δὲ ἢ ὃν Μκα͵στ πρὸς ͵στωνθ
|
Desinit |
δὲ ὀνομαζέσθω ἐν υμῖν
|
Incipit abruptus |
δὲ οὐ πολὺν αὐτῶν ποιούμενος λόγον, τὴν γῆν ἀνταλλάσσῃ τῶν οὐρανίων. Ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
ΔΕ ΣΥΜΜΑΧΟΣ ΣΑΡΚΕΣ ΑΥΤΟΥ ΠΕΡΙΚΕΧΥΜΕΝΑΙ
|
Incipit |
δὲ σφαλῆναι ἐν τινι πορνείᾳ... δεινὸν εἶναι... οὐδὲν ζητ[...
|
Desinit |
ΔΕ ΤΕΛΩΝΗΣ ΚΑΤΗΛΘΕ
|
Incipit |
δε. εγεννησεν τον Αχαζ
|
Incipit abruptus |
ΔΕ]ΔΩΚΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΣΚΗΝ ΜΟΥ
|
Incipit |
ΔΕΔΕΜΕΝΟΣ ΑΛΥΣΕΣΙ ΠΥΡΙΝΑΙΣ ΥΠΟ ΑΓΓΕΛΩΝ
|
Desinit |
δεδήλωκε μοι ἡ σὴ εὐλάβεια ὥς τινες
|
Incipit |
δεδιδαγμένος
|
Desinit |
δέδοικα μὴ πῶς εἱς ἐναντίον πέσω
|
Desinit |
δέδοικα μή πως εἰς ἐναντίον πέσω
|
Desinit |
δέδοκε τῷ Ἱεροβοάμ
|
Desinit |
Δεδοξασμένα ἐλαλήθησαν περὶ σοῦ
|
Incipit |
δεδοξασμενον το πεταλον εφανη.
|
Desinit |
δεδοξασμενον το πεταλον εφανη.
|
Desinit |
ΔΕΔΩΚΕΝ ΑΥΤΟΙΣ ΤΟΥΣ ΑΡΤΟΥΣ
|
Desinit |
δέδωκεν ὁ θεός
|
Incipit |
δέδωκεν ὁ θεὸς οἷς δέδωκεν, ἀεὶ ἑορτάζειν, ἀεὶ πανηγυρίζειν, καθ᾽ ἕκαστον ἔτος ἀνανεοῦσθαι τῆς πανηγύρεως τὸν λόγον, ἐν Χριστῷ…
|
Desinit |
δεδωκότι
|
Incipit |
δεήθητε Χερουβεὶμ θρόνοι κυριότητες ἄγγελοι
|
Desinit |
Δεηθῶμεν οὖν αὐτοῦ, ἵνα ἡμᾶς εἰσαγάγῃ εἰς τὴν
βασιλείαν αὐτοῦ· ὅτι αὐτῷ πρέπει...
|
Desinit |
Δεητήριοι πρὸς τὸν αὐτὸν αὐτοκράτορα ὡς ἀπὸ τῆς σεβαστοκρατορίσσης
|
Titulus initialis |
Δεητήριος εἰς τὸν αὐτοκράτορα περὶ ζώσης ἀλώπεκος
|
Titulus initialis |
Δεητήριος περὶ τοῦ ἐν <τοῖς> Μαγγάνοις ἀδελφάτου
|
Titulus initialis |
Δεητήριος περὶ τοῦ ἐν τοῖς Μαγγάνοις ἀδελφάτου
|
Titulus initialis |
ΔΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΤΗΧΕΙΣΘΑΙ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ
|
Incipit |
ΔΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΤΗΧΕΙΣΘΑΙ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ ΤΑ ΔΕΟΝΤΑ
|
Incipit |
δεῖ γάρ με πάσαις κεφαλαῖς ἐφαρμοσαι τὸν στέφανον.
|
Desinit |
δεῖ γάρ με ταπεινούμενον καταβαίνειν καὶ εἰς τὰς τῶν λέξεων τριοδίτιδας.
|
Desinit |
δεῖ γάρ σοι πείθεσθαι πάντως καθάπερ πατρὶ καὶ κηδεμόνι τοῦ γένους.
|
Desinit |
ΔΕΙ ΓΙΓΝΩΣΚΕΙΝ ΟΤΙ ΟΤΑΝ
|
Incipit |
Δεῖ γιγνώσκειν ὅτι ὅταν ἔστι τὸ οὖρον
|
Incipit |
ΔΕΙ ΓΙΓΝΩΣΚΕΙΝ ΟΤΙ ΟΤΑΝ Η ΤΟ ΟΥΡΟΝ ΕΡΥΘΡΟΝ
|
Incipit |
ΔΕΙ ΓΙΓΝΩΣΚΕΙΝ Ω ΦΙΛΟΜΑΘΕΣΤΑΤΕ
|
Incipit |
δει γινοσκον (γινωσκειν?), οτι τα τεσσαρα ευαγγελια αφομοιωμ(α) (αφομοιωμα) εισι του (των) χερου(βιμ) (χερουβιμ)
το κατα Ματθαιον, ομοιον ανθρωπου.
το κατα Λουκαν, ομοιον μοσχου.
το κατα Λουκαν (!), ομοιον λεοντος.
το κατα Ιωαννην, ομοιον αετω.
αυτη η διδαχη των χερουβιμ. αμην.
|
Textus |
ΔΕΙ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ
|
Incipit |
Δεῖ γινώσκειν ὅπως ἔχει σχῆμα προσευχῆς λέγεται κομπολόγιον
|
Incipit |
Δεῖ γινώσκειν ὅτι ἀπ' ἐντεῦθεν τάττεται ὁ πίναξ τῆς βίβλου εἰθ' οὕτως ὁ παρὼν πρόλογος
|
Titulus initialis |
ΔΕΙ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ ΟΤΙ ΕΙΣ ΕΠΤΑ ΜΟΙΡΑΣ ΕΣΤΙΝ Η ΓΗ ΜΕΜΕΡΙΣΜΕΝΗ
|
Incipit |
ΔΕΙ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ ΟΤΙ Η ΓΗ ΜΕΣΟΝ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ ΕΝΙ ΜΗ ΕΓΓΙΖΟΥΣΑ ΠΟΥ
|
Incipit |
ΔΕΙ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ ΟΤΙ ΟΠΟΤΑΝ ΕΣΤΙ ΤΟ ΟΥΡΩΝ ΕΡΥΘΡΟΝ
|
Incipit |
Δεῖ γινώσκειν ὅτι ὅταν ἐστι
|
Incipit |
ΔΕΙ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ ΟΤΙ ΤΑ ΤΕΣΣΑΡΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΙΣΙΝ ΤΑ ΣΥΝΙΣΤΩΝΤΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ
|
Incipit |
Δεῖ γινώσκειν ὅτι τὸ ἡρωϊκὸν μέτρον
|
Incipit |
ΔΕΙ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ ΟΤΙ ΤΟ ΜΑΘΕΙΝ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΛΩΣ ΚΑΙ ΦΡΟΝΕΙΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΣ
|
Incipit |
ΔΕΙ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ ΟΤΙΠΕΡ ΛΕΠΤΑ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΑΣΣΑΡΙΑ
|
Incipit |
ΔΕΙ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ ΟΤΙΠΕΡ ΛΕΠΤΑ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΑΣΣΑΡΙΑ
|
Incipit |
Δεῖ γινώσκειν ὡς ὅτε τὸ οὖρον ἐστὶν ἐρυθρὸν
|
Incipit |
δει γινωσκειν, οτι τα τεσσαρα ευαγγελια αφομοιωμ(α) (αφομοιωμα) εισι του (των) χερουβιμ
το κατα Ματθαιον, ομοιον ανθρωπου.
το κατα Μαρκον, ομοιον λεοντος.
το κατα Λουκαν, ομοιον μοσχου.
το κατα Ιωαννην, ομοιον αετου.
αυτη η διδαχη των χερουβιμ. αμην.
|
Textus |
ΔΕΙ ΔΕ ΓΙΓΝΩΣΚΕΙΝ ΤΟΥΤΟ, ΟΤΙ ΤΟ ΑΙΜΑ, ΟΠΕΡ ΦΑΙΝΕΤΑΙ
|
Incipit |
δει δε ειδεναι χρη, αναγινωσκεσθαι το αγιον ευαγγελιον
|
Incipit |
Δεῖ δὲ καὶ τὰ κατὰ τὸν μέγαν Γεράσιμον... Οὗτος τὴν κατὰ τὸν Ἰορδάνην οίκήσας ἔρημον
|
Incipit |
Δεῖ δὲ πανὺ καλῶς
|
Incipit |
ΔΕΙ ΔΕ ΠΑΝΥ ΚΑΛΩΣ ΚΑΚΕΙΝΟ ΕΙΔΕΝΑΙ ΚΑΙ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ
|
Incipit |
ΔΕΙ ΔΕ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑ ΕΧΕΙΝ
|
Incipit |
ΔΕΙ ΔΗ ΟΥΝ ΗΜΑΣ ΠΑΡΟΡΓΙΖΕΙΝ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ
|
Incipit |
Δεῖ δὴ χρημάτων καὶ ἄνευ τούτων οὐδὲν
ἔστι γενέσθαι τῶν δεόντων
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
ΔΕΙ ΕΙΔΕΝΑΙ ΟΤΙ ΑΠΟ ΠΛΕΙΑΔΟΣ ΔΕΣΕΩΣ ΜΕΧΡΙ ΤΡΟΠΗΣ ΧΕΙΜΕΡΙΝΗΣ
|
Incipit |
ΔΕΙ ΕΙΔΕΝΑΙ ΟΤΙ ΕΙΣΙ
|
Incipit |
δεῖ εἰδέναι ὅτι εἰσί τινες τῶν μοναχῶν
|
Incipit |
δεῖ εἰδέναι ὅτι ἐν τῳ μὴ ἀμοιρεῖν
|
Incipit |
Δεῖ εἰδέναι ὅτι ἑπτὰ
|
Incipit |
δει ειδεναι οτι εως <το> (?) κατα Ματθαιον την [...] ολου ουκ [...γ...]
|
Textus |
Δει ειδεναι οτι μονον τον αγιον Πετρον εβαπτισεν ο Χριστος
|
Incipit |
ΔΕΙ ΕΙΔΕΝΑΙ ΟΤΙ ΜΥΣΤΗΡΙΑ
|
Incipit |
Δεῖ εἰδέναι ὅτι μυστήρια τῆς ἐκκλησίας ἡμῶν εἰσὶν ζ'
|
Incipit |
ΔΕΙ ΕΙΔΕΝΑΙ ΟΤΙ Ο ΚΡΟΝΟΣ ΕΓΕΝΝΗΘΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΕΒΡΩΔ
|
Incipit |
Δει ειδεναι οτι ο Λουκας αρχεται κυριακη τη μετα της υψωσεως· τοτε και η ισημερια γιγνεται.
|
Textus |
ΔΕΙ ΕΙΔΕΝΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΔΙΑΛΛΑΣΣΟΥΣΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΛΕΙΟΝ ΚΑΙ ΕΛΑΣΣΟΝ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΛΙΜΑΤΑ
|
Incipit |
Δεῖ εἰδέναι ὅτι πρὸ πάσης τέχνης
|
Incipit |
Δεῖ εἰδέναι ὅτι πρὸ πάσης τέχνης καὶ ἐπιστήμης τέσσαρα εἰσί τινα ζητούμενα
|
Incipit |
δεῖ εἰδέναι ὅτι τὰ ὀκτὼ τοῦ λόγου καλούμενα μέρη
|
Incipit |
ΔΕΙ ΕΙΔΕΝΑΙ ΟΤΙ ΤΟΝ ΕΡΧΟΜΕΝΟΝ ΑΠΟ ΚΟΣΜΟΥ ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΟΝΑΧΟΝ ΔΟΚΙΜΑΖΕΙΝ ΤΡΙΕΤΙΑΝ ΧΡΟΝΟΝ
|
Incipit |
ΔΕΙ ΕΙΔΕΝΑΙ ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΙΣΙ ΕΠΤΑ
|
Incipit |
ΔΕΙ ΕΙΔΕΝΑΙ ΩΣ ΟΙ ΤΟΥ ΙΛΛΥΡΙΚΟΥ ΑΠΑΝΤΕΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ
|
Incipit |
ΔΕΙ ΕΙΔΕΝΑΙ, ΕΙΣΙ
|
Incipit |
δει ειναι με; και αυτοι ου συνηκαν το ρημα
|
Incipit abruptus |
δεῖ ἐκβαλεῖν τὸν μόλυβδον
|
Desinit |
Δεῖ ἡμᾶς καὶ τοῦτο εἰδέναι ὅτι πολλὴν δύναμιν
|
Incipit |
δεῖ ἡμᾶς μὴ κατὰ ἔθος σωματικὸν
|
Incipit |
δεῖ καὶ ἀναγκαῖόν ἐστιν, ἀδελφέ, τοὺς παραδεδομένους
|
Incipit |
δεῖ κατὰ τὸν αὐτὸν τύπον καὶ περὶ τῶν μυστηρίων διελθεῖν
|
Desinit |
ΔΕΙ ΜΕΝ ΟΥΝ
|
Incipit |
Δει ουν αδελφοι τους τω τιμιω αιματι εξαγορασθεντας
|
Incipit |
ΔΕΙ ΟΥΝ ΤΟΥ ΒΟΥΛΟΜΕΝΟΥ ΥΙΟΝ ΘΕΟΥ
|
Incipit |
Δεῖ πάντα χριστιανὸν ἀεί ποτε ἐπὶ ἡνδήτινα ἁμαρτίαν μετανοεῖν
|
Incipit |
δεῖ πλ... πολύτροφον
|
Desinit |
δεῖ πληρωθῆναι καὶ μερισθῆναι κατὰ τὴν ἀξίαν ἑκάστῳ… ὧν μετάσχοιμεν… ἀμήν
|
Desinit |
Δεῖ σε γινώσκειν ὧ παιδίον ὅτι ὀκτώ εἰσι πάντα τὰ μέρη τοῦ λόγου
|
Incipit |
ΔΕΙ ΣΕ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ Ω ΠΑΙΔΙΟΝ ΟΤΙ ΕΙΣΙ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΟΝΟΜΑ ΡΗΜΑ
|
Incipit |
ΔΕΙ ΣΕ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ, Ω ΠΑΙΔΙΟΝ
|
Incipit |
δεῖ σε εἰδέναι ὅτι πολλαχόθεν σύγκειται πιθανῶς ὁ μῦθος
|
Incipit cuiusdam partis |
ΔΕΙ ΤΗΝ ΣΗΝ ΕΥΛΑΒΕΙΑΝ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΑΣΙΑΝ ΚΑΙ ΠΡΟΝΟΙΑΝ
|
Incipit |
Δεῖ τὸν ἐκκλησιάρχην
|
Incipit |
ΔΕΙ ΤΟΝ ΕΞΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΝ ΚΡΥΦΙΑ
|
Incipit |
ΔΕΙ ΤΟΝ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝΤΑ
|
Incipit |
Δεῖ τὸν μοναχὸν πρὸ πάντων ἀκτήμονα βίον
|
Incipit |
ΔΕΙ ΤΟΝ ΝΕΟΝ ΑΣΚΕΙΝ ΤΟΝ ΑΚΤΗΜΟΝΑ ΒΙΟΝ ΣΩΜΑΤΟΣ ΗΡΕΜΙΑΝ ΚΑΙ ΚΟΣΜΙΩΤΗΤΑ ΣΧΗΜΑΤΟΣ
|
Incipit |
ΔΕΙ ΤΟΝ ΝΕΟΝ ΑΣΚΗΤΗΝ ΑΚΤΗΜΟΝΑ ΒΙΟΝ ΕΧΕΙΝ
|
Incipit |
ΔΕΙ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΕΧΕΙΝ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑ ΣΥΜΠΑΡΟΜΑΡΤΟΥΝ ΑΥΤΩ
|
Incipit |
δεῖ τοὺς μὴ εἰδότας ἐκ τήθους τὸ Ψαλτήριον ὅταν λέγωσιν τὴν ἀσκητικὴν ἀκολουθίαν λέγειν ἀντὶ Ψαλμῶν τὴν εὐχὴν τοῦ τελώνου
|
Incipit |
δειγμάτων, ἀλλὰ καὶ ἐπ' αὐτῶν αὐτὸ τ$ων ἔργων ἔδειξεν
|
Incipit |
ΔΕΙΚΝΥΟΥΣΙΝ, ΩΣ ΟΙΟΝΤΑΙ ΔΙΑ ΤΗΣ ΠΕΙΡΑΣ
|
Incipit |
δεικνύσθω τὸ πάθος, ἵνα φανῇ τῆς δυνάμεως ὁ χορηγός· αὐτῷ…
|
Desinit |
δείκνυσιν
|
Desinit |
ΔΕΙΚΝΥΣΙΝ Ο ΙΩΒ ΑΠΟ ΤΩΝ ΠΑΘΗΜΑΤΩΝ ΜΑΛΛΟΝ Η ΑΠΟ ΤΩΝ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΩΝ ΕΝΔΟΚΙΜΗΣΑΣ
|
Desinit |
δεικνύων
|
Desinit |
Δειλὴν καὶ ἄνανδρον τὴν ψυχὴν ἀμαθία ποιεῖ
|
Incipit |
Δειλὴν καὶ ἄνανδρον τὴν ψυχὴν ἀμαθία ποιεῖ, οὐ κατὰ φύσιν, ἀλλὰ κατὰ προαίρεσιν
|
Incipit |
Δειλία
|
Titulus initialis |
Δειλιῶ τὸν Ἀβραὰμ ὡς τὴν ἐμὴν ὑπερβαίνοντα γλῶτταν· καὶ πρὸς τὴν αὐτοῦ μνήμην προλαβοῦσά με
|
Incipit |
δεινίας Φορμίδου
|
Desinit |
δεινοὶ κατὰ κοιλίαν
|
Incipit |
Δεινὸν ἐμοί γε δοκεῖ καὶ ἥκιστα τῶν δεόντων ὡς ἀληθῶς ἐφαπτόμενον
|
Incipit |
δεινὸν ἡ πονηρία, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, καὶ πάσης ἀσεβείας ἀνάμεστον
|
Incipit |
ΔΕΙΝΩΣ ΜΕ ΧΕΙΜΑΖΟΥΣΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ
|
Incipit |
ΔΕΙΝΩΣ ΧΕΙΜΑΤΖΟΜΕΝΟΣ
|
Incipit |
ΔΕΙΞΑΙ
|
Desinit |
δειξάμενον αὐτῶ. καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
ΔΕΙΞΟΝ ΠΕΡΙΚΛΥΤΟΝ ΤΗΣ ΣΗΣ ΥΠΕΡΑΓΑΘΟΥ ΘΕΟΤΗΤΟΣ
|
Desinit |
Δεῖπνον ἡμῖν ἤδη πρόκειται μυστικόν,
ὅπερ ἡ σεπτὴ τῶν εὐαγγελίων βίβλος
|
Incipit |
Δέκα αἱ κατηγορίαι οὖσαι ὁμονύμως αἱ πᾶσαι
|
Incipit |
δέκα αὐτὸν ἀπὸ τάφου εἰς βασιλείαν παρεδέξαντο· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς καταξιωθῆναι χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
Δεκα επιφ[ανειαι] (επιφανειαι) του κυριου εγενοντο μετα την εκ νεκρων αναστασιν:
|
Titulus initialis |
Δέκα ἐπιφάνειαι τοῦ Kυρίου τοῖς ἰδίοις μαθηταῖς γενόμεναι μετὰ τὸ ἐκ νεκρὼν (!) αὐτοῦ ἑγερθῆναι
|
Titulus initialis |
δεκα επιφανειαι του κυριου μετα την αναστασιν.
|
Titulus initialis |
Δέκα ἐπιφάνειαι τοῦ κυρίου μετὰ τὴν ἀνάστασιν.
|
Titulus initialis |
Δεκα επιφανειαι του κυριου τοις ιδιοι (ιδιοις) μαθηταις γενομεναι μετα το εκ νεκρων αυτον αναστηναι
|
Titulus initialis |
Δέκα ἐπιφανείαι τοῦ κυρίου τοῖς ἰδίοις μαθηταῖς γινόμεναι μετὰ τὸ ἐκ νεκρῶν αὐτὸν ἀναστῆναι
|
Titulus initialis |
δεκα επιφανειαι του κυριου τοις ιδιοις μαθηταις γινομεναι· μετα την εκ νεκρων αυτου αναστασιν.
|
Titulus initialis |
δεκα επιφανειαι του κυριου τοις ιδιοις μαθηταις ωφθη μετα την αναστασιν.
|
Titulus initialis |
δεκα επιφανια ( !) του κυριου ημων Ιησου Χριστου τοις ιδιοις αυτου μαθηταις.
|
Titulus initialis |
δεκα επιφανιαι του κυριου τοις ιδιοις μαθηταις γενομεναι μετα την εκ νεκρων αναστασιν.
|
Titulus initialis |
δέκα κατηγορίαις
|
Desinit |
δέκα ὀνόμασι παρ' Ἑβραίοις
|
Incipit |
Δεκα ονομασι παρ’ Εβραιοις, ονομαζεται ο θεος·
|
Incipit |
ΔΕΚΑ ΟΝΟΜΑΣΙ ΠΑΡʹ ΕΒΡΑΙΟΙΣ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ Ο ΘΕΟΣ
|
Incipit |
Δέκα πληγὰς ὁ Θεὸς τοῖς Αἰγυπτίοις
|
Incipit |
Δεκα των (Δεκατον) εις το ορος των ελαιων ανερχομενος.
|
Desinit |
Δεκαλογος Μωυσεως περι της δεκαλογου ην εδωκεν αυτω ο θεος.
|
Titulus initialis |
ΔΕΚΑΜΗΝΙΑΙΟΝ ΧΡΟΝΟΝ ΝΟΗΤΕΟΝ ΟΥ ΤΟ ΔΕΚΑ ΜΗΝΑΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥΣ
|
Incipit |
Δεκάπολις, σέβω σε τοῦ Προκοπίου
|
Incipit |
Δεκάστιχοι πρὸς τὸν αὐτοκράτορα κῦρ Ἰωάννην τὸν Κομνηνὸν στρατεύσαντα καὶ πάλιν κατὰ Περσῶν εὐκτήριοι ληφθέντες ἀπὸ πάντων τῶν προφητῶν
|
Titulus initialis |
Δεκατον, εις το ορος των ελαιων ανερχομενος.
|
Desinit |
ΔΕΚΑΧΟΡΔΟΝ ΨΑΛΤΗΡΙΟΝ ΤΑΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΦΗΣΙ
|
Incipit |
Δεκετηρικὸς ἢ περὶ τῶν πρεπόντων λόγων τῷ βασιλεῖ
|
Titulus initialis |
Δέκιος ἡνίκα τὰ τῆς Ῥωμαίων βασιλείας διεῖπε σκῆπτρα
|
Incipit |
Δέκιος ἡνίκα τῆς ῥωμαϊκῆς ἀρχῆς τὰ σκῆπτρα διεῖπε
|
Incipit |
Δεκίου τὴν αὐτοκράτορα Ῥωμαίων παρανόμως διέποντος ἀρχήν, τοῦ τετάρτου ἔτους τῆς αὐτοῦ βασιλείας
|
Incipit |
Δεκίου τοῦ ἀσεβεστάτου τὰ Ῥωμαίων σκῆπτρα διέποντος, ὁ κατὰ χριστιανῶν διωγμὸς οἷά τις σφοδροτάτη λαίλαψ
|
Incipit |
Δεκίου τοῦ δυσσεβοῦς τὰ Ῥωμαίων σκῆπτρα διέποντος, Κυντιανοῦ δὲ τῆς Σικελῶν ἐπαρχίας ἡγεμονεύοντος, διωγμὸς κατὰ Χριστανῶν ἐκινεῖτο
|
Incipit |
ΔΕΚΤΙΚΗ ΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙΩΝ
|
Desinit |
Δέλτον ὁ ρητορικῆς
|
Incipit |
ΔΕΛΤΟΣ ΣΥΝ ΘΕΩ ΔΑΥΙΔ ΤΟΥ ΨΑΛΜΟΓΡΑΦΟΥ
|
Titulus initialis |
Δελφῖνα
|
Incipit |
Δελφῖνα
|
Incipit |
δεμας αυτο σαωσαι.
|
Desinit |
Δὲν ἀγαπᾶ ὁ φιλάν(θρωπ)ος θ(εὸ)ς ἄλλους ἀν(θρώπ)ους ὡσὰν τοὺς ταπεινοὺς· καὶ δὲν μισᾶ
|
Incipit |
Δὲν ἀγαπᾷ ὁ φιλάνθρωπος θεὸς ἄλλους ἀνθρώπους ὡσὰν τοὺς ταπεινούς
|
Incipit |
ΔΕΝ ΑΓΑΠΑ Ο ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΕΟΣ ΑΛΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΩΣΑΝ ΤΟΥΣ ΤΑΠΕΙΝΟΥΣ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΙΣΑ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΩΣΑΝ ΤΟΥΣ ΚΕΝΟΔΟΞΟΥΣ
|
Incipit |
Δὲν εἶναι ἄλλο
|
Incipit |
Δὲν εἶναι ἄλλο
|
Incipit |
Δὲν εἶναι ἄλλο διὰ τὸ ὁποῖον λέγουσιν οἱ Ῥωμᾶνοι πῶς ὁ Πάπας νὰ εἶναι κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας
|
Incipit |
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ
|
Incipit |
Δὲν εἶναι πράγμα δυνατὸν κόρακας νὰ ἀσπρίσῃ
|
Incipit |
δὲν ἠθέλησε νὰ φανερωθῇ ἕως τῆς ζωῆς αὐτῆς καὶ δὲν ἔμαθε τινὰς τοῦ ὑπῆγεν, ἢ ποῦ ἀπέθανεν ἔως τὴν σήμερον
|
Desinit |
ΔΕΝ ΗΛΠΙΖΑ ΠΟΤΕ ΟΥΔΕ ΕΘΑΡΡΟΥΝ
|
Incipit |
ΔΕΝ ΛΟΓΙΑΖΕΙ ΝΑ ΤΟ ΜΑΘΗ ΑΠΟ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ
|
Desinit |
ΔΕΝ ΦΘΑΝΕΙ ΝΑ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΟΙ ΛΑΤΙΝΟΙ ; ΖΗΛΩΤΗΣ
|
Incipit |
δὲν φθάνει νὰ πολεμοῦν οἱ Λατίνοι τοὺς ὀρθοδόξους
|
Incipit |
δὲν χάνεται ποτὲ ἐκεῖνο τὸ καλόν, ὁποῦ εἰς
|
Desinit |
δένδρεα καὶ ποταμοὶ καὶ ἄλσεα λείβετε θρῆνον
|
Incipit |
δένδρεα καὶ ποταμοὶ καὶ ἄλσεα λείβετε θρῆνον
|
Desinit |
δένδρον, θάμνος · φρύγανον, πόα
|
Incipit |
Δέξαι δέησιν ῥυπαροῦ καὶ ἀκαθάρτου στόματος, Δέσποτα τῶν ἁπάντων
|
Incipit |
ΔΕΞΑΙ ΚΑΙ ΝΥΝ Ω ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΚΗΡΥΞ ΚΑΙ ΛΥΧΝΕ
|
Incipit |
δέξαι μου τὸν ὕμνον, ὅνπερ ἐξ ἀναξίων τετόλμηκα χειλέων ἰδοὺ προσάξαι σοι
|
Desinit |
ΔΕΞΑΙ ΠΑΜΦΙΛΤΑΤΕ ΤΗΝ ΤΕΤΥΡΑΝΝΗΜΕΝΗΝ ΣΕ ΜΙΔΑΛΙΝ
|
Incipit |
ΔΕΞΑΙ ΠΑΜΦΙΛΤΑΤΕ ΤΗΝ ΤΕΤΥΡΑΝΝΗΜΕΝΗΝ ΣΕΜΙΔΑΛΙΝ
|
Incipit |
ΔΕΞΑΙ ΣΕΒΑΣΤΕ ΤΟ ΒΡΑΧΥ ΣΠΟΥΔΑΣΜΑ ΜΟΙ
|
Incipit |
Δέξαι, φυλακή, καὶ σὺ τὸν στρατηλάτην
|
Incipit |
ΔΕΞΑΜΕΝΟΙ ΤΑ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΥΜΕΤΕΡΑΣ ΑΓΑΠΗΣ
|
Incipit |
Δεξάμενός σου τὸν λόγον τὸν πολὺν καὶ καλὸν ἀνέγνων
|
Incipit |
δεξιτερῇ βαλέων φίλον κάρα· θαῦμα ἰδέσθαι
|
Desinit |
ΔΕΟΜΑΙ ΑΓΑΠΗΤΟΙ· ΣΠΟΥΔΑΣΩΜΕΝ ΠΑΝΤΕΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ· ΙΔΟΥ ΕΠΙ ΘΥΡΕΣ ΕΣΤΙΚΕΝ ΠΟΙΗΣΑΙ ΣΥΝΤΕΛΙΑΝ ΤΟΥ ΑΙΩΝΟΣ ΤΟΥ ΜΑΤΑΙΟΥ ΑΥΤΩ Η ΔΟΞΑ...
|
Desinit |
Δέομαι καὶ ἀντιβολῶ, ὅταν υἱὸν
|
Incipit |
Δέομαι καὶ ἀντιβολῶ, πολλὴν τῶν οἰκείων παίδων, ἀγαπητοί, ποιώμεθα πρόνοιαν, καὶ πανταχοῦ τὴν σωτηρίαν ζητῶμεν αὐτῶν τῆς ψυχῆς
|
Incipit |
Δέομαι πρὸς Θεοῦ τῶν ὕστερόν ποτ' ἴσως τοῦτον ἀναγνωσομένων τὸν λόγον
|
Incipit |
Δέομαι ὑμῶν, ἀγαπητοί, ἐκχέαται ἐπ' ἐμὲ τὰ σπλάγχνα ὑμῶν
|
Incipit |
δεόμε[να
|
Desinit |
δεόμεθα
|
Desinit |
δεόμενος ὀξὺ ἄρτ{ην} οἱ ἀναπέμψαι
|
Desinit |
δεόμενος Ὀξυάρτ{ην} οἱ ἀναπέμψαι
|
Desinit |
δεον γινω[...](γινωσκειν) [...] γραφεντα ε[...] κοντ[...] απο τ[...] εως προ μιας κυριακης [...]η[...] (της) υψωσεως, εαν δε το πασχα φθαση εξω[...] (εξωθεν ?) [...] αφθασως (αφθαρσεως ?) εως τη κυριακη ταυτη αναγινωσκονται, τα δε λοιπα αργουσιν
|
Textus |
Δεον γινωσκειν, οτι αρχετε (αρχεται) ο Λουκας αναγινωσκεσθαι, απο τη (!) κυριακη (!) μετα την υψωσιν, τοτε γαρ και ισημερια γινεται, ο καλειται νεον ετος.
|
Textus |
Δεον γινωσκειν, οτι αρχετε (αρχεται) ο Λουκας αναγινωσκεσθαι, απο της κυριακης μετα την υψωσιν. τοτε γαρ και ισημηρια γινεται, ο καλειται νεον ετος.
|
Textus |
Δέον γνῶναι τὸ πῶς ἄρχονται τὰ εὐαγγέλια. Ἰωάννης ἀπὸ τοῦ Πάσχα ἕως τῆ ν΄. Ματθαῖος ἀπὸ τῆ (!) ν΄ μέχρι τοῦ νέου ἔτους. Λουκᾶς ἀπὸ σεπτεμβρίω μέχρι τῆς ἀποκρέου. Μάρκος ἀπὸ τῆ α΄ τῶν νηστειῶν μέχρι τῆ μγ(μεγάλη) ε(ἑβδομάδι)
|
Textus |
ΔΕΟΝ ΕΚΡΙΝΑΜΕΝ ΜΕΤΑ ΠΑΝΤΩΝ ΣΑΤΡΑΠΩΝ
|
Incipit |
Δέον ἕνα Θεὸν
|
Incipit |
δέον ἐστὶ ξηροφαγεῖν ἐκτὸς εἰ μὴ τύχῃ ἢ τὴν ἑορτὴν τῶν Χριστοῦ γέννων
|
Incipit |
ΔΕΟΝ ΗΜΙΝ ΣΗΜΕΝΗΝ ΠΡΩΙ
|
Incipit |
Δέον σε τιθέναι τὰς ἡμέρας
|
Incipit |
ΔΕΟΝΤΟΣ Η ΕΛΛΕΙΠΟΝΤΕΣ ΔΙΑΜΑΛΛΟΝΤΑΙ
|
Incipit |
δερκ’ (?) ενταυθα ξεινε λυσιν αμφι τετταρων θεηγορων.
|
Textus |
δερκ’ (?) ενταυθα ξεινε λυσιν αμφι τετταρων θεηγορων.
|
Textus |
ΔΕΡΚΕΟ ΑΘΛΑ ΠΟΛΥΣΤΟΝΑ
|
Incipit |
ΔΕΣΜΕΥΣΑΣ ΤΟΙΣ ΑΘΛΟΙΣ... ; ΓΕΩΡΓΗΘΕΙΣ ΥΠΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΙΤΟΣ
|
Incipit |
δεσμοῖς τισιν ἀλύτοις
|
Desinit |
Δεσμός ἐστιν ἀρραγὴς ἡ θλῖψις, ἀγαπητοί
|
Incipit |
Δεσμῷ, Μελάνη, συνδεθεῖσα νυμφίου
|
Incipit |
Δέσποινά μου Θεοτόκε, θεογεννήτρια, θεοχαρίτωτε, θεομῆτορ
|
Incipit |
δέσποινά μου ὑπεραγία θεοτόκε θεογεννήτρια θεοχαρίτωτε
|
Incipit |
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΜΟΥ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΜΟΥ ΘΕΟΤΟΚΕ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ
|
Incipit |
Δέσποινα πανύμνητε καὶ πανάγαθε, ἡ τοῦ ἐλέους πηγή, ἡ τῆς φιλανθρωπίας ἄβυσσος
|
Incipit |
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
|
Desinit |
δέσποινα, δέσποινα μῆτερ ἁμαρτωλῶν ἡ προστάτις
|
Incipit |
Δέσποινα, ὑπεραγία μου Θεοτόκε, κεχαριτωμένη Θεογεννήτρια, ὑπερευλογημένη θεοχαρίτωτε Θεομῆτορ
|
Incipit |
ΔΕΣΠΟΤΑ ΑΓΙΕ ΑΜΟΛΥΝΤΕ ΑΧΡΑΝΤΕ Ο ΜΗ ΑΠΑΞΙΩΣΑΣ
|
Incipit |
Δέσποτα ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστέ, λόγε ἀΐδιε τοῦ ἀνάρχου θεοῦ καὶ πατρός, δημιουργὲ πάσης τῆς κτίσεως
|
Incipit |
ΔΕΣΠΟΤΑ ΘΕΕ ΠΑΤΕΡ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡ Ο ΦΩΤΙΣΑΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑΝ ΤΩ ΦΩΤΙ
|
Incipit |
ΔΕΣΠΟΤΑ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΑ ΤΩΝ ΕΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ
|
Incipit |
δέσποτα κύριε ἰησοῦ χριστὲ ἡ ἐνυπόστατος σοφία τοῦ θεοῦ καὶ πατρὸς
|
Incipit |
Δέσποτα κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ ἐπὶ Λαζάρω κλαύσας
|
Incipit |
ΔΕΣΠΟΤΑ ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ Ο ΕΙΠΩΝ ΕΓΩ ΕΙΜΙ Ο ΑΡΤΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
|
Incipit |
ΔΕΣΠΟΤΑ ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ Ο ΜΕΓΑΣ ΚΑΙ ΦΟΒΕΡΟΣ ΚΑΙ ΥΨΙΣΤΟΣ
|
Incipit |
ΔΕΣΠΟΤΑ ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ Ο ΜΟΝΟΣ ΣΥΜΠΑΘΗΣ
|
Incipit |
ΔΕΣΠΟΤΑ ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ Ο ΣΥΓΧΩΡΗΣΑΣ ΔΙΑ ΝΑΘΑΝ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ
|
Incipit |
Δέσποτα κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, θεὲ ἀληθινέ, βασιλεῦ ὕψιστε, ὑπεράγιε, ὑπεράγαθε, εὔσπλαγχνε, λόγε ἀΐδιε τοῦ ἀνάρχου θεοῦ καὶ πατρός, δημιουργὲ πάσης τῆς κτίσεως
|
Incipit |
ΔΕΣΠΟΤΑ ΚΥΡΙΕ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ Ο ΕΠΙ ΛΑΖΑΡΟΥ ΚΛΑΥΣΑΣ
|
Incipit |
ΔΕΣΠΟΤΑ ΚΥΡΙΕ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ Ο ΙΑΤΡΟΣ ΤΩΝ ΝΟΣΟΥΝΤΩΝ
|
Incipit |
ΔΕΣΠΟΤΑ ΚΥΡΙΕ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ Ο ΤΟΝ ΑΒΡΑΑΜ ΦΙΛΟΝ ΚΑΛΕΣΑΣ
|
Incipit |
ΔΕΣΠΟΤΑ ΚΥΡΙΕ Ο ΙΑΤΡΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΩΝ
|
Incipit |
ΔΕΣΠΟΤΑ ΚΥΡΙΕ Ο ΜΟΝΟΣ ΑΓΑΘΟΣ ΚΑΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΣ
|
Incipit |
ΔΕΣΠΟΤΑ ΚΥΡΙΕ ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
|
Incipit |
Δέσποτα Κύριε, ὁ Θεὸς τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, Βασιλεῦ τῶν αἰώνων
|
Incipit |
Δέσποτα κύριε, ὁ ἰατρὸς τῶν νοσούντων
|
Incipit |
Δέσποτα κύριε, ὁ ἰατρὸς τῶν νοσούντων
|
Incipit |
Δέσποτα κύριε, ὁ ἰατρὸς τῶν νοσούντων
|
Incipit |
ΔΕΣΠΟΤΑ ΜΟΥ ΑΓΙΕ ΓΥΝΗ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΕΙΦΘΕΙΣΑ
|
Incipit |
Δέσποτά μου ἅγιε καὶ ἀήττητε βασιλεῦ,καὶ πῶς ἂν παραιτησαίμην τὴν λειτουργίαν
|
Incipit |
ΔΕΣΠΟΤΑ ΜΟΥ ΑΓΙΕ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΙΝΩΝ ΜΝΗΣΤΕΙΑΣ ΓΑΜΩΝ
|
Incipit |
δέσποτά μου ἅγιε, ἀνεθεώρησα τὴν τοῦ λίθου καὶ γραφὴν καὶ γλυφήν
|
Incipit |
ΔΕΣΠΟΤΑ ΜΟΥ ΑΓΙΕ, ΕΝ ΤΩ ΚΟΣΜΩ
|
Incipit |
Δέσποτά μου ἅγιε, κράτιστε, θεόσεπτε
|
Incipit |
Δέσποτά μου, ἅγιε
|
Incipit |
Δέσποτά μου, ἅγιε
|
Incipit |
Δέσποτά μου, ἅγιε
|
Incipit |
Δέσποτά μου, ἅγιε
|
Incipit |
Δέσποτά μου, ὦ τίμιε ἅγιε πάτερ καὶ πνευματικὲ ἐγὼ ὁ ταλαίπορος ὁ πλείστα ἁμαρτωλὸς καὶ ἀνάξιος
|
Incipit |
Δέσποτα πανοικτίρμον
|
Incipit |
ΔΕΣΠΟΤΑ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡ Ο ΥΠΕΡΑΝΑΡΧΟΣ
|
Incipit |
Δέσποτα πατριάρχα
|
Incipit |
δέσποτα πολυέλεε εὐχαριστῶ σε δοξάζω σε
|
Incipit |
ΔΕΣΠΟΤΑ ΠΟΛΥΕΛΕΕ ΚΥΡΙΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΣΟΙ ΔΟΞΑΖΩ
|
Incipit |
Δέσποτα φιλάνθρωπε
|
Incipit |
Δέσποτα φιλάνθρωπε, Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεὸς τῆς ἐλπίδος καὶ τῆς σωτηρίας ἡμῶν
|
Incipit |
Δέσποτα, εἰ χρὴ γυναῖκα
|
Incipit |
Δέσποτα, εἰ χρὴ γυναῖκα
|
Incipit |
Δέσποτα, εἰ χρὴ γυναῖκα
|
Incipit |
Δέσποτα, εἰ χρὴ γυναῖκα
|
Incipit |
Δέσποτα, εἰ χρὴ γυναῖκα
|
Incipit |
δεσπόται μοι καὶ πατέρες καὶ ἡγεμόνες πάντων ὁμοῦτῶν καλῶν καὶ νῦν καὶ πάντα τὸν χρόνον ἐσόμενοι.
|
Desinit |
ΔΕΣΠΟΤΕΣ ΩΝ ΤΩΝ ΚΤΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΠΑΘΩΝ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΩΝ ΚΑΙ ΠΥΡΟΣ ΖΟΦΟΥ ... ΑΜΗΝ
|
Desinit |
δεσποτην ευσπλαγχνον ευμενη λιαν.
|
Desinit |
δεσπότην πάντων ὁρατῶν τε καὶ ἀοράτων…
|
Desinit |
ΔΕΣΠΟΤΗΣ ΕΙΠΕΝ
|
Desinit |
Δεσπότης μου καὶ Πλάστης
|
Desinit |
ΔΕΣΠΟΤΗΣ ΩΝ ΤΩΝ ΚΤΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΠΑΘΩΝ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΩΝ ΚΑΙ ΠΥΡΟΣ ΖΩΦΟΥ
|
Desinit |
Δεσποτικῶν καὶ παραδόξων θαυμάτων ἀνάμνησιν μέλλων διηγήσασθαι
|
Incipit |
δεσπότου ἢ ζημίας ἀφορήτου
|
Incipit |
ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ
|
Incipit |
Δεῦρο δὴ οὖν ψυχὴ παλαίπωρε δεῦρο καὶ λάβε
|
Incipit |
Δεῦρο δὴ οὖν ὥσπερ εἰς δευτέραν νύσσαν
|
Incipit |
Δεῦρο δὴ οὖν ὥσπερ εἰς δευτέραν νύσσαν
|
Incipit |
Δεῦρο δὴ πάλιν, ἀθλία ψυχή, τῆς προτέρας
|
Incipit |
Δεῦρο δὴ πάλιν, ταπεινή μου ψυχή, δεῦρο ἀγάγωμεν
|
Incipit |
Δεῦρο δὴ πάλιν, ψυχή μου ἀθλία, διὰ τῆς τῶν γραφῶν ἱστορίας
|
Incipit |
Δεῦρο καὶ σήμερον, ὦ μακάριε Παῦλε
|
Incipit |
Δεῦρο καὶ σήμερον, ὦ μακάριε Παῦλε
|
Incipit |
Δεῦρο καὶ σήμερον, ὦ μακάριε Παῦλε, τῶν στοϊκῶν
|
Incipit |
Δεῦρο καὶ σήμερον, ὦ μακάριε Παῦλε, τῶν στοϊκῶν καταλείπων
|
Incipit |
δεῦρο μαχησόμενος ἐπεὶ οὔτι μοι αἴτιοι εἰσίν
|
Desinit |
Δεῦρό μοι λύρα λογικὴ ῥητορικῆς μεθόδου
|
Incipit |
δεῦρο στῆθι μεθ᾿ ἡμῶν
|
Desinit |
Δεῦρο τοίνυν ἀγαπητέ
|
Incipit |
ΔΕΥΡΟ ΨΥΧΗ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ
|
Incipit |
ΔΕΥΡΟ ΨΥΧΗ ΚΛΑΥΣΩΜΕΝ ΕΝ ΚΑΤΑΝΥΞΕΙ
|
Incipit |
Δεῦρο, ξυναυλίαν ὦ παρόντες ὀλοφυρώμεθα.
|
Incipit |
ΔΕΥΣΑΣ ΣΥΝ ΥΔΑΤΙ ΧΡΙΕ
|
Incipit |
ΔΕΥΤʹ ΕΠΙΒΩΜΕΝ ΤΟΥ ΠΑΝΔΟΧΕΙΟΥ ΤΟΥΤΟΥ
|
Incipit |
ΔΕΥΤΕ ΑΓΑΛΛΙΑΣΩΜΕΘΑ
|
Incipit |
ΔΕΥΤΕ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΔΕΥΤΕ ΠΑΤΕΡΕΣ
|
Incipit |
ΔΕΥΤΕ ΑΓΑΠΗΤΟΙ, ΔΕΥΤΕ ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΤΟ ΕΚΛΕΚΤΟΝ ΠΟΙΜΝΙΟΝ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΜΟΥ
|
Incipit |
ΔΕΥΤΕ ΑΔΕΛΦΟΙ ΦΙΛΟΧΡΙΣΤΟΙ
|
Incipit |
ΔΕΥΤΕ ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΟΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΕΡΧΟΜΕΝΟΙ
|
Incipit |
ΔΕΥΤΕ ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΚΑΙ ΔΙΗΓΗΣΟΜΑΙ ΥΜΙΝ ΑΔΕΛΦΟΙ ΦΟΒΕΡΑ ΚΑΙ ΕΞΑΙΣΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ
|
Incipit |
Δεῦτε ἀκούσατε καὶ διηγήσομαι ὑμῖν, πάντες οἱ καταλείψαντες κόσμον
|
Incipit |
ΔΕΥΤΕ ΑΚΟΥΣΩΜΕΝ ΚΑΙ ΔΙΗΓΗΣΟΜΑΙ ΥΜΙΝ
|
Incipit |
Δεῦτε θαυμάσωμεν τὰς οἰκονομίας τοῦ κτίστου
|
Incipit |
δεῦτε θαυμάσωμεν τὰς οἰκονομίας τοῦ κτίστου
|
Incipit |
ΔΕΥΤΕ ΚΑΤΑΛΛΑΓΩΜΕΝ ΤΩ ΘΕΩ
|
Incipit |
ΔΕΥΤΕ ΛΑΟΙ ΤΗΝ ΤΡΙΣΥΠΟΣΤΑΤΟΝ
|
Incipit |
Δεῦτε λοιπόν, ἀδελφοί, περιφρονήσωμεν τὰ πρόσκαιρα καὶ φροντίσωμεν περὶ τῶν ἐπηγγελμένων ἡμῖν αἰωνίων ἀγαθῶν
|
Incipit |
ΔΕΥΤΕ ΟΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΑΤΕ ΤΗΝ ΕΤΟΙΜΑΣΜΕΝΗΝ ΥΜΙΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ Κ.Τ.Λ.
|
Desinit |
ΔΕΥΤΕ ΟΠΙΣΩ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΩ ΥΜΑΣ ΑΛΙΕΙΣ
|
Incipit |
Δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς
|
Incipit |
ΔΕΥΤΕ ΠΑΛΙΝ ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΜΟΥ ΑΔΕΛΦΟΙ
|
Incipit |
Δεῦτε πάλιν ἀκούσατε, ἀγαπητοί μου ἀδελφοὶ οἱ εἰς τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ εἰσερχόμενοι
|
Incipit |
Δεῦτε πάλιν, ἀκούσατέ μου, ἀδελφοί, οἱ εἰς τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ εἰσερχόμενοι
|
Incipit |
ΔΕΥΤΕ ΠΑΝΤΕΣ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΟΙ ΤΟΝ ΝΟΜΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΔΑΧΗΝ ΕΧΟΝΤΕΣ
|
Incipit |
Δεῦτε πάντες ἀδελφοὶ ἀκούσατε καλλίστης συμβουλίας
|
Incipit |
Δεῦτε πάντες ἀδελφοὶ συγγενεῖς τε καί γνωστοὶ ἵνα ἀκούσωμεν τὴν τοῦ θανάτου ροπὴν
|
Incipit |
Δευτε παντες αδελφοι, γνωρησωμεν (sic! pro γνωρισωμεν) τον ποιησαντα ημας.
|
Incipit |
δεῦτε πάντες ἀδελφοί, γνωρίσωμεν τὸν ποιήσαντα
|
Incipit |
Δεῦτε πάντες οἱ κοπιῶντες
|
Incipit |
ΔΕΥΤΕ ΠΑΝΤΕΣ ΠΙΣΤΟΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΩΜΕΝ ΤΟΝ ΣΩΤΗΡΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΑΝΥΜΝΗΣΩΜΕΝ
|
Incipit |
Δεῦτε πάντες σὺν ἐμοί, ἀδελφοί, συλήσωμεν τὸν οὐράνιον θησαυρόν, ὃν ἐσύλησεν
|
Incipit |
Δεῦτε πάντες, ἀδελφοί, ἀκούσατε συμβουλῆς ἐμοῦ τοῦ ἁμαρτωλοῦ καὶ ἀπαιδεύτου Ἐφραΐμ
|
Incipit |
Δεῦτε πάντες, ἀδελφοί, γνωρίσωμεν καὶ προσπέσωμεν τὸν κύριον
|
Incipit |
Δεῦτε πάντες, ἀδελφοί, γνωρίσωμεν τὸν ποιήσαντα
|
Incipit |
Δεῦτε πάντες, ἀδελφοί, γνωρίσωμεν τὸν ποιήσαντα
|
Incipit |
Δεῦτε πάντες, ἀδελφοί, γνωρίσωμεν τὸν ποιήσαντα
|
Incipit |
Δεῦτε πάντες, ἀδελφοί, γνωρίσωμεν τὸν ποιήσαντα
|
Incipit |
Δεῦτε πάντες, ἀδελφοί, γνωρίσωμεν τὸν ποιήσαντα ἡμᾶς
|
Incipit |
Δεῦτε πάντες, ἀδελφοί, γνωρίσωμεν τὸν ποιήσαντα ἡμᾶς
|
Incipit |
Δεῦτε πάντες, ἀδελφοί, γνωρίσωμεν τὸν ποιήσαντα ἡμᾶς
|
Incipit |
Δεῦτε πάντες, ἀδελφοί, καὶ ἀκούσατε ἐμοῦ τοῦ ἐλαχίστου Ἐφραΐμ, καὶ θήσωμεν κριτὴν ἡμέτερον λογισμόν
|
Incipit |
ΔΕΥΤΕ ΠΑΤΡΕΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΩΜΕΝ
|
Incipit |
Δεῦτε πρὸς μὲ, πάντες οἱ κοπιῶντες
|
Incipit |
Δεῦτε πρός με, πάντες οἱ κοπιῶντες, ἐγὼ οὐ κολάσω ὑμᾶς, ἀλλ᾽ ἀναπαύσω ὑμᾶς. Αὐτῷ…
|
Desinit |
Δεῦτε σήμερον, ἀδελφοί, τῶν ἁγίων μαρτύρων
|
Incipit |
Δεῦτε σήμερον, ἀδελφοί, τῶν εὐαγγελικῶν ῥημάτων
|
Incipit |
δευτε συναλθητε εις το δειπνον το μεγα του θεου.
|
Desinit |
ΔΕΥΤΕ ΣΥΝΑΧΘΗΤΕ ΠΑΝΤΕΣ
|
Incipit |
δεῦτε συνέλθητε πάντες
|
Incipit |
ΔΕΥΤΕ ΤΑ ΣΤΙΦΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΠΑΝΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ
|
Incipit |
Δεῦτε την ἑτήσιον πιστοὶ μνήμην τοῦ σοφοῦ Γεωργίου
|
Incipit |
Δεῦτε τῶν θεοφόρων ἱερέων καὶ ὁσίων σύλλογος
|
Incipit |
Δεῦτε φιλέορτοι καὶ τήμερον εὐαγγελικῶν
|
Incipit |
Δεῦτε, ἀγαπητοί μου, δεῦτε, πατέρες καὶ ἀδελφοί μου, ποίμνιον ἐκλεκτὸν τοῦ Σωτῆρος
|
Incipit |
Δεῦτε, ἀγαπητοί, δεῦτε, πατέρες καὶ ἀδελφοί μου, τὸ ἐκλεκτὸν ποίμνιον τοῦ Πατρός
|
Incipit |
Δεῦτε, βροτοί, θεάσασθε τὸν πάντων βασιλέα ἐπὶ σταυροῦ κρεμάμενον
|
Incipit |
Δεῦτε, εἰ δοκεῖ ὑμῖν, ἴδωμεν καὶ τὴν ἀρχὴν τῆς γεννήσεως τοῦ Ἰούδα
|
Incipit |
Δεῦτε, πάντα ἔθνη, πᾶν γένος ἀνθρώπων
|
Incipit |
Δεῦτε, πάντα τὰ ἔθνη, γνῶμεν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τὴν δύναμιν
|
Incipit |
Δεῦτε, πάντες ἀδελφοί, γνωρίσωμεν τὸν ποιήσαντα ἡμᾶς τὸν Κύριον ἡμῶν
|
Incipit |
Δεῦτε, πάντες οἱ λαοὶ
|
Incipit |
Δεῦτε, πάντες οἱ λαοὶ
|
Incipit |
Δεῦτε, τέκνα, ἀκούσατέ μου, δεῦτε καὶ διηγήσομαι ὑμῖν, πάντες οἱ φουβούμενοι τὸν θεὸν
|
Incipit |
Δεῦτε, φίλοι (uel φιλέορτοι), (καὶ) σήμερον τῶν εὐαγγελικῶν
|
Incipit |
ΔΕΥΤΕΡΑ ΓΡΑΦΗ ΕΚ ΤΩΝ ΣΤΑΣΕΩΝ
|
Titulus initialis |
δευτέρα δὲ ὕψωσις τοῦ σταυροῦ, ἡνίκα ἀπὸ ἀπαμίας ἐπέμφθη
|
Incipit |
δευτέραν κάμψης μή τι
|
Desinit |
δεύτερον δὲ ἀφίνω ἐπιτρόπους εἰς τὴν περιουσίαν
|
Incipit |
Δεύτερον ἐδόθη τοῦτο ἀρραβικῶς, ζητήσασι συντομώτερόν τι καὶ σαφέστερον περὶ τῶν κεφαλαίων περὶ ὧν καὶ ἡ διάλεξις γέγονεν, ἤγουν περὶ τῆς ἡμῶν πίστεως· καὶ συνετέθη ὡς οἶόν τε σαφὲς καὶ εὐπαράδεκτον τοῖς ἀμυήτοις
|
Titulus initialis |
ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΕΝΝΟΕΙ ΚΟΣΜΟΝ: ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
|
Incipit |
Δεύτερος ἡμῖν οὗτος ὁ κατὰ τοῦ Κυπρίου ἀγών. Σὺ δέ, γνήσιε υἱὲ φίλτατέ μοι Θεόδωρε, ἐφ’ οἷς τὰ πρῶτα τῆς καθ’ ἡμῶν προέβη σπουδῆς, δεύτερα τὰ πρὸς ἀπάντησιν ὁρῶν ἡμᾶς, τὴν αἰτίαν μὴ ἀγνόει.
|
Incipit |
Δεύτερος περὶ τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ ἁγίου πνεύματος ὅτι οὐχὶ καὶ ἐκ τοῦ υἱοῦ καὶ πρὸς τὰ παρὰ λατίνων ἐκ τῆς θείας γραφῆς εἰς συνηγορίαν αὐτῶν δῆθεν προτεινόμενα
|
Titulus initialis |
δευτέρῳ διηγήσασθαι λόγῳ... ἀμήν
|
Desinit |
Δέχεται
|
Incipit |
ΔΕΧΕΤΑΙ ΑΡΑ Η ΜΕΤΡΙΟΤΗΣ ΗΜΩΝ
|
Incipit |
Δέχεταί σε μετὰ πολλοὺς ἐπαινέτας, ὦ τροπαιοῦχε
|
Incipit |
δέχεται τήν τε ἑαυτοῦ καὶ τοῦ ἀποστείλαντος Ἀπολιναρίου
|
Desinit |
Δέχομαι καὶ στέργω πᾶσαν ἁγίαν θεόπνευστον γραφὴν
|
Incipit |
Δέχομαι καὶ στέργω πᾶσαν ἁγίαν θεόπνευστον γραφήν, παλαιάν τε καὶ νέαν, καὶ πάντα τὰ ἐν αὐταῖς γεγραμμένα καὶ παραδεδομένα
|
Incipit |
Δέχονται καὶ παῖδας ἀμφισβητοῦντας γονεῦσιν οἱ
|
Introductio |
Δέχου καὶ τὸν θεμέλιον, τῶν καθ'ἡμᾶς δογμάτων
|
Incipit |
Δέχου καὶ τὸν θεμέλιον, τῶν καθ'ἡμᾶς δογμάτων
|
Incipit |
ΔΕΧΟΥ ΠΑΝΕΥΜΕΝΕΣΤΑΤΗ
|
Incipit |
ΔΕΧΟΥ ΠΑΝΕΥΜΕΝΕΣΤΑΤΗ ΠΑΝΑΓΙΑ
|
Incipit |
ΔΕΧΟΥ ΠΑΝΕΥΜΕΝΕΣΤΑΤΗ ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ
|
Incipit |
δεχου προφητα, Γαβριηλ υπηρετα
|
Desinit |
Δέχου τελείαν συνγχώρησιν, τέκνον
|
Incipit |
ΔΕΧΟΥ ΤΟΙΝΥΝ ΕΥΜΕΝΕΣΤΑΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ
|
Incipit |
ΔΕΧΟΥ ΤΟΙΝΥΝ ΕΥΜΕΝΕΣΤΑΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ
|
Incipit |
ΔΕΧΟΥ ΤΟΙΝΥΝ ΕΥΜΕΝΕΣΤΑΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ
|
Incipit |
δέχου τοίνυν εὐμενεστάτη δέσποινα ... τὴν οἰκτράν μου δέησιν
|
Incipit |
ΔΕΧΟΥ ΤΟΙΝΥΝ ΕΥΜΕΝΕΣΤΑΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΓΑΘΗ
|
Incipit |
ΔΕΧΟΥ ΤΟΙΝΥΝ ΕΥΜΕΝΕΣΤΑΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΓΑΘΗ
|
Incipit |
Δέχου τὸν Παῦλον ὡς κανοῦν τὸν γεννάδαν / . . .ησε τὰ γὰρ ὡς ἀριστεὺς ἐκ πόνων / . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . καρδία / οεινου σε (?) παντὸς ἐξελέσθαι κινδύνου.
|
Textus |