|
Ὦ ’τᾶν, φύλαξον ταῦτα καὶ μέγας ἔσῃ.
|
Desinit |
|
Ὦ [Ὢ?]σῆς οἰκτρᾶς ἐπιδρομῆς τοῦ πονηροῦ Τελχῖνος
|
Incipit |
|
Ω euax
|
Desinit |
|
Ὦ ἀγαπητοί, ὦ ἀδελφοὶ καὶ πατέρες μικροὶ μεγάλοι
|
Incipit |
|
Ὦ ἄγγελε ὁ ἐφεστὼς τῆς ἀθλίας καὶ ταλαιπώρου μου ψυχῆς
|
Incipit |
|
Ὦ ἄγκιστρον μετανοίας! Ὦ δέλεαρ Χριστοῦ πρὸς ζωήν! Αὐτῷ ἡ δόξα
|
Desinit |
|
ὦ ἀδελφοί, βέβαια ἡμεῖς χρεωστοῦμε νὰ κηρύττωμε τήν φιλανθρωπίαν τοῦ Θεοῦ πάντοτε
|
Incipit |
|
Ω ΑΝΑ ΛΗΤΟΥΣ ΥΙΕ ΔΙΟΣ ΤΕΚΟΣ
|
Incipit |
|
ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι δέν συμϐαίνει δέν ἀκολουθεῖ εἰς ἐμέ νά φρονῶ νά στοχάζωμαι
|
Incipit |
|
ὦ ἄνθρωπε νόμιζε λο[
|
Desinit |
|
Ὦ ἄνθρωπε, μὴ μοιχεύῃς, μὴ πορνεύῃς, μὴν ὀρύττῃς
|
Incipit |
|
Ω ΑΝΟΗΤΟΙ ΙΤΑΛΟΙ ΙΝΑΤΙ ΑΓΑΠΗΤΕ ΜΑΤΑΙΟΤΑΤΑ
|
Incipit |
|
ὦ ἀπὸ τοῦ σκληροκαρδίου Νίφωντος· ἰδοὺ γὰρ τῇ εὐχῇ αὐτοῦ καὶ ὥ[...
|
Desinit |
|
Ὦ βασιλεῦ ἀήττητε, γῆς κράτορ μονοκράτορ
|
Incipit |
|
Ὦ βασιλεῦ Ἰουστινιανέ, ἐπειδὴ καὶ ἠξιώθης ἔχεις ἐπῆρες ἔλασες
|
Incipit |
|
ὦ βασιλεῦ ὁ καταπαύων τὰ κακά
|
Desinit |
|
Ὦ βέλτιστε γραμματικῶν καὶ μαθητῶν καὶ φίλων
|
Incipit |
|
ὦ βέλτιστε Κόιντε Αἴλιε Τουβέρων, οὐ μὴν ἀληθέστερα.
|
Desinit |
|
Ὦ γὰρ οὔχ ἡλίου κίνησις ἀπομερίζει τὸ εἶναι οὐδὲ σελήνης περίοδος
|
Incipit |
|
ᾧ γάρ τις ἥτταται τούτῳ καὶ δεδούλωται
|
Desinit |
|
ᾧ γάρ τις ἡττᾶται, τούτῳ καὶ δεδούλωται
|
Desinit |
|
Ὦ γῆ καὶ ἥλιε καὶ ἀὴρ ὡς πολλῶν αἰσθήσεσθε
|
Incipit |
|
Ω ΓΗ ΚΑΙ ΗΛΙΕ ΚΑΙ ΟΥΡΑΝΟΣ ΒΡΟΝΤΩΝ
|
Incipit |
|
ὦ γῆρας ἀνθρώποισιν εὐκταῖον κακόν
|
Desinit |
|
Ὦ γλυκὺ τοῦτο μετόπωρον ψυχικὴν ἠρινὴν ὑπαυγάζον
|
Incipit |
|
Ὦ γλυκύτατε Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἀληθινὲ Θεέ
|
Incipit |
|
Ὦ γλῶσσα χρυσή, χρύσεον θεῖον στόμα
|
Incipit |
|
Ὦ γραῦς μιαρὰ κακὸν ἀνθρώποις μέγα
|
Incipit |
|
Ὢ δείλαιος ἐγώ, οὐαί μοι τοῦ δεινοτάτου θαύματος
|
Incipit |
|
Ὢ δεινοῦ πάθους καὶ παραδόξου συμφορᾶς καὶ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὦ Δέσποινα Θεοτόκε, ἡ ταχυνὴ βοήθεια
|
Incipit |
|
Ὦ Δέσποινα πανάχραντε
|
Incipit |
|
Ὦ Δέσποινα, λεγέτω, βοάτω σοι ὁ προπάτωρ
|
Incipit |
|
Ὦ Δέσποινα, λεγέτω, βοάτω σοι ὁ προπάτωρ σου Δαυὶδ
|
Incipit |
|
Ὦ Δέσποινα, λεγέτω, βοάτω σοι ὁ προπάτωρ σου Δαυίδ
|
Incipit |
|
Ω ΔΕΣΠΟΤΑ ΠΡΟΕΔΡΕ ΦΙΛΟΜΗΛΙΟΥ
|
Incipit |
|
Ὦ δεῦρο κατάλεξον ἐκ θέας, γύναι
|
Incipit |
|
Ὣ δεῦρο, σύγκλητε βουλή, δεῦρο, τὸ θεῖον βῆμα
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὦ δὴ βέλτιστε, φαίην ἀν ἀμαθεῖς ἐρεύγει φωνὰς
|
Incipit |
|
ᾧ δὴ καὶ ἀκολουθοῦντες... τύχοιμεν... μετὰ Χριστοῦ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ὦ Δημόνηκε, ἡμεῖς εὑρήσομεν τὰς γνώμας τῶν σπουδαίων
|
Incipit |
|
Ω ΔΟΛΟΣ ΟΥ ΣΥΝΕΖΗΣΕΝ, Ω ΚΑΚΙΑ
|
Desinit |
|
Ω ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΙΣ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕΓΑΛΩΣΥΝΗ
|
Desinit |
|
Ὢ δύο μεγίστων κακῶν, μανίας τε ἣν ἐμάνην
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὦ δυστυχὴς ἄνθρωπε καὶ φαύλου γένους
|
Incipit |
|
Ὦ δυσχίτων, ἄχαλκε, ῥυσσὲ Σπυρίδων,
|
Incipit |
|
ᾧ ἐδόθη πολύ, πολὺ καὶ ἀπαιτήσουσιν
|
Incipit |
|
Ὧ ἐδόθη πολύ, πολὺ καὶ ἀπαιτήσουσιν αὐτὸν κατὰ τὸν τοῦ Κυρίου
|
Incipit |
|
Ω ΕΚΕΙΝΟΙ ΟΠΟΙ ΠΑΓΕΝΟΥΣΙΝ ΕΙΣ ΤΟ ΛΟΥΤΡΟΝ
|
Incipit |
|
ᾦ ἐπιθυμοῦμεν τῆς τροφῆς καὶ τῶν ἄλλων
|
Desinit |
|
Ὦ ἐραστὰ τῆς ἡσυχίας, ἀνάγνωθι
|
Incipit |
|
Ω ΕΡΜΗ ΣΥ ΑΝΑΞ
|
Desinit |
|
Ὦ Ζεῦ καὶ Πόσειδον, τίνα ταύτην φύσιν
|
Incipit |
|
Ω ΖΕΥΓΟΣ ΥΙΩΝ
|
Incipit |
|
Ὦ ζεῦγος υἱῶν φιλτάτων τέκνου φίλου
|
Incipit |
|
ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν.
|
Desinit |
|
ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν.
|
Desinit |
|
ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν
|
Desinit |
|
ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν.
|
Desinit |
|
ᾧ ἡ δοξα καὶ τὸ κράτος σὺν υἱῷ καὶ τῷ ἁγίῳ πνεύματι νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώναν ἀμήν
|
Desinit |
|
Ω η δοξα και το κρατος, εις τους αιωνας των αιωνων, αμην.
|
Desinit |
|
Ω ΘΑΥΜΑ ΓΑΣΤΗΡ ΑΣΠΟΡΩΣ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ
|
Incipit |
|
Ω ΘΑΥΜΑ ΓΑΣΤΗΡ ΑΣΠΟΡΩΣ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ
|
Incipit |
|
Ὧ θαῦμα παράδοξον, Ὦ δύναμις ἄρρητος, Ὧ φρικτὸν μυστήριον τὸ τῆς ἱερωσύνης
|
Incipit |
|
Ὦ θαῦμα παράδοξον· ὦ δύναμις ἄρρητος· ὦ φρικτὸν μυστήριον
|
Incipit |
|
Ὦ θαῦμα˙ γαστὴρ ἀσπόρως συλλαμβάνει
|
Incipit |
|
Ὦ θαῦμα˙ γαστὴρ ἀσπόρως συλλαμβάνει
|
Incipit |
|
Ὦ θαῦμα˙ γαστὴρ ἀσπόρως συλλαμβάνει
|
Incipit |
|
Ὦ θαῦμα˙ γαστὴρ ἀσπόρως συλλαμβάνει
|
Incipit |
|
ὦ θαυμαστὸν παράδοξον
|
Incipit |
|
Ὦ θαυμαστὸν παράδοξον ὦ συμφορὰ μεγάλη
|
Incipit |
|
Ὦ θέα ἣν ποτέ μοι ἄβιος βίος
|
Incipit |
|
Ὦ θεὰ Καλλιόπη εἰπὲ ἀκριβῶς
|
Incipit |
|
Ὦ θεὰ Καλλιόπη εἰπὲ ἀκριβῶς ἐν ἐκμελείᾳ ποιητικῇ
|
Incipit |
|
Ὦ θεὰ μοῦσα Καλλιόπη ψάλλε
|
Incipit |
|
ω θεια και ιερα της Χριστου εκκλησιας μελισσα· ω(!?)
|
Textus |
|
Ὦ θεῖε ἄνθρωπε, πρὸς κωφούς
|
Incipit |
|
ὦ θεῖε σταυρὲ ξύλον μακαριώτατον
|
Incipit |
|
Ω ΘΕΙΕ ΣΤΑΥΡΕ ΞΥΛΟΝ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΗΜΩΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΝ ΕΝΔΥΜΑ
|
Incipit |
|
Ὦ θεῖε Σταυρέ, ξύλον μακαριώτατον
|
Incipit |
|
Ὦ θεῖε Σταυρέ, ξύλον μακαριώτατον
|
Incipit |
|
Ὦ θεοὶ καὶ δαίμονες, πόθεν ταυτὶ τὰ πολλὰ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ω θεολογε γονε βροντης ενθεως.
|
Desinit |
|
Ω ΘΕΟΥ ΜΗΤΕΡ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΝΟΥΝ
|
Incipit |
|
Ὦ Θεοῦ Μῆτερ ὑπὲρ πάντα καὶ νοῦν καὶ λόγον
|
Incipit |
|
ὦ θεοῦ μῆτερ, πότερον ἐπίτηδές σοι τὸ σιγᾷν
|
Incipit |
|
Ὦ θρέμμα τῆς ἀνωτάτω περὶ λόγους παιδείας
|
Incipit |
|
Ὦ θυσίας ἀναιμάκτους Θεῷ προσκομίζοντες
|
Incipit |
|
Ὦ θυσιῶν ἀναιμάκτων ἱερουργοί
|
Incipit |
|
ω ιερα και θαυμαστη λαμπρωτατη μου βιβλος, παρακαλω σε λαμπρυνον τας κορας της ψυχης μου.
|
Textus |
|
ω ιερα και θαυμαστη λαμπρωτατη μου βιβλος, παρακαλω σε λαμπρυνον τας κορας της ψυχης μου.
|
Textus |
|
ᾧ καὶ ἐποικοδομοίη πάντα λίθον τῇ τοιαύτῃ οἰκοδομῇ προσαγόμενον, πρὸς τὸν ὑποτεθειμένον θεμέλιον συναρμολογοῦσα καὶ ἀποξέουσα καὶ συνάπτουσα.
|
Desinit |
|
Ω ΚΑΙ ΘΑΡΡΟΙΗΜΕΝ ΑΝ ΤΥΧΕΙΝ ΤΗΣ ΕΚ ΔΕΞΙΩΝ ΑΥΤΟΥ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΣ
|
Desinit |
|
ᾧ καὶ μόνῳ παρὰ τῶν ὅλων ὀφείλεται καὶ πρέπει ὕμνος, δόξα, λατρεία, προσκύνησις εἰς τοὺς αἰῶνας
|
Desinit |
|
Ω ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΑΛΗΚΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΚΡΑΙΩΝΑΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
Ὦ Κέρβερε, ἴθι μοι λέξον
|
Incipit |
|
Ὦ κλαστήσῃ ἐμοῦ ἀλεγεινήν
|
Incipit |
|
Ὦ κλήσεων πράγματα προγραψαμένων!
|
Incipit |
|
Ὢ κοσμικὸς κύλινδρος, ὢ πεσσὸς τύχης
|
Incipit |
|
Ω ΚΡΟΝΕ ΣΥ ΓΑΡ ΕΟΙΚΑΣ ΑΡΧΩΝ
|
Incipit |
|
Ὦ λαμπρὰ πόλις λακωνικὴ Σπάρτη
|
Incipit |
|
Ὦ λαμπρότης, ὦ αἴνεσις, ὦ σήμερον δόξα
|
Incipit |
|
Ὢ λαμπρότης, ὢ αἴνεσις, ὢ σήμερον δόξα καὶ χάρις
|
Incipit |
|
Ὦ λαοί, ἡμεῖς περιπατοῦντες, ἐλάχα μεν καὶ ἐπήγαμεν
|
Incipit |
|
Ὦ Λόγε Θεοῦ, ὀρθρίζω πρὸς σέ
|
Incipit |
|
ὦ λόγε θεοῦ, τοῦ αἰωνίου καὶ ἀγεννῆτου πατρὸς μονογενὲς καὶ συναΐδιε γόνε
|
Incipit |
|
Ὦ Λόγε, ὁ ἐκ Θεοῦ γεννηθεὶς
|
Incipit |
|
ὦ μακάρ Γρηγόριε κυριγενὲς ὀλβιόδαιμον
|
Desinit |
|
ὦ μακαρία Μαρία, ἐν γυναιξὶ ταῖς ἀπ' αἰώνος κεχαριτομένη ἀπὸ θεοῦ, ὑπὲρ ἀνθρώπους πάντας εὐλογημένη
|
Incipit |
|
Ὦ μακάριε πάτερ
|
Incipit |
|
Ὦ μέγα παρθενίης κλέος, εὖχός τε στέφανός τε·
ὦ μᾶτερ ἁγνοτάτη τέκεος πάντων κρατέοντος·
|
Incipit |
|
Ὦ μεγαλόφθογγε Γρηγόριε Θεολόγε, φωστὴρ τοῦ κόσμου
|
Incipit |
|
Ὦ μῆτερ, εἴ ποτε ἄλλως εἶχον δόξης περὶ τοῦ πράγματος
|
Incipit |
|
Ω ΜΗΤΡΟΣ ΕΜΗΣ ΠΕΡΙΦΡΑΣΤΙΚΩΣ Ω ΜΗΤΕΡ ΕΗΜ ΓΗ Ω ΘΕΜΙΣ
|
Desinit |
|
Ὦ μία Λιβηθρὶς θεῖον σοφός
|
Incipit |
|
Ω ΜΙΑΡΑ ΓΡΑΥΣ
|
Incipit |
|
Ω ΜΟΝΑΧΕ ΑΜΟΝΑΧΕ ΣΥΝΤΡΟΦΕ ΕΔΙΚΕ ΜΟΥ
|
Incipit |
|
Ὦ μόσχε Λουκᾶ τῆς Θεοῦ γεωργίας
|
Incipit |
|
Ὦ μόσχε, Λουκᾶ, τῆς θεοῦ γεωργίας,
Ἐνθάδε τὸν σὸν μυστικὸν σπόρον βλέπων
Εὐαγγελικὸν βούλομαι δρέπειν στάχυν,
Ὅπως τὸν ἄρτον τῇ ψυχῇ θησαυρίσω.
|
Textus |
|
Ὦ νῆσε Κρήτη, μὴ μεγαλαύχει μάτην
|
Incipit |
|
Ὦ Νικόκλεις, ἐκεῖνοι ὁποὺ εἶναι συνειθισμένοι
|
Incipit |
|
Ὦ νίπτρα, Πολύευκτε, σαρκίου ξένα!
|
Incipit |
|
Ὢ νοερὰ θεοῦ (vel ὢ θεοῦ νοερὰ) καὶ ἄυλα θεῖα στρατεύματα καὶ ἐννοήματα
|
Incipit |
|
Ὦ νόμων ὀφθαλμὲ καὶ παντὸς λόγου
|
Incipit |
|
Ὦ ξύλον παμμακάριστον
|
Incipit |
|
Ὦ Ὀδυσσεῦ μάλα πώς με ἰστέον
|
Incipit |
|
Ὦ οἵαν ἡμῖν ὁ χρόνος ὑπόθεσιν
|
Incipit |
|
Ὣ οἷόν με ἡ τῶν βασκάνων γλῶσσα διέθετο, δέσποτα, ἀδικίαν εἰς τὸ ὕψος
|
Incipit |
|
ὢ οὐράνιον ἀποχέτευμα.
|
Desinit |
|
Ω ΠΑΙ ΛΑΕΡΤΟΥ ΤΩΝ ΔΟΛΩΝ ΠΕΠΛΗΣΜΕΝΗ
|
Desinit |
|
Ὦ παῖ, γένοιο προσγενοῦς Ἰωάννου
|
Incipit |
|
ὦ παίδιον, ἄκουε τὴν ἑρμηνείαν μου
|
Incipit |
|
Ὦ παναθλία ψυχή μου
|
Incipit |
|
Ὦ πανένδοξε δέσποινα, ὑπὲρ ἄστρα
|
Incipit |
|
Ὦ πάντα τολμῶσαι γυναῖκες
|
Incipit |
|
Ὠ παντάνασσα τοῦ Θεοῦ Λόγου μῆτερ
|
Incipit |
|
Ὦ Παντοκράτορ Πάτερ Υἱὲ καὶ πνεῦμα
|
Incipit |
|
ὦ παντὸς μέτρον καλοῦ καὶ πάσης στάθμης ἐπέκεινα
|
Desinit |
|
Ὦ πάντων ἐπέκεινα
|
Incipit |
|
Ὦ πάντων ἐπένεικα, τί γὰρ πλέον ἄλλο σε μέλψω
|
Incipit |
|
Ὦ πάντων ἐπένεικα, τί γὰρ πλέον ἄλλο σε μέλψω
|
Incipit |
|
Ὦ πάνυ λαμπρὰ καὶ σοφή, τέκνον, φύσις,
ἄγαλμα παντὸς ψυχικοῦ κάλλους γέμον
|
Incipit |
|
Ὦ πανύμνητε Μῆτερ, ἡ τεκοῦσα
|
Incipit |
|
ω πασα δοξα τιμη και κρατος συν αγιω πνευματι, εις δοξαν θεου πατρος αμην.
|
Desinit |
|
Ω ΠΑΤΕΡ ΑΓΙΕ ΜΕΓΙΣΤΕ ΜΥΣΤΟΛΕΚΤΑ
|
Incipit |
|
Ὦ Πατὲρ ἄμβροτε, οὐρανίων ὑπερήμενε θάκων· αἰώνων καὶ παντὸς ἐόντος δημιοεργέ,
|
Incipit |
|
Ω ΠΑΤΕΡ ΥΙΕ ΠΝΕΥΜΑ ΤΡΙΑΣ ΑΓΙΑ
|
Incipit |
|
Ω ΠΑΤΕΡ ΥΙΕ ΠΝΕΥΜΑ ΤΡΙΑΣ ΑΓΙΑ
|
Incipit |
|
Ὦ Πάτερ, Υἱὲ καὶ Πνεῦμα, Τριὰς ἁγία
|
Incipit |
|
Ω ΠΑΤΕΡ, ΥΙΕ, ΠΝΕΥΜΑ, ΤΡΙΑΣ ΑΓΙΑ
|
Incipit |
|
ω Παυλε σοφε της οικουμενης ρητωρ
λυρα γνωστικη μυστουργουσα τα θεια
ανοιξον καμοι θυραν εις σωτηριαν,
διδου μοι πενθος χαροποιοι . . . .,
ζηλουν σε μεντοι ικανωσον εν ταχει
τον σον φοιτιτην, ει γε θεμις και τουτων,
στοργη γαρ τη ση και μονον πιεσμονην
ξυω τους λογους τους σους Μιχαηλ ο τλημων.
|
Textus |
|
Ὦ πέλαγος Ἐρυθρᾶς καὶ ῥάβδε θαυματουργέ
|
Incipit |
|
Ὦ πέλαγος ἐρυθρὸν καὶ ῥάβδε θαυματουργέ
|
Incipit |
|
Ὦ Πήλιον, ἀλλότρια σῆς χορείας
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ὦ πλῆθος ἔνθεον καὶ μακάριον τῶν ἐν οὐρανοῖς ἀσομάτων καὶ νοερῶν οὐσιῶν
|
Incipit |
|
Ὦ Πλήθων, ἄριστε καὶ σοφέ, φίλον μὲν καὶ εἰδότα κέκτησαι
|
Incipit |
|
Ω ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕ ΜΟΥ ΥΙΕ ΕΝΔΟΞΟΤΑΤΕ ΕΚΛΑΜΠΡΟΤΑΤΕ
|
Incipit |
|
Ὦ πνευματικέ μου υἱὲ ἐνδοξότατε, ἐκλαμπρότατε
|
Incipit |
|
Ὦ πνευματικέ, βάλε εἰς τὸν νοῦν σου καὶ κατάλαβε καλῶς
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὤ ποίας ὁ δαίμων ἀφορμὰς λόγων ὥσπερ ἀπὸ τραγικῆς μοι σκηνῆς ἐχορήγησεν
|
Incipit |
|
Ὦ πολικρημῶν χάνδαξ ἡ πάρος οὖς εὐδαίμων
|
Incipit |
|
Ὦ Πολύδευκε, κελεύω, ἐπιτάττω σε, παραγγελλῶ σε
|
Incipit |
|
ὦ πολυστένακτε ζωή, τί καὶ πεπείραμαί σου
|
Desinit |
|
Ὢ πόποι, ἦ μέγα πένθος οὐκ Ἀχαιίδα γῆν
μόνον
|
Incipit |
|
Ω ΠΟΣΑ ΕΒΟΩΝ ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΟΔΥΡΟΜΕΝΟΙ ΚΛΑΙΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΘΡΗΝΟΥΝΤΕΣ ΛΕΓΟΝΤΕΣ
|
Desinit |
|
Ὤ πόσα ζητήσωμεν τὸν καιρὸν...
|
Incipit |
|
Ὢ πόση δύναμις τῆς ἡμετέρας πίστεως· ὢ πόσον ἰσχύει δέησις
|
Incipit |
|
Ὤ πόσῃ λύπῃ πάλαι ἐν τῷ οὐρανῷ
|
Incipit |
|
Ὢ πόσην αἴγλην, δέσποτα, καὶ πόσον σέλας βρύεις
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὦ πόσον εὐεπίης μένος ἔπνεεν
|
Incipit |
|
Ὦ πόσον, ἀγαπητοί, τῆς ἐλεημοσύνης τὸ κέρδος
|
Incipit |
|
Ὢ πόσον, ἀγαπητοί, τῆς ἐλεημοσύνης τὸ κέρδος· πόση ταύτης ἡ δύναμις
|
Incipit |
|
Ὦ πότνι´ αἰδώς, εἴθε τοῖς πᾶσι βρότοις
|
Incipit |
|
ᾧ πρέπει πᾶσα δόξα εἰς τοὺς ἀτελευτήτους αἰῶνας τῶν αἰώνων
|
Desinit |
|
ᾧ πρέπει πᾶσα δοξολογία, τιμὴ καὶ προσκύνησις, ἅμα τῷ πατρὶ καὶ τῷ ζωοποίῳ καὶ ἁγίῳ πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν.
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
ᾧ πρέπει πᾶσα δοξολογία, τιμὴ καὶ προσκύνησις, ἅμα τῷ πατρὶ καὶ τῷ ζῳοποιῷ πνεύματι, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ω ΠΡΕΠΕΙ ΠΑΣΑ ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ, ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
Ὦ πτωχοὶ πολῖται, ὅλα ἐχάσατε· καὶ νῦν παραιτεῖσθε καὶ τὴν εὐσέβειαν;
|
Incipit |
|
Ὦ σῆς οἰκτρᾶς ἐπιδρομῆς
|
Incipit |
|
Ω ΣΟΦΩΤΑΤΟΣ ΟΜΗΡΟΣ
|
Incipit |
|
ὦ σὺ μὲν ἀρρένων σεμνολόγημα, σὺ δὲ θηλειῶν ἄγαλμα
|
Desinit |
|
Ὦ σωτηρίας αὐτουργέ
|
Incipit |
|
Ὦ σωφροσύνη, πόσον λαμπρύνεται
|
Incipit |
|
ὦ τερπνότης· ὦ κάλλος ἐνθέων λόγων·
ὦ σεμνώτης· ὦ φῶς ἀληθείας λόγων·
ὦ λαμπρότης· ὦ νοῦς ὁρῶν ὄντως θεόν·
ἐξ οὗ τὰ θεῖα πνεύματος λαμπηδόσι·
θείως καταστραφείς τε καὶ γνοὺς ἀτρεκῶς·
ἔλαμψας ἐξέφανας ἀστραπῆς τρόπον·
ῥητὴν δὲ τὴν ἄρρητον ἀρρήτῳ λόγῳ·
θείου λόγου σάρκωσιν εἰργάσω λόγοις
λαμπροῖς ἐναργέσι καὶ θεηγόροις·
διατρανῶν τὰ ἔργα τε καὶ θεοῦ λόγους
ἐν οἷς ὁ πρῶτος καὶ θεάρχιος λόγος,
Λουκᾶ θεουργεῖ γηγενῆ βροτῶν φύσιν.
|
Textus |
|
Ω τερπνοτης· ω καλλος ενθεων λογων· ω σεμνοτης· ω φως αληθειας λογων· ω λαμπροτης· ω νους ορων οντως θεον· εξ ου τα θεια πνευματος λαμπηδοσι· θειως καταστραφθεις τε και γνους ατρεκως· ελαμψας εξεφανας αστραπης τροπον· ρητην δε την αρρητον αρρητῳ λογῳ· θειου λογου σαρκωσιν ειργασω λογοις· λαμπροις εν αργεσι τε και θεηγοροις· διατρανων τα εργα και θεου λογους εν οις ο πρωτος και θεαρχιος λογος, Λουκα θεουργει γηγενη βροτων φυσιν.
|
Textus |
|
ῳ τῃ πυξιδι ταυτῃ, τρισι δακτυλοις πεπληρωκοτι, συ δ' αντιδοιῃς αφεσιν αμαρτιων πανταναξ, υιε και λογε πατρος του προαναρχου, ιν' οπως τοις εξαριστερων μη τυχαιεν, τοις δ' εκδεξιων, αυτον συναριθμησαις αμα, Θεοδοσιω λεγω, τω μετα σου, της μητρος σου δουλῳ, ετους, ͵ϛωμϛʹ...
|
Textus |
|
ὢ τῆς ἀπονοίας
|
Desinit |
|
Ὤ τῆς ἀπροσδοκήτου καὶ καρτερᾶς
|
Incipit |
|
Ὢ τῆς ἄρτι μανίας, ὢ τῆς νῦν σωφροσύνης
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ω ΤΗΣ ΘΑΥΜΑΣΤΗΣ ΕΛΕΕΜΟΣΥΝΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
|
Incipit |
|
Ὦ τῆς θαυμαστῆς καὶ ταχείας νίκης
|
Incipit |
|
Ὢ τῆς θαυμαστῆς καὶ ταχείας νίκης
|
Incipit |
|
Ὦ τῆς πενίας τοῦ βρέφους τοῦ πλουσίου!
|
Incipit |
|
Ω ΤΗΣ ΠΟΛΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΤΗΤΟΣ Ω ΤΗΣ ΕΠΙΕΙΚΕΙΑΣ
|
Desinit |
|
Ὦ τῆς σοφίας σου Χριστὲ βασιλεῦ
|
Incipit |
|
Ὤ τί ποτέ μοι καὶ τοῦτό ἐστι καὶ τοῖς τῶν φίλων ἐπιτάφιοις ἐταμιεύθην ἐγώ
|
Incipit |
|
ᾧ τιμή, κράτος αἰώνιον. Ἀμήν
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Ω ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΛΙΚΑΥΤΗΝ ΕΙΛΑΧΟΙ
|
Desinit |
|
Ω ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΛΙΚΑΥΤΗΝ ΕΚΛΑΧΗ
|
Desinit |
|
Ω ΤΙΣ ΙΚΑΝΟΣ ΙΣΤΟΡΕΙ ΤΗΝ ΖΗΜΙΑΝ
|
Desinit |
|
Ω ΤΙΣ ΦΥΛΑΞΕΙ ΤΑΥΤΑ ΚΑΙ ΖΩΗΝ ΕΞΕΙ
|
Desinit |
|
ὢ τίς φυλάξει ταῦτα καὶ σωθήσεται
|
Desinit |
|
ω τις φυλαξει τουσδε τους θειους λογους. και Χριστον αυτον οψετε σεσωσμενος.
|
Textus |
|
ω το μεγα και μ...
|
Desinit |
|
ὧ τὸ στοιχεῖον
|
Desinit |
|
Ω ΤΟΔΕ ΓΡΑΜΜΑ ΕΝ ΧΕΡΟΙΝ
|
Incipit |
|
Ὦ τόποι οἷον ἀρίζηλον θησαυρὸν γραικοὶ
|
Incipit |
|
Ὦ τοῦ θείου, πανάγιε καὶ ἐράσμιε
|
Incipit |
|
Ὦ τοῦ λόγου θάλασσα
|
Incipit |
|
Ὢ τοῦ παραδόξου θαύματος
|
Incipit |
|
Ὦ τοῦ παραδόξου θαύματος Ἀκεψιμᾶς ὁ τερπνός
|
Incipit |
|
Ὦ τοῦ παραδόξου θαύματος ἐν οὐρανοῖς
|
Incipit |
|
Ὦ τοῦ παραδόξου θαύματος, ὁ λύχνος τοῦ φωτός
|
Incipit |
|
Ὦ τοῦ παραδόξου θαύματος, ὁ λύχνος τοῦ φωτός
|
Incipit |
|
Ὦ τοῦδ´ οὐρανοῦ
|
Incipit |
|
Ὦ τραυλορῆμον, τραυλεπίτρανε γνάθε
|
Incipit |
|
ω τριας αγια συνιστουργησον μοι.
|
Textus |
|
ὦ τριὰς ἁγία, συνιστούργησόν μοι.
|
Textus |
|
Ὦ τριάς, ὦ φῶς παμφαές, ὦ νοῦς μέγας
|
Incipit |
|
Ὦ τρισμέγιστον καὶ παράδοξον τέρας
|
Incipit |
|
Ὦ τρωαδῖται, ἀνίσως ἤθελε
|
Incipit |
|
Ὦ Τύχης καινὰ δῶρα, ὦ γνώμης ἀμφίβολα τολμήματα.
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ω ΤΩ ΙΔΙΩ Ω Ω ΤΙΝΙ ΩΨΑΤΟ
|
Desinit |
|
ω των (?) υπερ νουν του τοκου σου παρθεν[ε] (παρθενε)
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
Ὦ τῶν ἀνεξιχνιάστων σου κριμάτων
|
Incipit |
|
Ὦ τῶν ἁπάντων ποιητῶν ἡδυλόγε
|
Incipit |
|
Ὦ τῶν ξένων καὶ παραδόξων πραγμάτων
|
Incipit |
|
Ω ΤΩΝ ΠΡΑΓ[ΜΑΤΩΝ
|
Desinit |
|
Ὦ τῶν τοῦ Χριστοῦ δωρημάτων, ἄνω στρατιαὶ δοξολογοῦσιν
|
Incipit |
|
Ὢ τῶν χαρίτων τῶν πολλῶν τῶν ἄρτι κεχυμένων
|
Incipit |
|
Ὦ φίλα φίλων τῆς φίλης νύμφης τέκνα
|
Incipit |
|
Ὦ φιλάνθρωπε Κύριε, ὑπεράγαθε, θέλων καὶ οὐ θέλων, σῶσόν με διὰ τὴν πολλήν σου ἀγαθότητα
|
Desinit |
|
Ὦ φίλε Χριστοῦ καὶ λάτρι
|
Incipit |
|
Ὦ φίλε Χριστοῦ καὶ λάτρι
|
Incipit |
|
Ὦ φίλε Χριστοῦ καὶ λάτρι ἤτοι θεράπον
|
Incipit |
|
Ὦ φίλη γῆ καὶ θάλασσα
|
Incipit |
|
Ὦ φιλίας θεσμοὶ καὶ σύνδεσμοι πόθου καὶ τυραννίς
|
Incipit |
|
Ω ΦΙΛΟΙ ΤΟ ΠΕΡΙ ΤΩ ΘΕΩ ΦΙΛΟΣΟΦΕΙΝ
|
Incipit |
|
Ὦ φιλοκινδυνότατε καὶ παντ' ἀήττητε βασιλεῦ
|
Incipit |
|
Ω ΦΙΛΟΣ pro Ω ΦΙΛΕ
|
Desinit |
|
ὦ φίλος εἰ σοφὸς εἶ
|
Incipit |
|
ὦ φίλος εἰ σοφὸς εἶ
|
Incipit |
|
Ὦ φίλος εἰ σοφὸς εἰ λάβε
|
Incipit |
|
ὦ φίλος, εἰ σοφὸς εἶ, λάβε μ' ἐς χεῖρας
|
Titulus initialis |
|
ῶ φιλόσοφοι ἄς κάμωμεν σκέψιν ἄς στοχασθῶμεν
|
Incipit |
|
Ὦ φιλόχριστον ἄθροισμα καὶ φιλόθεον σύστημα
|
Incipit |
|
Ὦ φιλτάτη νίκη τὸ γλυκὺ πρᾶγμα
|
Incipit |
|
Ω ΦΡΗΝ ΜΙΑ ΠΟΣΩΝ ΦΡΕΝΩΝ
|
Incipit |
|
ω φρικτον εργον, ω καταπληκτη θεα, ... ημας ως βροτος πασχει ξυλω.
|
Textus |
|
Ὢ φρικτὸν ἔργον, ὢ κατάπληκτος θέα·
Θεὸς δι᾽ ἡμᾶς ὡς βροτὸς πάσχει ξύλῳ.
|
Textus |
|
Ὢ φρικτοῦ μυστηρίου πάσῃ τῇ κτίσει, ὅση ὑπερουράνιος καὶ ὅση ἐγκόσμιος
|
Incipit |
|
Ω χαιρε σεμνη της ξενης οπτασιας
|
Incipit |
|
Ὦ χαῖρε, σεμνή.
Τῆς ξένης ὀπτασίας.
Θεὸν κυήσεις.
Τοῦ τεραστίου λόγου.
Πίστευε τὴν κύησιν.
Ἄρρενος δίχα;
Ναί, τοῦ Θεοῦ θέλοντος.
Ὡς γένοιτό μοι.
|
Textus |
|
Ὦ χαῖρε, Τύχη πότνια τρισολβία
|
Incipit |
|
Ὦ Χριστὲ βασιλεῦ ὁ τροπωσάμενος
|
Incipit |
|
Ὦ Χριστὲ βασιλεῦ οὔ μοι, ὦ Χριστέ
|
Incipit |
|
Ὦ Χριστὲ βασιλεῦ, ὃς πᾶν ἀγαθόν
|
Incipit |
|
Ὦ Χριστοῖο ἄνακτος κῆρυξ, παῖ Ζαχαρείου,
Βαπτιστά, ὀρεσίτροφ’ ἀληθείης τε προφάντορ,
|
Incipit |
|
Ὦ Χριστοῦ βασιλῆος λάτριες ἀγγελέες τε,
γαίῃ πάσῃ τὴν μάλα περμογέοντες ἔβητε,
|
Incipit |
|
Ὦ χρύσεως νοῦς μαργαροτρόφος
|
Incipit |
|
Ὦ χρυσοφεγγῆ καὶ γλυκεῖαν ἥλιε
|
Incipit |
|
Ὦ ψυχή μου, τί μέλλεις
|
Incipit |
|
Ὦ ψυχή, ἡ θεολόγος ἑαυτῇ
|
Incipit |
|
ὥ, πως κρατήσας εὐχαριστήσαιμί σοι
|
Desinit |
|
Ὠ<ι>ὰ δὲ φαγεῖν ὀφθὰ πρὸς πλοῦτον φέρει
|
Desinit |
|
Ὠγύγιον ἔθος πατροπαράδοτον παρὰ τῶν πάλαι προασκησάντων
|
Incipit |
|
ΩΔΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ, ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ ΚΑΤΑΝΥΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΥΧΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Ὠδάριον τοῦ βασιλέως κυροῦ Λέοντος τοῦ σοφοῦ κατανυκτικὸν κατὰ ἀλφάβητον
|
Titulus initialis |
|
ΩΔΕ ΕΙΣΙ ΓΕΓΡΑΜΜΕΝΑΙ ΑΙ ΔΥΣΔΙΑΛΥΤΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Ὧδε κατὰ τοιοῦτον τὸν τρόπον
|
Incipit |
|
Ὧδε μάλ' ὀλβιάσοιο πάτερ σοῦ
|
Incipit |
|
ὯδεφρενῶνἔδειξεΚαμβύσηςγέμειν·
|
Incipit |
|
ᾨδὴ εὔρυθμος, εἰς τοὺς ὁσημέραι ἁμαρτάνοντας καὶ ὁσημέραι μετανοοῦντας
|
Titulus initialis |
|
ᾠδὴ η´
|
Titulus initialis |
|
Ὧι δεῖ˙ ᾧτινι πρέπει
|
Incipit |
|
Ὠιδὴν ἐπιτάφιον συμφόνως ἄσωμεν
|
Incipit |
|
Ὤιετο τέκμαρ ἔμεν τῆς καλῆς
|
Incipit |
|
Ὤιμην ἔγωγε κόρον ὀψὲ λαβεῖν σε τοῦ βασκαίνειν
|
Incipit |
|
Ὤιμην μὲν ἔγωγε, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι
|
Incipit |
|
Ὤιμην μέν, Ἀχιλλεῦ, τὰς τῶν ἐμῶν δακρύων πηγὰς
|
Incipit |
|
Ὤιμην μέν, ὦ ἄνδρες δικασταί, αὖθις κατηγορήσοντά μου Νεοκλέα
|
Incipit |
|
Ὤιμην μέν, ὦ ἄνδρες, μόλις ποτὲ τὴν Τύχην ἡμῖν ἐνδιδόναι
|
Incipit |
|
Ὤιμην μέν, ὦ Τρῶες, μηδενὸς ὑμᾶς ἔτι προσδεήσεσθαι λόγου πρὸς τὸ πάνθ’ ἃ προσῆκεν ἐθελῆσαι ποιεῖν
|
Incipit |
|
ΩΚΙΜΟΝ ΒΑΣΙΛΙΚΟΝ, ΩΚΙΜΟΕΙΔΕΣ ΧΑΜΑΙΛΕΩΝ ΜΕΛΑΣ, ΩΝΙΟΙ ΤΑ ΕΝ ΤΑΙΣ ΔΡΥΑΙΣ ΖΩΑ, ΥΠΟΣΤΑΘΜΗ ΕΛΑΙΟΥ ΤΡΥΓΑΙΑ
|
Desinit |
|
ΩΚΙΜΟΝ ΤΟ ΒΑΣΙΛΙΚΟΝ
|
Desinit |
|
ΩΚΙΜΟΝ ΤΟ ΒΑΣΙΛΙΚΟΝ
|
Desinit |
|
ΩΚΙΜΟΝ ΤΟ ΒΑΣΙΛΙΚΟΝ
|
Desinit |
|
ΩΚΙΜΟΝ ΤΟ ΒΑΣΙΛΙΚΟΝ ΕΣΤΙΝ ΟΠΕΡ ΕΓΡΑΦΗΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΕΡΙ ΤΡΟΦΩΝ
|
Desinit |
|
ΩΚΙΜΟΝ ΤΟ ΒΑΣΙΛΙΚΟΝ ΩΧΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΝ ΤΗ ΚΥΠΡΩ ΕΚ ΛΙΘΩΝ ΚΕΚΑΥΜΕΝΩΝ
|
Desinit |
|
ὤκιμον τὸ βασιλικόν, ὤχρα γίνεται ἐν κύπρῳ ἐκ λίθων κεκαυμένων
|
Desinit |
|
ΩΚΙΣΤΑ ΤΑΧΙΣΤΑ ΙΛΥΝ ΡΥΠΟΝ
|
Desinit |
|
ΩΚΤΕΙΡΕ ΚΡΟΝΙΩΝ
|
Desinit |
|
ΩΚΥΤΟΚΙΟΝ
|
Desinit |
|
ΩΚΥΤΟΚΙΟΣ ΕΣΤΙΝ
|
Desinit |
|
ΩΛΕΝΑΙ ΧΕΙΡΕΣ ΠΗΧΕΙΣ ΒΡΑΧΙΟΝΕΣ
|
Desinit |
|
Ὠλίσθησε μὲν διά σε ὁ σὸς διδάσκαλος
|
Incipit |
|
ὡμ]ολόγησεν· ὦ τῶν ξένων καὶ παραδόξων πραγμάτων
|
Incipit |
|
ΩΜΗΝ ΕΓΩ ΣΟΙ ΚΑΤΑΚΟΡΗΣ ΗΔΗ
|
Incipit |
|
ΩΜΗΝ ΕΝΟΜΙΖΟΝ
|
Desinit |
|
ᾤμην μὲν, ὦ βουλή, οὐκ ἂν ποτ' εἰς τοῦτο τόλμης Φιλῶνα ἀφικέσθαι ὥστε ἐθελῆσαι
|
Incipit |
|
Ὤμην σε τὸ βιβλίον παρ´ ἡμῖν
|
Incipit |
|
Ὤμην τοῖς πολλοῖς καὶ παντοδαποῖς μου γράμμασι
|
Incipit |
|
Ὠμοὶ διὰ τά
|
Incipit |
|
Ὤμοι ἐγὼ ἀκάθαρτος ἐὼν ψυχήν τε δέμας τε Θεόδωρος μοναχός
|
Incipit |
|
ΩΜΟΙ ΕΓΩ ΠΑΑΠΟΤΜΟΣ ΟΣʹ ΕΤΛΗΝ ΚΗΔΕΑ ΛΥΓΡΑ
|
Incipit |
|
Ὤμοι τίς ὕδωρ τῇ κεφαλῇ
|
Incipit |
|
ὤμοις ὄνος παρῆγεν ἀργυροῦν βρέτας.
|
Incipit |
|
Ὡμοιώθη (γὰρ) ἡ ζωὴ ἡμῶν ἐν τῷδε τῷ βίῳ ἀνθρώπῳ οἰκήσαντι ἐν αὐλῇ
|
Incipit |
|
Ὡμοιώθη γὰρ ἡ ζωὴ ἡμῶν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃ
|
Incipit |
|
Ὡμοιώθη γὰρ ἡ ζωὴ ἡμῶν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃ
|
Incipit |
|
Ὡμοιώθη γὰρ ἡ ζωὴ ἡμῶν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃ
|
Incipit |
|
Ὡμοιώθη γὰρ ἡ ζωὴ ἡμῶν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃ
|
Incipit |
|
Ὡμοιώθη γὰρ ἡ ζωὴ ἡμῶν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃ
|
Incipit |
|
Ὡμοιώθη γὰρ ἡ ζωὴ ἡμῶν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃ
|
Incipit |
|
Ὡμοιώθη γὰρ ἡ ζωὴ ἡμῶν ἀνθρώπων
|
Incipit |
|
Ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃ (Matth. 18, 23).
|
Incipit |
|
Ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃ (Matth. 18, 23).
|
Incipit |
|
Ὡμολογημένου
|
Incipit |
|
ωμολογησε· και οτι το σωμα τεθεν εν μνημειω. ηγερθη τριημερον·
|
Desinit |
|
Ὡμολόγηται ὅτι καὶ ἡ ὅλη θεότης
|
Incipit |
|
Ὡμολόγηται ὅτι καὶ ὅλη ἡ θεότης
|
Incipit |
|
Ὡμολόγηται ὅτι καὶ ὅλη ἡ θεότης
|
Incipit |
|
ΩΜΟΛΟΓΗΤΑΙ ΠΑΡΑ ΠΑΣΙΝ ΦΑΥΛΟΝ ΥΠΑΡΧΕΙΝ ΤΗΝ ΚΑΚΙΑΝ ΝΟΣΟΝ ΟΥΣΑΝ ΨΥΧΗΣ
|
Desinit |
|
Ὡμολόγηται, ὅτι καὶ ἡ ὅλη θεότης
|
Incipit |
|
Ὡμολόγηται, ὅτι καὶ ἡ ὅλη θεότης μονάς ἐστι καὶ τριὰς κατὰ τὸ κοινὸν τῆς οὐσίας
|
Incipit |
|
Ὡμολογουμένου τοῦ ὅτι τὸ ἐκπορεύεσθαι ἰδίωμα
|
Incipit |
|
Ὠμότης
|
Titulus initialis |
|
ὠμότητι πολλῇ καὶ ἀπανθρωπίᾳ τῇ κόρῃ καὶ
|
Desinit |
|
ὧν ἄνευ σωθῆναι οὐκ ἔνι· ὅτι τῷ θεῷ...
|
Desinit |
|
ὧν ἄνευ σωθῆναι οὐκ ἔνι· ὅτι τῷ θεῷ...
|
Desinit |
|
Ὧν γὰρ τοὺς ἐπαίνους οἶδα τούτων σαφῶς καὶ τὰς ἐπιδόσεις
|
Incipit |
|
ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἀποτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ΩΝ ΓΕΝΟΙΤΟ ΠΑΝΤΑΣ ΗΜΑΣ ΕΠΙΤΥΧΕΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ
|
Desinit |
|
ΩΝ ΓΕΝΟΙΤΟ ΠΑΝΤΑΣ ΗΜΑΣ ΧΑΡΙΤΙ ΚΑΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ
|
Desinit |
|
ὧν δαψιλῶς ἐμφορηθέντες, εὑρεθείημεν ἄξιοι καὶ τῆς ἐν τῷ νυμφῶνι εὐφροσύνης ἐν Χριστῷ ... ἀμήν.
|
Desinit |
|
ῶν δὲ αἰωνίων ἀγαθῶν λήθην ἐνέβαλεν! Οὐκ ἔστι γὰρ ὁ συνιών
|
Desinit |
|
ὧν δοθέντων πρὸς ἡμῶν καταφατικῶς, ἕξομεν μόχθους, καὶ πράγματα τοῦ διαλύσαι τὰ ἐκείνοις ὁμολογηθέντα, καὶ περὶ τούτων ἅλις, καὶ τέλος τῶν κατὰ Μωάμεθ.
|
Desinit |
|
ῶν δρόμον
|
Incipit |
|
ὧν ἐδήλωσεν Ἰουδαικῶν ἀποστόλων.
|
Desinit |
|
ὧν ἐδήλωσεν Ἰουδαϊκῶν ἀποστόλων.
|
Desinit |
|
ων εδηλωσεν ιουδαικων αποστολων.
|
Desinit |
|
ὧν εἴδες χ' ὧν εἴπας κεν ἰδοῖσα τὺ τῷ μὴ ἰδόντι.
|
Incipit |
|
ὧν ἔτλης πόνων τοῦ χριστιανικοῦ πληρώματος ἕνεκεν
|
Desinit |
|
ων ετων ογδοηκοντα τεσσαρων.
|
Desinit |
|
ὧν ἡ ποσότης καθʼ ὁμοιότητα τοῦ πατριάρχου Ἀβραάμ ἐστι τιη´ ἅγιοι ἐπίσκοποι
|
Desinit |
|
ὧν ἡμῖν αὕτη ῥίζα καὶ πηγὴ καὶ γεννήτρια πέφηνεν… ἀμήν.
|
Desinit |
|
ὧν ἥμισυ γίνονται
|
Desinit |
|
ὧν καὶ ἐν ἑνὶ καὶ αὐτὸς τέθειται
|
Desinit |
|
ὧν μὲν οὖν ἔδει καὶ αὐτῷ τῷ τῶν εὐσεβούντων καταλόγῳ
|
Incipit |
|
Ὧν μὲν οὖν ἔδει καὶ αὐτῷ τῶν εὐσεβούντων καταλόγῳ
|
Incipit |
|
ὧν ὁ μὲν εἰς τάξιν Υἱοῦ μοι λελόγισται, εἰς ὑπηρέτην δέ μοι ὁ ἕτερος, κατὰ τὴν ἐνοῦσάν μοι διαμερίζω ἐπίκρισιν. Ἰωάννης ταπεινός, ἐλέῳ Θεοῦ ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, διὰ δὲ τὸ ἀληθὲς τῶν πατέρων δόγμα, τὴν ἐκ Πατρὸς δηλονότι δι᾽ Υἱοῦ ἐκπόρευσιν τοῦ Πνεύματος τοῦ ἁγίου, τὴν ἕως θανάτου ἐξορίαν καὶ φυλακὴν καταδικασθείς, οἰκειοχείρως τὴν παροῦσαν μου διαθήκην γράψας, ὑπέγραψα.
|
Desinit |
|
ὧν προσφέρεται ἡμῖν θυμάτων οὐδὲ μεταλαμβάνομεν
|
Incipit |
|
ων πρωην μεμαθηκεν
|
Incipit abruptus |
|
ὧν σαρκία ξέουσιν ὡς τὰ θηρία
|
Desinit |
|
ΩΝ ΤΑΙΣ ΠΡΕΣΒΕΙΑΙΣ ΣΩΘΕΙΗΜΕΝ ΠΑΝΤΕΣ
|
Desinit |
|
Ὧν τὸ ρῆμα βαρύνεται
|
Incipit |
|
Ὧν τὸ ρῆμα βαρύνεται ἡ μετοχή
|
Incipit |
|
Ὧν τὸ ρῆμα βαρύνεται, ἡ μετοχή ὀξύνεται
|
Incipit |
|
Ὧν τοὺς ἐπαίνους, φησί, γινώσκω
|
Incipit |
|
ὧν ὑπομένεις
|
Desinit |
|
ὢν ὡς κληρικῷ συ[νεύξ]ηται
|
Incipit |
|
ων, καὶ τὰ ἀφυστερίζοντά που
|
Incipit |
|
ΩΝΘΡΩΠΟΣ· Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ
|
Desinit |
|
ΩΝΙΟΙ ΗΤΟΙ ΤΑ ΕΝ ΤΑΙΣ ΥΔΡΙΑΙΣ ΖΩΑ
|
Desinit |
|
ΩΝΙΟΙ ΗΤΟΙ ΤΑ ΕΝ ΤΑΙΣ ΥΔΡΙΑΙΣ ΖΩΑ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΑ
|
Desinit |
|
ὤνιοι ἤτοι τὰ ἐν ταῖς ὑδρίαις ζῷα εὑρισκόμενα
|
Desinit |
|
ΩΝΟΙ Η ΤΑ ΕΝ ΤΑΙΣ ΥΔΡΙΑΙΣ ΖΩΑ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΑ
|
Desinit |
|
Ὠνομάσθη δὲ Πυθαγόρας ὡς τὴν ἀλήθειαν ἀγορεύων
|
Incipit |
|
Ὧνπερ αὖ πρότερον, καὶ νῦν ἔοικέ μοι δεῖν
|
Incipit |
|
ὥνπερ πρῶτοι σῆρες
|
Incipit |
|
ὠὸν τίλλεις ἀδυνάτων
|
Desinit |
|
ΩΟΝ ΤΙΛΛΩΝ
|
Desinit |
|
Ὤοντο μὲν
|
Incipit |
|
Ὠοτάριχα, δύσπεπτά εἰσιν καὶ κακόχυμα καὶ βραδύπορα
|
Desinit |
|
ωπασεν ως μεγα κλεος.
|
Desinit |
|
ΩΠΛΙΣΕ ΚΑΙ ΜΕΛΙΤΤΑΣ
|
Incipit |
|
ΩΠΛΙΣΕ ΚΑΙ ΜΕΛΙΤΤΑΣ
|
Incipit |
|
Ὥπλισε μὲν μέλισσας
|
Incipit |
|
ὤπλισεν
|
Incipit |
|
ωρα ϛʹ εσταυρωθη ο κυριος ημων Ιησους Χριστος
|
Incipit |
|
ΩΡΑ Η ΦΡΟΝΤΙΣ
|
Desinit |
|
ωρα θʹ
|
De lectionibus passionis |
|
Ὥρα λέγεται τὸ ἐὰρ καθάπερ εἴρηται καὶ πρότερον
|
Incipit |
|
Ὥρα χαὶ νόη. Ἐάν ἐστὶν χλοχίων
|
Incipit |
|
Ὧραι τερπναὶ συνέλθατε, συμπνεύσατε καὶ Μοῦσαι
|
Incipit |
|
Ὡραῖε, κλεινέ, ψυχοσώστα νυμφίε
|
Incipit |
|
ΩΡΑΙΖΩ ΔΟΤΙΚΗ ΩΦΕΛΩ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ
|
Desinit |
|
ΩΡΑΙΖΩ ΔΟΤΙΚΗΙ ΩΦΕΛΩ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΙ
|
Desinit |
|
Ὡραῖος ἀνὴρ δυνάμει ἐζωσμένος
|
Incipit |
|
ὥρας ἐκείνης. Ὑπὲρ δὲ τούτων ἁπάντων δόξαν ἀναπέμψωμεν τῷ πατρί...
|
Desinit |
|
ὤργον τὸ ἐμαινόμην δὲ ὡς εἶεν ἀκοντίζει
|
Desinit |
|
Ωριγενους
|
Titulus initialis |
|
Ωριγενους
|
Titulus initialis |
|
Ὠριγενους εἰς τὴν τῶν βασιλειῶν πρώτην
|
Titulus initialis |
|
Ὠριγένους ἐνταῦθα καλλίστων τέλος
|
Incipit |
|
Ωριγενους.
|
Titulus initialis |
|
Ωριγενους.
|
Titulus initialis |
|
Ὠριθυῖα, ας, ἡ : Orithya rapta a Borea
|
Desinit |
|
Ὥριμοι γὰρ γενόμενοι ἐχαλαζώθησαν οἱ καρποὶ συμμορίας λεγομένης Τιβερινῆς
|
Incipit |
|
ΩΡΙΜΟΙ ΓΑΡ ΓΕΝΟΜΕΝΟΙ ΕΧΑΛΑΖΩΘΗΣΑΝ ΟΙ ΚΑΡΠΟΙ· ΣΥΜΜΟΡΙΑΣ ΛΕΓΟΜΕΝΗΣ ΤΙΒΕΡΙΝΗΣ, ΕΝ Η ΚΕΙΤΑΙ Η ΚΩΜΗ ΑΡΙΑΝΙΖΩ ΑΦ' ΗΣ ΩΡΜΑΤΟ· Ο ΤΟΙΝΥΝ ΠΑΤΗΡ ΕΝΝΟΩΝ ΔΙΑ ΤΑΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΑΜΑΡΤΙΑΣ ΣΥΜΒΗΝΑΙ ΤΟΥΤΟ ΕΣΙΩΠΑ· Ο ΔΕ ΥΙΟΣ ΠΑΡΑΛΗΘΕΙΣ ΥΠΟ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΠΡΟΤΡΕΠΕΙ ΑΥΤΟΝ ΦΘΕΓΞΑΣΘΑΙ ΠΡΟΣ
|
Desinit |
|
ΩΡΙΜΟΣ maturus ΩΜΑΣΑ iuravi ΩΚΕΑΝΟΣ oceanus
|
Desinit |
|
ΩΡΙΜΟΥ ΑΛΕΥΡΟΥ ΦΑΒΑΝ, ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΛΟΥΜΕΝΤΕ ΔΕ ΦΑΒΑ
|
Desinit |
|
Ὥρισεν διὰ ταῦτα ἡ ἁγία σύνοδος μηδενὶ ἐξεῖναι μοναστήριον
|
Incipit |
|
ΩΡΙΣΕΝ ΕΚΡΙΝΕΝ ΧΟΙΡΟΓΡΥΛΛΟΣ ΑΚΑΝΘΟΧΟΙΡΟΣ
|
Desinit |
|
ΩΡΙΣΕΝ Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ
|
Incipit |
|
ὡρίσθη
|
Incipit |
|
ΩΡΙΩΝ ΑΣΤΡΟΝ ΟΥΤΩ ΚΑΛΟΥΜΕΝΟΝ
|
Desinit |
|
ὡρμη]μένοις πρὸς ἀρετὴν
|
Incipit |
|
ΩΡΟΚΥΚΛΙΟΝ ΤΩΝ ΕΠΤΑ ΗΜΕΡΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΩΡΟΛΟΓΙΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ ΠΕΡΣΙΚΟΝ
|
Incipit |
|
ΩΡΟΛΟΓΙΟΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΚΑΝΩΝΑ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΣΑΒΑ
|
Titulus initialis |
|
ΩΡΟΛΟΓΙΟΝ ΣΥΝ ΘΕΩ ΑΓΙΩ ΠΕΡΙΕΧΟΝ ΠΑΣΑΝ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΝ
|
Titulus initialis |
|
Ὡρόσκοποι τῶν πλανητῶν καὶ ζῳδίων
|
Titulus initialis |
|
Ὡροσκόπον ὀνομάζουσιν οἱ ἀποτελεσματικοί
|
Incipit |
|
ΩΣ producunt attici genitivorum in ΕΟΣ
|
Desinit |
|
ΩΣ ΑΓΑΘΟΣ ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΣ. ΕΙΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΒΑΣΙΛΕΙΣ, ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΟΥΣ ΒΟΥΛΕΙ
|
Desinit |
|
Ὡς ἄγαμαί σε τῆς γραφῆς. Πυθαγόρα
|
Incipit |
|
ΩΣ ΑΓΑΜΑΙ ΤΟΥΣ ΦΕΥΓΟΝΤΑΣ... ; ΑΡΕΤΗΣ ΑΡΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΕΤΗ
|
Incipit |
|
Ὡς ἀγαπητὰ τὰ σκηνώματά σου, κύριε τῶν δυναμέων
|
Incipit |
|
ὡς ἀδελφόν. Προετρέψατο δὲ αὐτὸν καὶ ξενίαν αὐτῷ ἑτοιμάσαι ἵνα, ἐὰν ἔλθῃ, εὕρῃ που μείνῃ. Καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ὡς ἀδελφόν· προετρέψατο δὲ αὐτὸν καὶ ξενίαν αὺτῶ ἑτοιμάσαι· ἵνα ἐὰν ἔλθη· εὕρη ποῦ μείνη· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ΩΣ ΑΔΙΚΕΙΣ ΤΟΝ ΠΕΛΑΣ
|
Desinit |
|
ΩΣ ΑΕΤΟΣ ΕΙΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ ΥΨΩΘΕΙΣ ΑΝΕΛΗΦΘΗ
|
Desinit |
|
ΩΣ ΑΙΝΙΓΜΑΤΙΖΟΜΕΝΗΝ ΤΑ ΑΞΙΟΛΟΓΑ
|
Desinit |
|
ὡς αἴτιος ἀπαιτηθήσῃ
|
Desinit |
|
Ὡς ἀληθῶς θαλάσσῃ παρέοικεν ὁ βίος
|
Incipit |
|
Ὡς ἀληθῶς θαλάσσῃ παρέοικεν ὁ βίος
|
Incipit |
|
ὡς ἀληθῶς τελειότης τὸ μηδέποτε στῆναι πρὸς τὸ κρεῖττον αὐξανόμενον μηδέ τινι πέρατι περιορίσαι τὴν τελειότητα
|
Desinit |
|
ὡς ἄλλο διπλοῦν ἀκονηθέντες στόμα
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ὡς ἅλυσις χρυσοῦ καὶ ἀργύρου ἔχουσα περιπετάμσματα μαργαρίτων
|
Incipit |
|
ΩΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΝ ΚΑΙ ΑΝΑΞΙΟΝ
|
Desinit |
|
ὡς ἀμνὸς ἐναντίον τοῦ κείροντος αὐτὸν ἄφωνος· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ὡς ὰν ἄκλυστοι τὴν τῶν πειρασμῶν διανηξάμενοι θάλασσαν τοῖς τῆς ἀναπαύσεως λιμέσι καθορμισθείημεν, αὐτὸν ἔχοντες κυβερνήτην διὰ τῶν σῶν πρεσβείων
|
Desinit |
|
ΩΣ ΑΝ ΑΥΤΟΣ ΑΥΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΙΝΩΝ
|
Desinit |
|
Ὡς ἄν δὲ καὶ δι' ὧν ἐπίστευσαν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὡς ἂν δι’ αὐτῶν καὶ τύχῃς σωτηρίας.
|
Desinit |
|
ὡς ἂν εἰ σκληρυνθείη αὐτοὺς διὰ τὴν τούτων ἀπείθειαν
|
Desinit |
|
ὡς ἂν εἰς τὸν ἀκύμαντον λιμένα τῆς Βασιλείας τῶν οὐρανῶν oἱ μεγαλέμποροι προσορμισθείητε· ἡ χάρις τοῦ θεοῦ μετὰ πάντων ὑμῶν. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΩΣ ΑΝ ΕΠΟΡΕΥΟΝΤΟ
|
Incipit |
|
Ὡς ἂν εὐθεῖα ἐπ´ εὐθείας σταθῇ τὰς ἐφεξῆς γωνίας ἢ δύο ὀρθὰς ἔχει
|
Incipit |
|
ΩΣ ΑΝ ΚΑΙ ΑΥ[ΤΟΝ
|
Desinit |
|
ὡς ἂν καὶ αὐτὸς ὀφθαλμοῖς τρυφῴη καὶ ἡμῖν διακομίζοι ταῖς ἀφηγήσεσι τὴν τρυφήν
|
Desinit |
|
ὡς ἂν μὴ θορυβῶνται, ἐκ πλειόνων ὀλίγα εἴρηται σὺν Θεῷ· ᾧ δόξα, αἶνος εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ὡς ὰν μὴ τῶν λόγων ἀνεργάστων πρὸς τὴν διήγησιν ἐσομένων τὰ τῆς σοφίας μυσήρια ἀνεξέταστα τοῖς ἀκοαταῖς τύχωσιν
|
Incipit |
|
ὡς ἂν ὁ βίος ἡμῶν μετριώτατα διεξάγοιτο
|
Desinit |
|
ὡς ἂν σαφὴς τοῖς παροῦσιν ἅμα καὶ ἀκριβὴς
|
Desinit |
|
ΩΣ ΑΝ ΤΑ ΛΩΣΤΑ ΤΩ ΒΙΩ ΣΥΝΕΙΣΦΕΡΕΙ
|
Desinit |
|
ὡς ἀναισχύντους οὕσας (ἀναισχυντούσας PG 119), δηλοῖ αὐτῷ, μετὰ τὸ πέμψαι πρὸς αὐτὸν Ἀρτεμᾶν, ἵνα ἔλθη πρὸς αὐτόν. ἐνετείλατο τε αὐτῷ, ῶστε διδασκειν καὶ τούς αὐτοῦ καλῶν ἔργων προιστασθαι. καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ὡς ἀναισχύντους· δηλοῖ αὐτῶ μετὰ τὸ πέμψαι πρὸς αὐτὸν Ἀρτεμᾶν, ἵνα ἔλθη πρὸς αὐτόν· ἐνετείλατό τε αὐτῶ ὥστε διδάσκειν καὶ τοὺς αὐτοῦ καλῶν ἔργων προΐστασθαι. καὶ οὕτως τελειοῖ.
|
Desinit |
|
Ὡς ἀνδρικὸν σὺ τὸν Ψαμμήνιτον λέγεις·
|
Incipit |
|
Ὡς ἄνθρωπος ὑπάρχω
|
Incipit |
|
Ὡς ἀντὶ τοῦ κράνους τὸν κράνους τὸν λόφον ἔχειν
|
Incipit |
|
Ὡς ἀνυμνῶ σε κηδεμὼν καὶ τῶν κάτω
|
Desinit |
|
ΩΣ ΑΠΑΡΧΗΝ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ
|
Incipit |
|
Ὡς ἀπὸ ἑνὸς μιλίου τοῦ ἁγίου Ἰορδάνου λαύρα ἐστὶν
|
Incipit |
|
ὡς ἀπὸ μίτου τῶν γραμμάτων ἀρτήσας καὶ μέχρις ἡμῶν τὸν πλοῦν ποιήσας ὁρίσασθαι
|
Desinit |
|
ὡς ἀπὸ σταδίων δεκαπέντε.
|
Desinit |
|
Ὡς ἀπὸ τῆς γυναικὸς τοῦ λογοθέτου πρὸς τὴν θεοτόκον
|
Titulus initialis |
|
Ὡς ἀπὸ τῆς κοινότητος τῶν ὀρθοδόξων ἀπολογία πρὸς τὸν βασιλέα τοῦ νομοφύλακος Ἰωάννου διακόνου τοῦ Εὐγενικοῦ
|
Titulus initialis |
|
Ὡς ἀπὸ τῆς πόλεως δεκάστιχα παρακλητικὰ τῷ αὐτοκράτορι πρὸς τὸ καθίσαι ἐφ’ ἅρματος τοῖς δήμοις
|
Titulus initialis |
|
Ὡς ἀπὸ τοῦ βωκοῦ ὁ λόγος
|
Incipit |
|
ΩΣ ΑΠΟ ΤΟΥ ΟΥΑΣ ΓΙΓΝΟΜΕΝΟΝ
|
Desinit |
|
Ὡς ἀπὸ τοῦ πορφυρογεννήτου κυροῦ Ἰσαακίου τοῦ Κομνηνοῦ
|
Titulus initialis |
|
ΩΣ ΑΠΟΔΕΔΩΚΑΣΙ ΤΟ ΧΡΥΣΙΟΝ ΛΑΜΠΙΔΙ
|
Desinit |
|
Ὡς ἀπόλοιτο τριπόθητε ἀδελφὲ ἡ τὴν καθ´ ἡμᾶς ἤπειρον
|
Incipit |
|
Ὡς ἀπόλοιτό φησιν ὁ θεολογικώτατος νοῦς
|
Incipit |
|
Ὡς ἀπροσωπόληπτος ἄρα ὁ θεὸς κατὰ τὸν μέγαν Πέτρον ἀπόστολον
|
Incipit |
|
Ὥς ἄρα μοι τὸ τῆς λογικῆς ἀλάβαστρον
|
Incipit |
|
Ὡς ἄρα μοι τοι τὸ τῆς λογικῆς ἀλάβαστρον νὰρδου
|
Incipit |
|
Ὡς ἄρα οὐκ ἦν εἴκος
|
Incipit |
|
ΩΣ ΑΡΑ ΠΙΘΑΝΩΤΑΤΟΝ ΤΙ ΧΡΗΜΑ ΓΛΩΣΣΑ ΨΕΥΔΗΣ
|
Incipit |
|
Ὡς ἀργαλέον λίαν δύσκολον καὶ βαρύ
|
Incipit |
|
Ὡς ἀρχικὸν τὸ λῆμα τῷ στρατηλάτῃ!
|
Incipit |
|
Ὡς ἄσμενος ἀσμένας ἥκεις ὁ φίλος
|
Incipit |
|
ὡς ἄστρον μάργαρον
|
Desinit |
|
Ὡς αὐτάδελφος καὶ ὁμότροπος πέλων
|
Incipit |
|
ΩΣ ΑΥΤΟΣ ΕΝΟΜΙΖΕΝ
|
Desinit |
|
ὡς βασιλικοῦ τελοῦσαν ἤδη καὶ γένους
|
Desinit |
|
Ὡς βιαστὸν πρᾶγμα ἡ ἀγάπη
|
Incipit |
|
ὡς βούλονται περὶ αὐτὰς διατίθενται
|
Desinit |
|
ὡς βραχυτάτους ὑπολειφθῆναι βίῳ
|
Desinit |
|
ὥς γὰρ ἐγὼν Ἀΐδαο φύγω γένυν, ἣ πρό με μάρψεν
|
Desinit |
|
Ὡς γὰρ πολλάκις εἰρήκαμεν, ἡ ἀπὸ τοῦ πατρὸς διαστολὴ τοῦ Υἱοῦ οὐκ ἄν ποτε ἐν τῇ ἐκ πατρὸς ὑπάρξει τοῦ Πνεύματος παραδέξαιτο τὸ δι’ Υἱοῦ.
|
Desinit |
|
Ὡς γάρ τις οἶκον δημιουργῆσαι θέλων
|
Incipit |
|
ΩΣ ΓΑΡ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ
|
Incipit |
|
Ὡς γὰρ ὑπερηφάνοις οἶδεν ὁ Θεὸς ἀντιτάσσεσθαι, οὕτω διδόναι χάριν τοῖς ταπεινοῖς· ὅτι...
|
Desinit |
|
ὡς γε καλῶς ὁ Ἀλέξανδρος φρονεῖ τοῖς παροῦσι βιβλίοις
|
Incipit abruptus |
|
ΩΣ ΓΕΝΝΑΙΟΝ ΕΝ ΜΑΡΤΥΣΙΝ
|
Incipit |
|
Ὡς γενναῖον ἐν μάρτυσιν Ἀγγελῆν τὸν πανένδοξον
|
Incipit |
|
ως γενοιτο μοι.
|
Desinit |
|
Ὡς γένοιτό σε καὶ ἔργῳ τὸν ἔργον παραμυθήσασθαι. Ἔρρωσο
|
Desinit |
|
ὡς γινομένου ξηροτέρου τοῦ δέρματος οἷα τῶν ταριχευομένων σωμάτων
|
Desinit |
|
Ὡς γλυκεῖα τῆς παρούσης ἡμέρας ἡ χάρις
|
Incipit |
|
Ὡς γλυκεῖα τῆς παρούσης ἡμέρας ἡ χάρις, ὡς λαμπρὰ τῆς ἐκκλησίας ἡ ἑορτὴ
|
Incipit |
|
Ὡς γλυκὺς συνέμπορος τοῦ ἀνθρωπίνου βίου ὁ προφήτης
Δαβὶδ ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς τῆς ζωῆς εὑρισκόμενος
|
Incipit |
|
Ὡς δ´ οὖν ἐν τῷ τέλει τοῦ γράμματος
|
Incipit |
|
ΩΣ ΔΕΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΛΥΣΙΣ ΑΕΤΩ
\
|
Incipit |
|
ΩΣ ΔΙΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΩΝ ΣΥΝ ΘΕΩ ΔΗΛΩΘΗΣΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΩΣ ΔΙΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΩΝ ΣΥΝ ΘΕΩ ΔΗΛΩΘΗΣΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
Ὡς διατύπτων παμφαὴς δρομημάτων
|
Incipit |
|
ὡς δόκιμοι ἐν Χριστῷ, ὡς δοῦλοι κυρίου· ἵνα…
|
Desinit |
|
ὡς δοῦλος τολμήσας ἐδεήθην
|
Desinit |
|
ὡς δραμὼν ὁ λόγος ἐδίδαξεν, χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ὡς δυνατόν μοι κυλῖσαι
|
Incipit |
|
ὡς εἴ τις τὸ μὲν ὑπαυχένιον “κερβικάριον” λέγοι, τὸ δὲ χειρόμακτρον “μάππαν”
|
Desinit |
|
Ὡς εἶδος τὸ Βεζὲκ τουτέστιν ἀστραπῶν
|
Incipit |
|
Ὡς εἶδος τὸ Βεζέκ, ὡς εἶδος ἀστραπῆς
|
Incipit |
|
ΩΣ ΕΙΚΟΝΙΣΑΣ ΔΕΣΠΟΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΑΘΗ ΤΙΜΗΣ Ο ΜΑΡΤΥΣ ΤΥΓΧΑΝΕΙ ΔΙ' ΕΙΚΟΝΟΣ· ΟΥ ΤΥΠΟΝ ΑΘΡΩΝ ΤΟΝ ΤΥΠΟΥΜΕΝΟΝ ΣΕΒΟΥ
|
Incipit |
|
ὡς εἰκὸς μετὰ τὴν αὐτοῦ ἀποβίω
|
Desinit |
|
ΩΣ ΕΙΚΟΣ ΠΕΡΙΕΣΕΣΘΑΙ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΩΝ ΑΥΤΟΥ
|
Incipit |
|
ως ειναι την αυτην ωραν, η περι αυτην·
|
Desinit abruptus |
|
ὡς εἴρηται, εὑρίσκεις τὸ ζητούμενον.
|
Desinit |
|
ΩΣ ΕΙΣ ΑΓΑΠΗΝ ΠΟΛΥΣ
|
Incipit |
|
ὡς εἰς ἑμὲ πραχθέντα μέλλω λογίσασθαι· ἔρρωσο τηρῶν ὑγιῆ τὴν ἀγάπην
|
Desinit |
|
ὡς ἐκ θεοῦ συγκρίνων τὰ ἐνύπνια αὐτῶν
|
Desinit |
|
ὡς ἐκ θεοῦ συγκρίνων τὰ ἐνύπνια αὐτῶν
|
Desinit |
|
Ὡς ἐκ μακρᾶς ἀποδημίας ἐπανελθών πρὸς ὑμᾶς
|
Incipit |
|
Ὡς ἐκ Πατρὸς τὸ Πνεῦμα, Λατῖνε, σκόπει
|
Incipit |
|
Ὡς ἐκ προσώπου τῆς ἀνθρωπίνης τῇ θείᾳ λέγει ὁ προφήτης
|
Incipit |
|
Ὡς ἐκ προσώπου τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως τοῦ Χριστοῦ λέγει ὁ προφήτης
|
Incipit |
|
Ὡς ἐκ προσώπου τοῦ βασιλέως
|
Titulus initialis |
|
Ὡς ἐκ προσώπου τοῦ βασιλέως κυροῦ Ἰσαακίου πρὸς τὸν ἐπίσκοπον Στρογόμου
|
Titulus initialis |
|
Ὡς ἐκ προσώπου τοῦ πιστοῦ λαοῦ λέγει ὁ προφήτης
|
Incipit |
|
Ὡς ἐκ προσώπου τῶν πιστῶν λέγει τὸν στεναγμὸν καρδίας
|
Incipit |
|
Ὡς ἐκ προσώπου τῶν Χριστιανῶν λέγει ὁ προφήτης
|
Incipit |
|
Ὡς ἐκ τῆς ἀγάπης ἥτις ἐστὶν Χριστός
|
Incipit |
|
ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ ΔΗΛΗΝ ΠΟΙΗΣΑΙ
|
Incipit |
|
ως εκ τουτου ειναι τους απαντας της ζωης αυτου χρονον, δεκα προς εκατον.
|
Desinit |
|
Ὡς ἐκατήρχετο ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ὁ ἀρχάγγελος Μιχαήλ
|
Incipit |
|
Ὡς ἐκλαμπρότατα ἐγκωμιᾶσαι καὶ φρᾶσαι βουλήσομαι
|
Incipit |
|
ὡς ἐλαία κατάκαρπος ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Θεοῦ· ᾧ...
|
Desinit |
|
Ὡς ἔλαφος λυγρά
|
Incipit |
|
ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε, πάντα ἐν σοφίᾳ ποιήσας· σοὶ γὰρ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε, πάντα ἐν σοφίᾳ ποιήσας· σοὶ γὰρ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, κύριε, τοὺς ἀκούοντας λέγειν πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας... άμήν
|
Desinit |
|
Ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, κύριε· πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας· ὅτι σοὶ ἡ δόξα…
|
Desinit |
|
Ὡς ἐμεφαλύνθη τὰ ἔργα σου, κύριε, σφόδρα ἐβαρύνθησαν οἱ διαλογισμοί σου
|
Incipit |
|
ΩΣ ΕΜΨΥΧΟΣ ΤΡΑΠΕΖΑ
|
Incipit |
|
ὡς ἐν ἀγρῷ τῷ κόσμῳ ἠκούσθη αὐτοῦ τὸ εὐαγγέλιον.
|
Desinit |
|
ως εν αποκρυφοις ευρομεν.
|
Desinit |
|
Ὡς ἐν ἐμαυτῷ τὴν κρίσιν προδεικνύω
|
Incipit |
|
ὡς ἐν ἐμαυτῷ τὴν κρίσιν προδεικνύω
|
Incipit |
|
ὡς ἐν ἑτέρῳ δείξομεν
|
Desinit abruptus |
|
ΩΣ ΕΝ ΟΛΙΓΩ ΧΘΑΜΑΛΛΟΥΤΑΙ ΠΑΝΥ
|
Desinit |
|
ὡς ἐν ὀνόματι
|
Incipit |
|
ὡς ἐν συντόμω εἰπεῖν αὗται.
|
Desinit |
|
ως εν συντομῳ ειπειν αυται.
|
Desinit |
|
ΩΣ ΕΝ ΤΗ ΤΩΝ ΑΠΛΩΝ
|
Desinit |
|
ΩΣ ΕΝ ΤΟΣΟΥΤΩ interea Ω euax
|
Desinit |
|
ὡς ἐν τύπῳ ἐπιστολῆς ἐπὶ τοῖς ἠρωτημένοις συντόμως ἀπεκρινάμην, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
ὡς ἐν φάτνῃ τῆς ἱερᾶς τραπέζης προκείμενόν τε καὶ μετεχόμενον καὶ τῇ μεθέξει ζωοῦντα τοὺς μετέχοντας… ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΩΣ ΕΝΑ ΤΟ ΠΡΙΝ
|
Desinit |
|
Ὡς ἐνόησα μέλη, ὡς ἔνθεον αἴον
|
Incipit |
|
Ὡς ἐνώπιον, Κύριε, τοῦ φοβεροῦ σου
βήματος ἑστὼς ὁ κατάκριτος
|
Incipit |
|
ὡς ἔξ[ω ἁμαρτήματος]
|
Incipit |
|
Ὡς ἔοικε, θεοφιλεστάτη ψυχή
|
Incipit |
|
Ὡς ἔοικε, θεοφιλεστάτη ψυχή, οὐκ ἐντετυχήκασιν οἱ τὰ τῶν Ἀρμενίων
|
Incipit |
|
ΩΣ ΕΠΙ ΔΥΣΤΥΧΙΑΙ ΓΕΓΕΝΗΜΑΙ
|
Incipit |
|
Ὡς ἐπὶ προσώπου ὑμῶν ὤν
|
Incipit |
|
Ὡς ἐπὶ προσώπου ὑμῶν ὤν
|
Incipit |
|
ΩΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΙΩΒ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΟΙΡΟΝ
|
Desinit |
|
Ὡς ἐπὶ τοῦ φοβεροῦ καὶ ἀπροσωπολήπτου παρεστηκῶς βήματος
|
Incipit |
|
Ὡς ἐπὶ τοῦ φοβεροῦ σου καὶ ἀπροσωπολήπτου
|
Incipit |
|
ὡς ἐπιλαθό(μενος)
|
Desinit |
|
Ὡς ἐπίρρημα θαυμαστικὸν ἀντὶ τοῦ Λίαν
|
Incipit |
|
ως Επιφανιος τω Κυπρω δοκει.
|
Desinit |
|
ως Επιφανιω τω Κυπριω δοκει.
|
Desinit |
|
Ὡς ἐποίμανε ὁ ἅγιος τοῦ Θεοῦ Μάμας
|
Incipit |
|
ΩΣ ΕΡΑΤΟΣ ΚΛΕΟΔΗΜΕ
|
Incipit |
|
ΩΣ ΕΣΤΙ ΑΝΘΡΩΠΩ
|
Titulus initialis |
|
ὡς ἔστιν ἀπ᾽ αὐτῶν τὸν ἐντυγχάνοντα καταμαθεῖν.
|
Desinit |
|
ΩΣ ΕΤΙ ΚΑΙΡΟΣ ΥΠΟΛΕΙΠΕΤΑΙ ΠΡΟΣ ΕΠΑΝΟΔΟΝ
|
Incipit |
|
Ὡς ἔτι καιρὸς ὑπολείπεται πρὸς ἐπάνοδον
|
Incipit |
|
Ὡς εὖ γέ σοι γένοιτο, νὺξ γαμοστόλε
|
Incipit |
|
Ὡς εὖ γένοιτο τῷ σπορεῖ τοῦ βιβλίου
πηγὴν ἀναστομοῦντι παντοίων λόγων
σπορὰν κατακλύζουσαν ἠλισγημένην.
|
Textus |
|
ως ευ γενοιτο τῳ σπορει του βιβλιου
πηγην αναστομουντι παντοιων λογων
σποραν κατακλυζουσαν ηλισγημενην·
|
Textus |
|
Ὡς εὖγε τῆς σῆς, Εὐτρόπιε, καρδίας!
|
Incipit |
|
Ὡς εὖγε τῆς χρηστῆς ἀγγελίας
|
Incipit |
|
Ὡς εὖγε τῶν σῶν δωρεῶν, παντοκράτορ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὡς εὐκλεής, ὡς εὐτυχὴς ἡ σὴ νυμφαγωγία
|
Incipit |
|
Ὡς εὐτυχὴς ὡς εὐκλεὴς ἡ σὴ νυμφαγωγία
|
Incipit |
|
Ὡς εὐτυχής, ὡς εὐκλεὴς ἡ σὴ νυμφαγωγία
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ὡς εὐτυχής, ὡς εὐκλεὴς ἡ σὴ νυμφαγωγία
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Ὡς εὐφυὴς κράτιστε
|
Incipit |
|
Ὡς εὐχαριστεῖ[ϛ], φαρμακεῦ, τῷ φαρμάκῳ!
|
Incipit |
|
Ὡς ἡ δόξα τοῦ Βεζήκ, τουτέστιν ἀστράπη
|
Incipit |
|
ως η εκτη (…) λεγει αυτω
|
Textus |
|
Ὡς ἡ Ῥώμη οὐ πρῶτος θρόνος καὶ πάντων ὑπερέχει
|
Titulus initialis |
|
ὡς ἡ τῶν εὐαγγελίων ἔχει παρατήρησις
|
Desinit |
|
Ὡς ἡ φήμη λέγει, ὅτι τὸ μελάνιον τοῦ ὀκταποδίου
|
Incipit |
|
Ὡς ἡδίστη ἡ τῶν Γραφῶν ἀνάγνωσις, καὶ λειμῶνος παντὸς
|
Incipit |
|
Ὡς ἡδύ τι καὶ θεῖον
|
Incipit |
|
Ὡς ἡδύ τι καὶ θεῖον εἰς ἀπόλαυσιν ἡ παροῦσα ἡμέρα
|
Incipit |
|
Ὡς ἡδύ τι καὶ θεῖον εἰς ἀπόλαυσιν ἡ παροῦσα ἡμέρα χαρίζεται
|
Incipit |
|
Ὡς ἡδύ τι καὶ θεῖον εἰς ἀπόλαυσιν ἡ παροῦσα ἡμέρα χαρίζεται
|
Incipit |
|
ΩΣ ΗΔΥΤΕΡΟΝ ΤΟΙΣ ΜΕΝ ΟΜΜΑΣΙ
|
Incipit |
|
ὡς ἡμεῖς τοῖς ἄλλοις αὐτὸς ἡμῖν ἐπιεικῶς
προσφερόμενος
|
Desinit |
|
Ὡς ἦν ἐπὶ τῆς βασιλείας Μαξιμιανοῦ στρατευόμενος
|
Incipit |
|
Ὡς ἠναγκασμένως ὑπὸ τοῦ πατρός
|
Incipit |
|
Ὡς ἠναγκασμένως ὑπὸ τοῦ πατρός
|
Incipit |
|
Ὡς ἠναγκασμένως ὑπὸ τοῦ πατρός εἰς τὸν λόγον ἐλθών
|
Incipit |
|
ΩΣ ΗΞΙΩΣΑΣ ΩΣ ΝΟΩ ΡΗΣΙΝ ΝΑΩ
|
Incipit |
|
Ὡς ἠξίωσας, ὡς νοῶ, ῥῆσιν νάω
|
Incipit |
|
Ὡς ηὐδόκησεν ὁ κρατῶν στεφηφόρος
|
Incipit |
|
ὡς Ἡφαιστίων λέγει ὅτι Ὅμηρος τὰ τῶν ἡρώων ἔργα διηγεῖται τούτῳ
|
Incipit |
|
ὡς θάνατος γὰρ αὐτοῖς λογίζεται ἡ ἔκπτωσις
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Ὡς θαυμάσιόν σου τὸ τῶν μακρῶν ἐκείνων λόγων
|
Incipit |
|
Ὡς θαυμαστὸν τὸ ἔργον
|
Incipit |
|
Ὡς θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν ἁγίοις αὐτοῦ εὔκαιρόν ἐστι κἀμοὶ νῦν ἀναβοῆσαι
|
Incipit |
|
ΩΣ ΘΕΛΕΙ ΤΟ ΦΕΡΟΝ ΣΕ ΦΕΡΕΙΝ
|
Incipit |
|
ΩΣ ΘΕΛΕΙΣ ΒΙΟΥΝ ΟΥ ΔΥΝΗΣΕΙ ΜΗ ΜΑΘΩΝ ΩΣ ΔΕΙ. ΩΝ ΤΑΣ ΔΟΞΑΣ ΘΑΥΜΑΖΕΙΣ ΤΟΥΤΩΝ ΚΑΙ ΤΑΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΜΙΜΟΥ
|
Desinit |
|
Ὡς ἱκέτην δέξαι με τὸν σὸν οἰκέτην
|
Incipit |
|
ὡς ἱμάτιον, ἥ φησὶν ὁ προφήτης Δαυίδ, αὐτῶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΩΣ ΚΑΙ ΑΓΩΓΟΣ ΚΑΙ ΠΤΩΞ ΚΑΙ ΑΦΕΩΚΑ
|
Desinit |
|
ὡς καὶ ἄλλοι διὰ ὠφέλειαν τῶν ἀναγνωστῶν
|
Desinit |
|
ὡς καὶ ἐν [Ἐξόδῳ] ὁ λαὸς ἕωρα φωνὴν κυρίου.
|
Desinit |
|
ὡς καὶ ἡ ἀνάγνωσις αὐτὴ προιοῦσα διδάξει.
|
Desinit |
|
ὡς καὶ ἡ ἀνάγνωσις αὐτὴ προϊούσα διδάσκει
|
Desinit |
|
ὡς καὶ μικρῷ πρότερον διωρισάμην καὶ αὐτὸ δηλώσειν τὸ πρᾶγμα φημί
|
Desinit |
|
ΩΣ ΚΑΙ Ο ΜΕΛΛΩΝ ΑΡΡΩΣΤΟΣ ΡΗΘΗΝΑΙ ΔΗΛΩΣΕΙ
|
Desinit |
|
ὡς καὶ οἱ λοιποὶ
|
Incipit |
|
ὡς καὶ σοί. Θεὸς ὁ δικαιῶν, τίς ὁ κατακρίνων; Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
|
ὡς καὶ τὰς ἁγίας Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ εἰκονικὰς ἀναστηλώσεις καὶ ἐμφερίας καὶ τῆς πανάγνου δεσποίνης καὶ θεοτόκου Μαρίας ὡς ἐμψύχους ὁρᾶν καὶ διαλέγεσθαι
|
Incipit |
|
ὡς καί τὸ ἄνωθεν
|
Incipit |
|
ὡς καί τὸ ἄνωθεν
|
Desinit |
|
Ὡς καινὸς ἀστὴρ οὗτος ἑστηκὼς τρέχων!
|
Incipit |
|
Ὢς καλὰ τὰ τῆιδε πάντα καὶ πόθωι
|
Incipit |
|
ΩΣ ΚΑΛΗ ΤΩΝ ΑΓΑΘΩΝ
|
Incipit |
|
Ὡς καλὴ τῶν ἀγαθῶν ἡ ἀκολουθία, ὡς γλυκεῖα ἡ τῆς εὐφροσύνης διαδοχή
|
Incipit |
|
Ὡς καλὴ τῶν εἰρηκότων ἡ ξυνωρίς, τοῦ μὲν διὰ τῶν βοῶν τὴν
|
Incipit |
|
Ὡς καλὸν ἀντίποινον, ὦ στρατηλάτα,
|
Incipit |
|
Ὡς καλῶς στρατευσάμενοι βασιλεῖς
|
Incipit |
|
ὡς καρδιώξει, τοῦ βρέφους σταυρουμένου.
|
Desinit |
|
ως κατ επιστολην ημιν ειρησθω.
|
Desinit abruptus |
|
ὡς καταφρονήτην πατάξη σε
|
Desinit |
|
Ὡς κατῆλθεν ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἐπὶ τῆς γῆς
|
Incipit |
|
ΩΣ ΚΗΡΟΝ ΤΟ ΠΑΧΟΣ ΕΧΕΙ ΕΠΙΤΙΘΕΜΕΝΗ
|
Desinit |
|
ΩΣ ΚΗΡΟΝ ΤΟ ΠΑΧΟΣ ΕΧΕΙΝ ΕΠΙΤΙΘΕΜΕΝΗ
|
Desinit |
|
ΩΣ ΚΗΡΟΝ ΤΟ ΠΑΧΟΣ ΕΧΕΙΝ ΕΠΙΤΙΘΕΜΕΝΗ
|
Desinit |
|
ως Κλημης και Ιωσιππος.
|
Desinit |
|
ὡς Κλήμης καὶ Ἰωσιππος.
|
Desinit |
|
ὡς Κλήμης καὶ Ἰώσιππος.
|
Desinit |
|
ὡς κοινὸν αὐτοῖς καὶ τὸ θαῦμα συμμένῃ
|
Desinit |
|
ὡς κοινὸν προσίενται μέλος καὶ ὡς ἀδελφὸν γνήσιον
|
Desinit |
|
ΩΣ ΚΟΝΟΥΜΑΞ ΩΣ ΣΟΥΣΠΕΚΤΟΝ
|
Desinit |
|
Ὡς κρήνης νᾶμα
|
Incipit |
|
Ὡς λαμπράμοι τὰ τῆς εὐθυμίας
|
Incipit |
|
Ὡς λαμπρὰν καὶ πνευματικὴν ὁρῶ τὴν πανήγυριν καὶ ξένον τὸ θέατρον σήμερον
|
Incipit |
|
Ὡς λαμπρόν μοι τήμερον τὸ ἐκκλησιαστήριον
|
Incipit |
|
Ὡς λίαν ἄγαμαί σου τῆς ψυχῆς εὐγενές
|
Incipit |
|
Ὡς λίαν κάλλιστα συνῆψεν ὁ χρόνος τὴν τοῦ πρωτομάρτυρος ἑορτὴν τῇ πανηγύρει τῶν γενεθλίων Χριστοῦ
|
Incipit |
|
Ὡς λίαν μοι λαμπροτέρα τὴν σήμερον ἡ τῆς διδασκαλίας ἀκρόασις
|
Incipit |
|
Ὡς λίαν ὁρῶ φαιδρότεραν τὴν παροῦσαν πανήγυριν
|
Incipit |
|
ΩΣ ΛΟΓΙΖΟΜΑΙ ΑΔΕΛΦΟΙ... ;ΣΞΟΛΑΣΩΜΕΝ ΑΔΕΛΦΟΙ ΤΗ ΝΗΣΤΕΙΑ ΤΗ ΗΣΥΧΙΑ
|
Incipit |
|
ὡς λόγον ἀποδίδοντες τῶ κριτῆι (!). καὶ οὕτω τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν· τέλος.
|
Desinit |
|
Ὡς μακαρίζω σοῦ θεοπτρίας κόρας
|
Incipit |
|
ὡς μάλα φιδε· ὡς ἀπὸ κακῆς πίστεως
|
Desinit |
|
Ως μαργαρους δεδωκε
|
Incipit |
|
Ὡς μαργάρους δέδωκε Ματθαῖος λόγους,
πλοῦτον νοητὸν χριστιανικῷ στίφει·
ὃν καὶ κρατοῦντες ἔνδον ἐν στέρνοις, φίλοι,
κόσμον φύγωμεν καὶ ματαίας φροντίδας
ἐκεῖνος ὥσπερ τῶν τελωνῶν τὴν λύμην,
καὶ πρὸς χαρὰν δράμωμεν Χριστῷ ἐν τάχει.
|
Textus |
|
ως Μαρκω ειρημενον.
|
Desinit |
|
ὡς μαρτυρήσαντες αὐτῷ
|
Desinit |
|
ὡς μάρτυρος τιθοῦσιν αὐτὴν δουλίδα
|
Desinit |
|
ΩΣ ΜΑΤΑΙΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗ ΠΛΑΝΗ ΓΕΜΟΝΤΑΣ
|
Desinit |
|
ως μεγα κλεος.
|
Detail(s) |
|
Ὡς μέγα τι χρῆμα ψυχὴ πιστή
|
Incipit |
|
Ὡς μὲν ἐπὶ τοῖς περὶ σὲ τετολμημένοις
|
Incipit |
|
Ὡς μὲν Θεὸς καὶ Λόγος τοῦ Πατρός
|
Incipit |
|
Ὡς μὲν οὖν ἔστιν ἄξιον τοῖς ὑψηλοῖς καὶ ὑπερβεβηκόσι τοιοῦτον προσεῖναι
|
Incipit |
|
Ὥς μὲν οὖν τελεώτατα Παλαμᾶς
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὡς μὲν οὖν Υἱὸς, φυσικῶς κέκτηται τὰ τοῦ
Πατρὸς, ὡς δὲ Μονογενὴς, ὅλα ἔχει ἐν ἑαυτῷ συλλαβὼν, οὐδενὸς καταμεριζομένου πρὸς ἕτερον.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Ὡς μὲν οὐχ ἡμετέραν ἐνεχειρίσω
|
Incipit |
|
ὡς μὴ ἀφεῖναι αὐτοῖς ἴχνος ἁμαρτη[μάτων
|
Desinit |
|
ὡς μὴ μακρούς τε καὶ λαμπροὺς τοὺς χρόνους εὔχεσθαί σοι;
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ΩΣ ΜΗΔΕΠΩ ΚΑΤ'ΑΥΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
|
Desinit |
|
ὡς μηκέτι δευτερῶσαι αὐτὸν τὸν γέροντα περὶ τοῦ τοιούτου λογισμοῦ
|
Desinit |
|
ὡς μόνος ἐξουσιαστὴς καὶ βασιλεὺς ἀθάνατος καὶ αἰώνιος
|
Incipit |
|
ΩΣ ΜΥΕΛΗ ΚΑΙ ΚΗΡΙΟΝ ΕΝ ΣΩΜΑΤΙ
\
|
Incipit |
|
Ὡς μυρίοι μὲν Ἀθανασίου πόνοι,
|
Incipit |
|
ὡς νοσερᾶς πόας καὶ θανασίμου πόρρω καὶ νεμομένους καὶ νέμοντας, ἓν εἶναι πάντας ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ...
|
Desinit |
|
ΩΣ ΝΥΝ ΟΙ ΘΕΟΙ
|
Desinit |
|
Ὡς ὁ ἄσωτος υἱὸς ἦλθον κἀγὼ οἰκτίρμων
|
Incipit |
|
Ὡς ὁ θεῖος νόμος ἐνυπάρχει οὐ μέλανι καὶ γράμμασι γεγραμμένος
|
Incipit |
|
Ὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν εἰργάσατο
|
Incipit |
|
ΩΣ Ο ΙΟΥΔΑΣ
|
Desinit |
|
Ὡς ὁ Ἰωσήφ, χαρισμάτων πολλῶν διὰ τῆς ὑπομονῆς
|
Incipit |
|
ὡς ὁ Λώτ, οἱ δὲ ἄδικοι ἀφίενται, ὡς ἡ γυνὴ αὐτοῦ
|
Desinit |
|
ὡς ὁ Σίμων ὁ μάγος
|
Desinit |
|
ΩΣ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΦΗΣΙΝ ΑΥΤΟΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΙΣ
|
Desinit |
|
ὡς οἱ θειότατοι πατέρες ἐθέσπισαν
|
Desinit |
|
Ὡς οἷα δεσμῷ τινι
|
Incipit |
|
Ὡς οἶμαι ὁ σκοπὸς τοῦ μακαρίου τοῦτο εἰπεῖν τὴν ψυχήν
|
Incipit |
|
Ὡς οἶμαι ὅτι πόλιν (!) καλεῖ τὴν ψυχὴν...
|
Incipit |
|
Ὡς ὀνήσιμόν τι χρῆμα τῷ βίῳ παρὰ τῆς θείας ἀνίδρυνται χάριτος τῶν ἁγίων αἱ πολιτεῖαι
|
Incipit |
|
ὡς ὅταν λέγῃ
|
Incipit |
|
ΩΣ ΟΥΝ ΕΙΔΕΝ Ο ΜΙΣΟΚΑΛΟΣ ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΤΟ ΜΕΓΑ ΘΑΥΜΑ
|
Incipit |
|
ΩΣ ΟΥΝ ΕΚΑΣΤΟΣ ΗΜΩΝ ΠΡΟΑΙΡΕΙΤΑΙ
|
Incipit |
|
ΩΣ ΟΥΝ ΕΚΑΣΤΟΣ ΗΜΩΝ ΠΡΟΑΙΡΕΙΤΑΙ
|
Incipit |
|
Ὡς οὖν ἕκαστος ἡμῶν προαιρεῖται
|
Incipit |
|
Ὡς οὖν ἕκαστος ἡμῶν προαιρεῖται οὕτως ἑαυτὸν διαθοῖ
|
Incipit |
|
Ὡς οὖν ἐν τούτοις ἡμῖν
|
Incipit |
|
ὡς οὕτως ἡμαρτηκότες
|
Desinit |
|
Ὡς ὄφελον, βασίλεια, γέρας μέγα θηλυτεράων
|
Incipit |
|
Ως παλαι εν τω λαω πολλοι
|
Incipit |
|
Ως παλαι εν τω λαω πολλοι προφητειαν
|
Incipit |
|
ὡς πάλαι ἐν τῷ λαῷ πόλλοι προφητείαν ἐπηγγέλλοντο καὶ ἦσαν τινες ψευδοπροφῆται
|
Incipit |
|
Ὡς πάρεργον αὐτοῦ ποιούμενον τὴν τῆς Σαμαρείτιδος ὁδόν
|
Incipit |
|
Ὡς πατρικῶς σὺ νουθετεῖς Αἰγυπτίους
|
Incipit |
|
Ὡς πατροπάτωρ καὶ κορυφαῖος, πάτερ
|
Incipit |
|
ὡς περὶ ἀληθεστάτων, τῷ δεδωκότι καὶ γνῶναι οὕτω καὶ εἰπεῖν χάριν ὁμολογοῦμεν Θεῷ, ᾧ πρέπει δόξα ἐκ πάντων εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ως πιστευει και δεχεται ταυτην η αγια καθολικη και αποστολικη εκκλησια.
|
Desinit |
|
Ὡς πλεόνων μὲν ἐρᾶς ἡ σοῦ ἐρᾶς
|
Incipit |
|
ὡς πληροῦσθαι τῷ ἐπὶ πάντων θεῷ σὺν τῷ μονογενεῖ υἱῷ καὶ τῷ ἁγίῳ πνεύματι τιμὴν καὶ δόξαν καὶ προσκύνησιν εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν
|
Desinit |
|
ΩΣ ΠΝΕΥΜΑ ΑΓΙΟΝ ΚΑΤΑΞΙΩΘΕΙΣΙ ΔΙΔΟΝΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΩΣ ΠΝΕΥΜΑ ΘΕΡΜΟΝ ΚΑΙ ΖΩΟΓΟΝΟΝ
|
Desinit |
|
ΩΣ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΑΓΙΟΥ ΚΑΤΑΞΙΩΘΕΙΣΙ ΔΙΔΟΝΤΑΙ
|
Desinit |
|
Ὡς ποθεινὸς καὶ ἐπέραστος τῶν νέων
|
Incipit |
|
ὡς ποιητὴς καὶ βασιλεῖ πάντων καὶ κηδεμόνι
|
Desinit |
|
ΩΣ ΠΟΙΟΥΝΤΑ ΤΟΙΑΥΤΑ ΘΑΥΜΑΣΙΑ
|
Desinit |
|
ὡς πολλὰ κακὰ ἐνδειξάμενον αὐτῶ. καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ὡς πολλὰ κακὰ ἐνδειξάνος (ἐνδειξάμενος) αὐτῶ, καὶ οὕτως τελειοὶ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ΩΣ ΠΟΛΛΩΝ ΩΦΕΛΕΙΑΣ ΠΡΟΞΕΝΟΝ
|
Desinit |
|
Ὡς πολὺ τὸ πλῆθος τῆς χρηστότητός σου Κύριε
|
Incipit |
|
Ὡς πολὺ τὸ πλῆθος τῆς χρηστότητος τοῦ παναγάθου κυρίου παντοκράτορος
|
Incipit |
|
Ως πολυσημαντον εστιν το ονομα της παραβολης, εστιν γαρ παραβολη λαλημενη (?) υποδειγμα και ονειδισμος
|
Incipit |
|
Ὡς πραότητι τὴν τῶν πραέων
|
Incipit |
|
ὡς πρέπει τὰς τὸν τοιοῦτον ἐχούσας νυμφίον, ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
|
ὡς προέφηκεν ἐν τῷ ἀνωτέρῳ λόγῳ, ἀγαλλιασώμεθα καὶ εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ· καὶ δοξάσωμεν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
ὡς προέφηκεν ἐν τῷ ἀνωτέρῳ λόγῳ, ἀγαλλιασώμεθα καὶ εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ· καὶ δοξάσωμεν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
ὡς πρὸς μεσημβρίαν μοιρῶν οζ
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ὡς προσδοκωμένης ἑτέρας καθάρσεως
|
Desinit |
|
ὡς προσδοκωμένης ἑτέρας καθάρσεως
|
Desinit |
|
ΩΣ ΠΡΟΣΕΙΠΟΝ
|
Desinit |
|
ΩΣ ΠΡΟΦΗΤΑΙ ΠΡΟΕΦΗΤΕΥΣΑΝ
|
Incipit |
|
ὡς πῦρ δὲ θερμὸς τοῦ Λέοντος ὁ πόθος
|
Textus |
|
ΩΣ ΠΥΡΙΔΕΙΝΟΝ ΛΕΓΕΤΑΙ ΥΠΟ ΠΥΡΟΣ ΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ Ω ΜΕΓΑ ΜΕΓΑ ΕΠΛΗΡΩΣΕΝ ΣΥΝ ΤΟΙΣ ΕΙΚΟΣΙΤΡΙΟΙΣ
|
Desinit |
|
Ὡς σε ἴδεν περικαλλῆ ἐθάμβεεν
|
Incipit |
|
ΩΣ ΣΕΜΝΟΣ
|
Incipit |
|
Ὡς Σκαμάνδρου τοῦ ποταμοῦ υἱὸς Μῆλος γένοιτο
|
Incipit |
|
ὡς Σοδόμων διδάσκει. Εἶτα παραινεῖ εἰς τὰ ἤθη καί, ἐπευξάμενος (ὑπευξάμενος PG 28) αὐτοῖς βεβαιότητα (βεβαιότητι Simotas) τῆς πίστεως παρὰ τοῦ κυρίου, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Ὥς σοι δῶκε τύχη τὸ πλέον
|
Incipit |
|
ΩΣ ΣΤΥΓΝΑ ΜΟΙ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΟΡΑΤΑ ΩΣ ΑΗΔΗ ΜΟΙ ΩΣ ΑΠΟΤΡΟΠΑΙΑ
|
Incipit |
|
ὡς σὺ κελεύεις [
|
Desinit |
|
ΩΣ ΣΥΜΠΑΘΗΣ ΚΑΙ ΔΕΣΠΟΤΗΣ ΠΡΙΝ ΕΙΣ ΤΕΛΟΣ
|
Desinit |
|
ὡς συμπλακῇς καὶ συμφυῇς τῷ κλήματι τῷ τούτου
|
Desinit |
|
ὡς συμπολίτας ἀναδείξῃ τοῖς ἄνω
|
Desinit |
|
ΩΣ ΤΑ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΑ ΟΙΟΝ ΤΥΠΤΕΙΝ ΓΡΑΦΕΙΝ ΤΥΠΤΕΣΘΑΙ ΓΡΑΦΕΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
Ὡς ταξιάρχης τῆς ἄνω σκηπτουχίας
|
Incipit |
|
ὡς τέκνα ἀγαπητὰ καθὼς καὶ
|
Incipit |
|
Ὡς τῇ τοῦ Πνεύματος ἐνοικήσει καὶ τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς δηλονότι, καὶ τοῦ μονογενοῦς Υἱοῦ ταῖς καθαραῖς ψυχαῖς ἐμφιλοχωροῦντος καὶ συνοικοῦντος.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ΩΣ ΤΗΝ ΑΜΜΟΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑ ΤΟ ΧΕΙΛΟΣ
|
Incipit |
|
Ὡς τὴν φλογίνην, Πέρσα, ῥομφαίαν τρέσον
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ὥς τι τῶν ὀφειλομένων καὶ σοὶ καὶ τοῖς ὑπὸ σοῦ βασιλευομένοις ἐκλελοιπώς. Γένοιτο δέ σοι μηδενὸς τῶν ἀρίστων ἐκείνων ὀφθῆναι χείρονι
|
Desinit |
|
Ὥσ τινος εἰπόντος ἐν τῷ ἐναρέτῳ
|
Incipit |
|
ὡς τὸ ἀδελφός
|
Desinit |
|
ὡς τό γε τῶν μαθημάτων ἀνάκτορον μέχρι τῶν ἀδύτων καὶ πάλαι ἠνέωκται.
|
Desinit |
|
ὡς τὸ ἐπιστρέψαι καὶ ζῆν αὐτόν
|
Desinit |
|
ΩΣ ΤΟ ΗΚΟΥΟΝ ΑΝΤΙ ΤΟΥ ΗΣΘΑΝΟΜΗΝ
|
Desinit |
|
ὡς τὸ μὲν ἄρρεν αὐτῶν τὸ δέ θῆλυ γίνοιτο. Καὶ περὶ μὲν τούτων ὧδε ἔχει.
|
Desinit |
|
ΩΣ ΤΟ ΟΥΤΟΣ ΟΥΝ Ο ΚΡΟΙΣΟΣ. ΕΝΘΑΔΕ ΤΕΡΜΑ ... ΠΑΤΡΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗ
|
Desinit |
|
Ὡς τὸ πάλαι βύζαντος ἐρύσαο ἱερὸν ἄστυ
|
Incipit |
|
ὡς τὸ παρ' ἀξίαν ἱερᾶσθαι
|
Desinit |
|
ΩΣ ΤΟ ΠΟΛΥ
|
Desinit |
|
ΩΣ ΤΟ· ΤΙ ΤΟ ΠΕΡΙ ΕΜΕ ΤΟΥΤΟ
|
Desinit |
|
ΩΣ ΤΟΙΟΥΤΟΥ ΤΥΧΟΝΤΑΣ ΑΓΑΘΟΥ
|
Desinit |
|
Ὡς τὸν δρόμον ἤνυσας τῆς ἀληθείας
|
Incipit |
|
ΩΣ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟΝ ΘΕΟΝ
|
Desinit |
|
ὡς τοῦ πατριάρχου Ἀβραὰμ καὶ ἐφύλαξεν καὶ τὸ παιδί του
|
Desinit |
|
ὡς τοὺς Αἰγυπτίους καὶ Μηδείους καὶ Ἀσυρίους ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ὡς τοὺς αἰῶνας οὐρανοῦ καὶ τοὺς ἡλίου κύκλους
|
Desinit |
|
Ὡς τοῦτο Ἐμπεδοκλέους λέγοντος
|
Incipit |
|
ὡς τῷ Κυρίῳ ἔδοξεν, οὕτω καὶ ἐγένετο· εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον ἀπὸ τοῦ νῦν, καὶ ἕως...
|
Desinit |
|
ΩΣ ΤΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ ΟΜΟΣΚΗΝΟΝ
|
Incipit |
|
ὡς ὑετὸς πρώϊμος καὶ ὄψιμος τῇ γῇ· (ὅτι αὐτῷ…)
|
Desinit |
|
ΩΣ ΥΠΑΡΧΩΝ ΑΒΥΣΣΟΣ
|
Incipit |
|
ὡς ὑπὲρ τὰς φύσεις ταύτας γεγενημένον;
|
Desinit |
|
ὡς ὑπὲρ τούτων ἀμφιβάλλειν
|
Desinit |
|
ΩΣ ΥΠΟ ΛΗΣΤΗ ΤΩ ΦΘΟΡΕΙ ΠΑΝΤΑ ΦΘΟΝΟΝ
|
Desinit |
|
Ὡς φαιδρὰ καὶ περιλαμπὴς ἡ παροῦσα ἡμέρα
|
Incipit |
|
Ὡς φαιδρὰ καὶ περιφανὴς ἡμῖν ἡ πόλις
|
Incipit |
|
ΩΣ ΦΑΣΙΝ ΕΠΙΒΟΥΛΗ
|
Incipit |
|
ΩΣ ΦΗΣΙ Ο ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ
|
Desinit |
|
ὥς φησιν ὁ ἀπόστολος
|
Desinit |
|
ὥς φησιν ὁ θεῖος Ἀπόστολος, ἧς γένοιτο διαπαντὸς ἀπολαύειν ἡμᾶς, χάριτι...
|
Desinit |
|
ΩΣ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΤΑΒΑΛΛΕΤΑΙ ΟΦΕΙΛΗΝ
|
Desinit |
|
Ὣς φιλέω τινά μοι
|
Incipit |
|
ὡς φλέγμα ἄγον ἐκ τῶν νεφρῶν
|
Desinit |
|
ΩΣ ΦΛΙΑΙ ΧΕΙΛΗ ΠΙΣΤΩΝ ΚΑΙ Ο ΟΛΟΘΡΕΥΩΝ ΚΑΤΑΡΓΗΘΗ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΤΑΛΥΘΗ ΚΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΘΑΝΕΡΩΘΗ ΚΑΙ Ο ΑΨΕΥΔΗΣ ΥΙΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΣ ΠΙΣΤΕΥΘΗ ΣΥΝ ΤΩ ΑΓΙΩ ΚΑΙ ΟΜΟΟΥΣΙΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ, ΝΥΝ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
|
ΩΣ ΦΛΙΑΣ ΧΕΙΛΗ Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΦΑΝΕΡΩΘΗ ΚΑΙ Ο ΑΨΕΥΔΗΣ ΥΙΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΣ ΠΙΣΤΕΥΘΗ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
|
ΩΣ ΦΛΟΞ ΠΥΡΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΝ ΑΓΓΕΛΟΙ ΕΠΕΤΑΣΘΗΣΑΝ
|
Incipit |
|
Ὡς φοβερὸς ὁ τόπος οὗτος
|
Incipit |
|
Ὡς φοβερὸς ὁ τόπος οὗτος συνεξιστάμενος κἀγὼ τῷ πατριάρχῃ Ἰακώβ
|
Incipit |
|
Ὡς φοβερὸς ὁ τόπος οὗτος συνεξιστάμενος κἀγὼ τῷ πατριάρχῃ Ἰακώβ
|
Incipit |
|
Ὡς φοινίκων πρὶν ἑβδομήκοντα κλάδοι
|
Incipit |
|
Ὡς φρικτός, ὡς πέλωρος οὗτος ὁ δράκων
|
Incipit |
|
Ὡς φῶς ἀΐδιον ὑπάρχων Κύριε
|
Incipit |
|
Ὡς χαλδαϊκὴν τὴν θυμοῦ καίει φλόγα
|
Incipit |
|
ΩΣ ΧΡΗ ΦΥΛΑΤΤΕΙΝ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΤΟΥ ΔΕΣΠΟΤΟΥ
|
Incipit |
|
Ὡς χρὴ φυλάττειν τοὺς λόγους τοῦ δεσπότου
|
Incipit |
|
Ὡς χρὴ φυλάττειν τοὺς λόγους τοῦ δεσπότου
|
Incipit |
|
Ὡς χρυσοῦν θυμιατήριον
|
Incipit |
|
ως ψιλον ονομα ζωης εχουση πιστεως· νενεκρωμενη δε εξ αγαθων πραξεων· απειλει τη πο(?).
|
Textus |
|
ὠς ψυχοφθόρον καὶ πολυκέφαλον ὕδραν, ὡς πολυειδῆ τῆς εὐσεβείας λύμην
|
Desinit |
|
Ὡς ὠνησέγετο σύνθημα ἡμῖν μελῆσαν
|
Incipit |
|
Ὡς ὡραία ἡ πνευματικὴ ἐλαία αὕτη· τῶν κλάδων αὐτῆς
|
Incipit |
|
Ὡς ὡραΐσθης τὰς ποδῶν βάσεις, Κόνων,
|
Incipit |
|
Ὡς, ἀθλία πριν, ἡ πόλις Κωνσταντίνου,
|
Incipit |
|
ΩΣΑΝ ΑΠΟΘΑΝΗ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΤΑΦΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΑΥΤΟΥ Η ΟΠΟΙΑ ΕΝΑΙ Η ΓΗΣ
|
Incipit |
|
ὡσὰν ἔν τε τῷ παρόντι εὐδαιμονῶμεν κἀν τῷ μέλλοντι βασιλείας ὦμεν τῆς ἐπουρανίου ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΩΣΑΝΕΙ ΕΛΕΓΕΝ
|
Desinit |
|
ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις· εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυρίου, βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ· αὐτῷ…
|
Desinit |
|
ΩΣΑΝΝΑ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ Ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ
|
Titulus initialis |
|
Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυρίου. Αὐτῷ…
|
Desinit |
|
ΩΣΑΥΤΩΣ ΔΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΑΚΩΝΙΚΗΝ ΙΔΙΩΣ ΑΡΓΟΣ ΑΧΑΙΚΟΝ
|
Desinit |
|
ΩΣΑΥΤΩΣ ΔΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΛΛΙΝΑΡΙΑΣΤΑΙ
|
Desinit |
|
ὡσαύτως καὶ ῥοδέλαιον θερμὸν, ἄλειφε τὸ ὑπογάστριον
|
Desinit |
|
ΩΣΑΥΤΩΣ ΤΟΥΤΟ ΛΕΓΟΥΣΙΝ
|
Incipit |
|
Ωσει απολογειται ο αυτος αποστολος προς κυριον λεγων· ερχου, κυριε Ιησου Χριστε, περιποθητος γαρ λιαν τοις αγιοις η του Χριστου παρουσια.
|
Desinit |
|
Ὡσεὶ προκύφας ἐκ θαλάμου πυρίνου
|
Incipit |
|
Ὠσηὲ ἑρμηνεύεται σῳζόμενος, οὗτος ἦν ἐκ Βελεμὼθ
|
Incipit |
|
Ὠσηὲ ἑρμηνεύεται σῳζόμενος
|
Incipit |
|
Ὠσηὲ ὁ τοῦ Βεηρὸς ἦν ἐν ἡμέραις Ὀζίου
|
Incipit |
|
Ὠσηὲ ὁ τοῦ Βεηρὸς ἦν ἐν ἡμέραις Ὀζίου καὶ Ἰωάθαμ
|
Incipit |
|
Ὠσηὲ σκευάζων ἢ φύλαξ
|
Incipit |
|
Ὠσηὲ υἱὸς Βεηρὶ ἦν ἐκ Βελεμὼθ φυλῆς
|
Incipit |
|
Ὠσηέ, ὁ προφήτης, γεγόνασι μὲν καὶ πρὸ τούτου προφῆται
|
Incipit |
|
Ὠσηέ, ὁ προφήτης, γεγόνασι μὲν καὶ πρὸ τούτου προφῆται
|
Incipit |
|
Ὠσηέ, σκιάζων (vel σκαζόμενος)
|
Incipit |
|
Ωσηε· σκιαζων.
|
Incipit |
|
Ωσηε· σκιαξων.
|
Incipit |
|
ὥσθ' ὥσπερ εἷς Θεός, οὕτω καὶ μία οὐσία
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ὥσθ’ ἡμῖν πάλιν ἀρχὴν ἐκ τελευτῆς ἐπανήκειν
|
Desinit |
|
ΩΣΘΕΙΣ ΩΘΙΣΘΕΙΣ ΑΝΑΠΕΙΣ
|
Desinit |
|
ΩΣΘΗΣ ΩΘΙΖΟΜΕΝΟΣ ΩΣΜΕΝΩ ΩΘΙΣΜΕΝΩ ΠΕΣΟΝΤΙ
|
Desinit |
|
ὥσπερ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ (Ὡς) χρυσοῦν θυμιατήριον ἡμῖν ὁ περὶ τοῦ ἁγίου προφήτου καὶ ἀρχιερέως Ζαχαρία κινείσθω σήμερον λόγος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἀγκάλας μητρικὰς ἀνοίξασα τὰς πύλας
|
Incipit |
|
ὥσπερ ἀδύνατον τὸ κατὰ τὴν παροιμίαν σμήχειν Αἰθίοπα
|
Incipit |
|
Ὥσπερ αἱ μέλισσαι ἐκ διαφόρων ἀνθέων τὸ μέλι κατασκευάζουσαι
|
Incipit |
|
Ὥσπερ αἱ τῶν σπουδαίων πράξις μεγάλα τωόντι τοὺς τῶν καλῶν ἐραστὰς...
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΑΜΑ ΗΛΙΟΥ ΔΙΣΚΟΣ
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΑΜΗΧΑΝΟΝ ΟΦΘΑΛΜΩΝ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἄνθρωπος γεωργὸς ἀροτριῶν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἀνθρώπων ἄρουρα ὅταν ὑπὸ ἐμπείρων
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἀνθρώπων ἄρουρα ὅταν ὑπὸ ἐμπείρων
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἀνθρώπων ἄρουρα ὅταν ὑπὸ ἐμπείρων γεωργῶν
|
Incipit |
|
ωσπερ απειρω της γης πλημμελουντι
|
Textus |
|
Ὥσπερ ἀτίμως οὐδαμῶς ἔχε τοῦ ζῆν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ βροτὸς πέφυκα
|
Incipit |
|
Ὥσπερ βροτὸς πέφυκα καὶ Θεὸς πέλω
|
Incipit |
|
Ὥσπερ γὰρ εἰς ἀμπελῶνά τις εἰσελθὼν καὶ τὰς ἀμπέλους ἰδὼν κοιμώσας
|
Incipit |
|
Ὥσπερ γὰρ ἡ ἀδηφαγία μυρίων κακῶν αἰτία
|
Incipit |
|
Ὥσπερ γὰρ μεγάλα καὶ ἀλάλητα καὶ ἀνεκδιήγητα
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΓΑΡ Ο ΗΜΕΤΕΡΟΣ
|
Incipit |
|
ὥσπερ γὰρ ὁ ἡμέτερος λόγος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ γὰρ ὁ ἡμέτερος λόγος
|
Incipit |
|
ὥσπερ γὰρ ὁ ἡμέτερος λόγος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ γὰρ ὁ ἡμέτερος λόγος τὸ ἀφανὲς τῆς ψυχῆς βούλευμα
|
Incipit |
|
Ὥσπερ γὰρ τὸ γεννῆσθαι τῷ Υἱῷ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ δ' οὐκ ἀρκεσθέντες τοῖς οὕτω λαμπρῶς πονηθεῖσιν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ δὴ κατὰ φλογὸς καιομένης
|
Incipit |
|
Ὥσπερ δὴ κατὰ φλογὸς καιομένης
|
Incipit |
|
Ὥσπερ δὴ πάσης φωνῆς σημαντικῆς
|
Incipit |
|
Ὥσπερ δὴ τὸ ὄν ἐστιν ἕν, οὕτω δὴ καὶ τὸ ἕν
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΔΙΑ ΤΗΣ ΛΥΠΗΣ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ διηνεκὼς ἀτενίζων τῷ αἰσθητῷ ἡλίῳ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ δοῦλος φιλοδέσποτος
|
Incipit |
|
ὥσπερ δοῦλος φιλοδέσποτος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ δύο Ἱερουσαλὴμ ἡ Γραφὴ λέγει, οὐράνιον καὶ ἐπίγειον, οὕτω καὶ δύο παραδείσους, ἕνα πνευματικὸν καὶ ἕτερον αἰσθητόν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐὰν ᾖ (cod. ἕνι) οἶκος μικρός
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐὰν ᾖ ἅρμα ὑπὸ ἡμιόνων ἑλκόμενον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ εἰκὸς δεῖ τῷ ὁπλίτῃ ταύτην
|
Incipit |
|
Ὥσπερ εἷς ἐστι Χριστὸς ἀληθινὸς
|
Incipit |
|
ὥσπερ εἷς ἐστι Χριστὸς ἀληθινὸς ὁ ἐπὶ πάντων θεός
|
Incipit |
|
Ὥσπερ εἰς σκεῦος ἀκάθαρτον καὶ ἱμάτιον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ εἰς σκεῦος ἀκάθαρτον καὶ ἱμάτιον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ εἰς σκεῦος ἀκάθαρτον καὶ ἱμάτιον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ εἰς σκεῦος ἀκάθαρτον καὶ ἱμάτιον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ εἰς τὸ βλέπειν καὶ ἀκούειν οὐ δεόμεθα πόνου
|
Incipit |
|
ὥσπερ εἰς τὸν οὐρανόν, ἀφήσας τὴν μηλωτὴν ἐπάνω Ἐλισσαίου. Τῷ δὲ Θεῷ...
|
Desinit |
|
ΩΣΠΕΡ ΕΙΣΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΤΗ ΦΥΣΕΙ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ εἰσὶ παρὰ τῷ Σολομῶντι
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐκ διαφόρων ἀφορμῶν
|
Incipit |
|
ὥσπερ ἐκ πηγῆς ἀεννάου τὰς αἰτήσεις λαμβάνουσιν. Μεθ' ὧν δοξάσωμεν κύριον τὸν μόνον εὔσπλαγχνον, τὸν μόνον σωτῆρα, τὸν δοξάσαντα καὶ μεγαλύναντα τοὺς ἁγίους αὐτοῦ ἐν δόξῃ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ὥσπερ ἔκ τινος συνθήματος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐκ τῶν φανερῶν ἔργων
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐκ τῶν φανερῶν ἔργων
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐκ τῶν φανερῶν ἔργων
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐκεῖνοι ὅπου ὑπάγουσιν εἰς τὸ λουτρόν, λέγει ὁ μέγας Βασίλειος
|
Incipit |
|
ὥσπερ ἐκκρεμαμένων ἢ συναπερχομένων τούτων τῶν θρηνῶν τε καὶ πόθων ἓν ἄν τις ἀντιθείη μόνον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐν μιᾷ ψυχῇ θεωρεῖται πρόσωπα τρία
|
Incipit |
|
ὥσπερ ἐν πασμάτι τῷ Φιλίππῳ
|
Desinit |
|
Ὥσπερ ἐν στρατοπέδῳ, ἀγαπητοί, τοῖς ἑστῶσι
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐν σώματι
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐν τοῖς φαινομένοις
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἑν τοῖς φαινομένοις μέρεσι
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐν τῷ τῆς δευτέρας τριῳδίῳ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐν τῷ τῆς δευτέρας τριῳδίῳ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐν τῷ τῆς δευτέρας τριῳδίῳ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐν τῷ τῆς δευτέρας τριῳδίῳ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐξ ἀδηφαγίας μὲν γίνεται φλεγμονή
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐξ ἀδηφαγίας μὲν γίνεται φλεγμονή
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐξ ἀδηφαγίας μὲν γίνεται φλεγμονή
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐξ ἀδηφαγίας μὲν γίνεται φλεγμονή
|
Incipit |
|
ὥσπερ ἐπ' ἀσεβείας ἐγκλήμασιν, οὐδὲν αὐτῷ μισητότερον
|
Desinit |
|
Ὥσπερ ἐπὶ γενικωτάτων άρετῶν, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ἔστιν ὁρᾶν
|
Incipit |
|
ὥσπερ ἐπὶ τῆς γεωργουμένης γῆς
|
Incipit |
|
ὥσπερ ἐπὶ τῆς νυκτὸς πολλάκις εἴωθε γίνεσθαι
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἀριστέων, ὁπόταν περὶ πολέμων καὶ ἀγώνων καὶ τροπαίων τις διαλέγηται
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἐμπόρων ἔστι ἰδεῖν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἐμπόρων ἔστι ἰδεῖν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἰατρικῶν παραγγελμάτων
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐπὶ τῶν κήπων τάφοι καὶ τείχη περὶ ναῶν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐστὶ κακόν, καὶ κακῶν κάκιστον ἡ ἀλαζονεία καὶ ἔπαρσις
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐστὶ τῇ γῇ τὸ ἄροτρον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐστὶ τῇ γῇ τὸ ἄροτρον καὶ τοῖς διψῶσι τὸ ὕδωρ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐστίν, ἀγαπητοί, ποτὲ μὲν νύξ, ποτὲ δὲ ἡμέρα, καὶ ποτὲ μὲν θέρος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἡ ἀρτιγενὴς τῶν βρεφῶν καὶ ὑποτίτθιος ἁπλότης
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἡ ἐναντία δύναμις
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἡ ποίησις διαιρεῖται τοῖς μέτροις
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἡ σάλπιγξ τὸ τοῦ πολέμου σημεῖον φωνήσασα
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἡ φαεσφόρος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἡ φαεσφόρος σελήνη τὰ τῆς νυκτὸς
|
Incipit |
|
Ώσπερ ἡ φαεσφόρος σελήνη τὰ τῆς νυκτὸς ἀμαυρὰ λευκαίνουσα
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἡ φαεσφόρος σελήνη, τὰ τῆς νυκτὸς (ἀμαυρὰ) λευκαίνουσα
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἡ ψυχὴ κατ´ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ Λόγου
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἤδη τοὺς καρποὺς...
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἵνα βασιλεὺς καὶ πτωχῷ τινὶ παραθῇ τὸν θησαυρόν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἵνα ᾖ τις ὑπὸ σφοδροτάτου πυρετοῦ κατεχόμενος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἵνα ᾖ τις ὑπὸ σφοδροτάτου πυρετοῦ κατεχόμενος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἵνα ᾖ τις ὑπὸ σφοδροτάτου πυρετοῦ κατεχόμενος
|
Incipit |
|
ὥσπερ Ἰοῦδας ὁ δεινὸς καὶ βδελυκτὸς προδότης ||
|
Desinit |
|
Ὥσπερ καὶ ἡ χεὶρ τοῦ ἀνθρωπείου σώματος οὐ κεχώρισται, δέδεται δὲ μᾶλλον ἐν αὐτῷ, καὶ ἐρρίζωται φυσικῶς;
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Ὥσπερ κανόνος παρατεθέντος τὸ στρεβλόν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ κανόνος παρατεθέντος τὸ στρεβλὸν τῶν ξύλων ἐλέγχεται
|
Incipit |
|
Ὥσπερ κανόνος παρατεθέντος τὸ στρεβλὸν τῶν ξύλων ἐλέγχεται
|
Incipit |
|
Ὥσπερ καπνὸς ἐξέλιπεν ὁ χρόνος τῆς ζωῆς μου
|
Incipit |
|
ὥσπερ κημός τις καὶ χαλινὸς κατεῖχεν ἐκεῖνα.
|
Desinit |
|
Ὥσπερ λέων, Λόγε, ἀναπίπτων ὑπνεῖς
|
Incipit |
|
Ὥσπερ λύχνος φαίνων τοῦ σώματος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ λύχνος φαίνων τοῦ σώματος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ λύχνος φαίνων τοῦ σώματος τοὺς ὀφθαλμοὺς φωτίζων
|
Incipit |
|
Ὥσπερ μέσῃ νυκτὶ καθευδόντων ἁπάντων αἰφνιδίως ἐκ τοῦ οὐρανοῦ γίνεται
|
Incipit |
|
Ὥσπερ μητὴρ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ μήτηρ φιλότεκνος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ μήτηρ φιλότεκνος τῷ νηπίῳ τέρπεται
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΝΕΦΟΣ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ
|
Incipit |
|
ωσπερ ξ[ενοι ...] βλεπειν, ουτως και οι γραφοντες βιβλιον, τελος. αμην.
|
Textus |
|
ωσπερ ξαινοι (ξενοι) χαιρουσιν υδειν (ιδειν) πατριδα ουτο (ουτω) και οι γραφοντες βοιβλιου (βιβλιου) τελος
|
Textus |
|
ωσπερ ξενοι χαιρονται ειδειν πατριδα, και οι θαλαττευοντες ευρειν λιμενα ουτω και οι γραφοντες ειδειν βιβλιου τελος αμην.
|
Textus |
|
ὥσπερ ξένοι χαίροντες ἰδεῖν πατρίδα·
καὶ οἱ θαλαττεύοντες εὗρεῖν (!) λιμένα·
καὶ οἱ ἐν ἁμαρτίαις ἄφεσιν πταισμάτων·
οὕτως καὶ οἱ γράφοντες ἰδεῖν βιβλίου τέλος
|
Textus |
|
ωσπερ ξενοι χαιρουσι πατριδα βλεπειν. ουτω και οι γραφοντες τελος βιβλιου.
|
Textus |
|
Ὥσπερ ξένοι χαίρουσιν ἰδεῖν πατρίδα,
οὕτως καὶ οἱ γράφοντες βιβλίου τέλος.
|
Textus |
|
ΩΣΠΕΡ Ο ΔΙΗΝΕΚΩΣ ΑΤΕΝΙΖΩΝ ΤΩ ΑΙΣΘΗΤΩ ΗΛΙΩ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ διηνεκῶς ἀτενίζων τῷ αἰσθητῷ ἡλίῳ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ ἐκ πολεμίων
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὃ ἐπὶ τοῦ Πατρὸς εἴπομεν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ ἡλιακὸς οὗτος πόλος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ ἡλιακὸς οὗτος πόλος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ ἡλιακὸς οὗτος πόλος τῶν μὲν ἀνεπηρεάστων ὀφθαλμοὺς
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ ἥλιος πανταχοῦ μὲν τῆς γῆς
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ Ο ΘΕΟΣ ΦΥΣΕΙ Ωʹ ΑΓΑΘΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΘΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Ὥσπερ ὁ ἰχθὺς ἐν τοῖς ὕδασιν ὑπάρχων
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ κάναβις, εἰ μὴ κατὰ λεπτόν
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ Ο ΠΕΤΡΟΣ ΕΙΣ ΚΑΙ Ο ΑΥΤΟΣ ΕΣΤΙΝ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ προφήτης ὑπόδειγμα ζητεῖ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ προφήτης ὑπόδειγμα ζητεῖ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ προφήτης ὑπόδειγμα ζητεῖ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ τῇ ποικιλίᾳ τῶν γλωσσῶν ἀρεσκόμενος, καὶ ῥήματα ἑτερογλώσσων εἰδέναι βουλόμενος ἑαυτὸν διδάξαι οὐ δύναται
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ τῆς βασιλικῆς εἰκόνος θεατὴς οὐ παρορᾷ τὰ πρόσωπα οὐδὲ τὰ ἐπιγράμματα
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ τοξεύων τὸν ἥλιον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ τοξεύων τὸν ἥλιον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ τοξεύων τὸν ἥλιον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ τοξεύων τὸν ἥλιον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ ὑετὸς αὔξει τὰ σπέρματα τῆς γῆς
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ Ο ΥΙΟΣ ΤΑΞΕΙ ΜΕΝ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ φιλόσοφος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ Φιλόσοφος διδάσκει ἐν τῷ ἑνδεκάτῳ περὶ ζῴων, ἐν ἑκάστῳ γένει πραγμάτων ἀνάγκη ἐστὶ θεωρεῖν πρῶτον τὰ κοινά
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ φιλόσοφος ἐν ταῖς ἑαυτοῦ πολιτείαις διδάσκει
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ ἀναγινώσκοντες
|
Incipit |
|
ὥσπερ οἱ ἀναγινώσκοντες
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ ἀναγινώσκοντες πρῶτον μὲν τὰ στοιχεῖα
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΟΙ ΑΝΑΓΙΝΩΣΚΟΝΤΕΣ ΠΡΩΤΟΝ ΜΕΝ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΜΑΝΘΑΝΟΥΣΙΝ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ ἀναγινώσκοντεσ πρῶτον μὲν τὰ στοιχεῖα μανθάνουσιν
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΟΙ ΑΝΑΓΙΝΩΣΚΟΝΤΕΣ ΠΡΩΤΟΝ ΜΕΝ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΜΑΝΘΑΝΟΥΣΙΝ
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΟΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟΝ ΔΙ' ΕΠΙΒΟΥΛΗΣ
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΟΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟΝ ΔΙ' ΕΠΙΒΟΥΛΗΣ ΛΑΒΟΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ ἐν θαλάσσῃ πλέοντες
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ ἐν τοῖς πλοίοις ὑπνιοῦντες
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΟΙ ΕΝ ΦΡΟΥΡΑ ΚΑΘΕΙΡΓΜΕΝΟΙ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ ἐν ὥρᾳ θέρους
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΟΙ ΙΧΘΥΕΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΥΔΑΣΙ ΖΩΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΟΙ ΙΧΘΥΕΣ ΟΙ ΕΝ ΤΟΙΣ ΥΔΑΣΙ ΖΩΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ κατὰ γῆν βασιλεύοντες
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ λείαν καὶ ὁμαλὴν ὁδὸν βαδίροντες
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ μέγα πλέοντες πέλαγος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ μέγα τι καὶ ἄπειρον διαπλέοντες πέλαγος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ μίμους
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ παρ᾽ ἡμῖν λαμπρότεροι νυμφίοι, μετὰ τὸν θάλαμον καὶ τὴν κοίτην ἀναστάντες
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ τὰς ὄψεις τῶν σωμάτων βεβλαμμένας ἔχοντες
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ τὴν χρυσίτην γῆν ἀνορύττοντες
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ τὴν χρυσίτην διορύσσοντες γῆν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ τὴν χρυσῖτιν γῆν μεταλλεύειν λαχόντες ἐργάται
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ τὴν χρυσῖτιν διορύσσοντες γῆν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ τοὺς ἡδίστους
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ τοὺς ἡδίστους καρποὺς τῶν ἀκροδρύων
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὅταν τις ἀρρωστία
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὐδ’ ἡ τροφὴ ἀγνοουμένης τῆς κράσεως καὶ ἀλλοιώσεως. ἡ δὲ αὐτὴ τῆς ζητήσεως τάξις, εἴη ἀν καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων τῆς ψυχῆς δυνάμεων. καὶ γὰρ καὶ ἐπ’ ἐκείνων αἱ ἐνέργειαι τῶν ἕξεων γνωριμώτεραι. ἔστι τοίνυν κρᾶσις καὶ μίξις.
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὐδὲν ὄφελος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὐδὲν ὄφελος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὐδὲν ὄφελος οἰκίας
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὐδὲν ὤφελος οἰκίας
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὐκ ἀρκεῖ πρὸς τελείωσιν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὐκ ἔστι συνεχόμενον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὐκ ἔστι συνεχομένον τῷ κυρίῳ Ἰουδαῖον ἢ Ἕλληνα καὶ δοῦλον σώζειν ἢ ἐλεύθερον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὖν κεφαλαιωδέστερον ὁ τῇ εὐχῇ προσκαρτερῶν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὖν οἱ ἰατροὶ οὐκ ἀναγκάζουσι
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὖν οἱ ἰατροὶ οὐκ ἀναγκάζουσι
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὖν πρότερον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὖν πρότερον ἐνανθρωπῆσαι μέλλοντος τοῦ Χριστοῦ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὖν τὸ ἐν ἀρχῇ ἦν τὸ ἀΐδιον δηλοῖ
|
Incipit |
|
ωσπερ ουν το εν αρχῃ ην, το αιδιον δηλοι
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὐρανὸς παντοδαποῖς ἄστροις καλλωπιζόμενος κόσμον ὅλον καταπυρσεύει
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὐχ ὅμοιαι τῶν σωμάτων πάντων αἱ μορφαί
|
Incipit |
|
Ὥσπερ πάντων τῶν μελῶν ἡ κεφαλὴ προτερεύει
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΑΛΛΟΣ
|
Incipit |
|
ὥσπερ παράδεισος ἄλλος
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΑΛΛΟΣ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΟΠΟΥ ΝΑ ΕΧΗ ΠΟΛΛΑ ΑΝΘΗ
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΑΛΛΟΣ ΕΣΤΙ ΠΟΛΥΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΕΥΩΔΗΣ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ παράδεισος ἄλλος ἐστὶ πολυανθὴς καὶ εὐώδης
|
Incipit |
|
Ὥσπερ παράδεισος ἄλλος ἐστὶ πολυανθὴς καὶ εὐώδης
|
Incipit |
|
Ὥσπερ παράδεισος ἄλλος ἐστὶ πολυανθὴς...
|
Incipit |
|
Ὥσπερ παράδεισος ἄλλος, ἀγαπητοί, πολυανθὴς καὶ εὐώδης
|
Titulus initialis |
|
Ὥσπερ παράδεισος ἄλλος, ἀγαπητοί, πολυανθὴς καὶ εὐώδης
|
Incipit |
|
Ὥσπερ παράδεισος ἄλλος, ἀγαπητοί, πολυανθὴς...
|
Incipit |
|
Ὥσπερ παράδεισος ἄλλος, ἀγαπητοί, πολυανθὴς...
|
Incipit |
|
Ὥσπερ παράδεισος ἄλλος, ἀγαπητοί, πολυανθὴς...
|
Incipit |
|
Ὥσπερ παράδεισος ἄλλος, ἀγαπητοί, πολυανθὴς...
|
Incipit |
|
Ὥσπερ πατὴρ φιλότεκνος προσομιλεῖν τοῖς ἑαυτοῦ φιλτάτοις
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΠΕΛΑΓΕΣΙ ΣΥΓΚΥΚΑΤΑΙ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ πολλὰ μέν εἰσι τὰ τὸν γενναῖον στρατιώτην
|
Incipit |
|
Ὥσπερ πολλὰ μέν εἰσι τὰ τὸν γενναῖον στρατιώτην
|
Incipit |
|
Ὥσπερ πολλὰ μέν εἰσι τὰ τὸν γενναῖον στρατιώτην χαρακτηρίζοντα
|
Incipit |
|
Ὥσπερ πολλὰ μέν εἰσι τὰ τὸν γενναῖον στρατιώτην χαρακτηρίζοντα
|
Incipit |
|
Ὥσπερ πολλὰ μέν εἰσι τὰ τὸν γενναῖον στρατιώτην χαρακτηρίζοντα
|
Incipit |
|
Ὥσπερ πολλὰ μέν εἰσι τὰ τὸν γενναῖον στρατιώτην χαρακτηρίζοντα
|
Incipit |
|
Ὥσπερ προεῖπε πρὸ χρόνων Ἠσαΐας τίκτει ἡ κόρη νῦν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ σκύφος γάλακτος ἢ καὶ Κισσύβη
|
Incipit |
|
Ὥσπερ στρατηγῶν ἑπιδημίαι καὶ βασιλέων
|
Incipit |
|
Ὥσπερ σφραγίδι μιᾷ πολλὰ τυποῦται
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ νεοθαλῆ τῶν φυτῶν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ νεοθαλῆ τῶν φυτῶν
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΤΑ ΠΕΡΠΝΑ ΤΟΥ ΒΙΟΥ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ σώματα ἡμῶν
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΗΜΩΝ ΑΙ ΧΡΟΝΙΚΑΙ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ σώματα ἡμῶν αἱ χρονικαί
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ σώματα ἡμῶν αἱ χρονικαί
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ σώματα ἡμῶν αἱ χρονικαί
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ σώματα ἡμῶν αἱ χρονικαί
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ σώματα ἡμῶν αἱ χρονικαί
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ σώματα ἡμῶν αἰ χρονικαί
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ σώματα ἡμῶν αἱ χρονικαὶ τῆς γῆς
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ σώματα ἡμῶν αἱ χρονικαὶ τῆς γῆς
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ σώματα ἡμῶν αἱ χρονικαὶ τῆς γῆς
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ σώματα ἡμῶν αἱ χρονικαὶ τῆς γῆς
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ σώματα ἡμῶν αἱ χρονικαὶ τῆς γῆς καρποφορίαι
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ σώματα ἡμῶν αἱ χρονικαὶ τῆς γῆς καρποφορίαι
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΤΑ ΤΕΡΠΝΑ ΤΟΥ ΒΙΟΥ ΚΑΙΠΕΡ ΟΝΤΑ ΛΥΟΜΕΝΑ
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΤΑ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ ΚΕΙΜΗΛΙΑ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ τῶν εὐπόρων παιδία
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ φαινόμενα τῶν μὴ φαινομένων
|
Incipit |
|
ὥσπερ ταίς νέος Ἰακὼβ νικήσας οὐ πτερνίσας
|
Desinit |
|
Ὥσπερ τι λυπηρόν τε καὶ πικρὸν ἐγένετο πᾶσι
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΤΙΝΑ ΠΕΤΑΛΑ ΕΝ ΤΟΙΣ ΟΥΡΟΙΣ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΚΥΣΤΕΩΣ
|
Desinit |
|
Ὥσπερ τις ἀνὴρ φιλέρημος ἔν τινι τόπῳ
|
Incipit |
|
Ὥσπέρ τις ἦχος βιαίας πνοῆς
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὸ ἅρμα ἐὰν μὴ ἔχῃ ἠνίοχον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὸ ἅρμα ἐὰν μὴ ἔχῃ ἠνίοχον
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΤΟ ΕΚ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΠΕΜΠΟΜΕΝΟΝ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὸ ἔχον μέρος τραῦμα ἐὰν μὴ καθαρισθῇ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὸ θηλάζον βρέφος βαπτισθέν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὸ πνεῦμα
|
Incipit |
|
ὥσπερ τὸ πνεῦμα τὸν Σαούλ
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΝ ΣΑΟΥΛ ΤΟ ΣΥΜΠΝΙΓΟΝ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὸ τὰ ἐμὰ σά
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΤΟ ΥΔΩΡ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΦΑΝΙΖΕΙ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὸ ὕδωρ τὰ γράμματα ἀφανίζει
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΤΟΝ ΥΓΙΗ ΟΦΘΑΛΜΟΝ ΠΡΟΣ ΕΑΥΤΟΝ ΕΦΕΛΚΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὸ χερσὶν ἀνίπτοις ἱερῶν κειμηλίων
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τοίνυν ἡ θεία σάρκωσις
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΩΣΠΕΡ ΤΟΙΣ ΑΓΑΘΟΙΣ ΗΤΟΣ ΤΟΙΟΥΤΟΝ ΤΟΙΣ ΠΛΗΣΙΟΝ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τοῖς σπείρουσιν ὄφελος οὐδέν
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΤΟΞΑ ΑΝΤΙ ΤΟΥ ΤΟΞΟΝ
|
Desinit |
|
Ὥσπερ τοὺς κακοσίτους ἀψίνθιον ὠφελεῖ πικρότατον
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΤΟΥΣ ΜΕΤΙΟΝΤΑΣ
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τῶν ἄλλων ἀριθμῶν μονάς ἐστι τὸ πρῶτον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τῶν ζῴων ἕκαστον ἓν εἶναι λέγεται
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τῶν σπειρόντων ὄφελος οὐδέν, ὅταν παρὰ τὴν ὁδὸν τὰ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὑβριζομένου δεσπότου
|
Titulus initialis |
|
Ὥσπερ ὑβριζομένου δεσπότου
|
Incipit |
|
ὥσπερ ὕποπτόν τε καὶ ἐπίβουλον
|
Desinit |
|
Ὥσπερ φαίνει ὁ ἥλιος τοῖς ὁρῶσιν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ φαίνει ὁ ἥλιος τοῖς ὁρῶσιν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ φαίνει ὁ ἥλιος τοῖς ὁρῶσιν
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΛΕΓΟΜΕΝ ΟΥΤΩ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΝ ΟΝΟΜΑΖΕΙΝ
|
Desinit |
|
Ὥσπερ, ἀγαπητοί, ὅταν λέγῃ Κύριος ὅτι ὁ καλῶν
|
Incipit |
|
Ὡσπερεὶ δύο ζῴων
|
Incipit |
|
ΩΣΤʹ ΕΝ ΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΡΗΣΕΙ ΦΩΝΩΝ ΤΟΥ ΕΥΞΥΝΕΤΟΥ
|
Incipit |
|
ΩΣΤΕ ΑΣΠΑΣΑΣΘΑΙ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΥΧ ΕΩΡΑΚΟΤΑΣ
|
Desinit |
|
ὥστε εἰ καθάπερ Τίτῳ
|
Incipit |
|
Ὥστε ἐκ τούτων καὶ τῶν ὁμοίων συνάγομεν καὶ ἀναφέρομεν, ὅτι τρόπος ἑνωτικὸς ἡμῖν οὐχ εὑρίσκεται, μενόντων τῶν Λατίνων ὡς μένουσιν.
|
Desinit |
|
ὥστε ἐκλείπειν καὶ ἀποθνῄσκειν τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τοῦ φόβου
|
Desinit |
|
ὥστε ἐνταῦθα στύππιον τεθὲν ἐξαφθήσεται
|
Desinit |
|
ΩΣΤΕ ΕΞ ΑΝΑΓΚΗΣ ΤΡΙΑ ΑΝ ΕΙΗ ΚΑΙ ΤΑ ΤΗΣ ΡΗΤΟΡΙΚΗΣ ΓΕΝΗ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΝ
|
Desinit |
|
ὥστε ἡμῖν πάλιν εἰς εὐφροσύνην περιστραφῆναι τὸ πένθς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν
|
Desinit |
|
Ὥστε θνηξόμενοι τῶν σῶν ἀγάθων
|
Incipit |
|
ὥστε καὶ ἀκούσας δυσφημούμενον τὸν Κύριον τῆς δόξης, μὴ ἐπιδιαμαρτύρασθαι κατὰ δύναμιν
|
Desinit |
|
ΩΣΤΕ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΑΜΥΔΡΟΝ
|
Desinit |
|
ὥστε καὶ τῆν κλίμακα περικρατεῖν, καὶ τὸν ῥώστακα μὴ ἐμποδίζειν ἐν ταῖς ἐπικλείσεσιν
|
Desinit |
|
ὥστε καὶ τῆν κλίμακα περικρατεῖν, καὶ τὸν ῥώστακα μὴ ἐμποδίζειν ἐν ταῖς ἐπικλήσεσιν
|
Desinit |
|
ὥστε καὶ τὴν κλίμακα περικρατεῖν, καὶ τὸν ῥώστακα μὴ ἐμποδίζειν ἐν ταῖς ἐπικλήσεσιν
|
Desinit |
|
ὥστε καὶ τὴν κλίμακα περικρατεῖν, καὶ τὸν ῥώστακα μὴ ἐμποδίζον ἐν ταῖς ἐπικλήσεσιν
|
Desinit |
|
ὥστε καὶ τῆν κλίμακα περικρατεῖν, καὶ τὸν ῥώστακα μὴ ἐμποδίζον ἐν ταῖς ἐπικλήσεσιν
|
Desinit |
|
ὥστε καὶ ὡς ἐν βραχεῖ αὐτόθι θέοντα ὄψει με, μετὰ σοῦ τὸ λοιπὸν τῆς ζωῆς διάξοντα.
|
Desinit |
|
ὥστε καλῶς ἔχει τὸ μὲν εὐαγγέλιον Χριστοῦ πράξεις λέγειν, τὰς δὲ πράξεις τοῦ παναγίου καὶ ζωοποιοῦ Πνεύματος.
|
Desinit |
|
Ὥστε κἂν Ἀβραάμ τις ὁ κρατῶν
|
Incipit |
|
ὥστε κουφίζεσθαι τὸ ἡγούμενον τῆς ψυχῆς (μέρος)
|
Desinit |
|
ΩΣΤΕ ΜΕ ΓΙΝΕΣΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟΥ
|
Incipit |
|
ὥστε ὀ ἑκκαιδεκάκις ὑπὸ ΑΒ ΒΘ ἴσος τῷ τε ἀπὸ ΗΜ καὶ τῷ δὶς ὑπὸ ΖΗ ΗΜ· ὥστε ἄρτιός ἐστιν ὀ ΗΜ. τετμήσθω δίχα κατὰ τὸ Ν.
|
Desinit |
|
ὥστε ὅρα
|
Desinit |
|
ωστε τα τεκνα αυτου φαγειν απο της βιας.
|
Desinit |
|
ωστε τα τεκνα αυτων καταφαγειν απο της βιας.
|
Desinit |
|
ωστε τα τεκνα αυτων φαγειν [φευγειν] απο της βιας.
|
Desinit |
|
ωστε τα τεκνα αυτων φαγειν απο της βιας.
|
Desinit |
|
Ὥστε τὸ ἀδημο[σίευτον
|
Desinit |
|
ΩΣΤΕ ΤΟΝ ΘΡΗΝΟΝ ΕΚΕΙΝΟΝ
|
Incipit |
|
ὥστε τοῦ λόγου τῆς αἰτίας ὑπεξῃρημένου ἐν μηδενὶ τὴν ἁγίαν τριάδα πρὸς ἑαυτὴν ἀσυμφώνως ἔχειν
|
Desinit |
|
ὥστε τῷ γένει σολοικίαν εἶναι τὸν βαρβαρισμόν
|
Desinit |
|
ὠταλγία, ὠτῶν πόνος· τέλος τῶν λέξεων
|
Desinit |
|
ὠτηλὴς τοῦ τραύματος
|
Desinit |
|
ᾮτινι πατρὶς μὲν Σύναδα πόλις ἥτις Φρυγίας ἁπάσης προκάθηται
|
Incipit |
|
ᾮτινι πατρὶς μὲν Σύναδα... τὸ δὲ γένος εἶλκεν ἓξ Ἑβραίων
|
Incipit |
|
ΩΤΟΚΟΠΕΙ ΕΝΟΧΛΕΙ ΛΑΛΩΝ
|
Desinit |
|
Ὤφειλεν ἄνθρωπος ἐν τῇ παρὰ Θεῷ
|
Incipit |
|
ὤφελε δίκην · ἀντὶ λέγεται δίκη, καὶ τὸ ἐπιτίμιον
|
Desinit |
|
ΩΦΕΛΗΚΑ
|
Desinit |
|
Ὠφέλιμον ἔγνωμεν εἶναι σὺν πᾶσι
|
Incipit |
|
ὠφέλιμον ἔγνωμεν εἶναι σὺν πᾶσι τοῖς σατράπαις
|
Incipit |
|
ὠφέλιμον πάνυ καὶ εἴ τις χρῷ τούτῳ τηρεῖται καλῶς μέχρι γήρους βαθύτατον
|
Incipit |
|
Ὤφελον, ἀδελφική μοι καὶ φίλη ψυχή, Θεόδωρε, ἐνώπιος ἐνωπίῳ σοί
|
Incipit |
|
ΩΦΕΛΟΥΣΑ ΣΥΝ ΘΕΩ
|
Incipit |
|
ΩΦΕΛΩ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ
|
Desinit |
|
ὠφελῶ· αἰτιατικῇ. Συντάξεως ἔνεστι ἐνταῦθα τέλος
|
Desinit |
|
ΩΦΗΛΩ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ
|
Desinit |
|
ΩΦΘΗ ΕΦΑΝΗ ΩΡΑΘΗ
|
Desinit |
|
Ὤφθη καὶ ἡμῖν πολλῶν διαφυγόντα χεῖρας τὰ γράμματα τῆς σῆς ἁγιότητος· ὁ γὰ ταῦτα
|
Incipit |
|
Ὤφθη Κύριος ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν Μαρίᾳ τῇ Μητρὶ αὐτοῦ
|
Incipit |
|
Ὤφθη πρῶτον
|
Incipit |
|
Ὤφθης τῇ ἐν ξύλῳ
|
Incipit |
|
ΩΦΘΗΣΑΝ ΑΙ ΠΗΓΑΙ
|
Incipit |
|
ὤφλησα ὁ οἰκτρὸς καὶ ἄλογος ἐκθειάζων τὰς ἀπείρους αἰνέσεις σου… ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΩΧΕΤΟ ΤΑ ΦΙΛΑ ΚΑΙ ΠΟΘΕΙΝΑ
|
Incipit |
|
ὦχρα, εἶδος τῆς κιρρᾶς· ᾗ οἱ ζωγράφοι χρῶνται, καὶ οἱ ξενῶνες εἰς τὰ ἰσχυρὰς ἐμπλάστρους
|
Desinit |
|
ὠχρὸν κομιεῖ τοῦτον
|
Desinit |
|
ΩΧΡΟΣ Ο ΑΥΚΟΣ, ΩΚΙΜΟΝ ΤΟ ΒΑΣΙΛΙΚΟΝ, ΩΧΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΝ ΤΗ ΚΥΠΡΩ ΕΚ ΛΙΘΩΝ ΚΕΚΑΥΜΕΝΩΝ
|
Desinit |
|
Ὠχύρωσεν ἰσχυρὸν ἐποίησεν
|
Desinit |
|
ΩΨ uultus aspectus frons
|
Desinit |
|
ΩΨ uultus aspectus frons
|
Desinit |
|
ΩΨ vultus aspectus fons
|
Desinit |
|
ὢψ ἤδη μοι ἀπάρτι ἀφεύκτω σβέννυτ' ἐν ὄρφνη
|
Incipit |
|
ΩΨ ΩΠΟΣ ultus aspectus frons
|
Desinit |
|
ΩΨ ΩΠΟΣ VVLTVS ASPECTVS FRONS ΘΕΩ ΧΑΡΙΣ ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
ὤψ ὠπός, aspectus
|
Desinit |
|
ΩΨΕ ΩΦΘΗΣ ΩΩΝ ΩΑ ΑΥΓΑ
|
Desinit |
|
ΩΨΙΣΘΗ ΕΒΡΑΔΥΝΕΝ ΩΨΩΝΗΚΟΤΕΣ ΟΨΩΝΗΣΑΝΤΕΣ ΔΕ ΜΙΚΡΟΝ
|
Desinit |
