το κατα Ματθαιον ευαγγελιον. εξεδοθη υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ. μετα χρονους οκτω της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
(f. 216r b, quart. 4 med.) τουτων δε ουτως εχοντων, ματαιοι παντες και αμαθεις, προσετι δε και τολμηροι, oι αθετουντες (f. 216v) την ιδεαν του ευαγγελιου, και ειτε πλειονα ειτε ελαττονα των ειρημενων παρεισφέροντες, ευαγγελιων προσωπα, οι μεν, ινα πλειονα δοξωσι της αληθειας εξευρηκεναι, οι δε, ινα τας οικονομιας Χριστου αθετησωσιν.
|
Desinit |
Ἀμμώνιος μὲν ὁ Ἀλεξανδρεὺς πολλὴν ὡς εικὸς φιλοπονίαν καὶ σπουδὴν εἰσηγιοχώς (εἰσαγηοχώς). τὸ διὰ τεσσάρων ἡμῖν
|
Incipit |
αυλος ων αρρητος αγνωστος λογος, |
και σωματουται, και διδασκεται λογω, |
και γνωσιν εντιθησιν αξιοις λογου, |
υπερφυους τε και θεαρχικου λογου.|
|
Textus |
ἔργων σημαίνει· εἶτα προτρεψάμενος εἰς τὰ ἤθη καὶ ἀποδεξάμενος αὐτῶν τὴν διὰ Χριστοῦ ὑπομονὴν. καὶ πείσας τιμᾶν τοὺς πρεσβυτέρους· τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν·
|
Desinit |
Καὶ τὸν λεπρὸν ἐθεράπευσεν καὶ εἶπεν· δεὶξον σεαυτὸν τοῖς ἱερεῦσιν εἰς μαρτύριον· διὰ τοιαύτην παράδοσιν·
|
Incipit |
Ματθαῖος ἐστὶ, μυστικῶς πρῶτος τύπος,| Ἐξ εἰκονίζων, ἰδέαν ἀνθρωπίνην,| Ἐφ' ὧ τὸν ἀνθρώπινον αὐξάνει πλέον,| Τοῖς κατὰ Χριστὸν, οἰκονομίας λόγον.
|
Textus |
παραινεῖ εἰς τὰ ἤθη· καὶ ἐπευξάμενος αὐτοῖς βεβαιότητα τῆς πίστεως παρὰ κυρίου· τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν·
|
Desinit |
Πράξεις τῶν ἁγίων ἀποστόλων καὶ ὑπόθεσεις (!) περὶ τῆς κλήσεως τοῦ ἁγίου Παύλου
|
Titulus initialis |
το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη. μετα χρονους ιε´ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη. μετα χρονους δεκα· της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Δεῦτε καὶ στῶμεν ἐν ὁμονοίᾳ καὶ συνευξώμεθα ἐν ταυτῷ καὶ τῆς θείας χάριτος καὶ τοῦ ἁγιασμοῦ συμμετάσχωμεν.
|
Desinit |
ἔργων πάρεργον τὸ προκείμενον σκόπει.
ὅπερ ποθωι γέγραφεν ἐν μικρῷ χρόνῳ
Εὐστάθιος πρώξιμος σχολῆς παρθένου.
|
Textus |
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, εβραιδι διαλεκτω γραφεν υπ'αυτου, εν Ιερουσαλημ εξεδοθη, ερμηνευθη δε
|
Incipit |
Τοῦ μακαρίου καὶ σοφοῦ Συνεσίου εὐχὴ δι’ ἐπῶν μὲν ἐμμέτρων ὑπ’ αὐτοῦ συντεθεῖσα, μεταφρασθεῖσα δὲ ὑφ’ ἡμῶν εἰς τὸ σαφέστερον τοῖς πολλοῖς. Οὗτος χριστιανὸς ἐξ ἕλληνος γεγονώς, εἶτα καὶ ἐπίσκοπος ἐχειροτονήθη Κυρήνης, ἐν τοῖς χρόνοις Θεοδοσίου καὶ Ἀρκαδίου
|
Titulus initialis |
Ἵνα δὲ ἐπιθαρρήσας οὕτω μετανοήσῃς ἀληθῶς ὅτι σοι μένει σωτηρίας ἐλπὶς ἀξιόχρεως, ἄκουσον... Ἐπειδὴ γὰρ τοῦ τυράννου τελευτήσαντος, ἀπὸ Πάτμου τῆς νήσου μετῆλθεν ἐπὶ τὴν Ἔφεσον
|
Incipit |
Ἐν τούτοις οὖν καὶ τὰ τῶν συλλογιστικῶν ἀποδείξεων.
|
Incipit |
[γʹ] Περὶ ἀφίξεως αὐτοῦ πρὸς αὐτοὺς ἐν τάχει, ἐπ’ ὠφελεία
|
Desinit |
Ἃ μὲν τοίνυν νενόμικα τῶν τῆς εἰρήνης ταυτησὶ κωλυμάτων μέγιστα καὶ δυσχερέστατα δόξειν καὶ ἃ σκοπουμένους αὖθις ὑμᾶς
|
Incipit |
Ἀγαπητοί· ὅταν ἄρξομαι τοῦ λαλεῖν
|
Incipit |
Ἀγαπητοί· ὅταν ἄρξομαι τοῦ λαλεῖν
|
Incipit |
Ἀδελφὸς ἀποταξάμενος πάντα τὰ αὐτοῦ διέδωκεν κρατήσας ἓν χωρίον καλόν
|
Incipit |
Ἀλλ’ οὐκ ἔξεστι μοναχοῖς, ἄριστε βασιλεῦ, σπανίοις καὶ δυσπορίστοις τρέφεσθαι βρώμασι
|
Incipit |
Ἄνδρες φιλόχριστοι καὶ φιλάδελφοι καὶ φιλόξενοι
|
Incipit |
Ἀντωνυμία ἐστὶ λέξις ἀντὶ ὀνόματος παραλαμβανομένη
|
Incipit |
Δίδου μοί, σῶτερ, λῦτρον ἀμπλακημάτων
καὶ βασιλείας τῆς σῆς ἀξίωσόν με.
|
Textus |
Διδου μοι, σωτερ, λυτρον αμπλακηματων
και βασιλειας της σης αξιωσον με.
|
Textus |
ἐὰν ταῦτα φυλάξῃς, ὁ ἱερεύς, βαθμὸν ἀγαθὸν ἑαυτῷ περιποιῇ καὶ πολλὴν παρρησίαν τὴν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ…
|
Desinit |
ἐδόξασεν καὶ ἐδοξάσθη· τοὺς γὰρ δοξάζοντάς με, φησίν, δοξάσω… ἀμήν.
|
Desinit |
εἰς τὰ ἤθη διδάξας. τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν·
|
Desinit |
εκ σου εξελευσεται νομος, και λογος κυριου εξ Ιερουσαλημ, τουτεστιν το ευαγγελιον του Χριστου, δια του αποστολου [...] ο γαρ μωσαικος νομος εκ του ορους Σινα εξηλθεν, ο δε ευαγγελικος εκ της Σιων, ηγουν της ιλ... ο δε Χριστος ηξει επι της δευτερας παρουσιας μετα των αποστολων.
+ το σκηνωμα του θεου Ιακωβ, δρ... της Γαλιλαιας, πεδια δε του δρ... ρετ, και της Καπερναουμ, τ... λιλαιας τελουνται, χω... εν θ... θη η θεοτοκος, εν οις και αν ετραφ... [...]
|
Textus |
ἐκβοῶντες, ἵνα μὴ εἰς κρῖμα ἐμπέσωμεν, ἀλλὰ πίστει καὶ φόβῳ συνδούμενοι, ὅπως δυνηθῶμεν δυσωπῆσαι τὸν φιλάνθρωπον Θεόν, καὶ τῆς φωνῆς ἐκείνης ἀξιωθῆναι· τῆς λεγούσης· Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ Πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν, ἀπὸ καταβολῆς κόσμου· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ· ᾧ...
|
Desinit |
Ἔλεγον περί τινος ἀδελφοῦὅτι· Γενομένης συνάξεως ἐν καιρῷ κυριακῆς ἀνέστη κατὰ τὸ ἔθος
|
Incipit |
Ἐλθόντος τοῦ λεγάτου ἐν Κωνσταντινουπόλει καὶ ὄντος, καὶ ἀνάγκην ἐπάξαντος τῷ βασιλεῖ περὶ τῆς ἑνώσεως
|
Incipit |
Ἐξεῖπεν Ἀδὰμ τὴν Εὔαν· Λάλησον
|
Incipit |
ἐξῆλθον κακῶς
|
Incipit |
Ἐξῆν μὲν ἡμῖν πάσας τὰς ἀλλοκότους λατινικὰς περὶ τοῦ παρακλήτου
|
Incipit |
Ἐπειδή σοι τῷ περιδεξίῳ
|
Incipit |
Ἐπειδήπερ πολλοὶ ἐπεχείρησαν ἀνατάξασθαι διήγησιν
|
Incipit |
Ἑρμαγόρου τῶν ῥητόρων ἐν ἑτέροις σοι γράψομεν, καθάπερ ἠξίωσας.
|
Desinit |
ζῶντος· καὶ σοὶ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Ἡ ἁγία θεόπνευστος γραφὴ τὰς τῶν ἀρχαιοτέρων ἡμῖν διηγεῖται πράξεις
|
Incipit |
Ἡ ἀνὰ χεῖρας διδασκαλία, φίλτατε ἀναγνῶστα, δὲν ἐπαγγέλεται νὰ διδάξῃ κᾀμμίαν νέαν φιλοσοφίαν
|
Incipit |
ἣν πρώτην ἐφθεγξάμεθα καὶ ᾗ τελευταῖον συναπέλθοιμεν, τοῦτο, εἰ μή τι ἄλλο, ἐντεῦθεν ἀποφερόμενοι, τὴν εὐσέβειαν
|
Desinit |
Ἴκτερός ἐστιν ἕξις χειρίστη
|
Incipit |
ἵνα οὕτως καὶ εἰς τὸ τέλειον φθάσαι καταξιωθῇς, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν
|
Desinit |
ἵνα πρὸς οὐρανοὺς κούφως ἀναφέρηται ἡμῶν ἡ διάνοια· σὺ δέ, ὦ μακαρία τριὰς… ὑφʼ ἡμῶν προσκυνουμένη… διαφύλαττε τὴν σὴν κληρονομίαν… ὡσὰν δοξάζηταί σου τὸ πανάγιον ὄνομα… ἀμήν.
|
Desinit |
ἵνα τοῦ ἐνδύματος ἐπιτύχωμεν τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν καὶ τῆς ἀρρήτου δόξης, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
ἵνα τοῦ ἐνδύματος ἐπιτύχωμεν τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν καὶ τῆς ἀρρήτου δόξης, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
καὶ ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν αὐτοῦ
|
Incipit abruptus |
και ενδοξον του Χριστου γενναν (γενεαν).
|
Desinit |
καὶ ὁ πρὶν μεταληπτικὸς τῆς εἰκόνος θεοῦ γέγονε μεταδοτικὸς τῆς ἑαυτοῦ εἰκόνος τῷ θεῷ· ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
καὶ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν ἀξιοῖ· ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν· ᾧ...
|
Desinit |
και της του ρητου αναπτυξεως.
|
Desinit |
Καὶ τοῦτο τῆς σῆς φιλανθρωπίας καὶ τῆς πατρικῆς κηδεμονίας ὄντως ἀπόδειξις
|
Incipit |
καὶ χαίρων ὑποστήσομαι τὸν ὑπὲρ τῆς μαρτυρίας τοῦ πατρίου καὶ εὐσεβοῦς δόγματος πειρασμόν, ἢ καὶ θάνατον, εἰς δόξαν Θεοῦ
|
Desinit |
Καλόν ἐστιν ἆρα τὸ ἐξομολογεῖσθαι
|
Incipit |
Καλόν ἐστιν ἆρα τὸ ἐξομολογεῖσθαι
|
Incipit |
καταξιωθῶμεν καὶ οἷς προητοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν· ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
μᾶλλον δὲ κατὰ κράτος ἡττηθήσονται χάριτι τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ ἡμῶν• ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος σὺν υἱῷ καὶ τῷ ἁγίῳ πνεύματι νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
ξηʹ Περι της αιτησεως του κυριακου σωματος.
|
Desinit |
ὃν καὶ ἰδίως ἀξιῶ τῆς ἐμῆς ἀσθενείας ἐν ταῖς ἁγίαις αὐτοῦ πρὸς θεὸν δεήσεσιν ὑπερεύχεσθαι. Αἱ ἅγιαι ὑμῶν εὐχαὶ εἴησαν μετ’ ἐμοῦ
|
Desinit |
Ὅταν ἄρξωμαι περὶ τῆς συντελείας λαλεῖν
|
Incipit |
Ὅταν ἐκ καθαρῶν χειλέων ἐξέρχηται δέησις,
|
Incipit |
ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν καὶ εὐχαριστίαν καὶ προσκύνησιν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ...
|
Desinit |
οὐ κατεδέξατο τὸ ἅγιον αὐτοῦ σῶμα ταφῆναι ἐν τῷ τόπῳ ἐκείνῳ· ἀλλὰ ὑπὸ ἁγίων ἀγγέλων ἀπηνέχθη εἰς πέτραν Ἐκρεμάθην… εἰς ἄκραν Νικομηδείας… Καὶ ὅστις ἀκούσει τὴν ἄθλησιν… Νικήτα, ἀφέωνται αὐτοῦ αἱ ἁμαρτίαι ἡμέραις ἑπτὰ καὶ… οὐ μὴ εἰσέλθῃ ἐν αὐτῷ κίνδυνος. Ἐπὶ πᾶσιν τούτοις δοξάζωμεν καὶ ἡμεῖς Χριστὸν… ἀμήν.
|
Desinit |
Οὐκ ἀρετῆς ἐπίδειξιν ποιεῖσθαι ἐθέλων
|
Incipit |
οὕτω γὰρ καὶ ἐνταῦθα τρυφήσομεν, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν· ὧν γένοιτο…
|
Desinit |
περὶ δὴ τούτου λεκτέον ἐφεξῆς
ἑτέραν ἀρχὴν λαβοῦσιν
|
Desinit |
Πίναξ σὺν θεῷ ἁγίῳ τήσδε τῆς βίβλου ἐν κεφαλαίοις κιε'
|
Incipit |
πίστιν ἐτηρηκα. λοιπὸν ἀπόκειταί μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος ὃν ἀποδώσει μοι ὁ κύριος ἐν ἐκείνη τῆ ἡμέρα δηλῶν τὴν ἐξ ουρανῶν δευτέραν παρουσίαν τοῦ σωτηρος Χριστοῦ.
|
Desinit |
Πολλῶν μετ’ ἄλλων ξένων τε καὶ παραδόξων ἀκουσμάτων
|
Incipit |
ῥύσεται ἡμᾶς τῆς ἐνεστώσης καὶ πάσης αἱρέσεως καὶ καταξιώσει τυχεῖν τῆς ὀρθοδόξου ἀναστάσεως… ἀμήν.
|
Desinit |
τὴν ὀλιγοστὴν ταύτην μάθησιν δια συνεχούς ἀσκήσεως ἐπαυξῆσαι καὶ μεγίστην δείξαι τὴν ῥητορικὴν τελειότητα
|
Desinit |
τῆς μερίδος ἀξιωθῆναι τῶν εὐαρεστησάντων τῷ Χρίστῷ εὐχαῖς καὶ πρεσβείαις Βαρλαὰμ καὶ Ἰωάσαφ τῶν μακαρίων περὶ ὧν ἡ διήγησις· ἐν Χ. Ἰ. … ἀμήν.
|
Desinit |
Τῆς τοῦ Χριστοῦ χάριτος αὐξανομένης καὶ τῆς ἐκκλησίας πληθυνομένης
|
Incipit |
τοῖς ἐκ γῆς καὶ θαλάττης ὁδοιποροῦσί τε καὶ ναυτιλομένοις ὁρώμενος εἰς δόξαν τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν διʼ αὐτὸν ἀθλησάντων… ἀμήν
|
Desinit |
φιλόπτωχοι φιλόθεοι καὶ ὑπὲρ πάντων τούτων δόξαν ἀναπέμψωμεν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι...
|
Desinit |
φωτὸς ἀρρήτου τινὸς καὶ θαυμαστοῦ ἐπιλάμποντος τῷ τάφῳ ἐφεξῆς ἐν ἑπτὰ ἡμέραις εἰς δόξαν Θεοῦ· ἀμήν.
|
Desinit |
ὡς ἂν ὑφʼ ὑμῖν μεσίταις μὴ Θεοῦ πόρρω γενόμενοι αὐτὸν δοξάζοιμέν τε καὶ μεγαλύνοιμεν… ἀμήν.
|
Desinit |
ὡς πολλὰ κακὰ ἐνδειξάμενον αὐτῶ καὶ οὕτω τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
¯Ερμηνεία κατὰ λέξις τῶν βοτάνων κατὰ ἀλφαβήτου
|
Titulus initialis |
῞Οπως ἐγένετο καὶ πόθεν καὶ πότε ἡ τῶν᾿Ιταλῶν ἐκ τῶν ὀρθοδόξων διαίρεσις καὶ διάστασις
|
Titulus initialis |
῾Υγρὰν διοδεύσας ὡσεὶ ξηράν
|
Incipit |
. καὶ τῆς ἐκκλησίας· ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ὅλος ἀγάπη καὶ ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καὶ ὁ Θεὸς ἐν αὐτῷ, ὅτι αὐτῷ πρέπει πᾶσα δόξα καὶ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας...
|
Desinit |
... Αλεξανδρεια ... Μαρκ...
|
Textus |
... Αλεξανδρευς πολλην ως εικος
|
Incipit |
... ἀπὸ ἐξώσεως Ταρκυνίου... ἕως τῶν ἐκτὸς Ἰταλίας ἀναβάσεων
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
… εγενετο, αυτω η δοξα και το κρατος…
|
Desinit |
… και του αγιου (?) και ενδοξου (?) αποστολου και ευαγγελιστου Ιωαννου του θεολογου, μη εγκαταλι (?) ημας.
|
Titulus initialis |
... Τραιανου υπηγορευθη ... και ενδοξον ...
|
Textus |
...ο δοξαζομενος εν ταις...
|
Textus |
‘πληγαὶ τοξοβόλων μοι ἀδρανέες, ἄνα, δοκοῦσι’
|
Desinit |
"Οὐκ ἐκλείψει ἄρχων ἐξ Ἰούδα, οὐδὲ ἡγούμενος ἐκ τῶν μηρῶν αὐτοῦ, ἕως οὗ ἔλθῃ ᾧ ἀπόκειται, καὶ αὐτὸς προσδοκία ἐθνῶν"· Ὅθεν οὐδὲ ἐξέλιπεν ἄρχων Ἰουδαίοις τοιοῦτος, ἕως ἦλθεν ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς
|
Incipit |
"Πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ Πάσχα ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς Βηθανίαν, ὅπου ἦν Λάζαρος, εἰς τὸν οἶκον Μαρίας καὶ Μάρθας, καὶ εἱστιᾶτο παρ' αὐτοῖς"· ἡ δὲ Μάρθα διηκόνει, καὶ Λάζαρος ἤσθιε. Τοῦτο δὲ τῆς εἰλικρινοῦς ἀναστάσεως σημεῖον ἦν, τὸ μεθ' ἡμέρας πολλὰς καὶ ζῇν καὶ ἐσθίειν
|
Incipit |
„Οὐ ταύτην ἐγὼ τὴν νηστείαν ἐξελεξάμην“, ἀλλὰ ποίαν; „Λύε πάντα σύνδεσμον ἀδικίας,
|
Incipit |
«Ἀντιδοτάριον τοῦ σοφωτάτου Bαλεριανοῦ τοῦ Ἰταλοῦ, ἐξηγημένον ἀπὸ τὴν ἰταλικὴν γλῶσσαν εἰς τὴν τῶν Γραικῶν παρὰ Nικο-
λάου ἱερόπαιδος τοῦ ἐκ Βελισδονίου τῶν Ἀγράφων, πάνυ ὠφέλιμον εἰς τοὺς τὴν ἰατρικὴν μεταχειριζομένους. Ἀρχὴ τοῦ α΄ τμήματος τῶν ἀρωματικῶν ἀντιδότων
|
Titulus initialis |
«κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου».
|
Desinit |
«κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου».
|
Desinit |
«κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου».
|
Desinit |
(T)ο κατα Μαρκον ευαγγελιον· υπηγορευθη υπο Πετρου του αποστολου εν Ρωμη· μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως· και επεδοθη Μαρκω τῳ ευαγγελιστῃ· και εκηρυχθη εν Αλεξανδρεια· και παση τη περιχωρω αυτης.
|
Textus |
(Δέον ἐν συντόμῳ μνημονεῦσαι καὶ τῶν προφητῶν...) Οὗτος Ὠσηὲ τῶν ιβ΄ προφητῶν ὁ πρῶτος ἀξιωθεὶς
|
Incipit |
(κ)αι ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα τοις αλλοις εξειπεν
|
Incipit |
(Καὶ PG 28) ταύτην (πρὸς τοὺς αὐτοὺς add PG 28) ἐπιστέλλει ἀπὸ Μακεδονίας. Ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη. Δεξάμενοι Κορίνθιοι τὴν προτέραν ἐπιστολὴν (τὴν ἐπιστολὴν τὴν προτέραν PG 28) κατενύγησαν ἐπὶ τῇ ἁμαρτίᾳ τοῦ λαβόντος τὴν μητρυιάν, καὶ ἐλυπήθησαν δὲ ὡς παριδόντες τὸ (om PG 28) τοιοῦτον ἁμάρτημα. Εἶτα ὑφηρπάζοντο
|
Incipit |
[...] ͵βψξ΄, [...] τμβ΄
|
Textus |
[...] Βιος και πολιτεια της οσιας Θεοδωρας της εν Αλεξανδρεια του επονομασθηναι Θεοδωρος μοναχος. ευλογησον, πατερ.
|
Titulus initialis |
[...] εξουσιν
|
Incipit abruptus |
[...] ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους [...]
|
Textus |
[...] ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβ΄ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
[...] τιμιωτεραν των χερουβιμ
[και] ενδοξοτεραν ασυγκριτως
[των] σεραφιμ την αδιαφθορως
[θεον λογον] τεκουσαν την οντως
[θεοτοκον σε μεγαλυ]νομεν.
|
Textus |
[...] το τετραευαγγελον αποξενωση εκ του Φιλοθεου […] αφωρισμενος και μετα θανατον αλυτος […] [μ]ερις αυτου μετα του Ιουδα του προδοτου.
|
Textus |
[Ἀ]νήρ τις ἐν μοναχικῷ τῷ σχήματι ἐν ἀμελείᾳ δὲ πᾶσι καὶ ῥαθυμίᾳ τὸν ἑαυτοῦ βίον διήξας ἠσθένησε τὴν ἐπιθάνατον ἀρρωστίαν
|
Incipit |
[ἀλλ’ ὡς κατάρατος] κριὸς ἐξ ἁμαρτίας μέλας
|
Desinit |
[αριθμον (?)] του αντιχριστου λεγει. ποιω σε Χριστου ξενον (?)· λεγουν (?) δια ψηφου και εγω (...).
|
Textus |
[ε]ξουσιαν (εξουσιαν), των πνευματων των ακαθαρτων
|
Incipit abruptus |
[ιστ]εον (ιστεον) οτι το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον, εγραφη εν Αλεξανδρεια υπ’ αυτου του Μαρκου· επιτρε[...]τος (επιτρεψαντος?) αυτον του αγιου αποστολου και κορυφαιου Πετρου· εν ομοιωματι μοσχου· μετα χρονους ιʹ· [της] Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
[και] ... (erasa 1 l.) ταυτην· ανευ και (?) ...νου· του ... [υιου] (?) ... (erasae 3 l.) Εγραφη δε το παρον αγιον ευαγγελιον· εν ημεραις του εκ θεου ... (erasae 2 l.) Αρσενιου δε ηγουμενευοντος πατρος αγιου πατρος αγαθου το κλεος των πατερων: μηνι φεβρουαριω εις τας ιϛʹ: ημερα δε αʹ ωρα αιʹ (?) ετους ͵ϛψοαʹ ινδικτιωνος ζʹ: Δοξα σοι παναγια τριας· δοξα σοι δοξα σοι.
|
Textus |
[Λ]έξων μοι δεῦρ’ ὁμορεῖ σοι αἴτης, κακῆς πεδεῖν
|
Incipit |
[μετα]νοιας (μετανοιας) και μη δοξητε λεγειν
|
Incipit abruptus |
[Ο]ΥΤΟΙ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΤΑΞΕΩΣ ΟΝΤΕΣ ΕΠΙ ΜΑΞ[ΙΜΟΥ] ΤΟΥ ΗΓΕΜΟΝΟΣ
|
Incipit |
[Π]ράξεις ἀποστόλων τὸ βιβλίον καλεῖται
|
Incipit |
[τ]o (το) κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους τριακοντα δυο της του κυριου και θεου και σωτηρος ημων Ιησου Χριστου αναληψεως. αμην
|
Textus |
[Τ]ὸ κατὰ Ματθαῖον εὐαγγέλιον ἐξεδόθη ὑπ᾽ αὐτοῦ ἐν Ἰερουσαλὴμ μετὰ χρόνους ὀκτὼ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως
|
Textus |
[το παρον αγιον] ευαγγελιον, [εδωρηθη εμοι] τω αδελφω [Πετρω]. τη[ς (της) τα]ξεως (ταξεως) των αδελφων των ελαχιστων, των [παρ’ ... Μινο]ρων (Μινορων) καλουμενων, ελεω θεου αρχ[ι]επισκ[οπω] (αρχιεπισκοπω) της μητροπολεως της Λιγυστικης Μεδιολανου επι[σκο]πω (επισκοπω) Νοβαριας· τηνικαυτα οντι παρα της [υψη]λοτατ[ης (υψηλοτατης) και] λαμπροτατης δεσποινης Ρωμαιων [...] Μαρ[ιας (Μαριας) της] μετονομασ[θεισης (μετονομασθεισης) Μακαριας] ... του υιου αυτης του [...] και λαμπροτατου [... Ιωαν]νου (Ιωαννου) του Παλαιολογου, ηλθεν εις [...] Λιγυστικης. αρχοντος [...] και ηγεμονευο[ντος] (ηγεμονευοντος) [... του λαμπροτατου ...] Μεδιολανου, κυρ[ου] (κυρου) [... Πα]πιας (Παπιας) οντος· Ετει [απο Χριστου] ͵ατϞβʹω.
|
Textus |
] αναπτυξας εν τι των τεσσαρων ευαγγελιων
|
Incipit abruptus |
] γὰρ τοῦτο εἰδὼς ἔπραξας
|
Incipit |
] πέντε δὲ πρὸς ἑξήκοντα καὶ ἑκατὸν πατέρες
|
Incipit |
] προσεδόκησεν ἄξιόν τι
|
Incipit |
]κυμίας ἐξήγειρε καὶ τὴν πέτραν οὐκ ἐσάλευσε· τὸ δένδρον ἐσάλευσε καὶ τὴν ῥίζαν
|
Incipit |
]μένον ἔχουσα ἐν πάσαις ταῖς γραφαῖς διεξήει τὰ μεγαλεῖα τοῦ θεοῦ
|
Incipit |
͵αχξςʹ· εν μηνι μαιω κθʹ εις Κοροιφις επαραδοσα το παρων βηβλιον λεγομενον τετραβαγγελον, εγω Γ[ρη]γορ[ιος] (Γρηγοριος) Σαωνατζος, ποτε μιπος [....α] χαριν του πανοσιοτατου [ημων] [κυρ] Μανολου καπ[....] της μεγαλης εκκλησιας του [αγιου] [τα]φου (ταφου) τον Χερσολημων [..] δια [ε]λυομοσηνον (ελυομοσηνον) της αμαρτολης μου ψηχης και να εχη μερυδαν παντοτην εν [...α...] και ουτος [.....] ημων ενδοξα[....] αμην.
|
Textus |
͵αχπεʹ σεπτεβριου. ηʹ, ηλθον καγω, Ησαιας ιερομοναχος και επροσκυνησα την υπεραγιαν θεοτοκον εν τω μαυζω μολω (?) ο ευτελης και αναξιος, και ανταποτες (!) η οξυτατη αυτης βοηθειαν να με βοηθηση εις το εξης να μην σφαλω του υιου της εις αθανασιμον σφαλμα, και συγχωρησιν των προημαρτημενων μου σφαλματων αμην, εστω δε εις μνημην, ηγουμενευοντος δε κυρου Μακαριου του Πελοπονησιωτου και ημων δε γνωστου. Ησαιας ιερομοναχος.
|
Textus |
<λαβὼν> τουτίας ἕξαγια κ' τρίψον ἕως ἂν γένηται χρυσός
|
Incipit |
<ο μεν σος αποστολε σκωλωψ > στηριξον εν αγνεια
|
Textus |
<τ>ὰ πρῶτα τῶν ... πράξεων προ... τὰ δὲ λοιπά
|
Incipit |
<Τ>ο (το) κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον· εξεδοθη υπ’ αυτου τουτο, μετα χρονους οκτω της του Χριστου αναληψεως. στιχοι· ͵βχ´, φωνη τη εβραιδι.
|
Textus |
− Οὒ ξένε. Ῥᾳοτέρη φύσις ἔγεντο κακοῦ
|
Desinit |
1 ΑΙ ΜΕΡΙΔΕΣ ΑΙ ΕΙΣΕΡΞΟΜΕΝΑΙ 2 ΤΟ ΓΑΡ ΟΡΕΣΙ
|
Incipit |
1 Κανόνια τῶν ἁγίων εὐαγγελίων, ἐν αἷς ὑποθέσεσι συμφωνοῦσιν οἱ τέσσαρες κατὰ τὸν ὑποτεθέντα ἀριθμὸν τῶν κεφαλαίων. ἐξ αὐτῶν πάλιν οἱ τρεῖς ὁμοφωνοῦσιν ἐν ἑτέροις κεφαλαίοις, ἀλλὰ καὶ δύο πάλιν χωρὶς ἐν ἑτέροις. ἰδίως δὲ καὶ κεχωρισμένως ἕκαστος πάλιν ἐν ἑτέροις κεφαλαίοις.
2 Εἰ γὰρ καὶ ὁ Ματθαῖος ἐν Ιουδαίᾳ τὸ εὐαγγέλιον ἔγραψεν, ὁ Λουκᾶς ἐν Ἀντιοχείᾳ, ὁ Μάρκος ἐν Ἀλεξανδρείᾳ, καὶ ὁ Ἰωάννης ἐν Πάτμῳ, καὶ οὐ κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιρούς, ἀλλ᾽ ὅμως ἀνεμίμνησκεν αὐτοὺς ἃ ἤκουσαν καὶ εἶδον τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον.
3 Ἐγράφη δὲ τοῖς φιλομαθέσι ταῦτα, ἵνα τὸ φιλάληθον μάθῃς αὐτῶν. ἅμα δὲ ἵνα καὶ ἐπὶ τῶν ἑορτῶν καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ὑποθέσεων πλάτος ἔχῃς ἀναγνωσμάτων εἰς τὰς αὐτὰς ὑποθέσεις, ἀλλὰ καὶ ἑωθινῶν καὶ προεορτίων καὶ μεθεόρτων.
|
Textus |
1 ΠΑΣΑ Η ΦΑΙΝΟΜΕΝΗ 2 Ο ΓΑΡ ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΤΗΞΩΝ
|
Incipit |
1. ΣΥ ΜΕΝ ΜΕ ΚΑΡΠΟΙΣ ΔΕΞΙΟΙ ΤΗΣ ΑΜΠΕΛΟΥ 2. ΕΠΕΜΨΑΣ2 ΗΜΙΝ ΕΞ ΑΓΡΟΥ 3. ΤΕΚΜΗΡΙΟΝ ΠΡΙΝ ΟΥΣΑ ΜΑΝΤΙΚΗΣ ΔΑΦΝΗ
|
Incipit |
231v ΕΣΤΙ ΠΡΟΣΤΑΧΙΣ ΠΑΤΡΙΑΡΞΙΚΗ ΚΑΤΕΣΤΡΩΜΕΝΗ
|
Incipit |
28 Αὐγούστου. Ταύτην τὴν ἡμέραν ἔβλεπέ τις τὴν ἡρωΐδα πόλιν τῆς ὀρθοδοξίας Σεβαστόπολιν
|
Incipit |
31 ΤΟΥΣ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΔΕΙΝΟΥΣ 32 ΕΙ ΜΕΝ ΔΙΞΩΣ 33 ΤΗΝ ΤΩΝ ΟΦΘΑΛΜΙΚΩΝ
|
Incipit |
a) Eὐαγγέλιόν ἐστι λόγος περιέχων ἀγαθῶν ἀπαγγελίαν πραγμάτων κατὰ τὸ εὔλογον καὶ διὰ τὸ ὠφελεῖν εὐφραινῶν τὸν ἀκούοντα, ἐπὰν (ἐὰν) παραδέξηται τὸ ἐ(ἀ?)παγγελλόμενον.
|
Textus |
a) Ἀνακεφαλαίωσις θείων μαρτυρίων, ὧν ἔχει ἡ βίβλος τῶν Πράξεων τῶν ἀποστόλων· ἔχει δὲ μαρτυρίας λαʹ.
|
Titulus initialis |
a) Διεῖλον τὰς ἀναγνώσεις τῆς βίβλου τῶν Πράξεων τῶν ἀποστόλων, καὶ τὰ κεφάλαια ἑκάστης ἀναγνώσεως παρέθηκα, καὶ τὰς ἐν αὐτῇ φερομένας μαρτυρίας, ἔτι δὲ καὶ ὅσων ἑκάστη στίχων τυγχάνει.
|
Explanatio |
a) Ἔλθωμεν λοιπὸν καὶ ἐπὶ τοὺς εὐαγγελιστὰς καὶ ἀποστόλους καὶ δείξωμεν καὶ αὐτοὺς συμφώνως τοῖς παλαιοῖς λέγοντας ταύτας καὶ μόνας τὰς δύο καταστάσεις παρὰ Θεοῦ γεγενῆσθαι, ταύτην πρώτην, ἐν ᾗ καὶ διάγομεν νῦν, καὶ τὴν μέλλουσαν, εἰς ἣν πάντες οἱ χριστιανοὶ ἀφορῶμεν. Διαγράψωμεν οὖν τὸν πρῶτον τῶν εὐαγγελιστῶν Ματθαῖον λέγοντα περὶ τῶν τοιούτων. Οὗτος ὁ πρῶτος... (cf. incipit b)
|
Incipit |
a) Ἐν τῇ βίβλῳ τῶν Πράξεων τῶν ἀποστόλων ἀναγνώσεις εἰσὶν ιϛ΄, κεφάλαια μ΄, μαρτυρίαι λ΄, στίχοι ͵βφνϛ΄.
|
Incipit |
a) Ἔστιν ἡ ἐπιστολὴ περὶ φιλοξενίας. Καὶ πρῶτον μὲν ἀποδέχεται τὸν Γάϊον
|
Incipit |
a) Ἔστιν οὖν ὀ πᾶς χρόνος ἐξ οὗ ἐμαρτύρησε τριακόσια τριάκοντα ἔτη μέχρι τῆς παρούσης ταύτης ὑπατείας, τετάρτης μὲν Ἀρκαδίου, τρίτης δὲ Ὁνωρίου τῶν δύο ἀδελφῶν αὐτοκρατόρων Αὐγούστων, ἐννάτης ἰνδικτιῶνος τῆς πεντεκαιδεκαετηρικῆς περιόδου, μηνὸς Ἰουνίου εἰκοστῇ ἐννάτῃ ἡμέρᾳ.
|
Additio |
a) Καὶ τὰς πράξεις δὲ ὁ αὐτὸς εὐαγγελιστὴς τῶν ἁγίων ἀποστόλων συνεγράψατο.
|
Desinit |
a) Μᾶρκος ὁ εὐαγγελιστὴς ἀπὸ τοῦ προφητικοῦ πνεύματος, τοῦ ἐξ ὕψους ἐπιόντος τοῖς ἀνθρώποις, τὴν ἀρχὴν ἐποιήσατο, «Ἀρχὴ» λέγων «τοῦ εὐαγγελίου, καθὼς γέγραπται ἐν Ἠσαΐᾳ τῷ προφήτῃ» … ἐν ᾗ τὰς διατριβὰς ἐποιεῖτο, ἤδη δὲ ἐπὶ θύραις παρεῖναι ἐσήμαινε τὸ σωτήριον τοῦ Θεοῦ.
|
Textus |
a) Οὕτω καλοῦνται, ἐπειδὴ αὐτὸς Παῦλος ἰδίᾳ ταύτας ἐπιστέλλων, καὶ διὰ τούτων, οὓς μὲν ἤδη ἑώρακε καὶ ἐδίδαξεν, ὑπομιμνήσκει καὶ ἐπιδιορθοῦται· οὓς δὲ μὴ ἑώρακε, σπουδάζει κατηχεῖν καὶ διδάσκειν, ὡς ἔστιν ἀπ’ αὐτῶν τῶν ἐντυγχανόντων καταμαθεῖν.
|
Textus |
a) Πράξεις ἀποστόλων τὸ βιβλίον καλεῖται
|
Incipit |
a) Πράξεις ἀποστόλων τὸ βιβλίον καλεῖται
|
Incipit |
a) Ταβέρνας· καὶ λοιπὸν εἰσελθὼν εἰς Ῥώμην καὶ διδάξας ἐκεῖ χρόνον ἱκανόν, ὕστερον ἐν αὐτῇ τῇ Ῥώμῃ ἐμαρτύρησεν.
|
Desinit |
a) Τὸ μὲν ἓν ὅτε ἤρξατο κηρύττειν τὸ εὐαγγέλιον, τὸ δὲ ἕτερον ἐν ᾧ καὶ πέπονθεν (hic desinit von Soden).
|
Desinit |
a) τούτων (οὖν) τῶν ἀποστόλων καὶ (τῶν) διακόνων τὰς πράξεις διηγεῖται ὁ Λουκας, καὶ σημεια παρ' αὐτῶν γενόμενα / γεγονότα. καὶ ἔστιν ἃ ἐξηγεῖται σημεῖα ταῦτα (ἅπερ εἰσὶν ταῦτα, PG 28). Πέτρος (ab hoc verbo inc. aliqui) καὶ Ἰωαννης ἐθεράπευσαν
|
Incipit |
a) υιον Πετρου τον Μαρκον η θεια χαρις
τιθησιν αλλην αρραγεστατην πετραν
κρηπιδα και σφραγιδα της εκκλησιας
ευαγγελιστην δευτερον θεηγορον
εξ ου μυηθεις των θεοπρεπεστατων
εργων Ιησου σκεπτεται το βιβλιον
υιον θεου τον Χριστον εκ προοιμιον
λαμπρως διδασκων και σοφως αναγραφων.
|
Textus |
absum ΑΠΕΙΜΙ abstineo ΑΠΕΧΟΜΑΙ acuo ΑΚΟΝΩ ΟΞΥΝΩ ΘΗΓΩ
|
Incipit |
Aμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
b) Ἀνακεφαλαίωσις θείων μαρτυριῶν τῆς βίβλου τῶν Πράξεων
|
Titulus initialis |
b) Βιβλίον εʹ, Πράξεις τῶν ἀποστόλων.
|
Titulus initialis |
b) Βιβλίον ξʹ, Ἐπιστολαὶ Παύλου ιδʹ. Τούτων πρώτη ἡ πρὸς Ῥωμαίους.
|
Titulus initialis |
b) Διατί Παύλου ἀποστόλου ἐπιστολαὶ δέκα τέσσαρες λέγονται καὶ πρὸς τίνας αὐτὰς ἐπιστέλλει καὶ διατί; Ἐπειδὴ ταύτας αὐτὸς ὁ ἀπόστολος ἰδίᾳ ἐπιστέλλει καὶ διὰ τούτων οὓς μὲν ἤδη ἑώρακε καὶ ἐδίδαξεν ὑπομιμνήσκει καὶ διορθοῦται, οὓς δὲ μὴ ἑώρακε σπουδάζει κατηχεῖν καὶ διδάσκειν ὡς ἔστιν ἀπαντῶν τὸν ἐντυγχάνοντα καταμανθάνων.
|
Textus |
b) Εἰ καὶ Πράξεις τῶν ἀποστόλων τὸ βιβλίον ἐπιγέγραπται
|
Incipit |
b) Εἰπέ μοι τὰ τέσσαρα εὐαγγέλια, ποῦ ἐγράφησαν καὶ τίς γράψας καὶ εἰς τίνα ἀντίτυπα ἐγένοντο. Τὸ κατὰ Ματθαῖον ἐγράφη ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπου τῶν χερουβίμ. Τὸ κατὰ Μᾶρκον ἐγράφη ἐν ὁμοιώματι μόσχου. Τὸ κατὰ Λουκᾶν ἐγράφη εἰς ὁμοίωμα λέοντος. Τὸ κατὰ Ἰωάννην ἐγράφη εἰς ὁμοίωμα ἀετοῦ, ᾄδοντα, βοῶντα, κεκραγότα καὶ λέγοντα «ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος κύριος σαβαώθ· πλήρης ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ τῆς δόξης αὐτοῦ. Ἀμήν.»
|
Textus |
b) Ἔστιν οὖν ὀ πᾶς χρόνος ἐξ οὗ ἐμαρτύρησε τριακόσια τριάκοντα ἔτη μέχρι τῆς παρούσης ταύτης ὑπατείας, τετάρτης μὲν Ἀρκαδίου, τρίτης δὲ Ὁνωρίου τῶν δύο ἀδελφῶν αὐτοκρατόρων Αὐγούστων, ἐννάτης ἰνδικτιῶνος τῆς πεντεκαιδεκαετηρικῆς περιόδου, μηνὸς Ἰουνίου εἰκοστῇ ἐννάτῃ ἡμέρᾳ.
Ἐσημειωσάμην ἀκριβῶς τὸν χρόνον τοῦ μαρτυρίου Παύλου ἀποστόλου.
Καὶ ἀπὸ τῆς ὑπατίας τετάρτης μὲν Ἀρκαδίου, τρίτης δὲ Ὁνωρίου, μέχρι τῆς παρούσης ταύτης ὑπατίας, πρώτης Λέοντος Αὐγούστου, ἰνδικτιῶνος δωδεκάτης, Ἐπιφὶ εʹ, Διοκλητιανοῦ ροδʹ, ἔτη ξγʹ, ὡς εἶναι τὰ πάντα ἀπὸ τῆς τοῦ σωτῆρος ἡμῶν παρουσίας μέχρι τοῦ προκειμένου ἔτους τετρακόσια ἑξήκοντα δύο.
|
Additio |
b) καὶ ἐπιστρέψωσι, καὶ ἰάσωμαι αὐτούς. Ἅπασαι αἱ μαρτυρίαι τῶν Πράξεων λαʹ.
|
Desinit |
b) και ταυτα προιοντεα συν θεω αποδειξαι πειρασομεθα
|
Desinit cuiusdam partis |
b) Μᾶρκος δὲ ἀπὸ τοῦ προφητικοῦ πνεύματος, τοῦ ἐξ ὕψους ἐπιόντος τοῖς ἀνθρώποις, τὴν ἀρχὴν ἐποιήσατο λέγων, «Ἀρχὴ τοῦ εὐαγγελίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὡς γέγραπται ἐν Ἠσαΐᾳ τῷ προφήτῃ,» τὴν πτερωτικὴν εἰκόνα τοῦ εὐαγγελίου δεικνύων· διὰ τοῦτο δὲ καὶ σύντομον καὶ παρατρέχουσαν τὴν καταγγελίαν πεποίηται· προφητικὸς γὰρ ὁ χαρακτὴρ οὗτος.
|
Textus |
b) Ὅθεν καὶ ἡ παροῦσα βίβλος ἁγία καὶ θεόπνευστος πρὸς τὴν μακαρίαν λῆξιν ὁδηγοῦσα τοὺς ἐντυγχάνοντας
|
Incipit |
b) Οὕτω καλεῖται τὸ βιβλίον, ἐπειδὴ καὶ τὰς πράξεις ὁμοῦ τῶν ἀποστόλων περιέχει. Ὁ δὲ διηγούμενος ταύτας ἐστὶ Λουκᾶς ὁ εὐαγγελιστὴς, ὁ καὶ τοῦτο τὸ βιβλίον συγγράφων. Συναπεδήμει
|
Incipit |
b) Προέταξεν τοῦ Δαυὶδ Ἀβραάμ
|
Incipit |
b) τὸ δὲ ἕτερον ἐν ᾧ καὶ πέπονθεν. Μόνος δὲ οὗτος τὰ παραδοξότερα τῶν θαυμάτων καὶ ὅσα οἱ τρεῖς σιωπῇ παρῆλθον σαφέστατα καταλέγει, τὴν διὰ τῆς Σαμαρείτιδος λέγω τῆς πόλεως πάσης προσέλευσιν εἰς Χριστόν, τὴν ὀμμάτωσιν τοῦ γεγεννημένου τυφλοῦ, τὴν διὰ προστάγματος ἴασιν τοῦ τριάκοντα ὀκτὼ ἔτη ἔχοντος παραλύτου, τὴν ἐκ νεκρῶν ἔγερσιν τοῦ τετραημέρου Λαζάρου καὶ αὐτὴν δὴ τὴν ἐκκέντησιν τῆς θείας πλευρᾶς καὶ τούτου ἕτερα πλείονα.
|
Additio |
b) τουτέστι ἐξάδελφοι, υἱὸς δὲ τοῦ Ἰωσὴφ ὁ κύριος ἐνομίζετο.
|
Desinit |
b) Ὑπόθεσις τοῦ βιβλίου (τῆς βίβλου) τῶν Πράξεων.
|
Titulus initialis |
c) Εἰ καὶ πράξεις τῶν ἀποστόλων τὸ βιβλίον ἐπιγέγραπται
|
Incipit |
c) Ἔστιν ὁ διηγούμενος τὰς Πράξεις τῶν ἀποστόλων Λουκᾶς ὁ εὐαγγελιστής. Ἀντιοχεὺς γὰρ οὗτος ὑπάρχων τὸ γένος, ἰατρός τε (δὲ) τὴν ἐπιστήμην συναπεδήμει
|
Incipit |
c) μαρτύρων στεφάνῳ κατεκοσμίσθη. Ῥωμαῖοι δὲ περικαλλέσιν οἴκοις καὶ βασιλείοις τούτου λείψανα καθείρξαντες, ἐπέτειον αὐτῷ μνήμης ἡμέραν πανηγυρίζουσι, τῇ πρὸ τριῶν καλανδῶν Ἰουλίων, πέμπτῃ Πανέμου μηνός, τούτου τὸ μαρτύριον ἐορτάζοντες.
|
Desinit |
c) Οὗτος τὴν ἀρχὴν ἀπὸ τοῦ προφητικοῦ πνεύματος ποιεῖται, τοῦ ἐξ ὕψους ἐπιόντος τοῖς ἀνθρώποις.
|
Textus |
c) Πρόγραμμα. Ὁ διὰ τοῦ μέλανος ἀριθμὸς ποσότητα μόνον δηλοῖ τῶν ἐφ’ ἑκάστης βίβλου μαρτυριῶν. Ὁ δὲ διὰ του κινναβάρεως, τάξιν ὁμοῦ καὶ ποσότητα τῶν καθ’ ἑκάστην ἐπιστολὴν καὶ κανονίζεται τῷ πάλιν ἔνδον ὁμοίως παρακειμένῳ ἀριθμῷ αὐτοῖς τοῦ τεύχους τῶν καθολικῶν· ἀπολήγει δὲ ἑκάτερος αὐτῶν καὶ πάλιν ἄρχεται κατ’ ἐπιστολήν.
|
Explanatio |
d) ἕστιν ὁ διηγουμενος τὰς πράξεις τῶν ἀποστόλων Λουκᾶς ὁ ευαγγελιστής. ἀντιοχεὺς γὰρ οὗτος ὑπάρχων τὸ γένος ἰατρός τε / δὲ τὴν ἐπιστήμην συναπεδημει γὰρ τοῖς τε ἄλλοις ἀποστόλοις καὶ μάλιστα τῷ Παύλῳ καὶ εἰδώς ἀκριβῶς γράφει. διηγεῖται
|
Incipit |
d) Ὁ τὰς Πράξεις τῶν ἀποστόλων διηγούμενός ἐστιν Λουκᾶς
|
Incipit |
d) Ὁμοῦ πᾶσαι αἱ μαρτυρίαι τῶν καθολικῶν κδʹ. Γενέσεως αʹ. Ἐξόδου βʹ. Λευιτικοῦ γʹ. Παροιμιῶν δʹ. Ὠσηὲ προφήτου βʹ. Ἠσαΐου εʹ. Ματθαίου εὐαγγελιστοῦ βʹ. Ἰωάννου εὐαγγελιστοῦ αʹ. Ἐνὼχ ἀποκρύφου αʹ. Μωϋσέως ἀποκρύφου αʹ.
|
Desinit |
d) Πρόγραμμα. Τὰς πάσας ἐπιστολὰς τῶν καθολικῶν ἀναγνούς, ἀνειλόμην ἐκεῖθεν τῶν πασῶν μαρτυριῶν τὰ ῥητὰ καὶ καθεξῆς ἀνεκεφαλαιωσάμην, ἀκολούθως προτάσσων τὴν προσηγορίαν τῶν ὅθεν εἰσὶ βιβλίων. ῎Εστιν οὖν ὁ διὰ τοῦ κινναβάρεως ἐκ μονάδος ἀρχόμενος ἀριθμός, τὴν τάξιν καὶ τὴν ποσότητα δηλῶν τῶν καθ’ ἑκάστην ἐπιστολὴν μαρτυριῶν, καὶ συναπολήγων πάλιν τῇ ἐπιστολῇ· ὁ δὲ διὰ τοῦ μέλανος καὶ ὑποκείμενος τούτῳ, καθολικός ἐστιν ἀριθμὸς πάσης τῆς βίβλου καὶ συναυξόμενος μέχρι τέλους τῇ ἀναγνώσει, γνωρίζων ἡμῖν τὴν ποσότητα τῶν ἀφ’ ἑκάστης βίβλου μαρτυριῶν. Παρέθηκα γὰρ ἑκάστῃ τούτων τὸν ἴδιον ἀριθμόν, ἵν’ εἰδέναι ἔχῃς ποσάκις τὴν ταύτην εἴληφα μαρτυρίαν ἐκ τῆς μνημονευθείσης ἅμα καὶ παρακειμένης βίβλου οἱ ἀπόστολοι. Εὑρήσεις δὲ τὴν διὰ τοῦ κινναβάρεως παρίθμησιν κανονιζομένην τῇ πάλιν ἔνδον παρακειμένῃ αὐτοῖς τοῖς ῥητοῖς τοῦ τῶν καθολικῶν τεύχους.
|
Explanatio |
Des. editis longior πάλιν ὁ Χριστὸς αὐτὸν ἀναστήσει, καὶ πάντα πάντως ὑπάρξει τὰ ἀγαθὰ δι’ αὐτοῦ τε καὶ παρ’ αὐτοῦ τοῦ Χριστοῦ, δι’ οὗ... (cf. p. 101, lin. 398)
|
Desinit |
des. ΕΛΠΙΔΑΣ ΕΙΣ ΠΕΡΑΣ ΙΔΕΙΝ ΕΝ ΘΕΩ Ω Η ΔΟΞΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΑΜΗΝ
|
Desinit |
des. ἵνα καὶ τὸν παρόντα εὐμαρῶς διανύσωμεν, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτευξώμεθα ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
des. ΚΑΙ ΣΕ ΤΗ ΚΑΚΟΔΟΞΙΑ ΝΕΝΕΚΡΩΜΕΝΟΝ
|
Desinit |
des. ΟΣ ΕΝ ΞΥΛΩ ΕΞΕΤΑΝΥΘΗ ΟΣ ΘΑΝΕΝ ΟΣ ΕΚ ΤΑΦΗΣ ΕΙΣ ΠΟΛΙ ΩΡΤΟ
|
Desinit |
des. ΟΥΤΕ ΑΓΓΕΛΟΣ ΕΞ ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΑΙΝΟΤΟΜΗΣΑΙ ΔΥΝΑΤΑΙ Η ΑΝΑΤΡΕΨΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΙΩΝΑ
|
Desinit |
des. ΟΥΤΩ ΟΜΟΙΟΝ ΕΞΟΥΣΙ ΚΑΙ ΜΟ[.
|
Desinit |
des. ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΧΡΗΣΤΟΤΗΤΟΣ ΔΙΑΛΕΞΟΜΕΝΟΣ
|
Desinit |
des. ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΟΥ ΓΑΡ ΦΗΣΙΝ ΗΝΟΙΞΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΞΗΣ
|
Desinit |
des. ΦΕΝΑΚΙΖΕΙΝ ΤΟ ΕΞΑΠΑΤΑΝ ΤΟΥΣ ΑΚΡΟΩΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΩΝΤΑΣ
|
Desinit |
e) ὁ τὰς πράξεις τῶν ἀποστόλων διηγούμενος ἐστιν Λουκᾶς
|
Incipit |
e) Οὕτω καλεῖται τὸ βιβλίον, ἐπειδὴ καὶ τὰς πράξεις ὁμοῦ τῶν ἀποστόλων περιέχει. Ὁ δὲ διηγούμενος ταύτας ἐστὶ Λουκᾶς ὁ εὐαγγελιστής, ὁ καὶ τοῦτο τὸ βιβλίον συγγράφων. Συναπεδήμει
|
Incipit |
ENDEKAKIS DE AYTOIS EIS TO ΦΑΝΕΡΟΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ. ΠΡΩΤΟΝ ΜΕΝ ΩΦΘΗ ΤΗ ΜΑΡΙΑ ΕΝ ΤΩ ΜΝΗΜΑΤΙ ΚΑΙ ΤΑΙΣ ΑΛΛΑΙΣ ΓΥΝΑΙΞΙΝ
|
Incipit |
K(b) (22). Κύριε ὁ Θεός, ὅτι ἠξίωσας
|
Incipit cuiusdam partis |
Kαὶ πρῶτον μὲν ἀποδέχεται αὐτὸν μαρτυρούμενον ὑπὸ πάντων ἐπι φιλοξενία · καὶ προτρέπει τῆ αὐτῆ προθέσει ἐμμένειν·
|
Incipit |
M (27). Σιγησάτω πᾶσα σὰρξ βροτεία
|
Incipit cuiusdam partis |
N. Σὴν ὑπερένδοξον τοῦ Χριστοῦ μητέρα καὶ τῶν ἀγγέλων ἁγιωτέραν
|
Incipit cuiusdam partis |
Oυτος ο θεολογος Ιωαννης ο εξαρχος των ευαγγελιστων ο πλειω παντων αγαπαμενος
|
Incipit |
s.n. Ἐπανάληψις περὶ κακίας ἀνθρώπων
αἱρετικῶν· ἐν ὧ ὅτι αἰφνιδίως ἥξει ὁ Χριστός· ἐπὶ συντελεία δὲ τοῦ αἰῶνος· ὥστε δεῖν
εὐτρεπίζειν πάση ἀρετῆ.
|
Desinit |
s.n. Θεολογία Χριστοῦ ἐν δόξη πατρὸς καὶ ἐξουσία
|
Incipit |
s.n. Περὶ τῆς ἑαυτοῦ μελλούσης
ἀναλύσεως ἐπὶ δόξη αἰωνία.
|
Desinit |
s.n. περὶ τῆς εἰς δόξαν καὶ δύναμιν ἀλλαγῆς.
|
Desinit |
Sic legimus: μνισθητι κυριε την δουλην σου Ανναν Χατζηαναν εις τι ημαρτεν. εγω η Αννα η Χαντζηανα επαρεδωκα (!) τον τοπον τη ληχ[...]δας (?) εις την εκκλησιαν την υπεραγιαν θεοτοκον περι ψυχικης σωτηριας τον αποθαμενον μου γην(υιον) του παπα Βασιλη εις τους εξης και απαντας και διηνεκεις χρονους ουκ εχει εξουσιαν κανεις ενοχλησειν το και οιος ενοχλη το εινα δηδη (?) παραδες σ΄ και εκεινο παλι να ενη (!) της εκκλησιας. Μαρτυρες Βασιλης ο Λεβωενης, Μηχαλης του Χαλουτζη, Λεων του Μαρκου
|
Textus |
tit. ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΞΩ ΓΡΑΦΗΣ ΕΙΣ ΤΑ ΕΘΗ ΤΗΣ ΡΗΤΟΡΙΚΗΣ
|
Desinit |
Tαύτην ἀποστέλλει ἀπὸ Μακεδονίας·
ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη·
δεξάμενοι Κορίνθιοι τὴν προτέραν
ἐπιστολὴν, κατενύγησαν
|
Incipit |
Tαύτην ἀποστέλλει ἀπὸ Ῥώμης, ἑωρακὼς αὐτοὺς ἤδη καὶ διδάξας. ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· διδαχθέντες καλῶς οἱ Γαλάται παρὰ τοῦ ἀποστόλου, καὶ πιστεύσαντες γνησίως εἰς τὸν Χριστόν, ἀποδημήσαντος τοῦ ἀποστόλου, ὑφηρπάσθησαν παρά τινων ὥστε περιτέμνεσθαι.
|
Incipit |
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ἐφέσου τῆς Ἀσίας ἐωρακῶς αὐτοὺς ἤδη καὶ διδάξας, ὑπομιμνήσκων δὲ ὅμως, δια τῆς ἐπιστολῆς ταύτης. ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς, αὕτη· Κορίνθιοι ἐκ φιλονεικίας συναγόμενοι, ἐσχίζοντο ταῖς γνώμαις,
|
Incipit |
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Μακεδονίας...δεξάμενοι Κορίνθιοι...
|
Incipit |
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Μακεδονίας· ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· δεξάμενοι Κορίνθιοι τὴν προτέραν ἐπιστολὴν, κατενύγησαν ἐπι τῆ ἁμαρτία τοῦ λαβόντος τὴν μητρυιάν, καὶ ἐλυπήθησαν δὲ ὡς παριδόντες τὸ τοιοῦτον ἁμάρτημα.
|
Incipit |
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης, ἑωρακὼς
αὐτοὺς ἤδη καὶ διδάξας. ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς, αὕτη· διδαχθέντες καλῶς οἱ Γαλάται, παρὰ τοῦ ἀποστόλου,
|
Incipit |
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης, ἑωρακὼς αὐτοὺς ἅμα καὶ διδάξας. ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· πεμψάντων Φιλιππησίων διακονίαν τῶ Παύλω, καί τινων περιερχομένων καὶ διαφθειρόντων τὰς ἀκοὰς τῶν ἀκεραίων προφάσει τῆς σκιᾶς τοῦ νόμου καὶ τῆς περιτομῆς,
|
Incipit |
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης· ἑωρακὼς
αὐτοὺς ἅμα καὶ διδάξας· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς, αὕτη· πεμψάντων Φιλιππησίων διακονίαν τῶ Παύλω· καί τινων περιερχομένων καὶ διαφθειρόντων τὰς ἀκοὰς τῶν ἀκεραίων·
|
Incipit |
Tὴν τῆς Ῥωμαϊκῆς Ἐκκλησίας εἰρήνην πραγματευσάμενοι, εἰς δόξαν Πατρὸς, Υἱοῦ, καὶ ἁγίου Πνεύματος, τῆς ὁμοουσίου Τριάδος. Ἀμήν.
|
Desinit |
Tο κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον προς τους εξ Ιουδαιων εξεδοθη υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ· δια γραμματων εβραικων. δια τουτο γαρ ατε Εβραιοις γραφων ουδεν πλεον εξητησε δειξαι· η οτι απο Αβρααμ και Δαυιδ ην ο Χριστος.
|
Textus |
Tο κατα Ματθαιον ευαγγελιον εγραφη υπ’ αυτου εν τη Aνατολη εβραιδι διαλεκτω και γραμμασιν εβραικοις, και εξεδοθη εν Ιερουσαλημ, ερμηνευθη δε υπο Ιωαννου, και εστιν ανθρωπομορφον.
|
Textus |
Tο κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ᾽ αυτου εν Ιεροσολυμοις μετα χρονους ηʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
xiv (16). Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ
|
Incipit cuiusdam partis |
Ἃ δεῖ τὸν ἀρχιερέα ἐξ ἀνάγκης ἐπίστασθαι καὶ τοὺς ἄλλους διδάσκειν
|
Titulus initialis |
Α ΗΤΟΙΜΑΣΕ ΤΟΙΣ ΓΝΗΣΙΩΣ ΑΓΑΠΩΣΙ ΚΑΙ ΤΙΜΩΣΙ ΩΝ ΓΕΝΟΙΤΟ ΠΑΝΤΑΣ ΗΜΑΣ ΑΞΙΩΘΗΝΑΙ ΤΕ ΚΑΙ ΤΥΧΕΙΝ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ...
|
Desinit |
ἃ καὶ αὐτοὶ ἀπορεῖσθαι παρ' ἡμῶν εἰσιν ἄξιοι
|
Desinit |
Α ΜΕΝ ΟΥΝ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΜΙΝ ΤΗΣ ΔΕ ΠΡΟΥΤΕΘΗ ΕΞΕΘΡΓΑΣΤΑΙ
|
Incipit |
Ἃ μὲν πεπόνθαμεν δεινὰ καὶ ἀφόρητά ἐστι, καὶ οὐκ ἔστιν ἐπαξίως αὐτῶν μνημονεῦσαι
|
Incipit |
ἃ ὀφθαλμὸς οὐκ εἶδεν καὶ οὖς οὐκ ἤκουσε καὶ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη, ἃ ἡτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν, αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
α´ Πράξεις τῶν ἁγίων ἀποστόλων
|
Incipit |
α´. Ταῖς περὶ Μαρίαν ἐν τῷ μνήματι.
β´. Tῷ Κηφᾷ, ὡς λέγει Παῦλος, ἔπειτα ὤφθη τῷ Κηφᾷ.
γ´. Κεκλεισμένων τῶν θυρῶν.
δ´. Τοῖς περὶ τὸν Κλεόπαν.
ε´. Παρόντος Θωμᾶ καὶ τῶν λοιπῶν.
ϛ´. Ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ ἐπὶ τῆς θαλάσσης τῆς Τιβεριάδος.
ζ´. Ἐπάνω πεντακοσίοις ἀδελφοῖς ἐφάπαξ.
η´. Ἐφάνη Ἰακώβῳ τῷ δικαίῳ.
θ´. Εἰς τὸ ὄρος οὗ ἐτάξατο αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς.
ι´. Εἰς τὸ ὄρος τῶν ἐλαιῶν ἀνερχόμενος.
|
Textus |
Α. Αρμαγεδων· εξεγερσις του δωματος· η εξεγερσις εις τα εμπροσθεν.
|
Incipit |
Α… (Αμμωνιος) ο μεν Αλεξανδρευς πολλην ως εικος φιλοπονιαν
|
Incipit |
Α' πεντάς, ὁ μέγας σακελλάριος, ὁ μέγας σκευοφύλαξ
|
Incipit |
α'. Ἀντίδοτος ἀλεξανδρίνα... ὀφθαλμὸν δάκρυα ἵστασιν, ὁδόντων πόνον ἴαται
|
Incipit |
α) τελειωθεὶς ἐν Ἱεραπόλει τῆς Συρίας ἕκτην πρὸς δεκάτην ἄγοντος τοῦ Νοεμβρίου μηνὸς κατὰ Ῥωμαίους μηνός, κατὰ δὲ Ἑβραίους Θωυκεις [sic?]. Δόξα κτλ.
|
Desinit |
ἁ]μαρτίας ἐβδελύξαντο ῥύπον, ὅτε τοῦ καθαροῦ νυμφίου ἠράσθησαν
|
Incipit |
ἁ]πλῶς εἰπεῖν· πύλαι οὐρανοῦ ἀνοίξασα θεῷ προσάγει πάντα ἄνθρωπον, μικρὸν τε καὶ μέγαν, πλοῦσιον καὶ πένητα
|
Incipit |
αʹ Ἔπαινος Θεσσαλονικέων ἐπὶ τοῖς ἀξίοις τῶν ἀποστόλων ἀγῶσιν.
|
Incipit cuiusdam partis |
αʹ Εἰ ἔξεστιν ἢ συμφέρει τινὶ ἑαυτῷ ἐπιτρέπειν
|
Incipit |
αʹ Ἐπαγγελικὴ θεολογία περὶ Χριστοῦ, ἐν ᾧ περὶ ἐξομολογήσεως, καὶ προσοχῆς εἰς τὸ μὴ ἁμαρτάνειν, ὅτι ἡ τήρησις ἐντολῶν Θεοῦ τὴν γνῶσιν βεβαιοῖ.
|
Incipit |
αʹ Εὐχαριστία ὑπὲρ τῆς τῶν Θεσσαλονικέων πίστεως καὶ ἀγάπης καὶ ὑπομονῆς, ἐπὶ τιμῇ αὐτῶν καὶ κολάσει τῶν θλιβόντων, καὶ εὐχὴ ὑπὲρ τελειώσεως αὐτῶν ἐν δόξῃ ἐπὶ δόξῃ Χριστοῦ.
|
Incipit cuiusdam partis |
αʹ Εὐχὴ ὑπὲρ τελειώσεως καὶ εὐχαριστίας ἐφ᾽ ὁμολογίᾳ φιλοξενίας τῶν ἀδελφῶν διὰ Χριστὸν, ἐν ᾧ περὶ τῆς Διοτρέφους φαυλότητος καὶ μισαδελφίας.
|
Incipit |
αʹ Θεολογία Χριστοῦ ἐν δόξῃ πατρὸς καὶ ἐξουσίᾳ τῶν πάντων, μετὰ τῆς καθάρσεως τῶν ἐπὶ γῆς, ἀφ᾽ ἧς ἀνέβη εἰς τὴν ἐπουράνιον δόξαν.
|
Incipit cuiusdam partis |
αʹ Μετὰ τὸ προοίμιον, περὶ τοῦ μὴ διχονοεῖν πρὸς ἀλλήλους ἐκ φιλοδοξίας τῆς ἐπὶ σοφίᾳ ἀνθρωπίνῃ, ἐν ᾧ: περὶ θείας σοφίας, περὶ λειτουργιῶν, περὶ τοῦ μὴ κρίνειν διδασκάλους, περὶ τοῦ μὴ ἐπαίρεσθαι.
|
Incipit cuiusdam partis |
αʹ Περὶ τάξεως καὶ ἀκολουθίας τῆς ἐν ταῖς ἐντολαῖς τοῦ Κυρίου.
|
Incipit |
αʹ Περὶ τῆς ἐξ ἀναστάσεως διδασκαλίας
Χριστοῦ καὶ ὀπτασίας πρὸς τοὺς μαθητὰς,
καὶ περὶ ἐπαγγελίας τῆς τοῦ ἁγίου
πνεύματος δωρεᾶς, θέας τε καὶ τρόπου
τῆς ἀναλήψεως τοῦ Χριστοῦ, καὶ περὶ τῆς
ἐνδόξου δευτέρας αὐτοῦ παρουσίας.
|
Incipit cuiusdam partis |
αʹ Περὶ ὑπομονῆς καὶ πίστεως ἀδιακρίτου, καὶ περὶ ταπεινοφροσύνης πρὸς τοὺς πλουσίους, ἐν ᾧ περὶ τῆς ἐν ἡμῖν πυρώσεως καὶ τῶν ἐξ αὐτῆς παθῶν, ὅτι οὐ παρὰ Θεοῦ τὸ αἴτιον· εἴ τι γὰρ ἀγαθὸν ἡμῖν, παρ᾽ αὐτοῦ.
|
Incipit cuiusdam partis |
αʹ Σίμων Πέτρος· Πόντῳ· Γαλατίᾳ· Καππαδοκίᾳ· Βιθυνίᾳ· (add. quidam codd. Ἰταλίᾳ) Ἀσίᾳ· κηρύξας τὸ εὐαγγέλιον
|
Incipit |
αʹ Σίμων Πέτρος· Πόντῳ· Γαλατίᾳ· Καππαδοκίᾳ· Βιθυνίᾳ· Ἀσίᾳ· κηρύξας τὸ εὐαγγέλιον
|
Incipit |
αʹ Ως Ιωσηφ ηξιωθης χαριτος, δια της υπομονης:
|
Incipit |
αʹ. Λουκα πραξεις των αποστολων.
|
Incipit |
Ἀmen (sic!). δόξα σοι· δόξα σοι· δόξα σοι κύριε.
|
Doxologia uel Inuocatio |
Ἀβρότονον θέρμον ἐστὶν καὶ ξηρόν
|
Incipit |
Ἀβροτόνου ἑξαγια γ' ἀριστολοχίας
|
Incipit |
Ἀβροχίτων δ'ὁ φύλαξ θηρόζυγε καμψιμέτωπε
|
Incipit |
Ἀβροχίτων δὸς φύλαξ θηρόζυγε καμψιμέτωπε
|
Incipit |
Ἄβρωτα διατηρεῖ ἀπὸ σκόληξι καὶ μισί βιβλία
|
Incipit |
Ἄβρωτα διατηρεῖ σκώληξι καὶ μυσί
|
Incipit |
Ἀγαθὸν τὸ ἐξομολογεῖσθαι τῷ κυρίῳ φησὶν ὁ προφήτης
|
Incipit |
Ἀγαθὸν τὸ ἐξομολογεῖσθαι τῷ κυρίῳ φησὶν ὁ προφήτης
|
Incipit |
Ἀγαθὸν τὸ ἐξομολογήσθαι τῷ Κυρίῳ φησὶν ὁ προφήτης
|
Incipit |
Ἀγαθὸς ἐστιν ὁ θεὸς, γίνεται δὲ καὶ ἄνθρωπος ἐξ ἐπιμελείας ἀγαθός
|
Incipit |
Ἀγαθὸς ὁ θεὸς καὶ ἀγαθῶν τοῖς ἀξίοις παρεκτικός
|
Incipit |
Ἀγαθὸς ὁ θεὸς καὶ ἀγαθῶν τοῖς ἀξίοις παρεκτικός
|
Incipit |
Ἀγαθὸς ὁ Θεὸς, καὶ ἀγαθῶν τοῖς ἀξίοις
|
Incipit |
ΑΓΑΘΟΣ ΦΥΣΕΙ ΜΟΝΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΕ ΚΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΞ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΤΡΟΠΩΝ
|
Incipit |
ἀγαθών ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ Κυρίῳ ἡμῶν ᾧ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας ἀμήν
|
Desinit |
ΑΓΑΛΟΧΟΝ Η ΞΥΛΑΛΟΗ
|
Incipit |
ΑΓΑΛΟΧΟΝ Η ΞΥΛΑΛΟΗ, ΑΡΜΕΝΗ ΒΟΛΟ Η ΜΟΛΙΑ
|
Incipit |
Ἀγαπᾷν τὸν Θεὸν ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς αὐτοῦ, καὶ τῆς δυνάμεως, καὶ φυλάσσειν τὰς ἐντολὰς αὑτοῦ, καὶ τὸν πλησίον ἀγαπᾷν, ὡς ἑαυτὸν
|
Incipit |
Ἀγάπη ἐστιν αὔξησις φιλίας πρὸς τοὺς ὑβρίζοντας
|
Incipit |
Ἀγάπην τὴν οὐρανοκλίμακα λόγος οὐδεὶς κατ’ ἀξίαν ὑμνῆσαι
|
Incipit |
ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΧΕΝΟΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΞΟΝ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΕΓΕΝΕΤΟ ΕΝ ΤΑΙΣ ΗΜΕΡΑΙΣ ΗΜΩΝ, ΕΦΑΝΗ ΜΕ ΤΩ ΑΜΑΡΤΩΛΩ ΚΑΙ ΑΛΑΧΙΣΤΩ ΑΝΤΩΝΙΩ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΟΣΑ ΕΓΝΩΡΙΣΑ
|
Incipit |
Ἀγγελικῆς ὑπόθεσις πανηγύρεως τῶν οὐρανίων διακόσμων· ἡ νῦν ἡμῖν τελουμένη φαιδρὰ καὶ χαρμόσυνος ἑορτὴ τὸν ὅλων αὐτῶν στρατευμάτων ἐξάρχοντα
|
Incipit |
Ἄγγελος αἰγλήεις Γαβριὴλ ἐξ Οὐλύμποιο
Ναζαρὲτ ἀμφὶ ἄιξεν ἐπηράτου ἀγχόθι κούρης,
“χαῖρε,” δέ οἱ προσέειπε “τέκῃς Θεόν”· ἡ δὲ μετεῖπεν·
“ὡς φῄς, ὣς δὲ γένοιτο· Θεοῦ δ’ ἐγὼ εὔχομαι εἶναι”.
|
Textus |
αγγελος αιγληεις Γαβριηλ εξ Ουλυμποιο
|
Incipit |
Ἄγγελος πρὶν ἐξ οὐρανοῦ πρὸς Βηθλεὲμ φοιτήσας
|
Incipit |
Ἀγγέλων πλῆθος φωταυγές, οὐρανοπόλοι τάξεις
|
Incipit |
ΑΓΕΣΙΛΑΟΣ ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ
|
Titulus finalis |
ΑΓΗΣΙΛΑΟΣ ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ
|
Titulus initialis |
Ἅγιε ἄγγελε τοῦ κυρίου ... ὁ παραδοθείς μοι φύλαξ
|
Incipit |
Ἅγιε ἄγγελε τοῦ κυρίου ἡμῶν ἰησοῦ χριστοῦ ὁ παραδοθείς μοι φύλαξ ἐκ θεοῦ τῆς ψυχῆς
|
Incipit |
Ἅγιοι πατέρες, ἐγὼ ἤθελον ἐλθεῖν, ὥσπερ καὶ ἀεὶ ποιῶ, ἀλλὰ οὐδὲν οἶδα καλῶς τί ἐστι τὸ βουλόμενον τῆς συνάξεως ταύτης
|
Incipit |
ἁγιορετικὸς τόμος ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων διὰ τοὺς ἐξ ἰδίας ἀπειρίας καὶ τῆς πρὸς τοὺς ἁγίους ἀπειθείας ἀθετοῦντας τὰς τοῦ πνεύματος μυστικὰς ἐνεργείας κρεῖττον ἢ λόγος ἐν τοῖς κατὰ πνεῦμα ζῶσιν ἐνεργουμένας καὶ δι’ ἔργων φανερουμένας ἀλλ’ οὐ διὰ λόγων ἀποδεικνυμένας
|
Titulus initialis |
ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΤΡΙΑΣ ΑΓΙΑ ΔΕΔΟΞΑΣΜΕΝΗ ΑΚΑΤΑΛΗΠΤΟΣ ΔΙΑΜΕΝΟΥΣΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ Κ.Τ.Λ.
|
Desinit |
ΑΓΝΗ ΚΟΡΗ ΖΗΣ, ΕΙ ΔΕ ΣΙΓΑΣ ΟΥ ΞΕΝΟΝ
|
Incipit |
ΑΓΝΗ ΚΟΡΗ, ΖΗΣ, ΕΙ ΔΕ ΣΙΓΑΣ ΟΥ ΞΕΝΟΝ
|
Incipit |
Ἀγνόημα ὄντως ἠγνοηκότες ἐλεεινὸν καὶ μὴ συνιδεῖν δυνηθέντες, ὡς ἑαυτοῖς μὲν κρίματος αἰωνίου, τῷ δὲ οἰκείῳ γένει πολλῶν κακῶν γεγόνασι πρόξενοι.
|
Desinit |
Ἄγνος τὸ φυτὸν παροξύνεται
|
Incipit |
Ἄγνος τὸ φυτὸν παροξύνεται, ἁγνὸς ὁ καθαρὸς ὀξύνεται
|
Incipit |
ἀγομένων πάντων τῶν καθ’ ἡμᾶς τῇ βουλῇ τοῦ θεοῦ λόγου τοῦ ὑπὲρ ἡμᾶς, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
Ἄγος, τὸ μῦσος παροξυτόνως
|
Incipit |
Ἀγριοκλήματος φῦλον ξηράνας
|
Incipit |
Ἀγχίνους ἐστιν ὁ ταχύνους καὶ ὀξὺς
|
Desinit |
Ἄγων, ἡ μετοχὴ, παροξύνεται
|
Incipit |
Ἄγων, ἡ μετοχὴ, παροξύνεται
|
Incipit |
ΑΔΑΜ ΚΑΤΑΡΞΑΣ
|
Incipit |
ἀδάπανον καὶ ἀένναον εἰς δόξαν καὶ αἶνον, μεγαλωσύνην τε καὶ εὐχαριστίαν, σήν τε καὶ τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ, τοῦ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις πρέπει ἅμα τῷ ἀνάρχῳ αὐτοῦ Πατρὶ καὶ τῷ | συναϊδίῳ καὶ παναγίῳ αὐτοῦ Πνεύματι νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
ᾌδει καὶ τέττιξ λιγυρὸν μετὰ χειμῶνα μέλος
|
Incipit |
ἀδελφέ μου ἀγαπητὲ ἐν κυρίῳ ἔχε πρῶτον καὶ ἑξαίρετον τὸν φόβον
|
Incipit |
Ἀδελφέ μου, εἰ ἀπετάξω τῷ κόσμῳ καὶ δέδωκας ἑαυτὸν τῷ Χριστῷ
|
Incipit |
Ἀδελφέ μου, εἰ ἀπετάξω τῷ κόσμῳ τούτῳ
|
Incipit |
Αδελφοι αγαπητοι, ξενον και παραδοξον μυστηριον βουλομαι υμιν διηγησασθαι, ο κατελαβομην
|
Incipit |
Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες ἐπειδὴ ἠξιώθημεν χάρητι
|
Incipit |
Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, ἄξιον ζητεῖσθαι καὶ μαθεῖν
|
Incipit |
Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, ἄξιον ζητεῖσθαι καὶ μαθεῖν
|
Incipit |
Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, ἄξιον ζητεῖσθαι καὶ μαθεῖν
|
Incipit |
Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, ἰδοὺ μεταξὺ δύο φωσφόρων καὶ σωτηρίων ἑορτῶν ἑορτὴ
|
Incipit |
Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, καὶ πάλιν ὑμῖν ἀπὸ τῆς ἡμέρας διαλεξόμεθα
|
Incipit |
ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΒΟΥΛΟΜΕΝΟΣ ΑΝΟΙΞΑΙ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΛΑΛΗΣΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΟΥ ΔΕΣΠΟΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ
|
Incipit |
Ἀδελφὸς ἀποταξάμενος πάντα τὰ αὐτοῦ διέδωκεν κρατήσας ἓν χωρίον κα
|
Incipit |
Ἀδελφὸς ἀποταξάμενος ᾦκησε εἰς τὸ ὅρος τῆς Νιτρίας
|
Incipit |
Ἀδελφὸς ἦλθεν ἀποξένης καὶ ἔμεινεν εἰς μικρὸν κελλίον
|
Incipit |
ΑΔΕΛΦΟΣ ΠΑΡΕΒΑΛΕ ΤΙΝΙ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΕΝ ΤΗ ΛΑΥΡΑ ΤΟΥ ΔΕΞΩ ΑΝΩΘΕΝ ΙΕΡΙΧΩ ΚΑΙ ΛΕΓΕΙ ΑΥΤΩ
|
Incipit |
Ἀδελφὸς σπουδαῖος ἦλθεν ἀπόξενος
|
Incipit |
ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ ΕΞΗΓΗΣΙΣ ΠΕΡΙ ΩΝ ΠΟΙΕΙΤΑΙ ΣΧΗΜΑΤΩΝ Η ΣΕΛΗΝΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΗΛΙΟΝ
|
Titulus initialis |
Αδην νεκρωσας και κενωσας τους ταφους, προηλθε Χριστος εξαναστας του ταφου.
|
Textus |
ᾍδην νεκρώσας, καὶ κενώσας τοὺς τάφους
προῆλθε Χριστὸς ἐξαναστὰς τοῦ τάφου.
|
Textus |
Ἀδριανὸς καὶ Ἀντωνῖνος βασιλεῖς ἐξαπέστειλαν εἰς πᾶσαν τὴν ὑποτεταγμένην αὐτοῖς βασιλείαν
|
Incipit |
ΑΕΙ ΤΗΝ ΗΜΕΤΕΡΑΝ ΑΓΑΠΗΝ ΕΙΔΕΝΑΙ ΤΕΜΩΝ ΤΟΥ ΒΙΟΥ ΤΟΥΤΟΥ ΕΙΣ ΠΕΝΤΕ ΓΕΝΕΑΣ ΤΑΣ ΤΑΞΕΙΣ
|
Incipit |
ἀέξων · αὔξων · ἀγητού · θαυμαστού
|
Incipit |
Ἀετὸς μὲν πτέρυξιν εἰς ὕψος αἰρούμενος
|
Incipit |
Ἀθλαίας σπέρμα ἑξάγιον α'
|
Incipit |
Αθλη (αθλησις) του αγιου και ενδοξου αποστολου και ευαγγελιστου Ματθαιου. ος επι το τελωνιον καθημενος, του Χριστου ακουσας
|
Incipit |
Ἄθλησις ἐν ἐπιτομῇ τοῦ ἁγίου καὶ ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος Ἰουλιανοῦ
|
Titulus initialis |
Ἄθλησις τῆς ἁγίας καὶ ἐνδόξου μάρτυρος τοῦ Χριστοῦ Ἀναστασίας καὶ τῶν σὺν αὐτῇ
|
Titulus initialis |
Ἄθλησις τοῦ ἁγίου καὶ ἐνδόξου ἀποστόλου καὶ εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου, ὃς ἐπὶ τὸ τελώνιον καθήμενος
|
Incipit |
Αθλησις του αγιου και ενδοξου αποστολου και ευαγγελιστου Ματθαιου·
|
Incipit |
ΑΘΛΗΣΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΑΙ ΕΝΔΟΞΟΥ ΜΑΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΛΟΥΚΙΛΛΙΑΝΟΥ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΙΑΣ ΑΥΤΟΥ
|
Titulus initialis |
Ἄθλησις τοῦ ἁγίου καὶ ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος τοῦ Χριστοῦ Ἰουλιναοῦ τοῦ ἐν Κιλικίᾳ μαρτυρήσαντος
|
Titulus initialis |
Ἄθλησις τῶν ἁγίων καὶ καλλινίκων μβ' μαρτύρων τοῦ Χριστοῦ Κωνσταντίνου, Θεοδώρου, Θεοφίλου, Καλλίστου, Βασόου καὶ τῶν σὺν αὐτῷ τελειωθέντων ἐν Συρίᾳ ὑπὸ τῶν ἀθέων Ἀγαρηνῶν ἐπὶ Μιχαὴλ καὶ Θεοδώρας τῶν ὀρθοδόξων βασιλέων
|
Titulus initialis |
Αἰ (!) καὶ πράξεις τὸ βιβλίον ἐπιγέγραπται τῶν ἀποστόλων, ἀλλ' ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ τὰς τοῦ Παύλου περιέχει
|
Incipit |
Αἱ ἁλώσεις Ἱερουσαλὴμ ἓξ
|
Incipit |
αὶ ἀπελθόντες ἐκεῖ τῶν αἰωνίων μεθέξομεν ἀγαθῶν, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
αὶ ἀπελθόντες ἐκεῖ τῶν αἰωνίων μεθέξομεν ἀγαθῶν, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
ΑΙ ΑΡΧΟΥΣΙ ΛΕΞΕΩΣ ΤΟ ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΟΥΣΑΙ
|
Desinit |
ΑΙ ΓΑΡ ΔΟΞΑΙ ΤΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ
|
Incipit |
ΑΙ ΓΑΡ ΔΟΞΑΙ ΤΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ
|
Incipit |
Αἱ ἐν τοῖς νομίμοις κείμεναι ἰταλικαὶ λέξεις κατὰ στοιχεῖον
|
Incipit |
Αἱ καταγραφόμεναι λέξεις Ῥωμαϊκαὶ ἐν τοῖς νόμοις
|
Titulus initialis |
Αι κιθαραι την εναρμονιον δηλουσι θειαν δοξολογιαν.
|
Desinit |
Αἱ λέξεις εὔρηνται μὲν ἐπὶ μηνύσει
|
Incipit |
Αἱ μὲν εἰσι θρεπτικαὶ καὶ αὐξητικαί
|
Incipit |
Αἰ μὲν προτεταγμέναι τάξεις εὕρεμα
|
Incipit |
αἱ πλεῖσται γὰρ αὐτῶν καὶ ἰσχυρότεραι διακρίσεις οὐκ ἂν ἔχοι οἰκείως τῇ περὶ Θεοῦ πιστευομένῃ καλῶς ἁπλότητι. Αὐτῷ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit |
αἱ Πράξεις φασί. Μαρτυρεῖ δὲ αὐτοῖς πίστιν (add. ὁ Παῦλος Simotas) καὶ κινδύνους ὑπὲρ αὐτῆς καὶ πρὸς εὐποιΐαν ἐπιρρεπῶς ἔχειν. Δι’ ἃ πάντα σφόδρα φιλῶν αὐτοὺς φαίνεται (hic des. PG 118). Ἐλθὲ οὖν λοιπὸν ἐπὶ τὴν κατὰ πόδας ἑρμηνείαν.
|
Desinit |
αἱ Πράξεις φησιν (!). μαρτυρεῖ δὲ αὐτοῖς πίστιν ὁ Παῦλος καὶ κινδύνους ὑπὲρ αὐτῆς· καὶ προσευποιΐαν ἐπιρρεπῶς ἔχειν· διὰ πάντα σφόδρα φιλῶν αὐτοὺς φαίνεται· ἐλθὲ οὖν λοιπὸν· ἐπὶ τὴν κατὰ πόδα ἑρμηνείαν.
|
Desinit |
Αἱ πρὶν μεγίσται φανερῶς εὐπραξίαι
|
Incipit |
ΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ Η ΕΞ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ
|
Incipit |
αἱ τάξεις τῶν κλιμάτων τῆς Ἀφρικῆς, καὶ πῶς καλοῦνται.
|
Titulus initialis |
Αι ταξεις των κλιματων της Αφρικης· και πως καλουνται
|
Titulus initialis |
Αἱ τάξις (τάξεις) τῶν κλιμάτων, τῆς Ἀφρικῆς καὶ πῶς καλοῦνται.
|
Titulus initialis |
αἱ τῶν οὐρανῶν δυνάμεις αἵτινες ἐβόων· Ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος, τρισὶν δοξολογίαις μίαν κυριότητα ὁμολογοῦσαι· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Αἱ χάριτες μὲν ἐπὶ τῶν προτέρων καιρῶν ἐξ οὐρανοῦ καὶ έκ τοῦ παντὸς αἰῶνος ἐχώρει πᾶν ἀγαθόν
|
Incipit |
Αἱ χάριτες μὲν ἐπὶ τῶν προτέρων καιρῶν ἐξ οὐρανοῦ καὶ έκ τοῦ παντὸς αἰῶνος ἐχώρει πᾶν ἀγαθόν
|
Incipit |
αἱ χεῖρες αὐτῶν καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν ἐλέγξουσιν αὐτούς
|
Desinit |
Αἱ χεῖρες αὐτῶν καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν ἐλέγξουσιν αὐτούς
|
Desinit |
αι(και) ουτος της νεας διαθηκης κηρυξ υπαρχων
|
Incipit |
Ἄιδει καὶ τέττιξ λιγουρόν
|
Incipit |
Αἰδεσιμότατε ἐν Κυρίῳ πάτερ καὶ δέσποτα, ἀφ' οὗ ἐξῆλθες
|
Incipit |
Αἰθὲς μυριόπηχυς ἐδέξατο πάνσοφε λάρναξ
|
Incipit |
Αἰθήρ, ἀναπλώθητι, δέξαι μου λόγους
|
Incipit |
ΑΙΘΡΙΟΣ ΕΞΩ ΥΠΟ ΤΟΝ ΑΙΘΕΡΑ ΗΤΟΙ ΑΕΡΑ
|
Incipit |
ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΕΞΗΣ
|
Desinit |
Αἱμομιξίαι εἰσὶν ὀκτώ· καὶ ἡ μὲν πρώτη καὶ βαρυτέρα
|
Incipit |
Αἴνιγμα τοίνυν λέξεων Λέοντος σοφωτάτου
|
Incipit |
αἶνος κράτος δόξα τε τῶ λόγω πρέπει· τῶ τῆ δέλτω δόντι μοι ταυτῆ τὸ πέρας· Ἀνδρέα τάλα [sic] μοναχῶ παρ' ἀξίαν· εὔχεσθε καμοῦ τοῦ ταπεινοῦ γραφέως.
|
Textus |
αἶνος, κράτος, δόξα τε τῷ λόγῳ πρέπει
εὐαγγελικῶν δόντι μοι λόγων πέρας.
|
Textus |
Ἄισομαι, λέγει, τῇ δυνάμει σου, καὶ ἀγαλλιάσομαι τὸ πρωὶ τὸ ἔλεός σου, [ὅτι ἐγενήθης ἀντιλήπτωρ μου καὶ καταφυγή μου, καί σοι πρέπει ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ἀμήν.]
|
Desinit |
Αἴσωπος ὁ μυθοποιός, φρὺξ μὲν ἦν τὸ γένος
|
Incipit |
Αἴτιόν ἐστι σύνεργον ἐξ οὗ ἐνυπαρχοντος γίνεται τὸ γινόμενον
|
Incipit |
Αἴυριος, ἔξω ὑπὸ τὸν αἰθέρα. Λέξεις τοῦ Ἰώβ
|
Incipit |
αἰώνιε καὶ μεγαλόδοξε καὶ σοφώτατε κυβερνῆτα, εἰς λιμένα σωτηρίας, ὅτι...
|
Desinit |
αιωνιον φυλαξει αυτην
|
Incipit abruptus |
αἰωνίου κολάσεως ἀπαλλαγῆναι καὶ τῆς αἰπεράντου (sic) δόξης ἐπιτυχεῖν, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
αἰωνίου κολάσεως ἀπαλλαγῆναι καὶ τῆς αἰπεράντου (sic) δόξης ἐπιτυχεῖν, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
αἰῶσιν ἐξ ἅπασιν ἐκλελεγμένοις.
|
Desinit |
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΕΙΣ ΤΟ ΕΝΤΑΦΙΑΣΑΙ ΜΟΝΑΧΟΝ ΤΑΞΙΝ ΕΧΟΥΣΑ ΤΟΙΑΥΤΗΝ
|
Titulus initialis |
ακολουθια των πραξεων
|
Titulus initialis |
ἀκολούθως εἰς τὸ κατ’ εἰκόνα, καὶ ἀπόδειξις ὅτι δι’ οὐδὲν ἕτερον ἐποίησε τὸν ἄνθρωπον ὁ θεὸς σύνθετον ἐκ θνητῆς καὶ ἀθανάτου φύσεως εἰ μὴ εἰς τύπον καὶ εἰκόνα τῆς ἐνανθρωπήσεως καὶ συνθέσεως τοῦ Χριστοῦ· λόγος δεύτερος.
|
Titulus initialis |
ΑΚΟΡΟΥ, ΠΕΠΕΡΕΩΣ, ΣΑΡΞΙΦΑΓΟΥ, ΜΑΣΤΙΧΗΣ
|
Incipit |
ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΘΑΥΜΑ ΠΑΡΑΞΕΝΟΝ... ΜΥΤΙΛΗΝΗΝ
|
Incipit |
Ἀκούσατε πατέρες καὶ ἀδελφοὶ νουνεχῶς ἀκουσατε ξένου καὶ παραδόξου θαύματος
|
Incipit |
Ἀκούσατε ταῦτα ὑμεῖς υἱοὶ φωτὸς ὄντες καὶ φυλάξατε· βασιλείας γὰρ οὐρανῶν πρόξενος γενήσεται ὑμῖν ἡ παραίνεσις αὕτη
|
Incipit |
Ἄκουσον, ἄνθραξ τοῦ βασιλείου στέφους
|
Incipit |
Ἀκούσωμεν ἀγαπητοὶ ἐξ ἀρχῆς τῆς ἱστορίας
|
Incipit |
Ἀκούσωμεν ἀγαπητοὶ ἐξ ἀρχῆς τῆς ἱστορίας
|
Incipit |
Ἀκούσωμεν ὦ φιλακροἀμονες τῆς ἱστορίας ἐξ ἀρχῆς
|
Incipit |
Ἀκούσωμεν, ὦ φιλακροάμονες, τῆς ἱστορίας ἐξ ἀρχῆς
|
Incipit |
Ἀκούσωμεν, ὦ φιλακροάμονες, τῆς ἱστορίας ἐξ ἀρχῆς
|
Incipit |
Ἀκούσωμεν, ὦ φιλακροάμονες, τῆς ἱστορίας ἐξ ἀρχῆς
|
Incipit |
Ἀκούων ἀργύρια μὴ νομίσας εἶναι ἐξ ἀργύρου δηνάρια
|
Incipit |
ἀκριβέστερον δὲ τὸν νοῦν. ἡ κατὰ μέρος ἑρμηνεία διδάξει·
|
Additio |
ΑΚΡΙΒΗΣ ΣΥΝΤΑΞΙΣ ΠΕΡΙ ΓΑΜΩΝ
|
Titulus initialis |
ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΕΝ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΕΛΟΥΣ ΔΙΕΞΕΛΘΕΙΝ ΑΠΕΡ Ο ΠΑΛΑΜΑΟΣ
|
Incipit |
Ἀκταία, ἡ κοφοξυλέα, ἀδένας, τὰ καταμάγουλα
|
Incipit |
ΑΚΤΕΑ Η ΚΟΥΦΟΞΥΛΕΑ
|
Incipit |
ΑΚΤΕΑ Η ΚΟΥΦΟΞΥΛΕΑ
|
Incipit |
Ἀκτέα ἡ κουφοξυλέα
|
Incipit |
ΑΚΤΕΑ Η ΚΟΥΦΟΞΥΛΕΑ ΑΣΙΣ Η ΛΥΠΟΘΥΜΙΑ
|
Incipit |
ΑΚΤΕΑ Η ΚΟΥΦΟΞΥΛΕΙΑ
|
Incipit |
ΑΚΤΗ Η ΚΟΥΦΟΞΥΛΑΙΑ Η ΔΕΝΔΡΙΤΗΣ, ΕΣΤΙ ΔΕ ΕΤΕΡΑ Η ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΧΑΜΑΙΑΚΤΕΑ ΗΓΟΥΝ ΤΟ ΕΛΛΕΒΟΡΙΟΝ, ΑΛΙΣΑΧΝΗ Ο ΑΦΡΟΣ ΤΟΥ ΑΛΑΤΟΣ
|
Incipit |
Ἀκτήμων ἐστὶ ὁ ἀποταξάμενος πᾶσι τοῖς ὑπαρχοῦσιν αὐτῷ
|
Incipit |
ΑΚΤΙΣ Η ΚΟΥΦΟΞΥΛΑΙΑ Η ΔΕΝΔΡΙΤΗΣ
|
Incipit |
Ἀκύρους ἀβέβαιους ἄξονας τὰς πράξεις
|
Incipit |
Ἀλαλάξατε, ὑψώσατε τὴν φωνἠν
|
Incipit |
ΑΛΑΛΑΞΩΜΕΝ ΤΩ ΘΕΩ ΤΩ ΣΩΤΗΡΙ ΗΜΩΝ ΕΥΔΟΞΕΙ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΕΙΑ ΟΤΙ ΑΥΤΟΣ ΕΣΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ
|
Desinit |
Ἀλάτιον σκευασθὲν τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ πανευφήμων ἀποστόλων
|
Incipit |
Ἀλάτιον σκευασθὲν ὑπὸ τοῦ ἁγίου ἐνδόξου καὶ πανευφήμου ἀποστόλου
|
Incipit |
Ἀλάτιον τοῦ ἁγίου ἐνδόξου καὶ πανευφήμου ἀποστόλου
|
Incipit |
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΝ ΓΕΝΕΣΘΑΙ ΜΕΓΑΝ ΤΗΝ ΤΥΧΗΝ ΜΑΛΛΟΝ Η ΤΗΝ ΦΥΣΙΝ ΑΥΤΟΥ
|
Incipit |
Ἀλέξανδρον, τοῦ Φιλίππου μειράκιον—Φιλίππου γὰρ
|
Incipit |
Ἀλέξανδρος αἰχμαλώτους λαβὼν τὰς Δαρείου θυγατέρας
|
Incipit |
Ἀλέξανδρος Ἀφροδισιεὺς ταύτῃ διαφέρει φησί
|
Incipit |
Ἀλέξανδρος δὲ ὁ μονάσας ἱστορεῖ
|
Incipit |
Ἀλέξανδρος δὲ ὁ μοναχὸς ἱστορεῖ τὴν ὕψωσιν εἶναι διὰ τὸ ἀποσταλῆναι
|
Incipit |
Ἀλέξανδρος εἶδεν ὄναρ ὀνείροις μὴ πιστεύειν
|
Incipit |
Ἀλέξανδρος ἐρωτηθεὶς παρά τινος ποῦ ἂν
ἔχοι τοὺς θησαυροὺς τοὺς φίλους ὑπέδειξεν
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
Ἀλέξανδρος μὲν ὁ βασιλεὺς ἦν ἐπὶ Πέρσας
|
Incipit |
Ἀλέξανδρος ὁ βασιλεὺς αἰχμαλωτεύσας τὰς Δαρείου θυγατέρας
|
Incipit |
Ἀλέξανδρος ὁ βασιλεὺς ἰδὼν στρατιώτην χωλόν
|
Incipit |
Ἀλέξανδρος ὁ βασιλεὺς πληρώσας ποτὲ ὀστέων πίνακα ἀπέστειλεν Διογένει
|
Incipit |
Ἀλέξανδρος ὁ βασιλεὺς τῶν Μακεδόνων ἱδὼν τινὰ τῶν γερόντων βάπτοντα
|
Incipit |
Ἀλέξανδρος ὁ τῶν Ἑλλήνων μὲν βασιλεύς
|
Incipit |
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ο ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΒΑΣΙΛΕΥΣ
|
Incipit |
Ἀλέξανδρος τε καὶ Ἀριστόβουλος ἀπέκτεινε· καὶ αὐτοὺς δὲ τοὺς δύο υἱοὺς μεθ' ὧν καὶ ἕτερον Ἀντίπατρον ἐξ ἑτέρας γυναικὸς αὐτῶν γεγονότα· καὶ αὐτὸς δὲ ὁ Ἡρώδης
|
Textus |
Ἀλέξανδρος φρόνημα μὲν εἶχεν
|
Incipit |
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΩΝ Ζ' ΒΟΤΑΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΣ ΚΑΤΑ ΑΣΤΕΡΑ ΠΛΑΝΗΤΑ ΤΟΝ ΑΡΜΟΖΟΝΤΑ ΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΖΩΔΙΩΝ ΤΟΥΤΩΝ ΔΕ ΕΚΑΣΤΗ ΔΥΝΑΜΙΝ ΕΙΛΗΦΕ ΤΟΙΑΝΔΕ
|
Titulus initialis |
Ἀλεξάνδρου ἡγεμονεύοντος ἐν Νικομηδείᾳ διωγμὸς ἦν κατὰ τῶν χριστιανῶν
|
Incipit |
Ἀλεξάνδρου ἡγεμονεύοντος ἐν τῇ πόλει Νικομηδέων
|
Incipit |
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΤΗΣ ΔΙΑΝΟΙΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΤΗΣ ΛΕΞΕΩΣ ΣΧΗΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
Ἀλεξάνδρου τοῦ κτίστου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
Ἀλεξάνδρου τοῦ Μακεδόνος καταγαγόντος
|
Incipit cuiusdam partis |
Ἀλεξιακὴ κρύψις, ἡλίου δύσις
|
Desinit |
Ἀλέξιος ἐλέῳ θεοῦ ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως νέας Ῥώμης ἀναγνοὺς τὸν κατὰ τῆς αἱρέσεως τῶν Θεοπασχιτῶν…
|
Titulus initialis |
Ἀλέξιος ἐλέῳ θεοῦ ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως Νέας Ῥώμης καὶ οἰκουμενικὸς πατριάρχης
|
Titulus initialis |
Ἀλέξιος μάρτυρας ἐν σπάθῃ γράφων
|
Incipit cuiusdam partis |
Ἀλέξιος ὁ Μούρτζουφλος ἐκράτησε μῆνας β'
|
Incipit |
̓Αλεξίου ἀδελφοῦ ἰσαακίου βασιλεύοντος μοναχός τις Σικιδίτης ὀνόματι
|
Incipit |
Αλεξιου Κομνηνου φιλομητρος αυτοκρατορος, Ιωαννη Πορφυρογεννητω νικητω αυτοκρατορι, φιλοπατρι τω ευπατρι τω τουτου υιω, τελευταιαν θετηματα διαταγματα.
|
Titulus initialis |
Ἀλεξίου παῖς βασιλεὺς βασιλέως
|
Desinit |
Ἀλεξίου φρόντισμα καὶ γλυκὺς πόνος
|
Incipit |
Ἀλεξίῳ τῷ Λάσκαρι
|
Titulus initialis |
Ἀλήθειαν μελετήσει ὁ λάρυξ μου
|
Incipit |
Ἀληθὴς ἱστορία περὶ τῆς γεγονυίας ταραχῆς καὶ συγχύσεως ἀναμεταξὺ τῶν ἐθνικῶν ἐν τῷ ´
αψγ΄ [1703] ἔτει ἀπὸ Χ(ριστο)ῦ κατὰ μῆνα Ἰούλιον καὶ Αὔγουστον
|
Titulus initialis |
αληθως γαρ ως αξιοι προωρισθησαν οι δικαιοι
|
Incipit |
Αληθως γαρ ως αξιοι προωρισθησαν οι δικαιοι της θεοτοκου γεννητορες
|
Incipit |
Ἀληθῶς γὰρ ὡς ἄξιοι προωρίσθησαν οἱ δίκαιοι τῆς θεοτόκου γεννήτορες
|
Incipit |
ἀλιβάβατος ὁ σιδηρίτης, ἀκτὴ ἡ κουφοξυλία
|
Incipit |
ΑΛΛ ΕΞ ΩΝ ΠΝΟΕΙΣΙΝ
|
Desinit |
ἀλλ´ ἐνταῦθα πρόφθασαι τὸν θεῖον Λόγον προσεύχομαι τῷ ἀεὶ συνδοξαζομένῳ τῷ Πατρὶ...
|
Desinit |
ἀλλ΄ οὐδὲ... τὸν τόπον παρελθεῖν ἔνθα ἐτάφη, εἰ μὴ τὰς ῥῖνας ταῖς χερσὶν ε'πισφίγξῃ
|
Desinit |
ἀλλ᾽ ἐνταῦθα τὸν λόγον σφραγίσαντες, διὰ πάντων δοξάσωμεν τὸν πατέρα…
|
Desinit |
ἀλλ' ἀμύνασθαι κατάρξαντα
|
Desinit |
ἀλλ' ἐνεργοῦσιν ὡς δραμὼν ὑπέδειξεν ὁ λόγος
|
Desinit |
Ἀλλ' ὅσα μὲν προσῆκεν εἰς ἀπόδειξιν διελέσθαι
|
Incipit cuiusdam partis |
ἀλλ' ὅτι ἡ ἁγία παρθένος Μαρία τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν ἐκυοφόρησεν· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Ἀλλ' οὔτε με νὺξ ἀπαγαγεῖν τῆς φροντίδος
|
Incipit |
ἀλλ' ὑπό τῆς σῆς ἀγαθότητος. Ναί, κύριε βασιλεῦ ἀνεξίκακε, ὅτι...
|
Desinit |
Ἀλλ’ αὐτοὶ αὐτὸν ποιεῖτε αἰώνιον, ὅτι τῇ πράξει ὑπόστασιν αὐτῷ παρέχετε αἰωνίαν
|
Desinit |
Ἀλλ’ εἰ καὶ παράδοξον ἐνίοις φανεῖται
|
Incipit |
ἀλλ’ εἰς τέλος ἐπελθεῖν τοῖς διεξιοῦσιν ἀμήχανον.
|
Desinit |
ἀλλ’ ἐντρυφήσωμεν τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν σὺν Χριστῷ τῷ κυρίῳ ἡμῶν ᾧ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
ἀλλ’ ἐντρυφήσωμεν τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν σὺν Χριστῷ τῷ κυρίῳ ἡμῶν ᾧ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
αλλ’ επει ταυτα ημιν προ της εξηγησεως ειρηται, αρκτεον ηδη, και της του ρητου αναπτυξεως:
|
Desinit |
ἀλλ’ ἡμεῖς γε πεπιστεύκαμεν τῇ ἀναστάσει δόξαν ἀναπέμποντες τῷ πατρὶ καὶ τῷ υἱῷ καὶ τῷ ἁγίῳ πνεύματι νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν
|
Desinit |
Ἀλλ’ οὐδ’ Ἀλέξανδρος ἰδὼν τὸν ποταμὸν τὸν Κύδνον
|
Incipit |
Ἀλλ’, ὦ Παρθένε Δέσποινα, ἄχραντε Θεοτόκε,
Κυρία μου πανένδοξε, ὑπερπανάγαθέ μου
|
Incipit |
ἀλλʼ ὑποτάσσεσθαί σε χρὴ καὶ οὐχ ὑποτάσσειν οὐδὲ ἐξετάζειν αὐτούς.
|
Desinit |
ἀλλὰ γινώσκειν ὅτι ὡς κλάδοι ἐπὶ τὴν ῥίζαν,
οὕτως ἐπ'εκείνους ἐνεκεντρίσθησαν. μετὰ
δὲ ταῦτα παραινετικοὺς λόγους εἰς τὰ ἤθη
διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
ἀλλὰ γινώσκειν ὅτι ὡς κλάδοι, ἐπ' εκείνους, ὠς ἐπὶ τὴν ῥίζαν, ὅυτως ἐνεκεντρίσθησαν, μετὰ δὲ ταῦτα παραινετικοὺς λόγους, εἰς τὰ ἤθη διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
ἀλλὰ γινώσκειν, ὅτι ὡς κλάδοι ἐπὶ τὴν ῥίζαν,
οὕτως ἐπ᾽ ἐκείνους ἐνεκεντρίσθησαν. μετὰ
δὲ ταῦτα, παραινετικοὺς λόγους εἰς τὰ ἤθη
διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
ἀλλὰ διδάξοντες μᾶλλον καὶ πείσοντες κρατεῖν ἡμᾶς τὰ δόγματα τούτων καὶ ταῦτα μετ’ ἐξουσίας καὶ ἀναισχυντίας ὑπερβαλλούσης. Ὁ κύριος φυλάξαι τὴν μακαριότητά σου ἐν ἐτῶν πολλῶν περιόδοις εὐχομένην ὑπὲρ ἡμῶν.
|
Desinit |
ἀλλὰ καὶ γόνυ κάμψει αὐτῷ ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων ὅτι Κύριος... εἰς δόξαν Θεοῦ πατρός· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ἀλλὰ καὶ εἰς τὸ ἑξῆς
|
Incipit |
ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς μακαρισμοῖς καὶ ἐν πάσῃ τῇ συγγραφῇ μέμνηται βασιλείας οὐρανῶν, ἐξαιρέτως δὲ ὅτε πρὸς τοὺς Φαρισαίους καὶ Σαδδουκαίους διαλεγόμενος περὶ ἀναστάσεως ὁ κύριός φησιν οὕτως· «Ἐν γὰρ τῇ ἀναστάσει οὔτε γαμοῦσιν οὔτε γαμίζονται, ἀλλ’ ὡς ἄγγελοι Θεοῦ εἰσιν ἐν τῷ οὐρανῷ.» Οὗτος ὁ σκοπὸς τῆς συγγραφῆς τοῦ εὐαγγελιστοῦ τοῦ μακαρίου Ματθαίου.
|
Desinit |
ἀλλὰ καὶ μεταξὺ τίνων τόπων ἤτοι ἀνέμων καταλαμβάνονται
|
Desinit |
ἀλλὰ καὶ μετόχους τῆς χάριτος πληρωθέντας τοῦ ἁγίου πνεύματος, εἰς καθαίρεσιν τῶν ἀντιδίκων, εἰς δόξαν τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ἀμήν.
|
Desinit |
ἀλλὰ καὶ μιμώμεθα, ἵνα καταξιωθῶμεν καὶ ἐντεῦθεν ἀπελθόντες αὐτὸν ἰδεῖν καὶ τῆς ἀπορρήτου δόξης μετασχεῖν, ἧς...
|
Desinit |
ἀλλὰ καὶ μιμώμεθα, ἵνα καταξιωθῶμεν καὶ ἐντεῦθεν ἀπελθόντες αὐτὸν ἰδεῖν καὶ τῆς ἀπορρήτου δόξης μετασχεῖν, ἧς...
|
Desinit |
Ἀλλὰ καὶ τοῦτο ἄξιον ζητπησαι
|
Incipit |
ἀλλὰ καὶ τούτων ἀπολαύσομεν καὶ τῶν ἐν οὐρανοῖς ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
άλλὰ κατ’ ἐμὴν εἴρηται δύναμιν / τέλος τῆς ἐξηγήσεωςτοῦ περσικοῦ προχείρου
|
Desinit |
ἀλλὰ κληρονόμους τῆς βασιλείας αὐτοῦ ἀναδείξῃ· ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ἀλλὰ μέγας εὔελπτος Χριστοῦ σεῖό τε οἶκτος,
καὶ οὐκ ἄξιον ἐς κρείττω φερέτω μοῖράν με.
|
Desinit |
ἀλλὰ μετὰ γεωμετρικῆς ἀποδείξεως καὶ ἂν ἀντιρρήτου περὶ ἧς οὐ καιρὸς νῦν λέγειν
|
Desinit |
ἀλλὰ μετὰ τῆς ἀληθείας καὶ τοῦ ὀρθοῦ δόγματος τῆς ἐκκλησίας αὐτοῦ οἰκονομοῦντι ὁμοφρονεῖν κατὰ πάντα καὶ πιστεύειν, ὅτι αὐτῷ πρέπει πᾶσα δόξα, τιμὴ (καὶ) κράτος, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι εἰς τοὺς ἀπεράντους αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν.
|
Desinit |
Ἀλλὰ μὴν ἄξιον πυθέσθαι Μιλησίου
|
Incipit |
ἀλλὰ πάσῃ φυλακῇ τηρήσατε ἑαυτούς, ἵνα σὺν Χριστῷ δοξασθῆτε· ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Ἀλλὰ πῶς ἄν τις αἰτίας καὶ μώμων ἡμᾶς ἀπαλλάξοι
|
Incipit |
Ἀλλὰ πῶς ἄν τις αἰτίας καὶ μώμων ἡμᾶς ἀπαλλάξοι
|
Incipit |
Ἀλλὰ στήσαντες τὸν λόγον, ἀγαπητοί, δόξαν ἀναπέμψωμεν τῷ Πατρὶ...
|
Desinit |
Ἀλλὰ ταῦτα παρῶμεν ἐκείνοις, ὧν ὁ θεὸς ἡ κοιλία καὶ ἡ δόξα
|
Desinit |
ἀλλὰ τῇ ἀνάρχῳ Τριάδι ἀμέσως παριστάμενοι ὑπὲρ ἡμῶν πάντα τὰ σωτήρια ἐξαιτεῖσθαι ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ...
|
Desinit |
ἀλλὰ τὴν ψυχὴν ἐν τῷ τῶν δικαίων ζῇς καταλόγῳ ἐν οὐρανοῖς, εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ ἐν Κυρίῳ σοι ὁ μισθός· "Δίκαιοι γὰρ εἰς τὸν αἰῶνα ζῶσι, καὶ ἐν Κυρίῳ ὁ μισθὸς αὐτῶν" καὶ τὰ ἑξῆς τὸ σολωμόντειον φησὶν ἔπος. Διὸ, σώζοις καὶ φυλάττοις ἡμᾶς [οὐραν]όθεν, ταῖς εὐχαῖς σου, τῶν ἐπερχομένων ἀνιαρῶν ἀνωτέρους· ἀμήν
|
Desinit |
Ἀλλὰ τῶν σπουδαίων ἄρα καὶ φιλαρέτων ἀνδρῶν αἱ πράξεις οὐκ αὐταὶ μόναι
|
Incipit |
ἀλλὰ χαρήσεσθε καὶ ἀγαλλιάσεσθε ἕως τοῦ αἰῶνος“. Ἀμήν. Δόξα σοι, Κύριε, πάντων ἕνεκεν
|
Desinit |
ΑΛΛΗ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΚΗΝ ΕΙΝΑΙ
|
Titulus initialis |
Ἀλληγορία ἐστὶ λέξις ἕτερόν τι λέγουσα καὶ ἑτέρου ἔννοιαν παριστῶσα
|
Incipit |
Ἀλληγορία μέν ἐστι λέξις ἕτερόν τι λέγουσα καὶ ἑτέρου ἔννοιαν παριστῶσα
|
Incipit |
ἀλλήλοις ὁμολογήσαντες χάριτος καὶ τὸν θεὸν δοξάσαντες ἀνεχώρησαν
|
Desinit |
ἀλληλούϊα. Δεῦτε πάντες, Χριστὸν δοξάσωμεν. Ἀμήν
|
Desinit |
ΑΛΛΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΟΥΚ ΕΧΟΜΕΝ ΚΑΙ ΣΟΙ ΤΗΝ ΔΟΞΑΝ ΑΝΑΠΕΜΠΟΜΕΝ
|
Desinit |
ἄλλης τὸ θεάρεστον, ἵνα τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν ἀξιωθῆτε ἧς γένοιτο κ.τ.λ.
|
Desinit |
ἄλλης τὸ θεάρεστον, ἵνα τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν ἀξιωθῆτε ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
ἄλλης τὸ θεάρεστον, ἵνα τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν ἀξιωθῆτε ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
ἄλλης τὸ φιλόξενον, ἵνα τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν σὺν αὐταῖς ἀξιωθῆτε· ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
ἄλλης τὸ φιλόξενον, ἵνα τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν σὺν αὐταῖς ἀξιωθῆτε· ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
Ἄλλοι μὲν δὴ θεοφράδμονες ἀνέρες ευαγγελισταί
κουριδίης θεοκύμονος ησαν (?) τόκον οὐμήν, υἱέος (?)
ἀγγελίην χαροπήν· ἠκλισίην δ’ ἐνὶ νηῷ, γηραλό(ς) (...) ἐνὶ χεροῖν·
ἡλικίοντ’ ἐρατεινήν· οὐτ’ (...) χάριν, παιδὸς ἐγκητιτροῖο
τὰ κατέλεξε δ' ἐτήτυμα· Λουκὰς ἰσόθεος φῶς.
|
Textus |
Ἄλλοτε πάλιν ὁ αὐτὸς ἀββᾶς Δανιὴλ μετὰ τοῦ μαθητοῦ αὐτοῦ ἀνέβη ἐν Ἀλεξανδρείᾳ, καὶ θεωρεῖ ὁ γέρων ἄνθρωπον ἀπὸ ὀμμάτων
|
Incipit |
Ἄλλοτε πάλιν παριόντος τοῦ Ἐφραὶμ ἐξ ὑποβολῆς τινος
|
Incipit |
ΑΛΛΟΤΡΙΟΝ ΑΛΛΑ ΠΗΝ ΑΝΑΡΧΟΝ ΚΑΙ ΟΜΟΔΟΞΟΝ
|
Desinit |
ΑΛΛΩΝ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΞΥΛΟΥ
|
Titulus initialis |
Ἄλλων τε πολλῶν καὶ καλῶν ἔργων ἔνεκα, ὦ ἄνδρες, ἄξιον Ἡρακλέους μεμνῆσθαι
|
Incipit |
Ἄλυπον ἔξεις τὸν βίον
|
Incipit |
Ἅμα χειροτονηθέντες ἐξήεσαν
|
Incipit |
ἀμαράν]τινον τῆς δόξης
|
Incipit |
ἀμέμπτως παρίστασθαι [...] Χριστῷ καταξιωθείημεν· ῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ἀμέσως ὑπὸ τὴν φύσει μακαριότητα τεταγμένη τοῦ μόνου κατὰ φύσιν μακαρίου Θεοῦ. Αὐτῷ ἡ δόξα
|
Desinit |
ἀμὴ δὲν ἠξεύρουν οἱ χριστιανοὶ τῆς ἀνατολικῆς ἐκκλησίας καὶ ἐδῶ εἰς τὴν Αἶνον
|
Desinit |
αμην· τελος και τῳ θεῳ δοξα, αμην
|
Doxologia uel Inuocatio |
Αμμωνιος μεν [ο] Αλεξανδρευς πολλην ως εικος
|
Incipit |
Αμμωνιος μεν Αλεξανδρευς
|
Incipit |
Ἀμμώνιος μὲν ὁ Ἀλεξανδρεύς
|
Incipit |
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
Ἀμμώνιος μὲν ὁ Ἀλεξανδρεὺς
|
Incipit |
Ἀμμώνιος μὲν ὁ Ἀλεξανδρεύς
|
Incipit |
Ἀμμώνιος μὲν ὁ Ἀλεξανδρεὺς
|
Incipit |
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
Ἀμμώνιος μὲν ὁ Ἀλεξανδρεὺς
|
Incipit |
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς πολλην ως εικος φιλοπονιαν
|
Incipit |
Ἀμμώνιος μὲν ὁ Ἀλεξανδρεὺς, πολλὴν
|
Incipit |
Ἀμμώνιος μὲν ὁ Ἀλεξανδρεὺς, πολλὴν
|
Incipit |
Ἀμμώνιος ὁ Ἀλεξανδρεὺς πολλὴν ὡς εἰκὸς φιλοπονίαν καὶ σπουδὴν
|
Incipit |
Αμμωνιος ο Αλεξανδρευς, πολλην ως εικος
|
Incipit |
Αμμωνιος ο μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
ἀμοιβῶν ἀξιωθῶμεν· χάριτι...
|
Desinit |
Αμοννιος(Αμμωνιος) μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
Ἄμουλα ἡ σκάνδυξ
|
Incipit |
Ἄμφω μέν εἰσι ἥ τε θεωρία καὶ πρᾶξις
|
Incipit |
Ἄμφω μέν εἰσι ἥ τε θεωρία καὶ πρᾶξις
|
Incipit |
Ἀμωρίου γῆ, χαῖρε, βρύσις γὰρ ξένη
|
Incipit |
Ἂν ἐξ ἀκάνθης εὐγενὲς τρυγᾷς ῥόδον
|
Incipit |
ἂν ἐξ ἀκανθῶν ἐκφύωνται καὶ ῥόδα
|
Incipit |
ΑΝ ΕΞ ΥΛΗΣ ΓΡΑΦΟΥΣΙΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΓΕΛΟΥΣ
|
Incipit |
ἂν ἐπισκέψω φυλακαῖς καὶ νόσους ἠσχυμμένους ξένους
|
Incipit |
Ἄν ἤξευρα ὅτι ἡ φιλία ποὺ ἔχω εἰς ἐσένα
|
Incipit |
Ἂν οἶδατε πόθεν ἡμῖν ὁ λόγος πρώην ἤρξατο
|
Incipit |
ἂν περιέλης τὸ ἐπὶ τῆς καρδίας σου ἰουδαικὸν καὶ σκοτεινὸν ἐπικάλυμμα, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν
|
Desinit |
Ἀναβαίνω εἰς τὸν οὐρανόν, ἔνθα καὶ ὑμεῖς μέλλετε ἀνιέναι. Ταῦτα πάντα συγγραψάμενος καὶ αὐτὸς ἐτέλεσε τὴν ἑαυτοῦ γραφήν, ἕνα σκοπὸν ἔχων σὺν τοῖς ἄλλοις εὐαγγελισταῖς τοῦ διδάξαι ὅτι ἐκ ταύτης τῆς καταστάσεως ἐπὶ τὴν μέλλουσαν δεῖ ἀφορᾶν, πρὸς ἣν ἀφορᾷ πᾶσα ἡ θεόπνευστος γραφή, Παλαιά τε καὶ Καινὴ Διαθήκη.
|
Desinit |
ἂναβλύζει ἀεὶ εὐῶδες μύρον, παντοδαπὰς ἰάσεις ἐπιτελοῦσα εἰς δόξαν μὲν ... πληροφορίαν δὲ τῶν σκανδαλισθέντων καὶ δισταζόντων ὑπὲρ αὐτοῦ
|
Desinit |
ΑΝΑΓΑΡΓΑΡΙΖΕΙΝ ΤΟΝ ΚΑΜΝΟΝΤΑ ΕΝ ΧΥΛΩ ΟΞΙΝΗΣ ΡΟΙΑΣ
|
Desinit |
Ἀναγκαῖον δὲ ἡγησάμην, ἀγαπητέ, καὶ τὰ τούτοις ἀκόλουθα ἐντάξαι ἐν τῷδε τῷ ὑπομνηστικῷ
|
Incipit |
ἀνάγκης, ἐξ ἧς εἵπετο μὴ ἑνοειδῶς ἐξ ἀμφοῖν τὸ Πνεῦμα προάγεσθαι· λεγέσθω γὰρ αὐτοῦ νῦν ἡ διαίρεσις
|
Incipit |
Ἀναγνούς σοι τὴν ἐπιστολὴν ἔδοξά σε καὶ φίλους καὶ πατρίδα ἰδεῖν
|
Incipit |
ΑΝΑΔΕΙΞΕΙΣ ΥΠΟΘΕΣΙΝ
|
Desinit |
ΑΝΑΔΕΙΞΕΙΣ ΥΠΟΘΕΣΙΝ
|
Desinit |
ΑΝΑΔΕΙΞΕΙΣ ΥΠΟΘΕΣΙΝ
|
Desinit |
ΑΝΑΔΕΙΞΕΙΣ ΥΠΟΘΕΣΙΝ
|
Desinit |
αναδεξαμενος, Θεοφιλος εστι κρατιστος, ος και αξιος εστιν τω οντι ακουειν του ευαγγελιου.
|
Desinit |
Ἀναθεματίζω πάντας τοὺς εἰπόντας ἢ λέγοντας ἢ λέξοντας δύο ἀρχάς
|
Incipit |
ἀναλαβέτω καὶ μιμείσθω, ἵνα καὶ τοῦ αὐτοῦ στεφάνου ἀξιωθείη, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ...
|
Desinit |
ἀναλαβόντας, τῶν αὐτῶν ἐπαίνων ἀξιωθῆναι, καὶ τῆς αὐτῆς βασιλείας τυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
Ἀναλίων λεγάτων, ἐτησίων, ἄκτος, πρᾶξις
|
Incipit |
Ἀναλίων λεγάτων, ἐτησίων, ἄκτος, πρᾶξις
|
Incipit |
Ἀναλλίων λεγάτων ἐτησίων ἄκτος πράξις
|
Incipit |
ΑΝΑΞ ΑΒΡΟΤΟΣ ΕΙΜΙ
|
Incipit |
Ἄναξ ἄβροτος εἰμι θνητοῖς
|
Incipit |
Ἄναξ ἄμβροτος εἰμι, θνατοῖς δ' ἐπιμίσγομαι
|
Incipit |
Ἄναξ ἄμβροτος εἰμι, θνατοῖς δ' ἐπιμίσγομαι αἰέν
|
Incipit |
ΑΝΑΞ ΑΝΑΚΤΩΝ ΣΗΜΕΡΟΝ ΕΚ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΓΕΝΝΑΤΑΙ
|
Incipit |
ἄναξ ἄναρχε υἱὲ, θεοῦ λόγε, σκέπε, φρούρει, φύλαττε τὸν γράψαντα τὴν δέλτον ταύτην.
|
Textus |
Ἄναξ βασιλεῦ παντάναξ παντεργάτα
|
Incipit |
Ἄναξ γόνε παμφαής
|
Titulus initialis |
Ἄναξ Ἰησοῦ τοῦ βροτῶν σῶτερ γένους,
υἱὸς Θεοῦ μὲν ἐξ ἀϊδίου πέλεις,
|
Incipit |
Ἄναξ πενθῶ καὶ δέξαιμε
|
Incipit |
ἀναξίοις δούλοις σου πρός σε γὰρ καταφεύγομεν τῷ πατρί...
|
Desinit |
ἀναξίοις δούλοις σου, πρός σε γὰρ καταφεύγομεν καί σοι τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν τῷ πατρί...
|
Desinit |
ἀναξίοις δούλοις σου, πρός σε γὰρ προσφεύγομεν καί σοι τὴν δόξαν καὶ εὐχαριστίαν ἀναπέμπομεν τῷ πατρί...
|
Desinit |
ἀναπαλαἰσωμεν ἥττας, καὶ μετὰ νίκης τὸν βίον ἐξέλθωμεν.
|
Desinit |
Ἄναρχε φωτοδότα, φώτησον τὸν νοῦν μου τοῦ δοξάζειν σου
|
Incipit |
Ἄνασσα πάντων ὡς θεοῦ μήτηρ λόγου
δοτήρ κατ᾽ αὐτὸ καὶ γραφεὺς τῆς πυξίδος
καὶ τῶν κατ᾽ αὐτὴν ἐργάτης ποικιλμάτων
σὸς ναζιραῖος οἰκέτης Θεοφάνης.
|
Textus |
ἀναστάντες ἐν ἑνὶ στόματι, μιᾷ καρδίᾳ, δοξάσωμεν πατέρα...
|
Desinit |
ἀναστάντες θεὸν δοξάσωμεν, ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
ἀναστάντες Θεὸν δοξάσωμεν, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν, Θεὸς ὢν ἀληθινὸς ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ἀναστὰς ἐκ τῶν νεκρῶν· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Αναστασεως ημερα και η αρχη δεξια
|
Incipit |
ἀναστάσεως καὶ βασιλείας καὶ αἰωνίου δόξης τε καὶ χαρᾶς, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
Ἀναστάσημα ἑωθηνὰ (ἑωθινὰ) καθεξῆς
|
Titulus initialis |
Ἀναστασία γυναικῶν ἡ καλλίστη, Ῥώμης μὲν τῆς περιδόξου φυτὸν
|
Incipit |
αναστροφης, αυτους διδαξας.
|
Desinit |
ἀνατιθέναι ἀνάξιος
|
Desinit |
Ἀνατροπὴ καὶ καθαίρεσις τοῦ πολυθρυλήτου προβλὴματος πάντων τῶν μονοφυσιτῶν, τοῦ φάσκοντος ὡς οὐκ ἔστι φύσις ἀνυπόστατος. Ἐρώτησις ὀρθοδόξου
|
Titulus initialis |
Ἀναφορὰ πρὸς τὴν αὐτοκράτειραν Αἰκατερίναν δι' ἧς ἐπιβάλλει αὐτῖη τὴν ἑλληνικὴν μετάφρασιν τῆς Εἰσηγήσεως περὶ τῆς ὀρθῆς ἀγωγῆς τῶν γαληνοτάτων πριγκήπων Ἀλεξάνδρου καὶ Κωνσταντίνου τῶν Παυλιδῶν
|
Titulus initialis |
Ἀνδρείας καὶ εὐσεβείας ἐναργὴς ἔνδειξις ἡ παροῦσα γραφή
|
Incipit |
Ἄνδρες ἀδελφοὶ καὶ φιλόχριστοι καὶ φιλόξενοι ξενοδοχήσατε τὴν ἑμὴν γλῶσσαν σήμερον
|
Incipit |
Ἄνδρες φιλόχριστοι καὶ φιλάδελφοι καὶ φιλόξενοι
|
Incipit |
Ἄνδρες φιλόχριστοι καὶ φιλάδελφοι καὶ φιλόξενοι
|
Incipit |
Ἄνδρες φιλόχριστοι καὶ φιλόξενοι
|
Incipit |
ἀνδρῶν σταθηρῶν συγκοπέντων ἐκ ξίφους
|
Desinit |
Ἀνέγνωμέν σου τὴν ἐπιστολήν, ἁγιώτατε πάπα, καὶ κατενοήσαμεν ἐξ αὐτῆς τὸ ὕψος τῆς διανοίας σου
|
Incipit |
ΑΝΕΔΕΙΞΑΤΟ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΤΕΡΑ ΗΝ Η ΠΙΣΤΙΣ ΑΥΤΗΣ
|
Incipit |
ἀνεκόμισεν ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ἀνεκόμισεν ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ἀνεμποδίστως τὰς ἰδίας χρείας παρέξεται
|
Desinit |
ἀνεξάλειπτον καὶ ἀείμνηστον πρόγραμμα· ἡμεῖς δὲ… αἰωνίου ἀγαλλιάσεως ἀπολαύσοιμεν… Ἀμήν.
|
Desinit |
ἀνεξάλειπτόν μοι συντήρησον, καταξιῶν με καὶ τῆς μελλούσης μακαριότητος, ἔνθα εὐφραινομένων πάντων ἡ κατοικία. Ἀμήν
|
Desinit |
Ἀνεξίκακε βασιλεῦ καὶ ἀίδιε, ὁ διὰ τὴν ἐκ ξύλου
|
Incipit |
ΑΝΕΞΙΚΑΚΕ ΧΡΙΣΤΕ ΚΑΚΟΙΣ ΑΠΕΙΡΟΙΣ
|
Incipit |
ἀνεξιχνίαστοι αἱ ὁδοὶ αὐτοῦ (τίς γὰρ ἔγνω...)· αὐτῷ...
|
Desinit |
ΑΝΕΞΩΠΥΡΙΣΕΝ ΑΝΕΚΤΗΣΑΤΟ
|
Incipit |
Ἀνεσπέρου φωτὸς ἡ γεννήτρια,
ἐξαγγέλλοντι πρόσχες μοι, δέομαι.
|
Incipit |
Ανετεθη εν...το παρον τετραευαγγελον...τω μηνι Μαιω, τη ηʹ ινδ. ετους ...χαριν μνημης των αυτου συγγενων, ων και τα ονοματα εισι ταυτα. μνησθητι κυριε την ψυχην του δουλου σου Νικητα και Ματρονης αχ (μοναχης )... Αλεξιου...και αναπαυσον αυτους.
|
Textus |
ἀνηγορεύ]θη καὶ τὸν κὐριον τῆς δόξης κατηξιώθη
|
Incipit |
Ἄνηθον καὶ ἄνησον ὡς καὶ καλαμίνθη ξκαὶ ἀμίνθων
|
Incipit |
ἀνῆλθεν ἐν δόξῃ πρὸς τὸν αὐτοῦ πατέρα ἵνα ἐν πάντι τόπῳ προσκυνῶμεν τῷ πατρὶ...
|
Desinit |
ἀνῆλθεν ἐν δόξῃ πρὸς τὸν αὐτοῦ πατέρα ἵνα ἐν πάντι τόπῳ προσκυνῶμεν τῷ πατρὶ...
|
Desinit |
Ἀνὴρ (δέ) τις διδύμους ἔχων λίαν ἐξωγκωμένους
|
Incipit |
Ἀνὴρ δέ τίς εύγενὴς καὶ ἐπίδοξος
|
Incipit |
Άνὴρ ἰατρὸς πολλῶν ἀντάξιος ἄλλων φησὶν Ὅμηρος
|
Incipit |
Ἀνὴρ ἰατρὸς πολλῶν ἀντάξιος ἄλλων φησὶν Ὅμηρος
|
Incipit |
Ἀνήρ τις ἦν πλούσιος ἐν τῷ Ἰσραήλ, πλουτίσας ἐκ πλεονεξιῶν καὶ συκοφαντιῶν καὶ ἀδικιῶν
|
Incipit |
Ἄνθεά σοι δόξα καὶ ὄνομ' ἀσφαλές
|
Incipit |
Ἀνθείπατος, ὁ σήμερον δούξ
|
Incipit |
Ἀνθέξεται ἀντιλήψεται
|
Incipit |
Ἀνθέξεται ἀντιλήψεται
|
Incipit |
ΑΝΘΡΑΞ ΛΙΘΟΣ ΕΣΤΙΝ ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ
|
Incipit |
Ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν εἰς τὸ ἱερὸν προσεύξασθαι
|
Incipit |
Ανθρωποι δυο ανεβησαν εις το ιερον του προσευξασθαι, ο εις Φαρισαιος και ο ετερος τελωνης.
|
Incipit |
Ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν,/// μελλόντων ἀγαθῶν ἐπιτευξώμεθα...
|
Incipit |
ἄνθρωπον γνῶσιν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
|
Desinit |
ἄνθρωποσ μνησίκακος κάρκινον πάθος ἐξομοιοῦται
|
Incipit |
Ἄνθρωπός τις ἐξ Ἄρτης ἐλθών
|
Incipit |
Ἄνθρωπός τις ἐξ εὐγενῶν
|
Incipit |
Ἀνίναν τὸν θεῖον εὐφημῆσαι μὲν πρὸς ἀξίαν οὐ δοκῶ μοι τῶν έφικτῶν
|
Incipit |
ΑΝΟΙΞΑΝΤΟΣ ΣΟΥ ΤΗΝ ΧΕΙΡΑ
|
Incipit |
ἀνοίξας
|
Desinit |
Ἀνοίξας τὲ θαυμᾶσαι αὐτήν, οὐ μέντοι εἶδεν αὐτόν
|
Incipit |
Ἀνοίξαται ταῦτα τῆς καρδίας ἡμῶν
|
Incipit |
Ἀνοίξατέ μοι πύλας
|
Incipit |
Ἀνοίξατε τὰ ὦτα τῆς καρδίας
|
Incipit |
Ἄνοιξον ἡμῖν
|
Incipit |
ἄνοιξον ἡμῖν κύριε τοῖς ἁμαρτωλοῖς δούλοις σου, πρόσε σε καταφεύγομεν τῷ πατρί...
|
Desinit |
Ἄνοιξον ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς καὶ ἀναξίοις δούλοις σου, δέσποτα· πρός σε γὰρ καταφεύγομεν, δέσποτα, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ πατρὶ...
|
Desinit |
Ἄνοιξόν μου τὸ στόμα
|
Incipit |
Ἄνοιξον ὦ δέσποτα τὴν πλουσίαν χεῖρά σου
|
Incipit |
ΑΝΟΙΞΩ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΟΥ
|
Titulus initialis |
Ανοιξω το στομα μου
|
Incipit |
ΑΝΟΙΞΩ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΒΙΒΛΟΝ ΕΜΨΥΧΟΝ
|
Incipit |
Ἀνομοίος Χριστιανὸς εἶ σὺ ὀρθόδοξος καὶ πανύ
|
Incipit |
Ἀνόμοιος. Χριστιανὸς εἶ; Ὀρθόδοξος. Καὶ πάνυ
|
Incipit |
Ἀνομοίου εἴτουν Ἀρειανιστοῦ ἀντιλογία μετὰ ὀρθοδόξου
|
Titulus initialis |
Ἀνομοίου ἤτοι Ἀρειανιστοῦ ἀντιλογία μετὰ ὀρθοδόξου
|
Titulus initialis |
Ἀνομοίου ἤτοι Ἀρειανιστοῦ ἀντιλογία μετὰ ὀρθοδόξου
|
Titulus initialis |
Ἀνταγωνίζεται ὁ ἐχθρὸς, φιλονεικῶν τῷ ἔξωθεν
|
Incipit |
ΑΝΤΙ ΣΤΑΦΙΔΟΣ ΦΟΙΝΙΚΟΣ ΣΥΡΙΑΚΟΥ ΣΑΡΞ
|
Desinit |
ἀντὶ στεφάνου, καὶ οἱ τοῦ Πέτρου ἧλοι... ὑπὲρ ἡμῶν πάντα τὰ σωτήρια ἐξαιτήσασθε, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ...
|
Desinit |
αντι του αγαπαν με σταυρον με προσηλωσατε
αντι του μαννα φαγειν οξος με εποτισατε
|
Textus |
Ἀντίγραφα Δουλᾶ Ἑρμαίῳ περὶ κατανύξεως
|
Titulus initialis |
ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ ΤΟΥ ΕΝ ΤΗ ΜΟΝΗ ΣΟΥΜΕΛΑ ΧΡΥΣΟΒΟΥΛΛΟΥ ΛΟΓΟΥ ΑΛΕΞΙΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΟΜΝΗΝΟΥ
|
Titulus initialis |
ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ ΤΟΥ ΕΝΤΗ ΜΟΝΗ ΣΟΥΜΕΛΑ ΧΡΥΣΟΒΟΥΛΛΟΥ ΛΟΓΟΥ ΑΛΕΞΙΟΥ Ξ-ΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΟΜΝΗΝΟΥ
|
Titulus initialis |
ἀντιγράψαι ἡμῖν καταξίωσον...
|
Desinit |
ΑΝΤΙΔΟΞΑΖΕΙ ΚΑΙ ΡΟΥΘ ΜΕΓΑΛΥΙΝΟΝΤΑΣ ΑΥΤΗΝ ΜΕΓΑΛΥΝΕΙ
|
Desinit |
Ἀντίδοτοι ἐκ Περσείας κομισθεῖσαι καὶ ἐξελληνισθεῖσαι παρὰ τοῦ φιλοσοφωτάτου καὶ ἰατρικωτάτου κυροῦ Γεοργίου τοῦ Χιονιάδου
|
Titulus initialis |
ἀντίδοτοι ἐκ Περσικῆς κομισθεῖσαι καὶ ἐξελληνισθεῖσαι παρὰ τοῦ Χιονιάδη κυροῦ Γεωργίου
|
Titulus initialis |
ΑΝΤΙΔΟΤΟΣ Η ΞΗΡΟΣ ΔΙΟΣΠΟΛΙΤΗΣ ... ΤΟΙΣ ΨΥΧΡΑΝ ΔΙΑΘΕΣΙΝ ΕΝ ΤΩ ΣΤΟΜΑΧΩ ΚΕΚΤΗΜΕΝΟΙΣ
|
Desinit |
ΑΝΤΙΔΟΤΟΣ Η ΧΡΥΣΗ Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ
|
Incipit |
Ἀντίδοτος ἡ χρυσῆ ἡ ἀλεξάνδρα
|
Incipit |
Ἀντίδοτος ἡ χρυσῆ ἡ ἀλεξάνδρα
|
Incipit |
ΑΝΤΙΔΟΤΟΣ Η ΧΡΥΣΗ Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΔΕ ΧΡΥΣΗ ΔΙΑ ΤΟ ΕΙΝΑΙ
|
Incipit |
Ἀντίδοτος ἡ χρυσῆ· ἡ Ἀλεξανδρεία, λέγεται δὲ αὕτη χρυσῆ διὰ τὸ εἶναι ἐντιμοτέραν πασῶν τῶν ἀντιδότων
|
Incipit |
ΑΝΤΙΔΟΤΟΣ ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ ΠΟΙΟΥΣΑ ΠΡΟΣ ΠΑΣΑΝ ΑΣΘΕΝΕΙΑΝ ΚΑΙ ΠΑΘΗ ΠΑΝΤΑ ΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ΔΕ ΤΟΥΣ ΥΠΟ ΑΓΡΥΠΝΙΑΣ ΔΑΜΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
|
Incipit |
ΑΝΤΙΘΕΣΙΣ ΕΚ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΩΝ ΣΕΥΕΡΙΑΝΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ
|
Titulus initialis |
ἀντικατάστασιν ἐξερχόμενος τοῖς ὑπ’ αὐτὸν
|
Desinit |
Ἀντιλογία Ἀρειανοῦ μετ' ὀρθοδόξου
|
Titulus initialis |
Ἀντίρρησις τῶν τριῶν κεφαλαίων ὧν ἐξέθετο Μάξιμος μοναχὸς ὁ Πλανούδης
|
Titulus initialis |
Ἀντωνῖνος αὐτοκράτωρ σεβαστὸς Εὐξεινιανῷ Ποπλιῶνι χαίϱειν. Ἐγὼ εἰς πεῖραν τῆς σῆς ἀγχινοίας
|
Incipit |
Ἀντωνῖνος αὐτοκράτωρ Σεβαστὸς Εὐξιανῶ Πομπλίωνι χαίρειν.
|
Titulus initialis |
Ἀντώνιος σάρξ, ἀλλ’ ἐν ἀσκήσει ξένῃ
|
Incipit |
Ἀντωνυμία ἐστὶ λέξις ἀντὶ ὀνόματος παραλαμβανομένη
|
Incipit |
ἁνύδεις (ἂν ἴδεις) μέγαν ἄνθρωπον· εἰς ἀρετὴν καὶ γνώσιν· ὑπὸ τῆς τύχεις (τύχης) τῆς πικρας ἀτίμως ὑβρισμένον. ἐν ξένοις διατρίβοντα. πενόμενον τελείως. συ μη παρήδεις (παρίδης), ὁ λαμπρός. ὁ ευγενὴς ὀ μέγας. αλλ' οικτιρον βοήθησον. σώσον ὑποριμενον (!). Ἰησουν ἀντιλάβης ἐκ θεοῦ τὰς ἀμοιβὰς τελείως. εἰς τὴν ἡμέραν τοῦ κριτοῦ. τὴν φοβεραν ἐκείνην.
|
Doxologia uel Inuocatio |
ἁνύδεις (ἂν ἴδεις) μέγαν ἄνθρωπον· εἰς ἀρετὴν καὶ γνώσιν· ὑπὸ τῆς τύχεις (τύχης) τῆς πικρας ἀτίμως ὑβρισμένον. ἐν ξένοις διατρίβοντα. πενόμενον τελείως. συ μη παρήδεις (παρίδης), ὁ λαμπρός. ὁ ευγενὴς ὀ μέγας. αλλ' οικτιρον βοήθησον. σώσον ὑποριμενον. Ἰησοῦν ἀντιλάβης ἐκ θεοῦ τὰς ἀμοιβὰς τελείως. εἰς τὴν ἡμέραν τοῦ κριτοῦ. τὴν φοβεραν ἐκείνην.
|
Textus |
ΑΝΥΜΝΟΥΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΛΛΟΝΤΩΝ ΕΠΙΤΕΥΞΟΜΕΘΑ ΑΓΑΘΩΝ
|
Desinit |
ΑΝΥΜΝΟΥΝΤΕΣ, ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΛΛΟΝΤΩΝ ΕΠΙΤΕΥΞΟΜΕΘΑ ΑΓΑΘΩΝ· ΩΝ ΓΕΝΟΙΤΟ...
|
Desinit |
Ἄνω, ἀμήτωρ, πῶς ἐσαρκώθης κάτω, / καὶ σὰρξ παχυνθεὶς πῶς ἀνυψώθης ἄνω; / Καὶ ταῦτα θαυμάζουσιν ἐκπεπληγμένοι / μήτηρ, μαθηταί, πᾶς ὁ πίστει σε βλέπων.
|
Textus |
ανωθεν δε ιλημ (ιερουσαλημ) καταβαινειν· εκ μεν αγγελων αρξαμενης της θειας (vid.) γνωσεως· μεχρις (vid.) ημων (vid.) δε (vid.) καταντησασης· συναφθεντων αλληλοις δια χυ (χριστου) της κεφαλης (vid.) ημων:
|
Textus |
Ἄνωθεν μὲν ἐξ ἀρχῆς
|
Incipit |
Ἄνωϑεν μὲν ὁ προϕήτης εὐαγγελιζόμενος ἡμῖν τὴν τῶν προκειμένων ϑαυμάτων ἀπόδειξιν ἔγραϕεν
|
Incipit |
Ἄνωθεν μεντοι καὶ ἐξ ἀρχῆς ἔφη Κύριος πρὸς τὸν ἱεροφάντην
|
Incipit |
Ἄνωθεν ὁ προφήτης εὐαγγελιζόμενος ἡμῶν τὴν τῶν προκειμένων θαυμάτων ἀπόδειξιν
|
Incipit |
Ἄξια τῆς ἑορτῆς ὁ προλαβών
|
Incipit |
ἀξίαν εὕροιεν κόλασιν;
|
Desinit |
ἀξίας λείπη τὸ πᾶν
|
Incipit |
Ἀξίας μὲν καὶ θείου ἀνθρώποις χαρίσματος
|
Incipit |
ἀξίνη ἔνδοξε ... ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν [
|
Desinit |
Ἀξιόιεος, ἀπέρατος, ἅϋλος, ἀπρόϊτος
|
Incipit |
Ἀξιολογώτατοι τῶν πρὸς τὸ γένος
|
Incipit |
Ἀξιολογώτατοι τῶν πρὸς τὸ γένος
|
Incipit |
Ἄξιον αἰνεῖσθαι Διονύσιος, ὃς τάδ' ἔγραψεν ἀνθρώποις
|
Incipit |
Ἄξιον γὰρ ἡμῖν άναλογίσασθαι τῶν καιρῶν τοὺς θεοφιλεῖς ἄνδρας ἐκείνους
|
Incipit |
Ἄξιον δὲ εἰπεῖν καὶ πόθεν οἱ Σαμαρεῖται συνέστησαν
|
Incipit |
Ἄξιον δὲ εἰπεῖν καὶ πόθεν οἱ Σαμαρεῖται συνέστησαν
|
Incipit |
Ἄξιον εἶναί μοι δοκεῖ ζητήσεως
|
Incipit |
Ἄξιον ἐκεῖνο ζητεῖν, ἐπεὶ γὰρ οὐ τύπος θυσίας
|
Incipit |
ΑΞΙΟΝ ΕΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΗΚΟΥΣΑΝ
|
Incipit |
Ἄξιόν ἐστι ἐπαινέσαι τὸν Ἀριστόδημον
|
Incipit |
Ἄξιόν ἐστι μακαρίζειν σε ἱεράρχην
|
Incipit |
Ἄξιον ἐστι ὠς ἀληθώς μακαρίζειν σε τὴν Θεοτόκον, τὴν ἀειμακάριστον
|
Incipit |
ἄξιόν ἐστιν
|
Incipit cuiusdam partis |
Ἄξιον ἐστιν Ὀρόντην ἐπαινεῖν τὸν Πέρσην
|
Incipit |
ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ: ΑΓΙΟΡΙΤΙΚΟΝ
|
Titulus initialis |
ΑΞΙΟΝ ΖΗΤΗΣΑΙ ΠΡΟΤΕΡΟΝ
|
Incipit |
Ἄξιον ζητήσεως ζήτημα
|
Incipit |
Ἄξιον ζητήσεως ζήτημα πολλάκις ἐπιζητῶν
|
Incipit |
ἂξιον ἰδεῖν ἐνταῡθα τἰνος ἒνεκα ἀπὸ ὀδυρμῶν ἄρχεται
|
Incipit |
Ἄξιον πρῶτον ἐπιζητῆσαι
|
Incipit |
ἄξιον τοῦτο ἔργον
|
Desinit |
ΑΞΙΟΠΙΣΤΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ
|
Desinit |
Ἄξιος ἑβδομάδος τιμῆς καὶ
|
Incipit |
Ἄξιος πρῶτος, πάτερ, ὅνδε πάτρων
|
Incipit |
Ἀξιοτίμητε καὶ ἅγιε πάτερ, παρακαλᾶ τὴν σὴν ἁγιωσύνην
|
Incipit |
ΑΞΙΟΥ ΤΥΧΕΙΝ
|
Desinit |
Ἀξιοῦμεν παρ' ἡμῶν μαθεῖν
|
Incipit |
ἀξιοῦμεν παρ’ ὑμῶν μαθεῖν ὁποῖον ἄρα βούλεσθε λέγειν
|
Incipit |
ΑΞΙΟΥΝΤΕΣ ΠΕΙΣΘΕΝΤΑΣ
|
Incipit |
ἀξίους ἀπεργάσηται τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας, διὰ τοῦ μονογενοῦς αὐτοῦ Υἱοῦ, ᾧ...
|
Desinit |
ἀξίους ἀπεργάσηται τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας, διὰ τοῦ μονογενοῦς αὐτοῦ Υἱοῦ, ᾧ...
|
Desinit |
ἀξίους καὶ τῆς αὐτοῦ βασιλείας ἐργάσαιτο.
|
Desinit |
ἀξιοῦσά με τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας, αἰνοῦντα καὶ εὐλογοῦντα τῷ Πατρὶ...
|
Desinit |
Ἀξισύνη καὶ τιμὴ νὰ ἔχῃς εἱς τὸν κόσμον
|
Incipit |
Ἀξιῶ ἵνα πάντοτε γράφῃς ἡμῖν μετὰ πληροφορίας, ὁρίζων καὶ εἴ τι ἀποδέχεσαι τῶν ἐνταῦθα, ὡς καὶ ἡμεῖς ποιήσομεν. Πολλὰ τὰ ἔτη σου
|
Desinit |
ἀξιωθέντες καὶ τῶν ἀκηράτων ἀγαθῶν ἀπολαύοντες ... ἀμήν
|
Desinit |
ἀξιωθῆναι καὶ ἡμᾶς τῆς αἰωνίου ζωῆς καὶ ἀναπαύσεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ...
|
Desinit |
ἀξιωθῆναι τῶν ἀγαθῶν ἀπολαύσεως· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν...
|
Desinit |
ΑΞΙΩΘΗΣΟΝΤΕΣ
|
Desinit |
ΑΞΙΩΜΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ ΕΙΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΣ
|
Incipit |
ΑΞΙΩΜΑΤΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΚΑ
|
Titulus initialis |
ΑΞΙΩΜΑΤΩΝ ΑΡΙΘΜΟΝ ΤΟΝ ΕΝ ΤΟΙΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΙΣ ΟΝΟΜΑΣΤΙ ΣΚΟΠΗΣΩΜΕΝ ΤΗΝ ΤΑΞΙΝ ΤΕ ΤΗΝ ΤΟΥΤΩΝ
|
Incipit |
ΑΞΙΩΝ ΚΡΑΤΕΙΝ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ
|
Desinit |
ἀξιῶς τῆς ἡμετέρας ἐλπίδος καὶ πίστεως καταλύσαντες τυχεῖν … ἀμήν.
|
Desinit |
ἀξιῶσαι ἡμᾶς τούτοις ἐπακολουθεῖν μετὰ συνειδήσεως ἀγαθῆς καὶ φόβου θεοῦ
|
Desinit |
ἀξιώσει δὲ καὶ ἡμᾶς...
|
Desinit |
ἀξιώσει δὲ καὶ ἡμᾶς..., ἵνα...
|
Desinit |
ΑΞΙΩΣΟΝ ΗΜΑΣ ΠΑΝΤΑΣ ΤΥΧΕΙΝ
|
Desinit |
Ἀξιώτερον τὸ πλεὶονος
|
Incipit |
ΑΞΟΥΓΚΙΟΥ ΧΟΙΡΙΝΟΥ ΛΙΤΡΑΣ ΠΕΝΤΕ
|
Desinit |
αορατως δορυφορουμενον ταξεσιν. αλληλουια.
|
Desinit |
Ἀπ' ἄρτι, φίλε, γράφω σοι λέξεις τῶν ἀντιστοίχων
|
Incipit |
Ἀπ' ἄρτι, φίλε, γράφω σοι λέξεις τῶν ἀντιστοίχων
|
Incipit |
ἀπ’ ἀρχῆς, οὕτω καὶ εἰς αἰῶνα φυλαχθήσεται· ᾗ ἐξακολουθοῦντας ἡμᾶς γένοιτο τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν ἐπιτυχεῖν ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
ἀπαθὲς τὸ παθητὸν σῶμα τηρήσας καὶ ἐξ ἀπόρων πόρον εἰργάσατο· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Ἀπαλλάξας
|
Incipit |
̓Απάντησις πρὸς τὸν ἐρωτήσαντα πῶς χρὴ δέχεσθαι τῶν αἱρέσει αὐτομολησάντων ὀρθοδόξων τοὺς γνωμαχήσαντας, εἴτ' οὖν μετανοήσαντας
|
Titulus initialis |
Ἀπάντησις πρὸς τὸν λέγοντα κεκωλυμένον εἶναι τὸν ἐκ τριγενείας γάμον καὶ ἀσυγξώρητον
|
Titulus initialis |
Ἅπαξ δὲ ἐπαγγειλάμενον ἐν τοῖς ὀφείλουσιν ἔχω· γνώμη τοῦτο σοφῶν τινος τῶν σοι φιλουμένων
|
Desinit |
Ἅπαξ τῆς ἡμέρας τράπεζα μετὰ τὴν ἕκτην ὥραν
|
Incipit |
Ἀπαρίθμησις αἰτιῶν δι' ἃς ἀπείρηται ἡ τοῦ πάπα Ῥώμης ἀναφορά, ἐκλεγεῖσαι ἀπό τε τῶν ἐπιστολῶν τοῦ κῦρ Μιχαὴλ πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Κερουλάρη (sic), καὶ τοῦ μακαριωτάτου Πέτρου Ἀντιοχείας καὶ ἐξ ἄλλων τινῶν
|
Titulus initialis |
Ἀπαρίθμησις αἰτιῶν διὰς (sic) ἀπήρηται τοῦ πάπα ῥώμης ἀναφορὰ ἐκλεγεῖσα ἀπὸ τῶν ἐπιστολῶν κυροῦ Μιχαὴλ πατριάρχου ΚΠ. καὶ τοῦ ῥηθέντος μακαριωτάτου Πέτρου Ἀντιοχίας καὶ ἐξ ἄλλων τινῶν
|
Titulus initialis |
ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι. Αὐτῷ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. ἀμήν
|
Desinit |
Ἀπαρξώμεθα τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σταυροῦ
|
Incipit |
Ἀπαρξώμεθα τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σταυροῦ
|
Incipit |
Ἀπαρξώμεθα τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σταυροῦ
|
Incipit |
Ἀπαρξώμεθα τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σταυροῦ
|
Incipit |
Ἀπαρξώμεθα τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σταυροῦ
|
Incipit |
Ἀπαρξώμεθα τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σταυροῦ
|
Incipit |
Ἀπαρξώμεθα τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σταυροῦ
|
Incipit |
Ἀπαρξώμεθα τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σταυροῦ
|
Incipit |
απαρχη των κεκοιμημενων εγενετο, αυτω η δοξα… εις τους αιωνας των αιωνων αμην.
|
Desinit |
ἀπατεῖ τὰς εὐθύνας· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Ἀπαύγασμα τὸ ἐκ Πατρὸς οἱονεί πως εἰς τὰ ἔξω
|
Incipit |
ἀπαύστοις στόμασι τὸ κράτος τῆς τριάδος δοξάζοντες, ὅτι τὸ κράτος τοῦ θεοῦ... ἀμήν
|
Desinit |
ἀπαύστοις στόμασι τὸ κράτος τῆς τριάδος δοξάςοντες, ὅτι τὸ κράτος τοῦ θεοῦ... ἀμήν
|
Desinit |
ΑΠΕΒΑΛΟΝΤΟ ΔΙΑ ΔΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟΠΙΣΤΙΝ ΕΚΡΑΤΥΝΑΝ
|
Incipit |
ΑΠΕΔΕΞΑΜΕΝ ΩΣ ΠΡΟΕΙΠΟΝ
|
Incipit |
Ἀπεδεξάμην τὴν ἐν Κυρίῳ ἀγάπην σου, ὦ τοῦ Θεοῦ ὡς ἀληθῶς ἄνθρωπε, καὶ τῆς ἀποστολικῆς ἄξιε καθέδρας καὶ κλήσεως
|
Incipit |
Ἀπεδεξάμην ὡς πρέπουσαν
|
Incipit |
Ἀπεδεξάμην ὡς πρέπουσαν τῷ σεμνῷ σου βίῳ καὶ τῇ καθαρᾷ σου ψυχῇ τὴν περὶ τοῦ Ἄισματος τῶν Ἀισμάτων σπουδήν
|
Incipit |
Απεδωκεν αυτω τη γυναικι αυτου, ασιγητω στοματι, δοξαζωντα και αινουντα τον θεον. αμην.
|
Desinit |
Απεθανεν δε ο αρχιμανδριτης και εποιησαν αντ΄αυτου τον αββαν Θεοδωρον της μακαριας Θεοδωρας υιον πνευματικον αρχιμανδριτην και ο θεος εδοξασθη και δοξαζεται […]. αμην.
|
Desinit |
ἀπείληφα τέλος δόξα τῷ μόνῳ Θεῷ
|
Desinit |
Ἀπειρία καὶ ἀμαθία καὶ τῶν ἐνθέων πράξεων ἐρημία
|
Titulus initialis |
Ἀπειρία καὶ ἀμαθία καὶ τῶν ἐνθέων πράξεων ἐρημία τὴν γλῶττάν μου βιαίως ἔχουσιν
|
Incipit |
απελθων ουν ελεγξον αυτον επι (επει) κεκρυμμενως (κεκρυμμενος)· και αυτος πανυγηρασας (πανηγυρασας) απεθανεν.
|
Desinit abruptus |
Ἅπερ χθὲς ἐδεδοίκειν ἐξέβη
|
Incipit |
ἀπερισπάστως καθεζόμενος ἐν τῷ τόπῳ, ἐν ᾧ καὶ ἀπετάξω τῷ Θεῷ, τῷ ζῶντι εἰς τοὺς αἰῶνας
|
Desinit |
Ἀπεστάλη παρὰ Κυρίου καὶ εἶπεν πρὸς αὐτόν, Δεῦρο ἄπελθε εἰς γῆν ἣν ἄν σοι ἐπιδείξω
|
Incipit |
Ἀπεταξάμεθα τῷ κόσμῳ λοιπόν
|
Incipit |
ἀπετοῦ ὅρους δεδοξαμένος
|
Desinit |
ΑΠΕΤΡΑΠΟΝΤΟ ΕΠΙ ΔΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΑΞΙΝ
|
Desinit |
Ἀπέχει ὁ οὐρανὸς ἀπὸ τῆς γῆς μίλια μυριάδες τξε'
|
Incipit |
ἀπέχεσθε πορνείας... τὸν γεννηθέντα Χριστὸν προσκυνήσωμεν (uel δοξάσατε)... ἀμήν
|
Desinit |
ἀπῆλθεν ἀπ΄ αὐτοῦ καὶ ἀναστὰς Στέφανος ... άξιωθήειμεν ἀπολᾶυσαι τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν... ἀμήν
|
Desinit |
ΑΠΗΛΛΑΞΑΣ ΗΜΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ
|
Incipit |
ΑΠΗΛΛΑΞΑΣ ΗΜΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΠΕΠΟΜΦΩΣ ΤΑΥΤΙ ΣΟΥ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
|
Incipit |
Ἁπλοῦς ἡμῖν ὁ κάματος καὶ εὐμήχανον τὸ ζήτημα περὶ δικαιοσύνης· τανῦν ἐξεύρηται περὶ τῆς πόρνης
|
Incipit |
Ἁπλῷ μὲν λόγῳ καὶ κοινῷ καὶ κατημαξευμένῳ
|
Incipit |
Ἀπὸ Ἀνατολῶν σὺν τῷ Πέρσι ἐξέρχεται ὁ Ἀντίχριστος
|
Incipit |
Ἀπὸ Δαμασκοῦ γὰρ ἤρξατο
|
Incipit |
Ἀπὸ Δαμασκοῦ ἤρξατο
|
Incipit |
απο Δαμασκου ηρξατο
|
Incipit |
Απο Δαμασκου ηρξατο
|
Incipit |
ΑΠΟ ΔΑΜΑΣΚΟΥ ΗΡΞΑΤΟ ΚΑΙ ΑΝΗΛΘΕΝ
|
Incipit |
Ἀπὸ Δαμασκοῦ ἤρξατο καὶ ἀνῆλθεν
|
Incipit |
Ἀπὸ Δαμασκοῦ ἤρξατο καὶ ἀνῆλθεν εἰς Ἰερουσαλήμ, ἐκεῖθεν εἰς Ταρσόν, ἐκεῖθεν
|
Incipit |
ἀπὸ Δαμασκοῦ ἤρξατο, καὶ ἀνῆλθεν
|
Incipit |
Ἀπὸ Δαμασκοῦ ἤρξατο. καὶ ἀνῆλθεν εἰς Iερουσαλημ. ἐκεῖθεν εἰς Ταρσόν. ἐκεῖθεν εἰς Ἀντιόχειαν·
|
Incipit |
Απο Δαμασκου ηρξατο· και ανηλθεν εις Ιερουσαλημ·
|
Incipit |
Ἀπὸ δὲ τῆς Ῥώμης ἐπίσκοπον αὐτὸν ὁ Πέτρος χειροτονήσας εἰς Αἴγυπτον ἐκπέμπει, ἔνθα τὸ εὐαγγέλιον ὃ δὴ συνεγράψατο κηρύξας, ἐκκλησίαν τε πρώτην ἐν Ἀλεξανδρείᾳ ἱδρυσάμενος, καὶ τὰς ἱερὰς λειτουργίας ποιούμενος, τοὺς πρὸς τ[ῷ] μεσημβρινῷ κλίματι τὸν εὐσεβῆ τῆς εἰς Χριστὸν πίστεως λόγον κατηχήσας ἐφώτισεν.
|
Textus |
απο δε της Ρωμης επισκοπον αυτον ο Πετρος χειροτονησας εις την Αιγυπτον εκπεμπει, ενθα το ευαγγελιον ο δη συνεγραψατο κηρυξας, εκκλησιας τε πρωτον επ’ αυτης Αλεξανδρειας ιδρυσαμενος, και τας ιερας λειτουργιας ποιουμενος, της προς τω μεσημβρινω κλιματι θεσεως, ενθα τον ευσεβη λαον κατηχησας εφωτισεν.
|
Textus |
ἀπὸ δὲ τῆς Ῥώμης ἐπίσκοπον αὐτὸν χειροτονήσας. εἰς τὴν Αἴγυπτον ἐκπέμπει. ἔνθα δὴ καὶ τὸ εὐαγγέλιον ὃ δὴ συνεγράψατο κηρύξας· ἐκκλησίας τε πρῶτον ἐπ' αὐτῆς Ἀλεξανδρείας
|
Incipit |
ἀπὸ Ζαχαρίου τοῦ ἱερέως θυμιῶντος ἤρξατο.
|
Desinit |
απο Ζαχαριου του ιερεως θυμιωντος ηρξατο.
|
Desinit |
απο Ζαχαριου του ιερεως θυμιωντος ηρξατο.
|
Desinit |
απο Ζαχαριου του ιερεως, θυμιωντος ηρξατο.
|
Textus |
ἀπὸ Θεοῦ ἐξ ὄρους ὑψηλοῦ
|
Incipit |
ἀπὸ Θεοῦ Παντοκράτορος καὶ ἔξω
|
Desinit |
ἀπὸ καταβολῆς κόσμου· ᾧ πρέπει πᾶσα δόξα...
|
Desinit |
ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας δόξαν ἀναπέμψωμεν, τῷ Κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστῷ, ὅτι αὐτοῦ ἐστιν ἡ δόξα...
|
Desinit |
ἀπὸ πάσης πράξεως καὶ ἐνεργείας
|
Incipit |
ἀπὸ πρώτου (α´)· εἶτα β´ καὶ γ´· καὶ καθεξῆς προιὼν, δι ὅλου μέχρι τοῦ τέλους τῶν βιβλίων.
|
Desinit abruptus |
Ἀπὸ Ῥώμης ταύτην ἐπιστέλλει. ἑωρακὼς αὐτοὺς καὶ διδάξας ἤδη· ἡ δὲ πρόφασις αὕτη· διδαχθέντες οἱ Γαλάται καὶ πιστεύσαντες· ἀποδημήσαντος τοῦ ἀποστόλου· ὑφηρπάσθησαν παρά τινων περιτέμνεσθαι· ὃ μαθὼν ὁ Παῦλος
|
Incipit |
ἀπὸ τὰς κακουργίας τοῦ διαβόλου καὶ νὰ ἀξιωθῇται τῆς οὐρανοῦ βασιλείας
|
Desinit |
ἀπὸ τὴν πρόσκαιρον ἐτούτην ζωὴν εἰς αὐτῶ τῶ αἰωνίω βασιλεῖ, ὧ πρέπει πᾶσα δόξα τιμὴ καὶ προσκύνησις σὺν τῶ ἀνάρχω αὐτοῦ πατρὶ καὶ τῶ παναγίω καὶ ζωοποιῶ αὐτοῦ πνεύματι νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων, ἀμήν.
|
Desinit |
ΑΠΟ ΤΗΣ ΔΟΘΕΙΣΗΣ ΜΟΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
|
Incipit |
Ἀπὸ τῆς δοθεῖσης μοι ἐξουσίας
|
Incipit |
ΑΠΟ ΤΗΣ ΕΞΗΓΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΙΛΙΑΔΟΣ ΚΑΙ ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ
|
Titulus initialis |
Ἀπὸ τῆς κοσποποΐας ἕως τοῦ κατακλυσμοῦ οὐδέποτε ἔβρεξεν
|
Incipit |
απο της συνεχους εξαγορευσεως χαριτι Χριστου, αμην.
|
Desinit |
απο της του Προδρομου διαγωγεως και ενδειξεως. ακουε ουν τι φησιν· αρχη του ευαγγελιου.
|
Desinit |
απο της του Προδρομου διαγωγης και ανενδειξεως· ακουσον ουν τι φησιν.
|
Desinit |
απο της του προδρομου διαγωγης και ενδειξεως, ακουε ουν τι φησιν.
|
Desinit |
απο της του προδρομου διαγωγης, και ενδειξεως, ακουε ουν, τι φησιν.
|
Desinit |
απο της του Προδρομου διαγωγης, και ενδειξεως. Ακουε ουν τι φησιν. αρχη του ευαγγελιου Ιησου Χριστου υιου του θεου.
|
Desinit |
Ἀπὸ τοῦ Ἀδὰμ ἕως τοῦ κατακλυσμοῦ ἔτη βξμβ
|
Incipit |
ΑΠΟ ΤΟΥ ΑΖΟΜΑΙ ΤΟ ΞΕΡΑΙΝΩ ΑΑΣΘΗ ΑΟΣ Α ΠΑΘΗΤΙΚΟΣ
|
Incipit |
Ἀπὸ τοῦ ἄζωμαι τὸ ξηραίνω
|
Incipit |
Ἀπὸ τοῦ ἄζωμαι τὸ ξηραίνω
|
Incipit |
ἀπὸ τοῦ αἰωνίου σκότους ἐπὶ τὸ μακάριον καὶ ἀΐδιον φῶς, οὗ καὶ ἀξιωθείημεν πάντες, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
ΑΠΟ ΤΩΝ ΑΠΛΩΝ ΣΥΝΑΞΙΣ ΕΙΣ ΤΙΝΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ
|
Titulus initialis |
ἀπὸ τῶν ἐρωτήσεων τοῦ ἁγιωτάτου πατριάρχου ἀλεξανδρείας κυρίου Μάρκου ἃς ἠρώτησε τὸν ἁγιώτατον πατριάρχον κύριον θεόδωρον τὸν Βαλσαμὸν
|
Titulus initialis |
ΑΠΟ ΤΩΝ ΜΟΥΣΩΝ ΑΡΞΗΝ ΠΟΙΟΥΜΕΘΑ
|
Incipit |
ΑΠΟ ΨΥΧΗΣ ΣΤΕΝΑΞΩΜΕΝ ΚΛΑΥΣΩΜΕΝ ΕΚ ΚΑΡΔΙΑΣ
|
Incipit |
Ἀπόδειξις ἐναργὴς ὅτι οἱ Ῥωμαῖοι πάπαι νῦν πνευματομάχοι
|
Titulus initialis |
Ἀπόδειξις ἐναργῆς πρὸς Λατίνους...
|
Titulus initialis |
Ἀπόδειξις ὅτι δὲν πρέπει ὁ ὀρθόδοξος νὰ μεταδίδεται τὰ μυστήρια ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ σχισματικούς
|
Titulus initialis |
Ἀπόδειξις ὅτι ἐστὶ Θεός
|
Titulus initialis |
ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΟΤΙ Ο ΗΛΙΟΣ ΦΥΣΙΚΩΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΘΕΡΜΟΤΗΤΑ
|
Incipit |
ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΟΤΙ ΟΥΚ ΑΠΕΛΑΒΟΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΟΥΤΕ ΟΙ ΑΜΑΡΤΩΛΟΙ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΙΝ ΑΛΛ ΕΣΤΙ ΤΟΥΤΟ ΚΑΙΡΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΑΣ ΘΕΙΑΣ ΓΡΑΦΑΣ
|
Titulus initialis |
ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΟΤΙ ΟΥΚ ΑΠΕΛΑΒΟΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΟΥΤΕ ΟΙ ΑΜΑΡΤΩΛΟΙ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΙΝ ΑΛΛ ΕΣΤΙ ΤΟΥΤΟ ΚΑΙΡΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΑΣ ΘΕΙΑΣ ΓΡΑΦΑΣ
|
Titulus initialis |
ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥ ΓΝΩΣΤΙΚΟΝ ΚΑΙ ΝΟΗΤΟΝ ΕΙΝΑΙ
|
Titulus initialis |
ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥ ΓΝΩΣΤΟΝ ΚΑΙ ΝΟΗΤΟΝ ΕΙΝΑΙ
|
Titulus initialis |
ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ ΣΑΦΗΣ ΚΑΙ ΠΑΝΥ ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΑΠΟ ΤΟΥ ΓΝΩΣΤΟΝ ΚΑΙ ΝΟΗΤΟΝ ΕΙΝΑΙ
|
Titulus initialis |
ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟΡΟΥΜΕΝΟΥΣ ΤΙΣ Η ΑΙΤΙΑ
|
Titulus initialis |
ἀπόδειξις τῆς θέσεως· ἡ ἐκπορευτική
|
Incipit |
Ἀπόδειξις τίνος ἕνεκεν οἱ χριστιανοὸ προσλυνοῦμεν τὰς ἁγίας εἰκόνας
|
Titulus initialis |
Αποδειξις, πως εγενετο ο Χριστος ο υιος του Θεου ιερευς, περι αυτου γαρ φησιν ο προφητης Δαβιδ, συ ιερευς εις τον αιωνα κατα την ταξιν Μελχισεδεκ.
|
Titulus initialis |
Ἀπόδειξις· Ὅτι μείζων πάντων τῶν ἁγίων ὁ ἅγιος Παῦλος
|
Titulus initialis |
ἀποδεξαμένη, σῷζε ἡμᾶς τῶν δεινῶν
|
Desinit |
ἀπόδος κἀμοὶ τὸ τῆς φύσεως ἱμάτιον, ὅπως τὸν μὲν νόμον ὡς φορτικὸν ἐκκλίνω, τὴν δὲ χάριν ὡς φιλάνθρωπον δοξάσω, ἐν Χριστῷ…
|
Desinit |
ἀποθανεῖν τῶν σπλάγχνων αὐτοῦ (ἔξω) χυθέντων
|
Desinit |
Ἀποθνήσκοντι ὁ ἄρχων ἐξαίφνης ἐν τῇ Νικομηδείᾳ ἐπέτρεψε τῇ συμβίῳ αὐτοῦ
|
Incipit |
Ἀποθνήσκων ὁ ἄρχων ἐξαίφνης ἐν τῇ Νικομηδείᾳ ἐπέτρεψε τῇ συμβίῳ αὐτοῦ
|
Incipit |
Ἀποθνήσκων τις ἄρχων ἐξαίφνης ἐν Νικομηδίᾳ
|
Incipit |
Ἀποθνήσκων τις ἄρχων ἐξαίφνης ἐν Νικομηδίᾳ
|
Incipit |
ἀποκαθηραμένους ἅπαντα τῶν ἁμαρτημάτων τὸν ῥύπον διὰ τῆς ἐξομολογήσεως, ἐκεῖ τυχεῖν τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
ἀποκάλυψιν ἐδέξαντο
|
Desinit |
ἀποκάλυψιν πεπονημένων θεαρέστως, σύνοψις σχολικὴ· παρατεθεῖσα ὑπὸ Ἀρέθα ἀναξίου ἐπισκόπου Καισαρίας Καππαδοκίας.
|
Titulus initialis |
Αποκαλυψις Ιησου Χριστου, ην εδωκεν αυτω ο θεος δειξαι τοις δουλοις αυτου, α δει γενεσθαι εν ταχει.
|
Incipit |
Αποκαλυψις του αγιου και ενδοξου αποστολου και ευαγγελιστου Ιωαννου του θεολογου ην εν Πατμω τη νησω εθεασατο
|
Titulus initialis |
Αποκαλυψις του αγιου και ενδοξου αποστολου και ευαγγελιστου Ιωαννου του θεολογου· ην εν Πατμω τη νησω εθεασατο.
|
Titulus initialis |
ΑΠΟΚΡΙΣΕΙΣ ΣΥΝΟΔΙΚΑΙ ΠΡΟΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΜΟΝΑΧΩΝ ΕΞΩ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΑΣΚΟΥΜΕΝΩΝ
|
Titulus initialis |
ἀπολαύσαντες καταξιώθωμεν τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν χάριτι...
|
Desinit |
ἀπολαύσαντες καταξιώθωμεν τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν χάριτι...
|
Desinit |
ἀπολογία διεξοδικώτερα πρὸς τοὺς οἰομένους δύο δείκνυσθαι θεοὺς ἐκ τοῦ τὴν θεοποιὸν δωρεὰν τοῦ πνεύματος, ἧς ὑπέρκειται κατ’ οὐσίαν ὁ θεός, οὐκ ἀγένητον μόνον θέωσιν, ἀλλὰ καὶ θεότητα ὑπὸ τῶν ἁγίων ὀνομάζεσθαι· ἢ περὶ θείων ἐνεργειῶν καὶ τῆς κατ’ αὐτὰς μεθέξεως
|
Titulus initialis |
Ἀπολογία πρὸς Λατίνους δευτέρα, ἐν ᾗ ἐκτίθησι καὶ τῆς τῶν Γραικῶν ἐκκλησίας τὴν ἀληθῆ δόξαν
|
Titulus initialis |
Ἀπολογία ὑπὲρ τοῦ μὴ εἰς ἀνατροπὴν τῶν ἡμετέρων ἐθῶν δέξασθαι τὴν τῶν ἐκκλησιῶν ἕνωσιν, ἀλλ' εἰς εἰρήνην τὴν ἐν Χριστῷ, διὰ τὸ συμφωνεῖν αὐτὰς ἀλλήλαις εἰς τὴν τοῦ δόγματος ἔννοιαν
|
Titulus initialis |
Ἀποξύσωμεν παρακαλῶ ἀδελφοί τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν
|
Incipit |
Ἀποξύσωμεν, παρακαλῶ, ἀδελφοί, τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν
|
Incipit |
ἀποπεμπόμενος καὶ ἀπάγων μετὰ τῶν ἐργαζομένων τὴν ἀνομίαν· αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.
|
Desinit |
Ἀποστολικῆς μνησθῆναι ἠξιωμένος
|
Incipit |
Ἀποστόλου πανήγυρις καὶ τίς ἂν λόγος κατ' ἀξίαν συνεπαρθείη τοῖς πράγμασι
|
Incipit |
ἀποστραφήσονται εἰς τὸν ᾍδην ἐξ οὗ ῥυσθείημεν χάριτι... ἀμήν
|
Desinit |
Ἀποτελεσματικὰ ἐκ τῶν εἰς τὸν Παῦλον ἐξηγητικῶν Ἡλιοδώρου καὶ ἑτέρων ἀστρολόγων
|
Titulus initialis |
ἀποτρεπομένοις καὶ φαύγουσιν ὅμως ξυμ[βαίνει
|
Desinit |
Ἀποφθέγματα Αἴσωπου πάνυ ὠφέλιμα · Αἴσωπος εὕρατο μύθοις πρᾶξιν βίου.
|
Titulus initialis |
απριλλιος
ξανθικος:
|
Incipit cuiusdam partis |
ἀπροοιμιάστως ἀγαπητοι πρὸς ὑμᾶς διαλέξομαι σήμερον
|
Incipit |
Ἀπροοιμιάστως, ἀγαπητοί, πρὸς ὑμᾶς διαλέξομαι
|
Incipit |
Ἀρ΄χετυπον Διδοῦς Ἐρικυδέος, ὦ ξένε, λεύσεις
|
Incipit |
ἆρ’ ἀετός σε, μάρτυς, οὐ κόραξ κύει
|
Desinit |
Ἆρα οἴδατε, πόθεν ἡμῖν ὁ λόγος πρώην ἤρξατο
|
Incipit |
Ἆρά τις ἐποίησεν ὅπερ ἠξίωσα;
|
Incipit |
ΑΡΑ Ω ΘΕΣΠΕΣΙΩΤΑΤΕ ΠΑΤΕΡ ΠΡΟΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΔΙΔΑΞΟΝ Ο ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ
|
Incipit |
ἄραντες δὲ τὰ ἅγια λείψανα ἔθηκαν αὐτὰ ἐν σεβασμίῳ τόπῳ δοξάζοντες τὸν Θεόν... ἀμήν
|
Desinit |
Ἄρειος ὁ τῆς μανίας ἐπώνυμος ἐξεκόπη τῶν πιστῶν
|
Incipit |
Ἄρειος ὁ τῆς μανίας ἐπώνυμος ἐξεκόπη τῶν πιστῶν
|
Incipit |
Ἄρειος ὁ τῆς μανίας ἐπώνυμος ἐξεκόπη τῶν πιστῶν
|
Incipit |
Ἄρειος πρεσβύτερος Ἀλεξανδρείας
|
Incipit |
ἀρετάς. Τὰς δὲ ποθήσατε, τὰς δὲ ποιήσατε· δόξαν οὖν ἀναπέμψωμεν…
|
Desinit |
ΑΡΕΤΗ ΕΣΤΙΝ ΕΞΙΣ ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΗ
|
Incipit |
Ἀρετή ἐστιν ἕξις καθὴν (καθ'ὴν) ἀγαθοὶ ἐσμὲν, ἀγαθὸς μὲν δὴ τωόντι ὁ θεὸς
|
Incipit |
ΑΡΕΤΗΝ ΚΑΤΟΡΘΞΣΑΙ ΔΥΝΗΘΕΝΤΕΣ ΤΩΝ ΜΕΛΛΟΝΤΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΕΠΙΤΥΧΩΜΕΝ
|
Desinit |
Ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐστὶν χξϛʹ. ἀσφαλέστερον καὶ ἀκινδυνότερον τὸ περιμένειν ... ὅτι δὲ οὐ δι᾽ ἀπορίαν ὀνομάτων […]
|
Desinit |
Ἄριστε ἀθλητῶν, ἐμοὶ μὲν οὐδ' ὅθεν ἄρξομαι
|
Incipit |
Ἄριστε ἀθλητῶν, ἐμοὶ μὲν οὐδ' ὅθεν ἄρξομαι
|
Incipit |
Ἄριστον οὖν οὖρον ἐπὶ τῶν ἐν εὐεξίᾳ
|
Incipit |
ἄριστος δοκεῖ γενέσθαι καὶ γενναιότατος Ἀλέξανδρος ὁ Μακεδὼν
|
Incipit |
Ἄριστος δοκεῖ καὶ γενναιότατος γενέσθαι Ἀλέξανδρος ὁ Μακεδόνων
|
Incipit |
Ἄριστος δοκεῖ καὶ γενναιότατος γενέσθαι Ἀλέξανδρος ὁ Μακεδόνων
|
Incipit |
ΑΡΙΣΤΟΣ ΔΟΚΕΙ ΚΑΙ ΓΕΝΝΑΙΟΤΑΤΟΣ ΓΕΝΕΣΘΑΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ο ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ
|
Incipit |
ἀριστοτέχνην δοξάζομεν
|
Desinit |
Ἀρκεῖ δὲ καὶ ἡμῖν τὰ ὡς ἐν ἐξηγήσεως μέρει περὶ αὐτῶν εἰρημένα τοῖς εἰσαγομένοις πρεπόντως. Τέλος τῆς ἐξηγήσεως τοῦ Σχολαρίου εἰς τὸ βιβλίον τοῦ Πορφυρίου
τὸ περὶ τῶν πέντε καθόλου εἴτουν τὴν εἰσαγωγὴν τῆς λογικῆς
|
Desinit |
αρκτεον ηδη και της του ρητου αναπτυξεως.
|
Desinit |
Ἁρμαγεδών· ἐξέγερσις τοῦ δώματος· ἢ ἐξέγερσις εἰς τὰ ἔμπροσθεν
|
Incipit |
Ἁρματηλάτην φαραὼ ἡ τέξασα
|
Incipit |
ΑΡΜΟΝΙΑ ΑΠΟ ΕΥΗΞΟΥ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΟΡΓΑΝΟΥ
|
Desinit |
ἁρμονίαν τὴν ψυχὴν οὐκ ἔξεστι ἡμῖν καλέσαι
|
Incipit |
ἀρξάμενος διὰ νηστείας χαλίνωσον
|
Incipit |
ΑΡΞΑΜΕΝΟΣ ΔΙΑ ΝΗΣΤΕΙΑΣ ΧΑΛΙΝΩΣΟΝ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑΝ ΣΟΥ
|
Incipit |
Ἄρξεσθαι μέλλων τοῦ πλατωνικοῦ Παρμενιδείου διαλόγου
|
Incipit |
ΑΡΞΟΜΑΙ ΔΕ ΤΗ ΤΟΥ ΑΓΑΘΟΥ ΘΕΟΥ ΟΔΗΓΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΕΙΑ
|
Incipit |
Ἄρξομαι διηγήματα τὰ τῆς Τρῳάδος πάθη
|
Incipit |
ΑΡΞΟΜΑΙ ΤΗ ΤΟΥ ΑΓΑΘΟΥ ΘΕΟΥ ΟΔΗΓΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΙΑ
|
Incipit |
Ἅρξομαι τοιγαροῦν λοιπὸν διηγούμενος... ἀνδραγαθήματα. Κώμη τίς ἐστιν ἐν τοῖς μεθορίοις Ἀβάρων κειμένη
|
Incipit |
Ἀρξόμεθα τοίνυν λαλῆσαι περι τοῦ λέοντος
|
Incipit |
Ἄρξόμεθα χάριτι θεοῦ ἀποκαλύπτειν τὰ κρυπτὰ ἐν τῇ ἀληθείᾳ, κἀγὼ Κλήμης πρόεδρος Ῥωμαϊκῶν
|
Incipit |
αρξου λυρα
|
Doxologia uel Inuocatio |
Ἄρξου χείρ μου ἀγαθὴ
γράφε γράμματα καλά.
|
Textus |
αρξου χειρ μου αγαθη
|
Textus |
αρξου χειραν (!) αγαθην
|
Textus |
Ἄρξου, χείρ μου ἀγαθή
|
Incipit |
Ἄρξου, χείρ μου ἀγαθή
|
Incipit |
Ἄρξου, χείρ μου ἀγαθή
|
Incipit |
Ἄρξου, χείρ μου ἀγαθή
|
Incipit |
ΑΡΞΩ ΛΑΛΕΙΝ ΣΟΙ ΤΑ ΡΕΥΣΤΑ ΤΟΥ ΝΥΝ ΑΙΩΝΟΣ ΤΟΥΤΟΥ
|
Incipit |
Ἀρξώμεθα καὶ ἡμεῖς
|
Incipit |
Ἀρξώμεθα τοίνυν καὶ περὶ διαφώρων πυρετῶν Γαληνοῦ, Ἀετίου καὶ Ἰσαὰκ καὶ ἑτέρων σωφῶν ἰατρῶν ἐνῶ ἐν συνόψει
|
Titulus initialis |
ἅρπαξ ὁ λῃστὴς
|
Incipit |
Αρσένηος (Αρσένιος) μοναχὸς ὁ μετ' ολήγον (ὀλίγον) κόνης (κονίς). ὅσοι ἀναγινόσκεται (ἀναγινώσκετε) τὴν βίβλον ταύτην ευξασθαι (εὔξασθε) ὑπὲρ τὸν γράψαντα.
|
Textus |
Ἀρτάβη ἐστὶ ξεστῶν οβ' μέτρον τέλειον
|
Incipit |
Ἀρταξέρξης ὁ Περσῶν βασιλεὺς οὐκ ἔλαττον οἰόμενος εἶναι τὸ μεγάλα διδόναι τοῦ μικρὰ λαμβάνειν εὐμενῶς καὶ προθύμως
|
Incipit |
Ἄρτι τότε τὴν βασιλείαν Μαξιμιανὸς
|
Incipit |
Ἄρτι τῶν ἐνδόξων καὶ μεγάλων ἀποστόλων μετὰ τὴν τοῦ παναγίου πνεύματος κάθοδον
|
Incipit |
Αρτος ζωης αιωνιζουσης γενεσθω μοι το σωμα σου το αγιον, ευσπλαγχνε Χριστε, και το τιμιον αιμα, και νοσων πολυτροπων αλεξιτηριον.
|
Incipit |
αρχεται ουν ο Μαρκος του αγιου ευαγγελιου· απο της του Προδρομου διαγωγης και ενδειξεως· ακουε ουν τι φησιν· αρχη του ευαγγελιου Ιησου Χριστου υιου του θεου.
|
Desinit |
αρχεται ουν ο Μαρκος του ευαγγελιου, απο της του προδρομου διαγωγης και ἐνδειξεως.
|
Desinit |
αρχεται πραξεις αποστολων
|
Titulus initialis |
Ἀρχὴ ἀποταγῆς μοναχοῦ φοβεῖσθαι τὸν Κύριον· ἄφοβος δὲ μοναχὸς ἔξω τῶν πυλῶν τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ αὐλισθήσεται
|
Incipit |
Ἀρχὴ ἡ ἐξουσία καὶ ἔναρξίς τινος πράγματος
|
Incipit |
ἀρχὴ καθ' ὕψος εἰμὶ εὐστηριξίας
|
Desinit |
Ἀρχὴ σημαίνει τρία τὴν τάξιν, τὴν ἀξίαν καὶ τὸν χρόνον
|
Incipit |
Ἀρχὴ σὺν Θ(ε)ῷ ἁγίῳ τῆς πρώτης βίβλου τῶν ἐφοδίων, ἣν ἐσύνθεσεν Ἰσαὰκ ὁ Ταξιώτης υἱὸς
Ἀβραμίου ὁ καισαρικῶς ὀνομαζόμενος Ἀχμέδης
|
Titulus initialis |
ΑΡΧΗ ΣΥΝ ΘΕΩ ΑΓΙΩ ΙΑΤΡΟΣΟΦΙΟΥ ΕΙΣ ΔΟΞΑΝ ΤΗΣ ΟΜΟΟΥΣΙΟΥ ΤΡΙΑΔΟΣ
|
Titulus initialis |
ΑΡΧΗ ΣΥΝ ΘΕΩ ΑΓΙΩ ΙΑΤΡΟΣΟΦΙΩ. ΕΙΣ ΔΟΞΑΝ ΤΗΣ ΟΜΟΙΟΥΣΙΟΥ ΤΡΙΑΔΟΣ
|
Titulus initialis |
ΑΡΧΗ ΣΥΝ ΘΕΩ ΑΓΙΩ ΜΕΓΑΛΟΥ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΤΕΞΝΙΤΩΝ
|
Titulus initialis |
ἀρχὴ σὺν θεῷ ἁγίῳ τῶν ἐρωτημάτων Θεοδοσίου γραμματικοῦ Ἀλεξανδρέως, περὶ προσωδιῶν
|
Titulus initialis |
Αρχη συν θεω αγιω, πιναξ του τετραευαγγελιου, και του πραξαποστολου.
|
Textus |
ΑΡΧΗ ΣΥΝ ΘΕΩ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ ΤΟ ΠΩΣ ΣΥΝΕΣΤΗΚΕΝ ΕΞ ΑΡΧΗΣ
|
Titulus initialis |
Ἀρχὴ σὺν θεῷ τῆς παρούσης δέλτου καὶ ἑρμηνία καὶ διδασκαλὶα καὶ ἐξήγησις τοῦ θαυμασιωτάτου καὶ λογιωτάτου ἀρχιατροῦ τοῦ Γαληνοῦ τοῦ σπεύσαντος ... α'· πρὸς ὀξὺν πόνον κεφαλῆς! κισσὸν ξηράνας
|
Incipit |
Ἀρχὴ σὺν Θεῷ τινῶν ὠφελίμων λέξεων. Κυκλέω τὸ στρέφω
|
Incipit |
ΑΡΧΗ ΣΥΝ ΘΕΩ ΤΩΝ ΑΡΣΕΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΘΗΛΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΟΥΔΕΤΕΡΩΝ ΛΕΞΕΩΝ
|
Titulus initialis |
ἀρχὴ σὺν θεῷ τῶν συντάξεων κατὰ ἀλφάβητον
|
Titulus initialis |
Ἀρχὴ σὺν Θεῷ τῶν συντάξεων τῶν κατὰ στοῖχον
|
Titulus initialis |
ἀρχὴ τῆς ὀρθοδοξίας
|
Incipit |
ΑΡΧΗ ΤΟΥ Α ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ· ΑΝΤΙΔΟΤΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΑ, ΘΑΥΜΑΣΤΗ, ΩΡΑΙΑ
|
Incipit |
Ἀρχὴ τῶν νηστειῶν καθὼς γέγραπται ἐν τῇ διατάξει
|
Incipit |
Ἀρχὴν ἀγαθὴν τὴν ξενιτείαν ποίου
|
Incipit |
ΑΡΧΗΝ ΑΓΑΘΗΝ ΤΗΝ ΞΕΝΙΤΕΙΑΝ ΠΟΙΟΥ
|
Incipit |
ΑΡΧΗΝ ΑΓΑΘΗΝ ΤΗΝ ΞΕΝΙΤΕΙΑΝ ΠΟΙΟΥ
|
Incipit |
Ἀρχὴν ἀγαθὴν τὴν ξενιτείαν ποίου
|
Incipit |
ΑΡΧΗΝ ΑΓΑΘΩΝ ΤΗΝ ΞΕΝΙΤΕΙΑΝ ΠΟΙΕΙ
|
Incipit |
ἁρχὴν οὐδ' οὕτως ἐξέφυγον
|
Desinit |
Ἅς μὲεν ἔχομεν δόξας περὶ ψυχῆς
|
Incipit |
ΑΣ ΠΟΙΟΥΜΕΝ ΚΑΤΑ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΤΑΞΕΩΣ
|
Desinit |
ΑΣ ΩΣ ΕΝΑ ΘΕΟΝ ΚΑΙ ΣΕΒΟΜΕΘΑ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΥΟΜΕΝ ΚΑΙ ΔΟΞΑΖΟΜΕΝ
|
Desinit |
ΑΣΕΒΗΣ ΔΟΞΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΠΡΟΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΑΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΑΚΤΙΣΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΔΕΣΠΟΤΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
|
Titulus initialis |
ᾌσμασι θείοις Συμεὼν δοξάσωμεν, Μάμαν, τὸν Ἄνθιμον, Βαβύλαν τε τὸν θεῖον
|
Incipit |
ᾌσματα εἰς τὸν γάμον τῆς κυρᾶς Εἰρήνης τῆς θυγατρὸς τῆς ἐξηρημένης Κομνηνῆς, τῆς πρώτης θυγατρὸς τοῦ ἀοιδίμου σεβαστοκράτορος κυροῦ Ἀνδρονίκου τοῦ πορφυρογεννήτου
|
Titulus initialis |
ἀσπασάμενος τοὺς παρόντας ἀδελφοὺς ἅπαντας παρέσωκεν τὴν μακαρίαν καὶ ἁγίαν αὐτοὺ ψυχήν ... ἀμήν. Ἐγὼ δὲ Εὐτυχιανὸς ταπεινὸς καὶ ἁμαρτωλὸς ... καὶ πιστοῖς φίλοις καὶ εὐλαβέσιν ἀνδράσιν ἐξεθέμην ... ἀμήν
|
Desinit |
Ἀσπὶς ὀρθοδοξίας ἢ ἀπολογία καὶ ἔλεγχος πρὸς τοὺς διασύροντας τὴν ἀνατολικὴν ἐκκλησίαν αἱρετικοὺς φρονεῖν ἐν τοῖς περὶ θεοῦ καὶ τῶν θείων ὡς κακοφρονοῦσιν οὗτοι, αὐτοὶ οἱ Καλουΐνοι δηλονότι, συντεθεῖσα παρὰ τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις τοπικῆς συνόδου ἐπὶ Δοσιθέου πατριάρχου Ἱεροσολύμων, κατὰ τὸ χιλιοστὸν ἑξακοσιοστὸν ἑβδομηκοστὸν δεύτερον ἔτος τῆς Χριστοῦ ἐν σάρκου ἐπιφανείας
|
Titulus initialis |
Ἀστέρα μελάνη, μεμελανωμένη τοὺς τὸν ἑξήκοντα
|
Incipit |
ΑΣΤΡΗ ΞΑΝΘΗ ΠΑΝΕΜΝΟΣΤΗ
|
Incipit |
ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΩΝ ΔΟΥΛΩΝ ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΟΙ ΤΗΝ ΔΟΞΑΝ ΑΝΑΠΕΜΠΩΜΕΝ ΤΩ ΠΑΤΡΙ ΚΑΙ ΤΩ ΥΙΩ
|
Desinit |
ᾌσωμεν πάντες λαοί, τῷ ἐκ πικρᾶς δουλείας Φαραὼ τὸν Ἰσραὴλ ἀπαλλάξαντι
|
Incipit |
Ἄσωμεν τῷ Κυρίῳ, ἐνδόξως γὰρ δεδόξασται
|
Incipit |
ἀτάκτοις· ἀλλὰ τὸν μὴ τοῖς λόγοις αὐτοῦ πειθόμενον· ἀποσυνάγωγον ποιεῖν· καὶ ἐπευξάμενος εἰρήνην. τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν·
|
Desinit |
ἅτε ταύτην ἐξουθενηκότος τηνικαῦτα καὶ καθελεῖν ἐπιχειρήσαντος
|
Desinit |
Ἄτοπον μὲν ἴσως ἐγχείρημα δόξει καὶ θράσους
|
Incipit |
Αὐθέντα μου πανσέβαστε, δόξα τιμὴ καὶ καύχημά μου
|
Incipit |
Αὖθις εἰς νύσσαν παρότρυνεν ὕσπληγξ
|
Incipit |
Ἄϋλος ὢν, ἄῤῥητος, ἄγναστος λόγος
Καὶ σαματοῦται, καὶ διδάσκεται λόγῳ
Καὶ γνῶσιν ἐντίθησιν ἀξίου λόγου
Ὑπερφυοῦς τε καὶ θεαρχικοῦ λόγου
|
Textus |
αὔξει θάλλουσα.
|
Desinit |
ΑΥΞΗ ΜΕΝ ΟΥΝ Η ΒΟΥΛΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΕΛΛΑΤΤΟΥΤΑΙ
|
Incipit |
αὐτὲς εἶναι αἱ πράξεις τῶν ἁγίων πατέρων ὁποῦ ἔκαμναν εἰς δόξαν Θεοῦ ἀμήν
|
Desinit |
Αὔτη (!) ἡ βίβλος ἐγράφη μὲν ὅτε δεὶ (!) καὶ ἐγράφη ἐξωήθη δὲ παρα Μιχαῆλ ἱερέως τοῦ πεπαγομενου (?) ἐν αἴτι (ἔτει) ̣͵ϛχϟαʹ, ἐπι τῆς βασιλείας τοῦ εὐσ... τατ... (εὐσεβεστάτου?) Πορφυρογεννητου κυρου Ἀλε (Ἀλεξίου) τοῦ Κομνήνου κατὰ μήνα αὐ(...) στο (αὐγούστου) διδασκομένου αὐτοῦ τὰ ἱερᾶ (!) γράμματα, παρὰ αντν (Ἀντωνίου?) ευτ... (εὐτελοῦς) μοναχοῦ καὶ ἱερέως τοῦ Τζίρου, καὶ κατὰ θεὸν (?) πατρὸς αὐτοῦ.
|
Textus |
αὐτὴ δ’ ἐγγυητὴν τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν ἔχουσα, τὸν δημιουργὸν ἡμῶν καὶ ἐλευθερωτὴν καὶ σωτῆρα· ᾧ πρέπει δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.
|
Desinit |
ΑΥΤΗ ΕΣΤΙΝ Η ΤΑΞΙΣ Η ΣΩΦΡΩΝ ΚΑΙ ΘΕΩ ΠΡΟΣΦΙΛΗΣ
|
Incipit |
αυτη η βιβλος ειναι μονης του Διονισυου του τειμιου Προδρομου και ητης το ξενωσι να τον εχη ... εν ημε[ρα] (ημερα) κρισαιος.
|
Textus |
αὕτη ἡ βίβλος ἐπληρώθη ὑπὸ ἐξόδων Μιχαὴλ τοῦ <...> διὰ ψυκὴν (ψυχὴν) σωτηρίας, καὶ εἴ τις ἀναγνώθη <...> εὔξετε ὑπὲρ τῆς ψυχῆς αὐτοῦ.
|
Textus |
Αὕτη ἡ διήγησις (τοῦ βίου) Ἀδὰμ καὶ Εὔας (τῶν πρωτοπλάστων) μετὰ τὸ ἐξελθεῖν
|
Incipit |
αὔτη ἡ ἡμέρα ἦν ἐποίησεν ὁ κύριος, ἀγαλλι (ἀγαλλιασώμεθα) Ἀλαλάξατε τῶ κυρίω πᾶσα ἡ γῆ.
ἀντί Τρισαγίου ὅσοι εἰς Χρίστον ἐβαπτίσθητε.
|
Textus |
Αὕτη ἡ ἱερὰ καὶ θεία βίβλος ἀφιερώθη εἰς τὴν σεβάσμιαν καὶ βασιλικὴν Ἀθωνικὴν Λαύραν, τοῦ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Ἀθανασίου· καὶ εἰ βουληθείη τινας, ἢ ἱερομόναχος, ἢ ἰδιώτης, ἢ ἄλλον πρόσωπον, ἀλλοτριῶσαι καὶ μεταθῆναι εἰς ἕτερον μοναστήριον· ἢ χάριν φιλίας φιλοδωρήσασθαι τινὸς, ὥστε ἀποξενῶσαι παντελῶς τοῦ μοναστηρίου, ἐχέτω τὰς ἀρὰς τῶν τιη´ θεοφόρων πατέρων καὶ ἔστω ἀφορισμένος ἀπὸ θεοῦ παντοκράτορος, ἐν τῶ νῦν αἰῶνι καὶ ἐν τῶ μέλλοντι, καὶ μετὰ θάνατον ἄλυτος.
|
Textus |
Αὕτη ἡ μακαρία μάρτυς καὶ ὁ ταύτης ἀνὴρ καὶ τὰ δύο τέκνα ἐπιξενωθέντες
|
Incipit |
Αυτη η σεβασμια και θεια βιβλος των ευαγγελιων, εχει τετραδας τας πασας, εξ και τριακοντα, χωρις των παραφυλλων και των εν τοις ξυλοις κεκολλημενων. ανετεθη τω ναω δε της μονης της υπεραγιας θεοτοκου του σκουτρ (Σκουταριου), παρα του μοναχου Ιωαννου και συγκελλου, του γεγονοτος αʹθ (πρωτοσπαθαριου) και αʹνοτρ (πρωτονοταριου) του δρο (δρομου), ον αξιωσειε της βασιλειας αυτου ο θεος, και τους ευλαβως και πιστως εντυγχανοντας τοις γεγραμμενοις, σωσει ως αγαθος και φιλανθρωπος. αμην.
|
Textus |
Αυτη τη τρισυποστατω μοναδι πρεπει δοξα, ευχαριστια, τιμη, κρατος, μεγαλωσυνη· τω πατρι [...]. αμην.
|
Desinit |
Αὐτῇ τῇ τρισυποστάτῳ Μονάδι πρέπει δόξα, εὐχαριστία, τιμή, κράτος, μεγαλωσύνη· τῷ Πατρὶ...
|
Desinit |
αὕτη τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πρὸς ἡμᾶς κατήγαγεν· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
αὐτὴν ἐκοινώνει, καὶ ἐξ ὁμοιοῦτο (ἐξωμοιοῦτο).
|
Desinit |
αὐτὴν ἐξενεγκόντος ἀλήθειαν
|
Incipit |
ΑΥΤΗΣ ΗΔΗ ΕΜΟΙΞΕΥΣΕΝ
|
Incipit |
Αὐτῆς πρεσβείαις ὁ θεὸς καὶ ἡμῖν παράσχου ὡς ἀγαθὸς τὰ ἐλέη σου, ὅτι εύλογητὸς ὑπάρχεις καὶ δεδοξασμένος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν
|
Desinit |
ΑΥΤΙΝΟΣ ΗΤΟΝ Ο ΕΥΓΕΝΗΣ ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ ΑΠΕΧΩΡΑΝ
|
Incipit |
ΑΥΤΟΔΟΞΑ ΤΕ ΟΝ ΚΑΙ
|
Incipit |
αὐτοὶ μεταδιώξωμεν σῶφρον..., ἵνα...
|
Desinit |
Αὐτὸν ἐδεξάμην τὸν Θεοφύλακτον
|
Incipit |
Αὐτὸς γάρ ἐστιν "ἡ ὁδός καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή"· αὐτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
Αὐτὸς δαψιλῶς καὶ φιλοτίμως προσνέμει· ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
αὐτοῦ ἐκπορεύσεως ἐξηγουμένῳ τε καὶ διδάσκοντι.
|
Desinit |
αὐτοῦ, τοῦτον ἀποσυνάγωγον
γίνεσθαι· καὶ λοιπὸν ἐπευξάμενος αὐτοῖς
εἰρήνην, τελειοῖ τὴν ἐπιστολὴν. τὸν
ἀσπασμὸν τῆ ἰδία χειρὶ γράψας· ὅπερ
σημεῖον εἶναι πάσης ἐπιστολῆς δεδήλωκεν.
|
Desinit |
Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
|
Desinit |
ΑΥΤΩ Η ΔΟΞΑ ΣΥΝ ΤΩ ΠΑΤΡΙ
|
Desinit |
αὐτῷ θαρρῶ τὴν ἐκ νεκρῶν ἐξανάστασιν
|
Desinit |
αὐτῷ προσνεμητέον τὴν οἰκοδεσποτίαν τῶν τῆς ζωῆς χρόνων. Τέλος τῶν τοῦ Παύλου ἀπὸ ἐξηγήσεως τοῦ Ἡλιοδώρου
|
Desinit |
αὐτῶν ἐκ μακάρων ἀντάξιος εἴη ἀμοιβή
|
Desinit |
Ἀφαιρεθεὶς Ἀχιλλεὺς τῆς Βρισηίδος ἐπὶ τῆς οἰκείας διῆγε σκηνῆς ὠργισμένος. πρεσβεύεται πρὸς αὐτὸν Ἀγαμέμνων μετὰ πλείστων τὴν κόρην ἀποδιδοὺς δωρεῶν. καὶ γέγονεν ἄπρακτος αὐτῷ ἡ πρεσβεία καὶ Βρισηίδι καὶ δώροις. χρόνος ἐν μέσῳ βραχὺς καὶ προσθήκη ταῖς Ἑλλήνων ἀτυχίαις πολλή. ᾔσθετο Πάτροκλος καὶ συνήλγησε καὶ τὰ μὲν δακρύων, τὰ δὲ νουθετῶν διαλλάξαι πειρᾶται τὸν Ἀχιλλέα τοῖς Ἕλλησιν. μελετῶμεν τὸν Πάτροκλον.
|
Titulus initialis |
ΑΦΑΤΟΙ ΑΔΟΞΟΙ ΑΦΑΤΟΙ ΤΕ ΦΑΤΟΙ ΤΕ
|
Incipit |
ἄφατοι οἱ ἄδοξοι
|
Incipit |
ἄφατοι οἱ ἄδοξοι
|
Incipit |
Ἄφατοι· οἱ ἄδοξοι
|
Incipit |
ἄφθαρτον ἡμῶν ἐξεγείρει τὴν φύσιν
|
Desinit |
ΑΦΙΕΝΑΙ ΑΜΑΡΤΙΑΣ ΚΑΙ ΣΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΠΑΣΑ ΔΟΞΑ
|
Desinit |
αφιερωθη το βιβλιον τουτο, ως και τα λοιπα, εν τη μονη του κυρ(ου) (κυρου) Διονυσου· υπ'εμου του αμαρτωλου Μαξιμου (μον)αχ(ου) (μοναχου). δια μνημοσυνον του π(ατ)ρ(ο)ς (πατρος) μου. ο δε συλησαι θελησ(ας) (θελησας). εχετω την αραν των αγ(ιων) (αγιων) π(ατε)ρων (πατερων).
|
Textus |
Ἀφῖξαι μὲν ἡμῖν ἀπὸ τοῦ θεάτρου
|
Incipit |
ἄφιξιν θαρρήσω καὶ τὴν προσκύνησιν
|
Desinit |
ἀφίξομαι ἀντὶ τοῦ ἐλεύσομαι. ἐφίξομαι ἀντὶ τοῦ ἅψομαι
|
Desinit |
ΑΨΙΝΘΙΟΝ ΘΕΡΜΟΝ ΕΣΤΙ ΚΑΙ ΞΗΡΟΝ ΤΗΣ Γ' ΤΑΞΕΩΣ
|
Incipit |
ΒΑΛΩΝ ΕΙΣ ΤΡΟΥΛΙΟΝ ΧΑΜΑΙ ΜΗΛΩΞΥΛΑ ΑΝΗΤΟΞΥΛΑ ΜΑΡΑΘΡΟΞΥΛΑ
|
Incipit |
Βαρβαρισμός ἐστι λέξις
|
Incipit cuiusdam partis |
Βαρβαρισμός ἐστι λέξις ἤτοι περὶ τὰ στοιχεῖα, ἢ περὶ τὰς προσῳδίας ἡμαρτημένη
|
Incipit |
Βαρβαρισμός ἐστιν ἁμάρτημα γινόμενον ἐν λέξει παρὰ τὴν τῶν ἑλληνιζόντων συνήθειαν
|
Incipit |
Βαρβαρισμός ἐστιν ἁμάρτημα ἐν λέξει γινόμενον παρὰ τὴν τῶν ἑλληνιζόντων συνήθειαν
|
Incipit |
Βαρλαὰμ μοναχοῦ ἀριθμητικὴ ἀπόδειξις τῶν γραμμικῶς ἐν τῷ δευτέρῳ τῶν στοιχείων ἀποδειχθέντων
|
Titulus initialis |
Βαρλαὰμ μοναχοῦ περὶ τοῦ πῶς δεῖ ἐκ τῆς μαθηματικῆς τοῦ Πτολεμαίου Συντάξεως ἐπιλογίζεσθαι ἡλιακὴν ἔκλειψιν
|
Titulus initialis |
βασιλείαν παρεδέξαντο· ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
βασιλείαν τηλικαύτην αὐτοῖς δοθῆναι παρὰ Χριστοῦ τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Βασιλεῖς Ἀθηνῶν ἐκράτησαν ἔτη σϚ' τῆς ἐξόδου τῶν υἱῶν Ἰσραήλ
|
Titulus initialis |
Βασιλεύοντες οἱ ἀσεβέστατοι Διοκλητιανὸς καὶ Μαξιμιανὸς ὁ γαμβρὸς αὐτοῦ
|
Incipit |
Βασιλεύοντος Ἀρρινάτου τῆς περσικῆς χώρας, γέγονε φιλονικεία μεταξὺ Χριστιανῶν, Ἑλλήνων καὶ Ἰουδαίων
|
Incipit |
Βασιλευόντος Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ ἐν τῇ πανευδαίμονι καὶ μεγάλῃ Ῥώμῃ
|
Incipit |
Βασιλεύοντος Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ πᾶσα ἡ τῶν Ῥωμαίων ἀρχὴ
|
Incipit |
Βασιλεύοντος Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ τῶν παραμόμων, ἡγεμονεύοντος δὲ Ἱλαριανοῦ
|
Incipit |
Βασιλεύοντος Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ τῶν τυράννων, δόγμα ἐξέθετο καθ’ ὅλης τῆς οἰκουμένης
|
Incipit |
Βασιλεύοντος Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ, ἦν πολλὴ μανία κατὰ τῶν χριστιανῶν
|
Incipit |
Βασιλεύοντος Διοκλητιανοῦ τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς, ἔσχε τὸ τηνικαῦτα δύο υἱούς, Νικήταν ἐκ μητρὸς Αἰμιλιανῆς καὶ Ἀλέξανδρον
|
Incipit |
Βασιλεύοντος ἐν τῇ μεγάλῃ πόλει Ῥώμῃ Κομμόδου ἐξαπεστάλη ἐν τῇ ἑβδόμῃ αὐτοῦ ὑπατείᾳ ὁ μεγαλπρεπέστατος Φίλιππος
|
Incipit |
Βασιλεύοντος Μαξιμιανοῦ, ἦν χρησμὸς ἄθεσμος τῶν Ἑλλήνων
|
Incipit |
Βασιλεύοντος Μάρκου καὶ Ἀντωνίνου, δόγμα ἐξῆλθεν
|
Incipit |
Βασιλεύοντος τὸ τηνικαῦτα Μαξιμιανοῦ, οὐ μόνον δὲ Μαξιμιανοῦ
|
Incipit |
Βασιλεύοντος τοῦ ἀσεβεστάτου βασιλέως Μαξιμιανοῦ ἀλλὰ καὶ Διοκλητιανοῦ τοῦ γαμβροῦ αὐτοῦ
|
Incipit |
Βασιλεύοντος τοῦ ἀσεβεστάτου Μαξεντίου πᾶσα ἡ τῶν Ῥωμαίων ἀρχὴ τῆς βδελυρᾶς
|
Incipit |
Βασιλεύοντος τοῦ Μαξιμιανοῦ εἰς τὴν χώραν Ἡλιούπολιν
|
Incipit |
Βασιλεύοντος τοῦ πανενδοξωτάτου Κυδωνίου καὶ ἐμμονεύοντος
|
Incipit |
Βασιλευόντων τῶν ἀσεβεστάτων καὶ παρανόμων Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ, πολλῇ κατείχετο πλάνῃ τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος
|
Incipit |
ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΞΕΩΣ ΟΥ ΠΡΟ ΠΟΛΛΩΝ
|
Incipit |
Βασταχθῆναι κατηξίωσας
|
Incipit |
Βεβαία ἀπόδειξις ὀρθοδόξου πίστεως
|
Titulus initialis |
βελτίων ἡ φράσις τῇ μίξει γίνεται.
|
Desinit |
Βενδίκτιον : διεκδίκον. Βένδεις: στῆσαι. Βέρβις ἀγωγὴ συνισταμένη ἐξ ἱσπερω...
|
Desinit |
Βηθλεὲμ ἑρμηνεύεται οἶκος ἄρτου, ἰουδαϊστὶ δὲ ἑρμηνεύεται ἐξομολόγησις
|
Incipit |
Βιβλίον ὀρθοδόξον ὁμολογίας, περιέχον εἴκοσι καὶ τέσσαρα κεφάλαια...
|
Titulus initialis |
Βιβλίον περιέχον συνθέσεις συναχθὲν καὶ παρὰ Εὐφημίου Σικελοῦ τοῦ θαυμασιωτάτου καὶ Φιλίππου Ξηροῦ τοῦ Ῥιγινιῦ τῶν θαυμασίων ἰατρῶν
|
Titulus initialis |
ΒΙΒΛΙΟΝ ΠΕΡΙΕΧΟΝ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΙΚΗΝ ΕΞΗΓΗΣΙΝ
|
Titulus initialis |
Βιβλίον πρῶτον συνέχον τὴν Ῥώμης ἀρχαιολογίαν καὶ κτίσιν καὶ τὰ ἐφεξῆς γεγενημένα τοῖς ἑπτὰ παλαιοῖς βασιλεῦσι Ῥωμαίων ἕως ἀπώσεως Ταρκυνίου Σουπέρβου καὶ τελευτῆς τοῦ πρώτου βασιλικοῦ κράτους
|
Titulus initialis |
βιβλίον σύντομόν τε καὶ σαφὲς περί τινων κεφαλαίων τῆς ἡμετέρας πίστεως, περὶ ὧν ἡ διάλεξις γέγονε μετὰ Ἀμοιρᾶ τοῦ Μαχουμέτου, ὃ καὶ ἐπιγέγραπται· περὶ τῆ ὁδοῦ τῆς σωτηρίας ἀνθρώπων
|
Titulus initialis |
Βίος ἤτοι ἄθλησις τοῦ ἐν ἁγίοις Ἀθανασίου ἐπσικόπου γενομένου Ἀλεξανδρείας Σωζομένου
|
Titulus initialis |
Βίος καὶ πολιτεία καὶ ἄσκησις τοῦ ἁγιωτάτου καὶ μακαριωτάτου Αὐξεντίου
|
Titulus initialis |
Βίος καὶ πολιτεία τοῦ ἁγίου ἐνδόξου προφήτου Ἠλιοὺ τοῦ Θεσβίτου
|
Titulus initialis |
Βίος καὶ πολιτεία τοῦ ἁγίου καὶ ἐνδόξου καὶ θαυματουργοῦ Ὀνησίμου
|
Titulus initialis |
Βίος καὶ πολιτεία τοῦ ἀνθρώπου τοῦ θεοῦ ἀλεξίου
|
Titulus initialis |
Βίος καὶ πολιτεία τῶν ἁγίων καὶ ἐνδόξων καὶ φιλευσέβων μεγάλων βασιλέων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης
|
Titulus initialis |
Βιος και πραξις (πραξεις) του αγιου και ενδοξου προφητου Ηλιου και Ελισσαιου του αυτου μαθητου.
|
Titulus initialis |
Βίος τοῦ πανοσίου πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου συγγραφεὶς παρὰ τοῦ μακαρίου καὶ ἁγίου Νικήτα, δούλου Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ φιλοσόφου, ὃν καὶ ἀπέστειλε Κωνσταντίνῳ τῷ βασιλεῖ, προτραπεὶς παρ' αὐτοῦ συντάξαι
|
Titulus initialis |
ΒΙΟΥ ΚΑΤΙΔΕΙΝ ΕΙ ΘΕΛΕΙΣ ΔΟΞΑΝ ΦΙΛΕ
|
Incipit |
Βλάσιον τὸν μέγαν ἐν ἱεράρχαις καὶ μάρτυσι πῶς ἂν ἀξίως θαυμάσωμεν
|
Incipit |
Βλάσιος ὁ μάρτυς ἄξιον τοῦ τοιοῦδε τέλους τῆς μαρτυρίας
|
Incipit |
Βλεμμύδους περὶ τῶν παρὰ τὴν λέξιν σοφισμάτων, λζ'
|
Titulus initialis |
ΒΟΗΘΟΥΝΤΑ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟΝ ΕΞΟΥΣΙ
|
Desinit |
βούλεσθ’ ἕξειν ὑπολαμβάνητε. εὐτυχεῖτε
|
Desinit |
Βούλεσθε ἴδωμεν τίνα ἡδονὴν ὁ πλοῦτος ἔχει καὶ τίνα τιμήν; τὰς τραπέζας τῶν πλουτούτων ἐξετάσωμεν
|
Incipit |
Βουληθείς φονεύσῃ ἤ ἐν πασσάλῳ ἐμπείρῃ, ζημιωθήτω ἐξ ὁλοκλήρου
|
Desinit |
ΒΟΥΛΟΜΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΘΑΙ ΚΤΛ. ΒΟΥΛΟΜΑΙ ΑΠΑΝΤΑ Α ΜΗ ΕΞΩΡΙΣΘΑΙ
|
Incipit |
Βούλομαι, φίλε, πρὸς μικρὸν ὧδέ σοι σαφηνίσαι τῶν φωνηέντων τῶν ἑπτὰ τὴν θέσιν καὶ τὴν πράξιν
|
Incipit |
βουλόμενοι δὲ τὸν Παῦλον ἐξευτελίζειν· διὸ καὶ μαθητῶν ἔλεγον μαθητὴν· εὐθὺς οὖν ἐκ προοιμίου πρὸς τοῦτο ἀποτείνεται· οὐκ ἀπ' ἀνθρωπων λέγων καὶ ἑξῆς·
|
Desinit |
βουλόμενος ὁ ὅσιος πατὴρ ἡμῶν Ἰσαὰκ δεῖξαι τὴν πίστην
|
Incipit |
Βουλομένους ἡμᾶς τὴν ἐκκλησιαστικὴν εἰρήνην ἀεὶ προάγειν ἐπὶ τὸ βεβαιότερον, οὐκ οἶδα εἴ τις ἂν ἀπειροκαλίας κατηγορήσειε. Τοῖς γὰρ ἅπαξ ἐγχειρηθεῖσι καλῶς ἐγχειρήσαντες, καὶ δεύτερα καὶ τρίτα πρὸς σύστασιν ἐπιστοιβάζειν αὐτῶν ἀναγκαῖον ἡγούμεθα.
|
Incipit |
Βουλομένους ἡμᾶς τὴν ἐκκλησιαστικὴν εἰρήνην ἀεὶ προάγειν ἐπὶ τὸ βεβαιότερον, οὐκ οἶδα εἴ τις ἂν ἀπειροκαλίας κατηγορήσειε. Τοῖς γὰρ ἅπαξ ἐγχειρηθεῖσι καλῶς ἐγχειρήσαντες, καὶ δεύτερα καὶ τρίτα πρὸς σύστασιν ἐπιστοιβάζειν αὐτῶν ἀναγκαῖον ἡγούμεθα.
|
Incipit |
βραβεύει καὶ τῇ στάσει τῶν δικαίων συναριθμεῖ ἐν τῇ τῶν οὐρανῶν βασιλείᾳ χάριτι Χριστοῦ τοῦ παντελεήμονος θεοῦ, ᾧ ἡ δόξα ... ἀμήν
|
Desinit |
Βραδέως ἐδήλωσας περὶ τῆς νῦν διαλέξεως τῆς γενομένης παρ’ ὑμῖν πρὸς τοὺς χριστομάχους
|
Incipit |
Βροντῆς ἄνω μὲν θείας ἐξαστραψάσης, / τόνδ’ ἐκμυούσης τὴν μονάδος τριάδα, / νοῦν ὦπας ᾖρεν οὗτος ἀνενωπίως.
|
Textus |
Βροντῆς γόνον σε Χριστὸς εἰκότως ἔφη, / ὡς τὴν ἄναρχον πατρὸς ἐξ ἀναιτίου / γέννησιν αὐτοῦ σοῖς θεοφθόγγοις λόγοις / μέγιστα βροντήσαντα τῇ κτίσει πάσῃ, / εὐαγγελιστὰ παμμάκαρ καὶ παρθένε, / φωστήρ, Ἰωάννη, τὲ τῶν ἀποστόλων / καὶ πλεῖον αὐτῶν κυρίῳ πεφιλμένε· / ἀλλ’ ὡς πρὸς αὐτὸν νῦν ἔχων παρρησίαν / ἄνωθεν αἰτοῦ τὴν λύσιν τῶν πταισμάτων / ἐμοὶ δοθῆναι τῷ πόθῳ κεκτημένῳ / τὴν παντὸς ὄλβου τήνδε τιμιωτέραν / τῶν σῶν φαεινῶν δογμάτων θείαν βίβλον.
|
Textus |
Βροντολόγιον ἀποτελεσματικὸν κατὰ μέτρον τῶν ιβ΄ ζωδίων καθὼς ὁ πίναξ τοῦ ζωδιακοῦ περιέχει, συνταχθὲν ὑπὸ Ἡρακλείου βασιλέως ἐκ τῶν ἄστρων κινήσεως.
|
Titulus initialis |
Βυζαντιάς, δέδεξο τὸν Νόννης τόκον
|
Incipit |
γʹ Περὶ ἀφίξεως αὐτοῦ πρὸς αὐτοὺς ἐν τάχει ἐπ᾽ ὠφέλεια.
|
Desinit |
γʹ περὶ ἀφίξεως αὐτοῦ πρὸς αὐτοὺς ἐν τάχει ἐπωφελία
|
Desinit |
γʹ Περὶ ἀφίξεως αὐτοῦ πρὸς αὐτοὺς ἐπ’ ὠφελείᾳ ἐν τάχει.
|
Desinit |
Γάλα ἵστησι. Κρατάριον λειωθὲν ὄξει καὶ καταχρισθὲν ἦν ἐπιτιθέμενον. Τέλος τῶν Γαληνοῦ εὐποριστῶν
|
Desinit |
Γαληνοῦ ἑρμηνείαι εἰς τὸ Ἱπποκράτους περὶ διαίτης ὀξέων. α' περὶ πισάνης
|
Titulus initialis |
ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΧΥΜΩΝ ΕΞ ΙΠΠΟΚΡΑΤΟΥΣ
|
Titulus initialis |
ΓΑΛΗΝΟΥ ΩΣ ΗΚΟΥΣΑ ΟΙ ΧΛΙΑΡΟΠΟΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΞΙΟΚΟΙΤΑΙ ΘΑΥΜΑΖΩ ΠΩΣ ΑΠΟΘΝΗΣΚΟΘΣΙΝ
|
Incipit |
ΓΑΛΗΝΟΥ ΩΣ ΗΚΟΥΣΑ ΟΙ ΧΛΙΑΡΟΠΟΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΞΙΟΚΟΙΤΑΙ ΘΑΥΜΑΖΩ ΠΩΣ ΑΠΟΘΝΗΣΚΟΥΣΙΝ
|
Incipit |
Γαρ αξια [τ]α παθηματα.
|
Desinit |
ΓΑΡ ΕΝ ΟΥΡΑΝΩ ΤΑΞΙΣ ΕΝ ΗΛΙΩ
|
Incipit |
ΓΑΡ ΕΥ ΠΡΑΤΤΕΙΝ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΑΞΙΑΝ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟΥ ΚΑΚΩΣ ΦΡΟΝΕΙΝ ΤΟΙΣ ΑΝΟΗΤΟΙΣ ΓΙΝΕΤΑΙ
|
Incipit |
γὰρ προσηύξατο
|
Incipit |
Γέγονεν ἀνήρ τις τῶν εὐσεβῶν ὧν ἔγνωμεν πλησίον Άλεξανδρείας
|
Incipit |
ΓΕΛΩΝΤΑΣ ΑΝΟΙΓΕΙ ΕΙΣ ΟΥΣ ΚΑΙ ΗΜΑΣ Ο ΠΑΝΤΩΝ ΔΕΣΠΟΤΗΣ ΑΞΙΩΣΕΙΕΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ Κ.Τ.Λ.
|
Desinit |
Γενεαλογια της Θεοτοκου και του εξ αυτης τεχθεντος Χριστου του θεου ημων.
|
Titulus initialis |
Γενεσις: Εξοδος: Λευιτικον:
|
Incipit |
ΓΕΝΗ ΤΩΝ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΝ ΤΑ ΣΥΜΒΕΒΗΚΟΤΑ ΕΙΣΙ
|
Desinit |
γενηθήτω ὑμῖν καὶ ἀπολαῦσαι καταξιωθῶμεν τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν· χάριτι..
|
Desinit |
Γεννάδιος ὁ Σχολάριος, καὶ τὰ λοιπά, Θεοῦ χάριτι, τῷ τιμιωτάτῳ καὶ πάντα ἀρίστῳ κυρίῳ Ἰωσὴφ τῷ ἐξάρχῳ χαίρειν.
Ἐπαινοῦμέν σου τὴν περὶ τὰ βελτίω σπουδὴν ἀεί, ἣν αὐτός τε οὐδενὸς τῶν ἐνόντων ὀλιγωρῶν καὶ ἄλλοις συμβουλεύων,
|
Incipit |
Γένοιτο δὲ ἡμᾶς εὐχαῖς αὐτοῦ καὶ τῶν συνέδρων ἁπάντων δυνηθῆναι καταξιωθῆναι τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, χάριτι…
|
Desinit |
Γένοιτο δὲ ἡμᾶς εὐχαῖς αὐτοῦ καὶ τῶν συνέδρων ἁπάντων δυνηθῆναι καταξιωθῆναι τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, χάριτι…
|
Desinit |
Γένοιτο δὲ καὶ ὑμᾶς δαφιλοῦς ἀξιωθῆναι τῆς παρὰ Θεοῦ δωρεᾶς καὶ ἡμᾶς τῆς παρ’ αὐτοῦ τυχεῖν φιλανθρωπίας, χάριτι...
|
Desinit |
ΓΕΝΟΙΤΟ ΔΕ ΠΑΝΤΑΣ ΗΜΑΣ ΤΗΣ ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΔΟΞΗΣ ΕΠΙΤΥΧΕΙΝ ΑΔΕΛΦΟΙ ΧΑΡΙΤΙ ΚΑΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Ω ΠΡΕΠΕΙ...
|
Desinit |
Γένοιτο οὖν εὐχαῖς ταῖς ὑμετέραις παρρησίας ἡμᾶς μετασχεῖν ἅπαντας ἔμπροσθεν τοῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ, δι’ οὗ καὶ μεθ’ οὗ τῷ Πατρὶ ἡ δόξα...
|
Desinit |
γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναστάσεως ἀξίους εὑρεθῆναι ἐν τῷ νῦν...
|
Desinit |
γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναστάσεως ἀξίους εὑρεθῆναι ἐν τῷ νῦν...
|
Desinit |
Γένοιτο τοίνυν καὶ ἡμᾶς χαρῆναι σὺν σοί, ὅταν ἔλθῃ Χριστὸς ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ. ᾯ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ΓΕΝΟΜΕΝΑ ΠΡΟΞΕΝΑ ΤΟ ΣΙΩΠΑΝ ΗΜΙΝ ΕΠΙΤΑΩΞΕΙ
|
Desinit |
γενόμενοι. εὔλογον οὖν ἦν δευτέρας ἀξιωθῆναι αὐτοὺς, ἵνα πλεῖον ἐπιδῶ(…)σι πρὸς ἀρετήν
|
Desinit |
γένονται ὀβολοὶ κ´· ὑφή · χοῖνιξ
|
Desinit |
γερόντων διαλέξεις πρὸς ἀλλήλους · περὶ λογισμῶν
|
Titulus initialis |
Γεωργίου διακόνου τοῦ Mετοχίτου λόγος διαλαμβάνων τὰ τῆς προβάσης εἰρήνης μέσον ἀμφοτέρων ἐκκλησιῶν, τῆς τε πρεσβυτέρας Ῥώμης καὶ τῆς νέας καὶ ἡμετέρας, καὶ τὰ παρηκολουθηκότα καθεξῆς αὐτῆς πρὸς ἀνατροπήν
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
Γεωργίου ἰατροῦ τοῦ Χρυσοκόκκου ἐξήγησις εἰς τὴν σύνταξιν τῶν Περσῶν, ἐκτεθεῖσα πρὸς τὸν αὐτοῦ ἀδελφὸν Ἰωάννην τὸν Χαρσιανίτην
|
Titulus initialis |
Γεωργίου ἱερέως Ἀλεξανδρίνου Ἰωάννῃ μοναχῷ
|
Titulus initialis |
Γεωργίου τοῦ Σχολαρίου ἐκ προτροπῆς τῆς ἱερᾶς συνάξεως τῶν τοῦ πατρίου καὶ ἀληθοῦς δόγματος ἀντιποιουμένων <πρὸς Δημήτριον τὸν Παλαιολόγον>
|
Titulus initialis |
γίνεσθαι τοῖς ἀξίοις κολάσεως
|
Desinit |
Γίνεσθε γάρ, φησίν, ὅμοιοι τοῦ Πατρὸς ὑμῶν τοῦ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἵνα καὶ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν καταξιωθῶμεν, χάριτι...
|
Desinit |
ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟΙΣ ΠΙΣΤΟΙΣ ΜΕΤΑΛΑΜΒΑΝΟΥΣΙΝ ΑΞΙΩΣ ΕΙΣ ΑΦΕΣΙΝ ΑΜΑΡΤΙΩΝ
|
Incipit |
γινόμενοι. Εὔλογον οὖν ἦν δευτέρας αὐτοὺς
ἀξιωθῆναι, ἵνα πλέον ἐπιδώσωσι (ἐπιδώσουσι Simotas) πρὸς ἀρετήν.
|
Desinit |
ΓΛΗΧΡΟΙΣ ΞΗΡΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΥΔΡΟΥΣ ΚΑΛΕΙ ΤΟΥΣ ΕΚΤΙΚΟΥΣ
|
Desinit |
γλῶσσαν σαθρὰν ἀναπλησθῆναι τῷ πνέυματι. Αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
γνησιώτατοι λάτραι τῆς δόξης αὐτῆς εἰς αἰῶνα ἀπέραντον
|
Desinit |
γνοντα δε το πραχθεν τον αποστολον, αποκαλυψαντος αυτω του πνευματος, ησθηναι μεν τη των ανδρων προθυμια, κυρωσαι τε την γραφην εις εντευξιν ταις εκκλησιαις.
|
Desinit |
Γνωμικὰ Ἀλεξάνδρου
|
Titulus initialis |
Γνωρισθῇ· οἱ δὲ ἐξωνούμενοι... καὶ ἐπιγείων πᾶν γόνυ καὶ πᾶσα πνοὴ καὶ κτίσις αἰνεῖ τὴν ἀκατάληπτον αὐτοῦ δόξαν· νῦν...
|
Desinit |
γνωστὸν ἔστω πᾶσιν ὑμῖν ὅπως ἡ ἐπιστολὴ αὕτη ἔπεσεν ἐξ οὐρανοῦ
|
Incipit |
Γολγοθα, ενταυθα φασιν εβραιοι ταφηναι τον Αδαμ, οθεν και το επωνυμον εσχεν· η οσον ο τοπος υψηλοτερος πασης της οικουμενης. και τουτο γαρ εδοξε τισι των εξηγητων.
|
Desinit |
γονικῆς ἀρετῆς ἄξια καὶ ἐς βαθεῖαν ἐλάσαι καὶ λιπαρὰν πολιάν; Χαίρετε
|
Desinit |
γονου βροντης εξαλμα πυριπνους λογος.
|
Titulus initialis |
ΓΟΝΩΝ ΤΕ ΠΡΩΤΟΝ ΕΞΑΠΙΝΑΙΟΝ ΜΟΡΟΝ
|
Desinit |
ΓΡΑΜΜΑ ΕΔΕΞΑΜΗΝ ΤΗΣ ΘΕΟΖΗΛΟΥ ΑΓΑΠΗΣ ΣΟΥ
|
Incipit |
Γράμμα σταλὲν πρὸς τὸν βασιλέα κυρὸν Ἀλέξιον τὸν Κομνηνὸν ὡς ἐκ τῶν Λατίνων παρά τινος ἐλλογίμου ἐπισκόπου Μεδιολάνων [...]
|
Titulus initialis |
Γραμματική ἐστι νοὸς ἕξις
|
Incipit |
Γραμματικὴ ἢ τὸ τέταρτον τοῦ Θεοδώρου περὶ συντάξεως ἐκ τῶν ἐκείνου σχολιαστῶν ἐρανισθεῖσα
|
Titulus initialis |
γραφε(γραφεν) δια χ(χειρος) Κωνσττ (Κωνσταντινου) αμαρτωλου και ταπεινου αʹππ (πρωτοπαπα) οικων εν πολει Ταβερνων μηνι σεπτεμβριω τελειωθη εις τας ζʹ ημερα βʹ ωρα δʹ ετους ͵ϛφξαʹ ινδικτιωνος ϛʹ ηλιου κυκλω ηʹ σεληνης κυκλω εʹ, και παρων της ηγεμονιας Γεωργιλα στρατηγου Καλαβριας.
|
Textus |
γραφὴ σιγάτω πᾶσα ταύτῃ τῇ γραφῇ· λόγον λόγοι γάρ· οὗ δόσις παντὸς λόγου· ἅπας λόγος τε καὶ γραφῆς ὅση χύσις, τὸ ψευδὲς ὧδε καὶ τὸ κῦρος λαγχάνει. νῦν δὲ δοξάζω τὸν εὐεργέτην
|
Textus |
Γραφικαὶ ἀποδείξεις ὅτι πάντα ἐκ Θεοῦ τὰ ἐν ἡμῖν χωρὶς ἁμαρτίας
|
Titulus initialis |
γραφόντες κατ' ἀξίαν
|
Desinit |
Γράψε Θεοῦ σαρκώσιος ἔξοχα θαύματα πάντα / Ματθαῖος σελίδεσσιν, ἐπεὶ λίπε δῶμα τελώνου.
|
Textus |
γυμνὸς παθῶν πρόσεισι τῷ ζωῆς ξύλῳ
|
Desinit |
γυναῖκας τοῦ Νέρωνος· οὗτος γὰρ ἀντιστρόφως σταυρῷ τὸν Πέτρον προσπήγνυσι πρῶτον, μετὰ δὲ ταῦτα Παῦλον θανατοῖ, τὴν κάραν τεμὼν ξίφει, ἐκ τῆς τομῆς δὲ ἔβλυσεν αἷμα καὶ γάλα.
|
Desinit |
Γυναικείαν ἀρετὴν τῆς τῶν ἀνδρῶν οὐδὲν ἀπολειφθεῖσαν πᾶσι διεξιέναι λυσιτελὲς καὶ ὠφέλιμον
|
Incipit |
γυναιξί, δούλοις καὶ κυρίοις, καὶ τὰ ἄλλα τὰ πρὸς τὰ (om PG 119) ἤθη συμβουλεύσας τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν. Παραγγέλλει μέντοι (Παραγγείλας τοῖς PG 119) αὐτοῖς (αὐτοὺς PG 28) ἵνα, ὅταν ἀναγνωσθῇ παρ’ αὐτοῖς ἡ ἐπιστολή, ποιήσωσι καὶ ἐν τῇ Λαοδικέων ἐκκλησίᾳ αὐτὴν ἀναγνωσθῆναι, καὶ τὴν ἐκ Λαοδικείας (πάλιν add PG 28) καὶ (add. εἰς PG 119) αὐτοὺς ἀναγνῶναι.
|
Desinit |
γυναιξί· δούλοις καὶ κυρίοις· καὶ τἄλλα τὰ πρὸς τὰ ἤθη συμβουλεύσας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν· παραγγέλλει μέντοι αὐτοῖς. ἵνα, ὅταν ἀναγνωσθῇ ἐπ' αὐτοὺς ἡ ἐπιστολὴ, ποιήσωσι καὶ ἐν τῆ Λαοδικέων ἐκκλησία αὐτὴν ἀναγνωσθῆναι· καὶ τὴν ἐκ Λαοδικείας καὶ αὐτοὺς ἀναγνῶναι.
|
Desinit |
δ' ἀταξίαν ἀνετράποντο
|
Desinit |
δʹ Εὐχὴ ὑπὲρ αὐτῶν εἰς ἁγιασμὸν καὶ παρρησία καθαρὰ σὺν δοξολογία Θεοῦ.
|
Desinit |
δʹ ἐπανάλειψις περὶ κακίας ἀνθρώπων αἱρετικῶν, ἐν ὧ ὅτι αἰφνιδίως ἤξει Χριστος ἐπὶ συντελεία τοῦδε τοῦ αἰωνος· ὥστε δεῖν εὐτρεπίζεσθαι. πάση ἀρετῆ:
|
Desinit |
δʹ Ἐπανάληψις περὶ κακίας ἀνθρώπων αἱρετικῶν, ἐν ᾧ ὅτι αἰφνιδίως ἥξει Χριστός ἐπὶ συντελείᾳ τοῦδε τοῦ αἰῶνος, ὥστε δεῖν εὐτρεπίζεσθαι πάσῃ ἀρετῇ.
|
Desinit |
δʹ Εὐχὴ αὐτῶν εἰς ἁγιασμὸν καὶ παρρησία καθαρὰ σὺν δοξολογία Χριστοῦ.
|
Desinit |
δʹ Εὐχῆ ὑπὲρ αὐτῶν εἰς ἁγιασμὸν καὶ παρρησίαν καθαρὰν σὺν δοξολογίᾳ Θεοῦ.
|
Desinit |
δʹ Εὐχὴ ὑπὲρ αὐτῶν εἰς ἁγιασμὸν, καὶ παρρησίαν καθαρὰν, σὺν δοξολογία θεοῦ.
|
Desinit |
Δαμασκίου φιλοσόφου ἐξήγησις εἰς τὸ προγνωστικὸν τοῦ Ἱπποκράτους, τμῆμα α'
|
Titulus initialis |
Δαυὶδ μὲν ὁ βασιλεὺς καὶ προφήτης τὴν τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ ἔχουσαν κιβωτὸν ἐξ ἀλλοφύλων ἥκουσαν θεασάμενος
|
Incipit |
Δαυϊτικὴν φωνὴν ἐξεπλήρωσα διὰ περιουσίαν λόγου καὶ τοῖς ἀλογοις χαρισάμενος λογον.
|
Desinit |
Δαψιλῶς ὂντως ἐδεξιώσατο τῇ προτεραίᾳ
|
Incipit |
Δαψιλῶς ὂντως ἐδεξιώσατο τῇ προτεραίᾳ
|
Incipit |
Δαψιλῶς ὄντως ἐδεξιώσατο τῇ προτεραίᾳ
|
Incipit |
Δεδοξασμένα ἐλαλήθησαν περὶ σοῦ
|
Incipit |
δεδοξασμενον το πεταλον εφανη.
|
Desinit |
δεδοξασμενον το πεταλον εφανη.
|
Desinit |
δεῖ γάρ με ταπεινούμενον καταβαίνειν καὶ εἰς τὰς τῶν λέξεων τριοδίτιδας.
|
Desinit |
Δεῖ γινώσκειν ὅτι ἀπ' ἐντεῦθεν τάττεται ὁ πίναξ τῆς βίβλου εἰθ' οὕτως ὁ παρὼν πρόλογος
|
Titulus initialis |
ΔΕΙ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ ΟΤΙ ΤΟ ΜΑΘΕΙΝ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΛΩΣ ΚΑΙ ΦΡΟΝΕΙΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΣ
|
Incipit |
Δει ουν αδελφοι τους τω τιμιω αιματι εξαγορασθεντας
|
Incipit |
δεῖ πληρωθῆναι καὶ μερισθῆναι κατὰ τὴν ἀξίαν ἑκάστῳ… ὧν μετάσχοιμεν… ἀμήν
|
Desinit |
ΔΕΙ ΤΟΝ ΕΞΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΝ ΚΡΥΦΙΑ
|
Incipit |
δειγμάτων, ἀλλὰ καὶ ἐπ' αὐτῶν αὐτὸ τ$ων ἔργων ἔδειξεν
|
Incipit |
ΔΕΙΞΑΙ
|
Desinit |
δειξάμενον αὐτῶ. καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
ΔΕΙΞΟΝ ΠΕΡΙΚΛΥΤΟΝ ΤΗΣ ΣΗΣ ΥΠΕΡΑΓΑΘΟΥ ΘΕΟΤΗΤΟΣ
|
Desinit |
δέκα αὐτὸν ἀπὸ τάφου εἰς βασιλείαν παρεδέξαντο· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς καταξιωθῆναι χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
ΔΕΝ ΑΓΑΠΑ Ο ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΕΟΣ ΑΛΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΩΣΑΝ ΤΟΥΣ ΤΑΠΕΙΝΟΥΣ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΙΣΑ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΩΣΑΝ ΤΟΥΣ ΚΕΝΟΔΟΞΟΥΣ
|
Incipit |
δὲν φθάνει νὰ πολεμοῦν οἱ Λατίνοι τοὺς ὀρθοδόξους
|
Incipit |
Δέξαι δέησιν ῥυπαροῦ καὶ ἀκαθάρτου στόματος, Δέσποτα τῶν ἁπάντων
|
Incipit |
ΔΕΞΑΙ ΚΑΙ ΝΥΝ Ω ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΚΗΡΥΞ ΚΑΙ ΛΥΧΝΕ
|
Incipit |
δέξαι μου τὸν ὕμνον, ὅνπερ ἐξ ἀναξίων τετόλμηκα χειλέων ἰδοὺ προσάξαι σοι
|
Desinit |
ΔΕΞΑΙ ΠΑΜΦΙΛΤΑΤΕ ΤΗΝ ΤΕΤΥΡΑΝΝΗΜΕΝΗΝ ΣΕ ΜΙΔΑΛΙΝ
|
Incipit |
ΔΕΞΑΙ ΠΑΜΦΙΛΤΑΤΕ ΤΗΝ ΤΕΤΥΡΑΝΝΗΜΕΝΗΝ ΣΕΜΙΔΑΛΙΝ
|
Incipit |
ΔΕΞΑΙ ΣΕΒΑΣΤΕ ΤΟ ΒΡΑΧΥ ΣΠΟΥΔΑΣΜΑ ΜΟΙ
|
Incipit |
Δέξαι, φυλακή, καὶ σὺ τὸν στρατηλάτην
|
Incipit |
ΔΕΞΑΜΕΝΟΙ ΤΑ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΥΜΕΤΕΡΑΣ ΑΓΑΠΗΣ
|
Incipit |
Δεξάμενός σου τὸν λόγον τὸν πολὺν καὶ καλὸν ἀνέγνων
|
Incipit |
δεξιτερῇ βαλέων φίλον κάρα· θαῦμα ἰδέσθαι
|
Desinit |
ΔΕΟΜΑΙ ΑΓΑΠΗΤΟΙ· ΣΠΟΥΔΑΣΩΜΕΝ ΠΑΝΤΕΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ· ΙΔΟΥ ΕΠΙ ΘΥΡΕΣ ΕΣΤΙΚΕΝ ΠΟΙΗΣΑΙ ΣΥΝΤΕΛΙΑΝ ΤΟΥ ΑΙΩΝΟΣ ΤΟΥ ΜΑΤΑΙΟΥ ΑΥΤΩ Η ΔΟΞΑ...
|
Desinit |
δεόμενος ὀξὺ ἄρτ{ην} οἱ ἀναπέμψαι
|
Desinit |
δεόμενος Ὀξυάρτ{ην} οἱ ἀναπέμψαι
|
Desinit |
δεον γινω[...](γινωσκειν) [...] γραφεντα ε[...] κοντ[...] απο τ[...] εως προ μιας κυριακης [...]η[...] (της) υψωσεως, εαν δε το πασχα φθαση εξω[...] (εξωθεν ?) [...] αφθασως (αφθαρσεως ?) εως τη κυριακη ταυτη αναγινωσκονται, τα δε λοιπα αργουσιν
|
Textus |
δέον ἐστὶ ξηροφαγεῖν ἐκτὸς εἰ μὴ τύχῃ ἢ τὴν ἑορτὴν τῶν Χριστοῦ γέννων
|
Incipit |
δερκ’ (?) ενταυθα ξεινε λυσιν αμφι τετταρων θεηγορων.
|
Textus |
δερκ’ (?) ενταυθα ξεινε λυσιν αμφι τετταρων θεηγορων.
|
Textus |
ΔΕΣΠΟΤΑ ΑΓΙΕ ΑΜΟΛΥΝΤΕ ΑΧΡΑΝΤΕ Ο ΜΗ ΑΠΑΞΙΩΣΑΣ
|
Incipit |
Δέσποτά μου, ὦ τίμιε ἅγιε πάτερ καὶ πνευματικὲ ἐγὼ ὁ ταλαίπορος ὁ πλείστα ἁμαρτωλὸς καὶ ἀνάξιος
|
Incipit |
δέσποτα πολυέλεε εὐχαριστῶ σε δοξάζω σε
|
Incipit |
ΔΕΣΠΟΤΑ ΠΟΛΥΕΛΕΕ ΚΥΡΙΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΣΟΙ ΔΟΞΑΖΩ
|
Incipit |
Δεσποτικῶν καὶ παραδόξων θαυμάτων ἀνάμνησιν μέλλων διηγήσασθαι
|
Incipit |
ΔΕΥΡΟ ΨΥΧΗ ΚΛΑΥΣΩΜΕΝ ΕΝ ΚΑΤΑΝΥΞΕΙ
|
Incipit |
Δεῦρο, ξυναυλίαν ὦ παρόντες ὀλοφυρώμεθα.
|
Incipit |
ΔΕΥΤΕ ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΚΑΙ ΔΙΗΓΗΣΟΜΑΙ ΥΜΙΝ ΑΔΕΛΦΟΙ ΦΟΒΕΡΑ ΚΑΙ ΕΞΑΙΣΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ
|
Incipit |
ΔΕΥΤΕ ΤΑ ΣΤΙΦΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΠΑΝΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ
|
Incipit |
Δεύτερον ἐδόθη τοῦτο ἀρραβικῶς, ζητήσασι συντομώτερόν τι καὶ σαφέστερον περὶ τῶν κεφαλαίων περὶ ὧν καὶ ἡ διάλεξις γέγονεν, ἤγουν περὶ τῆς ἡμῶν πίστεως· καὶ συνετέθη ὡς οἶόν τε φαφὲς καὶ εὐπαράδεκτον τοῖς ἀμυήτοις
|
Titulus initialis |
Δέχου τὸν Παῦλον ὡς κανοῦν τὸν γεννάδαν / . . .ησε τὰ γὰρ ὡς ἀριστεὺς ἐκ πόνων / . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . καρδία / οεινου σε (?) παντὸς ἐξελέσθαι κινδύνου.
|
Textus |
Δῆλον δὲ ὅτι ὡς σύμβολον ἱερατικὸν δέξῃ τὸ γράμμα καὶ
οὐκ ἀτιμάσεις τὸ ξένιον, κἄν μικρότερον τῆς σῆς μεγαλοφυΐας ᾖ
|
Desinit |
Δηλώσει δὲ καὶ τὰ ἑξῆς ὁ ξύμπας τῆς διατυπώσεως λόγος.
|
Desinit |
Δήλωσις ἀναγκαία καὶ ὡραιωτάτη περὶ τῶν ζ' σωματικῶν πράξεων
|
Titulus initialis |
Δημήτριος ὁ ἔνδοξος καὶ τῆς ἄνω λα΄πρότητος σύσκηνος
|
Incipit |
δημιουργῆσαι προσέταξεν
|
Desinit cuiusdam partis |
δι' ἐντυχίας τῶν ἀνεκλαλήτων αὐτοῦ ἀγαθῶν ἡμᾶς καταξιώσειεν, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
δι' ἐντυχίας τῶν ἀνεκλαλήτων αὐτοῦ ἀγαθῶν ἡμᾶς καταξιώσειεν, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
δι’ ἑξήκοντα γὰρ ἐτῶν ἄγεται.
|
Desinit |
δι’ ἐφέσεως ἔχοντες ἐξεθέμεθα
|
Desinit |
δι’ ὧν ἐνοικίζεται Χριστὸς ἐν ἡμῖν εἰρηνοποιῶν ἑαυτῷ καὶ ἀλλήλοις εἰς δόξαν ἑαυτοῦ
|
Desinit |
Δια βρωσεως εξηγαγε· του παραδεισου ο εχθρος τον Αδαμ·
|
Incipit |
διὰ δὲ τὸ μητρικόν, ἰδού, φησίν, καὶ Ἐλισάβετ ἡ συγγενής σου· ὧν ἕνεκεν δόξα τῇ συγκαταβάσει τοῦ Θεοῦ… ἀμήν.
|
Desinit |
δια Ιησου Χριστου ω η δοξα.
|
Desinit abruptus |
διὰ παρηγορίαν τῆς μοναξίας τοῦ ἂς ἔχῃ τὴν χάριν τῶν θαυμάτων
|
Desinit |
διὰ σωφροσύνην, οἶμαι, πρὸς θειοτέραν λῆξιν βαδίσαντι
|
Desinit |
διὰ ταῦτα πάντα λοιπόν κηρυχθείσης καθολικῆς συνάξεως
|
Incipit |
διὰ ταῦτα παράδοξον καὶ τὴν μετάστασιν ἔσχεν
|
Desinit |
δια ταυτα παραδοξον και την μεταστασιν εσχεν.
|
Desinit |
δια ταύτα παράδοξον καὶ τὴν μετάστασιν ἔσχεν.
|
Desinit |
δια ταυτα παραδοξον και την μεταστασιν εσχεν.
|
Desinit |
ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΠΙΣΤΙΑΝ ΚΑΙ ΑΜΕΛΕΙΑΝ ΥΜΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΑΞΩ ΚΑΙ ΕΝ ΤΩ ΠΥΡΙΝΩ ΠΟΤΑΜΩ
|
Desinit |
διὰ τὴν ἐξομολόγησιν καὶ διὰ τὴν μετάνοιαν εὑρίσκεται γεγραμμένον
|
Incipit |
διὰ τὴν θλίψιν τῆς ξενιτείας καὶ τὸν ἐραρηγόρησε καθῶς εἶδας
|
Desinit |
διὰ τὴν πρᾶξιν τῆς ἀναστάσεως... ἀμήν
|
Desinit |
διὰ τῆς πρεσβείας αὐτῶν δυναμωθέντες πρὸς τὴν ἀγαθὴν ὁμολογίαν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
διὰ τῆς φυλακῆς τῶν ἐντολῶν ἵνα καταξιωθῶμεν ἀπολαῦσαι τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν, ὧν ἡτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν, ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
ΔΙΑ ΤΙ ΑΙΤΙΑΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΜΝΟΥΝ ΑΥΤΟΥ ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ ΕΙΣ ΤΑΣ ΤΡΕΙΣ ΗΜΑΡΑΣ ΕΙΣ ΤΑ ΕΝΝΕΑ. . . ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
|
Titulus initialis |
ΔΙΑ ΤΙ ΔΕΝ ΣΩΝΕΙ ΝΑ ΕΞΕΥΡΕΙ ΤΙΝΑΣ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟΝ ΠΩΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ
|
Incipit |
Διὰ τί θεραπεύει τότε ἐνθέως τὸν τυφλὸν ἐκ τοῦ ἱεροῦ ἐξελθών
|
Incipit |
διὰ τί ὁ ἅπας χρόνος νυχθήμερα ἔχει τξε δθ’’
|
Incipit |
ΔΙΑ ΤΙ ΦΗΣΙΝ Ο ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ ΟΙ ΨΥΧΡΟΙ ΙΔΡΩΤΕΣ ΣΥΝ ΟΞΕΙ ΠΥΡΕΤΩ
|
Incipit |
διὰ τὸ ἀναξηρᾶναι τὸ αἴτιον
|
Desinit |
διὰ τὸ κοινῇ συμφέρον ἐνταχθῆναί σε δεόμεθα τοῦ Θεοῦ, ὅτι καὶ ἐντέταξαι καὶ ἐγκαίρως ἐντετάξῃ πάνυ βεβαίως ἐλπίζοντες. Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν. Μετάνοιαν.
|
Desinit cuiusdam partis |
δια τον λαον οτι παντες εδοξαζον
|
Desinit abruptus |
διὰ τὸν λόγον ἀνακηρύττουσα· αὐτῷ ἡ δόξα κ.τ.λ.
|
Desinit |
διὰ τοῦ θείου ὀνόματος ὄτι αὐτῶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν.
|
Desinit |
διὰ τοῦ ξύλου σωτηρία γένηται· εἴπωμεν οὖν... νεκρώσας σου τὴν δύναμιν ἔσωσεν ἡμᾶς· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
διὰ τοῦ τιμίου σώματος καὶ αἵματος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν, μεθ’ οὗ ἐν τῇ ἑνότητι τοῦ ἁγίου Πνεύματος ζῇς τε καὶ βασιλεύεις εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν: Καὶ μετανοίας ὅσας βούλει: Τὸ ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς· καὶ ἀπόλυσις:
|
Desinit |
Διὰ τοῦτο καὶ ὁ Προφήτης φησίν· ἐκ βαθέων ἐκέκραξά σοι, Κύριε. Αὐτῷ ἡ δόξα, εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
Διὰ τούτων ἐπανέρχεται πρὸς τὴν θείαν ἀγάπην ὁ ἄνθρωπος τελείως καὶ προσλαμβάνει καὶ χάριν, οὐ μόνον τῆς ἁμαρτίας ἄφεσιν. Καὶ δόξα τῇ ἀπείρῳ ἀγαθότητι τοῦ Κυρίου ἡμῶν εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.
|
Desinit |
διὰ τῶν λόγων ἀνακηρύττοντα· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
δια χειρων βεβηλων Μαρκου μοναχου αμαρτωλου και ξενου· οι εντυγχανοντες αυτ (αυτῃ), ευχ (ευχεσθε) υπερ εμου δια τον κυριον· αμην.
|
Textus |
διαβάλλειν αὐτούς. Ὑπομνήσας οὖν καὶ διατάξας πάντας προειδέναι τὰ πράγματα, παραινεῖ μὴ ἐκπίπτειν τοῦ σκοποῦ τῆς πίστεως. Καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
διαβάλλειν αὐτούς. Ὑπομνήσας οὖν καὶ διδάξας πάντας προειδέναι τὰ πράγματα, παραινεῖ μὴ ἐκπίπτειν τοῦ σκοποῦ τῆς πίστεως. Καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
διαβάλλειν αὐτοὺς. ὑπομνήσας οὖν καὶ διδάξας πάντας προειδέναι τὰ πράγματα. παραινεῖ μὴ ἐκπίπτειν τοῦ σκοποῦ τῆς πίστεως. καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
διαβάλλειν αὐτοὺς· ὑπομνήσας οὖν καὶ διδάξας πάντας προειδέναι τὰ πράγματα. παραινεῖ μὴ ἐκπίπτειν τοῦ σκοποῦ τῆς πίστεως· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν:
|
Desinit |
Διάγνωσις περὶ τῶν ὀξέων καὶ χρονίων νοσημάτων
|
Titulus initialis |
Διάγνωσις ὑαλίων τοῦ οὔρου, περί τε χρωμάτων καὶ ὑποστάσεων αὐτῶν, αἰτίων ὅθεν συνέβη καὶ ἐφεξῆς θεραπείας αὐτῶν, ἐκτεθεῖσα ὑπὸ τοῦ σοφωτάτου καὶ λογιωτάτου κυροῦ Μαξίμου μοναχοῦ τοῦ Πλανούδη
|
Titulus initialis |
Διάγνωσις ὑελίων τοῦ οὔρου περί τε χρώματος καὶ ὑποστάσεως αὐτῶν καὶ αἰτίας, ὄθεν συνέβη, καὶ ἐφέξης θεραπείας αὐτῶν
|
Titulus initialis |
Διαγνωστικὴ διάλεκτος τῶν μεγάλων ποιητῶν ἰατρῶν· περὶ τῶν ὀξέων νοσημάτων καὶ ὀξέων τὲ καὶ χρονίων
|
Titulus initialis |
Διάθεσις ἐστὶν ἡ τῶν εὑρεθέντων ἐπιχειρημάτων εὔτακτος τάξις
|
Incipit |
Διαθήκη κατηχητικὴ ἡγουμένου τινὸς τῆς ἐν Πάτμῳ μονῆς ἐπὶ Ἀλεξίου τοῦ Κομνηνοῦ
|
Titulus initialis |
ΔΙΑΛΕΚΤΟΣ ΕΣΤΙ ΛΕΞΙΣ ΙΔΙΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΥΠΟΥ ΕΜΦΑΙΝΟΥΣΑ
|
Incipit |
διαλεξεως Παυλου της προς τους εν Ρωμη Ιουδαίους.
|
Desinit |
ΔΙΑΛΕΞΙΣ
|
Titulus initialis |
Διάλεξις [...]
|
Titulus initialis |
διάλεξις αἰσθομένη τινῶν τὸν θεσπέσιόν μου διδάσκαλον μεμφομένων μὴ παραβάλλοντα ταῖς δημοσίαις τῶν λόγων συνόδοις δείκνυσιν, ὡς ἐν γήρᾳ καλὸν ἡσυχία
|
Titulus initialis |
Διάλεξις γεγονυῖα μέσον τοῦ πατριάρχου τῶν Λατίνων Θωμᾶ καὶ τῶν εὑρεθέντων τηνικαῦτα ἐν Κωνσταντινουπόλει ἱερέων καὶ διακόνων, ἧς προηγοῦντο Νικόλαος διάκονος ὁ Μεσαρίτης καὶ ἐπὶ τῶν κρίσεων καὶ ὁ μαΐστωρ τῆς πρώτης σχολῆς τῶν γραμματικῶν Ἰωάννης διάκονος ὁ τοῦ Κοντοθεοδώρου, ἐπὶ συνελεύσει τοῦ ποτεστάτου τῆς Βενετικικῆς ἐξουσίας Μαρίνου καὶ τῶν προεχόντων τῆς ὑπ’ αὐτὸν βουλῆς, μηνὶ Αὐγούστῳ λʹ, ἡμέρᾳ δʹ, ἰνδ. θʹ, ἔτους ͵ϛψιδʹ.
|
Titulus initialis |
Διάλεξις γενομένη κατὰ πρόσταξιν τοῦ βασιλέως ἡμῶν τοῦ ἁγίου κυροῦ Μανουὴλ τοῦ πορφυρογεννήτου
|
Titulus initialis |
Διάλεξις γερόντων πρὸς ἀλλήλους περὶ λογισμῶν
|
Titulus initialis |
διάλεξις κακομαχοῦντος Ἰουδαίου καὶ λεγόντων ὅτι εἰς ἄνθρωπον κατάδικον ἐλπίζομεν οἱ Χριστιανοί
|
Titulus initialis |
ΔΙΑΛΕΞΙΣ ΜΕΤΑ ΤΙΝΟΣ ΠΡΕΔΙΚΑΤΟΥΡΙΟΥΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΚΠΟΡΕΥΣΕΩΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
|
Titulus initialis |
Διάλεξις μεταξὺ Χριστιανῶν καὶ Ἑλλήνων καὶ Ἑβραίων
|
Titulus initialis |
Διάλεξις μητροπολίτου Θεσσαλονίκης γενομένη πρός τινα Ἰταλὸν περὶ τοῦ Πνεύματος ἐπιχείρημα πρῶτον
|
Titulus initialis |
Διάλεξις ὀρθοδόξου μετὰ βαρλααμίτου κατὰ μέρος ἀνασκευάζουσα τὴν βαρλααμίτιδα πλάνην
|
Titulus initialis |
Διάλεξις περὶ τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ ἁγίου Πνεύματος πρὸς τὸν βασιλέα Κομνηνὸν Ἀλέξιον γεναμένη παρὰ Χρυσολάνου ἀρχιεπισκόπου Μεδιολάνων
|
Titulus initialis |
Διάλεξις Πέτρου Λατίνου ἐπισκόπου Μεδιολάνων μετὰ τοῦ μοναχοῦ κυροῦ Ἰωάννου τοῦ Φουρνῆ τοῦ πρώτο (!) ὄρους τοῦ Γάνου [...]
|
Titulus initialis |
διάλεξις πρὸς τοὺς ἀθέους Χιόνας συγγραφεῖσα παρὰ ἰατροῦ τοῦ Ταρωνίτου
|
Titulus initialis |
Διάλεξις Σαρακηνοῦ καὶ Χριστιανοῦ
|
Titulus initialis |
ΔΙΑΛΕΞΙΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣΑ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΜΕΣΑΡΙΤΟΥ
|
Titulus initialis |
Διάλεξις συντεθεῖσα γραικοῦ καὶ καλδηναρίων τινῶν ἀπὸ τῆς πρεσβυτέρας ῥώμης, περὶ τῆς τοῦ παναγίου πνεύματος ἐκ μόνου τοῦ πατρὸς ἐκπορεύσεως
|
Titulus initialis |
Διάλεξις συντεθεῖσα γραικοῦ καὶ καλδηναρίων τινῶν ἀπὸ τῆς πρεσβυτέρας ῥώμης, περὶ τῆς τοῦ παναγίου πνεύματος ἐκ μόνου τοῦ πατρὸς ἐκπορεύσεως
|
Titulus initialis |
Διάλεξις συντεθεῖσα γραικοῦ καὶ καλδηναρίων τινῶν ἀπὸ τῆς πρεσβυτέρας ῥώμης, περὶ τῆς τοῦ παναγίου πνεύματος ἐκ μόνου τοῦ πατρὸς ἐκπορεύσεως
|
Titulus initialis |
Διάλεξις συντεθεῖσα γραικοῦ καὶ καλδηναρίων τινῶν ἀπὸ τῆς πρεσβυτέρας ῥώμης, περὶ τῆς τοῦ παναγίου πνεύματος ἐκ μόνου τοῦ πατρὸς ἐκπορεύσεως
|
Titulus initialis |
Διάλεξις συντεθεῖσα γραικοῦ καὶ καλδηναρίων τινῶν ἀπὸ τῆς πρεσβυτέρας ῥώμης, περὶ τῆς τοῦ παναγίου πνεύματος ἐκ μόνου τοῦ πατρὸς ἐκπορεύσεως
|
Titulus initialis |
Διάλεξις συντεθεῖσα γραικοῦ καὶ καλδηναρίων τινῶν ἀπὸ τῆς πρεσβυτέρας ῥώμης, περὶ τῆς τοῦ παναγίου πνεύματος ἐκ μόνου τοῦ πατρὸς ἐκπορεύσεως
|
Titulus initialis |
ΔΙΑΛΕΞΙΣ ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΓΕΝΟΜΕΝΗ ΕΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΟΙΣ ΕΠΙ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΕΡΩΤΗΘΕΙΣΑ ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΚΑΙ ΝΟΜΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ
|
Titulus initialis |
Διάλεξις τοῦ [...] Ἰωάννου τοῦ Φουρνῆ [...] μετὰ τοῦ Μεδιολάνων ἐπισκόπου Πέτρου περὶ τῆς τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἐκπορεύσεως
|
Titulus initialis |
Διάλεξις τοῦ ἁγίου Σιλβέστρου πρὸς τοὺς Ἰουδαίους
|
Titulus initialis |
Διάλεξις τοῦ θεοσόφου μεγάλου βασιλέως καὶ τῶν τῆς πρεσβυτέρας Ῥώμης σοφωτάτων καδδιναλίων περὶ τῆς τοῦ παναγίου Πνεύματος ἐκ μόνου τοῦ Πατρὸς ἐκπορεύσεως
|
Titulus initialis |
Διάλεξις τοῦ ἱερωτάτου μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κυρίου Βασιλείου τοῦ Ἀχριδηνοῦ ἐν τῇ κατ' αὐτὸν ἐκκλησίᾳ γενομένη μετά τινος Λατίνου παρὰ τοῦ πάπα πεμφθέντος πρὸς τὸν βασιλέα κύριον Μανουὴλ τὸν πορφυρογέννητον
|
Titulus initialis |
Διάλεξις τοῦ ἱερωτάτου μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κυρίου Βασιλείου τοῦ Ἀχριδηνοῦ ἐν τῇ κατ' αὐτὸν ἐκκλησίᾳ γενομένη μετά τινος Λατίνου παρὰ τοῦ Ῥώμης πεμφθέντα πρὸς τὸν βασιλέα κῦρ Μανουὴλ τὸν πορφυρογέννητον
|
Titulus initialis |
Διάλεξις τοῦ ἱερωτάτου μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κυρίου Βασιλείου τοῦ Ἀχριδηνοῦ ἐν τῇ κατ' αὐτὸν ἐκκλησίᾳ γενομένους (sic) μετά τινος Λατίνου παρὰ τοῦ Ῥώμης πεμφθέντα πρὸς τὸν βασιλέα κῦρ Μανουὴλ τὸν πορφυρογέννητον. Ἐκ πρώτης συνελεύσεως, ὁ ἐξ Ἰταλίας
|
Titulus initialis |
Διάλεξις τοῦ ἱερωτάτου μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κυροῦ Βασιλείου τοῦ Ἀχρίδη, ἐν τῇ κατ' αὐτὸν ἐκκλησίᾳ γενομένη μετά τινος Λατίνου παρὰ τοῦ Ῥώμης πεμφθέντος πρὸς τὸν βασιλέα κυροῦ Μανουὴλ τὸν πορφυρογέννητον
|
Titulus initialis |
Διάλεξις τοῦ ἱερωτάτου μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κυροῦ Βασιλείου τοῦ Ἀχρίδη, ἐν τῇ κατ' αὐτὸν ἐκκλησίᾳ γενομένη μετά τινος Λατίνου παρὰ τοῦ Ῥώμης πεμφθέντος πρὸς τὸν βασιλέα κυροῦ Μανουὴλ τὸν πορφυρογέννητον. Ἐκ πρώτης συνελεύσεως, ὁ ἐξ Ἰταλίας
|
Titulus initialis |
Διάλεξις τοῦ ἱερωτάτου μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κυροῦ Βασιλείου τοῦ Ἀχριδηνοῦ ἐν τῇ κατ' αὐτὸν ἐκκλησίᾳ γινομένους (sic) μετά τινος Λατίνου παρὰ τοῦ Ῥώμης πεμφθέντα πρὸς τὸν βασιλέα κῦρ Μανουὴλ τὸν πορφυρογέννητον. Ἐκ πρώτης συνελεύσεως, ὁ ἐξ Ἰταλίας
|
Titulus initialis |
διάλογος βραχύς, ἐν ᾧ καταλεπτῶς θεωρεῖται ὁ κίνδυνος ὁποῦ μέλλει νὰ προξενήσῃ πολύ κακὸν καὶ ζημίαν, προβαίνοντος τοῦ καιροῦ, εἰς τὴν ἐκκλησίαν τῆς Κωνσταντινουπόλεως διὰ τῆς παρουσίας τῆς Γεζουϊτῶν εἰς τὸν Γαλατᾶ, καὶ σκέψις πῶς ἤθελεν εἶσται δυνατὸν ὁ τοιοῦτος κίνδυνος νὰ ἀποσοβησθῇ. Τὰ τοῦ διαλόγου πρόσωπα Ζηλωτὴς καὶ Φιλαλήθης
|
Titulus initialis |
ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΠΑΝΔΟΧΕΩΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΥ
|
Titulus initialis |
διανύσασιν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἀξιωθῆναι, χάριτι...
|
Desinit |
διαπλεύσωμεν πέλαγος καὶ εἰς τὸν σὸν καταντήσωμεν λιμένα τὸν πανσεύδιον καὶ παγγάληνον, ὅτι παρὰ σοῦ χορηγεῖται πᾶν ἀγαθὸν καὶ σωτήριον καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν ... ἀμήν
|
Desinit |
διαρρήσει δεσμά, ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε, πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας· σοὶ γὰρ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
διαταξεσιν εις οικοδομειν της εκκλησιας.
|
Desinit |
διαταξεσιν εις οικοδομην της εκκλησιας.
|
Desinit |
ΔΙΑΤΑΞΙΣ ΜΑΘΗΤΩΝ
|
Titulus initialis |
ΔΙΑΤΑΞΙΣ ΝΟΜΙΚΗ ΠΕΡΙ ΔΕΥΤΕΡΟΓΑΜΙΑΣ
|
Titulus initialis |
ΔΙΑΤΑΞΙΣ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑΣ ΜΟΝΗΣ ΜΥΡΣΙΝΙΩΤΙΣΣΗΣ
|
Titulus initialis |
Διάταξις τῆς μοναχικῆς πολιτείας καὶ τάξεως
|
Titulus initialis |
ΔΙΑΤΑΞΙΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΚΟΜΙΔΗΣ ΣΤΑΛΘΕΙΣΑ ΠΩΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΟΛΕΩΣ ΤΩ ΚΥΡΩ ΠΑΥΛΩ ΥΠΟΨΗΦΙΩ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΠΟΛΙΩΣ
|
Titulus initialis |
Διατί θεραπεύει τότε εὐθέως τὸν τυφλὸν ἐκ τοῦ ἱεροῦ ἐξελθών
|
Incipit |
διαφευξόμεθα, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
διαφευξόμεθα, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
διαφευξώμεθα καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν ὧν γένοιτο κ.τ.λ.
|
Desinit |
διαφευξώμεθα, καὶ τῶν αἰωνίων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
διαφευξώμεθα, καὶ τῶν αἰωνίων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
διαφορεῖσθαι καὶ ἐξωθεῖσθαι πεποίηκεν
|
Desinit |
διαφόροις ὀργάνοις ᾄδοντες καὶ ψάλλοντες καὶ ὀρχούμενοι εἰς δόξαν θεοῦ τοὺς γενομένους ἐκ πνεύματος ἁγίου ψαλμοὺς ρν´.
|
Desinit |
διαφυγάζει ἡμᾶς κύριος ἀπὸ τοῦ πυρὸς τοῦ ἀσβέστου, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
διαφύλαξον
|
Incipit |
ΔΙΔΑΞΑΣ ΗΜΑΣ ΕΝ ΤΩ ΠΡΟΤΕΡΩ ΒΙΒΛΙΩ ΤΙ ΤΕ ΕΣΤΙΝ Ο ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΣ
|
Incipit |
διδάξας ἡμᾶς ἐν τῷ πρώτῳ βιβλίῳ
|
Incipit |
διδάξας πάντας προ εἰδέναι τὰ πράγματα παραινεῖ μὴ ἐκπίπτειν τοῦ σκοποῦ τῆς πίστεως· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
διδάσκει. εἶτα παραινέσας εἰς τὰ ἤθη, καὶ ἐπευξάμενος αὐτοῖς βεβαιότητα πίστεως παρὰ τοῦ κυρίου, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
ΔΙΔΟΝΤΑΙ ΔΕ ΤΟΙΣ ΑΞΙΩΣ ΑΥΤΩΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΙΣ
|
Desinit |
ΔΙΔΟΥΣ ΑΠΑΡΧΗΝ ΔΕΞΙΑΝ ΜΟΙ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ
|
Desinit |
Διεθέμεθα μὲν ἐκεῖθεν μέλλοντες ἐξιέναι, οὐδ’ ἄνευ θείας προνοίας· εἰς δὲ τὴν ποθουμένην καταντήσαντες ἡσυχίαν
|
Incipit |
διεξάγοις πρὸς τὸ λυσιτελέστερον ἢ καὶ καμόντας ἤδη τοῖς πόνοις πρὸς ἑαυτὸν προσλαμβάνοις... ἀμήν
|
Desinit |
διεξαγωγήν τε καὶ διευθέτησιν
|
Desinit |
Διέσωσέ τις ἐμπρησμοῦ γενομένου τὸν ἑαυτοῦ πατέρα. πειρώμενος σώζειν καὶ τὴν μητέρα καὶ τοῦ σῶσαι διήμαρτε καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς προσαπώλεσεν. ἐπεισήγαγεν αὐτῷ μητρυιὰν ὁ πατήρ. αὕτη δεδεμένον φάρμακον ἐν τοῖς ἱματίοις τοῦ παιδὸς ἔδειξε τῷ πατρί. καὶ πυνθανομένου τοῦ πατρὸς πόθεν εἴη τὸ φάρμακον οὐδὲν ἀπεκρίνατο. μετὰ ταῦτα γράφων διαθήκην τῇ μὲν γυναικὶ τὸν κλῆρον εἴασεν, ἀποκληρονόμον δὲ τὸν παῖδα κατέλιπε. καὶ νυκτὸς θορύβου γενομένου κατὰ τὴν οἰκίαν καὶ πολλῶν συνελθόντων εὕρηται ὁ μὲν πατὴρ νεοσφαγής, τὸ δὲ ξίφος τοῦ παιδὸς παρακείμενον, ἡ δὲ μητρυιὰ παρακαθεύδουσα, ὁ δὲ τυφλὸς ἑστὼς ἐπὶ τοῦ οὐδοῦ τῆς οἰκίας ἐν ᾗ καθ’ ἑαυτὸν ἔμενεν. ἀντεγκαλοῦσιν ἀλλήλοις ὁ τυφλὸς καὶ ἡ μητρυιά.
|
Titulus initialis |
Διηγήθησάν τινες τῶν πατέρων ὅτι ἦτον ἕνας γέρων ὁποῦ ἠξιώθη ἀπὸ Θεοῦ
|
Incipit |
Διηγήσαντο ἡμῖν οἱ μαθηταὶ τοῦ ἀββᾶ Εὐλογίου ὅτι ὅτε ἀπέστελλεν ἡμᾶς ὁ γέρων εἰς Ἀλεξάνδρειαν πρὸς τὸ πωλῆσαι τὸ ἐργόχειρον ἡμῶν
|
Incipit |
Διηγήσατό (μοί) τις (ὅσιος καὶ μέγας) γέρων (λέγων) ὅτι Ξενοφῶν τις (ὀνόματι) συγκλητικὸς (γέγονε) ὑπὲρ πᾶσαν εὐπορίαν (ὑπάρχων)
|
Incipit |
Διηγήσατο ἕνας ἅγιος κ(αὶ) εἶπεν· ὅπ{ω}οτε ἐπίγαν εἰς μίαν πόλιν ὀνόματι Ἀσκάλωνει ἐν τῷ ξενοδοχείῳ τὸν π(ατέ)ρων καὶ ἐκεῖ ηὕρα τὸν ἀβὰ Εὐσέβειον μὲ ἄλλους π(ατέ)ρας
|
Incipit |
ΔΙΗΓΗΣΑΤΟ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΠΩΣ ΗΤΟΝ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΓΥΝΑΙΚΙΟΝ ΕΞΩ ΜΕΡΕΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΣΤΡΟΝ ΤΗΣ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ
|
Incipit |
Διηγήσατο ἡμῖν ὁ ἀββᾶς Πέτρος ὁ μαθητὴς τοῦ ἀββᾶ Ἡσαίου ὅτι Καθημένου μού ποτε... ἦλθόν τινες ἀπὸ τὸ ὀκτωκαιδέκατον Ἀλεξανδρείας
|
Incipit |
Διηγήσατο ἡμῖν περὶ τοῦ ἐν ἁγίοις Ἀπολλιναρίου πάπα Ἀλεξανδρείας ὅτι πάνυ ἦν ἐλεήμων καὶ συμπαθὴς
|
Incipit |
Διηγήσατο ἡμῖν τις φιλόχριστος οὖσιν ἐν Ἀλεξανδρείᾳ ὅτι Μονάστριά τις πρεσβῦτις πάνυ
|
Incipit |
Διηγήσατό τις ἄξιος
|
Incipit |
Διηγήσατό τις ποτε περί τινος μοναχοῦ ὅτι παρακαλεῖ τὸν θεὸν ἵνα αὐτὸν ἀξιώσῃ γενέσθαι ὥς τὸν Ἰσαὰκ
|
Incipit |
Διήγησιν ξένην καὶ παράδοξον ἀκούσατε σήμερον παρ' ἐμοῦ, ἀγαπητοί
|
Incipit |
Διήγησις θαυμάτων τοῦ ἁγίου καὶ ἐνδόξου μάρτυρος Ἀναστασίου
|
Titulus initialis |
ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΚΑΙ ΟΠΤΑΣΙΑ ΤΙΝΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΓΥΝΑΙΚΟΣ ΣΟΦΙΑΝΗΣ ΜΕΤΟΝΩΜΑΣΘΕΙΣΗΣ ΣΟΦΡΩΝΙΑΣ ΜΟΝΑΧΗΣ
|
Titulus initialis |
ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΠΑΝΩΡΑΙΑ ΠΕΡΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΤΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΟΣ ΤΟ ΠΩΣ ΕΓΕΝΝΗΘΗ ΚΑΙ ΑΝΕΘΡΑΦΗ
|
Titulus initialis |
Διήγησις πάσης ὡφελείας καὶ μνήμης ἀξία ἐκ τῶν ἁγίων πατέρων
|
Titulus initialis |
Διήγησις συναξισμένη περὶ τῆς θείας σταυροπροσκυνήσεως
|
Titulus initialis |
Διήγησις συναξισμένη περὶ τῆς θείας σταυροπροσκυνήσεως
|
Titulus initialis |
Διήγησις τοῦ μαθητοῦ τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Μακαρίου τοῦ Ἀλεξανδρέως
|
Titulus initialis |
Διήγησις τοῦ μαθητοῦ τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Μακαρίου τοῦ Ἀλεξανδρέως
|
Titulus initialis |
Διηγησις ωφελιμος εκ παλαιας ιστοριας συλλεγεισα και αναμνησιν δηλουσα του παραδοξως γενομενου θαυματος, ηνικα Περσαι και βαρβαροι την βασιλιδα των πολεων πολεμω περιεκυκλωσαν, οι και απωλοντο θειας δικης πειραθεντες, η δε πολις ασινης συντηρηθεισα πρεσβειαις της θεοτοκου, ετησιως εκ τοτε αδει ευχαριστηριον, ακαθιστον την ημεραν κατονομαζουσα. ευλογησον, πατερ.
|
Titulus initialis |
ΔΙΚΑΙΟΣ ΕΙΜΙ ΣΥΓΓΝΩΜΗΣ ΑΞΙΟΥΣΘΑΙ
|
Incipit |
δικαιοσύνης οἰκεῖοι διαμείναντες, τῶν ἑπομένων τῇ δικαιοσύνῃ τιμῶν τευξώμεθα παρὰ Χριστοῦ, ᾧ...
|
Desinit |
διὸ καὶ τὸ γεννώμενον ἐκ σοῦ ἅγιον κληθήσεται Υἱὸς Θεοῦ. Αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Διὸ νύκτωρ τε καὶ μεθ’ἡμέραν, καὶ σιωπῶντες καὶ φθεγγόμενοι, σοὶ δόξαν ἀναπέμπομεν, ἐν σοὶ ἔχοντες τῆς ζωῆς τὰς ἐλπίδας, νῦν...
|
Desinit |
διο ο κοσμος σε δοξαζει·
|
Desinit |
Διοκλητιανὸς ἡνίκα καὶ Μαξιμιανὸς τῆς Ῥωμαικῆς εἶχον τὰ σκῆπτρα ἀρχῆς
|
Incipit |
Διοκλητιανὸς καὶ Μαξιμιανὸς οἱ βασιλεῖς ἐν τῇ μητρόπολει Νικομηδείας
|
Incipit |
Διοκλητιανὸς καὶ Μαξιμιανὸς οἱ βασιλεῖς ἐν τῇ μητροπόλει Νικομηδείας
|
Incipit |
Διοκλητιανὸς ὁ Ῥωμαίων αὐτοκράτωρ ἀναξίως τῶν σκήπτρων ἐπιλαβόμενος
|
Incipit |
Διοκλητιανὸς τὴν αὐτοκράτορα Ῥωμαίοις διέπων ἀρχὴν ἀνὴρ σφόδρα περὶ τὴν δεισιδαίμονα πλαγὴν ἐπτοημένος πάντα Χριστιανὸν ἐξομνύσθαι
|
Incipit |
Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ τοῦ Γαλερίου τὴν τῶν Ῥωμαίων ἀρχὴν διεπόντων
|
Incipit |
Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ τῶν δυσσεβῶν καὶ ἀθέων τὴν τῶν Ῥωμαίων διεπόντων ἀρχὴν
|
Incipit |
Διοκλητιανοῦ τοῦ δυσσεβοῦς βασιλεύοντος καὶ Μαξιμινοῦ τοῦ ἀπηνοῦς
|
Incipit |
Διομήδην τὸν θαυμάσιον τίς ἱκανὸς ἐπαινέσαι ἀξίως
|
Incipit |
Διορθῶσαι τὰ κατ’ αὐτὴν ὁ Κύριος, ὡς αὐτὸς ἔχει θέλημα, καὶ εὐχόμεθα ἡμεῖς, εἰ καὶ μὴ δυνάμεθα, ὅτι αὐτῷ πρέπει δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
|
Desinit |
ΔΙΟΣΚΟΡΙΔΟΥΣ ΠΕΡΙ ΑΝΤΙΦΑΡΜΑΚΩΝ. ΑΡΧΗ. ΠΡΟΣ ΕΞΟΧΑΔΑΣ. ΠΕΛΑΓΙΑ
|
Titulus initialis |
διότι γνόντες τὸν θεὸν οὑχ ὡς θεὸν ἐδόξασαν
|
Incipit abruptus |
διότι ὁ μὲν Λίχας ἐδείπνιζε τοὺς ἐπιδημοῦντας ἐν Λακεδαίμονι ξένους ὲν καιρῷ...
|
Desinit |
δίχα τοὺς καὶ ἐξαγώ
|
Desinit |
Διώδιον πανηγυρικὸν εὐχαριστήριον καὶ ἐγκωμιαστικὸν τῇ θεοτόκῳ πονηθὲν μετὰ τὸ ἐξελθεῖν τῆς εἰρκτῆς
|
Titulus initialis |
ΔΟΘΗΝΑΙ ΠΑΡΑ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΟΥ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΘΕΟΥ ΗΜΩΝ Ω Η ΔΟΞΑ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
δόμα θεοῦ ἔχει ἐν παντὶ μόχθῳ αὐτοῦ αὐτὸ τοῦτο τὸ πρὸς τὸ ἀγαθὸν ἀεὶ βλέπειν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Desinit |
δόξα ... ἀμήν
|
Doxologia uel Inuocatio |
Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυρίου, καὶ ὁ κύριός μου καὶ ὁ θεός μου
|
Incipit |
Δοξα θεω, Χριστω και Ιωαννη.
|
Textus |
Δόξα πατρὶ καὶ υἱῷ καὶ ἁγίῳ πνεύματι τῷ δόντι τέλος.
|
Doxologia uel Inuocatio |
Δόξα πρέπει τῷ σῴζοντι ἁμαρτωλὸν ἐν οἰκτιρμοῖς
|
Desinit |
δοξα σι ο θσ ημον δοξα σι αμην νεοφητοσ (δοξα σοι ο θεος ημων δοξα σοι αμην Νεοφυτος)
|
Textus |
Δόξα σοι κύριε καὶ τούτου γ’ ἕνεκα.
|
Textus |
δόξα σοι κύριε ὁ θεὸς ἡμῶν δόξα σοι δόξα σοι ἐν ὑψίστοις καὶ ἐπὶ γῆς τῷ πάσης οὐσίας καὶ θειότητος ἀμέτρως ὑπερανῳκισμένῳ
|
Incipit |
Δοξα σοι κυριε παντων ενεκεν.
Θεοδοσιου ετυχε κοπος και πονος:
Ευχου τοινυν καμε αδελφε μου κυρ Θεοδοσιε μου. αμαρτωλου και ταπεινου Θεοδοσιου αμοναχου.
|
Textus |
δόξα σοι ὁ θεὸς ἡμῶν δόξα σοι
|
Incipit |
δόξα σοι ὁ θεὸς ἡμῶν δόξα σοι ... ὁ ἀεὶ παρορῶν
|
Incipit |
ΔΟΞΑ ΣΟΙ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ ΔΟΞΑ ΣΟΙ ΒΑΣΙΛΕΥ ΑΓΙΕ
|
Incipit |
Δόξα σοι ὁ θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι εὐχαριστοῦμεν σοι τριὰς ἁγίας, δόξα σοι. ἀμήν
|
Desinit |
Δοξα σοι ο θεος ημων, δοξα σοι.
|
Doxologia uel Inuocatio |
δόξα σοι ὁ θεὸς ἡμῶν· δόξα σοι ὁ τρισάγιος· δόξα σοι ὅτι πρέπει σοι δόξα καὶ αἴνεσις· εἰς αἰῶνας ἀεὶ τῶν αἰώνων· ἀμήν.
|
Doxologia uel Inuocatio |
Δόξα σοι τρισάκτιστε θεότις μια
|
Incipit |
Δόξα σοι, ὁ Θεός, δόξα σοι· καὶ πάλιν ἐρῶ, δόξα σοι, ὁ Θεός, ὑπερύμνητος καὶ ὑπερυψούμενος εἰς τοὺς αἰῶνας.
Εὐχαριστεῖν ὀφείλομεν τῷ Θεῷ, ἀγαπητοί, διαπαντός, τῷ ἀξιώσαντι
ἡμᾶς ὑπὸ τὸν χρηστὸν αὐτοῦ ζυγόν
|
Incipit |
ΔΟΞΑ ΤΗ ΑΠΕΙΡΟΤΑΤΗ ΚΑΙ ΠΑΝΑΙΤΙΩ ΚΑΙ ΖΩΑΡΧΙΚΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΣΟΥ
|
Incipit |
ΔΟΞΑ ΤΗ ΑΥΤΟΥ ΑΓΑΘΟΤΗΤΙ ΚΑΙ ΤΗ ΑΥΤΟΥ ΣΥΓΚΑΤΑΒΑΣΕΙ...
|
Desinit |
δοξα τη συγκαταβασει Χριστου του Θεου ημων εις τους αιωνας αμην.
|
Desinit |
δόξα τιμὴ καὶ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit cuiusdam partis |
δοξα το (τω) δοντι αρχη (sic) και τελος.
|
Doxologia uel Inuocatio |
δοξα τῳ εξ αρχης ετοιμασαντι και
προμηνυσαντι περι τουτων θεῳ, και νυν πληρωσαντι και πληρουντι. αμην.
|
Desinit |
δοξα τω εξ αρχης ετοιμασαντι και και (!) προμηνυσαντι θεῳ· και πληρωσαντι αμην.
|
Desinit |
δοξα τῳ εξ αρχης ετοιμασαντι και προμηνυσαντι
θεῳ, και πληρωσαντι και πληρουντι αμην.
|
Desinit |
δόξα τῷ ἐξ ἀρχῆς ἑτοιμάσαντι καὶ προμηνύσαντι θεῷ καὶ πληρώσαντι ἀμήν.
|
Desinit |
δοξα τω εξ αρχης ετοιμασαντι και προμηνυσαντι θεῳ· και πληρωσαντι αμην
|
Desinit |
δοξα τω εξ αρχης ετοιμασαντι και προμηνυσαντι θεω· και πληρωσαντι αμην.
|
Desinit |
δοξα τω εξ αρχης ετοιμασαντι και προμηνυσαντι θεῳ· και πληρωσαντι· αμην.
|
Desinit |
δοξα τω εξ αρχης ετοιμασαντι και προμηνυσαντι θεῳ· και πληρωσαντι· αμην.
|
Desinit |
δόξα τῷ ἐξαρχῆς (ἐξ ἀρχῆς) ἐτοιμάσαντι περὶ τοῦτων θεῷ· καὶ νῦν πληρώσαντι καὶ πληροῦντι ἀμήν.
|
Desinit |
δοξα τω θεω αμην.
|
Doxologia uel Inuocatio |
Δοξα τω θεω αμην·
Πληρωμα παντων των καλων, Χριστος πελει αμην.
|
Textus |
Δόξα τῷ θεῷ ἡμῶν πάντων ἕνεκα.
|
Textus |
δόξα τῷ Θεῷ ἡμῶν πάντων ἕνεκα· ἀμήν.
|
Doxologia uel Inuocatio |
δόξα τῶ θεῶ ἡμῶν· ἀμήν. Ἱησου σῶσόν με Μιχαὴλ μοναχόν.
|
Textus |
δοξα τω θεω παντων ενεκα· αμην
|
Textus |
δοξα τω θεω παντων ενεκεν.
|
Textus |
δοξα τω θεω, παντων εινεκα.
|
Textus |
Δόξα τῷ Λόγῳ τῷ δόντι τέλος· ἀμήν.
|
Textus |
Δόξα τῷ παρέχοντι ἡμῖν τὸ ζῆν Θεῷ τῶν ὅλων
|
Incipit |
Δοξα τω πατρι τω ποιησαντι ημας·
|
Incipit |
δοξα, φαντασια και ... (αισθησις?).
|
Desinit |
Δόξα. ἦχος β'
ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν
|
Desinit |
δοξάζει ἐν τῇ παρουσίᾳ αὐτοῦ, ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
ΔΟΞΑΖΟΜΕΝ ΣΕ ΔΕΣΠΟΤΑ
|
Incipit |
Δοξάζομέν σε, δημιουργὲ καὶ βασιλεῦ τῶν ὅλων
|
Incipit cuiusdam partis |
δοξάζοντες καὶ ἡμεῖς ... τὴν ... εὐσπλαγχνίαν τοῦ σωτῆρος
|
Desinit |
δοξάζοντες τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν δωρησάμενον αὐτῇ τοιαύτας χάριτας, ὧν καταξιωθείημεν πάντες. Ἀμήν.
|
Desinit |
δοξάζωμεν καθαρῶς τὸ σὸν ἁγίον ὄνομα ὧ πρέπει πᾶσα δόξα
|
Desinit |
δοξάζων καὶ εὐχαριστῶν τῷ θεῷ
|
Desinit |
ΔΟΞΑΖΩΝΤΑΙ ΕΙΣ ΠΑΝΤΑΣ
|
Desinit |
Δόξαν
|
Incipit |
δόξαν ἀνα[πέμπομεν
|
Desinit |
δόξαν ἀναπέμποντες τῷ τὰ σύμπαντα δημιουργήσαντι καὶ ἡμᾶς φιλανθρωπίᾳ ἐλεήσαντι ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν·ᾧ...
|
Desinit |
δόξαν ἀναπέμποντες τῷ τὰ σύμπαντα δημιουργήσαντι καὶ ἡμᾶς φιλανθρωπίᾳ ἐλεήσαντι ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν·ᾧ...
|
Desinit |
Δόξαν ἀναπέμπων· νῦν...
|
Desinit |
δὀξαν ἀναπέμψωμεν νῦν καὶ ἀεὶ ...
|
Desinit |
δόξαν ἀναπέμψωμεν τῷ Θεῷ· ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
δόξαν αὐτῷ τῳ πλάσαντι ἡμᾶς θεῷ ἀναπέμψωμεν, ὅτι αὐτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
δόξαν καὶ μεγαλωσύνην ἀναπέμψωμεν ἅμα τῷ Πατρὶ...
|
Desinit |
δόξαν καὶ παραμυθήσασθαι
|
Incipit |
δόξαν κεκτημένον ἀναφαίρετον. Ὑπὲρ δὲ τούτων ἁπάντων εὐχαριστήσωμεν τῷ τοσούτων ἡμᾶς ἀξιώσαντι ἀγαθῶν, ὅτι...
|
Desinit |
δόξαν ὁμόφωνον ἀναπέμψομεν τῇ αὐτοαληθείᾳ Χριστῷ τῷ θεῷ ἡμῶν, ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
δόξαν τὴν ἀληθῆ καὶ ἀναλλοίωτον καὶ ἀΐδιον, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
δοξάσει ἐν τῇ παρουσίᾳ αὐτοῦ· ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
ΔΟΞΑΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΙΧΩΝ ΤΟΥ ΟΛΟΥ ΕΝΙΑΥΤΟΥ
|
Titulus initialis |
δοξάσωμεν τὸ πάντιμον... Ἀμην
|
Desinit |
δοξάσωμεν τὸ πάντιμον... Ἀμην
|
Desinit |
Δόξειε μὲν ἂν τοὺς μακαρίους ἀγγέλους προκόπτειν ἐν τῇ μακαριότητι
|
Incipit |
ΔΟΞΗΣ ΑΕΙ ΦΡΟΝΤΙΖΕ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΥ
|
Incipit |
δόξης ἀπολαύσωμεν τῆς παρ’ αὐτοῦ, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
ΔΟΞΗΣ ΓΑΡ ΟΙΚΟΣ ΣΥ ΘΕΟΥ ΞΡΗΜΑΤΙΖΕΙΣ
|
Desinit |
ΔΟΞΗΣ ΓΑΡ ΟΙΚΟΣ ΣΥ ΘΕΟΥ ΧΡΗΜΑΤΙΣΕΙΣ
|
Desinit |
Δοξολογία εἰς Θεὸν καὶ περὶ τῶν καθ' αὑτὸν καὶ τῆς μονῆς τῆς Χώρας
|
Titulus initialis |
ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΩΡΑΙΑ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΟΒΑΣΚΟΥ ΤΟΥ ΒΛΑΧΟΥ ΗΧΟΣ Δ'
|
Titulus initialis |
Δούσης κόνιν γῇ τῆς Ξένης, οὐδὲν ξένον,
|
Incipit |
δριμύτητα καὶ δῆξιν χολῆς ἤδη σεσηπυίας
|
Desinit |
δυνηθῶμεν καταξιωθῆναι τῆς αἰωνίου ζωῆς· χάριτι...
|
Desinit |
δυνηθῶμεν καταξιωθῆναι τῆς αἰωνίου ζωῆς· χάριτι...
|
Desinit |
ΔΥΟ ΑΔΕΛΦΟΙ ΕΛΑΒΟΝ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΞΕΝΑΣ
|
Incipit |
δύο ἀδελφοί, δύο δευτέρας ἐξαδελφὰς συναφθήσονται
|
Incipit |
δύο δεύτεροι ἐξάδελφοι, ἕκτος βαθμός
|
Desinit |
Δύο καὶ ξ καὶ τριακόσια ἔτη ἀπὸ τῆς αὐγούστου καίσαρος μοναρχίας
|
Incipit |
Δύο λῃστῶν ἡ θεία Γραφὴ μέμνηται. Τῶν δύο τὰς πράξεις ἐξετάσωμεν καὶ τῆς ἐν αὐταῖς ὠφελείας ἀπολαύσωμεν
|
Incipit |
Δύο τις ἔχων παῖδας τὸν ἕτερον ἀπεκήρυξεν. ὁ ἐπὶ τῆς οἰκίας ἀριστεύσας ᾔτησεν εἰς τὸ γέρας τὸν ἀδελφὸν ἀναληφθῆναι. ἀντειπόντος τοῦ πατρὸς οὐκ ἔπεισεν. ἀξιοῖ καὶ αὐτὸς ἀποκηρύττεσθαι.
|
Titulus initialis |
ΔΥΟ ΤΟΥΤΩΝ ΠΡΕΣΒΕΙΩΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΞΑΙΡΕΤΩΝ ΕΤΥΧΕ
|
Incipit |
Δωρικῆς διαλέκτου ἐντεῦθεν ἕως τοῦ τέλους. Ζητεῖται δὲ εἰ καὶ τὸ παρὸν σύγγραμμα Σέξτειόν ἐστι
|
Titulus initialis |
ΔΩΡΟΝ ΑΛΕΞΙΚΑΚΟΙΟ ΔΙΟΣ
|
Incipit |
δωρουμενος αυτοις και πασιν ημιν παντα τα προς σωτηριαν αιτηματα. οτι πρεπει σοι πασα δοξα τιμη.
|
Desinit |
ε' καὶ ι' ἰουλίου καθ' ὁδὸν ἐξερχόμενος ἀπὸ τὁ ἅγιον ὄρος
|
Incipit |
ἐ]λήλυθεν ἔξω οἱ δὲ εὐθέως ἀναπηδήσαντες
|
Incipit |
ἐὰν αἰτήσῃ σε ἄνθρωπος εὔξασθαι ὑπὲρ αὐτοῦ
|
Incipit |
Ἐὰν ἀκριβῶς ἐξετάσῃς, τὸ σῶμα
|
Incipit |
Ἐὰν ἀκριβῶς ἐξετάσῃς, τὸ σῶμα
|
Incipit |
ἐὰν ἀξιωθεὶς ἱερωσύνης τὰ ἀρμόζοντα αὐτῇ φυλάττης
|
Incipit |
ἐὰν ἅπαξ ἐπίστευσας τῷ κυρίῳ
|
Incipit |
ΕΑΝ Η ΑΞΙΟΝ
|
Incipit |
Ἐὰν ἡ ξανθὴ χολὴ περιττεῦει
|
Incipit |
ἐὰν μὴ ἐξαγορεύσῃ τὸ μυστήριον αὐτοῦ μήτε ἀλλ[
|
Desinit |
εαν παραδεξηται το επαγγελλομενον·
|
Desinit |
ἐὰν τὰ εἰρημένα ταῦτα φυλάξῃς σώζει σε τῇ αὐτοῦ χάρι
|
Desinit |
Ἐὰν τὰ καθʼ ἕκαστα τῶν ἐξ ἀρχῆς
|
Incipit |
ΕΑΝ ΤΙΣ ΕΞΕΙΠΗ ΣΟΙ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΛΟΓΙΣΜΟΥΣ
|
Incipit |
ἐάσουσιν αὐτὸν καὶ φεύξονται ἅπαντες καὶ προσκολληθήσονται τῷ Χριστῷ ... ἀμήν
|
Desinit |
ἐάσουσιν αὐτὸν καὶ φεύξονται ἅπαντες καὶ προσκολληθήσονται τῷ Χριστῷ ... ἀμήν
|
Desinit |
ἑαυτὸν δὲ ὠνόμασε ποιμένα τιθοῦντα τὴν ἰδίαν ψυχὴν ὑπὲρ τῶν προβάτων· αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Desinit |
ἑαυτοὺς κατὰ δύναμιν ἀξίους ἐπιδείξωμεν τῶν ὑπηργμένων ἡμῖν ἀγαθῶν, ἵνα καὶ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν τύχωμεν, χάριτι...
|
Desinit |
ἑαυτῷ δόξαν τοῦ λογίζεσθαι μνώμενον
|
Desinit |
Ἐβασίλευσεν ὁ βασιλεὺς λάσκαρις ἐξόριστος κ/πόλεως ἔτη ιη.
|
Titulus initialis |
Ἐγένετο ἀνήρ τις ἐν τῇ πόλει Ἀλεξανδρείας ὀνόματι Φιλέντολος
|
Incipit |
Ἐγένετο δὲ μετὰ τὸ εἰπεῖν τὸν Ἀλέξανδρον τῷ Τερτύλλῳ ὅτι Χριστιανὸν ἐμαυτὸν ἀποκαλῶ
|
Incipit |
Ἐγένετο δέ ποτε σύναξις καὶ ἀγρυπνία ἐν τῷ ναῷ
|
Incipit |
Ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Μαξιμιανοῦ γαμβροῦ Διοκλητιναοῦ ἀπεστάλη πρόσταγμα
|
Incipit |
Ἐγένετο ἐν τῇ Ἀλεξανδρέων μεγαλοπόλει ἀνὴρ ἔνδοξος ὀνόματι Παφνούτιος
|
Incipit |
Ἐγένετο ἐν τῇ δευτέρᾳ περιόδῳ τοῦ τυράννου Μαξιμιανοῦ, εἰσελθόντος αὐτοῦ εἰς τὴν Νικομηδέων πόλιν
|
Incipit |
Ἐγένετο ἐπὶ Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ τῶν παρανόμων καὶ δυσσεβεστάτων βασιλέων, ἐν τῇ τῶν Σικελῶν νήσῳ
|
Incipit |
Ἐγένετο μετὰ τὸ πατάξαι κύριον τὸν τῆς Ρωμαίων ἄθεον καὶ δυσμενέστατον... βασιλέα Μαξέντιον
|
Incipit |
Εγενετο μοι ποτε καθεζομενου μου εν τω ταπεινω μου κελλιω πλησιον Αλεξανδρειας.
|
Incipit |
Ἐγένετό τις ἐν Ἀλεξανδρείᾳ φιλόχριστος (σχολαστικὸς) ἔχων υἱὸν μονογενῆ
|
Incipit |
Ἐγένετο ὡς ἐξῆλθεν ὁ ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ Ἀνδρέας ἔξω τῆς πόλεως τῶν ἀνθρωποφάγων
|
Incipit |
εγενηθη η κορη (?) του μου ετους ͵ζξηʹ.
|
Desinit |
εγενηκα (?) διακονος εγω εν ετει Χριστου ͵αφνηʹ|
και τελειος ιερευς εν ετει Χριστου ͵αφξαʹ|
επηγα την Κωνσταντινουπολιν εν ετει ͵αφξηʹ|
εκτησα τω σπιτι μου εγω Λουκας ιερευς ͵αφξθʹ.
|
Textus |
ἐγκαυχωμένους τῇ δυνάμει καὶ χάριτι τῆς πανυπερενδόξου καὶ προσκυνητῆς εἰκόνος τῆς βασιλείας σου, ἵνα διὰ παντὸς δοξάζηταί σου τὸ πανάγιον ὄνομα καὶ τοῦ σοῦ υἱοῦ, τοῦ Κυρίου και θεοῦ καί σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ πρέπει δόξα, κράτος, τιμὴ καὶ προσκύνησις σὺν τῷ ἀνάρχῳ αὐτοῦ πατρὶ καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ αὐτοῦ Πνεύματι νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων ἀμήν
|
Desinit |
ἐγκελευόμενον, εὔξασθε καὶ ἀπόδοτε κυρίῳ τῷ θεῷ ἡμῶν
|
Desinit |
Ἐγκύκλιος ἐπιστολὴ πρὸς τοὺς τῆς ἀνατολῆς ἀρχιερατικοὺς θρόνους, Ἀλεξανδρείας φημὶ καὶ τοὺς λοιπούς· ἐν ᾗ περὶ κεφαλαίων τινῶν διάλυσιν πραγματεύεται, καὶ ὡς οὐ χρὴ λέγειν τὸ ἅγιον Πνεῦμα ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ προέρχεσθαι, ἀλλ’ ἐκ τοῦ πατρὸς μόνου
|
Titulus initialis |
Ἐγκύκλιος ἐπιστολὴ πρὸς τοὺς τῆς ἀνατολῆς ἀρχιερατικοὺς θρόνους, Ἀλεξανδρείας φημὶ καὶ τῶν λοιπῶν· ἐν ᾗ περὶ κεφαλαίων τινῶν διάλυσιν πραγματεύεται, καὶ ὡς οὐ χρὴ λέγειν ἐκ τοῦ πατρὸς καὶ τοῦ υἱοῦ τὸ πνεῦμα προέρχεσθαι, ἀλλ’ ἐκ τοῦ πατρὸς μόνον
|
Titulus initialis |
Ἐγκώμιον εἰς τοὺς ἐνδόξους Μάρτυρας τοὺς ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ μαρτυρήσαντας
|
Titulus initialis |
Ἐγκώμιον εἰς τοὺς ταξιάρχους τῶν ἄνω δυνάμεων Μιχαὴλ καὶ Γαβριήλ
|
Titulus initialis |
ἐγκώμιον ἐκ τοῦ προχείρου εἰς Σοῦμμον τὸν ἐνδοξότατον στρατηλάτην
|
Titulus initialis |
εγραφη δε προς τους εξ Ιουδαιων υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ
|
Incipit |
εγραφη εβραιστι εις Παλαιστινην μετα {..} ηʹ ετη της αναληψεως του κυριου εχει δε ρηματα ͵βφκβʹ εχει δε στιχους ͵βφξʹ.
|
Textus |
Ἐγράφη ἑβραϊστὶ εἰς Παλαιστίνην· μετὰ ηʹ ἔτη τῆς ἀναλήψεως τοῦ κυρίου· ἔχει δὲ ῥήματα ͵βφκβʹ, ἔχει στίχους [͵β?]φξʹ (͵βφξʹ)
|
Textus |
εγραφη εβραιστι εν Παλαιστινη μετα ηʹ ετη της αναληψεως του κυριου. εχη (εχει) δε ρηματα ͵βφκβʹ εχη (εχει) δε στιχους ͵βφξʹ.
|
Textus |
εγραφη ελληνιστι εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην μετα ιεʹ ετη της αναληψεως του κυριου ημων Ιησου Χριστου. εχει δε ρηματα ͵γωγʹ στιχους ͵βψνʹ.
|
Textus |
εγραφη Ελληνιστι εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην μετα ιεʹ ετη της αναληψεως του κυριου· εχει δε ρηματα ͵γωγʹ. στιχους ͵βψνʹ.
|
Textus |
ἐγράφη ἑλληνιστὶ εἰς Ἀλεξάνδρειαν τὴν μεγάλην· μετὰ ιεʹ ἔτη τῆς ἀναλήψεως τοῦ κυρίου· ἔχει δὲ ρήματα ͵γωγʹ· ἔχει δὲ στίχους ͵βψνʹ
|
Textus |
Ἐγράφη ἐξ Ἐφέσου διὰ Στεφάνου καὶ Ἀχαϊκοῦ καὶ Φουρτουνάτου
|
Textus |
ἐγράφη ἡ παροῦσα θεόλεκτος εὐαγγελικὴ καὶ ἀποστολικὴ βίβλος αὕτη, ἤγουν τὰ δ΄ εὐαγγέλια, αἱ πράξεις τῶν ἀποστόλων, αἱ ἑπτὰ καθολικαὶ ἐπιστολαί, αἱ δεκατέσσαρις ἐπιστολαὶ τοῦ ἁγίου Παύλου, καὶ ἡ ἀποκάλυψις τοῦ θεολόγου. ἐγράφησαν οὖν τῆ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ συνεργεία καὶ χάριτι διὰ χειρὸς Κωνσταντίνου τοῦ εὐτελοῦς καὶ ἐλαχίστου δούλου Ἱησοῦ Χριστοῦ μηνὶ Ἰουνίου ἰνδικτιῶνος εʹ ἔτους ͵ϛχκ΄. εὕχου τοίνυν ὁ ἀναγινώσκων τὸν γράψαντα ταῦτα. ἀμήν.
|
Textus |
Εγραφη μηνι οκτωβριου ιδʹ, ετους ͵ϛφηʹ, ινδικτιωνι ιγʹ οσοι ουν εντυγχανετε εν ταυτη τη ἱερα βιβλῳ, ευχεσθε υπερ τω ξυσαντι, ὅπως λυτρωσηται ο κυριος ημας και υμας της αιωνιου κολασεως.
|
Textus |
εγραφη το παρον <...> δια χειρος Μιχαηλ μοναχου της αγιας <...> εχον μετα του συναξαριου, τετραδια κη΄ <...> μελλοντι ει τε <...> την <...> τερω την βιβλον <...> μετα κα΄ <...> εστι δε το τοιουτον βιβλιον συνηνωμενον τω πραξαποστολω, εχον <...> τετραδια λγ΄ μετα των δυο τετραδιων του συναξαριου.
|
Textus |
Εγραφη το παρον τετραβαγγελον (τετραευαγγελιον), κοπω και σπουδη εμου του ευτελους και αμαρτωλους (!) Γεωργιου και αναξιου Λουμπυνου (?) και οι αναγινωσκοντες αυτο ευχεσθαι (ευχεσθε) δια των πολλων μου σφαλματων· και ει τι σφαλερον ειη διορθωσατε οτι το αμαρτανειν παθος ανθρωπινον εστιν·
|
Textus |
εγραφη· το παρον τετραεβαγγελον, εν Ιεροσολυμοις· εν τη σεβασμια και μεγιστη Λαυρα του οσιου, και θεοφορου πατρος ημων Σαβα τη κειμενη εν τη ερημω· δια προσταγης και ποθου πολλου του τιμιωτατου μοναχου κυριου Ιωαννου ξενοδοχου του και μεγαλου οικονομου της αυτης αιγιας Λαυρας· εν ετει ͵ϛχμδʹ ινδικτιωνος ιδʹ βασιλευοντος Ιωαννου του πορφυρογεννητου. οτε και την αρχην διειπεν, ο πανσεβαστος Σεβαστος Κωνσταντινος ο Kαμυτζης της νησου Κυπρου.
|
Textus |
εγραφησαν αι Πραξεις των αποστολων χειρι αελφθνλχω (Θεοφανους).
|
Textus |
Ἔγραψα τήνδε τὴν πανέντιμον βίβλον
Χριστοῦ φέρουσαν τοῦ θεοῦ μου τοὺς λόγους
οὓς ἐξέδωκαν οἱ πανεύφημοι λίαν
εὐαγγελισταὶ τέσσαρες φῦλα πλάνης
ζωγροῦντες ἀγρεύοντες ἰχθύων δίκην
ἐγὼ ταπεινὸς Νικόλαος ἐν πόθωι
μοναχὸς ἀγράμματος καὶ ἰδιότης
μνήμην ἄληστον ὥστε καρποῦσθ᾽ ἀξίως
ἀνὴρ δὲ ταύτην εὐσεβὴς ἐκτήσατο
πίστει ζεούση καὶ καλῆι προθυμία
|
Textus |
εγραψα το ηξευρα και το ειχα μαθεμενο, και αν εσφαλα και τι ποτ'αν εν (!) συμπαθημενο, και οι αναγινωσκοντες αυτην, ευχεσθαι μοι δια τον κυριον, οτι ουδεις γραφη και ου παραγραφη.
|
Textus |
Ἔγραψα, τὸ ἤξευρα, καὶ τὸ εἶχα μαθεμένο,
κι ἂν ἔσφαλα καὶ τίποτα, ν[ὰ] ἒν συμπαθημένο,
καὶ οἱ ἀναγινώσκοντες αὐτήν, εὔχεσθέ μοι
διὰ τὸν κύριον, ὅτι οὐδεὶς γράφῃ καὶ οὐ παραγράφῃ.
|
Textus |
Ἔγραψα, Χριστέ, τοὺς ζωηφόρους λόγους,
οὓς αὐτὸς ἐξέδωκας τοῖς ἀποστόλοις
κηρῦξαι τούτους εἰς τὸν σύμπαντα κόσμον.
Ἄφες, δέσποτα, τὰ ἐμοὶ πεπραγμένα,
Νικηφόρῳ τλήμονι τῷ ταλαιπώρῳ,
ὃς τῆς μονῆς ὑπάρχω τῆς Μελετίου
τοῦ τρισμάκαρος τῷ βίῳ καὶ τῇ πράξει.
Βλέψον καὶ τῷ κτήτορι τῆσδε τῆς βίβλου
ἱλέῳ σου ὄμματι ὡς ἐλεήμων,
Δανιήλ τε μοναχῷ τῷ ποθοῦντί σε,
λιταῖς σῆς μητρὸς τῆς τεκούσης ἀσπόρως
καὶ τῶν τεττάρων καὶ σοφῶν εὐαγγέλων.
|
Textus |
Ἐγράψατό τις τὸν ἑαυτοῦ παῖδα βουλεύσεως. ὁ παῖς ἀκρίτως ἀποθανεῖν ἀξιοῖ κατὰ τὸν περὶ τῶν ἀκρίτων νόμον.
|
Titulus initialis |
ἐγὼ δὲ ᾐσχυνόμην ἐπιδείξεν καὶ σφόδρα γε λαθεῖν
|
Incipit |
ἐγὼ δὲ λέγω σοι ὅτι τέξεις υἱὸν καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν... ἀμήν
|
Desinit |
Εγω δε Πασικρατης ο δουλος Γεωργιου. ακολουθησας τω εμω δεσποτη επι πασιν. τα υπομνηματα βεβαιως συνεταξα· και μακαριος ο πιστευσας τω Χριστω τω αληθινω θεω και πατρι ημων. Ω η δοξα και το κρατος εις τους αιωνας των αιωνων, αμην.
|
Desinit |
ἐγῶ δὲ στιχηδὸν τὰς καθολικὰς
καθεξῆς ἐπὶστολὰς ἀναγνώσομαι, τὴν
τῶν κεφαλαίων ἔκθεσιν, ἄμα καὶ θεῖων
μαρτυριῶν μετρίως ἔνθένδὲ ποιούμενος.
|
Desinit |
Ἐγὼ διὰ τὴν ἐπιταγὴν καὶ τὴν χρείαν τῆς τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησίας ἀναδεξάμενος τὸ τῆς ἀρχιερωσύνης λειτούργημα
|
Incipit |
εγω ειμι κυριος ο θεος σου. ο εξαγαγων σε γης Αιγυπτου·
|
Incipit |
ΕΓΩ ΕΙΠΑ ΕΝ ΤΗ ΕΞΤΑΣΕΙ ΜΟΥ
|
Incipit |
Ἐγὼ μὲν ᾤμην μετὰ τὰς τοσαύτας ὑπὲρ ἡμῶν γενομένας ἀποδείξεις καταδύεσθαι
|
Incipit |
ἐγὼ ὁ δεῖνα, ἢ ἡμεῖς ὁ δεῖνα καὶ ὁ δεῖνα, προσέρχομαι τῇ ὀρθοδόξῳ ἀποστολικῇ καὶ καθολικῇ ἐκκλησίᾳ
|
Incipit |
Ἐγὼ τοὺς ἐμὲ φιλοῦντας ἀγαπῶ, οἱ δὲ ἐμὲ ζητοῦντες εὑρήσουσι χάριν καὶ δόξαν
|
Incipit |
Ἔδει μὲν ἴσως τῇ παναχράντῳ Κόρῃ,
τῇ παρθένῳ καὶ σῶμα καὶ τὴν καρδίαν,
τῇ τῶν Χερουβὶμ καὶ Σεραφὶμ κυρίᾳ,
τῇ τῶν ἁγίων ἁγιωτέρᾳ νόων
ἀξίαν ἀντίχαριν ἀποτιννύειν
ὑπὲρ τοσαύτης εὐμενοῦς εὐσπλαγχνίας,
καὶ τῆς ἀφράστου πρὸς Χριστὸν παρρησίας,
τὸν Υἱὸν αὐτῆς καὶ Θεὸν καὶ Δεσπότην,
ὑπὲρ ἀγάπης τῆς βροτῶν σωτηρίας
ἣν καθ’ ἑκάστην δεικνύει Χριστωνύμοις,
οἷα μόνη σώζουσα καὶ λυτρουμένη
τούτοις ἁπάσης τῶν ἐναντίων βλάβης.
Ἔδει προσάξαι πλὴν μετ’ εὐνοίας ὅσης
βασιλικὸν τὸ δῶρον ὡς Βασιλίδι
ἀνθ’ ὧν παρ’ αὐτῆς ἀπέλαυον χαρίτων,
ἀνθ’ ὧν μυρίων ἐκλυτροῦμαι κινδύνων
τῇ συμμαχίᾳ καὶ κραταιᾷ δυνάμει
τῆς πανσθενουργοῦ καὶ πανυμνήτου Κόρης˙
ἀλλὰ τίς ἰσχύσειεν οὕτως ἀξίως
τὸ κοσμολαμπὲς δεξιώσασθαι φάος,
τὴν τῶν ἁπάντων ὑπερηρμένην νόων;
Ἐφ’ ᾧπερ ὡς ἔχοιμι πλὴν μετὰ δέους,
μετὰ δακρύων καὶ καθαρᾶς καρδίας,
μεθ’ ὧνπερ ηὐπόρησα πέπλων χρυσέων
καὶ τὴν ἱερὰν τήνδε βίβλον προσφέρω
τῷ σεβασμίῳ τῆς παναχράντου δόμῳ.
Χώραν καλοῦν εἴωθεν ἅπας τὸν δόμον˙
αὐτῆς συνάρσει τῆσδ’ ἐπὶ γῆς τῆς ξένης
ταύτην τυχοῦσα σὺν ἀκοσμίᾳ τόσῃ,
εἰ καὶ λίθων ἦν ἔνδοθεν σὺν μαργάροις
ὥσπερ διαυγὴς στιλπνότης ἢ χρυσίου
τὰς ἡλιακὰς ἀκτῖνας ὑπερβάλλον
οἱ Κυριακοὶ χρύσεοι θεῖοι λόγοι,
δι’ ὧν πᾶσα γέγηθε πιστῶν καρδία,
δι’ ὧν κόσμος σέσωστο Σατὰν τῆς πλάνης,
πλὴν ἄλλα κοσμήσασα ταύτη σὺν πόθῳ
καθώσπερ εἶχον ἐκ χρυσοῦ σὺν ἀργύρῳ,
ἐκ χρυσουφοῦς κοκκινοχρόου πέπλου,
ἐκ καρδιακοῦ τοῦ πόθου Σοὶ προσφέρω,
Δέσποινα Μῆτερ τοῦ Θεανθρώπου Λόγου,
Μαρία λάτρις οἰκέτις Σοῦ γνησία
Παλαιολόγων ἐκ γένους κατηγμένη,
ἡ τῆς Ἑῴας βασιλὶς τῆς ἁπάσης.
Ἀλλ’ εὐμενῶς μοι, παμβασιλίς, προσέχου
ἃ Σοὶ προσάγω σὺν ζεούσῃ καρδίᾳ,
εἰ καὶ τέως πέφυκεν οὐ κατ’ ἀξίαν,
καὶ πρὸς μονὰς σκήνου με τὰς οὐρανίους,
πρὸς τὴν ἀγήρω τῆς Ἐδὲμ κατοικίαν.
|
Textus |
ἔδειξαν ἐκ τούτου τὸ ὁμότιμον τὸ πρὸς τὸν Πατέρα, ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Ἔδειξε Κῦρος συσφαγεὶς Ἰωάννῃ,
|
Incipit |
ΕΔΕΙΞΕΝ ΑΓΝΗ... ; Ο ΜΕΝ ΣΟΣ ΥΙΟΣ
|
Incipit |
εδειξεν ως ετερος εστιν
|
Incipit |
Ἐδὲμ νοητὴ Χριστὸς ἡ ζωαρχία, πιστοῖς νοείσθω μυστικῇ θεωρίᾳ, ἑξῆς ποταμοὶ… σώζοις ἀεί με τὸν πόθῳ κεκτημένον.
|
Textus |
ἐδέξα]το εἰ γὰρ ἡμεῖς
|
Incipit |
Ἐδεξάμεθά σου τὸ σύγγραμμα, καὶ καλῶς ἐπιστήσαντες, ὡς ἠξίους, αὐτὸ μὲν ἐπῃνέσαμεν, ἐπαίνων ἄξιον ὄν
|
Incipit |
Ἐδεξάμην
|
Incipit |
Ἐδεξάμην σου
|
Incipit |
ΕΔΕΞΑΜΗΝ ΣΟΥ ΠΑΤΕΡ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕ ΤΗΝ ΘΕΟΦΙΛΗ ΤΑΥΤΗΝ ΓΡΑΦΗΝ
|
Incipit |
Ἐδεξάμην σου τὸ ἐπίταγμα μετὰ προθυμίας πάσης, ὦ ἄνθρωπε τοῦ θεοῦ
|
Incipit |
ΕΔΕΞΑΜΗΝ ΣΟΥ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ
|
Incipit |
Ἐδεξάμην σου, πάτερ πνευματικέ, τὴν θεοφιλίαν
|
Incipit |
Ἐδεξάμην σου, φίλων ἄριστε καὶ σοφώτατε, τὴν ἐπιστολήν, ἐν ᾗ φιλεῖν μὲν ἐμὲ καὶ μήτε ὠργίσθαι, μήτε πρὸς ὀργήν τι ποιεῖν ἔλεγες
|
Incipit |
Ἐδεξάμην τὰ γράμματα
|
Incipit |
ἐδέξαντο στεφάνους τῆς νίκης
|
Detail(s) |
ἐδέξατο τὴν ἐντολὴν καὶ ἐπλήρωσεν αὐτήν
|
Desinit |
Ἐδίδαξαν ἡμᾶς οἱ τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ μαθηταὶ
|
Incipit |
ΕΔΙΔΑΞΕΝ ΚΑΙ ΦΗΣΙΝ ΟΥΤΩΣ
|
Desinit |
ἐδόξασάς τε ἐμεγάλυνας· ὅτι αὐτῷ…
|
Desinit |
ἐδόξασε τὸν Θεὸν ὁποῦ εἶναι αἴτιος παντὸς ἀγαθοῦ ἀμήν
|
Desinit |
ἐδόξασε τὸν Θεὸν τὸν ποιοῦντα παράδοξα
|
Desinit |
Ἔδοξέ ποτε τοῖς ὄρνισιν ἄρχεσθαι
|
Incipit |
ΕΔΟΞΕ ΤΙΣΙΝ ΟΤΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΕΣΤΙ ΦΕΥΓΟΝΤΑ ΤΙΝΑ ΑΠΟ ΘΑΝΑΤΙΚΟΥ ΑΥ ΤΟΠΟΥ
|
Incipit |
Ἔδοξε τῷ Διὶ βασιλεύεσθαι καὶ τὸ ὀρνίθων γένος
|
Incipit cuiusdam partis |
εϛλαβ: εγωψλνκϡομοκλδλοσνψλχψλνχκεϡκχϡο (εδοθη εις τον Πραξαποστολον τουτον υπερπυρα): ιβʹ: εις την Κωνσταντινουπολιν. και οι αναγινωσκοντες αυτω (αυτο) ευχεσθαι (ευχεσθε) δια τον κυριον και εμοι τω αμαρτωλω Ματθαιω μοναχω τον αγορασαντα την βιβλον ταυτην.
|
Textus |
ἔζησεν δὲ Ἀλέξανδρος ἔτη λ'· ἐβίωσεν δὲ ἐτῶν ιζ' ὅτε ἐβασίλευσεν· ὑπέταξεν δὲ βάρβαρα ἔθνη κβ' ἐν φρου[...
|
Desinit |
εζητησε δειξαι, η οτι απο Αβρααμ και Δαυιδ ην ο Χριστος.
|
Desinit |
ἐζήτηται εὐθὺς διὰ τί ἀπὸ τῶν τελευταίων ἤρξατο
|
Incipit |
ΕΘΑΥΜΑΣΤΩΘΗ Η ΓΝΩΣΙΣ ΣΟΥ ΕΞ ΕΜΟΥ
|
Incipit |
Ἐθαυμαστώθη ἡ γνῶσις σου ἐξ ἐμοῦ, Τριὰς ἁγία καὶ προσκυνητὴ καὶ ὑπέρτιμε
|
Incipit |
ἐθάψαμεν ἐν τῷ σπηλαίῳ ἀποφράξαντες τὴν θύραν ἐν λίθοις
|
Desinit |
ΕΘΝΗ ΚΑΙ ΤΑ ΕΞΗΣ
|
Desinit |
εἰ (!) οἷς διαλέγεται πρὸς Στοϊκὸν τινά φιλόσοφον λέγοντα κατὰ Ἀριστοτέλην· ὅτι διαφέρεται Ἀριστοτέλης πρὸς Πλάτωνα ἐν τῇ περὶ θεῶν δόξᾳ καὶ περὶ ἀθανασίας τῆς ψυχῆς. ἐν οἷς φησίν Ἀλέξανδρος ουτωσὶ κατὰ ῥῆμα· Ταῦτα μὲν δῆ ὡς μὲν ἐπιτρέχωσι τοῖς Πλάτωνος πάντα πᾶσιν ἀφεστηκόσιν
|
Incipit |
εἰ ἀγνοεῖτε, ἀδελφοί μου, ποῖον φόβον καὶ ἀνάγκην ἔχομεν ὑποστῆναι ἐν τῇ ὥρᾳ τῆς ἐξόδου ἡμῶν
|
Incipit |
εἰ ἀπετάξω τῷ κόσμῳ
|
Incipit |
εἰ βούλει ἀληθῶς προσεύξασθαι, φρόντισον τοῦ ἐργοχείρου
|
Incipit |
ΕΙ ΓΑΡ ΕΜΨΥΧΕΙ ΜΕΤΡΙΩΣ ΚΑΙ ΑΔΗΚΤΩΣ ΞΗΡΑΙΝΕΙ
|
Desinit |
Εἰ γὰρ καὶ μὴ αὐτὴν ταύτην τὴν φυσικὴν καὶ οὐσιώδη τοῦ Πνεύματος ὕπαρξιν ἡ πέμψις δηλοῖ, ἀλλ’ ἐπειδὴ τῇ ὑπάρξει αὕτη γε ἀκολουθεῖ, ἐκ τοῦ Υἱοῦ τὸ Πνεῦμα πεμπόμενον, ὡς ἐξ αὐτοῦ ὑπάρχον πέμπεται παρ’ αὐτοῦ.
|
Desinit |
Εἴ γε τῷ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον βλασφημήσαντι, καθά φησιν ὁ Κύριος, οὐκ ἀφεθήσεται, οὔτε ἐν τῷ νῦν αἰῶνι, οὔτε ἐν τῷ μέλλοντι, καὶ ἡ ἀλήθεια οὐ ψεύδεται. Ἥτις ἐστὶν ὁ Χριστός· αὐτῷ ἡ δόξα σὺν τῷ ἀνάρχῳ Πατρὶ καὶ τῷ Παναγίῳ Πνεύματι εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
|
Desinit |
εἰ δὲ δόξα. περὶ τὰ δοξαστά
|
Desinit |
εἰ δὲ μὴ δόξης παρεινῆν εὐποροῦντα μὴ ταπεινοῦσθαι
|
Desinit |
ΕΙ ΔΕ ΤΙΣ ΑΞΙΑ ΔΕΙΚΤΙΚΟΝ ΕΙΝΑΙ
|
Incipit |
ΕΙ ΔΕ ΤΙΣ ΑΞΙΑ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗΝ ΕΙΝΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΗΓΟΡΙΑΝ ΤΑΥΤΗΝ
|
Incipit |
εἰ δέοι κατὰ Παῦλον εἰπεῖν, ἐξευρεῖν τι δύνασθαι τούτων βέλτιόν τε καὶ ἀληθέστερον πεπεισμένος:
Ἐτελειώθη τὸ παρὸν βιβλίον διὰ χειρὸς τοῦ μεγάλου ἐκκλησιάρχου τῆς ἁγιωτάτης τοῦ Θεοῦ μεγάλης ἐκκλησίας διακόνου Σιλβέστρου τοῦ Συροπούλου, ἐν ἔτει ϛῳ ϡῳ νγῳ μηνὶ αὐγούστῳ ἰνδικτιῶνος ὀγδόης
|
Desinit |
Εἱ ἡ Ῥώμη ὅτι ἐδέξατο τὸν κορυφαῖον ἀπόστολον πρώτη
|
Incipit |
Εἰ ἡ Ῥώμη ὅτι ἐδέξατο τὸν κορυφαῖον ἐπίσκοπον πρώτη
|
Incipit |
εἰ ἦσθα κλείσας, ἄνοιξον πά[
|
Desinit |
εἰ καὶ ἀνάξιος ὁ ταπεινὸς δουλεῦσαι προθέμενος
|
Desinit |
Εἰ καὶ δόξα τις κεκράτηκεν εἶναι τὸν Ἀχιλλέα
|
Incipit cuiusdam partis |
Εἰ καὶ μὴ κατ' ἀξίαν ἔσταλταί μοι ὁ λόγος τῆς πανηγύρεως
|
Incipit |
Εἰ καὶ περὶ μικρῶν δόξω τισίν, ὦ βασιλεῦ
|
Incipit |
Εἰ καὶ πολλοῖς τῶν βασιλέων ἔθος ἐστὶν ἐξ ὑψηλοτέρου φρονήματος
|
Incipit |
Εἰ καὶ Πράξεις τὸ βιβλίον ἐπιγέγραπται τῶν ἀποστόλων, ἀλλ’ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ τὰς τοῦ Παύλου περιέχει, ἃς καὶ ὁ Λουκᾶς ἀκριβῶς ἐγίνωσκεν, ἅτε καὶ συνέκδημος αὐτῷ γεγονὼς καὶ ὁμοδίαιτος καὶ πολλοῖς αὐτῷ τοῖς ἀναγκαίοις ὑπηρετησάμενος. Ἀναγκαίως δὲ ἀπὸ
|
Incipit |
Εἰ καὶ Πράξεις τὸ βιβλίον ἐπιγέγραπται τῶν ἀποστόλων· ἀλλ' ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ· τὰς τοῦ Παύλου περιέχει· ἃς καὶ ἀκριβῶς ὁ Λουκᾶς ἐγίνωσκεν· ἅτε καὶ συνέκδημος αὐτοῦ γεγονὼς καὶ ὁμοδίαιτος· καὶ ἐν πολλοῖς
|
Incipit |
Εἰ καὶ πράξεις τῶν ἀποστόλων τὸ βιβλίον ἐπιγράφεται
|
Incipit |
Εἰ καὶ Πράξεις τῶν ἀποστόλων τὸ βιβλίον ἐπιγράφεται
|
Incipit |
Εἰ καὶ πράξεις τῶν ἀποστόλων τὸ βιβλίον ἐπιγράφεται
|
Incipit |
Εἰ καὶ πράξεις τῶν ἀποστόλων τὸ βιβλίον ἐπιγράφεται
|
Incipit |
εἰ καὶ τοῖς ἀναγκαίοις μόνοις τὸν Πέτρον ἐπαιδαγώγει, καὶ δι’ ἐκείνου πάντας τοὺς ἐφ’ ἑαυτοῖς θαρροῦντας καὶ μὴ τὸ πᾶν ἐπὶ Θεὸν ἀναφέροντας. Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας·ἀμήν:
|
Desinit |
εἰ καὶ τῷ μὴ λίαν ἐκδήλῳ τῆς συνθήκης τε καὶ τῆς λέξεως ἐκ πολλῶν αἰτιῶν ἄλλοι μὲν ἁπλούστερον, ἄλλοι δὲ καὶ κακούργως ἔνια αὐτῶν ἐξελάβοντο. Τῷ δὲ φιλανθρωποτάτῳ Θεῷ ἡμῶν καὶ δημιουργῷ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit |
ΕΙ ΜΕΛΛΟΙΜΕΝ ΕΞ ΟΙΚΕΙΩΝ ΛΟΓΙΣΜΩΝ ΟΡΜΩΜΕΝΟΙ
|
Incipit |
ει μεν δοκη τρυγησον εκ βατου ροδων, ηδη βατος, πληξη σε της ακανθωδης. ιβ ... και γυμνην ορω σου την καλην κατοικιαν, δεσπινα μητραν ανδρε... κορη
|
Textus |
Εἰ μὲν ἐβούλετο Ἀλέξανδρος
|
Incipit |
Εἰ μὲν ἐβούλετο Ἀλέξανδρος, ὦ Τρῶες, καὶ κατὰ μικρὸν εἶναι δίκαιος,
|
Incipit |
ΕΙ ΜΕΝ ΕΒΟΥΛΕΤΟ ΑΛΕΞΑΝΣΔΡΟΣ Ω ΤΡΩΕΣ
|
Incipit |
ΕΙ ΜΕΝ ΩΣ ΕΞ ΑΙΤΙΟΥ ΙΔΟΥ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΑΡΧΑΙΑ
|
Incipit |
ΕΙ ΜΗ ΔΙΨΗΣΕΙΣ ΔΙΑΡΚΩΣ ΜΗ ΠΙΗΣ ΚΑΙ ΟΥΤΩΣ ΥΓΕΙΑΝ ΕΞΕΙΣ
|
Desinit |
εἰ μὴ καὶ ὑμῖν, οὐκ οἶδα τίσιν ἕξουσι χρῆσθαι
|
Desinit |
εἰ μὴ ὁ τῆς κατὰ Χριστὸν ἀγάπης εἰς ἓν πάντας τοὺς χριστωνύμους συνάξειε σύνδεσμος καὶ ἓν χεῖλος καὶ μίαν γλῶσσαν καὶ μίαν χεῖρα τούτους κατὰ τῶν ἀσεβούντων ποιήσειε.
|
Desinit |
εἰ μὴ πολὺ κατόπιν τῆς ἐξηγήσεως ἤλθομεν
|
Desinit |
ΕΙ ΜΗ ΤΗΝ ΥΛΗΝ ΕΞΟΡΦΑΝΙΣΗΣ
|
Incipit |
ΕΙ Ο ΠΡΟΣΚΥΝΩΝ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ... ; ΕΞΟΥΔΕΝΩΣΙΣ ΕΙΚΟΝΟΣ
|
Incipit |
ΕΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΑΠΕΒΑΛΟΝΤΟ ΤΗΝ...ΟΓΔΟΗΝ ΣΥΝΟΔΟΝ ΗΝ ΚΑΙ ΛΑΤΙΝΙΤΗΝ ΑΠΕΦΗΝΑΝΤΟ
|
Desinit |
Ει ου παντες οι εξ Ισραηλ
|
Incipit |
Εἰ οὖν ἀναπτύξεις
|
Incipit abruptus |
Εἴ τις ἔχει κατάνυξιν καὶ δάκρυα ἐν προσευχαῖς, δεηθήτω τὸν Κύριον
|
Incipit |
Εἴ τις μικρὸν ἀποστήσας τοῦ σώματος τὴν διάνοιαν καὶ τῆς τῶν παθῶν δουλείας τε καὶ ἀφροσύνης ἔξω γενόμενος ἀδόλῳ καὶ εἰλικρινεῖ λογισμῷ
|
Incipit |
ΕΙ ΤΟΙΝΥΝ ΔΟΞΗΣ ΕΡΑΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ
|
Incipit |
ΕΙΔΕΝΑΙ ΧΡΗ ΟΤΙ ΕΙΣ ΤΡΕΙΣ ΤΑΞΕΙΣ ΚΕΙΝΤΑΙ
|
Incipit |
Εἰδέναι χρή, ὅτι εἰς τρεῖς τάξεις τεθήσονται αἱ ἐνταῦθα ἑορταί, εἰς μεγάλας, εἰς μέσας καὶ εἰς μικρᾶς
|
Incipit |
εἴδησις ἀκριβὴς καὶ σύντομος περί τε τῆς νηστείας τῆς ἁγίας τεσσαρακοστῆς καὶ περὶ τῆς πρὸ αὐτῆς καθαρισίμου ἁβδομάδος καὶ τῆς μετ' αὐτὴν μεγάλης ἑβδομάδος τοῦ πάθους τοῦ Κυρίου καὶ ἄλλων τινῶν ἐν τῶ μεταξὺ ἀναγκαίων ζητημάτων
|
Titulus initialis |
εἴδησις τῆς ἀκολουθίας τοῦ θείου καὶ ἱεροῦ νιπτῆρος κατὰ τὴν νεωτέραν ἐκδοθεῖσαν διάταξιν μετά τινος πλατυτέρας ἑρμηνείας
|
Titulus initialis |
ΕΙΔΟΝ ΕΓΩ ΠΟΛΛΟΥΣ ΤΩΝ ΑΝΑΞΙΩΣ ΙΕΡΟΥΡΓΟΥΝΤΝ
|
Incipit |
ΕΙΔΟΝ ΕΓΩ ΠΟΛΛΟΥΣ ΤΩΝ ΑΝΑΞΙΩΣ ΙΕΡΟΥΡΓΟΥΝΤΩΝ
|
Incipit |
ειδον τους ετους εξανεγραφη· εγραφη χειρι Εφραιμ μοναχου εν μεραις (ημεραις) ιεʹ μηνι κʹ ετους ͵ϛυνζʹ
|
Textus |
Εἶδον τροχὸν ἀγχίστροφον εἶδον ὀξεῖαν δίνην,
εἶδον ὀνείρου θέλγητρον, σκίαν ἀφιπταμένην
|
Incipit |
Εἶδός ἐστι τὸ τῇ συνθέσει ἐπισυμβαῖνον, ἁπλῇ τε καὶ ἀποικίλῳ ὑπάρξει συνεστώς
|
Incipit |
εἰδώς σε φιλοτιμούμενον ἐκμαθεῖν τὰς τῶν ὡρῶν κινήσεις ἐξ ὅσων ποδῶν
|
Incipit |
ΕΙΘ' ΕΞΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΝ ΔΙ'ΗΝ ΚΑΤΑ ΤΕΧΝΗΝ ΠΑΝΤΑ ΘΕΡΑΠΕΥΣΟΜΕΝ
|
Desinit |
Εἰκῇ δὲ καὶ ἄμφω πονοῦμεν ᾄδοντες, ἀλλὰ συνείρειν οὐ δεῖ τὰ πολλῆς τραγῳδίας καὶ θρήνων ἄξια
|
Desinit |
εικονα του θηριου σημαινει την ομολογιαν του Μ[ω?]αμεθ (Μωαμεθ)· χαραγμα δε επι των μετοπον (μετωπων) ηγουν το ξυρισμα της κεφαλης· και επ[ι] (επι) την χειρα αυτων· ηγουν το μουσουμανησμ[ο?] (μουσουλμανισμον ?) σημαινει.
|
Desinit |
εἰκός, ὦ ἄνδρες, τοὺς πλείους τῶν ἔξωθεν ἑστηκότων
|
Incipit cuiusdam partis |
εἰκότως ἀπὸ προοιμίων ἤρξατο
|
Desinit |
Εἴληφε τέρμα πράξεις τῶν ἀποστόλων
συγγράψας ταύτας Λουκᾶς ὁ θεηγόρος
καὶ κλεινὸς ἀπόστολος τοῦ Θεοῦ Λόγου.
|
Textus |
εἰλικρινῶς δοξάζουσιν
|
Desinit |
ΕΙΝΑΙ ΔΟΚΟΥΝΤΑ ΥΠΕΡ ΔΕ ΤΟΥΤΩΝ ΑΠΑΝΤΩΝ ΔΟΞΑ Κ.Τ.Λ.
|
Desinit |
εἶναί τι παρὰ ἀνθρώποις, κρινέσθω ἀντ' οὐδενός, καὶ εὖ ἕξομεν τοῦ σεβάσματος
|
Desinit |
ΕΙΝΑΙ ΦΑΣΙ ΤΗΝ ΑΡΤΕΜΙΝ ΕΦΟΡΟΝ ΤΗΣ ΤΟΞΙΑΣ
|
Incipit |
ΕΙΝΕΚΕΝ ΕΞΕΚΛΙΝΑΤΕ
|
Desinit |
ΕΙΠΑΤΕ ΚΑΙ ΛΕΞΑΤΕ ΤΩ ΑΠΕΣΤΑΛΚΟΤΙ ΥΜΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙ ΤΩ ΙΟΥΛΙΑΝΩ
|
Incipit |
ΕΙΠΕ ΓΕΡΩΝ ΕΛΕΓΧΩΝ ΚΑΙ ΕΞΟΥΘΕΝΩΝ
|
Incipit |
ΕΙΠΕ ΓΕΡΩΝ ΟΤΙ ΕΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΙΣ ΕΙΧΕ ΚΟΡΔΥΛΗΝ
|
Incipit |
εἶπέ τις τῶν ἁγίων. Ἀγωνίσωμεθα ἀδελφοὶ ἐξ ὅλης καρδίας
|
Incipit |
Εἶπε τις τῶν ἐν τῇ Σκήτῃ ἁγίων πατέρων ὅτι διηγήσατό μοι ὁ ἀβὰς Ἰωάννης ὁ Κολοβὸς λέγων ὅτι ἔδοξέ μοι
|
Incipit |
Ειπεν γερων· εαν παραβαλης τινι· και γενηται ευχη· και επιτρεψει σοι καθισαι· μετα το καθισαι ειπε αυτω· πως εχεις πατερ, ειτα· ειπε μοι ρημα, πως ευρω τον θεον, και ευξαι υπερ εμου· οτι πολλας εχω αμαρτιας· εως τουτο λαλησον· και ετερον λογον μη προσθης εαν μη ερωτιθης.
|
Textus |
Εἶπεν ὁ ὰββᾶς Ἀθανάσιος ὁ ἐπίσκοπος Ἀλεξανδρείας ὅτι πολλάκις λέγει τίς ὑμῶν ποῦ ἐστιν ὁ διωγμὸς
|
Incipit |
εἶπεν ὁ ἀββᾶς Ἡλίας· οὐκ ἔστιν Χριστιανοῦ τοῦ πλῆξαι
|
Incipit |
Ειπεν ο αγιος Ησαιας, οτι καθεζομενου μου ποτε πλησιον του αγιου μακαριου, ηλθον επτα αδελφοι απο Αλεξανδρειαν πειραζοντες αυτον.
|
Incipit |
Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ μαθηταῖς. Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα. Θύραν ἑαυτὸν ὀνομάζει ὁ κύριος δεικνύων καὶ παριστῶν ἀπὸ τούτου τὴν ἐξουσίαν αὐτοῦ καὶ κυριότητα
|
Incipit |
Εἴπερ ἄλλην τινὰ τῶν ἱερῶν ἑορτῶν καὶ τὴν ἔνδοξον Χριστοῦ μεταμόρφωσιν καὶ θαυμάτων καὶ μυστηρίων καὶ λόγων μὲν ἀπορρήτων
|
Incipit |
Εἴπερ ἄλλοτε καὶ λόγῳ τὸ προσῆκον πρᾶξαι συμβέβηκε, τοῦτ' αὐτὸ καὶ νῦν δοκῶ μοι πράξειν
|
Incipit |
Εἴπερ θελήσεις ὠφέλειαν τῆς βίβλου
ὅλως ἐφευρεῖν τῆς παρούσης ὡς θέμις,
δίελθε ταύτης νουνεχῶς καὶ πολλάκις·
ὅπως τρυγήσῃς καρπὸν τῶν νοημάτων
καὶ πᾶσαν ἄλλην ψυχικὴν εὐταξίαν.
Πλεῖον γάρ ἐστιν ἡδέων ἡδυσμάτων
τῶν ἡδυνόντων νοῦν ὁμοῦ καὶ τὰς φρένας·
ἐν οἷς σεαυτὸν εὐφράνας κατ’ ἀξίαν
εὕροις ὀρεκτῶν τῶν ἄνω μετουσίαν.
|
Textus |
ειποιμι δ'αν, οτι και λογον τινα εχει η των ευαγγελιων ταξις
|
Incipit |
εἴπωμεν εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου Βασιλεὺς τοῦ Ἰσραὴλ αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
εἴπωμεν εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου Βασιλεὺς τοῦ Ἰσραὴλ αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Εἰπὼν τοῖς μαθηταῖς ὁ κύριος ὅτι θλῖψιν ἕξετε
|
Incipit |
εἰπών, ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Εἰρηκὼς γὰρ α΄. Τὸ λῆμμα ὃ εἶδεν... Ἕως τίνος, κύριε, κεκράξομαι
|
Incipit |
Ειρηνη τω γραψαντι και τω αναγινωσκοντι. δοξα τω θεω αμην
|
Textus |
ΕΙΡΗΝΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΣΥΜΒΑΣΙΝ, ΗΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΤΑΣΙΝ ΕΠΟΙΗΣΑΜΕΘΑ ΟΙ ΟΜΟΔΟΞΟΙ
|
Titulus initialis |
εἴρηται, ὦ ἄνδρες, ἐφ' οἷς ὑμᾶς ἠξίωσα γενέσθαι μοι δικαστάς· ἔξεστι δὲ ὑμῖν ἤδη τὴν ψῆφον φέρειν.
|
Desinit |
εἰς ἀγαθόν. Σπουδάσωμεν οὖν καὶ ἠμεῖς τοῦτον ζηλῶσαι, ἀγαπητοί, σώφρονες γενόμενοι καὶ ἀνεξίκακοι πρὸς τὸν πλησίον, ἵνα καὶ τῶν ἴσων αὐτοὶ τύχοιμεν τῆς βασιλείας στεφάνων...
|
Desinit |
Εἰς Ἀθανάσιον ἐπίσκοπον Ἀλεξανδρείας
|
Titulus initialis |
ΕΙΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
|
Desinit |
εἰς ἀμφημερινὸν πυρετὸν, βάλες ὀξυφοινίκην ... καὶ δίδου τῷ ἀσθενοῦντι πιεῖν
|
Desinit |
ΕΙΣ ΑΝΟΙΞΙΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΥΠΟ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΒΕΒΗΛΩΘΕΙΣΗΣ
|
Titulus initialis |
εἰς αὐτὴν τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου ἡμῶν εἰσελθεῖν ἀξιωθέντες. καὶ τῶν ἀκηράτων ἀγαθῶν ἀπολαύοντες. ὧν αἰῶνας τῶν αἰώνων ἀμήν
|
Desinit |
ΕΙΣ ΑΦΟΡΙΣΜΟΥΣ ΙΠΠΟΚΡΑΤΟΥΣ ΕΞΗΓΗΣΙΣ
|
Titulus initialis |
εἰς γνῶσιν ἄρτι τινὶ καὶ τὰ ἑξῆς
|
Desinit |
Εἰς γραμματικὴν δευτέρα εἰσαγωγὴ ἢ λεξικὸν στοιχειῶδες κανονικόν
|
Titulus initialis |
Εἰς Γρηγόριον ἐξερχόμενον τοῦ Βυζαντίου
|
Titulus initialis |
εἰς δόξαν Θεοῦ ζήσαντες τὸν παρόντα βίον, τῆς μελλούσης ἀπολαῦσαι ζωῆς· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
ΕΙΣ ΔΟΞΑΝ ΘΕΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΑΜΗΝ ΧΑΡΙΤΙ ΚΑΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ
|
Desinit |
εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρὸς ἀμήν.
|
Desinit |
εἰς δόξαν Θεοῦ πράττειν οἴονται
|
Desinit |
εἰς δόξαν τῆς τρισηλίου καὶ μοναρχικωτάτης φαιδρότητος, νῦν...
|
Desinit |
εἰς δόξαν τοῦ ἀγεννήτου Πατρὸς καὶ τοῦ ἐξ αὐτοῦ μονογενοῦς Υἱοῦ καὶ τοῦ ἐξ αὐτοῦ μόνου Πατρὸς ἐκπορευομένου ἁγίου Πνεύματος, τῆς μιᾶς θεότητός τε καὶ βασιλείας, ᾗ πρέπει πᾶσα δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν.
|
Desinit |
εἰς δόξαν τοῦ ἀνάρχου πατρὸς καὶ τοῦ μονογενοῦς αὐτοῦ υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος τῆς μιᾶς θεότητος καὶ ἐξουσίας καὶ δυνάμεως, ᾗ πρέπει πᾶσα δόξα τιμὴ καὶ προσκύνησις νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Desinit |
ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ ΕΧ ΑΓΡΟΥ ΕΠΙΣΤΑΣ ΜΕΤΑ ΤΑ ΚΑΤΑ ΜΑΞΙΜΟΝ
|
Titulus initialis |
ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ ΕΧ ΑΓΡΟΥ ΕΠΙΣΤΑΣ ΜΕΤΑ ΤΑ ΚΑΤΑ ΜΑΞΙΜΟΝ
|
Titulus initialis |
ΕΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΝ ΟΡΩΝΤΩΝ ΕΥΤΑΞΙΑΝ
|
Desinit |
εἰς ἐκκλησιαστικὴν ὁρώντων εὐταξίαν· τὰ δόξαντα καλῶς ἔχειν διατυπώσασαι.
|
Desinit |
εἰς ἕνα μέγα κοινόβιον εἶχαν ἕναν καλόγηρον
ἐπιτήδειον καὶ ἄξιον
|
Incipit |
εἰς ἔνδειξιν πρόδηλον τῆς ἀληθοῦς καὶ θείας πίστεως καὶ δόξαν Θεοῦ καὶ σωτηρίαν τῶν καλῶς καὶ ὀρθοδόξως πιστεύειν αἱρουμένων, ὑπὲρ ὧν Χριστὸς εὐκαίρως τέθεικε τὴν ἑαυτοῦ ψυχήν
|
Desinit |
εἰς ἔντευξιν ταῖς ἐκκλησίαις.
|
Desinit |
εις εντευξιν ταις εκκλησιαις.
|
Desinit |
εις εντευξιν ταις εκκλησιαις.
|
Desinit |
εις εντευξιν ταις εκκλησιαις.
|
Desinit |
εἰς ἔντευξιν ταῖς ἐκκλησίαις.
|
Desinit |
εἰς ἔντευξιν ταῖς ἐκκλησίαις.
|
Desinit |
εις εντευξιν ταις εκκλησιαις.
|
Desinit |
εις εντευξιν ταις εκκλησιαις.
|
Desinit |
εις εντευξιν ταις εκκλησιαις.
|
Desinit |
ΕΙΣ ΕΡΙΣΙΠΕΛΟΝ. ΧΕΛΙΔΟΝΟΣ ΦΩΛΕΑΝ ΤΡΙΨΑΣ ... ΕΠΕΙΤΑ ΒΑΛΩΝ ΑΓΙΑΣΜΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΦΑΝΙΩΝ ΚΑΙ ΟΞΟΣ ΚΑΙ ΩΟΥ ΚΡΟΚΟΝ ΤΟ ΝΟΣΟΥΝΤΑ ΕΠΙΧΡΙΕ
|
Desinit |
ΕΙΣ ΕΤΟΥΣ ΠΕΝΤΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΟΙ ΕΞΙ ΧΡΟΝΟΙ ΑΠΟ ΚΤΙΣΕΩΣ ΚΟΣΜΟΥ
|
Incipit |
εἰς ἡμέραν ἀπολυτρώσεως Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ΕΙΣ ΗΡΩΝΑ ΤΟΝ ΦΙΛΟΣΟΦΟΝ ΕΚ ΤΗΣ ΕΞΟΡΙΑΣ ΕΠΑΝΕΛΘΟΝΤΑ
|
Titulus initialis |
εις καιρων (?) γηρας επαθον πολλα
υψομαι ως κώρην οφθαλμου και απελθων πανταχου
της εργης ημων οτιπω (?)
απεκεφαλισα αυτον
και ηρα ονειδος εξ υιων Iσραηλ
|
Textus |
Εἰς κη' ψαλμόν.
Ψαλμὸς τῷ Δαβὶδ ἐξοδίου σκηνῆς
|
Titulus initialis |
εἰς κνῆσμα ὀφθαλμῶν· ῥοδίου ὀξύνου τὸ λέπος
|
Incipit |
Εἰς κοινωνίαν τῆς σφετέρας κακοδοξίας
|
Incipit |
ΕΙΣ ΛΙΘΟΝ ΤΟΥ ΞΙΟΝΗ ΕΝ Ω ΗΝ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΓΓΕΓΛΥΜΜΕΝΟΣ
|
Titulus initialis |
εἰς μεγάλην παραψυχὴν ἔμοιγε λόγος αὐτόθι ἐκτοξευόμενος.
|
Desinit |
Εἰς ξα' ψαλμόν.
Εἰς τὸ τέλος ὑπὲρ Ἰδιθοὺμ, ψαλμὸς τῷ Δαβίδ
|
Titulus initialis |
εἰς ὃν καὶ ἡμεῖς καταξιωθῶμεν χάριτι..., ᾧ...
|
Desinit |
Εἰς ὃν καὶ ἡμεῖς καταξιωθῶμεν, χάριτι...
|
Desinit |
εἰς οὐρανοὺς ἀναγαγὼν συνηρίθμιζε καὶ τῆς βασιλείας τῆς αἰωνἰου κατηξίωσεν... ἀμήν
|
Desinit |
εἰς οὐρανοὺς ἀνεκόμισεν ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
εις οφελος ημων, εις δοξαν Χριστου· ω η δοξα εις τους αιωνας αμην.
|
Desinit |
εις παντας τους πιστευοντας· εις ωφελειαν ημων, και εις δοξαν Χριστου του θεου:
|
Desinit |
ΕΙΣ ΠΟΙΑΣ ΛΕΞΕΙΣ ΤΙΘΕΤΑΙ ΨΙΛΗ ΚΑΙ ΠΟΥ Η ΔΑΣΕΙΑ
|
Incipit |
Εἰς πολλὴν ἡμᾶς κατάνυξιν
|
Incipit |
ΕΙΣ ΠΟΝΟΥΣ ΑΡΜΩΝ ΚΑΙ ΠΟΔΑΛΓΙΑΝ ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΨΥΧΡΑΣ
|
Titulus initialis |
εἰς πρᾶξιν σύνθετον καί
|
Desinit |
εἰς στρατιωτικὴν αὐτοῦ ἐξόπλισιν εἰς δαπάνην αὐτοῦ καὶ εἰς φορεσίαν καὶ ἁπλῶς εἴ τι δυνηθῇ παραστῆσαι εἰς ἀγορασίας καὶ ἐξόδους αὐτοῦ
|
Desinit |
εἰς στρατιωτικὴν ἐξόπλισιν εἰς δαπάνην αὐτοῦ καὶ εἰς φορεσίαν καὶ ἁπλῶς εἴ τι δυνηθῇ παραστῆσαι εἰς ἀγορασίας καὶ ἐξόδους αὐτοῦ
|
Desinit |
εἰς τὰ ἅγια τῶν ἁγίων· δι’ ἧς ἀξιωθείημεν τῆς ἐπουρανίου βασιλείας, χάριτι... ἀμήν
|
Desinit |
εἰς τὰ ὑμέτερα ἐγκώμια ἀναλίσκεσθαι καὶ εἰς τοὺς ἐπαίνους· ἵνα καταξιωθῶμεν ἅπαντες τυχεῖν τῶν ἀγαθῶν, ὧν ἐπηγγείλατο ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν· ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
εἰς τὰς αἰωνίους ἡμᾶς δέξηται σκηνὰς ὁ ἅγιος μάρτυς μετὰ παρρησίας πολλῆς ... ἀμήν
|
Desinit |
εἰς τὰς ἑαυτοῦ ἀποθήκας συνάξειεν,... Ἀμήν
|
Desinit |
Εἰς τὰς κατὰ σπλάγχνων ξέσεις
|
Titulus initialis |
εἰς τὴν ἄκραν Νικομηδέων, ἐν ᾗ καὶ ἐτελειώθη· καὶ ὅστις μετὰ φόβου καὶ πίστεως ἐπιτελέσει… ἀξίωσον ἡμᾶς τῆς αἰωνίου σου ζωῆς… ἀμήν.
|
Desinit |
Εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἦτόν τις ἄνθρωπος τὸ ὄνομά του Παφνούτιος
|
Incipit |
Εἰς τὴν διὰ ξίφους αὐτοῦ τελείωσιν
|
Titulus initialis |
Εἰς τὴν ἐξ ἐπαγγελίας γέννησιν Γρηγορίου
|
Titulus initialis |
Εἰς τὴν ἑξαήμερον
|
Titulus initialis |
Εἰς τὴν ἑξαήμερον ὁμιλία αʹ, Ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
Εἰς τὴν ἑορτὴν τῆς ὀρθοδοξίας ἐν τῇ πρώτῃ κυριακῇ τῶν νηστειῶν.
|
Titulus initialis |
Εἰς τὴν κοσμοποιΐαν, ἐκ τῆς γενέσεως, καὶ ἐξ ἄλλων ἱστορικῶν, ἐφεξῆς συναγωγὴ, καὶ διαφόρων χρονικῶν, Θεοδοσίου
|
Titulus initialis |
Εἰς τὴν πανένδοξον κοίμησιν τῆς ὑπεραγίας δεσποίνης ἡμῶν καὶ παναχράντου θεοτόκου
|
Titulus initialis |
Εἰς τὴν περὶ ψυχῆς πραγματείαν Ἀριστοτέλους ἐξήγησις τοῦ Θωμᾶ
|
Titulus initialis |
εις την σαρτα (?) εις το δεξιον μερος.
|
Desinit |
Εἰς τὴν σπάθην Ἀλεξίου τοῦ Κοντοστεφάνου
|
Titulus initialis |
Εἰς τὴν ὑπερένδοξον τῆς ὑπεραγίας δεσποίνης ἡμῶν θεοτόκου γέννησιν
|
Titulus initialis |
Εἰς τὴν ὑπὸ μειράκων κατ’ ὀφθαλμῶν τοῦ ἁγίου τοξείαν
|
Titulus initialis |
Εἰς τὸ βιβλίον τῶν Ἀριστοτέλους Κατηγοριῶν ἐξήγησις
|
Titulus initialis |
Εἰς τὸ γ' τῆς Μεγάλης Συντάξεως τοῦ Πτολεμαίου
|
Titulus initialis |
εἰς τὸ ἑαυτοὺς εὐαρεστεῖν τῷ κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα ... ἀμήν
|
Desinit |
Εἰς τὸ καλὸν ξύλον τὸ κοσμηθὲν ὑπὸ τῆς δεσποίνης
|
Titulus initialis |
Εἰς τὸ κατὰ Λουκᾶν εὐαγγελίου καὶ εἰς Ἂνναν. Τὸ δὲ παιδίον ηὒξανεν
|
Titulus initialis |
Εἰς τὸ ὀξεόψρυσον πέπλον τὸν κρεμασθέντα ἐν τῇ Ὁδηγητρίᾳ παρὰ τῆς σεβαστῆς κυρᾶς Ἄννης τῆς συζύγου τοῦ σεβαστοῦ Ἰωάννου τοῦ Ἀρβαντηνοῦ
|
Titulus initialis |
Εἰς τὸ Περὶ ἑρμηνείας βιβλίον ἐξήγησις
|
Titulus initialis |
ΕΙΣ ΤΟ ΡΗΤΟΝ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ: ΟΤΕ ΕΤΕΛΕΣΕΝ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΤΟΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΞΗΣ
|
Titulus initialis |
ΕΙΣ ΤΟ ΡΗΤΟΝ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ: ΟΤΕ ΕΤΕΛΕΣΕΝ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΤΟΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΞΗΣ
|
Titulus initialis |
εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον, ἐξ ὧν ῥυσθείημεν χάριτι... ἀμήν
|
Desinit |
Εἰς τό, Μὴ δῷς ὕπνον σοῖς ὀφθαλμοῖς, μηδὲ ἐπινυστάξῃς σοῖς βλεφάροις
|
Titulus initialis |
Εἰς τὸν Ἁβραὰμ ξενίζοντα τὴν ἁγίαν Τριάδα
|
Titulus initialis |
Εἰς τὸν ἅγιον ἀπόστολον καὶ εὐαγγελιστὴν καὶ τῷ Χρισῷ ἐξόχως ἠγαπημένον Ἰωάννην τὸν Θεολόγον
|
Titulus initialis |
Εἰς τὸν ἅγιον Ἰωάννην, τὸν Θεολόγον καὶ εἰς τοὺς λοιποὺς ἀποστόλους δόξαν Θεοῦ ἀλληλουία
|
Titulus initialis |
Εἰς τὸν Ἀδὰμ πεσόντα τὴν ἐντολὴν μὴ φυλάξαντα
|
Titulus initialis |
Εἰς τὸν αὐτοκράτορα, μὴ πειθομένου τοῦ μεγάλου οἰκονόμου τῶν Μαγγάνων Κασσιανοῦ τάξαι με εἰς τὸ δωρηθέν μοι ἀδελφάτον παρὰ τοῦ κραταιοῦ καὶ ἁγίου ἡμῶν βασιλέως
|
Titulus initialis |
Εἰς τὸν αὐτὸν αὐτοκράτορα, στιχουργῆσαι προστάξαντα
|
Titulus initialis |
Εἰς τὸν αὐτὸν αὐτοκράτορα· πρὸς τὸν δραξάμενον τῆς λέξεως τοῦ θερμουργοῦ, διενισταμένου μὴ σημαίνειν τὸν θερμουργόν, τὸν δραστήριον καὶ θερμὸν περὶ τὸ ἐργάζεσθαι
|
Titulus initialis |
Εἰς τὸν θεόλεκτον νόμον, ὃ ἐδίδαξεν ἡμᾶς
|
Incipit |
εἰς τὸν θϱόνον τῆς ἐπισκοπῆς τοῦ ἁγίου καὶ ἰσαποστόλου Ἀβεϱκίου, δοξάζοντες… ἀμήν.
|
Desinit |
Εἰς τὸν Ἰουδαϊκὸν ἑξαπτέρυγον ἔκθεσις
|
Titulus initialis |
Εἰς τὸν Κομνηνὸν κῦριν Ἀλέξιον τὸν Κοντοστέφανον
|
Titulus initialis |
Εἰς τὸν λόγον, ὃν εἶπεν ὁ Κύριος, ὅτι ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ θλῖψιν ἕξετε· καὶ περὶ τοῦ τέλειον εἶναι τὸν ἄνθρωπον
|
Titulus initialis |
ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΟΝΟΓΕΝΗ ΥΙΟΝ ΚΑΙ ΛΟΓΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ, ΤΟΝ ΣΩΤΗΡΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΝ ΙΗΣΟΥΝ ΞΡΙΣΤΟΝ
|
Titulus initialis |
ΕΙΣ ΤΟΝ ΞΕΝΩΝΑ ΠΡΟΣΠΟΡΕΥΕΤΑΙ
|
Incipit |
ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΣΙΩΠΩΝΤΑ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΓΗΝ ΤΗΣ ΧΑΛΑΞΗΣ
|
Titulus initialis |
Εἰς τὸν σοφὸν Ξανθόπουλον τὸν Θεόδωρον καὶ περὶ τῶν καθ' ἑαυτὸν δυσχερῶν
|
Titulus initialis |
Εἰς τὸν σοφὸν Ξανθόπουλον τὸν Νικηφόρον καὶ περὶ τῶν οἰκείων συνταγμάτων
|
Titulus initialis |
ΕΙΣ ΤΟΝ ΤΑΦΟΝ ΙΩΑΝΝΟΥ ΠΑΠΠΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
|
Titulus initialis |
Εἰς τὸν Χριστὸν κρεμάμενον ἐπὶ ξύλου καὶ τεθνηκότα
|
Titulus initialis |
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΞΙΣΩΤΗΝ ΙΟΥΛΙΑΝΟΝ ΣΥΜΜΑΘΗΤΗΝ ΚΑΙ ΕΚΔΙΚΟΝ ΝΑΖΙΑΝΖΟΥΝ ΓΕΝΟΜΕΝΟΝ
|
Titulus initialis |
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΞΙΣΩΤΗΝ ΙΟΥΛΙΑΝΟΝ ΣΥΜΜΑΘΗΤΗΝ ΚΑΙ ΕΚΔΙΚΟΝ ΝΑΖΙΑΝΖΟΥΝ ΓΕΝΟΜΕΝΟΝ
|
Titulus initialis |
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΞΙΣΩΤΗΝ ΙΟΥΛΙΑΝΟΝ
|
Titulus initialis |
εἰς τοὺς τριανταπέντε χρόνους ὅπου ἐβασίλευσεν ὁ παράνομος καὶ ἀσεβὴς Μαξέντιος
|
Incipit |
εἰς τοὺς χρόνους τοῦ εὑσεβεστάτου βασιλέως τῶν Ῥωμαίων Ἀλεξίου
|
Incipit |
εἰς ὑπαγωγὴν φόρων τοῖς βαρβάροις ἐξενεμήθη
|
Desinit |
εἰς ὠφέλειαν ἡμῶν καὶ εἰς δόξαν Χριστοῦ τοῦ θεοῦ ἡμῶν.
|
Desinit |
εις ωφελειαν ημων, και εις δοξα (δοξαν) Χριστου του θεου ημων. αμην.
|
Desinit |
εις ωφελειαν ημων, και εις δοξαν Χριστου του θεου ημων, αμην.
|
Desinit |
εις ωφελειαν ημων, και εις δοξαν Χριστου του θεου.
|
Desinit |
εις ωφελιαν ημων· και εις δοξαν Χριστου του θεου ημων· αμην.
|
Desinit |
Εἰσελθὼν εἰς Ἔδεσσαν τὴν πόλιν ηὔξατο τῷ θεῷ λέγων
|
Incipit |
εἰσῆλθε τὸ ἀξίωμα
|
Incipit |
εἰσῆλθε τὸ ἀξίωμα
|
Incipit |
Εἰσῆλθε τὸ ἀξίωμά σου ἐνώπιόν μου, εὐλαβέστατέ μοι ἐν Κυρίῳ υἱέ
|
Incipit |
εἰσήλθοι χαίρων, τῇ θείᾳ δόξῃ περιλαμπόμενος· ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
εἰσὶ καὶ ἕτερα μέτρα τὰ λεγόμενα μίξεις κατ’ ἀντιπάθειαν
|
Incipit |
εισιν δυο αλλα σαρξ μια
|
Incipit |
εισιν τα βιβλια του ταπεινου Ιωαννου αρχ... (αρχιερεως ?) ευαγγελιον, παρακλητικη, ευχολογιον, μηναιον, εκλογαδην (εκλογαδιον), τριοδην (τριοδιον), πεντηκοσταρην (πεντηκοσταριον), συναξαρην (συναξαριον), ... λειτουργια του μεγαλου Βασιλειου
|
Textus |
Εἰσιτήριοι ἐπὶ τῇ νυμφευθείσῃ ἐξ Ἀλαμανῶν τῷ πορφυρογεννήτῳ κῦρ Μανουὴλ καὶ σεβαστοκράτορι
|
Titulus initialis |
Εἰσιτήριος τῷ αὐτῷ ὀρφανοτρόφῳ, πρωτεκδίκῳ καὶ νομοφύλακι δὶς τὴν τοῦ ὀρφανοτρόφου ἀξίαν λαμβάνοντι
|
Titulus initialis |
εισπραξασθαι κατ’ αυτων.
|
Desinit abruptus |
εισπραξασθαι κατ’ αυτων.
|
Desinit abruptus |
εἰσφέρειν ἐξέσται καὶ πᾶσιν οἷς ἔχομεν τὸν θαυμαστὸν δεσπότην ἀμείβεσθαι
|
Desinit |
Εἶτα δὴ παρὰ τίνος ἐγὼ τεθνηκὼς ἐπιταφίων λόγων ἢ μονῳδίας ἀξιωθήσομαι
|
Incipit |
εἶτα ἵνα μὴ νομίσῃς παράδοξον εἶναι, ἐπείγει
|
Desinit |
εἶτα πάλιν εἰς τὰ ἤθη προτρεψάμενος καὶ τούτους· καὶ ἀποδεξάμενος αὐτῶν τὴν δια τὸν Xριστὸν ὑπομονὴν· καὶ πείσας τιμᾶν τοὺς πρεσβυτέρους, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
Εἶτα πάλιν καὶ αὐτὸς ὅμοια τοῖς ἄλλοις εἰρηκὼς περὶ τοῦ βαπτίσματος καὶ τῶν πειρασμῶν, ἔτι τε καὶ τοῦ θανάτου καὶ τῆς ἀναστάσεως, μετὰ ταῦτα καὶ ἐν αὐτῷ τῷ Εὐαγγελίῳ καὶ ἐν ταῖς Πράξεσι τὴν ἄνοδον αὐτοῦ τὴν εἰς τὸν οὐρανὸν ἀπαγγέλλει, καὶ ὅτι οὕτως πάλιν ἐλεύσεται, καὶ τελειοῖ καὶ αὐτὸς τὴν ἑαυτοῦ γραφὴν εἰς ἕνα σκοπὸν ἀφορῶν, ὃν πάντες προσδοκῶσι, τοῦτο διδάσκων καὶ τὸν ἑαυτοῦ μαθητὴν τὸν θεοφιλῆ Θεόφιλον.
|
Desinit |
Εἶτα παραινεῖ εἰς τὰ ἤθη, καὶ ἐπευξάμενoς αὐτοῖς βεβαιότητα τῆς πίστεως παρὰ τοῦ κυρίου· τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
εἶτα παραινεῖ εἰς τὰ ἤθη, καὶ ἐπευξάμενoς αὐτοῖς βὲβαίότητα τῆς πίστεως, παρὰ τοῦ Κυρίου, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
εἶτα τὸν ὑπ᾽ αὐτοῦ δεξάμενον τὴν ἐπισκοπὴν ἐπὶ τὸν αὐτοῦ θρόνον ἀναγαγόντες κοινῇ τὸν ἐπὶ θρόνου δόξης τῆς βασιλείας Θεὸν ἐμεγάλυνον; ᾦ πρέπει… ἀμήν.
|
Desinit |
Εἴτε δικαίῳ ἀνδρὸς εἴτε δικαίῳ ἐξωτικοῦ ὁ ἀνὴρ περὶ μοιχείας
|
Incipit |
ειτε εν ανδρασιν ειτε εν γυναιξιν.
|
Desinit |
Εἶχε μὲν τὰ Ῥωμαίων σκῆπτρα Μαξιμιανὸς ὁ Ἑρκούλιος, πολὺς κατὰ χριστιανῶν πνέων
|
Incipit |
ἐκ γῆς χοϊκός· ὑπὲρ δὲ τούτων ἁπάντων δοξάσωμεν... διὰ τῆς αὐτοῦ ἐνανθρωπήσεως, ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ἐκ δὲ ταὐτης τῆς παραδοξοποιίας πολλαὶ χιλιάδες προστέθησαν τῷ λόγῳ τῆς πίστεως δοξάσωμεν οὖν ἡμεῖς πατέρα... ἀμήν
|
Desinit |
Ἐκ καρδιῶν τὰ δένδρα καὶ ξυνεπλάκη
|
Incipit |
ἐκ λίθων αὐτῶν ἰσχύοντι ἐγεῖραι τέκνα τῷ Ἀβραάμ, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Desinit |
ἐκ νεκρῶν ἀναστὰς · αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Ἐκ νεκρῶν ἀναστὰς καὶ φωτίσας τὰ σύμπαντα· αὐτῷ ἡ δόξα ...
|
Desinit |
ἐκ νεκρῶν ἀναστὰς καὶ φωτίσας τὰ σύμπαντα· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ἐκ νεκρῶν ἀναστὰς καὶ φωτίσας τὰ σύμπαντα· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Ἐκ πνευματικοῦ πνευματικὴ καὶ δόσις: Πρὸς πνευματικὸν καὶ λογικὸν ποιμένα ἐρᾷς μαθεῖν, βέλτιστε, τίς δ’ ὁ δοὺς πέλει τὸ τετράπυρσον τῶν ἀποστόλων φάος εὐαγγελιστῶν καὶ σοφῶν διδασκάλων καὶ τίς λαβὼν κέκτηται νῦν μνήμης χάριν, σαφῶς ἐγὼ λέξω σοι τοὺς ὁμωνύμους· ἄμφω γὰρ Ἰωάννες ἠδὲ ποιμένες μονῶν προεξάρχοντες ἀνδρῶν μακάρων, ταῖς κλήσεσι σφῶν ἀξίως δεδεγμένων, τῆς Ἀρσενίου φημὶ καὶ τῆς τοῦ Μάρκου, οὓς εὐτυχοῦσι εὐμενεῖς πρέσβεις τόποι Ναύπακτος Ἀρσένιον, Ἑλλὰς τὸν Μάρκον ἐκλιπαρούντας ἐμμόνως τὸν δεσπότην τυχεῖν μοναστὰς καὶ μιγάδας τῶν ἄνω· τὸν Ἀρσενίου τὸν δότην οὐκοῦν νόει τὸν δ’ αὖ λαβόντα τῆς μονῆς Μάρκου πέλειν, ἧς αἰγλήεντές εἰσι φύλακες νόες.
|
Textus |
ΕΚ ΣΟΥ ΣΑΡΚΟΘΕΝΤΑ ΔΟΞΑΖΩ ΧΡΙΣΤΟΝ
|
Desinit |
ἐκ σπαργάνων στέρξασα τὴν ἀγνωσίαν
|
Desinit |
Ἐκ τῆς διαλέξεως τῆς ἁγίας Αἰκατερίνης τῆς πρὸς τοὺς πεντήκοντα ρήτορας
|
Titulus initialis |
Ἐκ τῆς διαλέξεως τῆς κατὰ πρόσταξιν τοῦ βασιλέως κυροῦ Μανουὴλ τοῦ πορφυρογεννήτου [...]
|
Titulus initialis |
ἐκ τῆς εἰς ὄγδοον ψαλμὸν ἐξηγήσεως
|
Titulus initialis |
εκ της εν Νικαια αγιας συνοδου των τιηʹ θεοφορων πατερων. διαταξεων των <...> αποστολων περι <...> περι νηστειων <...> τεσσαρακοστης <...>
|
Titulus initialis |
Ἐκ τῆς ἐν Νικαία ἁγίας συνόδου τῶν τιηʹ θεοφόρων πατέρων· διάταξις τῶν ἁγίων αποστόλων· περὶ ἑορτῶν· περὶ νηστειῶν· καὶ περὶ τῆς τεσσαρακοστῆς τοῦ ἁγίου Πάσχα.
|
Titulus initialis |
ΕΚ ΤΗΣ ΕΝ ΝΙΚΑΙΑ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΩΝ ΤΙΗʹ ΘΕΟΦΟΡΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΔΙΑΤΑΞΙΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
|
Titulus initialis |
ΕΚ ΤΗΣ ΕΞΗΓΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ
|
Titulus initialis |
Ἐκ τῆς Θεοφράστου περὶ φυτῶν ἱστορίας ἀξιομνημόνευτα κατὰ στοιχεῖον
|
Titulus initialis |
ἐκ τῆς κοινῆς ἐξητασμένα πραγματείας, ὡς ἐπεζήτεις
|
Desinit |
ἐκ τῆς μερίδος κἀμὲ δεῖξον Χριστέ μου. Ὁ Μακάριος Φιλαδελφείας λέγει
|
Desinit |
ΕΚ ΤΗΣ ΠΕΡΙ ΝΗΣΤΕΙΑΣ… ΑΠΟ ΤΗΣ ΕΞΑΗΜΕΡΟΥ
|
Titulus initialis |
εκ το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξ και οκτω· ευαγγελοιαν (ευαγγελιον) κατα Μαρκον <...> του κατα Λουκαν ευαγγελοιαν (ευαγγελιον) <...> του κατα Ιωαννην ευαγγελοιαν (ευαγγελιον) δεκα <...>.
|
Textus |
ΕΚ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΑΙ
|
Titulus initialis |
Ἐκ τοῦ βίου τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Στεφάνου τοῦ... Σάβα ἀσκήσαντος σὺν τοῖς ἄλλοις αὐτοῦ θαύμασι καὶ ὁ παρὼν λόγος ἤγουν περὶ τῆς βλασφημίας πρὸς τὸν αὐτὸν ἑρωτήσαντα καὶ ἐξαγορεύσαντα τὸν τοιοῦτον λογισμὸν...
|
Titulus initialis |
Ἐκ τοῦ γεροντικοῦ ξα'
|
Titulus initialis |
Ἐκ τοῦ ἱστορικοῦ Ἀλεξάνδρου μοναχοῦ ὑπόμνημα εἰς τὸν ἐν ἁγίοις καὶ μέγαν βασίλεα Κωνσταντῖνον
|
Titulus initialis |
Εκ του κατα Ματθαιον ευαγγελιου εγραφη Εβραιστι εν Παλαιστινη μετα ηʹ ετη της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵βφκβʹ. εχει δε στιχους ͵βφξʹ.
|
Textus |
εκ του κατα Ματθαιον ευαγγελιου εγραφη εβραιστι εν Παλαιστινη, μετα ηʹ ετη της αναληψεως του κυριου, εχει δε ρηματα ͵βφκβʹ, εχει δε στιχους ͵βφξʹ.
|
Textus |
ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον εὐαγγελίου ἐγράφη ἐβραιστὶ ἐν Παλαιστίνη· μετὰ ἔτη ηʹ· τῆς ἀναλήψεως τοῦ κυρίου· ἔχει δὲ ῥήματα· ͵βφκβʹ ἔχει δὲ στίχους ͵βφξʹ
ἐκ τοῦ κατὰ Μάρκον ἐγράφη ῥωμαϊστὶ ἐν Ῥώμη· μετὰ ἔτη ιβʹ τῆς ἀναλήψεως τοῦ κυρίου· ἔχει δὲ ῥήματα· ͵αχοεʹ· στίχους ͵αχιϛʹ
ἐκ τοῦ κατὰ Λουκὰν εὐαγγελίου ἐγράφη ἑλληνιστὶ· μετὰ ἔτη ιεʹ· τῆς ἀναλήψεως τοῦ κυρίου· εἰς Ἀλεξανδρείαν τὴν μεγάλην ἔχει δὲ ῥήματα· ͵γωγʹ· ἔχει δὲ στίχους· ͵βψνʹ
ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγελίου· ἐγράφη ἐλληνιστὶ· εἰς Ἔφεσον· μετὰ ἔτη λʹ· τῆς ἀναλήψεως τοῦ κυρίου· ἔχει δὲ ῥήματα ͵αϡληʹ ἔχει δὲ στίχους ͵βκδʹ· ἐπὶ Δομετιανοῦ βασιλέως
|
Textus |
Ἐκ τοῦ λεξικοῦ τῶν βοτανῶν κατὰ στοιχεῖον
|
Titulus initialis |
Ἐκ τοῦ νόμου περὶ τοὺς μετανοοῦντας, οὐ δεῖ ἀποβάλλεσθαι ἀλλ' οὐδ' ἐξουθενεῖν, εἰ καὶ βαρέως ἥμαρτον
|
Titulus initialis |
Ἐκ τοῦ ξύλου τρυγῶ σε τὴν ζωήν, Λόγε
|
Incipit |
Ἐκ τοῦ περὶ τῆς ἐν ταῖς διαλέξεσι
|
Titulus initialis |
ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ ΔΕ ΚΟΜΝΗΝΟΣ ΑΛΕΞΙΟΣ
|
Desinit |
ΕΚ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ ΕΚΛΕΞΑΜΕΝΟΣ ΠΡΟΣ ΑΝΤΙΛΟΓΙΑΝ
|
Titulus initialis |
Ἐκ τῶν Ἀνδρέᾳ τῷ μακαρίῳ ἀρχιεπισκόπῳ Καισαρείας Καππαδοκίας εἰς τὴν Ἀποκάλυψιν πεπονημένων θεαρέστως σύνοψις σχολικὴ παρατεθεῖσα ὑπὸ Ἀρέθα ἀναξίου ἐπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας.
|
Titulus initialis |
εκ των Ανδρεα τω μακαριω αρχιεπισκοπω Καισαρειας Καππαδοκιας εις την Αποκαλυψιν πεπονημενων θεαρεστως συνοψις σχολικη παρατεθεισα υπο Αρεθα επισκοπου αναξιου Καισαρειας Καππαδοκιας.
|
Titulus initialis |
Εκ των Ανδρεα τω μακαριω αρχιεπισκοπω Καισαρειας Καππαδοκιας εις την Αποκαλυψιν πεπονημενων θεαρεστως· συνοψις σχολικη παρατεθεισα υπο Αρεθα αναξιου επισκοπου Καισαρειας Καππαδοκιας.
|
Titulus initialis |
εκ των Ανδρεα τω μακαριω αρχιεπισκοπω Καισαρειας Καππαδοκιας, εις την Αποκαλυψιν πεπονημενων θεαρεστως, συνοψις σχολικη· παρατεθεισα υπο Αρεθα αναξιου επισκοπου Καισαρειας Καππαδοκιας.
|
Titulus initialis |
εκ των Ανδρεα τω μακαριω αρχιεπισκοπω Καισαρειας Καππαδοκιας· εις την Αποκαλυψιν πεπονημενων θεαρεστος συνοψις σχολικη. παρατεθεισα υπο Αρεθα αναξιου επισκοπου Καισαρειας Καππαδοκιας:
|
Titulus initialis |
ἐκ τῶν Ἀνδρέα τῶι μακαρίωι ἀρχιεπισκόπωι Καισαρείας Καππαδοκίας· εἰς τὴν ἀποκάλυψιν πεπονημένων θεαρέστως· σύνοψις σχολικὴ. παρατεθεῖσα ὑπὸ Ἀρέθα ἀναξίου ἐπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας
|
Titulus initialis |
ΕΚ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΚΑΙ ΕΚ ΤΩΝ ΣΥΝΟΔΙΚΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ...
|
Titulus initialis |
ΕΚ ΤΩΝ ΓΑΛΗΝΟΥ. ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ ΠΕΡΙ ΤΩΝ Δ' ΤΑΞΕΩΝ ΕΚΑΣΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΤΩΝ ΑΠΛΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ
|
Titulus initialis |
εκ των εν Νικαια συνοδων τιη΄ αγιων πατερων, και των διαταξεων των αγιων αποστολων περι εορτων και νηστειων και της τεσσαρακοστης, και του Πασχα.
|
Titulus initialis |
Ἐκ τῶν ἐν Νικαία συνόδων τιη΄ πατέρων, καὶ τῶν διατάξεων τῶν ἁγίων ἀποστόλων, περὶ ἑορτῶν καὶ νηστειῶν, καὶ τῆς τεσσαρακοστῆς, καὶ τὸ πάσχα.
|
Titulus initialis |
ΕΚ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΕΠΙΔΕΙΞΩΜΕΘΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΙΝ ΗΜΩΝ, ΙΝΑ ΤΕΛΕΙΟΙ ΓΕΝΟΜΕΝΟΙ ΤΩΝ ΕΠΗΓΓΕΛΜΕΝΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΕΠΙΤΥΧΩΜΕΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
ἐκ τῶν ἔργων ἐπιδειξώμεθα τὴν πίστιν ἡμῶν, ἵνα τέλειοι γενόμενοι τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
Ἐκ τῶν μετὰ τὸν κώδικα θείων νεαρῶν διατάξεων τοῦ τῆς θείας λήξεως Ἰουστινιανοῦ· διάφοροι διατάξεις, συνάδουσαι ἐξαιρέτων τοῖς θείοις καὶ ἱεροῖς κανόσι
|
Titulus initialis |
Ἐκ τῶν Οἰκουμενίῳ τῷ μακαρίῳ ἐπισκόπῳ Τρίκκης Θεσσαλίας θεοφιλῶς πεπονημένων εἰς τὴν Ἀποκάλυψιν Ἰωάννου τοῦ θεολόγου σύνοψις σχολικὴ μετὰ τῆς δεούσης ὅσον κατὰ σύνοψιν ἀνελλιποῦς αὐταρκείας. Χριστὲ ὁ θεὸς, σύμπραξον ἡμῖν.
|
Titulus initialis |
εκ των Οικουμενιω τω μακαριω επισκοπω Τρικκης Θεσσαλιας· θεοφιλως πεπονημενων εις την Αποκαλυψιν Ιωαννου του θεολογου, συνοψις σχολικη· μετα της δεουσης οσον κατα συνοψιν ανελλιπους, αυταρκειας Χριστε ο θεος, συμπραξον ημιν.
|
Titulus initialis |
ἐκ τῶν Οἰκουμενίωι τῶι μακαρίωι ἐπισκόπω Τρίκκης(Θρίκκης) Θεσσαλίαι, θεοφιλῶς πεπονημένων εἰς τὴν Ἀποκάλυψιν Ἰωάννου τοῦ θεολόγου· σύνοψις σχολικὴ μετὰ τῆς δεούσης ὄσον κατὰ σύνοψιν ἀνελλιποῦς αὐταρκείας· Χριστὲ ὁ θεὸς σύμπραξον ἡμῖν
|
Titulus initialis |
Ἐκ τῶν περὶ τῶν φυσικῶν ἕξεων λόγων
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
ἐκ τῶν πληγῶν τῆς καύσεως ἤρξατο
|
Desinit |
ΕΚ ΤΩΝ ΤΟΥ ΑΕΤΙΟΥ ΒΙΒΛΙΩΝ ΒΙΒΛΙΟΝ Α', ΕΣΤΙ ΔΕ Ο ΠΙΝΑΞ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΟΥΤΟΣ
|
Titulus initialis |
Ἐκ τῶν τοῦ Ψελλοῦ εἰς τὸ Τῶν γὰρ πραγμάτων ἐξ ὕλης καὶ εἴδους συνεστώτων ἢ ἀνάλογον τῇ ὕλῃ καὶ τῷ εἴδει τὴν σύστασιν ἐχόντων.
|
Titulus initialis |
ΕΚ ΤΩΝ ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΕΡΩΝ...ΟΤΙ ΔΕΙ ΕΥΧΕΣΘΑΙ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΤΕΤΕΛΕΥΤΞΚΟΤΩΝ, ΚΑΙ ΕΤΕΡΟΥΣ ΠΑΡΑΚΑΛΕΙΝ ΕΥΧΑΣ ΥΠΕΡ ΑΥΤΩΝ ΠΟΙΕΙΣΘΑΙ...
|
Titulus initialis |
ΕΚΑΣΤΗΝ ΛΕΞΙΝ ΕΞΕΤΑΣΤΕΟΝ
|
Incipit |
Ἕκαστος ἡμῶν τὸ αὐτεξούσιον λαβὼν παρὰ τοῦ Θεοῦ
|
Incipit |
Ἕκαστος ἡμῶν τὸ αὐτεξούσιον λαβὼν παρὰ τοῦ Θεοῦ
|
Incipit |
Ἕκαστος τῶν ἀπὸ τῆς τριάδος ἀριθμῶν αὐξομένων μονάδι πολύγωνός ἐστι
|
Incipit |
ἐκβοῶντες, ἵνα μὴ εἰς κρῖμα ἐκπέσωμεν... ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν καὶ ἀξιωθῆναι διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ· ᾧ...
|
Desinit |
ἐκδεχόμενος τὴν αὔξησιν
|
Incipit |
Ἔκδοσιν ἀμβροσίαν Μᾶρκ᾽ ἐπιτεύξας
κόσμον ἅπαντι βίων ἔκλινας ἔργων.
|
Textus |
Εκδοσιν αμβροσιαν Μαρκ' επιτευξας.|
Κοσμον απαντι βιων εκλινας εργων.
|
Textus |
Ἔκδοσιν ἀμβροσίαν Μάρκʹ ἐπιτεύξας,
Κόσμον ἀπαντι βίων ἔκλινας ἔργων.
|
Textus |
Ἔκδοσις εἰς τὸ Ἰουδαϊκὸν ἑξαπτέρυγον
|
Titulus initialis |
Ἔκδοσις εἰς τὸ Ἰουδαϊκὸν ἑξαπτέρυγον
|
Titulus initialis |
Ἔκδοσις εἰς τὸ Ἰουδαικὸν ἑξαπτέρυγον
|
Titulus initialis |
εκειθεν γαρ ως εξ
|
Incipit abruptus |
ἐκεῖθεν δ’ εἰ συγχωροῖτο, καὶ ἡμεῖς εὐχαριστοῦντες δεξόμεθα;
|
Desinit |
ΕΚΕΙΝΑ ΕΙΠΕΙΝ ΚΑΤΗΞΙΩΘΗ
|
Desinit |
ἐκείνη δὲ ξίφος ἠκονημένον
|
Desinit |
Ἐκεῖνο μάλιστα παρατηρεῖν ἄξιον
|
Incipit |
εκεινοι δε εξελθοντες· εκηρυξαν πανταχου·
|
Desinit abruptus |
ἐκεῖνον ἐγὼ τὸν ἂνδρα ἀξιομακαριστότατον νομίζω
|
Desinit |
ἐκεῖνος τῇ πολιᾷ ἐκαθέζετο κατὰ πρόσωπον τῆς ἀκτῖνος τοῦ ἡλίου· ἐθερμαίνετο μὲν οὐκ ἐνεδίδου δὲ, ὑπὲρ δὲ τούτων ἁπάντων εὐχαριστήσωμεν τῷ Χριστῷ, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ἐκείνους δὲ τῆς πλάνης ταύτης ἀπαγάγοι, καὶ πάντας κοινῇ διασώσας, καταξιώσειε τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν εἰς δόξαν αὐτοῦ, ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
Ἐκέλευσεν οὖν ὁ ἐπίσκοπος ἐν τόπῳ ἐπισήμῳ ταφῆναι αὐτὴν μετὰ λαμπάδων καὶ ὕμνων εἰς δόξαν θεοῦ παντοκράτορος καὶ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾦ ἡ δόξα ... ἀμήν
|
Desinit |
εκημιθη (εκοιμηθη) ο δουλος του θεου ο πανσεβαστος σεβαστος κυρης Χριστοφορος ο Γαυρας εν [τω] μοναχικω τω σχηματι (?) κε (και) επωνομασθη Χαρητον (Χαριτων) μηνι μαρτιο (μαρτιω) εις τας δηο (δυο) ινδικτιονης (ινδικτιωνος) ογδοης τω εξακισχιληοστο (εξακισχιλιοστω) ευτακοσιοστο (ευτακοσιοστω) ευδομηκοστω δευτερω ημερα κυριακη ωρα πρωτη.
|
Textus |
ΕΚΘΕΣΘΑΙ ΔΗ ΤΑ ΚΔ' ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΑΞΙΝ
|
Incipit |
Ἔκθεσις διαλέξεων [...]
|
Titulus initialis |
Ἕκθεσις διαλέξεως [...]
|
Titulus initialis |
Ἕκθεσις διαλέξεως πρὸς Γροσολάνον ἀρχιεπ. Μεδιολάνων
|
Titulus initialis |
Ἔκθεσις κεφαλαίων τῶν Πράξεων τῶν ἀποστόλων.
|
Titulus initialis |
ΕΚΘΕΣΙΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΕΝΣΑΡΚΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΣΕΠΤΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ
|
Titulus initialis |
Ἔκθεσις ῥητορικῶν τινῶν κανόνων ἱεροκήρυξι μάλιστα συμβαλομένων (!), οὓς ἐκ τῆς λατινίδος φωνῆς ὁ ἐν ἱεροδιακόνοις Μακάριος εἰς τὴν Ἑλλάδα
φωνὴν ἀπανθησάμενος (!) τοῖς φιλολόγοις προὔθηκε
|
Titulus initialis |
ΕΚΘΕΣΙΣ ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ ΠΡΟΣ ΤΙΝΑ ΖΗΤΗΣΑΝΤΑ ΑΥΤΟΝ
|
Titulus initialis |
Ἔκθεσις τῆς καθαρᾶς καὶ ἀμωμήτου πίστεως τῶν Χριστιανῶν ἐκ τοῦ μακαριωτάτου Ἀθανασίου ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας τοῦ μεγάλου
|
Titulus initialis |
ἔκθεσις τῆς ὑγιοῦς καὶ ὀρθοδόξου πίστεως ὡς ἐν τύπῳ ὁμολογίας
|
Titulus initialis |
Ἔκθεσις τοῦ ἁγιωτάτου μητροπολίτου Ἐφέσου, τίνι τρόπῳ ἐδέξατο τὸ τῆς ἀρχιεροσύνης ἀξίωμα, καὶ δήλωσις τῆς συνόδου τῆς ἐν Φλωρεντίᾳ γενομένης
|
Titulus initialis |
Ἐκκλησίαι σε ὑμνοῦσιν τὸν ἐπ’ αὐτοῦ σταυρωθέντα Χριστόν, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ΕΚΚΡΟΥΟΝΤΩΝ ΕΞΩ ΗΔΗ ΓΕΓΟΝΟΤΙ
|
Desinit |
ἔκλεψαν αὐτόν· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Ἐκλογὴ θείων καὶ ἁγίων πατέρων. Λόγος περὶ τῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν πἰστεως
|
Titulus initialis |
Ἐκλογὴ λέξεων κατὰ διαφορὰν καὶ κατὰ στοῖχον
|
Titulus initialis |
εκοιμηθη δε εν Ιεραιηπολει (Ιεραπολει) της Παρθιας, και εταφη ενδοξως.
|
Desinit |
εκοιμηθη η δουλη του θεου Μαρια η μητηρ εμου Μαρκιανου ιερεως μηνι φευραριω εις τας κʹ. ο δε πατηρ μου ο του Χριστου θυτης Ιωαννης ο το επικλην Πουτζησης μηνι σεπτεμβριω εις τας δεκα ημερα Σαββατω ινδικτιωνος ιαʹ ετους ͵ϛψαʹ.
οι δ' αναγινωσκοντες ευχεσθαι[ευχεσθε] υπερ αυτων δια τον κυριον. λυσιν παρασχειν πταισματων πολυπλοκων· εν ημερα δικης τε της φρικτης τοτε, και της μεριδος δεξιας τυχειν αμα της των δικαιων, ως αγαθος δεσποτης.
|
Textus |
εκοιμηθη Ιωαννης ο σκλαβος και κρης ο μακαριτης, εν ετει ζξγʹ εν μηνι σεπτεμβριω. ημερα κυριακη ωρα εννατη ινδικτιωνος ιβʹ.
|
Textus |
ἐκπληρώσατε. Ἡμῶν γὰρ τὰ ἐντάγματα ... τῶν συνθηκῶν, ἀλλὰ τῇ ἀνάρχῳ Τριάδι περιστάμενοι, ὑπὲρ ἡμῶν πάντων τὰ σωτήρια ἐξαιτεῖσθε· ἐν...
|
Desinit |
Ἐκπλήττομαι νῦν καὶ ξενίζομαι
|
Incipit |
ἐκτεμὼν γὰρ τὴν ῥίζαν συνεξέτεμεν τοὺς καρπούς
|
Desinit |
ΕΚΤΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΕΞ ΟΛΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ
|
Desinit |
ἕκτος τρόπος ἐστὶν ὁ ἐξ ὅλων ὑποθέσεων, ὃν ἐφεῦρεν Ἀλέξανδρος ὁ Ἀφροδισιεύς
|
Desinit |
ΕΚΦΑΝΤΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΙΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΕΩΣ
|
Desinit |
ΕΛΑΛΗΣΕ ΚΥΡΙΟΣ ΠΡΟΣ ΙΕΡΕΜΙΑΝ ΕΝ ΤΑΙΣ ΗΜΕΡΑΙΣ ΕΚΕΙΝΑΙΣ ΛΕΓΩΝ ΙΕΡΕΜΙΑ ΑΝΑΣΤΑΣ ΕΞΕΛΘΕ
|
Incipit |
ἔλεγαν περὶ ἑτέρου γέροντος ὅτι ἒστοντας νὰ εἶναι σύναξις
|
Incipit |
ἔλεγαν περὶ τοῦ ἀββᾶ Μακαρίου ... εἶδεν ἔξω ἀπὸ ἕνα κελλὶ
|
Titulus initialis |
ἔλεγε κάποιος ἀπὸ τοὺς πατέρας ὅτι παγαίνοντας εὶς τὴν Ἀλεξάνδρειαν
|
Incipit |
Ἔλεγέ τις τῶν πατέρων ὅτι ἐν Ἀλεξανδρείᾳ γενόμενος εἰσῆλθον εἰς μαρτύριον εὔξασθαι
|
Incipit |
Ἔλεγεν ὁ ἀββᾶς Παλλάδιος (uel Ὁ ἅγιος ἀββᾶς Παλλάδιος διηγήσατο ἡμῖν λέγων) ὅτι Ἦν τις φιλόχριστος ἐν Ἀλεξανδρείᾳ ἐλεήμων καὶ ξενοδοχῶν τοὺς μοναχούς
|
Incipit |
ἔλεγεν ὁ ἀββᾶς Ὢρ ὅτι ἐξεύρω ἐγὼ ἄνθρωπον
|
Incipit |
Ἔλεγον (Διηγήσατό τις ἄξιος) περὶ Ζήνωνος τοῦ βασιλέως, ὅτι κόρην τινὰ ἔφθειρεν
|
Incipit |
Ἔλεγον περὶ τοῦ ἀββᾶ Φιλήμονος τοῦ ἀναχωρητοῦ ὅτι καθεῖρξεν ἑαυτὸν ἔν τινι σπηλαίῳ ὀλίγον ἀφεστῶτι τῆς λαύρας τῶν Ῥωμαίων καλουμένης
|
Incipit |
Ἔλεγχος αὑτοῦ καὶ ἐξομολόγησις
|
Titulus initialis |
ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΙΝΩΝ ΜΗ ΚΑΛΩΣ ΔΟΞΑΖΟΜΕΝΩΝ Η ΤΕΛΟΥΜΕΝΩΝ ΠΑΡΑ ΛΑΤΙΝΟΙΣ
|
Titulus initialis |
ἔλεγχος ὡς ἐν ἐφόδῳ τῶν σοφιστικῶν τρόπων τῆς εἰρήνης, οὓς οἱ λατινισταὶ περιᾴδουσιν εἰς ἐξαπάτην ἁπλουστέρων· ἐν σχήματι διαλόγου, οὗ πρόσωπα, Εὐλόγιος, Βενέδικτος καὶ Ὀλβιανός
|
Titulus initialis |
Ἐλεεῖν ἄξιον τοὺς κατηγοροῦντας τῶν ποιητῶν
|
Incipit cuiusdam partis |
ἐλεημοσύνην καὶ προσευχήν, ἵνα τύχωμεν τοῦ ἁγίου πνεύματος, ὥσπερ καὶ ὁ Κορνήλιος· καὶ δοξάζωμεν…
|
Desinit |
ΕΛΕΗΜΩΝ ΕΣΤΙΝ ΣΚΟΡΠΙΣΩΜΕΝ ΕΠΙ ΓΗΣ ... ΤΗΝ ΔΙΑΓΩΓΗΝ ΕΞΟΜΕΝ
|
Desinit |
ΕΛΕΞΑΜΕΝ ΣΟΥ ΔΙΑ ΜΙΧΑΕΛ ΠΕΦΘΕΝΤΑ ΜΟΙ
|
Incipit |
ΕΛΕΞΕ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΥΑΙΝΗΣ
|
Desinit |
ἔλεος καὶ σωθῶ τῇ χάριτι τοῦ Χριστοῦ, ὅτι αὐτῷ πρέπει δόξα
|
Desinit |
Ἐλευθερίου κἂν ξέῃς τὸ σαρκίον,
|
Incipit |
Ελθωμεν λοιπον και επι τους ευαγγελιστας και αποστολους, και δειξωμεν
|
Incipit |
Ἔλθωμεν λοιπὸν καὶ ἐπὶ τοὺς εὐαγγελιστὰς καὶ ἀποστόλους, καὶ δείξωμεν καὶ αὐτοὺς συμφώνως
|
Incipit |
Ελθωμεν λοιπον και επι τους ευαγγελιστας και αποστολους, και δειξωμεν και αυτους συμφωνως τοις παλαιοις λεγοντας.
|
Incipit |
ἔλλαψιν ἐν αὐτῷ Χριστῷ [...] ἡμῶν, ὧ ἡ δόξα [...]
|
Desinit |
Ἑλλήνιος ὁ λόγος καὶ ἀξιολογούμενος
|
Incipit |
ελληνιστι εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην· μετα ιεʹ ετη της αναληψεως του κυριου· εχει δε ρηματα γωγʹ
|
Textus |
ἐλπίδα σωτηρίας, δόξαν τὴν ἐν Χριστῷ· ὅτι τῷ πατρὶ…
|
Desinit |
ἑλώμεθα τὴν ἀρετήν· οὕτω γὰρ καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
ἑλώμεθα τὴν ἀρετήν· οὕτω γὰρ καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
ΕΜΑΣΤΙΞΑΤΕ ΜΥΡΙΑ ΚΑΚΑ
|
Desinit |
Ἐμὲ, τὸν βίον, ἄνθρωπε, δέξαι σου παραινέτην
|
Incipit |
ἐμοὶ ἐποιήσατε, (εἶπεν/φησὶν ὁ Χριστός)· ᾧ (aut αὐτῷ aut ὅτι αὐτῷ) ἡ δόξα...
|
Desinit |
ἐμοὶ ἐποιήσατε, εἶπεν ὁ Χριστός· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ἐμοὶ ἐποιήσατε, εἶπεν ὁ Χριστός· ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ἐμοὶ ἐποιήσατε, εἶπεν ὁ Χριστός· ταῦτα δὲ πάντα καὶ εἰ(π)ὼν καὶ λέγων... ἀπὸ καταβολῆς κόσμου· ᾧ πρέπει πᾶσα δόξα (aut ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ)...
|
Desinit |
ἐμοὶ ἐποιήσατε, εἶπεν ὁ Χριστός· ᾧ ἡ δόξα...κ.τ.λ.
|
Desinit |
ἐμοὶ ἐποιήσατε· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ἐμοὶ ἐποιήσατε· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Ἑμοὶ τῆς παρούσης ἑορτῆς ἡ διάλεξις
|
Incipit |
ΕΜΟΝ ΓΑΡ ΔΕΙΞΑΙ
|
Desinit |
Ἐμὸν ῥόδον, τρυγᾷ σε θανάτου ξίφος
|
Incipit |
ἐμὸς ὀρφανοτρόφος καὶ νομοφύλαξ
|
Desinit cuiusdam partis |
ἔμπληκτος · ἀπόπληκτος καὶ παραπλήξ
|
Incipit |
ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ ΤΟΥ ΒΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΔΟΞΣΗΣ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΑΞΙΩΘΗΝΑΙ ΤΕ ΚΑΙ ΕΠΙΤΥΧΕΙΝ ΑΔΕΛΦΟΙ...
|
Desinit |
ἐν ἀγαλλιάσει ἐν φωτὶ ἀληθινῷ καὶ ὑπερβαλλούσῃ
δόξῃ, εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
ΕΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΦΗΣΙ
|
Incipit |
ΕΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΦΗΣΙ ΕΠΙ ΤΙΝΟΣ ΓΥΝΑΙΚΟΣ
|
Incipit |
ΕΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΦΗΣΙ ΕΠΙ ΤΙΝΟΣ ΓΥΝΑΙΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΣΗΣ
|
Incipit |
ΕΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΦΗΣΙΝ ΕΠΙ ΤΙΝΟΣ
|
Incipit |
ΕΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΦΗΣΙΝ ΕΠΙ ΤΙΝΟΣ ΓΥΝΑΙΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΣΗΣ ΖΗΤΗΣΑΣ ΛΥΧΝΙΔΑ
|
Incipit |
ΕΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΑ Φ… ΕΠΙ ΤΙΝΟΣ ΓΥΝΑΙΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΣΗΣ
|
Incipit |
ἓν γὰρ ἐδείχθη δι’ ἐκείνου τὸ βάπτισμα, ὃ αὐτὸςς παρέχειν εἰς μετὰνοιαν ἤρξατο· ὁ δὲ Χριστὸς εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν ἐδωρήσατο καὶ ζωὴν αἰὼνιον... ἀμήν
|
Desinit |
ΕΝ ΓΑΡ ΤΩ ΑΔΗ ΤΙΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΤΑΙ ΣΟΙ ΦΗΣΙ ΔΑΥΙΔ· ΔΗΛΟΝΟΤΙ ΟΥΔΕΙΣ ΚΑΙ ΑΥΘΙΣ ΜΗ ΙΑΤΡΟΙ ΑΝΑΣΤΗΣΟΥΣΙ ΚΑΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΝΤΑΙ ΣΟΙ
|
Desinit |
Ἐν γράμμασιν ἓξ συλλαβὰς τρεῖς φέρω
|
Incipit |
ἐν δὲ τοῖς διαλεκτικοῖς τὰ κατὰ δόξαν
|
Desinit |
εν δε τω αετω, το της θεοτητος εξαγγελλεται μυστηριον.
|
Desinit |
ἐν δὲ τῷ τιμήματι τιμωρεῖσθε τοὺς ἐξαμαρτάνοντας
|
Desinit |
ἐν δόξῃ ὠφεληθέντας ἐκ τῆς ἡμῶν συμπαθείας, χάριτι…
|
Desinit |
Ἐν ἐκείνοις τοῖς καιροῖς βασιλεὺς Μαξιμιανὸς εἶχε τρεῖς υἱούς, Νικήταν, Αἰμιλιανὸν καὶ Ἀλέξανδρον
|
Incipit |
Ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ ἐγεννήθη παιδίον, νεώτερος υἱὸς βασιλέως Μαξιμιανοῦ
|
Incipit |
ΕΝ ΕΞ ΜΕΝ ΗΜΕΡΑΙΣ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΟΡΩΜΕΝΟΝ ΤΟΥΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ ΕΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ
|
Incipit |
ἐν ἕξ μὲν ἡμέραις ὁ θεὸς τὸν ὁρώμενον τοῦτον κόσμον ἐδημιούργησεν
|
Incipit |
Ἐν ἔτει δευτέρῳ Μαξιμιανοῦ κρατοῦντος
|
Incipit |
Ἐν ἔτει ἑβδόμῳ καὶ ἑπτακοσιοστῷ κατὰ... Ἀλέξανδρον, τὸ πονηρὸν ἔθνος καὶ ὀλέθριον, Γότθοι φημί, ἐπελθόντες
|
Incipit |
Ἐν ἔτει ἑξακοσιοστῷ πεντεκαιδεκάτῳ τῆς βασιλείας Ἀλεξάνδρου
|
Incipit |
ἐν ἑτέρᾳ ἡμέρᾳ · τῷ δὲ θεῷ ἡμῶν πρέπει δόξα...
|
Desinit |
ἐν εὐφροσύνῃ καὶ χαρᾷ τῇ ἄνω κληρουχίᾳ. Ἰωσὴφ ἱερομόναχος ἐξ Ἰωαννίνων
|
Desinit |
ἐν ᾗ ἂν ἡμέρᾳ ὑγιᾶ αὐτὸν ἐποιήσεν. Δοξάσωμεν δὲ καὶ ἡμεῖς πατέρα... ἀμήν
|
Desinit |
ἐν ᾗ ἡ πόλις ἐστὶν ἡ μεγάλη, ἧς τεχνίτης καὶ δημιουργός ἐστιν ὁ θεὸς ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ἀμήν.
|
Desinit |
Ἐν ἡμέραις ἓξ τὴν κτίσιν κτίζεις λόγε...
|
Incipit |
Ἐν ἡμέραις ἓξ τὴν κτίσιν κτίζεις, Λόγε
|
Incipit |
ἐν θεότητι καὶ ἐν ἀνθρωπότητι ἐξεφώνησεν
|
Desinit |
Ἐν Κωνσταντινουπόλει εἰς τὸν ἅγιον Θωμᾶν εἰς τὰ Ἀμαντίου εἰσῆλθεν Αἰγύπτιος εὔξασθαι
|
Incipit |
Ἐν Μάρκῳ τῷ εὐαγγελιστῇ εὑρήσεις καλούμενον κοδράντην δύο λεπτά. τὸ δὲ λεπτὸν ἑξακισχιλιοστὸν ὑπάρχον τοῦ ταλάντου γίνεται νόμισμα ἓν ἥμισυ, τὸ γὰρ τάλαντον ρκεʹ λίτραι σημαίνονται ὡς Ἐπιφανίῳ τῷ Κυπρίῳ δοκεῖ· συνάγεται οὖν εἶναι τὸν κοδράντην τρία νομίσματα, ὁ δὲ ἔσχατος ἀντιμέτρου πότερος παρείληπται.
|
Textus |
εν Μαρκω τω ευαγγελιστη ευρησεις καλουμενον κοδραντην δυο λεπτα. το δε λεπτον εξακισχιλιοστον υπαρχον του ταλαντου· γινεται νομισμα εν ημισυ· το γαρ ταλαντον ρκεʹ λιτραι σημαινονται ως Επιφανιω τω Κυπριω δοκει· συναγεται ουν ειναι τον κοδραντην τρια νομισματα· ο δε εσχατος αντι με (?) ποτερος παρηληπται.
|
Textus |
ΕΝ ΜΕΣΩ ΚΑΤΕΔΥ ΚΑΙ ΤΑ ΕΞΗΣ
|
Desinit |
ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ ἀπῆλθε μὶα ἀρχοντοπούλα πρὸς τὴν ἁγίας Θεοδώραν ὁποῦ ἦτον εἰς τὸ κάστρον τῆς Ἀλεξανδρείας
|
Incipit |
ἐν μιᾷ οὖν τῶν ἡμέρων σκήνωμα νεκροῦ ἐξεφέρετο
|
Incipit |
Ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ὄρθρου λίαν ἀναστάς, ἐπορευόμην ἐγὼ σὺν τοῖς δύο ἀδελφοῖς ἔξωθεν τῆς εὐλογημένης πόλεως Ἐδεσσῶν
|
Incipit |
ἐν μυρίοις ἀφίησι κακοῖς, δίκαιος ὢν καὶ ὀνομαζόμενος, καὶ δικαίως ἑκάστῳ κατὰ τὴν ἀξίαν ἀποδιδόναι εἰδώς; Ὧι πρέπει...
|
Desinit |
ἐν νεφέλαις ἁρπαγῆναι καὶ φανῆναι τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν ἄξιοι· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
Ἐν ὅσοις μὲν ἦν δυνατὸν Παλαμίτας ἀπελέγξαι
|
Incipit cuiusdam partis |
εν οτε ηρξατο κηρυττειν το ευαγγελιον, το δε ετερον, εν ω και πεπονθεν.
|
Desinit |
ἐν οὐρανοῖς ἑτοιμάσω σοι· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ἐν οὐρανοῖς εὐτρεπίσω σοι, ὅτι ἐμοὶ τῷ Θεῷ δόξα...
|
Desinit |
ἐν παραδείσῳ κεραμέα διὰ τῶν λόγων ἀνακηρύττων τι· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ἐν πίστει καὶ ἀγάπη καὶ ταπειναφρωσύνη. ὦ ἡ δόξα
|
Desinit |
ἐν πλάνῃ δουλείας ἡμᾶς ἀπαλλάξαντος Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν...
|
Desinit |
ΕΝ ΠΟΛΛΗ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΑΝΕΙΚΑΣΤΩ ΔΟΞΗ ΚΑΙ ΦΩΤΙ ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΑ ΑΓΑΛΛΙΑΣΕΙ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΝ ΕΥΦΡΟΝΤΗΣΗ ΔΟΞΑΖΩΝ ΣΥΝ ΑΥΤΟΙΣ ΤΟΝ ΜΟΝΟΝ ΑΓΑΘΟΝ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
ΕΝ ΠΡΟΣΕΥΧΑΙΣ ΕΝ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΙΣ ΙΝΑ ΕΙΣ ΠΛΕΙΟΝΑ ΕΥΝΟΙΑΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΕΠΙΣΠΑΣΩΜΕΘΑ
|
Desinit |
ἐν ταῖς ἀποδείξεσι χρώμενος
|
Desinit |
Ἐν ταῖς ἐκκλησίαις τὸ ἔθος τὸ περὶ ταῦτα κρατείτω καὶ τὸ ψαλτήριον αὐτολεξεὶ ἀναγινωσκέσθω
|
Incipit |
Ἐν ταῖς ἐμαῖς, ὕψιστε παντάναξ, τύχαις
|
Incipit |
ἐν ταῖς εὐπροσδέκτοις ὑμῶν ἱκεσίαις ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ·
ὅτι αὐτῷ πρέπει κράτος καὶ μεγαλωσύνη. Δόξα...
|
Desinit |
ἐν ταῖς ἡμέραις Ἀθανασίου τοῦ Μεγάλου ἦν ἐν Ἱεροσολύμοις πρόεδρος Μάξιμος ὁ ὁμολογητής
|
Incipit |
Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις βασιλεύοντος Οὐαλεριανοῦ ὑπάτοις Μαξιμιανοῦ τε καὶ τῶν Καισάρων τὸ ιε΄
|
Incipit |
Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐν αἷς ὁ ἀγαθὸς θεὸς ἐξήγειρε Θεοδόσιον τὸν μέγαν
|
Incipit |
Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, ἐν ᾦ Κλαύδιος ὁ βασιλεὺς τῆν ἑαυτοῦ μητέρα ξίφει ἀνεῖλεν θύμῳ
|
Incipit |
Εν ταις ημεραις Ζηνωνος του βασιλεως καὶ Γρηγοριου επαρχου εν Αλεξανδρεια οντος εγενετο τις γυνη ονοματι Θεοδωρα.
|
Incipit |
Ἐν ταῖς ἡμέραις Μαξιμιανοῦ τοῦ δυσσεβοῦς, ὃς ἐγεγόνει γαμβρὸς Διοκλητιανῷ τῷ τυράννῳ, ἐν ἔτει ἑβδόμῳ τοῦ καθ' ἡμᾶς διωγμοῦ ἐξαπεστάλη
|
Incipit |
Ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς βασιλείας τοῦ εὐσεβοῦς καὶ φιλοχρίστου βασιλέως κυροῦ Ἀλεξίου τοῦ Κομνηνοῦ
|
Incipit |
ΕΝ ΤΑΙΣ ΗΜΕΡΑΙΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ
|
Incipit |
Ἑν ταῖς ἡμέραις τῶν βασιλέων Λέοντος καὶ Ἀλεξάνδρου, ἄρχων τις ἐν Πελοποννήσῳ ἠγόρασε παῖδα
|
Incipit |
ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν θειοτάτων βασιλέων λέοντος καὶ ἀλεξάνδρου
|
Incipit |
ΕΝ ΤΑΙΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΙΣ ΦΕΡΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΚΑΛΛΙΣΤΟΥ ΤΟΥ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ ΠΕΡΙ ΑΖΥΜΟΥ ΚΑΙ ΕΝΖΥΜΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ
|
Titulus initialis |
Ἐν ταῖς παρ' ἡμῶν τελουμέναις συνάξεσι τῶν θείων ἑορτῶν καὶ ταῖς ἀγρυπνίαις
|
Incipit |
ΕΝ ΤΑΙΣ ΠΕΡΙ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΔΙΑΛΕΞΕΣΙ, ΧΡΗ ΠΡΩΤΟΝ ΣΤΗΣΑΙ
|
Incipit |
Ἐν ταύτη τῆ ἐπιστολῆ κεφάλαια καθολικὰ ι΄, οὐκ ἔχει δὲ ἐν ταύτη τῆ ἐπιστολῆ ὑποδιαιρέσεις κεφαλαίων. Μαρτυρίαι γραφικαὶ ἕξ (ϛʹ).
|
Textus |
ἐν τὲς ἡμέρες Ἀλεξίου Ἀγκέλου τοῦ ἀδελφοκτώνου
|
Incipit |
Ἐν τῇ Ἀλεξανδρείᾳ... συνέβη τῇ τοῦ ἀρχεκάκου συμβουλῇ
|
Incipit |
ἐν τῇ ἀναγνώσει ἕκαστα ἐξηγησόμεθα
|
Desinit |
ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ φρικτῇ ἐνώπιον τοῦ δικαίου Κριτοῦ τοῦ ἀποδιδόντος ἑκάστῳ κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ. ᾮ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ΕΝ ΤΗ ΙΔΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑ
|
Desinit |
ἐν τῇ ὄπισθεν ἀποτελεσματικῇ συντάξει ἐπὶ τὸ προγνωστικὸν τέλος ἐρχόμεθα.
|
Desinit |
ἔν τινι διαλέξει λέγει λατῖνος πρὸς γραϊκόν
|
Titulus initialis |
ἔν τινι διαλέξει λέγει λατῖνος πρὸς γραϊκόν
|
Titulus initialis |
ἔν τινι διαλέξει λέγει λατῖνος πρὸς γραϊκόν·
|
Titulus initialis |
ἔν τινι διαλέξει λέγει λατῖνος πρὸς γραϊκόν·
|
Titulus initialis |
ἔν τινι διαλέξει λέγει λατῖνος πρὸς γραϊκόν·
|
Titulus initialis |
ἔν τινι διαλέξει λέγει λατῖνος πρὸς γραϊκόν·
|
Titulus initialis |
ἔν τινι διαλέξει λέγει λατῖνος πρὸς γραϊκόν·
|
Titulus initialis |
ἔν τινι διαλέξει λέγει λατῖνος πρὸς γραϊκόν·
|
Titulus initialis |
ἓν τὸ βραβεῖον τῆς ἀληθείας, οὗ γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἀξιωθῆναι, εὐχαῖς καὶ πρεσβείαις τῶν μνημονευθέντων ἁγίων, χάριτι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
Ἐν τοῖς ἁγίοις τόποις οὕτως ἐστὶν ὁ σταυρός, ἀδελφοί, ὡς τὸ ξύλον τὸ πεφυτευμένον ἐν μέσῳ τοῦ παραδείσου
|
Incipit |
Ἐν τοῖς ἔξωθεν σταδίοις πολλοὶ μὲν τοῦ δρόμου ὑπομένουσι κόπον
|
Incipit |
Ἐν τοῖς καιροῖς ἐκείνοις Μαξιμιανὸς ὁ βασιλεὺς εἶχεν υἱοὺς τρεῖς, Νικήταν, Αἰμιλιανὸν καὶ Ἀλέξανδρον
|
Incipit |
Εν τοις καιροις εκεινοις Νικετα του πατρικιου, εν Καταγεννη (sic!) της Αφρικης γεγονε τοιουτον· ταξιωτης τις υπηρχεν εν τω πρετωριω.
|
Incipit |
Ἐν τοῖς καιροῖς Μαξιμιανοῦ καὶ Διοκλητιανοῦ ἐν τῇ χώρᾳ Λυκαιέων Βῖτος μακαριώτατος
|
Incipit |
Ἐν τοῖς καιροῖς Μαξιμιανοῦ τοῦ βασιλέως, εἶχε ὁ αὐτὸς Μαξιμιανός
|
Incipit |
Ἐν τοῖς καιροῖς Μαξιμιανοῦ τοῦ βασιλέως, ἡγεμονεύοντος Μαρκιανοῦ
|
Incipit |
ἐν τοῖς μονασταῖς, ὧν κατῆρξεν, εὑρέθη
|
Desinit |
Ἐν τοῖς ὀδοῦσι πάθη ἀρξάμενα ἐναργῶς ἅπασι φαίνεται
|
Incipit |
ΕΝ ΤΟΙΣ ΟΞΕΣΙ ΝΟΥΣΗΜΑΣΙ
|
Incipit |
Ἐν τοῖς πάθεσι τῶν λέξεων
|
Incipit |
Ἐν τοῖς χρόνοις Ἡρακλείου τοῦ πρὸς τοὺς Πέρσας κατὰ Ῥωμαίων ἐξελθεῖν, γέγονέ τι τοιοῦτον
|
Incipit |
Ἐν τοῖς χρόνοις τῆς τοῦ ἀσεβεστάτου Μαξιμιανοῦ βασιλείας, διωγμός
|
Incipit |
Ἐν τοῖς χρόνοις τοῦ βασιλέως Θεοδοσίου τοῦ νέου καὶ εὐσεβοῦς ὁ μακάριος οὗτος καὶ θεῖος Αὐξέντιος ἐν τῇ στρατείᾳ τῶν σχολαρίων ἐμπρέπων ἅπασιν ἐγνωρίζετο
|
Incipit |
εν τοις χρονοις Τραιανου υπηγορευθη και υπ’ αυτου του Ιωαννου εξεδοθη.
|
Desinit |
εν τοιχῳ πυργισκου κεχρισμενῳ κονιαματι εις διαφυλαξιν:
|
Desinit |
ἐν τοιχῷ πυργισκῷ κεχρισμένῳ κονιάματι είς διαφύλαξιν
|
Desinit |
Ἐν τούτῳ τῷ λόγῳ μάλιστα παρατηρεῖν ἄξιον τῆς τε εὑρέσεως
|
Introductio |
ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΤΩ ΛΟΓΩ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΜΕΛΛΕΙ ΔΙΔΑΞΑΙ
|
Incipit |
Εν τω ͵αʹω (χιλιοστω) χʹω (εξακοσιοστω) νʹω (πεντηκοστω): ετος μαρτιω στας ιγʹ εν τω περιφραγμῳ της πολυοδυνου νησου Κρητης στο Χανδακα.
|
Textus |
ἐν τῷ Ἀδὰμ μεταμορφωθεὶς ἀπέδειξεν
|
Desinit cuiusdam partis |
Ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ (vel ἐν τοῖς καιροῖς ἐκείνοις) βασιλεύοντος Μαξιμιανοῦ (καὶ) ἡγεμονεύοντος Μαρκιανοῦ ἦν τις τόπαρχος ὀνόματι Διόσκορος
|
Incipit |
Ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ὅτε ὁ σαταν[ς ὑπὸ τῶν ἀξίων αὐτοῦ εὐωχεῖτο καὶ ἐκράτει ἡ πλάνη
|
Incipit |
Εν τῳ πρωτῳ τομω των εις τας Παροιμιας εξηγητικων.
|
Incipit |
Ἐν τῷ πρώτῳ τόμῳ τῶν εἰς τὰς Παροιμίας ἐξηγητικῶν. οὕτως μνημονεύει τῆς χρήσεως ὅπως πληρωθῆ τὸ ῥηθὲν διά Ἡσαίου τοῦ προφήτου καὶ τὰ ἑξῆς· μὴ λέγων εἶναι ἐν τοῖς ἀντιγράφοις διαφωνίαν· ἔνθα καὶ θαυμασίως ἀπολογεῖται μὴ εὑρισκομένου ἐν τῷ Ἡσαία τοῦ ἀνοίξω ἐν παραβολαῖς τὸ στόμα μου. οἱ δὲ μετὰ ταῦτα τολμηρῶς τὸ Ἡσαίου ἠθέτησαν.
|
Textus |
ΕΝ ΤΩΔΕ ΤΩ ΛΟΓΩ ΒΟΥΛΕΤΑΙ ΔΙΔΑΞΑΙ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΠΛΑΤΥΤΕΡΟΝ ΚΑΙ ΑΠΕΛΕΓΞΑΙ ΤΟΥΣ ΕΤΕΡΟΔΟΞΟΥΣ
|
Incipit |
Ἐν ὑπατείᾳ Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ, ἡγεμονεύοντος Λυσία ἐν Αἰγαῖς
|
Incipit |
ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος νῦν καὶ ἀεὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Desinit |
ἐν ᾧ ηὐδόκησα, αὐτοῦ ἀκούετε· αὐτῷ ἡ δόξα
|
Desinit |
ἕνας ἀδελφὸς ἀπὸ τὴν Ἀλεξανδρείαν
|
Incipit |
ἕνας ἀδελφὸς ἀπὸ τὴν Ἀλεξανδρείαν ὀνόματι Εὐλόγιος ἦτον σπουδαῖος ἀπὸ τῆς νεότητος αὐτοῦ
|
Incipit |
ἕνας ἀδελφὸς ἐκαθέζετο εἰς μοναξίαν καὶ ἡσύχαζε
|
Incipit |
Ἕνας μοναχὸς ἦτον εἰς τὴν ἔρημον καὶ ἐπαρακάλει τὸν Θ(εὸ)ν νὰ τὸν ἀξιώση νὰ γένη ὡσὰν τὸν Ἰσαὰκ
|
Incipit |
ΕΝΑΣ ΦΙΛΟΤΡΑΠΕΖΟΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΞΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
|
Incipit |
ἔνδον … τῶν ἁγίων ἀποστόλων ὡς ἄξιον δοξάζοντες…
|
Desinit |
Ἔνδον μὲν ἡ σὴ πᾶσα δόξα, παρθένε
|
Incipit |
ενδοξον του Χριστου γενεαν.
|
Desinit |
ενδοξον του Χριστου γενεαν.
|
Desinit |
ενδοξον του Χριστου γεννησιν
|
Desinit |
ενδοξον Χριστου γενεαν.
|
Desinit |
ἐνδοξότατε, σοφώτατε, λογιώτατε καὶ ἐμοὶ ποθεινότατε ἀδελφὲ καὶ κατὰ πνεῦμα υἱὲ κῦρ Γεωργίε, εὔχομαι
|
Incipit |
ενδυσησθε δυναμιν εξ υψους.
|
Desinit abruptus |
ἐνεκαρτέρησεν ἐν τῇ ἡσυχίᾳ, εὐχαριστῶν τῷ Κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστῷ· ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ενεκε[ν] το[υ ονο]ματον (ονοματος) σου [δοξ]α Πατρι και [Υιω] και αγιω Πν[ευμα]τι και νυ[ν] και [αε]ι και εις τους αιωνας [...]
|
Desinit |
ἕνεκεν δόξης καὶ τιμῆς τῶν πατρικῶν σου σκήπτρων
|
Desinit |
ενθα εστι της δευτερας καταστασεως ο τυπος και η πολιτεια. Δοξα τω εξ αρχης ετοιμασαντι…
|
Desinit |
ἔνθα καταβρύει ἰάματα ἀεννάως πᾶσι τοῖς προστρέχουσιν αὐτῷ, εἰς δόξαν... ἀμήν
|
Desinit |
ἔνθα πάντων ἐστὶν εὐφραινομένων ἡ κατοικία καὶ ἧς ἀπέδρα ὀδύνη πᾶσα καὶ στεναγμὸς καὶ κατήφεια, ἐν αὐτῷ Χριστῷ τῷ ἀληθινῷ θεῷ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν. Ὑπερευχόμεθα ὑμῶν κατὰ χρέος τῆς πατρικῆς ὁσιότητος· μεμνῆσθαι καὶ αὐτοὶ τῆς ἡμῶν μὴ διαλίποιτε μετριότητος
|
Desinit |
Ενθα παντων των εν κυριω ευφραινομενων εστιν η κατοικια οτι αυτω πρεπει πασα δοξα τιμη και προσκυνησις, αμα τω πατρι και τω αγιω πνευματι […]. αμην.
|
Desinit |
Ἔνθα τὸ εὐαγγέλιον ὃ δὴ συνεγράψατο κηρύξας, ἐκκλησίαν τε πρώτην ἐν Ἀλεξανδρείᾳ ἰδρυσάμενος, καὶ τὰς ἱερὰς λειτουργίας ποιούμενος, τοὺς πρὸς τῇ [leg. τῷ] μεσημβρινῷ κλίματι τὸν εὐσεβῆ τῆς εἰς Χριστὸν πίστεως λόγον κατηχήσας ἐφώτισεν.
|
Textus |
Ἐνθάδε λύτρον ἐόντας μύθους πᾶσι βροτοῖσιν
ἔξυσα γηθοσυνῶς, οὓς θεὸς οὐρανόεις
ἤπυε θνητῶν ἑννυμένος δέμας αὐτὸ σαῶσαι.
|
Textus |
ΕΝΘΑΔΕ ΧΑΡΤΟΦΥΛΑΞ ΓΑΙΗΣ ΥΠΟ ΚΕΥΘΕΣΙ ΚΕΙΤΑΙ
|
Incipit |
Ἔνθους ὑπάρχει, τὴν ἀπόρρητον βλέπων
γέννησιν οὗτος, τοῦ πρὸ αἰώνων Λόγου,
βροντῆς ὁ κληθεὶς υἱὸς ἐκ Πατρὸς Λόγου
τοῦ νῦν φανέντος ἐξ ἀχράντου Παρθένου
ἥνπερ διεβρόντησεν εἰς οἰκουμένην,
ὡς ἀστραπῆς φῶς τὴν ἀλήθειαν φάνας.
|
Textus |
ἐνταῦθα δὲ καταπαύσω μου τὸν λόγον ὅτι τῷ Θεῷ δόξα...
|
Desinit |
Ἐνταῦθα μόσχος ἱερουργίας τύπον
ἐξεικονίζει καὶ καλῶς παρεισάγει.
|
Textus |
Ἐνταῦθα τὴν θέλγουσαν εἰκότως λύραν
κινῶν, τελώνης συγκινεῖ καὶ τοὺς λίθους,
ὅθεν, πλάνος, σίγησον, Ὀρφέως λύρα,
πόνοις Ἱλαρίων γὰρ ἥρμοσε ξένην,
καθημεροῦσαν τὴν λιθότροπον φύσιν.
|
Textus |
Ἐντεῦθεν ἄρχεται ἔνθα κατέληξεν
|
Incipit |
ἐντεῦθεν αὐτοῖς εἰς Ἐδὲμ λῆξις μία
|
Desinit |
εντευξιν ταις εκκλησιαις.
|
Desinit |
εντευξιν ταις εκκλησιαις.
|
Desinit |
εντιμος ο μισος ατιμος ο δισκος αναξιος ο βασταζων σοφος οπου τα παναση (?)
|
Textus |
Εντιμωτατε, ενδοξωτατε, ευγενεστατε [...] Ιωαννακη Ρειζη, εν Χριστω αδελφε, και γνησιε [...] μετανοιαν την προσηκουσαν [...]μομεν τη ση εντιμοτητι, [...] θεον τον κυριον ημων Ιησουν Χριστον, οτι [...] σωματος εν πασῃ ευημερι[ᾳ] [...] μετα παντος του ευλογημ[ενου] [...] πλην αυτοθι στελλομεν δια [...] τον πανοσιωτατον εν ιερομοναχ[οις] (ιερομοναχοις) [...] | και εργω ως καθως και ημας [...] παντοτε ενθυμουμαι την αβραμιαιαν σου υποδοχ[ην] (υποδοχην) [...] καλην συνδρομην και βοηθειαν, και συχνως αναγγελλω αυτην τους πατερας, και ευχονται υπερ σου, και μνημονευω το τιμιον σου [ον]ομα (ονομα) ακαταπαυστως εν ταις θειαις και ιεραις λειτουργιαις, ο δε μισθαποδοτης Χριστος πληρωσει τον αξιον μισθον σου εκατονταπλασιως, και αξιωσει σε και της επουρανιου αυτου βασιλειας μετα παντων των αγιων. Καθηγουμενος της ιερας και δεσποτικης μονης του αγιου Σιμωνος Πετρου Γρηγοριος ιερομοναχος και εν κυριω Ιησου Χριστω αδελφοι.
|
Textus |
Ἐντυχὼν τοῖς νῦν γραφεῖσι παρὰ σοῦ, τὴν μὲν σὴν εὐλάβειαν ἀπεδεξάμην
|
Incipit |
ΕΞ ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΕΚΑΛΕΣΑ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΜΟΥ
|
Desinit |
ΕΞ ΑΝΑΓΚΗΣ ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΟΥ ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ
|
Desinit |
ΕΞ ΑΝΑΓΚΗΣ ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΟΥ ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ
|
Desinit |
εξ ανεπιγραφου.
|
Titulus initialis |
Ἐξ ἀνεπιγράφου.
|
Titulus initialis |
ἐξ ἀπόρων πόρον εἰργάσατο· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ἐξ ἀπόρων πόρον εἰργάσατο· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
εξ αρχης ετοιμασαντι και προμηνυσαντι θεῳ. και πληρωσαντι. αμην.
|
Desinit |
ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΦΗΤΑΙ ΔΙΑ ΓΑΡ ΤΟ ΓΕΝΕΣΘΑΙ ΝΑΟΝ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΔΥΝΑΜΕΩΣ
|
Incipit |
ΕΞ ΑΥΤΗΣ ΠΡΟΗΛΘΕΝ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΗΜΩΝ Ι. Χ. ...
|
Desinit |
ἐξ αὐτῆς σαρκωθέντος Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ κυρίου ἡμῶν· ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
Ἐξ αὐτομάτου τῷ Κρήτης
|
Titulus initialis |
ἐξ αὐτοῦ ἀλμηροῦται ἡ μεγάλη θάλασσα τῶν λατίνων
|
Desinit |
ΕΞ ΑΥΤΟΥ ΔΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΑΥΤΩ ΠΡΕΠΕΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΙΣ
|
Desinit |
ἐξ αὐτοῦ προελθοῦσα ἀπαθῶς τοῦ πατρός
|
Desinit |
εξ αυτου προελθουσα απαθως του πατρος.
|
Desinit |
ἐξ αὐτοῦ προελθοῦσα ἀπαθῶς τοῦ πατρός.
|
Desinit |
ἐξ αὐτοῦ φ[άγῃ] κα[ί
|
Desinit |
ἐξ ἑαυτοῦ ἐξαφρίζων.
|
Desinit |
ἐξ ἑκατέρων τῶν μερῶν νοοῦνται,
«πόλοι» καλοῦνται.
|
Desinit |
ΕΞ ΕΚΕΙΝΗΣ ΤΗΣ ΣΥΝΑΓΩΓΗΣ
|
Incipit |
ΕΞ ΕΠΙΒΟΥΛΗΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
\
|
Desinit |
Ἐξ εὐγενείας εὐγενὴς ὥς τις κλάδος
|
Incipit |
Ἐξ Εὐδοκίας ταῦτα, πορφύρας κλάδου
|
Desinit |
Ἐξ Εὐδοκίας ταῦτα, πορφύρας κλάδου
|
Desinit |
ἐξ εὐλογίας αὐτῶν δία τὸν
|
Desinit |
ΕΞ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΒΙΒΛΟΥ ΠΡΟΣ ΚΥΡΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΤΟΝ ΠΟΓΩΝΑΤΟΝ ΠΕΡΙ ΤΡΟΦΩΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
|
Titulus initialis |
ἐξ ὀδυνωμένης καὶ ἀθυμίᾳ βεβλημένης ψυχῆς
|
Incipit cuiusdam partis |
ἐξ ὀλίγου πολὺν ἤδη καὶ συγκείμενον ἱκαν[ῶς
|
Desinit |
ἐξ ὅλων τῶν τοῦ κύβου
|
Desinit |
ἐξ οὗ δὲ ταγαγμὸς ὅτι πλεῖστος γενήσεται
|
Desinit |
ἐξ οὗ καὶ ἐγχέγγϋιον (sic) · ἐγγυᾶ
|
Desinit |
εξ ου παν το σωμα συναρμολογουμενον και συμβιβαζομενον.
|
Desinit |
ἐξ οὗ ῥυσθεἰημεν χάριτι... ἀμήν
|
Desinit |
Ἑξ οὗ τὴν ἱερὰν πανήγυριν
|
Incipit |
Ἐξ οὗ τὴν ἱερὰν πανήγυριν τῆς Πεντηκοστῆς ἐπετελέσαμεν
|
Incipit |
ΕΞ ΟΥΚ ΟΝΤΩΝ ΑΥΤΑ ΠΑΡΑΓΟΥΣΑΝ
|
Desinit |
Ἐξ οὐρανίων ἀντύγων σοι βιβλίον
|
Incipit |
ἐξ οὔρων τε καὶ τῆς τούτων διαγνώσεως καὶ προῤῥήσεως καὶ θεωρίας
|
Desinit |
Ἐξ ὀφθαλμῶν εἰς ὀφθαλμούς, εἰπὲ πῶς ῥέεις ἔρως
|
Incipit |
ΕΞ ΩΝ ΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΑΙ ΕΚΕΙΝΑ ΕΣΤΙ ΠΡΩΤΑ, ΑΛΛΑ ΜΕΝ ΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΑΙ ΕΚ ΤΩΝ ΜΕΡΙΚΩΝ ΟΥΣΙΩΝ
|
Incipit |
Ἐξ ὧν δὲ περὶ τοῖν φιλοσόφοιν ἐρῶ, καὶ τούτοις ἀμφοῖν ἅπαν μετὰ σώφρονος εὐφημίας ἀπαντήσεται τὸ προσῆκον
|
Desinit |
ἐξάγαγε σεαυτὸν λοιπὸν εἰς ἀναψυχήν
|
Desinit |
εξαγαγων δε αυτους εις Βηθανιαν εις το ορος των ελαιων, ανεληφθη, και τουτο το τελος εχει το κατα Λουκαν ευαγγελιον.
|
Desinit |
ΕΞΑΓΓΕΛΙΑΝ ΤΩΝ ΕΜΩΝ ΝΥΝ ΠΡΑΞΕΩΝ ΠΛΗΜΜΕΛΗΜΑΤΩΝ Ο ΩΝ· ΩΝ ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΒΙΟΥ, ΕΝ ΣΠΟΥΔΗ ΣΥΝΝΕΛΕΞΑ
|
Incipit |
ἐξαγορεύειν αὐτὸν χρὴ καὶ θριαμβεύειν
|
Incipit |
ἐξαγορεύειν αὐτὸν χρὴ πρότερον καὶ θριαμβεύειν
|
Incipit |
ἐξαγορεύειν αὐτὸν χρὴ πρότερον καὶ θριαμβεύειν πᾶν ἔθος ἐβραικὸν
|
Incipit |
ΕΞΑΙΣΙΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΩΣ ΤΟΙΣ ΔΟΥΛΟΙΣ ΑΥΤΟΥ
|
Desinit |
Ἐξαίφνης σὺν τῷ λόγῳ τοῦ ἀγγέλου
|
Desinit |
ΕΞΑΛΛΑΞΙΣ ΜΕΝ, ΟΤΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΟΥΚ ΕΠ’ ΕΥΘΕΙΑΣ ΦΕΡΕΤΑΙ
|
Incipit |
ἐξανατείλαν τῷ προσλήμματι
|
Desinit |
ἐξανατελῶ κέρας τῷ Δαυίδ. Ὁ δὲ…
|
Desinit |
ΕΞΑΠΑΤΩ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΙ ΕΞΗΠΑΤΟΝ ΓΑΡ ΤΟΥΣ ΜΑΓΕΙΡΟΥΣ
|
Incipit |
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΕΟΤΟΚΙΟΝ
|
Titulus initialis |
ΕΞΑΠΟΣΤΕΛΑΡΙΟΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΝΝΟΥΣ ΠΟΙΗΘΕΝΤΑ ΠΑΡΑ ΑΓΑΠΙΟΥ
|
Titulus initialis |
ΕΞΑΠΟΣΤΕΛΕΙΣ ΠΝΕΥΜΑ ΣΟΥ
|
Incipit |
ΕΞΑΣΗΜΟΝ
|
Desinit |
εξεδoθη δε μετα χρονους ιʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
ἐξεδο (ἐξεδόθη) μετὰ χρόνους ιʹ τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως. στίχοι ͵αχʹ.
|
Textus |
εξεδοθη δε μετα χρονους ιεʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
εξεδοθη δε παρα του αυτου αποστολου εν Ιερουσαλημ τη Εβραιδι διαλεκτω μετα χρονους οκτω, της του σωτηρος Χριστου και θεου ημων αναληψεως.
|
Textus |
ἐξεδόθη δὲ τοῦτο μετὰ χρόνους ιε´ τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως
|
Textus |
εξεδοθη δε τουτο μετα χρονους ιεʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Εξεδοθη δε υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ μετα χρονους ηʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
εξεδοθη μετα λʹ χρονους της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Εξεδοθη μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
εξεδοθη μετα χρονους ηʹ της Χριστου αναληψεως. στιχοι ͵βχʹ.
|
Textus |
εξεδοθη μετα χρονους ιʹ της Χριστου αναληψεως. στιχοι ͵αχʹ.
|
Textus |
εξεδοθη μετα χρονους ιʹ της του Χριστου αναληψεως
|
Textus |
Ἐξεδόθη μετὰ χρόνους ιʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
εξεδοθη μετα χρονους ιʹ, της Χριστου του θεου ημων αναληψεως.
|
Textus |
Ἐξεδόθη μετὰ χρόνους ιεʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
Εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
εξεδοθη το κατα Ιωαννην αγιον ευαγγελιον μετα χρονους λβʹ της του Χριστου αναληψεως· το δε κατα Λουκαν μετα χρονους δεκαπεντε· το κατα Μαρκον μετα χρονους δεκα· το δε κατα Ματθαιον μετα χρονους ηʹ εν Ιερουσαλημ.
|
Textus |
Εξεδοθη το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον, μετα χρονους δεκα, της Χριστου του θεου ημων, αναληψεως.
|
Textus |
Εξεδοθη τουτο μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
ἐξεδόθη τοῦτο μετὰ χρόνους δέκα τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
Εξεδοθη τουτο μετα χρονους ιε΄ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Εξεδοθη τουτο μετα χρονους λβ΄ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
ἐξεδόθη τοῦτο μετὰ χρόνους λβʹ τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
ἐξεδόθη τοῦτο, μετὰ χρόνους δεκαπέντε τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως
|
Textus |
εξεδοθη υπ᾽αυτου το (sic) μετα χρονους οκτω της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
εξεδοθη υπ' αυτου τουτο, μετα χρονους οκτω· της του Xριστου αναληψεως.
|
Textus |
εξεδοθη υπ’ αυτου μετα χρονους ηʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
ἐξεδόθη ὑπ’ αὐτοῦ τοῦτο, μετὰ χρόνους ὀκτὼ τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
Εξεδοθη υπ’ αυτου, τουτο μετα χρονους οκτω της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
εξεδωθη (εξεδοθη) δε υπ’ αυτου τουτο μετα χρονους οκτω της του κυριου αναληψεως.
|
Textus |
ἐξεθέμεθα αἶνον καὶ εὐχαριστίαν τῷ παντοκράτορι θεῷ ἀναπέμποντες... ἀμήν
|
Desinit |
ΕΞΕΙΠΕ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΠΟΚΕΙΡΑΜΕΝΩΝ ΟΤΙ Η ΧΑΡΙΣ
|
Incipit |
Ἐξεῖπεν Ἀδὰμ τὴν Εὔαν Λἀλησον τὰ τἐκνα ἡμῶν
|
Incipit |
ΕΞΕΙΣ ΑΡΑ ΑΙ ΑΡΕΤΑΙ ΚΑΙ ΚΑΚΙΑΙ
|
Incipit |
ἐξεκλίναμεν ἀπὸ τῶν ἐντολῶν σου καὶ ἀπὸ τῶν
|
Desinit abruptus |
Ἐξελθόντες ὅ τε Ἀδὰμ καὶ ἡ Εὔα
|
Incipit |
ἐξέλθωμεν
|
Incipit |
Ἐξέλιπε μὲν μετὰ τοὺς ἀγῶνας τὴν γῆν
|
Incipit cuiusdam partis |
ΕΞΕΛΙΠΕΝ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ
|
Incipit |
Ἐξελοῦ με [ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου ὁ Θεὸς]
|
Incipit |
ἐξέλωμεν τὸ δέλεαρ καὶ τί ἄγαν [
|
Desinit |
ἐξεπαί]δευσεν, αὐτὸς δὲ
|
Incipit |
ἐξεπλάγησαν καὶ ἔδωκαν δόξαν τῷ θεῷ
|
Desinit |
ΕΞΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΟΛΕΩΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΕΠΙ ΑΝΑΤΟΛΑΣ
|
Incipit |
ἐξέστη ὁρῶν
|
Incipit cuiusdam partis |
Ἕξεστί μοι πρὸς τὸν παρόντα καιρὸν ἀφορῶντι
|
Incipit |
ΕΞΕΣΤΙ ΠΑΝΤΑ ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΝ
|
Incipit |
ΕΞΕΣΤΙ ΠΑΝΤΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩ
|
Incipit |
Ἔξεστι παντὶ χριστιανῷ
|
Incipit |
ΕΞΕΣΤΙ ΠΕΡΙ ΠΑΝΤΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΣ
|
Titulus initialis |
ἐξεστιν ψαλλην κατὰ διάνοιαν κἂν
|
Desinit |
ΕΞΕΣΤΡΕΨΑΤΕ ΕΙΣ ΘΥΜΟΝ ΚΡΙΜΑ
|
Incipit |
ἐξετάζειν, οὐδεμίαν βιωσόμεθα ἡμέραν. Ἀνομίας γάρ, φησίν, ἐὰν παρατηρήσῃς. Κύριε, Κύριε, τίς ὑποστήσεται; Ὅτι σοῦ…
|
Desinit |
ΕΞΕΤΑΙ ΔΕ ΤΟ ΒΑΒΥΛΩΝΙΟΝ ΦΥΛΛΟΝ ΤΗΣ ΡΩΜΑΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ
|
Incipit |
Ἐξέτασις Γορδίου μάρτυρος... Μαξιμιανὸς αὐτοκράτωρ
|
Incipit |
εξηγαγεν αυτους εις Bηθανιαν και διεστη απ'αυτων.
|
Desinit |
εξηγαγεν αυτους εις Βηθανιαν, και διεστη απ’ αυτων·
|
Desinit |
Ἐξηγεῖσθαι τὰ ρητορικά... ; ἀποδιϊστῶντες τῶν ἀλόγων ζώων
|
Desinit |
Εξηγερθη ως ο υπνον (υπνων) κυριος· και ανεστη σωζων ημας. αλληλουια.
|
Desinit |
ΕΞΗΓΗΘΕΝΤΟΣ ΠΑΡΑ ΚΥΡ ΠΕΤΡΟΥ
|
Titulus initialis |
Ἐξηγήσεις διάφοραι εἰς τὰ προγυμνάσματα Ἀφθονίου
|
Titulus initialis |
Ἐξήγησις ἀνώνυμος εἰς τὴν τετράβιβλον τοῦ Πτωλομαίου
|
Titulus initialis |
ἐξήγησις γενεαλογίας Ἰωσὴφ τοῦ μνήστορος καὶ Μαρίας τῆς παρθένου καὶ θεοτόκου
|
Titulus initialis |
Εξηγησις γενεαλογιας Ιωσηφ του μνηστορος και Μαριας της παρθενου.
|
Titulus initialis |
Εξηγησις γενεαλογιας Ιωσηφ του μνηστορος και Μαριας της παρθενου·
|
Titulus initialis |
Ἐξήγησις εἰς τὴν σύνταξιν τῶν Περσῶν
|
Titulus initialis |
Ἐξήγησις εἰς τὴν Τιμιωτέραν πρὸς τὸν ἀπὸ τῆς Ὁδηγητρίας Ἱερομόναχον καὶ ἐκκλησιάρχην κύριον Νεόφυτον
|
Titulus initialis |
Ἐξήγησις εἰς τὴν τοῦ Πτολεμαίου τετράβιβλον
|
Titulus initialis |
Ἐξήγησις εἰς τὸ δεύτερον τῶν ὑστέρων ἀναλυτικῶν
|
Titulus initialis |
Ἐξήγησις εἰς τὸ ἐγκειρίδιον
|
Titulus initialis |
ΕΞΗΓΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟ ΗΜΙΣΥ ΤΟΥ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟΥ
|
Titulus initialis |
εξηγησις εις το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον· συλλεγεισα παρα του αγιωτατου επισκοπου Βουλγαριας.
|
Titulus initialis |
Ἐξήγησις εἰς τὸ Πάτερ ἡμῶν
|
Titulus initialis |
ἐξήγησις εἰς τὸ περὶ ἑρμηνείας
|
Titulus initialis |
ΕΞΗΓΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΖ᾿ ΨΑΛΜΟΝ
|
Titulus initialis |
ΕΞΗΓΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΡΒ᾿ ΨΑΛΜΟΝ
|
Titulus initialis |
Ἐξήγησις εἰς τὸν τοῦ Ἰσοκράτους πρῶτον λόγον
|
Titulus initialis |
Ἐξήγησις εἰς τοὺς ἀναβαθμοὺς τῶν ὀκτῶ ἤχων, ὁ πρόλογος πρὸς τὸν αἰτησάμενον ὁσιώτατον ἀρχιμανδρίτην τῆς τοῦ Κουζηνὰ μονῆς ἱερομόναχον κύριν Καλλίνικον
|
Titulus initialis |
Ἐξήγησις θαυμαστὴ Ἰωάννου διακόνου πῶς διὰ σχήματος παιδίας γέγονέν τις ἑβραῖος Χριστιανός
|
Titulus initialis |
Ἐξήγησις μερικὴ εἰς τὸ πιστεύω εἰς ἕνα Θ(εὸ)ν.
|
Titulus initialis |
ΕΞΗΓΗΣΙΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΣΤΑΘΜΩΝ ΤΩΝ ΝΥΝ ΔΙΑΓΟΝΤΩΝ ΕΠΙ ΤΑΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΕΙΣ ΤΑΣ ΗΜΕΤΕΡΑΣ
|
Titulus initialis |
ΕΞΗΓΗΣΙΣ ΠΡΟΣ ΕΥΧΕΡΙ ΕΥΡΕΣΙΝ ΕΚΑΣΤΗΣ ΜΝΑΣ
|
Incipit |
ΕΞΗΓΗΣΙΣ ΣΑΦΕΣΤΑΤΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΤΟΥ ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΥ
|
Titulus initialis |
Ἐξήγησις σύντομος καὶ σαφεστάτη εἰς τὴν Φυσικὴν ἀκρόασιν τοῦ Ἀριστοτέλους <τοῦ> σοφωτάτου πρεσβυτέρου τῆς ἁγίας τοῦ Θεοῦ μεγάλης ἐκκλησίας καὶ δικαιοφύλακος τοῦ εὐαγνοῦς βασιλικοῦ κλήρου κυροῦ Γεωργίου τοῦ Παχυμέρη
|
Titulus initialis |
Ἐξήγησις συντομωτάτη καὶ λίαν λαμπρὰ εἰς ὅλον τὸ ὄργανον
|
Titulus initialis |
Ἐξήγησις τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἀκολουθίας
|
Titulus initialis |
Ἐξήγησις τῆς Ἰλιάδος καὶ Ὀδυσσεῖς Ὁμήρου
|
Titulus initialis |
ΕΞΗΓΗΣΙΣ ΤΗΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ Ο ΑΝΩΝΥΜΟΣ
|
Titulus initialis |
Ἐξήγησις τοῦ αὐτοῦ τελει[ο]τέρα τοῦ λείμματος
|
Titulus initialis |
Εξηγησις του θεοφιλεστατου αρχιεπισκοπου Βουλγαρειας, κυριου Θεοφυλακτου προλογος εις το κατα Μαρκον ευαγγελιον.
|
Titulus initialis |
ΕΞΗΓΗΣΙΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ
|
Titulus initialis |
Ἐξήγησις τοῦ περὶ φαλάκρας ἐγκωμίου,ἑρμηνευθεῖσα παρὰ τοῦ σοφολογιωτάτου διδασκάλου Δανιὴλ Πατμίου Κεραμέως
|
Titulus initialis |
Ἐξήγησις ὠφελιμωτάτη εἰς τὴν γραμματικὴν τοῦ Ἐμ. Μοσχοπούλου πεμφθεῖσα πρὸς τὴν σεβαστοκρατόρησαν
|
Titulus initialis |
Ἐξήγησις ὠφελιμωτάτη εἰς τὴν γραμματικὴν τοῦ Μοσχοπούλου πεμφθεῖσα πρὸς τὴν σεβαστοκρατόρησαν
|
Titulus initialis |
ΕΞΗΓΗΤΑΙ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΦΩΝΩΝ
|
Incipit |
ΕΞΗΓΟΥΝΤΑ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΕΡΙΚΟΝ ΩΣ ΕΙΝΑΙ ΓΕΡΟΝΤΑ
|
Incipit |
ἐξῆθλθε τρέχων ὀπίσω τῶν βουβάλων εἰς τὴν ἔρημον
|
Desinit |
Εξηκοντα εισιν βασιλεισσαι (sic!), και ογδοηκοντα παλλακαι και νεανιδες ων ουκ εστιν αριθμος.
|
Incipit |
ΕΞΗΛΑΘΗ ΜΕΝ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΠΕΡΙΒΟΛΩΝ
|
Incipit |
ἐξῆλθεν ἔξω τῆς πόλεως οὐ
|
Desinit |
ἐξῆλθεν ἡ παναγία θεοτόκος πορεύεσθαι ὑπὸ τὸ ὄρος τῶν ἐλαιῶν
|
Incipit |
ΕΞΗΛΘΕΝ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡ
|
Incipit |
εξηλθεν ουν ο λογος ουτος [
|
Desinit abruptus |
ΕΞΗΛΘΟΝ ΕΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ ΑΥΤΟΥ
|
Incipit |
ΕΞΗΛΘΩΜΕΝ, ΒΟΗΣΩΜΕΝ ΩΣΑΝΝΑ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
ἐξήνεγκε καὶ ἀπωχέτευσεν. ρϙγ’. Ὁ Πατὴρ, Υἱὸς, Πνεῦμα ἅγιον... τρεῖς μονάδες καὶ ἔστι μίαν οὐσία, μία δύναμις, μία θεότης
|
Desinit |
ἐξηπατῆσθαι πολὺν χρόνον
|
Desinit |
ἐξηρεύξατο ἡ καρδία μου λόγου ἀγαθόν
|
Incipit |
ἐξηρεύξατο τὴν ψυχὴν
|
Desinit |
ἑξῆς δὲ τὸν τρίβικόν σοι ὑπογράψω
|
Incipit |
Ἐξῆς δή ἐστι θεωρητέον, τὰ τῆς τελουμένης πρὸς αὐτῶν, φημὶ τῶν Λατίνων, ἀζύμου θυσίας
|
Incipit |
ΕΞΗΣ ΤΑ ΛΟΙΠΑ
|
Desinit |
εξης του ερευνησον και ιδε· οτι προφητης εκ της Γαλιλαιας. ουκ εγειρεται·
|
Desinit |
εξης του ερευνησον και ιδε· οτι προφητης εκ της Γαλιλαιας. ουκ εγειρεται·
|
Desinit |
ΕΞΗΤΗΣΑΝ ΤΙΝΕΣ, ΔΙΑΤΙ
|
Incipit |
Ἐξῄτησεν ὁ Φίλιππος τὸν Δημοσθένην. κατέφυγεν ἐπὶ τὸν Ἐλέου βωμὸν ὁ Δημοσθένης. ἀποσπασθεὶς ἐξεδόθη. καὶ ἀφεθεὶς ὑπὸ τοῦ Φιλίππου γράφει παρ’ Ἀθηναίοις ἀνελεῖν τὸν βωμόν. Δημοσθένης.
|
Titulus initialis |
ἐξιλεοῦ μοι σαῖς λιταῖς τὸν δεσπότην
|
Desinit |
ΕΞΙΛΕΟΥΝΤΑΙ
|
Desinit |
ΕΞΙΛΕΩΣΑΜΕΝΟΙ ΔΥΝΗΘΩΜΕΝ ΕΥΡΕΙΝ ΧΑΡΙΝ ΕΛΕΟΝ ΕΙΡΗΝΗΝ ΗΣ ΓΕΝΟΙΤΟ Κ.Τ.Λ.
|
Desinit |
ΕΞΙΛΕΩΣΑΜΕΝΟΙ, ΔΥΝΗΘΩΜΕΝ ΕΥΡΕΙΝ ΧΑΡΙΝ, ΕΛΕΟΝ, ΕΙΡΗΝΗΝ, ΗΣ ΓΕΝΟΙΤΟ ...
|
Desinit |
ἐξιχνιάζειν οὐδὲ Παῦλος ἰσχύει
|
Desinit |
Ἑξκαίδεκα μὲν ἐτῶν που πέλων
|
Incipit |
Εξοδος.
|
Titulus initialis |
ἕξοι δὲ πρεσβεύσοντας ὕμνους γαστέρας
|
Desinit |
ἐξολοθρεύσει Κύριος τοὺς ἐργαζομένους τὴν ἀνομίαν· ὅτι αὐτῷ
|
Desinit |
ἐξολοθρεύσει Κύριος τοὺς ἐργαζομένους τὴν ἀνομίαν· ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
ἕξομεν
|
Desinit |
ἕξομεν τὰς ἀρχὰς πάντων κε
|
Desinit |
ΕΞΟΜΕΝ ΤΑΣ ΑΡΧΑΣ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ
|
Desinit |
ἕξομεν· πειθώμεθα παραινοῦντι τῷ Παύλῳ· Μὴ μεθύσκεσθαι οἴνῳ, ἐν ᾧ ἐστιν ἀσωτία, ἀλλὰ πληροῦσθαι ἐν πνεύματι ἁγίῳ· ᾧ…
|
Desinit |
Ἐξομο]λογήσομαί σοι, Κύριε
|
Incipit |
Εξομολογεισθε τω κυριω εν κιθαρα, εν ψαλτηριω δεκαχορδω ψαλατε αυτω.
|
Incipit |
ἐξομολόγησιν καὶ μεγαλοπρέπεια[ν] (μεγαλοπρέπειαν) ἐνεδύσω ἀναβαλλόμενος φῶς ὡς
|
Textus |
Εξομολογησις αναγινωσκομενη ενωπιον των του Χριστου αγιωτατων λειτουργων και ιερεων παρα του προσκαλουμενου αυτους και ποιουντος το ευχελαιον, λεγεται δε μετα την συμπληρωσιν του κανωνος […].
|
Titulus initialis |
Ἐξομολόγησις, ἤγουν προσευχὴ πρὸς Θεόν
|
Titulus initialis |
ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΑΙ ΣΟΙ ΒΑΣΙΛΕΥ· ΘΕΕ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΩΝ· ΟΣΑ ΗΜΑΡΤΟΝ ΕΚ ΨΥΧΗΣ· ΚΑΙ ΛΟΓΩ ΚΑΙ ΕΡΓΩ
|
Incipit |
ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΑΙ ΣΟΙ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΚΡΥΦΙΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ
|
Incipit |
ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΑΙ ΣΟΙ ΠΑΤΕΡ
|
Incipit |
ἐξομολογοῦμαί σοι, δέσποτα κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου
|
Incipit |
ἐξομολογοῦμαί σοι, πάτερ κύριε παντοκράτωρ, ποιητὰ οὐρανοῦ καὶ γῆς
|
Incipit |
ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΑΙ ΤΩ ΚΥΡΙΩ ΚΑΙ ΣΟΙ ΠΑΤΕΡ ΤΑΣ ΡΑΘΥΜΙΑΣ ΜΟΥ ΤΑΣ ΠΟΛΛΑΣ
|
Incipit |
ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΑΙ ΤΩ ΚΥΡΙΩ ΜΟΥ
|
Incipit |
ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΑΙ ΤΩ ΚΥΡΙΩ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΟΙ ΤΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩ ΜΟΥ
|
Incipit |
Ἐξορκίζω ὑμᾶς πάντα τὰ θηρία τῆς γῆς τὰ ὀνομασθέντα ἐν τῷδε τῷ τόπῳ
|
Incipit |
ΕΞΟΡΚΙΖΩ ΥΜΑΣ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ
|
Titulus initialis |
Ἐξουσία
|
Titulus initialis |
ΕΞΟΥΣΙΑΝ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΙΝ
|
Desinit |
ἐξουσίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ σκορπίων, καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ. Αὐτῷ…
|
Desinit |
ἐξόχως δὲ ἡμεῖς οἱ εὐτελεῖς δοῦλοι σου
|
Desinit |
Ἔξω τῆς ἁγίας αὐλῆς οὐ χρὴ προσκυνεῖν τῷ
|
Incipit |
ΕΞΩ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΙΨΕΩΣ
|
Desinit |
ΕΞΩ ΤΟΝ ΕΝΔΟΘΗΝ ΠΙΚΡΟΝ ΕΧΟΥΣΑ ΕΛΕΓΧΟΝ
|
Desinit |
ἐξωμολογήσατο μὴ συνειδέναι τῇ κατ΄ αὐτῆς περὶ Παυλίνου κατηγορίᾳ
|
Desinit |
εξωνηθη η παρουσα βιβλος η τετρας των αποστολων παρα του ιερομοναχου και αμαρτωλου κυρου· του απο της μονης των Νοσσιων· κεκοσμημενη· και αφιερωθη παρ’ αυτου εν τη αγια μεγαλη ταυτη και οι αναγινωσκοντες αυτην ευχεσθε δια τον κυριον οστις δε πειραθη αφελεσθαι ταυτην εξ αυτης, να εχει την αραν, των τριακοσιων δεκα και οκτω αγιων θεοφορων πατερων των εν Νικαια και εμου του αμαρτωλου.
|
Textus |
επ' αν παραδεξηται το απαγγελλομενον.
|
Desinit |
επ' αν παραδεξηται το επαγγελομενον.
|
Desinit |
ἐπάγων τῶν τοῦ σωτηρίου πηγῶν, οὗ γένοιτο πάντας ἐμφορηθῆναι ταῖς πρεσβείαις τῆς πανυπεραγίου Θεομήτορος, τοῦ τιμίου ἐνδόξου προφήτου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου καὶ πάντων τῶν ἁγίων. Ἀμήν.
|
Desinit |
ἐπάγων τῶν τοῦ σωτηρίου πηγῶν, οὗ γένοιτο πάντας ἐμφορηθῆναι ταῖς πρεσβείαις τῆς πανυπεραγίου Θεομήτορος, τοῦ τιμίου ἐνδόξου προφήτου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου καὶ πάντων τῶν ἁγίων. Ἀμήν.
|
Desinit |
ἔπαθλον τῶν ἀγώνων παρʼ αὐτοῦ δεξαμένη τὴν τῶν οὐρανῶν βασιλείαν…
|
Desinit |
Ἔπαθον τὴν ψυχὴν καὶ συνήλγησα τοσαύτην ἀδοξίαν Κορίνθῳ κατασκευαζομένην ὁρῶν
|
Introductio |
Ἐπαινεῖν τοὺς εὐαγῶς καὶ ὁσίως βεβιωκότας, τοὺς θ’ ἡρωϊκὰς πράξεις κατορθωκότας
|
Incipit |
Ἐπαίνων ἠξιωκὼς ἃ τῆς βελτίονος
|
Incipit |
επαν παραδεξηται το επαγγελλομενον.
|
Desinit |
Ἐπάναγκες ἐνθένδε οἶμαι ξένε τἀληθὲς ἀκριβέστερον
|
Incipit |
ΕΠΑΝΑΓΟΝΤΑ. Η ΟΥΝ ΝΥΞ
|
Desinit |
ἐπανέλθωμεν· καὶ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν ἀξιωθῶμεν· χάριτι...
|
Desinit |
ἐπανέλθωμεν· καὶ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν ἀξιωθῶμεν· χάριτι...
|
Desinit |
Ἐπανελθῶν ἀνωτέρω καὶ ἀρξάμενος ἀπὸ τῆς τοῦ μακαρίου Παύλου παρουσίας
|
Incipit |
επαρελαβα εγω Ιωαννικιος ιερομοναχος τα βιβλια του πανμακαρος αγιου Νικολαου της Κουριανης, εν πρωτοις β΄ εξαημερα, και τα ηθηκα του μεγαλου Βασιλειου, και τετραβαγγελον, και ευαγγελιον καθημερινον, και αποστολος καθημερινος, και ο βιος του αγιου Νικολαου, και τριωδιν, και παρακλητικην, στηχεραριν και στηχεραριν Σαρακοστι [...] ατη(?) προφητειαν, και [...] [καθη]μερινον συναξα[ριον]
|
Textus |
Ἐπᾴσματα ἕτερα· εἰς τὸν ὑιὸν τοῦ ἀοιδίμου σεβαστοκράτορος τὸν κυρὸν Ἀλέξιον τὸν Κομνηνόν
|
Titulus initialis |
ΕΠΕΔΗΜΗΣΕ ΤΙΣ ΕΞ ΥΜΩΝ ΑΓΑΠΗΤΟΙ
|
Incipit |
Ἐπεδήμησέ τις ἐξ ὑμῶν, ἀγαπητοί, τῇ Παλαιστίνῃ ποτέ; Ἔγωγε οἶμαι. Τί οὖν; μαρτυρήσατε ὑμεῖς οἱ τοὺς τόπους ἑωρακότες
|
Incipit |
Ἐπεὶ δὲ καὶ ἐν τῇ Συντάξει
|
Incipit |
ΕΠΕΙ Η ΤΗΣ ΕΞΩ ΣΟΦΙΑΣ ΤΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΑΥΤΩΝ
|
Incipit |
Ἐπεὶ μηδὲ ἦν ἄλλως διὰ μαρτύρων με ταύτην πιστώσασθαι, ὑπὸ Bαράγκων τῶν ἐμῶν φυλάκων διὰ πᾶσαν πρόσκλησιν καὶ ὁμιλίαν μαρτύρων ἐμποδιζόμενον. Ἐγράφη δὲ αὕτη κατὰ μῆνα ὀκτώβριον τῆς η´ ἰνδικτιῶνος τοῦ ͵ςωγ´ ἔτους. Ἡ ὑπογραφή· Ἰωάννης ταπεινός, ἐλέῳ μὲν Θεοῦ ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, διὰ δὲ τὸ ἀληθὲς τῶν πατέρων δόγμα, τὴν ἐκ Πατρὸς δηλονότι δι᾽ Υἱοῦ ἐκπόρευσιν τοῦ Πνεύματος τοῦ ἁγίου, τὴν ἕως θανάτου ἐξορίαν καὶ φυλακὴν καταδικασθείς, οἰκειοχείρως τὴν παροῦσαν μου διαθήκην γράψας, ὑπέγραψα.
|
Desinit |
ΕΠΕΙ ΟΥΔΕ ΤΩΝ ΟΡΩΝ ΤΑ ΥΞΗΛΟΤΕΡΑ
|
Incipit |
ἐπεὶ οὖν έξ ἀπονοίας ἦσαν τὸν λαὸν διανειμάμενοι οἱ πλούσιοι καὶ φιλόσοφοι τῆς ἀπονοίας διορθοῦται τὸ πάθος ἐν πρώτοις.
|
Desinit |
ἐπεὶ οὖν ὁ ἄναξ κράτιστε
|
Incipit |
Ἐπεί, κατὰ τὸν Δαμασκηνόν, ὁ ἄνθρωπος κατ’ εἰκόνα Θεοῦ λέγεται γεγενῆσθαι, καθὸ τό τε νοερὸν καὶ λογισμῶν ἐλεύθερον καὶ αὐτεξούσιον
|
Incipit |
Ἐπειδὰν ξένον τινὰ καταχθέντα πρὸς ἡμᾶς
|
Incipit cuiusdam partis |
Ἐπειδὴ γὰρ ἔδειξεν οὐκ ὄντας ἐκ τοῦ Θεοῦ
|
Incipit |
Ἐπειδὴ γὰρ ἔδειξεν οὐκ ὄντας ἐκ τοῦ Θεοῦ
|
Incipit |
ΕΠΕΙΔΗ ΓΑΡ Η ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΣΥΝΤΑΞΙΣ ΕΥΑΡΜΟΣΤΟΣ
|
Incipit |
Επειδη δε πολλου χρονου προιοντος εξωκειλαν
|
Incipit |
Ἐπειδὴ δὲ πολλῶν μνησθέντες συνόδων πέντε μόνας οἰκουμενικὰς ὠνομάσαμεν· ... εἰς ἐκκλησιαστικὴν ὁρώντων εὐταξίαν τὰ δόξαντα καλῶς ἔχειν διατυπώσασαι.
|
Additio |
ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΡΧΘΕΝΤΕΣ ΤΟΙΣ ΕΛΛΕΓΧΟΙΣ ΟΙ ΤΩΝ ΑΛΟΓΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΕΞΑΡΧΟΙ
|
Incipit |
ΕΠΕΙΔΗ ΕΝ ΤΩ ΤΥΠΩ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΕΞΕΤΕΙΝΕ ΜΩΥΣΗΣ
|
Incipit |
Ἐπειδὴ ἡ λογικὴ ἐπιστήμη ἐστὶ περὶ λόγους καὶ πρὸς τὰς διαλέξεις ἐφευρημένη
|
Incipit |
ἐπειδὴ κατὰ τὴν ἀγαθὴν προαίρεσιν καὶ ζήτησιν καὶ ἀκρβὴν ἐξήγησιν
|
Incipit |
Ἐπειδή με τὸ θαῦμα πρὸς τὸ λέγειν ἐξήγειρεν, ἐπειδὴ τὸ θέλειν τὸ ποθεῖν ἐκβιάζεται
|
Incipit |
Ἐπειδὴ μεγάλη τις ἐξ ἀρχῆς ἔμελλε δίδοσθαι χάρις, ἀγαπητέ, τοῖς ἀνθρώποις, βουλόμενος ὁ Θεὸς μὴ χάριτι τοῦτο ποιῆσαι, ἀλλ' ὡς ὀφειλὴν παρασχεῖν
|
Incipit |
Ἐπειδὴ μετά γε τῶν ἄλλων τῶν τῇ πρὸς ἡμᾶς σου ἐμπεριειλημμένων ἐπιστολῇ καὶ τοῦτό μοι γράφων προσεπηξίους, φίλων ἄριστε
|
Incipit |
Ἐπειδή μοι προσέταξας, μακαριώτατε πάτερ
|
Incipit |
Ἐπειδὴ ὁ δῆμος ἐξεχεῖτο περὶ τὰ Ἰορδάνεια
|
Incipit |
Ἐπειδὴ ὁ δῆμος ἐξεχεῖτο περὶ τὰ Ἰορδάνεια...
|
Incipit |
Ἐπειδὴ ὁ δῆμος ἐξεχεῖτο περὶ τὰ ἰορδάνια ῥίθρα
|
Incipit |
Ἐπειδὴ οἱ φιλήδονοι γεγυμνασμένην ἔχοντες τὴν ἑαυτῶν καρδίαν πάσης πλεονεξίας
|
Incipit |
ΕΠΕΙΔΗ ΟΥ ΚΑΤΑ ΤΑΞΙΝ
|
Incipit |
Ἐπειδή περ τὸν περὶ τῆς ἐκκλησιαστικῆς εἰρήνης Ἀπολογητικὸν σχεδιάσαντες πρότερον, ἐκεῖνα ὕλην τοῦ παντὸς ἐποιησάμεθα λόγου, οἷς ἡμῖν ἐξεγένετο ἐντυχεῖν ἐν συγγράμμασι τῶν, οἷς τὸ θεομισὲς σκάνδαλον τῶν Ἐκκλησιῶν ὡς θεοφιλὲς ἐσπουδάζετο.
|
Incipit |
Ἐπειδὴ περὶ τάξεως τῆς ἐν τῇ Τριάδι διαλαμβάνοντες
|
Incipit cuiusdam partis |
Ἐπειδὴ περὶ τηλικούτων ἐξετάζοντες πραγμάτων
|
Incipit |
ΕΠΕΙΔΗ ΠΕΦΥΚΕΝ ΠΩΣ ΤΑ ΓΙΝΟΜΕΝΑ ΤΟΙΣ ΔΡΩΣΙΝ ΕΞΟΜΟΙΟΥΣΘΑΙ
|
Desinit |
Ἐπειδὴ Πραξαγόρας ὁ Νικάρχου
|
Incipit |
ΕΠΕΙΔΗ ΤΗΝ ΣΕΛΗΝΥΝ ΜΕΤΑΞΥ ΦΑΣΙ ΤΟΥ Τ' ΑΙΘΕΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΕΡΟΣ
|
Incipit |
Ἐπειδὴ τὸ βιβλίον τῶν φυσικῶν, οὗ τὴν ἐξήγησιν προϊστάμεθα, πρῶτον βιβλίον ἐστὶ τῆς φυσικῆς ἐπιστήμης
|
Incipit |
ΕΠΕΙΔΗ ΤΟΝ ΗΛΙΟΠΟΙΕΙΑΣ ΣΥΝΕΠΤΙΞΟΜΕΘΑ ΘΕΩΡΗΜΑΤΩΝ ΠΡΩΤΕΡΟΝ
|
Incipit |
ΕΠΕΙΔΗΠΕΡ ΑΦʹ ΕΚΑΣΤΟΥ ΤΩΝ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΤΑΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ
|
Incipit |
Ἐπειδήπερ ἔδοξέ σοι λογικῆς ἀκριβῆ πειρᾶς ὡς ἔχειν
|
Incipit |
Ἐπειδήπερ Θεοῦ τοῦ ἀγαθοῦ χάριτι ἀποταξάμενοι τῷ Σατανᾷ καὶ τοῖς ἔργοις αὐτοῦ
|
Incipit |
ΕΠΕΙΔΗΠΕΡ ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΙ ΤΑ ΠΕΡΙ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ ΣΥΝΤΑΞΑΜΕΝΟΙ
|
Incipit |
Ἐπειδήπερ πολλοὶ ἀνεγράψαντο βίους καὶ πράξεις θεοφιλῶν ἀνδρῶν... Ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Ὑρκάνου ἱερέως
|
Incipit |
Ἐπειὴ τὸ παρὸν πρόχειρον σύνταγμα παρὰ Ἰουδαίου τινός ἐξεδόθη
|
Textus |
Ἐπείπερ ὁ πρῶτος σε ποιμὴν καὶ μέγας
ὁ τὸ πλανηθὲν θρέμμα σώσας πανσόφως
ποιμαντικῆς ἄριστα κοσμήσας τρόποις.
ταύτης κατεστήσατο τῆς τοῦ Προδρόμου
σεπτῆς ἀληθῶς ἀγέλης πρωτοστάτην
πρόσηκε πάντως καὶ λόγοις ψυχοτρόφοις
ὡς ἐν πόαις τρέφειν σε τούς ὑπηκόους
οὐκοῦν δέδεξο τὴνδε τὴν βίβλον
ἧς κρεῖττον οῦδὲν παντάπασι τῶν ὅλων
καὶ τῆς ἑν αὐτὴ μυστικῆς ἑγκαρπίας
τούτους κόρεννυς εὐστόχῳ διακρίσει
σαυτὸν κόρῳ μάλιστα πάντοτε τρέφε
|
Textus |
ΕΠΕΙΤΑ ΤΟΙΣ ΕΒΔΟΜΗΚΟΝΤΑ· ΕΙΤΑ ΕΙΣ ΤΟ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΓΑΛΙΛΑΙΑΣ ΟΥ ΕΤΑΞΑΤΟ ΑΥΤΟΙΣ Ο ΙΗΣΟΥΣ· ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΟΡΟΣ ΤΩΝ ΕΛΑΙΩΝ ΟΤΕ ΚΑΙ Η ΑΝΑΛΗΨΙΣ ΓΕΓΟΝΕ
|
Desinit |
ἔπειτα τοῖς ὑμετέροις αὐτῶν φίλοις τετιμωρηκότες ἔσεσθε, ἔπειτα τοῖς πᾶσιν ἀνθρώποις δόξετε δίκαια καὶ ὅσια ψηφίσασθαι
|
Desinit |
ΕΠΕΜΨΕΝ ΥΠΟΔΕΞΑΜΕΝΟΣ
|
Desinit |
ἐπεξεργάσασθαι καὶ ἡμῖν αὐτὸν τῷ δώρῳ τῆς θείας χάριτος καὶ τοῖς ὑπὲρ τῆς κοινῆς ἡμῶν ἐλπίδος λόγοις ἐνευφρανθῆναι, καλῶς ἐγένεσθε αἴτιοι: ἀμήν
|
Desinit |
ΕΠΙ ΑΜΑΞΩΝ ΤΕΤΡΙΓΕΝΑΙ
|
Desinit |
ἐπὶ γῆς ἀπάτωρ· δόξα γὰρ...
|
Desinit |
Ἐπὶ Μαξιμιανοῦ βασιλεύοντος τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς, ἦλθεν εἰς τὰς ἀκοὰς αὐτοῦ
|
Incipit |
Ἑπὶ μὲν τῶν ἔξωθεν ἀγώνων ἄνδρες μόνοι καλούμενοι ἀγωνίζονται
|
Incipit |
ἐπὶ πάντα τὰ ἔργα σου, καὶ σοῦ ἐστιν ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω εἰς δόξαν
|
Desinit |
ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω εἰς δόξαν
|
Desinit |
ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω, εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου. Αὐτοῦ ἡ δόξα…
|
Desinit |
Ἐπὶ τὰ ἑξ τῆς οὐσίας ἰδιώματα, ἤτοι ἴδια
|
Incipit |
ἐπὶ τὰ πρωτότυπα διαβαίνει, ἀξίως τῆς δίκης ἔχουσι κολασθῆναι
|
Desinit |
ἐπὶ τῇ ἐμῇ ἀναγορεύσει ἣν ὁ θεὸς λαμπρὰν καὶ περιφανεστάτην ὡς οὐδέποτε ἄλλην ἀπέδειξεν.
|
Detail(s) |
Ἐπὶ τὴν αὔριον μετὰ τῶν ἁγίων Θεοφανίων τὴν {τὴν} σύναξιν τοῦ προφήτου Προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ Ἰωάννου ἑορτάζομεν
|
Incipit |
Ἐπὶ τῆς τοξείας τρία ταῦτα ζητοῦμεν
|
Incipit |
Ἐπὶ τῆς τοξείας τρία ταῦτα ζητοῦμεν
|
Incipit |
ΕΠΙ ΤΗΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ ΔΟΞΗΣ ΝΟΕΙΝ ΕΙΚΟΤΩΣ
|
Desinit |
Ἐπὶ τῷ γάμῳ τοῦ υἱοῦ τοῦ πανυπερσεβάστου κυροῦ Νικηφόρου τοῦ Φορβηνοῦ κυροῦ Ἀλεξίου
|
Titulus initialis |
ἐπὶ τῶν ἀσυνδέτων. ἐξ ἄμμων σχοινίον
|
Incipit |
Ἐπὶ τῶν καιρῶν (Κατὰ τὸν καιρὸν) Μαξιμιανοῦ τοῦ δυσσεβεστάτου βασιλέως ἦν διωγμὸς πολὺς κατὰ τῶν χριστιανῶν
|
Incipit |
Ἐπὶ τῶν χρόνων τῆς βασιλείας ἡρακλείου τοῦ πανευσεβοῦς ἔτους εἰκοστοῦ τετάρτου, τῆς Ἀλεξανδρέων ἁγίας τοῦ θεοῦ ἐκκλησίας Κύρου κατέχοντος τὰ πηδάλια
|
Incipit |
ΕΠΙΓΕΥΤΗΝ ΜΟΙ ΔΕΙΞΟΝ ΤΟ ΥΠΕΡΟΥΡΑΝΙΟΝ ΑΓΑΘΟΝ
|
Incipit |
ἐπιγνῶναι τὸν ὑπὲρ αὐτῶν σταυρωθέντα Χριστόν, ἵνα πάντες ὁμοθυμαδὸν ἐν ἑνὶ στόματι δοξάζωμεν τὸν Θεὸν...
|
Desinit |
ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ ΗΡΩΕΛΕΓΕΙΟΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΝΔΟΞΟΤΑΤΟΝ ΚΥΡΙΝ ΜΙΧΑΗΛ ΤΟΝ ΚΑΝΤΑΚΟΥΖΗΝΟΝ
|
Titulus initialis |
ἐπίδειξιν παρασχεῖν
|
Incipit |
ἐπίδειξιν παρασχώμεθα, ἵνα τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
ἐπίδειξιν παρασχώμεθα, ἵνα τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
ἐπιδειξώμεθά τινα δαψιλείαν
|
Desinit |
ἐπιδειξώμεθά τινα δαψιλείαν περὶ τοὺς δεομένους· οὕτω γὰρ καὶ τὸν ἐνταῦθα καὶ τῶν ἐκεῖ ἀπολαυσώμεθα ἀγαθῶν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν· χάριτι...
|
Desinit |
ἐπιδειξώμεθά τινα δαψιλείαν περὶ τοὺς δεομένους· οὕτω γὰρ καὶ τὸν ἐνταῦθα καὶ τῶν ἐκεῖ ἀπολαυσώμεθα ἀγαθῶν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν· χάριτι...
|
Desinit |
ΕΠΙΜΕΛΟΥΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΣΗΣ ΥΓΕΙΑΣ Ω ΒΑΣΙΛΕΥ ΚΑΙ ΤΑΥΤΗΣ ΠΡΟΕΤΑΞΑΜΕΝ ΟΥΤΩΣ ΚΑΙ ΤΗ ΣΗ ΥΓΙΕΙΝΟΤΑΤΗ
|
Incipit |
ΕΠΙΝΕ ΤΟ ΥΔΩΡ ΕΥΞΑΡΙΣΤΩΝ ΚΥΡΙΩ ΤΩ ΘΕΩ ΗΜΩΝ
|
Desinit |
Ἐπίπλαστος δόξα οὐχὶ δόξα λέγεται, ἀλλὰ κενοδοξία
|
Incipit |
Ἐπίπονον μὲν γηπόνῳ τὸ ζεπυξαι βόας, καὶ ἄροτρον ἑλκύσαι
|
Incipit |
ἐπίσκοπον· ὁ δὲ Ἰωάννης μετὰ ταῦτα· ἀπὸ Νέρωνος γὰρ ἀρξάμενος τοῦ κηρύγματος ὑφ' οὗ Παῦλος ἀπετμήθη. ἥρκεσε μέχρι Τραϊανοῦ·
|
Desinit |
Ἐπιστήμην πρὸς ἐπιστήμην ἀντεξετάζων
|
Incipit |
Ἐπιστολὴ πρὸς τὸν ἑαυτοῦ μαθητὴν τὸν καθηγούμενον ταύτας τὰς λέξεις
|
Titulus initialis |
Ἐπιστολὴ τοῦ ἀββᾶ Ἰωάννου τοῦ ἡγουμένου τῆς Ῥαϊθοῦ πρὸς Ἰωάννην ἀξιάγαστον τὸν Σιναίου ὄρους ἡγούμενον
|
Titulus initialis |
ἐπιστολὴ τοῦ κυρίου ἡμῶν ἰησοῦ χριστοῦ ... κατελθοῦσα ἐξ οὐρανοῦ ... ὁ δοῦλος τοῦ κυρίου ἀποστόλου ὤφθη τῷ ἀρχιεπισκόπῳ
|
Incipit |
Επιστολη· κυριω μου αδελφω και συλλειτουργω
Πολλακις αιτηθεις υπο πολλων εξ αγαπης μειζονα της εμης δυναμεως
|
Incipit |
Ἐπιστολήν τινα παρὰ σοῦ κομισθεῖσαν ἐδεξάμην
|
Incipit |
ἐπιτεύξεται ἀγαθῶν. Τὸ δὲ ἐν ἀμφιβλήστρῳ... μέχρι κολάσεως καὶ τιμωρίας
|
Desinit |
ἑπιτευξόμεθα στεφάνων, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
ἐπιτήδευμα πράξεις τυχῇ οἷον πλούσιος ἢ πένης καὶ τὰ τοιαῦτα
|
Desinit |
Ἐπιτομῶν Παντοδαπῆς Ἱστορίας Ἀλεξάνδρου Μαυροκορδάτου, τόμος δεύτερος. Τὰ Ῥωμαϊκά
|
Titulus initialis |
Ἐπιτύμβιοι ἴαμβοι. τὰ πρόσωπα· ξένος καὶ τύμβος
|
Titulus initialis |
ἐπιτύχωμεν καὶ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν ἀξιωθῶμεν· ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
ἐπιφάνειαν τῆς δόξης τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ· μεθ' οὗ...
|
Desinit |
ἐπιφανησόμενος τὴν ἡμέραν ἄξων τὴν ἀτελεύτητον.
|
Desinit abruptus |
Ἐπιφανίου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως περὶ τοῦ πῶς καὶ τίνα τρόπον ἐξεβλήθησαν οἱ τῶν πρωτείων καὶ τῶν διπτίχων αὐτῶν
|
Titulus initialis |
Ἐπιφανίου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως περὶ τοῦ πῶς καὶ τίνι τρόπῳ ἐχωρίσθησαν ἡμῶν οἱ Λατῖνοι· καὶ ἐξεβλήθησαν τῶν πρωτείων αὐτῶν καὶ τῶν διπτύχων.
|
Titulus initialis |
ἐποιήσατε, εἶπεν ὁ Χριστός· αὐτῷ ἡ δόξα... κ.τ.λ.
|
Desinit |
ΕΠΟΙΟ ΤΗ ΞΥΜΒΟΥΛΗ. ΕΝ ΒΙΤΕΡΒΩ ΠΑΡΑ ΤΟΙΣ ΘΕΡΜΟΙΣ ΛΟΕΤΡΟΙΣ ΕΓΡΑΦΗ
|
Desinit |
ἐποτίσατέ με · καὶ τὰ ἑξῆς· καὶ ἡ τοιαύτη φωνὴ γένοιτο πάντες ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
ἐπουράνια ἀγαθὰ ἑτοιμάζονται αὐτῶ καὶ ζωὴ αἰώνιος, αὐτῷ ἡ δόξα ... ἀμήν
|
Desinit |
ἐπουράνιοι γενησόμεθα ἄνθρωποι, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν· ᾧ ἡ δόξα
|
Desinit |
ἕπτα α ε ι ο μικρὸν θ ψιλὸν καὶ ω μέγα ἐξ ὧν δύο μὲν εἰσὶ μακρὰ
|
Incipit |
ΕΠΤΑ ΠΡΑΞΕΕΙΣ ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ ΑΣ ΕΙΠΟΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ
|
Titulus initialis |
Ἐρ.Ἐάν τις δέχεται ἐξαγορεύσεις
|
Incipit |
ερ[μη]νια (ερμηνεια)
περι ελεγξεως παυσει μη ποιησης
|
Textus |
ἐργασώμεθα τὸ ἀγαθόν, ἵνα καὶ τῆς μελλούσης ἀτελευτήτου γεέννης ἀπαλλαγῶμεν, καὶ τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας ἀξιωθῶμεν, χάριτι…
|
Desinit |
εργον αριπρεπες εκ μεγαλου Πετροιο μυηθει(μυηθεις) Μαρκος ετευξε τοδε, πνευματος εν σοφιῃ.
|
Textus |
Ἔργον ἀριπρεπὲς ἐκ μεγάλου Πέτρου μυηθείς
Μάρκος ἔτευξε τόδε πνεύματος ἐν σοφίῃ.
|
Incipit |
εργων παρεργον το προκειμενον σκοπει. οπερ ποθω γεγραφεν εν μικρῳ χρονῳ, | Ευσταθιος πρωξιμος σχολης παρθενου.
|
Textus |
ΕΡΕΒΙΝΞΙΑ ΛΟΥΠΙΝΑΡΙΑ
|
Incipit |
ἐρήμῳ τραφεὶς ὁ σὺν ἐμοὶ πέμψας ἐφ᾿ ἑαυτὸν τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον καὶ πάλιν ὅπερ ἔπεμψεν ὑποδεξάμενος· αὐτῷ...
|
Desinit |
ερὶ τῆς πρώτης τοῦ Θεοῦ λατρείας, ἢ νόμος εὐαγγελικὸς ἐν ἐπιτομῇ. Αὐτοσχεδίως καὶ εὐλήπτως ἐξεδόθη μοναχῷ τινι φίλῳ ζητήσαντι.
|
Titulus initialis |
ερμηνεια εβραικων λεξεων.
|
Titulus initialis |
ερμηνεια εβραικων λεξεων.
|
Titulus initialis |
ερμηνεια εβραικων ονοματων. των εν ταις Πραξεσι των αγιων αποστολων εμφερομενων· κατα στοιχειον ηρμηνευμενη.
|
Titulus initialis |
ερμηνεια εβραικων ονοματων· των εν ταις Πραξεσι των αποστολων εμφερομενων· κατα στοιχειον ηρμηνευμενη.
|
Titulus initialis |
ερμηνεια Ευλογιου Παπα Αλεξανδρος, εις το Σιμων Ιωνα αγαπας με.
|
Titulus initialis |
ερμηνεια λεξεων Εβραικων τω κατα Ματθαιον ευαγγελιω, εμφερομενων.
|
Titulus initialis |
Ερμηνεια λεξεων εβραικων των εν τω κατα Ματθαιον ευαγγελιω εμφερομενων.
|
Titulus initialis |
Ἑρμηνεία λέξεων τῶν ἐν τῷ ἀποστόλῳ Παύλῳ ἐμφερομένων, λέξεις τῆς πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολῆς
|
Titulus initialis |
Ερμηνεια μικρα αττα διαλαμβανουσα περι της των ευαγγελιστων αναταξεως.
|
Titulus initialis |
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΤΑΧΙΤΑΤΩΝ ΙΠΠΩΝ
|
Titulus initialis |
Ἑρμηνεία τοῦ ἀποστόλου μαραναθᾶ, ἑβραϊστὶ ἐκ λέξεως ὁ κύριος ἤκει, τὸ γὰρ [...] τῷ ἁγίῳ [...].
|
Desinit cuiusdam partis |
ἑρμηνεία ὠφέλιμος περὶ ἡλίου τε καὶ σελήνης, ἰνδίκτου τε καὶ βισέκστον, ἃ ὁ σοφώτατος Βλεμίδης ἐξεράνισεν ἀπὸ τῆς ἔξω σοφίας καὶ ἀπὸ τῶν τοῦ Παλαμίδους βιβλίων, καὶ συνέθηκε τὴν παροῦσαν τῶν πασχαλίων σύνθεσιν
|
Titulus initialis |
Ἑρμηνεῖαι λέξεων, φράσεων καὶ ῥητῶν
|
Titulus initialis |
ερμηνια (ερμηνεια)
δοξα μεγαλη γινεται
|
Textus |
ἐρχόμενος ἀφῆκε τὸν μητροπολίτην προσμεῖναι εἰς τὸν Ἀθύραν μέχρις ἂν ἐλθὼν αὐτὸς ἐξοικονομήσῃ
|
Incipit |
ερω καγω συν σοι· δοξα σοι ο θεος ημων δοξασον αμην.
|
Textus |
Ἔρως μοι δεινὸς ἐξήφθη, μακαρία καὶ πεφιλημένη μου ψυχή καὶ τῆς σοφίας ἀπείρατον καὶ λαμπρὸν ἄγαλμα
|
Incipit |
ερωτησις λεγει ο αποστολος Χριστος ημας εξηγορασεν εκ της καταρας του νομου
|
Incipit cuiusdam partis |
ΕΡΩΤΗΣΙΣ ΕΓΩ ΕΙΜΙ ΣΚΩΛΗΞ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ Ο ΣΚΩΛΗΞ ΑΥΤΟΦΥΗΣ ΤΙΚΤΕΤΑΙ ΑΝΕΥ ΣΠΟΡΑΣ
|
Incipit |
Ἐρώτησις. Τῆς Γραφῆς λεγούσης περὶ Ἠλὶ τοῦ ἱερέως ὅτι κακολογοῦντες Θεὸν οἱ υἱοὶ αὐτοῦ οὐκ ἐνουθέτει αὐτούς, καίπερ ἀκούομεν ὅτι παρήγγειλεν αὐτοὺς καὶ ἐνουθέτει;
Ἀπόκρισις. Πρόσεχε σεαυτῷ, μήποτε πολλὰ περιεργαζόμενος ἐξοκείλῃ σου ἡ διάνοια
|
Incipit |
Ἐρώτησις. Τί ἐστιν ὁ λόγος ὁ γεγραμμένος· οὐδὲν εἰσενέγκαμεν εἰς τὸν κόσμον τοῦτον, δῆλον ὅτι οὐδὲ ἐξενεγκεῖν τι δυνάμεθα;
Ἀπόκρισις. Δοκῶ ὅτι ὃ λέγει τοιοῦτόν ἐστιν
|
Incipit |
ΕΣΘΙΕΤΩ Δ'ΑΥΤΟ ΑΠΑΞ ΚΑΙ ΔΙΣ ΚΑΙ ΤΡΙΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΑΝΑ ΚΟΧΛΙΑΡΙΩΝ ΔΥΟ Η ΚΑΙ ΤΡΙΩΝ
|
Desinit |
ἑσπέρας καταλαβούσης ἐπήγετο εἰς τὴν ἐκκλησίαν· τῷ δὲ θεῷ ἡμῶν δόξα...
|
Desinit |
ἔσται ἐν ὅροις τοῖς ἑξῆς κειμένοις τοῦ ὅλου διαγράμματος ἔχον ἐπογδόους μὲν εἱκοσιτέσσαρας, λείμματα δὲ ἐννέα
|
Desinit |
εσταλησαν κατα των αλιτηριων· και δικην εισπραξασθαι (?) κατ’ αυτων:
|
Desinit |
ἐσταύρωθη καθὰ ἠξίωσεν ἐκ πολλῆς μετριοφροσύνης
|
Desinit |
ἐστήριξεν εἰς τὴν ὀρθόδοξον πίστιν τῆς ἁγίας ἐκκλησίας
|
Desinit |
ἔστι δήπου τὸ πάθος ἡ φλεγμόνη συμπτώματα μὲν ἐξ ἀνάγκης
|
Incipit |
ἔστι δήπου τὸ πάθος ἡ φλεγμόνη συμπτώματα μὲν ἐξ ἀνάγκης
|
Incipit |
Ἔστι μέν σου καὶ ἄλλως ἡ ἔντευξις περιπόθητος, σεπτή μοι καὶ πολυτίμητε κεφαλή
|
Incipit |
Ἕστι μὲν τοῖς οὐκ ἀξίοις ἐπισφαλὲς τῶν ὑπὲρ ἀξίαν ἐφάπτεσθαι
|
Incipit |
Ἔστι μοι πάθος ὅπερ ἐξαγγελῶ
|
Incipit |
ΕΣΤΙ ΤΟΙΝΥΝ ΕΞΕΤΑΣΑΙ ΠΡΑΓΜΑ
|
Incipit |
ΕΣΤΙ ΧΑΡΙΣ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΟΠΟΥ ΔΙΔΟΝΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΞΙΟΥΣ ΔΟΥΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥ
|
Incipit |
Ἔστιν ἡ ἐπιστολὴ περὶ φιλοξενίας
|
Incipit |
Ἔστιν ἡ ἐπιστολὴ περὶ φιλοξενίας. καὶ πρῶτον μὲν ἀποδέχεται τὸν Γάϊον
|
Incipit |
Ἕστιν ἡ ἐπιστολὴ περὶ φιλοξενίας· καὶ πρῶτον μὲν ἀποδέχεται τὸν Γάϊον
|
Incipit |
Ἔστιν ἡ ἐπιστολὴ, περὶ φιλοξενίας, καὶ πρῶτον μὲν ἀποδέχεται τὸν Γάϊον
|
Incipit |
Ἔστιν ὁ ἅγιος Λουκᾶς Ἀντιοχεὺς Σύρος τῷ γένει, ἰατρὸς τὴν τέχνην, μαθητὴς ἀποστόλων γενόμενος, καὶ ὕστερον Παύλῳ παρακοληθήσας μέχρις τοῦ μαρτυρίου αὐτοῦ· δουλεύσας τῷ κυρίῳ ἀπερισπάστως, ἀγύναιος, ἄτεκνος, ἐτῶν ὀγδοήκοντα τεσσάρων ἐκοιμήθη ἐν Θήβαις ἐν μητροπόλει τῆς Βοιωτίας πλήρης πνεύματος ἁγίου. Οὗτος, προϋπαρχόντων ἤδη εὐαγγελιῶν τοῦ μὲν κατὰ Ματθαῖον ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ἀναγραφέντος, τοῦ δὲ κατὰ Μᾶρκον ἐν τῇ Ἰταλίᾳ, οὗτος προτρεπτεὶς ὑπὸ πνεύματος ἁγίου ἐν τοῖς περὶ τὴν Ἀχαΐαν τὸ πᾶν τοῦτο συνεγράψατο εὐαγγέλιον, δηλῶν διὰ τοῦ προοιμίου τοῦτο αὐτὸ ὅτι πρὸ αὐτοῦ ἄλλα ἐστὶ γεγραμμένα καὶ ὅτι ἀναγκαῖον ἦν τοῖς ἐξ ἐθνῶν πιστοῖς τὴν ἀκριβῆ τῆς οἰκονομίας ἐκθέσθαι διήγησιν, ὑπὲρ τοῦ μὴ ταῖς ἰουδαϊκαῖς μυθολογίαις περισπᾶσθαι αὐτοὺς μήτε ταῖς αἱρετικαῖς καὶ κεναῖς φαντασίαις ἀπατωμένους ἀστοχῆσαι τῆς ἀληθείας, ὡς ἀναγκαιοτάτην οὖν οὖσαν εὐθὺς ἐν ἀρχῇ παρειλήφαμεν τὴν τοῦ Ἰωάννου γέννησιν, ὅς ἐστιν ἀρχὴ τοῦ εὐαγγελίου, καὶ τῇ τοῦ βαπτίσματος διαγωγῇ καὶ τῇ τοῦ πνεύματος κοινωνίᾳ. Ταύτης τῆς οἰκονομίας μέμνηται προφήτης ἐν τοῖς δώδεκα. Καὶ δὴ μετέπειτα ἔγραψεν ὁ αὐτὸς Λουκᾶς Πράξεις ἀποστόλων· ὕστερον δὲ Ἰωάννης, ὁ ἀπόστολος ἐκ τῶν δώδεκα, ἔγραψεν τὴν Ἀποκάλυψιν ἐν τῇ νήσῳ Πάτμῳ, καὶ μετὰ ταῦτα τὸ Εὐαγγέλιον.
|
Textus |
ΕΣΤΡΑΤΗΓΗΣΕ ΔΕ ΟΥΤΟΣ ΟΥΝ ΕΤΩΝ ΞΕʹ
|
Incipit |
ἐστράφη εἰς τὸν ἔρημον δοξολογῶν τὸν Θεὸν ἀμήν
|
Desinit |
Ἔσφυζον, εἶχον ἄσχετον πάλαι πόθον
οὕς, πλάστα πάντων, οὐχ ὅλη χωρεῖ κτίσις
λόγους χαράξαι σῶν μαθητῶν καὶ φίλων,
ἐν παγκάλῳ δὴ καὶ διαυγεῖ πτυκτίῳ·
ἔχειν τε τούτους φῶς, πνοήν, βίου κλέος.
Ἔληξα τοῦ πόθου δὲ νῦν κατ᾽ ἀξίαν,
ἔκτοσθεν, ἐντός, πανταχοῦ καλλωπίσας·
καὶ τοῦτο προστέθεικα τῇ τεχνουργίᾳ.
Ὡς ῥᾷστα γάρ τις πάντας εὕροι τοὺς τόπους
ἐφ᾽ οὓς μετελθεῖν βούλεται πόνου δίχα
ὡς εὐθείᾳ πρὶν στάθμῃ προσσχὼν ἐμπείρως
τοῖς ἐν πίνακι προσφυῶς γεγραμμένοις.
Ἀλλ᾽ ὦ βλύσας ἄβυσσον ἐνθέων λόγων,
ὡς ἐκ κρήνης ῥεύσασαν σῶν μυστῶν γλώττης,
ψυχὴν ἐμὴν ἄνικμον ἐν καιρῷ δίκης
εἴης ποτίζων καινὸν ἄμβροτον πόμα,
ὃ σοὺς μαθητὰς εἶπας ἐκπίνειν τότε.
|
Textus |
ΕΤΑΙΡ. ΚΑΤΑ ΠΟΛΛΑ ΣΟΒΑΡΟΣ ΚΑΙ ΥΨΗΛΟΣ ΕΓΙΝΕΣ ΕΙΣ ΗΜΑΣ, ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΛΟΙΠΟΝ ΟΥΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΤΑΞΗΣ
|
Incipit |
ἐτάχθημεν μοίρᾳ, τοῦτο μὲν τῇ τοῦ Χριστοῦ χάριτι νῦν ἔχοντες τὸ καλόν, ἐκ τῆς αὐτῆς δὲ προσδοκῶντες φιλανθρωπίας καὶ τὸ τῆς δεξιᾶς τῶν προβάτων ἔσεσθαι τάξεώς τε καὶ στάσεως. Γένοιτο· γένοιτο· γένοιτο.
|
Desinit |
ετει απο Χ(ριστο)υ ͵αρξʹ
|
Textus |
ἔτει τῆς τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ παρουσίας, αὐτῶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας ἀμήν.
|
Desinit |
Ἐτελειώθη δὲ ἡ ἁγία Εὐφημία μηνί σεπτεμβρίῳ ἑξκαιδεκάτῃ, βασιλεύοντος τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾦ ἡ δόξα ... ἀμήν
|
Desinit |
Ἐτελειώθη δὲ τὸ μαρτύριον τοῦ μακαρίου καὶ ἐνδόξου μάρτυρος τοῦ Χριστοῦ Ἰουλιανοῦ, μηνὶ Ἰουνίου εἰκάδι πρώτῃ, εἰς οἰκοδομὴν καὶ ἀγαλλίαμα πιστῶν, βασιλεύονετος τοῦ Κύριου ἡμῶν ... ἀμήν
|
Desinit |
Ετελειωθη η βιβλος αυτη μηνι ιουλιω κϛʹ: ετους ͵ϛχιεʹ. Γραφεισα δια χειρος Λεοντιου μοναχου πρεσβυτερου· αμαθους και ιδιωτου· εις την μονην του αγιου Φιλιππου του Μελιτυρου· οι εντυγχανοντες και αναγινωσκοντες. ευξασθαι υπερ αυτου δια τον κυριον.
|
Textus |
ετελειωθη η παρουσα βιβλος μηνι αυγουστω. ϛʹ ημερα. βʹ ινδικτιωνος. ιʹ προσταξει του κραταιου και αγιου ημων βασιλεως κυριου Μιχαηλ του Δουκα. γραφεισα παρ’ εμου Μιχαηλ βασιλειου νοταριου του Πανεργη. ετει ͵ϛφπʹ.
|
Textus |
Ετελειωθη ο θειος και ιερος Πραξοαποστολος (Πραξαποστολος)· των αγιων και ενδοξων πανευφημων αποστολων· συν των πραξεων και των επιστολων και της αποκαλυψεως· και πασων των ερμηνειων· δια πολλου ποθου και συνδρομης· και εξοδου· Ιωαννου μοναχου και πρεσβυτερου του ασηκρητις· γαμβρου δε του κυρου Μανουηλ· θεματος του Αιγαιου πελαγου· βανδον του λακκου τα μιτατα· και Καλης μοναχης της μητρος αυτου· οι πνευματικοι φιλοχριστοι ευχεσθε υπερ εμου του ευτελους και ελαχιστου μετα και της μητρος μου· οι αναγινωσκοντες την αγιαν βιβλον ταυτην. εγραφη μηνι δεκεμβριω ιβʹ· ινδ. αʹ· ετους ͵ϛχαʹ. βασιλευοντος Αλεξιου του Κομνηνου. και κυρου Νικολαου πατριαρχου παμπουλ (παμπολεως) Κωνσταντινουπολεως.
|
Textus |
Ετελειωθη συν θεω η θεοπνευστος βιβλος αυτη, δια χειρος Ζαχαριου πρεσβυτερου πανελαχιστου, του Πραιτωριοτου (?), εξ επιτροπης Θεοδωρου μεγαλου υπατου και τε πο… (πολεως?) Kολωνειας του Γαβρα, και της αυτου συνευνου Ειρηνης. προς σκεπην και διατηρησιν και υγειαν και σωτηριαν και αφεσιν των αμαρτιων αυτων. μηνι μαιω ινδικτιωνος εʹ, ετους ͵ϛφοεʹ, επι βασιλεως αυτοκρατορος Ρωμαιων Κωνσταντινου του Δουκα.
οι αναγινωσκοντες, ευχεσθε υπερ του γραψαντος αμα τῳ κτησαμενω την βιβλον ταυτην δια τον κυριον.
|
Textus |
ετελειωθη το παρον ευαγγελιον μηνι νοεμβριω ετους απο κτισεως κοσμου εξακισχιλιστου τετρακοσιοστου
|
Textus |
ετελειωθη το παρον ιερον και αγιον τετραβαγγελιον κατα μηνα μαιον, ιγʹ του ͵ϛχξαʹ, ινδικτιωνος, αʹ, δια δε χειρος Μανουηλ ευτελους ιερεως βουκελλαρου του αγιου Στεφανιτου.
|
Textus |
Ετελειωθη το παρων (!) τετραβαγγελον δια χειρος Θεοδωρου ιερεως και ευτελους· εξ επιτροπης
κυρ Βαρναβα ιερομοναχου του επικλην Ογωνικα, βασιλευοντος κυρ Αλεξιου του μεγαλου Κομνηνου·
ετος ͵ϛωιθʹ ινδικτιωνος και οι αναγινωσκοντες ευχεσθαι μοι δια τον κυριον· οπως λυτρωθω των πολλων μου σφαλματων εν ημερα της κρισεως.
|
Textus |
Ἐτελειώθη χάριτι Xριστοῦ ἡ ἱερὰ καὶ ψυχωφελὴς βίβλος αὕτη· διὰ χειρὸς Ἀνδρέα ἁμαρτωλοῦ καὶ παρ᾽ ἀξιαν μοναχοῦ· μηνὶ Μαρτίω· ἰνδικτιῶνος τετάρτης· ἔτος κτίσεως κόσμου ἐξακισχιλιοστὸν ἑξακοσιοστὸν ἐννέα καὶ δέκατον. Εἰς τὸ ὄρος τοῦ πατρὸς κῦρ (?) μοναχoῦ Μελετίου τῆς…πος (?) ἐν τῆ μονῆ τοῦ σωτῆρος. Παρακαλῶ δὲ δυσωπῶ <…> καὶ δέομαι πάντας τοὺς ἐντυγχάνοντας, τούς τε ἐσθίοντας καὶ ἀρυομένους τῆς πνευματικῆς ταύτης τραπέζης. Μνείαν μου ποιεῖσθε διὰ ἱερᾶς ὑμῶν προσευχῆς· πολλὰ γὰρ ἐκοπίασα ἐν τρισὶν ἔτεσι κτίζων αὐτήν· μὴ οὖν ὑπερίδητε τὴν οἰκτράν μου ταύτην δέησιν διὰ τὸν κύριον φιλόχριστοι ἀδελφοὶ καὶ πατέρες· καὶ εἴ τι ἔσφαλον ἐξ ἰδιωτείας, συγχωρήσατε ὡς Xριστῶ μίμητοι. Ἡ χεῖρ ἡ γράψασα σήπεται τάφω, ὁ τῶν χειρῶν μου τὸν κόπον λῦσαι, Χριστέ μου, καὶ τὴν ἄφεσιν δίδου τῶν ἐσφαλμένων. ἀμὴν γένοιτο Xριστέ μου Θεοῦ λόγε. τέλος ἐν ἔτει ͵ϛχιθʹ ἰνδικτιῶνος δʹ.
|
Textus |
Ἑτέρα ἀπόδειξις περὶ τῆς ζύμης.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
Ἑτέρα ἀπόδειξις περὶ τῆς ζύμης.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
Ἑτέρα ἀποστολικὴ διάταξις
|
Titulus initialis |
Ἑτέρα διάγνωσις τῶν οὔρων εὐρύθμως καὶ κανονικῶς ἐκτεθεῖσα παρὰ τοῦ σοφωτάτου Βλεμύδου ἀοιδῶν, οἱδὲ Μαξίμου, ἦχος α' τῶν οὐρανίων ταγμάτων
|
Titulus initialis |
Ἑτέρα διάλεξις ὀρθοδόξου πρὸς αἱρετικόν
|
Titulus initialis |
Ἑτέρα ἔκδοσις περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος. Ἐξεδόθη ἐν τῷ πατριαρχίῳ μετὰ τὴν ἐπάνοδον τῆς ἐξορίας
|
Titulus initialis |
Ἑτέρα ἐξέγησις περὶ τοῦ ἀστρολάβου
|
Titulus initialis |
ΕΤΕΡΑ ΕΞΕΓΗΣΙΣ ΤΟΥ ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΥ
|
Titulus initialis |
Ἑτέρα ἐξήγησις περὶ τοῦ ἀστρολάβου
|
Titulus initialis |
Ἑτέρα ἐξήγησις τοῦ ἀστρολάβου
|
Titulus initialis |
Ἑτέρα ἱστορία περὶ τῶν κακοδόξων Ἀρμενίων
|
Titulus initialis |
ΕΤΕΡΑ ΚΑΤΑΒΑΣΙΑ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΙΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΦΛΕΒΟΤΟΜΟΥΜΕΝΩΝ, ΗΧΟΣ Β, ΠΡΟΣ ΤΟ ΟΤΕ ΕΚ ΤΟΥ ΞΥΛΟΥ ΣΕ
|
Titulus initialis |
Ἑτέραν διήγησιν, ἀδελφοί, ἀκουσώμεθα. Πραγματευτής τις γενόμενος ἐν Ἀλεξανδρείᾳ φιλόχριστος ἅμα καὶ φιλομόναχος, μέλλων ἀπελθεῖν ἐν Κωνσταντινουπόλει
|
Incipit |
Ἑτέρας πλατονικῆς διανοίας ἐξήγησις ἀπὸ Τιμαίου
|
Titulus initialis |
Ἕτερον περὶ ἐξομολογήσεως
|
Titulus initialis |
Ἕτερος λόγος εἰς τὸν αὐτὸν αὐτοκράτορα ὅτε ἐκ μόνης τῆς αὐτοῦ ἐπιστασίας κατέπληξε τὸν κράλην καὶ νίκην ᾖρεν ἀναίμακτον
|
Titulus initialis |
Ἕτερος λόγος εἰς τὸν αὐτὸν αὐτοκράτορα, διεξιὼν τὰ κατὰ Κιλικίαν αὐτὴν γεγονότα ἀναιμωτεί κατορθώματα
|
Titulus initialis |
Ἕτερος λόγος εἰς τὸν αὐτὸν αὐτοκράτορα, πλατύτερον διεξιὼν τὰ κατὰ Ἀντιόχειαν αὐτοῦ βασιλικὰ κατορθώματα
|
Titulus initialis |
ΕΤΕΡΟΥ ΕΞΗΓΗΤΟΥ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΧΕΙΡΟΥΣ ΚΑΝΟΝΑΣ
|
Titulus initialis |
ἑτέρους ἡμεῖς ἀντεισάξομεν, χορηγοῦντος τοῦ φωτίζοντος Πνεύματος
|
Desinit |
Ἔτι ήδὲ τοῦτο διαλάθη τὸ θαῦμα... νὺξ μὲν γὰρ ἦν καὶ διεπορευόμεθα
|
Incipit |
ΕΤΙ ΛΕΓΟΥΣΙ ΤΙΝΕΣ ΩΣ ΔΙΑ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΚΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΙΝ ΕΧΕΙ
|
Incipit |
ΕΤΙ ΩΣ ΑΝ ΔΥΝΗΘΕΙΗ ΔΥΟ ΤΩΝ ΥΠ'ΑΥΤΟΩ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΩΝ ΑΞΙΟΥΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΑΙ
|
Incipit |
ἑτοιμάσω σοι. Ταῦτα οὖν ἀκούοντες... καταξιωθῶμεν ζωῆς· χάριτι...
|
Desinit |
ἐτοιμάσω σοι. Ταῦτα οὖν ἀκούοντες... καταξιωθῶμεν ζωῆς· χάριτι...
|
Desinit |
ἑτοιμάσω σοι· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ἑτοιμάσω σοι· μεθ’ ὧν τῷ Πατρὶ δόξα...
|
Desinit |
ἑτοιμάσω· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ἑτοιμάσω· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ἑτοιμάσω· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ἑτοιμάσω· αὐτῷ τῷ Χριστῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ἑτοιμάσω· ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα…
|
Desinit |
Ἔτος μὲν ἀπὸ τῆς Ἀλεξάνδρου τοῦ Μακέδονος ἀρχῆς ἑξακοσιοστὸν ἦν
|
Incipit |
Ετους ͵ζξʹ μηνι ιουνιω κβʹ ενικησεν.
|
Incipit |
Ἕτους ἑβδόμου τῆς βασιλείας Μαξιμιανοῦ, ἡγεμονεύοντος Μαξίμου, κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν διωγμὸς ἐγένετο
|
Incipit |
Ἔτους ἑξακοσιοστοῦ Ἀλεξάνδρου τοῦ τῶν Μακεδόνων, ἐννάτῳ δὲ Διοκλητιανοῦ
|
Incipit |
Ἔτους ἑξακοσιοστοῦ πεντεκαιδεκάτου (uel καὶ πέμπτου) τῆς βασιλείας Ἀλεξάνδρου
|
Incipit |
Ἔτους τριακοστοῦ πέμπτου βασιλεύοντος τοῦ ἀσεβοῦς καὶ παρανόμου βασιλέως Μαξεντίου ἦν πολλὴ μανία
|
Incipit |
Ετουτο θειον και ιερον αγιον τετραευαγγελιον, εδοθη και αφιερωθη των πανσεπτων ναων του ταξιαρχου Μιχαηλ και του οσιου πατρος ημων Σαββα του εν τη ερημω, και οιος βουληθειη υστερησαι αυτο εκ των προρρηθεντων ναων τουτων, να εξη τας αρας των τιη΄ θεοφορων πατερων των εν Νικαια, και παμμεγιστον ταξιαρχην Μιχαηλ αντιδικον, και τον θειον Σαββα αντιμαχον εν ημερα κρισεως, και εξη την λεπραν του ιεζη (Γιεζη) και την αγχωνην του Ιουδα, και ημερας [...] σταυρωσαι τον κυριον [...] και ειτις [...] επι το αυτο επιτιμιω εμπεση καν τε μοναχος ειη καν τε ιερομοναχος η και λαικος τυχη.
|
Textus |
ετουτο τετραβαγγελον (τετραευαγγελιον) ενε (ειναι) της θεομητορος της μονης τουτου (sic) Φιλοθεου. εν το ωρη του Αθου, και ει τις το αποξενωσει να εχει τας αρας των τριακοσιων ιη΄ θεοφορων πατερων. αμην
|
Textus |
ετουτο το βιβλιον υπαρχει του προφητου Hλιου και οποιος το αποξενωσει εκ της μονης του προφητου Hλιου αφορισμενος εστω και ασυγχωρητος.
|
Textus |
Ετουτο το παρον βιβλιον υπαρχει του Δημητριου (lit. Διμιτρι) του Ραδοσκλαβου και το αφιερωσε τη Παναγια και οποιος το αποξενωσει να την εχει διαδικη οπου και να σταθει αμην.
|
Textus |
Ετουτο το τετραβαγγελο ηνε του π κηρ Ιωανοι, και ητις το αποξενοση ναχι τας αρας τον τριακοσηον θεοφορον πατερον και την λεπραν του Γιεζη (Ετουτο το τετραυαγγελο ειναι του παπα κυρ Ιωαννη, και ει τις το αποξενωση, να᾽χει τας αρας των τριακοσιων θεοφορων πατερων και την λεπραν του Γιεζη)
|
Textus |
ετουτο το τετραβαγγελον το αφιερωσεν εις την βασιλικην μονην του Κουτλουμουσιου, ο Αλεξιος ο Χρυσοπουλος απο την Αδριανουπολιν. και ει τις το αποξενωσει να ευροι τον Χριστον αντιδικον εν κρισει.
|
Textus |
ετουτο το τετραευαγγελον ειναι αποκτισεως κοσμου ͵ϛχιϛʹ οπου ειναι εως την σημερον ͵αψϟοʹ απο Χριστου ετος, και ειναι χρονων εξακοσση (εξακοσια) εβδομηντα πεντε ως το εγραψε(ν) ο ταπεινος ηγναντηος (Ιγνατιος).
|
Textus |
ετουτος και ο αδελφος του· λεγονται βοανεργες· ηγουν, υιοι της βροντης·δια τ’αυτω ενε φοβεροτερω τουτουνου το ευαγγελιον του· οτι ετουτος δεν αγαπαει την πολυλογιαν ωσαν τους αλλους ευαγγελισταδες· οτι η (οι) αλλοι πολυλογουν στες μεθοδες τους διοτι τουτο το ευαγγελιον εξεταστο (?) κειμενο οτι αυτο ξιγησις, αναγωγικoς σφαλλει, και φαινεται οτι επ’ αληθειας δεν αναστηθεται (?) ο Χριστος.
|
Textus |
Ἐτυμολογίαι καὶ σαφηνίαι τινῶν ὀνομάτων καὶ λέξεων
|
Titulus initialis |
Ευαγγελι[ον κατα Λουκαν] εγραφη Ελληνιστι εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην μετα ετη ιϛʹ της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵γωγʹ, στιχους ͵βψνʹ.
|
Textus |
Εὐαγγέλια καλοῖντο ἂν οὐκ ἐπειδὴ βέβαια καὶ ἀκίνητα μόνον ἐστὶν ἀγαθὰ καὶ ὑπὲρ τὴν ἀξίαν τὴν ἡμετέραν, ἀλλ’ ὅτι καὶ μετ’ εὐκολίᾳ ἁπάσῃ ἡμῖν ἐδόθη. Οὐδὲ γὰρ πονήσαντες καὶ ἱδρώσαντες, ἀλλ’ ἀγαπηθέντες παρὰ τοῦ Θεοῦ μόνον ἐλάβομεν ἅπερ ἐλάβομεν.
|
Textus |
Ευαγγελια· το κατα Ιωαννην πρωτον εστι· το κατα Ματθαιον· Λουκαν· Μαρκον· συν εξηγησεσιν απαντα. της ιθ´ κιβωτου·
|
Textus |
Εὐαγγελικὴ διδασκαλία περί τε τῶν ἔξω χάριτος Χριστοῦ καὶ τῶν ἐν χάριτι, καὶ περὶ ἐλπίδος, καὶ πολιτείας πνευματικῆς.
|
Explanatio |
Εὐαγγέλιόν ἐστι, λόγος περιέχων ἀγαθῶν ἀγγελίαν πραγμάτων κατὰ τὸ εὐλογὸν, διὰ τὸ ὠφελεῖν εὐφραίνων τἄκούοντα (τὸν ἀκούοντα) ἐπ' ἂν (ἐπὰν) παραδέξηται τὸ ἐπαγγελόμενον, ἢ λόγος περιέχων ἀγαθῶν παρουσίαν, ἢ λόγος ἀπαγγελῶν, παρεῖναι ἀγαθὸν τὸ προσδοκων... (προσδοκούμενον?)
|
Textus |
Εὐαγγέλιον ἐστι, λόγος περιέχων ἀγαθῶν ἀγγελίαν πραγμάτων κατὰ τὸ εὔλογον, διὰ τοῦ ὠφελεῖν εὐφραίνων τὸν ἀκούοντα, ἐπ’ ἂν παραδέξηται τὸ ἀπαγγελόμενον.
|
Textus |
ευαγγελιον κατα …ν (Λουκαν) εγραφη ελληνιστι εις Αλεξανδρειαν την … …τα (μετα) ιεʹ ετη της …ληψε… (αναληψεως) του κυριου. εχει δε ρηματα ͵γωγʹ, εχει και …ιχους (στιχους) ͵βψνʹ.
|
Textus |
εὐαγγέλιον κατὰ Ἰωάννην στίχοι ͵βτʹ. τὸ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγέλιον ἐξεδόθη μετὰ χρόνους λβʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ αναλήψεως
|
Textus |
Ευαγγελιον κατα Ιωαννην, στιχ (στιχοις) ͵βτʹ, εξεδοθη υπ αυτου δε, μετα χρονους, λβʹ της του Χριστου, αναληψεως.
|
Textus |
Εὐαγγέλιον κατὰ Ἰωάννην· ἐγράφη καὶ ἀντεβλήθη ὁμοίως ἐν στίχοις ͵βσιʹ, κεφαλαίοις σλβʹ. ἐξεδόθη δὲ μετὰ χρόνους λεʹ τῆς Χριστοῦ τοῦ θεοῦ ἡμῶν ἀναλήψεως
|
Textus |
ευαγγελιον κατα Λουκαν Εγραφη Eλληνιστι εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην μετα ιεʹ ετη της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵γʹ. εχει δε στιχους ͵βʹ.
|
Textus |
ευαγγελιον κατα Λουκαν εγραφη ελληνιστι εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην μετα ιεʹ ετη της αναληψεως του κυριου εχει δε ρηματα ͵γωγʹ στιχους ͵βψνʹ.
|
Textus |
ευαγγελιον κατα Λουκαν εγραφη ελληνιστι εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην μετα ιεʹ ετη της αναληψεως του κυριου, εχει δε ρηματα ͵γωγʹ, στιχους ͵βψνʹ.
|
Textus |
ευαγγελιον κατα Λουκαν εγραφη ελληνιστι εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην μετα ιεʹ ετη της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵γωγʹ, εχει δε στιχους ͵βψνʹ.
|
Textus |
Ευαγγελιον κατα Λουκαν στιχ (στιχοις), ͵βωʹ. Εξεδοθη δε, υπ αυτου, μετα χρονους, ιεʹ Της του Χριστου του θεου ημων, αναληψεως.
|
Textus |
εὐαγγέλιον κατὰ Λουκᾶν στίχοι ͵βωʹ. τὸ κατὰ Λουκᾶν εὐαγγέλιον ἐξεδόθη μετὰ χρόνους ιεʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
ευαγγελιον κατα Λουκαν, εγραφη ελληνιστι, εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην, μετα ιε΄ ετη της αναληψεως του κυριου ημων Ιησου Χριστου.
|
Textus |
Ευαγγελιον κατα Λουκαν, εγραφη και αντεβληθη ομοιως εκ των αυτων αντιγραφων εν στιχοις ͵βψξ΄, κεφαλαιοις τμβ΄.
|
Textus |
ευαγγελιον κατα Λουκαν, εγραφη και αντεβληθη ομοιως εκ των αυτων αντιγραφων εν στιχοις ͵βψξʹ, κεφαλαιοις τμβʹ.
|
Textus |
Εὐαγγέλιον κατὰ Λουκᾶν· ἐγράφη καὶ ἀντεβλήθη ὁμοίως (add. ἐκ τῶν αὐτῶν ἀντιγράφων) ἐν στίχοις ͵βχοζʹ (͵βψξʹ), κεφαλαίοις τμβʹ.
|
Textus |
Ευαγγελιον κατα Λουκαν· εγραφη και αντεβληθη ομοιως εκ των αυτων αντιγραφων· εν στιχοις· ͵βψξʹ: κεφαλαιοις. τμβʹ
|
Textus |
Εὐαγγέλιον κατὰ Λουκᾶν· ἐγράφη καὶ ἀντεβλήθη ὁμοίως ἐν στίχοις ͵βχοζʹ, κεφαλαίοις τμβʹ. ἐξεδόθη δὲ μετὰ χρόνους ιεʹ τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως
|
Textus |
Ευαγγελιον κατα Λουκαν· στιχοι ͵βωʹ· εξεδοθη δε μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
ευαγγελιον κατα Μαρκον, στιχοι ͵αχʹ, εξεδοθη δε μετα χρονους δεκα της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
εὐαγγέλιον κατὰ Μάρκον, στίχοι ͵αχʹ.
τὸ κατὰ Μάρκον εὐαγγέλιον ἐξεδόθη μετὰ χρόνους ιʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
Ευαγγελιον κατα Μαρκον. εγραφη Ρωμαιστι εν Ρωμη μετα ιβʹ ετη της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα χιλια, εξακοσια, εβδομηκοντα, πεντε. στιχους ͵αχιϛʹ.
|
Textus |
εὐαγγέλιον κατὰ Μάρκον· ἐγράφη καὶ ἀντεβλήθη ὁμοίως· ἐν στίχοις ͵αφϟʹ, κεφαλαίοις σμʹ. ἐξεδόθη δὲ μετὰ χρόνους ιʹ τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως
|
Textus |
ευαγγελιον κατα ματαιον (Ματθαιον). εγραφη εβραιστι εις Παλαιστινην· μετα οκτω ετη της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵βφκβʹ, εχει δε στιχους ͵βφξʹ.
|
Textus |
Εὐαγγέλιον κατὰ Ματθαῖον, δόξα σοί, κύριε. ὁμοῦ κεφ(κεφάλαια) τνθ´
|
Titulus finalis |
ευαγγελιον κατα Ματθαιον, εγραφη εβραιστι εις Παλαιστινην μετα οκτω ετη της αναληψεως του κυριου, εχει δε ρηματα, ͵βφκβʹ (?), εχει δε στιχους ͵βφξʹ.
|
Textus |
Εὐαγγέλιον κατὰ Ματθαῖον· ἐγράφη καὶ ἀντεβλήθη ἐν στίχοις ͵βφιδʹ, κεφαλαίοις τνηʹ. ἐξεδόθη δὲ μετὰ χρόνους ηʹ τῆς Χριστοῦ τοῦ θεοῦ ἡμῶν ἀναλήψεως.
|
Textus |
Εὐαγγελιστὴν Μάρκον ὁ δείξας
ἵλεος κἀμοὶ ἔστω τῷ τρισαθλίῳ.
|
Textus |
ευαγγελιστην Μαρκον ο δειξας ιλεως καμοι εσ[τ]ω (εστω) (?) τῳ τρισαθλιω.
|
Textus |
Εὐαγγελιστὴν τὸν τελώνην ὁ δείξας
ἵλεως κἀμοὶ ἔστω τῷ τρισαθλίῳ.
|
Textus |
ευαγγελιστην τον τελωνην ο δειξας ιλεως καμοι εσ[τ]ω (εστω) (?) τω τρισαθλιω.
|
Textus |
Εὐαγγελιστῶν τεσσάρων θεῖοι λόγοι
γραφέντες ὧδε λῆξιν ἔσχον τῶν πόνων.
|
Textus |
Εὐαγγελιστῶν τοὺς θεοπνεύστους λόγους,
τομαῖς διαιρεθέντας εὐεπιβόλοις
καὶ τῇδε βίβλῳ τεχνικῶς ἡρμοσμένους,
ἅπας ἀκούων καὶ τρυφῶν καθ' ἡμέραν,
ἑστῶσιν ὠσί, τοὺς ὑπεκφωνουμένους,
Λεὀντιον θαύμαζε τῆς εὐβουλίας,
σπούδασμα πολλοῖς οὐ πρὶν ἐσπουδασμένον
καὶ σπουδάσαντα συντόνοις προθυμίαις
καὶ καλλιεργήσαντα κοσμοῖς ποικίλοις,
τοῖς μὲν ξενίζειν τοὺς ὁρῶντας ὡς ἔχοι,
τοῖς τοῦ θεοῦ δὲ ῥήμασι ψυχοτρόφοις
εὐεργετεῖν ἅπαντας ἀκροωμένους.
|
Textus |
ΕΥΑΙΣΘΗΤΩΣ ΤΗΝ ΧΑΡΙΝ ΟΥΚ ΕΦΥΛΑΞΑΜΕΝ
|
Desinit |
ΕΥΑΝΓΓΕΛΙΖΕΣΘΑΙ ΗΜΕΡΑΝ ΕΞ ΗΜΕΡΑΣ ΤΟ ΣΩΤΗΡΙΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΗΜΩΝ
|
Incipit |
Εὐγενεστάτη καὶ ἐνδοξοτάτη καὶ τιμιωτάτη νῦν κατὰ ἀλήθειαν καὶ θεοφιλεστάτη ψυχή, τὰς γραφὰς τῆς σῆς ὁσιότητος ἐδεξάμεθα καὶ ἀνέγνωμεν μετὰ πολλῆς θυμηδίας πνευματικῆς
|
Incipit |
Εὐγενεστάτη καὶ φρονιμωτάτη κυρία μου, τὴν γραφὴν τῆς εὐλαβείας σου ἐδεξάμεθα. Εὐχαριστοῦμεν οὖν τῇ λαμπρᾷ διαθέσει σου
|
Incipit |
Ευγενεστατω και ενδοξοτατω αρχοντι κυριω Βασιλειω, χαρις υμιν και αγαλλιασις. μετανοιας ποιουμε την αγιωτη[τα] (αγιωτητα) σου ακου (?) καθολικα και οταν ειδης το παρο[ν] (παρον) γραμμα να λαβης τον κοπον και ο θεος
|
Textus |
εὐδοκίᾳ καὶ ἀγαθότητι τοῦ ἀγαπητοῦ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ· μεθ' οὗ δόξα... κ.τ.λ.
|
Desinit |
Εὐδοκίμου τοῦ κατὰ θεὸν φερωμύμως εὐδοκιμήσαντος τὸν βίον ἐξηγεῖσθαι καλόν
|
Incipit |
Εὐεξίας τάδ’ ἐστὶ συντελοῦσι σώμασιν ἀνθρωπίνοις
|
Titulus initialis |
ΕΥΕΞΙΑΣ ΤΡΑΠΕΖΑΝ ΕΙ ΘΕΛΕΙΣ ΜΑΘΕ
|
Incipit |
εὐεξίας τράπεζαν εἰ θέλεις μάθε,
|
Incipit |
ΕΥΕΞΙΑΣ ΤΡΑΠΕΖΑΝ ΕΙ ΘΕΛΕΙΣ ΜΑΘΕ, ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΔΕΙΠΝΗΣΟΝ ΕΙΣ ΑΠΑΞ ΜΟΝΟΝ
|
Incipit |
Εὐθαλίου ἐπισκόπου Σουλκῆς. ἔκθεσις κεφαλαίων τῶν πράξεων, σταλεῖσα πρὸς Ἀθανάσιον ἐπίσκοπον Ἀλεξανδρείας.
|
Titulus initialis |
εὐθέως ἕξει σιωπᾶν ᾧ ἡ δόξα
|
Desinit |
Εὐθύμιος στείρας μεν ἐξέφυ τόκος,
|
Incipit |
Εὐθυμίου μοναχοῦ τοῦ Ζιγαβηνοῦ ὁπλοθήκη δογμάτων, πρὸς Ἀλέξιον βασιλέα τοῦ Κομνηνοῦ.
|
Titulus initialis |
Εὐθυμίου μοναχοῦ τοῦ Ζιγαβηνοῦ Πανοπλία δογματικὴ συγγραφεῖσα κατὰ κέλευσιν Ἀλεξίου βασιλέως τοῦ Κομνηνοῦ
|
Titulus initialis |
ΕΥΘΥΝΑΣ ΥΠΕΡ ΔΕ ΤΟΥΤΩΝ ΑΠΑΝΤΩΝ ΔΟΞΑΝ ΑΝΑΠΕΜΠΩΜΕΝ ΤΩ ΠΑΤΡΙ ΚΤΛ.
|
Desinit |
εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου βασιλεὺς τοῦ Ἰσραὴλ αὐτῷ ἡ δόξα κ.τ.λ.
|
Desinit |
Εὐλόγησον πάτερ. Ἡμέρα χαρμόσυνος, καὶ τίς ἀπὸ τοὺς Ὀρθοδόξους νὰ μὴ χαρῇ
|
Incipit |
ευλογητος ει κυριε ο θεος των πατερων ημων ο εξαγαγων αρτον στηριξαι καρδιαν ανθρωπου. ο θεος ημων ευλογητος ει εις τους αιωνας.
|
Textus |
Ευλογητος ει κυριε ο θεος των πατερων ημων ο εξαγαγων αρτον τηριξαι καρδιαν ανθρωπου. ο θεος ημων ευλογητος ει εις τους αιωνας.
|
Textus |
Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ καταξιώσας ἡμᾶς διαδραμεῖν τὴν κυκλικὴν τοῦ χρόνου περίοδον
|
Incipit |
Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ καταξιώσας ἡμᾶς ἰδεῖν
|
Incipit |
Εὐλογητὸς ὁ Θεός· καθ’ ἑκάστην σύναξιν αὐξανομένην ὁρῶ τὴν ἄρουραν
|
Incipit |
Εὐλογητὸς ὁ Θεός· καὶ ἐξ Αἰγύπτου μάρτυρες
|
Incipit |
ΕΥΛΟΓΩ ΣΕ ΚΥΡΙΕ ΤΟΝ ΜΑΚΡΟΘΥΜΟΝ ΚΑΙ ΑΝΕΞΙΚΑΚΟΝ
|
Incipit |
Εὐξαίμην μὲν ἂν καὶ μαθεῖν καὶ διδάξαι
|
Incipit |
Εὔξασθε μὴ γενέσθαι τὴν φυγὴν ὑμῶν χειμῶνος ἢ σαββάτου
|
Incipit |
εὐξώμεθα οὖν ἅπαντες ... καὶ ἀρέσκειν τῶ δεσπότη χριστῶ
|
Desinit |
εὐξώμεθα οὖν ὁμοθυμαδὸν πάντες, ἵνα καὶ ἡμεῖς ῥυσθῶμεν τῆς ἐπικειμένης ὀργῆς, καὶ ἐπιτύχωμεν τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, χάριτι...
|
Desinit |
εὐπραξίαν, κέρδη τε, συλλόγους, θρόνον
|
Desinit |
Εὕρημα ἐκ Θεοῦ σταυρὸς ὁ θεῖος˙
ἡμῶν τῶν πιστῶν τὸ σθένος καὶ δόξα
ἐδόθη Ἑλένης τὸ ζωηφόρον ὅπλον˙
καὶ σωτηρία καὶ καύχημα ὑπάρχει.
|
Textus |
Ευρημα εκ θεου σταυρος ο θειος·
ημων των πιστων, το σθενος και η δοξα,
εδοθη Ελενης το ζωηφορον οπλον˙
και σωτηρια και καυχημα υπαρχει.
|
Textus |
ΕΥΡΟΙ ΤΙΣ ΑΝ ΤΟΙΑΥΤΑ ΕΞΕΤΑΖΩΝ
|
Desinit |
Εὐσεβίου τοῦ Παμφίλου εἰς τὸ ᾆσμα τῶν ᾀσμάτων ἐξήγησις. Προοίμηον
|
Titulus initialis |
Εὐστράτιον πῦρ, Αὐξέντιον τὸ ξίφως,
|
Incipit |
ΕΥΤΕ ΠΕΡΙΦΡΟΝΑ ΜΗΤΕΡΑ ΞΡΙΣΤΟΣ ΕΗΝ ΠΡΟΣ ΕΑΥΤΟΝ
|
Incipit |
Εὐφραίνεσθω τῶν ὀρθοδόξων ἡ ἐκκλησία
|
Incipit |
ΕΥΦΡΑΙΝΕΣΘΩ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ
|
Incipit |
ευφραινεται και αυξει θαλλουσα.
|
Desinit |
εὐφραινόμεθα γοῦν ἡμεῖς ὄντως ἐγκαίνια τῆς ἀναστάσεως ἡμῶν ἄγοντες, εἰς δόξαν θεοῦ, ᾧ ἡ δόξα ... ἀμήν
|
Desinit |
Εὐφραινόμεθα γοῦν ἡμεῖς ὄντως, ἐγκαίνια τῆς ἀναστάσεως ἡμῶν ἄγοντες εἰς δόξαν Θεοῦ· ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
ευφραινων τον ακουοντα· επ’ αν παραδεξεται το επαγγελλομενον.
|
Desinit |
εὐφυίας· ἀξιεπαινετώτερον δέ
|
Desinit |
εὐχαῖς ἀλήκτοις δεξιοῦ μου τὴν κόνιν
|
Desinit |
Εὐχαριστήριος τῷ νομοφύλακι, πρωτεκδίκῳ καὶ ὀρφανοτρόφῳ κυρῷ Ἀλεξίῳ τῷ Ἀριστηνῷ
|
Titulus initialis |
εὐχαριστήσας τὸν θεὸν καὶ τοὺς ἁγίους ἀπῆλθεν ὑγιὴς ὁλόκληρος, δοξάζων καὶ εὐλογῶν τὸν θεόν, ἀμήν
|
Desinit |
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΣ ΔΕΞΑΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ
|
Desinit |
εὔχεσθε τῶ γράψαντι Ἀνδρέα ξένω.
|
Textus |
εὔχεσθε τῶ γράψαντι Ἀνδρέα ξένω.
|
Textus |
ευχεσθε τω γραψαντι Ανδρεα Ξενω. να (ναι?) δυσωπω δια τον κυριον.
|
Textus |
εὔχεσθε τῶ γράψαντι Ἀνδρέα ξένω. στίχοι κςʹ.
|
Textus |
ευχη (ευχαι?) επι οδευοντων. Κυριε ο θεoς ημων ο καταξιωσας
|
Incipit |
ΕΥΧΗ ΕΙΣ ΑΝΟΙΞΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΥΠΟ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΒΕΒΗΛΩΘΕΙΣΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ
|
Titulus initialis |
εὐχὴ εἰς ἐξομολόγησιν
|
Titulus initialis |
εὐχὴ εἰς ἐξομολόγησιν τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν ἰωάννου τοῦ δαμασκηνοῦ
|
Titulus initialis |
Εὐχὴ ἐξομολογητικὴ εἰς τὴν ὑπεραγίαν Θεοτόκον
|
Titulus initialis |
εὐχὴ ἐξομολογητικὴ εἰς τὸν δεσπότην χριστὸν τὸν θεόν
|
Titulus initialis |
ΕΥΧΗ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΤΙΚΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ
|
Titulus initialis |
ΕΥΧΗ ΣΥΓΞΩΡΗΤΙΚΗ
|
Titulus initialis |
ΕΥΧΗ ΣΥΓΞΩΡΗΤΙΚΗ
|
Titulus initialis |
Εὐχὴ συγχωρητικὴ τοῦ σοφωτάτου πατριάρχου κυροῦ Μαξίμου τοῦ λογίου
|
Titulus initialis |
εὔχομαι καὶ παρακαλῶ τὸν Θεὸν ἵνα… καταξιώσῃ με (vel ἵνα ἀξιωθῶ) μετὰ τῶν ἁγίων καὶ μακαρίων πατέρων τῶν ἐν τῇ συνόδῳ καὶ τῶν ἁγίων καὶ οἰκουμενικῶν ἓξ συνόδων (ἔχειν μέρος) καὶ μὴ μετὰ τῆς ἀκεφάλου… ἀμήν.
|
Desinit |
εὔχυμος γάρ ἐστιν καὶ λύτικος ὅδε πέφυκεν τοῦδε πυξίου
|
Desinit |
Ἐφαντάσθησαν μέν τινες καὶ τῶν ἔξω περὶ
|
Incipit |
Ἕφη ὁ σωτήριος λόγος τοῖς ἐξ ὅλης ψυχῆς ἠγαπηκόσιν αὐτὸν
|
Incipit |
Ἐφιστάνειν ἄξιον, ὅτι ὁ εἰδὼς τὸ ἀκατάλληλον τοῦ λόγου
|
Incipit |
ΕΦΥΛΑΞΕ
|
Desinit |
Ἐχάρην δεξάμενος ὑμῶν καὶ νῦν ἐπιστολήν
|
Incipit |
ΕΧΕ ΕΠΙ ΛΟΓΙΣΜΟΝ Ω ΠΑΙ· ΤΑ ΓΡΑΦΟΜΕΝΑ ΣΟΙ ΡΗΣΕΙΔΙΑ ΚΑΙ ΛΕΞΕΙΔΙΑ
|
Incipit |
Ἔχε πρὸ πάντων τὸν Θεοῦ φόβον, ξένε
|
Incipit |
ἔχει δὲ ῥήματα· ͵βφκβʹ στίχο(στίχους) ͵βφξʹ
|
Stichometria et alia numerica |
ΕΧΕΙ Ο ΕΝΙΑΥΤΟΣ ΗΜΕΡΑΣ ΤΞΕ'
|
Incipit |
ΕΧΕΙ Ο ΕΝΙΑΥΤΟΣ ΗΜΕΡΑΣ ΤΞΕʹ
|
Incipit |
εχει φυλλα ξβʹ.
|
Textus |
Ἔχεις ἐντελῶς ἤδη ἀπαγγελθέντα σοι τὸν τῆς ἀντιγραφῆς ἅπαντα λόγον, ὃν ἡμεῖς ἰδίας τῆσδε τῆς πρὸς σὲ γραφῆς ἠξιώσαμεν, ἱκανὴν τοῦ μηδὲν τὰς ἡμετέρας βίβλους ἐναντιοφωνεῖν, πραγματευσάμενοι τὴν ἐπισημείωσιν.
|
Desinit |
εχη φυλα ξδʹ
|
Textus |
Εχον ο τελοφορος, [...] ελοφορος της μιας [...] ακου ην ακουετω. αγαθον το εξωμολογισται [...]. [...]λιστης ιερομοναχος. αγαθος ο θεος [...]
|
Textus |
ἔχων λωρία ὀστρακώδη, ἐξαμηνιαῖαν ζωὴν δηλοῖ
|
Desinit |
Ἔχων τις γυναῖκα καὶ ὢν ὑπὸ πατρὶ ἀπεδήμησεν. ἐγένετο ὑπὸ λῃσταῖς. ἔγραψε πρὸς τὸν πατέρα λυθῆναι δεόμενος. ὁ δὲ οὐχ ὑπήκουσεν. ἡ γυνὴ ἀποδομένη τὰ ὄντα αὑτῇ ἔπλευσεν ἐπὶ τῷ λύσασθαι. ναυαγίᾳ ἐχρήσατο. ἐξεβράσθη εἰς τὸν τόπον ἐν ᾧ ἦν ὁ ἀνήρ. ἰδὼν ἐκεῖνος τὸ σῶμα καὶ ἐπιγνοὺς ἐδάκρυσε. γνόντες οἱ λῃσταὶ τὴν αἰτίαν ἀφῆκαν αὐτόν. ἐπανελθὼν ἀναγκάζεται ὑπὸ τοῦ πατρὸς γαμεῖν καὶ μὴ βουλόμενος ἀποκηρύσσεται.
|
Titulus initialis |
ἕως ἂν καὶ ἄλλο τι δοίη Θεὸς εἰς πάνδημόν τινα τῆς ἀληθείας φανέρωσιν. Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν.
|
Desinit |
ἕως ἀποσωθῇς πρὸς τὸν ἀκύμονα ἐκεῖνον καὶ εὔδιον λιμένα τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ, ᾧ ἡ δόξα ... ἀμήν.
|
Desinit |
ἕως τὴν θάλασσαν φέρεται προσέτι ἀπὸ τῶν πετεινῶν, μελισσῶν, ἀνθρώπων, καὶ ἑξῆς
|
Desinit |
ϛʹ Ὅτι οὐκ ἐν ἀνθρώπῳ ἀλλ᾽ ἐν τῷ Θεῷ τὰ διαβήματα ἀνδρὸς κατευθύνεται, ἐν ᾧ περὶ πλεονεξίας πλουσίων καὶ τῆς ἐν κόσμῳ τρυφῆς αὐτῶν, καὶ περὶ δικαιοκρισίας Θεοῦ, περὶ μακροθυμίας καὶ ὑπομονῆς παθημάτων, καὶ περὶ ἀληθείας, παραινέσεις ἰδικαὶ ἑκάστῳ προσήκουσαι μετὰ πίστεως, ὅτι διακονητέον τῇ τοῦ πλησίον σωτηρίᾳ.
|
Desinit |
Ζεβινᾶν ᾄδουσι μέχρι καὶ τήμερον οἱ τῆς ἐκείνου θέας ἠξιωμένοι
|
Incipit |
Ζητεῖς με τὸν κρυβέντα χοῦν ὦδε, ξένε;
|
Incipit cuiusdam partis |
ΖΗΤΗΣΑΙ ΑΞΙΟΝ ΠΩΣ
|
Incipit |
ΖΗΤΟΥΣΙΝ ΔΙΑ ΤΙ ΑΠΟ ΤΗΣ ΜΗΝΙΔΟΣ ΗΡΞΑΤΟ
|
Incipit |
ΖΟΥΛΑΠΙΟΝ ΟΞΥΝ ΤΟ ΓΕΝΟΜΕΝΟΝ ΕΚ ΜΟΝΟΥ ΤΟΥ ΟΞΟΥΣ
|
Incipit |
Ζωγράφοι μὲν καὶ λογογράφοι τὴν ἴσην τοῖς ἐντυγχάνουσι προξενοῦσιν ὠφέλειαν
|
Incipit |
ζωὴν αἰωνίου· ὅτι αὑτῷ πρέπει πᾶσα δόξα...
|
Desinit |
Ζωης αρτον τον Χριστον ηξιωμενος
|
Incipit |
ζωῆς ἐπιτύχοιμεν εἰς δόξαν τοῦ μόνου ζωοδότου Χριστοῦ· ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
ζωης τον αρτον Χριστον ηξιωμενος
φαγειν, ταφης λαμψαντα της τριημερου,
ευαγγελιστης τυγχανει Λουκας τριτος.
ο Παυλος αυτος ουρανον φθασας τριτον
και την ανωθεν των υπερ νουν και λογον
λογων ακουσας εκμυει θεωριαν,
οιων ο Λουκας ευτυχει διδασκαλων.
ουτως ανωθεν ουτος ηκριβωμενος
τα θεια θειως ιστορει δεδειγμενος,
ρητωρ πυριπνους, πανσοφος, θεηγορος.
|
Textus |
ζωης τον αρτον Χριστον ηξιωμενος
|
Incipit |
ζωης τον αρτον Χριστον ηξιωμενος
|
Incipit |
Ζωης τον αρτον Χριστον ηξιωμενος
|
Incipit |
Ζωης τον αρτον Χριστον ηξιωμενος.
|
Incipit |
Ζωσίμου πρᾶξις β'
|
Titulus initialis |
Ζωσίμου τοῦ θείου περὶ ἀρετῆς, περὶ συνθέσεως ὑδάτων <πράξις> α'
|
Titulus initialis |
Ἡ ἁγία καὶ ἔνδοξος μάρτυς Ἀναστασία αὕτη ἦν ἐπὶ Διοκλητιανοῦ ἐν τῇ Ῥωμαίων μεγαλοπόλει
|
Incipit |
Ἡ ἁγία μάρτυς Βάσσα ἦν ἐπὶ Μαξιμιανοῦ τοῦ βασιλέως ἐν Λαρίσσῃ πόλει τῆς Ἑλλάδος
|
Incipit |
Ἡ ἁγία μάρτυς Εὐδοκία ἦν ἀπὸ Σαμαρειτῶν ἐξ Ἡλιουπόλεως
|
Incipit |
Ἡ ἁγία μάρτυς Φαῦστα αὕτη ἦν ἐπὶ Μαξιμιανοῦ τοῦ βασιλέως Κυζίκου, γονέων πλουσίων καὶ πιστῶν
|
Incipit |
ἡ ἁγία παρθένος τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν ἐκυοφόρησεν, αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ἡ ἀδιαίρετος ἐλπίς, ἡ ἀκατάληπτος δόξα τοῦ πατρὸς καὶ τοῦ υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος· ᾧ πρέπει…
|
Desinit |
Η ΑΔΡΑΧΝΗ ΚΑΤΑΠΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΑ ΠΟΝ ΠΡΑΞΑΜΟΝ
|
Incipit |
Ἡ αἱτία τῆς ἑορτῆς γέγονεν οὕτως. Ἐπὶ τῆς βασιλείας Ἀλεξίου τοῦ Κομνηνοῦ
|
Incipit |
Η ΑΛΩΠΗΞ ΦΥΓΕΙ
|
Desinit |
ἡ ἁμαρτία κατήρξατο. Ὅπου ἡ
|
Desinit |
Ἡ ἀμφισβήτησις τοῦ τε πανιεροτάτου κυρίου Νεοφύτου Πατελάρου, μητροπολίτου Κρήτης, μετὰ τοῦ θεοφιλεστάτου κυρίου Ἀθανασίου Καραβέλλα, ἐπισκόπου Ἱερᾶς καὶ ἐξάρχου Πέτρας. Περὶ τῆς τοῦ ἀνθρώπου ψυχῆς. Τὴν δὲ λύσιν τοῦ παρόντος ζητήματος ἐκδέδωκεν ὁ σοφότατος κύριος Παναγιώτης ὁ Βυζάντιος ὢν ἐν Κρήτῃ ἐν τῷ στρατοπέδῳ μετὰ τοῦ βιζηραζέμ...
|
Titulus initialis |
ἡ ἀρχὴ τῆς ὑπάρξεως διηγεῖται
|
Desinit |
ἡ βασιλεία καὶ ἡ ἴσχυς καὶ ἀυτῷ πρέπει ἡ δόξα...
|
Desinit |
ἢ βελτίω ζητεῖν, ἑκατέρου Θεὸν ἡγεμόνα λαβόντας. Δόξα τῷ Θεῷ τῷ ἐν τριάδι ἑνί, δόξα πάντων ἕνεκα.
|
Desinit |
η βιβλος ηδε παραδεισος τυγχανει,
εξ ου διδαχων βλαστανει πηγη μια
(16 weitere Verse)
σφραγις πεφυκε τηςδε της βιβλου πασης.
του αγενεστατου αρχοντος του παλαιολογου.
|
Textus |
Ἡ βίβλος ἥδε τῆς μονῆς τοῦ Μαξίμου,
ὁ γοῦν συλήσας, μὴ γραφῇ ζωῆς βίβλῳ.
|
Textus |
η βιβλος ηδε της μονης του Μαξιμου·ο γουν συλησας, μη γραφη ζωης βιβλω.
|
Textus |
Ἡ βίβλος ἥδε τῶν θεοφράστων λόγων
κιρνᾶ κρατῆρα τοῖς βροτοῖς θείων λόγων
τυφλοὺς σοφίζει καὶ χαρίζεται βλέπειν
κόραις νοητῶν ὀμμάτων τῆς καρδίας
χωλοὺς ἐγείρει, καὶ δρόμον σωτηρίας
τρέχειν διδάσκει καὶ καταλύειν ἄνω
οὗ δεῖ μάλιστα προστρέχειν ἐχεφρόνως
Ἐπεὶ δὲ ταῦτα προξενεῖ τοῖς ἐν βίῳ
πειθώμεθα πρὶν ἡκέναι πικρὸν τέλος
χωρίζον ἡμᾶς κοσμικῆς συναυλίας
εἰς πῦρ πρόπεμπον, ὢ μεγίστης ζημίας
ψυχῆς γὰρ οἴμοι ζημιούμεθα, φίλοι.
|
Textus |
ἡ γὰρ πάλη καὶ ὁ ἀγὼν ἐπὶ τῇ ἰσοδυναμίᾳ κεῖται. Αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ᾗ γε δόξα καὶ μόνῃ εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit cuiusdam partis |
Ἡ γέννησις καὶ διήγησις τοῦ Αλεξάνδρου Μακεδόνων,
τὸ πῶς ἐγεννήθη καὶ ἀνεθράφη καὶ τὸ πῶς εἶχεν τὴν
ἀνδρείαν καὶ τὴν μάθησιν καὶ τὴν χάριταν πὸ τὴν
ἀρχήν
|
Titulus initialis |
Η ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
|
Incipit |
Ἡ γέννησις καὶ ἡ ζωὴ τοῦ βασιλέως Ἀλεξάνδρου Μακεδονίας
|
Incipit |
Η ΓΛΑΥΞ ΤΗ ΑΘΗΝΑ
|
Incipit |
Ἡ δέ γε τῶν Πράξεων βίβλος ἐστὶν αὕτη.
|
Titulus initialis |
Ἡ δὲ διάλεξις τοῦ διαλόγου
|
Titulus initialis |
ἡ δὲ εἰς Θεὸν ἐλπὶς χωρίζει πάσης γηΐνης προσπαθείας· ταύτης δὲ ὁ νοῦς χωρισθεὶς ἕξει τὴν εἰς Θεὸν ἀγάπην
|
Desinit |
Ἡ δὲ πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολὴ ἀπεστάλη μὲν ἀπο Ιταλίας κατὰ τὴν Νέρωνος βασιλείαν· ὄντως δὲ αὐτοῦ ὑπό τινα τῶν πέριξ πόλεων ἠ χωρῶν τῆς πρεσβυτέρας Ῥώμης· τινὲς γὰρ αὐτὴν καὶ ὑστάτην πασῶν τῶν ἐπιστολῶν εἶναι νομίσαντες τάττουσιν ὅπερ ὁ θεσπέσιος Λουκᾶς πᾶσαν τὴν ἀναγραφὴν τῶν Παύλου ἐπιδημίων πεποιηκως μέχρις αὐτῆς Ῥώμης κατέλυσεν τὴν ἰστορίαν εἰπών· ἔμεινεν δὲ διαιτίαν
|
Incipit |
Ἡ δὲ πρὸς Ἐφεσίους ἐπιστολὴ ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης κατὰ τὴν Νέρωνος βασιλείαν. Νεωστὶ γὰρ τοῦ Παύλου εἰσιόντος ἐν τῇ Ῥώμῃ καὶ ξενιζομένου ἐν ἰδίῳ μισθώματι
|
Incipit |
Ἡ δὲ πρὸς Θεσσαλονικεῖς δευτέρα ἐπιστολὴ ἐγράφη καὶ αὕτη ἀπὸ Ἀθηνῶν μετ’ οὐ πολὺ τῆς πρώτης. Τῆς γὰρ προτέρας ἀναγνωσθείσης αὐτοῖς ὑπὸ Τιμοθέου τοῦ ἀγαπητοῦ, καὶ γνοὺς αὐτῶν τὴν πρόθεσιν τὴν εἰς Χριστόν, ὁ Τιμόθεος εὐθέως τὰ κατ’ αὐτοὺς τῷ Παύλῳ δηλοῖ. Τότε δὴ ὁ τοῦ Χριστοῦ κῆρυξ, βουλόμενος αὐτοῖς ἐπισφραγίσαι τὴν πίστιν, γράφει αὐτοῖς καὶ τὴν δευτέραν ἐπιστολήν, ἣν καὶ ἀποστέλλει διά τινος σπουδαίου.
|
Textus |
Ἡ δὲ πρὸς Κολασσαεῖς ἐγράφη καὶ αὐτὴ ἀπὸ Ῥώμης κατὰ τὴν Νέρωνος βασιλείαν. Ὁ γὰρ τοῦ Χριστοῦ κῆρυξ
|
Incipit |
Ἡ δὲ προς Κολασσαεὶς ἐγράφη καὶ αὐτὴ ἀπο Ῥώμης κατα τὴν Νέρωνος βασιλειαν· ὁ γὰρ τοῦ Χριστοῦ κηρυξ παρὼν
|
Incipit |
Ἡ δὲ χάρις τῇ δι’ ἔργων ἀγαθῶν πεποιθήσει ἡμῶν ἐπακολουθεῖ, καθά φησιν ὁ θεῖος ἀπόστολος· „Πιστός ἐστιν ὁ Θεός, ὃς οὐκ ἐάσει ἡμᾶς πειρασθῆναι ὑπὲρ ὃ δυνάμεθα“. Αὐτῷ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit cuiusdam partis |
ἣ δὴ καὶ ἐν πᾶσιν ἡμῖν κρατῆσαι, καὶ τὰ διεστῶτα ἑνῶσαι, καὶ ὁμόνοιαν ἐν τοῖς αὐταῖς λατρευταῖς ἀπεργάσατο καὶ πάντας ἀξιῶσαι ὁμοῦ ἓν εἶναι... τῷ εἰρηνάρχητε καὶ τὰ διεστῶτα ἑνώσαντι
|
Desinit |
ἡ διάλεξις ἀπὸ τῆς παρούσης ὥρας λαβοῦσα τὴν ἀφορμὴν προσφόροις αὐτῇ διηγήμασι καλλωπίζεται.
|
Titulus initialis |
ἡ διάλεξις εἰς τὸ δευτέρας τὸν λόγον δεηθῆναι συνόδου.
|
Titulus initialis |
ἡ διάλεξις εἰς τὸ μὴ δεῖν ἀτελῆ καταλεῖψαι τὸν λόγον.
|
Titulus initialis |
ἡ διάλεξις εἰς τὸ τὴν ἐτήσιον ἀποδοῦναι τοῖς ἀκροωμένοις μελέτην.
|
Titulus initialis |
ἡ διάλεξις ἐν μέσῳ τεταγμένη τοῦ λόγου δευτέρας δεηθέντος συνόδου πρόσφορον ἑαυτῇ δείκνυσι ταύτην οὖσαν τὴν τάξιν.
|
Titulus initialis |
ἡ διάλεξις ἔχει μὲν τὸ ῥόδον ὑπόθεσιν, ἐπισταμένη δὲ διακορεῖς ὑμᾶς ὄντας τοῦ μύθου καινότερον συνεισφέρει διήγημα.
|
Titulus initialis |
Ἡ διάλεξις μείζω θρασυνομένη τῶν εἰωθότων
|
Introductio |
Ἡ διάλεξις νῦν πρῶτον ἀρχικὸν τολμήσασα
|
Introductio |
ἡ διάλεξις ὅτι δεῖ τὸν παριόντα τοῦ μελετωμένου τὸ ἦθος διὰ παντὸς φυλάξαι τοῦ λόγου.
|
Titulus initialis |
ἡ διάλεξις ὅτι λόγου μηκυνομένου τὸν παριόντα δεῖ μεταξὺ πρόλογον ἐπιδείκνυσθαι.
|
Titulus initialis |
ἡ διάλεξις ὅτι μόνη πέφυκεν ἄσυλος ἀρετὴ τῷ κεκτημένῳ.
|
Titulus initialis |
ἡ διάλεξις ὅτι πλάσματα λόγων ἐρωτικῶν οὐδὲν λυμαίνεται πρὸς ἄλλας μελέτας ἄλλην ἐχούσας ὑπόθεσιν.
|
Titulus initialis |
ἡ διάλεξις ὅτι τὸ μέτριον φρόνημα τὰς εὐπραγίας οὐκ ἐᾷ διαλύεσθαι.
|
Titulus initialis |
ἡ διάλεξις ὅτι χρὴ τοὺς παριόντας ἐπιχειρεῖν τὰ τῶν μελετωμένων ἤθη μιμεῖσθαι.
|
Titulus initialis |
ἡ διάλεξις πεποίηται μὲν πρὸς τὸ δεῖν ἀποδοῦναι τῆς μελέτης τὸ λεῖπον, βραχέα δὲ φθέγγεται τῷ λόγῳ χαριζομένη.
|
Titulus initialis |
ἡ διάλεξις πρὸς τὸν μεμψάμενον, ὅτι τοῦ λόγου τὸ μῆκος οὐ σύμμετρόν ἐστι τῇ δυνάμει τοῦ λέγοντος.
|
Titulus initialis |
ἡ διάλεξις σκοπὸν τιθεμένη πρὸς μείζονα τοὺς νέους ἐγείρειν σπουδὴν δείκνυσιν, ὡς ἄνευ πυκνοτέρας μελέτης ἐπισφαλεῖς αἱ τέχναι τοῖς μετιοῦσιν.
|
Titulus initialis |
ἡ διάλεξις τῆς ἔναγχος εἰρημένης Εὐμήλῳ παραβαλλούσης τὸν λέγοντα καὶ δόξαν ἐντεῦθεν αὐτῷ φερούσης ὑπεροψίας εὐθύνας ἧκεν ὑφέξουσα.
|
Titulus initialis |
ἡ διάλεξις τοῦ λόγου δευτέρας δεηθέντος συνόδου ἀπολογίαν ὑπὲρ τοῦ μήκους πεποίηται.
|
Titulus initialis |
ἡ διάλεξις τῶν νέων ἡμᾶς ἀξιούντων πυκνότερον παριέναι δείκνυσιν οὐκ ἀνόνητον οὖσαν τὴν μετρίαν τοῦ χρόνου διάστασιν.
|
Titulus initialis |
ἡ διάλεξις τῶν φοιτητῶν πολλάκις εἰπεῖν δεηθέντων τῆς μέχρι τοῦ παρόντος ἀναβολῆς διηγήσεται τὴν πρόφασιν
|
Titulus initialis |
Ἡ διάλεξις, ὅτι χρὴ κατὰ δύναμιν ἕκαστον
|
Introductio |
ἢ διεστραμμένοις τισὶ τὴν γεγενημένην ἕνωσιν οὐ παρεδεξάμην
|
Desinit |
Ἡ διήγησις τῶν ἀποστολικῶν περιὀδων καὶ πράξεων τῶν ὅσαι μετὰ τὰς Πέτρου καὶ Παύλου τῶν κορυφαίων
|
Incipit |
ἡ δογματικὴ τῶνδε τῶν λόγων χάρις, τὴν ἑβραϊκὴν ἐξελέγχουσα πλάνην
|
Titulus initialis |
ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας
|
Desinit |
ἡ δόξα, ἡ δύναμις, καὶ εἴ τι ἄλλο τοιοῦτον αὐτῷ τε τῷ θεῷ ἐπιθεωρεῖσθαι εἰκάζομεν καὶ τῇ εἰκόνι αὐτοῦ,, ἥτις ἐστὶν ἡ ἀνθρωπίνη φύσις
|
Desinit |
Η ΕΙΣ ΤΑΞΙΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ
|
Incipit |
ἡ ἐλπὶς τῆς δόξης ἡ εἰς αἰσχύνην μὴ καταλήγουσα χάριτι τοῦ κυρίου, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
Η ΕΞ ΥΨΟΥΣ ΑΝΑΤΟΛΗ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΤΑΙ
|
Desinit |
Η ΕΞΑΜΕΝΙΑΙΟΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ
|
Desinit |
Η εξηγησις και η ερμηνεια της Αποκαλυψεως της εν τηδε τη βιβλω εστιν Ανδρεου αγιωτατου αρχιεπισκοπου Καισαρειας Καππαδοκιας της προς τω Αιγαιω.
|
Textus |
Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΙΣ ΟΦΕΙΛΕΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΗ ΤΑΠΕΙΝΗ
|
Incipit |
Ἡ ἐξομολόγησις τοῦ Νικαίας
|
Titulus initialis |
Ἡ ἐξομολόγησις τοῦ Νικαίας Εὐστρατίου
|
Titulus initialis |
ἡ ἐπουράνιος κατάστασις καὶ ἡ ἐκεῖ βασιλεία· ἧς βασιλείας καταξιωθείημεν ἅπαντες χαίροντες καὶ εὐφραινόμενοι χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ…
|
Desinit |
Ἡ ἑπτάριθμος εὐχὴ μετὰ ἀναπτύξεως ἡ διδαχθεῖσα ὑπὸ τοῦ δεσπότου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
|
Titulus initialis |
ἡ εὐχή σου τὸν θεὸν ἐξιλεούσθω μοι
|
Desinit |
Ἡ Ἔφεσος μητρόπολις μέν ἐστι τῆς Ἀσίας, τὴν δὲ Ἄρτεμιν ἔσεβε· καὶ τοσοῦτον αὐτῇ (om. Simotas) περὶ τὴν δαίμονα ἦν (om. Simotas) τὸ σέβας, ὡς καὶ νεωκόρον τὴν Ἔφεσον τῆς Ἀρτέμιδος ἀναγορεύεσθαι, ὡς ἐν ταῖς Πράξεσιν ἱστόρηται (ἱστορεῖται Simotas). Ἐν αὐτῇ
|
Incipit |
Η ΘΕΣΙΣ ΤΩΝ ΥΕΛΙΩΝ ΤΩΝ ΝΟΣΟΥΝΤΩΝ ΑΝΘΡΞΠΩΝ
|
Incipit |
Η ΘΡΙΞ
|
Desinit |
Ἡ ἱεροσύνη τελείται μὲν ἐπὶ γῆς· τάξιν δὲ οὐρανίων ἔχει ταγμάτων
|
Incipit |
Η ΚΑΚΩΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΟΦΙΛΕΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΣΘΑΙ
|
Desinit |
Ἡ καλλίστη τῶν γυναικῶν Εὐπραξία ἡ τῷ κλήσει κατάλληλον ἐσχηκυῖα τὴν πρᾶξιν
|
Incipit |
Η ΛΙΤΡΑ ΔΕΧΕΤΑΙ ΟΥΓΓΙΑΣ ΙΒε, ΤΟ ΟΞΥΒΑΦΟΝ ΔΕΧΕΤΑΙ ΟΥΓΓΙΑΣ Βε ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΣ ΣΤ'
|
Incipit |
Ἡ μὲν ἀληθινὴ τοῦ σαββάτου κατάπαυσις ἡ τὴν εὐλογίαν τοῦ θεοῦ δεξαμένη
|
Incipit |
Η ΜΕΝ ΕΞ ΑΡΧΗΣ
|
Incipit |
ἡ μὲν ἐξ ἀρχῆς
|
Incipit |
ἡ μὲν τῶ νῷ μόνῳ προσαπτομένη ὡς τὸ κῦρος ἔχοντι, ἡ δὲ ἅμα τῷ συναμφοτέρῳ, ὡς ῥᾷον ἐξαπατωμένῳ καὶ τὴν λήθην πάσχοντι
|
Desinit |
ἡ μερὶς αὐτοῦ… ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν εἰς δόξαν… Ἀμήν.
|
Desinit |
Η ΜΗΤΡΑ ΕΧΕΙ ΧΙΤΩΝΑΣ ΔΥΩ, Ο ΜΕΝ ΕΞΩΘΕΝ ΝΕΥΡΩΔΗ, Ο ΔΕ ΕΝΔΟΘΕΝ ΣΑΡΚΩΔΗΣ
|
Desinit |
Ἡ νῦν χρεία τοὺς προσφωνητικοὺς ἐξεύρηκεν
|
Incipit |
Η ΝΥΞ ΠΡΟΕΚΟΨΕΝ Η ΔΕ ΗΜΕΡΑ ΗΓΓΙΚΕΝ Ο ΜΕΓΑΛΟΦΩΝΟΤΑΤΟΣ ΑΛΕΚΤΩΡ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Ο ΘΕΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ
|
Incipit |
Η ΟΛΙΓΟΣΙΤΕΙΑ ΥΓΕΙΑΝ ΑΡΙΣΤΟΝ ΠΡΟΞΕΝΕΙ
|
Desinit |
η οντως δεξια και δυναμις
|
Incipit |
Η ΟΞΕΙΑ ΚΑΙ Η ΒΑΡΕΙΑ ΣΥΝΘΕΤΟΣ ΔΕ Η ΠΕΡΙΣΠΩΜΕΝΗ
|
Incipit |
Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΕΣΤΙΝ
|
Incipit |
Ἡ ὀρθόδοξος πίστις τῶν ἁληθῶς χριστιανῶν δίχα ἔργων ἀγαθῶν νεκρά ἐστιν
|
Incipit |
Ἡ ὀρθόδοξος πίστις τῶν ἁληθῶς χριστιανῶν δίχα ἔργων ἀγαθῶν νεκρά ἐστιν
|
Incipit |
ἢ οὐκ ἐγκαταλειπόμενοι τῷ βάθει τῶν πειρασμῶν ἢ τὴν χάριν τῆς ὑπομονῆς ἐκ Θεοῦ λαβόντες εἰς δοκιμήν, ἐξ ἧς ἐστιν ἡ βέβαιος ἐλπὶς τῆς αἰωνίου ζωῆς· ἧς γένοιτο... ἀμήν
|
Desinit |
ἡ παράβασις ἐγένετο. Οὕτω διὰ τοῦ ξύλου ἡ σωτηρία εἰς ἡμᾶς εἰσῆλθεν, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
Ἡ παροῦσα βίβλος περιέχει ὁράσεις τινὰς τοῦ προφήτου Δανιὴλ ἃς ἀπεκάλυψεν αὐτῷ ὁ θεὸς ἐν χείλεσιν αὐτοῦ ἐν ἡμέραις Ἀλεξάνδρου Βασιλέως ἥν τινα ἰδών τις ὀνόματι Ἀλέξιος κατὰ τοὺς στψνγ'
|
Titulus initialis |
ἡ πρᾶξις λοπόν
|
Desinit |
ᾗ πρέπει πᾶσα δόξα τιμὴ καὶ προσκύνησις, νῦν καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων ἀμήν.
|
Desinit |
Η ΠΡΟΣΛΗΦΘΕΙΣΑ ΣΑΡΞ ΤΩ ΘΕΩ ΛΟΓΩ
|
Incipit |
ᾗ προφάσει χρησάμενος, τὸν πρὸς ἡμᾶς σου πατρικὸν δείξεις οἶκτον καὶ τοῖς καλῶς ἐπιστρέφουσιν ἐξ ἀσῳτίας πολλῆς τῶν τέκνων ἐντάξεις, ὅτι σοὶ πρέπει δόξα καὶ προσκύνησις εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit |
ἡ ρίζα τῆς φρονήσεως. Ἦσαν δὲ αἱ τοιαῦται γυναῖκες... ἀκολουθοῦσαι τῷ κυρίῳ, ᾦ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Η ΡΟΔΟΝ ΞΗΡΟΝ ΚΑΙ ΝΙΤΡΟΝ ΚΑΙ ΣΤΑΦΙΣ ΜΕΤΑ ΟΞΟΥΣ ΧΡΩ ΕΝ ΒΑΛΑΝΙΩ
|
Desinit |
ἡ Σαρακῆνα καὶ ἐβαπτίσθη εἰς δόξαν... Χριστοῦ
|
Desinit |
Η ΣΑΡΞ ΩΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΕΝ ΚΥΡΙΩ ΛΟΓΩ ΥΠΑΡΞΕΩΣ ΑΝΩΤΕΡΑ
|
Incipit |
η Σικιμα εστι Συχεμ αντικρυ εχουσα την Σιχαρ πολιν Σαμαρειτων. ενθα εισηλθεν ο κυριος νυν δε καλειται η Σικιμα Νεαπολις εν τη Παλαιστινη. τοτε δε ουσα Σαμαρεια και Ιουδαια. Σαμαρεια δε κεκληται εκ τε του Σωμηρ ενος υιου των Χαναναιων εκ των εγκαθετων τεσσαρων εθνων των Ασσυριων. Σαμαρειτης (?) ο ερμηνευεται φυλαξ.
|
Textus |
Η ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΓΕΝΙΚΟΝ ΕΣΤΙΝ ΟΝΟΜΑ ΔΙΑΙΡΕΙΤΑΙ ΔΕ ΕΙΣ ΤΑΞΕΙΣ ΤΡΕΙΣ
|
Incipit |
Η ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΓΕΝΙΚΟΝ ΕΣΤΙΝ ΟΝΟΜΑ ΔΙΑΙΡΕΙΤΑΙ ΔΕ ΕΙΣ ΤΑΞΕΙΣ ΤΡΕΙΣ
|
Incipit |
Η ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΓΕΝΙΚΟΝ ΕΣΤΙΝ ΟΝΟΜΑ ΔΙΑΙΡΕΙΤΑΙ ΔΕ ΕΙΣ ΤΑΞΕΙΣ ΤΡΕΙΣ
|
Incipit |
η συγγενης σου, ων ενεκεν, δοξα τη συγκαταβασει Χριστου του θεου ημων εις τους αιωνας αμην.
|
Desinit |
ἡ σύμπηξις δὲ τοῦ ὑγροῦ τὴν ψυχρότητα
|
Desinit |
Ἡ σύναξις τῶν τιμίων ἀποστόλων καὶ δήλωσις ὅπως καὶ ποῦ ἕκαστος αὐτῶν ἐκήρθξεν. Εἰ γὰρ μὴ ὁμοῦ πάντες κεκοίμηνται
|
Incipit |
ἡ σῦριγξ τοῦ Θεοκρίτου
|
Titulus initialis |
ἡ σωτηρία διὰ τοῦ ξύλου γενήσεται. Εἴπωμεν οὖν καὶ ἡμεῖς οἱ ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ κυρίου καυχώμενοι... Ἔσωσεν ἡμᾶς ὅτι αὐτοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία...
|
Desinit |
Η ΤΑΞΙΣ ΓΙΝΟΕΜΝΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΠΟ ΛΑΤΙΝΩΝ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΝΤΤΑ ΤΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩ ΗΜΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
|
Titulus initialis |
Η ΤΕ ΠΡΩΤΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΥΝΑΞΕΩΣ
|
Desinit |
ἡ τῆς εὐσεβείας ἀλήθεια τὸ κράτος αὖθις ἕξει
|
Desinit |
Ἡ τοῦ θείου πν(εύματο)ς πάντερπνος λύρα,
σάλπιγξ ἡ οὐ(ρά)νιος θ(εο)ῦ τοῦ λόγου
(...)
Καὶ τὰς βάσεις στήριξον ἐπὶ τῇ πέτρᾳ
τῶν σῶν ἐντολῶν τῶν θεοπρεπεστάτων
τοῦ σοῦ λάτρου ἄζυγος Θεοδοσίου,
τοῦ μετὰ πολλοῦ πόθου καὶ θυμιδίας
καὶ σχέσει κτισάμενον [sic] τήνδε τὴν δέλτον
εἰς λύτρον καὶ κάθαρσιν ἐμῶν σφαλμάτ(ων)
|
Textus |
Ἡ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν καὶ θεοῦ ἐξ οὐρανῶν κάθοδος μεγάλων ἀγαθῶν τῷ γένει ἀνθρώπων
|
Incipit |
ἡ τῶν θαυμάτων λαμπρότης πολλαῖς ἱστορίαις ἀξίαις πιστεύεσθαι παραδεδομένων
|
Desinit |
Ἡ τῶν μαρτυρικῶν ἀγώνων δόξα καὶ ε.υκλεια τῶν ὁρωμένων
|
Incipit |
ἡ ὑπερένδοξος καὶ ὑπερτάτη καὶ φωτοφόρος
|
Desinit |
ἡ ὑπερένδοξος κοίμησις
|
Incipit |
η φησιν ο προφητης Δαυιδ, αυτω η δοξα εις τους αιωνας αμην.
|
Desinit |
Ἡ χρονογραφία αὕτη παλαιᾶς εἴληπται γραφῆς ἄχρι Κύρου τὸ δ' ἐκεῖθεν ἐκ τῶν ἑλληνικῶν ἱστορίων πρόσκειται, ἀχρὶ τῆς θείας οἰκονομίας ἣν σκοπός ἐστιν ἡμῖν χρονογραφῆσαι τοὺς ἀπὸ Ἀδὰμ ἀχρὶς αὐτῆς χρόνους συλλέξασιν
|
Titulus initialis |
ἢ ὡς ἁγαπῶντος ἡμᾶς ἀνασχώμεθα, ἢ ὡς εὐεργέτην ἡμῶν ἀμειψώμεθα. Πάντως δὲ ποιήσωμεν τὰ διατεταγμένα ἡμῖν, ἵνα κληρονόμοι γενώμεθα τῆς αἰωνίου ζωῆς τῆς ἐν αὐτῷ τῷ Χριστῷ, ᾧ ἡ δόξα ... ἀμήν
|
Desinit |
Ἠ] τῶν ἔξωθεν κακοπιστία
|
Incipit |
ἤγειρεν αὐτὸν καὶ παρέδωκεν αὐτὸν τῇ μητρὶ αὐτοῦ, ὅτι τῷ θεῷ ἡμῶν δόξα...
|
Desinit |
ἤγειρεν αὐτὸν καὶ παρέδωκεν αὐτὸν τῇ μητρὶ αὐτοῦ, ὅτι τῷ θεῷ ἡμῶν δόξα...
|
Desinit |
Ἡγεμονεύοντος Ἀλεξάνδρου ἐν πόλει Ἰκονίῳ ἐγένετο διωγμὸς μέγας ἐν ταῖς ἁγίαις τοῦ θεοῦ ἐκκλησίαις κατὰτ τῶν χριστιανῶν. Ἰούλιττα δέ τις ὀνόματι
|
Incipit |
ηγεμονικην και πρακτικην και ενδοξον του Χριστου γενεαν.
|
Desinit |
ἠγέρθη ἐν τριημέρῳ. Καὶ τοῦτο ταῖς γυναιξὶν ὁ καταβὰς ἄγγελος ἀπήγγειλεν, ἵνα καὶ αὐταὶ ἀπαγγείλωσι (αὐτὰς ποιήσῃ ἀπαγγεῖλαι) τοῖς μαθηταῖς.
|
Desinit |
ηγερθη εν τριημερω· και τουτο ταις γυναιξιν ο καταβας αγγελος απηγγειλεν, ινα και αυται απαγγειλωσι τοις μαθηταις.
|
Desinit |
ἠγέρθη ἐν τριημέρωι. καὶ τοῦτο ταῖς μυροφόροις γυναιξὶν. ὁ καταβὰς ἄγγελος ἀπήγγειλεν. ἵνα καὶ αὐταὶ ἀπαγγείλωσι τοῖς μαθηταῖς
|
Desinit |
ηγερθη εν τριτη ημερα· και τουτο ταις γυναιξιν ο καταβας αγγελος απηγγειλεν· ινα και αυται απαγγειλωσι τοις μαθηταις· και οτι εφανη πρωτον τη Μαρια τη Μαγδαληνη· και ανεληφθη εις το ουρανον· και εκαθισεν εκ δεξιων του θεου.
|
Desinit |
ἡγησομένους καὶ τὰς τρίβους ἐξευμαρίσοντας
|
Desinit |
ηγορασθην το τιμιον και αγιον ευαγγελιον· εις υπερπυρα βʹ. δι’ εξωδου και συνδρομης της Κλημανινας της μαμης· και οι αναγινωσκοντες αυτο αγιοι χριστιανοι ευχεστε αυτην δια τον κυριον οπως καταξιωθη της βασιλειας των ουρανων: αμην
|
Textus |
Ἡδεῖα μὲν ἡ τῆς παρούσης εὐφροσύνης προσηγορία, ἡδύτερον δὲ τὸ τοὺς περὶ αὐτῆς διεξέναι λόγους
|
Incipit |
Ἤδη καιρὸς ἐπάγει ἡμᾶς εἰς τὴν ἐργασίαν τῆς αἰωνίου ζωῆς καὶ τῆς ἀκαταλύτου δόξης
|
Incipit |
Ἤδη μέν, θεοστεφὲς Βασιλεῦ, ὁ τοῖς ἀξίοις φυλάττων θεὸς
|
Incipit |
ἤδη, ὦ ἄνδρες δικασταί, τινὲς εἰς κρίσιν καταστάντες ἀδικεῖν μὲν ἔδοξαν, ἀποφαίνοντες δὲ τὰς τῶν προγόνων ἀρετὰς
|
Incipit |
Ἡδίστης ξενίας πικρὸν ὁρῶ τὸ τέλος
|
Incipit cuiusdam partis |
ἠδυνήθη, ὅπερ τὸ ἐξώτερον οὐ παρεδέξατο
|
Incipit |
ΗΔΥΟΣΜΟΝ ΞΗΡΟΝ
|
Incipit |
ΗΔΥΟΣΜΟΝ ΞΗΡΟΝ ΚΟΠΑΝΙΣΑΣ ΜΕΤΑ ΟΙΝΟΥ ΠΟΤΙΖΕ
|
Desinit |
ἤλθαμεν τέλος πάντων εἰς τὴν ἐξέτασιν τῆς ἐσχάτης διαφορᾶς
|
Incipit |
ἦλθε γὰρ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ζητῆσαι καὶ σῶσαι τὸ ἀπολωλός. Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
Ἦλθες γάρ, Κύριε, οὐ δικαίους καλέσαι, ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν. Ὅτι σοὶ πρέπει ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
Ἥλιε ἀστεράναξ, φαεσίμβροτε γίγαν ἀκάμα
|
Incipit |
ἡλίκον οὔποτ’ ἔρεξε λέων μέγας οὔποτε φωλάς
|
Desinit |
Ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου, Κύριε ὁ Θεὸς ὁ Παντοκράτωρ, καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθῆναι υἱός σου
|
Incipit |
Ἡμᾶς δὲ πάντας ἀξίους ἀναδείξῃ Χριστὸς ὁ θεὸς τῆς αἰωνίου αὐτοῦ βασιλείας· αὐτῷ…
|
Desinit |
ἡμᾶς ἐκ τοῦ ζόφου τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν ἐξέληται, καὶ τῆς αὐτοῦ βασιλείας κληρονόμους ποιήσῃ. Αὐτῷ γὰρ πρέπει…
|
Desinit |
ἡμᾶς ἐν τῇ ἐξόδῳ ἡμῶν τῇ ἐκ τοῦ βίου τούτου. Αὗται παριστῶσιν ἡμᾶς τῷ Σωτῆρι Χριστῷ, προσκυνῆσαι καὶ δοξάσαι, σὺν τῷ Πατρὶ...
|
Desinit |
Ἡμεῖς δὲ δι’ ὀλίγων ἐνταῦθα τὴν τῶν ἀποστόλων συμφωνίαν ἐσημειωσάμεθα μόνην, τοῦτο μόνον ἐν τῷ παρόντι προθέμενοι· τῷ δὲ Κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστῷ δόξα σὺν Πατρὶ καὶ ἁγίῳ Πνεύματι εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit |
ΗΜΕΙΣ ΔΕ ΔΟΞΑΝ ΑΝΑΜΕΜΨΩΜΕΝ ΤΩ ΧΡΙΣΤΩ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
Ἡμεῖς δὲ ἐπὶ τὰ ἑξῆς ἴωμεν, τοὺς Ἀκινδύνου παρακεκινδυνευμένους ὡς ἔνι διὰ βραχέων ἀνετάζοντες λόγους
|
Desinit |
ἡμεῖς δὲ προσκυνήσωμεν καὶ δοξάσωμεν αὐτόν, ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
Ἡμεῖς δὲ τὸν εὐεργέτην ἐπιγινώσκοντες ϑαυμάζομεν ϑεραπεύοντα, δοξολογοῦμεν εὐεργετοῦντα, ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Ἡμεῖς δὲ τοῦτο παρηλάσαμεν. Ἀλλὰ τῷ Θεῷ δόξα πάντων ἕνεκεν, ἀμήν.
|
Desinit |
ἡμεῖς δὲ ὑπὲρ τῶν εἰρημένων δόξαν τῷ δι’ ἡμᾶς ἐνανθρωπήσαντι Θεῷ ἀναπέμψωμεν, ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
ἡμεῖς δὲ φωτισθέντες ὑπ' αὐτοῦ ... αἶνον προσάξωμεν αὐτῷ ... ἀμήν
|
Desinit |
Ἡμεῖς δὲ χάριν ἔχομεν τῷ φωτίσαντι ἡμᾶς ἁγίῳ Πνεύματι περὶ τῆς ἐκ τοῦ Πατρὸς αὐτοῦ ἐκπορεύσεως, ᾧ δόξα καὶ τῷ ὁμοουσίῳ Υἱῷ καὶ τῷ Πατρί, τῇ μακαρίᾳ Τριάδι ἐν ἑνότητι φύσεως ἄκρᾳ νῦν τε καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
Ἡμεῖς δὲ ὦ πιστοὶ δοξάσωμεν Χριστὸν τὸν θεὸν ἡμῶν τὸν ἀναδείξαντα ἡμᾶς τοὺς ἁγίους αὐτοῦ μάρτυρας, εἰς ἴασιν ψυχῶν τε καὶ σωμάτων νῦν καὶ ἀεὶ... ἀμήν
|
Desinit |
Ἡμεῖς ἐκ τῶν ἱερῶν ἀποστόλων καὶ τῶν διαδεξαμένων αὐτοὺς διδασκάλων τῆς Ἐκκλησίας τὴν τῆς μυστικῆς λειτουργίας ἔκθεσιν παρειληφότες
|
Incipit |
ΗΜΕΙΣ ΟΥΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ
|
Incipit |
ἡμεῖς τὴν αὐτοῦ κοινωνίαν οὐ παραδεξόμεθα
|
Desinit |
ἡμῖν τὸν καιρόν. Διό, ἀδελφοί, ... φιλάνθρωπον γὰρ ἔχομεν δεσπότην, ᾧ πρέπει δόξα
|
Desinit |
Ἦν ἂν μακάριον ἀληθῶς, εἴ γε τὸ τοῦ εὐαγγελικοῦ κηρύγματος ἁπλοῦν τε καὶ ἀνεξέταστον τῇ τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησίᾳ διέλαμπεν εἰς ἀεί.
|
Incipit |
Ἦν ἂν μακάριον ἀληθῶς, εἴ γε τὸ τοῦ εὐαγγελικοῦ κηρύγματος ἁπλοῦν τε καὶ ἀνεξέταστον τῇ τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησίᾳ διέλαμπεν εἰς ἀεί.
|
Incipit |
ἦν ἄνθρωπος γυμνός, ἔχων ἐν τῇ δεξιᾷ χειρὶ ξύρον
|
Incipit |
ΗΝ ΕΞΙΧΝΙΑ ΣΟΥ ΕΙΣ ΑΒΥΣΣΟΥ ΒΑΘΟΣ
|
Incipit |
ἣν μόνοι ὑπομένουσιν οἱ μὴ ἔχοντες ἐλπίδα. ἐλπὶς δέ ἐστιν ὁ Χριστός· ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ἀμήν
|
Desinit |
ἣν ὁπόταν ἀξιωθῶ προσκυνῆσαι καὶ τοῦ λοιποῦ τῶν αἰτημάτων εὐθὺς τετυχηκέναι πεισθήσομαι
|
Desinit |
Ἦν ὅτ’, ἄναξ μεγάθυμε, λαοσσόε, κύδεϊ γαίων
|
Incipit |
ΗΝ ΠΑΛΑΙ ΠΡΟΕΚΗΡΥΞΑΝ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΩΝ ΧΟΡΙΑΙ
|
Incipit |
ἣν πρὶν κόρης ὄρχησις ἀνεῖλε ξίφει
|
Desinit |
Ἦν τις ἀνὴρ ὀνόματι Νικήτας συγκλητικὸς υἱὸς βασιλέως Μαξιμιανοῦ
|
Incipit |
Ἦν τις ἐν Ἀλεξανδρείᾳ μοναχὸς ὀνόματι Δανιὴλ ἔχων ἀδελφόν
|
Incipit |
ΗΝ ΤΙΣ ΕΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΚΑΙ ΔΕΙΛΙΑΣΑΣ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟΝ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΡΙΑΚΟΝΤΑ ΧΡΥΣΙΟΥ ΛΙΤΡΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΕΧΕΙ ΠΤΩΧΟΙΣ
|
Incipit |
Ἦν τις ἐπίσκοπος (ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ὀνόματι Ἀθανάσιος) ἅγιος ταῖς πράξεσιν (ὑπάρχων)
|
Incipit |
Ἦν τις ξενικὸς ἐκ τῶν πατέρων καὶ ἔλεγε παραβολὴν τοιαύτην ὅτι εἰς τὴν χώραν μου ποιοῦσιν φωσσᾶτον τοῦ πιᾶσαι λέοντα
|
Incipit |
ἣν τῷ ἰδίῳ ἐξηγοράσατο αἵματι, καὶ τὸ θέλημα αὐτοῦ, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς γενέσθαι παρασκευάσειεν· ὅτι αὐτῷ πρέπει δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν
|
Desinit |
Ἤνεγκε μὲν τὸ καλὸν τοῦτο φυτὸν ἡ Ἀλεξάνδρου
|
Incipit |
ἡνίκα δεῖ εἰπεῖν λόγον (ἐν ἀνοίξει τοῦ στόματος αὐτοῦ)
|
Desinit |
Ἡνίκα Διοκλητιανὸς καὶ Μαξιμιανὸς τῶν Ῥωμαικῶν εἶχον σκήπτρων τὴν ἐχουσίαν
|
Incipit |
ΗΞΙΩΘΗ ΚΑΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΠΑΡ ΑΥΤΟΥ
|
Desinit |
ἥξομεν τὸν θρόνον τὸν βασιλικόν, καὶ πάντων ἐπιτευξόμεθα τῶν ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
ΗΠΕΡ ΕΣΤΙ ΚΑΙ ΑΞΙΩΤΑΤΗ ΕΡΡΩΣΘΕ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΤΗΡΛΙΟΝ
|
Desinit |
ΗΠΗΛΙΚΟΤΗΣ, ΟΤΙ ΜΕΓΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ
|
Incipit |
ἤρεμα τὴν ὅψιν αύτῷ πλήξας καὶ διυπνίσας
|
Incipit |
ΗΡΘΗΣ ΕΙΣ ΥΨΟΣ ΑΝΘΡΩΠΕ ΔΟΞΗΣ ΤΗΣ ΦΘΕΙΡΟΜΕΝΗΣ
|
Incipit |
ΗΡΚΕΙ ΜΕΝ ΕΙΣ ΕΝΤΕΛΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ ΕΠΙΓΝΩΣΙΝ
|
Incipit |
ΗΡΞΑΝΤΟ ΔΙΑΣΤΡΕΦΕΙΝ ΤΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΛΑΟΝ ΟΥΚ ΕΚ ΜΟΝΟΥ
|
Desinit |
ἤρξαντο διαστρέφειν τὸν τοῦ θεοῦ λαόν, οὐκ ἐκ μόνου
|
Desinit |
ΗΡΞΑΤΟ ΠΡΟΣ ΘΕΟΝ
|
Incipit |
ἥρωνος ἀλεξανδρέως περὶ αὐτοματοποιητικῆς
|
Titulus initialis |
Ἠρώτησας περὶ τῆς ἐξηγήσεως τοῦ Θεοφυλάκτου ἀρχιεπισκόπου Βουλγαρίας, καὶ αὕτη ἐστέρχθη παρὰ τῆς Ἐκκλησίας·
|
Incipit |
ΗΡΩΤΙΣΕΝ ΠΑΠΙΣΚΟΣ ΙΟΥΔΑΙΟΣ ΔΙΑ ΤΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΑΡΑΓΓΕΙΛΑΝΤΟΣ ΜΗ ΠΡΟΣΚΥΝΕΙΝ ΞΥΛΟΝ
|
Incipit |
ΗΣ ΑΞΙΩΘΕΙΗΜΕΝ ΑΠΑΝΤΕΣ
|
Desinit |
Ἧς γένοιτο καὶ ἡμᾶς μιμητὰς γενέσθαι, καὶ ἐξομολογουμένους τὸν τῶν ψυχῶν ῥύπον δάκρυσιν ἐκκαθάραι, καὶ τυχεῖν τῆς παρὰ τοῦ ἁγίου θεοῦ φιλανθρωπίας· ὅτι αὐτοῦ…
|
Desinit |
ΗΣ ΓΕΝΟΙΤΟ ΠΑΝΤΑΣ ΗΜΑΣ ΑΞΙΩΘΗΝΑΙ ΤΕ ΚΑΙ ΕΠΙΤΥΧΕΙΝ ΧΑΡΙΤΙ ΚΑΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ...
|
Desinit |
ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. ἀμήν.
|
Desinit |
ΗΣ ΓΕΝΟΙΤΟ ΤΟ ΠΑΝΤΑΣ ΗΜΑΣ ΑΞΙΩΘΗΝΑΙ ΤΕ ΚΑΙ ΕΠΙΤΥΧΕΙΝ ΧΑΡΙΤΙ ΚΑΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ...
|
Desinit |
ἧς καὶ ἡμεῖς ἐπιτυχεῖν καταξιωθείημεν, χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ
|
Desinit |
ἧς καὶ μεταλάβοιμεν τέλειοι τελείως ἐν αὐτῷ Χριστῷ τῷ κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ πᾶσα δόξα τιμὴ καὶ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.
|
Desinit cuiusdam partis |
ἧς μέλλουσιν ἀπολαυεῖν τῇ δόξᾳ (δόξη L) τοῦ σωτήρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
|
Desinit |
ἧς οὐδὲ κάλλος ἔστιν εἰπεῖν οὐδὲ πέρας εὑρεῖν· δι’ ἧς καὶ αὐτοὶ δυνησόμεθα δοξάζειν πατέρα καὶ υἱὸν καὶ ἅγιον πνεῦμα νῦν τε καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ἀμήν
|
Desinit |
ΗΣΥΧΙΑΝ ΑΣΚΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΛΥΛΟΓΙΑΣ ΦΥΛΑΞΑΙ
|
Incipit |
Ἡσύχιος γραμματικὸς Ἀλεξανδρεὺς Εὐλογίῳ τῷ ἑταίρῳ χαίρειν
|
Titulus initialis |
ᾘσχύνθην ὑπὲρ ἐμαυτοῦ δεξάμενος τὴν ἐπιστολήν
|
Incipit |
Ητις εξ αναστασεως διδασκαλιας του Χριστου
|
Incipit |
ἥτις καὶ τοῖς ἐχέφροσιν εὐχῶν ἐστιν ἀξίαν
|
Desinit |
ἤτοι κοκκία τριάκοντα ἕξ
|
Desinit |
ἤτοι τὸ ξηρὸν, δι' οὗ μέσον κατα
|
Desinit abruptus |
Ητοι· τας Πραξεις των αποστολων·
|
Incipit |
ἦτον ἕνας κοινοβιάρχης καὶ εἶχε πολλὴν δόξαν ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους
|
Incipit |
Ηὐξαίμην ἂν καὶ μαθεῖν καὶ διδάξαι
|
Incipit |
ηὔξεν ἡμῖν τὸν ἀριθμὸν τῶν ἀποστόλων ὁ νέος ἀπόστολος
|
Incipit |
ΗΧΗΣΕ ΣΑΛΠΙΓΞ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΑΥΤΗΝ ΛΥΡΑ
|
Desinit |
Ἤχησεν ἡ σάλπιγξ τῆς ἀθλητικῆς παρατάξεως τῶν ἀηττήτων τοῦ Χριστοῦ στρατιωτῶν
|
Incipit |
ηχος αʹ: Δια βρωσεως εξηγαγε του παραδεισου.
|
Incipit |
ἦχος πλ. Β´ Ἐννοῶν τὴν ἡμέραν τὴν φοβερὰν καὶ θρηνῶ μου τὰς πράξεις τὰς πονηράς
|
Incipit |
θʹ Περὶ ἀναστάσεως σωμάτων καθολικῆς, ἐν ᾧ περὶ τῆς ἐν Χριστῷ διορθώσεως, καὶ ἀποκαταστάσεως, ὁμοίωσις τῶν ἀνισταμένων πρὸς τὰ ἀναφυόμενα σπέρματα, περὶ τῆς εἰς δόξαν καὶ δύναμιν ἀλλαγῆς.
|
Desinit |
θʹ Περὶ τῆς ἑαυτοῦ μελλούσης ἀναλύσεως ἐπὶ δόξῃ αἰωνίᾳ.
|
Desinit |
θʹ περὶ τῆς ἑαυτοῦ μελλούσης ἀναλύσεως ἐπὶ δόξη αἰωνίω.
|
Desinit |
θʹ περὶ τῆς ἑαυτοῦ μελλούσης ἀναλύσεως. ἐπὶ δόξη αἰωνία.
|
Desinit |
θʹ Περι τῆς μελλούσης ἀναλύσεως αὐτοῦ ἐπι δόξη αἰωνία.
|
Desinit |
θʹ περὶ... ἐνδόξη αἰωνία.
|
Desinit |
Θανατικοῦ ποτὲ τὴν πόλιν ̓Αλεξανδρείαν
|
Incipit |
θάνατον ἀπάγεσθαι ὁδὸν προτάξαντες δυο[
|
Desinit |
ΘΑΝΑΤΟΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΞΑΜΗΝΙΑΙΟΥ Η ΧΡΟΝΙΟΥ
|
Desinit |
Θαῦμα γενόμενον ἐν τῷ Βυζαντίῳ ὠφέλιμον καὶ παράδοξον
|
Titulus initialis |
Θαῦμά ἐστι καὶ παράδοξον ἡ ἄθλησις τῆς ἁγίας
|
Incipit |
ΘΑΥΜΑ ΜΕΓΑΛΟΝ ΚΑΙ ΕΞΕΣΙΟΝ
|
Incipit |
Θαῦμα τερπνὸν ἐξαίρετον τῇ λύπῃ μεμιγμένον
|
Incipit |
Θαῦμα τοῦ ἁγίου ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος καὶ τροπαιοφόρου Γεωργίου περὶ τοῦ παιδὸς τοῦ αἰχμαλώτου
|
Titulus initialis |
ΘΑΥΜΑ ΦΟΒΕΡΟΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΞΟΝ ΑΚΟΥΣΑΤΕ
|
Incipit |
Θαυμάζειν ἀξίως ἡγοῦμαι
|
Incipit |
Θαυμαστῆς δόξης ἔτυχες μέγα
|
Incipit |
Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ, καλὸν γὰρ ἀπὸ ψαλμικῶν ᾠδῶν τοῦ λέγειν ἀπάρξασθαι
|
Incipit |
θαύματα ἐπιτελοῦνται εἰς δόξαν καὶ εἰς καύχημα τῆς ἐκκλησίας Χριστοῦ τοῦ θεοῦ
|
Desinit |
θάψαντες αὐτὴν ἀνεχώρησαν μετὰ χαρᾶς μεγάλης δοξάζοντες τὸν θεόν ...
|
Desinit |
Θαψίας σπέρμα ἐξάγιον ἥμισυ
|
Incipit |
Θεὲ ἀόρατε καὶ ἀνεξιχνίαστε, ἀκατασκεύαστε
|
Incipit |
ΘΕΕ ΠΑΝΓΕΝΕΤΟΡ ΠΑΝΥΠΕΡΤΑΤΕ ΕΞΟΧΕ
|
Incipit |
Θείᾳ μεθέξει τὸν νοῦν φωτιζόμενοι
|
Incipit |
Θεῖε Πλάτων ξυνοπαδὲ θειοῖς καὶ δαίμοσιν ἥρως
|
Incipit |
Θεῖον ἀληθῶς καὶ ἱερὸν χρῆμα ὁ λόγος, τοῦ Θεοῦ, κτῆμα ἐξαίρετον
|
Incipit |
Θεῖόν τι χρῆμα ἡ ἀρετὴ καὶ πολλῶν ἀξία τῶν ἐγκωμίων
|
Incipit |
Θεῖόν τι χρῆμα ἡ ἀρετὴ καὶ πολλῶν ἀξία τῶν ἐγκωμίων
|
Incipit |
Θεῖόν τι χρῆμα ἡ ἀρετὴ καὶ τοῦ παντὸς ὡς ἀληθῶς ἄξιον
|
Incipit |
ΘΕΛΕΙ ΑΞΙΩΣΕΙΝ ΟΤΙ ΑΥΤΩ ΠΡΕΠΕΙ ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΣ ΤΩ ΑΛΗΘΙΝΩ ΧΡΙΣΤΩ ΤΩ ΘΕΩ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΙ ΗΜΩΝ, ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ...
|
Desinit |
Θέλεις μὴ φοβεῖσθαι τὴν ἐξουσίαν, φησὶν ἐν τῇ πρὸς Ῥωμαίους ὁ μακάριος Παῦλος; Τὸ ἀγαθὸν ποίει
|
Incipit |
Θέλω εἰπεῖν ἐνώπιον τῆς δόξης σου, Χριστὲ Σωτήρ, πᾶσαν πικρότητα ἐμήν, πονηρίαν, ἀλογίαν
|
Incipit |
Θέλω μὲν ἵνα δείξω
|
Incipit |
Θέματα εἰς τὰ ἓξ εἴδη τῶν ἐνεργετικῶν
|
Titulus initialis |
Θέματα εἰς τὴν γραμματικὴν Ἀλεξάνδρου τοῦ ἐξ ἀπορρήτων, συντεθέντα παρὰ τοῦ ἐντιμιωτάτου, λογιωτάτου, ἀρίστου ἐν τε γραμματικῇ καὶ φιλοσοφίᾳ καὶ πάσῃ ἄλλῃ παιδείᾳ διδασκάλου τῆς πατριαρχικῆς σχολῆς κυρίου Ἀντωνίου Βυζαντίου
|
Titulus initialis |
Θεοδόσιος ὁ ἀξιομακάριστος καὶ οὐρανοπολίτης, τὸ μέγα κλέος τῆς Παλαιστίνης
|
Incipit |
Θεοδοσιος ταυτα προσφορως γραφει
Ο της τε βιβλου την γραφην εξανυσας·
Και παις σος εν πνευματι και μονοτροπος.
|
Desinit |
Θεοδουλε εξαρπασον σωσε το γενος υμων
|
Textus |
Θεοδώρου πατρικίου καὶ πρωτοασικρίτης λόγος εἰς τὴν ἐξ Ἀντιοχείας ἀνακομιδὴν τῆς σεβασμίας καὶ τιμίας χειρὸς τοῦ Προδρόμου
|
Titulus initialis |
ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΥΠΕΡΑΓΝΕ, ΤΑΥΤΗΣ ΓΑΡ ΤΗΣ ΠΡΟΣΗΓΟΡΙΑΣ ΟΥΚ ΕΞΩ ΣΟΙ ΚΡΕΙΤΤΩ ΚΑΙ ΕΧΑΙΡΕΤΟΝ
|
Incipit |
Θεὸν γεραίρει στεῖρα τίκτουσα ξένως
|
Incipit |
Θεὸν γεραίρει στεῖρα τίκτουσα ξένως.
|
Textus |
θεὸν καὶ ἄνθρωπον αὐτὸν δογματίζοντα δοξάζωμεν σὺν τῷ...
|
Desinit |
Θεὸς ἀπὸ σίτου καὶ οἴνου καὶ ... τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτοῦ ὑπὲρ τούτων ἁπάντων δῶμεν δόξαν τῷ Θεῷ ἡμῶν, ῷ πρέπει... ἀμήν
|
Desinit |
θεος εις, ουσια μια, φυσις μια, μορφη μια, βασιλεια μια, δοξα μια, δυναμις μια, βουλησις μια, χαρις μια, πιστις μια, προσωπα τρια, υποστασεις τρεις, ιδιοτητες τρεις, χαρακτηρες τρεις, αρχαι τρεις, λαμπροτητες τρεις, κυριοτητες τρεις, ενεργειαι τρεις, επιγνωσεις τρεις, ομολογιαι τρεις.
|
Textus |
Θεὸς τὸν Ἀδὰμ εἰς Ἐδὲμ τάττει πλάσας·
αὐτὸς δὲ θελχθεὶς γευστικῶς παρεσφάλη
καὶ γίνεται σὰρξ ὁ σπορεὺς πάντων λόγος,
ὅπως ὁ κόσμος εὑρεθῇ σεσῳσμένος.
|
Textus |
ΘΕΟΣΕΒΕΣΤΑΤΕ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΕ ΚΑΙ ΑΞΙΕΡΑΣΤΕ ΦΙΛΟΘΕΕ
|
Incipit |
Θεοτοκε παντανασσα των ορθοδοξο (ορθοδοξων) το καυχημα αιρετικων ταν (τα) φρυαγματα και τα προσωπα κατησχυνα (καταισχυνον) των [...]
|
Textus |
Θεοῦ ἐν σαρκὶ δοξάζομεν γέννησιν, πᾶσα δοξολογείτω πνοή.
|
Incipit |
Θεοῦ τοῦ ζῶντος καὶ σοὶ δόξα πρέπει...
|
Incipit |
θεοῦ τοῦ ζῶντος, καὶ σοὶ τὴν δόξαν...
|
Desinit |
Θεοφιλος εστι κρατιστος· ως και αξιος τῳ οντι εστιν ακουειν του ευαγγελιου.
|
Desinit |
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑΙ ΙΑΤΡΕΙΑΙ ΣΥΝΤΕΘΕΙΣΑΙ ΠΑΡΑ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΤΕΘΕΙΣΑΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΝ ΤΟΥ ΞΕΝΩΝΟΣ
|
Titulus initialis |
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑΙ ΙΑΤΡΕΙΑΙ ΣΥΝΤΕΘΕΙΣΑΙ ΠΑΡΑ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝΤΕΘΕΙΣΑΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΝ ΤΟΥ ΞΕΝΩΝΟΣ
|
Titulus initialis |
ΘΕΡΜΑ ΕΝ ΠΡΩΤΗ ΤΑΞΕΙ ΑΛΟΗ ΑΝΘΕΜΙΣ
|
Incipit |
ΘΕΡΜΟΝ ΕΣΤΙ ΚΑΙ ΞΗΡΟΝ
|
Incipit |
ΘΕΡΜΟΝ ΕΣΤΙ ΚΑΙ ΞΗΡΟΝ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΙΝ
|
Incipit |
Θέσις ὑδάτων καὶ κίνησις καὶ αὔξησις καὶ ἀποσωμάτωσις
|
Incipit |
Θεσπίζομεν ὅσοι μοναστήρια, ξενῶνάς τε καὶ γηροκομεῖα συνιστᾷν
|
Incipit |
Θεῷ δανείζει· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Θεῷ καὶ θεοφιλέσιν ἀνδράσι τίς ἂν ἀξία προσαγωγὴ γένοιτο
|
Incipit |
Θεῷ καὶ θεοφιλέσιν ἀνδράσι τίς ἂν ἀξία προσαγωγὴ γένοιτο;
|
Incipit |
Θεῷ κράτος δόξα πρέπει σόφῳ μόνῳ.
|
Textus |
Θεῷ Πατρὶ ἀναιτίῳ, βασιλεῖ αἰωνίῳ ἐξ οὐδενὸς γεγονότι
|
Incipit |
Θέωνος Ἀλεξανδρέως εἰς τοὺς προχείρους κανόνας
|
Titulus initialis |
Θέωνος ἀλεξανδρέως τῆς παρ’ αὐτοῦ
γεγενημένης ἐκδόσεως εἰς τὸ πρῶτον
τῆς συντάξεως Πτολεμαίου ὑπόμνημα
|
Titulus initialis |
Θεωρίαν καὶ πρᾶξιν ἀσκήσας, πάτερ, δι᾽ ὧν ὁ νοῦν ἔλλαμψιν εἰσδεδεγμένος φωτὸς δοχεῖον χρηματίζει παν
|
Incipit |
Θεωριανοῦ φιλοσόφου ἐπιστολὴ πρὸς τοὺς ἐν τῇ Ὀρεινῇ ἱερεῖς περὶ τῆς ἐν σαββάτῳ νηστείας ῆς τε θείας κοινωνίας καὶ περὶ τῆς γαμικῆς συςυγίας ἱερέων καὶ περὶ τοῦ μὴ ξυρᾶν τὸ γένειον
|
Titulus initialis |
Θησαυρον δε φημι του σταυρου, τον υιον του θεου τον Χριστον, ω και πρεπει μαλλον τα προς ημων ανατεινεσθαι λογια, παντα τα εθνη λεγοντες οσα εποιησας, ηξουσιν και προσκυνησουσιν το ονομα σου, οτι μεγας ει συ, και ποιων θαυμασια, συ ει ο θεος μονος […]. αμην.
|
Desinit |
Θίασος νῦν ἔνθεος καὶ τάξις ἅπασα
|
Incipit |
θρηνήσει· ἵνα οὖν τὰ μὲν ἀνύποιστα τῆς κολάσεως φύγωμεν... ἐξετάσει καὶ ἀντιδόσει τὸν κριτὴν καὶ πάντων βασιλέα καὶ ποιητήν, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Θρῆνος ὁ βλέπων τὴν Σιὼν ἄρτι θρήνει ὡς ὑπ’ ἐθνῶν πάσχουσι θρήνων ἀξία
|
Incipit |
Θρόνοι τεθέντες, ἐξανοιγεῖσαι βίβλοι
|
Incipit |
θυμιωντος ηρξατο.
|
Desinit |
θυμιωντος ηρξατο.
|
Desinit |
Θύτην τέλειον ἱερουργίας ξένης
ὁ μόσχος ἡμῖν ἱστορεῖ τὸν δεσπότην
|
Textus |
ΘΩΜΑ ΑΚΙΝΑΤΟΥ ΠΑΠΙΣΤΟΥ, ΠΕΡΙ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΤΡΙΑΔΟΣ, ΕΙΣ ΚΕΦΑ/ΛΑΙΑ 71, ΑΠΟ 57 ΜΕΞΡΙ 97ΟΥ
|
Titulus initialis |
Ι' Μόνος ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ "Λάβετε, φάγετε" τέλειον σῶμα ποιεῖ καὶ οὐδαμῶς τοῦ Χρυσοστόμου ἡ εὐχή· τὸ "Καὶ ποίησον τὸν ἄρτον τοῦτον" καὶ τὰ ἑξῆς
|
Desinit |
ιʹ Διήγησις τῶν ἰδίων πόνων καὶ προθέσεως, καὶ τῆς ἐπ᾽ αὐτῷ χάριτος πρὸς τὸ μὴ τοῖς ἐπιπλάστοις προστίθεσθαι Κορινθίους, ἐν ᾧ ἀντεξέτασις ἑαυτοῦ πρὸς ἐκείνους, ἔλεγχος ἐκείνων, περὶ ἑαυτοῦ τὸ ἐπίπονον, τὸ παρὰ Θεῷ τίμιον, τὸ ὠφελίμως αὐτότροφον, παρασκευὴ πρὸς τὴν μέλλουσαν αὐτοῦ παρουσίαν.
|
Desinit |
ἰάθη τῇ τοῦ Κυρίου χάριτι εἰς δόξαν τοῦ Θεοῦ τοῦ ἐνδοξασμένου ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ, ὅτι αὐτῷ πρέπει πᾶσα δόξα… Ἀμήν.
|
Desinit |
ἴαμα τερπνὸν εἰς πανευχαριστίαν | σωτῆρος… | ᾧ δόξα… πρέπει.
|
Desinit |
Ἴαμβος ἓξ χώρας ἐπιδέχεται, τὰς μὲν συγκειμένας
|
Incipit |
ἰᾶπυξ· ἄνεμος ἐλαφρός· Ἄκυθος· ἀγρυπνία
|
Desinit |
ΙΑΤΡΕΙΑΙ ΣΥΝΤΕΘΕΙΣΑΙ ΠΑΡΑ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΤΕΘΕΙΣΑΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΝ ΤΟΥ ΞΕΝΩΝΟΣ ΠΡΟΣ ΟΞΥΝ ΠΟΝΟΝ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ
|
Titulus initialis |
ΙΑΤΡΙΚΑ ΣΥΝ ΘΕΩ ΕΝ ΣΥΝΟΨΕΙ ΕΚΤΕΘΕΝΤΑ ΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΝ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΤΟΝ ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΝ ΠΡΟΣΤΑΞΕΙ ΑΥΤΟΥ
|
Titulus initialis |
ΙΑΤΡΙΚΑ ΣΥΝ ΘΕΩ ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΚΤΕΘΕΝΤΑ ΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΤΟΝ ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΝ ΠΡΟΣΤΑΞΕΙ ΑΥΤΟΥ
|
Titulus initialis |
Ἰατροσόφιον ξοινόν
|
Titulus initialis |
Ἰαχῆς οὐρανίης ὄμβριμε κοῦρε
πτεὸν ἄριστον ἔπος λήξατο ὧδε.
|
Textus |
Ιαχης ουρανιης ομβριμε κουρε.|
Πτεον αριστον επος ληξατο ωδε.
|
Textus |
ιβʹ Εἴ τις ἐξέλθοι τοῦ μοναστηρίου, μὴ λαβὼν εὐλογίαν, ἢ ἀπολυθεὶς ὑπὸ τοῦ ἀρχιμανδρίτου μετὰ εὐχῆς, ἔστω ἀκοινώνητος.
|
Incipit |
ιδʹ Περι τῆς εἰς δόξαν καὶ δύναμιν ἀλλαγῆς.
|
Desinit |
Ἰδοῦ καὶ ὁ καθ' ἡμᾶς βίος τοῦ παλαιοῦ παρέδειξε γνωρίσματα βίου
|
Incipit |
Ἰδοὺ κατὰ τὴν τῆς σῆς προσταγῆς ἢ λέγω καὶ ἀξιώσεως λόγον βουλόμενος κόπον ὑποστῆναι βραχύ
|
Incipit |
Ἰδοὺ κλῖμαξ
|
Incipit |
Ἰδοὺ μεταξὺ δύο φωσφόρων καὶ σωτηρίων ἑορτῶν
|
Incipit |
Ἰδού σοι τὰς μίξεις τῶν προτάσεων
|
Incipit |
Ἰδού σοι τὰς μίξεις τῶν προτάσεων
|
Incipit |
Ἰδοὺ τρίτη διάλεξις, καὶ τὰ ἐν προοιμίοις οὐδέπω διελυσάμεθα
|
Incipit |
Ἰδοὺ ὑδρεία ἐκ θαλάσσης ἐξῆλθε
|
Incipit |
ιδου φησι Ελισαβετ η συγγενης σου ων ενεκεν δοξα τη συγκαταβασει του θεου ημων· νυν και αει
|
Desinit |
Ἰδού, ψυχή, τῷ κόσμῳ ἀπετάξω
|
Incipit |
Ἱερὰν πανήγυριν ἡ ξυνωρὶς τῶν θεοφόρων πατέρων, Ἰσάκιός τε καὶ Δαλάτος
|
Incipit |
Ἱερεμίας οὗτος ἀξιωθεὶς καὶ αὐτὸς προεῖπε
|
Incipit |
Ἱερεμίας οὗτος ἀξιωθεὶς καὶ αὐτὸς προεῖπε
|
Incipit |
Ἱερεμίας· ἀνάστητε ἀνάβητε ἐπὶ Κηδὰρ καὶ πλήξατε τοὺς υἱοὺς Κεδέμ.
|
Desinit |
Ιερεμιας· αναστητε αναβητε επι Κηδαρ και πληξατε τους υιους Κεδεμ.
|
Desinit |
Ἱερώτατοι καὶ ἐνδοξότατοι καὶ φρονιμώτατοι καδδινάλιοι
|
Incipit |
ιϛʹ Περὶ τῆς εἰς δόξαν καὶ δύναμιν ἀλλαγῆς.
|
Desinit |
ιη΄ Περι της αιτησεως του κυριακου σωματος. Ματθαιος ξη΄, Μαρκος μη΄ [...]
|
Desinit |
ιηʹ περὶ τῆς αἰτήσεως τοῦ κυριακοῦ σώματος. Ματθαιος ξηʹ, Μαρκος μηʹ, Λουκας πβʹ.
|
Desinit |
ιηʹ Περὶ τῆς εἰς δόξαν καὶ δύναμιν
ἀλλαγῆς.
|
Desinit |
Ἱήθεσθαι σοῦ ἄφιξις θυμῷ
|
Incipit |
Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐλέησόν με τὸν ἁμαρτωλὸν καὶ συγχώρησόν μοι τῷ ἀναξίῳ δούλῳ σου
|
Incipit |
Ἱκανῶς περὶ τῶν προγυμνασμάτων τοῦ Ἀφθονίου ἐξακριβώσαντος κατὰ τὸ ἐγχωροῦν τοῖς εἰσαγωγικοῖς
|
Incipit |
Ἱκανῶς περὶ τῶν προγυμνασμάτων τοῦ Ἀφθονίου ἐξακριβώσαντος κατὰ τὸ ἐγχωροῦν τοῖς εἰσαγωγικοῖς
|
Incipit |
ΙΛΑΣΘΗΡΙΟΝ ΚΑΙ ΣΟΙ ΤΗΝ ΔΟΞΑΝ ΑΝΑΠΕΜΠΩΜΕΝ
|
Desinit |
Ἱμὰς ἦν τῷ Ἀναξαγόρᾳ, φησὶν ὁ λόγος
|
Incipit |
ἵν᾽ ὥσπερ διὰ ξύλου ἡ παράβασις, οὕτω διὰ ξύλου ἡ σωτηρία. Ὑπὲρ δὲ τούτων ἁπάντων…
|
Desinit |
ΙΝ' ΥΠΟ ΠΑΝΤΩΝ ΔΟΞΑΖΗΤΑΙ ΤΟ ΠΑΝΑΓΙΟΝ ΑΥΤΟΥ ΟΝΟΜΑ ΣΥΝ ΤΩ ΑΝΑΡΧΩ ΠΑΤΡΙ ...
|
Desinit |
ἵνα αὐτὸς προσενέγκῃ δραγμὴν δόξης τῷ Βασιλεῖ τῶν αἰώνων καὶ Θεῷ τῶν ἁπάντων, τῷ Πατρὶ...
|
Desinit |
ἵνα γένηται ἡ τοῦ προφήτου διδασκαλία τῆς κατὰ θεὸν πολιτείας χειραγωγία ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν.
|
Desinit |
ἵνα γενόμενοι ἄμεμπτοι καὶ τέλειοι καὶ ἀνεπίληπτοι εὐαρεστήσωμεν τῷ Θεῷ, ὅτι αὐτῷ πρέπει ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν.
|
Desinit |
ἵνα δαψιλοὺς τῆς παρ' αὐτοῦ φιλανθρωπίας ἀπολαύσαντες, καταξιωθῶμεν τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
ἵνα δαψιλοὺς τῆς παρ' αὐτοῦ φιλανθρωπίας ἀπολαύσαντες, καταξιωθῶμεν τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
Ἵνα δὲ καὶ ἐξ ὧν
|
Incipit |
ἴνα δίκιμοι καὶ ἄξιοι ... ἀμήν.
|
Desinit |
ἵνα δόκιμοι καὶ ἄξιοι αὐτοῦ εὑρεθέντες, σωτηρίας αἰωνίου τύχωμεν, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν. ᾯ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ἵνα δόκιμοι καὶ ἄξιοι εὑρεθέντες, σωτηρίας αἰωνίου τύχωμεν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, τῷ Κυρίῳ ἡμῶν· ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ΙΝΑ ΔΟΞΑΣΗ ΠΡΟΣ ΤΙ ΚΑΤΑ ΜΕΡΟΣ Ο ΔΟΥΛΟΣ ΣΟΥ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΣΟΙ
|
Desinit |
ἵνα δυνηθῶμεν καταξιωθῆναι τῆς αἰωνίου ζωῆς, χάριτι...
|
Desinit |
ἵνα ἐκ πάντων ἄρτιος ᾖς καὶ κατηρτισμένος, τῇ βοηθείᾳ τοῦ πνεύματος τοῦ ἀγίου, καὶ τῇ ἐπισκηνώσει τῆς χάριτος τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα ... ἀμήν.
|
Desinit |
ἵνα ἐν φαιδρότητι διαμείναντες καὶ τὸ τῆς ἀφθαρσίας ἔνδυμα ἄσπιλον καὶ ἀκηλίδωτον διαφυλάξαντες τῶν ἀπορρήτων ἐκείνων ἀξιωθῶμεν δωρεῶν; ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν χάριτι...
|
Desinit |
ἵνα ἐπὶ τῆς ἀναστάσεως ἡμᾶς ἀποδέξηται τῷ ἐλέει καὶ τοῖς οἰκτιρμοῖς καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ Κυρίου...
|
Desinit |
ἵνα ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσωμεν, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν. Ὅτι αὐτῷ πρέπει πᾶσα δόξα...
|
Desinit |
ἵνα ἴδῃ τὴν ἡμέραν τὴν ἐμήν, καὶ εἶδε καὶ ἐχάρη. Αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ἵνα καὶ αὐτὸς ἴδῃς τὸν θεὸν ἐν καθαρᾷ τῇ καρδίᾳ κατὰ τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
ΙΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΛΛΟΝΤΑ ΕΝ ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΑΦΕΣΕΙ ΑΜΑΡΤΙΩΝ ΑΠΟΛΑΥΣΩΜΕΝ, ΞΑΡΙΤΙ... ΑΜΗΝ
|
Desinit |
ἵνα καὶ τὴν λείπουσαν ὑμῖν ὑπόσχεσιν ἀποδόντες, ὁμοθυμαδὸν ἐν ἑνὶ στόματι μετὰ τῶν ἀδελφῶν τῶν ἡμετέρων δοξάσωμεν τὸν Θεὸν...
|
Desinit |
ἵνα καὶ τῆς οὐρανίου βασιλείας μετὰ τῆς παρούσης ἀξιωθῇς, ἧς οὐδὲν τῶν ἁπάντων μεῖζον οὐδὲ λαμπρότερον.
|
Desinit |
ἵνα καὶ τὸν παρόντα εὐμαρῶς διανύσωμεν, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτευξώμεθα ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
ΙΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΥΜΦΙΟΥ ΕΠΙΤΕΥΧΩΜΕΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΚΑΤΑΞΙΩΘΩΜΕΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
ΙΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΥΜΦΩΝΟΣ ΕΠΙΤΥΧΩΜΕΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΑΞΙΩΘΩΜΕΝ, ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ...
|
Desinit |
ἵνα καταλαμφθῇ τῷ φωτί σου καὶ προσφυῇ τῇ δι᾿ἔργων ἀγάπῃ σου, ἢ τὸ εἶδός ἐστι καὶ ἡ τελειότης τῆς πίστεως· ὅτι σοί πρέπει δόξα...
|
Desinit |
ἵνα καταξιωθῆται τῆς αἱωνίου ζωῆς ἑπιτυχεῖν · χάριτι...
|
Desinit |
ἵνα καταξιωθῶμεν ἐλθεῖν εἰς τὰς λοιπὰς θεωρίας, ἐξ ὧν ἡ δʹ
|
Desinit |
ἵνα καταξιωθῶμεν τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
ἵνα καταξιωθῶμεν τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
ἵνα καταξιωθῶμεν τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
ἵνα λάβω τελείαν πληροφορίαν τῆς παρούσης ζωῆς ἐξερχόμενος, καὶ μὴ ἀηδῶς ἀποβιώσω, ὡς ἀπεγνωκὼς τὴν τῆς ἐκκλησίας διόρθωσιν.
|
Desinit |
Ἵνα λέγω ἐν τρυφῇ παραδείσου, μετὰ πάντων τῶν Ἁγίων· δόξα Πατρὶ ἀθανάτῳ, προσκύνησις τῷ δώσαντι χαρίσματα οὐράνια τῷ εὐτελεῖ, ἵνα αὐτὸς προσφέρῃ δραγμὴν δόξης τῷ Βασιλεῖ τῶν ἁπάντων εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
Ινα λεγω ευλογω και δοξαζω τω θελησαντι σωσαι τους αμαρτωλους, δια πολλους οικτιρμους της αυτου ευσπλαγχνιας […] αμην.
|
Desinit |
ἵνα ὁ Κύριος δοξασθῇ [
|
Desinit |
ἵνα ῥυσθῶ διὰ τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τοῦ πολεμοῦντός με καθ’ ἑκάστην ἡμέραν· ὅτι τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
ἵνα σε ἐκ θανάτου ῥύσηται, ἵνα σε ἐκ πειρασμῶν διασώσῃ, καὶ εἰσάξῃ σε εἰς τὸν τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν λιμένα, χάριτι…
|
Desinit |
Ἵνα σου δείξῃς, Λόγε, τὴν ὑπερνοῦν δυναστείαν
|
Incipit |
ἵνα τὴν ἐντεῦθεν κόλασιν διαφυγόντες, τῆς παρὰ τοῦ Θεοῦ φιλανθρωπίας ἀξιωθῶμεν· χάριτι...
|
Desinit |
ἵνα τὴν ἐντεῦθεν κόλασιν διαφυγόντες, τῆς παρὰ τοῦ Θεοῦ φιλανθρωπίας ἀξιωθῶμεν· χάριτι...
|
Desinit |
ἵνα τὴν παροῦσαν ζωὴν εἰς δόξαν Χριστοῦ καὶ τῆς αὐτοῦ ἐκκλησίας διαβιβάσαντες, τύχοιμεν καὶ τῆς μερίδος ἐκεῖσε τῶν σῳζομένων, ἐλέει καὶ χάριτι τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα καὶ ἡ προσκύνησις εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν
|
Desinit |
ἵνα τὴν πνευματικήν σου κατοπτεύοντες δόξαν... ἀμήν
|
Desinit |
Ινα της μελλουσης αυ τελευτη του Γεεννης απαλλαγωμεν και της των ουρανων βασιλειας αξιωθωμεν, χαριτι και φιλανθρωπια του κυριου ημων Ιησου Χριστου [...].
|
Desinit |
ἵνα τοῦ ἐνδύματος ἐπιτύχωμεν τῆς βασιλείας οὐρανῶν καὶ τῆς δόξης ἐκείνης τῆς ἀρρήτου, ἧς γένοιτο... ἀμήν
|
Desinit |
ἵνα τύχωμεν ἐλέους ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως διὰ τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
ΙΞΕΥΡΩ ΠΩΣ ΕΣΤΑΘΗ ΓΝΩΜΗ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΩΝ
|
Incipit |
ΙΞΕΥΡΩ ΤΗΝ ΑΝΑΒΑΣΙΝ ΜΟΥ ΠΡΟΣ ΕΞΟΔΟΝ
|
Incipit |
Ἱου με κονφέσσου ἀδδίου λου σξελεστιάλε πάτρε
|
Incipit |
Ἱὀυχῆς(ἰαχῆς) οὐρανίης ὄβριμε(ὄμβριμε) κοῦρε·
Τεὸν ἄριστον ἕπος ληξάτο ὧδε.
|
Textus |
Ιππου τη εξ[…].
|
Incipit |
Ιππου τη εξελιουσι (sic?) [...].
|
Textus |
ΙΠΠΟΥΣ ΞΑΝΘΑΣ ΕΚΑΤΟΝ ΚΑΙ ΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑ
|
Desinit |
Ἰσαὰκ ἐξ ἐρήμου
|
Incipit |
Ἰσαὰκ μοναχοῦ τοῦ Ἀργυροῦ μέθοδος κατασκευῆς ἀστρολαβικοῦ ὀργάνου, ἔτι δὲ καὶ ἀπόδειξις λογικὴ τῶν ἐν αὐτῷ καταγραφομένων μεταφορικῶς ἀπὸ τῶν ἐν τῇ σφαιρικῇ ἐπιφανείᾳ εἰς ἐπίπεδον
|
Titulus initialis |
Ἰσιδώρου ἐξ επιστoλων
|
Titulus initialis |
Ἴσμεν δὲ καὶ πιστεύομεν ὅτι τὰς πρὸς Θεὸν δοξολογίας
|
Incipit |
Ἴσον εἶναι ἡγοῦμαι κακὸν τό τε τὰ λαμπρὰ τῶν πραγμάτων μὴ πρὸς ἀξίαν ἐθέλειν διεξιέναι
|
Incipit |
Ἴσον ὀλίγον ὀξεῖα
|
Incipit |
ἶσον τῆς ἐκτεθείσης συνοδικῆς ψήφου ἐπὶ Μιχαὴλ τοῦ ἁγιωτάτου καὶ οἰκουμενικοῦ πατριάρχου, παρὰ Νικήτα τοῦ ὁσιωτάτου πρωτοσυγκέλλου, καὶ χαρτοφύλακος τῆς μεγάλης ἐκκληασίας κατὰ ϛφξ´ ἔτος τῆς ε´ ἰνδικτιῶνος
|
Titulus initialis |
ἶσον τῆς ἐκτεθείσης συνοδικῆς ψήφου ἐπὶ Μιχαὴλ τοῦ ἁγιωτάτου καὶ οἰκουμενικοῦ πατριάρχου, παρὰ Νικήτα τοῦ ὁσιωτάτου πρωτοσυγκέλλου, καὶ χαρτοφύλακος τῆς μεγάλης ἐκκληασίας κατὰ ϛφξ´ ἔτος τῆς ε´ ἰνδικτιῶνος περὶ τοῦ μὴ γίνεσθαι γάμον ἐβδόμου βαθμοῦ
|
Titulus initialis |
ΙΣΟΤΗΣ ΕΞ ΑΝΙΣΟΤΗΤΟΣ
|
Desinit |
Ἰστέον (Χρὴ εἰδέναι) ὅτι συνεγράφη (ἐγράφη/ἐξεδόθη) δὲ πρὸς Θεόφιλον ἀρχιεπίσκοπον Ἀντιοχείας, πρὸς ὃν καὶ αἱ Πράξεις, τὸ κατὰ Λουκᾶν εὐαγγέλιον μετὰ χρόνους (ἔτη) δεκαπέντε τῆς τοῦ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν ἀναλήψεως, ἐν Ἀλεξανδρείᾳ ἑλληνιστί.
|
Textus |
Ἰστέον (Χρὴ εἰδέναι) ὅτι συνεγράφη (ἐγράφη/ἐξεδόθη) ἐπὶ Δομετιανοῦ βασιλέως, ὄντος ἁγίου τῷ περιορισμῷ, τὸ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγέλιον μετὰ χρόνους (ἔτη) τριακονταδύο τῆς τοῦ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν ἀναλήψεως, ἐν Ἐφέσῳ (ἐν Πάτμῳ τῇ νήσῳ) ἑλληνιστί.
|
Textus |
Ἰστέον (Χρὴ εἰδέναι) ὅτι συνεγράφη (ἐγράφη/ἐξεδόθη) τὸ κατὰ ἅγιον Ματθαῖον εὐαγγέλιον ὑπ’ αὐτοῦ μετὰ χρόνους (ἔτη) ὀκτὼ τῆς τοῦ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν ἀναλήψεως, ἐν Ἱεροσολύμοις τῆς Παλαιστίνης ἑβραϊστί.
|
Textus |
Ἰστέον (Χρὴ εἰδέναι) ὅτι συνεγράφη (ἐγράφη/ἐξεδόθη) τὸ κατὰ Μᾶρκον εὐαγγέλιον μετὰ χρόνους (ἔτη) δέκα τῆς τοῦ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ σωτῆρος ἡμῶν ἀναλήψεως, ἐν Ῥώμῃ ῥωμαϊστί.
|
Textus |
ΙΣΤΕΟΝ ΑΝΤΙ ΤΟ ΙΑΜΒΙΚΟΝ ΜΕΤΡΟΝ ΕΧΕΙ ΒΑΣΕΙΣ ΕΞ
|
Incipit |
Ἰστέον δὲ ὅτι ὁ βαρβαρισμὸς γίνεται ἐν λέξει, ὅταν ἐξ ἀτεχνίας παραφθαρῇ ἡ ἑλληνικὴ λέξις καὶ ἀλληνάλλως ἐκφωνηθῇ
|
Incipit |
Ἰστέον δὲ ὅτι οὗτος ὁ Ὀνήσιμος καὶ μαρτυρίου ἠξιώθη (ἠξίωται) ἐν τῇ Ῥωμαίων πόλει, Τερτύλλου τοῦ τηνικαῦτα τὴν ἔπαρχον ἐξουσίαν διέποντος, τῇ τῶν σκελῶν κλάσει τὴν ψῆφον ὑπομείνας τοῦ μαρτυρίου.
|
Textus |
ἱστέον δὲ ὅτι οὗτος ὁ Ὀνήσιμος καὶ μαρτυρίου ἠξιώθη έν τῆ Ῥωμαίων πόλει,
τερτύλουτο(Τερτύλου τοῦ) τηνικαῦτα τὴν ὑπάρχου ἐξουσίαν διέποντος, τῆ τῶν σκελῶν κλάσει τὴν ψῆφον ὑπομείνας τοῦ μαρτυρίου.
|
Textus |
ϊστέον δὲ, ὅτι οὗτος ὁ Ὀνῆσιμος, και μαρτυρίου ἡξιώθη, ἐν τῆ Ῥωμάιων πόλει, Τερτύλου τὸ τηνικαῦτα, τὴν ἐπάρχων ἐξουσίαν διέποντος, τῆ τῶν σκελῶν κλάσει, τὴν ψῆφον ὑπομεῖνας τοῦ μαρτυρίου.
|
Textus |
ἰστέον μέντοι ὡς Ἀρίσταρχος καὶ Πραξιφάνης, ὁ μαθητὴς Θεοφράστου καὶ πολλοὶ ἕτεροι ὀβελίζουσι τὸ προοίμιον
|
Incipit |
Ἰστέον ὅτι γενεὰν τὸ πρόσωπον ὀνομάζει· οὕτως γὰρ ἀριθμῶν εὕροις τεσσαρακονταδύο γενεάς· αʹ ἀπὸ τοῦ κυρίου, βʹ ἀπὸ Ἀβραάμ. Εἰ γὰρ καὶ ἀπὸ τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος ἕως τοῦ Χριστοῦ δεκατρία πρόσωπα τέθεικεν ὁ εὐαγγελιστής, χρὴ νοεῖν ὅτι τὴν μητέρα ὡς ἀπὸ τοῦ Λευιτικοῦ οὖσαν ἄρρενος προσώπου τίθησιν ἐν τάξει τεσσαρεσκαιδεκάτου προσώπου, ἵνα δειχθῇ ὁ δεσπότης ἀπό τε τοῦ βασιλικοῦ καὶ ἱερατικοῦ γένους τὸ κατὰ σάρκα ἀνατείλας. Δείκνυσι γὰρ τοῦτο ὁ ἄγγελος πρὸς αὐτὴν ἐν τῷ εὐαγγελίζεσθαι, λέγων «καὶ ἰδοὺ Ἐλισάβετ ἡ συγγενής σου.» Αὕτη δὲ Ζαχαρίου τοῦ ἱερέως γυνή, ὡς μέμνηται Λουκᾶς ὁ εὐαγγελιστής. Δῆλον οὖν ἐξ ἱερατικοῦ γένους ἐκείνη· οὐ γὰρ ἐνεδέχετο ἐξ ἑτέρας φυλῆς τὸν ἱερέα γαμεῖν, ἐπειδὴ τοῦτο ὁ νόμος ἐκώλυεν.
|
Textus |
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΨΥΞΕΩΣ ΚΑΙ ΥΠΟΧΩΡΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΘΕΡΜΟΤΗΤΟΣ Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΓΙΝΕΤΑΙ
|
Incipit |
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΕΝ ΜΙΑ ΛΕΞΕΙ ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ
|
Incipit |
Ἰστέον ὅτι ἐξ ἐπιτροπῆς τοῦ μεγάλου Πέτρου
|
Incipit |
Ἰστέον ὅτι ἐξελθόντες ὅ τε Ἀδὰμ καὶ ἡ Εὔα ἐκ τοῦ παραδείσου
|
Incipit |
Ἰστέον ὅτι ἐξελθόντες ὅ τε Ἀδὰμ καὶ ἡ Εὔα ἐκ τοῦ παραδείσου
|
Incipit |
Ἰστέον ὅτι ἐξελθόντες ὅ τε Ἀδὰμ καὶ ἡ Εὔα ἐκ τοῦ παραδείσου
|
Incipit |
Ἰστέον ὅτι ἐξελθόντες ὅ τε Ἀδὰμ καὶ ἡ Εὔα τοῦ παραδείσου
|
Incipit |
Ιστεον οτι επειδη ενδεκα μαθητας ειχεν ο Χριστος εκβληθεντος του Ιουδα, ενδεκατον επιφαινεται και τοις αποστολοις· αʹ τοις γυναιξι, βʹ τω Πετρω, γʹ τοις περι Κλεοπαν, δʹ τοις δεκα, εʹ τοις ιαʹ και τοις φʹ, ζʹ τοις ζʹ, ηʹ Ιακωβ, θʹ τοις ζ, ιʹ επι το ορος της Γαλιλαιας, ιαʹ επι το ορος των ελαιων.
|
Textus |
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ Η ΑΙΣΘΗΣΙΣ ΕΞΑΠΑΤΑΙ
|
Incipit |
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΕΞΕΛΘΕΙΝ ΤΟΥΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ
|
Incipit |
Ἰστέον ὅτι ὁ βαρβαρισμὸς ἐν λέξει γίνεται
|
Incipit |
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ Ο ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤ' ΕΚΕΙΝΟΝ ΠΟΛΛΑΣ ΕΛΕΓΟΝ ΤΑΞΕΙΣ ΟΥΣΙΩΝ
|
Titulus initialis |
Ἰστέον ὅτι οἱ ἅγιοι καὶ πανεύφημοι δώδεκα ἀπόστολοι, καὶ οἱ μετ' αὐτοὺς ἑβδομήκοντα, οὓς ὁ κύριος ἀποστόλους ἀνέδειξε
|
Incipit |
Ἰστέον ὅτι οἱ ἅγιοι καὶ πανεύφημοι ιβʹ ἀπόστολοι καὶ οἱ μετ’ αὐτοὺς ἑβδομήκοντα, οὓς ὁ κύριος ἀποστόλους ἀνέδειξεν, σὺν πισταῖς γυναιξὶν οὐκ ἐτελέσθησαν
|
Incipit |
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΠΛΕΙΣΤΑΣ ΛΕΞΕΙΣ ΕΥΡΗΣΕΙΣ ΣΚΟΠΩΝ
|
Incipit |
Ιστεον οτι τα της παρουσης Αποκαλυψεως σχολαια εξελεχθησαν εκ των εξηγητων της αυτης Αποκαλυψεως Ανδρεου αρχιεποσκοπου Καισαρειας Καππαδοκιας και Οικουμενιου.
|
Titulus initialis |
Ἰστέον ὅτι τὸ Α δασύν τε ἐν λέξεσι τοιαύταις
|
Incipit |
Ἰστέον ὄτι τὸ α δασύνεται ἐν λέξεσι τοιαύταις· | ἅπαξ, ἁπλῶς
|
Incipit |
Ἰστέον ὄτι τὸ α δασύνεται ἐν λέξεσι τοιαύταις· ἅπαξ, ἁπλῶς
|
Incipit |
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΤΟ ΙΑΜΒΙΚΟΝ ΜΕΤΡΟΝ ΕΚΕΙ ΒΑΣΕΙΣ ΕΞ
|
Incipit |
Ιστεον οτι το κατα Ιωαννην αγιον ευαγγελιον εν τοις Τραιανου υπηγορευθη, υπο Ιωαννου εν Πατμω τη νησω, διηγειται δε, την επι του πατρος ηγεμονικην και πρακτικην και ενδοξον του Χριστου γενεαν.
|
Textus |
Ἰστέον ὅτι τὸ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγέλιον ἐν τοῖς χρόνοις Τραϊανοῦ ὑπηγορεύθη ὑπὸ Ἰωάννου ἐν Πάτμῳ τῇ νήσῳ, διηγεῖται δὲ τὴν ἐπὶ τοῦ πατρὸς ἡγεμονικὴν καὶ πρακτικὴν καὶ ἔνδοξον τοῦ Χριστοῦ γενεάν (γέννησιν).
|
Textus |
Ιστεον οτι το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εν τοις χρονοις Τραιανου υπηγορευθη υπο Ιωαννου εν Πατμω τη νησω. Διηγειται δε την επι του πατρος ηγεμονικην και πρακτικην και ενδοξον του Χριστου γενεαν.
|
Textus |
Ιστεον οτι το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εν τοις χρονοις Τραιανου υπογορευθη υπο Ιωαννου εν Πατμω τη νησω διηγειται δε την επι του πατρος ηγεμονικην και πρακτικην και ενδοξον του Xριστου γενεαν.
|
Textus |
Ιστεον οτι το κατα Ιωαννην ευαγγελιον· εν τοις χρονοις Τραιανου υπηγορευθη υπο Ιωαννου εν Πατμω τη νησω· διηγειται δε την επι του πατρος ηγεμονικην και πρακτικην και ενδοξον του Χριστου γενεαν.
|
Textus |
Ιστεον οτι το κατα Λουκαν ευαγγελιον υπηγορευθη υπο Παυλου εν Ρωμη· ατε δε ιερατικου χαρακτηρος υπαρχον απο Ζαχαριου του ιερεως θυμιωντος ηρξατο.
|
Textus |
Ἰστέον ὅτι τὸ κατὰ Λουκᾶν ἅγιον εὐαγγέλιον ἐγράφη ἐν Ῥώμῃ ὑπ’ αὐτοῦ τοῦ Λουκᾶ, ἐπιτρέψαντος αὐτὸν τοῦ ἁγίου ἀποστόλου καὶ κορυφαίου Παύλου, ἐν ὁμοιώματι λέοντος, μετὰ χρόνους ιεʹ (πεντεκαίδεκα) τῆς Χριστοῦ αναλήψεως· αὐτὸς καὶ τὰς πράξεις τῶν ἀποστόλων συνεγράψατο μαθητὴς ὤν Παύλου τοῦ αποστόλου.
|
Textus |
ιστεον οτι το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον, εγραφη εν Ρωμη υπ' αυτου του Λουκα, επιτρεψαντος αυτον του αγιου αποστολου και κορυφαιου Παυλου, εν ομοιωματι λεοντος, μετα χρονους ιεʹ της Χριστου αναληψεως. αυτος και τας πραξεις των αποστολων συνεγραψατο. μαθητης ων Παυλου του αποστολου.
|
Textus |
Ιστέον ὅτι τὸ κατὰ Λουκᾶν ἅγιον εὐαγγέλιον, ἐγράφη ἐν Ῥώμη ὑπ' αὐτοῦ τοῦ Λουκᾶ, ἐπιτρέψαντος αὐτὸν τοῦ ἁγίου ἀποστόλου καὶ κορυφαίου Παύλου, ἐν ὁμοιώματι λέοντος, μετὰ χρόνους πεντεκαίδεκα τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως, αὐτὸς καὶ τὰς Πράξεις τῶν ἀποστόλων συνεγράψατο, μαθητὴς ὢν Παύλου τοῦ ἀποστόλου.
|
Textus |
Ιστεον οτι το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον, εγραφη εν Ρωμη υπ' αυτου του Λουκα. επιτρεψαντος αυτον του αγιου αποστολου και κορυφαιου Παυλου· εν ομοιωματι λεοντος· μετα χρονους πεντε και δεκα της Χριστου αναληψεως· αυτος και τας πραξεις των αποστολων συνεγραψατο μαθητης ων. Παυλου του αποστολου.
|
Textus |
ιστεον οτι το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον, εγραφη εν Ρωμη υπ’ αυτου του Λουκα· επιτρεψαντος αυτον του αγιου αποστολου κορυφαιου Παυλου· εν ομοιωματι λεοντος· μετα χρονους ιεʹ της Χριστου αναληψεως αυτος και τας πραξεις των αποστολων συνεγραψατο· μαθητης ον (ων) Παυλου του αποστολου.
|
Textus |
Ιστεον οτι το κατα Λουκαν ευαγγελιον υπηγορευθη υπο Παυλου εν Ρωμη, δια τι ιερατικου χαρακτηρος υπαρχων υπο Ζαχαριου ιερεως θυμιωντος ηρξατο.
|
Textus |
Ἰστέον ὅτι τὸ κατὰ Λουκᾶν εὐαγγέλιον ὑπηγορεύθη ὑπὸ Παύλου ἐν Ῥώμῃ· ἅτε δὲ ἱερατικοῦ χαρακτῆρος ὑπάρχον, ἀπὸ Ζαχαρίου τοῦ ἱερέως θυμιῶντος ἤρξατο (ἄρχεται).
|
Textus |
Ιστεον οτι το κατα Λουκαν ευαγγελιον, ατε δη ιερατικου χαρακτηρος υπαρχον, απο Ζαχαριου ιερεως θυμιωντος ηρξατο.
|
Textus |
Ἰστέον ὅτι τὸ κατὰ Μάρκον ἅγιον εὐαγγέλιον ἐγράφη ἐν Ἀλεξανδρείᾳ ὑπ’ αὐτοῦ τοῦ Μάρκου, ἐπιτρέψαντος αὐτὸν τοῦ ἁγίου ἀποστόλου καὶ κορυφαίου Πέτρου, ἐν ὁμοιώματι μόσχου, μετὰ χρόνους ιʹ (δέκα) τῆς Χριστοῦ αναλήψεως.
|
Textus |
Ιστεον οτι το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον, εβραιδι διαλεκτω γραφεν υπ' αυτου, εν Ιερουσαλημ εξεδοθη, μετα χρονους δεκα της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
ιστεον οτι το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον, εγραφη εν Αλεξανδρεια υπ' αυτου του Μαρκου, επιτρεψαντος αυτον του αγιου αποστολου και κορυφαιου Πετρου, εν ομοιωματι μοσχου, μετα χρονους ιʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
ἰστέον ὅτι τὸ κατὰ Μάρκον ἅγιον εὐαγγέλιον, ἐγράφη ἐν Ἀλεξανδρεία, ὑπ' αὐτοῦ τοῦ ἁγίου Μάρκου ἐπιτρέψαντος αὐτὸν τοῦ ἁγίου ἀποστόλου καὶ κορυφαίου Πέτρου, ἐν ὁμοιώματι μόσχου, μετὰ χρόνους δέκα, τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
Ιστεον οτι το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον, εγραφη εν Αλεξανδρεια· υπ' αυτου του αγιου Μαρκου· επιτρεψαντος αυτον του αγιου αποστολου και κορυφαιου Πετρου· εν ομοιωματι μοσχου· μετα χρονους δεκα. της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Ιστεον οτι το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον· εγραφη εν Αλεξανδρεια υπ’ αυτου του Μαρκου· επιτρεψαντος αυτον του αγιου αποστολου και κορυφαιου Πετρου εν ομοιωματι μοσχου· μετα χρονους ιʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Ἰστέον ὅτι τὸ κατὰ Μᾶρκον εὐαγγέλιον ὑπηγορεύθη ὑπὸ Πέτρου ἐν Ῥώμῃ· ἐποιήσατο δὲ τὴν ἀρχὴν ἀπὸ τοῦ προφητικοῦ λόγου τοῦ ἐξ ὕψους ἐπιόντος τοῦ Ἠσαΐου, τὴν πτερωτικὴν εἰκόνα τοῦ εὐαγγελίου δεικνύς [δεικνύει, δηλοῦν, δηλοῦντος (!)]
|
Textus |
ιστεον οτι το κατα Μαρκον ευαγγελιον, υπηγορευθη υπο Πετρου εν Ρωμη, εποιησατο δε την αρχην απο του προφητικου λογου, του εξ υψους επιοντος του Ησαιου, την πτερωτικην εικονα του ευαγγελιου δεικνυς.
|
Textus |
ιστεον οτι το κατα Μαρκον ευαγγελιον, υπηγορευθη υπο Πετρου εν Ρωμη, εποιησατο δε την αρχην, απο του προφητικου λογου του εξ υψους επιοντος τω Ησαια, την πτερωτικην εικονα του ευαγγελιου δηλων.
|
Textus |
ιστεον οτι το κατα Μαρκον ευαγγελιον, υπηγορευθη υπο του Πετρου εν Ρωμη, εποιησατο δε την αρχην απο του προφητικου λογου, του εξ υψους επιοντος του Ησαιου, την πτερωτικην εικονα του ευαγγελιου.
|
Textus |
Ιστεον οτι το κατα Μαρκον ευαγγελιον. εβραιδι διαλεκτω γραφεν, υπ’ αυτου εν Ιερουσαλημ εξεδοθη.
|
Textus |
Ιστεον οτι το κατα Μαρκον ευαγγελιον· υπηγορευθη υπο Πετρου εν Ρωμη· εποιησατο δε την αρχην απο του προφητικου λογου του εξ υψους επιοντος του Ησαιου· την πτερωτικην εικονα του ευαγγελιου.
|
Textus |
Ιστεον οτι το κατα Μαρκον ευαγγελιον· υπηγορευθη υπο Πετρου του εν Ρωμη· εποιησατο δε την αρχην· απο του προφητικου λογου του εξ υψους επιοντος του Ησαιου· την πτερωτικην εικονα του ευαγγελιου δεικνυς.
|
Textus |
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον εβραιδι διαλεκτω γραφεν υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ, εξεδοθη μετα χρονους η´ της Χριστου αναληψεως, ερμηνευθη δε υπο Ιωαννου, εξηγειται δε την κατα ανθρωπον του Χριστου γεννησιν, και εστιν ανθρωπομορφον το ευαγγελιον.
|
Textus |
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εβραιδι διαλεκτω γραφεν υπ αυτου εν Ιερουσαλημ εξεδοθη, ερμηνευθη δε υπο Ιωαννου.
|
Incipit |
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εβραιδι διαλεκτω γραφεν υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ. εξεδοθη δε και ερμηνευθη υπο Ιωαννου, μετα χρονους ηʹ της του Χριστου αναληψεως. δια στιχων ͵βχʹ.
Διηγειται δε την κατα ανθρωπον του Χριστου γενεσιν, και εστιν ανθρωπομορφον τουτο το ευαγγελιον.
|
Textus |
Ἰστέον ὅτι τὸ κατὰ Ματθαῖον εὐαγγέλιον ἑβραΐδι διαλέκτῳ γραφὲν ὑπ’ αὐτοῦ ἐν Ἰερουσαλὴμ ἐξεδόθη, ἑρμηνεύθη δὲ ὑπὸ Ἰωάννου. Ἐξηγεῖται δὲ τὴν κατὰ ἄνθρωπον τοῦ Χριστοῦ γέννησιν καὶ ἔστιν ἀνθρωπόμορφον τὸ εὐαγγέλιον.
|
Textus |
ιστεον οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδοθη μετα
χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, εβραιδι διαλεκτω γραφεν υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ. εξεδοθη δε και ερμηνευθη υπο Ιωαννου, μετα χρονους ηʹ της του Χριστου αναληψεως. δια στιχων, ͵βχʹ.| Διηγειται δε την κατα ανθρωπον του Χριστου γενεσιν, και εστιν ανθρωπομορφον τουτο το ευαγγελιον.
|
Textus |
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, εβραιδι διαλεκτω γραφεν υπ' αυτου, εν Ιερουσαλημ εξεδοθη, ερμηνευεται δε υπο Ιωαννου, εξηγειται δε την κατα ανθρωπον του Χριστου γενεσιν, και εστιν ανθρωπομορφον το ευαγγελιον.
|
Textus |
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΤΟΠΟΙ ΤΗΣ ΟΞΕΙΑΣ ΕΙΣΙ ΤΡΕΙΣ
|
Incipit |
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΤΟΠΟΙ ΤΗΣ ΟΞΕΙΑΣ ΕΙΣΙ ΤΡΕΙΣ
|
Incipit |
ἰστέον ὅτι τόποι τῆς ὀξείας εἰσὶ τρεῖς
|
Incipit |
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΤΟΠΟΙ ΤΗΣ ΟΞΕΙΑΣ ΕΙΣΙ ΤΡΕΙΣ ΟΞΥΤΟΝΟΣ ΠΑΡΟΞΥΤΟΝΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΡΟΞΥΤΟΝΟΣ
|
Incipit |
Ἰστέον ὅτι τοὺς μὲν ἄλλους εὐαγγελιστὰς ἐξ αὐτῶν ἀρχομένους ἐστὶν ἰδεῖν τῶν πραγμάτων, τὸν δὲ μακάριον Λουκᾶν καὶ ποοιμίοις ἐπιβάλλοντα
|
Incipit |
Ἰστέον ὅτι τοὺς μὲν ἄλλους εὐαγγελιστὰς ἐξ αὐτῶν ἀρχομένους ἐστὶν ἰδεῖν τῶν πραγμάτων, τὸν δὲ μακάριον Λουκᾶν καὶ προοιμίοις ἐπιβάλλοντα καὶ συγγνώμην ἑαυτῷ πραγματευόμενον, ὅτι δὴ μέλλοι μεγάλα ἐκτίθεσθαι. Φησὶ γάρ, «Ἐπειδήπερ πολλοὶ ἐπεχείρησαν ἀνατάξασθαι διήγησιν»
|
Incipit |
Ιστεον οτι τους μεν αλλους ευαγγελιστας, εξ αρτων (!) αρχομενους των εστιν ιδειν των πραγματων, τον δε Μαρκον
|
Incipit |
Ιστεον οτι τους μεν αλλους ευαγγελιστας, εξ αυτων αρξομενους εστιν ιδειν των πραγματων.
|
Incipit |
Ιστεον οτι τους μεν αλλους ευαγγελιστας, εξ αυτων αρχομενους
|
Incipit |
Ἱστέον ὅτι τοὺς μὲν ἄλλους εὐαγγελιστὰς, ἐξ αυτῶν ἀρχομένους
|
Incipit |
Ιστεον οτι τους μεν αλλους ευαγγελιστας, εξ αυτων αρχομενους
|
Incipit |
Ἱστέον ὅτι τοὺς μὲν ἄλλους εὐαγγελιστὰς, ἐξ αὐτῶν ἀρχομένους ἔστιν ἰδεῖν
|
Incipit |
Ιστεον οτι τους μεν αλλους ευαγγελιστας, εξ αυτων αρχομενους εστιν ιδειν
|
Incipit |
ΙΣΤΕΟΝ ΣΟΙ ΕΙΣ ΓΑΡ ΕΞΑΓΟΡΑΝ ΤΟΥ ΕΚΕΙΣΑΙ ΚΟΣΜΟΥ
|
Incipit |
ιστεον τους μεν αλλους ευαγγελιστας, εξ αρετων αρχομενους των εστιν ιδειν των πραγματων· τον δε μακαριον Λουκαν
|
Incipit |
Ἰστέον ὡς ὁ τῆς παρούσης βίβλου συγγραφεὺς ... τῆς διανοίας μενούσης τῆς αὐτῆς καὶ ἐν τῇ βραχύτητι τῶν λέξεων.
|
Additio |
Ἰστέον ὡς ὁ τῆς παρούσης βίβλου συγγραφεὺς ταύτην αἰτήσασιν ἐντίμοις προσώποις πρὸς ἔντευξιν παρασχόμενος … μηδαμῶς ξενισμὸν ἐμποιήσει τοῖς ἐντυγχάνουσι τῆς διανοίας μενούσης τῆς αὐτῆς καὶ ἐν τῇ βραχυτάτῃ παραλλαγῇ τῶν λέξεων.
|
Additio |
Ιστεον ως ο της παρουσης βιβλου συγγραφευς· … και τη βραχυτατη παραλλαγη των λεξεων.
|
Additio |
Ἰστέον ὥς τινες τῶν ἔξω φιλοσόφον καὶ μάλιστα Πρόκλος θεωρήμασί τισι πολλάκις τοῦ μακαρίου Διονυσίου κέχρηται
|
Incipit |
Ἰστέον, ὅτι τὰ λεπτὰ καλοῦνται ἀσσάρια, ἤγουν νούμια· ἑξήκοντα δὲ ἀσσαρίων ὑπῆρχον τότε τὸ δηνάριον· ἑκατὸν δὲ δηναρίων, ὁ ἄργυρος· καὶ πέπραται ὁ Κύριος εἰς τριάκοντα ἀργύρων, ἅτινα συνάγονται τρισχίλια δηνάρια, γινόμενα ἐν χρυσῷ νομίσματα ὑπὸ ρʹ.
|
Textus |
ιστεον, οτι το κατα Λουκαν ευαγγελιον· εξεδοθη μετα χρονους δεκαπεντε της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
ἰστέον, ὦ παῖ, ὅτι τὸ ἄλφα δασύνεται ἐν λέξεσι τοιαύταις
|
Incipit |
Ιστεον· οτι το κατα Λουκαν ευαγγελιον υπηγορευθη υπο Παυλου εν Ρωμη· ατε δε ιερατικου χαρακτηρος υπαρχον· απο Ζαχαριου του ιερεως θυμιωντος ηρξατο.
|
Textus |
Ἴσως μὲν ἄλογόν τι δόξω ποιεῖν, εἰ ψυχαγωγίας
|
Incipit |
Ἴσως μὲν ἐπαχθὴς δόξω πρὸς τὴν ὑμετέραν ἀγάπην, καὶ φορτικὸς
|
Incipit |
Ἴσως τινὲς ὑμῶν, ὦ ἄνδρες δικασταί, διὰ τὸ βούλεσθαί με ἄξιον εἶναί τινος ἡγοῦνται καὶ εἰπεῖν ἂν μᾶλλον ἑτέρου δύνασθαι
|
Incipit |
Ιταλίαν περι νοστῶν ὁ Χριστου κήρυξ κατέσπειρεν ἐν αὐτῶ τὸν Χριστοῦ λόγον·
|
Desinit |
ΙΤΕ ΜΟΙ ΞΥΜΠΑΝΤΕΣ ΠΑΙΔΕΣ
|
Incipit |
ΙΩΑΝΝΗΣ ΕΧΕΙ ΠΡΩΤΟΝ ΕΞΑΔΕΛΦΟΝ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ
|
Incipit |
Ἰωάννης μεγάλοιο θεοῦ φίλος ἄπλετον ὄλβον
πνεύματος ἐκ σοφίης. δέγμενος ἐν κραδίηι.
πρῶτος ἐν ἀρχῆ πέφραδεν ὗια θεοῦ λόγον εἶναι
ὃς σφετέραι σοφίηι κόσμον ἔτευξε λόγω
|
Textus |
Ιωαννης μεγαλοιο θεου φιλος απλετον ολβον πνευματος εκ σοφιης. δεγμενος εν κραδιῃ. πρωτος εν αρχη πεφραδεν υια θεου λογον ειναι ος σφετερα σοφιῃ, κοσμον ετευξε λο (λογω).
|
Textus |
Ἰωάννης ὁ θεολόγος ἐν τῇ Ἀσίᾳ ἐκήρυξε τὸ εὐαγγέλιον καὶ ἐν τῇ Ἐφέσῳ· ἐξωρίσθη δὲ ὑπὸ Τραϊανοῦ ἐν Πάτμῳ, ἔνθα καὶ τὸ εὐαγγέλιον ἐγράφη, πάλιν ὁ ἐν Ἐφέσῳ ἐλθὼν μετὰ θάνατον τοῦ βασιλέως θάπτεται ἐκεῖ ἔτι ζῶν.
|
Textus |
Ιωαννης ο θεολογος· εν τη Ασια εκηρυξε το ευαγγελιον·
|
Incipit |
Ἰωάννου δὲ τῶ ἀετῶ δια τὸ ὑψηλὸν καὶ ἀπο θεότητος ἄρξασθαι.
|
Desinit |
Ἰωάννου δὲ τῶ ἀετῶ δια τὸ ὑψηλὸν καὶ ἀπο θεότητος ἄρξασθαι.
|
Desinit |
Ἰωάννου διακόνου τῆς μεγάλης ἐκκλησίας περὶ τῆς ἐξ ἀρχῆς καὶ μέχρι τέλους οἰκονομίας τοῦ Θεοῦ εἰς τὸν ἄνθρωπον ἱστορία ἐπωφελής, καὶ περὶ τῆς χριστιανικῆς πολιτείας ὅπως συνέστη, καὶ κατὰ πάντων αἱρετικῶν
|
Titulus initialis |
Ἰωάννου ἐν Φουρνῇ μοναχοῦ διάλεξις [...]
|
Titulus initialis |
Ιωαννου εξεδοθη.
|
Desinit |
Ἰωάννου ἐπισκόπου Πρισδριάνων ἐκ τῶν Παλλαδίου, Ἀρχελάου, Στεφάνου Ἀλεξανδρέως καὶ διαφόρων παλαιῶν ἰατρῶν περὶ ἐντέρων
|
Titulus initialis |
Ἰωάννου ταπεινοῦ καὶ ἀμαρτωλοῦ μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Ἐγκώμιον εἰς τὴν ἀγίαν ὑπερένδοξον κοίμησιν καὶ μετάστασιν τῆς Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας
|
Titulus initialis |
Ἱωάννου τοῦ ἁγιωτάτου Ἱεροσολύμων λόγος περὶ τῶν ἀζύμων, ὃν συνεγράψατο ἐν Ἱεροσολύμοις κατὰ τὸν διάλεξιν ἣν πρός τινα Λατῖνον φιλόσοφον ἐποιήσατο
|
Titulus initialis |
Ἰωάννω δὲ τῶ ἀετῶ, διὰ τὸ ὑψηλὸν, καὶ ἀπο θεότητος ἄρξασθαι.
|
Desinit |
ΙΩΝΕΣ ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΓΕΝΟΣ ΑΤΤΙΚΟΝ
|
Incipit |
̓Ιωσήππου ἀπόδειξις ὅτι αὐτοκράτωρ ἐστὶ τῶν παθῶν ὁ εὐσεβὴς λογισμός
|
Titulus initialis |
Ἰωσὴφ τοῦ ποτὲ Τορνόβου, καὶ ἀναχωρητοῦ στίχοι πολιτικοὶ εἰς βίβλον Βησσαρίωνος τοῦ Μακρῆ, καὶ Ἀλεξάνδρου Μαυροκορδάτου τοῦ ἐξ ἀποῤῥήτων
|
Titulus initialis |
Κάβος ἐξ αὐτῆς τῆς διαλέκτου
|
Incipit |
καθ' ἀρετὴν μορφωθέναι καὶ αὐτοῖς τοῖς ἐξ ἐθνῶν μεμαρτύρητο
|
Desinit |
καθ' εκαστον εξεταζειν τα γεγραμμενα.
|
Desinit abruptus |
καθ' ἑξὴς ἕκτου καὶ ἑβδόμου καὶ ὀγδόου
|
Desinit |
ΚΑΘ' ΙΣΤΟΡΙΑΝ ΠΡΟΣΠΕΠΑΤΤΑΛΕΥΜΕΝΗΝ· ΣΤΑΥΡΟΙ ΓΑΡ ΟΥΤΟΣ ΣΤΑΥΡΙΚΟΝ ΞΥΜΠΑΝ ΜΕΛΟΣ
|
Desinit |
καθ’ ἓν ἴσως ἢ δύο βιβλία τὴν ἐπιγραφὴν ἕξοντα, Γαληνοῦ περὶ τῶν ἰδίων βιβλίων
|
Desinit |
καθ’ ὡς πρότερον διεταξάμεθα
|
Desinit |
ΚΑΘʹ ΟΣΟΝ ΚΑΙ ΕΝΤΑΥΘΑ ΤΑΣ ΑΥΓΑΣ ΕΔΕΞΑΝΤΟ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΕΩΣΕΩΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΙΗΣΟΥ ΤΩ ΘΕΩ ΗΜΩΝ
|
Desinit |
ΚΑΘΑΠΕΡ ΓΑΡ Ο ΗΛΙΟΣ ΕΞΩΘΕΝ ΦΩΤΙΖΕΙ ΠΑΝΤΑ
|
Incipit |
ΚΑΘΑΠΕΡ ΕΠΑΙΝΕΤΟΝ ΚΑΙ ΚΑΡΠΩΝ ΠΡΟΞΕΝΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ
|
Incipit |
ΚΑΘΑΠΕΡ Ο ΤΟΞΟΤΗΣ ΕΑΝ ΕΥΣΤΟΧΑ ΜΕΛΛΗ ΑΦΙΕΝΑΙ ΤΑ ΒΕΛΗ
|
Incipit |
Καθάπερ τὸ πῦρ ὅσα ἂν περιλάβῃ ξύλα
|
Incipit |
καθαρθέντες καλῶς, ἀξιωθῶμεν ἰδεῖν τὸν Θεόν, ὡς ἀνθρώποις ἰδεῖν δυνατόν, καὶ τῶν μελλόντων ἀπολαύσωμεν ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
Καθημένων τῶν ἁγίων ἀποστόλων Βαρθολομαίου καὶ Ἀνδρέου μετὰ τῶν δύο μαθητῶν αὐτῶν Ῥούφου καὶ Ἀλεξάνδρου
|
Incipit |
Κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου· αὐτῷ…
|
Desinit |
καθως γεγραπται εν Ησαια τω προφητη· ιδου εγω αποστελλω και τα εξης.
|
Desinit |
ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΠΤΑΣΙΑ ΑΠΕΔΕΙΞΕΝ ΕΛΕΕI ΤΟΥ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΟΙΚΤΙΡΜΟΝOΣ ΘΕΟΥ
|
Desinit |
καθῶς ὁ λόγος ἀπέδειξεν
|
Desinit |
καθὼς παρέδωκας αὐτῷ τὴν πᾶσαν ἐξουσίαν
|
Desinit |
ΚΑΘΩΣ ΠΟΛΙΤΕΥΣΩΜΕΘΑ· ΑΥΤΩ ΔΟΞΑΝ ...
|
Desinit |
ΚΑΘΩΣ ΠΡΟΤΕΡΟΝ ΔΙΕΤΑΞΑΜΕΘΑ
|
Desinit |
καθὼς πρότερον διεταξάμεθα
|
Desinit |
καθως το συναξαριν διοριζεται.
|
Desinit |
καθως το συναξαριον διοριζεται.
|
Desinit |
καθὼς τὸν ἄρτον τὸν ἐπιούσιον ἐξαιτεῖσθαι ἄνωθεν ἐδιδάχθητε
|
Desinit |
καὶ ἀγαλλιάσει καρδίας προσεύχωμαι εἰς δόξαν καὶ τιμὴν καὶ μεγαλωσύνην τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ...
|
Desinit |
καὶ ἁγίῳ Πνεύματι γνωριζομένης, τῆς ἀδιαιρέτου, καὶ ὁμοουσίου φύσεως, ᾗ πρέπει πᾶσα τιμή, καὶ δόξα, καὶ αἴνεσις, καὶ μεγαλοπρέπεια, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ...
|
Desinit |
καὶ ἀδιάπτεστος (sic) ἡ ῥίζα τῆς ἀληθείας περιεργαζόμενοι ποιούμεθα· ᾧ ἡ δόξα... ἀμήν
|
Desinit |
καὶ Αἰγύπτιοι μέν, διώκοντες τοὺς ἐξ Ἰσραήλ· κατέδυσαν εἰς βυθὸν ὡσεὶ λίθος· ἐπήγαγε γὰρ
|
Desinit |
καὶ ἀϊδίου δόξης μετὰ τῶν ἁγίων αὐτοῦ ἀξιούμενος
|
Desinit |
ΚΑΙ ΑΚΗΡΑΤΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΑΞΙΩΣΕΙΕΝ Α ΤΟΙΣ ΑΓΑΠΩΣΙΝ ΑΥΤΟΝ ΠΡΟΗΤΟΙΜΑΣΕΝ...
|
Desinit |
καὶ ἀκούσαντες ἐκεῖνοι τὴν πίστιν αὐτῆς ἐδόξασαν τὸν Θεόν
|
Desinit |
Καὶ ἀκούσαντες ὑπὲρ ἀμφοτέρων, παύθητε τῆς ἐνστάσεως· τῷ δὲ Θεῷ ἡμῶν ᾖ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
|
Desinit |
ΚΑΙ ΑΚΥΝΟΝΙ ΓΑΛΗΝΗ ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΕΣΤΗΡΙΞΑΝ
|
Desinit |
καὶ ἄλλα πολλὰ θαυματουργῶν οὐ παύεται καθ´ ἑκάστην εἰς δόξαν τοῦ δοξάζοντος τοὺς αὐτοῦ θεράποντας Χριστοῦ τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Ἀμήν.
|
Desinit |
ΚΑΙ ΑΛΛΟΝ ΔΕ ΘΑΥΜΑ ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΘΑΥΜΑΣΤΟΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΞΟΝ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
|
Incipit |
Καὶ ἄλλος [sic] ὑπόθεσις τῶν Πράξεων τῶν ἀποστόλων.
|
Titulus initialis |
και αλλοτριους ηγουμαι της αγιας καθολικης και αποστολικης εκκλησιας και της ορθοδοξου πιστεως.
|
Desinit |
ΚΑΙ ΑΛΛΩΣ ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΤΙ ΔΗ ΠΟΤΕ ΕΞ ΕΛΛΗΝΩΝ ΗΓΑΓΕ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
|
Incipit |
καὶ ἀνατροπὴ πάντων ὁμοῦ τῶν κατὰ τὸν βίον καλῶν, πισθῶμεν τῷ Ἀποστόλῳ, καὶ μὴ γενώμεθα κενόδοξοι ... ὡς καὶ ὁ θεὸς ἐχαρίσατο ἡμῖν, ἐν Χριστῷ ... ἀμήν.
|
Desinit |
καὶ ἀνεκομίσθη εἰς Ἀλεξάνδρειαν
|
Incipit |
και ανεληφθη εις τον ουρανον, και εκαθισεν εκ δεξιων του θεου.
|
Desinit |
ΚΑΙ ΑΝΕΛΘΩΝ ΠΑΛΙΝ ΕΙΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ ΣΥΝ ΠΑΣΗ ΤΗ ΔΕΗΣΕΙ ΚΑΙ ΔΟΞΗ ΑΥΤΟΥ ΚΑΤΑΛΕΛΟΙΠΕΝ ΗΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΣΘΑΙ ΥΠΟ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΔΟΞΑΖΩΝ ΤΟ ΠΑΝΑΓΙΟΝ ΟΝΟΜΑ ΑΥΤΟΥ ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ Κ.Τ.Λ.
|
Desinit |
καὶ ἀνέπεμπον μῦρον εὐῶδες εἰς ἔνδειξιν τοῖς πᾶσιν τῆς θεαρέστης πολιτείας αὐτοῦ
|
Desinit |
καὶ ἀνῆλθεν ἐν δόξῃ πρὸς τὸν αὐτοῦ Πατέρα, ἵνα ἐν παντὶ τόπῳ προσκυνῶμεν τῷ Πατρὶ
|
Desinit |
καὶ ἀνθήσει τὸ φῶς τοῦ κόσμου Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν καὶ βασιλεὺς τῆς δόξης... ἀμήν
|
Desinit |
ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΟΝ ΕΡΓΟΝ ΠΕΠΛΗΡΩΚΟΤΑΣ ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΕΤΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ
|
Desinit |
καὶ ἀξίωσον ἡμᾶς τὸν ὑπόλοιπον καιρὸν δικαίως καὶ καθαρῶς... ἀμήν
|
Desinit |
ΚΑΙ ΑΞΙΩΣΟΝ ΤΟΥΤΟΥΣ ΤΗΣ ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΣΟΥ
|
Desinit |
καὶ ἀπάρας, ταῖς σαῖς πρὸς θεὸν εὐπαρρησιάστοις ἐντεύξεσιν
|
Desinit |
Καὶ ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι
εἰς ζωὴν αἰώνιον. ᾯ ἡ δόξα...
|
Desinit |
καὶ ἀπέραντος τρυφὴ καὶ δόξα καὶ βασιλεία· ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
καὶ ἀπὸ θεότητος ἄρξασθαι.
|
Desinit |
Καὶ ἀπὸ τῆς ὑπατείας … πάντα ἀπὸ τῆς τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν παρουσίας, μέχρι τοῦ προκειμένου ἔτους, ετη υξβʹ.
|
Additio |
ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΩΝ Ηʹ ΜΕΡΩΝ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΥΝΤΑΞΙΣ ΤΕΛΕΙΑ
|
Desinit |
καὶ ἀποδεξάμενος αὐτῶν τὴν δια
τὸν Xριστὸν ὑπομονὴν, καὶ πείσας τιμᾶν
τοὺς πρεσβυτέρους, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
καὶ ἀποταξάμενος γέγονε μοναχός
|
Desinit |
καὶ ἀποταξάμενος ἐγένετο μοναχὸς καὶ πάλιν βλέπει τὸ ὅμοιον, ὅστις ἀφῆκεν πἄντα τὰ τοῦ κόσμου ἡδέα, ἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει ... ἀμήν
|
Desinit |
και αρξαι παλιν, οθεν γεγραπται αρξασθαι.
|
Desinit |
και αρξαι παλιν, οθεν γεγραπται αρξασθαι.
|
Desinit |
Και αρξαι παλιν, οθεν γεγραπται αρξασθαι.
|
Desinit |
Και αρξασθαι τους αδελφους των ορων.
|
Incipit |
καὶ ἀρρήτου φωτὸς ἐμπιπλᾶν· οὗ γένοιτο καταπολαύειν ἐς ἀεὶ καὶ ἡμᾶς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν.
|
Desinit |
καὶ ἀτελευτήτου γεέννης ἀπαλλαγῶμεν καὶ τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας ἀξιωθῶμεν· χάριτι...
|
Desinit |
καὶ αὐτοὶ προεξειργάσμεθα δηλωτέον
|
Desinit |
ΚΑΙ ΑΥΤΟΥΣ ΝΑ ΤΖΟΙ ΠΙΡΑΞΑΙ ΔΕΝ ΓΙΡΕΥΕΙ
|
Desinit |
καὶ αὐτῷ στρατηγῷ πρὸς τὰς τοιαύτας παρατάξεις κεχρήμεθα. Οὗ τὴν στρατηγίαν ἐκφύγοιμεν, χάριτι τοῦ Χριστοῦ, ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
καὶ αὐτῶν τὴν μὲν ἐξ ἀποκαλύψεως γνῶσιν περὶ τῶν θείων ἐν τοῖς πράγμασι μυστηρίων, ἑωθινήν· ἑσπερινὴν δὲ τὴν ἔμφυτον λέγουσιν
|
Desinit |
καὶ βασιλείαν τηλικαύτην αὐτοῖς δοθῆναι παρὰ Χριστοῦ... ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
καὶ βασιλείαν τηλικαύτην αὐτοῖς δοθῆναι παρὰ Χριστοῦ... ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
καὶ βασιλεῖς ἐκ σοῦ ἐξελεύσονται. Ἐν Χριστῷ…
|
Desinit |
Καὶ βασιλεὺς πολλάκις στρατηγοὺς πέμψας εἰς ἀντιπαράταξιν πολεμίων
|
Incipit |
καὶ βδελυσσόμενος τὰς συνάξει[ς]
|
Incipit |
Καὶ γέγονεν αὐτοῦ τῷ σώματι ὡς προέταξε τοῖς αὑτοῦ μαθηταῖς· εἰς δόξαν Θεοῦ τοῦ παντοκράτορος. Ἀμήν
|
Desinit |
καὶ γένος · καὶ μορφὴ · καὶ ἀξία · ἕν ἐστιν
|
Desinit |
καὶ γιγνώσκειν ὅτι ἡ ἐν Χριστῶ χάρις ,
καταργεῖ τὴν κατὰ σάρκα περιτομήν· καὶ
οὕτως πάλιν εἰς τὰ ἤθη παραινέσας καὶ
διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
καὶ γιγνώσκειν ὅτι ἡ ἐν Χριστῶ χάρις . καταργεῖ τὴν κατὰ σάρκα περιτομήν. καὶ οὕτως πάλιν εἰς τὰ ἤθη παραινέσας καὶ διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
καὶ γιγνώσκειν, ὅτι ἡ ἐν Χριστῶ χάρις, καταργεῖ τὴν κατὰ σάρκα περιτομήν. καὶ οὕτω πάλιν εἰς τὰ ἤθη παραινέσας, καὶ διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
Καὶ γυναιξὶ τὸ τοῦ μαρτυρίου στάδιον ἀνέωκται καὶ κόραις αὐταῖς
|
Incipit |
Και γωνη Συμεων τον Χριστον υποδεχομενος εν τω βρεφη (sic!). ω η δοξα και το κρατος, τιμη και προσκυνησις τω πατρο και τω υιω και τω αγιω πνευματι, νυν και αει […] αμην.
|
Desinit |
ΚΑΙ ΔΕΔΟΞΑΣΘΑΙ ΣΟΥ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ ΑΜΗΝ
|
Desinit |
ΚΑΙ ΔΕΔΟΞΑΣΜΑΙ ΕΝ ΑΥΤΟΙΣ
|
Desinit |
ΚΑΙ ΔΙΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ ΝΑ ΚΑΤΑΞΙΩΘΩΜΕΝ
|
Desinit |
καὶ διὰ σοῦ φανερούμενον πανάγιον πνεῦμα, τὸν ἐν τριάδι προσώπων ἕνα Θεόν· ᾧ πρέπει δόξα καὶ προσκύνησις ἐκ πάσης τῆς κτίσεως εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.
|
Desinit |
καὶ διὰ τῶν ἔργων ἅπαντα ἐπιδειξαμένους, ἐν πᾶσιν εὐαρεστοῦντας διατελεῖν τῷ Θεῷ, ᾧ...
|
Desinit |
ΚΑΙ ΔΙΑΓΩΓΗΝ ΜΕΤΕΤΑΞΑΤΟ
|
Desinit |
καὶ διαφυλάξῃ ἡμᾶς (Κύριος) ἀπὸ τοῦ πυρὸς τοῦ ἀσβέστου· ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
καὶ διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν
|
Desinit |
καὶ διεξῆλθεν ἀκριβῶς.
|
Desinit |
και δικην εισπραξασθαι κατ' αυτων.
|
Desinit abruptus |
και δικην εισπραξασθαι κατ’ αυτων.
|
Desinit abruptus |
Καὶ δοίη σοι Κύριος, φίλτατε, ὁ τὴν σὴν δημιουργήσας ψυχήν, καὶ πρὸς τὸ τυχεῖν αὐτὴν τῆς αἰωνίου ζωῆς μετὰ τῆς σῆς εἰς τοῦτο σπουδῆς, καὶ τὴν οὐράνιον χάριν· ὅτι αὐτῷ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit |
καὶ δοξάζων τὸν κοινὸν σωτῆρα καὶ εὐεργέτην, τὸν τῆς ἑαυτοῦ γνησίοις θεράπουσι καὶ θανοῦσιν ἐνδοξαζόμενον, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰώνας, ἀμήν
|
Desinit |
ΚΑΙ ΔΟΞΑΝ ΑΝΑΠΕΜΠΕΙΝ ΣΟΙ
|
Desinit |
καὶ δόξαν ἀναπέμψωμεν ἅπαντες καὶ εὐχαριστίαν Χριστῷ...
|
Desinit |
και δοξαν λαου σου Ισραηλ.
|
Desinit |
καὶ δοξάσατε τὸ ὄνομα αὐτοῦ εἰς τοὺς αἰῶνας· ὅτι…
|
Desinit |
καὶ δοξάσωμεν τὴν ζωαρχικὴν καὶ συναίδιον Τριάδα, Πατέρα, Υἱὸν καὶ Πνεῦμα ἅγιον, ὅτι αὐτῇ...
|
Desinit |
καὶ δόξης ἀϊδίου πάντας ἀξίωσον ὑμνοῦντας σε
|
Desinit |
καὶ δοῦλος ὢν ἀνάξιος τολμήσας ἐδεήθην
|
Desinit |
καὶ δυσωπεῖ τὸν πατέρα τὰ τοῦ μονογενοῦς τραύματα, ὅτι αὐτῷ πρέπει πᾶσα δόξα...
|
Desinit |
ΚΑΙ ΕΑΝ ΕΙΣΙ ΛΥΔΙΑ ΦΘΕΙΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΦΘΗΣΟΝΤΑΙ
|
Desinit |
καὶ ἐὰν ταῦτα φυλάξωμεν καὶ ποιήσωμεν ἀκριβῶς, μέλλομεν ἀξιωθῆναι τῆς ἐπουρανίου βασιλείας ... ἀμήν
|
Desinit |
ΚΑΙ ΕΓΙΝΕΝ ΑΦΑΝΤΟΝ ΑΠΟ ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ ΤΟΥ ΤΖΕΛΑΤΙ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΩΣ ΕΙΔΑΝ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΕΚΡΑΞΑΝ ΜΕΓΑΣ Ο ΘΕΟΣ... ΑΜΗΝ
|
Desinit |
και εδειξεν.
|
Desinit abruptus |
καὶ ἐδόξασαν τὸν θεὸν καὶ αὐτὴν ηὐχαρίστησαν
|
Desinit |
καὶ εἰ μὲν παρηγοροῖντο ἐάσομεν· εἰ δὲ παροξύνοιντο
|
Desinit |
καὶ εἰ μυριάκις ἐπινοηθεῖεν μυρία, ἐξ αὐτῶν ὁ ἀπόλογος ἔσεται.
|
Desinit |
ΚΑΙ ΕΙ ΤΙ Ο ΑΝΑΔΟΧΟΣ ΑΥΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΞΕΙ
|
Desinit |
καὶ εἴ τις ἐκ τοῦ ἁγίου αὐτοῦ μύρου ἔλαβεν, ἐθεραπεύθη ἀπὸ πᾶσαν νόσον, καὶ εἴ τι τῷ θεῷ ᾐτήσατο εἰς ὄνομα τοῦ ἁγίου Ἀλεξίου, ἔλαβεν αὐτό. ἐπειδὴ γέγραπται. τὸν δὲ ἐλπίζοντα ἐπὶ κύριον ἔλεος κυκλώσει ... ἀμήν
|
Desinit |
Καὶ εἴγε μὴ ἐπαχθὲς ὑμῖν ἐναγομένοις παρ’ ἡμῶν εἰς ἔννοιαν, ὧν ἀκριβῶς οἴδατε, λογίσασθε, τί μὲν αἱ κανονικαὶ διατάξεις καὶ οἱ πατρικοὶ θεσμοὶ διατάττονται, τί δὲ ἡμεῖς ἀκανονίστως καὶ ἀθέσμως πεπόνθαμεν.
|
Desinit |
Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς, ἐξαγαγέτω ἡ γῆ ψυχὴν ζῶσαν κατὰ
|
Incipit cuiusdam partis |
Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς, ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν
|
Incipit cuiusdam partis |
καὶ εἰς τὸν πῶλον αὐτῆς. ἐν αὐτῷ γὰρ τινές φασι τῶν ἐξηγητῶν
|
Desinit |
καὶ εἰς τοὺς ἐπαίνους, ἵνα καταξιωθῶμεν... ἀμήν.
|
Desinit |
ΚΑΙ ΕΚ ΔΕΞΙΩΝ ΣΤΗΣΟΙΕΝ, ΧΑΡΙΤΙ ...
|
Desinit |
καὶ ἐκ πλάνης καὶ ἐκ δουλείας ἡμᾶς ἀπαλλάξαντι, Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν· μεθ’ οὗ πρέπει...
|
Desinit |
καὶ ἐκάθισαν αὐτὸν εἰς τὸν θρόνον τῆς ἐπισκοπῆς τοῦ ἁγίου ϰαὶ ἰσαποστόλου Ἀβερκίου, δοξάζοντες… ἀμήν.
|
Desinit |
και εκαθισεν εκ δεξιων του θεου.
|
Desinit |
καὶ ἐκάλεσεν τὴν ἡμέραν τῆς τελευτῆς αὐτοῦ νεομαχία, διὰ τὸ τὸν Ἀλέξανδρον νέον τετελευτηκέναι
|
Desinit |
καὶ ἑκάστου ἡμῶν τὸ ὄνομα ἔγγραπτον ποιήσει ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν· ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
και εκειθεν ου μη φαγει φαγη· γεγονεν δε απαντα καθως ελαλησεν Ελισσαιε ο προφητης· υπερ δε των ειρημενων, δοξαν αναπεμψωμεν Χριστω τω σωτηρι και θεω ημων· νυν και αει και εις τους αιωνας των αιωνων αμην.
|
Desinit |
και εκφωνως ο ιερευς
Οτι συ ει ο μονος αναμαρτητος· και δεχομενος τους μετανοουντας Χριστε ο θεος ημων και συ την δοξαν και ευχην αναπεμπ (αναπεμπτεον ?).
|
Doxologia uel Inuocatio |
καὶ ἔμαθον παρ' αὐτοῦ ἅπαντα (ἀκριβῶς) καὶ ἐδόξασαν τὸν θεὸν (τὸν ποιοῦντα τοιαῦτα θαυμάσια, ἀμήν)
|
Desinit |
ΚΑΙ ΕΜΕΤΕΑΛΑΞΕ ΤΗΝ ΖΩΗΝ ΑΥΤΟΥ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΑΙΡΟΝ ΚΑΙ ΥΠΗΓΕΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΝ ΤΟΥ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ
|
Desinit |
Καὶ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ
|
Incipit |
καὶ ἐν ἅπασι τοῖς καλοῖς πάντων τῶν ἀπ’ αἰῶνος θαυμαζομένων ὀνομαστότατον· οὗ τῷ νεύματι καὶ ἡμεῖς ὑπείξομεν καὶ τῷ Δεσποτικῷ
θελήματι οἱ δοῦλοι ὑπηρετήσομεν
|
Desinit |
ΚΑΙ ΕΝ ΛΗΝΟΙΣ ΤΟΙΣ ΘΕΙΟΙΣ ΥΣΤΑΤΟΝ ΤΑΞΟΝ
|
Desinit |
καὶ ἐν ληνοῖς τοῖς θείοις ὕστατον τάξον
|
Desinit |
καὶ ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχειν τῷ φρονήματι· δόξα δὲ πρέπει...
|
Desinit |
Καὶ ἐν τῇ ἰδίᾳ δόξῃ χαίρουσι καὶ εὐτρεπίζονται, ὡς μόνου Θεοῦ τοῦ ἐν Τριάδι ὑμνουμένου τὸ δῶρον αὐτοῖς προστάξαντος εἶναι. Ὅτι αὐτῷ πρέπει…
|
Desinit |
καὶ ἐν τῇ μελλούσῃ ἀναστάσει ἀκαταίσχυντον διατηρηθῆναι αὐτῷ ἡ δόξα... ἀμήν
|
Desinit |
ΚΑΙ ΕΝ ΤΟΙΣ ΑΛΛΟΙΣ ΑΠΑΣΙ ΖΟΥΛΑΠΕΟΙΣ ΟΣΑ ΧΟΛΗΝ ΞΑΝΘΗΝ ΚΑΘΑΙΡΕΙ
|
Desinit |
Καὶ ἐν τούτῳ μάλιστα δείξομεν τὴν σοφίαν θεοῦ
|
Incipit |
Καὶ ἐν τούτῳ μάλιστα δείξομεν τὴν σοφίαν θεοῦ
|
Incipit |
και εν τουτω πιστευσατε, συ ιερευς εις τον αιωνα κατα την ταξιν Μελχισεδεκ.
|
Desinit |
καὶ ἐν τῷ μέλλοντι ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει, καθὼς
εἶπεν ὁ Κύριος. Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
καὶ ἐν φυλακῇ, καὶ διηκονήσατέ μοι. Ἧς τῆς φωνῆς ἀξιωθείημεν πάντες ἐπιτυχεῖν, χάριτι…
|
Desinit |
και ενδειξεως, ακουε ουν τι φησιν, αρχη του ευαγγελιου Ιησου Χριστου υιου του θεου.
|
Desinit |
και ενδοξον γεννησιν διηγειται λεγων. εν αρχη ην ο λογος.
|
Desinit |
και ενδοξον γεννησιν διηγειται λεγων· εν αρχη ην ο λογος.
|
Desinit |
και ενδοξον του Χριστου γενεαν.
|
Desinit |
και ενδοξον του Χριστου γενεαν.
|
Desinit |
και ενδοξον Χριστου γεννησιν.
|
Desinit |
καὶ ἐνταῦθα καθέξει οἷα δὴ χρυσήλατον ἄγαλμα
|
Desinit |
καὶ ἐνταῦθα τρυφήσωμεν καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτευξώμεθα στεφάνων· ὧν...
|
Desinit |
καὶ ἐντρυφῶντας εἰπεῖν τῷ κάλλει σου· δόξα τῷ Πατρὶ
|
Desinit |
ΚΑΙ ΕΞ ΑΛΛΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΣΤΙ ΓΝΩΣΙΣ ΑΠΤΑΙΣΤΟΣ
|
Incipit |
καὶ ἐξ ἀνθρώπων μετάστασιν αἰώνιον ζωὴν καὶ μακαρίαν ἀπόλαυσιν, χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ ... ἀμήν
|
Desinit |
καὶ ἐξ ἀπόρων πόρον εἰργάσατο αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Και εξ αυτων των ηδη ρηθησομενων μοι.
|
Desinit |
καὶ ἑξάγια λη´
|
Desinit |
καὶ ἐξαρεῖτε τὸν πονηρὸν ἐξ ὑμῶν αὐτόν
|
Incipit |
και εξελευσεται και νομην ευρησει.
|
Desinit |
καὶ ἐξελθὼν ὁ ἀνὴρ τὴν ἐσωτέρων ἔρημον ἐπορεύετο. Παιδεύθητε οὖν... ὅπως δώῃ ὑμῖν ὁ κύριος ἀντὶ τῶν ἐπιγείων τὰ οὐράνια
|
Desinit |
ΚΑΙ ΕΞΕΛΟΥ ΤΟΝ ΛΑΟΝ ΣΟΥ
|
Desinit |
ΚΑΙ ΕΞΕΡΧΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΦΩΣ
|
Desinit |
ΚΑΙ ΕΞΕΤΑΖΕΙΝ ΑΝ ΧΡΕΙΑ ΓΕΝΗΤΑΙ
|
Desinit |
Καὶ ἐπεὶ πρὸ τῶν ἄλλων οὐκ ὀλίγη τις ἀνέκυψε ζήτησις περὶ τῆς ῥήσεως, ἣν ὁ μέγας Βασίλειος ἐν τῷ τρίτῳ τῶν κατ’ Εὐνομίου λόγων θεολογῶν περὶ τοῦ Πνεύματος εἴρηκε, φέρε δὴ καὶ πρὸ τῶν ἄλλων ἐξεταστέον τὰ περὶ αὐτῆς.
|
Incipit |
καὶ ἐπευξάμενος αὐτῇ ἀνεχώρησα δοξάζων τὸν θεόν
|
Desinit |
καὶ ἐπευξάμενος αὐτοῖς βεβαιότητα τῆς πίστεως παρὰ τοῦ κυρίου, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
καὶ ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ καθεζόμενον
|
Desinit |
καὶ ἐπὶ σοὶ μόνῳ πάσας τὰς ἐλπίδας ἔχομεν καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν...
|
Desinit |
ΚΑΙ ΕΠΙΒΡΕΧΩΝ ΟΞΟΣ ΕΠΑΝΩ ΧΡΩ
|
Desinit |
καὶ ἐπιστρέψαντι τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐκ τῆς εἰδωλολατρείας, ὧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ΚΑΙ ΕΡΡΙΨΕΝ ΕΑΥΤΟΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΟΙΚΤΙΡΜΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΗΞΙΩΘΗ ΠΑΡ᾿ ΑΥΤΟΥ ΑΦΕΣΕΩΣ
|
Desinit |
ΚΑΙ ΕΣΩΣΕ ΜΕ Η ΔΕΞΙΑ ΣΟΥ ΚΥΡΙΕ
|
Incipit |
καὶ ἐτελειώθη σὺν τοῖς ἁγίοις ὧν τὰ λείψανα λαθραίως οἱ χριστιανοὶ ἀνελάμενοι διεφύλαξαν εἰς δόξαν Χριστοῦ καὶ ἔπαινον τῶν μαρτύρων αὐτοῦ... ἀμήν
|
Desinit |
Καὶ ἑτέροις ἐλευθερίας πρόξενοι γενησώμεθα, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτευξώμεθα ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
ΚΑΙ ΕΤΕΡΟΝ ΤΟ ΤΟΝ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΝ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΕΞΑΓΕΙΝ
|
Desinit |
ΚΑΙ ΕΤΕΡΟΥΣ ΔΙΔΑΞΕΙΣ
|
Desinit |
ΚΑΙ ΕΥΛΑΒΩΣ ΕΙΣ ΔΟΞΑΝ
|
Desinit |
καὶ εὐρήσετε καὶ οὕτως ἔσται ὑμῖν τοῖς πολλὰ μὴ ποθήσασιν καὶ ὑπὲρ ἐμοῦ θανοῦσιν μαθηταῖς μου, ἐγὼ γάρ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου καὶ ἡ ἀληθεία καὶ ἡ ζωή ὅτι τῷ θεῷ ἡμῶν εἴη δόξα... ἀμήν
|
Desinit |
ΚΑΙ Η ΞΗΡΑ ΚΑΙ ΨΥΧΡΑ Η ΜΑΛΛΟΝ ΣΚΛΗΡΑ
|
Desinit |
ΚΑΙ Η ΣΑΡΞ ΚΑΙ Ο ΧΟΝΔΡΟΣ
|
Incipit |
καὶ ἡ ταύτης περίχωρος τὴν μνήμην αὐτοῦ καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἐπιτελοῦσα ἑορτὴν μεγάλην ἄγει, εἰς δόξαν… Ἀμήν.
|
Desinit |
καὶ ἡ τῶν λοιπῶν ὕπαρξις συνακολουθεῖ
|
Desinit |
καὶ ἠγνόησα ζωαρχικῇ δεξιᾷ σου
|
Incipit abruptus |
καὶ ἤλθετε πρὸς Χριστὸν ὑμᾶς στεφανώσαντα, καὶ ἐστὲ κληρονόμοι τῆς βασιλείας αὐτοῦ, δοξάζοντες ἐκτενῶς τὴν Ἁγίαν Τριάδα, ᾗ πρέπει πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
καὶ ἡμᾶς αὐτῶν ἀπαλλάξας ὡς πονηρῶν ζιζανίων, οἷα καθαρὸν καὶ εὔχρηστον σῖτον εἰς τὰς ἑαυτοῦ ἀποθήκας συνάξειεν, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
καὶ ἡμᾶς ὑποχωρεῖν ἤδη πείθει καὶ σιγᾷν ἑξῆς
|
Desinit |
ΚΑΙ ΗΜΕΙΣ ΚΤΗΣΩΜΕΘΑ ΙΝΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΑΤΕΛΕΥΤΗΤΩΝ ΑΞΙΩΘΩΜΕΝ ΑΓΑΘΩΝ
|
Desinit |
καὶ ἡμῖν αἱ εἰς αὐτὰ ἐξηγήσεις Θεῷ καὶ τούτου εἵνεκα χάριν μεγίστην ἀναφέρουσιν. Τέλος τῆς εἰς τὰς δέκα κατηγορίας ἐξηγήσεως Γεωργίου τοῦ Σχολαρίου
|
Desinit |
καὶ ἡμῖν δὲ γένοιτο ἰλέως ἐξ ἀπείρου φιλανθρωπίας τὸ πολὺ πέλαγος παρίδων τῶν ἡμετέρων ἁμαρτιῶν μηδ' ἀμοιρήσαιμεν
|
Desinit |
καὶ ἡμῶν δεομένων δέξαι φωνάς.
Ὑπερουράνιε Πάτερ, Κύριε, δόξα σοι...
|
Desinit |
καὶ ἦν ἐν τῷ τέλει τῆς βασιλείας τῶν χριστιανῶν καὶ τῇ ἁλώσει τῆς πόλεως ἔτος ͵ϛϡξαʹ
|
Desinit |
καὶ ἤνοιξε καὶ ἐπλάτυνε τὸ σπήλαιον
|
Desinit |
καὶ θεότης καὶ δόξα καὶ βασιλεία καὶ δύναμις, νῦν...
|
Desinit |
ΚΑΙ ΙΔΟΥ ΕΞΑΙΦΝΗΣ Ο ΗΜΕΤΕΡΟΣ ΜΑΡΤΥΣ
|
Incipit |
καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης λέγουσα· Οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητὸς ἐν ᾧ εὐδόκησα, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
καὶ ἵνα ἀπὸ τῶν παλαιῶν ἑορτῶν ἄρξωμαι
|
Incipit |
καὶ ἵνα τοῖς ἐξ αὐτῶν τικτομένοις
|
Incipit |
καὶ ἵνα τῶν ἐπικειμένων κακῶν ἐλευθερωθῶμεν. ἵνα τῶν παρόντων καὶ μελλόντων ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν, χάριτι τοῦ ἀληθινοῦ θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ᾧ πρέπει δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας
|
Desinit |
καὶ Ἰουδαῖοι προσήδρευον· ἡμεῖς δὲ δόξαν ἀναπέμψωμεν...
|
Desinit |
καὶ Ἱππῶναξ· “καὶ τοὺς σολοίκους ἢν λάβωσι περνᾶσι, Φρύγας μὲν εἰς Μίλητον ἀλφιτεύσοντας”
|
Desinit |
καὶ καθ' ἑκάστην ἡμέραν πρὸς τὴν τῶν ἀγαθῶν πρᾶξιν ἐπειγώμεθα ... ἀμήν
|
Desinit |
καὶ καθ' ἑκάστην ἡμέραν πρὸς τὴν τῶν ἀγαθῶν πρᾶξιν ἐπειγώμεθα ... ἀμήν
|
Desinit |
και καθ' εξης προιων
|
Incipit abruptus |
ΚΑΙ ΚΑΘΙΣΑΝΤΑ ΕΝ ΔΕΞΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΑΥΤΩ Η ΔΟΞΑ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
και καλων διεξαγοις.
|
Desinit |
και καλως διεξαγης.
|
Desinit |
καὶ καταξιωθῶμεν τῶν ἀπορρήτων ἐκείνων ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
καὶ καταξιωθῶμεν τῶν ἀπορρήτων ἐκείνων ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
καὶ καταξιώσειε τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, ἧς γένοιτο πάντα ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν χάριτι…
|
Desinit |
καὶ καταξίωσόν με εὐλογῆσαί σε μετὰ πάντων τῶν εὐαρεστησάντων σοι. Ὅτι σοὶ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
καὶ καταπολαύειν καὶ ἀδεῶς κατεντρυφᾶν συνεχώρησεν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
καὶ κεράννυται, ταὐτόν ἐστι τὸν θεῖον Λόγον ὑμνεῖν, καὶ τὴν ὅλην ἐκθειάζειν Τριάδα, μᾶλλον δὲ τὸν ἐν τριάδι προσώπων ἕνα Θεόν. Αὐτῷ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν:
|
Desinit |
καὶ κινδύνοις τῷ θεῷ, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
καὶ κοινῇ πάντες ἀξίαν τῆς χάριτος τὴν πολιτείαν ἐπιδειξάμενοι τῶν αἰωνίων καὶ ἀπορρήτων ἐπιτυχεῖν ἀγαθῶν καταξιωθῶμεν, χάριτι...
|
Desinit |
καὶ κρούσαντος εὑρεθῶμεν ἕτοιμοι εἰς τὴν αὐτοῦ ἀπάντησιν· ὅτι αὐτῷ πρέπει ἡ δόξα...
|
Desinit |
καὶ Κυρίλλῳ λέγοντι πρὸς Παλλάδιον τὸ οὐσιωδῶς ἐξ ἀμφοῖν ἤγουν ἐκ Πατρὸς δι’ Υἱοῦ προχεόμενον Πνεῦμα.
|
Desinit |
καὶ κύριος ἀξιώσει, με σὺν σοι συνευφρανθῆναι
|
Desinit |
Καὶ λαλεῖν βούλομαι ὑπὲρ τὸ σιωπᾶν ἀναγκάχομαι, πλὴν οὐ γινώσκω ποῖον ἐκ τῶν δύο νὰ διαλέξω
|
Incipit |
Καὶ λαμβάνων ὁ χριστιανὸς μετάνοιαν ὑπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ δοξάζων τὸν Θεὸν καὶ τίμιον σταυρόν
|
Desinit |
καὶ λέξιν ὀρθῶ, καὶ μέτροις ἐφιστάνω
|
Desinit |
Καὶ λήξας οὐκ ἔληξας, ὧ βροντῆς γόνε,
τρανὸν δ' ἀπηχεῖς εἰσαεὶ πάσῃ κτίσει ·
|
Textus |
καὶ λοιπὸν ἐπευξάμενος αὐτοῖς
εἰρήνην, τελειοῖ τὴν ἐπιστολὴν τὸν
ἀσπασμὸν τῆ ἰδία χειρὶ γράψας, ὅπερ
σημεῖον εἶναι, πάσης ἐπιστολῆς δεδήλωκεν.
|
Desinit |
καὶ λοιπὸν ἐπευξάμενος αὐτοῖς εἰρήνην, τελειοῖ τὴν ἐπιστολὴν, τὸν ἀσπασμὸν τῆ ἰδία χειρὶ γράψας, ὅπερ σημεῖον εἶναι πάσης ἐπιστολῆς δεδήλωκεν.
|
Desinit |
Καὶ μαθήσῃ ἐκ τούτου τὸ διάστροφον τούτων περὶ τὴν πίστιν καὶ ὡς ἀμαθίας πάσης καὶ ἀγροικίας, πολλῷ δὲ εἰπεῖν, ἀναισθησίας καὶ ἀφροσύνης πεπλήρωνται. Ὁ κύριος ἐν ὑγείᾳ διαφυλάξαι τὴν σὴν τελειότητα εὐχομένην ὑπὲρ ἡμῶν
|
Desinit |
Και Μαρκος ουτοσι κηρυξ ποικιλα μηδεα ειδως
|
Incipit |
καὶ μεγαλύνειν σὺν αὐτῇ τὸν Κύριον, εὐχαριστεῖν τε ἀξίως τῆς τηλικαύτης χάριτος
|
Desinit |
καὶ μειζόνων ἀξιώσας χαρίτων, δίδου καὶ τὸν λόγον ὑπὲρ τούτων καλλίω...
|
Desinit |
ΚΑΙ ΜΕΜΝΗΜΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΩΝ ΕΤΟΙΜΑΣΕΝ ΗΜΙΝ Ο ΘΕΟΣ ΟΤΙ ΤΩ ΠΑΤΡΙ ΔΟΞΑ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
καὶ μετὰ ἀγγέλων ὑμνῳδοὺς ἐσομένους τῆς ἀκτίστου καὶ ὁμοουςίου Τριάδος ἐν Πατρὶ, καὶ Υἱῷν καὶ ἁγίῳ Πνεύματι, νοουμένης τε καὶ δοξαζομένης, νῦν καί ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Desinit |
καὶ μετὰ τὸ εὔξασθαι
|
Desinit |
καὶ μεταδοίητε δόξης τὸν Θεὸν ἡμῖν εὐμενῆ τιθέντες καὶ ἵλεων, ᾧ ἡ δόξα... ἀμήν
|
Desinit |
καὶ μεταθέμενοι αὐτὰ ἐν τ΄πῳ ἐπισήμῳ ἴμεσιν τῷ θεῷ ἀνέπεμψαν, διὸ θαυματρουγίαις πληροῦσι τοὺς προσιόντοας ἐκ πίστεως, εἰς δόξαν ... ἀμήν
|
Desinit |
ΚΑΙ ΜΕΤΟΞΟΝ ΕΔΕΙΧΕΙΕ ΤΡΥΦΗΣ ΤΗΣ ΑΙΔΙΟΝ
|
Desinit |
ΚΑΙ ΜΗ ΑΤΙΜΑΖΕΙΝ ΤΗΝ ΤΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ ΤΑΞΙΝ
|
Desinit |
καὶ μὴ ἐξερχομένην δι’ οὓς ἐπίσταται τῶν κριμάτων αὐτοῦ λόγους
|
Desinit |
καὶ μὴ καταφρονεῖτε, ὁ γὰρ καταφρονῶν τοῦ ἀποστόλου λέγοντος ὅτι ἀναξίως μετέχων κρίμα ἑαυτῷ ἐσθίει καὶ πίνει
|
Desinit |
καὶ μὴ λυπεῖτε τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ τὸ Ἅγιον, ἐν ᾧ ἐσφραγίσθητε εἰς ἡμέραν ἀπολυτρώσεως. Ὅτι αὐτῷ πρέπει δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
καὶ μὴ φεισαμένῳ τοῦ ἰδίου Υἱοῦ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν διὰ τοῦ ἐλθόντος τὸν ἀποσείλαντα δόξαν ἀναπέμψωμεν...
|
Desinit |
καὶ μηδὲ αὐτὰ διαστῇ τὰ τῆς κόνεως· μεθʼ ὧν δώῃ καὶ ἡμῖν ὁ θεὸς τὴν τῶν σωζομένων γενέσθαι μερίδος καὶ τὴν τῶν ζώντων χώραν ἰδεῖν, ὅτι αὐτῷ πρέπει πᾶσα δόξα… ἀμήν.
|
Desinit |
καὶ μηδὲν πλεῖον ζητείτω, ἵν ̓ οὕτως δυνηθῇ τῶν ὄντως ἀγαθῶν ἐπιτυχεῖν ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἀξιωθῆναι χάριτι...
|
Desinit |
ΚΑΙ ΜΙΑΝ ΑΡΜΟΝΙΑΝ ΕΞ ΑΠΑΝΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΩ
|
Desinit |
καί μοι πίστευε, τῆς εἰς Ἱεροσόλυμα ἀφίξεώς τε καὶ προσκυνήσεως μεῖζον ἀσυγκρίτως τοῦτο συνάντημα καὶ κερδαλεώτερον εὑρεθήσεται
|
Desinit |
ΚΑΙ ΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΟΥΜΕΝ ΕΚ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΤΥΧΩΜΕΝ ΣΩΤΗΡΙΑΣ, ΧΑΡΙΤΙ ΤΟΥ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ Ω ΠΡΕΠΕΙ ΠΑΣΑ ΔΟΞΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΑΜΗΝ
|
Desinit |
και νεμομενους και νεμοντας, εν ειναι παντας εν Χριστω Ιησου, νυν τε και εις την εκειθεν αναπαυσιν, ων η δοξα και το κρατος, εις τους αιωνας των αιωνων αμην.
|
Desinit |
καὶ νὺξ τὸ φῶς διεδέχετο
|
Incipit |
ΚΑΙ ΞΗΡΑ ΦΑΝΕΙΣΑ ΓΗ ΠΡΟΣΗΓΟΡΕΥΘΗ
|
Desinit |
Καὶ ὁ ἀκούσαντες ζήσονται, ὅτι αὐτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
ΚΑΙ Ο ΑΝΟΙΞΑΣ ΜΟΥ ΤΟΥΣ ΟΦΘΑΛΜΟΥΣ ΕΦΩΤΑΓΩΓΗΣΕΝ ΜΕ
|
Incipit |
ΚΑΙ Ο ΑΝΟΙΞΑΣ ΜΟΥ ΤΟΥΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΟΦΘΑΛΜΟΥΣ
|
Incipit |
καὶ ὁ Ἀριστοτέλης παρέδωκεν ἃ εἰπωμεν ἐν τῇ παρούσῃ πραγματείᾳ, ἵνα ἀποδεικνύοντες μὴ τούτοις χρώμεθα ὡς παρεμποδίζουσι τὴν ἀπόδειξιν.
|
Desinit |
καὶ ὁ ἐπίσκοπος συνελθὼν μετὰ κηρῶν καὶ ὕμνων, ἔθαψαν αὐτὴν ἐν ἐπισήμῳ τόπῳ, ἅπαντες δόξαν καὶ προσκύνησιν ἀναπέμποντες ... ἀμήν
|
Desinit |
καὶ ὁ ἐπίσκοπος συνελθὼν μετὰ κηρῶν καὶ ὕμνων, ἔθαψαν αὐτὴν ἐν ἐπισήμῳ τόπῳ, ἅπαντες δόξαν καὶ προσκύνησιν ἀναπέμποντες ... ἀμήν
|
Desinit |
καὶ ὁ Ἱππώναξ· “καὶ τοὺς σολοίκους ἢν λάβωσι περνᾶσι, τοὺς Φρύγας εἰς Μίλητον ἀλφιτεύσοντας”
|
Desinit |
και ο μεν Λουκας εγραψε μετα ιε' χρονους της αναληψεως εις Αλεξανδρειαν απο την παρακαλωσιν (?) του Πετρου με λογια Εβραικα και γραμματα· ηγουν ο Πετρος, το λεγει, και ο Λουκας το γραφει, και υστερα το μεταγλοτισαν (μεταγλωττισαν), εις τα Ιεροσολυμα, οταν εσμιξεν ο θεος τα τεσσαρα ευαγγελια.
|
Textus |
Και ο μενων εν τη αγαπη, εν τω θεω μενει και ο θεος εν αυτω. αυτω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων, αμην.
|
Desinit |
Καὶ ὁ μονάζων σπουδαίως ... εἰς δόξαν καὶ αἴνεσιν τοὺ φιλανθρώπου θεοῦ ἡμῶν ... ἀμήν
|
Desinit |
καὶ ὁ πεζός φησι λόγος “ἀδαμάντινος ἦν τὸ σῶμα”, ἀνδριὰς δὲ τὴν καρτερίαν, φοῖνιξ δὲ τὴν εὐθύτητα τοῦ σώματος, κιὼν δὲ τὸ μῆκος, ἀστὴρ δὲ τὴν αὐγὴν τοῦ κάλλους. ταῦτα δέτινες ἐπίτασιν ὠνόμασαν
|
Desinit |
καὶ ὁ σωτὴρ τῶν ἁμαρτανόντων, καί σοι πρέπει δόξα… ἀμήν
|
Desinit |
καὶ ὁ τάφος δὲ αὐτοῦ ἀνέβρυσε μύρον εἰς δόξαν ..
|
Desinit |
Καὶ ὁ τῆς καλῆς ξυνωρίδος ταύτης τῶν αὐταδέλφων
|
Incipit |
καὶ ὁ χρόνος ἐκεῖνος ἡμέρας τξϛʹ.
|
Desinit |
ΚΑΙ ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΠΛΕΟΝ ΕΞΕΘΗΡΙΟΥΝ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ
|
Incipit |
καὶ οἱ δαίμονες τέρπονται καὶ ἡμεῖς κενοδοξοῦντες κολαζόμεθα
|
Desinit |
καὶ οἰκτείρησόν με διὰ τὴν εὐσπλαγχνίαν σου. Ὅτι σὺ εὐλογημένος εἶ καὶ δεδοξασμένος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
καὶ οἰκτείρησόν με διὰ τὴν εὐσπλαγχνίαν σου. Ὅτι σὺ εὐλογημένος εἶ καὶ δεδοξασμένος εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
Καὶ οἰκτίρμονα θεὸν ἵνα εὑρώμεθα ἄνεσιν ἐν κυρίῳ ὅτι αὑτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
Και ομιλιων συνεχως τῳ λαῳ· ταυτα παντα συνεγραψαμην αληθει τοις μεν συνων και αυτοπτης γενομενος … και εναρετων πραξεων εαυτους … αμην.
|
Desinit |
καὶ ὁμολογεῖσθαι δεῖ καὶ ἐξετάζειν
|
Desinit |
ΚΑΙ ΟΜΟΥ ΤΩ ΥΙΩ ΩΣ ΟΙ ΘΕΙΟΙ ΟΥΤΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΕΞΕΙΛΗΦΑΣΙΝ
|
Desinit |
Καὶ ὅτε τοῦ σταυροῦ μνείαν ἐπετελοῦμεν, ἔξω τῆς πόλεως τὴν
|
Incipit |
και οτι εφανη Μαρια τη Μαγδαληνη και ανεληφθη εις τον ουρανον και εκαθισεν εκ δεξιων του θεου.
|
Desinit |
και οτι εφανη πρωτον Μαρια τη Μαγδαληνη, και ανεληφθη εις τον ουρανον, και εκαθισεν εκ δεξιων του θεου.
|
Additio |
Καὶ ὅτι ἐφάνη τρίτον Μαρίᾳ τῇ Μαγδαληνῇ καὶ ἀνελήφθη εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐκάθισεν ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ.
|
Additio |
Καὶ ὅτι φησὶν ὁ βουλόμενος ἀκριβῶς τηρῆσαι τὰς ἐντολὰς καὶ ἐν αὐταῖς ἐμμένειν, μὴ ἀλλοχόθεν βαλέτω τὴν ἀρχήν, ἀλλὰ ἀπὸ τοῦ θείου φόβου ἀρξάμενος κατὰ τάξιν ἐργαζέσθω ἵνα μὴ εἰς χάος ὀλισθήσῃ
|
Titulus initialis |
καὶ οὐ κατανοήσας τὴν θείαν εὐεργεσίαν ἐζημιώθης τὸ ἐκ τῆς ὑπομονῆς κέρδος, εἴπερ ἐν τῇ ὑπομονῇ ἡμῶν τὰς ψυχὰς ἡμῶν κτήσασθαι κελευόμεθα.
καὶ ἀτενὴς ἀπόβλεψις καὶ ὑποταγὴ πρὸς τὸν Κύριον, καὶ ὑποταγὴ παντὶ ἀνθρώπῳ διὰ τὸν Κύριον· ᾧ πρέπει δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν
|
Desinit |
καὶ οὐ μόνον ἀπὸ τῶν ὁρωμένων, ἀλλὰ καὶ αὐτῶν τῶν ἀοράτων δαιμόνων, ὅπως καὶ τῆς μακαρίας ζωῆς ἐπιτύχωμεν, χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ἀμήν
|
Desinit |
καὶ οὐ προσεχῆ οὐδ' ἐξ οἰκείων ἀρχῶν
|
Desinit |
και ου χωρουσης εις τον εξης.
|
Desinit |
καὶ οὐκ ἔστιν οὐδεὶς ὃς ἀντιστήσεται τῷ βουλήματι αὐτοῦ. Αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
καὶ οὗτοι μὲν ὑπὲρ τῆς μιαιφονίας τὴν εἴσπραξιν ἀπέτισαν· ὁ δὲ δίκαιος ὑπάρχει ἐν οὐρανοῖς τὰς ὑπὲρ ἡμῶν ἐκτελῶν προσευχὰς… Ἀμήν.
|
Desinit |
καὶ οὗτος κήρυξ τῆς νέας διαθήκης, μετὰ ταῦτα τοῖς ἄλλοις ἐξεῖπεν.
|
Incipit |
Και ουτος ο κηρυξ
|
Incipit |
και ουτος ο κηρυξ
|
Incipit |
και ουτος ο κηρυξ της αυτης νεας διαθηκης μετα ταυτα
|
Incipit |
Και ουτος ο κηρυξ της νεας
|
Incipit |
καὶ οὗτος ὁ κήρυξ τῆς νέας διὰ θήκης (διαθήκης) μετὰ ταῦτα· τοῖς ἄλλοις ἐξ εἶπεν (ἐξεῖπεν)·
|
Incipit |
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης
|
Incipit |
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης
|
Incipit |
καὶ οὗτος ὁ κῆρυξ τῆς νέας διαθήκης
|
Incipit |
και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης
|
Incipit |
και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης
|
Incipit |
και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα
|
Incipit |
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα
|
Incipit |
Καὶ οὗτος ὁ κήρυξ τῆς νέας διαθήκης μετα ταῦτα
|
Incipit |
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα
|
Incipit |
και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα
|
Incipit |
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα
|
Incipit |
Καὶ οὗτος ὁ κήρυξ τῆς νέας διαθήκης μετὰ ταῦτα τοῖς ἄλλοις
|
Incipit |
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα τοις αλλοις εξειπεν
|
Incipit |
και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα τοις αλλοις εξειπεν
|
Incipit |
και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα τοις αλλοις εξειπεν· αρξαμενος απο της γενεσεως του Προδρομου
|
Incipit |
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα, τοις αλλοις
|
Incipit |
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα, τοις αλλοις εξειπειν αρξαμενος
|
Incipit |
Καὶ οὗτος ὁ κήρυξ τῆς νέας διὰθήκης μετὰ ταῦτα, τοῖς ἄλλοις ἐξεῖπεν
|
Incipit |
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα, τοις αλλοις εξειπεν αρξαμενος απο της γενεσεως του Προδρομου
|
Incipit |
Και ουτος ο κηρυξ της Νεας Διαθηκης μετα ταυτα.
|
Incipit |
και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα· τοις αλλοις εξειπεν.
|
Incipit |
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης, μετα ταυτα
|
Incipit |
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης, μετα ταυτα τοις αλλοις εξειπεν
|
Incipit |
Καὶ οὗτος ὁ κήρυξ τῆς νέας διαθήκης, μετὰ ταῦτα τοῖς ἄλλοις ἐξεῖπεν
|
Incipit |
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης, μετα ταυτα,
|
Incipit |
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης· μετα ταυτα
|
Incipit |
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης· μετα ταυτα τοις αλλοις εξειπεν
|
Incipit |
και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης· μετα ταυτα τοις αλλοις εξειπεν
|
Incipit |
και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης· μετα ταυτα τοις αλλοις εξειπεν·
|
Incipit |
Και ουτος ο κηρυξ της νεας, διαθηκης τα αυτα τοις αλλοις εξειπεν, σαρξ αμνος απο της γενεσεως Ιωαννου ελθων
|
Incipit |
Και ουτος ο κυρηξ της νεας διαθηκης
|
Incipit |
και ουτος ο κυρηξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα, τοις αλλοις εξειπεν
|
Incipit |
Και ουτος ο της παλαιας και νεας διαθηκης κηρυξ
|
Incipit |
καὶ οὗτος ὁ Χριστὸς ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ θεοῦ σάρκα φορῶν· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Καὶ οὗτος οὐ τῆς Παλαιᾶς ἀλλὰ τῆς Νέας Διαθήκης κῆρυξ, ὃς συνέγραψεν ἡμῖν πῶς τε καὶ πότε ἐτέχθη καὶ ἐκ τίνος ὁ τῆς δευτέρας καταστάσεως ἀρχηγός, τουτέστιν ὁ δεσπότης Χριστός, καὶ ὅπως ἐπολιτεύθη καὶ ἀπεκτάνθη καὶ ἀνέστη καὶ εἰς οὐρανοὺς ἀνελήλυθεν, ἔνθα ἐστὶ τῆς δευτέρας (variante in von Soden, p. 318) καταστάσεως ἡ πολιτεία. Δόξα τῷ ἐξ ἀρχῆς ἑτοιμάσαντι καὶ προκαταγγείλαντι περὶ τούτων Θεῷ καὶ νῦν πληρώσαντι καὶ πληροῦντι. Ἀμήν.
|
Textus |
και ουτος ου της παλαιας· αλλα της νεας διαθηκης κηρυξ
|
Incipit |
Καὶ οὗτος τῆς Νέας Διαθήκης κῆρυξ ἀναφανείς, τὰ παραλελειμμένα τοῖς ἄλλοις εὐαγγελισταῖς συγγραψάμενος καὶ ἀναπληρώσας τὰ λοιπὰ τοῖς ἄλλοις ὁμοίως ἐξεῖπε, βάπτισμα, πολιτείαν, θάνατον καὶ ἀνάστασιν καὶ ἄνοδον τὴν εἰς τὸν οὐρανόν, ἔνθα ἐστὶ τῶν ἀθανάτων καὶ δικαίων ἀνθρώπων καὶ ἀγγέλων τὸ κατοικητήριον, τουτέστι τῆς δευτέρας καταστάσεως ὁ τόπος. Δόξα τῷ ταῦτα ἑτοιμάσαντι καὶ προμηνύσαντι καὶ ἔτι πληροῦντι. Ἀμήν.
|
Textus |
και ουτος της νεας διαθηκης κηρυξ υπαρχων
|
Titulus initialis |
Και ουτος της νεας διαθηκης κηρυξ υπαρχων
|
Incipit |
και ουτος της νεας διαθηκης κηρυξ υπαρχων
|
Incipit |
καὶ οὗτος τῆς νέας διαθήκης κήρυξ ὑπάρχων
|
Incipit |
και ουτος της νεας διαθηκης κηρυξ υπαρχων
|
Incipit |
Καὶ οὗτος τῆς Νέας Διαθήκης κῆρυξ ὑπάρχων τὰ αὐτὰ τῷ πρὸ αὐτοῦ ἡμῖν συνέγραψεν, ἐκ τῆς κατὰ τὸ βάπτισμα ἱστορίας ἀρξάμενος, ἥτις καὶ τύπος ἐστὶ τῆς ἐκ νεκρῶν ἀναστάσεως, λέγω δὴ τῆς καινῆς καὶ οὐρανίου πολιτείας, ὅπως τε ἐβαπτίσθη καὶ ἐπολιτεύθη καὶ ἀπεκτάνθη καὶ ἀνέστη καὶ εἰς οὐρανοὺς ἀνελήλυθεν, ἔνθα ἐστὶ τῆς δευτέρας καταστάσεως ὁ τόπος καὶ ἡ πολιτεία. Δόξα τῷ ἐξ ἀρχῆς ἑτοιμάσαντι καὶ προμηνύσαντι περὶ τούτων Θεῷ καὶ νῦν πληρώσαντι καὶ πληροῦντι. Ἀμήν
|
Textus |
Και ουτος της νεας διαθηκης κηρυξ υπαρχων, τα αυτα τω προ αυτου
|
Incipit |
Και ουτος της νεας διαθηκης κηρυξ υπαρχων.
|
Incipit |
Καὶ οὗτος, κῆρυξ τῆς αὐτῆς Νέας Διαθήκης ὤν, τὰ αὐτὰ τοῖς ἄλλοις ἐξεῖπεν, ἀρξάμενος ἀπὸ τῆς γενέσεως τοῦ Προδρόμου, ἐλθὼν καὶ ἐπὶ τὴν αὐτοῦ γένεσιν, εἰπὼν δὲ καὶ τὴν κατὰ νόμον πολιτείαν, ὁμοίως καὶ τὴν εὐαγγελικήν, λέγω δὴ βάπτισμα, θάνατον καὶ ἀνάστασιν· ἐς ὕστερον καὶ αὐτὸς τὴν ἄνοδον τὴν εἰς τὸν οὐρανὸν κατήγγειλεν, ἔνθα ἐστὶ τὸ τῆς δευτέρας ἡμῶν καταστάσεως κατοικητήριον. Δόξα τῷ ἐξ ἀρχῆς ἑτοιμάσαντι καὶ προμηνύσαντι περὶ τούτων Θεῷ καὶ νῦν πληρώσαντι καὶ πληροῦντι. Ἀμήν.
|
Textus |
και ουτος, ου της παλαιας αλλα της νεας διαθηκης κηρυξ
|
Incipit |
και ουτος, ου της παλαιας, αλλα της νεας διαθηκης κηρυξ,
|
Incipit |
και ουτος· ου της παλαιας αλλα της νεας διαθηκης κηρυξ
|
Incipit |
Και ουτος· ου της παλαιας, αλλα της νεας διαθηκης κηρυξ
|
Incipit |
καὶ οὕτω πάλιν παραινέσας καὶ διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
καὶ οὕτως ἀνδρείως ἀγωνισαμένη παρέδωκε τῷ κυρίῳ τὸ πνεῦμα αὐτῆς ἀπολαβοῦσα τὸν στέφανον τῆς ὁμολογίας παρὰ Χριστοῦ (vel τὸ πνεῦμα τῷ κυρίῳ παρέδωκεν, τοὺς ὑπὲρ τῆς ἀθλήσεως καὶ παρθενίας στεφάνους… κομισαμένη· καὶ λαμπαδηφοροῦσα πομπεύει μετʼ ἀγγέλων τὸν πατέρα καὶ υἱὸν… ὑμνοῦσα καὶ δοξάζουσα)… ἀμήν.
|
Desinit |
και ουτως απεθανεν των σπλαγχνων αυτου εξω χυθεντων.
|
Desinit |
ΚΑΙ ΟΥΤΩΣ ΑΡΞΗΤΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΝ
|
Desinit |
ΚΑΙ ΟΥΤΩΣ ΠΕΠΛΗΡΩΤΑΙ Η ΤΩΝ ΓΑΜΙΚΩΝ ΣΥΝΑΛΛΑΓΜΑΤΩΝ ΔΙΑΤΑΞΙΣ
|
Desinit |
καὶ ὀφειλομένην αὖ δοξολογίαν τῷ ὕψει σου· ἀμήν
|
Desinit |
και π’ (υπ’) αυτου του Ιωαννου, εξεδοθη.
|
Desinit |
Καὶ πάλιν ἀναργύρων πανήγυρις ἰατρῶν καὶ πάλιν ἐξ ἀνθρώπων
|
Incipit |
καὶ πάλιν ἐξήγαγεν αὐτοὺς εἰς Βηθανίαν καὶ διέστη ἀπ᾽ αὐτῶν.
|
Desinit |
καὶ πάλιν ἐξήγαγεν αὐτοὺς εἰς Βηθανίαν καὶ διέστη ἀπ' αὐτῶν
|
Desinit |
καὶ πάλιν ἐξήγαγεν αὐτοὺς εἰς Βηθανίαν καὶ διέστη ἀπ' αὐτῶν.
|
Desinit |
και παλιν εξηγαγεν αυτους εις Βηθανιαν και διεστη απ' αυτων.
|
Desinit |
και παλιν εξηγαγεν αυτους εις Βηθανιαν και διεστη απ' αυτων.
|
Desinit |
και παλιν εξηγαγεν αυτους εις Βηθανιαν, και διεστη απ' αυτων
|
Desinit |
και παλιν εξηγαγεν αυτους εις Βηθανιαν, και διεστη απ’ αυτων.
|
Desinit |
και παλιν εξηγαγεν αυτους εις Βηθανιαν. και διεστη απ᾽ αυτων.
|
Desinit |
Καὶ πάλιν, ὅτι τὸν ἐρχόμενον πρός με οὐ μὴ ἐκβάλω ἔξω. Αὐτός ἐστιν ὁ Θεὸς ἡμῶν· αὐτὸς ἐποίησεν ἡμᾶς. Αὐτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
καὶ παμβασιλεῖ τῶν αἰώνων, νῦν τε καὶ κατὰ τὴν αὐτοῦ φοβερὰν ἐπιφάνειαν, ᾧ σὺν πατρὶ καὶ ἁγίῳ πνεύματι τιμὴ κράτος δόξα προσκύνησις εἰς τοὺς αἰῶνας ἀμήν
|
Desinit |
Καὶ πᾶν ἔργον ὑμῶν εἰς δόξαν θεοῦ ποιεῖτε
|
Incipit |
καὶ παναμώμου καὶ ὑπερδεδοξασμένης μητρός· νῦν...
|
Desinit |
ΚΑΙ ΠΑΝΕΝΔΟΞΟΥ ΔΕΣΠΟΤΕΙΑΣ ΤΩΝ ΕΝΕΤΩΝ
|
Desinit |
καὶ πάντας ἄξαις ὑπὸ σὲ καὶ μονοκρατορήσαις
|
Desinit |
Καὶ πάντας μὲν ὅσοι τὸν ὑπὲρ Χριστοῦ εἵλοντο θάνατον ἄξιον ὡς οἷόν τε ταῖς εὐφημίαις καταγεραίρειν
|
Incipit |
καὶ πάντας τοὺς βασιλεῖς τῆς γῆς τὴν δόξαν αὐτοῦ... δουλεύειν αὐτῷ ὑπὸ ζυγὸν ἕνα καὶ προσκυνεῖν τῷ πατρὶ καὶ... ἀμήν
|
Desinit |
καὶ πάντες οἱ ἀκούσαντες ἐδόξασαν τὸν θεόν
|
Desinit |
Καὶ πάντων μὲν τῶν ἄλλων ἁγίων τοὺς βίους διεξέναι καὶ… προτιθέναι… λυσιτελέστατον
|
Incipit |
καὶ πάνυ ἄγαμαι τὸν ἄνδρα καὶ πολλαχῇ καλῶς αὐτοῦ ἐξεύρηται· παρακελεύομαι δὲ μηδὲ τῶν φωτισμάτων ἁφίστασθαι τὸν μέλλοντα ὀρθῶς ὑπὲρ ἁπάντων γνώσεσθαι.
|
Desinit |
καὶ παρακαλοῦντες, καὶ πάντως ἀνοίξει Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν. Αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
καὶ παράνομος καὶ ὁμόφρων ἐκείνων ἐστὶ, παραβαίνων καὶ τὰς πράξεις τῶν ἀποστόλων καὶ τῶν Πατέρων, καθὼς ὁ λόγος ἀπέδειξεν
|
Desinit |
καὶ παρασκεύασει τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας ἀξιωθῆναι, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
καὶ παρασκεύασει τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας ἀξιωθῆναι, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
καὶ πᾶς δὲ ἄνθρωπος θεοφιλῆς καὶ κράτος κατὰ τῶν παθῶν ἀναδεξάμενος, Θεόφιλός ἐστι κράτιστος, ὃς καὶ ἄξιος τῷ ὄντι ἐστὶν ἀκούειν τοῦ εὐαγγελίου.
|
Desinit |
Καὶ πᾶσι μὲν ἡδὺς καὶ τοῦ παντὸς ἄξιος ὁ μέγας πατὴρ ἡμῶν καὶ ὁμολογητής
|
Incipit |
Καὶ πᾶσι μὲν ἡδὺς καὶ τοῦ παντὸς ἄξιος ὁ μέγας πατὴρ ἡμῶν καὶ ὁμολογητής
|
Incipit |
ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΜΕΝ ΤΩΝ ΚΑΤʹ ΕΜΕ ΑΝΑΞΙΩΣ ΚΟΙΝΩΝΟΥΝΤΩΝ
|
Incipit |
ΚΑΙ ΠΛΗΓΕΝΤΑ ΤΩ ΒΕΛΕΙ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ ΛΟΓΟΝ ΣΥΝΕΤΑΞΕΝ
|
Desinit |
και πληξατε τους υιους Κεδεμ.
|
Desinit |
και πλουτου δοξαν αμεμπτον.
|
Desinit |
καὶ πόθῳ σε ἐδόξα<ζε>
|
Incipit |
καὶ ποιεῖ πάντοτε ὑπὲρ ἡμῶν τε καὶ τῆς Πόλεως ταύτης διὰ τὴν ἄφατον αὐτοῦ φιλανθρωπίαν καὶ ἀγαθότητα ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς πάντας αἰῶνας. Ἀμήν.
|
Desinit |
καὶ ποιμανεῖ ἡμᾶς εἰς τοὺς αἰῶνας· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
καὶ ποιμανεῖ ἡμᾶς εἰς τοὺς αἰῶνας· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
καὶ ποιμανεῖ ἡμᾶς εἰς τοὺς αἰῶνας· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Καὶ ποιμένας μαρτύρων ἀξίους, εἰς καραρτισμὸν τῶν ἁγίων, εἰς οἰκοδομὴν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, μεθ’ οὗ τῷ Πατρὶ...
|
Desinit |
καὶ πολλὰ ἐντεῦθεν ἤδη ἑαυτοῖς προαποθέμενοι τὰ ἐφόδια τὰ πνευματικά, δυνησόμεθα καὶ τῶν ἀπορρήτων ἐκείνων ἀγαθῶν ἀξιωθῆναι τῶν τεταμιευμένων τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
καὶ πολλὰ ἐντεῦθεν ἤδη ἑαυτοῖς προαποθέμενοι τὰ ἐφόδια τὰ πνευματικά, δυνησόμεθα καὶ τῶν ἀπορρήτων ἐκείνων ἀγαθῶν ἀξιωθῆναι τῶν τεταμιευμένων τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
καὶ πρακτικὴν καὶ ἔνδοξον τοῦ Χριστοῦ γενεάν.
|
Desinit |
ΚΑΙ ΠΡΑΞΕΙ ΔΙΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ ΧΕΙΡΟΝΑ
|
Desinit |
ΚΑΙ ΠΡΑΞΩΣΙΝ
|
Desinit |
καὶ πρό γε πάντων αἴτησαι ἡμῖν πταισμάτων συγχώρησιν... ἧς γένοιτο καταξιωθῆναι πάντας ἡμᾶς
|
Desinit |
καὶ πρὸ τῆς ἐξετάσεως ἔχει τῆς ἀτοπίας τὸν ἔλεγχον
|
Desinit |
καὶ προελθεῖν νικητικῶς εἰς δόξαν τῶν Ῥωμαίων
|
Desinit |
ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΕΞΟΜΟΙΟΥΝ ΕΑΥΤΟΥΣ
|
Desinit |
καὶ πρὸς τὴν πνευματικὴν ἐπιδιδόναι ποιήσει ζωήν, οὐ μόνον τῆς ἐνοχῆς τῶν ἁμαρτιῶν ἀπολύων, ἀλλὰ καὶ χάριν χάριτι προστιθείς. Δόξα τῷ ἐλέει αὐτοῦ εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.
|
Desinit |
καὶ πρὸς τὴν τῶν καλῶν ἐργασίαν ἑαυτοὺς διεγείρωμεν, ἵνα καταξιωθῶμεν τυχεῖν τῆς τοσαύτης δόξης, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
καὶ προσθείη σοι οὖς τοῦ ἀκοῦσαι καὶ συνιέναι, καὶ ἀπὸ τῆς πλάνης ἐπιστρέψαι πρὸς τὴν παρ’ αὐτοῦ σοι δεικνυμένην ἀλήθειαν, εἰς δόξαν Θεοῦ πατρὸς [καὶ Υἱοῦ] καὶ ἁγίου Πνεύματος τῆς μιᾶς θεότητός τε καὶ βασιλείας, ᾗ πρέπει πᾶσα δόξα τιμὴ καὶ προσκύνησις, νῦν καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων ἀμήν.
|
Desinit |
καὶ προφασιστικῶς περὶ τῶν πτωχῶν ὁμιλεῖ. Διὰ τί, ὧ γύναι, ἀργύριον οὐ προσήνεγκας ἵνα κλέψω ἐξ αὐτοῦ ;
|
Desinit |
Καὶ πρῶτον μὲν ἀποδέχεται αὐτὸν μαρτυρούμενον ὑπὸ πάντων ἐπὶ φιλοξενία καὶ προτρεπει τῆ αὐτῆ προθέσει ἐμμένειν. καὶ προπέμπειν καὶ δεξιοῦσθαι
|
Incipit |
Καὶ πρῶτον μὲν, ἀποδέχεται αὐτὸν μαρτυρούμενον ὑπο πάντων ἐπὶ φιλοξενία, καὶ προτρέπει τῆ αὐτῆ προθέσει ἐμμένειν,
|
Incipit |
ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΟΥ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΗΠΤΟΡΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΥΣ ΕΙΣ ΔΟΞΑΝ
|
Desinit |
και πτερωτικην και ενδοξον γεννησιν διηγειται λεγων, εν αρχη ην ο λογος.
|
Desinit |
καὶ ῥᾳδίως ἐπινεύσει, καὶ τὴν τῶν οὐρανῶν βασιλείαν παρέξει ἡμῖν· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι…
|
Desinit |
και σαρξ εχρηματισε χαιρε παρθενε.
|
Desinit |
καὶ σὰρξ ἐχρημάτισε, χαῖρε πάρθενε.
|
Desinit cuiusdam partis |
καὶ σὲ ἐμακάρισεν ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ· σὲ ναὸν ἅγιον ἀνεκαίνισε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον· ᾧ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
ΚΑΙ ΣΕ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΝΤΕΣ ΔΟΞΑΖΟΜΕΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΑΜΗΝ
|
Desinit |
ΚΑΙ ΣΚΗΡΙΑΣ ΤΑΣ ΕΞΟΤΟΜΗΤΗΤΟΣ ΠΑΧΕΩΝ ΚΑΙ ΓΛΙΣΧΡΩΝ ΧΥΜΩΝ ΣΥΝΙΣΤΑΜΕΝΑΣ
|
Desinit |
καὶ σκότους ἐξωτέρου καὶ κλαυθμοῦ αἰωνίου, ἵνα λέγω εὐλογῶν· δόξα τῷ θελήσαντι σῶσαι τὸν ἁμαρτωλόν,
διὰ πολλοὺς οἰκτιρμοὺς τῆς αὑτοῦ εὐσπλαγχνίας
|
Desinit |
και σοι την δοξαν αναπε...(?)
|
Desinit |
καὶ σοί τὴν δόξαν ἀναπέμπωμεν εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων ἀμήν
|
Desinit |
καὶ σπουδῇ πολλῇ διὰ τὸν τοῦ ἡγεμόνος φόβον ἐπὶ τοῦ ὄρους ἐν πέτρᾳ κοίλῃ κατέκρυψαν δοξάζοντες τὸ ὑπεράγιον ὄνομα τοῦ Χριστοῦ… ἀμήν
|
Desinit |
καὶ στεναγμὸς καὶ κατήφεια, ἐν αὐτῷ Χριστῷ τῷ ἀληθινῷ θεῷ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν.
|
Desinit |
Καὶ στραφεὶς πρὸς τὸν ἀνάδοχον λέγει ὁ ἱερέας· δύνασαι, ἀδελφέ, ἀναδέξασθαι τὸν ἀναβαπτισθέντα
|
Incipit |
Καὶ σὺ δὲ εὔχου ἡμῖν ταχίστην ἀπαλλαγὴν τῶν τῆς ζωῆς
ταύτης κακῶν, καὶ ξὺν ἀρετῇ. Ἀμήν· ἔρρωσο.
|
Desinit |
και συ μεν εξ αρχης
|
Incipit |
ΚΑΙ ΣΥΜΒΑΙΗ ΟΤΙ ΕΣΘΙΕΙ Ο ΤΟΙΟΥΤΟΣ ΟΛΙΓΑ ΤΩ ΔΕ ΘΕΩ ΗΜΩΝ Ω Η ΔΟΞΑ
|
Desinit |
καὶ συμβασιλεύσωμεν Χριστῷ τῷ Θεῷ ἡμῶν, τῇ Τριάδι, σὺν ἀγγέλοις εἰς τὴν ἄληκτον δόξαν περιχορεύοντες· χάριτι...
|
Desinit |
καὶ συμπαρασταίης ἡμῖν πολεμοῦσι καὶ πολεμουμένοις, βαλλομένοις καὶ βάλλουσι, καὶ νικῴης ἐν Χριστῷ... δόξα
|
Desinit |
καὶ συναγαγὼν ἡμᾶς εἰς τὴν πνευματικὴν ταύτην χοροστασίαν, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν
|
Desinit |
καὶ συναιωνίζου τοῖς τούτου μετασχοῦσιν ἐς δύναμιν, εἰς δόξαν πατρός... ἀμήν
|
Desinit |
ΚΑΙ ΣΥΝΑΠΙΣΜΟΙΣ ΧΡΗΣΤΕΟΝ ΚΑΙ ΔΡΩΠΑΞΙ
|
Desinit |
καὶ συνελθόντες οἱ πιστοὶ ... κατέθηκαν αὐτὸ κατὰ τὴν διάταξιν τοῦ ἐπισκόπου δοξάσνατες ... ἀμήν
|
Desinit |
καὶ σώσῃ ἡμᾶς εἰς τὴν αὐτοῦ βασιλείαν καὶ δόξαν· ἡ τῶν ἀπεγνωσμένων ἐλπίς. Ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
και τoυτο το ευαγγελιον εινε απο του προτατου και οπιως το αποξενοσι να εχει την καταραν της παναγιας και παντον τον αγιον
|
Textus |
και τα εξουθενημενα προσλαμβανομενος.
|
Desinit |
καὶ τὰ μὲν δύο ὑδράργυρα ὑδραργυρίζονται καὶ εἰς σῆψιν ἀποχωρίζονται. Θεοῦ δὲ βοηθοῦντος ἄρξομαι ὑπομνηματίζειν.
|
Desinit |
καὶ τὰ ὅμοια τούτοις, οἷς ἐξακολουθεῖ ἡ αἰώνιος ζωή
|
Desinit |
καὶ τὰ παρόντα διοίσει ῥαδίως καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτεύξεται πάντων καὶ πολλῆς ἀπολαύσεται ἆρα τοῦ Θεοῦ παῤῥησίας
|
Desinit |
καὶ τὰ τοῦ δευτέρου Ἀδάμ, καὶ τῶν καθεξῆς
|
Desinit |
καὶ ταῖς ἀμοίβαις νικᾷ, ὅτι αὐτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
ΚΑΙ ΤΑΡΣΙ ΣΥΝ ΤΑΙΣ ΑΝΤΥΞΙΝ
|
Desinit |
καὶ τὰς ΑΒ, ΑΓ δεδομένας εἶναι. <Ὅπερ ἔδει δεῖξαι.
|
Desinit |
Καὶ τὰς πράξεις δὲ ὁ αὐτὸς εὐαγγελιστὴς τῶν ἁγίων ἀποστόλων συνεγράψατο.
|
Desinit |
ΚΑΙ ΤΑΥΤΑ ΜΕΝ ΑΡΚΕΙ ΕΝ ΤΗ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΔΕ ΑΝΑΠΤΘΞΟΝΤΑΙ ΣΑΦΕΣΤΕΡΟΝ
|
Desinit |
και ταυτα μεν ουτως αρξωμεθα δε ηδη του υψους.
|
Desinit |
και ταυτα μεν ουτως. αρξωμεθα ηδη του υφους.
|
Desinit |
και ταυτα μεν, ουτως, αρξωμεθα δε ηδη του υφους.
|
Desinit |
Καὶ ταύτην τὴν ἐπιστολὴν γράφει, συνιστῶν τινας ἀδελφούς. Γράφει δὲ Γαΐῳ καὶ μαρτυρεῖ τούτῳ φιλοξενίαν πολλήν, ἣν καὶ μεγάλων ἐπαίνων ἀξιοῖ· τὸν γὰρ
|
Incipit |
Καὶ ταύτην τὴν ἐπιστολὴν γράφει· συνιστῶν τινὰς ἀδελφοὺς· γράφει δὲ Γαΐω καὶ μαρτυρεῖ τούτωι φιλοξενίαν πολλὴν· ἣν καὶ μεγάλων ἐπαίνων ἀξιοῖ· τὸν γὰρ
|
Incipit |
Καὶ ταύτην τὴν φωνὴν ἡμεῖς ἠκούσαμεν ἐξ οὐρανοῦ
|
Incipit |
καὶ τάχ’ ἂν ἐξ Ἀΐδαο μεθίξεται ἠέλιόνδε
|
Desinit |
Καὶ τάχα ξύλον εἶναι γνωστὸν καλοῦ καὶ πονηροῦ
|
Incipit |
καὶ τεθεωρακότες πατέρες άξιόπιστοι αύτὰ ἡμῖν πάντα διηγήσαντο ὠφέλειας χάριν
|
Desinit |
καὶ τῇ κτίσει μεταδιδόμενον, ἀλλ’ οὐκ ἐξ αὐτοῦ ἔχον τὴν ὕπαρξιν
|
Desinit |
ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΙΤΙΑΝ ΤΗΣ ΕΝΔΕΙΑΣ ΕΙ ΜΗ ΕΞ ΙΔΙΑΣ ΚΑΚΙΑΣ
|
Desinit |
καὶ τὴν ἀσέβειαν τούτων ὡς ἀράχνην διαλύσας. Σύ, κύριε, πάντοτε φύλαττε… … ὅπως δοξάζεταί σου τὸ πανάγιον ὄνομα… ἀμήν.
|
Desinit |
Καὶ τὴν ἐπιστολὴν ἐδεξάμην ἣν ἔπεμψας
|
Incipit |
Καὶ τὴν παρὰ σοῦ μόνου γραφεῖσαν ἐπιστολὴν δεξάμενος ἐχάρην
|
Incipit |
Καὶ τὴν παροῦσαν δέξαι δὴ βίβλον, φίλον μοι ψυχῆς ἐνδιαίτημα, Κῦρι Θεόδωρε, ἣν ἡ μὲν τοῖς ἐκκλησιαστικοῖς ἐπισυμβᾶσα ταραχὴ καρπὸν τῆς ἐμῆς ἀνέδειξε διανοίας, ἡ δὲ διὰ ταῦτα ἐξορία καὶ φυλακὴ καὶ τῶν ἐμῶν χειρῶν πόνον εἰργάσαντο.
|
Incipit |
Καὶ τὴν πρὸς οὐρανοὺς πορείαν ἑτοίμως σοι χορηγεῖ καὶ τῆς βασιλείας αὑτοῦ ἀφθόνως ἐπαξιοῖ, ὅτι αὑτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
Καὶ τὴν τομὴν ἔφριξα
|
Incipit |
καὶ τὴν φιλάδελφον κοινωνίαν, καὶ τούτων τῶν ἀγαθῶν καὶ τῶν ἐπηγγελμένων πάντας ἡμᾶς ἀξιώσῃ, χάριτι…
|
Desinit |
ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΑΡΑΝ ΣΟΥ ΟΥΔΕΙΣ ΑΙΡΕΙ ΑΠΟ ΣΟΥ ΑΥΤΟΣ ΔΕ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ ΔΙΑΦΥΛΑΞΕΙ ΗΜΑΣ ...
|
Desinit |
καὶ τῆς ἀϊδίου δόξης καὶ θεωρίας ἐμπλησθῆναι εὐδόκησον· ὅτι εὐλογητὸς εἶ εἰς τοὺς αἰῶνας ἀμήν.
|
Desinit |
καὶ τῆς ἀιωνίας ἀπολυτρώσεως τεύξεται· ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΥ ΖΩΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΥΣ ΗΜΑΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΗΣ ΓΕΝΟΙΤΟ
|
Desinit |
καὶ τῆς ἀκηράτου καταξιούμενοι ζωῆς καὶ διαμονῆς ἐν αὐτῷ Χριστῷ ... ἀμήν
|
Desinit |
ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΦΡΑΣΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΑΣ ΑΥΤΟΥ ΑΞΙΩΣΕΙ ΧΑΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΑΠΟΛΑΥΣΕΩΣ
|
Desinit |
καὶ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν ἀξιοῖ· ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν· ᾧ...
|
Desinit |
ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚ ΔΕΞΙΩΝ ΣΟΥ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΣ ΗΜΑΣ ΑΞΙΟΥΣ ΓΕΝΕΣΘΑΙ
|
Desinit |
καὶ τῆς ἐκεῖθεν ἀξιῶν κληρουχίας
|
Desinit |
ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΕΙΝΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΑΠΟΡΡΗΞΑΝΤΕΣ ΑΝΤΙ ΧΡΙΣΤΟΥ ΦΕΥ ΤΟΥ ΑΚΟΥΣΜΑΤΟΣ
|
Incipit |
ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗΣ ΡΥΣΗΤΑΙ ΑΠΕΙΛΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΥ ΖΩΗΣ ΑΞΙΩΣΕΙΕΝ ΗΣ ΓΕΝΟΙΤΟ...
|
Desinit |
καὶ τῆς ἐπουρανίου σου καταξιωθῆ βασιλείας εὑχαῖς καί δεήσεσι τῆς πανάγνου δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ πάντων σου τῶν ἁγίων. Ἀμήν.
|
Desinit |
καὶ τῆς ἤδη παρασχεθείσης δωρεᾶς ἀξίαν τὴν φυλακὴν ἐπιδείξασθαι καὶ τῆς ἄνωθεν φιλανθρωπίας ἀξιωθῆναι· χάριτι...
|
Desinit |
καὶ τῆς πόλεως ἐξελθών, οὕτω τῷ κυρίῳ τὸ πνεῦμα παρέδωκε. Τελεῖται δὲ ἡ αὐτοῦ σύναξις ἐν τῷ μαρτυρίῳ αὐτοῦ, τῷ ὄντι ἐν τῷ Σίγματι.
|
Desinit |
καὶ τῆς στενῆς ἀντιποιηθεὶς ὁδοῦ τῆς εἰς μακαρίαν λῆξιν φερούσης, καθ' ἃς καὶ Χριστὸς ἐν εὐαγελίοις τρανῶς διετάξατο
|
Desinit |
και της του ρητου αναπτυξεως.
|
Desinit |
καὶ τῆς τῶν ἡμερῶν ἀπαλλαγῆναι παρατηρήσεως, ἵνα ὁμοθυμαδὸν πάντες ἐν ἑνὶ στόματι δοξάζωμεν τὸν Θεὸν...
|
Desinit |
καὶ τῆς χαρᾶς σου μετόχους ἡμᾶς δεῖξον ταῖς ἐντεύξεσιν τῆς πανάγνου μητρός σου... καὶ τῶν δικαίων πάντων τῶν ἀπ΄ αἰῶνος, ὁ νῦν καὶ ἀεὶ εὐλογητὸς ὑπάρων... άμἠν
|
Desinit |
Καὶ τί μέγα ἂν γογγυσθῶμεν οἱ τοῦ σταυρωθέντος διάκονοι; ὡς πατὴρ ἢ μήτηρ δέχομαί σου τὰς σκληρότητας καὶ παροξυσμούς.
|
Desinit |
Καὶ τί τῶν καλῶν ἔσομαι τῷ βίῳ διδοὺς μὴ τὸν τοῦ μεγάλου Αὐξεντίου βίον ἐπεξηγούμενος
|
Incipit |
Καὶ τί τῶν ὄντων· οὕτως ἥδιον πέλει
Ἢ λυσιτελὲς ἢ ποθεινὸν ἢ θεῖον
Οὔκουν οὐδέν γε ὡς τῶν εὐαγγελίων
Πυκτὶς ἡ θεσπέσιος καὶ τρισολβία·
Θεσμῶν γὰρ καὶ δογμάτων τε καὶ θαυμάτων.
Ἐξαίσιον τὸ κάλλος φέρει καὶ ὕψος
Νᾶμα δὲ ὥσπερ· νεκταρῶδες τὸν μύθον
Βλύζει τὸν σωτήριον καὶ ζωηφόρον
Καὶ τί δεῖ φράζειν ταύτης πάντα κατ’ εἶδος
Θεὸν παριστᾶ δι’οἶκτον βροτοθέντα
Φύσιν τε διαρθρόντα τὴν ἀνθρωπεῖαν
Ὡς γ' οῦν ἄχραντον ἱεράν τε καὶ θεῖαν
Ἔγωγε λέων ὁ χθαμαλὸς ζεούση·
ψυχὴ καὶ γνώμη ταύτην ἐπἐκτησάμην
τὰ ἔσω τε καὶ ἔξω καθ᾽ὡραΐσας
Υἱῷ φιλτάτῳ καὶ ἐμοὶ βασιλείῳ·
ταύτην δωροῦμαι φιλοτίμως καὶ νέμω
Εἰς σκέπην εἰς φρούρησιν εἰς σωτηρίαν·
Αὐτοῦ καὶ συντήρησιν πάντας αἰῶνας·
Ἕβδομον δ᾽ ἦγεν· ὁ αἰὼν τότε ἔτος ·
Καὶ τριακοστὸν· ἐξακοσιοστόν τε
Καὶ χιλιάδας· ἓξ προδιηνυσμένας
Ὅτε δακτύλοις θεοδώρου ἐξύσθη
Ἀλητροῦ εὐτελοὺς τε καὶ ἐλαχίστου·
Εἰς δόξαν πατρὸς υἱοῦ τὲ καὶ τοῦ θείου·
Πνεύματος ἅμα· καὶ ψυχῆς σωτηρίαν·
Λέοντος λαμπροῦ· τοῦ καὶ κτήτορος αὐτῆς
|
Textus |
ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑΝ ΜΕΓΑΛΛΗΝ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΥΜΕΝΗΝ ΤΩ ΓΑΡ ΤΡΕΙΣΥΠΟΣΤΑΤΩ ΘΕΩ ΜΟΥ ΔΟΞΑΝ
|
Desinit |
Καὶ τίνι ἂν ἑτέρῳ τὴν ἐν λόγοις εὐφημίαν προσάξωμεν
|
Incipit |
ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΞΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΛΕΓΩΝ ΑΞΙΟΣ Ο ΕΡΓΑΤΗΣ
|
Incipit |
Καί τις ἴσως δόξει διαφωνίας ἀξιόλογον εἶναι
|
Incipit |
Καὶ τὸ ξύλον τῆς ζωῆς ἐν μέσῳ τοῦ παραδείσου
|
Incipit |
Καὶ τὸ ὄνομά σου ἠγάπησα, καὶ τῷ θεῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
και το πραγμα σου ου πραξεις αρτι.
|
Desinit abruptus |
ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥΤΟΥ ΚΑΙ ΛΕΞΙΝ ΤΟΙΟΝΔΕ
|
Desinit |
καὶ τὸ τῆς ταπεινώσεως σῶμα σταυρώσαντες κοινωνοὶ τῆς ἐκ νεκρῶν τοῦ
Χριστοῦ ἀναστάσεως γενέσθαι ἀξιωθείημεν.
|
Desinit |
Καὶ τὸ τῶν ἄλλων ἁγίων τοὺς βίους διεξέναι καὶ τὰ παλαίσματα
|
Incipit |
καὶ τοῖς εἰρημένοις στοιχήσαντες καὶ τὰ λειπόμενα προσδοκήσαντες δόξαν ἀναπέμψωμεν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Desinit |
Καὶ τοῖς μὲν ἵλεως γίνεται, τιμωρεῖται δὲ τοὺς ἐπηρεάζοντας. Φύγωμεν τοίνυν τὸ ἀδικεῖν, ἵν’ ἵλεων ἕξωμεν τὸν Θεόν, χάριτι...
|
Desinit |
ΚΑΙ ΤΟΙΣ ΠΑΣΙ ΚΑΛΩΣ ΕΞΟΥΣΑΝ ΨΗΦΟΝ ΕΞΕΝΕΓΚΕΙΝ
|
Desinit |
και τον Αυσιν, Ιησουν, και τα εξης.
|
Desinit |
καὶ τὸν ἐρραθυμημένον, ἔλεων ἐπιδεῖν τὰ ἡμέτερα, ᾧ πρέπει πᾶσα δόξα
|
Desinit |
καὶ τὸν ζωμὸν αὐτῶν πιέτω ὁ ἄρρωστος μετ’ ὀξυμέλιτος, εἰ θεῷ φίλον
|
Desinit |
καὶ τὸν Θεὸν δοξασθῆναι παρασκευάσαντες, τῶν αἰωνίων...
|
Desinit |
καὶ τὸν Θεὸν δοξασθῆναι παρασκευάσαντες, τῶν αἰωνίων...
|
Desinit |
καὶ τὸν Θεὸν ἕξομεν ἐν τῷ μέσῳ καὶ τὴν τράπεζαν εὐλογοῦντα, καὶ ἡμᾶς στεφανοῦντα. Ὑπὲρ δὴ τούτων ἁπάντων...
|
Desinit |
και τον κοσμον φωτισας δοξα σοι.
|
Desinit |
καὶ τότε δοξάσει ἐν τῇ παρουσίᾳ αὐτοῦ· ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
καὶ τοῦ ἁγίου ἐλαίου ἀλειφθεὶς ἐξανέστη καὶ ἥλατο καὶ τοῖς ἐν τῇ μονῇ ἀδελφοῖς διηκόνει διὰ πάντος προθυμότατα ὅτι τῷ Θεῷ ἡμῶν δόξα... ἀμήν
|
Desinit |
καὶ τοῦ Θεοῦ κήρυκας· μεθ’ὧν ἀνυμνήσωμεν τὸν Σωτῆρα τοῦ κόσμου. Ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
καὶ τοῦ Θεοῦ χωρισθήσεσθε καὶ τῆς αὐτοῦ ἐπισκέψεως, καὶ ἀδοξίαν ἀΐδιον ὑποστήσεσθε:
|
Desinit |
καὶ τοῦ Παρακλήτου ἐπιτύχωμεν, ἐν αὐτῷ παρακαλουμένοι, καὶ αὐτῷ τὴ δόξαν ἀναπέμποντες...
|
Desinit |
καὶ τοῦ χρωτὸς τὰ παράδοξα ἐνεργούντων· ἀπείληφε πέρας· ὥστε καλῶς ἔχει τὸ μὲν εὐαγγέλιον Χριστοῦ πράξεις λέγειν· τὰς πράξεις δὲ τοῦ παναγίου πνεύματος·
|
Desinit |
καὶ τοὺς ῥᾳθύμους ἐξεγείρω πρὸς πόνους
|
Desinit |
καὶ τοὺς φωνὴν ὑπὲρ ταύτης ῥῆξαι τολμῶντας ἀμύνασθαι δέον
|
Desinit |
και τουτο γαρ εδοξε σει (!) των εξηγητων.
|
Desinit |
και τουτο γαρ εδοξε τισι των εξηγητων.
|
Desinit |
και τουτο γαρ, εδοξε τισι των εξηγητων.
|
Desinit |
Και τουτο προς τοις α[λλοις υπαρχει εμου] Νικυφορου ιερομοναχου [εξ] εγινης νησσου.
|
Textus |
Και τουτο ταις γυναιξιν ο καταβας αγγελος απηγγειλεν· ινα και αυται απαγγειλωσι τοις μαθηταις.
|
Desinit |
Καὶ τοῦτο τῆς ἄκρας ἀγαθότητος γνώρισμα, ἀπόδειξις καὶ αὕτη
|
Incipit |
και τουτω βιβλιω εχρησαμην εν τη δευτερα εκδοσει της νεας διαθηκης προς δοξαν Ιησου Χριστου. φυλαχθητω γουν ο Ερασμος ο Ροτερδαμος εμαυτου χειρι γεγραφα ταυτα, ετει M. D. 19.
|
Textus |
και τουτων των αγαθων και των επηγγελμενων ημας αξιωση, χαριτι και φιλανθρωπια ... Αμην.
|
Desinit |
καὶ τυχεῖν τῆς παρὰ τοῦ ἁγίου Θεοῦ φιλανθρωπίας· ὅτι αὐτοῦ ἐστιν ἡ δόξα
|
Desinit |
ΚΑΙ ΤΩ ΤΩΝ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝΤΑΣ, ΑΥΤΩ Η ΔΟΞΑ...
|
Desinit |
Και των μελλοντων αγαθων επιτευξωμεθα, ων γενοιτο παντας ημας επιτυχειν, χαριτι και φιλανθρωπια του κυριου ημων Ιησου Χριστου […]. αμην.
|
Desinit |
ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΛΛΟΝΤΩΝ ΕΠΙΤΕΥΞΟΜΕΘΑ ΑΓΑΘΩΝ
|
Desinit |
καὶ τῶν μελλόντων ἡμᾶς ἀγαθῶν καταξιώσει πάντων· ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
καὶ τῶν οὐρανίων σὺν ἡμῖν ἀπολαῦσαι καταξιωθῶμεν τοῦ θεοῦ ἀγαθῶν... ἀμήν
|
Desinit |
ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΟΥ ΜΟΝΟΝ ΤΟΥΣ ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΑΠΟΔΕΧΟΜΕΘΑ
|
Incipit |
Καὶ τῶν τεχνῶν οὐ μόνον τοὺς ἐξ ἀρχῆς πατέρας ἀποδεχόμεθα
|
Incipit |
Καὶ τῶν τεχνῶν, οὐ μόνον τοὺς ἐξ ἀρχῆς πατέρας ἀποδεχόμεθα, καὶ τοὺς τούτων μόνους ἀσμενίζομεν πόνους, ἀλλ' εἰ τι καὶ ἄλλο
|
Incipit |
καὶ ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ταπεινῶν προσεύχεσθαι, καὶ σὺν ἡμῖν δόξαν ἀναπέμπειν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι· νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν
|
Desinit |
ΚΑΙ ΥΠΕΡ ΤΟΥΤΩΝ ΑΠΑΝΤΩΝ ΔΟΞΑΝ ΑΝΑΠΕΜΨΩΜΕΝ ΤΩ ΚΥΡΙΩ ΗΜΩΝ ΣΥΝ ΤΩ ΑΝΑΡΧΩ ΠΑΤΡΙ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
Και υπο των παρανομων Ιουδαιων μυκτηρισθεντα. τελος, ταφην κατεδεξατο Χριστος Ιησους ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου. αυτω τοινυν η δοξα αμα τω αναρχω πατρι, συν τω παναγιω και ζωαρχικω πνευματι […]. αμην.
|
Desinit |
καὶ ὑψώσαντο τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐπὶ τῷ αὐτῷ, ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
καὶ φανερώσῃ τὰς βουλὰς τῶν καρδιῶν. ᾯ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Καὶ φυλάξουσιν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ … σημεῖόν ἐστι τοῦ εἰδέναι τὴν τῆς κτίσεως ἡμέραν
|
Incipit |
καὶ χαρήσεταί σου ἡ καρδία, καὶ τὴν χαράν σου οὐδεὶς αἴρει ἀπὸ σοῦ· αὐτὸς δὲ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς διαφυλάξει ἀμέμπτους πάντας ἡμᾶς· ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς
αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
καὶ ὡς ἀμνὸς ἐναντίον τοῦ κείροντος αὐτὸν ἄφωνος· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
καὶ ὡς ἀμνὸς ἐναντίον τοῦ κείροντος αὐτὸν ἄφωνος· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Και ως ημετερω δεσποτη ακολουθουντες, αγαπην τελειαν εκπληρωσωμεν εις αυτω και της αιωνιου ζωης αξιωθωμεν, εν Χριστω Ιησου τω κυριω ημων […]. αμην.
|
Desinit |
καὶ ὡς οὐδὲν διαφέρον οὕτως ἢ ἄλλως γίνεσθαί τε αὐτὰ ἢ ἔσεσθαι καὶ νομίζεσθαι περὶ αὐτῶν. Τῷ δὲ διδάσκοντι τοὺς ζητοῦντας γνῶσιν, καὶ ἐν τῷ τῶν αἰνιγμάτων τόπῳ ὡς οἷόν τε, ἐν τριάδι ἑνὶ Θεῷ, δόξα, ἀμήν
|
Desinit |
καὶ ὡς πατὴρ τέκνοις γνησίοις συνεστιάτωρ καὶ σύνεδρος· αὐτῷ τῷ θεανθρώπῳ Δεσπότῃ ἡμῶν Χριστῷ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν.
|
Desinit |
καὶ ὡς συντόμως ἐξεθέμεθα καὶ τοῖς βουλομένοις ἀναγιγνώσκειν ἐγράφη
|
Desinit |
Καίσαρ ἐμέ, ξυνὰ γὰρ ἀγαθὰ σφετερίζομαι αὐτός
|
Incipit |
καίτοι ἀνάξιος ὅπως διὰ τῶν ἀκοιμήτων πρεσβειῶν
|
Incipit |
Καλὰ δίδαξεν ἔρως γάνος
|
Incipit |
Καλὰ ἐξ ἀγαθοῦ τὰ πάντα γεγόνασι
|
Incipit |
Καλὰ ἐξ ἀγαθοῦ τὰ πάντα γεγόνασι
|
Incipit |
Καλὰ ἐξ ἀγαθοῦ τὰ πάντα γεγόνασι καὶ οὐκ ἔστι πονηρὸν ἐν τοῖς οὖσιν
|
Incipit |
Καλὰ ἐξ ἀγαθοῦ τὰ πάντα γεγόνασι καὶ οὐκ ἔστι πονηρὸν ἐν τοῖς οὖσιν
|
Incipit |
Καλὰ ἐξ ἀγαθοῦ τὰ πάντα γεγόνασι καὶ οὐκ ἔστι πονηρὸν ἐν τοῖς οὖσιν
|
Incipit |
ΚΑΛΑΝΤΑΡΙΟΝ ΜΕΤΑΓΛΩΤΤΙΣΜΕΝΟΝ ΕΞ ΟΥΓΚΑΡΙΑΚΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΟΥ ΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΠΕΖΗΝ ΦΡΑΣΙΝ
|
Titulus initialis |
ΚΑΛΗ ΔΙΑΛΕΞΙΣ ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ
|
Titulus initialis |
Καλὴ ἡ κατάνυξις
|
Incipit |
Καλὴν ἐπέθηκεν ὁ θεὸς τὴν τάξιν ταῖς ἐτησίοις ταύταις ἡμῶν ἑορταῖς
|
Incipit |
Καλλιγραφῶν πάρεστι Λουκᾶς ἐνθάδε
τρανῶν ἔλευσιν τοῦ Θεοῦ Πατρὸς Λόγου
καὶ θαυμάτων τὸ πλῆθος· εἶτα καὶ Πάθος
Ἄνάστασίν τε καὶ πρὸς οὐρανοὺς τρίβον·
ἀποστολὴν δὲ Μαθητῶν εἰς ὅλην
γῆν, τοῦ διδάξαι τῆς Ἀληθείας λόγον.
|
Textus |
Καλλισθένης ὁ ἱστοριογράφος Ἀλεξάνδρῳ
|
Incipit |
Καλλίστην ἐξυφαίνει παραβολὴν ὁ Δεσπότης
|
Incipit |
Κάλλιστόν τι χρῆμα ἡ ἀρετὴ καὶ δόξαν ὅσην ἐγκόσμιόν τε καὶ ὑπερκόσμιον προξενοῦσα... Κώμη τις ἤνεγκε τὸν μακάριον, ἣ Πραιτώρια μὲν καλεῖται
|
Incipit |
Κάλλος γὰρ ὀξύτερον
|
Incipit |
Καλοὶ μὲν καὶ οἱ ἐξ ἀλλοδαπῆς χώρας καρποὶ ὅταν ὦσι γλυκεροί τε
|
Incipit |
Καλὸν ἐνταῦθα στενάξαι μέγα καὶ ἀνοιμῶξαι πικρόν
|
Incipit |
Καλόν ἐστι μετὰ ταπεινώσεως ἐξομολογεῖσθαι
|
Incipit |
Καλόν ἐστιν ἡ νηστεία καὶ ἡ ἀγρυπνία καὶ ἡ ξενιτεία
|
Incipit |
Καλόν ἐστιν ἡ νηστεία καὶ ἡ ἀγρυπνία καὶ ἡ ξενιτεία
|
Incipit |
Καλὸν ἡ μετάνοια καὶ ἡ ἐξ αὐτῆς γινομένη ὠφέλεια
|
Incipit |
Καλὸν στενάξαι μέγα ἐνταῦθα
|
Incipit |
Καλὸν στενάξαι μέγα ἐνταῦθα
|
Incipit |
ΚΑΛΟΝ ΥΠΑΡΞΕΙΝ
|
Desinit |
ΚΑΛΩΝ ΞΕΝΟΣ
|
Desinit |
καλῶς ἀγωνισάμενος εἰς δόξαν Χριστοῦ τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ ἡμῶν· ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Καλῶς ἐφήρμοσεν ἡ τάξις τὴν τοῦ Προδρόμου τελείωσιν εἰς αὐτὴν σχεδὸν τοῦ ἐνιαυτοῦ τὴν περαίωσιν
|
Incipit |
Καλῶς ἐφήρμωσεν ἡ τάξις τὴν τοῦ Προδρόμου τελείωσιν
|
Incipit |
ΚΑΜΟΥ ΤΕ ΔΕΙΞΟΙΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΑΝ
|
Desinit |
Κἂν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ’ ὃ εὐαγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω. Τίς δὲ ἐπιζητεῖ διδάσκαλον ἄλλον, εἰ μὴ προφανῶς μέμηνεν
|
Desinit |
ΚΑΝ ΟΥ ΤΑΦΟΙΣ ΕΝΕΣΤΙ ΛΑΛΕΙΝ Ω ΞΕΝΕ
|
Incipit |
Κἂν τὸ μεταξὺ διάσταμα
|
Incipit |
Κανένα πρᾶγμα ἅλλο δὲν εἶναι ἀξιοθαυμαστότερον
|
Incipit |
ΚΑΝΟΒΟΣ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΟΥΤΟΣ ΜΕΝ ΕΝ ΡΟΔΩ ΔΥΣΘΕΩΡΗΤΟΣ ΕΣΤΙ Η ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΦʹ ΥΨΗΛΩΝ ΤΟΠΩΝ ΟΡΑΣΤΑΙ ΕΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΔΕ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΦΑΝΕΣ ΣΧΕΔΟΝ ΓΑΡ ΤΕΤΑΡΤΟΝ ΜΕΡΟΣ ΖΟΔΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥ ΡΙΖΟΝΤΟΣ ΜΕΤΕΩΡΙΣΜΕΝΟΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ
|
Desinit |
Κανον ιε του αγιου Πετρου αρχιεπισκοπου Αλεξανδρειας και μαρτυρος εκ του εις το πασχου λογου αυτου.
|
Titulus initialis |
ΚΑΝΟΝΕΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΝ
|
Titulus initialis |
ΚΑΝΟΝΕΣ ΨΙΛΟΥΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΔΑΣΟΥΜΕΝΩΝ ΛΕΞΕΩΝ
|
Titulus initialis |
κανονικαὶ διατάξεις
|
Titulus initialis |
κανονων ει ουν αναπτυξας
|
Incipit abruptus |
Κανὼν εἰς τὰ ἐννέα τάγματα τῶν ἀσωμάτων, οὗ ἡ ἀκροστιχίς· Τοῖς ἐννέα τάγμασιν ᾠδὰς ἐννέα Μάρκος μοναχὸς Εὐγενικὸς ἐξᾴδω
|
Titulus initialis |
Κανὼν εἰς τὰς κρίσεις τῶν αἱμάτων τῆς φλεβοτομίας τῶν ἀσθενῶν, ἦχος β', ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε
|
Titulus initialis |
ΚΑΝΩΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΤΙΚΟΣ ΘΩΜΑ ΜΟΝΑΧΟΥ. ΚΑΝΩΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ. ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΤΙΚΟΣ ΟΥ Η ΑΚΡΟΣΤΙΧΙΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΙΣ ΘΩΜΑ ΜΟΝΑΧΟΥ
|
Titulus initialis |
ΚΑΝΩΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΤΙΚΟΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ
|
Titulus initialis |
ΚΑΝΩΝ ΙΕΡΟΘΕΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ. ΚΑΝΩΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ ΩΔΗ Α' ΗΧΟΣ ΠΛΑΓΙΟΣ Δ' ΑΡΜΑΤΗΛΑΤΗΝ
|
Titulus initialis |
ΚΑΝΩΝ ΞΣΤ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΨ ΛΕΓΕΙ: Ο ΕΙΣ ΙΔΙΑΝ ΑΔΕΛΦΗΝ ΟΜΟΠΑΤΡΙΟΝ ΚΑΙ ΟΜΟΜΗΤΡΙΟΝ
|
Incipit |
Κανὼν παρακλητικὸς εἰς τὸν ἅγιον ἱερομάρτυρα Σεραφεὶμ Φαναρίου καὶ Νεοχωρίου. Ὑγρὰν διοδεύσας ὡσεὶ ξηράν
|
Titulus initialis |
κάραν τέλος δίδωσιν ἀκμῇ τοῦ ξίφους
|
Desinit |
Καρατομεῖς ἄρα δὲ τὸν ξιφηφόρον
|
Incipit |
Καρπαλίμως θάλαμον δόξης καί
|
Incipit |
καρποὺς πολλαὶ γὰρ μοναί· καὶ ἄλλη δόξα ἡλίου:
|
Desinit |
καρπωσάμενοι διὰ πάντων, τῶν μελλόντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
καρπωσάμενοι διὰ πάντων, τῶν μελλόντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
καρπωσάμενοι διὰ πάντων, τῶν μελλόντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
καρπωσάμενοι διὰ πάντων, τῶν μελλόντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
καρπωσάμενοι διὰ πάντων, τῶν μελλόντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
Κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν Διοκλητιανὸς καὶ Μαξιμιανὸς εἴκοσι καὶ ἓν ἔτος τῆς βασιλείας κρατήσαντες
|
Incipit |
Κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν Διοκλητιανὸς καὶ Μαξιμιανὸς εἴκοσι καὶ ἓν ἔτος τῆς βασιλείας κρατήσαντος
|
Incipit |
Κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἐξερχομένου Δομετιανοῦ κόμητος τῶν θείων θησαυρῶν
|
Incipit |
Κατ' ἐκείνους τοὺς καιροὺς βασιλευόντων τῶν ἀθέων καὶ παρανόμων Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ
|
Incipit |
Κατ' ἐκείνους τοὺς καιροὺς ἦν ἡ ἁγία μάρτυς τοῦ Χριστοῦ Φαῦστα ἐπὶ Μαξιμιανοῦ
|
Incipit |
Κατ' ἐκείνους τοὺς καιρούς, βασιλεύοντος Μαξιμιανοῦ τοῦ παρανόμου καὶ ἀσεβεστάτου, ἡγεμονεύοντος δὲ Μαρκιανοῦ, ἦν διωγμὸς μέγας τῶν χριστιανῶν. Ἦν δέ τις ἀνὴρ ἐν... Ἡλιουπόλει κατοικῶν... Διόσκορος ὄνομα αὐτῷ
|
Incipit |
Κατ’ ἐκεῖνο[ν τὸν] καιρ[ὸν], Μαξιμιανοῦ τοῦ τυράννου τὰ σκῆπτρα τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς ἐπειλημμένου
|
Incipit |
Κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν τῆς βασιλείας Μαξιμιανοῦ ἦλθε διάδοχος Ἀσκληηπιοδότου ἕτερος ἡγεμὼν ὀνόματι Ἀγρίππας
|
Incipit |
κατὰ δύναμιν ἐπιδειξώμεθα πολιτείαν, ἵνα καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
κατα Ιωαννην κεφαλαια ρϟξʹ.
|
Desinit |
Κατα Ιωαννην το ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη αυτος Ιωαννης ο εξαρχος των ευαγγελιστων
|
Incipit |
κατὰ κράτος· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
κατὰ κράτος· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ΚΑΤΑ ΛΑΤΙΝΩΝ ΣΥΝΑΓΩΓΗ ΕΚ ΠΟΛΛΩΝ ΕΝ ΣΥΝΤΟΜΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ
|
Titulus initialis |
Κατα Μαρκον ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη αυτος ο Μαρκος· ο μαθητης Πετρου· και συνεκδημος Παυλου· συνεγραψατο το ευαγγελιον τουτο· Διηγειται δε εξ αρχης λεγων·
|
Incipit |
Κατὰ Μᾶρκον τὸ εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται (καλεῖται), ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ Μᾶρκος, ὁ μαθητὴς Πέτρου καὶ συνέκδημος Παύλου, συνεγράψατο (συνέγραψε) (τὸ εὐαγγέλιον) τοῦτο. Διηγεῖται δὲ ἐξ ἀρχῆς
|
Incipit |
Κατα Μαρκον το ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη αυτος Μαρκος ο μαθητης Πετρου· και συνεκδημος Παυλου· συνεγραψατο το ευαγγελιον τουτο· διηγεται δε εξ αρχης λεγων·
|
Incipit |
Κατὰ Ματθαῖον δὲ ἐπιγέγραπται ἐπειδὴ Ματθαῖος ὁ τελώνης, εἷς ὢν τῶν ιβʹ, τοῦτο συνεγράψατο καὶ ἐξέδωκε, φωνῇ τῇ ἑβραΐδι.
|
Textus |
κατα Ματθαιον δε επιγεγραπται το παρον ευαγγελιον, επειδη Ματθαιος ο τελωνης εις ων των δωδεκα των εξ Ιουδαιων πιστων
|
Incipit |
Κατὰ Ματθαῖον δὲ ἐπιγέγραπται τὸ παρὸν εὐαγγέλιον, ἐπειδὴ Ματθαῖος ὁ τελώνης εἷς ὢν τῶν δώδεκα, τῶν ἐξ Ἰουδαίων πιστῶν
|
Incipit |
κατα Ματθαιον δε επιγεγραπται, επειδη Ματθαιος ο τελωνης. εις ων των δωδεκα, τουτο συνεγραψατο· και εξεδωκε φωνῃ τῃ Εβραιδι.
|
Textus |
Κατὰ Ματθαῖον εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται (καλεῖται) ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ Ματθαῖος, ὁ μαθητὴς τοῦ κυρίου, συνεγράψατο (συνέγραψε) τοῦτο. Διηγεῖται δὲ ἐξ ἀρχῆς
|
Incipit |
Κατὰ ποίους καιροὺς καὶ πότε καὶ παρὰ τίνων αἱρεσιωτῶν οἱ Ἰταλοὶ ἐδιδάχθησαν καὶ ἤρξαντο λέγειν καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ τὸ ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεσθαι καὶ τὰ ἄζυμα θύειν καὶ ἕως τίνος παρηκολούθησαν τὰ μεθ'ἡμῶν καὶ ἐκείνων ἀμφισβητήματα διὰ τὴν τοιαύτην προσθήκην, πότε δὲ καὶ τὸν πρεσβυτέρας Ῥώμης Πάπαν τῶν διπτύχων ἐξέωσαν οἱ ἡμέτεροι, καὶ τίνες ἦσαν οἱ τότε ἀρχιερατεύσαντες ἐν τῇ Ῥώμῃ καὶ ἐν τῇ Κωνσταντινουπόλει
|
Titulus initialis |
ΚΑΤΑ ΠΟΣΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΠΡΟΣ ΗΜΑΣ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΞΙΟΣ
|
Incipit |
κατα Ρωμαιους μηνος, και τα δε Εβραιους Θωυκ (Θωυκεις?). εις δοξαν και κρατος του κυριου ημων Ιησου Χριστου, ω η βασιλεια εις τους αιωνας, αμην.
|
Desinit |
κατὰ στέρησιν καὶ ἕξιν καὶ τὰ ἐναντία
|
Desinit |
Κατὰ τὴν δοθεῖσαν τοῖς πνευματικοῖς ἐξουσίαν
|
Incipit |
κατὰ τὴν δωρεὰν τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἀγαλλιασώμεθα καὶ εὐφρανθῶμεν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ, ἣν ἐποίησεν ὁ Κύριος, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΞΙΝ
|
Incipit |
κατὰ τὸ Πνεῦμα προσηγορίᾳ καὶ ὁμοιώσει, ὃτι αὐτῶι πρέπει δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
Κατὰ τὸν καιρὸν τῆς βασιλείας Λέοντος τοῦ σοφοῦ... ὑπῆρχέ τις νεανίας ἐξ εὐγενῶν καὶ πλουσίων γονέων
|
Incipit |
Κατὰ τοὺς (ἀνομωτάτους) καιροὺς (ἐκείνους) τοῦ τυράννου Μαξιμιανοῦ, κόρη τις Ἀνυσία τοὔνομα
|
Incipit |
Κατὰ τοὺς καιροὺς Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ τῶν βασιλέων τοιοῦτος θυμός
|
Incipit |
Κατὰ τοὺς καιροὺς ἐκείνους ἡγεμονεύοντος Ἀλεξάνδρου τοῦ ἡγέμονος ἐγένετο διωγμὸς μέγας κατὰ τῶν χριστιανῶν. Ἰούλιττα δέ τις
|
Incipit |
Κατὰ τοὺς καιροὺς ἐκείνους Μαξιμιανοῦ ἡγεμονεύοντος
|
Incipit |
Κατὰ τοὺς καιροὺς Μαξιμιανοῦ τοῦ βασιλέως, ἡγεμονεύοντος δὲ Μαρκιανοῦ ἐν Ἠλιουπολίτῃ νήσῳ
|
Incipit |
Κατὰ τοὺς καιροὺς τῆς βασιλείας Μαξιμιανοῦ ἦλθε διάδοχος Ἀσκληπιοδότου τοῦ ἡγεμόνος ὀνόματι Ἀγρίππας
|
Incipit |
Κατὰ τοὺς χρόνους ἐκείνους βασιλεύοντος Μαξιμιανοῦ τοῦ ἀσεβεστάτου
|
Incipit |
Καταγραφὴ τῶν ἐξ ὧν τὸ ἅγιον μῦρον κατασκευάζεται εἰδῶν
|
Titulus initialis |
Κατακρίσεως ἐστί φασιν ἄξιος
|
Incipit |
ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΣΗΣ ΕΠΗΓΕΤΟ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΤΩ ΔΕ ΘΕΩ ΔΟΞΑ Κ.Τ.Λ.
|
Desinit |
Καταλιποῦσα σήμερον τὴν ἐκ τοῦ γένους δόξαν
|
Incipit |
Καταλιποῦσα σήμερον τὴν ἐκ τοῦ γένους δόξαν
|
Incipit |
καταλλάξομεν, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἀξιωθῆναι, χάριτι...
|
Desinit |
Καταλλάξομεν, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν· χάριτι...
|
Desinit |
Καταλλάξομεν, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν· χάριτι...
|
Desinit |
καταλύσωμεν ταῖς παννυχίσιν ἐπιμένοντες, ταῖς ψαλμῳδίαις, δόξαν ἀναπέμποντες...
|
Desinit |
ΚΑΤΑΝΥΞΕΩΣ ΧΡΙΣΤΕ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ
|
Incipit |
καταξιωθῆναι καὶ τῆς αὐτοῦ ἐπιγνώσεως ἐν Χριστῷ…
|
Desinit |
καταξιωθῇς καὶ αὐτὸς τῶν στεφάνων τῆς δικαιοσύνης, καὶ ἠγαπηκόσιν αὐτὸν Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν· ὧν γένοιτο καὶ ἡμᾶς πάντας ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
καταξιώσει τῆς αἰωνίου ζωῆς
|
Incipit |
καταξιώσειε τῆς μετὰ ἁγίων ἀναστάσεως, ἐν ἔργοις καλοῖς εὑρεθέντας, καὶ πίστει ὀρθοδόξῳ, χάριτι…
|
Desinit |
καταξίωσον αὐτὸν ἀκατά[
|
Desinit |
καταπέτασμα, ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ,
|
Incipit |
κατατάξει κατὰ καιρὸν ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν· ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
κατέαξας πάντῃ αὐτος
|
Desinit |
κατεδίωξαν καὶ ἐτράψαντο, ἐκεῖνο δὲ πῶς νοεῖς
|
Incipit |
Κατέπλευσεν εἰς λακωνικὸν Ἀλέξανδρος
|
Incipit |
κατεσκευάζοντο τὴν πρᾶξιν
|
Incipit |
κατηξιώθη. Οὕτως οἶδε δοξάζειν θεὸς τοὺς δοξάζοντας αὐτόν ... ἀμήν
|
Desinit |
κατηξιωμένος
|
Desinit |
κατηφῆ γεγονότα· ἀλλ’ ἐνταῦθα τὸν λόγον καταλύσαντες, δοξάσωμεν Χριστὸν...
|
Desinit |
κατηφῆ γεγονότα· ἀλλ’ ἐνταῦθα τὸν λόγον καταλύσαντες, δοξάσωμεν Χριστὸν...
|
Desinit |
κατῴκισάς με, ὅτι αὐτῷ ἐστὶν ἡ δόξα...
|
Desinit |
Κέλευσις δὲ ἐξῆλθεν ἀπὸ Αὐγούστου
|
Incipit |
ΚΕΝΑΜΩΜΟΥ ΕΞΑΓΙΟΥ
|
Desinit |
ΚΕΝΟΔΟΞΟΙ ΤΕ ΚΑΙ ΦΙΛΟΔΟΞΟΙ
|
Incipit |
ΚΕΡΑΥΝΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΤΑΝ ΡΗΞΙΣ ΝΕΦΩΝ ΓΙΝΕΤΑΙ
|
Incipit |
ΚΕΣΤΡΟΝ ΤΟ ΣΑΡΞΥΦΑΓΟΝ
|
Desinit |
κεφ. οβʹ. Ὅπως ἡ ἐκκλησία καὶ τὸ ἐν αὐτῇ πνεῦμα προσκαλοῦνται τὴν Χριστοῦ ἔνδοξον ἐπιφάνειαν, καὶ περὶ τῆς ἀρᾶς, ᾗ ὑποβάλλονται οἱ τὴν βίβλον παραχαράττοντες.
|
Desinit |
κεφάλαια δι’ ὧν ἐλέγχονται οἱ τῆς ἀποστασίας ἔξαρχοι προσκόψαντες
|
Incipit |
Κεφάλαια διάφορα ἐκ τῶν χρήσεων τῶν ἁγίων διατρανοῦντα ὅτι ἐκ τοῦ πατρὸς ἐκπορεύεται τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον οὐχὶ δὲ καὶ ἐκ τοῦ υἱοῦ κατὰ τὴν δόξαν τῶν ἰταλῶν
|
Titulus initialis |
Κεφάλαια καὶ γνωμολογίαι διάφοροι χρήσιμοι τῶν ἁγίων καὶ μεγάλων τῆς Χριστοῦ ποίμνης καὶ τῶν ἔξω σοφῶν καὶ ἔτι τῶν νεωτέρων τινῶν
|
Titulus initialis |
Κεφάλαια κατὰ Λατίνων, μὲ τὰ ὁποῖα λογιάζουσι νὰ ἀποδείξωσι πῶς τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκπορεύεται καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ· καὶ πρὸς ταῦτα λύσεις τῶν Γραϊκῶν μὲ τὰς ὁποίας ἀναιροῦσι τὰ ὅσα οἱ Λατῖνοι λέγουσιν
|
Titulus initialis |
Κεφάλαια περὶ ὀρθοδοξίας … κατὰ Ἰωάννου φιλοσόφου τοῦ Ἰταλοῦ, ὅτε ἐκενοφώνει κατὰ τῆς ἐνσάρκου οἰκονομίας τοῦ Χριστοῦ.
|
Titulus initialis |
Κεφάλαια συλλογιστικὰ ἐκ κοινῶν περὶ Θεοῦ ἐννοιῶν καὶ ἀποδεικτικῆς καὶ διαιρετικῆς μεθόδου καὶ διαλεκτικῶν ἀφορμῶν καὶ φυσικῶν ἐπιχειρημάτων τεχνολογηθέντα κατὰ τῶν [...] λεγόντων καὶ δοξαζόντων [...] εἰς τὸ Πνέυμα τὸ ἅγιον [...] τὸ ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορευόμενον, μὴ μέντοι γε ἐκ τοῦ Πατρὸς μόνου, καθὼς ὁ κυριακὸς ἐκδιδάσκει λόγος καὶ ἡ [...] ἐκκλησία διαρρήδην ἀνακηρύττουσα καθομολογε
|
Titulus initialis |
Κηρίων τρισύλλαβον μέν, ἑξάγραμμον δὲ πέλω
|
Incipit |
Κῆρυξ ἄφωτος ἡλίου κινημάτων
|
Incipit |
κηρυξας τον ευσεβη της πιστεως λογον, κατηχησας, εφωτισεν·
|
Desinit |
Κηρυττέσθω Χριστοῦ δόξα
|
Incipit |
Κηρυττέσθω Χριστοῦ δόξα καὶ Πατρὸς ὕψος
|
Incipit |
κινδύνοις ὢν ἔγραφεν· ταύτην δὲ ἐν ἀδεία· τάχα δὲ Κορίνθιος ἦν ὁ Τῖτος· εἰ μή τις ἐστὶν ἕτερος ὁ ἐν ταῖς πράξεσι·
|
Desinit |
Κινήσεως δέ ἐστιν εἴδη ἕξ
|
Incipit |
ΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΠΟΣΩΣ ΩΦΕΙΛΕ ΜΕΝ ΔΙΑ ΤΟΥ Ξ ΚΑΙ Ψ ΠΡΟΒΗΝΑΙ
|
Incipit |
ΚΙΣΣΗΡΙΟΝ ΘΕΡΜΟΝ ΚΑΙ ΞΗΡΟΝ ΤΗΣ Δ' ΤΑΞΕΩΣ ... ΤΟΥΣ ΟΔΟΝΤΑΣ ΤΡΙΒΟΜΕΝΟΝ
|
Desinit |
ΚΙΣΣΟΝ ΞΗΡΑΝ
|
Incipit |
Κλεινῶν μαρτύρων ξυνωρίδα ἐκ πόθου
|
Incipit |
Κλήμης ὁ Στρωματεὺς ἐν αἷς συνέθετο διαφόροις ὅροις, ὁριζόμενος τί ἐστι Πνεῦμα καὶ κατὰ τί λέγεται καὶ ὁσχαλῶς, φησί· Πνεῦμα μέν ἐστι ληπτὴ καὶ ἄϋθλος καὶ ἀσχημάτιστος ἐκπορευτικὴ ὕπαρξις.
|
Desinit |
Κλήμης ὁ Στρωματεὺς ἐν αἷς συνέθετο διαφόροις ὅροις, ὁριζόμενος τί ἐστι Πνεῦμα καὶ κατὰ τί λέγεται καὶ ὁσχαλῶς, φησί· Πνεῦμα μέν ἐστι ληπτὴ καὶ ἄϋθλος καὶ ἀσχημάτιστος ἐκπορευτικὴ ὕπαρξις.
|
Desinit |
κληρονομοι γενωμεθα, οτι φιλανθρωπος ει και δεδοξασμενος και σοι την δοξαν [...
|
Desinit |
Κλινοπετὴς ἐδεξάμην σου τὴν ἐπιστολήν· καὶ νῦν ὀψὲ μικρὸν ἀνασφήλας τῆς νόσου
|
Incipit cuiusdam partis |
ΚΝΙΣΜΟΝΑΣ ΩΦΕΛΟΥΝ ... Η ΡΟΔΩΝ ΞΗΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΤΡΟΝ ΚΑΙ ΤΡΙΨΑΣ ΜΕΤΑ ΟΞΟΥΣ ΧΡΩ
|
Desinit |
κολλου (κολλουριον) η ακτημοσ (ακτημοσυνη) ει γαρ τα δω (δωρα) εκτυφλοι οφθαλμους βλεποντων· τουτους παντως ανοιξει το αδωροδοκη (αδωροδοκητον)·
|
Desinit |
κομίζοντα τὸν φελόνην καὶ τὰ βιβλία · παρήνεσε δὲ αὐτὸν, Ἀλέξανδρον τὸν βαλκέα φυλάττεσθαι · ὡς πολλὰ κακὰ ἐνδειξάμενον αὐτῶ· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
Κομνηνὸς Ἀλέξιος, Αὐσόνων ἄναξ
|
Desinit |
Κοντοστεφάνου τὴν σπάθην Ἀλεξίου
|
Incipit cuiusdam partis |
ΚΟΡΑΞ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΡΑ ΤΟ ΚΑΡΟΝ ΤΟ ΜΕΛΑΝ
|
Incipit |
Κοσμᾶ Ἰνδικοπλεύστου ἐξήγησις εἰς τοὺς ψαλμοὺς ἱστορικῶς τε καὶ ἀναγωγικῶς, οὐ μὲν κατὰ συνέχειαν ἐπὶ πάντων τῶν τῆς βίβλου χωρίων, ἀλλ’ ἐπὶ τῶν χαλεπωτέρων ἐξερανισθεῖσα ἐκ τῶν τῆς ἐκκλησίας ἐνδόξων, ὧν καὶ τὰ ὀνόματα ἐν τόποις ἐπιτηδείοις ἐπιγράφει. Καὶ πρῶτον προθεωρία τίς καὶ ἐξέτασις τοῦ αὐτοῦ περὶ συστάσεως ψαλμῶν, καὶ ἄλλων τινῶν τῶν εἰς αὐτοὺς ἀναγκαίων θεωρημάτων.
|
Titulus initialis |
κοσμικον ιερεα, ουκ εξεστιν αποτασσειν μοναχον η ενδυειν το σχημα
|
Incipit |
Κόσμος ἐστὶ σύστημα τῶν ἐξ οὐρανοῦ καὶ γῆς
|
Incipit |
κόσμου δὲ ϛσκ' · ἠξιώθη τῆς ἐπισκοπῆς · Γερμανὸς ὁ πατριάρχης
|
Desinit |
ΚΟΣΤΟΥ ΕΞΑΓΙΑ ΕΠΤΑ
|
Incipit |
Κούαρτος δὲ... κατέθετο ταῦτα ἐν ἐπισήμῳ τόπῳ εἰς δόξαν...
|
Desinit |
ΚΟΥΦΕΤΟΥ ΚΑΘΑΡΤΙΚΟΝ ΙΩ. ΣΤΑΦΙΔΑΚΗ· ΕΠΙΘΥΜΟΝ ΕΞΑΓΙΑ Δ', ΜΥΡΟΒΑΛΑΝΑ
|
Incipit |
Κράτιστε, θεοπρόβληπτε, θεόστεπτε, θεοδόξαστε, ἅγιέ μου δέσποτα βασιλεῦ
|
Incipit |
κρατῶμεν διηνεκῶς, ὅπως καταξιωθῶμεν τῆς αἰωνίου ζωῆς· χάριτι...
|
Desinit |
ΚΡΟΚΟΥ ΟΥΓΓΙΑ Α', ΟΞΟΥΣ ΤΟ ΑΡΚΟΥΝ
|
Desinit |
Κροτήσωμεν ὕμνον ἐξόδιον πάντες
|
Incipit |
κτησαι χειλη γλυκεα, και παντας φιλους εξεις· μαλλον δε δουλους.
|
Textus |
Κυρ Φραγκισκος Ακκιδας, ευγενης Κολασσαευς, πολιτης Μεσσηνης εν τη βασιλευουση των πολεων Ρωμη ηγαγε, το παρον βιβλιον, ετει απο Αδαμ, ͵ξϟαʹ, μηνι ιουλιω ινδικτιωνος, ιαʹ
|
Incipit |
Κυριακῇ τῆς ὀρθοδοξίας. Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἀθανασίου ἐπισκόπου Ἀλεξανδρείας περὶ τῆς ἁγίας εἰκόνος τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ γεναμένου θαύματος ἐν Βυρήτω τῇ πόλει
|
Titulus initialis |
κύριε βοήθει τῷ σῷ δούλῳ Νεοφύτῳ μοναχῷ εἰ καί ἀναξίῳ.
|
Textus |
κυριε δια πρεσβειων του αγιου Ιωαννου του θεολογου. συγχωρησον πασας μου τας αμαρτιας· και εαν εσφαλλον εν τινι ρηματι η λεξει η αντιστοιχω η τονω η λογω η αλλοτι κατα αγνοιαν η και γνωση (γνωσει). Θεοδοσιος αμαρτωλος υπερ παντων κυριε ελεησον και τα πνευματικα μου τεκνα· φιλους και αδελφους· αμην.
|
Textus |
κυριε εκα[.]εκραξα [εκεκραξα] προς σε, εισακουσον μου, εισακουσον.
|
Textus |
Κύριε ἐκέκραξα
|
Incipit |
κυριε εμοι τω αμαρτωλω εθου μετανοιαν, εμε τον αναξιον σωσε ζουτομενον (?) (ζητουμενον) Κωσστατινου (!) (Κωνσταντινου) μοναχου και αμαρτωλου δι...
|
Textus |
ΚΥΡΙΕ ΕΞΑΓΓΕΛΛΩ ΣΟΙ Ο ΑΣΩΤΟΣ ΠΑΣΑΝ ΤΗΝ
|
Incipit |
ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΞΡΙΣΤΕ, ΥΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΟΥ ΖΩΝΤΟΣ, Ο ΕΠΙΦΑΝΕΙΣ ΕΝ ΤΩ ΚΟΣΜΩ
|
Incipit |
Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεός μου, ἐξέλιπε τὸ πνεῦμά μου
|
Incipit |
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἄνοιξον τὰ ὦτα
|
Incipit |
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἄνοιξον τὰ ὦτα
|
Incipit |
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, διάνοιξον τὰ ὦτα καὶ τοὺς ὀφθαλμούς
|
Incipit |
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ, ἀξίωσον ἅπαντας τοὺς μοναχούς
|
Incipit |
Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, βασιλεὺς τῆς δόξης, μόνε ἀθάνατε
|
Incipit |
Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐξαριθμήσασθαι
|
Incipit |
Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ καταξιώσας ἡμᾶς ἐν τῇ ἁγίᾳ ταύτῃ ὥρᾳ
|
Incipit |
Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν· καταστήσας ἐπὶ τῆς γῆς ἀρχὰς καὶ ἐξουσίας εἰς εἰκόνα τῶν ἐπουρανίων δυνάμεων καὶ ἐπὶ πάσαις τὴν βασίλειον περιωπὴν ἀναδείξας
|
Incipit |
Κύριε ὁ θεός μου ὁ μέγας καὶ φοβερὸς καὶ ἔνδοξος
|
Incipit |
Κύριε ὁ Θεός, ὁ προσδεξάμενος τοῦ Ἀβραὰμ τὴν ὁλοκάρπωσιν
|
Incipit |
ΚΥΡΙΕ ΟΙΔΑΣ ΟΤΙ ΕΙΜΙ ΑΞΙΟΣ
|
Incipit |
Κύριε Σωτήρ μου, ὁ δοὺς μετανοίας καὶ κατανύξεως
|
Incipit |
Κύριε, ἀπάλλαξόν με τῆς κατ’ ένέργειαν ἀγρυπνίας
|
Incipit |
Κύριε, Βασιλεῦ ἐπουράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, παρακλήθητι καὶ συγχώρησόν μοι τῷ ἀναξίῳ δούλῳ σου
|
Incipit |
Κύριε, δὸς ἔλεος τοῖς μισοῦσι καὶ φθονοῦσι καὶ λοιδοροῦσιν, ὁμοίως καὶ τοῖς καταλαλοῦσί μου· καὶ μηδόλως τις ἐξ αὐτῶν δι’ ἐμὲ τὸν ἀκάθαρτον πονηρόν τι πάθοι, μήτε ἐν τῷ νῦν αἰῶνι, μήτε ἐν τῷ μέλλοντι, ἀλλὰ ἁγίασον αὐτοὺς ἐν τῷ ἐλέει σου, καὶ σκέπασον αὐτοὺς ἐν τῇ χρηστότητί σου, Πανάγαθε.
|
Textus |
Κύριε, ἐκτός σου ἄλλον οὐκ οἴδαμεν, τὸ ὄνομά σου ὀνομάζομεν. Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων
|
Desinit |
Κύριε, ἐνώπιόν σου εἰμί, ἀξίωσόν με τοῦ θελήματός σου
|
Incipit |
Κύριε, Κύριε, σὴ ἐστὶν ἡ ἡμέρα καὶ σοῦ ἐστὶν ἡ νύξ
|
Incipit |
Κύριε, μὴ τῷ θυμῷ σου ἐλέγξῃς, παιδεύσῃς μέ, Δέσποτα
|
Incipit |
Κύριε, οὔκ εἰμι ἄξιος, ἵνα ὑπὸ τὴν ῥυπαρὰν στέγην
|
Incipit |
Κύριε, οὔκ εἰμι ἄξιος, ἵνα ὑπὸ τὴν στέγην μου
|
Incipit |
Κύριε, οὔκ εἰμι ἄξιος, οὐδὲ ἱκανός
|
Incipit |
Κυριλλου Αλεξανδρειας
|
Titulus initialis |
Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας
|
Titulus initialis |
Κυριλλου Αλεξανδρειας.
|
Titulus initialis |
Κυριλλου Αλεξανδρειας.
|
Titulus initialis |
Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας.
|
Titulus initialis |
Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας.
|
Titulus initialis |
Κυριόδοχε δέξαι
|
Incipit |
Κύριον ἀνακηρύττει ὅτι αὐτῷ τῷ Χριστῷ δόξα
|
Desinit |
Κύριος ἐκ τῆς Σιὼν καὶ ἐξ Ἱερουσαλὴμ ἔδωκε φωνὴν αὐτοῦ
|
Incipit |
κύριος ἐν φωνῇ σάλπιγγος. Αὐτῷ ἠ δόξα…
|
Desinit |
Κυρίῳ θεοτιμήτῳ ἀξίῳ τῆς ἱερωσύνης... Οἱ μάγοι τῆς χάριτος μετεῖχον
|
Incipit |
Κυρίῳ μου ἀδελφῷ καὶ συλλειτουργῷ. Πολλάκις αἰτηθεὶς ὑπὸ πολλῶν ἐξ ἀγαπῆς μείζονα τῆς ἐμῆς δυνάμεως ἐσχηκότων ὑπόληψιν
|
Incipit |
Κυρίῳ τῷ καταξιώσαντι ἡμῶν ἀποθανεῖν
|
Incipit |
κυρωσαι τε την γραφην, εις δε εντευξιν ταις εκκλησιαις,
|
Desinit |
κυρωσαι τε την γραφην, εις εντευξιν ταις εκκλησιαις
|
Desinit |
κυρωσαι τε την γραφην, εις εντευξιν ταις εκκλησιαις.
|
Desinit |
ΚΩΔΙΞ Α ́ Τῆς νεοσυστηθείσης Ἐκκλησιαστικῆς Πνευματικῆς Κεντρικῆς ἐπιτροπῆς ἐν ἔτει σωτηρίῳ αωλϛ ́ [1836] παρὰ τοῦ παναγιωτάτου θειοτάτου καὶ ἁγιωτάτου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως κυρίου Γρηγορίου Ϛ ́ καὶ τῆς περὶ αὐτὸν σεβαστῆς Ἁγίας Συνόδου
|
Titulus initialis |
Κῶλον ἑξάσημον
|
Desinit |
Κωνσταντῖνος ὁ θεόσεπτος καὶ εὐσεβέστατος καὶ ὀρθοδοξότατος ἡμῶν βασιλεύςμ ἡ ὄντως κρηπὶς τῆς ὀρθοδοξίας
|
Incipit |
Κωνσταντῖνος ὁ μελα... δοξοτάτῳ κυρῷ Κωνσταντίνῳ τῷ Τζιρίθεν
|
Incipit |
Κωνσταντινου μοναχου (?) προσταξις εκ ποθου πελει
|
Textus |
Κωνων μοναχος, ο ταπεινος και ξενος.
|
Textus |
Λάβε πάλημα ἢ ξανθά
|
Incipit |
ΛΑΒΕ ΤΑ ΛΕΥΚΑ ΚΑΙ ΞΑΝΘΑ
|
Incipit |
Λάβε φλοῦδας κίτρου ξηράς
|
Incipit |
Λαβὼν βαρζόξυλον βαθύν
|
Incipit |
Λάζαρον, ἵνα κάτω χθῶσι τὸν διάβολον· ἵνα ἐρεθίση σταυρὸν πελεκῆσαι· ἵνα ἰουδαίους καταισχύνη καὶ κόσμον ἐλευθερώση· χριστὸς ὁ σωτὴρ τοῦ κόσμου· αὐτῶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν
|
Desinit |
ΛΑΘΡΑ Δʹ ΟΜΩΣ ΛΕΞΟΜΕΝ
|
Desinit |
ΛΑΙΚΩ ΔΕ ΟΙΩΔΗΠΟΤΕ ΚΑΤ'ΟΥΔΕΝΑ ΤΡΟΠΟΝ ΕΞΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΛΟΓΟΝ ΑΝΑΚΙΝΕΙΝ
|
Incipit |
Λαμβάνειν δεῖ τὸν ἐξομολογούμενον
|
Incipit |
Λαμβάνειν δεῖ τὸν ἐξομολογούμενον
|
Incipit |
Λαμπρὰ καὶ ἐπίδοξος, ἀγαπητοί, τῆς παρούσης ἑορτῆς
|
Incipit |
Λαμπρὰ καὶ παράδοξος τῆς παρούσης (uel ὑποκειμένης) ἑορτῆς
|
Incipit |
λαμπρὰ σήμερον ἡ ἡμέρα φαιδρὰ ἡ πανήγυρις καὶ ἐξαίρετος ἡ ἑορτή
|
Incipit |
Λαμπρῶν ὁ πατὴρ (uel Λαμπρῶν πατὴρ σὸς) ἀξιοῖ σε τῶν γάμων
|
Incipit |
Λαμπρῶν ὁ πατὴρ ἀξιοῖ σε τῶν γάμων
|
Incipit |
Λαμπτηρ νοητος της ολης υφ'ηλιω (υφηλιου),
Μαρκε, προδειχθεις και Λογου κηρυξ μεγας,
φρουρει Διονυσιον ως σον οικετην.
|
Textus |
Λαμπτηρ νοητος της ολης υφηλιου (υφ'ηλιω) |
Μαρκε, προδειχθεις και Λογου κηρυξ μεγας | φρουρει Διονυσιον ως σον οικετην.
|
Textus |
Λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων... Χριστὸς ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης
|
Incipit |
ΛΑΤΙΝΙΚΑΙ ΛΕΞΕΙΣ
|
Titulus initialis |
λάτρης μὲν οἰκτρός, πλὴν σεβαστὸς ἀξίαν
|
Desinit cuiusdam partis |
ΛΕΓΕΙ ΕΝ ΤΟΙΣ ΑΣΜΑΣΙΝ Ο ΣΟΛΟΜΩΝ : ΕΞΗΚΟΝΤΑ ΕΙΣΙ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΙ ΚΑΙ ΟΓΔΟΗΚΟΝΤΑ ΠΑΛΛΑΚΑΙ
|
Incipit |
Λέγει ἐν τοῖς ᾄσμασιν ὁ Σολομὼν ἑξήκοντα
|
Incipit |
Λέγει ἐν τοῖς ᾄσμασιν ὁ Σολομὼν ἑξήκοντά εἰσι βασίλισσαι
|
Incipit |
ΛΕΓΕΙ ΕΝ ΤΟΙΣ ΑΣΜΑΣΙΝ Ο ΣΟΛΟΜΩΝ ΟΤΙ ΕΞΗΚΟΝΤΑ
|
Incipit |
ΛΕΓΕΤΑΙ ΔΕ ΚΥΚΛΟΥΝ ΠΑΣΑΝ ΓΗΝ ΕΥΙΛΑΤ ΟΥ ΤΟ ΚΑΛΟΝ ΧΡΥΣΙΟΝ ΚΑΙ Ο ΑΝΘΡΑΞ ΚΑΙ Ο ΛΙΘΟΣ Ο ΠΡΑΣΙΝΟΣ
|
Desinit |
Λέγεται ἐνυπόστατον καθόλου πᾶσα ὕπαρξις
|
Incipit |
λέγοντας τοῦ καταλόγου τῶν θεοσεβῶν ἐξαίρουσιν
|
Desinit |
λέγω καὶ φιλοξενίας, καὶ πολὺν ποιησώμεθα τῆς ἐλεημοσύνης λόγον, ἵνα τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν, χάριτι…
|
Desinit |
λεγω μεν δε οτι αυτη η σαρξ του κυριου εξ αυτης
|
Incipit |
λεγων, μακαριοι εστε οταν ονειδισωσιν υμας και τα εξης.
|
Desinit |
λέγων· συνεπέμψαμεν δὲ αὐτῷ τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν, ὃν ἐδοκιμάσαμεν ἐν πολλοῖς πολλάκις σπουδαῖον ὄντα καὶ τὰ ἑξῆς, τούτου τὴν προσωνυμίαν μὴ δηλώσας.
|
Desinit |
λειμώνων θείων τὴν κληρουχίαν, πάντων ἀγαθῶν τὴν ἀπόλαυσιν καὶ βασιλείας οὐρανῶν τὴν ἐπίτευξιν, ὅτι Χριστῷ ... ἀμήν
|
Desinit |
λειπουσιν ωδε, φυλλα δʹα· δι’ ο αφες αγραφα φυλλα εξ: ÷ τουτοις δε. και επου τουτῳ (?)
|
Textus |
λειτουργοῦντα καὶ ἐκοινώνει ἐξ αὐτοῦ
|
Desinit |
λείψανα κατέθηκεν ἐν Περγάμῳ ἔνδοξον αὐτῷ δομησάμενοι οἶκον, ἐν ᾦ… ἰάσεις τε πολλὰς καὶ μεγάλας… ἐπιτελεῖσθαι, ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός, δι’ ὧν δοξάζεται μὲν… Ἀμήν.
|
Desinit |
Λέξεις ῾Ρωμαϊκαὶ κατὰ ἀλφάβητον
|
Titulus initialis |
Λέξεις ἀποστολικαὶ τοῦ κυρίου μου τοῦ ἁγίου Παύλου
|
Titulus initialis |
Λέξεις ἀποστολικῶν διατάξεων
|
Titulus initialis |
λεξεις αποστολου της εκκλησιας.
|
Titulus initialis |
ΛΕΞΕΙΣ ΒΟΤΑΝΩΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΚΑΤ'ΑΛΦΑΒΗΤΟΝ ΤΟΥ ΣΟΦΩΤΑΤΟΥ ΓΑΛΗΝΟΥ
|
Titulus initialis |
Λέξεις βοτανῶν· ἑρμηνεῖαι κατὰ ἀλφάβητον τοῦ σοφωτάτου Γαληνοῦ
|
Titulus initialis |
ΛΕΞΕΙΣ ΕΚ ΤΗΣ ΗΣΙΟΔΟΥ ΒΙΒΛΟΥ
|
Titulus initialis |
ΛΕΞΕΙΣ ΕΚ ΤΗΣ ΗΣΙΟΔΟΥ ΒΙΒΛΟΥ
|
Titulus initialis |
λέξεις ἐκ τῆς Ἡσιόδου βίβλου
|
Titulus initialis |
λέξεις ἐκ τῆς Ἡσιόδου βίβλου
|
Titulus initialis |
Λέξεις Ἑλλήνων ἰατρῶν ἁπάντων κατὰ ἀλφάβητον
|
Titulus initialis |
ΛΕΞΕΙΣ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΕΡΜΗΝΕΙΑΙ ΒΟΤΑΝΩΝ
|
Titulus initialis |
ΛΕΞΕΙΣ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΕΡΜΗΝΕΙΑΙ ΒΟΤΑΝΩΝ
|
Titulus initialis |
ΛΕΞΕΙΣ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΕΡΜΗΝΕΙΑΙ ΒΟΤΑΝΩΝ
|
Titulus initialis |
ΛΕΞΕΙΣ ΙΠΠΟΚΡΑΤΟΥΣ ΠΡΟΣ ΓΑΛΗΝΟΝ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΘΗΤΗΝ ΠΕΡΙ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
|
Titulus initialis |
ΛΕΞΕΙΣ ΜΕΘΕΡΜΗΝΕΥΜΕΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑΙ
|
Titulus initialis |
λέξεις ὁμηρικαὶ ἐκ τῆς Ὀδυσσείας βίβλου
|
Titulus initialis |
ΛΕΞΕΙΣ ΣΑΡΑΚΗΝΙΚΑΙ ΚΑΤΑ ΑΛΦΑΒΗΤΟΝ
|
Titulus initialis |
λέξεις τῆς πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολῆς. ἀπαύγασμα. ὃς ὢν ἀπαύγασμα
|
Incipit |
λέξεις τινὲς ἐκ τοῦ χωρίου
|
Incipit |
λέξεις τοῦ κατὰ Ἰωάννην εύαγγελίου
|
Titulus initialis |
λεξεις του κατα Ιωαννου ευαγγελιων (Ιωαννην ευαγγελιου)
|
Titulus initialis |
λεξεις του κατα Μαρκον ευαγγελιου
|
Titulus initialis |
ΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΨΑΛΤΗΡΟΣ
|
Incipit |
λεξεις των ευαγγελιων. του κατα Ματθαιον αγιου ευαγγελιου
|
Titulus initialis |
λέξεις τῶν Πράξεων
|
Titulus initialis |
λέξεις τῶν Πραξέων
|
Titulus initialis |
λέξεις τῶν Πράξεων
|
Titulus initialis |
λεξεις.
|
Titulus initialis |
λεξεων (?) των ευαγγελιστων: Ματθαιος· ερ[μηνευ]εται (ερμηνευεται)· μελι Μαρκος οινος· Λουκας γαλα· Ιωαννης· ελαιος.
|
Textus |
Λέξεων ἑρμηνεῖαι διάφοροι
|
Titulus initialis |
λέξεων χρησίμων συναγωγὴ αἷς μάλιστα χρῶνται ῥήτορες καὶ τπων συγγράφεων αἱ λογιώτατοι
|
Titulus initialis |
Λεξίδιον
|
Titulus initialis |
ΛΕΞΙΚΟΝ ΓΑΛΗΝΟΥ ΚΑΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΤΩΝ ΒΟΤΑΝΩΝ
|
Titulus initialis |
ΛΕΞΙΚΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΙΟΥ ΤΟΥ ΚΡΗΤΟΣ ΤΟΥ ΖΑΧΑΡΕΩΣ
|
Titulus initialis |
ΛΕΞΙΚΟΝ εἰς τὰς Νεφέλας Ἀριστοφάνους
|
Titulus initialis |
λεξικὸν ἐκ μέρους κατὰ στοιχεῖον τῶν Ἡροδοτείων λέξεων
|
Titulus initialis |
λεξικὸν ἐν ᾧ ἐρμηνεύονται ἐλληνικαὶ λέξεις λατινικῶς. συντεθὲν καὶ γραφὲν Νικολάω τῶ Ῥαζῆ
|
Titulus initialis |
Λεξικὸν κατὰ ἀλφάβητον ἑρμηνέβων ἀκριβῶς τὰς βοτάνας
|
Titulus initialis |
Λεξικὸν κατὰ στοιχεῖον εἰς τὰ τοῦ Νικάνδρου Θηριακά
|
Titulus initialis |
λεξικον Κυριλλου του ευαγγελιου.
|
Titulus initialis |
Λεξικὸν λίαν ὡραῖον τοῦ βιβλίου
|
Titulus initialis |
ΛΕΞΙΚΟΝ ΝΙΚΟΜΗΔΟΥΣ ΙΑΤΡΟΥ ΣΟΦΙΣΤΟΥ
|
Titulus initialis |
ΛΕΞΙΚΟΝ ΝΙΚΟΜΗΔΟΥΣ ΙΑΤΡΟΥ ΣΟΦΙΣΤΟΥ
|
Titulus initialis |
ΛΕΞΙΚΟΝ ΣΑΡΑΚΗΝΩΝ
|
Titulus initialis |
Λεξικὸν τῆς τῶν βοτάνων ἑρμηνείας κατὰ στοιχεῖον τοῦ σοφωτάτου Γαληνοῦ
|
Titulus initialis |
Λεξικὸν τοῦ ἁγίου Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας συντεθὲν παρὰ τοῦ κυροῦ Ἀντωνίου τοῦ φιλοσόφου· ἔρανος λέξεων
|
Titulus initialis |
λεξικον του αποστολου κατα αλφαβητον.
|
Titulus initialis |
λεξικον του κατα Ιωαννην αγιου ευαγγελιου.
|
Titulus initialis |
λεξικον του κατα Ιωαννην αγιου ευαγγελιου.
|
Titulus initialis |
Λεξικον του κατα Λουκαν αγιου ευαγγελιου.
|
Titulus initialis |
λεξικον του κατα Μαρκον αγιου ευαγγελιου.
|
Titulus initialis |
λεξικον του κατα Ματθαιον αγιου ευαγγελιου.
|
Titulus initialis |
ΛΕΞΙΚΟΝ ΤΩΝ ΕΝΔΙΑΘΕΤΩΝ ΓΡΑΦΩΝ
|
Titulus initialis |
ΛΕΞΙΚΟΝ ΤΩΝ ΕΝΔΙΑΘΕΤΩΝ ΓΡΑΦΩΝ
|
Titulus initialis |
ΛΕΞΙΚΟΝ ΤΩΝ ΣΑΡΑΚΗΝΩΝ ΕΙΣ ΤΑ ΒΟΤΑΝΑ
|
Titulus initialis |
λεξικον των του κατα Λουκαν λογων.
|
Titulus initialis |
ΛΕΞΙΣ ΒΟΤΑΝΩΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑΙ ΚΑΤΑ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ
|
Titulus initialis |
ΛΕΞΙΣ ΒΟΤΑΝΩΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑΙ ΚΑΤΑ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ ΤΟΥ ΣΟΦΩΤΑΤΟΥ ΓΑΛΗΝΟΥ
|
Titulus initialis |
Λέξις ἐστι φωνὴ ἐγγράμματος
|
Incipit |
Λέξις ἐστι φωνὴ ἐγγράμματος μέρος λόγου παριστῶσα
|
Incipit |
Λέξις ἐστὶν φωνὴ ἐγγράμματος
|
Incipit |
Λέξις ἰατρικοῦ βιβλίου ἐρμηνία βοτανῶν·
|
Titulus initialis |
Λέξις ἰδιωτικὴ τῶν βοτάνων κατὰ ἀλφάβητον
|
Titulus initialis |
λεξις του κατα Ιωαννην ευαγγελιου
|
Titulus initialis |
Λέξον αἴνιγμα Λέοντος σοφωτάτου
|
Incipit |
Λέξον ἐμοὶ τί πλήθυς
|
Incipit |
Λεοντιος ιερομοναχος, και Νεοφυτος μοναχος, το επικλην Αντιλου (αντιλαβου ?) αφηνωμεν εις φυλαξιν εν τετραβαγγελον (τετραευαγγελιον) προς τον παπαν Ιωαννην τον Δραγαλευιτην, και οταν ελθη εις αφ' ημων των βʹ να το διδη· ειτε ελθη μας θανατος των δυο να το επιδιδη του πατρος μας του Μονοβασιωτου.
|
Textus |
Λέοντος ... λόγος εἰς τὴν ἐν ταῖς φαεινοτάταις καὶ ἀκηράτοις λήξεσιν μετάβασιν τῆς δι' ἧς ὁ ἀμαυρὸς καταπέποται θάνατος ἐξ ἀκηράτου γαστρὸς ἀνασχούσης τὸν ἄδυτον ἥλιον
|
Titulus initialis |
Λέοντος ... λόγος εἰς τὴν ἐκ πύλης ἐσφραγισμένης αὐτοῦ Χριστοῦ τοῦ τῆς δόξης βασιλέως προέλευσιν, ἐν δούλου σχήματι τοῖς δούλοις ἐπιφανέντος
|
Titulus initialis |
Λέοντος ... λόγος εἰς τὸν ἐξ ἀστραπῆς τῶν οἰκείων λόγων τῆς ἀλογίας διώξαντα τῆς σκοτόμαιναν, τὸν μέγαν τῆς οἰκουμένης ἀπόστολον
|
Titulus initialis |
Λέοντος ... λόγος ἐπιτάφιος εἰς τοὺς ὧν ἐξ ὀσφύος πρὸς ζωῆν ἐληλύθαμεν
|
Titulus initialis |
Λέοντος ... λόγος ὅτε ἡ ἐξ ἐρήμου φωνὴ τῶν σαρκίνων ὁρίων μεταχωρήσασα καὶ πρὸς τοὺς ἐν ᾅδου σκυθρωπάζοντας φωνὴ πρόδρομος καὶ τὴν ἀπώλειαν τῆς κατηφείας κηρύττουσα δείκνυται
|
Titulus initialis |
Λέοντος ... Λόγος ὅτε νεφέλης ἀχράντου πρεσβυτικαῖς παλάμαις μετοχησάμενος, πρὸς ναὸν σκιώδη ὁ τῆς δόξης εἰσελήλυθεν ἥλιος
|
Titulus initialis |
Λέοντος ... λόγος ὅτε σπινθῆρσι θεότητος ἐν Θαβὼρ καταλάμψας τὸ πρόσλημμα, παραδόξως ὤφθη μεταμορφούμενος
|
Titulus initialis |
Λέοντος ... λόγος ὅτε σπινθῆρσι θεότητος ἐν Θαβὼρ καταλάμψας τὸ πρόσλημμα, παραδόξως ὤφθη μεταμορφώσεως
|
Titulus initialis |
Λέοντος ... λόγος ὅτε φέρων τὴν τοῦ πλάσματος καταλλαγὴν ὁ Υἱὸς τῷ Πατρί, μετὰ τοῦ ἐξ ἡμῶν προσλήμματος τοῖς πατρικοῖς ἐνεθρονίσθη κόλποις
|
Titulus initialis |
Λέοντος ... ὁμιλία εἰς τὴν ἐν Θαβὼρ παραγυμνωθεῖσαν θεικὴν δόξαν καὶ οἰκείᾳ λαμπηδόνι τὸ ἡμέτερον ἄμορφον ὑπερφυω[ς καταστράψασαν
|
Titulus initialis |
Λέοντος ... ὁμιλία ἐν τῷ τῆς τοῦ θεοῦ Σοφίας ἐπωνύμῳ ναῷ ῥηθεῖσα, ὅτε τὸν κοινωνὸν τῶν σωματικὼν ὠδίνων ἡ θεία χάρις εἰς πατέρα τάξασα, τῇ ἀμώμ{β νύμφῃ συνηρμόσατο
|
Titulus initialis |
Λέοντος ... ὁμιλία ῥηθεῖσα ἐν τῷ ἀπάρξει τῆς ἱερωτάτης νηστείας, καθ' ἣν ἐν τοῖς βασιλείοις τῇ πολιτείᾳ νενόμισται κοινῇ ποιεῖν τὴν συνέλευσιν
|
Titulus initialis |
Λέοντος ... ὁμιλία ῥηθεῖσα ἐν τῷ ἀπάρξει τῆς ἱερωτάτης νηστείας, καθ' ἣν ἐν τοῖς βασιλείοις τῇ πολιτείᾳ νενόμισται κοινῇ ποιεῖν τὴν συνέλευσιν
|
Titulus initialis |
Λεόντος βασιλέως πολεμικῶν παρασκευῶν διάταξις περὶ ναυμαχίας
|
Titulus initialis |
Λέοντος ὃς τὰ σκῆπτρα δεξιᾶς ἔχει...
|
Titulus initialis |
Λέοντος τοῦ Ἰσαύρου ἐξ ὀνηλασίας
|
Incipit |
Λέοντος, ὃς τὰ σκῆπτρα δεξιᾶς ἔχει
|
Incipit |
ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΣ ΤΕ ΚΑΙ ΞΗΤΟΙΚΟΝ ΑΔΙΚΤΟΣ ΕΣΤΙΝ
|
Desinit |
Λεύκιός τις ὀνόματι τὴν δι᾿ ἀστρονομίας γοητευτικὴν εἰς ἄκρον ἐξησκημένος καὶ τὴν ᾿Απολιναρίου αἵρεσιν ὅλην ἐκπεπωκώς,
|
Incipit |
Λέων ἐρεύξεται, καὶ τίς οὐ φοβηθήσεται;
|
Incipit |
Λέων ἐρεύξεται, καὶ τίς οὐ φοβηθήσεται; Βασιλεὺς προστάσσει
|
Incipit |
Λέων ὁ Μάρκος εὑρεθεὶς ἐκ τῶν λόγων
φρικτῶν βρυχηθμῶν ἐξερεύγεται κτύπους,
οὓς ἡ κτίσις πτήξασα δορκάδος δίκην
τοὺς δυσπλόκους πέφευγε τῆς πλάνης βρόχους
|
Textus |
λεωντα (λεγοντα?)· ηγουν σαν λεωνταρι (λιονταρι)· εφανη στο θρονον του θεου· εις τα εξαπτερυγα.
|
Textus |
λζʹ Περι της ξηρανθεισης συκης.
|
Desinit abruptus |
ΛΗΡΟΥΣ ΟΥΝ ΚΑΙ ΑΠΟΠΛΗΞΙΑ ΔΕΙΝΗ
|
Incipit |
Λίβανον σὺν ὄξει καὶ ἐλαίῳ διάχριε
|
Incipit |
Λίβανος ἐν Συρίᾳ μεταξὺ Βίβλου καὶ Βηρυτοῦ
|
Incipit |
ΛΙΒΕΛΛΟΣ ΤΗΣ ΑΜΩΜΗΤΟΥ ΚΑΙ ΟΡΘΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ
|
Titulus initialis |
ΛΙΒΕΛΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ
|
Titulus initialis |
ΛΙΒΕΛΟΣ ΔΙΔΟΜΕΝΟΣ ΠΑΡΑ ΛΑΤΙΝΩΝ ΤΩΝ ¨ΠΡΟΣΕΡΧΟΜΕΝΩΝ ΤΗ ΑΓΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
|
Titulus initialis |
λιμένα τὸν πανεύδιον καὶ παγγάληνον, ὅτι παρὰ σοῦ χορηγεῖται πᾶν ἀγαθὸν καὶ σωτηρία καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν...
|
Desinit |
λιμοκτονεῖται ἱκανῶς · εἶτα ἐξορίζε[ται
|
Desinit |
Λογγῖνος ὁ καὶ ῥήτωρ τὴν τῶν μεγάλων ῥητόρων ἀπαρίθμησιν συνέταξεν οὕτως· κορωνίς
|
Incipit |
Λογγινος ο και ρητωρ την των μεγαλων ρητορων απαριθμησιν συνεταξεν ουτως· κορωνις δ'εστω λογου παντος και φρονηματος ελληνικου, Δημοσθενης, Λυσιας, Αισχινης, Αριστειδης, Ισαιος, Τιμαρχος, Ισοκρατης, Δημοσθενης ο και Κριθινος, Ξενοφων, προς τουτοις Παυλος ο Ταρσευς, οντινα και πρωτον φημι προισταμενον δογματος αναποδεικτου.
|
Textus |
Λογγῖνος ὁ καὶ ῥήτωρ, τὴν τῶν μεγάλων ῥητόρων ἀπαρίθμησιν συνέταξεν οὕτος, κορωνὶς
|
Incipit |
ΛΟΓΟΙ ΜΕΤΑ ΔΙΑΣΤΙΧΟΥ ΕΞΗΓΗΣΕΩΣ
|
Titulus initialis |
ΛΟΓΟΙ ΨΥΞΩΦΕΛΕΙΣ ΕΙΣ ΤΟ ΣΩΤΗΡΙΟΝ ΠΑΘΟΣ... ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ
|
Titulus initialis |
Λόγον αὐτοματίσαι σοι ἐξ αὐτοσχεδίου γλώττης ἐν τῷδε τῷ λογιωτάτῳ θεάτρῳ προστέταχας
|
Incipit |
Λόγον γράφων ἄρρητον ὁ βροντῆς γόνος
βροτοὺς ἔδειξε προσκυνητὰς τοῦ λόγου.
|
Textus |
Λόγον μοι ἐν ἀνοίξει
|
Incipit |
Λόγον παῖδα ἐμὸν διδάξας ὅσα χρὴ λέγειν
|
Incipit |
λόγον πλείονα παρ' ὃν ἔχεις ἐν ἀνοίξει τοῦ στόματός σου.
|
Desinit |
Λόγος ἀνατρεπτικὸς τοῦ ῥωμαϊκοῦ δόγματος, τοῦ δεῖν γίνεσθαι λέγοντος τὴν τῶν ἁγίων μυστηρίων προσένεξιν δι’ ἀζύμων.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
Λόγος δὲ ἐνυπόστατον γέννημα, διὸ καὶ Υἱὸς, καὶ Πνεῦμα ἐνυπόστατως ἐκπόρευμα καὶ πρόβλημα, ἐκ Πατρὸς μὲν, δι’ Υἱοῦ δὲ, καὶ οὐκ ἐξ Υἱοῦ ὡς Πνεῦμα στόματος Θεοῦ Λόγου ἐξαγγελτικόν.
|
Desinit |
ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΗΡΩΝΑ ΤΟΝ ΦΙΛΟΣΟΦΟΝ ΑΠΟ ΤΗΣ ΕΞΟΡΙΑΣ ΕΠΑΝΕΛΘΟΝΤΑ
|
Titulus initialis |
Λόγος εἰς τὴν ἀποτομὴν τοῦ τιμίου ἐνδόξου προφήτου Προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ Ἰωάννου
|
Titulus initialis |
Λόγος εἰς τὴν κυριακὴν τῆς ὀρθοδοξίας
|
Titulus initialis |
Λόγος εἰς τὴν τοῦ προφήτου Ἰεζεκιὴλ ὅρασιν. Σημασία ἐξ αὐτῶν τῶν θείων γραφῶν ἔχουσα τὴν μαρτυρίαν, ἐν οἷς λέγει
|
Titulus initialis |
ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΣΙΩΠΩΝΤΑ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΓΗΝ ΤΗΣ ΧΑΛΑΞΗΣ
|
Titulus initialis |
Λόγος ἐν τῷ σταυρῷ, ἐπὶ τῶν ἐγκαινίων, καὶ περὶ τοῦ ἁγίου ξύλου τοῦ σταυροῦ
|
Titulus initialis |
Λόγος ἐναρμόνιος καὶ κατὰ τάξιν τὴν ἀρίστην συγκείμενος
|
Incipit |
Λόγος ἐναρμόνιος καὶ κατὰ τάξιν τὴν ἀρίστην συγκείμενος
|
Incipit |
Λόγος ἐναρμόνιος καὶ κατὰ τάξιν τὴν ἀρίστην συγκείμενος
|
Incipit |
Λόγος ἐξαναστάντας τινάς
|
Incipit |
Λόγος ἐπιτάφιος εἰς ἀξιωματικὸν Ῥῶσον
|
Titulus initialis |
Λόγος κατὰ αἱρετικῶν, ἐν ᾧ καὶ ἀπόδειξις ἐκ φανερῶν ὑποδειγμάτων, τοῦ τε μαργαρίτου καὶ τῶν λοιπῶν συνάγουσα τὸ πιστόν, ὅτι δίχα τῶν φυσικῶν νόμων ἡ ἁγία Θεοτόκος τὸν Κύριον καὶ Θεὸν ἡμῶν ἐπὶ σωτηρίας τοῦ κόσμου καὶ συνέλαβε καὶ ἐκύησε
|
Titulus initialis |
Λόγος κατὰ τῶν ἐξ ὧν καὶ αὐτὸς εἷλκε τὸ γένος, ἀπὸ Ἰταλῶν
|
Incipit |
Λόγος μὲν οὐδεὶς περὶ ἀγάπης κατ’ ἀξίαν εἰπεῖν ἱκανός, διὰ τὸ μὴ
|
Incipit |
Λόγος ὃν καὶ ἀπέστειλεν τῷ ἀββᾷ Ἰωάννῃ τῷ ἡγουμένῳ τῆς Ῥαϊθοῦ προτραπεὶς παρ' αὐτοῦ συντάξαι
|
Titulus initialis |
Λόγος ὃν καὶ ἀπέστειλεν τῷ ἀββᾷ Ἰωάννῃ τῷ ἡγουμένῳ τῆς Ῥαϊθοῦ προτραπεὶς παρ' αὐτοῦ συντάξαι. Λόγος α´
|
Titulus initialis |
Λόγος ὃν καὶ ἀπέστειλεν τῷ ἀββᾷ Ἰωάννῃ τῷ ἡγουμένῳ τῆς Ῥαϊθοῦ προτραπεὶς παρ' αὐτοῦ συντάξαι. Λόγος α´
|
Titulus initialis |
Λόγος ὅτι πολὺς ἐκ μακροῦ ἐξηχεῖται
|
Incipit |
ΛΟΓΟΣ ΟΥ Η ΑΡΧΗ ΕΞΕΠΕΣΕ
|
Titulus initialis |
Λόγος ὀφέλημος περὶ τοῦ ἀπέχεσθαι ἐν κενοδωξίᾳ κ(αὶ) ὑπεριφανείᾳ εἰς ταύτην τὴν ὑπόθεσιν
|
Titulus initialis |
Λόγος παραινετικὸς εἰς τοὺς ἐξελθόντας μετὰ τῶν ἁγίων εἰκόνων ὡς ἐκ προσώπου τοῦ μητροπολίτου
|
Titulus initialis |
Λόγος περὶ ἀζύμων, τῇ κυριακῇ τῆς ὀρθοδοξίας ἀναγινωσκόμενος ἐπὶ τῆς ἐκκλησίας φωνῇ μεγάλῃ καὶ παρρησίᾳ
|
Titulus initialis |
Λόγος περὶ μετανοίας καὶ ἐξομολογήσεως καὶ εἰς τὴν βάσιν τῆς ἁγίας Μαρίας
|
Titulus initialis |
ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΝ ΔΙΑΛΕΞΕΣΙΝ ΕΥΤΑΞΙΑΣ, ΚΑΙ ΟΤΙ ΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΑΝΘΠΩΠΟΥ, ΟΥΤΕ ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙΡΟΥ ΤΟ ΠΕΡΙ ΘΕΟΥ ΔΙΑΛΕΓΕΣΘΑΙ
|
Titulus initialis |
Λόγος περὶ τοῦ ἀεὶ ἐν τῷ νῷ ἔχειν τὴν ἡμέραν τῆς ἐξόδου τοῦ βίου
|
Titulus initialis |
Λόγος πρῶτος. Πᾶσα γραφὴ θεόπνευστος καὶ ὠφέλιμος ἔφη που λόγιον ἱερόν. ἐν πνεύματι γὰρ ἐσοφίσθησαν ἅπαντες οἱ κηρύξαντες ἡμῖν τὸν σωτήριον λόγον
|
Incipit |
Λόγος στηλιτευτικὸς περὶ τῶν κακοδόξων Ἀρμενίων κ.τ.λ.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
Λόγος τοῦ εὐλαβεστάτου διακόνου τῆς τοῦ θεοῦ μεγάλης ἐκκλησίας καὶ φιλοσόφου κυροῦ Σωτηρίχου τοῦ Παντευγένου, γενόμενος ἐκ συζητήσεως τοῦ ἁγιωτάτου πατριάρχου κυροῦ Μιχαὴλ τοῦ Ὀξείτου, περὶ τοῦ γεννηθῆναι ἀνάρχως καὶ ἀχρόνως τὸν θεὸν λόγον ἐκ τοῦ θεοῦ καὶ πατρὸς καὶ ἀεὶ γεννᾶσθαι καὶ μήτε τὸν πατέρα στῆναί ποτε τοῦ γεννᾶν, μήτε τὸν υἱὸν τοῦ γεννᾶσθαι, καὶ περὶ τοῦ μὴ ἀπόβλητον εἶναι τοῖς ἐπιεικῶς καὶ εὐεπηβόλως προσφερομένοις τὴν παρὰ τοῦ μεγάλου Βασιλείου παραληφθεῖσαν λέξιν τὴν λέγουσαν τὴν κυριακὴν σάρκα θεοφόρον
|
Titulus initialis |
ΛΟΓΟΣ ΩΦΕΛΗΜΟΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΠΕΧΕΣΘΑΙ ΕΝ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΤΟΙΑΥΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΙΝ
|
Titulus initialis |
λόγος ὠφέλιμος κατὰ πολλὰ περὶ μετανοίας καὶ ἐξομολογήσεως
|
Titulus initialis |
ΛΟΓΟΣ ΩΦΕΛΙΜΟΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΗΜΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ
|
Titulus initialis |
Λόγος ὠφέλιμος περὶ τοῦ ἀπέχεσθαι κενοδοξίας καὶ ὑπερηφανείας, καὶ περὶ ταπεινοφροσύνης
|
Titulus initialis |
Λόγος, πῶς μὲν ἐν δευτέρῳ ἀπολογητικός, ἐφ' ᾗπερ ἀδικίᾳ ὑπέστη, πῶς δὲ ἀντιρρητικός ἐπὶ παρεξηγήσεσι ῥήσεων τινῶν Γραφικῶν
|
Titulus initialis |
λογους τελωνων και δημοσιας πραξεις
ελιπες αποστολε Μ α τ θ α ι ε μακαριε, (sic)
μονω δε Χριστω ηκολουθησας ποθω
γραψας απασι τους αυτου θειους λογους.
|
Textus |
λογους τελωνων και δημοσιας πραξεις. ελιπες αποστολε Ματθαιε μακαριε μονω δε Χριστω ηκολουθησας ποθω γραψας απασι τους αυτου θειους λογους.
|
Textus |
ΛΟΙΠΟΝ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣ ΑΓΑΠΗΣΩΜΕΝ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΝ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑΝ... ΑΜΗΝ
|
Desinit |
Λουκα παρελθε και ξενην φανον τριβον
τοις ασκοπως τρεχουσιν εις τριβον πλανης,
λαοις δε δειξον εν σκοτω καθημενοις,
οιον βλεπειν εδειξε φως θεοφανης.
|
Textus |
Λουκα παρελθε και ξενην φανον τριβον
|
Incipit |
Λουκα παρελθε και ξενην φερον τριβον.
|
Incipit |
Λουκα παρελθε, και ξενην
|
Incipit |
Λουκᾶς ἠπιόθυμος ἀκεστορίης ἐπιΐστωρ,
ἀθανάτου Χριστοῖο γένος καὶ θέσκελα ἔργα
ἀτρεκέως κατέλεξε, καὶ ὡς θάνεν ἄμμε σαώσας,
καὶ πάλιν, ἐκ τύμβοιο θορών, μερόπεσσιν ἐδείχθη,
ἔνθεν δʹ οὐρανίην ὑπὲρ ἄντυγα Πατρὶ φαάνθη.
|
Textus |
Λουκᾶς ὁ εὐαγγελιστής, ὁ καὶ τὰς Πράξεις τῶν ἀποστόλων συγγράψας, εἷς ἐστι τῶν μαθητῶν· ἐκοιμήθη ἐν Ἀντιοχείᾳ.
|
Textus |
Λουκᾶς ὁ θεῖος Ἀντιοχεὺς μὲν ἦν, ἰατρὸς δὲ καὶ τὴν ἔξω σοφίαν πολύς, οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τὴν ἑβραϊκὴν παιδείαν ἐξησκήσατο τοῖς Ἱεροσολύμοις ἐπιφοιτήσας, ὅτε δὴ καὶ ὁ κύριος ἡμῶν ἐδίδασκεν
|
Incipit |
Λουκας ο θειος Αντιοχευς μεν ην· ιατρος δε, και την εξω σοφιαν πολυς·
|
Incipit |
Λουκας ο θειος, Αντιοχευς μεν ην, ιατρος δε και την εξω σοφιαν πολυς
|
Incipit |
Λουκας ο θειος, Αντιοχευς μεν ην, ιατρος δε και την εξω σοφιαν πολυς
|
Incipit |
Λουκας ο θειος, Αντιοχευς μεν ην· ιατρος δε, και την εξω σοφιαν πολυς
|
Incipit |
Λουκᾶς ὁ μακάριος ἰατρὸς μὲν ἦν τὴν τέχνην, γέγονε δὲ καὶ ψυχῶν ἰατρός, ἀναβὰς ἀπὸ τοῦ ἐλάττονος ἐπὶ τὸ κρεῖττον. Καταλέλοιπεν γὰρ ἡμῖν τῶν Ἰησοῦ λόγων τε καὶ θαυμάτων τὴν μνήμην ἔγγραφον. Μόνος δὲ τῶν ἄλλων εὐαγγελιστῶν ἀκριβῶς ἐποιήσατο τὴν τοῦ εὐαγγελίου γραφήν, καὶ πολλὰ τῶν τοῖς ἄλλοις σεσιωπημένων οὗτος ἀπεμνημόνευσέ τε καὶ διεξῆλθεν ἀκριβῶς, διὸ καὶ τὸ προοίμιον τῆς εὐαγγελικῆς γραφῆς ἀκρίβειαν ἐπαγγέλλεται.
|
Textus |
Λουκας τα δ᾽ ελεξεν
|
Incipit |
Λουκᾶς ταῦτα δ᾽ ἔλεξεν, ὅς ῥα κατ᾽ ἴχνος
πάντῃ ἀεθλεύοντι κεχαρμένος εἵπετο Παύλῳ
|
Textus |
Λουκας ταυτα δ᾽ ελεξεν, ος ρα κατ' ιχνος, παντη αεθλευοντι, κεχαρμενος ειπετο Παυλω.
|
Textus |
ΛΟΥΜΕΝΟΣ ΕΦʹ ΟΙΣ ΑΠΑΞ ΑΠΕΜΝΗΜΟΝΕΥΣΕΝ
|
Incipit |
Λύσις τῶν προτάσεων τῶν Λατίνων ἐξ ὧν συνάγειν οἴονται τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκ τοῦ υἱοῦ ἐκπορεύεσθαι
|
Titulus initialis |
Λύσις· Διότι ὅ γε τοιοῦτος λόγος πρὸς τὴν λέξιν
|
Incipit |
Λυχνία γὰρ ἦν ἀληθὴς ἡ σὰρξ ἡ δεσποτική
|
Incipit |
Λυχνία ἦν ἀληθὴς ἡ σὰρξ ἡ δεσποτικὴ ἡ τοῦ ἁγίου Πνεύματος τὰς ἐλλάμψεις
|
Incipit |
μ´ Περι των επερωτησαντων ει εξεστιν απολυσαι την γυναικα.
|
Incipit abruptus |
Μ[ετὰ τὸ] διαχωρισθῆναι τὸ γένος τῶν κακοδόξων Ἀρμενίων ἐκ τῶν Ῥωμαίων
|
Incipit |
μʹ Περὶ διαλέξεως Παύλου τῆς πρὸς
τοὺς ἐν Ῥώμη Ἰουδαίους.
|
Desinit |
μʹ Περὶ διαλέξεως Παύλου τῆς πρὸς
τοὺς ἐν Ῥώμῃ Ἰουδαίους.
|
Desinit |
μʹ Περὶ διαλέξεως Παύλου τῆς πρὸς τοὺς ἐν Ῥώμη Ιουδαίους.
|
Desinit |
μʹ Περὶ διαλέξεως Παύλου τῆς πρὸς τοὺς ἐν Ῥώμη Ἰουδαίους.
|
Desinit |
μʹ Περὶ διαλέξεως Παύλου, τῆς πρὸς τοὺς ἐν Ῥώμη Ἰουδαίους.
|
Desinit |
Μάγνου Σοφιστοῦ ἐξηγησις εἰς τὸ περὶ οὔρων καὶ ἄλλων πολλῶν παλαιῶν σοφῶν καὶ τῶν διδασκάλων συντεθεῖσα παρὰ τοῦ φιλοσοφωτάτου Στεφάνου τοῦ Ἀλεξανδρέως
|
Titulus initialis |
μαθηταῖς. Οἱ δὲ ἠπίστουν. Ἔδραμε
Πέτρος εἰς τὸ μνημεῖον καὶ εὗρεν οὕτως. Τότε φαίνεται τοῖς δύο ὁδοιποροῦσιν. Ὑποστρέψαντες οὗτοι, ἤκουσαν ὅτι ὤφθη Σίμωνι. Εἶτα ἔστη ἀθρόως ἐν μέσῳ αὐτῶν· οἱ δὲ ἐπτοήθησαν. Ἔδειξεν αὐτοῖς τοὺς τύπους καὶ ἔφ[αγ]εν ἐνώπιον αὐτῶν. Ἐξαγαγὼν δὲ αὐτοὺς εἰς Βηθανίαν, ἀνελήφθη.
|
Desinit |
Μαθητής, φησίν, τοῦδε τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Νικολάου, Κυπριανὸς τοὔνομα, ἐξ ἔθους εἶχεν κατ' ἔτος τοῦ παραβαλεῖν πρός τινα γέροντα κατὰ τὴν τῆς Ἀτρώας ὑπώρειαν
|
Incipit |
μαθὼν τὴν ἀληθείαν ἐβαπτίσθη δοξάζων τὸν κύριον ... ἀμήν
|
Desinit |
μακάριος οὖν ὁ ταύτην κεκτημένος ὅτι τῷ Θεῷ μένει, αὐτᾦ πρέπει δόξα... ἀμήν
|
Desinit |
Μακαρισει κυριος ο θεος τον υποκτησαντα το τοιουτον τετραευαγγελιον, αμην αμην. εις τελος, ο Χριστος τον φυλαξει.
|
Textus |
Μαλαχίου μοναχοῦ καὶ πρεσβυτέρου ἐξήγησις εἰς τὰς Παροιμίας Σολομῶντος κατά τε τὴς πρόχειρον ἔννοιαν καὶ κατὰ τὴν ὑψηλοτέραν διάνοιαν ἀναγωγικῶν τοῖς κατά Χριστὸν καὶ εὐαγγελικῶν ζῶσι...
|
Titulus initialis |
μᾶλλον δὲ ὁ μέγας ἔχει Βασίλειος καὶ ὁ τὴν ψυχὴν ἐκείνην φωτίσας. Αὐτῷ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit cuiusdam partis |
Μανουὴλ τοῦ Φιλῆ μετάφρασις τῶν ψαλμῶν ργ΄, γ΄, λζ΄, ξβ΄ ρβ΄, ν΄ διὰ στἰχων πολιτικῶν
|
Titulus initialis |
ΜΑΝΤΕΥΕΤΑΙ Η ΓΛΑΥΞ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΗΝ ΜΕΝ ΚΥΚΝΟΣ
|
Incipit |
Μαξιμιανὸς καὶ Μαξιμῖνος οἱ βασιλεῖς ὑπὸ τοῦ διαβόλου
|
Incipit |
Μαξιμιανὸς ὁ βασιλεὺς ἐκ Νικομηδείας ἀπάρας ἐπὶ τὰ Θρᾳκῶα μέρη
|
Incipit |
Μαξιμιανὸς ὁ βασιλεὺς πολλὴν περὶ τὴν τῶν εἱδώλων πλάνην
|
Incipit |
Μαξιμιανὸς ὁ βασιλεὺς πολλὴν περὶ τὴν τῶν εἰδώλων πλάνην εἰσφέρων τὴν ἐπιμέλειαν
|
Incipit |
Μαξιμιανὸς ὁ καὶ Ἑρκούλιος ἄρτι τότε τοῖς άνεφίκτοις τοῦ θεοῦ κρίμασι
|
Incipit |
Μαξιμιανὸς ὁ καὶ Ἑρκούλιος, ὑποτάξας Γότθους καὶ Σαυρομάτας τοῖς Ρωμαίοις
|
Incipit |
Μαξιμιανὸς ὁ καὶ Ἑρκούλιος, ὑποτάξας Γότθους καὶ Σαυρομάτας τοῖς Ρωμαίοις
|
Incipit |
Μαξιμιανοῦ βασιλεύοντος ἐν Νικομηδείᾳ
|
Incipit |
Μαξιμιανοῦ βασιλεύοντος τοῦ τυράννου καὶ τῆς οίκουμένης σχεδὸν ἁπάσης ὑπὸ βαθεῖ σκότῳ τῆς ἀσεβείας κειμένης
|
Incipit |
Μαξιμιανοῦ καὶ Μαξιμίμου τὴν αὐτοκράτορα Ῥωμαίων ἐκ συγγενικῶν θεσμῶν λαβόντων ἀρχήν
|
Incipit |
Μαξιμιανοῦ τοῦ τυράννου βασιλεύοντος πολλὴ κατεῖχεν πλάνη τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος
|
Incipit |
Μαξιμιανοῦ τοῦ τυράννου κακῶς τὴν βασιλείαν διέποντος καὶ διατάγματα πανταχοῦ θεομισῆ προτιθέντος
|
Incipit |
Μαξιμιανοῦ τοῦ τυράννου τὴν βασιλείαν ἀρχὴν ὡς ὤφελε κατὰ τὴν Νικομήδους διέποντος
|
Incipit |
Μαξιμιανοῦ τοῦ τυράννου τὸ δυσσεβὲς ἀνὰ πᾶσαν σχεδὸν τὴν οἰκουμένην ἐκδόντος διάταγμα
|
Incipit |
Μαξιμιανοῦ τοῦ τυράννου τῶν τῆς βασιλείας σκήπτρων κατὰ τὴν Νικομήδους ἐπειλημμένου
|
Incipit |
Μαξιμιανοῦ, Μαξιμίνου τὸ κράτος | σκήπτρων φερόντων ῥωμαϊκῶν τῷ τότε
|
Incipit |
Μαξιμιανῷ τῷ δυσσεβεῖ βασιλεῖ πολλὴν περὶ τὴν τῶν εἰδώλων πλάνην
|
Incipit |
Μαξιμῖνος ὁ μετὰ Μαξιμιανὸν τὸ κράτος τῆς βασιλείας ἀναδειξάμενος τοσαύτην καθ' ἡμῶν
|
Incipit |
Μαξιμος ιερομοναχος
|
Monocondylia et Monogrammata |
Μάξιμός τις κυνικὸς φιλόσοφος
|
Incipit |
Μάξιμός τις κυνικὸς φιλόσοφος προσοικειωθεὶς τῷ πατρί
|
Incipit |
Μάξιμός τις κυνικὸς φιλόσοφος προσοικειωθεὶς τῷ πατρί
|
Incipit |
Μαξιμου
|
Titulus initialis |
Μαξιμου
|
Titulus initialis |
Μαξίμου ἡγεμονεύοντος ἐν Ἀλεξναδρείᾳ
|
Incipit |
Μαξίμου Μαργουνίου τοῦ Κρητóς, ταπεινοῦ ἐπισκóπου Κυθήρων, ἕτερα βιβλία δύο πρὸς τοῖς τρισὶ περὶ τῆς τοῦ Παναγίου Πνεύματος ἐκπορεύσεως
|
Titulus initialis |
Μαξιμου μοναχου
|
Titulus initialis |
Μαξίμου μοναχοῦ.
|
Titulus initialis |
Μαξιμου μοναχου.
|
Titulus initialis |
Μαξιμου μοναχου.
|
Titulus initialis |
Μαξιμου μοναχου.
|
Titulus initialis |
Μαξιμου μοναχου.
|
Titulus initialis |
Μαξίμου τοῦ Πλανούδη ἀκολουθία ὑελίων
|
Titulus initialis |
Μαξίμου, μοναχοῦ περὶ τῶν τεσσάρων γενικῶν
ἀρετῶν
|
Titulus initialis |
Μαρια καθαρωτατον χρυσουν θυμιατηριον, της αχωρητου τριαδος δοχειον εγενου εν ω Πατηρ ηυδοκησεν, και ο υιος εσκηνωσε και πνευμα το παναγιον επισκιασα σοι κορη ανεδειξε θεοτοκον.
|
Textus |
Μαρκιανοῦ Ἡρακλεώτου τοὺ Πόντου περίπλους τῆς ἔξω θαλάσσης ἑῴου καὶ ἑσπερίου καὶ τῶν ἐν αὐτῇ μεγίστων νήσων
|
Titulus finalis cuiusdam partis |
Μαρκος δε απο του τελεταρχικου πνευματος του εξ υψους επιοντος τοις αποστολοις
|
Incipit |
Μᾶρκος ὁ εὐαγγελιστὴς Ἀλεξανδρεῦσι καὶ πάσῃ τῇ περιχώρῳ αὐτῶν ἕως τῆς Πενταπόλεως ἐκήρυξε τὸ εὐαγγέλιον· ὑπηγορεύθη δὲ ὑπὸ Πέτρου τοῦ ἀποστόλου ἐν Ῥώμῃ καὶ ἀπεδόθη αὐτῷ.
|
Textus |
Μᾶρκος ὁ εὐαγγελιστὴς ἀπὸ τοῦ προφητικοῦ πνεύματος τοῦ ἐξ ὕψους ἐπιόντος
|
Incipit |
Μᾶρκος ὁ εὐαγγελιστὴς ἀπὸ τοῦ προφητικοῦ πνεύματος τοῦ ἐξ ὕψους ἐπιόντος
|
Incipit |
Μᾶρκος ὁ εὐαγγελιστὴς ἀπὸ τοῦ προφητικοῦ πνεύματος τοῦ ἐξ ὕψους ἐπιόντος
|
Incipit |
Μᾶρκος ὁ εὐαγγελιστὴς ἀπὸ τοῦ προφητικοῦ πνεύματος τοῦ ἐξ ὕψους ἐπιόντος
|
Incipit |
Μαρκος ο ευαγγελιστης απο του προφητικου πνευματος του εξ υψους επιοντος τοις ανθρωποις
|
Incipit |
Μαρκος ο ευαγγελιστης, απο του προφητικου πνευματος, του εξυψους επιοντος
|
Incipit |
Μαρκος ο ευαγγελιστης· απο του προφητικου πνευματος, του εξ υψους επιοντος τοις ανθρωποις την αρχην εποιησατο·
|
Incipit |
Μαρτινιανέ, φλὸξ φλογὸς σῴζει πόθου,
|
Incipit |
Μαρτίῳ ιζ'. βίος καὶ πολιτεία τοῦ ἐν ἁγίοις Ἀλεξίου ἀνθρώπου τοῦ θεοῦ. εὐλόγησον πάτερ
|
Titulus initialis |
μαρτυρεῖν, ἐνετείλατο αὐτῷ ἐλθεῖν πρὸς αὐτὸν ταχέως, κομίζοντα τὸν φαιλόνην καὶ τὰ βιβλία. Παρῄνεσε δὲ αὐτῷ Ἀλέξανδρον τὸν χαλκέα φυλάττεσθαι, ὡς πολλὰ κακὰ ἐνδειξάμενον αὐτῷ. Καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
μαρτυρεῖν, ἐνετείλατο αὐτῶ ἐλθεῖν πρὸς αὐτὸν ταχέως· κομίζοντα τὸν φελόνην καὶ τὰ βιβλία· παρήνεσε δὲ τὸν Ἀλέξανδρον τὸν χαλκέα φυλάττεσθαι· ὡς πολλὰ κακὰ ἐνδειξάμενον αὐτῶ· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
Μαρτυρία ἀληθὴς περὶ τοῦ Χριστοῦ ἐξ ἑβραϊκῶν βίβλων
|
Titulus initialis |
Μαρτυρικὴν ἔνστασιν ἐπαινέσομαι καὶ εἰ μὴ πρὸς τὸ μέτρον τῆς ἀξίας
|
Incipit |
ΜΑΡΤΥΡΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΝΔΟΞΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΓΟΒΔΕΛΕΑ
|
Titulus initialis |
Μαρτύριον τοῦ ἁγίου ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος καὶ ἰαματικοῦ Νικῆτα
|
Titulus initialis |
Μαρτύριον τοῦ ἁγίου καὶ ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου τοῦ Τήρωνος μεταφρασθὲν διὰ στίχων ἰαμβικῶν παρὰ Μερκουρίου γραμματικοῦ
|
Titulus initialis |
Μαρτύρων θεοστεφῶν τὴν ἔνδοξον μνήμην
|
Incipit |
Μαστί(χης) ἐξαγ. αʹ ἀνήσου ἐξαγ. αʹ
|
Incipit abruptus |
ΜΑΤΗΑΙΟΥ ΔΕ ΒΑΡΗ ΣΧΕΔΙΑΣΜΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑ ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΕΚ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΤΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ
|
Titulus initialis |
Ματθαῖος εἴργει τῶν Ἰουδαίων θράσος, ὥσπερ χαλινοῖς πέντε φιμώσας λόγοις, ὅστις δὲ
τούτων τὴν ἐπίρρητον πλάνην, πλάνην ἀτεχνῶς ἐξελέγξει τῷ λόγῳ ἄρδην ἁπάσης συγκαθεῖλεν αἱρέσεις, μήτηρ γὰρ αὐτῶν ἡ θεία τίνων ἔρις. Τοῦ ἐλαχίστου ἐν ἱερομονάχοις Ματθαίου πρὸς Ἰουδαίους λόγος πρῶτος
|
Titulus initialis |
Ματθαιος εξ Ιουδαιας, ωσπερ τη ταξει πρωτος τιθεται
|
Incipit |
Ματθαῖος ἐξέφηνε σάρκωσιν θείαν·
οὗ καὶ ἡ βίβλος σωτηρία τῷ κόσμῳ.
|
Textus |
Ματθαιος εξεφηνε· σαρκωσιν θειαν.
|
Textus |
Ματθαιος επειδη πρωτον εν Ιουδαια το ευαγγελιον εδιδαξε
|
Incipit |
ματθαῖος ἐστὶ μυστικῶς πρῶτος τύπος:
ἐξ εἰκονίζων ἰδέαν ἀν(θρωπ)ίνην:
ἐφ' ὧ τὸν ἀνθρώπινον αὐξάνει πλέον:
τοῖς κατὰ χ(ριστὸ)ν οἰκονομίας λόγον:-
|
Textus |
Ματθαιος εχει τιτλους· ξηʹ. κεφαλαια. τοεʹ.
|
Textus |
Ματθαῖος ξένος ὁ Καμαριωτοῦ κυρίου
|
Incipit |
Ματθαιος ο μακαριος ατε Εβραιοις γραφων ουδεν πλεον εζητησε δειξαι
|
Incipit |
Ματθαιος ο μακαριος ατε εβραιοις γραφων, ουδεν πλεον εζητησε δειξαι
|
Incipit |
Ματθαιος ο μακαριος ατε Εβραιοις γραφων, ουδεν πλεον εζητησε δειξαι
|
Incipit |
Ματθαῖος ὁ μακάριος ἅτε ἑβραίοις γράφων, οὐδὲν πλέον ἐζήτησεν δεῖξαι
|
Incipit |
μὲ μεγάλην χαρὰν τῆς καρδίας των, εἰς δόξαν τῆς Θεοτόκου, ἧς ταῖς πρεσβείαις, ἀξιωθείημεν τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, ἀμήν
|
Desinit |
Μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ ἀρχόμεσθεν τῶρα νὰ ἐξηγήσωμεν καὶ νὰ διδάξωμεν
|
Incipit |
ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΣΕΒΕΙΑΝ ΔΕ ΘΕΛΟΜΕΝ ΝΑ ΚΑΜΝΩΜΕΝ ΚΑΙ ΤΑΣ ΕΝΤΟΛΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΙΝΑ ΜΑΣ ΑΞΙΩΣΕ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΝ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ
|
Desinit |
Μέγα ἐστὶ τὸ τῆς εὐσεβείας μυστήριον· ὤφθη ἀγγέλοις, ἐπιστεύθη ἐν κόσμῳ, ἀνελήφθη ἐν δόξῃ. Αὐτῷ…
|
Desinit |
μέγα τίποτες καλὸν ἔναι ἡ μετάνοια καὶ ἡ ἐξομολόγησις ἀδελφοί μου χριστιανοὶ
|
Incipit |
Μεγάλα βλέπων καὶ ξένα μεγίστων προτρέχοντα θαύματα
|
Incipit |
Μεγάλη καὶ ἀξιοδάκρυτος ἀγνωσία
|
Incipit |
Μεγάλη μὲν ἡ πλεονεξία
|
Incipit |
Μεγάλη τῶν ἁγίων ἡ δόξα, Σαλωνιανὲ... Δονᾶτος τοίνυν Ὁ μακάριος τεχθεὶς ἐκ πατρὸς Κρεσκεντίνου
|
Incipit |
μεγάλη χάρις θεοῦ ἡ κατάνυξις
|
Incipit |
Μεγάλην μὲν ἐνεδείξατο τοῖς πάλαι Ἰσραηλίταις
|
Incipit |
Μεγάλης εὐφροσύνης πνευματικῆς γίνεται πρόξενος
|
Incipit |
Μεγάλης ἡμῖν χαρᾶς πρόξενος ἡ παροῦσα πανήγυρις
|
Incipit |
Μεγάλοι οἱ ἔπαινοι καὶ ἀξιάγαστοι
|
Incipit |
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ ΨΑΛΛΟΜΕΝΑ ΚΑΤΑ ΤΑΞΙΝ ΕΙΣ ΤΑΣ ΔΕΣΠΟΤΙΚΑΣ ΕΟΡΤΑΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΝΑΤΗΝ ΩΔΗΝ ΜΗΝΙ ΝΟΕΜΒΡΙΩ. . .
|
Titulus initialis |
μεγαλυνθῆναι παρὰ πάντων εἰς αἰῶνας ποιήσωσι, τὸν ἐν προσκυνητῇ Τριάδι δοξαζόμενον ἕνα Θεόν, τὸν Πατέρα καὶ τὸν Υἱὸν καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον· ἀμήν. Δόξα σοι ὁ Θεός.
|
Desinit |
μεγάλων χαρισμάτων Πάτερ ἡξιώθης
|
Incipit cuiusdam partis |
ΜΕΓΑΣ ΜΕΝ ΩΣ ΑΛΗΘΩΣ ΚΑΙ ΑΞΙΑΓΑΣΤΟΣ
|
Incipit |
μέγας ὁ Κύριος ἡμῶν, καὶ μεγάλη ἡ ἰσχὺς αὐτοῦ, καὶ τῆς συνέσεως αὐτοῦ οὐκ ἔστιν ἀριθμός. Αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Μέγας ὁ τύμβος καὶ πλατὺς δοκεῖ, ξένε
|
Incipit |
Μεγίστη τὶς ἡ περὶ τὸ ἡμέτερον γένος τοῦ θεανθρώπου Χριστοῦ κηδεμονικὴ πρόνοια καὶ γὰρ οὐ μόνον ταῖς κοιναῖς καὶ συνήθεσι εὐεργεσίαις πρὸς τὸ κρεῖττον ἡμᾶς διεξάγει
|
Incipit |
Μέγιστος μὲν ἀγών, προσθήσω δὲ ὅτι καὶ κλέος, οὑτινοσοῦν τῶν ἁγίων ἔπαινον ἐξυφανάσθαι
|
Incipit |
ΜΕΔΙΟΛΑΝΩΝ Η ΠΟΛΙΣ Η ΑΞΙΑΓΑΣΤΟΣ
|
Incipit |
Μεθ' ἡμέρας δέ τινας ἦλθον κατὰ ζήτησιν αὐτῆς ἐν τῷ τόπῳ καὶ οὐχ εὗρον αὐτήν, εἴτε εἰς τὴν ἐσωτέραν ἔρημον ἔφυγεν, εἴτε καὶ ἄλλως πως ἐσκεπάσθη οὖκ οἶδα. Δόξα τῷ ταῦτα οἰκονομοῦντι εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
Μεθ’ ἡδονῆς ἐξέμαθον
|
Incipit |
μεθ’ ἡμῶν τὸν ἐπινίκιον ᾄσουσιν ὕμνον τῷ πάντας εἰς τὴν αὐτοῦ βασιλείαν καλοῦντι, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν
|
Desinit |
μεθ’ οὗ ἀξιώσαι ἡμᾶς ὁ Κύριος τῆς ἀφθάρτου μερίδος σὺν πᾶσι τοῖς δικαίοις· ὅτι αὐτῷ πρέπει...
|
Desinit |
μεθ’ ου τω πατρι αμα τω ζωοποιω πνευματι πρεπει δοξα τιμη και προσκυνησις εις τους αιωνας των αιωνων· αμην.
|
Desinit |
Μεθ’ ὧν ὁ Κύριος ἀξιώσῃ ἡμᾶς ἔχειν τὴν μερίδα, σὺν πᾶσι τοῖς Ἁγίοις αὐτοῦ. Ἀμήν
|
Desinit |
Μεθέξει φωτὸς ἀΰλου
|
Incipit |
Μεθέξει φωτὸς ἀΰλου
|
Incipit |
Μεθέξει φωτὸς ἀΰλου
|
Incipit |
ΜΕΘΕΞΙΝ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΖΥΜΗΣ ΑΠΠΛΛΑΧΘΑΙ ΤΗΣ ΝΟΜΙΚΝΣ ΤΟΥΤΕΣΤΙ ΚΑΚΙΑΣ
|
Incipit |
Μεθηρμενευμεναι λεξεις του κατα Λουκαν ευαγγελιου.
|
Titulus initialis |
μεθηρμηνευμεναι λεξεις του κατα Μαρκον ευαγγελιου.
|
Titulus initialis |
μεθηρμηνευμεναι λεξεις του κατα Ματθαιον ευαγγελιου.
|
Titulus initialis |
ΜΕΘΟΔΟΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΒΑΡΥΤΟΝΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΠΩΜΕΝΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ ΠΕΜΦΘΕΝΤΩΝ, ΠΡΟΣ ΙΑΚΩΒΟΝ ΞΙΜΕΝΗΝ ΤΟΝ ΜΟΥΛΙΕΡΙΟΝ ΜΥΣΤΙΚΟΝ ΤΟΥ ΑΝΤΙΒΑΣΙΛΕΩΣ ΝΗΣΟΥ ΤΗΣ ΣΙΚΕΛΙΑΣ
|
Titulus initialis |
μεῖζον προκόψαι κοσμιότητος καὶ σωφροσύνης· ἵνα καὶ ὑμεῖς σώζοισθε, καὶ ἡμεῖς εὐφραινώμεθα, καὶ ὁ Θεὸς δοξάζηται νῦν...
|
Desinit |
ΜΕΙΟΝ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΗΝΟΙΞΕ ΜΟΙ
|
Incipit |
Μείραξ Ἐλευθέριος ἐν τρόποις γέρων
|
Incipit |
ΜΕΛΑΞ ΜΑΛΑΞ ΑΙΜΟΠΟΤΑΙ ΑΙΜΗΠΟΤΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΟΜΟΙΑ
|
Desinit |
Μέλλοντες ἐξηγεῖσθαι τὴν προκειμένην τέχνην
|
Incipit |
μελλόντων ἀγαθῶν ἐπιτευξώμεθα...
|
Desinit |
Μέλος τὸ τρίτον προσδέχου, Χριστοῦ φίλε, ἐξ Ἰωάννου
|
Incipit |
ΜΕΜΝΗΣΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΩΝ ΕΤΟΙΜΑΣΕΝ ΗΜΙΝ Ο ΘΕΟΣ ΟΤΙ ΤΩ ΠΑΤΡΙ ΔΟΞΑ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
μέμνησθέ μου τῶν ταπεινῶν λόγων, τεκνία, τὴν παρακαταθήκην φυλάξατε… ἀμήν. (Ἐκοιμήθη… ἔτους ˏςτλε´.)
|
Desinit |
μέμνησθε. Καὶ γὰρ πολλὰ δόξαν ἀναπέμποντες...
|
Detail(s) |
μέμνησθε. Καὶ γὰρ πολλὰ τὰ εἰρημένα... δόξαν ἀναπέμποντες τῷ Θεῷ· ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
μέμνησθε... δόξαν ἀναπέμψωμεν τῷ Θεῷ, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
μέμνησθε· καὶ γὰρ πολλὰ τὰ εἰρημένα... κοινῇ πάντες ἀναπέμψατε τῷ Θεῷ δόξαν...
|
Desinit |
μεμνησο σωτερ Λεοντι αμαρτωλωι τω κτησαμενω και ξυσαντι εν ποθω.
|
Textus |
μεμνησο σωτερ Λεοντος αρητηρος τω κτησαμενω και ξυσαντι εν ποθω.
|
Textus |
Μέμνησο, Σῶτερ, Λέοντος ἀρητῆρος,
τῷ κτησαμένῳ καὶ ξύσαντι ἐν πόθῳ.
|
Textus |
Μέμνηται δὲ καὶ αὐτὸς Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ κηρύττοντος ἠγγικέναι τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ἅπερ πάντα καὶ αὐτὸς σύμφωνα τῷ μακαρίῳ Ματθαίῳ ἐφθέγξατο. Εἷς γὰρ σκοπός ἐστι πάσης τῆς θείας γραφῆς.
|
Desinit |
Μενέξενος ἢ περὶ Τριάδος
|
Titulus initialis |
Μερικαὶ διαφοραὶ ἀναμεταξὺ τῆς Ἀνατολικῆς ἐκκλησίας καὶ τῆς τῶν λατίνων· καὶ τοῦτο ὀρθόδοξος ἀνάλυσις
|
Titulus initialis |
Μέσης με νυκτὸς ἐξανάστησον, Λόγε· Θωμᾶ
|
Incipit |
Μεσονύκτιον, πιστοί, δοξολογίαν Θεῷ προσάξαι
|
Incipit |
μετ' ἀκριβείας ἐξετάσωμεν
|
Desinit cuiusdam partis |
Μετὰ γοῦν τὴν Ἡλίου Καίσαρος σφαγὴν σύγκλητος τὸν ἐκείνου ἀνεψιὸν ἐπελέξατο
|
Incipit |
μετὰ δὲ Ἀλλέξιον τὸν Κομνηνόν
|
Incipit |
Μετὰ δὲ ταῦτα ἐξάλαμψε τὸ τῆς ἀληθείας φάος
|
Incipit |
μετὰ δὲ ταῦτα παραινετικοὺς λόγους εἰς τὰ ἔθνη διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
μετὰ ἐπιστασίας τοῦ ἀρχαγγέλου Μιχαὴλ ὧ ἡ δὀξα καὶ τὸ κράτος...
|
Desinit |
μετὰ Ἰωάννου τοῦ κηρῦξαι
|
Incipit |
μετὰ καλοῦ ὕπνου ἐκοιμήθη ἡ παρθένος τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ᾧ ἡ δόξα ... ἀμήν
|
Desinit |
μετὰ μικρὸν ἐξέρχεσθαι
|
Desinit |
μετὰ παρέλευσιν χιλίων ἑξακοσίων πεντήκοντα ἓξ χρόνων ἀφ 'οὗ ἐδημιουργήθη ὁ κόσμος
|
Incipit |
μετα πολλης ακριβειας ημας και προς αυτον ηξομεν τον θρονον τον βασιλικον, και παντων επιτευξομεθα των αγαθων, χαριτι και φιλανθρωπια του κυριου ημων, ω η δοξα…
|
Desinit |
μετὰ πολλῆς συμπαθείας· τῷ δὲ θεῷ ἡμῶν πρέπει πᾶσα δόξα...
|
Desinit |
μετὰ σοῦ, καὶ ἡμᾶς καταξίωσον μετασχεῖν τῆς τελείας σου χάριτος, ἐν Χριστῷ…
|
Desinit |
Μετὰ τὰ ἐν Σαλαμῖνι ἀναλαμβάνειν ἀξιοῖ Νεοκλῆς τὸν Θεμιστοκλέα, ὁ δὲ ἀντιλέγει. Ὁ Νεοκλῆς
|
Titulus initialis |
Μετὰ τὰ ἐν Χαιρωνείᾳ ἔπεμψε Φίλιππος ὑπισχνούμενος τοὺς δισχιλίους αἰχμαλώτους <ἀποδώσειν>, εἰ λάβοι Δημοσθένην. ἀξιοῖ Δημοσθένης ἐκδίδοσθαι. Δημοσθένης.
|
Titulus initialis |
Μετὰ τὰ ἐν Χαιρωνείᾳ Φίλιππος ἐξῄτησε Δημοσθένην. ὁ δῆμος ᾔτησε πέντε ἡμέρας εἰς σκέψιν. ἐν ταύταις ὁ Δημοσθένης ἀποθνήσκειν ἀξιοῖ. Δημοσθένης
|
Titulus initialis |
Μετὰ τὰ ἐν Χαιρωνείᾳ Φίλιππος ἐξῄτησε τὸν Δημοσθένην. ὁ δῆμος ᾔτησε πέντε ἡμέρας εἰς διάσκεψιν. ἐν ταύταις ὁ Δημοσθένης ἀποθανεῖν ἀξιοῖ. <Δημοσθένης>
|
Titulus initialis |
Μετὰ τὰ φυσικὰ ἐπιγέγραπται ἡ πραγματεία οὐ κατὰ τὴν ἕξιν τοῦ πράγματος
|
Incipit |
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΟΔΟΝ ΑΠΑΞ ΥΠΟΠΟΔΙΣΟΥΣΙ
|
Desinit |
Μετὰ τὴν ἀποστολικὴν ἐπισκοπὴν Πέτρου τοῦ μαθητοῦ τοῦ θεοῦ λόγου, πέμπτος Ἀλέξανδρος
|
Incipit |
Μετὰ τὴν ἐκ Μαραθῶνος τῶν βαρβάρων φυγὴν στόλον ᾔτησεν Ἀθηναίους ὁ Μιλτιάδης ὑποσχόμενος, εἰ λάβοι, μέγαν τῇ πόλει πλοῦτον πορίζειν ἔκ τινος χώρας. οὕτως εἰπὼν καὶ τὸ τῆς χώρας ὄνομα κρύψας λαβὼν ὅσας ᾔτησε ναῦς ἐπὶ Πάρον ἦλθε τὴν νῆσον τὰ βαρβάρων φρονήσασαν. καταστήσας ἐν πολιορκίᾳ Παρίους, εἶτα τὴν εἴσοδον βιάσασθαι βουληθεὶς πηροῦται τὸ σκέλος. καὶ κρίνει Ξάνθιππος αὐτὸν τῆς εἰς τὸν δῆμον ἀπάτης ὡς προδεδωκότα Παρίοις τὴν ἀναχώρησιν.
|
Titulus initialis |
Μετὰ τὴν Ἕκτορος τελευτὴν ἐρασθεὶς Ἀχιλλεὺς τῆς Πολυξένης πρεσβεύεται πρὸς τοὺς Τρῶας μισθὸν ἐπαγγελλόμενος τοῦ γάμου τὴν συμμαχίαν. βουλευομένων τῶν Τρώων παραινεῖ δέχεσθαι Πολυδάμας ἀντιλέγοντος Πριάμου. μελετῶμεν τὸν Πολυδάμαντα.
|
Titulus initialis |
Μετὰ τὴν ἔνδοξον ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου
|
Incipit |
Μετὰ τὴν ἐξέλευσιν αὐτοῦ τὴν ἀπὸ Κωνσταντινουπόλεως
|
Incipit |
Μετὰ τὴν ἐξέλευσιν αὐτοῦ τὴν ἀπὸ Κωνσταντινουπόλεως
|
Incipit |
Μετὰ τὴν ἑορτὴν τῆς ἐνδόξου ἀναλήψεως
|
Incipit |
Μετὰ τὴν ἑορτὴν τῆς ἐνδόξου Ἀναλήψεως
|
Incipit |
Μετὰ τὴν ἑορτὴν τῆς ἐνδόξου ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου ... μνήμην ἑορτάζομεν κατὰτ τὴν παροῦσαν κυριακὴν τῶν ἁγίων ... τιη
|
Incipit |
Μετὰ τὴν ἑορτὴν τῆς ἐνδόξου ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
|
Incipit |
Μετὰ τὴν ἐπὶ γῆς τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἔνδοξον παρουσίαν πολλοὶ μὲν ἐν ἀρετῇ
|
Incipit |
Μετὰ τὴν μακαρίαν καὶ ἐνδοξοτάτην ἀνάστασιν τοῦ κυρίου
|
Incipit |
μετὰ τὴν τελευτὴν τειχομαχούντων... ὑπὲρ δὲ τούτων ἁπάντων εὐχαριστήσωμεν τῷ Χριστῷ, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
μετὰ τῆς ὀφειλομένης δόξης τὸν τῶν ἀγγέλων ὑποδεξώμεθα βασιλέα, καὶ τῆς μακαρίας εὐφροσύνης ἀπολαύσωμεν ἐκείνης ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
Μετὰ τῆς πρὸς ἡμᾶς ἀφίξεως Οὐάλεντος
|
Incipit |
Μετὰ τὸ ἀγαπῆσαι Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης καρδίας σου
|
Incipit |
Μετὰ τὸ διαχωρισθῆναι τὸ γένος τῶν κακοδόξων Ἀρμενίων
|
Incipit |
μετὰ τὸ σαρκωθῆναι ἐκ τῆς ἁγίας Θεοτόκου ἐν δύο φύσεσι προσκυνοῦντες καὶ μιᾷ ὑποστάσει, ᾧ ἡ δόξα... ἀμήν
|
Desinit |
Μετὰ τὸ τῆς ἐντελεχείας ἀξίωμα ὅτι ταύτης ἔγγιστα ἡ διαίρεσις
|
Incipit |
μετὰ τῶν φρονίμων παρθένων δοξάζοντας καὶ εὐλογοῦντας αὐτὸν ἀεννάως τε καὶ ἀδιαλείπτως,ὅτι αὐτῷ ... ἀμήν
|
Desinit |
ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΦΡΟΝΙΜΩΝ ΠΑΡΘΕΝΩΝ ΤΩ ΝΥΜΦΙΩ ΧΡΙΣΤΩ ΣΥΝΕΛΕΥΣΟΜΕΘΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΚΕΙ ΑΓΑΘΩΝ ΕΠΙΤΕΥΞΟΜΕΘΑ...
|
Desinit |
ΜΕΤΑ ΧΡΗΣΤΗΣ ΕΛΠΙΔΟΣ ΠΡΟΣ ΚΥΡΙΟΝ ΕΞΕΔΗΜΗΣΕΝ
|
Desinit |
μεταβαλλόμενοι. Ταῦτ' οὖν εἰδότες... τευξώμεθα τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
μεταβαλλόμενοι. Ταῦτ' οὖν εἰδότες... τευξώμεθα τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
μεταλαχεῖν ἀθλίως τὸν Γρηγορᾶν τῶν τοῦ Βαρλαὰμ καὶ Ἀκινδύνου κακοδόξων δοξῶν
|
Incipit |
ΜΕΤΑΛΥΕΙ ΔΕ Η ΤΡΟΦΗ ΑΥΤΟΥ ΕΙΣ ΘΕΡΜΗΝ ΚΑΙ ΞΗΡΑΝ ΚΑΙ ΓΛΥΚΑΙΑΝ
|
Desinit |
μετανοήσας οὖν ἐν ἀληθείᾳ ἐτελεύτησεν ἐν εἰρήνῃ, ὥστε σημεῖα γενέσθαι ἐν τῇ ἐξόδῳ αὐτοῦ
|
Desinit |
Μετάνοια Λέοντος βασιλέως ἐπὶ τῆ αὐτοῦ ἐξόδῳ
|
Titulus initialis |
Μετανοίας ἡ σάλπιγξ ἡ διηχήσασα μέγα
|
Incipit |
ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΣΑΛΠΙΓΞ
|
Incipit |
μεταξὺ θερινῆς ἀνατολῆς καὶ ἀπαρκτίου
|
Desinit cuiusdam partis |
Μεταξὺ τῶν μεγάλων καὶ ἀναριθμήτων χαρίτων καὶ δωρεῶν τῶν ἀφθόνως χεομένων
|
Incipit |
Μεταξὺ τῶν τοῦ Πλάτωνος καὶ Κικέρωνος
|
Incipit |
Μεταξὺ τῶν τοῦ Πλάτωνος καὶ Κικέρωνος βιβλίων
|
Incipit |
Μεταξὺ τῶν τοῦ Πλάτωνος καὶ Κικέρωνος βιβλίων
|
Incipit |
μεταποιῶν, καὶ τὴν δόξαν τῆς σῆς σαρκὸς καὶ θεότητος τὴν μὲν καὶ ἡμᾶς δίδου παθεῖν, τὴν δὲ ἰδεῖν τε καὶ ὡς ἔξεστιν ἀπολαύειν· ᾧ πρέπει πᾶσα δόξα τιμὴ καὶ προσκύνησις σὺν τῷ πατρὶ καὶ τῷ πνεύματι εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.
|
Desinit |
Μεταφορά ἐστι λέξις ἀπὸ τοῦ κυρίως ὠνομασμένου ἐφ’ ἕτερον ὠνομασμένον μετενηνεγμένη, ἀπὸ τοῦ κυρίου ἐπὶ τὸ μὴ κύριον, ἢ ὁμοιώσεως ἢ ἐμφάσεως ἕνεκα
|
Incipit |
Μεταφορά ἐστι λέξις μεταφερομένη ἀπὸ τοῦ κυρίου ἐπὶ τὸ μὴ κύριον ἐμφάσεως ἢ ὁμοιώσεως ἕνεκα
|
Incipit |
Μεταφορά ἐστι λέξις μεταφερομένη ἀπὸ τοῦ κυρίου ἐπὶ τὸ μὴ κύριον ἐμφάσεως ἢ ὁμοιώσεως ἕνεκα
|
Incipit |
Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεὸς δείξας τοῖς μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύνατο
|
Incipit |
Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεὸς δείξας τοῖς μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύνατο
|
Incipit |
μετημφίασεν αὐτὴν ἐπὶ τῆς πέτρας δοξάσουσαν τὸν θεὸν καὶ τὸν ἅγιον καὶ ἐτελειώθη ἐν μετανοίᾳ ποιήσασα ἔτη ἱκανὰ ἐκεῖσε ... ἀμήν
|
Desinit |
Μέτρον ἐστὶ ποδῶν ἢ βάσεων σύνταξις
|
Incipit |
Μέτρον ἐστὶ ποδῶν ἢ βάσεως σύνταξις
|
Incipit |
Μέτρον ἐστὶ ποδῶν ἢ βάσεως σύνταξις
|
Incipit |
Μέτρων καὶ σταθμῶν ἠκρίβωσα, ἀπὸ τῶν ἐλαχίστων ἀρξάμενος ἐπὶ τὴν μνᾶν πολυπλασιάζων
|
Incipit |
ΜΕΧΡΙ ΚΑΤΑΝΤΗΣΙΑΣ ΕΙΣ ΑΝΔΡΑ ΤΕΛΩΝ ΠΛΗΡΕΣΤΑΤΟΝ ΕΙΣ ΜΕΤΡΟΝ ΗΛΙΚΙΑΣ ΤΟΥ ΠΛΗΡΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Ω Η ΔΟΞΑ ... ΑΜΗΝ
|
Desinit |
μέχρι τάφου προέπεμψαν· δέκα αὐτὸν ἀπὸ τάφου εἰς βασιλείαν παραδέξαντο, ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς καταξιωθῆναι, χάριτι κ.τ.λ.
|
Desinit |
μέχρι τούτου τὸν λόγον· δόξαν ἀναπέμποντες τῷ πατρὶ...
|
Desinit |
μέχρι τούτου τὸν λόγον· δόξαν ἀναπέμποντες τῷ πατρὶ...
|
Desinit |
μέχρις οὗ καταντήσεις εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ· ᾧ πρέπει πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις σὺν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ παναγίῳ Πνεύματι νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
μζ΄ περὶ τῆς ξηρανθήσης συκῆς
|
Incipit abruptus |
ΜΗ ΑΝΑΚΟΠΤΕΙΝ ΑΡΞΑΜΕΝΟΝ
|
Incipit |
Μὴ ἅπτεσθε τῶν χριστῶν μου καὶ εν τοῖς προφήταις μου μὴ πονηρεύεσθε. Ὁ μακάριος προφητάναξ Δαβὶδ κινούμενος ὑπὸ τοῦ ἁγίου πνεύματος
|
Incipit |
Μὴ ἀτιμάσῃς ξένον ὑπὲρ οὗ ὁ Χριστὸς ἐξενίτευσεν
|
Incipit |
ΜΗ ΒΟΥΛΟΜΕΝΟΙΣ ΤΑΥΤΑ ΠΑΡΑΔΕΞΑΣΘΑΙ ΚΑΙ ΦΥΛΑΣΣΕΙΝ
|
Desinit |
μὴ γὰρ ἐν Ὀλυμπίοις γυμνάζεται; Ἄπιθι, γύναι. Τῷ δὲ θεῷ δόξα...
|
Desinit |
μὴ γνώσεως τὸ ξύλον ἐκφαγὼν θάνω
|
Desinit |
μη ελαττωσης την αξιαν δια την οικονομιαν
|
Additio |
μὴ ἐξεῖναι δὲ αὐτῷ σφετερίζεσθαί τι ἐξ αὐτῶν ἢ συγγενέσιν
|
Desinit |
μὴ ἐσθιέτω ἐξ αὐτῆς [
|
Desinit |
μὴ καθάπαξ ἀπεγνωκώς; τῆς ἡμετέρας ὁλοκληρίας
ἀπορραγῇς
|
Desinit |
ΜΗ ΚΟΛΑΣΙΝ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑΝ ΗΜΑΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΡΟΞΕΝΗΣΩΜΕΝ ΑΛΛΑ ΤΙΜΑΣ ΚΑΙ ΣΤΕΦΑΝΟΥΣ ΠΑΡΑ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΟΜΙΣΩΜΕΘΑ...
|
Desinit |
μὴ παρέλθωσιν· ὅτι τῷ Θεῷ ἡμῶν εἴη δόξα, εἰς τοὺς αἰῶνας
|
Desinit |
μὴ στενάξασα ἐν τῇ τοιαύτῃ πληγῇ, συνεχώρησα αὐτῇ (vel τούτου χάριν προσεδεξάμην αὐτῆς τὴν μετάνοιαν vel παρέχοντος πᾶσι τὰ πρὸς σωτηρίαν αἰτήματα καὶ ζωὴν τὴν αἰώνιον).
|
Desinit |
μὴ τύχη τῆς ἐκ δεξιῶν τοῦ Χριστοῦ παραστάσεως
|
Desinit |
μὴ φοβηθῇς τοὺς λίθους, τὸν ἀκρογωνιαῖον λίθον ἔνδοθεν περιφέρων Ἰησοῦν Χριστὸν θεόν· ᾧ ἡ δόξα…
|
Desinit |
Μὴ ὡς κατεξουσιάζων
|
Desinit |
μη΄ Περι της αιτησεως του σωματος του κυριου. Ματθαιος ξη΄, Λουκας πβ΄, Ιωαννης ιη΄.
|
Desinit |
ΜΗΔΕ ΔΙΜΥΡΙΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ ΜΗΔΕ
|
Incipit |
ΜΗΔΕ ΔΙΣΜΥΡΙΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ
|
Incipit |
μηδὲ συγχωρῶμεν αὐτὴν κατεξανίστασθαι τῆς ψυχῆς
|
Desinit |
μηδὲ συγχωρῶμεν αὐτὴν κατεξανίστασθαι τῆς ψυχῆς
|
Desinit |
Μηδεὶς ὡς ἑτεροδόξων ἑρμηνείας συναγαγόντες
|
Incipit |
μηδεμίαν λειτουργίαν καταλαμβάνοντες ὡς μέλλοντες ὑπὲρ τούτων πάντων λόγον δοῦναι τῷ φιλανθρώπῳ θεῷ ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως ὅτι αὐτῶν ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αίώνων ἀμήν
|
Desinit |
Μὴν ὁ Μάρτιος εἰς τὸ ἄλφα τότε Ἀδὰμ ἐξέβη ἐκ τοῦ παραδείσου
|
Incipit |
Μὴν σεπτεμβρίου ἔχων ἡμέρας λ', ἡ ἡμέρα ἔχει ὥρας ιβ' καὶ ἡ νὺξ ὥρας ιβ'. Πρώτη· ἀρχὴ τῆς ἰνδίκτου, καὶ μνήμη τοῦ ἁγίου πατρὸς ἡμῶν Συμεὼν τοῦ Στυλίτου· ἀργία τῶν μοναχῶν καὶ κατάλυσις εἰς ἔλαιον καὶ οἶνον
|
Incipit |
Μηνὶ Ἀπριλλίῳ· ἐὰν γένηται τόξος
|
Incipit |
ΜΗΝΙ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ ΚΔ ΜΕΣΟΝ ΤΟΥ ΧΗΜΟΝΟΣ ΑΥΞΑΝΗ ΤΟ ΦΛΕΓΜΑ
|
Incipit |
Μηνὶ Μαρτίῳ ιζ'. Ἀκολουθία εἰς τὸν ἅγιον Ἀλέξιον, τὸν ἄνθρωπον τοῦ Θεοῦ
|
Titulus initialis |
μηνι νοεμβριω εις τας δεκα εξ·
|
Titulus initialis |
Μηνι τω αυτω ιγ´, ομιλια Θεοδωρου επισκοπου Τριμυθουντων περι του βιου και της εξοριας και των θλιψεων Ιωαννου του μακαριωτατου αρχιεπισκοπου Κωνσταντινουπολεως του Χρυσοστομου, κυριε ευ(ευλογησον).
|
Titulus initialis |
Μηνὶ Φεβρουαρίῳ ιδ΄ εἰς τὴν μνήμην τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Αὐξεντίου
|
Titulus initialis |
Μηνὸς Ἱανουαρίου ιθ’ μνήμην ἐπιτελοῦμεν τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Μάρκου ἀρχιεπισκόπου Ἐφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ. Ποίημα τοῦ ὁσιωτάτου ἐν μοναχοῖς κυροῦ Νικοδήμου τοῦ Ναξίου
|
Titulus initialis |
Μήτηρ εὐταξίας ἀκολουθία
|
Incipit |
Μήτηρ εὐταξίας ἀκολουθία
|
Incipit |
Μητρὸς θεοῦ ἑορτὴν τιμῶμεν, ποία γλῶσσα τὴν τιμὴν ἐξισώσει πρὸς τὴν ἀξίαν
|
Incipit |
μηχαηλ προταγγελε θεου της δοξης σκεπε φρουρει φυλαττε τω σω οικετη νικολαω μοναχω μετα του ιεραρχου
|
Textus |
μίαν δόξαν ἀναφέρει ἰσότητος ἡ ἐκκλησία τῷ Πατρὶ...
|
Desinit |
ΜΙΑΝ ΖΥΓΗΝ ΤΑΥΤΗ ΔΕ ΕΦΕΞΗΣ ΕΤΕΡΑΝ ΑΖΥΓΗ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩ ΜΕΡΟΣ
|
Desinit |
Μίαν ὁμολογῶ καὶ δοξάζω τῆς ἁγίας Τριάδος θεότητα
|
Incipit |
Μίαν φύσιν δόξατε πατρός
|
Incipit |
Μικρὰ μὲν ὑμῖν τῆς ἐκκλησιαστικῆς ὀρθοδοξίας ἡ κιβωτός
|
Incipit |
Μικρά τινα ὑπομνηστικὰ προσφέγξομαι
|
Incipit |
Μικροῖς μὲν καὶ ἀναξίοις λόγοις
|
Incipit |
μικρὸν ἐπισχόντες ἐνθάδε, εἴ τι λοιπὸν ἐροῦμεν ἑξῆς.
|
Desinit cuiusdam partis |
Μικρὸν τὸ βουνεύρισμα, μικρὸν ἡ ξέσις
|
Incipit |
μικρὸς οὐδ' ἀνάξιον [
|
Desinit |
Μικροῦ μὲν ἀπεῖπον πρὸς τὴν ὀξύτητά σου τῶν
|
Incipit |
μινυν η οκτονβριως (μηνι η´ οκτωβριου?) εχω ημερα λα´ ημεραν εχει ορας ιβ´ και η νυξ ορας ιγ´.
|
Textus |
Μίξεις δὲ κατ’ ἀντιπάθειαν ὀνομάζονται
|
Incipit |
Μιχαὴλ μοναχοῦ ἐγκώμιον εἰς τοὺς ἁγίους καὶ ἐνδόξους Χριστοῦ μάρτυρας Εὐστράτιον, Α'θξέντιον, Εὐχένειον, Μαρδάριον καὶ Ὀρέστην
|
Titulus initialis |
Μιχαὴλ νοταρίου τῆς μεγάλης ἐκκλησίας τοῦ Χρυσοκόκη ἔκδοσις γεγονυῖα εἰς τὸ Ἰουδαϊκὸν ἑξαπτέρυγον κατὰ τὸ ϛϡμγ' ἔτος ἀπὸ τῆς ἀρχῆς τοῦ παντός
|
Titulus initialis |
Μιχαὴλ νοταρίου τῆς μεγάλης ἐκκλησίας τοῦ χρυσοκόκκη ἔκδοσις εἰς τὸ ἰουδαϊκὸν ἑξαπτέρυγον γεγονευῖα κατὰ τὸ ϛϡμγ' ἔτος ἀπὸ τῆς ἀρχῆς παντός
|
Titulus initialis |
Μιχαὴλ νοταρίου τῆς μεγάλης ἐκκλησίας τοῦ Χρυσοκόκκη, ἔκδοσις γεγονυῖα εἰς τὸ Ἰουδαϊκὸν ἑξαπτέρυγον κατὰ τὸ ϛϡμγ' ἔτος ἀπὸ τῆς ἀρχῆς τοῦ παντός
|
Titulus initialis |
ΜΙΧΑΗΛ ΣΥΓΚΕΛΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΛΙΒΕΛΛΟΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ
|
Titulus initialis |
Μιχαήλου ἀποστόλου τοῦ βυζαντίου μονῳδία ἐπικήδειος, πρὸς τὸν ἐνδοξότατον καὶ μεγαλοπρεπῆ ἄνδρα κύριον ἀνδρέαν τὸν καλέργην
|
Titulus initialis |
Μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Κωνσταντίνου τοῦ ἐξ Ἰουδαίων
|
Titulus initialis |
Μνημόνευε τῆς τελευτῆς σου, καὶ ἕξεις τὴν γνώμην ἀσάλευτον. Εἴη δὲ ἡμᾶς, ἀδελφοί, ἐν πᾶσι πιστοὺς διαμένειν θεῷ, ᾧ πρέπει…
|
Desinit |
μνημονεύει. Ἀλλὰ καὶ τοῖς μὲν Ἰουδαίοις παύεσθαι τῆς περιτομῆς, τοῖς δὲ ἐξ ἐθνῶν παρεγγυᾷ μὴ κατεπαίρεσθαι τῶν Ἰουδαίων.
|
Desinit |
μνησθητι κυριε και συγχωρησον την ψυχην του δουλου σου πρωτοπαπα Φουκα του Καστελυτα ιερεος και πρεσβυτερισσας παπαδιας της γιναικος Αναστασιας του ταξι (?) κυριος ο θεος τας ψυχας αυτου εν ημερα της κρισεως, και του υιου αυτου ιερεως παπα Γεωργη σωτερ ανες εν τη κρισει αμην. ετους ͵ζμϛ´ επι εθνικου σουλτανου βασιλεος Σουλλαειμανου.
|
Textus |
μνησθητι κυριε τας ψυχας του δουλου πτωχου (?) Βασιλειου αναγνωστου, της αλλης πρεσβητερισσας μοναχων [...] Mαριας Μανουηλ Πετρου [...]. Ιησους θεος [...] Μαριας κοιμησεως και ανεσεως και μακαρια η μνημη αυτου οπως κυριος ο θεος ταξη τας ψυχας εν χωρα των ζωντων.
|
Doxologia uel Inuocatio |
μνησθητι κυριε την ψυχην του Εμανουηλ Αξακονστος και της συμβιας αυτου Τρανοιας των τεκνων αυτου Νικολα και Μαρουλα και της ψυχης των προαναπαυσαμενων πατερων προπατορων γονεω (γονεων) και αδελ(αδελφων) ημων… και συγγενων ανω κυριε γινωσκει τα νοματα (ονοματα) αυτων απο περατων εως περατων της [οι]κουμενης ενθα οι δικαιοι επαναπαυονται.
|
Textus |
μνήσθητι κύριε τοῦ δούλου σου Βασιλείου καὶ τάχα […] ἱερέως τοῦ Ἀπολωρίου Πλακοῦντος υἱοῦ βασιλέως ἱερέως. εὔχεσθε τῶ ξύσαντι αὐτὰ τὰ ξύσματα […]
|
Textus |
μοι μη απολησω εξ'αυτου
|
Desinit abruptus |
μοίρας δεξιᾶς ὡς ἀγαθὸς ἡμᾶς ἀξιῶν καὶ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, ἵνα δοξάζωμεν ... αἰώνων
|
Desinit |
μοίρας δεξιᾶς ὡς ἀγαθὸς ἡμᾶς ἀξιῶν καὶ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, ἵνα δοξάζωμεν ... αἰώνων
|
Desinit |
μονάζων καὶ ἀποταξάμενος
|
Incipit |
ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΝ ΥΠΟ ΦΙΛΗΔΟΝΩΝ ΔΙΑΙΤΩΜΕΝΟΝ ΚΑΙ ΤΑ ΕΞΗΣ
|
Desinit |
Μοναχός τις (ὀνόματι) Ἀββακοὺμ ἐξηγήσατό μοι οὕτως ὅτι Ἐν Ταμιάνθει τῆς Αἰγύπτου εὖρον βιβλίον παλαιὸν
|
Incipit |
Μοναχός τις διηγήσατο ἡμῖν λέγων ὅτι Παραβάλοντος μού ποτε τῷ ἁγίῳ Θεοδωρήτῳ πατριάρχῃ Ἀλεξανδρείας
|
Incipit |
Μοναχός τις ἐνάρετος ὀνόματι Ἀββακοὺμ ἐξηγήσατο ἐν Κωνσταντινουπόλει τῷ ἁγιωτάτῳ Πατριάρχῃ
|
Incipit |
μονὴν ἐν οὐρανοῖς σοι ἑτοιμάσω· ὑπὲρ δὲ τούτων ἁπάντων δόξαν…
|
Desinit |
μόνην ἔχοντες τ[ὴ]ν ἐπ’ ἐλπίδι τῶν μελλόντων ἀγαθῶν ἀκόρεστον ἡδονὴν ἐν Χριστῷ, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
|
Desinit |
μόνον τῶν ἔξωθεν
|
Desinit |
Μονονουχὶ λέγων ὡς τὴν μὲν σὴν ἀξίωσιν προσηκάμην
|
Incipit |
μόνος γὰρ οὗτος τρεῖς μητέρας ἀναφαίνεται ἔχων, τὴν φυσικὴν τὴν Σαλώμην· τὴν βροντήν, «υἱὸς γὰρ βροντῆς» διὰ τὴν τοῦ εὐαγγελίου μεγαλοφωνίαν· καὶ τὴν θεοτόκον, «ἰδοὺ γάρ», φησίν, «ἡ μήτηρ σου.» Ἀλλ’ ἐπεὶ ταῦτα ἡμῖν πρό τε τῆς ἐξηγήσεως εἴρηται, ἀρκτέον ἤδη καὶ τῆς τοῦ ῥητοῦ ἀναπτύξεως.
|
Desinit |
Μονῳδία εἰς τὸν σεβαστοκράτορα κῦρ Ἀνδρόνικον, τὸν υἱὸν τοῦ βασιλέως κυροῦ Ἰωάννου τοῦ πρφυρογεννήτου θανόντα, ὅτε ἐκόμιζεν ἐξ Ἀτταλίας νεκρὸν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καὶ βασιλέα κῦρ Ἀλέξιον τὸν πορφυρογέννητον
|
Titulus initialis |
Μονῳδία ἐπὶ τῷ πατριάρχῃ Μαξίμῳ τῷ λογίῳ
|
Titulus initialis |
Μοσχοκάρυα, κρόκον, ξυλαλόαν
|
Incipit |
μοσχον σε Λουκα ιστορησας αξιως
ως τον αμνον τε και θεανθρωπον λογον
απασι λαμπρως κηρυξας τε και γραψας
και σαυτον αυτω προσηνεγκας θυσιαν.
|
Textus |
Μοσχον σε Λουκα ιστωρουσιν αξιως
|
Incipit |
μόσχῳ δὲ ὅμοιον τὸ κατὰ Λουκᾶν, διότι ἀπὸ τῆς ἱερατείας τοῦ Ζαχαρίου ἤρξατο, ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν τοῦ λαοῦ θυμιῶντος, καὶ μόσχος δὲ ἦν ὁ θυόμενος τότε. Ἄρχεται οὖν ὁ Μᾶρκος τοῦ εὐαγγελίου ἀπὸ τῆς τοῦ προδρόμου διαγωγῆς καὶ ἐνδείξεως. Ἄκουε οὖν τί φησιν.
|
Desinit |
Μουσαι Αλεξιαδες Κομνηνιαδες
|
Titulus initialis |
Μοῦσαι μὲν δέξαντο ἄμισθον
|
Incipit |
Μῦθοι μὲν ἑλληνικοὶ θεοὺς ἐξ ἀνθρώπων συλλήψεων καὶ γεννήσεων ἀναγράφουσιν
|
Incipit |
Μύστα τῶν ἀρρήτων ἱερουργημάτων, Ζαχαρία, καὶ πάλιν ἡμῶν τῆς προπετείας ἀνεχόμενος, δίδαξον ἡμᾶς
|
Incipit |
Μυστήριον βασιλέως κρύπτειν καλόν, τὰ δὲ ἔργα τοῦ θεοῦ ἀναγγέλλειν ἔνδοξον
|
Incipit |
Μυστήριον ξένον βλέπω, ἀντὶ ἡλίου τὸν ἥλιον τῆς δικαιοσύνης ἀπεριγράπτως χωρήσαντα ἐν τῇ παρθένῳ
|
Incipit |
μυστήριον ξένον καὶ παράδοξον
|
Incipit |
Μυστήριον ξένον καὶ παράδοξον βλέπω ἐν τῷ σπηλαίῳ σήμερον
|
Incipit |
Μυστήριον ξένον καὶ παράδοξον βλέπω ἐν τῷ σπηλαίῳ σήμερον
|
Incipit |
Μυστήριον ξένον καὶ παράδοξον βλέπω· ποιμένες
|
Incipit |
Μυστήριον ξένον καὶ παράδοξον βλέπω· ποιμένες
|
Incipit |
Μυστήριον ξένον καὶ παράδοξον βλέπω· ποιμένες
|
Incipit |
Μυστήριον ξένον ὁρῶ καὶ παράδοξον· ποιμένες περιηχοῦσί μου τὰ ὦτα
|
Incipit |
Μυστηριώδη καὶ ξένην ὁρῶν θέαν,
νοῦν βλέμμ' ἄνω μέν, χεῖρα δ' αὖ μύστην φέρει,
ὃν βροντᾷ βροντῆς θεολογῶν παῖς πᾶσιν.
|
Textus |
Μωκίου τοῦ πανενδόξου μάρτυρος τοὺς ἁγώνας εὐφημεῖν θέμις
|
Incipit |
Μωϋσέως ἐν τῇ Ἐξόδῳ βιβλίῳ δευτέρῳ τῆς Ὀκτατεύχου
|
Incipit |
νὰ εἶναι ἄξιον κατοικητήριον τοῦ πατρὸς καὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος
|
Desinit |
ΝΑ ΕΧΗΣ ΤΗΝ ΦΥΛΑΞΙΝ ΚΑΙ ΤΗΡΗΣΙΝ ΤΩΝ ΑΙΣΧΡΩΝ ΚΑΙ ΑΚΑΘΑΡΤΩΝ ΛΟΓΙΣΜΩΝ
|
Desinit |
νὰ κάμνωμεν ἀγάπην μὲ τὸν Θεὸν νὰ μᾶς ἀξιώσῃ σωτηρίας
|
Desinit |
νὰ μὴν εἶναι ἄξιον νὰ δένῃ καὶ νὰ λύνῃ
|
Desinit |
ναὶ παρθένε καὶ θεοτόκε, ἡ μόνη μεσῖτις ἡμῖν πρὸς τὸν ἐκ σοῦ τεχθέντα δεσπότην, ᾧ πρέπει πᾶσα δόξα τιμὴ καὶ προσκύνησις, σὺν τῷ ἀνάρχῳ πατρὶ καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ αὐτοῦ πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων
|
Desinit |
Ναί, ναί, κολαστά, τὸν Σαπρίκιον ξέε
|
Incipit |
Ναρθακιῶντες νάρθηξ πλήσσονται
|
Incipit |
Ναυσίμαχος καὶ Ξενοπείθης ἐπετροπεύθησαν
|
Incipit cuiusdam partis |
Νέαν ὥσπερ ἀνέδειξε κτίσιν
|
Incipit |
Νείλου Δοξαπατρίου τάξις τῶν πατριαρχικῶν θρόνων
|
Titulus initialis |
νελφχψλωϟελρξλνθυλωπχκπχλω (Νεοφυτος ιερομοναχος Κυπριος).
|
Textus |
ΝΕΝΑΝΩ ΛΑΜΨΑΣ ΕΝ ΤΗ ΑΙΓΥΠΤΩ : ΞΕΝΟΝ ΤΟΚΟΝ ΙΔΟΝΤΕΣ : ΡΗΤΟΡΑΣ ΠΟΛΥΦΘΟΓΓΟΥΣ : ΥΜΝΟΣ ΑΠΑΣ ΗΤΤΑΤΑΙ
|
Titulus initialis |
Νενευκότα με πρὸς χάρυβδιν κακίας
Ἔγειρον, ἀνάστησον σῇ μεσιτείᾳ,
Ἱερὸν ἀνάθημα, Βενιαμῖτα,
Λευῖτ’ ὄρπηξ εὐφυές, στέλεχος θεῖον·
Ὁ νοῦς ὁ πολύς, τῆς ἐκλογῆς τὸ σκεῦος·
Ὑστατοπληρέστατε τέττιξ τοῦ Λόγου,
Μορμολύκειον τῶν νεωτεροφρόνων,
Ὄκιστ’ ὄπαζε τῆς ἀτοπίας λύσιν·
Νέκυς γὰρ πέλω ὀδωδὼς ἐν σωρίῳ
Ἄτοπα λυγρὰ λογισμῶν μισοθέων.
Χωρεῖν λιταῖς σου πρυτάνευε ἀκέστωρ,
Ὅφρα σαωθεὶς σὸν καὶ γένωμαι σκύλον,
Ὕθλα μωμητὰ ἐκδραμὼν ἁμαρτίας.
|
Textus |
Νέστωρ συναθλῶν ἐκ ξίφους Τριβιμίῳ
|
Incipit |
Νεώτερός τις ἀποτάξασθαι βουλόμενος ... θεωρήσας πύργον
|
Incipit |
ΝΗΦΕ ΟΥΝ ΠΑΝΤΟΤΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΟΙΣ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΣΙΝ ΙΝΑ ΕΝ ΣΟΙ ΔΟΞΑΖΗΤΑΙ Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΟΜΟΟΥΣΙΟΣ ΤΡΙΑΣ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
νῆφε οὖν πάντοτε καὶ πρόσεχε τοῖς παραγγέλμασιν, ἵνα ἐν σοὶ δοξάζηται ἡ ἁγία καὶ ὁμοούσιος τριάς, πατὴρ...
|
Desinit |
νήφοντα ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
νικᾷ, ὅτι αὐτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
Νῖκαι, μάχαι καὶ κόμπος ἐξ ἱππασμάτων
|
Incipit |
νίκησον ἀγαθότητι τὴν πονηρίαν, σβέσον τῇ δικαιοσύνῃ τὴν ἀδικίαν, καὶ δὸς δόξαν τῇ σῇ φιλανθρωπίᾳ· ᾗ πρέπει…
|
Desinit |
Νικήτα μονάχου καὶ πρεσβυτέρου μονῆς τοῦ Στουδίου διάλεξις πρὸς Φράγγους ἤγουν Λατίνους.
|
Titulus initialis |
Νικήτα ῥήτορος τοῦ Σεΐδου, ὃς ἦν ἐν τοῖς χρόνοις Ἀλεξίου βασιλέως τοῦ Κωμνηνοῦ ἐφ’ οὗ καὶ οἱ Λατίνοι κατὰ τὴν Κωνσταντινούπολιν ἦλθον ἐπισκόπους μεθ’ ἑαυτῶν ἔχοντες, ὧν εἷς ἦν καὶ ὁ Μεδιολάνων ἀδόμενος ἐπὶ λόγων ἰσχΰι, λόγος σχεδιασθεὶς πρὸς Ῥωμαίους καὶ δύο ταῦτα ἀποδεικνύων, ὅτι αἰδεσιμώτερα τὰ νέα τῶν παλαιῶν καὶ ὅτι ἐκ τοῦ πατρὸς μόνου, οὐχὶ δὲ καὶ ἐκ τοῦ υἱοῦ, ὡς αὐτοὶ λέγουσιν ἐκπορεύεται τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον. ἐγράφη δὲ ὁ λόγος οὗτος ἐν Κωνσταντινουπόλει ὅτε ἐνεδήμει ταύτῃ ὁ ῥηθεὶς ἐπίσκοπος Λατῖνος ἐν ἔτει ϛχκ
|
Titulus initialis |
Νικήτα Σεΐδου, ὃς ἦν ἐπὶ τῆς βασιλείας Ἀλεξίου τοῦ Κομνηνοῦ· ὅτι οὐκ ἐδεσιμώτερα καθάπαξ τῶν νέων τὰ παλαιὰ οὐδὲ ἡ παλαιὰ λοιπὸν Ῥώμη τῆς νέας καὶ ὁ θρόνος τοῦ θρόνου· τὰ καίρια
|
Titulus initialis |
Νικήτα τοῦ Σεΐδου ὃς ἦν ἐπὶ τῆς βασιλείας Ἀλεξίου τοῦ Κομνηνοῦ· ὅτι οὐκ ἐδεσιμώτερα καθάπαξ τῶν νέων τὰ παλαιὰ οὐδὲ ἡ παλαιὰ λοιπὸν Ῥώμη τῆς νέας καὶ ὁ θρόνος τοῦ θρόνου· τὰ καίρια (Recensio PG)
|
Titulus initialis |
Νικήτα τοῦ Σείδου, ὃς ἦν ἐν τοῖς χρόνοις Ἀλεξίου βασιλέως τοῦ Κωμνηνοῦ ἐφ’ οὗ καὶ οἱ Λατίνοι κατὰ τὴν Κωνσταντινούπολιν ἦλθον ἐπισκόπους μεθ’ ἑαυτῶν ἔχοντες, ὧν εἷς ἦν καὶ ὁ Μεδιολάνων ἀδόμενος ἐπὶ λόγων ἰσχΰι, λόγος σχεδιασθεὶς πρὸς Ῥωμαίους καὶ δύο ταῦτα ἀποδεικνύων, ὅτι αἰδεσιμώτερα τὰ νέα τῶν παλαιῶν καὶ ὅτι ἐκ τοῦ πατρὸς μόνου, οὐχὶ δὲ καὶ ἐκ τοῦ υἱοῦ, ὡς αὐτοὶ λέγουσιν ἐκπορεύεται τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον. ἐγράφη δὲ ὁ λόγος οὗτος ἐν Κωνσταντινουπόλει ὅτε ἐνεδήμει ταύτῃ ὁ ῥηθεὶς ἐπίσκοπος Λατῖνος ἐν ἔτει ϛχκ
|
Titulus initialis |
Νικηφόρου Καλλίστου τοῦ Ξανθοπούλου ἐξήγησις εἰς τὴν τιμιώτεραν πρὸς τὸν αὐτὸν ὁσιώτατον ἀρχιμανδρίτην τὴν τῆς Κουζηνᾶ μονῆς κυροῦ Καλλινίκου
|
Titulus initialis |
Νικηφόρου Καλλίστου τοῦ Ξανθοπούλου Ἐξήγησις εἰς τοὺς ἀναϐαθμοὺς τῶν ὀκτὼ ἤχων · ὁ πρόλογος πρὸς τὸν αἰτησάμενον ἀρχιμανδρίτην τῆς τοῦ Κουζηνᾶ μονῆς Ἱερουσαλὴμ κυρὸν Καλλίνικον
|
Titulus initialis |
Νικολάου [...] ἐπισκόπου Μεθώνης πρὸς Λατίνους λόγος περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος ὅτι ἐκ τοῦ Πατρός, οὐ μὴν καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται. Εὐχὴ τάξιν ἐπέχουσα προοιμίου
|
Titulus initialis |
Νικολάου Ἐπισκόπου Μεθώνης Ἀνάπτυξις τῆς Θεολογικῆς Στοιχειώσεως Πρόκλου τοῦ Λυκίου πλατωνικοῦ φιλοσόφου πρὸς τὸ μὴ συναρπάζεσθαι τοὺς ἀναγινώσκοντας ὑπὸ τῆς ὑποφαινομένης αὐτῇ πειθανάγκης καὶ σκανδαλίζεσθαι κατὰ τῆς ἀληθοῦς πίστεως.
|
Titulus initialis |
Νικολάου τοῦ ἁγιωτάτου ἐπισκόπου Μεθώνης λόγος Πρὸς Λατίνους περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, ὅτι ἐκ τοῦ Πατρός, οὐ μὴν ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται. Εὐχὴ τάξιν ἔχουσα προοιμίου
|
Titulus initialis |
Νικολάου τοῦ ἁγιωτάτου ἐπισκόπου Μεθώνης πρὸς Λατίνους λόγος περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, ὅτι ἐκ τοῦ Πατρὸς οὐ μὴν καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται. Εὐχὴ τάξιν ἐπέχουσα προοιμίου
|
Titulus initialis |
Νικολάου τοῦ ἁγιωτάτου ἐπισκόπου Μεθώνης πρὸς Λατίνους περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, ὅτι ἐκ τοῦ Πατρὸς, οὐ μὴν καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται. Εὐχὴ τάξιν ἐπέχουσα προοιμίου
|
Titulus initialis |
Νικολάου τοῦ ἁγιωτάτου ἐπισκόπου Μεθώνης πρὸς Λατίνους περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, ὅτι ἐκ τοῦ Πατρός, οὐ μὴν καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται. Εὐχὴ τάξιν ἐπέχουσαν προοιμίου
|
Titulus initialis |
Νικολάου τοῦ ἁγιωτάτου ἐπισκόπου Μεθώνης πρὸς Λατίνους περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος. Εὐχὴ τάξιν ἐπέχουσα προοιμίου
|
Titulus initialis |
Νικολάου τοῦ ἁγιωτάτου καὶ μακαριωτάτου ἐπισκόπου Μεθώνης πρὸς Λατίνους περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, ὅτι ἐκ τοῦ Πατρός οὐ μὴν καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται. Εὐχὴ τάξιν ἐπέχουσα προοιμίου
|
Titulus initialis |
Νικολάου τοῦ ἁγιωτάτου καὶ μακαριωτάτου ἐπισκόπου Μεθώνης πρὸς Λατίνους περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, ὅτι ἐκ τοῦ Πατρὸς, οὐ μὴν καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται. Εὐχὴ τάξιν ἐπέχουσα προοιμίου
|
Titulus initialis |
νικωσαν και τη δοξη λαμπραν
|
Incipit |
νικωσαν και τη δοξη λαμπραν του οτι α οφθαλμος ουκ ιδεν (ειδεν)
|
Incipit |
Νικωσαν και τη δοξη λαμπραν, τουτεστιν α οφθαλμος ουκ ειδε και επι καρδιαν ανθρωπου ουκ ανεβη.
|
Incipit |
Νικῶσαν καὶ τῇ δόξῃ λαμπράν, τουτέστιν ἃ ὀφθαλμὸς οὐκ εἶδεν καὶ οὖς οὐκ ἤκουσεν καὶ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη, ἃ ἡτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς.
|
Incipit |
νικωσαν και τη δοξη λαμπραν.
|
Incipit |
Νικωσαν και τη δοξη λαμπραν· τουτεστιν α οφθαλμος
|
Incipit |
νομίας τε καὶ ἀριθμητικῆς αὔξοντες
|
Incipit |
ΝΟΜΟΙ ΤΡΕΙΣ ΕΙΣΙΝ Ο ΕΚ ΦΥΣΕΩΣ Ο ΕΓΓΡΑΦΟΣ Ο ΕΞ ΗΘΟΥΣ
|
Incipit |
Νόμος ἐν Λακεδαίμονι τὸν εἴσω τριάκοντα ἐτῶν μὴ δημηγορεῖν. Θηβαῖοι τὴν ἐν Λεύκτροις μάχην νικήσαντες πρέσβεις πρὸς Λακεδαιμονίους πεπόμφασι πόλεμον ἀπειλοῦντες, ἢν μὴ Μεσήνην ἀφῶσιν αὐτόνομον. λεγόντων ἀφεῖναί τινων Ἀρχίδαμος νέος ὢν ἔτι παραινεῖ τὸν πόλεμον δέξασθαι. πέπεικε. τροπὴ γέγονε τῶν δυσμενῶν καὶ γράφεταί τις παρανόμων Ἀρχίδαμον.
Μελετῶμεν τὸν Ἀρχίδαμον.
|
Titulus initialis |
ΝΟΜΟΣ ΕΝ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙ ΤΟΝ ΙΣΩ ΤΡΙΑΚΟΝΤΑ ΕΤΩΝ ΜΗ ΔΗΜΗΓΟΡΕΙΝ ΚΑΙ ΤΑ ΕΞΗΣ
|
Titulus initialis |
Νόμος ἦν μετὰ τοῦ τυράννου καὶ τοὺς παῖδας ἀποσφάττεσθαι, ἕτερος νόμος τὸν τυρρανοκτόνον ὅ τι βούλοιτο αἰτεῖν. γυνὴ τὸν ἑαυτῆς ἄνδρα τυραννοῦντα ἀποσφάξασα εἰς δωρεὰν αἰτεῖ τοὺς παῖδας. μελετῶμεν τὸν ὑπὲρ τῆς τυραννοκτόνου λέγοντα.
|
Titulus initialis |
Νόμος τὸν ἀποκτείναντα τύραννον ὅ τι βούλεται γέρας αἰτεῖν. ἀνέβη τις εἰς ἀκρόπολιν ἐγχειρίδιον φέρων ὡς ἀναιρήσων τὸν τύραννον. ἔτυχε μὴ παρών. ἀνεῖλεν ἐκείνου τὸν παῖδα μόνον ὄντα τῷ φύσαντι. ὁ πατὴρ τὸ συμβὰν θεασάμενος ἡττήθη τοῦ πάθους ὅσον ἑαυτὸν ἀποσφάξαι. ἐντεῦθεν ὁ κτείνας τὸν νέον οἷα δὴ τῷ τυράννῳ σφαγῆς αἴτιος γεγονὼς τυχεῖν ἀξιοῖ δωρεᾶς ἑτέρου τινὸς ἀντιλέγοντος. μελετῶμεν τὸν αἰτοῦντα τὴν δωρεάν.
|
Titulus initialis |
Νόμος τὸν ἐπὶ τῆς ἐκκλησίας ὀφθέντα ξένον ἀποθνήσκειν ὑπὸ τοῦ στρατηγοῦ. ξένος ὀφθεὶς ἀπαγόμενος ἔφη τι μηνύειν ἔχειν ἀπόρρητον. ἀπέκτεινεν αὐτὸν ὁ στρατηγός. μετὰ ταῦτα ἡ πόλις ἐτυραννήθη. καταλυθέντος τοῦ τυράννου κρίνεται ὡς συνειδώς.
|
Titulus initialis |
Νόμος τὸν εὑρόντα θησαυρὸν χιλίας τῇ πόλει διδόναι. φιλάργυρος εὑρὼν θησαυρόν, πεντακοσίας δραχμάς, καὶ ἀπαιτηθεὶς χιλίας ἀποθανεῖν ἀξιοῖ. Ἡ μελέτη.
|
Titulus initialis |
Νόμος τὸν θορύβου καὶ στάσεως αἴτιον ἀποθνήσκειν. πένης ῥήτωρ ἐχθρὸς ἦν πλουσίῳ τὰ πολιτικά. ἐν λιμῷ καὶ πολιορκίᾳ ὁ πλούσιος ἐπηγγείλατο νίκην, εἰ τοῦ πένητος ἡ γλῶττα τμηθείη. ἔλαβε. νυκτὸς ἐξελθὼν ἀπεδίωξε τοὺς πολεμίους. τὴν ἡμέραν δημηγοροῦντος αὐτοῦ ὁ πένης παρὼν ἐδάκρυσε. κατέλευσεν ὁ δῆμος τὸν πλούσιον καὶ ὁ πένης ὑπάγεται τῷ νόμῳ. Ῥήτορος ἀπολογία.
|
Titulus initialis |
Νόμος τὸν ξενίας ἁλόντα πιπράσκεσθαι· ἑάλω ξενίας ὁ Δημοσθένης. ἔπεμψε Φίλιππος ὠνούμενος αὐτόν. γράφει Δημάδης διδόναι, Ὑπερίδης δημόσιον εἶναι. Ὑπερίδης
|
Titulus initialis |
Νόξα, ἡ τῆς ζημίας θεραπεία
|
Incipit |
Νουμεριανοῦ τὰ Ῥωμαίων σκῆπτρα παρὰ πατέρων ἐκδεξαμένου
|
Incipit |
Νοῦς ἐστιν ἕξις ψυχῆς ἡ τελειοτάτη
|
Incipit |
Νοῦσε, τί δαιμονίη με δαμάξαο; τίπτε με, δειλή
|
Incipit |
Νῦν ἅπαξ ἰδόντι μοι νάρκισσον οὕτω συμβάν, νῦν ὤφθη πρῶτον καὶ τῶν σῶν γραμμάτων ἡ χάρις
|
Incipit |
νῦν δέ, ὃ παρέλειψεν οὗτος, ἔγραψεν ἐκεῖνος, καὶ διὰ τοῦτο δοκοῦσιν ἔν τισι διαλλάττειν, καὶ ταῦτα μὲν οὕτως. Ἀρξώμεθα ἤδη τοῦ ὕφους.
|
Desinit |
Νῦν ἐξαιτῶ, ὅσιε πάτερ Νικόλαε
|
Incipit |
νῦν ἡ τῆς βασιλίδος βασιλικὴ καὶ ὑπέρξενος ἑορτή
|
Incipit |
Νῦν λείπεται οὐ θεωρῆσαι περὶ δόξης ἐνίων λεγόντων
|
Incipit |
νῦν μὲν ἐκ μέρους, ἐν δὲ αἰῶνι τῷ μέλλοντι γυμνότερόν τε καὶ ὁλοκλήρως, χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος σὺν τῷ πατρὶ (...) ἀμήν.
|
Desinit |
ΝΥΝ ΠΕΝΘΙΜΟΝ ΣΤΑΛΑΞΟΝ ΟΥΡΑΝΕ ΔΡΟΣΟΝ
|
Incipit |
Νῦν πρῶτα πικρὸν ἄλγος εἰσεδεξάμην
|
Incipit |
ΝΥΝΙ Δ’ ΟΚΝΕΙΤΕ ΕΞΙΕΝΑΙ
|
Desinit |
ΝΥΞ ΑΤΕΧΝΩΣ ΚΑΙ ΣΚΙΑ ΤΑ ΠΑΡΟΝΤΑ
|
Incipit |
Νὺξ ἀτεχνῶς καὶ σκιὰ τὰ παρόντα
|
Incipit |
ΝΥΧΘΗΜΕΡΟΝ ΤΑΝΥΣΘΕΙΣ ΤΗ ΕΩΘΕΝ ΤΗΝ ΔΙΑ ΞΙΦΟΥΣ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑΝ ΑΜΦΟΤΕΡΟΙ
|
Desinit |
Ξ. Μέγαν ὁρῶ σε, τύμβε. Τ. 'Μὴ πλανῶ', ξένε
|
Incipit |
Ξ. Ὦ φιλία δέσποινα, πάντιμον κάρα
|
Incipit |
ξ'· εἰς χάλασμα λεμοῦ· βαλὼν εἰς χύτραν ῥοίδιον ὁλόκληρον...
|
Desinit |
ξʹ (εξηκοντα) αρξαμενος ειπειν περι του διαβολου οι αν δωσει δικνη την συνεχειαν ωσπερ φυλασσων.
|
Desinit abruptus |
ξʹ (ξθʹ) περι της αιτησεως του σωματος
|
Desinit |
ξʹ Περι των ιʹ λεπρων.
|
Desinit abruptus |
ξα΄ περι της ελευσεως του Χριστου.
|
Desinit abruptus |
ξα'· ἑρμηνεία τῶν τεσσάρων στοιχείων τοῦ ἀνθρώπου καὶ τῶν προσγινομένων ἐξ αὐτῶν νοσημάτων
|
Titulus initialis |
ξαʹ περι του κριτου της αδικιας·
|
Desinit abruptus |
ξανθὰ ἐκλελεπισμένα καὶ πεφωγμένα εἰς κέραμον
|
Incipit |
ξανθὰ κεπουλέ
|
Incipit cuiusdam partis |
ξβʹ Περι του τελωνου και του φαρισαιου.
|
Desinit abruptus |
ξγ΄ Περι της ετοιμασιας του Πασχα. Μαρκος με΄. Λουκας οϛʹ.
|
Desinit |
ξγʹ Περι της… του Πασχα.
|
Desinit abruptus |
ξδ' δόγμα Λατίνων γραφὲν ὑπὸ τῶν ἀποκρισιαρίων τοῦ πάπα
|
Titulus initialis |
ξδʹ Περι του τυφλου·
|
Desinit abruptus |
Ξεῖνε, τί νῦν με δέδορκας, ἑὸν περὶ ὄμμα πετάσσας
|
Incipit |
Ξεῖνε, τίς εἶς πόθεν ἥκεις
|
Incipit |
ΞΕΝΑ ΘΕΑΜΑΤΑ ΟΡΑ
|
Incipit |
ΞΕΝΑ ΘΕΑΜΑΤΑ ΟΡΑ
|
Incipit |
Ξένη τίς ἐστιν ὡς ἀληθῶς καὶ ἀλλόκοτος
|
Incipit |
Ξένη τίς ἐστιν ὡς ἀληθῶς καὶ ἀλλόκοτος
|
Incipit |
ΞΕΝΙΖΕΙ ΠΑΝΑΜΩΜΕ
|
Incipit |
Ξενιτεία ἐστὶν κατάληψις ἀνεπίστροφος συγγενῶν
|
Incipit |
ΞΕΝΟΝ
|
Desinit |
ξένον
|
Desinit |
Ξένον θέαμα τῶν πάλαι πυραμίδων
|
Incipit |
Ξένον καὶ παράδοξον μυστήριον γέγονεν
|
Incipit |
Ξένον καὶ φρικτὸν ἡμῖν, ἀγαπητοί, τὸ δικαστήριον
|
Incipit |
Ξένον οὐδὲν εἴγε τῷ τοσούτους ἐξελέγχοντι καὶ τοιούτους
|
Incipit |
ΞΕΝΟΝ ΣΕ ΑΥΤΟΝ
|
Incipit |
Ξένον τὸν Υἱὸν Πατρὸς οὐσίας λέγων
|
Incipit |
Ξένον τὸν Υἱὸν Πατρὸς οὐσίας λέγων
|
Incipit |
Ξένον τὸν Υἱὸν Πατρὸς οὐσίας λέγων
|
Incipit |
ξενος: Τι, Πετρε, θρηνεις ασχετως δακρυ χεων;
Πετρος: ανθρωπε, και πως ου δεον με δακρυειν.
|
Incipit |
Ξενοφάνης μὲν ὁ ὀρθομένους ὁ Κολοφώνιος
|
Incipit |
Ξενοφῶν ὁ θαυμάσιος ἔφυ μὲν ἐκ ταύτης τῶν πόλεων ἣ πασῶν τῶν ἄλλων κάλλει τε καὶ μεγέθει
|
Incipit |
Ξενοφῶντι τῷ Γρύλου λέλεκται
|
Incipit |
ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΚΥΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΕΩΣ Α
|
Titulus initialis |
ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΚΥΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΕΩΣ Ζ
|
Titulus finalis |
ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΚΥΡΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ Η
|
Titulus finalis |
ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΚΥΡΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΛΟΓΟΣ Α
|
Titulus initialis |
ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΡΗΤΟΡΟΣ ΙΕΡΩΝ Η ΤΥΡΑΝΝΙΚΟΣ
|
Titulus initialis |
ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΡΗΤΟΡΟΣ ΙΕΡΩΝ Η ΤΥΡΑΝΝΙΚΟΣ
|
Titulus finalis |
ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΡΗΤΟΡΟΣ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
|
Titulus initialis |
ΞΕΟΝΟΝ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΠΑΤΡΟΣ ΟΥΣΙΑΣ ΛΕΓΩΝ
|
Incipit |
Ξέρξην μὲν ἐκεῖνον τὸν Περσῶν βασιλέα
|
Incipit |
ξϛ´ Αρνησις Πετρου.
|
Desinit abruptus |
ξζ´ (!) περὶ τῆς αἰτήσεως τοῦ κυριακοῦ σώματος.
|
Desinit |
ξζ´ (!) Περι της αιτησεως του σωματος του κυριου.
|
Desinit |
ξζ΄ (!) Περι της αιτησεως του σωματος του κυριου. Μαρκος μη΄, Λουκας πβ΄, Ιωαννης ιη΄.
|
Desinit |
ξζ´ περὶ τῆς αἰτήσεως τοῦ σώματος τοῦ κυρίου ὃς σῶσει τὸν ταῦτα γρά(γράψαντα) εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰῶνων ἀμήν γένοιτο.
|
Desinit |
ξζʹ Περὶ τῆς [αἰ]τήσεως τοῦ σώματος τοῦ κυρίου. Μᾶρκος μηʹ, Λουκᾶς πβʹ, Ἰωάννης ιηʹ.
|
Desinit |
ξζʹ Περι της αιτησεως του κυριακου σωματος.
|
Desinit |
ξζʹ(!) περὶ τῆς αἰτήσεως τοῦ σώματος τοῦ κυρίου.
|
Desinit |
ξη΄ περι της αιτησεως του κυριακου σωματος.
|
Desinit |
ξη´ περι της αιτησεως του κυριακου σωματος.
|
Desinit |
ξη´ περι της αιτησεως του κυριακου σωματος.
|
Desinit |
ξη΄ Περι της αιτησεως του κυριακου σωματος.
|
Desinit |
ξη΄ περι της αιτησεως του σωματος Ιησου (sic).
|
Desinit |
ξη´ Περι της αιτησεως του σωματος τ<ου κυριου>·
|
Desinit |
ξη΄ περι της αιτησεως του σωματος του Ιησου.
|
Desinit |
ξη΄ περὶ τῆς αἰτήσεως τοῦ σώματος τοῦ κυρίου
|
Desinit |
ξη´ περὶ τῆς αἰτήσεως τοῦ σώματος τοῦ κυρίου
|
Desinit |
ξη΄ Περι της αιτησεως του σωματος του κυριου.
|
Desinit |
ξη΄ περι της αιτησεως του σωματος του κυριου.
|
Desinit |
ξη΄ Περι της αιτησεως του σωματος του κυριου.
|
Desinit |
ξη΄ περι της αιτησεως του σωματος του κυριου.
|
Desinit |
ξη΄ Περι της αιτησεως του σωματος του κυριου.
|
Desinit |
ξη΄ περι της αιτησεως του σωματος του κυριου.
|
Desinit |
ξη´ Περι της αιτησεως του σωματος του κυριου.
|
Desinit |
ξη´ Περι της αιτησεως του σωματος του κυριου.
|
Desinit |
ξη΄ Περι της αιτησεως του σωματος του κυριου.
|
Desinit |
ξη´ Περι της αιτησεως του σωματος του κυριου.
|
Desinit |
ξη´ Περι της αιτήσεως του σωματος του κυριου.
|
Desinit |
ξη΄ περι της αιτησεως του σωματος του κυριου·
|
Desinit |
ξη΄ Περι των επερωτησαντων τον κυριον αρχ (αρχιερεων)
|
Desinit abruptus |
ξη΄περι της αιτησεως του σωματος του κυριου
|
Desinit |
ξηʹ Περι ... του σωματος του κυριου.
|
Desinit |
ξηʹ περι ... σωματος του κυριου
|
Desinit |
ξηʹ Περι ... σωματος του κυριου.
|
Desinit |
ξηʹ περὶ τῆς …τ…ς (αἰτήσεως) τοῦ σώματος τοῦ …υ (κυρίου).
|
Desinit |
ξηʹ περι της αιτησεως ... του κυριου.
|
Desinit |
ξηʹ Περι της αιτησεως του κυριακου σωματος.
ευαγγελιον κατα Ματθαιον στιχοι ͵βχʹ.
|
Desinit |
ξηʹ περι της αιτησεως του κυριακου σωματος.
|
Desinit |
ξηʹ περι της αιτησεως του κυριακου σωματος.
|
Desinit |
ξηʹ περὶ τῆς αἰτήσεως τοῦ κυριακοῦ σώματος.
|
Desinit |
ξηʹ περι της αιτησεως του κυριακου σωματος.
|
Desinit |
ξηʹ περι της αιτησεως του κυριακου σωματος.
|
Desinit |
ξηʹ περι της αιτησεως του κυριακου σωματος.
|
Desinit |
ξηʹ περι της αιτησεως του κυριακου σωματος.
|
Desinit |
ξηʹ Περὶ τῆς αἰτῆσεως τοῦ κυριακοῦ σώματος. Μαρκος μηʹ · Λουκας πβʹ · Ἰωαννης ιηʹ
|
Desinit |
ξηʹ περι τῆς αἰτήσεως τοῦ κυριου σώματος
|
Desinit |
ξηʹ περι της αιτησεως του σωματος του [κυριου]
|
Desinit |
ξηʹ περὶ τῆς αἰτήσεως τοῦ σώματος τοῦ κυρίου
|
Desinit |
ξηʹ Περι της αιτησεως του σωματος του κυριου.
|
Desinit |
ξηʹ περι της αιτησεως του σωματος του κυριου.
|
Desinit |
ξηʹ Περι της αιτησεως του σωματος του κυριου.
|
Desinit |
ξηʹ περι της αιτησεως του σωματος του κυριου.
|
Desinit |
ξηʹ Περι της αιτησεως του σωματος του κυριου.
|
Desinit |
ξηʹ Περι της αιτησεως του σωματος του κυριου.
|
Desinit |
ξηʹ Περι της αιτησεως του σωματος του κυριου.
|
Desinit |
ξηʹ περι της αιτησεως του σωματος του κυριου.
|
Desinit |
ξηʹ Περι της αιτησεως του σωματος του κυριου.
|
Desinit |
ξηʹ Περι της αιτησεως του σωματος του κυριου.
|
Desinit |
ξηʹ περι της αιτησεως του σωματος του κυριου·
|
Desinit |
ξηʹ Περι της αιτησεως του σωματος...
|
Desinit |
ξηʹ Περι της αιτησεως… σωματος.
|
Desinit |
ξηʹ Περι της αιτησεως… σωματος.
|
Desinit |
ξηʹ περι της του Ιουδα μεταμελειας
|
Desinit |
ξηʹ περι του πωλου.
|
Desinit |
ξηʹ περι... κυριακου σωματος.
|
Detail(s) |
ξηʹ περι... σωματος του Ιησου.
|
Desinit |
ξηʹ Περι... του κυριου
|
Desinit |
ξηʹπερὶ τῆς αἰτήσεως τοῦ σώματος τοῦ κυρίου.
|
Desinit |
ΞΗΡΑ ΑΝΑΚΑΘΑΡΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΑΡΚΩΤΙΚΑ ΚΕΦΑΛΙΚΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ
|
Titulus initialis |
Ξηραίνει καὶ διαφορεῖ τὰ παχέα τῶν πνευμάτων
|
Incipit |
ΞΗΡΑΝ ΦΕΡΟΝΤΑ ΧΕΙΡΑ ΚΑΙ ΠΑΡΕΙΜΕΝΗΝ
|
Incipit |
ΞΗΡΟΝ ΑΡΤΟΝ ΔΟΣ ΦΑΓΕΙΝ ΚΑΙ ΙΑΘΗΣΕΤΑΙ
|
Incipit |
ξηροτέρου τοῦ σώματος· οἷα τῶν ταριχευομένων σωμάτων. τέλος τοῦ περὶ τέχνης Στεφάνου
|
Desinit |
ξθʹ Περι της αιτησεως του σωματος του κυριου.
|
Desinit |
ξίφει τελειοῦται
|
Desinit |
ξνβωαβψϛ πε ψλχ ζεζϡθφλψλω, εχψεολχω πθϛ θξθϡψσολχ ωψϡθψβζϛλχ. θξβν.
(crypt. transcr.) μνησθητι κυριε του γεγραφοτος ευτελους αμαρτωλου Στρατηγιου αμην
|
Cryptographia |
ΞΡΗ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ ΟΤΙ Ο ΙΕΡΕΥΣ
|
Incipit |
ΞΡΙΣΤΟΣ ΠΑΣΧΩΝ
|
Titulus initialis |
ΞΡΙΣΤΟΣ ΠΑΣΧΩΝ
|
Titulus initialis |
ΞΡΙΣΤΟΣ ΠΑΣΧΩΝ
|
Titulus initialis |
ΞΡΙΣΤΟΣ ΠΑΣΧΩΝ
|
Titulus initialis |
ΞΡΙΣΤΟΣ ΠΑΣΧΩΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ
|
Titulus initialis |
ΞΡΙΣΤΟΣ ΠΑΣΧΩΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΕΙΣ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΠΑΘΟΣ
|
Titulus initialis |
ξυμφόρου ποιεῖται
|
Desinit |
ὁ [γ]ὰρ κύ[ριος ἐν τῷ τριακοστῷ] ἔτει ἐφω[τίσθη] καὶ [ἤρξατο] διδάσκειν
|
Incipit |
Ὁ ἀββᾶς Λογγῖνος εἶχε κατάνυξιν
|
Incipit |
Ὁ ἀββᾶς Ποιμήν ποτε καθήμενος μετὰ τῶν ἀδελφῶν ἐστέναξε
|
Incipit |
Ὀ ἀγαπῶν τὸν θεὸν ἐξ
|
Incipit |
ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ ἐλεήμων πολλὰ περὶ μνήμης θανάτου καὶ ἐξόδου ψυχῆς
|
Incipit |
Ὁ ἅγιος καὶ ἔνδοξος Ἀνδρέας ὁ πρωτόκλητος, τέλ. (ἀτελ.) ἀκουστὰ ἐγένετο εἰς ὅλα τὰ μέρη
|
Incipit |
Ὁ ἅγιος μάρτυς Ἄζης οὗτος ὑπῆρχεν ἐκ τῆς Ἰσαύρων χώρας, στρατιώτης τῇ τάξει
|
Incipit |
Ὁ ἅγιος μάρτυς τοῦ Χριστοῦ Ἀγαθόνικος ὑπῆρχεν ἐπὶ τῆς βασιλείας Μαξιμιανοῦ
|
Incipit |
Ὁ ἅγιος μεγαλομάρτυς Ἀνδρέας ὑπῆρχεν ἐν τοῖς χρόνοις τοῦ ἀσεβεστάτου Μαξιμιανοῦ
|
Incipit |
Ὁ ἅγιος μεγαλομάρτυς Ἀνδρέας ὑπῆρχεν ἐν τοῖς χρόνοις τοῦ ἀσεβεστάτου Μαξιμιανοῦ ἐν τῇ ἀνατολικῇ χώρᾳ
|
Incipit |
Ὁ ἁγιώτατος καὶ μακαριώτατος Ἀλέξανδρος ἀποστολικὸς ἀνὴρ γενόμενος
|
Incipit |
Ὁ ἀδελφὸς ἠρώτησε τὸν ἀββᾶν Μάξιμον διὰ τί, πάτερ, οὐκ ἔχω κατάνυξιν
|
Incipit |
ο αναβαλωμενος φως ως ιματιον τα υπερ ενδοξα ημων (…) και καλ' αυταδελφος ως παγατιον
|
Textus |
Ο ΑΝΑΞΙΩΣ ΙΕΡΑΤΕΥΩΝ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ
|
Incipit |
ὁ ἀναξίως ἱερατεύων καὶ λειτουργῶν ἱσχυροτέραν καὶ βαρυτέραν
|
Incipit |
Ὁ ἄνθρωπος γεννᾶται πτωχός· ὃς ἐξ ἀνάγκης ταπεινός
|
Incipit |
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΡΑΞΕΙ ΜΕΝ ΤΑΙΣ ΘΕΟΡΕΤΙΚΑΙΣ ΠΡΟΣΑΝΑΓΟΜΕΝΟΣ. ΕΠΕΙΔΗ ΜΕΧΡΙ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΑΣ ΚΑΤΩΛΙΣΘΗΣΑΜΕΝ ΔΙΑ ΤΗΣ ΗΔΟΝΗΣ
|
Incipit |
Ο ΑΠΕΛΑΤΗΣ ΑΠΕΛΑΤΗΣ ΓΑΡ Ο ΜΕΤΑ ΞΙΦΟΥΣ ΑΠΕΛΑΥΝΩΝ ΑΓΕΛΗΝ
|
Incipit |
Ὁ ἀποταξάμενος κόσμῳ
|
Incipit |
ὁ ἄσωτος ἐγώ, δοξάζων σε σὺν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ,
νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας
|
Desinit |
Ὁ ἀττικὸς χοῖνιξ ἔχει
|
Incipit |
Ὁ ἀττικὸς χοῖνιξ ἔχει κοτύλας δ´
|
Incipit |
Ὁ ἀττικὸς χοῖνιξ ἔχει κοτύλας δ´
|
Incipit |
Ὁ αὐτὸς (Οὗτος ὁ) ἀββᾶς Δανιὴλ ἐκ παιδόθεν ἀπετάξατο ἐν τῇ Σκήτει
|
Incipit |
Ὁ αὐτὸς ἀββᾶς Δανιὴλ ἀνέβη μετὰ τοῦ μαθητοῦ αὐτοῦ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ
|
Incipit |
Ο ΑΥΤΟΣ ΔΙΗΓΗΣΑΤΟ ΟΤΙ ΜΟΝΑΧΟΣ ΤΙΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ ΤΟΥΝΟΜΑ ΕΥΛΑΒΕΙΣ ΚΑΙ ΕΝΔΟΞΟΣ
|
Incipit |
Ὁ αὐτὸς ἱστορικὸς τὰ παρὰ Ῥόδωνος τοῦ ἐξ Ἀσίας διεξιών
|
Incipit |
Ὁ βασιλεὺς Ἀλέξανδρος παῖς ἄνακτος Φιλίππου
|
Incipit |
Ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης Χριστός
|
Incipit |
Ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης Χριστός
|
Incipit |
Ὁ βίος τοῦ ἁγίου (καὶ ἐνδόξου) μάρτυρος (τοῦ Χριστοῦ) Τρύφωνος ἀπὸ διετοῦς χρόνου μέχρι τέλους
|
Incipit |
Ο ΒΟΤΡΥΣ ΠΕΡΚΑΖΩΝ ΚΑΙ ΑΠΗΡΤΙΣΜΕΝΟΣ ΤΟΙΟΥΤΟΙ ΤΗΣ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΟΙ ΚΑΡΠΟΙ
|
Desinit |
Ὁ γὰρ ἂν εἰς πρᾶξιν προαχθῇ
|
Incipit |
Ο ΓΑΡ ΗΤΤΩΜΕΝΟΣ ΒΡΩΜΑΣΙ ΑΥΞΕΙ ΤΑΣ ΗΔΟΝΑΣ
|
Incipit |
Ὁ γὰρ λόγος σάρξ ἐγένετο
|
Incipit |
Ὁ γὰρ Λόγος σὰρξ ἐγένετο, τὴν γοῦν τοῦ Λόγου
|
Incipit |
Ο ΓΕΥΟΜΕΝΟΣ ΕΞ ΟΙΑΣΔΕΠΟΤΕ ΟΠΩΡΑΣ ΠΡΙΝ Η ΔΕΞΑΣΘΑΙ ΕΥΛΟΓΙΑΝ… ΤΩΝ ΛΑΧΑΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΛΟΙΠΩΝ
|
Desinit |
Ὁ γνώριμος θεῷ καὶ πᾶσιν ἀνρώποις Καλλίνικος ἦν μὲν Κίλιξ τῷ γένει
|
Incipit |
Ὁ γραμμάτων ἄπειρος οὐ βλέπει βλέπων ξένος ξένιζε
|
Incipit |
ὁ δ’ ἐξ ἀγάπης τέμνεται κάραν ξίφει
|
Desinit |
Ὁ δὲ Ἀλέξανδρος τὴν νῆσον καταλαβὼν εὗρεν ἀνθρώπους ὁμοίους αὐτῷ γυμνοὺς καὶ τοὺς πάντας·
|
Incipit |
Ὁ δὲ θεὸς τῆς εἰρήνης πάντας ἡμᾶς αὐξήσοι εἰς τὴν αὐτοῦ πίστιν καὶ ἀγάπην, ὅτι αὐτῷ πρέπει πᾶσα δόξα…
|
Desinit |
Ὁ δὲ Θεὸς τῆς εἰρήνης, ὁ πάντα συνδέων καὶ τὴν προτέραν ἔχθραν ἀποκαταλλάξας καὶ πάντα ποιήσας ἵνα πάντας εἰς ἓν συναγάγῃ, καὶ τῇ Ἐκκλησίᾳ αὐτοῦ τὴν εἰρήνην αὐτοῦ βραβεύσειε τὴν πάντα νοῦν ὑπερέχουσαν.
|
Desinit |
ο δε Μαρκος εν Αλεξανδρεια τελειουται.
|
Desinit |
ὁ δὲ Μάρκος ἐν Ἀλεξάνδρεια τελειοῦται.
|
Desinit |
Ὁ δὲ Σαβέλλιος θεολογῶν οὕτως ἐδόξαζε· μίαν φύσιν ἔλεγε τῆς ἁγίας Τριάδος
|
Incipit |
ο δε του πονηρου παθους απαλλαγεις παραμοναριος εν τῳ αυτῳ ευκτηριῳ απεκατεστη· απελαβεν δε η πολις Αντιοχεων θησαυρον ασυλον ιατρον ανεξικακον, φυλακα αιωνιον … αμην.
|
Desinit |
Ὁ δεδοξασμένος ἐν βουλαῖς ἁγίων
|
Incipit |
ο δειξας εν κοσμω την αναστασιν.
|
Desinit |
ὁ δεξάμενος ἐκ τοῦ ἁγίου βαπτίσματος παῖδα θῆλυ ὕστερον λάβη ταύτην εἰς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, ἵνα χωρίζωνται
|
Incipit |
Ὁ δεσπότης ἡμῶν φεῦ ἐπὶ τοῦ σταυροῦ, καὶ πᾶσα φευγέτω λόγων ἐπίδειξις
|
Incipit |
ὁ διάλογός ἐστιν λόγος ἐξ ἐρωτήσεως καὶ ἀποκρίσεως
|
Incipit |
ὁ διδοὺς πτωχῷ Θεῷ δανείζει (aut δανείζει Θεῷ)· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ὁ διδοὺς πτωχῷ Θεῷ δανείζει Θεῷ· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Ὃ δόξει τῷ βασιλεῖ νόμος ἐστι
|
Incipit |
Ο ΕΓΚΑΤΑΣΚΕΥΟΣ ΛΟΓΟΣ ΦΙΛΕ ΤΗΝ ΤΟΥ ΣΥΝΗΘΟΥΣ ΕΞΑΛΛΑΓΗΝ
|
Incipit |
Ὁ εἰδώς μου τὸ ἀνέτοιμον τοῦ βίου, μὴ ἐπάξῃς μοι τὸν θάνατον αἰφνιδίως
|
Incipit |
ὁ ἐλεῶν πτωχὸν δανείζει θεῷ αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ο εν αγιοις Μαξιμος φησιν οτι
|
Incipit |
Ὁ ἐν ἀγίοις πατὴρ ἡμῶν Κασσιανὸς ἦν μὲν γέννημα καὶ θρέμμα τῆς μεγαλοδόξου πόλεως Ῥώμης
|
Incipit |
Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Μάξιμος ὁ Ὁμολογητὴς ἦν ἐπὶ τῆς βασιλείας
Κωνσταντίνου τοῦ Πωγωνάτου
|
Titulus initialis |
Ο ΕΝ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗ ΤΡΙΑΔΙ ΔΟΞΑΖΟΜΕΝΟΣ
|
Incipit |
ὁ ἐν προσκυνητῇ τριάδι δοξαζόμενος
|
Incipit |
Ὁ ἐν πυρίνῳ τεθρίππῳ διανύσας τὴν ξένην καὶ ἄτριπτον ἀνθρώποις ἅνοδον
|
Incipit |
Ὁ ἐν πυρίνῳ τεθρίππῳ διανύσας τὴν ξένην καὶ ἄτριπτον ἀνθρώποις ἄνοδον, τῶν προφητῶν τὸ κεφάλαιον
|
Incipit |
ο εν τριαδι θεος δοξα σοι.
|
Doxologia uel Inuocatio |
ὁ ἐν τριάδι προσκυνητὸς ἐξ αἰώνων καὶ εἰς αἰῶνας, ἀμήν
|
Desinit |
Ο ΕΝΙΑΥΤΟΣ ΕΙΣ ΗΜΕΡΑΣ ΤΞΕ'
|
Desinit |
Ὁ ἐνιαυτὸς ἔχει ἡμέρας τξε´
|
Incipit |
Ὁ ἓξ ἀριθμὸς τὴν πρακτικὴν σημαίνει φιλοσοφίαν
|
Incipit |
Ο ΕΞΑΡΧΟΣ ΚΑΙ ΟΔΙΠΟΤΑΤΟΣ
|
Desinit |
Ὁ ἔξω τοῦ κελλίου
|
Incipit |
Ὁ ἔξωθεν ἄνθρωπος τὰ ὀπίσθια αὐτοῦ ὁρῶν
|
Incipit |
Ο επιστηθεις Ιωαννης, ινα πληρωθη οτι ο γυμνος φευξεται εν εκεινη τη ημερα, λεχθεντος υπο του προφητου υστερον δε παρην εν τω σταυρω, ετεροι δε Μαρκον τον ευαγγελιστην αυτον ειναι λεγουσιν.
|
Textus |
Ὁ Ἑρμογένης Κίλιξ ὢν τὸ γένος καὶ ἐπὶ νεαρῷ πάντη τῷ σώματι ῥητορεύσας, φοβούμενος τοὺς πλατωνικοὺς λέγοντας τὴν ῥητορικὴν οὐ τέχνην ἀλλ’ ἄλογον τριβὴν καὶ ἐμπειρίαν, ἄλλως πως ταύτην λέγει· ἀντὶ γὰρ τούτου τὸν ὁρισμὸν τῆς τέχνης παραλαμβάνει. σύστημα γὰρ ἐκ καταλήψεων ἐγγεγυμνασμένων πρός τι τέλος εὔχρηστον τῶν ἐν τῷ βίῳ ἡ τέχνη λέγεται.
|
Incipit |
ὅ ἐστιν ἐπ’ ἐσχάτου καιρῶν, προβαινούσης τῆς ἰάσεως καὶ οὐ χωρούσης εἰς τὸ ἑξῆς.
|
Desinit |
Ὁ εὐκλεέστατος πρίγκιψ Ῥηκάρδος ὁ ῥῆξ μετὰ πάντων τῶν ἀρχιερέων
|
Incipit |
Ὁ ζῳδιακὸς κύκλος λοξὸς κεῖται
|
Incipit |
ὁ ζωῆς καὶ θανάτου τὴν ἐξουσίαν ἔχων. Αὐτῷ…
|
Desinit |
Ὁ ζῶν ἀνέστη· ξένιον τοῦτο ξένον
|
Incipit |
Ὁ ἡρωϊκὸς στίχος ἐπιδέχεται πόδας ἕξ
|
Incipit |
Ὁ θειότατος Δαυῒδ ἔλεξε φάσκων
|
Incipit |
Ὁ θειότατος καὶ προφητικώτατος Δαβὶδ ἔλεξε φάσκων, εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος
|
Incipit |
Ο ΘΕΙΟΤΑΤΟΣ ΠΛΑΤΩΝ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟΣ ΩΝ ΤΗΝ ΔΟΞΑΝ
|
Incipit |
Ὁ θεοδόξαστος βασιλεύς
|
Incipit |
ὁ θεὸς αὐτεξούσιον πλάττων τὸν ὰνθρωπον
|
Incipit |
Ο ΘΕΟΣ ΕΜΦΑΝΩΣ ΗΞΕΙ Ο ΘΕΟΣ
|
Incipit |
ὁ θεὸς καὶ φιλήσει καὶ στεφανώσει, καὶ τῶν μελλόντων ἡμᾶς ἀγαθῶν καταξιώσει πάντων· ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
ὁ θεὸς καὶ φιλήσει καὶ στεφανώσει, καὶ τῶν μελλόντων ἡμᾶς ἀγαθῶν καταξιώσει πάντων· ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
ο θεος μεθ’ ημων και μετα του πνευματος σου, αρχη του αγιου ευαγγελιου κατα Ιωαννην δοξα σοι κυριε
|
Textus |
Ὁ Θεὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ ὑποδείξας ἡμῖν τὸ μέγα τοῦτο
|
Incipit |
Ὁ Θεὸς ὁ Σωτὴρ ἡμῶν ὁ καταξιώσας ὑπὸ τὴν σκηνὴν Ζακχαίου
|
Incipit |
Ὁ Θεὸς τῆς δόξης, ὁ βασιλεὺς τῆς εἰρήνης, ὁ ἄσβεστος λαμπάς
|
Incipit |
Ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον ἔπλασεν αὐτεξούσιον λόγῳ
|
Incipit |
Ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον ἔπλασεν αὐτεξούσιον λόγῳ
|
Incipit |
Ὁ Θεὸς τοῦ Ἀβραάμ, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσαάκ, ὁ Θεὸς τοῦ Ίακώβ, διαφύλαξον τὴν δούλην σου Μαρίαν
|
Incipit |
ὁ θεσσαλονικεὺς Ἁρμενόπουλος ἐξέθετό τινα λόγον
|
Incipit |
Ὁ Θεῷ συγκραθεὶς διὰ πίστεως καὶ ἐπιγνοὺς αὐτὸν διὰ πράξεως
|
Incipit |
Ὁ θώραξ, ᾧ κέχρηνται οἱ πολεμισταί
|
Incipit |
ὁ ἱερεὺς πήγνυσι τὴν λόγχην ἐν τῷ δεξ [
|
Desinit |
Ο ιππος ο χλωρον οργης χλορον γαρ η χολη· και ουτως υπο ιατρων καλουμενη· o δε γε θανατος και ο Αιδης καταστρατευσαι νοητως εσταλησαν κατα των αλιτηριων. και δικην εισπραξασθαι κατ’ αυτων.
|
Desinit |
Ὁ Ἰσαὰκ ἐξ ἐρήμου μήτρας φυτὸν ἐβλάστησε πολύκαρπον καὶ ἀπὸ στείρας γυναικὸς πηγὴ ἀνθρώπων ἀνέτειλεν
|
Incipit |
ο καθημενος εν δοξη επι θρονου θεοτητος (…) δοξα τη δυναμη σου κυριε
|
Textus |
Ὁ καινὸς καὶ ξένος τῆς θαυμασίας Ξένης βίος βραχεῖαν μὲν ὡς οἶόν τε
|
Incipit |
Ὁ καινὸς καὶ ξένος τῆς θαυμασίας Ξένης βίος βραχεῖαν μὲν ὡς οἶόν τε
|
Incipit |
Ὁ Καισαρείας Καππαδοκίας ὑπερτίμων καὶ ἔξαρχος
|
Incipit |
Ὁ κατὰ τὸ μέσον τῶν ἑσπερινῶν δοξολογιῶν
|
Incipit |
Ὁ κατὰ τοῦ Καλαβροῦ Βαρλαὰμ συντεθεὶς συνοδικὸς Τόμος, ὡς ἀποδειχθέντος κακοδόξου καὶ μὴ κατὰ τοὺς ἁγίους Πατέρας καὶ φρονοῦντος καὶ δογματίζοντος· συγκαθημένου καὶ συναποφαινομένου τῷ ἁγιωτάτῳ καὶ οἰκουμενικῷ πατριάρχῃ κυρῷ Ἰωάννῃ καὶ τῇ θείᾳ καὶ ἱερᾷ Συνόδῳ, τοῦ τρισμακαρίστου καὶ ἀοιδίμου βασιλέως κυροῦ Ἀνδρονίκου τοῦ Παλαιολόγου, καὶ τὴν μὲν ἀπόφασιν ἐξενηνεγμένην παρουσίᾳ βασιλικῆ, τὸν δὲ Τόμον μετὰ θάνατον αὐτοῦ ἐκτεθέντα, ἐπειδὴ ἐφεξῆς μιᾷ ἑβδομάδι ἔζησε, νοσῶν γὰρ ἦν, καὶ
ὑπογραφέντα κατὰ μῆνα Αὔγουστον τῆς θʹ ἰνδικτ. τοῦ ͵στωμθʹ ἔτους
|
Titulus initialis |
ὁ καταξιώσας ἡμᾶς συναχθῆναι, καὶ τὴν σωτήριον ἐπιτελέσαι ἑορτήν· ὅτι αὐτῷ…
|
Desinit |
Ο ΚΗΡΥΞ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΑΥΛΟΣ Ο ΘΕΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
|
Desinit |
Ο κυρ Νικολως Γρηπαρης επηρεν το [... εις τας] εξη του Φλεβαριου (Φεβρουαριου) ημερα Σαββατω. Μανουηλ Χουμελας την α΄ δ΄ της μ΄ ο μισηρ Μανουηλιτζης Νταρζηνας [...] δ΄[της] μ΄ Φεβρουαριου ημερα [...]. Θεοδορος [...]φιατης παπα [...] τα εχει [...] μαχη μηνα Μαιον και εναιπηθη (?).
|
Textus |
Ὁ κύριος ἐβασίλευσεν, ἀγαλλιασθήτω ἡ γῆ, εὐφρανθήτωσαν νῆσοι πολλαί, ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς <αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν.>
|
Desinit |
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΠΑΙΝΩΝ ΤΟΥΣ ΕΚ ΔΕΞΙΩΝ ΚΑΙ ΛΕΓΩΝ
|
Incipit |
Ὁ Κύριος ἐπὶ σωτηρίᾳ τῶν ἀνθρώπων ἐπιδημήσας τῷ κόσμῳ ἀγαπᾶν ἀλλήλους προσέταξεν ἡμῖν
|
Incipit |
Ὁ κύριος ἠμῶν Ἰ. Χ. καὶ θεὸς διὰ τὴν ἠμετέραν σωτηρίαν ἄνθρωπος γενέσθαι καταδεξάμενος
|
Incipit |
Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἐν τοῖς Εὐαγγελίοις τὸ γεγενημένον ἐκ τῆς σαρκός φησι σάρξ ἐστι
|
Incipit |
Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἐν τοῖς Εὐαγγελίοις τὸ γεγενημένον ἐκ τῆς σαρκός φησι σάρξ ἐστι
|
Incipit |
Ὁ Κύριος ἡμῶν καὶ Θεὸς διὰ τὴν σωτηρίαν σαρκῶθηναι καταδεξάμενος
|
Incipit |
Ὁ Κύριος ἡμῶν καὶ Θεὸς διεξάγων τὸν Ἰουδαϊκὸν λαόν
|
Incipit |
Ὁ Κύριος ἡμῶν καὶ Θεὸς διεξάγων τὸν Ἰουδαϊκὸν λαόν
|
Incipit |
Ὁ Κύριος ἡμῶν καὶ Θεὸς διεξάγων τὸν Ἰουδαϊκὸν λαόν
|
Incipit |
Ὁ Κύριος ἡμῶν καὶ Θεὸς διεξάγων τὸν Ἰουδαϊκὸν λαόν
|
Incipit |
Ὁ Κύριος ἡμῶν καὶ Θεὸς διεξάγων τὸν Ἰουδαϊκὸν λαόν
|
Incipit |
Ὁ Κύριος ἡμῶν καὶ Θεὸς διεξάγων τὸν Ἰουδαϊκὸν λαόν
|
Incipit |
Ὁ Κύριος ἡμῶν καὶ Θεὸς διεξάγων τὸν Ἰουδαϊκὸν λαόν
|
Incipit |
ὁ κύριος Ἰησοῦς καταργήσει· ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Ὁ Κύριος τῆς δόξης ἔσται μεθ’ ὑμῶν. Ὁ βασιλεύων πρὸ τῶν αἰώνων καὶ νῦν…
|
Desinit |
Ὁ Κύριος τῆς δόξης ἔσται μεθ’ ὑμῶν. Ὁ βασιλεύων πρὸ τῶν αἰώνων καὶ νῦν…
|
Desinit |
ὁ κύριος τῆς δόξης φυλάξει τὰς ψυχὰς ἡμῶν σώματι καὶ ψυχῇ, ὁ ὐπάρχων πρὸ τῶν αἰώνων καὶ νῦν καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
Ο ΛΟΓΟΣ ΣΑΡΞ ΕΓΕΝΕΤΟ
|
Incipit |
Ὁ Λουκᾶς ὁ πάνσοφος καὶ θεηγόρος
ἀνιστόρησεν ἡμῖν τοῦ Θεοῦ λόγου
ἐνανθρώπησιν ἐξ Ἀδὰμ καταλήξας.
|
Textus |
ὁ Λουκᾶς ὁ πάνσοφος καὶ θεηγόρος, ἀνιστόρησεν ἡμῖν τοῦ θεοῦ λόγου ἐνανθρώπησιν, ἐξ Ἀδὰμ καταλήξας
|
Textus |
Ὁ μακάριος Παῦλος ὁ κήρηξ τῆς ἀληθείας, ὁ διδάσκαλος τῶν ἐθνῶν
|
Incipit |
Ὁ μακάριος Παῦλος ὁ κήρηξ τῆς ἀληθείας, ὁ διδάσκαλος τῶν ἐθνῶν
|
Incipit |
Ὁ μακάριος καὶ ἔνδοξος προφήτης Ζαχαρίας γῆς μὲν ἔφυ τῆς Ἰουδαίων
|
Incipit |
Ο ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΕΚΕΙΝΟΣ
|
Incipit |
ο Μαρκος εν Αλεξανδρεια τελειουται.
|
Desinit |
ὁ μάρκος ἐστὶ, δεύτερος τύπος πάλιν
λέοντος ἡμῶν, μυστικῶς ἠνιγμένος
τὸ βασιλικὸν καὶ δυνατὸν τοῦ λόγου
ὃν εξ ἰούδα ἰσραὴλ σκύμνον ἔφυ.
|
Textus |
Ὁ Μάρκος ἐστὶ, δεύτερος τύπος πάλιν,|
Λέοντος ἡμῖν, μυστικῶς ἠνιγμένος,| Τὸ βασιλικὸν καὶ δυνατὸν τοῦ λόγου,| Ὃν ἐξ Ἰούδα, Ἰσραὴλ σκύμνον, ἔφυ.
|
Textus |
ο Μαρκος φυλλοις ξε´.
|
Textus |
Ὁ Ματθαῖος, ὡς ἐκήρυξεν γενεὰς ἀναγράφων
|
Incipit |
Ὁ μὲβ Ζοροβάβελ ὁ Δαρείου σωματοφύλαξ ὑπὲρ πάντα νικᾶν ἔφη τὴν ἀλήθειαν
|
Incipit |
Ὁ μέγας ἐν μαρτυρικοῖς ἀγῶσι καὶ περιφανὴς Ἰσίδωρος ἔφυ μὲν τῆς Ἀλεξάνδρου μεγαλοπόλεως
|
Incipit |
Ὁ μέγας ἐν μαρτυρικοῖς ἀγῶσι καὶ περιφανὴς Ἰσίδωρος ἔφυ μὲν τῆς Ἀλεξάνδρου μεγαλοπόλεως
|
Incipit |
ὁ μέγας ἐν προφήταις καὶ βασιλεῦσιν ἐπεύχεται τῷ τῆς εἰρήνης πρυτάνει Θεῷ· ᾧ δόξα καὶ αἶνος εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν.
|
Desinit |
Ὁ μέγας Ἐπιφάνιος Κύπρου ἐξ Ἰουδάιων γεγονώς
|
Incipit |
Ο ΜΕΓΑΣ ΘΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΑΣ
|
Desinit |
ὁ μέγας Ἰησοῦς καὶ τῆς μεγάλης βουλῆς τῆς τοῦ πατρὸς ἄγγελος, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. ἀμήν.
|
Desinit |
Ὁ μέγας οἰκονόμος· ὁ μέγας σκευοφύλαξ
|
Incipit |
Ὁ μέγας οὖτος Γρηγόριος ὁ θεολόγος αὐτὸς ἐξηγητὴς καὶ διδάσκαλος
|
Incipit |
Ὁ μέγας οὗτος Ἱερεμίας ὁ προφήτης ἐξ Ἀναθὼθ τυγχάνων τῆς κώμης περὶ ἱερουσαλὴμ καὶ Βαβυλῶνος πολλὰ προηγόρευσεν
|
Incipit |
Ὁ μέγας οὗτος καὶ περιβόητος καὶ ἐν ἁγίοις περίδοξος, ὁ ἀληθὴς τῆς ἀληθείας κόσμος
|
Incipit |
Ὁ μέγας οὗτος καὶ περίδοξος Κόνων, οὗ τὸν βίον καὶ τὸ διὰ Χριστὸν μαρτύριον ἀνατάξασθαι
|
Incipit |
Ο ΜΕΓΑΣ ΧΑΡΤΟΦΥΛΑΞ ΚΡΑΤΕΙ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ
|
Incipit |
Ο ΜΕΝ ΑΔΑΜ ΠΑΡΑΚΟΥΣΑΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΕΝΤΟΛΗΣ ΕΞ ΕΔΟΝΗΣ ΑΡΧΕΣΘΑΙ
|
Incipit |
Ὁ μὲν Δανιὴλ τοῦ Θεοῦ δόξαν βλέπων
|
Incipit |
Ὁ μὲν δὴ διεξοδικώτερος τῶν ἐμῶν λόγων ἔχει περανθεὶς ὡς οἷόν τε ἀποχρώντως
|
Incipit cuiusdam partis |
Ὁ μὲν Διοκλητιανὸς Μαξιμῖνον τὸν Γαλλέριον
|
Incipit |
Ο ΜΕΝ ΕΞΩΘΕΝ ΝΕΥΡΩΔΗ Ο ΔΕ ΕΝΔΟΘΕΝ ΣΑΡΚΩΔΗΣ
|
Desinit |
Ὀ μὲν λόγος ὡς βραχὺς καὶ ἐξίτηλος, ἡ δὲ τοῦ λόγου ὑπόθεσις ὡς μεγίστη
|
Incipit |
Ὁ μὲν πολλὰ φθεγξάμενος ἐπὶ τούτου τοῦ βήματος, ὦ δικασταί
|
Incipit |
Ὁ μὲν σοφὸς Πρόκλος ἐξηγούμενος τὴν παροῦσαν βίβλον τῶν ἔργων
|
Incipit |
Ὁ μὲν σοφὸς Πρόκλος ἐπεξηγούμενος
|
Incipit |
Ὁ μὲν σοφὸς Πρόκλος ἐπεξηγούμενος τὴν παροῦσαν βίβλον
|
Incipit |
Ὁ μὲν σοφὸς Πρόκλος ἐπεξηγούμενος τὴν παροῦσαν βίβλον
|
Incipit |
Ο ΜΕΝΩΝ ΕΝ ΤΗ ΑΓΑΠΗ ΕΝ ΤΩ ΘΕΩ ΜΕΝΕΙ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΕΝ ΑΥΤΩ Ω Η ΔΟΞΑ Κ.Τ.Λ.
|
Desinit |
Ο ΜΟΝΑΖΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΑΞΟΜΕΝΟΣ ΤΩ ΚΟΣΜΩ
|
Incipit |
Ὁ μονάζων καὶ ἀποταξάμενος
|
Incipit |
Ὁ Νεκτεναβὸς ἔμαθεν τὸν Ἀλέξανδρον τὴν φρόνησιν τῶν Αἰγυπτίων
|
Incipit |
Ὁ Νεστόριος κατὰ λόγον ἀξιώσεως
|
Incipit |
Ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται τὸν ἐρχόμενον Χριστόν, τὸν ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, ἐκήρυξαν
|
Incipit |
ο νοταριος των Ιερομαγαθος εφ' μυ(μαρτυρων) και χειρι προεταξα.
|
Textus |
Ὁ Ξενοφῶν οὐκ οἶδε τήνδε γῆν ξένην,
|
Incipit |
Ὁ ὅσιος πατὴρ ἡμῶν Ἀντώνιος οὗτος ἐξ άρχοντικῆς ἀξίας τᾖ μοναδικῇ προσελθὼν πολιτείᾳ
|
Incipit |
Ὁ ὅσιος πατὴρ ἡμῶν Εὐλόγιος ὃς ἐξ ἁπαλῶν ὀνύχων
|
Incipit |
Ὁ ὅσιος πατὴρ ἡμῶν Ξενοφῶν ὑπῆρχεν συγκλητικὸς πλοὐσιος πάνυ
|
Incipit |
Ὁ οὖν καταξιωθεὶς εἰς ταύτην τε α' γνώσιν
|
Incipit |
Ο ΠΑΓΟΣ ΔΕ ΧΕΙΡΟΝΑ ΠΟΙΕΙ ΤΗΝ ΒΛΑΒΗΝ· ΔΟΞΑ ΤΩ ΔΟΝΤΙ ΑΡΧΗΝ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΤΩ ΘΕΩ ΗΜΩΝ ΔΟΞΑ ΣΟΙ
|
Desinit |
ὁ παιδαγωγὸς καὶ σκιόγραφος νόμος·
βρονταῖς θυέλλαις·ἀστραπταῖς τε καὶ κρότοις·
θείοις λαληθεὶς·Ἰωάννης σὴν χάριν,
εὐαγγελιστὰ μυστικῶς υπογράφει·
ὑπέρθεον γὰρ πνεῦμα τοῦ θεοῦ λόγου·
ἐν σοὶ κατασκηνῶσαν ἀρρήτῳ λόγῳ,
βροντῆς γόνον δείκνυσιν αξιοχρέως·
τῶν δογμάτων βροντῶντα μυστικὸν κλέος·
ἐν ἀρχικήν τε καὶ τρίφωτον οὐσίαν·
σαφῶς καταστράπτοντα καὶ θνητὴν φύσιν·
ἕλκοντα (?) πρὸς φῶς γνώσεως τρανεστάτης·
καὶ νοῦν ἑνοῦντα, τῷ ὑπὲρ νοῦν καὶ λόγον.
|
Textus |
Ο παιδαγωγος και σκιογραφος νομος· βρονταις θυελλαις· αστραπαις τε και κροτοις· θειοις λαληθεις· Ιωαννης σην χαριν, ευαγγελιστα μυστικως υπογραφει· υπερθεον γαρ πνευμα του θεου λογου· εν σοι κατασκηνωσαν αρρητω λογῳ, βροντης γονον δεικνυσιν αξιοχρεως· των δογματων βροντωντα μυστικον κλεος· εν αρχικην τε και τριφωτον ουσιαν· σαφως καταστραπτοντα και θνητην φυσιν· ελκοντα (?) προς φως γνωσεως τρανεστατης· και νουν ενουντα, τῳ υπερ νουν και λογον.
|
Textus |
Ὁ πάλαι θρασυνόμενος καὶ ξίφος εὐτρεπίζων
|
Incipit |
Ὁ παμβασιλεὺς ἐξανέστη τοῦ τάφου·
|
Incipit |
Ὁ πανένδοξος τοῦ Χριστοῦ μάρτυς
|
Incipit |
Ὁ πανεντιμότατος ὑπέρτιμος Γρηγόριος ὁ Ξηρός
|
Incipit |
Ὁ παντάναξ Κύριε ἁγνὴ Παρθένε
|
Incipit |
Ὁ πάπας Ῥώμης καὶ οἱ ἔξωθεν τῆς δύσεως Χριστιανοί
|
Incipit |
Ὁ Πάπας Ῥώμης καὶ ὅσοι τοῦ μέρους τὴς δύσεως χριστιανοὶ ἔξωθεν τοῦ ἰωνίου κόλπου, Ἰταλοί, Λογγίβαρδοι, Φράγγοι, οἳ καὶ Γερμανοί,
|
Incipit |
ὁ παρακαλῶν τοὺς ταπεινοὺς παρακαλέσει ὑμῶν τὰς καρδίας καὶ στηρίξει εἰς τὴν ἑαυτοῦ ἀγάπην διὰ τῶν οἰκτιρμῶν αὐτοῦ. [ὅτι] αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
Ο ΠΑΡΑΛΙΠΩΝ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΟΣ ΤΟΝ ΕΞΑΨΑΛΜΟΝ
|
Incipit |
Ὁ παρὼν κανὼν ὀλίγα τινὰ ἔχει τροπάρια δεόμενα σαφηνείας καὶ ἐπεξηγήσεως
|
Incipit |
Ὁ παρὼν κανὼν ὀλίγα τινὰ ἔχει τροπάρια δεόμενα σαφηνείας καὶ ἐπεξηγήσεως
|
Incipit |
Ὁ παρὼν λόγος ἐπιγέγραπται εἰς τοὺς λόγους καὶ εἰς τὸν ἐξισωτὴν Ἰουλιανόν
|
Incipit |
Ὁ παρὼν οὗτος κανὼν ἐμμέτρως ἐξ ἰάμβων συντεθειμένος
|
Incipit |
Ὁ παρὼν οὗτος κανὼν ἐμμέτρως ἐξ ἰάμβων συντεθειμένος
|
Incipit |
Ο ΠΑΥΛΟΣ ΕΚΗΡΥΞΕΝ ΟΤΙ ΜΕΝ ΓΑΡ ΑΠΟ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
|
Incipit |
Ὁ Παῦλος ὁ ἄϋλος ἐκ τῶν πραγμάτων,
Ἢ γραμμάτων πέφηνε τῇ διαστάσει.
Τὸ π γὰρ αἴρων, τοῦτο γνώσῃ ῥᾳδίως.
Μάλιστα προσχὼν οἷς βιοὺς ἦν καὶ γράφων.
Ἢ Παῦλον αὐλὸν τοῦ Παρακλήτου λέγε.
Ἆρον τὸ πρῶτον γράμμα, καὶ τόνον τέλει
Ἐνθεὶς, διαγνῷς Πνεύματος τοῦτον λύραν,
Ὡς ὄργανόν τε τῆς θεοῦ μουσουργίας.
Ὡς δάκτυλος γὰρ τοῦτον ἡ θεία χάρις
Περικροτοῦσα καὶ δονοῦσα τὴν κτίσιν,
Εἵλκυσεν, ἐξήγειρε πρὸς εὐπιστίαν,
Δι' ἧς τὸ σωσίκοσμον ἢχησε μέλος.
Ἄπολλον ἔῤῥε, καὶ συνεῤῥέτω τρίπους.
Ζήτω δὲ Παῦλος ἐκ πόλου λαλῶν τρίτου,
Θέλγων, συνέλκων πάντας εἰς τριττὸν σέβας.
Ἐπιστολῶν τούτου γὰρ ἂν δὶς ἑπτάδα
Πιστῶς διέλθοις, ζῶντα καρδίας μέσον
Τούτου διαγνῷς καὶ λαλοῦντα τὸν λόγον,
Ὃς Χριστὸς ὁ ζῶν ἐστι τοῦ Πατρὸς Λόγος.
Ἄκουε τοίνυν τῶν ἐπιστολῶν βάθη
Ὕψη δὲ μᾶλλον συντομωτάτῳ λόγῳ.
Επιστολὴν πρώτην δὲ πρὸς Ῥώμην γράφει,
Ὡς οἷα πρώτην Χριστὸν εἰσδεδεγμένην.
Τῇ δευτέρᾳ πλήττει δὲ τοὺς Κορινθίους,
Ὡς πίστιν οὐ τηροῦντας ἠκριβωμένως.
Πάλιν δὲ τούτοις τοὺς ὀνειδισμοὺς γράφει,
Καὶ τὴν ἑαυτοῦ προστιθεὶς παρουσίαν.
Τὴν δ' αῦ τετάρτην πρὸς Γαλάτας μὴ κόπους
Αὐτῷ παρασχεῖν ἐγχαράττει, πρὸς πλάνην
Ἰουδαϊστῶν, ἐκκυλισθέντας πάλιν.
Πρὸς τοὺς Ἐφεσίους δὲ καὶ Ῥώμης, ἕνα
Σκοπὸν τέθεικεν οἶα πιστοῖς ἐκ λόγων.
Τοῦτον γὰρ ἦσαν οὐδαμῶς δεδορκότες.4
Ἕκτην Φιλίππων τοῖς κατοίκοις ἐγγράφει,
Πλείους ἐπαίνους τῶν Κορινθίων πλέκων,
Καύχημα τούτου καὶ στέφανον δεικνύων.
Εἰς ἑβδόμην δὲ τοῖς Κολοσσαῖς μηνύει,
Ὡς εὐσεβοῦσι πᾶσαν ἐκφεύγειν πλάνην
Καὶ νουθετεῖν ἔγραψεν Ἀρχίππῳ πλέον.
Πρὸς Θετταλοὺς δὲ δὶς γράφων, εὐφημίας
Λόγους ἔγραψεν ὥς τι καὶ πεπονθότας
Ἐκ συγγενῶν, καθώς περ ἐν Σιών τινες.
Πάλιν δὲ τούτοις ἦν γράφων εὐθυμίας,
Καὶ καρτερεῖν τε συμφορῶν ἀθυμίαις.
Οἴς καὶ σοφὤς ἔλεξεν αἰῶνος τέλος.
Ἑξῆς ἔγραψε τὴν πρὸς Ἑβραίους μίαν,
Φαίνων ἀμειψιν πίστεως ἐκ τῶν λόγων,
Φωνὰς προφητῶν πρόσθεσίν τε τῶν ὄχλων.
Ἡ πρὸς Τιμόθεον δὲ πρώτη, τὸν τρόπον
Ἀρχῆς διδάσκει καὶ τύπους Ἐκκλησίας.
Τὴν ταξιν αὐτὴν καὶ διδάσκεσθαι πόθῳ.
Αἰνεῖ δὲ τοῦτον ἡ δὶς ἔξ, καὶ δεικνύει
Τὴν πίστιν ἐκ μάμμης τε καὶ μητρος φέρειν,
Ψέγει δὲ λοιποὺς, οὐ τὸν Ὀνησιφόρον.
Τιμοθέῳ δηλοῖ δὲ φεύφειν πᾶν ῥέον,
Καὶ τὴν ἑαυτοῦ νῦν τελευτὴν μηνύει.
Τὰς αἰρέσεις φῆναι δε καὶ μὴ θαυμάσειν
Γράψας πρὸς αὐτὸν τοῦ πορευθῆναι τάχος.
Τὸ σπένδομαι γὰρ δεῖγμα τρανὸν τοῦ τέλους.
Ἑξῆς δὲ Τίτῳ κληρικῶν καταστάσεις.
Καὶ θεσμὸν ἐκοίθησι τῆς ἐκκλησίας.
Δέδεκτο καὶ Φιλήμων τὴν δὶς ἑπτάδα,
Τὸν δοῦλον Ὀνήσιμον εἰς ἐλευθέρων
Ἐλθόντα τάξιν καὶ μεμαρτυρηκότα,
Σκελῶν τε θλάσιν ὡς κεκαρτερηκότα
Ῥώμης ἐπ' αὐτῆς ἐν χρόνοις τοῦ Τερτύλου:
Ἐν τοῖς χρόνοις δὲ Καίσαρος Τιβερίου,
Ὥν ἦν ἀριθμὸς ἑπτὰ σὺν δὶς ἑξάδι
Παῦλος διδάσκειν ἤρκτο τοῦ κηρύγματος,
Ἕως Κλαυδίου τῶν χρόνων τρεῖς καὶ δέκα,
Ὅ0' ἡγεμὼν ἦν τῆς Ἰουδαίας Φήλιξ.
᾿Υφ' οὗ καθείρχθη Παῦλος ἐν δυσὶ χρόνοις
Ἐν Καισαρείᾳ. Καὶ πάλιν τῷ Πορκίῳ
Φήστῳ παραστὰς τοῦς ἐτασμοὺς ἦν φέρων.
Καὶ μηχανᾶται τοῦτον ἐκπεφευγέναι,
Ζητῶν ἀπελθεῖν ἔνθα Καῖσαρ τυγχάνει.
Καὶ στέλλεται τάχιστα πρὸς Ῥώμην πόλιν,
Ἥν ὁ βδελυκτὸς Καίσαρ ἐστρόβει Νέρων
Συνῆν δὲ Παύλῳ συγγραφεὺς τῶν Πράξεων
Λουκᾶς, Ἀρισταρχός τε σὺν προθυμίᾳ.
Τούτου μέχρι γράφει δέ. Παῦλος γὰρ δύο
Χρόνους καθεῖρκτο καὶ πέπαυτο τοῦ γράφειν.
Καὶ Λουκᾶς αὐτὸν ἐκλέλοιπεν αὐτίκα
Σὺν Ἀριστάρχῳ, καὶ διῆγεν, φεῦ, μόνος.
Ἐξῆς γράφει Παύλου δὲ πᾶν ἀθλημάτων
Εὐσέβιος κάλλιστα καὶ δρόμου χρόνου.
Καὶ πῶς ἄδειαν ἐκ Νέρωνος ἦν ἔχων.
Καὶ πῶς διδάσκων ἦν χρόνοις μέτρῳ δέκα.
Ἔκστηθι τὴν Νέρωνος ὡμὴν καρδίαν.
Ὅς οὐ μόνον δέδεικτο, φεῦ, μητροκτόνος,
Ἀλλ' οὗν μανεὶς ἀνεῖλεν Ὀκταυΐαν
Τούτου βοηθὸν, συγγενεῖς τε μυρίους,
Ἔπειτα κ' αὐτοὺς τοὺς μαθητὰς Κυρίου
Ὡμῶς ἀναιρεῖν ἦρκτο θηριωδίᾳ.
ῼ καὶ προσήχθη Παῦλος, ἦν δ' ἔχων πάλιν
Λουκὰν αὐτῷ, καὶ νενέκρωται ξίφεῖ,
Ὁ ζῶν ἀεί τε καὶ λαλῶν καθημέραν.
Νέρωνος ὴν δὲ τρεῖς τε καὶ δέκα χρόνος.
Ἐκ τοῦ πάθους τοῦ Κυρίου χρόνων δέκα
Τρισσουμένων ἦν ὁ δρόμος σὺν ἑξάδι.
|
Textus |
Ὁ πέλεκυς οὐχ ὡς ὁ σύριγξ
|
Incipit |
Ὁ περὶ πράξεως λόγος καταλαμβάνεται
|
Incipit |
Ὁ περὶ τῆς θείας προνοίας λόγος πολλὴν μὲν ἐκ τῶν εὐτάκτως γινομένων ἐν τῷ παντὶ τῷδε τὴν ἰσχὺν ἔχει τῆς ἀποδείξεως
|
Incipit cuiusdam partis |
ὁ πιστὸς πεπληροφόρηται, ὁ Χριστὸς δοξάζεται· αὐτῷ γάρ ἐστιν ἡ δόξα...
|
Desinit |
ὁ πιστὸς πεπληροφόρηται, ὁ Χριστὸς δοξάζεται· αὐτῷ... ἡ δόξα...
|
Desinit |
Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΗΡ ΤΟ ΜΕΙΖΟΝ ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΟΝ ΥΠΗΡΕΤΗΜΑ ΕΧΕΙ
|
Incipit |
Ὁ πόνος λέγειν πρὸς Θεὸν ἀναγκάζει με, ἡ δὲ ἐμὴ ἀναξιότης σιωπᾶν ἐπιτρέπει μοι
|
Incipit |
Ὁ πόνος τοῦ λέγειν ἀναγκάζει με· ἡ δὲ ἀναξιότης μου σιωπᾶν ἐπιτιμᾷ μοι
|
Incipit |
ὁ πορφυροβλάστητος Αὐσόνων ἄναξ
|
Desinit |
Ὁ προφήτης ὑμνεῖ καὶ λέγει· Πάτερ, δοξάσω σέ
|
Incipit |
Ὁ σκοπὸς τοῦ α´ τούτου ἠθικοῦ ἐστι τὸ διδάξαι
|
Incipit |
Ὁ σκοπὸς τῷ Ἀριστοτέλει διδάξαι περὶ ἁπλῶν φωνῶν
|
Incipit |
Ὁ Σουλτὰν ὁ μέγας ὁ ἐξουσιάζων
|
Incipit |
Ο σωτηρ ουκ ειχε πεντε χιτωνας, αλλ’ ενα τον επι του σωματος, και την εξω περιβολην· ων το μεν εντος επι του σωματος, καλουσι χιτωνιον· την εξω δε περιβολην, προσαγορευσιν ιματιον.
|
Textus |
Ο σωτηρ, ουκ ειχε πεντε χιτωνας, αλλ' ενα τον επι του σωματος, και την εξω περιβολην, ων, το μεν εντος επι του σωματος, καλουσι χιτωνιον, την εξω δε περιβολην, προσαγορευουσιν ιματιον.
|
Textus |
Ὁ τὰ πάντα πληρῶν θεὸς ἡμῶν δόξα
|
Textus |
ο τα παντα πληρων θεος ημων δοξα σοι, αμην γενοιτο.
|
Textus |
ο τα παντα πληρων θεος ημων δοξα σοι.
|
Textus |
Ὁ ταξιάρχης στρατιωτῶν τῶν ἄνω
|
Incipit |
Ὁ ταξιάρχης στρατιωτῶν τῶν ἄνω
|
Incipit |
Ὁ ταπεινὸς μοναχὸς Γεννάδιος ἐλέῳ Θεοῦ πατριάρχης ἐν Κωνσταντίνου πόλει τῶν ἁπάντων τῶν Χριστοῦ πενήτων πᾶσι τοῖς τῷ παρόντι ἐντευξομένοις εὐλογίαν ἐκ τῆς τῶν εὐλογιῶν τοῦ Θεοῦ πηγῆς καὶ εἴδησιν τῶν ἡμετέρων ὥστε δι’ εὐχῆς καὶ σπουδῆς πάντων τὰ τῆς Ἐκκλησίας, Χριστοῦ αὐτοῦ κατανεύοντος, οἴκτῳ ἡμετέρῳ προνοηθῆναι
|
Titulus initialis |
ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων, και εποιησεν αυτω δειπνον και τα εξης.
|
Desinit |
Ὁ τέττιξ ὁ μουσικὸς ἦρος φανέντος τῆς μελωδίας ἀπάρχεται
|
Incipit |
Ὁ τὴν ἄυπνον καὶ ἀκατάπαυστον δοξολογίαν ὑπὸ τῶν ἐν οὐρανοῖς ἀσωμάτων
|
Incipit |
ὁ τὴν βασιλείαν τοῦ ϑεοῦ ἐλϑεῖν ἀξιῶν
|
Incipit |
Ὁ τὴν ἐκκλησιαστικὴν ἱστορίαν συνταξάμενος Εὐσέβιος ὁ τοῦ Παμφίλου
|
Incipit |
Ὁ τὴν σάρκα καθυποτάξας τῷ πνεύματι
|
Incipit |
Ο ΤΟΝ ΑΞΙΟΝ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ ΤΙΜΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΟΝ ΟΝΟΜΑΖΩΝ
|
Incipit |
Ὁ τὸν ἄξιον ἱερωσύνης τιμῶν καὶ ἅγιον ὀνομάζων
|
Incipit |
Ὁ τὸν ἄξιον ἱερωσύνης τιμῶν καὶ ἅγιον ὀνομάζων ἄνθρωπον τιμᾷ καὶ δοξάζει
|
Incipit |
Ὁ τὸν ἄξιον τῆς ἱεροσύνης τιμῶν, καὶ ἅγιον ὀνομάζων ἄνθρωπον τιμᾶ καὶ δοξάζει
|
Incipit |
Ο ΤΟΠΟΣ ΤΗΣ ΞΑΝΘΗΣ ΧΟΛΗΣ ΕΝΙ ΕΝ ΤΩ ΗΠΑΤΙ, Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΥΤΟΥ ΕΝ ΤΩ ΣΤΟΜΑΧΩ
|
Desinit |
ὁ τοῦ γράμματος κῆρυξ καὶ οἱ τῶν κηρυγμάτων ἀκροαταί.
|
Desinit |
Ο ΤΟΥ ΔΙΟΣ ΠΑΙΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
|
Incipit |
ὁ τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς ὁμοούσιος καὶ συναίδιος λόγος ὁ μονογενὴς Υἱὸς Ἰησοὺς Χριστός. Αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος καὶ ἡ βασιλεία ἅμα τῷ Πατρὶ καὶ τῷ συναιδίῳ καὶ ὁμοουσίῳ αὐτοῦ ἁγίῳ Πνεύματι νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων
|
Desinit |
Ὁ τοῦ θεοῦ λόγος οὐ μόνον καθότι σεσάρκωται λέγεται σάρξ
|
Incipit |
Ὁ τοῦ πατρὸς σύμμορφος ἀτρεκὴς Λόγος
καὶ τοῦ θεουργοῦ πνεύματος δεδειγμένος
Χριστὸς προέγνω καὶ σὲ μειζόνως ἄναξ
κράτιστον ὄντα καὶ σοφὸν βουληφόρον,
πρᾶον, προσηνῆ καὶ λόγῳ καὶ τῷ τρόπῳ,
ὡς πιστὸν ὀρθόδοξον, εὐγενῆ κλάδον
ἐκ χρυσοειδῶν ἀνθέων τεθηλότα
καὶ σοὶ δέδωκε τὸ στέφος τῆς πορφύρας
καὶ τὸ κράτος παρέσχε τῆς ἐξουσίας˙
μόνον κρατοῦντα τῆς ὅλης ὑφηλίου
εἰς εὐτυχὲς δώρημα τῶν ὑπηκόων,
εἰς λύτρον, εἰς ἔγερσιν, εἰς σωτηρίαν,
ὃν ἡ πάναγνος καὶ θεηδόχος κόρη
μητροπρεπῶς μάλιστα θ' ἱλεουμένη
φρουροῦσα σώζει καὶ σοφοῖ τὸν δεσπότην
καὶ σκῆπτρον ἐντίθησι τῆς ἁλουργίδος
καὶ ταῖς λιταῖς κρατοῦσα πάσης ἐκ βλάβης
ἐχθροὺς τροποῦται παγγενεῖς τοὺς τῆς Ἄγαρ˙
|
Textus |
ὃ τοὺς πειράζοντας οὐκ ἔξω τῆς αἰτίας ἐτίθει καὶ τῶν ποινῶν, τῶν δ’ ἡμετέρων πειρασμῶν πολλοί τε καὶ διάφοροι τρόποι, οὓς ἀριθμεῖν οὐ τῆς παρούσης ἐστὶ χρείας. Τῷ δὲ ὑπὲρ ἡμῶν ταῦτα ᾠκονομηκότι τοῦ Θεοῦ Λόγῳ καὶ Υἱῷ καὶ Χριστῷ καὶ Δεσπότῃ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν.
|
Desinit |
ὁ τῶν ἀγαθῶν χορηγὸς ἀνοίξει τοῦ στόματος ἡμῶν ἐχορήγησε Χριστὸς ὁ Θεὸς, ᾧ ... ἀμήν
|
Desinit |
Ὁ τῶν ἀύλων πνευμάτων κύριος καὶ πάσης σαρκὸς ἐξουσιαστὴς
|
Incipit |
Ὁ τῶν ἀΰλων πνευμάτων Κύριος καὶ πάσης σαρκὸς ἐξουσιαστής
|
Incipit |
Ὁ τῶν ἀΰλων πνευμάτων Κύριος καὶ πάσης σαρκὸς ἐξουσιαστής
|
Incipit |
Ο ΥΟΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΟΥ ΖΩΝΤΟΣ Ω ΠΡΕΠΕΙ ΔΟΞΑ
|
Desinit |
Ὁ φαλκίδιος τὸ τρίτον ὑπεξαιρεῖ ἄχρι τεσσάρων παίδων
|
Incipit |
Ὁ φάρυγξ μεγίστην ὠφέλειαν ἔχει ἐν τῷ σώματι
|
Incipit |
Ὁ φάρυγξ μεγίστην ὠφέλειαν ἔχει ἐν τῷ σώματι
|
Incipit |
Ὁ φάρυγξ μεγίστην ὠφέλειαν ἔχει ἐν τῷ σώματι
|
Incipit |
Ὁ Φιλήμων θαυμάσιός τις ἦν ἀνήρ, Φρὺξ μὲν τὸ γένος, πιστὸς δὲ τὸν τρόπον, καὶ ταῖς χρείαις τῶν ἁγίων κοινωνῶν. Τούτου δοῦλος Ὀνήσιμος
|
Incipit |
Ὁ Φιλήμων, θαυμάσιος τίς ἦν ἀνὴρ, Φρὺξ μὲν τὸ γένος, πιστὸς δὲ τὸν τρόπον, καὶ ταῖς χρείαις τῶν ἁγίων κοινονῶν.
|
Incipit |
Ο φιλων πατερα η μητερα και τα εξης. Τουτεστιν εως μεν ... παραβλαπτουσιν εις την ευσεβειαν
|
Incipit |
Ὁ φυσιολόγος ἔλεξε περὶ τοῦ ἐλέφαντος
|
Incipit |
Ὁ φυσιολόγος ἔλεξε περὶ τοῦ λέοντος τοῦ βασιλέως τῶν θηρίων ἤτοι τῶν ζῴων
|
Incipit |
Ο ΦΥΣΙΟΛΟΓΟΣ ΕΛΕΞΕΝ ΠΕΡΙ ΤΡΥΓΩΝΟΣ
|
Desinit |
Ὁ φυσιολόγος ἤλεγξεν περὶ τοῦ φοίνικος. Ἔστι γὰρ ὁ φοῖνιξ
|
Incipit |
Ο φυσιολογος καλος ελεξεν
|
Incipit |
ὁ Χριστὸς δοξάζεται
|
Desinit |
Ὁ Χριστὸς δοξάζεται
|
Desinit |
ὁ Χριστὸς δοξάζεται
|
Desinit |
ὁ Χριστὸς δοξάζεται
|
Desinit |
Ὁ χρόνος ἔχει νυχθήμερα τξε´
|
Incipit |
Ὁ χρόνος οὗτος ἔδειξεν ἀγνώμονας, τοὺς φίλους καὶ πάντες μεταβάλλοντες
|
Incipit |
Ὁ χρυσὸς ἐξαφῆκε τὸν πάλαι τύφον
|
Incipit |
οβʹ Ὅπως ἡ ἐκκλησία καὶ τὸ ἐν αὐτῆ πνεῦμα προσκαλοῦνται τὴν Xριστοῦ ἔνδοξον ἐπιφάνειαν· καὶ περὶ τῆς ἀρᾶς. ἧ ὑποβάλλονται οἱ τὴν βίβλον παραχαράττοντες, ὡς ἄκυρον.
|
Desinit |
οβʹ Οπως η εκκλησια· και το εν αυτη πνευμα προσκαλουνται την Χριστου ενδοξον επιφανειαν και περι της αρας· η υποβαλλονται οι την βιβλον παραχαραττοντες ως ακυρον.
|
Desinit |
ΟΒʹ. Οπως η εκκλησια και το εν αυτη πνευμα προσκαλουνται την του Χριστου ενδοξον επιφανειαν· και περι της αρας. η υποβαλλονται οι την βιβλον παραχαραττοντες ως ακυρον.
|
Desinit |
οβʹ. Ὅπως ἡ ἐκκλησία καὶ τὸ ἐν αὐτῇ πνεῦμα προσκαλοῦνται τὴν Χριστοῦ ἔνδοξον ἐπιφάνειαν, καὶ περὶ τῆς ἀρᾶς, ᾗ ὑποβάλλονται οἱ τὴν βίβλον παραχαράττοντες ὡς ἄκυρον.
|
Desinit |
οβʹ. οπως η εκκλησια και το εν αυτη πνευμα προσκαλουνται την Χριστου ενδοξον επιφανειαν· και περι της αρας η υποβαλλονται οι την βιβλον παραχαραττοντες ως ακυρον.
|
Desinit |
ΟΔΗΓΙΑ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΠΡΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΝ ΠΕΡΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ
|
Titulus initialis |
οε´ ἔτος… βιώσας πρὸς κύριον ἐξεδήμησεν (vel τὸ πνεῦμα παρέθετο vel πανευσεβῶς καὶ ὁσίως διαβιβάσας vel περὶ τὰ οε´ ἔτη γεγονώς).
|
Desinit |
οθ´ εξουθενησις Ηρωδου.
|
Desinit abruptus |
οθʹ εξουθενησις Ηρωδου.
|
Desinit abruptus |
οθεν γεγραπται αρξασθαι.
|
Desinit |
Οθεν και η παρουσα βιβλος αγια και θεοπνευστος προς την μακαριαν ληξιν οδηγουσα τους εντυγχανοντας
|
Incipit |
ὅθεν ὅταν τὸ αὐτὸ ᾖ τὸ ἀφ’ οὗ καὶ τὸ εἰς ὅ, ὡς μίαν δεῖ καὶ τὴν κίνησιν λογίζεσθαι. ☩ Τέλος τῆς ἐξηγήσεως τοῦ πέμπτου βιβλίου τῆς φυσικῆς ἀκροάσεως. ☩ Τέλος τῶν πέντε βιβλίων τῶν φυσικῶν
|
Desinit |
ΟΘΕΝ ΟΥΔΕ ΒΟΤΑΝΗ ΑΝΗΡΞΕΤΟ
|
Incipit |
ὅθεν τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀναστάσεως καὶ τῆς ἀφθαρσίας ἔδειξεν ἡμῖν Χριστός… Ἀμήν.
|
Desinit |
ὅθεν, εἰ καὶ ὁ ὑετὸς μὴ ἔστι διὰ τὴν ἀπώλειαν, ὅμως οὐχ ἕπεται ὅτι οὐκ ἔστι διὰ τὴν συντήρησιν καὶ τὴν αὔξησιν
|
Desinit |
Οἱ ἅγιοι τοῦ Χριστοῦ Λαῦρος καὶ Φλῶρος (Οἱ ἅγιοι καὶ ἔνδοξοι τοῦ Χριστοῦ μάρτυρες Φλῶρος καὶ Λαῦρος) ὑπῆρχον ἀδελφοὶ δίδυμοι, λιθοξόοι τὴν τέχνην
|
Incipit |
οι αναγινωσκοντες ενταυθα ευχεσθε υπερ του ξυσαντος.
|
Textus |
ΟΙ ΑΝΑΞΙΩΣ ΙΕΡΑΤΕΥΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝΤΕΣ
|
Incipit |
Οἱ ἁπανταχοῦ εὑρισκόμενοι ὀρθόδοξοι Χριστιανοί
|
Incipit |
ΟΙ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ
|
Incipit |
Οἱ Ἀρειομανῖται, ὡς ἔοικε, κρίναντες ἅπαξ ἀποστάται γενέσθαι καὶ παραβάται τῆς ἀληθείας
|
Incipit |
ΟΙ ΓΑΛΙΛΑΙΟΙ ΟΙ ΚΑΙ ΤΟΙΣ ΔΟΓΜΑΣΙΝ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝΤΕΣ ΙΟΥΔΑ ΤΟΥ ΓΑΛΙΛΑΙΟΥ
|
Incipit |
ΟΙ ΓΑΡ ΣΚΑΝΔΑΛΙΣΘΕΝΤΕΣ ΕΛΑΤΤΟΝ ΜΑΣΤΙΓΩΘΗΣΟΝΤΑΙ ΟΤΙ ΤΗΝ ΘΕΙΑΝ ΓΡΑΦΗΝ ΑΛΗΘΗ ΑΠΕΔΕΙΞΑΝ
|
Incipit |
οἱ δὲ ἄγγελοι ἔκραζον· … εὐφραινέσθω τὰ οὐράνια. Κἀγὼ ὁ ταπεινὸς… … εὔχεσθε ὑπὲρ ἐμοῦ οἱ ἀναγινώσκοντες τοῦ ἁγίου καὶ ἐνδόξου τὰ ἔπαθλα… ἀμήν.
|
Desinit |
οἱ δέ ἀσεβείς διωχθήσονται εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον, τῷ δὲ θεῷ ἡμῶν δόξα, τιμή, καὶ κράτος
|
Desinit |
ΟΙ ΔΕ ΞΥΜ ΠΥΡΕΤΩΝ ΟΔΥΝΑΙ ΓΙΝΟΜΕΝΑΙ
|
Incipit |
ΟΙ ΔΕ ΤΑ ΚΑΚΑ ΠΡΑΞΑΝΤΕΣ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΝ ΚΟΛΑΣΙΝ
|
Desinit |
Οἱ δὲ υἱοὶ τοῦ Ἠσαῦ παρώξυναν τὸν πατέρα αὐτῶν
|
Incipit |
Οἱ δεχόμενοι ξένια καὶ δῶρον καὶ παραβλέποντες τὸ δίκαιον
|
Incipit cuiusdam partis |
ΟΙ ΕΙΣ ΟΝΟΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥ ΒΑΠΤΙΣΘΕΝΤΕΣ ΛΕΓΕΤΕ ΑΝ ΗΞΙΩΘΗΜΕΝ ΔΩΡΕΩΝ
|
Incipit |
Οἱ ἐν τῷ σταδίῳ τρέχοντες ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ τρέχουσιν
|
Incipit |
Οἱ ἐξ ἀληθείας Θεοῦ φιλοὶ καὶ ἀγαπῶντες αὐτόν
|
Incipit |
ΟΙ ΕΞ ΕΡΑΝΟΥ ΤΙΝΟΣ
|
Incipit |
Οἱ ἐξ ἐράνου τινὸς τὴν ἑαυτῶν ζωήν
|
Incipit |
Οἱ ἐξ ἐράνου τινὸς τὴν ἑαυτῶν ζωὴν ποριζόμενοι
|
Incipit |
Οἱ ἐξ ἐράνου τινὸς τὴν ἑαυτῶν ζωὴν ποριζόμενοι
|
Incipit |
Οἱ ἐξ ἐράνου τινὸς τὴν ἑαυτῶν ζωὴν ποριζόμενοι
|
Incipit |
Οἱ ἓξ προφῆται οἱ Ἕλληνες
|
Incipit |
Οἱ ἐξουθενοῦντές με ἐξουδενωθήσονται. Τοὺς δὲ δοξάζοντάς με δοξάσω. Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
Οἱ ἔξωθεν τοῦ Ἰωνίου κόλπου
|
Incipit |
Οἱ θεῖοι θεσμοὶ καὶ κανόνες τῶν ὀρθοδόξων
|
Incipit |
οἱ Ἰουδαῖοι. Αἱ περὶ Μαρίαν ἦλθον ἑσπέρας εἰς τὸν τάφον, καὶ σεισμὸς ἐγένετο. Ἤκουσαν παρὰ τοῦ ἀγγέλου ὅτι ἀνέστη. Πέμπονται ὑπὸ τοῦ Χριστοῦ πρὸς τοὺς μαθητάς. Ἤκουσαν οἱ Ἰουδαῖοι περὶ τοῦ σεισμοῦ καὶ τῆς ἀναστάσεως, καὶ ἔδωκαν χρήματα τοῖς φύλαξιν, ἵνα ψεύσωνται. Ἦλθον οἱ μαθηταὶ πρὸς τὸν Ἰησοῦν εἰς τὴν Γαλιλαίαν. Παραδίδωσιν αὐτοῖς τὸ βάπτισμα.
|
Desinit |
οἱ καταξιωθέντες ὠφεληθῆναι ἐκ τῶν θείων Γραφῶν, προσκυνῶμεν Πατέρα καὶ Υἱὸν καὶ ἅγιον Πνεῦμα, ᾧ...
|
Desinit |
Οἱ λέγοντες γυναιξὶ καὶ παιδίοις συγκαθεύδειν
|
Incipit |
Οἱ λέγοντες γυναιξὶ καὶ παιδίοις συγκαθεύδειν
|
Incipit |
Οἱ λέγοντες καὶ γυναιξὶ καὶ παιδίοις συγκαθεύδειν
|
Incipit |
Οἱ Μανιχαῖοι ἄνθρωποι κακόδοξοι
|
Incipit |
Οἱ Μασσαλιανοί, τὰ τῶν Μανιχαίων νοσοῦντες, ἐξεῦρον καὶ ἄλλα μιαρώτερα
|
Incipit |
Οἱ μὲν ἐννεα θεραπευθέντες ἀπῆλθον ἀχάριστοι, εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν
|
Incipit |
Οἱ μὲν ἔξω σοφοὶ μεγαλοψυχίαν ὁρίζονται
|
Incipit |
Οἱ μὲν μαθηταί, παναγιώτατε, οὓς ἀνεδεξάμην
|
Incipit |
Οἱ μὲν οὖν βουλόμενοί τινα τῶν ἔξω ἐν τῷ παρόντι βίῳ διαφανέντων
|
Incipit |
Οἱ μὲν οὖν βουλόμενοι τινὰ τῶν ἔξω τῶν ἐν παρόντι βίῳ διαφανέντων ἐπαινεῖν
|
Incipit |
Οἱ μὲν οὖν βουλόμενοι τινὰ τῶν ἔξω τῶν ἐν παρόντι βίῳ διαφανέντων ἐπαινεῖν
|
Incipit |
Οἱ μὲν οὖν βουλόμενοι τινὰ τῶν ἔξω τῶν ἐν παρόντι βίῳ διαφανέντων ἐπαινεῖν
|
Incipit |
Οἱ μὲν οὖν βουλόμενοι τινὰ τῶν ἔξω τῶν ἐν παρόντι βίῳ διαφανέντων ἐπαινεῖν
|
Incipit |
Οἱ μὲν οὖν βουλόμενοι τινὰ τῶν ἔξω τῶν ἐν παρόντι βίῳ διαφανέντων ἐπαινεῖν
|
Incipit |
ΟΙ ΜΕΝ ΠΑΡ ΕΛΛΗΣΙ ΦΙΛΟΣΟΦΩΤΑΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΔΟΞΑΝΤΕΣ
|
Incipit |
Οἱ ξυγγράψαντες τὰς κνιδείας
|
Incipit |
Οἱ οὐρανοὶ διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ
|
Incipit |
Οἱ Οὐρανοὶ διηγοῦνται δόξαν θεοῦ
|
Incipit |
Οἱ παλαιοὶ ἰατροὶ οἱ ἐξαίρετοι παρέδωκαν ἡμῖν
|
Incipit |
Οἱ παλαιοὶ τῶν ἰατρῶν οἱ ἐξαίρετοι παρέδωκαν ἡμῖν
|
Incipit |
ΟΙ ΠΑΛΑΙΩΝ ΤΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΟΙ ΕΞΑΙΡΕΤΟΙ ΠΑΡΕΔΩΚΑΝ ΗΜΙΝ ΚΑΝΟΝΑΣ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΟΥΣ
|
Incipit |
Οἱ πάντα καλῶς διαταξάμενοι ἅγιοι
|
Incipit |
Οἱ πάντα καλῶς διαταξάμενοι ἅγιοι
|
Incipit |
Οἱ πάντες τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων Χριστιανῶν ἀκριβῶς γνωρίζετε
|
Incipit |
ΟΙ ΠΙΣΤΕΥΕΙΝ ΚΑΤΑΞΙΩΘΕΝΤΕΣ ΤΗΝ ΠΙΣΤΙΝ
|
Incipit |
Οἱ προφῆται μὲν τὸ ἀξιόπιστον
|
Incipit |
Οἱ προφῆται μὲν τὸ ἀξιόπιστον
|
Incipit |
Οἱ προφῆται μὲν τὸ ἀξιόπιστον
|
Incipit |
Οἱ προφῆται μὲν τὸ ἀξιόπιστον
|
Incipit |
Οἱ προφῆται μὲν τὸ ἀξιόπιστον
|
Incipit |
Οἱ προφῆται μὲν τὸ ἀξιόπιστον
|
Incipit |
Οἱ προφῆται μὲν τὸ ἀξιόπιστον τῶν λεγομένων
|
Incipit |
Οἱ προφῆται μὲν τὸ ἀξιόπιστον τῶν λεγομένων
|
Incipit |
Οἱ συνεχῶς ἐτῶν οὐκ ὀλίγων ἐφεξῆς γενόμενοι λιμοί
|
Incipit |
Οἱ τὰς ἔξωθεν ἀριστείας τοῖς πίναξιν ἐγχαράττειν βουλόμενοι
|
Incipit |
Οἱ τὰς θείας γραφὰς ἐξουθενοῦντες
|
Incipit |
ΟΙ ΤΑΣ ΝΥΝ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΣ ΟΥ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΔΙΑ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΤΙΝΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΙΑΣΙΜΑ
|
Desinit |
Οἱ τὴν ἀναγκαίαν τῆς φύσεως ἡμῶν ἀκολουθίαν ἐν τοῖς ἐξιοῦσιν ἀπὸ τοῦ βίου συμφορὰν ποιούμενοι καὶ βαρυπενθοῦντες
|
Incipit |
Οἱ τὴν τῶν σωμάτων ἀνάστασιν ἐξαρνούμενοι τό, σήμερον μετ’ ἐμοῦ ἔσῃ ἐν τῷ παραδείσῳ προβάλλονται
|
Incipit |
Οἱ τῆς ῥήσεως ταύτης ἐξηγηταὶ νοοῦσι μὲν τὸ ἐγκαταλειφθῆναι κατὰ τὴν κοινοτέραν χρῆσιν τῆς λέξεως· ἀπᾷδον δ’ εἶναι ἡγούμενοι
|
Incipit |
ΟΙ ΤΗΣ ΡΗΤΟΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΕΞΗΓΗΤΑΙ ΠΡΙΝ ΑΨΑΣΘΑΙ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΖΗΤΟΥΣΙ ΤΙΝΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ
|
Incipit |
Οἱ τῆς ῥητορικῆς τέχνης ἐξηγηταί, πρὶν ἅψασθαι
|
Incipit |
Οἱ τὸ διδασκαλικὸν πρὸς ἀλλήλους σπεύδοντες μεταδιώκειν ἀξίωμα
|
Incipit |
Οἱ τῶν ἀγώνων τῶν ἔξωθεν
|
Incipit |
Οἱ τῶν εὖ βεβιωκότων τὰς πράξεις ἀναγραφόμενοι ζωγράφων
|
Incipit |
Οἱ τῶν ἱερῶν εὐαγγελίων ἐξηγηταὶ οὐχ ὑφ’ ἑαυτῶν πρὸς τὴν ἀνάγκην καθίστανται τῶν ἐν ταῖς δοκούσαις διαφωνίαις συμβιβασμῶν
|
Incipit |
ΟΙ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΗΓΩΝ ΑΡΙΣΤΟΙ ΚΑΙ ΠΟΛΛΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑΝ ΤΩΙ ΜΑΚΡΩΙ ΧΡΟΝΩΙ ΣΥΛΛΕΞΑΜΕΝΟΙ
|
Incipit |
Οἱ τῶν τοῦ Θεοῦ δωρεῶν ἀξιωθῆναι ἐπιποθοῦντες
|
Incipit |
Οἱ χίλιοι τρεῖς μάρτυρες διὰ ξίφους·
|
Incipit |
Οἶδα, Κύριε, ὅτι οὐκ εἰμὶ ἄξιος ὑπὲρ ἑτέρων
|
Incipit |
Οἰκονομῶν τὴν σὴν ἔξοδον, Κόρη
|
Incipit |
Οἷμαί τισιν ἂν δόξαι με ἀπερισκέπτως τὸν τοῦ ἐν ἁγίοις Κωνσταντίνου πατέρα
|
Incipit |
ΟΙΜΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΦΙΛΟΧΡΙΣΤΟΙ ΕΜΝΗΣΘΗΝ ΤΗΣ ΩΡΑΣ ΕΚΕΙΝΗΣ ΚΑΙ ΕΤΡΟΜΑΞΑ ΕΝΘΥΜΟΥΜΕΝΟΣ ΤΑ ΜΕΛΛΟΝΤΑ ΓΕΝΕΣΘΑΙ ΕΝ ΤΗ ΦΟΒΕΡΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ
|
Incipit |
Οἴμοι ὁ ταλαίπωρος ἐγώ, οἴμοι ὁ ἀνάξιος
|
Incipit |
Οἰμωγῆς ἄξιον, ἀδελφοί, καὶ δακρύων ἄνθρωπον Θεοῦ μακρυνθῆναι
|
Incipit |
οιον βλεπειν εδειξε φως θεοφανης.
|
Desinit |
οιον βλεπειν εδειξεν φως Ιωαννης.
|
Desinit |
Οἷον ἡ κακοδοξία δεῖ ὄντως
|
Incipit |
ΟΙΟΝ ΟΤΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΗΞΕΙ
|
Incipit |
ΟΙΠΕΡ ΑΝ ΞΥΓΓΕΝΗΤΑΙ ΕΠΕΙ ΜΕΙΖΩ ΚΑΚΑ ΠΕΙΣΕΤΑΙ
|
Desinit |
ΟΙΣ ΓΕ ΟΥΚ ΕΞΗΡΚΕΙ ΠΛΟΥΤΕΙΝ, ΑΛΛ' ΕΙ ΚΑΙ ΜΗ
|
Desinit |
ΟΙΣ ΣΥΝΗΥΞΗΘΗ
|
Incipit |
Οἷς τῆς αἱμομιξίας ἐπιτιμίοις ὑπόκειται
|
Incipit |
Ὅλη ἡ διάλεξις τῶν Λατίνων καὶ τῶν Ῥωμαίων
|
Incipit |
Ὅλην τὴν διάνοιαν τῶν ὁρωμένων ἐξάρας
|
Incipit |
ὀλίγον κοπιάζει διὰ νὰ τὸ βάλῃ εἰς πρᾶξιν
|
Desinit |
Ὁλοσχερῶς τῆς εἰρήνης ἐξέχεσθε, ἀδιστάκτως ἐπὶ τῷ εἰρηνάρχῃ πεποιθότες Χριστῷ, τῷ τὰ διεστῶτα συνδήσαντι καὶ συνάψαντι, πολὺν ἐντεῦθενἐν τῷ τῆς μισθαποδοσίας καιρῷ εὑρεῖν τὸν μισθὸν παρὰ τοῦ μισθαποδότου Θεοῦ.
|
Desinit |
Ὁμιλία εἰς τὴν σύναξιν τῶν ἀσωμάτων
|
Titulus initialis |
ΟΜΟΔΟΞΟΝ ΕΧΕΙ ΑΥΤΟΝ Ο ΠΑΤΗΡ ΖΗΤΕΙ ΚΕΙΜΕΝΟΝ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΙΑΝ
|
Desinit |
ὅμοιός ἐστὶ τῷ τοὺς ἑαυτοῦ πόδας ἰσχυρῶς δήσαντι, καὶ ὀξέως περιπατεῖν δοκιμάζοντι ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
ΟΜΟΙΩΣ ΔΕ ΤΟΝ ΠΑΝΑΚΑ ΕΧΕ ΕΝ ΤΗ ΟΙΚΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΦΕΥΞΟΝΤΑΙ
|
Desinit |
ΟΜΟΙΩΣ ΕΥΡΗΣΕΙΣ ΑΚΟΠΩΣ ΤΩΝ ΒΑΘΜΩΝ ΤΗΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΑΣ ΤΑΣ ΤΑΞΕΙΣ
|
Desinit |
Ὁμολογία τῆς αὐτῆς ἀληθοῦς πίστεως. Γερμανοῦ τοῦ ἁγιωτάτου πατριάρχου πρὸς τοὺς μοναχοὺς τοὺς ἐν τῇ μονῇ τοῦ μεγάλου ἐνδοξοτάτου προφήτου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου τῆς ἐπιλεγομένης Πέτρας ὅτε οὐκ ἐπείθετο τοῖς δόγμασι τῶν Λατίνων
|
Titulus initialis |
ομου δε και ξυμπασα λαμβανει περας
ευαγγελικη συγγραφη του Ματθαιου.
|
Textus |
ὁμοῦ δὲ πᾶσιν αὐχενίζου τῷ ξίφει
|
Desinit |
ὁμοῦ κεφάλαια ͵αρξεʹ · τίτλοι σιζʹ στίχοι ͵θτʹ.
|
Stichometria et alia numerica |
ὅμως εὐξαμένου αὐτοῦ παρέδωκεν
|
Desinit |
ον ειπε Χριστος ηγαπημενον φιλον,
παρεστιν αυτω νυν καλων θεον λογον.
εκπτατο γαιης ισοθεος φως εικαδι εκτη·
αγξε κυανωπα Ιωαννης επι οινοπα ποντον
νησου απωσαμενος ην ες ετ αμφιεπει.
|
Textus |
ὃν Θεόδωρος τοῖς ἑαυτοῦ σαρκίοις | ἐδόξασε κράτιστα τῷ μαρτυρίῳ· | ᾧ δόξα… | αἰῶσι… χρόνοις αἰωνίοις.
|
Desinit |
ὃν καταγλυκαίνει τὸ κηρίον τῆς ἀγαθῆς ἐλπίδος ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος σὺν τῷ πατρὶ καὶ τῷ ἁγίῳ πνεύματι νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν
|
Desinit |
Ὃν τρόπον αἱ νοεραὶ τάξεις
|
Incipit |
Ὃν τρόπον ξίφος νευροκοπεῖ ἵππον, καὶ τὸν ἐπιβάτην καταβάλλει
|
Incipit |
ΟΝΕΙΔΟΣ ΕΞ ΥΙΩΝ ΙΣΡΑΗΛ
|
Desinit |
Όνόματα τῶν ιβ΄ ἀποστόλων τοῦ Χριστοῦ καὶ ποῦ ἐδίδαξαν καὶ πῶς ἐτελειώθησαν
|
Titulus initialis |
ονοματα των ιβʹ αποστολων του Χριστου και που εδιδαξαν· και πως ετελειωθησαν.
|
Titulus initialis |
ονοματα των ιβʹ αποστολων του Χριστου, και που εδιδαξαν και πως ετελειωθησαν.
|
Titulus initialis |
Ὄντως κατὰ μέθεξιν Θεοῦ εἰσὶν υἱοὶ οἱ περὶ δογμάτων μετὰ ἀκριβείας ἐπιμελῶς μαθεῖν ἐφιέμενοι
|
Incipit |
Ὄντως κατὰ μέθεξιν Θεοῦ ἐστιν
|
Incipit |
Ὄντως παράδοξον καὶ φρίκης γέμον κεφάλαιον ἀνέγνων ἐν ἱστορίᾳ τινί. Κληρικὸς γάρ τις, φησίν, πρεσβύτερος ἀφωρίσθη τῆς θείας λειτουργίας πρὸς ἡμέρας
|
Incipit |
οξεια προς οξεια·
|
Incipit |
Ὄξος μετὰ μέλιτος ὀλίγου ὀψήσας
|
Incipit |
ὄξος· Ὁ δὲ Ἰησοῦς
|
Desinit |
ὀξύμελι σκευάζεται οὕτως
|
Incipit |
ὅπερ ἀρχῶν ἐστι καὶ ἀξιωμάτων ἀνάξιον.
|
Desinit |
ὅπερ αὐτὸν ὀνομαστόν τε καὶ μέγαν Θεῷ καὶ ἀνθρώποις ἐποίησεν, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
ΟΠΕΡ ΕΔΕΙ ΔΕΙΞΑΙ
|
Desinit |
ὅπερ ἐστὶν σημεῖον ἀταξίας, ἀλλ'ο[
|
Desinit |
ὅπερ οὐ μικρὸν ἐν ἀγαθοῖς ἄν τις λογίσαιτο οὐδὲ τῆς τοῦ θεοῦ προμηθείας ἀνάξιον
|
Desinit |
ὅπερ τὸ σὸν δύναται ἧπαρ ἐκτελεῖν ; δίδωμι φησί· καὶ στενάξας ἡσύχασεν
|
Desinit |
ὅπερ τὸ σὸν δύναται ἧπαρ ἐκτελεῖν; δίδωμι φησί· καὶ στενάξας ἡσύχασεν
|
Desinit |
Ὅπερ χθὲς ἐδεδοίκειν ἐξέβη
|
Incipit |
ὁπηνίκα δέξηται τὴν θερμασίαν τότε
|
Incipit |
οποιον αληθη λογον ελεξεν ο καλος παις
|
Incipit |
ΟΠΟΤΑΝ ΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΟΥ ΗΘΕΛΕ ΔΩΘΗ ΕΞΟΥΣΙΑ
|
Incipit |
Ὁπόταν τινὲς τῶν φιλομαθῶν ἀνδρῶν τι καινὸν καὶ παράδοξον ὁμοῦ τε καὶ ψυχωφελὲς ἀκούσωσιν διήγημα
|
Incipit |
Ὁπόταν τὸ σκυθρωπὸν τοῦ χειμῶνος ὁ τοῦ ἐάρος καιρὸς διαδέξηται
|
Incipit |
Ὅπου ἡ ἁμαρτία, ἐκεῖ η λύσις. Μὴ ἐπὶ γῆς ἡδονή, καὶ ἐκεῖ ἡ μετάνοια. Ἐνταῦθα λῦσον, καὶ τότε σε Πέτρος ὑποδέξεται ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
ὅπου νεκρός, δάκρυον ἐχορήγησεν. Τῷ δὲ θεῷ τῷ τὰ πάντα πληροῦντι δόξαν ἀναπέμψωμεν,...
|
Desinit |
ὅπως ἂν φυλάξωμεν τὰ δικαιώματα αὐτοῦ καὶ τὸν νόμον αὐτοῦ ἐκζητήσωμεν... ἀμήν
|
Desinit |
ὅπως εἰς μνήμην ἔλθωμεν τῶν ἁγίων προσευχῶν αὐτῶνμ σκεπώμενοι καὶ φρουρούμενοι ὑπὸ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δόξανμ καὶ εὐχαριστίαν ἀναπέμποντες ἅπαντες πιστοὶ τῶν πατρὶ ..... ἵνα προστρέχοντες εἰς τὴν σορὸν αὐτῶν τὴν ἁγίαν, κομιζώμεθα ἔλεος καὶ εἰρήνην καὶ ὑγείαν πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς ἡμῶν, νῦν καὶ ἀεί... ἀμήν
|
Desinit |
Οπως εν τω σταδιω της μετανοιας καλλως αγωνισαμενοι και στεφανιται γενομενοι της αφεσεως των αμαρτιων και της των ουρανων βασιλειας αξιωθωμεν, χαριτι και φιλανθρωπια του κυριου ημων.
|
Desinit |
ὅπως κἀγὼ καταξιωθῶ ποιῆσαι καρπὸν εὐπρόσδεκτον
τῷ Κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστῷ. Ἀμήν
|
Desinit |
ὅπως καταξιωθῶμεν τῆς αἰωνίου ζωῆς, χάριτι…
|
Desinit |
ΟΠΩΣ ΚΗΡΥΞΑΙ ΠΑΣΙΝ ΟΜΟΥ
|
Incipit |
ὅπως μίαν ἀνελίττων βίβλον τῷ πολυειδεῖ τοῦ συγγράμματος χαίρῃς κἀκ τούτου ἐρανίζῃ πανάκειαν τοῖς ὀλεθρίοις ἀντίμαχον δόγμασιν. ἔνθεν τοι καὶ τοῦ λέγειν ἐνθένδε ἄρξομαι.
|
Desinit |
ΟΠΩΣ ΝΥΝ ΕΧΟΥΣΙ ΤΑΞΕΩΣ ΑΙ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΑΙ ΜΕΤΡΟΠΟΛΕΙΣ ΤΩ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΩ ΘΡΟΝΩ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ
|
Titulus initialis |
Ὅρα αὐτὸν ὅταν πρὸς τοὺς ἔξω
|
Incipit |
Ὅρα Θεοῦ φιλανθρωπίαν τὸν ἀποστάτην τὸν ἀχάριστον οἵας ἡξίωσε δωρεᾶς
|
Incipit |
ὅρα τοῦ δινοτάτου καὶ θελξίνου Ὁμήρου τὰς δυσκολούσας λέξεις ἐπὶ τὸ σαφὲς ἐπίπας περὶ Σκύλακος τοῦ καρνάνου οὗτος ἔσχεν παῖδας τρεῖς
|
Incipit |
Ὄραμα φρικτὸν φρίξον ὧδε πᾶς βλέπων
Χριστὸς βροτωθεὶς ἐν φάτνῃ κεῖται βρέφος
|
Textus |
οραμα φρικτον, φριξον ωδε πας βλεπων. Χριστος βροτωθεις εν φατνη κειται βρεφος.
|
Textus |
ορας συνηξε τας οφρυς πως ως νεφη,
υσαι τα θεια πασι βροντησαι θελει·
τουδ αστραπης φαινοντας τα φαη πλεον.
|
Textus |
Ὁρᾷς, ἀγαπητέ, πῶς αὐτεξούσιον ἡμῶν
|
Incipit |
Ὁρᾷς, ἀγαπητέ, πῶς αὐτεξούσιον ἡμῶν
|
Incipit |
ὁρᾷς; δέρην δίδωσι χαίρων τῷ ξίφει
|
Desinit |
ΟΡΑΤΑΙ ΕΝ ΘΛΙΨΕΣΙΝ ΚΑΙ ΕΝ ΣΤΕΝΟΞΩΡΙΑΙΣ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΣ Η ΣΩΜΑΤΙΚΩΝ ΗΤΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ
|
Incipit |
Ὁρᾶτε, ὦ ἄνδρες, τὰς διαφόρους δόξας
|
Incipit |
Ὀρειβασίου ἰατροσόφιονι κατὰ ἀλφάβητον διαλεγμένον ἐν εὐχωλείᾳ κατ'ὄνωμα καὶ ἐξηγημένα ἁπλᾷ τὰ ὅσσα εἶναι πολλὰ δυνᾷ
|
Titulus initialis |
Ὀρθογραφία διττῶς λέγεται· ὀρθογραφία γάρ ἐστι καὶ κατὰ τὴν λέξιν ἡκριβωμένη
|
Incipit |
Ὀρθογραφία διττῶς λέγεται· ὀρθογραφία γάρ ἐστι κατὰ τὴν λέξιν
|
Incipit |
Ὀρθογραφία ἐστὶ ἡ κατὰ τὴν λέξιν ἡκριβωμένη γραφὴ
|
Incipit |
ὀρθόδοξίας λόγος αν
|
Desinit |
ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ
|
Desinit |
ὀρθόδοξον Σαλοφακιόλιον [
|
Desinit |
Ὀρθόδοξος. Σῶμα ἀνθρώπινον ἔσχεν ὁ Χριστὸς ἢ οὔ;
|
Incipit |
Ὀρθῶς κράτει κάλαμον, ὀξέως γράφε, μήπως λάβῃς μάστιγας
|
Incipit |
ΟΡΘΩΣΙΝ ΕΞ ΑΛΛΟΚΩΤΟΥ ΕΙΣ Ω ΣΥΝΕΠΗΣ ΑΚΟΥΗΣ
|
Incipit |
οροι πιστεως ορθοδοξιας.
|
Titulus initialis |
ὄροφον ἐξεδίσκευεν
|
Desinit |
Ὅρπηξ χρυσῆς βασιλικῆς Κομνηνικῆς ἀμπέλου
|
Incipit |
Ὁρῶ τῇ ποίμνῃ τῶν εὐσεβῶν μεμιγμένα πρόβατα ξένα
|
Incipit |
Ὁρῶμεν πάλιν ἐν τῷ τόξῳ
|
Incipit |
Ὁρῶμεν πάλιν τὸ τόξον
|
Incipit |
ὁρῶν δὲ φίλους ἐξ ἀπόπτου καρδίας,
σώσεις ἐφεξῆς ἥνπερ ἔσχες εἰκόνα
|
Desinit |
Ὃς γαῖαν ποτ' ἔτευξε καὶ οὐρανόν
|
Incipit |
Ὃς ἐν τῷ ἐνάτῳ χρόνῳ τῆς αὐτοῦ βασιλείας κατὰ Βουλγάρων ἐξελθὼν
|
Incipit |
ος και αξιος εστι τω οντι, ακουειν του ευαγγελιου.
|
Desinit |
ος και αξιος τω οντι εστιν ακουειν του ευαγγελιου.
|
Desinit |
ος και αξιος τω̣ οντι εστιν ακουειν του ευαγγελιου.
|
Desinit |
ος και αξιος τῳ οντι εστιν ακουειν του ευαγγελιου.
|
Desinit |
ος και αξιος τω οντι εστιν, ακουειν του ευαγγελιου.
|
Desinit |
ὃς μόνος δοκιμασθεὶς τοῖς τριάκοντ’ ἐπεξῆλθον ἐν Ἀρείῳ πάγῳ. βοηθήσατ’ οὖν κἀκείνῳ κἀμοί
|
Desinit |
ΟΣ ΟΥ ΚΑΤΑΛΥΘΗΣΕΤΑΙ ΑΥΤΩ Η ΔΟΞΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ
|
Desinit |
Ὅσα δὲ τούτῳ προσάντη ἔδοξεν εἶναί τισιν, ἐξηγούμενοι τὸ ‘ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωΐ, ἡμέρα μία’ διελύσαμεν
|
Desinit |
Ὅσα δεῖ δεδοικέναι, ὑποδείξω σοί, τέκνον ἐμόν
|
Incipit |
ὅσα μὲν ἐπιπολῆς διαξέονται ὥσπέρ τινα πέταλα ἐν τοῖς οὔροις φαινόμενα τῆς κύστεως
|
Desinit |
ΟΣΑ ΞΗΡΑΙΝΕΙ ... ΚΑΙ ΟΣΑ ΤΟΙΑΥΤΑ
|
Desinit |
ΟΣΑ ΞΗΡΑΙΝΕΙ ... ΚΑΙ ΟΣΑ ΤΟΙΑΥΤΑ
|
Desinit |
ΟΣΑ ΞΗΡΑΙΝΟΥΣΙΝ ... ΠΛΗΝ ΕΙ ΤΥΧΟΙ ΥΓΡΟΤΕΡΟΣ
|
Desinit |
ΟΣΑ ΧΟΛΗΣ ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΘΑΡΤΙΚΑ
|
Titulus initialis |
Ὅσαι λέξεις πρὸς διάφορον σημαινόμενον διάφορον δέχονται τόνον κατὰ στοιχεῖον
|
Titulus initialis |
ΟΣΙΟΙΣ ΕΣΤΙΝ Η ΔΙΑΝΟΙΑ...ΑΥΤΟΣ ΟΞΕΤΑΙ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ
|
Titulus initialis |
ὅσοι τὴν θέαν τῆς μεγαλοπρεποῦς δόξης
|
Incipit |
Ὅσον εὐθύμησα δεξάμενος
|
Incipit |
ὅσον ἱκανὸν εἶναί σοι περιρρῆξαι τῆς ἀπάτης τὸ ἔλυτρον καὶ δεῖξαι τὴν ἐγκεκρυμμένην τῷ ὀστράκῳ ἀσχημοσύνην
|
Desinit |
ὅσπερ ἄρξει μεγάλου ἀποτελέσματος
|
Desinit |
οσσα περι Χριστοιο θεηγορος εθνεα Πετρος
κηρυσσων εδιδαξεν απο στοματων εριτιμων,
ενθαδε Μαρκος αγειρε και εν σελιδεσσιν εθηκεν.
τουνεκα και μεροπεσσιν ευαγγελος αλλος εδειχθη.
|
Textus |
οστις αν ησθα ξεινε τω γεγραφοτι.
|
Desinit |
ὅστις βούλεται σωθῆναι πρὸ πάντων χρεία ἐστὶ κρατῆσαι τὴν ὀρθόδοξον πίστιν
|
Incipit |
Ὅστις φυλάξει τοῦσδε τοὺς θείους λόγους
καὶ Χριστὸν αὐτὸν ὄψετε σεσωσμένος
|
Textus |
ὅστις φυλάττει πάντας τοὺς ἀγαπῶντας τὸν ἄχραντον καὶ ζωοποιοῦντα σταυρόν. ᾯ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Ὅτ' ἄν τινα ἐξ ὑμῶν λογισμὸς εἰσέλθῃ
|
Incipit |
Ὅταν ἄρξομαι λαλεῖν περὶ τῆς συντελείας
|
Incipit |
Ὅταν ἄρξομαι περὶ τῆς συντελείας λαλεῖν
|
Incipit |
Ὅταν ἄρξομαι περὶ τῆς συντελείας λαλεῖν
|
Incipit |
Ὅταν ἄρξομαι περὶ τῆς συντελείας λαλεῖν
|
Incipit |
Ὅταν ἄρξομαι τὰ περὶ τῆς συντελείας λαλεῖν, φρική μοι ἐπέρχεται
|
Incipit |
Ὅταν ἄρξομαι τὰ περὶ τῆς συντελείας λαλεῖν, φρική μοι ἐπέρχεται
|
Incipit |
Ὅταν ἄρξομαι τὰ περὶ τῆς συντελείας λαλεῖν, φρική μοι ἐπέρχεται
|
Incipit |
Ὅταν ἄρξομαι τὰ περὶ τῆς συντελείας λαλεῖν, φρική μοι ἐπέρχεται
|
Incipit |
Ὅταν ἄρξομαι τὰ περὶ τῆς συντελείας λαλεῖν, φρική μοι ἐπέρχεται
|
Incipit |
Ὅταν ἄρξομαι τὰ περὶ τῆς συντελείας λαλεῖν, φρική μοι ἐπέρχεται
|
Incipit |
Ὅταν ἄρξομαι τὰ περὶ τῆς συντελείας λαλεῖν, φρική μοι ἐπέρχεται
|
Incipit |
Ὅταν ἄρξωμαι περὶ τῆς συντελείας λαλεῖν
|
Incipit |
Ὅταν ἄρξωμαι περὶ τῆς συντελείας λαλεῖν
|
Incipit |
Ὅταν ἄρξωμαι τὰ περὶ τῆς συντελείας λαλεῖν
|
Incipit |
Ὅταν ἄρξωμαι τὰ περὶ τῆς συντελείας λαλεῖν
|
Incipit |
Ὅταν ἄρξωμαι τὰ περὶ τῆς συντελείας λαλεῖν, φρική μοι ἐπέρχεται
|
Incipit |
Ὅταν γὰρ ἐν τῇ παρούσῃ ζωῇ διὰ τῆς ἐξομολογήσεως
|
Incipit |
Ὅταν ἐκ καθαρῶν χειλέων ἐξέρχηται δέησις
|
Incipit |
Ὅταν ἐκ καθαρῶν χειλέων ἐξέρχηται δέησις
|
Incipit |
Ὅταν ἐκ καθαρῶν χειλέων ἐξέρχηται δέησις
|
Incipit |
ὅταν ἔλθῃ ὁ Χριστὸς ἀποδοῦναι ἑκάστῳ κατὰ τὴν αὐτοῦ πρᾶξιν. ᾮ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Ὅταν ἐν τῇ παρούσῃ ζωῇ διὰ τῆς ἐξομολογήσεως
|
Incipit |
Ὅταν ἐξέβουν τὰ ἔντερα
|
Incipit |
Ὅταν ἐρυγὴ πληθύνῃ καὶ ἐξέρχηται παρὰ φύσιν ὑπὲρ τὴν συμμετρίαν
|
Incipit |
Ὅταν ἡ ψυχὴ ἐξέρχεται ἐκ τῆς ἰδίου σώματος μετὰ δακρύων λέγει· φοβοῦμαι
|
Incipit |
Ὅταν ἡ ψυχὴ ἐξέρχεται ἐκ τοῦ ἰδίου σώματος
|
Incipit |
Ὅταν ἡ ψυχὴ ἐξέρχεται ἐκ τοῦ ἰδίου σώματος
|
Incipit |
Ὅταν ἴδῃς πλουτοῦντά τινα παρ' ἀξίαν
|
Incipit |
Ὅταν ἴδῃς πλουτοῦντά τινα παρ' ἀξίαν, μὴ μακαρίσῃς, μὴ ζηλωτὸν νομίσῃς
|
Incipit |
Ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῆ ἡμῶν, φησὶν ὁ θεῖος ἀπόστολος, τότε καὶ ἡμεῖς φανερωθησόμεθα ἐν δόξῃ
|
Incipit |
οταν ονειδισουσιν ημας (υμας) και τα εξης.
|
Desinit |
ὅταν πλουτήσῃ ἄνθρωπος. Τοῦτον λαβόντες τὸν στίχον, ἐξάρξωμεν τῷ κυρίῳ, ὑπὲρ τούτων ἁπάντων εὐχαριστοῦντες αὐτῷ…
|
Desinit |
Ὅταν πρός τινα τῶν ἑλληνιζόντων διάλεξις ᾖ, καλῶς ἂν ἔχοι τοιαύτην ἀρχὴν
|
Incipit |
ΟΤΑΝ ΤΟ ΔΕΝΔΡΟΝ ΕΣΤΙ ΞΗΡΟΝ
|
Incipit |
Ὅταν φυλάξηται ἄνθρωπος τοῦ μὴ ἀδικῆσαι
|
Incipit |
Ὅτε ἀπὸ Σερβίας ἐπανέζευξε μετὰ νίκης
|
Titulus initialis |
Ὅτε γὰρ ἐξέλθῃ ἡ ψυχὴ ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἐκ τοῦ ἀθλίου σώματος
|
Incipit |
Ὅτε δὲ ἠβουλήθη ἐνδεῖξαι τὸ ἄπειρον
|
Incipit |
ΟΤΕ ΔΕ ΣΥΜΦΩΝΟΝ ΕΣΤΙ ΜΕΤΑΞΥ ΟΥΚΕΤΙ
|
Desinit |
ΟΤΕ Η ΨΥΞΗ ΕΞΕΡΧΕΤΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
|
Incipit |
οτε ηρξατο κηρυττειν το ευαγγελιον, το δε ετερον, εν ω και πεπονθε.
|
Desinit |
ὅτε ἤρξατο κηρύττειν τὸ εὐαγγέλιον· τὸ δὲ ἕτερον ἐν ὧ καὶ πέπονθεν.
|
Desinit |
Ὅτε Μαξιμιανὸς ὁ βασιλεὺς ἐν τῇ Θεσσαλονικέων διῆγεν πόλει
|
Incipit |
Ὅτε Μαξιμιανὸς ὁ βασιλεὺς ἐν τῇ Θεσσαλονικέων διῆγεν πόλει
|
Incipit |
Ὅτε ὁ τῆς Χαλκηδόνος Ἰωάννης πατριάρχης ὢν ἐπὶ κγ´ ἐνιαυτοὺς παρὰ τοῦ Κομνηνοῦ κυροῦ Ἀλεξίου
|
Incipit |
Οτε οι ενδοξοι μαθηται εν τω νιπτηρι του δειπνου εφωτιζοντο· τοτε ο Ιουδας ο δυσσεβης φυλαργυριας νοσησας εσκοτιζετω· και ανομοις κριταις σε τον δικαιον κριτην παραδιδωσιν· βλεπε χρηματων εραστα των δια τουτο αγχονη χρησαμενον· φευγε ακορεστε ψυχη την διδασκαλω τοιαυτα τολμησας· ο περι παντων αγαθε κυριε δοξα σοι (?).
|
Textus |
ὅτε οὖν ἀπετάξατο, βλέπει πάλιν τὸ ὅμοιον ὅραμα τό ὃς ἀφῆκε τὰ τοῦ κόσμου ἡδέα, ἑκατονταπλασίονα ἐπουράνια ἀγαθὰ ἑτοιμάζονται αὐτῶ καὶ ζωὴ αἰώνιος ... ἀμήν
|
Desinit |
Ὅτε σου τὴν ἐπιστολὴν ἐδεξάμην
|
Incipit |
Ὅτε τὸν παναρμόνιον τουτονὶ κόσμον ἐξ ἀρχῆς ἔπλαττεν ὁ θεός
|
Incipit |
Ὅτι ἀδύνατόν ἐστι καὶ τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ προβολέα εἶναι τοῦ Πνεύματος, ἢ προβάλλοντα αὐτὸ μετὰ τοῦ Πατρός, ἤγουν ἀδύνατόν ἐστι καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ αὐτὸ ἐκπορεύεσθαι· καὶ ὅτι ἀρνούμενοι τὸ ποιεῖν δύο ἀρχὰς ἢ συναλείφειν τὰς ὑποστάσεις οἱ ἐκεῖνο δοξάζοντες, οὐδὲν ἧττόν εἰσι τοῖς ὀρθῶς φρονοῦσιν ἀπρόσδεκτοι, εἰ καὶ τοῖς ἰδιώταις δοκοῦσί τι λέγειν
|
Titulus initialis |
Ὅτι αἱ παρατηρήσεις τῶν ἐξ ὑπολήψεως προοιμίων
|
Incipit |
ὅτι ἅπαξ ἀπεβαλόμην πᾶσαν προσθήκην καὶ ἔλλειψιν ἐν αὐτῇ γενομένην
|
Desinit |
ΟΤΙ ΑΥΤΟΙ ΕΛΕΗΘΗΣΟΝΤΑΙ ΑΥΤΩ Η ΔΟΞΑ ΚΤΛ.
|
Desinit |
ὅτι αὐτοὶ ἐλεηθήσονται. Αὐτῷ οὖν τῷ ἐλεοῦντι καὶ τρέφοντι καὶ μὴ ὀνειδίζοντι Θεῷ δόξαν...
|
Desinit |
ὅτι αὐτοὶ ἐλεηθήσονται· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Οτι αυτω η δοξα και τω (sic! pro το) κρατος, συν τω πατρι και τω αγιω πνευματι, νυν και αει και εις τους αιωνας των αιωνων, αμην.
|
Desinit |
Ὅτι βαθμοὶ τῆς ταπεινοφροσύνης εἰσὶ δώδεκα οἷς ἀντίκεινται καὶ δώδεκα τῆς ὑπερηφανίας βαθμοὶ ἐξαντικειμένοι εἰσὶν
|
Incipit |
ὅτι δέ ἐστι τιμιώτερον γνῶξις πράξεως
|
Incipit |
Ὅτι δὲ καὶ τοιαύτη τις οὖσα, τῆς ἀξίας ἥκει κατόπιν ἐκείνου πολύ, καὶ ὧν αὐτῷ πάντες σύνισμεν, κἂν αὐτὸς φαίης
|
Desinit |
ΟΤΙ ΔΕ ΞΥΧΗΣ ΝΟΣΗΜΑ ΕΣΤΙ
|
Incipit |
ΟΤΙ ΔΕΙ ΤΟΝ ΔΕΧΟΜΕΝΟΝ ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΙΝ
|
Incipit |
ΟΤΙ ΔΕΙ ΤΟΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΝ
|
Incipit |
ΟΤΙ ΔΕΙ ΤΟΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΝ
|
Incipit |
ΟΤΙ ΔΕΙ ΤΟΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΝ
|
Incipit |
Ὅτι δεῖ τὸν ἐξομολογούμενον κρύφια
|
Incipit |
Ὅτι δεῖ τὸν ἐξομολογούμενον κρύφια πταίσματα
|
Incipit |
Ὅτι δίκης, ὡς ὑπεξούσιος τινὸς παῖς ἐν οἰκίᾳ
|
Incipit |
ὅτι ἔδει ἐξ ὕψους μεγάλαις ταῖς πτέρυξιν ἐφιπτάμενον τὸ ἅγιον πνεῦμα φίλους θεοῦ καὶ προφήτας κατασκευάζειν... ἀμήν
|
Desinit |
Ὅτι εἰ μὲν τὴν αὐτὴν ἐξ ἀμφοῖν Πατρός τε καὶ Υἱοῦ λέγεις
|
Incipit |
ΟΤΙ ΕΙΣΙ ΤΙΝΕΣ ΤΗΣ ΕΞΩ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ
|
Titulus initialis |
Ὅτι ἐν ἓξ ἡμέραις ὁ Θεὸς τὸν παρόντα καὶ ὁρώμενον κόσμον
|
Incipit |
Ὅτι ἐν ἓξ ἡμέραις ὁ Θεὸς τὸν παρόντα καὶ ὁρώμενον κόσμον ἐδημιούργε
|
Incipit |
ΟΤΙ ΕΝ ΤΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΞΗΣ
|
Titulus initialis |
ΟΤΙ ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΤΟ ΖΩΤΙΚΟΝ ΠΝΕΥΜΑ ΑΜΑ ΤΩ ΘΕΙΩ ΣΥΝΕΙΣΗΕΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙ
|
Incipit |
ὅτι ἐξ αὐτοῦ καὶ δι’ αὐτοῦ καὶ εἰς αὐτὸν τὰ πάντα, αἶνός τε καὶ δόξα παρὰ πάντων αὐτῷ εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν:— Τέλος τῆς εἰς τὸ βιβλίον τοῦ διδασκάλου Θωμᾶ περὶ τῆς οὐσίας καὶ τοῦ εἶναι ἐξηγήσεως
|
Desinit |
ὅτι ἐξ ἡμῶν σύ τε καὶ ὁ ἐκ σοῦ τεχθεὶς σαρκοφόρος Θεὸς ἡμῶν· ᾧ πρέπει ἡ δόξα…
|
Desinit |
Ὅτι ἐπὶ ἑκάστης πράξεως
|
Incipit |
Ὅτι ἐπὶ τῆς ὑπάρξεως τοῦ Υἱοῦ λαμβάνεται περὶ τῇ Γραφῇ τὸ ἀναβλύζειν αὐτὸν ἐκ τῆς τοῦ Πατρὸς οὐσίας καὶ τὸ ἐκλάμπεσθαι καὶ τὸ προέρχεσθαι καὶ τὸ ἐμπέμπεσθαι καὶ τὸ πεφηνέναι, ὅπερ δίδωσι διαγινώσκειν πῶς λέγεται καὶ τὸ Πνεῦμα ἀναβλύζειν ἐκ τῆς οὐσίας τοῦ Υἱοῦ, καὶ προέρχεσθαι ἐκ τοῦ Υἱοῦ καὶ εκλάμπειν καὶ ἐκπέμπεσθαι καὶ πεφηνέναι.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
Ὅτι ἐπιμελητὴν καὶ ὀξὺν καὶ ἀνδρεῖον
|
Incipit |
ΟΤΙ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΝ ΚΑΙ ΟΞΥΝ ΚΑΙ ΑΝΔΡΕΙΟΝ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟΝ
|
Incipit |
Ὅτι ἐπιμελητὴν καὶ ὀξὺν καὶ ἀνδρεῖον.
|
Incipit |
ΟΤΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΔΕΔΟΞΑΣΜΕΝΗ ΥΠΑΡΧΕΙΣ
|
Desinit |
ὅτι εὐλογημένη ὑπάρχεις ἐν πάσαις ταῖς γενεαῖς, καὶ δοξάζεταί σου τὸ πανάγιον ὄνομα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν.
|
Desinit |
Ὅτι Ζάμολξις ᾧ Γέται θύουσιν ὡς κρόνῳ
|
Incipit |
ὅτι ἡ ἐν Χριστῶ χάρις καταργεῖ τὴν κατὰ σάρκα περιτομήν, καὶ οὕτως πάλιν εἰς τὰ ἤθη παραινέσας καὶ διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
ὅτι ἡ πρὸς τὸν θεὸν συνεχὴς διὰ προσευχῆς καὶ ψαλμωδίας ἔντευξις
|
Titulus initialis |
ὅτι ἡ τῶν καλῶν πράξεων ἐν νεότητι σίτησις τὸ γῆρας διασῴζει
|
Desinit |
ΟΤΙ ΚΑΙ ΤΟΙΣ ΕΞΩΘΕΝ ΣΟΦΟΙΣ
|
Titulus initialis |
ΟΤΙ ΚΑΤΗΞΙΩΘΗΣΑΝ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΑΤΙΜΑΣΘΗΝΑΙ
|
Desinit |
Ὅτι μέγας μὲν καὶ θαυμαστὸς ὁ βασιλεὺς Μακεδόνων Ἀλέξανδρος
|
Incipit cuiusdam partis |
Ὅτι μεν ἐκ θερμοῦ καὶ ψυχροῦ καὶ ξηροῦ
|
Incipit |
ΟΤΙ ΜΕΝ Ο ΠΕΡΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΣ
|
Incipit |
Ὅτι μὲν ὁ περὶ ἀποδείξεως λόγος, τέλος ἐστὶ τῆς λογικῆς πραγματείας ἁπάσης
|
Incipit |
Ὅτι μὲν οὖν τὸ ἔξωθεν κινοῦν
|
Incipit |
Ὅτι μὴ ἀνεξετάστως
|
Incipit |
Ὅτι Νεστόριος ἐν τῇ ἐξορίᾳ ὣν διάλογον συντέταχεν
|
Incipit |
Ὅτι ὁ ἕβδομος ἐπὶ τῶν ἓξ ἀγχιστείας συνημμένος
|
Incipit |
οτι ο φυτευων και ο ποτιζων, εις εισιν· ο δε αυξανων, θεος:
|
Desinit |
Ὅτι οἱ Ἀλαμανοὶ ξύγκλυδές εἰσιν ἄνθρωποι
|
Incipit |
Ὅτι οἱ κατ' ἐξοχὴν λεγόμενοι ποιηταὶ τέσσαρά τινα γνωρίσματα ἔχουσι
|
Incipit |
ΟΤΙ ΟΥΚ ΕΞΕΣΤΙΝ ΙΕΡΕΥΣ ΚΟΣΜΙΚΟΝ ΑΠΟΤΑΣΣΕΙΝ ΜΟΝΑΧΟΝ
|
Incipit |
Ὅτι οὐκ ἔξεστιν τοὺς ἀπὸ τῆς ἱερωσύνης
|
Incipit |
Ὅτι Πορφύριος Φοῖνιξ ἦν τὸ γένος
|
Incipit |
Ὅτι Στράτων οἴεται τὸν Εὔξεινον μὴ ἔχειν πρότερον
|
Incipit |
οτι συ ει ο αγι[... ] και σοι την δοξαν εις τ[ους αιωνας...]
|
Textus |
Ὅτι συνετάξατο Σολομὼν βιβλία περὶ ᾠδῶν καὶ μελῶν
|
Incipit |
Ὅτι τὰ μέρη τοῦ συνθέτου ἔξω τοῦ συνθέτου
|
Incipit |
Ὅτι τεσσάρων ὄντων μεγίστων ἀξιωμάτων
|
Incipit |
Ὅτι τὴν παράδοσιν ἣν παρέλαβεν ἐξ ἀρχῆς
|
Incipit |
ὅτι τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκ τοῦ υἱοῦ ὡς ἐκ φωτὸς ἀληθινοῦ ἐξεφάνη
|
Titulus initialis |
ὅτι τὸ πῦρ αὐτῶν οὐ σβεσθήσεται, καὶ ὁ σκώληξ αὐτῶν οὐ τελευτήσει
|
Desinit |
ὅτι τρεῖς τάξεις εἰσὶ περὶ τοῦ λα[βεῖν
|
Desinit |
Ὅτι τρεῖς τῆς φύσεως εἰσὶν καταστάσεις. ἡ μὲν ἐξαρχῆς τὴν ἀσώματον
|
Incipit |
ὅτι τῶν ξηρῶν οὐσιῶν ἄποιον ἐστὶ κατὰ τὴν διαφοράν· τέλος τῶν σταθμῶν
|
Desinit |
Ὅτι φασί τινες τὸ τῆς φιλοσοφίας ἔργον ἀπὸ βαρβάρων ἄρξαι
|
Incipit |
Ὅτι φησὶν ὁ Παῦλος δηλαδὴ ὅτι τὸ ἑξάγωνον
|
Incipit |
ΟΤΙ ΦΙΛΟΠΟΝΩΤΑΤΟΝ ΚΑΙ ΟΞΥΤΑΤΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗΝ ΑΝΔΡΕΙΟΤΑΤΟΝ
|
Incipit |
ΟΤΙ ΧΡΗ ΤΟΝ ΙΕΡΕΑ ΠΡΟΚΑΘΑΙΡΕΣΘΑΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΙΣΤΟΝ ΔΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΛΗΨΕΩΣ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΑΝΑΞΙΩΣ ΚΟΙΝΩΝΟΥΝΤΕΣ ΕΝΟΧΟΙ ΕΙΣΙ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
|
Titulus initialis |
Οὐ βασιλικὴ δορυφορία καὶ ἐξουσία
|
Incipit |
οὐ γὰρ ἂν δύναιτο ἀποδεῖξαι οὔθ' ὑπὸ λῃστῶν ἀπολωλεκὼς οὔτε ζημίαν εἰληφὼς οὔτε χρήσταις ἀποδεδωκώς
|
Desinit |
οὐ γὰρ ἀρκεῖ διὰ τῶν ῥημάτων, ἵνα καὶ τῆς δόξης ἀπολαύσωμεν τῆς παρ’ αὐτοῦ, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
Οὐ γὰρ δὴ κἀκεῖ τῆς ἐκπορεύεται ἀνθέξονται λέξεως, καὶ ὅσα ἐνταῦθα ἡμῖν περὶ ταύτης διενοχλήσουσιν, ἀλλὰ καὶ πρὶν ἡμᾶς περὶ ταύτης ἀπολογήσασθαι, ἅτε κριτὴς ἐννοιῶν ὁ κριτὴς, πρὸς τὴν ἔννοιαν πάντως ἀπίδῃ, καθ’ ἢν ἡμεῖς τὴν τῶν Ἐκκλησιῶν εἰρήνην διεπραγματευσάμεθα, καὶ περὶ ἡμῶν μετὰ τῆς αὐτῶν ἐμφύτου ἀποφανεῖται χρηστότητος.
|
Desinit |
ΟΥ ΓΑΡ ΔΗ ΤΟ ΕΤΕΡΟΝ ΚΑΤΑΡΞΑΙ
|
Desinit |
οὐ γὰρ οἱ δικαίως ἀποθνῄσκοντες ἀλλ’ οἱ ἀδίκως ἄξιοί εἰσιν ἐλεεῖσθαι
|
Desinit |
Οὐ δεινὰ μόνον ἐξαίφνης πεπόνθαμεν
|
Incipit |
οὗ ἡ ἀληθὴς ἡμῶν μακαριότης ὁ εἷς ἐν τριάδι Θεὸς καὶ τὸ κατ’ εἶδος οὐκ ἐν ἐσόπτρῳ τούτῳ συνεῖναι. Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν
|
Desinit |
ΟΥ ΗΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙΟΝ ΑΥΤΩ Η ΔΟΞΑ
|
Desinit |
οὗ ἦν τὸ παιδίον· αὐτ ἡ δόξα...
|
Desinit |
οὗ καὶ ἐν τῇ εἰσόδῳ αὐτός τε ὁ θειότατος πατριάρχης καὶ κλῆρος ἅπας… τῇ θήκῃ τῶν πατέρων κατέθεντο, δόξαν τῷ παμβασιλεῖ Θεῷ ἀναπέμποντες… ἀμήν.
|
Desinit |
οὗ καὶ ἐν τῇ εἰσόδῳ αὐτός τε ὁ θειότατος πατριάρχης καὶ κλῆρος ἅπας… τῇ θήκῃ τῶν πατέρων κατέθεντο, δόξαν τῷ παμβασιλεῖ Θεῷ ἀναπέμποντες… ἀμήν.
|
Desinit |
οὗ καὶ ἐξηρτημένον ὁσημέραι μᾶλλον ἀνθέξεται πρὸς μόνην ἅτε βάσανον ἐκείνην τὴν ὅπη περιτροπῇ τοῦ ὀρθοῦ μηδαμῶς, σταθερῶς ἐναποτεινόμενον.
|
Desinit cuiusdam partis |
Οὐ καλόν μοι ἔδοξε σιωπῆσαι
|
Incipit |
οὐ λήψομαι ἐξ ὑμῶν πρόσωπον ἤτοι οὐ δυσωπηθήσομαι
|
Desinit |
ου λιμ[ον] (λιμον) αρ[των] (αρτων) [...] λό γοῦ (λόγου) δὲ πόθον τοῦ ἀληθῶς ζοτικοῦ (ζωτικοῦ) καὶ τροφίμου· καὶ εἰς αυξησιν άγοντος πνευματικῆς ηλϊκϊας, τὸν καλως τρεφόμενον [...] καὶ [...] κατα [...] γῆς (?) [...]
|
Textus |
Οὐ μὲν οὖν, αὐθέντα μου, οὐ τῆς οἱασοῦν ἡμᾶς ἠξίωσας ἐγγράφου προσρήσεως
|
Incipit |
οὐ μόνον ἐνταῦθα ἀπροσπαθῶς καὶ εἰρηνικῶς βιώσομεν, ἀλλὰ ἐν τῷ μέλλοντι αἰῶνι τῆς ἐκ δεξιῶν παραστάσεως τοῦ Χριστοῦ ἐπιτευξόμεθα· ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
οὐ μόνον ἐνταῦθα ἀπροσπαθῶς καὶ εἰρηνικῶς βιώσομεν, ἀλλὰ ἐν τῷ μέλλοντι αἰῶνι τῆς ἐκ δεξιῶν παραστάσεως τοῦ Χριστοῦ ἐπιτευξόμεθα· ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
Οὐ ξένα Γαλατῶν τὰ παρόντα
|
Incipit |
Οὐ ξένα τὰ τῆς παρούσης ἡμῖν πανηγύρεως, οὐδ ̓ ἀλλότρια τῆς ἡμῶν ἐπιφα-
νοῦς ἐστι πόλεως
|
Incipit |
Οὐ ξένην ἑορτὴν καὶ συκοφαντουμένην
|
Incipit |
Οὐ ξένην ἑορτὴν καὶ συκοφαντουμένην νέου
|
Incipit |
Οὐ παραλλάξεις τὸν τύπον ὃν παρέλαβες, καὶ κανόνα
|
Incipit |
οὐ περιπεσοῦνται τῷ δεινῷ, ἀλλὰ φυλάξονται· γένοιτοι δὲ...
|
Desinit |
Οὐ πρὸς ἔριν ὁ λόγος, ἀλλ’ εἰς ἀληθείας ἐξέτασιν
|
Incipit |
Οὐ προσδέχεται Κύριος προσευχὴν μνησικακοῦντος τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ. ᾯ ἡ δόξα...
|
Desinit |
οὐ σέ, τεὸν δὲ θύλακον· ἀπλὴξ κραδίη γὰρ ἐτύχθης
|
Desinit |
Ου σταθησονται μεχρι τα Σεραφιμ φθασουσιν ουδε κοπασουσι της του νου νηψεως και ερωτικης υψωσεως μεχρις αγγελοι γενωνται, εν Χριστω Ιησου τω κυριω ημων, ω η δοξα συν τω αναρχω αυτου πατρι και τω αγιω πνευματι, νυν και αει και εις τους αιωνας των αιωνων, αμην.
|
Desinit |
Οὐ ταῦτα δὲ μόνον τὰ παράδοξα γεγόνασι θαύματα
|
Incipit |
ΟΥ ΤΗΝ ΑΙΔΙΟΝ ΠΡΑΞΙΝ
|
Desinit |
Οὐ τὴν ἐμήν σοι δόξαν περὶ ὦν ἠρώτηκας διέξειμι, φιλοσοφωτάτη ψυχή
|
Incipit |
οὐ τοῖς κηρύττειν μέλλουσι μόνον, ἀλλὰ καὶ δι’ αὐτῶν αὐτῷ προσάγεσθαι μέλλουσιν ἐν τῷ κόσμῳ, ὧν εἵνεκα τῆς σωτηρίας τῆς παραδοξοτάτης ἠνέσχετο ταπεινώσεως. Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν.
|
Desinit |
Οὐ τοὺς ὑβρικότας με μᾶλλον ἄξιον νομίσαι
|
Incipit |
οὐ τοῦτο τῆς σῆς ἄξιον φρενὸς κρίνω
|
Desinit |
Οὐ φέρομεν τὸν πλείστων πλούτων ἀξιοῦντα
|
Incipit |
Οὐ φιλόχευσος φιλόχριστος δὲ πλέον·
ὁ χρυσὸς ὄντως Νικόλαος τυγχάνων
Χριστοῦ λόγους θαύματα καὶ πράξεις ὅλως.
Προύκρινε πάντων κατέχειν ἐν τῷ βίῳ
οὓς ἀντὶ πολλῶν καὶ πολυτίμων λίθων·
ἐναποτιθεὶς τῇ δὲ τῇ θείᾳ βίβλῳ
θησαυρὸν εὗρε τῆς ἄνω κληρουχίας.
|
Textus |
οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ἱσχύοντες ἰατροῦ, ἀλλ᾿ οἱ κακῶς ἔχοντες· αὐτῷ ἡ δόξα…
|
Desinit |
Οὐαλεντινιανὸς μετὰ τελευτὴν Ἰοβιανοῦ τὰ σκῆπτρα τῆς βασιλείας διαδεξάμενος
|
Incipit |
ΟΥΔ'ΑΥΞΕΤΑΙ ΦΥΣΙΚΩΣ
|
Desinit |
Οὐδ’ ἄλλον μὲν ἠξίουν οὐδένα τῶν ποιητῶν
|
Incipit cuiusdam partis |
οὐδὲ γὰρ αὐτὸς διὰ τῶν ῥημάτων μόνον, ἀλλὰ καὶ διὰ τῶν πραγμάτων ἔδειξε τὴν ἀγάπην
|
Desinit |
οὐδὲ γὰρ αὐτὸς διὰ τῶν ῥημάτων μόνον, ἀλλὰ καὶ διὰ τῶν πραγμάτων ἔδειξε τὴν ἀγάπην
|
Desinit |
οὐδὲ γὰρ ταύταις παράκειται φλὲψ, πρὶν ἄρξασθαι σχίζεσθαι
|
Desinit |
οὐδὲ λέων τόδ’ ἔρεξεν ὁμόσπορον αἷμα λαφύξας
|
Desinit |
οὐδὲ νυγμοῦ συναισθανθεὶς ἐκ ταύτης τοξείας
|
Desinit |
οὐδὲ σου φείσεται· νῆφε οὖν πάντοτε καὶ πρόσεχε τοῖς παραγγέλμασι ἵνα ἐν σοὶ δοξάζηται ἡ ἁγία καὶ ὁμοούσιος Τριάς
|
Desinit |
οὐδὲ σου φείσεται· νῆφε οὖν πάντοτε καὶ πρόσεχε τοῖς παραγγέλμασιν, ἵνα ἐν σοὶ δοξάζηται ἡ ἁγία καὶ ὁμοούσιος Τριάς, πατὴρ...
|
Desinit |
Οὐδεὶς μοναχὸς τῆς μονῆς ἔξω μένων
|
Incipit |
Οὐδὲν ἐν ἔργοις καὶ λόγοις ἀκολουθῶν ὁ μάρτυς ἐνέλιπε τῷ δεσπότῃ, ἀλλ ̓ ἔδειξε
|
Incipit |
Οὐδὲν ἐν ἔργοις καὶ λόγοις ἀκολουθῶν ὁ μάρτυς ἐνέλιπε τῷ δεσπότῃ, ἀλλ ̓ ἔδειξε
|
Incipit |
Οὐδὲν ἐν ἔργοις καὶ λόγοις ἀκολουθῶν ὁ μάρτυς ἐνέλιπε τῷ δεσπότῃ, ἀλλ ̓ ἔδειξε
|
Incipit |
οὐδὲν ἐργὦδες. ἤγουν δυσξερές
|
Desinit |
Οὐδὲν θαυμαστὸν οὐδὲ ξένον εἰ καὶ νῦν τὰ αὐτοῦ πράττειν
|
Incipit |
οὐδὲν θαυμαστὸν οὐδὲν ξένον εἰ καὶ νῦν τὰ αὐτοῦ πράττει ὁ πονηρὸς δαίμων
|
Incipit |
Οὐδὲν ἴσον, ἀγαπητοί, εἰς δόξης λόγον καὶ παρρησίας
|
Incipit |
Οὐδὲν ὁ θεῖος λόγος ἀσκόπως, οὐδὲ ξένον τῆς ἡμετέρας σωτηρίας
|
Incipit |
Οὐδὲν οὕτως ἐξαφανίζειν τὴν ἀρετὴν πέφυκεν
|
Incipit |
Οὐδὲν οὕτως ἴδιον οὐδὲ τοῖς τῶν καλῶν ἐρασταῖς σπουδῆς ἄξιον
|
Incipit |
Οὐδὲν τῆς πρὸς Θεὸν ἀγάπης ὑψηλότερον ἢ τιμιώτερον, ταύτης γὰρ ἐν μεθέξει καὶ ὁ θεσπέσιος Παῦλος ἐβόα λέγων
|
Incipit |
Οὐδέποτε ἐν μιᾷ λέξει τάττεται τὸ ν πρὸ τοῦ β
|
Incipit |
οὐδέποτε μαραινόμενον. Οὕτω γοῦν καὶ τῶν αἰωνίων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
Οὐκ ἀγαθόν σε παῖδα, μεγαλεπιφανέστατε Λίζιξ, ἡ φιλοσοφία, ὡς ἔοικεν, ἔτρεφεν
|
Incipit |
Οὐκ ἄλλως ἵνα κἀνταῦθα λύσεως τεύξασθε
|
Incipit |
Οὐκ ἄρα λήξειν ἔμελλον
|
Incipit |
Οὐκ ἄρξασθαί μοι δοκεῖ ἄπορον εἶναι, ὦ ἄνδρες δικασταί, τῆς κατηγορίας, ἀλλὰ παύσασθαι λέγοντι
|
Incipit |
Οὐκ ἄχαρις γὰρ οὐδὲ ἄχαριν ὑποδέξῃ τὸν φίλον. Ἔρρωσο
|
Desinit |
ΟΥΚ ΕΔΙΔΑΞΕΝ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΒΙΩΤΙΚΩΝ ΗΓΟΥΝ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΩΝΤΩΝ
|
Incipit |
Οὐκ ἐξ Ἑλικῶνος δὲ τὰς μούσας
|
Incipit |
ΟΥΚ ΕΞ ΟΣΜΗΣ ΕΣΤΙΝ ΑΣΦΑΛΕΣ
|
Incipit |
οὐκ ἐξελέξατο
|
Desinit cuiusdam partis |
ΟΥΚ ΕΞΕΣΤΙ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΣ ΙΕΡΟΣΥΝΗΣ ΕΠΙ ΤΟ ΜΟΝΑΧΙΚΟΝ ΕΡΧΟΜΕΝΟΥΣ
|
Incipit |
ΟΥΚ ΕΞΕΣΤΙ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΣ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ
|
Incipit |
Οὐκ ἔξεστιν τῷ ἁγίῳ θυσιαστηρίῳ
|
Incipit |
Οὐκ ἔξεστιν τῷ ἁγίῳ θυσιαστηρίῳ προσάγειν τι
|
Incipit |
Οὐκ ἐπιτρέπω γυναῖκα· διότι ἐδίδαξεν ἅπαξ κακῶς τὸν Ἀδάμ
|
Incipit |
Οὐκ ἐπιτρέπω γυναῖκα· διότι ἐδίδαξεν ἅπαξ κακῶς τὸν Ἀδάμ
|
Incipit |
οὐκ ἔτι ἐρεῖ ὑμῖν ὁ δεσπότης ἡμῶν, ὡς τότε τοῖς Ἰουδαίοις, ἀλλὰ τοὐναντίον, ὅτι „ταύτην ἐγὼ τὴν νηστείαν ἐξελεξάμην καὶ ἠσπασάμην“
|
Desinit |
οὐκ ἔχεις τί πράξαι
|
Desinit |
οὐκ ἔχω πῶς ἂν ἀξίως ἐπαινέσω τὸν βασιλέα Δαυίδ
|
Incipit |
οὐκ ᾐδέσθησαν ὅμως αὐτὴν ἐξειπεῖν καὶ τοῖς μετ’ αὐτοὺς
παραδοῦναι
|
Desinit |
Οὐκ ἦν ἄρα τὸν φθόνον οὐδὲ τῆς θεῶν ἔξω
|
Incipit cuiusdam partis |
Οὐκ οἶδα εἰ καὶ ἄλλοτέ ποτε ἐς τοσοῦτον ἐξετάθη κακία καὶ τηλικαύτην καταλληλίαν ἔσχεν ἑαυτῇ προσώπων τὲ καὶ καιρῶν, ὁποίαν νυνί
|
Incipit cuiusdam partis |
οὐκ οἶδα πόθεν ἐνέσκηψε νῦν ἡ τῆς κακοδοξίας πονηρὰ λώβη
|
Incipit |
ΟΥΚ ΟΙΔΑ ΤΙΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΝ ΠΡΟΣΑΞΩ ΤΩ ΕΥΓΕΝΕΣΤΑΤΩ ΚΥΡΙΩ ΜΟΥ ΕΠΙ ΤΩ ΚΟΙΝΩ ΠΑΘΕΙ ΚΑΙ ΑΠΑΡΗΓΟΡΕΙΤΩ ΤΟΥ ΨΘΛΤΑΤΟΥ ΣΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ
|
Incipit |
Οὐκ οἶδα, πῶς νῦν ἐξοδεύσω τὸν λόγον
|
Incipit |
οὐκέτι στυγνάζω ἔργῳ τὴν τοῦ Ἀβραὰμ θυσίαν πληρώσας. Τῷ δὲ θεῷ δόξα...
|
Desinit |
ΟΥΝ ΩΞ ΚΑΛΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΣ ΔΟΣ ΤΑ ΤΗΣ ΨΥΞΗΣ ΒΡΟΥΜΑΤΑ
|
Incipit |
Οὐρανίου κλάδου ἐξ ἀγάμου νύμφης ἐν Βηθλεὲμ βλαστήσαντος
|
Incipit |
οὐρανίων ἄντικρυς ἐκ σφαιρωμάτων
ὁ βροντοφυὴς ἠγαπημένος γόνος
προύκηψεν ἡμῖν καὶ λαβὼν καὶ συγγράφων
μυστικὰ πάντα καὶ σφικώδη καὶ ξένα,
οἷς καὶ συναπήστραψε φέγγος δογμάτων
ἀρχὴν πονηρὰν ἀπέλαυνεν τῆς πλάνης.
|
Textus |
ΟΥΡΑΝΟΣ ΕΣΤΙ ΠΕΡΙΟΞΗ ΟΡΑΤΩΝ
|
Incipit |
Οὐρανὸς ἡμῖν γέγονε σήμερον ἡ γῆ, οὐκ ἀστέρων ἐξ οὐρανοῦ
|
Incipit |
Οὐρανοῦ προκειμένου ἡμῖν εἰς ὑπόθεσιν ἐγκωμίου τίς ἄρα ἐξευρεθήσεται λόγος
|
Incipit |
οὐρανῶν ἀξιωθῆτε· χάριτι...
|
Desinit |
οὐρανῶν σὺν αὐταῖς ἀξιωθῆτε· ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
οὐρανῶν, καὶ τῶν μελλόντων ἀγαθῶν ἐπιτεύξῃ, χάριτι...
|
Desinit |
οὐρανῶν, καὶ τῶν μελλόντων ἀγαθῶν ἐπιτεύξῃ, χάριτι...
|
Desinit |
οὐρανῶν, καὶ τῶν μελλόντων ἀγαθῶν ἐπιτεύξῃ· χάριτι...
|
Desinit |
οὐρανῶν· καὶ τῶν ἀπορρήτων ἀγαθῶν καταξιῶσι, τῶν ἡτοιμασμένων πᾶσι τοῖς ἁγίοις τοῖς ἀπ’ αἰῶνος εὐαρεστήσασι Χριστῷ τῷ Θεῷ ἡμῶν· ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
οὐρανῶν· καὶ τῶν ἀπορρήτων ἀγαθῶν καταξιῶσι, τῶν ἡτοιμασμένων πᾶσι τοῖς ἁγίοις τοῖς ἀπ’ αἰῶνος εὐαρεστήσασι Χριστῷ τῷ Θεῷ ἡμῶν· ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
ΟΥΣΙΑ ΕΣΤΙΝ ΚΑΤΑ ΜΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΣ ΑΥΤΥΠΑΡΞΟΝ ΠΡΑΓΜΑ
|
Incipit |
ΟΥΤ'ΕΞ ΟΣΜΗΣ ΕΣΤΙΝ ΑΣΦΑΛΕΣ
|
Incipit |
Οὔτε ἐξ ἱεροῦ τὴν εὐσέβειαν
|
Incipit |
Οὔτε ἡ σὰρξ τοῦ Σωτῆρος φθείρεται
|
Incipit |
Οὔτε λέγειν ἄρ' ἔξεστιν, ὦ παρόντες εἰς τήνδε τὴν χρείαν, οὔτε σιωπᾶν ἄμεινον
|
Incipit |
ΟΥΤΕ ΣΑΡΞ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ
|
Incipit |
Οὗτοι ὑπῆρχον ἐπὶ Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ
|
Incipit |
Οὗτος (ὁ πανένδοξος μάρτυς τοῦ Χριστοῦ Δημήτριος) ἦν ἐπὶ Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ τῶν βασιλέων ἐκ τῆς Θεσσαλονικέων ὁρμώμενος πόλεως
|
Incipit |
Οὗτος (τοίνυν) ὁ (παν)ἀοίδιμος πατὴρ ἡμῶν καὶ μέγας τοῦ θεοῦ ἀρχιερεὺς Κύριλλος ἐκ τῆς Ἀλεξανδρέων ἔφυ μεγαλοπόλεως
|
Incipit |
Οὗτος γὰρ ἐκήρυξεν τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἡμῶν σωτηρίας
|
Incipit |
ουτος εκαλειτο και Ιωαννης υιος ων Μαριας της τους αποστολους δεξιουμενης εν Ιερουσαλημ εν τη αυτης οικια, απο δε της Ρωμης επισκοπον αυτον ο Πετρος χειροτονησας εις την Αιγυπτον εκπεμπει
|
Textus |
Ουτος εκαλειτο και Ιωαννης· υιος ων Μαριας της τους αποστολους δεξιουμενης εν Ιερουσαλημ εν τη αυτης οικια· απο δε της Ρωμης επισκοπον αυτον ο Πετρος χειροτονησας. εις την Αιγυπτον εκπεμπει:
|
Textus |
Ουτος εκαλειτο και Ιωαννης· υιος ων Μαριας της τους αποστολους δεξιουμενης εν Ιερουσαλημ εν τη αυτης οικια· απο δε της Ρωμης επισκοπον αυτον Πετρος χειρτονησας· εις την Αιγυπτον εκπεμπει.
|
Textus |
Οὗτος ἐν κοπρίᾳ ἐγγενήθη ἔξω τῆς μονῆς τοῦ μεγάλου Θεοδοσίου τοῦ κοινοβιάρχου
|
Incipit |
Οὗτος ἐξ ἀγροικῶν ἀποτεχθεὶς καὶ ἰδιώτης ὢν μοναστῶν διακονητὴς ἐχρημάτισε
|
Incipit |
Οὗτος ἐξ ἀπαλῶν ὀνύχων
|
Incipit |
οὗτός ἐστιν ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητὸς ἐν ᾡ ηὐδόκησα, ὧ ἡ δόξα
|
Desinit |
Οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς μου ὁ ἀγαπητὸς, ἐν ᾧ ηὐδόκησα, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Οὗτος ἦν καὶ οἱ σὺξ αὐτῷ κατὰ τοὺς χρόνους Δεκίου
|
Incipit |
Οὗτος Ἰωάννης, ὁ τέταρτος τῶν εὐαγγελιστῶν, ὁ πλείω πάντων ἀγαπώμενος ὑπὸ τοῦ Χριστοῦ, ὁ ἐπὶ τὸ στῆθος τοῦ κυρίου ἀνακεκλιμένος, ὁ ἐκεῖθεν ὡς ἐξ ἀενάου πηγῆς τὰ μυστήρια ἀρυσάμενος, ᾧ ἐν Ἐφέσῳ διάγοντι ἐπεδόθησαν τῶν ἑτέρων τριῶν εὐαγγελιστῶν ὑπὸ τῶν πιστῶν αἱ συγγραφαί
|
Incipit |
οὗτος κατέταξεν τάξεις, οὗτος ὁ ζῶν ἄνω καὶ τῶν κάτω κτίσεων ποιητὴς Θεὸς.... ἀμήν
|
Desinit |
Οὗτος ὁ ἅγιος Ἀλέξανδρος ἦν ἐπὶ Μαξιμιανοῦ
|
Incipit |
Οὗτος ὁ ἅγιος μάρτυς τοῦ Χριστοῦ μεῖραξ ἦν μὲν Αἰγύπτιος τὸ γένος
|
Incipit |
Οὗτος ὁ ἅγιος προφήτης Ἠλίας ἦτον μὲν προτίτερα πρὶν τῆς ἐνσάρκου οἰκονομίας τοῦ Χριστοῦ χρόνους ὀκτακοσίους δέκα ἕξ
|
Incipit |
Οὗτος ὁ ἐν ἁγίοις Ἀμβρόσιος ἀνὴρ ἦν ἀξιέπαινος
|
Incipit |
Ουτος ο θεολογος Ιωανης (Ιωαννης), ο εξαρχος των
ευαγγελιστων, ο πλειω παντων αγαπωμενος υπο του Χριστου,
|
Incipit |
Οὗτος ὁ θεολογος Ἰωάννης ἔξαρχος τῶν εὐαγγελιστῶν
|
Incipit |
Ουτος ο θεολογος Ιωαννης ο εξαρχος την ευαγγελιστων ο πλειω παντων αγαπωμενος
|
Incipit |
Ουτος ο θεολογος Ιωαννης ο εξαρχος των ευαγγελιστων
|
Incipit |
Ουτος ο θεολογος Ιωαννης ο εξαρχος των ευαγγελιστων
|
Incipit |
Οὗτος ὁ θεολόγος Ἰωάννης ὁ ἔξαρχος τῶν εὐαγγελιστῶν
|
Incipit |
ουτος ο θεολογος Ιωαννης ο εξαρχος των ευαγγελιστων
|
Incipit |
Ουτος ο θεολογος Ιωαννης ο εξαρχος των ευαγγελιστων ο πλειω παντων
|
Incipit |
Ουτος ο θεολογος Ιωαννης ο εξαρχος των ευαγγελιστων ο πλειω παντων αγαπωμενος
|
Incipit |
Ουτος ο θεολογος Ιωαννης ο εξαρχος των ευαγγελιστων ο πλεον (?) παντων αγαπωμενος υπο του Χριστου ο επι το στηθος του κυριου ανακεκλιμενος
|
Incipit |
Ουτος ο θεολογος Ιωαννης ο εξαρχος των ευαγγελιστων πλειω παντων αγαπωμενος
|
Incipit |
Ουτος ο θεολογος Ιωαννης ο εξαρχος των ευαγγελιστων, ο πλειω παντων
|
Incipit |
Ουτος ο θεολογος Ιωαννης ο εξαρχος των ευαγγελιστων, ο πλειω παντων αγαπομενος υπο του Χριστου, ο εκειθεν
|
Incipit |
Ουτος ο θεολογος Ιωαννης ο εξαρχος των ευαγγελιστων, ο πλειω παντων αγαπωμενος υπο του Χριστου
|
Incipit |
Ουτος ο θεολογος Ιωαννης ο εξαρχος των ευαγγελιστων.
|
Incipit |
Ουτος ο θεολογος Ιωαννης ο εξαρχος των ευαγγελιστων·
|
Incipit |
Ουτος ο θεολογος Ιωαννης, ο εξαρχος
|
Incipit |
Οὗτος ὁ θεολόγος Ἰωάννης, ὁ ἔξαρχος τῶν εὐαγγελιστῶν
|
Incipit |
Ουτος ο θεολογος Ιωαννης, ο εξαρχος των ευαγγελιστων
|
Incipit |
Ουτος ο θεολογος Ιωαννης, ο εξαρχος των ευαγγελιστων
|
Incipit |
Ουτος ο θεολογος Ιωαννης, ο εξαρχος των ευαγγελιστων
|
Incipit |
Ουτος ο θεολογος Ιωαννης, ο εξαρχος των ευαγγελιστων, ο πλειω παντων
|
Incipit |
Ουτος ο θεολογος Ιωαννης, ο εξαρχος των ευαγγελιστων, ο πλειω παντων αγαπωμενος
|
Incipit |
Ουτος ο θεολογος Ιωαννης, ο εξαρχος των ευαγγελιστων, ο πλειω παντων αγαπωμενος
|
Incipit |
Οὖτος ὁ θεολόγος Ἰωάννης· ὁ ἕξαρχος τῶν εὐ ἀγγελιστων (εὐαγγελστῶν)· ὁ πλείω πάντων ἀγαπώμενος
|
Incipit |
Ουτος ο θεολογος Ιωαννης· ο εξαρχος των ευαγγελιστων
|
Incipit |
Ουτος ο θεολογος Ιωαννης· ο εξαρχος των ευαγγελιστων
|
Incipit |
Ουτος ο θεολογος Ιωαννης· ο εξαρχος των ευαγγελιστων
|
Incipit |
Ουτος ο θεολογος Ιωαννης· ο εξαρχος των ευαγγελιστων
|
Incipit |
Ουτος ο θεολογος Ιωαννης· ο εξαρχος των ευαγγελιστων, ο πλειω παντων αγαπωμενος
|
Incipit |
Ουτος ο θεολογος Ιωαννης· ο εξαρχος των ευαγγελιστων· ο πλειω παντων αγαπωμενος
|
Incipit |
Οὗτος ὁ θεολόγος Ἰωάννης· ὁ ἔξαρχος τῶν εὐαγγελιστῶν· ὁ πλείω πάντων ἀγαπώμενος ὑπὸ τοῦ Χριστοῦ·
|
Incipit |
Ουτος ο θεολογος Ιωαννης· ο εξαρχος των(?) ευαγγελιστων· ο πλειω παντων αγαπωμενος
|
Incipit |
Οὗτος ὁ Θωμᾶς, Λατῖνος μὲν τῷ γένει καὶ τῇ δόξῃ καὶ διαφερόμενος πρὸς ἡμᾶς ἐν οἷς καὶ ἡ Ῥωμαϊκὴ ἐκκλησία πρὸς ἡμᾶς διαφέρεται
|
Incipit |
Οὗτος ὁ κανὼν καὶ τὴν κειμένην ἀεὶ πρότασιν, ἥτις ἐστὶ διδάξει, καὶ ἑπομένως τὴν σιωπηθεῖσαν
|
Desinit |
Οὗτος ὁ μακάριος Ἀρτέμιος δοὺξ καὶ αὐγουστάλιος Ἀλεξανδρείας γενόμενος
|
Incipit |
Οὗτος ὁ μακάριος Σαμουὴλ ὁ προφήτης ὑπῆρχεν ἐξ Ἀρμαθὲμ Σηφᾶ
|
Incipit |
Οὗτος ὁ μακάριος τῇ τῶν σχολαρίων τὰ κατὰ κόσμον ἀξίᾳ τετιμημένος
|
Incipit |
Ουτος ο Μαρκος, ο δευτερος των ευαγγελιστων Πετρου εν Ρωμη εντειλαμενου συνεγραψατο το ευαγγελιον το βαπτισμα εν αρχη προταξας, ο τυπος ην
|
Incipit |
Οὗτος ὁ μέγας μάρτυς τοῦ Χριστοῦ Φιλόσοφος, ἐκ τῆς χώρας ὢν τῶν
Ἀλεξανδρέων
|
Incipit |
Οὗτος ὁ μέγας μάρτυς τοῦ Χριστοῦ Φιλόσοφος, ἐκ τῆς χώρας ὢν τῶν Ἀλεξανδρέων
|
Incipit |
Οὗτος ὁ ὅσιος Ἀλέξιος ἦν ἐπὶ Ἀρκαδίου καὶ Ὁνωρίου τῶν βασιλέων
|
Incipit |
Οὗτος ὁ ὅσιος Ἀνδρόνικος ἦν ἐξ Ἀντιοχείας τῆς μεγάλης, ἀργυροπράτης τὸ ἐπιτήδευμα
|
Incipit |
Οὗτος ὁ ὅσιος καὶ πατὴρ ἡμῶν Ξενοφῶν γέγονε συγκλητικὸς ὑπὲρ πᾶσαν εὐπορίαν
|
Incipit |
Οὗτος ὁ ὅσιος πατὴρ ἡμῶν Εὐθύμιος ὑπῆρχεν ἐξ Ἰβηρίας ἀπὸ μἰαν πολιτείαν καλουμένην Τάω
|
Incipit |
Οὗτος ὁ ὅσιος πατὴρ ἡμῶν Ἐφραὶμ ἦν ἐξ ἀνατολῶν, Σύρος τῷ γένει, γονέων θεοσεβῶν γεννηθεὶς ἐν Ἐδέσσῃ
|
Incipit |
Οὗτος ὁ ὅσιος πατὴρ ἡμῶν ἔφυ ἔκ τινος τῶν πέριξ κωμῶν
|
Incipit |
Οὗτος ὁ ὅσιος πατὴρ ἡμῶν Ζήνων ὥρμητο μὲν ἐξ Ἀμαθοῦντος
|
Incipit |
Οὗτος ὁ ὅσιος πατὴρ ἡμῶν Κοσμᾶς ἦτον τὸ γένος Βούλγαρης καὶ ἐγεννήθη ἐξ ἐπαγγελίας
|
Incipit |
Οὗτος ὁ ὅσιος πατὴρ ἡμῶν Ξενοφῶν ὑπῆρχεν ἐν Κωνσταντινουπόλει πρῶτος τοῦ παλατίου
|
Incipit |
Οὗτος ὁ τοῦ θείου καὶ ἀνεσπέρου φωτὸς υἱὸς καὶ λαμπρὸς κῆρυξ Γρηγόριος
|
Incipit |
Οὗτος ὁ τοῦ Χριστοῦ μάρτυς Δημήτριος κῆρυξ ὢν καὶ διδάσκαλος
|
Incipit |
Οὗτος πατρίδα μὲν ἔσχε τὴν Ἀλεξάνδρειαν
|
Incipit |
Οὗτος πλούτῳ καὶ δόξῃ καὶ συνέσει καὶ σοφίᾳ τῶν ἁπάντων ὑπερέχων
|
Incipit |
Ουτος την αρχην, απο του προφητικου πνευματος ποιειται του εξ υψους επιοντος τοις ανθρωποις.
|
Textus |
Οὕτω γὰρ καὶ τῶν ἐνταῦθα καὶ τῶν ἐκεῖ πάντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
οὕτω γὰρ λοιπὸν μετὰ εὐκολίας τῶν ἑαυτῶν βίον ῥυθμίσαντες καὶ καλῶς πολιτευσάμενοι ἀπαντήσωσιν τῷ κυρίῳ μετὰ φαιδρῶν τῶν λαμπάδων καὶ τῆς βασιλείας αὐτοῦ ἡμᾶς ἀξιώσειε· ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
Οὕτω δὲ καὶ τὰ τῶν συλλογιστικῶν ἀποδείξεων ἔχουσιν.
|
Desinit |
ΟΥΤΩ ΔΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΗΡΙΟΝ ΑΝΙΣΤΑ ΤΟΥΣ ΥΠΝΟΥΝΤΑΣ ΠΡΟΣ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑΝ ΘΕΟΥ
|
Desinit |
οὕτω καὶ ἐν μιᾷ Ἐκκλησίᾳ δοξάζοιμεν τὸ ἅγιον ὄνομά σου καὶ τοῦ ἀνάρχου σου Πατρὸς <μετὰ τοῦ> ἁ̣γ̣ί̣ο̣υ̣ καὶ ἀγαθοῦ καὶ ζωοποιοῦ Πνεύματος καὶ τὴν τῆς πίστεως ὁμολογίαν ὁμοφώνως καὶ ὁμοφρόνως ἀνακηρύττοιμεν μὴ ἀφαιροῦντές τι μηδὲ προστιθέμενοι.
|
Desinit |
Οὕτω καλεῖται τὸ βιβλίον, ἐπειδὴ καὶ αὐτὸς Ματθαῖος, ὁ μαθητὴς τοῦ κυρίου, συνέγραψε τὸ εὐαγγέλιον τοῦτο. Διηγεῖται δὲ ἐξ ἀρχῆς τὴν κατὰ σάρκα γέννησιν τοῦ σωτῆρος τὴν ἐκ σπέρματος τοῦ Δαυίδ. Διὸ καὶ ἀπ’ αὐτοῦ
|
Incipit |
οὕτω καταξᾶ[ναι
|
Desinit |
Οὕτω μὲν οὖν πάσας τὰς ἐνδιαθέτους τῶν βιβλίων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης αὐτοσχεδίως κατὰ σπουδὴν καὶ ὡς ἔτυχε διὰ τὴν ἐνοῦσάν μοι ἀπορίαν τῶν ἀναγκαίων, φιλομαθέστατε καὶ φιλόθεε Πρόεδρε, ὡς οἷόν τε ἐξεθέμην σοι ἐπιτόμως. Τὰ δέ γε τῆς Καινῆς
|
Incipit |
ΟΥΤΩ ΠΝΕΥΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥ ΔΕΞΑΜΕΝΟΣ ΕΔΟΞΩ ΘΕΟΝ
|
Desinit |
οὕτω σὲ παραγαγεῖν σαὐτὸν τῆς ἀθυμίας· πολλὴν γὰρ καὶ ἐντεῦθεν δέξῃ τὴν παράκλησιν
|
Desinit |
οὕτως γὰρ ἐπηγγείλατο ὁ κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς τοῖς αἰτοῦσιν αὐτόν, ὅτι αὐτῷ δόξα... ἀμήν
|
Desinit |
ουτως εγραφησαν οι κανονες, ως ευρομεν πρωτους εν τω (?) αντι… (αντιγραφω?) υστερον δε οπισθεν πλατυτερον αυτους εξεθεμεθα.
|
Textus |
ΟΥΤΩΣ ΕΦΗ. ΗΞΕΙ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΩΝ ΕΘΝΩΝ
|
Incipit |
οὕτως ποίει τέκνον καὶ ὀ θεὸς ἀξιώσει σε τῆς μερίδος τῶν δικαίων
|
Desinit |
Οὕτως συνθεωρεῖν τὴν ἕξιν εἰ ὑγιεινή ἐστι
|
Incipit |
Οὕτως σύνταξον, φέρε δὴ φέρε ἡμεῖς νῦν τὰ θεῖα λόγια
|
Incipit |
οὕτως τῇ καθαρᾷ προσεγγίσαι θυσίᾳ, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος νῦν καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit cuiusdam partis |
Οὐχ ἅπαξ μόνον, ἀλλὰ καὶ δὶς καὶ τρίς
|
Incipit |
Οὐχ ἅπαξ οὐδὲ δὶς ἀλλὰ καὶ πολλάκις ᾔτησάς με, γνησιώτατε ὦ Γεώργιε ὅσα φοιτῶν ἐν τῇ διατριβῃ μεμάθηκας ἰατρικὰ θεωρήματα ταῦτά σοι διὰ βραχέων ἐπελθεῖν
|
Incipit |
Οὐχ ἑπταπύλων ἐξέφυς Θηβῶν, Παῦλε,
|
Incipit |
Οὐχ οὕτω κεντεῖ ξίφος
|
Incipit |
Οὐχ οὕτω λαμπρὸς οὐρανὸς καὶ πολυόμματος ἐξ ἀνεφέλου τε καὶ αἰθερίου τοῦ περιέχοντος ἀέρος
|
Incipit |
Οὐχ ὑμᾶς δαίμων λῄξεται
|
Incipit |
οφθαλμοι αυτου ως φλοξ πυρος· τους μεν αγιους φωτιζωντες· τους δε βεβηλους· φλογιζωντες· τους δε ποδας και ο θειος γρηγοριος· την μετα σαρκος οικονομιαν ενοησε, ποδες γαρ αυτου τη θεοτητι επιβαντες· την ημετεραν σριαν (σωτηριαν) κατειργασαντο·
|
Textus |
Ὀψὲ μὲν ἐδεξάμην τὰς ἐπὶ τοῖς προτέροις γράμμασιν
|
Incipit |
ΟΨΧ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟ ΑΝΑΛΗΦΘΕΝ ΕΞ ΟΥΡΑΝΟΥ
|
Incipit |
Πάθη δ' εἰσὶν ἐν ταῖς λέξεσιν δεκαοκτώ
|
Incipit |
Πάθη δὲ λέξεων ἐστιν κε´
|
Incipit |
Πάθη εἰσὶν ἐν ταῖς λέξεσιν δέκα ὀκτώ
|
Incipit |
ΠΑΘΗ ΛΕΞΕΩΝ ΕΙΣΙΝ ΕΙΚΟΣΙΕΞ
|
Incipit |
Πάθη στίχων εἰσὶν ἕξ
|
Incipit |
Πάθη στίχων εἰσὶν ἕξ
|
Incipit |
Πάθη τῶν λέξεων εἰσὶν κζ’
|
Incipit |
ΠΑΘΗ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΕΙΣΙΝ ΚΖʹ
|
Titulus initialis |
παι]δίον κολακείαις ἐπειρᾶτο... τοῖς ἰδίοις ὄ]νυξιν
|
Incipit |
Παῖδα φιλάργυρός τις εὔπορος ἔχων κόρην ἐβούλετο συνάψαι πρὸς γάμον αὐτῷ πλουσίαν μέν, αἰσχρὰν δὲ τὴν ὄψιν. ἀποστρεφόμενος τὴν μνηστείαν ὁ νέος μεταξύ τινος ἑορτῆς γινομένης ἑτέρας ἠράσθη παρθένου καλῆς, ἐνδεοῦς δὲ χρημάτων ἐν τῇ πανηγύρει ταύτην ἰδών. περὶ ἧς τὸν πατέρα πρὸς γάμον αἰτήσας διήμαρτε. πολέμου καταλαβόντος ἠρίστευσε καὶ δωρεὰν ἣν ἐθέλει παρὰ τῶν νόμων ἔχων αἰτεῖν ἀξιοῖ τὴν ἐρωμένην λαβεῖν ἀντιλέγοντος τοῦ πατρός. μελετῶμεν τὸν νέον.
|
Titulus initialis |
Παῖδα φιλάργυρός τις εὔπορος ἔχων κόρην ἐβούλετο συνάψαι πρὸς γάμον αὐτῷ πλουσίαν μέν, αἰσχρὰν δὲ τὴν ὄψιν. ἀποστρεφόμενος τὴν μνηστείαν ὁ νέος μεταξύ τινος ἑορτῆς γινομένης ἑτέρας ἠράσθη παρθένου καλῆς, ἐνδεοῦς δὲ χρημάτων ἐν τῇ πανηγύρει ταύτην ἰδών. περὶ ἧς τὸν πατέρα πρὸς γάμον αἰτήσας διήμαρτε. πολέμου καταλαβόντος ἠρίστευσε καὶ δωρεὰν ἣν ἐθέλει παρὰ τῶν νόμων ἔχων αἰτεῖν ἀξιοῖ τὴν ἐρωμένην λαβεῖν ἀντιλέγοντος τοῦ πατρός. μελετῶμεν τὸν φιλάργυρον.
|
Titulus initialis |
παιδευομένους καὶ ἔργῳ τελειουμένους· ἀεὶ τὸν Θεὸν δοξάζειν...
|
Desinit |
παίξωμεν
|
Incipit |
Παίξωμεν καὶ ἡμεῖς
|
Incipit |
ΠΑΛΑΙ ΜΕΝ ΗΜΑΣ ΕΞΩΣΕ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ ΝΥΝ ΔΕ ΔΙΑ ΤΗΣ ΓΗΣ ΕΠΙΒΑΣΚΑΙΝΩΝ ΕΞΑΓΕΙΝ ΠΕΙΡΑΤΑΙ
|
Desinit |
Πάλαι τινὲς ἄνθρωποι σκαιοὶ μὲν καὶ τοῦ
μηδενὸς ἄξιοι
|
Incipit |
Πάλιν ἡμῖν ἐξ οὐρανοῦ
|
Incipit |
Πάλιν ὁ τοῦ παραδείσου ξένους ἡμᾶς ποιήσας
|
Incipit |
πάλιν ὅπερ ἔπεμψεν ὑποδεξάμενος, ᾧ...
|
Desinit |
ΠΑΛΙΝ ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΟΞΑΖΕΤΑΙ
|
Incipit |
Πάλιν ὑμῖν Τίμων εἰς βουλευτήριον οὐχ ὑπὲρ ὑμῶν τι διαπραξόμενος
|
Incipit |
Πᾶν κεφάλαιον σκευάζεται δι' ἓξ ἐπιχειρημάτων
|
Incipit |
Πᾶν ῥῆμα ὀξυνόμενον ἐν τῇ συνθέσει
|
Incipit |
Πᾶν σύμφωνον μεταξὺ δύο φωνηέντων
|
Incipit |
Πᾶν σύμφωνον μεταξὺ δύο φωνηέντων
|
Incipit |
πᾶν τάλαντον ἰδίαις ἔχει μνᾶς ξ'
|
Incipit |
παναγία δέσποινά μου θεοτόκε ἀποδίωξον τοὺς πονηρούς
|
Incipit |
Παναγία Δέσποινά μου Θεοτόκε, ἀποδίωξον
|
Incipit |
παναγία δέσποινά μου θεοτόκε, ἀποδίωξον ἀπ’ ἐμοῦ τοῦ ἁμαρτωλοῦ
|
Incipit |
Παναγία Δέσποινά μου Θεοτόκε, ἀποδίωξον τοὺς πονηρούς
|
Incipit |
Παναγία Θεοτόκε, ἀποδίωξον τοὺς πονηροὺς καὶ ἀκαθάρτους λογισμούς
|
Incipit |
Πανάγιε ἄγγελε, ὁ φύλαξ τῆς ἀθλίας μου ψυχῆς
|
Incipit |
παναγίων ἀγγέλων αἰνῶ καὶ προσκυνῶ καὶ δοξάζω τὸ πάντιμον... ἀμήν
|
Desinit |
Παναμώμητε ἁγνὴ / ἐλπὶς καὶ σκέπη τῶν ὀρθοδόξων, / πρόφθασον κἀμὲ / τὸν ἀνάξιον / καὶ ῥῦσαι κακίας
|
Incipit |
πανευγενέστατε ρῆξ Ἀρμενίας Κιλικίας
|
Incipit |
Πανευτυχέστατε ()ρηξ τοῦ ἀνδρικωτάτου
|
Incipit |
Πανιερώτατε Βελᾶς καὶ ἐν Κυρίῳ συναδελφέ, ἐδεξάμην γραφήν σου
|
Incipit |
πάντ' ἀλεξίκακον νῦν ἀνιαρὰ ἔς τε τὸ μέλλον
|
Desinit |
πάντα γὰρ δι' αὐτὴν ὑπάρξει σφίσιν ἀπὸ Θεοῦ τε καὶ ἀνθρώπων τὰ κρείττω
|
Desinit |
Πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντί με Χριστῷ, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν.
|
Desinit |
Πάντα μοι ἔξεστιν ἀλλ' οὐ πάντα
|
Incipit |
πάντα νικώντων ἀγαθῶν ἀξιώσαις
|
Desinit |
Πάντα ὅσα διεταξάμην περὶ τοὺς ἐπιβούλους
|
Incipit |
Πάντα πιστεύειν ἄξιον τὰ ὄντως θεῖα
|
Incipit |
Παντα τα εθνη κροτησατε χειρας, αλαλαξατε τω κυριω.
|
Textus |
πάντα ταῦτα ἐφύ[λαξα
|
Desinit |
Παντάναξ βασιλεῦ, εἰρηνεῦσον
|
Incipit |
πάντας εἰς οὐρανοὺς ἀνεκόμισεν ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
πάντας εἰς οὐρανοὺς ἀνεκόμισεν ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
πάντας εἰς οὐρανοὺς ἀνεκόμισεν ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
πάντας εἰς οὐρανοὺς ἀνεκόμισεν ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
πάντας εἰς οὐρανοὺς ἀνεκόμισεν ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν· ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
πάντας ἡμᾶς τῆς αὐτοῦ ἀναστάσεως ἀξίους εὑρεθῆναι καὶ ἐν τῷ νῦν αἰῶνι καὶ ἐν τῷ μέλλοντι...
|
Desinit |
πάντας κινδυνεύοντας παραδόξως πολλάκις διέσωσας
|
Desinit |
πάντες ἀπαραιτήτους φυγεῖν κολάσεις· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἀπαλλαγέντας καταξιωθῆναι τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, χάριτι...
|
Desinit |
Πάντες δόμεν δόξαν
|
Incipit |
Πάντες δῶμεν δόξαν τῷ Θεῷ τῷ κόσμῳ καταλάμψαντι
|
Incipit |
Πάντες μὲν οἱ τῶν μαρτύρων ἀγῶνες ἐπίδοξοι καὶ θαυμάζεται πανταχοῦ τῶν δικαίων ἡ ἄθλησις
|
Incipit |
ΠΑΝΤΙ ΑΝΘΡΩΠΩ ΕΜΦΥΤΟΝ ΠΑΡΑ ΘΕΟΥ ΔΕΞΑΜΕΝΩ ΝΟΥΝ
|
Incipit |
Παντολέοντος διακόνου τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας ἐγκώμιον εἰς τὴν σύναξιν τῶν παμμεγίστων ταξιαρχῶν Μιχαὴλ καὶ Γαβριὴλ
|
Titulus initialis |
Πάντων γὰρ ἐξέτασις ἔσται ἀκριβής
|
Incipit |
Πάντων γὰρ ἐξέτασις ἔσται ἀκριβής
|
Incipit |
Πάντων ἐξέτασις ἔσται ἀκριβὴς
|
Incipit |
πάντων τῶν καλῶν τὴν μέθεξιν καὶ βασιλείας Θεοῦ τὴν ἐπίτευξιν… Ἀμήν.
|
Desinit |
πάντων τῶν καλῶν τὴν μέθεξιν καὶ βασιλείας οὐρανῶν τὴν ἐπίδοσιν... ἀμήν
|
Desinit |
πάντως δὲ οὐκ ὀκνήσεις ἔνθα τί σοι καὶ ὁ φίλος ὠφεληθήσεται καὶ εἴ τις ἐντεύξεται ἕτερος τῷ συντάγματι. Τῷ δὲ Θεῷ ἡμῶν πρέπει δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
|
Desinit |
Πάντως οὐκ ἀγνοεῖς τὸ ἀναρίθμητον τῶν ἐξόδων
|
Incipit |
πάντως προξενήσει μακαριότητα
|
Desinit |
πάντως προξενήσει μακαριότητα
|
Desinit |
πανὺ δεξίως
|
Desinit |
Πανυψηλότατε, ἐκλαμπρότατε, εὐσεβέστατε, καὶ ὀρθοδοξότατε αὐθέντι Ἰωάννης Νεγγόε μεγάλε βοεβόδα καὶ βασιλεῦ καὶ αὐτοκράτορ πάσης μεγάλης Οὐγγροβλαχίας· ἐπειδὴ με προσέταξας ἀνενεγκεῖν σοι, ὡς ἐν συντόμῳ τὰς αἰτίας δι' ἃς οἱ Λατίνοι κακοδόξως ἠλλοτριώθησαν καὶ μακρὰν γεγόνασιν
|
Incipit |
ΠΑΠΑΔΙΚΗ ΗΣ ΕΝ ΑΡΞΗ Η ΠΕΡΙ ΣΗΜΑΔΟΦΩΝΩΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ Η ΤΗΣ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΚΑΙ
|
Titulus initialis |
παρ' ἐκείνων προπομπαὶ τῶν ἐξοδευόντων
|
Incipit |
παρὰ Θεῷ ἐστεφανώθη· ταύτην ζηλώσατε, γυναῖκες, ἵνα τῆς αὐτῆς καὶ ὑμεῖς τιμῆς ἀξιωθῆτε παρὰ Θεοῦ ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
παρὰ σοῦ πηγὴ ζωῆς, ἐν τῷ φωτί σου ὀψόμεθα φῶς, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
παρὰ τὰς διεξόδους τῶν ὑδάτων ὧν καὶ ἡμεῖς ἀξιωθείημεν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν· ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ἀμήν
|
Desinit |
παρὰ τῆς τούτου φιλανθρωπίας ἠξιώθη
|
Desinit |
παρὰ τὸ μέτρον ἐκπέσης· ἵν᾿ οὖν καὶ τῶν παρόντων καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν, φύγωμεν τὴν πορνείαν· ἑλώμεθα τὴν σωφροσύνην· οὕτω γὰρ καὶ ἐνταῦθα τρυφήσωμεν, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτευξώμεθα στεφάνων· χάριτι...
|
Incipit |
παρὰ τοῦ Θεοῦ τοὺς μεγάλους τῆς ὑπομονῆς ἀποληψόμεθα μισθοὺς καὶ τῶν αἰωνίων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
παρὰ τοῦ Θεοῦ φιλανθρωπίας ἀξιωθῆναι, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
παρὰ τοῦ Θεοῦ φιλανθρωπίας ἀξιωθῆναι, χάριτι...
|
Desinit |
παρὰ τοῦ Θεοῦ φιλανθρωπίας ἀξιωθῆναι· χάριτι...
|
Desinit |
παρὰ τοῦ Θεοῦ φιλανθρωπίας ἀξιωθῆναι· χάριτι...
|
Desinit |
παρὰ τοῦ Θεοῦ φιλανθρωπίας ἀξιωθῶμεν χάριτι...
|
Desinit |
παρὰ τοῦ Θεοῦ φιλανθρωπίας ἀξιωθῶμεν· χάριτι...
|
Desinit |
παρὰ τοῦ Θεοῦ φιλανθρωπίας ἀξιωθῶμεν· χάριτι...
|
Desinit |
παρὰ τοῦ πολεμίου μηχανὰς διαφυγόντες, τῆς παρὰ τοῦ Θεοῦ φιλανθρωπίας ἀξιωθῶμεν· χάριτι...
|
Desinit |
παραβλάψαι δυνήσονται τῷ δὲ θεῷ ἡμῶν δόξα...
|
Desinit |
Παραγενομένης τῆς ἁγίας τεσσαρακοστῆς (τῶν νηστείων) προσελθὼν ὁ Ἀλέξανδρος
|
Incipit |
Παραδείσου ἡ τὰς πύλας διανοίξασα πιστοῖς
|
Incipit |
παραδεξηται το απαγγελλομενον.
|
Desinit |
παραδεξηται το απαγγελλομενον·
|
Desinit |
παραδέξηται τὸ ἐπαγγελλόμενον.
|
Desinit |
παραδεξηται, το απαγγελλομενον.
|
Desinit |
ΠΑΡΑΔΟΞΑ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΙΑ
|
Desinit |
παράδοξα τέρατα ἐγένοντο εἰς τὸν τάφον αὐτοῦ, καὶ οὐ μόνον τότε, ἀλλὰ καὶ μέχρι τοῦ νῦν γίνονται ἀεννάως… Ἀμήν.
|
Desinit |
Παράδοξον μυστήριον καὶ ξένον βλέπω· ποιμένες
|
Incipit |
Παράδοξόν τις διηγήσατο θαῦμα. Κληρικός τίς...
|
Incipit |
Παράδοξος ἡ πανήγυρις, ὅτι καὶ τὸ ὑπὲρ οὗ συγκεκρότηται
|
Incipit |
Παράδοξος ἡ πανήγυρις, ὑπέρογκον τὸ θαῦμα τῆς ἑορτῆς
|
Incipit |
Παράδοξος ἡ πανήγυρις, ὑπέρογκον τὸ θαῦμα τῆς ἑορτῆς
|
Incipit |
ΠΑΡΑΔΟΞΟΥ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ
|
Desinit |
παραδόξου καὶ προσκυνητῆς αὐτοῦ ἀναστάσεως· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
παραδόξου καὶ προσκυνητῆς αὐτοῦ ἀναστάσεως· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Παραίνεσις περὶ ὑπομονῆς καὶ κατανύξεως ψυχῆς
|
Titulus initialis |
ΠΑΡΑΙΝΕΣΙΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΘΕΟΔΩΡΑΣ ΤΗΣ ΕΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΑΥΤΗΣ
|
Titulus initialis |
Παραίνεσις τοῦ ἀγίου Μαξίμου
|
Titulus initialis |
παραινετικοὺς λόγους εἰς τὰ ἤθη διδάξας· τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν·
|
Desinit |
Παρακαλῶ τοὺς ἐντευξαμένους τῇ θείᾳ ταύτῃ καὶ ἱερᾷ βίβλῳ
|
Incipit |
Παρακαλῶ ὑμᾶς ὁ ἀνάξιος ὑμῶν πατήρ
|
Incipit |
ΠΑΡΑΚΕΛΕΥΕΤΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥΤΩΝ ΥΜΝΕΙΝ ΚΑΙ ΔΟΞΟΛΟΓΕΙΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ
|
Desinit |
παρακεχειμακότι ἐν τῇ νήσῳ Ἀλεξανδρινῷ. Ὁμοῦ ἀριθμοὶ λϛʹ, στίχοι μ΄.
|
Desinit |
Παρακλητε αγαθε θεε το ανεξιχνιαστον της αγαθοτητος πελαγος, εξαποστειλον κυριε εν τη ωρα της εξοδου του δουλου σου Ματθαιου το ελεος σου
|
Incipit |
παραλάβοντες τὴν ἀξλίαν αὐτοῦ ψυχὴν ἀπῆλθον
|
Desinit |
Παραλλαγῆς ἀπάνθισμα, ἐκ τῆς κὺρ Ἰωάννου τοῦ Κουκουζέλους καὶ Μαΐστορος μετροφωνίας καὶ παραλλαγῆς, περιέχον τῶν ὀκτὼ ἤχων τὴν διάλεξιν. Ποίημα κὺρ Δημητρίου τοῦ Δαμία τοῦ Κρητός. Ἀρχὴ σὺν Θεῷ Ἀγίῳ τῆς μετροφωνίας καὶ παραλλαγῆς καὶ μεθόδου τῆς ψαλτικῆς περιέχουσα πᾶσαν τῶν ὀκτὼ ἤχων τὴν διάλεξιν..., ὁ μαΐστωρ ὁ Κουκουζέλης ἐν τῇ σοφωτάτῃ αὐτοῦ μεθόδῳ
|
Titulus initialis |
Παράσιτος ἐπὶ δεῖπνον κληθεὶς βουλόμενος θᾶττον ἀπαντῆσαι ἵππον λαβὼν τῶν ἐξ ἱπποδρόμου ἦλθεν εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ κεκληκότος. βωμὸς δὲ ἦν πρὸ τῆς αὐλείου θύρας, νομίσας δὲ καμπτὸν εἶναι τὸν βωμὸν ὁ ἵππος ἔκαμψε καὶ συναρπάσας τὸν παράσιτον ἀπήγαγε. καὶ μείνας ἄδειπνος τῇ ὑστεραίᾳ ἑαυτὸν προσαγγέλλει.
|
Titulus initialis |
παρασκευαζουσης ημας πλησιαζειν θεω, ω η δοξα…
|
Desinit |
παρατάξασα (ed. παρατάξασθαι ὁ) βασιλεὺς Σοδόμων, καὶ Γομόῤῥας
|
Desinit |
Παρέβαλόν τινι῾τῶν ἐξηγητῶν καὶ ἔλεγεν
|
Incipit |
παρεγένετο ἐν τῷ πλοιαρίῳ καὶ ἐξαγαγόντες τὸ τίμιον αὐτῆς λείψανον προεκόμισαν ... τῇ ὁσίᾳ ταφῃ παραδόντες αὐτὸ ... ἀμήν
|
Desinit |
ΠΑΡΕΚΒΟΛΑΙ ΕΚ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ
|
Titulus initialis |
ΠΑΡΕΚΒΟΛΑΙ ΕΚ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ
|
Titulus initialis |
Παρεκβολαὶ ἐκ τῶν στρατηγικῶν παρατάξεων περὶ τοῦ ὁποῖον εῖναι δεῖ τὸν στρατηγόν
|
Titulus initialis |
Παρεκβολαὶ ἐκ τῶν στρατηγικῶν παρατάξεων∙ περὶ τοῦ ὁποῖον εἶναι δεῖ τὸν στρατηγόν
|
Titulus initialis |
παρεμβολῇ. ἵνα δὴ κάγώ τάς τῶν ἀερίων πνευμάτων ἐπαναστάσεις ἐκκλίνω, καὶ κατιθὺ λέγων τὸ σκάφος σοι τοῦ λογου εἰς ευδιον καθορμίσω λιμένα. ἀρχόμενος τοίνυν τῆς λέξεως ῶδέ πως ἀληθείας ἔχει διηγήσομαι (vel. ὡς ἔχει διηγήσομαι aliqui)
|
Desinit |
παρέξοντα εἰ ἐπὶ πλεῖον συγχωρηθείεν
|
Incipit |
ΠΑΡΕΣΤΗΣΕΝ ΕΑΥΤΩ ΕΝΔΟΞΟΝ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΜΗ ΕΧΟΥΣΑΝ ΣΠΙΛΟΝ Η ΡΥΤΙΔΑ Η ΤΙ ΤΩΝ ΤΟΙΟΥΤΩΝ ΓΕΝΟΙΤΟ ΔΕ Κ.Τ.Λ.
|
Desinit |
παρεχει κατα την αναλογιαν της πραξεως.
|
Desinit |
ΠΑΡΕΧΕΙΝ ΤΑ ΔΕΟΝΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΞΗΣ
|
Desinit |
παρεχόμεθα τὴν ἀπόδειξιν
|
Desinit |
παρήνεσε δὲ αὐτῶ · Ἀλέξανδρον τὸν χαλκέα φυλάττεσθαι · ὡς πολλὰ κακὰ ἐνδειξάμενον αὐτῶ · καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
παρήνεσε δὲ αὐτῶ Ἀλέξανδρον τὸν χαλκέα φυλάττεσθαι, ὡς πολλὰ κακὰ ἐνδειξάμενον αὐτῶ· καὶ οὖτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
Παρθενικῆς Μαρίης υἱὸν Θεὸν ἔνδοθι φάτνης
ἄγγελοι, ἀστρολόγοι, βουθρέμμονες ἀμφεκύνησαν·
μοῦνος ἄγριος ἄναξ δεινὰ φρεσὶ βυσσοδομεύων
πέφνε βρέφη σύμπαντα Θεὸν κτανεῖν μενεαίνων.
|
Textus |
ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΘʹΗΞΕΙ ΠΙΘΟΣ ΗΔʹ ΕΑΩΝ ΕΜΠΛΕΟΣ ΑΥΘΙΣ
|
Desinit |
Παρθενός τις πρεσβῦτις τὴν ἡλικίαν πάνυ, τῆς δεξιᾶς χειρὸς ἔχουσα τὴν καρὸν ... καταφλεγόμενον
|
Incipit |
Πάρις ὁ Ἀλέξανδρος ὠνομάζετο
|
Incipit |
παρόντα ἀλύπως παραδράμωμεν δεινά, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἀξιωθῆναι, χάριτι...
|
Desinit |
παρουσίᾳ. Καὶ οὕτως ἀποδείξας παραγγέλλει λοιπὸν αὐτοῖς μηκέτι προσέχειν τοῖς ἀπαντήσασιν (ἀπατήσασιν PG 118, PG 28) ἀλλὰ μᾶλλον ἔχεσθαι τῆς ἐν Χριστῷ πίστεως, καὶ γιγνώσκειν ὅτι ἡ ἐν Χριστῷ χάρις καταργεῖ τὴν κατὰ σάρκα περιτομήν. Καὶ οὕτως πάλιν εἰς τὰ ἤθη παραινέσας καὶ διδάξας τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
παρουσία. καὶ οὕτως ἀποδείξας. παραγγέλλει λοιπὸν αὐτοῖς. μηκέτι προσέχειν τοῖς ἀπατήσασιν, ἀλλὰ μᾶλλον ἔχεσθαι τῆς ἐν Χριστῷ πίστεως· καὶ γιγνώσκειν ὅτι ἡ ἐν Χριστῷ χάρις καταργεῖ τὴν κατὰ σάρκα περιτομήν· καὶ οὕτως πάλιν εἰς τὰ ἤθη παραινέσας καὶ διδάξας τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
παρουσία· καὶ ἀποδείξας παραγγέλλει λοιπὸν αὐτοῖς μηκέτι προσέχειν τοῖς ἀπατήσασιν. ἔχεσθαι δὲ μᾶλλον τῆς ἐν Χριστῳ πίστεως· καὶ γινώσκειν ὡς ἡ ἐν Χριστῳ χάρις. καταργεῖ τὴν κατὰ σάρκα περιτομὴν· καὶ οὕτως εἰς τὰ ἔθη παραινέσας· τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν·
|
Desinit |
παῤῥησίᾳ ἀξιέπαινος
|
Incipit |
Πας ανθρωπος αδελφοι. ο αρτι τω κοσμω και τοις εν κοσμω αποταξαμενος·
|
Incipit cuiusdam partis |
πᾶς ὁ θέλων σωθῆναι πρὸ πάσης ἀρετῆς δεῖ φυλάττειν τὴν ὀρθόδοξον πίστιν
|
Incipit |
Πᾶσα ἁμαρτία δεῖ ἐξαγορευθῆναι ὅτι ἡμεῖς οἱ ἄνθρωποι
|
Incipit |
Πᾶσα ἁμαρτία δεῖ ἐξαγορευθῆναι ὅτι ἡμεῖς οἱ ἄνθρωποι
|
Incipit |
Πασα δοσις αγαθη και παν δωρημα τελειον, ανωθεν εστι καταβαινων, εκ του του (sic) πατρος των φωτων. Ευχαριστουντες τῳ θεῳ και πατρι, τῳ ικανωσαντι ημας εις την μεριδα του κληρου των αγιων, ος ερυσατο ημας εκ της εξουσιας του σκατος, και μετεστησεν εις την βασιλειαν του υιου της αγαπης αυτου. τις εγω ειμι κυριε μου κυριε, και τις ο οικος μου, οτι ηγαπησας με εως τουτων. δοξα σοι ο θεος. Ευλογος ο θεος και πατηρ του κυριου ημων Ιησου Χριστου, ο πατηρ των οικτιρμων και θεος πασης παρακλησεως ο παρακαλων ημας επι παση τῃ θλιψει ημων. δια την αμετρον σου αγαθοτητα, και δια μεσιτειας του μονογενους σου υιου και θεου ημων, του επαγγειλαμενου τοις αγιοις αυτου μαθηταις, οτι αν αιτησητε τον πατερα εν τω ονοματι μου, δωσει υμιν. και δια της χαριτος του παναγιου σου πνευματος, του εντυγχανοντος υπερ ημων στεναγμοις αλαλητοις και συναντιλαμβανοντος ταις ασθενειαις ημων, επακουσον και ημων, δεομενων σου, και τα προκειμενα ημιν, εις αγαθον εξομαλισον.
|
Textus |
Πᾶσα ἑορτὴ καὶ πρᾶξις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ σωτηρία καὶ καύχημα ἡμῶν ἐστι τῶν πιστῶν
|
Incipit |
ΠΑΣΑ ΛΕΞΙΣ ΑΠΟ ΤΗΣ ΒΕ ΣΥΛΛΑΒΗΣ ΑΡΧΟΜΕΝΗ
|
Incipit |
Πᾶσα μὲν ἀδικία καὶ ἁρπαγή καὶ πλεονεξία
|
Incipit |
Πᾶσα μὲν ἀδικία καὶ ἁρπαγὴ καὶ πλεονεξία
|
Incipit |
Πᾶσα μὲν ἀδικία καὶ ἁρπαγή καὶ πλεονεξία κακή
|
Incipit |
Πᾶσα μὲν ἀδικία καὶ ἁρπαγή καὶ πλεονεξία κακή
|
Incipit |
Πᾶσα πρᾶξις ἀγαθὴ καρπὸς ἀγάπης ἐστί· διὸ καὶ πολὺς
|
Incipit |
Πᾶσα πρᾶξις καὶ θαυματουργία
|
Incipit |
Πᾶσα πρᾶξις καὶ θαυματουργία Χριστοῦ
|
Incipit |
Πᾶσα πρᾶξις καὶ θαυματουργία Χριστοῦ μεγίστη
|
Incipit |
Πᾶσα πρᾶξις καὶ θαυματουργία Χριστοῦ μεγίστη
|
Incipit |
Πᾶσα πρόθεσις ὀξύνεσθαι θέλει
|
Incipit |
Πᾶσα πτῶσις ἐπιρρηματικὴν σύνταξιν ἀναδεξαμένη
|
Incipit |
ΠΑΣΑΙΣ ΤΑΙΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΦΩΝΑΙΣ ΛΕΞΕΣΙ ΟΠΟΣΟΥΝ ΣΥΛΛΑΒΟΥΣΑΙ
|
Incipit |
πᾶσαν μετῆλθες τῆς γραφῆς θεωρίαν, ἐξ ἧς πλουτίζεις τοὺς μοναχοὺς πλουσίως ὥσπερ ποταμὸς Νεῖλος ὁ χρυσορρόας.
|
Desinit |
Πᾶσαν ὥραν ἐν νῷ ἔχω τὴν ὀπτασίαν, ἥν μοι διηγήσω, ἀδελφέ· διὸ ἀγωνίζου ἀξίως τῆς κλήσεως πολιτεύεσθαι
|
Incipit |
πάσας τὰς ἁμαρτίας, ἵνα ἡμεῖς σὺν σοὶ χαρῶμεν, ἀδελφέ, καὶ ὁ Θεὸς δοξασθῇ. ᾯ πρέπει τιμή
|
Desinit |
Πάσης ἀγαθῆς πράξεως καὶ παντὸς ἔργου
|
Incipit |
Πάσης ἀγαθῆς πράξεως καὶ παντὸς ἔργου κατὰ Θεὸν
|
Incipit |
Πάσης ἀγαθῆς πράξεως καὶ παντὸς ἔργου κατὰ Θεὸν προηγεῖται πίστις
|
Incipit |
Πάσης ἀγαθῆς πράξεως καὶ παντὸς ἔργου κατὰ Θεὸν προηγεῖται πίστις
|
Incipit |
Πάσης ἐπιστημονικῆς ἀποδείξεως προηγεῖται ἡ ἐφαρμογή
|
Incipit |
Πάσης ἐπιστημονικῆς ἀποδείξεως προηγεῖται ἡ ἐφαρμογὴ τῶν ὀνομάτων
|
Incipit |
πᾶσι διαπρέπουσαν τοῖς θείοις ἔργοις καὶ βασιλείας οὐρανῶν ἐπαξίοις... ἀμήν
|
Desinit |
Πᾶσι μὲν ἄλλοις ἐγώ σε τῶν εὐδαιμόνων νενόμικα, λαμπρότατε καὶ περιφανέστατε μέγα δούξ, ὧν ἕκαστον ἀμήχανον ἐξειπεῖν
|
Incipit |
πᾶσι τοῖς αἰτοῦσι παρεῖχεν. Καὶ πάντες οἱ ἀκούσαντες ἐδόξασαν τὸν θεόν
|
Desinit |
πασιν ευαγγελιζεται· τω δε θεω δοξα· αμην γενοιτο.
|
Desinit |
Πάσχα μὲν ἑορτάζουσιν Ἰουδαῖοι, τῆς ἐξ Αἰγύπτου σωτηρίας
|
Incipit |
Πάτερ ἅγιε· παρακαλῶ τὴν ἐν κυρίῳ ἀγάπην σου, ὅπως δηλοποιήσῃς ἡμῖν ἐγγράφως καὶ ὑποδείξῃς, τὸ βέβαιον περὶ νηστειῶν
|
Incipit |
πατέρας σημαίνει, καὶ οὐκ ἐξ ἔργων (τοῦ add PG 28) νόμου. Εἶτα πάλιν εἰς τὰ ἤθη προτρεψάμενος καὶ τούτους, καὶ ἀποδεξάμενος αὐτῶν τὴν διὰ τὸν (om. PG 119) Χριστὸν ὑπομονήν, καὶ πείσας τιμᾶν τοὺς πρεσβυτέρους, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
πατέρας σημαίνει. καὶ οὐκ ἐξ ἔργων νόμου· εἶτα πάλιν εἰς τὰ ἤθη προτρεψάμενος καὶ τούτους. καὶ ἀποδεξάμενος αὐτῶν τὴν διὰ τὸν Χριστὸν ὑπομονὴν· καὶ πείσας τιμᾶν τοὺς πρεσβυτέρους. τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
ΠΑΤΕΡΕΣ ΘΕΟΦΟΡΟΙ ΑΞΙΟΘΑΥΜΑΣΤΟΙ
|
Desinit |
Πατέρες καὶ ἀδελφοὶ... ὅπως διοικούμεθα ἐν ταῖς συνάξεσι
|
Incipit |
Πατὴρ ἔθετο ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ
|
Desinit |
Πάτριον τῆς σεβασμίας μονῆς τῶν Ἰβήρων περὶ τῆς θαυματουργοῦ εἰκόνος τῆς Πορταϊτίσης, ἐξηγηθὲν παρὰ Γεωργίου ῥήτορος τῆς μητροπόλεως Αἴνου διὰ συνδρομῆς τοῦ ὁσιοτάτου ἐν ἱερομονάχοις παπᾶ κῦρ Θεοκλήτου ἐκ τῆς σεβασμίας ταύτης μονῆς
|
Titulus initialis |
πείσθητι οὖν διὰ τοῦ θαύματος. Ὁ δὲ ἐπίστευσεν καὶ ἐν καιρῷ μαθὼν τὴν ἀλήθειαν ἐβαπτίσθη δοξάζων τὸν κύριον ... ἀμήν
|
Desinit |
Πέντε τάξεις εἰσὶν τῶν ἱπποτῶν
|
Incipit |
Πέντε τινὰ θεωροῦνται ἐν τῷ Χριστῷ, σάρξ, ψυχή, νοῦς
|
Incipit |
Πέντε ὑποθέσεων κειμένων ἐφ' ἑξῆς
|
Incipit |
πεπαυσ(πεπαυσθω) χειρ μου του πονειν εν τω γραφειν ληξιν δεδεκται συν θεω γαρ η βιβλος.
|
Textus |
Πεπαύσθω, χείρ μου, τοῦ πονεῖν ἐν τῷ γράφειν
λῆξιν δέδεκται σὺν θεῷ γὰρ ἡ βίβλος.
|
Textus |
Πεπλάνηται δὲ μὴ εἰδὼς τί λέγει τοῦ ἠγαπημένου γὰρ καὶ αἱ τρεῖς εἰσιν ἀκριβῶς καὶ οὐκ ἄλλου τινός· ὡς αὐτοῦ γὰρ οὔσας ἀδιαβλήτους πάντες οἱ μεγάλοι τῶν ἁγίων πατέρων ἐδέξαντο ταύτας καὶ πᾶσα ἡ ἀπὸ περάτων ἕως περάτων τῆς οἰκουμένης καθολικὴ ἐκκλησία.
|
Textus |
Πεπλήρωται ἡμῖν λοιπὸν ὁ τῆς νηστείας ἀγών, ἔληξε δὲ εἰς σταυρόν
|
Incipit |
Πέποιθα γὰρ μηδὲ τοῦτο τὴν σὴν
ἱκεσίαν ἀδυνατήσειν καὶ τῆς εἰς θεὸν παρρησίας τὸ περιόν, τὸ ἐχέγγυον ἔχων
ἐξ ὧν ἀεννάως ἤδη πηγάζεις τοῖς προσιοῦσιν ἰάσεων ἐν Χριστῷ... ἀμήν.
|
Desinit |
πέρας λαβοῦσαν ἐξ ἀνάνδρου παρθένου
|
Desinit |
πέρας πάντων ἐξέρχεται
|
Desinit |
ΠΕΡΔΙΚΕΣ ΕΙΣΙ ΔΥΣΠΕΠΤΟΙ ΞΗΡΟΙ ΤΕ ΚΑΙ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΟΙ ΚΑΙ ΚΑΚΟΣΤΟΜΑΧΟΙ
|
Incipit |
ΠΕΡΙ ΣΥΝΤΑΞΕΩΣ ΤΙΝΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ ΚΑΤΑ ΓΕΝΗ
|
Titulus initialis |
περὶ αἱμομιξίας
|
Titulus initialis |
Περὶ αἱμομιξίων
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΑΙΧΜΑΛΞΣΕΩΣ ΕΒΡΑΙΩΝ ΕΤΕΡΑ ΒΙΛΒΛΙΑ ΕΠΤΑ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΑΝΟΥΗΛΟΥ ΤΟΥ ΧΑΡΤΟΦΥΛΑΚΟΣ ΜΕΤΑΓΛΩΤΤΙΣΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗΝ
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΑΙΧΜΑΛΞΣΕΩΣ ΕΒΡΑΙΩΝ ΕΤΕΡΑ ΒΙΛΒΛΙΑ ΕΠΤΑ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΑΝΟΥΗΛΟΥ ΤΟΥ ΧΑΡΤΟΦΥΛΑΚΟΣ ΜΕΤΑΓΛΩΤΤΙΣΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗΝ ΦΡΑΣΙΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΕΖΗΝ ΚΑΙ ΑΠΛΗΝ ΓΛΩΣΣΑΝ ΤΩΝ ΓΡΑΙΚΩΝ
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΑΚΡΙΒΟΥΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΑΝΕΞΙΚΑΚΙΑΣ ΚΑΙ ΜΑΚΡΟΘΙΜΙΑΣ
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΑΠΟΣΤΑΛΕΝΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ ΠΡΟΣ ΕΠΙΖΗΤΗΣΙΝ ΕΤΕΡΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ ΕΙ ΒΟΥΛΕΙ ΓΝΩΝΑΙ ΕΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΑΥΤΟΥΣ, ΚΑΙ ΓΕΝΗΣΕΤΑΙ ΜΕΤΑΞΥ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ ΠΟΙΟΙ ΕΧΟΥΣΙΝ ΕΞΑΡΧΙΑΣ
|
Titulus initialis |
Περὶ ἀρχόντων καὶ τῶν ἐπεξουσιῶν προστάσσομαι δὲ καὶ τοῦτο κατ' ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΑΥΤΕΞΟΥΣΙΟΤΗΤΟΣ
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΔΕ ΤΑ ΣΑΡΑΝΤΑΡΙΑ ΟΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟΘΑΜΕΝΟΥΣ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΕΞΗΓΟΥΝΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΕΡΙΚΟΝ
|
Incipit |
Περὶ δὲ τοῦ μακαρίου Γρηγορίου τοῦ Νύσσης ἀρκεῖ μὲν πρὸς ἐξαιτίασιν αὐτοῦ τὰ πρὸ μικροῦ νῦν ἡμῖν εἰρημένα
|
Incipit |
περὶ δὲ τῶν ἱερωμένων τῶν δυναμένων ἱερουργεῖν τὸ μυστήριον, ἄλλος ὁ λόγος. Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου καὶ τὸ ἔλεος εἴη μετὰ τῆς σῆς τιμιότητος καὶ μετὰ τῶν ἀδελφῶν πάντων ἀξιωθείημεν καὶ ἡμεῖς ἀφοσιώσασθαι τὴν ἐπιθυμίαν ἣν ἔχομεν πρὸς τὸν ἅγιον αὐτὸν τόπον. Φευρουαρίου ἕκτῃ. Ὁ δοῦλος τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ, ὁ ταπεινὸς Γεννάδιος.
|
Desinit |
ΠΕΡΙ ΔΟΓΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ; ΠΡΟΣ ΕΥΝΟΜΙΑΝΟΙΣ ΠΡΟΣ ΔΙΑΛΕΞΙΣ, Η ΟΤΙ ΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΠΕΡΙ ΘΕΟΥ ΔΙΑΛΕΓΕΙΣΘΑΙ
|
Titulus initialis |
Περὶ ἐνυπνίων ἐξεστί σοι ἀπὸ τοῦ σόφου μαθεῖν ὧδε
|
Titulus initialis |
Περὶ ἐξαγορεύσεως
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΕΞΑΤΜΗΣΕΩΣ ΥΔΑΤΟΣ ΘΕΙΟΥ
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΕΞΕΩΣ ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ ΕΡΩΤΗΣΙΣ ΑΔΡΙΑΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΥΝΙΚΟΝ ΣΕΧΟΥΝΔΟΝ
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΕΞΟΔΟΥ ΨΥΧΗΣ
|
Titulus initialis |
Περὶ ἐξομολογήσεως
|
Titulus initialis |
Περὶ ἐπιτολῆς <τῆς> {καὶ} τοῦ Κυνὸς καὶ <τῆς> προγνώσεως τῶν ἐξ αὐτοῦ συμβαινόντων
|
Titulus initialis |
Περὶ εὐεξίας
|
Titulus initialis |
Περὶ ζωτικῆς δυνάμεως· ἡ ζωτικὴ δύναμις ἐκ τῆς ὑπάρξεως ... τὰ σώματα δυσχζερῶς δὲ ἀπὸ ψύξεως
|
Desinit |
περὶ ἡμᾶς ἐνδείξηται κηδεμονίαν, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
περὶ ἡμᾶς ἐνδείξηται κηδεμονίαν, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
Περὶ θείας καὶ θεοποιοῦ μεθέξεως ἢ περὶ τῆς θείας καὶ ὑπερφυοῦς ἁπλότητος
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΘΕΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΥΤΕΞΟΥΣΙΟΥ
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΝΥΞΕΩΣ
|
Titulus initialis |
Περὶ κατανύξεως
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΝΥΞΕΩΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΑ ΕΑΝ ΕΠΤΑΚΙΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΑΜΑΡΤΗΣΗΣ
|
Titulus initialis |
Περὶ καταστάσεως ἀπλήκτου, καὶ ὅτι ὁ στρατηγὸς ἀπὸ τοῦ πλήθους τῶν ὁπλιτῶν τῶν ἐν ταῖς ταξιαρχίαις τεταγμένων δύναται τὴν ὅλην τοῦ ἀπλήκτου διαγνῶναι καὶ ἀπαρτίσαι περίμετρον
|
Titulus initialis |
Περὶ καταστάσεως ἀπλήκτου∙ καὶ ὅτι ὁ στρατηγὸς ἀπὸ τοῦ πλήθους τῶν ὁπλιτῶν ἐν ταῖς ταξιαρχίαις τεταγμένων δύναται τὴν ὅλην τοῦ ἀπλήκτου διαγνῶσαι [sic], καὶ ἀπαρτίσαι περὶ μέτρων [sic]
|
Titulus initialis |
Περὶ κεκωλυμένων γάμων. Τὸ τοῦ βισέξτου δὶς ὄνομα ῥωμαϊκόν ἐστι δηλοῦν τὸ δὶς ἕξ
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑΣ
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΚΡΙΣΕΩΝ ΤΑΙΣ ΟΠΙΑΙΣ ΕΠΡΟΣΤΑΞΕΝ Ο ΘΕΟΣ
|
Incipit |
Περὶ κρίσεως καὶ κατανύξεως
|
Titulus initialis |
Περὶ λέξεως τῶν στίχων
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
Περὶ λέοντος· Ἀρξώμεθα λαλῆσαι περὶ λέοντος τοῦ ἐν θηρίοις βασιλεύοντος
|
Incipit |
ΠΕΡΙ ΛΙΘΩΝ ΟΥΣΙΑΣ ΤΕ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΑΥΤΩΝ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ
|
Titulus initialis |
Περὶ μὲν δὴ τοῦ παναγίου Πνεύματος ὡς οὐ χρὴ λέγειν ἐξ ἀμφοῖν προϊέναι
|
Incipit |
ΠΕΡΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΥΞΕΩΣ
|
Titulus initialis |
Περὶ μετανοίας καὶ κατανύξεως
|
Titulus initialis |
Περὶ μεταφορᾶς
Μεταφορά ἐστι λέξις μεταφερομένη ἀπὸ τοῦ κυρίου ἐπὶ τὸ μὴ κύριον ἐμφάσεως ἢ ὁμοιώσεως ἕνεκα
|
Incipit |
ΠΕΡΙ ΞΗΡΙΟΝ ΑΙΜΟΣΤΑΛΤΙΚΩΝ ΑΦΟΥΛΩΤΙΚΩΝ ΥΠΕΡΚΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΑΝΑΚΑΘΑΡΤΙΚΩΝ ΡΥΠΑΡΩΝ ΕΛΚΩΝ
|
Titulus initialis |
περὶ ὀνείρων γενέσεως ἄρξομαι γράμματος
|
Desinit |
περὶ ὀξυμέλιτος
|
Titulus initialis |
περι ὀρφανῶν καὶ χήρων ηʹ
ἀπὸ τῆς εξόδου
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΟΥΣΙΑΣ, ΠΕΡΙ ΦΘΑΡΤΟΥ, ΠΕΡΙ ΑΙΣΘΗΣΕΩΣ, ΠΕΡΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, ΠΕΡΙ ΑΤΡΕΠΤΟΥ, ΠΕΡΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ, ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΙ ΦΥΣΙΣ ΚΥΡΙΑ
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΠΑΘΩΝ ΛΕΞΕΩΝ
|
Titulus initialis |
Περὶ παραδόξων ἀναγνωσμάτων
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΠΑΣΩΝ ΤΩΝ ΗΘΙΚΩΝ ΑΡΕΤΩΝ ΤΕΛΟΣ ΕΧΕΤΩ ΗΜΙΝ ΔΕ ΔΟΙΗ ΚΥΡΙΟΣ ΔΙΑ ΤΕ ΠΡΑΞΕΩΣ
|
Desinit |
περὶ πατριαρχῶν Ἀλεξανδρείας
|
Incipit |
Περὶ πλεονεξίας ἀκηκόαμεν
|
Incipit |
Περὶ πολεμικῆς συντάξεως
|
Titulus initialis |
Περὶ προγνώσεως τοίνυν ἐφεξῆς λέγωμεν
|
Incipit |
ΠΕΡΙ ΠΡΟΧΕΙΡΙΣΕΩΝ ΕΞΟΥΣΙΩΝ ΗΓΟΥΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ
|
Titulus initialis |
Περὶ σοῦ δυνατός τι ἐγκωμιαστικὸν εἰπεῖν... φέρε... περατώσωμεν λόγον, τῷ υἱῷ σου... δόξαν ἀναπέμποντες... ἀμήν.
|
Desinit |
ΠΕΡΙ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΣΥΝΤΑΞΕΩΣ
|
Titulus initialis |
Περὶ συντάξεως
|
Titulus initialis |
Περὶ συντάξεως γραμματικῆς κατὰ τὸ ὀκτὼ μέρη τοῦ λόγου
|
Titulus initialis |
Περὶ συντάξεως λόγου
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΣΥΝΤΑΞΕΩΣ ΤΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΣΥΝΤΑΞΕΩΣ ΤΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΣΥΝΤΑΞΕΩΣ ΤΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΤΑΞΕΩΣ ΑΡΧΑΡΙΩΝ ΚΑΤΗΧΗΣΙΣ ΠΑΝΥ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΑΤΗ
|
Titulus initialis |
περι την καταδικην της πολεως. ακουσον και φριξον.
|
Textus |
Περὶ τὴν μάθησιν τοῦ Νεκτεναβοῦ ὁποῦ ἔμαθεν τὸν Ἀλέξανδρον
|
Titulus initialis |
Περὶ τῆς α' γνώσεως, ἀναγκαία δήλωσις καὶ ὅπως δεῖ ἄρξασθαι ταύτης, ἁρμόδιος πάνυ καὶ θρήνους μεστὴ ἡ ἔναρξις αὐτῆς
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΘΥΓΑΤΡΟΣ ΠΟΣΑΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΕΞΗΣΕΝ ΕΔΩ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΥΝΑΞΕΩΣ
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΙΔΙΑΣ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΔΟΞΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΣΜΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΑΥΤΟΥ ΒΙΒΛΙΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΚΓ
|
Titulus initialis |
περι της αιτησεως του κυριακου σωματος, Μαρκος μη´, Λουκας πβ´, Ιωαννης ιη´ - ξη´
|
Desinit |
Περι της αιτησεως του σωματος του κυριου ξη΄
|
Desinit |
Περὶ τῆς αἰτήσεως τοῦ σώματος τοῦ κυρίου. Ματθαῖος ξηʹ, Λουκᾶς πβʹ, Ἰωάννης ιηʹ. μηʹ
|
Desinit |
περι της αιτησεως του σωματος του κυριου· [ξηʹ]
|
Desinit |
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΤΩΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΦΙΞΕΩΣ ΕΠΙ ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟΝ
|
Titulus initialis |
Περὶ τῆς εἱμαρμένης ἄξιον ἐπισκέψασθαι
|
Incipit |
Περὶ τῆς ἐν διαλέξεσιν εὐταξίας καὶ ὅτι οὐ παντὸς ἀνθρώπου οὐδὲ παντὸς καιροῦ τὸ διαλέγεσθαι περὶ θεότητος
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΝ ΔΙΑΛΕΞΕΣΙΝ ΕΥΤΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΟΥΤΕ ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙΡΟΥ ΤΟ ΠΕΡΙ ΘΕΟΥ ΔΙΑΛΕΓΕΣΘΑΙ
|
Titulus initialis |
Περὶ τῆς ἐν Τριάδι τάξεως.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
περὶ τῆς ἐξ ἀναστάσεως διδασκαλίας
Χριστοῦ, καὶ ὀπτασίας, πρὸς τοὺς μαθητὰς,
καὶ περὶ ἐπαγγελίας, τῆς τοῦ ἁγίου
πνεύματος δωρεᾶς, θέας τε καὶ τρόπου
τῆς ἀναλήψεως τοῦ Χριστοῦ, καὶ περὶ τῆς
ἐνδόξου καὶ δευτέρας αὐτοῦ παρουσίας.
|
Tit. Inc. |
Περὶ τῆς ἐξ ἐνυπνίων διαγνώσεως
|
Titulus initialis |
Περὶ τῆς ἐξοχῆς τῆς θεολογίας
|
Titulus initialis |
Περὶ τῆς ἐξοχῆς τῆς θεολογίας
|
Titulus initialis |
Περὶ τῆς θυτικῆς ἐπιστήμης ἠξίωσας
|
Incipit |
Περὶ τῆς μόνης ὁδοῦ πρὸς τὴν σωτηρίαν τῶν ἀνθρώπων. Συνεγράφη δὲ καὶ ἀρραβικῶς ἡρμηνεύθη, καὶ ἐδόθη ζητήσαι, μετὰ τὰς διαλέξεις ἐν τῷ πατριαρχείῳ τὰς δευτέρας
|
Titulus initialis |
περὶ τῆς ὀρθοδόξου πίστεως
|
Desinit |
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΡΗΤΟΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΕΞΗΓΗΤΑΙ ΠΡΙΝ ΑΨΑΣΘΑΙ
|
Incipit |
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΣΑΡΚΟΣ ΣΑΡΞ ΟΥΣΙΑ ΡΕΥΣΤΗ ΕΞ ΑΙΜΑΤΟΣ
|
Incipit |
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΣΑΤΑΝΙΚΗΣ ΑΙΡΕΣΕΩΣ ΤΩΝ ΚΑΚΟΔΟΞΩΝ ΑΡΜΕΝΙΩΝ
|
Titulus initialis |
Περὶ τῆς σατανικῆς αἱρέσεως τῶν κακοδόξων Ἀρμενίων, καὶ τῶν ἐναγῶν νηστειῶν αὐτῶν τῶν ἑπτὰ ἑβδομάδων τῶν παρ' αὐτῶν φυλασσομένων δι' ὅλου τοῦ ἐνιαυτοῦ, κ.τ.λ.
|
Titulus initialis |
Περὶ τῆς σκληρότητος ὁποῦ προξενεῖ ἡ ἁμαρτία εἰς τὴν καρδίαν τοῦ ἀνθρώπου
|
Titulus initialis |
Περὶ τῆς συντάξεως τοῦ λόγου
|
Titulus initialis |
Περὶ τῆς συντάξεως τοῦ λόγου μεμνημένο[…] σχέσεως
|
Desinit |
Περὶ τῆς συντάξεως τῶν ῥημάτων
|
Titulus initialis |
Περὶ τῆς τῶν θείων ἐνεργειῶν πρός τε ἀλλήλας καὶ τὴν θείαν οὐσίαν διακρίσεως ὁ μὲν μακάριος Θεσσαλονίκης τότε Γρηγόριος, ἀκριβεστέρως ἐξητακὼς ὑφ’ ἡγεμόσι τῆς ἐκκλησίας τοῖς διδασκάλοις
|
Incipit |
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΩΝ ΟΡΝΙΘΩΝ ΕΔΩΔΩΝ· ΤΩΝ ΟΡΝΙΘΩΝ Η ΣΑΡΞ ΚΡΕΙΤΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΠΕΤΕΙΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΕΖΩΝ
|
Incipit |
περί τινων ἐκλογῶν καὶ σημασιῶν λέξεων Ἀττικῶν καὶ κοινῶν
|
Titulus initialis |
Περὶ τοξείας
|
Titulus initialis |
Περὶ τοξείας
|
Titulus initialis |
Περὶ τοῦ ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ τῶν Ἱεροσολύμων
|
Incipit |
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΠΕΧΕΣΘΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΣΜΙΞΕΩΣ ΟΤΑΝ ΜΕΛΕΙ ΝΑ ΥΠΑΓΕΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
|
Titulus initialis |
Περὶ τοῦ ἀσυγκρίτως ἐνδοξοτέραν εἶναι τῶν Σεραφὶμ τήν ὑπεραγίαν Θεοτόκον
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΕΓΚΩΜΙΑΣΑΝΤΟΣ ΑΥΤΟΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΓΕΡΟΥΣΙΑΝ ΞΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟΣ
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗ ΕΞΟΔΩ ΑΥΤΟΥ ΑΠΟΛΕΣΘΑΙ ΚΙΝΔΥΝΕΥΣΑΝΤΟΣ
|
Titulus initialis |
Περὶ τοῦ διατὶ λέγεται ὁ Ἀλεξανδρείας κριτὴς τῆς οἰκουμένης
|
Titulus initialis |
Περὶ τοῦ ἐν τῷ Πετρίῳ ἁγαρηνοῦ εἰς τὰς τιμίας εἰκόνας ἐξυβρικότος καὶ τοὺς τούττων ὀφθαλμοὺς μαχαίρᾳ ἐξορύξαντος
|
Titulus initialis |
Περὶ τοῦ ἐξ αἵματος βαθμοῦ
|
Titulus initialis |
Περὶ τοῦ θείου προορισμοῦ, τρίτον. Τῷ αὐτῷ τιμιωτάτῳ ἐξάρχῳ καὶ ὁσιωτάτῳ πατρί· Γεννάδιος μοναχὸς ὁ Σχολάριος
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
Περὶ τοῦ καιροῦ καὶ τοῦ τρόπου τῆς ὑπάρξεως τῶν νοερῶν καὶ ἀθανάτων ψυχῶν, τουτέστι τῶν ἀνθρωπίνων, φίλῳ τινὶ ζητήσαντι ἐκδεδομένον
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΝΟΜΟΝ ΓΙΝΟΜΕΝΟΥ ΚΑΤ' ΕΝΙΑΥΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΙΩΔΟΥΣ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΟΥΤΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΩΝ ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΣ ΑΠΟΛΥΣΙΣ
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΜΗ ΕΞΕΡΧΕΣΘΑΙ ΕΙΣ ΤΑΣ ΠΟΛΕΙΣ ΤΟΥΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ
|
Titulus initialis |
Περὶ τοῦ μὴ προσηλῶσθαι τοῖς βιωτικοῖς, καὶ περὶ τοῦ γενομένου ἐμπρησμοῦ ἔξωθεν τῆς Ἐκκλησίας
|
Titulus initialis |
Περὶ τοῦ πότε καὶ κατὰ ποίους καιροὺς καὶ παρὰ τίνων αἱρεσιωτῶν οἱ Ἰταλοὶ ἐδιδάχθησαν καὶ ἤρξαντο δογματίζειν, ὅτι (...). Ταῦτα γὰρ, ὡς οἶμαι, πρὸ τῶν ἄλλων ἀναγκαῖον δηλῶσαι, καὶ περὶ τῶν κεφαλαίων αὐτῶν κατ'επιτομήν
|
Titulus initialis |
περὶ τοῦ πῶς βεβαιεῖν τὰς βίας γινομένας ταῖς γυναιξί
|
Incipit |
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΩΣ ΔΕΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΣΘΑΙ ΤΟΝ ΠΑΣΑ ΑΝΘΡΩΠΟΝ
|
Incipit |
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΩΣ ΔΕΙ ΟΜΙΛΙΑΝ ΞΥΓΓΡΑΦΕΙΝ
|
Titulus initialis |
Περὶ τοῦ πῶς δεῖ ὁμιλίαν ξυγγράφειν
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΩΣ ΕΥΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΞ ΑΡΧΗΣ Ο ΘΕΜΕΛΙΟΣ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ
|
Titulus initialis |
Περὶ τοῦ πῶς λαμβάνει ἡ σελήνη ἐκ τοῦ ἡλίου τὸ φῶς καὶ αὐξάνει καὶ λήγει
|
Titulus initialis |
Περὶ τοῦ πῶς λαμβάνει ἡ σελήνη ἐκ τοῦ ἡλίου τὸ φῶς καὶ αὐξάνει καὶ λήγει
|
Titulus initialis |
περὶ τοῦ σταυροῦσθαι δεῖν τὴν ὥραν τῆς σταυρώσεως
ὁρίζειν, οὐκ ἀκριβοῦντας, βίαιον ἦν οὐδὲ πάνυ προσῆκον. Τῷ δὲ ὑπὲρ ἡμῶν τῶν δούλων παθόντι κατὰ τὸ ἀνθρώπινον Κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστῷ καὶ Θεῷ, τῷ ἡμετέρῳ δημιουργῷ καὶ Σωτῆρι, δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit |
Περὶ τοῦ τέλος τοῦ κόσμου καὶ περὶ τῆς ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ περὶ τοῦ μέλλοντος ὡς ἐξ ὕπνου ἀναστῆναι ἁγιωτάτου βασιλέως
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΔΙΑΙΡΕΣΙΣ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΩΝ ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΚΑΙ ΣΑΦΗΣ
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ ΑΥΤΕΞΟΥΣΙΟΥ
|
Titulus initialis |
Περὶ τοῦ ὑπὸ ζήτησιν ἐξομολόγησις
|
Titulus initialis |
Περὶ τοὺς συνδέσμους, ἐάν τις τῷ “μὲν” τὸν “δὲ” μὴ ἐπενέγκῃ, οἷον· “Τρωσὶν μὲν προμάχιζεν Ἀλέξανδρος θεοειδής, παρδαλέην ὤμοισιν ἔχων καὶ καμπύλα τόξα”
|
Desinit |
Περὶ τριγώνου καὶ ἑξαγόνου σχήματος καὶ τῶν λοιπῶν. Τὸ ἑξάγιον σχῆμα ἀγαθόν ἐστι καὶ μάλιστα τὸ διά τε τῶν Διδύμων καὶ τοῦ Λέοντος
|
Incipit |
Περὶ τῶν ἀναξίως ἱερατευόντων ἠρώτησάς με
|
Incipit |
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΑΛΕΝΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ ΠΡΟΣ ΕΠΙΖΗΤΗΣΙΝ ΕΤΕΡΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ ΚΑΙ ΕΙ ΒΟΥΛΕΙ ΓΝΩΝΑΙ ΕΙ ΚΑΤΑΛΑΒΩΣΙΝ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΓΕΝΗΣΕΤΑΙ ΜΕΤΑΞΥ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ
|
Titulus initialis |
Περὶ τῶν δέκα κατηγοριῶν τοῦ Ἀριστοτέλους πολλοί τινες καὶ διάφοροι σοφοὶ ἐξηγήσαντο
|
Incipit |
Περὶ τῶν ἐκτὸς τῆς λέξεως σοφισμάτων, λη'
|
Titulus initialis |
Περὶ τῶν ἐν παραδείσῳ ξύλων πυθομένῳ σοι, φίλτατε, τόδε σοι σαφὲς ἅμα καὶ σύντομον ἀποκρινόμεθα· καλῶς δὲ ποιῶν ἐπύθου
|
Incipit |
Περὶ τῶν ἐν παραδείσῳ ξύλων, τοῦ τῆς ζωῆς ξύλου
καὶ τῆς γνώσεως
|
Titulus initialis |
περὶ τῶν ἐν πλαξὶ λιθίναις
|
Incipit |
περὶ τῶν ἐν ταῖς λιθίναις πλαξὶ
|
Incipit |
Περὶ τῶν ἓξ ἀρχῶν, ἑρμηνεία
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΞ ΧΡΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΟΥΡΩΝ ΠΑΧΥ ΩΧΡΟΝ, ΠΑΧΥ ΠΥΡΟΝ, ΠΑΧΥ ΞΑΝΘΟΝ
|
Titulus initialis |
Περὶ τῶν ιβʹ ἀποστόλων· ἐν ποίοις τόποις ἐκήρυξαν· καὶ ἐν ποίοις ἐτελειώθησαν
|
Titulus initialis |
περὶ τῶν ιξ’ προφητίδων ἐπιφανίου
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΤΙΤΘΟΥΣ ΠΑΘΩΝ ... ΚΑΙ ΟΞΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟΣΠΟΓΓΙΣΟΝ
|
Desinit |
Περί τῶν μεταξὺ τῆς γῆς καὶ τοῦ ὕδατος στοιχείων
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΟΙΟΜΕΝΩΝ ΕΞ ΕΡΓΩΝ ΔΙΚΑΙΟΥΣΘΑΙ
|
Titulus initialis |
Περὶ τῶν πατριαρχῶν ὁποῦ ἐπατριάρχευσαν ἐν τῇ καθολικῇ μεγάλῃ ἐκκλησίᾳ ταύτης τῆς κωνσταντινουπόλεως μετὰ τὸ λαβεῖν ταύτην σουλτᾶν μεχεμέτης ... ἅτινα ἐμετεγλωττήσθησαν (sic) εἰς κοινὴν φράσιν παρ' ἐμοῦ μανουὴλ μαλαξοῦ τοῦ πελοπονησιακοῦ (sic). ἐν
|
Titulus initialis |
Περὶ τῶν τῆς λέξεως παθῶν
|
Titulus initialis |
Περὶ τῶν τῆς συντάξεως σχημάτων
|
Titulus initialis |
Περὶ τῶν τοῦ ὀργάνου τυμπάνων ἐν οἷς τὰ διάφορα τῆς οἰκουμένης καταγράφονται κλίματα... Τὸ μὲν ἔξωθεν δοχεῖον ὃ περιέχει τὰ τύμπανα
|
Incipit |
ΠΕΡΙ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΤΩΝ ΕΞ ΑΙΤΙΩΝ ΣΥΜΜΕΤΡΙΑΣ
|
Titulus initialis |
Περὶ ὑπάρξεως ἰητρικῆς· ὅρος ἰητρικός
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΥΠΟΜΟΝΗΣ ; ΠΕΡΙ ΚΡΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΥΞΕΩΣ
|
Titulus initialis |
Περὶ ὑπομονῆς καὶ κατανύξεως. Λόγος παραινετικός
|
Titulus initialis |
ΠΕΡΙ ΦΑΚΗΣ ... ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΧΟΝΤΑΣ ΞΗΡΟΤΕΡΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΦΘΑΛΜΟΥΣ
|
Desinit |
Περὶ φρενίτιδος. φρενίτιδος αἰτία. Ἐρασίστρατος μὲν ἐξ ἀκολούθου τῶν ἑαυτοῦ δογμάτων
|
Incipit |
περὶ ὧν ἐφεξῆς ποιήσομαι τὸν λόγον. Τέλος σὺν Θεῷ τῆς παρούσης πυξίδος
|
Desinit |
ΠΕΡΙ ΩΤΙΔΩΝ. Η ΩΤΙΔΩΝ ΣΑΡΞ ΜΕΤΑΞΥ ΕΣΤΙ ΤΗΣ ΤΩΝ ΧΗΝΩΝ ... ΕΚ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΚΕΙΝΩΝ ΛΟΓΟΥ ΔΙΑΓΝΩΣΘΗΣΕΤΑΙ
|
Desinit |
Περιεχει η προς Ρωμαιους επιστολη, κατηχησιν εις Χριστον, και μαλιστα δια της των εκ φυσικων λογισμων αποδειξεως, διο και προτετακται, οια δη προς αρχην εχοντας εις ευσεβειαν.
|
Textus |
Περιέχει φύλλα 256, Θέσις Α, Ἀριθμὸς 13. Ἀλέξ(Ἀλέξανδρος) Λαυριώτης
|
Textus |
ΠΕΡΙΚΕΚΟΠΤΑΙ ΜΗΝ ΗΔΗ ΕΞΟΤΟΥ
|
Incipit |
Περικοπαί τινες διερμηνευθῆσαι (!) ἐκ τῆς λατινίδος φωνῆς εἰς τὴν ἑλληνίδα παρὰ τοῦ σοφωτάτου καθηγητοῦ Μακαρίου Πάτμου ἐκ τῶν πολλῶν ἐξηγήσεων τοῦ Ἠλία τοῦ καὶ Δαβίδ, τοῦ ἀρίστου ἑρμηνέως τοῦ ὑψηλοῦ καὶ δυσνοήτου λόγου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου εἰς τὸν ἀπολογητικὸν τῆς εἰς τὸν Πόντον φυγῆς καὶ αὖθις ἐκεῖθεν ἐπανόδου οὗ ἡ ἀρχή, Ἥττημαι καὶ τὴν ἧττα ὁμολογῶ… ὑπετάγην τῷ Κυρίῳ
|
Titulus initialis |
περιστελεῖ ἡμᾶς· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἀξιωθῆναι, χάριτι...
|
Desinit |
Πετρου εξηγητου
|
Titulus initialis |
Πέτρου ἐξηγητοῦ
|
Titulus initialis |
Πέτρου ἐξηγητοῦ εἰς τὴν ἁγίαν κοίμησιν τῆς θεοτόκου, μηνὶ αὐγούστου ιεʹ
|
Titulus initialis |
Πέτρου ἐξηγητοῦ.
|
Titulus initialis |
Πέτρου ἐπισκόπου Μεδιολάνων πρὸς τὸν βασιλέα κύριον Ἀλέξιον τὸν Κομνηνὸν λόγος συνιστῶν τὸ ἐκπορεύεσθαι τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκ τοῦ Πατρός, ὁμοίως καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ
|
Titulus initialis |
Πέτρου Θεουπόλεως καὶ πάσης ἀνατολῆς πατριάρχου λόγος, καθ’ ὃν καιρὸν εἰσῆλθεν ὁ Ἰταλὸς Ἀργυρὸς ἐλέγξων τὰ ἡμέτερα.
|
Titulus initialis |
Πέτρου μαθητὴς τῆς πέτρας Χριστοῦ πέλων
διδάσκαλος πέφηνας ἄμφω καὶ μέγας
εὐαγγελιστὴς δεύτερος τοῦ Κυρίου
τῆς μυριόχλου πληθύος τῶν θαυμάτων
ὅλην μὲν ὡς φῶς λαμπρύνων οἰκουμένην
πᾶσαν δὲ τὴν Αἴγυπτον ἐκ πλάνης λύσας.
διὸ προθύμως μαρτυρήσας καὶ τέλος
εὔχριστον εὑρὼν, Mάρκε, καὶ παρρησίαν
ἔχων κατ’ ἄμφω πρὸς τὸν ὄντως δεσπότην
τὸν τὴν σοφήν σου δέλτον ἐν πιστῷ πόθῳ
τεύξαντα τήνδε ταῖς λιταῖς σου φωτίσας
Θεοῦ με δείξαις δέξιον παραστάτην.
|
Textus |
Πέτρου μυηθεὶς τοῖς ἀπορρήτοις λόγοις, τὴν τοῦ Θεοῦ κύησιν εἰς βροτῶν φύσιν, ἐν ᾗ τὸ διπλοῦν ὢν θεάνθρωπος φέρει, ταύτην καθεξῆς συντίθησι πανσόφως ὁ δευτερεύων Μᾶρκος ἐν θεογράφοις.
|
Textus |
Πῇ ξίφος ἰθύνεις κατὰ γαστρὸς ἢ κατὰ μαζῶν
|
Incipit |
πηγὰς ἰαμάτων τοὺς ἁλιέας ἀναδείξας· αὐτῷ...
|
Desinit |
Πηλουσίῳ σὰρξ ἐμπεριγράφει μόνῳ
|
Incipit |
ΠΗΞΕΣ ΩΡΟΣΚΟΠΟΥ ΜΟΙΡΙΚΗ ΠΡΟΣ ΤΑ Β' ΟΡΓΑΝΑ ΟΥΑΛΕΝΤΟΣ
|
Incipit |
Πιέριος πρεσβύτερος Ἀλεξανδρείας
|
Incipit |
πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες καὶ τὰ ἐξῆς
|
Desinit |
πιναξ
|
Titulus initialis |
Πιναξ ακριβης της γραφης του βιβλιου.
|
Titulus initialis |
Πιναξ αριστος της παρουσης πυκτιδος
|
Titulus initialis |
Πίναξ ἄριστος, ὁδὸς ἀπλανὴς τρίβος·
οἱ θέλωντες ἔρχεσθε, Χριστὸς κελεύει.
ζωὴν εὑρήσητε θείαν, ἐν οὐρανῷ.
|
Textus |
Πιναξ αρκριβης της γραφης του βιβλιου.
|
Titulus initialis |
Πίναξ ἐκλογῶν τινῶν
|
Titulus initialis |
Πίναξ ἐκλογῶν τινῶν συνέθετο κεφαλαιοδῶς ὁ μακαριώτατος ἐκεῖνος σοφώτατος λογιώτατος ἀνὴρ ὁ Πεπαγωμένος καὶ ἐν ἰατροῖς ἀριστότατος
|
Titulus initialis |
ΠΙΝΑΞ ΣΥΛΛΟΓΗΣ ΤΑΚΤΙΚΩΝ ΛΕΟΝΤΟΣ ΔΕΣΠΟΤΟΥ ΡΩΜΑΙΩΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΕΤΟΥΣ ΣΤΥΙΒ'
|
Titulus initialis |
Πίναξ σὺν Θεῷ περιέχων τοὺς ὁμοιοσυμφῷνους καὶ ὁμοτρόπους
|
Incipit |
πίναξ σὺν θεῷ τοῦ παρόντος βιβλίου. ἀρχὴ σὺν θεῷ τῆς βίβλου τῶν περσῶν τοῦ ῥαζῆ τοῦ μεζουὲ ἀβεκιανοῦ ἰσαὰκ ἰωάννου τοῦ δαμασκηνοῦ
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
ΠΙΝΑΞ ΣΥΝ ΘΕΩ ΤΩΝ ΣΚΕΥΑΣΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΑΝΤΙΔΟΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΟΧΙΣΧΩΝ
|
Titulus initialis |
Πίναξ σὺν Θεῷ τῶν σκευασιῶν τοῦ δυναμεροῦ
|
Titulus initialis |
Πίναξ τῆς βίβλου τῆς ἐπονομαζομένης Δογματικῆς Πανοπλίας
|
Titulus initialis |
Πιναξ της παρουσης ιερας.
|
Titulus initialis |
ΠΙΝΑΞ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΟΤΩΝ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΚΑΙ ΤΡΟΧΙΣΚΩΝ ΕΤΙ ΔΕ ΚΑΙ ΠΟΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
Πίναξ τῶν κεφαλαίων τῆς ἑρμηνείας τῆς Ἀποκαλύψεως τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ ἀποστόλου
|
Titulus initialis |
Πιστεύειν καταξιωθέντες τὴν πίστιν τῆς μιᾶς καθολικῆς
|
Incipit |
πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Πιστεύομεν εἰς Πατέρα...Πνεῦμα ὁμοούσιά τε καὶ ὁμόδοξα
|
Incipit |
ΠΙΣΤΕΥΟΜΕΝ ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΥΜΒΟΛΟΥ ΠΑΡΔΟΘΕΙΣΑΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΝ
|
Incipit |
Πιστεύομεν οἱ ὀρθόδοξοι Χριστιανοί
|
Incipit |
πιστεύσητε. Τοῖς δὲ ἀπὸ τῶν ἐθνῶν παρέγγυα μὴ ἐπαίρεσθαι κατὰ τοῦ Ἰσραὴλ, ἀλλὰ γινώσκειν ὅτι ὡς κλάδοι (κλάδος PG 118) ἐπὶ τὴν ῥίζαν, οὕτως ἐπ’ ἐκείνους ἐνεκεντρίσθησαν. Μετὰ δὲ ταῦτα παραινετικοὺς λόγους εἰς τὰ ἤθη διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
πιστεύσητε. τοῖς δὲ ἀπὸ τῶν ἐθνῶν παρεγγυᾶ, μὴ ἐπαίρεσθαι κατὰ τοῦ Ἰσραὴλ, ἀλλὰ γινώσκειν, ὡς κλάδοι ἐπὶ τὴν ῥίζαν, οὕτως ἐν ἐκείνοις ἐνεκεντρίσθησαν. μετὰ δὲ ταῦτα παραινετικοὺς λόγους εἰς τὰ ἤθη διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
Πιστεύω εἰς ἕνα θεὸν πατέρα παντοκράτορα [...] καὶ καθεξῆς τὸ ἅγιον σύμβολον... Πρὸς τοὐτοις στέργω καὶ ἀποδέχομαι τὰς ἁγίας καὶ οἰκουμενικὰς ἑπτὰ συνόδους [...]
|
Incipit |
Πιστευω εις πατερα και υιον και αγιον πνευμα τριαδα ομοουσιον· μιαν θεοτητα· μιαν δυναμιν· μιαν εξουσιαν ...
|
Incipit |
Πιστεύω τοίνυν καὶ ὁμολογῶ ἀληθῆ καὶ ὀρθόδοξον εἶναι
|
Incipit |
ΠΙΣΤΕΥΩΝ ΚΑΙ ΔΟΞΑΝ ΑΝΑΠΕΜΠΩΝ ΤΩ ΑΛHΘΙΝΩ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΥΙΩ
|
Desinit |
πίστιν ἱκανὴν παρασχόντες τῆς καλῆς ταύτης διορθώσεως, καὶ ἑαυτοῖς καὶ ἡμῖν τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν γένωνται πρόξενοι, χάριτι...
|
Desinit |
πίστιν φυλαττόντων ἀκέραιον, ὁ δὲ ἐν ἁγίοις Ἀλέξανδρος ... εἰς τὴν οὐράνιον μετέστη πολιτείαν εἴκοσι ,ὲν καὶ τρία ἔτη ἐν τῇ ἐπισκοπῇ διατελέσας ἔτη, βιοὺς δὲ τὰ πάντα ἐνενήκοντα καὶ ὀκτὼ, οὗ ταὶς εὐχαῖς... τῶν αἰωνίων τευξώμεθα ἀγαθῶν ... ἀμήν
|
Desinit |
πιστῶς καὶ δοξάζοντας
|
Desinit |
Πιττάκιον τοῦ κυροῦ Ἀλεξίου τοῦ πατριάρχου εἰς τὸν μητροπολίτην Καρίας ἐπὶ ἀφορισμοῦ
|
Titulus initialis |
ΠΛΑΤΩΝ ΠΟΙΟΥΜΕΝΟΣ ΤΑΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ
|
Incipit |
πληθῦναι τὸν σπόρον ὑμῶν καὶ αὐξῆσαι τὰ γενήματα ὑμῶν ἐν ἅπασιν ὑμῖν τὴν παρ' αὐτοῦ χάριν διδοὺς καὶ καταξιώσει ἐν τῇ τῶν οὐρανῶν βασιλείᾳ, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
πλὴν οὐκ ἀπέστη τοῦ εἶναι ξύλον
|
Desinit |
πλήρης γὰρ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ τῆς δόξης αὐτοῦ· ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
πλήρης γὰρ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ τῆς δόξης αὐτοῦ· ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
Πλήρης ὑπάρχων πίστεως τῆς ἐνθέου,
Εὐαγγελιστὰ Ἰωάννη παρθένε,
πλουτεῖς τὰ θεῖα τῶν ἀππορήτων λόγων˙
φέρων γὰρ ἔνδον Χριστὸν ἐνστερνισμένον
τῆς εὐσεβείας ἐξαπλοῖς τὴν πυξίδα,
καὶ τῆς Τριάδος ἐξανοίγων τὴν θύραν
σαφῶς ἐδείχθης ἠγαπημένος φίλος.
Ἀλλ', ὦ φαεινὲ βροντορῆτορ τῶν ἄνω,
τὸν ἐκ Θεοῦ λαβόντα τὴν σὴν πτωχείαν,
σώζοις λιταῖς σου πρὸς Θεὸν καὶ δεσπότην
τὸν νοῦν ἁγνεύοντ' εἰς ἀληθείας φάος
καὶ τῶν ὀρεκτῶν ἀντέχεσθαι κρειττόνως.
|
Textus |
Πληρωθείσης γὰρ αὐτῷ τῆς οἰκονομίας, φησὶν "νῦν ἐδοξάσθη ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου". ᾯ ἡ δόξα...
|
Desinit |
πλήρωμα νόμου ἀναδείξῃ.
|
Desinit |
Πλήρωμα Χριστὸς καὶ Προφητῶν καὶ Νόμου
καὶ παντὸς ἔργου δόξα σοι παντεργάτα.
Ὡς γοῦν δέδωκας τῇδε τῇ βίβλῳ τέλος,
βράβευε καὶ ἄφεσιν ἀμπλακημάτων
οἰκτρῷ, ταπεινῷ, ἀλιτρῷ, μονοτρόπῳ,
οὗ καὶ τὀπίκλην Κήνσου Θεοδοσίου·
ὃς καὶ λιτάζει ἱλεοῦσθαι τὸ θεῖον
τοῖς ἐς χεῖρας λαβοῦσι τήνδε πυξίδα
τούτου δὲ χάριν καὶ τῶν αὐτοῦ σφαλμάτων
|
Textus |
πληρωμα Χριστος και προφητων και νομου, και παντος εργου δοξα σοι παντεργατα. ως γουν δεδωκας τῃδε τῃ βιβλῳ τελος, βραβευε και αφεσιν αμπλακηματων, οικτρῳ ταπεινῳ αλιτρῳ μονοτροπῳ, ου και τοπικλην, Κηνσου Θεοδοσιου ος και λιταζει ιλεουσθαι το θειον, τοις ες χειρας λαβουσι τηνδε πυξιδα, τουτου δε χαριν και των αυτου σφαλματων.
|
Textus |
πληρώσας εἶπον δόξα σοι ὁ θεός, ἀμήν.
|
Textus |
Πληρωσας ειπω δοξα σοι ο θεος μου·
Ανδρειας δ᾽ επωνυμος την κλησιν εχων
ο ταυτα ξυσας, κληθη ξενε και ευχου.
|
Textus |
Πληρώσας εἴπω δόξα σοι ὁ Θεός μου·
Ἀνδρείας δ’ ἐπώνυμον τὴν κλῆσιν ἔχων
ὁ ταῦτα ξύσας, κλήθη ξένε καὶ εὔχου.
|
Textus |
Πλούσιος ἐν λιμῷ θρέψειν ὑπισχνεῖτο τὴν πόλιν, εἰ ἐκδιδοίη τὸν ἐχθρὸν αὐτῷ. ἡ μὲν οὐκ ἔδωκεν, ὁ δὲ ἀξιοῖ ἀποθανεῖν κατὰ τὸν τοῦτο διδόντα νόμον.
|
Titulus initialis |
πνευμα αγιον, οτι Ιησους ουδεπω εδοξασθη
|
Incipit abruptus |
πνεῦμα αὐλίζεται, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
πνεῦμα αὐλίζεται, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Πνεῦμα τὸ ἑαυτοῦ ἐτίμησε τὸ πλάσμα... ὁ Χριστὸς δοξάζεται· αὐτοῦ γάρ ἐστιν ἡ δόξα...
|
Desinit |
Πνεύματα παρὰ τῇ θείᾳ Γραφῇ εἰσὶν ἕξ
|
Incipit |
Πνευματικὸς τόμος καὶ δογματικὸς, ἀποδεικνὺς τὴν κατὰ καινοτομίαν γεγονυῖαν ἐπείσακτον ἔκθεσιν Ἡρακλείου τοῦ βασιλέως, ἐξ ὑποβολῆς Σεργίου τοῦ Κωνσταντινουπόλεως προέδρου, ἀπάδουσαν μὲν τῶν ἱερῶν λογίων τε καὶ πατέρων, συνάδουσαν δὲ τοῖς ἀνιέροις αἱρετικοῖς, τοῖς τήν τε σύγχυσιν ἅμα καὶ τὴν διαίρεσιν τερατολογοῦσιν ἐπὶ τοῦ κατὰ Χριστὸν τὸν θεὸν ἡμῶν μυστηρίου· γραφεὶς ἀπὸ Ῥώμης πρὸς Στέφανον τὸν ἁγιώτατον ἐπίσκοπον Δώρων, τελοῦντα ὑπὸ τὸν ἅγιον καὶ ἀποστολικὸν θρόνον τῆς ἁγίας Χριστοῦ τοῦ θεοῦ ἡμῶν πόλεως
|
Titulus initialis |
πνεύματος κινεῖται· τούτου οὐχ ἅπτεται καύσων· ὑπὸ τούτῳ τῷ φυτῷ εὐφραίνου καὶ χόρευε μετ᾽ ἀγγέλων, δοξάζων τὸν πατέρα…
|
Desinit |
ποάσης ψαλτήριον ἢ εὐαγγέλιον καὶ ἀναπτείξας αὐτὸ ἐπιγράφου
|
Incipit |
Πόδες ἰαμβικοῦ μέτρου ἕξ
|
Incipit |
Πόθεν ὑμῖν σήμερον διαλεξόμεθα
|
Incipit |
Πόθεν ὠνόμασται ὀξεῖα; ἐκ μεταφορᾶς
|
Incipit |
ποθινὸν εὕρεις με τοῦ ἕαρος σύμβολον ξένον λύση κηρίον
|
Desinit |
ποθοῦντι μᾶλλον τὴν ἄνω δείξοιτέ μοι.
|
Desinit |
ΠΟΘΩ ΜΑΛΛΟΝ ΑΕΙ ΔΟΞΑΖΟΜΕΝ
|
Desinit |
Ποῖ δὴ καὶ πόθεν ὦ φίλε Μενέξενε
|
Incipit |
Ποία ἡ τάξις τῶν στάσεων καὶ πόσαι εἰσίν;
|
Incipit |
Ποίαν σοι ἐπάξιον ᾠδήν
|
Incipit |
Ποίαν σοι ἐπάξιον ᾠδήν
|
Incipit |
Ποίαν σοι ἐπάξιον ᾠδήν
|
Incipit |
ποίας ἂν εἴη συγγνώμης ἄξιος
|
Desinit |
ΠΟΙΕΙ ΚΡΙΣΙΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΑΣ ΚΑΙ ΤΕΡΑΤΑ ΕΞΑΙΣΙΑ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ ΜΕΓΑΛΑ
|
Desinit |
ποιημα Μεθοδιου πατριαρχου αρχιεπισκοπου Κωνσταντινοπολεως. ǀ Ταξις εις γαμους διγαμιας.
|
Titulus initialis |
ποίημα τοῦ αὐτοῦ Ζωσίμου πρᾶξις γ'
|
Titulus initialis |
ΠΟΙΗΣΑΙ ΕΞΟΝ ΟΥΔΕΝΙ
|
Desinit |
ΠΟΙΗΣΑΙ ΕΞΟΝ ΟΥΔΕΝΙ
|
Desinit |
ΠΟΙΗΣΑΙ ΕΞΟΝ ΟΥΔΕΝΙ
|
Desinit |
ΠΟΙΗΣΑΙ ΕΞΟΝ ΟΥΔΕΝΙ
|
Desinit |
ΠΟΙΗΣΑΤΕ ΚΑΡΠΟΥΣ ΑΞΙΟΥΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ
|
Incipit |
ποιησατε ουν καρπον αξιον της μετα[νοιας] (μετανοιας)
|
Desinit abruptus |
ΠΟΙΗΣΙΣ ΧΑΛΚΟΥ ΞΑΝΘΟΥ
|
Titulus initialis |
ΠΟΙΗΣΙΣ ΧΑΛΚΟΥ ΞΑΝΘΟΥ
|
Titulus initialis |
Ποιηταὶ μὲν κυρίως κατεξοχήν εἰσι πέντε
|
Incipit |
ποιμανεῖ ἡμᾶς εἰς τοὺς αἰῶνας· αὐτὸς τηρήσει ἡμᾶς καὶ τὰς καρδίας ἡμῶν καὶ ἀξίους ἡμᾶς ποιήσει τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν ἀπολαύεσθαι ἐν Χριστῷ
|
Desinit |
Ποιμὴν ὁ Προτέριος Ἀλεξανδρέων
|
Incipit |
Ποῖον καρπὸν δείξασα τῆς μετανοίας
|
Incipit |
Ποῖον καρπὸν δείξασα τῆς μετανοίας ψυχή
|
Incipit |
Ποῖον πάθος ἰσχυρότερον καὶ δυσεξαλειπτότερον
|
Incipit |
Ποίῳ σε, Γρηγόριε, συντάξω μέρει;
|
Incipit |
Πολέμιός τις ἀνὴρ τῶν συγκλητικῶν ἐκ πόλεως Ἀλεξανδρείας
|
Incipit |
Πόλις Ἀλεξανδρέων καὶ τἄλλα μὲν ἀγαθή
|
Incipit |
Πολλ' ἑνὶ τῇ δ' ἐμόγησα πυξίδι, ὦ φιλεταῖρε
|
Incipit |
Πολλὰ ἁρμοδιώτατα ἐδιώρισεν ἡ τάξις τῆς ἐκκλησίας
|
Incipit |
πολλὰ καὶ μεγάλα καὶ πάσης εὐχαριστίας ἀμείνω τῆς εἰς ἡμᾶς εὐνοίας ἐν τῷ παρελθόντι χρόνῳ δείξας τεκμήρια
|
Desinit |
Πολλὰ μέν, ἀδελφοί, καὶ παράδοξα τὰ τῶν ἁγίων μαρτύρων ἀνδραγαθήματα
|
Incipit |
ΠΟΛΛΑ ΤΟΙΣ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟΙΣ ΕΔΟΞΕ
|
Incipit |
πολλαὶ αὐτῶν δόξα καὶ τὸ κράτος...
|
Desinit |
πολλαι γαρ μοναι· και αλλη δοξα ηλιου:
|
Desinit |
Πολλαῖς φοραῖς βλέποντες τοὺς Χριστιανοὺς δηλαδὴ τοὺς ὀρθοδόξους
|
Incipit |
πολλάκι γὰρ πρῆξας ἄκων φόνον ἐξετέλεσας
|
Desinit |
Πολλακις αιτηθεις υπο πολλων εξ αγαπης.
|
Incipit |
Πολλακις αιτηθεις υπο πολλων εξ αγαπης·
|
Incipit |
Πολλάκις με βουληθέντα σοι γράψαι, ἐξότου τοὺς τελευταίους περὶ τῶν ζητημάτων ἐκείνων λόγους ἀπέστειλα
|
Incipit |
Πολλάκις μὲ ἐβίασας καὶ ἐξεθλίψας τέκνον
|
Incipit |
ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΜΕ ΗΞΙΩΣΑΣ
|
Incipit |
ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΜΕ ΗΞΙΩΣΑΣ
|
Incipit |
ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΜΕ ΗΞΙΩΣΑΣ
|
Incipit |
ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΜΕ ΗΞΙΩΣΑΣ ΔΙΑ ΓΡΑΦΗΣ ΔΗΛΩΣΑΙ
|
Incipit |
Πολλάκις μὲν ἠξίωσας, τέκνον εὐλογημένον
|
Incipit |
ΠΟΛΛΑΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥΤΟΥ ΔΟΞΑΣ
|
Incipit |
πολλὰς συμπεφευγυίας ἀφορμὴν τῶν ἔξω πόλεων
|
Incipit cuiusdam partis |
Πολλαχόθεν ἐπεδειξαμένη τῶν ἔργων
|
Incipit |
Πολλαχόθεν ἐπιδειξαμένη τῶν ἔργων, ὦ μεγίστη βασιλίς
|
Incipit |
Πολλὴ χαρά, ἀδελφοὶ ἀγαπητοί, τῷ ἀρξαμένῳ
|
Incipit |
πολλὴν γὰρ καὶ ἐντεῦθεν δέξῃ τὴν παράκλησιν
|
Desinit |
πολλὴν παρρησίαν θέλομεν εὕρειν εἰς τὰ μέλλοντα καὶ θέλομεν ἀξιωθῆ τῆς οὐρανίου βασιλείας καὶ τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν χάριτι καὶ φιλανθρωπία τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὧ πρέπει δόξα τιμὴ καὶ προσκύνησις σὺν τῶ ἀνάρχω αὐτοῦ πατρὶ καὶ τῶ παναγίω καὶ ἀγαθῶ καὶ ζωοποιῶ αὐτοῦ πνεύματι νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων, ἀμήν.
|
Desinit |
πολλὴν τὴν ἄνωθεν εὔνοιαν ἐπισπασώμεθα καὶ πάντας ἡμᾶς τῆς τῶν οὑρανῶν βασιλείας καταξιωθῆναι· χάριτι...
|
Desinit |
πολλὴν τὴν ἄνωθεν εὔνοιαν ἐπισπασώμεθα καὶ πάντας ἡμᾶς τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας καταξιωθῆναι, χάριτι...
|
Desinit |
πολλὴν τὴν ἄνωθεν εὔνοιαν ἐπισπασώμεθα καὶ πάντας ἡμᾶς τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας καταξιωθῆναι, χάριτι...
|
Desinit |
πολλῆς ἀπολαύσωμεν δόξης· χάριτι...
|
Desinit |
Πολλῆς ἡμῖν, ἀδελφοί, πρόξενον ὠφελείας
|
Incipit |
πολλῆς φιλανθρωπίας· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἀπολαύειν διηνεκῶς εἰς δόξαν τοῦ ταῦτα ἐργασαμένου θεοῦ· αὐτῷ…
|
Desinit |
ΠΟΛΛΗΣ ΩΦΕΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΞΕΝΟΝ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΝΑ ΔΙΗΓΕΙΤΑΙ ΤΙΝΑΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΑΣ
|
Incipit |
Πολλοὶ μὲν καὶ ἄλλοι τῶν παλαιῶν τὰς κατὰ στοιχεῖον συντεθείκασι λέξεις
|
Incipit |
ΠΟΛΛΟΙ ΜΕΝ ΤΙΝΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΤΩΝ ΤΟΥΣ ΙΕΡΟΥΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ ΔΙΑΔΕΞΑΜΕΝΩΝ
|
Incipit |
Πολλοὶ τρόποι τῶν ἐξαγγελόντων εἰσίν
|
Incipit |
Πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων ἐν ἐξορίαις καὶ φυλακαῖς τὸν ἴδιον καταλύοντες βίον, εἰ καὶ μηδὲν ἕτερον ἴσως ἔχουσιν ἐφ᾽ ᾧ ἂν καὶ διάθωνται
|
Incipit |
Πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων ἐν ἐξορίαις καὶ φυλακαῖς τὸν ἴδιον καταλύοντες βίον, εἰ καὶ μηδὲν ἴσως ἕτερον ἔχουσιν ἐφ᾽ ᾧ ἂν καὶ διάθῶνται
|
Incipit |
Πολλοῖς μὲν ἤδη γέγονεν ἡ παρθενία τῶν πρὸς ἐπὶδειξιν λόγων
|
Incipit |
Πολλοῖς συνεχόμενοι πειρασμοῖς τοῖς ἐξ ἀλλοφύλων
|
Incipit |
πολλοῦ τινος ἄξιον
|
Desinit |
Πολλοὺς ἐγὼ τῶν φίλων τεθνηκότας ἐδάκρυσα καὶ λόγοις ἐξιτηρίοις ἐτίμησα
|
Incipit |
πολλοὺς ἔχει τε ἤδη καὶ ἕξει τοὺς ἐπαινέτας
|
Desinit |
πολλῷ πλέον περιφανέστερον ἀποδεῖξαι. Διὰ γὰρ τῶν ἐναντίων μάλιστα τὰ ἐναντία πολλάκις οἰκονομεῖ. Αὐτῷ…
|
Desinit |
πολλῶν δόξαν
|
Incipit |
Πολλων εις το κατα Ματθαιον και εις το κατα Ιωαννην τον υιον της βροντης συνταξαντων υπομνηματα, ολιγων δε εις το κατα Λουκαν, ουδενος δε ολως ως οιμαι εις το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξηγησαμενου
|
Incipit |
Πολλῶν εἰς τὸ κατὰ Ματθαῖον καὶ εἰς τὸ κατὰ Ἰωάννην, τὸν υἱὸν τῆς βροντῆς, συνταξάντων ὑπομνήματα, ὀλίγων δὲ εἰς τὸ κατὰ Λουκᾶν, οὐδενὸς δὲ ὅλως, ὡς οἶμαι, εἰς τὸ κατὰ Μᾶρκον
|
Incipit |
Πολλων εις το κατα Ματθαιον, και εις το κατα Ιωαννην τον υιον της βροντης συνταξαντων
|
Incipit |
Πολλων εις το κατα Ματθαιον, και εις το κατα Ιωαννην τον υιον της βροντης, συνταξαντων υπομνηματα
|
Incipit |
Πολλων εις το κατα Ματθαιον· και εις το κατα Ιωαννην τον υιον της βροντης· συνταξαντων υπομνηματα
|
Incipit |
Πολλῶν καὶ μεγάλων κακῶν ἡ ἁμαρτία πρόξενος
|
Incipit |
Πολλῶν καὶ μεγάλων κακῶν ἡ ἁμαρτία πρόξενος
|
Incipit |
Πολλῶν καὶ μεγάλων κακῶν ἡ ἁμαρτία πρόξενος γίνεται
|
Incipit |
Πολλῶν καὶ μεγάλων κακῶν ἡ ἁμαρτία πρόξενος γίνεται
|
Incipit |
Πολλῶν καὶ μεγάλων κακῶν ἡ ἁμαρτία πρόξενος γίνεται
|
Incipit |
Πολλῶν καὶ μεγάλων κακῶν ἡ ἁμαρτία πρόξενος γίνεται
|
Incipit |
Πολλῶν ὄντων ὁσίων ἀνδρῶν καὶ ἀξίων τοῦ κυρίου ἡμῶν
|
Incipit |
Πολλων ως εικος εις το κατα Ματθαιον και εις το κατα Ιωαννην συνταξαντων υπομνηματα
|
Incipit |
Πολλῶν ὡς εἰκὸς εἰς τὸ κατα Ματθαίον καὶ εἰς τὸ κατὰ Ἰωάννην συνταξάντων ὑπομνήματα
|
Incipit |
Πολλῶν ὡσεὶκὸς (ὡς εἰκὸς) εἰς τὸ κατὰ Ματθαῖον καὶ εἰς τὸ κατὰ Ἰωάννην συνταξάντων ὑπομνήματα, ὀλίγων δὲ
|
Incipit |
ΠΟΛΥΕΛΕΟΣ ΨΑΛΛΟΜΕΝΟΣ ΕΝ ΤΑΙΣ ΔΕΣΠΟΤΙΚΑΙΣ ΕΟΡΤΑΙΣ ΚΑΙ ΕΝ ΤΑΙΣ ΜΝΗΜΑΙΣ ΤΩΝ ΔΟΞΑΖΟΜΕΝΩΝ ΑΓΙΩΝ. ΠΕΡΙΕΧΩΝ ΚΑΙ ΤΑΣ ΚΑΤ' ΕΟΡΤΑΣ ΕΚΛΟΓΑΣ, ΑΡΜΟΔΙΩΣ ΕΡΑΝΙΣΘΕΙΣΑΣ ΠΑΡΑ ΤΙΝΟΣ ΜΟΝΑΧΟΥ ΣΙΝΑΙΤΟΥ
|
Titulus initialis |
Πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως, ἀγαπητοί, τὸν Ἰουδαϊκὸν λαὸν ἄνωθεν διεξάγων
|
Incipit |
Πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως, ἀγαπητοί, τὸν Ἰουδαϊκὸν λαὸν ἄνωθεν διεξάγων
|
Incipit |
Πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως, ἀγαπητοί, τὸν Ἰουδαϊκὸν λαὸν ἄνωθεν διεξάγων
|
Incipit |
Πολυξένης σφαττομένης ὑπὸ τοῦ Νεοπτολέμου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
Πολὺς ὁ περὶ τούτου λόγος καὶ μακρὰ ἡ περὶ Χριστιανῶν πίστεως ἀπόδειξις
|
Incipit |
Πολὺς ποταμὸς πλουσίων δώρων, ξένε
|
Incipit |
Πόνημα ἐν συνόψει περὶ φύσεως ἀνθρώπου ἐξερανισθὲν καὶ συντεθὲν παρὰ Μελετίου μονάχου ἐκ τῶν τῆς ἐκκλησίας ἐνδόξων, καὶ τῶν ἔξω λογάδων καὶ φιλοσόφων
|
Titulus initialis |
Πονοις Ματθαιος λυραν ηρμοσε ξενην.
|
Desinit abruptus |
πόνων δόξαν Χριστῷ ἀναπέμψωμεν, νῦν καὶ ἀεί...
|
Desinit |
πορεύεσθε ... τῇ φλόγι ᾗ ἐξεκαύσατε
|
Desinit |
πορευόμενος εἰς Μακεδονίαν· Τῖτω δὲ οὕτως· τούτου χάριν καταλειποντα ἐπι διορθώση· καὶ καταστήσης κατα πολιν πρεσβυτέρους· καὶ τὰ ἑξῆς·
|
Desinit |
Πορφύριος ὁ τὴν εἰσαγωγὴν τῆς φιλοσοφίας γράψας, φοίνιξ μὲν ἦν τὸ γένος
|
Incipit |
πόσα εἰσὶ ταῦτα; Ὁ δὲ εἶπε, Τοσάδε. Τότε ὁμοῦ πάντες θαυμάσαντες ἐδόξαζον τὸν ἐλεήμονα Θεὸν ἡμῶν
|
Desinit |
πόσα μέρη τοῦ λόγου καὶ τὰ ἑξῆς
|
Desinit |
πόσαι προσωδίαι δέκα ὀξεῖα βαρεῖα περισπωμένη
|
Incipit |
Πόσαι προσῳδίαι; δέκα· ὀξεῖα, βαρεῖα, περισπωμένη
|
Incipit |
ΠΟΣΑΙ ΣΥΜΦΩΝΙΑΙ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΕΩΣ ΤΡΕΙΣ
|
Incipit |
ποσάκις καὶ πότε ἐπορθήθησαν οἱ ἐξ Ἰσραήλ
|
Titulus initialis |
ποσακις και ποτε επορθησαν οι εξ Ισραηλ.
|
Titulus initialis |
πόσας ὥρας ἐποίησεν ὁ Ἀδὰμ ἐν τῷ παραδείσῳ ; ἀπὸ πρωὶ ἕως ὥρας ϛ'; δηλὴν γὰρ ἐκρύβη καθὼς γέγραπται ὅτι τὸ δηλὴν ἐξεβλήθη
|
Desinit |
Ποσαχῶς ὀφείλουσιν ἐξηγεῖσθαι τὰ ῥητορικὰ προβλήματα
|
Incipit |
πόση τοῦ ξίφους διαίρεσις τῆς τομῆς ἐρεύνησον
|
Desinit |
Πότε ἥξω, θεσπέσιε δέσποτα, καὶ ὀφθήσομαι τῷ προσώπῳ σου;
|
Incipit |
Ποτέ τις ἄρχων μέγας ἀπῆλθε πρὸς τὸν... πατριάρχην τῆς Ἀλεξανδρείας
|
Incipit |
Ποῦ γὰρ ἡ τῆς Σαμαρείας κόρη, ἡ ψευδώνυμος θεός; Πῦρ γέγονε καὶ τὴν φύσιν τῶν ξυλῶν ἐπέγνω. Ἔδωκεν ἡμῖν ἁγίαν ἑορτὴν ἡ μεγαλοφόνως φωνήμ ἧς ἀεὶ καταξιωθῶμεν, ἐν Χριστῷ... ἀμήν
|
Desinit |
πρoετρέψατo δὲ αὐτὸν καὶ ξενίαν αὐτῶ
ἑτοιμάσαι· ἵνα ἐὰν ἔλθη, εὕρη πoῦ μεῖναι. καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
πρoετρέψατo δὲ αὐτὸν, καὶ ξενίαν αὐτῶ ἑτοιμάσαι, ἵνα ἐὰν ἔλθη εὕρη ποῦ μεῖναι (μείνη)· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
Πρᾶγμα ἐξαίρετον καὶ διήγημα φόβον μέγαν ἐπέχων
|
Titulus initialis |
Πρᾶγμα παρὰ τὴν τῶν ἁγίων ἐνδόξων
|
Incipit |
Πράγματα παρ' ἡμῶν ἔχειν αὐτὸν ἀπαξιώσαντα
|
Incipit |
Πραιτεξτάτου τοῦ ἰλλουστρίου τῆν θυγατέρα Ἀναστασίαν ἀναγινώσκομεν παρὰ Χρυσογόνου
|
Incipit |
πρακτικην και ενδοξον του Χριστου γενεαν.
|
Desinit |
Πράξεις ἀποστόλων τὸ βιβλίον καλεῖται
|
Incipit |
Πράξεις ἀποστόλων τὸ βιβλίον καλεῖται
|
Incipit |
Πράξεις ἀποστόλων τὸ βιβλίον καλεῖται ἐπειδὴ τὰς πράξεις ὁμοῦ περιέχει τῶν ἀποστόλων. Ὁ δὲ διηγούμενος ταῦτα ἐστὶ Λουκᾶς ὁ εὐαγγελιστής, ὁ καὶ τοῦτο συγγραψάμενος τὸ βιβλίον. Συναπεδήμησε γὰρ τοῖς τε ἄλλοις καὶ μάλιστα τῷ Παύλῳ καὶ εἰδὼς ἀκριβῶς γράφει. Διηγεῖται δὲ ἐν αὐτῷ πῶς καὶ μετὰ τὴν ἀνάστασιν ὁ κύριος τοῖς μαθηταῖς ὀπτανόμενος ἦν, συναυλιζόμενος μετ’ αὐτῶν ἐφ’ ὅλαις τεσσαράκοντα ἡμέραις. Εἶτα ὡς ἀνελήφθη, ἀγγέλων ὑπολαβόντων αὐτὸν ἀπὸ ὄρους τῶν ἐλαιῶν. Εἶτα μετὰ ἡμέρας δέκα τὴν τοῦ ἁγίου πνεύματος ἔκχυσιν ἐν τῇ πεντηκοστῇ
|
Incipit |
Πράξεις ἀποστόλων τὸ βιβλίον καλεῖται ἐπειδὴ τας πράξεις ὁμοῦ τῶν ἀποστόλων περιέχει· ὁ δὲ διηγούμενος ταύτας ἐστὶ Λουκᾶς ὁ εὐαγγελιστης
|
Incipit |
Πραξεις αποστολων το βιβλιον καλειται, επειδη τας πραξεις
|
Incipit |
Πραξεις αποστολων, το βιβλιον τουτο καλειται, επειδη τας πραξεις ομου των αποστολων περιεχει, ο δε διηγουμενος ταυτας, εστι Λουκας
|
Incipit |
πράξεις ἐκκλησιαστικαὶ γινόμεναι κατά καιροὺς συλλεχθεῖσαι ὑπὶ διαφόρων βιβλίων ἱστορικῶν καὶ χρονογράφων
|
Titulus initialis |
Πράξεις καὶ ἐπιστολαὶ τῶν ἁγίων ἀποστόλων.
|
Textus |
πραξεις και μαρτυριον του αγιου και ενδοξου ιερομαρτυρος Γρηγοριου της μεγαλης Αρμενιας· κυριε ευλογησον·
|
Titulus initialis |
Πραξεις του αγιου Νικολαου αρχιεπισκοπου Μυρων της Λυκιων μητροπολεως.
|
Titulus initialis |
Πράξεις τῶν ἁγίων ἀποστόλων, συγγραφεῖσαι παρὰ τοῦ ἁγίου ἀποστόλου καὶ εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ.
|
Textus |
πραξεις των αγιων αποστολων. Ιακωβου, καθολικη.
|
Incipit |
ΠΡΑΞΕΙΣ ΩΦΕΛΙΜΟΙ ΠΑΝΥ ΕΙΣ ΟΠΟΙΑΝΔΗΤΙΝΑ ΥΠΟΘΕΣΙΝ
|
Titulus initialis |
ΠΡΑΞΕΣΙ ΠΕΡΙ ΧΡΙΣΤΟΥ
|
Incipit |
Πράξεων καὶ λόγων (uel Λόγων καὶ ἔργων) ἅμιλλαν ὁρῶ ἐπὶ τῆς παρούσης πανηγύρεως
|
Incipit |
Πράξεων καὶ λόγων ἅμιλλαν
|
Incipit |
Πράξεων καὶ λόγων ἅμιλλαν
|
Incipit |
Πράξεων καὶ λόγων ἅμιλλαν
|
Incipit |
Πράξεων καὶ λόγων ἅμιλλαν
|
Incipit |
Πράξεων καὶ λόγων ἅμιλλαν
|
Incipit |
Πράξεων καὶ λόγων ἅμιλλαν
|
Incipit |
Πράξεων καὶ λόγων ἅμιλλαν
|
Incipit |
πρᾶξιν μετὰ χαρᾶς [
|
Desinit |
ΠΡΑΞΙΝ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΙΑΣ Η ΘΕΩΡΙΑΝ· ΩΨΙΣ ΤΕΛΕΙΩΝ ΗΔΕ ΤΕ ΠΛΕΙΟΝΩΝ
|
Incipit |
πρᾶξις καταλείπεται
|
Desinit |
Πρᾶξις νοερὰ τῶν ἁγίων πατέρων
|
Incipit |
πρεπει δοξα τιμη και προσκυνησις εις τους αιωνας των αιωνων αμην.
|
Desinit |
Πρέπει εἰς τὸν κριτὴν τετάξει τὸν ἀρχιερέα
|
Incipit |
Πρέπει νὰ ἐξεύρωμεν
|
Incipit |
πρεπόντως ἂν δή που δρῴη· δοξάζων διὰ τούτου τὸν ἐν τρισὶν... Θεόν, ὅς ἐστι θαυμαστὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ... ἀμήν
|
Desinit |
πρεσβείαις καὶ ἱκετείαις τοῦ πανενδόξου προφήτου, προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ Ἰωάννου, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
πρεσβείαις καὶ ἱκετείαις τοῦ πανενδόξου προφήτου, προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ Ἰωάννου, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
πρεσβευούσης τῆς ὑπεραγίας δεσποίνης ἡμῶν τῆς θεοτόκου, τῶν θεοειδῶν ἀγγέλων καὶ πάντων τῶν ἁγίων, ἀμήν. Μικρᾶς δὲ χάριν εὐλογίας καὶ ὑπομνήσεως, καὶ τῆς ἐν κυρίῳ στοργῆς καὶ ἀγάπης σύμβολα, ἀπεστείλαμεν μερίδας τῶν τιμίων καὶ ζωοποιῶν ξύλων ἐν τύπῳ χρυσίνῳ ἐντεθειμένας
|
Desinit |
Πρέσβυν ἄγω σοι τὴν σὲ τεκοῦσαν, Λόγε,
σὺν τῷ προδρόμῳ καὶ θείῳ βαπτιστῇ σου,
τοὺς προτοστάτας. Τῶν ἀΰλων ἀ(...)λων
τῆν νίκην λαοῦ καὶ ποιμένα τῶν μύρων,
τετράδαν ἅμα στρατηλατῶν μεγάλων
Δημήτριον, Νέστορα, Θεόδωρόν τε·
καὶ τὸν πένταθλον Γεώργιον τὸν μέγαν,
ο δ(...) φάλαγγα τῶν ἁγίων (...)των,
(...)ασᾶς σὸς λάτρης ὁ μοναχὸς καὶ ξένος
ὅ(...)τως εὕροιμι τὴν ἄνω βασιλείαν·
ἐν τῇ σκέπῃ σου φυλαττόμενος ἄγαν
φύγω παντοίων κακῶν ἐπαναστάσεις
λιτὴν ἄγει σοι Χριστέ καὶ Λόγε·
ἡ σὲ τεκοῦσα, σὺν τῶ θείῳ Προδρόμῳ·
διπλὴ δυάς τε καὶ πρώτοι τῶν ἀγγέλων
ὁ νίκη λαοῦ κληθεὶς καὶ ποιμενάρχης·
τεττάρων ἅμα στρατηλατῶν μεγάλων·
Δημητρίου, Νέστορος καὶ Θεοδώρου·
καὶ τοῦ πεντάθλου μεγάλου Γεωργίου·
ὁ δῆμος ἅπας καὶ φάλαγξ τῶν ἁγίων,
ὑπὲρ ἀχρείου Κοσμᾶ τοῦ μόνου ξένου·
ὅπως τύχοιμι βασιλείας τῆς ἄνω·
σκεπόμενος φρουρούμενος τῇ σῇ σκέπῃ
λάθω παντοίων κακῶν ἐπαναστάσεις.
|
Textus |
Πρετεξτάτου τοῦ ἰλλουστρίου τὴν θυγατέρα Ἀναστασίαν ἀναγινώσκομεν
|
Incipit |
πρὶν γὰρ ἐγὼ ἀποκυλίσω τὸν λίθον, ὃν ζητεῖτε, μετ᾽ ἐξουσίας ἀνέστη· αὐτῷ…
|
Desinit |
Πρίν ποτε ῥυσαμένη ξεῖνον
|
Incipit |
Πρό γε πάντων, (ἀγαπητοί), δίκαιόν (ἐστιν) ἡμᾶς δοξάζειν τὸν δι' ἡμᾶς ἐνανθρωπήσαντα
|
Incipit |
Πρὸ ἑξ ἡμερῶν τοῦ πάσχα ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς Βηθανίαν, ὅπου ὁ Λάζαρος ὁ τεθνηκώς (Ioh. 12,1), ὁ λήθῃ παραπεμφθῆναι...
|
Incipit |
Πρὸ μὲν μικροῦ φιλόσοφον ἠλάλαξεν
|
Incipit |
Πρὸ τῆς ἐξετάσεως πρὸς τὸν θεὸν δέδεικται τῶν μαρτύρων
|
Incipit |
πρὸ τῆς τῶν ψαλμῶν έξηγήσεως λεκτέον δὴ τίνα έστὶ τὰ τῷ σκοπῷ συμβαλλόμενα
|
Incipit |
ΠΡΟ ΤΟΥ ΑΠΑΡΞΑΣΘΑΙ ΤΗΣ ΕΞΗΓΗΣΕΩΣ
|
Incipit |
ΠΡΟ ΤΟΥ ΑΠΑΡΞΑΣΘΑΙ ΤΗΣ ΕΞΗΓΗΣΕΩΣ
|
Incipit |
Πρὸ τοῦ ἀπάρξασθαι τῆς ἐξηγήσεως
|
Incipit |
Πρὸ τοῦ ἀπάρξασθαι τῆς ἐξηγήσεως
|
Incipit |
Πρὸ τοῦ ἀπάρξασθαι τῆς ἐξηγήσεως
|
Incipit |
ΠΡΟ ΤΟΥ ΑΠΑΡΞΑΣΘΑΙ ΤΗΣ ΕΞΗΓΗΣΕΩΣ ΕΙΔΕΝΑΙ ΔΕΙ
|
Incipit |
Πρὸ τοῦ λεξικοῦ τῶν πνευμάτων σημειωτέον ταῦτα
|
Incipit |
Πρὸ τοῦ λεξικοῦ τῶν πνευμάτων σημειωτέον ταῦτα
|
Incipit |
Πρὸ τοῦ ῥήματος δὲ ἐξ ἀνάγκης κεῖται τὸ ὄνομα
|
Incipit |
πρὸ τοῦ σφαγίου τοῦ ξένου τεθυμμένα
|
Desinit |
Πρόγραμμα βίβλου τῆσδε τῆς τῶν δογμάτων / Ἀλεξίου φρόντισμα καὶ γλυκὺς πόνος
|
Incipit |
ΠΡΟΔΡΟΜΕ ΚΗΡΥΞ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ
|
Incipit |
Προέδραμεν ἐν τῇ προτέρᾳ Κυριακῇ ἡ ἐξήγησις ἡ περὶ τοῦ Προδρόμου
|
Incipit |
Προείληφεν, ὦ φιλόχριστε πάτερ, φωνή τις δεξιὰ τὰς σὰς ἀνακηρὐττουσα πράξεις
|
Incipit |
Πρόεισιν ἐν τῇ ἀρχῇ τοῦ βιβλίου δεῖξαι
|
Incipit |
προεμέσαντες τὸν ἐν ἡμῖν τῶν παθῶν βὀρβορον, καὶ τοῦ μεγάλου ἔλεους τοῦ θεοῦ ἀξιωθείημεν εὐχαῖς ἁγίων, ἀμήν
|
Desinit |
Προέταξε τὸ ὂν τοῦ ἀναγκαίου
|
Incipit |
προεταξεν το... (του?) Δαυιδ Αβρααμ
|
Incipit |
Πρόθεσίς ἐστι λέξις καθ' ἕνα σχηματισμόν
|
Incipit |
ΠΡΟΘΕΣΙΣ ΤΗΣ ΣΕΒΑΣΜΙΑΣ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΞΗΡΟΠΟΤΑΜΟΥ
|
Titulus initialis |
Προκαθεσθέντων τῶν εὐσεβεστάτων βασιλέων Βασιλείου, Λέοντος καὶ Ἀλεξάνδρου
|
Incipit |
Προκαθεσθέντων τῶν εὐσεβεστάτων βασιλέων Βασιλείου, Λέοντος καὶ Ἀλεξάνδρου
|
Incipit |
Προκαθίσαντος οὖν Δομετιανοῦ τοῦ κόμητος ἐπὶ τοῦ βήματος καὶ τῆς στρατιωτικῆς τάξεως ὑπηρετουμένης αὐτῷ, Εὐδίκιός τις
|
Incipit |
Προκατασκευὴ εἰς τὴν μεγάλην σύνταξιν καὶ εἰς τοὺς προχείρους κανόνας τῆς ἀστρονομίας
|
Titulus initialis |
Πρόκειται ἡμῖν ὁ Ἐκκλησιαστὴς εἰς ἐξήγησιν ἴσον ἔχων τῷ μεγέθει τῆς ὠφελείας τὸν πόνον τῆς θεωρίας
|
Incipit |
Πρόκειται σήμερον, ἀγαπητοί, τὸ τριπόθητον ξύλον
|
Incipit |
Προκολάνου (!) ἐπισκόπου Μεδιολάνων λόγος πρὸς τὸν βασιλέα κύριον Ἀλέξιον τὸν Κομνηνὸν συνιστῶν ὡς [...]
|
Titulus initialis |
προκόψαντες· καὶ ἐδοξάσαμεν τὸν Θεὸν τὸν μὴ βουλόμενόν τινα ἀπολέσθαι ποτέ, ἀλλὰ πάντας εἰς μετάνοιαν ὁδηγοῦντα ... ἀμήν
|
Desinit |
ΠΡΟΚΥΝΟΥΜΕΝΟΝ ΤΕ ΚΑΙ ΔΟΞΑΖΟΜΕΝΟΝ Ω ΠΡΕΠΕΙ
|
Desinit |
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΑΚΡΙΒΗΣ ΔΙΑΤΑΞΙΣ
|
Titulus initialis |
Πρόλογος μετὰ ἐγκωμίου τῶν πρὸς βασιλέα Ἀλέξιον τὸν Κομνηνὸν εἰς τὴν Δογματικὴν Πανοπλίαν
|
Titulus initialis |
προλογος των πράξεων των ἁγίων ἀποστόλων
|
Titulus initialis |
Πρόλογος τῶν Πράξεων.
|
Titulus initialis |
Πρόλογος τῶν Πράξεων.
|
Titulus initialis |
ΠΡΟΞΕΝΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ Κ.Τ.Λ.
|
Desinit |
Προξυρίσας τὴν κεφαλὴν
|
Incipit |
Προοίμιον ἐξ ἀνεπιγράφου.
|
Titulus initialis |
προοιμιον και εξηγησις εις το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον.
|
Titulus initialis |
προοίμιον τῆς ἑρμηνείας τῶν Πράξεων
|
Titulus initialis |
Προοιμιον του κατα Ιωαννην ευαγγελιου εξ ανεπιγραφου.
|
Titulus initialis |
προοιμιον του κατα Ιωαννην ευαγγελιου εξ ανεπιγραφων.
|
Titulus initialis |
προοιμιον του κατα Ιωαννην ευαγγελιου, εξ ανεπιγραφου.
|
Titulus initialis |
προοιμιον του κατα Ιωαννην ευαγγελιου, εξ ανεπιγραφου.
|
Titulus initialis |
προοιμιον του κατα Ιωαννην ευαγγελιου, εξ ανεπιγραφου.
|
Titulus initialis |
προοίμιον τοῦ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγελίου, ἐξ ἀνεπιγράφου.
|
Titulus initialis |
προοίμιον τοῦ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγελίου, ἐξανεπιγράφου (ἐξ ἀνεπιγράφου).
|
Titulus initialis |
Προοίμιον τοῦτο σύγγραμμα ποιησάμενον προσφώνησιν ἔχον πρὸς τὸν ἀξιώσαντα ποιήσας τὴν ἐξήγησιν τῶν τετραστίχων τοῦ Θεολόγου Ἰωάνννου τοῦ Ζωναρᾶ
|
Titulus initialis |
ΠΡΟΠΕΤΕΙΑΙ ΔΙΑΚΟΞΑΝΤΙ ΑΛ
|
Desinit |
προπόλεως γο β΄ τερεβινθίν(ης) ἐξαγ. βʹ νάρδου τὸ ἀρκοῦν
|
Desinit |
ΠΡΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΝ ΛΟΓΟΘΕΤΗΝ, ΠΡΟΣ ΤΑΣ ΜΟΝΑΖΟΥΣΑΣ ΕΝ ΤΗ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΘΕΟΣΚΕΠΑΣΤΟΥ, ΠΡΟΣ ΙΩΑΝ.ΚΩΝΣΤ.ΜΠΑΣΑΡΑΝ ΒΟΕΒΟΔΑΝ ΟΥΓΚΡΟΒΛΑΧΙΑΣ
|
Titulus initialis |
Πρὸς Ἀναξέντιον
|
Titulus initialis |
ΠΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΑ ΕΥΣΕΒΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ
|
Titulus initialis |
ΠΡΟΣ ΓΝΩΣΙΝ ΤΗΣ ΔΟΞΗΣ ΣΟΥ
|
Desinit |
Πρὸς Γρηγόριον μοναχὸν καὶ καθηγούμενον τῆς ἐπὶ Ὀξείᾳ νήσῳ σεβασμίας μονῆς τῶν Βουλγάρων, ὅτε ἦλθε πρὸς τὸν νησίον ὁ ἁγιώτατος ἡμῶν δεσπότης ἀπὸ τοῦ πατριαρχείου ἀρρωστήσας καὶ παραιτησάμενος
|
Titulus initialis |
πρὸς δὲ τὴν παντοδύναμον τοῦ θεοῦ ἐξουσίαν μὴ ἀποβλέποντας
|
Desinit |
πρὸς ἐξοχάδας· ἀλόην ἐψήσας μετὰ ὕδατος
|
Incipit |
ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ ΕΠΑΝΟΔΟΝ ΕΞΑΙΤΟΥΜΕΝΟΣ
|
Desinit |
πρὸς ἱλασμὸν τῆς θείας δικαιοσύνης, δι’ ἧς ἡμῖν ἥξει ποτὲ τὰ βελτίω τοῖς πεποιηκόσιν, ὅτι καὶ πρὸς τὸ εὖ ποιεῖν ἐστιν καὶ εἰπεῖν ἑτοιμότερος ὁ Θεός
|
Desinit |
Πρὸς μὲν τὴν ἱστορίαν δόξει
|
Incipit |
ΠΡΟΣ ΟΞΥΝ ΠΟΝΟΝ
|
Incipit |
ΠΡΟΣ ΟΞΥΝ ΠΟΝΟΝ ΚΕΦΑΛΗΣ, ΚΙΣΣΟΝ ΞΗΡΑΝΑΣ Η ΚΑΙ ΧΛΩΡΟΝ ΚΟΠΑΝΙΣΑΣ
|
Incipit |
ΠΡΟΣ ΟΞΥΝ ΠΟΝΟΝ ΚΕΦΑΛΗΣ. ΚΙΣΣΟΝ ΞΗΡΑΝΑΣ Η ΚΑΙ ΧΛΩΡΟΝ ΚΟΠΑΝΙΣΑΣ
|
Incipit |
Πρὸς ὀξὺν πόνον κεφαλῆς· κισσὸν ξηράνας ἢ καὶ χλωρὸν κοπανίσας
|
Incipit |
ΠΡΟΣ ΟΞΥΝ ΠΟΝΟΝ ΚΕΦΑΛΗΣ· ΚΙΣΣΟΝ ΞΗΡΑΝΑΣ Η ΚΑΙ ΧΛΩΡΟΝ ΚΟΠΑΝΙΣΑΣ ΕΜΒΡΕΧΕ
|
Incipit |
Πρὸς πᾶσαν γὰρ χρείαν, καὶ περίστασιν ἡ τούτων δύναμις ἐξαρκεῖ πλουσίαν παρὰ Χριστοῦ λαβοῦσα τὴν χάριν· ᾧ πρέπει πᾶσα δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
πρὸς πᾶσάν σου ψῆφον, σοῦ τὴν καρτερίαν ἐμπνέοντος· ἰατρεία μόνον εἴης καὶ κάθαρσις, μὴ ψῆφος ἀποστροφῆς τοῖς πταίσμασι πρέπουσα. Δόξα τῷ Θεῷ· ἀμήν
|
Desinit |
πρός σε γὰρ καταφευγόντων · ἄλλην ἐλπίδα σωτηρίας οὐ κεκτήμεθα, καὶ σοί τὴν δόξαν ἀναπέμπωμεν · τῷ πατρί...
|
Desinit |
Πρός σέ, φιλάνθρωπε Δέσποτα, ἐξ ὕπνου ἀνιστάμενοι
|
Incipit |
πρὸς σὴν ἀξίαν ἀδυνατῆσαι
|
Desinit |
Προσ σκώληκα ὀδόντων· καππάρεως φύλλον τὸν ζωμόν ... μετὰ ὕδατος σκεῦος καὶ πέσεται ὁ σκώληξ.
|
Desinit |
ΠΡΟΣ ΤΑΣ ΝΥΚΤΑΣ ΠΑΝΤΑ ΛΟΓΟΝ ΕΞΟΥΣΙΝ
|
Desinit |
πρὸς ταῦτα βουλεύεσθε ὁποτέρῳ χρὴ πιστεύειν περὶ τῆς Εὐάνδρου δοκιμασίας καὶ οὕτως οὐκ ἐξαμαρτήσεσθε
|
Desinit |
πρός τε τὰ παρόντα εὐδαιμονήσομεν καὶ πρὸς τὰ μέλλοντα ἐλπίδας ἀγαθὰς ἕξομεν
|
Desinit |
Πρός τινα τῆς εὐσεβοῦς ἡμῶν ἀποστατήσαντα πίστεως καὶ τῇ ἀθεωτάτῃ
Σαρακηνῶν ὑπαχθέντα πλάνῃ κατὰ τοῦ μιαροῦ καὶ ἀθέου Μωάμεθ καὶ τῆς ἐξα-
γίστου αὐτοῦ καὶ μιαρᾶς διδασκαλίας καὶ τῶν αὐτῷ προσκειμένων
|
Titulus initialis |
πρὸς τὸ μὴ ἀτονῆσαι ἄνθρωπον· Γράψαι τοὺς τοιούτους χαρακτῆρας καὶ δῆσον αὐτοὺς εἰς τὸν δεξιὸν πόδα...
|
Desinit |
πρὸς τὸ μὴ ἀτονῆσαι ἄνθρωπον· Γράψαι τοὺς τοιούτους χαρακτῆρας καὶ δῆσον αὐτοὺς εἰς τὸν δεξιὸν πόδα... περί οἴνου... ὅστις τὸν ἐγκέφαλον βλάπτει
|
Desinit |
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΞ ΑΥΤΗΣ ΤΕΧΘΕΝΤΑ ΚΥΡΙΟΝ ΚΑΙ ΘΕΟΝ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΝ ΑΥΤΩ Η ΔΟΞΑ
|
Desinit |
πρὸς τὸν θεῖον εἰσάξειν νυμφῶνα καὶ τῆς αὐτοῦ βασιλείας χαρίσεται
|
Desinit |
πρὸς τὸν Θεὸν πᾶσιν ὑποδείξειεν. Ἔρρωσο ἐν Κυρίῳ, τιμιώτατε πάτερ.
|
Desinit |
πρὸς τὸν φιλάνθρωπον Θεὸν διὰ μετανοίας δοξάζοντες Πατέρα...
|
Desinit |
πρὸς τὸν φιλάνθρωπον Θεὸν διὰ μετανοίας δοξάζοντες Πατέρα...
|
Desinit |
πρὸς τοὺς ἀποστόλους ἔλεγε "νῦν ἐδοξάσθη ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου". Αὐτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
Πρὸς τοὺς ἀποταξαμένους
|
Titulus initialis |
Πρὸς τοὺς λέγοντας ὅτι τὸ διὰ τοῦ Υἱοῦ ὑπάρχειν τὸ Πνεῦμα ἐκ Πατρὸς ἀτέλειαν τῆς αἰτίας τῷ Πατρὶ προσάπτει· πάντως γὰρ ἐπὶ τῆς ὑπάρξεως τοῦ Πνεύματος ἀτέλεια ἔσται τῷ Πατρὶ τὸ δι’ Υἱοῦ ἐκπέμπειν τὸ Πνεῦμα, ἀτέλεια ἔσται τῷ Πατρὶ καὶ δημιουργοῦντι τὸ διὰ τοῦ Υἱοῦ.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
Πρὸς τοὺς λέγοντας ὡς, ἐπεὶ ὁ μέγας Βασίλειος ἐν τῷ περὶ Πίστεως λόγῳ αὐτοῦ εἶπε χρήσασθαί ποτε λέξεσι πρὸς τὰς κατὰ καιρὸν αἱρέσεις ἀγωνιζόμενος ἄλλοτε ἄλλαις, ὡς ἂν ἡ χρεία αὐτὸν κατηνάγκασεν, οὐ δεῖ προσέχειν πάσαις ταῖς θεολογίαις αὐτοῦ.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
Πρὸς τοὺς λέγοντας, «Εἰ δι' Υἱοῦ ἐκπορεύεται, πῶς οὐχὶ δύο ὑπάρξεις τοῦ Πνεύματος;»
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
Πρὸς τοὺς μὴ δεχομένους τάξιν λέγειν ἐπὶ Τριάδος, μηδὲ δι’ Υἱοῦ ὑπάρχειν ἐκ Πατρὸς δεχομένους τὸ Πνεῦμα.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
Πρὸς τοὺς νέους, ὃπως ἂν ἐξ Ἑλληνικῶν ὠφελοῖντο λόγων
|
Titulus initialis |
Πρὸς τοὺς σκανδαλιζομένους ἐπὶ τοῖς ἀποστολικοῖς ῥητοῖς τῷ, „Ὅταν δὲ ὑποταγῇ αὐτῷ τὰ πάντα, τότε καὶ αὐτὸς ὁ Υἱὸς ὑποταγήσεται τῷ ὑποτάξαντι αὐτῷ τὰ πάντα“·καὶ τῷ, „ἵνα ᾖ ὁ Θεὸς τὰ πάντα ἐν πᾶσι“· καὶ διὰ μὲν τοῦ ὑποταγήσεσθαι λέγειν τῷ Πατρὶ τὸν Υἱὸν ὑποδεέστερον φύσει ποιεῖν αὐτὸν τὸν Υἱὸν τοῦ Πατρὸς κατὰ τὴν αἵρεσιν Ἀρείου· διὰ δὲ τοῦ ἔσεσθαι τὸν Θεὸν τὰ πάντα ἐν πᾶσι τὴν Ὠριγένους δογματίζειν ἀποκατάστασιν· καὶ πρὸς εὕρεσιν τοῦ ἀποστολικοῦ σκοποῦ, πρὸς ὃν ταῦτά φησιν, ἀνάπτυξις τῶν προειρημένων αὐτῷ περὶ τῆς κοινῆς πάντων τῶν νεκρῶν ἀναστάσεως.
|
Titulus initialis |
πρὸς τοῦτο τὸ τέλος καταλήξομεν ἀναβαίνοντες
|
Desinit |
πρὸς ὕμνον, πρὸς δόξαν, πρὸ προσκύνησιν ἀνατείνωμαι τῆς παναγάθου καὶ παντουργοῦ καὶ μακαρίας Τριάδος
|
Desinit |
ΠΡΟΣΔΕΞΑΙ ΚΑΝΟΝΙΣΟΝ
|
Incipit |
Πρόσδεξαι τὴν δέησιν τοῦ δούλου σου, δέσποτα, πρεσβείαις τῶν Ἁγίων τῶν εὐαρεστησάντων σοι. Δόξα τῷ Χριστῷ. Ἀμήν.
|
Desinit |
προσδεξαμένη ἀντιδίδου τὰ κρείττονα κἀν τούτῳ τὸν δεσπότην ἐκμιμουμένη… ἀμήν.
|
Desinit |
Προσδέχεται ἡμᾶς μετανοοῦντας καὶ ἐπιστρέφοντας πρὸς αὐτόν· αὐτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
προσειδησις Ιωαννου εις τον πεθερο μου Μηχαλη τον Χαρατον και εις την πεθερα μου κυρ[α](κυρα) Ανα και εις την γυναικα μου Καλη και εις το παιδιον μου Γεωργιον μετανοιαν εγω ως ηθελεν ο θεος και ο μεγας αγιος Γεωργιος ηπηγα οπου ηθελα εγω πολ[λ]α επαρεδηνα (?) και ηθελα να καθεζομαι εις την Κυζικον και ηβρηκα του Αλεξη το κατεργο και ησεβηκα και εκατεβηκα εις την Χριστοπολη ηλθο[ν] δε χαριτι Χριστου μου και εις τον τοπον μου και ηβρηκα την μανα μου και την αδελφη μου και μηνησετε με το πως ηστε μετανοιαν απο μικρου εως μεγαλου Γεωργιον (γερογηον) τον Αγαθοπολιτην την γυναικαν του την Θεοδωρα μετ’ αγνιαν την βαπτισμενη τον Ιωαννη τουτου (?) παργεπεκη(?) προ[σ]κυνω μετανοιαν ολους τους εδικους μας απο μικρου εως μεγαλου εξεζητην Μαριαν του σουσ...νηανααν...(?) την βαπτισμενη[ν] μετανοι[αν] εχει ολους απο μικρου εως μεγαλου μετανοι[αν] ολου[ς] τοσου[ς] εδικους μας δια θεον μηνησετε με το πως ηστε ζητε πως εχετε και εγω με του θεου το θελημα καλα ειμαι ως ηθελεν ο θεος και ο μεγας Γεωργιος
|
Textus |
προσεκύνησαν αὐτῷ σὺν τῇ τεκούσῃ αὐτὸν μητρὶ παναχράντῳ Θεοτόκῳ. Ἡμεῖς δὲ τὰ ἐπιλόγχια ᾄσματα σήμερον ἑορτάζωμεν δοξάζοντες καὶ ὑμνοῦντες τῷ ἐξ αὐτῆς τεχθέντι Θεῷ... ἀμήν
|
Desinit |
Προσεπεξεργαζόμενοι δὲ τὰ περὶ τῆς διαφορᾶς
|
Incipit |
προσερμηνεια.| απο ξενου ερχεται αλι (αλλη) φασις.
|
Textus |
προσερμηνεια.| αποταξαι και αποστρεψον
|
Textus |
προσερμηνεια.| αποταξαι.
|
Textus |
προσερμηνεια.| εαν ακουση μη δεξη αυτην.
|
Textus |
προσερμηνεια.| εαν ποης (ποιης) τουτο το παραμεινον.| και ευξαι τω θεω
|
Textus |
ΠΡΟΣΕΧΕ ΟΥΝ ΣΕΑΥΤΩ ΙΝΑ ΚΑΤΑΞΙΩΘΗΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΗΣ ΓΕΝΟΙΤΟ ΠΑΙΔΑΣ ΗΜΑΣ ΑΞΙΩΘΗΝΑΙ
|
Desinit |
Πρόσεχε οὖν σεαυτῷ, ἵνα προσέχῃς Θεῷ, ᾧ ἡ δόξα ... ἀμήν
|
Desinit |
Πρόσεχε, οὐρανὲ, καὶ λαλήσω, καὶ ἀκουέτω τὰ ῥήματα ἐκ στόματός μου. Οὐρανὸν καὶ γῆν ἐγὼ σήμερον τῶν ἐμῶν προκαλοῦμαι λόγων ἀκροατάς. Καὶ πόθεν μοι ἔσται φωνὴν ἐκρῆξαι πάντα δυναμένην περιηχῆσαι τὰ πέρατα;
|
Incipit |
ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΤΟΙΣ ΕΙΡΗΜΕΝΟΙΣ. ΔΟΞΑ ΣΟΙ, Ο ΘΕΟΣ
|
Desinit |
προσηγορικα: κακος οδηγος. αληθης βλαβερος. παλαι βασκανος. αμνος αδικος. ισοψηφα τα κυρια και τα προσηγορικα: χξϛʹ.
|
Textus cuiusdam partis |
Προσήκει πᾶσι τοῖς προσερχομένοις Θεῷ καὶ ζωῆς αἰωνίου ἀξιωθῆναι βουλομένοις προηγουμένως τὴν ὀρθόδοξον πίστιν ἀμώμητον διαφυλάττειν
|
Incipit |
προσίωμεν τῇ μεταλήψει τῶν φρικτῶν τούτων καὶ φοβερῶν μυστηρίων, ἵνα καὶ ὁ φιλάνθρωπος δεσπότης ἐποπτεύσαντος (sic) ἡμῶν τὴν ἀνυπόκριτον κοινωνίαν καὶ τούτων τῶν ἀγαθῶν καὶ τῶν ἐπηγγελμένων ἡμᾶς ἀξιώσῃ χάριτι...
|
Desinit |
ΠΡΟΣΚΛΑΥΣΙΣ ΕΣΤΙ ΤΟ ΕΞΩ ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΟΥ
|
Incipit |
προσκύνησις καὶ δοξολογία· σὺν τῷ Πατρὶ...
|
Desinit |
Προσκυνητὰ γράμματα τῆς σῆς ἐδεξάμην ἁγιότητος
|
Incipit |
Πρόσταξις ἡ θεόφθογγος «τὰς Γραφὰς ἐρευνᾷν» ἐπιτρέπουσα πολλοῖς μὲν ἐν δόγμασι τοῖς περὶ Θεοῦ
|
Incipit |
προσφέρον ἄζυμον καὶ ψυχρὸν καὶ διὰ τοῦτο ἄναυξες καὶ ἀκίνητον
|
Desinit |
Προσφωνηματικός, ὅτε διὰ τὸ νοσῆσαι οὐ συνεξῆλθεν ἡ δέσποινα τῷ βασιλεῖ
|
Titulus initialis |
Προσφωνησις της βιβλου. Κορωνίς εἰμι, δογματων θειων διδασκαλος· αν τινι με χρησης, αντιβιβλον λαμβανε· οι γαρ αποδοται κακοι. αντιφωνησις. Θησαυρον εχων σε πνευματικον αγαθον και πασιν ανθρωποις ποθητον. αρμονιαις τε και ποικιλαις γραμμαις κεκοσμημενον· μη την αληθειαν, ου δωσω προχειρως τινι· ουδ' αφθονησω της ωφελειας· χρησω δε τοις φιλουσι, αξιοπιστον αντιβιβλον λαμβανων. Επιγραμμα. Ελεος και υγεια τω γραψαντι, δοξα και επαινος τω κτησαμενω· σοφια και συνεσις τοις αναγινωσκουσιν.
|
Textus |
Προσῳδίαι εἰσὶ δέκα· ὀξεῖα
|
Incipit |
ΠΡΟΣΩΔΙΑΙ ΕΙΣΙ ΔΕΚΑ· ΟΞΕΙΑ, ΒΑΡΕΙΑ
|
Incipit |
Προσῳδίαι εἰσὶ δέκα· ὀξεῖα, βαρεῖα, δασεῖα, ψιλή
|
Incipit |
προτάξης τὰς αἰσθήσεις τοῦ σώματός σου
|
Incipit |
Πρότερον διεξελθόντες ὑμῖν περὶ νηστείας
|
Incipit |
Πρότερον ἐν ἱερᾷ διαγόντων ἀνθρώπων ἀγαλλιάσει, λύπης καὶ κατηφείας ὑπόθεσιν ἐχορήγησεν ξύλον
|
Incipit |
Πρότερον μέν, ὦ βουλή, ἐνόμιζον ἐξεῖναι τῷ βουλομένῳ, ἡσυχίαν ἄγοντι, μήτε δίκας ἔχειν μήτε πράγματα
|
Incipit |
ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΕΙΣ ΕΞΑΓΟΡΕΥΣΙΝ
|
Titulus initialis |
ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΕΙΣ ΕΞΑΓΟΡΕΥΣΙΝ... ΕΡΡΕΘΗ ΔΕ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ ΤΩΝ ΣΤΟΥΔΙΩΝ
|
Titulus initialis |
ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΝ ΤΗΣ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΚΛΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ, ΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΑΞΙΩΘΕΙΗΜΕΝ, ΧΑΡΙΤΙ...
|
Desinit |
ΠΡΟΧΕΙΡΟΣ ΑΠΛΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΑΛΛΟΣ ΠΙΝΑΞ
|
Titulus initialis |
Πρώην ἀκέστωρ σωμάτων μόνον πέλων
ἐκ τῶν Γαληνοῦ βιβλίων κἰπποκράτους
ψυχῶν ἰατρὸς ὕστερον σοφὸς λίαν
πολλῶν ἐδείχθης ὡς μαθητὴς τοῦ λόγου·
εὐαγγελιστὴς ῥητορεύσας ἐνθέως
τὰ τῆς δι᾿ ἡμᾶς σαρκικῆς παρουσίας
αὐτοῦ μέγιστα τῶν τεραστίων βάθη.
διὸ πρὸς αὐτὸν εὐσθενῆ παρρησίαν,
Λουκᾶ θεόφρον, ἀξίως καὶ νῦν ἔχων
τὸν πίστεως τεύξαντα καὶ πόθου μέτα
τὴν πάνσοφόν σου τήνδε βίβλον τῶν λόγων
σώζοις λιταῖς σου καὶ καλῶς διεξάγοις.
|
Textus |
Πρῴην μὲν ἐνεκαλοῦμεν τοῖς καταλιμπάνουσι τὴν εὐχήν, καὶ κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον ἔξω τῆς ἐκκλησίας διατρίβουσι
|
Incipit |
Πρώην, ἐξ ὧν ἀκηκόατε, μεμαθήκατε ὅπως φιλότιμον τὸ τῆς
|
Incipit |
Πρώτη αἱμομιξία ἐστὶν ἐὰν πέσῃ γαμβρὸς μέ
|
Incipit |
ΠΡΩΤΗΝ ΕΧΕΙ ΤΑΞΙΝ ΟΥΣΙΑ ΕΝ ΤΟΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΙΣ
|
Incipit |
ΠΡΩΤΗΝ ΜΕΝ ΑΠΟΔΕΙΞΙΝ ΕΧΟΜΕΝ ΠΕΡΙ ΕΙΧΟΝΩΝ ΑΥΓΑΡΩ
|
Incipit |
Πρῶτον κεφάλαιόν ἐστιν ὅπως ὁ τὴν ἐξομολόγησιν
|
Incipit |
Πρῶτον κεφάλαιον ἐστὶν ὅπως ὁ τὴν ἐξομολόγησιν δεχόμενος ὀφείλει σκοπεῖν τὴν κατάστασιν
|
Incipit |
ΠΡΩΤΟΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΕΣΤΙΝ, ΟΠΩΣ Ο ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΙΝ ΔΕΧΟΜΕΝΟΣ
|
Incipit |
ΠΡΩΤΟΝ ΜΕΝ ΑΡΧΑΙΑ ΤΙΣ ΕΣΤΙ ΔΟΞΑ
|
Incipit |
ΠΡΩΤΟΝ ΜΕΝ ΑΡΧΑΙΑ ΤΙΣ ΕΣΤΙ ΔΟΞΑ
|
Incipit |
Πρῶτον μὲν ἀρχαῖα τίς ἐστι δόξα
|
Incipit |
Πρῶτον μὲν ἀρχαῖα τίς ἐστι δόξα
|
Incipit |
Πρῶτον μὲν ἀρχαῖα τίς ἐστι δόξα
|
Incipit |
Πρῶτον μὲν ἀρχαῖα τίς ἐστι δόξα
|
Incipit |
Πρῶτον μὲν ἀρχαῖα τίς ἐστι δόξα
|
Incipit |
ΠΡΩΤΟΝ ΜΕΝ ΑΡΧΑΙΑ ΤΙΣ ΕΣΤΙ ΔΟΞΑ ΤΗΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
|
Incipit |
πρῶτον μὲν ἐὰν ἄρξηται ὁ ἄνθρωπος ἐπιδοῦναι ἑαυτὸν
|
Incipit |
πρῶτον μὲν τοῦτο δεῖξαι
|
Desinit |
Πρῶτον οὖν κατὰ τάξιν ἐκ τῆς λογικῆς
|
Incipit |
Πρῶτον τελώνης τῶν Ἰουδαίων πέλων
τὸ δεύτερον, φέριστε, τῆς τοῦ Κυρίου
εὐαγγελιστὴς σαρκικῆς παρουσίας
γραφεύς τε πιστὸς τῶν ἀληθῶν θαυμάτων
αὐτοῦ πέφηνας καὶ τρίβος σωτηρίας
πολλοὺς ὁδηγῶν πρὸς Θεὸν σεσωσμένους.
διὸ πρὸς αὐτὸν ὡς ἔχων παρρησίαν,
Ματθαῖε κλεινὲ τῶν ἀποστόλων γέρας,
τὸν τήνδε σου τεύξαντα τὴν βίβλον πόθῳ
πίστει τε θερμῇ καὶ καλῇ προαιρέσει
ταῖς σαῖς σαώζοις καὶ ποδηγοῖς εὐκτίαις
καὶ χρηστὸν ἕξειν τοῦ βίου νέμοις τέλος.
|
Textus |
Πρῶτος πίναξ τῆς Ἀσίας περιέχει πόντον
|
Incipit |
Πρῶτος πίναξ τῆς Εὐρώπης
|
Incipit |
πρῶτος τὴν διδασκαλίαν ἐκείνοις ἔδειξε
|
Desinit |
Πτέρυξ, πέλεκυς, σύριγξ
|
Incipit |
Πτέρυξιν ἀπαθείας περιστερᾶς νοητῆς
|
Incipit |
Πτερωτός εἰμι τοξότης
|
Incipit |
πτον πῶς ἐξεικονίζει σοφίαν
|
Incipit |
Πτωλεμαίου μαθηματικῆς συντάξεως βιβλία πέντε
|
Titulus initialis |
ΠΤΩΤΟΝ Ο ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΜΕΓΙΣΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΩΝ
|
Incipit |
ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Ο ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΚΑΤΑΡΞΑΣ ΑΙΡΕΣΕΩΣ
|
Incipit |
Πύλη ἀδιόδευτε, διάνοιξον πύλας
|
Incipit |
πῦρ ἐξάγει κατά τινα ἡλιακὴν ἀκτῖνα καὶ ἀνάκλησιν.
|
Desinit |
Πῦρ ὧδε καὶ σάρξ, ἀλλὰ μακρὰν τὸ φλέγειν
|
Incipit |
πυργίσκω περικεχρισμένω κονιάματι εἰς διαφύλαξιν
|
Desinit |
Πύρετρον, ἑξάγιον α´· κιννάμωμον, ἑξάγια β´
|
Incipit |
Πῶς ἂν τὸ πῦρ ἔφλεξε συνδούλους νέους
|
Incipit |
πῶς δὲ αὐτοῖς ἐπιστέλλει· μὴ ὢν αὐτῶν ἀπόστολος ἀλλὰ τῶν ἐξ ἐθνῶν. ὁ γὰρ ἐνεργήσας φησι Πέτρω εἰς τὴν περιτομὴν. ἐνήργησε κἀμοὶ εἰς τὰ ἔθνη· μάλιστα δὲ καὶ ἀπεχθῶς ἔχουσι πρὸς αὐτὸν. τῷ τὸν νόμον παραλύειν
|
Incipit |
πῶς δεῖ δέχεσθαι τὸν ἐξ ἑβραίων τῇ τῶν Χριστιανῶν πίστει προσερχόμενον
|
Titulus initialis |
Πῶς δεῖ ἐξομολογεῖσθαι λαμβάνειν τὸν ἐξομολογούμενον
|
Incipit |
Πως εγω ο ελαχιστος και αμαρτωλος Εφραιμ και μεστος πολλων πλημμεληματων εξειπειν τολμησω.
|
Incipit |
ΠΩΣ ΕΔΙΟΙΚΗΣΕΝ Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΑ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟΝ ΚΑΙ ΗΡ[ΞΑΤΟ
|
Desinit |
Πῶς ἑσθίει τίς καὶ πίνει εἰς δόξον θεοῦ
|
Incipit |
Πῶς καὶ κατὰ τίνα τρόπον ἐχωρίσθησαν ἀφ’ ἡμῶν οἱ Λατῖνοι καὶ ἐξεβλήθησαν τῶν πρωτείων καὶ τῶν διπτύχων.
|
Titulus initialis |
Πῶς καὶ κατὰ τίνα τρόπον ἐχωρίσθησαν ἀφ’ἡμῶν οἱ Λατῖνοι καὶ ἐξεβλήθησαν τῶν πρωτείων καὶ τῶν διπτύχων
|
Titulus initialis |
Πῶς καὶ τίνα τρόπον ἐχωρίσθησαν ἡμῶν οἱ Λατῖνοι καὶ ἐξεβλήθησαν τῶν πρωτείων αὐτῶν καὶ τῶν διπτύχων
|
Titulus initialis |
Πως μου θρηνησω τον βιον τον ρυπαρον, και τα πληθη δεσποινα των αμετρων μου κακων, τι δε εξαγγελω σοι αγνη απορω και δειλιω αλλα βοηθει (?) μοι (?)
|
Textus |
πῶς οὐ πάντες οἱ παντάχου τῆς οικουμένης τυγχάνοντες σοί, εἴπερ καὶ τοῦ σοῦ συγκληρονόμου Χριστοῦ, ᾧ πρέπει πᾶσα δόξα ... ἀμήν
|
Desinit |
Πῶς συγγενῆ λέγει τὴν Ἐλισάβετ τῆς Θεοτόκου, ἣ ὡς ἐξ ἑνὸς προπάτορος τοῦ Ἰακὼβ
|
Incipit |
Πως συγγενη λεγει την Ελισαβετ της θεοτοκου. η ως εξ ενος προπατορος του Ιακωβ
|
Incipit |
πῶς τινες τῶν ἱερέων οὔτε πράξει οὔτε λόγῳ οὔτε γνώσει ὑπάρχουσιν
|
Incipit |
ΡΑΖΗ ΘΑΥΜΑΣΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΛΟΙΜΙΚΗΣ ΕΞΕΛΛΗΝΙΣΘΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΣ ΣΥΡΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΗΜΕΤΕΡΑΝ
|
Titulus initialis |
ῤαθυμία βεβαπτισμένοι. ὠς δέ κατέλαβον τὴν ἐξωτέραν
|
Desinit |
ῥεῖθρον τε χαῖρε πρόξενον θείου βίου
|
Desinit |
Ρεῖτε δακρύων ὀφθαλμοί, ξουνοὺς καὶ ματωμένους
|
Incipit |
Ῥήματα δός μοι ἐν ἀνοίξει στόματος
|
Incipit |
Ῥήξατε παρακαλῶ
|
Incipit |
Ῥήξατε παρακαλῶ
|
Incipit |
Ῥήσεις διάφοροι γραφικαὶ, συλλεγεῖσαι εἰς ἀπόδειξιν τοῦ εἶναι τὸ Πνεῦμα καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ, μεθ’ ἃς ἕτεραι χρήσεις καταστρωννύονται ἐν τῇ παρούσῃ βίβλῳ εἰς ἀπόδειξιν τοῦ εἶναι τὸ Πνεῦμα διὰ τοῦ Υἱοῦ ἐκ τοῦ Πατρὸς, καὶ ἐπειδὴ αἱ μὲν ἐκ τοῦ Υἱοῦ, αἱ δὲ διὰ τοῦ Υἱοῦ ἀποδεικνύουσιν εἶναι αὐτὸ, εἰς παράστασιν τοῦ ἰσοδυνάμου τῆς διὰ καὶ τῆς ἐκ, ἀκολούθως παρευθὺς ἕτεραι γραφικαὶ χρήσεις καταστρωννύονται, δι’ ὧν τὸ τῶν προθέσεων ἰσοδύναμον ἀποδείκνυται.
|
Titulus initialis |
Ῥητὸς ἀριθμός ἐστιν ὁ ἐξ ὅλων μονάδων συγκείμενος
|
Incipit |
ῥὶν ἱερακόδις, ἀλαζὼν καὶ μωρὸς καὶ ἅρπαξ
|
Desinit |
Ῥίψον βαρζόξυλον καλόν
|
Incipit |
Ῥοαὶ καὶ μῆλον καὶ φοίνιξ καὶ οἱ λοιποὶ τῶν ἀκροδρύων καρποὶ
|
Incipit |
Ῥυπαρᾶς ἀπὸ ψυχῆς ἐξ ἀκαθάρτων χειλέων λόγον
|
Incipit |
Ῥῦσαι φθορᾶς πάσης με, Χριστέ, παντάναξ τὸν Ἰωάννην
|
Incipit |
Ῥώμη ξίφει θνήσκοντα τὸν Παῦλον βλέπει
|
Incipit |
Σάλπιγξ ἡμᾶς ἀποστολικὴ (ἱερατικὴ) πρὸς πανἠγυριν ἤθροισεν, σάλπιγξ ἣν ἐχάλευσεν ὁ Χριστός
|
Incipit |
Σάλπιγξ ἡμῖν ἱερὰ καὶ βασιλική
|
Incipit |
Σάλπιγξ μεγίστη τῶν λόγων Λουκᾶς πέλει,
σάλπιγξ σοβοῦσα τὴν πλάνην τῶν δαιμόνων,
καὶ πρὸς βίον λήγοντα μηδαμῶς γένος
βροτῶν τρέχειν πείθουσα, καὶ ψυχῶν νόσον
τοῖς φαρμάκοις λύουσα τῶν χρηστῶν λόγων˙
ἰατρὸς γὰρ σωμάτων καὶ ψυχῶν μέγας.
|
Textus |
Σαλπιγξ μεγιστη, των λογων
|
Incipit |
Σαρκίον ὀλέθρου μοι πρόξενον
|
Incipit |
σε Μαρκε τον φωστηρα της οικουμενης
εξεικονιζω και σεβω κατα χρεως
ως δευτερον κηρυκα του θεου λογου.
|
Textus |
Σὲ Χριστὲ πόθον καὶ σοὺς ζωηροὺς λόγους,
πολλὴν ὑπέστην παρ’ ἐχθρῶν ἀοράτων·
ζάλην ἄμετρον περικοπὴν παντοίαν·
ἀπὸ δὲ τῶν ὁρατῶν καὶ φθονερῶν ἀνθρώπων·
ἐκ τῶν ἀδελφῶν τῶν ἐκ τοῦ κοινοβίου,
ὀνείδη καὶ σκόμματα ὑστέρησιν καὶ θλίψιν·
εἰς δὲ τὸ ὕφος ὃ εἰργασάμην κόπον
ὡς οἶδας ὑπὲρ δύναμιν πᾶσαν·
ταύτην τὴν βίβλον τὴν νέαν διαθήκην·
καὶ ἐξύφανα τὸν πόθον τῆς καρδίας
καὶ πεπλήρωκα τῆς ψυχῆς μου τὸ φίλτρον·
αὐτὸς οὖν φιλάνθρωπε δικαιοκρίτα·
πρόσδεξαι ταύτην εἰς λύσιν τῶν κακῶν μου·
πάντων ὧνπερ ἥμαρτον ἐν ὅλη τῆ ζωῆ μου·
καὶ τάξων κἀμὲ μετὰ τῶν ἐκλεκτῶν σου·
τῶν ἠγαπηκότων σε ἐκ ψυχῆς ὅλης.
|
Textus |
σε, παρθενομητορ, ευλαβως αει δοξαζομεν.
|
Desinit |
Σένε ἐξάγια β´ πολυπόδιν ἐξάγια β´
|
Incipit |
Σεραφεὶμ τοῦ Θυηπόλου ὑπόμνημα περὶ τοῦ θαύματος τοῦ γενομένου ὑπὸ τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριὴλ ἐν τῷ Ἁγίῳ Ὄρει τοῦ Ἄθω, ἤτοι περὶ τοῦ ἀρχαγγελικοῦ ὕμνου τοῦ Ἄξιόν ἐστι
|
Titulus initialis |
Σεργιος ταλας μοναχος παρ' αξιαν.
|
Textus |
Σημασία εἰς τὴν ὅρασιν τοῦ προφήτου Ἰεζεκιήλ, ἐν ᾗ τὰ ὀστᾶ τὰ ξηρὰ τῶν ἀνθρώπων τὸ πρότερον ἀπολαμβάνουσιν εἶδος
|
Titulus initialis |
σημεία κατὰ ψύξιν
|
Desinit |
Σημεῖον ἀντιλεγόμενον ὁρῶ καὶ μυστήριον ξένον
|
Incipit |
ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑΡΙΑ...ΕΣΟΔΩΝ ΚΑΙ ΕΞΟΔΩΝ ΤΟΥ, ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΔΟΣΟΛΗΨΙΩΝ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ
|
Titulus initialis |
σημείωσαι δὲ ὡς πᾶσαι μὲν ἅγιαι αἱ τοῦ Παύλου ἐπιστολαί ἔχουσι δέ τι πλέον αἱ δεδεμένου αὐτοῦ πεμφθεῖσαι· ἡ πρὸς Φιλιππησίους αἱ πρὸς Φιλήμονα· ἡ πρὸς Τιμόθεον· ἡ πρὸς Ἐφεσίους· καὶ αὕτη· ὡσανεὶ γὰρ ἀριστεὺς σφαγὰς μεταξὺ καὶ τρόπαια ἱστὰς. ἐπέστελλε· πόλις δὲ αἱ Κολασσαὶ· Φρυγίας τῆς κάτω· οἰόμενοι δι' ἀγγέλων γενέσθαι τὴν προσαγωγὴν ἡμῶν πρὸς τὸν πατέρα. ἀλλ' οὐ δι' υἱοῦ· καὶ πολλὰς ἔχοντες Ἰουδαικὰς παρατηρήσεις καὶ Ἑλληνικὰς· ἃ δὴ καὶ διορθοῦται γράφων·
|
Textus |
ΣΗΜΕΙΩΣΑΙ ΟΤΙ Ο ΑΝΑΚΡΕΟΝΤΙΟΣ ΣΥΓΚΕΙΤΑΙ ΕΞ ΑΝΑΠΑΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΙΑΜΒΩΝ ΔΥΟ
|
Incipit |
Σημείωσαι ὅτι αἱ παρατηρήσεις τῶν ἐξ ὑπολήψεως προοιμίων
|
Incipit |
Σημείωσαι ὅτι ἄνω, κάτω, ἔξω, πόρρω
|
Incipit |
Σημειώσεις περὶ λέξεων καὶ γραμματολογικαί
|
Titulus initialis |
Σήμερον ἀγγελικῇ παρατάξει ὑμνῳδίαι φαιδρύνονται
|
Incipit |
Σήμερον ἐξεχύθη ἐφ' ἡμᾶς
|
Incipit |
Σήμερον ἐξηγήθητι τὸ Εὐαγγέλιον
|
Incipit |
Σήμερον ἡ τοῦ Χριστοῦ ὀρθόδξος
|
Incipit |
ΣΗΜΕΡΟΝ ΚΡΕΜΑΤΑΙ ΕΠΙ ΞΥΛΟΥ
|
Incipit |
Σήμερον κρεμᾶται ἐπὶ ξύλου
|
Incipit |
Σήμερον, ἀγαπητοί, ὑπανοῖξαι βούλομαι
|
Incipit |
Σήμερον, ἀγαπητοί, ὑπανοῖξαι βούλομαι
|
Incipit |
Σήμερον, ἀγαπητοί, ὑπανοῖξαι βούλομαι
|
Incipit |
Σήμερον, ἀγαπητοί, ὑπανοῖξαι βούλομαι (πειράσομαι)
|
Incipit |
σήμερον, ἀγαπητοί, ὑπανοῖξαι παιράσομαι τὰ προπύλαια
|
Incipit |
σθένει τε τῶν πρεσβειῶν σου στήριξόν με σὺν τῷ διαφέροντί μοι πατρὶ καὶ τῇ ἀνατεθειμένῃ ποίμνῃ… ἀμήν.
|
Desinit |
σιάζεται ὅπου μένει κοσμικός. οἱ ἀποταξάμενοι
|
Incipit |
σιγᾶν μοναστὰς τῆς ἐνα...
ἀρχὴν (χην?) ἀγαθὴν τὴν ξεν...
|
Textus |
Σιγγίλιον Ἱερεμίου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως ἐκδοθὲν τῷ ζπγ΄ (1575) ἐν μηνὶ Σεπτεμβρίῳ ἰνδ. γ' περὶ μετατροπῆς τῆς Λαύρας εἰς κοινόβιον. Τοῦτο συνυπογράφει καὶ ὁ πατριάρχης Ἀλεξανδρείας Σίλβεστρος μετὰ δώδεκα ἄλλων ἀρχιερέων
|
Titulus initialis |
Σιγησατω πασα ρξας (σαρξ), γλωσσα και στητω μετα φοβου και τρομου
|
Incipit |
Σίμων δὲ ὁ ἐπικληθεὶς Ιούδας, ἐν Ευλεροπόλει· καὶ ἀπὸ Γάζης, ἕως Αἰγύπτου κηρύξας τὸν Χριστόν.
|
Desinit abruptus |
Σίμων προσήγαγε χρήματα, καὶ ὁ Πέτρος ἐξήνεγκε κατ’ αὐτοῦ τὴν ἁρμόττουσαν ἀπόφασιν. ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
σκανδαλίζοντες ποίαν ἀξίαν εὕροιεν κόλασιν;
|
Desinit |
Σκευασία γλυκύσματος ὅπερ ὀνομάζουσιν δάκτυλον... μάνναν ἀλεξανδρίνην στα. γ', ῥοδόμελιν στα. α'.
|
Desinit |
ΣΚΕΥΑΣΙΑ Η ΠΑΝΑΛΗΘΗ ... ΚΡΟΚΚΟΥ ΕΞΓ. ΕΞ, ΟΞΟΥΣ ΤΟ ΑΡΚΟΥΝ
|
Desinit |
Σκευασία ὄξους σκιλλητικοῦ σκευασθὲν παρὰ Πυθαγόρου τοῦ φιλοσόφου
|
Titulus initialis |
Σκηναί σε πάτερ Μάξιμε σεσωσμένων
|
Incipit |
Σκηπτροκρατοῦντος δυσσεβοῦς Λικιννίου | ἄπειρος ἦν τις δόξα τῶν εἰδωλείων
|
Incipit |
σκιρτᾶν καὶ γεγηθέναι ἐπὶ τῇ ὑμετέρᾳ προκοπῇ και τὸν ἁπάντων ἡμῶν δεσπότην δοξάζεσθαι καὶ πάντας ἡμᾶς τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας καταξιωθῆναι· χάριτι...
|
Desinit |
Σκόλια σὺν Θεῷ εἰς τὴν Διαίρεσιν ἀπὸ φωνῆς τοῦ αὐτοῦ Γεωργίου τοῦ μεγάλου σοφιστοῦ ᾿Αλεξανδρείας
|
Titulus initialis |
Σκόπει δέ μοι τὴν τῶν ἱερέων ἀξίαν
|
Incipit |
ΣΚΟΠΕΙ ΤΟΝ ΕΡΩΤΩΝΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΡΞΑΜΕΝΟΝ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ
|
Incipit |
Σκοπῆσαι δεῖ πρὸ πάσης ἐξετάσεως
|
Incipit |
ΣΚΟΠΟΣ ΕΙΟΙΚΕ ΤΟΙΣ ΕΞΩΘΕΝ ΠΑΝΤΑ ΤΩ ΘΕΩ
|
Incipit |
Σκοπός ἐστι τῷ συντάγματι διδάξαι περὶ εἴδους
|
Incipit |
Σκοπός ἐστι τῷ συντάγματι διδάξαι περὶ τοῦ εἴδους τοῦ συλλογισμοῦ
|
Incipit |
Σκοπός ἐστι τῷ συντάγματι διδάξαι περὶ τοῦ εἲδους τοῦ συλλογισμοῦ
|
Incipit |
Σκοπός ἐστι τῷ συντάγματι διδάξαι τὸ εἶδος τοῦ συλλογισμοῦ
|
Incipit |
σκοπός ἐστι τῷ συντάγματι, διδάξαι τὸ εἶδος τοῦ συλλογισμοῦ
|
Incipit |
Σκότος ἐστὶ βαθὺ καὶ ἐξώτερον
|
Incipit |
Σκότος ἐστὶ βαθὺ καὶ ἐξώτερον τοῖς τὸ ἔνδον ἀγαπήσασι σκότος τῆς ἀγνωσίας
|
Incipit |
Σκότος ἐστὶ βαθὺ καὶ ἐξώτερον τοῖς τὸ ἔνδον ἀγαπήσασι σκότος τῆς ἀγνωσίας καὶ πρὸς τὰς θείας αὐγὰς
|
Incipit |
Σκότος ἐστὶ βαθὺ· καὶ ἐξώτερον
|
Incipit |
Σκυθιανός τις Αἰγύπτιος τὴν Ἀλεξανδρέων
|
Incipit |
ΣΚΥΘΙΑΝΟΣ ΤΙΣ ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΝ ΩΚΕΙ
|
Incipit |
Σκυθιανός τις Αἰγύπτιος τὴν Ἀλεξανδρέων ὤκει
|
Incipit |
σκώληξιν οὐκοῦν ἐκδοθεὶς ἀνῃρέθη
|
Desinit |
Σμυντομος διδασκαλία τοῦ θαυμασιωτάτου Γαληνοῦ τοῦ σπεύσαντος γράψαι ... α· πρὸς ὀξὺν πόνον κεφαλῆς· κισσον ξηράνας
|
Incipit |
σνγ'· πρὸς λειχήνας· ὑγροπίσσιν ἄλειψον ... τεάφιν τρίψας καὶ μίξας με τὸ ὄξος ἄλειφε. Τέλος εἴληφε ἡ βίβλος αὕτη.
|
Desinit |
σοὶ δ’ ἐξεφάνη φάρμακον σωτηρίας
|
Desinit |
Σοὶ δόξα πᾶσα καὶ τιμὴ πρέπει Λόγε
ἀρχὴ πέλοντι καὶ πάλιν ὄντι τέλος.
|
Textus |
Σοὶ ζῶ, σοὶ λαλέω, σοὶ δ' ἕξομαι, ὦ ἄνα Χριστέ
|
Incipit |
Σοὶ μέν, ὦ ἄριστε, πάντες σοφισταί τε καὶ λογογράφοι τὴν τοῦ λέγειν πάντως ἐπιδείξονται δύναμιν
|
Incipit |
σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν τῷ...
|
Desinit |
σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπωμεν τῷ
|
Desinit |
Σοὶ τοῦτο πλεκτὸν ἐξ ἀκηράτου στέφος
|
Incipit |
Σοὶ χάρις, ὑψιθόωκε ἄναξ Θεέ, κοίρανε πάντων
|
Incipit |
Σολοικισμός ἐστι λόγος περὶ τὴν σύνταξιν
|
Incipit cuiusdam partis |
Σολοικισμός ἐστι λόγος περὶ τὴν σύνταξιν τῶν λέξεων ἡμαρτημένος
|
Incipit |
Σολοικισμός ἐστι λόγος περὶ τὴν σύνταξιν τῶν λέξεων ἡμαρτημένος
|
Incipit |
σου δεῖται Χριστὲ τυχεῖναι (?). ἀμήν ... εἰς δόξαν πατρός, υἱοῦ, καὶ ἁγίου πνεύματος.
|
Desinit |
ΣΟΥ Η ΤΡΟΠΑΙΟΥΧΟΣ ΔΕΞΙΑ
|
Incipit |
Σοῦ ἡ τροπαιοῦχος δεξιά
|
Incipit |
Σοῦ καθεζομένου ἐπὶ βήματος καὶ τὰ τῶν ἀνθρώπων ἐξετάζοντος
|
Incipit |
Σοῦ τότε ἠρικ' ὡς δύνασ' ἔξοχα
|
Incipit |
Σοῦ, ὦ ἀθάνατε, ἡ τροπαιοῦχος δεξιὰ θεοπρεπῶς ἐν ἰσχύι δεδόξασται
|
Incipit |
Σοφός τις ἀνὴρ πολλὰ ἐν τάξει μακαρισμῶν
|
Incipit |
Σοφός τις ἀνὴρ πολλὰ ἐν τάξει μακαρισμῶν
|
Incipit |
Σοφός τις ἀνὴρ πολλὰ ἐν τάξει μακαρισμῶν
|
Incipit |
Σοφός τις ἀνὴρ πολλὰ ἐν τάξει μακαρισμῶν
|
Incipit |
Σοφοῦ τεμών, τύραννε, γλῶσσαν Μαξίμου
|
Incipit |
σοφῶς ὁ σοφὸς τῶν σοφῶν ἀποστόλων
Λουκᾶς συγγεγράφηκε πράξεις ἐνθέους.
|
Textus |
σπουδαῖον ὄντα καὶ τά ἐξῆς· τούτου τὴν προσωνυμίαν μὴ εἰπῶν·
|
Desinit |
ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟΙΣ ΧΑΡΙΤΙ ΚΑΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, Ω Η ΔΟΞΑ...
|
Desinit |
Σπουδάσωμεν οὖν καὶ ἡμεῖς, ἀγαπητοί, τὸν Ἀβραὰμ μιμήσασθαι, ἵνα ξενισθῶμεν ἐν τοῖς τούτου κόλποις, χάριτι...
|
Desinit |
στ[ιχοι ͵...]ωʹ (στιχοι ͵βωʹ). εξεδοθη δε τουτο μετα χρονους λβʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Σταλάξατε τὰ ὄρη γλυκασμόν
|
Incipit |
Στάσις τρίτη. Ὁ υἱὸς καὶ τὸ πνεῦμα τὴν ὕπαρξιν ἐκ τοῦ πατρὸς ἔχουσιν καὶ συμπαρομαρτοῦσιν ἀλλήλοις καὶ τοῦ πατρὸς οὐ χωρίζονται.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
ΣΤΑΤΗΡ ΝΟΜΙΣΜΑ ΕΞΑΓΙΩΝ ΤΡΙΩΝ ΔΡΑΓΜΗ ΚΟΚΚΙΑ ΔΕΚΑΕΞ
|
Incipit |
σταυρὸν ὁρῶν ἄνθρωπε φόβῳ προσκύνει / Χριστὸς γὰρ τούτῳ προσηλωθείς σου πύλας / τοὺς οὐρανίους ἀνέῳξεν εἰκότως.
|
Textus |
ΣΤΑΥΡΟΝ ΧΑΡΑΞΑΣ
|
Incipit |
ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΑΓΑΛΛΙΑΜΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΗΜΙΝ ΑΓΑΘΑ ΔΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΑΓΑΘΩΝ ΓΑΡ ΔΩΡΕΩΝ ΕΣΤΙ ΠΑΡΕΚΤΙΚΟΣ Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΕ ΗΜΙΝ ΕΔΟΘΗ ΔΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΗΜΕΙΣ ΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕ ΘΕΟΥ ΑΥΤΩ Η ΔΟΞΑ Κ.Τ.Λ.
|
Desinit |
Στάχος ξυλοβάλσαμον μαστίχη
|
Incipit |
στεναγμὸς καὶ κατήφεια, ἐν αὐτῷ Χριστῷ τῷ ἀληθινῷ Θεῷ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν.
|
Desinit |
στεναγμός· ἵνα (aut καὶ) καταξιωθῶμεν ἀπολαῦσαι τῶν ἀγαθῶν τῶν ὑπερβαινόντων ἀνθρώπινον νοῦν ἐν Χριστῷ…
|
Desinit |
στέξας ζέσιν, μάστιγας, ἐκτομήν, ξίφος
|
Desinit |
στέξας φορᾶς κώλυμα τῆς πρὶν τὸ ξίφος
|
Desinit |
στεφανηφόρους ἀναδείξας, εἰσάξῃ ἡμᾶς εἰς τὴν βασιλείαν
αὐτοῦ. Ἀμήν
|
Desinit |
Στήθει, μαθητὰ παρθένε, τοῦ κυρίου
ἐπιπεσὼν ἤρδευσας ἐξ αὐτοῦ χάριν,
ὅθεν κατεβρόντησας ἅπασαν κτίσιν
λόγοις τὲ καὶ δόγμασι θεολογίας.
|
Textus |
στήσωμεν δὲ μέχρι τούτου τὸν λόγον· τὸ ἑξῆς ἐν ἑτέρᾳ διηγήσει ταμιευσάμενοι, ὑμνοῦντες Θεὸν πατέρα παντοκράτορα καὶ υἱὸν μονογενῆ σὺν ἁγίῳ πνεύματι, νῦν...
|
Desinit |
ΣΤΙΞΗΡΑΡΙΟΝ
|
Titulus initialis |
στιχοι ͵βωʹ.
το κατα Λουκαν ευαγγελιον· εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Στίχοι εἰς τὴν στεφηφορίαν Ἀλεξίου τοῦ Κομνηνοῦ
|
Titulus initialis |
Στίχοι εἰς τοὺς ἁγίους τρεῖς παῖδας καὶ Δανιὴλ τὸν προφήτην· ἔχοντες σχῆμα κυκλικὸν κατὰ ῥήορας καὶ σύνταξιν ἀλλεπάλληλον
|
Titulus initialis |
Στίχοι ἡρωελεγεῖοι εἰς τὴν μονὴν τοῦ Βατοπαιδίου καὶ ἐξήγησις αὐτῶν
|
Titulus initialis |
στιχοι ιαμβικοι εις την βιβλον του πραξαποστολου.
|
Titulus initialis |
Στίχοι ἰαμβικοὶ καὶ δωρικοὶ πρὸς Πρόκλον τὸν πρὶν
ἐξηγησάμενον τὸν Ἡσίοδον
|
Titulus initialis |
Στίχοι ἰαμβικοὶ τοῦ ὁσιωτάτου μοναχοῦ κῦρ Βαρθολομαίου τοῦ Μαλομύτου κατανύξεως λόγον ἐπέχοντες
|
Titulus initialis |
Στιχοι κυρου Νικηφορου του Ξανθοπουλου εις το μυστικον δειπνον του κυριου ημων Ιησου Χριστου
|
Titulus initialis |
στίχοι ξηʹ
|
Stichometria et alia numerica |
Στίχοι πολιτικοὶ εἰς τὴν γέννησιν τοῦ υἱοῦ σεβαστοκράτορος Ἀνδρόνικου κυροῦ Ἀλεξίου
|
Titulus initialis |
ΣΤΙΧΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΙ ΜΕΤ' ΕΞΕΓΕΣΕΩΣ
|
Titulus initialis |
Στίχοι τοῦ αὐτοῦ Λέοντος γεγονότες αὐθωροὶ κατὰ πρόσταξιν τοῦ πανσεβάστου ἐκείνου λόγῳ δοκιμῆς, ὅτε προσεκύνησεν ἐκεῖνον ἐπὶ τῷ δουλεύειν, ἐν λίθῳ φέρουσῃ τὴν τῶν μουσῶν στήλωσιν λαξευτικῶς καὶ τὴν τῆς Καλλιόπης γύμνωσιν, θαυμαστὴν οὖσαν τῇ τοῦ τεχνίτου λαξεύσει
|
Titulus initialis |
στίχοι τῶν πράξεων
|
Titulus initialis |
Στίχος ἐστὶ τάξεως δεκτικῆς ἔμμετρον μέγεθος
|
Incipit cuiusdam partis |
στιχχ(στίχοι) ξηʹ
|
Stichometria et alia numerica |
στίχων ξη΄
|
Stichometria et alia numerica |
στίχων ξηʹ
|
Stichometria et alia numerica |
Στοὰ ξύλον ἄμοιρος
|
Incipit |
στοιχειον. Περὶ ξενων καὶ φιλοξενιας καὶ ὅτι απαρρησιαστος ο ξενος παντοτε αʹ
ἀπο τῆς Γενέσεως
|
Titulus initialis |
στομῶ δὲ γλῶσσαν, ὡς ξυρόν, τῇ διπλόῃ
|
Desinit |
Στόρεσον ζέσιν μαχλῶσαν μῆς καρδίας
ἄναυδον πόνον καὶ κευθὸν μύσος πάμπαν
ὑπεισελθὼν μοι δαίμονος σκαιορεία
λιταῖς σου σαῦλε καὶ γὰρ εὔνους χριστούς·
ὁ δ᾽νόος ὁ σὸς κλίριξ ἐξευμενίζω
ὔιδω καὶ ξύω σοὺς λόγους εὐγνωμόνως.
|
Textus |
στρατιων εξαρχοντι των ουνιων(ουρανιων)
|
Incipit |
σὺ γὰρ ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος θεὸς ὑπάρχεις καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν...
|
Desinit |
σὺ δ’ εὐμενὴς φάνηθι παντάνασσ’ ἐμοί (παντάναξ λόγε, cod. Mon. gr. 201)
|
Desinit |
Σὺ δὲ δὴ τί σιγᾷς, ὦ Σώκρατες, Ἱππίου τοσαῦτα ἐπιδειξαμένου
|
Incipit |
σὺ δὲ μηδὲ [...] ᾧ γε ἔδει μηδ’ ἅπαξ.
|
Desinit |
Σὺ μὲν καρποῖς με δεξιῇ τῆς ἀμπέλου
|
Incipit |
Σὺ μέν, ὦ γαστρίδουλε σάρξ, ταῖς ὑπερβολαῖς
|
Incipit |
Σὺ τὴν ἄνω γέννησιν ἀρρήτως γράφων
ὕψωσας ἡμᾶς τῆς κάτω παροικίας˙
εἰς οὐρανοὺς δὲ τῆν ἄφιξιν τοῦ λόγου
βρoτῶν φέρεις ἄνωθεν ἀνθρώπων, λόγε˙
ἀνθ’ ὧν σε τιμῶν Γεώργιος ἐν τούτω
καὶ τοὺς λόγους γέγραφε τοῦ λογογράφου
|
Textus |
συ την ανω γεννησιν αρρητως γραφων,
υψωσας ημας της κατω παροικιας,
εις ουρανους δε την αφιξιν του λογου,
βροτων φερεις ανωθεν ανθρωπων λογε,
ανθων σε τιμων Γεωργιος εν τουτω
και τους λογους γεγραφε του λογογραφου.
|
Textus |
Σὺ τὸ στέφος δέδωκας ἐν γῇ, παντάναξ,
τῷ κοσμοτερπεῖ βασιλεῖ καὶ δεσπότῃ·
σὺ τοῦτον ὡράϊσας ἀρετῶν κύκλῳ
καὶ πάλιν αὐτὸν τριπόθητον εἰργάσω·
σὺ λοιπὸν αὐτῷ χάρισαι καὶ τὸ κράτος
μόνιμον ὡς μάλιστα τῆς σκηπτουχίας
καὶ παγγενῆ φύλαττε σῷ, σῶτερ, σθένει.
|
Textus |
σὺ τὸν Ὀζίαν ψυχὴ ζηλώσασα· τὴν τούτου λέπραν ἐν σοὶ καὶ τὰ ἐξῆς
|
Desinit |
Σὺ τῶν χαρισμάτων τῇ πηγῇ κα τῇ σοφίᾳ τοῦ Πνεύματος, ἔνδοξε
|
Incipit |
συγγένεια, ὄνομα ἐστὶ γενικὸν διαιρεῖται δὲ εἰς τάξεις τρεῖς
|
Incipit |
Συγγενῆ αὐτὴν ἐκάλεσεν ὡς οὖσαν ἐξ Ἰσραήλ
|
Incipit |
συγγνώμης ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ τῇ φοβερᾷ, καὶ τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν ἀξιωθῆναι· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἀπολαῦσαι, χάριτι...
|
Desinit |
Σύγγραμμα γενόμενον παρὰ Νείλου ἀρχιμανδρίτου τοῦ Δοξαπατρίου κατὰ κέλευσιν τοῦ εὐγενεστάτου μεγάλου ῥηγὸς Ῥογερίου
|
Incipit |
Σύγγραμμα γενόμενον παρὰ Νείλου μοναχοῦ τοῦ Δοξαπάτρου...
|
Titulus initialis |
Συγκειται εκ φυλλων 328. Θεσις Α. Αριθμος 2. Αλεξανδρος Λαυριωτης.
εχει φυλλα 329, διοτι ο αριθμος 48 ειναι διπλους
|
Textus |
συγχωρῶν ἁμαρτίας, καὶ συμπαθεῖς πταίονται... ἐπιστρεφομένους· καὶ σοὶ πρέπει πᾶσα δόξα...
|
Desinit |
Συλλογαὶ ἃς συνελεξάμεθα μετὰ πάσης ἐπιμελείας καὶ ἀκριβείας ἔκ τε προφητῶν καὶ εὐαγγελίων ἀποστοόλων τε καὶ τῶν ἁγίων πατέρων περὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος μαρτυρούσαι κυρίως καὶ ἀληθῶς ὅτι ἐκ τοῦ πατρὸς μόνου ἐκπορεύεται τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον, οὐχὶ δὲ καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ
|
Titulus initialis |
Συλλογαὶ τῶν ἁγίων πατέρων ἃς συνελεξάμεθα μετὰ πάσης ἐπιμελείας καὶ ἀκριβείας περὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος, μαρτυροῦσαι κυρίως καὶ ἀληθῶς ὅτι ἐκ τοῦ πατρὸς μόνου ἐκπορεύεται τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον, οὐχὶ δὲ ἐκ τοῦ υἱοῦ
|
Titulus initialis |
Συλλογαὶ τῶν ἁγίων Πατέρων ἃς συνελεξάμεθα μετὰ πάσης ἐπιμελείας καὶ ἀκριβείας περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, μαρτυροῦσαι κυρίως καὶ ἀληθῶς ὅτι ἐκ τοῦ Πατρὸς μόνου ἐκπορεύεται τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, οὐχὶ δὲ καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ.
|
Titulus initialis |
Συλλογαὶ τῶν ἁγίων Πατέρων ἃς συνελεξάμεθα μετὰ πάσης ἐπιμελείας καὶ ἀκριβείας περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, μαρτυροῦσαι κυρίως καὶ ἀληθῶς ὅτι ἐκ τοῦ Πατρὸς μόνου ἐκπορεύεται τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, οὐχὶ δὲ καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ.
|
Titulus initialis |
Συλλογαὶ τῶν ἁγίων πατέρων ἃς συνελεξάμεθα μετὰ πάσης ἐπιμελείας καὶ ἀκριβείας περὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος, μαρτυροῦσι κυρίως καὶ ἀληθῶς ὅτι ἐκ τοῦ πατρὸς μόνου ἐκπορεύεται τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον, οὐχὶ δὲ ἐκ τοῦ υἱοῦ
|
Titulus initialis |
Συλλογὴ ἐκ τῶν ἁγίων, ὅτι πρὸς ταῦτα τὰ δογματικὰ κεφάλαια, σύμφωνα ὄντα καὶ τοῖς λοιποῖς ἁγίοις, ἀντιπαρεξεταζομένη ἡ τῶν Λατίνων δόξα οὐχ εὑρίσκεται σύμφωνος αὐτοῖς, ἀλλὰ μᾶλλον παντοίᾳ αἱρέσει σύμφωνος καὶ ἕξω τῶν ὀρθῶν τῆς εὐσεβείας δογμάτων
|
Titulus initialis |
Συλλογὴ τῶν ὅλων σχεδὸν δοξῶν καὶ αἱρέσεων καὶ ἱστορία τῶν ἀποτεκόντων αὐτὰς ἀνδρῶν, ἔτι δὲ καὶ ἀντιρρήσεις ἐπ’ἐνίαις τούτων, καὶ μάλιστα ταῖς παλαιτέραις, καὶ ἕτερά τινα χρήσιμα τοῖς εὐσεβέσι, πονηθέντα παρὰ τοῦ σεβαστοῦ Νικήτα τοῦ Χωνιάτου, τοῦ καὶ γεγονότος κριτοῦ τοῦ βήλου, ἐπὶ τῶν κρίσεων, ἐφόρου, γενικοῦ, ἐπὶ τοῦ βασιλικοῦ κοιτῶνος, ἔπειτα δὲ καὶ μεγάλου λογοθέτου τῶν σεκρέτων.
|
Titulus initialis |
συμβαίνει γενέσθαι, κλίνουσι γὰρ ἐξ
|
Desinit abruptus |
Συμβουλία περὶ πνευματικοῦ βίου πρὸς νεόφυτον μοναχόν κεφαλαὶ ἐνενήκοντα ἕξ
|
Titulus initialis |
Συμεῶν μεσοπατάμου περὶ ἐξόδου ψυχῆς
|
Titulus initialis |
συμμορίαις ἐξαγκυλλόμεθα
|
Desinit |
Σύμοψις τῆς Ἱερᾶς Θεολογίας φιλοπονηθεῖσα εἰς ὠφέλειαν τῶν ὀρθοδόξων φιλομαθῶν παρὰ Νικολάου Κούρσουλα τοῦ Ζακυνθίου, διδασκάλου φιλοσόφου, καὶ θεολόγου
|
Titulus initialis |
σύμφωνα δὲ ιξ β γ δ ξ θ κ λ μ ν ξ π ρ σ τ φ χ ψ
|
Desinit |
Συμων ο ζηλωτης πασαν την Μαυριτανιαν· κηρυξας τον Χριστον· υστερον δε και εν Βριτανια υπο αυτης σταυρωθείς και τελιωθεις, θαπτεται εκει. ιβʹ
|
Desinit |
σὺν αὐτοῖς τῷ πρύτανι Θεῷ δόξαν ἀναπέμποντες εἰς τοὺς αἰῶνας...
|
Desinit |
σὺν αὐτῷ εἰς τοὺς ἀπεράντους αἰῶνας ἀναπαυόμενοι συμβασιλεύσομεν. Αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ΣΥΝ ΙΞΩ ΔΡΥΙΝΩ
|
Desinit |
Σὺν σοί, Χριστέ, ἄναξ, ἅμ' ἀπώλετο
|
Incipit |
συναγαγὼν δὲ καὶ ἀδελφότητα πλείστην εἰς δόξαν τοῦ... βαπτιστοῦ Ἰωάννου, ὁ δὲ τόπος λέγεται Ἀψαθᾶς, ὅτι τῷ θεῷ καὶ τῷ προδρόμῳ πρέπει τιμὴ καὶ προσκύνησις
|
Desinit |
Συναγωγὴ ἐξηγήσεων τῶν εἰς τὸ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγέλιον ἁγίων καὶ διαφόρων πάτερων, ἥτις καλεῖται Μέλισσα πνευματική
|
Incipit |
Συναγωγὴ καὶ ἐξήγησις ὧν ἐμνήσθη ἱστοριῶν ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Γρηγόριος ὁ Θεολόγος ἐν τοῖς ἀνεγμωσμένοις αὐτοῦ θείοις λόγοις
|
Titulus initialis |
ΣΥΝΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΕΞΗΓΗΣΙΣ, ΩΝ ΕΜΝΗΣΘΗ ΙΣΤΟΡΙΩΝ Ο ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΕΝ ΤΩ ΕΙΣ ΤΑ ΦΗΤΑ ΛΟΓΩ, ΟΥ ΑΡΞΗ ΠΑΛΙΝ ΙΗΣΟΥΣ Ο ΕΜΟΣ
|
Titulus initialis |
Συναξαριν συν θεω αρχομενον απο μηνος σεπτεμβριου μεχρι μηνος αυγουστου
|
Titulus initialis |
Συναξάριν τοῦ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγελίου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
Συναξάριν τοῦ κατὰ Λουκᾶν εὐαγγελίου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
Συναξάριν τῶν σαββατοκυριακῶν τοῦ κατὰ Ματθαῖον εὐαγγελίου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
Συναξάριον ἀρχόμενον ἀπὸ μηνὸς σεπτεμβρίου μέχρι μηνὸς αὐγούστου ὅλου
|
Titulus initialis |
συναξαριον περιεχον τα αναγνωσματα τον (των) τε πραξεων και των επιστολων· τα αναγινωσκομενα εν τε σαββασι και κυριακαις και λοιπαις εορτες των αγιων.
|
Titulus initialis |
Συναξάριον. Μηνὶ Νοεμβρίῳ κη'. Τοῦ ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Συμεὼν Λογοθέτου τοῦ Μεταφραστοῦ
|
Titulus initialis |
Συνάξεις δὲ ἐπιτελοῦμεν
|
Incipit |
Συναξεις δε επιτελουμεναι, ταχθεισαι εισιν απο των αγιων αποστολων.
|
Incipit |
Σύναξεις θεοφόρου ἀνδρὸς καὶ ἐπισκόπου Ἰωάννου περὶ οὔρων καὶ ἄλλων πολλῶν
|
Titulus initialis |
Σύναξις δὲ οὐκ ἄν ποτε γεγένηται εἰ μὴ κατάλυσις
|
Incipit |
ΣΥΝΑΧΘΕΝΤΕΣ ΟΙ ΕΝ ΚΩΝΣΤΙΝΟΥΠΟΛΕΙ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΟΙ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΤΑΥΤΗΝ ΕΞΕΘΗΚΑΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΤΗΝ ΑΠΟΛΟΓΙΑΝ
|
Titulus initialis |
συνδρομον εχει τω πατρι την υπαρξιν.
|
Desinit |
Συνεγραφη το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον, μετα χρονους οκτω, της του Χριστου και θεου ημων αναληψεως· εξεδοθη δε, εις Ιερουσαλημ, φωνη τη Εβραιδι· Στιχοι ͵βχʹ.
|
Textus |
ΣΥΝΕΙΛΕΥΣΩΜΕΘΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΚΕΙ ΑΓΑΘΩΝ ΕΠΙΤΕΥΞΩΜΕΘΑ
|
Desinit |
Συνελλεξα τας αναγνωσεις τας διαφορας εγω Ιγνατιος Αρδτ ιερευς της πολεως Μοναχιου. εν ετει ͵αψπε. μηνος Ιουνιου κ.
|
Textus |
Συνεξακούεσθαι ἐνταῦθα τὸ "φαίνεται"
|
Incipit |
ΣΥΝΕΣΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ... ΤΟΙΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙΣ ΠΕΡΙ... ΕΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ
|
Titulus initialis |
Συνευφρανθείς, ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν· αὐτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
Σύνηθες τῷ πονηρῷ πρὸ τῆς πράξεως
|
Incipit |
συνῆλθον ἡ θεότης καὶ ἡ σάρξ
|
Desinit |
ΣΥΝΘΕΣΙΣ ΑΚΡΙΒΗΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ· ΕΚΒΛΗΘΕΙΣΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΕΞΕΙΣΑ ΕΝΤΑΥΘΑ ΩΣ ΑΝΑΓΚΑΙΑ
|
Titulus initialis |
Συνιδεῖν ἄξιον καὶ πῶς ἡ καρδία κατὰ τὸ ἀεικίνητον ἔοικε τῷ πυρί
|
Incipit |
ΣΥΝΟΨΙΣ ΑΚΡΙΒΕΣΤΑΤΗ ΠΕΡΙ ΟΥΡΩΝ ΕΡΜΗΝΕΥΘΕΙΣΑ ΕΞ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΤΩΝ ΠΕΡΣΩΝ
|
Titulus initialis |
Σύνοψις ἀκριβεστάτη περὶ οὔρων ἑρμηνευθεῖσα ἐξ ἱατρικῆς τέχνης τῶν Περσῶν
|
Titulus initialis |
Σύνοψις γενικὴ τῆς λογικῆς ἕξεως
|
Titulus initialis |
Σύνοψις σὺν Θεῷ ἐκ τῶν κατὰ πλάτος δογμάτων τῶν περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἐκπορεύσεως τῶν ἐκ τῶν θείων καὶ ἱερῶν γραφῶν παρὰ τῶν ἁγίων καὶ θεοφόρων πατέρων δογματισθέντων, οὐ μὴν ἀλλὰ καί τινων διδασκάλων καὶ φιλοσόφων, εἶθ' ὕστερον κατὰ τοῦ παρὰ Λατίνοις καινοφανοῦς δόγματος, ἐν διαλέξει μετὰ καὶ ἀληθῶν ἀποδείξεων συλλογιστικῶς προτεθέντων, ἐν τῇ βασιλίδι τῶν πόλεων καὶ ἐν ἄλλοις τόποις καὶ πόλεσι συλλεγεῖσα καὶ συνταχθεῖσα περὶ Νικολάου Ἱδρούσσης. Ἔπειτα δὲ καὶ ἐξ ἑλληνικῆς εἰς ῥωμαικὴν διάλεκτον ἑρμηνευθεῖσα ἐν Κωνσταντινουπόλει, προτροπῇ τοῦ κυροῦ Βενεδίκτου τοῦ καρδηναρίου καὶ τοποτηρητοῦ τότε ὑπάρχοντος Ἰννοκεντίου τοῦ τρίτου πάπα Ῥώμης
|
Titulus initialis |
Σύνοψις σχεδιασθεῖσα περὶ τῶν τροφῶν ὅσας ὅτε καὶ βούλεταί τις δι' ἐλαχίστων λέξεων διαγνῶναι τήν τε κρᾶσιν ἑκαστῆς καὶ ἰδιότητα εὐχερῶς
|
Titulus initialis |
Σύνταγμα κατὰ ἀλφάβητον ... ἐξηγήθη δὲ αὐτὸ πεζὴν φράσιν ὁ ἀπαίδευτος καὶ ἁμαρτωλὸς Κουλάρης Κριτόπουλος
|
Titulus initialis |
Σύνταξις καὶ ἑρμηνεία τῆς (...) ἰαμβικά.
|
Titulus initialis |
ΣΥΝΤΑΡΑΞΑΙ ΕΦΟΒΟΥΜΗΝ
|
Desinit |
Σύντομος ὁμολογία τῆς ὀρθοδόξου θρησκείας τῶν ἀνατολικῶν
|
Titulus initialis |
ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΠΡΑΞΙΣ ΤΗΣ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗΣ
|
Titulus initialis |
ΣΧΟΛΙΟΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΕΡΙ ΑΝΕΞΙΘΡΗΣΚΕΙΑΣ
|
Titulus initialis |
Σχολιον. Ως ειναι την Σαλωμην και τον αγιον Ιωαννην προς πατρος εξαδελφους. τον δε κυριον ημων Ιησουν Χριστον και τον αγιον Ιωαννην προς μητρος δισεξαδελφους.
|
Explanatio |
ΣΩ]ΤΗΡΙΟΝ ΚΑΤΗΞΙΩΘΗΜΕΝ
|
Incipit |
Σωκράτους δὲ ἂξιόν μοι δοκεῖ εῖναι μεμνῆσθαι
|
Incipit |
σῶμα τοῦ Ἰησοῦ. Ἦλθον αἱ γυναῖκες μετὰ τὸ Σάββατον, ἀρώματα φέρουσαι. Εἶδον τὸν ἄγγελον ἐν τῷ μνημείῳ, καὶ ἐφοβήθησαν. Ἀναστὰς ὁ Χριστὸς ὤφθη Μαρίᾳ, ἀφ’ ἧς τὰ ἑπτὰ δαιμόνια ἐξέβαλεν. Ἐκείνη εἶπε τοῖς μαθηταῖς· οἱ δὲ ἠπίστησαν. Ἔπειτα ὤφθη τοῖς δυσὶν ἐν τῇ ὁδῷ, εἶτα τοῖς ιαʹ· καὶ ὠνείδισε τὴν ἀπιστίαν αὐτῶν. Καὶ ἀπέστειλεν αὐτοὺς κηρύσσειν καὶ βαπτίζειν καὶ σημεῖα ποιεῖν. Εἶτα ἀνελήφθη.
|
Desinit |
σώμασι μὲν εὐθύς,
εἶτα καὶ ταῖς ψυχαῖς, τῇ τῶν τοιούτων κοινωνίᾳ σωμάτων· Αὐτῷ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν
|
Desinit |
ΣΩΜΑΤΩΝ ΣΤΕΝΩΣΙΣ Η ΘΡΥΛΛΟΥΜΕΝΗ, ΕΜΦΡΑΞΙΣ Η ΠΥΚΝΩΣΙΣ ΕΣΤΙ ΤΩΝ ΠΟΡΩΝ
|
Incipit |
Σῶσον με, Σώτειρα, σκόπους ἐξωτέρου Ἰωάννην δοῦλον
|
Incipit |
Σῶτερ ἐμέ, ξυνὰ γὰρ ἀγαθὰ σφετερίζομαι αὐτός
|
Incipit |
σωτῆρι ἡμῶν πλησιάσαντες, ἐγγὺς θεοῦ ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν γενέσθαι καταξιωθῶμεν, ἐν αὐτῷ Χριστῷ τῷ κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ…
|
Desinit |
τo κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
τὰ ἀκίνητα προξενήσει καλά, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
τὰ ἀκίνητα προξενήσει καλά, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
τὰ βάρη· οὕτω γὰρ πληρώσομεν τὸν νόμον τοῦ Χριστοῦ καὶ τευξόμεθα τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
τὰ βάρη· οὕτω γὰρ πληρώσομεν τὸν νόμον τοῦ Χριστοῦ καὶ τευξόμεθα τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
Τὰ γράμματα τῆς ὑμετέρας θεοφρουρήτου βασιλείας καὶ ἀδελφότητος ἐδεξάμεθα διʼ Αὐγουσταλίου
|
Incipit |
ΤΑ ΔΕ ΑΖΥΜΑ Α ΝΘΝ ΤΕΛΟΥΣΙΝ ΕΝ ΥΣΤΕΡΟΙΣ ΚΑΙΡΟΙΣ ΕΦΕΥΡΕΘΗΣΑΝ ΥΠΟ ΠΛΑΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΚΑΚΟΔΟΞΩΝ
|
Desinit |
τὰ δὲ ἰαματα τὰ ἐν τῇ ζωῇ αὐτοῦ γενόμενα καὶ μετὰ τὴν ἀποβίωσιν αὐτοῦ ἐπιτελούμενα οὐδεὶς ἐπαρκέσει διηγήσασθαι μαρτυροῦντος ἀυτῷ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὅτι ταῦτα εἰς δόξαν αὐτοῦ γίνονται. αὐτῷ γὰρ τῷ Χριστῷ καὶ θεῷ ἡμῶν πρέπει ἡ δόξα... ἀμήν
|
Desinit |
Τα δε Ιωαννου του βαπτιστου· ετη λγʹ· ημεραι· ξζʹ· ελαττους τυγχανουσαι, προς τας του σωτηρος ημερας.
|
Desinit |
τὰ δὲ πεταλώδη οὖρα ἐν πυρετοῖς εἰσι κάκιστα, ἐν ἀπυρεξίᾳ δὲ τὴν κύστιν εὐφραίνουσιν
|
Desinit abruptus |
τα δε σημεια α εξηγειται και αυτος εστι ταυτα.
|
Titulus initialis |
Τα δε σημεια α εξηγειτε (εξηγειται) και αυτος εστιν ταυτα.
|
Titulus initialis |
τα δε σημεια απο (?) και αυτος εξηγειται εστι ταυτα.
|
Titulus initialis |
τα δε του Χριστου και θεου ημων χαρακτηρικα ιδιωματα εισι ταυτα. ευηλιξ· συνοφρυς· ευοφθαλμος· επιρρινος· γενειαδα μελαν εχων· σιτοχροον τω ειδει κατα την μητερα· μακροδακτυλος· ευφων· ηδυλογος· ησυχον· μακροθυμον· ανεξικακον και τα λοιπα των αρετων καθεξης.
|
Textus |
ΤΑ ΔΟΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΡΩΜΑΙΩΝ
|
Desinit |
τα δοξαντα καλως εχειν διατυπωσασαι.
|
Desinit |
ΤΑ ΔΟΞΑΝΤΑ ΚΑΛΩΣ ΕΧΕΙΝ ΔΙΑΤΥΠΩΣΑΣΘΑΙ
|
Desinit |
Τὰ εἰς ιστ θηλυκὰ δισύλλαβα ὀξύτονα
|
Incipit |
ΤΑ ΕΞ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΔΙΑΝΟΙΑΣ ΠΡΟΦΕΡΟΜΕΝΑ ΔΟΓΜΑΤΑ
|
Incipit |
Τὰ ἐξαπτέρυγα σεραφίμ
|
Incipit |
τὰ ἑξῆς τῶν ὁμοίων γενησομένων τελέως ἐκτέμοιτε
|
Desinit |
τὰ ἐπίλοιπα εἰς συμπλήρωσιν τῶν ἑξακισχιλίων ἐτῶν, καὶ οὕτως ἔσται τὸ τέλος.
|
Desinit |
ΤΑ ΕΠΙΜΑΝΙΚΑ ΤΑΣ ΧΕΙΡΟΠΕΔΑΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΔΟΞΑΖΟΥΣΙΝ
|
Incipit |
Τὰ ἑπτὰ τῆς ἱερᾶς τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησίας μυστήρια κατὰ τάξιν εἰσὶ ταῦτα
|
Incipit |
ΤΑ ΕΣΦΑΛΜΕΝΑ ΗΜΙΝ ΣΥΓΧΩΡΕΣΕΙ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΥΤΟΥ ΑΞΙΩΣΕΙΕ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΩΝ ΓΕΝΟΙΤΟ...
|
Desinit |
ΤΑ ΕΣΦΑΛΜΕΝΑ ΗΜΙΝ ΣΥΓΧΩΡΗΣΕΙ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΥΤΟΥ ΑΞΙΩΣΕΙΕ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΩΝ ΓΕΝΟΙΤΟ...
|
Desinit |
τὰ ἤθη διδάξας, τελειοὶ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
τὰ ἤθη παραινέσας καὶ διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
Τὰ ιβ´ ζώδια τὰ ἐν τῷ λοξῷ τοῦ ζωδιακοῦ
|
Incipit |
ΤΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΗΤΟΙ ΤΑ ΕΞΩ ΟΥΤΩ ΛΕΓΟΝΤΑΙ
|
Incipit |
Τὰ κατ' εἰκόνα δηλοῖ καὶ αὐτεξούσιον
|
Incipit |
Τὰ κατὰ τὴν παρθένον Ἀντωνῖναν καὶ τὸν Ἀλέξανδρον τοῦ λόγου βουλομένου διαλαβεῖν
|
Incipit |
ΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
|
Titulus initialis |
Τὰ κατὰ τὸν ἀξιάγαστον Λέοντα τὸν περιβόητον
|
Incipit |
ΤΑ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΜΟΝΑΧΟΝ ΝΗΦΩΝΑ ΟΠΩΣ ΤΕ ΠΡΟ ΚΑΙΡΟΥ ΣΥΝΟΔΙΚΩΣ ΕΞΗΤΑΣΘΗ
|
Incipit |
τα κατελεξε δ' ετητυμα Λουκας ισοθεος φως.
|
Desinit |
ΤΑ ΚΟΥΡΒΟΥΛΛΙΑ ΕΞΕΡΙΖΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΡΟΓΑΣ ΣΥΝΤΖΑΚΙΖΟΥΝ
|
Desinit |
τὰ λείποντα δ' αὐτούς ἐξευρίσκοντας
|
Desinit |
Τὰ ληρήματα τοῦ Ἀκινδύνου καὶ αἱρέσεις ξβ'
|
Titulus initialis |
Τὰ μὲν Γαληνοῦ ταῦτα συντάξεις ἔχει
|
Incipit |
Τὰ μὲν ἔξωθεν ἀξιώματα, ἀγαπητοί, εἰκότως ἀπὸ τῶν ἔξωθεν περικειμέων τεκμηρίων
|
Incipit |
Τὰ μὲν οὖν ἐφ’ οἷς ἀδίκως τοῦ οἰκείου ἡμεῖς ἀπηλάθημεν θρόνου ἐν τούτοις, ἐν οἷς καὶ οὐχ ὡς τὴν εὐσέβειαν προδιδόντες, οὐδ’ ὡς τῶν Ῥωμαίων ἐχθροὶ, ὡς οἱ διαβάλλοντές φασιν, ὡς φιλορώμαιοι δέ γε, τῆς εὐσεβείας λυμαινομένης οὐδὲν, κατὰ τὴν ἐπὶ τὸ κρεῖττον πρόνοιαν τῆς ἡμῶν βασιλείας καὶ ἡγεμονίας, τὴν εἰρήνην τῆς Ῥωμαϊκῆς πραγματεύσασθαι Ἐκκλησίας, ἐπιτομώτερον διεξήλθομεν.
|
Incipit |
Τὰ ὀνόματα τῶν ἁγίων καὶ ἐνδόξων ἀποστόλων τῶν ιβʹ καὶ ποῦ ἐδίδαξαν καὶ πῶς ἐτελειώθησαν.
|
Titulus initialis |
Τα ονοματα των ιβʹ αποστολων εκ ποιων γονεων και εκ ποιας χωρας και που εκηρυξαν, και πως ετελειωθησαν.
|
Titulus initialis |
τα ονοματα των ιϛʹ προφητων και οπως ετελευτησαν· και εν ποιοις τοποις κεινται· και τι εκαστος προεφητευσεν. και οσα επι αυτων παραδοξα γεγονεν.
|
Titulus finalis |
ΤΑ ΟΞΕΑ ΤΩΝ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ ΚΡΙΝΕΤΑΙ
|
Incipit |
ΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΙΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΑΚΗΡΑΤΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΑΞΙΩΣΕΙΕΝ Α ΤΟΙΣ ΑΓΑΠΩΣΙ ΑΥΤΟΝ ΠΡΟΗΤΟΙΜΑΣΕΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ...
|
Desinit |
Τὰ παρὰ σοῦ μοι πεμφθέντα δεξάμενος
|
Incipit |
Τὰ παρὰ τῶν Φράγγων παρὰ τὴν ὀρθόδοξον πίστιν (καὶ) παρὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴν συνήθειαν δοξαζόμενα καὶ τελούμενα, δι’ ἃ καὶ ἔχομεν πρὸς αὐτοὺς ἀκοινωνήτως, εἰσὶ ταῦτα
|
Titulus initialis |
τὰ παραγγέλματα καὶ λόγου ἄξια ἢ φαῦλα καὶ ἄχρηστα
|
Desinit |
ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ ΚΑΙ Ο ΒΙΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΑΥΤΗΣ
|
Titulus initialis |
Τὰ περὶ τῆς ἀνθρώπου κατασκευῆς, καὶ ἐξ ὅσων ἐστὶ φύσεων
|
Incipit |
ΤΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΤΟ ΠΩΣ ΕΞΗΓΗΣΑΤΟ ΑΥΤΟ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΙ ΕΝ ΠΟΙΩ ΤΟΠΩ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΩΡΑ
|
Titulus initialis |
Τὰ ποιοῦντα τοὺς σοφιστικοὺς ἐλέγχου ς ἕξ εἰσι τῇ λέξει
|
Incipit |
Τὰ πολιτικὰ ληφθέντα ἐξ αὐτῶν τῶν λογίων τῆς θείασ γραφῆς
|
Titulus initialis |
Τὰ ῥήματα συμβουλάς ο᾿πρόσταξιν ἐμφαίνει
|
Incipit |
Τὰ ῥητορικὰ σχήματα οἷς ὁ λόγος αὔξεται
|
Incipit |
Τὰ σὰ δεξάμενος γράμματα
|
Incipit |
τὰ στέρνα δ’ ἐξέρρηξας, οὐχὶ μιγνύεις
|
Desinit |
ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΔΙ'ΩΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΠΑΣ, ΓΗ, ΥΔΩΡ, ΠΥΡ, ΑΗΡ, ΓΗ ΞΗΡΑ ΚΑΙ ΨΥΧΡΑ
|
Incipit |
τὰ ταπεινά· θεὸς γὰρ ὑπάρχων ἀόρατος... Δοξάζωμεν τὴν ἀληθῆ ἄκτιστον τριάδα, τὴν εἰς ἀεὶ διαμένουσαν καὶ σῴζουσαν τοὺς πιστούς, ὅτι...
|
Desinit |
τά τε δίκαια ποιήσετε καὶ ἀξιώτερον τὸν σῖτον ὠνήσεσθε. εἰ δὲ μή, τιμιώτερον
|
Desinit |
Τα τεσσαρα ευαγγελια εν κεφαλαιοις διαιρουμενα, ως κατ᾽ετος εν ταις θειαις ταξεσιν αναγιγνωσκοντα, μετα κανονων Ευσεβιου. Συναξαριον του ευαγγελιου περιεχον πασαν ακουλουθιαν, και το μηνολογιον.
|
Textus |
Τὰ τῆς ἀναπνοῆς αἴτια ὁ προκείμενος ἀποδεῖξαι
|
Incipit |
τὰ τῆς διαλέξεως ἔχουσιν
|
Desinit |
Τὰ τῆς λέξεως πάθη ἢ ἀπὸ πλεονασμοῦ
|
Incipit |
Τὰ τῆς λέξεως πάθη ἢ ἀπὸ πλεονασμοῦ
|
Incipit |
ΤΑ ΤΗΣ ΛΕΞΕΩΣ ΠΑΘΗ Η ΑΠΟ ΠΛΕΟΝΑΣΜΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ
|
Incipit |
Τὰ τῆς νέας πάνσεπτα ταῦτα βιβλία ἐν ἑκάστῳ εὐαγγελιστῇ εἰς κεφάλαια καὶ τίτλους διαιρεῖται· καὶ τίτλοι μὲν καλοῦνται· ὡς ἐν τῷ κατὰ Ματθαῖον· περὶ τῶν Μάγων καὶ περί τῶν ἀναιρεθέντων παιδίων· ἐν δὲ τῷ κατὰ Μᾶρκον περὶ τοῦ δαιμονιζομένου· καὶ περὶ τῆς πενθερᾶς Πέτρου· ἐν δὲ τῷ κατὰ Λουκᾶ περὶ τῆς ἀπογραφῆς· καὶ περὶ τῶν ἀγραυλούντων ποιμένων· ἐν δὲ τῷ κατὰ Ἰωάννην περὶ τοῦ ἐν Κανὰ γάμου καὶ περὶ τῶν ἐκβληθέντων ἐκ τοῦ ἱεροῦ· ἔχει δὲ ὁ μὲν ἅγιος Ματθαῖος τίτλους ξηʹ· κεφάλαια τνεʹ · ὁ δὲ ἅγιος Μᾶρκος τίτλους μηʹ· κεφάλαια σλϛʹ · ὁ δὲ ἅγιος Λουκᾶς τίτλους πγʹ· κεφάλαια τμβʹ · ὁ δὲ ἅγιος Ἰωάννης τίτλους ιηʹ · κεφάλαια σλβʹ.
|
Textus |
Τὰ τῆς παρούσης ἱερᾶς πανηγύρεως ἡ εὐαγγελικὴ σάλπιγξ περιηχείτω
|
Incipit |
Τὰ τῆς χαρᾶς εὐαγγέλια δεξαμένη
|
Incipit |
ΤΑ ΤΟΥ ΕΞΑΓΟΡΕΥΟΝΤΟΣ ΒΑΣΤΑΖΕΙΝ ΒΑΡΗ
|
Desinit |
Τὰ τοῦ μεγάλου καὶ ἐνδόξου Ἀρτεμίου ὡς ἐν συνόψει
|
Incipit |
Τὰ τοῦ μεγάλου καὶ ἐνδόξου μάρτυρος Ἀρτεμίου διηγεῖσθαι μέλλων ἀνδραγαθήματα
|
Incipit |
τὰ τραύματα ἀναξαίνων
|
Incipit |
ΤΑ ΤΡΙΑ ΚΑΙ ΤΕΣΣΑΡΑ ΚΑΙ ΕΞΗΣ
|
Incipit |
ΤΑ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΗΞΙΩΣΑΣ ΕΡΡΩΣΟ
|
Desinit |
Τὰ τῶν ἐπ' ἀρετῇ διαβοήτων ἀνδρῶν ἀξιέπαινα καὶ εὐκλείας
|
Incipit |
Τὰ ὠβελισμένα ἔν τισιν ἀντιγράφοις οὐ κεῖται· οὐδὲ Ἀπολιναρίῳ· ἐν δὲ τοῖς ἀρχαίοις ὅλα κεῖται· μνημονεύουσι τῆς περικοπῆς ταύτης καὶ ἀπόστολοι πάντες ἐν αἷς ἐξέθεντο διατάξεσιν εἰς οἰκοδομὴν τῆς ἐκκλησίας.
|
Textus |
ΤΑ ΩΣ ΔΕ ΤΗΝ ΓΗΝ ΕΥΦΥΩΣ ΑΠΟΞΕΕΙ
|
Incipit |
ταῖς ἀρχαῖς καὶ ταῖς ἐξουσίαις
|
Incipit |
ΤΑΙΣ ΑΤΕΛΕΥΤΗΤΟΙΣ ΒΑΣΑΝΟΙΣ ΤΑΣ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΕΥΘΥΝΑΣ ΥΦΕΞΩΝ ΕΙΣ ΑΙΩΝΑ ΤΟΝ ΑΠΑΝΤΑ
|
Desinit |
ΤΑΙΣ ΓΥΝΑΙΞΙΝ ΠΛΕΟΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ
|
Desinit |
ταῖς θείαις ἐπαναπαυθῆναι μοναῖς καταξίωσον... ἀμήν
|
Desinit |
ταῖς μεθοδείαις τοῦ διαβόλου καὶ τῆς παρὰ τοῦ Θεοῦ φιλανθρωπίας ἀξιωθῆναι, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
ταῖς μεθοδείαις τοῦ διαβόλου καὶ τῆς παρὰ τοῦ Θεοῦ φιλανθρωπίας ἀξιωθῆναι, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
ταῖς μεθοδείαις τοῦ διαβόλου καὶ τῆς παρὰ τοῦ Θεοῦ φιλανθρωπίας ἀξιωθῆναι, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
ταῖς μεθοδείαις τοῦ διαβόλου καὶ τῆς παρὰ τοῦ θεοῦ φιλανθρωπίας ἀξιωθῆναι, ἧς γένοιτο…
|
Desinit |
ταῖς μεθοδείαις τοῦ διαβόλου καὶ τῆς παρὰ τοῦ Θεοῦ φιλανθρωπίας ἀξιωθῆναι, χάριτι...
|
Desinit |
Ταῖς οὖν ὁσίαις εὐχαῖς τοῦ ἁγίου προφήτου Σαχαρίου καὶ τῆς ὁσίας ταύτης καὶ θαυματρουγοῦ Δομνίκαςμ εὕρωμεν ἔλεος παρὰ τῷ βασιλεῖ τῶν αἰώνων Χριστῷ τῷ Θεῷ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα ... ἀμήν
|
Desinit |
ταῖς τῶν ἁγίων πατέρων καὶ προφητῶν ἀθλήσεσι κατορθοῦντας δόξαν πάντοτε τῷ Θεῷ ἀναπέμπειν, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Desinit |
ΤΑΞΑΜΕΝΟΙ ΟΡΙΣΑΝΤΕΣ ΙΕΡΟΝ ΟΙΚΟΝ ΘΕΟΥ
|
Desinit |
ΤΑΞΑΜΕΝΟΙ ΟΡΙΣΑΝΤΕΣ ΙΕΡΟΝ ΟΙΚΟΣ ΘΕΟΥ
|
Desinit |
τάξαντες τοῖς χριστιανοῖς ἡμέραν εἰς τὸ ἐπιτελεῖν τὴν ἑαυτῶν μετάστασιν... ἀμήν
|
Desinit |
Τάξεων τρισσουμένων τρισσῶς καὶ ὑμνουσῶν
|
Incipit |
τάξεως
|
Incipit |
τάξεως [
|
Desinit |
Τάξεώς ἐστιν ἐπαινουμένης
|
Incipit |
Τάξεώς ἐστιν ἐπαινουμένης
|
Incipit |
Ταξεώτης τις ἦν ἐν Καρταγένη πόλει καὶ θανατικοῦ μεγάλου συμβάντος
|
Incipit |
τάξιος αὖ τεύξεσθαι τεῆς εἰν ὥρᾳ δίκῃς.
|
Desinit |
ΤΑΞΙΣ ΑΡΧΑΡΙΟΥ ΕΡΧΟΜΕΝΟΥ ΑΠΟ ΚΟΣΜΟΥ ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΟΝΑΧΟΝ
|
Titulus initialis |
Ταξις γινομενη εις τον ορθρον του Πασχα.
|
Incipit |
ΤΑΞΙΣ ΓΙΝΟΜΕΝΗ ΕΙΣ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΝ ΟΜΦΙΚΙΟΥ
|
Titulus initialis |
Τάξις γινομένη ἐπὶ καθιερώσει ναοῦ καὶ ἱδρύσει τῆς ἐν αὐτῷ ἁγίας τραπέζης
|
Titulus initialis |
ΤΑΞΙΣ ΓΙΝΟΜΕΝΗ ΕΠΙ ΠΡΟΧΕΙΡΗΣΕΙ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ
|
Titulus initialis |
Τάξις ἐστὶν ἐπαινουμένη
|
Incipit |
ΤΑΞΙΣ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΗΣ ΤΩΝ ΜΑΤΑΙΩΝ ΑΠΟΤΑΓΗΣ ΤΩΝ ΜΟΝΑΖΟΝΤΩΝ ΔΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΩΤΑΤΟΥ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΥΨΗΛΟΥ
|
Titulus initialis |
Τάξις ὅρων ἀρχιερατικῶν
|
Titulus initialis |
Τάξις παλαιὰ καὶ ὀνομασίαι τῶν ἀρχόντων
|
Titulus initialis |
ΤΑΞΙΣ ΤΗΣ ΕΝ ΤΗ ΧΙΩ ΓΕΝΟΜΕΝΗΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΝΙΠΤΗΡΑ ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛ
\
Η ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ
|
Titulus initialis |
Ταξις του αγιου ευαγγελιου.
|
Titulus initialis |
ταπεινοῖς δὲ δίδωσι χάριν, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Τὰς ἑαυτοῦ ἐνεργείας παρέδειξεν, ἀλλ' ἐκ
|
Desinit |
ΤΑΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΛΥΕΙΝ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΙΟΥΣ ΕΠ... ΑΥΤΟΙΣ ΕΝΤΟΛΑΣ
|
Desinit |
Τὰς ἑσπερινὰς ἡμῶν εὐχὰς πρόσδεξ[αι] … [πα]ράσχου ἡμῖν … ὅτι μόνος
|
Textus |
Τὰς ἑσπερινὰς ἡμῶν εὐχὰς πρόσδεξαι, Δέσποτα
|
Incipit |
Τὰς ἑωθινὰς ἡμῶν εὐχὰς πρόσδεξαι, Δέσποτα, εἰς τὴν ἐπουράνιόν σου βασιλείαν
|
Incipit |
ΤΑΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΠΑΡΑΔΕΞΑΙΜΕΘΑ
|
Desinit |
ΤΑΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ ; ΕΠΕΤΑΞΑΣ ΤΗ ΕΝΤΕΛΕΙΑ
|
Incipit |
τὰς οὐλὰς ἐξάληψον
|
Incipit cuiusdam partis |
Τὰς πλείους ψήφους κρατεῖν νόμος ἐκέλευεν. ἑπτὰ δικαστῶν δύο κατέγνωσαν θάνατον, δύο ἀτιμίαν, τρεῖς φυγήν. ἀξιοῖ φεύγειν ὁ κατεγνωσμένος.
|
Titulus initialis |
Τὰς τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν ἀναγράπτους τίθεσθαι πράξεις καὶ τὴν τούτων μνήμην
|
Textus |
τὰς τῶν ἁγίων θαυματουργίας ἐνωτιζόμενοι δοξάσωμεν τὸν δοξάσαντα αὐτοὺς Χριστὸν τὸν ἀληθινὸν θεὸν ἡμῶν, ᾧ πρέπει ... ἀμήν
|
Desinit |
Ταῦτα ἀπλούστερον ἀνάγεται ἐπὶ τὴν μετὰ ἓξ ἡμέρας ἄνοδον
|
Incipit |
Ταῦτα ἁπλούστερον ἀνάγεται ἐπὶ τὴν μετὰ ἓξ ἡμέρας ἄνοδον
|
Incipit |
ταυτα δε κατελεξεν αληθως ο Λουκας ο ισοθεος ανηρ.
|
Desinit |
Ταῦτα δέ μοι διεξερχομένου καὶ λέγοντος...
|
Incipit |
Ταῦτα δέ μοι εἴρηται πρὸς Ἰουδαίους καὶ Ἕλληναις καὶ αἱρετικούς. Ἀλλ’ ἡμεῖς δοξάσωμεν Πατέρα...
|
Desinit |
ταῦτα εἰπὼν ἀνεχώρησα δοξάζοντας τὸν Θεόν
|
Desinit |
Ταῦτα εὔξασθαι μὲν ῥᾶστον, λαβεῖν δὲ οὐ ῥάδιον
|
Incipit |
Ταυτα ευρων εγω Ιωαννης πρεσβυτερος συν θεω παρα τινι αναχωρητη μενοντι πλησιον Ναυκραταιος γεγραμμενα γραμμασιν Αιγυπτιακοις, ατινα και μετεβαλον δι΄Ελληνικων, ειδως την των Αιγυπτιων γλωσσαν ακριβως. εις δοξαν […]. αμην.
|
Desinit |
Ταῦτα καὶ ἐν τούτοις διανοοῦ, καὶ ἔσῃ υἱὸς τοῦ Δεσπότου [τοῦ] Θεοῦ, χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ Κυρίου καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ· ᾧ ἡ
δόξα...
|
Desinit |
Ταῦτα μὲν δὴ παρὰ πολλῶν συλλεξάμενος
|
Incipit |
Ταῦτα μὲν εἰσὶ τὰ παρὰ Ἰουδαίων προτιθέμενα ἐπιχειρήματα καὶ τοιαύτη ἐδόθη ἡ λύσις, ᾖ δυνατὸν ἦν, καὶ αἱ κατ’ αὐτῶν ἀποδείξεις τοιοῦτόν τινα ἔχει τὴν ἐπίδοσιν· ἕκαστος δὲ κατά τε προσθήκην καὶ ἀφαίρεσιν ἐκλεξάτω τὸ κάλλιστον καὶ ἡ τοῦ Μεσίου χάρις μετὰ πάντων ἡμῶν ἀμήν.
|
Desinit |
ταῦτα μὲν ἐκ τῆς εἰς τὸν ὄγδοον ψαλμὸν ἐξηγήσεως
|
Desinit |
Ταῦτα μὲν πνευματικοὶ ἡμῶν ἀδελφοί, ἐκ πολλῶν ὀλίγα συλλέξαντες
|
Incipit |
Ταῦτα οὖν κατέχοντες μετὰ ἀκρίβειας, καὶ πρὸς τὰ μέλλοντα ῥηθήσεσθαι παρασκευασώμεθα, κοινῇ πάντες δόξαν ἀναπέμποντες τῷ Θεῷ, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Ταῦτα τὰ ἓξ κεφάλαια προφέρουσιν οἱ Λατῖνοι
|
Incipit |
Ταῦτα τὰ ἓξ κεφάλαια προφέρουσιν οἱ Λατῖνοι
|
Incipit |
ταῦτα τοίνυν ἐν συντόμῳ ἐξεθέμεθα κατὰ τὸ ὑμῖν ἐφικτόν, δόξαν...
|
Desinit |
ταῦτα φυλάξει, τάγμα τῶν διακόνων. ὑποδιακόνων τε πληθὺς ὡς δέον
|
Desinit |
ταῦτα φυλάσσοντες δεξώμεθα καὶ τὴν τελειοτέραν τοῦ καλοῦ διδασκάλου παραίνεσιν
|
Desinit |
ταύτας οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας παρὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ δόξαν ἀναπέμψωμεν
|
Desinit |
Ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ διεδόθη τὸ παρὸν εἰς ὅλην τὴν πόλιν εἰς ἴσα πολλὰ μεταγραφέν, πρὸ ἓξ μηνῶν τῆς ἁλώσεως, ἐν κθῃ τοῦ Μαΐου γενομένης
|
Titulus initialis |
Ταύτην ἀποστέλλει ἀπὸ Ἐφέσου τῆς Ἀσίας, ἑωρακὼς αὐτοὺς ἤδη καὶ διδάξας,
ὑπομιμνήσκων δὲ ὅμως διὰ τῆς ἐπιστολῆς
ταύτης. ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς, αὕτη·
Κορίνθιοι, ἐκ φιλονεικίας συναγόμενoι,
|
Incipit |
Ταύτην ἀποστέλλει ἀπὸ Μακεδονίας (…) δεξάμενοι οἱ Κορίνθιοι τὴν προτέραν
|
Incipit |
Ταύτην ἀποστέλλει ἀπὸ Ῥώμης· ἐωρακὼς αὐτοὺς ἄμα καὶ διδάξας· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς. αὕτη· πεμψάντων Φιλιππησίων διακονίαν τῶ Παύλω, καὶ τινῶν περιερχομένων καὶ διαφθειρόντων τὰς ἀκοὰς τῶν ἀκεραίων προφάσει
|
Incipit |
Ταύτην ἐπέστειλεν ἐξ Ἀθηνων. προεωρακὼς αὐτοὺς καὶ συνδιατρίψας· ἡ δὲ πρόφασις αὕτη· πολλὰς θλίψεις παθὼν ἐν Φιλίπποις καὶ Βεροία καὶ Κορίνθῳ· ἀλλὰ
|
Incipit |
Ταύτην ἐπιστέλλει (ὁ αὐτὸς Παῦλος πρὸς Κορινθίους add PG 28) ἀπὸ Ἐφέσου τῆς Ἀσίας, ἑωρακὼς (μὲν add PG 28) αὐτοὺς ἤδη καὶ διδάξας, ὑπομιμνήσκων δὲ ὅμως διὰ τῆς ἐπιστολῆς ταύτης. Ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη. Κορίνθιοι ἐκ φιλονεικίας συναγόμενοι, ἐπεσχίζοντο ταῖς γνώμαις, καὶ λοιπὸν ἦν ἐν αὐτοῖς σχίσματα, καὶ ὄντων (add. τῶν PG 118) σχισμάτων
|
Incipit |
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ἐφέσου τῆς Ἀσίας, ὁ ἑωρακὼς αὐτοὺς ἤδη καὶ διδάξας, ὑπομιμνήσκων δὲ ὅμως δια τῆς ἐπιστολῆς ταύτης· ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη·
|
Incipit |
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ἰταλίας· ἡ δὲ πρόφασις αὕτη· ἐπειδὴ οἱ ἐξ Ἰουδαίων πεπιστευκότες ἐνίσταντο τῷ νόμῳ καὶ ταῖς σκιαῖς· ὁ μακάριος ἀπόστολος Παῦλος διδάσκαλος ἐθνῶν γενόμενος. καὶ κηρύξας πᾶσι καὶ γράψας. γράφει λοιπὸν καὶ τοῖς ἐκ περιτομῆς
|
Incipit |
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Μακεδονίας... δεξάμενοι Κορίνθιοι
|
Incipit |
Ταύτην ἐπὶστέλλει ἀπὸ Μακεδονίας· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· δεξάμενοι Κορίνθιοι
|
Incipit |
ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Μακεδονίας· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς. αὕτη· δεξάμενοι Κορίνθιοι τὴν προτέραν ἐπιστολὴν. κατενύγησαν ἐπὶ τῇ ἁμαρτία τοῦ λαβόντος τὴν μητρυάν· καὶ ἐλυπήθησαν δὲ. ὡς παριδόντες τὸ τοιοῦτον ἁμάρτημα. εἶτα ὑφηρπάζοντο
|
Incipit |
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης ἑωρακὼς
αὐτοὺς ἤδη καὶ διδάξας. ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· διδαχθέντες καλῶς οἱ Γαλάται παρα τοῦ ἀποστόλου καὶ πιστεύσαντες
|
Incipit |
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης ἑωρακὼς
αὐτοὺς ἅμα καὶ διδάξας. ἡδε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· πεμψάντων Φιλιππησίων διακονίαν τῶ Παύλῶ, καί τινων περιερχομένων καὶ διαφθειρόντων τὰς ἀκοὰς τῶν ἀκεραίων
|
Incipit |
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης ἑωρακὼς αὐτοὺς ἄμα καὶ διδάξας. ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη. πεμψάντων Φιλιππησίων
|
Incipit |
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης ἑωρακὼς αὐτοὺς ἅμα καὶ διδάξας. Ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· πεμψάντων Φιλιππησίων διακονίαν τῷ Παύλῳ, καὶ τινῶν περιερχομένων καὶ διαφθειρόντων τὰς ἀκοὰς τῶν ἀκεραίων, προφάσει
|
Incipit |
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης ἑωρακὼς αὐτοὺς ἤδη καὶ διδάξας. ... διδαχθέντες καλῶς οἱ Γαλάται
|
Incipit |
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης ἑωρακὼς αὐτοὺς ἤδη καὶ διδάξας. Ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη. Διδαχθέντες καλῶς οἱ Γαλάται παρὰ τοῦ ἀποστόλου καὶ πιστεύσαντες γνησίως εἰς τὸν Χριστόν, ἀποδημήσαντος τοῦ ἀποστολοῦ (pro haec duo verba αὐτοῦ PG 28), ὑφηρπάσθησαν παρὰ τινῶν ὥστε περιτέμνεσθαι. Ταῦτα τοίνυν μαθὼν ὁ ἀπόστολος
|
Incipit |
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης ἑωρακὼς αὐτοὺς ἤδη καὶ διδάξας· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς, αὕτη· διδαχθέντες καλῶς οἱ Γαλάται παρὰ τοῦ ἀποστόλου, καὶ πιστεύσαντες γνησίως εἰς τὸν Χριστὸν, ἀποδημήσαντος τοῦ ἀποστόλου, ὑφηρπάσθησαν παρά τινων, ὥστε περιτέμνεσθαι· ταῦτα τοίνυν μαθὼν ὁ ἀπόστολος
|
Incipit |
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης· ἑωρακὼς αὐτοὺς ἅμα καὶ διδάξας
|
Incipit |
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης· ἑωρακὼς αὐτοὺς ἤδη καὶ διδάξας
|
Incipit |
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης· ἑωρακὼς αὐτοὺς καὶ διδάξας· οἱ δὲ Φιλιππήσιοι ἐκ πόλεως εἰσὶν ἐκ Μακεδονίας κολωνείας ὡς φησι ὁ Λουκᾶς· ὑπὸ μητρόπολιν Θεσσαλονίκην· οἷς ὁ Παῦλος πολλαχοῦ καὶ χρηστὰ μαρτυρεῖ· ἡ τῆς ἐπιστολῆς δὲ πρόφασις αὕτη· πεμψάντων αὐτῶν διακονίαν τῷ Παύλῳ διεπφρᾶι (δι' Ἐπαφρᾷ) ὥστε μαθεῖν καὶ τὰ κατ' αὐτὸν
|
Incipit |
Ταύτην ἐπιστέλλει ἐκ Νικοπόλεως. ἐν ᾗ παρεχείμαζεν· ἡ δὲ πρόφασις· τῶν δοκίμων ἦν μαθητῶν ὁ Τῖτος· διὸ καὶ τὴν Κρήτην μεγίστην οὖσαν· αὐτῶ ἐνεπίστευσεν· καὶ τὰ λείποντα προσέταξεν
|
Incipit |
ταύτην ζηλώσατε, γυναῖκες, ἵνα τῆς αὐτῆς καὶ ὑμεῖς τιμῆς ἀξιωθῆτε παρὰ Θεοῦ ἐν Χριστῷ ᾧ ἡ δόξα κ.τ.λ.
|
Desinit |
ταύτην ζηλώσατε, γυναῖκες, ἵνα τῆς αὐτῆς καὶ ὑμεῖς τιμῆς ἀξιωθῆτε παρὰ Θεοῦ ἐν Χριστῷ, ᾧ…
|
Desinit |
ταυτην ουν την βιβλιον εξαγορασας ιι (νομισμα) ηκανον ητουν ως μετα ανακεκτημενος αυτης επεποιηθη Αντωνιος μοναχος και ξενος· και οπου αν την καταληψεσθε ευχεσθε ως και εξη τον μισθον ος και τη ιδια χειρι εγραψεν τα γραμματα ταυτα αμην· θεος σωση· ηγορασθη δε ινδ (ινδικτιωνος) βʹ ετους ͵ϛφπζʹ.
|
Textus |
ταφὴν κατεδέξατο Χριστὸς Ἰησοῦς ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου· αὐτῷ...
|
Desinit |
ταφὴν κατεδέξατο Χριστὸς Ἰησοῦς, ὁ αἴρων τὰς ἁμαρτίας τοῦ κόσμου αὐτῷ...
|
Desinit |
τάφος ἀνεῳγμένος ὁ λάρυγξ αὐτῶν καταπαύω τὸν λόγον
|
Desinit |
Τάχα μὲν εἴποι τις τέσσαρας εἶναι τὰς γυναῖκας περὶ ὧν ἀνέγραψαν οἱ εὐαγγελισταί. Ἐγὼ δὲ μᾶλλον προστίθημι τῷ τρεῖς αὐτὰς εἶναι, καὶ μίαν μὲν περὶ ἧς ἀνέγραψε (ἀνέγραψαν Koe) Ματθαῖος καὶ Μᾶρκος <ὡς Kl> ἐν πολλοῖς ἄλλοις συνᾴδοντες τῆς εὐαγγελικῆς γραφῆς, ἑτέραν δὲ περὶ ἧς ὁ Λουκᾶς, διαφέρουσαν δέ τινα τῶν προειρημένων, περὶ ἧς ὁ Ἰωάννης· εἰ γὰρ καὶ ἐν Βηθανίᾳ ἀνέγραψαν τὰ κατὰ τὴν γυναῖκα γενόμενα, Ματθαῖος καὶ Μᾶρκος ἐν οἰκίᾳ Σίμωνος τοῦ λεπροῦ διηγήσαντο τὰ περὶ τούτων ἀπηντηκέναι, Ἰωάννης δέ φησιν ὅτι «πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ Πάσχα ἦλθεν Ἰησοῦς εἰς Βηθανίαν, ὅπου ἦν Λάζαρος, ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν» καὶ τὰ ἑξῆς.
|
Textus |
Ταχὺ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τὸ πνεῦμα μου
|
Incipit |
Τέθριππον ἅρμα τοῦ Σατὰν εὐδοξία
|
Incipit |
Τέθριππον ἅρμα τοῦ Σατὰν εὐδοξία
|
Incipit |
Τέκνον οὐρανίου με πατρὸς ἀνάδειξον ἡ τέξασα
|
Incipit |
τελεια αγαπη εξω βαλλει τον φο… (φοβον).
|
Desinit |
τελειωθεις εν Ιεραπολει της Συριας, εκτην προς δεκατη, αγοντος του Νοεμβριου μηνος κατα Ρωμαιους, κατα δε Εβραιους Θωυκ εις δοξαν και κρατος του κυριου ημων Ιησου Χριστου, ω η βασιλεια, εις τους αιωνας.
|
Desinit |
ΤΕΛΕΥΤΗΣΑΝΤΑ ΚΑΘΟΔΟΝ ΕΧΟΝΤΩΝ ΕΞΟΥΣΙΑΝ
|
Incipit |
τέλος εἴληφαν πρᾶξεις τῶν ἀπὸ στόλων· ταῦτα συγγράψας Λουκᾶς ὁ θεηγόρος
|
Textus |
Τελος ειληφεν ενταυτα (ενταυθα) το παρον βιβλιον, εις το ετος τρεχοντος (!) εξαδων χιλιαδας (?), εν μηνι ερχομενου ιανουαριου· εις τας ιεʹ ημερα σαββατω τε της κρεοφαγου δια χειρος του ταπεινου θυτου και ιερεως Μανουηλ τε τουνομα επικλην τε Σωτηριακης (?) εμ (εν) πολει πανυ θαυμαστη αμα τε και μεγαλη λεγωμενη τε τουνομα τη πολει τη μεγαλη υμεις δε οσοι τυχητε ιδειν και αναγνωσε (αναγνωναι), μη μεμφεστε (μεμφεσθε) παρακαλω· μηδε κατηγορειται μαλλον δε σιγνωσθαι (συγγνωσασθαι) καμοι δια των πολλων σφαλματων διοτι απειρος ειμι της τεχνης των γραμματων
|
Textus |
Τελος ειληφεν η δελτος αυτη. αμην αμην αμην. δοξα σοι ο θεος. οτι εφθασα και ειδον το τελος του [βι]βλιου (βιβλιου).
|
Textus |
τέλος ἔλα(ἔλαβεν) τὸ παρὸν ἅγιον τετραευαγγέλιον ὑπὸ χρ(χειρὸς) ἐμοῦ τοῦ πολυτλήμονος καὶ εὐτελοῦς νοτρ(νοταρίου) Σολομὼν ὁ ἀπὸ Νότ(Νότου)· καὶ διὰ τὸν κύριον πάντες ἀδελφοὶ καὶ πατέρες οἱ ἐντυχόντες ἐν αὐτῷ καὶ ἀναγινόσκοντες· οἱ καὶ μεταγράφοντες· μὴ διὰ χωρικίας ἐμῆς ἢ σαλείας τὴν κατάραν ἀναπέμψασθε· ἠκούσατε γὰρ καὶ πολλάκις ἐρρέθη· ὅτι καὶ ὁ γράφων περιγράφει· καὶ χεὶρ ἡ γράψασα σήπεται τάφῳ· γραφὴ δὲ φαῖνει εἰς χρ(χρόνους) πληρεστάτους εἰς τοὺς σύνπαντας αἰῶνας τῶν αἰῶνων ἀμήν· ἐτελειώθη δὲ ἐν ἔτη τὼ ἀπὸ κτίσεως κόσμου, ͵ϛχοϛ΄ ἰνδικτιῶνος α΄·(ἡλίου) κύ(κύκλῳ) ιβ΄· (σελήνης) ζ΄·εἰς τὰς ιδ΄ τοῦ δε(δεκεμβρίου) μηνὸς ἡμέρᾳ ε΄ ἡ (ἐπακτὴ(?)) κη΄· πολεύοντος ζ΄ (?) (ἡλίου) διἔπων βασιλεύοντος ἐν Κωνσταντινουπόλει Μανουὴλ τοῦ Πορφυρογεννήτου καὶ ἐνδοξτ(ἐνδοξοτάτου) βασιλέως· καὶ ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις Ἀμαρρὴ τοῦ κραταῖου ῥίξ ἐν δὲ τῇ νῆσῳ Σικελίας Γουλμ(Γουλιέλμου) τοῦ δευτέρου ῥιγός · ἐφ' ἡμᾶς δὲ Ἰησοῦς Χριστός · ᾦ ἡ δόξα καὶ τῶ κράτος · εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰῶνων ἀμήν.
|
Textus |
Τέλος ἔλαβεν ἡ τοῦ Σχολαρίου διάλεξις ἡ μετὰ (manus post. κατὰ) ἰουδαίων.
|
Titulus finalis |
ΤΕΛΟΣ ΤΑΦΗΝ ΚΑΤΑΔΕΞΑΜΕΝΟΝ ΤΟΝ ΑΙΡΟΝΤΑ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΑΥΤΩ Η ΔΟΞΑ
|
Desinit |
ΤΕΛΟΣ ΤΑΦΗΝ ΚΑΤΑΔΕΞΑΜΕΝΟΝ ΤΟΝ ΑΙΡΟΝΤΑ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΑΥΤΩ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
τέλος ταφὴν καταδεξάμενον, Χριστὸς ὁ αἴρων τοῦ κόσμου τὴν ἁμαρτίαν· αὐτῷ...
|
Desinit |
τέλος ταφὴν κατεδέξατο Χριστὸς Ἰησοῦς ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου· αὐτῷ...
|
Desinit |
τέλος ταφὴν κατεδέξατο Χριστός, ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου· αὐτῷ...
|
Desinit |
Τελος της Εξοδου. στιχοι ͵γυʹ.
|
Titulus finalis |
Τελος του κατα Λουκα αγιου ευαγγελιου, στιχοις ͵βω΄, εξεδοθη μετα χρονους ιε΄ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
τελος του κατα Λουκαν αγιου ευαγγελιου. στιχοι ͵βωʹ. εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Τελος του κατα Λουκαν ευαγγελιου. εγραφη και αντεβληθη ομοιως εκ των αυτων αντιγραφων. εν στιχοις. ͵βψξ΄ κεφαλαιων τμβ´.
|
Textus |
Τελος του κατα Μαρκον αγιου ευαγγελιου, στιχοις ͵αχ΄, εξεδοθη μετα χρονους ι΄ της του (!) αναληψεως.
|
Textus |
Τέλος τοῦ κατὰ Ματθαῖον ἁγίου εὐαγγελίου. Στίχοι ͵βχʹ. Ἐξεδόθη ὑπ' αὐτοῦ τοῦτο μετὰ χρόνους ηʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
Τελος του κατα Ματθαιον αγιου ευαγγελιου· στιχοις ͵βχʹ, εξεδοθη υπ' αυτου τουτο, μετα χρονους η΄ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
τελος του λεξικου.
|
Titulus finalis |
τέλος τῶν πράξεων τῶν ἁγίων ἀποστόλων, συγγραφεῖσαι παρὰ τοῦ ἁγίου ἀποστόλου καὶ εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ.
|
Titulus finalis |
ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΩΝ ΗΔΕ ΛΟΙΠΗ ΕΞΗΓΗΣΙΣ ΤΗΣ ΡΗΤΟΡΙΚΗΣ ΕΡΜΟΓΕΝΟΥΣ ΛΕΙΠΕΙ
|
Desinit |
Τεραστίαν ὕδατος ἐξηγῇ φύσιν·
|
Incipit |
Τέρματ' Ἀλέξανδρός γε μέγας
|
Incipit |
Τέρπῃ ἄγαν πλούταξι στίλβεις
|
Incipit |
Τεσσαρα δε εισι τα ευαγγελια, ως τοις υπο αισθησιν ετι και φθοραν ουσι, τεως χωρητα, και ως συμβολον οντα, πιστεως, και πρακτικης και φυσικης και θεολογικης φιλοσοφιας, και της μεν πιστεως συμβολον ειναι. το κατα Ματθαιον, ως απιστους μετα δωρων προσκυνουντας εισαγον τους μαγους, της δε πρακτικης, το κατα Μαρκον, ως εκ της μετανοιας καθ' ην πασα πραξις εστι εναρετος, της διδασκαλιας αρχομενον, της δε φυσικης, το κατα Λουκαν, ως περιοδικωτεραν του λογου την εξηγησιν εχον, και την της διδασκαλιας ιστοριας, τοις τροποις καταλληλον, της δε θεολογιας, το κατα Ιωαννην, εξ ης θεοπρεπως ηρξατο τε και εληξεν.
|
Textus |
Τεσσαρα εισιν ευαγγελια· ουτε πλειονα τον αριθμον ουτε ελαττονα ενδεχεται αυτα γενεσθαι· το μεν γαρ· κατα Ιωαννην ευαγγελιον, την απο του πατρος ηγεμονιαν αυτου και πρακτικην και ενδοξον γενεαν διηγειται· εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θεον και θεος ην ο λογος.
|
Textus |
Τέσσαρες ἄρχοντες ἐξελέγοντο ὑπὸ τοῦ Δαυίδ
|
Incipit |
ΤΕΤΑΓΜΕΝΗΝ ΤΑΞΙΝ ΑΘΑΝΑΤΟΝ ΒΙΟΝ ΖΩΣΙΝ
|
Desinit |
Τετάρτη φυλακή τῆς νυκτὸς ἐστι ἡ δεκάτη ὥρα, μεθ' ἣν ὑπολείπονται τρεῖς ὑστεραῖαι ὥραι διανυθεισῶν ὡρῶν ἐννέα τῇ δεκάτῇ τὸν Ιησοῦν ἐξαίφνης ἐπιστάντα· τετάρτῃ δὲ οὐκ ἀπὸ τέλους φυλακῇ τῆς νυκτὸς αὐτοῖς ἐνεφάνισεν ἀλλ’ ἀπ’ ἀρχῆς, τουτέστιν ὥρᾳ τετάρτῃ τῆς νυκτός.
|
Textus |
τεταρτη φυλακη της νυκτος εστιν η δεκατη ωρα, μεθ' ην υπολειπονται τρεις υστεραι ωραι διανυθεισων ωρων εννεα τη δεκατη τον Ιησουν εξαιφνης επισταντα· τεταρτη δε ουκ απο τελους φυλακη της νυκτος αυτοις ενεφανισεν αλλ’ απ’ αρχης τουτεστιν ωρα τεταρτη της νυκτος.
|
Textus |
Τετέλεσται ἡ τῶν εὐαγγελιῶν θεία καὶ ἱερὰ βίβλος, τίμιε πάτερ, ἡμεῖς δ' ἀμφότεροι σαπησόμεθα, φεῦ, καὶ γενόμεθα κόνις, αὕτη δὲ μένει εἰς χρόνους πλείστους. Τοῦ ἐν ἱερομονάχοις τιμιωτάτου πατρὸς κυροῦ Κλήμεντος ἡ τῶν τεσσάρων εὐαγγελιστῶν βίβλος εἴληφε τέλος, ἤδη χειρὶ γραφεῖσα Μιχαὴλ τάλανος, ἀναξίου καὶ ἀμαθοῦς τῆς ταύτης τέχνης, ἐπίκλην Μοραΐτης ἔτους ͵ϛωι΄ ἰνδικτιῶνος ιε΄.
|
Textus |
Τετραευαγγελον της μονης του Τιμιου Προδρομου και επικεκλημενης του Μεγαλου Δουκος, και εδοθη τω Γενναδιω, υπο των κτητορων, συν πασι τοις βιβλιοις. εν ετει ͵ϛϡξβʹ υπαρχοντος πατριαρχου κυρου Γενναδιου.
|
Textus |
Τέττιξ ὁ μουσικὸς ἦρος φανέντος
|
Incipit |
Τέως δ’ οὖν ἕξει πάντα καλῶς, Θεοῦ καὶ σοῦ βουλομένου, καὶ οὐδὲν ἡμῖν πρὸς τὸν σκοπὸν ἀντιστήσεται
|
Desinit |
τη [...] ημερα ε ωρα α ετους ͵ϛξκϛʹ
|
Textus |
Τῇ ἁγίᾳ καὶ μεγάλῃ θεοῦ χάριτι Ἀλεξανδρέων ἐκκλησίᾳ καὶ τοῖς κατ’ Αἴγυπτον
\
καὶ Λιβύην καὶ Πεντάπολιν
|
Incipit |
τη αγια και μεγαλη κυριακη. απο πραξεων
|
Titulus initialis |
τῇ βακτηρίᾳ με ὑπεστήριξεν, καὶ ὑψώσωμεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐπὶ τὸ αὐτό· αὐτῷ…
|
Desinit |
τῇ δεξιᾷ τόν παῖδα κατέχουσα καὶ διὰ τῆς πόλεως ἐπιγενομένη…
|
Desinit |
τῇ δήξει δὲ τὰ δριμέα βλάπτει
|
Desinit |
Τῇ ἐξ ὄρους μωσαϊκῇ τμηθείσῃ ῥάβδῳ
|
Incipit |
τῇ ἑξῆς ὀφθείημεν ἅπαντες φαεινοὶ τῷ παμφαεῖ πνεύματι… ἀμήν.
|
Desinit |
Τῇ ἐξουσίᾳ τῇ δοθείσῃ μοι παρὰ τῆς ἐκκλησίας
|
Incipit |
τῆ κακοδοξίά νενεκρώμενον
|
Desinit |
τῇ λέξει
|
Desinit |
Τῇ προτέρᾳ κυριακῇ τὴν ὀρθόδοξον ταύτην ἐκκλησίαν
|
Incipit |
Τῇ ῥητορικῇ πρῶτος ἐν Σικελίᾳ ὁ Συῤῥακούσιος κόραξ
|
Incipit |
Τῇ τῶν θείων ἀποστόλων καὶ τῶν τούτους διαδεξαμένων
|
Incipit |
Τῇ τῶν θείων ἀποστόλων καὶ τῶν τούτους διαδεξαμένων
|
Incipit |
Τῇ τῶν θείων ἀποστόλων καὶ τῶν τούτους διαδεξαμένων
|
Incipit |
Τῇ τῶν θείων ἀποστόλων καὶ τῶν τούτους διαδεξαμένων
|
Incipit |
τήμερον· ἕξουσιν
|
Desinit |
τὴν ἀγαθὴν πολιτείαν ἐπιζητεῖ, ἧς ἀξιωθείημεν ἀγαθῇ προαιρέσει καὶ βοηθείᾳ θεοῦ, ᾧ πρέπει προσκύνησις νῦν καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
τὴν ἁμαρτἰαν τοῦ κόσμου, αὐτῷ ἡ δόξα... ἀμήν
|
Desinit |
τήν ἀναξιότητά του καὶ ἔτσι ἐταπεινώθη
|
Desinit |
ΤΗΝ ΑΝΕΞΙΚΑΚΙΑΝ ΣΟΥ ΤΗΝ ΑΝΕΞΙΧΝΙΑΣΤΟΝ ΠΡΟΣΚΥΝΩ ΤΩ ΜΕΓΑ ΣΟΥ ΕΛΕΟΣ
|
Incipit |
τὴν ἀνεξίκακον μακροθυμίαν καὶ εὐσπλαγχνίαν...
|
Desinit |
τὴν ἀπολογίαν σκοπεῖτε ὅτι ηὐλόγηται καὶ δεδόξασται τὸ πάντιμον καὶ ἅγιον ὄνομα αὐτοῦ, νῦν καὶ ἀεί...
|
Desinit |
τὴν ἀρρήτον δύναμιν καὶ ἐξουσίαν... ἀμήν
|
Desinit |
τὴν αὐτὴν θυσίαν προσφέροντας τὸ αὐτὸ ἱερουργοῦντας μυστήριον, ἵνα σὺν ἡμῖν ἑνωθῆτε τῷ σώματι Χριστοῦ εἰς δόξαν Πατρὸς καὶ αὐτοῦ τοῦ μονογενοῦς Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, ἀμήν.
|
Desinit |
Τὴν βασιλείαν ἣν ἐπηγγείλω, Λόγε,
τοῖς σοῖς μαθηταῖς τοῖς ἀγαπήσασί σε,
λαβεῖν καταξίωσον εὐσπλάγχνῳ τρόπῳ
καὶ πάντας ἡμᾶς εἰς σὲ θαρροῦντας, Λόγε.
|
Textus |
τὴν βασιλικὴν χλαινὴν περικέκλεινται· γένοιτο δὲ πάντας ἡμᾶς τῆς Χριστοῦ ἀναστάσεως ἀξιωθῆναι καὶ ἐν τῷ νῦν αἰῶνι καὶ ἐν τῷ μέλλονι, νῦν καὶ ἀεὶ...
|
Desinit |
Τὴν βίβλον, ἣν ἔγραψε ταύτην Ματθαῖος,
κρατῶν ἀναπτύσσων τὴν γνῶσιν λέγει
τῆς μυστικῆς τε καὶ ξένης τοῦ Κυρίου
σαρκώσεως τὸ θαῦμα πρὸς πᾶσαν χθόνα,
σαφῶς διδάσκων καὶ βοῶν καθ' ἡμέραν
τὸν Χριστὸν ἥξειν τοῦ βροτῶν κρῖναι γένος.
|
Textus |
Τὴν γραφήν σου ἐδεξάμεθα, τὰς ὑγείας σου ἐμάθομεν
|
Incipit |
Τὴν δὲ γραφὴν τῆς σῆς ἁγιότητος ἀποδεξάμενοι, καὶ κατὰ τὸ εἰκὸς ἀσπασάμενοι, εὐχαριστήσαμέν σοι, ὅτι οὐκ ἀνεβάλου ῥωννύειν ἡμᾶς εἰς τὸ ἀρέσκον τῇ σῇ ἀγαθότητι.
|
Desinit |
Τὴν δὲ τῆς ὑπερενδόξου κοιμήσεως νηστείαν
|
Incipit |
την δεησιν και ικετηριαν ποιεισθαι, οτι αυτων η δοξα πρεπει εις τους αιωνας των αιωνων αμην.
|
Desinit |
Τὴν δέησίν μου δέξαι
|
Incipit |
Τὴν δόξαν τὴν ἑμὴν ὁρῶσιν ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
τὴν δόξαν τὴν ἐμὴν ὁρῶσιν, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
τὴν δόξαν τὴν ἐμὴν ὁρῶσιν, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
Την ειρηνην βραβευων τη οικουμενη εν Χριστω Ιησου τω κυριω ημων, ω δοξα [...]. αμην.
|
Desinit |
τὴν εἰς Θεὸν διηνεκῶς κρατῶμεν, ἵνα δυνηθῶμεν ἀξιωθῆναι τῆς αἰωνίου ζωῆς, ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
τὴν ἐκ δεξιῶν καθέδραν ἀπολαμβάνοντι, τὴν τοῦ ἁγίου πνεύματος χάριν ἐξαποστέλλοντι κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς…ἀμήν
|
Desinit |
τὴν ἐλεοῦσαν τὰς ψυχὰς ἡμῶν, ἡ δόξα...
|
Desinit |
Τὴν ἐν τῷ ἀστρολάβῳ τῆς ἐπιφανείας ἐξάπλωσιν
|
Incipit |
Τὴν ἐξ ἀϊδίου περὶ τῶν ὄντων καὶ γινομένων γνῶσίν τε καὶ διάταξιν ὑπὸ τοῦ πάντων δημιουργοῦ ὑπόθεσιν
|
Incipit cuiusdam partis |
Τὴν ἐξ ἀρετῶν παῤῥησίαν
|
Incipit |
τὴν ἑξῆς περὶ τῶν τῆς ὑποθέσεως ἑτέρων διαληψόμεθα.
|
Desinit cuiusdam partis |
ΤΗΝ ΕΞΙΝ
|
Desinit |
τὴν ἔξω δὲ περιβολὴν, πρὸς ἀγορεύουσιν (προσαγορεύουσιν) ἱμάτιον.
|
Desinit |
την εξω δε περιβολην, προσαγορευουσιν ιματιον.
|
Desinit |
την εξω δε περιβολην, προσαγορευουσιν ιματιον.
|
Desinit |
τὴν ἐπιθυμίαν ἔχω ἀναλῦσαι καὶ σὺν Χριστῷ εἶναι. ᾯ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑΝ ΤΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΑΥΤΗΣ ΠΡΑΞΕΩΝ
|
Desinit |
τὴν εὐθεῖαν ὑποδεικνύων ὁδὸν καὶ φέρουσαν ἀπλανῶς πρὸς Θεόν, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας ἀμήν
|
Desinit |
Τὴν ἡμετέραν ἀνυποταξίαν ἰδίαν ποιεῖται
|
Incipit |
τὴν ἡμετέραν πολιτείαν ἐπιδειξώμεθα, ἵνα καὶ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν ἐπιτύχωμεν… ἀμήν
|
Desinit |
Τὴν ἱερὰν τοίνυν τοῦ θείου κηρύγματος διδασκαλίαν παρὰ τῶν μαθητῶν τοῦ σωτῆρος δεδιδαγμένος ἦν, καὶ σὺν αὐτοῖς ἐποιεῖτο ταύτην, καὶ ἐπὶ τῆς Ῥώμης ἐπλήρου. Παρακλήσεσι δὲ παντοίαις ᾔτουν αὐτόν. Αὐτόθι, φασίν, ἔγγραφον αὐτοῖς ἐκθέσθαι τὴν διήγησιν τοῦ σωτηρίου κηρύγματος, καὶ ταύτην αἰτίαν γενέσθαι τῆς τοῦ λεγομένου κατὰ Μᾶρκον εὐαγγελίου γραφῆς· γνόντα δὲ τὸ πραχθὲν τὸν ἀπόστολον, ἀποκαλύψαντος αὐτῷ τοῦ πνεύματος, ἡσθῆναι μὲν τῇ τῶν ἀνδρῶν προθυμίᾳ κυρῶσαί τε τὴν γραφὴν εἰς ἔντευξιν ταῖς ἐκκλησίαις.
|
Desinit |
Τὴν ἱστορίαν τῶν χρόνων ἀρξαμένην
|
Incipit |
τὴν κατ΄ αὐτῶν (διὰ ξίφους) ἀπόφασιν. Ἐτελειώθησαν δὲ οἱ ἅγιοι (μάρτυρες)... ἀμήν
|
Desinit |
τὴν κατ' Ἀριστοτέλην ἀπόδειξιν καὶ τὸ ὑπὲρ αὐτήν
|
Desinit |
τὴν κατάσχεσίν σου τὰ πέρατα τῆς γῆς. Τῷ Θεῷ οὖν δῶμεν δόξαν ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
τὴν λύσιν ἐπάξομεν
|
Incipit |
τὴν μεγαλοψυχίαν, ἵνα καὶ τῶν ἐκείνῃ ἀποκειμένων ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς καταξιωθῆναι, χάριτι…
|
Desinit |
τὴν οἰκουμένην ἐλεῆσαι, καὶ τοὺς βασιλεῖς τιμῆσαι, καὶ τὴν βασιλείαν στῆσαι, καὶ τὴν αὐτοῦ δόξαν φαιδρῦναι, ἐν Χριστῷ…
|
Desinit |
τὴν ὀλιγοστὴν ταύτην μάθησιν δια συνεχούς ἀσκήσεως ἐπαυξῆσαι καὶ μεγίστην δείξαι τὴν ῥητορικὴν τελειότητα
|
Desinit |
τὴν παρ᾽ αὐτοῦ χάριν διδούς, καὶ καταξιώσειε τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι…
|
Desinit |
τὴν πίστιν τετήρηκα· λοιπὸν ἀπόκειταί μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος· οὗ στεφάνου καταξιώσει ὑμᾶς ὁ τῶν ὅλων δεσπότης εἰς…
|
Desinit |
ΤΗΝ ΠΡΕΣΒΕΥΟΥΣΑΝ ὑπὲρ τῆς οἰκουμένης, ὅτι αὐτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
Τὴν πρὸς ἡμᾶς φιλανθρώπως ἐξ ἔργων εἰδώς σου γνώμην
|
Incipit |
τὴν πρὸς τὸν γέροντα πορείαν ἐκπληγμένος ἤνυε δοξάζων καὶ εὐλογῶν τὸν θεόν ... ἀμήν
|
Desinit |
ΤΗΝ ΠΡΩΤΗΝ ΜΟΥ ΕΞΑΔΕΛΦΗΝ
|
Desinit |
ΤΗΝ ΠΡΩΤΗΝ ΜΟΥ ΕΞΑΔΕΛΦΗΝ
|
Desinit |
Τὴν Ῥωμαικὴν ἱστορίαν ἀρχόμενος συγγράφειν ἀναγκαῖον ἡγησάμην προτάξαι τοὺς ὅρους
|
Incipit |
τὴν σειρὰν ἐξ οὐρανοῦ
|
Incipit |
Τὴν σὴν ἀποστόλην ἐδεξάμην
|
Incipit |
ΤΗΝ ΣΗΝ ΕΠΟΣΤΟΛΗΝ ΕΔΕΞΑΜΗΝ
|
Incipit |
Τὴν συγκυτικὴν τῶν δύο φύσεων τοῦ Χριστοῦ δόξαν
|
Incipit |
Τὴν συγκυτικὴν τῶν δύο φύσεων τοῦ Χριστοῦ δόξαν τῆς βλασφήμου τῶν Ἀρμενίων αἱρέσεως οἵα δὴ γάγγραινα
|
Incipit |
Τὴν συγχυτικὴν τῶν δύο φύσεων τοῦ Χριστοῦ δόξαν
|
Incipit |
τὴν τάξιν Μελχισεδέκ, ἄρτῳ καὶ οἴνῳ τὴν τῶν προσκομιζόντων προσφορὰν εἰς τὸ διηνεκὲς προσάγων. Δι’ οὗ τῷ Πατρὶ...
|
Desinit |
Τὴν τῆς εἰρήνης χορηγὸν καὶ πάσης εὐταξίας μητέρα
|
Incipit |
τὴν τῆς Ῥωμαϊκῆς Ἐκκλησίας εἰρήνην πραγματευσάμενοι, καὶ τῶν ἡμετέρων ἐθῶν τε καὶ τάξεων ἀμεταποιήτως εἰς τὸ παντελὲς ἐξεχόμενοι, εἰς δόξαν Πατρὸς, Υἱοῦ, καὶ ἁγίου Πνεύματος, τῆς ὁμοουσίου Τριάδος. Ἀμήν.
|
Desinit |
Τὴν τιμίαν δεξάμενός σου γραφήν
|
Incipit |
ΤΗΝ ΤΙΜΙΑΝ ΣΕ ΓΡΑΦΗΝ ΕΔΟΞΑΜΗΝ
|
Incipit |
Τὴν τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ἐξ Αἰγύπτου ἀνάζευξιν
|
Incipit |
Τὴν τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ἐξ Αἰγύπτου ἀνάζευξιν
|
Incipit |
Τὴν τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ἐξ Αἰγύπτου ἀνάζευξιν
|
Incipit |
τὴν τοῦ παρόντος βίου δυσχέρειαν χαριζόμενον δὲ ἐν χαιρῷ εὐθέτῳ τὴν αἰώνιον ζωὴν καὶ δόξαν καὶ βασιλείαν· ἧς γένοιτο
|
Desinit |
τὴν τῶν πόνων ἄκανθαν ἐξανασπάσας
|
Desinit |
τὴν ὑμετέραν πανοσιότητα γονυκλιτῶς προσκυνῶν κατασπάζομαι τὴν ἁγίαν τήν δεξίαν
|
Titulus initialis |
τὴν φάντην ἔδειξας · ὅτι σοι πρέπει πᾶσα δόξα τιμὴ καὶ προσκύνησις
|
Desinit |
τὴν φωνὴν τὴν κηρύξασαν τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν.
|
Desinit |
τὴν χάριν κατὰ μικρὸν ἐκδιώξῃ ἐξ ἑαυτοῦ
|
Desinit |
Τὴν χάριν τῶν ἰαμάτων ἐκ τοῦ Θεοῦ δεξάμενος
|
Incipit |
τηνικαῦτα καὶ ποιήσω καὶ δέξομαι
|
Desinit |
Τηρει σαυτον ακριβως αγαπητε, ως θαρρων και πιστευων. οτι ο κυριος ημων Ιησους Χριστος Θεος ων και αδιηγητον δοξαν εχων και μεγαλωσυνην
|
Incipit |
Τήρει σεαυτὸν ἀκριβῶς, ἀγαπητὲ, ὡς θαῤῥῶν καὶ πιστεύων, ὅτι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς, Θεὸς ὤν καὶ ἀδιήγητον δόξαν ἔχων καὶ μεγαλωσύνην
|
Incipit |
τηροῦσαν ἠνίξατο μέν
|
Desinit |
Τῆς <εὐ>σεβείας θερμὸς ὢν θεηγόρος
Ἀποστόλων τε τῶν σοφῶν συνεργάτης,
Ματθαῖε, μύστα τῆς ἄνω θεωρίας,
Εὐαγγελιστὴς πρῶτος, ὡς δεδειγμένος,
ἀνιστόρησας τὸν θεόκριτον λόγον.
Καὶ νῦν παράσχου τῷ σοφουργῷ δεσπότῃ
X ─ ∪ ─ X ─ ∪ ─ X ─ ∪ ─
ταῖς σαῖς γε λιταῖς Χριστὸν ἱλεωμένος
ἄρξαι κρατῆσαι τοῦ θεοστεφοῦς κράτους
ἐν ἀπλέοις τε καὶ γαληναίοις χρόνοις
πατοῦντα καὶ τρέποντα τοὺς ἐναντίους
καὶ τὰ πρὸς εὐσέβειαν ἐξησκημένος.
|
Textus |
Τῆς ἁγίας τοῦ Θεοῦ ἐκκλησίας τῆς μητροπόλεως Νικομηδείας αὐξηθείσης
|
Incipit |
Τῆς ἀειπαρθένου (καὶ καλλίπαιδος) Ἁγνῆς πρᾶξις καὶ βίος καὶ μαρτύριον γέγονεν
|
Incipit |
Τῆς Ἀλεξάνδρου καὶ Κύριλλος ὁ σοφὸς γέννημα, θρέμμα καὶ παίδευμα
|
Incipit |
τῆς ἀλήκτου εὐφροσύνης καὶ βασιλείας αὐτοῦ ἀναδείξῃ μετόχους ἡμᾶς χάριτι αὐτοῦ ... ἀμήν
|
Desinit |
τῆς ἀναπαύσεως κόλπων· ἔνθα καὶ αὐτοὺς ἡμᾶς ὁ πάντων δεσπότης Θεὸς ἀξιώσειε ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
τῆς ἀναστάσεως ἀξιωθείημεν μέτοχοι καὶ κοινωνοὶ γενέσθαι· χάριτι... εὐχαῖς... ᾧ...
|
Desinit |
τῆς ἀνθρωπίνης δόξης φεύγων τὸ δέλεαρ, μετανάστης τῆς κέλλης ἐγένετο, ἄγνωστος πᾶσι τὸ παράπαν γενόμενος
|
Desinit |
τῆς ἀπολυτρώσεως αὐτῶν ἐξ Αἰγύπτου. Τίς οὖν χρεία τοῖς χριστιανοῖς τούτοις χρήσασθαι;
|
Desinit |
Τῆς αὐτοῦ μεγάλης δόξης κόσμος
|
Incipit |
ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΑΡΞΗΤΑΙ
|
Desinit |
Τῆς γῆς τὸ περίγειόν ἐστιν ξξλ´
|
Incipit |
Τῆς γραμματικῆς εἰμι τέχνης πυξίον
|
Incipit |
Τῆς δὲ ἕκτης ἡ ἀκροστιχὶς καὶ τῶν ἑξῆς ᾠδῶν...Σαφέστατα λίαν καὶ καθαρότητος γέμοντα
|
Incipit |
Τῆς δὲ ἕκτης ᾠδῆς καὶ τῶν ἑξῆς ἡ ἀκροστιχίς
|
Incipit |
Τῆς δὲ ἕκτης ᾠδῆς καὶ τῶν ἑξῆς ἡ ἀκροστιχίς
|
Incipit |
τῆς δὲ προθυμίας μᾶλλον ἀποδεξάμενος, ἣν καὶ ὁ σὸς θεὸς πολυταλάντων προτιμᾶται χρημάτων, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν.
|
Desinit |
τῆς δόξης ἀπολαύσωμεν τῆς παρ' αὐτοῦ, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
τῆς δόξης ἀπολαύσωμεν τῆς παρ' αὐτοῦ, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
τῆς δόξης σου, τῆς βασιλείας σου· σὺ γὰρ εἶ ὁ Θεὸς ἡμῶν τῶν πτωχῶν καὶ ἀπηλπισμένων, καὶ σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία...
|
Desinit |
τῆς ἑαυτοῦ καὶ τοῦ πατρὸς δόξης καὶ βασιλείας· ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
ΤΗΣ ΕΚ ΔΕΞΙΩΝ ΣΟΥ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΣ ΗΣ ΓΕΝΟΙΤΟ ΠΑΝΤΑΣ ΗΜΑΣ ΕΠΙΤΥΧΕΙΝ
|
Desinit |
ΤΗΣ ΕΚ ΔΕΞΙΩΝ ΣΟΥ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΥΧΟΙΜΕΝ
|
Desinit |
τῆς ἐκ δεξιῶν τοῦ Χριστοῦ παραστάσεως, ὅτι αὐτῷ…
|
Desinit |
Τῆς ἐν Θεσσαλίᾳ ἱερᾶς Δούσκου μονῆς σκευολόγιον, περιγραφὴ τοῦ μοναστηρίου καὶ τοῦ ναοῦ καὶ ὁ κατάλογος τῶν βιβλίων ἐν αὐτῇ τῇ μονῇ. Ἀκριβολογηθέντα ὑπὸ τοῦ πατριαρχικοῦ ἐξάρχου ἀρχιμανδρίτου Γρηγορίου Φωτεινοῦ
|
Titulus initialis |
της εν Νικαια συνοδου των τιηʹ θεοφορων πατερων. Διαταξεις των αγιων αποστολων· περι εορτων και νηστειων. και περι του αγιου Πασχα. κυριε ευλογησον.
|
Titulus initialis |
ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΝ ΕΚΕΙΝΟΣ ΔΙΔΟΜΕΝΗΝ
|
Incipit |
Τῆς θείας ὁ πατὴρ μακαριότητος ἀξιοῖ
|
Incipit |
Τῆς ἱερᾶς τραπέζης μετὰ παρρησίας μεταλάβωμεν, καὶ μετὰ πολλῆς δόξης ἀπαντήσωμεν τῷ βασιλεῖ τῆς δόξης, Χ. Ἰ. ...
|
Desinit |
Τῆς ἱερᾶς τραπέζης μετὰ παρρησίας μεταλάβωμεν, καὶ μετὰ πολλῆς δόξης ἀπαντήσωμεν τῷ βασιλεῖ τῆς δόξης, Χ. Ἰ. ...
|
Desinit |
τῆς κατὰ τὴν ψυχὴν εὐμορφίας, τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν ἡμᾶς καταξιώσῃ· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
τῆς μεγάλης ἐκκλησίας ἐνσημανθῆναι συναξαρίῳ ... ἀμήν
|
Desinit |
Τῆς μὲν ἐπιγραφῆς τῶν ἀποστολικῶν Πράξεων ἅπαν ὑμῖν ἤδη τὸ χρέος καταβεβλήκαμεν
|
Incipit |
Της μεν επιγραφης των αποστολικων πραξεων.
|
Incipit |
τῆς μερίδος ἀξιωθῆναι τῶν εὐαρετησάντων τῷ κυρίῳ εὐχαῖς καὶ πρεσβείαις Βαρλαάμ τε καὶ Ἰωάσαφ τῶν μακαρίων, περὶ ὧν ἡ διήγησις, ἐν Χριστῷ... ἀμήν.
|
Desinit |
ΤΗΣ ΜΕΡΙΔΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΗΡΥΧΘΗΣΟΝΤΑΙ
|
Desinit |
τῆς μετὰ Ἀγγέλων χορείας, τῆς μετὰ Χριστοῦ διαγωγῆς. Ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα
|
Desinit |
Τῆς μετανοίας ἄνοιξόν μου πύλας, Ζωοδότα· ὀρθρίζει γάρ
|
Incipit |
Τῆς μετανοίας γεγονὼς θεῖος κῆρυξ
|
Incipit |
τῆς μουσικῆς ἔλεξε Βαχείος Γέρων
|
Incipit |
Τῆς μυστικῆς ἐκείνης καὶ θείας κλίμακος ἣν ὁ θεὸς ὑπέδειξε τῷ πατριάρχῃ
|
Incipit |
Τῆς ξενιτείας ἡ μὲν ἀκουσίως πέφυκε
|
Incipit |
τῆς ὁποίας νὰ γενώμεν καὶ ἡμεῖς μέτοχοι τῆς τοῦ Χριστοῦ φιλανθρωπίας, ᾦ ἡ δόξα
|
Desinit |
Τῆς ὀρθοδοξίας
|
Titulus initialis |
τῆς οὐρανῶν βασιλείας ἀξιούμενοι...
|
Desinit |
τῆς παρὰ τοῦ Θεοῦ φιλανθρωπίας ἀξιωθῆναι, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
τῆς παρὰ τοῦ θεοῦ φιλανθρωπίας ἀξιωθῆναι· χάριτι...
|
Desinit |
τῆς παρὰ τοῦ θεοῦ φιλανθρωπίας ἀξιωθῆναι· χάριτι...
|
Desinit |
τῆς παρασκευαζούσης ἡμᾶς πλησιάζειν Θεῷ, ᾧ ἡ δόξα κτλ.
|
Desinit |
τῆς παρθενικῆς λοχείας ἡ νῦν τελετή· καὶ τῷ μεγέθει τῆς ἑορτῆς ὁ λόγος ἐξ ἀνάγκης συνεπαρθήσεται
|
Incipit |
τῆς παρθένου παραδόξως
|
Desinit |
τῆς παρθένου παραδόξως
|
Desinit |
Τῆς παρούσης τιμίας καὶ βασιλικῆς συνάξεως
|
Incipit |
Τῆς παρούσης τιμίας καὶ βασιλικῆς συνάξεως
|
Incipit |
τῆς πειθοῦς διηνεκῶς ἀμειβόμενος· ἐγὼ δέ τοι στοιχηδὸν τὰς καθολικὰς καθεξῆς ἐπιστολὰς ἀναγνώσομαι. τὴν τῶν κεφαλαίων ἔκθεσιν ἅμα καὶ θείων μαρτυριῶν μετρίως. ἐνθένδε ποιούμενος.
|
Desinit |
τῆς περιτομῆς· τοῖς δε ἐξ εθνῶν παρεγγυᾶ μη κατεπαίρεσθαι τῶν Ιουδαίων.
|
Desinit |
τῆς πίστεως · διδάξας δὲ καθαρὰ εἶναι τὰ βρώματα, καὶ παραγγείλας αὐτῶ
ἐκτρέπεσθαι τὰς ἐμφιλονείκους ζητήσεις
ὡς βεβήλους οὔσας · ἐφ᾽αἷς καί τινες
καυχώμενοι παρέβησαν τὴν πίστιν, τελειοῖ
τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
τῆς πράξεως κατορθωσάμενος
|
Desinit |
Τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων ἐπὶ τοσοῦτον ἐξ ἀρχῆς ἐμέλησε τῷ Θεῷ
|
Incipit |
Τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων ἐπὶ τοσοῦτον ἐξ ἀρχῆς ἐμέλησε τῷ Θεῷ
|
Incipit |
της του ρητου αναπτυξεως. εν αρχη ην ο λογος.
|
Desinit |
Τῆς τοῦ Χριστοῦ χάριτος αὐξανομένης
|
Incipit |
τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας ἀξιούμενοι, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας ἀξιωθῆναι, χάριτι...
|
Desinit |
τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας ἀξιωθῆναι· χάριτι...
|
Desinit |
τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας ἀξιωθῆναι· χάριτι...
|
Desinit |
τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας ἐπιτευξόμεθα· ἧς...
|
Desinit |
ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΠΡΑΞΕΩΣ ΕΙΣΙ
|
Desinit |
Τῆς φήμης δοξείοτ' ἔδως
|
Incipit |
Τῆς φιλαργυρίας τὸ πάθος ἐπιθυμεῖ τὴν πλεονεξίαν
|
Incipit |
τῆς χείρονος ἔξεως
|
Desinit |
Τί ἀξιοπρεπέστατον καὶ θαυμαστόν καὶ μέγα
|
Incipit |
Τί γὰρ τὸ πρῶτον ἡμῶν ἀξίωμα
|
Incipit |
Τι δη ποτε δευτεραν τιθησιν επιστολην ζητεις, και αξιον, οτι εν τη πρωτη απελθειν
|
Incipit |
Τί δὴ πρὸς ὑμᾶς εἶπεν, ὁ πλάσας γύναι, μὴ δὴ προσψαύσητε τοῦ ξύλου μόνου
|
Incipit |
τί δήποτε δευτέραν τίθησιν ἐπιστολὴν ζητεῖσθαι ἄξιον
|
Incipit |
Τί δήποτε δευτέραν τίθησιν ἐπιστολὴν ζητεῖσθαι ἄξιον. Ὅτι ἐν τῇ πρώτῃ ἀπελθεῖν
|
Incipit |
τί δήποτε δευτέραν τίθησιν ἐπιστόλην ζητῆσαι ἄξιον
|
Incipit |
Τί δήποτε οὐδένα τῶν ἀξιοπίστων
|
Incipit |
Τί δήποτε οὐδένα τῶν ἀξιοπίστων καὶ μεγάλων
|
Incipit |
Τί δήποτε οὐδένα τῶν ἀξιοπίστων καὶ μεγάλων οὔτε εἵλκυσεν
|
Incipit |
Τί ἐστι γραμματική; λέξις διδάσκουσα ἡμᾶς τὰ νοούμενα
|
Incipit |
ΤΙ ΕΣΤΙ ΛΕΞΙΞ ΣΥΜΠΛΟΚΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ
|
Incipit |
Τί εστιν κάλαμον συντετριμμένον οὐ κατεάξει, καὶ λῖνον τυφόμενον οὐ σβέσει;
|
Incipit cuiusdam partis |
Τί ἡ μνήμη· πάθος ἢ ἕξις
|
Incipit |
ΤΙ ΗΝ ΤΟ ΞΥΛΟΝ ΟΤΙ ΞΥΛΟΝ ΗΝ ΣΥΚΗΣ
|
Incipit |
Τί καλὴ τῆς ἐκκλησίας ἡ τάξις; Τί τερπνὴ τῶν ἐπ΄ αὐτῆς ὑμνουμένων
|
Incipit |
Τί καλὸν εἶναι νὰ ἐξετάζη τις περὶ μιᾶς ἀρχαίας καὶ περιφήμου πόλεως
|
Incipit |
Τί καταλύεται τάξιν ἐπαινετήν
|
Incipit |
ΤΙ ΛΥΕΤΕ ΤΑΞΙΝ
|
Incipit |
Τί οὖν, ὦ βέλτιστε;—διαλέξομαι γὰρ ὡς παρόντι τῷ
|
Incipit |
τί πρᾶγμα εἶναι ἄνθρωπος ; ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς ἔδειξεν περισσότερον ἀπὸ ὅλους τούς ἀνθρώπους
|
Incipit |
Τί πρῶτον, τί δ’ ὕστατον, τί δὲ μεταξὺ τῶν ἐν τοῖς γράμμασι τῆς σῆς ἐνδοξότητος καλῶν καταλέξαιμι
|
Incipit |
ΤΙ ΣΟΙ ΠΡΟΣΑΞΩ Η ΑΝΤΑΠΟΔΩΣΩ ΜΕΓΑΛΟΔΩΡΕ
|
Incipit |
Τί τὸ ξύλον τῆς ζωῆς ἡ σοφία λέγεται εἶναι;
|
Incipit |
Τί τὸ φρικῶδες τουτὶ καὶ ξένον τέρας
|
Incipit |
Τί τοῦτο σήμερον, ἀγαπητοί σπουδαίως ὁμοῦ τε καὶ ἀξίως συνήχθημεν
|
Incipit |
Τί τοῦτο σήμερον, ἀγαπητοί, σπουδαίως ὁμοῦ τε καὶ ἀξίως συνήχθημεν;
|
Incipit |
Τί τοῦτο τὸ παράδοξον, τί τὸ καινὸν καὶ ξένον
|
Incipit |
Τί τοῦτο; Σημεῖον ἀντιλεγόμενον ὁρῶ καὶ μυστήριον ξένον
|
Incipit |
Τί τοῦτο; Σημεῖον ἀντιλεγόμενον ὁρῶ καὶ μυστήριον ξένον
|
Incipit |
Τί τοῦτο; Σημεῖον ἀντιλεγόμενον ὁρῶ καὶ μυστήριον ξένον
|
Incipit |
Τί τοῦτο; Σημεῖον ἀντιλεγόμενον ὁρῶ καὶ μυστήριον ξένον
|
Incipit |
Τί τοῦτο; Σημεῖον ἀντιλεγόμενον ὁρῶ καὶ μυστήριον ξένον
|
Incipit |
Τί τοῦτο; Σημεῖον ἀντιλεγόμενον ὁρῶ καὶ μυστήριον ξένον
|
Incipit |
Τί τοῦτο; Σημεῖον ἀντιλεγόμενον ὁρῶ καὶ μυστήριον ξένον
|
Incipit |
τί τοῦτο; Σημεῖον ἀντιλεγόμενον ὁρῶ, μυστήριον ξένον καὶ παράδοξον βλέπω· ποιμένες
|
Incipit |
Τίθη τὰ ἔτη ἓξ τῆς τελευτῆς Ἀλεξάνδρου τοῦ κτίστου
|
Incipit |
Τιμᾶν ἄξιον τοὺς εὑρόντας τὰ χρήσιμα
|
Incipit |
Τιμᾶν ἐστιν ἄξιον τοὺς ἐφευρηκότας τὰ κάλλιστα καὶ περικαλλέσι καὶ ποικίλοις στεφάνοις
|
Incipit |
Τιμᾶσθαι διὰ παντὸς τὴν ὑπερένδοξον καὶ ἀειπάρθενον θεοτόκον ἄξιόν τε ὁμοῦ καὶ πάσης εὐσεβείας ἐναργέστατον γνώρισμα
|
Incipit |
Τιμης απασης υπερτερον εχων αξιωμα, βασιλευ
|
Incipit |
Τιμῆς ἁπάσης...ἀξίωμα βασιλεῦ...ἔμαθαν...
|
Incipit |
Τιμόθεον τὸν Ἀθηναῖον, ἄνδρα ἔνδοξον
|
Incipit cuiusdam partis |
Τιμόθεον. Ἐπεὶ οὖν ἐξ ἀπονοίας ἦσαν τὸν λαὸν διανειμάμενοι οἱ πλούσιοι καὶ οἱ φιλόσοφοι, τῆς ἀπονοίας διορθοῦται τὸ πάθος ἐν πρώτοις.
|
Desinit |
Τιμόθεος...ἐν αὐτῷ ξύλοις ἀνηρέθη ὁλοσώματος δὲ κεῖται ἐν Ἐφέσῳ
|
Desinit |
Τίνα δή τις, τίνα περὶ ἐμοῦ πρὸς τοὺς σοὺς ὁρισμοὺς ἀπιδὼν ἐξοίσει τὴν ψῆφον;
|
Incipit |
Τίνας ἂν εἴποι λόγους δειλὸς φιλάργυρος εὑρὼν χρύσεον ξίφος;
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
ΤΙΝΑΣ ΑΝ ΕΙΠΟΙ ΛΟΓΟΥΣ ΕΛΕΝΗ ΜΕΝΕΛΑΟΥ ΚΑΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΟΝΟΜΑΧΟΥΝΤΟΣ
|
Titulus initialis |
Τίνας ἂν εἴποι λόγους ζωγράφος γράφων τὸν Ἀπόλλωνα εἰς δάφνινον ξύλον τοῦ ξύλου μὴ δεχομένου τὰ χρώματα;
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
Τίνας ἂν εἴποι λόγους Μενοικεὺς ὑπὲρ νίκης τῆς πατρίδος ἑαυτὸν ἀποσφάξαι βουλόμενος;
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
Τίνας ἂν εἴποι λόγους Πολυξένη κελευομένη παρὰ τῶν Ἑλλήνων κομίζεσθαι λεγόντων αὐτῇ ὅτι νύμφη ἔσῃ τοῦ Ἀχιλλέως;
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
Τίνες εἰσὶν οὓς ἡ ἐν Χαλκηδόνι σύνοδος ὡς ὀρθοδόξους Χριστιανούς
|
Titulus initialis |
Τινὲς ἐξ ἰδίας προαιρέσεως ἀπέκυψαν
|
Incipit |
τίνες ἐξηῦρον καταρχὰς τὰς τέχνας Εὐκλείδης γεωμετρίας
|
Incipit |
Τινὲς μὲν ἰδιαζόντως τὴν κενοδοξίαν παρὰ τὴν ὑπερηφανίαν φιλοῦσιν ὁρίζειν
|
Incipit |
Τίνος ἕνεκα τὰς θυσίας προσέταξεν ὁ Θεός
|
Incipit |
Τίνος ἕνεκε τῶν ἄλλων εὐαγγελιστῶν ἀπὸ τῆς οἰκονομίας ἀρξαμένων
|
Incipit |
Τίνος ἕνεκε τῶν ἄλλων εὐαγγελιστῶν ἀπὸ τῆς οἰκονομίας ἀρξαμένων, τοῦτο μὲν ἐν βραχεῖ μετὰ ταῦτα ᾐνίξατο εἰπὼν
|
Incipit |
Τίνος ἕνεκεν ἀπὸ πλεονεξίας
|
Incipit |
Τίνος ἕνεκεν ἀπὸ πλεονεξίας πλουτεῖν ἐπιθυμεῖς, ἄνθρωπε, ἵνα ἑτέροις μὲν τὸ χρυσίον ἀποκέῃται καὶ τὸ ἀργύριον
|
Incipit |
Τινος ενεκεν ερωτηθεις ει εξεστι κατα πασαν αιτιαν απολυσαι την γυναικα αυτου·
|
Incipit cuiusdam partis |
Τίνος ἕνεκεν οὐ τὸν ἐξ ἀρχῆς ἀπατήσαντα ἐχθρὸν ἠφάνισεν ὁ Θεός; Εἰ πρὸς βίαν ἐκράτει, φησίν, εἶχεν ἄν τινα λόγον τὸ ζητούμενον
|
Incipit |
Τίνος ἕνεκεν τῶν ἄλλων εὐαγγελιστῶν ἀπὸ τῆς οἰκονομίας ἀρξαμένων
|
Incipit |
Τινος ενεκεν των αλλων ευαγγελιστων απο της οικονομιας αρξαμενων
|
Incipit |
Τινος ενεκεν των αλλων ευαγγελιστων απο της οικονομιας αρξαμενων
|
Incipit |
Τίνος ἕνεκεν τῶν ἄλλων εὐαγγελιστῶν ἀπὸ τῆς οἰκονομίας ἀρξαμένων
|
Incipit |
Τινος ενεκεν των αλλων ευαγγελιστων απο της οικονομιας αρξαμενων
|
Incipit |
Τινος ενεκεν των αλλων ευαγγελιστων απο της οικονομιας αρξαμενων
|
Incipit |
Τίνος ἕνεκεν τῶν ἄλλων εὐαγγελιστῶν ἀπὸ τῆς οἰκονομίας ἀρξαμένων, οὗτος τοῦτο μὲν ἐν βραχεῖ
|
Incipit |
Τίπτε με ἀμφαφάᾳς πολυδαίδαλον, ὦ ξένε, πέτρον;
|
Incipit cuiusdam partis |
Τίπτε τὸ «μῆνιν ἄειδε θεὰ» περικεύθεαι, ἄναξ;
|
Incipit |
Τίς ἄν με πρὸς ὕψος τῶν Ἰησοῦ μυστηρίων ἀναγάγοι καὶ τὰ ἐκείνῳ σήμερον δείξει τελούμενα
|
Incipit |
τίς ἄξιος καὶ καλότυχος νὰ καταβῇ εἰς τὸ Γιάφα καὶ εὐθυδρομήσας ἔμπροσθεν ἡμέρας μίας δρόμον
|
Incipit |
τίς δ’ οὐχὶ πολυχρόνιον τὸ κράτος εὔξαιτό σου;
|
Desinit cuiusdam partis |
Τίς δώσει μοι πτέρυγας ὡσεὶ περιστερᾶς, καὶ καταπαύσομαι πετασθεὶς πρὸς τοὺς πανταχοῦ γῆς ὀρθοδόξους
|
Incipit |
Τίς εἰμὶ καὶ τίνων, ἱερέ μου καὶ θειότατε δέσποτα, ἵνα σοι καὶ μνήμης καὶ προσρητικῶν ἀξιωθῶ συλλαβῶν;
|
Incipit |
Τίς ἔπαινος ἐν τοῖς ἀζύμοις; καὶ διὰ τί προσέταξεν ὁ Θεὸς
|
Incipit cuiusdam partis |
Τίς ἡ ἀληθὴς ἀγάπη, καὶ τίς ὁ ἔχων αὐτήν; Τοῦ ἁγίου Μαξίμου, πρῶτον· Ἀγάπη ἐστὶ διάθεσις ψυχῆς ἀγαθὴ.
|
Incipit |
ΤΙΣ Η ΤΥΡΑΝΝΙΣ, ΗΝ ΕΞ ΑΓΑΠΗ ΑΕΙ ΤΥΡΑΝΝΟΥΜΕΘΑ
|
Incipit |
Τίς κοινωνήσει μοι κλαυθμοῦ, τίς μοι συμπράξει πένθος;
|
Incipit |
Τις τῶν ἁγίων πατέρων ἅγιος καὶ διορατικὸς ὦν, παρεκάλει τὸν Θεὸν λέγων· Κύριε, ἀξίωσόν με τὸν ἁμαρτωλὸν
|
Incipit |
Τίς, ὦ θεοί, στρατόπεδον ἀπέδειξε τὴν ἐμὴν οἰκίαν;
|
Incipit cuiusdam partis |
τιτλοι ξη΄
|
Stichometria et alia numerica |
Τίτλος Αʹ. Συλλογιστικὴ ἀπόδειξις, ὅτι εἴς ἐστι Θεός, καὶ ὅτι καὶ Λόγον ἔχει ὁμοούσιον ἑαυτῷ, καὶ Πνεῦμα ὁμοίως, ἅπερ εἰσὶν ὁ Υἱὸς καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκ τοῦ κατηχητικοῦ λόγου τοῦ Νύσσης.
|
Titulus initialis |
Τμηθέντα λίθον, ὃν κατεῖδες ἐξ ὄρους
|
Incipit |
τὸ ἀγαπᾶν ἀλλήλους· ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστὶ καὶ ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καὶ ὁ Θεὸς ἐν αὐτῷ· ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Τὸ βασιλικῆς κατατολμᾶν ἀνατάξεως βασιλικῆς ἔδει φωνῆς καὶ πολὺ τὸ λογικὸν ἐχούσης
|
Incipit |
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΝ ΣΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΕΔΕΞΑΜΗΝ ΘΕΣΠΕΣΙΕ
|
Incipit |
Τὸ βρὰξ πλαγίως νόησον
|
Incipit |
Τὸ γεγεννημένον ἐκ τῆς σαρκὸς σάρξ ἐστι
|
Incipit |
Τὸ γεγονὸς πρᾶγμα ἐν ταῖς ἡμέραις ἡμῶν ἔδοξεν τῷ Θεῷ
|
Incipit |
Τὸ γενόμενον (σημεῖον, μᾶλλον δὲ) θαῦμα ἐν ταῖς ἡμέραις ἡμῶν ἔδοξεν ἐμοὶ τῷ ἁμαρτωλῷ
|
Incipit |
Τὸ γράμμα τῆς ὑμετέρας μεγαλοπρεπείας δεξαμένος
|
Incipit |
Τὸ γράμμα τῆς ὑμετέρας μεγαλοπρεπείας δεξαμένος
|
Incipit |
Τὸ δὲ αὐξάνεσθαι καὶ τρέφεσθαι φυσικῶς
|
Incipit |
τὸ δὲ ἄχυρον κατακαύσει πυρὶ ἀσβέστῳ. Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
Τὸ δὲ ἐξερεύγομαι ψαλμικόν ἐστιν
|
Incipit |
Τὸ δὲ ἐξερεύγομαι ψαλμικόν ἐστιν
|
Incipit |
Τὸ δὲ ἐπαπορεῖν τῇ λατινικῇ δόξῃ καὶ αὐτοὶ λύσεις μεμηχάνηνται σκοπεῖν, πολλοῖς τε ἄλλοις γεγονέναι ἔργον, καὶ ἡμῖν ἴσως ποτὲ γενήσεται.
|
Desinit |
ΤΟ ΔΕ ΗΡΩΙΚΟΝ ΜΕΤΡΟΝ ΕΞ ΒΑΣΕΙΣ ΕΧΕΙ
|
Incipit |
ΤΟ ΔΕ ΗΡΩΙΚΟΝ ΜΕΤΡΟΝ ΕΞ ΒΑΣΕΙΣ ΕΧΕΙ
|
Incipit |
Τὸ δὲ ἡρωϊκὸν μέτρον ἓξ βάσεις ἔχει
|
Incipit |
τὸ δὲ ἰαμβικὸν μέτρον δέχεται πόδας ἕξ
|
Incipit |
Τὸ δὲ κατὰ Ἰωάννην ἅγιον εὐαγγέλιον, ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λόγος καὶ ὁ λόγος ἧν πρὸς τὸν θεὸν καὶ θεὸς ἧν ὁ λόγος· συνεγράφη ὑπ' αὐτοῦ τοῦ Ἰωάννου, ὅτε ἦν ἐν ἐξορίᾳ ἐν Πατμῷ τῇ νήσῳ ὑπὸ Τραιάνου τοῦ βασιλέως, καὶ ἐξεδόθη ἐν Ἐφέσῳ, διὰ Γαίου τοῦ ξενοδόχου τῶν ἀποστόλων.
|
Textus |
το δε κατα Ιωαννην αγιον ευαγγελιον, εν αρχη ην ο λογος, και ο λογος ην προς τον θεον και θεος ην ο λογος. συνεγραφη υπ' αυτου του Ιωαννου οτε ην εν εξορια, εν Πατμῳ τῃ νῃσω (!), υπο Τραιανου του βασιλεως, και εξεδοθη εν Εφεσω, δια Γαιου του ξενοδοχου, των αποστολων.
|
Textus |
Το δε κατα Ιωαννην αγιον ευαγγελιον, εν αρχη ην ο λογος· και ο λογος ην προς τον θεον, και θεος ην ο λογος· συνεγραφη υπ’ αυτου του Ιωαννου· οτε ην εν εξοριᾳ εν Πατμῳ τη νησῳ υπο Τραιανου του βασιλεως· και εξεδοθη εν Εφεσω· δια Γαιου του ξενοδοχου των αποστολων.
|
Textus |
Το δε κατα Ιωαννην αγιον ευαγγελιον· εν αρχῃ ην ο λογος· και ο λογος ην προς τον θεον· και θεος ην ο λογος, συνεγραφη υπ’ αυτου του Ιωαννου· οτε ην εν εξορια εν Πατμῳ τη νησω, υπο Δομιτιανου του βασιλεως· και εξεδοθη εν Εφεσω, δια Γαιου του ξενοδοχου, των αποστολων.
|
Textus |
Το δε κατα Ιωαννην αγιον ευαγγελιον· εν αρχη ην ο λογος· και ο λογος ην προς τον θεον· και θεος ην ο λογος, συνεγραφη υπ’ αυτου του Ιωαννου· οτε ην εν εξορια, εν Πατμω τη νησω υπο Τραιανου του βασιλεως· και εξεδοθη εν Εφεσω, δια Γαιου του ξενοδοχου των αποστολων.
|
Textus |
ΤΟ ΔΕ ΜΕΛΑΝ ΚΑΙ ΥΠΟΞΑΝΘΟΝ ΠΑΧΥΤΗΤΑ ΤΩΝ ΝΕΦΡΩΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ
|
Desinit |
ΤΟ ΔΕ ΜΕΛΑΝ ΚΑΙ ΥΠΟΞΑΝΘΟΝ ΠΑΧΥΤΗΤΑ ΤΩΝ ΝΕΦΩΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ
|
Desinit |
ΤΟ ΔΕ ΜΕΛΑΝ ΥΠΟΞΑΝΘΟΝ ΝΕΥΡΑ ΠΑΣΧΟΝΤΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ
|
Desinit |
ΤΟ ΔΕ ΜΕΛΑΝ ΥΠΟΞΑΝΘΟΝ ΠΑΣΧΕΙ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ
|
Desinit |
ΤΟ ΔΕ ΜΕΛΑΝ ΥΠΟΞΑΝΘΟΝ ΠΑΣΧΕΙΝ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ
|
Desinit |
Τὸ δὲ Πολυξένης πάθος τεθέαται μὲν
|
Incipit cuiusdam partis |
ΤΟ ΔΕ ΣΠΕΡΜΑ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΞΗΡΑΝΤΙΚΟΝ ΑΔΗΚΤΩΣ
|
Desinit |
το δε στομα σου ειναι παντοτε σιγουν· και το καθολου μη λαλει, εως καιρου του δεοντος· ινα ουτως ευρης ελεος παρα κυριου· ω η δοξα εις τους αιωνας αμην.
|
Desinit |
τὸ δὲ στόμα σου σιγᾶν πάντοτε ὅπως οὕτως ποιῶν εὕρῃς ἔλεος παρὰ Κυρίου τοῦ Θεοῦ, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Desinit |
Τὸ δεῖπνον ἁβρὸν δ’ ἐτίμων ὁ δεσπότης,
φίλοι προσηνεῖς, οὐ φθορᾶς πλήρης πόσις,
ἀλλ’ ἀμβροσία· τὸ γὰρ αἷμα δεσπότου
καὶ σὰρξ μερισμός, ἡ τροφή τε καὶ πόσις.
Σύνδειπνον αὐχεῖς, ὦ μοναχέ, τὸν λόγον,
σύστελλε χεῖρα τοῖς παρατεθειμένοις,
μήπως ἀνέδην, ἠμμένος τοῦ τρυβλίου,
καὶ Χριστὸν αὐτὸν ἐμπολήσῃς αὐτίκα.
Γρηγόριός σοι προσβοᾷ Ῥακενδύτης,
μονῆς προεστώς, εὐτελῆς Θεοῦ θύτης.
|
Textus |
ΤΟ ΔΙΑ ΔΑΦΝΩΝ ... ΜΕΤΑΞΥ ΠΕΡΙΤΟΝΑΙΟΥ ΚΑΙ ΕΝΤΕΡΩΝ
|
Desinit |
Τὸ δισσάκιν τὸ ἐσπασμένον καὶ τὸ κάγκελον τὸ μαῦρον/ ἡ χαλκὴ πόλις ἀπωθεῖ· τὸν κοντὸν, κυρτὸν δὲ μάλλον/ καὶ στρογγύλον δεξαμένη κράτος παρίθι μέτριως./ τοῦτο γὰρ τριπλαῖ δυάδες σὺν μοναπλῇ κρατούσῃ/ συγκυπτούσης τῆς ἑβδόμης τοὺς ὑψηλοτέρους δρόμους,/ τοὺς Κομνηνοὺς καὶ τοὺς Φράγγους, εἰς τὸν πόντον ἀπελάσαι·/ τούτων οὕτω γινομένων παναθλίων σῶν αἱμάτων/ ταῖς πλημμύραις ἅπαν (?) ἤδη κέχρανται σοὶ τὸ πεδίον,/ ἀλλ’ ὁ πένης, ὁ βοώπης, ὁ νεκρὸς, ὁ πατριώτης/ ἀπὸ νότου τῆς θαλάσσης εὐτελῶς προσομιλήσας/ βασιλίδα τὴν κυρίαν ἀπέδειξε τὴν τοῦ κόσμου.
|
Textus |
τὸ ἑαυτοῦ. Ἐτίμησε τὸ πλάσμα... ὁ Χριστὸς δοξάζεται· αὐτοῦ...
|
Desinit |
τὸ ἑαυτοῦ. Ἐτίμησε τὸ πλάσμα... ὁ Χριστὸς δοξάζεται· αὐτῷ...
|
Desinit |
τὸ ἑαυτοῦ. Ἐτίμησε τὸ πλάσμα… ὁ Χριστὸς δοξάζεται· αὐτῷ…
|
Desinit |
Τὸ εἰς τῶν δώδεκα μέγα πρὸς τὴν ἔνδειξιν
|
Incipit |
Τὸ ἐξ ἀναλόγου ᾧ μάλιστα χρώμεθα πρὸς τὰς ἀκριβεῖς ἐποχὰς τῶν ἀστέρων
|
Incipit |
ΤΟ ΕΞΑΓΟΝΟΣΧΗΜΑ ΑΓΑΘΟΝ ΕΣΙ ΟΙΟΝ ΔΙΔΥΜΟΙΣ
|
Incipit |
Τὸ ἑξάγωνον σχῆμα ἀγαθόν ἐστι
|
Incipit |
Τὸ ἑξάγωνον σχῆμα ἀγαθόν ἐστι
|
Incipit |
ΤΟ ΕΞΑΠΑΤΩ ΣΥΖΥΓΙΑΣ ΤΡΙΤΗΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΠΩΜΕΝΩΝ
|
Incipit |
τὀ ἔξω διαπνοῆς
|
Desinit |
ΤΟ ΕΠΑΘΛΟΝ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΡΙΤΟΥ ΑΥΤΩ Η ΔΟΞΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΑΜΗΝ
|
Desinit |
ΤΟ ΕΡΥΘΡΟΝ ΤΟΥ ΞΑΝΘΟΥ
|
Desinit |
ΤΟ ΕΡΥΘΡΟΝ ΤΟΥ ΞΑΝΘΟΥ
|
Desinit |
Τὸ εὐσεβὲς καὶ ὀρθόδοξον
|
Incipit |
Τὸ ἡμικόγγιον ἔχει ξέστας γ´
|
Incipit |
Τὸ ἡρωϊκὸν ἔχει πόδας ἕξ
|
Incipit |
τὸ ἡρωικὸν μέτρον δέχεται πόδας ἕξ
|
Incipit |
Τὸ ἡρωϊκὸν μέτρον ἑξάμετρόν ἐστι
|
Incipit |
τὸ θεάρεστον, ἵνα καὶ τῆς βασιλείας τοῦ θεοῦ ἀξιωθῶμεν, ἥς γένοιτο...
|
Desinit |
τὸ θεάρεστον, ἵνα καὶ τῆς βασιλείας τοῦ θεοῦ ἀξιωθῶμεν, ἥς γένοιτο...
|
Desinit |
το θειον συμβολον της ορθοδοξου πιστεως εκτεθεν παρα των εν Νικαια συνοδω, αγιων πατερων.
|
Titulus initialis |
τὸ Θεῷ δοκοῦν, ἵνα εἰς δόξαν Θεοῦ ζήσωμεν, καὶ καταξιωθῶμεν τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν, χάριτι...
|
Desinit |
Τὸ ἰαμβικὸν μέτρον δέχεται πόδας ἕξ
|
Incipit |
Τὸ ἰαμβικὸν μέτρον ἑξάμετρόν ἐστι καὶ αὐτὸ
|
Incipit cuiusdam partis |
Τὸ ἰαμβικὸν μέτρον ἐστὶ μὲν ἑξάμετρον
|
Incipit |
Τὸ ἰαμβικὸν μέτρον ἔχει πόδας ἕξ
|
Incipit |
Τὸ ἰαμβικὸν μέτρον, ὃ τοῖς νεωτέροις ἐστὶ χρήσιμον, ἐπιδέχεται πόδας ἕξ
|
Incipit |
Τὸ ἰαμβικὸν τραγικὸν ἑξάχωρόν ἐστιν
|
Incipit |
Το ιερον και αγιον τουτο ευαγγελιον, εδωρηθη εμοι τω αδελφω Πετρω της ταξεως των αδελφων των ελαχιστων των παρ’ Ιταλοις μινορων καλουμενων, ελεω θεου αρχιεπισκοπω της μητροπολεως της Λιγυστικης Μεδιολανου, επισκοπω Νοβαριας τηνικαυτα οντι, παρα της υψηλοτατης και λαμπροτατης δεσποινης Ρωμαιων και αυγουστης, Μαριας. της μετονομασθεισης Μακαριας. Οτε μετα του υιου αυτης του υψηλοτατου και λαμπροτατου βασιλεως Ρωμαιων κυρου Ιωαννου του Παλαιολογου, ηλθεν εις Τικινιον της Λιγυστικης· αρχοντος τηνικαυτα και ηγεμονευοντος Λιγυων του λαμπροτατου δουκος Μεδιολανου, κυρου Iωαννου Γαλεαζ. κομητος Παπιας οντος· Ετει απο Χριστου, χιλιοστω τριακοστω ενενηκοστω δευτερω.
|
Textus |
το κατα Ιωαννην αγιον ευαγγελιον εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θεον και θεος ην ο λογος συνεγραφη υπ' αυτου του Ιωαννου οτε ην εν εξορια. εν Πατμῳ τῃ νησῳ υπο Τραιανου του βασιλεως, και εξεδοθη εν Εφεσῳ, δια Γαιου του ξενοδοχου των αποστολων μετα λβʹ χρονους της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Το κατα Ιωαννην αγιον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβ΄ της του Χριστου αναληψεως, στιχοις ͵βτ΄.
|
Textus |
Το κατα Ιωαννην αγιον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβʹ της Χριστου αναληψεως:
|
Textus |
Το κατα Ιωαννην αγιον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους τριακοντα δυο της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Το κατα Ιωαννην αγιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ’ αυτου εν Πατμῳ τῃ νησω μετα χρονους λβʹ της του κυριου και θεου και σωτηρος ημων αναληψεως· επι Δομετιανου βασιλεως Ρωμαιων· υιου Εσπασιανου.
|
Textus |
Το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους [τρι]ακοντα (τριακοντα) δυο της του Χριστου αναλη[ψε]ως (αναληψεως).
|
Textus |
το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους κ´ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
τὸ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγέλιον ἐξεδόθη μετα χρόνους λβ´ τῆς τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
Το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβʹ της του Χριστου αναληψεως
|
Textus |
τὸ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγέλιον ἐξεδόθη μετὰ χρόνους λβʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
Το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβʹ της του Χριστου αναληψεως. στιχοι ͵β[τ]ʹ.
|
Textus |
το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβʹ της Χριστου αναληψεως
|
Textus |
το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβʹ του Χριστου αναληψεως. στιχοι ͵βπʹ.
|
Textus |
Τὸ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγέλιον ἐξεδόθη· μετὰ χρόνου (χρόνους) λβʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
Τὸ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγέλιον, ἐξεδόθη μετὰ χρόνους λβʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως. στίχοι ͵βτʹ.
|
Textus |
Το κατα Ιωαννην ευαγγελιον, εξεδοθη μετα χρονους λβʹ τους του Χριστου αναληψεως, εν Πατμος τη νησω. στιχοι βτʹ.
|
Textus |
Το κατα Ιωαννην ευαγγελιον, συνεγραφη υπ’ αυτου του Ιωαννου. οτε ην εν εξορια εν Πατμω τη νησω υπο Τραιανου του βασιλεως· μετα χρονους τριακονταδυο της Χριστου αναληψεως· και εξεδοθη εν Εφεσω, δια Γαιου του ξενοδοχου των αποστολων.
|
Textus |
Το κατα Ιωαννην ευαγγελιον, συνεγραφη υπ’ αυτου του Ιωαννου· οτε ην εν εξορια εν Πατμω τη νησω υπο Τραιανου του βασιλεως. μετα χρονους τριακονταδυο της Χριστου αναληψεως· Και εξεδοθη εν Εφεσω, δια Γαιου του ξενοδοχου των αποστολων.
|
Textus |
το κατα Ιωαννην ευαγγελιον· εξεδοθη μετα χρονους λβʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Το κατα Ιωαννην ευαγγελιον· εξεδοθη μετα χρονους τριακοντα δυο· της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον εγραφη μετα την (?) αναληψιν (?) του κυριου και θεου και σωτηρος ημων Ιησου Χριστου· τη ελληνιδι διαλεκτῳ μετα ετη ιεʹ· και επεδοθη Θεοφιλῳ τῳ φωνητῃ (?) αυτου και τοις πιστοις· εν τῃ μεγαλοπολει Αντιοχεια. μαθητης υπαρχων (?) του αγιου αποστολου Παυλου· ιατρος δε την τεχνην των (?) ψυχων (?) μαλλον, υπερ του σωματος· ο αυτος δε γραφει, και τας Πραξεις των αγιων αποστολων· αναγινωσκετε (αναγινωσκεται?) δε το αγιον αυτου (?) ευαγγελιον απο τας κγʹ του σεπτεβρι (σεπτεμβριου) μηνος, μεχρι της αποκρεου (?).
|
Textus |
το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον και των αγιων αποστολων αι πραξεις, υπηγορευθησαν υπο Πετρου και Παυλου των αποστολων, επειδηπερ πολλοι επεχειρησαν, Λουκας δε ο ιατρος συνεγραψε και εκηρυξε και εκοιμηθη εν Θηβαις, ων ετων ογδοηκοντα τεσσαρων συνεγραφη δε μετα ιεʹ χρονους της Χριστου αναληψεως. εν Θηβαις ταις εν τῃ Ευβοιᾳ.
|
Textus |
Το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον και των αγιων αποστολων αι πραξεις, υπηγορευθησαν υπο Πετρου και Παυλου των αποστολων, επειδηπερ πολλοι επεχειρησαν· Λουκας δε ο ιατρος συνεγραψεν και εκηρυξε και εκοιμηθη εν Θηβαις ετων πδʹ.
|
Textus |
Τὸ κατὰ Λουκᾶν ἅγιον εὐαγγέλιον καὶ τῶν ἁγίων ἀποστόλων αἱ πράξεις, ὑπηγορεύθησαν ὑπὸ Πέτρου καὶ Παύλου τῶν ἀποστόλων· ἐπειδήπερ πολλοὶ ἐπεχείρησαν· Λουκᾶς δὲ ὁ ἰατρός, συνέγραψε καὶ ἐκήρυξε καὶ ἐκοιμήθη ἐν Θηβαῖς, ἐτῶν ὀγδοήκοντα τεσσάρων.
|
Textus |
Το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον, εγραφη εν Ρωμη υπ' αυτου, επιτρεψαντος αυτον, του αγιου αποστολου και κορυφαιου Παυλου, εν ομοιωματι λεοντος, εξεδοθη δε, μετα χρονους πεντεκαιδεκα της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον, και των αγιων αποστολων αι Πραξεις, υπηγορευθησαν υπο Πετρου και Παυλου των αποστολων, επειδηπερ πολλοι επεχειρησαν, Λουκας δε ο ιατρος, συνεγραψε και εκηρυξε, και εκοιμηθη εν Θηβαις, ετων πδʹ.
|
Textus |
Το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον· και των αγιων αποστολων αι πραξεις, υπηγορευθησαν υπο Πετρου και Παυλου των αποστολων, επειδηπερ πολλοι επεχειρησαν· Λουκας δε ο ιατρος συνεγραψε και εκηρυξε, και εκοιμηθη εν Θηβαις, ετων πδʹ.
|
Textus |
Το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον· και των αγιων αποστολων αι πραξεις· υπηγορευθησαν υπο Πετρου και Παυλου των αποστολοων· επειδηπερ πολλοι επεχειρησαν. Λουκας δε ο ιατρος· συνεγραψε και εκηρυξε και εκοιμηθη εν Θηβαις, ετων ογδοηκοντα τεσσαρων.
|
Textus |
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον εγραφη ελληνιστι εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην, μετα ιεʹ ετη της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵βχοζʹ, κεφαλαια τμθʹ.
|
Textus |
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον εγραφη ερμηνιστ (pro ελληνιστι ?) εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην μετα ιε΄ ετη της αναληψεως του κυριου.
|
Textus |
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον εγραφη, ελληνιστι εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην μετα ιεʹ ετη, της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵γωγʹ, στιχους ͵βψνʹ.
|
Textus |
τὸ κατὰ Λουκᾶν εὐαγγέλιον ἐξεδόθη μετὰ χρόνους ιε´ της τοῦ κυρίου καὶ θεοῦ ἡμῶν ἀναλήψεως
|
Textus |
το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιε΄ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιε΄ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιε΄ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιε΄, της του Χριστου αναληψεως, δια στιχων ͵βω΄
|
Textus |
τὸ κατὰ Λουκᾶν εὐαγγέλιον ἐξεδόθη μετὰ χρόνους ιεʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της Χριστου αναληψεως
|
Textus |
το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της Χριστου αναληψεως· εξεδοθη δε προς Θεοφιλον αρχιεπισκοπον Αντιοχειας· προς ον και αι Πραξεις.
|
Textus |
το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδωθη (εξεδοθη) μετα χρονους δεκαπεντε της Χριστου αναληψεως. στιχων ͵βʹ οκτακοσιων (͵βωʹ).
|
Textus |
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον ευ (?) αλλω επιτρεψαντι· Πετρος εγραψεν υπο του Λουκα· ως και ιατρος ων· και συν αυτω τω ευαγγελιον εγραψεν και εκηρυξεν· συγγραφεται τουτο τινι Θεοφιλω επισκοπω· ου μην· αλλα και τας πραξεις των αποστολων συγγραψαμενος· απεικαζεται δε τω μοσχω· αντιτυπον των χερουβιμ·
|
Textus |
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον και των αγιων αποστολων αι Πραξεις υπηγορευθησαν υπο Πετρου και Παυλου των αποστολων· μετα χρονους πεντεκαιδεκα της του Χριστου αναληψεως· Λουκας δε ο ιατρος, συνεγραψε και εκηρυξε· και εκοιμηθη εν Θηβαις. ετων ογδοηκοντατεσσαρων:
|
Textus |
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον και των αγιων αποστολων αι Πραξεις, υπηγορευθησαν υπο Πετρου και Παυλου των αποστολων· μετα χρονους πεντεκαιδεκα της του Χριστου αναληψεως· Λουκας δε ο ιατρος, συνεγραψε και εκηρυξε· και εκοιμηθη εν Θηβαις· ετων ογδοηκοντατεσσαρων.
|
Textus |
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον, εξεδοθη μετα χρονους ιε΄, της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
το κατα Λουκαν ευαγγελιον, εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του χριστου αναληψεως · δια στιχων͵βωʹ
|
Textus |
το κατα Λουκαν ευαγγελιον, εξεδοθη μετα χρονους, ιε´ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Τὸ κατὰ Λουκᾶν εὐαγγέλιον. ἐξεδόθη μετὰ χρόνους ιεʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον· εξεδοθη μετα χρονους δεκαπεντε της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Τὸ κατα Λουκᾶν εὐαγγέλιον· ἐξεδόθη μετὰ χρόνους ιεʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον· και των αγιων αποστολων αι Πραξεις· υπηγορευθησαν υπο Πετρου και Παυλου των αποστολων· μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως· Λουκας δε ο ιατρος συνεγραψε και εκηρυξε· και εκοιμηθη εν Θηβαις, ετων πδʹ.
|
Textus |
Το κατα Λουκλαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
το κατα Μαθταιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ’ αυτου εν Ιερουσαλημ μετα χρονους ηʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον εγραφη εν Αλεξανδρεια υπ’ αυτου, επιτρεψαντος αυτον του αγιου αποστολου και κορυφαιου Πετρου, εν ομοιωματι μοσχου, και εξεδοθη μετα χρονους δεκα της Χριστου αναληψεως τοις εν Αιγυπτω αδελφοις.
|
Textus |
το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιʹ της του κυριου αναληψεως
|
Textus |
Τὸ κατὰ Μάρκον ἅγιον εὐαγγέλιον ὑπηγορεύθη ὑπὸ Πετροῦ ἀποστόλου ἐν Ῥώμῃ· καὶ ἐπεδόθη Μάρκῳ τῷ εὐαγγελιστῇ· ἀρχὴ τοῦ εὐαγγελίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἐκηρύχθη ἐν Ἀλεξανδρείᾳ, καὶ πάσῃ περιχώρῳ αὐτῆς.
|
Textus |
Το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον υπηγορευθη υπο Πετρου αποστολου εν Ρωμη· και επεδωθη Μαρκω τω ευαγγελιστη· αρχη του ευαγγελιου Ιησου Χριστου, και εκηρυχθη εν Αλεξανδρεία, και εκηρυχθη παση τη περιχωρω αυτης.
|
Textus |
Το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον, υπηγορευθη υπο Πετρου του αποστολου εν Ρωμη, και επεδοθη Μαρκω τω ευαγγελιστη, αρχη του ευαγγελιου Ιησου Χριστου, και εκηρυχθη εν Αλεξανδρεια, και παση τη περιχωρω αυτης.
|
Textus |
Το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον, υπηγορευθη υπο Πετρου του αποστολου εν Ρωμη· μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως· και επεδοθη Μαρκω τω ευαγγελιστη· και εκηρυχθη εν Αλεξανδρεια και παση τη περιχωρω αυτης.
|
Textus |
Το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον. υπηγορευθη υπο Πετρου του αποστολου εν Ρωμη: μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως· και επεδοθη Μαρκω τω ευαγγελιστη· και εκηρυχθη εν Αλεξανδρεια και παση τη περιχωρω αυτης:
|
Textus |
Το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον· υπηγορευθη υπο Πετρου του αποστολου εν Ρωμῃ, και επεδοθη Μαρκω τω ευαγγελιστῃ, αρχη του ευαγγελιου Ιησου Χριστου· και εκηρυχθη εν Αλεξανδρεια, και εν παση τη περιχωρῳ αυτης.
|
Textus |
Το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον· υπηγορευθη υπο Πετρου του αποστολου εν Ρωμῃ, και επεδοθη Μαρκω τω ευαγγελιστη, αρχη του ευαγγελιου Ιησου Χριστου· και εκηρυχθη εν Αλεξανδρεια, και παση τη περιχωρω αυτης.
|
Textus |
το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη μετα
χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
τὸ κατὰ Μάρκον εὐαγγέλιον ἐξεδόθη μετὰ χρόνους δέκα (ιʹ)· τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως
|
Textus |
τὸ κατα Μάρκον εὐαγγέλιον ἐξεδόθη μετὰ χρόνους δέκα τῆς τοῦ ἐμοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως
|
Textus |
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως τοις εν Αιγυπτω αδελφοις.
|
Textus |
το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
τὸ κατὰ Μάρκον εὐαγγέλιον ἐξεδόθη μετὰ χρόνους δέκα τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Τὸ κατα Μάρκον εὐαγγέλιον ἐξεδόθη μετὰ χρόνους δέκα, τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ι΄ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη, μετα χρονους δεκα της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη, μετα χρονους ιʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδωθη (εξεδοθη) μετα χρονους ιʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
το κατα Μαρκον ευαγγελιον εχει στιχους ͵αχʹ· εξεδοθη δε μετα χρονους ιʹ της χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον, εν Ρωμη υπο Πετρου του αποστολου υπαγορευθη, επειδη αυτος Μαρκος ο μαθητης Πετρου και συνεκδημου Παυλου, συνεγραψατο το ευαγγελιον τουτο, διηγειται δε εξ αρχης λεγων, αρχη ειναι του ευαγγελιου, το του Ιωαννου κηρυγμα
|
Incipit |
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον, εξεδοθη μετα χρονους δεκα (ι΄), της Χριστου αναληψεως. κεφαλαια στιχων μη΄, και στιχοι σμ΄
|
Textus |
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον, εξεδοθη μετα χρονους ιʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
το κατα Μαρκον ευαγγελιον· εξεδοθη μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
το κατα Μαρκον, ευαγγελιον εξεδοθη, μετα χρονους ι´, της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ’ αυτου μετα χρονους οκτω (ηʹ) της του θεου αναληψεως. στιχοι ͵βχʹ.
|
Textus |
Το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον προς τους εξ Ιουδαιων εξεδοθη
|
Incipit |
Το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον προς τους εξ Ιουδαιων εξεδοθη υπ᾽ αυτου εν Ιερουσαλημ δια γραμματων εβραικων· δια τουτο γαρ ατε εβραιοις γραφων, ουδεν πλεον εζητησε δειξαι· η οτι απο Αβρααμ και Δαβιδ ην ο Χριστος.
|
Textus |
το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον προς τους εξ Ιουδαιων υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ δια γραμματα των εβραι… (εβραικων) δια τουτο γαρ ατε εβραιοις γραφων, ουδεν πλε… (πλεον) ζητησε δειξαι, η οτι απο Αβρααμ και Δαυιδ ην ο χ (Χριστος).
|
Textus |
Το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον, προς εξ Ιουδαιων εξεδοθη υπ’ αυτου εν Ιερουσαλημ.
|
Incipit |
Το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον, προς τους εξ Ιουδαιων
|
Incipit |
Το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον, προς τους εξ Ιουδαιων εξεδοθη υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ δια γραμματων εβραικων, δια τουτο γαρ ατε εβραιοις γραφων, ουδεν πλεον εζητησε δειξαι, η οτι απο Αβρααμ και Δαυιδ ην ο Χριστος.
|
Textus |
Το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον, τη εβραιδι διαλεκτω γραφεν, εξεδοθη υπ’ αυτου εν Iερουσαλημ. μετα χρονους οκτω της Χριστου αναληψεως. ερμηνευεται δε, υπο Ιακωβου του αποστολου· αδελφου του κυριου το κατα σαρκα· επισκοπου οντος· και υπο των αγιων αποστολων χειροτονηθεντος.
|
Textus |
Το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον, τη εβραιδι διαλεκτω γραφεν, εξεδοθη υπ’ αυτου εν Ιερουσαλημ. μετα χρονους οκτω της Χριστου αναληψεως· ερμηνευεται δε υπο Ιακωβου του αποστολου· αδελφου του κυριου το κατα σαρκα· επισκοπου οντος· και υπο των αγιων αποστολων χειροτονηθεντος:
|
Textus |
το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εγραφη εβραιστι εν Παλαιστινη, μετα ηʹ ετη της αναληψεως του κυριου. εχη (εχει) δε ρηματα ͵βφκβʹ, στιχους ͵βφξʹ.
|
Textus |
το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους η´ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ' αυτου εν Ιεροσολυμοις μετα χρονους οκτω της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ' αυτου εν Ιεροσολυμοις, μετα χρονους οκτω της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ μετα χρονους οκτω της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ’ αυτου εν Ιεροσολυμοις μετα χρονους ηʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ’ αυτου εν Ιεροσολυμοις. μετα χρονους οκτω της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ’ αυτου εν Ιερουσαλημ μετα χρονους ηʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ’ αυτου εν Ιερουσαλημ μετα χρονους οκτω της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
τὸ κατὰ Ματθαῖον εὐαγγέλιον ἐξεδόθη ὐπ’ αὐτοῦ ἐν Ἱερουσαλὴμ μετὰ χρόνους ὀκτὼ τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
τὸ κατὰ Ματθαῖον εὐαγγέλιον ἐξεδόθη ὑπ’ αὐτοῦ ἐν Ἰερουσαλήμ, μετὰ χρόνους ὀκτὼ τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ’ αυτου εν Ιερουσαλημ· μετα χρονους οκτω της του Χριστου αναληψεως
|
Textus |
Τὸ κατὰ Ματθαῖον εὐαγγέλιον ἐξεδόθη ὑπʹ αὑτοῦ ἐν Ἱεροσολύμοις μετὰ χρόνους ὀκτῶ· τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως
|
Textus |
το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδωθη (εξεδοθη) υπ’ αυτου εν Ιερουσαλημ μετα χρονους ηʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Τὸ κατὰ Ματθαῖον εὐαγγέλιον πρὸς τοὺς ἐξ Ἰουδαίων ἐξεδόθη ὑπ’ αὐτοῦ ἐν Ἰερουσαλὴμ διὰ γραμμάτων ἑβραϊκῶν. Διὰ τοῦτο γὰρ ἅτε Ἑβραῖος γράφων οὐδὲν πλέον ἐζήτησε δεῖξαι ἢ ὅτι ἀπὸ Ἀβραὰμ καὶ Δαυὶδ ἦν ὁ Χριστός.
|
Textus |
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον τη εβραιδι διαλεκτω γραφεν (?) υπο του αγιου αποστολου Ματθαιου· εξεδοθη εις Ιερουσαλημ· βιβλος γενεσεως·ερμηνευεται δε υπο Ιακωβου του αδελφου του κυριου το κατα σαρκα. επισκοπου οντος υπο των αγιων αποστολων χειροτονηθεντος.
|
Textus |
Τὸ κατὰ Ματθαῖον εὐαγγέλιον τῇ ἑβραΐδι διαλέκτῳ γραφὲν ὑπὸ τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Ματθαίου· ἐξεδόθη εἰς Ἰερουσαλήμ· βίβλος γενέσεως· ἑρμηνεύεται δὲ ὑπὸ Ἰακώβου τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ κυρίου τὸ κατὰ σάρκα, ἐπισκόπου ὄντος ὑπὸ τῶν ἁγίων ἀποστόλων χειροτονηθέντος.
|
Textus |
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον τῃ εβραιδι διαλεκτω γραφεν. εξεδοθη υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ μετα χρονους οκτω της του Χριστου αναληψεως· ερμηνευεται δε υπο Ιακωβου του αδελφου του κυριου το κατα σαρκα· επισκοπου οντως (οντος) υπο των αγιων αποστολων χειροτονηθεντος.
|
Textus |
το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, εξεδοθη
υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ μετα χρονους ηʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, εξεδοθη υπ᾽ αυτου, εν Ιερουσαλημ μετα χρονους η´, της Χριστου, αναληψεως.
|
Textus |
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, εξεδοθη υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ, μετα χρονους οκτω της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, προς τους εξ Ιουδαιων
|
Incipit |
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, προς τους εξ Ιουδαιων εξεδοθη
|
Incipit |
το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, προς τους εξ Ιουδαιων εξεδοθη
|
Incipit |
τὸ κατὰ Ματθαῖον εὐαγγέλιον, πρὸς τοὺς ἐξ ἰουδαίων ἐξεδόθη ὑπ' αὐτοῦ
|
Incipit |
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, προς τους εξ Ιουδαιων εξεδοθη υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ, δια γραμματων εβραικων, δια τουτο γαρ, ατε εβραιοις γραφων, ουδεν πλειον εζητησε δειξαι, οτι απο Αβρααμ και Δαυιδ ην ο Χριστος.
|
Textus |
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, προς τους εξ Ιουδαιων εξεδοθη υπ' αυτου, εν Ιερουσαλημ
|
Incipit |
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον. προς τους εξ Ιουδαιων εξεδοθη
|
Incipit |
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον· εξεδοθη υπ’ αυτου εν Ιερουσαλημ μετα χρονους οκτω, της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
τὸ κατα Ματθαιον εὐαγγέλιον· ἐξεδοθη· ὑπ' αὐτοῦ ἐν Ιεροσολύμοις μετὰ χρόνους ηʹ· τῆς τοῦ Χριστου ἀναλήψεως
|
Textus |
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον· τη εβραιδι διαλεκτω γραφεν, υπο Ματθαιου, εξεδοθη εις Ιερουσαλημ· βιβλος γενεσεως· ερμηνευεται δε υπο Ιακωβου του αδελφου του κυριου κατα σαρκα· επισκοπου οντος, υπο των αγιων αποστολων χειροτονηθεντος.
|
Textus |
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον· τη εβραιδι διαλεκτω εγραφη· και γραφεν υπ᾽ αυτου εδωθη εν Ιερουσαλημ· ηγουν εξεδοθη· ερημηνευθεν δε υπο Ιωαννου του αποστολου εις την Ελλαδα· φωνη εν ομοιωματι ανθρωπου τον χερουβιμ.
|
Textus |
τὸ κατὰ τοῦ διαβόλου τρόπαιον στήσας, δέξῃ τὸν τῆς δικαιοσύνης στέφανον· οὗ γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
ΤΟ ΚΕΦΑΛΙΚΟΝ ΞΗΡΙΟΝ ΜΕΤΑ ΜΕΛΙΤΟΣ
|
Desinit |
τὸ κράτος τῆς Τριάδος δοξάζοντες, ὃτι τὸ κράτος
|
Desinit |
Τὸ λαμπρὸν ἀνέζευξε
|
Incipit |
Τὸ λαμπρὸν ἀνέζευξε καὶ ἐπανῆλθε
|
Incipit |
Τὸ λαμπρὸν ἀνέζευξε καὶ ἐπανῆλθε
|
Incipit |
ΤΟ ΛΕΓΟΜΕΝΟΝ ΘΕΡΜΟΝ ΕΣΤΙ ΚΑΙ ΞΗΡΟΝ, ΩΦΕΛΕΙ ΤΑ ΨΥΧΡΑΣ ΚΑΙ ΥΓΡΑΣ ΚΕΦΑΛΑΣ
|
Incipit |
το μεν εν οτε ηρξατο κηρυττειν το ευαγγελιον, το δε ετερον εν ω και πεπονθεν.
|
Desinit |
το μεν εν, οτε ηρξατο κηρυττειν το ευαγγελιον, το δε ετερον εν ω και πεπονθεν.
|
Desinit |
Το μεν εν, οτε ηρξατο κηρυττειν το ευαγγελιον· το δε ετερον, εν ω και πεπονθεν.
|
Desinit |
το μεν εν. οτε κηρυττειν το ευαγγελιον ηρξατο, το δε ετερον, εν ω και πεπονθε.
|
Desinit |
Τὸ μὲν ἔξω δοχεῖον ὁ περιέχει
|
Incipit |
Τὸ μὲν ἔξω δοχεῖον ὁ περιέχει τὰ τύμπανα
|
Incipit |
Τὸ μὲν ἡρωϊκὸν ἔξευρε πρῶτον καὶ προήνεγκεν Ἀπόλλων
|
Incipit |
Τὸ μὲν κεφάλαιον τῆς ἐνταῦθα σπουδῆς καὶ φιλοτιμίας ἡμῖν ἐν τῷ παρόντι οὐ τἠν ἀξίαν ἐστὶν ἀποδοῦναι φωνὴν
|
Incipit |
Τὸ μὲν λεγόμενον ἐστιν, ὅτι οὐ μάτην ἡ τῶν ἑφεξῆς λόγων εὕρεσις
|
Incipit |
Τὸ μὲν λεγόμενον ἐστιν, ὅτι οὐ μάτην ἡ τῶν ἐφέξης λόγων εὕρεσις
|
Incipit |
Τὸ μὲν προοίμιον καὶ πᾶσα σχεδὸν ἡ ἐπιστολὴ θυμοῦ γέμει. Ἡ δὲ αἰτία αὕτη· τινὲς τῶν ἐξ Ἰουδαίων
|
Incipit |
Τὸ μεν προοίμιον καὶ πᾶσα σχεδὸν ἡ ἐπιστολὴ, θυμοῦ γέμει. Ἡ δὲ αἰτία αὕτη· Τινὲς τῶν ἐξ Ἰουδαίων
|
Incipit |
Τὸ μὲν πρῶτον ἔρεξε μέγα Δημήτριος ἔργον
|
Desinit |
Τὸ μὲν τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας ἐγκωμίων καὶ ἐπαίνων βούλεσθαι άξιοῦν
|
Incipit |
το μετανοε[ιτε] (μετανοειτε) εξωθεν παρ[ε]κειτο (παρεκειτο) ως υστερον προστεθεν
|
Textus |
τὸ μεταξὺ τοῦ καρποῦ καὶ τῶν δακτύλων μετακάρπιον ὀνομάζεται
|
Desinit |
Τὸ μέτρον ἑξάμετρον οὕτως
|
Incipit |
ΤΟ ΜΕΤΡΟΝ ΤΩΝ ΟΙΚΩΝ ΤΩΝ Α' ΕΞΟΔΟΣ ΕΣΤΙΝ
|
Incipit |
τὸ νῦν ἐλλειφθὲν συνεργίᾳ τοῦ Θεοῦ πληρωθήσεται, ὅτι αὐτῷ πρέπει ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
τὸ ξένον τῆς θείας οἰ[κονομίας μυστήριον
|
Desinit |
Τὸ ξενότροπον τοῦ βίου σου καὶ ἀξιάγαστον
|
Incipit |
Τὸ ξύλον τῆς ζωῆς ἐν μέσῳ τοῦ παραδείσου· ἑρμηνεία· ξύλον ὁ σταυρός
|
Incipit |
τὸ ξύλον τῆς ζωῆς τὸ ἅγιον πλεῦμα ἐστὶν τὸ ἐνοικοῦν
|
Incipit |
Τὸ οὖν ἐξονομασθὲν χρυσίον ἐξαρίθμον καμπανοτρυτανήσας
|
Incipit |
Το παρον (?) βιβλιον υπαρχει καμου Ιωακειμ ιερομοναχου Σιναιτου του Κρητος, ετι (?) εξανωσας αυτο εκ της χειρος μου χωρις των εμην βουλην, εστας υποδικος τω αιωνιω πυρι, εις δε μαρτυριου την τελευτην μου, να αφιερωνεται εις το αγιον ορος του Σινα εις μνημοσυνον της αμαρτωλης μου ψυχης.
Καγω συμφημι επι τη αφιερωσει, ως δικαιω και ευλογω ουση· παν γαρ το εν τινι ιερω καταγωγιω αφιερουμενον [...].
|
Textus |
Το παρον αγιον, και ιερον ευαγγελιον αφιερωθη εν τῳ πανσεπτῳ ναῳ του αγιου ενδοξου μεγαλομαρτυρος Γεωργιου του τροπαιοφορου, και θαυματουργου. μνησθητι κυριε και αναπαυσον την ψυχην ουτινος εστιν αφιερωμα.
εν ετει σωτηριῳ ͵αψκηʹω· αυγουστου· καʹη.
τυγχανει δε ο θειος ναος, εν τῳ της αρχιεπισκοπ[ης] (αρχιεπισκοπης) Χαλδιας και Χεριανων·
|
Textus |
το παρον βιβλιον, εγραφη, εις το μερος της Λευκαδας εις το νησι του Ρικουδιου, εις ετη απο Χριστου γεννησεως ͵ακεʹ, υπο χειρος κυρου Λεοντιου, του ηγουμενου, της θεοτοκου του αυτου νησιου, ονομαζωμενης της οδηγητριας, και το ευρησα καγω Νικολαος ιερευς ο Ζαμπελης παλαιω (παλαιο) και ηλιομενω (?), εις χειρος του παπα κυρου Αποστολη… (?) του Πασουμακη (?), κακα εριμενω (?), μεσα εις τον αχειριονα (αχυρωνα?), ριπισμενω (ριπισμενο), απο φυλου (φυλλου), εις φυλο (φυλλο), και … εσυμαζοξα (?), και το εφθασα, ως καθως ευρισκεται εως την ωρα (!).
|
Textus |
Το παρον και (?) ιερον και θειον τετραευαγγελιον, πελει. Νικολαου πρωτιερεως (?) κορω (Kορωνης?) του εξ(αρχο)π(ου)λ(ου) (Εξαρχοπουλου), και ταβουλλαριου (ταβουλαριου) νοταριου δημοσιου τη βασιλικη εξουσια.
|
Textus |
Τὸ παρὸν περὶ πνευμάτων λεξικόν
|
Incipit |
το παρον τετραευαγγελιον ειναι της Παναγιας μου της επονομαζομενης Ρενδηνης και οποιος αυτο αποξενωσει εκ της μονης/
το παρον τετραευ
|
Textus |
το παρον τετραευαγγελον (τετραευαγγελιον) υπαρχει της βασιλικης Λαυρας· και ει τις το αποξενωσει εκ της τοιαυτης μονης η κοψει φυλλα, να εχει τας αρας των τριακοσιων δεκα και οκτω θεοφορων πατερων, και του οσιου πατρος ημων Αθανασιου, και της παναγιας δια βουλας (?)· αμην, αμην, αμην.
|
Textus |
Τὸ παρὸν τοῦτο κυρίου πάντως βιβλίον. […]γραφηθὲν ὑπὸ τοῦ Kαλλιστρ[… …] μοναχοῦ τοῦ […] ἐν ξενῶνι, ἴνδικτος […] μηνὶ Ἰουλίου ἐτελειώθη (?) ἔτος ͵ϛχιεʹ.
|
Textus |
το παρον τουτον θειον, και ιερον ευαγγελιον αγιον, εξανανεωθη, δια χειρος εμου του αμαρτωλου, Νικολαου ιερεως του Ζαμπελι, επι ετους, ͵ζρωκηηʹ (͵ζρκηʹ), ινδικτιωνος, δʹ…, απο δε της Χριστου ενανθρωπησεως, ͵αχκʹ, οκτωβριω, ιεʹ (?).
|
Textus |
Τὸ περὶ τῆς μοιχαλίδος κεφάλαιον ἐν τῷ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγελίῳ ὡς ἐν πλείοσιν ἀντιγράφοις μὴ κείμενον, μηδὲ παρὰ τῶν θείων πατέρων τῶν ἑρμηνευσάντων μνημονευθέν, φημὶ δὴ Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου καὶ Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας, οὐδὲ μὴν ὑπὸ Θεοδώρου Μωψουεστίας καὶ τῶν λοιπῶν, παρέλειψα κατὰ τὸν τόπον, κεῖται δὲ οὕτως μετ’ ὀλίγα τῆς ἀρχῆς τοῦ πϛʹ κεφαλαίου, ἑξῆς τοῦ ἐρεύνησον καὶ ἴδε ὄτι προφήτης ἐκ τῆς Γαλιλαίας οὐκ ἐγείρεται.
|
Textus |
Το περι της μοιχαλιδος κεφαλαιον εν τω κατα Ιωαννην ευαγγελιω ως εν τοις νυν αντιγραφοις μη κειμενον παρελειψα κατα τον τοπον, κειται δε ουτως μετ’ ολιγα της αρχης του πϛʹ κεφαλαιου εξης του· ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της Γαλιλαιας ουκ εγειρεται.
|
Textus |
ΤΟ ΠΕΡΙ ΤΟΥΤΩΝ ΕΞΕΤΑΖΕΙΝ
|
Incipit |
ΤΟ ΠΕΦΥΚΟΣ ΔΙΔΩΣΙ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΙ ΔΙΑΦΕΡΟΝ ΑΙΔΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΝ
|
Incipit |
Τὸ πικρότερον πάντων ἑκάτερον ἐξορίζει
|
Incipit |
τὸ πνεῦμα τὸ ἑαυτοῦ ἐτίμησε τὸ πλάσμα ... ὁ Χριστὸς δοξάζεται· αὐτοῦ γάρ ἐστιν ἡ δόξα...
|
Desinit |
ΤΟ ΠΡΟΗΛΘΕ ΣΗΜΕΙΟΝ Δ ΗΥΞΗΘΗ ΕΓΕΝΝΗΘΗ ΠΡΟΕΔΡΑΜΕ ΚΑΙ ΑΠΗΛΘΕ
|
Incipit |
Τὸ ρ ἀρχόμενον τῆς λέξεως
|
Incipit |
Τὸ ῥῶ πόσα σημαίνει; ἕξ· ῥῶ τὸ λέγω, ἐξ οὗ καὶ ῥῆσις καὶ ῥῆμα
|
Incipit |
Τὸ στόμα μου ἤνοιξα καὶ εἵλκυσα πνεῦμα καὶ δίδωμι τὰ ἐμαυτοῦ πάντα καὶ ἐμαυτὸν τῷ πνεύματι
|
Incipit |
Τὸ στόμα μου ἤνοιξα καὶ εἵλκυσα πνεῦμά φησιν ὁ θεῖος Δαυίδ
|
Incipit |
Τὸ στόμα μου ἤνοιξα καὶ εἵλκυσα πνεῦμα, φησὶν ὁ θεῖος Δαυίδ, κἀγὼ τήμερον μετ' αὐτοῦ
|
Incipit |
Τὸ συνοδικὸν ὅπερ ἀναγινώσκεται τῇ κυριακῇ τῆς Ὀρθοδοξίας
|
Titulus initialis |
Τὸ τὰ μέγιστα τοῖς ἐπαίνοις ἐξαίρειν
|
Incipit |
τό τε μάλιστα συνοῖσον ἡμᾶς ἑλέσθαι καὶ ὡς ἐλάχιστα πεπονηκότας αὐτὸ καταπράξασθαι
|
Desinit |
Τὸ τετραπλοῦν σύνταγμα τῶν Xριστοῦ λόγων
τέτρωρον ὥσπερ ἅρμα σοι ζεύξας ἅμα
διφρηλάτην ἄλλον σε καινὸν Ἠλίαν
ποθῶ κατιδεῖν ἐνθέως ἐπηρμένον.
Εἰ γὰρ ἐπιβῇς δεξιῶς τῆς ἁψίδος
καὶ τὰς νοητὰς ἡνίας ἀναλάβῃς
τοὺς πρακτικοὺς ἵππους τε καλῶς δαμάσῃς
νύσσαν πρὸς οὐράνιον ἰθύνων τρέχειν,
καὶ σὺ φανήσῃ καλὸς ἡνιοστρόφoς
παύων ἐκεῖσε τὸν δρόμον σὺν Ἠλία
πλὴν ὡς ἐκεῖνος ἀλλὰ καὶ σύ μοι χάριν
κἂν οὐχὶ διπλὴν ἀλλ' ἁπλὴν εὐχὴν δίδου,
ὅστις ἂν ἦσθα, ξεῖνε, τῷ γεγραφότι.
|
Textus |
ΤΟ ΤΗ=Σ2 ΓΗ=Σ2 ΣΞΗ=ΜΑ ΟΥΤΕ ΤΡΙΓΩΝΟΝ ΕΣΤΙΝ ΟΥΤΕ ΤΕΤΡΑΓΩΝΟΝ . .
|
Incipit |
Τὸ τῆς ἀναστάσεως δόγμα παρὰ μὲν Ἕλλησιν οὐδενὸς ἠξίωτο λόγου
|
Incipit |
Τὸ τῆς ἀναστάσεως δόγμα παρὰ μὲν Ἕλλησιν οὐδενὸς ἠξίωτο λόγου
|
Incipit |
Τὸ τῆς ἕξεως ὄνομα κατὰ παντὸς ἐπιφέρειν εἰθίσμεθα
|
Incipit |
Τὸ τῆς λήξεως ἐκείνης ἀλλωτριωθῆναι
|
Desinit |
τὸ τῆς λήξεως ἐκείνης ἀλλωτριωθῆναι
|
Desinit |
τὸ τῆς παρθενίας μέγεθος μικρὸν εἶναι· τῷ δὲ Θεῷ ἡμῶν δόξαν ἀναπέμψωμεν... κ.τ.λ.
|
Desinit |
Τὸ τῆς σῆς ὁσιότητος γράμμα δεξάμενος
|
Incipit |
τὸ τῆς Τριάδος συμπληρωτικόν· ἐν αὐτῷ θαρρῶ καὶ τὴν ἐκ νεκρῶν ἐξανvαστασιν, ὅτι αὐτῷ…
|
Desinit |
τὸ τῆς Τριάδος συμπληρωτικόν· ἐν αὐτῷ θαρρῶ καὶ τὴν ἐκ νεκρῶν ἐξανάστασιν, ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
το τοιουτον εξεδοθη μετα χρονους λβʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
το τοιουτον ευαγγελιον εγραφη εβραιστι εις Παλαιστινην μετα οκτω ετη της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵βφκβʹ, στιχους δε ͵βφξʹ.
|
Textus |
Τὸ τοῖς ἐνδόξοις ἐνοῦσθαι
|
Incipit |
Τὸ τοῦ ἀνθρώπου στόμα δεξάμενον τὴν τροφήν
|
Incipit |
ΤΟ ΤΟΥ ΒΙΣΕΞΤΟΥ ΟΝΟΜΑ ΡΩΜΑΙΚΟΝ ΕΣΤΙ
|
Incipit |
Τὸ τοῦ βισέξτου ὄνομα Ῥωμαϊκόν ἐστι
|
Incipit |
ΤΟ ΤΟΥ ΒΙΣΕΞΤΟΥ ΟΝΟΜΑ ΡΩΜΑΙΚΟΝ ΕΣΤΙ ΔΕΛΟΥΝ ΤΟ ΔΙΣ ΕΞ
|
Incipit |
Τὸ τοῦ βισέξτου ὄνομα Ῥωμαϊκόν ἐστι καὶ δηλοῖ τὸ δὶς ἕξ
|
Incipit |
Τὸ τοὺς ὅρους καὶ μὴ τοῖς ἐξ ἀρχῆς
|
Incipit |
Τὸ υ πάσης λέξεως ἄρχον
|
Incipit |
Τὸ φαίνεσθαι δεῖξιν δηλοῖ
|
Incipit |
Τὸ φιλαρέτων βίους ἀνδρῶν ταῖς φιλοθέοις ἀκοαῖς προτιθέναι καὶ δίκαιον ἅμα καὶ πολλοῖς ὠφελείας γνωρίζεται πρόξενον
|
Incipit |
Τὸ φιλαρέτων βίους ἀνδρῶν τῶν πολλὰ διαλαμψάντων τῷ περιόντι τῆς ἀρετῆς, ἀναγράφεσθαι καὶ ταῖς φιλοθέοις ἀκοαῖς ἐξηγεῖσθαι
|
Incipit |
Τὸ φιλοπόνως προσδιατρίβειν ταῖς ἁμαρτίαις ἕξιν τινὰ ταῖς ψυχαῖς ἐμποιεῖ· παλαιωθὲν γὰρ παθὸς ψυχῆς
|
Incipit |
ΤΟ ΦΥΣΙΚΟΝ ΟΥΡΟΝ ΕΝΕ ΞΑΝΘΟΝ ΚΑΘΑΡΟΝ
|
Incipit |
Τὸ φῶ, πόσα σημαίνει; τρία. φῶ τὸ λέγω ἐξ οὗ καὶ φωνή
|
Incipit |
Τὸ χρέος τοῦ ἐχθεσινοῦ ταξίματος
|
Incipit |
Τὸ ὤ τῆς κλητικῆς οὐδέποτε ὀξύνεται
|
Incipit |
Τὸ ὡσαννὰ Ἑβραίοις ἐστὶ λέξις
|
Incipit |
τοιαῦτα γὰρ ... τῆς χάριτος τὰ δωρήματα, εἰς καύχημα τῶν πιστῶν, εἰς ἔπαινον τῶν ἐκκλησιῶν, εἰς δόξαν Χριστοῦ ... ἀμήν
|
Desinit |
Τοιαύτας καὶ ὁ Βαρλαὰμ διαλέξεις μακρὰς καὶ πολυσχεδεῖς πρὸς τὰς συνόδους πλαττόμενος συνεγράφετο
|
Incipit |
Τοίνυν τὸν καλὸν ἀγωνισάμενος ἀγῶνα ἀνελήμφθη ἐν δόξᾳ, ἡμέρᾳ Σαββάτου… ἀμήν
|
Desinit |
τοιοῦτον καὶ βαθμὸν παρέ[ξει...
|
Desinit |
τοιοῦτον οὖρον ταῖς γυναιξὶν πλέον φαίνεται
|
Desinit |
τοῖς ἁμαρτήμασιν ἁμαρτήματα. Καὶ πῶς ταῦτα οὐκ ἄξια κολάσεως; Ἣν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἀποφυγεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
Τοῖς ἀνὰ τὴν ὑψήλιον ἅπασαν ὀρθοδόξοις
|
Incipit |
Τοῖς ἁπανταχοῦ γῆς καὶ θαλάσσης ὀρθοδόξοις ἐπισκόποις... καιρὸς τοῦ λαλεῖν καὶ καιρὸς τοῦ σιγᾶν ὁ σοφὸς ἐκκλησιαστὴς
|
Incipit |
Τοῖς ἁπανταχοῦ ὀρθοδόξοις Χριστωνύμοις λαοῖς ἱερομένοις τε καὶ καϊκοῖς ἐν Κυρίῳ χαίρειν πάντοτε
|
Titulus initialis |
Τοῖς ἁπαντάχου τῆς γῆς καὶ τῶν νήσων εὑρισκομένοις ὀρθοδόξοις Χριστιανοῖς Μάρκος ἐπίσκοπος τῆς Ἐφεσίων μητροπόλεως ἐν Κυρίῳ χαίρειν
|
Titulus initialis |
τοῖς Ἀττικοῖς ἄθυρμα δείκνυται Ξέρξης
|
Desinit |
τοῖς γὰρ δικαίοις ὁ ἔπαινος οὐκ ἐξ ἀνθρώπων ἀλλ’ ἐκ τοῦ Θεοῦ, κατὰ τὸν ἀπόστολον. Θεῷ οὖν δόξαν ἀναπέμψωμεν τῷ τοὺς μάρτυρας στεφανοῦντι, ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
τοῖς δι᾿ ἀπαθείας καθαροῖς τῇ καρδίᾳ· ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται· αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Desinit |
τοῖς διὰ τῆς ἑνότητος ἀλλήλοις ἐν τῇ τοῦ ἀγαθοῦ κοινωνίᾳ συγκεκραμένοις ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ἀμήν.
|
Desinit |
ΤΟΙΣ ΔΡΩΣΙΝ ΕΞΟΜΟΛΟΥΣΘΑΙ
|
Desinit |
ΤΟΙΣ ΕΝ ΧΙΩ ΤΗ ΘΕΟΦΡΟΥΡΗΤΩ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΟΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙΣ
|
Incipit |
Τοῖς ἐννέα τάγμασιν ὠδὰς ἐννέα Μάρκος μοναχὸς Εὐγενικὸς ἐξᾴδω
|
Incipit |
ΤΟΙΣ ΕΝΤΕΥΞΟΜΕΝΟΙΣ
|
Titulus initialis |
τοῖς ἐντευξομένοις ὀρθοδόξοις τήν σωτηρίαν
|
Titulus initialis |
τοῖς ἐξ ἀμφοῖν ἁρμονίαν ἐπιτελεῖν
|
Desinit |
ΤΟΙΣ ΕΞΩΝ ΑΥΤΟΥΣ ΣΥΝΕΣΤΗΣΕ
|
Desinit |
Τοῖς κυρίοις ἡμῶν Διοκλητιανῷ τὸ ἔννατον καὶ Μαξιμιανῷ τὸ ὄγδοον ὑπάτοις
|
Incipit |
τοῖς λέγεσθαι μέλλουσι τοὺς τῆς ψυχῆς αὔλακας ἀναπτύξωμεν, καὶ ἐπὶ πᾶσι τὸν θαυματοποιὸν Χριστὸν προσκυνήσωμεν, ὅτι αὐτῷ…
|
Desinit |
τοῖς μὲν μεγάλα ἡμαρτηκόσιν ἐξουσία γεγένηται τῶν πεπραγμένων, τοῖς δὲ Ἕλλησιν οὐδεμία αὐτῶν τιμωρία
|
Desinit |
τοῖς ξενοδόχοις ἡμῶν μετάνοιαν καὶ τὴν ἀπὸ θεοῦ εὐλογίαν
|
Desinit |
Τοῖς παθήμασι τῶν λέξεων πρόσθεσις ἰδίως λέγεται
|
Incipit |
ΤΟΙΣ ΠΟΛΙΤΕΥΟΜΕΝΟΙΣ ΛΥΣΙΤΕΛΗΣΕΙ· ΛΕΓΟΜΕΝ ΟΥΝ ΑΡΞΑΜΕΝΟΙ
|
Desinit |
Τοῖς τὴν θείαν γραφὴν καθάπαξ
|
Incipit |
ΤΟΙΣ ΤΟΥ ΚΑΙΣΑΡΟΣ ΕΞΕΙΣ ΕΦΑΡΜΟΤΤΕΙΝ ΜΗΣΙΝ
|
Desinit cuiusdam partis |
Τοῖς φοιτηταῖς χαίρειν· τὴν πεντηκοντάδραχμον ὄντως τοῦ προδίκου ἀπόδειξιν
|
Incipit |
Τολμηρότατον βούλευμα, λυπηρότατον τόλμημαν τὸ ἰξεύρω, τὸ ἐγνωρίζω
|
Incipit |
τολμῶν ὁ ἀνάξιος
|
Incipit |
Τολμῶντά με, μέγιστε βασιλεῦ, ˈ ψυχῇ τε καὶ γλώττῃ ῥυπωθείσαις τὸ φοβερὸν ˈ ὄνομα προφέρειν τῆς σῆς δόξης, ˈ ἐπιεικῶς ἀνασχόμενος πρόσδεξαι.
|
Incipit |
Τολμῶντες οἱ ἀνάξιοι καὶ εὐτελεῖς δοῦλοι
|
Incipit |
Τολμῶσα ἡ ἀναξία καὶ πανευτελὴς δούλη
|
Incipit |
Τομὴ δέ ἐστιν εὐπρεπὴς ἀπαρτισμὸς λέξεων
|
Incipit |
Τόμος εἰκοστὸς δεύτερος∙ περὶ τῶν ἀζύμων ὁ πρόλογος οὗτος τοῦ Χωνιατοῦ καί τινα τῶν ἑξῆς
|
Titulus initialis |
Τὸν Ἀδὰμ οὐκ ἐξέβαλεν ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ ὁ θεός
|
Incipit |
Τὸν Ἀλεξανδρείας λέγει τὸν μάρτυρα οὗ καὶ οἱ ἐν τῷ κανονικῷ κανόνες
|
Incipit |
τὸν ἀναμάρτητον, ὑπὲρ ἀδόξων τὸν ἔνδοξον. Δοξάσωμεν οὖν τὸν ἐπιφανέντα δεσπότην σὺν τῷ πατρί…
|
Desinit |
Τὸν ἄνθρωπον ἴσμεν ἐξ ἀρχῆς
|
Incipit |
τὸν ἀξιώτατον πάντων ἀμθρώπων
|
Desinit |
Τὸν ἄσωτον ἐζήλωσα ταῖς πράξεσι
|
Incipit |
τὸν γὰρ Ἀβρὰμ Ἀβραὰμ ἐκάλεσε, καὶ τὴν Σάραν Σάρραν, καὶ τὸν Ἰακὼβ Ἰσραήλ, καὶ τὸν Αὐσὴν Ἰησοῦν, καὶ τὰ ἑξῆς.
|
Desinit |
τὸν δ᾽ ὀξυδερκῆ καὶ λίαν ὑψηπέτην
τύπον σαφῆ λάμβανε τοῦ θεηγόρου
|
Textus |
Τὸν δακτύλοις γράψαντα, τὸν κεκτημένον
δὲ ἀναγινώσκοντα μετ' εὐλαβείας
φύλαττε τοὺς τρεῖς, ὦ Τριὰς παναγία.
Ὡς ἱππεὺς ταχυδρόμος, ἡ χεὶρ ἐνταύθα
διαδραμοῦσα βυθὸν γραμμάτων τόσον·
ἧκ' οὖν πνευστιῶν εἰς τέλος τῆς πυξίδος
ἐπευχαριστῶν τὸν συντελεστὴν πάντα.
|
Textus |
Τὸν δὲ μεταξὺ τούτων χρόνον
|
Incipit |
Τὸν δεύτερον τοῦ Πάσχα λόγον μετὰ ἐξέλευσιν αὐτοῦ
|
Incipit |
Τὸν δεύτερον τοῦ Πάσχα λόγον μετὰ τὴν ἐξέλευσιν
|
Incipit |
Τον δια του οσιου παρασχων αυτην ψυχικην σωτηριαν, οτι αυτω πρεπει δοξα, νυν και αιει […] αμην.
|
Desinit |
τὸν ἐν ἀγαθοῖς εὑρισκόμενον ἐν χρηστοτέροις καὶ μεταπέμπεσθαι, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Τον εν προφηταις ορον· και αρχην αποστολων τον (των) επηγηον (επιγειoν) αγγελων (αγγελoν) και (?) ανια (?) και ουρανιον· ανθρωπω την φωνην του λογου των (τον) στρατιωτην και προδρομον Χριστου τον εξ επαγγελιας προσκιρτησαντα και προτοκου (πρωτοτοκου) τον οιληων (ηλιον) της δικαιοσυνης· σημερον ει (η) ελι[ [Ελισαβετ]
|
Textus |
Τὸν ἐξ ἀγάπης κλαθμὸν μακαριζόμενον
|
Incipit |
Τὸν ἐξ ὀνύχων ἁπαλῶν ἡγνισμένον
|
Incipit |
Τὸν εὐεργέτην προσφθέγξομαι, δίκαιον γάρ, καίτοι γ’ ἐχρῆν
|
Incipit |
Τὸν εὐεργέτην προσφθέγξομαιμ δίκαιον γάρ
|
Incipit |
Τὸν θαυμαστὸν Ἀνδρέαν τὸν στρατηλάτην μέγιστον ὄντα καὶ περίδοξον ταῖς θείαις ἀρεταῖς
|
Incipit |
Τὸν θεῖον Λόγον καὶ τῆς ἀληθείας ἔφορον τοῦ παρόντος προστησάμενος λόγου, περὶ τοῦ τῆς ἀληθείας διαλέξομαι Πνεύματος
|
Incipit |
ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΕΞ ΟΛΟΝ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΝ
|
Desinit |
Τὸν Θετταλόν με τύμβον, ὅν, ξένε, βλέπεις
|
Incipit |
τὸν καθ’ ἡμῶν θάνατον ἐθανάτωσεν Ἰησοῦς ὁ Χριστὸς καὶ Θεὸς ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
τὸν καθ’ ἡμῶν θάνατον ἐθανάτωσεν Ἰησοῦς ὁ Χριστὸς καὶ Θεὸς ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ΤΟΝ ΚΑΙΡΟΝ ΕΚΕΙΝΟΝ ΗΤΟΝ ΚΑΠΙΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΑΣ ΓΡΙΓΟΡΙΟΣ
|
Incipit |
τὸν κόσμον ἐξηγόρησεν
|
Desinit |
Τὸν κτησάμενον τὴν ἁγίαν βίβλον ταύτην
τὴν τῶν ἁγίων θείων εὐαγγελίων
μέμνησθε ἀεί ποτε οἱ ἐπιόντες,
Ἰωαννίκιον ἐν μονοτρόποις ξένον·
ὅπως εὕροιει (?) λύσιν ἁμαρτημάτων
ὑμᾶς δὲ σώσοι Θεὸς ὁ ψυχοσώστης
καὶ λυτρώσηται πυρὸς τοῦ αἰωνίου·
γένοιτο ἀμὴν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας·
μέμνησθε, πατέρες μου, καὶ Νικολάου
διὰ τὴν ὑπέρλαμπρον Θεοῦ ἁγάπην.
|
Textus |
τὸν Μωσέως νόμον, ὄντων αὐτῶν μάλιστα ἐξ ἐθνῶν, ὅθεν ἀκούσαντα τὸν ἀπόστολον αὖθις, διά τινος σπουδαίου τῶν διακονούντων αὐτόν, πέμψαι τὴν
ἐπιστολήν.
|
Desinit |
τὸν ὀφθαλμόν μου τοῦ οὑρανοῦ ἀλλὰ δέξαι [
|
Desinit |
τὸν παρόντα βιώσεται βίον μετὰ ἀσφαλείας, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτεύξεται ἀγαθῶν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
Τὸν παρόντα κανόνα ἐξεγήσασθαι
|
Incipit |
Τὸν παρόντα κανόνα ἐξεγήσασθαι προελόμενος
|
Incipit |
Τὸν παρόντα λόγον τινὲς μέν φασι τὸ προοίμιον ἔχειν ἐξ ὑπολήψεως
|
Incipit |
Τὸν παρόντα λόγον τὸν εἰς τὸ Πάσχα καὶ εἰς τὴν βραδυτῆτα ἐν τῇ ἐπισκοπῇ τοῦ οἰκείου πατρὸς ἐξεφώνησον
|
Incipit |
Τὸν παρόντα λόγον τὸν εἰς τὸ Πάσχα καὶ εἰς τὴν βραδυτῆτα ἐν τῇ ἐπισκοπῇ τοῦ οἰκείου πατρὸς ἐξεφώνησον
|
Incipit |
Τον πριαμενον τηνδε την βιβλον και τον αναγινωσκοντα ταυτην και τον γραφοντα τας των λεξεων επισιμασιας ω φυσει αγια τριας. Εξαντη ποισον αυτον πασης επηρειας σατανικης.
|
Textus |
τὸν σὲ δοξάσαντα
|
Incipit |
Τὸν συνάναρχον τῷ Πατρὶ Θεὸν Λόγον
ἐβρόντησας ἄριστα σεσαρκωμένον,
κηρύξας αὐτοῦ τὴν ἐν γῇ παρουσίαν,
ὦ Λουκᾶ μάκαρ, ἐκ θεήπαιδος Κόρης.
|
Textus |
Τὸν σωματικὸν ὀφθαλμὸν λέγει ἐξωτικόν
|
Incipit |
Τὸν τὴν ἄβατον οὐρανοῦ τρίβον δείξαντα
|
Incipit |
τὸν τῆς ἀκοῆς πολύκοκκον στάχυν· αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος, τιμή τε καὶ μεγαλοπρέπεια· σὺν τῷ ἀνάρχῳ Πατρὶ καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ Πνεύματι νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων ἀμήν
|
Desinit |
Τὸν τῆς νομικῆς ἱεραρχίας τρόπον
ἧς Ζαχαρίας ἠμφίεστο τὴν χάριν
Λουκᾶς ὁ θεῖος ἱστόρησε παγκάλως
ἔχρην γὰρ αὐτὸν ἑν λόγοις τεθράμμενον
γραφὴν τε πᾶσαν ἐξόχως ἠσκημένον
μηδὲν παρεῖναι τῶν ἁναγκαίων ὅλως
ἀλλ᾽ εὐφράδεια καὶ πλάτει νοημάτων
πολυτελῆ μάλιστα δεῖξαι τὸν λόγον
οὐκοῦν ἁποπρέποντος οὐδ᾽ ὁ ζώγραφος
τὸν τῆς μονῆς πρόεδρον ἐστῶτα γράφει
καὶ λαμβάνοντα χερσὸν ἱερωμέναις
τὸ τῆς στολῆς γνώρισμα τῶν ἱερῶν
|
Textus |
τὸν τριπλασίονα λόγον καὶ οὕτως ἐφεξῆς
|
Desinit |
τὸν τῶν οὐρανῶν δεξόμεθα βασιλέα, καὶ τῆς μακαρίας ἐκείνης ἀπολαύσωμεν εὐφροσύνης· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι…
|
Desinit |
τὸν ὕδερον ἐπὶ ψύξει κατὰ πρῶτον λόγον γίνεσθαι
|
Desinit |
τὸν ὑπὸ πάσης κτίσεως δοξαζόμενον
|
Desinit |
τόνοι γάρ εἰσι δύο ἡ ὀξεῖα, καὶ ἡ περισπωμένη
|
Incipit |
Τόνοι εἰσὶ τρεῖς· ὀξύς, βαρύς, περισπώμενος
|
Incipit |
ΤΟΣΑΥΤΑ ΓΕΝΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΙΚΟΥΡΙΩΝ ΕΞΕΙ
|
Desinit |
Τοσαῦτα θαύματ' Ἠλιοὺ τοῦ Θεσβίτου, κόραξι πρῶτον ἐτράφη
|
Incipit |
Τοσαῦτα περὶ τῶν θ μέτρων τῶν ὁμοειδῶν καὶ μὴ ὁμοειδῶν· πάντος δὲ μέτρου, ἀδιάφορός ἐστιν ἡ τελευταῖα συλλαβὴ, ὥστε δύνασθαι εἶναι αὐτὴν καὶ βραχεῖαν καὶ μακρὰν· καὶ πᾶν δὲ μέτρον, εἰς τελείαν περατοῦται λέξιν· ὅθεν ἐπίληπτά εἰσι τὰ μὴ οὕτως ἔχοντα
|
Desinit |
τοσοῦτον ἀξιουμένους σε ὁρᾶν σὺν παντὶ τῷ ποιμνίῳ κατὰ διάμετρον ἀξίας ὅσον οἱ πρὸς αὐτὸν τὸν ἥλιον ἀπὸ γῆς βλέποντες… ἀμήν.
|
Desinit |
ΤΟΤΕ ΓΑΡ ΟΙ ΜΕΝ ΚΑΤΑΞΙΩΘΕΝΤΕΣ
|
Incipit |
τότε εἰς ἑαυτὸν ἐλθὼν ὑπέστρεψεν εἰς τὴν κέλλαν αὐτοῦ δοξάζων τὸν θεὀν
|
Desinit |
τότε θέαμα ξένον καὶ ἐλεει[
|
Desinit cuiusdam partis |
Τοῦ [...] τοῦ Φουρνῆ διάλεξις μετὰ τῶν Μεδιολάνων ἐπισκόπου Πέτρου [...] ἐνώπιον γενομένη τοῦ βασιλέως κυρίου Ἀλεξίου... καὶ πάσης συνόδου καὶ τῆς συγκλήτου
|
Titulus initialis |
Τοῦ ἀγαθοῦ Δεσπότου καταξιώσαντος κατὰ γενεάς τινας
|
Incipit |
Τοῦ ἀγαθοῦ καὶ ὑπεραγάθου καὶ παναγάθου ἡμῶν Θεοῦ...κτισθέντα λογικὰ αὐτεξουσιότης ἀξιώματι τιμήσαντος
|
Incipit |
Τοῦ ἀγαθοῦ καὶ ὑπεραγάθου καὶ παναγάθου ἡμῶν Θεοῦ...κτισθέντα λογικὰ αὐτεξουσιότης ἀξιώματι τιμήσαντος
|
Incipit |
Τοῦ ἀγαθοῦ καὶ ὑπεραγάθου καὶ παναγάθου ἡμῶν Θεοῦ...κτισθέντων λογικῶν αὐτεξουσιότης ἀξιώματι τιμηθέντων
|
Incipit |
Τοῦ ἀγαθοῦ καὶ ὑπεραγάθου καὶ παναγάθου ἡμῶν Θεοῦ...κτισθέντων λογικῶν αὐτεξουσιότης ἀξιώματι τιμηθέντων
|
Incipit |
τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας λόγος περὶ καθολικῆς πίστεως ἐκκλησίας
|
Titulus initialis |
Τοῦ ἀγίου Βασιλείου λόγος τῆς ἐξαημέρου
|
Titulus initialis |
Τοῦ ἁγίου Ἐπιφανίου ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίας τῆς Κύπρου Μαρτυρίαι τῶν θεοπνεύστων γραφῶν καὶ ἁγίων περὶ τῆς ἐξ οὐρανοῦ ἐπὶ γῆς τοῦ μονογενοῦς θεοῦ Λόγος παρουσίας, καὶ τῶν δι' αὐτοῦ γενομένων θαυμάτων καὶ τοῦ πάθους καὶ τῆς ἀναστάσεως καὶ τῆς δευτέρας αὐτοῦ καὶ μελλούσης ἐπιφανείας
|
Titulus initialis |
τοῦ ἁγίου καὶ ἐνδόξου ἀποστόλου Παύλου ἐπιστολὴ πρὸς Ῥωμαίους.
|
Titulus initialis |
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΕΚ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΤΑΞΕΩΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
|
Titulus initialis |
του αγιου Κυριλλου επισκοπου Αλεξανδρειας.
|
Titulus initialis |
Του αγιου Μαξιμου
|
Titulus initialis |
του αγιου Μαξιμου
|
Titulus initialis |
Τοῦ ἁγίου Μαξίμου εἰς τὴν ἐπιγραφὴν τῶν ἁγίων εὐαγγελίων.
|
Titulus initialis |
του αγιου Μαξιμου εις την υπογραφην των αγιων ευαγγελιων
|
Titulus initialis |
Τοῦ ἁγίου Μαξίμου λόγος ἀσκητικὸς κατὰ πεῦσιν καὶ ἀπόκρισιν
|
Titulus initialis |
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΕΩΣ
|
Titulus initialis |
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ ΤΟΥ ΟΜΟΛΟΓΗΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΓΚΑΤΑΛΕΨΕΩΣ ΕΛΕΓΕΝ Ο ΓΕΡΩΝ ΟΤΙ ΠΕΝΤΕ ΤΡΟΠΟΙ ΕΙΣΙΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΩΣ ΤΗ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ
|
Titulus initialis |
τοῦ ἁγίου Μαξίμου τοῦ ὁμολογητοῦ περὶ λʹ ἀργυρίων
|
Titulus initialis |
Τοῦ ἁγίου Μαξίμου.
|
Titulus initialis |
Του αγιου Μαξιμου.
|
Titulus initialis |
Τοῦ ἁγίου Μαξίμου. Ἴσον ἐπιστολῆς πρὸς τὸν κύριον Μαρῖνον τὸν πρεσβύτερον τῆς Κύπρου.
|
Titulus initialis |
Τοῦ ἁγίου Μεθοδίου ἐπισκόπου Πατάρων περὶ ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ περὶ τοῦ μέλλοντος ἀνεργηθῆναι ὡς ἐξ ὑπνοῦ ἁγιωτάτου βασιλέως καὶ περὶ τοῦ Ἀντιχριστοῦ
|
Titulus initialis |
τοῦ ἁγίου πανενδόξου πανευφήμου πανσόφου ἀποστόλου καὶ θεοκήρυκος Παύλου· ἐπιστολὴ πρὸς Ἑβραίους.
|
Titulus initialis |
Του αγιου Συμεωνος του δευτερου θεολογου, οτι πρωτον ο Χριστος ποιει αξιους και τοτε ελεει.
|
Titulus initialis |
Τοῦ ἁγίωτάτου Ἀναστασίου πατριάρχου Ἀντιοχείας ἀπόδειξις ὅτι μέγα καὶ ἀγγελικὸν τὸ τῆς ἀρχιερατικῆς ἀξίωμα καὶ ὅτι οὐ δύνατον ἀνακρίνεσθαι ἱερέα ὑπὸ λαικοῦ, ἀλλ' ὑπὸ μείζονος ἀρχιερέως καθὼς καὶ οἱ κανόνες φασίν
|
Titulus initialis |
Τοῦ ἁγιωτάτου ἐπισκόπου Μεθώνης κῦρ Νικολάου λόγος διαλεκτικὸς περὶ τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ παναγίου καὶ ζωοποιοῦ Πνεύματος κατὰ τῶν λεγόντων ὅτι ἐκ τοῦ Πατρός καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, οὗ γ' εὐχῆς τάξιν ἐπέχει τὸ προοίμιον
|
Titulus initialis |
τοῦ ἁγιωτάτου μητροπολίτου Ἐφέσου Ἰωάννου λόγος συντεθεὶς κατὰ σχισματικῶν ἐν διαφόρων κανόνων καὶ φραφικῶν ἀποδείξων, ἀποδεικνὺς ὅτι ὀρθοδοξούσης τῆς ἐκκλησίας ἀλόγως ταύτης διΐστανται
|
Titulus initialis |
Τοῦ ἀκινδυνιανοῦ δυστυχοῦς Γρηγορᾶ φιλοσόφου συνεσκιασμένη καὶ ἐπίκρυπτος καὶ ὕφαλος ὁμολογία, ἣν ἀπέστειλε τῇ ἁγίᾳ τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησίᾳ ἔτι ζῶντος, ὥστε συγχωρηθῆναι τοῦ ἀφορισμοῦ· ἡ δὲ τὸν ἐν ταύτῃ νοῦν ἐξερευνήσασα καὶ ἰδοῦσα ὡς τῆς πρώην αὖθις αἱρέσεως ἔχεται, τούτῳ ὅλως οὐ συνεχώρησε
|
Titulus initialis |
Τοῦ Ἀκινδυνιανοῦ δυστυχοῦς Γρηγορᾶ φιλοσόφου συνεσκιασμένη, και ἐπίκρυπτος, καὶ ὕφαλος ὁμολογία, ἣν ἀπέστειλε τῇ ἁγίᾳ τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησίᾳ, ἔτι ζῶντος, ὥστε συγχωρηθῆναι τοῦ ἀφορισμοῦ. Ἡ δὲ τὸν ἐν ταύτῃ νοῦν ἐξερευνήσασα καὶ ἰδοῦσα ὡς τῆς πρώτης αὖθις αἱρέσεως ἔχεται, τούτῳ ὅλως οὐ συνεχώρησε
|
Titulus initialis |
τοῦ ἀνατιθέναι καὶ ἀνάξιος ;
|
Desinit |
ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΛΕΓΟΝΤΟΣ ΟΤΙ ΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
|
Incipit |
τοῦ ἀσβέστου ὅπου ὁ ἀνήμερος σκῶληξ
|
Incipit |
Τοῦ αὐτεξουσίου κοινῶς ἐκ Θεοῦ χαρισθέντος
|
Incipit |
Τοῦ αὐτοῦ ἀκριβέστερον περὶ τοῦ πῶς δεῖ ἐκ τῆς μαθηματικῆς τοῦ Πτολεμαίου Συντάξεως ἐπιλογίζεσθαι ἡλιακὴν ἔκλειψιν
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
Τοῦ αὐτοῦ Ἀλεξάνδρου ἐκ τοῦ λόγου τοῦ πρὸς Ἡρακλείδην[.] τῶν ὑπ’ Ἀριστοτέλους εἰρημένων περὶ τῆς εʹ οὐσίας ἐπίσκεψις.
|
Titulus initialis |
Τοῦ αὐτοῦ ἀξιολογωτάτου ῥήτορος κῦρ Γρηγορίου τοῦ Ἀτιόχου ἐπιστολαὶ διάφοροι Ἐπιστολὴ τῷ Τορνίκῆ κῦρ Δημητρίῳ
|
Titulus initialis |
Τοῦ αὐτοῦ Γεωργίου τοῦ Σχολαρίου· συνετέθη μετὰ διαλέξεις πεντεκαίδεκα γενομένας ἐν τῷ παλλατίῳ μετὰ τοῦ παπικοῦ πρέσβεως καὶ ἐπισκόπου Κορτώνης καὶ διδασκάλου τῆς παρὰ Λατίνοις θεολογίας
|
Incipit |
ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΔΙΑΛΕΞΙΣ ΟΤΙ Ο ΠΑΤΗΡ ΑΕΙ ΓΕΝΝΑΤΑΙ
|
Titulus initialis |
ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΔΙΑΛΕΞΙΣ: ΗΤΙΣ ΕΧΕΙ ΜΕΝ ΤΟ ΡΟΔΟΝ ΥΠΟΘΕΣΙΝ: ΕΠΙΣΤΑΜΕΝΗ ΔΕ ΔΙΑΚΟΡΕΙΣ ΥΜΑΣ ΟΝΤΑΣ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ ΚΑΙΝΟ/ΤΕΡΟΝ ΤΙ ΣΥΝΕΙΣΦΕΡΕΙ ΔΙΗΓΗΜΑ
|
Titulus initialis |
Τοῦ αὐτοῦ εἰς Κυπριανὸν τὸν μάρτυρα ἐξαγροῦ ἐπανήκοντος, μετὰ μίαν τῆς μνείας ἡμέραν. Λόγος
|
Titulus initialis |
Του αυτου εις τον σταυρον και εις τον εξομον του ληστου και περι μετανοιας τη μεγαλη παρασκευη. μδ΄
|
Titulus initialis |
Τοῦ αὐτοῦ ἔκθεσις τῆς γεγονυίας διαλέξεως ἐνώπιον τοῦ Αὐτοκράτορος Κυρίου Ἀλεξίου τοῦ Κομνηνοῦ πρὸς Γροσολάνον Ἀρχιεπίσκοπον Μεδιολάνων περὶ τῆς τοῦ παναγίου Πνεύματος ἐκπορεύσεως, πρὸ τῶν ἀντιρρητικῶν ῥηθεῖσα
|
Titulus initialis |
Τοῦ ἀυτοῦ ἐν τῷ σταυρῷ ἐπὶ τῶν ἐγκαινίων καὶ περὶ τοῦ ἁγίου ξύλου τοῦ σταυροῦ
|
Titulus initialis |
του αυτου εξηγειται τον εις το κατα Ιωαννην ευαγγελιον.
|
Titulus initialis |
ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΗΧΟΣ Α' ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ
|
Titulus initialis |
Τοῦ αὐτοῦ λόγος εἰς τὸν βασιλέα κυρὸν Ἀλέξιον τὸν Ἄγγελον τὸν υἱὸν τοῦ ἀοιδίμου βασιλέως κυροῦ Ἰσαακίου τοῦ Ἀγγέλου· ἀναγνωσθείς, ὡς ἔθος τοῖς ῥήτορσιν, ἐν τῷ παλατίῳ τῶν Βλαχερνῶν κατὰ τὴν ἑορτὴν τῶν ἁγίων θεοφανίων μηνὶ Ἰαννουαρίῳ ἰνδικτιῶνι ζʹ ἔτει ͵ϛψιβʹ
|
Titulus initialis |
τοῦ αὐτοῦ ὁμιλἰα περὶ τοῦ πῶς δεῖ τὸν διδάσκαλον διεξάγειν τὸ ὑπ' αὐτὸν ποίμνιον, λόγος μδʹ
|
Titulus initialis |
Τοῦ αὐτοῦ ὀρθοδόξου Θεοφάνους διάλεξις πρὸς τὸν ἀπὸ βαρλααμιτῶν ἐπιστρέψαντα Θεότιμον. Θεοφάνης, ἢ περὶ θεότητος καὶ τοῦ κατ’ αὐτὴν ἀμεθέκτου τε καὶ μεθεκτοῦ
|
Titulus initialis |
Τοῦ αὐτοῦ περὶ τοῦ πῶς δεῖ ἐκ τῆς μαθηματικῆς τοῦ Πτολεμαίου Συντάξεως ἀκριβέστερον ἐπιλογίζεσθαι ἡλιακὴν ἔκλειψιν
|
Titulus initialis |
Τοῦ αὐτοῦ περὶ τοῦ πῶς δεῖ ἐκ τῆς μαθηματικῆς τοῦ Πτολεμαίου Συντάξεως ἀκριβέστερον ἐπιλογίζεσθαι ἡλιακὴν ἔκλειψιν
|
Titulus initialis |
Τοῦ αὐτοῦ περὶ ὧν οἱ κατὰ καιροὺς αἱρετικοὶ ἐδόξασαν
|
Titulus initialis |
τοῦ αὐτοῦ πρὸς τὸν ἁγιώτατον πατριάρχην Ἀλεξανδρείας.
|
Titulus initialis |
Τοῦ αὐτοῦ πρὸς τὸν ἐρωτήσαντα περὶ τῆς ὑπακοῆς, τοῦ κοντακίου, τοῦ οἴκου καὶ τοῦ ἐξαποστειλαρίου, πόθεν οὕτως ἐκλήθησαν
|
Titulus initialis |
Τοῦ αὐτοῦ σοφωτάτου Μαξίμου τοῦ Πλανούδη Βασιλικός
|
Titulus initialis |
Τοῦ αὐτοῦ ὑπάτου τῶν φιλοσόφων Ψελλοῦ ἐξήγησις τῆς ἐν τῷ Τιμαίῳ τοῦ Πλάτωνος μαθηματικῆς περὶ ψυχῆς ὑπάρξεως καὶ γνώσεως
|
Titulus initialis |
Τοῦ ἀυτοῦ, εἰς τὸ ῥητὸν τοῦ κατὰ Λουκᾶν εὐαγγελίου Καθελῶ μου τὰς ἀποθήκας καὶ μείζονας οἰκοδομήσω, καὶ περὶ πλεονεξίας
|
Titulus initialis |
Τοῦ αὐτοῦ· εἰς τό· «ὢ τῆς καινῆς μίξεως, ὢ τῆς παραδόξου κράσεως»
|
Titulus initialis |
Τοῦ αὐτοῦ· εἰς τό· θεολόγου «ὢ τῆς καινῆς μίξεως, ὢ τῆς παραδόξου κράσεως»
|
Titulus initialis |
Τοῦ αὐτοῦ· εἰς τό· θεολόγου «ὢ τῆς καινῆς μίξεως, ὢ τῆς παραδόξου κράσεως»
|
Titulus initialis |
Τοῦ ἀχράντου σου σώματος καὶ τοῦ τιμίου αἵματός σου μυστικῶς ἀξιωθείς
|
Incipit |
Τοῦ ἀχράντου σου σώματος καὶ τοῦ τιμίου αἵματός σου μυστικῶς ἀξιωθείς
|
Incipit |
τοῦ δὲ Ἰωάσαφ πυθομένου τί αὐτεξούσιον καὶ τί προαίρεσις
|
Incipit |
τοῦ δεσπότου τὴν φιλανθρωπίαν εὐξώμεθα τὴν σωτηρίαν Χρίστου τοῦ θεοῦ ἡμῶν, ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ἀμήν.
|
Desinit |
Τοῦ διαβόλου καὶ τῆς παρὰ τοῦ θεοῦ φιλανθρωπίας άξιωθῆναι · χάριτι...
|
Desinit |
τοῦ δικαίου Κριτοῦ τοῦ ἀποδιδόντος ἑκάστῳ κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ. ᾯ πρέπει πᾶσα δόξα...
|
Desinit |
ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΕΞΩΘΕΝ ΤΟ
|
Desinit |
ΤΟΥ ΕΛΟΥΡΟΥ ΔΕΞΑΜΕΝΟΥ ΤΙΝΑΣ
|
Incipit |
Του εν αγιοις ... και ενδοξου Χριστου του θεου ημων αναστασεως
|
Titulus initialis |
Του εν αγιοις πατρος ημων Αθανασιου του μεγαλου λογος περι κατανυξεως προς τον μακαριον Αντιοχον.
|
Titulus initialis |
Τοῦ ἐν ἀγιοις πατρὸς ἡμῶν Βασιλείου ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας ἀσκητικαί διατάξεις, πρὸς τοὺς ἐν κοινοβίωι καὶ καταμονάς ἀσκούντας
|
Titulus initialis |
Τοῦ ἐν ἀγιοις πατρὸς ἡμῶν Βασιλείου ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας περὶ βαπτίσματος λόγος πρώτος. Ὅτι δεῖ πρῶτον μαθητευθῆναι τῷ Κυρίῳ, καὶ τότε καταξιωθῆναι τοῦ ἁγίου βαπτίσματος
|
Titulus initialis |
του εν αγιοις πατρος ημων Βασιλειου αρχιεπισκοπου Καισαρειας Καππαδοκιας προλογος, και ακριβης διαταξις, περι του μετα φρικης και κατανυξεως καθυπουργειν τοις θειοις μυστηριοις.
|
Titulus initialis |
τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Βασιλείου, πρόλογος καὶ ἀκριβὴς διάταξις περὶ τοῦ μετὰ φρίκης καὶ κατανύξεως, καθ' ὑπουργεῖν (καθυπουργεῖν) τοῖς θείοις μυστηρίοις τοῦ Χριστοῦ.
|
Titulus initialis |
Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Γρηγεντίου, ἀρχιεπισκόπου γενομένου πόλεως Τεφάρ, διάλεξις μετὰ Ἰουδαίου Ἑρβᾶν
|
Titulus initialis |
Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν θεοδώρου ἡγουμένου μονῆς τῶν στουδίων εἰς τὴν σύναξιν τῶν οὐρανίων ταγμάτων
|
Titulus initialis |
Του εν αγιοις πατρος ημων Ιωαννου αρχιεπισκοπου Κωνσταντινοπολεως του Χρυσοστομου, λογος εις την λαμπραν κυριακην της αγιας και ενδοξου Χριστου του θεου ημων αναστασεως, ευ (ευλογησον) δεσποτα.
|
Titulus initialis |
Του εν αγιοις πατρος ημων Ιωαννου αρχιεπισκοπου Κωνσταντινουπολεως του Χρυσοστομου, και ετερων διαφορων πατρων ερμηνειαι των θειων γραφων προς κατανυξιν των αναγινωσκοντων και ωφελειαν των ακουοντων. ευλογησον, πατερ.
|
Titulus initialis |
τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Χρισοστόμου ἀπὸ τῆς ἑρμηνείας εὶς τὸ Κύριε ἐκέκραξα
|
Titulus initialis |
Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Κυρίλλου ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας
|
Titulus initialis |
Του εν αγιοις πατρος ημων Κυριλλου αρχιεπισκοπου Αλεξανδρειας λογος εις την αγιαν θεοτοκον και εις τους αγιους πατερας τους εν Εφεσω επι της συνοδου κατα Νεστοριου του δυσσεβους και αθεωτατου. ευλογησον.
|
Titulus initialis |
Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Κυρίλλου ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρίας λόγος εἰς τὸ ἅγιον Πάσχα
|
Titulus initialis |
Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Λουκᾶ ἐπισκόπου τῆς Γαλαβρύτιδος λόγος διδασκαλικὸς καὶ κατανύξεως
|
Titulus initialis |
τοῦ ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ τὴν ἰσχὺν κεκτημένου, οὗ ῥυσϑείημεν χάριτι τοῦ Χριστοῦ, ὅτι αὐτῷ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
τοῦ ἐνδύματος ἐπιτύχωμεν τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν καὶ τῆς ἀρρήτου δόξης, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
του εξ υψους επιοντος τοις ανθρωποις: αρχη λεγων του ευαγγελιου
|
Desinit |
τοῦ ἐπί πώλου ὄνου καθεσθῆναι σήμερον καταδεξαμένου καὶ τὴν ἡμῶν ... ἀμήν
|
Desinit |
Τοῦ Ἐφέσου διάλεξις μετὰ τῶν πρέσβεων τοῦ πάπα
|
Titulus initialis |
τοῦ ζῶντος, ᾧ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
Τοῦ ἠγαπημένου μὲν καὶ αὕτη ὑπάρχει ἡ ἐπιστολή· προτρέπεται δὲ πρὸς φιλοξενίαν. Καὶ πρῶτον μὲν ἀποδέχεται τὸν Γάϊον
|
Incipit |
ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΕΝ ΤΩ ΤΕΤΑΡΤΩ ΟΥΡΑΝΩ ΟΝΤΟΣ ΤΗΣ ΔΕ ΣΕΛΗΝΗΣ ΕΝ ΤΩ ΚΑΤΩΘΕΝ ΚΑΙ ΑΥΤΗΣ ΕΞ ΕΚΕΙΝΟΥ ΦΩΤΙΖΟΜΕΝΗΝΣ ΕΝ ΤΩ ΤΡΙΤΩ ΟΥΡΑΝΩ ΜΕΣΟΝ ΗΛΙΟΥ ΚΑΙ ΣΕΛΗΝΗΣ ΕΣΤΙΝ ΑΣΤΗΡ ΜΕΓΑΣ
|
Incipit |
ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΔΙΑΡΡΗΞΑΣ
|
Incipit |
τοῦ Θεοῦ λεγόμενον Πρόσωπον τῷ Λιβάνῳ ξυναπτουσιν . ...ἡ Πετραία καὶ ἡ Εὐδαίμων παρ’ ῞Ελλησιν".
|
Desinit |
του ιερεως θυμιωντι ηρξατο.
|
Desinit |
του ιερεως θυμιωντος ηρξατο.
|
Desinit |
Τοῦ Ἰκονίου ὁ Πετρῆς ἦν πολλὰ πιδεξιοτής
|
Titulus initialis |
του κατα Ιωαννην ευαγγελιου, λεξεις μεθηρμηνευμεναι.
|
Titulus initialis |
του κατα Ματθαιον ευαγγελιου τα κεφαλαια, κεφαλαια τνε΄. τιτλοι ξη΄.
|
Titulus initialis |
τοῦ κείραντος αὐτὸν ἄφωνος· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Τοῦ κόσμου τὰ πέρατα δόξῃ τῇ σῇ, Κόρη
|
Incipit |
τοῦ λαοῦ σου, ἐκάλυψας πάσας τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν, καὶ πάλιν ὁ κύριος· Οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ἰσχύοντες ἰατροῦ, ἀλλ' οἱ κακῶς ἔχοντες, αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
τοῦ λέγοντος· Μάθετε ἀπ' ἐμοῦ ὅτι πρᾶος εἰμὶ καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ· ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Τοῦ λόγου ἀρεταὶ μέν εἰσιν ἕξ· ἑλληνισμός, σαφήνεια
|
Incipit |
Τοῦ λόγου ἀρεταὶ μέν εἰσιν ἕξ· ἑλληνισμός, σαφήνεια, κυριολογία, συντομία, εὐσυνθεσία καὶ εὐπρέπεια
|
Incipit |
Τοῦ λόγου ἀρεταὶ μέν εἰσιν ἕξ· ἑλληνισμός, σαφήνεια, κυριολογία, συντομία, εὐσυνθεσία, εὐπρέπεια
|
Incipit |
Τοῦ λόγου σοι τὴν σύνταξιν καὶ τῶν μέρων τοῦ λόγου
|
Incipit |
Τοῦ λόγου τῆς εὐσεβείας προκόπτοντος καὶ τῶν μαξητῶν τοῦ Χριστοῦ πληθυνομένων τῆς τε ἁγίας ἐκκλησίας... μεγαλοπρεπῶς ἀνθούσης, ἐν ἔτει τετάρτῳ τῆς βασιλείας Δεκίου ἐταράχθη ὁ διάβολος καὶ ἤγειρεν αὐτὸν προστάτην τῶν εἰδώλων
|
Incipit |
Τοῦ Μαγεντηνοῦ εἰς τὸ αὐτό Τῶν γὰρ πραγμάτων ἐξ ὕλης καὶ εἰδους συνεστώτων
|
Titulus initialis |
του μακαριου Διονυσιου επισκοπου Αλεξανδρειας.
|
Titulus initialis |
Τοῦ μακαρίου Ζωσίμου ἐξήγησις πρὸς τοὺς μακαρίου πῶς εἶδεν αὐτοὺς
|
Titulus initialis |
ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΣΟΦΟΥ ΨΕΛΛΟΥ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟΤΑΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΝ ΤΟΝ ΞΙΦΙΛΙΝΟΝ ΠΕΡΙ ΧΡΥΣΟΠΟΙΙΑΣ
|
Titulus initialis |
Τοῦ μακαριωτάτου Ἰωάννου μοναχοῦ τοῦ Μαυρόποδος παράκλησις ἅμα καὶ ἐξομολόγησις εἰς τὸν φύλακα τῆς ἡμετέρας ζωῆς ἅγιον ἄγγελον διὰ στίχων ἰάμβων
|
Titulus initialis |
Τοῦ μακαριωτάτου μητροπολίτου Θεσσαλονίκης καὶ γεγονότος χαρτοφύλακος τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας κυροῦ Νικήτα τοῦ τοῦ Μαρωνείας ἐξέτασις περὶ τῆς τοῦ ἁγίου πνεύματος ἐκπορεύσεως
|
Titulus initialis |
τοῦ μεγάλου βασιλείου λόγος, πρὸς τοὺς νέους, ὅπως ἄν ἐξ ἑλληνικῶν ὠφελοῖντο λόγων
|
Titulus initialis |
Τοῦ μεγάλου δρουγγαριου κῦρ Γρηγορίου τοῦ Ἀντιόχου Λόγος εἰς τὸν ἀγιώτατον καὶ οἰκουμενικὸν πατριάρξην κῦρ Λουκᾶν
|
Titulus initialis |
ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ ... ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΟΥ ΜΕΛΙΤΗΝΙΩΤΟΥ ΤΩΝ ΕΙΣ ΤΡΙΑΔΑ ΤΡΙΠΛΗΝ ΕΞΗΓΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΔΙΑ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΑΓΙΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΤΟ ΠΕΜΠΤΟΝ
|
Titulus initialis |
τοῦ μὲν γὰρ ἡ θρίξ, τοῦ δὲ μάρτυς τὸ στόμα
|
Desinit |
τοῦ μεταξὺ ἡ ἀντίληψις
|
Desinit |
Τοῦ μοναχοῦ κυρίου Ἰωάννου τοῦ Φουρνῆ καὶ πρώτου τοῦ ὄρους Γάνου πνευματικοῦ ἀντιρρητικὴ ἀπολογία πρὸς τὰ λεχθέντα παρὰ τοῦ Μεδιολάνων ἀρχιεπισκόπου Πέτρου περὶ τῆς τοῦ παναγίου Πνεύματος ἐκπορεύσεως ἐνώπιον τοῦ βασιλέως κυρίου Ἀλεξίου τοῦ Κομνηνοῦ καὶ πάσης τῆς συνόδου καὶ τῆς συγκλήτου.
|
Titulus initialis |
Τοῦ μοναχοῦ τοῦ Ζιγαβηνοῦ Πανοπλία δογματικὴ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, ἤτοι Ὁπλοθήκη δογμάτων
|
Titulus initialis |
Τοῦ Μουζάλωνος κῦρ Νικολάου πρὸς τὸν βασιλέα κῦρ Ἀλέξιον τὸν Κομνηνὸν περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἐκπορεύσεως
|
Titulus initialis |
Τοῦ Μουζάλωνος κῦρ Νικολάου· πρὸς τὸν βασιλέα Ἀλέξιον, τὸν Κομνηνόν· περὶ τῆς τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἐκπορεύσεως.
|
Titulus initialis |
Τοῦ Μουζάλωνος κῦρ Νικολάου· πρὸς τὸν βασιλέα κῦρ Ἀλέξιον, τὸν Κομνηνόν· περὶ τῆς τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἐκπορεύσεως.
|
Titulus initialis |
Τοῦ Νικολάου τυγχάνω πόνημά γε,
τούτου δ’ ἐπίκλην Βαρδάνης ἐπωνύμως.
Τὸν τῆς μελίσσης ἐκμιμούμενος τρόπον
ἔρωτι θερμῷ τὴν παροῦσαν πυκτίδα
σοφῶς ἀναγνούς, πλεῖστον εὑρήσεις κλέος,
πλοῦτον φέριστον λεξέων καὶ τῶν ὅρων,
ἐκ λεξέων μὲν τὴν νοημάτων φράσιν,
ἐκ τῶν ὅρων δὲ τὰς φύσεις τῶν πραγμάτων·
εὑρὼν δὲ τοῦτο πανσόφως γεγραμμένον,
σοφῶν πόνημα καὶ διδασκάλων λόγους,
σὺ τῷ θεῷ μὲν εὐχαρίστησον φίλε
καὶ τῷ γραφεῖ δὲ τὴν ἀμοιβὴν τῶν πόνων
αἰτοῦ προθύμως ὠφεληθεὶς μειζόνως.
|
Textus |
Τοῦ ξύλου τῆς παρακοῆς ὁ πρῶτος
|
Incipit |
Τοῦ ξύλου τῆς παρακοῆς ὁ πρῶτος ἐν ἀνθρώποις
|
Incipit |
τοῦ ὄντως φιλίου καὶ θεοῦ τῆς δόξης Χριστοῦ, μεθ' οὗ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΔΙΑ ΠΟΙΑΝ ΕΤΟΙΑΝ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΜΝΟΥΝ ΑΥΤΟΥ ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ ΕΙΣ ΤΑΣ ΤΡΕΙΣ ΗΜΕΡΑΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΑΣ ΕΝΝΕΑ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΑΣ ΣΑΡΑΝΤΑΣ
|
Titulus initialis |
Τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Μαξίμου τοῦ ὁμολογητοῦ περὶ τῆς ἁγίας Τριάδος
|
Titulus initialis |
τοῦ πάντων δεσπότου ὅπως ἀξιωθῶσιν
|
Incipit |
Τοῦ παρανόμου καὶ ἀσεβεστάτου Μαξεντίου τυραννοῦντος τὴν βασιλείαν, ἡ μυσαρὰ τῶν εἰδώλων πλάνη
|
Incipit |
Τοῦ περιτίμου ἐν φιλοσόφοις κυρίου Μιχαὴλ σύντομος ἐξήγησις περὶ τῶν ὀκτὼ μερῶν τοῦ λόγου, τοῦ μὴ βαρβαρίζειν καὶ σολοικίζειν ἐν ταῖς τοῦ λόγου συντάξεσι
|
Titulus initialis |
τοῦ Πλήθωνος μονωδία ἐπὶ τῆ ἀοιδίμω βασιλίσση Κλεόπη τῆ ἐξ Ἱταλῶν, ἐν ἧ καὶ περὶ ἀθανασίας ψυχῆς καὶ αἰδιότητος.
|
Titulus initialis |
ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΤΑ ΘΕΙΑ ΤΟΞΑ
|
Incipit |
Τοῦ πολιτικοῦ λόγου μέρη εἰσὶν ἕξ
|
Incipit |
τοῦ προσώπου τοῦ δεσπότου ἡμῶν καὶ σωτήρος Ἰησοὺ Χριστοὺ. ὧ ἡ δόξα καὶ τὸ κρατος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων ἀμὴν.
|
Desinit |
Τοῦ ῥήτορος κυροῦ Νικηφόρου τοῦ Χρυσοβέργη λόγος προσφωνηματικὸς τῷ κρατίστῳ ἡμῶν αὐτοκράτορι κυρῷ Ἀλεξίῳ τῷ Κομνηνῷ ἐπὶ τῇ καταλύσει τοῦ Κομνηνοῦ Ἰωάννου τοῦ Παχέος, ὃς τῷ μεγάλῳ παλατίῳ πελάσας ἀνταρτικῶς αὐτῆμαρ ἔνδον αὐτοῦ ἀνῄρηται· ἀνεγνώσθη δὲ ἐν τοῖς κατὰ Χαλκηδόνα
παλατίοις κατὰ τὴν ἑορτὴν τῆς τοῦ τιμίου σταυροῦ ὑψώσεως.
|
Titulus initialis |
τοῦ σοῦ οἰκέτου καταξιοῦ
|
Desinit |
Τοῦ σοφωτάτου καὶ λιγωτάτου χαρτοφύλακος τῆς Ἰουστινιανῆς καὶ πάσης Βουλγαριάς, τοῦ καὶ ὑπάτου τῶν φιλοσόφων κυριοῦ Ἰωάννου διακόνου τοῦ Πεδιασίμου ἐξηγήσεις μερικαὶ εἴς τινα τοῦ Κλεομήδους σαφηνείας δεόμενα
|
Titulus initialis |
ΤΟΥ ΣΟΦΩΤΑΤΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ ΤΟΥ ΠΛΑΝΟΥΔΗ ΠΕΡΙ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ
|
Titulus initialis |
Τοῦ σοφωτάτου μεγάλου λογοθέτου κυρίου θεοδώρου τοῦ μετοχίτου. Δοξολογία εἰς θεὸν καὶ περὶ τῶν καθ’ αὑτὸν καὶ περὶ τῆς μονῆς τῆς χώρας
|
Titulus initialis |
τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ, ᾧ... δόξα...
|
Desinit |
Τοῦ συνεύξαι τὰς νοήσεις αὐτοῦ τὰς ῥεμβομένας καὶ τοῦ μετεωρισμοῦ. ἐν τῇ ἀδο[…].
|
Desinit abruptus |
Τοῦ ταπεινοῦ Ἰωάννου Ἐπισκόπου Πρεσδριάνων συγγραφὴ περὶ οὔρων συλλεγεῖσα ἀπὸ πολλῶν καὶ διαφόρων παλαιῶν καὶ νέων ἰατρῶν περὶ οὔρων εἰπόντων, οἷον Ἱπποκράτους τοῦ Κῴου, Πολύβου τοῦ μαθητοῦ αὐτοῦ, Γαληνοῦ τοῦ Περγαμηνοῦ, Μάγνου, Ὀρειβασίου, Ἀετίου, Παύλου τοῦ Αἰγινήτου, Ἀλεξάνδρου Τραλλιανοῦ, Θεοφίλου, Στεφάνου καὶ τῶν λοιπῶν
|
Titulus initialis |
τοῦ τήνδε σοι τεύξαντος σῶν ἐκ χαρίτων.
|
Desinit |
Τοῦ τιμιωτάτου δικαιοφύλακος τῆς μεγάλης ἐκκλησίας κυρίου Θεοδώρου τοῦ Ἀγαλλιανοῦ ἀνασκευὴ τοῦ ὑπὲρ τῆς δόξης Λατίνων βιβλίου Ἰωάννου τοῦ Ἀργυροπούλου
|
Titulus initialis |
του Χρυσοστομου εκ της εις τον (!) κατα Ματθαιον εξηγησεως, λογου πρωτου.
|
Titulus initialis |
Τοῦ Χρυσοστόμου καὶ περὶ ἀξίων καὶ ἀναξίων ἱερέων
|
Titulus initialis |
Τοῦθ’ ἱκετεύομεν διὰ σοῦ τὸν Θεὸν μετὰ τὴν πρώτην ἔναγχος ἱκεσίαν, ὅτι αὐτῷ πρέπει δόξα καὶ προσκύνησις ἐκ πάντων τῶν ὄντων εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit |
τοὔνεκα καὶ τόδ’ ἔρεξας ὑπ’ ἀφραδίῃσι νόοιο
|
Desinit |
τοὔνομα ἰωσὴφ, ὁ ἐξαριμαθΐας ὃς ἦν κρυπτόμενος διὰ τὸν φόβον τῶν ἰουδαίων ἦλθε δὲ καὶ νικόδημος
|
Incipit |
Τοὺς ἀγωνιζομένους αἰσθητῶς τῶν ἀλλοφύλων ταῖς φάλαγξιν οἱ βασιλεῖς
|
Incipit |
τοὺς ἀνθρώπους φονεῖς, ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
τοὺς αὐτῷ δοξάσαντας ᾧ πρέπει... ἀμήν
|
Desinit |
τοὺς δὲ ἀμυήτους ἔτι, τοῖς ἁπλουστέροις τε καὶ εὐπαραδεκτοτέροις προσάγεσθαι. Αὐτῷ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit |
ΤΟΥΣ ΔΕ ΔΙΚΑΙΟΥΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥΣ ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ ΚΑΙ ΟΜΟΙΟΤΡΟΠΟΥΣ ΤΟΥ ΣΗΘ ΔΟΞΑΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΛΗΡΩΣΕΙ ΕΝ ΤΗ ΑΓΗΡΩ ΜΑΚΑΡΟΤΗΤΙ ΑΜΗΝ
|
Desinit |
τοὺς δι’ ἀρετῆς καὶ πίστεως αὐτῷ προσκολλωμένους καὶ δοξάζων αὐτοὺς καὶ ὑπ’ αὐτῶν δοξαζόμενος σὺν...
|
Desinit |
Τοὺς δικατὰς ποιουμένους ἁματημάτων ἐξέτασιν
|
Incipit |
ΤΟΥΣ ΕΝ ΔΟΞΗ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΗΣΑΙ ΣΟΦΙΣΤΕΥΣΑΝΤΑΣ
|
Incipit |
Τοὺς ἐπ' ἐξουσίας ἄρχοντας τῷ ἱερῷ μὴ ἐξουσιάζειν
|
Incipit |
τοὺς κατωρθωκότας καθίστησιν ἐν Κυρίῳ. Διὸ ἐν δόξῃ στεφανωθήσονται καὶ ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν
|
Desinit |
τοὺς κηρύξοντας τῆς ὀρθοδόξου πίστεως
|
Desinit |
τους μεν πλειονας ελληνας εξ εαυτων δε των πιστων ωνομασμενω̣ν, τους αισχρουργους νι|κολαιτας επισπαρεντας τω σιτω (vid.) πονηρα ζηζανια (ζιζανια)· διο και του βαλααμ εμνημονευσε φησας· ως εδιδασκε τον βαλαακ· δηλοι δε δια τουτων τον νοητον βαλααμ τον διαβολον· εν τω (vid.) αισθητω βαλαακ διδαξαι· το κατα των ισραηλιτων σκανδαλον· πορνειαν· και ειδωλολατριαν· τη γαρ εκεινης ηδονη εις ταυτην των βεελφεγωρ τελεσθεντες· κατεκυλισθησαν:
|
Textus |
τοὺς μετὰ καθαροῦ συνειδότος προσευχομένους· ᾧ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
Τοὺς οὖν συμπράξαντας τοῖς τοιούτοις
|
Incipit |
ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΝΤΑΣ ΕΞΕΤΑΖΕΙΝ
|
Desinit |
Τοὺς πρὸα ὀλυμπιακοὺς ἀγῶνας ἀποδυομένους καὶ κατὰ τῶν ἀνθισταμένων μέλλοντας πρὸς ἄμυναν ἐξιέναι
|
Incipit |
τοὺς τοιούτους. Καὶ καθόλου δὲ (om. PG 119) παρήγγειλεν τὸν μὴ ὑπακούοντα τοῖς λόγοις αὐτοῦ, τοῦτον ἀποσυνάγωγον γίνεσθαι. Καὶ λοιπὸν ἐπευξάμενος (ὑπευξάμενος PG 28) αὐτοῖς εἰρήνην, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν, τὸν ἀσπασμὸν τῇ ἰδίᾳ χειρὶ γράψας, ὅπερ σημεῖον εἶναι πάσης ἐπιστολῆς (οἰκείας add. PG 28) δεδήλωκεν.
|
Desinit |
τοὺς τοιούτους· καὶ καθόλου παρήγγειλε· τὸν μὴ ὑπακούοντα τοῖς λόγοις αὐτοῦ. τοῦτον ἀποσυνάγωγον γίνεσθαι· καὶ λοιπὸν ἐπευξάμενος αὐτοῖς εἰρήνην. τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν· τὸν ἀσπασμὸν τῆ ἰδία χειρὶ γράψας· ὅπερ σημεῖον εἶναι πάσης ἐπιστολῆς δεδήλωκεν.
|
Desinit |
τοὺς τοῦ Υἱοῦ κόλπους τούτοις γελῶντας ἀνοίγει· εἰς οὓς καὶ ἡμᾶς ὁ πάντων δεσπότης ἀξιώσειεν, εἰς...
|
Desinit |
τουτ' εστιν εξαδελφοι· υιος δε του Ιωσηφ ο κυριος ενομιζετο.
|
Desinit |
Τοῦτ’ ἐκεῖνο, φίλε Θεόδωρε, κᾀπὶ σοὶ περιῆλθέ μοι καὶ ἐννοῆσαι καὶ φθέγξασθαι
|
Incipit |
Τουτέστιν ἐξ ἧς Ἀμφιπόλεως ἐκβαλὼν τοὺς Μήδους
|
Incipit |
τουτεστιν εξαδελφοι, υιος δε του Ιωσηφ ο κυριος ενομιζετο.
|
Desinit |
Τουτέστιν καὶ φύλαξον ἑαυτόν, μηδὲν ἀφῇς προκεῖσθαι· ἐπιφύεται πᾶσιν
|
Desinit |
ΤΟΥΤΟ ΔΕ ΚΑΙ ΕΞ ΑΝΑΝΤΙΡΡΗΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΔΗΛΟΝ ΕΣΤΙ
|
Incipit |
τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την
|
Desinit abruptus |
ΤΟΥΤΟ ΕΞΗΤΗΘΗ ΚΑΙ ΕΔΕΙΧΘΗ (sic) ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ
|
Titulus initialis |
Τοῦτο ἐστάλη τοῖς ἐκκλησιαστικοῖς, τῷ μεγάλῳ ἐκκλησιάρχῃ τῷ Σιλβέστρῳ καὶ τῷ μεγάλῳ χαρτοφύλακι τῷ Ἀγαλλιανῷ, τῇ ἡμέρᾳ ᾗ ἐμηνύθησαν οἱ ἐκκλησιαστικοὶ εἰς τοῦ Ξυλαλᾶ τὸ παλλάτιον· καὶ ἦν αὕτη ἡ πρώτη φορὰ μετὰ
τὸ συσκευασθῆναι πάντα ἰδίως διὰ τοῦ καρδιναλίου καὶ τῶν τριῶν ἀρχιερέων τοῦ ἐνιαυτοῦ τούτου
Τῇ ιεʹ. τοῦ Νοεμβρίου
|
Titulus initialis |
τοῦτο καὶ ἐξ ἐκείνου εἰσφέροι καὶ περιέστη
|
Desinit |
τουτο το βιβλιον υπαρχει καμου του παπα Δημητριου του ποτε διακο Δημητριου του κληθεν Ντεμεζος, και οποιος το αποξενωσει διχος το θελημα μου, να εχη τας αρας των τριακοσιων δεκα και οχτω θεοφορων πατερω[ν] και μου του αμαρτωλου
|
Textus |
τοῦτο τὸ μέγα... ἀκούσαντες μεγάλως τὸν θεὸν ἐδοξάσαμεν
|
Desinit |
Τοῦτο τοῦ Δεσπότου οἰκονομία ὅτι ἐξεναντίας ἐποίησε τὴν κόλασιν
|
Incipit |
ΤΟΥΤΟΙΣ ΕΞ ΑΝΑΓΚΗΝΣ ΕΝΕΧΕΣΘΑΙ
|
Desinit |
Τοῦτον τοίνυν ἀκούσαντες, καὶ τῆς μετανοίας τὸ φάρμακον εἰδότες, δόξαν αὐτῷ ἀναπέμψωμεν· ὅτι αὐτοῦ...
|
Desinit |
ΤΟΥΤΟΥ ΔΙΑΡΡΗΞΕΙ ΤΟΥ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΟΥ Η
|
Desinit |
Τούτῳ τῷ ὕδατι καὶ Πέτρος, τῶν προσγενομένων αὐτῷ ῥύπων, ἀπέπλυνεν· ἐξελθὼν γὰρ ἔξω, ἔκλαυσε πικρῶς
|
Desinit |
Τούτων ἁπάντων ἔξω γενέσθαι ἔργον ἂν εἴη Θεοῦ καὶ τῆς τῶν φίλων εὐχῆς
|
Desinit |
τούτων δὲ ἐξ ἐλάττονος
|
Desinit |
τούτων τῶν ἀποστόλων καὶ τῶν διακόνων τὰς Πράξεις διηγεῖται ὁ Λουκᾶς καὶ σημεῖα πὰρ αυτῶν γενόμενα
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
Τραιανοῦ τὰ Ῥωμαίων σκῆπτρα διέποντος καὶ τῆς εἰδωλικῆς πλάνης ἐπικρατούσης, ἦν τις ἀνὴρ ἐν Ῥώμῃ στρατηλάτης τὸ ἀξίωμα
|
Incipit |
Τρεις ειναι ταυτας λογιζομαι, και εκ της των προσωπων ποιοτητος, και εξ αυτου του τροπου της πραξεως, και εκ της διαφορας των καιρων.
|
Incipit |
Τρεῖς εἰσὶ τάξεις τῶν ἀρετῶν
|
Incipit |
Τρεῖς εἰσὶν αἱ πᾶσαι διδασκαλίαι τάξεως ἐχόμεναι
|
Incipit |
Τρεῖς μὲν τὸ πῦρ ἔφριξε νηστευτὰς νέους,
|
Incipit |
Τρεῖς τάξεις εἰσὶ τῶν κεκωλυμένων πρὸς γάμου κοινωνίαν
|
Incipit |
Τρηχὴν δ´ ὑπερβὰς φραγμὸν ἐξήθιζε κλώψ
|
Incipit |
ΤΡΙΑ ΕΙΔΗ ΞΥΛΟΥ ΓΕΝΙΚΩΣ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝ
|
Incipit |
ΤΡΙΑ ΕΣΤΙ ΤΑ ΕΝ ΤΗ ΨΥΧΗ ΓΙΝΟΜΕΝΑ ΠΑΘΗ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΕΞΕΙΣ
|
Incipit |
Τρία παράδοξα θαύματα ἐξ ἀρχῆς χρόνου
|
Incipit |
Τριάδα ἀχώριστον καὶ ὁμοούσιον δοξάζοντες εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Desinit |
Τριαντάριθμος οὐρανόδρομος κλῖμαξ
εἰς οὐρανὸν φέρουσα τοὺς βροτοὺς βάσις
|
Incipit |
Τριαντάριθμος οὐρανόδρομος κλῖμαξ
εἰς οὐρανὸν φέρουσα τοὺς βροτοὺς βάσις
|
Textus |
Τριαντάριθμος οὐρανόδρομος κλῖμαξ
εἰς οὐρανὸν φέρουσα τοὺς βροτοὺς βάσις
|
Textus |
τριὰς δεδοξασμένη
|
Desinit |
Τριὰς Κύριος ‒ τὸ ξένον ‒ ξενίζεται.
|
Desinit |
τριὰς μονὰς ἐλέησον Δανιὴλ τὸν ξύσαντα τήνδε τὴν βίβλον. ἀμήν.
|
Textus |
Τρισύλλαβον μὲν ἐξαγράμματον πέλω
|
Incipit |
Τρίτη λέξεως ἦν ἡ μικτή τε καὶ σύνθετος
|
Incipit |
Τρίτος δὲ Λουκᾶς ῥητορεύει μειζόνως
τοῦ μέχρις ἡμῶν μετριωθέντος Λόγου
τὴν παιδικὴν αὔξησιν, εἶτα καὶ μέσην,
καὶ τὴν τελείαν τῆς θεώσεως χάριν˙
Παῦλον γὰρ ἔσχεν τεχνικὸν παιδοτρίβην.
|
Textus |
Τριττὰ οὖν εἴδη τῆς ἐξαλλαγῆς τῶν ψυχῶν
|
Incipit |
ΤΡΟΠΟΣ ΕΣΤΙ ΛΕΞΙΣ Η ΦΡΑΣΙΣ
|
Incipit |
ΤΡΟΠΟΣ ΕΣΤΙ ΛΕΞΙΣ Η ΦΡΑΣΙΣ ΠΕΠΟΙΗΜΕΝΗ Η ΤΕΤΡΑΜΜΕΝΗ
|
Incipit |
Τρόπος ἐστὶ λέξις ἢ φράσις πεποιημένη ἢ τετραμμένη ἀπὸ τοῦ κυρίου ἐπὶ τὸ μὴ κύριον κατά τινα λόγον εἰς δήλωσιν εὐπρεπεστέραν
|
Introductio |
Τρόπος ἐστὶν λέξις ἢ φράσις ἐκ τῆς κατὰ φύσιν αὐτῆς ἰδιότητος μετακινηθεῖσα
|
Incipit |
τρυφήσομεν, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν, ὧν γενοιτο...
|
Desinit |
τρυφήσωμεν [τρυφήσομεν Gr. 752], καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
τρυφήσωμεν [τρυφήσομεν Gr. 752], καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
Τρύφωνος περὶ τῶν παθῶν τῆς λέξεως
|
Titulus initialis |
ΤΤΟΥ ΤΩΝ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑΝ ΕΞΗΓΟΜΕΝΩΝ ΩΣ ΠΡΟ ΤΟΥ ΕΥΘΕΩΣ ΕΚΠΕΠΤΟΚΗΝ
|
Incipit |
ΤΥΓΧΑΝΕΙ ΜΗΚΕΤΙ ΤΕΘΝΗΞΟΜΕΝΟΥΣ
|
Desinit |
Τύμβος] Τί τοὺς τύπους ἕστηκας ἱστορῶν, ξένε
|
Incipit cuiusdam partis |
Τυραννίδα μέν, ἀλλ´ ἐξ ἀγάπης εἶπεν
|
Incipit |
Τύραννος ᾔτησεν ἐξ ἀστυγείτονος πόλεως μειράκιον ὡραῖον ἀπειλῶν πόλεμον, εἰ μὴ λάβοι. ἐδέξατο τὸν πόλεμον ἡ πόλις. ἐπῆλθεν ὁ τύραννος. πολιορκουμένης τῆς πόλεως ὁ πατὴρ ἀποκτείνας τὸ μειράκιον ἔρριψεν ἀπὸ τοῦ τείχους. ἀπελθόντος τοῦ τυράννου κρίνεται φόνου.
|
Titulus initialis |
Τύραννος ὡραίαν ἐξ ἀστυγείτονος πόλεως ᾔτησε κόρην πρὸς γάμον θυγάτριον οὖσαν ἀνδρὸς κορυφαίου τῶν οἰκητόρων αὐτήν τε καὶ παῖδας ἔχοντος ἄλλους. ταύτην ᾔτησε πόλεμον ἀπειλῶν, εἰ μὴ λάβοι. εἵλοντο μᾶλλον ἐπιόντα πόλεμον ἐνεγκεῖν ἢ δόξαι δειλὸν φρονεῖν τυράννου διακονοῦντες προστάγματι. πολιορκουμένων αὐτῶν καὶ προιόντος τοῦ φόβου τὴν κόρην ἐπὶ τὸ τεῖχος ἀνήγαγεν ὁ πατὴρ ἐν ὀφθαλμοῖς τε τῶν πολεμίων ἀπέκτεινεν. ὁ μὲν οὖν τύραννος ὡς εἶδεν, ἀνέζευξεν ἄπρακτος οὔτε τῆς ἐρωμένης τυχὼν οὔτε πορθήσας τὴν πόλιν, νέος δέ τις τῆς παρθένου πολίτης ἐκτόπως ταύτης ἐρῶν οὐ φέρων τὸ πάθος ἑαυτὸν διεχρήσατο. καὶ κρίνει τὸν πατέρα τῆς κόρης ὁ τοῦ νεανίσκου πατὴρ ὡς αὐτόχειρα μὲν τοῦ φόνου τῆς θυγατρός, αἴτιον δὲ τῆς ἐκείνου σφαγῆς. μελετῶμεν τὸν τῆς κόρης πατέρα.
|
Titulus initialis |
ΤΥΧΟΙΜΕΝ ΠΑΝΤΕΣ ΕΝ ΑΥΤΩ ΧΡΙΣΤΩ ΤΩ ΘΕΩ ΗΜΩΝΩ Η ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ, ΑΜΗΝ
|
Desinit |
τῶ (τὸ) κατὰ Ἰωάννην εὐα (εὐαγγέλιον) ἐξεδωθη (ἐξεδόθη) μετὰ χρονον λβʹ τῆς Χριστου ἀναλήψεως
|
Textus |
Τω (το) κατα Ματθαιον ευαγγελιον· εξεδοθη υπ’ αυτου εν Ιερουσαλημ· μετα χρονους ηʹ της Χριστου αναληψεως. το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως. το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως. Tω (το) κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
Τῷ ἁγιωτάτῳ καὶ θεοσεβεστάτῳ καὶ πάσῇ δόξῃ ἁγίων τετιμημένῳ
|
Incipit |
τῷ ἀδύτῳ φωτὶ καταστραφθέντας τοῦ ἐξ ὕψους ἡμῖν ἀνατείλαντος Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ... ἀμήν
|
Desinit |
Τῷ Ἀθηνῶν καὶ ὑπερτίκῳ ἐξ αὐτομάτου
|
Titulus initialis |
Τῷ ἀξιοπροσκυνήτῳ πατρὶ καὶ ἰσαποστόλῳ Πάπα Ῥώμης, Βασίλειος ἐπίσκοπος τῆς ἁγιωτάτης μητροπόλεως Κερκύρας
|
Titulus initialis |
τῷ ἀρχοντικῇ ἀξίᾳ τετιμημένῳ πνευματικῶς.
|
Desinit |
Τῷ αὐτοκράτορι ἐξερχομένῳ κατὰ Περσῶν τὸ δέκατον
|
Titulus initialis |
Τῷ βασιλεῖ μετὰ τὴν αὐτοῦ ἐξέλευσιν ἐν τῷ Λωπαδίῳ διάγοντι
|
Titulus initialis |
τῷ βίῳ παντὶ κεχορηγημένην, ἐν αὐτῷ τῷ Χριστῷ· ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
Τῷ γὰρ ὑψηλῷ δόξα πολλή
|
Incipit |
Τῷ γὰρ ὑψηλῷ δόξα πολλή
|
Incipit |
Τω δακτυλοις γραψαντι, τω κεκτημενω, τω δε αναγινωσκοντι, μετ' ευλαβειας φυλαττε τους τρεις, ω τριας παναγια· ως ιππευς ταχυδρομος η χειρ ενταθα (ενταυθα) διαδραμουσα βυθον γραμματων τοσον· ηκ' ουν πνευστη (?) ουν (?) εις τελος εφ' εξιδος (?) επευχαριστων των συντελες τα παντα·
|
Textus |
ΤΩ ΔΕΙΝΙ ΧΕΙΡ' ΥΠΕΡΕΞΕΙΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΝΤΙ ΚΑΤΑΔΥΝΑΙ
|
Desinit |
Τῷ δεσπότῃ μου υῷ μεγαλοπρεπεστάτῳ καὶ ἐνδοξοτάτῳ καὶ φιλοχρίστῳ υἱῷ Σπορακίῳ Θεοδώρητος
|
Incipit |
τῷ δεσπότῃ τῆς κτίσεως πάσης γλώσσης ἐπουρανίων τε καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων βοώσης, ὅτι κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς εἰς δόξαν θεοῦ πατρὸς εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Desinit |
τῷ διδόντι λόγον ἐν ἀνοίξει τοῦ στόματος ἡμῶν
|
Desinit |
Τῷ ἐκ τῆς ἄνωθεν θείας πανσθενοῦς παντοκρατορικῆς δεξιᾶς τοῦ ὑψίστου βασιλέως τῶν βασιλέων
|
Incipit |
τῷ ἐξ ἀπόρων πόρον ἐργασαμένῳ Χριστῷ δόξαν ἀναπέμψωμεν...
|
Desinit |
Τῷ ἑξκαιδεκάτῳ ἔτει (vel χρόνῳ) τῆς Διοκλητιανοῦ βασιλείας
|
Incipit |
Τῷ εὐλαβεστάτῳ ἐν Χριστῷ πατρὶ καὶ ἀδελφῷ σοφωτάτῳ τε καὶ λογιωτάτῳ κυρῷ Μαξίμῳ τῷ ἀπὸ Γραικῶν Ἰταλῷ, ὁ ἁμαρτωλὸς Νεῖλος
|
Titulus initialis |
Τῷ Ἐφέσου κυρῷ Μαρκῷ τῷ Εὐγενικῷ πρὸς ἣν ἐκεῖνος αὐτῷ ἔπεμψεν ἐπιστολὴν ἐξ Ἐφέσου, ὅτε κρυφίως ἀπεδήμησεν ἀπὸ τῆς Κωνσταντίνου πρὸς Ἔφεσον, τὴν τῶν βασιλευόντων δειλιάσας ἣν πρὸς αὐτὸν εἶχον δυσμένειαν τῷ μὴ συγκοινωνῆσαι καὶ συναινέσαι τοῖς ἐν τῇ Φλωρεντίᾳ συνόδου περὶ τῆς τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἐκπορεύσεως ὅροις καὶ διατάγμασιν
|
Titulus initialis |
Τῷ θεόπτῃ προφήτῃ Ἡλιοὺ τῷ Θεσβίτῃ ἦν ἂν προσηκόντως ἐπαινουμένῳ ἐξ οὐρανοῦ τὰ ἐγκώμια
|
Incipit |
τῷ θεῷ τῆς εἰρήνης δόξαν ἀναπέμψωμεν…
|
Desinit |
Τῷ καιρῷ ἐν ᾦ Κλαύδιος τὴν ἑαυτοῦ μητέρα ξίφει ἀνεῖλεν
|
Incipit |
Τῷ κατορθώσαντι πόλεμον ἐπέτρεπεν ὁ νόμος, ὅ τι βούλεται γέρας, αἰτεῖν καὶ παρεῖχεν αἰτοῦντι. πολιορκουμένης πόλεως ῥήτωρ μόνος ἀποτολμήσας τὴν ἔξοδον εἰς λόγους ἦλθε τοῖς ἐναντίοις καὶ πείθει καταλῦσαι τὴν προσεδρείαν καὶ χρῆται τῷ νόμῳ δωρεᾶς ἀξιοῦντι τυχεῖν. ἀντιλέγει στρατιώτης ἀνὴρ ὡς τῷ κρατοῦντι δι’ ὅπλων, οὐ τῷ πείθοντι λόγοις νέμοντος ἆθλα τοῦ νόμου.
|
Titulus initialis |
Τῷ λαμπροτάτῳ καὶ περιφανεστάτῳ μεγάλῳ δουκὶ Ἰωάννης διδάσκαλος ὁ Ἀργυρόπουλος συνοπτικώτατον περὶ τῆς τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἐκπορεύσεως, ἐν ᾧ καὶ
ἀνάπτυξις τοῦ Ὅρου τοῦ ἐν Φλωρεντίᾳ γεγενημένου
|
Titulus initialis |
Τῷ μεγαλονίκῳ πορφυρογεννήτῳ καὶ αὐτοκράτορι κυρῷ Ἰωάννῃ τῷ Κομνηνῷ κατὰ Περσῶν ἐξερχομένῳ τὸ δέκατον
|
Titulus initialis |
Τῷ μεγαλοπρεπεστάτῳ, μεγαλοφυεστάτῳ, ἀξιεπαινετωτάτῳ, μοναδικῷ τοῦ γένους ἐρείσματι, τῷ μεγάλῳ δουκί, εὐτυχῶς τῷ κυρίῳ μου, ὁ ἐλάχιστος Γεννάδιος ψυχῆς σωτηρίαν σὺν εὐζωίᾳ παντοίᾳ
|
Titulus initialis |
τῷ μὲν τοῦ κρατίστου βασιλέως ἡμῶν ἀδελφῷ τρίτος μὴν ἐξήκει
|
Incipit |
τῷ ὀρθοδόξῳ ἡμῶν βασιλεῖ παράσχοι τὰ κατὰ θέλησιν ἅπαντα, μακρότητα ἡμερῶν...
|
Desinit |
Τῷ ὀρφανοτρόφῳ καὶ νομοφύλακι, διὰ τὴν κατασχοῦσαν λοίμωξιν
|
Titulus initialis |
τῷ πευκοκέδρῳ καὶ κυπαρισσοξύλῳ
|
Desinit |
Τῷ πρέποντι δέ, ὅταν λέγωμεν ὡς εἰς τὴν δόξαν βλάπτει
|
Desinit |
Τῷ πρεποπατωρ(?) τὴν ἀρχὴν καὶ ἄξιον τῆς σωφροσύνης
|
Incipit |
Τῷ πρωτεκδίκῳ καὶ νομοφύλακι κυρῷ Ἀλεξίῳ τῷ Ἀριστηνῷ δὶς ὀρφανοτρόφῳ γενομένῳ
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
Τῷ συμπεραστῇ τῶν ἁπάντων κτισμάτων
Σοὶ Χριστὲ δόξα τιμὴ καὶ σεβας πρέπει
ἡ δέλτος αὕτη τῶν σοφῶν διδαγμάτων
χειρὶ ἐγράφη Δανιὴλ πολυτλήμου
ὁ κατατρυφῶν ὑπὲρ αὐτοῦ εὔχου μοι.
|
Textus |
τω συμπεραστη των απαντων κτισματων· συ (σοι) δοξα Χριστε τιμη και σεβας πρεπει.
|
Textus |
Τω συντελεστη των απαντων κτισματων τιμη σοι δοξα Χριστε και σεβας πρεπει.
|
Textus |
τῷ σωτῆρι Θεῷ τῷ πάντα ἐργαζομένῳ δι’ οἰκονομία<ν> καὶ σωτηρία<ν> τῶν ἀνθρώπων, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
τῷ τῇ πυξίδι ταύτῃ, τρισὶ δακτύλοις πεπληρωκότι,
συ δ' ἀντιδοίῃς ἄφεσιν ἀμαρτιῶν παντάναξ,
υἱὲ καὶ λόγε Πατρὸς τοῦ προανάρχου,
ἱν' ὅπως τοῖς ἐξαριστέρων μὴ τύχαιεν,
τοῖς δ' ἐκδεξιὼν, αὐτὸν συναριθμήσαις
ἅμα Θεοδοσιῳ λέγω, τῷ μετὰ σοῦ
τῆς μητρός σου δούλῳ.
|
Textus |
τῷ τῆς εἰρήνης πρυτάνει Θεῷ· ᾧ δόξα καὶ αἶνος εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν
|
Desinit |
Τῷ τιμιωτάτῳ ἐν μοναχοῖς κῦρ Μαξίμῳ, τῷ κατὰ κόσμον
Σοφιανῷ, καὶ πᾶσι τοῖς ἐνασκουμένοις τῇ ἁγίᾳ μονῇ τοῦ
Σινᾶ ὁσιωτάτοις ἱερομονάχοις καὶ μοναχοῖς
|
Titulus initialis |
Τῷ τιμιωτάτῳ μοναχῷ κυρῷ Μαξίμῳ τῷ Ἀμεννώτῃ
|
Incipit |
Τῷ τιμιωτάτῳ μοναχῷ κυρῷ Μαξίμῳ τῷ Σμενιώτῃ. Εἰ χρὴ προσέχειν τοῖς λέγουσιν, ὅτι λαβὼν ὁ Χριστὸς ἄζυμον ἐν τῇ ἑσπέρᾳ τῆς μεγάλης Πέμπτης ὡς καὶ τῆς ἑορτῆς τοῦ πάσχα τηνικαῦτα δῆθεν ἑστηκυίας τὸ οἰκεῖον πάσχα ἐτέλεσεν
|
Titulus initialis |
τῷ φωτὶ τῆς δόξης Χριστοῦ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν περιπατῆσαι, ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
τῷ φωτὶ τῆς δόξης Χριστοῦ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν περιπατῆσαι, ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Τῷ χρυσογλώσσῳ πατρὶ καὶ Χρυσοστόμῳ ὕμνος κροτεῖται μακρὸς ἐξ Ἰωάννου
|
Incipit |
τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ πανευφήμων ἀποστόλων καὶ τῶν ἐξ αἰώνου ἁπάντων εὐηρεστηκότω ἁγίων σοι. Ἀμήν
|
Desinit |
Τῶν ἀθεμίτων ἱεροσύλων βασιλευόντων Μαξιμιανοῦ καὶ Διοκλητιανοῦ ἦν ἐν τοῖς καιροῖς ἐκέινοις συνήθεια
|
Incipit |
τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν ἀξιωθῆναι, ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν ἀπολαῦσαι σὺν Χριστῷ καταξιωθῶμεν εἰς τοὺς ἀπεράντους αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν κληρονόμοι γενώμεθα ἐν Χριστῷ
Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν· ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Τῶν ἀκαθάρτων λογισμῶν οἱ μὲν ἔξωθεν
|
Incipit |
τῶν ἁμαρτιῶν ἡμᾶς ἀπαλλάξειε καὶ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν καταξιώσειεν, χάριτι...
|
Desinit |
τῶν ἁμαρτιῶν ἡμᾶς ἀπαλλάξειε καὶ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν καταξιώσειεν, χάριτι...
|
Desinit |
Τῶν ἀμίκτων ἐν τόκῳ μίξις κόρη
|
Incipit |
τῶν ἀνθρώπων σωτηρίαν, ἧς εὐξόμεθα τυχεῖν διὰ πίστεως καὶ ἀγάπης τοῦ παθόντος ὑπὲρ ἡμῶν κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, δι᾽ οὗ…
|
Desinit |
ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
|
Desinit |
Τῶν ἀπὸ τοῦ ἄλφα ἀρχομένων λέξεων αἱ πλεῖσται ἀπὸ τοῦ α μορίου καί τινος ἑτέρου εἰσὶ συγκείμεναι
|
Incipit |
τῶν ἀποκειμένων τοῖς τῷ θεῷ εὐαρεστήσασιν ἀγαθῶν ἐπίδοξος ἡ ἐπίτευξις
|
Desinit |
Τῶν ἀριθμῶν τάξεις εἰσὶν θ´ ἐκ τῆς ὑπερκοσμίου καὶ νοερᾶς ἐννεάδος
|
Incipit |
τῶν αὐτῶν στεφάνων αὐτοῖς ἐπιτευξόμεθα...
|
Desinit |
τῶν γὰρ τοῦ ἀποστόλου μαθητῶν Τιμοθεος ἦν καὶ μαρτυρει μὲν Λουκᾶς· ὅτι θαυμαστὸς νέος τις ὢν μαρτυρούμενος ὑπὸ τῶν ἐν Λύστροις (…) ἐξουθενήσει· τὸ γὰρ ἔργον κυριου ἐργάζεται ὡς καγὼ· καὶ Ἑβραίοις δὲ γράφων ἐλεγεν· γινώσκετε τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν Τιμόθεον ὄντα ἀπολελυμένον καὶ (πολλὴν ἀλλαχόθεν…)
|
Detail(s) |
τῶν δαιμόνων ἡ φύσις· διὸ μέχρι τοῦτο... ἀξιωθείημεν τῆς οὐρανῶν βασιλείας, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ...
|
Desinit |
τῶν δαιμόνων ἡ φύσις· διὸ μέχρι τούτου εἰπόντες τὰ τῆς ἡμέρας, ἐνταῦθα καταπαύσωμεν τὸν λόγον, ἐκεῖνο μόνω (!) παρακαλέσαντες ἵν’ ὅπως (!) ἀξιωθείημεν τῆς οὐρανῶν βασιλείας, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ...
|
Desinit |
Τῶν δὲ νόμον παρέχεις φιλοδόξως
|
Incipit |
τῶν δὲ πύργων ξ'
|
Desinit |
ΤΩΝ ΔΕ ΤΡΟΦΩΝ ΤΑΣ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΠΡΟΣΕΤΑΞΑΜΕΝ ΟΥΤΩ ... ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΩΝ ΟΡΝΙΘΩΝ ΕΔΩΔΗΣ. ΤΩΝ ΟΡΝΙΘΩΝ Η ΣΑΡΞ ΚΡΕΙΤΤΩΝ
|
Incipit |
Τῶν διαιτημάτων τάξεις καὶ τὰς τούτων αἰτίας
|
Incipit |
ΤΩΝ ΔΙΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΑΣ ΤΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑΣ ΤΟΥΤΩΝ ΑΙΤΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑΣ
|
Incipit |
ΤΩΝ ΔΙΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΑΣ ΤΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑΣ ΤΟΥΤΩΝ ΑΙΤΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑΣ
|
Incipit |
ΤΩΝ ΔΥΣΧΕΡΩΝ ΗΜΑΣ ΠΑΝΤΑΠΑΣΙΝ ΑΠΑΛΛΑΞΑΣ
|
Desinit |
Τῶν ἐν Λακεδαίμονι θηλειῶν αἰσχρῶν τικτομένων τὴν ὄψιν ἦλθον εἰς Δελφοὺς Λακεδαιμόνιοι πευσόμενοι τοῦ πάθους τὴν ἴασιν. ἔχρησεν ὁ θεὸς κατὰ μῆνιν Ἀφροδίτης ὑβρισμένης τι πρώην ἐμπεσεῖν τῇ Σπάρτῃ τὸ νόσημα. λήξειν δὴ τοῦ θυμοῦ τὴν θεὸν τιμηθεῖσαν ἀγάλματι. ἐπιτάττουσι τῷ Πραξιτέλει τὸ ἄγαλμα ταύτην ἐργαζομένῳ τὴν τέχνην. ὁ δὲ πρὸς μίμησιν Φρύνης τῆς ἑταίρας ἐρωμένης οὔσης αὐτῷ τοῦτο κατασκευάσας ἐπέγραψεν· Ἀφροδίτη. ἐκκλησία συνῆλθε βουλευσομένη. καὶ παραινεῖ δέχεσθαι Πραξιτέλης Σπαρτιάτου τινὸς ἀντιλέγοντος. μελετῶμεν τὸν Σπαρτιάτην.
|
Titulus initialis |
Τῶν ἐν Νικαίᾳ τριακοσίων δέκα καὶ όκτὼ μακαρίων πατέρων ἐπιστολὴ πρὸς τὴν ἐν Ἀλεξανδρείᾳ τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησίαν τῶν ἁγίων
|
Titulus initialis |
τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ· ἵνα καὶ τὸν παρόντα βίον εὐμαρῶς διανύσωμεν, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτευξώμεθα ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
Τῶν ἐξεταζομένων προσώπων εἴδη ἑπτά
|
Incipit |
ΤΩΝ ΕΞΟΜΟΙΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΝΗΡΩΝ ΑΝΤΙ ΠΟΛΕΜΟΥΝΤΩΝ
|
Desinit |
τῶν ἐπηγγελμένων ἠμᾶς ἀξιώσει
|
Desinit |
τῶν έπηγγελμένων σὺν αὐτοῖς ἀγαθῶν ἀξιώσειεν· χάριτι...
|
Desinit |
Τῶν ἡμερῶν ἓξ Βασιλείου τοῦ πάνυ
|
Incipit |
τῶν ἡμετέρων, μετ’ ἐκπλήξεως βοῶντα καὶ λέγοντα· Ὡς ἀνεξερεύνητα τὰ κρίματα αὐτοῦ, καὶ ἀνεξιχνίαστοι αἱ ὁδοὶ αὐτοῦ· αὐτῷ...
|
Desinit |
τῶν ἡτοιμασμένων ἀγαθῶν ἀξίους καὶ κληρονόμους ἀναδείξῃ ὑμᾶς ὁ Πατὴρ τῶν οἰκτιρμῶν, καὶ Θεὸς πάσης παρακλήσεως, χάριτι...
|
Desinit |
τῶν θείων ἐπάξιον ὀφθαλμῶν, ὡς ἂν ἐν τῷ βίῳ τούτῳ διαπαντὸς ὑμῖν συμπανηγυρίζοντες … τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν … ἀμήν.
|
Desinit |
Τῶν θείων πραγμάτων ἀκριβῆ σε γινώσκων ἐξεταστήν
|
Incipit |
Τῶν θείων πραγμάτων ἀκριβῆ σε γινώσκων ἐξεταστήν
|
Incipit |
τῶν θεοπρεπῶν ὀνομάτων μοναδικῶς ἐξαγγέλεται
|
Desinit |
τῶν θηρίων τῆς γῆς· ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἐπὶ τοσοῦτον... καταπολαῦσαι μακαριότητος, ἧς πάντες ἀξιωθείημεν, ἐν αὐτῷ Χριστῷ...
|
Desinit |
Τῶν μάγων καὶ τοῦ ἀστέρος, τὰ γενόμενα ἐν Περσίδι μεταξὺ Χριστιανῶν καὶ Ἑλλήνων καὶ Ἰουδαίων
|
Titulus initialis |
των μαρτυρων Χριστου οι αξιοι.
|
Incipit abruptus |
ΤΩΝ ΜΕΙΡΑΚΙΩΝ ΥΠΟΔΕΙΞΑΣ ΧΟΡΟΝ
|
Incipit |
των μελλοντων αγαθων ακορεστον ηδονην, εν Χριστω, ω η δοξα…
|
Desinit |
τῶν μὲν οὖν τιθεμένων τὴν ἀπὸ τῆς ἔξω παιδείας ὄνησιν
|
Incipit |
τῶν μὴ ὄντων ἐξαφανίζων τὴν γένεσιν
|
Desinit |
τῶν νεκρῶν ἐξανάστασιν
|
Desinit |
ΤΩΝ ΞΥΛΟΚΟΝΤΑΡΙΩΝ
|
Titulus initialis |
Τῶν ὁδοῖς καὶ φραγμοῖς ἐξελθεῖν κελευσθέντων
|
Incipit |
τῶν ὀρθοδόξων ἁγίων τε καὶ θεοφόρων πατέρων... Ἀμήν
|
Desinit |
ΤΩΝ ΟΡΝΙΘΩΝ Η ΣΑΡΞ ΚΡΕΙΤΤΩΝ
|
Incipit |
τῶν οὐρανίων καὶ ἀϊδίων, ἐν οἷς ἐστι δεδοξασμένος...
|
Desinit |
τῶν οὐρανῶν σὺν αὐταῖς ἀξιωθῆται· ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
Τῶν περὶ τὰς λέξεις ἁμαρτημάτων ἃ μὲν περὶ μίαν λέξιν γίνεται, ὡς ὁ βαρβαρισμός, ἃ δὲ περὶ λόγον, ὡς ὁ σολοικισμός, ἃ δὲ περὶ ἐναλλαγὴν λέξεως ἐν συντάξει, ὡς ἡ ἀκυρολογία
|
Incipit |
Τῶν Πράξεων ἡ βίβλος ἃς Λουκᾶς γράφει
Πιστοῖς Ἑβραίων ἐξ Ἰακώβου λόγοι.
Πιστοῖς ὁ Πέτρος πρῶτα συντάττειν τάδε.
Χριστωνυμοῦσι δεύτεροι Πέτρου λόγοι.
Ἤχημα πρῶτον ἐνθέου βροντῆς γόνου.
Σύνταγμα τοῦτο δεύτερον τοῦ παρθένου.
Ἐπιστολῆς φῶς τῆς τρίτης Ἰωάννου.
Κλητοῖς ἅπασι ταῦτα μύστης Ἰούδας.
|
Textus |
ΤΩΝ ΠΡΟΟΙΜΙΩΝ ΤΑ ΜΕΝ ΕΣΤΙΝ ΕΞ ΥΠΟΛΗΨΕΩΣ
|
Incipit |
Τῶν προφητῶν οἱ μὲν λόγῳ τὸν Χριστὸν προεκήρυξαν
|
Incipit |
τῶν σπλάγχνων αὐτοῦ ἔξω χυθέντων
|
Desinit |
ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ Η ΜΕΝ ΕΣΤΙ ΔΙΑΒΑΤΙΚΗ
|
Incipit |
ΤΩΝ ΣΩΝ ΠΡΟΣΕΥΧΩΝ ΕΞ ΑΝΑΡΤΩΝ ΤΡΙΣΜΑΚΑΡ
|
Desinit |
τῶν τὴν τοῦ Θεοῦ δόξαν ὁρώντων ἕτερος ἑτέρου τελεώτερον ὁρᾷ
|
Incipit |
Τῶν τοῦ θεοῦ τεραστίων τὸ μεγαλεῖον καὶ τὰς τῶν μακαρίων καὶ ἀοιδίμων ἀνδρῶν παραδόξους θαυματουργίας
|
Incipit |
των ψευδοδιδασκαλων ψευδοδοξιαν.
|
Desinit |
τῶν ψευδοδιδασκάλων ψευδοδοξίαν.
|
Desinit |
των ψευδοδιδασκαλων ψευδοξιαν (ψευδοδοξιαν).
|
Desinit |
Ὑγιαίνοις μοι παναγιώτατε δέσποτα, εἰ καὶ ἀναξίως
|
Incipit |
ΥΔΡΟΧΟΟΣ ΤΟΝ ΠΕΛΤΖΑΤΩΘ ΙΧΘΥΕΣ ΡΕΞΗ ΦΛΕΞ
|
Desinit |
Ὑέλιον βορβορῶδες οὐρηθὲν ὥσπερ ἐξ ὄνου καὶ λευκὴν τελοῦν τὴν χρόα μῆκός τε δηλοῖ τῆς νόσου
|
Incipit |
ὑελίον γαλακτῶδες ἐξ ὅλου πήκτωμα ἔχον, θάνατον ἀπαραλλάκτως σημαίνει, ὑελίον βρωμοῦν ὡς βόρβορα θάνατον σημαίνει
|
Desinit |
ὑμᾶς ἀξιῶν, πρεσβείαις τῆς ἀχράντου δεσποίνης ἡμῶν θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου, καὶ πάντων αὐτοῦ τῶν ἁγίων, εἰς δόξαν…
|
Desinit |
ΥΜΑΣ ΔΕ ΠΡΟΣΗΚΕΙ ΠΡΟΝΟΙΑΝ ΠΟΙΟΥΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΥΜΕΤΕΡΑΣ ΕΥΔΟΞΙΑΣ
|
Desinit |
Ὑμᾶς ἡ γῆ οὐ καλύψει, ἀλλ’ οὐρανὸς σὺν Ἀγγέλοις εἰσδέξεται. Αὐτῷ τῷ Θεῷ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
|
Desinit |
ὑμεῖς δὲ ἀρεταῖς πλουτοῦντες, σωφροσύνην ἀνθοῦντες αὔξητε καὶ εἰς τὰς μετὰ τοῦτο ἑορτὰς… ἀμήν.
|
Desinit |
ὑμεῖς δὲ τοῦ ζήλου τοῦ Φινεὲς τὸν μισθὸν ὑποδέξησθε, διὰ τῆς δικαιοκρισίας τοῦ Θεοῦ ... ἀμήν
|
Desinit |
Ὑμεῖς τὸν ἡμέτερον τοῦτον ἀπόλογον, εἰ δεῖσθε καὶ μάρτυρος ἐπὶ Θεῷ δεξάμενοι μάρτυρι, μηκέτι τοῖς πρὸς διαβολὴν τὴν γλῶτταν ἡτοιμασμένοις προσέχοιτε, ἀλλὰ τοῦ ἀληθοῦς ἐρευνηταὶ γινόμενοι ἀκριβεῖς, τῆς τῶν Ἐκκλησιῶν εἰρήνης ἀντέχεσθε, εἰδότες, ὡς πολὺς ἀπόκειται ὁ μισθὸς τοῖς συγκροτοῦσιν αὐτὴν ἐν τῇ τῆς ἀνταποδόσεως ἡμέρᾳ παρὰ τοῦ εἰρηνάρχου Χριστοῦ.
|
Desinit |
Ὕμνοι πρὸς τὸ θεῖον ἐξωτικοί, πληρεῖς τῶν θαυμασίων
|
Incipit |
Ὑμνοῦμέν σε, εὐγογοῦμέν σε, δοξολογοῦμέν σε, εὐχαριστοῦμέν σοι
|
Incipit |
Ὑμνῶ σου τὸ μακρόθυνον καὶ ἀνεξίκακον
|
Incipit |
ὑμῶν ἐξέλειπεν
|
Incipit |
ὑπ’ αὐτῶν δεδιωγμένους. παραδεξάμενος γνῶθι
|
Incipit |
ΥΠΑΡΞΙΝ ΕΧΟΝ
|
Incipit |
Ὑπαχθέντος δὲ μετὰ ταῦτα τοῦ βασιλέως Οὐάλεντος τῇ αἱρέσει τοῦ ἀνομοίου ἤρξαντο πάλιν οἱ ἐπισκόποι
|
Incipit |
ὑπέμνησα· ὅπως ἀχείρωτοι ταῖς τοῦ διαβόλου καταστάντες μεθοδείαις τῆς παρὰ Θεοῦ φιλανθρωπίας ἀξιωθῶμεν, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
ὑπὲρ αὐτῶν ποιοῦμεν λειτουργιῶν καὶ συνάξεων
|
Desinit |
ὑπὲρ δὲ τούτων ἅπαντες δόξαν ἀναπέμψωμεν Χριστῷ τῷ ἀληθινῷ Θεῷ ἡμῶν...
|
Desinit |
ὑπὲρ δὲ τούτων ἅπαντες δόξαν ἀναπέμψωμεν Χριστῷ τῷ ἀληθινῷ Θεῷ ἡμῶν...
|
Desinit |
Ὑπὲρ δὲ τούτων ἁπάντων δόξαν ἀναπέμψωμεν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι· ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ὑπὲρ δὲ τούτων ὅλων δόξαν ἀναπέμψωμεν τῷ Πατρὶ...
|
Desinit |
υπερ ημων δεξαμενος ο Χριστος δη ημας εκ ταυτης ερυσσατο
|
Desinit cuiusdam partis |
Ὑπὲρ Πολύγνωτόν τε καὶ Πραξιτέλην
|
Incipit |
Ὑπὲρ τῆς γλώττης τοῦ ὀρφανοτρόφου καὶ νομοφύλακος κυροῦ Ἀλεξίου τοῦ Ἀριστηνοῦ
|
Titulus initialis |
ὑπὲρ τῆς οἰκουμένης, ὅτι αὐτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
ὑπὲρ τὼμ εἰρημένων δόξαν ἀναπέμψωμεν τῷ θεῷ (uel τῷ Χριστῷ)...
|
Desinit |
Ὑπὲρ τῶν ἐξορκιστῶν ἔστω ἐν ἑτοίμῳ
|
Incipit |
ΥΠΕΡΒΑΣ ΥΨΟΣ ΑΝΓΕΛΙΚΗΣ ΑΞΙΑΣ
|
Desinit |
υπερβηθι και αυτος, και αρξαι παλιν, οθεν γεγραπται αρξασθαι.
|
Desinit |
υπερβηθι και αυτος, και αρξαι παλιν, οθεν γεγραπται αρξασθαι.
|
Desinit |
Ὑπερφεῦ, Λίζιξ, ἐξ ὅσης ἡμᾶς συναφείας, καὶ συζωΐας, εἰς ὅσον ἡ παλαμναία τύχη διέστησε
|
Incipit |
Ὑπεσχόμεθα γὰρ ὑμῖν ἐρεῖν περὶ τοῦ ξύλου
|
Incipit |
υπο Ζαχαριου θυμιωντος ηρξατο.
|
Desinit |
υπο Ζαχαριου θυμιωντος ηρξατο.
|
Desinit |
ΥΠΟ ΣΚΗΠΤΡΟΙΣΙΝ ΥΠΑΥΧΕΝΙΟΝ ΖΥΓΟΝ ΕΞΕΙ
|
Desinit |
ὑπὸ τῶν ἀναξίων διὰ τὴν αὐτοῦ ἀγαθότητα
|
Desinit |
ὑπὸ τῶν τῆς Βουλγαρίας κρατούντων ἀνεκαινίσθησαν. Εὐξάμεθα οὖν ... ἵνα διὰ πρεσβειῶν ... ὁμολογητῶν ὧν ἡ παροῦσα διήγησις, σκεπάσῃ ἡμᾶς ἀτρώτους ἐκ τῆς ἰταλικῆς σκοττομήνης ,,, ἀμήν
|
Desinit |
Ὑπόθεσις εἰς τὸ κατὰ Μᾶρκον ἅγιον εὐαγγέλιον ἐκ τῆς εἰς αὐτὸν ἑρμηνείας τοῦ ἐν ἁγίοις Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας.
|
Titulus initialis |
Υποθεσις εις το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον εκ της εις αυτον ερμηνειας του εν αγιοις Κυριλλου Αλεξανδρειας.
|
Titulus initialis |
υποθεσις εις το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον εκ της εις αυτον ερμηνειας του εν αγιοις Κυριλλου Αλεξανδρειας.
|
Titulus initialis |
ὑπόθεσις τῆς βίβλου τῶν πράξεων τῶν ἀποστόλων.
|
Titulus initialis |
ὑπόθεσις τῆς βιβλου τῶν πράξεων τῶν ἀποστόλων.
|
Titulus initialis |
ὑπόθεσις τῆς κατὰ Θεοκρίνου ἐνδείξες
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
ὑπόθεσις τῆς πρὸς Ναυσίμαχον καὶ Ξενοπείθην παραγραφῆς
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
ὑπόθεσις τοῦ αʹ πρὸς Ὀνήτορα ἐξούλης λόγου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
ὑπόθεσις τοῦ βʹ πρὸς Ὀνήτορα ἐξούλης λόγου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
ὑπόθεσις τοῦ βιβλίου τῶν Πράξεων τῶν ἀποστόλων.
|
Titulus initialis |
ὑπόθεσις τοῦ περὶ τῆς συντάξεως λόγου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
ὑπόθεσις τοῦ περὶ τῶν πρὸς Ἀλέξανδρον
συνθηκῶν λόγου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
υποθεσις των Πραξεων των αποστολων.
|
Titulus initialis |
Ὑποκείσθω τὰς ἀπὸ τοῦ ὄμματος ἐξαγομένας
|
Incipit |
Ὑποκείσθω τὰς ἀπὸ τοῦ ὄμματος ἐξαγομένας
|
Incipit abruptus |
Ὑπόμνημα εἰς τὸν ἅγιον καὶ ἔνδοξον μέγαν προφήτην καὶ θεόπτην Ἡλίαν τὸν Θεσβίτην
|
Titulus initialis |
ὑπομνήσας οὖν καὶ διδάξας πάντας
προειδένε (προειδέναι) τὰ πράγματα, παραινεῖ μὴ
ἐκπίπτειν τοῦ σκοποῦ τῆς πίστεως. καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
Ὑπὸμνήσας οὖν καὶ διδάξας πάντας
προειδέναι τὰ πράγματα, παραινεῖ μὴ
ἐκπίπτειν τοῦ σκοποῦ τῆς πίστεως. καὶ
οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
Ὕστατον ἐπὶ πᾶσιν ἐροῦμεν περὶ τῆς αὐξήσεως
|
Incipit |
υστερον δε και εν Βρεττανια αφικομενος και κηρυξας· υπ’ αυτων σταυρωθεις και τελειωθεις. θαπτεται εκει.
|
Desinit |
Ὑφηγοῦνται μὲν ἀεὶ τὸ καλὸν καὶ ἐπαινοῦσι τὰς ἀγαθὰς πράξεις
|
Incipit |
Ὑψηλότατε, εὐσεβέστατε, γενναιότατε, πανευτυχέστατε αὐθέντα ἡμῶν δέσποτα πορφυρογέννητε, τὸν ὁρισμὸν τῆς ἁγίας βασιλείας σου ἐδεξάμην
|
Incipit |
Ὕψος τῆς σοφίας καὶ δόξης
|
Incipit |
Φ. Ἄθρει τὸν ὅρκον, ὡς ἐμὲ ξυλλαμβάνεις
|
Desinit |
ΦΑΛΑΓΞ Η ΤΑΞΙΣ ΕΣΤΙ ΔΕ ΕΞ ΑΝΔΡΩΝ ΟΠΛΙΤΩΝ ΡΚʹ
|
Incipit |
φανερόν ἐστιν ὅτι ὥσπερ ὁ Υἱὸς οὕτω καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκ τοῦ Πατρὸς μόνου ἔχειν τὴν ὕπαρξιν
|
Incipit |
Φαντάζονται γὰρ ὅτι δοξάζουσιν τὸν Χριστόν
|
Incipit |
ΦΑΝΤΑΣΙΑ, ΔΟΞΑ, ΛΟΓΟΣ
|
Incipit |
Φασὶ δὲ καὶ δώδεκα ζῴδια ἐξ ἀστέρων εἶναι
|
Incipit |
Φασὶ δὲ οἱ ταῦτα ἐξητακότες
|
Incipit |
Φείδου στόματος εἰσάγειν αὖ ἐξάγειν τροφὰς...
|
Incipit |
Φείδου στόματος εἰσάγειν αὖ ἐξάγειν τροφὰς...
|
Incipit |
Φέρε δὴ καὶ σήμερον ποῦ περὶ κατανύξεως ἁψώμεθα λόγου
|
Incipit |
Φέρε δὴ καὶ σήμερον τοῦ περὶ κατανύξεως
|
Incipit |
Φέρε δὴ καὶ σήμερον τοῦ περὶ κατανύξεως ἁψώμεθα λόγου
|
Incipit |
Φέρε δὴ καὶ σήμερον τοῦ περὶ κατανύξεως ἁψώμεθα λόγου
|
Incipit |
Φέρε δὴ καὶ σήμερον τοῦ περὶ κατανύξεως ἁψώμεθα λόγου
|
Incipit |
Φέρε δὴ καὶ σήμερον τοῦ περὶ κατανύξεως ἁψώμεθα λόγου
|
Incipit |
Φέρε δὴ πάλιν, ἀθλία ψυχή, τῆς προτέρας ἀρξώμεθα διηγήσεως
|
Incipit |
Φέρε καὶ τήμερον τοῦ περὶ κατανύξεως ἁψώμεθα λόγου
|
Incipit |
Φέρε πάλιν τῶν εὐαγγελικῶν ὑμῖν ἀπαρξώμεθα ναμάτων· φέρε
|
Incipit |
Φεῦγε ἡδονήν, πυρὸς ἀσβέστου πρόξενον
|
Incipit |
Φεῦγε ἡδονήν, πυρὸς ἀσβέστου πρόξενον
|
Incipit |
Φήμη ἦν συνεῖναι τὸν πατέρα τῇ τοῦ παιδὸς γυναικί. νόμον ἔθηκεν ὁ πατὴρ ἐξεῖναι τοὺς παῖδας ἀκρίτους ἀποκτιννύναι. τίθησι καὶ ὁ παῖς νόμον ἐξεῖναι τοὺς μοιχοὺς ἀκρίτους ἀποκτιννύναι.
|
Titulus initialis |
Φῂς ὅτι ἀδυνάτων ἐστὶ τὸν Πάπαν μὴ ὀρθόδοξον εἶναι
|
Incipit |
Φῂς ὅτι τῶν ἀδυνάτων ἐστὶ τὸν Πάπαν μὴ ὀρθόδοξον
|
Incipit |
Φῂς ὅτι τῶν ἀδυνάτων ἐστὶ τὸν Πάπαν μὴ ὀρθόδοξον εἶναι
|
Incipit |
Φῂς ὅτι τῶν ἀδυνάτων ἐστὶ τὸν Πάπαν μὴ ὀρθόδοξον εἶναι
|
Incipit |
ΦΘΕΙΡΟΥΣΙ ΚΑΙ ΣΥΓΧΕΥΟΥΣΙΝ ΩΣΠΕΡ Ο ΑΣΦΑΛΑΞ
|
Desinit |
Φθονερὸς τοῦ γείτονος αὐτοῦ πλουτήσαντος ἐξαίφνης ἑαυτὸν προσαγγέλλει.
|
Titulus initialis |
φθόνον ἀναστάντες τὸν Θεὸν δοξάσωμεν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ...
|
Desinit |
φθόνων ἀναστάντες, τὸν Θεὸν δοξάσομεν· ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
φθόνων ἀναστάντες, τὸν Θεὸν δοξάσομεν· ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
Φιλάνθρωπε καὶ ἐλεήμων Κύριε ὁ ἀξιώσας ἡμᾶς
|
Incipit |
φιλανθρωπίας τινὸς ἀξιωθῶμεν· σὺν τοῖς ... χάριτι ...
|
Desinit |
φιλανθρωπίας τινὸς ἀξιωθῶμεν· σὺν τοῖς... χάριτι...
|
Desinit |
φιλάνθρωπον γὰρ ἔχομεν δεσπότην, ᾧ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
φιλαργύρου παῖς τοῦ πατρὸς αὐτοῦ νοσήσαντος ηὔξατο τάλαντον τῷ Διὶ ἀναθήσειν, εἰ ὑγιῆ ἀπολάβοι τὸν πατέρα, ὁ δὲ ἀπενενεγκὼν ἀποκηρύττει τὸν παῖδα· μελετῶμεν δὲ τὸν παῖδα.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
Φιλαργύρου παῖς τοῦ πατρὸς αὐτῷ κάμνοντος ηὔξατο τῷ Ἀσκληπιῷ τάλαντον δώσειν, εἰ ὁ πατὴρ τὴν νόσον διαφύγοι. ὑγιάνας ὁ πατὴρ ἀποκηρύττει τὸν παῖδα.
|
Titulus initialis |
φιλαρχία καὶ κενοδοξία
|
Desinit |
ΦΙΛΙΚΟΙΣ ΑΣΠΑΣΜΟΙΣ ΠΕΡΙΠΤΥΞΕ
|
Desinit |
ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ
|
Desinit |
φιλόθεοι, καὶ ὑπὲρ τούτων ἁπάντων εὐχαριστήσομαι τῷ Θεῷ... ᾧ ἡ δόξα... κ.τ.λ.
|
Desinit |
ΦΙΛΟΝ ΔΕ ΦΙΛΩ ΡΑΔΙΟΝ ΕΞΑΠΑΤΑΝ
|
Desinit |
Φιλοξένου Ἀλεξανδρέως μετρικὰ διαγράμματα
|
Titulus initialis |
ΦΙΛΟΠΤΩΧΟΙ ΙΝΑ ΑΚΟΥΣΩΜΕΝ ΤΗΣ ΜΑΚΑΡΙΑΣ ΕΚΕΙΝΗΣ ΦΩΝΗΣ ΔΕΥΤΕ ΟΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΑΤΕ ΑΠΟ ΚΑΤΑΒΟΛΗΣ ΚΟΣΜΟΥ ΔΟΞΑΝ ΑΝΑΠΕΜΠΟΝΤΕΣ ΤΩ ΠΑΤΡΙ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
ΦΙΛΟΠΤΩΧΟΙ ΙΝΑ ΚΑΤΑΞΙΩΘΗΤΕ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΕΡΙΔΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΙ ΓΕΝΕΣΘΑΙ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ Κ.Τ.Λ.
|
Desinit |
φιλόπτωχοι ἵνα καταξιωθῆτε καὶ τῆς μερίδος τῶν ἁγίων καὶ κληρονόμοι γενέσθαι τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
φιλόπτωχοι, φιλόθεοι· καὶ ὑπὲρ τούτων ἁπάντων δόξαν ἀναπέμψωμεν...
|
Desinit |
φιλόπτωχοι. Εἰς Χριστὸν ἀγάπην κρατῶμεν διηνεκῶς, ἵνα καταξιωθῶμεν τῆς αἰωνίου ζωῆς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
φιλόπτωχοι. Εἰς Χριστὸν ἀγάπην κρατῶμεν διηνεκῶς, ἵνα καταξιωθῶμεν τῆς αἰωνίου ζωῆς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
φιλόπτωχοι. Εἰς Χριστὸν ἀγάπην κρατῶμεν διηνεκῶς, ἵνα καταξιωθῶμεν τῆς αἰωνίου ζωῆς ἐπιτυχεῖν, χάριτι…
|
Desinit |
Φιλοσοφία ἐστὶν ἐξ ὑποκειμένου μὲν προσεχοῦς λαμβανομένου τοῦ ὁρισμοῦ γνῶσις τῶν ὄντων
|
Incipit |
φιλοτίμως τε άνεγείρας ναὸν τὸ πολυτίμητον ἐκεῖνο σῶμα κατέθετο, ὁσημέραι ἀφάτους ἰάσεις ἐπιτελοῦν εἰς δοξαν τοῦ κυρίου... ἀμήν
|
Desinit |
Φίλους κτῶ μὴ πάντας τοὺς βουλομένους , ἀλλὰ τοὺς τῆς φύσεως ἀξίους ὄντας
|
Textus |
φιλοφροσύνης ἀξίους ἀποδειχθέντας, εἰς τὸν αὐτὸν ἐκείνῳ χωρῆσαι τόπον, χάριτι…
|
Desinit |
Φλεβοτομία λέγεται φλεβὸς ὀρθῶν τμήμα ἐξερχομένου αἵματος
|
Incipit |
Φοβερὰ τῆς ἀποστολικῆς παραγγελίας ἡ σάλπιγξ, πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα τὸν τῆς εὐσεβείας μαρτυρομένη στρατόν
|
Incipit |
Φοβερὰ τῆς σημερινῆς παρατάξεως
|
Incipit |
Φοβερὰ τῆς σημερινῆς παρατάξεως
|
Incipit |
Φοβερὰ τῆς σημερινῆς παρατάξεως
|
Incipit |
Φοβερὰ τῆς σημερινῆς παρατάξεως
|
Incipit |
Φοβερά, (ἀδελφοί), τῆς σημερινῆς παρατάξεως τὰ μυστήρια
|
Incipit |
Φοβηθῶμεν οὖν τὴν ἀπειλὴν ἐκείνων τῶν κολάσεων, καὶ παυσώμεθα τοῦ ἀτιμάζειν Θεόν· ὅτι αὐτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
Φοβοῦ ἄνδρας ἐν κρίσει τοὺς ξιφηφόρους
|
Incipit |
Φοῖβος ἔτευξε νόον σοῦ ἰδύῃσι
|
Incipit |
Φοινίκη ἡ Συρία καὶ φοίνιξ ὁ Σύρος
|
Incipit |
Φοῖνιξ, κίτριον
|
Incipit |
ΦΟΞΗ ΚΕΦΑΛΗ ΜΕΣΤΗ ΑΝΟΙΑΣ
|
Incipit |
ΦΟΡΜΙΓΞ ΚΙΘΑΡΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ
|
Desinit |
Φραξαμένην κραδίην σοφίᾳ σοῦ
|
Incipit |
Φρενιτίδος αἰτία· Ἐρασίστρατος μεν ἐξ ἀκολουθῶν τῶν ἑαυτοῦ δογμάτων
|
Incipit |
Φρίξωμεν ἐννοήσαντες, τί παρεσκευάσαμεν τὸν Χριστὸν εἰπεῖν
|
Incipit |
φροντίζεις φθαρτὰ καὶ πρόσκαιρα καὶ διὰ τοῦτο δὲν σὲ ἀκούω νὰ ξέβω
|
Desinit |
Φρούρησον, πανένδοξε
|
Incipit |
φυλάξας τὰ λεχθέντα
|
Incipit |
φυλαξει ταυτα και σωθησεται.
|
Desinit |
Φύλαξον αὐτόν, ὁ Θεός, ἀπὸ παντὸς κακοῦ
|
Incipit |
ΦΥΛΑΞΟΝ ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΘΕΕ ΗΜΩΝ ΚΑΙ ΣΩΤΕΡ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΕ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΚΑΘΟΛΙΚΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΑΜΩΜΟΝ
|
Incipit |
ΦΥΛΑΞΟΝ ΤΗΝ ΠΟΙΜΝΗΝ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΣΟΥ ΟΤΙ ΔΑΣΙΑ ΕΣΤΙΝ
|
Desinit |
Φυλάσσω λέγεται τὸ φυλλολογῶ, ἐξ οὗ καὶ ἀφύλλαστρον
|
Incipit |
ΦΥΛΑΤΤΟΥ ΜΗ ΠΟΤΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑΝ ΔΕΞΑΣΘΑΙ ΣΕ
|
Incipit |
φύσεως ὅρους ἐπιγινώσκειν, τιμᾶν τε τὴν ἀλήθειαν, καταφρονεῖν κόσμου, καὶ Θεῷ δόξαν ἀναπέμπειν...
|
Desinit |
Φως ιλαρον αγιας δοξης
|
Incipit |
φως ως ιματιον ως φησι ο προφητης Δαυιδ, αυτω η δοξα εις τους αιωνας αμην.
|
Desinit |
Φῶτα, πρὸ φωτός· παρθένοι, πρὸ παρθένου·
ναοῦ πύλαι, δέξασθε τὴν Θεοῦ πύλην·
εἴσελθε, σεμνή, μέχρις αὐτῶν ἀδύτων·
δέχου, προφῆτα· Γαβριήλ, ὑπηρέτει.
|
Textus |
Φωτί(ου) π(ατ)ριάρχ(ου) Κωνσταντινουπόλεως ἐπιστολὴ ἐγκύκλιος, πρὸς τοὺς ἀνατολικοὺς θρόνους Ἀλεξανδρείας φημὶ Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων, καὶ τοὺς λοιποὺς ἐν ᾗ κεφαλαί τινῶν διάλυσιν πραγματεύεται καὶ ὡς οὐ χρῆ λέγειν, ἐκ τοῦ Π(ατ)ρ(ὸ)ς καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ, ουδὲ τὸ Πν(εῦμ)α τὸ ἅγιον ἐκπορεύεται ἀλλ' ἐκ τοῦ Π(ατ)ρ(ὸ)ς μόνου
|
Titulus initialis |
Φωτίου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως ἐγκύκλιος ἐπιστολὴ πρὸς τοὺς τῆς ἀνατολῆς ἀρχιερατικοὺς θρόνους, Ἀλεξανδρείας φημὶ καὶ τῶν λοιπῶν· ἐν ᾗ περὶ κεφαλαίων τινῶν διάλυσιν πραγματεύεται καὶ ὡς οὐ χρὴ λέγειν ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκπορεύεσθαι, ἀλλ’ ἐκ τοῦ πατρὸς μόνον
|
Titulus initialis |
Φωτίου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως ἐγκύκλιος ἐπιστολὴ πρὸς τοὺς τῆς ἀνατολῆς ἀρχϊερατικοὺς θρόνους· Ἀλεξανδρείας φημὶ καὶ τῶν λοιπῶν· ἐν ᾗ κεφαλαίων τινῶν διάλυσιν πραγματεύεται· καὶ ὡς οὐ χρὴ λέγειν ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκπορεύεσθαι, ἀλλ’ ἐκ τοῦ πατρὸς μόνον
|
Titulus initialis |
Φωτίου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως ἐπιστολὴ ἐγκύκλιος πρὸς τοὺς ἀνατολικοὺς θρόνους· Ἀλεξανδρείας φημί, Ἀντιοχείας, Ἱεροσολύμων καὶ τοὺς λοιπούς· ἐν ᾗ κεφαλαίων τινῶν διάλυσιν πραγματεύεται· καὶ ὡς οὐ χρὴ λέγειν, ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκπορεύεται, ἀλλ’ ἐκ τοῦ πατρὸς μόνον
|
Titulus initialis |
Φωτὸς πύλη, ῥῦσαι με πυλῶν ἐξ Ἅιδου Ἰωάννην μοναχόν
|
Incipit |
χαῖρ’ ὀρφανοτρόφε, χαῖρε νόμοιο φύλαξ
|
Desinit cuiusdam partis |
ΧΑΙΡΕ ΟΡΟΣ ΑΛΑΤΟΜΗΤΟΝ... ; ΟΦΙΣ ΕΞΗΠΑΤΗΣΕΝ
|
Incipit |
Χαῖρε χαρᾷ ξύμπασα σήμερον κτίσις
|
Incipit |
Χαῖρε χαρὰν ξύμπασα σήμερον κτίσις
|
Incipit |
Χαιρήσειν οἶδα καὶ τὸν παρόντα ποιήσων τῇ περατώσει τῆς ἡμεδαπῆς ἁξιώσεως. Ἔρρωσο
|
Desinit |
ΧΑΙΡΟΣ ΜΕΝ ΥΠΝΟΝ... ; ΤΙ ΔΕ ΠΕΡΙ ΣΥΝΤΑΞΕΩΣ
|
Incipit |
Χαλδαίοις προκατάρξας γένους
|
Incipit |
Χαλεπὸν ὡς ἔοικεν λανθάνον καλὸν ἐξευρεῖν
|
Incipit |
Χαλκέος εἰμὶ πίναξ
|
Incipit |
χαρὰ εἰρήνη· τῷ δὲ Θεῷ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων ἀμήν
|
Desinit |
χαρά, εἰρήνη· τῷ δὲ Θεῷ ἡμῶν δόξα...κ.τ.λ.
|
Desinit |
Χαρίδημον τὸν Ὠρείτην ἡγούμενον ξενικοῦ
|
Incipit cuiusdam partis |
χαριζόμενον δὲ ἐν καιρῷ εὐθέτῳ τὴν αἰώνιον ζωὴν καὶ δόξαν καὶ βασιλείαν. Ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
χάριν Θεῷ πάντων εἵνεκα τῶν ἄλλων καὶ τούτου νῦν ἀναφέρουσιν. Τέλος τῆς ἐξηγήσεως τοῦ Σχολαρίου εἰς τὸ περὶ Ἑρμηνείας τοῦ Ἀριστοτέλους βιβλίον
|
Desinit |
ΧΑΡΙΣ ΜΕΓΙΣΤΟΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΞΟΝ ΤΕΡΑΣ
|
Incipit |
Χάρις πολλὴ τῷ πάντα ἀρίστῳ καὶ σοφῷ Ἀργυροπούλῳ, ὅτι καὶ τοῦ δέους ἡμᾶς ἀπήλλαξεν
|
Incipit |
χαρις τοινυν αυτου τοις πονοις και τῃ αθανατω μνημη. τω δε θεω ημων η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην.
|
Desinit |
χαρις τοινυν αυτου τοις πονοις και τη αθανατω μνημη· τω δε θεω ημων η δοξα εις τους αιωνας· αμην.
|
Desinit cuiusdam partis |
χάριτι καὶ οἰκτιρμοῖς καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ Κυρίου καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ· ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Χάρτην ὃν ἤτουν εὐτυχῶς ἐδεξάμην
|
Incipit |
ΧΕΙΜΩΝ Η ΑΚΑΡΠΙΑ ΤΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΣΑΒΒΑΤΟΝ Η ΑΡΓΙΑ ΤΩΝ ΚΑΛΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ
|
Incipit |
Χειμὼν τὸ λυποῦν˙ σὰρξ τὸ πάσχοι ἐνθάδε
|
Incipit |
ΧΕΣΒΡΙΝ ΕΞΙΣΤΑΜΕΝΟΣ
|
Desinit |
Χθὲς ἡμᾶς πανύμνητος τῆς ὑπερυμνήτου Μαρίας ὑπερφυῶς ἐξενάγωσε
|
Incipit |
Χθὲς ἡμᾶς πανύμνητος τῆς ὑπερυμνήτου Μαρίας ὑπερφυῶς ἐξενάγωσε κοίμησις
|
Incipit |
Χθὲς ἡμᾶς πανύμνητος τῆς ὑπερυμνήτου Μαρίας ὑπερφυῶς ἐξενάγωσε κοίμησις
|
Incipit |
Χθὲς συνεκκλησιάζων καὶ συνεορτάζων ὑμῖν προεορτάζουσι τὴν τῶν Φώτων ἡμέραν τὰ προσήκοντα διελεξάμην
|
Incipit |
Χθὲς τὰ παρὰ σοῦ δεξάμενος κομισθέντα
|
Incipit |
ΧΛΕΥΗΣ ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΓΕΛΩΤΟΣ ΑΞΙΟΝ
|
Incipit |
χξϛʹ· υπο μεν των πιστευσαντων τω αντιχριστω. ουτε εκληφ[θ]ησεται (εκληφθησεται) το χξϛʹ· ... της· ευμαθιας· Βενεδικτος. ο εστιν ευλογημενος. και την μιμησιν ευλογημενου θεου ως δηθεν εκθειαζοντων αντιχριστον· υπο δε των ευσεβων και μεχρι τελους προς την αμαρτιαν αντι καθισταμενων και εις Χριστον τον αληθινον θεον ημων τας ελπιδας εχοντων, ου παλαι βασκανος· αμνος αδικος· κακος οδηγος· αληθης βλαβερος· αμφοτερος χξϛʹ αριθμον εχουσιν.
|
Textus cuiusdam partis |
ΧΟΛΗΣ ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΘΑΡΤΙΚΑ
|
Incipit |
ΧΟΛΗΣ ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΘΑΡΤΙΚΑ
|
Incipit |
ΧΟΛΗΣ ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΘΑΡΤΙΚΑ ΕΜΑΜΟΝΙΑ ΠΕΠΛΟΙΟΝ
|
Incipit |
ΧΟΡΕΥΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΒΟΩΝΤΕΣ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ Ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΚΥΡΙΟΥ Ω Η ΔΟΞΑ Κ.Τ.Λ.
|
Desinit |
ΧΡΗ ΓΙΝΟΣΚΕΙΝ ΟΤΙ ΤΟ ΤΑΛΑΝΤΟΝ Ξʹ ΜΝΑΣ ΜΝΑ ΔΕ ΕΣΤΙΝ Ρʹ ΔΡΑΧΜΑΙ
|
Incipit |
ΧΡΗ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ ΟΤΙ ΕΞ ΑΓΙΑΙ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΑΙ
|
Incipit |
Χρὴ γινώσκειν πάντα Χριστιανὸν ὅτι ἓξ
|
Incipit |
Χρὴ γινώσκειν πάντα χριστιανὸν ὅτι ἕξ (ἑπτά) εἰσιν αἱ ἅγιαι καὶ οἰκουμενικαὶ σύνοδοι
|
Incipit |
Χρὴ εἰδέναι ὅτι ἡ τῆς ὑπερενδόξου Θεοτόκου νηστεία
|
Incipit |
Χρη ειδεναι οτι ο ουρανος ανακαινιζεται ... η δε ωρα του ολου χρονου· οκτω χιλιαδες ψξϛʹ:
|
Explanatio |
Χρὴ εἰδέναι ὅτι ὅσα κεφάλαια διὰ τῆς χρυσογραφίας κεῖνται εἰς τὸν πρῶτον κανόνα, ἔχουσι προσγραφὴν διὰ κινναβάρεως ἄλφα. ὁμοίως καὶ εἰς τοὺς λοιποὺς κανόνας τῶν τεσσάρων εὐαγγελιστῶν εἰς οἷον κανόνα κεῖνται, ἔχει προσγραφὴν διὰ κινναβάρεως τὸ ποίου κανόνος εστίν, εἴτε τοῦ πρώτου εἴτε τοῦ δευτέρου, καὶ τῶν ἑξῆς. ὁ δὲ ἀριθμὸς ὁ κείμενος εἰς τὸ κανόνιν διὰ κινναβάρεως οὐδὲν ἄλλο δηλοῖ, εἰ μὴ τὸ πόσα κεφάλαια ἑκάστου εὐαγγελιστοῦ εἰσὶ τοῦ πρώτου κανῶνος καὶ πόσα τῶν λοιπῶν.
|
Textus |
Χρὴ μὴ ἐξαπορεῖν ὡς ἐγκαταλελειμμένα ὑπὸ Θεοῦ
|
Incipit |
Χρὴ οὖν ἐξ ἐκείνων τῶν καιρῶν
|
Incipit |
Χρὴ πάντα χριστιανὸν καὶ μάλιστα τὸν φιλόσοφον βίον, des. τὴν ἡμετέραν πολιτείαν ἐπιδειξώμεθα, ἵνα καὶ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν ἐπιτύ
|
Incipit |
Χρη τον εντυγχανοντα τηδε τη βιβλω γινωσκειν οτι εκ πολλων πονηματων αγιων και ορθοδοξων πατερων
|
Incipit |
Χρη τον εντυγχανοντα τηδε τη βιβλω γινωσκειν, οτι εκ πολλων πονηματων αγιων και ορθοδοξων πατερων
|
Incipit |
Χρη τον εντυγχανοντα τηδε τη βιβλῳ γινωσκειν, οτι εκ πολλων πονηματων αγιων και ορθοδοξων πατερων
|
Incipit |
Χρη τον εντυγχανοντα τῃδε τῃ βιβλῳ γινωσκειν, οτι εκ πολλων πονηματων αγιων και ορθοδοξων πατερων
|
Incipit |
Χρη τον εντυγχανοντα τηδε τη βιβλω γινωσκειν, οτι εκ πολλων πονηματων αγιων και ορθοδοξων πατερων ου μην, αλλα και αδοκιμων εξηγητων και της των αιρετικων μοιρας τυγχανοντων αι παραγραφαι εγκεινται εκφευγουσαι
|
Incipit |
Χρη τον εντυγχανοντα τηδε τη βιβλω γινωσκειν, οτι εκ πολλων πονηματων αγιων και ορθοδοξων πατρων
|
Incipit |
χρήμασι τῆς τοιαύτης πραγματείας τοὺς πένητας... τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν πρὸ καταβολῆς κόσμου ὅτι ἐπείνασα καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν· αὐτῷ ἡ δόξα κ.τ.λ.
|
Desinit |
χρήσεις γραφικαὶ διάφοροι συλληγεῖσαι εἰς ἀπόδειξιν τοῦ εἶναι τὸ πνεῦμα
|
Incipit |
χρησότητος δόξα σοι ὁ θεὸς
|
Incipit |
Χριστὲ ἄναξ εἰ καί με νεκρὸν καὶ ἀνάλκιδα φῶτες δυσμενεῖς καλοῦσι λαθραίως
|
Incipit |
Χριστὲ ἄναξ ἐπικέκλυθι
|
Incipit |
Χριστὲ ἄναξ ὃς ἁγναῖς ποτε σταυροειδῶς
|
Incipit |
Χριστὲ ἄναξ σατὰν ὃς κάββαλες
|
Incipit |
Χριστὲ ἄναξ σατὰν ὃς κάββαλες
|
Incipit |
Χριστε αναξ, ος αγναις ποθ’ (sic!) αειρομεναις παλαμησι σταυροτυποις Μωσηος επ’ ορει σου θεραποντος.
|
Incipit |
χριστὲ δώρησαι τῶ πόθω κτησαμένω,
εὐρωστείαν ἄφεσιν ἀμπλακημάτων˙
καὶ τὸ ξέσαντι κληρικῶ νικολάω,
τὴν εὐζωΐαν καὶ λύσιν τῶν σφαλμάτων.
|
Textus |
Χριστε δωρησαι τω ποθω κτησαμενω, ευρωστει αναφεσιν αμπλακηματων· και το [τω] ξεσαντι κληρικω Νικολαω, την ευζωιαν και λυσιν των σφαλματων.
|
Textus |
Χριστὲ μονογενὲς τοῦ Θεοῦ Λόγε, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν σὺν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρὶ καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθοποιῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ...
|
Desinit |
Χριστὸν ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν ἐνοικήσωμεν· ἵνα... δοξάσωμεν αὐτὸν...
|
Desinit |
Χριστὸς ἄναξ, λευγαλέα τηλόθι πάντ' ἀποώσας
|
Desinit |
Χριστος γαρ εγερθεις εκ νεκρων, απαρχη των κεκοιμημενων εγενετο, αυτω η δοξα…
|
Desinit |
Χριστος γαρ εγερθη εκ νεκρων...δοξα εις τους αιωνας αμην
|
Desinit |
Χριστὸς γεννᾶται δοξάσατε
|
Incipit |
Χριστὸς γεννᾶται δοξάσατε
|
Incipit |
Χριστὸς γεννᾶται δοξάσατε
|
Incipit |
Χριστὸς γεννᾶται, δοξάσατε, Χριστὸς ἐξ οὐρανῶν
|
Incipit |
Χριστὸς γεννᾶται, δοξάσατε… Πολλαὶ μὲν
|
Incipit |
Χριστος εγερθεις εκ νεκρων, απαρχη των κεκοιμημενων εγενετο, αυτω η δοξα …
|
Desinit |
Χριστὸς ἐκ νεκρῶν ἐξήγερται
|
Incipit |
Χριστὸς ἡμᾶς ἐξηγόρασεν, στήκετε ἑδραῖοι. Αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Χριστος ημας εξηγωρασεν, εκ της καταρας του νομου. αυτω η δοξα και τω κρατος ει […] αμην.
|
Desinit |
Χριστοῦ τοῦ μόνου [...] μόνος δεδίδαξαι
|
Desinit |
Χριστοφορου αρχιεπισκοπου Αλεξανδρειας λογος φανερων, τινι ομοιω ο ανθρωπινος βιος, και η ζωη των ανθρωπων. δεσποτα ευλογησον.
|
Titulus initialis |
Χριστοφόρου ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας παραίνεσις ψυχοφελὴς
|
Titulus initialis |
Χριστῷ ἄνακτι δόξα καὶ κράτος πρέπει.
|
Textus |
Χριστῷ περάτων βασιλεῖ, δόξα πρέπει
|
Textus |
Χριστω περατων βασιλει· δοξα πρεπει.
|
Textus |
Χριστῷ τελειώσαντι δόξα καὶ κράτος.
|
Textus |
ΧΡΟΝΙΚΟΝ ΑΠΟ ΚΤΗΣΕΩΣ ΚΟΣΜΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΩΝ ΑΘΕΩΝ ΑΓΑΡΗΝΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ
|
Titulus initialis |
ΧΡΟΝΙΟΣ Ω ΘΡΑΞ ΕΠΙ ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟΝ ΑΠΑΝΤΑΣ
|
Incipit |
Χρονογράφιν · καθὼς οἱ Ἑβδομήκοντα · ἐκδεδώκασιν ἑρμηνευταί · καὶ οἱ λοιποὶ ἐξηγηταί
|
Incipit |
χρονους τρεις ημισυ· ανα τξʹ ημερας αριθμουμενας.
|
Textus |
Χρύσεα ταῦτ´ ἔπεα ξεῖν´ ὅς ποθέεις ἀναγνῶναι
|
Incipit |
ΧΡΥΣΟΒΟΥΛΛΟΝ ΠΕΡΙ ΞΕΡΟΠΟΤΑΜΟΥ
|
Titulus initialis |
ΧΡΩ ΔΕ ΤΟΙΣ ΟΞΕΣΙ ΚΑΙ ΔΡΥΜΙΟΙΣ
|
Desinit |
χρωτὸς τὰ παράδοξα ἐνεργούντων, ἀπείληφε πέρας. Ὥστε καλῶς ἔχει, τὸ μὲν εὐαγγέλιον, Χριστοῦ πράξεις λέγειν, τὸ δὲ βιβλίον τῶν Πράξεων, τὰς τοῦ ἁγίου πνεύματος.
|
Desinit |
ΧΩΡΑΙ ΚΑΤΑ ΤΑΞΙΝ ΑΠΟ ΔΥΣΕΩΣ ΕΩΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ
|
Incipit |
ΧΩΡΗΣ ΕΞ ΑΠΛΕΤΟΥ ΛΙΘΟΣ
|
Incipit |
χωρησατε· προσδεξασθε.
|
Desinit |
Χώρια φερόμενα ὑπὲρ τῆς λατινικῆς δόξης
|
Titulus initialis |
Ψαλτήριον ἐκ πολλῶν καὶ ἑξαιρέτων ἀντιγράφων Ἑλληνικῶν ἐκσπασθὲν καὶ ὅσον μὲν ἐφικτὸν ἦν προσεγγισθὲν τῇ ἁργαίᾳ τε καὶ κοινῇ ἐξηγήσει Ῥωμαικῇ, καθ'ἣν ἔθος ἐστὶν ἐν Ἐκκλησία ἀναγινώσκεσθαι καὶ ᾂδεσθαι τοὺς ἱεροὺς παρόντας ψαμλούς
|
Titulus initialis |
ΨΑΛΤΙΞ ΕΝΑΡΘΡΟΣ ΜΥΣΤΙΚΗΣ ΜΕΛΩΔΙΑΣ
|
Incipit |
ψαυσάμενος ἐξέβαλεν ἐκ τοῦ παρα[δείσου
|
Desinit |
Ψελλὸς ἐραστὴς τυφλῷ ἔλεξ΄
|
Incipit |
ΨΕΥΔΕΙΣ ΕΞΟΣΤΡΑΚΙΖΟΝΤΑΙ ΔΟΞΑΙ ΥΠΟ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ
|
Desinit |
Ψιθυρὸν καὶ δίγλωσσον καταρᾶσθαι ἄξιον
|
Incipit |
Ψυχὰς τὰ ῥυθμίζοντα νουθετουμένας
κόσμῳ τὰ κηρύττοντα τὴν σωτηρίαν
εὐαγγελιστῶν τοὺς θεογράφους λόγους
τὴν πάντας αὑτοὺς ἠξιωμένην φέρειν
Πορφύριος γράψας ταπεινὸς καλλιγράφων,
τὸ τῶν ὁρώντων ἐκκαλεῖται πᾶν στόμα
πρὸς ἀνταμοιβὰς τῶν πόνων εὐκτηρίους.
|
Textus |
Ψυχὴ ἡ ἅπαξ προσδεθεῖσα τῷ πόθῳ τοῦ κτίσαντος
|
Incipit |
ΨΥΧΗ Η ΚΑΤΑΞΙΩΘΕΙΣΑ ΤΗΝ ΕΞ ΥΨΟΥΣ ΕΙΣΟΙΚΙΣΑΣΘΑΙ ΔΥΝΑΜΙΝ
|
Incipit |
ΨΥΧΗ ΗΣΘΑ ΣΤΕΙΡΑ ΚΑΙ ΑΚΑΡΠΟΣ ΚΑΙ ΜΗΔΕΝ ΤΕΚΝΟΝ ΓΕΝΝΩΣΑ ΖΩΗΣ ΑΞΙΟΝ
|
Incipit |
Ψυχή, στέναξον φρίξον ἔκστηθι τρέμε
|
Incipit |
Ψυχὴν μὲν Δημητρίου δέξατο οὐρανὸς εὐρὺς
|
Incipit |
ψυχῆς τὴν προθυμίαν, χαρίσηταί σοι τὴν ἄφεσιν τῆς ἁμαρτίας· ἡμεῖς δὲ ὑπὲρ τῶν εἰρημένων αἶνον καὶ δόξαν ἀναπέμπωμεν...
|
Desinit |
Ψυχικὰ πάθη καλεῖ κενοδοξίαν, ὑπερηφάνιαν, φιλαργυρίαν
|
Incipit |
ψυχρὰ καὶ ξηρά ἐστι
|
Desinit |
Ὦ ’τᾶν, φύλαξον ταῦτα καὶ μέγας ἔσῃ.
|
Desinit |
Ὦ ἄγκιστρον μετανοίας! Ὦ δέλεαρ Χριστοῦ πρὸς ζωήν! Αὐτῷ ἡ δόξα
|
Desinit |
Ὦ βασιλεῦ Ἰουστινιανέ, ἐπειδὴ καὶ ἠξιώθης ἔχεις ἐπῆρες ἔλασες
|
Incipit |
Ὢ δεινοῦ πάθους καὶ παραδόξου συμφορᾶς καὶ
|
Incipit cuiusdam partis |
Ὦ δεῦρο κατάλεξον ἐκ θέας, γύναι
|
Incipit |
Ω ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΙΣ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕΓΑΛΩΣΥΝΗ
|
Desinit |
Ω ΕΡΜΗ ΣΥ ΑΝΑΞ
|
Desinit |
ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν.
|
Desinit |
ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν.
|
Desinit |
ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν
|
Desinit |
ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν.
|
Desinit |
Ω η δοξα και το κρατος, εις τους αιωνας των αιωνων, αμην.
|
Desinit |
Ὧ θαῦμα παράδοξον, Ὦ δύναμις ἄρρητος, Ὧ φρικτὸν μυστήριον τὸ τῆς ἱερωσύνης
|
Incipit |
Ὦ θαῦμα παράδοξον· ὦ δύναμις ἄρρητος· ὦ φρικτὸν μυστήριον
|
Incipit |
ὦ θαυμαστὸν παράδοξον
|
Incipit |
Ὦ θαυμαστὸν παράδοξον ὦ συμφορὰ μεγάλη
|
Incipit |
ὦ θεῖε σταυρὲ ξύλον μακαριώτατον
|
Incipit |
Ω ΘΕΙΕ ΣΤΑΥΡΕ ΞΥΛΟΝ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΗΜΩΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΝ ΕΝΔΥΜΑ
|
Incipit |
Ὦ θεῖε Σταυρέ, ξύλον μακαριώτατον
|
Incipit |
Ὦ θεῖε Σταυρέ, ξύλον μακαριώτατον
|
Incipit |
ᾧ καὶ ἐποικοδομοίη πάντα λίθον τῇ τοιαύτῃ οἰκοδομῇ προσαγόμενον, πρὸς τὸν ὑποτεθειμένον θεμέλιον συναρμολογοῦσα καὶ ἀποξέουσα καὶ συνάπτουσα.
|
Desinit |
Ω ΚΑΙ ΘΑΡΡΟΙΗΜΕΝ ΑΝ ΤΥΧΕΙΝ ΤΗΣ ΕΚ ΔΕΞΙΩΝ ΑΥΤΟΥ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΣ
|
Desinit |
ᾧ καὶ μόνῳ παρὰ τῶν ὅλων ὀφείλεται καὶ πρέπει ὕμνος, δόξα, λατρεία, προσκύνησις εἰς τοὺς αἰῶνας
|
Desinit |
Ω ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΑΛΗΚΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΚΡΑΙΩΝΑΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΑΜΗΝ
|
Desinit |
Ὦ Κέρβερε, ἴθι μοι λέξον
|
Incipit |
Ὦ λαμπρότης, ὦ αἴνεσις, ὦ σήμερον δόξα
|
Incipit |
Ὢ λαμπρότης, ὢ αἴνεσις, ὢ σήμερον δόξα καὶ χάρις
|
Incipit |
ὦ μακαρία Μαρία, ἐν γυναιξὶ ταῖς ἀπ' αἰώνος κεχαριτομένη ἀπὸ θεοῦ, ὑπὲρ ἀνθρώπους πάντας εὐλογημένη
|
Incipit |
Ὦ μῆτερ, εἴ ποτε ἄλλως εἶχον δόξης περὶ τοῦ πράγματος
|
Incipit |
Ὦ νίπτρα, Πολύευκτε, σαρκίου ξένα!
|
Incipit |
Ὦ ξύλον παμμακάριστον
|
Incipit |
Ὦ πανένδοξε δέσποινα, ὑπὲρ ἄστρα
|
Incipit |
ω πασα δοξα τιμη και κρατος συν αγιω πνευματι, εις δοξαν θεου πατρος αμην.
|
Desinit |
ω Παυλε σοφε της οικουμενης ρητωρ
λυρα γνωστικη μυστουργουσα τα θεια
ανοιξον καμοι θυραν εις σωτηριαν,
διδου μοι πενθος χαροποιοι . . . .,
ζηλουν σε μεντοι ικανωσον εν ταχει
τον σον φοιτιτην, ει γε θεμις και τουτων,
στοργη γαρ τη ση και μονον πιεσμονην
ξυω τους λογους τους σους Μιχαηλ ο τλημων.
|
Textus |
Ω ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕ ΜΟΥ ΥΙΕ ΕΝΔΟΞΟΤΑΤΕ ΕΚΛΑΜΠΡΟΤΑΤΕ
|
Incipit |
Ὦ πνευματικέ μου υἱὲ ἐνδοξότατε, ἐκλαμπρότατε
|
Incipit |
Ὦ πολικρημῶν χάνδαξ ἡ πάρος οὖς εὐδαίμων
|
Incipit |
ᾧ πρέπει πᾶσα δόξα εἰς τοὺς ἀτελευτήτους αἰῶνας τῶν αἰώνων
|
Desinit |
ᾧ πρέπει πᾶσα δοξολογία, τιμὴ καὶ προσκύνησις, ἅμα τῷ πατρὶ καὶ τῷ ζωοποίῳ καὶ ἁγίῳ πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν.
|
Doxologia uel Inuocatio |
ᾧ πρέπει πᾶσα δοξολογία, τιμὴ καὶ προσκύνησις, ἅμα τῷ πατρὶ καὶ τῷ ζῳοποιῷ πνεύματι, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν.
|
Desinit |
ὦ τερπνότης· ὦ κάλλος ἐνθέων λόγων·
ὦ σεμνώτης· ὦ φῶς ἀληθείας λόγων·
ὦ λαμπρότης· ὦ νοῦς ὁρῶν ὄντως θεόν·
ἐξ οὗ τὰ θεῖα πνεύματος λαμπηδόσι·
θείως καταστραφείς τε καὶ γνοὺς ἀτρεκῶς·
ἔλαμψας ἐξέφανας ἀστραπῆς τρόπον·
ῥητὴν δὲ τὴν ἄρρητον ἀρρήτῳ λόγῳ·
θείου λόγου σάρκωσιν εἰργάσω λόγοις
λαμπροῖς ἐναργέσι καὶ θεηγόροις·
διατρανῶν τὰ ἔργα τε καὶ θεοῦ λόγους
ἐν οἷς ὁ πρῶτος καὶ θεάρχιος λόγος,
Λουκᾶ θεουργεῖ γηγενῆ βροτῶν φύσιν.
|
Textus |
Ω τερπνοτης· ω καλλος ενθεων λογων· ω σεμνοτης· ω φως αληθειας λογων· ω λαμπροτης· ω νους ορων οντως θεον· εξ ου τα θεια πνευματος λαμπηδοσι· θειως καταστραφθεις τε και γνους ατρεκως· ελαμψας εξεφανας αστραπης τροπον· ρητην δε την αρρητον αρρητῳ λογῳ· θειου λογου σαρκωσιν ειργασω λογοις· λαμπροις εν αργεσι τε και θεηγοροις· διατρανων τα εργα και θεου λογους εν οις ο πρωτος και θεαρχιος λογος, Λουκα θεουργει γηγενη βροτων φυσιν.
|
Textus |
ῳ τῃ πυξιδι ταυτῃ, τρισι δακτυλοις πεπληρωκοτι, συ δ' αντιδοιῃς αφεσιν αμαρτιων πανταναξ, υιε και λογε πατρος του προαναρχου, ιν' οπως τοις εξαριστερων μη τυχαιεν, τοις δ' εκδεξιων, αυτον συναριθμησαις αμα, Θεοδοσιω λεγω, τω μετα σου, της μητρος σου δουλῳ, ετους, ͵ϛωμϛʹ...
|
Textus |
Ω ΤΙΣ ΦΥΛΑΞΕΙ ΤΑΥΤΑ ΚΑΙ ΖΩΗΝ ΕΞΕΙ
|
Desinit |
ὢ τίς φυλάξει ταῦτα καὶ σωθήσεται
|
Desinit |
ω τις φυλαξει τουσδε τους θειους λογους. και Χριστον αυτον οψετε σεσωσμενος.
|
Textus |
Ὢ τοῦ παραδόξου θαύματος
|
Incipit |
Ὦ τοῦ παραδόξου θαύματος Ἀκεψιμᾶς ὁ τερπνός
|
Incipit |
Ὦ τοῦ παραδόξου θαύματος ἐν οὐρανοῖς
|
Incipit |
Ὦ τοῦ παραδόξου θαύματος, ὁ λύχνος τοῦ φωτός
|
Incipit |
Ὦ τοῦ παραδόξου θαύματος, ὁ λύχνος τοῦ φωτός
|
Incipit |
Ὦ τρισμέγιστον καὶ παράδοξον τέρας
|
Incipit |
Ὦ τῶν ἀνεξιχνιάστων σου κριμάτων
|
Incipit |
Ὦ τῶν ξένων καὶ παραδόξων πραγμάτων
|
Incipit |
Ὦ τῶν ξένων καὶ παραδόξων πραγμάτων
|
Incipit |
Ὦ τῶν ξένων καὶ παραδόξων πραγμάτων
|
Incipit |
Ὦ τῶν ξένων καὶ παραδόξων πραγμάτων
|
Incipit |
Ὦ τῶν ξένων καὶ παραδόξων πραγμάτων
|
Incipit |
Ὦ τῶν τοῦ Χριστοῦ δωρημάτων, ἄνω στρατιαὶ δοξολογοῦσιν
|
Incipit |
ω φρικτον εργον, ω καταπληκτη θεα, ... ημας ως βροτος πασχει ξυλω.
|
Textus |
Ὢ φρικτὸν ἔργον, ὢ κατάπληκτος θέα·
Θεὸς δι᾽ ἡμᾶς ὡς βροτὸς πάσχει ξύλῳ.
|
Textus |
Ω χαιρε σεμνη της ξενης οπτασιας
|
Incipit |
Ὦ χαῖρε, σεμνή.
Τῆς ξένης ὀπτασίας.
Θεὸν κυήσεις.
Τοῦ τεραστίου λόγου.
Πίστευε τὴν κύησιν.
Ἄρρενος δίχα;
Ναί, τοῦ Θεοῦ θέλοντος.
Ὡς γένοιτό μοι.
|
Textus |
Ὦ Χριστοῖο ἄνακτος κῆρυξ, παῖ Ζαχαρείου,
Βαπτιστά, ὀρεσίτροφ’ ἀληθείης τε προφάντορ,
|
Incipit |
ΩΔΕ ΕΙΣΙ ΓΕΓΡΑΜΜΕΝΑΙ ΑΙ ΔΥΣΔΙΑΛΥΤΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
|
Titulus initialis |
ὯδεφρενῶνἔδειξεΚαμβύσηςγέμειν·
|
Incipit |
ὡμ]ολόγησεν· ὦ τῶν ξένων καὶ παραδόξων πραγμάτων
|
Incipit |
ὧν δαψιλῶς ἐμφορηθέντες, εὑρεθείημεν ἄξιοι καὶ τῆς ἐν τῷ νυμφῶνι εὐφροσύνης ἐν Χριστῷ ... ἀμήν.
|
Desinit |
ὧν δοθέντων πρὸς ἡμῶν καταφατικῶς, ἕξομεν μόχθους, καὶ πράγματα τοῦ διαλύσαι τὰ ἐκείνοις ὁμολογηθέντα, καὶ περὶ τούτων ἅλις, καὶ τέλος τῶν κατὰ Μωάμεθ.
|
Desinit |
ὧν ὁ μὲν εἰς τάξιν Υἱοῦ μοι λελόγισται, εἰς ὑπηρέτην δέ μοι ὁ ἕτερος, κατὰ τὴν ἐνοῦσάν μοι διαμερίζω ἐπίκρισιν. Ἰωάννης ταπεινός, ἐλέῳ Θεοῦ ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, διὰ δὲ τὸ ἀληθὲς τῶν πατέρων δόγμα, τὴν ἐκ Πατρὸς δηλονότι δι᾽ Υἱοῦ ἐκπόρευσιν τοῦ Πνεύματος τοῦ ἁγίου, τὴν ἕως θανάτου ἐξορίαν καὶ φυλακὴν καταδικασθείς, οἰκειοχείρως τὴν παροῦσαν μου διαθήκην γράψας, ὑπέγραψα.
|
Desinit |
ὧν σαρκία ξέουσιν ὡς τὰ θηρία
|
Desinit |
Ὧν τὸ ρῆμα βαρύνεται, ἡ μετοχή ὀξύνεται
|
Incipit |
ὢν ὡς κληρικῷ συ[νεύξ]ηται
|
Incipit |
ὥρας ἐκείνης. Ὑπὲρ δὲ τούτων ἁπάντων δόξαν ἀναπέμψωμεν τῷ πατρί...
|
Desinit |
ΩΡΙΜΟΙ ΓΑΡ ΓΕΝΟΜΕΝΟΙ ΕΧΑΛΑΖΩΘΗΣΑΝ ΟΙ ΚΑΡΠΟΙ· ΣΥΜΜΟΡΙΑΣ ΛΕΓΟΜΕΝΗΣ ΤΙΒΕΡΙΝΗΣ, ΕΝ Η ΚΕΙΤΑΙ Η ΚΩΜΗ ΑΡΙΑΝΙΖΩ ΑΦ' ΗΣ ΩΡΜΑΤΟ· Ο ΤΟΙΝΥΝ ΠΑΤΗΡ ΕΝΝΟΩΝ ΔΙΑ ΤΑΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΑΜΑΡΤΙΑΣ ΣΥΜΒΗΝΑΙ ΤΟΥΤΟ ΕΣΙΩΠΑ· Ο ΔΕ ΥΙΟΣ ΠΑΡΑΛΗΘΕΙΣ ΥΠΟ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΠΡΟΤΡΕΠΕΙ ΑΥΤΟΝ ΦΘΕΓΞΑΣΘΑΙ ΠΡΟΣ
|
Desinit |
Ὥρισεν διὰ ταῦτα ἡ ἁγία σύνοδος μηδενὶ ἐξεῖναι μοναστήριον
|
Incipit |
ὡς ἀδελφόν. Προετρέψατο δὲ αὐτὸν καὶ ξενίαν αὐτῷ ἑτοιμάσαι ἵνα, ἐὰν ἔλθῃ, εὕρῃ που μείνῃ. Καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
ὡς ἀδελφόν· προετρέψατο δὲ αὐτὸν καὶ ξενίαν αὺτῶ ἑτοιμάσαι· ἵνα ἐὰν ἔλθη· εὕρη ποῦ μείνη· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
ΩΣ ΑΙΝΙΓΜΑΤΙΖΟΜΕΝΗΝ ΤΑ ΑΞΙΟΛΟΓΑ
|
Desinit |
ὡς ἀληθῶς τελειότης τὸ μηδέποτε στῆναι πρὸς τὸ κρεῖττον αὐξανόμενον μηδέ τινι πέρατι περιορίσαι τὴν τελειότητα
|
Desinit |
ΩΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΝ ΚΑΙ ΑΝΑΞΙΟΝ
|
Desinit |
ὡς ἀμνὸς ἐναντίον τοῦ κείροντος αὐτὸν ἄφωνος· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
ὡς ὰν ἄκλυστοι τὴν τῶν πειρασμῶν διανηξάμενοι θάλασσαν τοῖς τῆς ἀναπαύσεως λιμέσι καθορμισθείημεν, αὐτὸν ἔχοντες κυβερνήτην διὰ τῶν σῶν πρεσβείων
|
Desinit |
Ὡς ἂν εὐθεῖα ἐπ´ εὐθείας σταθῇ τὰς ἐφεξῆς γωνίας ἢ δύο ὀρθὰς ἔχει
|
Incipit |
ὡς ἂν μὴ θορυβῶνται, ἐκ πλειόνων ὀλίγα εἴρηται σὺν Θεῷ· ᾧ δόξα, αἶνος εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
|
Desinit |
Ὡς ὰν μὴ τῶν λόγων ἀνεργάστων πρὸς τὴν διήγησιν ἐσομένων τὰ τῆς σοφίας μυσήρια ἀνεξέταστα τοῖς ἀκοαταῖς τύχωσιν
|
Incipit |
ὡς ἂν ὁ βίος ἡμῶν μετριώτατα διεξάγοιτο
|
Desinit |
Ὡς ἀπὸ τῆς κοινότητος τῶν ὀρθοδόξων ἀπολογία πρὸς τὸν βασιλέα τοῦ νομοφύλακος Ἰωάννου διακόνου τοῦ Εὐγενικοῦ
|
Titulus initialis |
Ὡς γὰρ πολλάκις εἰρήκαμεν, ἡ ἀπὸ τοῦ πατρὸς διαστολὴ τοῦ Υἱοῦ οὐκ ἄν ποτε ἐν τῇ ἐκ πατρὸς ὑπάρξει τοῦ Πνεύματος παραδέξαιτο τὸ δι’ Υἱοῦ.
|
Desinit |
ὡς γε καλῶς ὁ Ἀλέξανδρος φρονεῖ τοῖς παροῦσι βιβλίοις
|
Incipit abruptus |
Ὡς γενναῖον ἐν μάρτυσιν Ἀγγελῆν τὸν πανένδοξον
|
Incipit |
ὡς γινομένου ξηροτέρου τοῦ δέρματος οἷα τῶν ταριχευομένων σωμάτων
|
Desinit |
ὡς δραμὼν ὁ λόγος ἐδίδαξεν, χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ ... ἀμήν
|
Desinit |
ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε, πάντα ἐν σοφίᾳ ποιήσας· σοὶ γὰρ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε, πάντα ἐν σοφίᾳ ποιήσας· σοὶ γὰρ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
ὡς ἐν ἑτέρῳ δείξομεν
|
Desinit abruptus |
ὡς ἐν φάτνῃ τῆς ἱερᾶς τραπέζης προκείμενόν τε καὶ μετεχόμενον καὶ τῇ μεθέξει ζωοῦντα τοὺς μετέχοντας… ἀμήν.
|
Desinit |
ὡς ἔξ[ω ἁμαρτήματος]
|
Incipit |
Ὡς εὖ γέ σοι γένοιτο, νὺξ γαμοστόλε
|
Incipit |
Ὡς ἡ δόξα τοῦ Βεζήκ, τουτέστιν ἀστράπη
|
Incipit |
Ὡς ἦν ἐπὶ τῆς βασιλείας Μαξιμιανοῦ στρατευόμενος
|
Incipit |
ΩΣ ΗΞΙΩΣΑΣ ΩΣ ΝΟΩ ΡΗΣΙΝ ΝΑΩ
|
Incipit |
Ὡς ἠξίωσας, ὡς νοῶ, ῥῆσιν νάω
|
Incipit |
ΩΣ ΘΕΛΕΙΣ ΒΙΟΥΝ ΟΥ ΔΥΝΗΣΕΙ ΜΗ ΜΑΘΩΝ ΩΣ ΔΕΙ. ΩΝ ΤΑΣ ΔΟΞΑΣ ΘΑΥΜΑΖΕΙΣ ΤΟΥΤΩΝ ΚΑΙ ΤΑΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΜΙΜΟΥ
|
Desinit |
Ὡς ἱκέτην δέξαι με τὸν σὸν οἰκέτην
|
Incipit |
ὡς ἱμάτιον, ἥ φησὶν ὁ προφήτης Δαυίδ, αὐτῶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας ἀμήν.
|
Desinit |
ΩΣ ΚΑΙ ΑΓΩΓΟΣ ΚΑΙ ΠΤΩΞ ΚΑΙ ΑΦΕΩΚΑ
|
Desinit |
ὡς καὶ ἐν [Ἐξόδῳ] ὁ λαὸς ἕωρα φωνὴν κυρίου.
|
Desinit |
ὡς καὶ ἡ ἀνάγνωσις αὐτὴ προιοῦσα διδάξει.
|
Desinit |
ὡς καὶ σοί. Θεὸς ὁ δικαιῶν, τίς ὁ κατακρίνων; Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
Ὡς καλὴ τῶν εἰρηκότων ἡ ξυνωρίς, τοῦ μὲν διὰ τῶν βοῶν τὴν
|
Incipit |
ὡς καρδιώξει, τοῦ βρέφους σταυρουμένου.
|
Desinit |
ὡς καταφρονήτην πατάξη σε
|
Desinit |
ΩΣ ΚΟΝΟΥΜΑΞ ΩΣ ΣΟΥΣΠΕΚΤΟΝ
|
Desinit |
Ὡς λαμπρὰν καὶ πνευματικὴν ὁρῶ τὴν πανήγυριν καὶ ξένον τὸ θέατρον σήμερον
|
Incipit |
ΩΣ ΛΟΓΙΖΟΜΑΙ ΑΔΕΛΦΟΙ... ;ΣΞΟΛΑΣΩΜΕΝ ΑΔΕΛΦΟΙ ΤΗ ΝΗΣΤΕΙΑ ΤΗ ΗΣΥΧΙΑ
|
Incipit |
Ὡς μὲν οὖν ἔστιν ἄξιον τοῖς ὑψηλοῖς καὶ ὑπερβεβηκόσι τοιοῦτον προσεῖναι
|
Incipit |
ὡς μόνος ἐξουσιαστὴς καὶ βασιλεὺς ἀθάνατος καὶ αἰώνιος
|
Incipit |
ὡς περὶ ἀληθεστάτων, τῷ δεδωκότι καὶ γνῶναι οὕτω καὶ εἰπεῖν χάριν ὁμολογοῦμεν Θεῷ, ᾧ πρέπει δόξα ἐκ πάντων εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit cuiusdam partis |
ὡς πληροῦσθαι τῷ ἐπὶ πάντων θεῷ σὺν τῷ μονογενεῖ υἱῷ καὶ τῷ ἁγίῳ πνεύματι τιμὴν καὶ δόξαν καὶ προσκύνησιν εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν
|
Desinit |
ΩΣ ΠΝΕΥΜΑ ΑΓΙΟΝ ΚΑΤΑΞΙΩΘΕΙΣΙ ΔΙΔΟΝΤΑΙ
|
Desinit |
ΩΣ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΑΓΙΟΥ ΚΑΤΑΞΙΩΘΕΙΣΙ ΔΙΔΟΝΤΑΙ
|
Desinit |
ὡς πολλὰ κακὰ ἐνδειξάμενον αὐτῶ. καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
ὡς πολλὰ κακὰ ἐνδειξάνος (ἐνδειξάμενος) αὐτῶ, καὶ οὕτως τελειοὶ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
ΩΣ ΠΟΛΛΩΝ ΩΦΕΛΕΙΑΣ ΠΡΟΞΕΝΟΝ
|
Desinit |
ὡς προέφηκεν ἐν τῷ ἀνωτέρῳ λόγῳ, ἀγαλλιασώμεθα καὶ εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ· καὶ δοξάσωμεν Χριστῷ...
|
Desinit |
ὡς προέφηκεν ἐν τῷ ἀνωτέρῳ λόγῳ, ἀγαλλιασώμεθα καὶ εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ· καὶ δοξάσωμεν Χριστῷ...
|
Desinit |
ὡς Σοδόμων διδάσκει. Εἶτα παραινεῖ εἰς τὰ ἤθη καί, ἐπευξάμενος (ὑπευξάμενος PG 28) αὐτοῖς βεβαιότητα (βεβαιότητι Simotas) τῆς πίστεως παρὰ τοῦ κυρίου, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
ὡς συμπολίτας ἀναδείξῃ τοῖς ἄνω
|
Desinit |
Ὡς ταξιάρχης τῆς ἄνω σκηπτουχίας
|
Incipit |
ὡς τὸ παρ' ἀξίαν ἱερᾶσθαι
|
Desinit |
ὡς τοῦ πατριάρχου Ἀβραὰμ καὶ ἐφύλαξεν καὶ τὸ παιδί του
|
Desinit |
ὡς τῷ Κυρίῳ ἔδοξεν, οὕτω καὶ ἐγένετο· εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον ἀπὸ τοῦ νῦν, καὶ ἕως...
|
Desinit |
ΩΣ ΦΛΟΞ ΠΥΡΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΝ ΑΓΓΕΛΟΙ ΕΠΕΤΑΣΘΗΣΑΝ
|
Incipit |
Ὡς φοβερὸς ὁ τόπος οὗτος συνεξιστάμενος κἀγὼ τῷ πατριάρχῃ Ἰακώβ
|
Incipit |
Ὡς φοβερὸς ὁ τόπος οὗτος συνεξιστάμενος κἀγὼ τῷ πατριάρχῃ Ἰακώβ
|
Incipit |
ως ψιλον ονομα ζωης εχουση πιστεως· νενεκρωμενη δε εξ αγαθων πραξεων· απειλει τη πο(?).
|
Textus |
ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
Ὠσηὲ σκευάζων ἢ φύλαξ
|
Incipit |
Ωσηε· σκιαξων.
|
Incipit |
Ὥσπερ ἀγκάλας μητρικὰς ἀνοίξασα τὰς πύλας
|
Incipit |
Ὥσπερ αἱ τῶν σπουδαίων πράξις μεγάλα τωόντι τοὺς τῶν καλῶν ἐραστὰς...
|
Incipit |
ὥσπερ ἐκ πηγῆς ἀεννάου τὰς αἰτήσεις λαμβάνουσιν. Μεθ' ὧν δοξάσωμεν κύριον τὸν μόνον εὔσπλαγχνον, τὸν μόνον σωτῆρα, τὸν δοξάσαντα καὶ μεγαλύναντα τοὺς ἁγίους αὐτοῦ ἐν δόξῃ... ἀμήν
|
Desinit |
Ὥσπερ ἐξ ἀδηφαγίας μὲν γίνεται φλεγμονή
|
Incipit |
Ὥσπερ ἐξ ἀδηφαγίας μὲν γίνεται φλεγμονή
|
Incipit |
Ὥσπερ ἐξ ἀδηφαγίας μὲν γίνεται φλεγμονή
|
Incipit |
Ὥσπερ ἐξ ἀδηφαγίας μὲν γίνεται φλεγμονή
|
Incipit |
Ὥσπερ ἐστίν, ἀγαπητοί, ποτὲ μὲν νύξ, ποτὲ δὲ ἡμέρα, καὶ ποτὲ μὲν θέρος
|
Incipit |
Ὥσπερ ἡ σάλπιγξ τὸ τοῦ πολέμου σημεῖον φωνήσασα
|
Incipit |
Ὥσπερ κανόνος παρατεθέντος τὸ στρεβλὸν τῶν ξύλων ἐλέγχεται
|
Incipit |
Ὥσπερ κανόνος παρατεθέντος τὸ στρεβλὸν τῶν ξύλων ἐλέγχεται
|
Incipit |
Ὥσπερ καπνὸς ἐξέλιπεν ὁ χρόνος τῆς ζωῆς μου
|
Incipit |
ωσπερ ξ[ενοι ...] βλεπειν, ουτως και οι γραφοντες βιβλιον, τελος. αμην.
|
Textus |
ωσπερ ξαινοι (ξενοι) χαιρουσιν υδειν (ιδειν) πατριδα ουτο (ουτω) και οι γραφοντες βοιβλιου (βιβλιου) τελος
|
Textus |
ωσπερ ξενοι χαιρονται ειδειν πατριδα, και οι θαλαττευοντες ευρειν λιμενα ουτω και οι γραφοντες ειδειν βιβλιου τελος αμην.
|
Textus |
ὥσπερ ξένοι χαίροντες ἰδεῖν πατρίδα·
καὶ οἱ θαλαττεύοντες εὗρεῖν (!) λιμένα·
καὶ οἱ ἐν ἁμαρτίαις ἄφεσιν πταισμάτων·
οὕτως καὶ οἱ γράφοντες ἰδεῖν βιβλίου τέλος
|
Textus |
ωσπερ ξενοι χαιρουσι πατριδα βλεπειν. ουτω και οι γραφοντες τελος βιβλιου.
|
Textus |
Ὥσπερ ξένοι χαίρουσιν ἰδεῖν πατρίδα,
οὕτως καὶ οἱ γράφοντες βιβλίου τέλος.
|
Textus |
Ὥσπερ ὁ τῇ ποικιλίᾳ τῶν γλωσσῶν ἀρεσκόμενος, καὶ ῥήματα ἑτερογλώσσων εἰδέναι βουλόμενος ἑαυτὸν διδάξαι οὐ δύναται
|
Incipit |
Ὥσπερ ὁ τοξεύων τὸν ἥλιον
|
Incipit |
Ὥσπερ ὁ τοξεύων τὸν ἥλιον
|
Incipit |
Ὥσπερ ὁ τοξεύων τὸν ἥλιον
|
Incipit |
Ὥσπερ ὁ τοξεύων τὸν ἥλιον
|
Incipit |
Ὥσπερ ὁ ὑετὸς αὔξει τὰ σπέρματα τῆς γῆς
|
Incipit |
ΩΣΠΕΡ Ο ΥΙΟΣ ΤΑΞΕΙ ΜΕΝ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ
|
Incipit |
Ὥσπερ οὐδ’ ἡ τροφὴ ἀγνοουμένης τῆς κράσεως καὶ ἀλλοιώσεως. ἡ δὲ αὐτὴ τῆς ζητήσεως τάξις, εἴη ἀν καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων τῆς ψυχῆς δυνάμεων. καὶ γὰρ καὶ ἐπ’ ἐκείνων αἱ ἐνέργειαι τῶν ἕξεων γνωριμώτεραι. ἔστι τοίνυν κρᾶσις καὶ μίξις.
|
Incipit |
ΩΣΠΕΡ ΤΟΞΑ ΑΝΤΙ ΤΟΥ ΤΟΞΟΝ
|
Desinit |
ΩΣΤʹ ΕΝ ΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΡΗΣΕΙ ΦΩΝΩΝ ΤΟΥ ΕΥΞΥΝΕΤΟΥ
|
Incipit |
ὥστε ἐνταῦθα στύππιον τεθὲν ἐξαφθήσεται
|
Desinit |
ΩΣΤΕ ΕΞ ΑΝΑΓΚΗΣ ΤΡΙΑ ΑΝ ΕΙΗ ΚΑΙ ΤΑ ΤΗΣ ΡΗΤΟΡΙΚΗΣ ΓΕΝΗ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΝ
|
Desinit |
ὥστε ἡμῖν πάλιν εἰς εὐφροσύνην περιστραφῆναι τὸ πένθς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν
|
Desinit |
Ὥστε θνηξόμενοι τῶν σῶν ἀγάθων
|
Incipit |
ὥστε καὶ ἀκούσας δυσφημούμενον τὸν Κύριον τῆς δόξης, μὴ ἐπιδιαμαρτύρασθαι κατὰ δύναμιν
|
Desinit |
ὥστε καὶ ὡς ἐν βραχεῖ αὐτόθι θέοντα ὄψει με, μετὰ σοῦ τὸ λοιπὸν τῆς ζωῆς διάξοντα.
|
Desinit |
ὥστε καλῶς ἔχει τὸ μὲν εὐαγγέλιον Χριστοῦ πράξεις λέγειν, τὰς δὲ πράξεις τοῦ παναγίου καὶ ζωοποιοῦ Πνεύματος.
|
Desinit |
ὥστε τοῦ λόγου τῆς αἰτίας ὑπεξῃρημένου ἐν μηδενὶ τὴν ἁγίαν τριάδα πρὸς ἑαυτὴν ἀσυμφώνως ἔχειν
|
Desinit |
ὠταλγία, ὠτῶν πόνος· τέλος τῶν λέξεων
|
Desinit |
ᾮτινι πατρὶς μὲν Σύναδα... τὸ δὲ γένος εἶλκεν ἓξ Ἑβραίων
|
Incipit |
ὠφελῶ· αἰτιατικῇ. Συντάξεως ἔνεστι ἐνταῦθα τέλος
|
Desinit |
Ὤφθης τῇ ἐν ξύλῳ
|
Incipit |
ὦχρα, εἶδος τῆς κιρρᾶς· ᾗ οἱ ζωγράφοι χρῶνται, καὶ οἱ ξενῶνες εἰς τὰ ἰσχυρὰς ἐμπλάστρους
|
Desinit |