|
Ὅτ' ἄν τινα ἐξ ὑμῶν λογισμὸς εἰσέλθῃ
|
Incipit |
|
ὅταν
|
Incipit |
|
Ὅταν ἀγαθοῦ τινος ὁδοιπόρος τύχῃ συνόδου, χαίρει τὸν πόνον τῆς μακρᾶς ὁδοιπορίας κλεπτόμενος ὁμιλίᾳ
|
Incipit |
|
Ὅταν αἱ μητέρες ἐπ’ αὑτάς που τὰς τῶν τοκετῶν προόδους ὑπὸ τῆς ἅπαντα τελεσφορούσης εἰσάγωνται φυσώες
|
Incipit |
|
Ὅταν ἀκηδιάσῃ ὁ νοῦς σου
|
Incipit |
|
Ὅταν ἀκμάζῃ τὸ νόσημα
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΗΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΛΕΓΟΝΤΩΝ ΗΜΙΝ ΟΤΙ ΔΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΝΗΣΤΕΥΣΩΜΕΝ
|
Incipit |
|
Ὅταν ἀκούοιτε ὅτιπερ κατελθών
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΣΗΣ ΑΠΟΤΑΓΗΝ ΚΟΣΜΟΥ
|
Incipit |
|
Ὅταν ἀλοητὸς ᾖ καί
|
Incipit |
|
Ὅταν ἁμάρτῃς μὴ ἀπογνῷς ἑαυτοῦ
|
Incipit |
|
Ὅταν ἁμάρτῃς μὴ ἀπογνῷς ἑαυτοῦ
|
Incipit |
|
Ὅταν ἁμαρτία συμβεβλημένη
|
Incipit |
|
Ὅταν ἁμαρτία συμβεβλημένη ᾖ τῇ ταπεινοφροσύνῃ, οὕτω τρέχει μετ' εὐκολίας, ὡς δικαιοσύνην μετὰ ἀπονοίας οὖσαν ὑπερβῆναι καὶ προλαβεῖν
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΑΠΟΣΤΑΛΗ ΑΓΓΕΛΟΣ
|
Incipit |
|
Ὅταν ἄρξομαι λαλεῖν περὶ τῆς συντελείας
|
Incipit |
|
Ὅταν ἄρξομαι περὶ τῆς συντελείας λαλεῖν
|
Incipit |
|
Ὅταν ἄρξομαι περὶ τῆς συντελείας λαλεῖν
|
Incipit |
|
Ὅταν ἄρξομαι περὶ τῆς συντελείας λαλεῖν
|
Incipit |
|
Ὅταν ἄρξομαι τὰ περὶ τῆς συντελείας λαλεῖν, φρική μοι ἐπέρχεται
|
Incipit |
|
Ὅταν ἄρξομαι τὰ περὶ τῆς συντελείας λαλεῖν, φρική μοι ἐπέρχεται
|
Incipit |
|
Ὅταν ἄρξομαι τὰ περὶ τῆς συντελείας λαλεῖν, φρική μοι ἐπέρχεται
|
Incipit |
|
Ὅταν ἄρξομαι τὰ περὶ τῆς συντελείας λαλεῖν, φρική μοι ἐπέρχεται
|
Incipit |
|
Ὅταν ἄρξομαι τὰ περὶ τῆς συντελείας λαλεῖν, φρική μοι ἐπέρχεται
|
Incipit |
|
Ὅταν ἄρξομαι τὰ περὶ τῆς συντελείας λαλεῖν, φρική μοι ἐπέρχεται
|
Incipit |
|
Ὅταν ἄρξομαι τὰ περὶ τῆς συντελείας λαλεῖν, φρική μοι ἐπέρχεται
|
Incipit |
|
Ὅταν ἄρξωμαι περὶ τῆς συντελείας λαλεῖν
|
Incipit |
|
Ὅταν ἄρξωμαι περὶ τῆς συντελείας λαλεῖν
|
Incipit |
|
Ὅταν ἄρξωμαι τὰ περὶ τῆς συντελείας λαλεῖν
|
Incipit |
|
Ὅταν ἄρξωμαι τὰ περὶ τῆς συντελείας λαλεῖν
|
Incipit |
|
Ὅταν ἄρξωμαι τὰ περὶ τῆς συντελείας λαλεῖν, φρική μοι ἐπέρχεται
|
Incipit |
|
Ὅταν ἀρρωστίᾳ περιπέσῃς
|
Incipit |
|
Ὅταν ἀρρωστίᾳ περιπέσῃς, ἄνθρωπε, ἀναμνήσθητι τοῦ σώματος τοῦ Ἰώβ, καὶ τῆς ἁγίας ἐκείνης σαρκός
|
Incipit |
|
Ὅταν ἄρχωμαι περὶ
|
Incipit |
|
ὅταν βαπτίζει, οὐκ αὐτὸς
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΒΑΡΥΝΘΗ Ο ΣΤΟΜΑΧΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙ ΤΟΝ ΣΤΟΜΑΧΟΝ
|
Incipit |
|
Ὅταν βουληθῶμεν ἡμέραν εὑρεῖν
|
Incipit |
|
Ὅταν γὰρ ἐν τῇ παρούσῃ ζωῇ διὰ τῆς ἐξομολογήσεως
|
Incipit |
|
Ὅταν γὰρ ἦλθον εἰς τὸ χωρισθῆναι τοῦ σώματος καὶ τελευτῆσαι
|
Incipit |
|
Ὅταν γὰρ θεωρῇ τις ἀκινήτως ἐνεργεῖ
|
Incipit |
|
Ὅταν γὰρ ἴδῃς τὸν Κύριον τεθυμένον
|
Incipit |
|
Ὅταν γὰρ ἴδῃς τὸν Κύριον τεθυμένον
|
Incipit |
|
Ὅταν γένηταί τινι ἀνθρώπῳ ἐπιληψία
|
Incipit |
|
Ὅταν γένηταί τινι ἀνθρώπῳ ἐπιληψία
|
Incipit |
|
Ὅταν δ' ἐκλείψουσιν αἱ ἡμέραι τοῦ μακαρίου
|
Incipit |
|
Ὅταν δὲ δύσοδμα ἴῃ, κυίσκεται
|
Incipit |
|
Ὅταν δὲ ἔλθη ὁ Παράκλητος ὃν ἐγὼ πέμψω ἡμῖν παρὰ τοῦ Πατρός, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας ὃ παρὰ τοῦ Πατρὸς ἐκπορεύεται, ἐκείνος μαρτυρήσει περὶ ἐμοῦ.
|
Incipit |
|
Ὅταν δὲ ἔλθῃ... Νῦν γὰρ ἐν ἀτιμὶᾳ
|
Incipit |
|
ὅταν ἐβασίλευσεν ὁ ὑιὸς τοῦ μεγάλου Κωνσταντίνου ὁ κωνστάντιος, ἀνεκόμισε
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΕΓΩ ΒΛΕΠΩ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ ΝΑ ΕΜΒΑΙΝΗ ΜΕ ΤΟΣΗΝ ΤΙΜΗΝ
|
Incipit |
|
ὅταν εἶδον τὴν νῦν γλωσσαλγίαν
|
Incipit |
|
Ὅταν εἴπῃ πρὸς σὲ ὁ Ἰουδαῖος· Πῶς ἔτεκεν
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΕΙΣ ΕΛΑΣΣΟΝ
|
Incipit |
|
ὅταν εἰς ἔλασσον συναιρῶν
|
Incipit |
|
Ὅταν εἰς ἔλασσον συναιρῶν
|
Incipit |
|
ὅταν εἰς ἔλασσον συναιρῶν
|
Incipit abruptus |
|
Ὅταν εἰς λόγους ἀλλήλοις ἐρχώμεθα
|
Incipit |
|
Ὅταν εἰς λόγους ἀλλήλοις ἐρχώμεθα
|
Incipit |
|
Ὅταν εἰς λόγους ἀλλήλοις ἐρχώμεθα
|
Incipit |
|
Ὅταν εἰς λόγους ἀλλήλοις ἐρχώμεθα
|
Incipit |
|
Ὅταν εἰς λόγους ἀλλήλοις ἐρχώμεθα, ὦ ἄνδρες Λατῖνοι
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΕΙΣ ΝΟΥΝ ΕΛΘΩ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ
|
Incipit |
|
Ὅταν εἰς τὸ πρόθυμον ἀπίδω τῆς ὑμετέρας διανοίας
|
Incipit |
|
Ὅταν εἶχε ὑπάγη ὁ ἅγιος Ἀνδρέας καὶ ἔγινε μαθητής
|
Incipit |
|
Ὅταν ἐκ καθαρῶν χειλέων
|
Incipit |
|
Ὅταν ἐκ καθαρῶν χειλέων ἐξέρχηται δέησις
|
Incipit |
|
Ὅταν ἐκ καθαρῶν χειλέων ἐξέρχηται δέησις
|
Incipit |
|
Ὅταν ἐκ καθαρῶν χειλέων ἐξέρχηται δέησις
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΕΛΘΕ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΝ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΘΕΡΜΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΕΛΘΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΝ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΦΡΙΚΤΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ
|
Incipit |
|
ὅταν ἔλθῃ ὁ Χριστὸς ἀποδοῦναι ἑκάστῳ κατὰ τὴν αὐτοῦ πρᾶξιν. ᾮ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Ὅταν ἔλθῃς κρῖναι
|
Incipit |
|
Ὅταν ἐν τῇ παρούσῃ ζωῇ διὰ τῆς ἐξομολογήσεως
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΕΥΛΗΓΟΜΕΝΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΠΕΡΝΑ ΑΠΟ ΜΙΑΝ ΣΤΡΑΤΑΝ
|
Incipit |
|
Ὅταν ἐνθυμηθῶ τὴν θείαν μεγαλειότητα
|
Incipit |
|
Ὅταν ἐνθυμηθῶ, ἀθλία ψυχὴ καὶ ταλαίπωρε
|
Incipit |
|
Ὅταν ἐννοήσω τὸν παρελθόντα
|
Incipit |
|
Ὅταν ἐξέβουν τὰ ἔντερα
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΕΠΙ
|
Incipit |
|
Ὅταν ἐπὶ τὴν ὁδὸν τὴν ἄγουσαν ἐπὶ σωτηρίαν παρακαλῶμεν
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΙΣΟΔΥΝΑΜΩΣΙΝ ΑΛΛΗΛΑΙΣ
|
Incipit |
|
Ὅταν ἐπιταττώμεθα
|
Incipit |
|
Ὅταν ἐπιταττώμεθα λόγον ἀφελεῖν ἐκ λόγου
|
Incipit |
|
Ὅταν ἐρυγὴ πληθύνῃ καὶ ἐξέρχηται παρὰ φύσιν ὑπὲρ τὴν συμμετρίαν
|
Incipit |
|
Ὅταν εὐμενῆ τὸν θεὸν ἔχωμεν
|
Incipit |
|
Ὅταν εὕρῃ
|
Incipit |
|
Ὅταν εὕρῃ τῆς ἀκοῆς προυθμίαν ἡ χάρις
|
Incipit |
|
Ὅταν εὕρωσιν οἱ φιλοποταὶ οἴνου δαψίλειαν πίνουσι μὲν τὴν ἀρχήν
|
Incipit |
|
Ὅταν εὕρωσιν οἱ φιλοποταὶ οἴνου δαψίλειαν πίνουσι μὲν τὴν ἀρχήν
|
Incipit |
|
Ὅταν ἔχῃ τὸ ἱεράκιν στένωσιν
|
Incipit |
|
Ὅταν ἡ ἀνθρώπινη φύσις ἦτον ἀπαθὴς
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ Η ΣΕΛΗΝΗ ΣΥΝΟΔΕΥΕΙ ΕΝΟΣ ΕΚΑΣΤΟΥ ΤΑ ΦΥΣΙΚΑ ΤΟΥ ΖΩΔΙΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Ὅταν ἡ χειμέριος τῆς εἰδωλολατρίας καὶ ζοφερὰ παρῆλθεν περίοδος
|
Incipit |
|
Ὅταν ἡ ψυχὴ ἐξέρχεται ἐκ τῆς ἰδίου σώματος μετὰ δακρύων λέγει· φοβοῦμαι
|
Incipit |
|
Ὅταν ἡ ψυχὴ ἐξέρχεται ἐκ τοῦ ἰδίου σώματος
|
Incipit |
|
Ὅταν ἡ ψυχὴ ἐξέρχεται ἐκ τοῦ ἰδίου σώματος
|
Incipit |
|
Ὅταν ἤθελαν νὰν τὸν ἐψηφίσουν οἱ ἄρχοντες
|
Incipit |
|
Ὅταν ἡμῖν ἐπέλθοι τις πειρασμός
|
Incipit |
|
ὅταν θέλεις εὑρεῖν τὴν σύνοδον τῆς σελήνης
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΘΕΛΗΣ ΝΑ ΚΟΨΗΣ ΤΟΝ ΠΗΓΑΝΟΝ
|
Incipit |
|
Ὅταν θυμὸν ἢ ἐπιθυμίαν νύκτωρ
|
Incipit |
|
Ὅταν ἴδῃς πλουτοῦντά τινα παρ' ἀξίαν
|
Incipit |
|
Ὅταν ἴδῃς πλουτοῦντά τινα παρ' ἀξίαν, μὴ μακαρίσῃς, μὴ ζηλωτὸν νομίσῃς
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΙΔΩ ΤΗΝ ΝΥΝ ΓΛΩΣΣΑΛΓΙΑΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΘΗΜΕΡΙΝΟΝ ΣΟΦΟΝ
|
Incipit |
|
Ὅταν κλίνῃς γόνυ εἰς προσευχήν
|
Incipit |
|
Ὅταν λάβωμεν εἰς χεῖρας ἐπιστολήν
|
Incipit |
|
Ὅταν λέγει τὸ ἰατροσόφιν συκίας
|
Incipit |
|
Ὅταν λέγεις "Πάτερ ἡμῶν" ὁμολογεῖς ὅτι αὐτὸς εἶναι πάτερ
|
Incipit |
|
Ὅταν λέγεις "πιστεύω" ὁμολογεῖς ὅτι ἡ πίστις
|
Incipit |
|
Ὅταν λογιάσω, ἀδελφοί, τὸ ὀλιγοχρόνιον τῆς ζωῆς ἡμῶν
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΛΥΘΗΣΗ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΩΝ ΕΠΙ ΓΗΣ ΦΡΟΝΤΙΔΩΝ
|
Desinit |
|
ΟΤΑΝ ΜΕΛΛΗΣ ΑΓΕΣΘΑΙ ΕΙΣ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΝ
|
Incipit |
|
Ὅταν μέλλῃς ποιῆσαι γράμματα χρυσᾶ
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΜΕΝ ΓΑΡ ΚΑΤΑ ΛΕΙΨΙΝ
|
Incipit |
|
ὅταν μὲν εἰς τὴν σὴν εὐλάβειαν
|
Incipit |
|
Ὅταν μὲν ἐμαυτοῦ γεύωμαι καὶ τὸν παρόντα βίον
|
Incipit |
|
Ὅταν μὲν οὖν ἔστιν ἐν τῷ λογικῷ τῆς ψυχῆς πίστις ὀρθὴ πρὸς Θεὸν καὶ καθαρὰ προσευχή
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΜΕΝ ΠΤΩΧΟΣ ΤΙΣ ΕΙΣΑΚΟΥΕΤΑΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΜΕΤΑ ΤΟΣΑΥΤΗΝ ΠΑΡΑΙΝΕΣΙΝ ΤΟΙΣ ΑΥΤΟΙΣ ΕΠΙΜΕΝΩΜΕΝ ΚΑΚΟΙΣ
|
Desinit |
|
ΟΤΑΝ ΜΗΔΕ ΤΟΥΣ
|
Incipit |
|
ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀποθάνῃ , ἔχει ἡ ψυχὴ ἄδειαν ἡμέρας δύο
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΠΟΘΑΝΗ ΕΧΕΙ Η ΨΥΧΗ ΑΔΕΙΑΝ ΗΜΕΡΑΣ ΔΥΟ
|
Incipit |
|
Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἐπιστρέψῃ εἰς τὸ ἀγαθόν
|
Incipit |
|
Οταν ο νους ανδρισαμενος εν κυριω, αφιστα την ψυχην απο χρονιας προληψεως, τοτε η καρδια ως υπο δημιων κολαζεται. τεινοντων αυτην ενθα και ενθα του νοος και του παθους.
|
Textus |
|
ΟΤΑΝ Ο ΤΛΗΜΩΝ Ο ΠΕΝΗΣ
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ Ο ΤΛΗΜΩΝ Ο ΠΕΝΗΣ
|
Incipit |
|
Ὅταν ὁ τοῦ Διὸς ἀστὴρ ἐπιστῇ
|
Incipit |
|
Ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῆ ἡμῶν, φησὶν ὁ θεῖος ἀπόστολος, τότε καὶ ἡμεῖς φανερωθησόμεθα ἐν δόξῃ
|
Incipit |
|
οταν ονειδισουσιν ημας (υμας) και τα εξης.
|
Desinit |
|
ὅταν οὐδὲ τὸ γράμμα τὸ σὸν λαθικηδες ημῖν εγεγονει ;
|
Desinit |
|
Ὅταν οὐκ οἶδας, μεγάλη χαρά σοι ἔρχεται
|
Incipit |
|
Ὅταν οὖν ἄρχων ἀνεπίληπτος ᾖ
|
Incipit |
|
Ὅταν οὖν ἴδῃς τὴν ἐκκλησίαν
|
Incipit |
|
ὅταν οὖν ἴδῃς τὴν ἐκκλησίαν σκορτισθεῖσαν
|
Incipit |
|
ὅταν οὖν καὶ ἀπὸ τοῦ Δεσπότου
|
Desinit |
|
ὅταν οὖν καὶ ἀπὸ τοῦ δεσπότου [...
|
Desinit |
|
Ὅταν οὖν προαιρώμεθα
|
Incipit |
|
ὅταν πειρασμοῖς
|
Desinit |
|
Ὅταν πλεονάζῃ ἡ ἐποχὴ τοῦ ἡλίου
|
Incipit |
|
Ὅταν πλεονάζῃ ἡ μέλαινα χολή
|
Incipit |
|
Ὅταν πλημμύρας ὁ περὶ τὴν γῆν ἀήρ
|
Incipit |
|
ὅταν πλουτήσῃ ἄνθρωπος. Τοῦτον λαβόντες τὸν στίχον, ἐξάρξωμεν τῷ κυρίῳ, ὑπὲρ τούτων ἁπάντων εὐχαριστοῦντες αὐτῷ…
|
Desinit |
|
Ὅταν πολεμήσῃ πάθος γαστριμαργίας
|
Incipit |
|
Ὅταν πονέσει τἀνθρώπου ἡ κεφαλή
|
Incipit |
|
Ὅταν πρὸς Ἰουδαίους τὸν λόγον
|
Incipit |
|
Ὅταν πρὸς Ἰουδαίους τὸν λόγον
|
Incipit |
|
Ὅταν πρὸς Ἰουδαίους τὸν λόγον ἀποτείνομεν, τὰς ποικίλας
|
Incipit |
|
Ὅταν πρός τινα τῶν ἑλληνιζόντων διάλεξις ᾖ, καλῶς ἂν ἔχοι τοιαύτην ἀρχὴν
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ ΤΗ ΣΤΡΩΜΝΗ ΣΟΥ
|
Incipit |
|
Ὅταν προσεγγίσῃς τῇ στρωμνῇ σου
|
Incipit |
|
Ὅταν σφαλῇς, ἄνθρωπε, τῶν τόπων σύνες
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΤΑΙΣ ΘΕΙΑΙΣ ΒΙΒΛΟΙΣ
|
Incipit |
|
Ὅταν τὴν ὑπόστασιν ἡμῶν λογισώμεθα, Θεοτόκε
|
Incipit |
|
Ὅταν τῆς ἀρτίως ἡμῖν ἀναγνωσθείσης ἀκούσω παραβολῆς
|
Incipit |
|
Ὅταν τῆς ἀρτίως ἡμῖν ἀναγνωσθείσης ἀκούσω παραβολῆς
|
Incipit |
|
Ὅταν τῆς ἀρτίως ἡμῖν ἀναγνωσθείσης ἀκούσω παραβολῆς
|
Incipit |
|
Ὅταν τι μέλλωσιν
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΤΙΣ ΤΟΥ ΕΠΙΘΥΜΗΤΙΚΟΥ
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΤΙΣ ΧΩΡΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΤΟ ΔΕΝΔΡΟΝ ΕΣΤΙ ΞΗΡΟΝ
|
Incipit |
|
Ὅταν τὸ εὐδαπάνητον τῆς ζωῆς ἐννοήσω
|
Incipit |
|
Ὅταν τὸ μέγεθος τοῦ δεσπότου
|
Incipit |
|
Ὅταν τὸν νοῦν σου οἱ δαίμονες τῆς σωφροσύνης ἐκβαλόντες
|
Incipit |
|
Ὅταν τῶν ἐν χερσὶν ἑορτῶν τὴν ἀκολουθίαν λογίσωμαι
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΥΠΑΓΗ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΣ ΚΡΙΣΙΝ
|
Titulus initialis |
|
Ὅταν φοιτᾷς πρός τινα
|
Incipit |
|
Ὅταν φυλάξηται ἄνθρωπος τοῦ μὴ ἀδικῆσαι
|
Incipit |
|
Ὅταν χρονία τις καὶ σκληρὰ φλεγμονὴ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΟΤΑΝ ΨΥΧΗ ΓΥΜΝΩΘΕΙΣΑ ΤΩΝ ΤΗΔΕ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΛΠΙΖΟΜΕΝΟΝ ΜΕΤΟΙΚΙΣΘΗ ΒΙΟΝ
|
Incipit |
|
Ὅταν ὦσι δύο ὀνόματα ἄρρεν καὶ θῆλυ
|
Incipit |
|
ὅτε ἄδιψος ἔχει ὠσὶ καρύου ποντικοῦ τὸ μέγεθος. Τέλος
|
Desinit |
|
Ὅτε ἀθεΐας ἡ ἀχλὺς δεινῶς συνεκάλυπτε κόσμον
|
Incipit |
|
Ὅτε ἀπὸ Σερβίας ἐπανέζευξε μετὰ νίκης
|
Titulus initialis |
|
Ὅτε Ἀπολλόδωρος ἔκρινε Φορμίωνα
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὅτε γὰρ ἐξέλθῃ ἡ ψυχὴ ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἐκ τοῦ ἀθλίου σώματος
|
Incipit |
|
Ὅτε γὰρ, φησὶν, ἥμαρτεν
|
Incipit |
|
Ὅτε γεγένηταί τινι
|
Incipit |
|
Ὅτε γοῦν βικόνιος ἀπὸ τοῦ πάπα ἀνῆλθε
|
Incipit |
|
Ὅτε δὲ ἠβουλήθη ἐνδεῖξαι τὸ ἄπειρον
|
Incipit |
|
Οτε δε ηλθομεν εν τη χορα των Καπαδωκων και εν εν τη Ταυροκιλικια χορον χοροι υποντον.
|
Desinit |
|
Ὅτε δὲ λοιπὸν ἐτελεσιουργήθη ἡ τούτων ἕνωσις
|
Incipit |
|
ΟΤΕ ΔΕ ΣΥΜΦΩΝΟΝ ΕΣΤΙ ΜΕΤΑΞΥ ΟΥΚΕΤΙ
|
Desinit |
|
ὅτε δὲ χρεία
|
Incipit |
|
Ὅτε δι’ Ἕκτορος ἀδελφὸν ἐστράτευες, Ἀγάμεμνον
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὅτε διδάσκαλος εὐκλεὴς, τότε μαθητὴς εὐπειθὴς
|
Incipit |
|
Ὅτε ἐγένετο ἡ ναυμαχία
|
Titulus initialis |
|
Ὅτε ἐλάβομεν εἰς χεῖρας
|
Incipit |
|
Ὅτε ἐμνήσθῃς καθαρῶς τὴν τῶν ὄντων γνῶσιν
|
Incipit |
|
Ὅτε ἐμπέσῃ ἡ ιδ´ τοῦ φέγγους
|
Incipit |
|
Ὅτε ἐμπέσῃ ἡ ιδ´ τοῦ φέγγους τῷ Ἀπριλλίῳ μηνί
|
Incipit |
|
Ὅτε ἐνομίζομεν, ὦ Ἀθηναῖοι, τὰς γεγενημένας συμφορὰς ἱκανὰ μνημεῖα τῇ πόλει καταλελεῖφθαι
|
Incipit |
|
Ὅτε εὐδοκίᾳ Θεοῦ τὸ γένος τῶν Ῥωμαίων ἐδέχθη τὴν εὐσέβειαν
|
Incipit |
|
Ὅτε ἡ "Διὰ" μόνη ἐπὶ τῆς θεολογίας
|
Incipit |
|
ΟΤΕ Η ΨΥΞΗ ΕΞΕΡΧΕΤΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
|
Incipit |
|
Ὅτε ἤγγισεν ὁ Κύριος εἰς Ἱεροσόλυμα
|
Incipit |
|
Ὅτε ἤγγισεν ὁ Κύριος εἰς Ἱεροσόλυμα
|
Incipit |
|
Ὅτε ἡμῖν, ἀδελφοί, ὁ τῆς ἐλεημοσύνης
|
Incipit |
|
οτε ηρξατο κηρυττειν το ευαγγελιον, το δε ετερον, εν ω και πεπονθε.
|
Desinit |
|
ὅτε ἤρξατο κηρύττειν τὸ εὐαγγέλιον· τὸ δὲ ἕτερον ἐν ὧ καὶ πέπονθεν.
|
Desinit |
|
Ὅτε Θεοδόσιος ὁ μέγας τὰ σκῆπτρα τῆς τῶν Ῥωμαίων βασιλείας παρὰ θεοῦ ἐγκεχείρετο
|
Incipit |
|
Ὅτε Θεὸς ὁ Λόγος ἐγεννήθη κατὰ σάρκα
|
Incipit |
|
ὅτε καὶ ἄνθρωπος διὰ τῆς ἁγίας ἐτέχθη παρθένου.
|
Desinit |
|
Ὅτε κατὰ Σκυθῶν τῶν νομάδων στρατείαν ἤλασε Τεμύρης
|
Incipit |
|
ὅτε κλαδευθῆ καὶ σκαφῆ
|
Desinit |
|
Ὅτε Λακεδαιμόνιοι νικηθέντες ὑπὸ Θηβαίων
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὅτε λογίζεται ὁ ἄνθρωπος
|
Incipit |
|
Ὅτε Μαξιμιανὸς ὁ βασιλεὺς ἐν τῇ Θεσσαλονικέων διῆγεν πόλει
|
Incipit |
|
Ὅτε Μαξιμιανὸς ὁ βασιλεὺς ἐν τῇ Θεσσαλονικέων διῆγεν πόλει
|
Incipit |
|
Ὅτε μὲν ὁ σκιώδης ἐκράτει
|
Incipit |
|
ΟΤΕ ΜΕΤΑ ΤΟ ΓΡΑΨΑΣΘΑΙ ΤΟ ΚΑΤʹΑΥΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
|
Incipit |
|
Ὅτε μοι καὶ γλώττης ἔδει
|
Incipit |
|
Ὅτε μοι καὶ μᾶλλον σῶν ἔδει γραμμάτων
|
Incipit |
|
Ὅτε ὁ ἔσχατος μαρτυρηθῇ ἐνάρετος
|
Incipit |
|
Ὅτε ὁ ἤλιος ἐπάγῃ εἰς ἀνατολήν
|
Incipit |
|
Ὅτε ὁ ἤλιος ἐπάγῃ εἰς ἀνατολήν
|
Incipit |
|
Ὅτε ὁ Κύριος ἡμῶν καὶ Θεὸς προσλαβεῖν εὐδόκησε
|
Incipit |
|
Ὅτε ὁ τῆς Χαλκηδόνος Ἰωάννης πατριάρχης ὢν ἐπὶ κγ´ ἐνιαυτοὺς παρὰ τοῦ Κομνηνοῦ κυροῦ Ἀλεξίου
|
Incipit |
|
Οτε οι ενδοξοι μαθηται εν τω νιπτηρι του δειπνου εφωτιζοντο· τοτε ο Ιουδας ο δυσσεβης φυλαργυριας νοσησας εσκοτιζετω· και ανομοις κριταις σε τον δικαιον κριτην παραδιδωσιν· βλεπε χρηματων εραστα των δια τουτο αγχονη χρησαμενον· φευγε ακορεστε ψυχη την διδασκαλω τοιαυτα τολμησας· ο περι παντων αγαθε κυριε δοξα σοι (?).
|
Textus |
|
ΟΤΕ ΟΙ ΜΑΓΟΙ ΠΑΡΕΓΕΝΟΝΤΟ ΕΙΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ
|
Titulus initialis |
|
Ὅτε οἱ τοῦ λόγου μαθηταί
|
Incipit |
|
ὅτε οὖν ἀπετάξατο, βλέπει πάλιν τὸ ὅμοιον ὅραμα τό ὃς ἀφῆκε τὰ τοῦ κόσμου ἡδέα, ἑκατονταπλασίονα ἐπουράνια ἀγαθὰ ἑτοιμάζονται αὐτῶ καὶ ζωὴ αἰώνιος ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ὅτε οὖν ἔστησαν οἱ Ἰουδαῖοι τὸν σταυρόν
|
Incipit |
|
ΟΤΕ ΠΑΝΤΩΝ ΕΜΟΙ ΠΟΘΕΙΝΟΤΑΤΕ
|
Incipit |
|
ΟΤΕ ΠΙΑΣΘΟΥΝ ΟΙ ΠΟΔΕΣ
|
Incipit |
|
Ὅτε πρὸς ἡμᾶς Παρεγένου
|
Incipit |
|
ΟΤΕ ΠΡΟΣΗΡΧΟΥ ΤΩ ΑΓΙΩ ΣΧΗΜΑΤΙ
|
Incipit |
|
Ὅτε προσκαλεῖσθε ἐπὶ τὰ ἔργα
|
Incipit |
|
Ὅτε πρῶτον ἡμῖν, ὦ Κῦρε, φοιτήσας ἄγγελος ἐμήνυσεν
|
Incipit |
|
Ὅτε πρῶτον ὑμᾶς εἶδον ἐπὶ τὰς θύρας ἥκοντας
|
Incipit |
|
Ὅτε σου τὴν ἐπιστολὴν ἐδεξάμην
|
Incipit |
|
Ὅτε σου τὸ γράμμα ταῖν χεροῖν
|
Incipit |
|
Ὅτε συμπεσόντος αὐτῷ τοῦ ἵππου ἐτρώθη τὸν μηρόν
|
Titulus initialis |
|
Ὅτε τὰ μεγάλα ἐπὶ γῆς ἐτετόλμητο
|
Incipit |
|
Ὅτε τὰ σκῆπτρα τῆς τῶν Ῥωμαίων βασιλείας Διοκλητιανὸς κατεῖχεν
|
Incipit |
|
Ὅτε τὰς θείας ἐντολὰς καταλιπόντες ἑκουσίως πρὸς τὴν ἁμαρτίαν αὐτομολήσαμεν, τότε καὶ ὁ Θεὸς… βαρβάρων ὑποχειρίους γενέσθαι ἡμᾶς παρεχώρησε
|
Incipit |
|
ὅτε τὰς πρὸς Θεὸν ἱκετείας καὶ περὶ τοῦ μακαρίτου ἐκείνου αὐταδέλφου σου ἀναφέρομεν
|
Desinit |
|
Ὅτε τὴν κατὰ τῆς ἡμετέρας φύσεως ἀρχῆθεν ἐπιβουλήν
|
Incipit |
|
Ὅτε τῆς παρούσης ἑορτῆς ἐν νῷ λάβω τὴν οἰκονομίαν
|
Incipit |
|
Ὅτε τὸ πρῶτον ἧκον εἰς Ῥώμην
|
Incipit |
|
ΟΤΕ ΤΟΙΝΥΝ ΤΗΣ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΘΕΙΗΜΕΝ ΑΠΑΝΤΕΣ ΗΣ ΓΕΝΗΤΑΙ ΠΑΝΤΑΣ ΗΜΑΣ ΕΠΙΤΥΧΕΙΝ ΧΑΡΙΤΙ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
|
Ὃτε τὸν ἐν Ἱεροσολύμοις νεών πολλῶν ἐτῶν
|
Incipit |
|
Ὅτε τὸν ἐναρμόνιον
|
Incipit |
|
Ὅτε τὸν Ἔρωτα ἡ Ἀφροδίτη
|
Incipit |
|
Ὅτε τὸν παναρμόνιον τουτονὶ κόσμον ἐξ ἀρχῆς ἔπλαττεν ὁ θεός
|
Incipit |
|
ὅτε τῶν ἐπαίνων ὄφελος ὑμῖν οὐδέν
|
Desinit |
|
ὅτι
|
Incipit |
|
Ὅτι τὸ ἐγηγέρθαι παρὰ τοῦ Πατρός
|
Incipit |
|
Ὅτι τὸ ἐγηγέρθαι παρὰ τοῦ Πατρός
|
Incipit |
|
Ὅτι Ἀδάμῳ καὶ Εὔᾳ
|
Incipit |
|
Ὅτι ἀδύνατόν ἐστι καὶ τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ προβολέα εἶναι τοῦ Πνεύματος, ἢ προβάλλοντα αὐτὸ μετὰ τοῦ Πατρός, ἤγουν ἀδύνατόν ἐστι καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ αὐτὸ ἐκπορεύεσθαι· καὶ ὅτι ἀρνούμενοι τὸ ποιεῖν δύο ἀρχὰς ἢ συναλείφειν τὰς ὑποστάσεις οἱ ἐκεῖνο δοξάζοντες, οὐδὲν ἧττόν εἰσι τοῖς ὀρθῶς φρονοῦσιν ἀπρόσδεκτοι, εἰ καὶ τοῖς ἰδιώταις δοκοῦσί τι λέγειν
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι ἀδύνατον ἦν λόγοις νουθετούμενον μόνον τὸν ἄνθρωπον τελειωθῆναι, πίστεως μὴ προσούσης
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι ἀθάνατος τοῖς ἀναγινώσκουσιν ¨η ὠφέλει. Ἂνθεμόεις παράδεισος ὁ τῶν ἁγίων χορός ἐστι
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΑΙ ΑΜΕΤΡ. ΒΛΑΒΕΡΑΙ ΠΑΝΤΑΧΟΥ
|
Incipit |
|
Ὅτι αἱ μὲν τεχνῖται εἰκόνες οὐχ ὁμοούσιοι
|
Incipit |
|
Ὅτι αἱ παρατηρήσεις τῶν ἐξ ὑπολήψεως προοιμίων
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΑΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΥΠΟΛΗΨΕΩΝ ΠΡΟΟΙΜΙΩΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι αἱ τῶν πατριαρχῶν ψῆφοι ἐκκλήτῳ οὐκ ὑπόκεινται
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΑΙΣΘΗΤΟΣ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ, ΕΝ Ω ΗΝ Ο ΑΔΑΜ
|
Titulus initialis |
|
ὅτι αἴτιοι καὶ ἀρχηγοὶ ἐγένοντο
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΑΚΑΤΑΛΗΠΤΟΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΕΙΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ὅτι ἀκατάληπτον τὸ θεῖον· καὶ ὅτι οὐ δεῖ ζητεῖν καὶ περιεργάζεσθαι τὰ μὴ παραδεδομένα ἡμῖν ὑπὸ τῶν ἁγίων, καὶ προφητῶν· καὶ ἀποστόλων καὶ εὐαγγελιστῶν
|
Titulus initialis |
|
οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου.
|
Desinit abruptus |
|
ΟΤΙ ΑΛΛΗΛΟΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΠΑΡΑ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥΤΕΣΤΙΝ
|
Desinit |
|
ὅτι ἄλλο οὐκ ἔβοσκον εἰ μὴ ἁλμυροριχίαν
|
Desinit |
|
Ὅτι ἄμεσως ὁ Υἱὸς ἐκ Πατρὸς.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ὅτι ἀναγκαία ἦν ἡ θεία διδασκαλία πρὸς τὴν τῶν ἀνθρώπων σωτηρίαν ὑπὲρ τὰς φυσικάς
|
Incipit |
|
Ὅτι ἀναγκαῖον ἐπὶ πάσης μαθήσεως λογικῆς τε καὶ πρακτικῆς
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟΝ ΕΣΤΙ
|
Incipit |
|
Ὅτι ἀναγκαῖόν ἐστι τοὺς περὶ φιλοσοφίας τῆς ἐν λόγοις διδασκομένους
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟΝ ΕΣΤΙΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΑΓΑΠΑΝ
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι Ἀντιόχῳ Ἐπιφανεῖ ἀντέστη πρῶτος Ματθίας
|
Incipit |
|
Ὅτι ἀόρατος ὁ Θεός
|
Incipit |
|
ὅτι ἅπαξ ἀπεβαλόμην πᾶσαν προσθήκην καὶ ἔλλειψιν ἐν αὐτῇ γενομένην
|
Desinit |
|
ΟΤΙ ΑΠΕΓΝΩΚΑΜΕΝ
|
Incipit |
|
ὅτι ἀπὸ Ἁβραὰμ καὶ Δαυὶδ ἦν ὁ Χριστός.
|
Desinit |
|
οτι απο Αβρααμ και Δαυιδ ην ο Χριστος.
|
Desinit |
|
Ὅτι ἀπόδος ἡμῖν, ὦ Ζεῦ, τὸν ὁμώνυμον ὕπατον
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΑΡΕΤΩΝ ΔΥΟ ΓΕΝΗ ΚΑΤΑ ΠΛΩΤΙΝΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι Ἀριστοτέλης σέβει τὸν Πλάτωνα
|
Incipit |
|
Ὅτι Ἀριστοτέλης σέβει τὸν Πλάτωνα
|
Incipit |
|
Ὅτι Αὔγουστος κατὰ Ἀντωνίου κινηθείς
|
Incipit |
|
Ὅτι αὕτη ἡ πνευματικὴ δωρεὰ καὶ χάρις καὶ ἐνέργεια μία οὖσα καὶ ἁπλῆ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΑΥΤΟΙ ΕΛΕΗΘΗΣΟΝΤΑΙ ΑΥΤΩ Η ΔΟΞΑ ΚΤΛ.
|
Desinit |
|
ὅτι αὐτοὶ ἐλεηθήσονται. Αὐτῷ οὖν τῷ ἐλεοῦντι καὶ τρέφοντι καὶ μὴ ὀνειδίζοντι Θεῷ δόξαν...
|
Desinit |
|
ὅτι αὐτοὶ ἐλεηθήσονται· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ὅτι αὐτοὶ ἐλεηθήσονται· ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
ὅτι αὐτοὶ παρακληθήσονται· αὐτῷ…
|
Desinit |
|
ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται· αὐτῷ...
|
Desinit |
|
Οτι αυτω η δοξα και τω (sic! pro το) κρατος, συν τω πατρι και τω αγιω πνευματι, νυν και αει και εις τους αιωνας των αιωνων, αμην.
|
Desinit |
|
ΟΤΙ ΑΥΤΩ ΜΕΛΕΙ ΠΕΡΙ ΗΜΩΝ
|
Desinit |
|
ὅτι αὐτῷ πρέπει...
|
Desinit |
|
Ὅτι βαθμοὶ τῆς ταπεινοφροσύνης εἰσὶ δώδεκα οἷς ἀντίκεινται καὶ δώδεκα τῆς ὑπερηφανίας βαθμοὶ ἐξαντικειμένοι εἰσὶν
|
Incipit |
|
ὅτι Βαρλαὰμ καὶ Ἀκίνδυνός εἰσιν οἱ διχοτομοῦντες κακῶς ὄντως καὶ ἀθέως εἰς δύο ἀνίσους θεότητας τὴν μίαν
|
Titulus initialis |
|
ὅτι βασιλεὺς κληθήσεται
|
Desinit |
|
ΟΤΙ ΒΕΒΛΑΣΤΗΚΕΝ Η ΕΡΗΜΟΣ
|
Desinit |
|
Ὅτι γὰρ κατωρύχθη τὸ περιτμηθὲν ἱερόν
|
Incipit |
|
Ὅτι γεωμετρίας εὑρέται πρῶτοι
|
Incipit |
|
Οτι δʹ οντων ευαγγελιστων, δυο
|
Incipit |
|
Ὅτι δασυνομένου φωνήεντος
|
Incipit |
|
Ὅτι δὲ ἐκ πλειόνων τὸν κόσμον ἢ τὴν ὕλην αὐτοῦ συνεστάναι λέγουσιν οἱ πάντες Ἑλλήνων σοφοί
|
Incipit |
|
ὅτι δέ ἐστι τιμιώτερον γνῶξις πράξεως
|
Incipit |
|
Ὅτι δὲ καὶ ἡ τῶν ἀποστόλων παράδοσις
|
Incipit |
|
Ὅτι δὲ καὶ ἡ τῶν ἀποστόλων παράδοσις
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὅτι δὲ καὶ ἡ τῶν ἀποστόλων παράδοσις πολεμίαν ἑαυτῆς ἡγουμένη
|
Incipit |
|
Ὅτι δὲ καὶ προσελεύσεται ἡ τῶν Ἰουδαίων συναγωγή
|
Incipit |
|
Ὅτι δὲ καὶ προσελεύσεται ἡ τῶν Ἰουδαίων συναγωγή
|
Incipit |
|
Ὅτι δὲ καὶ τὸ Ἀλληλούϊα
|
Incipit |
|
Ὅτι δὲ καὶ τοιαύτη τις οὖσα, τῆς ἀξίας ἥκει κατόπιν ἐκείνου πολύ, καὶ ὧν αὐτῷ πάντες σύνισμεν, κἂν αὐτὸς φαίης
|
Desinit |
|
Ὅτι δὲ κατὰ τὰς τῆς πίστεως ὑποθέσεις ἀδύνατόν ἐστι καὶ τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ προβολέα καὶ αἴτιον εἶναι τοῦ παναγίου Πνεύματος
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΔΕ ΞΥΧΗΣ ΝΟΣΗΜΑ ΕΣΤΙ
|
Incipit |
|
Ὅτι δὲ ὁ Χριστὸς τέλειος Θεός ἐστι καὶ τέλειος ἄνθρωπος
|
Incipit |
|
οτι δε ου δι’ αποριαν ονοματων
|
Desinit abruptus |
|
ΟΤΙ ΔΕ ΠΑΝΤΑΣ ΥΠΕΡΒΑΙΝΩΝ ΗΝ ΕΠΙ ΠΑΣΙΝ Ο ΣΟΛΟΜΩΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι δὲ ταῦτα τὰ προειρημένα
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΔΕ ΤΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΟΕΙΡΗΜΕΝΑ ΜΟΙ
|
Incipit |
|
Ὅτι δὲ τρόφιμον καὶ τὸ γάλα
|
Incipit |
|
ὅτι δεῖ πρῶτον αὐτὸν πρὸς τόδε ἀπαντῆσαι
|
Desinit |
|
Ὅτι δεῖ τηρεῖν
|
Incipit |
|
Ὅτι δεῖ τοῖς τῶν ἀρχαίων ἐντυγχάνειν συγγράμ-
μασιν
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΔΕΙ ΤΟΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΘΕΝΤΑ ΔΙΑ ΤΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ ΤΡΕΦΕΣΘΑΙ ΛΟΙΠΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι δεῖ τὸν ἀσθενοῦντα μοναχὸν ἐν τῇ ἀγίᾳ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΔΕΙ ΤΟΝ ΔΕΧΟΜΕΝΟΝ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΔΕΙ ΤΟΝ ΔΕΧΟΜΕΝΟΝ ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΙΝ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΔΕΙ ΤΟΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΝ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΔΕΙ ΤΟΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΝ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΔΕΙ ΤΟΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι δεῖ τὸν ἐξομολογούμενον κρύφια
|
Incipit |
|
Ὅτι δεῖ τὸν ἐξομολογούμενον κρύφια πταίσματα
|
Incipit |
|
Ὅτι δεῖ τὸν μοναχὸν ἔχειν σχήματα ὡραῖα ἐκ πάντων τῶν μερῶν αὐτοῦ
|
Incipit |
|
Ὅτι δεῖ τοὺς ὑπὲρ τῶν οὐρανίων ἀναδέχεσθαι πόνους φόβῳ τῆς γεένης καὶ πόθῳ τῆς βασιλείας καὶ διὰ τὸ τὰ πάροντα ἀβέβαια καὶ εὐμετάβολα εἶναι
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι δέκα τὰ γενικώτατα γένη
|
Incipit |
|
Ὅτι δεκαδικὸς ὁ τῆς φύσεως νόμος
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΔΕΚΑΧΩΣ Η ΘΥΣΙΑ ΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
ὅτι δεσμός ἐστι τοῦ σώματος καὶ τῆς ψυχῆς, ὡς ταῦτης δώμημα
|
Desinit |
|
ΟΤΙ ΔΗΛΟΥΣΙΝ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙΔΗΠΟΤΕ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΡΧΗΝ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
|
Titulus initialis |
|
οτι δι᾽αμφοτερων μετα την αναστασιν ωφθη τοις μαθηταις ο Χριστος
|
Titulus initialis |
|
Οτι δι' αμφοτερων μετα την αναστασιν ωφθη τοις μαθηταις ο Χριστος.
|
Titulus initialis |
|
ὅτι δι' ἀμφοτέρων μετὰ τὴν ἀνάστασιν ὤφθη τοῖς μαθηταῖς ὁ Χριστός.
|
Titulus initialis |
|
οτι δι' αμφοτερων μετα την αναστασιν ωφθη τοις μαθητοις ο Χριστος.
|
Titulus initialis |
|
Οτι δι' αμφοτερων μετα την αναστασιν· ωφθη τοις μαθηταις ο Χριστος.
|
Titulus initialis |
|
ΟΤΙ ΔΙ' ΕΠΙΡΡΟΗΣ ΥΓΡΩΝ ΟΓΚΟΣ ΕΝ ΟΦΘΑΛΜΟΙΣ ΠΑΡΑ ΦΥΣΙΝ ΓΙΝΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΔΙ'ΑΚΡΑΝ ΑΓΑΘΟΤΗΤΑ
|
Titulus initialis |
|
οτι δι'αμφοτερων μετα την αναστασιν ωφθη τοις μαθηταις ο Χριστος.
|
Titulus initialis |
|
οτι δι’ αμφοτερων μετα την αναστασιν. ωθφη τοις μαθηταις ο Χριστος.
|
Titulus initialis |
|
οτι δι’ αμφοτερων, μετα την αναστασιν ωφθη τοις μαθηταις ο Χριστος, Κω (Κοσμας ?)
|
Titulus initialis |
|
οτι δι’ αμφωτερων μετα την ανασταστιν ωφθη τοις μαθηταις ο Χριστος.
|
Titulus initialis |
|
Οτι δι’αμφοτερων μετα την αναστασιν ωφθη τοις μαθηταις ο Χριστος. Κοσμα Ινδικοπλευστου.
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι διὰ τὴν φιλοχρηματίαν προ΄δοτης ἐγένετο, εἶχε γὰρ ἱκανὴν ἀφορμήν
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΔΙΑ ΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΛΗΡΕΣΤΑΤΗΝ ΣΥΝΟΔΟΝ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΔΙΑ ΤΩΝ ΕΝΕΡΓΙΩΝ ΤΗΝ ΑΛΛΗΘΕΙΑΝ ΕΒΡΙΣΚΟΜΕΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι διακονητέον τῆ τοῦ πλησίον σωτηρία.
|
Desinit |
|
ὅτι διακονητέον. τῆ τοῦ πλησίον σωτηρία.
|
Desinit |
|
ὅτι διαφόρως μετὰ τὴν ἀνάστασιν ὤφθη μαθηταῖς ὁ Χριστός.
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι διαφόρως μετὰ τὴν ἀνάστασιν ὤφθη τοῖς μαθηταῖς ὁ Χριστός
|
Titulus initialis |
|
Οτι διαφορως μετα την αναστασιν ωφθη τοις μαθηταις ο Χριστος.
|
Titulus initialis |
|
οτι διαφορως μετα την αναστασιν ωφθη τοις μαθηταις.
|
Titulus initialis |
|
Οτι διαφορως μετα την αναστασιν ωφθη τοις μαθητοις ο Χριστος. Χρυσοστομου
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι δίκης, ὡς ὑπεξούσιος τινὸς παῖς ἐν οἰκίᾳ
|
Incipit |
|
οτι δινασε (δυνασαι) βουλομενος.
|
Desinit |
|
Ὅτι διπλῆς οὔσης τῆς ἀρετῆς
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΔΙΣΧΙΛΙΟΙ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟΝ ΕΙΣΙΝ ΟΙ ΕΝ ΤΑΙΣ ΕΠΤΑ ΣΥΝΟΔΟΙΣ ΑΓΩΝΙΣΑΜΕΝΟΙ ΘΕΙΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι διττή ἐστι περὶ ἡμᾶς ἡ ἐπήρεια τοῦ πονηροῦ
|
Incipit |
|
Ὅτι διττῶς τὸ ἀθάνατον
|
Incipit |
|
Ὅτι δύναται ὁ ἐνάγων εἴσω τριάκοντα ἡμερῶν
|
Incipit |
|
Ὅτι δύναται ὁ ἐνάγων εἴσω τριάκοντα ἡμερῶν τῆς κατηγορίας
|
Incipit |
|
ὅτι δύο ἀνδρῶν ἐγένετο γυνή
|
Desinit |
|
Ὅτι ἐὰν τὴν διάμετρον
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΕΓΩ ΑΝΕΣΤΗΝ
|
Desinit |
|
ὅτι ἔδει ἐξ ὕψους μεγάλαις ταῖς πτέρυξιν ἐφιπτάμενον τὸ ἅγιον πνεῦμα φίλους θεοῦ καὶ προφήτας κατασκευάζειν... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ὅτι εἰ μὲν τὴν αὐτὴν ἐξ ἀμφοῖν Πατρός τε καὶ Υἱοῦ λέγεις
|
Incipit |
|
Ὅτι εἰκότα τὰ κατὰ τὴν Ἀχιλλέως ὀργήν
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ὅτι εἰκότα τὰ κατὰ τὴν κρίσιν τῶν Ἀχιλλέως ὅπλων
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ὅτι εἰκότα τὰ κατὰ τὸν Αἴαντα τὸν Λοκρόν
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ΟΤΙ ΕΙΣ ΕΣΤΙ ΘΕΟΣ
|
Incipit |
|
Ὅτι εἰς Θεός, ἀλλ' οὐ πολλοί
|
Incipit |
|
Ὅτι εἷς καὶ μόνος ὁ Θεός
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΕΙΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΙΝ ΠΩΛΟΥΣΙΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι εἰς τὴν χάλκινη καμάρα σιμᾶ τῆς ἁγίας Πουλχερίας
|
Incipit |
|
ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα ἐθεμελίωσας αὐτά
|
Desinit |
|
οτι εις Χριστον εβαπτισθητε. Χριστον ενεδυσασθε.
|
Desinit |
|
ΟΤΙ ΕΙΣΙ ΤΙΝΕΣ ΤΗΣ ΕΞΩ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
ΟΤΙ ΕΚ ΔΥΟ ΦΥΣΕΩΝ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι ἐκ πολλῶν βίβλων προφητικῶν
|
Incipit |
|
ὅτι ἐκ ταύτης τῆς κατὰ στάσεως (καταστάσεως) ἐπὶ τὴν μέλλουσαν διὰ φορὰν (διαφορὰν) πρὸς ἣν ἀφορὰ πᾶσα ἡ θεόπνευστος παλαιᾶ τε· καὶ καινὴ διαθήκη·
|
Desinit |
|
Ὅτι ἐκ τούτου κατάδηλόν ἐστιν
|
Incipit |
|
Ὅτι ἐκ τούτων κατάδηλόν ἐστιν ἡ τῶν τετραδοπαρασκευῶν νηστεία
|
Incipit |
|
Ὅτι ἑκάστῳ ἄνω ἄγγελος ἕπεται
|
Incipit |
|
ὅτι ἐκεῖθεν ἡ ῥίζα καὶ ἡ σωτηρία ἐκ τῶν Ἰουδαίων ἐστί
|
Incipit |
|
Ὅτι ἐν ἓξ ἡμέραις ὁ Θεὸς τὸν παρόντα καὶ ὁρώμενον κόσμον
|
Incipit |
|
Ὅτι ἐν ἓξ ἡμέραις ὁ Θεὸς τὸν παρόντα καὶ ὁρώμενον κόσμον ἐδημιούργε
|
Incipit |
|
ὅτι ὲν μεσίτην ὀνομάζουσιν
|
Incipit |
|
Ὅτι ἐν μιᾷ οὐσίᾳ αἱ τρεῖς ἐνούσιοι ὑποστάσεις
|
Incipit |
|
Ὅτι ἐν μόναις ταῖς ζ´ ἡμέραις
|
Incipit |
|
ὃτι ἐν τῇ αἰχμαλωσίᾳ
|
Incipit |
|
Ὅτι ἐν τῇ αἰχμαλωσίᾳ ἐμπρησθεισῶν τῶν βίβλων
|
Incipit |
|
Ὅτι ἐν τῇ αἰχμαλωσίᾳ ἐμπρησθεισῶν τῶν βίβλων
|
Incipit |
|
Οτι εν τῃ αιχμαλωσια εμπρησθεισων των βιβλων·
|
Incipit |
|
Ὁτι ἐν τῇ οὐσίᾳ τοῦ Πατρὸς ὁ Υἱὸς καὶ ἐκ τούτου δεῖ νοεῖν καὶ περὶ τοῦ Πνεύματος· πῶς λέγεται ἐκ τῆς οὐσίας τοῦ Υἱοῦ.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ΟΤΙ ΕΝ ΤΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΕΝ ΤΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΞΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι ἐν τῷ Μαρτίῳ μηνὶ ἤγουν ἐν τῷ ἔαρι
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΤΟ ΖΩΤΙΚΟΝ ΠΝΕΥΜΑ ΑΜΑ ΤΩ ΘΕΙΩ ΣΥΝΕΙΣΗΕΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙ
|
Incipit |
|
ὅτι ἐξ αὐτοῦ καὶ δι’ αὐτοῦ καὶ εἰς αὐτὸν τὰ πάντα, αἶνός τε καὶ δόξα παρὰ πάντων αὐτῷ εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν:— Τέλος τῆς εἰς τὸ βιβλίον τοῦ διδασκάλου Θωμᾶ περὶ τῆς οὐσίας καὶ τοῦ εἶναι ἐξηγήσεως
|
Desinit |
|
ὅτι ἐξ ἡμῶν σύ τε καὶ ὁ ἐκ σοῦ τεχθεὶς σαρκοφόρος Θεὸς ἡμῶν· ᾧ πρέπει ἡ δόξα…
|
Desinit |
|
Ὅτι ἔπεται τῷ καὶ τὸ μέγεθος καὶ τὸν χρόνον
|
Incipit |
|
Ὅτι ἐπὶ ἑκάστης πράξεως
|
Incipit |
|
Ὅτι ἐπὶ Μωϋσέος, ὁ ἀστρολόγος ἤκμασεν Ἄτλας
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΕΠΙ ΝΕΡΩΝΟΣ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΕΠΙ ΝΕΡΩΝΟΣ ΕΥΡΕΘΗ ΕΝ ΚΡΗΤΗ
|
Incipit |
|
ὅτι ἐπὶ πολύ
|
Desinit |
|
Ὅτι ἐπὶ τῆς ὑπάρξεως τοῦ Υἱοῦ λαμβάνεται περὶ τῇ Γραφῇ τὸ ἀναβλύζειν αὐτὸν ἐκ τῆς τοῦ Πατρὸς οὐσίας καὶ τὸ ἐκλάμπεσθαι καὶ τὸ προέρχεσθαι καὶ τὸ ἐμπέμπεσθαι καὶ τὸ πεφηνέναι, ὅπερ δίδωσι διαγινώσκειν πῶς λέγεται καὶ τὸ Πνεῦμα ἀναβλύζειν ἐκ τῆς οὐσίας τοῦ Υἱοῦ, καὶ προέρχεσθαι ἐκ τοῦ Υἱοῦ καὶ εκλάμπειν καὶ ἐκπέμπεσθαι καὶ πεφηνέναι.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ὅτι ἐπὶ τῶν σωματικῶν καὶ πάντων τῶν ἐν γενέσει
|
Incipit |
|
Ὅτι ἐπιμελητὴν καὶ ὀξὺν καὶ ἀνδρεῖον
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΝ ΚΑΙ ΟΞΥΝ ΚΑΙ ΑΝΔΡΕΙΟΝ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι ἐπιμελητὴν καὶ ὀξὺν καὶ ἀνδρεῖον.
|
Incipit |
|
ὅτι ἐποίησέ μοι μεγαλεῖα ὁ δυνατός…
|
Desinit |
|
ΟΤΙ ΕΠΤΑ ΗΛΙΚΙΑΣ ΕΧΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΠΟΙΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Οτι ερωτων ο κυριος τω Πετρω, Σιμων
|
Incipit |
|
οτι εσταυρωθη· οτι εταφη· εν οις πολλη η συμφωνια.
|
Desinit |
|
ὅτι ἐστι ἐπὶ θεοῦ διάκρισις οὐσίας καὶ ἐνεργείας
|
Incipit |
|
ὅτι ἔστι Πατὴρ καὶ Υἱὸς καὶ Ἅγιον Πνεῦ-
μα
|
Desinit |
|
ΟΤΙ ΕΣΤΙ ΤΙ ΕΣΧΑΤΟΝ ΤΕΛΟΣ ΠΡΟ Ο ΠΑΣΑΙ ΤΑΤΤΟΝΤΑΙ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΕΣΤΩ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΤΑ ΑΝΑΤΟΛΑΣ ΤΕΤΡΑΜΜΕΝΗ
|
Incipit |
|
Ὅτι ἐτὶ Μωυσέως ὁ ἀστρολόγος
|
Incipit |
|
Ὅτι εὐθὺς μετὰ τὴν σελήνην σῶμά ἐστιν
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΔΕΔΟΞΑΣΜΕΝΗ ΥΠΑΡΧΕΙΣ
|
Desinit |
|
ὅτι εὐλογημένη ὑπάρχεις ἐν πάσαις ταῖς γενεαῖς, καὶ δοξάζεταί σου τὸ πανάγιον ὄνομα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν.
|
Desinit |
|
οτι ευλογητος ει εις τους αιωνας των αιωνων αμην.
|
Desinit |
|
Ὅτι Ζάμολξις ᾧ Γέται θύουσιν ὡς κρόνῳ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ Η ΑΓΑΠΗ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΟΣ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ Η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΙΣ ΤΡΕΙΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι ἡ ἁγία τριὰς εἶναι εἰς τρεῖς χαρακτῆρας, ἀμὴ θεὸς ἕνας ἔναι καὶ οὐχὶ τρεῖς. Καὶ ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι κατ᾽ εἰκόνα θεοῦ. Ὅτι ὁ λόγος τοῦ θεοῦ ἤγουν ὁ Χριστὸς ἔχει δύο γεννήσεις, καθὼς καὶ ὁ λόγος τοῦ ἀνθρώπου
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι ἡ ἁγία τριὰς εἶναι εἰς τρεῖς χαρακτῆρας, πλὴν δὲ ἕνας θεὸς ἔναι καὶ οὐχὶ τρεῖς καὶ ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι κατ᾽ εἰκόνα θεοῦ καὶ ὅτι ὁ λόγος τοῦ θεοῦ
|
Titulus initialis |
|
ὅτι ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἐντὸς ὑμῶν ἐστιν
|
Desinit |
|
Ὅτι ἡ γῆ ἀόρατος καὶ ἀκατασκεύαστος ἦν καὶ διὰ ποίαν αἰτίαν
|
Incipit |
|
Οτι η δεσποινα ημων η παναγια θεοτοκος εικοσι χρονων ουσα, ετεκε τον κυριον ημων Ιησουν Χριστον τον αληθινον θεον ημων, εζησε δε μετα το σωτηριον αυτου παθος ετη λβʹ, βαπτιζει δε αυτην Πετρος και Ιωαννης οι αποστολοι ομοιως δε και τους αλλους μαθητας, αυτοι δε εβαπτισθησαν υπο του Χριστου.
|
Textus |
|
ΟΤΙ Η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΗΜΩΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ
|
Incipit |
|
Οτι η δεσποινης ημων η παναγια θεοτοκος εικοσι χρονων ουσα, ετεκε τον κυριον ημων Ιησουν Χριστον τον αληθινον θεον ημων, εζησε δε μετα το σωτηρι (σωτηριον?) αυτου παθος, ετη λβʹ· βαπτιζει (!) δε αυτην Πετρος και Ιωαννης οι αποστολοι· ομοιως (?) δε και τους αλλους μαθητας αυτοι δε εβαπτισθησαν υπο του Χριστου.
|
Textus |
|
Ὅτι ἡ ἐγρήγορσις
|
Incipit |
|
Ὅτι ἡ ἐγρήγορσις δείκνυσιν ἡμῖν τὰ πράγματα
|
Incipit |
|
ΟΤΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΟΙΚΕΝ ΝΗΙ
|
Incipit |
|
Ὅτι ἡ ἐκκλησιατικὴ ἱεραρχία
|
Incipit |
|
ὅτι ἡ ἐν Χριστῶ χάρις καταργεῖ τὴν κατὰ σάρκα περιτομήν, καὶ οὕτως πάλιν εἰς τὰ ἤθη παραινέσας καὶ διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Ὅτι ἡ θέλησις καὶ ἡ βούλησις οὐ ταυτὸν τῇ οὐσίᾳ τοῦ Θεοῦ
|
Incipit |
|
Ὅτι ἡ θέλησις καὶ ἡ βούλησις οὐ ταυτὸν τῇ οὐσίᾳ τοῦ Θεοῦ
|
Incipit |
|
ὅτι ἡ θεοτόκος ἐστί τε καὶ λέγεται καὶ γαστὴ θεοδόχος καὶ θρόνος κυρίου καὶ μήτηρ τῆς ζωῆς ἡμῶν καὶ διατί τοιούτης λογῆς ὀνομάζεται
|
Titulus initialis |
|
ΟΤΙ Η ΚΡΙΣΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΣΤΙΝ
|
Desinit |
|
ΟΤΙ Η ΚΥΡΙΩΣ ΔΙΑΚΡΙΣΙΣ ΤΩΝ ΕΝ ΤΗ ΠΙΣΤΕΙ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ Η ΜΙΚΡΑ ΑΡΚΤΟΣ
|
Incipit |
|
Ὅτι ἡ νῦν καλουμένη Δρήστρα
|
Incipit |
|
Ὅτι ἡ νῦν καλουμένη Δρηστράπολις τὸ παλαιὸν Δωρότολος ἐκαλεῖτο
|
Incipit |
|
Ὅτι ἡ περίμετρος τοῦ κύκλου πρὸς τὴν αὐτοῦ διάμετρον
|
Incipit |
|
ὅτι ἡ πρὸς τὸν θεὸν συνεχὴς διὰ προσευχῆς καὶ ψαλμωδίας ἔντευξις
|
Titulus initialis |
|
ΟΤΙ Η ΣΥΣΤΑΣΙΣ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ Η ΣΥΣΤΑΣΙΣ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ Η ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΔΙΑΣΤΑΣΙΣ ΕΚ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ΟΤΙ Η ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ ΓΝΩΣΙΣ ΤΡΙΠΛΗ
|
Incipit |
|
Ὅτι ἡ τῶν ἁγίων Εὐαγγελίων συγγραφὴ στοιχείωσίς ἐστιν
|
Incipit |
|
ὅτι ἡ τῶν καλῶν πράξεων ἐν νεότητι σίτησις τὸ γῆρας διασῴζει
|
Desinit |
|
Ὅτι ἡ τῶν υἱῶν Ζεβεδαίου μήτηρ Σαλώμη
|
Incipit |
|
ὅτι ἡ ὑπεραγία
|
Incipit |
|
Ὅτι ἡ ὑπόστασις τοῦ Λόγου ἐσαρκώθη
|
Incipit |
|
ΟΤΙ Η ΦΥΣΙΣ ΒΟΥΛΕΥΕΤΑΙ
|
Titulus initialis |
|
ΟΤΙ Η ΦΥΣΙΣ ΒΟΥΛΕΥΕΤΑΙ
|
Titulus initialis |
|
ΟΤΙ Η ΦΥΣΙΣ ΚΑΤʹ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι ἡ ψυχὴ ἀθάνατός ἐστι
|
Incipit |
|
ὅτι ἡ ψυχὴ μετὰ τὴν τὴς σαρκὸς τελείωσιν ἀθάνατος διαμένει
|
Desinit |
|
ὅτι ἠδυνήθη νικῆσαι
|
Incipit |
|
οτι θαυματα εποιησεν, οτι εσταυρωθη, οτι εταφη, εν
οις· πολλη η συμφωνια.
|
Desinit |
|
οτι θαυματα εποιησεν… συμ]φωνια (συμφωνια).
|
Desinit |
|
ὅτι θέλουσι κληρονομῆσαι τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν καὶ τῶν οὐρανίων ἀγαθῶν ἀπόλαυσιν
|
Desinit |
|
ΟΤΙ ΘΕΟΣ ΕΣΤΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΠΑΝΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΟΤΙ ΘΕΟΣ ΕΣΤΙΝ ΑΛΗΘΗΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΑΣΑ ΓΡΑΦΗ ΜΑΡΤΥΣ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΘΕΟΣ ΚΑΤΑ ΦΥΣΙΝ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΘΕΟΣ ΚΑΤΑ ΦΥΣΙΝ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΕΚ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι Θεὸς ὢν προαιώνιος Λόγος
|
Incipit |
|
Ὅτι ἰδιότης μὲν Πατρὸς τὸ ἄναρχον καὶ ἀγένητον
|
Incipit |
|
Ὅτι ἰδοῦ οἱ μακρύνοντες ἑαυτοὺς ἀπὸ σοῦ ἀπολοῦνται
|
Incipit |
|
Ὅτι ἰδοὺ συνέχουσι [τὴν] ψυχήν μου
|
Desinit |
|
ὅτι καθεζομένου μου ποτὲ πλησίον τοῦ ἁγίου Μακαρίου
|
Desinit |
|
οτι και Σιμων ο Κυρηναιος εσταυρωθη υπερ του Χριστου.
|
Desinit |
|
ΟΤΙ ΚΑΙ ΤΟΙΣ ΕΞΩΘΕΝ ΣΟΦΟΙΣ
|
Titulus initialis |
|
ὅτι καὶ τοῦ λυπήσαντος ἐφάνης εὐεργέτης
|
Desinit |
|
οτι και τουτο συγγραμμα· μυησις·
|
Incipit |
|
Ὅτι καὶ τοῦτο τὸ σύγγραμμα μύησις
|
Incipit |
|
Οτι και τουτο το συγγραμμα μυησις της αυτου επι το στηθος ανακλισεως
|
Incipit |
|
Ὅτι καὶ τοῦτο τὸ σύγγραμμα μύησις τῆς ἀυτοῦ ἐπὶ τὸ στῆθος ἀνακλίσεως τῆς ὑπερθέου σοφίας τοῦ ἠγαπημένου, ἅτε θεόπνευστον ὂν καὶ ὠφέλιμον, ἀναμφιλόγως κατείληπται·
|
Incipit |
|
Οτι και τουτο το συγγραμμα. μυησις της αυτου επι το στηθος ανακλισεως της υπερθεου σοφιας του ηγαπημενου· ατε θεοπνευστον ον και ωφελιμον. αναμφιβολως κατειληπται·
|
Incipit |
|
ὅτι καλῶς ὑπὲρ τῆς ἡμετέρας διειλέγμεθα πίστεως
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ὅτι καρδία βασιλέως εὐσεβοῦς ἐν χειρὶ θεοῦ
|
Incipit |
|
ὅτι καρδία βασιλέως εὐσεβοῦς ἐν χειρὶ θεοῦ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΚΑΤ'ΕΚΕΙΝΗΝ ΣΥΝΔΙΑΤΙΘΕΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ
|
Incipit |
|
ὅτι κατὰ ἀλήθειαν παρθένος ὑπῆρχεν
|
Desinit |
|
Ὅτι κατὰ μηδὲν ἀλλήλοις
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΚΑΤΑ ΠΑΝΤΑ ΤΡΟΠΟΝ ΟΥΚ ΕΣΤΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ ΕΝ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι κατὰ Πλάτωνα τὸ μαθηματικόν
|
Incipit |
|
Ὅτι κατὰ τὴν τῶν ἁγίων πατέρων παράδοσιν προσφέρει μὲν πρῶτον τὸν ἄρτον
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΚΑΤΗΞΙΩΘΗΣΑΝ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΑΤΙΜΑΣΘΗΝΑΙ
|
Desinit |
|
Ὅτι κοινῶς ἐπὶ πάντων ὀρεγόμεθα μαθεῖν
|
Incipit |
|
ὅτι κύριος ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπενοῖς δὲ
|
Incipit |
|
Ὅτι κυρίως διάκρισις τῶν ἐν τῇ πίστει
|
Incipit |
|
Ὅτι λίαν ὠφελιμότατον φεύγειν τοὺς ἀνθρώπους καὶ τὴν βασιλικὴν ὁδὸν πορεύεσθαι καὶ ἡσυχάζειν μετὰ ἑνὸς ἢ β'
|
Titulus initialis |
|
ΟΤΙ ΛΟΓΟΣ ΕΣΤΙ ΤΟΙΟΣΔΕ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΓΡΑΦΟΝ ΜΝΗΜΗΝ
|
Incipit |
|
ὅτι μὲ ταύτην τὴν ἀρετὴν ἐσώθης δίχως κανένα κόπον...
|
Desinit |
|
Ὅτι μέγας μὲν καὶ θαυμαστὸς ὁ βασιλεὺς Μακεδόνων Ἀλέξανδρος
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὅτι μὲν ἄριστα ὑμῖν
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν γὰρ μεσίτην ὀνομάζουσιν
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν γὰρ οὐ δεῖ δακρύειν ἐπὶ τῶν ἀποιχομένων
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν διττὸς ὢν ὁ τῆς θεολογίας τυγχάνει τρόπος
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν εἶναί τι δεῖ τὸ τὴν συνήθειαν ἀνελὸν
|
Incipit |
|
Ὅτι μεν ἐκ θερμοῦ καὶ ψυχροῦ καὶ ξηροῦ
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν ἐπικίνδυνον καὶ ὀλίγοις δυνατὸν τὸ περὶ Θεοῦ διαλέγεσθαι
|
Incipit |
|
Ὅτι μέν ἐστι Θεὸς φυσικῶς πάντες γιγνώσκομεν
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΜΕΝ ΕΣΤΙ ΠΗΓΑΙΑ ΘΕΟΤΗΤΟΣ Ο ΠΑΤΗΡ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΜΕΝ ΕΣΤΙ ΠΗΓΑΙΑ ΘΕΟΤΗΤΟΣ Ο ΠΑΤΗΡ
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν ἡ ἀρετὴ πρὸς τὸν αὐτὴν κεκτημένον ἕλκει τὸ ἀγαθόν
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν ἡ δύσπνοια βλάβη τις τῆς ἀναπνοῆς
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν ἡ τοῦ φιλτάτου καὶ ἐπεράστου
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν ἠλαύνετο ὑπὸ τοῦ Σαούλ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΜΕΝ ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΣ
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν Θεὸς καὶ Κύριός ἐστιν ὁ Χριστός, οἱ προφῆται μαρτυροῦσιν
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν Θεὸς καὶ Κύριος ὁ Χριστός ἐστιν, οἱ προφῆται μαρτυροῦσιν
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν Θεὸς Κύριος ὁ Χριστός ἐστιν, οἱ προφῆται μαρτυροῦσιν
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν καὶ τὴν γραφὴν ἡμεῖς ἐπὶ πᾶσι δικαίοις
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὅτι μὲν ὁ ἄνθρωπος Θεοῦ ἔργον ἐστί
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν ὁ θειότατος Πέτρος
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν ὁ θειότατος Πέτρος ἀποστόλων ἐστὶν κορυφαῖος
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν ὁ θειότατος Πέτρος τῶν ἀποστόλων ἐστὶ κορυφαῖος
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΜΕΝ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΣ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΣΤΙΝ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΑΙ ΜΑΡΤΥΡΟΥΣΙΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν ὁ μακάριος Πέτρος καθολικὸς ποιμήν
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΜΕΝ Ο ΠΕΡΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΣ
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν ὁ περὶ ἀποδείξεως λόγος, τέλος ἐστὶ τῆς λογικῆς πραγματείας ἁπάσης
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν ὁ σὸς ἀδελφὸς κατέλυσε
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν ὁ σὸς ἀδελφὸς κατέλυσε
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν οὐ δεῖ παίζειν Χριστιανοὺς πάντες γινώσκομεν, ἐκ τῶν θείων Γραφῶν ἀκούοντες
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΜΕΝ ΟΥΔΕΝ ΤΙ ΤΩΝ ΣΥΝΙΣΤΩΝΤΩΝ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν οὐδὲν τῶν τοῦ ζώου μορίων οὔτε
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν οὔκ εἰμι τῶν τῇ πόλει πολλάκις
|
Incipit |
|
Οτι μεν ουκ ην αισθητη η φονη δηλοι λεγων·
|
Incipit abruptus |
|
Ὅτι μὲν οὖν ἡ ὑμετέρα ὑπόθεσις
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν οὖν ἡ ὑμετέρα ὑπόθεσις
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν οὖν ἡ ὑμετέρα ὑπόθεσις
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν οὖν ἡ ὑμετέρα ὑπόθεσις πολλοῖς τῶν ἁγίων ῥητοῖς
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν οὖν ἡ ὑμετέρα ὑπόθεσις πολλοῖς τῶν ἁγίων ῥητοῖς ἐναντίως ἔχει
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν οὖν ὁ λόγος
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΜΕΝ ΟΥΝ ΟΥ ΧΡΗ ΚΑΤΑ ΤΙ ΔΙΚΑΖΕΙΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν οὖν οὐκ εὐσεβὲς εἶναι δοκεῖ τὸ λέγειν
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν οὖν προβολῆς τινος ἀφ' ἡμῶν ἐπιβάλλομεν τοῖς ὁρωμένοις
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν οὖν τὴν κοινὴν ἁπάντων ἀνθρώπων φύσιν
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν οὖν τὸ ἔξωθεν κινοῦν
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν οὖν τῶν μελλ´ντων ἡ πρόγνωσίς ἐστι μόνον
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν οὖν ὑποκειμένου ἐκ μόνης
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν οὖν ὑποκειμένου ἐκ μόνης τῆς πρώτης αἰτίας
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν οὖν ὑποκειμένου ἐκ μόνης τῆς πρώτης αἰτίας
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν οὖν ὑποκειμένου ἐκ μόνης τῆς πρώτης αἰτίας
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν οὖν ὑποκειμένου ἐκ μόνης τῆς πρώτης αἰτίας
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν οὖν ὑποκειμένου ἐκ μόνης τῆς πρώτης αἰτίας
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν οὖν ὑποκειμένου ἐκ μόνης τῆς πρώτης αἰτίας
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν οὐχ οἷόν τε συνεῖναι
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν πάντα τὰ ζῶα τετράποδα καὶ ἑρπετά, πτηνά τε καὶ ἔνυδρα
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν παντὸς ἀγαθοῦ κεφάλαιον
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν παντὸς ἀγαθοῦ κεφάλαιόν ἐστιν ἡ προσευχὴ
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν παντὸς ἀγαθοῦ κεφάλαιόν ἐστιν ἡ προσευχὴ
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν πᾶσα θυσία τῷ Θεῷ προσφερομένη
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν πᾶσα θυσία τῷ Θεῷ προσφερομένη εἰς ἄφεσιν
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΜΕΝ ΣΩΜΑΤΟΣ ΔΗΛΟΝ. ΟΠΟΙΟΥ ΔΕ
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν τὸ ὂν ἄναρχον καὶ ἀΐδιον καὶ ἀνώλεθρον
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν τὸν πατέρα μ’ ἔφασκεν ἀπεκτονέναι, πολλοὶ συνοίδασιν ὑμῶν, καὶ μαρτυροῦσι δέ μοι
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν χαλεπὴν ἔλαβες τὴν πληγὴν
|
Incipit |
|
Ὅτι μέν, ὦ ἄνδρες, ἡμῖν οὐ μικρά
|
Incipit |
|
Ὅτι μέν, ὦ φιλάγιον ἄθροισμα καὶ φιλόχριστος συνέλευσις, τὸ τοῖς ἐπ' ἀρετῇ διαλάμψασι
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΜΕΝ…ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΠΑΝΕΓΥΡΙΚΟΝ ΤΟ ΕΙΔΟΣ
|
Incipit |
|
ὅτι μέντοι τελείαν
|
Incipit |
|
Ὅτι μεσίτην ὀνομάζουσιν αἱ ἅγιαι γραφαὶ τὸν Χριστὸν τὸν Θεὸν πρόδηλον
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΜΕΣΟΝ ΦΘΟΡΑΣ ΚΑΙ ΑΦΘΑΡΣΙΑΣ ΕΠΛΑΣΤΟΥΡΓΗΘΗ
|
Incipit |
|
Ὅτι μετὰ τὴν ἀνάληψιν τοῦ Κ(υρίο)υ ἡμῶν Ἰ(ησο)ῦ Χ(ριστο)ῦ
|
Incipit |
|
Ὅτι μετὰ τὴν ἀνάληψιν τοῦ Κυρίου
|
Incipit |
|
ὅτι μετὰ τὴν τοῦ Κυρίου παρουσίαν καὶ τοῖς κατορθοῦσι μείζων ἡ ἀμοιβὴ καὶ τοῖς ἀπειθοῦσι πλείων ἡ κόλασις...
|
Titulus initialis |
|
οτι μετα το συγγραψασθαι το κατ αυτον θειον ευαγγελιον.
|
Incipit |
|
Οτι μετα το συγγραψασθαι το κατ’ αυτον θειον ευαγγελιον.
|
Incipit |
|
Ὅτι μετὰ τὸν ὄμβρον
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΜΗ ΠΕΠΤΩΚΑΣΙΝ ΗΔΗ
|
Desinit |
|
Ὅτι μὴ πολὺ τῶν ἀγγέλων ἀφέστηκεν ἄν(θρωπ)ος
|
Incipit |
|
Ὅτι μὴ πολὺ τῶν ἀγγέλων ἀφέστηκεν ἄνθρωπος καὶ ὅτι δυνατὸν αὐτῷ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΜΗΔΕ ΤΟΥΤΟ ΑΝΙΣΤΑΜΕΝΟΥ ΘΑΥΜΑΤΙ ΑΝΑΤΕΛΛΟΝΤΙ
|
Incipit |
|
Ὅτι μηδεμιᾷ τῶν ἀρετῶν τοσοῦτον χαίρει Θεὸς εἰ καὶ πασῶν ὑπάρχει δοτήρ
|
Incipit |
|
Ὅτι μηδὲν ὤφειλέ σε τῶν καλῶν λανθάνειν καὶ τῶν εἰς τὸν ἀνθρώπινον βίον χρησίμων
|
Incipit |
|
ὅτι μηδὲν ὠφελέν σε τῶν καλῶν
|
Incipit |
|
Ὅτι μὴν μία πάντων ἀνθρώπων ἡ φύσις
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΜΙΑ ΘΕΟΤΗΣ
|
Desinit |
|
Ὅτι μοι κατὰ ψυχὴν ἀριθμοῦντι
|
Incipit |
|
ὅτι μόνον εἴη τῆς Τριάδος ὁμοφυοῦς ἀναίτιον ὑποστάσεως
|
Desinit |
|
Ὅτι μόνον τὸ σεμνὸν ἀγαθόν
|
Incipit |
|
Ὅτι μόνον τὸν ἅγιον Πέτρον ἐβάπτισεν ὁ Χριστὸς
|
Incipit |
|
Ὅτι μόνον τὸν ἅγιον Πέτρον ἐβάπτισεν ὁ Χριστὸς οἰκείαις χερσίν, καὶ Πέτρος Ἀνδρέανμ καὶ Ἀνδρέας Ἰκάκωβον
|
Incipit |
|
ὅτι μοχθηρὸς ἔχει βίος ἀνθρώπων γενέσθαι ὅς τιμᾶ
|
Desinit |
|
Ὅτι Νάρκισσος ἐν ὕδατι τὴν ἑαυτοῦ σκιάν
|
Incipit |
|
Ὅτι Νεστόριος ἐν τῇ ἐξορίᾳ ὣν διάλογον συντέταχεν
|
Incipit |
|
Ὅτι νύμφη ἐστὶν ἡ ἀνθρωπεία φύσις
|
Incipit |
|
Ὅτι ὁ Ἄβελ παρθένος καὶ δίκαιος
|
Incipit |
|
ΟΤΙ Ο ΑΡΕΙΟΣ ΤΑΣ ΤΡΕΙΣ ΥΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΟΜΟΛΟΓΕΙ
|
Incipit |
|
Ὅτι ὁ ἀριθμὸς οὔτε διαιρεῖ
|
Incipit |
|
Ὅτι ὁ ἀριθμὸς οὔτε διαιρεῖ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΟΥΤΕ ΔΙΑΙΡΕΙ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΟΥΤΕ ΔΙΑΙΡΕΙ
|
Incipit |
|
Ὅτι ὁ ἄριστος ἰατρὸς καὶ φιλόσοφος
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι ὁ ἀσκητὴς Μαρκιανὸς τῇ διὰ πλειόνων ἡμερῶν ἀσιτίᾳ
|
Incipit |
|
Ὅτι ὁ Αὔγουστος κινηθεὶς κατὰ Ἀντωνίου
|
Incipit |
|
Ὅτι ὁ Αὔγουστος κινηθεὶς κατὰ Ἀντωνίου ἐπολέμησε
|
Incipit |
|
ΟΤΙ Ο ΑΥΓΥΣΤΟΣ ΚΙΝΗΘΕΙΣ ΚΑΤΑ ΑΝΤΙΩΝΟΥ ΕΠΟΛΕΜΗΣΕ ΚΑΙ ΕΝΙΚΗΣΕΝ ΑΥΤΟΝ ΕΝ ΤΗ Βʹ ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ Ο ΓΕΛΩΣ ΤΗΣ ΚΩΜΩΔΙΑΣ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ Ο ΔΑΙΜΟΣΙ ΜΝΗΣΙΚΑΚΩΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ
|
Incipit |
|
Ὅτι ὁ δάκτυλος πρῶτος ἐστίν
|
Incipit |
|
Ὅτι ὁ ἕβδομος ἐπὶ τῶν ἓξ ἀγχιστείας συνημμένος
|
Incipit |
|
Ὅτι ὁ εἷς τῆς Τριάδος ὁ υἵος καὶ λόγος τοῦ Θεοῦ
|
Titulus initialis |
|
ὅτι ὁ ἐν μόναις ταῖς εὐτυχίαις
|
Incipit |
|
Ὅτι ὁ Θεὸς δι' ἀγαθότητα μόνην τὸν νοητόν
|
Incipit |
|
ΟΤΙ Ο ΙΣΤΡΟΣ Ο ΠΟΤΑΜΟΣ ΛΕΓΟΜΕΝΟΣ ΦΙΣΩΝ ΠΑΡΑ ΤΗ ΘΕΙΑ ΓΡΑΦΗ
|
Incipit |
|
Ὅτι ὁ Κάϊν πρῶτος ἐν ἀνθρώποις φονεὺς ἐγένετο
|
Incipit |
|
Ὅτι ὁ Κροῦσος μετὰ τὴν Σόλωνος ἐρώτησιν
|
Incipit |
|
Ὅτι ὁ μὲν ἀπαρκτίας, ὅς ἐστιν
|
Incipit |
|
οτι ο μισθος υμων πολυς εν τοις ουρανοις·
|
Desinit |
|
ΟΤΙ Ο ΠΑΤΗΡ ΜΟΝΟΣ ΑΙΤΙΟΣ ΚΑΙ ΜΟΝΗ ΠΗΓΗ ΘΕΟΤΗΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
οτι ο Σιμων ο κυρηναιος υπερ χριστου σταυρωθεις αναιρειται.
|
Desinit abruptus |
|
Ὅτι ὁ σκοπὸς τοῦ περὶ ἑρμηνείας διαλαμβάνει περὶ προτάσεων
|
Incipit |
|
Ὅτι ὁ σκοπὸς τοῦ περὶ ἑρμηνείας διαλαμβάνει περὶ προτάσεων
|
Incipit |
|
ΟΤΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΤΗΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ
|
Incipit |
|
Ὅτι ὁ σωματικῶς ἐκλαμβάνων τὸν νόμον
|
Incipit |
|
Ὅτι ὁ τὰ ἄζυμα προσφέρων παραβαίνει τὴν παρὰ τοῦ Κυρίου παράδοσιν
|
Incipit |
|
ὅτι ὁ τοῦ Θεοῦ υἱὸς ζῶν αἰώνιός ἐστιν, καὶ ἵνα τούτω δουλεύωμεν καὶ φυλάττωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ τῶν εἰδώλων.
|
Desinit |
|
ὅτι ὁ τοῦ θεοῦ υἱὸς, ζωὴ αἰωνιός ἐστιν, καὶ θεὸς ἀληθινὸς, καὶ ἵνα τούτω δουλεύωμεν, καὶ φυλάττωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ τῶν εἰδώλων.
|
Desinit |
|
Ὅτι ὁ Υἱὸς, ἴδιον τῆς οὐσίας, λέγεται τοῦ Πατρὸς καὶ ἐκ τούτου συνάγεται πῶς τὸ Πνεῦμα ἴδιον τῆς οὐσίας τοῦ Υἱοῦ.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
οτι ο φυτευων και ο ποτιζων, εις εισιν· ο δε αυξανων, θεος:
|
Desinit |
|
Οτι ο Χριστος ιδιαις χερσι μονον τον Πετρον εβαπτισεν:
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΟΔΙΤΗΣ ΚΡΗΣ ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΝ ΤΡΩΙΚΟΝ ΠΟΛΕΜΟΝ ΣΥΝΕΓΡΑΦΕΝ
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι Ὁδίτης Κρὴς πρῶτος τὸν Τρωϊκὸν πόλεμον συνέγραψε
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι οἱ ἄγγελοι οὐ προκόπτουσιν εἰς τὴν μακαριότητα μετὰ τὸ βεβαιωθῆναι ἐν αὐτῇ, καίτοι τι τῆς προκοπῆς λαμβάνουσιν
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι οἱ Ἀλαμανοὶ ξύγκλυδές εἰσιν ἄνθρωποι
|
Incipit |
|
Ὅτι οἱ Ἀρειανοὶ σαρκωθῆναι λέγουσι τὸν Θεὸν Λόγον
|
Incipit |
|
Ὅτι οἱ κανόνες ἐν ἑννέα ᾠδαῖς
|
Incipit |
|
Ὅτι οἱ κατ' ἐξοχὴν λεγόμενοι ποιηταὶ τέσσαρά τινα γνωρίσματα ἔχουσι
|
Incipit |
|
Ὅτι οἱ Λάκωνες βραχυλόγοι
|
Incipit |
|
Ὅτι οἱ μὲν ἐπαρχιῶται
|
Incipit |
|
Ὅτι οἱ μὲν πλοῦτον μακαρίζουσιν
|
Incipit |
|
Οτι οι μεν την ημεραν ενι (εν η) διελεχθη αυτοις, ουκ αριθμουσι, ουδε εν η μετεμορφωθη, ο δε, τας αμφοτερας συνταττει.
|
Textus |
|
Ὅτι οἱ ποιηταὶ φρονιμωτάτους τῶν ἡρώων ἀποφαίνουσι
|
Incipit |
|
Ὅτι οἱ τὰ ἄζυμα θύοντες
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΟΙ ΤΑ ΑΖΥΜΑ ΘΥΟΝΤΕΣ ΠΡΩΤΑ ΜΕΝ ΙΟΥΔΑΙΚΩΣ ΕΟΡΤΑΖΕΙΝ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΟΙ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ
|
Incipit |
|
Ὅτι οἱ Τοῦρκοι καὶ Οὗνοι καὶ Μασσάγεται
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΟΜΕΙΣ ΜΕΝ ΟΥΚ ΑΦ'ΗΣ
|
Desinit |
|
Ὅτι Ὅμηρος πρῶτος ἐτόλμησεν
|
Incipit |
|
Ὅτι ὁμοούσιος καὶ ὅτι τρεῖς ὑποστάσεις μία θεότης
|
Incipit |
|
Ὅτι ὁμοούσιος καὶ ὅτι τρισυπόστατος μία θεότης
|
Incipit |
|
Ὅτι ὁμοῦ πάντα ἐννοήματι τοῦ Θεοῦ παρήχθη τὰ λογικά
|
Incipit |
|
ὅτι ὃν ἀγαπᾷ
|
Desinit |
|
ὅτι ὁρισμὸς λέγεται ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν ἐν τοῖς χωρίοις ὅρων
|
Incipit |
|
Ὅτι ὅσοι ἐσθίουσιν μοναχοὶ τὸν τύρον
|
Incipit |
|
ὅτι οὐ δακρύεις , ἀλλὰ καὶ ἐν ἀνέσει καὶ εὐθυμία διάγεις
|
Desinit |
|
ΟΤΙ ΟΥ ΔΕΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι οὐ δεῖ ἀπαγορεύειν
|
Incipit |
|
Ὅτι οὐ δεῖ ἀπαγορεύειν
|
Incipit |
|
Ὅτι οὐ δεῖ ἀπαγορεύειν
|
Incipit |
|
Ὅτι οὐ δεῖ ἀπαγορεύειν
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΟΥ ΔΕΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙΝ ΤΟΝ ΠΟΛΙΟΡΚΟΥΜΕΝΟΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι οὐ δεῖ γελᾶν καὶ μετεωρίζεσθαι, ἀλλὰ μᾶλλον κλαίειν καὶ πενθεῖν ἑαυτούς
|
Titulus initialis |
|
ΟΤΙ ΟΥ ΔΕΙ ΙΕΡΑΤΕΙΑΝ ΑΝΕΥ ΓΝΩΜΗΣ ΚΑΙ ΒΟΥΛΗΣ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΟΥ ΔΕΙ ΚΑΤΑΜΑΝΘΑΝΕΙΝ ΚΑΛΛΟΣ ΑΛΛΟΤΡΙΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ΟΤΙ ΟΥ ΔΕΙ ΜΟΝΟΝ ΜΗ ΥΒΡΙΖΕΙΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΥΒΡΙΖΟΝΤΑΣ ΕΥΛΟΓΕΙΝ ΚΑΙ ΟΥΤΩ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΕΙΝ ΑΥΤΩΝ ΤΟΝ ΘΥΜΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι οὐ δεῖ παίζειν Χριστιανούς
|
Titulus initialis |
|
ΟΤΙ ΟΥ ΔΕΙ ΤΟΙΣ ΠΕΝΘΟΥΣΙ ΑΜΕΤΡΩΣ ΠΕΝΘΕΙΝ
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι οὐ δεῖ χριστιανὸν ἐν γάμῳ
|
Incipit |
|
ὅτι οὐ διὰ τοὺς μάρτυρας παρεγένου
|
Desinit |
|
ὅτι οὐ διαφονοῦσιν (διαφωνοῦσιν) οἱ δʹ εὐαγγελισταὶ περὶ τὴν τοῦ Χριστοῦ ἀνάστασιν.
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι οὐ διαφωνοῦσι οἱ δʹ εὐαγγελισταὶ περὶ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναστάσεως.
|
Titulus initialis |
|
Οτι ου διαφωνουσιν οι δ΄ ευαγγελισται περι την του Χριστου αναστασιν (!)
|
Titulus initialis |
|
οτι ου διαφωνουσιν οι δ´ ευαγγελισται περι την του Χριστου αναστασιν.
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι οὐ διαφωνοῦσιν οἱ δ΄ εὐαγγελισταὶ περὶ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναστάσεως.
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι οὐ διαφωνοῦσιν οἱ δʹ εὐαγγελισταὶ περὶ τὴν τοῦ Χριστου ἀνάστασιν
|
Titulus initialis |
|
οτι ου διαφωνουσιν οι δʹ ευαγγελισται περι την του χριστου αναστασιν
|
Titulus initialis |
|
οτι ου διαφωνουσιν οι δʹ ευαγγελισται περι την του Χριστου αναστασιν.
|
Titulus initialis |
|
οτι ου διαφωνουσιν οι δʹ ευαγγελισται περι την του Χριστου αναστασιν.
|
Titulus initialis |
|
Οτι ου διαφωνουσιν οι δʹ ευαγγελισται περι την του Χριστου αναστασιν.
|
Titulus initialis |
|
Οτι ου διαφωνουσιν οι δʹ ευαγγελισται περι την Χριστου αναστασιν·
|
Titulus initialis |
|
οτι ου διαφωνουσιν οι τεσσαρες ευαγγελισται περι την του Χριστου αναστασιν.
|
Titulus initialis |
|
οτι ου διαφωνουσιν οι τεσσαρες ευαγγελισται περι την του Χριστου αναστασιν.
|
Titulus initialis |
|
οτι ου διαφωνουσιν οι τεσσαρες ευαγγελισται περι την του Χριστου αναστασιν.
|
Titulus initialis |
|
οτι ου διαφωνουσιν οι τεσσαρες ευαγγελισται περι την του Χριστου αναστασιν. Κοσμα Ινδικοπλευστου.
|
Titulus initialis |
|
Οτι ου διαφωνουσιν οι τεσσαρες ευαγγελισται περι της του Χριστου αναστασεως.
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι οὐ δύο ἀρχαί, μία ἀγαθή
|
Incipit |
|
Ὅτι οὐ μόνον ἀπὸ τῆς φωνῆς τῶν δεσποτικῶν ῥημάτων ἁγιάζονται τὰ θεῖα δῶρα, ἀλλ' ἐκ τῆς μετὰ ταῦτα εὐχῆς καὶ εὐλογίας τοῦ ἱερέως δυνάμει τοῦ ἁγίου πνεύματος
|
Titulus initialis |
|
ΟΤΙ ΟΥ ΜΟΝΟΝ ΚΟΙΝΩΝΕΙΝ ΑΛΛ' ΟΥΔΕ ΕΥΧΕΣΘΑΙ Ο ΜΝΗΣΙΚΑΚΟΣ ΔΥΝΑΤΑΙ
|
Incipit |
|
Ὅτι οὐ περὶ μετανοίας ἁπλῶς
|
Incipit |
|
Ὅτι οὐ ταὐτὸν ὑπόστασις καὶ ἐνυπόστατον, ὥσπερ ἕτερον οὐσία καὸ ἐνούσιον
|
Incipit |
|
Ὅτι οὐ τῆς ἀναστάσεως τὸν καιρὸν διαφόρως ἔγραψαν
|
Incipit |
|
Ὅτι οὐ τῆς ἀναστάσεως τὸν καιρὸν διαφόρως ἔγραψαν
|
Incipit |
|
Ὅτι οὐ χρὴ ζητεῖν
|
Incipit |
|
Ὅτι οὐ χρὴ τοὺς μονάζοντας ἀποβάλλοντας εὐλάβειαν
|
Incipit |
|
Ὅτι οὐ χρὴ τοὺς μονάζοντας ἐκτὸς τοῦ ἱερέως ἢ τοῦ ἡγουμένου ποιεῖν
|
Incipit |
|
οτι ουδε διαφωνια εστιν.
|
Desinit |
|
Ὅτι οὐδεὶς ἐκφυγεῖν δυνήσεται τὰς συμφοράς
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι οὐδὲν δύναται τοῖς ταπεινοτέροις
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΟΥΔΕΝ ΕΤΕΡΟΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΟ ΛΕΓΕΙΝ ΦΥΣΕΙ ΘΕΟΝ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι οὐκ ἀνάγκη τρεῖς θεοὺς λέγειν
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι οὐκ εἰκὸς τὸν Χρύσην εἰς τὸν ναύσταθμον ἐλθεῖν τῶν Ἑλλήνων
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ὅτι οὐκ εἰκότα τὰ κατὰ τὸν Αἴαντα τὸν Λοκρόν
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ΟΤΙ ΟΥΚ ΕΙΣΙ ΤΑ ΟΝΤΑ ΑΙΔΙΑ
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι οὐκ ἐν τῷ λογικῷ ἢ φυτικῷ ἐστιν ἡ μνήμη
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΟΥΚ ΕΞΕΣΤΙΝ ΙΕΡΕΥΣ ΚΟΣΜΙΚΟΝ ΑΠΟΤΑΣΣΕΙΝ ΜΟΝΑΧΟΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι οὐκ ἔξεστιν τοὺς ἀπὸ τῆς ἱερωσύνης
|
Incipit |
|
Ὅτι οὐκ ἔστι μαθητὴς τοῦ Χριστοῦ, οὔτε πρόβατον αὐτοῦ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΟΥΚ ΕΣΤΙ ΠΡΟΣΚΑΙΡΟΣ Η ΚΟΛΑΣΙΣ
|
Incipit |
|
Ὅτι οὐκ ἐστὶ πρόσκαιρος ἡ κόλασις
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΟΥΚ ΕΣΤΙΝ ΑΜΑΡΤΙΑ Η ΝΙΚΩΣΑ ΤΗΝ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
|
Titulus initialis |
|
οτι ουκ ην αισθητ (αισθητη) η φωνη· δηλοι λεγων· επεστρεψα ου του ακουσαι, αλλ ως του βλεψαι την φωνην.
|
Incipit |
|
ὅτι οὐκ οἴδαμεν ποίᾳ ὥρᾳ ὁ κλέπτης ἔρχεται
|
Desinit |
|
Ὅτι πάλαι ἠγνόουν ὅπως ποτ' ἔχεις
|
Incipit |
|
Ὅτι πάντα τὸν βίον μου ἐν ἀνομίαις κατηνάλωσα
|
Incipit |
|
Ὅτι πάντες οἱ εἰς Χριστόν
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΠΑΝΤΩΝ
|
Incipit |
|
ὅτι παρ’ Ἑβραίοις περιέχει δύο χόας ἀττικούς
|
Incipit |
|
ὅτι παρ’ Ἑβραίοις περιέχει δύο χόας ἀττικούς
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΠΑΣΑ ΘΕΙΑ ΕΛΑΜΨΙΣ ΚΑΤΑ ΑΓΑΘΟΤΗΤΑ ΠΟΙΚΙΛΩΣ ΕΙΣ ΤΑ ΠΡΟΝΟΟΥΜΕΝΑ ΠΡΟΙΟΥΣΑ ΜΕΝΕΙ ΑΠΛΗ
|
Titulus initialis |
|
ΟΤΙ ΠΑΣΑ ΘΕΙΑ ΕΛΛΑΜΨΙΣ
|
Incipit |
|
Οτι πατηρ του θεολογου ο Ζεβεδαιος ην.
|
Incipit |
|
Ὅτι περ ἡ αἰτία καὶ ἡ ἀγάπη ὁποῦ νὰ ἔχῃ τινὰς εἰς τὴν ἀρετὴν καὶ εἰς τὰ καλὰ ἔργα
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΠΕΡΙ ΗΔΟΝΗΣ Ο ΣΚΟΠΟΣ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΠΕΡΙ ΝΕΡΩΝΟΣ ΕΥΡΕΘΗ ΕΝ ΚΡΗΤΗ
|
Incipit |
|
Ὅτι περὶ τῆς ἡδονῆς ὁ σκοπός
|
Incipit |
|
Ὅτι περὶ τῶν ἀρχῶν τῶν φυσικῶν πραγμάτων πάντων καὶ τῶν ταύταις παρακολουθούντων πρόκειται
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΛΟΓΩΝ ΕΡΩΤΙΚΩΝ ΟΥΔΕΝ ΛΥΜΑΙΝΕΤΑΙ ΠΡΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ὅτι πλουτῶν πορεύεται πρὸς τὴν ἀκήρατον ζωήν. Ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν πρεσβείαις πάντων τῶν εὐαρεστησάντων τῷ Κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστῷ. Ἀμήν
|
Desinit |
|
ΟΤΙ ΠΟΘΕΣΙΣ ΕΣΤΙ ΤΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΣΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι πολλαχοῦ καὶ ὁ βίος οὗτος
|
Incipit |
|
Ὅτι πολὺς ὁ ἀνὴρ τέχναις
|
Incipit |
|
Ὅτι Πορφύριος Φοῖνιξ ἦν τὸ γένος
|
Incipit |
|
Ὅτι πρὸ τῶν αἰώνων ὁ υἱὸς γεγένηται
|
Incipit |
|
Ὅτι προβολῆς τινος ἀφ’ ἡμῶν γινομένης
|
Incipit |
|
Ὅτι πρόθεσίς ἐστι τῆς διαλεκτικῆς πραγματείας
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΠΡΟΘΕΣΙΣ ΕΣΤΙ ΤΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑΣ ΕΦΟΔΟΝ ΕΥΡΕΙΝ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΠΡΟΣ ΕΥΓΝΩΜΟΝΑΣ ΕΓΡΑΦΕ
|
Desinit |
|
Ὅτι πρὸς τήν τινος γένεσιν δεῖ συνελθεῖν
|
Incipit |
|
Ὅτι προσῳδία παρὰ τοῦ προσῴδειν
|
Incipit |
|
Ὅτι πρώτη ἔκδοσις ἐπὶ Πτολεμαίου τοῦ Φιλαδέλφου
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΠΡΩΤΟΝ ΠΑΝΤΩΝ ΤΙΘΕΜΕΘΑ
|
Incipit |
|
Ὅτι πρῶτος ἀνθρώπων ὁ Νόμας Πομπίλιος
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΠΡΩΤΟΤΟΚΟΝ ΟΥ ΠΑΝΤΩΣ ΟΤΙ Ο ΠΡΩΤΟΤΟΚΟΣ
|
Incipit |
|
Ὅτι Ῥωμύλος ἐτέλεσεν ἐν τῇ Ῥώμῃ πρῶτος ἀγῶνα ἱππικόν
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΣΕΡΑΠΙΩΝ ΤΙΣ ΗΝ ΓΕΡΩΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι Σίβυλλαι τὸν ἀριθμὸν γεγόνασι δέκα
|
Incipit |
|
Ὅτι Στράτων οἴεται τὸν Εὔξεινον μὴ ἔχειν πρότερον
|
Incipit |
|
ὅτι σὺ εἶ μόνος φιλάνθρωπος καὶ πολυέλεος· καὶ σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία…
|
Desinit |
|
οτι συ ει ο αγι[... ] και σοι την δοξαν εις τ[ους αιωνας...]
|
Textus |
|
ΟΤΙ ΣΥ ΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ Ο ΠΟΙΩΝ ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΜΟΝΟΣ
|
Desinit |
|
Ὅτι συμφέρει τῷ νοσοῦντι σωματικῶς
|
Incipit |
|
Ὅτι συνετάξατο Σολομὼν βιβλία περὶ ᾠδῶν καὶ μελῶν
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΣΥΝΟΙΚΕΙ ΤΩ ΑΝΘΡΩΠΩ
|
Incipit |
|
ὅτι σωτῆρα ἔτεκες τῶν ψυχῶν ἡμῶν, ᾧ...
|
Desinit |
|
ΟΤΙ ΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥ Ρ ΑΡΧΟΜΕΝΑ ΣΥΝΤΙΘΕΜΕΝΑ ΜΕΘʹ ΕΤΕΡΟΥ ΤΙΝΟΣ
|
Incipit |
|
Ὅτι τὰ ἀπὸ τοῦ ρ´ ἀρχόμενα συντιθέμενα μεθ' ἑτέρου
|
Incipit |
|
οτι τα γινομενα κατα τριων γινονται· κατ ευδοκιαν, κατ' οικονομιαν, κατα συγχωρησιν.
|
Textus |
|
Ὅτι τὰ γνωρίσματα
|
Incipit |
|
Ὅτι τὰ κείμενα καὶ αἱ κτήσεις τῶν ἐκκλησιῶν
|
Incipit |
|
Ὅτι τὰ κοινὰ τῆς κτίσεως ἀκοινώνητα τῷ ἁγίῳ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὅτι τὰ μέρη τοῦ συνθέτου ἔξω τοῦ συνθέτου
|
Incipit |
|
Ὅτι ταῖς τοῦ σώματος κράσεσι αἱ τῆς ψυχῆς δυνάμεις ἕπονται
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι Ταράσιος καὶ Νικηφόρος οἱ ἀοίδιμοι πατριάρχαι οἰκονομίας τινὰς ἀναγκαίως ἐποιήσαντο
|
Incipit |
|
ὅτι ταῦτα πάντα δη ἡμᾶς ὑπέμινεν
|
Desinit |
|
ΟΤΙ ΤΕ ΘΑΝΑΤΩΣΑΙ
|
Incipit |
|
ὅτι τε σφαιροειδής
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΤΕΡΑΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑ ΦΥΣΙΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι τέρας λέγεται τὸ παρὰ φύσιν
|
Incipit |
|
Ὅτι τέρας λέγεται τὸ παρὰ φύσιν
|
Incipit |
|
Ὅτι τέσσαρας τόπους πληροῖ ὁ ἐν ἐπιτιμίοις
|
Incipit |
|
Ὅτι τέσσαρες αἱ γενικαὶ ἀρεταί
|
Incipit |
|
ὅτι τέσσαρές εἰσιν αἱ ὕλαι
|
Desinit |
|
Ὅτι τέσσαρες Μαρίαι ἐμφέρονται διαφόρως ἐν τοῖς θείοις εὐαγγελίοις
|
Incipit |
|
Ὅτι τεσσάρων ὄντων μεγίστων ἀξιωμάτων
|
Incipit |
|
Οτι τεσσαρων οντων των ευαγγελιστων δυο γραφουσι μονον
|
Incipit |
|
ὅτι τῇ ἐλπίδι τπων αἰωνίων ἀκόλουθον ὀψόμεθα τῶν πραγμάτων τὴν ἔκβασιν
|
Desinit |
|
Ὅτι τῇ τρεισκαιδεκάτῃ τῆς σελήνης πρὸ μιᾶς τοῦ νομικοῦ πάσχα τὸ μυστικὸν τοῦ κυρίου γέγονε δεῖπνον· καὶ ὡς οὐ τὸν ἀμνὸν τότε μετὰ τῶν μαθητῶν ἔφαγεν ὁ Χριστός
|
Titulus initialis |
|
ὅτι τῆ τρισκαιδεκάτη τῆς σελήνης προ μιας τοῦ νομικοῦ πασχας, τὸ μυστικὸν τοῦ κυρίου γέγονε δεῖπνον, καὶ ὡς οὐ τὸν ἀμνὸν τότε μετὰ τῶν μαθητῶν ἔφαγεν ὁ Χριστός.
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι τὴν παράδοσιν ἣν παρέλαβεν ἐξ ἀρχῆς
|
Incipit |
|
Ὅτι τὴν πᾶσαν πραγματείαν τοῦ παρόντος βιβλίου
|
Incipit |
|
Ὅτι τὴν πᾶσαν πραγματείαν τοῦ παρόντος βιβλίου
|
Incipit |
|
Οτι την πασαν πραγματειαν του παροντος βιβλιου εις εικοσιτεσσαρας λογους
|
Incipit |
|
Ὅτι τὴν πᾶσαν πραγματείαν τοῦ παρόντος βιβλίου εἰς εἰκοσιτέσσαρας λόγους ὁ μακάριος οὗτος καὶ θεοσυνέργητος ἀνήρ καὶ ἑβδομήκοντα καὶ δύο κεφάλαια οὐκ ἀσυνέτως διεῖλεν.
|
Incipit |
|
Οτι την πασαν πραγματειαν του παροντος βιβλιου εις εικοσιτεσσαρας λογους ο μακαριος ουτος και θεοσυνεργητος ανηρ· και εις οʹ και βʹ κεφαλαια. ουκ ασυνετως διειλεν·
|
Incipit |
|
Οτι την πασαν πραγματειαν του παροντος βιβλιου, εις εικοσιτεσσαρας
|
Incipit |
|
Οτι την πασαν πραγματειαν του παροντος βιβλιου· εις εικοσιτεσσαρας λογους ο μακαριος ουτος και θεοσυνεργητος ανηρ· και εις εβδομηκοντα και δυο κεφαλαια ουκ ασυνετως διειλεν·
|
Incipit |
|
Ὅτι τὴν τοῦ κρέους ἀπόθεσιν ποιοῦνται καθ’ ἣν ἡμεῖς τὸν τυρόν· καθ’ ἣν ἄγομεν τὴν πρώτην τῶν νηστειῶν.
|
Desinit |
|
ΟΤΙ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ ΤΡΙΑ ΕΣΤΙΝ ΕΙΔΗ
|
Incipit |
|
Ὅτι τῆς φιλίας τρία ἐστὶν εἴδη
|
Incipit |
|
Ὅτι τῆς φιλίας τρία ἐστὶν εἴδη
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΕΙΣΙ ΠΕΝΤΕ
|
Titulus initialis |
|
ΟΤΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΕΙΣΙ ΠΕΝΤΕ
|
Titulus initialis |
|
ὅτι τῆς ψυχῆς δυνάμεις εἰσὶ πέντε
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι τῆςδε τῆς βίβλου ἡ ἱστορία ἀνακεφαλαίωσιν
|
Incipit |
|
Ὅτι τὸ ἐν Κολχίᾳ φυλαττόμενον
|
Incipit |
|
Ὅτι τὸ ζητούμενον εἰ ἄρα ἐστί τις
|
Incipit |
|
οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον μετα οκτω χρονους της Χριστου αναληψεως συνεγραφη, το κατα Μαρκον μετα δεκα, το κατα Λουκαν μετα δεκαπεντε, το κατα Ιωαννην μετα τριακοντα δυο επι Δομετιανου.
|
Textus |
|
Οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, μετα οκτω χρονους της Χριστου αναληψεως συνεγραφη εν Ιερουσαλημ. Το κατα Μαρκον μετα δεκα εν Αιγυπτω. Το κατα Λουκαν μετα δεκαπεντε εν τη Παιονια της Ελλαδος. Το κατα Ιωαννην, μετα τριακοντα δυο εν Πατμω τη νησω επι Δομετιανου.
|
Textus |
|
ὅτι τὸ κεράτιον
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΤΟ ΚΕΡΑΤΙΟΝ ΤΟ ΙΔΙΩΤΙΚΩΣ
|
Incipit |
|
Οτι το μεν κατα Ματθαιον εγραφη εν ομοιωματι ανθρωπου των χερουβιμ
|
Incipit |
|
Ὅτι τὸ πᾶν ἀγέννητον οὕτως ἐδείκνυ
|
Incipit |
|
Ὅτι τὸ πέλαγος πολὺ τῶν παραπτωμάτων
|
Incipit |
|
Ὅτι τὸ πενθεῖν ἀμέτρως ἐπὶ τοῖς νεκροῖς ἀπιστούντων ἐστί
|
Incipit |
|
Ὅτι τὸ πλουτεῖν ἀδίκως τοῦ πένεσθαι ἀθλιώτερον
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι τὸ πνεῦμα πανταχῶς καλεῖται· πνεῦμα ὁ Θεός
|
Incipit |
|
ὅτι τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκ τοῦ υἱοῦ ὡς ἐκ φωτὸς ἀληθινοῦ ἐξεφάνη
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκπορεύεται ἐκ μόνου τοῦ πατρός
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι τὸ πνεῦμα τὸ ἐναπολαμβανόμενον ἐν τοῖς νέφεσι
|
Incipit |
|
ὅτι τὸ πῦρ αὐτῶν οὐ σβεσθήσεται, καὶ ὁ σκώληξ αὐτῶν οὐ τελευτήσει
|
Desinit |
|
Ὅτι τὸ τῆς φθορᾶς ὄνομα εὑρίσκομεν παρὰ τῇ θείᾳ Γραφῇ
|
Incipit |
|
Ὅτι τὸ ὑπὲρ ἡμῶν σαρκωθῆναι
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι τὸ ψεῦδος κατὰ πρώτην διαίρεσιν διπλοῦν ἐστὶν
|
Incipit |
|
ὅτι τοῖς αὐτῶν θελήμασι μακρυνόμενοι τῷ θελήματι τῶν ἀγαθῶν δυνάμεων ἀκολουθοῦμεν καὶ δι’ αὐτῶν τῷ θεῷ οἰκειούμεθα.
|
Desinit |
|
ὅτι τοῖς μύθοις καὶ τοῖς τοῦτο λέγουσι ποιηταῖς ὁ Πλάτων ἐν τῷ Τιμαίῳ πιστεύειν παρεγγυᾷ.
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΤΟΛΟΣΣΑΝ ΠΡΟΤΕΡΟΝ ΜΕΝ ΕΣΠΟΝΔΟΝ ΟΥΣΑΝ ΤΟΙΣ ΡΩΜΑΙΟΙΣ
|
Incipit |
|
Ὅτι τὸν ἅγιον Θεὸν ὁμολογοῦσιν μιᾷ φύσει
|
Incipit |
|
Ὅτι τὸν Ἀπόλλωνα καὶ τὸν Ποσειδῶνα
|
Incipit |
|
Ὅτι τοῦ ἐν ἡμέρᾳ Σαββάτῳ
|
Incipit |
|
Ὅτι τοῦ μὲν εἰμί
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ Η ΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΟΣ ΚΩΛΩΝ ΔΕΚΑ ΕΠΤΑ
|
Titulus initialis |
|
ΟΤΙ ΤΟΥΤΟ ΓΝΩΡΙΜΟΝ
|
Desinit |
|
ὅτϊ τούτων ἕκαστον τΐθεται.
|
Desinit |
|
ΟΤΙ ΤΡΕΙΣ ΓΕΓΟΝΑΣΙ ΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ
|
Desinit |
|
ὅτι τρεῖς τάξεις εἰσὶ περὶ τοῦ λα[βεῖν
|
Desinit |
|
ὅτι τρεῖς τῆς λογικῆς φύσεως εἰσὶ καταπαύσεις
|
Titulus initialis |
|
ΟΤΙ ΤΡΕΙΣ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΕΙΣΙ ΚΑΤΑΠΑΥΣΕΙΣ
|
Titulus initialis |
|
ΟΤΙ ΤΡΕΙΣ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΕΙΣΙ ΚΑΤΑΠΑΥΣΕΙΣ
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι τρεῖς τῆς φύσεως εἰσὶν καταστάσεις. ἡ μὲν ἐξαρχῆς τὴν ἀσώματον
|
Incipit |
|
Ὅτι τρεῖς τρόποι δουλείας. ὁ κατά τὴν δημιουργίαν καθ' ὃν φησὶν
|
Incipit |
|
οτι τρεισκαιδεκατη της σεληνης προ μιας του νομικου πασχα, το μυστικον του κυριου γεγονε δειπνον, και ως ου τον αμνον τοτε μετα των μαθητων εφαγεν ο Χριστος.
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι τρία εἶναι πρὸς ἃ δεῖ σκοπεῖν
|
Incipit |
|
Ὅτι τρία μέρη τῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
Ὅτι τρία μέρη τῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
Ὅτι τρία μέρη τῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
Ὅτι τρία μέρη τῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
Ὅτι τρία μέρη τῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
Ὅτι τρία μέρη τῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
Ὅτι τρία σημαίνει τὸ τῆς ἀσθενείας ὄνομα. τὴν τοῦ σώματος ἀρρωστίαν, ὡς ἐπὶ τοῦ Λαζάρου
|
Incipit |
|
Ὅτι τρισυπόστατον καὶ ἡ Παλαιὰ τὸν Θεὸν κηρύττει Γραφὴ
|
Incipit |
|
Ὅτι τριττή ἐστιν ἡ αἰτία τῆς πλάνης τῶν ψευδῆ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΤΩΝ ΖΩΔΙΩΝ ΕΚΑΣΤΟΝ
|
Incipit |
|
ὅτι τῶν ξηρῶν οὐσιῶν ἄποιον ἐστὶ κατὰ τὴν διαφοράν· τέλος τῶν σταθμῶν
|
Desinit |
|
ὅτι τῶν οὐρανίων φοσφόρων σωμάτων
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΤΩΝ ΠΑΡʹ ΗΜΙΝ ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΜΕΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΤΩΝ ΠΑΡʹ ΗΜΙΝ ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΜΕΝΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι τῶν πρός σε ἀφικνουμένων
|
Incipit |
|
Ὅτι τῶν χρωμάτων αἴτιον τῶν τριχῶν
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΤΩΝ ΨΥΧΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΤΩΝ ΨΥΧΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΑΙ ΜΕΝ ΕΙΣΙΝ ΑΛΟΓΟΙ
|
Incipit |
|
Ὅτι τῶν ψυχικῶν δυνάμεων αἱ μέν εἰσιν ἄλογοι
|
Incipit |
|
ὅτι ὑπὸ τοῦ ἡλίου λάμπεται οὗτος ἀγχίνους
|
Desinit |
|
Ὅτι φασί τινες τὸ τῆς φιλοσοφίας ἔργον ἀπὸ βαρβάρων ἄρξαι
|
Incipit |
|
Ὅτι φασὶ τὸν Ἡράκλεα μονομαχῆσαι
|
Incipit |
|
Ὅτι φησὶ γίγνονται ἀκρόβυστοι τέχνῃ τινί
|
Incipit |
|
Ὅτι φησὶν ὁ Παῦλος δηλαδὴ ὅτι τὸ ἑξάγωνον
|
Incipit |
|
Ὅτι φησὶν ὁ Πλάτων ὡς ἡ ψυχὴ εἰς σῶμα ἐμπεσοῦσα
|
Incipit |
|
Ὅτι φθορὰ λέγεται καὶ αὐτὸς ὁ θάνατος
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΦΙΛΟΠΟΝΩΤΑΤΟΝ ΚΑΙ ΟΞΥΤΑΤΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗΝ ΑΝΔΡΕΙΟΤΑΤΟΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι φύσει ἡ θάλασσα εἰς τοὐπίσω παλιρροοῦσα
|
Incipit |
|
Ὅτι φῶνον ἐποίησεν
|
Incipit |
|
ὅτι χαλκὸν οὐκ ἔχω
|
Desinit |
|
Ὅτι χθαμαλωτέρα ἡ Αἴγυπτος τῆς ἐρυθρᾶς θαλάσσης
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΧΡΗ ΚΑΜΝΕΙΝ ΚΑΙ ΕΜΠΟΝΕΙΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι χρὴ κάμνειν καὶ ἐμπονεῖν τῇ γῇ τῆς καρδίας
|
Incipit |
|
Ὅτι χρὴ κάμνειν καὶ ἐμπονεῖν τῇ γῇ τῆς καρδίας
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΧΡΗ ΜΑΘΕΙΝ, ΠΩΣ ΔΕΙ ΛΑΜΒΑΝΕΙΝ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΧΡΗ ΜΑΘΕΙΝ, ΠΩΣ ΔΕΙ ΛΑΜΒΑΝΕΙΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι χρὴ μετὰ πολλῆς ἀκριβείας τε καὶ σκέψεως ἐρευνᾷν
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΧΡΗ ΤΟΝ ΙΕΡΕΑ ΠΡΟΚΑΘΑΙΡΕΣΘΑΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΙΣΤΟΝ ΔΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΛΗΨΕΩΣ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΑΝΑΞΙΩΣ ΚΟΙΝΩΝΟΥΝΤΕΣ ΕΝΟΧΟΙ ΕΙΣΙ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι χρήσιμος ἐκ τῶν οὔρων ἐπίσκεψις
|
Incipit |
|
ὅτι ψυχὴν ἀνακτᾷ μυρίων ἀνιαρῶν κατακωχιμένην. Ἔρρωσο
|
Desinit |
|
ὅτι ὥς φησιν ὁ Γαληνὸς σύγγραμμά τι γέγραφεν ὁ Ἀριστοτέλης
|
Incipit |
|
Ὅτιπερ μετὰ τὴν ἀνάληψιν τοῦ κυρίου ἡμῶν ἐν τῇ Ἀσίᾳ
|
Incipit |
|
Οτιπερ μετα την αναληψιν του κυριου ημων εν τη Ασια
|
Incipit |
|
ΟΤΙΠΕΡ ΤΗ ΠΑΝΑΓΑΘΩ ΚΑΙ ΠΡΟΝΟΗΤΙΚΗ ΑΥΤΟΥ ΔΥΝΑΜΕΙ
|
Incipit |
|
ΟΤΟΥ ΧΑΡΙΝ ΜΕΤΑ ΤΟ ΕΚΛΙΠΕΙΝ ΤΟΥΣ ΙΟΥΔΑΙΟΥΣ
|
Incipit |
|
ὄττης κεφαλὴς τῶν προφητῶν ἀκρότης
|
Desinit |
|
Ὅττι πέλῃ σοφίῃ καθύπερτερος
|
Incipit |
|
Ὅττι φρεσὶν γλώσσης
|
Incipit |
|
Ὅτῳ γὰρ τὸ εἶναι κατὰ φύσιν ἁπλοῦν
|
Incipit |
