|
Κα απηλθεν εκαστος
|
Incipit |
|
κα]θαρὰν
|
Incipit |
|
ΚΑ]ΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΝ
|
Incipit |
|
κα]ταλιπεῖν· οὐ φέρω
|
Incipit |
|
κα]τασκηνώσω ἐν μέσῳ Ἱερουσαλήμ
|
Incipit |
|
κα]ταστήσας
|
Incipit |
|
ΚΑ]ΤΕΧΟΝΤΕΣ ΑΥΤΟΥΣ
|
Incipit |
|
καʹ Περι των ζʹ αρτων.
|
Desinit abruptus |
|
κα<ὶ ἦσαν> διαπαντός...
|
Desinit |
|
ΚΑΑΝΩΝ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΟΣ ΕΒΔΟΜΟΣ ΣΗΜΑΙΝΩΝ ΟΤΙ ΨΕΘΔΩΣ ΛΕΓΟΘΣΙΝ ΟΙ ΛΑΤΙΝΟΙ
|
Incipit |
|
Κάβος ἐξ αὐτῆς τῆς διαλέκτου
|
Incipit |
|
κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς· ᾧ...
|
Desinit |
|
ΚΑΓΩ ΑΝΕΧΩΡΗΣΑ ΕΙΣ ΤΟΠΟΝ ΜΟΥ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΝ ΤΩ ΘΕΩ
|
Desinit |
|
καγω Ιωαννης ακουων.
|
Desinit abruptus |
|
καγω ο ταπεινος ο Αθανασιος ο ιερομοναχος ο ψαλλων τον αγιον Ιωαννην τον Προδρομον ετος (?) του Καταρακτου γραφω και αποφασιζω οτι οποιος ανθρωπος δεν βαλη κοπον εις ποσον τεχνην διαφορον μη ελπιζετω οτι και εγω ο ταπεινος ειχα καιρον αδειαν μα τωρα δε εχω. (?) Αθανασιος ιερομοναχος.
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΓΩ ΤΟΥ ΒΙΟΥ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ
|
Desinit |
|
κὰδ δ’ ἄρα γῆς ἁπάσης ἀπείρονος ἡνιοχῆσαι
|
Desinit |
|
ΚΑΔΜΟΥ ΠΟΛΙΤΑΙ Ο ΕΤΕΟΚΛΗΣ ΠΡΟΛΟΓΙΖΕΙ
|
Incipit |
|
ΚΑΔΜΟΥ ΠΟΛΙΤΑΙ Ο ΕΤΕΟΚΛΗΣ ΠΡΟΛΟΓΙΖΕΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΖΩΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΘ ʹ Ο ΔΥΝΑΤΟΝ ΟΜΟΙΩΘΩΜΕΝ ΚΑΙ ΜΗ ΤΟΙΣ ΚΤΗΝΕΣΙΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΘ ΥΠΕΡΒΟΛΗΗΝ
|
Desinit |
|
καθ΄ ἣν ἡ περὶ τοὺς τέκοντας
|
Desinit |
|
καθ᾽εκαστoν των ευαγγελιστων παριστασθαι.
|
Desinit |
|
καθ᾽εκαστων των ευαγγελιστων παριστασθαι.
|
Desinit |
|
ΚΑθ' ΑΠΕΡ ΕΦ' ΗΜΙΝ Ο ΝΟΥΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
|
Incipit |
|
καθ' ἀρετὴν μορφωθέναι καὶ αὐτοῖς τοῖς ἐξ ἐθνῶν μεμαρτύρητο
|
Desinit |
|
καθ' εκαστον εξεταζειν τα γεγραμμενα.
|
Desinit abruptus |
|
καθ' εκαστον των ευαγγελιστων παριστασθαι.
|
Desinit |
|
καθ' ἑξὴς ἕκτου καὶ ἑβδόμου καὶ ὀγδόου
|
Desinit |
|
καθ' ἡμᾶς ὁμολογίας καὶ πίστεως
|
Desinit |
|
καθ' ἡμᾶς οὐσιωθείς [
|
Desinit |
|
καθ' ἣν ἁρμόττει συμμετρίαν διδασκομένην
|
Desinit |
|
καθ' ἦν δύσπληκτοι εἰσὶν ἀπὸ φόβων τῶν περὶ θάνατον
|
Incipit |
|
ΚΑΘ' ΙΣΤΟΡΙΑΝ ΠΡΟΣΠΕΠΑΤΤΑΛΕΥΜΕΝΗΝ· ΣΤΑΥΡΟΙ ΓΑΡ ΟΥΤΟΣ ΣΤΑΥΡΙΚΟΝ ΞΥΜΠΑΝ ΜΕΛΟΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΘ'ΕΚΑΣΤΗΝ ΠΡΟΣΔΟΚΩΝ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑΝ
|
Desinit |
|
καθ'ἡδονὴν δ'οὐχ ἥκιστα τοῦτ'ἂν εἴη κἀμοί
|
Desinit |
|
καθ’ εκαστον ευαγγελιστην παριστασθαι.
|
Desinit |
|
καθ’ ἓν ἴσως ἢ δύο βιβλία τὴν ἐπιγραφὴν ἕξοντα, Γαληνοῦ περὶ τῶν ἰδίων βιβλίων
|
Desinit |
|
καθ’ ἡμῶν αὐτοῦ διαβόλων ἐπὶ τἀναγκαιότερα τρέψωμεν τὸν λόγον
|
Desinit |
|
καθ’ ὃ ὑπάρχει τέλειος ἄνθρωπος
|
Desinit |
|
κᾆθ’ οὕτως...
|
Desinit |
|
καθ’ ὡς πρότερον διεταξάμεθα
|
Desinit |
|
ΚΑΘʹ ΑΥΤΗΝ ΜΟΝΗΝ ΚΑΙ ΟΥ ΜΕΤʹ ΑΛΛΟΥ
|
Desinit |
|
ΚΑΘʹ ΟΝ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΤΑ ΜΕΡΗ ΦΥΣΙΚΩΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΘʹ ΟΣΟΝ ΚΑΙ ΕΝΤΑΥΘΑ ΤΑΣ ΑΥΓΑΣ ΕΔΕΞΑΝΤΟ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΕΩΣΕΩΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΙΗΣΟΥ ΤΩ ΘΕΩ ΗΜΩΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΘΑ ΓΕ ΤΗ ΠΑΣΗ ΠΝΟΗ ΕΥΕΡΓΕΤΗΜΑ
|
Incipit |
|
ΚΑΘΑΙΡΕΙ ΑΛΥΠΩΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΘΑΙΡΟΥΣΑ ΚΕΦΑΛΗΝ ΚΑΙ ΧΥΜΟΥΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΘΑΙΡΟΥΣΙΝ ΑΛΥΠΩΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΘΑΙΡΟΥΣΙΝ ΑΛΥΠΩΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΘΑΙΡΟΥΣΙΝ ΑΛΥΠΩΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΘΑΙΡΟΥΣΙΝ ΑΛΥΠΩΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΘΑΙΡΟΥΣΙΝ ΑΛΥΠΩΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΘΑΙΡΟΥΣΙΝ ΑΛΥΠΩΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΘΑΙΡΟΥΣΙΝ ΑΛΥΠΩΣ ΠΩΜΑΤΑ
|
Desinit |
|
καθάπερ
|
Incipit |
|
Καθάπερ γὰρ ἐν ἑνὶ σώ[ματι
|
Incipit |
|
Καθάπερ γὰρ ἔστιν ἰδεῖν τὰ τῆς θαλάσσης κύματα
|
Incipit |
|
Καθαπερ γαρ ημεις ... επιταττοντες λεγωμεν
|
Incipit |
|
Καθάπερ γὰρ λειμὼν εὐανθὴς ποικίλοις ἄνθεσι πυκαζόμενος
|
Incipit |
|
ΚΑΘΑΠΕΡ ΓΑΡ Ο ΗΛΙΟΣ ΕΞΩΘΕΝ ΦΩΤΙΖΕΙ ΠΑΝΤΑ
|
Incipit |
|
Καθάπερ γὰρ οἱ τοῦ σώματος ὀφθαλμοὶ
|
Incipit |
|
Καθάπερ γὰρ οἱ τοῦ σώματος ὀφθαλμοὶ
|
Incipit |
|
καθάπερ ἐν τοῖς σωματικοῖς ἀθληταῖς οἱ τῶν ἀγώνων παυσάμενοι
|
Incipit |
|
Καθάπερ ἐν τῷ πολέμῳ ἀπὸ τοῦ συνθήματος
|
Incipit |
|
ΚΑΘΑΠΕΡ ΕΠΑΙΝΕΤΟΝ ΚΑΙ ΚΑΡΠΩΝ ΠΡΟΞΕΝΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ
|
Incipit |
|
καθάπερ καὶ ἐν τοῖς κύκλοις
|
Desinit |
|
καθάπερ καὶ ἐν τοῖς κύκλοις
|
Desinit |
|
Καθάπερ νεφῶν συνδρομὴ...
|
Incipit |
|
ΚΑΘΑΠΕΡ Ο ΑΝΔΡΙΑΝΤΟΠΛΑΣΤΗΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΘΑΠΕΡ Ο ΤΟΞΟΤΗΣ ΕΑΝ ΕΥΣΤΟΧΑ ΜΕΛΛΗ ΑΦΙΕΝΑΙ ΤΑ ΒΕΛΗ
|
Incipit |
|
Καθάπερ οἱ λειμῶνες
|
Incipit |
|
Καθάπερ οἱ λειμῶνες ἔχουσι ποικίλα καὶ διάφορα ἄνθη
|
Incipit |
|
Καθάπερ οἱ μαινόμενοι καθ’ ἑαυτῶν
|
Incipit |
|
καθάπερ οἱ τὴν
|
Desinit |
|
Καθάπερ οἱ τοῦ σώματος ὀφθαλμοὶ
|
Incipit |
|
Καθάπερ πνεύματά τινα ἄγρια
|
Incipit |
|
Καθάπερ σῶμα πεπονηκὸς
|
Incipit |
|
Καθάπερ τὰ φυτὰ χρήζουσι τῆς τοῦ ὕδατος ἐπιρροῆς
|
Incipit |
|
Καθάπερ τὸ ἀνθρώπινον σῶμα
|
Incipit |
|
Καθάπερ τὸ ἀνθρώπινον σῶμα φιλολογωτάτη μοι βασιλίδων
|
Incipit |
|
καθάπερ τὸ ἀνθρώπινον σῶμα φιλολογωτάτη μοι βασιλίδων
|
Incipit |
|
Καθάπερ τὸ ἀνθρώπινον σῶμα, φιλολογωτάτη μοι βασιλίδων
|
Incipit |
|
Καθάπερ τὸ πῦρ ὅσα ἂν περιλάβῃ ξύλα
|
Incipit |
|
Καθάπερ τὸ σῶμα τὸ ἡμέτερον
|
Incipit |
|
Καθάπερ τὸ σῶμα τοῦτο καθ ̓ ἑκάστην ἡμέραν δεῖται τῆς σωματικῆς τροφῆς
|
Incipit |
|
καθάπερ τὸ φῶς [
|
Desinit |
|
ΚΑΘΑΠΕΡ ΤΩΝ ΦΥΤΩΝ ΕΝΙΑ
|
Incipit |
|
Καθάπερ χορὸς τὸν κορυφαῖον ἐπιζητεῖ
|
Incipit |
|
Καθάπερ χορὸς τῶν κορυφαίων ἐπιζητεῖ
|
Incipit |
|
καθαρὰς καὶ ἀκηράτους παρεδέκασιν, έμαρτύρησαν δὲ οἱ ἅγιοι... ἀμήν
|
Desinit |
|
καθαρθέντες καλῶς, ἀξιωθῶμεν ἰδεῖν τὸν Θεόν, ὡς ἀνθρώποις ἰδεῖν δυνατόν, καὶ τῶν μελλόντων ἀπολαύσωμεν ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
καθαρισθεισαν την ακοην, ιδειν των λεγομενων το υψος.
|
Desinit |
|
ΚΑΘΑΡΟΙΣ ΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΟΤΙ ΑΥΤΟΙ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΟΨΟΝΤΑΙ
|
Desinit |
|
καθαρὸν ἀναπνεῦσαι
|
Desinit |
|
ΚΑΘΑΡΟΣ ΕΠΙΤΕΛΕΣΑΙ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟΝ ΗΜΩΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΘΑΡΟΣ ΚΑΙ ΚΑΛΑΠΡΟΣΩΠΟΣ
|
Incipit |
|
καθαρωτέραν καὶ ἁγιωτέραν εἰργάσατο
|
Desinit |
|
καθαρωτέραν καὶ ἁγιωτέραν εἰργάσατο
|
Desinit |
|
καθεζόμενον [
|
Desinit |
|
ΚΑΘΕΖΟΜΕΝΟΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΘΕΖΟΜΕΝΟΥ ΠΟΤΕ ΤΟΥ ΑΒΒΑ ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ
|
Incipit |
|
Καθεζομένου ποτὲ τοῦ ἀββᾶ σου ἐν τῷ κελλίῳ σου
|
Incipit |
|
καθεῖναι, ἀλλὰ καὶ γυναικὸς ἀπέλαυσε, καὶ πατὴρ ἐγένετο παίδων τοσούτων. Οὐδαμοῦ γὰρ ἀγαμίαν ἐνομοθέτησεν ὁ Θεός· ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
ΚΑΘΕΛΩ ΜΟΥ ΤΑΣ ΑΠΟΘΗΚΑΣ
|
Titulus initialis |
|
καθεύδεις καὶ κατ[αφρονεῖς
|
Desinit |
|
ΚΑΘΕΥΔΟΝΤΑ
|
Desinit |
|
καθήγορος
|
Desinit |
|
ΚΑΘΗΖΟΜΕΝΟΣ ΕΝ ΤΩ ΚΕΛΛΙΩ ΣΟΥ ΜΕ ΑΛΟΓΟΝ ΠΟΙΗΣΗΣ ΣΟΥ ΤΟ ΕΡΓΟΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΟΥ ΡΗΤΟΡΟΣ ΕΣΤΙ ΤΟ ΔΥΝΗΘΗΝΑΙ ΕΙΠΕΙΝ
|
Incipit |
|
Καθημένου δὲ αὐτοῦ, φησίν, ἐπὶ τοῦ ὄρους
|
Incipit |
|
Καθημένου δὲ αὐτοῦ, φησίν, ἐπὶ τοῦ ὄρους, ...
|
Incipit |
|
ΚΑΘΗΜΕΝΩΝ ΠΟΤΕ ΑΔΕΛΦΩΝ … ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΑΒΒΑ ΜΩΥΣΕΩΣ
|
Incipit |
|
Καθημένων τῶν ἁγίων ἀποστόλων Βαρθολομαίου καὶ Ἀνδρέου μετὰ τῶν δύο μαθητῶν αὐτῶν Ῥούφου καὶ Ἀλεξάνδρου
|
Incipit |
|
Καθημένων τῶν ἁγίων ἀποστόλων ἐπὶ τοῦ ὄρους Σινᾶ καὶ ἐνθυμούμενος αὐτοῖς περὶ τῆς πόλεως
|
Incipit |
|
καθημερουσαν την λιθοτροπον φυσιν.
|
Desinit |
|
καθιστορει και σαφως διαγραφει.
|
Desinit |
|
καθιστορει και σαφως διαγραφει.
|
Desinit |
|
Καθιστορει τε και σαφως διαγραφει.
|
Desinit |
|
Καθιστορει τε και σαφως διαγραφει.
|
Desinit |
|
Καθολικαὶ λέγονται αὕται (αἱ ἐπιστολαί, Ἰακώβου μία, Πέτρου δυό, Ἰωάννου τρεῖς, καὶ Ἰούδα μία add. von Soden), οἱονεὶ ἐγκύκλιοι· οὐ γὰρ ἀφωρισμένως ἔθνει ἑνὶ ἢ πόλει, ὡς ὁ θεῖος Παῦλος οἷον (om. von Soden) Ῥωμαίοις (οἱονεὶ add. von Soden) ἢ Κορινθίοις, προσφωνεῖ ταύτας
|
Incipit |
|
ΚΑΘΟΛΙΚΗΝ ΚΑΙ ΑΚΡΙΒΗ ΤΗΝ ΔΙΑΙΡΕΣΙΝ
|
Desinit |
|
Καθολικὸν ἡμῖν, καὶ οὐ μερικὸν μέλος ὑπαγορεύων ὁ μακάριος
|
Incipit |
|
ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΟΙΝΥΝ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΤΗ ΓΗ
|
Incipit |
|
ΚΑΘΟΡΑΣΘΑΙ ΤΟΥ ΠΛΑΣΜΑΤΟΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΘΟΣΟΝ ΚΑΙ ΧΡΕΙΑ ΚΑΛΕΙ ΤΟΣΟΥΤΟΝ ΠΡΟΔΙΔΩΤΑΙ
|
Incipit |
|
Κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου· αὐτῷ…
|
Desinit |
|
ΚΑΘΩΣ ΑΔΕΛΦΟΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΙΠΑΤΟΥΝ ΜΙΑΝ ΣΤΡΑΤΑΝ ΜΑΚΡΙΝΗΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΘΩΣ ΑΡΕΣΚΕΙ ΤΟΝ ΘΕΟΝ
|
Desinit |
|
καθως γεγραπται εν Ησαια τω προφητη· ιδου εγω αποστελλω και τα εξης.
|
Desinit |
|
καθως γεγραπται εν τοις προφηταις
|
Desinit |
|
καθὼς ἐθεολόγησαν οἱ τοῦ Πνεύματος.
|
Desinit |
|
Καθὼς εἶπεν ὁ Κύριος ἐν τῷ εὐαγγελίῳ· ἐὰν μὴ στραφῆτε
|
Incipit |
|
καθώς εἰς τὰς ἱστορίας, ὦ Σόσσιε Σενεκίων, οἱ ἱστορικοὶ συγγραφεῖς
|
Incipit |
|
ΚΑΘΩΣ ΕΝΑΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΘΩΣ ΕΝΑΣ ΚΑΛΟΣ ΚΥΝΗΓΟΣ
|
Incipit |
|
Καθὼς ἐνεχώρει διεσαφίσαμεν τῇ φιλοχρίστῳ ὑμῶν ἀκοῇ τὰ τοῦ πάθους τοῦ δεσποτικοῦ γεγενημένα
|
Incipit |
|
καθὼς ἔφης τὸ πρότερον
|
Incipit |
|
ΚΑΘΩΣ ΕΧΟΥΣΙ ΣΥΝΗΘΕΙΑΝ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΙ ΓΕΩΡΓΟΙ
|
Incipit |
|
ΚΑΘΩΣ ΗΜΑΣ Ο ΠΑΛΑΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΛΟΓΟΣ
|
Incipit |
|
καθὼς ἡμεῖς ἕν ἐσμεν...
|
Desinit |
|
καθὼς Ἰησοῦς νῦν διαγράφει νέος
|
Desinit |
|
ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΑΝΩΤΕΡΩ ΕΙΡΗΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΠΤΑΣΙΑ ΑΠΕΔΕΙΞΕΝ ΕΛΕΕI ΤΟΥ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΟΙΚΤΙΡΜΟΝOΣ ΘΕΟΥ
|
Desinit |
|
Καθὼς λέγει ὁ Χρυσόστομος εὐλαβέστατοι ἱερεῖς, ἐν τῷ ἠθικῷ
|
Incipit |
|
καθὼς ὁ ἀπόστολος λέγει ὅτι οὐδεὶς δύναται εἰπεῖν κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, εἰ μὴ ἐν πνεύματι ἁγίῳ
|
Desinit |
|
ΚΑΘΩΣ Ο ΙΩΝΑΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΟΗΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΘΩΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΙΠΕΝ ΕΠΕΙΔΗ ΠΝΕΥΜΑ
|
Incipit |
|
καθῶς ὁ λόγος ἀπέδειξεν
|
Desinit |
|
ΚΑΘΩΣ ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΙΑΤΡΟΙ
|
Incipit |
|
Καθὼς οἱ πατέρες φασίν, ἐκ τεσσάρων· ἐκ φυσικῆς πυρώσεως ἐξαπτομένης
|
Incipit |
|
ΚΑΘΩΣ ΟΤΑΝ ΣΥΝΔΡΑΜΟΥΣΙ ΣΥΓΝΕΦΟΙ
|
Incipit |
|
καθὼς παρέδωκας αὐτῷ τὴν πᾶσαν ἐξουσίαν
|
Desinit |
|
ΚΑΘΩΣ ΠΟΛΙΤΕΥΣΩΜΕΘΑ· ΑΥΤΩ ΔΟΞΑΝ ...
|
Desinit |
|
ΚΑΘΩΣ ΠΡΟΤΕΡΟΝ ΔΙΕΤΑΞΑΜΕΘΑ
|
Desinit |
|
καθὼς πρότερον διεταξάμεθα
|
Desinit |
|
καθως το συναξαριν διοριζεται.
|
Desinit |
|
καθως το συναξαριον διοριζεται.
|
Desinit |
|
καθὼς τὸν ἄρτον τὸν ἐπιούσιον ἐξαιτεῖσθαι ἄνωθεν ἐδιδάχθητε
|
Desinit |
|
καθὼς φησι Ἰωὴλ ὁ προφήτης, οὐκ εδεήθησαν ἐτέρου (!) βαπτίσματος.
|
Desinit |
|
Καθως φησιν γινεσθε τελειοι. καθως και ο πατηρ ημων ο ουρανιος τελειος εστιν.
|
Desinit |
|
Καθώς φησιν ὁ προφήτης, σαλπίσατε ἐν νεομηνία σάλπιγγι
|
Incipit |
|
καὶ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ
|
Desinit |
|
καὶ 'πραέων γῆν' καὶ 'τόπον' χλοηφόρον
|
Desinit |
|
καὶ “ζεῦγος βοῶν ἤλαυνεν”· ἀμφίβολον γὰρ πότερον βοῶν ἢ τῶν βοῶν
|
Desinit |
|
και [ελεγε
|
Desinit abruptus |
|
Καὶ ἃ μὲν ἰουδαίζοντες οἱ ῥωμαῖοι
|
Incipit |
|
Και Αʹ μεν, Στεφανω τω πρωτομαρτυρι των ουρανων ανοιχθεντων·
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΑΓΑΛΛΕΤΟ ΚΑΙ ΤΩ ΘΕΩ ΟΛΟΨΥΧΩΣ ΕΥΧΑΡΗΣΤΕΙ ΚΑΙ ΕΥΓΗΚΕΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΑΟΝ
|
Desinit |
|
καὶ ἀγαλλιάσει καρδίας προσεύχωμαι εἰς δόξαν καὶ τιμὴν καὶ μεγαλωσύνην τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΝ ΤΙΤΡΩΣΚΟΝΤΑΙ
|
Desinit |
|
καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις· τοὺς πεπτωκότας
|
Incipit |
|
καὶ ἁγίου Πνεύματος γνῶσιν· αὐτῷ...
|
Desinit |
|
καὶ ἁγίῳ Πνεύματι γνωριζομένης, τῆς ἀδιαιρέτου, καὶ ὁμοουσίου φύσεως, ᾗ πρέπει πᾶσα τιμή, καὶ δόξα, καὶ αἴνεσις, καὶ μεγαλοπρέπεια, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ...
|
Desinit |
|
καὶ ἀγνισάμενον ᾐδει
|
Incipit abruptus |
|
καὶ ἁγνῶς τὸν παρόντα βίον διανύσωμεν καὶ τύχωμεν βασιλείας οὐρανῶν ἐν Χριστῷ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ ἄγοντα ἐνθέσμως εἰς ὅπερ ἐπέγεται τέλος
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΩΣ
|
Desinit |
|
καὶ ἀδιάπτεστος (sic) ἡ ῥίζα τῆς ἀληθείας περιεργαζόμενοι ποιούμεθα· ᾧ ἡ δόξα... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ ἀθέους ἑαυτοὺς ποιοῦντας ὠς κἀκεῖνος ἑαυτόν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΘΕΤΗΣΙΝ ΠΟΙΥΟΥΝΤΑΣ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΙ ΑΛΛΑΙ ΩΡΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑΙ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΙ ΙΝΩΔΕΙΣ ΤΩΝ ΣΤΑΦΥΛΩΝ
|
Desinit |
|
καὶ αἱ οὐσίαι συμβεβηκότα· καὶ
|
Desinit |
|
καὶ αἱ πέτραι ἀναμένουσιν ἡμᾶς αἱ δὲ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΙ ΣΤΥΦΟΥΣΑΙ ΣΤΑΦΙΔΩΝ
|
Desinit |
|
καὶ Αἰγύπτιοι μέν, διώκοντες τοὺς ἐξ Ἰσραήλ· κατέδυσαν εἰς βυθὸν ὡσεὶ λίθος· ἐπήγαγε γὰρ
|
Desinit |
|
καὶ ἀϊδίου δόξης μετὰ τῶν ἁγίων αὐτοῦ ἀξιούμενος
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΣΤΗΛΙΤΕΥΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΙΣΟΤΡΙΑ ΔΙΟΛΟΥ ΠΕΡΙ
|
Desinit |
|
καὶ αἰσχυνθεὶς μετανόησον
|
Desinit |
|
καὶ αἰσχυνθεὶς μετανόησον.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΙΤΙΟΝ ΕΙΝΑΙ ΠΕΠΙΣΤΕΥΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΑ ΕΚΕΙΝΑ ΔΙΩΚΩΝ ΑΓΑΘΑ, ΟΙΣ
|
Desinit |
|
καὶ ἀιώνιον βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
καὶ αἰωνίων ἀγαθῶν ἀπολαύσουσιν ὁμοθυμαδόν, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
καὶ ἀκηράτου ζωῆς καὶ τελείως ἀπαθοῦς καὶ ἀπήμονος, ἐν αὐτῷ...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΚΗΡΑΤΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΑΞΙΩΣΕΙΕΝ Α ΤΟΙΣ ΑΓΑΠΩΣΙΝ ΑΥΤΟΝ ΠΡΟΗΤΟΙΜΑΣΕΝ...
|
Desinit |
|
καὶ ἀκοὴ βίᾳ δεινῇ
|
Desinit abruptus |
|
καὶ ἀκούει τὸ πορεύου καὶ σοὶ ποίει ὁμοίως.
|
Desinit |
|
καὶ ἀκούσαντες ἐκεῖνοι τὴν πίστιν αὐτῆς ἐδόξασαν τὸν Θεόν
|
Desinit |
|
Καὶ ἀκούσαντες ὑπὲρ ἀμφοτέρων, παύθητε τῆς ἐνστάσεως· τῷ δὲ Θεῷ ἡμῶν ᾖ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΚΥΝΟΝΙ ΓΑΛΗΝΗ ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΕΣΤΗΡΙΞΑΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΛΕΙΦΘΗΝΑΙ ΚΑΙ ΓΑΡ ΔΙΑΛΥΕΙ ΤΗΝ ΧΑΡΑΔΑΝ
|
Desinit |
|
καὶ ἀλειφθήτω, ἐπεὶ γὰρ διαλύει τὸν χάραδρον εἰ θεῷ φίλον
|
Desinit |
|
καὶ ἀληθείᾳ προσκυνήσομεν πατέρα καὶ ὑιὸν καὶ ἅγιον πνεῦμα, νῦν...
|
Desinit |
|
Καὶ ἁλιεὺς οὐχ ἁπλῶς δίκτυα· οὐδὲ βόλους βάλλει
|
Incipit |
|
καὶ ἄλλα πολλὰ θαυματουργῶν οὐ παύεται καθ´ ἑκάστην εἰς δόξαν τοῦ δοξάζοντος τοὺς αὐτοῦ θεράποντας Χριστοῦ τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΛΛΗ Η ΕΠΙ ΤΟΥ ΔΕΙΠΝΟΥ ΑΛΕΙΨΑΣΑ ΤΟΝ ΚΘΡΙΟΝ ΜΥΡΩ
|
Desinit |
|
καὶ ἀλληγορεῖται πάντα κατὰ τὸν θεήλατον Ὠριγένην.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΩΝ ΜΕΛΗ ΓΕΝΩΜΕΘΑ
|
Desinit |
|
καὶ ἄλλην πᾶσαν ὕλην πρέπουσαν
|
Incipit |
|
Καὶ ἄλλο δὲ θαῦμα ἀκούσατε, ὁποῦ ἔγινεν εἰς τὴν σκήτην αὐτὴν
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΙ ΑΛΛΟΝ ΔΕ ΘΑΥΜΑ ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΘΑΥΜΑΣΤΟΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΞΟΝ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΑΛΛΟΝ ΘΑΥΜΑ ΑΚΟΥΣΑΤΕ
|
Incipit |
|
καὶ ἄλλος
|
Desinit |
|
Καὶ ἄλλος [sic] ὑπόθεσις τῶν Πράξεων τῶν ἀποστόλων.
|
Titulus initialis |
|
Καὶ ἄλλος.
|
Titulus initialis |
|
καὶ ἄλλοσε ὅπη ἂν ἀφίκῃ ἁγαπή[
|
Desinit abruptus |
|
καὶ ἀλλοτριουμένῳ Θεοῦ
|
Desinit |
|
καὶ ἀλλοτριουμένῳ Θεοῦ
|
Desinit |
|
καὶ ἀλλοτριουμένῳ Θεοῦ
|
Desinit |
|
καὶ ἀλλοτριουμένῳ Θεοῦ;
|
Desinit |
|
καὶ ἀλλοτριουμένῳ Θεοῦ;
|
Desinit |
|
καὶ ἀλλοτριουμένῳ Θεῷ
|
Desinit |
|
και αλλοτριους ηγουμαι της αγιας καθολικης και αποστολικης εκκλησιας και της ορθοδοξου πιστεως.
|
Desinit |
|
καί ἄλλως δὲ τὰ τότε καὶ αὐτὸς ἂν εἴποις μάντεως δεῖσθαι
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΛΛΩΣ ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΤΙ ΔΗ ΠΟΤΕ ΕΞ ΕΛΛΗΝΩΝ ΗΓΑΓΕ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
|
Incipit |
|
Καὶ ἄλλως ἡδέως
|
Incipit |
|
καὶ ἁμαρτιῶν
|
Desinit |
|
καὶ ἄμεινον διαθεής τὰ καθ᾽ ἡμᾶς
|
Desinit |
|
και αμελλει (α μελλει) γινεσθαι μετα
|
Desinit |
|
καὶ Ἀμμόριον καὶ Γάβαλα καὶ Σόλοι καὶ Σαλαμὶς ἐν Κύπρῳ καὶ Κίττιον
|
Incipit |
|
και αν ρωτας ποσσαις (?) προφητας εχη· εχη δυο· ο Ματθαιος· και ο Μαρκος εχη τρις· και ο Λουκας εχη προφητας τεσσαρες· και ο Ιωαννης εχη τρις. ηγουν ολοι εχουν δωδεκα προφητας.
|
Textus |
|
καὶ ἀναβοᾶν τὸ Κύριε ἐλέησον. οὕτως οὖν [
|
Desinit |
|
καὶ ἀναθεμάτισε τοὺς Λατίνους ἀναφανδὸν ὡς αἱρετικοὺς
|
Desinit |
|
καὶ ἀνάκρησιν λαμβανέτω ἕκαστος, ἐκείνη ἄνδρα καὶ ἐκεῖνος γυναῖκα
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣ ΕΚ ΤΟΥ ΔΕΙΠΝΟΥ
|
Desinit |
|
καὶ ἀναστήσεται ἀσθενῶν, τῇ βοηθείᾳ τοῦ θεοῦ
|
Desinit |
|
καὶ ἀνατροπὴ πάντων ὁμοῦ τῶν κατὰ τὸν βίον καλῶν, πισθῶμεν τῷ Ἀποστόλῳ, καὶ μὴ γενώμεθα κενόδοξοι ... ὡς καὶ ὁ θεὸς ἐχαρίσατο ἡμῖν, ἐν Χριστῷ ... ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ ἀνεκομίσθη εἰς Ἀλεξάνδρειαν
|
Incipit |
|
και ανεληφθη εις τον ουρανον, και εκαθισεν εκ δεξιων του θεου.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΝΕΛΘΩΝ ΠΑΛΙΝ ΕΙΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ ΣΥΝ ΠΑΣΗ ΤΗ ΔΕΗΣΕΙ ΚΑΙ ΔΟΞΗ ΑΥΤΟΥ ΚΑΤΑΛΕΛΟΙΠΕΝ ΗΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΣΘΑΙ ΥΠΟ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΔΟΞΑΖΩΝ ΤΟ ΠΑΝΑΓΙΟΝ ΟΝΟΜΑ ΑΥΤΟΥ ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ Κ.Τ.Λ.
|
Desinit |
|
καὶ ἀνενέργητος
|
Incipit |
|
καὶ ἀνέπεμπον μῦρον εὐῶδες εἰς ἔνδειξιν τοῖς πᾶσιν τῆς θεαρέστης πολιτείας αὐτοῦ
|
Desinit |
|
καὶ ἀνέσεως τοῦ πνεύματος
|
Desinit |
|
καὶ ἀνῆλθεν ἐν δόξῃ πρὸς τὸν αὐτοῦ Πατέρα, ἵνα ἐν παντὶ τόπῳ προσκυνῶμεν τῷ Πατρὶ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΝΗΝΕΧΘΗ ΚΑΙ ΤΟΙΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣΙΝ
|
Desinit |
|
καὶ ἀνθάνατον εἶναι πᾶσα ἀνάγκη
|
Desinit |
|
καὶ ἀνθήσει τὸ φῶς τοῦ κόσμου Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν καὶ βασιλεὺς τῆς δόξης... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ ἀνθρώποις νόσος θυνάτιος λίαν ἐν ταύτῳ τῳ χρόνῳ· ὁ δὲ θεὸς εἶδε τὰ ἄδηλα. τέλος τούτων τῶν Περσικῶν ἐφευρεμάτων
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΟΥΝΤΑΙ ΠΑΝΤΕΣ ΠΟΙΟΥΝΤΕΣ ΑΝΟΜΙΑΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΝΟΜΙΑΝ ΕΠΟΙΗΣΑΝ ΕΝ ΤΩ ΛΑΩ
|
Desinit |
|
καὶ Ἀντίμαχος ὁ κολοφώνιος
|
Desinit |
|
καί ἀνυπόστατος ὁ λόγος αὐτοῦ ἐστιν καὶ τῷ πνεύματι.
|
Desinit |
|
και ανωτερω τον λογον αναγει, μεχρι του Αδαμ ανιων.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΟΝ ΕΡΓΟΝ ΠΕΠΛΗΡΩΚΟΤΑΣ ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΕΤΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ
|
Desinit |
|
καὶ ἀξίωσον ἡμᾶς τὸν ὑπόλοιπον καιρὸν δικαίως καὶ καθαρῶς... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΞΙΩΣΟΝ ΤΟΥΤΟΥΣ ΤΗΣ ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΣΟΥ
|
Desinit |
|
καὶ ἀπάρας, ταῖς σαῖς πρὸς θεὸν εὐπαρρησιάστοις ἐντεύξεσιν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΠΑΣ ΑΠΛΩΣ
|
Desinit |
|
Καὶ ἅπας μὲν Θεῷ καθηκόντως… εὐηρεστηκὼς
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΑΠΕΛΑΒΕ ΤΟ ΑΛΟΓΟΝ
|
Desinit |
|
Καὶ ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι
εἰς ζωὴν αἰώνιον. ᾯ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΠΕΡ ΑΠΗΓΟΡΕΥΣΑΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΩ ΚΑΙ ΟΥΣ ΑΝΕΘΕΜΑΤΙΣΑΝ ΑΝΑΘΕΜΑ
|
Desinit |
|
καὶ ἀπέραντος τρυφὴ καὶ δόξα καὶ βασιλεία· ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΠΕΡΧΕΤΑΙ ΕΚΑΣΤΟΣ
|
Desinit |
|
καὶ ἀπέρχονται ἐν εἰρήνῃ σὺν Θεῷ ἁγίῳ
|
Desinit |
|
και απεστειλεν αυτους κηρυσσειν και βαπτιζειν και σημεια ποιειν, και μετα ταυτα ανεληφθη, και τουτο το τελος εχει το κατα Μαρκον ευαγγελιον.
|
Desinit |
|
και απηρχοντο εις το μνημειον.
|
Desinit |
|
καὶ ἁπλῶς ἐκ παντὸς πάθους χωρίζοντος[
|
Desinit cuiusdam partis |
|
καὶ ἀπὸ θεότητος ἄρξασθαι.
|
Desinit |
|
καὶ ἀπὸ ὀλίγον ἔγινε μοναχὸς καλός
|
Desinit |
|
Καὶ ἀπὸ τῆς ὑπατείας … πάντα ἀπὸ τῆς τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν παρουσίας, μέχρι τοῦ προκειμένου ἔτους, ετη υξβʹ.
|
Additio |
|
ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΩΝ Ηʹ ΜΕΡΩΝ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΥΝΤΑΞΙΣ ΤΕΛΕΙΑ
|
Desinit |
|
καὶ ἀποβιώσαιμι πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου καὶ πάντων τῶν ἁγίωμ. ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ ἀποδεξάμενος αὐτῶν τὴν δια
τὸν Xριστὸν ὑπομονὴν, καὶ πείσας τιμᾶν
τοὺς πρεσβυτέρους, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καὶ ἀπολέσωμεν τὰς ψυχὰς ἡμῶν
|
Desinit |
|
και αποριαν καταβαλει.
|
Desinit |
|
καὶ ἀποστήματα διαφορεῖ
|
Desinit |
|
καὶ ἀποστρεφόμενος
|
Incipit |
|
και αποστρωφοι.
|
Desinit |
|
καὶ ἀποταξάμενος γέγονε μοναχός
|
Desinit |
|
καὶ ἀποταξάμενος ἐγένετο μοναχὸς καὶ πάλιν βλέπει τὸ ὅμοιον, ὅστις ἀφῆκεν πἄντα τὰ τοῦ κόσμου ἡδέα, ἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΜΝΟΜΕΝΗΣ
|
Incipit |
|
καὶ ἄρας αὐτοῦ λοιπὸν τὸν κράββατον περιατήσῃ, χάριτι Χριστοῦ, ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΡΕΤΗΣ ΕΠΙΜΕΛΩΜΕΘΑ ΠΑΣΗ ΔΥΝΑΜΕΙ ΙΝΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΑΠΟΛΑΥΣΩΜΕΝ ΩΝ ΓΕΝΟΙΤΟ ΠΑΝΤΑΣ ΗΜΑΣ ΕΠΙΤΥΧΕΙΝ ... ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
καὶ Ἀριστογείτων
|
Desinit |
|
καὶ ἀρκεῖ τοσαῦτα διὰ τοὺς ἀσθενεῖς πρὸς τροφήν, ὅτι καὶ ἀρκετόν ἐστιν
|
Desinit |
|
καὶ ἀρκοῦνται πρὸς παράστασιν τῆς ἁπλότητος
|
Desinit cuiusdam partis |
|
και αρξαι παλιν, οθεν γεγραπται αρξασθαι.
|
Desinit |
|
και αρξαι παλιν, οθεν γεγραπται αρξασθαι.
|
Desinit |
|
Και αρξαι παλιν, οθεν γεγραπται αρξασθαι.
|
Desinit |
|
Και αρξασθαι τους αδελφους των ορων.
|
Incipit |
|
καὶ ἀρρήτου φωτὸς ἐμπιπλᾶν· οὗ γένοιτο καταπολαύειν ἐς ἀεὶ καὶ ἡμᾶς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ ἀρτιόπους
|
Desinit |
|
καὶ ἀρχὴν καὶ τέλος ἐπιθεῖναι αὐτῶν, εἰς διόρθωσιν τῶν ὁπωσοῦν ἐπιθυμούντων ἐκ πάσης προαιρέσεως
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΣ ΚΑΜΗ ΑΛΗΦΗΝ ΚΑΙ ΑΣ ΑΛΗΦΕΤΑΙ ΚΑΙ ΥΓΙΑΙΝΕΙ
|
Desinit |
|
καὶ ἄσιτος διαμείνας πάλιν ἐκοιμήθη
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΣΤΡΑΠΑΣ
|
Desinit |
|
καὶ ἀτελευτήτου γεέννης ἀπαλλαγῶμεν καὶ τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας ἀξιωθῶμεν· χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ ἀτελευτήτους αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ ἀτελευτήτους ἀποτελεῖσθαι τερατεύεται
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ΚΑΙ ΑΥΘΙΣ ΕΠΑΝΗΚΕ ΠΡΟΣ ΗΜΑΣ
|
Incipit |
|
Καὶ αὖθις, "καὶ ἐκάκωσέ σε Κύριος"
|
Incipit |
|
και αυται απαγγειλωσι τοις μαθηταις.
|
Desinit |
|
καὶ αὐτὰς τὰς τῶν ἀστέρων ἀνατολάς
|
Desinit |
|
καὶ αὕτη ἡ συμπλοκὴ συνίσταται καὶ ὑπερόπτησιν κατὰ σμυστασιν, καὶ
|
Desinit |
|
καὶ αὐτὴ κύριον αὐτὸν κηρύττει· ὅτι αὐτῷ…
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΥΤΗΣ ΤΟ ΠΛΑΤΟΣ
|
Desinit |
|
καὶ αὐτὸ γέμι ὅλο χαρτιά
|
Desinit |
|
καὶ αὐτὸ τὸ ἀργὸν ἄλ[
|
Incipit |
|
καὶ αὐτὸ τοῦτο ἀνεπαχθῶς συνίσταται
|
Desinit |
|
και αυτοι και ο θεος.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
καὶ αὐτοὶ προεξειργάσμεθα δηλωτέον
|
Desinit |
|
καὶ αὐτὸν βασιλέα οἱ μὲ[
|
Desinit |
|
καὶ αὐτὸς ἂν εὖρε μᾶλλον
|
Desinit |
|
καὶ αὐτὸς δὲ ὁ λόγος τοῦ θεοῦ τοῖς
|
Desinit |
|
καὶ αὐτὸς ἐπέλαμπεν ὡς ἄστρον τῆς πατρίδος
|
Desinit |
|
και αυτος εστιν ο του θεου λογος. οστις υστερον.
|
Desinit abruptus |
|
καὶ αὐτὸς εὐφραινόμενος συνευφραινομένων σοι… ἀμήν.
|
Desinit |
|
Καὶ αὐτὸς εὐφρανεῖ ὑμᾶς ἐν τῇ ἀναπαύσει τῆς βασιλείας αὐτοῦ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ αὐτὸς ἦν ἐν τῷ ὄρει τῷ Σινᾷ. Καὶ μονάσας χρόνους η´ μετὰ Βαρλαὰμ τοῦ πατρὸς καὶ ἐκοιμήθη ἐν κυρίῳ… Ἀμήν
|
Desinit |
|
Καὶ αὐτὸς ἦν ὁ Ἰησοῦς ὡσεὶ ετῶν λʹ ἀρχόμενος, ὣν ὡς ἐνομίζετο
|
Incipit |
|
καὶ αὐτὸς ἰδιαζόντως ἐπιγινώσκεται.
|
Desinit |
|
Καὶ αὐτός ποτε βλαβεὶς ὑπ’ ὀργῆς, πολλάκις δὲ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΡΚʹ ΝΕΑΡΑΣ ΠΡΟΣΘΕΙΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΥΤΟΥΣ ΝΑ ΤΖΟΙ ΠΙΡΑΞΑΙ ΔΕΝ ΓΙΡΕΥΕΙ
|
Desinit |
|
καὶ αὐτῷ στρατηγῷ πρὸς τὰς τοιαύτας παρατάξεις κεχρήμεθα. Οὗ τὴν στρατηγίαν ἐκφύγοιμεν, χάριτι τοῦ Χριστοῦ, ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
καὶ αὐτῶν τὴν μὲν ἐξ ἀποκαλύψεως γνῶσιν περὶ τῶν θείων ἐν τοῖς πράγμασι μυστηρίων, ἑωθινήν· ἑσπερινὴν δὲ τὴν ἔμφυτον λέγουσιν
|
Desinit |
|
καὶ ἀφῆκε τὴν ἱερωσύνην ὁ ἄνθρωπος καὶ ἐσώθη
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΦΘΑΡΤΟΥ ΚΑΙ ΑΚΗΡΑΤΟΥ
|
Desinit |
|
και αφιερωσα αυτην εις την λαυραν αγιου Σαββα της Παλαιστινης.
|
Textus |
|
καὶ ἀφίσταται ὁ ἀσθενὴς ἀφ’ ἡμῶν, μὴ ἰσχύων τί ποιῆσαι
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΦΟΡΙΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΣ ΟΜΟΟΥΣΙΟΥ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΧΡΙ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
|
Desinit |
|
καὶ βαδίζειν
|
Desinit |
|
καὶ βάλλει μετάνοιαν καὶ καταργοῦσι τὴν δύναμίν μου (uel ἡ ταπείνωσις λύει πᾶσαν τὴν ἰσχὺν τοῦ ἐχθροῦ)
|
Desinit |
|
καὶ βαλὼν αὐτὰ εἰς τὸ κλυστήριον ἔνωσον καὶ χρῆσαι
|
Desinit |
|
καὶ βασιλείαν τηλικαύτην αὐτοῖς δοθῆναι παρὰ Χριστοῦ... ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
καὶ βασιλείαν τηλικαύτην αὐτοῖς δοθῆναι παρὰ Χριστοῦ... ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ ΤΗΝ ΕΠΟΥΡΑΝΙΟΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΙ ΓΕΝΩΜΕΘΑ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ...
|
Desinit |
|
καὶ βασιλεῖς ἐκ σοῦ ἐξελεύσονται. Ἐν Χριστῷ…
|
Desinit |
|
Καὶ βασιλεῖς πρίν, ἀλλὰ Περσίδος μόνης
|
Incipit |
|
Καὶ βασιλεὺς πολλάκις στρατηγοὺς πέμψας εἰς ἀντιπαράταξιν πολεμίων
|
Incipit |
|
καὶ βδελυσσόμενος τὰς συνάξει[ς]
|
Incipit |
|
καὶ βελτίους γενέσθαι σπουδάσωμεν, ὅση δύναμις, ὅπως καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν· ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν· ᾧ...
|
Desinit |
|
καὶ βίων παράδειγμα εἰσῆλθε
|
Desinit |
|
καὶ βιωφελής
|
Desinit |
|
καὶ βλάβης εἶδον
|
Incipit abruptus |
|
και βλεπων ταυτα.
|
Incipit abruptus |
|
ΚΑΙ ΒΟΥΓΛΩΣΣΗΣ ΚΑΙ ΙΝΤΥΒΩΝ
|
Desinit |
|
καὶ βούλεσθαι
|
Desinit |
|
καὶ βωμῶν
|
Incipit |
|
καὶ Γαβριὴλ ἀρχάγγελος ἑρμήμευσεν λέγων
|
Incipit |
|
καὶ γαλήνην ἐργάσασθαι καὶ εἰρήνην πολλὴν τῇ ψυχῇ· ἧς...
|
Desinit |
|
καὶ γαλήνην ἐργάσασθαι, καὶ εἰρήνην πολλὴν τῇ ψυχῇ· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἀπολαύειν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΓΑΛΗΝΟΤΑΤΟΥ ΥΜΩΝ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
καὶ γὰρ
|
Desinit |
|
Καὶ γὰρ ἀγγέλους ἐγκωμιάζειν χρή
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΓΑΡ ΑΠΕΙΡΟΝ ΕΝΙ
|
Desinit |
|
καὶ γὰρ αὐτὸς δι’ ἐκείνην πρὸς σὲ ἔδραμεν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΓΑΡ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΝΙΟΥ ΤΟΠΟΝ
|
Incipit |
|
καὶ γὰρ εὐθέως
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΓΑΡ Η ΣΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΕΠΙΣΤΑΤΑΙ
|
Incipit |
|
και γαρ η χειρ επληρωσεν εφετον μεγα· μην Δεκεμβριος τετελεσθαι· ημερα δευτερα. ετους ͵ϛωιθʹ ινδικτιωνος θʹ.
|
Textus |
|
ΚΑΙ ΓΑΡ ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ
|
Incipit |
|
Καὶ γὰρ κατὰ τὴν Ἀσίαν
|
Incipit |
|
καὶ γὰρ μεγάλης διανοίας ἦν τὸ γεγενημένον, καὶ πολλῆς τεκμήριον πίστεως.
|
Desinit |
|
Καὶ γὰρ μετὰ τῶν τῆς πίστεως κεφαλαίων
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΓΑΡ ΟΙ ΛΥΚΟΙ ΠΑΝΟΥΡΓΟΙ
|
Desinit |
|
καὶ γὰρ οἱ τῶν ἁγίων ἀποστόλων
|
Incipit |
|
καὶ γὰρ οἶμαι
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΓΑΡ ΟΤΑΝ ΑΠΟΦΑΙΝΗΤΑΙ ΤΙ Ο ΘΕΟΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΓΑΡ ΟΥΚ ΑΡΘΡΟΝ ΕΣΤΙΝ
|
Desinit |
|
καὶ γὰρ οὐκ ῆλθεν καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν.
|
Desinit |
|
καὶ γὰρ πάρεστιν ὄντως, τὸν (sic pro τὴν ?) ἑκάστου καταμανθά[νων
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΓΑΡ ΠΡΟΣ ΤΑΙΣ ΕΙΡΗΜΕΝΑΙΣ ΔΙΑΦΟΡΑΙΣ ΕΣΤΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ
|
Desinit |
|
και γαρ τα χερουβιμ τετραπροσωπα· και τα προσωπα
|
Desinit abruptus |
|
Και γαρ τα χερουβιμ, τετραπροσωπα· και τα προσωπα αυτων εικονες της πραγματειας, του υιου του θεου.
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΓΑΡ ΤΗΝ ΑΡΧΗΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΓΑΡ ΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΦΩΝΗΣ ΕΠΙΘΥΜΩ ΑΚΟΥΣΑΙ
|
Incipit |
|
καὶ γὰρ τοῦτο εὐμενέστατον στήθους καὶ πνεύμονος
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΓΑΡ ΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕΝ ΕΦΑΝΗ
|
Incipit |
|
Και γαρ ως εμοιγε δοκει, κατα πολιν
|
Incipit |
|
Καὶ γὰρ ὡς ἔμοιγε δοκεῖ, κατὰ πόλιν ἑκάστην ἀπῄτουν
|
Incipit |
|
καί γε διὰ τὴν ἐπίτασιν τῆς θερμασίας αὗται γίνονται
|
Desinit |
|
καὶ γέγονεν ἀμφοτέροις εἰρήνη μεγάλη
|
Desinit |
|
Καὶ γέγονεν αὐτοῦ τῷ σώματι ὡς προέταξε τοῖς αὑτοῦ μαθηταῖς· εἰς δόξαν Θεοῦ τοῦ παντοκράτορος. Ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ γεννᾶ ὁ Πλάτων τὶν οὐρανὸν, ἀντὶ τοῦ γεννᾶσθαι λέγει
|
Desinit |
|
Καὶ γένοιτο Θεοῦ συναιρομένου, τοὺς μὲν ἀποκρουσθῆναι,
σὲ δὲ πάγιον ἐν τἀγαθῷ στῆναι, ἐρηρεισμένον ὑπὸ μηδενὸς σαλευόμενον.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΓΕΝΟΙΤΟ ΜΕΤΑ ΜΟΡΟΝ ΤΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΥΧΕΙΝ ΗΜΑΣ
|
Desinit |
|
καὶ γένος · καὶ μορφὴ · καὶ ἀξία · ἕν ἐστιν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΓΕΡΑΤΩΝ ΑΠΩΛΟΥΟΝ
|
Desinit |
|
καὶ γέροντες καὶ ἁγία γραφὴ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΓΕΡΩΣ ΚΑΙ ΝΕΟΤΗΤΟΣ
|
Desinit |
|
καὶ γῆς τῆς Ἀσιάτιδος τερμάτων τῶν ἐσχάτων
|
Desinit |
|
καὶ γίγα χρυσοβόλε
|
Desinit |
|
καὶ γιγνώσκειν ὅτι ἡ ἐν Χριστῶ χάρις ,
καταργεῖ τὴν κατὰ σάρκα περιτομήν· καὶ
οὕτως πάλιν εἰς τὰ ἤθη παραινέσας καὶ
διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καὶ γιγνώσκειν ὅτι ἡ ἐν Χριστῶ χάρις . καταργεῖ τὴν κατὰ σάρκα περιτομήν. καὶ οὕτως πάλιν εἰς τὰ ἤθη παραινέσας καὶ διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καὶ γιγνώσκειν, ὅτι ἡ ἐν Χριστῶ χάρις, καταργεῖ τὴν κατὰ σάρκα περιτομήν. καὶ οὕτω πάλιν εἰς τὰ ἤθη παραινέσας, καὶ διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕΝ ΤΑ ΦΥΣΙΚΑ ΕΝ ΤΟΥΤΟΙΣ ΔΕ ΤΑ
|
Desinit |
|
καὶ γίνεται τὰ ἔσχατα χείρονα τῶν πρώτων
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΓΙΝΕΤΟ ΚΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΓΕΝΗΣΕΤΑΙ ΧΑΡΙΤΙ ΚΑΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ...
|
Desinit |
|
καὶ γλυκερὴν δέχοισθε χάριν πολυήρατον ἐσθλήν
|
Desinit |
|
και γουν της θειας και μακαριας εν τη μοναρχικη τριαδι φυσεως
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΓΡΑΦΗ ΠΑΡΑΔΕΔΩΚΕΝ
|
Desinit |
|
καὶ γραφῇ παραδέδωκεν
|
Desinit |
|
και γραφῃ παραδεδωκεν:
|
Desinit |
|
καὶ γράφονται ἀοράτως ὑπὸ θείων ἀγγέλων... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ γρἀψω σοι τὴν ἄρρητον τῶν ψαλμῶν θεωρίαν
|
Desinit |
|
Καὶ γυναιξὶ τὸ τοῦ μαρτυρίου στάδιον ἀνέωκται καὶ κόραις αὐταῖς
|
Incipit |
|
καὶ γυνὴ ὀνόματι Δάμαρις
|
Desinit |
|
Και γωνη Συμεων τον Χριστον υποδεχομενος εν τω βρεφη (sic!). ω η δοξα και το κρατος, τιμη και προσκυνησις τω πατρο και τω υιω και τω αγιω πνευματι, νυν και αει […] αμην.
|
Desinit |
|
καὶ δαί[μονας
|
Desinit |
|
και Δαμασκου μετεπειτα γενομενος επισκοπος.
|
Incipit abruptus |
|
ΚΑΙ ΔΑΝΙΗΛ ΔΕ Ο ΤΩΝ ΕΠΙΘΥΜΙΩΝ ΑΝΗΡ ΕΘΕΩΡΟΥΝ ΦΗΣΙΝ ΕΧΣ ΟΤΟΥ ΘΡΟΝΟΙ ΕΤΕΘΗΣΑΝ
|
Incipit |
|
Καὶ Δαυῒδ ἀνέβαινεν, ἡ βίβλος πού φησι τῶν Βασιλειῶν
|
Incipit |
|
Καὶ Δαυΐδ ἐκεῖνος, ὁ ἐν τοῖς μάλιστα καὶ Βασιλέων καὶ προφητῶν προσκυνήσατε φησί
|
Incipit |
|
και Δαυιδ ην ο Χριστος.
|
Desinit |
|
Καὶ δέδειγμαι τὴν ἐπιστολὴν
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΔΕΔΟΞΑΣΘΑΙ ΣΟΥ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΕΔΟΞΑΣΜΑΙ ΕΝ ΑΥΤΟΙΣ
|
Desinit |
|
καὶ δεήσεσι τῆς πρώτης καὶ θείας τῶν νοουμένων πηγῆς
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΕΙ ΩΝΕΙΣΘΑΙ ΜΙΚΡΑΣ ΒΛΑΒΗΣ ΜΕΓΑΛΗΝ ΩΦΕΛΕΙΑΝ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΘΑΡΡΟΥΝΤΩΝ ΤΩ ΗΘΕΙ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΕΝΔΡΟΙΣ ΚΑΡΠΟΦΟΡΕΙΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΖΕΙ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΕΟΔΩΡΑΣ ΤΗΣ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΕΣΠΟΤΗΝ ΕΜΟΝ
|
Desinit |
|
και δεσποτικας εορτας.
|
Desinit |
|
καὶ δέχοιό γε διὰ τὸν σὸν φόβον ἑτοιμασθέντες... πρὸς τὴν αὐτόθεν ζωὴν τὴν μακραίωνά τε καὶ μακαρίαν... ἀμήν
|
Desinit |
|
και δι᾽ αυτον και ετεροι διασωθωσι
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΙ' ΑΦΟΡΜΗΣ ΠΝΕΥΣΤΙΩΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΔΙʹ ΕΥΧΩΝ ΣΟΥ ΤΙΜΕ ΠΑΤΕΡ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΙΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ ΝΑ ΚΑΤΑΞΙΩΘΩΜΕΝ
|
Desinit |
|
καὶ διὰ σοῦ φανερούμενον πανάγιον πνεῦμα, τὸν ἐν τριάδι προσώπων ἕνα Θεόν· ᾧ πρέπει δόξα καὶ προσκύνησις ἐκ πάσης τῆς κτίσεως εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ δια τῆς τῶν ἀγαθῶν ἐργασίας τελειωθέντες ἐπιτύχωμεν τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν· χάριτι κ.τ.λ.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟΟΤΟ ΠΗΒΙΧΙΟΣ
|
Incipit |
|
και δια του δοκουσιν εν τισι διαλλαττειν· και ταυτα μεν ουτως.
|
Desinit |
|
καὶ διὰ τοῦ Ἠθ ὁ ζῶν
|
Desinit |
|
και δια του ηθ, ο ζων.
|
Desinit |
|
καὶ δια τοῦτο γράφει τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΔΕΙ ΤΗΣ ΤΟΥΤΩΝ ΧΡΗΣΕΩΣ ΑΠΕΧΕΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
και δια τουτο δοκουσιν εν τισιν αλλαττειν, και ταυτα μεν ουτως.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΕΙΣ ΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΟΥ
|
Desinit |
|
καὶ διὰ τοῦτο ταύτην ἐποιήσαντο καὶ τῶν σεληνιακῶν περιόδων ἀρχὴν ἔχοντες ἐπακτὰς τὰς ἀπὸ τῆς προφεγονυίας συνόδου ἡμέρας ιδ' τῆς σελήνης
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥΤΟΥ ΔΙΠΛΑς ΑΥΤΩ
|
Incipit |
|
και δια τουτω (τουτο) αδελφοι την αγαπην κτησωμεθα
|
Textus |
|
καὶ διὰ τῶν ἔργων ἅπαντα ἐπιδειξαμένους, ἐν πᾶσιν εὐαρεστοῦντας διατελεῖν τῷ Θεῷ, ᾧ...
|
Desinit |
|
και διαγενομενου [...] σαββατου [...]
|
Textus |
|
ΚΑΙ ΔΙΑΓΩΓΗΝ ΜΕΤΕΤΑΞΑΤΟ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΝΟΥΣ ΔΩΔΕΚΑ
|
Desinit |
|
καὶ διαλύει ῥᾳδίως τὸ σῶμα καὶ συμφύτου πνεύματα χέως σβένυσι. Τέλος
|
Desinit |
|
και διαστρεψαι σπουδαζοντες τα ορθως γεγραμμενα.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΙΑΤΙ ΟΥ ΔΙΗΓΟΥΜΕΘΑ ΚΑΙ ΗΜΕΙΣ
|
Incipit |
|
καὶ διατυπούμενα εὑρίσκονται
|
Desinit |
|
καὶ διαφθαρμένης ὑπὸ τῶν ἀκαθάρτων ἔργων
|
Desinit |
|
καὶ διάφορα πρόσωπα. καὶ διαφόρους ὁπτασίας. καθ'ἕκαστον τῶν εὐαγγελιστῶν παρίστασθαι
|
Desinit |
|
και διαφορους οπτασιας καθ᾽εκαστον των ευαγγελιστων παρισασθαι.
|
Desinit |
|
και διαφορους οπτασιας, καθ' εκαστον των ευαγγελιστων παριστασθαι.
|
Desinit |
|
καὶ διαφόρους ὁπτασίας. καθ' ἕκαστον εὐαγγελιστῶν παρίστασθαι.
|
Desinit |
|
και διαφορους οπτασιας· καθ'εκαστον των ευαγγελιστων παριστασθαι.
|
Desinit |
|
καὶ διαφυλάξῃ ἡμᾶς (Κύριος) ἀπὸ τοῦ πυρὸς τοῦ ἀσβέστου· ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΙΑΧΩΡΙΖΕΙΝ ΑΠ ΑΛΛΗΛΩΝ ΕΣΤΙ ΤΟ ΠΥΡ ΚΑΤΑ ΔΕΥΤΕΡΟΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΙΑΧΩΡΙΖΕΙΝ ΑΠ ΑΛΛΗΛΩΝ ΕΣΤΙ ΤΟ ΠΥΡ ΚΑΤΑ ΔΕΥΤΕΡΟΝ
|
Desinit |
|
καὶ διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν
|
Desinit |
|
Καὶ διδασκάλων καὶ παραγαγὼν τὰς τούτων χρήσεις
|
Incipit |
|
καὶ διδάσκειν, ὥς ἐστιν ἐπ᾽αὐτῶν τὸν ἐντυγχάνοντα καταμαθεῖν.
|
Desinit |
|
καὶ δίδω τοῦ καθενὸς κατὰ τὰ ἔργα του
|
Desinit |
|
καὶ διεξῆλθεν ἀκριβῶς.
|
Desinit |
|
και διεστη απ᾽ αυτων αμην.
|
Desinit |
|
καὶ διέστη ἀπ' αὐτῶν.
|
Desinit |
|
και διεστη απ' αυτων.
|
Desinit |
|
και διεστη απ' αυτων.
|
Desinit |
|
καὶ δικαστὴς τῶν ἁπάντων προκάθηται, ὅτι...
|
Desinit |
|
και δικην εισπραξασθαι κατ' αυτων.
|
Desinit abruptus |
|
και δικην εισπραξασθαι κατ’ αυτων.
|
Desinit abruptus |
|
Καὶ δὶς καὶ τρὶς καὶ πολλάκις
|
Incipit |
|
καὶ διτρόχαιος
|
Desinit |
|
καὶ δοθῆναι πτωχοῖς ... Ἀνάγνωθι ... τὸν ρη' ψαλμὸν περὶ ... Ἰούδα προφητεύοντα
|
Desinit |
|
Καὶ δοίη σοι Κύριος, φίλτατε, ὁ τὴν σὴν δημιουργήσας ψυχήν, καὶ πρὸς τὸ τυχεῖν αὐτὴν τῆς αἰωνίου ζωῆς μετὰ τῆς σῆς εἰς τοῦτο σπουδῆς, καὶ τὴν οὐράνιον χάριν· ὅτι αὐτῷ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΟΚΙΜΟΣ ΓΕΓΟΝΕ
|
Desinit |
|
καὶ δόλιος καπηλεύων τὸν λόγον τοῦ θεοῦ κατακριθήσεται
|
Desinit |
|
καὶ δοξάζων τὸν κοινὸν σωτῆρα καὶ εὐεργέτην, τὸν τῆς ἑαυτοῦ γνησίοις θεράπουσι καὶ θανοῦσιν ἐνδοξαζόμενον, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰώνας, ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΟΞΑΝ ΑΝΑΠΕΜΠΕΙΝ ΣΟΙ
|
Desinit |
|
καὶ δόξαν ἀναπέμψωμεν ἅπαντες καὶ εὐχαριστίαν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
και δοξαν λαου σου Ισραηλ.
|
Desinit |
|
καὶ δοξάσατε τὸ ὄνομα αὐτοῦ εἰς τοὺς αἰῶνας· ὅτι…
|
Desinit |
|
καὶ δοξάσωμεν τὴν ζωαρχικὴν καὶ συναίδιον Τριάδα, Πατέρα, Υἱὸν καὶ Πνεῦμα ἅγιον, ὅτι αὐτῇ...
|
Desinit |
|
καὶ δόξης ἀϊδίου πάντας ἀξίωσον ὑμνοῦντας σε
|
Desinit |
|
καὶ δὸς αὐτῷ καὶ ψυχικὴν ἐν τέλει σωτηρίαν
|
Desinit |
|
καὶ δὸς ἡμῖν εὑρεῖν ἔλεος καὶ οἰκτιρμοὺς ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς ἀνταποδώσεως σου τῆς δικαίας· σὺ γὰρ εἶ ὁ θεὸς ἡμῶν καὶ πρέπει σοι...
|
Desinit |
|
καὶ δὸς κανόνος δάκρυον καὶ λάβε σωτηρίας
|
Desinit |
|
καὶ δός μοι τὴν πρὸς σὲ ὁδὸν ἀνύβριστον καὶ ἀνεπηρέαστον ἀνύσαι
|
Desinit |
|
Καὶ δούλευέ σου τῇ μητρὶ μέχρι τερμάτων βίου
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΟΥΛΟΙ ΕΓΓΟΝΑΙΣΝ ΑΛΛ' ΟΜΩΣ ΣΕΣΩΣΜΕΝΟΙ
|
Desinit |
|
καὶ δοῦλος ὢν ἀνάξιος τολμήσας ἐδεήθην
|
Desinit |
|
καὶ δρακόντι ἴχνα καὶ φυλομίλα
|
Desinit |
|
καὶ δυνάμεως καὶ εἰ τεθεὶς καὶ χρόνον τινὰ προσμείνας
|
Incipit |
|
καὶ δύο θυγατέρας, τὴν Ἐσθὴρ καὶ τὴν Μάρθαν, ὥς φησιν Ἱπποόλυτος ὁ Θηβαῖος ἐν τῷ χρονικῳ αὐτοῦ συγγράμματι
|
Desinit |
|
καὶ δυσωπεῖ τὸν πατέρα τὰ τοῦ μονογενοῦς τραύματα, ὅτι αὐτῷ πρέπει πᾶσα δόξα...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΩΗ ΣΟΙ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΣΟΥ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΑΝ ΕΙΣΙ ΛΥΔΙΑ ΦΘΕΙΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΦΘΗΣΟΝΤΑΙ
|
Desinit |
|
καὶ ἐὰν ταῦτα φυλάξωμεν καὶ ποιήσωμεν ἀκριβῶς, μέλλομεν ἀξιωθῆναι τῆς ἐπουρανίου βασιλείας ... ἀμήν
|
Desinit |
|
και εαν τις αφελη απο των
|
Desinit abruptus |
|
ΚΑΙ ΕΑΝ ΨΩΜΙΣΩ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΕΓΕΙΝΕΝ ΩΣΑΝ ΑΙΧΜΑΛΩΤΙΣΘΗ Ο ΙΣΡΑΗΛ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΕΓΕΙΝΕΝ ΩΣΑΝ ΑΙΧΜΑΛΩΤΙΣΘΗ Ο ΙΣΡΑΗΛ
|
Incipit |
|
καὶ ἐγένετο εἰς ψυχὴν ζῶσαν
|
Desinit |
|
και εγενετο εν τω ευλογειν αυτον
|
Desinit abruptus |
|
ΚΑΙ ΕΓΕΝΕΤΟ ΜΕΤΑ ΨΑΛΜΩΝ ΚΑΙ ΕΥΧΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟ ΕΘΟΣ Η ΤΑΦΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ
|
Desinit |
|
καὶ ἐγένετο σκεῦος ἐκλογῆς
|
Desinit |
|
καὶ ἐγερθεὶς ἔγραψα, καὶ διηγησάμην τότε πολλοῖς, καὶ ταῦτα ἀνέγνων
|
Desinit |
|
καὶ ἔγινα μοναχὸς μὲ τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ ἀγαπήσας τὴν σωτηρίαν τῆς ψυχῆς μου
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΓΙΝΕΝ ΑΦΑΝΤΟΝ ΑΠΟ ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ ΤΟΥ ΤΖΕΛΑΤΙ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΩΣ ΕΙΔΑΝ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΕΚΡΑΞΑΝ ΜΕΓΑΣ Ο ΘΕΟΣ... ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
καὶ ἐγκαλλωπίσασθαι τῇ πατρίδι, ὥσπερ οἱ νικήσαντες Ὀλυμπίασιν
|
Desinit |
|
καὶ ἐγνώσθη τοῖς πᾶσιν ἡ πρὸς τὸν θεὸν Σωφρονίου παρρησία
|
Desinit |
|
καὶ ἔγωγε πείθομαι
|
Desinit |
|
καὶ ἔγωγε πείθομαι
|
Desinit |
|
καὶ ἓγωσον καὶ αὐτὰς σὺν τοῦ τρέχοντος μηνὸς ὃσας κρατεις
|
Desinit |
|
και εδειξεν.
|
Desinit abruptus |
|
καὶ ἐδόξασαν τὸν θεὸν καὶ αὐτὴν ηὐχαρίστησαν
|
Desinit |
|
και εθερισθη η γη:
|
Desinit abruptus |
|
ΚΑΙ ΕΙ ΘΕΛΕΙΣ ΠΑΛΙΝ ΑΝΑΚΑΜΨΟΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΗΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΕΥΡΗΣΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΠΑΝΥ ΑΛΗΘΕΣΤΑΤΟΝ. ΕΚΒΛΗΘΕΝΤΟΣ ΓΑΡ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΑΝΤΕΙΣΗΧΘΗ ΜΕΛΕΤΙΟΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΕΙ ΜΕΝ ΕΝΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΘΕΟΦΟΡΟΥΣ ΑΝΔΡΑΣ ΟΥΣ ΕΦΗΜΕΝ, Η ΕΓΚΩΜΙΟΝ ΤΙΝΟΣ ΑΓΙΟΥ· Η ΜΑΡΤΥΡΙΟΝ, Η ΒΙΟΣ, ΚΑΙ ΟΥΚ ΕΧΕΙ ΑΝΑΚΑΤΩΜΑ ΤΙ ΠΟΤΕΣ ΕΝΔΟΝ· ΝΑ ΤΟ ΑΝΑΓΙΝΩΣΚΩΜΕΝ· ΕΙ ΔΕ ΕΝΙ ΩΣ ΠΡΟΕΦΗΜΕΝ ΨΕΥΔΕΣ, ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΣΤΡΕΦΟΜΕΘΑ ΩΣ ΨΕΥΔΕΣ
|
Desinit |
|
καὶ εἰ μὲν παρηγοροῖντο ἐάσομεν· εἰ δὲ παροξύνοιντο
|
Desinit |
|
καὶ εἰ μυριάκις ἐπινοηθεῖεν μυρία, ἐξ αὐτῶν ὁ ἀπόλογος ἔσεται.
|
Desinit |
|
καὶ εἴ τι δὲ πρὸς ἡμᾶς τοιούτων γράφειν ἐθέλεις, γράφε μὴ κατοκνῶν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΙ ΤΙ Ο ΑΝΑΔΟΧΟΣ ΑΥΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΞΕΙ
|
Desinit |
|
καὶ εἴ τι τοιοῦτο ἕτερον, οὐκ ἀνάγκη νῦν λέγειν.
|
Desinit |
|
καὶ εἴ τις ἐκ τοῦ ἁγίου αὐτοῦ μύρου ἔλαβεν, ἐθεραπεύθη ἀπὸ πᾶσαν νόσον, καὶ εἴ τι τῷ θεῷ ᾐτήσατο εἰς ὄνομα τοῦ ἁγίου Ἀλεξίου, ἔλαβεν αὐτό. ἐπειδὴ γέγραπται. τὸν δὲ ἐλπίζοντα ἐπὶ κύριον ἔλεος κυκλώσει ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Καὶ εἴγε μὴ ἐπαχθὲς ὑμῖν ἐναγομένοις παρ’ ἡμῶν εἰς ἔννοιαν, ὧν ἀκριβῶς οἴδατε, λογίσασθε, τί μὲν αἱ κανονικαὶ διατάξεις καὶ οἱ πατρικοὶ θεσμοὶ διατάττονται, τί δὲ ἡμεῖς ἀκανονίστως καὶ ἀθέσμως πεπόνθαμεν.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΙΔΩΛΑ ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΕΧΟΝΤΕΣ
|
Desinit |
|
καὶ εἰκὸς ἦν πεπληρωμένον ἀνθρώπων ἀγέλας τὸν κόσμον ὑπάρχειν· ὧν τῆς[
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Και ειπας ο θεος ποιησωμεν ανθρωπον
|
Incipit |
|
Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς Ἀσφανὲς τῷ ἀρχιευνούχῳ αὐτοῦ
|
Incipit |
|
Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς, ἐξαγαγέτω ἡ γῆ ψυχὴν ζῶσαν κατὰ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς, ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Καὶ εἶπεν ὁ Θεός· βλαστησάτω ἡ γῆ βοτάνην χόρτου
|
Incipit cuiusdam partis |
|
καὶ εἴπωμεν πότε γίνονται καὶ πόθεν καὶ τί σημαίνουσι, ἀπαρτίζομεν τὴν διδασκαλίαν
|
Desinit |
|
καὶ εἰρήνευσον τὸν κόσμον σου ὡς θεὸς
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΙΡΗΤΑΙ ΜΕΝ ΕΝ ΤΗ ΓΡΑΦΗ ΤΗ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΤΤΩΣ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥΤ ʹΕΣΤΙΝ Η ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΑΛΟΓΟΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΕΙΣ ΑΙΩΝΑΣ ΜΟΝΑΣ ΚΑΤΟΙΚΗΣΩΜΕΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ
|
Desinit |
|
καὶ εἰς αὐτοὺς ἀναγνωσθῆναι.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΙΣ ΟΛΙΓΟΝ ΚΑΙΡΟΝ ΕΥΤΥΧΗΣΕ ΠΑΛΙΝ ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΝ ΤΟΥΣ ΩΣΑΝ ΚΑΙ ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΚΑΛΛΙΤΕΡΑ
|
Desinit |
|
και εις ουρανους ανελη[
|
Desinit abruptus |
|
ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΑΣ ΤΟΙΑΥΤΑΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΟΠΟΥ ΕΔΗΛΩΣΑΜΕΝ
|
Desinit |
|
καὶ εἰς τέλος, παραινετικοὺς λόγους εἰς τὰ ἤθη γράφει· καὶ περὶ λογίας τῆς εἰς τοὺς ἁγιους παραγγέλλει. καὶ οὕτω τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καὶ εἰς τὴν μέλλουσαν ζωὴν τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν, χάριτι…
|
Desinit |
|
καὶ εἰς τὴν Ῥόδον [
|
Desinit |
|
καὶ εἰς τιμὴν τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου
|
Desinit |
|
καὶ εἰς τὸν γαληνὸν ἐκεῖνον διεκπλεῦσαι λιμένα, χάριτι…
|
Desinit |
|
καὶ εἰς τὸν γαληνὸν ἐκεῖνον καταπλεῦσαι λιμένα, χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ εἰς τὸν πῶλον αὐτῆς. ἐν αὐτῷ γὰρ τινές φασι τῶν ἐξηγητῶν
|
Desinit |
|
καὶ εἰς τοὺς ἐπαίνους, ἵνα καταξιωθῶμεν... ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ εἰς ὑμέτερον καύχημα καὶ σωτηρίαν ψυχῆς τὴν προσγινομένην ὑμῖν διὰ τῆς ὀρθῆς καὶ ἀμωμήτου καὶ θείας πίστεως νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΙΣΗΚΟΥΣΘΗΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΚ ΔΕΞΙΩΝ ΣΤΗΣΟΙΕΝ, ΧΑΡΙΤΙ ...
|
Desinit |
|
καὶ ἐκ πλάνης καὶ ἐκ δουλείας ἡμᾶς ἀπαλλάξαντι, Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν· μεθ’ οὗ πρέπει...
|
Desinit |
|
καὶ ἐκ τῆς ἀρχῆς εἰς τὸ τέλος καὶ ἐκ τοῦ τέλους εἰς τὴν ἀρχήν
|
Desinit |
|
καὶ ἐκ τῆς συγγενείας
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΚΥΚΛΟΥΝΤΟΣ ΑΥΤΟΙΣ ΑΕΡΟΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΚ ΤΩΝ ΑΙΓΥΠΤΙΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ
|
Desinit |
|
καὶ ἐκ τῶν γραφῶν οὐκ ὀλίγα παρατιθέμενος
|
Desinit cuiusdam partis |
|
καὶ ἐκ τῶν ἐναντίων πάλιν πολλάκις τὰ
ἐναντία πανσόφως οἰκονομῶν.
|
Desinit |
|
καὶ ἐκάθισαν αὐτὸν εἰς τὸν θρόνον τῆς ἐπισκοπῆς τοῦ ἁγίου ϰαὶ ἰσαποστόλου Ἀβερκίου, δοξάζοντες… ἀμήν.
|
Desinit |
|
και εκαθισεν εκ δεξιων του θεου.
|
Desinit |
|
καὶ ἐκάλεσεν τὴν ἡμέραν τῆς τελευτῆς αὐτοῦ νεομαχία, διὰ τὸ τὸν Ἀλέξανδρον νέον τετελευτηκέναι
|
Desinit |
|
και εκαλεσεν το ονομα αυτου Ιησουν·
|
Incipit abruptus |
|
καὶ ἑκάστου ἡμῶν τὸ ὄνομα ἔγγραπτον ποιήσει ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν· ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
και εκατον ετη ου ζωσιν.
|
Desinit |
|
καὶ ἐκεῖ τῶν αἰωνίων τύχωμεν ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
|
και εκειθεν ου μη φαγει φαγη· γεγονεν δε απαντα καθως ελαλησεν Ελισσαιε ο προφητης· υπερ δε των ειρημενων, δοξαν αναπεμψωμεν Χριστω τω σωτηρι και θεω ημων· νυν και αει και εις τους αιωνας των αιωνων αμην.
|
Desinit |
|
καὶ ἐκείνοις κινήσεως
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΚΙΝΗΣΕ ΠΡΟΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΝ
|
Incipit |
|
καὶ ἐκκλησίαι φαιδρύνονται καὶ λαοὶ εὐφραίνονται· ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
καὶ ἐκλήθη τὸ ὄνομα αὐτοῦ Νῶε, εὐφραῖνον τὴν γῆν ἀπὸ τῆς ἀπωλείας
|
Desinit |
|
καὶ ἐκοιμήθη ἐν κυρίῳ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΚΟΙΜΗΘΗ ΕΝ ΚΥΡΙΩ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΝΕΤΕΦΙΑΣΑΝ ΕΙΣ ΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟΝ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗΝ ΤΙΜΗΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΚΠΟΡΕΥΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΤΕΡΟΝ ΠΝΕΥΜΑ
|
Desinit |
|
καὶ ἔκρουσε τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ ἐφόνευσέ τον ...
|
Desinit |
|
καὶ ἔκτοτε ἔζησεν ἐν εἰρήνῃ πολλῇ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΚΤΟΤΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟΥ ΝΗΝ ΚΡΑΤΗΤΑΙ ΚΑΙ ΚΥΡΙΕΒΕΤΑΙ ΥΠʹ ΑΥΤΩΝ
|
Desinit |
|
και εκυκλευσαν την παρεμβο[λην] (παρεμβολην).
|
Desinit abruptus |
|
και εκφωνως ο ιερευς
Οτι συ ει ο μονος αναμαρτητος· και δεχομενος τους μετανοουντας Χριστε ο θεος ημων και συ την δοξαν και ευχην αναπεμπ (αναπεμπτεον ?).
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
Καὶ ἔλαβε Θάρρα τὸν Ἄβραμ καὶ τὸν Ναχὼρ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΕΛΑΙΟΝ
|
Desinit |
|
καὶ ἐλεημοσύνης εὐάρεστος ὀφθῆναι τῷ φιλανθρώπῳ θεῷ, τῷ τὴν ἡμῶν θέλοντι σωτηρίαν· ὅτι αὐτῷ…
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΝ ΑΥΤΗΝ ΕΚ ΤΑΣ ΧΕΙΡΑΣ ΤΟΥ ΜΙΑΡΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ ΚΑΙ ΥΠΑΓΗ ΑΥΤΗΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ... ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
καὶ ἐλθόντες οἱ ἀδελφοὶ συνέστειλαν τὰ ἅγια σώματα... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ ἐλθόντες οἱ μαθηταὶ [
|
Desinit |
|
καὶ Ἐλισσαιέ ἀπέθανε, καὶ θάπτουσιν αὐτὸν
|
Desinit |
|
καὶ ἔμαθον παρ' αὐτοῦ ἅπαντα (ἀκριβῶς) καὶ ἐδόξασαν τὸν θεὸν (τὸν ποιοῦντα τοιαῦτα θαυμάσια, ἀμήν)
|
Desinit |
|
καὶ ἐμαυτοῦ ὅτι τὸν τῆς Ἀφροδίτης ὅλον κεστὸν τὴν Ἥραν περιβεβλημένην ἐγνώρισα.
|
Desinit |
|
καὶ ἔμβαλον εἰς ῥῖνας
|
Desinit |
|
και εμβας ο Ιησους εις το πλοιον
|
Incipit abruptus |
|
Καὶ ἐμὲ καὶ τὴν πόλιν καὶ ὑμᾶς
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΕΜΕΤΕΑΛΑΞΕ ΤΗΝ ΖΩΗΝ ΑΥΤΟΥ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΑΙΡΟΝ ΚΑΙ ΥΠΗΓΕΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΝ ΤΟΥ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ
|
Desinit |
|
καὶ ἐμοῦ ἅπαντας διδόντος τοὺς θεράποντας, οὕς φησι παραγενέσθαι, παραλαβεῖν οὐκ ἤθελεν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΜΨΥΧΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΕΙΔΟΣ· ΔΙΟ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΤΕΙΛΗΠΤΑΙ
|
Desinit |
|
Καὶ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ
|
Incipit |
|
καὶ ἐν ἅπασι τοῖς καλοῖς πάντων τῶν ἀπ’ αἰῶνος θαυμαζομένων ὀνομαστότατον· οὗ τῷ νεύματι καὶ ἡμεῖς ὑπείξομεν καὶ τῷ Δεσποτικῷ
θελήματι οἱ δοῦλοι ὑπηρετήσομεν
|
Desinit |
|
καὶ ἐν δυσ[πραγίαις
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΝ ΙΣΧΥΣΕΙ ΕΙΣ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΑΥΤΟΥ ΘΕΛΗΜΑ
|
Desinit |
|
και εν κρυπτω ελαλησα
|
Desinit abruptus |
|
ΚΑΙ ΕΝ ΛΗΝΟΙΣ ΤΟΙΣ ΘΕΙΟΙΣ ΥΣΤΑΤΟΝ ΤΑΞΟΝ
|
Desinit |
|
καὶ ἐν ληνοῖς τοῖς θείοις ὕστατον τάξον
|
Desinit |
|
καὶ ἕν μετ' αὐτῶν γινόμενον πνεῦμα
|
Desinit cuiusdam partis |
|
καὶ ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ τὴν συγχωρήσιν διδοῦντος
|
Desinit |
|
καὶ ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχειν τῷ φρονήματι· δόξα δὲ πρέπει...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΝ ΠΝΕΥΜΑ ΑΓΙΟΝ ΕΝ ΩΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΝ ΣΩΜΑ ΟΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΕΝ ΤΑΙΣ ΩΡΑΙΣ ΑΙ ΜΕΓΑΛΑΙ ΜΕΤΑΒΟΛΑΙ
|
Incipit |
|
καὶ ἐν τῇ γῇ... ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
Καὶ ἐν τῇ ἰδίᾳ δόξῃ χαίρουσι καὶ εὐτρεπίζονται, ὡς μόνου Θεοῦ τοῦ ἐν Τριάδι ὑμνουμένου τὸ δῶρον αὐτοῖς προστάξαντος εἶναι. Ὅτι αὐτῷ πρέπει…
|
Desinit |
|
καὶ ἐν τῇ μελλούσῃ ἀναστάσει ἀκαταίσχυντον διατηρηθῆναι αὐτῷ ἡ δόξα... ἀμήν
|
Desinit |
|
και εν τη οικια αυτου
|
Incipit abruptus |
|
καὶ ἐν τιμῇ εἶναι
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΝ ΤΟΙΣ ΑΛΛΟΙΣ ΑΠΑΣΙ ΖΟΥΛΑΠΕΟΙΣ ΟΣΑ ΧΟΛΗΝ ΞΑΝΘΗΝ ΚΑΘΑΙΡΕΙ
|
Desinit |
|
Καὶ ἐν τούτῳ μάλιστα δείξομεν τὴν σοφίαν θεοῦ
|
Incipit |
|
Καὶ ἐν τούτῳ μάλιστα δείξομεν τὴν σοφίαν θεοῦ
|
Incipit |
|
και εν τουτω πιστευσατε, συ ιερευς εις τον αιωνα κατα την ταξιν Μελχισεδεκ.
|
Desinit |
|
καὶ ἐν τῷ μέλλοντι ζωὴν αἰώνιον
|
Desinit |
|
καὶ ἐν τῷ μέλλοντι ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει, καθὼς
εἶπεν ὁ Κύριος. Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ ἐν τῶ τέλει δὲ τῆς ἐπιστολῆς· πάλιν ὑπομιμνήσκει λέγων, ὅτι ὁ τοῦ
|
Desinit abruptus |
|
ΚΑΙ ΕΝ ΤΩ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΣΚΟΠΩ ΔΙΟΡΙΖΟΜΕΘΑ
|
Desinit |
|
καὶ ἐν φυλακῇ, καὶ διηκονήσατέ μοι. Ἧς τῆς φωνῆς ἀξιωθείημεν πάντες ἐπιτυχεῖν, χάριτι…
|
Desinit |
|
καὶ ἐν φωνῇ ἀγαλλιάσεως θεοτερποῦς, νῦν...
|
Desinit |
|
και ενδειξεως, ακουε ουν τι φησιν, αρχη του ευαγγελιου Ιησου Χριστου υιου του θεου.
|
Desinit |
|
και ενδοξον γεννησιν διηγειται λεγων. εν αρχη ην ο λογος.
|
Desinit |
|
και ενδοξον γεννησιν διηγειται λεγων· εν αρχη ην ο λογος.
|
Desinit |
|
και ενδοξον του Χριστου γενεαν.
|
Desinit |
|
και ενδοξον του Χριστου γενεαν.
|
Desinit |
|
και ενδοξον Χριστου γεννησιν.
|
Desinit |
|
Και ενδυει αυτον τον χιτωνα, και το καμαλαυχιον, μηδεν επιλεγων, και απολυσις.
|
Desinit |
|
καὶ ἐνέπλησεν πόνον γαστρός
|
Desinit |
|
καὶ ἐνίκα τὸν πόλεμον.
|
Desinit |
|
καὶ ἐνίκησεν καὶ οἱ λοιποὶ δίκαιοι ἐψάλασιν τὸ ἀλληλούϊα... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΝΝΑΤΑ ΚΑΙ Μʹ ΕΡΙΤΕΛΟΥΝΤΑΙ ΤΟΙΣ ΤΕΘΝΕΩΣΙΝ
|
Desinit |
|
καὶ ἑνὸς ἁγίου Πνεύματος
|
Desinit |
|
καὶ ἐνταῦθα καθέξει οἷα δὴ χρυσήλατον ἄγαλμα
|
Desinit |
|
καὶ ἐνταῦθα τρυφήσωμεν καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτευξώμεθα στεφάνων· ὧν...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΝΤΡΥΦΗΣΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΕΚΝΑ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΚΕΙ ΣΥΝΟΝΤΕΣ ΧΡΙΣΤΩ ΣΥΝΑΓΑΛΛΕΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΝΤΡΥΦΗΣΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΕΚΝΑ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΚΕΙ ΣΥΝΟΝΤΕΣ ΧΡΙΣΤΩ ΣΥΝΑΓΑΛΛΕΣΘΑΙ...
|
Desinit |
|
καὶ ἐντρυφῶντας εἰπεῖν τῷ κάλλει σου· δόξα τῷ Πατρὶ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΞ ΑΛΛΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΣΤΙ ΓΝΩΣΙΣ ΑΠΤΑΙΣΤΟΣ
|
Incipit |
|
καὶ ἐξ ἀνθρώπων μετάστασιν αἰώνιον ζωὴν καὶ μακαρίαν ἀπόλαυσιν, χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ ἐξ ἀπόρων πόρον εἰργάσατο αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
καὶ ἐξ αὐτοῦ τὴν χάριν κομιεῖται ὁ ἀγωνιζόμενος… ἀμήν (vel οὕτω κρατήσωμεν… ἵνα… τύχωμεν σὺν αὐτοῖς τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν… vel ἵνα… τῶν μεγάλων μουσῶν διδασκάλων καὶ μελουργῶν καὶ πάντων τῶν ἁγίων ἔσονται μετὰ πάντων ἡμῶν… ἀμήν).
|
Desinit |
|
Και εξ αυτων των ηδη ρηθησομενων μοι.
|
Desinit |
|
καὶ ἑξάγια λη´
|
Desinit |
|
καὶ ἐξαρεῖτε τὸν πονηρὸν ἐξ ὑμῶν αὐτόν
|
Incipit |
|
και εξελευσεται και νομην ευρησει.
|
Desinit |
|
καὶ ἐξελθὼν ὁ ἀνὴρ τὴν ἐσωτέρων ἔρημον ἐπορεύετο. Παιδεύθητε οὖν... ὅπως δώῃ ὑμῖν ὁ κύριος ἀντὶ τῶν ἐπιγείων τὰ οὐράνια
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΞΕΛΟΥ ΤΟΝ ΛΑΟΝ ΣΟΥ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΞΕΡΧΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΦΩΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΞΕΤΑΖΕΙΝ ΑΝ ΧΡΕΙΑ ΓΕΝΗΤΑΙ
|
Desinit |
|
καὶ ἐπ’ ἀκυμάντου λιμένος στήσαι τοὺς λογισμούς σου
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΠΑΚΕΙΦΕ ΤΟΥΣ ΠΟΔΑΣ ΚΑΙ ΤΑΣ ΧΕΙΡΑΣ Η ΒΡΥΑ ΘΑΛΑΣΣΗΣ ΕΠΙΘΕΣ
|
Desinit |
|
Καὶ ἐπαναπαύσεται φησὶν ἐπ' αὐτὸν ἑπτὰ πνεύματα· πνεῦμα σοφίας, πνεῦμα συνέσεως
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΕΠΑΡΑΚΑΛΕΙ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΝΑ ΣΩΘΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΠΑΡΧΙΑΝ ΕΚΤΕΘΕΝΤΩΝ
|
Incipit |
|
Καὶ ἐπεὶ πρὸ τῶν ἄλλων οὐκ ὀλίγη τις ἀνέκυψε ζήτησις περὶ τῆς ῥήσεως, ἣν ὁ μέγας Βασίλειος ἐν τῷ τρίτῳ τῶν κατ’ Εὐνομίου λόγων θεολογῶν περὶ τοῦ Πνεύματος εἴρηκε, φέρε δὴ καὶ πρὸ τῶν ἄλλων ἐξεταστέον τὰ περὶ αὐτῆς.
|
Incipit |
|
καὶ ἐπέκεινα
|
Desinit |
|
καὶ ἐπευξάμενος αὐτῇ ἀνεχώρησα δοξάζων τὸν θεόν
|
Desinit |
|
καὶ ἐπευξάμενος αὐτοῖς βεβαιότητα τῆς πίστεως παρὰ τοῦ κυρίου, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καὶ ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ καθεζόμενον
|
Desinit |
|
καὶ ἐπὶ παρανομίαις ἐλέγχοντα οἱ Ἰουδαῖοι οὐκ ἤνεγκαν τὰ τοῦ Θεοῦ νουθετοῦντα...
|
Desinit |
|
καὶ ἐπὶ σοὶ μόνῳ πάσας τὰς ἐλπίδας ἔχομεν καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν...
|
Desinit |
|
καὶ ἐπὶ τοῖς ἐχθροῖς σου
|
Incipit |
|
καὶ ἐπὶ τῶν λοιπῶν ὑπὸ γῆν τόπων ὁποίως
|
Desinit |
|
καὶ ἐπίβαλε ἀπὸ τούτου κoτύλη ς' καὶ γίνεται ἄργυρος
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΠΙΒΡΕΧΩΝ ΟΞΟΣ ΕΠΑΝΩ ΧΡΩ
|
Desinit |
|
καὶ ἐπιεικὲς ἐνδεικνύμενος
|
Incipit |
|
καὶ ἐπισκέψαι καὶ ἴασαι πᾶσαν νόσον ὁμοῦ ψυχῆς καὶ σώματος περίελε τὸν ὀνειδισμὸν... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΠΙΣΠΑΣΑΣΘΑΙ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΕΥΟΝ
|
Incipit |
|
καὶ ἐπίστευσα ὅτι ἀπὸ Θεοῦ ἦσαν πάντα ἅπερ ὁ ἄγιος γέρων ἐλάλησεν
|
Desinit |
|
καὶ ἐπιστρέψαντι τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐκ τῆς εἰδωλολατρείας, ὧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Και επιφοιτησει του ζωαρχικου και συναιδιου και ομοουσιου πνευματος, αμην.
|
Desinit |
|
καί ἐποιθόμην τῶν τῶ μοναστερίω ἀγίων πατέρων λέγων · τί ῏ουν · οἱ ἐν τῆ ἐρήμω
|
Desinit |
|
και επορευθησαν εκαστος εις τον οικον αυτου
|
Incipit |
|
καὶ ἐπουρανίων δυνάμεων γενόμενοι, τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΡΡΙΨΕΝ ΕΑΥΤΟΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΟΙΚΤΙΡΜΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΗΞΙΩΘΗ ΠΑΡ᾿ ΑΥΤΟΥ ΑΦΕΣΕΩΣ
|
Desinit |
|
καὶ ἔρρωσο κατὰ πάντα, ἁγιώτατε
|
Desinit |
|
καὶ ἔρρωσο, φιλόχριστε πάτερ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΣΘΙΩ ΤΟ ΤΡΩΓΩ ΕΣΤΙΑ Η ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΚΑΙ ΕΤΕΡΑ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΣΠΕΡΑΣ ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΓΑΡ ΕΣΤΙΝ
|
Desinit |
|
Καὶ ἔσται ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡμέραις, ἀναστήσεται μειράκιον ἐκ τῶν υἱῶν Ἰσμαὴλ
|
Incipit |
|
Και εσταυρωθη σαρκι· και οι μεν στρατιωται· διαμεριζονται τα ιματια αυτου των δε σταυρωθεντων δυο ληστων· ο εις αυτων μετανοησας· ωμολογησεν· και οτι το σωμα τεθεν εν τω μνημειω· ηγερθη τριημερον· και μετα ταυτα ανεληφθη· βλεποντων των μαθητων.
|
Desinit |
|
καὶ ἐσταυρωμένος (ἐν) τοῖς παλαίσμασιν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΣΤΙ ΒΕΛΤΙΟΝ ΤΟΥ ΟΠΟΥ ΤΟ ΧΥΛΙΣΜΑ
|
Desinit |
|
καὶ ἔστι βέλτιον τοῦ ὅπου τὸ χύλισμα
|
Desinit |
|
καὶ ἔστι Μάρτιος μήν· οὕτως αὐτὴν εὑρήσεις
|
Desinit |
|
καὶ ἔστιν ἀνειμένον
|
Desinit |
|
και εστιν ανθρωπομορφον τουτο ευαγγελιον.
|
Desinit |
|
και εστιν ανθρωπομορφον τουτο το ευαγγελιον
|
Detail(s) |
|
και εστιν ανθρωπομορφον τουτο το ευαγγελιον.
|
Desinit |
|
και εστιν ανθρωπομορφον τουτο το ευαγγελιον.
|
Desinit |
|
καὶ ἔστω ἀπεύθυνος
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΣΧΗΚΕΝΑΙ ΤΟ
|
Desinit |
|
καὶ ἔσχισεν αὐτὴν καὶ ἄφισεν τοῦ μαθητῆ αὐτοῦ ἐντολὴν νὰ μὴ τὸ εἰπῆ τινῶς ὥστε ζῆ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΣΩΣΕ ΜΕ Η ΔΕΞΙΑ ΣΟΥ ΚΥΡΙΕ
|
Incipit |
|
Καὶ ἐτάφη εἰς τὴν γῆν αὐτοῦ ἐν Γαβαῷ
|
Desinit |
|
καὶ ἐτάφην ὑπὸ τῶν πατέρων
|
Desinit |
|
καὶ ἐτελειώθη σὺν τοῖς ἁγίοις ὧν τὰ λείψανα λαθραίως οἱ χριστιανοὶ ἀνελάμενοι διεφύλαξαν εἰς δόξαν Χριστοῦ καὶ ἔπαινον τῶν μαρτύρων αὐτοῦ... ἀμήν
|
Desinit |
|
και ετεροι πατερες αγιοι.
|
Desinit |
|
Καὶ ἑτέροις ἐλευθερίας πρόξενοι γενησώμεθα, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτευξώμεθα ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΤΕΡΟΝ ΤΟ ΤΟΝ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΝ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΕΞΑΓΕΙΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΤΕΡΟΥΣ ΔΙΔΑΞΕΙΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΤΙ ΕΛΚΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
καὶ ἔτι ἐσμὲν ἐν ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΤΟΙΜΑΖΕ ΜΟΙ
|
Desinit |
|
καὶ ἔτσι ἐγλύτωσε τὸ ἐπίλοιπον χωράφι
|
Desinit |
|
καὶ εὐαρέστως λελατρευκότες κυρίῳ… τύχοιμεν οἱ ταπεινοὶ βασιλείας οὐρανῶν, ἀμήν
|
Desinit |
|
και ευθυς το πνευμα αυτον εκβαλλει εις την ερη[μον] (ερημον)
|
Desinit abruptus |
|
ΚΑΙ ΕΥΛΑΒΩΣ ΕΙΣ ΔΟΞΑΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΣΕΝ ΑΥΤΟΥΣ
|
Desinit |
|
καὶ εὑρεῖν ἔλεος ἔμπροσθεν τοῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ εὐρήσετε καὶ οὕτως ἔσται ὑμῖν τοῖς πολλὰ μὴ ποθήσασιν καὶ ὑπὲρ ἐμοῦ θανοῦσιν μαθηταῖς μου, ἐγὼ γάρ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου καὶ ἡ ἀληθεία καὶ ἡ ζωή ὅτι τῷ θεῷ ἡμῶν εἴη δόξα... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΥΡΗΣΗΤΕ
|
Desinit |
|
καὶ εὐρυχώρον ὁδὸν
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΕΥΣΠΛΑΓΧΝΙΑΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
καὶ εὐφροσύνης ἐκείνης τῆς ἀπεράντου· ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
καὶ εὐχαριστία τῷ συνεργῷ τῶν καλῶν καὶ αἰτίῳ. ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ εὔχεσθέ μοι τὰ δυνατά
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΩΣ ΓΗΡΩΣ
|
Desinit |
|
καὶ ζῆθι μέχρι σύμπαντος τοῦ δρόμου τῶν αἰώνων
|
Desinit |
|
καὶ ζηλῶμεν τὸν ἀθλητήν, καὶ μιμώμεθα αὐτοῦ τὰ παλαίσματα· ὥστε καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτυχεῖν ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΖΗΝ ΣΕ ΔΟΚΩ
|
Incipit |
|
καὶ ζήσει τὸ σκῆπτρον αὐτοῦ ἔτη λε΄
|
Desinit |
|
καὶ ζησόμεθα ἐνώπιον αὐτοῦ· αὐτῷ...
|
Desinit |
|
και ζωη του μελλοντος αιωνος αμην.
|
Desinit |
|
καὶ ζωὴν δίδους τῷ κόσμῳ
|
Desinit |
|
καὶ ζωὴν πᾶσιν
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΖΩΗΝ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΝ
|
Desinit |
|
και ζωην του μελλοντος αιωνος αμην.
|
Desinit |
|
και ζωην του μελλοντος αιωνος αμην.
|
Desinit |
|
και ζωην του μελλοντος αιωνος, αμην.
|
Desinit |
|
και ζωην, του μελλοντος αιωνος, αμην.
|
Desinit |
|
Καὶ ζῶν ἐγώ σε, μάρτυς, ἐπλούτουν σκέπην
|
Incipit |
|
καὶ ζωοποίοῦ Τριάδος τοῦ ἀληθινοῦ θεοῦ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΕΚ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΕΚΠΟΡΕΥΘΕΝΤΙ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΩ ΣΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΩ ΣΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙ
|
Desinit |
|
καὶ ἡ ἀνάστασις φανηρωθῇ καὶ ὁ ἀψευδὴς υἱὸς πιστευθῇ καὶ μετὰ τοῦ Πατρὸς προσκυνηθῇ σὺν τῷ ὁμοουσίῳ Πνεύματι· εἰς τοὺς αἰῶνας...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ Η ΑΠΟ ΤΙΝΟΣ ΤΟΥΤΩΝ ΚΙΝΗΣΙΣ · ΤΟΥ ΔΕ ΤΑ
|
Desinit |
|
Και η Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του θεολογου.
|
Desinit |
|
καὶ ἡ ἄωρος
|
Desinit |
|
καὶ ἡ βασιλεία αὐτοῦ βασιλεία πάντων τῶν αἰώνων καὶ ἡ δεσποτεία αὐτοῦ ἐν πάσῃ γενεᾷ… ἀμήν.
|
Desinit |
|
Καὶ ἡ γυνὴ φιλόπολις καὶ ὁ δῆμος φιλελευθέριος
|
Introductio |
|
Καὶ ἡ διοικοῦσα τὸ ζῷον δύναμις. Τέλος
|
Desinit |
|
Καὶ ἡ δισύλλαβος ἐπιστολὴ μακροτέρα πρὸς τὸν μηδαμῶς γεγραφότα
|
Incipit |
|
ΚΑΙ Η ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΦΗΜΗ ΠΕΡΙ ΥΜΩΝ
|
Incipit |
|
καὶ ἡ εὐχὴ τὸν Θεὸν καταλάσσει καὶ τὴν ὀργὴν ἐκείνου μαλάσσει· θάλασσα ἦν ἔμπροσθεν καὶ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ Η ΜΕΝ ΠΡΩΤΗ ΓΕΓΟΝΕΝ ΕΝ ΝΙΚΑΙΑ
|
Incipit |
|
και η μεν υποθεσις του βιβλιου, τουτον εχει τον τροπον.
|
Additio |
|
καὶ ἡ μετ' αὐτὴν συλλαβὴν πάλιν ἂρχεται ἀπὸ φωνήεντος
|
Desinit |
|
και η μνηνη αυτου ημερα – β΄
|
Desinit |
|
ΚΑΙ Η ΞΗΡΑ ΚΑΙ ΨΥΧΡΑ Η ΜΑΛΛΟΝ ΣΚΛΗΡΑ
|
Desinit |
|
καὶ ἡ παρὰ τὴν ἀνωμαλίαν διαφορὰ οὐκέτι συμφώνως τοῖς τοῦ Πτολεμαίου ἐπιλογισμοῖς
|
Desinit |
|
ΚΑΙ Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΑΙ ΑΓΙΑ ΗΜΕΡΑ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΑΙ ΑΓΙΑ ΗΜΕΡΑ
|
Incipit |
|
Καὶ ἡ παροῦσα κυριακὴ καὶ ἁγία ἡμέρα
|
Incipit |
|
ΚΑΙ Η ΠΡΟΓΟΝΟΥ ΑΥΤΟΥ ΓΥΝΗ ΑΛΛΟ ΓΕΝΟΣ ΕΣΤΙΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ Η ΡΙΖΑ ΑΓΑΘΟΝ ΤΙ ΕΣΤΙΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ Η ΡΙΖΑ ΔΕ ΑΓΑΘΟΝ ΤΙ ΕΣΤΙΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ Η ΣΑΡΞ ΚΑΙ Ο ΧΟΝΔΡΟΣ
|
Incipit |
|
και η σκοτεια αυτο ου κατελαβεν.
|
Desinit |
|
καὶ ἡ ταπεινοφροσύνη
|
Desinit |
|
καὶ ἡ ταύτης περίχωρος τὴν μνήμην αὐτοῦ καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἐπιτελοῦσα ἑορτὴν μεγάλην ἄγει, εἰς δόξαν… Ἀμήν.
|
Desinit |
|
Καὶ ἡ τελειότης δοκεῖ συνίστασθαι
|
Incipit |
|
ΚΑΙ Η ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΔΕ ΛΕΓΕΤΑΙ ΛΕΛΥΜΕΝΗ ΟΙΟΝ ΣΦΩΝ ΑΥΤΩΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ Η ΤΡΙΤΗ ΣΚΕΥΑΣΙΑ ΤΟΥ ΕΣΔΡΑΚΟΣ
|
Incipit |
|
καὶ ἡ τῶν λοιπῶν ὕπαρξις συνακολουθεῖ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ Η ΥΠΟΣΤΑΣΙΣ ΑΡΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΥΤΑΙΣ ΦΥΣΕΣΙΝ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΑΝΑΠΑΛΙΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ Η ΧΑΡΑ ΟΜΟΙΩΣ ΕΙΣ ΔΥΟ ΚΕΙΤΑΙ
|
Incipit |
|
και ηγερθη το σωμα εν τριημερω και ανεληφθη.
|
Desinit |
|
καὶ ἠγνόησα ζωαρχικῇ δεξιᾷ σου
|
Incipit abruptus |
|
καὶ ἡδίων πολλῷ καὶ βελτίων
|
Desinit |
|
καὶ ἡδονὴν ἡδονῇ παραβάλλοντες, ἑλώμεθα τὰ βελτίω ἵνα καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΗΔΟΝΩΝ ΓΥΜΝΑΣΟΝ
|
Desinit |
|
καὶ ἦλθε πρὸς αὐτὸν
|
Desinit |
|
Και ηλθεν εις εκ των [...].
|
Desinit abruptus |
|
καὶ ἤλθετε πρὸς Χριστὸν ὑμᾶς στεφανώσαντα, καὶ ἐστὲ κληρονόμοι τῆς βασιλείας αὐτοῦ, δοξάζοντες ἐκτενῶς τὴν Ἁγίαν Τριάδα, ᾗ πρέπει πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
|
και ηλθον εις την πολιν και ευρον καθως [
|
Desinit abruptus |
|
καὶ Ἠλία ἔτι ἐν σαρκὶ αὐτὸν ὑπάρχειν.
|
Desinit |
|
καὶ ἡμᾶς αὐτῶν ἀπαλλάξας ὡς πονηρῶν ζιζανίων, οἷα καθαρὸν καὶ εὔχρηστον σῖτον εἰς τὰς ἑαυτοῦ ἀποθήκας συνάξειεν, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
καὶ ἡμᾶς τὰ φάρμακα ἐπιτιθέ[ναι χρὴ
|
Desinit |
|
καὶ ἡμᾶς ὑποχωρεῖν ἤδη πείθει καὶ σιγᾷν ἑξῆς
|
Desinit |
|
καὶ ἡμεῖς εἰδότες πειθαρχεῖν τῷ ἀκαπηλεύτῳ λόγῳ τοῦ πνεύματος, σιωπὴν τὰ πρὸς ὑμᾶς ἀσπασώμεθα, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΗΜΕΙΣ ΚΤΗΣΩΜΕΘΑ ΙΝΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΑΤΕΛΕΥΤΗΤΩΝ ΑΞΙΩΘΩΜΕΝ ΑΓΑΘΩΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΗΜΕΙΣ ΜΕΝ ΑΔΥΝΑΤΟΙ
|
Incipit |
|
καὶ ἡμεῖς τύχωμεν τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ ἡμεῖς τύχωμεν τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ ἡμεῖς ὑμῖν· ἵνα ἀμφότεροι... ἐν Χριστῷ... ᾧ...
|
Desinit |
|
καὶ ἡμεῖς, θεοῦ βοηθοῦντος, εἰ θέλωμεν, ἀνιστάμενοι
|
Desinit |
|
καὶ ἡμῖν αἱ εἰς αὐτὰ ἐξηγήσεις Θεῷ καὶ τούτου εἵνεκα χάριν μεγίστην ἀναφέρουσιν. Τέλος τῆς εἰς τὰς δέκα κατηγορίας ἐξηγήσεως Γεωργίου τοῦ Σχολαρίου
|
Desinit |
|
καὶ ἡμῖν δὲ γένοιτο ἰλέως ἐξ ἀπείρου φιλανθρωπίας τὸ πολὺ πέλαγος παρίδων τῶν ἡμετέρων ἁμαρτιῶν μηδ' ἀμοιρήσαιμεν
|
Desinit |
|
καὶ ἡμῶν δεομένων δέξαι φωνάς.
Ὑπερουράνιε Πάτερ, Κύριε, δόξα σοι...
|
Desinit |
|
Καὶ ἦν ἀνὴρ οικῶν ἐν Βαβυλῶνι καὶ ὄνομα αὐτῷ Ἰωακίμ
|
Incipit |
|
καὶ ἦν ἐν τῷ τέλει τῆς βασιλείας τῶν χριστιανῶν καὶ τῇ ἁλώσει τῆς πόλεως ἔτος ͵ϛϡξαʹ
|
Desinit |
|
και ην μετα των θηριων
|
Incipit abruptus |
|
καὶ ἤνοιξε καὶ ἐπλάτυνε τὸ σπήλαιον
|
Desinit |
|
καὶ ἡνόσος καὶ ὁ τῆς αἰτήσεως πόθος, ἐσχδιάσθη
|
Desinit |
|
και ηρεσεν ο λογος ενωπιον.
|
Desinit abruptus |
|
και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω·
|
Incipit abruptus |
|
καὶ ἧς εὐξαίμην ποτὲ μὴ λελύσεσθαι
|
Desinit |
|
Και Ησαιας φησιν ο[ν (ον) ...] γαρ ο ουρανος
|
Incipit |
|
καὶ ἧττον, ἡ χρῆσις πρόεισιν.
|
Desinit |
|
καὶ θάνατον ἀνδρὸς δυνατοῦ
|
Desinit |
|
και θαρρω λεγειν ομοθεον
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΤΩΣ ΕΝΕΡΓΕΙ
|
Desinit |
|
καὶ θαυματουργεῖ, τοῦ σθένους σου, Χριστέ μου!
|
Desinit |
|
καὶ θεαρ[χικῆς
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΘΕΙΟΝ ΦΩΣ ΕΚΔΗΜΗΣΩΜΕΝ ΕΝΘΑ ΠΑΝΤΩΝ ΕΣΤΙΝ ΕΥΦΡΑΙΝΟΜΕΝΩΝ Η ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΘΕΛΕΙΣ ΜΗΔΕΝΟΣ ΣΕ ΟΡΩΝΤΟΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΘΕΛΗΜΑ ΕΜΟΝ ΠΛΗΡΕΙΤΑΙ
|
Desinit |
|
καὶ θέλομεν ὑπάγειν εἰς τὴν ἀπώλειαν
|
Desinit |
|
καὶ θέλομεν ὑπάγειν εἰς τὴν ἀπώλειαν
|
Desinit |
|
καὶ θεμένῳ ἐν παραδείσῳ τρυφῆς. Ὅτι, σοὶ τῷ παναγίῳ Θεῷ
|
Desinit |
|
καὶ θεὸν εἶναι οἷος ἦν πρὸ τοῦ εἰς σῶμα καὶ τὴν σάρκα καὶ τὸν ἄνθρωπον καταχθῆναι.
|
Desinit |
|
καὶ θεὸς ἄνωθεν ἐπίκουρος καὶ ἐπήκοος εἴη
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΘΕΟΣ ΕΤΕΛΕΙ ΤΑ ΤΗΣ ΕΥΧΗΣ
|
Desinit |
|
καὶ θεότης καὶ δόξα καὶ βασιλεία καὶ δύναμις, νῦν...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΕΝ ΑΔΙΑΙΡΕΤΩ ΦΥΣΕΙ ΤΡΙΣΥΠΟΣΤΑΤΟΝ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΝΤΕΣ
|
Desinit |
|
Και θεωρων την χαραν εκεινην, ου παραιτηση τους πονους.
|
Desinit |
|
καὶ θηλάζει ἐν θείῳ νόμῳ
|
Desinit |
|
καὶ θηλαζόντων καταρτίσω αἶνον, ἵνα…
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΘΗΡΙΟΠΛΗΚΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΡΠΕΤΟΔΗΚΤΟΥΣ ΙΑΤΑΙ
|
Desinit |
|
Καὶ θρὶξ ἐμπεσοῦσα τῷ ὀφθαλμῷ τὸ φαυλότατον ἐπισκοτεῖ μὲν καὶ τούτῳ, πολλὴν δὲ καὶ τὴν ζημίαν ἐπιφέρει τῷ λοιπῷ σώματι.
|
Incipit |
|
καὶ θυγατέρας Μελίτην καὶ Ἑρμιόνην
|
Desinit |
|
καὶ θύραι καὶ φύλακες καὶ πάντα
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΙΔΙΟΝ ΚΑΙ ΑΤΟΜΟΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΙΔΟΥ ΕΞΑΙΦΝΗΣ Ο ΗΜΕΤΕΡΟΣ ΜΑΡΤΥΣ
|
Incipit |
|
καὶ ἰδοὺ οὐκ ἀπέτυχα, ἀλλ' εὗρες χάριν παρὰ τῷ θεῷ ... ἀμἠν
|
Desinit |
|
καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης λέγουσα· Οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητὸς ἐν ᾧ εὐδόκησα, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
καὶ ἱεροῖς μυστηρίοις, ἵνα καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ ἱεροῖς μυστηρίοις, ἵνα καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ ἱκετεύοντος τοῦ
|
Desinit |
|
καὶ ἵνα ἀπὸ τῶν παλαιῶν ἑορτῶν ἄρξωμαι
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΙΝΑ ΜΑΘΗΣ ΟΤΙ ΤΟΥΤΟ ΠΟΛΥ ΑΜΕΙΝΟΝ
|
Incipit |
|
καὶ ἵνα τοῖς ἐξ αὐτῶν τικτομένοις
|
Incipit |
|
καὶ ἵνα τούτω δουλεύωμεν, καὶ φυλάττωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ τῶν εἰδώλων.
|
Desinit |
|
καὶ ἵνα τῶν ἐπικειμένων κακῶν ἐλευθερωθῶμεν. ἵνα τῶν παρόντων καὶ μελλόντων ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν, χάριτι τοῦ ἀληθινοῦ θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ᾧ πρέπει δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας
|
Desinit |
|
και Ιουδα μια.
|
Desinit |
|
καὶ Ἰουδαῖοι προσήδρευον· ἡμεῖς δὲ δόξαν ἀναπέμψωμεν...
|
Desinit |
|
καὶ Ἰούδας Ἰακώβου.
|
Desinit |
|
και Ιππολυτος οι εκκλησιαστικοι πατερες εχεγγυοι πιστωσασθαι.
|
Desinit |
|
Και ιππων και ρεδων (ραιδων) και σωματων. και τουτων η χρησις φησιν περισση. δια δε του ρεδων τα οχηματα εικος σημαινεσθαι· ρεδιουμ γαρ Ρωμαιστι το οχημα
|
Textus |
|
καὶ Ἱππῶναξ· “καὶ τοὺς σολοίκους ἢν λάβωσι περνᾶσι, Φρύγας μὲν εἰς Μίλητον ἀλφιτεύσοντας”
|
Desinit |
|
καὶ ἰσχυρῶς ἐνιστάμενοι οὐ νικῆσαι φιλονεικοῦμεν, ἀλλὰ προσλαβεῖν ἀδελφοὺς, ὧν τῷ χωρισμῷ σπαρασσόμεθα.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ΚΑΙ ΙΩΣΗΦ Ο ΜΝΗΣΤΩΡ ΕΤΗ ΡΙ'
|
Desinit |
|
καὶ καθ' ἑκάστην ἡμέραν πρὸς τὴν τῶν ἀγαθῶν πρᾶξιν ἐπειγώμεθα ... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ καθ' ἑκάστην ἡμέραν πρὸς τὴν τῶν ἀγαθῶν πρᾶξιν ἐπειγώμεθα ... ἀμήν
|
Desinit |
|
και καθ' εξης προιων
|
Incipit abruptus |
|
ΚΑΙ ΚΑΘΑΙΡΕΙ ΥΠΑΧΘΗΣΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΚΑΘΑΠΕΡ
|
Desinit |
|
καὶ καθαρισθῇς καὶ ἐκδυθῇς τὸν παλαιόν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΚΑΘΗΜΑΙ ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ ΤΟΥ ΠΥΛΩΝΟΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΚΑΘΙΣΑΝΤΑ ΕΝ ΔΕΞΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΑΥΤΩ Η ΔΟΞΑ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
|
καὶ καθίσασα πλήσιον
|
Incipit |
|
και καλλιεργησαντα χροαις ποικιλαις.
|
Desinit |
|
και καλλιεργησαντα χροαις ποικιλαις.
|
Desinit |
|
καὶ καλλίνικος γίνεται στεφηφόρος
|
Desinit |
|
και καλων διεξαγοις.
|
Desinit |
|
και καλως διεξαγης.
|
Desinit |
|
καὶ καρτερίαν ἐπὶ τῷ πάθει διδούς
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΚΑΤ' ΕΥΧΗΝ ΒΑΛΛΕΙΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ Ν' ΕΙ ΔΕ ΩΣΙΝ ΑΔΥΝΑΤΟΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΙΝ
|
Desinit |
|
καὶ κατὰ θάλατταν κινδυνεύων ἕτερος [
|
Desinit |
|
καὶ κατὰ τὸ ὁμοίωμα ποιεῖ σταυρὸν καὶ ἐκέλευσε
|
Desinit |
|
καὶ κατὰ τῶν συγγράμματων Θεοδωρήτου και τῆς λεγομένης Ἴβα ἐπιστολῆς.
|
Desinit |
|
καὶ καταβάζει γάλαν [scil. κατεβάζει γάλα].
|
Desinit |
|
καὶ καταβάζει γάλαν.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΑΛΙΑΣ ΑΠΕΧΕΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
καὶ καταξιωθῶμεν τῶν ἀπορρήτων ἐκείνων ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ καταξιωθῶμεν τῶν ἀπορρήτων ἐκείνων ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ καταξιώσειε τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, ἧς γένοιτο πάντα ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν χάριτι…
|
Desinit |
|
καὶ καταξίωσόν με εὐλογῆσαί σε μετὰ πάντων τῶν εὐαρεστησάντων σοι. Ὅτι σοὶ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
καὶ καταπολαύειν καὶ ἀδεῶς κατεντρυφᾶν συνεχώρησεν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
καὶ κατασπάσει τὸ οἰκοδόμημα, καὶ εἰς αὔρας διασκεδάσει, καὶ ἐκλικμήσει τὴν σύγχυσιν.
|
Desinit |
|
και καταυγαζει φρενας.
|
Desinit |
|
καὶ καύσας ἀνάσπα. οἱ δὲ τύποι οὗτοι
|
Desinit |
|
και κεκαυμενω πυρι
|
Desinit abruptus |
|
καὶ κελεύει ὁ ἐπίσκοπος ἐν τόπῳ σεμνῷ καὶ ἐπισήμῳ ταφῆναι αὐτὴν μετὰ ὕμνων καὶ πάσης ἀγαλλιάσεως θεικῆς ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Καὶ κελεύει τὸν ἔλεγχον
|
Incipit |
|
Καὶ κελεύει τὸν ἔλεγχον
|
Incipit |
|
καὶ κεράννυται, ταὐτόν ἐστι τὸν θεῖον Λόγον ὑμνεῖν, καὶ τὴν ὅλην ἐκθειάζειν Τριάδα, μᾶλλον δὲ τὸν ἐν τριάδι προσώπων ἕνα Θεόν. Αὐτῷ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν:
|
Desinit |
|
καὶ κεφαλαιωδέστερον τῶν ἄλλων ἀποδείκνυσιν
|
Desinit |
|
Καὶ κιθαρῳδὸς ἀνὴρ πολλάκις τᾶς ἀγυιὰς διερχόμενος
|
Incipit |
|
καὶ κινδύνοις τῷ θεῷ, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
και κινησω την λυχνιαν σου
|
Desinit abruptus |
|
καὶ κιννάμωμος λαστρόφcovos εὑρέθη
|
Desinit |
|
καὶ κλάσας αὐτῆς τὸ φύσημα τοῦ τύφου, οὕτως αὐτῆς ὁ μακάριος ἀνεχώρησεν.
|
Desinit |
|
καὶ κληρονόμος γενήσῃ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΣ ΓΕΝΗΣΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΗΣ ΓΕΝΟΙΤΟ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΣ ΓΕΝΗΣΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΗΣ ΓΕΝΟΙΤΟ Κ.Τ.Λ.
|
Desinit |
|
καὶ κληρονόμος γενήσῃ τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
καὶ κληρονόμος μετ' αὐτῶν γένῃ ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
καὶ κληρονόμους ἀπεργασάμενος χάριτι... ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΥΣ ΠΟΙΗΣΕΙ ΗΜΑΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΚΛΙΝΕΤΑΙ ΤΙΓΡΙΔΟΣ
|
Desinit |
|
καὶ κλίνωμεν τὸ γόνυ πρὸς τὸν φιλάνθρωπον θεὸν καὶ λάβωμεν συγχώρησιν παρὰ τῶν ἱερέων ἡμῶν, ἵνα εὕρωμεν ἔλεος ἐν τῇ φοβερᾷ ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΚΟΙΝΑ ΤΑΔΕ
|
Desinit |
|
καὶ κοινὴ λέγεται συλλάβη
|
Desinit |
|
καὶ κοινῇ πάντες ἀξίαν τῆς χάριτος τὴν πολιτείαν ἐπιδειξάμενοι τῶν αἰωνίων καὶ ἀπορρήτων ἐπιτυχεῖν ἀγαθῶν καταξιωθῶμεν, χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ κοινὴ παρὰ πάντων ἑορτὴ γέγονεν εὐλογούντων τε καὶ δοξαζόντων τὸν Θεὸν… ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΚΟΙΝΗΝ ΚΑΙ ΙΔΙΚΗΝ ΦΥΣΙΝ ΕΙΠΩΝ ΠΟΛΛΟΙΣ ΑΤΟΠΟΥ ΠΕΡΙΠΕΠΤΩΚΕΝ
|
Desinit |
|
καὶ κοινὸν ἀνενεγκεῖν ὑπερ αὐτοῦ τὸν ἱκέσιον
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΡΧΕΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
καὶ κοινωνὸς τῶν ἐπηγγηλμένων ἐκείνος αἰωνίων καὶ ἀπορρήτων ἀγαθῶν· ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΚΟΛΑΖΕΙΝ ΚΑΙ ΣΥΓΧΩΡΕΙΝ ΤΟΥΣ ΥΠʹ ΑΥΤΟΝ ΤΑΤΤΟΜΕΝΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΣ
|
Desinit |
|
καὶ κομνηνόφυτον βλαστὸν ἐκ σεβαστοκρατόρων
|
Desinit |
|
καὶ κοσμικαὶ μάλιστα ὁμιλίαι
|
Desinit |
|
Καὶ κρίνον ἀνθεῖ καὶ μαραίνεται πάλιν,
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΚΡΙΟΥΣ ΔΥΟ ΑΜΩΜΟΥΣ ΚΑΙ ΕΣΟΝΤΑΙ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΑ ΤΩ ΚΥΡΙΩ
|
Desinit |
|
καὶ κρίσιν τοῦ δικαίου κριτοῦ
|
Desinit |
|
καὶ κρούσαντος εὑρεθῶμεν ἕτοιμοι εἰς τὴν αὐτοῦ ἀπάντησιν· ὅτι αὐτῷ πρέπει ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΚΡΩΖΟΥΣΙ ΟΥΤΟΙ
|
Desinit |
|
και κτιστην εις τους αιωνας.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
καὶ κύκλα μετρεῖ, θαῦμα, δευτέρου βίου
|
Desinit |
|
καὶ κυριεύω τοῦ λόγου χωρὶς λόγου
|
Desinit |
|
καὶ Κυρίλλῳ λέγοντι πρὸς Παλλάδιον τὸ οὐσιωδῶς ἐξ ἀμφοῖν ἤγουν ἐκ Πατρὸς δι’ Υἱοῦ προχεόμενον Πνεῦμα.
|
Desinit |
|
καὶ κύριος ἀξιώσει, με σὺν σοι συνευφρανθῆναι
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΣ ΚΥΡΙΩΝ ΤΟΥΤΟ ΕΣΤΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ
|
Desinit |
|
καὶ λαβεῖν με ἀνέτοιμον καὶ ᾐσχυμμένον. Πρεσβείαις τῆς παναχράντου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, καὶ πάντων τῶν Ἁγίων· ὅτι εὐλογητὸς
|
Desinit |
|
καὶ λάβης γνῶσιν ἀκραιφνῆ, γράφειν ἐπισταμένως
|
Desinit |
|
Καὶ λαλεῖν βούλομαι ὑπὲρ τὸ σιωπᾶν ἀναγκάχομαι, πλὴν οὐ γινώσκω ποῖον ἐκ τῶν δύο νὰ διαλέξω
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΛΑΜΒΑΝΗ ΤΙΜΩΡΙΑΣ ΑΝΤΙ ΤΙΜΗΣ ΗΣ ΛΑΒΕΙΝ ΕΜΕΛΕΝ
|
Desinit |
|
Καὶ λαμβάνων ὁ χριστιανὸς μετάνοιαν ὑπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ δοξάζων τὸν Θεὸν καὶ τίμιον σταυρόν
|
Desinit |
|
καὶ λάμπρυνόν μοι τοῦ βίου τὴν ἑσπέραν
|
Desinit |
|
καὶ λανθάνειν τοὺς πολλοὺς πειρώμενος
|
Desinit |
|
και λεγει ετι (?) ωδε και ανακαλυπτει εις το κατα Ματθαιον και λεγει οι δε παραπορευομενοι.
|
Textus |
|
ΚΑΙ ΛΕΓΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΕΙΣ ΑΓΙΟΣ ΕΙΣ ΚΥΡΙΟΣ
|
Desinit |
|
καί λέγει τῷ Σιμῶνι Πετρω
|
Desinit |
|
καὶ λέγεται βίσεκστον
|
Desinit |
|
καὶ λέγετε καὶ ποιεῖτε, τῶν δὲ μὴ χρωμένων
οὐδένα πώποτε
|
Desinit |
|
καὶ λέγοντες χριστιανοὶ εἶναι, οὔτε Ἰουδαῖοι οὔτε χριστιανοὶ καθαροί εἰσιν
|
Desinit |
|
καὶ λέξιν ὀρθῶ, καὶ μέτροις ἐφιστάνω
|
Desinit |
|
καὶ λεύσει ἰταμῶς
|
Desinit |
|
Καὶ λήξας οὐκ ἔληξας, ὧ βροντῆς γόνε,
τρανὸν δ' ἀπηχεῖς εἰσαεὶ πάσῃ κτίσει ·
|
Textus |
|
καὶ λήρους, ἀποβλέψατε δὴ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ ΑΙ ΛΟΙΠΑΙ ΔΕΚΑ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΛΟΓΙΣΜΩ ΚΑΙ ΓΛΩΤΤΗ ΠΑΝΑΓΙΕ
|
Desinit |
|
και λογου παντος γεμω.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΛΟΓΟΥΣ ΥΠΕΧΕΙΝ ΤΩΝ ΑΚΑΝΟΝΙΣΤΩΣ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΩΝ ΑΥΤΟΙΣ
|
Desinit |
|
καὶ λοιπὸν ἐπευξάμενος αὐτοῖς
εἰρήνην, τελειοῖ τὴν ἐπιστολὴν τὸν
ἀσπασμὸν τῆ ἰδία χειρὶ γράψας, ὅπερ
σημεῖον εἶναι, πάσης ἐπιστολῆς δεδήλωκεν.
|
Desinit |
|
καὶ λοιπὸν ἐπευξάμενος αὐτοῖς εἰρήνην, τελειοῖ τὴν ἐπιστολὴν, τὸν ἀσπασμὸν τῆ ἰδία χειρὶ γράψας, ὅπερ σημεῖον εἶναι πάσης ἐπιστολῆς δεδήλωκεν.
|
Desinit |
|
και Λουκας ωδε τους καλους παυει λογους
απαυστον αυτων ταις ψυχαις ενθεις ποθον.
|
Textus |
|
καὶ λυτροῦται τῶν ἁμαρτιῶν αὐτοῦ
|
Desinit |
|
καὶ μ ἡμέρας ἐπιβιοὺς ἄσιτος κλαίων τκαὶ ὀδυρούμενος ... πάλιν ἐκοιμήθη ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Καὶ μαθήσῃ ἐκ τούτου τὸ διάστροφον τούτων περὶ τὴν πίστιν καὶ ὡς ἀμαθίας πάσης καὶ ἀγροικίας, πολλῷ δὲ εἰπεῖν, ἀναισθησίας καὶ ἀφροσύνης πεπλήρωνται. Ὁ κύριος ἐν ὑγείᾳ διαφυλάξαι τὴν σὴν τελειότητα εὐχομένην ὑπὲρ ἡμῶν
|
Desinit |
|
καὶ μακάριοι οἱ τιμῶντες τοὺς ἱερεῖς καὶ προσέψοντες, ὅτι τιμηθήσονται ὑπὸ τοῦ θεοῦ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΕΣΤΙΝ ΟΣΤΙΣ ΕΝ ΤΑΥΤΗ ΤΗ ΠΙΣΤΕΙ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΟΠΟΥ ΤΙΜΑΓΕΙ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΑΥΤΟΥ, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΑΥΤΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΟΣΠΗΤΙΟΝ ΑΥΤΟΥ
|
Desinit |
|
καὶ μάλα εἰκότως, ἓν γὰρ ἦν πνεῦμα τὸ κινοῦν τὰς ἁπάντων ψυχάς.
|
Desinit |
|
καὶ μάλα εἰκότως, ἐν γὰρ ἦν πνεῦμα τὸ κινοῦν τὰς ἁπάντων ψυχάς.
|
Desinit |
|
καὶ μάλα εἰκότως, ἐν γὰρ ἦν πνεῦμα τὸ κινοῦν τὰς ἁπάντων ψυχάς.
|
Desinit |
|
και μαλα εικοτως· εν γαρ ην πνευμα το κινουν τας απαντων ψυχας.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΛΑΜΠΟΝΤΩΝ
|
Desinit |
|
καὶ Μαρίαν τὴν θεοτόκον, ἀδελφὰς, ἐκ δύο μητέρων, ἑνὸς δὲ πατρός.
|
Desinit |
|
και Μαριαν την θεοτοκον, αδελφας, εκ δυο μητρων, ενος δε πατρος.
|
Desinit |
|
Και Μαρκος ουτοσι κηρυξ ποικιλα μηδεα ειδως
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΕΙ ΜΟΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΤΕ ΕΝ ΤΩ ΟΥΡΑΝΩ
|
Incipit |
|
καἰ μαρτυρεῖ νοῦς ὁ σκότος χρηματίσας
|
Desinit |
|
καὶ μὲ τὰ λόγια του ταῖς πλανεῖ
|
Desinit |
|
καὶ μεγαλάθλῳ τύχῃ
|
Desinit |
|
καὶ μεγαλύνειν σὺν αὐτῇ τὸν Κύριον, εὐχαριστεῖν τε ἀξίως τῆς τηλικαύτης χάριτος
|
Desinit |
|
καὶ μεγάλων παρὰ Θεοῦ νῦν τε καὶ εἰς τὸ μέλλον ἐπιτύχοιτε τῶν βραβείων, ὧν καὶ γένοιτο ὑμᾶς ἐπιτυχεῖν (...) χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ Κυρίου ἡμων Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
καὶ μεγάλων παρὰ Θεοῦ νῦν τε καὶ εἰς τὸ μέλλον, ἐπιτύχοιτε τῶν βραβείων, ὧν καὶ γένοιτο ὑμᾶς ἐπιτυχεῖν (...) χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ Κυρίου ἡμων Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
και μεθ' (μεθ' ετερα?)
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
καὶ μεθ’ ἣν οὐδέν τοι τῶν ἄλλων ἐθαύμασα καὶ πρὸς ἣν τὸν ἐμαυτοῦ βίον ἰθύνειν ἐσπούδακα
|
Desinit |
|
καί μεθ’ ὁλοκλήρου τῆς εὐδαιμονίας πρὸς ἡμᾶς ἐπαναζευγνύς. Ἔρρωσο
|
Desinit |
|
καὶ μειζόνων ἀξιώσας χαρίτων, δίδου καὶ τὸν λόγον ὑπὲρ τούτων καλλίω...
|
Desinit |
|
καὶ μειοῦται τὸ ζῷον
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΜΕΛΙΤΟΣ ΤΟ ΑΡΚΟΥΝ Η ΔΟΣΙΣ ΓΡΑΜΜΑΙ Β'
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΜΕΜΝΗΜΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΩΝ ΕΤΟΙΜΑΣΕΝ ΗΜΙΝ Ο ΘΕΟΣ ΟΤΙ ΤΩ ΠΑΤΡΙ ΔΟΞΑ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
|
Καὶ μὲν εἰ τὸ καλὸν ἐπενοήθη
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΜΕΝ ΚΡΟΝΩ
|
Incipit |
|
καὶ μὲν κυριακὴν ἑορτάζομεν σήμερον
|
Incipit |
|
καὶ μένει
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΜΕΡΟΣ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΟΝ ΚΑΛΕΙΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΜΕΡΟΣ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΟΝ ΚΑΛΕΙΤΑΙ
|
Desinit |
|
καὶ μετ' ὀλίγα
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
καὶ μετ' ὀλίγα
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
και μετ' ολιγα.
|
Titulus initialis |
|
και μετ' ολιγα.
|
Titulus initialis |
|
και μετ' ολιγα.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
και μετ'ολιγα.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
καὶ μετὰ ἀγγέλων ὑμνῳδοὺς ἐσομένους τῆς ἀκτίστου καὶ ὁμοουςίου Τριάδος ἐν Πατρὶ, καὶ Υἱῷν καὶ ἁγίῳ Πνεύματι, νοουμένης τε καὶ δοξαζομένης, νῦν καί ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΜΩΤΑΡΙΩΝ
|
Desinit |
|
καὶ μετὰ πραότητος καὶ ἐπιεικείας πάσης προσίωμεν τῇ ἱερᾷ τραπέζῃ τοῦ Χριστοῦ, μεθ’ οὗ...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΜΕΤΑ Ρʹ ΕΤΗ ΤΟΝ ΣΗΘ
|
Desinit |
|
καὶ μετὰ ταῦτα ἀνελήφθη βλεπόντων τῶν μαθητῶν.
|
Desinit |
|
καὶ μετὰ ταῦτα ἀνελήφθη βλεπόντων τῶν μαθητῶν.
|
Desinit |
|
και μετα ταυτα ανεληφθη βλεποντων των μαθητων.
|
Desinit |
|
και μετα ταυτα ανεληφθη, βλεποντων των μαθητων.
|
Desinit |
|
καὶ μετὰ ταῦτα ἦλθεν εἰς Ἔφεσον καὶ τὴν ἁγίαν δὲ θεοτόκον Πέτρος καὶ Ἰωάννης ἐβάπτισεν
|
Desinit |
|
καὶ μετὰ ταῦτα καὶ τὴν οὐρανιὸν βασιλείαν ἐχαρίσατο· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν· χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ μετὰ ταῦτα καὶ τὴν οὐρανιὸν βασιλείαν ἐχαρίσατο· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν· χάριτι...
|
Desinit |
|
και μετα ταυτα, ανεληφθη βλεποντων των μαθητων.
|
Desinit |
|
και μετα ταυτα, ανεληφθη βλεποντων των μαθητων.
|
Desinit |
|
και μετα ταυτα, ανεληφθη εις τους ουρανους, βλεποντων των μαθητων.
|
Desinit |
|
καὶ μετὰ τὴν έμὴν ἐκ τοῦδε τοῦ βίου ἔχοδον ὡς θέλεις ποίησον
|
Desinit |
|
καὶ μετὰ τὴν έμὴν ἐκ τοῦδε τοῦ βίου ἔχοδον ὡς θέλεις ποίησον
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΑΙΣΘΗΤΗΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΟΘΗΝΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΝ ΛΕΓΕΙ ΔΙΑΚΟΝΟΣ. ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ. ΕΝ ΣΟΦΙΑ ΠΡΟΣΧΩΜΕΝ. ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ
|
Incipit |
|
καὶ μετὰ τὸ εὔξασθαι
|
Desinit |
|
καὶ μετὰ το[σαύτην
|
Desinit |
|
καὶ μὲτα τοσούτους ἐπαινέτας ἴδιά τε καὶ δημόσια
|
Incipit |
|
καὶ μετὰ τοῦτο τὴν σωτήριον ἀνάστασιν, ἐκτενῶς ἱκετεύων τοῦ σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν
|
Desinit |
|
Και μετα των αγιων πατερων ημων ευρειν ελεος εν εκεινη τη ημερα, και μετα του αββα Αναστασιου του ευνυχου, Αναστασια γαρ ελεγετο. […] νυν και αει.
|
Desinit |
|
καὶ μεταβολὴν κακῶν τοῖς ἀνθρῶποις παρέσχεν
|
Desinit |
|
καὶ μεταδοίητε δόξης τὸν Θεὸν ἡμῖν εὐμενῆ τιθέντες καὶ ἵλεων, ᾧ ἡ δόξα... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ μεταθέμενοι αὐτὰ ἐν τ΄πῳ ἐπισήμῳ ἴμεσιν τῷ θεῷ ἀνέπεμψαν, διὸ θαυματρουγίαις πληροῦσι τοὺς προσιόντοας ἐκ πίστεως, εἰς δόξαν ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΜΕΤΑΘΕΣΙΝ ΑΠΟ ΤΟΠΟΥ ΕΙΣ ΤΟΠΟΝ
|
Desinit |
|
καὶ μετανοήσατε ἐκ ψυχῆς ὑμῶν
|
Desinit |
|
καὶ μεταστὰς ἀπῆλθε πρὸς τὰς αἰωνίας μονάς ... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ μεταφερούσης ἐπὶ τὸν ῥώθωνα τὸν ἦχον
|
Desinit |
|
και μετεστι εις ουρανους εις τον κυριον ημων Ιησουν Χριστον.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΜΕΤΟΞΟΝ ΕΔΕΙΧΕΙΕ ΤΡΥΦΗΣ ΤΗΣ ΑΙΔΙΟΝ
|
Desinit |
|
καὶ μέτρον παρεξῆλθε ἐπιστολῆς.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΜΗ ΑΤΙΜΑΖΕΙΝ ΤΗΝ ΤΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ ΤΑΞΙΝ
|
Desinit |
|
καὶ μὴ ἐν ἅρμασι καὶ ἵπποις καὶ δυναστείᾳ καὶ πλούτῳ
|
Desinit |
|
καὶ μὴ ἐξερχομένην δι’ οὓς ἐπίσταται τῶν κριμάτων αὐτοῦ λόγους
|
Desinit |
|
καὶ μὴ καταφρονεῖτε, ὁ γὰρ καταφρονῶν τοῦ ἀποστόλου λέγοντος ὅτι ἀναξίως μετέχων κρίμα ἑαυτῷ ἐσθίει καὶ πίνει
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΜΗ ΛΑΛΩΝ ΟΜΗΡΕ ΠΑΝΤΑΣ ΑΙΣΧΥΝΕΙΣ
|
Incipit |
|
καὶ μὴ λυπεῖτε τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ τὸ Ἅγιον, ἐν ᾧ ἐσφραγίσθητε εἰς ἡμέραν ἀπολυτρώσεως. Ὅτι αὐτῷ πρέπει δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΜΗ ΝΟΜΙΖΗΤΑΙ ΤΟΥ ΗΦΑΙΣΤΟΥ ΟΠΛΑ ΠΑΡΟΙΣΕΜΕΝ
|
Desinit |
|
Καὶ μὴ πα[ραιτοῦ
|
Desinit |
|
καὶ μὴ παρὰ ἀνθρώπων οἰκονομούμενος
|
Desinit |
|
καὶ μὴ παρὰ ἀνθρώπων οἰκονομούμενος
|
Desinit |
|
καὶ μὴ φεισαμένῳ τοῦ ἰδίου Υἱοῦ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν διὰ τοῦ ἐλθόντος τὸν ἀποσείλαντα δόξαν ἀναπέμψωμεν...
|
Desinit |
|
καὶ μὴ φθεγγώμεθα μηδὲ ζητῶμεν. Ταῦτα τοίνυν ζηλώσωμεν, ἵνα τύχωμεν τῶν ἐπηγγελμένων ἡμῖν ἀγαθῶν, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
καὶ μηδὲ αὐτὰ διαστῇ τὰ τῆς κόνεως· μεθʼ ὧν δώῃ καὶ ἡμῖν ὁ θεὸς τὴν τῶν σωζομένων γενέσθαι μερίδος καὶ τὴν τῶν ζώντων χώραν ἰδεῖν, ὅτι αὐτῷ πρέπει πᾶσα δόξα… ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΜΗΔΕΙΣ ΔΙΩΚΗ ΣΕ ΤΥΡΡΑΝΟΣ
|
Incipit |
|
καὶ μηδὲν πλεῖον ζητείτω, ἵν ̓ οὕτως δυνηθῇ τῶν ὄντως ἀγαθῶν ἐπιτυχεῖν ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἀξιωθῆναι χάριτι...
|
Desinit |
|
Και μηδενι αντι κακου αποδοσης.
|
Desinit |
|
καὶ μηδέποτε δυναμένα εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν
|
Desinit |
|
καὶ μηδέποτε δυναμένα εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΜΗΝ ΕΙ ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΟΣ
|
Incipit |
|
καὶ μὴν εἰ ἀπερίγραπτος
|
Incipit |
|
Καὶ μὴν ἕτερον ἐρχῆν σε, ὦ ἱερὰ κεφαλή
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΜΙΑΝ ΑΡΜΟΝΙΑΝ ΕΞ ΑΠΑΝΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΩ
|
Desinit |
|
και μικραν τινα την υπαρχουσαν αυτοις δυναμιν, λογισομεθα.
|
Desinit |
|
καὶ μιμηταὶ γενόμενοι τῶν ἀπ’ αἰῶνος εὐαρεστησάντων Χριστῷ, ὅτι αὐτοῦ ἐστι τὸ ἔλεος...
|
Desinit |
|
καὶ μισθὸς
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΜΝΗΜΗΝ ΑΝΕΧΑΛΕΙΠΤΟΝ ΕΙΣ ΓΕΝΕΑΣ ΑΠΑΣΑΣ
|
Desinit |
|
καί μοι πίστευε, τῆς εἰς Ἱεροσόλυμα ἀφίξεώς τε καὶ προσκυνήσεως μεῖζον ἀσυγκρίτως τοῦτο συνάντημα καὶ κερδαλεώτερον εὑρεθήσεται
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΝΟΟΥΜΕΝΗΣ ΚΑΙ ΝΟΟΥΣΗΣ
|
Desinit |
|
καὶ μόρφωσις εὐνοίας
|
Desinit abruptus |
|
καὶ Μούσαις ἀπέλυσε τοὺς ἑστιωμένους
|
Detail(s) |
|
ΚΑΙ ΜΥΡΙΑ ΕΡΓΑΣΑΜΕΝΟΣ ΘΑΥΜΑΤΑ ΕΝ ΒΑΘΥΤΑΤΩ ΓΗΡΑ ΤΟΝ ΒΙΟΝ ΑΠΕΛΙΠΕΝ
|
Desinit |
|
και μυσταγωγος των απορρητων λογων.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΟΥΜΕΝ ΕΚ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΤΥΧΩΜΕΝ ΣΩΤΗΡΙΑΣ, ΧΑΡΙΤΙ ΤΟΥ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ Ω ΠΡΕΠΕΙ ΠΑΣΑ ΔΟΞΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΝΑ ΕΥΛΟΓΟΥΜΕΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ ΤΟ ΠΑΝΑΓΙΩΝ
|
Desinit |
|
καὶ νὰ τὸν πολεμοῦν μὲ καρδιακὴν προσευχήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΝΑ ΦΥΓΩΜΕΝ ΤΗΝ ΜΕΛΛΟΥΣΑΝ ΚΟΛΑΣΙΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΙΩΝΙΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΝΑ ΕΠΙΤΥΧΩΜΕΝ
|
Desinit |
|
Καὶ νεκρὸν ἔστιν ἐνταῦθα ἰδεῖν τοὺς ἔτι ζῶντας ἐφ' ἑαυτὸν συγκινοῦντα
|
Incipit |
|
και νεμομενους και νεμοντας, εν ειναι παντας εν Χριστω Ιησου, νυν τε και εις την εκειθεν αναπαυσιν, ων η δοξα και το κρατος, εις τους αιωνας των αιωνων αμην.
|
Desinit |
|
Καὶ νεῦρα συνθλῶ καὶ παραλύω τόνον
|
Incipit |
|
καὶ νηστεία [
|
Desinit |
|
καὶ νήφοντα
|
Desinit |
|
καὶ νίκαις ἀσυγκρίτοις
|
Desinit |
|
καὶ νίκην ἁπασῶν καλλίστων ἀναιρησόμεθα
|
Desinit |
|
καὶ νίκην ἐλογίσω
|
Desinit |
|
καὶ Νικολάου συμμαχοῦντος εὐτύχει
|
Desinit |
|
καὶ Νινευῒ ἡ πόλις, ἥνπερ ὁ Νῖνος ἔκτισεν...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΝΟΟΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΝΟΣΕΡΑΙ ΚΑΙ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΙ ΑΡΡΩΣΤΙΑΙ
|
Desinit |
|
Καὶ νῦν ἄρα τῶν πρὸς ὑμᾶς ὑπόθεσιν ἔχουσα λόγων ἡμέρα κατέλαβεν
|
Incipit |
|
Καὶ νῦν ἐν ἱματισμῷ διαχρύσῳ περιβεβλημένη
|
Incipit |
|
καὶ νῦν ἐν τῷδε τῷ βίῳ καὶ μετὰ τοῦτον τῷ αἰωνίῳ
|
Desinit |
|
Καὶ νῦν ὄντως ἡ ἡμέρα
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΝΥΝ ΟΝΤΩΣ ΗΜΕΡΑ ΤΗ ΗΜΕΡΑ ΕΡΕΥΓΕΤΑΙ ΡΗΜΑ
|
Incipit |
|
και νυν πληρωσαντι και πληρουντι αμην.
|
Desinit |
|
και νυν πληρωσαντι και πληρουντι αμην.
|
Desinit |
|
καὶ νῦν πληρώσαντι καὶ πληροῦντι ἀμήν.
|
Desinit |
|
και νυν πληρωσαντι και πληρουντι, αμην.
|
Desinit |
|
και νυν πληρωσαντι και πληρουντι, αμην.
|
Desinit |
|
καὶ νῦν πληρώσαντι καὶ πληροῦντι, ἀμήν.
|
Desinit |
|
και νυν πληρωσαντι και πληρουντι. αμην.
|
Desinit |
|
και νυν πληρωσαντι και πληρουντι· αμην
|
Desinit |
|
και νυν πληρωσαντι και πληρουντι· αμην·
|
Desinit |
|
και νυν πληρωσαντι καυ πληρουντι αμην.
|
Desinit |
|
και νυν πληρωσαντι, και πληρουντι, αμην.
|
Desinit |
|
και νυν πληρωσαντι· και πληρουντι, αμην.
|
Desinit |
|
και νυν πληρωσαντι· και πληρουντι, αμην.
|
Desinit |
|
και νυν πληρωσαντι· και πληρουντι, αμην.
|
Desinit |
|
καὶ νῦν τάδε [λέγει
|
Desinit |
|
καὶ νὺξ τὸ φῶς διεδέχετο
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΞΗΡΑ ΦΑΝΕΙΣΑ ΓΗ ΠΡΟΣΗΓΟΡΕΥΘΗ
|
Desinit |
|
Καὶ ὁ ἀκούσαντες ζήσονται, ὅτι αὐτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ Ο ΑΝΟΙΞΑΣ ΜΟΥ ΤΟΥΣ ΟΦΘΑΛΜΟΥΣ ΕΦΩΤΑΓΩΓΗΣΕΝ ΜΕ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ Ο ΑΝΟΙΞΑΣ ΜΟΥ ΤΟΥΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΟΦΘΑΛΜΟΥΣ
|
Incipit |
|
καὶ ὁ Ἀριστοτέλης παρέδωκεν ἃ εἰπωμεν ἐν τῇ παρούσῃ πραγματείᾳ, ἵνα ἀποδεικνύοντες μὴ τούτοις χρώμεθα ὡς παρεμποδίζουσι τὴν ἀπόδειξιν.
|
Desinit |
|
καὶ ὁ αρχιερεὺς ἐνδύετον
|
Incipit |
|
ΚΑΙ Ο ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ
|
Desinit |
|
καὶ ὁ βουλόμενος μὴ ἁμαρτάνειν ἐν λόγῳ τὰς κλίσεις τῶν ὀνομάτων καὶ τῶν ῥημάτων τὰς ἐγκλίσεις ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ διερχόμενος, {καὶ} οὕτως ὀρθῶς καὶ ἀπταίστως τὸν κανόνα καὶ ὅρον τοῦ λόγουσα φηνιεῖ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ Ο ΓΗΡΕΥΩΝ
|
Desinit |
|
καὶ ὁ δεύτερον παραδραμὼν ἐκ τοῦ τρίτου διορθώσεται· γένοιτο δὲ...
|
Desinit |
|
καὶ ὁ δεύτερον παραδραμὼν ἐκ τοῦ τρίτου διορθώσεται· γένοιτο δὲ...
|
Desinit |
|
και ο εβδομος αγγελος.
|
Incipit abruptus |
|
ΚΑΙ Ο ΕΚΛΕΙΣΤΟΣ ΧΡΥΣΟΣ
|
Desinit |
|
καὶ ὁ ἐπίσκοπος συνελθὼν μετὰ κηρῶν καὶ ὕμνων, ἔθαψαν αὐτὴν ἐν ἐπισήμῳ τόπῳ, ἅπαντες δόξαν καὶ προσκύνησιν ἀναπέμποντες ... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ ὁ ἐπίσκοπος συνελθὼν μετὰ κηρῶν καὶ ὕμνων, ἔθαψαν αὐτὴν ἐν ἐπισήμῳ τόπῳ, ἅπαντες δόξαν καὶ προσκύνησιν ἀναπέμποντες ... ἀμήν
|
Desinit |
|
και ο Ησαιας φησιν.
|
Incipit |
|
Και ο Ησαιας φησιν. ον τροπον γαρ
|
Incipit |
|
Καὶ ὁ Ἠσαΐας φησίν· Ὃν τρόπον γὰρ ὁ οὐρανὸς καινὸς καὶ ἡ γῆ καινὴ
|
Incipit |
|
και ο Ησαιας φησιν· ον τροπον γαρ ο ουρανος καινος και η γη καινη.
|
Incipit |
|
και ο Ησαιας φησιν· ον τροπον γαρ ο ουρανος καινος και η γη καινη.
|
Incipit |
|
καὶ ὁ θείος Μακάριος ἀεὶ ὄμματα, καὶ καρδίαν, καὶ νοῦν πρὸς οὐρανὸν ἀτενίζων προσηύχετο, εἰς τὸ ὕψος ἀκλινῶς τὰς χείρας ἔχοντες
|
Desinit |
|
καὶ ὁ Θεολόγ(ος) ἐν τοῖς διστίχοις τοῦτο αὐτὸ ποιεῖ καὶ ἡ ἄκαιρος καὶ συνεχὴς μέριμνα, νοῦς γὰρ ἐμμέριμνος σὴς βιβρώσκων ὀστέα
|
Desinit |
|
ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΒΟΗΘΕΙ ΑΥΤΟΝ
|
Desinit |
|
καὶ ὁ Ἱππώναξ· “καὶ τοὺς σολοίκους ἢν λάβωσι περνᾶσι, τοὺς Φρύγας εἰς Μίλητον ἀλφιτεύσοντας”
|
Desinit |
|
Καὶ ὁ κοινὸς τῶν ἀνθρώπων ἀλάστωρ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ Ο ΚΟΙΝΩΣ ΚΑΤΑΛΑΚΤΗΣ Ι' ΤΟ ΖΙ'
|
Desinit |
|
καὶ ὁ Λατίνος τὰ τρεῖς ὑποστάσεις ὁμολογῶν
|
Incipit |
|
καὶ ὁ λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεὸν καὶ Θεὸς ἦν ὁ λόγος...
|
Desinit |
|
Και ο Μαρκος ουτος ο αποστολος ο πολυειδη βουλευματα επισταμενος
|
Incipit |
|
καὶ ὁ μέγας ὑπεῖξεν Ἀνδρόνικος τίς ἄρα ἔτι σε κατρερήσει
|
Desinit |
|
καὶ ὁ μὲν
|
Desinit |
|
και ο μεν Ιωαννης εγραψε μετα τριαντα δυο χρονους εδο (εδοθη?) αναληψεως εις την Μπατινω (Πατμω?) το νησι, διοχμενος (διωγμενος) απο τον Τραιανον τον βασιλεα.
|
Textus |
|
και ο μεν Λουκας εγραψε μετα ιε' χρονους της αναληψεως εις Αλεξανδρειαν απο την παρακαλωσιν (?) του Πετρου με λογια Εβραικα και γραμματα· ηγουν ο Πετρος, το λεγει, και ο Λουκας το γραφει, και υστερα το μεταγλοτισαν (μεταγλωττισαν), εις τα Ιεροσολυμα, οταν εσμιξεν ο θεος τα τεσσαρα ευαγγελια.
|
Textus |
|
ΚΑΙ Ο ΜΕΝ ΠΑΤΗΡ ΚΑΙ Η ΜΗΤΗΡ
|
Incipit |
|
καὶ ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει, καὶ ὁ Θεὸς ἐν
αὐτῷ μένει, εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
|
Και ο μενων εν τη αγαπη, εν τω θεω μενει και ο θεος εν αυτω. αυτω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων, αμην.
|
Desinit |
|
Καὶ ὁ μονάζων σπουδαίως ... εἰς δόξαν καὶ αἴνεσιν τοὺ φιλανθρώπου θεοῦ ἡμῶν ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ Ο ΝΕΟΤΕΡΟΣ
|
Desinit |
|
καὶ ὁ παρ' ἡμῶν ἀπαιτεῖται. Τὸ μέγα πάσης καθαρότητος, τοὺς θείους ὕμνους ἀναπέμποντας
|
Incipit |
|
καὶ ὁ πεζός φησι λόγος “ἀδαμάντινος ἦν τὸ σῶμα”, ἀνδριὰς δὲ τὴν καρτερίαν, φοῖνιξ δὲ τὴν εὐθύτητα τοῦ σώματος, κιὼν δὲ τὸ μῆκος, ἀστὴρ δὲ τὴν αὐγὴν τοῦ κάλλους. ταῦτα δέτινες ἐπίτασιν ὠνόμασαν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΔΕ ΤΟΥ ΕΙΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΝ ΠΡΟΒΛΗΘΗΝΑΙ ΠΑΡΑ ΔΙΟΣΚΟΡΟΥ ΤΟΝ ΑΝΑΤΟΛΙΟΝ
|
Desinit |
|
Καὶ ὁ σοφώτατος Δανιὴλ ὁ νέος τὸν χρόνον
|
Incipit |
|
καὶ ὁ σωτὴρ τῶν ἁμαρτανόντων, καί σοι πρέπει δόξα… ἀμήν
|
Desinit |
|
και ο ταυτα ποιων ου στρεβλουται ποτε.
|
Desinit |
|
καὶ ὁ τάφος δὲ αὐτοῦ ἀνέβρυσε μύρον εἰς δόξαν ..
|
Desinit |
|
Καὶ ὁ τῆς καλῆς ξυνωρίδος ταύτης τῶν αὐταδέλφων
|
Incipit |
|
ΚΑΙ Ο ΥΙΟΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΣ ΥΠΕΡΦΥΗΣ
|
Desinit |
|
καὶ ὁ ὑπομένων τοὺς πειρασμοὺς εἰσέρχεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν
|
Desinit |
|
καὶ ὁ χρόνος ἐκεῖνος ἡμέρας τξϛʹ.
|
Desinit |
|
καὶ οἱ ἅγιοι ἄγγελοι συλλειτουργοῦσιν αὐτῷ
|
Desinit |
|
και οι ακουοντες τους λογους της προφητειας
|
Desinit abruptus |
|
καὶ οἱ βιασταὶ ἤγουν οἱ ἀγωνιζόμενοι καὶ σπουδάζοντες ἐκεῖνοι ἁρπάζουσιν αὐτήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΙ ΒΙΒΛΟΙ ΑΝΟΙΧΘΗ[ΣΟΝΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΠΛΕΟΝ ΕΞΕΘΗΡΙΟΥΝ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ
|
Incipit |
|
καὶ οἱ δαίμονες τέρπονται καὶ ἡμεῖς κενοδοξοῦντες κολαζόμεθα
|
Desinit |
|
Καὶ οἱ διά τινος κλίμακος ἐπί τινα ὑψηλοτάτην περιώπην
|
Incipit |
|
και οι εν αυτοις
|
Incipit abruptus |
|
καὶ οἱ ἐχθροὶ πίπτουσιν
|
Desinit |
|
καὶ οἱ ἐχθροὶ πίπτουσιν
|
Desinit |
|
καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ μονάζοντες δώσουσι πόλεμον μέγαν καὶ φοβερὸν καὶ κόψουσιν ἀλλήλως αὐτῶν.
|
Desinit |
|
καὶ οἱ κώδωνές σου, προφῆτα… διήχησαν (vel διηχήθησαν) ἐν τῷ κόσμῳ καὶ διὰ τοῦτο εὐλογητὸς κύριος… ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ οἱ μαθηταὶ ἐ[παιδεύθησαν
|
Desinit |
|
Και οι μεν στρατιωται διαμεριζονται τα ιματια αυτου· των δε σταυρωθεντων δυο ληιστων ο εις αυτων μετανοησας ωμολογησε· και οτι το σωμα τεθεν εν τω μνημειωι. ηγερθη τριημερον· και μετα ταυτα ανεληφθη, βλεποντων των μαθητων·
|
Desinit |
|
καὶ οἱ μοιχοί
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑ ΤΟΥΤΩΝ ΤΗΝ ΑΡΧΗΝ ΠΑΡΑΛΑΒΟΝΤΕΣ ΜΑΡΚΟΣ ΓΕ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΕΙΩΝΕΙ ΤΟΥΤΟΝ ΜΑΡΤΥΡΗΣΩΣΙΝ ΥΠʹ ΑΥΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ
|
Desinit |
|
καὶ οἱ πολλάκις ἡττηθέντες τῶν νενικηκότων ἐκράτησαν
|
Desinit |
|
καὶ οἱ σὺν ἡμῖν ἁγιώτατοι καὶ θεοφιλέστατοι ἐπίσκοποι πάντες καὶ καθηγούμενοι, καὶ ὁ σὺν ἡμῖν εὐσεβὴς ἅπας κλῆρός τε καὶ λαός. Ἡ χάρις τοῦ παναγίου Πνεύματος εἴη μετά σου καὶ πάντων τῶν σῶν. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ οἱ τῶν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΙ ΦΟΒΟΥΜΕΝΟΙ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΕΥΡΗΣΟΥΣΙΝ ΑΥΤΟΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΙΚΟΣ ΚΑΛΥΠΤΩΝ ΑΣΧΗΜΟΣΥΝΗΝ
|
Desinit |
|
καὶ οἰκουμενικὰς ἑπτὰ συνόδους
|
Desinit |
|
καὶ οἰκτείρησόν με διὰ τὴν εὐσπλαγχνίαν σου. Ὅτι σὺ εὐλογημένος εἶ καὶ δεδοξασμένος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ οἰκτείρησόν με διὰ τὴν εὐσπλαγχνίαν σου. Ὅτι σὺ εὐλογημένος εἶ καὶ δεδοξασμένος εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ οἰκτίρησόν με διὰ τὴν εὐσπλαγχνίαν σου· ὅτι σὺ εὐλογημένος εἶ μετὰ τοῦ εὐλογημένου σου Πατρὸς καὶ τοῦ Πνεύματός σου τοῦ ἁγίου καὶ ζωοποιοῦ καὶ παρακλήτου, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ
εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
Καὶ οἰκτίρμονα θεὸν ἵνα εὑρώμεθα ἄνεσιν ἐν κυρίῳ ὅτι αὑτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΙΝ ΟΙΝΩΔΕΙΣ ΤΩΝ ΣΤΑΦΥΛΩΝ
|
Desinit |
|
καὶ οἷον συναναλογωθείσης αὐτῷ
|
Desinit |
|
και οισει οπου ου θελεις, τουτο δε ειπε
|
Desinit abruptus |
|
καὶ ὁκόσα εἰκοσταῖα. δηλονότι ἄνω κενωντέον. κατὰ τὸ
|
Desinit |
|
καὶ ὅλην τὴν νύκτα λέγετε ἀπαύστως
|
Desinit |
|
καὶ ὅλον αὐτὸν σῳζόμενον.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΛΟΝ ΣΩΟΝ ΕΥΡΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΟΝ ΑΡΡΗΤΟΝ ΕΥΩΔΙΑΣ ΠΛΗΡΟΥΜΕΝΟΝ ΤΗ ΘΗΚΗ ΤΕ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΚΑΤΑΤΙΘΕΑΣΙ ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΝΤΙΜΩΣ ΤΟ ΩΣ ΑΛΗΘΩΣ ΚΗΔΕΥΟΥΣΙ ΤΙΜΙΟΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΛΟΝΩΝ ΜΕΝ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΑΓΙΩΝ ΟΠΟΥ ΕΠΟΛΙΤΕΥΘΗΣΑΝ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ
|
Incipit |
|
καὶ ὅλως προσηνῆ καὶ μείλιχα
|
Desinit |
|
Και ομιλιων συνεχως τῳ λαῳ· ταυτα παντα συνεγραψαμην αληθει τοις μεν συνων και αυτοπτης γενομενος … και εναρετων πραξεων εαυτους … αμην.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΜΟΙΑ ΚΑΤΑ ΠΑΝΤΑ
|
Desinit |
|
καὶ ὁμοίως
δεινὸν δ’ ἀμφ’ Ἀχιλῆα κυκ{v}ώμενον ἵστατο κῦμα
|
Desinit |
|
καὶ ὁμολογεῖσθαι δεῖ καὶ ἐξετάζειν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΣΤΕΦΑΝΩ ΚΕΚΟΣΜΗΜΕΝΟΣ
|
Desinit |
|
Καὶ ὁμονίας ἀπέστειλαν πρὸς τὸν πάπαν
|
Desinit |
|
καὶ ὁμοτίμου κατὰ πολὺ διαφέροντα
|
Desinit |
|
καὶ ὁμοῦ τὰ πάντα ἔτη τῆς ζωῆς αὐτοῦ νθ'
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΜΟΥ ΤΩ ΥΙΩ ΩΣ ΟΙ ΘΕΙΟΙ ΟΥΤΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΕΞΕΙΛΗΦΑΣΙΝ
|
Desinit |
|
καὶ ὃν ἐχρῆν
|
Desinit |
|
καὶ ὀνειδισμόν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΠΤΑ ΔΙΔΟΜΕΝΑ ΒΗΧΑ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙΝ ΔΥΝΑΤΑΙ
|
Desinit |
|
καὶ ὀρθῶν δογμάτων κατάληψιν
|
Desinit |
|
καὶ ὅσα ἀλλὰ ἡμῖν ἀπεδόθη τῇ προθέσει ταύτῃ εὐσεβῆ καὶ τοῖς διδασκάλοις συνᾴδοντα νοήματα.
|
Desinit |
|
καὶ ὅσα ἐβεβαίωσαν βεβαιοῦμεν, καὶ ὅσα ἀναθεμάτισαν ἀναθεματίζομεν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΣΑ ΕΙΝΑΙ ΑΙΣΘΗΤΑ ΚΑΙ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΟΣΑ ΤΙΣ ΠΟΝΕΕΙ
|
Desinit |
|
Και οσαι προφητιδες: Σαρρα:
|
Incipit cuiusdam partis |
|
καὶ ὅσαπερ ἡμῖν δι' αἰτίαν ἐλέγετο
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Και οσοι προφηται εγενοντο απο κτισεως: Αδαμ: Ενωχ: Νωε:
|
Incipit |
|
καὶ ὅσοι τὸ ἐλάμβανον ἐκεῖνο τὸ ἅγιον μύρον
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΣΤΙΣ ΔΕ ΕΤΕΡΟΣ ΑΝΗΡ ΑΓΑΘΟΣ
|
Desinit |
|
καὶ ὅτε νοήσεις ὅτι ἀνέβησαν ποιεῖ αὐτὰ ψυχρὰ καὶ χρῶ
|
Desinit |
|
καὶ ὅτε πρῶτον οἷός τε ἐγένετο ταῦτα ἐν ἑνὶ συμφορῆσαι βιβλίῳ, συνέθηκέ τε καὶ ἀπεριμερίμνως ἐκδέδωκεν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΤΕ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΗΝ ΕΠΑΝΩ ΦΟΡΟΝ
|
Desinit |
|
Καὶ ὅτε σταυροῦ μνείαν
|
Incipit |
|
Καὶ ὅτε σταυροῦ μνείαν ἐπετελοῦμεν
|
Incipit |
|
Καὶ ὅτε τοῦ σταυροῦ μνείαν ἐπετελοῦμεν, ἔξω τῆς πόλεως τὴν
|
Incipit |
|
και οτι εφανη Μαρια τη Μαγδαληνη και ανεληφθη εις τον ουρανον και εκαθισεν εκ δεξιων του θεου.
|
Desinit |
|
και οτι εφανη πρωτον Μαρια τη Μαγδαληνη, και ανεληφθη εις τον ουρανον, και εκαθισεν εκ δεξιων του θεου.
|
Additio |
|
Καὶ ὅτι ἐφάνη τρίτον Μαρίᾳ τῇ Μαγδαληνῇ καὶ ἀνελήφθη εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐκάθισεν ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ.
|
Additio |
|
ΚΑΙ ΟΤΙ ΣΥΝΗΨΕΝ ΩΣ ΜΕΣΙΑΣ ΤΑΥΤΑ ΠΟΛΕΜΟΙΣ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΤΙΣΙΝ ΕΘΕΣΙ ΔΙΙΣΤΑΜΕΝΑ
|
Desinit |
|
και οτι το σωμα τεθεν εν τω μνημειω ηγερθη τριημερον· και μετα ταυτα ανεληφθη βλεποντων των μαθητων.
|
Desinit |
|
καὶ ὅτι τὸ τέλος πάντων λοιπὸν ἤγγισεν, καὶ ὀφείλουσιν πάντες ἕτοιμοι γίνεσθε (γίνεσθαι), ὡς λόγον ἀποδιδόντες τῶ κριτῆ· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Καὶ ὅτι φησὶν ὁ βουλόμενος ἀκριβῶς τηρῆσαι τὰς ἐντολὰς καὶ ἐν αὐταῖς ἐμμένειν, μὴ ἀλλοχόθεν βαλέτω τὴν ἀρχήν, ἀλλὰ ἀπὸ τοῦ θείου φόβου ἀρξάμενος κατὰ τάξιν ἐργαζέσθω ἵνα μὴ εἰς χάος ὀλισθήσῃ
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΙ ΟΥ ΓΙΝΩΣΚΟΥΣΙΝ ΑΥΤΟΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
|
Desinit |
|
καὶ οὐ κατανοήσας τὴν θείαν εὐεργεσίαν ἐζημιώθης τὸ ἐκ τῆς ὑπομονῆς κέρδος, εἴπερ ἐν τῇ ὑπομονῇ ἡμῶν τὰς ψυχὰς ἡμῶν κτήσασθαι κελευόμεθα.
καὶ ἀτενὴς ἀπόβλεψις καὶ ὑποταγὴ πρὸς τὸν Κύριον, καὶ ὑποταγὴ παντὶ ἀνθρώπῳ διὰ τὸν Κύριον· ᾧ πρέπει δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ οὐ μὴ ἁμάρτῃς εἰς θεόν
|
Desinit |
|
καὶ οὐ μόνον ἀπὸ τῶν ὁρωμένων, ἀλλὰ καὶ αὐτῶν τῶν ἀοράτων δαιμόνων, ὅπως καὶ τῆς μακαρίας ζωῆς ἐπιτύχωμεν, χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ οὐ παντάπασι μάτην ὁ τοσοῦτος τοῦ λόγου δρόμος.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
καὶ οὐ προσεχῆ οὐδ' ἐξ οἰκείων ἀρχῶν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΥ ΤΙ ΠΟΥ ΠΑΤΗΡ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΟΥ ΤΥΓΧΑΝΕΙ ΕΠΙΣΤΥΟΝ ΜΑΛΛΟΝ ΕΜΑ
|
Desinit |
|
και ου χωρουσης εις τον εξης.
|
Desinit |
|
καὶ οὐδὲ τοῦτο εἰς τὰ ταμεία
|
Desinit |
|
Καὶ οὐδὲ ὡς βασιλέα
|
Desinit |
|
καὶ οὐδεὶς ἄλλος ἔχει τὰ χρήματα ἢ οὗτος · ἐὰν οὖν σωφρονῆτε, τὰ ὑμέτερ' αὐτῶν κομιεῖσθε
|
Desinit |
|
καὶ οὐδὲν πλέον ἀεὶ τοῖς ἡμετέροις ἢ τοῖς σοῖς βουλήμασι χαριούμεθα
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΥΔΕΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑΝ ΕΧΕΙ ΖΩΗΝ
|
Desinit |
|
και ουκ αλλην ειναι πεπιστευκαμεν.
|
Desinit |
|
και ουκ αλλην ειναι πεπιστευκαμεν.
|
Desinit |
|
καὶ οὐκ ἄλλην πεπιστεύκαμεν.
|
Desinit |
|
και ουκ αλλην πεπιστευκαμεν.
|
Desinit |
|
και ουκ αλλην της (?) πεπιστευκαμεν.
|
Desinit |
|
καὶ οὐκ ἔστιν οὐδεὶς ὃς ἀντιστήσεται τῷ βουλήματι αὐτοῦ. Αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΥΚ ΗΛΛΟΙΩΜΑΙ
|
Desinit |
|
καὶ οὐκ ἦττον ἐν τοῖς λεγόμενοις ἀγαθοῖς
|
Desinit |
|
καὶ οὐκ οἶδα εἴ τις με ἐπαινέσεσται μετὰ σὲ τὴν ψυχὴν ἐκφυσήσαντα
|
Desinit |
|
και ουρανων βασιλειαν επαγγελλεται, και ευ, αγγελλειν διδασκει.
|
Desinit |
|
καὶ οὑστινασοῦν τί τις
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΕΣΤΩΣ
|
Incipit |
|
καὶ οὗτοι μὲν ὑπὲρ τῆς μιαιφονίας τὴν εἴσπραξιν ἀπέτισαν· ὁ δὲ δίκαιος ὑπάρχει ἐν οὐρανοῖς τὰς ὑπὲρ ἡμῶν ἐκτελῶν προσευχὰς… Ἀμήν.
|
Desinit |
|
Καὶ οὗτοι οἱ ἀριθμοὶ οὓς εὑρήσεις κειμένους ἐν τῷ τεύχει κατὰ τὸ ὕφος τῆς ἀναγνώσεως μετὰ μ΄ κεφάλαια καὶ λ΄ μαρτυρίας· εἰσὶν δὲ οἱ πάντες λϛʹ.
|
Explanatio |
|
ΚΑΙ ΟΥΤΟΣ ΕΤΕΧΝΩΘΗ ΤΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ
|
Desinit |
|
καὶ οὗτος κήρυξ τῆς νέας διαθήκης, μετὰ ταῦτα τοῖς ἄλλοις ἐξεῖπεν.
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ
|
Incipit |
|
και ουτος ο κηρυξ
|
Incipit |
|
και ουτος ο κηρυξ της αυτης νεας διαθηκης μετα ταυτα
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ της νεας
|
Incipit |
|
καὶ οὗτος ὁ κήρυξ τῆς νέας διὰ θήκης (διαθήκης) μετὰ ταῦτα· τοῖς ἄλλοις ἐξ εἶπεν (ἐξεῖπεν)·
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης
|
Incipit |
|
καὶ οὗτος ὁ κῆρυξ τῆς νέας διαθήκης
|
Incipit |
|
και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης
|
Incipit |
|
και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης
|
Incipit |
|
και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα
|
Incipit |
|
Καὶ οὗτος ὁ κήρυξ τῆς νέας διαθήκης μετα ταῦτα
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα
|
Incipit |
|
και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα
|
Incipit |
|
Καὶ οὗτος ὁ κήρυξ τῆς νέας διαθήκης μετὰ ταῦτα τοῖς ἄλλοις
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα τοις αλλοις εξειπεν
|
Incipit |
|
και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα τοις αλλοις εξειπεν
|
Incipit |
|
και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα τοις αλλοις εξειπεν· αρξαμενος απο της γενεσεως του Προδρομου
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα, τοις αλλοις
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα, τοις αλλοις εξειπειν αρξαμενος
|
Incipit |
|
Καὶ οὗτος ὁ κήρυξ τῆς νέας διὰθήκης μετὰ ταῦτα, τοῖς ἄλλοις ἐξεῖπεν
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα, τοις αλλοις εξειπεν αρξαμενος απο της γενεσεως του Προδρομου
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ της Νεας Διαθηκης μετα ταυτα.
|
Incipit |
|
και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα· τοις αλλοις εξειπεν.
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης, μετα ταυτα
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης, μετα ταυτα τοις αλλοις εξειπεν
|
Incipit |
|
Καὶ οὗτος ὁ κήρυξ τῆς νέας διαθήκης, μετὰ ταῦτα τοῖς ἄλλοις ἐξεῖπεν
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης, μετα ταυτα,
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης· μετα ταυτα
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης· μετα ταυτα τοις αλλοις εξειπεν
|
Incipit |
|
και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης· μετα ταυτα τοις αλλοις εξειπεν
|
Incipit |
|
και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης· μετα ταυτα τοις αλλοις εξειπεν·
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ της νεας, διαθηκης τα αυτα τοις αλλοις εξειπεν, σαρξ αμνος απο της γενεσεως Ιωαννου ελθων
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κυρηξ της νεας διαθηκης
|
Incipit |
|
και ουτος ο κυρηξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα, τοις αλλοις εξειπεν
|
Incipit |
|
Καὶ οὗτος ὁ λόγος τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν ἔχει
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Και ουτος ο της παλαιας και νεας διαθηκης κηρυξ
|
Incipit |
|
καὶ οὗτος ὁ Χριστὸς ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ θεοῦ σάρκα φορῶν· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Και ουτος ου της παλαιας αλλα της νεας διαθηκης
|
Incipit |
|
Καὶ οὗτος οὐ τῆς Παλαιᾶς ἀλλὰ τῆς Νέας Διαθήκης κῆρυξ, ὃς συνέγραψεν ἡμῖν πῶς τε καὶ πότε ἐτέχθη καὶ ἐκ τίνος ὁ τῆς δευτέρας καταστάσεως ἀρχηγός, τουτέστιν ὁ δεσπότης Χριστός, καὶ ὅπως ἐπολιτεύθη καὶ ἀπεκτάνθη καὶ ἀνέστη καὶ εἰς οὐρανοὺς ἀνελήλυθεν, ἔνθα ἐστὶ τῆς δευτέρας (variante in von Soden, p. 318) καταστάσεως ἡ πολιτεία. Δόξα τῷ ἐξ ἀρχῆς ἑτοιμάσαντι καὶ προκαταγγείλαντι περὶ τούτων Θεῷ καὶ νῦν πληρώσαντι καὶ πληροῦντι. Ἀμήν.
|
Textus |
|
και ουτος ου της παλαιας· αλλα της νεας διαθηκης κηρυξ
|
Incipit |
|
Καὶ οὗτος παρὰ τοῦ αὐτοῦ καὶ πρὸς τὸν αὐτὸν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Και ουτος της νεας
|
Incipit |
|
Και ουτος της νεας διαθηκης
|
Incipit |
|
Και ουτος της νεας διαθηκης
|
Incipit |
|
Και ουτος της νεας διαθηκης
|
Incipit |
|
Καὶ οὗτος τῆς Νέας Διαθήκης κῆρυξ ἀναφανείς, τὰ παραλελειμμένα τοῖς ἄλλοις εὐαγγελισταῖς συγγραψάμενος καὶ ἀναπληρώσας τὰ λοιπὰ τοῖς ἄλλοις ὁμοίως ἐξεῖπε, βάπτισμα, πολιτείαν, θάνατον καὶ ἀνάστασιν καὶ ἄνοδον τὴν εἰς τὸν οὐρανόν, ἔνθα ἐστὶ τῶν ἀθανάτων καὶ δικαίων ἀνθρώπων καὶ ἀγγέλων τὸ κατοικητήριον, τουτέστι τῆς δευτέρας καταστάσεως ὁ τόπος. Δόξα τῷ ταῦτα ἑτοιμάσαντι καὶ προμηνύσαντι καὶ ἔτι πληροῦντι. Ἀμήν.
|
Textus |
|
και ουτος της νεας διαθηκης κηρυξ υπαρχων
|
Titulus initialis |
|
Και ουτος της νεας διαθηκης κηρυξ υπαρχων
|
Incipit |
|
και ουτος της νεας διαθηκης κηρυξ υπαρχων
|
Incipit |
|
καὶ οὗτος τῆς νέας διαθήκης κήρυξ ὑπάρχων
|
Incipit |
|
και ουτος της νεας διαθηκης κηρυξ υπαρχων
|
Incipit |
|
Καὶ οὗτος τῆς Νέας Διαθήκης κῆρυξ ὑπάρχων τὰ αὐτὰ τῷ πρὸ αὐτοῦ ἡμῖν συνέγραψεν, ἐκ τῆς κατὰ τὸ βάπτισμα ἱστορίας ἀρξάμενος, ἥτις καὶ τύπος ἐστὶ τῆς ἐκ νεκρῶν ἀναστάσεως, λέγω δὴ τῆς καινῆς καὶ οὐρανίου πολιτείας, ὅπως τε ἐβαπτίσθη καὶ ἐπολιτεύθη καὶ ἀπεκτάνθη καὶ ἀνέστη καὶ εἰς οὐρανοὺς ἀνελήλυθεν, ἔνθα ἐστὶ τῆς δευτέρας καταστάσεως ὁ τόπος καὶ ἡ πολιτεία. Δόξα τῷ ἐξ ἀρχῆς ἑτοιμάσαντι καὶ προμηνύσαντι περὶ τούτων Θεῷ καὶ νῦν πληρώσαντι καὶ πληροῦντι. Ἀμήν
|
Textus |
|
Και ουτος της νεας διαθηκης κηρυξ υπαρχων, τα αυτα τω προ αυτου
|
Incipit |
|
Και ουτος της νεας διαθηκης κηρυξ υπαρχων.
|
Incipit |
|
Καὶ οὗτος τῷ δευτέρῳ ἔτει Δαρείου προφητεύει
|
Incipit |
|
Καὶ οὗτος, κῆρυξ τῆς αὐτῆς Νέας Διαθήκης ὤν, τὰ αὐτὰ τοῖς ἄλλοις ἐξεῖπεν, ἀρξάμενος ἀπὸ τῆς γενέσεως τοῦ Προδρόμου, ἐλθὼν καὶ ἐπὶ τὴν αὐτοῦ γένεσιν, εἰπὼν δὲ καὶ τὴν κατὰ νόμον πολιτείαν, ὁμοίως καὶ τὴν εὐαγγελικήν, λέγω δὴ βάπτισμα, θάνατον καὶ ἀνάστασιν· ἐς ὕστερον καὶ αὐτὸς τὴν ἄνοδον τὴν εἰς τὸν οὐρανὸν κατήγγειλεν, ἔνθα ἐστὶ τὸ τῆς δευτέρας ἡμῶν καταστάσεως κατοικητήριον. Δόξα τῷ ἐξ ἀρχῆς ἑτοιμάσαντι καὶ προμηνύσαντι περὶ τούτων Θεῷ καὶ νῦν πληρώσαντι καὶ πληροῦντι. Ἀμήν.
|
Textus |
|
καὶ οὗτος, οὐ τῆς παλαιᾶς ἀλλὰ τῆς νέας διαθήκης
|
Incipit |
|
και ουτος, ου της παλαιας αλλα της νεας διαθηκης κηρυξ
|
Incipit |
|
και ουτος, ου της παλαιας, αλλα της νεας διαθηκης κηρυξ,
|
Incipit |
|
και ουτος· ου της παλαιας αλλα της νεας διαθηκης κηρυξ
|
Incipit |
|
Και ουτος· ου της παλαιας, αλλα της νεας διαθηκης κηρυξ
|
Incipit |
|
καὶ οὕτω δυνήσῃ τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν ἐπιτυχεῖν, χάριτι…
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΥΤΩ ΜΕΝ ΟΙ ΕΝΘΕΟΙ ΚΑΙ ΥΠΗΛΟΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΝΟΙΑΝ
|
Incipit |
|
καὶ οὕτω πάλιν παραινέσας καὶ διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΥΤΩ ΠΙΣΤΕΥΟΜΕΝ
|
Desinit |
|
Καὶ οὕτω ποιεῖ ἡμᾶς κληρονόμους τῶν μελλόντων καὶ αἰωνίων ἀγαθῶν· ὧν καὶ τύχοιμεν πάντες· ἐν αὐτῷ...
|
Desinit |
|
και ουτω τας εγκειμενας ερμηνειας ινα ευσυνοπτα εσται, τοις εντυγχανουσι τα νοηματα·
|
Desinit |
|
καὶ οὕτω τῶν ἐντεῦθεν ἐκλείπει, πρὸς τὰς αἰωνίους δὲ μονὰς μετοικίζεται.
|
Desinit |
|
καὶ οὕτως ] αἰτούμενος
|
Incipit |
|
καὶ οὕτως ἀνδρείως ἀγωνισαμένη παρέδωκε τῷ κυρίῳ τὸ πνεῦμα αὐτῆς ἀπολαβοῦσα τὸν στέφανον τῆς ὁμολογίας παρὰ Χριστοῦ (vel τὸ πνεῦμα τῷ κυρίῳ παρέδωκεν, τοὺς ὑπὲρ τῆς ἀθλήσεως καὶ παρθενίας στεφάνους… κομισαμένη· καὶ λαμπαδηφοροῦσα πομπεύει μετʼ ἀγγέλων τὸν πατέρα καὶ υἱὸν… ὑμνοῦσα καὶ δοξάζουσα)… ἀμήν.
|
Desinit |
|
και ουτως απεθανεν των σπλαγχνων αυτου εξω χυθεντων.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΥΤΩΣ ΑΡΞΗΤΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΝ
|
Desinit |
|
και ουτως αχρι τελους των δεκα επτα εβδομαδων.
|
Desinit |
|
και ουτως βοηθησει μοι ο θεος, και το αγιον ευαγγελιον αμην.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΥΤΩΣ ΔΙΑ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΑΠΑΛΥΝΕΙ
|
Desinit |
|
καὶ οὕτως ἐμαρτύρησεν ὁ ἅγιος Ἰάκωβος ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τελειωθείς... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ οὕτως ἐπληροφορήθη ὁ γέρων τοῦ ζητήματος
|
Desinit |
|
καὶ οὕτως καταστέλλεται τὸ ποτήριον
|
Desinit |
|
και ουτως μεχρι των δεκα [...]
|
Desinit abruptus |
|
και ουτως παλιν ελευσεται, και τελειοι και αυτος την εαυτου συγγραφην.
|
Desinit abruptus |
|
ΚΑΙ ΟΥΤΩΣ ΠΕΠΛΗΡΩΤΑΙ Η ΤΩΝ ΓΑΜΙΚΩΝ ΣΥΝΑΛΛΑΓΜΑΤΩΝ ΔΙΑΤΑΞΙΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΥΤΩΣ ΤΕΛΕΙΟΥΣΘΑΙ ΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ Ο ΧΕΙΡΟΤΟΝΟΥΜΕΝΟΣ
|
Desinit |
|
καὶ οὕτως τὸν καλὸν ἀγῶνα ἀγωνισάμενος τὸ βραβεῖον ἀνεδήσατο τῆς νίκης παρὰ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν… ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ οὕτως τὸν πνευματικὸν οἶκον τελειοῦμν, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΥΤΩΣ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΕΝΩΘΗ
|
Desinit |
|
και ουχ ευρισκει το[τε
|
Desinit abruptus |
|
ΚΑΙ ΟΥΧ ΩΣ ΤΥΧΟΙ ΠΕΡΙ ΤΟΥΤΩΝ ΣΚΟΠΩΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΥΧΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ
|
Desinit |
|
καὶ ὀφειλομένην αὖ δοξολογίαν τῷ ὕψει σου· ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ ὀφείλουσιν πάντες ἕτοιμοι γίνεσθαι ὡς λόγον ἀποδιδόντες τῶ κριτῆ· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
και οψαριον επικειμενον και αρτον,
λεγει α[υτοις
|
Desinit abruptus |
|
και π’ (υπ’) αυτου του Ιωαννου, εξεδοθη.
|
Desinit |
|
και παθη τον σαρκιω.
|
Desinit |
|
και παθητον σαρκιω
|
Desinit |
|
καὶ παθητὸν σαρκίω (!)
|
Desinit |
|
καὶ παῖδες ἐπιχαίρωσι πατρὶ τροπαιοφόρῳ
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Καὶ πάλαι τῷ θείῳ Δαβὶδ περὶ ἡμῶν πάντως προκελαδῆσαν τὸ πνεῦμα τὸ ἄγιον ἔγνωσται
|
Incipit |
|
καὶ παλαιῶν συγγραμμάτων καὶ παροιμιῶν εὐστόχων
|
Desinit |
|
Καὶ πάλιν ἀναργύρων πανήγυρις ἰατρῶν καὶ πάλιν ἐξ ἀνθρώπων
|
Incipit |
|
καὶ πάλιν ἀνῆλθεν ὅθεν κατῆλθεν καταλιπὼν τὸν ἀποστείλαντα καὶ πάλιν εὗρεν αὐτὸν ἐν οὐρανοῖς προσκυνούμενον... ἀμήν.
|
Desinit |
|
Καὶ πάλιν αὐτοκράτορ μου καὶ πάλιν μονοκράτορ
|
Incipit |
|
και παλιν εκ τυμβοιο θορων, μεροπεσιν (μεροπεσσιν) εδειχθη.
|
Desinit abruptus |
|
και παλιν εκ τυμβοιο θορων.
|
Desinit |
|
Καὶ πάλιν ἐκ τῶν Μύρων μύρον ἡδύπνοον, μύρον τὴν μὲν ἐκκλησίαν Χριστοῦ εὐωδίας ἀκηράτου πληροῦν
|
Incipit |
|
καὶ πάλιν ἐξήγαγεν αὐτοὺς εἰς Βηθανίαν καὶ διέστη ἀπ᾽ αὐτῶν.
|
Desinit |
|
καὶ πάλιν ἐξήγαγεν αὐτοὺς εἰς Βηθανίαν καὶ διέστη ἀπ' αὐτῶν
|
Desinit |
|
καὶ πάλιν ἐξήγαγεν αὐτοὺς εἰς Βηθανίαν καὶ διέστη ἀπ' αὐτῶν.
|
Desinit |
|
και παλιν εξηγαγεν αυτους εις Βηθανιαν και διεστη απ' αυτων.
|
Desinit |
|
και παλιν εξηγαγεν αυτους εις Βηθανιαν και διεστη απ' αυτων.
|
Desinit |
|
και παλιν εξηγαγεν αυτους εις Βηθανιαν, και διεστη απ' αυτων
|
Desinit |
|
και παλιν εξηγαγεν αυτους εις Βηθανιαν, και διεστη απ’ αυτων.
|
Desinit |
|
και παλιν εξηγαγεν αυτους εις Βηθανιαν. και διεστη απ᾽ αυτων.
|
Desinit |
|
καὶ πάλιν κατενόησα τὸ θερῖον καὶ ἱερὸν φιαλοβωμόν
|
Incipit |
|
Καὶ πάλιν μὲν ἐπιδημῶν ἡμῖν ἀπὸ τῆς μάχης
|
Incipit |
|
Καὶ πάλιν ὁ πανευτελὴς τολμῶν ὑπομιμνήσκω
|
Incipit |
|
Καὶ πάλιν οἱ φίλοι ἀληθῶς οἱ πιστοί
|
Incipit |
|
Καὶ πάλιν περὶ τῶν αὐτῶν• Νικήτα τοῦ Βιζαντίου (sic)• ἀντιρρητικὴ ζήτησις
|
Titulus initialis |
|
και παλιν στραφηθι εις το κατα Ματθαιον
|
Textus |
|
καὶ πάλιν τὸν κτίζει
|
Incipit abruptus |
|
Καὶ πάλιν, ὅτι τὸν ἐρχόμενον πρός με οὐ μὴ ἐκβάλω ἔξω. Αὐτός ἐστιν ὁ Θεὸς ἡμῶν· αὐτὸς ἐποίησεν ἡμᾶς. Αὐτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
καὶ παμβασιλεῖ τῶν αἰώνων, νῦν τε καὶ κατὰ τὴν αὐτοῦ φοβερὰν ἐπιφάνειαν, ᾧ σὺν πατρὶ καὶ ἁγίῳ πνεύματι τιμὴ κράτος δόξα προσκύνησις εἰς τοὺς αἰῶνας ἀμήν
|
Desinit |
|
Καὶ πᾶν ἔργον ὑμῶν εἰς δόξαν θεοῦ ποιεῖτε
|
Incipit |
|
καὶ παναμώμου καὶ ὑπερδεδοξασμένης μητρός· νῦν...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΑΝΕΝΔΟΞΟΥ ΔΕΣΠΟΤΕΙΑΣ ΤΩΝ ΕΝΕΤΩΝ
|
Desinit |
|
καὶ πάντα εὐμενῶς δέχεσθαι τὰ προστασόμενα
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕΝ Ο ΧΡΟΝΟΣ
|
Incipit |
|
Καὶ πάντα μὲν τὰ κατορθώματα
|
Incipit |
|
Καὶ πάντα μὲν τὰ κατορθώματα
|
Incipit |
|
καὶ πάντα ὅσα
|
Desinit |
|
καὶ πάντας ἄξαις ὑπὸ σὲ καὶ μονοκρατορήσαις
|
Desinit |
|
Καὶ πάντας ἄρδην συγκαλεῖ πρὸς τὴν πόσιν
|
Desinit |
|
Καὶ πάντας μὲν ὅσοι τὸν ὑπὲρ Χριστοῦ εἵλοντο θάνατον ἄξιον ὡς οἷόν τε ταῖς εὐφημίαις καταγεραίρειν
|
Incipit |
|
καὶ πάντας τοὺς βασιλεῖς τῆς γῆς τὴν δόξαν αὐτοῦ... δουλεύειν αὐτῷ ὑπὸ ζυγὸν ἕνα καὶ προσκυνεῖν τῷ πατρὶ καὶ... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ πανταχοῦ ὁρᾷς
|
Incipit |
|
καὶ πάντες ἐπεφώνουν ψάλλοντες τὸ ἀλληλούια
|
Desinit |
|
καὶ πάντες οἱ ἀκούσαντες ἐδόξασαν τὸν θεόν
|
Desinit |
|
και παντιμον εργον.
|
Desinit |
|
καὶ παντοδαπὴ τῷ γένει κατάστασις
|
Desinit |
|
Καὶ παντὸς μὲν ἄλλου πράγματος ἄσκησις ὑποδείγματος ἄνευ
|
Incipit |
|
Καὶ πάντος μὲν ἄλλου πράγματος ἄσκησις ὑποδείγματος ἄνευ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΠΑΝΤΩΝ ΜΕΝ ΚΗΔΕΣΘΑΙ
|
Incipit |
|
Καὶ πάντων μὲν τῶν ἄλλων ἁγίων τοὺς βίους διεξέναι καὶ… προτιθέναι… λυσιτελέστατον
|
Incipit |
|
Καὶ πάντων μὲν τῶν ἄλλων τὸν βίον, ὅσοι δηλαδὴ τὸ Χριστοῦ ζυγὸν τὸ χρηστὸν ἐπ’ ὤμων ἀράμενοι
|
Incipit |
|
καὶ πάντων τῶν καταφευγόντων εἰς σὲ ἡ ἑλπὶς καὶ σωτηρία· καὶ σοῦ ἐστιν...
|
Desinit |
|
καὶ πάνυ ἄγαμαι τὸν ἄνδρα καὶ πολλαχῇ καλῶς αὐτοῦ ἐξεύρηται· παρακελεύομαι δὲ μηδὲ τῶν φωτισμάτων ἁφίστασθαι τὸν μέλλοντα ὀρθῶς ὑπὲρ ἁπάντων γνώσεσθαι.
|
Desinit |
|
καὶ παρ’ Αἰσχύλῳ, “ὁρῶμεν ἀνθοῦν πέλαγος Αἰγαῖον νεκροῖς”
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΣΟΥ ΤΙΝΑ ΕΥΡΕΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΤΟΙΣ ΑΛΛΟΙΣ ΡΗΤΟΡΣΙ ΚΑΙ ΛΟΓΟΓΡΑΦΟΙΣ
|
Desinit |
|
και παρα τοις πασιν εμνημονευθη.
|
Textus |
|
καὶ παρὰ τοῦ ἁγίου πνεύματος φανερωθείη διὰ τῶν εὐχῶν ἡμῶν ἡ τῶν κρυφίων φανέρωσις
|
Desinit |
|
καὶ παρὰ τούτοις καὶ παρ’ ἐκείνοις
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΤΩΝ ΕΚΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΕΝΔΙΚΩΣ ΕΠΙΤΙΜΗΘΗΣΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
καὶ παραγγείλας αὐτῶ ἐκτρέπεσθαι τὰς ἐμφιλονείκους ζητήσεις ὡς βεβήλους οὔσας, ἐφ᾽ αἷς καί τινες καυχώμενοι παρέβησαν τὴν πίστιν, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καὶ παραδείσου χάριν ὁ κρατὴρ πνέει
|
Desinit |
|
καὶ παρακαλοῦντες, καὶ πάντως ἀνοίξει Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν. Αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
καὶ παράνομος καὶ ὁμόφρων ἐκείνων ἐστὶ, παραβαίνων καὶ τὰς πράξεις τῶν ἀποστόλων καὶ τῶν Πατέρων, καθὼς ὁ λόγος ἀπέδειξεν
|
Desinit |
|
και παραρρεοντων, ουκ αγνουν.
|
Desinit |
|
καὶ παρασκευάζων τὸν λαὸν ἅπαντα, τὸ κατακλυσθῆναι τροπικῶς ἐπήνεγκεν
|
Desinit |
|
καὶ παρασκεύασει τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας ἀξιωθῆναι, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
καὶ παρασκεύασει τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας ἀξιωθῆναι, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
καὶ παραστῆναι τῷ φοβερῷ βήματι
|
Incipit |
|
καὶ παρεγένοντο πρὸς τὸν Ῥωμαικὸν τόπον
|
Desinit |
|
καὶ παρεκάλουν σφίσιν αὐτοῖς καὶ τοῖς ἠπατημένοις χεῖρα προτείνειν σωτηρίαν. Διὸ καὶ ἐπὶ τὴν τοῦ παρόντος βιβλίου ἔδραμεν συγγραφήν.
|
Desinit |
|
Καὶ παρθενίας ἠρύθραινεν ἡ χάρις
|
Incipit |
|
καὶ πᾶς δὲ ἄνθρωπος θεοφιλῆς καὶ κράτος κατὰ τῶν παθῶν ἀναδεξάμενος, Θεόφιλός ἐστι κράτιστος, ὃς καὶ ἄξιος τῷ ὄντι ἐστὶν ἀκούειν τοῦ εὐαγγελίου.
|
Desinit |
|
καὶ πᾶς ὁ εἰς τὸν κόσμον ἐρχόμενος φωτίζεται ἄνθρωπος, ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ φωτισμὸς καὶ ἱλασμὸς τοῦ ἀνθρωπίμου γένους... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ πᾶσα ἡ διήγησίς σου ἐν
|
Desinit |
|
Καὶ πᾶσα μὲν μαρτυρικῶν ἀγώνων διήγησις τὰς τῶν πιστῶν ἡδύνειν καρδίας πέφυκεν
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΠΑΣΑΝ ΑΛΛΗΝ ΗΘΩΝ ΦΙΑΦΟΡΑΝ ΠΕΡΙΕΠΟΝΤΕΣ
|
Desinit |
|
καὶ πᾶσαν ἐκκαθαιρούσης σου κηλῖδα. Ἐν Χριστῷ…
|
Desinit |
|
καὶ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς ἡμῶν· ἐν Χριστῷ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΑΝΑΜΙΜΝΗΣΚΩΝ ΤΗΣ ΕΥΕΡΓΕΣΙΑΣ
|
Desinit |
|
καὶ πάσης βλάβης διατηροῖο ἀνώτερος
|
Desinit |
|
καί πᾶσι κοινὸς εἷς γενήσεται τάφος
|
Desinit |
|
Καὶ πᾶσι μὲν ἡδὺς καὶ τοῦ παντὸς ἄξιος ὁ μέγας πατὴρ ἡμῶν καὶ ὁμολογητής
|
Incipit |
|
Καὶ πᾶσι μὲν ἡδὺς καὶ τοῦ παντὸς ἄξιος ὁ μέγας πατὴρ ἡμῶν καὶ ὁμολογητής
|
Incipit |
|
Καὶ πᾶσι μὲν τοῖς ἄλλοις τῶν ὄντων ὁ τοῦ εἶναι καὶ ζῆν ἐμπέφυκεν ἔρως, καὶ εἰ τούτων τὰ μὲν οὐδ’ αὐτοῦ γε τούτου συνίησι
|
Incipit |
|
Καὶ πᾶσι μὲν τοῖς κατὰ Θεὸν βεβιωκόσιν
|
Incipit |
|
καὶ πᾶσι τέρασι καὶ σημείοις καὶ δός
|
Desinit |
|
καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις ὑπὲρ ἐμοῦ καὶ τῆς εἰς ὑμᾶς εὐνοίας ἀπολογήσεται, ὁποτέρως ἂν ἐπ’ αὐτῷ καὶ οἷς συμβεβούλευκε διατεθείητε. Γένοιτο δὲ ὑμῖν ἐκ Θεοῦ τὴν βελτίω μοῖραν ἑλέσθαι
|
Desinit |
|
καὶ πατρικὴν τὴν σωτηρίαν πρυτανευόμενος
|
Desinit |
|
καὶ παῦσον ὀψὲ τοῖς τυράννοις τοὺς πόνους
|
Desinit |
|
καὶ παυσώμεθα τοῦ ἀτιμάζειν τὸν θεόν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΑΧΕΩΝ ΓΛΙΣΧΡΩΝ ΧΥΜΩΝ ΣΥΝΙΣΤΑΜΕΝΑΣ
|
Desinit |
|
Καὶ πείσαι, μετριώτερόν τε καὶ συγκαταβατικώτερον συνελθεῖν σε τοῖς πράγμασι, καὶ μᾶλλον, οὗ μή ἐστι θεός, ὡς ἔφθην εἰπών, τὸ περιφρονούμενον.
|
Desinit |
|
καὶ περὶ γυναίκων
|
Desinit |
|
καὶ περὶ γυναικῶν τὸν λόγον ποιούμεθα. λέγει γὰρ Σολομὼν
|
Incipit |
|
Καὶ περὶ ἐνδύματος τί μεριμνᾶτε, φησὶν ὁ Κύριος
|
Incipit |
|
καὶ περὶ λογίας εἰς τοὺς ἁγίους παραγγέλλει· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Καὶ περὶ μὲν οὐσίας καὶ τῆς αὐτῆς θείας ἐνεργείας πειρωμένῳ μοι λέγειν
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΜΕΝ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ ΤΙ ΧΡΗ ΚΑΙ ΛΕΓΕΙΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΜΕΝ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ... ; ΟΙ ΑΠΕΛΘΟΝΤΕΣ ΑΓΙΟΙ... ; ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΤΙΝΕΣ ΑΚΟΥΣΑΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΜΕΝ ΤΩΝ ΚΑΤʹ ΕΜΕ ΑΝΑΞΙΩΣ ΚΟΙΝΩΝΟΥΝΤΩΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΟΝΕΙΡΑΤΩΝ ΔΕ ΠΟΤΕ ΠΑΡʹ ΗΜΙΝ ΠΡΟΒΕΒΗΚΕ ΛΟΓΟΣ
|
Incipit |
|
καὶ περὶ Σεργίου τοῦτό τε ἐν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΣΙΚΕΛΙΑΝ ΠΟΜΠΗΙΟΥ
|
Desinit |
|
καὶ περὶ ταύτης ἐκ τοῦ περὶ ἐκείνων διαγνωσθήσεται
|
Desinit |
|
Καὶ περὶ τῆς ἀγάπης ταῦτα καὶ πλείονα τούτων. Ἡμεῖς δὲ πάλιν ἐπὶ τὸ προκείμενον ἐπανέλθωμεν
|
Incipit |
|
Και περι της αγαπης ταυτα, και πλειωνα τουτων. ημεις δε παλιν επι το προκειμενον επανελθωμεν.
|
Incipit |
|
και περι της αρας, η υποβαλλονται οι την βιβλον παραχαραττοντες, ως ακυρον.
|
Desinit |
|
καὶ περὶ τῆς τῶν ψευδαποστόλων ἀλαζονείας
καὶ πονηρίας.
|
Desinit |
|
και περι της των ψευδαποστολων αλαζονειας και πονηριας.
|
Desinit |
|
καὶ περὶ τὸ θεῖον ἀσέβειαν
|
Desinit |
|
καὶ περιττή, ἢ ἄλλου Πνεύματος, καὶ ποῖον τοῦτο;
|
Desinit |
|
καὶ περιττή, ἢ ἄλλου Πνεύματος, καὶ ποῖον τοῦτο;
|
Desinit |
|
καὶ πεσοῦσα... ἔλεγε· Ἥμαρτον, ἥμαρτον
|
Desinit |
|
Καὶ πέτρα πενθήσει με καὶ δρῦς δακρύσει
|
Incipit cuiusdam partis |
|
και Πιλατος αυτοπτης ην και ο προδοτης Ιουδας και παντες οι λεγοντες· σταυρου, σταυρου αυτον
|
Desinit abruptus |
|
καὶ πινέτω μόνον ἢ μεθ' ἑτέρων εἰδῶν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΙΝΟΜΕΝΟΣ ΛΙΘΙΩΝΤΑΣ ΩΦΕΛΕΙΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΑΠΤΟΜΕΝΟΣ
|
Desinit |
|
καὶ πίνων μου τὸ αἷμα
|
Desinit |
|
καὶ πλατύς· ἐνίοτέ ποτε καὶ τάσιν τῆς ἀρτηρίας βραχεῖαν. Τέλος. Τέλος τοῦ περὶ σφυγμῶν Γαληνοῦ
|
Desinit |
|
καὶ πληγὰς ὀφείου δήγματος ἰώμενον
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΛΗΓΕΝΤΑ ΤΩ ΒΕΛΕΙ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ ΛΟΓΟΝ ΣΥΝΕΤΑΞΕΝ
|
Desinit |
|
καὶ πλήθους ὕλης τε καὶ βοηθημάτων ταμιεύσασθαι, ἅλις ἔχει
|
Desinit |
|
και πληξατε τους υιους Κεδεμ.
|
Desinit |
|
καὶ πλήρης χρηματίσειεν ἀκράτου φιλημάτων
|
Desinit |
|
καὶ πλήρου σύμπασαν τὴν γῆν τοῖς τιθηνήμασί σου
|
Desinit |
|
και πληρουντι αμην.
|
Desinit |
|
και πληρουντι αμην.
|
Desinit |
|
και πληρωσα, αμην.
|
Desinit |
|
καὶ πληρώσαντι ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ πληρώσαντι καὶ πληροῦντι, ἀμήν.
|
Desinit |
|
και πληρωσαντι και πληρουντι· αμην.
|
Desinit |
|
καὶ πληρωτὴν τῶν ἐντολῶν ποίησαί σε τῶν θείων μετὰ τῶν σωζομένων σε ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Και πλουσιως αυγαζων και φωτιζων αυτον.
|
Desinit |
|
και πλουτου δοξαν αμεμπτον.
|
Desinit |
|
και πνευματος αγιου πλησθησεται
|
Incipit abruptus |
|
καὶ πόθῳ σε ἐδόξα<ζε>
|
Incipit |
|
καὶ ποιεῖ αὐτὸ διὰ τὸν θεόν.
|
Desinit |
|
καὶ ποιεῖ γενέσθαι ἕν ἅπαντας
|
Incipit |
|
καὶ ποιεῖ πάντοτε ὑπὲρ ἡμῶν τε καὶ τῆς Πόλεως ταύτης διὰ τὴν ἄφατον αὐτοῦ φιλανθρωπίαν καὶ ἀγαθότητα ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς πάντας αἰῶνας. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ ποιεῖ πάντοτε ὑπὲρ ἡμῶν τε καὶ τῆς Πόλεως ταύτης διὰ τὴν ἄφατον αὐτοῦ φιλανθρωπίαν καὶ ἀγαθότητα.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΟΙΕΙ ΣΤΡΟΦΟΝ ΩΣΑΥΤΩΣ ΚΑΙ ΡΟΔΕΛΑΙΟΝ ΘΕΡΜΟΝ ΑΛΕΙΦΕ ΤΟ ΥΠΟΓΑΣΤΡΙΟΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΕ ΚΟΚΚΟΥΣ, Η ΠΟΣΙΣ ΕΝ Β' ΜΕΘ' ΥΔΑΤΟΣ ΘΕΡΜΟΥ
|
Desinit |
|
καὶ ποιήσουσιν βαπταίσματα
|
Desinit |
|
καὶ ποιμανεῖ ἡμᾶς εἰς τοὺς αἰῶνας· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
καὶ ποιμανεῖ ἡμᾶς εἰς τοὺς αἰῶνας· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
καὶ ποιμανεῖ ἡμᾶς εἰς τοὺς αἰῶνας· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Καὶ ποιμένας μαρτύρων ἀξίους, εἰς καραρτισμὸν τῶν ἁγίων, εἰς οἰκοδομὴν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, μεθ’ οὗ τῷ Πατρὶ...
|
Desinit |
|
καὶ ποιῶν θαυμάσια· σὺ εἶ ὁ θεὸς μόνος
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΟΙΩΝ ΠΛΑΝΑΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΟΛΕΙΣ ΜΕΤΑΒΛΗΤΗΣΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑΡΑΧΗΣ ΑΓΑΘΑ ΕΛΕΥΣΟΝΤΑΙ
|
Desinit |
|
καὶ πολιτεια παρεισφθαρὲν
|
Incipit |
|
καὶ πολλὰ ἐντεῦθεν ἤδη ἑαυτοῖς προαποθέμενοι τὰ ἐφόδια τὰ πνευματικά, δυνησόμεθα καὶ τῶν ἀπορρήτων ἐκείνων ἀγαθῶν ἀξιωθῆναι τῶν τεταμιευμένων τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ πολλὰ ἐντεῦθεν ἤδη ἑαυτοῖς προαποθέμενοι τὰ ἐφόδια τὰ πνευματικά, δυνησόμεθα καὶ τῶν ἀπορρήτων ἐκείνων ἀγαθῶν ἀξιωθῆναι τῶν τεταμιευμένων τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ πολλὰ ὠφεληθέντες ἀνεχώρησαν εἰς τὰ κελλία τους ... ἀμήν
|
Desinit |
|
και πολλακις εις το υδωρ
|
Incipit abruptus |
|
ΚΑΙ ΠΟΛΛΗΝ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ
|
Incipit |
|
καὶ πολλῆς ἀπολαῦσαι δυνηθῶμεν συγγνώμης, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
καὶ πολλῆς ἀπολαῦσαι δυνηθῶμεν συγγνώμης, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
καὶ πολλῆς ἀπολαύσεται παρὰ τοῦ Θεοῦ παρρησίας· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ πολλῆς ἀπολαύσεται παρὰ τοῦ Θεοῦ παρρησίας· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ πολλῆς ἀπολαύσωμεν τῆς ἄνωθεν χάριτος, ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν· χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ πολλοὶ ἐκλείπου[σι
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΕΠΙ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΕΙ ΑΥΤΟΥ ΧΑΡΗΣΟΝΤΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΑΣ ΗΓΑΠΗΣΕΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΣΤΟΣ ΠΑΡ ΕΚΕΙΝΟΙΣ Ο ΜΕΓΑΣ ΠΑΡ ΗΜΙΝ ΔΕ Ο ΜΙΚΡΟΣ
|
Desinit |
|
καὶ πολλῷ καλεπωτέραν, ὡς δέδεικται
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΟΛΛΩ ΚΑΜΑΤΩ ΔΥΝΗΣΕΙ ΔΟΥΝΑΙ ΤΗ ΨΥΧΗ ΤΑ ΝΙΚΗΤΗΡΙΑ ... ΝΕΟΣ ΩΝ ΕΙΤΕ ΤΗΝ
|
Desinit |
|
καὶ πολλῶν δὲ καὶ μεγάλων ὄντων τῶν τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν θαυματουργημάτων
|
Incipit |
|
Καὶ πολυχρόνιον ζωὴν βραβεύσαι σου [uar. βραβεῦσαί σε] τῷ κράτει
|
Desinit cuiusdam partis |
|
καὶ πολυχρόνιον ζωὴν βραβεύσαι σου τῷ κράτει
|
Desinit |
|
καὶ πονηρίας
|
Desinit |
|
καὶ πόρρω διά
|
Desinit |
|
και ποσαι προφητιδες
|
Titulus initialis |
|
καὶ ποσὶ σοῖς ὄψει μουσοπόλων ἀγέλας
|
Desinit |
|
καὶ πότε δεῖ ταῦτα ποιεῖν ἐν ἑτέρᾳ σοι ἐπιστολῇ δηλωθήσεται
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΕΚΑΘΗΡΕΘΗ ΑΡΧΙΕΡΕΥΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΠΟΤΕΡΑ ΔΙΚΑΙΟΤΕΡΑ
|
Desinit |
|
και ποτιζων τας φρενας.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑ ΕΙΣ ΕΝ ΕΥΣΕΒΕΙΑ
|
Desinit |
|
καὶ πρακτικὴν καὶ ἔνδοξον τοῦ Χριστοῦ γενεάν.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΡΑΞΕΙ ΔΙΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ ΧΕΙΡΟΝΑ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΡΑΞΩΣΙΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΡΑΤΤΕΙΝ ΤΑ ΔΥΝΑΤΑ. ΕΡΡΩΣΟ. ΕΝ ΟΥΙΤΕΡΒΙΩ ΕΓΡΑΦΗ
|
Desinit |
|
καὶ πράττεται καὶ κηρύσσεται. Τέλος περὶ τῶν σεπτῶν εἰκόνων
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΕΙΣ ΧΡΙΣΤΟΝ ΑΝΑΛΥΣΑΙ ΠΟΛΥΤΡΟΠΩΣ
|
Desinit |
|
Καὶ πρὶν ὁ πρῶτος Ἰσραὴλ ὁ πάλαι νομολάτρης
|
Incipit |
|
καὶ πρό γε πάντων αἴτησαι ἡμῖν πταισμάτων συγχώρησιν... ἧς γένοιτο καταξιωθῆναι πάντας ἡμᾶς
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΡΟ ΓΕ ΥΜΩΝ
|
Incipit |
|
καὶ πρὸ πάντων ὁ πάπας Εὐγένιος δ΄
|
Desinit |
|
καὶ πρὸ τῆς ἐξετάσεως ἔχει τῆς ἀτοπίας τὸν ἔλεγχον
|
Desinit |
|
Καὶ πρὸ τῆς σελήνης
|
Incipit |
|
και προ του γαμου τους μνηστηρας.
|
Desinit |
|
καὶ πρὸ τοῦ γάμου τοὺς μνηστῆρας.
|
Desinit |
|
και προ τουτου και των παρα τω Λουκα οι δυο οι εισω του μνηματος.
|
Desinit |
|
Καὶ πρὸ τῶν γραμμάτων οἶμαι τῶν ἡμετέρων
|
Incipit |
|
καὶ πρὸ τῶν ἡμετέρων εὑρήσει λόγων
|
Desinit |
|
καὶ προγράφει χειρόγραφα
|
Incipit |
|
καὶ προέκοπτε χάριτι Χριστοῦ
|
Desinit |
|
καὶ προελθεῖν νικητικῶς εἰς δόξαν τῶν Ῥωμαίων
|
Desinit |
|
καὶ προελθεῖν τόν τε βίον σοι καὶ τὴν ἀρχήν, ἐτιμήκιστον
|
Desinit |
|
και προκαταγγειλαντι περι τουτων θεῳ, και νυν πληρωσαντι και πληρουντι. αμην.
|
Desinit |
|
και προλαληθεντα υπο του δεσποτου Ιησου Χριστου υιου του θεου.
|
Desinit |
|
και προλαληθεντα υπο του δεσποτου Ιησου Χριστου υιου του θεου.
|
Desinit |
|
και προλαληθεντα υπο του δεσποτου Ιησου Χριστου υιου του θεου.
|
Desinit |
|
καὶ προλαληθέντα ὑπὸ τοῦ δεσπότου Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ τοῦ θεοῦ.
|
Desinit |
|
και προλαληθεντα, υπο του δεσποτου Ιησου Χριστου, υιου του θεου.
|
Desinit |
|
και προμηνυσαντι θεω και πληρουντι αμην.
|
Desinit |
|
Καὶ προμηνύσαντι θεῷ καὶ πληρώσαντι καὶ πληροῦντι, ἀμήν.
|
Desinit |
|
και προμηνυσαντι θεω και πληρωσαντι, αμην.
|
Desinit |
|
και προμηνυσαντι θεῳ, και πληρωσαντι. αμην.
|
Desinit |
|
και προμηνυσαντι θεω· και πληρωσαντι αμην.
|
Desinit |
|
και προμηνυσαντι θεω· και πληρωσαντι αμην.
|
Desinit |
|
και προμηνυσαντι θεω· και πληρωσαντι, αμην.
|
Desinit |
|
καὶ προνοοῦντι γονέων, καὶ παίδων φροντίζοντι, καὶ πάντα ὑπὲρ τῆς ἡμετέρας οἰκονομοῦντι σωτηρίας. Αὐτῷ γὰρ πρέπει…
|
Desinit |
|
καὶ πρὸς ἄλλο κέχηνε
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΝ ΑΠΗΛΘΕ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΔΥΝΑΜΙΝ ΤΟΥ ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΟΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΕΞΟΜΟΙΟΥΝ ΕΑΥΤΟΥΣ
|
Desinit |
|
καὶ πρὸς μὲν ἐκείνους ἐπὶ τοσοῦτον
|
Desinit |
|
καὶ πρὸς τὰ καλὰ
|
Incipit |
|
καὶ πρὸς τὴν ἐν οὐρανοῖς
εὐφροσύνην καὶ ἀπόλαυσιν μεταβέβηκεν
|
Desinit |
|
καὶ πρὸς τὴν πνευματικὴν ἐπιδιδόναι ποιήσει ζωήν, οὐ μόνον τῆς ἐνοχῆς τῶν ἁμαρτιῶν ἀπολύων, ἀλλὰ καὶ χάριν χάριτι προστιθείς. Δόξα τῷ ἐλέει αὐτοῦ εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ πρὸς τὴν τῶν καλῶν ἐργασίαν ἑαυτοὺς διεγείρωμεν, ἵνα καταξιωθῶμεν τυχεῖν τῆς τοσαύτης δόξης, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
καὶ πρὸς τὸ δέ τι γίνεσθαι ὁρίζει
|
Desinit cuiusdam partis |
|
καὶ πρὸς τὸν οὐρανὸν ἄνοδον
|
Desinit |
|
καὶ πρὸς τὸν φύλακα ἡμῶν ἐπιταγήν, σὺ γὰρ εἶ τὸ φῶς... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΥΓΕΙΑΝ ΑΠΟΓΑΘΙΣΤΑΜΕΝΗΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΥΠΝΟΝ ΚΑΜΠΤΟΥΣΑ
|
Desinit |
|
καὶ προσένεγκον τὸ δῶρον
|
Incipit cuiusdam partis |
|
καὶ προσήκει μοι τάδε
|
Desinit |
|
καὶ προσθείη σοι οὖς τοῦ ἀκοῦσαι καὶ συνιέναι, καὶ ἀπὸ τῆς πλάνης ἐπιστρέψαι πρὸς τὴν παρ’ αὐτοῦ σοι δεικνυμένην ἀλήθειαν, εἰς δόξαν Θεοῦ πατρὸς [καὶ Υἱοῦ] καὶ ἁγίου Πνεύματος τῆς μιᾶς θεότητός τε καὶ βασιλείας, ᾗ πρέπει πᾶσα δόξα τιμὴ καὶ προσκύνησις, νῦν καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ προσθεὶς προσέθηκε τὸν ἁγιασμὸν αὐτοῦ ἐφʼ ὑμᾶς καὶ ἐπὶ τὸν υἱὸν ὑμῶν· καὶ διὰ τοῦτο εὐλογημένοι ὑμεῖς τῷ κυρίῳ τῷ ποιήσαντι τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν… ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ προσκύνησις, σὺν τῷ Πατρὶ [...]
|
Desinit |
|
Καὶ προσκυνῶ καὶ προσαγορεύω σου καὶ πόρρωθεν τὴν ὑπεροχὴν καὶ τοῦτο δὴ τὸ τῶν πολλῶν καὶ εὐνοϊκῶν ἐρωτῶ καὶ αὐτός
|
Incipit |
|
καὶ προστρέχω σοι πίστει
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΕΡΟΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΔΕΧΟΜΕΝΟΣ
|
Desinit |
|
καὶ προτρεψάμενος πάλιν εἰς τὰ ἥθη αὐτοὺς, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καὶ προφασιστικῶς περὶ τῶν πτωχῶν ὁμιλεῖ. Διὰ τί, ὧ γύναι, ἀργύριον οὐ προσήνεγκας ἵνα κλέψω ἐξ αὐτοῦ ;
|
Desinit |
|
καὶ πρῶτα μὲν τὸν θεὸν ἐνταῦθα καλῶμεν, οὐχ ὥστε τυχεῖν
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΠΡΩΤΗΝ ΕΙ ΔΟΚΕΙ ΤΗΝ ΠΑΝΤΕΛΗ
|
Incipit |
|
Καὶ πρῶτον μὲν ἀποδέχεται αὐτὸν μαρτυρούμενον ὑπὸ πάντων ἐπὶ φιλοξενία καὶ προτρεπει τῆ αὐτῆ προθέσει ἐμμένειν. καὶ προπέμπειν καὶ δεξιοῦσθαι
|
Incipit |
|
καὶ πρῶτον μὲν ἐμαυτόν, εἶτα καὶ αὐτὸν τῇ σῇ μακαριότητι παραδίδωμι
|
Desinit |
|
Καὶ πρῶτον μὲν τὴν τοῦ ἁγίου πνεύματος πρόοδον διττὴν ἡμεῖς
|
Incipit |
|
Καὶ πρῶτον μὲν, ἀποδέχεται αὐτὸν μαρτυρούμενον ὑπο πάντων ἐπὶ φιλοξενία, καὶ προτρέπει τῆ αὐτῆ προθέσει ἐμμένειν,
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΟΥ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΗΠΤΟΡΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΥΣ ΕΙΣ ΔΟΞΑΝ
|
Desinit |
|
και πτερωτικην και ενδοξον γεννησιν διηγειται λεγων, εν αρχη ην ο λογος.
|
Desinit |
|
και πυρ ποιη
|
Desinit abruptus |
|
καὶ πύργος αὐταῖς χρηματίζω καὶ τάφρος
|
Desinit |
|
καὶ πυρὶ ἁγίῳ τοὺς πάντας ἡμᾶς ἁγιάσαι πρὸς ἀγάπην Θεοῦ καὶ ἀλλήλων ἄναψιν· ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΥΡΙ ΤΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ ΕΧΕΙ ΜΕΝ ΑΓΑΠΗΤΕ ΠΟΛΛΑΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΩΝ
|
Incipit |
|
Καὶ πῶς ἒνι γενέσθαι τοῦτο ὅπερ
|
Incipit |
|
Καὶ πῶς μὲν ἅλλως, τιμιώτατε καὶ τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπε, τὸν πᾶσι τοῖς καλοῖς ἐπιφυόμενον... δαίμονα
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ
|
Incipit |
|
καὶ ῥᾳδίως ἐπινεύσει, καὶ τὴν τῶν οὐρανῶν βασιλείαν παρέξει ἡμῖν· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι…
|
Desinit |
|
Καὶ ῥαθθμοῦντες βλέπων τινὰς
|
Incipit |
|
και ριζα παντων ημων των αγαθων
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΡΙΦΩΜΕΝ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΤΟΥ ΝΥΜΦΩΝΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ
|
Desinit |
|
καὶ ῥῦσαί με τοῦ σκώληκος ταῆς συνεχοῦς φροντίδος
|
Desinit |
|
και ρυσασθε με εκ χειρος του…διαβολου…οι αγιοι εν…και πληθος οχλου
|
Detail(s) |
|
καὶ σαββατισμὸν προγράφεις τῆς ὀγδόης
|
Desinit |
|
καὶ Σαλώμην τὴν γυναῖκα ᾽Ιωσὴφ, δύο ἀδελφῶν ἀρρένων.
|
Desinit |
|
και σαρξ εχρηματισε χαιρε παρθενε.
|
Desinit |
|
καὶ σὰρξ ἐχρημάτισε, χαῖρε πάρθενε.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
καὶ σαφεστέρως, ἵνα καὶ δυνηθῶσι ῥᾷον μεταγλωττισθῆναι, ὥσπερ καὶ ἡρμηνεύθησαν καλῶς ταῦτα ἀρραβικῶς
|
Desinit |
|
και σαφως διαγραφει.
|
Desinit |
|
και σαφως διαγραφει.
|
Desinit |
|
και σαφως διαγραφει.
|
Desinit |
|
καὶ σὲ ἐμακάρισεν ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ· σὲ ναὸν ἅγιον ἀνεκαίνισε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον· ᾧ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΣΕ ΜΕΓΑΛΥΝΟΜΕΝ. ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ, ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΣΕ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΝΤΕΣ ΔΟΞΑΖΟΜΕΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
καὶ σὲ φιλεῖν ἤδη καὶ οὗτος ἄρχεται. ἔρρωσο
|
Desinit |
|
καὶ σε, Ἰωαννίκιε, διωλυγίως μακάριζον
|
Desinit |
|
καὶ σεαυτὸν σώσεις, καὶ τοὺς ἀκούοντάς σου.
|
Desinit |
|
και σεαυτον σωσεις, και τους ακουοντας σου.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΣΕΛΗΝΗ ΔΙΑΥΓΑΖΗ ΚΑΙ ΔΙΑΔΟΥΧΗ ΤΗΝ ΥΦʹ ΗΛΙΟΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΟΝ ΗΜΙΝ Η ΤΩΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΩΝ ΦΡΕΑΤΩΝ ΑΝΑΒΛΥΖΕΙ ΠΗΓΗ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΣΚΗΡΙΑΣ ΤΑΣ ΕΞΟΤΟΜΗΤΗΤΟΣ ΠΑΧΕΩΝ ΚΑΙ ΓΛΙΣΧΡΩΝ ΧΥΜΩΝ ΣΥΝΙΣΤΑΜΕΝΑΣ
|
Desinit |
|
καὶ σκότους ἐξωτέρου καὶ κλαυθμοῦ αἰωνίου, ἵνα λέγω εὐλογῶν· δόξα τῷ θελήσαντι σῶσαι τὸν ἁμαρτωλόν,
διὰ πολλοὺς οἰκτιρμοὺς τῆς αὑτοῦ εὐσπλαγχνίας
|
Desinit |
|
καὶ σοὶ πεποιθώς, οὐ πτοοῦμαι τὰς πάγας ἃς πηγνὐουσι μηχαναὶ τῶν δαιμόνων
|
Desinit |
|
καί σοι σὺν δίκᾳ τάδ' ἐρέειν νόμισ' ἔμμεν' ἐοικός
|
Desinit |
|
και σοι την δοξαν αναπε...(?)
|
Desinit |
|
καὶ σοί τὴν δόξαν ἀναπέμπωμεν εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ σοῦ μνησθείη Κύριος ἐν τέρματι τῶν χρόνων | νῦν καὶ ἀεὶ καὶ πάντοτε ἀμήν τε εἰς αἰῶνας
|
Desinit |
|
καὶ σοφίας δεκτική
|
Desinit |
|
καὶ σοφισταὶ καὶ φιλόσοφοι
|
Incipit |
|
καὶ σοφισταὶ καὶ φιλόσοφοι
|
Incipit |
|
καὶ σοφοὺς ἀφορᾷ
|
Desinit |
|
και σοφως αναγραφων.
|
Desinit |
|
και σοφως αναγραφων.
|
Desinit |
|
καὶ σοφώτερος ἔσται
|
Desinit |
|
καὶ σπουδῇ πολλῇ διὰ τὸν τοῦ ἡγεμόνος φόβον ἐπὶ τοῦ ὄρους ἐν πέτρᾳ κοίλῃ κατέκρυψαν δοξάζοντες τὸ ὑπεράγιον ὄνομα τοῦ Χριστοῦ… ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ στεναγμὸς καὶ κατήφεια, ἐν αὐτῷ Χριστῷ τῷ ἀληθινῷ θεῷ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ στεναγμὸς καὶ κατήφεια, ἔν αυτῶ Χριστῶ... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ στεναγμῶ τὴν τῆς
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΣΤΕΦΑΝΟΣ Ο ΕΛΛΟΥΣΤΡΙΟΣ
|
Incipit |
|
καὶ στήλη ἔμψυχε
|
Desinit |
|
Καὶ στραφεὶς πρὸς τὸν ἀνάδοχον λέγει ὁ ἱερέας· δύνασαι, ἀδελφέ, ἀναδέξασθαι τὸν ἀναβαπτισθέντα
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΣΤΡΟΥΘΙΑ ΜΙΚΡΑ ΚΑΙ ΚΡΕΑΤΑ ΠΡΟΒΑΑ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΣΤΡΟΦΑΣ ΟΙΔΕ ΛΟΓΩΝ ΙΔΕ ΛΥΣΙΑΣ ΑΙΝΙΓΜΑΤΩΝ
|
Desinit |
|
καὶ στρτηγοῖς τὸ πῶς αὐτοῖς
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΚΑΙ ΣΤΥΛΟΣ ΦΑΝΕΙΣ ΑΝΑΒΟΗΣΕΙΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΣΤΥΛΟΣ ΦΑΝΟΙΣ ΑΝΑΒΟΗΣΕΙ
|
Incipit |
|
Καὶ σὺ δὲ εὔχου ἡμῖν ταχίστην ἀπαλλαγὴν τῶν τῆς ζωῆς
ταύτης κακῶν, καὶ ξὺν ἀρετῇ. Ἀμήν· ἔρρωσο.
|
Desinit |
|
Καὶ σὺ δὲ Μαρκελλῖνε τὰ ψευδῆ γράφεις
|
Incipit |
|
Καὶ σὺ λοιπὸν ἐκ τῆς ἀναπαντήτου ταυτησὶ βεβαίως μαθὼν ἀποδείξεως, ἐκ τῆς οὐσίας τοῦ Υἱοῦ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον λέγεσθαι, εἰς παράστασιν ἀκριβῆ τοῦ τῆς οὐσίας τοῦ Υἱοῦ ἴδιον αὐτὸ τυγχάνειν ἐκπόρευμα ἐκ πρώτου καὶ ἀρχικοῦ τοῦ Πατρὸς αἰτίου, δι’αὐτοῦ προχεόμενον τοῦ Υἱοῦ, τοὺς μὲν ἐπὶ τούτῳ ἀντιδικοῦντας οἰμώζειν ἔα, σὺ δὲ τῇ ἀληθείᾳ τοῦ δόγματος ἑδραζόμενος, ἔρρωσο.
|
Desinit |
|
και συ μεν εξ αρχης
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΣΥ ΟΥ ΠΑΡΕΜΕΙΝΑΣ ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ Η ΕΛΠΙΣ ΗΜΩΝ ΕΛΕΗΣΟΝ ΗΜΑΣ
|
Desinit |
|
καὶ σὺ οὔτε
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΣΥ ΟΥΧ ΥΠΗΚΟΥΣΑΣ
|
Desinit |
|
Καὶ σὺ ποτ’
|
Incipit |
|
Καὶ σὺ τέλος ὧν διηπόρηκας τὴν ἀκριβῆ γνῶσιν τοῦ παρὰ τῶν ἁγίων τὸ αἴτιον ἐξαιρέτως τῷ Πατρὶ ἀφορίζεσθαι διὰ τὸ πρῶτον καὶ ἀρχικὸν ἐσχηκώς, καὶ τοῦ ἐντεῦθεν πρὸς ἀνάγκης ἀκολουθεῖν τοῦτο νοεῖν εἶναι τὸ καὶ ἀφαιρούμενον τοῦ Υἱοῦ, ἐρώτα καὶ πάλιν, ἀπόρει καὶ πάλιν.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Καὶ σὺ τοίνυν οὐ δύνασαι παρθενίαν ἀσκῆσαι
|
Incipit |
|
Καὶ σὺ τοίνυν οὐ δύνασαι παρθενίαν ἀσκῆσαι
|
Incipit |
|
καὶ συγγενῶν ἔκβλητον ἢ τῶν γνωρίμων
|
Desinit |
|
καὶ σύγγνωθί μοι, ἀδελφέ, ταῦτα σοι μνημονεύων | καὶ σοῦ μνησθείη Κύριος ἐν τέρματι τῶν χρόνων | νῦν καὶ ἀεὶ καὶ πάντοτε· ἀμήν τε εἰς ἀιῶνας
|
Desinit |
|
καὶ συγγνώμης τῶν πεπλημμελημένων τυχεῖν καὶ τῶν ἀπηγγελμένων ἀγαθῶν ἐπιτυχεῖν, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
καὶ συγγνώμης τῶν πεπλημμελημένων τυχεῖν καὶ τῶν ἀπηγγελμένων ἀγαθῶν ἐπιτυχεῖν, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
καὶ συλλήβδην εἰπεῖν, περὶ
ὧν ἤθλησαν οἱ ἀπόστολοι διὰ Χριστὸν
πολλῶν τε καὶ μεγίστων κινδύνων.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΣΥΜΒΑΙΗ ΟΤΙ ΕΣΘΙΕΙ Ο ΤΟΙΟΥΤΟΣ ΟΛΙΓΑ ΤΩ ΔΕ ΘΕΩ ΗΜΩΝ Ω Η ΔΟΞΑ
|
Desinit |
|
καὶ συμβασιλεύσωμεν Χριστῷ τῷ Θεῷ ἡμῶν, τῇ Τριάδι, σὺν ἀγγέλοις εἰς τὴν ἄληκτον δόξαν περιχορεύοντες· χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ σύμμετρον εἰλήφοι τὸ τέλος ἡ παροῦσα πραγματεία
|
Desinit |
|
καὶ συμπαρασταίης ἡμῖν πολεμοῦσι καὶ πολεμουμένοις, βαλλομένοις καὶ βάλλουσι, καὶ νικῴης ἐν Χριστῷ... δόξα
|
Desinit |
|
καὶ συμπλανήτου καὶ συνενδήμου πάλιν
|
Desinit |
|
καὶ συμπορεύῃ τῷ νοητῷ νυμφίῳ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΣΥΝ ΑΡΣΕΝΙΚΩ ΣΧΙΣΤΗ
|
Desinit |
|
καὶ συναγαγὼν ἡμᾶς εἰς τὴν πνευματικὴν ταύτην χοροστασίαν, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ συναιωνίζου τοῖς τούτου μετασχοῦσιν ἐς δύναμιν, εἰς δόξαν πατρός... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΣΥΝΑΠΙΣΜΟΙΣ ΧΡΗΣΤΕΟΝ ΚΑΙ ΔΡΩΠΑΞΙ
|
Desinit |
|
καὶ συνέδρια τιμήσαντος πατρικῇ, Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ κυρίου ἡμῶν· ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
καὶ συνελθόντες οἱ πιστοὶ ... κατέθηκαν αὐτὸ κατὰ τὴν διάταξιν τοῦ ἐπισκόπου δοξάσνατες ... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ συνέπονται. ἐπάκουσον ἡμῶν, κύριε ἡμῶν Ἰησοῦ, διὰ τῶν σῶν οἰκτιρμῶν, ὄτι...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΣΥΝΕΤΟΙΣ ΑΝΔΡΑΣΙ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΕΦΙΕΜΕΝΟΙΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΣΥΝΗΘΕΙΑΣ ΜΗΔΑΜΟΥ
|
Desinit |
|
καὶ συνοδοιπορήσουσιν τῇ σῇ θεοσοφίᾳ
|
Desinit |
|
καὶ συνουσίας παρορμητικά
|
Incipit abruptus |
|
ΚΑΙ ΣΥΣΚΙΑΖΟΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΣΥΣΚΙΑΖΟΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΣΥΧΝΩΣ ΑΥΤΟΝ ΕΛΑΛΕΙ ΑΚΟΥΣΟΝ ΚΑΛΕ ΠΑΤΕΡΑ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΣΦΟΔΡΑ ΜΕΝ ΕΚΠΛΗΤΤΟΜΑΙ ΘΑΥΜΑΣΤΩΣ
|
Incipit |
|
καὶ σῳζουσῶν ἐν τῇ ἑνώσει τὴν φυσικὴν ἑαυτῶν ἰδιότητα
|
Desinit |
|
Καὶ σώματος αἰσθήσεως
|
Incipit |
|
καὶ σώσῃ ἡμᾶς εἰς τὴν αὐτοῦ βασιλείαν καὶ δόξαν· ἡ τῶν ἀπεγνωσμένων ἐλπίς. Ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
καὶ σῶσον αὐτὴν χάριτι καὶ οἰκτιρμοῖς, πρεσβείαις τῆς παναχράντου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ πάντων σου τῶν Ἁγίων· ὅτι εὐλογητὸς...
|
Desinit |
|
καὶ σῶσόν με διὰ μόνην τὴν σὴν ἀγαθότητα, πρεσβείαις τῆς παναχράντου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ πάντων σου τῶν Ἁγίων· ὅτι εὐλογητὸς
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΣΩΣΟΝ ΣΩΤΗΡ ΗΜΩΝ, ΛΑΟΝ ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΟΝ
|
Desinit |
|
και σωτηρια και καυχημα υπαρχει.
|
Desinit |
|
και τoυτο το ευαγγελιον εινε απο του προτατου και οπιως το αποξενοσι να εχει την καταραν της παναγιας και παντον τον αγιον
|
Textus |
|
καὶ τὰ ἄλλα ἐκδίδωσιν ἄνθη, ὑμεῖς δὲ μένετε ἐν τῇ πίστει καρποφοροῦντες ἐν Χ. Ἰ. ...
|
Desinit |
|
καὶ τὰ ἀντικειμένα αὐτοῖς, τὸ κακὸν καὶ τὸ αἰσχρόν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΑ ΓΙΝΟΜΕΝΑ ΕΣΤΙ ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟΝ
|
Desinit |
|
καὶ τὰ γινομένα λέγε τοῦτον ἐνθυμηθῆναι
|
Desinit |
|
καὶ τὰ ἐν τοῖς οὐρανοῖς ἀγαθά, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
και τα εξουθενημενα προσλαμβανομενος.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΑ ΗΣΥΧΑΣΘΕΝΤΑ ΠΕΡΙΕΛΑΒΕΝ
|
Desinit |
|
καὶ τὰ θελήματα τοῦ Θεοῦ πολιτεύεσθαι, ἵνα αἰωνίων ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
και τα λοιπα των αρετων.
|
Desinit |
|
καί τά λοιπὰ, ἔστι μοι καὶ περὶ τούτου συγγραφή
|
Desinit |
|
καὶ τὰ μείναντά ἐστιν ἥλιος.
|
Desinit |
|
καὶ τὰ μείναντά ἐστιν ὁ κύκλος τῆς σελήνης.
|
Desinit |
|
καὶ τὰ μείναντά ἐστιν ὁ κύκλος τοῦ ἡλίου.
|
Desinit |
|
καὶ τὰ μὲν δύο ὑδράργυρα ὑδραργυρίζονται καὶ εἰς σῆψιν ἀποχωρίζονται. Θεοῦ δὲ βοηθοῦντος ἄρξομαι ὑπομνηματίζειν.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΝ ΠΕΡΙ ΠΑΣΩΝ ΗΘΙΚΩΝ ΑΡΕΤΩΝ ΤΕΛΟΣ ΕΧΕΤΩ ΗΜΙΝ ΔΕ ΔΟΙΗ ΚΥΡΙΟΣ
|
Desinit |
|
καὶ τὰ μὲν περὶ πασῶν τῶν ἠθικῶν ἀρετῶν
|
Desinit |
|
καὶ τὰ μὲν ὑγιεινὰ τὰ δὲ νοσερά· τὰ δὲ οὐδέτερα
|
Desinit |
|
καὶ τὰ ὅμοια τούτοις, οἷς ἐξακολουθεῖ ἡ αἰώνιος ζωή
|
Desinit |
|
καὶ τὰ παρόντα διοίσει ῥαδίως καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτεύξεται πάντων καὶ πολλῆς ἀπολαύσεται ἆρα τοῦ Θεοῦ παῤῥησίας
|
Desinit |
|
καὶ τὰ πενωθῆναι [...] καὶ πολλὰ κατὰ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΔΙ' ΕΠΑΙΝΟΥ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΤΕ ΚΑΙ ΓΙΝΩΣΚΟΜΕΝΑ
|
Incipit |
|
καὶ τὰ πρόβατα οὔτε ἄλληλα κερατίσουσιν οὔτε τοὺς ποιμένας
|
Desinit |
|
Καὶ τὰ σώματα σφοδροῖς παλαίσαντα πυρετοῖς
|
Incipit |
|
Καὶ τὰ σώματα σφοδροῖς παλαίσαντα πυρετοῖς
|
Incipit |
|
Καὶ τὰ σώματα σφοδροῖς παλαίσαντα πυρετοῖς
|
Incipit |
|
καὶ τὰ τοῦ δευτέρου Ἀδάμ, καὶ τῶν καθεξῆς
|
Desinit |
|
καὶ τὰ τοῦ ναοῦ κατεαχθέντα καὶ συντριβέντα
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΑ ΤΟΥΤΟΙΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
|
Desinit |
|
Καὶ τὰ τῶν ἄλλων τοῦ Χριστοῦ μαρτύρων ἆθλα πολύ τε καὶ μέγα τοῖς σπουδαίοις τὸ κέρδος
|
Introductio |
|
Καὶ τὰ ὕπαρ τῶν ὄναρ πιστότερα
|
Incipit |
|
Καὶ τὰ] μὲν φυσικά
|
Incipit |
|
καὶ τα]πεινὸν καὶ τρέμον[τα μου] τοὺς λόγους
|
Incipit |
|
Καὶ τάδε σου μεγάλαθλα μυθήσομαι ἔργα πολίταις
|
Incipit |
|
καὶ ταῖς ἀμοίβαις νικᾷ, ὅτι αὐτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΑΙΣ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥΣΑΙΣ ΑΥΤΑΙΣ ΒΑΣΙΛΙΚΑΙΣ ΝΕΑΡΑΙΣ
|
Desinit |
|
και ταις Ιουδαικαις παρατηρησεσιν μη προσεχειν· ειναι γαρ
|
Desinit abruptus |
|
ΚΑΙ ΤΑΙΣ ΛΙΤΑΙΣ ΤΗΣ ΣΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΣΟΥ· ΣΩΤΗΡΙΑΝ ΨΥΧΙΚΗΝ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΟΝ
|
Desinit |
|
καὶ ταῖς πρὸς θεὸν ἱκεσίαις πρὸς αὐτὴν ἁπάντας, ἐν αὐτῷ...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΑΛΛΑ
|
Desinit |
|
Καὶ τἄλλα ἠδικηκὼς ἡμᾶς ὁ τὰ τῇδε φθείρας λοιμὸς ὥσπερ τινὰ κολοφῶνα
|
Incipit |
|
Καὶ τἄλλα μὲν τῆς ἐπιστολῆς
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΑΛΛΑ ΜΕΝ ΤΗΣ ΡΗΤΟΡΙΚΗΣ ΕΙΔΕΝΑΙ
|
Incipit |
|
καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ, καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν· ᾧ ἡ δόξα…
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΑΡΣΙ ΣΥΝ ΤΑΙΣ ΑΝΤΥΞΙΝ
|
Desinit |
|
καὶ τὰς ΑΒ, ΑΓ δεδομένας εἶναι
|
Desinit |
|
καὶ τὰς ΑΒ, ΑΓ δεδομένας εἶναι. <Ὅπερ ἔδει δεῖξαι.
|
Desinit |
|
καὶ τὰς ἀρετὰς τῶν ἀγαθῶν, τὰς μὲν λοιπὸν πονηρὰς
|
Desinit |
|
καὶ τὰς μιαρὰς αἱρέσεις διασπάσων
|
Desinit |
|
καὶ τας ὀπτασίας δὲ διηγεῖται, ἅπερ ἑώρακεν, εἴς τε τὸν παράδεισον, καὶ εἰς τὸν τρίτον οὐρανὸν ἁρπαγέντα· εἶτα παραγγείλας μὴ ἁμαρτάνειν, ἀλλὰ μετανοεῖν τοὺς ἁμαρτάνoντας, ἐν εὐχαριστία τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καὶ τὰς παραδόσεις τῶν ἁγίων καὶ θεοφόρων πατέρων ἡμῶν
|
Desinit |
|
Καὶ τὰς πράξεις δὲ ὁ αὐτὸς εὐαγγελιστὴς τῶν ἁγίων ἀποστόλων συνεγράψατο.
|
Desinit |
|
καὶ ταῦτα βίβλος Βαβυλωνίων γράφει.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΑΥΤΑ ΜΕΛΛΟΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΑΥΤΑ ΜΕΝ ΑΡΚΕΙ ΕΝ ΤΗ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΔΕ ΑΝΑΠΤΘΞΟΝΤΑΙ ΣΑΦΕΣΤΕΡΟΝ
|
Desinit |
|
καὶ ταῦτα μὲν ἐπὶ τοσοῦτον
|
Incipit |
|
και ταυτα μεν η περιοχη του βιβλιου.
|
Additio |
|
Καὶ ταῦτα μὲν ἡ τῶν Λατίνων
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΑΥΤΑ ΜΕΝ Η ΤΩΝ ΛΑΤΙΝΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΙ ΤΑΥΤΑ ΜΕΝ Η ΤΩΝ ΛΑΤΙΝΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
|
Incipit |
|
Καὶ ταῦτα μὲν ἡ τῶν Λατίνων ἐκκλησία
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Καὶ ταῦτα μὲν ἡ τῶν Λατίνων ἐκκλησία συνηγοροῦσα
|
Incipit |
|
Καὶ ταῦτα μὲν ἡ τῶν Λατίνων ἐκκλησία συνηγοροῦσα
|
Incipit |
|
Καὶ ταῦτα μὲν ἡμῖν περὶ τῆς τοῦ Ἀγαμέμνονος πανοπλίας ἐπινενόηται
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΑΥΤΑ ΜΕΝ ΚΑΤΑΛΗΨΟΜΑΙ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΑΥΤΑ ΜΕΝ ΚΑΤΑΛΗΨΟΜΑΙ
|
Incipit |
|
Καὶ ταῦτα μὲν νῦν· τὴν δὲ καὶ εἰσέτι ἐκχώρησιν τοῦ ἐρωτᾷν καὶ διαπορεῖν σε φιλοτιμότατά σοι παρέχομεν.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Καὶ ταῦτα μὲν ὁ θεῖος Γρηγόριος περὶ ἀζύμων.
|
Desinit |
|
και ταυτα μεν ουτως αρξωμεθα δε ηδη του υψους.
|
Desinit |
|
και ταυτα μεν ουτως.
|
Desinit |
|
και ταυτα μεν ουτως. αρξωμεθα ηδη του υφους.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΑΥΤΑ ΜΕΝ ΟΥΤΩΣ... ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
Καὶ ταῦτα μὲν περὶ μεταθέσεων
|
Incipit |
|
Και ταυτα μεν περι του οσιου Νηφωνος. Ιωακημ ιεροχ (?).
|
Titulus finalis |
|
καὶ ταῦτα μὲν περὶ τῶν ε' λογικῶν φωνῶν τοῖς σοφοῖς λέλεκται
|
Desinit |
|
καὶ ταῦτα μὲν περὶ τῶν ε' λογικῶν φωνῶν τοῖς σοφοῖς λεχθέντα
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΑΥΤΑ ΜΕΝ ΤΟΙΣ ΕΤΕΡΟΙΣ ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙ ΓΡΑΦΩ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΑΥΤΑ ΜΕΝ ΩΣ ΕΝ ΣΥΝΤΟΜΩ ΠΕΡΙ ΚΛΙΜΑΤΩΝ
|
Desinit |
|
και ταυτα μεν, ουτως, αρξωμεθα δε ηδη του υφους.
|
Desinit |
|
καὶ ταῦτα μήπω τὴν κολυμβήθραν φθάσας
|
Desinit |
|
καὶ ταῦτα ποιοῦντες τά τε δίκαια ψηφιεῖσθε καὶ ὑμῖν αὐτοῖς τὰ συμφέροντα
|
Desinit |
|
καὶ ταύτῃ λοιπὸν ἑαυτὸν εἴης ἐπικοσμῶν ἣν ὁ μὲν χωρεῖν οὐ δεδύνηται, ἐστίαν ἔχουσαν παρὰ <τῷ Θεῷ νοῦν τε> λαχοῦσα οἰκητήριον. <Ἔρρωσο αφκγ'>
|
Desinit |
|
και ταυτην αιτιαν γενεσθαι της του [...] Μαρκον ευαγγελιου γραφης.
|
Desinit abruptus |
|
και ταυτην αιτιαν γενεσθαι, της του λεγομενου κατα Μαρκον ευαγγελιου γραφης.
|
Desinit |
|
καὶ ταύτην πάλιν αὐτὸς ὁ Πέτρος
ἐπιστέλλει τοῖς ἤδη πιστεύσασιν. ἔστι δὲ ἡ ἐπιστολὴ ὑπόμνησις τῶν πρώτων. Εἰδὼς γὰρ
|
Incipit |
|
Καὶ ταύτην πάλιν αὐτὸς ὁ Πέτρος ἐπιστέλλει τοῖς ἤδη πιστεύσασιν. ἔστι δὲ ἡ ἐπιστολὴ· ὑπόμνησις τῶν πρώτων·
|
Incipit |
|
Καὶ ταύτην τὴν ἐπιστολὴν γράφει, συνιστῶν τινας ἀδελφούς. Γράφει δὲ Γαΐῳ καὶ μαρτυρεῖ τούτῳ φιλοξενίαν πολλήν, ἣν καὶ μεγάλων ἐπαίνων ἀξιοῖ· τὸν γὰρ
|
Incipit |
|
Καὶ ταύτην τὴν ἐπιστολὴν γράφει· συνιστῶν τινὰς ἀδελφοὺς· γράφει δὲ Γαΐω καὶ μαρτυρεῖ τούτωι φιλοξενίαν πολλὴν· ἣν καὶ μεγάλων ἐπαίνων ἀξιοῖ· τὸν γὰρ
|
Incipit |
|
Καὶ ταύτην τὴν ἐπιστολὴν, αὐτὸς ὁ μακάριος Πέτρος ἐπιστέλλει ... ἔστι δὲ ἡ ἐπιστολή, ὑπόμνησις τῶν πρώτων
|
Incipit |
|
Καὶ ταύτην τὴν φωνὴν ἡμεῖς ἠκούσαμεν ἐξ οὐρανοῦ
|
Incipit |
|
και ταυτης της βιβλου θεος παρεσχε το τελος.
|
Textus |
|
καὶ τάχ' ἂν οὐ πολλῷ χερίων ἐπὶ τοῖσδε φαάνθ[η]
|
Textus |
|
καὶ τάχ’ ἂν ἐξ Ἀΐδαο μεθίξεται ἠέλιόνδε
|
Desinit |
|
Καὶ τάχα ξύλον εἶναι γνωστὸν καλοῦ καὶ πονηροῦ
|
Incipit |
|
καί τε φίλους ποίησε μαμωνόθεν, ὡς ἐδιδάχθη
|
Desinit |
|
καὶ τεθεωρακότες πατέρες άξιόπιστοι αύτὰ ἡμῖν πάντα διηγήσαντο ὠφέλειας χάριν
|
Desinit |
|
καὶ τεῖχος εὐρὺ τῷ κριῷ καταστρέφω
|
Desinit |
|
καὶ τέλεια ἀποκαταστάσις πρὸς τὸ θεοειδές. Ἐὰν λέγω σπουδάσωμεν ἐπανελθεῖν εἰς τὸ ὑψηλὸν κατὰ τὴν τοῦ Ἰωὴλ προαγόρευσιν χάριτι ...
|
Desinit |
|
και τελειωθεις θαπτεται εκει.
|
Desinit abruptus |
|
καὶ τελείωσέ το
|
Desinit |
|
καὶ τελέσφορον δείκνυοι
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΝ ΚΛΗΡΟΝΟΜΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΗΣ ΕΠΟΥΡΑΝΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ...
|
Desinit |
|
καὶ τελεύτη
|
Desinit |
|
καὶ τέλος παραινετικοὺς λόγους εἰς τὰ
ἤθη γράφει, καὶ περὶ λογίας τῆς εἰς τοὺς ἁγίους παραγγέλλει· καὶ οὕτως τελειοῖ
τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καὶ τέλος, παραινετικοὺς λόγους εἰς τὰ
ἤθη γράφει, καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
και τεταρτη η του Λαζαρου αδελφη.
|
Desinit |
|
καὶ τέταρτον τὸ τῆς γεύσεως, ὕστατον δὲ πάντων
|
Desinit |
|
καὶ τετράμετρα ἀκατάληκτα
|
Desinit |
|
Καὶ τεφρωθεὶς καὶ φιλαχθεὶς ἀφθόρως
|
Incipit |
|
καὶ τέως, ὅσον ἐφ΄ ἡμῖν, ὁ τοιοῦτος ἤδη καθήρηται
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗ ΑΝΑΓΝΩΣΕΙ ΠΡΟΣΚΕΙΣΘΕ, ΙΝΑ ΣΟΦΩΤΑΤΟΙ ΓΕΝΗΣΘΕ
|
Desinit |
|
καὶ τῇ κτίσει μεταδιδόμενον, ἀλλ’ οὐκ ἐξ αὐτοῦ ἔχον τὴν ὕπαρξιν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗ ΜΙΑ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΚΕΦΑΛΗ ΣΥΝΑΡΜΟΛΟΓΗΘΗΝΑΙ ΧΡΙΣΤΩ
|
Desinit |
|
καὶ τῇ νῦν ἐν τοῖς τοιούτοις ὄντων διαθέσει τε καὶ προθέσει.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗ ΠΟΛΕΙ ΣΥΝΕΧΑΙΡΕ
|
Desinit |
|
καὶ τῇ σαρκὶ ὑπόστασις
|
Desinit |
|
καὶ τῇ σῇ δυνάμει ἀνάγαγέ με εἰς τὸ θεῖον
|
Desinit |
|
καὶ τῇ συμπαθείᾳ τὸ ἔλεος τοῦ θεοῦ εὑρίσκεται... ἁμήν
|
Desinit |
|
Καὶ τῇ τῆς ἡμετέρας ἀγάπης φιληκοΐα
|
Incipit |
|
Καὶ τῇ τῆς ὑμετέρας ἀγάπης φιληκοΐᾳ
|
Incipit |
|
Καὶ τῇ τῆς ὑμετέρας ἀγάπης φιληκοΐᾳ
|
Incipit |
|
Καὶ τῇ τῆς ὑμετέρας ἀγάπης φιληκοΐᾳ
|
Incipit |
|
Καὶ τῇ τῆς ὑμετέρας ἀγάπης φιληκοΐᾳ
|
Incipit |
|
καὶ τῇ τριάδι ὕμνον ἄληκτον νέμει
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗ ΤΡΙΤΗ ΗΜΕΡΑ ΕΒΛΥΤΗΣΕ ΚΑΙ ΕΠΟΙΗΣΕ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΗΛΕΙΟΝ ΕΧΟΥΣΙΝ ΟΙ ΠΟΔΕΣ ΤΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΙΤΙΑΝ ΤΗΣ ΕΝΔΕΙΑΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΙΤΙΑΝ ΤΗΣ ΕΝΔΕΙΑΣ ΕΙ ΜΗ ΕΞ ΙΔΙΑΣ ΚΑΚΙΑΣ
|
Desinit |
|
καὶ τὴν αἰώνιον εὐζωίαν κληρονομήσομεν· ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΝ ΚΑΤΑΔΙΚΗΝ ΕΙΣ ΤΑΣ ΑΠΕΡΑΝΤΟΥΣ ΚΟΛΑΣΕΙΣ
|
Desinit |
|
καὶ τὴν ἄνω δὸς οὐρανῶν κληρουχίαν
|
Desinit |
|
καὶ τὴν ἀρετὴν τοῦ κειμένου ζηλῶμεν, καὶ ὧν ἡμῖν ὑφηγεῖτο, μεμνώμεθα
|
Desinit |
|
καὶ τὴν ἀσέβειαν τούτων ὡς ἀράχνην διαλύσας. Σύ, κύριε, πάντοτε φύλαττε… … ὅπως δοξάζεταί σου τὸ πανάγιον ὄνομα… ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ τὴν αὐτῶν μετατροπὴν ἐθρήνησαν ἐκεῖσε
|
Desinit |
|
Καὶ τὴν γένεσιν ἔχειν ἀνάγκη
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΕΝΟΜΕΝΗΝ ΠΟΡΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΟΥΡΩΝ ΘΕΩΡΙΑΝ
|
Desinit |
|
καὶ τὴν δέησιν καὶ ἱκετησίαν ποιεῖσθαι.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑΝ ΑΣΜΕΝΩΣ ΔΕΧΕΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
καὶ τῆν δύναμιν ἑνὸς ἑκάστου. Ἔρρωσο τίμιε θύτα.
|
Desinit |
|
καὶ τὴν Ἐδὲμ σχοίημεν εἰς κατοικίαν
|
Desinit |
|
καὶ τὴν Ἐδὲμ σχοίνισμα καὶ θεῖον λάχος
|
Desinit |
|
καὶ τὴν Ἐδὲμ σχοίνισμα καὶ κλῆρον νέμοις
|
Desinit |
|
καὶ τὴν ἐκ Λαοδικείας καὶ εἰς αὐτοὺς ἀναγνῶναι.
|
Desinit |
|
Καὶ τὴν ἐκ Λαοδικείας καὶ εἰς αὐτοὺς ἀναγνωσθῆναι.
|
Desinit |
|
καὶ τὴν ἐκείνων ἀρετήν.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
καὶ τὴν ἐνυπόστατον ἡττῶ πολλάκις
|
Desinit |
|
Καὶ τὴν ἐπιστολὴν ἐδεξάμην ἣν ἔπεμψας
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑΝ ΤΟΥ Ο ΠΑΤΗΡ ΜΟΥ ΕΩΣ ΑΡΤΙ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
και την Θαμαρ, εκ της γυναικος αυτου Σαλωμης.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΠΠΟΝ
|
Incipit |
|
καὶ τὴν κατάστασιν τῶν ἑπτὰ διακόνων, τὴν ἐκλογήν τε τοῦ Παύλου καὶ ὅσα πέπονθε καὶ τέλος τὴν εἰς Ῥώμην ἀποδημίαν αὐτοῦ.
|
Detail(s) |
|
καὶ τὴν κάτω παροικίαν
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΕΦΑΛΗΝ ΑΥΤΟΥ ΑΠΑΝΤΛΗ
|
Incipit |
|
καὶ τὴν κύλικα μετὰ τοῦ οἴνου ἐπιδίδοντος
|
Desinit |
|
καὶ τὴν λέπραν τοῦ Γιεζεῖ, εἶη τὸ ὄνομα κύριου...
|
Desinit |
|
καὶ τὴν λοιπὴν ἀποφαινόμενοι ὅταν ἐπὶ τὰ αὐτὰ
τυγχάνωσιν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΕΙΑΝ ΚΑΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑΝ
|
Desinit |
|
καὶ τὴν μέθην τὴν μητέρα τῆς πορνίας · πόθεν ἐδιδάχθηται
|
Incipit |
|
καὶ τὴν μέλλουσαν κόλασιν φύγωμεν καὶ τῶν αἰωνίον ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΗΣΙΝ ΠΑΡΑΣΧΟΥ ΑΛΥΣΙΟΥ
|
Desinit |
|
καὶ τὴν ὀπτασίαν τῆς θεομήτορος ἐθεάσατο, ἐν ᾦ καὶ ἐτάφη, πάντα τὰ αὐτῷ ὑπάρχοντα θεοπρεπῶς διοικήσας πρότερον ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΡΜΗΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΥΡΑΝΙΟΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ
|
Desinit |
|
καὶ τὴν οὐράνιον βασιλείαν κληρονομήσωμεν, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
Καὶ τὴν παρὰ σοῦ μόνου γραφεῖσαν ἐπιστολὴν δεξάμενος ἐχάρην
|
Incipit |
|
καὶ τὴν παράκλησιν
|
Desinit |
|
Καὶ τὴν παροῦσαν δέξαι δὴ βίβλον, φίλον μοι ψυχῆς ἐνδιαίτημα, Κῦρι Θεόδωρε, ἣν ἡ μὲν τοῖς ἐκκλησιαστικοῖς ἐπισυμβᾶσα ταραχὴ καρπὸν τῆς ἐμῆς ἀνέδειξε διανοίας, ἡ δὲ διὰ ταῦτα ἐξορία καὶ φυλακὴ καὶ τῶν ἐμῶν χειρῶν πόνον εἰργάσαντο.
|
Incipit |
|
καὶ τὴν περίσσειαν ὑμῶν τῆς νηστείας, πένησιν ἐπιχορηγεῖν.
|
Desinit |
|
καὶ τὴν πονηρίαν φυγόντες, τῆς ἀρετῆς ἐπιλαβώμεθα, ἵνα καὶ τῶν αἰωνίων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
Καὶ τὴν πρὸς οὐρανοὺς πορείαν ἑτοίμως σοι χορηγεῖ καὶ τῆς βασιλείας αὑτοῦ ἀφθόνως ἐπαξιοῖ, ὅτι αὑτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
καὶ τήν σε δεδεγμένην πόλιν κατὰ τΉν θεβαίαν ᾠδήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΟΝ ΗΜΕΡΑΝ ΑΝΑΒΛΥΖΕΙ ΕΙΣ ΗΜΑΣ
|
Incipit |
|
Καὶ τὴν σιγὴν τέθηπα τὴν Ψαμμηνίτου·
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΟΦΙΑΝ
|
Desinit |
|
καὶ τὴν συμφωνίαν, καὶ τὴν εἰρήνην τῶν ἐκκλησιῶν ἐπὶ τούτοις γενέσθαι
|
Desinit |
|
καὶ τὴν συνήθη μητρικὴν θάλψιν δίδου
|
Desinit |
|
καὶ τὴν τεκοῦσαν προσσφαγεῖσαν λαμβάνει
|
Desinit |
|
καὶ τὴν τετάρτην, ὅτε ἦλθεν ὁ μαγίστερ Κωνσταντῖνος ὁ Ἰγκλίνος.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΙΜΗΝ ΜΟΥ
|
Incipit |
|
Καὶ τὴν τομὴν ἔφριξα
|
Incipit |
|
καὶ τὴν τοῦ πάθους
|
Desinit |
|
καὶ τὴν τρυφὴν καὶ τὴν ἀκο[λασίαν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΕΚΛΟΓΗΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΩΝ ΜΕΛΛΟΝΤΩΝ ΑΝΑΨΟΜΕΘΑ ΕΠΙΘΥΜΙΑΝ
|
Desinit |
|
καὶ τὴν φιλάδελφον κοινωνίαν, καὶ τούτων τῶν ἀγαθῶν καὶ τῶν ἐπηγγελμένων πάντας ἡμᾶς ἀξιώσῃ, χάριτι…
|
Desinit |
|
καὶ τὴν χαρὰν ἡμῶν οὐδεὶς αἴρει ἀφ’ ἡμῶν, ὑμνοῦντες, εὐλογοῦντες καὶ προσκυνοῦντες τὴν ἁγίαν καὶ ἄχραντον καὶ ὁμοούσιον Τριάδα, εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΑΡΑΝ ΣΟΥ ΟΥΔΕΙΣ ΑΙΡΕΙ ΑΠΟ ΣΟΥ ΑΥΤΟΣ ΔΕ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ ΔΙΑΦΥΛΑΞΕΙ ΗΜΑΣ ...
|
Desinit |
|
καὶ τήν] ἀμορφίαν ἐπιτείνει
|
Incipit |
|
Καὶ τήνδε, Σῶτερ, τὴν δέησιν προσδέχου
|
Incipit |
|
καὶ τῆς
τῶν οὐρανῶν βασιλείας κληρονόμοι ἐσόμεθα, χάριτι τῆς
ἀκτίστου καὶ ὁμοουσίου ἁγίας τριάδος. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ τῆς ἀθυμίας τὴν ζάλην
|
Incipit |
|
καὶ τῆς ἀϊδίου δόξης καὶ θεωρίας ἐμπλησθῆναι εὐδόκησον· ὅτι εὐλογητὸς εἶ εἰς τοὺς αἰῶνας ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ τῆς ἀϊδίου ζωῆς καὶ παρακλήσεως εὐμοιρήσωμεν· ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
καὶ τῆς ἀιωνίας ἀπολυτρώσεως τεύξεται· ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΥ ΖΩΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΥΣ ΗΜΑΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΗΣ ΓΕΝΟΙΤΟ
|
Desinit |
|
καὶ τῆς ἀκηράτου καταξιούμενοι ζωῆς καὶ διαμονῆς ἐν αὐτῷ Χριστῷ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΟΚΕΙΜΕΝΗΣ ΜΑΚΑΡΙΟΤΗΤΟΣ ΤΟΙΣ ΠΙΣΤΟΙΣ ΕΠΙΤΥΧΟΙΤΕ, ΗΣ ΚΑΙ ΓΕΝΟΙΤΟ ΣΥΝ ΗΜΙΝ ΠΑΝΤΑΣ ΗΜΑΣ ΕΠΙΤΥΧΕΙΝ ΕΝ ΑΥΤΗ Η ΠΡΕΠΕΙ ...
|
Desinit |
|
καὶ τῆς ἀρετῆς ἀπὸ τῆς καρδίας
|
Desinit |
|
καὶ τῆς ἀρετῆς ἐπιλαβόμενοι τῶν αἰωνίων ἐπιτυχεῖν ἀγαθῶν χάριτι...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΡΧΙΕΡΑΤΕΙΑΣ ΗΜΩΝ ΕΤΕΙ ΘΩʹ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΦΡΑΣΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΑΣ ΑΥΤΟΥ ΑΞΙΩΣΕΙ ΧΑΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΑΠΟΛΑΥΣΕΩΣ
|
Desinit |
|
καὶ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν ἀξιοῖ· ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν· ᾧ...
|
Desinit |
|
καὶ τῆς γνώσεως ἀπόκρυφοι
|
Desinit |
|
καὶ τῆς γνώσεως ἀπόκρυφοι
|
Desinit |
|
καὶ τῆς γνώσεως ἀπόκρυφοι
|
Desinit |
|
καὶ τῆς γνώσεως ἀπόκρυφοι
|
Desinit |
|
καὶ τῆς γνώσεως ἀπόκρυφοι
|
Desinit |
|
καὶ τῆς γνώσεως ἀπόκρυφοι
|
Desinit |
|
καὶ τῆς γνώσεως ἀπόκρυφοι
|
Desinit |
|
καὶ τῆς γνώσεως ἀπόκρυφοι
|
Desinit |
|
καὶ τῆς γνώσεως οἱ ἀπόκρυφοι
|
Desinit |
|
καὶ τῆς γνώσεως οἱ ἀπόκρυφοι
|
Desinit |
|
καὶ τῆς δεσπότιδος ἡμῶν Εἰρήνης τῆς Αὐγούστης
|
Desinit cuiusdam partis |
|
καὶ τῆς διαιωνιζούσης θείας εὐλογίας καὶ χάριτος· ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚ ΔΕΞΙΩΝ ΣΟΥ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΣ ΗΜΑΣ ΑΞΙΟΥΣ ΓΕΝΕΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
καὶ τῆς ἐκεῖθεν αἰωνίου κολάσεως ἐλευθέρωσον ἡμᾶς
|
Desinit |
|
καὶ τῆς ἐκεῖθεν ἀξιῶν κληρουχίας
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΕΙΝΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΑΠΟΡΡΗΞΑΝΤΕΣ ΑΝΤΙ ΧΡΙΣΤΟΥ ΦΕΥ ΤΟΥ ΑΚΟΥΣΜΑΤΟΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΝΤΟΛΑΣ ΜΕΤΑ ΦΟΒΟΥ ΤΗΡΟΥΣΙΝ ΑΥΤΟΥ ΩΝ ΓΕΝΟΙΤΟ ΠΑΝΤΑΣ ΗΜΑΣ...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗΣ ΡΥΣΗΤΑΙ ΑΠΕΙΛΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΥ ΖΩΗΣ ΑΞΙΩΣΕΙΕΝ ΗΣ ΓΕΝΟΙΤΟ...
|
Desinit |
|
καὶ τῆς ἐπουρανίου σου καταξιωθῆ βασιλείας εὑχαῖς καί δεήσεσι τῆς πανάγνου δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ πάντων σου τῶν ἁγίων. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ τῆς ἤδη παρασχεθείσης δωρεᾶς ἀξίαν τὴν φυλακὴν ἐπιδείξασθαι καὶ τῆς ἄνωθεν φιλανθρωπίας ἀξιωθῆναι· χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ τῆς μακαριότητος τῆς κοινωνίας τῶν παθημάτων ἐπιτύχωμεν, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
καὶ τῆς Μαρίας τυγχάνει δημιουργός· αὐτῷ…
|
Desinit |
|
και της μελλουσης λυτρωσαι κολασεως τους σοι βοωντας αλληλουια.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ
|
Desinit |
|
καὶ τῆς παρ' ἡμῶν προστεθείσης βοῆς σὲ τὸν σωτῆρα δι' αἰῶνος ᾄδωμεν, σὺν τῷ ἀνάρχῳ σου πατρὶ...
|
Desinit |
|
καὶ τῆς πολεμουμένης εὐσεβείας εἰς ἀνάκλησιν ἰσχυρὰν καὶ πλατυσμὸν καὶ στερέωμα.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
καὶ τῆς πόλεως ἐξελθών, οὕτω τῷ κυρίῳ τὸ πνεῦμα παρέδωκε. Τελεῖται δὲ ἡ αὐτοῦ σύναξις ἐν τῷ μαρτυρίῳ αὐτοῦ, τῷ ὄντι ἐν τῷ Σίγματι.
|
Desinit |
|
καὶ τῆς προσδοκωμένης μακαρίας ῥᾳστώνης καὶ τῆς ἀνέσεως... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΑΡΚΟΣ ΑΥΤΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΙΝ ΟΜΟΛΟΓΕΙΝ
|
Incipit |
|
καὶ τῆς στενῆς ἀντιποιηθεὶς ὁδοῦ τῆς εἰς μακαρίαν λῆξιν φερούσης, καθ' ἃς καὶ Χριστὸς ἐν εὐαγελίοις τρανῶς διετάξατο
|
Desinit |
|
καὶ τῆς συγγενείας τοῦ Ἀγγαίου ἀδελφοῦ Ζαχαρίου τοῦ ἱερέως.
|
Desinit |
|
και της του ρητου αναπτυξεως.
|
Desinit |
|
καὶ τῆς τούτων βλάβης γενέσθαι ἀνώτεροι· ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
Καὶ τῆς Τριάδος τῆς σεπτῆς τῶν σεβαστοκρατόρων
|
Desinit cuiusdam partis |
|
καὶ τῆς τῶν δικαίων οὐκ ἐκβάλλεται συναυλίας. Ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
καὶ τῆς τῶν ἡμερῶν ἀπαλλαγῆναι παρατηρήσεως, ἵνα ὁμοθυμαδὸν πάντες ἐν ἑνὶ στόματι δοξάζωμεν τὸν Θεὸν...
|
Desinit |
|
καὶ τῆς τῶν παρόντων ὑπεροψίας
|
Incipit abruptus |
|
καὶ τῆς χαρᾶς σου μετόχους ἡμᾶς δεῖξον ταῖς ἐντεύξεσιν τῆς πανάγνου μητρός σου... καὶ τῶν δικαίων πάντων τῶν ἀπ΄ αἰῶνος, ὁ νῦν καὶ ἀεὶ εὐλογητὸς ὑπάρων... άμἠν
|
Desinit |
|
Καὶ τί δεῖ μοι πλειόνων ἐγκαινίων
|
Incipit |
|
Καὶ τί δεῖ πολλὰ λέγειν; ἡμεῖς, ὦ Ἰταλοί, κρατῶμεν
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΙ ΔΗ ΑΛΛΟ ΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΜΟΥ
|
Incipit |
|
Καὶ τί ἔτι Μακεδονίῳ Λατῖνοι μέμφονται, καθαρῶς αὐτοὶ πνευματομαχοῦντες
|
Desinit |
|
Καὶ τί μέγα ἂν γογγυσθῶμεν οἱ τοῦ σταυρωθέντος διάκονοι; ὡς πατὴρ ἢ μήτηρ δέχομαί σου τὰς σκληρότητας καὶ παροξυσμούς.
|
Desinit |
|
Καὶ τί νὰ εἰπῶ τὸν Ἔρωταν, πῶς νὰ τὸν ὀνομάσω;
|
Incipit |
|
Καὶ τί παρὰ τὸν πρότερον Μέλητα ὁ παρ’ ἡμῖν Μέλης
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΙ ΠΟΙΗΣΟΥΣΙ ΤΗ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΙ ΤΟ ΑΓΑΘΟΝ ΕΚ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ ΚΑΙ ΚΑΚΟΥ
|
Desinit |
|
Καὶ τί τῶν ἀλόγων ζῴων μετὰ τὴν σύλληψιν
|
Incipit |
|
Καὶ τί τῶν ἐπεράστων καλῶν ἔσται τις τῇ μνήμῃ παραδιδούς, εἰ τὰ κατὰ διαφόρους καιρούς
|
Incipit |
|
Καὶ τί τῶν καλῶν ἔσομαι τῷ βίῳ διδοὺς μὴ τὸν τοῦ μεγάλου Αὐξεντίου βίον ἐπεξηγούμενος
|
Incipit |
|
Καὶ τί τῶν καλῶν ἔσται τις τῇ μνήμῃ παραδιδοὺς
|
Incipit |
|
Καὶ τί τῶν ὄντων· οὕτως ἥδιον πέλει
Ἢ λυσιτελὲς ἢ ποθεινὸν ἢ θεῖον
Οὔκουν οὐδέν γε ὡς τῶν εὐαγγελίων
Πυκτὶς ἡ θεσπέσιος καὶ τρισολβία·
Θεσμῶν γὰρ καὶ δογμάτων τε καὶ θαυμάτων.
Ἐξαίσιον τὸ κάλλος φέρει καὶ ὕψος
Νᾶμα δὲ ὥσπερ· νεκταρῶδες τὸν μύθον
Βλύζει τὸν σωτήριον καὶ ζωηφόρον
Καὶ τί δεῖ φράζειν ταύτης πάντα κατ’ εἶδος
Θεὸν παριστᾶ δι’οἶκτον βροτοθέντα
Φύσιν τε διαρθρόντα τὴν ἀνθρωπεῖαν
Ὡς γ' οῦν ἄχραντον ἱεράν τε καὶ θεῖαν
Ἔγωγε λέων ὁ χθαμαλὸς ζεούση·
ψυχὴ καὶ γνώμη ταύτην ἐπἐκτησάμην
τὰ ἔσω τε καὶ ἔξω καθ᾽ὡραΐσας
Υἱῷ φιλτάτῳ καὶ ἐμοὶ βασιλείῳ·
ταύτην δωροῦμαι φιλοτίμως καὶ νέμω
Εἰς σκέπην εἰς φρούρησιν εἰς σωτηρίαν·
Αὐτοῦ καὶ συντήρησιν πάντας αἰῶνας·
Ἕβδομον δ᾽ ἦγεν· ὁ αἰὼν τότε ἔτος ·
Καὶ τριακοστὸν· ἐξακοσιοστόν τε
Καὶ χιλιάδας· ἓξ προδιηνυσμένας
Ὅτε δακτύλοις θεοδώρου ἐξύσθη
Ἀλητροῦ εὐτελοὺς τε καὶ ἐλαχίστου·
Εἰς δόξαν πατρὸς υἱοῦ τὲ καὶ τοῦ θείου·
Πνεύματος ἅμα· καὶ ψυχῆς σωτηρίαν·
Λέοντος λαμπροῦ· τοῦ καὶ κτήτορος αὐτῆς
|
Textus |
|
Καὶ τί, φησιν, ἄτοπον, τὸ Πνεῦμα, λέγειν. ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεσθαι;
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑΝ ΜΕΓΑΛΛΗΝ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΥΜΕΝΗΝ ΤΩ ΓΑΡ ΤΡΕΙΣΥΠΟΣΤΑΤΩ ΘΕΩ ΜΟΥ ΔΟΞΑΝ
|
Desinit |
|
καί τινα πρὸς τοὺς τὰ ἄζυμα πρεσβεύοντας Λατίνους ὑπό τινων εἰρημένα τῶν ἐκ τῆς ἡμετέρας αὐλῆς
|
Desinit |
|
καὶ τίνα τρόπον εἰς ἡμᾶς τὸ μακάριον τοῦτο περιῆλθε δώρημα... ἀμήν
|
Desinit |
|
καί τινα τῶν ἀλόγων ζώων
|
Desinit |
|
Καί τινα τῶν σωμάτων, οἷς οὐκ ὀλίγον τὸ δυσειδές
|
Incipit |
|
Καί τινα τῶν σωμάτων, οἷς οὐκ ὀλίγον τὸ δυσειδές
|
Incipit |
|
Καί τινα τῶν σωμάτων, οἷς οὐκ ὀλίγον τὸ δυσειδές
|
Incipit |
|
Καὶ τίνι ἂν ἑτέρῳ τὴν ἐν λόγοις εὐφημίαν προσάξωμεν
|
Incipit |
|
Καὶ τίνος ἕνεκεν
|
Desinit |
|
Καὶ τίνος ἔτι ἂν εἴη τὸ πόρρωθεν
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΞΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΛΕΓΩΝ ΑΞΙΟΣ Ο ΕΡΓΑΤΗΣ
|
Incipit |
|
Καὶ τίς ἄρ’ ἀντιβιάων ἀεθλεύτορος ἄλκαρ ἐνέγκῃ;
|
Desinit |
|
Καὶ τίς δὲ βασίλειε
|
Incipit |
|
καὶ τίς δέ σοι μέμψαιτο τῶν νυμφευμάτων;
|
Desinit |
|
Καὶ τίς δέ σου πέφευγε τὴν πτῆσιν πόλις
|
Incipit |
|
Καὶ τίς εἰμι ἐγώ, Κύριε μου
|
Incipit |
|
Καὶ τίς ἐκεῖνος ὁ τελχίν, ὁ βάσκανος, ὁ κύων
|
Incipit |
|
Καὶ τίς ἡ ἀπόφασις τῶν κλημακτήρων
|
Incipit |
|
Καί τις ἴσως δόξει διαφωνίας ἀξιόλογον εἶναι
|
Incipit |
|
Καὶ τίς μεμηνὼς εὑρεθῇ τούτου πλέον,
|
Incipit |
|
Καὶ τίς μοι λόγος τῶν ἁγίων φωνῶν
|
Incipit |
|
Καὶ τίς ὅρος ἢ τίνι φησὶ κριτηρίῳ διοριοῦμεν
|
Incipit |
|
Καὶ τίς οὐκ ἂν ἀγάσαιτο τὸν Ἐλισσαίου βίον τῆς θαυμαστῆς διηγήσεως
|
Incipit |
|
Καὶ τίς οὔτω νωθής
|
Incipit |
|
καὶ τὸ ἀγγελικὸν ἀγαλλίαμα ταῖς καρδίαις ἡμῶν ἐνοικῆσαι, ἐν Χριστῷ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΤΟΥ ΚΟΡΜΙΝ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΗ ΕΜΕΝΑΝ ΟΠΟΥ ΗΥΓΑ ΑΠΕΤΟΝ ΟΡΙΣΜΟΝ ΤΟΥ
|
Incipit |
|
καὶ τὸ αἷμα σου τὸ ζωηφόρον, δι' οὗ πρὸς μίαν συμφωνίαν τὰ πέρατα κατὰ τὴν πίστιν ἡνώθησαν
|
Desinit |
|
καὶ τὸ ἀριστητήριον τῶν ἀδελφῶν, κατὰ τὸ σχῆμα τοῦ τριποθήτου
|
Desinit |
|
καὶ τὸ ἀσθενὲς ἡμῶν ἐνισχύοντος
|
Desinit |
|
καὶ τὸ ἀφιλοχρήματον, καὶ περὶ τῆς μεταδοτικῆς ἀρετῆς, καὶ περὶ τῆς τῶν ψευδαποστόλων ἀλαζονείας καὶ πονηρίας.
|
Desinit |
|
καὶ τὸ βιοῦν παραμετρήσει μοι πένθος καὶ στεναγμὸν ἀδιάκοπον.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΔΗΜΙΟΥΡΓΗΚΕΝΑΙ
|
Desinit |
|
καὶ τὸ δεύτερον τῶν προτέρων ἀναλυτικῶν σὺν θεῷ πληροῦται
|
Desinit |
|
καὶ τὸ ἔθος καὶ τὸ πρέπον
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΕΝΑΝΤΙΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΙΑΜΑ
|
Desinit |
|
καὶ τὸ ἐπιθυμητικὸν ἐν τῇ ψυχῇ
|
Desinit |
|
καὶ τὸ εὑρεῖν τὴν τῆς σωτηρίας ὁδόν
|
Desinit |
|
καὶ τὸ ἐφ'ὁσονοῦν τῶν τοιούτων ἐπιτυχεῖν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΙΟΝ ΑΣΑΛΕΥΤΟΝ ΚΕΚΤΗΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑΚΛΥΣΘΗΝΑΙ ΤΡΟΠΗ ΕΠΗΝΕΓΚΕΝ
|
Desinit |
|
καὶ τὸ κατάλ[ληλον
|
Desinit cuiusdam partis |
|
καὶ τὸ κράτος τῶν ἐναγωνίων λόγων ἐν τούτοις τοῖς ἀνδράσιν ἔοικεν εἶναι
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟ ΚΤΙΣΤΟΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΑΥΤΟΥ ΦΥΣΕΩΣ ΘΕΛΗΜΑ
|
Desinit |
|
Καὶ τὸ λόγοις μὲν ἄλλως τὰ τῶν ἁγίων ἑκάστου
|
Incipit |
|
Καὶ τὸ λόγοις μὲν ἄλλως τὰ τῶν ἁγίων ἑκάστου
|
Incipit |
|
καὶ τὸ λοιπὸν θεὸς ἀλλ᾿ οὐκ ἄνθρωπος ἔτι κληθήσεται
|
Desinit |
|
Καὶ τὸ μὴ ἀλγεῖν
|
Incipit |
|
καὶ τὸ Μῦ, μʹ, ἰδοῦ τὰ πάντα μςʹ
|
Desinit |
|
Καὶ τὸ ξύλον τῆς ζωῆς ἐν μέσῳ τοῦ παραδείσου
|
Incipit |
|
Καὶ τὸ ὄνομά σου ἠγάπησα, καὶ τῷ θεῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
καὶ τὸ ὀππίον ὁμοίως βαλλόμενον εἰς τὸν οἶνον κοιλίας ἴστησιν
|
Desinit |
|
καὶ τὸ παίδιον τοιούτων
|
Desinit abruptus |
|
ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΝΟΥΡΓΟΣ Ο ΦΡΟΝΙΜΟΣ ΝΥΝ Ο ΠΟΝΗΡΟΣ ΛΙΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΑΛΛΑ ΟΣΑ ΠΡΟΣ ΓΡΑΦΗΣΑΝ
|
Desinit |
|
και το παρον συν τοις αλλοις, της αγιωτατης μητροπολεως Βερροιας εστι κτημα ͵αχπϛʹ φευρουαριου…
|
Detail(s) |
|
καὶ τὸ περὶ τῆς δοτικῆς ἀρετῆς, καὶ περὶ τῆς τω ψευδαποστόλω ἀλαζονείας καὶ πονηρίας.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΕΙΣ ΕΝΑ ΘΕΟΝ
|
Desinit |
|
καὶ τὸ πνεῦμα καὶ ἡ νύμφη· λέγουσιν
|
Desinit abruptus |
|
και το πραγμα σου ου πραξεις αρτι.
|
Desinit abruptus |
|
Καὶ τὸ πρὸς ὠφέλειαν οὐ μόνον
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΟ ΠΥΡ ΕΥΚΑΤΑΠΡΗΣΤΟΥ ΚΑΙ ΔΑΨΙΛΟΥΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΟ ΡΟΔΕΛΑΙΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΟΜΦΑΚΕΛΑΙΟΝ ΗΓΟΥΝ ΤΟ ΚΙΚΙΔΙΝΟΝ ΕΛΑΙΟΝ Η ΤΑ ΣΤΥΦΟΝΤΑ
|
Incipit |
|
καὶ τὸ σαπρὸν καὶ τὸ σαθρὸν καὶ τὸ σεσαλευμένον
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥΤΟΥ ΚΑΙ ΛΕΞΙΝ ΤΟΙΟΝΔΕ
|
Desinit |
|
καὶ τὸ σῶμα ἐτέθη ἐν μνημείῳ· καὶ οἱ μὲν στρατιῶται διεμερίσαντο τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, αὐτὸς δὲ ἐν τριημέρῳ ἀναστὰς ἐνετείλατο τοῖς μαθηταῖς μαθητεύειν πάντα τὰ ἔθνη καὶ βαπτίζειν αὐτούς, ἐπαγγειλάμενος εἶναι μετ’ αὐτῶν πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
και το σωμα ηγερθη εν τριημερω.
|
Desinit |
|
καὶ τὸ σῶμα σχίζων τῆς ἐκκ
|
Desinit |
|
και το τειχος της πολεως, εχων
|
Desinit abruptus |
|
καὶ τὸ τῆς ταπεινώσεως σῶμα σταυρώσαντες κοινωνοὶ τῆς ἐκ νεκρῶν τοῦ
Χριστοῦ ἀναστάσεως γενέσθαι ἀξιωθείημεν.
|
Desinit |
|
Καὶ τὸ τῶν ἄλλων ἁγίων τοὺς βίους διεξέναι καὶ τὰ παλαίσματα
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΟ ΥΔΩΡ ΑΦΗ
|
Desinit |
|
καὶ τὸ ὑπὸ Ἰωάννου κηρυχθέν, Ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου. Αὐτῷ…
|
Desinit |
|
καὶ τοῖς ἄλλοις οἰκείοις κἂν τούτοις πάλιν ἡλικώταις
|
Incipit |
|
Καὶ τοῖς ἄλλοις πολίταις
|
Desinit |
|
καὶ τοῖς βουλομένοις ἀναγινώσκειν· ἐπαφήκαμεν· ἁμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟΙΣ ΓΕΙΤΟΣΙΝ ΟΝΕΙΔΟΣ
|
Desinit |
|
καὶ τοῖς εἰρημένοις στοιχήσαντες καὶ τὰ λειπόμενα προσδοκήσαντες δόξαν ἀναπέμψωμεν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ τοῖς ἡμετέροις κοσμοῦντες δωρήμασιν
|
Desinit |
|
καὶ τοῖς λαθραίως ἐπιτεθεμένοις διασκεδάζων τὰ πονηρὰ διαβούλια, ἐν Χριστῷ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Καὶ τοῖς μὲν ἵλεως γίνεται, τιμωρεῖται δὲ τοὺς ἐπηρεάζοντας. Φύγωμεν τοίνυν τὸ ἀδικεῖν, ἵν’ ἵλεων ἕξωμεν τὸν Θεόν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟΙΣ ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ ΠΡΑΓΜΑΣΙ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟΙΣ ΜΕΤΑ ΣΕ ΠΑΡΑΔΩΣΕΙΣ
|
Desinit |
|
και τοις μετα σε παραδωσεις·
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟΙΣ ΠΑΣΙ ΚΑΛΩΣ ΕΞΟΥΣΑΝ ΨΗΦΟΝ ΕΞΕΝΕΓΚΕΙΝ
|
Desinit |
|
καὶ τοῖς πᾶσι ξύμφορα. Ὃ γένοιτο, θεῶν καὶ ἀνθρώπων ὕπατε
|
Desinit |
|
καὶ τοῖς σεβαστοκράτορσι καὶ πορφυρογεννήτοις
|
Desinit cuiusdam partis |
|
καὶ τοῖς σεβαστοκράτορσι καὶ πορφυρογεννήτοις
|
Desinit cuiusdam partis |
|
καὶ τὸν αἰῶνα σοι τόνδε μετὰ τῆς βασιλείας συμπαρατείνῃ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΠΑΦΡΙΣΜΟΝ ΔΕΧΟΥ
|
Desinit |
|
καὶ τὸν ἀπὸ τῶν ψυχικῶν παθῶν κατευνάσωμεν θόρυβον· οὐ γάρ ἐστι μὴ καθαρισθεῖσαν τὴν ἀκοὴν ἰδεῖν τῶν λεγομένων τὸ ὕψος.
|
Desinit |
|
και τον Αυσιν, Ιησουν, και τα εξης.
|
Desinit |
|
καὶ τὸν δρόμον αὐτοῦ ἐν εἰρήνῃ τελείωσῃ, εὐχαῖς αὐτοῦ ἐλεήσῃ καὶ ἡμᾶς τοὺς ταπεινοὺς καὶ ἁμαρτωλοὺς... ἀμήν
|
Desinit |
|
και τον εαυτου μαθητην τον θεοφιλη Θεοφιλον·
|
Desinit |
|
και τον εαυτου μαθητον, τον θεοφιλη Θεοφιλον.
|
Desinit |
|
καὶ τὸν ἔθαψαν πλησίον τῆς θυγατρὸς αὐτοῦ Εὐφροσύνης... ἀμήν
|
Desinit |
|
Καὶ τὸν ἐν τῇ μελέτῃ πρεσβύτην ἔρως κατείληφεν,
|
Introductio |
|
καὶ τὸν ἔπαινον ἒχει σὺν δίκῃ
|
Desinit |
|
καὶ τὸν ἐρραθυμημένον, ἔλεων ἐπιδεῖν τὰ ἡμέτερα, ᾧ πρέπει πᾶσα δόξα
|
Desinit |
|
καὶ τὸν ζωμὸν αὐτῶν πιέτω ὁ ἄρρωστος μετ’ ὀξυμέλιτος, εἰ θεῷ φίλον
|
Desinit |
|
καὶ τὸν ἡμέτερον ἐπισφραγίσας λόγον καὶ τὸν ἡμέτερον πόθον, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
καὶ τὸν ἡμέτερον ἐπισφραγίσας λόγον καὶ τὸν ἡμέτερον πόθον, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
καὶ τὸν Θεὸν δοξασθῆναι παρασκευάσαντες, τῶν αἰωνίων...
|
Desinit |
|
καὶ τὸν Θεὸν δοξασθῆναι παρασκευάσαντες, τῶν αἰωνίων...
|
Desinit |
|
καὶ τὸν Θεὸν ἕξομεν ἐν τῷ μέσῳ καὶ τὴν τράπεζαν εὐλογοῦντα, καὶ ἡμᾶς στεφανοῦντα. Ὑπὲρ δὴ τούτων ἁπάντων...
|
Desinit |
|
καὶ τὸν θησαυρόν μου ἀπολέσω, ὑπὲρ δὲ τοὐτων ...
|
Desinit |
|
καὶ τὸν θόλον
|
Desinit |
|
και τον καυ[σωνα]
|
Desinit abruptus |
|
Καὶ τὸν κλεινὸν Διομήδην καλὸν εἰς μέσον προθεῖναι τῷ λόγῳ
|
Incipit |
|
και τον κοσμον φωτισας δοξα σοι.
|
Desinit |
|
Καὶ τὸν μὲν ἥλιον ψηφοφοροῦμεν μετὰ ἑνὸς σελιδίου
|
Incipit |
|
καὶ τὸν οὐράνιον σπόρον ἐμβάλλοντες δυνησόμεθα τυχεῖν τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν
|
Desinit |
|
καὶ τὸν παρόντα βίον ἀσφαλῶς διανύσωμεν, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ τὸν παρόντα βίον ἀσφαλῶς διανύσωμεν, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ τὸν πόλεμον ἔπαυσεν ἀπ΄ ἐμοῦ καὶ ὑπέστρεψα εἰς τὸν τόπον μου εὐχαριστῶν τῷ θεῷ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΕΣΒΕΥΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΥ ΘΡΟΝΟΥ ΤΟΝ ΔΟΥΛΟΝ ΣΟΥ ΙΟΥΛΙΑΝΟΝ ΙΝΑ ΕΝ ΠΑΣΙΝ
|
Desinit |
|
καὶ τόρα μᾶς ἔδωκεν τὴν βασιλείαν του τὴν αἰώνιον· ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
καὶ τότε δοξάσει ἐν τῇ παρουσίᾳ αὐτοῦ· ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
|
Καὶ τότε ἐπηρώτων, ὡς ὁ Λουκᾶς, τὸν Κύριον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ
|
Incipit |
|
και τοτε επι την γενεαλογιαν προεισιν.
|
Desinit |
|
και τοτε επι την γενεαλογιαν προεισιν.
|
Desinit |
|
καὶ τότε ἐπὶ τὴν γενεαλογίαν πρόεισιν.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ Α[ΠΤΕΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
καὶ τότε τὸ πάθος ἐπιφέρουσιν ἵνα ἑπτὰ...
|
Desinit |
|
Καὶ τότε χηρεύσει κόσμον στοιχεῖα
|
Incipit |
|
καὶ τοῦ ἁγίου ἐλαίου ἀλειφθεὶς ἐξανέστη καὶ ἥλατο καὶ τοῖς ἐν τῇ μονῇ ἀδελφοῖς διηκόνει διὰ πάντος προθυμότατα ὅτι τῷ Θεῷ ἡμῶν δόξα... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ τοῦ ἐκεῖθεν μεταλαμβάνοντες ἁγιασμοῦ χαρᾶς πληροῦνται πνευματικῆς… ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ τοῦ ἐλέους σου· ἐπίσκεψαι ἡμᾶς
|
Incipit |
|
καὶ τοῦ Θεοῦ κήρυκας· μεθ’ὧν ἀνυμνήσωμεν τὸν Σωτῆρα τοῦ κόσμου. Ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
καὶ τοῦ Θεοῦ χωρισθήσεσθε καὶ τῆς αὐτοῦ ἐπισκέψεως, καὶ ἀδοξίαν ἀΐδιον ὑποστήσεσθε:
|
Desinit |
|
καὶ τοῦ κακορίζηκου οὐδὲ οἱ γαπημένοι του συντρόφοι οὐ δύνονται νὰ τὸν βοηθήσουν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΖΩΣΙΜΟΥ
|
Desinit |
|
καὶ τοῦ μεγίστου καὶ σοφοῦ θυηπόλου | τοῦ λαμπρύναντος τὴν ὅλην οἰκουμένην.
|
Desinit |
|
καὶ τοῦ ὁσίου τὴν εὐχήν
|
Desinit |
|
καὶ τοῦ Παρακλήτου ἐπιτύχωμεν, ἐν αὐτῷ παρακαλουμένοι, καὶ αὐτῷ τὴ δόξαν ἀναπέμποντες...
|
Desinit |
|
καὶ τοῦ παραστατικοῦ ταύτης ὀνόματος
|
Desinit |
|
και του πνευματος του παντα ερευνωντος και τα βαθη του θεου.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
καὶ τοῦ υἱοῦ καὶ
|
Desinit |
|
καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Θεοῦ καὶ τὰ ἄλ[λα
|
Desinit |
|
καὶ τοῦ χρωτὸς τὰ παράδοξα ἐνεργούντων· ἀπείληφε πέρας· ὥστε καλῶς ἔχει τὸ μὲν εὐαγγέλιον Χριστοῦ πράξεις λέγειν· τὰς πράξεις δὲ τοῦ παναγίου πνεύματος·
|
Desinit |
|
καὶ τοὺς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ ἀναβαίνοντας καὶ καταβαίνοντας
|
Incipit |
|
καὶ τοὺς ἀπ᾽ αἰώνων νεκροὺς ζωοποιῆσαι· χάριτι τοῦ κυρίου…
|
Desinit |
|
καὶ τοὺς ἀστέρας οὐρανοῦ καὶ τὰ τῶν δένδρων φύλλα
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΣΤΕΡΑΣ. ΔΗΛΩΣΟΥΣΙΝ ΥΠΟ Δ' ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΕΝΑΝΤΙΩΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΥ ΔΙΑΔΟΧΟΥΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥΣ Ε[ΚΕΙΝΩΝ
|
Desinit |
|
καὶ τοὺς ἕκαστον αὐτῶν τρόπους τῆς ἰάσεως
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΜΟΥΣ ΤΙΜΩΡΟΥΣ ΤΙΜΩΡΟΥΜΕΝΟΥΣ ΕΠΟΨΟΜΑΙ
|
Desinit |
|
καὶ τοὺς ἱερεῖς αὐτοῦ ἐντίμως ἔχωμεν πᾶσάν τε αὐτοῖς ἀπονέμωμεν τιμῆς, ἵνα καὶ ὑπὲρ τῶν οἰκείων κατορθωμάτων καὶ ὑπὲρ τῆς εἰς ἐκείνους θεραπείας πολλὴν ἀπολαύσωμεν παρὰ Θεοῦ τὴν ἀμοιβήν, χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ τοὺς καθ'ἕκαστον αὐτῶν σκοποὺς τῆς ἰάσεως
|
Desinit |
|
καὶ τοὺς καιροὺς ἐκείνους ὅπου ἦσαν οἱ ἀπόστολοι εἰς τὰ Ἰεροσόλυμα Σίμων
|
Incipit |
|
καὶ τοὺς λοιπὸυς δὲἸνδοὺς ἐκ τούτουπιστεύσαντας, ἐβάπτισεν ἀναριθμήτουςτῷπλήθει.
|
Desinit |
|
καὶ τοὺς μὲν πεῖσαι, τοὺς δὲ βιάσασθαι [
|
Desinit |
|
καὶ τοὺς ὁρῶντας εἰς θεῖον ὕμνον τοῦ θείου ἀληθῶς Συμεὼν ἐκκαλούμενος ...
|
Desinit |
|
καὶ τοὺς ὁρῶντας ἡδύνεις πολυτρόπως
|
Desinit |
|
καὶ τοὺς ῥᾳθύμους ἐξεγείρω πρὸς πόνους
|
Desinit |
|
Καὶ τοὺς τένοντας τύπτε τοῦ στρατηλάτου
|
Incipit |
|
καὶ τοὺς ὑπερβολικοὺς καταποντίζετε
|
Incipit |
|
καὶ τοὺς φωνὴν ὑπὲρ ταύτης ῥῆξαι τολμῶντας ἀμύνασθαι δέον
|
Desinit |
|
καὶ τοὺς ψάλλοντας καταργοῦσιν
|
Desinit |
|
καὶ τοῦτ' ἐπιτρέπων αἱρεῖσθαι τοῖς μαθηταῖς
|
Desinit |
|
και τουτο γαρ εδοξε σει (!) των εξηγητων.
|
Desinit |
|
και τουτο γαρ εδοξε τισι των εξηγητων.
|
Desinit |
|
και τουτο γαρ, εδοξε τισι των εξηγητων.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΓΙΝΩΣΚΟΝΤΕΣ, Ω ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΙ
|
Incipit |
|
Καὶ τοῦτο γοῦν σοι προσφέρω
|
Incipit |
|
Καὶ τοῦτο δὲ ἄρα τὴς πρὸς τὸ κρεῖττον ὑμῶν παρρησίας
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΔΕ ΔΙΑΝΟΕΙΣΘΑΙ ΠΡΕΠΟΝ ΗΜΙΝ ΩΣ ΕΠΕΙ ΜΗ ΔΥΝΑΤΑΙ ΠΡΑΘΗΝΑΙ ΙΑΜΑΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ
|
Incipit |
|
και τουτο δε ουκ αγνοητεον, οτι τεσσαρων οντων των ευαγγελιστων, δυο εισιν εκ των αποστολων, και δυο εκ των ακολουθησαντων αυτοις. ο μεν γαρ Παυλου ο μεγας Λουκας, ο δε, Πετρου ο θεσπεσιος Μαρκος φοιτηται τυγχανοντες, τα κατ' αυτους ευαγγελια συνεγραψαντο.
|
Textus |
|
Καὶ τοῦτο δεῖγμα ἂν εἴη
|
Incipit |
|
Καὶ τοῦτο δεῖγμα τῆς ἀριστοβουλίας
|
Incipit |
|
καὶ τοῦτο δὴ μετ' οἰμωγῆς καὶ ταῖς ἐγκυμονούσαις παρόμοιον, ὡς δ' ἀ[
|
Desinit |
|
Καὶ τοῦτο διὰ πολλῶν ἐνιαυσίων περιόδων.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
και τουτο ειπων ενε[φυσησεν]
|
Desinit abruptus |
|
καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐνεφύσησεν
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΕΙΠΩΝ ΠΑΡΕΛΙΠΕ
|
Desinit |
|
και τουτο εστιν
|
Incipit abruptus |
|
Καὶ τοῦτο ἠγνόει
|
Incipit |
|
καὶ τοῦτο κύκλῳ καὶ μακρὸν χρόνον ἐμοῖς δεσπόταις
|
Desinit |
|
Καὶ τοῦτο μετὰ τῶν ἄλλων εἰδέναι σε χρή
|
Incipit |
|
Καὶ τοῦτο μετὰ τῶν ἄλλων εἰδέναι σε χρή
|
Incipit |
|
Καὶ τοῦτο ὁ προφήτης ὡς ἐκ προσώπου τοῦ Θεοῦ φησὶ καὶ πατρός.
|
Desinit |
|
Καὶ τοῦτο οὐ νοήσαντες οἱ τῆς αἱρέσεως Ἀρείου Εὐσέβιός τε καὶ οἱ σὺν αὐτῷ
|
Incipit |
|
καὶ τοῦτο οὐχ ἵνα
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΕΥΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
καὶ τοῦτο ποιοῦν δαπάνην
|
Desinit |
|
Καὶ τοῦτο πρὸς ἡμᾶς σου γνώμης
|
Incipit |
|
Και τουτο προς τοις α[λλοις υπαρχει εμου] Νικυφορου ιερομοναχου [εξ] εγινης νησσου.
|
Textus |
|
Καὶ τοῦτο πρὸς τοῖς ἄλλοις πρόσεστι
|
Incipit |
|
και τουτο σον δωρημα παν γαρ σου μονου.
|
Desinit |
|
καὶ τοῦτο σὸν δώρημα, πᾶν γάρ σου μόνου.
|
Desinit |
|
Και τουτο ταις γυναιξιν ο καταβας αγγελος απηγγειλεν· ινα και αυται απαγγειλωσι τοις μαθηταις.
|
Desinit |
|
Καὶ τοῦτο τῆς ἄκρας ἀγαθότητος γνώρισμα, ἀπόδειξις καὶ αὕτη
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΤΗΣ ΣΗΣ ΕΡΓΟΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΤΗΣ ΣΗΣ ΕΡΓΟΝ ΠΡΟΝΟΙΑΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΤΗΣ ΣΗΣ ΕΡΓΟΝ ΠΡΟΝΟΙΑΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΤΗΣ ΣΗΣ ΕΡΓΟΝ ΠΡΟΝΟΙΑΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΤΗΣ ΣΗΣ ΕΡΓΟΝ ΠΡΟΝΟΙΑΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΤΗΣ ΣΗΣ ΕΡΓΟΝ ΠΡΟΝΟΙΑΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΤΗΣ ΣΗΣ ΕΡΓΟΝ ΠΡΟΝΟΙΑΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΤΗΣ ΣΗΣ ΕΡΓΟΝ ΠΡΟΝΟΙΑΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΤΗΣ ΣΗΣ ΕΡΓΟΝ ΠΡΟΝΟΙΑΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΤΗΣ ΣΗΣ ΕΡΓΟΝ ΠΡΟΝΟΙΑΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΤΗΣ ΣΗΣ ΕΡΓΟΝ ΠΡΟΝΟΙΑΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΤΗΣ ΣΗΣ ΕΡΓΟΝ ΠΡΟΝΟΙΑΣ
|
Incipit |
|
Καὶ τοῦτο τῆς σῆς ἔργον προνοίας
|
Incipit |
|
Καὶ τοῦτο τῆς σῆς ἔργον προνοίας
|
Incipit |
|
Καὶ τοῦτο τῆς σῆς ἔργον προνοίας
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΤΗΣ ΣΗΣ ΕΡΓΟΝ ΠΡΟΝΟΙΑΣ
|
Incipit |
|
Καὶ τοῦτο τῆς σῆς ἔργον προνοίας
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΤΗΣ ΣΗΣ ΕΡΓΟΝ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΓΙΟΣ ΕΠΙΝΟΙΑΣ
|
Incipit |
|
Καὶ τοῦτο τῆς σῆς ἔργον προνοίας καὶ μεγαλοφυοῦς
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΤΗΣ ΣΗΣ ΕΡΓΟΝ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΦΥΟΥΣ ΕΠΙΝΟΙΑΣ ΚΑΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΤΑΤΗΣ ΕΠΙΤΑΓΜΑ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΤΗΣ ΣΗΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΕΡΓΟΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΤΗΣ ΣΗΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΕΡΓΟΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΤΗΣ ΣΗΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΕΡΓΟΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΕΠΙΤΑΓΜΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΕ ΘΕΙΟΤΑΤΕ ΚΑΙ ΜΕΓΙΣΤΕ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡ
|
Incipit |
|
Καὶ τοῦτο τῶν δυσκαταμαθήτων καὶ λίαν ἐργώδη
|
Incipit |
|
Και τουτον ζωον παμμεγεθεστατον εστιν.
|
Desinit |
|
Καὶ τοῦτον σόν,ὦ θεῖε ἄνθρωπε, καὶ τῆς σῆς μεγαλοφυίας τὸ πλεονέκτημα τὸ τοὺς βίους τῶν ἐναρέτων φυλοκρινεῖν
|
Incipit |
|
Καὶ τοῦτον τὸν λόγον οὐκ οἴονται Δημοσθένους
|
Incipit cuiusdam partis |
|
καὶ τοῦτον ὡς εὔοσμον ἄνθος προσδέχου
|
Desinit |
|
και τουτον, εσταυρωμενον.
|
Desinit |
|
και τουτω βιβλιω εχρησαμην εν τη δευτερα εκδοσει της νεας διαθηκης προς δοξαν Ιησου Χριστου. φυλαχθητω γουν ο Ερασμος ο Ροτερδαμος εμαυτου χειρι γεγραφα ταυτα, ετει M. D. 19.
|
Textus |
|
καὶ τούτῳ σύνεστι καὶ συναγάλλεται, ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
και τουτων των αγαθων και των επηγγελμενων ημας αξιωση, χαριτι και φιλανθρωπια ... Αμην.
|
Desinit |
|
καὶ τρέφων ἐπὶ ὕδατος ἀναπαύσεως, ἐν Χριστῷ
|
Desinit |
|
καὶ τρίτου προσώπου αὐτῆς τὴν οι δίφθογγον
|
Desinit |
|
καὶ τρίχας ἐν τῇ κεφαλῇ τις περιαπτόμενος
|
Desinit |
|
καὶ τροπῇ τοῦ ο εἰς ι ῥίπτω· καὶ διατί τρέπεται τὸ ο εἰς ι;
|
Incipit |
|
καὶ τροφὴν δίδουν ταῦτα
|
Desinit |
|
καὶ τυχεῖν τῆς παρὰ τοῦ ἁγίου Θεοῦ φιλανθρωπίας· ὅτι αὐτοῦ ἐστιν ἡ δόξα
|
Desinit |
|
καὶ τῷ δεσποτικῷ θελήματι οἱ δοῦλοι ὑπηρετήσομεν
|
Desinit |
|
και τω ζωοποιω πνευματι· νυν και αει και εις τους αιωνας. των αιωνων. αμην.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΩ ΘΕΩ ΕΥΑΠΟΔΕΚΤΟΙ ΓΕΝΩΜΕΘΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΝ ΕΛΠΙΔΟΣ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΩΣ ΜΗ ΕΚΠΕΣΟΝΤΕΣ, Ω ΠΡΕΠΕΙ ...
|
Desinit |
|
και τω θεω η της διδασκαλιας παιδευσις τηροιτο.
|
Desinit |
|
καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιγήσεται
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΩ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΣ
|
Desinit |
|
καὶ τῷ μεγέθει τῆς θλίψεως ἐκνενικημένοι
|
Desinit |
|
καὶ τῷ νοητῷ προσκομίζῃ φωσφόρῳ
|
Desinit |
|
Καὶ τῷ οἴνῳ καὶ τοῖς ἀφροδισίοις
|
Incipit |
|
Καὶ τῷ οἴνῳ καὶ τοῖς ἀφροδισίοις
|
Incipit |
|
καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, πάντοτε, νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι·
νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ τῷ πατρὶ βοηθήσατε καὶ τοῖς νόμοις τοῖς κειμένοις καὶ τοῖς ὅρκοις οἷς ὀμωμόκατε
|
Desinit |
|
Καὶ τῷ περιφανεῖ τὴν μαρτυρίαν Εὔπλῳ τὸν λόγον
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ
|
Desinit |
|
καὶ τῷ πόνῳ ἔστω ἀντιμισθία προσήκουσα ἐν Χριστῷ κτλ.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΩ ΤΩΝ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝΤΑΣ, ΑΥΤΩ Η ΔΟΞΑ...
|
Desinit |
|
καὶ τῷ χρίσματι τῶν ἁγίων κεχρισμένων
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΩΙ ΚΑΛΛΕΙ ΣΟΥ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΔΨΤΩΝ
|
Incipit |
|
Καὶ τῶν ἀθλητῶν ὁπόσοι
|
Incipit |
|
καὶ τῶν αἰσθητῶν τὴν περὶ τῶν φυσικῶν ἀρχῶν ἀλήθειαν ἀνιχνευτέον· οὕτω καὶ Θεοφράστῳ δοκεῖ
|
Desinit |
|
καὶ τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν... καὶ τῶν αὐτῶν ἐπιτύχῃς ἀγαθῶν...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΙΩΝΙΩΝ ΕΚΕΙΝΩΝ ΚΑΙ ΑΚΗΡΑΤΩΝ ΕΠΙΤΥΧΕΙΝ ΑΓΑΘΩΝ ΩΝ ΓΕΝΟΙΤΟ ΠΑΝΤΑΣ ΗΜΑΣ ΑΠΟΛΑΥΣΑΙ ΧΑΡΙΤΙ ΚΑΙ...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΤΕΚΜΕΡΕΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
καὶ τῶν ἀποιχομένων οὐκ ὀλίγους
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΥΤΟΥ ΚΑΤΑΤΡΥΦΩΝΤΕΣ ΧΑΡΙΤΩΝ ΩΝ ΓΕΝΟΙΤΟ
|
Desinit |
|
καὶ τῶν δαιμόνων
|
Desinit |
|
καὶ τῶν διακαρτερούντων ἐν αὐτῷ ὑπερασπιῶ
|
Desinit |
|
καὶ τῶν ἐκεῖ τύχωμεν· χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ τῶν ἐν τῇ ἐπιστολῇ
|
Desinit |
|
Καὶ τῶν ἐνδυμάτων οὐκ ἐπιλεκτέον τὰ μαλακά
|
Incipit |
|
καὶ τῶν ἐντεῦθεν συμβησομένων πάντων δεινῶν τίσουσι τὰς εὐθύνας
|
Desinit |
|
καὶ τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν ἐπιτυχεῖν, ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν· χάριτι...
|
Detail(s) |
|
και των επηγγελμενων αγαθων επιτυχωμεν χαριτι και φιλανθρωπια ... αμην.
|
Desinit |
|
καὶ τῶν εὐνουστάτων
|
Incipit |
|
καὶ τῶν ζωμῶν αὐτῶν πίη ὁ ἄρρωστος ..... μέλι. ε.......ιχον
|
Desinit |
|
καὶ τῶν ἡδέων τοῦ παρόντος βίου ἀπεργάζεται
|
Desinit |
|
καὶ τῶν ἡδέων τοῦ παρόντος βίου ἀπεργάζεται
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΩΝ ΗΤΤΟ/ΝΩΝ
|
Desinit |
|
καὶ τῶν θείων καὶ ἀχράντων ἁγιασμάτων, χάριτι…
|
Desinit |
|
καὶ τῶν θεολόγων τῶν τὰς θείας ἑρμηνευσάντων γραφάς
|
Desinit |
|
Καὶ τῶν θηρίων καὶ ἑρπετῶν
|
Incipit |
|
Καὶ τῶν θηρίων καὶ ἑρπετῶν
|
Incipit |
|
καὶ τῶν ἱερῶν διπτύχων ἀπελείφη ὁ Πάπας
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΤΩ ΘΑΥΜΑΤΩΝ ΘΕΑΤΑΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΑΠΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ
|
Incipit |
|
καὶ τῶν λοιπῶν εἰδότες
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΩΝ ΛΟΙΠΩΝ ΣΥΜΒΑΙΝΗ ΤΑ ΠΑΘΗ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΜΙΑ
|
Desinit |
|
Και των μελλοντων αγαθων επιτευξωμεθα, ων γενοιτο παντας ημας επιτυχειν, χαριτι και φιλανθρωπια του κυριου ημων Ιησου Χριστου […]. αμην.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΛΛΟΝΤΩΝ ΕΠΙΤΕΥΞΟΜΕΘΑ ΑΓΑΘΩΝ
|
Desinit |
|
καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ τῶν μελλόντων ἡμᾶς ἀγαθῶν καταξιώσει πάντων· ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
καὶ τῶν οὐρανίων καὶ αἰωνίων ἀγαθῶν ἐφικώμεθα· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ τῶν οὐρανίων σὺν ἡμῖν ἀπολαῦσαι καταξιωθῶμεν τοῦ θεοῦ ἀγαθῶν... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ τῶν παρόντων ὑπεριδόντες, πάντα ὑπὲρ τῶν τῷ Θεῷ δοκούντων ἐπιδῶμεν, ἵνα καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ τῶν πραγμάτων συνᾳδόντων ἐν τῇ τῆς Ἰλιάδος προθέσει ἐπινενόηται
|
Desinit |
|
καὶ τῶν πτωχῶν καὶ ἀπηλπισμένων ἡμῶν, καὶ σοῦ ἐστιν...
|
Desinit |
|
και των σαρκικων λογισμων.
|
Desinit |
|
και των σαρκικων λογισμων.
|
Desinit |
|
καὶ τῶν συναχθέντων λάμβανε πλευρὰν τετραγωνικήν• ἔστω ἡ διάμετρος
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΟΥ ΜΟΝΟΝ ΤΟΥΣ ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΑΠΟΔΕΧΟΜΕΘΑ
|
Incipit |
|
Καὶ τῶν τεχνῶν οὐ μόνον τοὺς ἐξ ἀρχῆς πατέρας ἀποδεχόμεθα
|
Incipit |
|
Καὶ τῶν τεχνῶν, οὐ μόνον τοὺς ἐξ ἀρχῆς πατέρας ἀποδεχόμεθα, καὶ τοὺς τούτων μόνους ἀσμενίζομεν πόνους, ἀλλ' εἰ τι καὶ ἄλλο
|
Incipit |
|
καὶ τῶν τοῦ κυρίου δωρεῶν ἀπολαύσωμεν· χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ τῶν τοῦ Χριστοῦ δωρεῶν ἀπολαύσωμεν· χάριτι...
|
Desinit |
|
και των υπο σε βασιλευων εννομως.
|
Desinit |
|
και υιοθεσιαν και κληρονομιαν των ουρανων, ευαγγελιζεται.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΥΙΟΣ ΘΕΟΥ ΒΟΥΛΟΜΕΝΟΣ... ; ΠΕΡΙ ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ ΚΑΙ ΑΓΙΑΣΜΟΥ
|
Incipit |
|
καὶ ὑμεῖς [οὖν γί]νεσθαι [γίνεσθε] σκοποὶ [ἀγαθοί
|
Desinit |
|
καὶ ὑπὲρ ἡμῶν ἐντυγχάνων ἀμέσως, οὗ ταῖς ὀσίαις εὐχαῖς ... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ ὑπὲρ ἡμῶν μνείαν ἔχε πρὸς τὸν Θεὸν
|
Desinit |
|
Καὶ ὑπὲρ ἡμῶν προσεύχου παρακαλῶ σφόδρα
|
Incipit |
|
καὶ ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ταπεινῶν προσεύχεσθαι, καὶ σὺν ἡμῖν δόξαν ἀναπέμπειν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι· νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΥΠΕΡ ΤΟΥΤΩΝ ΑΠΑΝΤΩΝ ΔΟΞΑΝ ΑΝΑΠΕΜΨΩΜΕΝ ΤΩ ΚΥΡΙΩ ΗΜΩΝ ΣΥΝ ΤΩ ΑΝΑΡΧΩ ΠΑΤΡΙ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝΤ
|
Desinit |
|
καὶ ὑπὸ βακτηρίας τοῦ σταυροῦ ποιμαντικῶς καὶ ἀσφαλῶς ὁδηγούμενον, εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωήν αἰώνιον. Ὅτι αὐτῷ…
Used as Sourc
|
Desinit |
|
καὶ ὑπὸ δαιμόνων ἐμπαίζεται
|
Desinit |
|
καὶ ὑπὸ τὴν στέγην τῶν πτερύγων σου εἰσάγαγε… Ἀμήν.
|
Desinit |
|
Και υπο των παρανομων Ιουδαιων μυκτηρισθεντα. τελος, ταφην κατεδεξατο Χριστος Ιησους ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου. αυτω τοινυν η δοξα αμα τω αναρχω πατρι, συν τω παναγιω και ζωαρχικω πνευματι […]. αμην.
|
Desinit |
|
και υποστησαντα και σωσαι το
|
Desinit abruptus |
|
και υποστρεσψας ευρεν
|
Incipit abruptus |
|
καὶ ὑψώσαντο τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐπὶ τῷ αὐτῷ, ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΥΨΩΣΕ ΤΟΥΣ ΤΑΠΕΙΝΩΣΑΝΤΑΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΥΠΟ ΤΗΝ ΚΡΑΤΑΙΑΝ ΑΥΤΟΥ ΧΕΙΡΑ
|
Desinit |
|
καὶ ὑψώσωμεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐπὶ τὸ αὐτό· ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
|
καὶ ὑψώσωμεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐπὶ τῷ αὐτῷ· ᾧ…
|
Desinit |
|
καὶ φανερώσῃ τὰς βουλὰς τῶν καρδιῶν. ᾯ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Καὶ φεύγω τὸν Ἀβραὰμ ὡς τῆς ἐμῆς ἰσχυρότερον γλώσσης
|
Incipit |
|
Καὶ φήσειας πάντως ἐκ πλάνης πρὸς τὸ κρεῖττον
|
Incipit |
|
καί φησιν ὁ κύριος
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΦΗΣΙΝ, ΠΑΛΑΙ ΔΕ ΠΡΟΣ ΣΕ ΤΡΕΨΩ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ
|
Incipit |
|
καὶ φιλάνθρωπος καὶ συγχωρῶν ἀμαρτίας, καὶ σοὶ πρέπει...
|
Desinit |
|
καὶ φιλάνθρωπος καὶ συγχωρῶν ἀμαρτίας, καὶ σοὶ πρέπει...
|
Desinit |
|
καὶ φιλαντρωπίᾳ τοῦ πατρὸς καὶ τοῦ υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ἀμήν
|
Desinit |
|
Καὶ φίλος πρανίδῃσι καὶ ἀνδρομέοσι
|
Incipit |
|
καὶ φιλοτιμία χειμῶνος
|
Desinit |
|
Καὶ φίλους ὁρᾷν ἐθέλω
|
Incipit |
|
καὶ φρίττε κἂν σὺ τὸν θεὸν τῶν μαρτύρων
|
Desinit |
|
καὶ φρονεῖν καὶ πράττειν αἱρουμένοις ἐπιτυχεῖν, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ...
|
Desinit |
|
καὶ φυλακτήριον ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ
καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν
|
Desinit |
|
Καὶ φυλάξουσιν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ … σημεῖόν ἐστι τοῦ εἰδέναι τὴν τῆς κτίσεως ἡμέραν
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΦΥΛΑΤΤΕΙΝ ΤΑ ΦΥΛΑΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΑΓΩΝ ΚΑΙ ΕΑΝ ΜΗ
|
Desinit |
|
καὶ φυλάττωμεν αὐτοὺς ἀπὸ τῶν εἰδώλων.
|
Desinit |
|
καὶ φυλάττωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ τῶν εἰδώλων, καὶ τελειοὶ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
και φυσικως, υιος της Σαλωμης.
|
Desinit |
|
καὶ φωνῆ μεγάλη εἴπε.
|
Desinit |
|
καὶ φωνῇ σάλπιγγος καὶ ὄρει καπνιζομένῳ Θεῷ ἐντετυχηκὼς
|
Desinit |
|
Και φωστηρ επ’ ενκος μη φαινομενοι.
|
Desinit |
|
Καὶ χαῖρε καὶ ἔῤῥωσο εὐφραινόμενος ἐν κυρίῳ πάντοτε καὶ τῆς ἡμετέρας εὐτελείας ἐν ταῖς σαῖς ἱεραῖς τελεταῖς μνείαν ποιούμενος.
|
Desinit |
|
καὶ χαίρειν τῆ ἐλπίδι καὶ προσεύχεσθαι· καὶ εὐχαριστεῖν αὐτοὺς ἀεὶ τῶ κυρίω· ἐνορκίζων αὐτοὺς ἀναγνῶναι τὴν ἐπιστολὴν ταύτην, πᾶσι τοῖς ἀδελφοῖς· καὶ οὕτω τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καὶ χαιρέτω
|
Incipit |
|
Καὶ χαίρω σφόδρα
|
Incipit |
|
καὶ χαλεπὸν πᾶν συλλαβὸν φέρω πάθος
|
Desinit |
|
καὶ χαρήσεταί σου ἡ καρδία, καὶ τὴν χαράν σου οὐδεὶς αἴρει ἀπὸ σοῦ· αὐτὸς δὲ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς διαφυλάξει ἀμέμπτους πάντας ἡμᾶς· ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς
αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
|
και χαριν αντι χαριτος
|
Incipit abruptus |
|
καὶ χάριν ὁμολογῆσαι ἐν τῷ θεῷ
|
Desinit |
|
καὶ χάρισμα ἐκ χαρίσματος, καὶ τὰ ἄλλα ἐπισυνείροντες ἄτοπα ψευδῶς πάντα καὶ εἰς πεισμονὴν διαβολικήν, μὴ συνιέντες τὸ ἐπηρτημένον κατάκριμα τοῖς διαιροῦσι καὶ ἀποσχίζουσι τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ.
|
Desinit |
|
καὶ χάριτι καὶ καρτερίᾳ
|
Desinit |
|
καὶ χάριτι τοῦ μεγάλου καὶ πρώτου ἀρχιερέως Χριστοῦ… πρεσβευούσης… Μαρίας… ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΧΕΙΜΩΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΧΕΙΜΩΝΑ ΧΙΩΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΕΝΗΤΑΣ ΚΑΙ ΘΡΕΨΕΙ ΟΡΦΑΝΟΥΣ
|
Incipit |
|
καὶ χλιάναν δίδου μέσον νυκτὸς μετὰ σαχάριτος
|
Desinit |
|
Και χρηματισθεντες κατ΄ οναρ μη ανακαμψαι προς Ηρωδην.
|
Incipit abruptus |
|
καὶ χυλοῦ πτισάνης καὶ τῶν τοιούτων
|
Desinit |
|
καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἓν ὃ γέγονεν.
|
Desinit |
|
και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν.
|
Desinit |
|
καὶ χωρὶς νὰ γευθῇ ἀνεχώρησε πάλιν εὶς τὴν ἔρημον
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΨΙΛΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΝ ΕΚ
|
Desinit |
|
καὶ ψυχικὴν δὲ κερδανεῖς σωτηρίαν
|
Desinit |
|
και ψυχων μεγας.
|
Desinit |
|
καὶ ψώχω τὸ τρίβω · ἀφ' οὗ ἡ ψώα μέγα
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΩΔΕ ΠΟΙΕΟΥΣΙ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΩΡΩΝ ΙΣΤʹ
|
Desinit |
|
καὶ ὡς ἀλυκὸς δάκνει τὸ στόμα|
|
Desinit abruptus |
|
καὶ ὡς ἀμαθίας
|
Desinit |
|
καὶ ὡς ἀμνὸς ἐναντίον τοῦ κείροντος αὐτὸν ἄφωνος κ.τ.λ.
|
Desinit |
|
καὶ ὡς ἀμνὸς ἐναντίον τοῦ κείροντος αὐτὸν ἄφωνος· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
καὶ ὡς ἀμνὸς ἐναντίον τοῦ κείροντος αὐτὸν ἄφωνος· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Καὶ ὡς εἴρηται πιστεύω
|
Incipit |
|
Και ως ημετερω δεσποτη ακολουθουντες, αγαπην τελειαν εκπληρωσωμεν εις αυτω και της αιωνιου ζωης αξιωθωμεν, εν Χριστω Ιησου τω κυριω ημων […]. αμην.
|
Desinit |
|
και ως θανεν αμμε σαωσας:
|
Desinit abruptus |
|
ΚΑΙ ΩΣ ΟΙ ΤΟΙΑYΤΑ ΠΟΙΟYΝΤΕΣ ΤΗ ΑΥΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΓΕΝΗΣΟΝΤΑΙ
|
Desinit |
|
καὶ ὡς οὐδὲν διαφέρον οὕτως ἢ ἄλλως γίνεσθαί τε αὐτὰ ἢ ἔσεσθαι καὶ νομίζεσθαι περὶ αὐτῶν. Τῷ δὲ διδάσκοντι τοὺς ζητοῦντας γνῶσιν, καὶ ἐν τῷ τῶν αἰνιγμάτων τόπῳ ὡς οἷόν τε, ἐν τριάδι ἑνὶ Θεῷ, δόξα, ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ ὡς πατὴρ τέκνοις γνησίοις συνεστιάτωρ καὶ σύνεδρος· αὐτῷ τῷ θεανθρώπῳ Δεσπότῃ ἡμῶν Χριστῷ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ ὡς συντόμως ἐξεθέμεθα καὶ τοῖς βουλομένοις ἀναγιγνώσκειν ἐγράφη
|
Desinit |
|
καὶ ῶσιν ἐν ἅπασιν ἐκλελεγμένοις.
|
Desinit |
|
καὶ ὥσπερ ἀγαθὸς ἀλείπτης ἀλείψας
τοῖς λόγοις πάντας· κατὰ τῆς διαβολικῆς
ἐνεργείας, οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καὶ ὥσπερ ἀγαθὸς ἀλείπτης ἀλείψας
τοῖς λόγοις πάντας κατὰ τῆς διαβολικῆς
ἐνεργείας, οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καὶ ὥσπερ ἀγαθὸς ἀλείπτης ἀλείψας τοῖς λόγοις πάντας κατὰ τῆς διαβολικῆς ἐνεργείας, οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καὶ ὥσπερ ἀγαθος ἀλείπτης, ἀλείψας τοῖς λόγοις πάντας κατὰ τῆς διαβολικῆς ἐνεργείας, οὕτω τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καὶ ὥσπερ μιᾶς προῆλθον γαστρός, οὕτω καὶ τόπος εἷς ἀμφοτέρων τὰ σώματα δέχεται καὶ μία σκηνὴ πάλιν αὐτοὺς ἐν οὐρανοῖς ὑποδέχεται… ἀμήν.
|
Desinit |
|
και ωφελιμος
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΩΦΕΛΟΥΣΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΡΜΗΝ ΤΟΥ ΗΠΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΙΚΤΕΡΟΝ
|
Desinit |
|
Καικίας γριέγο λεβάντες
|
Incipit |
|
Καινὴ λέγεται ἀπὸ τοῦ χρόνου καὶ ἀπὸ τῆς ϕύσεως τῶν ἐν αὐτῇ γενομένων, ὅτι πάντα ἀνεκαινίσθη
|
Incipit |
|
καινὴν στολὴν ἔβαψεν ἱεραρχίας
|
Desinit |
|
Καινόν μοι τὸ σελάγημα τῆς σήμερον ἡμέρας
|
Incipit |
|
καινὸν τὸ πρῶτον·τοῦ Θεοῦ καὶ γὰρ τόκος
|
Desinit |
|
ΚΑΙΝΟΝ ΦΡΥΑΓΜΑ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙ ΠΥΡΑΜΙΔΩΝ
|
Incipit |
|
Καινὸν φρύαγμα τῶν πάλαι πυραμίδων
|
Incipit |
|
καινὸν φρύαγμα τῶν πάλαι πυραμίδων
|
Incipit |
|
Καινόν, ὡς ἀληθῶς, καὶ μέγιστον εὐσεβείας θέατρον
|
Incipit |
|
Καινὸς γενοῦ σὺ κόσμος εἰς σέ, παρθένε
|
Incipit |
|
Καινότατα, ὦ Ἀθηναῖοι, τῶν πώποτε πεπονθότων
|
Incipit |
|
καινοτομοῦντας ἢ ἐπινοοῦντας κατὰ τῆς πίστεως ἀνάθεμα.
|
Desinit |
|
καινοτομοῦντας ἢ ἐπινοοῦντας κατὰ τῆς πίστεως ἀνάθεμα.
|
Desinit |
|
καιομενη ην εν ημιν ως ε[λαλει
|
Desinit abruptus |
|
ΚΑΙΡΙΑΙΣ ΔΕ ΒΟΛΑΙΣ ΤΟΝ ΝΩΤΟΝ
|
Incipit |
|
καιρὸν εἶναι τῷ παντὶ πράγματι τὸ Σολομώντειον ἡμᾶς ἐκεῖνο
|
Incipit |
|
καιρὸν ἕτερον
|
Incipit |
|
Καιρὸν μὲν ἴδιον εἶναι ὁ σοφὸς ἔφησεν Σολομὼν τῷ παντὶ πράγματι
|
Incipit |
|
Καιρός ἐστι λοιπὸν καὶ περὶ τῶν ι' λεγομένων κατηγοριῶν αἵτινες εἰσὶ φῶναί
|
Incipit |
|
καιρός ἐστι λοιπὸν καὶ περὶ τῶν λεγομένων ι̅ κατηγοριῶν εἰπεῖν αἵτινες δέκα εἰσὶ φωναί
|
Incipit |
|
Καιρὸς ἰδοὺ καὶ ὥρα θέρους, καθὼς ὁρᾶτε
|
Incipit |
|
Καιρός λοιπὸν διανῆψαι καὶ πάντα ἀποσείσασθαι
|
Incipit |
|
Καιρὸς λοιπὸν τῇ φρικτῇ ταύτῃ τραπέζῃ καὶ φοβερᾷ προσελθεῖν
|
Incipit |
|
Καιρός σε λοιπὸν ἀνανῆψαι καὶ πάντα ἀποσείσασθαι
|
Incipit |
|
ΚΑΙΡΟΣ ΤΗ ΠΟΛΛΗ ΚΑΙ ΜΕΓΙΣΤΗ ΤΗΣ ΚΑΘʹ ΗΜΑΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΙΡΟΣ ΤΩ ΠΑΝΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΦΗΣΙ ΠΟΥ
|
Incipit |
|
καιρῷ δεκτῷ ἐπήχουσά σου καὶ ἐν ἡμέρᾳ σωτηρίας
|
Incipit |
|
Καίσαρ ἐμέ, ξυνὰ γὰρ ἀγαθὰ σφετερίζομαι αὐτός
|
Incipit |
|
Καισαρείας ἔγγιστα τῆς Παλαιστίνης ὄρος ἐστὶ καλούμενον Κιβωτοῦ Τόπος. Τούτῳ τῷ ὀρεο καὶ ἔρημος παράκειται
|
Incipit |
|
καίτοι ἀνάξιος ὅπως διὰ τῶν ἀκοιμήτων πρεσβειῶν
|
Incipit |
|
Καίτοι ἀπορρήσειεν ἄν τις
|
Incipit |
|
Καίτοι ἀπορρήσειεν ἄν τις ἐνταῦθα δύο ταύτας ἀπορίας
|
Incipit |
|
καίτοι νομίζετε ταῦτα αὐτοὺς στῆσαι
|
Desinit |
|
Καίτοι πολλάκις ἐπέβη
|
Incipit |
|
Καίτοι ταὐτὸν εἰδότες φύσιν καὶ οὐσίαν
|
Incipit |
|
Καίτοι ταχεῖς, φησί, γεγονότες εἰς τὸ τυραννῆσαι
|
Incipit |
|
Καίτοι τὸ παράδειγμα τῆς χρήσεως
|
Incipit |
|
Κἀκ τῆς ἐπιστασίας σου μεταβαλοῦσα μόνης
|
Incipit |
|
ΚΑΚΑ ΠΑΡʹΟΜΗΡΩ
|
Incipit |
|
κἀκέ ὡς εἴωθεν φίλει
|
Desinit |
|
κἀκεῖ δὲ κοινὴν τὴν τρυφὴν ἀμφοῖν δίδου
|
Desinit |
|
ΚΑΚΕΙΘΕΝ ΕΙΣ ΜΥΡΑΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ
|
Desinit |
|
κακεῖθεν ὑπὸ τὰ πλησίον
|
Desinit |
|
ΚΑΚΕΙΝΟ ΤΟ ΕΠΟΥΡΑΝΙΟΝ
|
Desinit |
|
κακεῖνο φυλάττετε
|
Incipit |
|
κακία δὲ ἡδονῆς ἀφῃρημένης κόλασις ἐστὶν ψυχῆς ὥσπερ ἡ νόσος τοῦ σώματος
|
Desinit |
|
κακίαι τοῦ λογιστικοῦ
|
Desinit |
|
Κακίαν ἐνταῦθα λέγει τὰ γινόμενα διὰ τὴν κακίαν ἡμῶν κακά
|
Incipit |
|
Κακίζουσιν οἱ σαρκικοὶ τὴν παρθενίαν
|
Incipit |
|
ΚΑΚΚΑΖΕΙ ΕΠΙ ΟΡΝΙΘΩΝ ΘΗΛΕΙΩΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΚΟΝ ΕΠΙΣΕΡΧΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
Κακόν ἐστιν διότι γίνεται
|
Incipit |
|
Κακόν ἐστιν, ἀγαπητέ, ἡ ἄνεσις πανταχοῦ
|
Incipit |
|
κακον κακου μη επι[.]ιδη, καλον στ[...]
|
Textus |
|
Κακὸν μὲν καὶ τὸ παρὰ τὴν ἀρχὴν εὐθὺς μὴ ἑλέσθαι τὸ ἀγαθόν
|
Incipit |
|
Κακὸν μὲν καὶ τὸ παρὰ τὴν ἀρχὴν εὐθὺς μὴ ἑλέσθαι τὸ ἀγαθόν
|
Incipit |
|
Κακοποιὸς ὡροσκόπος ἀτέλεστον εἶναι
|
Incipit |
|
Κακός ἐστι ζωγράφος τῆς ἀρετῆς
|
Incipit |
|
κακῶν καὶ ὃ ἐὰν δήσῃ ἕκαστος
|
Incipit |
|
Κακῶς ἐν τῷ πολέμῳ τῷ πρὸς Φίλιππον
|
Incipit cuiusdam partis |
|
κακῶς ποιεῖν ἠνέγκατο
|
Desinit |
|
Καλὰ δίδαξεν ἔρως γάνος
|
Incipit |
|
Καλὰ ἐξ ἀγαθοῦ τὰ πάντα γεγόνασι
|
Incipit |
|
Καλὰ ἐξ ἀγαθοῦ τὰ πάντα γεγόνασι
|
Incipit |
|
Καλὰ ἐξ ἀγαθοῦ τὰ πάντα γεγόνασι καὶ οὐκ ἔστι πονηρὸν ἐν τοῖς οὖσιν
|
Incipit |
|
Καλὰ ἐξ ἀγαθοῦ τὰ πάντα γεγόνασι καὶ οὐκ ἔστι πονηρὸν ἐν τοῖς οὖσιν
|
Incipit |
|
Καλὰ ἐξ ἀγαθοῦ τὰ πάντα γεγόνασι καὶ οὐκ ἔστι πονηρὸν ἐν τοῖς οὖσιν
|
Incipit |
|
Καλὰ καὶ δὲν ἔφθασα τὴν χώραν ἐκείνην
|
Incipit |
|
καλὰ καὶ σωτήρια καὶ μόνιμα, διὰ τὴν τοῦ Χριστοῦ φιλανθρωπίαν καὶ πρόνοιαν· ᾧ...
|
Desinit |
|
Καλὰ μὲν τοῦ βασιλέως τὰ πρὸς τοὺς ὑπηκόους
|
Incipit |
|
Καλά σου τὰ προοίμια, γῆς κράτορ μονοκράτορ
|
Incipit |
|
Καλὰ τὰ ἐπιλήνια τῶν ἁγίων ᾄσματα
|
Incipit |
|
Καλὰ τὰ ἐπιλήνια τῶν ἁγίων ᾄσματα
|
Incipit |
|
Καλὰ τὰ ἐπιλήνια τῶν ἁγίων ᾄσματα,
|
Incipit |
|
Κάλαμος ἐκ φύσεως φάνες
|
Incipit |
|
καλανδῶν
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΛΑΝΤΑΡΙΟΝ ΜΕΤΑΓΛΩΤΤΙΣΜΕΝΟΝ ΕΞ ΟΥΓΚΑΡΙΑΚΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΟΥ ΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΠΕΖΗΝ ΦΡΑΣΙΝ
|
Titulus initialis |
|
Καλὰς (vel Πολλὰς) ἡμῖν ὑποθέσεων ἀρχὰς ἡ παροῦσα πανήγυρις δείκνυσι (vel τίθεται)
|
Incipit |
|
Καλὰς ἡμῖν
|
Incipit |
|
Καλὰς ἡμῖν ἡ τοῦ Πνεύματος χάρις τῶν ἁγίων εἰκόνας
|
Incipit |
|
Καλεῖ τὸν Μωϋσῆν ἐκ τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου ὁ Θεός
|
Incipit |
|
καλείσθω ἀποτομὴ ἕκτη
|
Desinit |
|
ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΔΕ ΚΑΙ ΣΧΗΜΑ ΙΒΥΚΕΙΟΝ
|
Incipit |
|
Καλένδαι λέγονται παρὰ Ῥωμαίοις
|
Incipit |
|
ΚΑΛΕΣΑΣΘΑΙ ΩΣ ΑΛΛΟΝ ΠΑΛΙΝ ΥΜΙΝ ΤΑ ΤΗΣ ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ
|
Incipit |
|
καλέσωμεν σάλπιγγας· ἀνάστη[τέ...
|
Desinit |
|
ΚΑΛΗ ΔΙΑΛΕΞΙΣ ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ
|
Titulus initialis |
|
Καλὴ ἡ κατάνυξις
|
Incipit |
|
Καλὴ ἡ νηστεία, καλὴ δὲ ἡ τῶν γραφῶν ἀνάγνωσις
|
Incipit |
|
Καλὴ ἡ νηστεία, καλὴ καὶ ἡ τῶν Γραφῶν ἀνάγνωσις
|
Incipit |
|
Καλὴ μὲν ἐμοὶ καὶ ὀφειλομένη τῶν παρόντων λόγων ἡ ὑπόθεσις
|
Incipit |
|
Καλὴ μὲν καὶ ἡ παροῦσα πανήγυρις
|
Incipit |
|
Καλὴ μὲν καὶ ἡ τοῦ Ταρσέως
|
Incipit |
|
Καλὴ μὲν καὶ ἡ τοῦ Ταρσέως
|
Incipit |
|
Καλὴ οὖν ἡ μακροθυμία
|
Incipit |
|
Καλὴ τῆς ὑπομονῆς
|
Incipit |
|
Καλὴ χάρις· σιμωνία παύσει
|
Incipit |
|
Καλὴν ἐπέθηκεν ὁ θεὸς τὴν τάξιν ταῖς ἐτησίοις ταύταις ἡμῶν ἑορταῖς
|
Incipit |
|
Καλὴν καὶ θαυμαστὴν νουθεσίαν ὁ ψαλμός
|
Incipit |
|
Καλιά ἐστιν ὁ παρὼν βίος
|
Incipit |
|
Καλιά ἐστιν ὁ παρὼν βιος, ἀγαπητοί
|
Incipit |
|
Καλιά ἐστιν ὁ παρὼν βίος, ἀγαπητοί
|
Incipit |
|
Κάλλεος ἦν δύναμις νικῆσαι μέν
|
Incipit |
|
Καλλιγραφῶν πάρεστι Λουκᾶς ἐνθάδε
τρανῶν ἔλευσιν τοῦ Θεοῦ Πατρὸς Λόγου
καὶ θαυμάτων τὸ πλῆθος· εἶτα καὶ Πάθος
Ἄνάστασίν τε καὶ πρὸς οὐρανοὺς τρίβον·
ἀποστολὴν δὲ Μαθητῶν εἰς ὅλην
γῆν, τοῦ διδάξαι τῆς Ἀληθείας λόγον.
|
Textus |
|
Καλλικλῆς πρὸς ὃν ὁ λόγος καὶ ὁ τὴν δίκην
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Καλλιόπη φιλέεσκεν ὁμηρικὰ χείλεα τὸ πρίν, | ἀλλὰ τεὰ μᾶλλον φίλατο Γρηγόριε | ἦ γὰρ ὁ μὲν λεγέως ἀνδροκτασίας τε μάχας τε | μέλπε· σὺ δ’ εἰρήνης ἔργον ἐϋστεφάνου
|
Incipit |
|
Καλλισθένης ὁ ἱστοριογράφος Ἀλεξάνδρῳ
|
Incipit |
|
ΚΑΛΛΙΣΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΕΠΙ ΤΗ ΚΙΒΩΤΩ ΚΑΙ ΤΩ ΝΩΕ
|
Titulus initialis |
|
Καλλίστην ἐξυφαίνει παραβολὴν ὁ Δεσπότης
|
Incipit |
|
Κάλλιστον καὶ σωτήριον μάθημα δίδασκειν ἡμᾶς
|
Incipit |
|
Κάλλιστον καὶ σωτήριον μάθημα διδάσκειν ἡμᾶς
|
Incipit |
|
Κάλλιστόν τι χρῆμα ἡ ἀρετὴ καὶ δόξαν ὅσην ἐγκόσμιόν τε καὶ ὑπερκόσμιον προξενοῦσα... Κώμη τις ἤνεγκε τὸν μακάριον, ἣ Πραιτώρια μὲν καλεῖται
|
Incipit |
|
Καλλίστρατος λέγει· Μάθετε περὶ τούτου, αἱρέσεις εἰσὶν
|
Incipit |
|
Καλλοποιοῦ εὐπρεπείας ἀνάκτορον
|
Incipit |
|
κάλλος
|
Desinit |
|
Κάλλος γὰρ ὀξύτερον
|
Incipit |
|
Κάλλος μὲν γὰρ ἢ χρόνος ἀνάλωσιν
|
Incipit |
|
Κάλλους
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Καλλως ειπεν ο κυριος, οτι το φορτιον μου ελαφρον εστιν.
|
Incipit |
|
Καλοὶ μὲν καὶ οἱ ἐξ ἀλλοδαπῆς χώρας καρποὶ ὅταν ὦσι γλυκεροί τε
|
Incipit |
|
Καλοὶ μὲν καὶ οἱ τῶν μαρτύρων ἆθλοι καὶ πολλὴν δυναμένοι τοῖς φιλαρέτροις ἐμποιεῖν τὴν ὠφέλειαν
|
Incipit |
|
Καλοὶ τῆς εὐσεβείας (uel νηστείας) οἱ λειμῶνες, οὐ προσκαίροις χροιαῖς κομῶντες
|
Incipit |
|
Καλοὶ τῆς ὑπομονῆς οἱ πόνοι
|
Incipit |
|
ΚΑΛΟΝ ΑΕΙΔΟΝΤΕΣ ΠΑΙΗΟΝΑ ΚΟΥΡΟΙ ΑΧΑΙΩΝ
|
Incipit |
|
καλὸν ἂν γένοιτο προοίμιον ἡμῖν τοῦ λόγου ἡ τοῦ κυρίου φωνὴ
|
Incipit |
|
καλὸν γάρ ἐστι πρὸς τὴν δύναμιν τοῦ σώματος καὶ τὴν ἐγκράτειαν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Καλὸν δ’ ἂν εἴη καὶ τῇ πρὸς ἀλλήλους παραθέσει
|
Incipit |
|
Καλὸν ἐνταῦθα στενάξαι μέγα καὶ ἀνοιμῶξαι πικρόν
|
Incipit |
|
Καλόν ἐστι κτήσασθαι δύο χιτῶνας; Ἀπόκρ(ισις). Κτῆσαι δύο χιτῶνας
|
Incipit |
|
Καλόν ἐστι μετὰ ταπεινώσεως ἐξομολογεῖσθαι
|
Incipit |
|
Καλόν ἐστι μὴ δι’ ἕτερόν τι, ἀλλὰ διὰ τὸν Θεὸν ποιεῖν τὸ ἀγαθόν
|
Incipit |
|
Καλόν ἐστι ποιῆσαι τὴν ἀρχὴν τοῦ λόγου ἡμῶν
|
Incipit |
|
ΚΑΛΟΝ ΕΣΤΙ ΠΡΟΓΙΝΩΣΚΕΙΝ Η ΠΡΩΙΜΟΝ Η ΟΨΙΜΟΝ
|
Incipit |
|
Καλόν ἐστιν ἡ νηστεία καὶ ἡ ἀγρυπνία καὶ ἡ ξενιτεία
|
Incipit |
|
Καλόν ἐστιν ἡ νηστεία καὶ ἡ ἀγρυπνία καὶ ἡ ξενιτεία
|
Incipit |
|
Καλὸν ἡ μετάνοια καὶ ἡ ἐξ αὐτῆς γινομένη ὠφέλεια
|
Incipit |
|
ΚΑΛΟΝ Η ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ ΑΓΑΠΗ
|
Incipit |
|
Καλὸν ἡ πρὸς τὸν πλησίον ἀγάπη, ὦ πάντων ἐθνῶν σοφώτατοι Ῥωμαῖοι καὶ εὐγενέστατοι
|
Incipit |
|
Καλὸν ἡμῖν ὡς ἀληθῶς καὶ θαυμάσιον ὕμνον διὰ τῆς... ἀνεκρούσατο... Δαβὶδ
|
Incipit |
|
Καλὸν ἦν, ἀγαπητοί, τὴν εἰς οὐρανοὺς ἄνοδον
|
Incipit |
|
Καλὸν ἦν, ἀγαπητοί, τὴν εἰς οὐρανοὺς ἄνοδον
|
Incipit |
|
Καλὸν καὶ ἥδιστον καὶ πάνυ ὠφέλιμον κατεφάνη μοι
|
Incipit |
|
Καλὸν καὶ ἥδιστον καὶ πάνυ ὠφέλιμον κατεφάνη μοι... Ἰστέον γάρ, ἀγαπητοί, ὅτι οἱ τρεῖς πατριάρχαι
|
Incipit |
|
ΚΑΛΟΝ ΚΑΙ ΠΑΝΥ ΩΦΕΛΙΜΟΝ ΑΛΛΑ ΜΗ ΤΟΙΣ ΑΠΕΙΡΩΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΛΟΝ ΚΑΙ ΠΑΝΥ ΩΦΕΛΙΜΟΝ, ΑΛΛΑ ΜΗ
|
Incipit |
|
Καλὸν καὶ πάνυ ὠφέλιμον, ἀλλὰ μὴ τοῖς ἀπείρως
|
Incipit |
|
Καλὸν καὶ σήμερον
|
Incipit |
|
Καλὸν καὶ ὠφέλιμόν ἐστιν, ἀδελφοὶ καὶ πατέρες
|
Incipit |
|
Καλὸν κακοῦ κόρακος ὠὸν εὑρέθης
|
Incipit |
|
ΚΑΛΟΝ ΚΩΛΥΕΙΝ ΤΗΝ ΓΛΩΤΤΑΝ ΑΠΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΩΝ
|
Incipit |
|
Καλὸν λυπῆσαι γονεῖς καὶ μὴ Κύριον
|
Incipit |
|
Καλὸν μέν ἐστιν ἡ μακροθυμία καὶ τὸ μὴ κινεῖσθαι ἐν τοῖς τῶν ἀδελφῶν σφάλμασιν
|
Incipit |
|
Καλὸν μὲν καὶ λίαν καλὸν εἰδέναι παντὶ πιστῷ
|
Incipit |
|
Καλὸν μὲν ὁ νοῦς
|
Incipit |
|
Καλὸν μὲν τὸ ῥόδον τῆς ἐαρινῆς ὥρας
|
Incipit |
|
ΚΑΛΟΝ ΟΥΝ ΠΑΝΤΟΤΕ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΘΑΙ
|
Incipit |
|
ΚΑΛΟΝ ΟΥΝ ΠΑΣΑΙ ΑΡΕΤΑΙ ΠΑΣΩΝ ΔΕ ΚΕΦΑΛΗΝ ΚΑΙ ΠΟΔΑΣ ΕΙΝΑΙ ΧΡΗ
|
Incipit |
|
Καλὸν πείθεσθαι τῷ Θεῷ καλοῦντι ἡμᾶς
|
Incipit |
|
Καλὸν στενάξαι μέγα ἐνταῦθα
|
Incipit |
|
Καλὸν στενάξαι μέγα ἐνταῦθα
|
Incipit |
|
Καλὸν σὺν Θεῷ ἤδη ὁ τελευταῖος ἡμῶν λόγος
|
Incipit |
|
Καλὸν σὺν Θεῷ ἤδη ὁ τελευταῖος ἡμῶν λόγος
|
Incipit |
|
Καλὸν τὸ ἄλας ἐὰν δὲ τὸ ἄλας μωρανθῆ, ἑν τίνι ἀρτυθήσεται· περὶ πιρομένης ψυχῆς ἡμῶν δὴ: καὶ τὸ κωλίον οὐδὲν γέρας μέγα καὶ θαυμαστὸν, μηδεὶς τίνας τῶν ἐν κακία ἀπογίνος τε καὶ μηδεὶς δι ἀρετῆς ἀννισταζετω.
|
Textus |
|
Καλὸν τὸ μῆλον τῶν Διὸς χειρῶν δέχου
|
Incipit |
|
Καλὸν τὸ παρατιθέναι καὶ παραβάλλειν τὰ πνευματικὰ τοῖς πνευματικοῖς, ἀδελφοί
|
Incipit |
|
Καλὸν τὸ παρατιθέναι καὶ παραβάλλειν τὰ σωματικὰ τοῖς πνευματικοῖς
|
Incipit |
|
Καλὸν τὸ σπουδάζειν περὶ λόγους
|
Incipit |
|
Καλὸν τὸ φυτὸν τῆς τῆς ἀγάπης οὐρανίου χάριτος
|
Incipit |
|
Καλὸν τὸ φυτὸν τῆς τῆς ἀγαπῆς οὐρανίου χάριτος
|
Incipit |
|
ΚΑΛΟΝ ΤΟ ΨΑΛΕΙΝ ΘΕΩ
|
Incipit |
|
καλὸν τοῦ ἐβεργετὴ τὴν αὐθεντίαν σου χρόνους πολοὺς καὶ καλοὺς
|
Incipit |
|
Καλὸν ὑμῖν καὶ χρεωστικόν
|
Incipit |
|
ΚΑΛΟΝ ΥΠΑΡΞΕΙΝ
|
Desinit |
|
καλὸς ἀραρότως καὶ ὁ καρπός.
|
Desinit |
|
Καλὸς μὲν ὁ τῆς εὐπειθείας νόμος
|
Incipit |
|
Καλὸς ὁ βίος τῶν ἐναρέτων πάντοτε καθέστηκεν
|
Incipit |
|
Καλὸς ὁ τοῦ προφήτου ψαλμός
|
Incipit |
|
Καλὸς ὁ τοῦ προφήτου ψαλμὸς
|
Incipit |
|
Καλότυχος εἶναι ἐκεῖνος ὁ ἄνθρωπος ὁποῦ δὲ ἐπῆγεν
|
Incipit |
|
καλοῦμαι ἐν ταῖς ψήφοις
|
Incipit |
|
ΚΑΛΟΥΜΕΝ ΕΝ ΤΑΙΣ ΨΗΓΟΙΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΛΟΥΜΕΝ ΕΝ ΤΑΙΣ ΨΗΓΟΙΣ
|
Incipit |
|
Καλύψαι οἰηθεὶς τὸ αἶσχος ἀνομίας
|
Incipit |
|
Κάλχαντα πρώτιστα κακοσσόμενος προσέειπε
|
Desinit |
|
καλῶν ἔργων προίστασθαι, καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καλῶν ἔργων προίστασθαι. καὶ οὕτω τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καλῶν ἔργων προίστασθαι· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ΚΑΛΩΝ ΞΕΝΟΣ
|
Desinit |
|
Καλῶν τε πάντων ὀλβίου κληρουχίας
|
Incipit |
|
Καλωπῆσας, ἐμόρφοσεν, καὶ τὸν πηλὼν χαρακτῆρα
|
Incipit |
|
καλῶς ἀγωνισάμενος εἰς δόξαν Χριστοῦ τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ ἡμῶν· ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Καλῶς ἀληθῶς καὶ εὐσεβῶς ἔφη βασίλειος ὁ μέγας
|
Incipit |
|
Καλῶς διδάσκει ἡμᾶς ὁ ἁγιώτατος Παῦλος λέγων Ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε
|
Incipit |
|
Καλῶς ἐγὼ καὶ τῶν καλῶν θηρευτής
|
Incipit |
|
Καλῶς εἶπεν ὁ Κύριος ὅτι τὸ φορτίον μού ἐστιν ἐλαφρόν. Ποῖον γὰρ βάρος ἢ ποῖος κόπος
|
Incipit |
|
Καλῶς εἶπεν ὁ Κύριος, ὅτι Τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστι
|
Incipit |
|
Καλῶς εἰς τὸ τέλος· χρὴ γὰρ ἀπὸ τούτων
|
Incipit |
|
Καλῶς ἐπέγραψαν τῶν ψαλμῶν
|
Incipit |
|
Καλῶς ἐποίησας δηλώσας μοι τὴν γενομένην παρὰ σοῦ ζήτησιν πρὸς τοὺς τὰ Ἀρείου πρεσβεύοντας
|
Incipit |
|
Καλῶς ἐποίησας, ὦ Νικόκλεις
|
Incipit |
|
Καλῶς ἐποίησεν ἡ βασιλεία σου
|
Incipit |
|
Καλῶς ἐφήρμοσεν ἡ τάξις τὴν τοῦ Προδρόμου τελείωσιν εἰς αὐτὴν σχεδὸν τοῦ ἐνιαυτοῦ τὴν περαίωσιν
|
Incipit |
|
Καλῶς ἐφήρμωσεν ἡ τάξις τὴν τοῦ Προδρόμου τελείωσιν
|
Incipit |
|
Καλῶς ἡμῖν καὶ σοφῶς
|
Incipit |
|
Καλῶς καὶ ὠφελίμως οἱ προλαβόντες ἱερεῖς
|
Incipit |
|
Καλῶς καὶ ὠφελίμως οἱ προλαβόντες ἱερεῖς καὶ τὴν ἡμέραν ἐγκωμιάσαντες
|
Incipit |
|
Καλῶς καὶ ὠφελίμως οἱ προλαβόντες ἱερεῖς καὶ τὴν ἡμέραν ἐγκωμιάσαντες
|
Incipit |
|
Καλῶς λέγει ὁ Πλάτων
|
Incipit |
|
ΚΑΛΩΣ Ο ΘΕΙΟΣ ΟΥΤΟΣ ΑΝΗΡ ΛΕΓΕΙ
|
Incipit |
|
Καλῶς οὐ μόνον ἐν ὕμνοις
|
Incipit |
|
Καλῶς οὖν ἔφησεν ὀ δίκαιος καὶ μέγας βασιλεὺς Δαυὶδ
|
Titulus initialis |
|
Καλῶς οὖν ἔφησεν ὁ θεῖος καὶ μέγας
|
Incipit |
|
Καλῶς οὖν ἔφησεν ὁ Κύριος ἡμῶν ὅτι τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν
|
Incipit |
|
Καλῶς ποιεῖς ὅρους ἠμῖν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Καλῶς προεστηλίτευσεν ὁ θεῖος Δαυΐδ
|
Incipit |
|
Καλῶς πρότερον φιλοσοφρονεῖται
|
Incipit |
|
Καλῶς πρότερον φιλοσοφρονεῖται
|
Incipit |
|
Καλῶς πρότερον φιλοσοφρονεῖται
|
Incipit |
|
Καλῶς πρότερον φιλοσοφρονεῖται
|
Incipit |
|
Καλῶς πρότερον φιλοσοφρονεῖται τοὺς ἄνδρας
|
Incipit |
|
Καλῶς τις τὸν ἴδιον δοῦλον ἐλευθεροῖ
|
Incipit |
|
ΚΑΛΩΣ ΤΟ ΠΑΝ ΤΩ ΟΦΕΙ ΠΕΡΙΑΨΑΣΑ
|
Incipit |
|
Καλῶς τοίνυν, ὦ τέκνα, καὶ καθαρῶς προσεληλύθατε δουλεύειν
|
Incipit |
|
Καλῶς τοῖς θεολόγοις εἴρηται
|
Incipit |
|
Καλῶς τὸν ψαλμὸν εἰς τὸ τέλος, ἐν ὕμνοις ἐπέγραφεν
|
Incipit |
|
ΚΑΜΑΤΩΝ Η ΑΠΩΛΕΙΑ
|
Desinit |
|
καμνόντες ὀλίγον· τῶν ἀθανάτων...
|
Desinit |
|
καμνόντες ὀλίγον· τῶν ἀθανάτων...
|
Desinit |
|
κάμνοντι παρεῖχε καὶ τῶν πολλῶν ἐκείνων
|
Desinit |
|
Κἀμοὶ μέγιστε πέμψον νῦν θεολόγων,
καθὼς ἔπεμψας ρώμην τῷ Χρυσοστόμῳ·
ὀγδοὰ θ’ ὑψιπέτοιο τάφος ρέα φύσατο μάννα
αἱρετικῶν δ’ ἄρα ἠπεδανοὺς ἀπεφήνατο μύθους
θεολόγος, φάμενος ἀρχῇ ἐόντα λόγον.
|
Textus |
|
ΚΑΜΟΥ ΜΝΕΙΑΝ ΠΟΙΟΥΜΕΝΟΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΜΟΥ ΤΕ ΔΕΙΞΟΙΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΑΝ
|
Desinit |
|
Κἂν ἄλλο μεῖζον εὐποροῦντι προσφέρειν
|
Incipit |
|
ΚΑΝ ΑΝΤΗ ΕΑ[ΡΙΝΑ
|
Desinit |
|
Κἂν ἁπλοῦς ὁ μῦθος τῆς ἀληθείας ἔφυ
|
Incipit |
|
καν ατρεμας πεπηγεν ημερα γραφων.
|
Desinit |
|
ΚΑΝ ΓΑΡ ΚΑΙ ΣΤΟΜΑΤΙ ΨΙΛΕΙΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΝ ΓΑΡ ΣΙΓΗΣΗΣ... ΕΙΠΕ ΤΟΙΝΥΝ· ΙΝΑ
|
Desinit |
|
κἂν εἴ τι δέοι παθεῖν, ὑποστελούμεθα, τῷ κελεύοντι τοῦτο πειθόμενοι· „ἐὰν γὰρ ὑποστείληται“, φησίν, „ὁ δίκαιος, οὐκ εὐδοκεῖ ἐν αὐτῷ ἡ ψυχή μου“
|
Desinit |
|
Κἂν εἰς ἄλλα μέμηνεν ἔργα Καμβύσης,
|
Incipit |
|
Κἂν ἐμέ, ὦ σοφώτατε, οὐκ ἐπιτήδειον
|
Incipit |
|
καν η κατεψυγμ[ε]νη (κατεψυγμενη) τ[αι]ς (ταις) αμαρτιαις, θερμην και πυρος καυστικου γο[νι (γονιμον)
|
Desinit abruptus |
|
Κἂν ἡ τοῦ δώρου εὐτέλεια
|
Incipit |
|
Κἂν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ’ ὃ εὐαγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω. Τίς δὲ ἐπιζητεῖ διδάσκαλον ἄλλον, εἰ μὴ προφανῶς μέμηνεν
|
Desinit |
|
Καν μανθανη (μανθανειν?) σπουδαζε, μηδαμως δυκνει (δεικνει).
|
Desinit |
|
κἂν μέγα καὶ τῆς ἐμῆς ἀθλιότητος καὶ ἐνοχῆς πόρρω που τὸ αἰτούμενον ... ἀμήν
|
Desinit |
|
κἅν μὴδὲν ἦ κεκτημένος
|
Desinit |
|
ΚΑΝ ΟΥ ΤΑΦΟΙΣ ΕΝΕΣΤΙ ΛΑΛΕΙΝ Ω ΞΕΝΕ
|
Incipit |
|
κἂν πάντα σοι κατὰ ῥοῦν φέρηται τότε μᾶλλον
|
Desinit |
|
Κἂν σκηπτὸς ἄνωθεν καταρραγείς
|
Incipit |
|
κἄν σοι, κἂν τῷ πάπᾳ μέλλω δοκεῖν ἀηδής, κἂν πᾶν ὁτιοῦν δέῃ με πάσχειν
|
Desinit |
|
Κἂν σχηματισμὸν οὐκ ἔχουσιν οὐδένα
|
Incipit |
|
Κἂν σχηματισμὸν οὐκ ἔχουσιν οὐδένα
|
Incipit |
|
κἄν τις παραδράμῃ τὸν λόγον
|
Incipit |
|
Κἂν τὸ μεταξὺ διάσταμα
|
Incipit |
|
Κἂν τούτῳ διαπορουμένης νῆς εὐγενείας σου πῶς ὑπέσχετο
|
Incipit |
|
ΚΑΝ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΑΚΟΣΜΟΣ ΕΣΤΙΝ Η ΘΕΣΙΣ ΑΥΤΗ
|
Desinit |
|
Κἂν τῶν ἡμετέρων ὀμμάτων ἄπῃς
|
Incipit |
|
Κἂν φυσικῶς ὕπνωσας εἱρκτῆς ἐν ζόφῳ,
|
Incipit |
|
κανένα κακὸν καὶ ἡμεῖς, καὶ οἱ λοιποὶ χριστιανοί
|
Desinit |
|
Κανένα πρᾶγμα ἅλλο δὲν εἶναι ἀξιοθαυμαστότερον
|
Incipit |
|
ΚΑΝΟΒΟΣ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΟΥΤΟΣ ΜΕΝ ΕΝ ΡΟΔΩ ΔΥΣΘΕΩΡΗΤΟΣ ΕΣΤΙ Η ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΦʹ ΥΨΗΛΩΝ ΤΟΠΩΝ ΟΡΑΣΤΑΙ ΕΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΔΕ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΦΑΝΕΣ ΣΧΕΔΟΝ ΓΑΡ ΤΕΤΑΡΤΟΝ ΜΕΡΟΣ ΖΟΔΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥ ΡΙΖΟΝΤΟΣ ΜΕΤΕΩΡΙΣΜΕΝΟΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
Κανον ιε του αγιου Πετρου αρχιεπισκοπου Αλεξανδρειας και μαρτυρος εκ του εις το πασχου λογου αυτου.
|
Titulus initialis |
|
κανονάριον ἀρχόμενον ἀπὸ τῇ κυριακῇ τοῦ πάσχα
|
Titulus initialis |
|
Κανοναριον συν θεω αρχομενον απο το αγιον Πασχα· μεχρι του αγιου σαββατου· και απο μηνος σεπτεμβριου· μεχρη (μεχρι) μηνος αυγουστου.
|
Titulus initialis |
|
Κανόνες δὲ προσηγορεύθησαν διὰ τὸ εὐθὲς αὐτῶν καὶ ἀκριβές· ὥσπερ γὰρ ἰθυτενέσι τισὶ γραμμαῖς ταῖς ἰδίαις εὐθύτησι χρώμενοι. οὐκ ἐῶσι τὸν νοῦν περιπλανᾶσθαι τοῦ ἀκροατοῦ, ἀλλὰ πρὸς τὴν ὁμοφωνίαν ἄγουσιν αὐτὸν τῶν ἐνεχθεισῶν φωνῶν τοῖς εὐαγγελισταῖς.
|
Textus |
|
ΚΑΝΟΝΕΣ ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟΙ ΤΟΙΣ ΕΙΣΑΓΟΜΕΝΟΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΝ ΤΕΧΝΗΝ
|
Titulus initialis |
|
κανόνες ἐπισήμων πόλεων
|
Titulus initialis |
|
Κανόνες παρακλητικοὶ κατὰ τῶν ὀκτὼ γενικῶν λογισμῶν
|
Titulus initialis |
|
Κανόνες παρακλητικτοὶ εἰς τὴν Ὁδηγήτριαν
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΝΟΝΕΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΥΝΟΔΙΚΑΙ ΕΝ ΝΙΚΑΙΑ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Κανόνες συνοδικοὶ καὶ ἀποστολικοὶ καὶ τοῦ μεγάλου Βασιλείου καὶ ἑτέρων ἁγίων συναθροισθέντες νεωστὶ ἐκ διαφόρων βιβλίων
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΥΝΟΔΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΙ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΚΑΙ ΕΤΕΡΩΝ ΑΓΙΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Κανόνες τῶν ἁγίων ἀποστόλων
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΝΟΝΕΣ ΨΑΛΛΟΜΕΝΟΙ ΕΝ ΤΗ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΝΗΣΤΕΙΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΝΟΝΕΣ ΨΙΛΟΥΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΔΑΣΟΥΜΕΝΩΝ ΛΕΞΕΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΝΟΝΙΑ ΒΑΣΙΛΕΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Κανόνια τῆς κινήσεως τῆς σελήνης εἰς τοὺς μῆνας τῶν Περσῶν
|
Incipit |
|
ΚΑΝΟΝΙΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ, ΤΩΝ ΜΗΝΩΝ, ΚΑΙ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ
|
Titulus initialis |
|
κανονικαὶ διατάξεις
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΘΕΛΟΝΤΑΣ ΘΕΑΡΕΣΤΩΣ ΖΗΝ ΑΝΕΥ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΕΠΙΓΟΥΣΗΣ ΒΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Κανονικὸν ἐπὶ ὑποθέσεως φονέων
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΝΟΝΙΟΝ ΕΠΙΣΗΜΩΝ ΠΟΛΕΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Κανόνιον τοῦ μήκους καὶ πλάτους τῶν ἐπισήμων πόλεων
|
Titulus initialis |
|
Κανονίσματα διάφορα πάνυ ὠφέλιμα
|
Titulus initialis |
|
Κανονίσματα πάνυ ἀναγκαία
|
Titulus initialis |
|
κανονίσματα πάνυ ἀναγκαῖα ῥημάτων ὡς ἐπὶ πολὺ ἐμφερομένων παρά τε ποιηταῖς καὶ ῥήτορσιν ἐκλεγέντα ἀπὸ διαφόρων βιβλίων
|
Titulus initialis |
|
κανονων ει ουν αναπτυξας
|
Incipit abruptus |
|
Καντακουζηνὸς τυραννήσας τὸ κράτος
|
Incipit |
|
Καντακουζηνὸς τυραννήσας τὸ κράτος
|
Incipit |
|
Κἀνταῦθα Μάρκος τῇ γραφῇ πέρας νέμει
τῶν δεσποτικῶν καὶ λόγων καὶ θαυμάτων ·
|
Textus |
|
κανων α΄ εν ω οι τρεις
|
Titulus initialis |
|
κανὼν α΄ Ἑορταὶ ἡμῶν
|
Incipit |
|
Κανὼν α΄ τῶν ἁγίων ἀποστόλων
|
Incipit |
|
Κανὼν αι΄ περὶ συνευχομένου αἱρετικοῖς
|
Incipit |
|
ΚΑΝΩΝ ΑΝΩΝΥΜΟΥ
|
Titulus initialis |
|
κανὼν δ'. Αἱ λεπταὶ καὶ ἀκριβέες δίαιται
|
Incipit |
|
Κανων δεκατος· εν ω Ιωαννης ιδιως
|
Desinit |
|
ΚΑΝΩΝ ΔΟΓΜΑΤΙΚΟΣ ΕΙΣ ΕΛΕΓΧΟΝ ΤΩΝ ΛΕΓΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΕΚΠΟΡΕΥΕΣΘΑΙ
|
Titulus initialis |
|
Κανὼν εἰς τὰ ἐννέα τάγματα τῶν ἀσωμάτων, οὗ ἡ ἀκροστιχίς· Τοῖς ἐννέα τάγμασιν ᾠδὰς ἐννέα Μάρκος μοναχὸς Εὐγενικὸς ἐξᾴδω
|
Titulus initialis |
|
Κανὼν εἰς τὰς κρίσεις τῶν αἱμάτων τῆς φλεβοτομίας τῶν ἀσθενῶν, ἦχος β', ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε
|
Titulus initialis |
|
Κανὼν εἰς τὰς κρίσεις τῶν ὑαλίων τῶν δεκατριῶν τῶν θεωρουμένων ἐπὶ ταῖς τῶν ἀνθρώπων ἀσθενείαις, ἀλλὰ δὴ καὶς εἰς τὰς διαγνώσεις καὶ θεραπείας αὐτῶν πάνυ ἀναγκαιότατα
|
Titulus initialis |
|
Κανων εις την υπεραγιαν θεοτοκον.
|
Titulus initialis |
|
Κανὼν εἰς τὸν ἅγιον μεγαλομάρτυρα Ἰάκωβον τὸν Πέρσην, οὗ ἡ ἀκροστιχίς· Τὸν Πέρσην Ἰάκωβον ἐν ᾄσμασι τοῖσδε λιγαίνω
|
Titulus initialis |
|
Κανὼν εἰς τὸν ἁγιώτατον καὶ σοφώτατον πατριάρχην Εὐθύμιον, οὗ ἡ ἀκροστιχίς· Τῷ πατριάρχῃ δουλικῶς προσφθέγγομαι Εὐθυμίῳ ἀμήν. Ἐν τοῖς θεοτοκίοις· Μανουήλ.
|
Titulus initialis |
|
Κανὼν εἰς τὸν ἀρχιστράτηγον τῶν δυνάμεων Μιχαήλ, οὗ ἡ ἀκροστιχίς· τὸν πρῶτον ὑμῶν τῶν ἀσωμάτων νόων, Μάρκος
|
Titulus initialis |
|
Κανὼν εἰς τὸν ἐν ἁγίοις πατέρα ἡμῶν Ἰωάννην τὸν Δαμασκηνόν, οὗ ἡ ἀκροστιχίς· Τὴν πνευματοκρότητον ὑμνῶ κιθάραν, Μάρκος
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΝΩΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ ΒΟΗΘΟΣ ΚΑΙ ΣΚΕΠΑΣΤΗΣ
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΝΩΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΝΩΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΑΣ
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΝΩΝ ΕΙΣ ΨΥΧΗΝ ΚΡΙΝΟΜΕΝΗΝ
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΝΩΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΤΙΚΟΣ ΘΩΜΑ ΜΟΝΑΧΟΥ. ΚΑΝΩΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ. ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΤΙΚΟΣ ΟΥ Η ΑΚΡΟΣΤΙΧΙΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΙΣ ΘΩΜΑ ΜΟΝΑΧΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΝΩΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΤΙΚΟΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Κανών ἐστι λόγος ἔτεχνος ἀπευθύνων ὁμοιότητι πρὸς τὸ καθόλου
|
Incipit |
|
Κανὼν εὐχαριστήριος εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν ἰώμενον πᾶσαν νόσον, ὑπὲρ τοῦ εὐσεβεστάτου βασιλέως ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Παλαιολόγου, ἰαθέντος ὑπὲρ ἐλπίδα πᾶσαν τὴν τοῦ σώματος ὅλου καὶ τῶν ποδῶν πάρεσιν, οὗ ἡ ἀκροστιχίς· Παντοδύναμον ἰητῆρα Χριστὸν μεγαλύνω ὁ Μάρκος
|
Titulus initialis |
|
Κανὼν ι΄ ἐν ὧ Ἰωάννης ἰδίως
|
Desinit |
|
Κανών ἰαμβικὸς εἰς τὴν Πεντηκοστήν
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΝΩΝ ΙΕΡΟΘΕΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ. ΚΑΝΩΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ ΩΔΗ Α' ΗΧΟΣ ΠΛΑΓΙΟΣ Δ' ΑΡΜΑΤΗΛΑΤΗΝ
|
Titulus initialis |
|
Κανῶν νοητικὸς ἐν ἀκρυβία. ἤχος πλάγιος τέταρτος
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΝΩΝ ΞΣΤ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΨ ΛΕΓΕΙ: Ο ΕΙΣ ΙΔΙΑΝ ΑΔΕΛΦΗΝ ΟΜΟΠΑΤΡΙΟΝ ΚΑΙ ΟΜΟΜΗΤΡΙΟΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΝΩΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΤΗΝ ΖΩΟΔΟΧΟΝ ΠΗΓΗΝ
|
Titulus initialis |
|
Κανὼν παρακλητικὸς εἰς τὸν ἅγιον ἱερομάρτυρα Σεραφεὶμ Φαναρίου καὶ Νεοχωρίου. Ὑγρὰν διοδεύσας ὡσεὶ ξηράν
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΝΩΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΝΩΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΤΙΜΙΟΝ ΠΡΟΔΡΟΜΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Κανὼν παρακλητικὸς πρὸς τὴν ὑπεραγίαν Θεοτόκον ἐπὶ τῷ κατὰ χριστιανῶν διωγμῷ τῷ ἐν ἔτει ´αωκα΄ [1821]. Ποίημα Ἰωάννου
|
Titulus initialis |
|
Κανὼν παρακλητικός τε καὶ χαριστήριος εἰς τὴν ἁγίαν ὁσιομάρτυρα καὶ θαυματουργὸν Θεοδοσίαν ἐπὶ τῇ τῶν ποδῶν ἀναρρώσει τοῦ ἁγιωτάτου καὶ οἰκουμενικοῦ πατριάρχου κυροῦ Ἰωσήφ, μετρίως μὲν παρ' αὐτῆς δεδομένῃ, μείζονι δὲ καὶ τελείᾳ προσδοκωμένῃ, οὗ ἡ ἀκροστιχίς· Θευδοσίην ἰάτειραν λυσιμελέων ἀναμέλψω, Μάρκος
|
Titulus initialis |
|
Κανὼν περὶ ἀντιστοίχων· ποίημα κυροῦ Θεοδώρου τοῦ πτωχοῦ Προδρόμου, κατὰ ἀλφάβητον. ᾨδὴ πρώτη ἦχος δεύτερος. "Ἐν βυθῷ κατέστρωσε ποτέ"
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΝΩΝ ΠΕΡΙ ΠΝΕΥΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΩΝ ΚΑΤΑ ΑΛΦΑΒΗΤΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Κανὼν περὶ πνευμάτων καὶ ἀντιστοίχων κατὰ ἀλφάβητον
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΝΩΝ ΠΟΙΗΜΑ ΘΕΟΓΝΩΣΤΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΕΤΑΛΗΨΙΝ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ
|
Titulus initialis |
|
κανων πρωτος εν ω οι δ´· Ματθαιος, Μαρκος, Λουκας, Ιωαννης
|
Incipit |
|
Κανων πρωτος εν ω οι τεσσαρες Ματθαιος
|
Incipit abruptus |
|
κανων πρωτος· εν ω οι δʹ Ματθαιος Μαρκος Λουκας Ιωαννης ... κανων δεκατος· εν ω Ιωαννης ιδιως.
|
Additio |
|
κανὼν σς'. ὑποφθίσεως ἐχομένῳ διάρροια ἐπιγινομένη θανάσιμον
|
Desinit |
|
κανὼν σταυρωσαναστάσ<ιμος> ὠδ. α' · Νεύση... ἀντιτυπίαν
|
Incipit |
|
Κανὼν ψαλλόμενος εἰς τὰς ἐπουρανίους δυνάμεις
|
Titulus initialis |
|
κἀπὶ τῶν φαρμάκων αὐτῶν εἴρηται πρόσθεν
|
Desinit |
|
ΚΑΠΝΟΣ ΕΣΤΙ ΑΤΜΟΣ ΘΡΙΜΥΣ
|
Incipit |
|
κάποιας βολαῖς σχεδὸν θέλομεν νὰ πνιγοῦμεν ὅταν ἔμπη καμία ψίχε ψωμίου ἤ τινος ἄλλου πράγματος λεπτοτάτου
|
Desinit |
|
κάποιος ἀββᾶς ἑνὸς κοινοβίου
|
Incipit |
|
κάποιος ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον ὀνόματι Ἀβράμιος
|
Incipit |
|
κάποιος ἀπὸ τοὺς πατέρας ἐδιηγήθηκέ μας περί τινος ἀσκητοῦ ἱερέως
|
Incipit |
|
κάποιος ἄρχων παλατίου ἰλλούστριος
|
Incipit |
|
Κάποιος καλόγηρος ὀνόματι Οὐάλης
|
Incipit |
|
Καππαδόκαι καὶ Πόντε λόγοιό τε εὖχος Ἀθῆναι
|
Incipit |
|
Καππαδόκαι τὸ ζεῦγος ὡς ἐκ πατρίδος
|
Incipit |
|
Καππαδόκαι τὸ Πάσχον
|
Incipit |
|
Καππαδοκῶν Βασίλειον ἀείσομαι ἀρχιερῆα
|
Incipit |
|
Κάπρε κλέος τοῦ ὄρουσι τοῦτ’ ἄλσεος
|
Incipit |
|
Κάραι· τὸ κάππα· ἡ Κωνσταντινούπολις
|
Incipit |
|
κάραν τέλος δίδωσιν ἀκμῇ τοῦ ξίφους
|
Desinit |
|
Καρατομεῖς ἄρα δὲ τὸν ξιφηφόρον
|
Incipit |
|
Καρδία βασιλέως ἐν χειρί
|
Incipit |
|
Καρδίαις ἡμῶν τὴν εἰκόνα
|
Incipit |
|
Καρδίας ὥσπερ ἀγκάλας
|
Incipit |
|
Καρδίας ὥσπερ ἀγκάλας ἅπαντες
|
Incipit |
|
ΚΑΡΕΟΦΥΛΛΩΝ ΟΥΓΓ. Δ'
|
Desinit |
|
ΚΑΡΙΘΗ ΠΑΝΤΑΛΕΝΑ ΒΑΒΥΛΩΝ ΝΕΑ
|
Incipit |
|
ΚΑΡΚΙΝΟΙΣ ΕΣΤΙ ΦΩΣ ΦΟΣ
|
Desinit |
|
Κάρλος υἱὸς Λοδοβίκου
|
Incipit |
|
ΚΑΡΝΑΒΑΔΙΝ, ΒΛΙΣΚΟΥΝΙΝ ΚΑΙ ΟΣΑ ΤΟΙΑΥΤΑ
|
Desinit |
|
Κάρολός ἐστιν ἀριστήων πολύαινος
|
Incipit |
|
Καρπαλίμως θάλαμον δόξης καί
|
Incipit |
|
ΚΑΡΠΟΙΣ ΤΕΘΗΛΩΣ ΚΑΙ ΗΜΩΝ ΥΠΕΡΕΥΧΟΜΕΝΟΣ
|
Desinit |
|
καρπὸν γὰρ ἀμφοῖν, καρπὸν ὀσφύος θύεις
|
Desinit |
|
καρπὸν τῆς ἁμαρτίας θάνατον ἐβλάστησεν, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
καρπὸν χειλέων ὁμολογούντων
|
Incipit |
|
Καρπὸς πολυφόρος ἐστὶν ἡ μετάνοια, ἀγαπητοί, ὅτι ἐκ παντὸς τρόπου προσφέρει ἔργον Θεῷ ἐνάρετον
|
Incipit |
|
Κάρπου καὶ Παπύλου τῶν στερρῶν
|
Incipit |
|
Κάρπου καὶ Παπύλου τῶν στερρῶν
|
Incipit |
|
ΚΑΡΠΟΥ ΤΟΥ ΑΠΗΓΟΡΕΥΜΕΝΟΥ
|
Desinit |
|
Καρποὺς ἄρουρα χρυσὸν ἡ ψάμμος φέρει
|
Incipit |
|
καρποὺς πολλαὶ γὰρ μοναί· καὶ ἄλλη δόξα ἡλίου:
|
Desinit |
|
Καρποφορία μὲν οὖν τὸ χρῆμα ἐστί
|
Incipit |
|
καρπωσάμενοι διὰ πάντων, τῶν μελλόντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
καρπωσάμενοι διὰ πάντων, τῶν μελλόντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
καρπωσάμενοι διὰ πάντων, τῶν μελλόντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
καρπωσάμενοι διὰ πάντων, τῶν μελλόντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
καρπωσάμενοι διὰ πάντων, τῶν μελλόντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
Καρπωσάμενος εὐλογίαν
|
Desinit |
|
καρπώσασθαι δυνηθείς
|
Desinit |
|
καρπωσώμεθα τὴν εὐφροσύνην
|
Desinit |
|
καρπωσώμεθα τὴν εὐφροσύνην
|
Desinit |
|
κάρτ' ἐράων εὐεγρεῖν, πουλυδότης ἐάων
|
Desinit |
|
καρτερικωτέρους οὖν καὶ ὑπομονικῷ
|
Desinit |
|
Καρυκεία ἐστὶν ἐν ἡδονῇ βρωμάτων ἑτοιμασία
|
Incipit |
|
καρύσφαλον κινάμωμον
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΚΑΡΥΩΝ ΕΛΑΙΟΝ ΟΜΟΙΩΣ ΕΙΣ ΤΟ ΟΥΣ ΕΝΣΤΑΖΟΜΕΝΟΝ
|
Desinit |
|
Κασιανου του Ρωμαιου (?)
|
Textus |
|
ΚΑΤ ΑΛΛΗΛΩΝ ΕΧΩΜΕΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΗΓΟΡΙΑΝ
|
Desinit |
|
Κατ᾽ εἰκόνα θεοῦ καὶ ὁμολόγησιν γεγονέναι τὸν ἄνθρωπον καὶ ἡ θεία γραφὴ παραδέδωκε
|
Incipit |
|
κατ' ακριβειαν επαγγελλεται.
|
Desinit |
|
ΚΑΤ' ΑΥΤΗΝ ΤΟ ΔΥΝΑΜΕΙ ΑΛΛ' ΟΤΙ ΕΝΕΡΓΕΙΤΑΙ
|
Desinit |
|
Κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν
|
Incipit |
|
Κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν
|
Incipit |
|
Κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν βασιλεύοντος Δεκίου καὶ ἡγεμονεύοντος Ποπλίου τῆς Παμφυλίας, ἀπεστάλη αὐτῷ βασιλικὸν γράμμα πάντας τοὺς ἐπικαλουμένους τὸν Χριστὸν ἀναγκάχον τοῦ μιαροφαγεῖν
|
Incipit |
|
Κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν Διοκλητιανὸς καὶ Μαξιμιανὸς εἴκοσι καὶ ἓν ἔτος τῆς βασιλείας κρατήσαντες
|
Incipit |
|
Κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν Διοκλητιανὸς καὶ Μαξιμιανὸς εἴκοσι καὶ ἓν ἔτος τῆς βασιλείας κρατήσαντος
|
Incipit |
|
Κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἐγένετο διωγμὸς μέγας
|
Incipit |
|
Κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἐν τῇ ἐρήμῳ ἦν ἀνὴρ Ζώσιμος
|
Incipit |
|
Κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἐξερχομένου Δομετιανοῦ κόμητος τῶν θείων θησαυρῶν
|
Incipit |
|
Κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἦν τις ἀνὴρ ἐν τῇ Βιθυνίᾳ
|
Incipit |
|
Κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἦσαν πάντες οἱ ἀπόστολοι συνηγμένοι
|
Incipit |
|
Κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν τῆς ἀσεβεστάτης καὶ βδελυρᾶς κατακρατούσης θρησκείας, βασιλεύοντος δὲ Δαδιανοῦ
|
Incipit |
|
Κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν τῶν ἀποστόλων (uel Ἔτους λε΄ τοῦ μακαρίου καὶ σωτηρίου πάθους... κατ΄ ἐκείνους τοὺς καιροὺς) διαμερισθέντων κατὰ πᾶσαν τὴν οἰκουμένην
|
Incipit |
|
Κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν τῶν ἀποστόλων διαμερισθέντων
|
Incipit |
|
Κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ὑπερεδυναστεύοντο οἱ Βοὐλγαροι καὶ οἱ Τοῦρκοι τῶν Ῥωμαίων. Ὁ δὲ Ῥωμαίων βασιλεὺς Μιχαὴλ ὁ Παλαιολόγος συμβούλιον ἐποίησε μετὰ τοῦ πατριάρχου Ἰωάννου τοῦ Βέκκου
|
Incipit |
|
Κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ὑπῆρχε βασιλεύς τις Πέρσης τῷ γένει ὀνόματι Δαδιανός
|
Incipit |
|
Κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν Φήστου τελευτήσαντος
|
Incipit |
|
Κατ' ἐκείνου τοῦ καιροῦ Ἰουλιανός ὁ ἔχθιστος βασιλεύς, ὁρμήσας κατὰ Περσῶν, ἦλθεν
|
Incipit |
|
Κατ' ἐκείνους τοὺς καιροὺς βασιλευόντων τῶν ἀθέων καὶ παρανόμων Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ
|
Incipit |
|
Κατ' ἐκείνους τοὺς καιροὺς ἦν ἡ ἁγία μάρτυς τοῦ Χριστοῦ Φαῦστα ἐπὶ Μαξιμιανοῦ
|
Incipit |
|
ΚΑΤ' ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ ΟΠΟΥ ΕΒΑΣΙΛΕΥΟΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΒΛΕΠΩΝ Ο ΣΑΤΑΝΑΣ ΤΟ ΠΛΗΘΟΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
|
Incipit |
|
Κατ' ἐκείνους τοὺς καιρούς, βασιλεύοντος Μαξιμιανοῦ τοῦ παρανόμου καὶ ἀσεβεστάτου, ἡγεμονεύοντος δὲ Μαρκιανοῦ, ἦν διωγμὸς μέγας τῶν χριστιανῶν. Ἦν δέ τις ἀνὴρ ἐν... Ἡλιουπόλει κατοικῶν... Διόσκορος ὄνομα αὐτῷ
|
Incipit |
|
κατ' ελπιδα, ζωης αιωνιου.
|
Desinit |
|
ΚΑΤ'ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΟΠΟΙΩΣΙΝ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΘΕΟΥ
|
Desinit |
|
κατ’ ἀλφάβητον εἰς τὸν αὐτὸν βασιλέα περὶ τῆς αὐτῆς ὑποθέσεως
|
Titulus initialis |
|
κατ’ αὐτὸν ἀρχῆν ὑποθέσεως ἐντεῦθεν ποιήσομεν.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Κατ’ εἰκόνα καὶ καθ’ ὁμοίωσιν γέγονεν ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ
|
Incipit |
|
Κατ’ εἰκόνα καὶ καθ’ ὁμοίωσιν τοῦ ἁγίου καὶ φιλανθρώπου Θεοῦ ἡμῶν γεγονότες τὸ θεότευκτον καὶ ὑπερφυὲς ἔργον
|
Incipit |
|
Κατ’ εἰκόνα σὴν καὶ ὁμοίωσιν
|
Incipit |
|
Κατ’ ἐκεῖνο[ν τὸν] καιρ[ὸν], Μαξιμιανοῦ τοῦ τυράννου τὰ σκῆπτρα τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς ἐπειλημμένου
|
Incipit |
|
Κατ’ ἐκεῖνον δὲ τὸν καιρόν φησι
|
Incipit |
|
Κατ’ ἐκεῖνον δὲ τὸν καιρόν φησι
|
Incipit |
|
Κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἐν τῇ ἐρήμῳ ἦν ὑπάρχων ἀνὴρ ὀνόματι Ζώσιμος
|
Incipit |
|
Κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν Ζεβεδαῖος ὁ Γαλιλαῖος ἔσχεν δύο υἱούς· καὶ ὁ μὲν πρῶτος ἐκαλεῖτο Ἰάκωβος
|
Incipit |
|
Κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἦν ὁ μακάριος Ἰάκωβος
|
Incipit |
|
Κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἦν ὁ μακάριος Ἰάκωβος
|
Incipit |
|
Κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἦσαν
|
Incipit |
|
Κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἦσαν πάντες οἱ ἀπόστολοι ἐπὶ τὸ αὐτὸ συναχθέντες
|
Incipit |
|
Κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν κατεδυναστεύοντο οἱ Βούλγαροι
|
Incipit |
|
Κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν περιεδυναστεύοντο οἱ Βούλγαροι καὶ οἱ Τοῦρκοι
|
Incipit |
|
Κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν τῆς βασιλείας Μαξιμιανοῦ ἦλθε διάδοχος Ἀσκληηπιοδότου ἕτερος ἡγεμὼν ὀνόματι Ἀγρίππας
|
Incipit |
|
Κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρόν φησι πάντως
|
Incipit |
|
Κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρόν φησι πάντως
|
Incipit |
|
Κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρόν φησι πάντως
|
Incipit |
|
Κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν Φήστου τελευτήσαντος
|
Incipit |
|
Κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρόν, οὐχὶ καθ’ ὃν Βαρνάβας καὶ Παῦλος ἦλθον
|
Incipit |
|
κατ’ ἐκείνου ἐζήτει
|
Incipit |
|
Κατ’ ἔλλειψιν τοῦ ‘’ἀπέτεκεν’’
|
Incipit |
|
Κατ’ ἔλλειψιν τοῦ ‘’ἀπέτεκεν’’
|
Incipit |
|
κατ’ ἐνιαυτὸν ἀποδίδωσι τῷ ἡλίῳ
|
Desinit |
|
κατ’ ἐπαγγελίαν, ἀδελφέ, τοῖς δι’ αὐτὸν λαλοῦσιν. ᾧ μόνῳ...
|
Desinit |
|
Κατ’ ὄναρ εἶδες πώποτε θεωρίαν τοιαύτην
|
Incipit |
|
κατ]ιδὼν
|
Incipit |
|
ΚΑΤʹ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΦΡΑΣΙΝ ΠΟΛΛΑΣ ΕΧΟΜΕΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΤʹ ΕΙΔΟΣ ΜΗ ΟΥΣΗΣ ΤΙΝΟΣ ΚΑΙ ΕΝ ΕΚΕΙΝΟΙΣ ΚΙΝΗΣΕΩΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΤʹ ΕΚΕΙΝΟΝ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟΝ ΑΝΗΡ ΤΙΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΤʹ ΕΥΧΗΝ ΠΑΡΑΣΤΗΝΑΙ
|
Desinit |
|
κατὰ
|
Incipit |
|
Κατὰ ἄγνοιαν, ὡς Ἰωνάθαν τῷ σκήπτρῳ
|
Incipit |
|
Κατὰ ἄγνοιαν, ὡς Ἰωνάθαν τῷ σκήπτρῳ μέλιτος ἐν τῷ πολέμῳ ἀπογευσάμενος.
|
Incipit |
|
Κατὰ ἀζύμων
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΤΑ ΑΛΦΑΒΗΤΟΝ ΜΟΝΟΣΤΙΧΑ
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΤΑ ΑΝΑΚΛΥΣΩΣΙΝ
|
Desinit |
|
Κατὰ ἀνδροφόνου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
κατὰ ἀποβολὴν τοῦ σ'
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑ ΑΡΕΙΑΝΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ Ἀριστοτέλη
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΝ ΕΚ ΤΗΣ ΗΜΩΝ ΕΠΙΝΟΙΑΣ ΑΝΑΠΛΑΤΤΟΜΕΝΑ
|
Desinit |
|
Κατὰ Ἀρμενίων (Contra Armenios)
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ Βογομίλων (Contra Bogomilos)
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ γὰρ τὴν πρώτην προσβολήν
|
Incipit |
|
Κατὰ γοῦν τὸν καιρὸν ἐκεῖνον προχειρίσαντος βασιλέως Περσῶν
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑ Δʹ ΕΚΤΑΝΕΝ ΗΕΤΙΩΝΑ ΑΝΤΙ ΤΟΥ ΚΑΤΑΚΤΕΙΝΕΝ
|
Desinit |
|
Κατὰ δὲ μέρος τι ἤτοι κατὰ πρόθεσιν
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑ ΔΕ ΜΕΣΗΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑ ΔΕ ΤΑΣ ΑΡΧΑΣ ΟΥΔΕΝ ΟΝΙΝΗΣΙ· ΔΙΑ ΤΗΝ ΜΑΛΛΟΝ ΔΙΑΦΟΡΗΣΙΝ
|
Desinit |
|
κατὰ δὲ τὴν ἕκτην ἢ σπονδεῖον ἢ πυρρίχιον
|
Desinit |
|
Κατὰ δὲ τὸ σάββατον τῆς Τυροφάγου
|
Incipit |
|
Κατὰ δεύτερον τρόπον ἀριθμοῦνται οἱ χρόνοι
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ ΤΑΥΤΑ ΑΥΤΑ ΤΩΝ
|
Desinit |
|
κατὰ δύναμιν ἐπιδειξώμεθα πολιτείαν, ἵνα καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
κατὰ δύο ἢ καὶ πλείονας
|
Desinit |
|
Κατὰ δύο τρόπους ἐταχθησαν αἱ τέσσαρες
|
Incipit |
|
Κατὰ Ἐβραίων [...] (Contra Hebraeos)
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ Εἰκονομάχων (Contra Iconomachos)
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ Ἐυνομίον. Λόγος γ '. Περὶ τοῦ ἀγιοῦ πνεῦματος
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Κατὰ Ἐυνομίον. Λόγος ε '. Περὶ τοῦ ἀγιοῦ πνεῦματος ὃτι οὐ κτίσμα
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Κατὰ ἰατροῦ φαρμακέως
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Κατὰ Ἰκαρίου α
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ Ἰκαρίου β
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ Ἰουδαίων Γερασίμου Βλάχου τοῦ Κρητός
|
Titulus initialis |
|
κατα Ιωαννην δε, το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Ιωαννης ο αδελφος Ιακωβου του Ζεβεδαιου,
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Ιωαννης ο αδελφος Ιακωβου
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Ιωαννης ο αδελφος Ιακωβου του Ζεβεδαιου
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην ευαγγελιον επιγεγραπται, επιειδη Ιωαννης ο αδελφος
|
Incipit |
|
Κατὰ Ἰωάννην εὐαγγελιον ἐπιγέγραπται·
|
Incipit |
|
Κατὰ Ἰωάννην καλεῖται τὸ εὐαγγέλιον, ἐπειδὴ Ἰωάννης ὁ ἀδελφὸς Ἰακώβου
|
Incipit |
|
κατα Ιωαννην κεφαλαια ρϟξʹ.
|
Desinit |
|
Κατὰ Ἰωάννην Μαρἰα μόνη
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην Μαρια μονη πρωι ετι σκοτια ουσης ελθουσα εις το μνημειον
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην Μαρια μονη πρωι ετι σκοτιας ουσης
|
Incipit |
|
κατα Ιωαννην Μαρια μονη πρωι ετι σκοτιας ουσης
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην το ευαγγελιον επιγεγραπται
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην το ευαγγελιον επιγεγραπται
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην το ευαγγελιον επιγεγραπται
|
Incipit |
|
Κατὰ Ἰωάννην τὸ Εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Ιωαννης
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Ιωαννης ο αδελφος Ιακωβου
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Ιωαννης ο αδελφος Ιακωβου
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Ιωαννης ο αδελφος Ιακωβου ο του Ζεβεδαιου ο επι το στηθος αναπεσων του κυριου
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Ιωαννης ο αδελφος Ιακωβου του Ζεβεδαιου
|
Incipit |
|
Κατὰ Ἰωάννην τὸ εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται. ἐπειδὴ Ἰωάννης ὁ ἀδελφὸς
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην το ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη αυτος Ιωαννης ο εξαρχος των ευαγγελιστων
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην το ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη Ιωαννης ο αδελφος
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην το ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη Ιωαννης, ο αδελφος Ιακωβου του Ζεβεδαιου· ο επι το στηθος αναπεσων του κυριου, αυτος συνεγραψατο το ευαγγελιον τουτο
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην, Μαρια μονη πρωι
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην, Μαρια μονη πρωι
|
Incipit |
|
Κατὰ Ἰωάννην, Μαρία μόνη πρωῒ ἔτι οὔσης σκοτίας
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην, Μαρια μονη πρωι ετι σκοτιας ουσης
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην, Μαρια μονη πρωι ετι σκοτιας ουσης ελθουσα εις το μνημειον
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην, Μαρια μονη πρωι ετι σκοτιας ουσης ελθουσα εις το μνημειον.
|
Incipit |
|
κατὰ Ἰωάννην.
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ Ἰωάννην. Μαρία μόνη πρωὶ ἔτι σκοτίας οὔσης. ἐλθοῦσα εἰς τὸ μνημεῖον, βλέπει
|
Incipit |
|
Κατὰ Ίωάννην. Μαρία μόνη πρωΐ, ἔτι σκοτίας οὔσης
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην· Μαρια μονη πρωι ετι ουσης σκοτιας·
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην· Μαρια μονη πρωι ετι σκοτιας ουσης
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην· Μαρια μονη πρωι ετι σκοτιας ουσης ελθουσα εις το μνημειον.
|
Incipit |
|
Κατὰ καιρὸν καρποὺς δρέπεσθαι
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΤΩΝ ΜΕΘΥΟΝΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
κατὰ κράτος· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
κατὰ κράτος· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Κατὰ Λατίνων
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ λατίνων κεφάλαιον τριακοστὸν γ΄
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ Λατίνων περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ Λατίνων περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ λατίνων ῥητὰ ἀπὸ λόγων ἁγίων τινῶν
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΤΑ ΛΑΤΙΝΩΝ ΣΥΝΑΓΩΓΗ ΕΚ ΠΟΛΛΩΝ ΕΝ ΣΥΝΤΟΜΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ Λουκᾶν (καλεῖται) τὸ εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται (λέγεται) ἐπειδὴ Λουκᾶς, ὁ μαθητὴς Πέτρου, ὁ καὶ χειροτονηθεὶς συνέκδημος Παύλου, καὶ μαρτυρηθεὶς παρ’ αὐτοῦ, αὐτὸς συνεγράψατο (συνέγραψε) (τὸ εὐαγγέλιον) τοῦτο. Ἄρχεται δὲ ἀπὸ
|
Incipit |
|
Κατὰ Λουκᾶν εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Λουκας ο ευαγγελιστης
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Λουκας ο μαθητης Πετρου
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Λουκας ο μαθητης Πετρου ο και χειροτονηθεις
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Λουκας, ο μαθητης Πετρου
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη Λουκας ο ευαγγελιστης· ο μαθητης Πετρου·
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη Λουκας ο μαθητης Πετρου· ο και χειροτονηθεις συνεκδημος Παυλου και μαρτυρηθεις παρ' αυτου. Αυτος συνεγραψατο το ευαγγελιον τουτο·
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη Λουκας ο μαθητης Πετρου· ο και χειροτονηθεις συνεκδημος Παυλου και μαρτυρηθεις παρ'αυτου·
|
Incipit |
|
Κατὰ Λουκᾶν καλεῖται τὸ εὐαγγέλιον, ἐπειδὴ αὐτὸς Λουκᾶς ὁ μαθητὴς Πέτρου, ὁ καὶ χειροτονηθεὶς
|
Incipit |
|
κατὰ Λουκᾶν οἱ υἱοὶ Δαβὶδ τοῦ Δαβὶδ. κατὰ τὸν αὐτὸν Λουκὰν γενεαὶ νγ ˊ
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Κατα Λουκαν το ευαγγελιον επιγεγραπται
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν το ευαγγελιον επιγεγραπται
|
Incipit |
|
Κατὰ Λουκᾶν τὸ Εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν το ευαγγελιον επιγεγραπται επειδη Λουκας
|
Incipit |
|
Κατὰ Λουκᾶν τὸ εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται, ἐπειδὴ Λουκᾶς, ὁ μαθητὴς Πέτρου
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Λουκας ο μαθητης Πετρου
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Λουκας ο μαθητης Πετρου
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Λουκας ο μαθητης Πετρου
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Λουκας ο μαθητης Πετρου
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Λουκας ο μαθητης Πετρου ο και χειροτονηθεις συνεκδημος Παυλου.
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Λουκας ο μαθητης Πετρου, και ο χειροτονηθεις συνεκδημος Παυλου
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Λουκας ο μαθητης Πετρου, και ο χειροτονηθεις συνεκδημος Παυλου.
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Λουκας ο μαθητης, Πετρου, και χειροτονηθεις συνεκδημος Παυλου,
|
Incipit |
|
Κατὰ Λουκᾶν τὸ εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται. ἐπειδὴ Λουκᾶς, ὁ μαθητὴς Πέτρου
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν το ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη Λουκας ο μαθητης Πετρου
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν το ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη Λουκας ο μαθητης Πετρου·ο και χειροτονηθεις συνεκδημος Παυλου· και μαρτυρηθεις παρ' αυτου· αυτος συνεγραψατο το ευαγγελιον τουτο· αρχεται δε απο της Ιωαννου γεννησεως·
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν το ευαγελλιον επιγεγραπται
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν υιοι Δαυιδ. Κατα τον αυτον Λουκαν γενεαι ΝΓˊ
|
Explanatio |
|
Κατα Λουκαν.
|
Additio |
|
Κατὰ Λουκιανοῦ
|
Titulus initialis |
|
Κατα Μαθθαιον
|
Titulus initialis |
|
κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον. κεφαλαιον α´
|
Titulus initialis |
|
Κατα Μαρκον ευαγγελιον επιγεγραπται
|
Incipit |
|
Κατὰ Μάρκον εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται, ἐπειδὴ αὐτὸς Μάρκος
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος Μαρκος ο μαθητης Πετρου
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος Μαρκος, ο μαθητης Πετρου και συνεκδημος Παυλου
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος ο Μαρκος ο μαθητης Πετρου
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος ο Μαρκος, ο μαθητης Πετρου
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη αυτος ο Μαρκος· ο μαθητης Πετρου· και συνεκδημος Παυλου· συνεγραψατο το ευαγγελιον τουτο· Διηγειται δε εξ αρχης λεγων·
|
Incipit |
|
Κατὰ Μάρκον εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται·... συνεγράψατο τὸ εὐαγγέλιον τοῦτο
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον μετα την αναστασιν
|
Incipit |
|
Κατὰ Μάρκον μετὰ τὴν ἀνάστασιν
|
Incipit |
|
Κατὰ Μάρκον μετὰ τὴν ἀνάστασιν
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον μετα την αναστασιν λεγεται
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον μετα την αναστασιν λεγεται ωφθαι
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον μετα την αναστασιν λεγεται ωφθαι τοις μαθηταις, κατα Ματθαιον μετα την αναστασιν
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον μετα την αναστασιν λεγεται ωφθαι τοις μαθηταις·
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον μετα την αναστασιν λεγεται ωφθηναι τοις μαθηταις. Κατα Ματθαιον
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον μετα την αναστασιν λεται (λεγεται) ωφθη
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον μετα την αναστασιν ου λεγεται ωφθαι τοις μαθηταις
|
Incipit |
|
Κατὰ Μάρκον τὸ εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται
|
Incipit |
|
Κατὰ Μάρκον τὸ Εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται
|
Incipit |
|
Κατὰ Μᾶρκον τὸ εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται (καλεῖται), ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ Μᾶρκος, ὁ μαθητὴς Πέτρου καὶ συνέκδημος Παύλου, συνεγράψατο (συνέγραψε) (τὸ εὐαγγέλιον) τοῦτο. Διηγεῖται δὲ ἐξ ἀρχῆς
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον το ευαγγελιον επιγεγραπται επειδη αυτος Μαρκος
|
Incipit |
|
Κατὰ Μάρκον τὸ εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ Μάρκος μαθητής
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος Μαρκος
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος Μαρκος
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος Μαρκος ο μαθητης Πετρου
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος Μαρκος ο μαθητης Πετρου
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος Μαρκος ο μαθητης Πετρου
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος Μαρκος ο μαθητης Πετρου και συνεκδημος Παυλου
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος Μαρκος ο μαθητης Πετρου, και συνεκδημος Παυλου, συνεγραψατο το ευαγγελιον τουτο.
|
Incipit |
|
Κατὰ Μάρκον τὸ εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται, ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ Μάρκος ὁ μαθητὴς Πέτρου
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον το ευαγγελιον επιγεγραπται, επιδη αυτος
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον το ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη αυτος Μαρκος ο μαθητης Πετρου· και συνεκδημος Παυλου· συνεγραψατο το ευαγγελιον τουτο· διηγεται δε εξ αρχης λεγων·
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον το ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη αυτος ο μαθητης Πετρου και συνεκδημος Παυλου
|
Incipit |
|
Κατὰ Μάρκον τὸ εὐαγγέλιον καλεῖται, ἐπειδὴ αὐτὸς Μάρκος ὁ μαθητὴς Πέτρου
|
Incipit |
|
Κατα Μάρκον, μετὰ τὴν ἀνάστασιν
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον, μετα την αναστασιν λεγεται
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον, μετα την αναστασιν λεγεται ωφθη
|
Incipit |
|
Κατὰ Μᾶρκον, μετὰ τὴν ἀνάστασιν οὐ λέγεται ὦφθαι τοῖς μαθηταῖς
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον· μετα την αναστασιν λεγεται οφθηναι
|
Incipit |
|
Κατὰ Μασσαλιανῶν (Contra Massalianos)
|
Titulus initialis |
|
κατα Ματθαιον
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ Ματθαῖον δὲ ἐπιγέγραπται ἐπειδὴ Ματθαῖος ὁ τελώνης, εἷς ὢν τῶν ιβʹ, τοῦτο συνεγράψατο καὶ ἐξέδωκε, φωνῇ τῇ ἑβραΐδι.
|
Textus |
|
Κατα Ματθαιον δε επιγεγραπται το παρον ευαγγελιον, επειδη Ματθαιος ο τελωνης εις ων των δωδεκα
|
Incipit |
|
κατα Ματθαιον δε επιγεγραπται το παρον ευαγγελιον, επειδη Ματθαιος ο τελωνης εις ων των δωδεκα των εξ Ιουδαιων πιστων
|
Incipit |
|
Κατὰ Ματθαῖον δὲ ἐπιγέγραπται τὸ παρὸν εὐαγγέλιον, ἐπειδὴ Ματθαῖος ὁ τελώνης εἷς ὢν τῶν δώδεκα, τῶν ἐξ Ἰουδαίων πιστῶν
|
Incipit |
|
κατα Ματθαιον δε επιγεγραπται, επειδη Ματθαιος ο τελωνης. εις ων των δωδεκα, τουτο συνεγραψατο· και εξεδωκε φωνῃ τῃ Εβραιδι.
|
Textus |
|
Κατὰ Ματθαῖον ἐπιγέγραπται τὸ παρὸν Εὐαγγέλιον
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον ευαγγελιον επιγεγραπται
|
Incipit |
|
Κατὰ Ματθαῖον εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται (καλεῖται) ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ Ματθαῖος, ὁ μαθητὴς τοῦ κυρίου, συνεγράψατο (συνέγραψε) τοῦτο. Διηγεῖται δὲ ἐξ ἀρχῆς
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον ευαγγελιον επιγεγραπται επειδη αυτος ο Ματθαιος
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον ευαγγελιον επιγεγραπται επειδη αυτος ο Ματθαιος ο μαθητης του κυριου συνεγραψατο το ευαγγελιον
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος ο Ματθαιος
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος ο Ματθαιος
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος ο Ματθαιος ο μαθητης του κυριου
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος ο Ματθαιος ο μαθητης του κυριου σuνεγραψατο
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος ο Ματθαιος ο μαθητης του κυριου συνεγραψατο
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος ο Ματθαιος του κυριου,
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδ[η αυτο]ς ο Ματθαιος
|
Incipit |
|
Κατὰ Ματθαῖον τὸ Εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος ο Ματθαιος ο μαθητης του κυριου συνεγραψατο
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος ο Ματθαιος ο μαθητης του κυριου συνεγραψατο.
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος ουτος· το παρον συνεγραψατο ευαγγελιον, ευαγγελιον δε λεγεται, αγαθων πραγματων αγγελια· ουτος πρωτος των αλλων ευαγγελιστων το παρον συνεγραψατο ευαγγελιον· διωγμοῦ γαρ γενομενου εν Ιεροσολυμοις·
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον το ευαγγελιον εππιγεγραπται
|
Incipit |
|
κατὰ Ματθαῖον υἱὸς Δαβὶδ κατὰ τὸν αὐτὸν Ματθαῖον γενεαὶ μβ ˊ
|
Titulus initialis |
|
κατα Ματθαιον υιος Δαυιδ κατα τον αυτον Ματθαιον γενεαι μβʹ.
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον υιος Δαυιδ. Κατα Ματθαιον γενεαι ΜΒˊ
|
Explanatio |
|
Κατα Ματθαιον· [...] Αβρααμ, πατηρ εθνων, Ισαακ,
|
Incipit |
|
Κατὰ μεθυόντων
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΤΑ ΜΕΝ ΠΤΩΛΕΜΑΙΟΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑ ΜΙΚΡΟΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑ ΜΙΜΗΣΙΝ ΤΩΝ ΑΣΜΑΤΩΝ... ; ΚΑΤΑ ΜΙΜΗΣΙΝ ΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΤΟΥ
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑ ΜΙΜΗΣΙΝ ΤΩΝ ΕΠΑΝΩ ΤΕΣΣΑΡΩΝ
|
Desinit |
|
Κατὰ μίμησιν τῶν Παροιμιῶν
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΤΑ ΜΙΣΘΩΣΙΝ Η ΕΜΦΥΤΕΥΣΙΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑ ΜΟΝΗΝ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗΝ ΔΥΝΑΜΙΝ - ΚΑΙ ΟΜΟΔΙΑΙΤΗΤΟΣ
|
Incipit |
|
Κατὰ Μωάμεδ
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ ὀργιζομένων
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ πάντα μὲν χρόνον καὶ πᾶσαν ἀνθρώπου ἡλικίαν
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑ ΠΕΤΡΩΝ ΣΠΕΙΡΕΙΣ
|
Incipit |
|
Κατὰ πεῦσιν καὶ ἀπόκρισιν
|
Titulus initialis |
|
κατὰ ποῖον καιρὸν καὶ πότε καὶ παρὰ τίνων αἰρεσιοτῶν
|
Incipit |
|
Κατὰ ποίους καιροὺς καὶ διὰ ποῖα αἰτιάματα ἐσχίσθη ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως ἡ τῶν Ῥωμαίων ἐκκλησία
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ ποίους καιροὺς καὶ διὰ ποία αἰτιάματα ἐσχίσθη ἀφ᾽ἡμῶν ἡ τῶν Ῥωμαίων ἐκκλησία
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ ποίους καιροὺς καὶ διὰ ποῖα αἰτιάματα ἐσχίσθη ἀφ᾽ἡμῶν ἡ τῶν Ῥωμαίων ἐκκλησία
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ ποίους καιροὺς καὶ διὰ τίνας αἰτίας ἐσχίσθη ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως ἡ τῶν Ῥωμαίων ἐκκλησία
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ ποίους καιροὺς καὶ πότε καὶ παρὰ τίνων αἱρεσιωτῶν οἱ Ἰταλοὶ ἐδιδάχθησαν καὶ ἤρξαντο λέγειν καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ τὸ ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεσθαι καὶ τὰ ἄζυμα θύειν καὶ ἕως τίνος παρηκολούθησαν τὰ μεθ'ἡμῶν καὶ ἐκείνων ἀμφισβητήματα διὰ τὴν τοιαύτην προσθήκην, πότε δὲ καὶ τὸν πρεσβυτέρας Ῥώμης Πάπαν τῶν διπτύχων ἐξέωσαν οἱ ἡμέτεροι, καὶ τίνες ἦσαν οἱ τότε ἀρχιερατεύσαντες ἐν τῇ Ῥώμῃ καὶ ἐν τῇ Κωνσταντινουπόλει
|
Titulus initialis |
|
κατα πολιν επι πορευομενων
|
Incipit abruptus |
|
ΚΑΤΑ ΠΟΣΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΠΑΡʹ ΗΜΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΤΑΙ
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΤΑ ΠΟΣΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΑ ... ΤΗΝ ΘΕΑΝ ΤΗΣ ΔΥΣΕΩΣ ΤΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ ΚΑ... ΦΥΣΕΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΣΑΑΚ
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΤΑ ΠΟΣΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΠΡΟΣ ΗΜΑΣ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΞΙΟΣ
|
Incipit |
|
Κατὰ πόσους τρόπους τὸ κατ’ εἰκόνα λέγεται
|
Incipit |
|
Κατὰ προδότου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ΚΑΤΑ ΠΡΩΤΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑ ΠΡΩΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΟΙΚΟΔΟΜΕΙΣΘΑΙ ΠΑΡΕΔΟΘΗ
|
Incipit |
|
Κατὰ πρῶτον λόγον ἐκκλησία οἰκοδομεῖσθαι παρεδόθη
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑ ΠΤΩΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
|
Incipit |
|
κατα Ρωμαιους μηνος, και τα δε Εβραιους Θωυκ (Θωυκεις?). εις δοξαν και κρατος του κυριου ημων Ιησου Χριστου, ω η βασιλεια εις τους αιωνας, αμην.
|
Desinit |
|
Κατὰ Σαβελλιανῶν, καὶ Ἀρείου, καὶ τῶν Ἀνομοίων
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ Σαρακηνῶν (Contra Saracenos)
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ Σευήρου
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ Σιλβανοῦ
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ σκοποῦ βάλλουσι τῶν σῶν ὀμμάτων
|
Incipit |
|
Κατὰ σπουδήν σοι τὸ γράμμα συντίθεται
|
Incipit |
|
κατὰ στέρησιν καὶ ἕξιν καὶ τὰ ἐναντία
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΟΝ ΑΠΛΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑΙ
|
Titulus initialis |
|
κατὰ συμβεβηκὸς θεωρούμενα
|
Desinit |
|
Κατὰ σφαίραν τοῦ παντὸς ἐσχηματισμένου
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑ ΣΩΜΑ
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΤΟΜΑ
|
Desinit |
|
κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ
|
Desinit |
|
κατὰ τὰς γραφάς
|
Desinit |
|
κατὰ τὰς δυνάμεις λέγωμεν τοίνυν
|
Desinit |
|
κατὰ τὰς ἐντολὰς τοῦ Κυρίου καὶ τὰ θελήματα αὐτοῦ πολιτεύεσθαι, ἵνα καὶ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν ἐπιτύχωμεν, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
κατἀ ταύτην τὴν σύνοδον
|
Desinit |
|
κατὰ τὴν [ἡμέραν
|
Desinit |
|
κατὰ τὴν ἀνθρωπότητα
|
Desinit |
|
κατὰ τὴν ἀράβων φωνὴν φέμια
|
Desinit |
|
κατὰ τὴν αὐτῶν ὑπόνοιαν
|
Desinit |
|
κατὰ τὴν αὐτῶν ὑπόνοιαν
|
Desinit |
|
Κατὰ τὴν δοθεῖσαν τοῖς πνευματικοῖς ἐξουσίαν
|
Incipit |
|
κατὰ τὴν δύναμιν αὐτοῦ τὴν ἐνεργουμένην ἐν ἡμῖν, ὧ πρέπει...
|
Desinit |
|
κατὰ τὴν δωρεὰν τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἀγαλλιασώμεθα καὶ εὐφρανθῶμεν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ, ἣν ἐποίησεν ὁ Κύριος, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
κατὰ τὴν δωρεὰν τοῦ ἁγίου πνεύματος ἐν Χριστῷ... τῶν αἰώνων, ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝ ΣΟΙ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΧΑΡΙΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΝ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟ ΣΥΓΓΕΝΕΣ ΕΧΟΥΣΙΝ
|
Desinit |
|
Κατὰ τὴν θεόθεν ἐπικεκληρωμένην ἡμῖν ἀμώμητον πίστιν
|
Incipit |
|
Κατὰ τὴν θεόλεκτον φωνὴν τὴν λέγουσαν,Ὅταν ἀκούσατε πολέμους καὶ ἀκοὰς
|
Incipit |
|
κατὰ τὴν ἰδίαν ἐπιστήμην τεχνῶν καὶ ἐπιστήμη ἐπιστημῶν
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΟΣΜΙΚΗΝ ΦΥΣΙΚΗΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΙΝ
|
Desinit |
|
Κατὰ τὴν μεγάλην Πέμπτην ἀντὶ τοῦ Χερουβικοῦ
|
Incipit |
|
Κατὰ τὴν μεγάλην Πέμπτην ἀντὶ τοῦ Χερουβικοῦ
|
Incipit |
|
Κατὰ τὴν οὖσαν συνήθειαν τοῦ ἀσπασμοῦ
|
Incipit |
|
κατὰ τὴν παροίμιαν πάλιν ἰάσαθαι
|
Desinit |
|
Κατὰ τὴν παροῦσαν ἡμέρα ἥτις ἐστὶν Φευρουαρίου ιστ΄
|
Incipit |
|
Κατὰ τὴν Περσικὴν μέθοδον
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΙΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΞΙΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΦΗΤΙΚΗΝ ΡΗΣΙΝ ΤΩ ΠΑΤΡΙ ΓΕΝΝΗΘΕΙΣ
|
Desinit |
|
Κατὰ τὴν πρώτην ἑπταετίαν ἔκφυσις ὀδόντων
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΡΟΠΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ
|
Desinit |
|
Κατὰ τὴν σκῆτιν τοῦ Πρωτάτου
|
Incipit |
|
Κατὰ τὴν συνήθειαν τῶν παλαιῶν ἰατρῶν
|
Incipit |
|
Κατὰ τὴν συνήθειαν τῶν παλαιῶν ἰατρῶν
|
Incipit |
|
κατὰ τὴν φυσικὴν ἐκφώνησιν
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΗΜΩΝ ΩΣ ΗΤΕΛΗΣΕ ΚΑΙ ΑΝΤΙ
|
Desinit |
|
κατὰ τῆς διαβολικὴς ἐνἐργείας. οὕτως τελειοὶ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
κατὰ τῆς ἑαυτῶν σωτηρίας τοσοῦτον
|
Desinit |
|
Κατὰ τῆς θεοπασχιτῶν αἱρέσεως
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ τῆς νόσου ἡρῷοι
|
Titulus initialis |
|
κατὰ τῆς σιμωνιανῆς αἱρέσεως ἢ ἀπιστίας
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ τῆς τῶν Λατίνων καινοφωνίας
|
Incipit |
|
Κατὰ τῆς τῶν Παλαμιτῶν ἀποστασίας
|
Titulus initialis |
|
κατὰ τὴς φλογός
|
Incipit |
|
Κατὰ τὸ 1803 ἔτος διαβὰς ἐκ τοῦ παρόντος Κοινοβίου
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑ ΤΟ ΒΑΘΟΣ
|
Desinit |
|
κατὰ τὸ γεγραμμένον καὶ ἡ μερὶς τῶν ἐν τοῖς τούλδοις ἀπερχομένων
|
Desinit |
|
κατὰ τὸ ἐγχωροῦν παρακλήθητι
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑ ΤΟ ΕΤΟΣ
|
Incipit |
|
κατὰ τὸ ἡρμένον ἐστὶ πραγματείας
|
Desinit |
|
κατὰ τὸ ἡρμοσμένον ἐστὶ πραγματείας
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑ ΤΟ ΙΔΙΟΝ ΕΡΓΟΝ
|
Desinit |
|
κατὰ τὸ κεκρυμμένον θεόν· αὐτῷ…
|
Desinit |
|
κατα το μαλλον δε και ηττον η χρησις προεισιν.
|
Desinit |
|
κατα το μαλλον δε και ηττον, η χρησις προεισιν.
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΤΗΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗΣ ΣΧΗΜΑ
|
Desinit |
|
Κατὰ τὸ πλῆθος τῶν πόνων καὶ ὀδυνῶν
|
Incipit |
|
κατὰ τὸ Πνεῦμα προσηγορίᾳ καὶ ὁμοιώσει, ὃτι αὐτῶι πρέπει δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΠΡΟΣΗΓΟΡΙΑΙ ΚΑΙ ΟΜΟΙΩΣΕΙ
|
Desinit |
|
κατὰ τὸ ὑπογεγραμμένον πρῶτον σχῆμα
|
Desinit |
|
κατὰ τὸ ὑπογεγραμμένον πρῶτον σχῆμα
|
Desinit |
|
κατὰ τὸν ἀπόστολον λέγοντα Τί γὰρ οἶδας, γύναι, εἰ τὸν ἄνδρα σώσεις
|
Desinit |
|
κατὰ τὸν ἀργυρισμόν
|
Desinit |
|
κατα τον αυτον δε τροπον, ευρησεις και τον αποστολον.
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΥΤΟΝ ΤΡΟΠΟΝ ΕΝΕΡΓΕΙ ΤΟ ΑΓΑΘΟΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΙΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΝ ΠΟΙΟΥΣΙΝ ΤΑ ΛΗ
|
Desinit |
|
Κατὰ τὸν ἐν ὄρεσιν ἱερὸν θίασον
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΙΕΡΟΦΑΝΤΗΝ ΜΩΥΣΕΑ
|
Desinit |
|
Κατὰ τὸν Ἱππόλυτον καὶ ἑτέρους κύρια ὀνόματα
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΙΣΤΟΡΙΟΓΡΑΦΟΝ ΚΥΡ ΙΩΑΝΝΗΝ ΤΟΝ ΖΩΝΑΡΑΝ
|
Desinit |
|
Κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον (Κατὰ τοὺς καιροὺς ἐκείνους) βασιλεύοντος κατὰ συγχώρησιν
|
Incipit |
|
Κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον ἀνήρ τις Αὐγουστῖνος ἔχων πλοῦτον πολύν
|
Incipit |
|
Κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον ἐγένετο ἐν Ἰσραὴλ βασιλεὺς ὀνόματι Ἀχαάβ
|
Incipit |
|
Κατὰ τὸν καιρὸν ἐσταυρώθη
|
Incipit |
|
Κατὰ τὸν καιρὸν τῆς βασιλείας Λέοντος τοῦ σοφοῦ... ὑπῆρχέ τις νεανίας ἐξ εὐγενῶν καὶ πλουσίων γονέων
|
Incipit |
|
Κατὰ τὸν καιρὸν τοῦ θέρους λαβὼν σίτον
|
Incipit |
|
Κατὰ τὸν καιρὸν τῶν διωγμῶν χειμῶνος ἐνεστηκότος πάντες πανταχοῦ πνεόντων ὄμβρων
|
Incipit |
|
Κατὰ τὸν μέγαν Βαίλειον
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΝΑ' ΚΑΝΟΝΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
|
Desinit |
|
Κατὰ τὸν Νικόμαχον τέλειος ἀριθμός ἐστι
|
Incipit |
|
κατὰ τὸν πάντη ἀκριβῆ λόγον ιθ’ εἰσὶν οἰ τῆς σελήνης κύκλοι καὶ οὐ πλείονες
|
Desinit |
|
κατὰ τὸν τῆς οὐσίας καὶ φύσεως λόγον, αὐτῷ ἀδιαστάτως συνομαρτοῦν, αὐτῷ ἀνεκφοιτήτως ἐπαναπαυόμενον, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΛΟΓΟΝ
|
Desinit |
|
κατὰ τὸν τῆς οὐσίας λόγον
|
Desinit |
|
Κατὰ τὸν χρόνον ὁ Θεοδόσιος ὁ βασιλεὺς ἐκέλευσε μὴ ἔχειν συναγωγὴν Ἰουδαίους
|
Incipit |
|
Κατὰ τοῦ αὐτοῦ Γρηγορᾶ
|
Titulus initialis |
|
κατὰ τοῦ γαστρὸς καὶ
|
Desinit |
|
Κατὰ τοῦ Γρηγορᾶ
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ τοῦ Γρηγορᾶ
|
Titulus initialis |
|
κατὰ τοῦ Μεδιολάνων ἐπισκόπου διαλεγόμενος
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ Η ΕΙΣ ΤΗΝ ΡΑΙΔΕΣΤΩ
|
Desinit |
|
Κατὰ τοὺς (ἀνομωτάτους) καιροὺς (ἐκείνους) τοῦ τυράννου Μαξιμιανοῦ, κόρη τις Ἀνυσία τοὔνομα
|
Incipit |
|
κατὰ τοὺς αὐτοῦ
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΘΑΛΑΣΣΙΟΥΣ ΠΝΕΥΜΟΝΑΣ
|
Desinit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς (vel χρόνους) Διοκλητιανοῦ
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς (τοῦ παρανόμου καὶ ἀσεβοῦς) Διοκλητιανοῦ τοῦ βασιλέως καὶ τοῦ αὐτοῦ συγκαθέδρου Βαλεριανοῦ, ἡγεμονεύοντος δὲ Πρόβου
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ τῶν βασιλέων τοιοῦτος θυμός
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς Διοκλητιανοῦ τοῦ βασιλέως ἦν διωγμός
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς Διοκλητιανοῦ τοῦ βασιλέως καὶ Πρόβου ἡγεμονεύοντος ἦν διωγμὸς
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς Διοκλητιανοῦ τοῦ βασιλέως καὶ τοῦ συγκαθέδρου Βαλεριανοῦ
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ ΕΚΕΙΝΟΥ· ΟΠΟΥ ΗΣΑΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ ΕΙΣ ΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ
|
Incipit |
|
κατὰ τοὺς καιροὺς ἐκείνους βασιλεύοντος Διοκλητιανοῦ [sic] τοῦ ἐν τῷ Βυζαντίῳ
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς ἐκείνους βασιλεύοντος Θελκιανοῦ (uel Μαρκιανοῦ) τοῦ ἐν τῷ Βυζαντίῳ
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς ἐκείνοὺς βασιλεύοντος Σεβήρου τοῦ δυσσεβοῦς, ἀπέστειλεν δόγμα
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς ἐκείνους βασιλεύοντος Τιρεδάτου ἐν τῇ Μεγάλῃ Ἀρμενίᾳ ἦν διωγμὸς μέγας τῶν χριστιανῶν
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς ἐκείνους διωγμὸς μέγας γενόμενος
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς ἐκείνους ἐπὶ αὐτοκράτορος Τραιανοῦ ἦν πολλὴ μανία
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς ἐκείνους ἡγεμονεύοντος Ἀλεξάνδρου τοῦ ἡγέμονος ἐγένετο διωγμὸς μέγας κατὰ τῶν χριστιανῶν. Ἰούλιττα δέ τις
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς ἐκείνους ἡγεμονεύοντος Κυντιανοῦ τοῦ ἀσεβεστάτου
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς ἐκείνους ἦν ἄνθρωπος κηπουρὸς καὶ εἰργάζατο τὴν ἐφήμερον τροφὴν
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς ἐκείνους ἦν τις γυνὴ πλουσία σφόδρα
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς ἐκείνους Λικινίου τοῦ βασιλέως
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς ἐκείνους Μαξιμιανοῦ ἡγεμονεύοντος
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς ἐκείνους ὅπου ἔμελεν ἡ ἄχραντος Θεοτόκος
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς ἐκείνους ὁποῦ ἦσαν οἱ ἀπόστολοι εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς ἐκείνους Σαβωρίου τοῦ δυσωνύμου
|
Incipit |
|
Κατα τους καιρους εκεινους. βασιλευοντος Τυρεδατου (Τιρεδατου) εν τη μεγαλη Αρμενια. ην διωγμος μεγας
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ ΛΙΚΙΝΙΟΥ
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς Λικινίου τοῦ δυσσεβοῦς
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς Μαξιμιανοῦ τοῦ βασιλέως, ἡγεμονεύοντος δὲ Μαρκιανοῦ ἐν Ἠλιουπολίτῃ νήσῳ
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς τῆς βασιλείας Διοκλητιανοῦ τοῦ τυράννου ἦν πολλὴ μανία τῶν εἰδώλων
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς τῆς βασιλείας Διοκλητιναοῦ τοῦ παρανόμου ἦν πολλὴ μανία τῶν εἰδώλων
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς τῆς βασιλείας Μαξιμιανοῦ ἦλθε διάδοχος Ἀσκληπιοδότου τοῦ ἡγεμόνος ὀνόματι Ἀγρίππας
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς πάλαι χρόνους ἡνίκα ὁ ἐν Ἱεροσολύμοις ναός
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς χρόνους ἐκείνους βασιλεύοντος Μαξιμιανοῦ τοῦ ἀσεβεστάτου
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς χρόνους Οὐαλεντινιανοῦ καὶ Οὐάλεντος
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς χρόνους τῆς τοῦ Σωτῆρος
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς χρόνους Τραιανοῦ τοῦ βασιλέως γέγονέ τις κόρη τοὔνομα Εὐδοκία
|
Incipit |
|
κατὰ τοὺς ψεύδους ἔχειν τὰ νικητήρια
|
Desinit |
|
κατα τουτον ουν τον τροπον δυο πατρων Ιωσηφ ονομαζεται Ιησους.
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑ ΤΡΕΙΣ ΤΡΟΠΟΥΣ Η ΔΙ' ΟΝΕΙΡΩΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑ ΤΡΟΠΟΥΣ ΕΠΤΑ ΤΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ ΓΙΝΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
Κατὰ τρυφὴν καὶ συμπαιγνίαν
|
Incipit |
|
Κατὰ τυράννου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Κατὰ τῷ καιρῷ βασιλέως τοῦ τῶν Ρωμαίων σκῆπτρα κατέχοντος κῦρ Μανουὴλ τοῦ Παλαιολόγου
|
Incipit |
|
κατὰ τῶν ἀδελφῶν ἀκούειν ποτέ
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΚΑΘΕΣΤΩΤΩΝ ΚΑΙ ΕΓΧΩΡΙΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ
|
Desinit |
|
Κατὰ τῶν λεγομένων Παυλικιανῶν (Contra Paulicianos)
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ τῶν λεγομένων Παυλικιάνων ἐκ τῶν Φωτίου [...]
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ τῶν λεγομένων περὶ τοῦ κριτηρίου τῆς ἀληθείας, εἰ ἔστι, παρὰ Πύρρωνος τοῦ καταράτου
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ τῶν πεφευγότων
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ τῶν Πλήθωνος ἀποριῶν ἐπ' Ἀριστοτέλει
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ τῶν πονηρῶν γυναικῶν
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ τῶν τῆς παλαιᾶς Ῥώμης ὅτι ἐκ τοῦ Πατρὸς μόνον ἐκπορεύεται τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, ἀλλ’ οὐχὶ καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ τῶν τῆς παλαιᾶς Ῥώμης, ἤτοι τῶν Ἰταλῶν κεφάλαια ιβ' δηλοῦντα, ὡς ἔοικε, ὡς οὐκ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ τῶν τῆς παλαιᾶς Ῥώμης, ὅτι οὐκ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται τὸ ἅγιον Πνεῦμα
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ τῶν τοῦ Γρηγορᾶ ληρημάτων λόγος
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ τῶν τοῦ Παλαμικοῦ τόμου διακρίσεων καὶ ἑνώσεων
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ τῶν Φραγγῶν παρατηρήματα καὶ σχίσματα
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ φθονούντων
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ φιλοπόρνου γραός
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ Φλωρεντίου
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΤΑ ΦΥΣΙΝ ΙΘ' ΕΤΗΡΙΔΟΣ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑ ΦΥΣΙΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΥ ΤΟΙΟΥΤΟΝ
|
Desinit |
|
κατα χαριν δε του Κλωπα θυγατηρ ακουουσα.
|
Desinit |
|
Κατὰ χάριν, κύριε, Νίκανδρον σῶσον.
|
Textus |
|
κατὰ χρῆσιν οὕτω τέως εὗρον
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑ]ΒΑΝΤΙ ΓΑΡ ΑΥΤΩ
|
Incipit |
|
κατα]λιπεῖν
|
Incipit |
|
κατάβαλε
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑΒΗΘΙ ΕΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ ΑΧΑΑΒ
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑΒΙΒΑΣΑΣ ΑΠΟΣΤΕΡΕΙ
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑΒΡΩΜΑ
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑΒΡΩΜΑ ΓΕΓΕΝΗΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑΓΕΛΩΣ
|
Desinit |
|
καταγενομενων περι το σωματικον του Χριστου, μηδεν δε
|
Desinit abruptus |
|
ΚΑΤΑΓΕΡΑΙΡΕΙΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑΓΕΤΑΙ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΑΙ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑΓΟΜΑΙ ΠΑΡΑ ΤΩ ΠΕΤΡΩ ΚΑΤΟΙΚΩ ΚΟΝΤΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΕΤΡΟΝ
|
Incipit |
|
Καταγραφὴ τῶν ἐξ ὧν τὸ ἅγιον μῦρον κατασκευάζεται εἰδῶν
|
Titulus initialis |
|
καταδεεστέρων ἐμπλησθῶμεν
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑΔΕΧΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑΘΕΣΙΣ ΙΟΥΔΑΙΩΝ ΟΥ ΟΜΟΛΟΓΗΣΑΝΤΕΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ ΤΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΙΝΑΙ ΥΙΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Κατάθου σου τὴν θώρακα νυμφίε στρατιῶτα
|
Incipit |
|
Κατάθου σου τὸν θώρακα, νυμφίε στρατιῶτα
|
Incipit cuiusdam partis |
|
κατάθου σου τὸν θώρακα, νυμφίε στρατιῶτα
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Καταιγὶς μέν ἐστι βίαιος ἄνεμος οὐκ ἐπ’ εὐθεῖαν ἐμπίπτων
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑΙΤΙΔΑ ΚΑΛΕΙΝ
|
Desinit |
|
Κατακαμπτόμενόν με τῷ βάρει τῶν γεηρῶν ἁμαρτιῶν
|
Incipit |
|
κατακιμπανομένων ὡς ἀργῶν
|
Desinit |
|
Κατακρίσεως ἐστί φασιν ἄξιος
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑΚΡΙΣΙΣ ΤΕΘΕΙΣΑ ΥΠΟ ΤΩΝ ΠΑΝΕΥΣΕΒΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΤΑΚΥΛΑ ΠΟΤΕ ΜΕΝ ΤΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΣΤΕΡΑ
|
Incipit |
|
κατάλαβε τὴν σκέπην, ἣν καὶ ἡμεῖς διώκομεν χάριτι Χριστοῦ. Ἀμήν
|
Desinit |
|
καταλαβούσης ἐπήγετο εἰς τὴν ἐκκλησίαν· τῷ δε Θεῷ δόξα... κ.τ.λ.
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑΛΑΛΙΑ ΨΥΧΗΝ ΜΟΝΑΧΟΥ
\
|
Desinit |
|
Καταλεγει εν κεφ. ΙΗʹ, εδ. 22, των λοιπων εκρυεντων.
|
Textus |
|
ΚΑΤΑΛΕΙΠΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
καταλείπεται ἡ ψῆφος μόνον τοῦ μαργάρου
|
Desinit |
|
καταλείψωμεν, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν, ἐν Χριστῷ…
|
Desinit |
|
Καταλελοιπὼς ἐπὶ τῆς Ἐφέσου τὸν μακάριον Τιμόθεον
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑΛΗΠΤΟΝ ΤΥΠΟΝ ΕΧΟΝ ΤΟΥ ΕΙΠΟΝΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ
|
Desinit |
|
καταληψετε σωματικως θεωρειν. ουδεποτε μανθανειν (?)...
|
Desinit |
|
Καταλιποῦσα σήμερον τὴν ἐκ τοῦ γένους δόξαν
|
Incipit |
|
Καταλιποῦσα σήμερον τὴν ἐκ τοῦ γένους δόξαν
|
Incipit |
|
καταλίψαντες τοῖς βουόμενοις ἀπέχεσθαι
|
Desinit |
|
καταλλάξομεν, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἀξιωθῆναι, χάριτι...
|
Desinit |
|
Καταλλάξομεν, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν· χάριτι...
|
Desinit |
|
Καταλλάξομεν, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν· χάριτι...
|
Desinit |
|
Κατάλληλον ὁ Θεὸς αἰτίαν, ἀδελφοί, τῶν ὑποστάντων ἑκάστῳ παρέσχε
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑΛΟΧΙΣΑΙ ΤΟ ΕΙΣ ΛΟΧΟΥΣ ΚΑΤΑΜΕΡΙΣΑΙ
|
Incipit |
|
Καταλοχίσαι τὸ ἐν λόχοις καταμερίσαι τὸ πλῆθος
|
Incipit |
|
Καταλύομεν δὲ κατὰ πᾶσαν δεσποτικὴν ἑορτήν
|
Incipit |
|
καταλύσαντας, ἑαυτοὺς δὲ διὰ μετανοίας καὶ νηστείας ἀνακαινίσαντας, χάριτι τοῦ Χριστοῦ, ᾧ…
|
Desinit |
|
καταλύσωμεν ταῖς παννυχίσιν ἐπιμένοντες, ταῖς ψαλμῳδίαις, δόξαν ἀναπέμποντες...
|
Desinit |
|
καταναλίσκων Ἰησοῦς
|
Incipit |
|
Κατάνοησε καὶ εἶδε, ἀδελφὲ, πῶς οἱ παλαιοὶ ἅγιοι πατέρες
|
Incipit |
|
Κατανύγηθι, ψυχή μου, κατανύγηθι ἐπὶ πᾶσι τοῖς ἀγαθοῖς, οἷς εἴληφας παρὰ τοῦ Θεοῦ
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑΝΥΞΕΩΣ ΧΡΙΣΤΕ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ
|
Incipit |
|
καταξιωθῆναι καὶ τῆς αὐτοῦ ἐπιγνώσεως ἐν Χριστῷ…
|
Desinit |
|
καταξιωθῇς καὶ αὐτὸς τῶν στεφάνων τῆς δικαιοσύνης, καὶ ἠγαπηκόσιν αὐτὸν Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν· ὧν γένοιτο καὶ ἡμᾶς πάντας ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
καταξιώσει τῆς αἰωνίου ζωῆς
|
Incipit |
|
καταξιώσειε τῆς μετὰ ἁγίων ἀναστάσεως, ἐν ἔργοις καλοῖς εὑρεθέντας, καὶ πίστει ὀρθοδόξῳ, χάριτι…
|
Desinit |
|
καταξίωσον αὐτὸν ἀκατά[
|
Desinit |
|
καταπατεῖν μὲν γενναίως [
|
Desinit |
|
Καταπατήσατε καὶ δουλεύετε περισσότερον τὴν ἁγίαν Κυριακήν
|
Incipit |
|
καταπαύσω μου τὸν λόγον, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ...
|
Desinit |
|
καταπαύσωμεν τὸν λόγον ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Καταπέλτης· εἶδος κολαστηρίων
|
Incipit |
|
καταπέτασμα, ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ,
|
Incipit |
|
καταπίπτω]μεν μηδὲ
|
Incipit |
|
Καταπλαγεὶς τῆς τούτου ὁ σὸς πατραδελφός
|
Incipit |
|
καταπλεῦσαι λίμενα
|
Desinit |
|
καταποντισθήσεται καὶ ἡ Κύπρος καὶ ἡ Σμύρνη ὑπὸ ἀνέμου στορφίλου καὶ θαλάσσης
|
Desinit |
|
Καταπῶς τινας ἄνθρωπος ἀναβαίνων
|
Incipit |
|
Καταπῶς τινας ἄνθρωπος, ἀγαπητοὶ Χριστιανοί
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑΡΑ ΚΑΙ ΑΦΟΡΙΣΜΟΣ
|
Incipit |
|
καταργηθέντα καὶ παυθέντα
|
Desinit |
|
καταργήσας οὐδὲν γάρ
|
Incipit |
|
Καταρτίζων ὁ μέγας ἀπόστολος
|
Incipit |
|
Καταρτίζων ὁ μέγας ἀπόστολος
|
Incipit |
|
Καταρτίζων ὁ μέγας ἀπόστολος
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑΡΥΠΤΙΚΟΝ· ΑΓΑΡΙΚΟΝ ΠΑΡΑΠΛΗΣΙΑΝ
|
Incipit |
|
κατασκευάζει καὶ κοῦφον
|
Desinit |
|
Κατασκευαί
|
Titulus initialis |
|
Κατασκευάσαι βουλόμενος ὁ πατὴρ ὅτι ἡ θεοτόκος λαμπομένη τῶν φρυκτωρίων
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΙΑ ΤΟΥ ΜΠΕΡΣΙΟΥ
|
Incipit |
|
Κατασκευὴ ἐλεπόλεως κόρακος λεγομένη
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΕΛΕΠΟΛΕΩΣ ΚΟΡΑΚΟΣ ΛΕΓΟΜΕΝΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Κατασκευὴ ἑλεπόλεως κόρακος λεγομένης
|
Titulus initialis |
|
Κατασκευὴ ἑλεπόλεως κόρακος λεγομένης
|
Titulus initialis |
|
Κατασκευὴ ἑλεπόλεως κόρακος λεγομένης
|
Titulus initialis |
|
Κατασκευὴ ἑλεπόλεως κόρακος λεγομένης
|
Titulus initialis |
|
Κατασκευὴ ἑλεπόλεως κόρακος λεγομένης
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΕΛΕΠΟΛΕΩΣ ΛΕΓΟΜΕΝΗΣ
|
Titulus initialis |
|
κατασκευὴ καὶ χρῆσις κυκλικοῦ ἀστρολάβου
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΠΙΚΡΑΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑΣΚΗΨΑΝΤΟΣ ΠΕΣΟΝΤΟΣ ΣΚΗΨΙΣ
|
Incipit |
|
κατασκοποὺς ἐὰν μὲν οὖν τὸ πλη
|
Desinit |
|
καταστήσει.
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑΣΤΗΣΗ ΤΩΝ ΕΠΗΓΓΕΛΜΕΝΩΝ ΑΥΤΟΥ ΑΓΑΘΩΝ
|
Desinit |
|
καταστρέφουσι καὶ τὸ πάγχρυσον στόμα
|
Desinit |
|
κατατάξει κατὰ καιρὸν ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν· ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
Κατατομὴ κανόνος
|
Titulus initialis |
|
Κατατρέχων οὗτος ὁ μέγας πατὴρ τῆς θερμῆς
|
Incipit |
|
Κατάφασις δέ ἐστι
|
Incipit |
|
καταφατικόν ἐστιν ἐν ἴσῳ τῷ
|
Desinit abruptus |
|
καταφεύγω τὸν κοινὸν
|
Incipit |
|
Καταφεύγωμεν, ἀδελφοί, πρὸς Θεὸν ἐν ταῖς θλίψεσι
|
Incipit |
|
καταφρόνησιν τῶν οἰκετῶν
|
Incipit |
|
Καταφρόνησον αὐτοῦ καὶ πρόσεχε μετὰ ἀκριβείας
|
Incipit |
|
καταψεύδεσθαι
|
Desinit |
|
κατέ]βη ποτέ
|
Incipit |
|
κατέαξας πάντῃ αὐτος
|
Desinit |
|
ΚΑΤΕΒΗ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΕΓΕΝΕΤΟ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΝΤ' ΑΥΤΟΥ
|
Incipit |
|
Κατεβη ουτ[ος δε]δικαιωμενος αστον […].
|
Desinit |
|
κατεβρώθησαν ὑπὸ τῶν λεόντων ἐνώπιον αὐτοῦ
|
Desinit |
|
ΚΑΤΕΔΙΔΟΤΟ ΚΑΝΟΝΙΣΟΝ ΕΔΩ ΤΟ ΕΣΘΙΩ
|
Incipit |
|
κατεδικάσθησαν
|
Desinit |
|
κατεδίωξαν καὶ ἐτράψαντο, ἐκεῖνο δὲ πῶς νοεῖς
|
Incipit |
|
κατέθεντο ἐν τῷ μνημείῳ ὃ ᾠκοδόμησεν, ἐν ᾧ καὶ τὸν βωμὸν ἐπιστήσας ἔγραψεν ἐπʼ αὐτῷ ἐπιτύμβιον… ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΚΑΤΕΘΕΝΤΟ ΥΠΟ ΓΗΝ
|
Desinit |
|
κατει]λειμμένων περιλημπτεικά <τε καὶ τελειωτικὰ> καὶ τοῦ κοινωνικοῦ βίου
|
Incipit abruptus |
|
κατειληφέναι πειράσηται πᾶσαν
|
Desinit |
|
κατειχετο
|
Desinit abruptus |
|
ΚΑΤΕΚΡΙΝΑΝ ΕΝ ΤΗ ΝΙΚΑΕΩΝ ΠΟΛΕΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΤΡΙΑΚΟΣΙΟΙ ΔΕΚΑΟΚΤΩ
|
Desinit |
|
κατελεῆσαι τὸν δεόμενον αὐτοῦ
|
Desinit |
|
ΚΑΤΕΛΘΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΑΒΒΑ ΑΜΜΩΣ ΕΙΣ ΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ
|
Incipit |
|
Κατελθόντος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ μετὰ Πέτρου
|
Incipit |
|
Κατελθὼν ὁ Θεὸς καὶ Κύριος ἡμῶν ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ἀναλαβὼν πᾶσαν τὴν ἀνθρωπότητα
|
Incipit |
|
Κατελθὼν ὁ Θεὸς καὶ Κύριος ἡμῶν ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ἀναλαβὼν πᾶσαν τὴν ἀνθρωπότητα
|
Incipit |
|
Κατελθὼν ὁ Θεὸς καὶ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἐπὶ τῆς γῆς
|
Incipit |
|
ΚΑΤΕΛΙΠΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΔΙ'ΟΥ
|
Incipit |
|
Κατελογὴν σὺν θεῷ πατέρων ἀποφθέγματα
|
Titulus initialis |
|
Κατέπλευσεν εἰς λακωνικὸν Ἀλέξανδρος
|
Incipit |
|
ΚΑΤΕΡΓΑΖΕΣΘΑΙ ΥΠΟ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ Ι.Χ.
|
Desinit |
|
ΚΑΤΕΡΓΑΣΙΑΝ ΠΟΙΕΙΤΑΙ ΤΟΥ ΜΕΛΕΓΧΟΛΙΚΟΥ ΠΕΡΙΤΤΩΜΑΤΑ
|
Desinit |
|
κατεσκευάζοντο τὴν πρᾶξιν
|
Incipit |
|
κατεσπακὼς φρύαγμα Περσίδος μέγα
|
Desinit |
|
ΚΑΤΕΣΠΙΛΩΜΕΝΩ ΕΜΟΙ ΣΚΟΤΕΙΝΩ ΚΑΙ ΚΑΤΕΡΡΥΠΩΜΕΝΩ
|
Incipit |
|
Κατεστρώθησαν καὶ αἱ παροῦσαι γραφικαὶ χρήσεις εἰς συγκρότησιν τῆς ἐννοίας τῶν δηλουσῶν χρήσεων μὴ ἀμέσως, ἀλλὰ διὰ τοῦ Υἱοῦ ἐκ Πατρὸς εἶναι τὸ Πνεῦμα.
|
Incipit cuiusdam partis |
|
κατευτρεπίζων εἰς συνοίκησιν μίαν
|
Desinit |
|
ΚΑΤΕΧΕΙ ΑΥΤΗΝ
|
Incipit |
|
κατέχειν τε αὐτὸν νομίζουσι
|
Incipit |
|
κατεχησας εφωτισεν.
|
Desinit |
|
ΚΑΤΗ]ΓΟΡΙΑ ΤΟ ΜΗ ΔΕ
|
Incipit |
|
κατήγγειλας ἄριστα τη χθονὶ πάση
|
Desinit |
|
Κατηγγειλας αριστα τη χθονι πασι.
|
Desinit |
|
κατηγόρηται μέν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, Ἐπικράτους καὶ τῶν συμπρεσβευτῶν ἑνθυμεῖσθαι δὲ χρή
|
Incipit |
|
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΙ ΠΡΟΣ ΠΑΝΤΑΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΗΣΥΧΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΟΥ ΝΟΥ ΕΠΙΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΝΗΨΕΩΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ ΕΚΛΗΡΩΣΑΝΤΟ
|
Titulus initialis |
|
κατηγορίας δείκνυ[ται
|
Desinit |
|
κατηγορούμενον
|
Desinit |
|
Κατῆλθεν ἡ ἁγία αὐτοῦ ψυχὴ μετὰ τῆς θεότητος αὐτοῦ
|
Incipit |
|
κατηξιώθη. Οὕτως οἶδε δοξάζειν θεὸς τοὺς δοξάζοντας αὐτόν ... ἀμήν
|
Desinit |
|
κατηξιωμένος
|
Desinit |
|
κατηφῆ γεγονότα· ἀλλ’ ἐνταῦθα τὸν λόγον καταλύσαντες, δοξάσωμεν Χριστὸν...
|
Desinit |
|
κατηφῆ γεγονότα· ἀλλ’ ἐνταῦθα τὸν λόγον καταλύσαντες, δοξάσωμεν Χριστὸν...
|
Desinit |
|
κατηχησας εφωτισεν.
|
Desinit |
|
κατηχησας εφωτισεν.
|
Desinit |
|
κατηχησας εφωτισεν.
|
Desinit |
|
Κατήχησις περὶ ἐργασίας ἀγαθῶν ἔργων, καὶ περὶ τῆς Θεοῦ ἀνοχῆς
|
Titulus initialis |
|
Κατήχησις σαφὴς καὶ ἐπίτομος κατ’ ἐρωταπόκρισιν διὰ τοὺς παῖδας
|
Titulus initialis |
|
Κατηχίζω δὲ ὁ ὅσιος Μακάριος
|
Incipit |
|
κάτθανεν ὅττι βίωσεν, ἐπεὶ γένετ’ ἔφθορεν αὖθις
|
Desinit |
|
κατιθύναι τὸ Θεῖον εἰς σωτηρίαν
|
Desinit |
|
Κατιούσης π' δακτύλων
|
Incipit |
|
κατοικιας.
|
Desinit |
|
κατορθωθέντας
|
Desinit |
|
κατορθωματων το βιβλιον εκαλεσεν.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
κάτω ἐπικράνθη, καὶ ἐ[...
|
Desinit |
|
κάτω πετώμεθα
|
Incipit |
|
κάτω τοσούτῳ βελτίω γίνεται
|
Desinit |
|
Κατώδυνον δέησιν, Ἁγνή, προσδέχου μοναχοῦ Ἰωάννου
|
Incipit |
|
κάτωθεν αὐτήν
|
Desinit |
|
κάτωθέν τε [
|
Desinit |
|
κατῴκισάς με, ὅτι αὐτῷ ἐστὶν ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Κατώρθωσε διὰ τῆς δυνάμεως τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
κατώρθωσε διὰ τῆς δυνάμεως τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
κατώρθωσε διὰ τῆς δυνάμεως τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
Κατώτερον μέν εἰμι
|
Incipit |
|
ΚΑΤΩΧΕΤΟ ΜΕΝ Η ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΦΥΣΙΣ
|
Incipit |
|
καυ]σωνα (καυσωνα). ο δε
|
Incipit abruptus |
|
ΚΑΥΛΟΚΟΠΕΙΣΘΩΣΑΝ
|
Desinit |
|
Καύχημα ἀνδρὶ κοσμικῷ ἐν τῷ προϊέναι
|
Incipit |
|
Καύχημα μὲν τῆς κατολικῆς ἐκκησίας
|
Incipit |
|
ΚΑΥΧΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΥΣΕΒΟΥΣ ΑΝΔΡΟΣ
|
Incipit |
|
καυχώμενοι παρέβησαν τὴν πίστιν. τελειοὶ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Καφαρναουμ την παραθαλασσιαν
|
Incipit abruptus |
|
Καὼν παρακλητικὸς πρὸς τὴν ὑπεραγίαν υεοτόκον ἐν ἐνετίαις παρὰ Ἀνδρέου τοῦ Ἀρνῆ, ὄντος ἐν τῇ εἰρκτῇ
|
Titulus initialis |
