ποιμήν, ὁ αἴρων
|
Incipit |
|
Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ, υἱὲ καὶ λόγιε τοῦ Θεοῦ του ζῶντος, ποιμὴν καὶ ἀμνὲ
|
Incipit |
|
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος
|
Incipit |
|
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος
|
Incipit |
|
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος, ἀμνέ
|
Incipit |
|
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος, ἄφελε τὴν ὑψηλοφροσύνην
|
Incipit |
|
Κύριε καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργίας, φιλαρχίας καὶ ἀργολογίας μή μοι δός· πνεῦμα δὲ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς καὶ ἀγάπης χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ. Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι ὁρᾶν τὰ ἐμὰ πταίσματα, καὶ μὴ κατακρίνειν τὸν ἀδελφόν μου· ὅτι εὐλογητὸς εἶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Textus |
|
Κύριε καὶ Λόγε Θεοῦ τοῦ ζῶντος, Υἱὲ τῆς Θεοτόκου, βοήθησον τὸν δοῦλόν σου Μπερνάρδο, Τριάδα ὁμοούσιε βοήθησόν μοι, Κυρία μου Θεοτόκε
|
Incipit |
|
Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ ἐπουράνιος καὶ ζωοποιὸς ἄρτος
|
Incipit |
|
Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ καὶ τῆς αἰωνίου ζωῆς χορηγός
|
Incipit |
|
Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὅσα σοὶ ἥμαρτον τῷ χρόνῳ τῆς ζωῆς μου
|
Incipit |
|
Κύριε, ἐκτός σου ἄλλον οὐκ οἴδαμεν, τὸ ὄνομά σου ὀνομάζομεν. Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων
|
Desinit |
|
Κύριον ὀνομά[ζετε
|
Desinit |
|
Κύριος ὁ θεός σου, κύριος εἷς ἐστιν, ὁ ἐν πατρὶ καὶ υἱῷ καὶ ἁγίῳ πνεύματι γνωριζόμενος
|
Incipit |
|
ΚΥΡΙΟΣ ΠΤΩΧΙΖΕΙ ΚΑΙ ΠΛΟΥΤΙΖΕΙ
|
Incipit |
|
Κυρίου Συμεὼν υἱοὺ Σὴθ μαγίστρου φιλοσόφου ἰατρικόν. Πῶς ὀνόμαζεται ἕκαστον μέρος τοῦ ἀνθρώπου
|
Titulus initialis |
|
Κυρίῳ μου ἀδελφῷ καὶ συλλειτουργῷ. Πολλάκις αἰτηθεὶς ὑπὸ πολλῶν ἐξ ἀγαπῆς μείζονα τῆς ἐμῆς δυνάμεως ἐσχηκότων ὑπόληψιν
|
Incipit |
|
Κῦρος ὁ Περσῶν βασιλεὺς αἰχμάλωτον εἷλε τὸν Λυδῶν ἄρχοντα Κροῖσον. νεωτερίζειν τι τοὺς Λυδοὺς περὶ τὴν βασιλείαν αἰσθανόμενος ἐκέλευσε γυμνωθέντας τῶν ὅπλων ἐσθῆτι γυναικείᾳ χρωμένους ᾄδειν τε καὶ κιθαρίζειν καὶ τοὺς παῖδας διδάσκειν τὰ παραπλήσια, συστέλλειν ἐντεῦθεν αὐτοῖς τὸ φρόνημα μηχανώμενος. κινουμένης αὐτῷ μετὰ ταῦτα τῆς ἐπὶ Μασσαγέτας ἐφόδου Λυδοὺς μεταπέμπεται καὶ τὴν προτέραν αὐτοῖς ἀποδιδόντι σκευὴν ἀντιλέγουσι. μελετῶμεν τοὺς Λυδούς.
|
Titulus initialis |
|
Κωνσταντῖνος ὁ μελα... δοξοτάτῳ κυρῷ Κωνσταντίνῳ τῷ Τζιρίθεν
|
Incipit |
|
ΛΑΒΕ ΤΑΥΤΑ ΓΛΥΚΟΡΙΖΟΝ ΟΥΓΓΙΑΣ ΣΤΙΓΜΑ
|
Incipit |
|
ΛΑΒΩΝ ΑΛΟΗΝ ΣΚΟΥΤΑΡΙΝ ΟΠΟΠΑΝΑΚΑ ΚΑΙ ΤΖΕΡΠΕΛΟΝ
|
Incipit |
|
Λαβὼν βαρζόξυλον βαθύν
|
Incipit |
|
Λάζαρε Παταβίου κλεινὸν πέδον
|
Incipit |
|
Λάζαρον ὑμνήσωμεν, πιστοί, Μάρθας καὶ Μαρίας
|
Incipit |
|
Λάζαρον ὑμνῶ τὸν κράτιστον προφρόνως
|
Incipit |
|
Λάζαρον, ἵνα κάτω χθῶσι τὸν διάβολον· ἵνα ἐρεθίση σταυρὸν πελεκῆσαι· ἵνα ἰουδαίους καταισχύνη καὶ κόσμον ἐλευθερώση· χριστὸς ὁ σωτὴρ τοῦ κόσμου· αὐτῶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν
|
Desinit |
|
Λάζαρος ἐτυμολογεῖται ἀπὸ τῶν λα ζα
|
Incipit |
|
ΛΑΖΑΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΣΥΓΚΕΚΡΟΤΗΚΕ ΣΥΛΛΟΓΟΝ
|
Incipit |
|
Λάζαρος τὸν παρόντα συνκεκρότηκε σύλλογον
|
Incipit |
|
Λάζεο δή, Σειρλῦτα περίκλυτε
|
Incipit |
|
Λάζεο μὴ μ’ ἀγέρωχε τεῇς χείρεσσι φίλαυτε
|
Incipit |
|
Λάζομαι noceo
|
Incipit |
|
݂Λαμπρύνεται μὲν οὐρανός, ὅτε μὴ συνδρομῇ νεφῶν ἐπισκοτιζόμενος
|
Incipit |
|
Λαμπρῶς πανηγυρίζει ἡ κτίσις σήμερον
|
Incipit |
|
Λατῖνος· ἔχετε ἄζυμον σῶμα Χριστοῦ ἢ οὔ
|
Incipit |
|
Λέγε μοι, ὀκνηρότατε· τίνι τῶν ζῴων
|
Incipit |
|
λεγεται η του Κλωπα νομιζομενη θυγατηρ, δια την συγγενεαν.
|
Desinit |
|
ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΤΟΥ ΑΡΤΖΙΒΟΥΡΗ ΝΗΣΤΕΙΑ ΕΠΕΚΡΑΤΗΣΕΝ
|
Desinit |
|
λειπ (λειπει) και ωδε φυλλα δʹα· δι’ ο αφες αγραφα φυλλα τρια· και ζητει
|
Textus |
|
λειπει το τελος της ζʹ κεφαλης κατα τον Μαρκον.
|
Textus |
|
λειπουσι φυλλα· εʹ· δι’ ο αφες αγραφα φυλλα δʹα και ζητει το παρον σημειον οπερ επεται. ☉ος
|
Textus |
|
λείψανα κατέθηκεν ἐν Περγάμῳ ἔνδοξον αὐτῷ δομησάμενοι οἶκον, ἐν ᾦ… ἰάσεις τε πολλὰς καὶ μεγάλας… ἐπιτελεῖσθαι, ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός, δι’ ὧν δοξάζεται μὲν… Ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΛΕΞΙΚΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΙΟΥ ΤΟΥ ΚΡΗΤΟΣ ΤΟΥ ΖΑΧΑΡΕΩΣ
|
Titulus initialis |
|
λεξικὸν ἐν ᾧ ἐρμηνεύονται ἐλληνικαὶ λέξεις λατινικῶς. συντεθὲν καὶ γραφὲν Νικολάω τῶ Ῥαζῆ
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... λόγος ἐπιτάφιος εἰς τοὺς ὧν ἐξ ὀσφύος πρὸς ζωῆν ἐληλύθαμεν
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... λόγος ὅτε ἡ ἐξ ἐρήμου φωνὴ τῶν σαρκίνων ὁρίων μεταχωρήσασα καὶ πρὸς τοὺς ἐν ᾅδου σκυθρωπάζοντας φωνὴ πρόδρομος καὶ τὴν ἀπώλειαν τῆς κατηφείας κηρύττουσα δείκνυται
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... ὁμιλία ὅτε τὸ φῶς τῇ τοῦ δούλου παλάμῃ καθαιρόμενον ὕδατι, τὴν ζοφερὰν ἁμαρτίαν κατέδυσεν
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... ὁμιλία ῥηθεῖσα ἐν τῇ ἀοιδίμου Ἠλίου πανηγύρει, ὅτε τὴν καθ' ἡμῶν πανηγυρίζουσαν ἁμαρίαν ἐν τῷ μικροῦ θανάτου σκότῳ καλύψαι ἡμᾶς, ἵλεως ἰδὼν ἐπέσχε θεός, εἰς ἑορτὴν μεταστρέψας τὴν ἐκεῖθεν κατήφειαν
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ἀρχιεπισκόπου Βουλγαρίας ἐκ τῶν τριῶν ἐπιστολῶν περὶ ἀζύμων
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ἀρχιεπισκόπου Βουλγαρίας καὶ πρωτοσυγκέλλου ἐπιστολὴ πεμφθεῖσα πρός τινα ἐπίσκοπον Ῥώμης περὶ τῶν ἀζύμων καὶ τῶν σαββάτων
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος μητροπολίτου Ῥωσίας ἐπιστολὴ γραφεῖσα πρὸς Ῥωμαίους· ἤτοι τοὺς Λατίνους περὶ ἀζύμων
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος μητροπολίτου Ῥωσίας πρὸς Ῥωμαίους ἤτοι Λατίνους περὶ τῶν ἀζύμων
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος μητροπολίτου τῆς ἐν Ῥωσίᾳ Πρεσθλάβας περὶ τοῦ ὅτι οὐ δεῖ τελεῖσθαι τὰ ἄζυμα
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος μητροπολίτου τῆς ἐν Ῥωσίας Πρεσθλάβας, ὅτι οὐ δεῖ τελεῖσθαι τὰ ἄζυμα
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος... ὁμικία ῥηθεῖσα ἐν τῷ τῆς τοῦ θεοῦ Σοφίας ἐπωνύμῳ ναῷ, νεοτεύκτου περιβολῆς τῇ θείᾳ προσενηνεγμένης τραπέζῃ, καθ' ἣν ἡμέραν Ἰορδάνου τοῖς ὕδασιν τὸ φῶς ἐβαπτίσατο
|
Titulus initialis |
|
Λέων ὁ τοῦ Ἀτζυπίου
|
Incipit |
|
Λέων ὁ τοῦ Ἀτζυπίου
|
Incipit |
|
Λέων ὁ τοῦ Ἀτζυπίου
|
Incipit |
|
λζʹ (ut uid.), ληʹ (altera manu) περι των εκατον προβατων παραβολη
|
Desinit abruptus |
|
λζʹ περι Μαρθας και Μαριας.
|
Incipit abruptus |
|
λζʹ Περι της ξηρανθεισης συκης.
|
Desinit abruptus |
|
λζʹ Περι του κηνσου των εγκαθετων.
|
Desinit abruptus |
|
λζʹ περὶ τῶν Σαδδουκαίων
|
Incipit abruptus |
|
Λιαν θαυμαζω και εκπληττομαι την ανοιαν
|
Incipit |
|
Λιαν θαυμαζω και εκπληττομαι την ανοιαν των ζητουντων
|
Incipit |
|
Λιαν θαυμαζω και εκπληττομαι την ανοιαν των ζητουντων δι'ην αιτιαν ο Χριστος προ των τριων ημερων ανεστη. ει μεν γαρ φασιν
|
Incipit |
|
Λιαν θαυμαζω και εκπληττομενος την αγνοιαν των ζητουντων
|
Incipit |
|
Λίαν καὶ σήμερον ἡ τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησία πανηγυρίζει φαιδρόν
|
Incipit |
|
Λίαν καὶ σήμερον ἡ τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησία πανηγυρίζει φαιδρόν
|
Incipit |
|
λιμοκτονεῖται ἱκανῶς · εἶτα ἐξορίζε[ται
|
Desinit |
|
λίταζε Χριστὸν συμφορεῖν με τῷ σίτῳ
|
Desinit |
|
Λογαριάζοντας ἐγὼ ἀκόμη κατὰ ψυχήν
|
Incipit |
|
Λογίζῃ δὲ τοῦτο, ὦ ἄνθρωπε, ὁ κρίνων
|
Incipit |
|
Λογίζη δὲ τοῦτο, ὦ ἄνθρωπε, ὁ κρίνων
|
Incipit |
|
Λογίζῃ δὲ τοῦτο, ὦ ἄνθρωπε, ὁ κρίνων
|
Incipit |
|
Λογίζομαι φίλτατα τέκνα καὶ ἀδελφοί
|
Incipit |
|
Λογιζόμενοι ὅτι δάκρυον
|
Incipit |
|
Λογικὸν ζῷον ὑπάρχων ὁ ἄνθρωπος
|
Incipit |
|
ΛΟΓΟΙ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ... ΤΟ ΔΕ ΜΕΛΟΣ ... ΤΟΥ ... ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΚΟΥΚΟΥΖΕΛΗ
|
Titulus initialis |
|
λόγοις ἐπίδοσιν ἐλογιζόμην τὸ μεγαλοφυὲς
|
Incipit |
|
Λόγος ἀνατρεπτικὸς τοῦ ῥωμαϊκοῦ δόγματος, τοῦ δεῖν γίνεσθαι λέγοντος τὴν τῶν ἁγίων μυστηρίων προσένεξιν δι’ ἀζύμων.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Λόγος ἁπλῶς καὶ ὠφέλημος κατὰ πωλλὰ περὶ τοῦ ἀπέ{ρ}χεσθαι ἔργου τὴν ἁγίαν Κυριακοῖς καὶ τὸν μεγάλλον ἐωρτόν· καὶ ὥτι οἱ ἐργαζώμενοι ἐν τῇ ἁγίᾳ Κοιριακὺ δειππλὴν ὑποστήσωντ(αι) τὴν ζημήα καὶ μεθηόντ(ων) καὶ χωρέβοντον
|
Titulus initialis |
|
Λόγος δ´ τοῦ αὐτοῦ ἁγίου Μακαρίου περὶ τῆς φαινομένης ἀσκήσεως καὶ ποῖον ἀγαθὸν ἐπιτήδευμα μεῖζον καὶ πρῶτον τυγχάνει
|
Titulus initialis |
|
Λόγος διαλεκτικὸς μετά τινος Λατίνου φιλοσόφου, ὃν ἐποιήσατο ἐν Ἱεροσολύμοις περὶ τῶν ἀζύμων
|
Titulus initialis |
|
Λόγος εἰς τὰ σωτήρια καὶ ζωοποιὰ πάθη τοῦ κυρίου καὶ θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
|
Titulus initialis |
|
Λόγος εἰς τὴν τοῦ προφήτου Ἰεζεκιὴλ ὅρασιν
|
Titulus initialis |
|
Λόγος εἰς τὴν τοῦ προφήτου Ἰεζεκιὴλ ὅρασιν. Σημασία ἐξ αὐτῶν τῶν θείων γραφῶν ἔχουσα τὴν μαρτυρίαν, ἐν οἷς λέγει
|
Titulus initialis |
|
Λόγος εἰς τὸν τίμιον καὶ ζωοποιὸν σταυρὸν καὶ εἰς τὴν δευτέραν παρουσίαν. Καὶ περὶ ἀγάπης καὶ ἐλεημοσύνης
|
Titulus initialis |
|
ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΤΙΜΙΟΝ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟΝ ΣΤΑΥΡΟΝ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Λόγος καὶ ὀπτασία τοῦ προφήτου Ἰεζεκιήλ
|
Titulus initialis |
|
Λόγος κατὰ τοκιζόντων
|
Titulus initialis |
|
Λόγος κατὰ τῶν τὰ ἄζυμα φρονούντων
|
Titulus initialis |
|
Λόγος περὶ ἀζύμων, τῇ κυριακῇ τῆς ὀρθοδοξίας ἀναγινωσκόμενος ἐπὶ τῆς ἐκκλησίας φωνῇ μεγάλῃ καὶ παρρησίᾳ
|
Titulus initialis |
|
Λόγος περὶ τῶν Χριστιανῶν τοῖς κληρονομοῦσι τὴν αἰώνιον ζωήν
|
Titulus initialis |
|
Λόγος πεφυκὼς ζῶν, ἴσος θεῷ φύσει
Λόγος πανευαγής τε, καὶ φρικτὸς φύσει
Ὑπὲρ λόγον συνῆλθε τῇ βροτῶν φύσει
Λόγῳ καθαίρων καὶ θεοῦ θωητὴν φύσιν
|
Textus |
|
Λογος πεφυκως ζων, ισος θεω φυσει, |
λογος πανευαγης τε και φρικτος φυσει, |
υπερ λογον συνηλθε τη βροτων φυσει, |
λογω καθαιρων και θεου (?) θνητην φυσιν.|
|
Textus |
|
Λόγος πρὸς τοὺς λέγοντας, ὅτι ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκπορεύεται, κατασκευάζων ὅτι ἐκ τοῦ Πατρὸς διὰ τοῦ Υἱοῦ, οὐχὶ δὲ καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκπορεύεται
|
Titulus initialis |
|
λόγος πρὸς τοὺς μοναζόντας Αἰγύπτου
|
Titulus initialis |
|
Λόγος τοῦ εὐλαβεστάτου διακόνου τῆς τοῦ θεοῦ μεγάλης ἐκκλησίας καὶ φιλοσόφου κυροῦ Σωτηρίχου τοῦ Παντευγένου, γενόμενος ἐκ συζητήσεως τοῦ ἁγιωτάτου πατριάρχου κυροῦ Μιχαὴλ τοῦ Ὀξείτου, περὶ τοῦ γεννηθῆναι ἀνάρχως καὶ ἀχρόνως τὸν θεὸν λόγον ἐκ τοῦ θεοῦ καὶ πατρὸς καὶ ἀεὶ γεννᾶσθαι καὶ μήτε τὸν πατέρα στῆναί ποτε τοῦ γεννᾶν, μήτε τὸν υἱὸν τοῦ γεννᾶσθαι, καὶ περὶ τοῦ μὴ ἀπόβλητον εἶναι τοῖς ἐπιεικῶς καὶ εὐεπηβόλως προσφερομένοις τὴν παρὰ τοῦ μεγάλου Βασιλείου παραληφθεῖσαν λέξιν τὴν λέγουσαν τὴν κυριακὴν σάρκα θεοφόρον
|
Titulus initialis |
|
Λόγος τοῦ μουζάλων κυροῦ νικολάου περὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος
|
Titulus initialis |
|
Λόγος φανερὸς τήνη ὁμιὦθη βίος καὶ ἡ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων
|
Titulus initialis |
|
Λοὶ ε βιρτούτοι πρισζιπᾶ
|
Incipit |
|
λοιμοὺς γὰρ λέγει τοὺς ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς καθεζομένους
|
Incipit |
|
Λουκᾶς δ' ὁ θεῖος τρίτος ὕπαρχος τύπος
Μόσχου νοητῶς εἰκονίζων ἰδεὰν
Χριστοῦ διδαχαῖς ἀροτριοῦντος φρένας
Ὃν καὶ πατὴρ θύσειεν ἀσώτω γόνω.
|
Textus |
|
Λύσεις εἰς τὰ προβληθέντα Ἱπποκράτεια ἰατρικὰ καὶ φυσικὰ ζητήματα
|
Titulus initialis |
|
ΛΥΣΙΣ ΠΕΡΙ ΑΝΑΓΚΑΙΩΝ ΖΗΤΗΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΛΥΣΙΣ ΠΕΡΙ ΑΝΑΓΚΑΙΩΝ ΖΗΤΗΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Μάθε παίζειν· τὸ παίζειν ἐνταῦθα πρὸς εὐθεῖαν λέγεται
|
Incipit |
|
Μάθε παίζειν· τὸ παίζειν ἐνταῦθα πρὸς εὐθεῖαν λέγεται
|
Incipit |
|
Μάθε σού ὁ μονάζων
|
Incipit |
|
Μάθε σὺ ὁ μονάζων
|
Incipit |
|
Μάθε σὺ ὁ μονάζων καὶ πιστὸς ἄνθρωπος
|
Incipit |
|
ΜΑΘΕ ΣΥ Ω ΜΟΝΑΖΩΝ ΚΑΙ ΠΙΣΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
|
Incipit |
|
μαθεῖν ἐβουλόμην παρ' ὑμῶν τῶν ζητούντων καὶ ἐπεκδικούντων
|
Incipit |
|
Μαθεῖν ἐβουλόμην παρ’ ὑμῶν τῶν ζητούντων
|
Incipit |
|
μαθεῖν ἐβουλόμην παρ’ ὑμῶν τῶν ζητούντων καὶ ἐπεκδικούντων
|
Incipit |
|
Μαθητεύοντες καὶ βαπτίζοντες οἱ θεῖοι ἀπόστολοι πάντα τὰ ἔθνη… ἔλαχεν τῷ ἀποστόλῳ Ματθίᾳ
|
Incipit |
|
μαθητευσατε παντα τα εθνη, βα[πτιζοντες
|
Desinit abruptus |
|
μαθὼν τὴν ἀληθείαν ἐβαπτίσθη δοξάζων τὸν κύριον ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Μακαρίζομέν σε
|
Incipit |
|
Μακαρίζομέν σε, βαπτιστὰ τοῦ Χριστοῦ
|
Incipit |
|
Μακαρίζομέν σε, ἱεράρχα Χριστοῦ
|
Incipit |
|
Μακαρίζομέν σε, μητροφόρε ἁγνή, καὶ τιμῶμεν
|
Incipit |
|
Μακαρίζω σε
|
Incipit |
|
Μακαρίζω σου τὴν προαίρεσιν
|
Incipit |
|
Μακαρίζω τὴν ὑμῶν ζωήν, ὦ φιλόχριστοι, ὅτι εὐπαρρησίαστός ἐστι, καὶ ταλανίζω τὸν ἐμὸν βίον, ὅτι ἄχρηστος ὑπάρχει.
|
Incipit |
|
Μακαριότης ἐστὶν ζωῆς ἐμπαθοῦς ἑκούσιος στέρησις
|
Incipit |
|
ΜΑΛΑΧΗ ΕΚΖΕΣΘΕΙΣΑ
|
Incipit |
|
Μαλαχίου μοναχοῦ καὶ πρεσβυτέρου ἐξήγησις εἰς τὰς Παροιμίας Σολομῶντος κατά τε τὴς πρόχειρον ἔννοιαν καὶ κατὰ τὴν ὑψηλοτέραν διάνοιαν ἀναγωγικῶν τοῖς κατά Χριστὸν καὶ εὐαγγελικῶν ζῶσι...
|
Titulus initialis |
|
ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΚΜΑΖΟΥΣΗΣ ΑΠΟΡΡΑΓΗΝΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ
|
Desinit |
|
μάλιστα ἀκμαζούσης ἀπορραγῆναι θρησκείας. Τέλος
|
Desinit |
|
μανδραγούρου ῥίζης οὐγγίας β', οἴνου εὐώδους τὸ ἀρκοῦν
|
Detail(s) |
|
Μανουὴλ ὁ μέγας ῥήτωρ τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας φρὰ Φραντζέσκῳ τῷ πρεδικατόρῳ ἐκ παλαιᾶς Ῥώμης χαίρειν.
Τὸ ἐπιστολιμαῖόν σου πρὸς ἡμᾶς ἐλθὸν γράμμα δέδειχεν ἀμωσγέπως τό τε βραχύτατον τῆς διανοίας τῆς σῆς
|
Incipit |
|
Μανουὴλ τοῦ Φιλῆ μετάφρασις τῶν ψαλμῶν ργ΄, γ΄, λζ΄, ξβ΄ ρβ΄, ν΄ διὰ στἰχων πολιτικῶν
|
Titulus initialis |
|
Μαρασμός ἐστι φθορὰ ζῶντος σώματος
|
Incipit |
|
Μαρια η εκγονος Φιλαρετου του Ελεημονος· γυνη δε γενομενου Κωνσταντινου βασιλεως, ηου (υιου) ειρηνης των συγκροτησαντων την αγιαν εβδομην συνοδον, εν Νικαια κατα των εικονομαχων· ητις βιασθεισα ελαβε το αγγελικον σχημα, ησυχασε εν μοναστηριω· εν Βυζαντω (Βυζαντιω).
|
Textus |
|
Μαρτινιανέ, φλὸξ φλογὸς σῴζει πόθου,
|
Incipit |
|
Μαρτίῳ ιζ'. βίος καὶ πολιτεία τοῦ ἐν ἁγίοις Ἀλεξίου ἀνθρώπου τοῦ θεοῦ. εὐλόγησον πάτερ
|
Titulus initialis |
|
μαρτυρεῖν, ἐνετείλατο αὐτῷ ἐλθεῖν πρὸς αὐτὸν ταχέως, κομίζοντα τὸν φαιλόνην καὶ τὰ βιβλία. Παρῄνεσε δὲ αὐτῷ Ἀλέξανδρον τὸν χαλκέα φυλάττεσθαι, ὡς πολλὰ κακὰ ἐνδειξάμενον αὐτῷ. Καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
μαρτυρεῖν, ἐνετείλατο αὐτῶ ἐλθεῖν πρὸς αὐτὸν ταχέως· κομίζοντα τὸν φελόνην καὶ τὰ βιβλία· παρήνεσε δὲ τὸν Ἀλέξανδρον τὸν χαλκέα φυλάττεσθαι· ὡς πολλὰ κακὰ ἐνδειξάμενον αὐτῶ· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΚΠΟΡΕΥΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΧΡΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΑΖΥΜΩΝ ΚΑΤΑ ΛΑΤΙΝΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Μαρτυρίαι τῆς Γραφῆς κατὰ τῶν ἄζυμα προσφερόντων
|
Titulus initialis |
|
ματθαῖος ἐστὶ μυστικῶς πρῶτος τύπος:
ἐξ εἰκονίζων ἰδέαν ἀν(θρωπ)ίνην:
ἐφ' ὧ τὸν ἀνθρώπινον αὐξάνει πλέον:
τοῖς κατὰ χ(ριστὸ)ν οἰκονομίας λόγον:-
|
Textus |
|
Ματθαῖος θεῖος πνεύματος πεπλησμένος
ζωοὺς (?) λόγους ἔβλυσας ἀνθρώπων γένει.
|
Textus |
|
Ματθαιος ο μακαριος ατε Εβραιοις γραφων ουδεν πλεον εζητησε δειξαι
|
Incipit |
|
Ματθαιος ο μακαριος ατε εβραιοις γραφων, ουδεν πλεον εζητησε δειξαι
|
Incipit |
|
Ματθαιος ο μακαριος ατε Εβραιοις γραφων, ουδεν πλεον εζητησε δειξαι
|
Incipit |
|
Ματθαῖος ὁ μακάριος ἅτε ἑβραίοις γράφων, οὐδὲν πλέον ἐζήτησεν δεῖξαι
|
Incipit |
|
Ματθαιου τοδ' εργον εστι και πονοιο τελωνου ος τοκον εφρασε θειον απειρογαμοιο γυναικος η τεκεν ασπορον υιον ον ου χαδεν ουρανος ευρυς Χριστον αειζωοντα βροτειον τ' αυτον εοντα.
|
Textus |
|
Ματθαιου τοδε αριστοπονοιο τελωνου, ος τοκον εφρασε θειον απειρογαμοιο γυναικος η τεκεν ασπορον υιον ον ου χαδεν ουρανος ευρυς Χριστον αειζωοντα θεον, βροτον αυτον εοντα.
|
Textus |
|
Ματθαιου τοδε εργον αριστοπονοιο τελωνου,
ος τοκον εφρασε θειον απειρογαμοιο γυναικος,
η τεκεν ασπορον υιον, ον ου χαδεν ουρανος ευρυς,
Χριστον αειζωοντα θεον, βροτον αυτον εοντα.
|
Textus |
|
μγʹ· τα Ματραχα· ητοι Ζιχια. μδʹ· η Ευχανεια.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Μέγα δεινὸν ἡ οἴησις καὶ τὸ μεγάλα περὶ αὐτοῦ φαντάζεσθαι
|
Incipit |
|
Μέγα δεινὸν ἡ οἴησις καὶ τὸ μεγάλα περὶ αὐτοῦ φαντάζεσθαι
|
Incipit |
|
Μέγα δεινὸν ἡ οἴησις καὶ τὸ μεγάλα περὶ ἑαυτοῦ φαντάζεσθαι
|
Incipit |
|
Μέγα μὲν ἀνθρώποις σοφία, ὥσπερ δὴ καὶ νομίζεται κάλλιστον ὄν
|
Incipit |
|
ΜΕΓΑΛΗ ΤΑΡΑΧΗ ΚΑΙ ΘΑΝΑΣΙΜΟΣ ΖΑΛΗ ΕΦΘΑΣΕΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ
|
Incipit |
|
μεγαλυνθῆναι παρὰ πάντων εἰς αἰῶνας ποιήσωσι, τὸν ἐν προσκυνητῇ Τριάδι δοξαζόμενον ἕνα Θεόν, τὸν Πατέρα καὶ τὸν Υἱὸν καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον· ἀμήν. Δόξα σοι ὁ Θεός.
|
Desinit |
|
Μεγαλύνομέν σε Ζωοδότα...Μακαρίζομέν σε θεολόγων κρηπίς
|
Incipit |
|
Μεγαλύνομέν σε, Ζωοδότα Χριστέ
|
Incipit |
|
Μεγαλύνομέν σε, Ζωοδότα Χριστέ
|
Incipit |
|
Μεγαλύνομέν σε, Ζωοδότα Χριστέ
|
Incipit |
|
Μεγαλύνομέν σε, Ζωοδότα Χριστέ
|
Incipit |
|
Μεγαλύνομέν σε, Ζωοδότα Χριστέ, καὶ τιμῶμέν σου τὰ πάθη
|
Incipit |
|
Μεγαλύνομέν σε, Ζωοδότα Χριστέ, καὶ τιμῶμέν σου τὰ τίμια
|
Incipit |
|
Μέγας [...ἰ]ατρὸς καὶ ζωγράφος
εὐαγγελιστὴς καὶ σοφὸς λογογράφος,
Λουκᾶς, ἐδείχθης σαρκικῆς παρουσίας
τοῦ δημιουργοῦ τῶν ὅλων, Θεοῦ λόγου.
|
Textus |
|
Μεγας ιατρος και ζωγραφης ευαγγελιστης και σοφος λογογραφος Λουκας (...)
|
Incipit |
|
ΜΕΓΑΣ ΦΟΒΟΣ ΑΔΕΛΦΟΙ ΤΗ ΩΡΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΟΤΑΝ Η ΨΥΧΗ ΧΩΡΙΖΕΤΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
|
Incipit |
|
Μεθ' ἡμέρας δέ τινας ἦλθον κατὰ ζήτησιν αὐτῆς ἐν τῷ τόπῳ καὶ οὐχ εὗρον αὐτήν, εἴτε εἰς τὴν ἐσωτέραν ἔρημον ἔφυγεν, εἴτε καὶ ἄλλως πως ἐσκεπάσθη οὖκ οἶδα. Δόξα τῷ ταῦτα οἰκονομοῦντι εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
μεθ' ὧν ἐν τπῃ αὐτῇ τῆς οὐσίας ἑνότητι ζῇς τε καὶ βασιλεύεις, εἰς...
|
Desinit |
|
μεθ’ ου τω πατρι αμα τω ζωοποιω πνευματι πρεπει δοξα τιμη και προσκυνησις εις τους αιωνας των αιωνων· αμην.
|
Desinit |
|
ΜΕΘΕΞΙΝ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΖΥΜΗΣ ΑΠΠΛΛΑΧΘΑΙ ΤΗΣ ΝΟΜΙΚΝΣ ΤΟΥΤΕΣΤΙ ΚΑΚΙΑΣ
|
Incipit |
|
μεῖζον προκόψαι κοσμιότητος καὶ σωφροσύνης· ἵνα καὶ ὑμεῖς σώζοισθε, καὶ ἡμεῖς εὐφραινώμεθα, καὶ ὁ Θεὸς δοξάζηται νῦν...
|
Desinit |
|
ΜΕΙΖΟΝ ΤΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΒΑΠΤΙΣΜΑ
|
Incipit |
|
μεῖζον τοῦτο ἐ]κείνου καὶ σαφέστερον
|
Desinit |
|
ΜΕΙΖΟΝΑ ΤΟΥΤΩΝ ΠΟΙΗΣΕΙ
|
Desinit |
|
Μείζων τοῦ βαπτίσματος ἡ τῶν δακρύων πηγή
|
Incipit |
|
Μελίζεται καὶ διαμελίζεται
|
Incipit |
|
Μελιζεται και διαμεριζεται
|
Incipit |
|
Μερίζων ὁ μνήστωρ Ἰωσὴφ τὰ ἑαυτοῦ τοῖς ἰδίοις υἱοῖς
|
Incipit |
|
μεριμνᾶ καὶ τυρβάζει τουτέστι περισπᾶ ταράττει
|
Desinit |
|
Μερισμός ἐστιν ὅταν μερίζοντες ἀριθμὸν πρὸς ἀριθμὸν σκοπῶμεν
|
Incipit |
|
Μεστὸν πάθους καὶ ἀγωνίας τὸ ζήτημα.
|
Introductio |
|
μετά γε μείζονος πολλῷ τῆς παρασκευῆς...
|
Desinit |
|
μετα δε το παθος του Χριστου εζησεν ετη ενενηκοντα.
|
Desinit |
|
μετὰ πάσης ἐπιεικείας (ἐπιοικίας cod.) καὶ πραότητος καὶ πάσης προσίεμεν τῇ τοῦ Χριστοῦ τραπέζῃ· μεθ᾿ οὗ...
|
Desinit |
|
μετὰ πραΰτητος καὶ ἐπιεικείας πάσης προσέλθωμεν τῇ τραπέζῃ τοῦ Χριστοῦ, μεθ᾽ οὗ…
|
Desinit |
|
Μετὰ τὴν ἐκ Μαραθῶνος τῶν βαρβάρων φυγὴν στόλον ᾔτησεν Ἀθηναίους ὁ Μιλτιάδης ὑποσχόμενος, εἰ λάβοι, μέγαν τῇ πόλει πλοῦτον πορίζειν ἔκ τινος χώρας. οὕτως εἰπὼν καὶ τὸ τῆς χώρας ὄνομα κρύψας λαβὼν ὅσας ᾔτησε ναῦς ἐπὶ Πάρον ἦλθε τὴν νῆσον τὰ βαρβάρων φρονήσασαν. καταστήσας ἐν πολιορκίᾳ Παρίους, εἶτα τὴν εἴσοδον βιάσασθαι βουληθεὶς πηροῦται τὸ σκέλος. καὶ κρίνει Ξάνθιππος αὐτὸν τῆς εἰς τὸν δῆμον ἀπάτης ὡς προδεδωκότα Παρίοις τὴν ἀναχώρησιν.
|
Titulus initialis |
|
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΙΝ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΖΩΝΩΝ
|
Incipit |
|
Μετὰ τὴν ἑορτὴν τῆς ἐνδόξου ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου ... μνήμην ἑορτάζομεν κατὰτ τὴν παροῦσαν κυριακὴν τῶν ἁγίων ... τιη
|
Incipit |
|
μετα τον θανατον του βασιλεως· θαπτεται εκει ετι ζων.
|
Desinit |
|
ΜΕΤΑ ΤΡΙΑΚΟΣΙΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ... ΕΓΙΝΕΝ Η ΓΥΡΕΥΣΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΚΑΙ ΖΩΟΠΙΟΠΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
|
Incipit |
|
μετὰ τῶν φρονίμων παρθένων δοξάζοντας καὶ εὐλογοῦντας αὐτὸν ἀεννάως τε καὶ ἀδιαλείπτως,ὅτι αὐτῷ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Μέταλλα μὲν τῶν λεγομένων πολυτίμων λίθων καὶ χρυσίτιδας φλέβας ἀναζητείτωσαν οἱ φιλόκοσμοι
|
Incipit |
|
ΜΕΤΑΝΟΗΣΑΣ ΕΖΕΚΙΑΣ ΤΗΝ ΖΩΗΝ ΕΚΑΡΠΩΣΑΤΟ
|
Incipit |
|
μετασκευάζεσθαι καὶ χωρεἶν τῷ θυμῷ
|
Desinit |
|
Μετάστασις τοῦ ἡλίου ἀφ' ἕκαστον ζώδιον εἰς ἕτερον ζώδιον
|
Titulus initialis |
|
μετριάζων δαψιλείᾳ τροφῶν
|
Desinit |
|
Μέτρων καὶ σταθμῶν ἠκρίβωσα, ἀπὸ τῶν ἐλαχίστων ἀρξάμενος ἐπὶ τὴν μνᾶν πολυπλασιάζων
|
Incipit |
|
μζ´ αρνησις Πετρου.
|
Desinit abruptus |
|
μζ´ (!) περὶ τῆς αἰτήσεως τοῦ σώματος τοῦ κυρίου
|
Desinit |
|
μζ´ (!) Περι της αιτησεως του σωματος του κυριου.
|
Desinit |
|
μζ´ Περι της αιτησεως του σωματος του κυριου.
|
Desinit |
|
μζ΄ περὶ τῆς ξηρανθήσης συκῆς
|
Incipit abruptus |
|
μζ’ περι της Γαλιλαιας, και των εν Ιερουσαλημ
|
Desinit abruptus |
|
μζʹ περι της αιτησεως του σωματος του κυριου.
|
Desinit |
|
μζʹ Περι της αρνησεως Πετρου.
|
Desinit abruptus |
|
μζʹ περι του δειπνου του μυστικου·
μηʹ περι της παραδοσεως του κυριου·
μθʹ περι της αρνησεως Πετρου·
|
Detail(s) |
|
μζʹ περι του μυστικως (μυστικου) δειπνου·
μηʹ περι της παραδοσεως του κυριου·
μθʹ περι της αρνησεως Πετρου·
|
Detail(s) |
|
μὴ γὰρ ἐν Ὀλυμπίοις γυμνάζεται; Ἄπιθι, γύναι. Τῷ δὲ θεῷ δόξα...
|
Desinit |
|
Μὴ δαπανήσῃς ὅλον τὸν χρόνον τῆς ζωῆς σου ἐν τῇ τοῦ σώματός σου φροντίδι
|
Incipit |
|
Μὴ δὴ μικρὰν νόμιζέ σοι
|
Incipit |
|
Μὴ δὴ μικρὰν νόμιζέ σοι...
|
Incipit |
|
Μὴ δὴ παρρησιαζώμεθα
|
Incipit |
|
μὴ ἐμποδίζειν ἐν ταῖς ἐπικλήσεσιν
|
Desinit |
|
μὴ ἐξεῖναι δὲ αὐτῷ σφετερίζεσθαί τι ἐξ αὐτῶν ἢ συγγενέσιν
|
Desinit |
|
Μὴ ζηλῶμεν τοὺς κακούς
|
Incipit |
|
Μὴ ζητεῖτε ἐκ παντὸς τρόπου
|
Incipit |
|
Μὴ ζητήσωμεν μὲν ὧδε τὴν καλὴν ζωήν
|
Incipit |
|
μη ηληθευκεναι διισχυριζομενοι.
|
Desinit |
|
μη ηληθευκεναι διισχυριζομενος.
|
Desinit |
|
μὴ κατακρίνεις τινὰ ταῦτα τήρει καὶ σώζει
|
Desinit |
|
Μὴ λέγων κατὰ τὸ ἀνθρώπινον τοῦ Χριστοῦ, μείζονα τὸν Πατέρα...
|
Incipit |
|
Μὴ μεγαλοφρόνῃ, μηδὲ πᾶν φαντάζου, ἵνα μὴ μεγαλοφιέστερον ἐκτραγωδῆθης, ἐκπέσει καὶ τῶν μετρίων
|
Desinit |
|
Μὴ νόμιζε καταπίπτειν ἄκρος ὤν
|
Incipit |
|
Μὴ νόμιζε καταπίπτειν ἄκρος ὤν
|
Incipit |
|
Μὴ νόμιζε καταπίπτειν ἄκρος ὤν
|
Incipit |
|
ΜΗ ΝΟΜΙΖΕ ΚΕΧΩΡΙΣΘΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΣΑΡΚΑ ΣΧΕΣΕΩΣ
|
Incipit |
|
Μὴ νόμιζε τῶν συμβάν[των
|
Desinit abruptus |
|
μὴ στενάξασα ἐν τῇ τοιαύτῃ πληγῇ, συνεχώρησα αὐτῇ (vel τούτου χάριν προσεδεξάμην αὐτῆς τὴν μετάνοιαν vel παρέχοντος πᾶσι τὰ πρὸς σωτηρίαν αἰτήματα καὶ ζωὴν τὴν αἰώνιον).
|
Desinit |
|
Μὴ στύγναζε, Ἰωσήφ
|
Incipit |
|
μη φοβου Ζαχαρια απεσταλην ... ο Ζαχαριας ... την φωνην μετα την αναστασιν Ζαχαριας ευλογητος ο κυριος εβοησεν τι ουν τεθνηκεν ο Ζαχαριας δε ανεστη ου τεθνηκεν φησιν
|
Textus |
|
Μὴ ὡς κατεξουσιάζων
|
Desinit |
|
μη΄ περι της αιτησεως του σωματος του κυριου ΣΚΖ΄
|
Desinit |
|
Μηδεὶς δανείζων γεωργῷ τὴν αὐτοῦ γῆν
|
Incipit |
|
Μῆκος ἐπιστολῆς ἀνοικειότητα κατηγορεῖ τοῦ διακομίζοντος
|
Incipit |
|
ΜΗΛΩΝ ΚΑΙ ΡΟΩΝ ΖΩΜΟΣ ΑΝΑ ΟΥΓΓΙΑΣ Γʹ
|
Desinit |
|
Μηνὶ Μαρτίῳ ιζ'. Ἀκολουθία εἰς τὸν ἅγιον Ἀλέξιον, τὸν ἄνθρωπον τοῦ Θεοῦ
|
Titulus initialis |
|
ΜΗΝΙ ΝΟΕΜΒΡΙΩ ΙΖ
|
Incipit |
|
Μηρυκίζει χαράσσει ἀνάγει τὸν χόρτον
|
Incipit |
|
Μήτηρ καὶ νύμφη καὶ ζῆλος μητρικῶς τε καὶ νυμφικῶς
|
Incipit |
|
ΜΙΑ ΖΩΗ, ΤΟ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΖΩΗΝ ΒΛΕΠΕΙΝ
|
Incipit |
|
ΜΙΑΝ ΖΥΓΗΝ ΤΑΥΤΗ ΔΕ ΕΦΕΞΗΣ ΕΤΕΡΑΝ ΑΖΥΓΗ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩ ΜΕΡΟΣ
|
Desinit |
|
Μίαν ὁμολογῶ καὶ δοξάζω τῆς ἁγίας Τριάδος θεότητα
|
Incipit |
|
Μικκύλα παππάζοντος ἐπύλλια
|
Incipit |
|
Μικρὰ φροντίζουσι οἱ ῥήτορες περὶ εὑρέσεως τῶν προτάσεων.
|
Incipit |
|
μικρὸς ὁ τύπος, μέγας ὁ φόβος / ὁρῶν τὸν τύπον, τίμα τὸν τρόπον· / οὗτος ὁ τύπος σῴζει τὸν κόσμον.
|
Textus |
|
Μικροῦ Κυπριανὸς διέφυγεν ἡμᾶς, ὢ τῆς ζημίας
|
Incipit |
|
Μιμεῖται τὰς τέχνας ἡ φύσις καὶ ζωγράφων
|
Incipit cuiusdam partis |
|
μιμητὰς Ζακχαίου ἀπεργαζόμενος ἐν Χριστῷ... ἀμήν
|
Desinit |
|
μιμητὰς Ζακχαίου ἀπεργαζόμενος ἐν Χριστῷ... ἀμήν
|
Desinit |
|
μιμητὰς Ζακχαίου ἀπεργαζόμενος ἐν Χριστῷ... ἀμήν
|
Desinit |
|
μιμητὰς Ζακχαίου ἀπεργαζόμενος ἐν Χριστῷ... ἀμήν
|
Desinit |
|
μιμητὰς Ζακχαίου ἀπεργαζόμενος· ἐν…
|
Desinit |
|
μιμητὰς τοῦ Ζακχαίου ἀπεργαζόμενος ἐν Χριστῷ... ἀμήν
|
Desinit |
|
μιμητὰς τοῦ Ζακχαίου ἀπεργαζόμενος ἐν Χριστῷ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Μίξεις δὲ κατ’ ἀντιπάθειαν ὀνομάζονται
|
Incipit |
|
Μιχαὴλ τοῦ Γλυκᾶ περὶ τοῦ ἀζύμου
|
Titulus initialis |
|
Μιχαήλου Ἀποστόλου τοῦ Βυζαντίου ἐπιδιόρθωσις τῶν ποιηκτικῶν τρόπων πάντων, ὅσοις ἐνέτυχον ὁπηδήποτε διεφθαρμένων ὄντων τοῖς γραφεῦσι, ὑπό τε χρόνου καὶ λήθης καὶ ἀμαθίας
|
Titulus initialis |
|
Μιχαήλου ἀποστόλου τοῦ βυζαντίου μονῳδία ἐπικήδειος, πρὸς τὸν ἐνδοξότατον καὶ μεγαλοπρεπῆ ἄνδρα κύριον ἀνδρέαν τὸν καλέργην
|
Titulus initialis |
|
μνησθητι κυριε και συγχωρησον την ψυχην του δουλου σου πρωτοπαπα Φουκα του Καστελυτα ιερεος και πρεσβυτερισσας παπαδιας της γιναικος Αναστασιας του ταξι (?) κυριος ο θεος τας ψυχας αυτου εν ημερα της κρισεως, και του υιου αυτου ιερεως παπα Γεωργη σωτερ ανες εν τη κρισει αμην. ετους ͵ζμϛ´ επι εθνικου σουλτανου βασιλεος Σουλλαειμανου.
|
Textus |
|
μνησθητι κυριε τας ψυχας του δουλου πτωχου (?) Βασιλειου αναγνωστου, της αλλης πρεσβητερισσας μοναχων [...] Mαριας Μανουηλ Πετρου [...]. Ιησους θεος [...] Μαριας κοιμησεως και ανεσεως και μακαρια η μνημη αυτου οπως κυριος ο θεος ταξη τας ψυχας εν χωρα των ζωντων.
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
μνησθητι κυριε την ψυχην του δουλου σου Ματθαιου του παπα τζ[...]
|
Textus |
|
μνησθητι κυριε τον δουλον σου ο παπα Συμεων. παπιαχεζετε... (?)
|
Textus |
|
Μοὶ δὲ χαριζόμενος φαενόν
|
Incipit |
|
μοίρας δεξιᾶς ὡς ἀγαθὸς ἡμᾶς ἀξιῶν καὶ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, ἵνα δοξάζωμεν ... αἰώνων
|
Desinit |
|
μοίρας δεξιᾶς ὡς ἀγαθὸς ἡμᾶς ἀξιῶν καὶ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, ἵνα δοξάζωμεν ... αἰώνων
|
Desinit |
|
Μόλις ποτὲ τὸ κατὰ τὸν Ὀζίαν διεπλεύσαμεν πέλαγος
|
Incipit |
|
ΜΟΛΙΣΩΖΕΤΑΙ Ο ΑΣΕΒΗΣ ΚΑΙ [ΑΜΑΡ]ΤΩΛΟΣ
|
Incipit |
|
ΜΟΝΑ ΔΕ ΤΑΥΤΑ ΑΙΣΧΥΝΟΜΕΘΑ ΚΑΙ ΚΡΥΠΤΕΙΝ ΣΠΟΥΔΑΖΟΜΕΝ
|
Desinit |
|
Μόνα τὰ ζῷα ψόφων ἀκροώμενα ἐπιστημονικά εἰσιν
|
Incipit |
|
μονάζων καὶ ἀποταξάμενος
|
Incipit |
|
Μοναστήριόν ἐστι τοῦ ἀββᾶ Ἀβραμίου· ἐν τούτῳ ἡγούμενος ἦν ὁ ἀββᾶς Ἰωάννης ὁ Κυζικηνός
|
Incipit |
|
Μοναχέ, καθεζομένου σου, οὐ χρείαι
|
Incipit |
|
Μοναχικὴ ἱστορία δευτέρα τῆς κατὰ Ἱεροσόλυμα ἐρήμοῦ συγγραφεῖσα ὑπὸ Κυρίλλου πρεσπυτέρου καὶ μοναχοῦ καὶ ἀποσταλεῖσα τῷ ἀββᾷ Γεωργίῳ ἡσυχάζοντι καὶ μοναστήριον συστησαμένῳ ἐν τῷ κατὰ Σκυθόπολιν τόπῳ καλουμένῳ Βεελλα
|
Titulus initialis |
|
Μονῳδία εἰς τὸν σεβαστοκράτορα κῦρ Ἀνδρόνικον, τὸν υἱὸν τοῦ βασιλέως κυροῦ Ἰωάννου τοῦ πρφυρογεννήτου θανόντα, ὅτε ἐκόμιζεν ἐξ Ἀτταλίας νεκρὸν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καὶ βασιλέα κῦρ Ἀλέξιον τὸν πορφυρογέννητον
|
Titulus initialis |
|
μόσχῳ δὲ ὅμοιον τὸ κατὰ Λουκᾶν, διότι ἀπὸ τῆς ἱερατείας τοῦ Ζαχαρίου ἤρξατο, ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν τοῦ λαοῦ θυμιῶντος, καὶ μόσχος δὲ ἦν ὁ θυόμενος τότε. Ἄρχεται οὖν ὁ Μᾶρκος τοῦ εὐαγγελίου ἀπὸ τῆς τοῦ προδρόμου διαγωγῆς καὶ ἐνδείξεως. Ἄκουε οὖν τί φησιν.
|
Desinit |
|
Μουσάων δὲ χόρον Ζεὺς ἐν σοῦ
|
Incipit |
|
Μουσικοὶ μὲν ὄργανα κατασκευάζοντες
|
Incipit |
|
Μῦθός ἐστι λόγος ψευδὴς τῷ πιθανῶς συγκεῖσθαι εἰκονίζων τὴν ἀλήθειαν
|
Incipit |
|
Μῦθός εστι λόγος ψευδής, εἰκονίζων ἀλήθειαν
|
Incipit |
|
Μύστα τῶν ἀρρήτων ἱερουργημάτων Ζαχαρία
|
Incipit |
|
Μύστα τῶν ἀρρήτων ἱερουργημάτων, Ζαχαρία, καὶ πάλιν ἡμῶν τῆς προπετείας ἀνεχόμενος, δίδαξον ἡμᾶς
|
Incipit |
|
μυστικῶς δὲ ζωὴ ὁ Χριστός, θάνατος δὲ ὁ διάβολος.
|
Desinit |
|
μυστικῶς δὲ ζωὴ ὁ Χριστός, θάνατος δὲ ὁ διάβολος.
|
Desinit |
|
Μωσῆς μὲν εἰσδὺς εἰς γνόφον θ(εο)ῦ πάλαι·
θείων κατηκροᾶτο φωνῶν ὑψόθεν·
δι' ἀγγέλου γὰρ φθόγγος ἔθνεος ῥέων,
σάλπιγγος ἠχῆ γραπτὸν ἐκφωνεῖ νόμον·
αὐτὸς δὲ μύστα τῆς τριπλῆς θεαρχίας.
καὶ μυσταγωγὲ τῆς σοφῆς ἐκκλησίας.
τελώνιον ματθαῖε καὶ κόσμον λιπών·
ὕψει βάθει τε τοῦ λόγου προσεγγίσας·
σάλπιγγος ἐκρότησας εὐηχέστερον·
λόγους θεουργοὺς μυστικοὺς ψυχοτρόφους·
ἐκφαντορικοὺς ἔργων χριστοῦ καὶ λόγων,
ὑπηγόρευσας πν(εύματο)ς ζῶσαν χάριν·
|
Textus |
|
Μωσης μεν εισδυς εις γνοφον θεου παλαι· θειων κατηκροατο φωνων υψοθεν· δι' αγγελου γαρ φθογγος ενθεος ρεων, σαλπιγγος ηχη γραπτον εκφωνει νομον· αυτος δε μυστα της τριπλης θεαρχιας· και μυσταγωγε της σοφης εκκλησιας· τελωνιον Ματθαιε και κοσμον λιπων. υψει βαθει τε του λογου προσεγγισας· σαλπιγγος εκροτησας ευηχεστερον· λογους θεουργους μυστικους ψυχοτροφους· εκφαντορικους εργων Χριστου και λογων, υπερηγορευσας πνευματος ζωσαν χαριν.
|
Textus |
|
νὰ μὴν συγχίζωμεν δύο πραγματείαις. Ὅθεν ἔστω
|
Desinit abruptus |
|
νὰ μὴν φροντίζῃ ἄν
|
Desinit |
|
Ναζαρὲτ πόλις Ἰουδαίας ἐστίν. Ἄννα τῇ πόλει παρώκει
|
Incipit |
|
Ναζιανζοῦ Ἰγνάτιος. Ἀσχολίαι καὶ διατριβαὶ αὐτοῦ [[ἐν ἔτει]] κατὰ τὸ ´αψϞδ΄ [1794] ἐν τῇ πόλει Καισαρίας τῆς τῶν Καππαδόκων χώρας, [[ἐν ᾗ]] ἐπεσκέπτη καὶ ἡ πανώλη
|
Titulus initialis |
|
ΝΑΙ ΖΥΓΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΙΝ
|
Incipit |
|
Ναὶ ζυγὸς κατὰ τὴν κρίσιν
|
Incipit |
|
ναὶ παρθένε καὶ θεοτόκε, ἡ μόνη μεσῖτις ἡμῖν πρὸς τὸν ἐκ σοῦ τεχθέντα δεσπότην, ᾧ πρέπει πᾶσα δόξα τιμὴ καὶ προσκύνησις, σὺν τῷ ἀνάρχῳ πατρὶ καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ αὐτοῦ πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων
|
Desinit |
|
Νέαν Ἐδὲμ νόμιζε τήνδε τὴν βίβλον
|
Incipit |
|
Νέαν Ἐδὲμ νόμιζε τήνδε τὴν βίβλον
|
Incipit |
|
Νεανίσκος ἦν Βυζάντιος
|
Incipit |
|
Νείλου μονάζοντος διήγημα εἰς τὴν ἀναίρεσειν τῶν τῷ Σινᾶ ὄρει μοναχῶν καὶ εἰς τὴν αἰχμαλωσίαν Θεοδούλου τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ
|
Titulus initialis |
|
νεκρὰν κειμένην, περιστάντες οἱ παρ’ αὐτῆς τρεφόμενοι πένητες καὶ δακρύσαντες ἀνέστησαν, καὶ πρὸς ζωὴν ἐπανήγαγον· ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
Νεκρὸς ἀείζωος καὶ ἀεὶ μέγας
|
Incipit |
|
Νενευκότα με πρὸς χάρυβδιν κακίας
Ἔγειρον, ἀνάστησον σῇ μεσιτείᾳ,
Ἱερὸν ἀνάθημα, Βενιαμῖτα,
Λευῖτ’ ὄρπηξ εὐφυές, στέλεχος θεῖον·
Ὁ νοῦς ὁ πολύς, τῆς ἐκλογῆς τὸ σκεῦος·
Ὑστατοπληρέστατε τέττιξ τοῦ Λόγου,
Μορμολύκειον τῶν νεωτεροφρόνων,
Ὄκιστ’ ὄπαζε τῆς ἀτοπίας λύσιν·
Νέκυς γὰρ πέλω ὀδωδὼς ἐν σωρίῳ
Ἄτοπα λυγρὰ λογισμῶν μισοθέων.
Χωρεῖν λιταῖς σου πρυτάνευε ἀκέστωρ,
Ὅφρα σαωθεὶς σὸν καὶ γένωμαι σκύλον,
Ὕθλα μωμητὰ ἐκδραμὼν ἁμαρτίας.
|
Textus |
|
Νέρωνος ἄρτι τὰ Ῥωμαίων σκῆπτρα διέποντος, ὁ θαυμαστὸς Ναζάριος οἷά τις τῶν διαφανῶν ἀστέρων
|
Incipit |
|
νζ΄ Περι της συντελειας.
|
Incipit abruptus |
|
νζ΄ περι του αποδημησαντος εις χωραν μακραν.
|
Desinit abruptus |
|
νζʹ Περι της συντελειας.
|
Desinit abruptus |
|
Νηστεύσαντες δὲ γνησίως κατὰ τὰ εἰρημένα, τότε καλῶς συνήσομεν, ὅτι „κρεῖσσον τὸ ἔλεος Κυρίου ὑπὲρ ζωάς“ καὶ ὅτι „οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος“
|
Desinit |
|
Νηστεύσας ὁ κύριος ἡμέρας τεσσαράκοντα καὶ προσελθὼν ὁ πειράζων εἶπεν…
|
Titulus initialis |
|
ΝΗΦΕ ΟΥΝ ΠΑΝΤΟΤΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΟΙΣ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΣΙΝ ΙΝΑ ΕΝ ΣΟΙ ΔΟΞΑΖΗΤΑΙ Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΟΜΟΟΥΣΙΟΣ ΤΡΙΑΣ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
|
νῆφε οὖν πάντοτε καὶ πρόσεχε τοῖς παραγγέλμασιν, ἵνα ἐν σοὶ δοξάζηται ἡ ἁγία καὶ ὁμοούσιος τριάς, πατὴρ...
|
Desinit |
|
Νικήτα (...) ἐπιστολὴ πρὸς Ῥωμαίους περὶ τῶν ἀζύμων, τῆς νηστείας τῆς ἁγίας τεσσαρακοστῆς καὶ τοῦ ἁγίου τῶν ἱερέων
|
Titulus initialis |
|
Νικήτα μονάζοντος καὶ πρεσβυτέρου μονῆς τῶν Στουδίου τοῦ Στηθάτου Ῥωμαίοις περὶ ἀζύμων καὶ σαββάτων νηστείας καὶ γάμου τῶν ἱερέων.
|
Titulus initialis |
|
Νικήτα τοῦ Σείδου λόγος σχεδιασθεὶς πρὸς Ῥωμαίους καὶ δύο ταῦτα ἀποδεικνύων, ὅτι τε αἰδεσιμώτερα τὰ νέα τῶν παλαιῶν καὶ ὅτι ἐκ
τοῦ πατρὸς μόνου οὐχὶ δὲ καὶ ἐκ τοῦ υἱοῦ ὡς αὐτοὶ λέγουσιν ἐκπορεύεται τὸ ἅγιον πνεῦμα. ἐγράφη δὲ οὗτος ὁ λόγος καὶ ὁ περὶ τῶν
ἀζύμων ἐν Κωνσταντινουπόλει, ὁ μὲν ὅτε ἐνεδήμει ἐνταῦθα ὁ Μεδιωλάνων ἐπίσκοπος ἐν ἔτει ϛχκ ..., ὁ δὲ μέτα ταῦτα ἐν ἔτει ϛχκβ
|
Titulus initialis |
|
Νικητικοὺς ἀγῶνας τοῦ μάρτυρος Νικήτα πανηγυρίζομεν σήμερον
|
Incipit |
|
Νικηφόρος ὁ μητροπολίτης Γάγγρας ἔλαβεν ὡς σχολάζων καὶ τὴν μητρόπολιν Ἄμαστριν
|
Incipit |
|
Νικηφόρου Καλλίστου τοῦ Ξανθοπούλου ἐξήγησις εἰς τὴν τιμιώτεραν πρὸς τὸν αὐτὸν ὁσιώτατον ἀρχιμανδρίτην τὴν τῆς Κουζηνᾶ μονῆς κυροῦ Καλλινίκου
|
Titulus initialis |
|
Νικηφόρου Καλλίστου τοῦ Ξανθοπούλου Ἐξήγησις εἰς τοὺς ἀναϐαθμοὺς τῶν ὀκτὼ ἤχων · ὁ πρόλογος πρὸς τὸν αἰτησάμενον ἀρχιμανδρίτην τῆς τοῦ Κουζηνᾶ μονῆς Ἱερουσαλὴμ κυρὸν Καλλίνικον
|
Titulus initialis |
|
Νικολάου [...] Λόγος λεκτέος πρὸς Λατίνους περὶ τῶν ἀζύμων
|
Titulus initialis |
|
Νικολάου ἐπισκόπου Ἀνδίδων λόγος κατὰ τῶν ἄζυμα προσφερόντων ἐν τῇ θείᾳ ἱερουργίᾳ
|
Titulus initialis |
|
Νικολάου Ἐπισκόπου Μεθώνης Ἀνάπτυξις τῆς Θεολογικῆς Στοιχειώσεως Πρόκλου τοῦ Λυκίου πλατωνικοῦ φιλοσόφου πρὸς τὸ μὴ συναρπάζεσθαι τοὺς ἀναγινώσκοντας ὑπὸ τῆς ὑποφαινομένης αὐτῇ πειθανάγκης καὶ σκανδαλίζεσθαι κατὰ τῆς ἀληθοῦς πίστεως.
|
Titulus initialis |
|
Νικολάου ἐπισκόπου Μεθώνης λόγος περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος καὶ τῶν ἀζύμων
|
Titulus initialis |
|
Νικολάου τοῦ ἁγιωτάτου ἐπισκόπου Μεθώνης λόγος περὶ ἀζύμων
|
Titulus initialis |
|
νόημα· δεῖ γὰρ μὴ φαντάζειν
|
Incipit |
|
Νοήματα καὶ σημειώσεις περὶ ζωῆς καὶ θανάτου
|
Titulus initialis |
|
ΝΟΜΙΖΕΙΝ ΕΚΕΙΝΟ
|
Desinit |
|
νομίζοντες ἀλλ' ὡς ἐκ [ ταραχῆς
|
Desinit |
|
Νομίζοντες ὅτι οὖν ὁ αὐτὸς Ἑρμῆς
|
Incipit |
|
Νομίζω μεγάλα
|
Incipit |
|
Νομίζω μεγάλα
|
Incipit |
|
Νομίζω μεγάλα τινά
|
Incipit |
|
Νομίζω μεγάλα τινὰ
|
Incipit |
|
Νομίζω μεγάλα τινὰ καὶ ὑπερφυῆ
|
Incipit |
|
Νομίζω μεγάλα τινὰ καὶ ὑπερφυῆ
|
Incipit |
|
Νομίζω μεγάλα τινὰ καὶ ὑπερφυῆ
|
Incipit |
|
Νομίζω μεγάλα τινὰ καὶ ὑπερφυῆ
|
Incipit |
|
ΝΟΜΙΚΟΝ ΠΑΣΧΑ ΜΑΡΤΙΩ ΚΔ' ΗΜΕΡΑ Ζ' ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΜΑΡΤΙΩ ΚΕ'
|
Desinit |
|
Νόξα, ἡ τῆς ζημίας θεραπεία
|
Incipit |
|
Νοῦς μέντοι γε βροτῶν καὶ διάνοια τῷ καθ’ ἡμᾶς μιγνύμενα τὲ καὶ χοριζόμενα
|
Incipit |
|
Νῦν γνωρίζω τὴν ἐμὴν ἀγέλην, σήμερον βλέπω σχῆμα τῆς ἐκκλησίας τὸ σύνηθες
|
Incipit |
|
Νῦν ἔμαθον ἀκριβῶς μὴ θαυμάζειν
|
Incipit |
|
νῦν μὲν οὖν ἄνθρωπος ἡμῖν ὀργίζεται
|
Incipit |
|
νυν του αυτου δηλ[αδη] (δηλαδη) του αγιου Ναζιανζου ιεροδιακονος Γερασιμος. απο Ιννζεσα ετους 1860 μηνος σεπτεμβριου.
|
Textus |
|
ΞΕΝΙΖΕΙ ΠΑΝΑΜΩΜΕ
|
Incipit |
|
ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΚΥΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΕΩΣ Ζ
|
Titulus finalis |
|
ξζ´ (!) περὶ τῆς αἰτήσεως τοῦ κυριακοῦ σώματος.
|
Desinit |
|
ξζ´ (!) Περι της αιτησεως του σωματος του κυριου.
|
Desinit |
|
ξζ΄ (!) Περι της αιτησεως του σωματος του κυριου. Μαρκος μη΄, Λουκας πβ΄, Ιωαννης ιη΄.
|
Desinit |
|
ξζ´ περὶ τῆς αἰτήσεως τοῦ σώματος τοῦ κυρίου ὃς σῶσει τὸν ταῦτα γρά(γράψαντα) εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰῶνων ἀμήν γένοιτο.
|
Desinit |
|
ξζʹ Περὶ τῆς [αἰ]τήσεως τοῦ σώματος τοῦ κυρίου. Μᾶρκος μηʹ, Λουκᾶς πβʹ, Ἰωάννης ιηʹ.
|
Desinit |
|
ξζʹ Περι της αιτησεως του κυριακου σωματος.
|
Desinit |
|
ξζʹ(!) περὶ τῆς αἰτήσεως τοῦ σώματος τοῦ κυρίου.
|
Desinit |
|
ξνβωαβψϛ πε ψλχ ζεζϡθφλψλω, εχψεολχω πθϛ θξθϡψσολχ ωψϡθψβζϛλχ. θξβν.
(crypt. transcr.) μνησθητι κυριε του γεγραφοτος ευτελους αμαρτωλου Στρατηγιου αμην
|
Cryptographia |
|
Ο ΑΒΒΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΚΑΘΕΖΟΜΕΝΟΣ
|
Incipit |
|
Ὁ ἀββᾶς Μακάριος πειραζόμενος
|
Incipit |
|
Ὁ ἅγιος μάρτυς Ἄζης οὗτος ὑπῆρχεν ἐκ τῆς Ἰσαύρων χώρας, στρατιώτης τῇ τάξει
|
Incipit |
|
Ὁ ἅγιος μάρτυς Ζώσιμος ἦν στρατιώτης ἐπὶ Τραιανοῦ τοῦ βασιλέως
|
Incipit |
|
ο αγιοτατος μητροπολιτης Δανιηλ | ο Δανιηλ ιερομοναχος και πρωτοσυγκελλος της μεγαλης εκκλησιας· ο Ναυπακτου (?) και αρτιος Γαβριηλ· ο Μονεμβασιος· ο Χριστιανουπολεως Σωφρόνιος· ο Ζακυνθου Παχωμιος· ο Αγετου Μαρκος (?)· ο Πολυφεγγους· θεοληπτος· ο Ωλενης Δυονυσιος· ο Κερνιζης (Kερνιτσης) Θεοδωσιος ο ρεοντος (?) Ακακιος
|
Textus |
|
Ὁ ἀναγνώστης ζητεῖ ἀναχθῆναι πρὸς ἱερωσύνην
|
Incipit |
|
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟ ΖΩΟΝ Η ΟΥΣΙΑ Ο ΟΡΟΣ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ Η ΤΕΧΝΗ
|
Titulus initialis |
|
Ο ΑΠΟΚΗΡΥΧΘΕΙΣ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΝΙΚΗΤΑ
|
Incipit |
|
ὁ ἀποσώζων δέκατον μέρος τῶν ἀποσωζομένων
|
Desinit |
|
Ὁ ἀποτασσόμενος ἁρμόζει
|
Incipit |
|
Ὁ ἀποτασσόμενος ἁρμόζει πάντα ἀποβάλλεσθαι
|
Incipit |
|
ὁ ἄσωτος ἐγώ, δοξάζων σε σὺν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ,
νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας
|
Desinit |
|
Ὁ βαπτιζόμενος εἰς Τριάδα βαπτίζεται
|
Incipit |
|
Ὁ Βαραχίας ἐγέννησε τὸν Ζαχαρίαν
|
Incipit |
|
Ο ΒΟΤΡΥΣ ΠΕΡΚΑΖΩΝ ΚΑΙ ΑΠΗΡΤΙΣΜΕΝΟΣ ΤΟΙΟΥΤΟΙ ΤΗΣ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΟΙ ΚΑΡΠΟΙ
|
Desinit |
|
Ο ΓΑΡ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΖΩΟΝ ΛΟΓΙΚΟΝ ΕΣΤΙΝ ΝΟΥΝ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΔΕΚΤΙΚΟΝ ΚΑΙ ΝΟΥΝ ΣΕΣΑΡΚΩΜΕΝΟΝ ΕΧΩΝ
|
Incipit |
|
Ο γαρ επαινος αυτων ου δυνησεται ημας εισαγαγειν εις την βασιλειαν των ουρανων, ουτε παλιν ο ψογος αυτων ισχυει ημας αποκλησαι της αιωνιου ζωης. γνωμεν ουν αγαπειτοι μου αδελφοι, οτι περι αργου λογου λογον δωσωμεν, κυριω τω θεω ημων […]. αμην.
|
Desinit |
|
Ο ΓΑΡ ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΖΩΝ
|
Incipit |
|
Ὁ γὰρ καταναγκάζων καὶ ἄκοντα θεραπεῦσαι
|
Incipit |
|
ὃ γέγονεν. Βασιλικὰ καὶ ἄμφω τὰ ζῷα· οὐ μόνον γὰρ ὁ λέων ἡγεμὼν τῶν θηρίων ἐστίν, ἀλλὰ καὶ τῶν πτηνῶν ἀετός, καὶ ὁ βοῦς τῶν κτηνῶν, καὶ ἁπάντων ὁ ἄνθρωπος.
|
Desinit |
|
Ὁ Γελάσιος πενθικὸν ζήσας βίον
|
Incipit |
|
Ὁ γοῦν ἐλπίζων
|
Incipit |
|
Ὁ γραμμάτων ἄπειρος οὐ βλέπει βλέπων ξένος ξένιζε
|
Incipit |
|
Ὁ δὲ ἅγιος Ἀνδρόνικος καὶ Ἀναστασία ζεῦγος ὑπῆρχον
|
Incipit |
|
Ὁ δὲ ἅγιος Γρηγόριος ὁ θεόλογος ὥρμητο μὲν ἐκ Ναζιανζοῦ
|
Incipit |
|
Ὁ δὲ Νικηφόρος ἐκαθέζετο εἰς θρόνους ὑψηλούς
|
Incipit |
|
Ὁ δὲ Σαβέλλιος θεολογῶν οὕτως ἐδόξαζε· μίαν φύσιν ἔλεγε τῆς ἁγίας Τριάδος
|
Incipit |
|
ὁ δεξάμενος ἐκ τοῦ ἁγίου βαπτίσματος παῖδα θῆλυ ὕστερον λάβη ταύτην εἰς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, ἵνα χωρίζωνται
|
Incipit |
|
ὁ δεσπόζων οὐρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων· αὐτῷ…
|
Desinit |
|
Ὁ διάβολος συνεβούλευσεν τῷ Ἀδὰμ μείζονα τῆς οἰκείας φύσεως λαβεῖν ἔννοιαν
|
Incipit |
|
ὁ διδοὺς πτωχῷ Θεῷ δανείζει (aut δανείζει Θεῷ)· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ὁ διδοὺς πτωχῷ Θεῷ δανείζει Θεῷ· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Ο ΔΙΟΝΥΣΟΣ ΕΙΣ ΖΑΝΘΙΑΝ
|
Desinit |
|
Ὁ ἐγκωμιάζων τὸν μέγαν Ἀθανάσιον
|
Incipit |
|
Ὁ εἰπὼν τοῖς ἑαυτοῦ μαθηταῖς Ζητεῖτε καὶ εὑρήσετε, δώσει πάντως καὶ τὴν πρὸς τὸ εὑρεῖν δύναμιν τοῖς φιλομαθῶς κατὰ τὴν ἐντολὴν τοῦ κυρίου διερευνωμένοις
|
Incipit |
|
Ὁ ἐλεῶν ἐν ἱλαρότητι καὶ διπλασιάζεται
|
Incipit |
|
ὁ ἐλεῶν πτωχὸν δανείζει θεῷ αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Ὁ ἐλεῶν πτωχὸν δανείζει θεῷ· ᾧ πρέπει…
|
Desinit |
|
Ὁ ἐλεῶν πτωχὸν δανείζει θεῷ· ᾧ πρέπει…
|
Desinit |
|
Ο ΕΝ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗ ΤΡΙΑΔΙ ΔΟΞΑΖΟΜΕΝΟΣ
|
Incipit |
|
ὁ ἐν προσκυνητῇ τριάδι δοξαζόμενος
|
Incipit |
|
ὁ Ἐτεοκλῆς προλογίζει
|
Incipit |
|
Ὁ εὐσεβέστατος ἐν βασιλεῦσι καὶ ἀοίδιμος Ἰωάννης ὁ Καντακουζηνός
|
Incipit |
|
Ὁ Ζαχαρίας εἰσελθὼν εἰς τὰ ἅγια τῶν ἁγίων
|
Incipit |
|
ο Ζαχαριας ευλογει παιδος τοκον.
|
Textus |
|
Ὁ Ζαχαρίας εὐλογεῖ παιδὸς τόκον.
|
Textus |
|
Ὁ Ζαχαρίας εὐλογεῖ παιδὸς τόκῳ
|
Incipit |
|
Ο Ζαχαριας· ο πατηρ Ιωαννου του βαπτιστου
|
Incipit |
|
Ο ΖΕΥΓΝΥΜΕΝΟΣ ΩΣ Ο ΤΙΘΕΜΕΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΙΣΤΑΜΕΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΔΙΔΟΜΕΝΟΣ
|
Desinit |
|
Ὁ ζῳδιακὸς κύκλος λοξὸς κεῖται
|
Incipit |
|
ὁ ζωῆς καὶ θανάτου τὴν ἐξουσίαν ἔχων. Αὐτῷ…
|
Desinit |
|
Ὁ ζῶν ἀνέστη· ξένιον τοῦτο ξένον
|
Incipit |
|
Ὁ Η διαζευτικὸς σύνδεσμος ψιλούμενος
|
Incipit |
|
Ὁ ἥλιος πρὸς τὴν γῆν κατὰ τὸν ἀστρονομικὸτατον Ἀρίσταρχον μείζονα λόγον ἔχει
|
Incipit |
|
Ο ΘΕΙΟΣ ΖΩΣΙΜΟΣ ΦΗΣΙΝ
|
Incipit |
|
Ὁ θεὸς ὁ αἰώνιος ὁ μέγας καὶ θαυμαστός, ὁ πατὴρ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἱησοῦ Χριστοῦ καὶ προβολεὺς τοῦ ζωαρχικοῦ καὶ παναγίου πνεύματος
|
Incipit |
|
Ὁ Θεὸς ὁ αἰώνιος, ὁ ποιῶν πάντα καὶ μετασκευάζων
|
Incipit |
|
Ὁ Θεὸς ὁ μέγας ὁ βαστάζων πάντα μου τὰ ἁμαρτήματα
|
Incipit |
|
Ὁ Θεὸς ὁ Σωτὴρ ἡμῶν ὁ καταξιώσας ὑπὸ τὴν σκηνὴν Ζακχαίου
|
Incipit |
|
Ὁ Θωμᾶς θεμέλιον τῆς λατινικῆς προσθήκης, ᾗ χωριζόμεθα αὐτῶν, ποιεῖται τὸ τὰ θεῖα πρόσωπα διακρίνεσθαι ταῖς κατ’ αἰτίαν ἀναφορικαῖς ἀντιθέσεσιν
|
Incipit |
|
Ο ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑΝ ΖΩΗΝ
|
Incipit |
|
Ὁ κατὰ τοῦ Καλαβροῦ Βαρλαὰμ συντεθεὶς συνοδικὸς Τόμος, ὡς ἀποδειχθέντος κακοδόξου καὶ μὴ κατὰ τοὺς ἁγίους Πατέρας καὶ φρονοῦντος καὶ δογματίζοντος· συγκαθημένου καὶ συναποφαινομένου τῷ ἁγιωτάτῳ καὶ οἰκουμενικῷ πατριάρχῃ κυρῷ Ἰωάννῃ καὶ τῇ θείᾳ καὶ ἱερᾷ Συνόδῳ, τοῦ τρισμακαρίστου καὶ ἀοιδίμου βασιλέως κυροῦ Ἀνδρονίκου τοῦ Παλαιολόγου, καὶ τὴν μὲν ἀπόφασιν ἐξενηνεγμένην παρουσίᾳ βασιλικῆ, τὸν δὲ Τόμον μετὰ θάνατον αὐτοῦ ἐκτεθέντα, ἐπειδὴ ἐφεξῆς μιᾷ ἑβδομάδι ἔζησε, νοσῶν γὰρ ἦν, καὶ
ὑπογραφέντα κατὰ μῆνα Αὔγουστον τῆς θʹ ἰνδικτ. τοῦ ͵στωμθʹ ἔτους
|
Titulus initialis |
|
ὁ κτώμενός τι τοῦ κόσμου καὶ ἀποθησαυρίζων
|
Incipit |
|
ὁ κυκλίζων · κυκλῶν καὶ ὀβελίζων cancellans
|
Desinit |
|
Ο κυρ Νικολως Γρηπαρης επηρεν το [... εις τας] εξη του Φλεβαριου (Φεβρουαριου) ημερα Σαββατω. Μανουηλ Χουμελας την α΄ δ΄ της μ΄ ο μισηρ Μανουηλιτζης Νταρζηνας [...] δ΄[της] μ΄ Φεβρουαριου ημερα [...]. Θεοδορος [...]φιατης παπα [...] τα εχει [...] μαχη μηνα Μαιον και εναιπηθη (?).
|
Textus |
|
Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΖΩΟΦΟΡΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ
|
Incipit |
|
Ὁ λόγος οὗτος ὁ τῆς ὁσίας ἡμῖν τὸν βίον ἄριστα διαζωγραφήσας
|
Incipit |
|
Ὁ λόγος οὗτος ὁ τῆς ὁσίας ἡμῖν τὸν βίον ἄριστα διαζωγραφήσας
|
Incipit |
|
ὁ λόγος ὑπὲρ τῶν ἐν Διονύσου τὸν βίον εἰκονιζόντων
|
Titulus initialis |
|
Ὁ μακάριος γοῦν Ἰεζεκιὴλ ὁ προφήτης, τοῦτο διαρρήδην βοᾷ, ὅσα γε πρὸς αὐτὸν ὁ Θεὸς περὶ τούτου
|
Incipit |
|
Ὁ μακάριος γοῦν Ἰεζεκιὴλ ὁ προφήτης, τοῦτο διαρρήδην βοᾷ, ὅσα γε πρὸς αὐτὸν ὁ Θεὸς περὶ τούτου
|
Incipit |
|
Ὁ μακάριος καὶ ἔνδοξος προφήτης Ζαχαρίας γῆς μὲν ἔφυ τῆς Ἰουδαίων
|
Incipit |
|
Ὃ μάλιστα τῶν ὑμετέρων θαυμάζω
|
Incipit |
|
Ὃ μάλιστα τῶν ὑμετέρων θαυμάζω
|
Incipit |
|
Ὃ μάλιστα τῶν ὑμετέρων θαυμάζω
|
Incipit |
|
Ὃ μάλιστα τῶν ὑμετέρων θαυμάζω
|
Incipit |
|
Ὃ μάλιστα τῶν ὑμετέρων θαυμάζω
|
Incipit |
|
Ὃ μάλιστα τῶν ὑμετέρων θαυμάζω, τοῦτό ἐστιν
|
Incipit |
|
Ὁ μὲβ Ζοροβάβελ ὁ Δαρείου σωματοφύλαξ ὑπὲρ πάντα νικᾶν ἔφη τὴν ἀλήθειαν
|
Incipit |
|
Ο ΜΕΛΛΩΝ ΗΓΕΙΣΘΑΙ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΣ ΜΟΝΑΖΩΝ ΥΠΟΤΑΣΣΕΣΘΩ ΤΩ ΙΔΙΩ ΕΠΙΣΚΟΠΩ
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν ἐν Κυζίκῳ περιβόητος ναός
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν Θεὸς ἀεὶ ἐχρημάτιζε σὺν τῷ Λόγῳ αὐτοῦ
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν Θεὸς ἐχρημάτιζε σὺν τῷ Λόγῳ
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν κανὼν διορίζεται
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν μῦθος Ἡφαίστῳ συνοικίζει τὰς Χάριτας
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν πολεμικὸς Ὅμηρον θαυμαζέτω τῶν τακτικῶν
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν σκοπὸς τοῦ λόγου ἐστὶν ἐπιθυμίαν τῆς κατ’ ἀρετὴν ζωῆς τοῖς ἐντυγχάνουσιν ἐμποιῆσαι
|
Incipit |
|
ὁ μὲν σκόπος τοῦ λόγου συζήτησις καὶ συνεζέτασις
|
Incipit |
|
Ὁ μητροραίστης καὶ γένους ἀναιρέτης
ὁ τοῦ Διός, φεῦ, τὸν τρόπον ὑπηρέτης
Νέρων ὁ δεινὸς καὶ κατεβδελυγμένος,
ὠμῆς λεαίνης σκύμνος ἠγριωμένος
κτείνας σύνευνον, εἶτα Χριστοῦ ποιμένος
τὸν ἄρνα Παῦλον γῆς ὅλης τὸν ποιμένα,
νῦν ἐστὶ βρῶμα τοῦ κυνὸς τοῦ Κερβέρου.
Παῦλος τρυφᾷ τρυφῇ δὲ τῆς ζωηφόρου
φῶς τριττὸν ἁπλοῦν ὡς ὁρῶν θεαρχίας
ἔπαθλον εὑρὼν τὴν ἄνω σκηπτουχίαν.
|
Textus |
|
Ο ΜΟΝΑΖΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΑΞΟΜΕΝΟΣ ΤΩ ΚΟΣΜΩ
|
Incipit |
|
Ὁ μονάζων καὶ ἀποταξάμενος
|
Incipit |
|
Ὁ νόμος ὁ μωσαϊκὸς ἐμποδίζει ταῖς γυναῖκες
|
Incipit |
|
Ὁ νοσφιζόμενος μικρόν τε ὡς ἐν κλέμματι
|
Incipit |
|
Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΔΕ ΚΑΤΑ ΜΕΝ ΤΗΝ ΦΥΣΙΝ ΕΙΣ ΕΣΤΙΝ ΚΑΤΑ ΔΕ ΤΑΣ ΥΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΗΓΟΥΝ ΤΑΣ ΖΩΝΑΣ ΕΝΝΕΑ ΟΥΡΑΝΟΙ ΕΙΣΙΝ
|
Incipit |
|
Ὁ πάλαι θρασυνόμενος καὶ ξίφος εὐτρεπίζων
|
Incipit |
|
Ὁ πάντα μέτρῳ καὶ σταθμῷ ὁρίζων
|
Incipit |
|
Ὁ πάπας Πέτρου τοῦ ἀποστόλου διάδοχος καὶ ἔστι καὶ ὀνομάζεται
|
Incipit |
|
ὁ παρ’ αὐτοῦ τοῦ οἰκείου Πατρὸς ἀκούων καὶ λαλῶν καὶ τοῖς ὑπακούουσι παρέχων ζωὴν αἰώνιον. Ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
Ὁ παρὼν εἱρμὸς ὀνειδίζει
|
Incipit |
|
ὁ πατζύτης ἀπέθανεν ἐπὶ ἔτος
|
Incipit |
|
Ὁ Πατριάρχης. Τίνα ταῦτα, θειότατε βασιλεῦ; Ὁ Βασιλεύς. Τίνα ταῦτα; Τὴν εἰρήνην ἐπιζητῶ καὶ τῶν ἀπὸ Χριστοῦ καλουμένων ἐπισπεύδω τὴν ἕνωσιν
|
Incipit |
|
Ὁ Παῦλος ὁ ἄϋλος ἐκ τῶν πραγμάτων,
Ἢ γραμμάτων πέφηνε τῇ διαστάσει.
Τὸ π γὰρ αἴρων, τοῦτο γνώσῃ ῥᾳδίως.
Μάλιστα προσχὼν οἷς βιοὺς ἦν καὶ γράφων.
Ἢ Παῦλον αὐλὸν τοῦ Παρακλήτου λέγε.
Ἆρον τὸ πρῶτον γράμμα, καὶ τόνον τέλει
Ἐνθεὶς, διαγνῷς Πνεύματος τοῦτον λύραν,
Ὡς ὄργανόν τε τῆς θεοῦ μουσουργίας.
Ὡς δάκτυλος γὰρ τοῦτον ἡ θεία χάρις
Περικροτοῦσα καὶ δονοῦσα τὴν κτίσιν,
Εἵλκυσεν, ἐξήγειρε πρὸς εὐπιστίαν,
Δι' ἧς τὸ σωσίκοσμον ἢχησε μέλος.
Ἄπολλον ἔῤῥε, καὶ συνεῤῥέτω τρίπους.
Ζήτω δὲ Παῦλος ἐκ πόλου λαλῶν τρίτου,
Θέλγων, συνέλκων πάντας εἰς τριττὸν σέβας.
Ἐπιστολῶν τούτου γὰρ ἂν δὶς ἑπτάδα
Πιστῶς διέλθοις, ζῶντα καρδίας μέσον
Τούτου διαγνῷς καὶ λαλοῦντα τὸν λόγον,
Ὃς Χριστὸς ὁ ζῶν ἐστι τοῦ Πατρὸς Λόγος.
Ἄκουε τοίνυν τῶν ἐπιστολῶν βάθη
Ὕψη δὲ μᾶλλον συντομωτάτῳ λόγῳ.
Επιστολὴν πρώτην δὲ πρὸς Ῥώμην γράφει,
Ὡς οἷα πρώτην Χριστὸν εἰσδεδεγμένην.
Τῇ δευτέρᾳ πλήττει δὲ τοὺς Κορινθίους,
Ὡς πίστιν οὐ τηροῦντας ἠκριβωμένως.
Πάλιν δὲ τούτοις τοὺς ὀνειδισμοὺς γράφει,
Καὶ τὴν ἑαυτοῦ προστιθεὶς παρουσίαν.
Τὴν δ' αῦ τετάρτην πρὸς Γαλάτας μὴ κόπους
Αὐτῷ παρασχεῖν ἐγχαράττει, πρὸς πλάνην
Ἰουδαϊστῶν, ἐκκυλισθέντας πάλιν.
Πρὸς τοὺς Ἐφεσίους δὲ καὶ Ῥώμης, ἕνα
Σκοπὸν τέθεικεν οἶα πιστοῖς ἐκ λόγων.
Τοῦτον γὰρ ἦσαν οὐδαμῶς δεδορκότες.4
Ἕκτην Φιλίππων τοῖς κατοίκοις ἐγγράφει,
Πλείους ἐπαίνους τῶν Κορινθίων πλέκων,
Καύχημα τούτου καὶ στέφανον δεικνύων.
Εἰς ἑβδόμην δὲ τοῖς Κολοσσαῖς μηνύει,
Ὡς εὐσεβοῦσι πᾶσαν ἐκφεύγειν πλάνην
Καὶ νουθετεῖν ἔγραψεν Ἀρχίππῳ πλέον.
Πρὸς Θετταλοὺς δὲ δὶς γράφων, εὐφημίας
Λόγους ἔγραψεν ὥς τι καὶ πεπονθότας
Ἐκ συγγενῶν, καθώς περ ἐν Σιών τινες.
Πάλιν δὲ τούτοις ἦν γράφων εὐθυμίας,
Καὶ καρτερεῖν τε συμφορῶν ἀθυμίαις.
Οἴς καὶ σοφὤς ἔλεξεν αἰῶνος τέλος.
Ἑξῆς ἔγραψε τὴν πρὸς Ἑβραίους μίαν,
Φαίνων ἀμειψιν πίστεως ἐκ τῶν λόγων,
Φωνὰς προφητῶν πρόσθεσίν τε τῶν ὄχλων.
Ἡ πρὸς Τιμόθεον δὲ πρώτη, τὸν τρόπον
Ἀρχῆς διδάσκει καὶ τύπους Ἐκκλησίας.
Τὴν ταξιν αὐτὴν καὶ διδάσκεσθαι πόθῳ.
Αἰνεῖ δὲ τοῦτον ἡ δὶς ἔξ, καὶ δεικνύει
Τὴν πίστιν ἐκ μάμμης τε καὶ μητρος φέρειν,
Ψέγει δὲ λοιποὺς, οὐ τὸν Ὀνησιφόρον.
Τιμοθέῳ δηλοῖ δὲ φεύφειν πᾶν ῥέον,
Καὶ τὴν ἑαυτοῦ νῦν τελευτὴν μηνύει.
Τὰς αἰρέσεις φῆναι δε καὶ μὴ θαυμάσειν
Γράψας πρὸς αὐτὸν τοῦ πορευθῆναι τάχος.
Τὸ σπένδομαι γὰρ δεῖγμα τρανὸν τοῦ τέλους.
Ἑξῆς δὲ Τίτῳ κληρικῶν καταστάσεις.
Καὶ θεσμὸν ἐκοίθησι τῆς ἐκκλησίας.
Δέδεκτο καὶ Φιλήμων τὴν δὶς ἑπτάδα,
Τὸν δοῦλον Ὀνήσιμον εἰς ἐλευθέρων
Ἐλθόντα τάξιν καὶ μεμαρτυρηκότα,
Σκελῶν τε θλάσιν ὡς κεκαρτερηκότα
Ῥώμης ἐπ' αὐτῆς ἐν χρόνοις τοῦ Τερτύλου:
Ἐν τοῖς χρόνοις δὲ Καίσαρος Τιβερίου,
Ὥν ἦν ἀριθμὸς ἑπτὰ σὺν δὶς ἑξάδι
Παῦλος διδάσκειν ἤρκτο τοῦ κηρύγματος,
Ἕως Κλαυδίου τῶν χρόνων τρεῖς καὶ δέκα,
Ὅ0' ἡγεμὼν ἦν τῆς Ἰουδαίας Φήλιξ.
᾿Υφ' οὗ καθείρχθη Παῦλος ἐν δυσὶ χρόνοις
Ἐν Καισαρείᾳ. Καὶ πάλιν τῷ Πορκίῳ
Φήστῳ παραστὰς τοῦς ἐτασμοὺς ἦν φέρων.
Καὶ μηχανᾶται τοῦτον ἐκπεφευγέναι,
Ζητῶν ἀπελθεῖν ἔνθα Καῖσαρ τυγχάνει.
Καὶ στέλλεται τάχιστα πρὸς Ῥώμην πόλιν,
Ἥν ὁ βδελυκτὸς Καίσαρ ἐστρόβει Νέρων
Συνῆν δὲ Παύλῳ συγγραφεὺς τῶν Πράξεων
Λουκᾶς, Ἀρισταρχός τε σὺν προθυμίᾳ.
Τούτου μέχρι γράφει δέ. Παῦλος γὰρ δύο
Χρόνους καθεῖρκτο καὶ πέπαυτο τοῦ γράφειν.
Καὶ Λουκᾶς αὐτὸν ἐκλέλοιπεν αὐτίκα
Σὺν Ἀριστάρχῳ, καὶ διῆγεν, φεῦ, μόνος.
Ἐξῆς γράφει Παύλου δὲ πᾶν ἀθλημάτων
Εὐσέβιος κάλλιστα καὶ δρόμου χρόνου.
Καὶ πῶς ἄδειαν ἐκ Νέρωνος ἦν ἔχων.
Καὶ πῶς διδάσκων ἦν χρόνοις μέτρῳ δέκα.
Ἔκστηθι τὴν Νέρωνος ὡμὴν καρδίαν.
Ὅς οὐ μόνον δέδεικτο, φεῦ, μητροκτόνος,
Ἀλλ' οὗν μανεὶς ἀνεῖλεν Ὀκταυΐαν
Τούτου βοηθὸν, συγγενεῖς τε μυρίους,
Ἔπειτα κ' αὐτοὺς τοὺς μαθητὰς Κυρίου
Ὡμῶς ἀναιρεῖν ἦρκτο θηριωδίᾳ.
ῼ καὶ προσήχθη Παῦλος, ἦν δ' ἔχων πάλιν
Λουκὰν αὐτῷ, καὶ νενέκρωται ξίφεῖ,
Ὁ ζῶν ἀεί τε καὶ λαλῶν καθημέραν.
Νέρωνος ὴν δὲ τρεῖς τε καὶ δέκα χρόνος.
Ἐκ τοῦ πάθους τοῦ Κυρίου χρόνων δέκα
Τρισσουμένων ἦν ὁ δρόμος σὺν ἑξάδι.
|
Textus |
|
ὁ πέμψας Ἰωάννην βαπτίζειν. εἶπεν αὐτω
|
Incipit |
|
Ὁ περὶ τῶν ἀζύμων λόγος
|
Incipit |
|
Ὁ περὶ τῶν ἀζύμων λόγος
|
Incipit |
|
Ὁ περὶ τῶν ἀζύμων λόγος, ὦ θεία καὶ ἱερὰ κεφαλή, καὶ πολλοῖς ἔφθασε πρότερον
|
Incipit |
|
Ὁ περισσὰ λέγων ἢ ὑπερηφανευόμενος ἢ ἄμετρόν τι ποιῶν ἁπλῶς σολοικίζει τῷ πλεονασμῷ
|
Incipit |
|
Ὁ περισσὰ λέγων, ἢ ὑπερηφανευόμενος, ἢ ἄμετρόν τι ποιῶν ἁπλῶς, σολοικίζει τῷ πλεονασμῷ
|
Incipit |
|
Ὁ πιστεύων εἰς τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ ἔχει ζωὴν αἰώνιον· ὁ πιστεύων εἰς τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ οὐχ ὑποσκελισθήσεται τὰ διαβήματα αὐτοῦ
|
Incipit |
|
Ὁ πιστὸς καὶ φρόνιμος οἰκονόμος (ἐκ γὰρ τῶν ἀνεγνωσμένων ἀπὸ τοῦ θείου εὐαγγελίου προοιμιάζομαι
|
Incipit |
|
ὁ πιστὸς πεπληροφόρηται, ὁ Χριστὸς δοξάζεται· αὐτῷ γάρ ἐστιν ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ὁ πιστὸς πεπληροφόρηται, ὁ Χριστὸς δοξάζεται· αὐτῷ... ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΗΡ ΤΟ ΜΕΙΖΟΝ ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΟΝ ΥΠΗΡΕΤΗΜΑ ΕΧΕΙ
|
Incipit |
|
Ὁ πόνος λέγειν πρὸς Θεὸν ἀναγκάζει με, ἡ δὲ ἐμὴ ἀναξιότης σιωπᾶν ἐπιτρέπει μοι
|
Incipit |
|
Ὁ πόνος τοῦ λέγειν ἀναγκάζει με· ἡ δὲ ἀναξιότης μου σιωπᾶν ἐπιτιμᾷ μοι
|
Incipit |
|
Ο ΠΡΙΝ ΤΕΛΩΝΗΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΑΖΩΝ
|
Incipit |
|
Ὁ πρὶν τελώνης καὶ σχολάζων
|
Incipit |
|
Ὁ πρὶν τελώνης καὶ σχολάζων τοῖς φόροις
εὐαγγελιστὴς νῦν δέδεικται προσφόρως,
Ματθαῖος ὁ κράτιστος ἐν θεηγόροις˙
τὴν τοῦ Λόγου γὰρ σαρκικὴν ἐνδημίαν
καθιστορεῖ τε καὶ σαφῶς διαγράφει.
|
Textus |
|
Ο ΠΡΙΝ ΤΕΛΩΝΗΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΑΖΩΝ ΤΟΙΣ ΦΟΡΟΙΣ
|
Incipit |
|
Ο ΠΡΙΝ ΤΕΛΩΝΗΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΑΖΩΝ ΤΟΙΣ ΦΟΡΟΙΣ
|
Incipit |
|
Ο πριν τελωνης και σχολαζων τοις φοροις
|
Incipit |
|
Ο πριν τελωνης και σχολαζων τοις φοροις
|
Incipit |
|
Ο πριν τελωνης και σχολαζων τοις φοροις
|
Incipit |
|
Ο πριν τελωνης και σχολαζων τοις φοροις
|
Incipit |
|
Ο πριν τελωνης και σχολαζων τοις φοροις
|
Incipit |
|
Ο πριν τελωνης και σχολαζων τοις φοροις.
|
Incipit |
|
Ο πριν τελωνης και σχολαζων τοις φοροις|
|
Incipit |
|
ὁ προκατασκευαζόμενος καὶ ὁ συγκατασκευαζόμενος
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Ο ΣΑΜΠΕΙΡΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΖΩΝ ΜΕΝ ΕΣΤΙ ΓΙΕΝΤΑΙ ΔΕ ΕΝ ΙΝΔΙΑ
|
Incipit |
|
Ὁ σκοπὸς τοῦ παρόντος βιβλίου ἐστὶ ζητῆσαι περὶ τῶν ἀρχῶν
|
Incipit |
|
Ὁ σκοπὸς τοῦ παρόντος βιβλίου ἐστὶ ζητῆσαι περὶ τῶν ἀρχῶν τῶν ὄντων
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὁ Σουλτὰν ὁ μέγας ὁ ἐξουσιάζων
|
Incipit |
|
Ὁ σπόγγος μικρόν ἐστι ζῷον καὶ ἀσθενές
|
Incipit |
|
ὁ σταυρὸς ἰδού, θνῇσκε καὶ ζωῆς τύχῃς
|
Desinit |
|
ὁ συνέχων τὰς ῥίζας τῶν οἴκων
|
Desinit |
|
Ὁ Σχολάριος τῷ μεσάζοντι πρὸς ταῦτα
|
Titulus initialis |
|
ὁ τὰ τοιαῦτα κατασκευάζων τῷ ἱερεῖ περιβόλαια κατὰ τὴν ὑφήγησιν τοῦ θεοῦ, ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
Ὁ τὴν ἐπιστολήν σοι κομίζων
|
Incipit |
|
Ὁ τὴν παροῦσαν κομίζων ἐπιστολὴν σπουδαιότατος Λεόντιος
|
Incipit |
|
Ο ΤΗΝ ΡΗΓΙΚΗΝ ΑΝΕΖΩΣΜΕΝΟΣ ΑΡΧΗΝ ΤΗΣ ΤΩΝ ΑΡΜΕΝΙΩΝ ΓΕΝΕΑΣ
|
Incipit |
|
Ὁ τὴν ῥηγικὴν ἀνεζωσμένος ἀρχὴν τῆς τῶν Ἀρμενίων γενεᾶς
|
Incipit |
|
Ὁ τὴν φυλακὴν τοῦ βίου ζητῶν αἱρείσθω
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὁ τῆς ἐλεημοσύνης λόγος, ἀγαπητοί, οὐ πρὸς τοὺς πλουσίους ἁρμόζει μόνον, ἀλλὰ καὶ πρὸς τοὺς πένητας
|
Incipit |
|
Ὁ τῆς ἡμετέρας σωτηρίας φροντίζων
|
Incipit |
|
Ὁ τῆς ἡμετέρας σωτηρίας φροντίζων
|
Incipit |
|
Ὁ τῆς ἡμετέρας σωτηρίας φροντίζων
|
Incipit |
|
Ὁ τῆς ἡμετέρας σωτηρίας φροντίζων
|
Incipit |
|
Ὁ τῆς ἡμετέρας σωτηρίας φροντίζων
|
Incipit |
|
Ὁ τῆς ἡμετέρας σωτηρίας φροντίζων καὶ κηδόμενος
|
Incipit |
|
Ὁ τῆς ἡμετέρας σωτηρίας φροντίζων καὶ κηδόμενος Κύριος
|
Incipit |
|
Ὁ τῆς φιλίας τὸ γράμμα πίστιν ἐπιζητῶν ἔοικεν
|
Incipit |
|
Ὁ τοιοῦτος γάμος οὐ διαζεύγνυται
|
Incipit |
|
Ο ΤΟΝ ΑΞΙΟΝ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ ΤΙΜΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΟΝ ΟΝΟΜΑΖΩΝ
|
Incipit |
|
Ὁ τὸν ἄξιον ἱερωσύνης τιμῶν καὶ ἅγιον ὀνομάζων
|
Incipit |
|
Ὁ τὸν ἄξιον ἱερωσύνης τιμῶν καὶ ἅγιον ὀνομάζων ἄνθρωπον τιμᾷ καὶ δοξάζει
|
Incipit |
|
Ὁ τὸν ἄξιον τῆς ἱεροσύνης τιμῶν, καὶ ἅγιον ὀνομάζων ἄνθρωπον τιμᾶ καὶ δοξάζει
|
Incipit |
|
ὁ τοῦ Θεοῦ υἱὸς ὁ σὺν Πατρὶ καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι ζῶν καὶ βασιλεύων Θεός, ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ὁ τοῦ πατρὸς σύμμορφος ἀτρεκὴς Λόγος
καὶ τοῦ θεουργοῦ πνεύματος δεδειγμένος
Χριστὸς προέγνω καὶ σὲ μειζόνως ἄναξ
κράτιστον ὄντα καὶ σοφὸν βουληφόρον,
πρᾶον, προσηνῆ καὶ λόγῳ καὶ τῷ τρόπῳ,
ὡς πιστὸν ὀρθόδοξον, εὐγενῆ κλάδον
ἐκ χρυσοειδῶν ἀνθέων τεθηλότα
καὶ σοὶ δέδωκε τὸ στέφος τῆς πορφύρας
καὶ τὸ κράτος παρέσχε τῆς ἐξουσίας˙
μόνον κρατοῦντα τῆς ὅλης ὑφηλίου
εἰς εὐτυχὲς δώρημα τῶν ὑπηκόων,
εἰς λύτρον, εἰς ἔγερσιν, εἰς σωτηρίαν,
ὃν ἡ πάναγνος καὶ θεηδόχος κόρη
μητροπρεπῶς μάλιστα θ' ἱλεουμένη
φρουροῦσα σώζει καὶ σοφοῖ τὸν δεσπότην
καὶ σκῆπτρον ἐντίθησι τῆς ἁλουργίδος
καὶ ταῖς λιταῖς κρατοῦσα πάσης ἐκ βλάβης
ἐχθροὺς τροποῦται παγγενεῖς τοὺς τῆς Ἄγαρ˙
|
Textus |
|
Ὁ τοῦ πατρὸς σύνεδρος ἄτμητος λόγος·
καὶ τοῖς βροτοῖς σύμμορφος ἄρρητος λόγος,
ῥείθροις ἀναιρεῖ κοσμικὴν ἁμαρτάδα·
ἀπορραπίζει πεῖραν ἐχθροῦ δυσμενοῦς·
πολύτροπα ψυχῆς τε καὶ σαρκὸς πάθη·
λόγῳ καθαιρεῖ, δαίμονας σοβεῖ λόγῳ
μορφὴν θεαυγῆ δεικνύει πιστοῖς φίλοις
καὶ πῶλον αὐτὸς·εἰς Σιὼν ἄγει πόλιν
σταυρῷ θανὼν· ταφείς τε καὶ ζήσας πάλιν
εἰς οὐρανοὺς ἀνῆλθε πρὸς πατρὸς θρόνον
Μᾶρκος δὲ θεῖος τοῦ θεοῦ μυστογράφος,
εὐαγγελιστὴς ταῦτα θειωδῶς γράφει.
|
Textus |
|
Ο του πατρος συνεδρος ατμητος λογος· και τοις βροτοις συμμορφος αρρητος λογος, ρειθροις αναιρει κοσμικην αμαρταδα· απορραπιζει πειραν εχθρου δυσμενους· πολυτροπα ψυχης τε και σαρκος παθη· λογῳ καθαιρει· δαιμονας σοβει λογω· μορφην θεαυγη δεικνυει πιστοις φιλοις· και πωλον αυτος· εις Σιων αγει πολιν· σταυρω θανων· ταφεις τε και ζησας παλιν· εις ουρανους ανηλθε προς πατρος θρονον· Μαρκος δε θειος του θεου μυστογραφος, ευαγγελιστης ταυτα θειωδως γραφει.
|
Textus |
|
Ὁ τοῦ Σινὰ ὄρους θεῖος μονάζων Ἀναστάσιος
|
Incipit |
|
ὃ τοὺς πειράζοντας οὐκ ἔξω τῆς αἰτίας ἐτίθει καὶ τῶν ποινῶν, τῶν δ’ ἡμετέρων πειρασμῶν πολλοί τε καὶ διάφοροι τρόποι, οὓς ἀριθμεῖν οὐ τῆς παρούσης ἐστὶ χρείας. Τῷ δὲ ὑπὲρ ἡμῶν ταῦτα ᾠκονομηκότι τοῦ Θεοῦ Λόγῳ καὶ Υἱῷ καὶ Χριστῷ καὶ Δεσπότῃ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ο ΥΟΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΟΥ ΖΩΝΤΟΣ Ω ΠΡΕΠΕΙ ΔΟΞΑ
|
Desinit |
|
Ο ΦΙΛΑΛΗΘΗΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΖΩΗΝ ΑΙΩΝΙΟΝ ΑΠΕΛΘΕΙΝ ΒΟΥΛΟΜΕΝΟΣ
|
Incipit |
|
Ὁ φιλαλήθης καὶ φιλόθεος καὶ εἰς ζωὴν ἀπελθεῖν βουλόμενος
|
Incipit |
|
Ὁ φιλαλήθης καὶ φιλόθεος καὶ εἰς ζωὴν ἀπελθεῖν βουλόμενος
|
Incipit |
|
Ὁ φιλάνθρωπος καὶ ἐλεήμων Θεὸς ἡμῶν, ὁ πάντοτε φροντίζων
|
Incipit |
|
Ο ΦΟΒΟΥΜΕΝΟΣ ΜΗ ΜΕΤΕΩΡΙΖΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
Ὁ φυσιολόγος ἔλεξε περὶ τοῦ λέοντος τοῦ βασιλέως τῶν θηρίων ἤτοι τῶν ζῴων
|
Incipit |
|
Ὁ Φωκυλίδης εὐπρεπῆ ζήσας βίον
|
Incipit |
|
ὁ Φωκυλίδης εὐπρεπῆ ζήσας βιον
|
Incipit |
|
Ὁ Χριστὸς αὐτὸν Βαβύλας θύων, πάλαι Χριστῷ προθύμως θύεται διὰ ζίφους
|
Incipit |
|
ὁ Χριστὸς δοξάζεται
|
Desinit |
|
Ὁ Χριστὸς δοξάζεται
|
Desinit |
|
ὁ Χριστὸς δοξάζεται
|
Desinit |
|
ὁ Χριστὸς δοξάζεται
|
Desinit |
|
ὁ Χριστὸς ταῖς ὑμῶν ἡτοίμασεν ψυχαῖς ἀνάπαυσιν κληρονομίας καὶ ζωὴν τὴν αἰώνιον… ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ὁ χρόνος ἤδη τῆς ἐμῆς ζωῆς, υἱέ μου φίλτατε
|
Incipit |
|
Ὁ χρόνος τῆς ζωῆς μου συντελεῖται, Δέσποτα
|
Incipit |
|
Ο ΧΥΛΟΣ ΑΥΤΟΥ ΕΙΣ ΤΑ ΩΤΑ ΣΤΑΖΟΜΕΝΟΣ ΙΑΤΑΙ ΤΟΝ ΚΤΥΠΟΝ ΑΥΤΩΝ
|
Desinit |
|
Ὁδοὶ δύο εἰσίν, μία τῆς ζωῆς
|
Incipit |
|
Ὁδῷ τινι ἔοικεν ἡ πρόσκαιρος αὕτη ζωή
|
Incipit |
|
ὅθεν αὐτὸν ὁ παρεστὼς διυπνίζει καὶ τῶν παρόντων αἰσθέσθαι ποιεῖ
|
Desinit |
|
ὅθεν ὅταν τὸ αὐτὸ ᾖ τὸ ἀφ’ οὗ καὶ τὸ εἰς ὅ, ὡς μίαν δεῖ καὶ τὴν κίνησιν λογίζεσθαι. ☩ Τέλος τῆς ἐξηγήσεως τοῦ πέμπτου βιβλίου τῆς φυσικῆς ἀκροάσεως. ☩ Τέλος τῶν πέντε βιβλίων τῶν φυσικῶν
|
Desinit |
|
Οί ἅγιοι οὐ προσδέονται τῶν διὰ γραμμάτων ἡμῶν ἐγκωμίων, ἐγγεγραμμένοι ἤδη τῷ βιβλίῳ τῶν ζώντων
|
Incipit |
|
ΟΙ ΓΑΡ ΕΝ ΑΝΕΣΕΙ ΖΩΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΡΥΦΗ ΥΠΟΚΡΙΝΟΜΕΝΟΙ ΔΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΝ
|
Incipit |
|
οἰ γὰρ Ἰσμαηλῖται μέχρι Ἡρακλείου εἰδωλολάζουν
|
Desinit |
|
οἱ γὰρ προβαλλόμενοι τοῦτο μάτην προφασίζονται
|
Desinit |
|
οἱ δαίμονες δὲν ἐπῆγαν νὰ τὸν φαντάζουν καὶ ἀνεπαύθη ὁ ἀδελφός
|
Desinit |
|
οἱ δὲ ἄγγελοι ἔκραζον· … εὐφραινέσθω τὰ οὐράνια. Κἀγὼ ὁ ταπεινὸς… … εὔχεσθε ὑπὲρ ἐμοῦ οἱ ἀναγινώσκοντες τοῦ ἁγίου καὶ ἐνδόξου τὰ ἔπαθλα… ἀμήν.
|
Desinit |
|
Οἱ δὲ μαθηταὶ κλυδωνίζωνται πάλιν
|
Incipit |
|
Οἱ δὲ Χατζιτζάριοι τὸ σταυρὸν μόνον προσκυνοῦσι καὶ σέβονται
|
Incipit |
|
ΟΙ ΔΕ ΧΑΤΖΙΤΖΑΡΙΟΙ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟΝ ΜΕΝ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΣΙ ΚΑΙ ΣΕΒΟΝΤΑΙ
|
Incipit |
|
Οἱ ἐκ νόσου πρὸς ὑγείαν μετακομιζόμενοι
|
Incipit |
|
ΟΙ ΕΝ ΑΝΕΣΕΙ ΖΩΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
Οἱ ἐξ ἐράνου τινὸς τὴν ἑαυτῶν ζωήν
|
Incipit |
|
Οἱ ἐξ ἐράνου τινὸς τὴν ἑαυτῶν ζωὴν ποριζόμενοι
|
Incipit |
|
Οἱ ἐξ ἐράνου τινὸς τὴν ἑαυτῶν ζωὴν ποριζόμενοι
|
Incipit |
|
Οἱ ἐξ ἐράνου τινὸς τὴν ἑαυτῶν ζωὴν ποριζόμενοι
|
Incipit |
|
Οἱ ἐξουθενοῦντές με ἐξουδενωθήσονται. Τοὺς δὲ δοξάζοντάς με δοξάσω. Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
Οἱ ζ΄ σοφοὶ ἠρώτησαν τὸν Ἀπόλλωνα περὶ τοῦ ναοῦ Ἀθηνῶν
|
Incipit |
|
ΟΙ ΖΩΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
Οἱ κατάσκοποι οἱ ἀποκομίζοντες μανδάτα
|
Incipit |
|
Οἱ κυθροπροσωπόχριστοι καὶ μουζοκοπημένοι
|
Incipit |
|
Οἱ λόγοι παρὰ τὴν τοῦ Λόγου Μητέρα βαδίζοντες
|
Incipit |
|
Οἱ μὲν ἀθληταὶ καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν γυμναζόμενοι
|
Incipit |
|
Οἱ μὲν ἀθληταὶ καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν γυμναζόμενοι
|
Incipit |
|
Οἱ μὲν ἀθληταὶ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν γυμναζόμενοι καὶ τὴν
|
Incipit |
|
Οἱ μὲν ἔξω σοφοὶ μεγαλοψυχίαν ὁρίζονται
|
Incipit |
|
Οἱ μὲν πρὸ τοῦ νόμου ἐκεῖνοι θεῖοι ἄνδρες οὐ διὰ γραμμάτων καὶ βιβλίων ἐδιδάσκοντο, ἀλλὰ καθαρὰν ἔχοντες τὴν διάνοιαν τῇ τοῦ παναγίου πνεύματος ἐφωτίζοντο ἐλλάμψει, καὶ οὕτω τὰ τοῦ Θεοῦ ἐγίνωσκον θελήματα, αὐτοῦ ἐκείνου ὁμιλοῦντος αὐτοῖς στόμα κατὰ στόμα. Τοιοῦτος ἦν ὁ Νῶε.
|
Incipit |
|
Οι μετ’ εμε κεκτημενοι την βιβλον ταυτην, ευχεσθε υπερ εμου Θωμα ευτελους μοναχου μονης της Ευεργετιδος· του ταυτην γραψαντος εν κοπω πολλω και μοχθῳ· και εν ιδιω θεληματι· μηνι Ιουνιω ινδ. ζ΄. (?)
|
Textus |
|
ΟΙ ΜΕΤΑΣΤΑΝΤΕΣ ΑΛΛʹ ΕΣΤΙΝ ΟΠΩΣ ΜΕΙΖΟΝ
|
Desinit |
|
Οἱ νεοττοὶ τῶν χελιδόνων καθέζονται ἐν τῇ καλιᾷ
|
Incipit |
|
Οἱ πάντες τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων Χριστιανῶν ἀκριβῶς γνωρίζετε
|
Incipit |
|
Οἱ πένητες τῶν ἀνθρώπων φιλέορτοι δὲ καὶ προθύμῳ τῇ ψυχῇ καὶ γαύρῳ τῷ σχήματι τὰς πανηγύρεις κατασπαζόμενοι
|
Incipit |
|
Οἱ περὶ τὰς ἐπιστήμας δενοί, ὦ χρηστὲ Φραντζίσκε
|
Incipit |
|
Οἱ τὰ ἄζυμα πρεσβεύοντες
|
Incipit |
|
Οἱ τὰ ἄζυμα πρεσβεύοντες
|
Incipit |
|
Οἱ τὰ ἄζυμα πρεσβεύοντές εἰσιν, οἵ τε Φράγγοι καὶ οἱ Λατῖνοι
|
Incipit cuiusdam partis |
|
οἱ τὰ σάββατα μετὰ τῶν ἀζύμων
|
Incipit |
|
οἱ τὰ σάββατα μετὰ τῶν ἀζύμων φυλάττοντες
|
Incipit |
|
Οι τα χερουβιμ μυστικως εικονιζοντες·
|
Incipit |
|
οἱ ταῖς μητρίαις ἐπιμιαινόμενοι ἔτη ζ', διὰ τοὺς λέγοντας οἰκονομία ἐστὶ τὸ νῦν γεγονός
|
Desinit |
|
ΟΙ ΤΑΣ ΝΥΝ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΣ ΟΥ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΔΙΑ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΤΙΝΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΙΑΣΙΜΑ
|
Desinit |
|
Οἱ τὴν « ὁμαίμων » φωνὴν εἰς ἀδελφοὺς καὶ μόνον ἐκβιαζόμενοι
|
Incipit |
|
οι την αληθειαν μη ηληθευκεναι δι' ισχυριζομενοι.
|
Desinit |
|
Οἱ τῆς οἰκουμένης ταύτης βασιλεῖς, ἡνίκα ἂν νόμους συγγράψωσι τοὺς τῶν ἀνθρώπων βίους καλῶς κανονίζοντας
|
Incipit |
|
ΟΙ ΤΗΣ ΡΗΤΟΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΕΞΗΓΗΤΑΙ ΠΡΙΝ ΑΨΑΣΘΑΙ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΖΗΤΟΥΣΙ ΤΙΝΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ
|
Incipit |
|
ΟΙ ΤΟ ΚΕΡΑΜΙΟΝ ΒΑΣΤΑΖΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟ
|
Desinit |
|
Οἱ τὸ μακάριον τέλος τῆς ζωῆς
|
Incipit |
|
Οἱ τῶν ἀζύμων ἔτι μετέχοντες ὑπὸ τὴν σκιὰν τοῦ νόμου
|
Incipit |
|
Οἱ τῶν εὖ βεβιωκότων τὰς πράξεις ἀναγραφόμενοι ζωγράφων
|
Incipit |
|
Οἱ φονεῖς καὶ λῃσταὶ καὶ πᾶς κακοῦργος καὶ πόρνος μονόζωνος λέγεται
|
Desinit |
|
ΟΙ ΧΑΛΔΑΙΟΙ ΩΝ ΕΣΤΙΝ ΠΡΩΤΟΣ Ο ΖΑΡΟΥΤΡΗΣ
|
Incipit |
|
Οἱ χάσματα γῆς προκομίζοντες
|
Incipit |
|
Οἰκείως τοὺς ἀκροατὰς ὀνομάζει
|
Incipit |
|
οικος ζωης· οικος αγιος· οικος αρτου· Βηθφαγη· οικος επιτυχιας (...).
|
Desinit |
|
οἰκτερήσει καὶ ζωοποιήσει καὶ παραμυθήσεται ὁ Κύριος· αὐτῷ...
|
Desinit |
|
οἴκτῳ δ’ οἰκείῳ καὶ σοῦ γ’ εὐνοίη Χριστός,
ᾗ τάχα κεν πρεσβείῃ σῇ πέρας ἐσθλὸν ὀπάζοι.
|
Desinit |
|
ΟΙΜΑΙ ΔΕ ΚΑΙ ΤΟ ΑΖΥΜΟΙΣ ΚΕΧΡΗΣΘΑΙ ΕΝ ΤΑΙΣ ΘΥΣΙΑΙΣ
|
Incipit |
|
ΟΙΜΑΙ ΣΕ ΘΑΥΜΑΖΕΙΝ
|
Incipit |
|
ΟΙΟΝ ΒΛΕΠΩ ΣΕ ΟΡΩ ΣΕ ΑΤΕΝΙΖΩ ΣΕ
|
Desinit |
|
Οἷον ἐτήτυμον ᾖσεν ἔπος σκολιόφρονα γνώμην
Ἑβραίων ἀπερύκων παμμεδέοντος ἐὺς παῖς·
μαρτυρίη μαλ' ἐμὴ ἀτρεκῆς κἂν ἐμεῦ Πατρὶ φράζων
τοῖον καὶ αὐτὸς ἔειπας τεῆς εἵνεκα βίβλου·
ἐστίηθεν ὁ μάρτυς μαρτυρέων καὶ γράφων·
μυστῶν φίλτερε πάντων πὴρ (?) Θεοῦ πολυμήτωρ
παρθενίης ἀγὲ θεῖε πίῃς ἀρχέ (?) Ἰωάννη
σῇ δὲ θεοπροπίῃ πάντες ἅμ' ἑπόμεθα.
|
Textus |
|
ΟΙΟΝ ΖΑΧΑΡΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΑΓΚΛΥΤΕ ΚΟΥΡΑΙ
|
Desinit |
|
Οἷον ἴτυν γαίης ἀμφελελιζομένην
|
Incipit |
|
Οἷόν τι πάσχουσιν οἱ τῶν ἱππικῶν ἀγώνων φιλοθεάμονες, οἳ τοῖς παρ’ αὐτῶν σπουδαζομένοις ἐν ταῖς ἁμίλλαις τῶν δρόμων
|
Incipit |
|
Οἷόν τι τοῖς ζῷοις ἐστίν
|
Incipit |
|
ΟΙΠΕΡ ΑΝ ΞΥΓΓΕΝΗΤΑΙ ΕΠΕΙ ΜΕΙΖΩ ΚΑΚΑ ΠΕΙΣΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
Οἷς ἀνιᾶσθαι τοὺς πολλοὺς στοχάζομαι
|
Incipit |
|
Ὅλην μου τὴν ζωήν, Θεοτόκε, πρὸς τὸ θέλημα
|
Incipit |
|
ὀλίγον κοπιάζει διὰ νὰ τὸ βάλῃ εἰς πρᾶξιν
|
Desinit |
|
ὅλῳ καὶ παντὶ μετασκευάζεσθαι καὶ χωρεῖν τῷ θυμῷ
|
Desinit |
|
Ὁμιλία ζʹ, Περὶ ἑρπετῶν
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ὀμιλία ιζ', Εἰς Βαρλαὰμ μάρτυρα
|
Titulus initialis |
|
Ὁμιλία πρὸς μοναζούσας· εἰς τὸ ῥητὸν τοῦ θείου Παύλου, τό, εὐσχημόνως περιπατεῖτε
|
Titulus initialis |
|
Ὁμιλία ῥηθεῖσα ἐν Λακίζοις
|
Titulus initialis |
|
Ὁμιλία ῥηθεῖσα ἐν λακίζοις
|
Titulus initialis |
|
Ὁμιλοῦντος ἐμοῦ ἐνταῦθα περὶ τὴν σχολὴν τῆς τραπέζης
|
Incipit |
|
ΟΜΟΔΟΞΟΝ ΕΧΕΙ ΑΥΤΟΝ Ο ΠΑΤΗΡ ΖΗΤΕΙ ΚΕΙΜΕΝΟΝ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΙΑΝ
|
Desinit |
|
Ὁμοία γάρ ἐστιν ἡ ζωὴ ἡμῶν ἐν τῷδε τῷ βίῳ
|
Incipit |
|
ὅμοιός ἐστὶ τῷ τοὺς ἑαυτοῦ πόδας ἰσχυρῶς δήσαντι, καὶ ὀξέως περιπατεῖν δοκιμάζοντι ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
Ὁμοίως αἰσχρὸν νόμιζε τῶν ἐχθρῶν νικᾶσθαι ταῖς κακοποιΐαις
|
Incipit |
|
ΟΜΟΛΟΓΙΑ, ΗΝ ΑΠΕΣΤΕΙΛΕ ΤΗ ΑΓΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΕΤΙ ΖΩΝΤΟΣ, ΩΣΤΕ ΣΥΓΧΩΡΗΘΗΝΑΙ ΤΟΥ ΑΦΟΡΙΣΜΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ὁμοῦ δὲ πᾶσιν αὐχενίζου τῷ ξίφει
|
Desinit |
|
ὁμοῦ κεφάλαια ͵αρξεʹ · τίτλοι σιζʹ στίχοι ͵θτʹ.
|
Stichometria et alia numerica |
|
ΟΝΕΙΔΙΖΕ ΣΤΑΥΤΟΝ ΑΔΕΛΦΕ ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΛΕΓΕ
|
Incipit |
|
Ὀνειδίζουσιν ἡμᾶς τινες τῶν ἀμαθῶν
|
Incipit |
|
Ὀνόμαζε μοι ἀετοὺς τὰς φλέβας τῶν κροτάφων
|
Incipit |
|
ὀνομαζέ]τωσαν·
|
Incipit |
|
Ὄντως ζητῆσαι ἔχομεν, ἀδελφοί, τὰς ἡμέρας
|
Incipit |
|
ὀξύμελι σκευάζεται οὕτως
|
Incipit |
|
ὀπάζειν· παρέχειν · κύδεο ἱμείρουσα
|
Incipit |
|
ὅπερ ἰδιόχεχιρον σώζεται μέχρι τοῦ νῦν ἐν τῷ σκευοφυλακίῳ
|
Desinit |
|
οπερ ικανον εστιν παραμυθησασθαι τους αγωνιζομενους.
|
Desinit |
|
ὁπλίζονται
|
Desinit |
|
Ὅπλοις κραταιοῖς ἑλκύσας ζυγῷ
|
Incipit |
|
Ὁπότε ὁ ἱερεὺς ἐτοιμάζει ἑαυτὸν
|
Incipit |
|
Ὅπου δ' ἂν ὁ δεσπότης Χριστὸς ὡς πηγὴ ζωῆς
|
Incipit |
|
ὅπου ἡ [ῥίζα
|
Desinit |
|
ΟΠΟΥ ΟΝΟΜΑΖΕΤΟΝ ΤΟΥ ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΟΥ ΑΔΑΜΑΝΤΙΟΥ
|
Desinit |
|
Ὀππιανὸς ὁ ποιητὴς πατρὸς μὲν ἦν Ἀγησιλάου, μητρὸς δὲ Ζηνοδότης
|
Incipit |
|
Ὀππιανὸς ὁ ποιητὴς πατρὸς μὲν ἦν Ἀγησιλάου, μητρὸς δὲ Ζηνοδότης
|
Incipit |
|
ὅπως ἂν καὶ τὰ τῶν χριστιανῶν σῴζοιτο πράγματα καὶ σὺ διὰ πάντων εὐδοκιμοίης.
|
Desinit |
|
ὅπως ἂν φυλάξωμεν τὰ δικαιώματα αὐτοῦ καὶ τὸν νόμον αὐτοῦ ἐκζητήσωμεν... ἀμήν
|
Desinit |
|
ὅπως εἰς μνήμην ἔλθωμεν τῶν ἁγίων προσευχῶν αὐτῶνμ σκεπώμενοι καὶ φρουρούμενοι ὑπὸ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δόξανμ καὶ εὐχαριστίαν ἀναπέμποντες ἅπαντες πιστοὶ τῶν πατρὶ ..... ἵνα προστρέχοντες εἰς τὴν σορὸν αὐτῶν τὴν ἁγίαν, κομιζώμεθα ἔλεος καὶ εἰρήνην καὶ ὑγείαν πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς ἡμῶν, νῦν καὶ ἀεί... ἀμήν
|
Desinit |
|
ὅπως εὑρεθῶ ἐκεῖ δι’ ὑμῶν πρεσβειῶν σῳζόμενος, χάριτι τοῦ Κυρίου
|
Desinit |
|
ΟΠΩΣ ΖΩΗΝ ΑΙΩΝΙΟΝ ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΩΜΕΝ
|
Desinit |
|
ὅπως καταξιωθῶμεν τῆς αἰωνίου ζωῆς, χάριτι…
|
Desinit |
|
ὅπως μίαν ἀνελίττων βίβλον τῷ πολυειδεῖ τοῦ συγγράμματος χαίρῃς κἀκ τούτου ἐρανίζῃ πανάκειαν τοῖς ὀλεθρίοις ἀντίμαχον δόγμασιν. ἔνθεν τοι καὶ τοῦ λέγειν ἐνθένδε ἄρξομαι.
|
Desinit |
|
Ὅρα αὐτὸν μείζους ἔχοντα πειρασμούς
|
Incipit |
|
Ὅρα αὐτὸν μείζους ἔχοντα πειρασμούς
|
Incipit |
|
ΟΡΑ ΔΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΙΝ ΤΩΝ ΖΩΔΙΩΝ
|
Incipit |
|
Ὅρα πάλιν ἰουδαΐζοντα τὸν Παῦλον
|
Incipit |
|
Ὅρα τὸν νικήταν τὸν σείδην γράφοντα πρὸς ῥωμαίους ταῦτα∙ ὡς οὐ δεῖ τὴν θείαν τῶν μυστηρίων μετάληψιν διὰ τῶν ἀζύμων ἐπιτελεῖν, προφάσει ὅτι ἔφαγε τὸ νομικὸν πάσχα ὁ χριστός, ἐπεὶ ὀφείλουσι καὶ αὐτοὶ περιτέμνεσθαι ὡς ὁ χριστὸς καὶ τἆλλα πάντα ποιεῖν ὅσα ὁ νόμος διακελεύεται
|
Titulus initialis |
|
Ὁρίζει γοῦν καὶ λέγει καὶ ἐπαινεῖ
|
Incipit |
|
ὁρίζεται ἡ μακαριότης κατάστασις ζωῆς
|
Incipit |
|
ΟΡΙΖΟΜΕΝ ΑΥΤΟΥΣ
|
Incipit |
|
Ὁρίζομεν οὖν ἀπὸ τοῦ νῦν καθὼς καὶ ὁ μέγας βασίλειος μὴ διαιτάσθωσαν
|
Incipit |
|
Ὁρίζου δὲ καὶ τὴν ἡμετέραν εὐσέβειαν
|
Incipit |
|
οριζουσι δε τινες το ευαγγελιον, ουτως. ευαγγελιον εστιν λογος περιεχων αγαθων αγγελιαν πραγματων
|
Incipit |
|
Ὀρίζουσι τινὲς οὕτως τὸ εὐαγγέλιον, εὐαγγέλιόν ἐστιν, λόγος περιέχων ἐπαγγελίαν πραγμάτων
|
Incipit |
|
Οριζουσι τινες ουτως το ευαγγελιον. ευαγγελιον εστι, λογος περιεχων
|
Incipit |
|
ὁρκίζομαι θεέ μου
|
Incipit |
|
ΟΡΚΙΖΩ ΤΟΝ ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑ ΤΟΔΕ ΤΟ ΧΑΡΤΟΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
|
Incipit |
|
Ὁρκίζω ὑμᾶς πᾶν πονηρὸν καὶ μεμισημένον καὶ ἀκάθαρτον πνεῦμα
|
Incipit |
|
Ὁρκίζω ὑμᾶς πάντα τὰ ἀκάθαρτα πνεύματα
|
Incipit |
|
ορον θελημα εχειν την του ανθρωπου ζωην η ου. ει μεν γαρ ορος
|
Incipit |
|
ὅρος μὲν τὸ παρὸν ζήτημα, ἀλλ’ ἑτερορεπές
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὁρῶν ὁ δαίμων οὕτω πολυάνθρωπον τὴν Κόρινθον καὶ εἰδωλολάτριν πεπιστευκυῖαν Θεῷ, παρασκευάζει τινὰς ἐκ τῶν παρά σφισιν πλουσίων καὶ φιλοσόφων αὐτοχειροτονήτους προστατεῖν τοῦ δήμου ἐν τοῖς πνευματικοῖς πράγμασιν, ὡς λοιπὸν
|
Incipit |
|
Ὃς κεκράτηται τῇ ἀπάτῃ τῶν προσκαίρων ἐνθυμημάτων δελεαζόμενος
|
Incipit |
|
ος τοις πασιν την αρμοζουσαν οικησιν παρεχει.
|
Desinit |
|
ΟΣΑ ΚΕΦΑΛΗΝ ΒΛΑΠΤΕΙ· ΣΥΚΑΜΙΝΑ, ΒΑΤΖΙΝΑ, ΚΕΔΡΟΚΟΚΚΑ
|
Incipit |
|
Ὅσοι θέλουσιν εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ
|
Incipit |
|
Ὅσοι θέλουσιν εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ
|
Incipit |
|
ὅσοι θέλουσιν εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ ταῦτα φυλαττέτωσαν
|
Incipit |
|
Ὅσοι τῆς αἰωνίου ζωῆς κληρονόμοι... Ἕκαστος τοίνυν
|
Incipit |
|
ΟΣΟΝ ΑΦΙΣΤΑΤΑΙ Ο ΠΟΛΟΣ ΤΟΥ ΟΡΙΖΟΝΤΟΣ
|
Desinit |
|
ὅστις δὲ τὸ προσῆκον μὲν λέγει ἢ ποιεῖ, ἀγανακτεῖ δὲ ἢ τραχείᾳ χρῆται φωνῇ καὶ ἀπαιδεύτῳ, ἢ οὐκ ἀποκρίνεται ἐρωτώμενος ὅπως ἐποίησε, βαρβαρίζει οὗτος
|
Desinit |
|
ὅστις φυλάττει πάντας τοὺς ἀγαπῶντας τὸν ἄχραντον καὶ ζωοποιοῦντα σταυρόν. ᾯ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Ὅταν ἀκμάζῃ τὸ νόσημα
|
Incipit |
|
ὅταν βαπτίζει, οὐκ αὐτὸς
|
Incipit |
|
Ὅταν γὰρ ἐν τῇ παρούσῃ ζωῇ διὰ τῆς ἐξομολογήσεως
|
Incipit |
|
Ὅταν ἐν τῇ παρούσῃ ζωῇ διὰ τῆς ἐξομολογήσεως
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ Η ΣΕΛΗΝΗ ΣΥΝΟΔΕΥΕΙ ΕΝΟΣ ΕΚΑΣΤΟΥ ΤΑ ΦΥΣΙΚΑ ΤΟΥ ΖΩΔΙΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Ὅταν ἡ χειμέριος τῆς εἰδωλολατρίας καὶ ζοφερὰ παρῆλθεν περίοδος
|
Incipit |
|
Ὅταν ἴδῃς πλουτοῦντά τινα παρ' ἀξίαν, μὴ μακαρίσῃς, μὴ ζηλωτὸν νομίσῃς
|
Incipit |
|
Ὅταν λογιάσω, ἀδελφοί, τὸ ὀλιγοχρόνιον τῆς ζωῆς ἡμῶν
|
Incipit |
|
Οταν ο νους ανδρισαμενος εν κυριω, αφιστα την ψυχην απο χρονιας προληψεως, τοτε η καρδια ως υπο δημιων κολαζεται. τεινοντων αυτην ενθα και ενθα του νοος και του παθους.
|
Textus |
|
Ὅταν πλεονάζῃ ἡ ἐποχὴ τοῦ ἡλίου
|
Incipit |
|
Ὅταν πλεονάζῃ ἡ μέλαινα χολή
|
Incipit |
|
Ὅταν πρός τινα τῶν ἑλληνιζόντων διάλεξις ᾖ, καλῶς ἂν ἔχοι τοιαύτην ἀρχὴν
|
Incipit |
|
Ὅταν τὸ εὐδαπάνητον τῆς ζωῆς ἐννοήσω
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΨΥΧΗ ΓΥΜΝΩΘΕΙΣΑ ΤΩΝ ΤΗΔΕ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΛΠΙΖΟΜΕΝΟΝ ΜΕΤΟΙΚΙΣΘΗ ΒΙΟΝ
|
Incipit |
|
Ὅτε ἀπὸ Σερβίας ἐπανέζευξε μετὰ νίκης
|
Titulus initialis |
|
Ὅτε ἐνομίζομεν, ὦ Ἀθηναῖοι, τὰς γεγενημένας συμφορὰς ἱκανὰ μνημεῖα τῇ πόλει καταλελεῖφθαι
|
Incipit |
|
Ὅτε λογίζεται ὁ ἄνθρωπος
|
Incipit |
|
Οτε οι ενδοξοι μαθηται εν τω νιπτηρι του δειπνου εφωτιζοντο· τοτε ο Ιουδας ο δυσσεβης φυλαργυριας νοσησας εσκοτιζετω· και ανομοις κριταις σε τον δικαιον κριτην παραδιδωσιν· βλεπε χρηματων εραστα των δια τουτο αγχονη χρησαμενον· φευγε ακορεστε ψυχη την διδασκαλω τοιαυτα τολμησας· ο περι παντων αγαθε κυριε δοξα σοι (?).
|
Textus |
|
ὅτε οὖν ἀπετάξατο, βλέπει πάλιν τὸ ὅμοιον ὅραμα τό ὃς ἀφῆκε τὰ τοῦ κόσμου ἡδέα, ἑκατονταπλασίονα ἐπουράνια ἀγαθὰ ἑτοιμάζονται αὐτῶ καὶ ζωὴ αἰώνιος ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ὅτι ἀδύνατόν ἐστι καὶ τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ προβολέα εἶναι τοῦ Πνεύματος, ἢ προβάλλοντα αὐτὸ μετὰ τοῦ Πατρός, ἤγουν ἀδύνατόν ἐστι καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ αὐτὸ ἐκπορεύεσθαι· καὶ ὅτι ἀρνούμενοι τὸ ποιεῖν δύο ἀρχὰς ἢ συναλείφειν τὰς ὑποστάσεις οἱ ἐκεῖνο δοξάζοντες, οὐδὲν ἧττόν εἰσι τοῖς ὀρθῶς φρονοῦσιν ἀπρόσδεκτοι, εἰ καὶ τοῖς ἰδιώταις δοκοῦσί τι λέγειν
|
Titulus initialis |
|
ὅτι ἀκατάληπτον τὸ θεῖον· καὶ ὅτι οὐ δεῖ ζητεῖν καὶ περιεργάζεσθαι τὰ μὴ παραδεδομένα ἡμῖν ὑπὸ τῶν ἁγίων, καὶ προφητῶν· καὶ ἀποστόλων καὶ εὐαγγελιστῶν
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι ἀπόδος ἡμῖν, ὦ Ζεῦ, τὸν ὁμώνυμον ὕπατον
|
Incipit |
|
ὅτι αὐτοὶ ἐλεηθήσονται. Αὐτῷ οὖν τῷ ἐλεοῦντι καὶ τρέφοντι καὶ μὴ ὀνειδίζοντι Θεῷ δόξαν...
|
Desinit |
|
ὅτι ἔδει ἐξ ὕψους μεγάλαις ταῖς πτέρυξιν ἐφιπτάμενον τὸ ἅγιον πνεῦμα φίλους θεοῦ καὶ προφήτας κατασκευάζειν... ἀμήν
|
Desinit |
|
ὅτι ἐκεῖθεν ἡ ῥίζα καὶ ἡ σωτηρία ἐκ τῶν Ἰουδαίων ἐστί
|
Incipit |
|
ὅτι ὲν μεσίτην ὀνομάζουσιν
|
Incipit |
|
Ὅτι ἐν μόναις ταῖς ζ´ ἡμέραις
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΤΟ ΖΩΤΙΚΟΝ ΠΝΕΥΜΑ ΑΜΑ ΤΩ ΘΕΙΩ ΣΥΝΕΙΣΗΕΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙ
|
Incipit |
|
Ὅτι ἐπὶ τῆς ὑπάρξεως τοῦ Υἱοῦ λαμβάνεται περὶ τῇ Γραφῇ τὸ ἀναβλύζειν αὐτὸν ἐκ τῆς τοῦ Πατρὸς οὐσίας καὶ τὸ ἐκλάμπεσθαι καὶ τὸ προέρχεσθαι καὶ τὸ ἐμπέμπεσθαι καὶ τὸ πεφηνέναι, ὅπερ δίδωσι διαγινώσκειν πῶς λέγεται καὶ τὸ Πνεῦμα ἀναβλύζειν ἐκ τῆς οὐσίας τοῦ Υἱοῦ, καὶ προέρχεσθαι ἐκ τοῦ Υἱοῦ καὶ εκλάμπειν καὶ ἐκπέμπεσθαι καὶ πεφηνέναι.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ὅτι εὐλογημένη ὑπάρχεις ἐν πάσαις ταῖς γενεαῖς, καὶ δοξάζεταί σου τὸ πανάγιον ὄνομα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ὅτι Ζάμολξις ᾧ Γέται θύουσιν ὡς κρόνῳ
|
Incipit |
|
Οτι η δεσποινα ημων η παναγια θεοτοκος εικοσι χρονων ουσα, ετεκε τον κυριον ημων Ιησουν Χριστον τον αληθινον θεον ημων, εζησε δε μετα το σωτηριον αυτου παθος ετη λβʹ, βαπτιζει δε αυτην Πετρος και Ιωαννης οι αποστολοι ομοιως δε και τους αλλους μαθητας, αυτοι δε εβαπτισθησαν υπο του Χριστου.
|
Textus |
|
Οτι η δεσποινης ημων η παναγια θεοτοκος εικοσι χρονων ουσα, ετεκε τον κυριον ημων Ιησουν Χριστον τον αληθινον θεον ημων, εζησε δε μετα το σωτηρι (σωτηριον?) αυτου παθος, ετη λβʹ· βαπτιζει (!) δε αυτην Πετρος και Ιωαννης οι αποστολοι· ομοιως (?) δε και τους αλλους μαθητας αυτοι δε εβαπτισθησαν υπο του Χριστου.
|
Textus |
|
ὅτι ἡ θεοτόκος ἐστί τε καὶ λέγεται καὶ γαστὴ θεοδόχος καὶ θρόνος κυρίου καὶ μήτηρ τῆς ζωῆς ἡμῶν καὶ διατί τοιούτης λογῆς ὀνομάζεται
|
Titulus initialis |
|
ὅτι ἡ τῶν καλῶν πράξεων ἐν νεότητι σίτησις τὸ γῆρας διασῴζει
|
Desinit |
|
Ὅτι ἡ τῶν υἱῶν Ζεβεδαίου μήτηρ Σαλώμη
|
Incipit |
|
ὅτι καθεζομένου μου ποτὲ πλησίον τοῦ ἁγίου Μακαρίου
|
Desinit |
|
Ὅτι λίαν ὠφελιμότατον φεύγειν τοὺς ἀνθρώπους καὶ τὴν βασιλικὴν ὁδὸν πορεύεσθαι καὶ ἡσυχάζειν μετὰ ἑνὸς ἢ β'
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι μὲν γὰρ μεσίτην ὀνομάζουσιν
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν οὐ δεῖ παίζειν Χριστιανοὺς πάντες γινώσκομεν, ἐκ τῶν θείων Γραφῶν ἀκούοντες
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν οὐδὲν τῶν τοῦ ζώου μορίων οὔτε
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΜΕΝ ΟΥΝ ΟΥ ΧΡΗ ΚΑΤΑ ΤΙ ΔΙΚΑΖΕΙΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν πάντα τὰ ζῶα τετράποδα καὶ ἑρπετά, πτηνά τε καὶ ἔνυδρα
|
Incipit |
|
ὅτι μετὰ τὴν τοῦ Κυρίου παρουσίαν καὶ τοῖς κατορθοῦσι μείζων ἡ ἀμοιβὴ καὶ τοῖς ἀπειθοῦσι πλείων ἡ κόλασις...
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι ὁ τὰ ἄζυμα προσφέρων παραβαίνει τὴν παρὰ τοῦ Κυρίου παράδοσιν
|
Incipit |
|
ὅτι ὁ τοῦ Θεοῦ υἱὸς ζῶν αἰώνιός ἐστιν, καὶ ἵνα τούτω δουλεύωμεν καὶ φυλάττωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ τῶν εἰδώλων.
|
Desinit |
|
ὅτι ὁ τοῦ θεοῦ υἱὸς, ζωὴ αἰωνιός ἐστιν, καὶ θεὸς ἀληθινὸς, καὶ ἵνα τούτω δουλεύωμεν, καὶ φυλάττωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ τῶν εἰδώλων.
|
Desinit |
|
οτι ο φυτευων και ο ποτιζων, εις εισιν· ο δε αυξανων, θεος:
|
Desinit |
|
Ὅτι οἱ μὲν πλοῦτον μακαρίζουσιν
|
Incipit |
|
Ὅτι οἱ τὰ ἄζυμα θύοντες
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΟΙ ΤΑ ΑΖΥΜΑ ΘΥΟΝΤΕΣ ΠΡΩΤΑ ΜΕΝ ΙΟΥΔΑΙΚΩΣ ΕΟΡΤΑΖΕΙΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι οὐ δεῖ γελᾶν καὶ μετεωρίζεσθαι, ἀλλὰ μᾶλλον κλαίειν καὶ πενθεῖν ἑαυτούς
|
Titulus initialis |
|
ΟΤΙ ΟΥ ΔΕΙ ΜΟΝΟΝ ΜΗ ΥΒΡΙΖΕΙΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΥΒΡΙΖΟΝΤΑΣ ΕΥΛΟΓΕΙΝ ΚΑΙ ΟΥΤΩ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΕΙΝ ΑΥΤΩΝ ΤΟΝ ΘΥΜΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι οὐ δεῖ παίζειν Χριστιανούς
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι οὐ μόνον ἀπὸ τῆς φωνῆς τῶν δεσποτικῶν ῥημάτων ἁγιάζονται τὰ θεῖα δῶρα, ἀλλ' ἐκ τῆς μετὰ ταῦτα εὐχῆς καὶ εὐλογίας τοῦ ἱερέως δυνάμει τοῦ ἁγίου πνεύματος
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι οὐ χρὴ ζητεῖν
|
Incipit |
|
Ὅτι οὐ χρὴ τοὺς μονάζοντας ἀποβάλλοντας εὐλάβειαν
|
Incipit |
|
Ὅτι οὐ χρὴ τοὺς μονάζοντας ἐκτὸς τοῦ ἱερέως ἢ τοῦ ἡγουμένου ποιεῖν
|
Incipit |
|
Οτι πατηρ του θεολογου ο Ζεβεδαιος ην.
|
Incipit |
|
ὅτι πλουτῶν πορεύεται πρὸς τὴν ἀκήρατον ζωήν. Ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν πρεσβείαις πάντων τῶν εὐαρεστησάντων τῷ Κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστῷ. Ἀμήν
|
Desinit |
|
Ὅτι τὸ ζητούμενον εἰ ἄρα ἐστί τις
|
Incipit |
|
Ὅτι τρία σημαίνει τὸ τῆς ἀσθενείας ὄνομα. τὴν τοῦ σώματος ἀρρωστίαν, ὡς ἐπὶ τοῦ Λαζάρου
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΤΩΝ ΖΩΔΙΩΝ ΕΚΑΣΤΟΝ
|
Incipit |
|
οὐ γὰρ ἂν δύναιτο ἀποδεῖξαι οὔθ' ὑπὸ λῃστῶν ἀπολωλεκὼς οὔτε ζημίαν εἰληφὼς οὔτε χρήσταις ἀποδεδωκώς
|
Desinit |
|
Οὐ γὰρ ἡ ψυχὴ τοῦ ζῇν μετὰ τοῦ σώματος ἔχει τὸ κῦρος
|
Incipit |
|
Οὐ γὰρ ἡ ψυχὴ τοῦ ζῇν μετὰ τοῦ σώματος ἔχει τὸ κῦρος
|
Incipit |
|
οὐ δύν[αμαι παριδεῖν] χαριζόμενος
|
Desinit |
|
οὗ καὶ ἡ πρώτη τῶν ὀνομαζομένων καθολικῶν ἐπιστολῶν εἶναι λέγεται. Τῷ δὲ Θεῷ… Ἀμήν.
|
Desinit |
|
οὗ καταστάζω δάκρυ;
|
Desinit |
|
ου λιμ[ον] (λιμον) αρ[των] (αρτων) [...] λό γοῦ (λόγου) δὲ πόθον τοῦ ἀληθῶς ζοτικοῦ (ζωτικοῦ) καὶ τροφίμου· καὶ εἰς αυξησιν άγοντος πνευματικῆς ηλϊκϊας, τὸν καλως τρεφόμενον [...] καὶ [...] κατα [...] γῆς (?) [...]
|
Textus |
|
οὐ λογίζεται τὸν δεδωκότα
|
Incipit |
|
Οὐ λοιδορῶν παίζων μὲν εὔνους ὢν λέγω
|
Incipit |
|
οὐ μὴν ὁ Υἱὸς τοῦ Πνεύματος, οὐδὲ τὸ Πνεῦμα Υἱὸς ἢ Πατὴρ διὰ τὴν τῶν προσώπων διάκρισιν. Οὕτω μὲν οὖν, οἷς δοκοῦσι τοὺς ἐλέγχους φεύγειν, ἁλίσκονται ἐπὶ σαθροῖ τὴν καινοτομίαν στηρίζοντες.
|
Desinit |
|
Οὐ μικρά τις ζάλη
|
Incipit |
|
Οὔ μοι δοκεῖ χρῆναι ὀργίζεσθαι ὑμᾶς τῷ ὀνόματι τῷ τῶν τετρακοσίων
|
Incipit |
|
οὐ μόνον γὰρ κρίσεως ἀναίρεσιν καὶ ἁμαρτημάτων λύσιν, καὶ δικαιοσύνην καὶ ἁγιασμὸν καὶ υἱοθεσίαν καὶ κληρονομίαν τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας πᾶσιν εὐαγγελίζεται, ἀλλὰ καὶ βέβαια καὶ ἀκίνητα ἀγαθά.
|
Textus |
|
ου μονον γαρ κρισεως αναιρεσιν και αμαρτηματων λυσιν, και δικαιοσυνην, και αγιασμον, και υιοθεσιαν, και κληρονομιαν της των ουρανων βασιλειας πασιν ευαγγελιζεται, αλλα και βεβαια και ακινητα αγαθα.
|
Textus |
|
ου μονον γαρ κρισεως αναιρεσιν, και αμαρτηματων λυσιν, και δικαιοσυνην και αγιασμον και υιοθεσιαν, και κληρονομιαν της των ουρανων βασιλειας πασιν ευαγγελιζεται, αλλα και βεβαια και ακινητα αγαθα.
|
Textus |
|
Οὐ μόνον τοῦ Ἰεζεκιήλ εἰσιν αἱ σηχεώσεις
|
Incipit |
|
ου παιδων τοτε γηνεκως φροντηζης ω ψυχη μου.
|
Desinit |
|
Οὐ πάντες ἅμα πειράζουσιν ἡμᾶς
|
Incipit |
|
Οὐ παύομαι μακαρίζων
|
Incipit |
|
Οὐ προσφέρουσιν ἄρτον ὡς ἡμεῖς, ἀλλὰ ἄζυμον
|
Incipit |
|
Οὐ τὰ τυχόντα ἡμᾶς ὤνησεν ἡ κατὰ τὸν Λάζαρον παραβολή
|
Incipit |
|
οὐ τοκίζων
|
Desinit |
|
Οὐ τὸν Μελιτηνῆς σεμνῦναι βουλόμενοι τὴν ἐνταῦθα μετηλλαχότα ζωήν
|
Incipit |
|
Οὐ τοῦτο μόνον ἐστὶ τὸ ζητούμενον
|
Incipit |
|
Οὐ τῶν τελειοτέρων μόνον προσήκει φροντίζειν
|
Incipit |
|
Οὐ φθιμένοιο τάφον μὴ δίζεο
|
Incipit |
|
Οὐ χρὴ ζητεῖν ἐν πᾶσι τοῖς
|
Incipit |
|
Οὐ χρὴ ζητεῖν ἐν πᾶσι τοῖς
|
Incipit |
|
ΟΥ ΧΡΗ ΖΗΤΕΙΝ ΕΝ ΠΑΣΙ ΤΟΙΣ ΡΗΜΑΣΙΝ
|
Incipit |
|
Οὐ χρὴ ζητεῖν ἐν πᾶσι τοῖς ῥήμασιν ὁμοιότητας ἀστασιάστους
|
Incipit |
|
ΟΥ ΧΡΗ ΖΗΤΕΙΝ ΕΝ ΠΑΣΙ ΤΟΙΣ ΡΗΜΑΣΙΝ ΟΜΟΙΩΤΗΤΑΣ ΑΣΤΑΣΙΑΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΑΣ ΑΣΦΑΛΕΙΣ ΚΑΙ ΤΥΠΟΥΣ ΑΚΡΙΒΕΙΣ
|
Incipit |
|
ΟΥ ΧΡΗ ΖΗΤΗΝ ΕΝ ΠΑΣΙ ΤΟΙΣ ΠΗΜΑΣΙΝ ΟΜΟΙΟΤΗΤΑΣ ΑΣΤΑΣΙΑΣΤΟΥΣ
|
Incipit |
|
Οὐαὶ τοῖς ὑβρίζουσι τὰς θείας Γραφάς
|
Incipit |
|
Οὐαὶ τῷ ἀσεβεῖ ὅταν πάντες φωτίζονται
|
Incipit |
|
οὐδ’ εἴ κεν δεκάγλωσσος ἔοι καὶ Ὀλύμπια βάζοι
|
Desinit |
|
οὐδὲ γὰρ ταύταις παράκειται φλὲψ, πρὶν ἄρξασθαι σχίζεσθαι
|
Desinit |
|
ΟΥΔΕ ΔΙΑ ΧΡΗΣΕΩΣ ΔΕΣΠΟΖΕΙ ΟΥΔΕ ΔΙΑ ΤΗΣ
|
Desinit |
|
ΟΥΔΕ ΕΣΤΙ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΑΙΩΝ ΤΗ ΤΕΛΕΤΗ ΓΙΝΕΣΘΑΙ ΕΝ ΑΖΥΜΩ Η ΑΖΥΜΩ
|
Incipit |
|
Οὐδέ ἐστι τῶν ἀναγκαίων τῇ τελετῇ γίνεσθαι ἐν ἀζύμῳ ἢ ἐνζύμῳ
|
Incipit |
|
οὐδὲ σου φείσεται· νῆφε οὖν πάντοτε καὶ πρόσεχε τοῖς παραγγέλμασι ἵνα ἐν σοὶ δοξάζηται ἡ ἁγία καὶ ὁμοούσιος Τριάς
|
Desinit |
|
οὐδὲ σου φείσεται· νῆφε οὖν πάντοτε καὶ πρόσεχε τοῖς παραγγέλμασιν, ἵνα ἐν σοὶ δοξάζηται ἡ ἁγία καὶ ὁμοούσιος Τριάς, πατὴρ...
|
Desinit |
|
Οὐδεὶς τὶς ἂν ἐπιτιμήσειεν ἐμοί γε νομίζω
|
Incipit |
|
ΟΥΔΕΝ ΟΥΤΩ ΜΕΙΖΟΝ ΔΕΙΝΟΝ
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτω μερίζειν καὶ διασπᾷν ἡμᾶς ἀπ' ἀλλήλων εἴωθεν, ὡς φθόνος καὶ βασκανία, τὸ χαλεπὸν τοῦτο νόσημα
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτω παρασκευάζει χαίρειν ὡς πενυματικὴ ἑορτὴ
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτως ἐλευθεροστομεῖν παρασκευάζει
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτως ἐλευθεροστομεῖν παρασκευάζει
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτως ἐλευθεροστομεῖν παρασκευάζει
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτως ἐλευθεροστομεῖν παρασκευάζει
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτως ἐλευθεροστομεῖν παρασκευάζει
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτως ἐλευθεροστομεῖν παρουσιάζει καὶ θαρρεῖν πᾶσι πείθη τοῖς δεινοῖς
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτως ἐξαφανίζειν τὴν ἀρετὴν πέφυκεν
|
Incipit |
|
ΟΥΔΕΝ ΟΥΤΩΣ ΜΕΙΖΟΝ ΔΕΙΝΟΝ ΚΑΙ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΕΝΙΑΣ ΚΑΘΕΣΤΗΚΕ
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτως παρασκευάζει
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτως παρασκευάζει
|
Incipit |
|
Οὐκ ἀγαθόν σε παῖδα, μεγαλεπιφανέστατε Λίζιξ, ἡ φιλοσοφία, ὡς ἔοικεν, ἔτρεφεν
|
Incipit |
|
ΟΥΚ ΑΘΗΤΟΥΣΙΝ ΕΙΣ ΑΓΙΑΣΜΟΝ ΕΣΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΕΙΣ ΖΩΗΝ ΑΙΩΝΙΟΝ
|
Desinit |
|
Οὐκ ἔγωγε θαυμάζω, φιλότης, εἴ τιν' ἄγροικος
|
Incipit |
|
Οὐκ εἰκῇ τοῖς ἀγγέλοις πανηγυρίζομεν
|
Incipit |
|
Οὐκ εἰκῇ τοῖς ἀγγέλοις πανηγυρίζομεν
|
Incipit |
|
Οὐκ εἰκῇ τοῖς ἀγγέλοις πανηγυρίζομεν
|
Incipit |
|
Οὐκ εἰκῇ τοῖς ἀγγέλοις πανηγυρίζομεν
|
Incipit |
|
Οὐκ εἰκῇ τοῖς ἀγγέλοις πανυγυρίζομεν
|
Incipit |
|
Οὐκ ἐκ Σίων σοι, Πάτερ, ἀλλ' οὐρανόθεν
Ἥκει κομίζων τὴν θεόσδοτον ῥάβδον
Ὁ χριστέραστος οὑτοσὶ θεηγόρος.
Δέχου τὸ δῶρον σφραγίδα προεδρίας,
Ἢ μᾶλλον εἰπεῖν, ἰσχύος θείας ῥάβδον,
Ἐχθρῶν δ'ἁπάντων κυριεύων ἐν μέσῳ,
Ὡς ὁ προφήτης πνεύματι ψάλλων γράφει˙
Τὸν τῶν καλῶν αἴτιον ὕμνει προφρόνως.
|
Textus |
|
Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος
|
Incipit |
|
Οὐκ ἔργοις χρὴ μόνον θαυμάζειν τὴν ἀρετὴν καὶ λοιποῖς προτερήμασιν
|
Incipit |
|
ΟΥΚ ΕΣΤΙΝ Ο ΘΕΟΣ ΝΕΚΡΩΝ ΘΕΟΣ ΑΛΛΑ ΖΩΝΤΩΝ
|
Desinit |
|
Οὐκ οἶδ' ὅτου σοι τὴν χάριν πρῶτον ὁμολογοῦντες τὸ εἰκὸς ἂν διασῴζοιμεν
|
Incipit |
|
Οὐκ οἶδα εἰ δεῖ θαυμάζειν ἡμᾶς
|
Incipit |
|
οὐκέτι στυγνάζω ἔργῳ τὴν τοῦ Ἀβραὰμ θυσίαν πληρώσας. Τῷ δὲ θεῷ δόξα...
|
Desinit |
|
ουρανων πασιν ευαγγελιζεται.
|
Desinit |
|
ουρανων πασιν ευαγγελιζεται.
|
Desinit |
|
οὓς εἰκὸς ἦν διακωλύειν μὴ σῴζεσθαι, παρ’ ὑμῶν δὲ μηδὲ εὑρησόμεθα τὸ σωθῆναι
|
Desinit |
|
ΟΥΤ'ΑΝ ΜΕΙΖΩΝ ΤΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΟΥΤ'ΑΝ ΚΑΛΛΙΩ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛ'ΗΜΕΙΣ
|
Desinit |
|
Οὔτε ἐγὼ ὡς νομίζω εἰς κενόν
|
Incipit |
|
Οὔτε ἐγὼ ὡς νομίζω εἰς κενόν
|
Incipit |
|
Οὔτε ἐγὼ ὡς νομίζω εἰς κενόν
|
Incipit |
|
Οὔτε ἐγὼ ὡς νομίζω εἰς κενὸν κοπιῶ
|
Incipit |
|
Οὔτε λειμὼν πολυανθὴς καὶ κατάφυτος, πλήθει τε πλείστων ὑψικόμων δενδρέων καλλωπιζόμενος
|
Incipit |
|
οὔτε μείζων τριῶν
|
Desinit |
|
Οὔτε πολλάκις ὀνομάζοντας ἕτερον ὄνομα
|
Incipit |
|
ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΠΟΛΕΜΙΟΥ ΜΑΝΙΑΝ ΑΓΝΟΕΙΝ ΟΥΔΕΝΑ ΝΟΜΙΖΟΜΕΝ
|
Incipit |
|
Οὗτος (Ὃς vel Ὁ ἅγιος μάρτυς Ζωτικὸς vel Οὗτος ὁ ἅγιος καὶ παναοίδιμος τοῦ Χριστοῦ μάρτυς Ζωτικὸς) ὑπῆρχεν (ἀπὸ) (vel ἔφυ μὲν ἐκ) τῆς πρεσβυτέρας Ῥώμης
|
Incipit |
|
Οὗτος γάρ φησι εὑρήσει αὐτὴν εἰς ζωὴν αἰώνιον
|
Desinit |
|
Οὗτος γάρ φησι εὑρήσει αὐτὴν εἰς ζωὴν αἰώνιον
|
Desinit |
|
Οὖτος ἦν ζῶν εὐσεβῶς
|
Incipit |
|
Οὗτος ἦν ζῶν εὐσεβῶς (vel Οὗτος ὁ ὅσιος παρὴρ ἡμῶν Δαλμάτος ἦν εὐσεβῶς ζῶν) ἐν στρατείᾳ καταλεγόμενος
|
Incipit |
|
Οὗτος ἦν κατὰ τοὺς χρόνους Δεκίου τοῦ βασιλέως ἐκ Ναζαρὲτ τῆς Γαλιλαίας
|
Incipit |
|
Οὗτος ἦν υἱὸς Βουζῆ ἐκ γῆς Ἀριρᾶ
|
Incipit |
|
οὗτος κατέταξεν τάξεις, οὗτος ὁ ζῶν ἄνω καὶ τῶν κάτω κτίσεων ποιητὴς Θεὸς.... ἀμήν
|
Desinit |
|
Οὗτος Λουκᾶς ὁ τρίτος τῶν εὐαγγελιστῶν, ὃς θεωρήσας πολλοὺς ἐπικεχειρηκότας
ἀναγράψασθαι Εὐαγγέλια καὶ ἐκ καρδίας πολλὰ πλαττομένους, αὐτὸς τάχιστα πρὸς τὸν
ἴδιον μαθητὴν Θεόφιλον συγγράφει λόγον, ἀσφαλιζόμενος μὴ παρασυρῆναι τοῖς ἐκείνων
πλάσμασι, μηδὲ παρατραπῆναι ὧν πρώην μεμάθηκεν· «Ἵνα γνῷς» φησίν «ἀκριβῶς περὶ ὧν
κατηχήθης λόγων τὴν ἀσφάλειαν.»
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ ἀββᾶς Ἀντώνιος καθεζόμενός ποτε ἐν τῇ ἐρήμῳ
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ ἅγιος μάρτυς Ίουλιανὸς ἦν ἐκ τῆς Ἀναζαρβέων πόλεως τῆς δευτέρας τῶν Κιλίκων ἐπαρχίας
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Ζώσιμος γεννηθεὶς παρ΄ εὐσεβῶν γονέων
|
Incipit |
|
οὗτος ὁ ζωμὸς ἀρχὴ καὶ τέλος ἐδοκιμάσθη
|
Desinit |
|
Οὗτος ὁ Ἴκαρος ἐπ' ἀλαζονείας
|
Incipit |
|
Ουτος ο Ιωαννης ο τεταρτος των ευαγγελιστων Ιουδαιως (Ιουδαιος) ον (ων), υιος Ζεβεδαιου
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ λόγος ἀκριβῶς συντέτακται Ὡρολόγιον τῶν ἀστέρων καὶ τῶν ζῳδίων
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ λόγος εἴρηται τῷ ἁγίῳ εἰς τὴν πληγὴν τῆς χαλάζης
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ λόγος εἴρηται τῷ ἁγίῳ εἰς τὴν πληγὴν τῆς χαλάζης
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ λόγος εἴρηται τῷ ἁγίῳ εἰς τὴν πληγὴν τῆς χαλάζης
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ λόγος εἴρηται τῷ ἁγίῳ εἰς τὴν πληγὴν τῆς χαλάζης
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ λόγος ἐν Βυζαντίῳ ἐλέχθη ἐπὶ Θεοδοσίου τοῦ μεγάλου
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ μέγας διαπρύσιος τῆς οἰκουμένης φωστήρ, ἡ κρηπὶς τῶν μοναζόντων, ὁ πύργος
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ μέγας ζωῆς φωστὴρ ἐν κόσμῳ καὶ τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ γενναῖος ὑπέρμαχος
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ μέγας ζωῆς φωστὴρ ἐν κόσμῳ καὶ φῶς καὶ καλὸν ἅλας φανεὶς
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ ὅσιος πατὴρ ἡμῶν Ζήνων ὥρμητο μὲν ἐξ Ἀμαθοῦντος
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ ὅσιος πατὴρ ἡμῶν καὶ θαυματουργὸς Ἀρσένιος ἐκ Βυζαντίδος ὑπῆρχε τῆς πόλεως
|
Incipit |
|
Οὗτος πατρίδα μὲν ἔσχε Τραπεζοῦντα
|
Incipit |
|
Οὗτος υἱὸς μὲν Ζεβεδαίου, ἀδελφὸς δὲ Ἰωάννου τοῦ θεολόγου
|
Incipit |
|
οὕτω γνωρίζεται
|
Desinit |
|
οὕτω καὶ ἐν μιᾷ Ἐκκλησίᾳ δοξάζοιμεν τὸ ἅγιον ὄνομά σου καὶ τοῦ ἀνάρχου σου Πατρὸς <μετὰ τοῦ> ἁ̣γ̣ί̣ο̣υ̣ καὶ ἀγαθοῦ καὶ ζωοποιοῦ Πνεύματος καὶ τὴν τῆς πίστεως ὁμολογίαν ὁμοφώνως καὶ ὁμοφρόνως ἀνακηρύττοιμεν μὴ ἀφαιροῦντές τι μηδὲ προστιθέμενοι.
|
Desinit |
|
Οὕτω μὲν ἐγὼ νομίζω· ὁ δὲ δεσπότης ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς οἶδε τί σοι γέγονε
|
Desinit |
|
Οὕτω ὀνομάζεται ὁ Σωτὴρ ἐν τοῖς κατόπιν
|
Incipit |
|
οὕτω σαφοῦς ὄντος καὶ ἀναμφιβόλου τοῦ παρόντος ζητήματος;
|
Desinit |
|
οὕτῶς ἐποίει Ἰὼβ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτοῦ
|
Desinit |
|
οὕτῶς ἐποίει Ἰὼβ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτοῦ
|
Desinit |
|
Οὕτως εὐλογήσω ἐν τῇ ζωῇ μου
|
Incipit |
|
ουχ ινα τεφρα γινονται καθως εκεινα και ταυτα αλλ’ ινα μειζονα τουτων περι
|
Desinit abruptus |
|
ουχι περι της ζωης, αλλα περι του μη συνεζευχθαι τω Πετρω.
|
Desinit |
|
Ὀφείλει ὁ μονάζων τουτέστιν χρεωστεῖ ὁ μοναχός
|
Incipit |
|
ΟΦΕΙΛΟΜΕΝ ΕΝ ΤΩ ΖΗΤΟΥΜΕΝΩ
|
Incipit |
|
οφθαλμοι αυτου ως φλοξ πυρος· τους μεν αγιους φωτιζωντες· τους δε βεβηλους· φλογιζωντες· τους δε ποδας και ο θειος γρηγοριος· την μετα σαρκος οικονομιαν ενοησε, ποδες γαρ αυτου τη θεοτητι επιβαντες· την ημετεραν σριαν (σωτηριαν) κατειργασαντο·
|
Textus |
|
Παγιαζὴτ ἄθλιος τρισκατάρατος ὄντως
|
Incipit |
|
ΠΑΖΕΙ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΣΩΜΑ
|
Incipit |
|
Πάθη τῶν λέξεων εἰσὶν κζ’
|
Incipit |
|
ΠΑΘΗ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΕΙΣΙΝ ΚΖʹ
|
Titulus initialis |
|
παθῶν φλογὸς σῴζουσιν Ἰσραὴλ νέον
|
Desinit |
|
παίγνιον τὸν πολεμούμενον λογιζόμενος
|
Desinit |
|
παιδευομένους καὶ ἔργῳ τελειουμένους· ἀεὶ τὸν Θεὸν δοξάζειν...
|
Desinit |
|
Παίζει καὶ πολιή, τὰ δὲ παίγνια
|
Incipit |
|
παίζοντες
|
Incipit |
|
ΠΑΙΣΙ Δ' ΑΠΟΔΩΣΟΜΕΝ ΠΑΙΖΕΙΝ ΑΥΤΑ ΕΡΡΩΣΟ
|
Desinit |
|
Πάλαι μὲν κατὰ βαρβάρων Ἕλληνες ὡπλιζόμεθα
|
Incipit cuiusdam partis |
|
παλαιοπάπουζον καύσυ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Παλαῖστραι μὲν σώμασιν ἀνδρείαν χαρίζονται
|
Incipit |
|
Πάλιν ἀναγκάζομαι, ἀγαπητοί, κατηγορῆσαι τῶν παρόντων πραγμάτων. Καὶ τί πάθω; οὐκ ἐβουλόμην, ἀλλ' ἀναγκάζομαι
|
Incipit |
|
ΠΑΛΙΝ ΑΝΑΛΑΒΕΙΝ ΜΗ ΕΤΕΡΩ ΠΡΟΤΕΡΟΝ ΣΥΖΕΥΧΘΕΙΣΑΝ
|
Desinit |
|
Πάλιν ἀνεζωπυρήθη κατὰ τοῦ
|
Incipit |
|
Πάλιν ἀνεζωπυρώθη κατὰ τοῦ γένους φθόνος δαιμόνιος
|
Incipit |
|
Πάλιν δεσποτικὴ ἑορτὴ καὶ πάλιν ἐγὼ πανηγυριστὴς προθυμώτατος πανηγυρίζων τὴν ἐμαυτοῦ σωτηρίαν
|
Incipit |
|
Πάλιν ἐπ' ἐμὲ χρίσμα καὶ πνεῦμα, καὶ πάλιν ἐγῶ πενθῶν καὶ σκυθρωπάζων πορεύομαι
|
Incipit |
|
πάλιν ἐρχόμενον κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς. Σοῦ γάρ ἐστιν...
|
Desinit |
|
Πάλιν ἡ Ἡρωδιὰς δαιμονίζεται
|
Incipit |
|
Πάλιν ἡμῖν ἡ τῶν Εὐαγγελικῶν φρεμάτων ἀναβλύζει πηγή
|
Incipit |
|
Πάλιν ἡμῖν ἡ τῶν Εὐαγγελικῶν φρεμάτων ἀναβλύζει πηγή
|
Incipit |
|
Πάλιν ἡμῖν ἡ τῶν Εὐαγγελικῶν φρεμάτων ἀναβλύζει πηγή
|
Incipit |
|
Πάλιν ἡμῖν ἡ τῶν Εὐαγγελικῶν φρεμάτων ἀναβλύζει πηγή
|
Incipit |
|
Πάλιν ἡμῖν ἡ τῶν Εὐαγγελικῶν φρεμάτων ἀναβλύζει πηγή
|
Incipit |
|
Πάλιν ἡμῖν ἡ τῶν Εὐαγγελικῶν φρεμάτων ἀναβλύζει πηγή
|
Incipit |
|
Πάλιν ἡμῖν ἡ τῶν Εὐαγγελικῶν φρεμάτων ἀναβλύζει πηγή
|
Incipit |
|
Πάλιν ἡμῖν ἥκεις ἄφυκτόν τι καὶ νέον κομίζων
|
Incipit |
|
Πάλιν Λατῖνος ἡμῖν καὶ πάλιν ζητήσεις περὶ τοῦ Πνεύματος
|
Incipit |
|
Πάλιν οἱ μαθηταὶ κλυδωνίζονται
|
Incipit |
|
ΠΑΛΙΝ ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΟΞΑΖΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
Πάλιν Συμεὼν ἐν ἀγκάλαις βαστάζει τὸν Δεσπότην
|
Incipit |
|
ΠΑΝ ΑΧΥΡΩΔΕΣ ΕΝΤΑΥΘΑ ΚΑΤΑΛΕΙΨΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΚΙΑΣ ΖΥΜΗΝ ΚΑΙ ΠΟΝΗΡΙΑΣ
|
Desinit |
|
ΠΑΝ ΑΧΥΡΩΔΕΣ ΕΝΤΑΥΘΑ ΚΑΤΑΛΕΙΨΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΚΙΑΣ ΖΥΜΗΝ ΚΑΙ ΠΟΝΗΡΙΑΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ...
|
Desinit |
|
ΠΑΝ ΖΩΟΝ ΑΙΜΑΤΙ ΤΡΕΦΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
πᾶν κεφάλαιον κατασκευάζεται
|
Incipit |
|
Πᾶν κεφάλαιον σκευάζεται δι' ἓξ ἐπιχειρημάτων
|
Incipit |
|
Πᾶν ὅλον μεῖζον τοῦ μέρους ἐστὶν αὐτοῦ
|
Incipit |
|
Πᾶν τὸ κρινόμενον ζήτημα, ἢ ἀφανές... ἢ φανερόν
|
Incipit |
|
Παναγία Δέσποινα Θεοτόκε, ἀποδίωζον τοὺς πονηρούς
|
Incipit |
|
παναγίων ἀγγέλων αἰνῶ καὶ προσκυνῶ καὶ δοξάζω τὸ πάντιμον... ἀμήν
|
Desinit |
|
Πανήγυριν νόμιζε τόνδε τὸν βίον
|
Incipit |
|
ΠΑΝΤΑ ΖΩΟΓΟΝΩΝ ΟΠΟΣΑ ΠΝΕΕΙ ΤΕ ΚΑΙ ΕΡΠΕΙ
|
Desinit |
|
πάντα τὰ ἔθνη · βαπτίζοντες αὐ[τοὺς
|
Desinit |
|
παντα τα εθνη, και βαπτιζειν αυτους επαγγειλαμενος ειναι μετ’ αυτων, πασας τας ημερας, εως της συντελειας των αιωνων αμην.
|
Desinit |
|
Πάντα τὰ παρὰ τῶν ἁγίων πραχθέντα εἴ τις βουληθείη σπουδαιότερον ἐκζητῆσαι
|
Incipit |
|
Πάντα τὰ παρὰ τῶν ἁγίων πραχθέντα εἴ τις βουληθείη σπουδαιότερον ἐκζητῆσαι
|
Introductio |
|
Πάντας μὲν ἄλλους δεῖ θαυμάζειν
|
Incipit |
|
πάντας τοὺς νόμους τοῦ Χριστοῦ, ἵνα καὶ κατ’ αὐτοὺς λοιπὸν ζήσαντες τύχωμεν τῶν ἐν οὐρανοῖς ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
πάντας τοὺς νόμους τοῦ Χριστοῦ, ἵνα καὶ κατ’ αὐτοὺς λοιπὸν ζήσαντες τύχωμεν τῶν ἐν οὐρανοῖς ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
Πάντες μεθόδους ποιοῦντες, εὑρίσκομεν τὸ ζητούμενον
|
Incipit |
|
Πάντες μὲν οἱ τῶν μαρτύρων ἀγῶνες ἐπίδοξοι καὶ θαυμάζεται πανταχοῦ τῶν δικαίων ἡ ἄθλησις
|
Incipit |
|
Πάντες οἱ τρόποι καὶ τὰ μέλη χρῄζουσι τῷ Χριστιανῷ εἰς κατόρθωσιν ἀρετῶν
|
Incipit |
|
ΠΑΝΤΗ ΑΥΘΛΕΖΟΝΤΙ ΚΕΧΑΡΜΕΝΟΣ
|
Desinit |
|
παντὶ τρόπῳ κοινωνοὺς ἔχειν καὶ συλλειτουργοὺς σπουδάζοντες
|
Desinit |
|
ΠΑΝΤΙ ΤΩ ΖΗΤΟΥΝΤΙ ΕΣΤΙ ΤΙ ΠΕΡΙΣΣΟΝ
|
Incipit |
|
Πάντοτε μὲν τὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ παθήματα ὑπομνηματιζόμενα
|
Incipit |
|
Πάντοτε μὲν τὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ παθήματα ὑπομνηματιζόμενα
|
Incipit |
|
Πάντοτε μὲν τὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ παθήματα ὑπομνηματιζόμενα
|
Incipit |
|
Πάντοτε μέν, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, τὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ παθήματα ὑπομνηματιζόμενα
|
Incipit |
|
Πάνυ σου θαυμάζω τὴν γνώμην
|
Incipit |
|
παρὰ Θεῷ ἐστεφανώθη· ταύτην ζηλώσατε, γυναῖκες, ἵνα τῆς αὐτῆς καὶ ὑμεῖς τιμῆς ἀξιωθῆτε παρὰ Θεοῦ ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
παρὰ ὅσους ἐθανάτωσεν ὅταν ἔζη
|
Desinit |
|
παρὰ Πλάτωνι ζητουμένων, ἐκεῖ διαρθρώσομεν
|
Desinit |
|
παρὰ σοῦ πηγὴ ζωῆς, ἐν τῷ φωτί σου ὀψόμεθα φῶς, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΠΑΡΑΓΕΝΟΜΕΝΑ ΔΕ ΤΑ ΖΩΑ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΣ ΧΑΡΙΝ ΣΥΛΑ
|
Desinit |
|
ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΚΑΙ ΣΑΦΕΣΤΑΤΗ ΤΗΣ ΨΗΠΟΦΟΡΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΣΧΕΔΙΑΣΘΕΙΣΑ ΕΝ ΒΥΖΑΝΤΙΔΙ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ
|
Titulus initialis |
|
Παράδοσις σύντομος καὶ σαφεστάτη τῆς ψηφοφορικῆς ἐπιστήμης, σχεδιασθεῖσα ἐν Βυζαντίδι τῇ Κωνσταντίνου, παρὰ Νικολάου Σμυρναίου Ἀρταβάσδου ἀριθμητικοῦ καὶ γεωμέτρου τοῦ Ῥαβδᾶ, αἰτήσει τοῦ πανσεβάστου ἐπὶ τῶν δεήσεων κυροῦ Γεωργίου τοῦ Χατζύκη, ῥᾴστη τοῖς ἐθέλουσι ταύτην μετελθεῖν, ἥτις καὶ ἔχει οὕτως
|
Titulus initialis |
|
ΠΑΡΑΚΑΘΕΖΟΥ ΠΑΡΑ ΤΟΥΣ ΠΟΔΑΣ ΑΥΤΟΥ
|
Desinit |
|
Παρακαλῶ ὑμᾶς, ἀδελφοί, μὴ μόνον ἀπὸ τῶν παρόντων περὶ τῆς τοῦ Θεοῦ ψηφίζεσθαι προνοίας, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τῶν μελλόντων
|
Incipit |
|
Παραλλαγῆς ἀπάνθισμα, ἐκ τῆς κὺρ Ἰωάννου τοῦ Κουκουζέλους καὶ Μαΐστορος μετροφωνίας καὶ παραλλαγῆς, περιέχον τῶν ὀκτὼ ἤχων τὴν διάλεξιν. Ποίημα κὺρ Δημητρίου τοῦ Δαμία τοῦ Κρητός. Ἀρχὴ σὺν Θεῷ Ἀγίῳ τῆς μετροφωνίας καὶ παραλλαγῆς καὶ μεθόδου τῆς ψαλτικῆς περιέχουσα πᾶσαν τῶν ὀκτὼ ἤχων τὴν διάλεξιν..., ὁ μαΐστωρ ὁ Κουκουζέλης ἐν τῇ σοφωτάτῃ αὐτοῦ μεθόδῳ
|
Titulus initialis |
|
ΠΑΡΑΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΣ ΤΩΝ ΑΛΟΓΩΝ ΖΩΩΝ ΔΙΑΘΕΣΕΩΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΑΡΑΣΚΕΒΑΖΕΙ, ΚΑΙ ΔΕΝΔΡΩΝ ΚΑΡΠΙΜΩΝ ΤΕ ΚΑΙ ΑΚΑΡΠΩΝ
|
Incipit |
|
παρασκευαζουσης ημας πλησιαζειν θεω, ω η δοξα…
|
Desinit |
|
Παρατηρητε δε, οτι εν πολλοις διαφωνουντες οι ευαγγελισται, εν οις ουδεν ο της αληθειας περιβλαπτεται λογος, εν τοις συνεχουσιν ημων την ζωην και το κηρυγμα συγκρατουσιν, ουδαμου τις αυτων ουδε μικρων διαφωνησας ευρισκεται. εισι δε τα συνεχοντα ημων την ζωην, οτι ο θεος ανθρωπος εγενετο, οτι θαυματα εποιησεν, οτι εσταυρωθη, οτι εταφη, οτι ανεστη.
|
Textus |
|
ΠΑΡΑΧΡΗΜΑ ΓΑΡ ΕΡΡΙΖΩΣΕΝ Ο ΦΘΟΝΟΣ ΕΝ ΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΣΑΟΥΛ
|
Incipit |
|
Παρέβαλον... τῷ ἀββᾷ Ζήνονι κεκτημένοι χωρία
|
Incipit |
|
Παρεκβολαὶ ἐκ τῆς βίβλου τοῦ χρονικοῦ περὶ τῶν πατρίων τῆς Κωνσταντινουπόλεως, καὶ πόθεν ἐκλήθη Βυζάντιον, συντεθεῖσαι παρὰ κυρίου Γεωργίου τοῦ Κωδινοῦ
|
Titulus initialis |
|
Πάρεστιν ἡ μνήμη Δημητρίου τοῦ μάρτυρος καὶ πᾶς τις ζῶν ἐν Χριστῷ
|
Incipit |
|
Πάρις ὁ Ἀλέξανδρος ὠνομάζετο
|
Incipit |
|
πᾶς ἄνθρωπος ζῶν
|
Incipit |
|
πᾶς ὁ κατεχόμενος οἶνον πλεῖστον πανταχόθεν ζημιοῦται
|
Incipit |
|
Πᾶς ὁ ὀργιζόμενος τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ εἰκῆ
|
Incipit |
|
Πᾶς χριστιανὸς ἁρμόζει ἐν ὁμονοίᾳ κατ' οἶκον διάγειν
|
Incipit |
|
Πᾶσα γραφὴ ἡ ῥητορική, κἂν μείζων κἂν ἐλάττων, ἐκ μερῶν ὀκτὼ συνίσταται
|
Titulus initialis |
|
ΠΑΣΑ ΓΡΑΦΗ ΡΗΤΟΡΙΚΗ ΚΑΝ ΜΕΙΖΩΝ
|
Incipit |
|
ΠΑΣΑΝ ΕΝΝΟΙΑΝ ΤΗΣ ΕΝΤΑΥΘΑ ΖΩΗΣ ΥΠΕΡΒΑΙΝΟΥΣΙ
|
Desinit |
|
Πᾶσαν ἑορτῆς ὑπόθεσιν φαιδροτέραν ὁ Δαβὶδ δι’ ἑαυτοῦ ἀπεργάζεται
|
Incipit |
|
πᾶσαν μετῆλθες τῆς γραφῆς θεωρίαν, ἐξ ἧς πλουτίζεις τοὺς μοναχοὺς πλουσίως ὥσπερ ποταμὸς Νεῖλος ὁ χρυσορρόας.
|
Desinit |
|
Πᾶσαν νύκταν καὶ καθεκάστην ἡμέραν πολλὺν πόλεμον ὁ διάβολος ποιεῖ· εἰς ἡμᾶς τοὺς χριστιανοὺς· καὶ σπουδάζει καὶ ἀγονίζεται
|
Incipit |
|
Πᾶσαν ὥραν ἐν νῷ ἔχω τὴν ὀπτασίαν, ἥν μοι διηγήσω, ἀδελφέ· διὸ ἀγωνίζου ἀξίως τῆς κλήσεως πολιτεύεσθαι
|
Incipit |
|
πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου· ὅτι σε ὑμνοῦσι
|
Desinit |
|
Πάσης παλαιᾶς καὶ νέας γραφῆς ποιητικοὶ τρόποι εἰσὶν κζ′
|
Introductio |
|
Πάσης παλαιάς τε καὶ νέας γραφῆς ποιητικοὶ τρόποι εἰσὶν ΚΖ’
|
Incipit |
|
πασιν ευαγγελιζεται
|
Desinit |
|
πασιν ευαγγελιζεται.
|
Desinit |
|
πασιν ευαγγελιζεται.
|
Desinit |
|
πασιν ευαγγελιζεται.
|
Desinit |
|
πᾶσιν εὐαγγελίζεται.
|
Desinit |
|
πασιν ευαγγελιζεται.
|
Desinit |
|
πασιν ευαγγελιζεται.
|
Desinit |
|
πασιν ευαγγελιζεται· τω δε θεω δοξα· αμην γενοιτο.
|
Desinit |
|
Πασίων ὁ τραπεζίτης τελευτῶν ἐπὶ δύο παισὶν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Πάσχα Κυρίου ἑορταζέτω σήμερον ὁ σύμπας κόσμος, ὅτι Χριστὸς ἀνέστη
|
Incipit |
|
Πάσχα Κυρίου ἑορταζέτω σήμερον ὁ σύμπας κόσμος· ὑπὲρ ἡμῶν γὰρ ἐτύθη Χριστός
|
Incipit |
|
Πάσχα μὲν γήϊνον ἑορτάζουσιν Ἰουδαῖοι τὸ οὐράνιον ἀρνησάμενοι
|
Incipit |
|
Πάσχα μὲν ἑορτάζουσιν Ἰουδαῖοι, τῆς ἐξ Αἰγύπτου σωτηρίας
|
Incipit |
|
Πατηρ του θεολογου ο Ζεβεδαιος ην.
|
Incipit |
|
Πάτραν ἐμοῦ διζήμενος ἔλυθον εἰς χθόνα δίαν
|
Incipit |
|
Πατριάρχης ἐστὶν εἰκὼν ζῶσα Χριστοῦ
|
Incipit |
|
Παῦλος· ζητητέον τίνος ἕνεκεν αὐτοῦ τὸ ὄνομα
|
Incipit |
|
παύσομαι κατηγορῶν. ἀκηκόατε, ἑοράκατε, πεπόνθατε, ἔχετε· δικάζετε
|
Desinit |
|
πεζομαχίας
|
Titulus initialis |
|
πείσθητι οὖν διὰ τοῦ θαύματος. Ὁ δὲ ἐπίστευσεν καὶ ἐν καιρῷ μαθὼν τὴν ἀλήθειαν ἐβαπτίσθη δοξάζων τὸν κύριον ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΠΕΛΑΖΕΙ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ
|
Desinit |
|
πελουσιν ουτοι τοις νοουσιν εμφρονως
... (5 Verse)
σωζοις αει με τον ποθω κεκτημενον.
|
Textus |
|
Πέποιθα γὰρ μηδὲ τοῦτο τὴν σὴν
ἱκεσίαν ἀδυνατήσειν καὶ τῆς εἰς θεὸν παρρησίας τὸ περιόν, τὸ ἐχέγγυον ἔχων
ἐξ ὧν ἀεννάως ἤδη πηγάζεις τοῖς προσιοῦσιν ἰάσεων ἐν Χριστῷ... ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΠΕΡΙ ΑΙΧΜΑΛΞΣΕΩΣ ΕΒΡΑΙΩΝ ΕΤΕΡΑ ΒΙΛΒΛΙΑ ΕΠΤΑ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΑΝΟΥΗΛΟΥ ΤΟΥ ΧΑΡΤΟΦΥΛΑΚΟΣ ΜΕΤΑΓΛΩΤΤΙΣΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗΝ ΦΡΑΣΙΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΕΖΗΝ ΚΑΙ ΑΠΛΗΝ ΓΛΩΣΣΑΝ ΤΩΝ ΓΡΑΙΚΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ ἀνατομικῶν ἐγχειρήσεων τῶν σωζομένων βιβλία ἐννέα
|
Titulus initialis |
|
Περὶ ἀντιμινσίων· ζήτει κε(φαλ)ὴ τοῦ α´ [στοιχείου]
|
Incipit |
|
Περὶ ἀντιπόδων τῶν ὑποκάτω τῆς γῆς ἀνθρώπων καὶ τῶν λοιπῶν ζῴων
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΑΠΟΠΑΥΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ ΤΟΥ ΥΔΑΤΟΣ. ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΠΑΛΙΝ... ΚΑΙ ΑΡΜΟΖΕΙ ΤΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΙΟΝ ΟΙΝΟΣ
|
Desinit |
|
ΠΕΡΙ ΑΠΟΣΤΑΛΕΝΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ ΠΡΟΣ ΕΠΙΖΗΤΗΣΙΝ ΕΤΕΡΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ ΕΙ ΒΟΥΛΕΙ ΓΝΩΝΑΙ ΕΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΑΥΤΟΥΣ, ΚΑΙ ΓΕΝΗΣΕΤΑΙ ΜΕΤΑΞΥ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΑΡΚΤΟΥ· ΑΡΚΤΟΣ ΖΩΟΝ ΕΣΤΙ ΘΗΡΙΟΝ ΔΑΣΥ
|
Incipit |
|
Περὶ βοὸς τί μεῖζον εἴποι τις ἂν ἢ ὅτι φίλος
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΓΕΝΟΥΣ ΖΩΩΝ ΠΟΙΑΣ ΕΣΤΙ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΦΩΝΩΝ ΓΕΝΟΥΣ
|
Incipit |
|
Περὶ γῦπα. Τὸν γῦπα ζῷον εἶναι παμμεγεθέστατον ὡς ἀρουραῖαν σκιὰν ἐκτελεῖν
|
Incipit |
|
Περὶ διαγνώσεως διαχωρημάτων κεφάλαια ζ' περὶ κόπρου πολλῆς καὶ ὀλίγης
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΥΝΑΜΕΩΣ ΤΙΝΩΝ ΒΟΤΑΝΩΝ ΕΚΓΡΑΦΕΝ ΕΚ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ ΠΕΔΑΝΙΟΥ ΔΙΟΣΚΟΡΙΔΟΥΣ ΑΝΑΖΑΡΒΕΩΣ ΚΑΤΑ ΑΛΦΑΒΗΤΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΥΟ ΔΙΚΑΖΟΜΕΝΩΝ Η ΤΙΣ ΝΙΚΗΣΕΙ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ ἐγκρατείας, καὶ τοῦ μὴ ζηλοῦν ἁμαρτωλούς, τὸν καιρὸν προφασιζομένους· καὶ εἰς τὸν Νῶε
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ ΚΑΙ ΚΑΘΙΕΡΩΣΕΩΣ ΚΑΦΑΛΙΟΝ ΙΒʹ ΣΥΝΟΔΟΥ Ζʹ
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ ΠΕΡΙ ΠΡΟΘΕΣΜΙΑΣ ΠΕΡΙ ΠΡΑΣΕΩΣ ΠΕΡΙ ΠΡΟΓΑΜΟΥ ΔΩΡΕΑΣ ΠΕΡΙ ΑΝΑΣΤΡΟΦΗΣ... ΖΩΟΥ ΠΕΡΙ ΚΛΟΠΗΣ
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΕΠΟΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΠΡΕΠΟΝΤΟΣ ΟΥ ΖΗΤΩ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟ ΕΜΟΝ ΑΛΛΑ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΠΕΜΨΑΝΤΟΣ ΜΕ ΠΑΤΡΟΣ
|
Desinit |
|
Περὶ εὖ ζῆν
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΖΩΔΙΩΝ ΩΡΟΣΚΟΠΟΥΝΤΩΝ ΗΝΙΚΑ Ο ΗΛΙΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΙΟΝ ΕΙΣΕΡΧΕΤΑΙ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΥ ΝΙΚΗΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΥ ΝΙΚΗΣ
|
Incipit |
|
περὶ ζωοφθορίας
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Περὶ ζωτικῆς δυνάμεως· ἡ ζωτικὴ δύναμις ἐκ τῆς ὑπάρξεως ... τὰ σώματα δυσχζερῶς δὲ ἀπὸ ψύξεως
|
Desinit |
|
Περὶ ζωχάδες
|
Titulus initialis |
|
Περὶ ζώων ὅσα ὑπόκεινται λογαριασμῷ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΗΣΥΧΑΣΤΩΝ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΣΙΝΑΙΤΟΥ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΩΣ ΔΕΙ ΚΑΘΕΖΕΣΘΑΙ ΤΟΝ ΗΣΥΧΑΖΟΝΤΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΥΧΗΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΙΑΚΩΒ ΧΡΗ ΖΗΤΗΣΑΙ
|
Incipit |
|
Περὶ καρδιῶν διαφορᾶς καὶ ὅτι τὰ πρόσκαιρα τὰ αἰώνια προεικονίζουσι καὶ περὶ τῶν ἁγίων πάντων εὐσύνοπτα
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΛΟΓΟΘΕΣΙΟΝ ΨΥΧΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΙΖΟΜΕΝΩΝ ΕΚ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΕΚ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΥΜΕΩΝ ΤΟΥ ΕΝ ΤΩ ΘΑΥΜΑΣΤΩ ΟΡΕΙ ΑΣΚΗΣΑΝΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΜΗ ΑΦΑΡΠΑΖΕΣΘΑΙ ΤΟΥΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΜΗΚΟΥΣ ΚΑΙ ΒΡΑΧΥΤΑΤΟΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΠΟΙΚΙΛΩΝ ΚΑΙ ΑΙΦΝΗΘΙΩΝ ΘΑΝΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΝΕΟΤΗΤΟΣ, ΓΗΡΩΣ, ΑΝΑΠΝΟΗΣ, ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
περι Νικοδημου ζητησις περι καθαρισμου. γʹ
|
Detail(s) |
|
ΠΕΡΙ ΟΡΥΖΗΣ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΣΠΕΡΜΑΤΙ
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΟΥΡΩΝ ΕΚ ΤΟΩΝ ΑΒΙΤΖΙΑΝΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ οὔρων πραγματεία ἀρίστη τοῦ σοφωτάτου παρὰ μὲν Ἰνδοῖς Ἄλλη Ἔμπνι τοῦ Σινᾶ ἤτοι Ἄλλη υἱοῦ τοῦ Σινᾶ, παρὰ δὲ Ἰταλοῖς Ἀβιτζιανοῦ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ πολλῶν μὲν ζητημάτων ἀναγκαίων
|
Incipit |
|
Περὶ συζυγιῶν τῶν ῥημάτων
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΣΥΝΙΖΗΣΕΩΣ ΒΡΑΧΕΙΑΙ ΔΥΟ ΑΝΤΙ ΜΙΑΣ ΒΡΑΧΕΙΑΣ
|
Incipit |
|
Περὶ τῆς δι' Υἱοῦ δημιουργίας Μουζάλων ἐν μέσοις ἐκείνοις δικαστηρίοις τὸ συρρεῦσαν πλῆθος ἀνακυκῶν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Περὶ τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς ἐνζύμου καὶ ἀζύμου μυσταγωγίας
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς κοιμήσεως τῆς ὑπεράγνου Θεοτόκου ἐκ τῆς ἐπιστολῆς Ἰωάννου τοῦ Ζωναρᾶ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς Μεταμορφώσεως ζήτησις α΄
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς μόνης ὁδοῦ πρὸς τὴν σωτηρίαν τῶν ἀνθρώπων. Συνεγράφη δὲ καὶ ἀρραβικῶς ἡρμηνεύθη, καὶ ἐδόθη ζητήσαι, μετὰ τὰς διαλέξεις ἐν τῷ πατριαρχείῳ τὰς δευτέρας
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς τοῦ ἁγίου πνεύματος ἐκπορεύσεως ἄριστα τοῦ Μουζάλωνος τοῦ καὶ σοφοῦ διδασκάλου
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς τοῦ ἁγίου πνεύματος ἐκπορεύσεως ἄριστα τοῦ Μουζάλωνος τοῦ καὶ σοφοῦ διδασκάλου
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς τῶν ζῳδίων ἀναφοράς
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΩΝ ΟΡΝΙΘΩΝ ΕΔΩΔΩΝ· ΤΩΝ ΟΡΝΙΘΩΝ Η ΣΑΡΞ ΚΡΕΙΤΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΠΕΤΕΙΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΕΖΩΝ
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΤΩΝ Ζʹ ΠΛΑΝΗΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ ἀζύμου
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ ἀρτζιβουρίου
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ γέροντος καθεζομένου εἰς τόπον τινὰ χρόνους ἑβδομήκοντα
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ δεῖ ποτίζειν τὰ βοηθήματα
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΖΩΟΠΟΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΙΟΥ ΑΡΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ Ἰωάννου (πρῶτον) ζήτημα· εἰ ἐν τῷ τέλει τοῦ κόσμου ἐλεύσεται
|
Incipit |
|
Περὶ τοῦ καιροῦ καὶ τοῦ τρόπου τῆς ὑπάρξεως τῶν νοερῶν καὶ ἀθανάτων ψυχῶν, τουτέστι τῶν ἀνθρωπίνων, φίλῳ τινὶ ζητήσαντι ἐκδεδομένον
|
Titulus initialis |
|
περὶ τοῦ κατὰ ἀγχιστείαν ἐκ δυοῖν καὶ τεσσάρων βαθμοῦ συζήτησις
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΝΟΜΟΝ ΓΙΝΟΜΕΝΟΥ ΚΑΤ' ΕΝΙΑΥΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΙΩΔΟΥΣ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΟΥΤΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΩΝ ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΣ ΑΠΟΛΥΣΙΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΜΗ ΟΡΓΙΖΕΣΘΑΙ ΚΑΙ ΤΥΠΤΕΙΝ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ μὴ σκανδαλίζειν τὸν πλησίον, καὶ περὶ ὀρθοῦ βίου. Παραίνεσις
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΟΥΚ ΗΝ ΑΖΥΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΟΤΕ ΑΓΙΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΤΙΜΙΑ ΔΩΡΑ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ πότε καὶ κατὰ ποίους καιροὺς καὶ παρὰ τίνων αἱρεσιωτῶν οἱ Ἰταλοὶ ἐδιδάχθησαν καὶ ἤρξαντο δογματίζειν, ὅτι (...). Ταῦτα γὰρ, ὡς οἶμαι, πρὸ τῶν ἄλλων ἀναγκαῖον δηλῶσαι, καὶ περὶ τῶν κεφαλαίων αὐτῶν κατ'επιτομήν
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΩΣ ΔΕΙ ΚΑΘΕΖΕΣΘΑΙ ΤΟΝ ΗΣΥΧΑΣΟΝΤΑ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΩΣ ΜΑΚΑΡΙΖΕΤΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΚ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Περι του σεληνιαζομενου.
|
Desinit abruptus |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΠΟΥΔΑΖΕΙΝ ΤΑΧΕΩΣ ΕΚΚΟΠΤΕΙΝ ΤΑ ΠΑΘΗ
|
Titulus initialis |
|
περὶ τοῦ σταυροῦσθαι δεῖν τὴν ὥραν τῆς σταυρώσεως
ὁρίζειν, οὐκ ἀκριβοῦντας, βίαιον ἦν οὐδὲ πάνυ προσῆκον. Τῷ δὲ ὑπὲρ ἡμῶν τῶν δούλων παθόντι κατὰ τὸ ἀνθρώπινον Κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστῷ καὶ Θεῷ, τῷ ἡμετέρῳ δημιουργῷ καὶ Σωτῆρι, δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit |
|
Περὶ τοῦ τριγάμου ὁρίζομεν
|
Incipit |
|
περὶ τοῦ τριγάμου ὁρίζομεν
|
Incipit |
|
Περὶ τοῦ ὑπὸ ζήτησιν ἐξομολόγησις
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥΣ ΖΗΣΟΝΤΑΙ ΑΙ ΚΑΡΔΙΑΙ ΑΥΤΩΝ ΕΙΣ ΑΙΩΝΑΣ ΑΙΩΝΟΣ
|
Desinit |
|
Περὶ τοὺς καταζητοῦντας τοῦ Υἱοῦ τὴν φύσιν
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοὺς συνδέσμους, ἐάν τις τῷ “μὲν” τὸν “δὲ” μὴ ἐπενέγκῃ, οἷον· “Τρωσὶν μὲν προμάχιζεν Ἀλέξανδρος θεοειδής, παρδαλέην ὤμοισιν ἔχων καὶ καμπύλα τόξα”
|
Desinit |
|
ΠΕΡΙ ΤΡΟΠΙΚΩΝ ΚΑΙ ΙΣΗΜΕΡΙΝΩΝ ΚΑΙ ΣΤΕΡΕΩΝ ΚΑΙ ΔΙΣΩΜΩΝ ΖΩΔΙΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ἁγίων ζ’ καὶ οἰκουμενικῶν συνόδων
|
Titulus initialis |
|
περι των αγιων και οικουμενικων ζ΄ συνοδων, οτι ποτε και δια τι και εν ποιοις τοποις συνηθροισθησαν, και τινας ανεθεματισαν.
|
Titulus initialis |
|
περὶ τῶν ἁγίων καὶ οἰκουμενικῶν ζʹ συνόδων· τὸ πότε καὶ διὰ τί καὶ ἐν ποίοις τόποις συνηθροίσθησαν· καὶ τίνας ἀνεθεμάτισαν.
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ἁγίων οἰκουμενικῶν ζ´ συνόδων τὸ πότε καὶ διατὶ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ἀζύμων
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ἀζύμων καὶ τῶν λοιπῶν ἀναγκαίων
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ἀζύμων λόγος Ἰωάννου (...)
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ἀζύμων. Μιχαὴλ τοῦ ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως.
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΑΛΕΝΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ ΠΡΟΣ ΕΠΙΖΗΤΗΣΙΝ ΕΤΕΡΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ ΚΑΙ ΕΙ ΒΟΥΛΕΙ ΓΝΩΝΑΙ ΕΙ ΚΑΤΑΛΑΒΩΣΙΝ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΓΕΝΗΣΕΤΑΙ ΜΕΤΑΞΥ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ Δ´ ΤΡΟΠΩΝ ΤΟΥ ΕΝΙΑΥΤΟΥ ΗΝΚΙΑ ΒΟΥΛΕΙ ΓΝΩΝΑΙ ΤΑ ΜΕΛΛΟΝΤΑ ΕΠΙ ΗΓΕΜΟΝΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν δελεαζόντων ψυχὰς πρὸς ἀσέλγειαν, ἐν τῷ λέγειν, ὅτι οὐδέν ἐστι τὸ πρᾶγμα
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ἐν παραδείσῳ ξύλων, τοῦ τῆς ζωῆς ξύλου
καὶ τῆς γνώσεως
|
Titulus initialis |
|
περὶ τῶν ἐπιζητούντων πειρατικῶς κεφάλαιά τινα τῆς θείας γραφῆς
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ἐρπυστικῶν ἰοβόλων ζῴων καὶ δηκτικῶν θηρίων προφυλακτικὰ πάντων τῶν ἰοβόλων
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ζ' μυστηρίων τῆς ἐκκλησίας
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ζ' μυστηρίων τῆς ἐκκλησίας
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ Ζʹ ΚΛΗΡΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΤΩ ΠΑΝΑΡΕΤΩ
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ Ζʹ ΜΕΘΗΛΙΚΙΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ζητουμένων κατὰ πάσης κλίσεως ὀνομάτων
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΖΩΔΙΩΝ ΤΩΝ ΣΥΜΠΑΘΕΙΑΝ ΕΧΟΝΤΩΝ, ΕΙ ΤΑΧΑ ΚΑΙ ΤΕΤΡΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΑΛΛΗΛΑ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΟΤΙ ΟΥ ΔΙ ΑΖΥΜΟΥ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΕΠΟΙΗΣΕΝ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΥΤΟΥ ΜΑΘΗΤΑΙ ΑΛΛΑ ΔΙ ΕΝΖΥΜΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΟΤΙ ΟΥ ΔΙ ΑΖΥΜΟΥ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΕΠΟΙΗΣΕΝ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΥΤΟΥ ΜΑΘΗΤΑΙ ΑΛΛΑ ΔΙ ΕΝΖΥΜΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ἱερέων ἔφη· οἱ ἱερεῖς οἱ ἐγγίζοντες Κυρίῳ τῷ Θεῷ
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΙΟΒΟΛΩΝ ΖΩΩΝ ΚΑΙ ΔΑΚΕΤΩΝ ΘΗΡΙΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν τῆς οὐσίας ἰδιωμάτων ἀπορίαι τινὰς καὶ ζητήματα
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΤΟΙΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΥΣ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΝ ΖΩΗΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΧΡΟΝΩΝ ΖΩΗΣ ΕΙΣ ΤΑ ΕΝ ΤΟΙΣ ΟΡΓΑΝΟΙΣ ΤΟΥ ΙΒ' ΚΕΦΑΛΕΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ ψυχῆς ὅταν πειράζηται ὑπὸ τοῦ Ἐχθροῦ πῶς ὀφείλει μετὰ δακρύων τῷ Θεῷ προσεύχεσθαι
|
Titulus initialis |
|
Περὶ ὧν ἀναθεματίζονται οἱ Ἀρμένιοι, ὡς αἱρετικοί
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
περιγραφὴ τῆς καθ' ἡμᾶς Μονῆς τοῦ Ζωγράφου
|
Titulus initialis |
|
Περιείχετο γὰρ ἐν τοῖς ζῴοις
|
Incipit |
|
Περιζωσάμενοι τὴν ὀσφύν
|
Incipit |
|
περίσωζε χρονίως τούς σε φιλοῦντας
|
Desinit |
|
περισῴζεται πᾶσα βροτεῖα φύσις, αἰνοῦσα καὶ εὐλογοῦσα Πατέρα...
|
Desinit |
|
Πέτρα παρεικάζεται ὁ Χριστὸς διὰ τὸ ἄθραυστον καὶ ἀκλόγητον
|
Incipit |
|
Πέτραν ζωῆς καὶ ζωηφόρον Χριστόν
|
Incipit |
|
Πέτρου θεσπεσίοιο πάϊς καὶ μύστης Μᾶρκος
τὴνδ᾽ ἱερὴν ζαθέην τε βίβλον θέτο κοινὸν ὄνειαρ·
τῆς ἀρχὴ βάπτισμα θεοῦ, ἴδε [sic]θαυμάτων πλεῖστα
καὶ τέλος εἰς πόλον ἄρσις Ἰησοῦ παμμεδέοντος
|
Textus |
|
πεύθε τό σε ζώοντα λόγοιό τε κήρυκα θείου
|
Desinit |
|
Πῇ ξίφος ἰθύνεις κατὰ γαστρὸς ἢ κατὰ μαζῶν
|
Incipit |
|
Πήγανον καὶ ἄνηθον μετὰ ὕδατος ἐκζέσας
|
Incipit |
|
Πηγὴ πάλιν ἡμᾶς περικλύζει, ἀδελφοί, σωτήριος
|
Incipit |
|
Πηγὴ πάλιν ἡμᾶς, ἀδελφοί, περικλύζει
|
Incipit |
|
Πηγὴ πάλιν ἡμᾶς, ἀδελφοί, περικλύζει
|
Incipit |
|
Πηγὴ πάλιν ἡμᾶς, ἀδελφοί, περικλύζει
|
Incipit |
|
Πηγὴ πάλιν ἡμᾶς, ἀδελφοί, περικλύζει σωτήριος
|
Incipit |
|
Πηγὴ πάλιν ἡμᾶς, ἀδελφοί, περικλύζει σωτήριος
|
Incipit |
|
Πηγὴ πάλιν ἡμᾶς, ἀδελφοί, περικλύζει σωτήριος
|
Incipit |
|
Πηγὴ πνευματικὴ καὶ σωτήριος περιβλύζει ἡμᾶς, ἀδελφοί,
|
Incipit |
|
Πηγὴ πνευματικὴ καὶ σωτήριος περιβλύζει ἡμᾶς, ἀδελφοί,
|
Incipit |
|
Πηγὴ πνευματικὴ καὶ σωτήριος περιβλύζει ἡμᾶς, ἀδελφοί,
|
Incipit |
|
Πηγὴ πνευματικὴ καὶ σωτήριος περικλύζει
|
Incipit |
|
Πηγὴ πνευματικὴ καὶ σωτήριος περικλύζει
|
Incipit |
|
Πηγὴ πνευματικὴ καὶ σωτήριος περικλύζει
|
Incipit |
|
Πηγὴ πνευματικὴ καὶ σωτήριος περικλύζει
|
Incipit |
|
Πηγὴν ἡ κυήσασα τῆς ζωῆς
|
Incipit |
|
Πηγὴν ἡ κυήσασα τῆς ζωῆς
|
Incipit |
|
Πίναξ ἄριστος, ὁδὸς ἀπλανὴς τρίβος·
οἱ θέλωντες ἔρχεσθε, Χριστὸς κελεύει.
ζωὴν εὑρήσητε θείαν, ἐν οὐρανῷ.
|
Textus |
|
πίναξ σὺν θεῷ τοῦ παρόντος βιβλίου. ἀρχὴ σὺν θεῷ τῆς βίβλου τῶν περσῶν τοῦ ῥαζῆ τοῦ μεζουὲ ἀβεκιανοῦ ἰσαὰκ ἰωάννου τοῦ δαμασκηνοῦ
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Πίναξ τῆς βίβλου τῆς ἐπονομαζομένης Δογματικῆς Πανοπλίας
|
Titulus initialis |
|
ΠΙΣΣΩΝΙΟΥ ΠΕΡΙ ΖΩΩΝ ΣΤΙΧΟΙ
|
Titulus initialis |
|
Πιστεύομεν ὅτι ἔστι θεός, δημιουργὸς πάντων ὅσα εἰσίν, ἀπὸ τοῦ μὴ εἶναι· ὅτι οὔτε σῶμά ἐστιν, οὔτε σῶμα ἔχει, ἀλλὰ ζῇ νοερῶς
|
Incipit |
|
πιστεύσητε. Τοῖς δὲ ἀπὸ τῶν ἐθνῶν παρέγγυα μὴ ἐπαίρεσθαι κατὰ τοῦ Ἰσραὴλ, ἀλλὰ γινώσκειν ὅτι ὡς κλάδοι (κλάδος PG 118) ἐπὶ τὴν ῥίζαν, οὕτως ἐπ’ ἐκείνους ἐνεκεντρίσθησαν. Μετὰ δὲ ταῦτα παραινετικοὺς λόγους εἰς τὰ ἤθη διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
πιστεύσητε. τοῖς δὲ ἀπὸ τῶν ἐθνῶν παρεγγυᾶ, μὴ ἐπαίρεσθαι κατὰ τοῦ Ἰσραὴλ, ἀλλὰ γινώσκειν, ὡς κλάδοι ἐπὶ τὴν ῥίζαν, οὕτως ἐν ἐκείνοις ἐνεκεντρίσθησαν. μετὰ δὲ ταῦτα παραινετικοὺς λόγους εἰς τὰ ἤθη διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ΠΙΣΤΕΥΩ ΤΟΙΝΥΝ ΕΙΣ ΠΑΤΕΡΑ ΚΑΙ ΥΙΟΝ ΚΑΙ ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΚΑΙ ΖΩΑΡΧΙΚΗΝ ΤΡΙΑΔΑ
|
Incipit |
|
Πίστις ἐστὶν ἐλπιζομένων ὑπόστασις
|
Incipit |
|
Πιστοῦ φίλου νόμιζε
|
Incipit |
|
πιστῶς καὶ δοξάζοντας
|
Desinit |
|
πλείονα πρὸς τοὺς ἀβούλως δανειζομένους ἢ τοὺς πλεονεκτικῶς δανείζοντας ποιησάμενος λόγον
|
Desinit |
|
πλήθει τούτῳ πρό[τερον ἐμακάριζον
|
Desinit |
|
πλήθυνον τούτου τῆς ζωῆς τοὺς χρόνους, παντοκράτορ
|
Desinit |
|
Πλήρης ὑπάρχων πίστεως τῆς ἐνθέου,
Εὐαγγελιστὰ Ἰωάννη παρθένε,
πλουτεῖς τὰ θεῖα τῶν ἀππορήτων λόγων˙
φέρων γὰρ ἔνδον Χριστὸν ἐνστερνισμένον
τῆς εὐσεβείας ἐξαπλοῖς τὴν πυξίδα,
καὶ τῆς Τριάδος ἐξανοίγων τὴν θύραν
σαφῶς ἐδείχθης ἠγαπημένος φίλος.
Ἀλλ', ὦ φαεινὲ βροντορῆτορ τῶν ἄνω,
τὸν ἐκ Θεοῦ λαβόντα τὴν σὴν πτωχείαν,
σώζοις λιταῖς σου πρὸς Θεὸν καὶ δεσπότην
τὸν νοῦν ἁγνεύοντ' εἰς ἀληθείας φάος
καὶ τῶν ὀρεκτῶν ἀντέχεσθαι κρειττόνως.
|
Textus |
|
Πλήρωμα Χριστὸς καὶ Προφητῶν καὶ Νόμου
καὶ παντὸς ἔργου δόξα σοι παντεργάτα.
Ὡς γοῦν δέδωκας τῇδε τῇ βίβλῳ τέλος,
βράβευε καὶ ἄφεσιν ἀμπλακημάτων
οἰκτρῷ, ταπεινῷ, ἀλιτρῷ, μονοτρόπῳ,
οὗ καὶ τὀπίκλην Κήνσου Θεοδοσίου·
ὃς καὶ λιτάζει ἱλεοῦσθαι τὸ θεῖον
τοῖς ἐς χεῖρας λαβοῦσι τήνδε πυξίδα
τούτου δὲ χάριν καὶ τῶν αὐτοῦ σφαλμάτων
|
Textus |
|
πληρωμα Χριστος και προφητων και νομου, και παντος εργου δοξα σοι παντεργατα. ως γουν δεδωκας τῃδε τῃ βιβλῳ τελος, βραβευε και αφεσιν αμπλακηματων, οικτρῳ ταπεινῳ αλιτρῳ μονοτροπῳ, ου και τοπικλην, Κηνσου Θεοδοσιου ος και λιταζει ιλεουσθαι το θειον, τοις ες χειρας λαβουσι τηνδε πυξιδα, τουτου δε χαριν και των αυτου σφαλματων.
|
Textus |
|
Πλούσιον ἄνθρωπον ἄνθρωποι νομίζουσί
|
Incipit |
|
Πλοῦτος ἡμῖν, καὶ θησαυρός, καὶ πηγαὶ τῆς αἰωνίου ζωῆς
|
Incipit |
|
ΠΛΩΤΙΝΟΣ ΑΛΛΟ ΤΟΝ ΝΟΥΝ ΚΑΙ ΕΤΕΡΟΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΔΟΓΜΑΤΙΖΕΙ
|
Incipit |
|
πνεῦμα αὐλίζεται, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
πνεῦμα αὐλίζεται, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Πνεῦμα τὸ ἑαυτοῦ ἐτίμησε τὸ πλάσμα... ὁ Χριστὸς δοξάζεται· αὐτοῦ γάρ ἐστιν ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
πνεύματος ἐμφανίζει.
|
Desinit |
|
πνεύματος κινεῖται· τούτου οὐχ ἅπτεται καύσων· ὑπὸ τούτῳ τῷ φυτῷ εὐφραίνου καὶ χόρευε μετ᾽ ἀγγέλων, δοξάζων τὸν πατέρα…
|
Desinit |
|
Πόδες λέγονται ἐφ' ὧν βαίνει τὰ ζῷα
|
Incipit |
|
Πόδες λέγονται ἐφ' ὧν βαίνει τὰ ζῷα
|
Incipit |
|
Πόδες λέγονται ἐφ' ὧν βαίνει τὰ ζῷα καὶ δι' ὧν βαδίζει
|
Incipit |
|
ΠΟΔΕΣ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΕΦʹ ΩΝ ΒΑΙΝΕΙ ΤΑ ΖΩΑ
|
Incipit |
|
Ποθεῖς τόν ἁγνόν τοῦ μονάζοντος βίον
|
Incipit |
|
Πόθεν νόμος; παρὰ τὸ νέμω, τὸ μερίζω
|
Incipit |
|
ΠΟΘΩ ΜΑΛΛΟΝ ΑΕΙ ΔΟΞΑΖΟΜΕΝ
|
Desinit |
|
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΟΠΟΥ ΜΕΡΙΚΟΙ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΜΕ ΕΥΛΑΒΕΙΑΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΟΙΑ ΕΣΤΙΝ Η ΕΚΛΗΚΤΗ ΟΔΟΣ Η ΑΠΑΓΟΥΣΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΣΟΦΙΑΝ ΤΟ ΖΗΤΗΣΑΙ ΤΟΝ ΘΕΟΝ
|
Incipit |
|
Ποία τῶν φαινομένων συνανατέλλουσι καὶ συγκαταδύουσι τοῖς ἐν τῷ ζῳδιακῷ ιβ ζῳδίοις
|
Titulus initialis |
|
ΠΟΙΑΙ ΑΡΕΤΑΙ ΠΡΟ ΠΑΝΤΩΝ ΤΟΙΣ ΑΡΧΟΥΣΙΝ ΑΡΜΟΖΟΥΣΙΝ
|
Titulus initialis |
|
ποίημα τοῦ αὐτοῦ Ζωσίμου πρᾶξις γ'
|
Titulus initialis |
|
Ποίημα τοῦ ἐπὶ τοῦ κανικλείου τοῦ Καματηροῦ περὶ ζωδιακοῦ κύκλου καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων τῶν ἐν οὐράνῳ
|
Titulus initialis |
|
ΠΟΙΗΤΙΚΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΕΙΣΙ ΚΖʹ
|
Incipit |
|
Ποιητικοὶ τρόποι εἰσὶν κζ′
|
Introductio |
|
ποῖον δὲ ζῷον πυνθανομένων
|
Desinit |
|
Ποῖον φῶς ἐχώριζε τὴν ἡμέραν
|
Incipit |
|
Ποίῳ καιρῷ ὁ ἅγιος Παῦλος χρηματίζει εἰς ἀπόστολον
|
Incipit |
|
Ποίῳ τρόπῳ ἡ ψυχὴ τοῦ σώματος χωρίζεται;
|
Incipit |
|
Πόλις διάκειται ἐν τῷ κόλπῳ τῆς Κιλίκων χώρας, Αἰγὰς ταύτην ὀνομάζουσιν
|
Incipit |
|
Πολιτικὰ ζητήματά εἰσιν οἷον στοχασμός
|
Incipit |
|
Πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα γνωρίζουσιν ἡμῖν αὐτοῦ τυγχάνειν τὴν ἐπιστολήν, ὡς καὶ ἡ ἀνάγνωσις αὕτη προϊουσα διδάσκει.
|
Desinit |
|
Πολλὰ καὶ διάφορα μειζόνι γὰρ κρίματι
|
Incipit |
|
Πολλὰ καὶ μεγάλα με τὴν Ἀντιόχου θαυμάζειν παρακαλοῦσιν
|
Incipit |
|
ΠΟΛΛΑ ΜΕΝ ΕΙΣΙ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΑ ΚΑΤΑΒΙΒΑΖΟΝΤΑ
|
Incipit |
|
Πολλὰ μέν ἐστι τὰ χαρακτηρίζοντα
|
Incipit |
|
Πολλὰ τὰ κωλύματα τῆς πρὸς τὴν αἰώνιον ζωὴν φερούσης ὁδοῦ
|
Incipit |
|
Πολλάκις ἄζυμον ἐσθίει ποιῶν Πάσχα καὶ ἐνάρετος ψυχὴ τρέφεται ἀτυφία
|
Incipit |
|
πολλάκις ἐζητήθη
οὐκ ἀσφαλὴς ἡ κατασκευή
|
Incipit |
|
Πολλάκις ἐζήτησα πρὸς ἐμαυτόν, τίνος ἕνεκεν οἱ πατέρες
|
Incipit |
|
Πολλάκις ζητησάντων τὴν αἰτίαν τοῦ ἐπιγράφεσθαι
|
Incipit |
|
Πολλάκις ζητήσας τὴν αἰτίαν τοῦ διαψάλματος
|
Incipit |
|
Πολλάκις με βουληθέντα σοι γράψαι, ἐξότου τοὺς τελευταίους περὶ τῶν ζητημάτων ἐκείνων λόγους ἀπέστειλα
|
Incipit |
|
Πολλὰς μονὰς ὁ Σωτὴρ τοῦ Πατρὸς καλεῖ τὰ μέτρα τῆς διανοίας τῶν ἐν τῇ χώρᾳ ἐκείνῃ αὐλιζομένων
|
Incipit |
|
ΠΟΛΛΑΧΟΘΕΝ ΕΠΕΙΣΙΝ ΗΜΙΝ ΘΑΥΜΑΖΕΙΝ
|
Incipit |
|
Πολλὴν πανδαισίαν ἡμῖν ὁ ἐπιστήθιος εὐαγγελιστὴς προτίθησι σήμερον τοῦ δικαίου Λαζάρου
|
Incipit |
|
πολλὴν παρρησίαν θέλομεν εὕρειν εἰς τὰ μέλλοντα καὶ θέλομεν ἀξιωθῆ τῆς οὐρανίου βασιλείας καὶ τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν χάριτι καὶ φιλανθρωπία τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὧ πρέπει δόξα τιμὴ καὶ προσκύνησις σὺν τῶ ἀνάρχω αὐτοῦ πατρὶ καὶ τῶ παναγίω καὶ ἀγαθῶ καὶ ζωοποιῶ αὐτοῦ πνεύματι νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων, ἀμήν.
|
Desinit |
|
Πολλῆς γέμει ταραχῆς ἡμῶν ἡ ζωή, καὶ θορύβων μεστὸς ὁ παρὼν
|
Incipit |
|
πολλῆς μὲν ὡς ἀληθῶς ἐρεύνης δεῖται καὶ συζητήσεως
|
Incipit |
|
Πολλοὶ ἐπιστείλαντές μοι θαυμάζειν τε καὶ ἐν δεινῷ ποιεῖσθαι ἔλεγον, ὅτι τὸν πρόσθεν χρόνον
|
Incipit |
|
Πολλοὶ ζητοῦσι τί δήποτε ἔρχεται ὁ Ἀντίχριστος
|
Incipit |
|
Πολλοὶ μὲν τῶν ἀνθρώπων οἱ μὲν πλοῦτον καὶ κτήματα μακαρίζουσι
|
Incipit |
|
Πολλοὶ μὲν τῶν ἱερῶν διδασκάλων ἀναγωγικῇ διανοίᾳ συμβιβάζουσι καλῶς τὴν φαινομένην διαφοράν, ἐν τῷ τῇ μὲν Μαγδαληνῇ Μαρίᾳ τὴν ἁφὴν εἵργεσθαι τῆς ἁγίας τοῦ Δεσπότου ἡμῶν σαρκὸς
|
Incipit |
|
πολλοί μοι προσεληλύθασιν, ὦ ἄνδρες δικασταί, θαυμάζοντες ὅτι ἐγὼ τῶν σιτοπωλῶν
|
Incipit |
|
Πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ μὲν πλοῦτον καὶ χρήματα μακαρίζουσι
|
Incipit |
|
Πολλοὶ τῶν μεγάλων ἀνθρώπων τὴν παρθενίαν θαυμάζουσιν
|
Incipit |
|
Πολλοὺς καὶ διαφόρους τρόπους ἔδωκεν ἡμῖν ὁ Θεός εἰς τὸ κατεργάζεσθαι τὴν σωτηρίαν
|
Incipit |
|
Πολλοὺς καὶ διαφόρους τρόπους ἡμῖν ἔδωκεν ὁ Θεός εἰς τὸ ἐπιμελεῖσθαι καὶ φροντίζειν
|
Incipit |
|
ΠΟΛΛΟΥΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΑΚΗΚΟΑ ΕΠΙΖΗΤΟΥΝΤΑΣ
|
Incipit |
|
πολλοὺς τῶν ἀνθρώπων ἀκήκοα ἐπιζητοῦντας
|
Incipit |
|
Πολὺ μοί ἐστι τὸ πείραζον
|
Incipit |
|
ΠΟΛΥΕΛΕΟΣ ΨΑΛΛΟΜΕΝΟΣ ΕΝ ΤΑΙΣ ΔΕΣΠΟΤΙΚΑΙΣ ΕΟΡΤΑΙΣ ΚΑΙ ΕΝ ΤΑΙΣ ΜΝΗΜΑΙΣ ΤΩΝ ΔΟΞΑΖΟΜΕΝΩΝ ΑΓΙΩΝ. ΠΕΡΙΕΧΩΝ ΚΑΙ ΤΑΣ ΚΑΤ' ΕΟΡΤΑΣ ΕΚΛΟΓΑΣ, ΑΡΜΟΔΙΩΣ ΕΡΑΝΙΣΘΕΙΣΑΣ ΠΑΡΑ ΤΙΝΟΣ ΜΟΝΑΧΟΥ ΣΙΝΑΙΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΠΟΛΥΠΛΑΣΙΑΖΕΙΝ ΝΟΜΟΝ ΗΠΕΙΓΕΤΟ
|
Desinit |
|
Πόσα δεῖ κεφάλαια ἐν ἑκάστῳ πράγματι ζητεῖν
|
Incipit |
|
πόσα εἰσὶ ταῦτα; Ὁ δὲ εἶπε, Τοσάδε. Τότε ὁμοῦ πάντες θαυμάσαντες ἐδόξαζον τὸν ἐλεήμονα Θεὸν ἡμῶν
|
Desinit |
|
ΠΟΣΑ ΤΕ ΕΠΟΙΗΣΕΝ Ο ΙΩΒ ΕΝ ΤΗ ΠΛΗΓΗ ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ Ζ'
|
Desinit |
|
Πόσαι ἀρεταὶ τοῖς ἄρχουσι πρέπουσι καὶ ἁρμόζουσιν
|
Incipit |
|
ποσαχῶς σχηματίζεται τὸ ἀρσενικόν
|
Desinit |
|
ποταπὴ ἡ τράπεζα
|
Incipit |
|
ποταπὴ ἡ τράπεζα
|
Incipit |
|
Πότε καὶ τὸ ῥόδον συσσηκάζεσθαι τῷ κανθάρῳ ἔτυχεν
|
Incipit |
|
ΠΟΤΕ ΜΕΝ ΖΗΤΕΙ ΤΟ ΡΗΜΑ
|
Incipit |
|
πότιζε τὸ παιδίον τὸ μανθάνον τὰ θεῖα καὶ ἱερὰ γράμματα
|
Desinit |
|
Ποῦ ποτέ εἰσιν οἱ τὸ αὐστηρὸν ἡμῖν ὀνειδίζοντες
|
Incipit |
|
Πράξεις ἀποστόλων τὸ βιβλίον καλεῖται ἐπειδὴ τὰς πράξεις ὁμοῦ περιέχει τῶν ἀποστόλων. Ὁ δὲ διηγούμενος ταῦτα ἐστὶ Λουκᾶς ὁ εὐαγγελιστής, ὁ καὶ τοῦτο συγγραψάμενος τὸ βιβλίον. Συναπεδήμησε γὰρ τοῖς τε ἄλλοις καὶ μάλιστα τῷ Παύλῳ καὶ εἰδὼς ἀκριβῶς γράφει. Διηγεῖται δὲ ἐν αὐτῷ πῶς καὶ μετὰ τὴν ἀνάστασιν ὁ κύριος τοῖς μαθηταῖς ὀπτανόμενος ἦν, συναυλιζόμενος μετ’ αὐτῶν ἐφ’ ὅλαις τεσσαράκοντα ἡμέραις. Εἶτα ὡς ἀνελήφθη, ἀγγέλων ὑπολαβόντων αὐτὸν ἀπὸ ὄρους τῶν ἐλαιῶν. Εἶτα μετὰ ἡμέρας δέκα τὴν τοῦ ἁγίου πνεύματος ἔκχυσιν ἐν τῇ πεντηκοστῇ
|
Incipit |
|
πρέπει νά καλοτυχίζωμεν καὶ νἀ ἐπαινῶμεν
|
Incipit |
|
πρεπόντως ἂν δή που δρῴη· δοξάζων διὰ τούτου τὸν ἐν τρισὶν... Θεόν, ὅς ἐστι θαυμαστὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ... ἀμήν
|
Desinit |
|
πρέσβευε καὶ ἡμᾶς συμμετασχεῖν, τοὺς ἐν πίστει τὴν μνήμην σου ἑορτάζοντας
|
Desinit |
|
πρεσβευούσης τῆς ὑπεραγίας δεσποίνης ἡμῶν τῆς θεοτόκου, τῶν θεοειδῶν ἀγγέλων καὶ πάντων τῶν ἁγίων, ἀμήν. Μικρᾶς δὲ χάριν εὐλογίας καὶ ὑπομνήσεως, καὶ τῆς ἐν κυρίῳ στοργῆς καὶ ἀγάπης σύμβολα, ἀπεστείλαμεν μερίδας τῶν τιμίων καὶ ζωοποιῶν ξύλων ἐν τύπῳ χρυσίνῳ ἐντεθειμένας
|
Desinit |
|
Πριβάτα ἐστὶ τὰ τῇ βασιλείᾳ ἰδιαζόντως διαφέροντα
|
Incipit |
|
πρὶν ἂν τῶν ἐτνεῦθεν πρὸς τὴν αὐτόθι ζωὴν μετασταίημεν
|
Desinit |
|
πρὶν γὰρ ἐγὼ ἀποκυλίσω τὸν λίθον, ὃν ζητεῖτε, μετ᾽ ἐξουσίας ἀνέστη· αὐτῷ…
|
Desinit |
|
ΠΡΙΝ ΜΕΝ ΟΜΙΛΗΣΑΙ ΓΑΛΗΝΕ ΤΟΙΣ ΘΕΙΟΝ ΤΙ ΣΕ ΧΡΗΜΑ ΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΙΣ ΥΠΕΛΑΜΒΑΝΟΝ
|
Incipit |
|
πρισθεῖσα θνῄσκει, ζῇ δὲ τῆς Ἐδὲμ μέσον
|
Desinit |
|
Πρό γε πάντων, (ἀγαπητοί), δίκαιόν (ἐστιν) ἡμᾶς δοξάζειν τὸν δι' ἡμᾶς ἐνανθρωπήσαντα
|
Incipit |
|
Πρὸ ἑξ ἡμερῶν τοῦ πάσχα ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς Βηθανίαν, ὅπου ὁ Λάζαρος ὁ τεθνηκώς (Ioh. 12,1), ὁ λήθῃ παραπεμφθῆναι...
|
Incipit |
|
Πρὸ τῆς κατὰ μέρος τοῦ "Ὡς ἄνθρωπος ὑπάρχω" ζητήσεως
|
Incipit |
|
Προβλήματα κατὰ συλλογισμὸν τοῦ ἁγιωτάτου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Φωτίου περὶ τῆς ἁγίας καὶ ὁμοουσίου Τριάδος, καὶ ὅτι ζωοποιὸν Πνεῦμα ἐκ μόνου τοῦ Πατρὸς ἐκπορεύεται
|
Titulus initialis |
|
Προγύμνασμά ἐστιν ἄσκησις μετρίων, πρὸς μειζόνων ἐπίρρωσιν πραγμάτων
|
Incipit |
|
ΠΡΟΘΕΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΤΗΝ ΤΗΣ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΖΩΟΥ ΗΓΟΥΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΘΕΡΑΠΕΙΑΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΡΟΚΑΘΕΖΟΜΕΝΟΥ ΠΟΤΕ ΤΟΥ ΤΙΜΙΩΤΑΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ
|
Incipit |
|
ΠΡΟΚΑΘΕΖΟΜΕΝΟΥ ΠΟΤΕ ΤΟΥ ΤΙΜΙΩΤΑΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ
|
Incipit |
|
Προκαθεζομένου ποτὲ τοῦ τιμιωτάτου πατρός
|
Incipit |
|
Πρόκειται ἡμῖν, ἀγαπητοί, πνευματικὴ τράπεζα
|
Incipit |
|
Πρόκειται ἡμῖν, ἀγαπητοί, πνευματικὴ τράπεζα
|
Incipit |
|
Πρόκειται ἡμῖν, ἀγαπητοί, πνευματικὴ τράπεζα
|
Incipit |
|
Πρόκειται ἡμῖν, ἀγαπητοί, πνευματικὴ τράπεζα, ἐκ τῶν θείων
|
Incipit |
|
ΠΡΟΚΥΝΟΥΜΕΝΟΝ ΤΕ ΚΑΙ ΔΟΞΑΖΟΜΕΝΟΝ Ω ΠΡΕΠΕΙ
|
Desinit |
|
προλογίζει δὲ Ἀθηνᾶ
|
Desinit |
|
προλογίζει δὲ ὁ πολύδωρος ἴαμβοι
|
Titulus initialis |
|
Προλογίζη. Praefatur Minerua
|
Incipit |
|
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΔΥΣΣΕΙΑΝ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ ΔΙΑ ΒΡΑΧΕΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΩΝ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΟΥ ΤΗΝ ΔΙΑΝΟΙΑΝ
|
Titulus initialis |
|
Προοιμιάζων ὁ φιλόσοφος τὴν περὶ ψυχῆς εἴδησιν
|
Incipit |
|
προοίμιον εἰς τὸ περὶ φωτὸς ζήτημα τοῦ αὐτοῦ
|
Titulus initialis |
|
Προοίμιον τοῦτο σύγγραμμα ποιησάμενον προσφώνησιν ἔχον πρὸς τὸν ἀξιώσαντα ποιήσας τὴν ἐξήγησιν τῶν τετραστίχων τοῦ Θεολόγου Ἰωάνννου τοῦ Ζωναρᾶ
|
Titulus initialis |
|
Πρόρριζον δὲ ἐκτέμνει
|
Incipit |
|
πρὸς ἄκρον ἀγωνιζόμενος· καὶ εἰς ὕψος ἀ…
|
Desinit |
|
ΠΡΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΝ ΛΟΓΟΘΕΤΗΝ, ΠΡΟΣ ΤΑΣ ΜΟΝΑΖΟΥΣΑΣ ΕΝ ΤΗ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΘΕΟΣΚΕΠΑΣΤΟΥ, ΠΡΟΣ ΙΩΑΝ.ΚΩΝΣΤ.ΜΠΑΣΑΡΑΝ ΒΟΕΒΟΔΑΝ ΟΥΓΚΡΟΒΛΑΧΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Πρὸς ἄμφω μερίζομαι καὶ συνήδομαι τοῖς πριαμένοις
|
Incipit |
|
Πρὸς Ἰωάννην μονάζοντα τοῦ ἀπέχεσθαι τῆς Νεστορίου μανίας καὶ δυσφημίας
|
Titulus initialis |
|
ΠΡΟΣ ΚΑΘΑΙΡΕΣΙΝ ΑΥΤΟΥ ΛΟΓΙΖΕΤΑΙ ΚΑΘΑΠΕΡ ΑΧΥΡΑ
|
Desinit |
|
ΠΡΟΣ ΚΑΤΑΡΡΟΥΣ ΚΑΙ ΚΟΡΥΖΑΣ. ΟΤΑΝ ΠΛΗΡΩΘΗ Η ΚΕΦΑΛΗ ΥΓΡΟΥ
|
Incipit |
|
ΠΡΟΣ ΚΑΤΑΡΡΟΥΣ ΚΑΙ ΚΟΡΥΖΑΣ· ΟΤΑΝ ΠΛΗΡΩΘΗ Η ΚΕΦΑΛΗ ΥΓΡΟΥ
|
Incipit |
|
Πρὸς κῦρ Ἰωάννην τὸν Βασιλικὸν ἐρωτήσαντα περὶ τῆς τοῦ μακαρίου Θεοδώρου τοῦ Γραπτοῦ ῥήσεως, ἀφ’ ἧς οἱ ματαιόφρονες Ἀκινδυνισταὶ θορυβοῦσιν· ἔτι δὲ καὶ περὶ ὧν οἱ αὐτοὶ περὶ τοῦ Πνεύματος τοῦ ἁγίου σοφίζονται
|
Titulus initialis |
|
Πρὸς Λατίνους περὶ ἀζύμων, Σαββάτων νηστείας, γάμου ἱερέων καὶ τελείας ἀναφορᾶς ἐπὶ τῆς μεγάλης τεσσαρακοστῆς
|
Titulus initialis |
|
ΠΡΟΣ ΣΕ ΟΡΘΡΙΖΩ
|
Incipit |
|
Πρός σε ὀρθρίζω τὸν δι' εὐσπλαγχνίαν
|
Incipit |
|
Πρός σε ὀρθρίζω, ὁ μελῳδός φησι
|
Incipit |
|
Πρός σε ὀρθρίζω, φησὶν ὁ μελῳδός
|
Incipit |
|
Πρός σε ὀρθρίζω, φησὶν ὁ μελῳδός
|
Incipit |
|
Πρός σε ὀρθρίζω, φησὶν ὁ μελῳδός
|
Incipit |
|
Πρός σε ὀρθρίζω, φησὶν ὁ μελῳδός, Λόγε Θεοῦ
|
Incipit |
|
Πρός σε ὀρθρίζω, φησὶν ὁ μελῳδός, Λόγε Θεοῦ
|
Incipit |
|
Προσ σκώληκα ὀδόντων· καππάρεως φύλλον τὸν ζωμόν ... μετὰ ὕδατος σκεῦος καὶ πέσεται ὁ σκώληξ.
|
Desinit |
|
Πρὸς τὰς τῶν πολιτικῶν ζητημάτων
|
Incipit |
|
Πρός τινα φίλον, λύσις ζητήσεως περὶ τῆς ἐν τῷ Κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ ἀνθρωπότητος.
Ἐκ τῆς μονῆς τοῦ τιμίου Προδρόμου τῆς ἐν τῷ ὄρει τοῦ Μενοικέως, ἐν τῇ τρίτῃ ἀπαλλαγῇ τῆς εἰς τὴν πόλιν τρίτης ἀνόδου βιαίας ἡμῶν· καὶ χάρις τῷ ἐλευθερώσαντι ἡμᾶς ἐκεῖθεν Θεῷ
|
Titulus initialis |
|
πρὸς Τῖτον της Κρητῶν ἐκκλησίας πρῶτον ἐπίσκοπον χειροτονηθέντα· ἐγράφη ἀπὸ Νικοπόλεως της Μακεδονίας· στιχοι ϟζʹ.
|
Textus |
|
πρὸς Τίτον, της Κρητῶν ἐκκλησιας αʹ ἐπίσκοπον χειροτονηθεντα, ἐγραφη ἀπὸ Νικοπόλεως της Μακεδονίας στίχοις σζʹ
|
Textus |
|
πρὸς Τίτον· τῆς Κρητῶν ἐκκλησίας πρῶτον ἐπίσκοπον χειροτονηθέντα·
ἐγράφη ἀπο Νικοπόλεως τῆς Μακεδονίας, στίχων Ϟζʹ.
|
Textus |
|
Πρὸς τὸν ἐρωτήσαντα εἰ ἔστιν ὅρος ζωῆς καὶ θανάτου, καὶ πῶς τούτου δοθέντος οὐκ ἂν εἴη κακῶν αἴτιος ὁ Θεός
|
Titulus initialis |
|
πρὸς τὸν φιλάνθρωπον Θεὸν διὰ μετανοίας δοξάζοντες Πατέρα...
|
Desinit |
|
πρὸς τὸν φιλάνθρωπον Θεὸν διὰ μετανοίας δοξάζοντες Πατέρα...
|
Desinit |
|
Πρὸς τοὺς ἀλόγως ἀφορίζοντας
|
Titulus initialis |
|
Πρὸς τοὺς διαστάζοντας καὶ λέγοντας ὅτι ὁ ἱερουργούμενος ἄρτος καὶ οἶνος οὐκ ἔστι σῶμα καὶ αἷμα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
|
Titulus initialis |
|
Πρὸς τοὺς διαστάζοντας καὶ λέγοντας ὅτι ὁ ἱερουργούμενος ἄρτος καὶ οἶνος οὐκ ἔστι σῶμα καὶ αἷμα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
|
Titulus initialis |
|
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΖΗΤΗΣΑΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΔΥΤΙΚΟΥΣ
|
Titulus initialis |
|
Πρὸς τοὺς ζητοῦντας μαθεῖν, τίς ἐστιν ἡ μεσιτεία τοῦ Υἱοῦ, ἣν ὁ Νύσσης Γρηγόριος θεολογεῖ, λέγων, Τῆς τοῦ Υἱοῦ μεσιτείας, καὶ ἑαυτῷ τὸ μονογενὲς φυλαττούσης, καὶ τὸ Πνεῦμα τῆς φυσικῆς πρὸς τὸν Πατέρα σχέσεως μὴ ἀπειργούσης;
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Πρὸς τοὺς λέγοντας ὡς, ἐπεὶ ὁ μέγας Βασίλειος ἐν τῷ περὶ Πίστεως λόγῳ αὐτοῦ εἶπε χρήσασθαί ποτε λέξεσι πρὸς τὰς κατὰ καιρὸν αἱρέσεις ἀγωνιζόμενος ἄλλοτε ἄλλαις, ὡς ἂν ἡ χρεία αὐτὸν κατηνάγκασεν, οὐ δεῖ προσέχειν πάσαις ταῖς θεολογίαις αὐτοῦ.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Πρὸς τοὺς λέγοντας, τὸ ἀναβλύζειν καὶ πηγάζειν ἐκ τοῦ Υἱοῦ τὸ Πνεῦμα οὐ κατὰ τὴν τοῦ Λόγου θεότητα, ἀλλὰ κατὰ τὸ πρόσλημμα εἴρηται διὰ τὰ πνευματικὰ χαρίσματα.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Πρὸς τοὺς λέγοντας· «Ἐπειδὴ ἀναβλύζειν καὶ πηγάζειν λέγεται τὸ Πνεῦμα καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ, διατί μὴ ἐκπορεύεσθαι λέγεται καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ».
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΥΟΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΩΝΤΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΟΡΓΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΑΡΧΟΝΤΑΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΥΟΜΕΝΟΥΣ ΝΑΖΙΑΝΖΟΥ ΑΓΩΝΙΩΝΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΡΧΟΝΤΑ ΟΡΓΙΖΟΜΕΝΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Πρὸς τοὺς σκανδαλιζομένους ἐπὶ τοῖς ἀποστολικοῖς ῥητοῖς τῷ, „Ὅταν δὲ ὑποταγῇ αὐτῷ τὰ πάντα, τότε καὶ αὐτὸς ὁ Υἱὸς ὑποταγήσεται τῷ ὑποτάξαντι αὐτῷ τὰ πάντα“·καὶ τῷ, „ἵνα ᾖ ὁ Θεὸς τὰ πάντα ἐν πᾶσι“· καὶ διὰ μὲν τοῦ ὑποταγήσεσθαι λέγειν τῷ Πατρὶ τὸν Υἱὸν ὑποδεέστερον φύσει ποιεῖν αὐτὸν τὸν Υἱὸν τοῦ Πατρὸς κατὰ τὴν αἵρεσιν Ἀρείου· διὰ δὲ τοῦ ἔσεσθαι τὸν Θεὸν τὰ πάντα ἐν πᾶσι τὴν Ὠριγένους δογματίζειν ἀποκατάστασιν· καὶ πρὸς εὕρεσιν τοῦ ἀποστολικοῦ σκοποῦ, πρὸς ὃν ταῦτά φησιν, ἀνάπτυξις τῶν προειρημένων αὐτῷ περὶ τῆς κοινῆς πάντων τῶν νεκρῶν ἀναστάσεως.
|
Titulus initialis |
|
πρὸς Φιλήμονα ἐγράφη ἀπὸ Ρωμης, διὰ Ὀνησίμου οἰκετου. στίχων λζʹ.
|
Textus |
|
πρὸς Φιλήμονα. ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης διὰ Ὁνησίμου οἰκέτου στίχοις λζʹ
|
Textus |
|
πρὸς Φιλήμονα·ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης διὰ Ὀνησίμου στίχων λζʹ.
|
Textus |
|
προσδοκω αναστασιν νεκρων· και ζωην του μελλοντος εις τους αιωνας αμην
|
Desinit |
|
προσειδησις Ιωαννου εις τον πεθερο μου Μηχαλη τον Χαρατον και εις την πεθερα μου κυρ[α](κυρα) Ανα και εις την γυναικα μου Καλη και εις το παιδιον μου Γεωργιον μετανοιαν εγω ως ηθελεν ο θεος και ο μεγας αγιος Γεωργιος ηπηγα οπου ηθελα εγω πολ[λ]α επαρεδηνα (?) και ηθελα να καθεζομαι εις την Κυζικον και ηβρηκα του Αλεξη το κατεργο και ησεβηκα και εκατεβηκα εις την Χριστοπολη ηλθο[ν] δε χαριτι Χριστου μου και εις τον τοπον μου και ηβρηκα την μανα μου και την αδελφη μου και μηνησετε με το πως ηστε μετανοιαν απο μικρου εως μεγαλου Γεωργιον (γερογηον) τον Αγαθοπολιτην την γυναικαν του την Θεοδωρα μετ’ αγνιαν την βαπτισμενη τον Ιωαννη τουτου (?) παργεπεκη(?) προ[σ]κυνω μετανοιαν ολους τους εδικους μας απο μικρου εως μεγαλου εξεζητην Μαριαν του σουσ...νηανααν...(?) την βαπτισμενη[ν] μετανοι[αν] εχει ολους απο μικρου εως μεγαλου μετανοι[αν] ολου[ς] τοσου[ς] εδικους μας δια θεον μηνησετε με το πως ηστε ζητε πως εχετε και εγω με του θεου το θελημα καλα ειμαι ως ηθελεν ο θεος και ο μεγας Γεωργιος
|
Textus |
|
ΠΡΟΣΕΙΠΕΝ Ο ΖΩΘΑΠΤΟΣ ΩΣ ΣΥΝΔΕΣΜΙΟΥΣ
|
Desinit |
|
προσεκύνησαν αὐτῷ σὺν τῇ τεκούσῃ αὐτὸν μητρὶ παναχράντῳ Θεοτόκῳ. Ἡμεῖς δὲ τὰ ἐπιλόγχια ᾄσματα σήμερον ἑορτάζωμεν δοξάζοντες καὶ ὑμνοῦντες τῷ ἐξ αὐτῆς τεχθέντι Θεῷ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Προσεπεξεργαζόμενοι δὲ τὰ περὶ τῆς διαφορᾶς
|
Incipit |
|
προσερμηνεια.| λογος ζωης και φασις καλη.
|
Textus |
|
προσερμηνεια.| αλλο πραγμα ζητησον.
|
Textus |
|
προσερμηνεια.| εαν δηκαζι (δικαζη) υπερ σου αλλον| πεμψον.
|
Textus |
|
προσερμηνεια.| εις αναπαυσιν ερχεται ων (ον) ζητεις.
|
Textus |
|
προσερμηνεια.| καιρος εστιν ινα γηνετε (γινηται)| ον (ο) ζητεις.
|
Textus |
|
προσερμηνεια.| καιρος εστιν ινα γινεται (γινηται) ο ζητεις.
|
Textus |
|
προσερμηνεια.| μειζων προκοπη και χαρα γινεται.
|
Textus |
|
προσερμηνεια.| περι σωτερηεας (σωτηριας) σωζεται.
|
Textus |
|
προσερμηνεια.| το (το ο, τι) (?) ζητεις ευρισκεται
|
Textus |
|
προσερμηνεια.| το (το ο, τι) (?) ζητεις λαμβανεις την χαριν.
|
Textus |
|
προσερμηνεια.| το (το ο, τι) (?) ζητεις προφθανει σε.
|
Textus |
|
προσερμηνεια| περι ζωης
|
Textus |
|
Προσήκει πᾶσι τοῖς προσερχομένοις Θεῷ καὶ ζωῆς αἰωνίου ἀξιωθῆναι βουλομένοις προηγουμένως τὴν ὀρθόδοξον πίστιν ἀμώμητον διαφυλάττειν
|
Incipit |
|
προσίωμεν τῇ τραπέζῃ τοῦ Χριστοῦ· μεθ᾿οὗ...
|
Desinit |
|
προσίωμεν τῇ τραπέζῃ τοῦ Χριστοῦ· μεθ’οὗ...
|
Desinit |
|
Προσκομίζεται ἡ ἀναφορὰ πρὸς τὴν κοινωνίαν
|
Incipit |
|
προσπαθείας <ἕνεκα> καὶ μεθερμηνείας τοῦ ἐνυπνιάζεσθαι αὐτόν φησιν
|
Incipit |
|
προσπελάζει τοῖς τείχεσι
|
Desinit |
|
Προσταγμα πεπληρωκα του θεου λογου·
συ δ’ ω λατρευτα της τριφεγγους ουσιας
θυτα καθαρε και θεου παραστατα·
ευ[χα]ις (ευχαις) αμειβου της γραφης τον εργατην.
[Οταν] (?) τελης δε την ακραιφνη θυσιαν
προσπιπτει θερμος (θερμως ?) εκδυσωπων τον λογον·
των ψυχικων λαβειν με λυτρον πταισματων.
αρρωστιων δε της τινακτρειας (τινακτριας) ζαλην.
και κυματων δη και ταραχης· και κλονου·
και δαιμονικων σκανδαλων·
μακραν φανειναι τη θεου συνεργεια (συνεργιᾳ)·
ταυτην διδοι μοι την αμοιβην του κοπου·
χειρ μεν η γραψασα ταυτην την δελτον ην ως ετων κʹ:
και αυτη μελλειν εν τη γη βεβληκεναι·
η γαρ αυτη η δελτος μεινη εις τον αιωνα·
ποιος και τις δε ο ποιησας την δελτον.
θεος γαρ οιδεν. ο ερευνων καρδιας.
τιθεται νυν δε την δελτον ταυτην.
εις μικρην (μικραν) λυσιν· των αυτου εγκληματων.
Και ου μονον των αυτου αλλα και πασι·
των δι αυτου κοπιοντων εν τω καιρω της δελτου ταυτης.
|
Textus |
|
Πρόσταγμα πεπλήρωκα τοῦ θεοῦ λόγου·
σὺ δ’ ὦ λατρευτὰ τῆς τριφεγγοῦς οὐσίας,
θύτα καθαρὲ καὶ θεοῦ παραστάτα,
εὐχαῖς ἀμείβου τῆς γραφῆς τὸν ἐργάτην.
Ὅταν τελῇς δὲ τὴν ἀκραιφνῆ θυσίαν,
προσπίπτει θερμὸς ἐκδυσωπῶν τὸν λόγον,
τῶν ψυχικῶν λαβεῖν με λύτρον πταισμάτων,
ἀρρωστίων δὲ τῆς τινακτρείας ζάλην
καὶ κυμάτων δὴ καὶ ταραχῆς καὶ κλόνου
καὶ δαιμονικῶν σκανδάλων
μακρὰν φανεῖναι τῇ θεοῦ συνεργίᾳ·
ταύτην δίδοι μοι τὴν ἀμοιβὴν τοῦ κόπου.
Χεὶρ μὲν ἡ γράψασα ταυτὴν τὴν δέλτον ἦν ὡς ἔτων κʹ,
καὶ αὕτη μέλλειν ἐν τῇ γῇ βεβληκέναι·
ἡ γὰρ αὕτη ἡ δέλτος μείνῃ εἰς τὸν αἰῶνα.
Ποῖος καὶ τίς δὲ ὁ ποιήσας τὴν δέλτον
θεὸς γὰρ οἶδεν, ὁ ἐρευνῶν καρδίας.
τίθεται νῦν δὲ τὴν δέλτον ταύτην
εἰς μικρὴν (μικρὰν) λύσιν τῶν αὐτοῦ ἐγκλημάτων.
Καὶ οὐ μόνον τῶν αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ πᾶσι
τῶν δι’ αὐτοῦ κοπιόντων ἐν τῷ καιρῷ τῆς δἐλτου ταύτης.
|
Textus |
|
Προστίθει τὸν ζητούμενον ἀριθμὸν μὴ ὄντα τετράγωνον
|
Incipit |
|
προσφέρον ἄζυμον καὶ ψυχρὸν καὶ διὰ τοῦτο ἄναυξες καὶ ἀκίνητον
|
Desinit |
|
Πρότερον (uel Νεώτερον) μὲν τῶν Ἰουδαίων ὁ δῆμος τῇ τῶν προφητῶν ἐκαλλωπίζετο κτήσει
|
Incipit |
|
Πρότερον ἡ τοῦ παναγίου Πνεύματος ἐπανηγυρίζετο πρὸς ἀνθρώποις ἐπιδημία
|
Incipit |
|
Πρότερον μέν, ὦ βουλή, ἐνόμιζον ἐξεῖναι τῷ βουλομένῳ, ἡσυχίαν ἄγοντι, μήτε δίκας ἔχειν μήτε πράγματα
|
Incipit |
|
ΠΡΟΦΑΣΙΖΟΜΕΝΟΣ ΣΑΘΡΑΣ ΠΡΟΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΑΤΑΙΑΣ
|
Desinit |
|
Προφασίζονται δέ, ὅτι ὁ ἅγιος Ἀμβρόσιος
|
Incipit |
|
Προφητεία ὁποὺ εὑρέθη εἰς τὸ Παρίζι
|
Incipit |
|
ΠΡΟΦΥΛΑΚΤΙΚΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ
|
Incipit |
|
Πρώην ἀκέστωρ σωμάτων μόνον πέλων
ἐκ τῶν Γαληνοῦ βιβλίων κἰπποκράτους
ψυχῶν ἰατρὸς ὕστερον σοφὸς λίαν
πολλῶν ἐδείχθης ὡς μαθητὴς τοῦ λόγου·
εὐαγγελιστὴς ῥητορεύσας ἐνθέως
τὰ τῆς δι᾿ ἡμᾶς σαρκικῆς παρουσίας
αὐτοῦ μέγιστα τῶν τεραστίων βάθη.
διὸ πρὸς αὐτὸν εὐσθενῆ παρρησίαν,
Λουκᾶ θεόφρον, ἀξίως καὶ νῦν ἔχων
τὸν πίστεως τεύξαντα καὶ πόθου μέτα
τὴν πάνσοφόν σου τήνδε βίβλον τῶν λόγων
σώζοις λιταῖς σου καὶ καλῶς διεξάγοις.
|
Textus |
|
Πρώην μὲν ἡμᾶς ἡ ζῶσα τῆς ἀληθινῆς θεολογίας πηγή
|
Incipit |
|
Πρώτη ἡ μυστικὴ τράπεζα
|
Incipit |
|
πρωτης γυναικος αδελφος ενομιζετο.
|
Desinit |
|
Πρῶτον ἀσπάζομαι τὴν σωτηρίαν σου
|
Incipit |
|
ΠΡΩΤΟΝ ΕΦΑΝΗ ΣΤΕΦΑΝΩ ΤΩ ΠΡΟΤΩ ΜΑΡΤΥΡΙ ΛΙΘΑΖΟΜΕΝΩ
|
Incipit |
|
Πρῶτον μὲν ἀσπάζομαι τὴν σωτηρίαν
|
Incipit |
|
Πρῶτον μὲν ἀσπάζομαι τὴν σωτηρίαν
|
Incipit |
|
πρῶτον μὲν ἐστὶν ζ' πλανῆται α' κρόνος
|
Incipit |
|
ΠΡΩΤΟΝ ΜΕΝ ΟΦΕΙΛΕΙ Ο ΗΣΥΧΑΖΩΝ, ΩΣ ΘΕΜΕΛΙΟΝ ΕΧΕΙΝ ΤΑΣ ΠΕΝΤΕ ΑΡΕΤΑΣ ΤΑΥΤΑΣ
|
Incipit |
|
ΠΡΩΤΟΝ ΠΑΝΤΩΝ ΑΡΧΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥ
|
Incipit |
|
ΠΡΩΤΟΝ ΠΑΝΤΩΝ ΑΡΧΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΧΟΝΤΟΣ ΤΗ ΕΥΧΗ ΠΑΛΜΟΙ ΤΙΝΕΣ
|
Incipit |
|
ΠΡΩΤΟΝ ΠΑΝΤΩΝ ΑΡΧΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΧΟΝΤΟΣ ΤΗ ΕΥΧΗ ΠΑΛΜΟΙ ΤΙΝΕΣ
|
Incipit |
|
ΠΡΩΤΟΝ ΠΑΝΤΩΝ ΑΡΧΟΝΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΧΟΝΤΟΣ ΤΗ ΕΥΧΗ
|
Incipit |
|
ΠΡΩΤΟΝ ΠΑΝΤΩΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥ
|
Incipit |
|
Πρῶτον πάντων χρῄζομεν τὴν ταπεινοφροσύνην
|
Incipit |
|
Πρῶτον τελώνης τῶν Ἰουδαίων πέλων
τὸ δεύτερον, φέριστε, τῆς τοῦ Κυρίου
εὐαγγελιστὴς σαρκικῆς παρουσίας
γραφεύς τε πιστὸς τῶν ἀληθῶν θαυμάτων
αὐτοῦ πέφηνας καὶ τρίβος σωτηρίας
πολλοὺς ὁδηγῶν πρὸς Θεὸν σεσωσμένους.
διὸ πρὸς αὐτὸν ὡς ἔχων παρρησίαν,
Ματθαῖε κλεινὲ τῶν ἀποστόλων γέρας,
τὸν τήνδε σου τεύξαντα τὴν βίβλον πόθῳ
πίστει τε θερμῇ καὶ καλῇ προαιρέσει
ταῖς σαῖς σαώζοις καὶ ποδηγοῖς εὐκτίαις
καὶ χρηστὸν ἕξειν τοῦ βίου νέμοις τέλος.
|
Textus |
|
Πρωτον, εφανη Στεφανω το πρωτομαρτυρι, λιθαζομενω
|
Incipit |
|
Πρῶτος οὗτος πλάνης ἀγὼν καὶ συμφορῶν, ἀρχὴ γέγονεν ἐκ Τροίας ἀναζευγνύντι τῷ Ὀδυσσεῖ
|
Incipit |
|
Πρωτοτύπως χρὴ ἀναθεματίζειν Νεστόριον καὶ τὴν πίστιν αὐτοῦ
|
Incipit |
|
πτερνίζει· ἀπατᾶ συναρπάζει [
|
Desinit |
|
πτον πῶς ἐξεικονίζει σοφίαν
|
Incipit |
|
πῦρ δὲ φλογίζον τὴν καλάμην λαμβάνει.
|
Desinit |
|
Πῦρ φλογιζόμενον ἀποσβέννυσιν ὕδωρ (Sir. 3, 30)
|
Incipit |
|
Πῦρ φλογιζόμενον ἀποσβέννυσιν ὕδωρ (Sir. 3, 30)
|
Incipit |
|
Πυρετὸς ὀνομάζεται ἡ παρὰ φύσιν ἐκ τῆς καρδίας
|
Incipit |
|
πυρὶ βαπτίζοντι Χριστῷ τῷ ἀληθινῷ ἡμῶν Θεῷ, μεθ’ οὗ...
|
Desinit |
|
πωλοδαμνῶ ῥῆμα, τὸ τοὺς πώλους δαμάζω
|
Incipit |
|
ΠΩΣ ΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΡΟΙΚΟΣΥΜΦΩΝΑ ΠΙΤΤΑΚΙΟΝ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟΝ ΕΙΣ ΤΟ ΕΥΛΟΓΗΣΑΙ ΓΑΜΟΝ ΕΙΣ ΔΙΑΖΥΓΙΟΝ
|
Incipit |
|
Πῶς δεῖ ἡσυχάζειν ἐν τῷ κελλίῳ τὸν μοναχόν
|
Incipit |
|
Πῶς δεῖ ἡσυχάζειν ἐν τῷ κελλίῳ τὸν μοναχόν
|
Incipit |
|
Πῶς δεῖ ἡσυχάζειν ἐν τῷ κελλίῳ τὸν μοναχόν
|
Incipit |
|
ΠΩΣ ΔΕΙ ΠΑΡΑΤΗΡΕΙΝ ΤΑΣ ΦΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΙΒ' ΖΩΔΙΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟΝ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Πῶς δεῖ πολλαπλασιάζειν
|
Titulus initialis |
|
Πῶς δεῖ ψηφίζειν τὸν ἥλιον ἐν ποίῳ ζωδίῳ ἐστί
|
Incipit |
|
ΠΩΣ Ο ΘΝΗΣΚΩΝ ΕΖΩΟΠΟΙΕΙ
|
Desinit |
|
ΠΩΣ ΟΥΝ Ο ΠΡΩΤΕΣΙΛΕΩΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΟΜΕΡΟΥ ΦΡΟΝΕΙ ΒΑΣΑΝΙΖΕΙΝ
|
Incipit |
|
Πῶς ὑμῖν ἡ ἑωθινὴ τῶν λόγων τράπεζα κατεφάνη;
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΡΑΖΗ ΘΑΥΜΑΣΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΛΟΙΜΙΚΗΣ ΕΞΕΛΛΗΝΙΣΘΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΣ ΣΥΡΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΗΜΕΤΕΡΑΝ
|
Titulus initialis |
|
Ῥέτζηπε τριμηντίνα λίτραν
|
Incipit |
|
ῥευματίζεσθαι τὰ ἕλκη σπουδάζομεν
|
Desinit |
|
ΡΗΜΑ ΟΡΙΣΤΙΚΟΝ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟΝ ΑΠΛΟΥΝ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΝ ΣΥΖΥΓΙΑΣ ΠΡΩΤΗΣ ΤΩΝ ΒΑΡΥΤΟΝΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΡΗΜΑΤΑ ΖΩΗΣ
|
Incipit |
|
ῥίζα γὰρ ἐκκλάσθη Θρηϊκίοις ἀνέμοις.
|
Desinit |
|
Ῥίζα καὶ θεμέλιος τῶν εὐσεβῶν
|
Incipit |
|
Ῥίζα τοῦ ἑνὸς ἑκάστου ἀριθμοῦ
|
Incipit |
|
ῥὶν ἱερακόδις, ἀλαζὼν καὶ μωρὸς καὶ ἅρπαξ
|
Desinit |
|
Ῥίψον βαρζόξυλον καλόν
|
Incipit |
|
ΡΟΔΑ ΛΙΤΡ. Δ', ΕΠΙΧΥΣΟΝ ΥΔΩΡ ΖΕΟΝ ΕΙΣ ΧΥΤΡΟΝ ΕΠΑΝΩ ΤΩΝ ΡΟΔΩΝ
|
Incipit |
|
Ῥόδα· κομίδ· γλυκυῤῥίζει· τραγάκανθαν
|
Incipit |
|
Ῥοῖζος στεγανὸς ὑδάτων
|
Incipit |
|
σαββάτω καὶ κυριακῆ τοῦ Λουκᾶ ιζʹ καὶ ιζʹ.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Σάλπιγγος ἦχος ἐν Σινᾷ κράζων μέγα
|
Incipit |
|
Σάρδιον, [το]πάζιον, σμάραγδος
|
Incipit |
|
Σὲ δέ, ὦ βέλτιστε, ἥκιστά μοι χρῆναι θαυμάζειν δοκεῖ εἰ βιβλίον ἐκδεδωκόσιν ἡμῖν
|
Incipit |
|
σε Μαρκε τον φωστηρα της οικουμενης
εξεικονιζω και σεβω κατα χρεως
ως δευτερον κηρυκα του θεου λογου.
|
Textus |
|
Σὲ Χριστὲ πόθον καὶ σοὺς ζωηροὺς λόγους,
πολλὴν ὑπέστην παρ’ ἐχθρῶν ἀοράτων·
ζάλην ἄμετρον περικοπὴν παντοίαν·
ἀπὸ δὲ τῶν ὁρατῶν καὶ φθονερῶν ἀνθρώπων·
ἐκ τῶν ἀδελφῶν τῶν ἐκ τοῦ κοινοβίου,
ὀνείδη καὶ σκόμματα ὑστέρησιν καὶ θλίψιν·
εἰς δὲ τὸ ὕφος ὃ εἰργασάμην κόπον
ὡς οἶδας ὑπὲρ δύναμιν πᾶσαν·
ταύτην τὴν βίβλον τὴν νέαν διαθήκην·
καὶ ἐξύφανα τὸν πόθον τῆς καρδίας
καὶ πεπλήρωκα τῆς ψυχῆς μου τὸ φίλτρον·
αὐτὸς οὖν φιλάνθρωπε δικαιοκρίτα·
πρόσδεξαι ταύτην εἰς λύσιν τῶν κακῶν μου·
πάντων ὧνπερ ἥμαρτον ἐν ὅλη τῆ ζωῆ μου·
καὶ τάξων κἀμὲ μετὰ τῶν ἐκλεκτῶν σου·
τῶν ἠγαπηκότων σε ἐκ ψυχῆς ὅλης.
|
Textus |
|
σε Χριστε ποθον και σους ζωηρους λογους, πολλην υπεστειν (υπεστην) παρ' εχθρων αορατων
|
Incipit |
|
σε, παρθενομητορ, ευλαβως αει δοξαζομεν.
|
Desinit |
|
Σελήνη συσχηματιζομένη
|
Incipit |
|
Σημασία εἰς τὴν ὅρασιν τοῦ προφήτου Ἰεζεκιήλ αʹ
|
Titulus initialis |
|
Σημασία εἰς τὴν ὅρασιν τοῦ προφήτου Ἰεζεκιήλ βʹ
|
Titulus initialis |
|
Σημασία εἰς τὴν ὅρασιν τοῦ προφήτου Ἰεζεκιήλ, ἐν ᾗ ἐπὶ τῶν τεσσάρων ζῴων ὁμοίωμα θρόνου καὶ ἐπὶ τοῦ ὁμοιώματος τοῦ θρόνου, ὁμοίωμα ὡς εἶδος ἁνθρώπου
|
Titulus initialis |
|
Σημασία εἰς τὴν ὅρασιν τοῦ προφήτου Ἰεζεκιήλ, ἐν ᾗ τὰ ὀστᾶ τὰ ξηρὰ τῶν ἀνθρώπων τὸ πρότερον ἀπολαμβάνουσιν εἶδος
|
Titulus initialis |
|
Σημείωσαι ὅτι βούλομαι, θέλω, βιάζω, ἀναγκάζω
|
Incipit |
|
σημειωσαι· οτι και εν τη λθʹ εορταστικη επιστολη του αγιου Αθανασιου κανονιζομενοις βιβλιοις συνηριθμηται η Αποκαλυψις·
|
Textus |
|
Σημειωσις Περι της θεοτοκου ο... [εζησεν].
|
Titulus initialis |
|
ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΡΙΦΕΝΤΟΣ ΠΙΤΤΑΚΙΟΥ ΕΝ ΤΗ ΑΓΙΑ ΤΡΑΠΕΖΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΑΡΑ ΤΩΝ ΑΠΟ ΡΩΜΗΣ ΠΡΕΣΒΕΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Σήμερον ἐγειρόμενος Λάζαρος
|
Incipit |
|
Σήμερον ἐκ νεκρῶν ἐγειρόμενος Λάζαρος
|
Incipit |
|
Σήμερον ἐκ νεκρῶν ἐγειρώμενος Λάζαρος
|
Incipit |
|
Σἠμερον ἐπέστη ἠμῖν ἑορτὴ ... τοῦτον χαρμονικῶς ἀσπαζόμεθα · τοῦτο ἔστιν ἀδελφοὶ
|
Incipit |
|
Σήμερον ἡ τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησία μνήμην ἑορτάζει
|
Incipit |
|
Σήμερον ἡ τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησία μνήμην ἑορτάζει τῶν ἁγίων θεοφόρων πατέρων τῶν τριακοσίων δέκα καὶ ὀκτώ
|
Incipit |
|
σήμερον πλούσιος, καὶ αὔριον πένης· σήμερον δικάζει, καί αὔριον καταδικάζεται· ὁρᾷς τὴν [ τοῦ βίου
|
Desinit |
|
σιάζεται ὅπου μένει κοσμικός. οἱ ἀποταξάμενοι
|
Incipit |
|
Σιγγίλιον Ἱερεμίου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως ἐκδοθὲν τῷ ζπγ΄ (1575) ἐν μηνὶ Σεπτεμβρίῳ ἰνδ. γ' περὶ μετατροπῆς τῆς Λαύρας εἰς κοινόβιον. Τοῦτο συνυπογράφει καὶ ὁ πατριάρχης Ἀλεξανδρείας Σίλβεστρος μετὰ δώδεκα ἄλλων ἀρχιερέων
|
Titulus initialis |
|
Σιμπλικιανὲ πάτερ, μετοχλίζομεν ὀστέα σεπτά
|
Incipit |
|
Σίμων δὲ ὁ ἐπικληθεὶς Ιούδας, ἐν Ευλεροπόλει· καὶ ἀπὸ Γάζης, ἕως Αἰγύπτου κηρύξας τὸν Χριστόν.
|
Desinit abruptus |
|
Σίμωνα δὲ τὸν Κανανίτην ζηλωτὴν ἐκάλεσε
|
Desinit |
|
Σιμωνος Ζηλωτης ... και τελειωθεις θαπτεται εκει.
|
Desinit |
|
σκανδαλίζειν
|
Incipit |
|
σκανδαλίζοντες ποίαν ἀξίαν εὕροιεν κόλασιν;
|
Desinit |
|
Σκευασία γλυκύσματος ὅπερ ὀνομάζουσιν δάκτυλον... μάνναν ἀλεξανδρίνην στα. γ', ῥοδόμελιν στα. α'.
|
Desinit |
|
ΣΚΕΥΑΣΙΑ ΤΟΥ ΛΑΧΑ ΣΚΕΥΑΣΙΑ ΤΟΥ ΒΑΡΖΙΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Σκευασίαι σὺν Θεῷ· κοκκίων· ζουλαπίων· ἐμπλάστρων· συντεθεῖσα εἰς τὴν Ἑλλάδα παρὰ Ἰουδαίου Βενιαμίν
|
Titulus initialis |
|
Σκευασίαι σὺν Θεῷ· κοκκίων· ζουλαπίων· ἐμπλάστρων· συντεθεπισα εἰς τὴν Ἑλλάδα παρὰ Ἰουδαίου Βενιαμίν
|
Titulus initialis |
|
Σκίρτα καὶ πάλιν, Βυζαντίς, ἀγάλλου, Ῥώμη νέα
|
Incipit |
|
σκιρτᾶν καὶ γεγηθέναι ἐπὶ τῇ ὑμετέρᾳ προκοπῇ και τὸν ἁπάντων ἡμῶν δεσπότην δοξάζεσθαι καὶ πάντας ἡμᾶς τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας καταξιωθῆναι· χάριτι...
|
Desinit |
|
ΣΚΟΠΕΙ ΓΑΡ Ω ΖΕΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥ ΔΙΟΣ
|
Incipit |
|
Σκοπὸς τοῦ παρόντος βιβλίου ἐστὶ ζητῆσαι περὶ τῶν ἀρχῶν τῶν ὄντων
|
Incipit |
|
Σκοπὸς τοῦ παρόντος βιβλίου ἐστὶ ζητῆσαι περὶ τῶν ἀρχῶν τῶν ὄντων
|
Incipit |
|
ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ ΕΣΤΙ ΖΗΤΗΣΑΙ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΤΩΝ ΟΝΤΩΝ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΕΙΔΕΝΑΙ ΤΑ ΟΝΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΑΣΘΑΙ
|
Incipit |
|
ΣΚΟΠΟΣ ΤΩ ΕΡΜΟΓΕΝΕΙ ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΡΕΣΕΩΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΖΗΤΗΜΑΤΩΝ
|
Incipit |
|
Σοῖ εἰκαζόμενος τὸν νοῦν καὶ πρᾶγμα
|
Incipit |
|
Σοὶ ζῶ, σοὶ λαλέω, σοὶ δ' ἕξομαι, ὦ ἄνα Χριστέ
|
Incipit |
|
Σοὶ τῇ τραπέζῃ τῶν θεοῦ μυστηρίων
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Σολοικία ἐστὶν ἀκατάλληλος πλοκὴ τῶν τοῦ λόγου μερῶν παρὰ τὴν τῶν ἑλληνιζόντων συνήθειαν
|
Incipit |
|
Σοῦ καθεζομένου ἐπὶ βήματος καὶ τὰ τῶν ἀνθρώπων ἐξετάζοντος
|
Incipit |
|
Σοῦ μὲν κῦδος ὁρῶμεν ἰσόζυγον
|
Incipit |
|
σοῦ φωτίζοντός τε καὶ ὀδηγοῦντος καὶ τὴν ἐμὴν ῥωννύντος ἀσθένειαν· ἀμήν
|
Desinit |
|
Σοφὸς ὢν ὁ θεῖος πατὴρ πολυειδῶς καὶ ποικίλως τοῦ λόγου ἐν τοῖς κανόσιν ἁρμόζεται
|
Incipit |
|
ΣΟΦΟΥ ΣΟΦΙΖΩΝ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ
|
Desinit |
|
ΣΟΦΟΥ ΣΟΦΙΖΩΝ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ
|
Desinit |
|
Σπόγγος ἀπὸ τοῦ ἐν σπονδῇ γεμίζεσθαι
|
Incipit |
|
Σπουδάζετε διηνεκῶς ἀλλήλους
|
Incipit |
|
Σπουδάζωμεν τηρεῖν ἑαυτούς
|
Incipit |
|
Σπουδάζων ὁ ἀπόστολος ἁπανταχοῦ
|
Incipit |
|
Σπουδὴν ἐποιεῖτε περὶ τῶν ἐπηρεαζομένων ῥημάτων
|
Incipit |
|
Στασιάζει πρὸς τὴν νεωτέραν Ῥώμην ἡ πρεσβυτέρα
|
Incipit |
|
Στάσις τρίτη. Ὁ υἱὸς καὶ τὸ πνεῦμα τὴν ὕπαρξιν ἐκ τοῦ πατρὸς ἔχουσιν καὶ συμπαρομαρτοῦσιν ἀλλήλοις καὶ τοῦ πατρὸς οὐ χωρίζονται.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
στενάζοντα ἔλεγον · Ἀδώναϊ, πλανώμεθα
|
Desinit |
|
Στενη η οδος και τεθλιμμενη, η απαγουσα εις την ζωην.
|
Incipit |
|
Στενὴ καὶ τεθλιμένη ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωὴν
|
Incipit |
|
ΣΤΕΝΗ ΚΑΙ ΤΕΘΛΙΜΜΕΝΗ Η ΟΔΟΣ Η ΑΠΑΓΟΥΣΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΗΝ
|
Incipit |
|
στέξας ζέσιν, μάστιγας, ἐκτομήν, ξίφος
|
Desinit |
|
στερρως οπλιζοις ταις αηττητοις μαχαις.
|
Desinit |
|
Στῆθι καὶ βλέψον, ἄνθρωπε, τὸ τῆς ζωῆς καὶ τέλος
|
Incipit |
|
Στίχοι εἰς τὸ λουτρὸν ἔχον ἄνωθεν τῆς ἐνθήκης ἐζωγραφημένον τὸν χριστὸν καὶ τοὺς ἀγγέλους
|
Titulus initialis |
|
ΣΤΙΧΟΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΝ ΑΔΩ ΟΣΙΟΝ ΘΕΟΦΟΡΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΗΜΩΝ ΑΘΑΝΑΣΙΟΝ. ΠΟΙΗΜΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΙΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Στίχοι ἐπιτύμβιοι εἰς τὸν πανσέβαστον σεβαστὸν κῦρον Κωνσταντῖνον τὸν Καμύτζην
|
Titulus initialis |
|
Στιχοι ζʹ εις το αγιον ευαγγελιον.
|
Titulus initialis |
|
Στίχοι ἴαμβοι μονῳδικοὶ ἐκ προσώπου τῆς σεβαστοκρατορίσσης ἐπὶ τῷ ταύτης ὁμόζυγι
|
Titulus initialis |
|
στίχοι κυροῦ Τζέτζου πρὸς τὸν κύριον Μιχαὴλ τὸν Ψέλλον
|
Titulus initialis |
|
Στίχοι λζʹ.
|
Stichometria et alia numerica |
|
Στίχοι συνοψίζοντες τὰ προχειρότερα τῶν λεγομένων περὶ τῶν ἀστέρων
|
Titulus initialis |
|
Στίχοι συνοψίζοντες τὰ προχειρότερα τῶν λεγομένων περὶ τῶν ἀστέρων
|
Titulus initialis |
|
Στίχοι τοῦ Ναζιανζοῦ
|
Titulus initialis |
|
στιχῶν δδδπιιʹ (λζʹ)
|
Stichometria et alia numerica |
|
στίχων ηηπιιʹ (σζʹ)
|
Stichometria et alia numerica |
|
στιχων κζ´.
|
Stichometria et alia numerica |
|
στίχων λζ΄
|
Stichometria et alia numerica |
|
στίχων λζʹ
|
Stichometria et alia numerica |
|
στίχων λζʹ
|
Stichometria et alia numerica |
|
στίχων οζʹ
|
Stichometria et alia numerica |
|
στίχων ϟζʹ
|
Stichometria et alia numerica |
|
στίχων ϟζʹ
|
Stichometria et alia numerica |
|
στίχων Ϟζʹ
|
Stichometria et alia numerica |
|
Στόρεσον ζέσιν μαχλῶσαν μῆς καρδίας
ἄναυδον πόνον καὶ κευθὸν μύσος πάμπαν
ὑπεισελθὼν μοι δαίμονος σκαιορεία
λιταῖς σου σαῦλε καὶ γὰρ εὔνους χριστούς·
ὁ δ᾽νόος ὁ σὸς κλίριξ ἐξευμενίζω
ὔιδω καὶ ξύω σοὺς λόγους εὐγνωμόνως.
|
Textus |
|
στυγνάζειν οὐχ ἁρμόζον
|
Desinit |
|
Στυγνὴν τὴν ἐκκλησίαν ὁρῶ, σκυθρωπάζουσαν μορφὴν τὴν τοῦ
|
Incipit |
|
στῦλος πυρὸς φωτίζων τὴν τοῦ θεοῦ ἐκκλησίαν
|
Desinit |
|
σὺ γὰρ εἶ ἡ εἰρήνη τῆς ζωῆς ἡμῶν καὶ σοὶ πρέπει...
|
Desinit |
|
Συ δε ο αναγινωσκων προσσχες των αγιων των εν τω μηνολογιω επιζητουμενων τα αποστολοευαγγελα ιεραρχων οσιων· μαρτυρων και των λοιπων, και ζητει μετα τους μακαρισμους και της εβδομαδος τα προκειμενα. κακει ευρισκων αναγνωθι οτε χρεια σοι αυτων· υστερον γαρ εγραφησαν οι μακαρισμοι και περισσευσαντων των φυλλων, συνεθεμεθα και των διαφορων αγιων τα αποστολοευαγγελα κακει. δια τουτο την παρουσαν ερμηνειαν οποι ευροις, διεγραψαμεν.
|
Textus |
|
Σὺ εἶ ὁ Χριστός, ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ τοῦ ζῶντος· καὶ σοὶ…
|
Desinit |
|
σὺ τὸν Ὀζίαν ψυχὴ ζηλώσασα· τὴν τούτου λέπραν ἐν σοὶ καὶ τὰ ἐξῆς
|
Desinit |
|
ΣΥΓΚΟΜΙΖΟΜΑΙ ΦΡΕΝΑΣ
|
Desinit |
|
συζῆσαί με καὶ συναπελθεῖν ἀντεχόμενον αὐτῆς ὡς ἐφοδίου τῆς εὐσεβείας, εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.
|
Desinit |
|
Συζυγίαι δὲ τῶν ῥημάτων πᾶσαι
|
Incipit |
|
ΣΥΚΑΜΕΝΑ· ΒΑΤΖΙΝΑ ΚΕΔΡΟΚΚΟΚΑ
|
Incipit |
|
Συλλογὴ δογματικῶν κεφαλαίων ἀναγκαιοτάτων, ἐκ διαφόρων πατέρων συλλεγεῖσα, παρὰ Ζυγαβηνοῦ τοῦ πανσόφου μοναχοῦ
|
Titulus initialis |
|
Συλλογὴ ἐκ τῶν ἁγίων, ὅτι πρὸς ταῦτα τὰ δογματικὰ κεφάλαια, σύμφωνα ὄντα καὶ τοῖς λοιποῖς ἁγίοις, ἀντιπαρεξεταζομένη ἡ τῶν Λατίνων δόξα οὐχ εὑρίσκεται σύμφωνος αὐτοῖς, ἀλλὰ μᾶλλον παντοίᾳ αἱρέσει σύμφωνος καὶ ἕξω τῶν ὀρθῶν τῆς εὐσεβείας δογμάτων
|
Titulus initialis |
|
συμβιβαζομένη δὲ τοῖς πράγμασι μέρος ἐστὶ τῆς φιλοσοφίας
|
Desinit |
|
ΣΥΜΕΩΝ ΕΓΩΓΕ ΚΑΙ ΜΑΜΑΝΤΑ ΦΕΡΩ, ΤΟΝ ΑΝΘΙΜΟΝ ΤΕ ΒΑΒΥΛΑΝ ΖΑΧΑΡΙΑΝ
|
Incipit |
|
Συμεων· ακουων λυπης· Φιλαδελφεια· σωζουσα.
|
Desinit |
|
Σύμοψις τῆς Ἱερᾶς Θεολογίας φιλοπονηθεῖσα εἰς ὠφέλειαν τῶν ὀρθοδόξων φιλομαθῶν παρὰ Νικολάου Κούρσουλα τοῦ Ζακυνθίου, διδασκάλου φιλοσόφου, καὶ θεολόγου
|
Titulus initialis |
|
Συμων ο ζηλωτης πασαν την Μαυριτανιαν· κηρυξας τον Χριστον· υστερον δε και εν Βριτανια υπο αυτης σταυρωθείς και τελιωθεις, θαπτεται εκει. ιβʹ
|
Desinit |
|
σὺν παντὶ τῷ ὑπηκόῳ φιλοχρίστῳ λαῷ διαμένοι αἰωνίζουσα… ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΣΥΝ ΤΩ ΑΝΑΡΧΩ ΑΥΤΟΥ ΠΑΤΡΙ ΚΑΙ ΤΩ ΠΑΝΑΓΙΩ ΚΑΙ ΑΓΑΘΩ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΩ ΑΥΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ...
|
Desinit |
|
σὺν τῷ πανατγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ πνεύματι, νῦν καὶ ἀεί ... ἀμήν
|
Desinit |
|
συναρμολογουμενον και συμβιβαζομενον.
|
Desinit |
|
Συνέζευκται τῇ τοῦ Τριωδίου τῆς ἁγίας καὶ μεγάλης Παρασκευῆς
|
Incipit |
|
Συνέζευκται τῇ τοῦ Τριωδίου τῆς ἁγίας καὶ μεγάλης Παρασκευῆς
|
Incipit |
|
συνειδός, καὶ μετὰ πάσης ἐπιεικείας καὶ πραότητος προσίωμεν τῇ τοῦ Χριστοῦ τραπέζῃ· μεθ᾿ οὗ...
|
Desinit |
|
ΣΥΝΘΕΣΙΣ ΤΩΝ ΖΟΥΛΑΠΙΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Σύνοδον ἱερὰν καὶ τράπεζαν ἀμβροσίας
|
Incipit |
|
Σύνοδον ἱερὰν καὶ τράπεζαν ἀμβροσίας
|
Incipit |
|
Σύνοδον ἱερὰν καὶ τράπεζαν ἀμβροσίας
|
Incipit |
|
Συνουσιαζομένου τοῦ ἀνδρὸς μετὰ τῆς γυναικός
|
Incipit |
|
Σύνταγμα κατὰ ἀλφάβητον ... ἐξηγήθη δὲ αὐτὸ πεζὴν φράσιν ὁ ἀπαίδευτος καὶ ἁμαρτωλὸς Κουλάρης Κριτόπουλος
|
Titulus initialis |
|
Συντακτήριοι Βυζαντίοις
|
Titulus initialis |
|
Σφαῖρα ἥν τινες μὲν τὸν αὐτὸν εἶναι τοῦ ζωδιακοῦ κύκλου
|
Incipit |
|
σφοδρότερον πειράζει ὁ δεὶνος καὶ ἀναίσχυτος
|
Desinit |
|
Σχηματίζων τὸν λόγον
|
Incipit |
|
Σχόλαζε, ἀδελφέ μου, τῇ ἀναγνώσει
|
Incipit |
|
Σχολια εις ζʹ ετη τα πρωτα συντελειας εκ του Δανιηλ και της Αποκαλυψεως Ιωαννου
|
Titulus initialis |
|
ΣΧΟΛΙΑ ΕΙΣ ΤΑ ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΑ ΥΠΟ ΤΖΕΤΖΟΥ ΚΑΙ ΕΤΕΡΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Σῴζειν ποιμένες καὶ βουκόλοι
|
Incipit |
|
Σώζειν ποιμένες καὶ βουκόλοι
|
Incipit |
|
σώζεις Ἰησοῦ καὶ τελώνας· σοὶ χάρις.
οὕτω βοᾷ Ματθαῖος ἐκ πυρὸς μέσου.
ἀκάματον Ματθαῖον πῦρ δεκάτῃ κτάνεν ἕκτῃ.
|
Textus |
|
σωζόμενοι καὶ τῇ αὐτοῦ χάριτι, καὶ τῶν μελλόντων ἀπολαύοντες ἀγαθῶν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
σῳζομενων των ιδιοτητων των φυσεων
|
Desinit |
|
Σῶμα δίχα ψυχῆς ζώειν πάρος ἢ ἐμὲ σεῖο
|
Incipit |
|
Σῶμα σημαίνει β´ τὸ ζῶν παρὰ τὸ σῆμα
|
Incipit |
|
σῶμα τοῦ Ἰησοῦ. Ἦλθον αἱ γυναῖκες μετὰ τὸ Σάββατον, ἀρώματα φέρουσαι. Εἶδον τὸν ἄγγελον ἐν τῷ μνημείῳ, καὶ ἐφοβήθησαν. Ἀναστὰς ὁ Χριστὸς ὤφθη Μαρίᾳ, ἀφ’ ἧς τὰ ἑπτὰ δαιμόνια ἐξέβαλεν. Ἐκείνη εἶπε τοῖς μαθηταῖς· οἱ δὲ ἠπίστησαν. Ἔπειτα ὤφθη τοῖς δυσὶν ἐν τῇ ὁδῷ, εἶτα τοῖς ιαʹ· καὶ ὠνείδισε τὴν ἀπιστίαν αὐτῶν. Καὶ ἀπέστειλεν αὐτοὺς κηρύσσειν καὶ βαπτίζειν καὶ σημεῖα ποιεῖν. Εἶτα ἀνελήφθη.
|
Desinit |
|
Σῶτερ ἐμέ, ξυνὰ γὰρ ἀγαθὰ σφετερίζομαι αὐτός
|
Incipit |
|
σωφρονιζει δεσποτην
|
Desinit |
|
Τὰ ἄζυμα οὐκ ἄρτον τις εἴποι τέλειον
|
Incipit |
|
ΤΑ ΑΖΥΜΑ ΟΥΚ ΑΡΤΟΣ
|
Incipit |
|
Τὰ ἄζυμα οὐκ ἄρτος
|
Incipit |
|
Τὰ ἄζυμα οὐκ ἄρτος
|
Incipit |
|
Τὰ ἄζυμα οὐκ ἄρτος
|
Incipit |
|
Τὰ ἄζυμα οὐκ ἄρτος
|
Incipit |
|
τὰ ἄζυμα, οὐκ ἄρτος
|
Incipit |
|
τὰ ἁμαρτήματά μας καὶ χαρίζη τὴν αἰώνιον ζωήν... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΤΑ ΑΝΩ ΖΗΤΩΝ ΤΟΙΣ ΚΑΤΩ ΣΥΝΑΠΤΟΜΕΝΟΣ
|
Incipit |
|
Τὰ βραβεῖα τῶν καλῶν κἀγαθῶν καὶ μειζόνων ἀγώνων
|
Incipit |
|
ΤΑ ΔΕ ΑΖΥΜΑ Α ΝΘΝ ΤΕΛΟΥΣΙΝ ΕΝ ΥΣΤΕΡΟΙΣ ΚΑΙΡΟΙΣ ΕΦΕΥΡΕΘΗΣΑΝ ΥΠΟ ΠΛΑΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΚΑΚΟΔΟΞΩΝ
|
Desinit |
|
ΤΑ ΔΕ ΑΛΟΓΑ ΕΙΣ ΠΤΗΝΑ ΠΕΖΑ ΕΡΠΥΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΝΗΚΤΑ
|
Desinit |
|
τὰ δὲ ἰαματα τὰ ἐν τῇ ζωῇ αὐτοῦ γενόμενα καὶ μετὰ τὴν ἀποβίωσιν αὐτοῦ ἐπιτελούμενα οὐδεὶς ἐπαρκέσει διηγήσασθαι μαρτυροῦντος ἀυτῷ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὅτι ταῦτα εἰς δόξαν αὐτοῦ γίνονται. αὐτῷ γὰρ τῷ Χριστῷ καὶ θεῷ ἡμῶν πρέπει ἡ δόξα... ἀμήν
|
Desinit |
|
Τα δε Ιωαννου του βαπτιστου· ετη λγʹ· ημεραι· ξζʹ· ελαττους τυγχανουσαι, προς τας του σωτηρος ημερας.
|
Desinit |
|
Τὰ δὲ περὶ φαρμάκων πράγματα οὐκ οἷα νομίζεταί ἐστι.
|
Incipit |
|
Τὰ δὲ περὶ φαρμάκων πράγματα οὐκ οἷα νομίζεταί ἐστι.
|
Incipit |
|
ΤΑ ΔΙΑ ΔΥΟ ΣΣ ΕΙΣ Ζ' ΤΡΕΠΟΝΤΕΣ
|
Desinit |
|
Τὰ δύο τῶν ἀρετῶν θεοσύζευκτα ζεύγη
|
Incipit |
|
Τὰ δώδεκα ζώδια διαιροῦνται εἰς τρία· εἰς τροπικά
|
Incipit |
|
Τὰ εἰωθότα ζητεῖσθαι κεφάλαια
|
Incipit |
|
τὰ ἕλκη σπουδάζομεν
|
Desinit |
|
ΤΑ ΕΝ ΤΑΙΣ ΥΔΡΙΑΙΣ ΖΩΑ
|
Desinit |
|
ΤΑ ΕΠΙΜΑΝΙΚΑ ΤΑΣ ΧΕΙΡΟΠΕΔΑΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΔΟΞΑΖΟΥΣΙΝ
|
Incipit |
|
Τα επτα ταυτα ετη μεριζονται εις δυσιν και εν τοις τρισιν ημισεσυν ετεσιν·
|
Incipit |
|
Τὰ ζητούμενα περὶ ἑκάστου τῶν ὄντων
|
Incipit |
|
Τὰ ζῷα τά τε χερσαία καὶ ἔνυδρα
|
Incipit |
|
τὰ ζῶα τά τε χερσαῖα καὶ ἔνυδρα, σελάχια, μαλάχια, μαλακόστρακα
|
Incipit |
|
Τὰ ιβ´ ζώδια τὰ ἐν τῷ λοξῷ τοῦ ζωδιακοῦ
|
Incipit |
|
τὰ καθ' ἡμᾶς θέλης τὰ μάθῃ ἀπὸ γραμμάτων τοῦ ἄρχοντος Καμηνάρη Τζελεμπῆ Νικολάου Καρατζᾶ καὶ τοῦ Βασιλά[
|
Desinit |
|
Τὰ κατὰ τὴν γέννησιν Ἰωάννου καὶ τοῦ Χριστοῦ· τὰ κατὰ τὸν Συμεών. Ἄννα ἀνθομολογεῖται τῷ κυρίῳ. Ἀπομένει ἐν τῷ ἱερῷ ὁ Ἰησοῦς, καὶ οἱ γονεῖς ἠγνόουν. Βαπτίζει ὁ Ἰωάννης, βαπτίζεται καὶ ὁ Χριστός, ὢν ἐτῶν λʹ. Γενεαλογεῖται. Ἄγεται
|
Incipit |
|
ΤΑ ΚΟΥΡΒΟΥΛΛΙΑ ΕΞΕΡΙΖΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΡΟΓΑΣ ΣΥΝΤΖΑΚΙΖΟΥΝ
|
Desinit |
|
Τὰ λείψανα τῆς χθεσινῆς τραπέζης ἀποδοῦναι ὑμῖν βούλομαι
|
Incipit |
|
τὰ μὲν οὖν κοινῶς ἐφαρμοζόμενα
|
Incipit |
|
Τὰ μὲν σημεῖα τῶν ἑπτὰ πλανητῶν καὶ τῶν δώδεκα ζῳδίων
|
Incipit |
|
Τὰ πάντα γὰρ τοῦ Θεοῦ, ὃς τοῖς πᾶσι τὴν ἁρμόζουσαν οἴκησιν παρέχει.
|
Desinit |
|
τα παντα γαρ του θεου· ος τοις πασιν την αρμοζουσαν οικησιν παρεχει.
|
Desinit |
|
Τὰ παρὰ τῶν Φράγγων παρὰ τὴν ὀρθόδοξον πίστιν (καὶ) παρὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴν συνήθειαν δοξαζόμενα καὶ τελούμενα, δι’ ἃ καὶ ἔχομεν πρὸς αὐτοὺς ἀκοινωνήτως, εἰσὶ ταῦτα
|
Titulus initialis |
|
Τὰ πλούσια τῶν ζῳδίων εἰσὶ ταῦτα
|
Incipit |
|
τὰ ταπεινά· θεὸς γὰρ ὑπάρχων ἀόρατος... Δοξάζωμεν τὴν ἀληθῆ ἄκτιστον τριάδα, τὴν εἰς ἀεὶ διαμένουσαν καὶ σῴζουσαν τοὺς πιστούς, ὅτι...
|
Desinit |
|
Τὰ τῆς ζωοποϊοῦ νεκρώσεως
|
Incipit |
|
Τὰ τῆς νέας πάνσεπτα ταῦτα βιβλία ἐν ἑκάστῳ εὐαγγελιστῇ εἰς κεφάλαια καὶ τίτλους διαιρεῖται· καὶ τίτλοι μὲν καλοῦνται· ὡς ἐν τῷ κατὰ Ματθαῖον· περὶ τῶν Μάγων καὶ περί τῶν ἀναιρεθέντων παιδίων· ἐν δὲ τῷ κατὰ Μᾶρκον περὶ τοῦ δαιμονιζομένου· καὶ περὶ τῆς πενθερᾶς Πέτρου· ἐν δὲ τῷ κατὰ Λουκᾶ περὶ τῆς ἀπογραφῆς· καὶ περὶ τῶν ἀγραυλούντων ποιμένων· ἐν δὲ τῷ κατὰ Ἰωάννην περὶ τοῦ ἐν Κανὰ γάμου καὶ περὶ τῶν ἐκβληθέντων ἐκ τοῦ ἱεροῦ· ἔχει δὲ ὁ μὲν ἅγιος Ματθαῖος τίτλους ξηʹ· κεφάλαια τνεʹ · ὁ δὲ ἅγιος Μᾶρκος τίτλους μηʹ· κεφάλαια σλϛʹ · ὁ δὲ ἅγιος Λουκᾶς τίτλους πγʹ· κεφάλαια τμβʹ · ὁ δὲ ἅγιος Ἰωάννης τίτλους ιηʹ · κεφάλαια σλβʹ.
|
Textus |
|
τὰ τῆς σελήνης ἐν τῷ ζωδιακῷ
|
Desinit |
|
ΤΑ ΤΟΙΣ ΘΕΟΙΣ ΑΝΑΤΙΘΕΜΕΝΑ ΖΩΑ
|
Titulus initialis |
|
ΤΑ ΤΟΥ ΕΞΑΓΟΡΕΥΟΝΤΟΣ ΒΑΣΤΑΖΕΙΝ ΒΑΡΗ
|
Desinit |
|
Τὰ τοῦ ὕδατος ζῴδια εἰσὶ ταῦτα
|
Incipit |
|
ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΝΤΑ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΑΣΙΝ
|
Desinit |
|
Ταῖς ἀστραπαῖς τοῦ παναγίου Πνεύματος καταυγαζόμενος
|
Incipit |
|
ταῖς ἐπιθυμίαις τῆς ἀπάτης συζωοποιήσει ἐν ἑαυτῷ, χάριτι...
|
Desinit |
|
ταῖς ἐπιθυμίαις τῆς ἀπάτης συζωοποιήσει ἐν ἑαυτῷ, χάριτι...
|
Desinit |
|
ταῖς ἡδοναῖς σχολάζουσα
|
Incipit |
|
ΤΑΙΣ ΗΔΟΝΑΙΣ ΣΧΟΛΑΖΟΥΣΑ ΤΟΥ ΒΙΟΥ ΚΑΘ ΕΚΑΣΤΗΝ
|
Incipit |
|
Ταῖς ἡδοναῖς σχολάζουσα τοῦ βίου καθ' ἑκάστην
(...)
ἐπίστρεψον καὶ βόησον· σῶτερ, ἐλέησόν με.
|
Textus |
|
Ταῖς συναγομίαις ἀπὸ τοῦ Σεπτεμβρίου ἡμέραις ἕως τῆς ἐπιζητουμένης ἡμέρας
|
Incipit |
|
Τάξις γινομένη ἐπὶ καθιερώσει ναοῦ καὶ ἱδρύσει τῆς ἐν αὐτῷ ἁγίας τραπέζης
|
Titulus initialis |
|
ΤΑΞΙΣ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΗΣ ΤΩΝ ΜΑΤΑΙΩΝ ΑΠΟΤΑΓΗΣ ΤΩΝ ΜΟΝΑΖΟΝΤΩΝ ΔΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΩΤΑΤΟΥ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΥΨΗΛΟΥ
|
Titulus initialis |
|
τὰς ἀπορίας ἡμῖν ἐργάζονται, ἐπεὶ κατὰ ἀλήθειαν οὐδὲ
|
Desinit |
|
Τὰς ἀρχὰς καὶ οἱονεὶ ῥίζας τῆς ἀναμαρτησίας
|
Incipit |
|
Τὰς μὲν παρ' ἡμῖν ταραχὰς ἀγγελοῦσιν οἱ τὴν εὐτυχῆ τριήρη κομίζοντες· οὕτω γὰρ δεῖ
|
Incipit |
|
τὰς τῶν ἁγίων θαυματουργίας ἐνωτιζόμενοι δοξάσωμεν τὸν δοξάσαντα αὐτοὺς Χριστὸν τὸν ἀληθινὸν θεὸν ἡμῶν, ᾧ πρέπει ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ταῦτα γράψον εἰς ποτήριον... καὶ πότιζε τὸ παιδίον τὸ μανθάνον τὰ θεῖα καὶ ἱερὰ γράμματα
|
Desinit |
|
ταῦτα εἰπὼν ἀνεχώρησα δοξάζοντας τὸν Θεόν
|
Desinit |
|
ταῦτα κλύοις Προδρόμοιο λιταζομένου, ἄνα Χριστέ
|
Desinit |
|
Ταῦτα μανθανέτωσαν λαλεῖν Χριστιανῶν παῖδες πρὸς Ἰουδαίων παῖδας… καὶ εἰς ἀεὶ λάμπουσα καὶ ἑορτάζουσα χάριτι καὶ οἰκτιρμοῖς καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ παμβασιλέως κύριου καὶ θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅτι αὐτῷ πρέπει… ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ταῦτα οὐκέτι τῷ πλήθει ἁρμόζει μόνοις τοῖς ἡγουμένοις
|
Incipit |
|
ταῦτα πάντα τὰ τῶν χριστιανῶν μυστήρια, δι’ ὧν ἡμεῖς ἁγιαζόμεθα
|
Desinit |
|
ταῦτα πάντα τὰ τῶν χριστιανῶν μυστήρια, διʹὧν ἡμεῖς ἁγιαζόμεθα.
|
Desinit |
|
Ταῦτα τὰ κεφάλαια καὶ δόγματα τῆς εὐσεβείας κρατῶ καὶ παρὰ σοῦ, μέγας ῥήτωρ καὶ διδάσκαλε, ποῦ σφάλλω διδαχθῆναι ἐπιζητέω
|
Incipit |
|
Ταύτην (μὲν add. Simotas) ἐπιστέλλει (ἀποστέλλει Simotas) ἀπὸ Λαοδικείας (Μακεδονίας Simotas et PG 28)· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς (ἐστιν add. Simotas) αὕτη· ἐν τῇ Ἐφέσῳ τινὲς ἰουδαΐζοντες ἐπεχείρουν ἑτεροδιδασκαλεῖν καὶ ἀπατᾶν τοὺς ἀκεραίους (ἀκεραιοτέρους PG 119) προφάσει τοῦ νόμου. Τοῦτο
|
Incipit |
|
Ταύτην ἀποστέλλει ἀπὸ Νικοπόλεως· ἐκεῖ γὰρ παρεχείμαζεν· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς. αὕτη· εἰς μὲν τὴν Κρήτην ἀπέλιπεν τὸν Τίτον· ἵνα καταστήση κατὰ πόλεις κληρικούς. πολλῶν δὲ ὅντων ἐκεῖ· ἐπιχειρούντων
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει (ὁ αὐτὸς Παῦλος πρὸς Κορινθίους add PG 28) ἀπὸ Ἐφέσου τῆς Ἀσίας, ἑωρακὼς (μὲν add PG 28) αὐτοὺς ἤδη καὶ διδάξας, ὑπομιμνήσκων δὲ ὅμως διὰ τῆς ἐπιστολῆς ταύτης. Ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη. Κορίνθιοι ἐκ φιλονεικίας συναγόμενοι, ἐπεσχίζοντο ταῖς γνώμαις, καὶ λοιπὸν ἦν ἐν αὐτοῖς σχίσματα, καὶ ὄντων (add. τῶν PG 118) σχισμάτων
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ἐφέσου (…) Κορίνθιοι ἐκ φιλονεικίας συναγόμενοι· ἐσχίζοντο
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Λαοδικείας,
ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· ἐν τῆ Ἐφέσω τινὲς ἰουδαΐζοντες, ἐπεχείρουν ἑτεροδιδασκαλεῖν, καὶ ἀπὰτᾶν τοὺς ἀκεραιωτέρους πρὸφάσει τοῦ νόμου·
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Μακεδονίας ... ἐν τῆ Ἐφέσω τινὲς Ἰουδαίζοντες
|
Incipit |
|
ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Μακεδονίας· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς. αὕτη· δεξάμενοι Κορίνθιοι τὴν προτέραν ἐπιστολὴν. κατενύγησαν ἐπὶ τῇ ἁμαρτία τοῦ λαβόντος τὴν μητρυάν· καὶ ἐλυπήθησαν δὲ. ὡς παριδόντες τὸ τοιοῦτον ἁμάρτημα. εἶτα ὑφηρπάζοντο
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Μακεδονίας· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς. αὕτη· ἐν τῆ Ἐφέσω τινὲς ἰουδαΐζοντες· ἐπεχείρουν ἑτεροδιδασκαλεῖν καὶ ἀπατᾶν τοὺς ἀκεραίους προφάσει τοῦ νόμου· τοῦτο
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Νικοπόλεως ἐκεῖ γὰρ παρεχείμαζεν...
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Νικοπόλεως, ἐκεῖ
γὰρ παρεχείμαζεν· ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπὶστολῆς αὕτη· εἰς μεν τὴν Κρήτην ἀπέλιπεν τὸν Τίτον,
|
Incipit |
|
ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Νικοπόλεως, ἐκεῖ γὰρ παρεχείμαζεν (παρεχείμασεν PG 28). ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη. εἰς μὲν τὴν Κρήτην ἀπέλιπεν τὸν Τίτον, παρὰ (ἵνα PG 119 et PG 28) καταστήσῃ κατὰ πόλεις κληρικούς. πολλῶν δὲ ὅντων ἐκεῖ τῶν ἐπιχειρούντων
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Νικοπόλεως, ἐκεῖ γὰρ παρεχείμαζεν.
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Νικοπόλεως, ἐκεῖ γὰρ παρεχείμαζεν. ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· εἰς μὲν τὴν Κρήτην ἀπέλιπε τὸν Τίτον, ἵνα καταστήση κατὰ πόλιν κληρικούς.
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης. Ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· τινὲς ἀπὸ Θεσσαλονίκης (ἐν Θεσσαλονίκῃ PG 28) ἀργοὶ καὶ ἄτακτοι περιερχόμενοι τοὺς ἀδελφοὺς ὑφήρπαζον, ὡς ἤδη τῆς παρουσίας τοῦ κυρίου ἐνστάσης. Ἠπάτων δὲ
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης· ἡ δὲ πρόφασις αὕτη· τῶν συναποδημούντων τῶ Παύλω καταλιπόντων αὐτὸν· γράφει τὸν Τιμόθεον ἐλθεῖν πρὸς αὐτὸν· εἰπὼν γὰρ πρότερον ἐλπίζειν ἐλθεῖν πρὸς αὐτὸν· καὶ
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης· ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· τινὲς
ἀπὸ Θεσσαλoνίκης ἀργοὶ καὶ άτακτοι
περιερχόμενοι τοὺς ἀδελφοὺς ὑφήρπαζον
ὡς ήδη τῆς παρουσίας τοῦ Κυρίου
ἐνστάσης.
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης· ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· τινὲς ἀπὸ Θεσσαλoνίκης ἀργοὶ καὶ ἄτακτοι περιερχόμενοι, τοὺς ἀδελφοὺς ὑφήρπαζον, ὡς ἤδη τῆς παρουσίας τοῦ κυρίου ἐνστάσης. ἠπάτων δὲ τοὺς ἀκούοντας,
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς. αὕτη· τινὲς ἀπὸ Θεσσαλονίκης ἀργοὶ καὶ ἄτακτοι· περιερχόμενοι τοὺς ἀδελφοὺς ὑφήρπαζον
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἐκ Νικοπόλεως. ἐν ᾗ παρεχείμαζεν· ἡ δὲ πρόφασις· τῶν δοκίμων ἦν μαθητῶν ὁ Τῖτος· διὸ καὶ τὴν Κρήτην μεγίστην οὖσαν· αὐτῶ ἐνεπίστευσεν· καὶ τὰ λείποντα προσέταξεν
|
Incipit |
|
ταύτην ζηλώσατε, γυναῖκες, ἵνα τῆς αὐτῆς καὶ ὑμεῖς τιμῆς ἀξιωθῆτε παρὰ Θεοῦ ἐν Χριστῷ ᾧ ἡ δόξα κ.τ.λ.
|
Desinit |
|
ταύτην ζηλώσατε, γυναῖκες, ἵνα τῆς αὐτῆς καὶ ὑμεῖς τιμῆς ἀξιωθῆτε παρὰ Θεοῦ ἐν Χριστῷ, ᾧ…
|
Desinit |
|
Ταυτην ημεις στοχαζομεθα την δευτεραν των αποστολων νοεισθαι διδαχην.
|
Desinit |
|
ταυτην ουν την βιβλιον εξαγορασας ιι (νομισμα) ηκανον ητουν ως μετα ανακεκτημενος αυτης επεποιηθη Αντωνιος μοναχος και ξενος· και οπου αν την καταληψεσθε ευχεσθε ως και εξη τον μισθον ος και τη ιδια χειρι εγραψεν τα γραμματα ταυτα αμην· θεος σωση· ηγορασθη δε ινδ (ινδικτιωνος) βʹ ετους ͵ϛφπζʹ.
|
Textus |
|
Τάχα μὲν εἴποι τις τέσσαρας εἶναι τὰς γυναῖκας περὶ ὧν ἀνέγραψαν οἱ εὐαγγελισταί. Ἐγὼ δὲ μᾶλλον προστίθημι τῷ τρεῖς αὐτὰς εἶναι, καὶ μίαν μὲν περὶ ἧς ἀνέγραψε (ἀνέγραψαν Koe) Ματθαῖος καὶ Μᾶρκος <ὡς Kl> ἐν πολλοῖς ἄλλοις συνᾴδοντες τῆς εὐαγγελικῆς γραφῆς, ἑτέραν δὲ περὶ ἧς ὁ Λουκᾶς, διαφέρουσαν δέ τινα τῶν προειρημένων, περὶ ἧς ὁ Ἰωάννης· εἰ γὰρ καὶ ἐν Βηθανίᾳ ἀνέγραψαν τὰ κατὰ τὴν γυναῖκα γενόμενα, Ματθαῖος καὶ Μᾶρκος ἐν οἰκίᾳ Σίμωνος τοῦ λεπροῦ διηγήσαντο τὰ περὶ τούτων ἀπηντηκέναι, Ἰωάννης δέ φησιν ὅτι «πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ Πάσχα ἦλθεν Ἰησοῦς εἰς Βηθανίαν, ὅπου ἦν Λάζαρος, ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν» καὶ τὰ ἑξῆς.
|
Textus |
|
ταχέως κἀκείνοις αὐτοῖς ποθεινοὶ ἐσόμεθα καὶ ἐπέραστοι, καὶ ὁ πάντων μεῖζον, τῶν ἀποκειμένων ἀπολαύσομεν ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
|
τδ' περὶ τοῦ πῶς φράφεται τὸ διαζύγιον ὅταν κτλ.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ΤΕΚΜΗΡΙΟΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΗΣ ΠΛΕΟΝΑΖΟΥΣΗΣ ΥΛΗΣ
|
Incipit |
|
Τελευτήσαντος δὲ Ἀχαὰβ ἐβασίλευσεν Ὀχοζίας
|
Incipit |
|
τέλος ἔλα(ἔλαβεν) τὸ παρὸν ἅγιον τετραευαγγέλιον ὑπὸ χρ(χειρὸς) ἐμοῦ τοῦ πολυτλήμονος καὶ εὐτελοῦς νοτρ(νοταρίου) Σολομὼν ὁ ἀπὸ Νότ(Νότου)· καὶ διὰ τὸν κύριον πάντες ἀδελφοὶ καὶ πατέρες οἱ ἐντυχόντες ἐν αὐτῷ καὶ ἀναγινόσκοντες· οἱ καὶ μεταγράφοντες· μὴ διὰ χωρικίας ἐμῆς ἢ σαλείας τὴν κατάραν ἀναπέμψασθε· ἠκούσατε γὰρ καὶ πολλάκις ἐρρέθη· ὅτι καὶ ὁ γράφων περιγράφει· καὶ χεὶρ ἡ γράψασα σήπεται τάφῳ· γραφὴ δὲ φαῖνει εἰς χρ(χρόνους) πληρεστάτους εἰς τοὺς σύνπαντας αἰῶνας τῶν αἰῶνων ἀμήν· ἐτελειώθη δὲ ἐν ἔτη τὼ ἀπὸ κτίσεως κόσμου, ͵ϛχοϛ΄ ἰνδικτιῶνος α΄·(ἡλίου) κύ(κύκλῳ) ιβ΄· (σελήνης) ζ΄·εἰς τὰς ιδ΄ τοῦ δε(δεκεμβρίου) μηνὸς ἡμέρᾳ ε΄ ἡ (ἐπακτὴ(?)) κη΄· πολεύοντος ζ΄ (?) (ἡλίου) διἔπων βασιλεύοντος ἐν Κωνσταντινουπόλει Μανουὴλ τοῦ Πορφυρογεννήτου καὶ ἐνδοξτ(ἐνδοξοτάτου) βασιλέως· καὶ ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις Ἀμαρρὴ τοῦ κραταῖου ῥίξ ἐν δὲ τῇ νῆσῳ Σικελίας Γουλμ(Γουλιέλμου) τοῦ δευτέρου ῥιγός · ἐφ' ἡμᾶς δὲ Ἰησοῦς Χριστός · ᾦ ἡ δόξα καὶ τῶ κράτος · εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰῶνων ἀμήν.
|
Textus |
|
τεσσ]αρακοντα πειραζομενος υπο του Σατανα
|
Incipit abruptus |
|
τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια πανταχοθεν πνεοντα την αφθαρσιαν και αναζωπυρουντα
|
Incipit |
|
Τέσσαρά εἰσι τὰ χαρακτηρίζοντα
|
Incipit |
|
Τεσσαρα εισιν ευαγγελια, επειδη τεσσαρα πνευματα εισι καθολικα, και τετραμορφα ζωα
|
Incipit |
|
Τεσσαρες δε Μαριαι εμφερονται τοις ευαγγελιοις. πρωτη η θεοτοκος ην και Ιακωβου και Ιωση μητερα ονομαζουσιν
|
Incipit |
|
Τέσσαρές εἰσιν αἱ κατασκευάζουσαι
|
Incipit |
|
ΤΕΤΑΓΜΕΝΗΝ ΤΑΞΙΝ ΑΘΑΝΑΤΟΝ ΒΙΟΝ ΖΩΣΙΝ
|
Desinit |
|
Τέτοκε δὲ βυζάντια τρεῖς υἱούς, τὸν πρῶτον ὠνόμασε κατὰ τὴν προσηγορίαν τοῦ πατρὸς Ἑρμόλαον, τὸν δὲ δεύτερον Ἑρβάνον
|
Incipit |
|
Τέτοκε δὲ βυζάντια τρεῖς υἱούς, τὸν πρῶτον ὠνόμασε κατὰ τὴν προσηγορίαν τοῦ πατρὸς Ἑρμόλαον, τὸν δὲ δεύτερον Ἑρβάνον
|
Incipit |
|
Τετράγωνός ἐστιν ὁ ζωοποιὸς ἄρτος ἐπειδὴ στηριγμόν
|
Incipit |
|
ΤΕΤΤΑΡΩΝ ΓΑΡ ΩΣ ΕΙΠΟΜΕΝ ΟΝΤΩΝ ΤΩΝ ΖΗΤΗΜΑΤΩΝ
|
Incipit |
|
Τζέτζου ἐπιστολαὶ διὰ ἱστοριῶν τινῶν τῶν προγεγραμμένων
|
Titulus initialis |
|
τζουαρισκαφοῦρ ποιοῦν πρὸς τὰς σφοδρὰς ὀδύνας εὐστόμαχον
|
Incipit |
|
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ δευτέρᾳ τῆς Πεντηκοστῆς αὐτὸ τὸ πανάγιον καὶ ζωοποιὸν Πνεῦμα
|
Incipit |
|
Τῇ γ' τῆς ζ' ἑβδομάδος
|
Desinit |
|
τῇ δὲ μερίδι συνημμένους τῶν σωζομένων, ἐν αὐτῷ...
|
Desinit |
|
Τῇ ε´ ἡμέρᾳ τοῦ Ἰαννουαρίου μηνὸς κατὰ τὴν πρωΐαν ἑορτάζουσι τὴν ἑορτὴν τοῦ Εὐαγγελισμοῦ
|
Incipit |
|
Τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῇ μεγάλῃ τρεῖς ἑορτὰς ἑορτάζον οἱ Ἰουδαῖοι
|
Incipit |
|
τη κθʹ του αυγουστου μηνος εχαλασαν το καστρο του δεσπoτου το λεγομενον Κρουσοβετζυν (?) εν ετους ͵ϛϡλεʹ ινδικτιωνος(?) εʹ (?).
|
Textus |
|
ΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΙΣ ΤΟ ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΟΝ ΚΑΝΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΚΑΙ ΖΩΑΡΧΙΚΗΝ ΤΡΙΑΔΑ
|
Titulus initialis |
|
τῇ μετανοίᾳ προδράμετε ἵνα... ζωὴν αἰωνίον κληρονομήσητε... ἀμήν
|
Desinit |
|
Τῇ μητρὶ τὸ ἐγκώμιον, ἀλλ’ οὐχ ὡς τεκούσῃ τὸν λόγον καταχαρίζομαι
|
Incipit |
|
ΤΗ ΠΕΝΤΕ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΙΑΝΝΟΥΑΡΙΟΥ ΜΗΝΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΩΙΑΝ ΕΟΡΤΑΖΟΥΣΙ
|
Incipit |
|
τῇ προσκυνητῇ τριάδι παρίσταται, παρʼ ἧς καὶ στεφανοῦται καὶ τὰ βραβεῖα τῆς νίκης ἄφθαρτα κομίζεται, πρεσβεύων ὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως μετὰ παρρησίας… ἀμήν.
|
Desinit |
|
τῇ τραπέζῃ τοῦ Χριστοῦ προσίωμεν· μεθ’οὗ...
|
Desinit |
|
τῇ χθὲς οὐκ ἐζυμώσαμεν ἄλευρον γὰρ οὐκ ἦτον
|
Incipit |
|
Τῇ χθὲς οὐκ ἐζυμώσαμεν· ἄλευρον γὰρ οὐκ ἦτον
|
Incipit |
|
τὴν ἀγαθὴν πολιτείαν ἐπιζητεῖ, ἧς ἀξιωθείημεν ἀγαθῇ προαιρέσει καὶ βοηθείᾳ θεοῦ, ᾧ πρέπει προσκύνησις νῦν καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
|
ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΤΡΙΑΔΑ ΟΡΙΖΟΜΕΘΑ
|
Desinit |
|
την αιρεσιν των νικολαιτων (vid.) λεγει δια την ασεβειαν και ασελγειαν (vid.)· οτι και προφητι̣ς ει|ναι υποκρινεται υπο πονηρου (vid.) πνς (πνευματος) ενεργουμενη (vid.) κειμενως̣ τοις δουλοις μου και σκανδαλον (vid.) και ελκεν (ελκειν) αυτους (vid.) δι απλοτητα εις ειδωλοθυτα· και ταυτην επιστομιζειν οφειλετε:
|
Textus |
|
τὴν αἰώνιον ζωὴν ἡμῖν προμνηστεύεται· ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
Τὴν ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἑορτάζομεν σήμερον
|
Incipit |
|
Τὴν ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἑορτάζομεν σήμερον
|
Incipit |
|
Τὴν ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἑορτάζομεν σήμερον
|
Incipit |
|
Τὴν ἀπὸ ζῳδίου ἐπὶ ζῴδιον κίνησιν
|
Incipit |
|
την αρμοζουσαν οικησιν παρεχει
|
Desinit |
|
την αρμοζουσαν οικησιν παρεχει.
|
Desinit |
|
τὴν γῆν οὐρανὸν ἐργαζόμενος καὶ πολλοὺς υἱοὺς τῷ Πατρὶ κατὰ χὰριν προσενέγκας, ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
Τὴν δ' αὖ καρδίαν σύμβολον εἶναι τῆς θεοειδοῦς ζωῆς
|
Incipit |
|
Τὴν Δασίου, <Γαίου>, καὶ Ζωτικοῦ τῶν ἁγιωτάτων ὁμολογίαν θαύματος μὲν ἀνάπλεων
|
Incipit |
|
Τὴν δὲ τοῦ μεσουρανοῦντος ζῳδίου μοίραν
|
Incipit |
|
Τὴν δήλωσιν τῶν ἐν τοῖς ἀριθμοῖς ζητημάτων
|
Incipit |
|
Τὴν διὰ τῶν ἀζύμων θυσίαν οὐ προσδεχόμεθα, διὰ τὸ τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν οἰκεῖον σῶμα ὀνομάσαι τὸν ἄρτον, ὃν προσφερόμεθα.
|
Incipit |
|
τὴν εἰς Θεὸν διηνεκῶς κρατῶμεν, ἵνα δυνηθῶμεν ἀξιωθῆναι τῆς αἰωνίου ζωῆς, ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
την επι του θρονου του πατρικου αναληψιν λεγει και ευαγγελιζεται.
|
Desinit |
|
τὴν ἐπὶ φοίτησιν (ἐπιφοίτησιν) τοῦ ἁγίου πνεύματος ἐμφανίζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτη (επιφοιτησιν) του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει τελος.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
τὴν ἐπιφοίτησιν τοῦ ἁγίου πνεύματος ἐμφανίζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνεύματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
Την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζη (-ει).
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζη (εμφανιζει).
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος, εμφανιζει.
|
Desinit |
|
ΤΗΝ ΖΗΜΙΑΝ ΕΚΡΙΝΑΝ
|
Desinit |
|
τὴν ζωὴν τὴν αἰώνιον
|
Desinit |
|
τὴν ἡμέραν καὶ νομήζεσθαι καὶ ὀνομάζεσθαι
|
Desinit |
|
τὴν κωλύουσαν τὰ ἔθνη ἐκ καρπῶν μετανοίας σῴζεσθαι, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ...
|
Desinit |
|
Τὴν μείζονα ἐνταῦθα πρότασιν
|
Incipit |
|
τὴν μὲν ἀκρίβειαν τοῦ ζητήματος τούτου αὐτὸς ἂν εἰδείη ὁ θεός
|
Incipit |
|
Τὴν προκειμένην παραβολὴν τὴν περὶ τοῦ πλουσίου καὶ τοῦ Λαζάρου
|
Incipit |
|
τὴν πρὸς τὸν γέροντα πορείαν ἐκπληγμένος ἤνυε δοξάζων καὶ εὐλογῶν τὸν θεόν ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Τὴν σήμερον ἡμέραν ἑορτάζει μὲν ἡ ἁγία τοῦ Θεοῦ ἐκκλησία
|
Incipit |
|
Τὴν σήν, ὦ τῶν καλῶν ἐραστά, θαυμάζειν μὲν ἐμοὶ περὶ τὴν εὐσέβειαν ὁρῶντι σπουδὴν
|
Incipit |
|
Τὴν συμπλοκὴν νόμιζε τῶν φιλημάτων
|
Incipit |
|
τὴν τάξιν Μελχισεδέκ, ἄρτῳ καὶ οἴνῳ τὴν τῶν προσκομιζόντων προσφορὰν εἰς τὸ διηνεκὲς προσάγων. Δι’ οὗ τῷ Πατρὶ...
|
Desinit |
|
τὴν τοῦ θεοῦ μόνην μοι φιλανθρωπίαν. στίχων κζʹ.
|
Desinit |
|
Τὴν τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ἐξ Αἰγύπτου ἀνάζευξιν
|
Incipit |
|
Τὴν τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ἐξ Αἰγύπτου ἀνάζευξιν
|
Incipit |
|
Τὴν τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ἐξ Αἰγύπτου ἀνάζευξιν
|
Incipit |
|
Τὴν τοῦ λόγου κένωσιν Ἀββακοὺ φράζει
|
Incipit |
|
τὴν τοῦ παρόντος βίου δυσχέρειαν χαριζόμενον δὲ ἐν χαιρῷ εὐθέτῳ τὴν αἰώνιον ζωὴν καὶ δόξαν καὶ βασιλείαν· ἧς γένοιτο
|
Desinit |
|
Τὴν τυπικῶς τόκον τὸν σὸν ζωγραφήσασαν
|
Incipit |
|
τὴν ὑμετέραν πανοσιότητα γονυκλιτῶς προσκυνῶν κατασπάζομαι τὴν ἁγίαν τήν δεξίαν
|
Titulus initialis |
|
τὴν φιλανθρωπίαν ὡς ῥίζαν πάντων ἀγαθῶν, καὶ ἀπειλῶ τοῖς μὲν πῦρ αἰώνιον, τοῖς δὲ δίδωμι βασιλείαν οὐρανῶν, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
τὴν φιλανθρωπίαν ὡς ῥίζαν πάντων ἀγαθῶν, καὶ ἀπειλῶ τοῖς μὲν πῦρ αἰώνιον, τοῖς δὲ δίδωμι βασιλείαν οὐρανῶν, ἐν Χριστῷ…
|
Desinit |
|
τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ζημιωθῇ
|
Desinit |
|
τῆς αὐτοῦ στάσεως, τῆς τῶν σωζομένων μερίδος, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
τῆς αὐτοῦ στάσεως, τῆς τῶν σωζομένων μερίδος, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
Τῆς δὲ συνόψεως τῶν συλλογισμῶν στοχαζόμενοι
|
Incipit |
|
Τῆς εἰδωλικῆς μανίας κατακρατούσης καὶ τῶν εὐσεβῶς ζώντων χριστιανῶν
|
Incipit |
|
Τῆς εἰδωλικῆς μανίας κατακρατούσης καὶ τῶν εὐσεβῶς ζώντων χριστιανῶν διὰ τὴν εἰς τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν πίστιν ἐλαυνομένων
|
Incipit |
|
ΤΗΣ ΕΚΤΗΣ ΜΗ ΚΑΤΑΣΤΑΖΟΜΕΝΗΣ ΑΝΑΘΕΜΑ
|
Desinit |
|
τῆς ζωῆς αὐτοῦ χρόνους, δέκα πρὸς ἑκατόν.
|
Desinit |
|
Τῆς ἰατρικῆς τέχνης περί τε ὑγιείας καὶ νόσων στοχαζομένης
|
Incipit |
|
Τῆς ἱερᾶς τραπέζης μετὰ παρρησίας μεταλάβωμεν, καὶ μετὰ πολλῆς δόξης ἀπαντήσωμεν τῷ βασιλεῖ τῆς δόξης, Χ. Ἰ. ...
|
Desinit |
|
Τῆς ἱερᾶς τραπέζης μετὰ παρρησίας μεταλάβωμεν, καὶ μετὰ πολλῆς δόξης ἀπαντήσωμεν τῷ βασιλεῖ τῆς δόξης, Χ. Ἰ. ...
|
Desinit |
|
Τῆς ἴσης ἀτοπίας εἶναι νομίζω τό τε φθέγγεσθαι τὰ μὴ δέοντα
|
Incipit |
|
ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΦΟΡΙΖΕΣΘΩΣΑΝ
|
Desinit |
|
Τῆς μετανοίας ἄνοιξόν μου πύλας, Ζωοδότα· ὀρθρίζει γάρ
|
Incipit |
|
τῆς μητρὸς τῶν ζώντων τῆς ἐκκλησίας· ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
τῆς οὐρανίου πολιτείας. Καὶ ἐν τῷ τέλει δὲ τὴν ἐπιστολὴν πάλιν ὑπομιμνήσκει, λέγων ὅτι ὁ τοῦ Θεοῦ υἱὸς ζωὴ αἰώνιός ἐστι καὶ θεὸς ἀληθινός, καὶ ἵνα τοῦτο δουλεύωμεν καὶ φυλάττωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ τῶν εἰδώλων.
|
Desinit |
|
τῆς οὐρανίου πολιτείας. καὶ ἐν τῶ τέλει δὲ τῆς ἐπιστολῆς πάλιν ὑπομιμνήσκει λέγων, ὅτι τοῦ θεοῦ ὁ υἱὸς ζωὴ αἰώνιός ἐστι καὶ θεὸς ἀληθινὸς, καὶ ἵνα τούτω δουλεύωμεν καὶ φυλάττωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ τῶν εἰδώλων.
|
Desinit |
|
τῆς οὐρανίου πολιτείας. Καὶ ἐν τῷ τέλει δὲ τῆς ἐπιστολῆς πάλιν ὑπομιμνήσκει, λέγων ὅτι ὁ τοῦ Θεοῦ υἱὸς ζωὴ αἰώνιός ἐστι καὶ θεὸς ἀληθινός, καὶ ἵνα τούτῳ δουλεύωμεν καὶ φυλάττωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ τῶν εἰδώλων.
|
Desinit |
|
τῆς παρασκευαζούσης ἡμᾶς πλησιάζειν Θεῷ, ᾧ ἡ δόξα κτλ.
|
Desinit |
|
τῆς πίστεως · διδάξας δὲ καθαρὰ εἶναι τὰ βρώματα, καὶ παραγγείλας αὐτῶ
ἐκτρέπεσθαι τὰς ἐμφιλονείκους ζητήσεις
ὡς βεβήλους οὔσας · ἐφ᾽αἷς καί τινες
καυχώμενοι παρέβησαν τὴν πίστιν, τελειοῖ
τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
τῆς προκειμένης τραπέζης εἰς τοὺς αἰῶνας...
|
Desinit |
|
τῆς προκειμένης τραπέζης ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
τῆς προκειμένης τραπέζης· ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
τῆς προκειμένης τραπέζης· ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
Τῆς ῥίζης ὁ φλοίος μετ'οἴνου
|
Incipit |
|
Τῆς σῆς, ἁγνὴ τράπεζα, φρικτῆς ἰσχύος
|
Incipit |
|
Τῆς συνδεδεμένης ἀνδρὶ ἡ τοῦ ὁμοζύγου
|
Incipit |
|
Τῆς συνόψεως τῶν συλλογισμῶν στοχαζόμενοι
|
Incipit |
|
Τῆς συνόψεως τῶν συλλογισμῶν στοχαζόμενοι
|
Incipit |
|
Τῆς συνόψεως τῶν συλλογισμῶν στοχαζόμενοι καὶ τῆς σαφοῦς αὐτῶν παραδόσεως
|
Incipit |
|
Τῆς συνόψεως τῶν συλλογισμῶν στοχαζόμενοι, καὶ τῆς σαφοῦς αὐτῶν παραδόσεως
|
Incipit |
|
ΤΗΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΟΜΟΥ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ
|
Desinit |
|
τῆς τίμίας ζώνης τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου ὁμοίως· τῷ σαββάτῳ τῆς τυρινῆς ἀργία πάντων
|
Desinit |
|
τῆς τοιαύτης λαλιᾶς [ἀκούειν τῶν] δικαζομένων οὐκ ἔχει
|
Desinit |
|
Τῆς τοῦ ἔτους ἀρχῆς ἄλλης καὶ ἄλλης παρ' ἑτέροις νομιζομένης
|
Incipit |
|
Τῆς τοῦ ἔτους ἀρχῆς ἄλλης καὶ ἄλλης παρ' ἑτέροις νομιζομένης
|
Incipit |
|
Τῆς τοῦ Λαζάρου παραβολῆς τὸ τέλος ἀνάγκη τήμερον ἀποδοῦναι
|
Incipit |
|
τῆς τραπέζης παρακειμένης
|
Desinit |
|
Τῆς Τριάδος τὸν ἕνα σὺν ἁγίοις λιτάζω· Μάρκος
|
Incipit |
|
τί γὰρ νοῶν φησιν εἰς προσαγωγὴν τῶν εὐνουστέρων καὶ φυλακὴν τῶν πιστοτέρων, οὔτ’ ἂν αὐτὸς εἴποι οὔτε οἱ τὰ ἐκείνου ἀνοήτως θαυμάζοντες.
|
Desinit |
|
τι γαρ το θαυμαστον, ει μειζων ανθρωπου, θεος
|
Desinit |
|
Τι δη ποτε δευτεραν τιθησιν επιστολην ζητεις, και αξιον, οτι εν τη πρωτη απελθειν
|
Incipit |
|
τί δηλοῦσιν τὰ δώδεκα ζώδια
|
Incipit |
|
Τί δήποτε δευτέραν γράφει πρὸς Τιμόθεον ἐπιστολήν; Εἶπεν ἐν τῇ πρώτῃ, «ἐλπίζω ἐλθεῖν πρὸς σὲ τάχιον.» Οὐκ ἠδυνήθη
|
Incipit |
|
τί δήποτε δευτέραν τίθησιν ἐπιστολὴν ζητεῖσθαι ἄξιον
|
Incipit |
|
Τί δήποτε δευτέραν τίθησιν ἐπιστολὴν ζητεῖσθαι ἄξιον. Ὅτι ἐν τῇ πρώτῃ ἀπελθεῖν
|
Incipit |
|
τί δήποτε δευτέραν τίθησιν ἐπιστόλην ζητῆσαι ἄξιον
|
Incipit |
|
Τί δῆτα ἀζύμων θυσίαν οὐ προσαγόμεθα; διὰ τὸν Κύριον
|
Incipit |
|
Τί δῆτα θάπτεις, Ζωσιμᾶ, τῆς Μαρίας;
|
Incipit |
|
Τί δῆτα θάπτεις, Ζωσιμᾶ, τῆς Μαρίας;
|
Incipit |
|
Τί εἰσι τὰ Ζ' ἐκδικούμενα τοῦ Κάϊν
|
Incipit |
|
Τί ἐστι Ζιβήνη; τὸ πόῤῥωθεν κοντίζων
|
Incipit |
|
ΤΙ ΕΣΤΙ ΤΟ ΕΜΠΟΔΙΖΟΝ ΤΟΝ ΝΟΥΝ
|
Titulus initialis |
|
ΤΙ ΕΣΤΙΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ; ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΣΤΙ ΖΩΟΝ ΛΟΓΙΚΟΝ
|
Incipit |
|
Τί ἔστιν ἄνθρωπος; ἄνρθωπος ἐστί ζῷον θνητόν
|
Incipit |
|
Τί ἐστιν ἄνθρωπος; ζῷον λογικόν
|
Incipit |
|
Τί ἐστιν ἄνθρωπος; ζῷον λογικόν, θνητόν, νοῦ καὶ ἐπιστήμης δεκτικόν
|
Incipit |
|
Τί θαυμάζεις Μαρία πῶς ἐγέννησας
|
Incipit |
|
Τί θαυμάζεις σὺ καὶ ἀσχάλεις καὶ θέλεις
|
Incipit |
|
Τί θέλει εἶναι ὁ μονάζων, ὀφείλομεν γνῶναι
|
Incipit |
|
Τί καλὸν εἶναι νὰ ἐξετάζη τις περὶ μιᾶς ἀρχαίας καὶ περιφήμου πόλεως
|
Incipit |
|
Τί λέγει ἐν τῶ σοζʹ περὶ τοῦ ἀγοράσαι μάχαιραν;
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Τί λέγει ἐν τῷ σοζʹ περὶ τοῦ ἀγοράσαι μάχαιραν;
|
Incipit cuiusdam partis |
|
τι ματην κοπτουσιν εαυτους οι την αληθειαν μη ηληθευκεναι διισχυριζομενοι.
|
Desinit |
|
Τί μεῖζον βασιλείας οὐρανῶν, καὶ τί μικρότερον κόκκου σινάπεως;
|
Incipit |
|
Τί πράττων ὁ Χριστιανὸς κληρονομήσει ζωὴν αἰώνιον
|
Incipit |
|
Τί στενὴ καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν
|
Incipit |
|
ΤΙ ΤΑ Ζ' ΕΚΔΙΚΟΥΜΕΝΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΚΑΙΝ ΚΑΙ ΠΟΙΑΙ ΑΥΤΟΥ ΑΙ ΑΜΑΡΤΙΑΙ ;
|
Incipit |
|
Τί τὸ ξύλον τῆς ζωῆς ἡ σοφία λέγεται εἶναι;
|
Incipit |
|
Τίθει μάλου ῥίζαν, ἕψησον ἐν τῷ οἴνῳ
|
Incipit |
|
ΤΙΜΙΩΤΕΡΑ Η ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟΣ ΨΑΛΛΟΜΕΝΗ ΕΝ ΠΑΝΝΥΧΙΟΙΣ ΚΑΙ ΕΝ ΤΡΑΠΕΖΑΙΣ
|
Titulus initialis |
|
Τίνας ἂν εἴποι λόγους ζωγράφος γράφων τὸν Ἀπόλλωνα εἰς δάφνινον ξύλον τοῦ ξύλου μὴ δεχομένου τὰ χρώματα;
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Τίνας ἂν εἴποι λόγους ζωγράφος γράψας κόρην καὶ ἐρασθεὶς αὐτῆς;
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Τίνας ἂν εἴποι λόγους Πολυξένη κελευομένη παρὰ τῶν Ἑλλήνων κομίζεσθαι λεγόντων αὐτῇ ὅτι νύμφη ἔσῃ τοῦ Ἀχιλλέως;
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Τινὲς μὲν ἰδιαζόντως τὴν κενοδοξίαν παρὰ τὴν ὑπερηφανίαν φιλοῦσιν ὁρίζειν
|
Incipit |
|
Τινὶ γοῦν τῶν πατέρων πλησίον μείναντι τῷ ἀββᾷ Ζήνωνι
|
Incipit |
|
Τίνος ἕνεκεν οὐ τὸν ἐξ ἀρχῆς ἀπατήσαντα ἐχθρὸν ἠφάνισεν ὁ Θεός; Εἰ πρὸς βίαν ἐκράτει, φησίν, εἶχεν ἄν τινα λόγον τὸ ζητούμενον
|
Incipit |
|
Τίς ἄρ' οὐχὶ θαυμάσειεν τὸ τοῦ Κυδίου ζωγράφου τεχνούργημα
|
Incipit |
|
Τίς βίος; ποία ζωή; ἢ ἐκ τάφου πηδήσας
|
Incipit |
|
Τίς εἶ ὁ τὴν πενίαν ἡμῖν ὀνειδίζων
|
Incipit |
|
Τίς ἔπαινος ἐν τοῖς ἀζύμοις; καὶ διὰ τί προσέταξεν ὁ Θεὸς
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Τίς ἐστιν εἰ ὁ ὀφθαλμός σου σκανδαλίζει
|
Incipit |
|
ΤΙΣ ΕΣΤΙΝ Ο ΕΝ ΤΗ ΠΟΛΕΙ ΤΟ ΚΕΡΑΜΙΟΝ ΒΑΣΤΑΖΟΝ ΤΟΥ ΥΔΑΤΟΣ
|
Incipit |
|
Τίς ἡ δύναμις τοῦ ψαλμοῦ τὰ ἐχόμενα δείκνυσι περὶ γὰρ εὐζωΐας
|
Incipit |
|
Τίς μ' ὀλοοῖς ἀχέεσσι διαμπερὲς ἄρ' ὀιζύος
|
Incipit |
|
Τίς ποτε τῶν πατέρων πάνυ φροντίζων
|
Incipit |
|
Τίς ποτε τῶν πατέρων πάνυ φροντίζων καὶ δεχόμενος συνεχῶς πληροφορίαν τοῦ θεοῦ εἰς ὃ παρεκάλει αὐτόν
|
Incipit |
|
Τὸ "ταῦτα ἐπειδὴ μείζονος ἐδεῖτο βοηθήματος, μείζονος καὶ τυγχάνει" τοιοῦτον ἔχει τὸν ἐγκείμενον νοῦν
|
Incipit |
|
Τὸ « ὅστις μὴ ἀσπάζεται » ταὐτὸν τῷ « ὁ μὴ ἀσπαζόμενος »
|
Incipit |
|
Τὸ « ὅστις μὴ ἀσπάζεται » ταὐτὸν τῷ « ὁ μὴ ἀσπαζόμενος »
|
Incipit |
|
Τὸ « ὅστις μὴ ἀσπάζεται » ταὐτὸν τῷ « ὁ μὴ ἀσπαζόμενος »
|
Incipit |
|
Τὸ « ὅστις μὴ ἀσπάζεται » ταὐτὸν τῷ « ὁ μὴ ἀσπαζόμενος »
|
Incipit |
|
Τὸ « ὅστις μὴ ἀσπάζεται » ταὐτὸν τῷ « ὁ μὴ ἀσπαζόμενος »
|
Incipit |
|
Τὸ α´ τὴν κατ' ἀρχὰς ἀσπάζεται
|
Incipit |
|
τὸ ἀγαθὸν καὶ σῶζον ἢ τὸ φαῦλον καὶ βλάπτον ἑλέσθαι
|
Desinit |
|
Τὸ ἄζυμον τὴν νεκρὰν θυσίαν
|
Incipit |
|
Τὸ ἄζυμον τὴν νεκρὰν θυσίαν ἀναισχύντῳ προσώπῳ παριστῶσιν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ
|
Incipit |
|
ΤΟ ΑΣΠΑΖΕΣΘΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΦΙΛΕΙΝ
|
Incipit |
|
Τὸ ἀσπάζεσθαι καὶ τὸ φιλεῖν
|
Incipit |
|
Τὸ ἀσπάζεσθαι καὶ τὸ φιλεῖν ποτε μὲν δηλοῦσι
|
Incipit |
|
τὸ βορβορῶδες δὲ ὄζον, θανάτου σημεῖον ἴσθι
|
Desinit |
|
τὸ βορβορῶδες καὶ ὄζον σημεῖον ἴσθι θάνατον
|
Desinit |
|
Τὸ γένος εἰς εἴδη διαιρεῖται οἷον τὸ ζῶον ἢ λογικὸν ἢ ἄλογον
|
Incipit |
|
Τὸ δὲ ἀναγκάζεσθαί τινά, μὴ παρόντος ἱερέως τὴν κοικωνίαν τῇ ἰδίᾳ χειρὶ λαμβάνειν μηδαμῶς εἶναι βαρύ;
|
Incipit |
|
Το δε αναγκαζεσθαι τινα. μη παροντος ιερεως
|
Incipit |
|
το δε ομοιον αετω, την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
το δε ομοιον αετω, την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
το δε ομοιον αετω, την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
το δε ομοιον αετω, την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
το δε ομοιον αετῳ, την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει. τελος
|
Desinit |
|
τὸ δὲ Σάββατόν ἐστι τῶν ἀζύμων
|
Desinit |
|
Τὸ διακαὲς μεῖζον τοῦ πρός σε
|
Incipit |
|
Τὸ δρέπανον, ὃ τεθέαται Ζαχαρίας πετόμενον
|
Incipit |
|
Τὸ δυσχερὲς τοῦ ζητήματος καὶ αὐτόθεν
|
Introductio |
|
τὸ ἑαυτοῦ. Ἐτίμησε τὸ πλάσμα... ὁ Χριστὸς δοξάζεται· αὐτοῦ...
|
Desinit |
|
τὸ ἑαυτοῦ. Ἐτίμησε τὸ πλάσμα... ὁ Χριστὸς δοξάζεται· αὐτῷ...
|
Desinit |
|
τὸ ἑαυτοῦ. Ἐτίμησε τὸ πλάσμα… ὁ Χριστὸς δοξάζεται· αὐτῷ…
|
Desinit |
|
Τὸ ἔλαιον, ᾧ χριόμεθα οἱ βαπτιζόμενοι, ἔστιν εἰς τύπον τοῦ ἐλαίου
|
Incipit |
|
Τὸ ἐλεγεῖον συνέζευκται
|
Incipit |
|
τὸ ἐνάγει καὶ μιαρῷ σου λύθρῳ ἀπὸ Παταβίου αφζ´
|
Desinit |
|
ΤΟ ΕΞΑΠΑΤΩ ΣΥΖΥΓΙΑΣ ΤΡΙΤΗΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΠΩΜΕΝΩΝ
|
Incipit |
|
Τὸ ἐπὶ πᾶσιν ἀψευδὲς τοῦ Σωτῆρος δίδωσι κἀμοὶ νῦν προοιμιαζομένῳ εἰπεῖν· Καλῶς ἐν Εὐαγγελίοις ὁ Κύριος ἔφη· Ἐρευνᾶτε τὰς Γραφάς.
|
Incipit |
|
ΤΟ ΕΧΕΙΝ ΤΗΝ ΜΕΙΖΟΝΑ ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΚΑΘΟΛΟΥ, ΤΗΝ ΔΕ ΚΑΤΑΦΑΤΙΚΗΝ
|
Incipit |
|
Τὸ ζῶν εὐαγγέλιον
|
Incipit |
|
Τὸ ζῷον οὐδενὶ ἀριθμῷ
|
Incipit |
|
Τὸ ζῳοποιόν, τὸ συναϊδίως ἐκ τοῦ θεοῦ καὶ Πατρὸς ἐκπορευόμενον
|
Incipit |
|
τὸ θαῦμα μεῖζον ἐν αὐτῷ Χριστῷ
|
Desinit |
|
τὸ θαῦμα μεῖζον ἐν αὐτῷ Χριστῷ
|
Desinit |
|
τὸ θαῦμα μεῖζον· ἐν αὐτῷ…
|
Desinit |
|
Τὸ θερμὸν καὶ διάπυρον τοῦ ζήλου
|
Incipit |
|
τὸ Θεῷ δοκοῦν, ἵνα εἰς δόξαν Θεοῦ ζήσωμεν, καὶ καταξιωθῶμεν τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν, χάριτι...
|
Desinit |
|
Το ιερον και αγιον τουτο ευαγγελιον, εδωρηθη εμοι τω αδελφω Πετρω της ταξεως των αδελφων των ελαχιστων των παρ’ Ιταλοις μινορων καλουμενων, ελεω θεου αρχιεπισκοπω της μητροπολεως της Λιγυστικης Μεδιολανου, επισκοπω Νοβαριας τηνικαυτα οντι, παρα της υψηλοτατης και λαμπροτατης δεσποινης Ρωμαιων και αυγουστης, Μαριας. της μετονομασθεισης Μακαριας. Οτε μετα του υιου αυτης του υψηλοτατου και λαμπροτατου βασιλεως Ρωμαιων κυρου Ιωαννου του Παλαιολογου, ηλθεν εις Τικινιον της Λιγυστικης· αρχοντος τηνικαυτα και ηγεμονευοντος Λιγυων του λαμπροτατου δουκος Μεδιολανου, κυρου Iωαννου Γαλεαζ. κομητος Παπιας οντος· Ετει απο Χριστου, χιλιοστω τριακοστω ενενηκοστω δευτερω.
|
Textus |
|
ΤΟ ΙΕΡΟΥΡΓΕΙΝ ΕΝ ΑΤΩ ΑΖΥΜΩ ΕΥΛΟΓΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙΝ
|
Desinit |
|
Τὸ ἴσον τοῦ εὑρεθέντος κατὰ τὸ αφπ' ἔτος ἀπὸ Χριστοῦ εἰς χώραν Ἄκυλαν ἐκομίσθη δὲ τὸ παρὸν καὶ ἐνεφανίσθη ἐν Κωνσταντίνου πόλει τὸ α' ἐπὶ τῶν ἡμέρων τοῦ παναγιωτάτου καὶ λογιωτάτου οἰκουμενικοῦ πατριάρχου κυρίου Ἱερεμίου κατὰ τὸ ζπθ' ἐν μηνὶ ἀπριλλίῳ κ' ἰνδικτιῶνος θ'
|
Titulus initialis |
|
Τὸ ἰωνικὸν μέτρον διαιρεῖται εἰς δύο· εἰς τὰ ἀπὸ μείζονος ἰωνικόν
|
Incipit |
|
ΤΟ ΚΑΛΟΝ ΜΗΛΟΝ ΕΣΘΙΟΜΕΝΟΝ ΚΑΙ ΗΔΥ ΕΣΤΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΟΥ ΖΩΗΣ ΑΙΤΙΟΝ
|
Incipit |
|
ΤΟ ΚΑΛΟΝ ΜΗΛΟΝ ΕΣΘΙΟΜΕΝΟΝ ΚΑΙ ΗΔΥ ΕΣΤΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΟΥ ΖΩΗΣ ΑΙΤΙΟΝ
|
Incipit |
|
Το κατα Ιωαννην ευαγγελιον· επι χρονοις Τραιανου του βασιλεως· απεικαζεται δε τω αετω· αντιτυπον των χερουβιμ.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον εγραφη ελληνιστι εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην, μετα ιεʹ ετη της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵βχοζʹ, κεφαλαια τμθʹ.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον εγραφη προς τινα Θεοφιλον συγκλητικον και αρχοντα· το γαρ κρατιστος, επι των αρχοντων και ηγεμονων· εγραφη μετα την Χριστου αναληψιν εν ετι ιεʹ εν τη Αντιοχεια· εστι δε το ομοιωμα του τοιουτου ευαγγελιου μοσχος· αρχομενον απο της ιερατειας του Ζαχαριου· μοσχος δε ην ο τοτε θυομενος υπερ αφεσεως των αμαρτιων του λαου· διοτι αγγελει ημιν πραγμα· ευ καλως εχοντα· τουτεστιν αγαθα, υιοθεσιαν, ανοδον, δικαιοσυνην εις ουρανους, και αφεσιν αμαρτιων.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον ευ (?) αλλω επιτρεψαντι· Πετρος εγραψεν υπο του Λουκα· ως και ιατρος ων· και συν αυτω τω ευαγγελιον εγραψεν και εκηρυξεν· συγγραφεται τουτο τινι Θεοφιλω επισκοπω· ου μην· αλλα και τας πραξεις των αποστολων συγγραψαμενος· απεικαζεται δε τω μοσχω· αντιτυπον των χερουβιμ·
|
Textus |
|
Τὸ κατὰ Μᾶρκον εὐαγγέλιον μετὰ δέκα ἔτη τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως συνεγράφη ἐν Ῥώμῃ· ἦν μὲν γὰρ οὗτος ὁ Μᾶρκος Πέτρου μαθητής, ὃν καὶ υἱὸν αὐτοῦ ὁ Πέτρος ὀνομάζει, πνευματικὸν πάντως· ἐκαλεῖτο δὲ καὶ Ἰωάννης, ἀνεψιὸς δὲ Βαρνάβα, ἀλλὰ καὶ Παύλου συνέκδημος, τέως μέντοι Πέτρῳ συνὼν τὰ πλεῖστα ἐν Ῥώμῃ·
|
Incipit |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον μετα ιεʹ ετη της Χριστου αναληψεως συνεγραφη εν Ρωμη. ην μεν γαρ ουτος ο Μαρκος, Πετρου μαθητης, ον και υιον αυτου πνευματικον ο Πετρος ονομαζει. εκαλειτο δε και Ιωαννης, ανεψιος δε Βαρναβα. αλλα και Παυλου συνεκδημος, τεως μεντοι Πετρω, συνων τα πλειστα, και εν Ρωμη συνην
|
Incipit |
|
Το κατα Μαρκον· υπο του Πετρου του κορυφαιου· εν Ρωμη εγραφη υπο Μαρκου· απεικαζεται δε τω λεοντι· αντιτυπον τον (των) χερουβιμ·
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον προς τους εξ Ιουδαιων εξεδοθη υπ᾽ αυτου εν Ιερουσαλημ δια γραμματων εβραικων· δια τουτο γαρ ατε εβραιοις γραφων, ουδεν πλεον εζητησε δειξαι· η οτι απο Αβρααμ και Δαβιδ ην ο Χριστος.
|
Textus |
|
το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον προς τους εξ Ιουδαιων υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ δια γραμματα των εβραι… (εβραικων) δια τουτο γαρ ατε εβραιοις γραφων, ουδεν πλε… (πλεον) ζητησε δειξαι, η οτι απο Αβρααμ και Δαυιδ ην ο χ (Χριστος).
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον, προς τους εξ Ιουδαιων εξεδοθη υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ δια γραμματων εβραικων, δια τουτο γαρ ατε εβραιοις γραφων, ουδεν πλεον εζητησε δειξαι, η οτι απο Αβρααμ και Δαυιδ ην ο Χριστος.
|
Textus |
|
Τὸ κατὰ Ματθαῖον εὐαγγέλιον πρὸς τοὺς ἐξ Ἰουδαίων ἐξεδόθη ὑπ’ αὐτοῦ ἐν Ἰερουσαλὴμ διὰ γραμμάτων ἑβραϊκῶν. Διὰ τοῦτο γὰρ ἅτε Ἑβραῖος γράφων οὐδὲν πλέον ἐζήτησε δεῖξαι ἢ ὅτι ἀπὸ Ἀβραὰμ καὶ Δαυὶδ ἦν ὁ Χριστός.
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, προς τους εξ Ιουδαιων εξεδοθη υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ, δια γραμματων εβραικων, δια τουτο γαρ, ατε εβραιοις γραφων, ουδεν πλειον εζητησε δειξαι, οτι απο Αβρααμ και Δαυιδ ην ο Χριστος.
|
Textus |
|
Τὸ κοινολεκτούμενον ὄρος Κουζῆν
|
Incipit |
|
τὸ κράτος τῆς Τριάδος δοξάζοντες, ὃτι τὸ κράτος
|
Desinit |
|
Τὸ λαμπρὸν ἀνέζευξε
|
Incipit |
|
Τὸ λαμπρὸν ἀνέζευξε καὶ ἐπανῆλθε
|
Incipit |
|
Τὸ λαμπρὸν ἀνέζευξε καὶ ἐπανῆλθε
|
Incipit |
|
Τὸ λογικὸν καὶ νοερὸν ζῶον ὁ ἄνθρωπος
|
Incipit |
|
Το μεν γαρ πρωτον φασι ζωον, ομοιον λεοντος
|
Incipit |
|
Το μεν πρωτον ζωον ομοιον λεοντι· το εμπρακτον αυτον και ηγεμονικον· και βασιλικον χαρακτηριζον·
|
Incipit |
|
τὸ μεταξὺ τοῦ καρποῦ καὶ τῶν δακτύλων μετακάρπιον ὀνομάζεται
|
Desinit |
|
τὸ μίλιον ἔχει στάδια ζ'κ΄
|
Incipit |
|
ΤΟ ΜΩΛΥ ΑΠΟΣΠΩΜΕΝΟΝ ΡΙΖΟΘΕΝ ΤΩ ΤΕΛΕΙ ΘΑΝΑΤΟΝ
|
Incipit |
|
Τὸ νεκρωθῆναι τῇ ἁμαρτίᾳ, ζῆσαι δὲ τῷ Θεῷ
|
Incipit |
|
Τὸ ξύλον τῆς ζωῆς ἐν μέσῳ τοῦ παραδείσου· ἑρμηνεία· ξύλον ὁ σταυρός
|
Incipit |
|
τὸ ξύλον τῆς ζωῆς τὸ ἅγιον πλεῦμα ἐστὶν τὸ ἐνοικοῦν
|
Incipit |
|
τὸ ὅστις μὴ ἁσπάζεται, ταὐτὸν τῶ ὁ μὴ ἁσπαζόμενος
|
Incipit |
|
τὸ παίζειν ἐνταῦθα, πρὸς εὐθεῖαν λέγεται
|
Incipit |
|
Τὸ πᾶν σῶμα τῆς θεοπνεύστου Γραφῆς... τὴν τοῦ τύπου καὶ τῆς σκιᾶς ἔκβασιν ἀναζωγραφεῖ. Καινὴ τοίνυν λέγεται
|
Incipit |
|
το παρον βιβλιον, εγραφη, εις το μερος της Λευκαδας εις το νησι του Ρικουδιου, εις ετη απο Χριστου γεννησεως ͵ακεʹ, υπο χειρος κυρου Λεοντιου, του ηγουμενου, της θεοτοκου του αυτου νησιου, ονομαζωμενης της οδηγητριας, και το ευρησα καγω Νικολαος ιερευς ο Ζαμπελης παλαιω (παλαιο) και ηλιομενω (?), εις χειρος του παπα κυρου Αποστολη… (?) του Πασουμακη (?), κακα εριμενω (?), μεσα εις τον αχειριονα (αχυρωνα?), ριπισμενω (ριπισμενο), απο φυλου (φυλλου), εις φυλο (φυλλο), και … εσυμαζοξα (?), και το εφθασα, ως καθως ευρισκεται εως την ωρα (!).
|
Textus |
|
το παρον εγραφη δια χειρος εμου Θεοδοσιου του μεγαλου βασιλεως(?) ετει ͵ατ[.]ζʹ
|
Textus |
|
το παρον περικαλες βιβλιον υπαρχει της σεβασμιας και ιερας πατριαρχικης μονης Κοσσινιτζης της υπεραγιας δεσποινης ημων θεοτοκου και αχειροποιητου εικωνος αμην.
|
Textus |
|
Το παρον τετραευαγγελιον εγραφη δια χειρος Ιωαννου ιερεως, μηνι μαιῳ ιβʹ του ͵ϛψζ΄ ετους.
|
Textus |
|
το παρον τετραευαγγελιον ειναι της Παναγιας μου της επονομαζομενης Ρενδηνης και οποιος αυτο αποξενωσει εκ της μονης/
το παρον τετραευ
|
Textus |
|
το παρον τουτον θειον, και ιερον ευαγγελιον αγιον, εξανανεωθη, δια χειρος εμου του αμαρτωλου, Νικολαου ιερεως του Ζαμπελι, επι ετους, ͵ζρωκηηʹ (͵ζρκηʹ), ινδικτιωνος, δʹ…, απο δε της Χριστου ενανθρωπησεως, ͵αχκʹ, οκτωβριω, ιεʹ (?).
|
Textus |
|
τὸ παρρησιάζεσθαι παραιτήσωνται
|
Desinit |
|
ΤΟ ΠΕΡΙ ΤΟΥΤΩΝ ΕΞΕΤΑΖΕΙΝ
|
Incipit |
|
Τὸ περὶ τῶν ἀζύμων αὐτοῖς
|
Incipit |
|
Τὸ περὶ τῶν ἀζύμων κατὰ Λατίνων αἰτίαμα
|
Incipit |
|
Τὸ περὶ τῶν ἀζύμων κατὰ Λατίνων αἰτίαμά ἐστι
|
Incipit |
|
Τὸ περιποππύζεσθαι κολακεύεσθαί ἐστιν· πεποιημένη οὖν ἡ φωνὴ ἀπὸ τῶν ἵππων
|
Incipit |
|
Τὸ πετόμενον δρέπανον ὅ δη τεθέαται Ζαχαρίας
|
Incipit |
|
Τὸ πικρότερον πάντων ἑκάτερον ἐξορίζει
|
Incipit |
|
τὸ Πνεῦμα περιορίζουσι
|
Desinit |
|
τὸ πνεῦμα τὸ ἑαυτοῦ ἐτίμησε τὸ πλάσμα ... ὁ Χριστὸς δοξάζεται· αὐτοῦ γάρ ἐστιν ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΖΩΝ Η ΘΕΟΔΡΟΣΟΣ ΧΥΣΙΣ
|
Incipit |
|
Τὸ πολλάκις περὶ τῶν ὅρων παρά τινων προτεθὲν ἡμῖν ζήτημα
|
Incipit |
|
Τὸ σιγᾷν τοῦ ζῇν τεκμήριον
|
Incipit |
|
ΤΟ ΣΤΩΜΑ ΑΥΤΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΙΕΤΩ ΜΕ ΖΩΝΤΑ
|
Desinit |
|
τὸ συμφέρον θηρεύοντας εὐτυχεῖν καὶ μέχρι πλείστου διασῴζειν τήνδε τὴν πόλιν.
|
Desinit |
|
Τὸ συστατικοῖς γράμμασιν ἐφοδιάζειν
|
Incipit |
|
Τὸ τετραπλοῦν σύνταγμα τῶν Xριστοῦ λόγων
τέτρωρον ὥσπερ ἅρμα σοι ζεύξας ἅμα
διφρηλάτην ἄλλον σε καινὸν Ἠλίαν
ποθῶ κατιδεῖν ἐνθέως ἐπηρμένον.
Εἰ γὰρ ἐπιβῇς δεξιῶς τῆς ἁψίδος
καὶ τὰς νοητὰς ἡνίας ἀναλάβῃς
τοὺς πρακτικοὺς ἵππους τε καλῶς δαμάσῃς
νύσσαν πρὸς οὐράνιον ἰθύνων τρέχειν,
καὶ σὺ φανήσῃ καλὸς ἡνιοστρόφoς
παύων ἐκεῖσε τὸν δρόμον σὺν Ἠλία
πλὴν ὡς ἐκεῖνος ἀλλὰ καὶ σύ μοι χάριν
κἂν οὐχὶ διπλὴν ἀλλ' ἁπλὴν εὐχὴν δίδου,
ὅστις ἂν ἦσθα, ξεῖνε, τῷ γεγραφότι.
|
Textus |
|
Τὸ τὴν κατ' ἀρχὰς ἀσπάζεται
|
Incipit |
|
ΤΟ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ ΠΟΛΥΝ ΠΛΟΥΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΝ ΘΗΣΑΥΡΙΖΕΙ
|
Incipit |
|
Τὸ τῶν ἀζύμων ἔγκλημα
|
Incipit |
|
Τὸ τῶν ἀζύμων ἔγκλημα
|
Incipit |
|
ΤΟ ΤΩΝ ΑΖΥΜΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΕΣΘΙΟΥΣΙ
|
Incipit |
|
το υπερβατον το οπισθεν ζητουμενον.
|
Titulus initialis |
|
Τὸ φιλαρέτων βίους ἀνδρῶν ταῖς φιλοθέοις ἀκοαῖς προτιθέναι καὶ δίκαιον ἅμα καὶ πολλοῖς ὠφελείας γνωρίζεται πρόξενον
|
Incipit |
|
Τὸ φιλομαθὲς καὶ σπουδαῖον ἀγάμενος τῆς σῆς ἀγάπης, πάτερ τιμιώτατε, αἰδοῖ τε καὶ πειθοῖ εἰκών, στενωπῷ τινι καὶ παρεισδύσει τῆς ἱστορίας ἐμαυτὸν ἐπαφῆκα τόνδε τὸν πρόλογον τῆς Παύλου πραγματείας συγγράψαι. Καὶ πολὺ μεῖζον
|
Incipit |
|
τὸ φιλομαθὲς καὶ σπουδαῖον ἀγάμενος τῆς σης ἀγάπης, πάτερ τιμιώτατε, αἰδοῖ τε καὶ πειθοῖ εἴκων, στενωπῷ τινι καὶ παρεισδύσει τῆς ἱστορίας ἐμαυτὸν ἐπαφηκα τόνδε τὸν πρόλογον τῆς Παύλου πραγματείας συγγράψαι. καὶ πολὺ μεῖζον
|
Incipit |
|
το φως ο Χριστος εν τουτο (!) γαρ εισδυνον, απαν φωτιζη χριστιανων το γενος.
|
Textus |
|
το φως ο Χριστος εν τουτο γαρ εις δυνον, απαν φωτιζη χριστιανων το γενος.
|
Textus |
|
Τὸ φῶς τὸ θεῖον τὸ φλογίζον κακίαν
|
Incipit |
|
Τοιαύτην πανοπλίαν ὀφείλει κεκτῆσθαι ὁ βουλόμενος ἀγωνίζεσθαι ὑπὲρ Χριστοῦ
|
Incipit |
|
ΤΟΙΣ ΔΕ ΜΕΙΖΟΥΣΙ ΕΝΕΡΓΕΣΤΕΡΑΣ
|
Desinit |
|
Τοῖς ἐν τῆ βίβλω τῆς ζωῆς
|
Incipit |
|
Τοῖς ἐν τῇ βίβλῳ τῆς ζωῆς ἐν ουρανοῖς ἀπογράψασθαι
|
Incipit |
|
ΤΟΙΣ ΜΕΝ ΝΗΠΙΟΙΣ ΗΠΙΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΠΡΟΣΑΓΑΓΕΙΝ, ΤΟΙΣ ΔΕ ΜΕΙΖΟΥΣΙΝ ΕΝΕΡΓΕΣΤΕΡΑΣ
|
Desinit |
|
τοῖς μὲν νηπίοις, ἠπίους καὶ τὰς θεραπείας προσάγειν, τοῖς δὲ μείζοσιν ἐνεργεστέρας
|
Desinit |
|
τοῖς μοναδικῶς ζῇν προθυμουμένοις ἀληθῶς
|
Incipit |
|
τοῖς πολεμουμένοις ἡ κραταιὰ τῆς ἀγάπης σκέπη· καὶ τῆς οἰκουμένης ἡ εἰρήνη· αὐτὸς,γάρ ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν καὶ ἡ ζωὴ· καὶ τὸ φῶς· καὶ τῆς ἀγάπης δοτήρ, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
Τοῖς προεστηκόσι καὶ ὑπεραγωνιζομένοις τῆς κατ' εὐσέβειαν ἀληθείας
|
Incipit |
|
Τοῖς προεστηκόσι καὶ ὑπεραγωνιζομένοις τῆς κατ' εὐσέβειαν ἀληθείας
|
Incipit |
|
Τολμηρότατον βούλευμα, λυπηρότατον τόλμημαν τὸ ἰξεύρω, τὸ ἐγνωρίζω
|
Incipit |
|
Τόμος εἰκοστὸς δεύτερος∙ περὶ τῶν ἀζύμων ὁ πρόλογος οὗτος τοῦ Χωνιατοῦ καί τινα τῶν ἑξῆς
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ ΚΑΙ ΖΕΥΣΟΥ ΧΡΟΝΟΝ
|
Desinit |
|
Τὸν ἄσωτον ἐζήλωσα ταῖς πράξεσι
|
Incipit |
|
ΤΟΝ ΑΥΤΟΝ ΔΟΓΜΑΤΙΖΟΝΤΑ
|
Desinit |
|
ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΠΡΟΣΗΚΕΙ ΘΑΥΜΑΖΕΙΝ
|
Desinit |
|
ΤΟΝ ΒΥΘΙΣΜΟΝ ΘΕΑΤΡΙΖΟΝΤΕΣ ΤΟΥ ΒΡΟΤΟΚΤΟΝΟΥ
|
Desinit |
|
τὸν γὰρ ἐν πλούτῳ ζῶντα ποιεῖν ἐλεημοσύνην
|
Incipit |
|
Τὸν γῦπα ζῷον εἶναι παμμεγεθέστατον ὡς ἀρουραῖαν σκιὰν ἐκτελεῖν
|
Incipit |
|
Τὸν δὲ ἀκριβῆ χρόνον τῆς συζυγίας
|
Incipit |
|
ΤΟΝ ΔΕ ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΣΩΖΕΙ
|
Desinit |
|
τὸν ἕβδομον προσαπαρτίζει βαθμόν
|
Desinit |
|
Τὸν Ἐζεκίαν εὐλογοῦντά μοι σκόπει
|
Incipit |
|
Τὸν Ἐζεκίαν εὐλογοῦντά μοι σκόπει.
|
Textus |
|
τον εκ τελωνου θαυμασον θεηγορον
ευαγγελιστην πρωτον εκλελεγμενον,
ολεθριον λειποντα κερδος χρηματων
και ζωντα κερδησαντα (-δαιν-) του θεου λογον,
εθνη μαθητευσαντα παντα και κοσμον
καλως τελωνησαντα και σωτηριως,
Ματθαιος ουτος ως διδασκων συγγραφων
ως εν σαγηνη τη θεοπλοκω βιβλω
πλεκων τα θεια του κενωθεντος λογου
και σαρκα προσλαβοντος εκ της παρθενου
τω ζωντι και τρεφοντι τας ψυχας λογω
ζωγρει προς ευσεβειαν ανθρωπων γενος.
|
Textus |
|
Τὸν ἐξ ἀγάπης κλαθμὸν μακαριζόμενον
|
Incipit |
|
Τὸν θάνατον πατήσας θανάτῳ Ζωοδότα
|
Incipit |
|
τὸν θεὸν παροργίζουσιν.
|
Desinit |
|
τὸν καὶ μονάζειν καὶ γράφειν εἰθισμένον
|
Desinit |
|
Τὸν καλούμενον ζωδιακὸν κύκλον οὐ λέγομεν εἶναι ὕλην τινά
|
Incipit |
|
τὸν λαὸν τὸν κενὸν ἑτοιμάζων
|
Incipit |
|
τὸν λαὸν τὸν κενὸν ἑτοιμάζων
|
Incipit |
|
Τὸν μὲν οὐρανοῦ κύκλον καὶ τοὺς δύο φωστῆρας οὗς ἡ γραφὴ μεγάλους κατονομάζει
|
Incipit |
|
Τὸν μὲν προκείμενον ψαλμὸν εἰρῆσθαι νομίζομεν
|
Incipit |
|
Τὸν παρόντα λόγον ἐν τῇ πόλει μὲν Ναζιανζοῦ ἔγραψεν
|
Incipit |
|
Τὸν παρόντα λόγον ἐν τῇ πόλει μὲν Ναζιανζοῦ ἔγραψεν ὁ πατήρ
|
Incipit |
|
τὸν πόθον ζηλώσατε· Ὁ γὰρ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
τὸν στέφανον τῶν ἀγγέλων κομιζόμενος... ἀμήν
|
Desinit |
|
Τὸν σώφρονα ζῆν ᾑρετισάμην βίον
|
Incipit |
|
τὸν τῆς ἀκοῆς πολύκοκκον στάχυν· αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος, τιμή τε καὶ μεγαλοπρέπεια· σὺν τῷ ἀνάρχῳ Πατρὶ καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ Πνεύματι νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων ἀμήν
|
Desinit |
|
Τὸν τῆς νομικῆς ἱεραρχίας τρόπον
ἧς Ζαχαρίας ἠμφίεστο τὴν χάριν
Λουκᾶς ὁ θεῖος ἱστόρησε παγκάλως
ἔχρην γὰρ αὐτὸν ἑν λόγοις τεθράμμενον
γραφὴν τε πᾶσαν ἐξόχως ἠσκημένον
μηδὲν παρεῖναι τῶν ἁναγκαίων ὅλως
ἀλλ᾽ εὐφράδεια καὶ πλάτει νοημάτων
πολυτελῆ μάλιστα δεῖξαι τὸν λόγον
οὐκοῦν ἁποπρέποντος οὐδ᾽ ὁ ζώγραφος
τὸν τῆς μονῆς πρόεδρον ἐστῶτα γράφει
καὶ λαμβάνοντα χερσὸν ἱερωμέναις
τὸ τῆς στολῆς γνώρισμα τῶν ἱερῶν
|
Textus |
|
ΤΟΝ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΕΚΤΟΝ ΒΑΘΜΟΝ ΣΩΖΟΥΣΙΝ
|
Desinit |
|
Τὸν τοῦ χρόνου λογιζόμενος δρόμον καὶ τὸ καθ' ἡμέραν τῆς ζωῆς ὑπεῤῥέον
|
Incipit |
|
Τὸν τοῦ χρόνου λογιζόμενος δρόμον καὶ τὸ καθ’ ἡμέραν τῆς ζωῆς ὑπερρέον
|
Incipit |
|
Τὸν τοῦ χρόνου λογιζόμενος δρόμον καὶ τὸ καθ’ ἡμέραν τῆς ζωῆς ὑπερρέον
|
Incipit |
|
Τὸν τῶν ἁπάντων προφητῶν σε μείζονα
|
Incipit |
|
τὸν ὑπὸ πάσης κτίσεως δοξαζόμενον
|
Desinit |
|
ΤΟΝ ΦΩΤΙΣΜΟΝ ΗΜΩΝ ΥΠΟ ΔΟΥΛΟΥ ΒΑΠΤΙΖΟΜΕΝΟΥ
|
Incipit |
|
τὸν χαλεπὸν τῆς φιλοχρηματίας συντρίψαντες ζυγὸν πτερώσωμεν ἑαυτοὺς πρὸς τὸν οὐρανόν· χάριτι...
|
Desinit |
|
ΤΟΠΟΥΣ ΟΝΟΜΑΖΟΥΣΙ
|
Incipit |
|
Τόπους ὀνομάζουσι τὰ μόρια τοῦ σώματος
|
Incipit |
|
Τορμηρῶς ἀναφέρω τῷ ὕψει τῆς σῆς θείας ὑπερσχῆς. Εἰς τὸ μείζω
|
Incipit |
|
τοσοῦτον ὑπὲρ τοῦ νόμου ζηλώσαντας
|
Desinit |
|
τοσούτῳ κατακερματίζειν
|
Desinit |
|
τότε εἰς ἑαυτὸν ἐλθὼν ὑπέστρεψεν εἰς τὴν κέλλαν αὐτοῦ δοξάζων τὸν θεὀν
|
Desinit |
|
Τότε θρηνεῖ δεινῶς ὁμοῦ πᾶσα ψυχὴ καὶ στενάζει, ὅταν πάντες θεάσωνται θλῖψιν ἀπαραμύθητον
|
Incipit |
|
Τοῦ [...] Λέοντος ἀρχιεπισκόπου Ῥωσίας πρὸς Λατίνους, καὶ τὰ περὶ αὐτοὺς κατὰ τὴν πίστιν ὁμότροπον ἔθη, λόγος περὶ τῶν ἀζύμων, καὶ περὶ τῶν λοιπῶν κεφαλαίων
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΑΒΒΑ ΜΑΡΚΟΥ ΑΝΤΙΖΥΓΑ ΚΑΚΙΩΝ ΤΑΙΣ ΑΡΕΤΑΙΣ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ Ἀβιτζιανοῦ προγνωστικὸν εἰς ἄρρωστον
|
Titulus initialis |
|
του Αγγαιου αδελφος Ζαχαριου του ιερεως.
|
Desinit |
|
Τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Ἰακώβου - καὶ τῶν λοιπῶν ἀποστόλων ἐκ τῶν διὰ Κλήμεντος βιβλίων περὶ τῆς ζύμης καὶ τοῦ ἄρτου καὶ τοῦ ἅλατος καὶ περὶ τοῦ ποτηρίου καὶ τῆς λόγχης
|
Titulus initialis |
|
Του αγιου Γρηγοριου του θεολογου επισκοπου Ναζιανζου, λογος εις την καινην κυριακην.
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ περὶ τῶν ἀζύμων
|
Titulus initialis |
|
του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
Τοῦ ἁγιωτάτου [...] περὶ τῶν ἀζύμων, καὶ λόγος στηλιτευτικός
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἁγίωτάτου Ἀναστασίου πατριάρχου Ἀντιοχείας ἀπόδειξις ὅτι μέγα καὶ ἀγγελικὸν τὸ τῆς ἀρχιερατικῆς ἀξίωμα καὶ ὅτι οὐ δύνατον ἀνακρίνεσθαι ἱερέα ὑπὸ λαικοῦ, ἀλλ' ὑπὸ μείζονος ἀρχιερέως καθὼς καὶ οἱ κανόνες φασίν
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἁγιωτάτου ἀρχιεπισκόπου Συμεῶνος Ἱεροσολύμων περὶ τῶν ἀζύμων.
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἁγιωτάτου ἐπισκόπου Μεθώνης κῦρ Νικολάου λόγος διαλεκτικὸς περὶ τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ παναγίου καὶ ζωοποιοῦ Πνεύματος κατὰ τῶν λεγόντων ὅτι ἐκ τοῦ Πατρός καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, οὗ γ' εὐχῆς τάξιν ἐπέχει τὸ προοίμιον
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἁγιωτάτου ἐπισκόπου Μεθώνης κυροῦ Νικολάου λόγος διαλεκτικὸς περὶ τὴν ἐκπόρευσιν τοῦ παναγίου καὶ ζωοποιοῦ Πνεύματος κατὰ τῶν λεγόντων ὅτι ἐκ τοῦ Πατρός καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἁγιωτάτου καὶ φιλοσοφωτάτου μητροπολίτου Νικαίας κυροῦ Εὐστρατίου ἐλεγκτικὸς περὶ τῶν προσφερομένων παρὰ Ἰταλοῖς ἀζύμων
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἁγιωτάτου μητροπολίτου Κλαυδίου πόλεως περὶ τῶν ἀζύμων καὶ λόγος στηλιτευτικός
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἀκινδυνιανοῦ δυστυχοῦς Γρηγορᾶ φιλοσόφου συνεσκιασμένη καὶ ἐπίκρυπτος καὶ ὕφαλος ὁμολογία, ἣν ἀπέστειλε τῇ ἁγίᾳ τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησίᾳ ἔτι ζῶντος, ὥστε συγχωρηθῆναι τοῦ ἀφορισμοῦ· ἡ δὲ τὸν ἐν ταύτῃ νοῦν ἐξερευνήσασα καὶ ἰδοῦσα ὡς τῆς πρώην αὖθις αἱρέσεως ἔχεται, τούτῳ ὅλως οὐ συνεχώρησε
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ Ἀκινδυνιανοῦ δυστυχοῦς Γρηγορᾶ φιλοσόφου συνεσκιασμένη, και ἐπίκρυπτος, καὶ ὕφαλος ὁμολογία, ἣν ἀπέστειλε τῇ ἁγίᾳ τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησίᾳ, ἔτι ζῶντος, ὥστε συγχωρηθῆναι τοῦ ἀφορισμοῦ. Ἡ δὲ τὸν ἐν ταύτῃ νοῦν ἐξερευνήσασα καὶ ἰδοῦσα ὡς τῆς πρώτης αὖθις αἱρέσεως ἔχεται, τούτῳ ὅλως οὐ συνεχώρησε
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἀσεβεστάτου Διοκλητιανοῦ βασιλεύοντος, πολλὰς δυνάμεις ἐν τῇ τῆς Λουκανίας χώρᾳ ὁ μακάριος Βῖτος εἰργάζετο
|
Incipit |
|
Τοῦ αὐτοῦ ἀκριβέστερον περὶ τοῦ πῶς δεῖ ἐκ τῆς μαθηματικῆς τοῦ Πτολεμαίου Συντάξεως ἐπιλογίζεσθαι ἡλιακὴν ἔκλειψιν
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Τοῦ αὐτοῦ εἰς τὴν λίμνην Γενιζαρέθ, καὶ εἰς Πέτρον ἀπόστολον
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ εἰς τὸν ζ' ψαλμόν.
Ψαλμὸς τῷ Δαβὶδ, ὃν ᾖσε τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ τῶν λόγων Χουσὶ υἱοῦ Ἰεμενεί
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΕΠΙΛΥΣΕΙΣ ΕΤΕΡΑΙ ΣΥΝΤΟΜΟΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΖΗΤΗΜΑΤΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΛΒ'
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ ἐπιστολὴ δευτέρα περὶ τῶν ἀζύμων
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΕΤΕΡΑΙ ΕΠΙΛΥΣΕΙΣ ΦΥΣΙΚΩΝ ΖΗΤΗΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
τοῦ αὐτοῦ Ζωσίμου περὶ ὀργάνων καὶ καμίνων γνήσια ὑπομνήματα. περὶ τοῦ ω στοιχείου
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ Ἰωάννου τοῦ Τζέτζου στίχοι ἰαμβικοί
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ λόγος εἰς τὸν βασιλέα κυρὸν Ἀλέξιον τὸν Ἄγγελον τὸν υἱὸν τοῦ ἀοιδίμου βασιλέως κυροῦ Ἰσαακίου τοῦ Ἀγγέλου· ἀναγνωσθείς, ὡς ἔθος τοῖς ῥήτορσιν, ἐν τῷ παλατίῳ τῶν Βλαχερνῶν κατὰ τὴν ἑορτὴν τῶν ἁγίων θεοφανίων μηνὶ Ἰαννουαρίῳ ἰνδικτιῶνι ζʹ ἔτει ͵ϛψιβʹ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ λόγος πρὸς Λατίνους περὶ τῶν ἀζύμων
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ λόγος πρὸς τοὺς Λατίνους περὶ τῶν προσφερομένων ἀζύμων, ἅτε παρὰ τοὺς θείους κανόνας ταῦτα ποιοῦντας
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ λόγος πρὸς τοὺς Λατίνους περὶ τῶν προσφερομένων παρ' αὐτῶν ἀζύμων
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ Νικήτα λόγος σχεδιασθεὶς πρὸς Ῥωμαίους καὶ δύο ταῦτα ἀποδεικνύων, ὅτι τε αἰδεσιμώτερα τὰ νέα τῶν παλαιῶν καὶ ὅτι ἐκ τοῦ πατρὸς μόνου οὐχὶ δὲ καὶ ἐκ τοῦ υἱοῦ ὡς αὐτοὶ λέγουσιν ἐκπορεύεται τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον. ἐγράφη οὗτος ὁ λόγος καὶ ὁ περὶ τῶν ἀζύμων ἐν Κωνσταντινουπόλει, ὁ μὲν ὅτε ἐνεδήμη ἐν ταύτῃ ὁ Μεδιολάνων ἐπίσκοπος ἐν ἔτει ϛχκ, ὁ δὲ μετὰ ταῦτα ἐν τῷ ϛχκβ ἔτει
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἀυτοῦ ὀμιλἰα εἰς μέρος
τεσσαρεσκαιδεκάτου ψαλμοῦ, καὶ κατὰ τοκιζόντων
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΠΑΝΣΟΦΟΥ ΨΕΛΛΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΜΙΧΑΗΛ ΤΟΝ ΔΟΥΚΑΝ ΕΠΙΛΥΣΕΙΣ ΣΥΝΤΟΜΟΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΖΗΤΗΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ περὶ τοῦ πῶς δεῖ ἐκ τῆς μαθηματικῆς τοῦ Πτολεμαίου Συντάξεως ἀκριβέστερον ἐπιλογίζεσθαι ἡλιακὴν ἔκλειψιν
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ περὶ τοῦ πῶς δεῖ ἐκ τῆς μαθηματικῆς τοῦ Πτολεμαίου Συντάξεως ἀκριβέστερον ἐπιλογίζεσθαι ἡλιακὴν ἔκλειψιν
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ περὶ τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν τοῖς δικαίοις καὶ ὅτι δεῖ ἀναμφίβολον ἔχειν τὴν περὶ αὐτῶν προσδοκίαν τοὺς ἀγωνιζομένους
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ πρὸς Ἰωάννην μαθητὴν μέθοδος, δι’ ἧς ἂν ἔχοι ῥᾳδίως ἐπιγινώσκειν τάς τε μείζους τῶν προτάσεων καὶ τὰς ἐλάττους, τάς τε κειμένας ἐν τοῖς συλλογισμοῖς καὶ τὰς μή
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ τρίτη ἐπιστολὴ περὶ ἀζύμων
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἀυτοῦ, εἰς τὸ ῥητὸν τοῦ κατὰ Λουκᾶν εὐαγγελίου Καθελῶ μου τὰς ἀποθήκας καὶ μείζονας οἰκοδομήσω, καὶ περὶ πλεονεξίας
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ βασιλέως τῶν αἰώνων Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν πλουσίως χαριζομένου
|
Incipit |
|
ΤΟΥ ΓΑΖΗ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΕΜΑΧΙΑ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ Δεσπότου καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τὸ ὑπερφυὲς καὶ μέγα θαῦμα ποιήσαντος τὴν τετραήμερον τοῦ Λαζάρου ἀνάστασιν
|
Incipit |
|
Τοῦ Δεσπότου καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τὸ ὑπερφυὲς καὶ μέγα θαῦμα ποιήσαντος τὴν τετραήμερον τοῦ Λαζάρου ἀνάστασιν
|
Incipit |
|
Τοῦ Δεσπότου καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τὸ ὑπερφυὲς καὶ μέγα θαῦμα ποιήσαντος τὴν τετραήμερον τοῦ Λαζάρου ἀνάστασιν
|
Incipit |
|
Τοῦ Ἐλιφὰζ ἦν υἱὸς Σωφὰρ καὶ Ἀμαλὴκ ἐκ παλλακίδος αὐτοῦ γεννηθείς
|
Incipit |
|
Του εν αγιοις πατρος ημων Ανδρεου Κρητης του Ιεροσολυμιτου λογος σχεδιασθεις εις την υιωσιν του τιμιου και ζωοποιου σταυρου. ευλογησον, πατερ.
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΝΑΖΙΑΝΖΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΑΝ
|
Titulus initialis |
|
του εν αγιοις πατρος ημων Γρηγοριου του θεολογου επισκοπου Ναζιανζου, εις το αγιον πασχα και εις την βραδυτητα.
|
Titulus initialis |
|
Του εν αγιοις πατρος ημων Ιωαννου αρχιεπισκοπου Κωνσταντινουπολεως του Χρυσοστομου λογος εις την προσκυνησιν του τιμιου και ζωοποιου σταυρου. ευλογησον.
|
Titulus initialis |
|
τοῦ ἐν ἁγίοις Τίτου ἐπισκόπου Βαστρῶν καὶ ἄλλων τινῶν, ἐστὶν ἡ ἑρμηνεία εἰς τὸ κατὰ Λουκᾶν εὐαγγέλιον. Περὶ τῆς ἑορτῆς τῶν ἀζύμων...
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἐν μονοτρόποις ἁγιωτάτου καὶ φιλοσοφωτάτου κυροῦ Νικηφόρου πρεσβυτέρου τοῦ Βλεμμύδου, πρὸς τὸν εὐσεβῆ βασιλέα Θεόδωρον Δοῦκαν τὸν Λάσκαριν, περί τινων δογματικῶν συζητήσεων.
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ εὐαγγελικοῦ καὶ θείου κηρύγματος διὰ τῆς τοῦ ζωαρχικοῦ πνεύματος ἐπιπνοίας
|
Incipit |
|
ΤΟΥ ΕΥΣΕΒΕΣΤΑΤΟΥ ... ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΚΑΝΤΑΚΟΥΖΗΝΟΥ ΤΟΥ ... ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΘΕΝΤΟΣ ΙΩΑΣΑΦ ΜΟΝΑΧΟΥ ΑΝΤΙΡΡΗΤΙΚΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΠΡΟΧΟΡΟΥ ΤΟΥ ΚΥΔΩΝΗ ΓΡΑΨΑΝΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΝ ΤΩ ΘΑΒΩΡΙΩ ΛΑΜΨΑΝΤΟΣ ΦΩΤΟΣ ΕΝ ΤΩ ΠΡΟΣΩΠΩ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΚΤΙΣΜΑ ΤΟΥΤΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ζῳδιακοῦ κύκλου εἰς ιβ´ ἴσα διηρῃμένου
|
Incipit |
|
Τοῦ ζῳδιακοῦ κύκλου εἰς ιβ´ ἴσα διηρῃμένου τμήματα
|
Incipit |
|
Τοῦ ζῳδιακοῦ κύκλου παρὰ τοῖς ἀστρονόμοις εἰς ιβ´ μέρη διαιρουμένου
|
Incipit |
|
Τοῦ ζωδιακοῦ κύκλου παρὰ τοῖς ἀστρονόμοις εἰς ιβ' μέρη διηρημένου
|
Incipit |
|
τοῦ ζῶντος, ᾧ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΕΝ ΤΩ ΤΕΤΑΡΤΩ ΟΥΡΑΝΩ ΟΝΤΟΣ ΤΗΣ ΔΕ ΣΕΛΗΝΗΣ ΕΝ ΤΩ ΚΑΤΩΘΕΝ ΚΑΙ ΑΥΤΗΣ ΕΞ ΕΚΕΙΝΟΥ ΦΩΤΙΖΟΜΕΝΗΝΣ ΕΝ ΤΩ ΤΡΙΤΩ ΟΥΡΑΝΩ ΜΕΣΟΝ ΗΛΙΟΥ ΚΑΙ ΣΕΛΗΝΗΣ ΕΣΤΙΝ ΑΣΤΗΡ ΜΕΓΑΣ
|
Incipit |
|
Τοῦ ἡσυχάζοντος τὰ θεμέλια
|
Incipit |
|
Τοῦ θεοφιλεστάτου Λέοντος μητροπολίτου τῆς ἐν Ῥωσίᾳ Περσθλάβας ὅτι οὐ δεῖ τελεῖσθαι τὰ ἄζυμα
|
Titulus initialis |
|
του Ιωσηφ ο κυριος ενομιζετο.
|
Desinit |
|
Τοῦ καλοῦ ποιμένος ἐστὶν τὸ σπλαγχνίζεσθαι
|
Incipit |
|
Τοῦ καλοῦ ποιμένος ἐστὶν τὸ σπλαγχνίζεσθαι ἐπὶ τὰ ἴδια πρόβατα
|
Incipit |
|
ΤΟΥ ΚΥΖΙΚΟΥ ΤΟΥ ΣΤΙΛΒΗ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ φρικτὰ καὶ ζωοποιὰ πάθη καὶ τὴν θεόσωμον αὐτοῦ ταφὴν ἑορτάζομεν
|
Incipit |
|
ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΤΡΕΙΣ ΗΜΕΡΑΣ ΚΑΙ ΖΥΜΩΘΕΝ
|
Incipit |
|
Τοῦ λόγου εἰς εἴδη μεριζομένου
|
Incipit |
|
Τοῦ λόγου εἰς εἴδη μεριζομένου δύο, τὸ μέν ἐστι κυριολογία, τὸ δὲ τρόπος
|
Introductio |
|
Τοῦ μακαρίου Ζωσίμου ἐξήγησις πρὸς τοὺς μακαρίου πῶς εἶδεν αὐτοὺς
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ μακαριωτάτου Ἰωάννου μοναχοῦ τοῦ Μαυρόποδος παράκλησις ἅμα καὶ ἐξομολόγησις εἰς τὸν φύλακα τῆς ἡμετέρας ζωῆς ἅγιον ἄγγελον διὰ στίχων ἰάμβων
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ μὲν αἰσθητοῦ ἡλίου τοῦ ὁρίζοντος ὑπερτέλλοντος
|
Incipit |
|
Τοῦ μοναχοῦ τοῦ Ζιγαβηνοῦ Πανοπλία δογματικὴ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, ἤτοι Ὁπλοθήκη δογμάτων
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ Μουζάλωνος κῦρ Νικολάου πρὸς τὸν βασιλέα κῦρ Ἀλέξιον τὸν Κομνηνὸν περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἐκπορεύσεως
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ Μουζάλωνος κῦρ Νικολάου· πρὸς τὸν βασιλέα Ἀλέξιον, τὸν Κομνηνόν· περὶ τῆς τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἐκπορεύσεως.
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ Μουζάλωνος κῦρ Νικολάου· πρὸς τὸν βασιλέα κῦρ Ἀλέξιον, τὸν Κομνηνόν· περὶ τῆς τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἐκπορεύσεως.
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ Νικολάου τυγχάνω πόνημά γε,
τούτου δ’ ἐπίκλην Βαρδάνης ἐπωνύμως.
Τὸν τῆς μελίσσης ἐκμιμούμενος τρόπον
ἔρωτι θερμῷ τὴν παροῦσαν πυκτίδα
σοφῶς ἀναγνούς, πλεῖστον εὑρήσεις κλέος,
πλοῦτον φέριστον λεξέων καὶ τῶν ὅρων,
ἐκ λεξέων μὲν τὴν νοημάτων φράσιν,
ἐκ τῶν ὅρων δὲ τὰς φύσεις τῶν πραγμάτων·
εὑρὼν δὲ τοῦτο πανσόφως γεγραμμένον,
σοφῶν πόνημα καὶ διδασκάλων λόγους,
σὺ τῷ θεῷ μὲν εὐχαρίστησον φίλε
καὶ τῷ γραφεῖ δὲ τὴν ἀμοιβὴν τῶν πόνων
αἰτοῦ προθύμως ὠφεληθεὶς μειζόνως.
|
Textus |
|
τοῦ νῦν ἀγῶνος ὡς οὐδὲν ἂν γένοιτο μεῖζον
|
Incipit |
|
Τοῦ ὀσίου πατρὸς ἡμῶν Βασιλείου λόγος εἰς Ζ´ψαλμόν
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΣΙΝΑΙΤΟΥ ΠΑΡΑΙΝΕΤΙΚΗ ΝΟΥΘΕΣΙΑ ΤΟΙΣ ΗΣΥΧΑΖΟΥΣΙΝ
|
Titulus initialis |
|
Του οσιου πατρος ημων Θεοδωρου ηγουμενου των Στουδιου λογος εις την προσκυνησιν του τιμιου και ζωοποιου σταυρου. ευλογησον, πατερ.
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ὁσιωτάτου Κοσμᾶ μοναχοῦ τοῦ Τζιντζιλουκίου περὶ διαγνώσεως τῶν ὀκτὼ λογισμῶν, δι’ ὧν πᾶσα ἁμαρτία τελεῖται· λέγω δὲ πρῶτον περὶ τοῦ τριμεροῦς τῆς ψυχῆς
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ περὶ τῶν ἀζύμων, Περὶ λεγομένης παρὰ Ῥωμαίοις τοῦ Πνεύματος καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεσθαι. Λόγος Θεοδώρου κουροπαλάτου τοῦ Σμυρναίου
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ περιτίμου ἐν φιλοσόφοις κυρίου Μιχαὴλ σύντομος ἐξήγησις περὶ τῶν ὀκτὼ μερῶν τοῦ λόγου, τοῦ μὴ βαρβαρίζειν καὶ σολοικίζειν ἐν ταῖς τοῦ λόγου συντάξεσι
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ Ῥαμπλίου ἡ μέθοδος γίνεται οὕτως κοκκίζει ὀρδίνους ιστ´
|
Incipit |
|
Τοῦ σοφοῦ Γαληνοῦ γνωρίσματα σφυγμῶν περὶ τῆς ζωῆς καὶ θανάτου ἀνθρώπων
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ σοφωτάτου Νικηφόρου τοῦ Βλεμμίδου Ἐκλογὴ ἐκ τῆς Δαϋβιτικῆς (!) βίβλου συλλεγεῖσα καὶ τεθεῖσα ἁρμόζοντως ἑκάστῃ ἑορτῇ τοῦ χρόνου
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ Στηθιαίου κυροῦ Νικήτα τῆς μονῆς τῶν Στουδίτων κατὰ Ἀρμενίων καὶ Λατίνων (καὶ) περὶ ἐνζύμων καὶ ἀζύμων
|
Titulus initialis |
|
τοῦ συνειδότος ἅτε τοῖς τε τοῦ ὑπὲρ ἡμᾶς θείοις ἐπὶ τῇ ὑποθέσει λόγοις, τοῖς τε καθ’ ἡμᾶς ἀνθρωπίνοις, ἐφεδραζομένου βάσεσιν ἀρραγέσιν, ὡς δέδεικται.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Τοῦ τιμιωτάτου χαρτοφύλακος καὶ πρωτοσυγκέλλου κυροῦ Νικήτου τοῦ Νικαέως περὶ τῶν ἀζύμων
|
Titulus initialis |
|
Τοὺς ἀγωνιζομένους αἰσθητῶς τῶν ἀλλοφύλων ταῖς φάλαγξιν οἱ βασιλεῖς
|
Incipit |
|
τους αγωνιζομενους.
|
Desinit |
|
Τοὺς δὲ ζωδιακοὺς χρόνους πρὸς τὰς ἀναφοράς
|
Incipit |
|
τοὺς δι’ ἀρετῆς καὶ πίστεως αὐτῷ προσκολλωμένους καὶ δοξάζων αὐτοὺς καὶ ὑπ’ αὐτῶν δοξαζόμενος σὺν...
|
Desinit |
|
Τοὺς ἐπ' ἐξουσίας ἄρχοντας τῷ ἱερῷ μὴ ἐξουσιάζειν
|
Incipit |
|
ΤΟΥΣ ΘΗΡΙΑΚΟΥΣ ΑΡΤΙΣΚΟΥΣ ΣΕΥΑΖΕ ΟΥΤΩΣ ΤΑΣ ΕΧΙΔΝΑΣ ΧΡΗ ΘΗΛΕΙΑΣ
|
Incipit |
|
ΤΟΥΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ ΤΟΟ ΚΛΗΡΟΥ ΕΙ ΔΕ ΜΟΝΑΖΟΝΤΕΣ ΕΙΕΝ Η ΛΑΙΚΟΙ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΕΣΘΑΙ ΑΥΤΟΥΣ
|
Desinit |
|
τους μεν πλειονας ελληνας εξ εαυτων δε των πιστων ωνομασμενω̣ν, τους αισχρουργους νι|κολαιτας επισπαρεντας τω σιτω (vid.) πονηρα ζηζανια (ζιζανια)· διο και του βαλααμ εμνημονευσε φησας· ως εδιδασκε τον βαλαακ· δηλοι δε δια τουτων τον νοητον βαλααμ τον διαβολον· εν τω (vid.) αισθητω βαλαακ διδαξαι· το κατα των ισραηλιτων σκανδαλον· πορνειαν· και ειδωλολατριαν· τη γαρ εκεινης ηδονη εις ταυτην των βεελφεγωρ τελεσθεντες· κατεκυλισθησαν:
|
Textus |
|
τοὺς μὲν ῥιπίζοι, τοὺς δ’ ἐμοὺς σβεννὺς φθάνοι
|
Desinit |
|
ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΝΤΑΣ ΕΞΕΤΑΖΕΙΝ
|
Desinit |
|
Τοὺς περὶ τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς λόγους
|
Incipit |
|
τοὺς ὕμνους σοι συνερανιζόμενοι
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Τοῦτ´ ἐστι Βησσαρίων ζῶν
|
Incipit |
|
τουτ' εστιν εξαδελφοι· υιος δε του Ιωσηφ ο κυριος ενομιζετο.
|
Desinit |
|
τουτεστιν εξαδελφοι, υιος δε του Ιωσηφ ο κυριος ενομιζετο.
|
Desinit |
|
ΤΟΥΤΟ ΑΥΤΟΣ ΛΑΒΗΣ ΖΗΤΩΝ ...ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
Τοῦτο εἴρηται πρὸς τοὺς κατασκευάζοντας ἀδικεῖν
|
Incipit |
|
τοῦτό ἐστι τὸ θεῖον καὶ μέγα μυστήριον τὸ ζητούμενον
|
Incipit |
|
Τοῦτό ἐστιν, ἀδελφοί μου, τὸ σημεῖον, ὅπερ ὁ Δεσπότης πᾶσιν ὑπέσχετο δώσειν, λέγων· "Γενεὰ πονηρὰ καὶ μοιχαλὶς σημεῖον ἑπιζητεῖ"
|
Incipit |
|
Τοῦτο καὶ τὸν θαυμαστὸν οἶμαι Φινεὲς ἐκεῖνον τῷ καθ´ ἐαυτὸν ζήλῳ παραινίττεσθαι
|
Incipit |
|
τουτο το βιβλιον επροσηλωθη εις την λαυραν του αγιου Σαββα του εν Ιεροσολυμοις παρα Πετρου του Καραμανιτου απο χωριον λεγομενον Πορρω, απο το καστρον Νυγδα, εν ετει ͵ζοα΄ ινδικτιωνος ϛ΄, μηνι μαρτιω.
|
Textus |
|
τουτο το βιβλιον υπαρχει καμου του παπα Δημητριου του ποτε διακο Δημητριου του κληθεν Ντεμεζος, και οποιος το αποξενωσει διχος το θελημα μου, να εχη τας αρας των τριακοσιων δεκα και οχτω θεοφορων πατερω[ν] και μου του αμαρτωλου
|
Textus |
|
τουτο το ιερον ευαγγελιον ειναι του αγιου ορους Σινα, και ει τις βουληθη να το κλεψει να εχη το αναθημα, Ιω(Ιωαννις) τα(ταπεινος) ο(oi) μητροπολιτης Γαζης ͵ζπβʹ (?)
|
Textus |
|
τουτο το τετραβαγγελιον (τετραευαγγελιον), αφιερωσεν ο ενιερωμενος και πνευματικος παπας κυρ (?) Συμεων, και αφιερωσεν εις τον ζωοδοχον ταφον του κυριου, και ει τις ζηλευσει (?) αυτο υπερ τον αγιον (?) ταφον να εχει το βαρος του αφορισμου. εν ετει ͵ζνηʹω ινδικτιωνος ηʹ. Γερμανος ελεω θεου πατριαρχης Ιερουσαλημ (Ιεροσολυμων?)
|
Textus |
|
Τούτου τὸν πόθον ζηλώσωμεν, καὶ τὴν ἀρετὴν μιμησώμεθα, ἵνα καὶ τῶν ἀποκειμένων στεφάνων ἀπολαύσωμεν, χάριτι…
|
Desinit |
|
τούτους ζητῶν εὑρήσεις ἐν πύλῃ χαρσοῦς
|
Desinit |
|
Τούτων δοθέντων τῆς σεβαστῇ συνόδῳ | ἡ λυκόκαπρος ἐφράγη στωμυλία, | λόγοις ἀποψυγείσα τοῖς τοῦ Κερκύρων | θυμηδίας δὲ πανταχοῦ κεχυμένης | μόνος στενάζει τοῦ σκότους ὁ προστάτης
|
Additio |
|
ΤΡΑΠΕ]ΖΗΣ ΤΩΝ ΚΥΡΙΩΝ
|
Incipit |
|
ΤΡΑΠΕΖΑΝ
|
Desinit |
|
Τράπεζαν εἰδὼς μυστικήν σε, παρθένε
|
Incipit |
|
Τρεις ειναι ταυτας λογιζομαι, και εκ της των προσωπων ποιοτητος, και εξ αυτου του τροπου της πραξεως, και εκ της διαφορας των καιρων.
|
Incipit |
|
Τρεῖς ἑορτὰς ἑόρταζον οἱ Ἰουδαῖοι
|
Incipit |
|
Τρεῖς ἑορτὰς ἑόρταζον οἱ Ἰουδαῖοι
|
Incipit |
|
Τρεῖς ἑορτὰς ἑόρταζον οἱ Ἰουδαῖοι
|
Incipit |
|
Τρεῖς ἑορτὰς ἑόρταζον οἱ Ἰουδαῖοι
|
Incipit |
|
Τρεῖς ἑορτὰς ἑώρταζον οἱ Ἰουδαῖοι
|
Incipit |
|
Τρηχὴν δ´ ὑπερβὰς φραγμὸν ἐξήθιζε κλώψ
|
Incipit |
|
Τριάδα ἀχώριστον καὶ ὁμοούσιον δοξάζοντες εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
Τριὰς Κύριος ‒ τὸ ξένον ‒ ξενίζεται.
|
Desinit |
|
Τρίτος δὲ Λουκᾶς ῥητορεύει μειζόνως
τοῦ μέχρις ἡμῶν μετριωθέντος Λόγου
τὴν παιδικὴν αὔξησιν, εἶτα καὶ μέσην,
καὶ τὴν τελείαν τῆς θεώσεως χάριν˙
Παῦλον γὰρ ἔσχεν τεχνικὸν παιδοτρίβην.
|
Textus |
|
Τριτος δε Λουκας ρητορευει μειζονως
|
Incipit |
|
Τριτος δε Λουκας ρητορευει μειζονως
|
Incipit |
|
Τριτος δε Λουκας ρητορευει μειζονως.
|
Incipit |
|
Τριτος δε Λουκας ρητορευει μειζονως.
|
Incipit |
|
τρόποι τῶν τοῦ λόγου κζ′
|
Titulus initialis |
|
ΤΡΟΠΟΣ ΙΖ' · ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΝ ΤΩ ΘΑΒΩΡΙΩ ΛΑΜΨΑΝΤΟΣ ΦΩΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Τύπον παλαιοῦ Συμεὼν σῴζει νόμου·
|
Incipit |
|
Τύραννος ὡραίαν ἐξ ἀστυγείτονος πόλεως ᾔτησε κόρην πρὸς γάμον θυγάτριον οὖσαν ἀνδρὸς κορυφαίου τῶν οἰκητόρων αὐτήν τε καὶ παῖδας ἔχοντος ἄλλους. ταύτην ᾔτησε πόλεμον ἀπειλῶν, εἰ μὴ λάβοι. εἵλοντο μᾶλλον ἐπιόντα πόλεμον ἐνεγκεῖν ἢ δόξαι δειλὸν φρονεῖν τυράννου διακονοῦντες προστάγματι. πολιορκουμένων αὐτῶν καὶ προιόντος τοῦ φόβου τὴν κόρην ἐπὶ τὸ τεῖχος ἀνήγαγεν ὁ πατὴρ ἐν ὀφθαλμοῖς τε τῶν πολεμίων ἀπέκτεινεν. ὁ μὲν οὖν τύραννος ὡς εἶδεν, ἀνέζευξεν ἄπρακτος οὔτε τῆς ἐρωμένης τυχὼν οὔτε πορθήσας τὴν πόλιν, νέος δέ τις τῆς παρθένου πολίτης ἐκτόπως ταύτης ἐρῶν οὐ φέρων τὸ πάθος ἑαυτὸν διεχρήσατο. καὶ κρίνει τὸν πατέρα τῆς κόρης ὁ τοῦ νεανίσκου πατὴρ ὡς αὐτόχειρα μὲν τοῦ φόνου τῆς θυγατρός, αἴτιον δὲ τῆς ἐκείνου σφαγῆς. μελετῶμεν τὸν τῆς κόρης πατέρα.
|
Titulus initialis |
|
Τυρσινοὶ τειχίζειν πόλεις
|
Desinit |
|
Τῷ ἀγαπητῷ αὐτοῦ ἀδελφῷ καὶ συλλειτουργῷ... Ζωσίμῳ... Ἐπείπερ τῷ καλῷ σπέρματι εἴωθεν ἐπισπείρειν ὁ τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως ἐχθρὸς τὰ ζιζάνια
|
Incipit |
|
Τῷ ἁγίῳ μου δεσπότῃ, τῷ σεβαστοκράτορι κυρῷ Μανουὴλ τῷ Κομνηνῷ, εἰ χρὴ προσέχειν τοῖς λέγουσιν τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον καὶ ἐκ τοῦ υἱοῦ ἐκπορεύεσθαι, καῖ ὅτι οὐ ταὐτὸν ἀποστολὴ καὶ ἐκπόρευσις. Ἰωάννης Ζωναρᾶς δρουγγάριος τῆς βίγλης χαίρειν.
|
Titulus initialis |
|
Τῷ ἁγιωτάτῳ μου δεσπότῃ καὶ θειοτάτῳ, τῷ πανιερωτάτῳ μητροπολίτῃ Κυέβου καὶ πάσης Ῥωσίας καὶ ἀληθῶς ὑπερτίμῳ Μάρκος ἁμαρτωλὸς ἱερεὺς καὶ μονάζων
|
Titulus initialis |
|
Τῷ αὐτῷ μεσάζοντι καὶ γαμβρῷ τοῦ βασιλέως πρὸς ταῦτα ὁ Σχολάριος
|
Titulus initialis |
|
Τῷ βασιλεῖ Τραπεζοῦντος
|
Titulus initialis |
|
Τῷ γεγονότι μαΐστρορι τῶν ῥητόρων κυρῷ Εὐσταθίῳ τῷ Θεσσαλονίκης, ἀπὸ Τριαδίζης σταλεῖσα
|
Titulus initialis |
|
Τῷ ζῆν βλέπω
|
Incipit |
|
τῷ ζῶντι νεκρῷ καὶ νεκρῷ ζωηφόρῳ
|
Incipit |
|
τω ζωοποιω πνευματι εις τους αιωνας των αιωνων· αμην.
|
Desinit |
|
ΤΩ ΘΕΙΟΤΑΤΩ ΚΑΙ ΕΥΣΕΒΕΣΤΑΤΩ ΒΑΣΙΛΕΙ ΗΜΩΝ ΚΥΡΩ ΙΩΑΝΝΗ ΤΩ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΩ Ο ΕΥΤΕΛΗΣ ΕΝ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΙΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ Ο ΕΝ ΤΩ ΒΟΥΝΩ ΤΗΣ ΜΟΝΟΒΥΖΟΥ ΤΩ ΕΝ ΤΗ ΝΗΣΩ ΙΜΒΡΩ
|
Titulus initialis |
|
τῷ Θεῷ, σὺν τῷ ὁμοουσίῳ Υἱῷ καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ Πνεύματι· νῦν…
|
Desinit |
|
Τῷ Λίζικι
|
Titulus initialis |
|
Τῷ μεγαλοπρεπεστάτῳ, μεγαλοφυεστάτῳ, ἀξιεπαινετωτάτῳ, μοναδικῷ τοῦ γένους ἐρείσματι, τῷ μεγάλῳ δουκί, εὐτυχῶς τῷ κυρίῳ μου, ὁ ἐλάχιστος Γεννάδιος ψυχῆς σωτηρίαν σὺν εὐζωίᾳ παντοίᾳ
|
Titulus initialis |
|
Τῷ μητροπολίτῃ τοῦ Τραπεζοῦντος
|
Titulus initialis |
|
τῷ μοναχῷ κῦρ Γεδεὼν τῷ Ζωγράφῳ περὶ τοῦ κατὰ τὴν μεταμόρφωσιν τοῦ σωτῆρος φωτός
|
Titulus initialis |
|
τῷ παναγίᾳ καὶ ζωαρχικῷ θείῳ Πνεύματι νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων
|
Desinit |
|
Τῷ περιποθήτῳ θείῳ τοῦ εὐσεβεστάτου βασιλέως, Συργῆν Τελεζινιάω, ὁ ἐλάχιστος ἐν ἱερομονάχοις Ματθαῖος
|
Titulus initialis |
|
Τῷ πρὸ τούτου καιρῷ ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ ἑόρταζον οἱ χριστιανοὶ Χριστοῦ γέναν καὶ φῶτα
|
Incipit |
|
Τῷ προφήτῃ Ἰεζεκιὴλ εἶπεν ὁ Θεός· καὶ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, σκοπὸν δέδωκά σε τῷ οἴκῳ Ἰσραήλ
|
Incipit |
|
τῷ σωτῆρι Θεῷ τῷ πάντα ἐργαζομένῳ δι’ οἰκονομία<ν> καὶ σωτηρία<ν> τῶν ἀνθρώπων, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Τῷ τιμιωτάτῳ μοναχῷ κυρῷ Μαξίμῳ τῷ Σμενιώτῃ. Εἰ χρὴ προσέχειν τοῖς λέγουσιν, ὅτι λαβὼν ὁ Χριστὸς ἄζυμον ἐν τῇ ἑσπέρᾳ τῆς μεγάλης Πέμπτης ὡς καὶ τῆς ἑορτῆς τοῦ πάσχα τηνικαῦτα δῆθεν ἑστηκυίας τὸ οἰκεῖον πάσχα ἐτέλεσεν
|
Titulus initialis |
|
Τῷ ὑπὲρ πάντας ἀληθῶς ἁγίους μείζονι
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
τῶν ἄλλων ἀνθρώπων ἀφοριζόμενον
|
Desinit |
|
τῶν ἀνθρώπων ἐν ζυγοῖς
|
Desinit |
|
Τῶν ἀνθρώπων, ἀγαπητοί, οἱ μὲν καὶ ἐνταῦθα κολάζονται καὶ ἐκεῖ, οἱ δὲ ἐκεῖ μόνον, οἱ δὲ οὐδὲ ἐνταῦθα οὐδὲ ἐκεῖ
|
Incipit |
|
τῶν γὰρ τοῦ ἀποστόλου μαθητῶν Τιμοθεος ἦν καὶ μαρτυρει μὲν Λουκᾶς· ὅτι θαυμαστὸς νέος τις ὢν μαρτυρούμενος ὑπὸ τῶν ἐν Λύστροις (…) ἐξουθενήσει· τὸ γὰρ ἔργον κυριου ἐργάζεται ὡς καγὼ· καὶ Ἑβραίοις δὲ γράφων ἐλεγεν· γινώσκετε τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν Τιμόθεον ὄντα ἀπολελυμένον καὶ (πολλὴν ἀλλαχόθεν…)
|
Detail(s) |
|
Τῶν διηγήσεων ἐκείνας μᾶλλον θαυμάζουσιν ἄνθρωποι
|
Incipit |
|
Τῶν διηγήσεων ἐκεῖνας μᾶλλον θαυμάζουσιν ἄνθρωποι
|
Incipit |
|
Τῶν ἐν Λακεδαίμονι θηλειῶν αἰσχρῶν τικτομένων τὴν ὄψιν ἦλθον εἰς Δελφοὺς Λακεδαιμόνιοι πευσόμενοι τοῦ πάθους τὴν ἴασιν. ἔχρησεν ὁ θεὸς κατὰ μῆνιν Ἀφροδίτης ὑβρισμένης τι πρώην ἐμπεσεῖν τῇ Σπάρτῃ τὸ νόσημα. λήξειν δὴ τοῦ θυμοῦ τὴν θεὸν τιμηθεῖσαν ἀγάλματι. ἐπιτάττουσι τῷ Πραξιτέλει τὸ ἄγαλμα ταύτην ἐργαζομένῳ τὴν τέχνην. ὁ δὲ πρὸς μίμησιν Φρύνης τῆς ἑταίρας ἐρωμένης οὔσης αὐτῷ τοῦτο κατασκευάσας ἐπέγραψεν· Ἀφροδίτη. ἐκκλησία συνῆλθε βουλευσομένη. καὶ παραινεῖ δέχεσθαι Πραξιτέλης Σπαρτιάτου τινὸς ἀντιλέγοντος. μελετῶμεν τὸν Σπαρτιάτην.
|
Titulus initialis |
|
Τῶν ἐν οὐρανοῖς ἀπογραψαμένων τὴν πολιτείαν κἀκεῖ μεταθεμένων τὴν ζωὴν
|
Incipit |
|
Τῶν ἐξεταζομένων προσώπων εἴδη ἑπτά
|
Incipit |
|
Τῶν ζητημάτων τὰ μὲν φανερά, τὰ δὲ ἀφανῆ
|
Incipit |
|
τῶν ζητουμένων. Τοῦτο οὖν καὶ ἡμεῖς μιμησώμεθα διὰ τῆς μετανοίας ἵνα τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν, χάριτι...
|
Desinit |
|
τῶν ζητουμένων. Τοῦτον οὖν καὶ ἡμεῖς μιμησώμεθα διὰ τῆς μετανοίας, ἵνα τῶν αἰωνίων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΤΑ ΜΕΝ ΠΡΟΣ ΒΡΩΣΙΝ
|
Incipit |
|
Τῶν ζῴων τὰ μὲν χερσαῖά ἐστι, τὰ δὲ ἔνυδρα
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΤΑ ΝΕΥΡΩΔΗ ΜΟΡΙΑ
|
Incipit |
|
τῶν ἡρώων ἠτιοῦτο συνόδῳ, σώζοιό μοι περιπόθητε, μετὰ γειτνιῶνος δ' ἱσταμένου
|
Desinit |
|
ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΗΤΡΙΟΥΤΟ ΣΥΝ ΟΔΩ ΣΩΖΩΙΟ ΜΟΙ ΠΕΡΙΠΟΘΗΤΕ ΜΕΤΑ ΓΕΙΤΝΙΩΝΟΣ Δʹ ΙΣΤΑΜΕΝΟΥ
|
Desinit |
|
τῶν θείων ἐπάξιον ὀφθαλμῶν, ὡς ἂν ἐν τῷ βίῳ τούτῳ διαπαντὸς ὑμῖν συμπανηγυρίζοντες … τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν … ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΤΩΝ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΕΛΟΜΕΝΩΝ ΖΗΝ
|
Titulus initialis |
|
Τῶν κατὰ Θεὸν ἑλομένων ζῆν
|
Incipit |
|
τῶν λογισμῶν οἱ μὲν ὡς ζώοις ἡμῖν ἐπισυμβαίνουσιν
|
Incipit |
|
τῶν μὴ ὄντων ἐξαφανίζων τὴν γένεσιν
|
Desinit |
|
ΤΩΝ ΝΕΦΕΛΩΝ ΕΠΑΝΩ ΠΥΚΝΟΥΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΥΠΟ ΑΝΕΜΩΝ ΒΙΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΦΕΡΟΜΕΝΩΝ ΕΝΘΕΝ ΚΑΚΕΙΘΕΝ ΚΑΙ ΩΣΠΕΡ ΠΥΜΦΥΛΙΩΝ
|
Incipit |
|
των ουρανων πασαν ευαγγελιζεται.
|
Desinit |
|
των ουρανων πασιν ευαγγελιζεται.
|
Desinit |
|
των ουρανων πασιν ευαγγελιζεται·
|
Desinit |
|
τῶν οὐρανῶν, πᾶσιν εὐαγγελίζεται.
|
Desinit |
|
τῶν οὐρανῶν, πᾶσιν εὐαγγελίζεται.
|
Desinit |
|
Τῶν πανταχόσε διαφημηζομένων
|
Incipit |
|
Τῶν πανταχόσε διαφημηζομένων σπουδαίων ἀνδρῶν ἐπ´ ἀρεταῖς
|
Incipit |
|
Τῶν πανταχόσε διαφημηζομένων σπουδαίων ἀνδρῶν ἐπ´ ἀρεταῖς
|
Incipit |
|
Τῶν περδίκων οἱ μὲν θρᾶκες ἅπαντες λευκανθίζουσιν
|
Incipit |
|
Τῶν περδίκων οἱ μὲν θρᾶκες ἅπαντες λευκανθίζουσιν
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ ΟΙ ΜΕΝ ΠΕΖΟΙ ΟΙ ΔΕ ΗΙΠΠΕΙΣ
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ ΟΙ ΜΕΝ ΠΕΖΟΙ ΟΙ ΔΕ ΙΠΠΕΙΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΕΖΩΝ ΑΥ ΟΙ ΜΕΝ ΨΙΛΟΙ
|
Incipit |
|
Τῶν στρατιωτῶν οἱ μὲν πεζοί, οἱ δὲ ἱππεῖς
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΣΩΖΟΜΕΝΩΝ ΕΚΦΑΙΝΟΜΕΝΟΝ
|
Incipit |
|
Τῶν φιλαρέτων ἀνθρώπων τῶν ζῆν κατὰ λόγον προαιρουμένων νόμοις ἀγαθοῖς ὁ βίος καὶ προστάγμασι κεκανόνισται
|
Incipit |
|
τῶν ψευδαπόστολων ἀλαζονείας καὶ πονηρίας.
|
Desinit |
|
ΥΒΡΙΖΕΙΝ ΣΚΩΜΜΑΤΩΝ
|
Desinit |
|
ὑβριζομένου διὰ σέ
|
Desinit |
|
ΥΔΡΟΧΟΟΣ ΤΟΝ ΠΕΛΤΖΑΤΩΘ ΙΧΘΥΕΣ ΡΕΞΗ ΦΛΕΞ
|
Desinit |
|
ΥΔΩΡ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΝ ΚΥΖΙΚΩ ΤΕΛΟΣ ΓΑΛΗΝΟΥ ΤΟ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΑΣ ΠΑΘΩΝ
|
Desinit |
|
Ὕδωρ ὄμβριον ζέστης στ´
|
Incipit |
|
υιοι Ιακωβ πρωτος Ρουβιμ βʹ (δευτερος) Συμεων· γʹ (τριτος) Λευι· δʹ (τεταρτος) Ιουδας εʹ (πεμπτος) Ζαβουλων· ϛʹ (εκτος) Ισσαχαρ· ζʹ (εβδομος) Δαν· ηʹ (ογδοος) Γαδαν· θʹ (ενατος) Ασσηρ· ιʹ (δεκατος) Νεφθαλειμ· ιαʹ (ενδεκατος) Ιωσηφ· ιβʹ (δωδεκατος) Βενιαμιν.
|
Textus |
|
υἱὸς δὲ τοῦ Ἰωσὴφ ὁ κύριος ἐνομίζετο.
|
Desinit |
|
υιος δε του Ιωσηφ ο κυριος ενομιζετο.
|
Desinit |
|
υιος δε του Ιωσηφ ο κυριος ενομιζετο.
|
Desinit |
|
υιος δε του Ιωσηφ ο κυριος ενομιζετο.
|
Desinit |
|
υιος δε του Ιωσηφ ο κυριος ενομιζετο.
|
Desinit |
|
υιος δε του Ιωσηφ ο κυριος ενομιζετο.
|
Desinit |
|
υιος δε του Ιωσηφ ο κυριος ενομιζετο.
|
Desinit |
|
υἱὸς δὲ τοῦ Ἰωσὴφ ὁ κύριος ὀνομάζεται, ἐπεδὴ τῶν υἱῶν αὐτοῦ τῶν ἐκ τῆς πρώτης γυναικὸς ἀδελφὸς ἐνομίζετο.
|
Desinit |
|
υιος δε του Ιωσηφ, ο κυριος ενομιζετο.
|
Desinit |
|
ὑλικὴ καὶ ῥοώδης αὕτη τῶν σωμάτων ζωή
|
Incipit |
|
ὑμᾶς μὲν δίκαιόν ἐστι τοὺς ἀκμάζοντας ἐν πάσῃ δυνάμει
|
Incipit |
|
ὑμεῖς δὲ τοῦ ζήλου τοῦ Φινεὲς τὸν μισθὸν ὑποδέξησθε, διὰ τῆς δικαιοκρισίας τοῦ Θεοῦ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ὑμεῖς μὲν ἡμᾶς ἐθαυμάζετε πρώην, ὅτε τὸν περὶ τοῦ
|
Incipit |
|
Ὑμεῖς μὲν τῶν θεολογικῶν ῥητῶν τοῦτό μοι ζητεῖν ἐοίκατε
|
Incipit |
|
Ὑμεῖς, ὦ Γραικοί, δι´ ἐνζύμου
|
Incipit |
|
Ὑμνῶ θανέντας ζῶν γένους ἀρχηγέτας
|
Incipit |
|
Υπερ μνημης και αφεσεως των αμαρτιων του δουλου του θεου, Ιωαννου μοναχου, και γεγονοτος λογοθετου, της του θεου μεγαλης εκκλησιας, μηνι φευρουαριου κγʹ ινδικτιωνος ζʹ (?) του ͵ςχνυʹ (νυʹ = πεντεκοστου) ετους, βασιλευοντος, του αοιδιμου βασιλεως ημων, κυρου Μανουηλ και Κομνηνου, του Πορφυρογεννητου.
|
Textus |
|
Ὑπὲρ τῆς ἡμῶν ψυχικῆς σωτηρίας ὀφείλοντες σπουδάζειν
|
Incipit |
|
Ὑπὲρ τῆς ἡμῶν ψυχικῆς σωτηρίας ὀφείλοντες σπουδάζειν
|
Incipit |
|
υπεραγια τριας ο θεος ημων· η παντων των γεγονοτων, και γινομενων, και γενησομενων· αγαθων εργων αρχη και τελειωσις, αφ' ου τα παντα προεισι και εν ω συνεστηκεν και προς ον ανατεινεται· ο και την παρουσαν αγιαν τελειωσιν ευδοκησας και συνεργησας. του ευαγγελιστου Λουκα δια χειρος {εμμου} εμου του αμαρτωλου Θεοδωρου (?) του Ζαγορινου· αμην.
|
Textus |
|
Ὑπερφεῦ, Λίζιξ, ἐξ ὅσης ἡμᾶς συναφείας, καὶ συζωΐας, εἰς ὅσον ἡ παλαμναία τύχη διέστησε
|
Incipit |
|
ΥΠΕΦΕΡΕ ΤΗ ΑΙΧΜΗ ΠΛΕΥΡΑΝ ΑΝΤΕΤΟΡΕΙΤΟ ΚΑΙ ΟΥΚ ΩΡΓΙΖΕΤΟ ΜΗ ΑΣΥΜΠΑΘΕΙΣ ΠΡΟΣ ΟΤΥΣ ΧΡΗΖΟΝΤΑΣ ΟΙΚΤΟΥ ΓΕΝΟΙΜΕΘΑ
|
Incipit |
|
υπο Ζαχαριου θυμιωντος ηρξατο.
|
Desinit |
|
υπο Ζαχαριου θυμιωντος ηρξατο.
|
Desinit |
|
Ὑπὸ Ἰωάννου τοῦ ἀποστόλου ἤτοι κώμης εὐτελοῦς μετὰ λζ´ χρόνους τῆς ἀναλήψεως
|
Incipit |
|
ΥΠΟ ΣΚΗΠΤΡΟΙΣΙΝ ΥΠΑΥΧΕΝΙΟΝ ΖΥΓΟΝ ΕΞΕΙ
|
Desinit |
|
ὑπὸ τῶν ὑδάτων καθαρίζεται παρὰ τοῦ θεοῦ στεφανοῦσθαι· ὅτι αὐτῷ
|
Desinit |
|
ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΧΡΟΝΩΝ ΖΩΗΣ
|
Titulus initialis |
|
ὑποζυγίων τά γένη, ἵνα
|
Desinit |
|
ὑπόθεσις τῆς πρὸς Ζηνόθεμιν ἐμπορικῆς
παραγραφῆς
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥΤΟ ΛΕΓΕΙ ΟΤΙ ΣΥΝΕΙΔΩΣ ΕΑΥΤΩ
|
Incipit |
|
ΥΠΟΜΗΝΑΣΑ ΟΜΟΙΟΝ ΤΟΝ ΥΠΕΡ ΘΕΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΝ ΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΗΣ ΤΑΙΣ ΠΡΕΣΒΕΙΑΙΣ ...
|
Desinit |
|
Ὑστερολογία ἐστὶ λόγος πρῶτος ὕστερος λεγόμενος καὶ διὰ τοῦτο πρωθύστερος ὀνομαζόμενος, ὡς ὅταν εἴποιμεν “καλῶς ἐτελειώθη ὁ δεῖνα καὶ καλῶς ἐβίωσεν”, ἀντὶ τοῦ εἰπεῖν “καλῶς ἐβίωσε καὶ καλῶς ἐτελειώθη”· πρῶτον γὰρ βιοῖ τις καὶ οὕτω τελειοῦται
|
Desinit |
|
ὑφ’ οὗ θεωθεὶς ζῇς θανών, Βασίλειε
|
Desinit |
|
Φ. Φιλαδελφεια· σωζουσα η κολλωμενη κυριω.
|
Desinit |
|
Φαιδρῶς ὁμοῦ καὶ εὐσεβῶς τὴν σωτήριον καὶ ζωοδῶρον
|
Incipit |
|
Φαιδρῶς ὁμοῦ καὶ εὐσεβῶς τὴν σωτήριον καὶ ζωοδῶρον
|
Incipit |
|
Φαιδρῶς ὁμοῦ καὶ εὐσεβῶς τὴν σωτήριον καὶ ζωοδῶρον Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ προεορτάσαντες ἀνάστασιν
|
Incipit |
|
Φαιδρῶς ὁμοῦ καὶ εὐσεβῶς τὴν σωτήριον καὶ ζωοδῶρον Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ προεορτάσαντες ἀνάστασιν
|
Incipit |
|
Φαιδρῶς ὁμοῦ καὶ εὐσεβῶς τὴν σωτήριον καὶ ζωοδῶρον Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ προεορτάσαντες ἀνάστασιν
|
Incipit |
|
Φαιδρῶς ὁμοῦ καὶ εὐσεβῶς τὴν σωτήριον καὶ ζωοδῶρον Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ προεορτάσαντες ἀνάστασιν
|
Incipit |
|
Φαιδρῶς ὁμοῦ καὶ εὐσεβῶς τὴν σωτήριον καὶ ζωοδῶρον Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ προεορτάσαντες ἀνάστασιν
|
Incipit |
|
Φαιδρῶς ὁμοῦ καὶ εὐσεβῶς τὴν σωτήριον καὶ ζωοδῶρον Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ προεορτάσαντες ἀνάστασιν
|
Incipit |
|
Φαιδρῶς ὁμοῦ καὶ εὐσεβῶς τὴν σωτήριον καὶ ζωοδῶρον Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ προεορτάσαντες ἀνάστασιν ἐπὶ ταύτην
|
Incipit |
|
Φαντάζονται γὰρ ὅτι δοξάζουσιν τὸν Χριστόν
|
Incipit |
|
φαντάζωμαι τὸ ἀμήχανον καὶ [
|
Desinit |
|
Φαριζαΐζων, ἱεροῦ μακρὰν γίνου·
|
Incipit |
|
Φαρισαίζων ἱεροῦ μακρὰν γίνου
|
Incipit |
|
ΦΑΣΙ ΓΑΡ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΩΔΕΚΑ ΖΩΔΙΑ
|
Incipit |
|
Φασὶ δὲ καὶ δώδεκα ζῴδια ἐξ ἀστέρων εἶναι
|
Incipit |
|
Φασί τινες ἐκ μύρμηκος καὶ λέοντος τίκτεται ζῷον
|
Incipit |
|
Φασί τινες ἐκ μύρμηκος καὶ λέοντος τίκτεταί τι ζῷον
|
Incipit |
|
ΦΕΡΕ ΔΕ ΕΙ ΔΟΚΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΗ ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΑΝ ΖΩΗΝ
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ καὶ σήμερον τὴν συνήθη... παραθώμεθα τράπεζαν
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ τήμερον τοῖς κατὰ τὸν Ὀζίαν
|
Incipit |
|
Φέρε τήμερον (vel δὴ σήμερον) τοῖς κατὰ τὸν Ὀζίαν διηγήμασιν ἀποδῶμεν τὸ τέλος
|
Incipit |
|
Φέρε τῆς ζάλης τῶν τοῦ βίου πραγμάτων
|
Incipit |
|
Φέρε τῆς ζάλης τῶν τοῦ βίου πραγμάτων
|
Incipit |
|
Φέρε τῆς ζάλης τῶν τοῦ βίου πραγμάτων
|
Incipit |
|
Φέρε τῆς ζάλης τῶν τοῦ βίου πραγμάτων
|
Incipit |
|
Φέρε τῆς ζάλης τῶν τοῦ βίου πραγμάτων
|
Incipit |
|
Φέρε τῆς ζάλης τῶν τοῦ βίου πραγμάτων
|
Incipit |
|
Φέρε τῆς ζάλης τῶν τοῦ βίου πραγμάτων
|
Incipit |
|
Φέρε τὸ λευκὸν τοῦ ὠοῦ καὶ τὸν ζωμὸν τῆς μίνθας
|
Incipit |
|
φέρει μήτε ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος ὅπου ῥιθμίζει
|
Incipit |
|
Φεῦ ! ὃς πάρος ἐσπούδαζον ἐπῶν περὶ σύνθεσιν ἡδέων ᾆσμα προῆγαι [προῆγμαι ed.] νῦν γέροντι [γοερόν τι ed.] πλέκειν
|
Incipit |
|
Φεῦ ὃς παρὸς ἐσπούδαζον ἐπῶν περὶ σύνθεσιν ἡδέων ᾅσμα προῆγαι νῦν γέροντι πλέκειν
|
Incipit |
|
Φησὶν Βοὼζ πρὸς Ῥούθ· βάψε
|
Incipit |
|
Φησὶν ἡ θεία Γραφή, Ὁ ἐλεῶν πτωχὸν δανείζει Θεῷ
|
Incipit |
|
ΦΗΣΙΝ Ο ΖΩΣΙΜΟΣ ΟΤΕ
|
Desinit |
|
Φιλαδέλφεια· σώζουσα
|
Desinit |
|
ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΥΙΟΥ ΤΟΥ ΖΩΝΤΟΣ ΘΕΟΥ ΗΜΩΝ
|
Desinit |
|
ΦΙΛΟΘΡΟΝ Ο ΚΟΝΙΖΗΣ, ΛΙΒΥΣΤΙΚΟΝ ΤΟ ΒΑΣΙΛΙΚΟΝ ΣΠΟΡΟΝ
|
Desinit |
|
φιλόπτωχοι. Εἰς Χριστὸν ἀγάπην κρατῶμεν διηνεκῶς, ἵνα καταξιωθῶμεν τῆς αἰωνίου ζωῆς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
φιλόπτωχοι. Εἰς Χριστὸν ἀγάπην κρατῶμεν διηνεκῶς, ἵνα καταξιωθῶμεν τῆς αἰωνίου ζωῆς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
φιλόπτωχοι. Εἰς Χριστὸν ἀγάπην κρατῶμεν διηνεκῶς, ἵνα καταξιωθῶμεν τῆς αἰωνίου ζωῆς ἐπιτυχεῖν, χάριτι…
|
Desinit |
|
φίλους θεοῦ καὶ προφήτας κατασκευάζειν, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ...
|
Desinit |
|
Φίλτατε ἀδελφέ, οὐκ ἐπίσταμαι γνωρίζειν
|
Incipit |
|
Φοβηθῶμεν οὖν τὴν ἀπειλὴν ἐκείνων τῶν κολάσεων, καὶ παυσώμεθα τοῦ ἀτιμάζειν Θεόν· ὅτι αὐτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
Φορμίων ἔμπορος δανείζεται παρὰ Χρυσίππου
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Φράζεο δὴ καὶ τόνδε λόγον τέκος
|
Incipit |
|
Φράζεο δή, Νίκανδρε, παλαιγενεῶν ἔθος ἀνδρῶν
|
Incipit |
|
Φρόνιμον τὴν τῆς παρούσης ζωῆς
|
Incipit |
|
φροντίζεις φθαρτὰ καὶ πρόσκαιρα καὶ διὰ τοῦτο δὲν σὲ ἀκούω νὰ ξέβω
|
Desinit |
|
ΦΥΛΑΞΟΝ ΤΗΝ ΠΟΙΜΝΗΝ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΣΟΥ ΟΤΙ ΔΑΣΙΑ ΕΣΤΙΝ
|
Desinit |
|
φυλλα πζʹ
|
Textus |
|
Φωνὴ Θεοῦ ἱερὰ ἀρρύεσθαι ὕδωρ ζῶν
|
Incipit |
|
Φωνὴν σάλπιγγος κερατίνης βοῆς ἀλαλάζουσαν γεγωνότερον καὶ καταδονοῦσαν
|
Incipit |
|
φως ζωη
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
φῶς ζωῆ / Α Ω / Ἰησοῦς Χριστός Α (?)
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
φως ζωη + φως ζωη + φως ζωη + Ιησου σωσον
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
Φῶς χρηματίζω καὶ λύχνος τοῖς χρωμένοις
|
Incipit |
|
φωτίζον μου τὴν διάνοιαν
|
Desinit |
|
ΦΩΤΙΖΟΝΤΑ ΚΑΙ ΟΔΗΓΟΥΝΤΑ
|
Incipit |
|
Φωτίζου, πόλις Ῥωμαΐς, πάλιν ἐρῶ· φωτίζου
|
Incipit cuiusdam partis |
|
φωτίζουσι τὴν ψυχήν
|
Desinit |
|
Φώτισον τὴν ψυχήν μου, ἔμψυχε λυχνία χρυσαυγίζουσα
|
Incipit |
|
ΧΑΙΡΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΜΗΤΕΡ ΕΛΕΟΥΣ, ΖΩΗ, ΓΛΥΚΥΤΗΣ, ΚΑΙ ΕΛΠΙΣ ΗΜΩΝ, ΧΑΙΡΕ
|
Incipit |
|
Χαῖρε, ἡ Μήτηρ τοῦ Χριστοῦ, Υἱοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος·
ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
χαίρειν τῆ ἐλπίδι καὶ προσεύχεσθαι καὶ εὐχαριστεῖν αὐτοὺς ἀεὶ τῶ κυρίω· καὶ ορκίζων αὐτοὺς ἀναγνῶναι τὴν ἐπιστολὴν ταύτην πᾶσι τοῖς ἀδελφοῖς· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Χαιρέτω δὲ ὁ ἀποσταλεὶς καὶ μετὰ τοῦ εὐὰν καὶ ζῶν καὶ διατιθέμονος τὴν ἀρχὴν, διατηρείσθω ἡμῖν πολυχρόνιος
|
Desinit |
|
Χαίροις, ἡ ζωηφόρος πηγή
|
Incipit |
|
Χαλεπὸν τὸ ζήτημα. δύο γὰρ ἐναντία ἀλλήλοις ἤθη ὑποκρίνεσθαι δεῖ
|
Introductio |
|
Χαρὰ καὶ τέρψις συζύγων ὁμιλίαι
|
Incipit |
|
Χάριεν μὲν ἰδεῖν καὶ ἀγωνιζομένους
|
Incipit |
|
χαρίζεται γὰρ αὐτοῖς τὸ σώζεσθαι ἡ ἀλήθεια
|
Desinit |
|
ΧΑΡΙΖΟΜΕΝΗΝΣ
|
Desinit |
|
χαριζομένης τὰ μέλλοντα ἐκεῖνα καὶ ἄφραστα, ἃ ἡτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ὅλῃ προθυμίᾳ ψυχῆς αὐτὸν ἀγαπήσασι. Ὧν γένοιτο καὶ ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν χάριτι…
|
Desinit |
|
χαριζόμενον δὲ ἐν καιρῷ εὐθέτῳ τὴν αἰώνιον ζωὴν καὶ δόξαν καὶ βασιλείαν. Ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
χαριζόμενος ἡμῖν ζωὴν ἀκήρατον καὶ ἀιώνιον· ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
Χειμάζεται καθάπερ δὴ καὶ κεχείμασται
|
Incipit |
|
Χειμάζεται καθάπερ δὴ καὶ κεχείμασται
|
Incipit |
|
Χεὶρ κακούργου ἠτοιμάσθῃ
Ὑπὸ μαύρης ἐῤῥινύος
Τὴν ζωὴν νὰ ἀφαιρέσῃ
Τοῦ Μονάρχου καὶ Σωτῆρος
|
Incipit |
|
Χεῖρες φίλαι, κόλποι τε καὶ σύ, καρδία,
ὑμῖν τὸ σεπτὸν χρῆμα πιστεύω μόνοις·
ὑμεῖς λαβόντες, εὐλαβῶς τηρεῖτέ μοι
τὸ μάργαρόν μου τοῦτο τὸ βρύον χάριν
καὶ τῆς ἄνωθεν ἀστραπῆς πεπλησμένον,
oὗ κρεῖττον οὐδὲν εὗρον ἐν τοῖς τιμίοις,
oὗπερ τὸ κάλλος θαυμάσας πάντων πλέον
ὡς ἔμπορος σοφός τις ἀντεκτησάμην,
Τούτῳ τε πλουτῶ καὶ τρυφῶ καὶ ζῶ πλέον
ἢ πᾶσιν οἷς πέφυκα χαίρειν ἐν βίῳ.
Ἀλλʹ εὐαγῶς φέροιτο καὶ σώζοιτό μοι
οὕτως ἄχραντον, λάμπον οὕτως εἰς τέλος.
|
Textus |
|
Χειρουργία τῆς ἡλιακῆς ἐκλείψεως ἥτις ἐγένετο καθ’ ὅν χρόνον ὑπερδειγμάτιζε τοὺς προχείρους κανόνας ὁ Θέων
|
Titulus initialis |
|
Χθὲς ἡμᾶς μετὰ τοῦ δεσπότου Λάζαρος ἐστιάστο
|
Incipit |
|
Χθὲς ἡμᾶς μετὰ τοῦ δεσπότου Λάζαρος ἐστιάστο
|
Incipit |
|
Χθὲς μὲν τὴν κοινὴν ἀνάστασιν Λάζαρος πεπιστευσαμένος
|
Incipit |
|
Χθὲς μὲν τὴν κοινὴν ἀνάστασιν Λάζαρος πεπιστευσαμένος
|
Incipit |
|
Χθὲς μὲν τὴν κοινὴν ἀνάστασιν Λάζαρος πεπιστευσαμένος
|
Incipit |
|
Χθὲς μὲν τὴν κοινὴν ἀνάστασιν Λάζαρος πεπιστευσαμένος
|
Incipit |
|
Χθὲς συνεκκλησιάζων καὶ συνεορτάζων ὑμῖν προεορτάζουσι τὴν τῶν Φώτων ἡμέραν τὰ προσήκοντα διελεξάμην
|
Incipit |
|
ΧΛΙΑΡΑ ΔΙΑΚΛΥΖΟΜΕΝΟΝ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΝ
|
Desinit |
|
χξϛʹ· υπο μεν των πιστευσαντων τω αντιχριστω. ουτε εκληφ[θ]ησεται (εκληφθησεται) το χξϛʹ· ... της· ευμαθιας· Βενεδικτος. ο εστιν ευλογημενος. και την μιμησιν ευλογημενου θεου ως δηθεν εκθειαζοντων αντιχριστον· υπο δε των ευσεβων και μεχρι τελους προς την αμαρτιαν αντι καθισταμενων και εις Χριστον τον αληθινον θεον ημων τας ελπιδας εχοντων, ου παλαι βασκανος· αμνος αδικος· κακος οδηγος· αληθης βλαβερος· αμφοτερος χξϛʹ αριθμον εχουσιν.
|
Textus cuiusdam partis |
|
Χολὴν ταυρίαν ἢ αἰγείαν ἢ ἄλλου τινὸς ζώου τῶν τετραπόδων
|
Incipit |
|
ΧΟΡΕΙΑΚΟΝ ΤΕΤΡΑΜΕΤΡΟΝ ΒΡΑΧΥΚΑΤΑΛΗΚΤΟΝ ΠΡΟΣ ΠΑΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΤΟΥ ΟΝΤΩΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΒΙΟΥ ΤΗΝ ΟΔΟΝ ΤΕΜΝΕΙΝ ΑΙΡΟΥΜΕΝΟΥΣ ΑΡΜΟΖΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ΧΡΗ ΓΙΝΟΣΚΕΙΝ ΟΤΙ ΤΑ ΙΒʹ ΖΩΔΙΑ
|
Incipit |
|
Χρη γινωσκει· οτι ουδεποτε ανεγνωσθησαν ιζ´·
|
Incipit |
|
Χρὴ γινώσκειν ὅτι ζ´ ἁγίαι οἰκουμενικαὶ σύνοδοι εἰσὶν
|
Incipit |
|
Χρὴ γινώσκειν ὅτι ὅταν ἐποίησεν ὁ Θεὸς πάντα τὰ ζῷα
|
Incipit |
|
Χρὴ γινώσκειν ὅτι τὰ δώδεκα ζώδια κυριεύσουσι καθ’ ἕκαστον μῆνα καὶ ἔχε τὸν νοῦν σου καλὰ εἰς τὸ μέτρημα τῶν ζωδίων
|
Incipit |
|
ΧΡΗ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ ΟΤΙ ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟΝ
|
Incipit |
|
Χρὴ δὲ γινώσκειν, ἀγαπητοί, ὅτι ἡ κώφευσις ἣν εἶχεν ὁ δαιμονιζόμενος οὗτος
|
Incipit |
|
Χρὴ δὲ γινώσκειν, ἀγαπητοί, ὅτι ἡ κώφευσις ἣν εἶχεν ὁ δαιμονιζόμενος οὗτος
|
Incipit |
|
Χρη ειδεναι οτι ο ουρανος ανακαινιζεται ... η δε ωρα του ολου χρονου· οκτω χιλιαδες ψξϛʹ:
|
Explanatio |
|
Χρὴ οὖν ἐπὶ τῆς ἁγίας Τραπέζης τιθέναι τῶν προηγιασμένων τὸ σκεῦος
|
Incipit |
|
Χρὴ τὸν γεωργὸν ἐργαζόμενον
|
Incipit |
|
Χρὴ τὸν γεωργὸν ἐργαζόμενον τὸν ἴδιον ἀγρὸν
|
Incipit |
|
Χρὴ τὸν γεωργὸν ἐργαζόμενον τὸν ἴδιον ἀγρὸν
|
Incipit |
|
Χρὴ τὸν γεωργὸν ἐργαζόμενον τὸν ἴδιον ἀγρὸν εἶναι δίκαιον
|
Incipit |
|
ΧΡΗΖΕΙΝ ΑΥΤΟΥ ΟΥΚ ΑΡΝΟΥΜΕΘΑ
|
Desinit |
|
ΧΡΗΜΑΤΙΖΕΙΝ ΑΡΜΗΝΑΙΣ ΤΩΝ ΡΩΜΑΙΩΝ
|
Desinit |
|
χρηματίζειν προεμήνευσεν
|
Incipit |
|
Χρηστοήθεια Ἀντωνίου τοῦ πάνω, τοῦ Βυζαντίου πάνυ ὠφελιμωτάτη καὶ ἀναγκαιωτάτη
|
Titulus initialis |
|
Χριστὲ βασιλεῦ ὅστις καθαραῖς ποτε κουφιζομέναις χερσὶ
|
Incipit |
|
Χριστε βοηθει Ζαχαρια πρεσβυτερω τῳ γραψαντι αμην.
|
Textus |
|
χριστὲ δώρησαι τῶ πόθω κτησαμένω,
εὐρωστείαν ἄφεσιν ἀμπλακημάτων˙
καὶ τὸ ξέσαντι κληρικῶ νικολάω,
τὴν εὐζωΐαν καὶ λύσιν τῶν σφαλμάτων.
|
Textus |
|
Χριστε δωρησαι τω ποθω κτησαμενω, ευρωστει αναφεσιν αμπλακηματων· και το [τω] ξεσαντι κληρικω Νικολαω, την ευζωιαν και λυσιν των σφαλματων.
|
Textus |
|
Χριστὲ μονογενὲς τοῦ Θεοῦ Λόγε, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν σὺν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρὶ καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθοποιῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ...
|
Desinit |
|
ΧΡΙΣΤΕ Ο ΘΕΟΣ Ο ΕΙΣ ΣΕ ΕΛΠΙΖΩΝ ΟΥΚ ΑΠΟΤΥΓΧΑΝΕΙ ΤΗΣ ΕΦΕΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΟΣ
|
Incipit |
|
Χριστιανῶν μυστήρια, δι’ὧν ἡμεῖς ἁγιαζώμεθα
|
Desinit |
|
Χριστὸν ἀειζώοντα θεόν, βροτὸν αὐτὸν ἐόντα.
|
Desinit |
|
Χριστον αειζωοντα θεον, βροτον αυτον εοντα.
|
Desinit |
|
Χριστὸν ἀειζώοντα, βροτὸν αὐτὸν ἐόντα.
|
Desinit |
|
Χριστὸς ὀϊζυρὸν θάνατον προσέδεκτο
|
Incipit |
|
Χριστοφορου αρχιεπισκοπου Αλεξανδρειας λογος φανερων, τινι ομοιω ο ανθρωπινος βιος, και η ζωη των ανθρωπων. δεσποτα ευλογησον.
|
Titulus initialis |
|
Χριστῷ τῷ Ζωοδότῃ ἀκολουθήσας
|
Incipit |
|
ΧΡΟΝΙΟΣ Ω ΘΡΑΞ ΕΠΙ ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟΝ ΑΠΑΝΤΑΣ
|
Incipit |
|
Χυμοὶ τὰ ἐν τοῖς ζώοις στοιχεῖα
|
Incipit |
|
χωριζούσης θεῷ
|
Desinit |
|
χωρίζουσιν ἀπὸ θεοῦ
|
Desinit |
|
ψευδἀποστόλων ἀλαζονιας καὶ πονηρίας.
|
Desinit |
|
ΨΕΥΔΕΙΣ ΕΞΟΣΤΡΑΚΙΖΟΝΤΑΙ ΔΟΞΑΙ ΥΠΟ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ
|
Desinit |
|
Ψηφήζον οὗτος πρώτ(ον) ὁποία ἡμέρ(α) κατεκλήθη ὁ ἄν(θρωπ)ος ἐκεῖνος ἐν τῇ ἀσθενίᾳ
|
Incipit |
|
Ψήφησον τὸ ὄνομα ὃν ζητεῖς
|
Incipit |
|
ψυχας καταρδει και ποτιζει τας φρενας
|
Desinit |
|
Ψυχας τα ρυθμιζοντα νουθετημενας
|
Incipit |
|
Ψυχὰς τὰ ῥυθμίζοντα νουθετουμένας
κόσμῳ τὰ κηρύττοντα τὴν σωτηρίαν
εὐαγγελιστῶν τοὺς θεογράφους λόγους
τὴν πάντας αὑτοὺς ἠξιωμένην φέρειν
Πορφύριος γράψας ταπεινὸς καλλιγράφων,
τὸ τῶν ὁρώντων ἐκκαλεῖται πᾶν στόμα
πρὸς ἀνταμοιβὰς τῶν πόνων εὐκτηρίους.
|
Textus |
|
ΨΥΧΗ ΗΣΘΑ ΣΤΕΙΡΑ ΚΑΙ ΑΚΑΡΠΟΣ ΚΑΙ ΜΗΔΕΝ ΤΕΚΝΟΝ ΓΕΝΝΩΣΑ ΖΩΗΣ ΑΞΙΟΝ
|
Incipit |
|
Ψυχὴ Νέρωνος ἡ τυραννικωτάτη
κεῖται νεκρὰ δύσφημος ἠτιμωμένη
δεσμοῖς ἀφύκτοις εἰς ἀεὶ πεδουμένη
αἰωνίᾳ μάστιγι συντηρουμένη∙
Παῦλος δὲ καὶ ζῇ καὶ λαλεῖ καθημέραν
τὸ τοῦ Θεοῦ πρόσωπον ἐμφανῶς βλέπων.
|
Textus |
|
ΨΥΧΗ ΠΕΡΙΤΤΑ ΜΗ ΣΟΦΙΖΕΣΘΑΙ ΘΕΛΕ
|
Incipit |
|
Ψυχή, μὴ κατάπιπτε, μηδὲ θλίβου· μὴ προσλογίζου σεαυτὴν ἐν πλήθει ἁμαρτίας
|
Incipit |
|
ψυχην καταρδων και ποτιζων τας φρενας.
|
Desinit |
|
Ὦ ἄγκιστρον μετανοίας! Ὦ δέλεαρ Χριστοῦ πρὸς ζωήν! Αὐτῷ ἡ δόξα
|
Desinit |
|
ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι δέν συμϐαίνει δέν ἀκολουθεῖ εἰς ἐμέ νά φρονῶ νά στοχάζωμαι
|
Incipit |
|
ὦ ἄνθρωπε νόμιζε λο[
|
Desinit |
|
Ὦ γὰρ οὔχ ἡλίου κίνησις ἀπομερίζει τὸ εἶναι οὐδὲ σελήνης περίοδος
|
Incipit |
|
Ὦ γλυκὺ τοῦτο μετόπωρον ψυχικὴν ἠρινὴν ὑπαυγάζον
|
Incipit |
|
Ω ΔΟΛΟΣ ΟΥ ΣΥΝΕΖΗΣΕΝ, Ω ΚΑΚΙΑ
|
Desinit |
|
Ὦ Ζεῦ καὶ Πόσειδον, τίνα ταύτην φύσιν
|
Incipit |
|
Ω ΖΕΥΓΟΣ ΥΙΩΝ
|
Incipit |
|
Ὦ ζεῦγος υἱῶν φιλτάτων τέκνου φίλου
|
Incipit |
|
Ὦ θυσίας ἀναιμάκτους Θεῷ προσκομίζοντες
|
Incipit |
|
Ὦ Λόγε Θεοῦ, ὀρθρίζω πρὸς σέ
|
Incipit |
|
ω Παυλε σοφε της οικουμενης ρητωρ
λυρα γνωστικη μυστουργουσα τα θεια
ανοιξον καμοι θυραν εις σωτηριαν,
διδου μοι πενθος χαροποιοι . . . .,
ζηλουν σε μεντοι ικανωσον εν ταχει
τον σον φοιτιτην, ει γε θεμις και τουτων,
στοργη γαρ τη ση και μονον πιεσμονην
ξυω τους λογους τους σους Μιχαηλ ο τλημων.
|
Textus |
|
ὦ πολυστένακτε ζωή, τί καὶ πεπείραμαί σου
|
Desinit |
|
Ὤ πόσα ζητήσωμεν τὸν καιρὸν...
|
Incipit |
|
ᾧ πρέπει πᾶσα δοξολογία, τιμὴ καὶ προσκύνησις, ἅμα τῷ πατρὶ καὶ τῷ ζωοποίῳ καὶ ἁγίῳ πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν.
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
ᾧ πρέπει πᾶσα δοξολογία, τιμὴ καὶ προσκύνησις, ἅμα τῷ πατρὶ καὶ τῷ ζῳοποιῷ πνεύματι, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ω ΤΙΣ ΙΚΑΝΟΣ ΙΣΤΟΡΕΙ ΤΗΝ ΖΗΜΙΑΝ
|
Desinit |
|
Ω ΤΙΣ ΦΥΛΑΞΕΙ ΤΑΥΤΑ ΚΑΙ ΖΩΗΝ ΕΞΕΙ
|
Desinit |
|
Ὦ τόποι οἷον ἀρίζηλον θησαυρὸν γραικοὶ
|
Incipit |
|
Ὦ Χριστοῖο ἄνακτος κῆρυξ, παῖ Ζαχαρείου,
Βαπτιστά, ὀρεσίτροφ’ ἀληθείης τε προφάντορ,
|
Incipit |
|
ΩΚΙΜΟΝ ΒΑΣΙΛΙΚΟΝ, ΩΚΙΜΟΕΙΔΕΣ ΧΑΜΑΙΛΕΩΝ ΜΕΛΑΣ, ΩΝΙΟΙ ΤΑ ΕΝ ΤΑΙΣ ΔΡΥΑΙΣ ΖΩΑ, ΥΠΟΣΤΑΘΜΗ ΕΛΑΙΟΥ ΤΡΥΓΑΙΑ
|
Desinit |
|
ΩΜΗΝ ΕΝΟΜΙΖΟΝ
|
Desinit |
|
Ὡμοιώθη (γὰρ) ἡ ζωὴ ἡμῶν ἐν τῷδε τῷ βίῳ ἀνθρώπῳ οἰκήσαντι ἐν αὐλῇ
|
Incipit |
|
Ὡμοιώθη γὰρ ἡ ζωὴ ἡμῶν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃ
|
Incipit |
|
Ὡμοιώθη γὰρ ἡ ζωὴ ἡμῶν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃ
|
Incipit |
|
Ὡμοιώθη γὰρ ἡ ζωὴ ἡμῶν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃ
|
Incipit |
|
Ὡμοιώθη γὰρ ἡ ζωὴ ἡμῶν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃ
|
Incipit |
|
Ὡμοιώθη γὰρ ἡ ζωὴ ἡμῶν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃ
|
Incipit |
|
Ὡμοιώθη γὰρ ἡ ζωὴ ἡμῶν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃ
|
Incipit |
|
Ὡμοιώθη γὰρ ἡ ζωὴ ἡμῶν ἀνθρώπων
|
Incipit |
|
ὧν ὁ μὲν εἰς τάξιν Υἱοῦ μοι λελόγισται, εἰς ὑπηρέτην δέ μοι ὁ ἕτερος, κατὰ τὴν ἐνοῦσάν μοι διαμερίζω ἐπίκρισιν. Ἰωάννης ταπεινός, ἐλέῳ Θεοῦ ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, διὰ δὲ τὸ ἀληθὲς τῶν πατέρων δόγμα, τὴν ἐκ Πατρὸς δηλονότι δι᾽ Υἱοῦ ἐκπόρευσιν τοῦ Πνεύματος τοῦ ἁγίου, τὴν ἕως θανάτου ἐξορίαν καὶ φυλακὴν καταδικασθείς, οἰκειοχείρως τὴν παροῦσαν μου διαθήκην γράψας, ὑπέγραψα.
|
Desinit |
|
ων, καὶ τὰ ἀφυστερίζοντά που
|
Incipit |
|
ΩΝΙΟΙ ΗΤΟΙ ΤΑ ΕΝ ΤΑΙΣ ΥΔΡΙΑΙΣ ΖΩΑ
|
Desinit |
|
ΩΝΙΟΙ ΗΤΟΙ ΤΑ ΕΝ ΤΑΙΣ ΥΔΡΙΑΙΣ ΖΩΑ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΑ
|
Desinit |
|
ὤνιοι ἤτοι τὰ ἐν ταῖς ὑδρίαις ζῷα εὑρισκόμενα
|
Desinit |
|
ΩΝΟΙ Η ΤΑ ΕΝ ΤΑΙΣ ΥΔΡΙΑΙΣ ΖΩΑ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΑ
|
Desinit |
|
ΩΡΑΙΖΩ ΔΟΤΙΚΗ ΩΦΕΛΩ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ
|
Desinit |
|
ΩΡΑΙΖΩ ΔΟΤΙΚΗΙ ΩΦΕΛΩ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΙ
|
Desinit |
|
Ὡραῖος ἀνὴρ δυνάμει ἐζωσμένος
|
Incipit |
|
ὤργον τὸ ἐμαινόμην δὲ ὡς εἶεν ἀκοντίζει
|
Desinit |
|
Ὥριμοι γὰρ γενόμενοι ἐχαλαζώθησαν οἱ καρποὶ συμμορίας λεγομένης Τιβερινῆς
|
Incipit |
|
ΩΡΙΜΟΙ ΓΑΡ ΓΕΝΟΜΕΝΟΙ ΕΧΑΛΑΖΩΘΗΣΑΝ ΟΙ ΚΑΡΠΟΙ· ΣΥΜΜΟΡΙΑΣ ΛΕΓΟΜΕΝΗΣ ΤΙΒΕΡΙΝΗΣ, ΕΝ Η ΚΕΙΤΑΙ Η ΚΩΜΗ ΑΡΙΑΝΙΖΩ ΑΦ' ΗΣ ΩΡΜΑΤΟ· Ο ΤΟΙΝΥΝ ΠΑΤΗΡ ΕΝΝΟΩΝ ΔΙΑ ΤΑΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΑΜΑΡΤΙΑΣ ΣΥΜΒΗΝΑΙ ΤΟΥΤΟ ΕΣΙΩΠΑ· Ο ΔΕ ΥΙΟΣ ΠΑΡΑΛΗΘΕΙΣ ΥΠΟ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΠΡΟΤΡΕΠΕΙ ΑΥΤΟΝ ΦΘΕΓΞΑΣΘΑΙ ΠΡΟΣ
|
Desinit |
|
Ὡρόσκοποι τῶν πλανητῶν καὶ ζῳδίων
|
Titulus initialis |
|
Ὡροσκόπον ὀνομάζουσιν οἱ ἀποτελεσματικοί
|
Incipit |
|
ΩΣ ΑΙΝΙΓΜΑΤΙΖΟΜΕΝΗΝ ΤΑ ΑΞΙΟΛΟΓΑ
|
Desinit |
|
ὡς ἂν καὶ αὐτὸς ὀφθαλμοῖς τρυφῴη καὶ ἡμῖν διακομίζοι ταῖς ἀφηγήσεσι τὴν τρυφήν
|
Desinit |
|
ΩΣ ΑΥΤΟΣ ΕΝΟΜΙΖΕΝ
|
Desinit |
|
Ὡς γλυκὺς συνέμπορος τοῦ ἀνθρωπίνου βίου ὁ προφήτης
Δαβὶδ ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς τῆς ζωῆς εὑρισκόμενος
|
Incipit |
|
Ὡς εἶδος τὸ Βεζὲκ τουτέστιν ἀστραπῶν
|
Incipit |
|
Ὡς εἶδος τὸ Βεζέκ, ὡς εἶδος ἀστραπῆς
|
Incipit |
|
ὡς εἴρηται, εὑρίσκεις τὸ ζητούμενον.
|
Desinit |
|
ως εκ τουτου ειναι τους απαντας της ζωης αυτου χρονον, δεκα προς εκατον.
|
Desinit |
|
ΩΣ ΕΜΨΥΧΟΣ ΤΡΑΠΕΖΑ
|
Incipit |
|
ὡς ἐν φάτνῃ τῆς ἱερᾶς τραπέζης προκείμενόν τε καὶ μετεχόμενον καὶ τῇ μεθέξει ζωοῦντα τοὺς μετέχοντας… ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ὡς εὖ γένοιτο τῷ σπορεῖ τοῦ βιβλίου
πηγὴν ἀναστομοῦντι παντοίων λόγων
σπορὰν κατακλύζουσαν ἠλισγημένην.
|
Textus |
|
ως ευ γενοιτο τῳ σπορει του βιβλιου
πηγην αναστομουντι παντοιων λογων
σποραν κατακλυζουσαν ηλισγημενην·
|
Textus |
|
Ὡς ἡ δόξα τοῦ Βεζήκ, τουτέστιν ἀστράπη
|
Incipit |
|
Ὡς ἡδύ τι καὶ θεῖον εἰς ἀπόλαυσιν ἡ παροῦσα ἡμέρα χαρίζεται
|
Incipit |
|
Ὡς ἡδύ τι καὶ θεῖον εἰς ἀπόλαυσιν ἡ παροῦσα ἡμέρα χαρίζεται
|
Incipit |
|
ὡς θάνατος γὰρ αὐτοῖς λογίζεται ἡ ἔκπτωσις
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ΩΣ ΘΕΛΕΙΣ ΒΙΟΥΝ ΟΥ ΔΥΝΗΣΕΙ ΜΗ ΜΑΘΩΝ ΩΣ ΔΕΙ. ΩΝ ΤΑΣ ΔΟΞΑΣ ΘΑΥΜΑΖΕΙΣ ΤΟΥΤΩΝ ΚΑΙ ΤΑΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΜΙΜΟΥ
|
Desinit |
|
ΩΣ ΛΟΓΙΖΟΜΑΙ ΑΔΕΛΦΟΙ... ;ΣΞΟΛΑΣΩΜΕΝ ΑΔΕΛΦΟΙ ΤΗ ΝΗΣΤΕΙΑ ΤΗ ΗΣΥΧΙΑ
|
Incipit |
|
Ὡς μακαρίζω σοῦ θεοπτρίας κόρας
|
Incipit |
|
ΩΣ ΠΝΕΥΜΑ ΘΕΡΜΟΝ ΚΑΙ ΖΩΟΓΟΝΟΝ
|
Desinit |
|
ὡς πρὸς μεσημβρίαν μοιρῶν οζ
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ὡς τὸ ἐπιστρέψαι καὶ ζῆν αὐτόν
|
Desinit |
|
Ὡς τὸ πάλαι βύζαντος ἐρύσαο ἱερὸν ἄστυ
|
Incipit |
|
ως ψιλον ονομα ζωης εχουση πιστεως· νενεκρωμενη δε εξ αγαθων πραξεων· απειλει τη πο(?).
|
Textus |
|
Ὠσηὲ ἑρμηνεύεται σῳζόμενος, οὗτος ἦν ἐκ Βελεμὼθ
|
Incipit |
|
Ὠσηὲ ἑρμηνεύεται σῳζόμενος
|
Incipit |
|
Ὠσηὲ ὁ τοῦ Βεηρὸς ἦν ἐν ἡμέραις Ὀζίου
|
Incipit |
|
Ὠσηὲ ὁ τοῦ Βεηρὸς ἦν ἐν ἡμέραις Ὀζίου καὶ Ἰωάθαμ
|
Incipit |
|
Ὠσηὲ σκευάζων ἢ φύλαξ
|
Incipit |
|
Ὠσηέ, σκιάζων (vel σκαζόμενος)
|
Incipit |
|
Ωσηε· σκιαζων.
|
Incipit |
|
ΩΣΘΗΣ ΩΘΙΖΟΜΕΝΟΣ ΩΣΜΕΝΩ ΩΘΙΣΜΕΝΩ ΠΕΣΟΝΤΙ
|
Desinit |
|
Ὥσπερ (Ὡς) χρυσοῦν θυμιατήριον ἡμῖν ὁ περὶ τοῦ ἁγίου προφήτου καὶ ἀρχιερέως Ζαχαρία κινείσθω σήμερον λόγος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ αἱ μέλισσαι ἐκ διαφόρων ἀνθέων τὸ μέλι κατασκευάζουσαι
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἀτίμως οὐδαμῶς ἔχε τοῦ ζῆν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ διηνεκὼς ἀτενίζων τῷ αἰσθητῷ ἡλίῳ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐστὶ κακόν, καὶ κακῶν κάκιστον ἡ ἀλαζονεία καὶ ἔπαρσις
|
Incipit |
|
Ὥσπερ καπνὸς ἐξέλιπεν ὁ χρόνος τῆς ζωῆς μου
|
Incipit |
|
Ὥσπερ λύχνος φαίνων τοῦ σώματος τοὺς ὀφθαλμοὺς φωτίζων
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ Ο ΔΙΗΝΕΚΩΣ ΑΤΕΝΙΖΩΝ ΤΩ ΑΙΣΘΗΤΩ ΗΛΙΩ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ διηνεκῶς ἀτενίζων τῷ αἰσθητῷ ἡλίῳ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ προφήτης ὑπόδειγμα ζητεῖ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ προφήτης ὑπόδειγμα ζητεῖ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ προφήτης ὑπόδειγμα ζητεῖ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ Φιλόσοφος διδάσκει ἐν τῷ ἑνδεκάτῳ περὶ ζῴων, ἐν ἑκάστῳ γένει πραγμάτων ἀνάγκη ἐστὶ θεωρεῖν πρῶτον τὰ κοινά
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΟΙ ΙΧΘΥΕΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΥΔΑΣΙ ΖΩΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΟΙ ΙΧΘΥΕΣ ΟΙ ΕΝ ΤΟΙΣ ΥΔΑΣΙ ΖΩΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὐδ’ ἡ τροφὴ ἀγνοουμένης τῆς κράσεως καὶ ἀλλοιώσεως. ἡ δὲ αὐτὴ τῆς ζητήσεως τάξις, εἴη ἀν καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων τῆς ψυχῆς δυνάμεων. καὶ γὰρ καὶ ἐπ’ ἐκείνων αἱ ἐνέργειαι τῶν ἕξεων γνωριμώτεραι. ἔστι τοίνυν κρᾶσις καὶ μίξις.
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὐκ ἔστι συνεχομένον τῷ κυρίῳ Ἰουδαῖον ἢ Ἕλληνα καὶ δοῦλον σώζειν ἢ ἐλεύθερον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὖν οἱ ἰατροὶ οὐκ ἀναγκάζουσι
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὖν οἱ ἰατροὶ οὐκ ἀναγκάζουσι
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὐρανὸς παντοδαποῖς ἄστροις καλλωπιζόμενος κόσμον ὅλον καταπυρσεύει
|
Incipit |
|
Ὥσπερ πολλὰ μέν εἰσι τὰ τὸν γενναῖον στρατιώτην χαρακτηρίζοντα
|
Incipit |
|
Ὥσπερ πολλὰ μέν εἰσι τὰ τὸν γενναῖον στρατιώτην χαρακτηρίζοντα
|
Incipit |
|
Ὥσπερ πολλὰ μέν εἰσι τὰ τὸν γενναῖον στρατιώτην χαρακτηρίζοντα
|
Incipit |
|
Ὥσπερ πολλὰ μέν εἰσι τὰ τὸν γενναῖον στρατιώτην χαρακτηρίζοντα
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὸ θηλάζον βρέφος βαπτισθέν
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΤΟ ΥΔΩΡ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΦΑΝΙΖΕΙ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὸ ὕδωρ τὰ γράμματα ἀφανίζει
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τῶν ζῴων ἕκαστον ἓν εἶναι λέγεται
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὑβριζομένου δεσπότου
|
Titulus initialis |
|
Ὥσπερ ὑβριζομένου δεσπότου
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΛΕΓΟΜΕΝ ΟΥΤΩ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΝ ΟΝΟΜΑΖΕΙΝ
|
Desinit |
|
Ὡσπερεὶ δύο ζῴων
|
Incipit |
|
ὥστε καὶ τῆν κλίμακα περικρατεῖν, καὶ τὸν ῥώστακα μὴ ἐμποδίζειν ἐν ταῖς ἐπικλείσεσιν
|
Desinit |
|
ὥστε καὶ τῆν κλίμακα περικρατεῖν, καὶ τὸν ῥώστακα μὴ ἐμποδίζειν ἐν ταῖς ἐπικλήσεσιν
|
Desinit |
|
ὥστε καὶ τὴν κλίμακα περικρατεῖν, καὶ τὸν ῥώστακα μὴ ἐμποδίζειν ἐν ταῖς ἐπικλήσεσιν
|
Desinit |
|
ὥστε καὶ τὴν κλίμακα περικρατεῖν, καὶ τὸν ῥώστακα μὴ ἐμποδίζον ἐν ταῖς ἐπικλήσεσιν
|
Desinit |
|
ὥστε καὶ τῆν κλίμακα περικρατεῖν, καὶ τὸν ῥώστακα μὴ ἐμποδίζον ἐν ταῖς ἐπικλήσεσιν
|
Desinit |
|
ὥστε καὶ ὡς ἐν βραχεῖ αὐτόθι θέοντα ὄψει με, μετὰ σοῦ τὸ λοιπὸν τῆς ζωῆς διάξοντα.
|
Desinit |
|
ὥστε καλῶς ἔχει τὸ μὲν εὐαγγέλιον Χριστοῦ πράξεις λέγειν, τὰς δὲ πράξεις τοῦ παναγίου καὶ ζωοποιοῦ Πνεύματος.
|
Desinit |
|
ὥστε κουφίζεσθαι τὸ ἡγούμενον τῆς ψυχῆς (μέρος)
|
Desinit |
|
ὥστε ὀ ἑκκαιδεκάκις ὑπὸ ΑΒ ΒΘ ἴσος τῷ τε ἀπὸ ΗΜ καὶ τῷ δὶς ὑπὸ ΖΗ ΗΜ· ὥστε ἄρτιός ἐστιν ὀ ΗΜ. τετμήσθω δίχα κατὰ τὸ Ν.
|
Desinit |
|
ὤφλησα ὁ οἰκτρὸς καὶ ἄλογος ἐκθειάζων τὰς ἀπείρους αἰνέσεις σου… ἀμήν.
|
Desinit |
|
ὦχρα, εἶδος τῆς κιρρᾶς· ᾗ οἱ ζωγράφοι χρῶνται, καὶ οἱ ξενῶνες εἰς τὰ ἰσχυρὰς ἐμπλάστρους
|
Desinit |
