|
η (οι) αναγινοσκονταις (αναγινωσκοντες) την βιβλον ταυτην, ευχεσθαι (ευχεσθε) μου νεοφυτου ιερομοναχου.
|
Textus |
|
ἢ [καὶ] ἐλάττονας <μοίρας>
|
Desinit |
|
Η ΑΒΡΟΤΟΝΟΝ Η ΧΑΜΑΙΠΙΤΥΝ
|
Desinit |
|
Η ΑΒΡΟΤΟΝΟΝ Η ΧΑΜΑΙΠΙΤΥΝ
|
Desinit |
|
Η ΑΒΡΟΤΟΝΟΝ Η ΧΑΜΑΙΠΙΤΥΝ
|
Desinit |
|
Η ΑΒΡΟΤΟΝΟΝ Η ΧΑΜΑΙΠΙΤΥΝ
|
Desinit |
|
Η ΑΒΤΟΝΟΝΟΝ Η ΧΑΜΑΙΠΙΤΥΝ
|
Desinit |
|
ἡ ἀγάπη μένουσα μόνον πρὸς τὸν βίον ἐκεῖνον ἀρκεῖ ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
Ἡ ἁγία αὕτη καὶ μακαρία
|
Incipit |
|
Η ΑΓΙΑ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΕΣΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΜΙΑΝ ΥΠΟΣΤΑΣΙΝ ΔΟΓΜΑΤΙΖΕΙ
|
Titulus initialis |
|
Ἡ ἁγία καὶ ἔνδοξος μάρτυς Ἀναστασία αὕτη ἦν ἐπὶ Διοκλητιανοῦ ἐν τῇ Ῥωμαίων μεγαλοπόλει
|
Incipit |
|
Ἡ ἁγία καὶ μακαρία Ἄννα ἡ προφῆτις ἦν ἐκ πόλεως Ἀρμαθὲμ
|
Incipit |
|
Η αγια και μακαρια Αννα προμητωρ του κυριου ημων Ιησου Χριστου
|
Incipit |
|
Ἡ ἁγία καὶ μακαρία Ἄννα, προμήτωρ τοῦ κυρίου
|
Incipit |
|
Ἡ ἁγία καὶ μεγάλη καὶ οἰκουμενικὴ σὐνοδος ἡ κατὰ θεοῦ χάριν
|
Incipit |
|
Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΟΔΟΣ
|
Incipit |
|
Ἡ ἁγία καὶ ὁμοούσιος καὶ ἀδιαίρετος
|
Incipit |
|
Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ ΤΡΙΑΣ ΠΡΟΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ
|
Incipit |
|
Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΣΕΠΤΗ ΤΡΙΑΣ
|
Incipit |
|
Ἡ ἁγία μάρτυς Βάσσα ἦν ἐπὶ Μαξιμιανοῦ τοῦ βασιλέως ἐν Λαρίσσῃ πόλει τῆς Ἑλλάδος
|
Incipit |
|
Ἡ ἁγία μάρτυς Εὐδοκία ἦν ἀπὸ Σαμαρειτῶν ἐξ Ἡλιουπόλεως
|
Incipit |
|
Ἡ ἅγια μάρτυς Κυπρίλλα ἦν ἐπὶ Διοκλητιανοῦ
|
Incipit |
|
Ἡ ἁγία μάρτυς Φαῦστα αὕτη ἦν ἐπὶ Μαξιμιανοῦ τοῦ βασιλέως Κυζίκου, γονέων πλουσίων καὶ πιστῶν
|
Incipit |
|
Η ΑΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ Η ΚΑΤΑ ΘΕΟΥ ΧΑΡΙΝ ΚΑΙ ΘΕΣΠΙΣΜΑ ΤΩΝ ΕΥΣΕΒΩΝ
|
Incipit |
|
Η ΑΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΥΣ Η ΚΑΤΑ ΘΕΟΥ ΧΑΡΙΝ ΚΑΙ ΘΕΣΠΙΣΜΑΤΙ ΣΥΝΟΔΟΣ
|
Incipit |
|
ἡ ἁγία παρθένος τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν ἐκυοφόρησεν, αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Η ΑΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΤΙΗʹΣΥΕΝΣΤΗ ΕΝ ΝΙΚΑΙΑ
|
Incipit |
|
Ἡ ἁγία πρώτη σύνοδος γέγονε ἐπὶ Κωνσταντίνου
|
Incipit |
|
Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
|
Incipit |
|
Η ΑΓΙΑ ΣΥΝΟΔΟΣ Η ΚΑΤΑ ΘΕΟΥ ΧΑΡΙΝ ΕΝ ΣΑΡΔΙΚΗ ΣΥΝΑΧΘΕΙΣΑ
|
Incipit |
|
ἡ ἁγία τεσσαρακοστή, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, παρόμοιός ἐστι κλίμακι
|
Incipit |
|
Η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΡΕΙΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ
|
Incipit |
|
Ἢ ἀγνοεῖτε ἀδελφοί μου οἶον φόβον
|
Incipit |
|
ἡ Ἀγχίαλος, λδʹ. τοῦ Ἡρακλέους. Αὖται πᾶσαι αἱ πόλεις καὶ ἐπαρχίαι τοῦ θρόνου Κωνσταντινουπόλεως.
|
Desinit |
|
ἡ ἀδιαίρετος ἐλπίς, ἡ ἀκατάληπτος δόξα τοῦ πατρὸς καὶ τοῦ υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος· ᾧ πρέπει…
|
Desinit |
|
Η ΑΔΡΑΧΝΗ ΚΑΤΑΠΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΑ ΠΟΝ ΠΡΑΞΑΜΟΝ
|
Incipit |
|
Η ΑΙ ΚΑΙ Η ΟΙ ΔΙΦΘΟΓΓΟΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΟΝΟΜΑΣΙ ΚΑΙ ΕΝ ΤΟΙΣ ΡΗΜΑΣΙΝ ΑΝΤΙ ΒΡΑΧΕΩΝ ΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ
|
Incipit |
|
Η ΑΙΓΩΝ ΥΦΑΝΤΟΝ
|
Desinit |
|
Ἡ αἱτία τῆς ἑορτῆς γέγονεν οὕτως. Ἐπὶ τῆς βασιλείας Ἀλεξίου τοῦ Κομνηνοῦ
|
Incipit |
|
Η ΑΚΡΟΣΤΙΧΙΣ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Η ΑΛΗΘΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑ
|
Incipit |
|
Η ΑΛΚΥΩΝ ΘΑΛΑΤΤΙΟΝ ΕΣΤΙΝ ΟΡΝΕΟΝ
|
Incipit |
|
Η ΑΛΩΠΗΞ ΦΥΓΕΙ
|
Desinit |
|
ἡ ἁμαρτία κατήρξατο. Ὅπου ἡ
|
Desinit |
|
Η ΑΜΠΕΛΟΥ ΔΑΚΡΥΟΝ ΜΕΤ'ΟΙΝΟΥ ΔΟΣ
|
Desinit |
|
Ἡ ἀμφισβήτησις τοῦ τε πανιεροτάτου κυρίου Νεοφύτου Πατελάρου, μητροπολίτου Κρήτης, μετὰ τοῦ θεοφιλεστάτου κυρίου Ἀθανασίου Καραβέλλα, ἐπισκόπου Ἱερᾶς καὶ ἐξάρχου Πέτρας. Περὶ τῆς τοῦ ἀνθρώπου ψυχῆς. Τὴν δὲ λύσιν τοῦ παρόντος ζητήματος ἐκδέδωκεν ὁ σοφότατος κύριος Παναγιώτης ὁ Βυζάντιος ὢν ἐν Κρήτῃ ἐν τῷ στρατοπέδῳ μετὰ τοῦ βιζηραζέμ...
|
Titulus initialis |
|
Η ανακομιδη του τρισμακαρος και τρισολβιου πατρος ημων και φωστηρος Ιωαννου του Χρυσοστομου. γεγονεν επι της βασιλειας Θεοδοσιου του μικρου […].
|
Incipit |
|
Η ΑΝΑΤΩΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗ ΕΜΗ ΚΑΣΙΓΝΗΤΗ ΤΗ ΔΥΣΙΚΗ ΚΡΑΖΩ
|
Incipit |
|
ἢ ἄνθρακες ἡμῖν ὁ θησαυρὸς καὶ καταπεφλέγμεθα. Ἔρρωσο
|
Desinit |
|
Η ΑΝΤΙΔΟΤΟΣ ΤΟΥ ΕΣΔΡΑ
|
Titulus initialis |
|
Η ΑΠΑΡΧΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΕΥΣΕΒΕΙΑΝ
|
Incipit |
|
Η απαρχη της προς ευσεβειαν μαθητειας των ανθρωπων, ως προς σαρκα γινεσθαι πεφυκε.
|
Incipit |
|
ἡ ἀπερίστικτος ἁπλῆ
|
Incipit |
|
η Αποκαλυψις Ιωαννου του θεολογου του μαθητου του κυριου. ην εν Πατμω· τη νησω· εθεασατο.
|
Titulus finalis |
|
η Αποκαλυψις Ιωαννου του θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
ἡ ἀποκοπὴ δωρική
|
Desinit |
|
ἡ ἀποταγὴ ἣν ἀπὶ τοῦ ἁγίου βαπτίσματος ποιούμεθα
|
Incipit |
|
Η ΑΠΟΤΑΓΗ ΗΝ ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ ΠΟΙΟΥΜΕΘΑ
|
Incipit |
|
ἡ ἀρετὴ τῆς ταπεινώσεως μεγάλα καὶ εὔκολα δίδει τοῦ ἀνθρώπου ὁδὸν σωτηρίας
|
Desinit |
|
Ἡ ἀριθμητικὴ ἅπασα διαιρεῖται εἰς τέσσαρα
|
Incipit |
|
ἡ ἁρπαγὴ τῆς Ἑλένης
|
Titulus initialis |
|
Ἡ ἀρχὴ τῆς πρὸς εὐσέβειαν μαθητείας
|
Incipit |
|
η αρχη της πρωτης κεφαλης λειπει
|
Textus |
|
ἡ ἀρχὴ τῆς ὑπάρξεως διηγεῖται
|
Desinit |
|
Ἡ ἀρχὴ τῶν θαυμάτων καὶ δωρεῶν
|
Incipit |
|
Ἡ ἀρχὴ τῶν ἱαμάτων καὶ δωρεῶν καὶ χαρισμάτων τῶν δοθέντων ἡμῖν ὑπὸ τοῦ θεοῦ
|
Incipit |
|
Ἡ ἀρχὴ τῶν ἰαμάτων καὶ τῶν δωρεῶν ἐκηρύχθη
|
Incipit |
|
ἡ ἀσφάλεια
|
Incipit |
|
Η ΑΤΡΕΚΗΣ ΣΟΦΙΑ ΔΗΡΟΝ ΧΘΟΝΙΟΥΣ ΠΡΟΛΙΠΟΥΣΑ
|
Incipit |
|
Ἡ αὐτὴ γνώμη ἑτέρως
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ἢ ἀφανὲς καὶ στοχασμὸς ἐστὶν
|
Incipit |
|
Η ΑΦΕΣΙΣ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΙΩΝ
|
Desinit |
|
Η Βʹ ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ Ζʹ ΕΓΡΑΨΕΝ
|
Incipit |
|
ἡ βασιλεία καὶ ἡ ἴσχυς καὶ ἀυτῷ πρέπει ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΜΟΥ ΠΑΡ ΑΥΤΑ ΔΙΩΡΙΣΑΤΟ
|
Incipit |
|
Ἡ βασίλισσα τῶν ἀγγέλων
|
Incipit |
|
ἢ βελτίω ζητεῖν, ἑκατέρου Θεὸν ἡγεμόνα λαβόντας. Δόξα τῷ Θεῷ τῷ ἐν τριάδι ἑνί, δόξα πάντων ἕνεκα.
|
Desinit |
|
Η ΒΕΤΟΝΙΚΗ ΕΝ ΠΕΤΡΩΔΕΣΙ ΤΟΠΟΙΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΛΑΓΙΟΙΣ ΟΜΟΙΟΝ ΤΑ ΦΥΛΛΑ ΑΡΚΟΦΘΙ ΠΛΑΤΥΤΕΡΑ ΔΕ ΚΑΙ ΑΔΡΕΑ
|
Incipit |
|
Ἡ βίβλος ἄλφα τζετζικῶν πονημάτων
|
Incipit |
|
Η βιβλος αυτη περιεχει το δευτερον μερος της Καινης Διαθηκης.
|
Titulus initialis |
|
Ἡ βίβλος αὕτη ταῦτα συμπεριγράφει.
|
Textus |
|
Η βιβλος αυτη της θ (θειας?) (μονης) του θαυματουργου και θειου Ευστρατ (Ευστρατιου).
|
Textus |
|
Ἡ βίβλος αὕτη τῆς μονῆς τοῦ Προδρόμου
τῆς κειμένης ἔγγιστα τῆς Ἀετίου
ἀρχαϊκὴ δὲ τῆς μονῆς κλῆσις Πέτρα.
|
Textus |
|
Ἡ βίβλος αὕτη τοῦ κρατίστου δεσπότου
|
Incipit |
|
η βιβλος αυτη, της μονης του Προδρομου, της κειμενης εγγιστα της Αετιου. αρχαικη δε τη μονη κλησις, Πετρα.
|
Textus |
|
Η βιβλος αυτη, της μονης του Προδρομου. Της κειμενης εγγιστα της Αετιου. Αρχαικη δε τη μονη κλησις Πετρα.
|
Textus |
|
ἡ βίβλος ἥδε [...]μένου.
|
Textus |
|
η βιβλος ηδε παραδεισος τυγχανει,
εξ ου διδαχων βλαστανει πηγη μια
(16 weitere Verse)
σφραγις πεφυκε τηςδε της βιβλου πασης.
του αγενεστατου αρχοντος του παλαιολογου.
|
Textus |
|
Ἡ βίβλος ἥδε τῆς μονῆς τοῦ Μαξίμου,
ὁ γοῦν συλήσας, μὴ γραφῇ ζωῆς βίβλῳ.
|
Textus |
|
η βιβλος ηδε της μονης του Μαξιμου·ο γουν συλησας, μη γραφη ζωης βιβλω.
|
Textus |
|
η βιβλος ηδε της μονης του Προδρομου της κειμενης εγγιστα του Αετιου αρχαικη δε τη μονη κλησις Πετρα
|
Textus |
|
η βιβλος ηδε της μονης Χρυσοστομου, της κειμενης εγγιστα του Ιορδανου
|
Textus |
|
Ἡ βίβλος ἥδε τῶν θεοφράστων λόγων
κιρνᾶ κρατῆρα τοῖς βροτοῖς θείων λόγων
τυφλοὺς σοφίζει καὶ χαρίζεται βλέπειν
κόραις νοητῶν ὀμμάτων τῆς καρδίας
χωλοὺς ἐγείρει, καὶ δρόμον σωτηρίας
τρέχειν διδάσκει καὶ καταλύειν ἄνω
οὗ δεῖ μάλιστα προστρέχειν ἐχεφρόνως
Ἐπεὶ δὲ ταῦτα προξενεῖ τοῖς ἐν βίῳ
πειθώμεθα πρὶν ἡκέναι πικρὸν τέλος
χωρίζον ἡμᾶς κοσμικῆς συναυλίας
εἰς πῦρ πρόπεμπον, ὢ μεγίστης ζημίας
ψυχῆς γὰρ οἴμοι ζημιούμεθα, φίλοι.
|
Textus |
|
Η ΒΛΑΒΗ ΤΩΝ ΟΡΝΕΩΝ
|
Incipit |
|
ἢ βοηθήσαντα αὐτῷ
|
Desinit |
|
Ἡ Βοσκοπούλα
|
Titulus initialis |
|
Η ΒΡΥΑ ΘΑΛΑΑΣΣΗΣ ΕΠΙΘΕΣ
|
Desinit |
|
Η ΒΥΘΟΣ ΤΥΧΗΣ
|
Desinit |
|
Η ΓΑΡ ΕΙΚΩΝ ΕΩΣ ΑΝ ΜΗΔΕΝΙ ΛΕΙΠΗΤΑΙ
|
Incipit |
|
ἡ γὰρ εἰς ὕψος πρόοδος τοῦ ἡλίου, ἀμφοτέρων αἰτία
|
Desinit |
|
Η ΓΑΡ ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΩΤΗ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΕΣΤΙΝ ΠΡΟΕΙΡΗΤΑΙ
|
Desinit |
|
Η ΓΑΡ ΜΟΝΑΣ ΟΥΚ ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΛΛʹ ΑΡΧΗ ΑΡΙΘΜΟΥ
|
Desinit |
|
ἡ γὰρ πάλη καὶ ὁ ἀγὼν ἐπὶ τῇ ἰσοδυναμίᾳ κεῖται. Αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Η ΓΑΡ ΠΑΡΑΤΑΣΙΝ ΔΗΛΟΙ ΩΣ ΤΟ ΔΙΑΦΕΙ
|
Desinit |
|
ἡ γὰρ τελείωσις τοῦ ὑλαίου διὰ τοῦ μαργάρου ἐστίν
|
Desinit |
|
ἡ γὰρ τῶν ὁσίων ἀνδρῶν εὐλογία… … προσοικειοῖ τῷ θεῷ… ἀμήν.
|
Desinit |
|
ᾗ γε δόξα καὶ μόνῃ εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Η ΓΕ ΜΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟ ΤΗΜΕΡΟΝ
|
Incipit |
|
Η ΓΕ ΜΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟ ΤΗΜΕΡΟΝ
|
Incipit |
|
ἡ γενεαλογία ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν εὐαγγελίου.
|
Titulus initialis |
|
Ἡ Γενιζαρέθ πόλις ἐστὶ τῆς
|
Incipit |
|
Ἡ γέννησις καὶ διήγησις τοῦ Αλεξάνδρου Μακεδόνων,
τὸ πῶς ἐγεννήθη καὶ ἀνεθράφη καὶ τὸ πῶς εἶχεν τὴν
ἀνδρείαν καὶ τὴν μάθησιν καὶ τὴν χάριταν πὸ τὴν
ἀρχήν
|
Titulus initialis |
|
Η ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
|
Incipit |
|
Ἡ γέννησις καὶ ἡ ζωὴ τοῦ βασιλέως Ἀλεξάνδρου Μακεδονίας
|
Incipit |
|
Η ΓΕΝΟΜΕΝΗ ΕΚΘΕΣΙΣ ΤΩΝ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΩΝ ΤΗ ΒΑΣΙΛΙΔΙ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Η ΓΕΝΟΜΕΝΗ ΕΚΘΕΣΙΣ ΤΩΝ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΩΝ ΤΗ ΒΑΣΙΛΙΔΙ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἡ γῆ ἐστι σφαιροειδής
|
Incipit |
|
Ἡ γῆ τὴν μέσην τοῦ παντὸς χώραν
|
Incipit |
|
ἡ γη τούτη διαφορὰ διαμοιράζεται εἰς δύο μέρη
|
Incipit |
|
Η ΓΗ ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΥΠΟΣΤΑΘΜΗ ΠΕΦΥΚΕ
|
Incipit |
|
Η γινησι σου, Θεοτοκε, παρθενου, χαραν εμηνησιν πασιν την οικουμενην […].
|
Titulus finalis |
|
Η ΓΙΝΟΜΕΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΑΓΑΘΟΥ ΚΑΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΥ ΘΕΟΥ ΗΜΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΝ
|
Incipit |
|
Η ΓΛΑΥΞ ΤΗ ΑΘΗΝΑ
|
Incipit |
|
Η ΓΛΙΣΧΡΟΝ ΓΕΝΗΤΑΙ
|
Desinit |
|
Ἡ γυνὴ αὕτη δοκεῖ μὲν εἶναι μία
|
Incipit |
|
Ἡ γυνὴ αὕτη δοκεῖ μὲν εἶναι μία
|
Incipit |
|
ἡ γυνή σου οὐδὲν κακὸν ἔχει ... Τοῦτό ἐστι τὸ θεῖναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ὑπὲρ ἀγάπης καὶ ἀποδοῦναι ἀγαθὸν ἀντὶ ἀγαθοῦ
|
Desinit |
|
Η Δ ΑΥΡΙΟΝ ΕΙΠΕ ΠΟΥΣΤΙΝ
|
Incipit |
|
ἡ δ’ Ἄννα χάριν εἰκονίζει τοῦ νόμου
|
Desinit |
|
η δε [...] και τας την γνω[...]εις και ζωην και οφελος εν[...]τος επιτυχων [...] δος Χριστε [...] του δουλου σου Θεοφυλακτου [...]
|
Textus |
|
Ἡ δὲ ἁγία ἐκκλησία τύπος ἐστὶ τῶν μελλόντων· διὰ τοῦτο καὶ τὰ τελούμενα ἐν αὐτῇ οὐράνιά εἰσι καὶ πνευματικά
|
Incipit |
|
Η ΔΕ ΑΜΑΡΤΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ ΤΙΜΩΡΗΘΗΣΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
η δε ανακεφαλαιωσις εστιν ουτως, εν προοιμιοις μεν λεγει Ιωαννης τον Χριστου λογον εν τῳ θεῳ πατρι
|
Incipit |
|
η δε ανακεφαλαιωσις ουτως, εν προοιμιοις μεν Ιωαννης βαπτιζει τους ιουδαιους, ερχεται
|
Incipit |
|
ἡ δὲ ἀνακεφαλαίωσις οὕτως· ἐν προοιμίοις μὲν Ἰωάννης βαπτίζει τοὺς Ἰουδαίους, ἔρχεται
|
Incipit |
|
η δε ανακεφαλαιωσις, εστιν ουτως, εν προοιμιοις μεν περιεχει τα κατα την γεννησιν Ιωαννου και του Χριστου, ειτα τα κατα τον Συμεωνα, Αννα ανθομολογειται τῳ κυριῳ.
|
Incipit |
|
ἡ δὲ ἀνακεφαλαίωσις, ἐστιν οὕτως· ἐν προοιμίοις μὲν λέγει Ἰωάννης, τὸν Χριστὸν λόγον ἐν τῷ θεῷ πατρὶ
|
Incipit |
|
ἡ δὲ ἀνακεφαλαίωσις, ἔστιν οὕτως· ἐν προοιμίοις μὲν περιέχει τὰ κατα τὴν γέννησιν Ἰωάννου
|
Incipit |
|
Η ΔΕ ΑΦΗ ΕΚ ΤΗΣ ΓΗΣ
|
Desinit |
|
Ἡ δέ γε τῶν Πράξεων βίβλος ἐστὶν αὕτη.
|
Titulus initialis |
|
ἡ δὲ γυνὴ ὡς ἐν ἐκστάσει ἔντρομος γινομένη ηὐχαρίστει τῷ ἁγίῳ θεῷ τῷ σώσαντι αὐτὴν διὰ τῶν ἁγίων αὐτοῦ θεραπόντων καὶ πάσιν ἀνθρώποις ἦν ἀναγέλλουσα ταῦτα... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἡ δὲ διάλεξις τοῦ διαλόγου
|
Titulus initialis |
|
Η ΔΕ Ε ΑΝΑΠΑΙΣΤΟΝ Η ΧΩΡΕΙΟΝ ΜΟΝΟΝ
|
Incipit |
|
Η δε εβδομη αγια και οικουμενικη συνοδος, γεγονεν εν Νικαια της Βιθυνιας συνελθουσα ... τουτους ουν αποβαλλεται ως εχθρους της αληθειας.
|
Textus cuiusdam partis |
|
Η ΔΕ ΕΙΚΩΝ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΣ ΟΜΟΙΩΣΙΣ
|
Desinit |
|
ἡ δὲ εἰς Θεὸν ἐλπὶς χωρίζει πάσης γηΐνης προσπαθείας· ταύτης δὲ ὁ νοῦς χωρισθεὶς ἕξει τὴν εἰς Θεὸν ἀγάπην
|
Desinit |
|
Ἡ δὲ θεόπνευστος γραφὴ οὐχ οὕτως
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ἢ δὲ καὶ λέγωσί τι
|
Incipit |
|
ἡ δὲ κορυφὴ βραχύτερα
|
Desinit |
|
ἡ δὲ νῆσός σοι ἐν τῷ παρόντι ἀρκοῦσα προτετιμήσθω
|
Desinit |
|
Η ΔΕ ΝΗΣΤΕΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
|
Desinit |
|
ἡ δὲ ὀδύνη διηνεκῆς καὶ πέρας οὐχ ἔχουσα
|
Desinit |
|
ἡ δὲ ὀδύνη διηνεκῆς καὶ πέρας οὐχ ἔχουσα
|
Desinit |
|
Η ΔΕ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΚΥΚΛΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΕΝΙΑΥΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΕΠΕΚΛΗΘΗ
|
Desinit |
|
Ἡ δε πρὸς Γαλάτας ἐπιστολὴ ἐγραφη μὲν ὑπο Παύλου ιδια χειρὶ ἐν δεσμοῖς ὄντως (!) αὐτου ἐν Ῥώμη κατα τὴν Νέρωνος βασιλείαν
|
Incipit |
|
Ἡ δὲ πρὸς Γαλάτας ἐπιστολὴ ἐγράφη μὲν ὑπὸ Παύλου, ἰδίᾳ χειρί, ἐν δεσμοῖς ὄντος αὐτοῦ ἐν Ῥώμῃ, κατὰ τὴν Νέρωνος βασιλείαν. Μετὰ γὰρ τὴν διετίαν
|
Incipit |
|
Ἡ δὲ πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολὴ ἀπεστάλη μὲν ἀπο Ιταλίας κατὰ τὴν Νέρωνος βασιλείαν· ὄντως δὲ αὐτοῦ ὑπό τινα τῶν πέριξ πόλεων ἠ χωρῶν τῆς πρεσβυτέρας Ῥώμης· τινὲς γὰρ αὐτὴν καὶ ὑστάτην πασῶν τῶν ἐπιστολῶν εἶναι νομίσαντες τάττουσιν ὅπερ ὁ θεσπέσιος Λουκᾶς πᾶσαν τὴν ἀναγραφὴν τῶν Παύλου ἐπιδημίων πεποιηκως μέχρις αὐτῆς Ῥώμης κατέλυσεν τὴν ἰστορίαν εἰπών· ἔμεινεν δὲ διαιτίαν
|
Incipit |
|
Ἡ δὲ πρὸς Ἐφεσίους ἐπιστολὴ ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης κατὰ τὴν Νέρωνος βασιλείαν. Νεωστὶ γὰρ τοῦ Παύλου εἰσιόντος ἐν τῇ Ῥώμῃ καὶ ξενιζομένου ἐν ἰδίῳ μισθώματι
|
Incipit |
|
Ἡ δε πρὸς Ἐφεσίους ἐπιστολὴ ἐγράφη καὶ αὐτὴ ἀπὸ Ῥώμης κατα τὴν Νέρωνος βασιλειαν· νεωστὶ γὰρ
|
Incipit |
|
Ἡ δε πρὸς Θεσσαλονικεῖς δευτέρα ἐπιστολη ἐγραφη καὶ αὐτὴ ἀπὸ Ἀθηνῶν μετ ου πολὺ
|
Incipit |
|
Ἡ δὲ πρὸς Θεσσαλονικεῖς δευτέρα ἐπιστολὴ ἐγράφη καὶ αὕτη ἀπὸ Ἀθηνῶν μετ’ οὐ πολὺ τῆς πρώτης. Τῆς γὰρ προτέρας ἀναγνωσθείσης αὐτοῖς ὑπὸ Τιμοθέου τοῦ ἀγαπητοῦ, καὶ γνοὺς αὐτῶν τὴν πρόθεσιν τὴν εἰς Χριστόν, ὁ Τιμόθεος εὐθέως τὰ κατ’ αὐτοὺς τῷ Παύλῳ δηλοῖ. Τότε δὴ ὁ τοῦ Χριστοῦ κῆρυξ, βουλόμενος αὐτοῖς ἐπισφραγίσαι τὴν πίστιν, γράφει αὐτοῖς καὶ τὴν δευτέραν ἐπιστολήν, ἣν καὶ ἀποστέλλει διά τινος σπουδαίου.
|
Textus |
|
Ἡ δε προς Θεσσαλονικεῖς πρώτη ἐπιστολὴ ἐγράφη ὑπὸ τοῦ ἀποστόλου Παυλου ὄντος
|
Incipit |
|
Ἡ δὲ πρὸς Θεσσαλονικεῖς πρώτη ἐπιστολὴ ἐγράφη ὑπὸ τοῦ ἀποστόλου Παύλου ὄντος αὐτοῦ ἐν Ἀθήναις, ὁπότε περιενόστει τὰς πόλεις τῶν ἐθνῶν, ἀγωνιζόμενος κατὰ τὴν βασιλείαν Κλαυδίου, ἀποστέλλει δὲ αὐτὴν διὰ Τιμοθέου· αὖθις δὲ ἔτι διατρίβοντος αὐτοῦ ἐν Ἀθήναις γράφει πρὸς αὐτοὺς καὶ δευτέραν ἐπιστολήν.
|
Textus |
|
Ἡ δὲ πρὸς Κολασσαεῖς ἐγράφη καὶ αὐτὴ ἀπὸ Ῥώμης κατὰ τὴν Νέρωνος βασιλείαν. Ὁ γὰρ τοῦ Χριστοῦ κῆρυξ
|
Incipit |
|
Ἡ δὲ προς Κολασσαεὶς ἐγράφη καὶ αὐτὴ ἀπο Ῥώμης κατα τὴν Νέρωνος βασιλειαν· ὁ γὰρ τοῦ Χριστοῦ κηρυξ παρὼν
|
Incipit |
|
Ἡ δὲ πρὸς Ῥωμαίους ἐπιστολὴ περιέχει τὴν πρὸς τὸν Χριστὸν παρασκευήν, μάλιστα τοῖς ἐκ φύσεως λογισμοῖς ἐλεγχθεῖσαν, καὶ διὰ τοῦτο προτάττεται ἄλλαις ἁπάσαις, ὡς δὴ πρὸς αὐτοὺς γεγραμμένη τοὺς ἤδη τὰ θεῖα προμυηθέντας.
|
Textus |
|
Ἡ δε προς Τιμόθεον δευτερα ἐπιστολὴ ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης καὶ ἀποστέλλει αὐτην δια Τυχικοῦ περι οὗ ἐν τῆ αὐτῆ μνημονεύει ἐπιστολῆ· τινὲς δὲ καὶ αὐτὴν φασὶν ὑστατην πασῶν τῶν ἐπιστολῶν γεγραφέναι τὸν Παυλον· κατα γὰρ τὸ δωδέκατον ἔτος τῆς Νέρωνος βασιλείας δεύτερον εἰσιέναι τὸν Παύλου ἐν τῆ Ῥώμη
|
Incipit |
|
Ἡ δε προς Τιμόθεον πρωτη ἐγραφη αὐτῶ ὑπὸ Παύλου ἀπο Λαοδικείας
|
Incipit |
|
Ἡ δὲ προς Τῖτον ἐπιστολὴ ἐγράφη αὐτῶ ὑπὸ Παύλου ἀπο Νικοπόλεως τῆς Μακεδονίας· καὶ ἀπεστάλη ἠ δι'Ἀρτεμᾶ ἠ Τυχικοῦ· οὐ γὰρ ἔχει ἡ ἐπιστολὴ τὸ ἀληθὲς δι οῦ ἀπεστάλη· δι' ἑνὸς δὲ τούτων τῶν δύο πεμφθείσαν ἐσήμανεν· εἰ δέ τινες φιλονικοῦσιν τίνος ἕνεκα τῶ Τιμοθεω καὶ Τίτω μόνοῖς γράφει ὁ Παυλος· καίτοί γε ὁ Σιλας τῶν εὐδοκίμων ἢν καὶ ὁ Λουκᾶς καὶ ὁ Κλήμης· μανθανέτωσαν ὅτι τουτοις ἤδη ἐκκλησίας
|
Incipit |
|
Ἡ δὲ σὴ κοσμοποιὸς δύναμις
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἡ δὲ τῆς (ἁγίας) θεοτόκου γενεαλογία ἐστὶν οὕτως· Ἐκ τῆς σειρᾶς τοῦ Νάθαν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Η ΔΕ ΤΡΙΑΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΟΣ ΠΡΩΤΟΣ
|
Incipit |
|
Η ΔΕ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΝΗΣΤΕΙΑ ΤΟΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟΝ ΤΕΛΕΙΤΑΙ
|
Incipit |
|
Η ΔΕ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΧΑΡΙΣ ΜΕΝΕΙ ΔΙΑΡΚΩΣ ΕΙΣ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΝ ΚΛΕΟΣ
|
Desinit |
|
Η ΔΕ ΥΓΡΑ ΠΡΟ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ
|
Desinit |
|
ἡ δὲ φαινομένη τε καὶ οὖσα, ἀναγκαίως ἐκ τῶν προειρημένων
|
Desinit |
|
Ἡ δὲ χάρις τῇ δι’ ἔργων ἀγαθῶν πεποιθήσει ἡμῶν ἐπακολουθεῖ, καθά φησιν ὁ θεῖος ἀπόστολος· „Πιστός ἐστιν ὁ Θεός, ὃς οὐκ ἐάσει ἡμᾶς πειρασθῆναι ὑπὲρ ὃ δυνάμεθα“. Αὐτῷ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ἡ δὲ χήμη, ὅπερ ἐστὶ κυάθου τέταρτον, ἄγει < ε'
|
Desinit |
|
ἢ δὲ χρῶμα φοινίκους ἔχει, μακρονοσίαν σημαίνει, οὐ θάνατον
|
Desinit |
|
ἡ δειλία
|
Desinit |
|
ἡ δειλία
|
Desinit |
|
η δεκαλογος του νομου
|
Titulus initialis |
|
Η ΔΕΚΑΣ ΤΗΣ ΟΓΔΟΑΔΟΣ
|
Incipit |
|
Ἡ δέλτος αὕτη τὴν τετράστοιχον κτίσιν
λογογραφοῦσα μυστικῶς πέλει κτίσις
φέρει γὰρ ὡς γῆν τὰς στερεμνίους πτύχας
τὸν ἄργυρόν τε λευκόμορφον ὡς ὕδωρ,
ἔχει διαυγῆ λευκόλεπτον αἰθέρα
ἐν ὧ μὲν εἰσὶν ὥσπερ ἀστέρες Λόγοι
ὡσπερ δέ θερμὸς τοῦ Λέοντος ὁ πόθος·
οὗτος γὰρ αὐτήν εὐφυῶς ἡρμοσμὲνην
ἀνεκαίνισεν εὐκλεὴς φιλὀπόνως
Ἀλλ᾽ ὦ Χριστὲ μου τῶ πόθω κτισαμένωι
Λύτρον παράσχε δεινῶν ἁμαρτημάτων·
ταῖς δεήσεσιν τῶν εὐαγγελιστῶν σου
Ματθαίου Μάρκου Λουκᾶ καὶ Ἰωάννου
|
Textus |
|
Ἡ δέλτος αὕτη τὴν τετράστοιχον κτίσιν
|
Incipit |
|
ἣ δὴ καὶ ἐν πᾶσιν ἡμῖν κρατῆσαι, καὶ τὰ διεστῶτα ἑνῶσαι, καὶ ὁμόνοιαν ἐν τοῖς αὐταῖς λατρευταῖς ἀπεργάσατο καὶ πάντας ἀξιῶσαι ὁμοῦ ἓν εἶναι... τῷ εἰρηνάρχητε καὶ τὰ διεστῶτα ἑνώσαντι
|
Desinit |
|
Η ΔΙ' ΕΥΦΟΡΒΙΟΥ ... ΕΥΦΟΡΒΙΟΥ ΟΥΓ. Β'
|
Desinit |
|
Η ΔΙΑ ΜΑΡΓΑΡΟΥ
|
Incipit |
|
Η ΔΙΑ ΡΗΜΑΤΩΝ
|
Incipit |
|
Η ΔΙΑ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΚΕΝΩΣΙΣ ΔΙΑ ΤΡΙΩΝ ΤΡΟΠΩΝ ΓΙΝΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΚΤΗΤΟΡΟΣ ΤΗΣ ΟΣΙΑΣ ΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΕΚΛΗΜΕΝΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Η ΔΙΑΙΡΕΣΙΣ ΤΩΝ ΙΔʹ ΣΤΑΣΕΩΝ
|
Incipit |
|
ἡ διάλεξις ἀπὸ τῆς παρούσης ὥρας λαβοῦσα τὴν ἀφορμὴν προσφόροις αὐτῇ διηγήμασι καλλωπίζεται.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις εἰς τὸ δευτέρας τὸν λόγον δεηθῆναι συνόδου.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις εἰς τὸ μὴ δεῖν ἀτελῆ καταλεῖψαι τὸν λόγον.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις εἰς τὸ τὴν ἐτήσιον ἀποδοῦναι τοῖς ἀκροωμένοις μελέτην.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις ἐν μέσῳ τεταγμένη τοῦ λόγου δευτέρας δεηθέντος συνόδου πρόσφορον ἑαυτῇ δείκνυσι ταύτην οὖσαν τὴν τάξιν.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις ἔχει μὲν τὸ ῥόδον ὑπόθεσιν, ἐπισταμένη δὲ διακορεῖς ὑμᾶς ὄντας τοῦ μύθου καινότερον συνεισφέρει διήγημα.
|
Titulus initialis |
|
Ἡ διάλεξις μείζω θρασυνομένη τῶν εἰωθότων
|
Introductio |
|
Ἡ διάλεξις νῦν πρῶτον ἀρχικὸν τολμήσασα
|
Introductio |
|
ἡ διάλεξις ὅτι δεῖ τὸν παριόντα τοῦ μελετωμένου τὸ ἦθος διὰ παντὸς φυλάξαι τοῦ λόγου.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις ὅτι λόγου μηκυνομένου τὸν παριόντα δεῖ μεταξὺ πρόλογον ἐπιδείκνυσθαι.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις ὅτι μόνη πέφυκεν ἄσυλος ἀρετὴ τῷ κεκτημένῳ.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις ὅτι πλάσματα λόγων ἐρωτικῶν οὐδὲν λυμαίνεται πρὸς ἄλλας μελέτας ἄλλην ἐχούσας ὑπόθεσιν.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις ὅτι τὸ μέτριον φρόνημα τὰς εὐπραγίας οὐκ ἐᾷ διαλύεσθαι.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις ὅτι χρὴ τοὺς παριόντας ἐπιχειρεῖν τὰ τῶν μελετωμένων ἤθη μιμεῖσθαι.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις πεποίηται μὲν πρὸς τὸ δεῖν ἀποδοῦναι τῆς μελέτης τὸ λεῖπον, βραχέα δὲ φθέγγεται τῷ λόγῳ χαριζομένη.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις πρὸς τὸν μεμψάμενον, ὅτι τοῦ λόγου τὸ μῆκος οὐ σύμμετρόν ἐστι τῇ δυνάμει τοῦ λέγοντος.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις σκοπὸν τιθεμένη πρὸς μείζονα τοὺς νέους ἐγείρειν σπουδὴν δείκνυσιν, ὡς ἄνευ πυκνοτέρας μελέτης ἐπισφαλεῖς αἱ τέχναι τοῖς μετιοῦσιν.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις τῆς ἔναγχος εἰρημένης Εὐμήλῳ παραβαλλούσης τὸν λέγοντα καὶ δόξαν ἐντεῦθεν αὐτῷ φερούσης ὑπεροψίας εὐθύνας ἧκεν ὑφέξουσα.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις τοῦ λόγου δευτέρας δεηθέντος συνόδου ἀπολογίαν ὑπὲρ τοῦ μήκους πεποίηται.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις τῶν νέων ἡμᾶς ἀξιούντων πυκνότερον παριέναι δείκνυσιν οὐκ ἀνόνητον οὖσαν τὴν μετρίαν τοῦ χρόνου διάστασιν.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις τῶν φοιτητῶν πολλάκις εἰπεῖν δεηθέντων τῆς μέχρι τοῦ παρόντος ἀναβολῆς διηγήσεται τὴν πρόφασιν
|
Titulus initialis |
|
Ἡ διάλεξις, ὅτι χρὴ κατὰ δύναμιν ἕκαστον
|
Introductio |
|
ἡ διαφορὰ περὶ τοῦ καθαρτηρίου πυρὸς
|
Incipit |
|
Η ΔΙΓΑΜΙΑ ΚΑΝ ΑΝΔΡΟΣ ΚΑΝ ΓΥΝΑΙΚΟΣ
|
Incipit |
|
Η ΔΙΓΑΜΙΑ ΚΑΝ ΑΝΔΡΟΣ ΚΑΝ ΓΥΝΑΙΚΟΣ
|
Incipit |
|
η διδαχη των χερουβιμ αμην.
|
Desinit |
|
ἢ διεστραμμένοις τισὶ τὴν γεγενημένην ἕνωσιν οὐ παρεδεξάμην
|
Desinit |
|
Ἡ διήγησις τῶν ἀποστολικῶν περιὀδων καὶ πράξεων τῶν ὅσαι μετὰ τὰς Πέτρου καὶ Παύλου τῶν κορυφαίων
|
Incipit |
|
ἡ διοικητικὴ τοῦ σώματος δύναμις
|
Desinit |
|
ἡ δογματικὴ τῶνδε τῶν λόγων χάρις, τὴν ἑβραϊκὴν ἐξελέγχουσα πλάνην
|
Titulus initialis |
|
ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας
|
Desinit |
|
ἡ δόξα, ἡ δύναμις, καὶ εἴ τι ἄλλο τοιοῦτον αὐτῷ τε τῷ θεῷ ἐπιθεωρεῖσθαι εἰκάζομεν καὶ τῇ εἰκόνι αὐτοῦ,, ἥτις ἐστὶν ἡ ἀνθρωπίνη φύσις
|
Desinit |
|
Η ΔΥΝΑΜΙΣ ΜΕΤΑ ΠΑΝΤΩΝ ΥΜΩΝ ΕΙΗ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ
|
Desinit |
|
Η ΕΒΔΟΜΑΣ Η ΠΡΟ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ
|
Incipit |
|
Ἡ εἴδησις τῶν οἰκουμενικῶν συνόδων
|
Titulus initialis |
|
ἡ εἰρήνη ἡμῶν· ἧς γένοιτο…
|
Desinit |
|
ἡ εἰρήνη ἡμῶν· ἧς γένοιτο…
|
Desinit |
|
ἡ εἰρήνη· αὐτὸς γάρ δὸς [sic] εἰρήνη<ν> ἡμῶν· ἧς...
|
Desinit |
|
Η ΕΙΣ ΕΙΚΟΣΙ ΜΙΑΝ ΜΗ ΤΟ ΤΟΝ ΦΛΕΒΟΤΟΜΗΣΑΣ
|
Desinit |
|
Η ΕΙΣ ΚΑʹ ΜΗ ΤΟΝ ΦΛΕΒΟΤΟΜΗΣΑΣ
|
Desinit |
|
Η ΕΙΣ ΤΑΞΙΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ
|
Incipit |
|
Η ΕΙΣ ΤΟΝ ΤΕΛΩΝΗΝ
|
Incipit |
|
Ἡ ἐκ μὴ ὄντων τὰ πάντα δι' ἀπειρόδωρον ἀγαθότητα μεγαλοφυῶς ὑποστησαμένη παντοκρατῆς σοφία τοῦ Θεοῦ
|
Incipit |
|
Η ΕΚ ΤΩΝ ΑΡΤΩΝ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΔΙΑΦΟΡΕΙΤΑΙ ΤΕΤΡΑΧΩΣ
|
Incipit |
|
Η ΕΚΑΒΗ ΕΓΚΥΜΟΝΟΥΣΑ
|
Incipit |
|
ἡ ἔκφρασ(ϊς) πρὸς τ(ὴν) ὑπ(ερα)γ(ίαν) θ(εοτό)κον ἀποτείνασθ(αι), ἀλλ’ ὁ τ(ῆς) ἑρμηνεί(ας) λόγος | πρ(ὸς) τ(ὸν) κ(ύριο)ν ἡμ(ῶν) ἰ(ησοῦ)ν χ(ριστὸ)ν ἀποφαίνεται ἐκφραζόμενος
|
Titulus initialis |
|
ἡ ἐλάττωσις τῶν ἐπιτιμιῶν
|
Titulus initialis |
|
Η ΕΛΕΠΟΛΙΣ ΑΥΤΗ ΕΚ ΤΡΙΩΝ ΜΕΡΩΝ
|
Incipit |
|
Ἡ ἑλέπολις αὕτη ἐκ τριῶν μερῶν τῶν μεγίστων
|
Incipit |
|
Ἡ ἑλέπολις αὕτη ἐκ τριῶν μερῶν τῶν μεγίστων
|
Incipit |
|
Ἡ ἑλέπολις αὕτη ἐκ τριῶν μερῶν τῶν μεγίστων
|
Incipit |
|
Ἡ ἑλέπολις αὕτη ἐκ τριῶν μερῶν τῶν μεγίστων
|
Incipit |
|
Ἡ ἑλέπολις αὕτη ἐκ τριῶν μερῶν τῶν μεγίστων
|
Incipit |
|
Ἡ ἐλέπολις αὕτη ἐκ τριῶν μερῶν τῶν μεγίστων σύγκειται
|
Incipit |
|
ἡ ἐλπίς μου θεός
|
Incipit |
|
ἡ ἐλπὶς τῆς δόξης ἡ εἰς αἰσχύνην μὴ καταλήγουσα χάριτι τοῦ κυρίου, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
|
Η ΕΜΗ ΜΕΝ ΟΥΘΕΝΕΙΑ Ω ΠΑΤΡΟΣ ΘΕΟΥ
|
Incipit |
|
Η ΕΝ ΠΡΟΘΕΣΙΣ ΔΗΛΟΙ ΤΟ ΕΠΑΝΩ ΚΑΙ ΕΝΤΟΣ
|
Incipit |
|
Η ΕΝ ΠΡΟΘΕΣΙΣ ΜΕΤΑ ΔΟΤΙΚΗΣ ΣΥΝΤΑΣΣΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
Η ΕΝ ΠΡΟΘΕΣΙΣ ΣΥΝΤΑΣΣΕΤΑΙ ΚΟΙΝΩΣ
|
Incipit |
|
Η ΕΝ ΠΡΟΘΕΣΙΣ ΣΥΝΤΑΣΣΕΤΑΙ ΚΟΙΝΩΣ ΜΕΝ
|
Incipit |
|
Η ΕΝ ΠΡΟΘΕΣΙΣ ΣΥΝΤΑΣΣΕΤΑΙ ΚΟΙΝΩΣ ΜΕΝ ΔΟΤΙΚΗ
|
Incipit |
|
Η ΕΝ ΤΑΙΣ ΘΕΙΑΙΣ ΓΡΑΦΑΙΣ ΑΣΑΦΕΙΑ
|
Incipit |
|
ἡ ἐν Χριστῳ ζωὴ φύεται
|
Incipit |
|
ἡ ἐνα]νθρώπησις αὐτοῦ
|
Incipit |
|
ἢ ἐννοῆσαι τολμῆσαι, ἢ ἀποφήνασθαι;
|
Desinit |
|
Η ΕΝΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣ ΟΥΚ ΑΚΙΝΔΥΝΟΣ
|
Incipit |
|
η ενταλμα. η προταγμα.
|
Desinit |
|
Η ΕΝΩΣΙΣ Η ΚΑΤʹ ΟΥΣΙΑΝ ΕΣΤΙΝ ΩΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΥΠΟΣΤΑΣΕΩΝ ΤΟΥΤΕΣΤΙ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ
|
Incipit |
|
Η ΕΞ ΥΨΟΥΣ ΑΝΑΤΟΛΗ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
Ἡ ἐξαγόρευσις τῶν ἁμαρτημάτων τοῦτον ἔχει τὸν λόγον, ὃν ἔχει ἡ ἐπίδειξις τῶν σωματικῶν παθῶν
|
Incipit |
|
Η ΕΞΑΜΕΝΙΑΙΟΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ
|
Desinit |
|
Η εξηγησις και η ερμηνεια της Αποκαλυψεως της εν τηδε τη βιβλω εστιν Ανδρεου αγιωτατου αρχιεπισκοπου Καισαρειας Καππαδοκιας της προς τω Αιγαιω.
|
Textus |
|
Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΙΣ ΟΦΕΙΛΕΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΗ ΤΑΠΕΙΝΗ
|
Incipit |
|
Ἡ ἐξομολόγησις τοῦ Νικαίας
|
Titulus initialis |
|
Ἡ ἐξομολόγησις τοῦ Νικαίας Εὐστρατίου
|
Titulus initialis |
|
Η ΕΟΡΤΥ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ Η ΔΕ ΙΕʹ Η ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΖΥΜΩΝ
|
Desinit |
|
ἡ ἐπάνοδος τῶν μοσυῶν δρᾶμα
|
Titulus initialis |
|
Ἡ ἐπὶ σοὶ λάμψασα χάρις τοῦ Πνεύματος, καὶ ἐφ’ ἡμᾶς ἐλθέτω νῦν, ᾠδήν σοι πλέκοντας, τοὺς σοφόν σε ποιμένα καὶ στύλον εὐσεβείας, πάτερ, πλουτήσαντας.
|
Incipit |
|
Η ΕΠΙ ΤΟΥΤΟ ΛΥΣΙΣ
|
Titulus initialis |
|
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΟΥ Ω ΑΓΙΕ
|
Incipit |
|
ἡ ἐπουράνιος κατάστασις καὶ ἡ ἐκεῖ βασιλεία· ἧς βασιλείας καταξιωθείημεν ἅπαντες χαίροντες καὶ εὐφραινόμενοι χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ…
|
Desinit |
|
Ἡ ἑπτάριθμος εὐχὴ μετὰ ἀναπτύξεως ἡ διδαχθεῖσα ὑπὸ τοῦ δεσπότου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
|
Titulus initialis |
|
Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΕΚ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΣΤΗΛΙΤΕΥΤΙΚΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Ἡ ἐσχάτη ὅρασις τοῦ Δανιὴλ
|
Titulus initialis |
|
ἢ ἕτερόν τι
|
Incipit |
|
ἡ Εὔα τῆς λύπης ἐλυτρώ[
|
Desinit |
|
Η ΕΥΓΝΩΜΩΝ ΨΥΧΗ
|
Incipit |
|
ἡ εὔνεκρος [sic] χλόη
|
Desinit |
|
ἡ εὐχή σου τὸν θεὸν ἐξιλεούσθω μοι
|
Desinit |
|
Ἡ Ἔφεσος μητρόπολις μέν ἐστι τῆς Ἀσίας, τὴν δὲ Ἄρτεμιν ἔσεβε· καὶ τοσοῦτον αὐτῇ (om. Simotas) περὶ τὴν δαίμονα ἦν (om. Simotas) τὸ σέβας, ὡς καὶ νεωκόρον τὴν Ἔφεσον τῆς Ἀρτέμιδος ἀναγορεύεσθαι, ὡς ἐν ταῖς Πράξεσιν ἱστόρηται (ἱστορεῖται Simotas). Ἐν αὐτῇ
|
Incipit |
|
ἡ Ἔφεσος μητρόπολις μὲν ἐστι τῆς Ἀσίας· τὴν δὲ Ἀρτεμιν ἔσεβε καὶ τοσοῦτον ἦν περὶ τὴν δαίμονα τὸ σέβας ὡς καὶ νεωκόρον τὴν Ἔφεσον τῆς Ἀρτέμιδος ἀναγορεύεσθαι. ὡς
|
Incipit |
|
Ἡ Ἔφεσος, μητρόπολις μὲν ἐστι τῆς Ἀσίας, τὴν δε Ἄρτεμιν ἔσεβεν· καὶ τοσοῦτον ἦν περὶ τὴν δαίμονα τὸ σέβας, ὡς καὶ νεωκόρον τὴν Ἔφεσον τῆς Ἀρτέμιδος ἀναγορεύεσθαι,
|
Incipit |
|
Ἡ Ἔφεσος· ἔστι μὲν μητρόπολις τῆς Ἀσίας· ἐτελεῖτο δὲ τῆι Ἀρτεμίδι· ὡς καὶ νεωκόρος αὐτῆς εἶναι. ἤνθει δὲ πάλιν καὶ τοῖς ἀρίστοις τῶν φιλοσόφων· διὸ
|
Incipit |
|
Η ΖΟΦΗ ΑΙΓΥΠΤΟΣ
|
Incipit |
|
ἡ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων, καὶ ἑκατὸν οὐ ζῶσιν
|
Desinit |
|
ἡ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων, καὶ ἑκατὸν οὐ ζῶσιν
|
Desinit |
|
Η ΘΕΙΑ ΒΙΒΛΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ... Η ΘΕΤΤΑΛΟΝ Η ΠΑΝΕΥΔΑΙΜΟΝ ΠΟΛΙΣ
|
Incipit |
|
Ἡ θεία καὶ ἁγία τριάς
|
Incipit |
|
Ἡ θεία καὶ ἁγία τριάς, καθὼς λέγουν οἱ θεολόγοι τῆς ἐκκλησίας, εἶναι εἰς τρεὶς χαρακτῆρας
|
Incipit |
|
Ἡ θεία λειτουργία τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Πέτρου
|
Titulus initialis |
|
Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἡ θεία φύσις ποιήσασα τὸν ἄνθρωπον δύοπάνυ τινὰς αὐτῳ ἐπιστήμας ἀναγκαίας παρέθετο φιλοσοφίαν τε καὶ ἰατρικήν ... τὴν περὶ τῶν οὔρων πραγματείαν πολλοὶ τῶν ἀρχαίων
|
Incipit |
|
Ἡ θεία φωνὴ τοῦ Κυρίου ἐν τοῖς Εὐαγγελίοις διδάσκει ἡμᾶς
|
Incipit |
|
ἡ θεία χάρις ἐπιφοιτᾷ τοῖς κατὰ τῷ βίῳ κεκαθαρμένοις
|
Desinit |
|
Ἡ θεία χάρις τῆς ἁγίας καὶ ὁμοουσίου τριάδος
|
Incipit |
|
Ἡ θεϊκὴ καὶ προαιώνιος ἐκ τοῦ τάφου ἐβλάστησεν ἄμπελος
|
Incipit |
|
ἡ θεολογία κατὰ τὸν θεῖον Διονύσιον ἐν τῇ πρὸς Τίτον ἐπιστολῇ
|
Incipit |
|
Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ Ο ΛΟΓΟΣ ΟΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
η θεον υψκατοικον εαις ενι δεκτο λαγοσσιν
|
Desinit |
|
η θεοπνευστος παλαια τε και καινη διαθηκη.
|
Desinit |
|
ἡ θεόπνευστος παλαιᾶ τε καὶ καινὴ διαθήκη.
|
Desinit |
|
η θεοπνευστος παλαια τε· και καινη διαθηκη·
|
Desinit |
|
η θεοπνευστος· παλαια τε και νεα διαθηκη.
|
Desinit |
|
Η ΘΕΟΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑ ΕΣΤΙΝ
|
Incipit |
|
Η Θεοτοκος ωραιοτερα πασης κτισεως εφης, του θεου γαρ γεγονας.
|
Textus |
|
ἢ θεράπαι[να
|
Desinit |
|
Η ΘΕΣΙΣ ΤΩΝ ΥΕΛΙΩΝ ΤΩΝ ΝΟΣΟΥΝΤΩΝ ΑΝΘΡΞΠΩΝ
|
Incipit |
|
ἢ θρασέως ὑβρίσας καὶ ἀσεβῶς εἰς τὰ θεῖα βλασφημήσας
|
Desinit |
|
Η ΘΡΙΞ
|
Desinit |
|
ἡ θύρα τῶν προβάτων, αὐτῶι
|
Desinit |
|
Ἡ ἰατρικὴ εἶναι μία ἐπιστήμη μὲ τὴν ὁποίαν γνωρίζονται αἱ διαθέσεις
|
Incipit |
|
Η ΙΔΕΙΝ Η ΛΑΒΕΙΝ ΤΙΝΑ
|
Desinit |
|
Ἡ ἱεροσύνη τελείται μὲν ἐπὶ γῆς· τάξιν δὲ οὐρανίων ἔχει ταγμάτων
|
Incipit |
|
Ἡ ἱερωσύνη τελεῖται μὲν ἐπὶ τῆς γῆς
|
Incipit |
|
Ἡ ἱερωσύνη τελεῖται μὲν ἐπὶ τῆς γῆς
|
Incipit |
|
Ἡ ἴνδικτος ἀπὸ Σεπτεμβρίου μ[η]νὸς πο[ι]εῖ τὴν ἀρχὴν καὶ ἀνέρχεται μέχρι ιβʹ ἐτῶν.
|
Incipit |
|
Ἡ ἴνδικτος ἀπὸ Σεπτεμβρίου μ[η]νὸς πο[ι]εῖ τὴν ἀρχὴν καὶ ἀνέρχεται μέχρι ιβʹ.
|
Incipit |
|
Ἡ ἱστορία αὕτη ἐστὶν μὲν Μωϋσέως τοῦ νομοθέτου σύγγραμμα
|
Incipit |
|
Ἡ ἱστορία αὕτη ἐστὶν μὲν Μωϋσέως τοῦ νομοθέτου σύγγραμμα
|
Incipit |
|
ἡ ἰταλικὴ μνᾶ
|
Incipit |
|
Η ΙΧΘΥΝ ΕΙΣ ΕΛΛΗΣΠΟΝΤΟΝ
|
Desinit |
|
Η καθ' ημας του θεανθρωπου μορφη, ως παρειληφαμεν υπο του αυτου αυτοπτου και αποστολου, ην, το μεν της ηλικιας μεγεθος, τελειος ανηρ.
|
Incipit |
|
Η καθ' ημων … θεανθρωπου μορφη, ως παρειληφαμεν απο των αυτου αυτοπτων και αποστολων ην, το μεν μεγεθος της ηλικιας, τελειος ανηρ
|
Incipit |
|
ἢ καὶ ἐπιγινώ[σκετε
|
Desinit |
|
ἣ καὶ τμηθῆναι καὶ παθεῖν ἠδύνατο ὡς ἐκεῖ τὸ δένδρον
|
Desinit |
|
Η ΚΑΙ ΤΟ ΤΙΜΙΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΦΙΛΑΚΤΟΥ ΔΕΣΠΟΤΟΥ ΓΡΑΜΜΑ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ
|
Incipit |
|
Η ΚΑΙΝΗ ΑΥ[ΤΗ Η ΛΑΛΟΥΜΕΝΗ
|
Desinit |
|
Η ΚΑΚΕΡΓΑΤΗΣ ΔΥΝΑΜΙΣ Η ΤΕΚΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΚΙΑΣ
|
Incipit |
|
Η ΚΑΚΩΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΟΦΙΛΕΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
Ἡ καλλίστη τῶν γυναικῶν Εὐπραξία ἡ τῷ κλήσει κατάλληλον ἐσχηκυῖα τὴν πρᾶξιν
|
Incipit |
|
Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΑΜΕΙΟΝ ΕΣΤΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
|
Incipit |
|
Ἡ κατ' Αἴγυπτον τῶν μοναχῶν ἱστορία
|
Titulus initialis |
|
Ἡ κατ' ἔτος τῶν ἐπ' ἀρετῇ καὶ βίου σεμνότητι διαπρεψάντων
|
Incipit |
|
ἡ κατὰ τὴν ιδʹ τοῦ νοεμβρίου μηνὸς ἀρχομένη νηστεία
|
Incipit |
|
ἢ κατὰ τὸ ἑφθὸν χρυσίον εὑρεθείης εἰλικρινής
|
Desinit |
|
ἢ κατακρίνουσιν ἡμᾶς, ἢ δικαιοῦσι ἐν τῆ ὥρα ἐκείνη
|
Desinit |
|
Η ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΦΗΤΩΝ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΝ ΟΣΙΩΝ ΤΕ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΩΝ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΙΗΣΟΥ...
|
Desinit |
|
Η ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΦΗΤΩΝ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΝ ΟΣΙΩΝ ΤΕ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΩΝ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ...
|
Desinit |
|
Η ΚΕΦΑΛΗ ΕΧΕΙ ΦΛΕΒΑΣ Κʹ
|
Incipit |
|
Η ΚΙΝΗΣΙΣ ΤΩΝ ΛΟΓΙΣΜΩΝ
|
Incipit |
|
Η ΚΟΝΙΣ ΣΚΙΑ ΤΕ ΚΟΥΦΗ ΠΕΝΘΟΣ ΥΘΛΟΣ ΚΑΙ ΜΟΡΟΣ
|
Desinit |
|
ἡ κορώνη περιστερά
|
Incipit |
|
Η ΚΥΠΡΟΣ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΠΑΝΤΟΘΕΝ ΠΕΛΑΓΕΙ
|
Incipit |
|
Η ΚΥΡΙΟΤΗΣ, Η ΔΥΝΑΜΙΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ
|
Desinit |
|
Η ΚΥΣΤΙΣ ΨΩΡΙΑ
|
Desinit |
|
Ἡ Κωνσταντινούπολις πόλις ἐστὶ βασίλειος
|
Incipit |
|
ἢ λαβεῖν δίκην. ὄφλω δὲ γέλωτα ἀντὶ γελασθήσομαι
|
Desinit |
|
Η ΛΙΤΡΑ ΔΕΧΕΤΑΙ ΟΥΓΓΙΑΣ ΙΒε, ΤΟ ΟΞΥΒΑΦΟΝ ΔΕΧΕΤΑΙ ΟΥΓΓΙΑΣ Βε ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΣ ΣΤ'
|
Incipit |
|
ἡ λογικὴ καὶ νοερὰ χυψὴ
|
Incipit |
|
Ἡ λογικὴ ψυχὴ καὶ νοερὰ καὶ μετὰ τῆς τοῦ σώματος ἀναχωρήσεως
|
Incipit |
|
η λογος απαγγειλων αγαθον το προσδοκωμενον.
|
Additio |
|
η λογος απαγγελλων αγαθον το προσδοκωμενον·
|
Additio |
|
η λογος περιεχων αγαθων παρουσιαν.
|
Additio |
|
η λογος περιεχων αγαθων παρουσιαν.
|
Additio |
|
η λογος περιεχων αγαθων παρουσιαν·
|
Additio |
|
η λογος περιεχων αγαθων παρουσιαν·
|
Additio |
|
η λογος, απαγγελων παρειναι αγαθον τον προσδοκωμενον.
|
Additio |
|
Η ΛΥΚΟΠΟΛΙΣ ΕΝ ΑΙΓΥΠΨΩ
|
Incipit |
|
ἤ μ’ ἀπὸ γῆς ἀνάειρε λελασμένος ἀμπλακιάων
|
Desinit |
|
ἡ μακαρία καὶ ἀοίδιμος μήτηρ τοῦ κράτους σου
|
Incipit |
|
Η ΜΑΛΛΟΝ ΕΙΠΕΙΝ ΑΡΜΟΝΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ
|
Desinit |
|
ἦ μὰν ὦ ὑμέναιε γάμῳ ἐπὶ τῷδε χαρείης
|
Desinit |
|
ἤ μεθ`ἡμῶν γενοῦ ἢ μετὰ σοῦ ἡμᾶς συμπαράλαβε
|
Desinit |
|
ἡ μὲν αἴτια τῶν ὅλων τριὰς ἐκ τῆς νοερᾶς
|
Incipit |
|
ἡ μὲν ἀκρίβεια
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν ἀκρίβεια
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν ἀκρίβεια
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν ἀκρίβεια
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν ἀκρίβεια
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΓΑΜΟΥΣ
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΓΑΜΟΥΣ
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΓΑΜΟΥΣ
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΓΑΜΟΥΣ
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΓΑΜΟΥΣ
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν ἀληθινὴ τοῦ σαββάτου κατάπαυσις ἡ τὴν εὐλογίαν τοῦ θεοῦ δεξαμένη
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν ἀνθρωπίνη καὶ λογικὴ ψυχὴ χωριστὴ τοῦ σώματος ὑπάρχουσα
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν ἀρχὴ τοῦ λόγου πολλήν τινα τὴν ἐπαγγελίαν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Η ΜΕΝ ΓΑΡ ΕΝ ΝΙΚΑΙΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΣΥΜΒΟΛΟΝ
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν δὴ τῶν παθῶν ἐκ ἑκάστου ψυχῇ διάγνωσίς τε καὶ θεραπεία κατὰ τὴν εἱρημένην ὁδόν
|
Incipit |
|
η μεν δυναμις του κατα Μαρκον ευαγγελιου, εστιν αυτη
|
Additio |
|
Η ΜΕΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΣΤΙΝ Ο ΟΙΚΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΒΗΜΑ ΕΣΤΙ
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΕΞ ΑΡΧΗΣ
|
Incipit |
|
ἡ μὲν ἐξ ἀρχῆς
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν ἑορτὴ λέγεται καθαρσίων
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν ἐπιστολή, ὦ σοφώτατε, καὶ πῶς γὰρ οὐχί ;
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν ἰδία τῆς ἑορτῆς ὑπόθεσίς τε καὶ πρόφασις, ἡ τῶν ἱερῶν εἰκόνων καὶ τῆς εἰς ταύτας τιμῆς ἀνάκλησις
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν λογικωτέρα ἔφοδος τῆς διὰ τῶν προχείρων κανόνων ψηφοφορίας
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΛΟΓΙΚΩΤΕΡΑ ΕΦΟΔΟΣ... ; ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗΝ ΕΦΟΔΟΝ
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΜΑΧΑΙΡΑ ΤΕΜΝΕΙ Η ΔΕ ΔΙΑΒΟΛΗ ΦΙΛΟΥΣ ΧΩΡΙΖΕΙ
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν μεγίστη μοι λύπη τὰ κατὰ τῆς ἐμῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
ἡ μὲν νηστεία κουφό[τερον
|
Desinit |
|
Ἡ μὲν ὁρμὴ τοῦ λόγου διαλαβεῖν ἐστὶ περὶ πάσης ψυχῆς
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΟΡΜΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΔΙΑΛΑΒΕΙΝ ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ ΩΣ ΟΙΟΝ ΤΕ ΣΥΝΤΟΜΩΣ ΟΜΟΥ ΚΑΙ ΣΑΦΩΣ
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΟΡΜΗΝ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΔΙΑΛΑΒΕΙΝ ΠΕΡΙ ΠΑΣΗΣ ΨΥΧΗΣ
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν οὖν ἑορτὴ καὶ αὐτὴ προσάγει τὸ αὑτῆς
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν οὖν ἐπιβουλὴ
|
Desinit |
|
Η ΜΕΝ ΟΥΝ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ ΠΡΩΤΗ ΣΥΓΚΕΚΡΟΤΗΜΕΝΗ ΚΑΤΑ ΝΙΚΑΙΑΝ ΣΥΝΟΔΟΣ
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν οὖν σύμπασα τῶν ἀνδρῶν τούτων
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Η ΜΕΝ ΠΑΛΑΙΑ ΚΑΙ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΑ
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΠΑΛΑΙΑ ΚΑΙ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΑ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν παράδοσις ἡ περὶ τῶν πυρετῶν σύντομός ἐστι
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν παράνομος καὶ ἀκάθαρτος τῶν Ἰουδαίων νηστεία λοιπὸν ἐπὶ θύραις
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΣΙΩΠΗΣ ΑΚΙΝΔΥΝΟΝ ΓΕΡΑΣ ΦΗΣΙ
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΠΕΝΙΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΕΣΤΙΝ ΕΓΚΡΑΤΕΙΑΣ
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν περὶ θεοσεβείας
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν περὶ τῆς θεοσεβείας καὶ τῆς τῶν ὅλων ἀληθείας γνῶσις
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν πρόθεσις τῷ λόγῳ δικαία
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΠΡΩΤΗ ΑΜΠΕΛΟΣ ΛΕΥΚΗ ΕΣΤΙΝ ΗΝ ΤΙΝΕΣ ΒΡΥΩΝΙΑΝ ΚΑΛΟΥΣΙΝ
|
Incipit |
|
ἡ μὲν πρώτη προσφορὰ
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν πρώτη προσφορὰ
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν πρώτη προσφορὰ
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν πρώτη σύνοδος καθεῖλεν Ἄρειον
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν σκηνὴ τοῦ δράματος
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΣΦΥΓΜΙΚΗ ΚΙΝΗΣΙΣ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΖΩΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΙΣ
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν τῆς ἀναστάσεως μνήμη τὰ κατὰ τοῦ θανάτου
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν τῆς δεσποτικῆς φιλανθρωπίας
|
Incipit |
|
ἡ μὲν τοῦ διακόνου στολὴ χειρίδας ἔχει
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΗΤΗΡ ΕΥ ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ ΤΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν τοῦ κυρίου Θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ προαιώνιος καὶ αὐτοαίτιος βασιλεία
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν τοῦ σωτῆρος εἰρήνη βαθ[ὺ]ν ἔβαλε τὸν πόρον καθ’ ὅλης τῆς οἰκουμένης
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν τοῦ σωτῆρος ἡμῶν
|
Incipit |
|
Η μεν του Σωτηρος ημων Ιησου Χριστου προαιωνιος βασιλεια — Εγενετο τοινυν κατ’ εκεινον τον καιρον της σατανικης ειδωλολατρειας επικρατουσης
|
Incipit |
|
ἡ μὲν τῶ νῷ μόνῳ προσαπτομένη ὡς τὸ κῦρος ἔχοντι, ἡ δὲ ἅμα τῷ συναμφοτέρῳ, ὡς ῥᾷον ἐξαπατωμένῳ καὶ τὴν λήθην πάσχοντι
|
Desinit |
|
Ἡ μὲν τῶν μαρτύρων τοῦ Χριστοῦ ὑπὲρ εὐσεβείας ἔνστασις
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν τῶν νεφῶν συνδρομὴ τὴν ἡμέραν ἡμῖν κατηφεστέραν ἐποίησε
|
Incipit |
|
ἡ μὲν τῶν προηγουμένων ἀκολουθία
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν ὑλικὴ αἰτία τούτου τοῦ βιβλίου ἐστὶν αἱ προτάσεις, αἵτινες εἰσὶν ὑποκείμενον ἐν αὐτῷ
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν ὑπόθεσις τῆς ἐκκλησίας ἐστὶ τὸ ἐπὶ τῇ μακαρία μάρτυρι γενόμενον κήρυγμα
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΣΤΟΧΑΣΤΙΧΗ
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΦΙΛΟΥΛΟΣ ΨΥΧΗ
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΦΙΛΟΥΛΟΣ ΨΥΧΗ ΤΑΙΣ ΑΥΛΑΙΣ ΕΠΙΧΑΣΚΕΙ
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΦΥΣΙΣ ΑΝΕΥ ΜΑΘΗΣΕΩΣ
|
Titulus initialis |
|
Ἠ μὲν Φωκίωνος τοῦ χρηστοῦ γθνή
|
Incipit |
|
η μεν χειρ γραψασα σηπεται ταφω, η δε βιβλος πεφηκεν χρονοις [...] πλει[στοι]ς (πλειστοις).
|
Textus |
|
ἡ μὲν χεὶρ ἡ γράψασα σήπεται τάφω,
γραφὴ δὲ μένει εἰς χρόνους πληρεστάτους
|
Textus |
|
Η ΜΕΝ ΧΡΥΣΗ ΚΕΦΑΛΗ ΕΔΗΛΟΥ
|
Incipit |
|
ἡ μέντοι παραίτησις
τοῦ δὲ χρηματίσαντος
|
Incipit |
|
ἡ μέντοι παραίτησις
|
Incipit |
|
ἡ μέντοι παρίτησις
τοῦ δὲ χρηματίσαντος
|
Incipit |
|
ἡ μερὶς αὐτοῦ… ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν εἰς δόξαν… Ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ἡ μετάνοια δεινὴ καὶ φοβερὰ τῷ ἁμαρτωλῷ, φάρμακον τῶν πλημμελημάτων, δαπάνημα τῶν δακρύων
|
Incipit |
|
Ἡ μετάνοια καὶ ἀρχή ἐστι καὶ μεσότης καὶ τέλος τῆς τῶν Χριστιανῶν πολιτείας
|
Incipit |
|
Ἡ μετάστασις τοῦ ἁγίου Ἱωάννου τοῦ ἀποστόλου καὶ εὐαγγελιστοῦ, οὗτος ἦν υἱὸς Ζεβεδαίου καὶ Σαλώμης
|
Incipit |
|
Η μεταστασις του αγιου Ιωαννου του αποστολου
|
Incipit |
|
Η μεταστασις του αγιου Ιωαννου του αποστολου και ευαγγελιστου, ουτος ην υιος Ζεβεδαιου
|
Incipit |
|
Ἡ μετάστασις τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ ἀποστόλου καὶ εὐαγγελιστοῦ. Οὖτος ἦν υἱὸς Ζεβεδαίου καὶ Σαλώμης, ἥτις ἦν θυγάτηρ Ἰωσὴφ τοῦ μνήστηρος
|
Incipit |
|
Η ΜΕΤΡΙΟΤΗΣ ΗΜΩΝ
|
Incipit |
|
ἡ μετριότης ἡμῶν
|
Incipit |
|
ἡ μετριότης ἡμῶν γνώμη
|
Incipit |
|
Ἡ μετριότης ἡμῶν γνώμῃ
|
Incipit |
|
ἡ μετριότης ἡμῶν διὰ τοῦ παρόντος
|
Incipit |
|
Ἡ μετριότης ἡμῶν εὐδοκίᾳ
|
Incipit |
|
ἡ μετριότης ἡμῶν εὐδοκίᾳ
|
Incipit |
|
ἡ μετριότης ἡμῶν ὁμοῦ μὲν
|
Incipit |
|
ἡ μετριότης ἡμῶν ὅτε
|
Incipit |
|
Ἡ μετριότης ἡμῶν ὅτε πρώτως ἐλαλήθησαν
|
Incipit |
|
ἡ μετριότης ἡμῶν τῆς σῆς ὑπομνήσεως
|
Incipit |
|
ἢ μέχρι τῆς συντελείας, ἐν ᾗ καὶ ὁ χρόνος τῇ κινήσει τοῦ συμπεπαύεται, σαφές ἐστιν
|
Desinit |
|
ἡ μητὴρ αὐτῆς Ἄννα, ἐτῶν οθ΄.
|
Desinit |
|
Η ΜΗΤΡΑ ΕΧΕΙ ΧΙΤΩΝΑΣ ΔΥΩ, Ο ΜΕΝ ΕΞΩΘΕΝ ΝΕΥΡΩΔΗ, Ο ΔΕ ΕΝΔΟΘΕΝ ΣΑΡΚΩΔΗΣ
|
Desinit |
|
Η ΜΙΑ ΑΥΤΗ ΦΥΣΙΣ Η ΘΕΙΑ ΑΚΡΑΤΟΣ ΕΣΤΙΝ
|
Incipit |
|
Η ΜΙΑ ΑΥΤΗ ΦΥΣΙΣ Η ΘΕΙΑ ΑΚΡΑΤΟΣ ΕΣΤΙΝ
|
Incipit |
|
ἡ μία καὶ ἀδιαίρετος φύσις τε καὶ θεότης τῆς ἁγίας καὶ ὁμοουσίου τριάδος...ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἡ μία τῷ ἀριθμῷ καὶ ἁπλῆ ἐνεργεία καὶ πρὸς ἓν ἐνέργημα
|
Incipit |
|
ἡ μικρὰ σύνοψις τοῦ πρώτου τόμου τῶν προοιμίων
|
Desinit |
|
ἡ μικρὰ σύνοψις τοῦ πρώτου τόμου τῶν προοιμίων
|
Desinit |
|
ἥ μιν ἔμελλε πόληος ἀπόπροθι θέσθαι ἀνάσσης;
|
Desinit |
|
η μνα, μια διμυρον λιτρα εστιν, ως Επιφανιος τω Κυπριω δοκει.
|
Desinit |
|
Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΣΙ
|
Incipit |
|
ἡ μνησικακία δὲ ἄπαυστον ἔχει
|
Desinit |
|
Η ΜΟΙΡΑ ΟΥΓΓΙΑΣ Ε
|
Desinit |
|
ἡ μοναχὴ ἑτοίμως ἀπαντήσει, ποιήσουσα τὸ προσταχθησόμενον
|
Desinit |
|
Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΕΝ ΟΡΦΕΩΣ ΠΑΛΑΙ ΛΥΡΑ
|
Incipit |
|
Η ΝΘΝ ΗΜΕΙΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΝ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΣΟΦΙΑΝ ΟΝΟΜΑΣΑΝ
|
Incipit |
|
Ἡ νῦν χρεία τοὺς προσφωνητικοὺς ἐξεύρηκεν
|
Incipit |
|
Η ΝΥΞ ΠΡΟΕΚΟΨΕΝ Η ΔΕ ΗΜΕΡΑ ΗΓΓΙΚΕΝ Ο ΜΕΓΑΛΟΦΩΝΟΤΑΤΟΣ ΑΛΕΚΤΩΡ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Ο ΘΕΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ
|
Incipit |
|
ἡ ὁδὸς τῆς ζωῆς μου
|
Desinit |
|
Η ΟΛΙΓΟΣΙΤΕΙΑ ΥΓΕΙΑΝ ΑΡΙΣΤΟΝ ΠΡΟΞΕΝΕΙ
|
Desinit |
|
Η ΟΜΩΣΑΣΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ
|
Incipit |
|
η οντως δεξια και δυναμις
|
Incipit |
|
Η ΟΞΕΙΑ ΚΑΙ Η ΒΑΡΕΙΑ ΣΥΝΘΕΤΟΣ ΔΕ Η ΠΕΡΙΣΠΩΜΕΝΗ
|
Incipit |
|
ἡ ὁπτασία τοῦ ἀγίου Παύλου.
|
Textus |
|
Ἡ ὀρθὴ πίστις αὓτη ἐστίν
|
Incipit |
|
Ἡ ὀρθὴ πίστις αὓτη ἐστίν
|
Incipit |
|
Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΕΣΤΙΝ
|
Incipit |
|
Ἡ ὀρθόδοξος πίστις τῶν ἁληθῶς χριστιανῶν δίχα ἔργων ἀγαθῶν νεκρά ἐστιν
|
Incipit |
|
Ἡ ὀρθόδοξος πίστις τῶν ἁληθῶς χριστιανῶν δίχα ἔργων ἀγαθῶν νεκρά ἐστιν
|
Incipit |
|
ἢ ὅσα τοῖς ἀκινήτοις αὐτοῦ νόμοις ἕπεται. Ταῦτα δέ ἐστι τὰ προειρημένα
|
Desinit |
|
Ἡ ὁσία μήτηρ ἡμῶν Δομίκα αὕτη ἦν ἐπὶ Θεοδοσίου
|
Incipit |
|
η οτι απο Αβρααμ και Δαβιδ ην ο Χριστος.
|
Desinit |
|
η οτι απο Αβρααμ και Δαβιδ ην ο Χριστος.
|
Desinit |
|
η οτι απο Αβρααμ και Δαυιδ ην ο Χριστος.
|
Desinit |
|
ἢ οὐκ ἐγκαταλειπόμενοι τῷ βάθει τῶν πειρασμῶν ἢ τὴν χάριν τῆς ὑπομονῆς ἐκ Θεοῦ λαβόντες εἰς δοκιμήν, ἐξ ἧς ἐστιν ἡ βέβαιος ἐλπὶς τῆς αἰωνίου ζωῆς· ἧς γένοιτο... ἀμήν
|
Desinit |
|
ἢ οὐκ οἶδα ὁ τῆς ἀγάπης κόπος κόρον
|
Incipit |
|
ἢ οὖν ἐκείνην
|
Desinit |
|
Ἡ οὖν παρανόμως γαμηθεῖσα
|
Incipit |
|
ἡ παγὶς συνετρίβη καὶ ἡμεῖς ἐρρύσθημεν, ἡ βοήθεια ἡμῶν ἐν ὀνόματι Κυρίου τοῦ ποιήσαντος τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν, αὐτῷ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας ἀμήν.
|
Desinit |
|
ἡ παθητικὴ ὁ ζευγνύμενος
|
Desinit |
|
ἡ παθητικὴ ὁ ζευγνύμενος [
|
Desinit |
|
Ἡ παναγία καὶ σεπτὴ Τρίας
|
Incipit |
|
Η ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ ΝΥΜΦΗ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ
|
Incipit |
|
Ἡ πανευτυχὴς καὶ πανολβία πόλις
|
Incipit |
|
Η ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ ΣΟΥ ΙΣΧΥΣ
|
Incipit |
|
Ἡ παντουργὸς καὶ ὑπερούσιος καὶ παντεπίσκοπος μία θεότης καὶ δύναμις
|
Incipit |
|
Ἡ παρὰ τῶν ἡμετέρων σταλεῖσα ἔκθεσις πρὸς Λατίνους
|
Titulus initialis |
|
ἡ παράβασις ἐγένετο. Οὕτω διὰ τοῦ ξύλου ἡ σωτηρία εἰς ἡμᾶς εἰσῆλθεν, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΑΥΤΗ ΕΤΑΧΘΗ
|
Incipit |
|
η παραγραφη
|
Titulus initialis |
|
Η ΠΑΡΑΧΡΗΣΙΣ ΕΣΤΙΝ Η ΑΜΑΡΤΙΑ
|
Desinit |
|
η παρον ελαχιστωτητη (?), επαραγινοντο (?), η κυρια Μαρουδι, και αυτη θεασιν, και επιχορηγει, και προστατει (?) δια ψυχῃ σωτηριᾳ, τo παρον και αγιον, εν τo ιερον και πανμεγιστον οικουμενικον ευαγγελιον, τωv (?) φωτισθεν εν πασι (πασῃ) τῃ οικουμενῃ, και υπο αποστολων, εν ταις γεγραμμενον, υπο της του αγιου πνευματος μαρτυρουμενου, και γουν εγω η παρουσα αυτη η ανωθεν Μαρια, αγωρασα αυτο και αφιερωσα αυτο εις την εκκλησιαν της πανευλογημενης δεσποινης ημων Θεοτοκου και αειπαρθενου Μαριας και εβαλα αυτο εις ψυχη σωτηρια, να μνημονευομεν αεναος ο λαχοι η Μαρια, και ο πατηρ αυτου Ιαγουπη, και η μητηρ αυτης Τζαρια, και ο ανηρ αυτου Ιωαννης και εις ονομα Φλου…
|
Textus |
|
Η παρουσα βιβλος μετετεθη απο των κατηχουμεν[ειων] (κατηχουμενειων) εις τον πυργον μηνι νοεμβριω ιϛ´, ινδικτιωνι ι´ ετει ͵ϛψμε´.
|
Textus |
|
Ἡ παροῦσα βίβλος περιέχει ὁράσεις τινὰς τοῦ προφήτου Δανιὴλ ἃς ἀπεκάλυψεν αὐτῷ ὁ θεὸς ἐν χείλεσιν αὐτοῦ ἐν ἡμέραις Ἀλεξάνδρου Βασιλέως ἥν τινα ἰδών τις ὀνόματι Ἀλέξιος κατὰ τοὺς στψνγ'
|
Titulus initialis |
|
η παρουσα δελτος εγενετο· Ιωαννου του εκ γενους Ολυντηνων· του γεγονοτος δομεστικου της αυτοκρατορισσης και βασιλισσης κυριας Ειρηνης της συζυγου του κραταιου βασιλεως του πορφυρογεννητου κυρου Ιωαννου του Κομνηνου· εν ετει ͵ϛχλϛʹ ινδικτιωνος ϛʹ
|
Textus |
|
Η παρουσα θεια βιβλος προσετεθη εν τοις των κατηχουμεν[ειων] (κατηχουμενειων) βιβλιοις, δια του αγιου πατρος ημων και καθηγουμενου … της καθ᾽ ημας αγιας λαυρας του οσιου πατρος ημων Αθανασιου του εν τω Αθω ορει ηγουν (?) τω αγιω ορει, ψυχικης ενεκα σωτηριας αυτου, και δωη κυριος ο θεος ημων τω τοιουτω καθηγουμενω ημων τω μοναχω Κυπριανω τον μισθον εις το πολλαπλουν (?) αφεσιν αμαρτιων, ψυχικην σωτηριαν, και ζωην αιωνιον αμην. μηνι ιανουαριω ινδικτιωνι ϛ´, ετει ͵ϛψκϛ´
|
Textus |
|
ἡ παροῦσα πραγματεία ἐκ διαφόρων ἤθροισται βιβλίων
|
Titulus initialis |
|
ἡ παρουσία αὐτοῦ
|
Desinit |
|
Η ΠΑΣΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΦΥΣΙΣ ΕΙΣ ΤΡΙΑ ΜΕΡΗ ΔΙΑΙΡΕΘΕΣΗΤΑΙ
|
Incipit |
|
Η ΠΑΣΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΦΥΣΙΣ ΕΙΣ ΤΡΙΑ ΜΕΡΗ ΔΙΑΙΡΕΘΗΣΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
Ἡ πασῶν τῶν ἑορτῶν ἐπεδήμησεν ἑορτή, καὶ τὴν οἰκουμένην εὐφροσύνης ἐπλήρωσεν· ἑορτὴ ἡ τῶν καλῶν ἁπάντων ἀκρόπολις
|
Incipit |
|
ἧ πεπληρομένος ποικίλης διδασκαλίας
|
Desinit |
|
Ἡ περὶ τὴν φιλοσοφίαν σπουδὴ ὑμᾶς ὑποδέχεται
|
Incipit |
|
Ἡ περὶ τὴν φιλοσοφίαν σπουδὴ ὑμᾶς ὑποδέχεται, νέοι φιλομαθέστατοι
|
Incipit |
|
Ἡ περὶ τῶν μακαρίων ἀνδρῶν βίων ἀναγραφή
|
Incipit |
|
Ἡ περικαλλὴς μάρτυς καὶ τῆς ἀγαθῆς μερίδος Ἀγάθη
|
Incipit |
|
η περικοπη η ευρισκομενη εν πολλοις των αντιγραφων εις το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εν τω αναγινωσκομενω ευαγγελιω τη εορτη της πεντηκοστης εις την λειτουργιαν, απο του ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της Γαλιλαιας ουκ εγηγερται, ευθυς συναπτως.
|
Titulus initialis |
|
Ἡ περιώνυμος καὶ πρεσβυτέρα Ῥώμη πολλοὺς μὲν καὶ ἄλλους ἐπιφανεῖς ἔσχεν ἄνδρας
|
Incipit |
|
Η ΠΕΨΙΣ ΑΛΛΟΙΩΣΙΣ ΕΣΤΙ ΚΑΤΑ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΡΕΦΕΙΝ ΔΥΝΑΜΕΝΗ
|
Incipit |
|
ἡ πηγὴ τῆς κακίας καὶ τῆς πονηρίας
|
Desinit |
|
ἡ πηγὴ τῶν εὐαγγελικῶν διδα[γμάτων
|
Incipit |
|
Ἡ πηγὴ τῶν εὐαγγελικῶν διδαγμάτων ἀνεῳγμένους ἔχει τοὺς ῥύακας
|
Incipit |
|
Η ΠΙΣΤΙΣ ΗΜΩΝ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ
|
Incipit |
|
ἡ πίστις τῆς εὐσεβοῦς σου
|
Incipit |
|
Η ΠΙΣΤΙΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΧΩΡΙΣ ΕΡΓΩΝ ΑΓΑΘΩΝ
|
Incipit |
|
Η ΠΙΣΤΙΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΧΩΡΙΣ ΕΡΓΩΝ ΝΕΚΡΑ ΕΣΤΙΝ
|
Incipit |
|
Η ΠΙΣΤΙΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΧΩΡΙΣ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΝΕΚΡΑ ΕΣΤΙΝ
|
Incipit |
|
ἡ ποικίλη φροντὶς καὶ ἡ τοῦ κέρδους ἐλπὶς τὸ λήθαιον ἴσως ἐκχέει σοι πόμα.
|
Desinit |
|
ἡ πόλις ἐδαφισθήσεται. Ἀβδιοῦ ἦν ἐκ γῆς [
|
Desinit abruptus |
|
ἡ πολιτεία διαιρεῖται εἰς ὀλιγαρχίαν καὶ μοναρχίαν
|
Incipit |
|
Ἡ πολλὴ κόπρος αἴτια β' ἔχει
|
Incipit |
|
Η ΠΟΝΗΡΙΑ
|
Desinit |
|
ᾗ πορευθέντες ὄψεσθε τὴν αἰώνιον ζωήν
|
Desinit |
|
Ἦ που ὑμῖν, ὦ φιλότης, ἄτοπόν τι καὶ γελοῖον δοκῶ
|
Incipit |
|
Η ΠΟΥ Ω ΠΑΡΟΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
Η ΠΟΥ Ω ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΙΕΡΑ ΓΕΡΟΥΣΙΑ
|
Incipit |
|
ἡ πρᾶξις λοπόν
|
Desinit |
|
ᾗ πρέπει πᾶσα δόξα τιμὴ καὶ προσκύνησις, νῦν καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων ἀμήν.
|
Desinit |
|
ἡ πρόγνωσις τὰ ἐφ' ἡμῖν περιέχει πάντα
|
Incipit |
|
ἢ πρὸς ἄλλο τι τῶν παθῶν ἁγνῶς διακεῖσθαι
|
Incipit |
|
ἡ πρὸς Ἑβραίους ἐγράφη ἀπὸ Ἰταλίας διὰ Τιμοθέου. στίχοι ψγ´.
|
Textus |
|
Ἡ πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολή, δοκεῖ μὲν οὐκ εἶναι Παύλου, διά τε τὸν χαρακτῆρα,
|
Incipit |
|
Ἡ πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολῆ, δοκεῖ μέν τισι μὴ εἶναι Παύλου
|
Incipit |
|
Ἡ πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολὴ· δοκεῖ μὲν οὐκ εἶναι Παύλου
|
Incipit |
|
ἡ πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολῆς (!) Παῦλου
|
Titulus initialis |
|
ἢ πρὸς ἐκκλησίαν ἀποτείνεται τὴν ἐπιστολὴν ἢ πρὸς γυναῖκα καὶ τῶν εὐαγγε(εὐαγγελικῶν) ἐντολῶν τὴν ἑαυτῆς οἰκίαν οἰκονομ(οἰκονομεῖν) πνευματικῶς.
|
Detail(s) |
|
ἡ πρὸς Ἐφεσίους ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης διὰ Τυχικοῦ
|
Textus |
|
ἡ πρὸς Κολασσαεῖς ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης διὰ Τυχικοῦ καὶ Ὀνησίμου
|
Textus |
|
ἡ πρὸς Κορινθίους β· ἐγράφη ἀπὸ Φιλίππων διὰ Τίτου καὶ Λουκᾶ
|
Textus |
|
Ἡ προς Ῥωμαιους ἐπιστολὴ ἐγράφη ἀπο Κορίνθου διὰ χειρος Τερτίου Παυλου ὑπαγορευσαντος
|
Incipit |
|
Ἡ πρὸς Ῥωμαίους ἐπιστολὴ ἐγράφη ἀπὸ Κορίνθου διὰ χειρὸς Τερτίου, Παύλου ὑπαγορεύσαντος αὐτῷ, ἀπεστάλη δὲ διὰ Φοίβης τῆς διακόνου εἰς Ῥώμην, καθ’ ὃν χρόνον Κλαύδιος ἀπήλασε πάντας ἀπὸ Ῥώμης τοὺς Ἰουδαίους. Διατρίβοντος γὰρ
|
Incipit |
|
ἡ πρὸς Ῥωμαίους Παύλου ἐπιστολής (!)
|
Titulus initialis |
|
Ἡ πρὸς Ῥωμαίους. Ὁρισθέντος, ἀποδειχθέντος ὅτι ἔστιν υἱὸς Θεοῦ
|
Incipit |
|
ἡ πρὸς Ῥωμαίους· ἐγράφη ἀπὸ Κορίνθου διὰ Φοίβης τῆς διακόνου τῆς ἐν Κεγχρέαις
|
Textus |
|
ἡ πρὀς Τιμόθεον Β· ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης· ὅτε ἐκ δευτέρου παρέστη Παῦλος τῶ καίσαρι Νέρωνι.
|
Textus |
|
Ἡ πρὸς τὸν βασιλέα ἀναφορὰ τῶν ἀρχιερέων καὶ τῶν λοιπῶν
|
Titulus initialis |
|
ἡ πρὸς Φιλιππησίους· ἐγράγη ἀπὸ Ῥώμης δι' Ἐπαφροδίτου
|
Textus |
|
Ἡ προσβολὴ τοῦ λογισμοῦ ἀναμάρτητος
|
Incipit |
|
Η ΠΡΟΣΛΗΦΘΕΙΣΑ ΣΑΡΞ ΤΩ ΘΕΩ ΛΟΓΩ
|
Incipit |
|
ἢ προστεθέντος ἢ ἀφαιροῦντος τοῦτο δὲ συμβαίνει τὸ μᾶλλον ἢ ἦττον
|
Desinit |
|
Η ΠΡΟΣΩΔΙΑ
|
Titulus initialis |
|
ᾗ προφάσει χρησάμενος, τὸν πρὸς ἡμᾶς σου πατρικὸν δείξεις οἶκτον καὶ τοῖς καλῶς ἐπιστρέφουσιν ἐξ ἀσῳτίας πολλῆς τῶν τέκνων ἐντάξεις, ὅτι σοὶ πρέπει δόξα καὶ προσκύνησις εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit |
|
Η ΠΡΩΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ
|
Incipit |
|
Η ΠΡΩΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ
|
Incipit |
|
Ἡ πρώτη ἁγία καὶ οἰκουμενικὴ σύνοδος γέγονεν ἐν νικαία
|
Incipit |
|
Ἡ πρώτη καὶ μεγίστη τῶν προοιμίων εὕρεσις καλλίστης καὶ πραγματικωτάτης εὑρέσεως τετύχηκε
|
Titulus initialis |
|
Ἡ πρώτη καὶ οἰκουμενικὴ ἁγία σύνοδος ποῦ ἔγινεν; εἰς τὴν Νίκαιαν
|
Incipit |
|
Ἡ πρώτη συζυγία τῶν εἰς μι Αἱ δὲ εἰς μι συζυγίαι τέσσαρές εἰσι
|
Incipit |
|
Η ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΓΕΓΟΝΕΝ ΕΝ ΝΙΚΑΙΑ
|
Incipit |
|
Η ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΓΕΓΟΝΕΝ ΕΝ ΝΙΚΑΙΑ ΤΩ Ιʹ ΕΤΕΙ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ
|
Incipit |
|
η πρωτοβαθμος των μαθητων αβροτης
Πετρος προβαλλει τους λογους ως μαργαρους
εκ της αβυσσου των θεου χαρισματων,
ους ειλκυσεν πριν μυστικωτατω τροπω
και νυμφοκοσμει του νοητου νυμφιου
την παρθενον τε και νεαν εκκλησιαν.
|
Textus |
|
Ἡ πτῶσις τῆς Σεβαστοπόλεως. Τεμάχια, ληφθέντα ἐκ τῆς ἱστορίας· Ἡ ἀνάβασις τοῦ Α. Χρυσοβέργη εἰς τὴν Ῥωσσίαν
|
Titulus initialis |
|
ἢ πῶς ἐκπορεύεται τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον, οὐ δεῖ περιερίζεσθαι
|
Desinit |
|
Η ΡΑ ΤΙ ΚΑΙΝΟΝ Γʹ ΕΚΤΕΤΥΠΩΚΑΣ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΑ
|
Incipit |
|
Η ΡΑ ΤΙΣ ΕΣΤΙ ΛΙΑΝ ΒΑΡΥΓΟΥΝΑΤΟΣ Η ΡΑ ΦΙΛΥΠΝΟΣ
|
Incipit |
|
η ριζα και (το γενος s.l.) του Δαυιδ·
|
Desinit abruptus |
|
ἡ ρίζα τῆς φρονήσεως. Ἦσαν δὲ αἱ τοιαῦται γυναῖκες... ἀκολουθοῦσαι τῷ κυρίῳ, ᾦ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ἡ ῥίζα τῆς φρονήσεως· τῷ δὲ Χριστῷ...
|
Desinit |
|
Η ΡΟΔΟΝ ΞΗΡΟΝ ΚΑΙ ΝΙΤΡΟΝ ΚΑΙ ΣΤΑΦΙΣ ΜΕΤΑ ΟΞΟΥΣ ΧΡΩ ΕΝ ΒΑΛΑΝΙΩ
|
Desinit |
|
ἡ Σαρακῆνα καὶ ἐβαπτίσθη εἰς δόξαν... Χριστοῦ
|
Desinit |
|
Η ΣΑΡΞ ΩΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΕΝ ΚΥΡΙΩ ΛΟΓΩ ΥΠΑΡΞΕΩΣ ΑΝΩΤΕΡΑ
|
Incipit |
|
ἥ σε τόκον βλάστησεν ἐπὶ χθονὶ κάλλιμον ἔρνος
|
Desinit |
|
Η ΣΕΛΕΝΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΤΟΙΣ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ
|
Desinit |
|
Η ΣΕΛΗΝΗ ΑΡΧΕΤΑΙ ΜΕΝ ΑΠΟ ΤΟΥ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΜΗΝΟΣ
|
Incipit |
|
Η ΣΕΜΙΡΑΜΙΣ ΤΩΝ ΑΣΣΥΡΙΩΝ ΗΝ ΒΑΣΙΛΙΣ
|
Incipit |
|
Ἡ σεπτὴ καὶ μεγαλόδωρος τῶν ἁγίων αὕτη σκηνή
|
Incipit |
|
η Σικιμα εστι Συχεμ αντικρυ εχουσα την Σιχαρ πολιν Σαμαρειτων. ενθα εισηλθεν ο κυριος νυν δε καλειται η Σικιμα Νεαπολις εν τη Παλαιστινη. τοτε δε ουσα Σαμαρεια και Ιουδαια. Σαμαρεια δε κεκληται εκ τε του Σωμηρ ενος υιου των Χαναναιων εκ των εγκαθετων τεσσαρων εθνων των Ασσυριων. Σαμαρειτης (?) ο ερμηνευεται φυλαξ.
|
Textus |
|
ἡ στερεὰ καὶ τελεία πίστις τῆς ψυχῆς εἶναι μητέρα τῆς καλογερικῆς
|
Incipit |
|
ἡ συγγένεια
|
Incipit |
|
ἡ συγγένεια
|
Incipit |
|
ἡ συγγένεια
|
Incipit |
|
ἡ συγγένεια
|
Incipit |
|
Η ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΓΕΝΙΚΟΝ ΕΣΤΙ ΚΑΙ ΔΙΑΙΡΕΙΤΑΙ ΕΙΣ ΑΝΙΟΝΤΑΣ ΚΑΤΙΟΝΤΑΣ
|
Incipit |
|
Η ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΓΕΝΙΚΟΝ ΕΣΤΙ ΟΝΟΜΑ
|
Incipit |
|
Η ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΓΕΝΙΚΟΝ ΕΣΤΙ ΟΝΟΜΑ
|
Incipit |
|
Η ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΓΕΝΙΚΟΝ ΕΣΤΙΝ ΟΝΟΜΑ
|
Incipit |
|
Η ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΓΕΝΙΚΟΝ ΕΣΤΙΝ ΟΝΟΜΑ
|
Incipit |
|
Η ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΓΕΝΙΚΟΝ ΕΣΤΙΝ ΟΝΟΜΑ ΔΙΑΙΡΕΙΤΑΙ ΔΕ ΕΙΣ ΤΑΞΕΙΣ ΤΡΕΙΣ
|
Incipit |
|
Η ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΓΕΝΙΚΟΝ ΕΣΤΙΝ ΟΝΟΜΑ ΔΙΑΙΡΕΙΤΑΙ ΔΕ ΕΙΣ ΤΑΞΕΙΣ ΤΡΕΙΣ
|
Incipit |
|
Η ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΓΕΝΙΚΟΝ ΕΣΤΙΝ ΟΝΟΜΑ ΔΙΑΙΡΕΙΤΑΙ ΔΕ ΕΙΣ ΤΑΞΕΙΣ ΤΡΕΙΣ
|
Incipit |
|
ἡ συγγένεια γενικόν τι ὄνομα
|
Incipit |
|
Η ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΔΙΑΙΡΕΙΤΑΙ ΕΙΣ ΠΕΝΤΕ
|
Incipit |
|
Η ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΔΙΑΙΡΕΙΤΑΙ ΕΙΣ ΠΕΝΤΕ
|
Incipit |
|
Η ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ Η ΦΥΣΕΙ ΕΣΤΙΝ
|
Incipit |
|
Η ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΚΟΙΝΟΝ ΕΣΤΙΝ ΟΝΟΜΑ ΕΣΤΙ ΔΕ ΓΕΝΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
|
Incipit |
|
Η ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΟΝΟΜΑ ΕΣΤΙΝ
|
Incipit |
|
Η ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΤΡΙΣΣΩΣ ΝΟΕΙΤΑΑΙ
|
Incipit |
|
Η ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΤΡΙΣΣΩΣ ΝΟΕΙΤΑΙ
|
Incipit |
|
η συγγενης σου, ων ενεκεν, δοξα τη συγκαταβασει Χριστου του θεου ημων εις τους αιωνας αμην.
|
Desinit |
|
Η ΣΥΓΓΕΝΝΕΙΑ ΟΝΟΜΑ ΕΣΤΙ ΓΕΝΙΚΟΝ
|
Incipit |
|
Η ΣΥΛΛΗΨΙΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
|
Incipit |
|
ἡ σύμπηξις δὲ τοῦ ὑγροῦ τὴν ψυχρότητα
|
Desinit |
|
Ἡ σύναξις τῶν τιμίων ἀποστόλων καὶ δήλωσις ὅπως καὶ ποῦ ἕκαστος αὐτῶν ἐκήρθξεν. Εἰ γὰρ μὴ ὁμοῦ πάντες κεκοίμηνται
|
Incipit |
|
Η ΣΥΝΘΕΣΙΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΤΩΣ
|
Incipit |
|
ἡ σῦριγξ τοῦ Θεοκρίτου
|
Titulus initialis |
|
ἡ σωτηρία διὰ τοῦ ξύλου γενήσεται. Εἴπωμεν οὖν καὶ ἡμεῖς οἱ ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ κυρίου καυχώμενοι... Ἔσωσεν ἡμᾶς ὅτι αὐτοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία...
|
Desinit |
|
ἡ σωτηρία μόνον
|
Desinit |
|
Η ΣΩΦΡΩΝ ΑΥΤΗ ΚΑΙ ΣΕΜΝΗ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΣΩΣΑΝΝΑ
|
Incipit |
|
η σωφρων η <...> Λαζαρου αδελφη.
|
Desinit |
|
ἡ σώφρων ἡ τοῦ Λαζάρου ἀδελφή
|
Desinit |
|
ἡ σώφρων ἡ τοῦ Λαζάρου ἀδελφή.
|
Desinit |
|
Η ΤΑ ΤΗ ΓΑΣΤΡΙ ΕΙΣΑΧΘΕΝΤΑ ΚΑΛΩΣ ΠΕΨΑΙ
|
Desinit |
|
Η ΤΑΞΙΣ ΓΙΝΟΕΜΝΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΠΟ ΛΑΤΙΝΩΝ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΝΤΤΑ ΤΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩ ΗΜΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
|
Titulus initialis |
|
Η ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΣ ΗΜΩΝ ΑΠΟ ΤΗΣ ΔΟΘΕΙΣΗΣ ΑΥΤΗ ΔΩΡΕΑΣ ΚΑΙ ΧΑΡΙΤΟΣ
|
Incipit |
|
Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΙΣ ΚΑΙ ΧΑΡΙΣ ΕΡΓΩΝ
|
Incipit |
|
Η ΤΑΣ ΠΥΛΑΣ ΚΛΕΙΣΑΣΑ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ
|
Incipit |
|
η ταυταις, ου κατευοδουται.
|
Desinit |
|
Η ΤΕ ΠΡΩΤΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΥΝΑΞΕΩΣ
|
Desinit |
|
Η ΤΕΤΑΡΤΗ ΩΔΗ Η ΤΟΥ ΑΒΒΑΚΟΥΜ ΠΡΟΔΗΛΩΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΕΥΕΘ
|
Incipit |
|
Η τετρας ωδε
|
Incipit |
|
ἡ τετρὰς ὧδε τῶν μαθητῶν τοῦ λόγου
ἐκχεῖ τὸ ῥεῦμα τῶν ἀειρρύτων λόγων˙
τοίνυν ὁ διψῶν μὴ κατόκνει τοῦ πίνειν˙
ψυχὴν κατάρδων καὶ ποτίζων τὰς φρένας.
|
Textus |
|
Ἡ τετρας ὧδε των μαθητῶν του λόγου
|
Incipit |
|
η τετρας ωδε των μαθητων του λογου
|
Incipit |
|
η τετρας ωδε των μαθητων του λογου, εκχει το ρευμα των αειρρυτων λογων, τοινυν ο διψων μη κατοκνει του πινειν, ψυχην καταρδων και ποτιζων τας φρενας.
|
Textus |
|
Η ΤΕΤΡΑΣ ΩΔΕ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
|
Incipit |
|
Ἡ τετρὰς ὧδε, τῶν μαθητῶν τοῦ λόγου,| Ἐκχεῖ τὸ ῥεῦμα, τῶν ἀειρρύτων λόγων,| Τοίνυν ὁ διψῶν, μὴ κατόκνει τοῦ πίνειν,| Ψυχὰς κατάρδει, καὶ ποτίζει τὰς φρένας.
|
Textus |
|
η την αισθητην λεγει πορνειαν· η την απο θεου αποστασιαν.
|
Textus cuiusdam partis |
|
Η την αισθητην λεγει, η την απο θεου αποστασιαν.
|
Incipit |
|
Η ΤΗΝ ΠΗΓΗΝ ΤΗΣ ΑΠΑΘΕΙΑΣ
|
Incipit |
|
ἡ τὴν τῶν ὅλων προσδοκίαν ὑπὲρ λόγον τεκοῦσα, τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν ἀληθινὸν Θεὸν καὶ Δεσπό την· ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
Ἡ τὴν φύσιν λαθοῦσα καὶ τερπνὰ βίου
|
Incipit |
|
ἡ τῆς εὐσεβείας ἀλήθεια τὸ κράτος αὖθις ἕξει
|
Desinit |
|
Ἡ τῆς θείας γραφῆς ἀκρίβεια
|
Incipit |
|
ἡ τῆς ὁρωμένης καμίνου διαγραφὴ κεῖται
|
Incipit |
|
Ἡ τῆς πνευματικῆς ἀδελφότητος
|
Incipit |
|
Ἡ τῆς σῆς γλυκείας καὶ ποθεινῆς ἀδελφότητος
στέρησις
|
Incipit |
|
ἢ τῆς τῶν ἀγαθῶν ἀπολαύσεως ἢ τῆς ἀπεράντου κολάσεως
|
Desinit |
|
Η ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΝΕΚΔΙΗΓΗΤΟΣ
|
Incipit |
|
ἤ τις ἐπίσκοπος ἤ τις πρεσβύτερος τρίτον ἀρραβῶνα
|
Incipit |
|
Η ΤΟ ΤΑ ΑΜΦΟΤΕΡΑ ΚΑΚΩΣ ΑΠΟΛΕΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
Η ΤΟ ΤΡΙΤΟΝ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΙΣΤΑΣΙ
|
Desinit |
|
η το χαιρε
|
Incipit |
|
ἢ τοῖς οὖσιν οὐκ ἄνευ ἀλγηδόνος αἰσθητικῆς ἢ νοητῆς ἢ φυσικῆς σύνεστιν
|
Desinit |
|
ἡ τοῖς τὸν θεὸν γνησίως ἠγαπηκοσιν ἐπηγγέλται ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ
|
Desinit |
|
ἢ τοῖς ψυχικοῖς ἰδιώμασι τὸν γεννησάμενον ἀποσώζοιεν. Ἔρρωσο
|
Desinit |
|
Ἡ τὸν ὅσιον τοῦτον… … ἐκθρέψασα Νικήταν ἡ τῆς Ἑλλάδος προκειμένη ἑπτάπυλος Θηβῶν πόλις πέφηνεν
|
Incipit |
|
Ἡ τοῦ ἀγαθοῦ καὶ φιλανθρώπου Θεοῦ ἡμῶν περὶ τὸν ἄνθρωπον οἰκονομία ἀνάκλησίς ἐστιν ἀπὸ τῆς προτέρας ἐκπτώσεως
|
Incipit |
|
Ἡ τοῦ ἁγίου πνεύματος δύναμις ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται, καθὰ γέγραπται καὶ πιστεύομεν, ἐν ἀσθενείᾳ δὲ οὐ σώματος μόνον, ἀλλὰ δὴ καὶ λόγου καὶ σοφίας ἐν γλώττῃ κειμένης
|
Incipit |
|
Η ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΠΡΟΣΗΓΟΡΙΑ ΤΗ ΕΒΡΑΙΔΙ ΦΩΝΗ ΠΥΡ ΕΡΜΗΝΕΥΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
Η ΤΟΥ ΑΣΤΕΡΟΣ ΕΣΤΑΙ ΑΚΡΙΒΗΣ ΕΠΟΧΗ
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ἡ τοῦ Ἐζεκιὴλ φρικώδης καὶ θαυμαστὴ καὶ δυσερμηνεύτητος ὅρασις
|
Incipit |
|
Ἡ τοῦ θείου πν(εύματο)ς πάντερπνος λύρα,
σάλπιγξ ἡ οὐ(ρά)νιος θ(εο)ῦ τοῦ λόγου
(...)
Καὶ τὰς βάσεις στήριξον ἐπὶ τῇ πέτρᾳ
τῶν σῶν ἐντολῶν τῶν θεοπρεπεστάτων
τοῦ σοῦ λάτρου ἄζυγος Θεοδοσίου,
τοῦ μετὰ πολλοῦ πόθου καὶ θυμιδίας
καὶ σχέσει κτισάμενον [sic] τήνδε τὴν δέλτον
εἰς λύτρον καὶ κάθαρσιν ἐμῶν σφαλμάτ(ων)
|
Textus |
|
η του θεου εκκλησια προσδεχεται.
|
Desinit |
|
η του θεου εκκλησια προσδεχεται.
|
Desinit |
|
ἡ τοῦ θεοῦ ἐκκλησία προσδέχεται.
|
Desinit |
|
η του θεου εκκλησια προσδεχεται.
|
Desinit |
|
η του θεου εκκλησια προσδεχεται.
|
Desinit |
|
Η ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΛΟΓΟΥ ΠΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΕΠΙΔΗΜΙΑ
|
Incipit |
|
Ἡ τοῦ Θεοῦ μεγάλη ἀγάπη
|
Incipit |
|
Ἡ τοῦ Θεοῦ μεγάλη ἀγάπη
|
Incipit |
|
Ἡ τοῦ θεοῦ μεγάλη ἀγάπη καὶ τὰ χρηστὰ τῆς συμπαθείας σπλάγχνα ἔπεισεν ἡμᾶς γράψαι πρὸς τὴν σὴν ἁγιότητα
|
Incipit |
|
Ἡ τοῦ Κυνὸς ἐπιτολὴ γίνεται διαφαινούσης
|
Incipit |
|
ἡ τοῦ κυρίου ἀνάστασις καὶ ἀνθρωπίνης φύσεώς ἐστιν ἀνανέωσις
|
Incipit |
|
Ἡ τοῦ κυρίου ἀνάστασις τὸ ἔαρ
|
Incipit |
|
ἡ τοῦ λόγου σύλληψις ἐν σοι παρθένε
|
Incipit |
|
ἡ τοῦ μεγέθους τῆς θείας φύσεως ὐπεροχή.
|
Desinit |
|
Η ΤΟΥ ΜΟΝΟΓΕΝΟΥΣ ΥΙΟΥ
|
Incipit |
|
ἡ τοῦ Μωσέως
|
Incipit |
|
Η ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΟΜΟΛΟΓΙ ΑΝΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΗ
|
Titulus initialis |
|
Η του πνευματος δυναμις εν ασθενεια διατελειουται.
|
Incipit |
|
Η του πνευματος δυναμις εν ασθενεια τελειουται
|
Incipit |
|
Η του πνευματος δυναμις εν ασθενεια τελειουται. καθα και γεγραπται
|
Incipit |
|
Η ΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΟΥ ΠΛΙΝΘΙΣ
|
Titulus initialis |
|
Η του στοματος σου καθαπερ πυρσος εκλαμψασα χαρις
|
Textus |
|
Ἡ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν καὶ θεοῦ ἐξ οὐρανῶν κάθοδος μεγάλων ἀγαθῶν τῷ γένει ἀνθρώπων
|
Incipit |
|
ἡ τοῦ φιλαγάθου Θεοῦ ἡμῶν περὶ τὸ ἡμέτερον γένος κηδεμονία
|
Incipit |
|
ἡ του φιλαγάθου θεοῦ ἡμῶν περὶ τὸ ἡμέτερον γένος κηδεμονία
|
Incipit |
|
ἡ τοῦ φιλαγάθου Θεοῦ ἡμῶν περὶ τὸ ἡμέτερον γένος κηδεμονία
|
Incipit |
|
ἡ τοῦ φιλαγάθου θεοῦ ἡμῶν περὶ τὸ ἡμέτερον γένος κηδεμονία
|
Incipit |
|
Η ΤΟΥ ΦΙΛΑΝ(ΘΡΩΠ)ΟΥ ΘΕΟΥ ΗΜΩΝ ΠΕΡΙ ΤΟ ΗΜΕΤΕΡΟΝ ΓΕΝΟΣ ΚΗΔΕΜΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑΣ ΜΕΝ ΑΥΤΩ
|
Titulus initialis |
|
ἢ τοὺς ποιητὰς ἐπιστήμῃ
|
Desinit |
|
Ἡ Τριὰς αὖτις ἔειπε «ποήσωμεν βροτὸν ἄνδρα
|
Incipit |
|
ἡ τριὰς ὁ θεὸς τὸ ἄσχετον κράτος
|
Incipit |
|
ἢ τριπλεκές· οὕτως γὰρ ἡμᾶς
|
Desinit |
|
Ἡ τρισυπόστατος καὶ ἀδιαίρετος μία οὐσία καὶ θεότης καὶ δύναμις πατρὸς
|
Incipit |
|
Ἡ τρισυπύστατος μονὰς ἀναίτιε πάτερ υἱὲ γεννητὲ πρὸ τῶν αἰώνων πάντων
|
Incipit |
|
Ἡ τρυγὼν ἡ φιλέρημος
|
Incipit |
|
ἢ τυμπάνων ἢ αὐλῶν ἢ συμβόλων ἀκούσαντες
|
Desinit |
|
ἢ τυμπάνων ἢ αὐλῶν συμβώλων ἀκούσαντες
|
Desinit |
|
Ἡ τύχη καὶ τὸ αὐτόματον
|
Incipit |
|
ἢ τῷ βραχεῖ πρὸς σὲ μεταστήσομαι
|
Desinit |
|
ἦ τῷ Θεῷ ζῇς, τῷ βροτῶν θανὼν νόμῳ
|
Desinit |
|
Η ΤΩ ΟΝΤΙ ΑΡΧΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΜΟΡΙΩΝ
|
Incipit |
|
Ἡ τῶν ἀγαθῶν πραγμάτων ἀγγελία
εἴληφε τέλος μηνὶ τῷ δεκεμβρίῳ
ἡμέρα μὲν ἦν τέτρας τῆς ἑβδομάδος
ἴνδικτος ἀνύουσα δέ ἡ δευτέρα·
Χειρὶ γραφεῖσα εὐτελοῦς πρεσβυτέρου
Συνεσίου τοὔνομα, πάντων ἐσχάτου.
ὅσοι δὲ Χριστοῦ ὑποκύπτοντες νόμῳ
†κʹ ἐν ᾗ† ἐκ πόθου σπουδαίως μελετῶντες,
εὔχεσθε αὐτῷ, τῷ ταλανὶ πρεσβύτῃ,
ὅπως διὰ τῶν ὑμῶν εὐχῶν παράσχοι
Χριστὸς αὐτʹ ἄφεσιν πολλῶν ὀφλημάτων·
ἵνα καὶ ὑμεῖς μισθὸν λήψεσθε πάντες
παρʹ αὐτοῦ τοῦ αἴροντος τὰς ἁμαρτίας.
|
Textus |
|
Η των αγαθων πραγματων αγγελια,| Ειληφε τελος, μηνι τω Δεκεμβριω,| Ημερα μεν ην τετρας της εβδομαδος,| Ινδικτος ανυουσα δε, η δευτερα,| Χειρι γραφεισα, ευτελους πρεσβυτερου,| Συνεσιου τουνομα, παντων εσχατου·| Οσοι δε Χριστου υποκυποντες νομῳ,| Κ᾽ εν ῃ εκ ποθου, σπουδαιως μελετωντες·| Ευχεσθε αυτῳ τῳ ταλανι πρεσβυτη·| Οπως δια των υμων, ευχων παρασχοι·| Χριστος αυτ’ αφεσιν, πολλων οφληματων·| Ινα και υμεις, μισθον ληψησθε παντες·| Παρ’ αυτου του αιροντος, τας αμαρτιας· ετους ͵ϛφμβʹ.
|
Textus |
|
Η των αγαθων πραγματων αγγελια·
Ειληφε τελος μηνι σεπτεμβριω πρωτη·
Ημερα μεν ην πρωτη της εβδομαδος·
Ινδικτος δε ανυουσα η τριτη·
Χειρι γραφεισα, ευτελους πρεσβυτερου·
Αντωνιου τουνομα, και μοναχου παντων εσχατου·
Οσοι δε Χριστου, υποκυπτοντες νομω·
Κʹεν ῃ εκ ποθου σπουδαιως μελετωντες·
Ευχεσθε αυτῳ, τω ταλαν πρεσβυτη·
Οπως δια των υμων, ευχων παρασχοι·
Χριστος αυτʹαφεσιν, πολλων οφληματων·
Ινα και υμεις μισθον ληψησθε παντες·
Παρ'αυτου του αιροντος τας αμαρτιας.
|
Textus |
|
ἡ τῶν ἁγίων ἑκάστου μνήμη
|
Incipit |
|
Η των αγιων ευαγγελιων συγγραφη, στοιχειωσις εστιν ως προς την επιγινομενην της
|
Incipit |
|
Η ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΩΝ ΣΥΝΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟΙΧΕΣΙΣ ΕΣΤΙΝ
|
Incipit |
|
Ἡ τῶν Ἀθηναίων πόλις ἄλλοις τε ἐτίμα
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Η ΤΩΝ ΑΛΗΘΙΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΠΙΣΤΙΣ
|
Incipit |
|
η των αμαρτωλων σωτηρια. ου γαρ ηλθον φησι καλεσαι δικαιους, αλλα αμαρτωλους εις μετανοιαν.
|
Desinit |
|
Ἡ τῶν ἀνέμων φύσις
|
Incipit |
|
Ἡ τῶν ἁπλῶν φαρμάκων παράδοσις
|
Incipit |
|
Ἡ τῶν ἀρετῶν βασιλὶς μετὰ τῆς τῶν ὡρῶν βασιλίδος ἄνωθεν ἡμῖν
|
Incipit |
|
ἡ τῶν Ἀσσυρίων βασιλεία κατελύθη ὑπὸ τῶν Βαβυλωνίων, ἥδε τῶν Βαβυλωνίων ὑπὸ τῶν Περσῶν
|
Incipit abruptus |
|
Ἡ τῶν Βογομίλων αἵρεσις οὐ πρὸ πολλοῦ συνέστη
|
Incipit |
|
Η ΤΩΝ ΔΙΕΣΤΩΤΩΝ ΜΕΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΛΩΝ ΠΡΟΣ ΟΛΑ ΥΠΕΡΕΝΑΡΧΙΚΗ ΚΑΙ ΘΕΙΑ ΕΝΟΤΗΣ
|
Incipit |
|
Ἡ τῶν ἐνάρθρων ἀνθράκων ἐπομβρία
γλωσσῶν ἐν εἴδει τὸν Παράκλητον φέρει
πρὸς τοὺς θεόπτας καὶ Μαθητὰς τοῦ Λόγου.
|
Textus |
|
η των εναρθρων ανθρακων επομβρια, γλωσσων εν ειδει τον παρακλητον φερει, προς τους θεοπτας και μαθητας του λογου.
|
Textus |
|
Η των επιστολων υποθεσις δια ιαμβων·
|
Titulus initialis |
|
ἡ τῶν θαυμάτων λαμπρότης πολλαῖς ἱστορίαις ἀξίαις πιστεύεσθαι παραδεδομένων
|
Desinit |
|
Ἡ τῶν καλῶν ἔμελλεν ἁπάντων μία
εἰκὼν σταθεῖσα ζῶσα κειμένη
|
Incipit |
|
Ἡ τῶν κανόνων σύστασις
|
Incipit |
|
ἡ τῶν κρειττόνων φύσις
|
Desinit |
|
Ἡ τῶν μακαρίων ἀνδρῶν πολιτεία καὶ οἱ ἀσκητικοὶ ἀγῶνες
|
Incipit |
|
Ἡ τῶν μαρτυρικῶν ἀγώνων δόξα καὶ ε.υκλεια τῶν ὁρωμένων
|
Incipit |
|
Ἡ τῶν μεγάλων πραγμάτων τὰς ὑποθέσεις πόρρωθεν καταβαλλομένη ἐνυπόστατος τοῦ θεοῦ σοφία
|
Incipit |
|
ἡ τῶν ὅλων προσδοκία, ἡ ὑπὲρ λόγον τεκοῦσα τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν· ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
Ἡ τῶν οὔρων ἐπιτήδειος θεωρία
|
Incipit |
|
Η ΤΩΝ ΠΕΡΣΙΚΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ΣΥΣΤΑΣΙΣ
|
Incipit |
|
Ἡ τῶν Περσικῶν κανόνων σύστασις γέγονε τοῖς ἐκεῖσε μαθηματικοῖς
|
Incipit |
|
Ἡ τῶν πολιτικῶν ὑποθέσεων ὕλη ἄλλοτε ἄλλως ἔχουσα
|
Introductio |
|
Η ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ
|
Incipit |
|
Η ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ
|
Incipit |
|
ἡ τῶν προηγιασμένων
|
Incipit |
|
ἡ τῶν προηγιασμένων μυσταγωγία
|
Incipit |
|
ἡ τῶν προηγιασμένων μυσταγωγία
|
Incipit |
|
ἡ τῶν προηγιασμένων μυσταγωγία
|
Incipit |
|
ἡ τῶν προηγιασμένων μυσταγωγία
|
Incipit |
|
ἡ τῶν προηγιασμένων μυσταγωγία
|
Incipit |
|
Η ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΙΣΜΕΝΩΝ
|
Incipit |
|
Η ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΙΚΩΝ ΨΑΛΜΩΝ ΜΝΗΜΗ
|
Incipit |
|
Ἡ τῶν προφητικῶν ψαλμῶν μνήμη
|
Incipit |
|
Η ΤΩΝ ΧΕΡΟΥΒΙΜ ΦΥΣΙΣ Η ΜΙΑ ΕΣΤΙΝ
|
Incipit |
|
ἡ τῶν χερουβὶμ φύσις ἢ μία ἐστὶν ἢ τὸ ἓν διαφυγοῦσα
|
Incipit |
|
Ἡ τῶν Χριστιανῶν πίστις ἡ εἰς πάντα τὰ ἔθνη κατὰ τὸ πρόσταγμα τοῦ κυρίου παρὰ τῶν μαθητῶν κηρυχθεῖσα
|
Incipit |
|
Η ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΑΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ
|
Titulus initialis |
|
ἡ ὑπερένδοξος καὶ ὑπερτάτη καὶ φωτοφόρος
|
Desinit |
|
ἡ ὑπερένδοξος κοίμησις
|
Incipit |
|
ἡ ὑπὸ γῆν γένηται ἡ σύνοδος οἷον ἐν νυκτί
|
Desinit |
|
Η ΥΠΟ ΚΛΕΠΤΩΝ Η ΒΑΡΒΑΡΩΝ ΑΦΗΡΕΘΗΣΑΝ
|
Desinit |
|
Η ΥΠΟ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ
|
Incipit |
|
ἡ ὑπόθεσις τῆς πρὸς Φιλιππησίους ἐπιστολῆς ἐν τῶ τέλει τῆς αὐτῆς ἐπιστολῆς κεῖται.
|
Textus |
|
Ἡ ὑπόθεσις τοῦ δράματος οὕτως ἔχει
|
Titulus initialis |
|
Ἡ ὑπόθεσις τοῦ παρόντος λόγου ἔστιν οὕτως
|
Incipit |
|
ἡ ὑπόθεσις τοῦ σκηνώ[ματος
|
Desinit |
|
Η ΥΠΟΘΕΣΙΣ· ΝΙΚΑΝΔΡΟΣ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ
|
Incipit |
|
Η ΥΠΟΜΟΝΗ ΔΟΚΙΜΟΝ
|
Desinit |
|
Ἡ ὑπομονὴ τελειοῖ τὴν μετάνοιαν οὐδ’ ὅλως γὰρ ἀρετὴν ἢ ἐντολὴν Θεοῦ δυνάμεθα χωρὶς αὐτῆς κατορθῶσαι
|
Incipit |
|
Η ΥΣ Η ΠΑΡʹ ΕΜΟΥ ΑΡΤΙΩΣ ΤΕΤΟΚΕ
|
Incipit |
|
Ἢ φαίνου ἢ διαφαίνου, τὸ μέν αὐτοπροσωπῶν, τὸ δὲ διὰ γραμμάτων ἐμφανιζόμενος
|
Incipit |
|
ἡ φερωνύμως θεοῦ κληθεῖσα δόσις
|
Incipit |
|
η φησιν ο προφητης Δαυιδ, αυτω η δοξα εις τους αιωνας αμην.
|
Desinit |
|
ἡ φίλαρχος τῶν μοχθηρῶν ἀνθρώπων
|
Incipit |
|
Η ΦΙΛΟΣΟΦΗΤΕΟΝ Η ΤΕ ΤΙΜΗΤΕΟΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
|
Incipit |
|
Ἡ φιλοσοφία πᾶσα τὸ εὑδαιμόνως ζῆν ἀφορᾷ, ἐν δὲ τοῦτο ποθοῦντες ἄνθρωποι
|
Incipit |
|
Η ΦΟΙΝΙΚΗ ... ΔΙΑ ΤΗΝ ΜΑΛΛΟΝ ΔΙΑΦΟΡΗΣΙΝ
|
Desinit |
|
Ἡ φυσικὴ φιλοσοφία, περὶ ἧς ἐνταῦθα πρόκειται σκοπεῖν, ἐστὶ περὶ πράγματος συνεζευγμένου κινήσει
|
Incipit |
|
Ἡ φύσις ὁσαχῶς τῇ θείᾳ παρείληπται γραφῇ.
|
Titulus initialis |
|
η φυσις οσαχως τη θεια παρειληπται γραφη.
|
Titulus initialis |
|
Η φυσις οσαχως τη θεια παρειληπται γραφη.
|
Titulus initialis |
|
Η ΦΥΣΙΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ
|
Incipit |
|
Η ΦΥΣΙΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΕΣΑΡΚΩΘΗ Η ΟΥ
|
Incipit |
|
Η ΦΥΣΙΣ ΤΩΝ ΥΠʹ ΑΥΤΗΝ ΥΠΟΣΤΑΣΕΩΝ
|
Desinit |
|
Ἡ φωνὴ ἢ ἔναρθρός ἐστιν ἢ ἄναρθρος
|
Incipit |
|
ἡ φώνὴ τετραήμερον τὸν Λάζαρον ἤγειρεν…
|
Desinit |
|
η χανι η κερδεβι σιμιομενα
|
Desinit |
|
ἡ χάρις μετὰ παντων ὑμιν ἀμὴν.
|
Desinit |
|
Ἡ χάρις σου δέδωκέ μοι τὸ λαλεῖν πρὸς σέ, Κύριε
|
Incipit |
|
Η ΧΑΡΙΣ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΛΑΜΨΕ
|
Incipit |
|
Η ΧΑΡΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΔΙΑΙΡΕΣΕΙΣ ΔΕ ΧΑΡΙΣΜΑΤΩΝ ΕΙΣΙ ΤΟ ΔΕ ΑΥΤΟ ΠΝΕΥΜΑ
|
Incipit |
|
Η χαρις του κυριου ημων Ιησου Χριστου μετα παντων των αγιων· αμην. μετα των αγιων· οι γαρ βεβηλοι, ηδη προαπηλαθησαν.
|
Desinit |
|
Η χαρις του κυριου Ιησου Χριστου μετα παντων των αγιων, αμην.
|
Desinit |
|
Η χαρις του κυριου Ιησου Χριστου μετα παντων των αγιων. αμην. εν τω βιβλιω τουτω. λεγει ο μαρτυρων ταυτα· ναι ερχομαι ταχυ. αμην. ναι ερχου κυριε.
|
Desinit |
|
Η ΧΑΡΙΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΕΚ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΥΙΟΥ
|
Desinit |
|
Ἡ χθὲς τῆς θεοτόκου γενεθλιακὴ πανήγυρις τῆς κοσμικῆς χαρᾶς
|
Incipit |
|
Ἡ χρόα καὶ ἡ ἰδέα ἑνὸς ἑκάστου λίθου τῶν ἐν τῇ αὐτῇ ἀποκαλύψει.
|
Titulus initialis |
|
η χροα και η ιδεα ενος εκαστου λιθου των εν τη αυτη Αποκαλυψει.
|
Titulus initialis |
|
η χροα και η ιδεα ενος εκαστου λιθου. των εν τη αυτη Αποκαλυψει.
|
Titulus initialis |
|
Ἡ χρονογραφία αὕτη παλαιᾶς εἴληπται γραφῆς ἄχρι Κύρου τὸ δ' ἐκεῖθεν ἐκ τῶν ἑλληνικῶν ἱστορίων πρόσκειται, ἀχρὶ τῆς θείας οἰκονομίας ἣν σκοπός ἐστιν ἡμῖν χρονογραφῆσαι τοὺς ἀπὸ Ἀδὰμ ἀχρὶς αὐτῆς χρόνους συλλέξασιν
|
Titulus initialis |
|
ἡ ψυχή
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Η ΨΥΧΗ ΔΙΑ ΜΕΝ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
|
Incipit |
|
Ἡ ψυχὴ ἢ ἐν τοῖς τοῦ σώματος ἀσχολεῖται πράγμασιν
|
Incipit |
|
Η ΨΥΧΗ Η ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΑΓΑΠΩΣΑ... ; ΠΟΛΛΗΝ Ο ΘΕΟΣ ΕΔΩΚΕ ΤΟΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ
|
Incipit |
|
ἡ ψυχὴ μου ταχθείη μετὰ τοῦ Σατανᾶ καὶ τῶν δαιμόνων
|
Desinit |
|
Η ΨΥΧΗ ΟΥ ΦΘΕΙΡΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
η ψυχη της αλγηδωνος [.....]
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ἡ ψυχὴ τοῦ παιδαρίου εἰς αὐτὸ καὶ ἐγένετο οὕτως
|
Desinit |
|
Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ
|
Incipit |
|
Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΟΥΚ ΕΣΤΙ ΠΡΟ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
|
Incipit |
|
Η ΨΥΧΗ ΦΥΣΕΙ ΗΓΕΜΟΝΕΥΕΙ
|
Incipit |
|
Η ΨΥΧΗ ΦΥΣΕΙ ΗΓΕΜΟΝΕΥΕΙ
|
Incipit |
|
Η ΨΥΧΗΣ ΔΙΑΒΑΙΝΟΝΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΣΩΜΑ, Η ΣΩΜΑΤΟΣ
|
Desinit |
|
ἢ ὡς ἁγαπῶντος ἡμᾶς ἀνασχώμεθα, ἢ ὡς εὐεργέτην ἡμῶν ἀμειψώμεθα. Πάντως δὲ ποιήσωμεν τὰ διατεταγμένα ἡμῖν, ἵνα κληρονόμοι γενώμεθα τῆς αἰωνίου ζωῆς τῆς ἐν αὐτῷ τῷ Χριστῷ, ᾧ ἡ δόξα ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ἢ ὡς τῷ λόγῳ τῆς ἑνώσεως ἅμα καὶ τῷ λόγῳ τῆς διακρίσεως.
|
Desinit |
|
Η ΩΧΡΟΝ Η ΕΡΥΘΡΟΝ
|
Desinit |
|
η΄ Ιωαννης ϟδ΄.
|
Desinit |
|
η, λογος περιεχων αγαθου παρουσιαν, η λογος απαγγελων παρειναι αγαθον το εδοκωμεν.
|
Additio |
|
Ἠ] τῶν ἔξωθεν κακοπιστία
|
Incipit |
|
ηʹ Eὐχὴ ὑπὲρ τελειώσεως τῶν πιστευόντων
|
Desinit |
|
ηʹ Ἐν ὧ περὶ ἀποχῆς δαιμονικοῦ σεβάσματος.
|
Desinit |
|
ηʹ Εὐχὴ πρὸς θεὸν περὶ τῆς εἰς ἀρετὴν ἀγωγῆς καὶ οἰκονομίας.
|
Desinit |
|
ηʹ Εὐχὴ ὑπὲρ εἰρήνης τῆς παρὰ θεοῦ.
|
Desinit |
|
ηʹ εὐχὴ ὑπὲρ τελειώσεως τῶν πιστευόντων
|
Desinit |
|
ηʹ Εὐχὴ ὑπὲρ τελειώσεως τῶν πιστευόντων.
|
Desinit |
|
ηʹ Εὐχὴ ὑπερ τελειωσεως τῶν πιστευοντων·
|
Desinit |
|
ηʹ περὶ τῆς λειτουργίας αὐτοῦ τῆς ἐπανατολή καὶ δύσει
|
Desinit |
|
Ηic abitus accessus accentus abortus
|
Incipit |
|
ΗΒΑ ΚΑΙ ΓΕΡΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΘΥΜΙΑ ΝΕΥΡΟΥΝΤΑΙ
|
Incipit |
|
Ἡβουλόμην μὲν ὑμῖν, ἀδελφοί, πάλιν
|
Incipit |
|
ηγαπα τον Λαζαρον και τας αδελφας αυτου.
|
Desinit |
|
ἠγάπα τὸν Λάζαρον καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ
|
Desinit |
|
ἠγάπα τὸν Λάζαρον καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ
|
Desinit |
|
ἠγαπηκόσιν αὐτόν· χάριτι...
|
Desinit |
|
ἤγειρεν αὐτὸν καὶ παρέδωκεν αὐτὸν τῇ μητρὶ αὐτοῦ, ὅτι τῷ θεῷ ἡμῶν δόξα...
|
Desinit |
|
ἤγειρεν αὐτὸν καὶ παρέδωκεν αὐτὸν τῇ μητρὶ αὐτοῦ, ὅτι τῷ θεῷ ἡμῶν δόξα...
|
Desinit |
|
ΗΓΕΜΟΝΑΣ ΤΩΝ ΣΤΙΧΩΝ ΠΑΝΤΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΑΣ ΕΙΝΑΙ
|
Desinit |
|
ἡγεμόνες δ' ἡμῖν
|
Incipit |
|
Ἡγεμονεύοντος Ἀλεξάνδρου ἐν πόλει Ἰκονίῳ ἐγένετο διωγμὸς μέγας ἐν ταῖς ἁγίαις τοῦ θεοῦ ἐκκλησίαις κατὰτ τῶν χριστιανῶν. Ἰούλιττα δέ τις ὀνόματι
|
Incipit |
|
Ἡγεμονεύοντος Μαρκιανοῦ λιγάτου ἐν Ἀναζαρβῷ τῆς δευτέρας Κιλίκων ἐπαρχίας
|
Incipit |
|
ἡγεμονεύοντος τοῦ Ἀγρικολάου, κατὰ δὲ ἡμᾶς βασιλεύοντος τοῦ κυρίου ἡῶν Ἰησοῦ Χρίστου... κ.τ.λ.
|
Desinit |
|
ηγεμονικην και πρακτικην και ενδοξον του Χριστου γενεαν.
|
Desinit |
|
ἠγέρθη ἐν τριημέρῳ. Καὶ τοῦτο ταῖς γυναιξὶν ὁ καταβὰς ἄγγελος ἀπήγγειλεν, ἵνα καὶ αὐταὶ ἀπαγγείλωσι (αὐτὰς ποιήσῃ ἀπαγγεῖλαι) τοῖς μαθηταῖς.
|
Desinit |
|
ηγερθη εν τριημερω· και τουτο ταις γυναιξιν ο καταβας αγγελος απηγγειλεν, ινα και αυται απαγγειλωσι τοις μαθηταις.
|
Desinit |
|
ἠγέρθη ἐν τριημέρωι. καὶ τοῦτο ταῖς μυροφόροις γυναιξὶν. ὁ καταβὰς ἄγγελος ἀπήγγειλεν. ἵνα καὶ αὐταὶ ἀπαγγείλωσι τοῖς μαθηταῖς
|
Desinit |
|
ηγερθη εν τριτη ημερα· και τουτο ταις γυναιξιν ο καταβας αγγελος απηγγειλεν· ινα και αυται απαγγειλωσι τοις μαθηταις· και οτι εφανη πρωτον τη Μαρια τη Μαγδαληνη· και ανεληφθη εις το ουρανον· και εκαθισεν εκ δεξιων του θεου.
|
Desinit |
|
ἠγέρθη πάλιν ὁ μόσχος καὶ ἐθήλαζέν την
|
Desinit |
|
ηγερθη τριημερον, και μετα ταυτα ανεληφθη βλεποντων των μαθητων.
|
Desinit |
|
ἡγησάμενος ἕποιο τῇ συμβουλῇ
|
Desinit |
|
ἡγησομένους καὶ τὰς τρίβους ἐξευμαρίσοντας
|
Desinit |
|
ΗΓΙΑΣΜΕΝΟΙ ΔΕΣΠΟΤΑΙ ΜΟΥ
|
Desinit |
|
ΗΓΙΑΣΜΕΝΟΙ ΔΕΣΠΟΤΑΙ ΜΟΥ
|
Desinit |
|
ηγορασθην το τιμιον και αγιον ευαγγελιον· εις υπερπυρα βʹ. δι’ εξωδου και συνδρομης της Κλημανινας της μαμης· και οι αναγινωσκοντες αυτο αγιοι χριστιανοι ευχεστε αυτην δια τον κυριον οπως καταξιωθη της βασιλειας των ουρανων: αμην
|
Textus |
|
ΗΓΟΥ ΜΟΔΙΟΥ ΤΕΤΑΡΤΟΥ ΟΓΔΟΟΥ
|
Desinit |
|
ΗΓΟΥΜΑΙ ΚΑΜΟΙ ΝΥΝ ΑΡΜΟΖΕΙΝ
\
|
Incipit |
|
ΗΓΟΥΜΑΙ ΚΑΜΟΙ ΝΥΝ ΑΡΜΟΖΕΙΝ ΤΑ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΦΑΣΚΕΙΝ
|
Incipit |
|
Ἡγοῦμαι μέν, ὦ ἄνδρες δικασταί, οὐδεμίαν ὑμᾶς ποθεῖν ἀκοῦσαι πρόφασιν παρὰ τῶν βουλομένων Ἀλκιβιάδου κατηγορεῖν
|
Incipit |
|
Ἡγοῦμαι προσήκειν οὐ τοῖς πενθοῦσι μόνον
|
Incipit |
|
ΗΓΟΥΜΑΙ ΤΟΝ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΗΣ
|
Incipit |
|
ἤγουν εἰ βούλεται ὁ ἰατρός καὶ τὸν ἀσθενοῦντα θεραπεῦσαι
|
Incipit |
|
ἤγουν ἐκ ποίων προτάσεων οἱ λόγοι· ἤγουν οἱ διαλεκτικοὶ συλλογισμοί
|
Desinit |
|
ΗΓΟΥΝ Η ΑΝΥΡΩΠΟΤΗΣ ΑΥΤΟΥ
|
Desinit |
|
ἤγουν λαμβάνει ὡς ὁμολογούμενον· συλλογίζεται δέ τι τῶν ἄνωθεν, ἤγουν συνάγει
|
Desinit |
|
ἤγουν μοδίου τετάρτου ὀγδόου
|
Desinit |
|
ΗΓΟΥΝ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΟΚΤΩ ΚΑΙ ΟΚΤΑΚΟΣΙΕΣ ΟΚΤΩ Ω
|
Desinit |
|
ΗΓΟΥΝΤΑΙ ΓΛΥΚΥΤΕΡΟΝ
|
Desinit |
|
Ἡδεῖα μὲν ἡ τῆς παρούσης εὐφροσύνης προσηγορία, ἡδύτερον δὲ τὸ τοὺς περὶ αὐτῆς διεξέναι λόγους
|
Incipit |
|
ᾔδειν μὲν ὅτι οὐ μὴ ποιήσει
|
Incipit |
|
ᾔδειν ὑπερσυντέλικος καὶ ἐγνώσκειν
|
Incipit |
|
ΗΔΕΙΣ ΠΟΤΑΜΟΥΣ ΤΕΤΤΑΡΑΡΑΣ ΩΔΕ ΒΛΕΠΩΝ
|
Incipit |
|
Ἡδεῖς ποταμοὺς τέτταρας ὧδε βλέπων / πηγῆς ῥεούσης σωστικὰς ἀναβλύσεις / σοφοὺς μαθητὰς πανσόφου διδασκάλου, / πίνε προσιών τὴν θεόρρυτον χάριν.
|
Textus |
|
Ἡδεῖς ποταμοὺς τέτταρας ὧδε βλέπων | πηγῆς ῥεούσης σωστικὰς ἀναβλύσεις | σοφοὺς μαθητὰς πανσόφου διδασκάλου, | πίνε προσιὼν, τὴν θεόρρυτον χάριν.
|
Textus |
|
ΗΔΕΙΣΑΝ ΩΣ ΑΜΑΡΤΑΝΩΣΙΝ ΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΝ ΚΑΚΟΝ ΠΡΑΤΤΟΝΤΕΣ
|
Desinit |
|
ΗΔΕΣΘΗ ΤΗΣ ΑΝΑΠΛΗΣΕΩΣ
|
Incipit |
|
ἡδέως ἂν γευσάμην, ἐκ τοῦ τυροῦ καὶ τοῦ λάρδου
|
Desinit |
|
ἤδη γὰρ ἐγγὺς τὰς ἀμοιβὰς προβλέπει
|
Desinit |
|
ἤδη γάρ εἶδον πᾶν ποθούμενον τέλος εἰληφὸς ἄρτι καὶ καλῶς ἠνυσμένον
|
Desinit |
|
ἤδη γὰρ καὶ τὰ τῆς ὁσίας εἴληφε πέρας
|
Desinit |
|
ἤδη δέ μοι δοκεῖ δίκαιον εἶναι καὶ δεηθῆναι ὑμῶν τε καὶ τῶν συνδίκων ἐναντίον ὑμῶν
|
Desinit |
|
Ἤδη δὲ τῆς ἑορτῆς μεσούσης
|
Incipit |
|
Ἤδη καιρὸς ἐπάγει ἡμᾶς εἰς τὴν ἐργασίαν τῆς αἰωνίου ζωῆς καὶ τῆς ἀκαταλύτου δόξης
|
Incipit |
|
ΗΔΗ ΛΑΘΡΑ ΒΟΥΛΗΣΟΜΑΙ ΤΟΥ ΔΕΣΠΟΤΟΥ ΛΑΒΩΝ
|
Incipit |
|
ἤδη μὲν οὖν ἐν τοῖς πρόσθεν ἡμῖν εἰρημένοις
|
Incipit |
|
Ἤδη μὲν τὴν παρὰ τοῦ πλάσαντος ἡμᾶς δοθεῖσαν φυλάττοντες ἐντολὴν
|
Incipit |
|
Ἤδη μέν, θεοστεφὲς Βασιλεῦ, ὁ τοῖς ἀξίοις φυλάττων θεὸς
|
Incipit |
|
Ἤδη πάντων ἀπήλλαγμαι
|
Incipit |
|
Ἤδη που καὶ χορῶν ἐν Διονύσου γεγόνατε θεαταί,
|
Incipit |
|
Ἤδη που τρίτον ἤνυσται, κλάδε πορφύρας, ἔτος
|
Incipit |
|
Ἥδη πρὸς τὴν πνευματικὴν πανήγυριν πιστῶς ἀθροισθέντες καὶ τοῦ ψυχικοῦ ὄλβου
|
Incipit |
|
Ἤδη σοι καὶ αὐτὸς μετὰ πολλοὺς τοὺς ἐπαινέτας τὸν ὑμνητήριον ἀνακρούομαι
|
Incipit |
|
ΗΔΗ ΣΟΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΤΕΣΣΑΡΣΙ ΒΙΒΛΙΟΙΣ
|
Incipit |
|
Ἥδη τῆς δεσποτικῆς ἑορτῆς παρακύπτει τὰ χαρίσματα, ἤδη τῆς πανεντίμου ἑορτῆς προτρέχει τὰ σήμαντρα
|
Incipit |
|
Ἥδη τῆς δεσποτικῆς πανηγύρεως
|
Incipit |
|
Ἤδη τῆς δεσποτικῆς πανηγύρεως
|
Incipit |
|
Ἤδη τῆς δεσποτικῆς πανηγύρεως
|
Incipit |
|
Ἤδη τῆς δεσποτικῆς πανηγύρεως προλάμπει τὰ χαρίσματα...
|
Incipit |
|
Ἤδη τῆς πνευματικῆς (aut δεσποτικῆς) πανηγύρεως προλάμπει τὰ χαρίσματα
|
Incipit |
|
Ἥδη τῆς πνευματικῆς (δεσποτικῆς) πανηγύρεως
|
Incipit |
|
ΗΔΗ ΤΟΝ ΕΠΙ ΤΩ ΕΙΚΟΣΤΩ
|
Incipit |
|
ΗΔΗ ΧΡΗΣΑΜΕΝΟΝ
|
Desinit |
|
ΗΔΗ ΧΥΝΓΕΓΡΑΜΜΕΝΩΝ
|
Desinit |
|
ἤδη, ὦ ἄνδρες δικασταί, τινὲς εἰς κρίσιν καταστάντες ἀδικεῖν μὲν ἔδοξαν, ἀποφαίνοντες δὲ τὰς τῶν προγόνων ἀρετὰς
|
Incipit |
|
ἤδη. Ἔτι, τούτων μᾶλλον αἱ βλαβεραὶ ἀλλοιώσεις καὶ κινήσεις
|
Incipit |
|
Ἥδιστα μέν σοι ἀποκρινόμεθα, περισπούδαστε ἡμῖν, περὶ τῶν τριῶν ἐκείνων ζητήσεων
|
Incipit |
|
Ἡδίστης ξενίας πικρὸν ὁρῶ τὸ τέλος
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἥδιστον μὲν ἔαρ ἐν ὥραις, κάλλιστον δὲ ἐν ἄστρασιν ἥλιος
|
Incipit |
|
Ἥδιστον μὲν ἔαρ ἐν ὥραις, κάλλιστον δὲ ἐν ἄστρασιν ἥλιος
|
Incipit |
|
ἡδόνη, ἡ περὶ τὰ συνήθη χαρά
|
Desinit |
|
ΗΔΟΝΗΝ ΚΑΙ ΦΙΛΟΧΡΗΜΑΤΙΑΝ
|
Desinit |
|
Ἡδὺ μὲν γηπόνῳ (uel Ὁ μὲν γηπόνος) τὸ ἄροτρον ἑλκύσαι εἰς καθαρισμὸν
|
Incipit |
|
Ἡδὺ μὲν θέαμα ταῖς φιλοασμάτοις καὶ φιλοκόσμοις ψυχαῖς
|
Incipit |
|
Ἡδὺ μὲν λειμὼν
|
Incipit |
|
Ἡδὺ μὲν λειμὼν καὶ παράδεισος
|
Incipit |
|
ἡδὺ μὲν ὀφθαλμοῖς θέαμα γαληνιῶσα θάλασσα
|
Incipit |
|
Ἡδὺ τὸ ῥεῖθον καὶ διαυγὲς εἰς πόσιν
|
Incipit |
|
Ἡδύκρεων σῦς, ἀλλὰ τέλματος τόκος·
|
Incipit |
|
ἠδύνατο ἐν ἑ[νὶ
|
Desinit |
|
ΗΔΥΝΗΘΗ
|
Desinit |
|
ἠδυνήθη, ὅπερ τὸ ἐξώτερον οὐ παρεδέξατο
|
Incipit |
|
ΗΔΥΟΣΜΟΝ ΑΓΡΙΟΝ
|
Desinit |
|
ΗΔΥΟΣΜΟΝ ΞΗΡΟΝ
|
Incipit |
|
ΗΔΥΟΣΜΟΝ ΞΗΡΟΝ ΚΟΠΑΝΙΣΑΣ ΜΕΤΑ ΟΙΝΟΥ ΠΟΤΙΖΕ
|
Desinit |
|
Ἡδὺς ποταμὸς ὁ προκείμενος λόγος
|
Incipit |
|
ἡδύτερον κοινόν, ἡδίων ἀττικόν
|
Desinit |
|
Ἤθελον κἀγὼ σήμερον παρεῖναι τοῖς ἁγίοις τόποις
|
Incipit |
|
Ἤθελον μὲν ἀεὶ καὶ πάντοτε τὸν πνευματικὸν ἀφηγεῖσθαι λόγον
|
Incipit |
|
Ἤθελον μὲν ἀεὶ πάντοτε τὸν πνευματικὸν
|
Incipit |
|
Ἤθελον μὲν ἀεὶ πάντοτε τὸν πνευματικὸν
|
Incipit |
|
ἤθελον τὸν θησαυρὸν ἔχειν ἀνέκδοτον
|
Desinit |
|
Ἠθικοὶ λόγοι κδ'.
Ἐκλήχθεντες δία Σίμεων τοῦ μαγίστρου καὶ λογοθέτου.
Ἐκ πασῶν τῶν πραγματειῶν τοῦ ἐν ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Βασιλείου ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας τῆς Καππαδοκίας.
|
Titulus initialis |
|
ΗΘΙΚΟΝ ΠΕΡΙ ΚΑΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΣΧΗΜΑΤΟΣ ΑΡΕΤΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Ἠθοποιίαι
|
Titulus initialis |
|
ἦθος
|
Desinit |
|
ΗΙΕΡΟΦΙΛΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΠΕΡΙ ΤΡΟΦΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἧκε καὶ σήμερον Ἱερεμίας ὁ προφήτης, ὁ τοὺς ναοὺς
|
Incipit |
|
Ἧκέ μοι τὰ γράμματα ἐν ἀπορίᾳ λογισμῶν καθεστῶτι καὶ πυνθανομένῳ μὲν περὶ σοῦ
|
Incipit |
|
ΗΚΕ ΜΟΙ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΗΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΩΣ
|
Incipit |
|
ἤκε μοι τὰ γράμματα τῆς σῆς ἀντιλήψεως
|
Incipit |
|
Ἧκε σήμερον Ἱερεμίας
|
Incipit |
|
Ἧκε σήμερον Ἱερεμίας
|
Incipit |
|
ΗΚΕ ΤΙΣ ΑΓΓΕΛΙΑ ΧΡΥΣΗ
|
Incipit |
|
Ἥκει δὴ πρὸς ἔργον ὁ φόβος καὶ τοὺς ἐμοὺς
|
Incipit |
|
Ἥκει καιρὸς τῷ παντὶ πράγματι, πρὸς τὴν τῶν καρπῶν συλλογὴν
|
Incipit |
|
Ἥκει καιρὸς, ἀδελφοί, πρὸς τὸ διὰ νηστείας ἡμᾶς δρέψασθαι
|
Incipit |
|
Ἧκεν ἡμῖν ἐνιαύσιος ἡμέρα
|
Incipit |
|
Ἧκεν ἡμῖν ἐνιαύσιος σήμερον
|
Incipit |
|
Ἧκεν ἡμῖν ἀνιαυτὸς ἡμέρα
|
Incipit |
|
Ἧκεν ἡμῖν ἐνιαύσιος ἡμέρα
|
Incipit |
|
Ἧκεν ἡμῖν ἐνιαύσιος ἡμέρα
|
Incipit |
|
Ηκεν ημιν ενιαυσιος ημερα η πανσεβαστος και φωσφορος.
|
Incipit |
|
Ἧκεν ἡμῖν ἐνιαύσιος ἡμέρα, ἡ πανσέβαστος καὶ φωσφόρος
|
Incipit |
|
Ἧκεν ἡμῖν ἐνιαύσιος σήμερον
|
Incipit |
|
Ἧκεν ἡμῖν ἐνιαύσιος σήμερον ὁ τῆς οἰκουμένης ἀθλητής
|
Incipit |
|
ΗΚΕΝ ΗΜΙΝ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΩΝΥΜΟΥ ΚΑΙ ΘΕΣΒΙΤΟΥ ΗΛΙΟΥ
|
Incipit |
|
Ἧκεν ἡμῖν πρὸς τὴν ὑμετέραν ἀγάπην
|
Incipit |
|
Ἧκεν ἡμῖν πρὸς τὴν ὑμετέραν ἀγάπην
|
Incipit |
|
Ἧκεν ὁ μέγας στρατοπεδάρχης, ὁ πάντα καλός, οὗ τὸ ἐπίσημον ἡ πρὸς τὸν πέμψαντα πίστις
|
Incipit |
|
ἠκολούθησεν αὐτῷ γέγονε δὲ καὶ μοναχός.
|
Desinit |
|
Ἥκομεν ὑμῖν εὐγνώμονες ὀφειλέται τοῦ λόγου, οὐχ ὅσον
|
Incipit |
|
ΗΚΟΝΤΟΣ
|
Desinit |
|
ἤκου]σεν ἀναληφθείσης τῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
Ἤκουες ἀρτίως τοῦ δεσπότου Χριστοῦ λέγοντος
|
Incipit |
|
Ἤκουες τοῦ δεσπότου Χριστοῦ ἀρτίως λέγοντος.
|
Incipit |
|
ΗΚΟΥΣΑ ΟΤΙ ΠΟΛΛΟΙ ΤΙΝΕΣ ΑΜΥΗΤΟΙ ΛΕΓΟΥΣΙΝ ΟΤΙ ΤΑ ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ ΚΑΙ ΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΙ
|
Incipit |
|
ΗΚΟΥΣΑ ΣΟΤ ΤΩΝ ΕΦ' ΗΜΩΝ ΛΗΡΗΜΑΤΩΝ
|
Incipit |
|
ΗΚΟΥΣΑ ΣΟΥ ΛΑΛΟΥΝΤΟΣ
|
Desinit |
|
ΗΚΟΥΣΑ ΤΙΝΟΣ ΦΙΛΟΥ ΚΑΙ ΑΓΧΙΣΤΕΩΣ
|
Incipit |
|
ΗΚΟΥΣΑ ΤΙΝΩΝ ΕΝ ΚΟΣΜΩ ΑΜΕΛΩΣ ΔΙΑΚΕΙΜΕΝΩΝ
|
Incipit |
|
Ἤκουσά τινων λεγόντων ὅτι ἐν χάριτι
|
Incipit |
|
Ἤκουσά τινων λεγόντων ὅτι ἐν χάριτι
|
Incipit |
|
Ἠκούσαμεν ἀρτίως, ἀγαπητοί, ἐν τῷ εὐαγ-
\
γελίῳ
|
Incipit |
|
Ἠκούσαμεν ἀρτίως, ἀγαπητοί, τῆς θείας γραφῆς
|
Incipit |
|
Ἠκούσαμεν ἀρτίως, ἀγαπητοί, τῆς θείας γραφῆς λεγούσης διὰ Μωύσεως
|
Incipit |
|
Ἠκούσαμεν ἀρτίως, ἀγαπητοί, τῆς θείας γραφῆς.
|
Incipit |
|
ΗΚΟΥΣΑΜΕΝ ΕΙΠΟΝ ΠΕΡΙ ΤΟΥΤΩΝ
|
Desinit |
|
ἠκούσαμεν καὶ ἄλλην διήγησιν ἀπὸ τινὰς τῶν ἁγίων πατέρων περὶ τινὸς ἐπισκόπου ἁγίου καὶ εὐλαβοῦς
|
Incipit |
|
ἠκούσαμεν καὶ περί τινος ἄλλου ἀδελφοῦ ὅτι ἐκαθέζετο εἰς τὴν ἔρημον
|
Incipit |
|
Ἠκούσαμεν περί τινος διακόνου τῆς ἐκκλησίας
|
Incipit |
|
Ἤκουσας ἀρτίως, ἀγαπητέ
|
Incipit |
|
Ἤκουσας μὲν ὅπως ἔδραμον ἥρωες, ἡνίκα Ἀχιλλεὺς
|
Incipit |
|
Ἤκουσας ὅτι δύο ἔσονται ἐν τῷ ἀγρῷ, ὁ εἷς παραλαμβάνεται καὶ ὁ ἕτερος ἀφίεται
|
Incipit |
|
ἠκούσατε τὴν οἰκονομίαν τῆς
|
Incipit |
|
Ἠκούσατε τῆς ἀποστολικῆς φωνῆς, τῆς σάλπιγγος
|
Incipit |
|
Ἠκούσατε τῆς οἷα βροντῆς οὐρανόθεν
|
Incipit |
|
ΗΚΟΥΣΑΤΕ ΤΙ ΙΣΧΥΣΕ Η ΔΕΗΣΙΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
|
Desinit |
|
Ἠκούσατε τῶν ῥημάτων τοῦ Ἀποστόλου
|
Incipit |
|
Ἠκούσατε χθές, πῶς μὲν ἐποίησε βασιλέα καὶ ἄρχοντα τῶν
|
Incipit |
|
ΗΚΟΥΣΑΤΕ, ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΙ
|
Incipit |
|
Ἠκούσατε, ἀδελφοί μου εὐλογημένοι, τοῦ Κυρίου λέγοντος, ὅστις ἀφῆκε πατέρα καὶ μητέρα, ἀδελφοὺς καὶ ἀδελφάς
|
Incipit |
|
Ἠκούσατε, ἀδελφοί μου ἠγαπήμενοι ὑπὸ κυρίου
|
Incipit |
|
Ἤκουσες ἀρτίως τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ λέγοντος
|
Incipit |
|
Ἤκουσες ἀρτίως τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ λέγοντος
|
Incipit |
|
Ἤκουσες γοῦν ἀρτίως τοῦ Δεσπότου
|
Incipit |
|
Ἤκουσες οὖν ἀρτίως τοῦ Δεσπότου
|
Incipit |
|
Ἤκουσες τοῦ Δεσπότου
|
Incipit |
|
Ἤκουσταί μοι, φίλτατε αὐθέντα καὶ ἀδελφέ
|
Incipit |
|
Ἤκουσται πάντως ὑμῖν, ὦ φιλάγιον ἄθροισμα
|
Incipit |
|
ἤκουσται τῇ ἡμῶν
|
Incipit |
|
Ἥκω δή σοι καὶ τὸ περὶ τῶν σφυγμῶν χρέος ἀποδιδούς
|
Incipit |
|
ΗΚΩ ΚΑΓΩ ΚΡΑΤΙΣΤΕ ΒΑΣΙΛΕΥ ΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟΝ ΑΝΕΓΚΕΙΝ
|
Incipit |
|
ἤκω νεκρῶν κευθμῶνα καὶ σκότου πύλας
|
Incipit |
|
Ἥκω νῦν, ὦ Ἀθηναῖοι, συμβουλεύσων ὑπὲρ τῶν νόμων
|
Incipit |
|
Ἥκω τήμερον ὦ φίλοι
|
Incipit |
|
Ἥκω τὸ ἐπίταγμα φέρων, ὦ παναφιώτατε πάτερ, καὶ πάσης ἀγαθῆς
|
Incipit |
|
ΗΚΩ ΤΟ ΚΡΕΟΣ ΥΜΙΝ ΑΠΟΔΩΣΩΝ
|
Incipit |
|
Ἥκω τοὺς ἐπιόντας ἐχθροὺς μόνος ὑμῖν ὠθήσας τῇ
|
Incipit |
|
ἠλάττωσεν αὐτοῦ τὸν μισθόν
|
Desinit abruptus |
|
ΗΛΕΙΟΙ ΠΟΤΕ ΤΗΣ ΣΙΜΩΝΙΔΟΥ ΛΥΡΑΣ
|
Incipit |
|
ΗΛΘΑ ΙΝΑ ΑΠΟΔΩΣΩ ΤΟ ΧΡΕΟΣ
|
Incipit |
|
ἤλθαμεν τέλος πάντων εἰς τὴν ἐξέτασιν τῆς ἐσχάτης διαφορᾶς
|
Incipit |
|
ἦλθε γὰρ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ζητῆσαι καὶ σῶσαι τὸ ἀπολωλός. Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἦλθε καὶ ἐφ’ ἡμᾶς ἡ τῆς πνευματικῆς ἑστιάσεως λειτουργία μετέχειν μᾶλλον ἑτέρων ἢ ἑαυτοὺς παρέχειν ἄλλοις ὄντας ἐπιτηδείους
|
Incipit |
|
Ἦλθέ ποτε ἀδελφὸς Λιβυκὸς πρὸς τὸν ἀββᾶν Σιλουανὸν εἰς τὸ ὄρος εἰς Πανεφὼ καὶ λέγει αὐτῷ· Ἀββᾶ, ἐχθρὸν ἔχω πολλὰ κακὰ ποιήσαντά μοι
|
Incipit |
|
ἦλθέ ποτε ἕνας ἀδελφὸς ἀπὸ τὴν παλαίαν Ῥώμην εἰς τὴν Σκήτην
|
Incipit |
|
ΗΛΘΕ ΤΙΣ ΠΟΤΕ ΕΙΣ ΤΗΝ ΣΚΗΤΗΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ
|
Incipit |
|
Ἦλθεν εὑρεῖν δαιμονιῶσαν, καὶ εὗρεν ὑγιαίνουσαν, τῷ θελήματι αὐτῆς θεραπευθεῖσαν. Ὑπὲρ δὲ τούτων ἁπάντων...
|
Desinit |
|
ἦλθεν ὁ Κύριος ἐπὶ ἅρματος Χερουβίμ [
|
Desinit |
|
Ηλθεν ο πατηρ (πατριαρχης?). Εις τας κϛʹ του ιανουαριου· των ͵αφκδʹ την βʹαν (δευτεραν) λαδιν· και την δʹην (τεταρτην) ψωμιν. και νερον. και την παρασκευη ωσαυτως: τον χρονον (?) υπερ ιʹ και (...) κεʹ εως των χρονων. (...) εως. ταις. κϛʹ του ιανουαριου (...) Νικολαος.
|
Textus |
|
ἦλθεν ὁ Χριστός καὶ πιστεύσὰτε αὐτῶ·
|
Desinit |
|
Ἦλθες γάρ, Κύριε, οὐ δικαίους καλέσαι, ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν. Ὅτι σοὶ πρέπει ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἦλθες, Τηλέμαχε, γλυκερὸν φάος.
|
Incipit |
|
ἦλθον διὰ τῆς [
|
Desinit |
|
Ἦλθον οἱ τρεῖς φίλοι, + οἱ + ἔλεγεν Ἰώβ, ὅτι ἐν αὐτοῖς ὡς βασιλεὺς ἦν ἐν μονοζώνοις, τρεῖς βασιλεῖς πρὸς βασιλέα
|
Incipit |
|
ἦλθον οἱ Χιόναι φησὶν ὁρισμῷ τοῦ ἀμηρᾶ
|
Incipit |
|
ΗΛΘΟΝ ΠΟΤΕ ΓΕΡΟΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
Ἦλθόν ποτε ἐν κελλίῳ (μοναστηρίῳ) γέροντός τινος
|
Incipit |
|
Ἦλθωμεν λοιπὸν καὶ ἐπὶ τοὺς εὐαγγελιστὰς καὶ ἀποστόλους
|
Incipit |
|
ΗΛΙΑΔΟΣ ΤΕΛΟΣ
|
Desinit |
|
Ἠλίας ἐλέῳ θεοῦ πατριάρχης θεοῦ πόλεως μεγάλης Ἀντιοχείας
|
Incipit |
|
Ἥλιε ἀστεράναξ, φαεσίμβροτε γίγαν ἀκάμα
|
Incipit |
|
Ἥλιε Ῥώμης νεαρᾶς, αἴγλη φωτὸς μεγάλου
|
Incipit |
|
Ἡλικίαι εἰσὶ ἑπτά· ὡς φησὶν Ἱπποκράτης ἑπτὰ εἰσὶν ὥραι ἃς ἠλικίας καλέομεν
|
Titulus initialis |
|
ἡλίκον οὔποτ’ ἔρεξε λέων μέγας οὔποτε φωλάς
|
Desinit |
|
ΗΛΙΚΩΝ ΤΟΥΤΩΝΙ ΔΕΙ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ
|
Desinit |
|
ἥλιος ἀπελαυνόμενος
|
Incipit |
|
ΗΛΙΟΣ ΕΙ ΦΩΤΙΖΕ
|
Incipit |
|
ἥλιος ἐστι πῦρ οὐράνιον
|
Desinit |
|
ΗΛΙΟΣ ΜΕΝ ΕΚΑΣΤΗΣ
|
Incipit |
|
ΗΛΙΟΣ ΜΕΝ ΕΚΑΣΤΗΣ
|
Incipit |
|
ΗΛΙΟΣ ΠΟΙΚΙΛΟΣ
|
Incipit |
|
ΗΛΙΩ ΜΙΘΡΑ ΨΥΧΗΝ ΚΑΘΑΡΑΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
ΗΛΟΙΟΜΕΝΟΣ ΟΛΟΣ ΕΚ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΑΓΙΟΥ
|
Incipit |
|
Ἤλπιζον μὲν ἀριστεύσαντος τοῦ νεανίσκου καὶ πρὸς
|
Incipit |
|
ἠμαγμένην καθαρὰν. ἐφίμωσα ἔπαυσθε
|
Desinit |
|
ᾑμαρτηκ[ότας] εἰ [καὶ ἡ] προ[λαβοῦσα]
|
Desinit |
|
ἡμάρτομεν [
|
Desinit |
|
ἥμαρτον [
|
Desinit |
|
ΗΜΑΡΤΟΝ ΑΥΤΩ ΕΩΣ ΟΥ ΔΙΚΑΙΣ
|
Desinit |
|
ΗΜΑΡΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΑΟΡΙΣΤΟΣ ΑΦʹΟΥ ΜΕΤΟΧΗ Ο ΑΜΑΡΤΩΝ
|
Desinit |
|
Ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου, Κύριε ὁ Θεὸς ὁ Παντοκράτωρ, καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθῆναι υἱός σου
|
Incipit |
|
ἡμᾶς
|
Desinit |
|
Ἡμᾶς δὲ πάντας ἀξίους ἀναδείξῃ Χριστὸς ὁ θεὸς τῆς αἰωνίου αὐτοῦ βασιλείας· αὐτῷ…
|
Desinit |
|
ΗΜΑΣ ΔΕ ΤΟΥΣ ΜΑΝΑΣΑΝΤΑΣ
|
Incipit |
|
ΗΜΑΣ ΕΙΣ ΥΠΟ[ΨΙΑΝ
|
Desinit |
|
ἡμᾶς ἐκ τοῦ ζόφου τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν ἐξέληται, καὶ τῆς αὐτοῦ βασιλείας κληρονόμους ποιήσῃ. Αὐτῷ γὰρ πρέπει…
|
Desinit |
|
ἡμᾶς ἐν τῇ ἐξόδῳ ἡμῶν τῇ ἐκ τοῦ βίου τούτου. Αὗται παριστῶσιν ἡμᾶς τῷ Σωτῆρι Χριστῷ, προσκυνῆσαι καὶ δοξάσαι, σὺν τῷ Πατρὶ...
|
Desinit |
|
ἡμᾶς ἐπισκέπτου καὶ τῶν νόσων ἀπάλλαττε
|
Desinit |
|
ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν· χάριτι...
|
Desinit |
|
ἡμᾶς κινεῖν δυνήσεται πρὸς ὀργήν· τῷ δὲ Θεῷ ἡμῶν χάρις...
|
Desinit |
|
ἡμᾶς κινεῖν δυνήσεται πρὸς ὀργήν· τῷ δὲ Θεῷ ἡμῶν χάρις...
|
Desinit |
|
ἡμᾶς μετανοοῦντας· αὐτῷ...
|
Desinit |
|
ἡμᾶς ὁ τοῦ Θεοῦ αἴδιος λόγος
|
Desinit |
|
ἡμε[τέραν ἦλθεν ὡς ἐν τῇ τῶν Ἀρμενίων χώρᾳ
|
Incipit |
|
Ἡμεδαπὸς ὁ Ἐλευθέριος καὶ τῆς Κωνσταντίνου καὶ οὗτος γέννημα
|
Incipit |
|
Ἡμεδαπὸς ὁ Καλλίνικος, καὶ τῆς Κωνσταντίνου καὶ οὗτος γέννημα
|
Incipit |
|
ΗΜΕΙΣ ΓΑΡ ΟΙ ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΟΥΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
ἡμεῖς δὲ ἀξιωθῶμεν ὄψεσθαι τὸ πρόσωπον αὐτοῦ μετὰ παρρησίας, καὶ τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν· χάριτι…
|
Desinit |
|
Ἡμεῖς δὲ δι’ ὀλίγων ἐνταῦθα τὴν τῶν ἀποστόλων συμφωνίαν ἐσημειωσάμεθα μόνην, τοῦτο μόνον ἐν τῷ παρόντι προθέμενοι· τῷ δὲ Κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστῷ δόξα σὺν Πατρὶ καὶ ἁγίῳ Πνεύματι εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit |
|
ΗΜΕΙΣ ΔΕ ΔΟΞΑΝ ΑΝΑΜΕΜΨΩΜΕΝ ΤΩ ΧΡΙΣΤΩ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
|
Ἡμεῖς δὲ ἐπὶ τὰ ἑξῆς ἴωμεν, τοὺς Ἀκινδύνου παρακεκινδυνευμένους ὡς ἔνι διὰ βραχέων ἀνετάζοντες λόγους
|
Desinit |
|
ΗΜΕΙΣ ΔΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΣ ΕΧΩΜΕΘΑ
|
Desinit |
|
ΗΜΕΙΣ ΔΕ ΜΕΤΑ ΤΟ ΟΥΤΩΣ
|
Incipit |
|
ΗΜΕΙΣ ΔΕ ΜΕΤΑ ΤΟ ΟΥΤΩΣ ΛΟΥΣΑΙ
|
Incipit |
|
Ἡμεῖς δὲ πάλιν ἐπὶ τὸ προκείμενον ἐπανέλθωμεν
|
Incipit |
|
ἡμεῖς δὲ προσκυνήσωμεν καὶ δοξάσωμεν αὐτόν, ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
|
Ἡμεῖς δὲ τὰς ἐπὶ ταῖς τρισὶν ἐρωτήσεσιν ἀποκρίσεις ἀπὸ τῶν θείων, ὡς ἤδη ἔγνως, Γραφῶν συγκεκροτημένας προενεγκόντες, εἴ τί σοι ἕτερον, μετὰ τὸ εἰς τὴν λαχοῦσάν σε ἀπελθεῖν, λόγου καὶ ἐρωτήσεως ἄξιον, καὶ τούτου τὴν λύσιν δι’ἑτέρου λόγου ποιήσασθαί σοι ἐπαγγελλόμεθα.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ΗΜΕΙΣ ΔΕ ΤΟ ΕΝ ΟΜΟΙΩΜΑΤΙ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΓΕΝΕΣΘΑΙ
|
Incipit |
|
Ἡμεῖς δὲ τὸν εὐεργέτην ἐπιγινώσκοντες ϑαυμάζομεν ϑεραπεύοντα, δοξολογοῦμεν εὐεργετοῦντα, ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Ἡμεῖς δὲ τοῦτο παρηλάσαμεν. Ἀλλὰ τῷ Θεῷ δόξα πάντων ἕνεκεν, ἀμήν.
|
Desinit |
|
ἡμεῖς δὲ ὑπὲρ τῶν εἰρημένων δόξαν τῷ δι’ ἡμᾶς ἐνανθρωπήσαντι Θεῷ ἀναπέμψωμεν, ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
|
ἡμεῖς δὲ φωτισθέντες ὑπ' αὐτοῦ ... αἶνον προσάξωμεν αὐτῷ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἡμεῖς δὲ χάριν ἔχομεν τῷ φωτίσαντι ἡμᾶς ἁγίῳ Πνεύματι περὶ τῆς ἐκ τοῦ Πατρὸς αὐτοῦ ἐκπορεύσεως, ᾧ δόξα καὶ τῷ ὁμοουσίῳ Υἱῷ καὶ τῷ Πατρί, τῇ μακαρίᾳ Τριάδι ἐν ἑνότητι φύσεως ἄκρᾳ νῦν τε καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
ΗΜΕΙΣ ΔΕ Ω ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΕΠΙΝΙΚΙΟΥΣ ΑΔΕΙΝ
|
Incipit |
|
Ἡμεῖς δὲ ὦ πιστοὶ δοξάσωμεν Χριστὸν τὸν θεὸν ἡμῶν τὸν ἀναδείξαντα ἡμᾶς τοὺς ἁγίους αὐτοῦ μάρτυρας, εἰς ἴασιν ψυχῶν τε καὶ σωμάτων νῦν καὶ ἀεὶ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ἡμεῖς δέ, ἵνα τὰ ἡμέτερα φυλάξωμεν.
|
Desinit |
|
Ἡμεῖς δέ, τοῖς ῥήμασι τῶν θείων εὐαγγελίων προσέχοντες..., τάδε φαμὲν ὅτι οὐδαμοῦ δηλοῦσι...
|
Desinit |
|
ΗΜΕΙΣ ΔΥΟ ΤΑΥΤΑ ΝΟΜΙΖΟΜΕΝ
|
Incipit |
|
ΗΜΕΙΣ ΕΚ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
|
Incipit |
|
Ἡμεῖς ἐκ τῶν ἱερῶν ἀποστόλων καὶ τῶν διαδεξαμένων αὐτοὺς διδασκάλων τῆς Ἐκκλησίας τὴν τῆς μυστικῆς λειτουργίας ἔκθεσιν παρειληφότες
|
Incipit |
|
ΗΜΕΙΣ ΜΕΝ ΕΝ ΑΙΝΙΓΜΑΣΙ
|
Incipit |
|
Ἡμεῖς μὲν ἴσως νομίζετε τὸ περὶ τῆς δεσποτείας ἡμῖν ἅπαντα
|
Incipit |
|
Ἡμεῖς μέν, ὀλβία μοι καὶ σοφωτάτη ψυχή, τρίτην ταύτην ἡμέραν ὅλως ἀναπεπταμένοις ὠτίοις τῆς ἱερᾶς σου χελιδόνος
|
Incipit |
|
ἡμεῖς μὴ ἀμφιβάλλωμεν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ..., ᾧ...
|
Desinit |
|
ἡμεῖς ὁποὺ ἐλλαμπόμεθα καὶ φωτιζόμεθα κατὰ τὴν πνευματικὴν θεωρίαν
|
Incipit |
|
ΗΜΕΙΣ ΟΥΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ
|
Incipit |
|
ἡμεῖς παναγιώτατε ἡμῶν δέσποτα καὶ οἰκουμενικὲ πατριάρχα καὶ ὑμεῖς, ὦ θεία καὶ ἱερὰ σύνοδος τῆς Χριστοῦ ἐκκλησίας
|
Incipit |
|
ἡμεῖς τὴν αὐτοῦ κοινωνίαν οὐ παραδεξόμεθα
|
Desinit |
|
ΗΜΕΙΣ ΤΟΝ ΤΥΡΟΝ ΤΟΝ ΔΕ ΤΥΡΟΝ ΚΑΘʹ ΗΝ ΑΓΟΜΕΝ
|
Incipit |
|
Ἡμεῖς, ὥσπερ καὶ χθὲς ζώσῃ φωνῇ, οὕτω καὶ νῦν ἐγγράφως δι’ ὀλίγων ἀναφέρομεν τῇ κραταιᾷ καὶ ἁγίᾳ βασιλείᾳ σου, ὅτι τὸ λατινικὸν δόγμα τὸ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεσθαι τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον καὶ φρονεῖν καὶ λέγειν
|
Incipit |
|
Ἤμελλεν ἄρα τὸ τῶν γάμων ἐπίσημον καὶ τὸν ἄμοιρον
|
Incipit |
|
ἥμελλον συμβουλεύεσθαι
|
Desinit |
|
ΗΜΕΡΑ Α ΗΤΟΙ ΚΥΡΙΑΚΗ
|
Incipit |
|
ἡμέρα αʹ τῆς σελήνης ἐάν τις κατακλεισθῇ εἰς ἀσθένειαν
|
Incipit |
|
ΗΜΕΡΑ ΑΡΑ ΕΣΤΙ
|
Desinit |
|
ΗΜΕΡΑ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΤΑΧΑ ΔΗΑ ΤΩ ΧΑΡΙΕΝ
|
Incipit |
|
ΗΜΕΡΑ ΚΡΟΝΟΥ ΕΣΤΙ ΣΑΒΒΑΤΟΝ ΩΡΑ Α'
|
Incipit |
|
ΗΜΕΡΑ ΚΥΡΙΑΚΗ
|
Desinit |
|
ΗΜΕΡΑ ΜΙΑ ΔΙΕΛΥΣΑΜΕΝ
|
Desinit |
|
ΗΜΕΡΑ ΜΙΑ ΔΙΕΛΥΣΑΜΕΝ
|
Desinit |
|
ΗΜΕΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΕΩΣ ΣΗΜΗΡΟΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΑΝΕΤΕΙΛΕ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΑΤΕ ΑΠΑΝΤΕΣ ΟΙ ΦΙΛΟΧΡΙΣΤΟΙ
|
Incipit |
|
ΗΜΕΡΑΝ ΤΗΝ ΤΗΣ ΚΑΤΑΡΧΗΣ ΜΗΝΟΣ ΕΚΑΣΤΟΥ ΠΟΤΕ
|
Titulus initialis |
|
Ἡμέρας τέσσαρας ἀνηλώσαμεν τὴν κατὰ τὸν Λάζαρον παραβολὴν
|
Incipit |
|
Ἡμέρας τέσσαρας ἀνηλώσαμεν τὴν κατὰ τὸν Λάζαρον παραβολὴν
|
Incipit |
|
ἡμερῶν αὐτοῦ πολυχρονίῳ μακρότητι
|
Desinit |
|
ἠμερῶν ἑσθίειν · ορῶσα οὖν καί ἠ Φεβρονία ἐαυτήν
|
Incipit |
|
ημερων τριων, κυριακη του πασχα.
|
Desinit |
|
ἡμετέρα ὑμετέρα σφετέρα. τέλος
|
Desinit |
|
ἡμετέρων, μεγάοικτε, λελασμένος ἀμπλακιάων
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Ἤμην (Οἱ νῦν) ἐγὼ Βαροὺχ κλαίων ἐν τῇ συνέσει μου
|
Incipit |
|
ΗΜΙΝ
|
Incipit |
|
ἡμῖν ἀγαθῶν αἰτία
|
Incipit |
|
ἡμῖν ἀνάλωμα μὲν εἰς αὐτά
|
Incipit |
|
ἡμῖν ἀποδοθέντα λόγον
|
Desinit |
|
ΗΜΙΝ ΕΙΡΓΑΣΑΤΟ ΕΨΥΧΟΜΕΝΗΝ
|
Incipit |
|
ΗΜΙΝ ΕΜΦΑΙΝΩΝ
|
Incipit |
|
ΗΜΙΝ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΠΟΙΚΙΛΩΝ ΔΙΑΦΟΡΑ
|
Incipit |
|
ἡμῖν καὶ τὴν θέωσιν ἐχαρίσατο
|
Desinit |
|
ἡμῖν καὶ τὴν θέωσιν ἐχαρίσατο.
|
Desinit |
|
ΗΜΙΝ ΜΑΘΕΙΝ ΥΠΗΡΧΕΝ ΔΥΝΑΤΟΝ
|
Desinit |
|
ἡμῖν τὸν καιρόν. Διό, ἀδελφοί, ... φιλάνθρωπον γὰρ ἔχομεν δεσπότην, ᾧ πρέπει δόξα
|
Desinit |
|
ΗΜΙΝ ΥΠΟΜΕΝΟΝΤΑΣ
|
Desinit |
|
Ἡμίτονα, ἁπτόμεναί τε, καὶ τέμνουσαί εἰσιν εὐθεῖαί τινες γραμμαί
|
Incipit |
|
ἡμοῦ χεροῖν τέθνηκεν ἐν τῇ πατρίδι
|
Desinit |
|
ἡμῶν δ’ ἕκαστον καθ’ ἑαυτὸν ἐπικρύπτεσθαι καὶ τὸν οἰκεῖον νοῦν πρὸς τοὺς λοιποὺς τηρεῖν ἀνεκλάλητον.
|
Desinit |
|
ημων επακουσον και ελεησον.
|
Desinit |
|
ΗΜΩΝ ΕΠΙ ΜΕΝ ΠΡΩΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ Η, ΕΠΙ ΔΕ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΨΙΛΟΝ
|
Incipit |
|
ἡμῶν συμφωνίαν τῆς ἀληθοῦς καὶ ὀρθῆς πίστεως.
|
Desinit |
|
ΗΜΩΝ ΤΗ ΝΕ[ΟΤΗΤΙ
|
Desinit |
|
ἡμῶν τὸν φιλάνθρωπον Θεὸν
|
Desinit |
|
ημων των αγαθων τουτο ε[
|
Desinit |
|
ην [...] κυριος· ωραιος την [...] σφοδρα [...]
|
Incipit abruptus |
|
ΗΝ ΑΓΙΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ Ω ΜΕΓΙΣΤΟΙ ΕΝΘΕΟΦΙΛΕΣΤΑΤΟΙ
|
Incipit |
|
Ἦν ἂν μακάριον ἀληθῶς, εἴ γε τὸ τοῦ εὐαγγελικοῦ κηρύγματος ἁπλοῦν τε καὶ ἀνεξέταστον τῇ τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησίᾳ διέλαμπεν εἰς ἀεί.
|
Incipit |
|
Ἦν ἂν μακάριον ἀληθῶς, εἴ γε τὸ τοῦ εὐαγγελικοῦ κηρύγματος ἁπλοῦν τε καὶ ἀνεξέταστον τῇ τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησίᾳ διέλαμπεν εἰς ἀεί.
|
Incipit |
|
Ἦν ἂν μακάριον ἀληθῶς, εἴ γε τὸ τοῦ εὐαγγελικοῦ κηρύγματος ἁπλοῦν τε καὶ ἀνεξέταστον τῇ τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησίᾳ διέλαμπεν εἰς ἀεί.
|
Incipit |
|
ἦν ἄνθρωπος γυμνός, ἔχων ἐν τῇ δεξιᾷ χειρὶ ξύρον
|
Incipit |
|
ἢν ἄνω ὑπὲρ τοῦ Γραικὸν εἴπομεν, εἰ μὴ ἑτέρα ἴσως λεχθείη
|
Desinit |
|
Ἦν ἄρα καὶ τὸ λίαν εὐδοκιμεῖν ἀφορμὴ τοῦ πράττειν
|
Incipit |
|
Ἦν ἄρα, ὡς ἔοικεν, ἐπιτυχεῖν ὑγείας, ὦ δικάζοντες, παντὸς ὡς εἰπεῖν θανάτου χαλεπωτέρας
|
Incipit |
|
ΗΝ ΑΦΑΙΡΙΣΜΟΥ ΤΟΠΟΣ ΕΝ ΤΩ ΝΑΩ
|
Incipit |
|
Ἦν ἀφωρισμένος τόπος ἐν τῷ ναῷ κυρίου
|
Incipit |
|
Ἦν γάρ τις ἀδελφὸς πάνυ σπουδαῖος καὶ σφοδρῶς ὀκληθεὶς
|
Incipit |
|
ἣν γένοιτο μετὰ ἀκριβείας κατορθοῦντας ἡμᾶς τῶν ἐπηγγελμένων τυχεῖν ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ην δε αρα και συγγενης του κυριου, και πως, ακουσον.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ΗΝ ΔΕ ΑΡΑ Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΣΥΓΓΕΝΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ἦν δὲ καὶ ἡ ἔλλαμψις τῆς μεταμορφώσεως
|
Incipit |
|
ἦν δὲ τὸ Πάσχα καὶ τὸ ἄζυμα
|
Incipit |
|
ΗΝ ΔΕ ΤΩΝ ΑΠΟ ΑΔΑΜ ΤΟ ΕΦΛΔʹ
|
Desinit |
|
ἣν ἐδίδασκεν Μωυσῆς
|
Desinit |
|
ἣν ἔκλεισας αὑτῷ θύραν εὑρήσεις ἀεὶ ἀνεῳγμένην πρὸς τὰς σὰς ἱκεσίας. Ἐν ᾧ, τῷ Πατρὶ
|
Desinit |
|
Ἦν ἐν τῇ ἑβδόμῃ συνόδῳ Ἀδριανὸς πάπας Ῥώμης· καὶ μετ’ἐκεῖνον Λέων, Στέφανος, Πασχάλιος, Εὐγένιος, Βαλεντῖνος, Γρηγόριος
|
Incipit |
|
ΗΝ ΕΝ ΤΗ ΕΥΔΟΜΗ ΣΥΝΟΔΩ ΑΔΡΙΑΝΟΣ ΠΑΠΑΣ ΡΩΜΗΣ
|
Incipit |
|
Ἦν ἐν τῇ Ῥώμῃ γυνὴ (μεγάλη) ὀνόματι Ἀγλαΐς
|
Incipit |
|
ΗΝ ΕΞΙΧΝΙΑ ΣΟΥ ΕΙΣ ΑΒΥΣΣΟΥ ΒΑΘΟΣ
|
Incipit |
|
Ἥν ἔπεμψας ἐπιστολὴν πρὸς με
|
Incipit |
|
ΗΝ ΕΥΡΕΣΕΙΣ ΕΝ ΤΩ ΝΟΜΟΚΑΝΟΝΙ
|
Desinit |
|
Ἦν ἡμῖν ἄρα προτεθειμένον, τοῦ κατὰ σκοπὸν ὡς ἐνὸν ἐκτερματωθέντος ἐπὶ τοῖς τῇ ἐκκλησιαστικῇ πραγματείᾳ παρηκολουθηκόσι
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΗΝ ΜΕΝ ΑΝ
|
Incipit |
|
Ἣν μὲν ἐπηγγειλάμην σοι πέμψειν ἐπιστολὴν καὶ μὴ ἀπαιτοῦντι πεμφθήσεται, καὶ ἡσθήσῃ πάνυ λαβών
|
Incipit |
|
ΗΝ ΜΕΝ ΗΜΙΝ ΒΟΥΛΟΜΕΝΟΙΣ ΘΕΟΜΕΓΑΛΥΝΤΕ
|
Incipit |
|
Ἦν μὲν θεοκράτητος, ὢν ἐν παιδίᾳ,
|
Incipit |
|
ΗΝ ΜΟΙ ΠΑΡΕΣΧΕΝ ΜΟΙ ΑΥΤΟΝ· ΚΑΘΟΤΙ ΚΑΙ
|
Desinit |
|
ἣν μόνοι ὑπομένουσιν οἱ μὴ ἔχοντες ἐλπίδα. ἐλπὶς δέ ἐστιν ὁ Χριστός· ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἦν ὁ ἐν τῇ ἑβδόμῃ συνόδῳ Ἀδριανὸς
|
Incipit |
|
Ἦν ὁ ἐν τῇ ἑβδόμῃ συνόδῳ Ἁδριανὸς πάπας Ῥώμης, καὶ μετ’ ἐκεῖνον Λέων
|
Incipit |
|
ΗΝ Ο ΕΝ ΤΗ Ζʹ ΣΥΝΟΔΩ ΑΔΡΑΝΟΣ ΠΑΠΑΣ ΡΩΜΗΣ
|
Incipit |
|
ΗΝ Ο ΗΛΙΟΣ ΕΠΙΛΑΜΨΑΣ ΔΙΑΣΧΕΔΑΖΕΙ
|
Desinit |
|
Ἦν ὁ μακάριος τὸν σωματικὸν τύπον (uel Ἦν δὲ τὰ σωματικὰ τοῦ ἁγίου... χαρακτηρίσματα ταῦτα) οὐ μέγας
|
Incipit |
|
ἣν ὁπόταν ἀξιωθῶ προσκυνῆσαι καὶ τοῦ λοιποῦ τῶν αἰτημάτων εὐθὺς τετυχηκέναι πεισθήσομαι
|
Desinit |
|
Ἦν ὅτ’, ἄναξ μεγάθυμε, λαοσσόε, κύδεϊ γαίων
|
Incipit |
|
ἦν ὅτε λέγων
|
Incipit |
|
Ἦν ὅτε ῥωμαϊκὴν ὑπὸ Αὐσονιτῶν πλατάτιστον
|
Incipit |
|
Ἦν ὅτε τοῖς εἰδώλοις ἡ Χερωνιτῶν λατρεύουσα γῆ πυρί τε
|
Incipit |
|
Ἦν οὗτος ὁ Βασίλειος κατηχῶν πάντα ἄνθρωπον περὶ τὴς ἀληθείας
|
Incipit |
|
ΗΝ ΟΥΤΟΣ ΤΡΙΣΙ ΤΕΙΧΕΣΙ
|
Incipit |
|
ΗΝ ΠΑΛΑΙ ΠΡΟΕΚΗΡΥΞΑΝ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΩΝ ΧΟΡΙΑΙ
|
Incipit |
|
ἣν παρελθόντες ἀκωλύτως, εἴσω γενοίμεθα τῆς ἀπολαύσεως τῶν καλῶν ἐν Χριστῷ…
|
Desinit |
|
ΗΝ ΠΟΤΕ ΧΡΟΝΟΣ ΟΤΕ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΣΧΟΛΑΖΩΝ
|
Incipit |
|
ἣν πρὶν κόρης ὄρχησις ἀνεῖλε ξίφει
|
Desinit |
|
Ἦν τις ἀναχωρητὴς ἐν τῷ ἐρήμῳ βοκσκόμενος μετὰ τῶν βουβάλων
|
Incipit |
|
Ἦν τις ἀναχωρητὴς ἐνάρετος καὶ παρεκάλει τὸν θεὸν λέγων· Κύριε, γνώρισόν μοι τὰ κρίματά σου
|
Incipit |
|
ΗΝ ΤΙΣ ΑΝΑΧΩΡΗΤΗΣ ΕΝΑΡΕΤΟΣ ΠΑΝΥ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΤΟΣ
|
Incipit |
|
ΗΝ ΤΙΣ ΑΝΑΧΩΡΗΤΗΣ ΟΙΚΩΝ ΕΙΣ ΤΟ ΕΝΔΟΤΕΡΟΝ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ
|
Incipit |
|
Ἦν τις ἀναχωρητὴς σημείοις καὶ τέρασι διαλάμπων, ἔχων καί τινα μαθητὴν
|
Incipit |
|
Ἦν τις ἀνὴρ ἐν Βιθυνίᾳ πλούσιος ὀνόματι Εὐγένιος ἔχων γυναῖκα
|
Incipit |
|
Ἦν τις ἀνὴρ ἐν τῇ πόλει Ἐμέσῃ
|
Incipit |
|
Ἦν τις ἀνὴρ ἐν τῇ πόλει καλουμένῃ Τύρος
|
Incipit |
|
Ἦν τις ἀνὴρ μοναχὸς ὀνόματι Ἀμφιλόχιος, οὗτος δίκαιος
|
Incipit |
|
Ἦν τις ἀνὴρ ὀνόματι Ἀμφιλόχιος, εὐγενὴς τῶν ἀφ’ ἡλίου ἀνατολῶν
|
Incipit |
|
Ἦν τις ἀνὴρ ὀνόματι Ἀνδρόνικος ἐν Ἀντιοχείᾳ
|
Incipit |
|
Ἦν τις ἀνὴρ ὀνόματι Εὐγένιοος διάγων ἐν ἀγνείᾳ καὶ εὐλαβείᾳ... ἔσχε δὲ γυναῖκα
|
Incipit |
|
Ἦν τις ἀνὴρ ὀνόματι Νικήτας συγκλητικὸς υἱὸς βασιλέως Μαξιμιανοῦ
|
Incipit |
|
Ἦν τις ἀνὴρ φιλόχριστος ἐν τῇ μεγίστῃ πόλει Ἀντιοχείᾳ Συρίας
|
Incipit |
|
Ἦν τις ἄνθρωπος ἐν τοῖς μέρεσι τῆς Ῥωμανίας ἔχων ἕνα καὶ μόνον υἱὸν καὶ ὁ ἄνθρωπος ἦν γηραιὸς
|
Incipit |
|
Ἦν τις ἄνθρωπος ἐν χώρᾳ τῶν Παφλαγόνων
|
Incipit |
|
Ἦν τις ἄνθρωπος εὐσεβῶς ἐν τῷ βίῳ ζῶν ἐν ταῖς ἡμέραις ὅτε ἔζη... Κυριακὸς ὁ Ἱεροσολύμων ἀρχιερεὺς
|
Incipit |
|
Ην τις αργυροπρατης εν Αντιοχια τη μεγαλη, νεωτερος ονοματι Ανδρονικος.
|
Incipit |
|
Ἦν τις βασιλεὺς ὀνόματι Πυθαγόρας
|
Incipit |
|
Ἦν τις βασιλεὺς ὀνόματι Πυθαγόρας
|
Incipit |
|
Ἦν τις γέρων διορατικὸς πάνυ καὶ... Ἑβραίων τις ἐνάρετος
|
Incipit |
|
Ἦν τις γέρων ἐν τῇ Σκἠτει ὀνόματι Δανιὴλ καὶ εἶχε μαθητὴν
|
Incipit |
|
Ἦν τις γέρων οἰκῶν ἐν τῇ μονῇ τοῦ ἀββᾶ Εὐστοργίου
|
Incipit |
|
Ἦν τις γυνὴ φιλόχριστος ὀνόματι Ἰουλία
|
Incipit |
|
ἦν τις Ἑλλήνων βασιλεύς, εὐγενικός, ἀνδρεῖος
|
Incipit |
|
Ἦν τις ἐν Ἀλεξανδρείᾳ μοναχὸς ὀνόματι Δανιὴλ ἔχων ἀδελφόν
|
Incipit |
|
ΗΝ ΤΙΣ ΕΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΚΑΙ ΔΕΙΛΙΑΣΑΣ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟΝ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΡΙΑΚΟΝΤΑ ΧΡΥΣΙΟΥ ΛΙΤΡΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΕΧΕΙ ΠΤΩΧΟΙΣ
|
Incipit |
|
Ἦν τις ἐν κοινοβίῳ ἀπὸ κόσμου ἔχων μεθ' αὐτοῦ τὸν υἱὸν αὐτοῦ
|
Incipit |
|
Ἦν τις ἐν Ῥώμῃ γυνὴ Ἀγλαῒς τοὔνομα
|
Incipit |
|
Ἦν τις ἐπίσκοπος
|
Incipit |
|
Ἦν τις ἐπίσκοπος (ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ὀνόματι Ἀθανάσιος) ἅγιος ταῖς πράξεσιν (ὑπάρχων)
|
Incipit |
|
Ἦν τις ἐπίσκοπος εἴς τινα πόλιν, καὶ κατ' ἐνέργειαν τοῦ διαβόλου ἔπεσεν εἰς πορνείαν
|
Incipit |
|
Ἦν τις εὐγενὴς ἐν τῇ Βιθυνίᾳ
|
Incipit |
|
Ἦν τις ζυγοστάτης ἔν τινι πόλει καὶ ἔρχεταί τις τῆς πόλεως φέρων αὐτῷ σφραγῖδα πεντακοσίων νομισμάτων
|
Incipit |
|
ΗΝ ΤΙΣ ΚΟΣΜΟΚΟΣ ΟΝΟΜΑΤΙ ΑΝΤΙΟΧΟΣ ΚΑΤΗΧΗΘΕΣΕΙΣ ΥΠΟ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
|
Incipit |
|
ΗΝ ΤΙΣ ΜΟΝΑΣΤΡΙΑ ΕΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΒΕΝΝΗ
|
Incipit |
|
Ἦν τις μοναχὸς ἀνὴρ ὀνόματι Ἀμφιλόχιος, καὶ οὗτος δίκαιος ἦν καὶ θεοσεβὴς
|
Incipit |
|
Ἦν τις ξενικὸς ἐκ τῶν πατέρων καὶ ἔλεγε παραβολὴν τοιαύτην ὅτι εἰς τὴν χώραν μου ποιοῦσιν φωσσᾶτον τοῦ πιᾶσαι λέοντα
|
Incipit |
|
ΗΝ ΤΙΣ ΟΣΙΟΣ ΕΥΤΡΟΠΙΟΣ ΟΝΟΜΑ
|
Incipit |
|
Ἦν τις πατὴρ μέγας καὶ τῷ θεῷ ἀνακείμενος
|
Incipit |
|
Ἦν τίς ποταμὸς τῷ Κροίσῳ χρυσορρόας
|
Incipit |
|
ΗΝ ΤΙΣ ΦΗΣΙ ΑΤΤΙΚΗ ΓΡΑΥΣ
|
Incipit |
|
Ἦν τις, φησίν, ἀσθενῶν Λάζαρος ἀπὸ Βηθανίας
|
Incipit |
|
Ἦν τις, φησίν, Λάζαρος ἀπὸ Βηθανίας
|
Incipit |
|
ΗΝ ΤΟ ΓΕΝΟΜΕΝΟΝ
|
Incipit |
|
Ἧν τὸ φῶς τὸ ἀληθινὸν
|
Incipit |
|
ἣν τῷ ἰδίῳ ἐξηγοράσατο αἵματι, καὶ τὸ θέλημα αὐτοῦ, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς γενέσθαι παρασκευάσειεν· ὅτι αὐτῷ πρέπει δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν
|
Desinit |
|
ΗΝ ΦΩΣ ΕΚ ΦΩΤΟΣ ΝΟΕΡΟΥ
|
Incipit |
|
ἤνεγκαν πόνων
|
Desinit |
|
Ἤνεγκε μὲν σ]θν ἄλλοις ὅτι πολλοῖς δικαίοις καὶ μεγάλοις ἀνδράσι
|
Incipit |
|
Ἤνεγκε μὲν τὸ καλὸν τοῦτο φυτὸν ἡ Ἀλεξάνδρου
|
Incipit |
|
ἤνεγκε τῷ Θεῷ λέγων· «Εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον», νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἤνεγκεν (vel Ἤνεγκε μὲν) ἡ Περσῶν χώρα καὶ τὸ καλὸν τοῦτο φυτὸν
|
Incipit |
|
Ἤνεγκεν ὁ καιρός, ὦ τέκνα καὶ ἀδελφοί, ἀγγελίαν ὑμῖν ἀναγγεῖλαι ἀπροσδόκητον
|
Incipit |
|
ἠνέχθη πολλαχόθεν τὰ τοῦ Ἀκινδύνου πρὸς ἡμᾶς συγγράμματα
|
Incipit |
|
ΗΝΙΚΑ ΓΑΙΑΝ ΥΦΕΡΠΕΙ
|
Incipit |
|
ΗΝΙΚΑ ΔʹΕΣΤΙΝ Η ΣΕΛΗΝΗ ΑΓΑΘΗ
|
Incipit |
|
Ἡνίκα δὲ Μαρία ἤκουσεν ἀπὸ τοῦ κυρίου
|
Incipit |
|
ΗΝΙΚΑ ΔΕΗΣΕΙ ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ Η ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΨΗΦΙΣΘΗΝΑΙ ΤΟΝ ΑΓΙΟΤΑΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΝ
|
Incipit |
|
ἡνίκα δεῖ εἰπεῖν λόγον (ἐν ἀνοίξει τοῦ στόματος αὐτοῦ)
|
Desinit |
|
Ἡνίκα Διοκλητιανὸς καὶ Μαξιμιανὸς τῶν Ῥωμαικῶν εἶχον σκήπτρων τὴν ἐχουσίαν
|
Incipit |
|
Ἡνίκα Διοκλητιανὸς ὁ δυσσεβὴς τὰ Ῥωμαίων σκῆπτρα διέπων ἦν ὡς οὐκ ὤφελε
|
Incipit |
|
ΗΝΙΚΑ ΕΣΤΑΥΡΩΘΗ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΗΝ ΤΟ ΕΤΟΣ ΑΠΟ ΚΤΙΣΕΩΣ ΚΟΣΜΟΥ ΕΦΛΔ'
|
Incipit |
|
ἡνίκα ἔχει ἡ χεὶρ ἡμῶν βοηθεῖν
|
Desinit |
|
Ἡνίκα ἡ τῶν εἰδώλων ἐφαιδρύνετο πλάνη καὶ πανταχοῦ διὰ τῆς δεισιδαίμονος θεραπείας ὑπῆρχον τιμώμεναι
|
Incipit |
|
ΗΝΙΚΑ ΗΣ ΚΑΤΑΚΕΚΡΙΜΜΕΝΟΥ ΑΔΙΚΩΣ ΟΥΔΕΙΣ ΓΑΡ ΕΠΙ ΠΟΛΥ ΧΑΙΡΕΙ
|
Incipit |
|
ΗΝΙΚΑ ΛΑΜΠΕΤΟΩΝΤΟ ΕΕΙΔΟΜΕΝΑΙ ΠΥΡΙ ΓΛΩΣΣΑΙ
|
Incipit |
|
Ἡνίκα Μαυρίκιος τῆς Ῥωμαίων βασιλείας διεῖπε τὰ σκῆπτρα καὶ Χοσρόης τῆς Περσῶν
|
Incipit |
|
ΗΝΙΚΑ ΜΕΣΟΠΕΑΛΓΟΥΝΤΕΣ Η ΕΝ ΕΡΗΜΟΙΣ ΤΟΠΟΙΣ ΔΙΑΓΟΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
ΗΝΙΚΑ ΜΕΣΟΠΕΛΑΓΟΥΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
Ἡνίκα ὁ καιρὸς τῶν εἰδώλων ἐπεκράτει καὶ πολλοὶ ἄνθρωποι
|
Incipit |
|
Ἡνίκα πρὸς τὴν βαρβαρικὴν ὄψιν παρατάττοιτο ὁ βασιλεύς
|
Incipit |
|
Ἡνίκα τῶν ἑλληνικῶν θυσιῶν ὁ ἀδικώτατος καὶ παρανομώτατος κατεκράτει νόμος
|
Incipit |
|
ΗΝΥΣΑΝ ΟΔΟΝ
|
Desinit |
|
Ἥνωσεν ἡμᾶς καὶ σπορὰ πατρὸς μία
|
Incipit |
|
ΗΞΙΩΘΗ ΚΑΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΠΑΡ ΑΥΤΟΥ
|
Desinit |
|
ἥξομεν τὸν θρόνον τὸν βασιλικόν, καὶ πάντων ἐπιτευξόμεθα τῶν ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ΗΠΕΡ ΕΣΤΙ ΚΑΙ ΑΞΙΩΤΑΤΗ ΕΡΡΩΣΘΕ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΤΗΡΛΙΟΝ
|
Desinit |
|
ΗΠΗΛΙΚΟΤΗΣ, ΟΤΙ ΜΕΓΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ
|
Incipit |
|
ηπυε θνητων εννυμενος δεμας αυτο σαωσαι.
|
Desinit |
|
Ηρα (ωρα), γεραιε, μη πεσειται το βρεφος
|
Incipit |
|
Ἡρακλεῖ δὲ ἄρα γενομένῳ Διὸς οὐρανὸς
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἡρακλέους βαστάζοντος τὸν Ἐρυμάνθιον κάπρον
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ἡρακλέους ἑστῶτος ἐν τῇ λεοντῇ
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ἡρακλέους καὶ Ἀνταίου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ἦραν ἡμῶν τὸν κύριον καὶ οὐκ οἴδαμεν τί ἐποίησαν αὐτόν. Αὐτῷ…
|
Desinit |
|
Ἥρας
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ἤρεμα τὴν ὅψιν αύτῷ πλήξας καὶ διυπνίσας
|
Incipit |
|
ΗΡΕΩΕΛΕΓΕΙΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΟΥΣ ΕΙΠΕΝ ΗΝΙΚΑ ΑΝΗΓΟΡΕΥΕΤΟ ΕΠΑΡΧΟΣ ΔΗΜΟΣΙΑ
|
Titulus initialis |
|
ΗΡΘΗΣ ΕΙΣ ΥΨΟΣ ΑΝΘΡΩΠΕ ΔΟΞΗΣ ΤΗΣ ΦΘΕΙΡΟΜΕΝΗΣ
|
Incipit |
|
ἥρθησαν καὶ διεστασίαζον
|
Desinit |
|
ἤρκει λῦσαι τὰ
|
Desinit |
|
ΗΡΚΕΙ ΜΕΝ ΕΙΣ ΕΝΤΕΛΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ ΕΠΙΓΝΩΣΙΝ
|
Incipit |
|
ἤρκει μἐν, πολυμερῶς, ὁ ἐκ τῶν θείων, οἱ ἐν τοῖς θείοις
|
Incipit |
|
ΗΡΞΑΝΤΟ ΔΙΑΣΤΡΕΦΕΙΝ ΤΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΛΑΟΝ ΟΥΚ ΕΚ ΜΟΝΟΥ
|
Desinit |
|
ἤρξαντο διαστρέφειν τὸν τοῦ θεοῦ λαόν, οὐκ ἐκ μόνου
|
Desinit |
|
ΗΡΞΑΤΟ ΠΡΟΣ ΘΕΟΝ
|
Incipit |
|
ἡρύστευσεν
|
Desinit |
|
ἦρχθαι τὸν κόσμον καὶ ἡ φύσις διδάσκει
|
Incipit |
|
ηρω[ικοι] (ηρωικοι)
|
Titulus initialis |
|
ηρω[ικοι] (ηρωικοι)
|
Titulus initialis |
|
ΗΡΩΔΗΣ ΔΕ ΣΤΗΣΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΥ ΟΡΚΟΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΚΕΦΑΛΗΝ ΕΙΣ ΑΙΩΝΑΣ ΚΟΛΑΖΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
ηρωελεγεια.
|
Titulus initialis |
|
ΗΡΩΕΣ ΙΠΠΕΙΣ ΕΝ ΠΕΔΙΩ
|
Incipit |
|
ηρωι[κοι] (ηρωικοι)
|
Titulus initialis |
|
Ἡρωϊκὰ ιγ'
|
Titulus initialis |
|
ἥρωνος ἀλεξανδρέως περὶ αὐτοματοποιητικῆς
|
Titulus initialis |
|
Ἥρως Ἰωανίκιε, Ἰωανίκιε ἥρως
|
Incipit |
|
ΗΡΩΤΗΘΗ ΓΕΡΩΝ ΤΙ ΕΣΤΙ ΤΑΠΕΙΝΩΣΙΣ
|
Incipit |
|
Ηρωτηθη ο αββας Ησαιας, τι εστι φιλαργυρια, και απεκριθη.
|
Incipit |
|
ἠρωτήθη ὁ γέρων
|
Incipit |
|
ἠρωτήθησαν
|
Incipit |
|
ΗΡΩΤΗΚΑΤΕ ΜΕ ΦΙΛΤΑΤΟΙ ΠΑΙΔΕΣ ΠΟΤΑΜΟΝ ΤΟ ΤΗΣ ΑΣΤΡΑΠΗΣ ΠΥΡ
|
Incipit |
|
ΗΡΩΤΗΣΑΝ ΟΙ ΦΙΛΟΧΡΙΣΤΟΙ ΑΚΡΟΑΤΑΙ ΕΙΠΕ ΗΜΙΝ ΚΑΙ ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΙΝΑ ΑΚΟΥΣΩΜΕΝ
|
Incipit |
|
ἠρωτήσας θεοφιλέστατε
|
Incipit |
|
ἠρώτησας θεοφιλέστατε
|
Incipit |
|
Ἠρώτησας περὶ τῆς ἐξηγήσεως τοῦ Θεοφυλάκτου ἀρχιεπισκόπου Βουλγαρίας, καὶ αὕτη ἐστέρχθη παρὰ τῆς Ἐκκλησίας·
|
Incipit |
|
Ἠρώτησας, λογίωτατε ἀδελφέ, τίνες τε καὶ πόσοι τῆς καθ' ἡμᾶς φιλοσοφίας
|
Incipit |
|
ἠρώτησε γέροντα ἀδελφός τις λέγων· Θέλω τὴν ψυχήν μου τηρῆσαι
|
Incipit |
|
ΗΡΩΤΗΣΕ ΤΙΣ ΤΟΝ ΑΒΒΑΝ
|
Incipit |
|
Ἠρώτησεν Ἰουδαῖος Χριστιανὸν
|
Incipit |
|
ἠρώτηται παρὰ Ἀρμενίων εἰ τὸ μυστικὸν ποτήριον
|
Incipit |
|
ΗΡΩΤΙΣΕΝ ΠΑΠΙΣΚΟΣ ΙΟΥΔΑΙΟΣ ΔΙΑ ΤΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΑΡΑΓΓΕΙΛΑΝΤΟΣ ΜΗ ΠΡΟΣΚΥΝΕΙΝ ΞΥΛΟΝ
|
Incipit |
|
ἧς [πληροφορία] ἐν ἀπολαύσει γένοιτο, τοῦ ὀρθοτήτου σεβάσματος ἀντεχόμενοι
|
Desinit |
|
ΗΣ ΑΞΙΩΘΕΙΗΜΕΝ ΑΠΑΝΤΕΣ
|
Desinit |
|
ΗΣ ΓΕΝΟΙΤΟ ΚΑΙ ΗΜΑΣ ΕΠΙΤΥΧΕΙΝ
|
Desinit |
|
ἧς γένοιτο καὶ ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν· χάριτι...
|
Desinit |
|
Ἧς γένοιτο καὶ ἡμᾶς μιμητὰς γενέσθαι, καὶ ἐξομολογουμένους τὸν τῶν ψυχῶν ῥύπον δάκρυσιν ἐκκαθάραι, καὶ τυχεῖν τῆς παρὰ τοῦ ἁγίου θεοῦ φιλανθρωπίας· ὅτι αὐτοῦ…
|
Desinit |
|
ΗΣ ΓΕΝΟΙΤΟ ΠΑΝΤΑΣ ΗΜΑΣ ΑΞΙΩΘΗΝΑΙ ΤΕ ΚΑΙ ΕΠΙΤΥΧΕΙΝ ΧΑΡΙΤΙ ΚΑΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ...
|
Desinit |
|
ΗΣ ΓΕΝΟΙΤΟ ΠΑΝΤΑΣ ΗΜΑΣ ΕΠΙΤΥΧΕΙΝ
|
Desinit |
|
ΗΣ ΓΕΝΟΙΤΟ ΠΑΝΤΑΣ ΗΜΑΣ ΕΠΙΤΥΧΕΙΝ
|
Desinit |
|
ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν
|
Desinit |
|
ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν χάριτι
|
Desinit |
|
ΗΣ ΓΕΝΟΙΤΟ ΠΑΝΤΑΣ ΗΜΑΣ ΕΠΙΤΥΧΕΙΝ ΧΑΡΙΤΙ ΚΑΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ
|
Desinit |
|
ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. ἀμήν.
|
Desinit |
|
ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν χάριτι τοῦ κυρίου ἡμῶν ἰ (ησο) ῦ χ(ριστο)ῦ
|
Desinit |
|
ΗΣ ΓΕΝΟΙΤΟ ΤΟ ΠΑΝΤΑΣ ΗΜΑΣ ΑΞΙΩΘΗΝΑΙ ΤΕ ΚΑΙ ΕΠΙΤΥΧΕΙΝ ΧΑΡΙΤΙ ΚΑΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ...
|
Desinit |
|
ΗΣ ΓΕΝΟΙΤΟ ΤΥΧΕΙΝ ΤΗΣ ΣΕ ΤΕΚΟΥΣΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
|
Desinit |
|
ἧς δημιουργὸς εἷς Θεὸς καὶ τεχνίτης
|
Desinit |
|
ἧς καὶ ἡμεῖς ἐπιτυχεῖν καταξιωθείημεν, χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ
|
Desinit |
|
ἧς καὶ μεταλάβοιμεν τέλειοι τελείως ἐν αὐτῷ Χριστῷ τῷ κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ πᾶσα δόξα τιμὴ καὶ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ἧς μέλλουσιν ἀπολαυεῖν τῇ δόξᾳ (δόξη L) τοῦ σωτήρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
|
Desinit |
|
ἧς μέλλουσιν λαμβάνειν παρὰ τοῦ θεοῦ
|
Desinit |
|
ἧς οἱ τύχοντες ... λαμπρότεροι καὶ αὐτῷν ἡλιακῶν ἀκτίνων δεικνύμενοι ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ἧς οὐδὲ κάλλος ἔστιν εἰπεῖν οὐδὲ πέρας εὑρεῖν· δι’ ἧς καὶ αὐτοὶ δυνησόμεθα δοξάζειν πατέρα καὶ υἱὸν καὶ ἅγιον πνεῦμα νῦν τε καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ἀμήν
|
Desinit |
|
ἧς ταῖς πρεσβείαις ὁ θεὸς ἐλεήσαι καὶ σῶσαι ἡμᾶς διὰ τὴν αὐτοῦ ἀγαθότητα, ἀμήν.
|
Desinit |
|
ἧς ταῖς πρεσβείαις ὁ θεὸς ἐλεήσαι καὶ σῶσαι ἡμᾶς διὰ τὴν αὐτοῦ ἀγαθότητα, ἀμήν.
|
Desinit |
|
ἧς τυχεῖν καὶ ἡμᾶς πρέσβευε
|
Desinit |
|
Ἠσαίας ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ θνήσκει ὑπὸ Μανασσῆ πρισθεὶς εἰς δύο
|
Incipit |
|
ΗΣΑΙΑΣ ΕΙΠΕ ΓΕΛΩΤΑ ΜΟΙ ΕΠΟΙΗΣΕΝ
|
Incipit |
|
Ησαιας ην απο Ιερουσαλημ· θνησκει δε υπο Μανασση πρισθεις εις δυο
|
Incipit |
|
Ἠσαΐας ὁ προφήτης ἦν ἀπό
|
Incipit |
|
Ἠσαΐας ὁ προφήτης περὶ τοῦ εὐαγγελίου
|
Incipit |
|
Ησαιας· σκιασμος.
|
Desinit |
|
Ησαιας· σκιασμος.
|
Desinit |
|
ΗΣΑΙΟΥ ΠΡΟΡΡΗΣΙΣ ΗΚΕΝ ΕΙΣ ΠΕΡΑΣ
|
Incipit |
|
Ἡσαΐου πρόρρησις, εὐχὴ τὸ πλέον.
|
Textus |
|
Ἦσαν δὲ ἐκεῖ ὑδρίαι λίθιναι κείμεναι
|
Incipit |
|
Ἧσαν δὲ καὶ ἐκκλησίαι ιβ΄
|
Incipit |
|
ΗΣΕ ΚΑΙ ΚΛΕΠΤΗΣ ΚΑΙ ΣΚΟΥΡΟΣ ΚΛΕΠΤΗΣ ΜΕΝ Ο ΑΔΑΜ
|
Incipit |
|
ησθηναι μεν τῃ των ανδρων προθυμιᾳ· κυρωσαι δε την γραφην·
|
Desinit |
|
Ἡσίοδ’, ἀνθρώποις μέτρον ἔχων σοφίης
|
Desinit |
|
Ἡσίοδος τὰς μούσας κλεῖμὲν πιερίηθεν, | αὐτὰρ ἐκ βίβλου τῆσδε με χρὴ καλέειν
|
Incipit |
|
ΗΣΙΩΠΗ ΤΟΥ ΠΡΕΣΒΥΤΟΥ ΤΟΥ ΝΟΜΙΚΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΟΣ
|
Incipit |
|
Ἡσυχάζοντος τοῦ ἁγίου Εὐθυμίου, ἀπεκαλύφθη αὐτῷ ὅτι μέλλουσι δύο ἀδελφοὶ λάθρᾳ τῆς μονῆς ὑπαναχωρῆσαι
|
Incipit |
|
ΗΣΥΧΑΖΩΝ ΕΝ ΤΩ ΚΕΛΛΙΩ ΣΟΥ
|
Incipit |
|
ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ ΕΣΤΙΝ Ο ΤΟ ΑΣΩΜΑΤΟΝ ΕΝ ΣΩΜΑΤΙΚΩ ΟΙΚΩ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΙΝ
|
Incipit |
|
ΗΣΥΧΙΑ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΗΘΩΝ
|
Incipit |
|
ΗΣΥΧΙΑΝ ΑΣΚΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΛΥΛΟΓΙΑΣ ΦΥΛΑΞΑΙ
|
Incipit |
|
Ἡσυχίαν δότε μοι, κλίνατε τὰς ἀκοὰς ἐκφράσαι διήγησιν
|
Incipit |
|
Ἡσύχιος γραμματικὸς Ἀλεξανδρεὺς Εὐλογίῳ τῷ ἑταίρῳ χαίρειν
|
Titulus initialis |
|
Ησυχιου πρεσβυτερου Ιεροσολυμων
|
Titulus initialis |
|
Ησυχιου πρεσβυτερου Ιεροσολυμων διηγησις περι της θειας του σωτηρος ημων Χριστου αναστασεως.
|
Titulus initialis |
|
Ησυχιου πρεσβυτερου Ιεροσολυμων οτι κατα μηδεν αλληλοις εναντιωθεντες οι ευαγγελισται οι διαφορως τα συμβεβηκοτα περι της αναστασεως Χριστου του θεου και σωτηρος ημων ιστορησαν μεθεστι
|
Titulus initialis |
|
Ἡσυχίου πρεσβυτέρου Ἱεροσολύμων, διήγησις περὶ τῆς θείας τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ ἀναστάσεως.
|
Titulus initialis |
|
Ησυχιου πρεσβυτερου Ιεροσολυμων, εις το κατα Ιωαννην ευαγγελιον περι Μαριας της Μαγδαληνης.
|
Titulus initialis |
|
Ησυχιου πρεσβυτερου Ιεροσολυμων, οτι κατα μηδεν αλληλοις εναντιωθεντες οι ευαγγελισται οι διαφορως τα συμβεβηκοτα περι της αναστασεως Χριστου του θεου και σωτηρος ημων ιστορησαν μεθ' ετερα.
|
Titulus initialis |
|
Ησυχιου πρεσβυτερου Ιεροσολυμων.
|
Titulus initialis |
|
Ἡσυχίου πρεσβυτέρου Ἱεροσολύμων.
|
Titulus initialis |
|
Ησυχιου πρεσβυτερου του Ιεροσολυμιτου.
|
Titulus initialis |
|
ησφαλισαντο τον τα[φον
|
Desinit abruptus |
|
ᾘσχύνθην ὑπὲρ ἐμαυτοῦ δεξάμενος τὴν ἐπιστολήν
|
Incipit |
|
ἦταν δύο ἀδελφοὶ εἰς ἕνα κοινόβιον
|
Incipit |
|
ΗΤΗΣΩ Ω ΦΙΛΕ ΗΣΑΙΑ
|
Incipit |
|
ΗΤΙΣ ΑΔΕΤΑΙ ΕΩΣ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΟΝ
|
Desinit |
|
ἥτις ἐκ τῶν ὁδηγῶν τὴν ἐπωνυμίαν κεκλήρωται
|
Desinit |
|
Ητις εξ αναστασεως διδασκαλιας του Χριστου
|
Incipit |
|
ἤτις ἐστὶ καὶ οἷα καὶ ὅση εἰ θέμις τοῦτο εἰπεῖν
|
Desinit |
|
ἥτις καὶ τοῖς ἐχέφροσιν εὐχῶν ἐστιν ἀξίαν
|
Desinit |
|
ἥτις ποιήσασα, εὐθὺς ἀνέβλεψεν ὁ παῖς αὐτῆς… ἀμήν.
|
Desinit |
|
ἥτις προστάτις πολλῶν ἐγενή[...
|
Desinit |
|
Ἤτοι ἀπὸ ἑνὸς τῶν υἱῶν τοῦ Ἠσαῦ
|
Incipit |
|
ΗΤΟΙ ΒΑΡΣΑΜΕΛΕΟΝ
|
Desinit |
|
Ητοι δυο μεν αυτας λεγομεν, μιαν του Λαζαρου
|
Incipit |
|
Ἤτοι δύο μὲν αὐτὰς λέγομεν, μίαν τοῦ Λαζάρου
|
Incipit |
|
ἤτοι εἰμὶ πάντων τιμιώτερος.
|
Desinit |
|
ΗΤΟΙ ΚΑΙ ΤΑΥΤΑ ΚΔʹ
|
Desinit |
|
ἤτοι κοκκία τριάκοντα ἕξ
|
Desinit |
|
ΗΤΟΙ ΠΑΛΑΙ ΗΤΥΨΑ ΗΤΟΙ ΕΤΕΤΥΦΕΙΝ
|
Desinit |
|
ΗΤΟΙ ΤΑ ΑΠΟ ΒΗΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΑΣΣΥΡΙΩΝ
|
Incipit |
|
ἤτοι τὸ ξηρὸν, δι' οὗ μέσον κατα
|
Desinit abruptus |
|
ἤτοι τῶν ἑνὶ λεπτῷ στιγμαὶ ιη'
|
Desinit |
|
ἤτοι τῶν μοιριαίων ἐποχῶν αὐτῶν τῶν χρονοκρατόρων
|
Desinit |
|
Ητοι· τας Πραξεις των αποστολων·
|
Incipit |
|
ἦτον ἕνας ἀναχωρητὶς εὐλαβὴς καὶ διακριτικὸς εἰς κυβέρνησιν ψυχῶν
|
Incipit |
|
Ἦτον ἕνας γέροντας εἰς τὰ Κελλία
|
Incipit |
|
ἦτον ἕνας γέρων καθήμενος εὶς τὴν ἔρημον
|
Incipit |
|
ἦτον ἕνας κοινοβιάρχης καὶ εἶχε πολλὴν δόξαν ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους
|
Incipit |
|
Ἦτον κάποιος ἄρχων τοῦ παλατίου ὀνόματι Μαγιστριανός
|
Incipit |
|
ἦτον μία ἀσκήτρια παρθένος ὁποῦ ἀσκήτευεν χρόνια
|
Incipit |
|
ἦτον μία καλογραῖα εἰς τὴν Σαβίνην λεγομένην, ἡ ὁποία καλογραῖα ἐπαρθένευε καὶ ἀσκήτευε καὶ ἀγωνίζετον
|
Incipit |
|
Ἦτον τις γέρων ἐνάρετος καὶ εἶχεν ἱερομοναχὸν μαζί του καὶ τῇ μεγάλῃ πέμπτῃ
|
Incipit |
|
ΗΤΟΝ ΤΙΣ ΟΣΙΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΟΣ ΠΑΤΗΡ ΟΝΟΜΑΤΙ ΕΥΤΡΟΠΙΟΣ
|
Incipit |
|
Ἦτον τις χριστιανὸς εἰς τὴν Μόσχαν τῆς Ρωσσίας Ἰωάννης ὀνόματι
|
Incipit |
|
ΗΤΤΑ ΚΡΑΤΑΙΩΣ Η ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΧΑΡΙΣ
|
Desinit |
|
Ἤττημαι καὶ τὴν ἦτταν ὁμολογῶ
|
Incipit |
|
Ἡττημένους εἴωθεν ἄνδρας ἀπολείπειν ἡ παρρησία
|
Incipit |
|
Ἠτύχηκε μὲν ἡμῖν ἡ πόλις, ὦ βασιλεῦ, τοιούτων
|
Incipit |
|
ἤτω δὲ μεθ’ὑμῶν ὁ Ἐμμανουὴλ
|
Desinit |
|
Ηὐξαίμην ἂν καὶ μαθεῖν καὶ διδάξαι
|
Incipit |
|
ηὔξεν ἡμῖν τὸν ἀριθμὸν τῶν ἀποστόλων ὁ νέος ἀπόστολος
|
Incipit |
|
ΗΥΦΡΑΝΘΗ Η ΚΑΡΔΙΑ ΑΥΤΟΥ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΘΕΙΣΑ
|
Desinit |
|
Ἡφαιστίωνος ἡ παροῦσα πραγματεία
|
Titulus initialis |
|
Ἡφαιστίωνος ἡ παροῦσα πραγματεία, Ἡφαιστίωνος ἐγχειρίδιον
|
Titulus initialis |
|
Ἡφαιστίωνος Θηβα%ιου ἀποτελέσματα συνοπτικὰ τῶν ἐκλείψεων τῶν φωστήρων ἐν μόνων τῶν ζωδίων
|
Titulus initialis |
|
ἠφάνισται τὰ πολλὰ καὶ μεγάλα θέματα
|
Incipit |
|
ΗΧΗΣΕ ΣΑΛΠΙΓΞ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΑΥΤΗΝ ΛΥΡΑ
|
Desinit |
|
Ἤχησεν ἡ σάλπιγξ τῆς ἀθλητικῆς παρατάξεως τῶν ἀηττήτων τοῦ Χριστοῦ στρατιωτῶν
|
Incipit |
|
ΗΧΟΙ ΑΚΑΘΙΣΤΟΙ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΙΩΝ ΤΑΓΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ηχος α (αʹ) γενοιτο κυριε το ελεος: στιχος αγαλλιασθε δικαιοι:
|
Incipit |
|
ηχος αʹ: Δια βρωσεως εξηγαγε του παραδεισου.
|
Incipit |
|
ΗΧΟΣ Δ'Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΑΝΕΔΕΙΧΘΗ
|
Incipit |
|
ἦχος πλ. Β´ Ἐννοῶν τὴν ἡμέραν τὴν φοβερὰν καὶ θρηνῶ μου τὰς πράξεις τὰς πονηράς
|
Incipit |
