|
Κατα Μαρκον το ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη αυτος Μαρκος ο μαθητης Πετρου και συνεκδημος Παυλου συνεγραψατο το ευαγγελιον τουτο
|
Incipit |
|
το κατα Ματθαιον ευαγγελιον. εξεδοθη υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ. μετα χρονους οκτω της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
ἔργων σημαίνει· εἶτα προτρεψάμενος εἰς τὰ ἤθη καὶ ἀποδεξάμενος αὐτῶν τὴν διὰ Χριστοῦ ὑπομονὴν. καὶ πείσας τιμᾶν τοὺς πρεσβυτέρους· τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν·
|
Desinit |
|
ζʹ Περι ἀντιλήψεως τοῦ ἁμαρτάνοντος ἀδελφοῦ διὰ προσευχῆς καὶ περὶ τοῦ μὴ ἁμαρτάνει (ἁμαρτάνειν).
|
Desinit |
|
Κατὰ Ματθαίον τὸ εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται. ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ Ματθαῖος ὁ μαθητὴς τοῦ κυρίου. συνεγράψατο τὸ εὐαγγέλιον τοῦτο
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ἀθηνῶν· ἑωρακὼς πρότερον αὐτοὺς. καὶ διατρίψας παρ αὐτοῖς· ἡ δὲ πρόφασις
|
Incipit |
|
το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη. μετα χρονους ιε´ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη. μετα χρονους δεκα· της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Ἀπορῶ τί γράψω. ἆρα γὰρ ὡς παραιτούμενον μέμψομαί σε ἢ ὡς τὸν καιρὸν ὁρῶντα
|
Incipit |
|
ἐπεὶ τὰ τοῦ δυστυχεστάτου γένους ἡμῶν ἅπαντα τοιαῦτα νῦν ἐν τῷ τέλει, ὡς ὁρᾷς καὶ ἔτι μᾶλλον ὄψει· μετάνοιαν· ὑγίαινε εὐτυχῶς
|
Desinit |
|
ἐπιλείψει δέ μοι ὁ χρόνος… … Ἀλλὰ τέλος… ἐπιθέντες αἶνον καὶ εὐχαριστίαν τῷ θεῷ ἀναπέμψωμεν… ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ἑρμαγόρου τῶν ῥητόρων ἐν ἑτέροις σοι γράψομεν, καθάπερ ἠξίωσας.
|
Desinit |
|
ἵνα μὴ ἐκκόψῃ τὴν ἐλπίδα τῶν ἀπελ[
|
Desinit |
|
καὶ ὁ ἀψευδὴς Υἱὸς καὶ Θεὸς πιστωθῇ, καὶ μετὰ Πατρὸς προσκυνηθῇ, σὺν τῷ ἁγίῳ καὶ ὁμοουσίῳ...
|
Desinit |
|
Μὴ δὴ τῆς κατὰ ψυχὴν ἀρετῆς (col. 771)
|
Incipit |
|
Νικᾷ καὶ μόνη ἡ ὄψις τῆς ἑορτῆς
|
Incipit |
|
Νικᾷ καὶ μόνη ἡ ὄψις τῆς ἑορτῆς
|
Incipit |
|
Νικᾷ καὶ μόνη ἡ ὄψις τῆς ἑορτῆς
|
Incipit |
|
Νικᾷ καὶ μόνη ἡ ὄψις τῆς ἑορτῆς
|
Incipit |
|
Ὀλβιανός. Ἀλλὰ καιρός ἐστιν ἐπισκέψασθαι, ὦ Εὐλόγιε, εἰ βούλει, τὰ τοῖς Λατίνων διδασκάλοις τοῖς νεωτέροις περὶ τῆς τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἐκπορεύσεως ἠπορημένα
|
Incipit |
|
Τὰ λείψανα τῆς χθὲς τραπέζης βούλομαι
|
Incipit |
|
Τοσάδε περὶ Καλλιρόης συνέγραψα
|
Desinit |
|
Ὑψηλότεροι μὲν τῆς ἀπὸ τῶν ἐγκωμίων λαμπρότητος οἱ τῶν κατὰ Θεὸν ζησάντων βίοι
|
Incipit |
|
φιλόπτωχοι φιλόθεοι καὶ ὑπὲρ πάντων τούτων δόξαν ἀναπέμψωμεν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι...
|
Desinit |
|
Ὡς ἔοικε, θεοφιλεστάτη ψυχή, οὐκ ἐντετυχήκασιν οἱ τὰ τῶν Ἀρμενίων
|
Incipit |
|
... καγω δε ο ευτελης μοναχος Βαρθολομαιος, ο του Πολυχρονι· ωνησαμενος ταυτην την ιεραν βιβλον των δʹ αγιων του Χριστου ευαγγελιων, εις Ιεροσολυμα εις νομισματα τρια εν τω ͵ϛχοϛʹ ετει μηνι μαρτιω και δια το μη εχειν μηνολογιον, ηγουν πινακα, εγραψα αυτο ιδιοχειρως...
|
Textus |
|
... την βιλβλον ταυτην ... ψατο κ...
|
Textus |
|
…ματων διψους …
|
Desinit |
|
…της αναληψεως εις την Ρωμην με Ρωμαικα γραμματα και λογια.
|
Textus |
|
...του νοεμβριου μηνος της πεντακαιδεκατης...ετους ˏϛψμ´.
|
Textus |
|
"Οὐκ ἐκλείψει ἄρχων ἐξ Ἰούδα, οὐδὲ ἡγούμενος ἐκ τῶν μηρῶν αὐτοῦ, ἕως οὗ ἔλθῃ ᾧ ἀπόκειται, καὶ αὐτὸς προσδοκία ἐθνῶν"· Ὅθεν οὐδὲ ἐξέλιπεν ἄρχων Ἰουδαίοις τοιοῦτος, ἕως ἦλθεν ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς
|
Incipit |
|
„Ἵνα τί, Κύριε, δίδως ἡμῖν ἄρτον θλίψεως καὶ ὕδωρ στενόν; ἀνοίγεις καὶ οὐκ ἔστιν ὁ κλείων, κλείεις καὶ οὐκ ἔστιν ὁ ἀνοίγων
|
Incipit |
|
«Βιβλίον καλούμενον Χρηστοήθεια τῶν Χριστιανῶν περιέχουσα λόγους ψυχοφελεστάτους (!) δεκατρεῖς, ῥυθμίζοντας ἐπὶ τὸ βέλτιον τὰ κακὰ ἤθη τῶν χριστιανῶν
|
Titulus initialis |
|
«Τὸ παρὸν ἐγχειρίδιον τῆς γεωμαντείας ἤτοι ῥέμπλιον μετεφράσθη παρά τινος Φιλοθέου Βυζαντίου Ἱεροδιακόνου, ἐκ περσικῆς διαλέκτου εἰς ῥωμαϊκὴν ἁπλῆν φράσιν ἐν ἔτει ´αψμη΄
|
Titulus initialis |
|
(T)ο κατα Μαρκον ευαγγελιον· υπηγορευθη υπο Πετρου του αποστολου εν Ρωμη· μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως· και επεδοθη Μαρκω τῳ ευαγγελιστῃ· και εκηρυχθη εν Αλεξανδρεια· και παση τη περιχωρω αυτης.
|
Textus |
|
[...] μετα χρονους [...] αναληψεως. το ευαγγελιον αυτου συνεγραψατο ο αποστολος υφηγησατο, ον και υιον ονομαζει εαυτου λεγων· ασπαζεται υμας Μαρκος ο υιος [...]
|
Textus |
|
[...] ͵βψξ΄, [...] τμβ΄
|
Textus |
|
[...] ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβ΄ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
[…] και εδωσα αυτους Δαγι[…] αποστολον του υφους εν εν[…] και παλιν να τον επιστρεψουν [...]
|
Textus |
|
[...]γελιον αυτου [...]νοις Τραιανου, οπου και την αποκαλυψιν εθεασατο [...] εν Εφεσω μεταρσιος γεγονως· διο και λογος κεκρατηκεν [...] και Ηλια, ετι εν σαρκι αυτον υπαρχειν.
|
Textus |
|
[...]ληψεως, και [...] των αποστολων εγραψεν Θεοφιλω [...] Αντιοχειας της μεγαλης· ουτος εστιν ου με[... Παυ]λος εν τη επιστολη αυτου λεγων· συνεπεμψαν [...] τον αδελφον, ου ο επαινος εν τω ευαγγελιω [...] ασπαζεται υμας Λουκας ο ιατρος.
|
Textus |
|
[αγ]ιε επισ[κε]ψε και ια[σε τα]ς ασθενι[ας ημ]ων ενεκε[ν του ον]οματος σου
|
Incipit |
|
[Αποκα]λυψις (Αποκαλυψις) του αγιου αποστολου Ιωαννου του θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
[αριθμον (?)] του αντιχριστου λεγει. ποιω σε Χριστου ξενον (?)· λεγουν (?) δια ψηφου και εγω (...).
|
Textus |
|
[Διάβολος] καὶ εἶναι εἰς τὸν πάτον / τῆς γῆς τὸν σκοτεινὸν / ὅλον ψυχαῖς γεμάτον
|
Desinit |
|
[ευ]λογη (ευλογει) η ψυχη μου τον κυριον. κυριε ο θεος.
|
Textus cuiusdam partis |
|
[ζʹ] ευχαριστία περὶ ἁγιασμοῦ πνεύματος καὶ ψυχῆς καὶ σώματος.
|
Desinit |
|
[ἢ ὑποδιά]κονος ἢ ἀναγνώ[στης ἢ ψάλτης
|
Incipit |
|
[ιστ]εον (ιστεον) οτι το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον, εγραφη εν Αλεξανδρεια υπ’ αυτου του Μαρκου· επιτρε[...]τος (επιτρεψαντος?) αυτον του αγιου αποστολου και κορυφαιου Πετρου· εν ομοιωματι μοσχου· μετα χρονους ιʹ· [της] Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
[ιστ]εον (ιστεον) οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, εγραφη εν Ιεροσολυμοις υπ’ αυτου του Ματθαιου· εβραικοις γραμμασι και [διαλ]εκτω (διαλεκτω)· εν ομοιωματι ανθρωπου αντι των χερουβιμ, μετα χρονους ηʹ της Χριστου αναληψεως· ερμηνευθη [δε] υστερον [...] Ιωαννου του αποστολου και θεολογου· εις την Ελλαδα φωνην.
|
Textus |
|
[ιστε]ον (ιστεον) οτι το κατα Ματθαιον [ευα]γγελιον (ευαγγελιον), μετα ηʹ χρονους της [κυριου?] αναληψεως εγραφη. [το] κατα Μαρκον μετα ιʹ. το κατα Λουκαν μετα ιεʹ. και το κατα Ιωαννην μετα λβʹ. επι Δομετιανου.
|
Textus |
|
[Κ]αὶ τὴν σήμερον ἀκριβῶς ἴσθ’ ἠῶ τητιναῖς θλίψεις πιέζουσί με
|
Incipit |
|
[και] ... (erasa 1 l.) ταυτην· ανευ και (?) ...νου· του ... [υιου] (?) ... (erasae 3 l.) Εγραφη δε το παρον αγιον ευαγγελιον· εν ημεραις του εκ θεου ... (erasae 2 l.) Αρσενιου δε ηγουμενευοντος πατρος αγιου πατρος αγαθου το κλεος των πατερων: μηνι φεβρουαριω εις τας ιϛʹ: ημερα δε αʹ ωρα αιʹ (?) ετους ͵ϛψοαʹ ινδικτιωνος ζʹ: Δοξα σοι παναγια τριας· δοξα σοι δοξα σοι.
|
Textus |
|
[Λαο]δικειαν (Λαοδικειαν)· και επεστρεψα
|
Incipit abruptus |
|
[Ν]ΗΜΦΕ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΤΑΠΕΙΝΗ
|
Incipit |
|
[Π]ολλαι (Πολλαι) εισιν αι αιτιαι του ταπεινα φθεγγεσθαι περι εαυτου τον Χριστον· το μη αγεννητον αυτον νομισθηναι· το μη αντιθεον το σαρκα περιβεβλησθαι· το ασθενες των ακουοντων· το διδασκειν τους ανθρωπους μετριαζειν, και μηδεν περι εαυτων λεγειν μεγα. Του δε υψηλα φθεγγεσθαι, μιαν αν ευροι τις αιτιαν, το μεγεθος της θειας αυτου φυσεως.
|
Desinit |
|
[σασθε τὴν ἐμὴν ἐλεεινότητα · μᾶλλον δε ὁ ὑμῶν πόθος προετρεψατό με
|
Incipit |
|
[τ]o (το) κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους τριακοντα δυο της του κυριου και θεου και σωτηρος ημων Ιησου Χριστου αναληψεως. αμην
|
Textus |
|
[Τ]ὸ κατὰ Ματθαῖον εὐαγγέλιον ἐξεδόθη ὑπ᾽ αὐτοῦ ἐν Ἰερουσαλὴμ μετὰ χρόνους ὀκτὼ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως
|
Textus |
|
[το παρον αγιον] ευαγγελιον, [εδωρηθη εμοι] τω αδελφω [Πετρω]. τη[ς (της) τα]ξεως (ταξεως) των αδελφων των ελαχιστων, των [παρ’ ... Μινο]ρων (Μινορων) καλουμενων, ελεω θεου αρχ[ι]επισκ[οπω] (αρχιεπισκοπω) της μητροπολεως της Λιγυστικης Μεδιολανου επι[σκο]πω (επισκοπω) Νοβαριας· τηνικαυτα οντι παρα της [υψη]λοτατ[ης (υψηλοτατης) και] λαμπροτατης δεσποινης Ρωμαιων [...] Μαρ[ιας (Μαριας) της] μετονομασ[θεισης (μετονομασθεισης) Μακαριας] ... του υιου αυτης του [...] και λαμπροτατου [... Ιωαν]νου (Ιωαννου) του Παλαιολογου, ηλθεν εις [...] Λιγυστικης. αρχοντος [...] και ηγεμονευο[ντος] (ηγεμονευοντος) [... του λαμπροτατου ...] Μεδιολανου, κυρ[ου] (κυρου) [... Πα]πιας (Παπιας) οντος· Ετει [απο Χριστου] ͵ατϞβʹω.
|
Textus |
|
] αὐτῷ ἀποκαλὐψεων τὸν τρόπον · παρασιτὰς δὲ αὐτῷ ἄγγελος ἦν
|
Incipit |
|
] δ' ἡγούμενος παρακύψαι
|
Incipit |
|
] ταύτης καὶ κέρδησον τὴν ψυχήν σου
|
Incipit |
|
] ψυχάς
|
Incipit |
|
͵αχξςʹ· εν μηνι μαιω κθʹ εις Κοροιφις επαραδοσα το παρων βηβλιον λεγομενον τετραβαγγελον, εγω Γ[ρη]γορ[ιος] (Γρηγοριος) Σαωνατζος, ποτε μιπος [....α] χαριν του πανοσιοτατου [ημων] [κυρ] Μανολου καπ[....] της μεγαλης εκκλησιας του [αγιου] [τα]φου (ταφου) τον Χερσολημων [..] δια [ε]λυομοσηνον (ελυομοσηνον) της αμαρτολης μου ψηχης και να εχη μερυδαν παντοτην εν [...α...] και ουτος [.....] ημων ενδοξα[....] αμην.
|
Textus |
|
+ : ψ : χ : ε : υ : ρ : δ
|
Titulus initialis |
|
<...> ἐπιδίδωμι πρὸς τὴν μονὴν τῶν ἁγίων καὶ πανευφήμων ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου τὸ χφ(χειρόγραφον) <...> ὅ παρέχω μὲν ἀπὸ τὸν <...> διὰ τὴν ψυχὴν ἡμῶν, <...> δὲ εὐρεθῆ <...>, ἐχέτω ἀρὰς τῶν τιη΄ ἁγίων θεοφόρων πατέρων τῶν ἐν Νικαία, καὶ τὴν τοῦ θεοῦ ἀφόρητον ὀργήν.
|
Textus |
|
<λαβὼν> τουτίας ἕξαγια κ' τρίψον ἕως ἂν γένηται χρυσός
|
Incipit |
|
<ο μεν σος αποστολε σκωλωψ > στηριξον εν αγνεια
|
Textus |
|
<Τ>ο (το) κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον· εξεδοθη υπ’ αυτου τουτο, μετα χρονους οκτω της του Χριστου αναληψεως. στιχοι· ͵βχ´, φωνη τη εβραιδι.
|
Textus |
|
<ψάλλοντ<α> κ<αὶ> δ<ήσαντες>... ἐπερ<ωτ>ήσαν>τες>
|
Desinit |
|
1 ΕΙ ΜΕΝ ΤΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΥΝΕΙΔΟΣ ΕΧΕΙΣ ΚΑΘΑΡΟΝ 2 ΟΥΑΙ ΤΩΙ ΙΕΡΕΙ ΤΩΙ ΣΥΓΧΩΡΟΥΝΤΙ
|
Incipit |
|
1 Κανόνια τῶν ἁγίων εὐαγγελίων, ἐν αἷς ὑποθέσεσι συμφωνοῦσιν οἱ τέσσαρες κατὰ τὸν ὑποτεθέντα ἀριθμὸν τῶν κεφαλαίων. ἐξ αὐτῶν πάλιν οἱ τρεῖς ὁμοφωνοῦσιν ἐν ἑτέροις κεφαλαίοις, ἀλλὰ καὶ δύο πάλιν χωρὶς ἐν ἑτέροις. ἰδίως δὲ καὶ κεχωρισμένως ἕκαστος πάλιν ἐν ἑτέροις κεφαλαίοις.
2 Εἰ γὰρ καὶ ὁ Ματθαῖος ἐν Ιουδαίᾳ τὸ εὐαγγέλιον ἔγραψεν, ὁ Λουκᾶς ἐν Ἀντιοχείᾳ, ὁ Μάρκος ἐν Ἀλεξανδρείᾳ, καὶ ὁ Ἰωάννης ἐν Πάτμῳ, καὶ οὐ κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιρούς, ἀλλ᾽ ὅμως ἀνεμίμνησκεν αὐτοὺς ἃ ἤκουσαν καὶ εἶδον τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον.
3 Ἐγράφη δὲ τοῖς φιλομαθέσι ταῦτα, ἵνα τὸ φιλάληθον μάθῃς αὐτῶν. ἅμα δὲ ἵνα καὶ ἐπὶ τῶν ἑορτῶν καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ὑποθέσεων πλάτος ἔχῃς ἀναγνωσμάτων εἰς τὰς αὐτὰς ὑποθέσεις, ἀλλὰ καὶ ἑωθινῶν καὶ προεορτίων καὶ μεθεόρτων.
|
Textus |
|
1 ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΛΟΓΟΥ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ 2 ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΚΟΥΣΙΟΥ
|
Titulus initialis |
|
1. ΣΥ ΜΕΝ ΜΕ ΚΑΡΠΟΙΣ ΔΕΞΙΟΙ ΤΗΣ ΑΜΠΕΛΟΥ 2. ΕΠΕΜΨΑΣ2 ΗΜΙΝ ΕΞ ΑΓΡΟΥ 3. ΤΕΚΜΗΡΙΟΝ ΠΡΙΝ ΟΥΣΑ ΜΑΝΤΙΚΗΣ ΔΑΦΝΗ
|
Incipit |
|
1678 εν μηνι αλοναρoυ 6 (?) … εγραψα εγω Διμιτρυς (Δημητριος) του Γιανου (Ιωαννου) του Μωριατη
|
Textus |
|
a- Τινές φασιν ὡς μετὰ τὸ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν σωτήριον καὶ μετὰ τὴν εἰς οὐρανοὺς ἄνοδον ψευδοδιδάσκαλοι
|
Incipit |
|
a) Ἀνδρέου ἐπισκόπου Καισαρείας ἐκ τοῦ εἰς τὴν τοῦ θεολόγου Ἀποκάλυψιν ὑπομνήματος περὶ τὸ προοίμιον τοῦ συντάγματός φησιν.
|
Titulus initialis |
|
a) Εἰπέ μοι τὰ τέσσαρα εὐαγγέλια, ποῦ ἐγράφησαν καὶ τίς γράψας καὶ εἰς τίνα ἀντίτυπα ἐγένοντο. Τὸ κατὰ Ματθαῖον ἐγράφη ἐν τῇ Ἀνατολῇ ὑπὸ Ματθαίου ἑβραϊκοῖς γράμμασι καὶ διαλέκτῳ, ἀντίτυπον ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπου τῶν χερουβίμ. Τὸ κατὰ Μᾶρκον ἐγράφη ἐν τῇ Ῥώμῃ ὑπὸ Μάρκου ἐν ὁμοιώματι μόσχου. Τὸ κατὰ Λουκᾶν, ἐπιτρέψαντος τοῦ ἁγίου Πέτρου, ἐγράφη εἰς ὁμοίωμα λέοντος. Τὸ κατὰ Ἰωάννην ἐγράφη ὑπὸ Ἰωάννου ἐν τῇ Πάτμῳ τῆς Κύπρου εἰς ὁμοίωμα ἀετοῦ ἐπὶ Τραϊανοῦ τοῦ βασιλέως, ἐπανέλθοντος δὲ αὐτοῦ ἐν τῇ Ἀσίᾳ ἔγραψε τὴν δεκάλογον.
|
Textus |
|
a) Ἔλθωμεν λοιπὸν καὶ ἐπὶ τοὺς εὐαγγελιστὰς καὶ ἀποστόλους καὶ δείξωμεν καὶ αὐτοὺς συμφώνως τοῖς παλαιοῖς λέγοντας ταύτας καὶ μόνας τὰς δύο καταστάσεις παρὰ Θεοῦ γεγενῆσθαι, ταύτην πρώτην, ἐν ᾗ καὶ διάγομεν νῦν, καὶ τὴν μέλλουσαν, εἰς ἣν πάντες οἱ χριστιανοὶ ἀφορῶμεν. Διαγράψωμεν οὖν τὸν πρῶτον τῶν εὐαγγελιστῶν Ματθαῖον λέγοντα περὶ τῶν τοιούτων. Οὗτος ὁ πρῶτος... (cf. incipit b)
|
Incipit |
|
a) Ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ Ἰωάννης, τὸ εὐαγγέλιον γράψας, αὐτὸς καὶ ταύτην ἐπιστέλλει, ὑπομιμνήσκων τοὺς ἤδη πιστεύσαντας εἰς τὸν κύριον. Καὶ πρῶτον μὲν ὥσπερ
|
Incipit |
|
a) Καὶ τὰς πράξεις δὲ ὁ αὐτὸς εὐαγγελιστὴς τῶν ἁγίων ἀποστόλων συνεγράψατο.
|
Desinit |
|
a) Κατὰ Ἰωάννην καλεῖται τὸ εὐαγγέλιον (Κατὰ Ἰωάννην τὸ εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται) ἐπειδὴ Ἰωάννης ὁ ἀδελφὸς Ἰακώβου τοῦ Ζεβεδαίου, ὁ ἐπὶ τὸ στῆθος ἀναπεσὼν τοῦ κυρίου, αὐτὸς συνεγράψατο (συνέγραψε) τὸ εὐαγγγέλιον τοῦτο. Ἄρχεται δὲ ἀπὸ (ἀπό τε) τῆς θεότητος τοῦ λόγου
|
Incipit |
|
a) Μᾶρκος ὁ εὐαγγελιστὴς ἀπὸ τοῦ προφητικοῦ πνεύματος, τοῦ ἐξ ὕψους ἐπιόντος τοῖς ἀνθρώποις, τὴν ἀρχὴν ἐποιήσατο, «Ἀρχὴ» λέγων «τοῦ εὐαγγελίου, καθὼς γέγραπται ἐν Ἠσαΐᾳ τῷ προφήτῃ» … ἐν ᾗ τὰς διατριβὰς ἐποιεῖτο, ἤδη δὲ ἐπὶ θύραις παρεῖναι ἐσήμαινε τὸ σωτήριον τοῦ Θεοῦ.
|
Textus |
|
b) Διὰ τοῦτο κατὰ Ἰωάννην τὸ εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται, ἐπειδὴ Ἰωάννης ὁ ἀδελφὸς Ἰακώβου τοῦ Ζεβεδαίου, ὁ ἐπὶ τὸ στῆθος
ἀναπεσὼν τοῦ Κυρίου, αὐτὸς συνεγράψατο τοῦτο. Ἄρχεται δὲ ἀπὸ τῆς θεότητος τοῦ λόγου
|
Incipit |
|
b) Εἰπέ μοι τὰ τέσσαρα εὐαγγέλια, ποῦ ἐγράφησαν καὶ τίς γράψας καὶ εἰς τίνα ἀντίτυπα ἐγένοντο. Τὸ κατὰ Ματθαῖον ἐγράφη ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπου τῶν χερουβίμ. Τὸ κατὰ Μᾶρκον ἐγράφη ἐν ὁμοιώματι μόσχου. Τὸ κατὰ Λουκᾶν ἐγράφη εἰς ὁμοίωμα λέοντος. Τὸ κατὰ Ἰωάννην ἐγράφη εἰς ὁμοίωμα ἀετοῦ, ᾄδοντα, βοῶντα, κεκραγότα καὶ λέγοντα «ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος κύριος σαβαώθ· πλήρης ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ τῆς δόξης αὐτοῦ. Ἀμήν.»
|
Textus |
|
b) καὶ ἐπιστρέψωσι, καὶ ἰάσωμαι αὐτούς. Ἅπασαι αἱ μαρτυρίαι τῶν Πράξεων λαʹ.
|
Desinit |
|
b) Μᾶρκος δὲ ἀπὸ τοῦ προφητικοῦ πνεύματος, τοῦ ἐξ ὕψους ἐπιόντος τοῖς ἀνθρώποις, τὴν ἀρχὴν ἐποιήσατο λέγων, «Ἀρχὴ τοῦ εὐαγγελίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὡς γέγραπται ἐν Ἠσαΐᾳ τῷ προφήτῃ,» τὴν πτερωτικὴν εἰκόνα τοῦ εὐαγγελίου δεικνύων· διὰ τοῦτο δὲ καὶ σύντομον καὶ παρατρέχουσαν τὴν καταγγελίαν πεποίηται· προφητικὸς γὰρ ὁ χαρακτὴρ οὗτος.
|
Textus |
|
b) Οὗτος ὁ πρῶτος τῶν εὐαγγελιστῶν συγγραψάμενος εὐαγγέλιον· εὐαγγέλιον δὲ λέγεται ἀγαθῶν πραγμάτων ἀγγελία.
|
Incipit |
|
b) Ταύτην ὁ αὐτὸς Ἰωάννης, ὁ τὸ εὐαγγέλιον γράψας, ἐπιστέλλει, ὑπομιμνήσκων τοὺς ἤδη πιστεύσαντας εἰς τὸν κύριον. Καὶ πρῶτον μὲν ὥσπερ
|
Incipit |
|
b) τὴν ὅλην ἀνθρώποις διέγραψε πολιτείαν (vel τοῖς ἀνθρώποις εἰσηγήσατο)
|
Desinit |
|
b) Ὑπόθεσις εἰς τὴν Ἀποκάλυψιν τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Ἰωάννου τοῦ θεολόγου.
|
Titulus initialis |
|
c) Ἀπ’ αὐτῶν τῶν γραψάντων καὶ αὗται προσαγορεύονται. Αὐτὸς γὰρ Ἰάκωβος ταύτην γράφει τοῖς ἀπὸ τῶν δώδεκα φυλῶν διασπαρεῖσι, καὶ πιστεύσασιν εἰς τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν. Γράφει δὲ διδασκαλικὴν τὴν ἐπιστολήν, διδάσκων περὶ διαφορᾶς
|
Incipit |
|
c) μαρτύρων στεφάνῳ κατεκοσμίσθη. Ῥωμαῖοι δὲ περικαλλέσιν οἴκοις καὶ βασιλείοις τούτου λείψανα καθείρξαντες, ἐπέτειον αὐτῷ μνήμης ἡμέραν πανηγυρίζουσι, τῇ πρὸ τριῶν καλανδῶν Ἰουλίων, πέμπτῃ Πανέμου μηνός, τούτου τὸ μαρτύριον ἐορτάζοντες.
|
Desinit |
|
c) Οὗτος τὴν ἀρχὴν ἀπὸ τοῦ προφητικοῦ πνεύματος ποιεῖται, τοῦ ἐξ ὕψους ἐπιόντος τοῖς ἀνθρώποις.
|
Textus |
|
des. mut. ΟΥΡΑΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΘΕΝ ΟΥΡΑΝΟΘΙ ΥΨΟΣ
|
Desinit |
|
des. ΑΠΟ ΤΟΥ ΕΠΩ Ο ΜΕΛΛΩΝ ΕΨΩ
|
Desinit |
|
des. ΗΜΙΝ ΓΡΑΨΑΙ
|
Desinit |
|
des. ΚΑΙ ΑΡΑΝΤΕΣ ΛΙΘΟΥΣ ΕΛΙΘΟΒΟΛΗΣΑΝ ΚΑΙ ΕΘΑΨΑΝ
|
Desinit |
|
des. ΚΑΙ ΚΑΛΥΨΕΙ ΠΛΗΘΟΣ ΑΜΑΡΤΙΩΝ
|
Desinit |
|
des. ΜΕΓΑΛΟΨΥΧΙΑΣ
|
Desinit |
|
des. ΟΥΣ ΔΕ ΤΟ ΩΤΙΟΝ ΚΑΙ ΟΥ ΑΡΝΗΤΙΚΟΝ ΕΠΙΡΡΗΜΑ ΨΙΛΟΥΤΑΙ
|
Desinit |
|
des. ΟΥΤΕ ΑΓΓΕΛΟΣ ΕΞ ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΑΙΝΟΤΟΜΗΣΑΙ ΔΥΝΑΤΑΙ Η ΑΝΑΤΡΕΨΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΙΩΝΑ
|
Desinit |
|
f. 158v lemma : στίχοι ἡρωικοὶ τοῦ ψελλοῦ εἰς τοὺς πολιτικοὺς κανόνας
|
Detail(s) |
|
f) ὁ δὲ διηγούμενος ταῦτα ἐστὶ Λουκᾶς ὁ εὐαγγελιστὴς ὁ καὶ τοῦτο συγγραψάμενος τὸ βιβλίον. Συναπεδήμησε γὰρ τοῖς τε ἄλλοις καὶ μάλιστα τῷ Παύλῳ καὶ εἰδὼς ἀκριβῶς γράφει. Διηγεῖται δὲ ἐν αὐτῷ πῶς καὶ μετὰ τὴν ἀνάστασιν ὁ Κύριος τοῖς μαθηταῖς ὀπτανόμενος ἦν, συναυλιζόμενος μετ’ αὐτῶν ἐφ’ ὅλαις τεσσαράκοντα ἡμέραις. Εἶτα ὡς ἀνελήφθη, ἀγγέλων ὑπολαβόντων αὐτὸν ἀπὸ ὄρους τῶν ἐλαιῶν. Εἶτα μετὰ ἡμέρας δέκα τὴν τοῦ ἁγίου πνεύματος ἔκχυσιν ἐν τῇ πεντηκοστῇ
|
Incipit |
|
Iστεον, οτι μετα χρονους δεκαπεντε, της του κυριου ημων και θεου Ἱησου Χριστου εκ νεκρων αναστασεως, και εις ουρανους αναληψεως, εγραφη το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον.
|
Textus |
|
s.n. Ἐπανάληψις περὶ κακίας ἀνθρώπων
αἱρετικῶν· ἐν ὧ ὅτι αἰφνιδίως ἥξει ὁ Χριστός· ἐπὶ συντελεία δὲ τοῦ αἰῶνος· ὥστε δεῖν
εὐτρεπίζειν πάση ἀρετῆ.
|
Desinit |
|
s.n. Εὐχὴ περὶ ἁγιασμοῦ πνεύματος καὶ ψυχῆς καὶ σώματος.
|
Desinit |
|
Sic legimus: μνισθητι κυριε την δουλην σου Ανναν Χατζηαναν εις τι ημαρτεν. εγω η Αννα η Χαντζηανα επαρεδωκα (!) τον τοπον τη ληχ[...]δας (?) εις την εκκλησιαν την υπεραγιαν θεοτοκον περι ψυχικης σωτηριας τον αποθαμενον μου γην(υιον) του παπα Βασιλη εις τους εξης και απαντας και διηνεκεις χρονους ουκ εχει εξουσιαν κανεις ενοχλησειν το και οιος ενοχλη το εινα δηδη (?) παραδες σ΄ και εκεινο παλι να ενη (!) της εκκλησιας. Μαρτυρες Βασιλης ο Λεβωενης, Μηχαλης του Χαλουτζη, Λεων του Μαρκου
|
Textus |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ἀθηνῶν, ἑoρακὼς πρότερον αὐτοὺς, καὶ διατρίψας παρ᾽ αὐτοῖς· ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· ὁ ἀπόστολος πολλὰς θλίψεις παθὼν ἐν Βεροία καὶ ἐν Φιλίπποις τῆς Μακεδονίας καὶ ἐν Κορίνθω, γινώσκον (γινώσκων) τε ὅσα πέπονθε καὶ ἐν Θεσσαλονίκη,
|
Incipit |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ἀθηνῶν, ἑωρακὼς
πρότερον αὐτοὺς, καὶ διατρίψας παρ᾽
αὐτοῖς. ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς, αὕτη· ὁ ἀπόστολος πολλὰς θλίψεις παθὼν ἐν Βερροία (Βεροία), καὶ ἐν Φιλίπποις τῆς Μακεδονίας, καὶ ἐν Κορίνθω, γινώσκων τὲ ὅσα πέπονθε καὶ ἐν Θεσσαλονίκη· φοβούμενος·
|
Incipit |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης πάλιν. ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη·
τῶν συναποδημησάντων τῶ Παύλῶ,
καταλειψάντων αὐτὸν, βουλόμενος ὁ ἀπόστολος ἐλθεῖν Τιμόθεον
|
Incipit |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης, ἑωρακὼς αὐτοὺς ἅμα καὶ διδάξας. ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· πεμψάντων Φιλιππησίων διακονίαν τῶ Παύλω, καί τινων περιερχομένων καὶ διαφθειρόντων τὰς ἀκοὰς τῶν ἀκεραίων προφάσει τῆς σκιᾶς τοῦ νόμου καὶ τῆς περιτομῆς,
|
Incipit |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης· ἑωρακὼς
αὐτοὺς ἅμα καὶ διδάξας· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς, αὕτη· πεμψάντων Φιλιππησίων διακονίαν τῶ Παύλω· καί τινων περιερχομένων καὶ διαφθειρόντων τὰς ἀκοὰς τῶν ἀκεραίων·
|
Incipit |
|
Tίνας ἂν εἴποι<εν> ὁ ἁμαρτωλὸς ὁ διάβολος ἀποσπᾶσθαι τὴν ψυχήν του
|
Titulus initialis |
|
Tο κατα Μαρκον ευαγγελιον, μετα δεκα ετη της του Χριστου αναληψεως συνεγραφη εν Ρωμη
|
Incipit |
|
Tο κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ᾽ αυτου εν Ιεροσολυμοις μετα χρονους ηʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
xiv (16). Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἃ (Ἅπερ) τοῖς ὀφθαλμοῖς ἡμῶν εἴδομεν (ἐθεασάμεθα) πάντες οἱ πρεσβύτεροι καὶ οἱ διάκονοι τῶν ἐκκλησιῶν Ἀχαΐας γεγράψαμεν
|
Incipit |
|
αʹ Μετὰ τὸ προοίμιον διήγησις τῆς ἑαυτοῦ μεταστάσεως ἀπὸ ἰουδαϊσμοῦ κατὰ ἀποκάλυψιν.
|
Incipit cuiusdam partis |
|
αʹ Περὶ τῆς ἐξ ἀναστάσεως διδασκαλίας
Χριστοῦ καὶ ὀπτασίας πρὸς τοὺς μαθητὰς,
καὶ περὶ ἐπαγγελίας τῆς τοῦ ἁγίου
πνεύματος δωρεᾶς, θέας τε καὶ τρόπου
τῆς ἀναλήψεως τοῦ Χριστοῦ, καὶ περὶ τῆς
ἐνδόξου δευτέρας αὐτοῦ παρουσίας.
|
Incipit cuiusdam partis |
|
αʹ Προίμιον τῆς ἀποκαλύψεως, καὶ ὅτι δι᾽ ἀγγέλου αὐτῷ δέδοται.
|
Incipit |
|
αʹ Προιμιον της Αποκαλυψεως· και οτι δι᾽ αγγελου αυτω δεδοται:
|
Incipit |
|
αʹ Προίμιον τῆς ἀποκαλύψεως· καὶ ὅτι δι᾽ ἀγγέλου αὐτῷ δέδοται.
|
Incipit |
|
Αʹ. Προιμιον της Αποκαλυψεως. και οτι δι’ αγγελου αυτω δεδοται.
|
Incipit |
|
αʹ. προοιμιον Αποκαλυψεως και οτι δι’ αγγελου αυτω διδοτ[αι] (διδοται).
|
Incipit |
|
αʹ. Προοιμιον της Αποκαλυψεως· και οτι δι’ αγγελου αυτω διδοται.
|
Incipit |
|
αʹ. Τοῦ Δαυὶδ λέγοντος, ψαλμὸς λβ· Τῷ λόγῳ τοῦ Κυρίου οἱ οὐρανοὶ
|
Incipit |
|
ΑΑΠΤΟΣ ΣΥ ΠΕΛΕΙΣ ΗΤΟΙ ΑΨΑΥΣΤΟΣ
|
Incipit |
|
ΑΑΣΑΙ ΚΟΡΕΣΑΙ ΚΑΘΥΠΝΩΣΑΙ ΒΛΑΨΑΙ
|
Incipit |
|
ἀβλαβὴς ἡ ψυχή
|
Desinit |
|
ἀβλαβὴς ἡ ψυχή
|
Desinit |
|
ἀβρότονον, ἀψίνθιον, λεγόμενον μεμτινή
|
Incipit |
|
Ἀβροχίτων δ'ὁ φύλαξ θηρόζυγε καμψιμέτωπε
|
Incipit |
|
Ἀβροχίτων δὸς φύλαξ θηρόζυγε καμψιμέτωπε
|
Incipit |
|
ΑΒΡΩΤΟΝΟΝ ΠΑΡΟΜΟΙΟΝ ΑΨΙΝΘΙΟΥ ΤΟΥΤΟ ΣΤΕΙΝΟΤΙΚΟΝ. ΑΓΑΡΙΚΟΝ ΡΙΖΑ ΕΣΤΙΝ Η ΕΠΙΦΥΣΙΣ ΠΡΕΜΝΟΥ
|
Incipit |
|
Ἄγαν αἰδέσιμον ἡμῖν ὁ δαψιλὴς ἑστιάτωρ Χριστὸς
|
Incipit |
|
Ἄγαν αἰδέσιμον τράπεζαν παρέθηκεν ἡμῖν ὁ δαψιλὴς ἐσθιάτωρ… Ἐκ τοῦ ἀρτίως
|
Incipit |
|
Ἄγαν αἰδέσιμος ὁ δαψιλὴς ἑστιάτωρ
|
Incipit |
|
Ἀγαπᾷν τὸν Θεὸν ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς αὐτοῦ, καὶ τῆς δυνάμεως, καὶ φυλάσσειν τὰς ἐντολὰς αὑτοῦ, καὶ τὸν πλησίον ἀγαπᾷν, ὡς ἑαυτὸν
|
Incipit |
|
ΑΓΑΠΗΤΕ, ΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΠΡΟΒΕΒΗΚΟΤΑΣ ΒΛΕΨΗ ΑΜΕΛΟΥΝΤΑΣ
|
Incipit |
|
ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΧΕΝΟΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΞΟΝ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΕΓΕΝΕΤΟ ΕΝ ΤΑΙΣ ΗΜΕΡΑΙΣ ΗΜΩΝ, ΕΦΑΝΗ ΜΕ ΤΩ ΑΜΑΡΤΩΛΩ ΚΑΙ ΑΛΑΧΙΣΤΩ ΑΝΤΩΝΙΩ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΟΣΑ ΕΓΝΩΡΙΣΑ
|
Incipit |
|
Αγαπητοι, αψευδης ο θεος ο δια του προφητου λεγων
|
Incipit |
|
Ἀγαπητοί, ἐγένετο τὸν ὅσιον πατέρα Θεόδωρον ἐν ἀσθενείᾳ περιπέσοντα μεταπέμψασθαί με
|
Incipit |
|
Ἀγαπητοί, εἰ καθημένων ἡμῶν ἔπεμψεν ὁ βασιλεύς τινα
|
Incipit |
|
̓Αγάπιος τῷ σοφωτάτῳ διδασκάλῳ τῷ ἐν τῷ Πατμίῳ σχολῆς Κυρίῳ μακαρίῳ τὸν ἐκ ψυχῆς μέσις ἀφελφικὸν ἀσπασμόν
|
Titulus initialis |
|
Ἄγγελος λέγεται κατὰ ἀναγγέλειν;
\
Ψαλτῆριον δὲ λέγεται ὅτι ψάλλε καὶ τήρη[
|
Incipit |
|
ἄγγελος ψυχῇ δαίμων
|
Desinit |
|
Αγιασον σου την ψυχην, ανθρωπε. αγιασον σου το στομα αει τη μνημη του θεου.
|
Incipit |
|
ἅγιε ἄγγελε ὁ ἐφεστὼς τῆς ἀθλίας μου ψυχῆς
|
Incipit |
|
Ἅγιε ἄγγελε τοῦ κυρίου ἡμῶν ἰησοῦ χριστοῦ ὁ παραδοθείς μοι φύλαξ ἐκ θεοῦ τῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
Ἅγιέ μοι αὐθέντα, παντοίως ἡμᾶς κατεγλύκανας, καὶ τοῖς μὲν γράμμασι παρεμυθήσω τὸν πόθον, ὃν ἡ τῆς σῆς ὄψεως
|
Incipit |
|
Ἀγιώτατε πάπα καὶ ἐν κυρίῳ ἀγαπητὲ ἀδελφὲ ψυχῆς
|
Incipit |
|
Ἁγιώτατε πάπα, καὶ ἐν κυρίῳ ἀγαπητὲ ἀδελφέ. Ψυχῆς ἔνδειγμα θεολήπτου τὴν ἑνοποιὸν
|
Incipit |
|
Ἁγνίας καὶ Εὐβουλίδης ἦσαν ἀνεψιοί. τούτων
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἀδὰμ ὁ πρῶτος ἄνθρωπος γενόμενος ἐτῶν σλʹ γεννᾷ τὸν Σήθ, καὶ ἐπέζησεν ἔτη ψʹ· ὁμοῦ ἔζησεν ἔτη ϡλʹ
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί μου ὀψοποιοί, σήμερον γὰρ πρὸς ἡμᾶς
|
Incipit |
|
Ἀδελφός τις ἐπεθύμει ἰδεῖν ψυχὴν ἁμαρτωλοῦ
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΙΣ ΕΠΕΘΥΜΙ ΝΑ ΕΙΔΗ ΨΥΧΗΝ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΥ ΠΩΣ ΕΥΓΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΩΜΑ
|
Incipit |
|
ΑΔΗ ΣΚΟΤΙΝΗ ΥΠΟΧΩΡΗΣΟΝ ΤΩ ΕΩΣΦΟΡΩ ΣΥΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΘΕΙΑ ΕΚΛΑΜΨΑΝΤΙ
|
Incipit |
|
Ἀδυάτος ἀνεψιός
|
Incipit |
|
Ἀεικινησία ψυχῆς
|
Incipit |
|
ΑΕΤΙΟΥ ΠΕΡΙ ΚΩΝΩΠΩΝ ΚΑΙ ΜΥΩΝ ΚΑΙ ΨΥΛΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἀετὸς μὲν πτέρυξιν εἰς ὕψος αἰρούμενος
|
Incipit |
|
Ἀθανασίου πατριάρχου Ἀντιοχείας, Εἰς τὴν ἀνακομιδὴν τοῦ λειψάνου τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Χριστοδούλου τοῦ νέου
|
Titulus initialis |
|
ΑΙ ΑΝΤΙΔΟΤΟΙ ΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΤΟΝ ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΝ ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΗ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ. ΟΡΙΒΑΣΙΟΥ
|
Titulus initialis |
|
αι παρ’ αυτοις ευρισκονται ψηφοι.
|
Desinit |
|
Αἵ ῥα θεηγορίην γράψαν χέρες, αἳ θυέεσσι
|
Incipit |
|
Αἱ τῶν θείων πανηγύρεων ἐλλάμψεις ἀειφώτους τὰς ἀκτῖνας ἔχουσαι
|
Incipit |
|
Αἶα ἡ γῆ δίφθογγος, ἔα δὲ άντὶ τοῦ καταλίμπανε ψιλόν
|
Incipit |
|
Αἴγλῃ τριφεγγεῖ τὸν νοῦν λελαμπρυσμένος
ἤστραψας κόσμῳ βροντήσας ἀριδήλως
τρανῶν τε τὴν σάρκωσιν τοῦ θείου Λόγου,
ὦ Θεολόγε, γόνε βροντῆς, ἐνθέως.
|
Textus |
|
ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ Η ΤΗΛΗ, ΑΨΕΥΔΕΣ ΓΛΥΚΥ, ΑΝΔΡΙΟΝ ΜΑΛΑΘΡΟΝ
|
Incipit |
|
ΑΙΜΑΤΑ ΔΕ ΥΠΟ ΨΥΧΗΝ ΕΣΘΙΕΙ
|
Incipit |
|
αινει η ψυχη μου τον κυριον αινεσω.
|
Desinit |
|
Αἱρετικός ἐστιν, ὁ τὸ ψεῦδος τῆς ἀληθείας ἐν πίστει προτιμῶν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΑΙΡΩ ΤΟ ΥΨΩ
|
Incipit |
|
Αἶψα δ' ὁγ' ἀντιθέην κούρην βάλε, τῆς δὲ διαπρό
|
Incipit |
|
Ἀκεψιμᾶς κατὰ τὸν αὐτὸν γέγονε χρόνον
|
Incipit |
|
Ἀκήκοά σε κακῶς τοὺς εὐεργετήσαντας φίλους ἀμείψασθαι
|
Incipit |
|
Ἄκμων, ἄκμονος, διὰ τὸ ἔχειν δύο σύμφωνα ἐν συλλήψει τὸ
|
Incipit |
|
Ἀκολουθία εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν γλυκύτατον καὶ ὡραιότατον, ἡ λεγομένη νήψεως καί νίψεως, νοὸς δηλαδὴ καὶ ἁμαρτημάτων, φέρουσα συνεχῶς τὸ φρικτὸν μὲν τοῖς δαίμοσιν ὅνομα τοῦ Ἰησοῦ, ἡμῖν δὲ γλυκύτατον
|
Titulus initialis |
|
Ακολουθια της αγιας μεταληψεως μετα τον στιχον λεγομεν το βασιλευ ουρανιε […] κατα αλφαβητον.
|
Titulus initialis |
|
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΝΕΙΛΟΥ ΤΟΥ ΑΘΩΝΙΤΟΥ ; ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΟΨΕΩΝ ΤΟΥ ΑΓ. ΝΕΙΛΟΥ ΤΟΥ ΑΘΩΝΙΤΟΥ, ΤΟΥ ΜΥΡΟΒΛΗΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΨΑΛΛΟΜΕΝΗ ΕΠΙ ΚΑΤΕΥΟΔΩΣΕΙ ΚΑΙ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΗΜΩΝ ...
|
Titulus initialis |
|
ἀκολουθία ψαλλομένη ἐπὶ κατευωδώσει καὶ συμμαχίᾳ στρατοῦ, εἴς τε τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησὸν Χρίστον, τὴν ὑπεράγιον Θεοτοκόν, τοὺς ἀσωμάτους, τοὺς ἀποστόλους, καὶ εἰς τοὺς μάρτυρας
|
Titulus initialis |
|
ΑΚΟΡΟΝ ΟΥΤΖ., ΕΙΣ ΨΩΡΑΝ ΔΟΚΙΜΟΝ
|
Incipit |
|
Ἄκουε ψυχὴ λογικὴ
|
Incipit |
|
ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΑΔΕΛΦΑΙΣ ΚΑΙ ΜΗΤΕΡΑΙΣ ΛΟΓΟΝ ΩΦΕΛΗΜΟΝ ΠΕΡΙ ΤΑΙΣ ΨΥΧΑΙΣ ΗΜΩΝ ΔΙΟΤΙ ΩΣΠΕΡ ΤΡΕΦΗ ΤΟ ΚΟΡΜΙ ΤΟ ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΣΙ
|
Incipit |
|
Ἀκούσετε ἀδελφὲς καὶ μ(ητέ)ρες λόγον ὠφέλημον διὰ ταῖς ψυχαῖς ἡμὸν διότι ὥσπερ θρέφη τὸ κορμὴ τὸ ψωμὶ καὶ τὸ κρασὶ
|
Incipit |
|
Ἀκούσωμεν δὲ περὶ τούτου καὶ ψυχωφελοῦς διηγήσεως
|
Incipit |
|
ἀκριβῶς ἐσόμεθα καὶ ταύτην τὴν ἡλιακὴν ἔκλειψιν
|
Desinit |
|
ἀκτήμων μοναχὸς ἀετὸς ὑψιλέτης
|
Incipit |
|
Ἀλαλάξατε, ὑψώσατε τὴν φωνἠν
|
Incipit |
|
ἄλειψαί σου τὴν κεφαλὴν
|
Incipit |
|
Ἀλέξανδρος δὲ ὁ μοναχὸς ἱστορεῖ τὴν ὕψωσιν εἶναι διὰ τὸ ἀποσταλῆναι
|
Incipit |
|
Ἀλεξιακὴ κρύψις, ἡλίου δύσις
|
Desinit |
|
Ἀληθὴς ἱστορία περὶ τῆς γεγονυίας ταραχῆς καὶ συγχύσεως ἀναμεταξὺ τῶν ἐθνικῶν ἐν τῷ ´
αψγ΄ [1703] ἔτει ἀπὸ Χ(ριστο)ῦ κατὰ μῆνα Ἰούλιον καὶ Αὔγουστον
|
Titulus initialis |
|
Ἄλκιμος ἐσσ' ἵνα καὶ ὑψογόνων
|
Incipit |
|
ἀλλ᾽ ὅτε τεθλιμμένην ψυχὴν ἐλευθερώσει. Τῷ δὲ θεῷ…
|
Desinit |
|
ἀλλ' ἀποψηφισάμενοι τοιούτοις ἡμῖν χρῆσθε πολίταις οἵοισπερ ἐν τῷ πρόσθεν χρόνῳ
|
Desinit |
|
Ἀλλ' ἵνα δαψιλέστερα τὰ ῥεύματα ἔχοιμεν καθὰ ἀπορίαι
|
Incipit |
|
ἀλλ’ ἡμῖν ἄρα τοῖς ὀψὲ τῶν χρόνων νῦν εἷναι πειρωμένοις τοῦ βίου
|
Incipit |
|
Ἀλλ’ οὐχ ωσαύτως, νὴ τὴν καλλίστην μοι ψυχὴν Μιχαήλ
|
Incipit |
|
αλλ’ ω θειοτατη και ιερα τελετη τα περικειμενα σοι συμβολικως αμφιεσματα, των αινιγματων αποκαλυψαμενη, τηλαυγως ημιν αναδειχθητι και τας νοερας ημων οψεις ενιαιου και απερικαλυπτου φωτος αποπληρωσον.
|
Textus |
|
ΑΛΛΑ ΓΕ ΔΗ ΛΕΚΤΕΟΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΟΥ ΚΑΝΩΒΟΥ ΑΣΤΕΡΟΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ
|
Incipit |
|
ἀλλὰ καὶ γόνυ κάμψει αὐτῷ ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων ὅτι Κύριος... εἰς δόξαν Θεοῦ πατρός· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΑΛΛΑ ΚΑΙΡΟΣ ΕΣΤΙΝ ΕΠΙΣΚΕΨΑΣΘΑΙ
|
Incipit |
|
ἀλλὰ κατὰ τὸν ψαλμῳδὸν ἀνορθωθῆναι εἰς τέλος· χάριτι...
|
Desinit |
|
Ἀλλὰ μηδεὶς ὑπολαμβανέτω, παντελὼς ἄψυχον εἶναι τὴν γονήν
|
Incipit |
|
Ἀλλὰ στήσαντες τὸν λόγον, ἀγαπητοί, δόξαν ἀναπέμψωμεν τῷ Πατρὶ...
|
Desinit |
|
ἀλλὰ τὴν ψυχὴν ἐν τῷ τῶν δικαίων ζῇς καταλόγῳ ἐν οὐρανοῖς, εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ ἐν Κυρίῳ σοι ὁ μισθός· "Δίκαιοι γὰρ εἰς τὸν αἰῶνα ζῶσι, καὶ ἐν Κυρίῳ ὁ μισθὸς αὐτῶν" καὶ τὰ ἑξῆς τὸ σολωμόντειον φησὶν ἔπος. Διὸ, σώζοις καὶ φυλάττοις ἡμᾶς [οὐραν]όθεν, ταῖς εὐχαῖς σου, τῶν ἐπερχομένων ἀνιαρῶν ἀνωτέρους· ἀμήν
|
Desinit |
|
ΑΛΛΗ ΑΠΟ ΤΟΥ ΓΝΩΣΤΙΚΟΝ ΚΑΙ ΝΟΗΤΟΝ ΕΙΝΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ
|
Titulus initialis |
|
ΑΛΛΗ ΣΥΝΟΨΙΣ ΤΩΝ ΟΥΡΩΝ ΣΑΦΕΣΤΑΤΗ
|
Titulus initialis |
|
Ἀλληλούϊα καὶ [οὗτος ὁ ψ]αλμὸς εὐχαριστήριος ρι'
|
Titulus initialis |
|
Ἄλλοι μὲν ἄλλα τῶν ψαλμῶν λόγων εἴδη
|
Incipit |
|
Ἄλλος δέ τις τῶν πατέρων ἀπεκαλύφθη ταῦτα ἀναβλέψας
|
Incipit |
|
Ἄλλος ἐρωτηθεὶς τί ἐστιν φίλος εἶπεν, μία ψυχὴ ἐν δυσὶ σώμασιν
|
Incipit |
|
ἁμαρτήα (sic), ἁμαρτωλός. τὸ α πρὸ τοῦ ν ψιλοῦται
|
Incipit |
|
Ἀμάφεκ βαθμῶν, ἐδαψηλεύσατο δι' ἡμῶν ἐφρόντιζε περὶ ἡμῶν
|
Incipit |
|
ΑΜΩΜΟΣ ; ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΕΣΠΟΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΩΝ ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΑΜΩΜΟΣ ΨΑΛΛΟΜΕΝΟΣ ΕΙΣ ΚΟΙΜΗΘΕΝΤΕΣ ΚΑΛΛΩΠΙΣΘΕΙΣ
|
Titulus initialis |
|
ἂν ἐπισκέψω φυλακαῖς καὶ νόσους ἠσχυμμένους ξένους
|
Incipit |
|
ΑΝ ΠΕΤΑΣΘΗΣ ΑΗ ΥΨΩΘΗΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΠΤΕΡΟΙΣ ΤΗΣ ΤΥΧΗΣ
|
Incipit |
|
Ἀναβαίνω εἰς τὸν οὐρανόν, ἔνθα καὶ ὑμεῖς μέλλετε ἀνιέναι. Ταῦτα πάντα συγγραψάμενος καὶ αὐτὸς ἐτέλεσε τὴν ἑαυτοῦ γραφήν, ἕνα σκοπὸν ἔχων σὺν τοῖς ἄλλοις εὐαγγελισταῖς τοῦ διδάξαι ὅτι ἐκ ταύτης τῆς καταστάσεως ἐπὶ τὴν μέλλουσαν δεῖ ἀφορᾶν, πρὸς ἣν ἀφορᾷ πᾶσα ἡ θεόπνευστος γραφή, Παλαιά τε καὶ Καινὴ Διαθήκη.
|
Desinit |
|
ἀναβλέψας Ἀβραὰμ τοῖς ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ
|
Incipit |
|
ἀνάγνωθι δ’ αὐτοῖς τοὺς νόμους καὶ τοὺς ὅρκους καὶ τὴν γραφήν· καὶ τούτων μεμνημένοι ψηφιοῦνται τὰ δίκαια
|
Desinit |
|
ΑΝΑΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΨΑΛΛΟΜΕΝΟΣ ΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ ΕΙΣ ΤΟ: ΟΙ ΜΟΙ ΜΕΛΑΙΝΑ ΨΥΧΗ
|
Titulus initialis |
|
Ἀναγράφω τὸ ἐπὶ στήλης γράψαι
|
Incipit |
|
Ἀναισθησία ἐστιν νέκρωσις ψυχῆς καὶ νοὸς θάνατος
|
Incipit |
|
Ἀνακηρύττει σου τὴν ἱερὰν καὶ μεγάλην ψυχήν
|
Incipit |
|
Ἀναλήψεως τὸ εὐαγγέλιον συνεγράψατο, (Πέτρος δὲ) ὁ ἀπόστολος ὑφηγήσατο, ὃν καὶ υἱὸν ὀνομάζει (ἐν τῇ ἐπιστολῇ) αὐτοῦ, λέγων «Ἀσπάζεται ὑμᾶς Μᾶρκος ὁ υἱός.»
|
Textus |
|
ἄναξ ἄναρχε υἱὲ, θεοῦ λόγε, σκέπε, φρούρει, φύλαττε τὸν γράψαντα τὴν δέλτον ταύτην.
|
Textus |
|
ἀναπέμψωμεν · τῷ πατρὶ καὶ ...
|
Desinit |
|
Ἀναστασίου μοναχοῦ καὶ πρεσβυτέρου ἁγίου ὄρους Σινᾶ, ὁμιλία λεχθεῖσα τῇ ἁγίᾳ παρασκευῇ εἰς τὸ πάθος τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἑρμηνεία εἰς τὸν δύετερον ψαλμόν
|
Titulus initialis |
|
Ἀνατολίου τὴν ἡλίου δίκην λάμψασαν πολιτείαν
|
Incipit |
|
Ἀνατομικὰς ἐγχειρήσεις ἔγραψα μὲν καὶ
|
Incipit |
|
ανατρεπων την των ψευδοδιδασκαλων ψευδολογιαν.
|
Desinit |
|
Ἀναφανεὶς ἐν τῷ ὕψει
|
Incipit |
|
ἀναφέρεις τὰς περατώσεις τῆς ψυχῆς ἐπὶ τὴν ἀκρότητα
|
Desinit |
|
ἀναψηλαφήσ]ας καὶ εὐρών
|
Incipit |
|
ἀναψύχην ἕλκουσαι
|
Desinit |
|
Ἀνδρέας ἔγραψεν, ὁ ὑμέτερος δοῦλος· εὔχεσθε κἀμοί ἀδελφοὶ καὶ πατέρες· διὰ τὸν κύριον παρακαλῶ.
|
Textus |
|
Ἀνδρέου ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας Ἑρμηνεία εἰς τὴν Ἀποκάλυψιν τοῦ Ἰωάννου τοῦ θεολόγου
|
Titulus initialis |
|
Ανδρεου αρχιεπισκοπου Καισαρειας Καππαδοκιας· κυριω μου αδελφω και συλλειτουργω: περι της Αποκαλυψεως του θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
Ανδρεου αρχιεπισκοπου Καισαρειας της Καππαδοκιας· ερμηνεια εις την Αποκαλυψιν του αγιου αποστολου Ιωαννου του θεολογου.
|
Titulus finalis |
|
Ανδρεου επισκοπου Καισαρειας εκ του εις την του θεολογου Αποκαλυψιν υπομνηματος περι το προοιμιον του συνταγματος φησιν.
|
Titulus initialis |
|
ἀνδρίαντος τινὸς ἀψύχου εὐτό[νως
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Ἀνδρὸς τὰ θεῖα ὑψηλοτάτου ἀπὸ τῶν οὐρανῶν φθεγγομένου
|
Incipit |
|
Ἀνέγνωμέν σου τὴν ἐπιστολήν, ἁγιώτατε πάπα, καὶ κατενοήσαμεν ἐξ αὐτῆς τὸ ὕψος τῆς διανοίας σου
|
Incipit |
|
Ἀνέγνων σου τὴ πρὸς τὸν πρωτοψάλτην
|
Incipit |
|
ΑΝΕΓΡΑΨΑΝ ΔΕ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΙ
|
Incipit |
|
ανεγραψεν. αυτη μεν ουν η των υποτεταγμενων κανονων υποθεσις.
|
Incipit abruptus |
|
ἀνέδραμες καὶ ὑψώ[θης
|
Desinit |
|
Ἀνεζωπύρησεν ἀνεκτήσατο τὴν ψυχήν
|
Incipit |
|
Ἀνεζωπύρησεν ἀνεκτήσατο τὴν ψυχήν
|
Incipit |
|
Ἀνεζωπύρησεν ἀνεκτήσατο τὴν ψυχήν
|
Incipit |
|
ἀνεῖλε μαχαίρᾳ, δεύτερον μάρτυρα μετὰ Στέφανον τῷ δεσπότῃ Χριστῷ παραπέμψας· ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΑΝΕΠΙΓΡΑΦΟΝ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΜΦΑΝΙΣΕΩΝ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ ΚΑΙ ΠΡΟ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ
|
Titulus initialis |
|
Ἀνεπίγραφος καὶ οὗτος ὁ ψαλμὸς παρ' Ἑβραίοις
|
Incipit |
|
Ανετεθη εν...το παρον τετραευαγγελον...τω μηνι Μαιω, τη ηʹ ινδ. ετους ...χαριν μνημης των αυτου συγγενων, ων και τα ονοματα εισι ταυτα. μνησθητι κυριε την ψυχην του δουλου σου Νικητα και Ματρονης αχ (μοναχης )... Αλεξιου...και αναπαυσον αυτους.
|
Textus |
|
Ἀνέτειλεν μετὰ τὴν ἀνάληψιν
|
Incipit |
|
Ἀνέτειλεν μετὰ τὴν ἀνάληψιν Κυρίου
|
Incipit |
|
Ἀνέτειλεν μετὰ τὴν ἀνάληψιν Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ πρὸς τὸν ἴδιον πατέρα
|
Incipit |
|
Ἀνέτειλεν μετὰ τὴν ἀνάληψιν τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ πρὸς τὸν ἴδιον πατέρα
|
Incipit |
|
ἄνευ δὲ τοῦ πιστεύειν οὔτε πυνθανομένοις οὔτε λόγον ἀποδιδοῦσι συνοίσει, ὥσπερ οὐδὲ τοῖς ἄνευ πτερῶν ἀπὸ τῶν ὑψηλοτάτων τοὺς ἀετοὺς μιμουμένοις
|
Desinit |
|
Ἀνθ' ὅτου μήτε ψαλμόν
|
Incipit |
|
Ἀνθ' ὅτου μήτε ψαλμόν
|
Incipit |
|
Ἀνθ' ὅτου μήτε ψαλμόν
|
Incipit |
|
Ἄνθεα δρεψάμενος καθάπερ λειμῶνος ἀΰλου
|
Incipit |
|
Ἀνθέξεται ἀντιλήψεται
|
Incipit |
|
Ἀνθέξεται ἀντιλήψεται
|
Incipit |
|
ανθρακιαν κειμενην, και οψαριον επικειμενον
|
Desinit abruptus |
|
Ἄνθρωπός τις βουλόμενος μαθεῖν ὁποία ἐστὶν ἡ τῆς ψυχῆς οὐσία
|
Incipit |
|
ΑΝΟΙΞΩ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΒΙΒΛΟΝ ΕΜΨΥΧΟΝ
|
Incipit |
|
Ἀντεπεσταλμένα πρὸς τὸν πέμψαντα τοὺς Ἀκινδύνου λόγους. Ἔλεγχος τῆς Ἀκινδύνου ψευδογραφίας καὶ δυσσεβείας ἀπὸ τῶν γεγενημένων συνόδων καὶ τοῦ μετ' αὐτὰς συνοδικοῦ τόμου
|
Titulus initialis |
|
ἀντέχωμεν γενναίως πρὸς τὰ ἐπαγόμενα, εὐχαριστοῦντες ὑπὲρ πάντων τῷ φιλανθρώπῳ Θεῷ καὶ τὴν παρ ̓ αὐτοῦ ἀναμένοντες ἀντίληψιν· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἀπολαῦσαι χάριτι...
|
Desinit |
|
ἀντὶ ψυχῆς τὸ σῶμα ζῳοποιεῖν
|
Desinit |
|
Ἀντιβολῶ σε τὸν μεγαλόψυχον
|
Incipit |
|
ἀντιγράψαι ἡμῖν καταξίωσον...
|
Desinit |
|
ΑΝΤΙΔΟΤΟΣ Η ΞΗΡΟΣ ΔΙΟΣΠΟΛΙΤΗΣ ... ΤΟΙΣ ΨΥΧΡΑΝ ΔΙΑΘΕΣΙΝ ΕΝ ΤΩ ΣΤΟΜΑΧΩ ΚΕΚΤΗΜΕΝΟΙΣ
|
Desinit |
|
ΑΝΤΙΔΟΤΟΣ ΠΕΡΣΙΚΗ ΔΙΔΟΤΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥ ΧΑΡΙΤΙ ΕΙΣ ΤΑΣ ΨΥΧΡΑΣ ΔΙΑΘΗΣΕΙΣ
|
Incipit |
|
Ἀντίδοτος Περσικὴ, δίδοται Χριστοῦ χάρητι εἰς τὰς ψυχρὰς διαθέσεις τοῦ στομάχου
|
Incipit |
|
Ἀντίδοτος Περσικὴ, δίδοται Χριστοῦ χάριτι εἰς τὰς ψυχρὰς διαθέσεις
|
Incipit |
|
Ἀντίληψίς μου κόρη
|
Incipit |
|
Ἀντιοχείας τῆς μεγάλης οὗτός ἐστιν οὗ μνημονεύει Παῦλος ἐν τῇ ἐπιστολῇ αὐτοῦ, λέγων «Συνεπέμψαμεν δὲ μετ’ αὐτοῦ τὸν ἀδελφὸν οὗ ὁ ἔπαινος ἐν τῷ εὐαγγελίῳ» [καὶ ἐν ἄλλῃ] «ἀσπάζεται ὑμᾶς Λουκᾶς ὁ ἰατρός.»
|
Textus |
|
Ἀντίρρησις τῶν ὧν συνεγράψατο Μανουὴλ ὁ τοῦ Kρήτης ἀνεψιός
|
Titulus initialis |
|
Ἀντίρρησις τῶν ὧν συνεγράψατο Μανουὴλ ὁ τοῦ Κρήτης ἀνεψιός
|
Titulus initialis |
|
Ἀντιρρητικὰ τοῦ λόγου ὃν ὁ Φώτιος κατὰ Λατίνων πρός τινα φιλόσοφον Εὐσέβιον ἔγραψε, οὗ ἡ ἐπιγραφή· περὶ τῆς τοῦ ἁγίου Πνεύματος μυσταγωγίας.
|
Titulus initialis |
|
Ἀντιρρητικὰ τοῦ λόγου ὃν ὁ Φώτιος κατὰ Λατίνων πρός τινα φιλόσοφον Εὐσέβιον ἔγραψε.
|
Titulus initialis |
|
ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΨΑΛΛΟΜΕΝΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΦΩΤΟΕΙΔΕΙΣ ΚΑΙ ΘΕΙΟΥΣ ΑΣΩΜΑΤΟΥΣ
|
Titulus initialis |
|
Ἀντμιδοτος περσική· δίδοται Χριστοῦ χάριτι εἰς τὰς ψυχρὰς διαθέσεις τοῦ στομάχου
|
Incipit |
|
ἄνω σύναψον εἰς Ἐδὲμ κοινὸν λάχος
|
Desinit |
|
Ἄνω ψυχῆς, ἄνθρωπε, τὰς κόρας ἔχε
|
Incipit |
|
Ἄνω ψυχῆς, ἄνθρωπε, τὰς κόρας ἔχε
|
Incipit |
|
Ἄνω, ἀμήτωρ, πῶς ἐσαρκώθης κάτω, / καὶ σὰρξ παχυνθεὶς πῶς ἀνυψώθης ἄνω; / Καὶ ταῦτα θαυμάζουσιν ἐκπεπληγμένοι / μήτηρ, μαθηταί, πᾶς ὁ πίστει σε βλέπων.
|
Textus |
|
ἄνωθεν καὶ τὴν παράκλησιν καταπέμψειεν. τοὺς ἐντυγχάνοντας παραιτοῦμαι ἐν οἷς ὁ τοῦ πανηγυρικοῦ λόγου νόμος ὑπερβολαῖς κατηνάγκασε χρήσασθαι
|
Desinit |
|
ἀξίνη ἔνδοξε ... ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν [
|
Desinit |
|
Ἄξιον αἰνεῖσθαι Διονύσιος, ὃς τάδ' ἔγραψεν ἀνθρώποις
|
Incipit |
|
Ἀπoκάλυψις μοι ἐστίν ἠ τῶν κρυπτῶν μυστηρίων δήλωσις, καταυγαζομένου τοῦ ηγεμονικοῦ
|
Incipit |
|
Ἅπαν μὲν τῶν πάντων οὐδὲν οὕτω πέφυκε πρὸς ἀρετῆς ἀνάληψιν
|
Incipit |
|
ΑΠΑΝΤΑ ΚΟΨΑΣ ΚΑΙ ΕΝΩΣΑΣ ΧΡΩ
|
Desinit |
|
ἀπεγραψάμεθα καὶ τῶν ἄλλων ὁμοίως
|
Desinit |
|
Ἀπεδεξάμην ὡς πρέπουσαν τῷ σεμνῷ σου βίῳ καὶ τῇ καθαρᾷ σου ψυχῇ τὴν περὶ τοῦ Ἄισματος τῶν Ἀισμάτων σπουδήν
|
Incipit |
|
ἀπεθέμεθα αὐτῆς τὸ ... λείψανον ἐν τάφῳ καινῳ ποιήσαντες κοπετὸν μέγαν ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Απηλθεν Ιουδας και απηρτησεν αυτον εν τω σχοινιω μετα το ριψαι αυτον τα αργυρια
|
Incipit |
|
Ἀπὸ δὲ τῆς Ῥώμης ἐπίσκοπον αὐτὸν ὁ Πέτρος χειροτονήσας εἰς Αἴγυπτον ἐκπέμπει, ἔνθα τὸ εὐαγγέλιον ὃ δὴ συνεγράψατο κηρύξας, ἐκκλησίαν τε πρώτην ἐν Ἀλεξανδρείᾳ ἱδρυσάμενος, καὶ τὰς ἱερὰς λειτουργίας ποιούμενος, τοὺς πρὸς τ[ῷ] μεσημβρινῷ κλίματι τὸν εὐσεβῆ τῆς εἰς Χριστὸν πίστεως λόγον κατηχήσας ἐφώτισεν.
|
Textus |
|
απο δε της Ρωμης επισκοπον αυτον ο Πετρος χειροτονησας εις την Αιγυπτον εκπεμπει, ενθα το ευαγγελιον ο δη συνεγραψατο κηρυξας, εκκλησιας τε πρωτον επ’ αυτης Αλεξανδρειας ιδρυσαμενος, και τας ιερας λειτουργιας ποιουμενος, της προς τω μεσημβρινω κλιματι θεσεως, ενθα τον ευσεβη λαον κατηχησας εφωτισεν.
|
Textus |
|
ἀπὸ δὲ τῆς Ῥώμης ἐπίσκοπον αὐτὸν χειροτονήσας. εἰς τὴν Αἴγυπτον ἐκπέμπει. ἔνθα δὴ καὶ τὸ εὐαγγέλιον ὃ δὴ συνεγράψατο κηρύξας· ἐκκλησίας τε πρῶτον ἐπ' αὐτῆς Ἀλεξανδρείας
|
Incipit |
|
ἀπὸ Θεοῦ ἐξ ὄρους ὑψηλοῦ
|
Incipit |
|
Ἀπὸ θλίψεως εἰς χαρὰν ἔρχῃ
|
Incipit |
|
απο κτισεως κοσμου ετους ͵ϛϡκγʹ
ετη ϛʹ θεου προς κολασιν
ζωης ετη κηʹ
μνησθητι κυριε την ψυχην του δουλου σου
Δημητριου Στραβοποδος, του δεδοκοτος τιμιον τουτο βιβλιον.
|
Textus |
|
ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας δόξαν ἀναπέμψωμεν, τῷ Κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστῷ, ὅτι αὐτοῦ ἐστιν ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ἀπὸ τὴν τοιαύτην αἰτίαν γίνεται ἡ κατάκρισις καὶ ἡ ἀπώλεια τῆς ψυχῆς
|
Desinit |
|
Ἀπὸ τῆς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ ἀναλήψεως
|
Incipit |
|
ΑΠΟ ΤΟΥ ΕΠΩ Ο ΜΕΛΛΩΝ ΕΨΩ
|
Desinit |
|
ΑΠΟ ΨΥΧΗΣ ΣΤΕΝΑΞΩΜΕΝ ΚΛΑΥΣΩΜΕΝ ΕΚ ΚΑΡΔΙΑΣ
|
Incipit |
|
ἀποδεικνύει ἀργειν τὸ γεγενῆσθαι λοιπὸν τὴν περιτομὴν· καὶ τοὺς θέλοντας αὐτοὺς ἀπατῆσαι καταμεμψάμενος.
καὶ εἰπὼν ἐχθροὺς αὐτοὺς εἶναι τοῦ Χριστοῦ. ἀποδέχεται Φιλιππησίους διὰ τὴν πρὸς αὐτὸν τῆς κοινωνίας δόσιν· καὶ προτρεψάμενος πάλιν εἰς τὰ ἥθη αὐτοῦ· οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Ἀποδεικνὺς τὰ κατὰ τὴν ὄψιν παραμυθίας
|
Incipit |
|
ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥ ΓΝΩΣΤΙΚΟΝ ΚΑΙ ΝΟΗΤΟΝ ΕΙΝΑΙ
|
Titulus initialis |
|
ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥ ΓΝΩΣΤΟΝ ΚΑΙ ΝΟΗΤΟΝ ΕΙΝΑΙ
|
Titulus initialis |
|
ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ ΣΑΦΗΣ ΚΑΙ ΠΑΝΥ ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΑΠΟ ΤΟΥ ΓΝΩΣΤΟΝ ΚΑΙ ΝΟΗΤΟΝ ΕΙΝΑΙ
|
Titulus initialis |
|
ἀπὸδέχεται Φιλιππησίους δια τὴν πρὸς αὐτὸν τῆς κοινωνίας δόσιν, καὶ
πρὸτρεψάμενος πάλιν εἰς τὰ ἤθη αὐτοὺς,
τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ἀποδέχεται Φιλιππησίους διὰ τὴν πρὸς αὐτοὺς δόσιν τῆς κοινωνίας· καὶ προτρεψάμενος εἰς τὰ ἔθνη. τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν·
|
Desinit |
|
ἀποδέχεται Φιλιππησίους, διὰ τὴν πρὸς αὐτὸν τῆς κοινωνίας δόσιν, καὶ προτρεψάμενος πάλιν εἰς τὰ ἤθη αὐτοῦ, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Ἀποθνήσκοντι ὁ ἄρχων ἐξαίφνης ἐν τῇ Νικομηδείᾳ ἐπέτρεψε τῇ συμβίῳ αὐτοῦ
|
Incipit |
|
Ἀποθνήσκων ὁ ἄρχων ἐξαίφνης ἐν τῇ Νικομηδείᾳ ἐπέτρεψε τῇ συμβίῳ αὐτοῦ
|
Incipit |
|
Αποκ[α]λ[υ]ψις (Αποκαλυψις) του α[γιου?] (αγιου) και πα[ρθενου?] (παρθενου) αποστολου Ιωαννου του θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαληψις (Αποκαλυψις) του αγιου Ιωαννου του θεολογου ευλογισον (ευλογησον) δεσποτα.
|
Textus cuiusdam partis |
|
Αποκαλυψ(ις) Ιωαννου του θεολογου ην εν Πατμω τη νισω εθεασατο
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψης του αγιου Ιωαννου του θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
ἀποκάλυψιν ἐδέξαντο
|
Desinit |
|
ἀποκάλυψιν πεπονημένων θεαρέστως, σύνοψις σχολικὴ· παρατεθεῖσα ὑπὸ Ἀρέθα ἀναξίου ἐπισκόπου Καισαρίας Καππαδοκίας.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις
|
Titulus finalis |
|
αποκαλυψις αληθης ενθυμησεων, εαν μετα πιστεως πραττηται:
|
Titulus initialis |
|
Ἀποκάλυψις Βαρούχ, ὃς ἔστη ἐπὶ ποταμοῦ Γὲλ κλαίων...
|
Titulus initialis |
|
Ἁποκάλυψις εἶναι ἡ φανέρωσις τῶν κεκρυμμένων μυστηρίων
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις εστιν η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις καταυγαζομενου του ηγεμονικου της ψυχης ειτε δια θειων ονειρατων· ειτε καθ’ υπαρ εκ θειας ελλαμψεως.
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις εστιν η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις καταυγαζομενου του ηγεμονικου.
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις εστιν. η των κρυπτων
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις η των κρυπτων μυστ[η]ριων δηλωσις καταυγαζομενου του ηγεμονικου.
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις καταυγαζομενου ηγεμονικου. το εδωκεν ανθρωπινωτερον.
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις καταυγαζομενου του ηγεμονικου.
|
Incipit |
|
ἀποκάλυψις ἡ τῶν κρυπτῶν μυστηρίων δήλωσις καταυγαζομένου τοῦ ἡγημονικοῦ (sic, lege ἡγεμονικοῦ).
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις, καταυγαζομενου του ηγεμονικου:
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις. καταυγαζομενου […] εδωκεν ανθρωπινοτερον.
|
Incipit |
|
αποκαλυψις η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις· καταυγαζομενου του ηγεμονικου·
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις Ιησου Χριστου, ην εδωκεν αυτω ο θεος δειξαι τοις δουλοις αυτου, α δει γενεσθαι εν ταχει.
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις Ιησου Χριστου, ην εδωκεν ο θεος αυτω· ωσει ελεγεν· η παρουσα αποκαλυψις δεδοται μεν παρα του πατρος τω υιω, δεδοται δε παρα του υιου ημιν τοις δουλοις αυτου […].
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις Ιωαννου καλειται, επειδη και αυτην την αποκαλυψιν εωρακεν αυτος Ιωαννης εν νησω καλουμενη Πατμω.
|
Incipit |
|
Ἀποκάλυψις Ἰωάννου του ἀποστόλou καὶ εὐαγγελιστοῦ·
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις Ιωαννου του αποστολου και
ευαγγελιστου.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις Ιωαννου του θεολογου
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις Ιωαννου του θεολογου ην εν Πατμω τη νησω εθεασατο.
|
Titulus initialis |
|
Ἀποκάλυψις Ἰωάννου τοῦ θεολόγου καὶ εὐαγγελιστοῦ, ἣν ἐν Πάτμω τῆ νήσω ἐθεάσατο.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις Ιωαννου του θεολογου και ευαγγελιστου.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις Ιωαννου του θεολογου:
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις Ιωαννου του θεολογου:
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις Ιωαννου του θεολογου:
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις Ιωαννου του θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις Ιωαννου του θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις Ιωαννου του θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις Ιωαννου του θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις Ιωαννου του θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις Ιωαννου του θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις Ιωαννου του θεολογου·
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις Ιωαννου του θεολογου· ην ιδεν (ειδεν) εν τη νησω Πατμω: εις την (?) υποθεσιν (?) συγχωρησον.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις Ιωαννου.
|
Titulus finalis |
|
Αποκαλυψις μεν εστιν η των κρυπτων
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις μεν εστιν η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις καταυγαζομενου του ηγεμονικου ειτε δια θειων ονειρατων ειτε καθ’ υπαρ εκ θειας αποκαλυψεως […].
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις του αγιου αποστολου και ευαγγελιστου Ιωαννου του θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
Ἀποκάλυψις τοῦ ἁγίου ἀποστόλου καὶ εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου τοῦ θεολόγου.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου αποστολου και ευαγγελιστου Ιωαννου του θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου αποστολου και ευαγγελιστου Ιωαννου του θεολογου· η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις· καταυγαζομενου του ηγεμονικου ευλογητος περ.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου αποστολου και ευαγγελιστου, Ιωαννου του θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου αποστολου και ευαγγελιστου, Ιωαννου του θεολογου. ευλογησον.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου αποστολου· και ευαγγελιστου· Ιωαννου.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του
ευαγγελιστου και θεολογου
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του
θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του αποστολου και ευαγγελιστου θεολογου:
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του αποστολου και ευαγγελιστου θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του αποστολου και ευαγγελιστου θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του αποστολου και ευαγγελιστου θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του αποστολου και ευαγγελιστου θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του αποστολου και ευαγγελιστου θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του αποστολου και ευαγγελιστου του θεολογου· ην ιδεν (ειδεν) εν Πατμω τη νησω· κυριε ευλογησον
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του αποστολου και ευαγγελιστου:
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του ευαγγελιστου.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του ηγαπημενου και θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
Ἀποκάλυψις τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ θεολόγου
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του θεολογου
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του θεολογου ην ειδεν εν Πατμω τη νησω.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του θεολογου ην ειδεν εν Πατμω τη νησω.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του θεολογου και ευαγγελιστου.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του θεολογου και ευαγγελιστου.
|
Titulus finalis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του θεολογου:
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του θεολογου:
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του θεολογου.
|
Titulus finalis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του θεολογου.
|
Titulus finalis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του θεολογου.
|
Titulus finalis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του θεολογου.
|
Titulus finalis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του θεολογου· ερμηνευθεισα παρα του εν αγιοις πατρασι ημ[ων] (ημων) Ειπολι[του] (Ιππολυτου) [πα]πα (παπα) Ρωμαιων
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου.
|
Titulus finalis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου· του αποστολου και ευαγγελιστου θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου και ενδοξου αποστολου και ευαγγελιστου Ιωαννου του θεολογου ην εν Πατμω τη νησω εθεασατο
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου και ενδοξου αποστολου και ευαγγελιστου Ιωαννου του θεολογου· ην εν Πατμω τη νησω εθεασατο.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου και πανευφημου αποστολου και ευαγγελιστου Ιωαννου του θεολογου ευλογησον πατερ.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου και πανευφημου αποστολου και ευαγγελιστου Ιωαννου του θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
αποκαλυψις, η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις καταυγαζομενου του ηγεμονικου:
|
Incipit |
|
αποκαλυψις, η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις καταυγαζομενου του ηγημονικου: το εδωκεν ανθρωπινοτερον:
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις, η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις. καταυγαζομενου του ηγεμονικου:
|
Incipit |
|
ἀπολήψῃ πάντα, ἂν φέρῃς γενναίως, καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσεις· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
Ἀπολλινάριος σῶμα ἄψυχον καὶ ἄνουν
|
Incipit |
|
Ἀπολλόδωρος γραψάμενος ψευδοκλητείας
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΑΠΟΡΕΙΑΙ ΚΑΙ ΛΥΣΕΙΣ ΑΣ ΗΡΜΗΝΕΥΣΕΝ Ο ΥΨΗΛΟΝΟΥΣ ΚΑΙ ΘΕΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Ἀπόρριψον τὸ πένθος τῆς ἀθυμίας σου καὶ ὑπὲρ ἡμῶν μνείαν ἔχε πρὸς τὸν Θεὸν καὶ γράψαι ἡμῖν παρακλήθητι
|
Desinit |
|
Ἀπόρριψον τὸ πένθος τῆς ἀθυμίας σου καὶ ὑπὲρ ἡμῶν μνείαν ἔχε πρὸς τὸν Θεόν. Καὶ ἀντιγράψαι ἡμῖν παρακλήθητι
|
Desinit |
|
ἀποστερεῖς τῆς μεταλήψεως τῶν τιμίων μαργαριτῶν
|
Desinit |
|
Ἀπόστηθι τῶν πονηρῶν ψυχὴ μου
|
Incipit |
|
Ἀποστολικὴ πανήγυρις ἐπέλαμψε σήμερον, τὰς ἀκτῖνας τῆς θείας χάριτος
|
Incipit |
|
ἀπόστρεψον εὐδοκίᾳ καὶ χάριτι τοῦ μονογενοῦς Υἱοῦ καὶ Θεοῦ σου· ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
ἄραντες δὲ τὰ ἅγια λείψανα ἔθηκαν αὐτὰ ἐν σεβασμίῳ τόπῳ δοξάζοντες τὸν Θεόν... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΑΡΕΤΑΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΕΙΣΙ Δ'
|
Incipit |
|
ΑΡΕΤΑΙ ΨΥΧΗΣ ΕΙΣΙΝ ΑΥΤΑΙ
|
Incipit |
|
Ἀρεταὶ ψυχῆς τέσσαρες
|
Incipit |
|
Ἀρεταί ψυχῆς φρόνησις, σωφροσύνη, ἀνδρεία
|
Incipit |
|
Ἀρεταὶ ψυχῆς, εἰσὶν
|
Incipit |
|
ἀρετάς. Τὰς δὲ ποθήσατε, τὰς δὲ ποιήσατε· δόξαν οὖν ἀναπέμψωμεν…
|
Desinit |
|
Αριμαθαια, υψος αυτης
|
Incipit |
|
Αριμαθαιας, υψους αυτων
|
Incipit |
|
Αριμαθαιας· υψους αυτων
|
Incipit |
|
Αριμαθαιος, υψος αυτου ερμηνευεται, αββα, πατηρ
|
Incipit |
|
Αριμαθαιος, υψος αυτων ερμηνευεται
|
Incipit |
|
Ἀριμαθαῖος· ὕψους αὐτῶν
|
Incipit |
|
Ἀριμαθεῖος ὕψος αὐτῶν
|
Incipit |
|
Αριμαθιας, υψους αυτον.
|
Incipit |
|
Αριματθαιος· υψος αυτου.
|
Incipit |
|
ἀρκεῖν ἡγούμενος τοῖς εἰρημένοις περιγράψαι τὴν περὶ αὐτῆς ἱστορίαν
|
Desinit |
|
ἅρμα πυρὸς ἡνιόχευσας αἰθέριος ἀνυψούμενος· ἱκέτευε τοῦ σω[θῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν]
|
Desinit |
|
ΑΡΜΟΝΙΑ ΑΠΟ ΕΥΗΞΟΥ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΟΡΓΑΝΟΥ
|
Desinit |
|
ἁρμονίαν τὴν ψυχὴν οὐκ ἔξεστι ἡμῖν καλέσαι
|
Incipit |
|
ἀρνητικὸν ἐπίρρημα ψιλοῦται
|
Desinit |
|
Ἀρξώμεθα τοίνυν καὶ περὶ διαφώρων πυρετῶν Γαληνοῦ, Ἀετίου καὶ Ἰσαὰκ καὶ ἑτέρων σωφῶν ἰατρῶν ἐνῶ ἐν συνόψει
|
Titulus initialis |
|
Αρσένηος (Αρσένιος) μοναχὸς ὁ μετ' ολήγον (ὀλίγον) κόνης (κονίς). ὅσοι ἀναγινόσκεται (ἀναγινώσκετε) τὴν βίβλον ταύτην ευξασθαι (εὔξασθε) ὑπὲρ τὸν γράψαντα.
|
Textus |
|
Ἄρτι (vel Τότε) τῆς εὐσεβείας ἀναλαμψάσης καὶ τοῦ κυρἰου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ διαρρήδην κηρυττομένου
|
Incipit |
|
ἀρχὴ καθ' ὕψος εἰμὶ εὐστηριξίας
|
Desinit |
|
Ἀρχὴ καταστροφῆς ψυχῆς μοναχοῦ γέλως καὶ παρρησία. Ὅταν ἐν τούτοις ἴδῃς σεαυτόν, μοναχέ
|
Incipit |
|
ΑΡΧΗ ΣΥΝ ΘΕΩ ΑΓΙΩ ΤΩΝ ΣΗΜΑΔΙΩΝ ΤΗΣ ΨΑΛΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΑΝΙΟΥΣΩΝ ΤΕ ΚΑΙ ΚΑΤΟΙΟΥΣΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἀρχὴ σὺν θεῷ ἁγίῳ τῶν σιμαδίων τῆς ψαλτικῆς τέχνης
|
Titulus initialis |
|
Ἀρχὴ σὺν Θεῷ Μαργαρίτης. Κεφάλαια διάφορα ὠφέλημα καὶ ψυχοφελαῖς ἀπὸ τοὺς μαργαρίτας τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου Χρυσοστόμου
|
Titulus initialis |
|
Αρχη της Ιωαννου Αποκαλυψεως.
|
Titulus initialis |
|
Ἀρχόμενοι νὰ γράψωμεν διήγησιν περὶ τοῦ νῦν αὐτοκράτορος
|
Incipit |
|
Ἅς μὲεν ἔχομεν δόξας περὶ ψυχῆς
|
Incipit |
|
Ασελγεια εστι και λεγεται ψυχη μη εχουσα η φορουσα αλγος αθλητικον.
|
Incipit |
|
ᾎσμα καινὸν ἅς ψάλλωμεν, ἀδελφοί
|
Incipit |
|
ἀσπασάμενος τοὺς παρόντας ἀδελφοὺς ἅπαντας παρέσωκεν τὴν μακαρίαν καὶ ἁγίαν αὐτοὺ ψυχήν ... ἀμήν. Ἐγὼ δὲ Εὐτυχιανὸς ταπεινὸς καὶ ἁμαρτωλὸς ... καὶ πιστοῖς φίλοις καὶ εὐλαβέσιν ἀνδράσιν ἐξεθέμην ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἀστραμψύχου Αἰγυπτίου πρὸς τὸν βασιλέα Πτολεμαῖον περὶ προρρήσεως διαφόρων ζητημάτων
|
Titulus initialis |
|
ἀσυμπαθὴς ὡς τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν
|
Incipit |
|
ἄτοπα ἕψεται
|
Desinit |
|
αὖθις παρὰ τὸν γράψαντα λήθη καὶ ἀφανεία ὡς χρεών.
|
Desinit |
|
αὕτη ἡ βίβλος ἐπληρώθη ὑπὸ ἐξόδων Μιχαὴλ τοῦ <...> διὰ ψυκὴν (ψυχὴν) σωτηρίας, καὶ εἴ τις ἀναγνώθη <...> εὔξετε ὑπὲρ τῆς ψυχῆς αὐτοῦ.
|
Textus |
|
αυτη η βιβλος υπαρχει του αδελφου Ρωμανου μοναχου και ρακενδητου μονης θεοτοκου της Εποψης κρατος βεβαληνου Καλαβρ...επαρ...
|
Textus |
|
Αὐτὸς δαψιλῶς καὶ φιλοτίμως προσνέμει· ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
αὐτὸς ὁ Ἰωάννης ὁ τὸ εὐαγγέλιον γράψας αὐτὸς καὶ ταύτην ἐπιστέλλει, ὑπομιμνήσκων τοὺς ἤδη πιστεύσαντας εἰς τὸν κύριον. Καὶ πρῶτον ὥσπερ
|
Incipit |
|
Αὐτὸς ὁ Ἰωάννης, ὁ τὸ εὐαγγέλιον γράψας, αὐτὸς καὶ ταύτην τὴν ἐπιστολὴν ἐπιστέλλει
|
Incipit |
|
αὐτοῦ, τοῦτον ἀποσυνάγωγον
γίνεσθαι· καὶ λοιπὸν ἐπευξάμενος αὐτοῖς
εἰρήνην, τελειοῖ τὴν ἐπιστολὴν. τὸν
ἀσπασμὸν τῆ ἰδία χειρὶ γράψας· ὅπερ
σημεῖον εἶναι πάσης ἐπιστολῆς δεδήλωκεν.
|
Desinit |
|
ἀφ' οὗ ἄρχισαν νὰ περνοῦσιν οἱ ἀποστολικοὶ καιροὶ καὶ ἡ ἀγάπη νὰ ψυχραίνῃ εἰς τὸν κόσμον
|
Incipit |
|
ἀφ’ἡμῶν ἀποστρέψωμεν καὶ τὴν μέλλουσαν κόλασιν φύγωμεν καὶ τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν εν Χ. Ἰ. ...
|
Desinit |
|
αφιερωθη το παρον βιβλιο[ν] (βιβλιον) ο Πετρος ο υιος του Αραπη και ει τις το κλεψη αν ενι (ειναι) αφοριμεσος (αφωρισμενος)
|
Textus |
|
ἀφίξομαι ἀντὶ τοῦ ἐλεύσομαι. ἐφίξομαι ἀντὶ τοῦ ἅψομαι
|
Desinit |
|
ΑΨΑΙ ΤΟΥ ΣΦΥΓΜΟΥ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΔΑΚΤΥΛΩΝ
|
Incipit |
|
ΑΨΙΜΑΧΙΑ ΕΣΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΑΨΙΝΘΙΟΝ
|
Incipit |
|
ΑΨΙΝΘΙΟΝ ΘΕΡΜΟΝ ΕΣΤΙ ΚΑΙ ΞΗΡΟΝ ΤΗΣ Γ' ΤΑΞΕΩΣ
|
Incipit |
|
ἀψίνου περὶ τῶν ἐσχηματισμένων προβλημάτων
|
Titulus initialis |
|
ἀψίνου τέχνη ῥητορική
|
Titulus initialis |
|
Ἀψύρτου περὶ ἵππων θεραπείας βιβλίον
|
Titulus initialis |
|
Βαρλαὰμ μοναχοῦ περὶ τοῦ πῶς δεῖ ἐκ τῆς μαθηματικῆς τοῦ Πτολεμαίου Συντάξεως ἐπιλογίζεσθαι ἡλιακὴν ἔκλειψιν
|
Titulus initialis |
|
βασιλεῦ ἡττώμεθα ὑψηλοτέρων τῶν [
|
Desinit |
|
βασιλεῦ μεγαλοκράτορ, ὕψιστε παντοκράτορ, ἅγιε μονάρχα ἑνιαῖε καὶ τρίφωτε
|
Incipit |
|
Βασιλεύοντος τοῦ ἀσεβεστάτου Ἰουλιανοῦ, πονηρὸς διωγμὸς καὶ μεστὸς θλίψεως ὡς πνεῦμα καταιγίδος κατὰ τῶν τοῦ Χριστοῦ στρατιωτῶν διεγείρετο
|
Incipit |
|
Βιβλίον Ζ΄ τὸ Περὶ ψυχῆς
|
Titulus initialis |
|
Βιβλίον ηʹ. Ἀποκάλυψις Ἰωάννου.
|
Titulus initialis |
|
Βίβλος ἐπουρανίοιο καὶ ἀθανάτου βασιλῆος / τοῖς καθαροῖσι νόον, μυστήρια λαμπρὰ φαείνει· / τὴν δ’ ἐγὼ αὐτὸς ἔγραψα πόθῳ τολμήεντι πιθήσας / Συμεὼν οἰκτρὸς. μοναχοῖσι καὶ ἱερεῦσιν. / Οἱ μετ’ ἐμέ, τρυφόωντες ἐμοῖο πόνοιο μέμνησθε.
|
Textus |
|
ΒΙΒΛΟΣ ΠΕΦΥΚΑ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ ΨΑΜΜΟΥ ΓΡΑΦΩΝ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΩΝ ΡΥΘΜΟΝ ΑΠΑΝΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Βίον ὑψηλὸν καὶ θεάρεστον καὶ τῶν πολλῶν ὄντως ὑπεραναβεβηκότα συγγράψασθαι
|
Incipit |
|
ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΠΟΙΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΑΛΓΗΤΟΥ ΔΙΑΛΑΜΨΑΝΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟ 1110 ΕΝ ΤΗ ΜΕΓΙΣΤΗ ΛΑΥΡΑ ΤΗΣ ΡΩΣΣΙΑΣ ΚΙΕΒΟΝ ΚΑΙ ΕΟΡΤΑΖΩΜΕΝΟΥ ΤΗΝ 7 ΚΑΙ 28 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Βιος και πολιτια (sic!) του οσιου πατρος ημων Μαρκου του Αθιναιου (sic!) του εν ασκησει λαμψαντος, εν τη εσωτερα ερημω, χρονους εννενηκοντα πεντε, εις τα μερη της Αιθιοπιας. ευλογησον, πατερ.
|
Titulus initialis |
|
Βλέπε ψυχή μου θλιβερὴ τῆ (sic) ὥρας τοῦ θανάτου
|
Incipit |
|
ΒΛΕΨΙΣ ΜΕΝ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ Ο ΟΦΘΑΛΜΟΣ
|
Incipit |
|
ΒΛΕΨΙΣ ΜΕΝ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ Ο ΟΦΘΑΛΜΟΣ
|
Incipit |
|
βοηθείας τύχοι καὶ ἀντιλήψεως
|
Desinit |
|
Βοηθός μου γενοῦ, Δέσποτα ἁπάντων Χριστέ, ὑπεράσπισον τῆς ψυχικῆς μου ἀσθενείας
|
Incipit |
|
ΒΟΛΒΟΥ ΤΟΥ ... ΚΑΡΠΟΝ Η ΑΝΘΟΣ ΤΡΙΨΑΣ
|
Incipit |
|
Βούλομαι τῆς συνήθους ἅψασθαι πάλιν διδασκαλίας
|
Incipit |
|
Βούλομαι τῆς συνήθους ἅψασθαι ταύτης διδασκαλίας
|
Incipit |
|
Βροντὴ λογικὴ τὰς ἐμὰς κτυπεῖ φρένας·
ὄμβρος γὰρ οὐδεὶς οὐδὲ κοιλότης νέφους,
αὐτὸς δὲ βροντῶν ὁ Ζεβεδαίου γράφει
ὄμβροις ἀδήλοις τοὺς βροτοὺς ἀναψύχων.
|
Textus |
|
Βροντῆς ἄνω μὲν θείας ἐξαστραψάσης, / τόνδ’ ἐκμυούσης τὴν μονάδος τριάδα, / νοῦν ὦπας ᾖρεν οὗτος ἀνενωπίως.
|
Textus |
|
βροντης γονε βροντησον υψοθεν μεγα
|
Incipit |
|
Βροντῆς γόνε, βρόντησον ὑψόθεν μέγα, / καὶ σήμανον πῶς ἡ προάρχιος φύσις, / Θεός, βροτός τε καὶ θεὸς πάλιν μένει· / δίδου δὲ λύσιν τῶν ὀφλημάτων βίου / Θεοφάνει κοσμοῦντι τὸν χρόνου κύκλον / εὐαγγελιστῶν τῶν σοφωτάτων λόγοις.
|
Textus |
|
Βροντῆς τὸν υἱόν, ἀστραπὴν τὴν τοῦ λόγου, / ὁρῶν σε γραπτὸν φωτιοῦμαι τοὺς νόας· / σὺ γὰρ προσάψας πυρσὸν ἀφθάστων λόγων / φθάνεις λῦσαι τὸν κόσμον ἐκ σκότους πλάνης.
|
Textus |
|
ΓΑΛΗΝΟΤΑΤΕ ΠΡΙΓΚΗΨ ΤΩΝ ΚΛΕΙΝΩΝ ΒΕΝΕΤΙΩΝ
|
Incipit |
|
Γαληνοῦ ὅτι ταῖς τοῦ σώματος κράσεσιν αἱ τῆς ψυχῆς δυνάμεις ἕπονται
|
Titulus initialis |
|
Γαλιλαια, αποκαλυψις
|
Incipit |
|
γαμεῖν δὲ μέλλων βλέψον
|
Incipit |
|
Γενναδιος ευτελης και αχρειος μοναχος προτρεψας εις το γραφηναι την ε... οικεια χειρι εποιησα τον σταυρον μου συν τω ονοματι.
|
Additio |
|
γεωργῷ τῶν ἡμετέρων ψυχῶν, καὶ ἡμῖν ζωὴν τὴν ἀθάνατον, ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι…
|
Desinit |
|
ΓΛΥΚΕΙΑ ΣΥΣΑΜΗΝ ... ΟΣΑ ΨΥΧΕΙ
|
Incipit |
|
Γλυκύτατε ἰσόψυχε καὶ ἐκ μέσης μου τῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
Γλυκύτατε ποθεινότατε ἰσόψυχε
|
Incipit |
|
γναψεὺς
|
Desinit |
|
γνοντα δε το πραχθεν τον αποστολον, αποκαλυψαντος αυτω του πνευματος, ησθηναι μεν τη των ανδρων προθυμια, κυρωσαι τε την γραφην εις εντευξιν ταις εκκλησιαις.
|
Desinit |
|
Γολγοθα, ενταυθα φασιν εβραιοι ταφηναι τον Αδαμ, οθεν και το επωνυμον εσχεν· η οσον ο τοπος υψηλοτερος πασης της οικουμενης. και τουτο γαρ εδοξε τισι των εξηγητων.
|
Desinit |
|
Γράμματα [aut Ῥήματα] καὶ λόγοι τοῦ φρᾶ Φραντζέσκου, καθὼς ἐκεῖνος ἔγραψε πρὸς Μανουὴλ τὸν μέγαν ῥήτορα τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας.
Ἀπολογία καὶ ἀνατροπὴ τῶν κεφαλαίων τοῦ φρᾶ Φραντζέσκου
|
Titulus initialis |
|
γράμματα πρῴην ἔπεμψας ἡμῖν τὰ φερωνύμως γαῦρα
|
Incipit |
|
γραφὴ σιγάτω πᾶσα ταύτῃ τῇ γραφῇ· λόγον λόγοι γάρ· οὗ δόσις παντὸς λόγου· ἅπας λόγος τε καὶ γραφῆς ὅση χύσις, τὸ ψευδὲς ὧδε καὶ τὸ κῦρος λαγχάνει. νῦν δὲ δοξάζω τὸν εὐεργέτην
|
Textus |
|
γράφων. καὶ τὰ βαθύτερα δὲ τῶν νοημάτων αὐτοῖς ἐπιστέλλει. ἅτε κατηχημένοις· καὶ τὰ ὕψηλα δὲ· γράφει δὲ ἀπὸ Ῥώμης τὴν ἐπιστολὴν. ἐν δεσμοῖς ὑπάρχων ὁ Παῦλος.
|
Desinit |
|
γράφων. Καὶ τὰ βαθύτερα δὴ τῶν νοημάτων αὐτοῖς ἐπιστέλλει, ἅτε κατηχουμένοις καὶ τὰ ὑψηλά. Γράφει δὲ ἀπὸ Ῥώμης τὴν ἐπιστολὴν ἐν δεσμοῖς ὑπάρχων.
|
Desinit |
|
ΓΡΑΨΑΙ ΕΙΣ ΧΑΡΤΗΝ ΤΑ ΑΠΟΚΕΙΜΕΝΑ
|
Desinit |
|
Γράψας ἅπερ ἐβούλου καὶ διατρανώσας, ὡς οἴει, ἐκ τοῦ Πατρὸς
|
Incipit |
|
Γράψατε παῖδες ἀτελεῖς σχεδογράφοι
|
Incipit |
|
Γράψε Θεοῦ σαρκώσιος ἔξοχα θαύματα πάντα / Ματθαῖος σελίδεσσιν, ἐπεὶ λίπε δῶμα τελώνου.
|
Textus |
|
δʹ ἐπανάλειψις περὶ κακίας ἀνθρώπων αἱρετικῶν, ἐν ὧ ὅτι αἰφνιδίως ἤξει Χριστος ἐπὶ συντελεία τοῦδε τοῦ αἰωνος· ὥστε δεῖν εὐτρεπίζεσθαι. πάση ἀρετῆ:
|
Desinit |
|
δʹ Ἐπανάληψις περὶ κακίας ἀνθρώπων αἱρετικῶν, ἐν ᾧ ὅτι αἰφνιδίως ἥξει Χριστός ἐπὶ συντελείᾳ τοῦδε τοῦ αἰῶνος, ὥστε δεῖν εὐτρεπίζεσθαι πάσῃ ἀρετῇ.
|
Desinit |
|
δʹ Ἐπανάληψις περὶ κακίας ἀνθρωπων αἱρετικῶν.
|
Desinit |
|
ΔΑΚΡΥΣΕΤΑΙ ΣΕ ΜΕΤΑ ΚΑΤΩΔΥΝΟΥ ΨΥΧΗΣ ΠΡΟΣΙΟΝΤΑ
|
Desinit |
|
Δαυὶδ ὁ θεοπάτωρ καὶ βασιλεὺς καὶ προφήτης γράφει οὕτως ἐν τοῖς ψαλμοῖς· Αὕτη ἡ ἡμέρα ἣν ἐποίησεν ὁ κύριος
|
Incipit |
|
Δαυὶδ προφῆτα, βασιλεῦ, ψάλτα, πάτερ,
|
Incipit |
|
Δαυὶδ τὸ πρῶτον ᾆσμα τῶν ψαλμῶν βάσις.
|
Textus |
|
δαψιλείας καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτυχῶμεν ἀγαθῶν χάριτι...
|
Desinit |
|
δαψιλείας καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτυχῶμεν ἀγαθῶν χάριτι...
|
Desinit |
|
δαψιλείας, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
δαψιλεστέρας ἀπέλαυσε τῆς ἄνωθεν φιλοτιμίας, ἧς...
|
Desinit |
|
δαψιλεστέρας ἀπέλαυσε τῆς ἄνωθεν φιλοτιμίας, ἧς...
|
Desinit |
|
ΔΑΨΙΛΕΣΤΕΡΑΣ ΑΠΗΛΩΣΕ ΤΗΣ ΑΝΩΘΕΝ ΦΙΛΟΤΙΜΙΑΣ ΗΣ ΓΕΝΟΙΤΟ Κ.Τ.Λ.
|
Desinit |
|
Δαψιλῶς ὂντως ἐδεξιώσατο τῇ προτεραίᾳ
|
Incipit |
|
Δαψιλῶς ὂντως ἐδεξιώσατο τῇ προτεραίᾳ
|
Incipit |
|
Δαψιλῶς ὄντως ἐδεξιώσατο τῇ προτεραίᾳ
|
Incipit |
|
Δει ειδεναι οτι ο Λουκας αρχεται κυριακη τη μετα της υψωσεως· τοτε και η ισημερια γιγνεται.
|
Textus |
|
δεῖ τοὺς μὴ εἰδότας ἐκ τήθους τὸ Ψαλτήριον ὅταν λέγωσιν τὴν ἀσκητικὴν ἀκολουθίαν λέγειν ἀντὶ Ψαλμῶν τὴν εὐχὴν τοῦ τελώνου
|
Incipit |
|
Δειλὴν καὶ ἄνανδρον τὴν ψυχὴν ἀμαθία ποιεῖ, οὐ κατὰ φύσιν, ἀλλὰ κατὰ προαίρεσιν
|
Incipit |
|
ΔΕΚΑΧΟΡΔΟΝ ΨΑΛΤΗΡΙΟΝ ΤΑΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΦΗΣΙ
|
Incipit |
|
Δεκίου τοῦ ἀσεβεστάτου τὰ Ῥωμαίων σκῆπτρα διέποντος, ὁ κατὰ χριστιανῶν διωγμὸς οἷά τις σφοδροτάτη λαίλαψ
|
Incipit |
|
ΔΕΛΤΟΣ ΣΥΝ ΘΕΩ ΔΑΥΙΔ ΤΟΥ ΨΑΛΜΟΓΡΑΦΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Δέομαι καὶ ἀντιβολῶ, πολλὴν τῶν οἰκείων παίδων, ἀγαπητοί, ποιώμεθα πρόνοιαν, καὶ πανταχοῦ τὴν σωτηρίαν ζητῶμεν αὐτῶν τῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
δεόμενος ὀξὺ ἄρτ{ην} οἱ ἀναπέμψαι
|
Desinit |
|
δεόμενος Ὀξυάρτ{ην} οἱ ἀναπέμψαι
|
Desinit |
|
δεον γινω[...](γινωσκειν) [...] γραφεντα ε[...] κοντ[...] απο τ[...] εως προ μιας κυριακης [...]η[...] (της) υψωσεως, εαν δε το πασχα φθαση εξω[...] (εξωθεν ?) [...] αφθασως (αφθαρσεως ?) εως τη κυριακη ταυτη αναγινωσκονται, τα δε λοιπα αργουσιν
|
Textus |
|
Δεον γινωσκειν, οτι αρχετε (αρχεται) ο Λουκας αναγινωσκεσθαι, απο τη (!) κυριακη (!) μετα την υψωσιν, τοτε γαρ και ισημερια γινεται, ο καλειται νεον ετος.
|
Textus |
|
Δεον γινωσκειν, οτι αρχετε (αρχεται) ο Λουκας αναγινωσκεσθαι, απο της κυριακης μετα την υψωσιν. τοτε γαρ και ισημηρια γινεται, ο καλειται νεον ετος.
|
Textus |
|
Δεσμός ἐστιν ἀρραγὴς ἡ θλῖψις, ἀγαπητοί
|
Incipit |
|
ΔΕΣΠΟΤΑ ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ Ο ΜΕΓΑΣ ΚΑΙ ΦΟΒΕΡΟΣ ΚΑΙ ΥΨΙΣΤΟΣ
|
Incipit |
|
Δέσποτα κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, θεὲ ἀληθινέ, βασιλεῦ ὕψιστε, ὑπεράγιε, ὑπεράγαθε, εὔσπλαγχνε, λόγε ἀΐδιε τοῦ ἀνάρχου θεοῦ καὶ πατρός, δημιουργὲ πάσης τῆς κτίσεως
|
Incipit |
|
ΔΕΣΠΟΤΑ ΚΥΡΙΕ Ο ΙΑΤΡΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΩΝ
|
Incipit |
|
Δεῦρο δὴ οὖν ψυχὴ παλαίπωρε δεῦρο καὶ λάβε
|
Incipit |
|
Δεῦρο δὴ πάλιν, ἀθλία ψυχή, τῆς προτέρας
|
Incipit |
|
Δεῦρο δὴ πάλιν, ταπεινή μου ψυχή, δεῦρο ἀγάγωμεν
|
Incipit |
|
ΔΕΥΡΟ ΨΥΧΗ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ
|
Incipit |
|
ΔΕΥΡΟ ΨΥΧΗ ΚΛΑΥΣΩΜΕΝ ΕΝ ΚΑΤΑΝΥΞΕΙ
|
Incipit |
|
Δεῦτε ἀκούσατε καὶ διηγήσομαι ὑμῖν, πάντες οἱ καταλείψαντες κόσμον
|
Incipit |
|
δευτέρα δὲ ὕψωσις τοῦ σταυροῦ, ἡνίκα ἀπὸ ἀπαμίας ἐπέμφθη
|
Incipit |
|
δευτέραν κάμψης μή τι
|
Desinit |
|
δὴ ὀλίγον ὕδωρ καὶ νίψω τοὺς πόδας ἡμῶν
|
Incipit |
|
δι’ ημας σαρκωθεις· λεγω δη τελειος γεγονως ανθρωπος. εκληθη και υιος ανθρωπου. και εν τουτοις πασι. τελος εχει το βιβλιον των Αποκαλυψεων.
|
Textus |
|
δι’ ἧς ἂν τὰ ἐν αὐτῷ πάθη καὶ τὰς συλλήψεις ἑτέρῳ δηλοποιοίη ψοφοῦν. Καὶ ταῦτα μὲν περὶ ψυχῆς εἰρημένα τέως ἀρκείτωσαν
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΜΕΓΑΛΟΨΥΧΙΑΝ ΣΤΕΦΑΝΟΥΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ Η ΨΥΧΗ ΜΙΑΙΝΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
δια την εσχατην δυστυχιαν τησδε της λαυρας ευγαλαν (εβγαλαν) οι λαυριωτες τον διαχρυσον και ωραιον (?) κοσμον εκ τουτου του θειου ευαγγελιου, και εδοθη διαφορον (?) του εν τη Κωνσταντινουπολει χρεους. ͵αψϟε´ εν δεκεμβριω.
|
Textus |
|
διὰ τὴν θλίψιν τῆς ξενιτείας καὶ τὸν ἐραρηγόρησε καθῶς εἶδας
|
Desinit |
|
διὰ τὴν τοῦ Πάσχα μετάληψιν
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΩΣ ΣΟΥ ΠΡΑΚΤΕΟΝ
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΙ ΦΗΣΙΝ Ο ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΣ ΟΙ ΨΥΧΡΟΙ ΙΔΡΩΤΕΣ
|
Incipit |
|
ΔΙΑ ΤΙ ΦΗΣΙΝ Ο ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ ΟΙ ΨΥΧΡΟΙ
|
Incipit |
|
ΔΙΑ ΤΙ ΦΗΣΙΝ Ο ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ ΟΙ ΨΥΧΡΟΙ ΙΔΡΩΤΕΣ
|
Incipit |
|
ΔΙΑ ΤΙ ΦΗΣΙΝ Ο ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ ΟΙ ΨΥΧΡΟΙ ΙΔΡΩΤΕΣ ΣΥΝ ΟΞΕΙ ΠΥΡΕΤΩ
|
Incipit |
|
Διὰ τὶ, φησιν ὀἹπποκράτης, οἱ ψυχροὶ ἱδρῶτες
|
Incipit |
|
δια το τους αλλους ευαγγελιστας τω σωματικω του Χριστου ενδιατριψαι.
|
Desinit |
|
Διαγράψωμεν, ἀγαπητοί, τὰ τῆς μετανοίας φάρμακα, ἵνα τῷ τῆς
|
Incipit |
|
διάκονος· ὅστις δὲ ὑψώσει ἑαυτόν
|
Incipit |
|
Διάλεξις γεγονυῖα μέσον τοῦ πατριάρχου τῶν Λατίνων Θωμᾶ καὶ τῶν εὑρεθέντων τηνικαῦτα ἐν Κωνσταντινουπόλει ἱερέων καὶ διακόνων, ἧς προηγοῦντο Νικόλαος διάκονος ὁ Μεσαρίτης καὶ ἐπὶ τῶν κρίσεων καὶ ὁ μαΐστωρ τῆς πρώτης σχολῆς τῶν γραμματικῶν Ἰωάννης διάκονος ὁ τοῦ Κοντοθεοδώρου, ἐπὶ συνελεύσει τοῦ ποτεστάτου τῆς Βενετικικῆς ἐξουσίας Μαρίνου καὶ τῶν προεχόντων τῆς ὑπ’ αὐτὸν βουλῆς, μηνὶ Αὐγούστῳ λʹ, ἡμέρᾳ δʹ, ἰνδ. θʹ, ἔτους ͵ϛψιδʹ.
|
Titulus initialis |
|
διάλογος βραχύς, ἐν ᾧ καταλεπτῶς θεωρεῖται ὁ κίνδυνος ὁποῦ μέλλει νὰ προξενήσῃ πολύ κακὸν καὶ ζημίαν, προβαίνοντος τοῦ καιροῦ, εἰς τὴν ἐκκλησίαν τῆς Κωνσταντινουπόλεως διὰ τῆς παρουσίας τῆς Γεζουϊτῶν εἰς τὸν Γαλατᾶ, καὶ σκέψις πῶς ἤθελεν εἶσται δυνατὸν ὁ τοιοῦτος κίνδυνος νὰ ἀποσοβησθῇ. Τὰ τοῦ διαλόγου πρόσωπα Ζηλωτὴς καὶ Φιλαλήθης
|
Titulus initialis |
|
Διαρεῖται ἡ ψυχὴ εἰς τρία, εἰς λογικόν
|
Incipit |
|
ΔΙΑΣΚΕΨΑΜΕΝΟΣ ΑΚΡΙΒΩΣ
|
Incipit |
|
ΔΙΑΤΑΞΙΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΚΟΜΙΔΗΣ ΣΤΑΛΘΕΙΣΑ ΠΩΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΟΛΕΩΣ ΤΩ ΚΥΡΩ ΠΑΥΛΩ ΥΠΟΨΗΦΙΩ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΠΟΛΙΩΣ
|
Titulus initialis |
|
διατί φυσῶντες τα μὲν θερμὰ ψύχομεν
|
Incipit |
|
Διὰφέρει ἡ ψυχὴ τῆς τροφῆς
|
Incipit |
|
διαφόροις ὀργάνοις ᾄδοντες καὶ ψάλλοντες καὶ ὀρχούμενοι εἰς δόξαν θεοῦ τοὺς γενομένους ἐκ πνεύματος ἁγίου ψαλμοὺς ρν´.
|
Desinit |
|
Διδάσκει ὅτι λήψεσθε δύναμιν
|
Incipit |
|
διεψεύσθησαν τῆς
|
Desinit |
|
Διηγήσατο ἕνας ἀπὼ τοὺς ἁγίοις π(ατέ)ρας διήγησις ψυχωφελή· ὅτι μία παρθένος εὔμορφη κατὰ πολλὰ τὼ κορμὶ καὶ αἰχμαλωτίσθη εἰς τὴν Περσίαν
|
Incipit |
|
Διηγήσατό τις τῶν πατέρων (τις γέρων) ὅτι Ἦν τις παρθένος πρεσβῦτις πάνυ προκόψασα
|
Incipit |
|
Διήγησιν πανθαύμαστον βούλομαι νὰ λαλήσω | Περὶ τῆς Ἱερουσαλὴμ νὰ γράψω καὶ νὰ φήσω
|
Incipit |
|
ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΘΑΥΜΑΣΙΩΤΑΤΗ ΔΙΑ ΤΙΝΑ ΤΡΟΠΟΝ ΚΑΙ ΑΙΤΙΑΝ ΕΚΟΨΑΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ...
|
Titulus initialis |
|
διήγησις ψυχωφελῆς ἐκ τοῦ λειμοναρίου περὶ ταπεινώσεως καὶ ὑποταγῆς γνησίου υἱοῦ πρὸς τὸν ἑαυτὸν πατέρα
|
Titulus initialis |
|
Διήγησις ψυχωφελής τινος μοναχοῦ ἐναρέτως βιοῦντος
|
Titulus initialis |
|
δικαι]οσύνη καὶ ὑψηλοφροσύν. Ὁ δὲ τελώνης ἁμαρτίαν καὶ ταπεινοφροσύνην
|
Incipit abruptus |
|
Δίκαιον, ἀγαπητοί, σήμερον ἐπισκέψασθαι
|
Incipit |
|
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΘΝΟΣ ΥΨΟΙ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ
|
Incipit |
|
Δικαιώσω έπιστρέψη εἰς κρίσιν
|
Desinit |
|
Διονυσιου του Αρειοπαγιτου προς Απολλοφανην περι της εν τῳ σωτηριω σταυρω γεγονυιας εκλειψεως.
|
Titulus initialis |
|
διπλοῦν ἰατρὸν καὶ ψυχῆς καὶ σαρκίου
|
Desinit |
|
ΔΙΤΤΗΝ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
|
Incipit |
|
Δίττος μοι φόβος ἐνέσκηψε
|
Incipit |
|
ΔΙΨΩΣΑΝ ΝΑΜΑΤΩΝ ΖΩΟΠΟΙΩΝ ΚΑΙ ΔΕΟΜΕΝΗΝ ΕΥΣΕΒΩΣ
|
Incipit |
|
ΔΟΚΙΜΑΣΘΕΝΤΕΣ ΕΚΛΑΜΨΩΣΙΝ
|
Desinit |
|
Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυρίου, καὶ ὁ κύριός μου καὶ ὁ θεός μου
|
Incipit |
|
δόξα σοι κύριε ὁ θεὸς ἡμῶν δόξα σοι δόξα σοι ἐν ὑψίστοις καὶ ἐπὶ γῆς τῷ πάσης οὐσίας καὶ θειότητος ἀμέτρως ὑπερανῳκισμένῳ
|
Incipit |
|
Δόξα σοι, ὁ Θεός, δόξα σοι· καὶ πάλιν ἐρῶ, δόξα σοι, ὁ Θεός, ὑπερύμνητος καὶ ὑπερυψούμενος εἰς τοὺς αἰῶνας.
Εὐχαριστεῖν ὀφείλομεν τῷ Θεῷ, ἀγαπητοί, διαπαντός, τῷ ἀξιώσαντι
ἡμᾶς ὑπὸ τὸν χρηστὸν αὐτοῦ ζυγόν
|
Incipit |
|
Δόξα. ἦχος β'
ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν
|
Desinit |
|
δὀξαν ἀναπέμψωμεν νῦν καὶ ἀεὶ ...
|
Desinit |
|
δόξαν ἀναπέμψωμεν τῷ Θεῷ· ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
δόξαν αὐτῷ τῳ πλάσαντι ἡμᾶς θεῷ ἀναπέμψωμεν, ὅτι αὐτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
δόξαν καὶ μεγαλωσύνην ἀναπέμψωμεν ἅμα τῷ Πατρὶ...
|
Desinit |
|
δόξαν ὁμόφωνον ἀναπέμψομεν τῇ αὐτοαληθείᾳ Χριστῷ τῷ θεῷ ἡμῶν, ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
δὸς καὶ θανόντι ψυχικὴν σωτηρίαν
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ΔΟΧΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑ ΕΛΛΗΣΙ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Δύο ψαλμοὺς ἔγνωμεν ὐπὲρ Ἰδιθοὺμ ἔχοντας τὴν ἐπιγραφήν·
|
Incipit |
|
ἐὰν διώκης, φεύγει. ἐὰν θρέψης, παραμένει
|
Desinit |
|
Ἐὰν μνημον[εύσω σου ἐν τῇ] ἡσυχίᾳ τῆς ψυχῆς μου ἐν τοῖς προστ[άγμασι]
|
Desinit |
|
Ἐάν τις βιαζόμενος ἐν ἔθνεσι μαγαρίσῃ ἄκων, ὅταν ἐπαναλήψῃ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΕΑΝ ΤΙΣ... ΑΡΡΩΣΤΗΣΕΙ ΨΗΦΙΣΑΣ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΑΥΤΟΥ
|
Incipit |
|
ἑαυτοῖς κατακρύψωμεν
|
Desinit |
|
ἑαυτὸν δὲ ὠνόμασε ποιμένα τιθοῦντα τὴν ἰδίαν ψυχὴν ὑπὲρ τῶν προβάτων· αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
ἑαυτοὺς ἐγκωμίοις καὶ ἱστορίαις ἀνέγραψαν
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ἑαυτῷ τὴν μέμψιν, οὐ τοῖς προειποῦσι δίκαιος ἂν εἴη προσάπτειν
|
Desinit |
|
Εβουλομην της κατα τον πατριαρχην παλιν υποθεσεως αψασθαι
|
Incipit |
|
Ἐβουλόμην ὑμῖν ἀποδοῦναι τὰ λείψανα σήμερον τῆς ὑποθέσεως
|
Incipit |
|
Ἐγένετο μετὰ τὴν τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰ. Χ. εἰς οὐρανοὺς ἀνάληψιν
|
Incipit |
|
εγενηθη (εγεννηθη) η αυθεντοπουλλα (αυθεντοπουλα) ημον (ημων) ει (η) κυρα Θεοδορα (Θεοδωρα) η Κοντοφρενος μινι (μηνι) Αυγούστου ημερα γ΄…(?) γ΄ ετους χψλη΄
|
Textus |
|
ἐγρα(ἔγραψε) ἀπὸ Ῥώμης ἐν δεσμοῖς ἐχόμενος· καὶ σημαίνων τήν τε πρώτην ἀπολογίαν, καὶ τὴν παρὰ πόδας τελείωσιν
|
Textus |
|
εγραφη αʹ Ματθαιος μετα την αναληψιν του κυριου ημων Ιησου Χριστου μετα ετη ηʹ· ειτα Μαρκος μετα ετη ιβʹ· αυθις Λουκας μετα ετη ιεʹ· υστερον δε Ιωαννης μετα ετη λʹ, επι Δομετιανου βασιλεως.
|
Textus |
|
ἐγράφη απο Ιταλίας διὰ Τιμοθέου. στίχοις ψνʹ.
|
Textus |
|
ἐγράφη ἀπὸ Ἰταλίας διὰ Τιμοθέου. στίχων ψγʹ
|
Textus |
|
εγραφη δε μετα χρονους δεκα και πεντε, της Χριστου αναληψεως, εχων (εχον) στιχους ͵βωʹ.
|
Textus |
|
εγραφη δε το τοιουτο ευαγγελιον μετα ιβʹ ετη της αναληψεως του κυριου ημων Ιησου Χριστου.
|
Textus |
|
Εγραφη δια χειρος, Ευφημιου, ελαχιστου, κληρικου, και αναγνωστου· και επληρωθη μηνι Ιωνιου (Ιουνιω) αʹ, ημερα τεταρτη· εν ετει απο κτισεως κοσμου, ετους ͵ϛφναʹ Ευφημιος γεγραφα, του Ιωαννου μνησθητι κυριε τω γραψαντι και τω κτισαμενω (κτησαμενω), αμην.
|
Textus |
|
εγραφη εβραιστι εις Παλαιστινην μετα {..} ηʹ ετη της αναληψεως του κυριου εχει δε ρηματα ͵βφκβʹ εχει δε στιχους ͵βφξʹ.
|
Textus |
|
Ἐγράφη ἑβραϊστὶ εἰς Παλαιστίνην· μετὰ ηʹ ἔτη τῆς ἀναλήψεως τοῦ κυρίου· ἔχει δὲ ῥήματα ͵βφκβʹ, ἔχει στίχους [͵β?]φξʹ (͵βφξʹ)
|
Textus |
|
εγραφη εβραιστι εν Παλαιστινη μετα ηʹ ετη της αναληψεως του κυριου. εχη (εχει) δε ρηματα ͵βφκβʹ εχη (εχει) δε στιχους ͵βφξʹ.
|
Textus |
|
εγραφη Εβραιστι εν Παλαιστινη μετα ηʹ ετη της αναληψεως του κυριου· εχει δε ρηματα ͵βφκβʹ. στιχους ͵βφζʹ.
|
Textus |
|
εγραφη ελληνιστι εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην μετα ιεʹ ετη της αναληψεως του κυριου ημων Ιησου Χριστου. εχει δε ρηματα ͵γωγʹ στιχους ͵βψνʹ.
|
Textus |
|
εγραφη Ελληνιστι εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην μετα ιεʹ ετη της αναληψεως του κυριου· εχει δε ρηματα ͵γωγʹ. στιχους ͵βψνʹ.
|
Textus |
|
ἐγράφη ἑλληνιστὶ εἰς Ἀλεξάνδρειαν τὴν μεγάλην· μετὰ ιεʹ ἔτη τῆς ἀναλήψεως τοῦ κυρίου· ἔχει δὲ ρήματα ͵γωγʹ· ἔχει δὲ στίχους ͵βψνʹ
|
Textus |
|
εγραφη ελληνιστι εις Εφεσον μετα ετη λʹ της αναληψεως του κυριου επι Δομετιανου βασιλεως.
|
Textus |
|
Εγραφη η παρουσα βιβλος· δια σπουδης και συνδρομης και αναλωματων· του ευλαβους αρχιεπισκοπου κυριου Παυλου του την σειραν(σιραν) εχοντος· απο των Μετζαβαρβων· πολιτων ρν(ρουσιανιτων), ετους τρεχοντος ϛʹ {ψ} ω· χειρι Ρωμανου ιερομοναχου και καθηγουμενου μονης του αγιου Βενεδικτου του Ουλλα(Ουλλανου) της Βαλλης Γρατης : ινδικτιωνος ϛʹ : ρηγευοντος Καρουλλου δευτερου :
|
Textus |
|
ἐγράφη ἡ παροῦσα θεόλεκτος εὐαγγελικὴ καὶ ἀποστολικὴ βίβλος αὕτη, ἤγουν τὰ δ΄ εὐαγγέλια, αἱ πράξεις τῶν ἀποστόλων, αἱ ἑπτὰ καθολικαὶ ἐπιστολαί, αἱ δεκατέσσαρις ἐπιστολαὶ τοῦ ἁγίου Παύλου, καὶ ἡ ἀποκάλυψις τοῦ θεολόγου. ἐγράφησαν οὖν τῆ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ συνεργεία καὶ χάριτι διὰ χειρὸς Κωνσταντίνου τοῦ εὐτελοῦς καὶ ἐλαχίστου δούλου Ἱησοῦ Χριστοῦ μηνὶ Ἰουνίου ἰνδικτιῶνος εʹ ἔτους ͵ϛχκ΄. εὕχου τοίνυν ὁ ἀναγινώσκων τὸν γράψαντα ταῦτα. ἀμήν.
|
Textus |
|
ἐγράφη ἡ παροῦσα ἱερὰ βίβλος ἐν Πάτμω τη νήσω ἐν τῶ σπηλ (σπηλαίω) ἔνθα εἶδεν ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ θεολόγος τὴν Ἀποκάλυψιν, διὰ χειρὸς Ἰωάννου μοναχοῦ πρὸς τὸν καθ’ ἡγούμενον (καθηγούμενον) μοναχὸν κῦρ Θεόκτιστον, καὶ ἐτελειώθη μηνὶ (?) κʹ ἰνδικτιῶνος.
|
Textus |
|
Εγραφη και ετελειωθη χειρι Αθανασιου ευτελους και αμαρτωλου ιερομον..(?).>: μηνι Ιαννουαρου (Ιανουαριου) ιʹ· ετος ͵ϛψεʹ · της ινδικτιωνος ιεʹ τη σπουδη του ευ.αβε και αυτου καθεγουμενου και Ιωαννικιου του λογοθετου· τουτο τεπροσαυ της μονης του αγιου μεγαλ (??) μαρτυρος Γεωργων των Βεβαλινων . ευχεσθε αυτου και του γραψοντος.
|
Textus |
|
εγραφη μετα χρονους λβʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Ἐγράφη ρωμαϊστὶ ἐν Ρώμη μετὰ ἔτη ιβʹ τῆς ἀνὰλήψεως τοῦ κυρίου· ἔχει δὲ ρήματα ͵αχοεʹ, ἔχει δὲ καὶ στίχους ͵αχιεʹ
|
Textus |
|
εγραφη ρωμαιστι εν Ρωμη μετα ιβʹ ετη της αναληψεως του κυριου.
|
Textus |
|
Εγραφη συν θεῳ· η βιβλος ταυτη των αγιων και αχραντων ευαγγελιων, ετους ͵ϛφλαʹ ινδικτιωνος εʹ, εις τας κθʹ δεκεμβριου μηνος. Η χειρ μεν η γραψασα, σηπεται ταφῳ, Γραφη δε μενει, Προς χρονους Πληρεστατους. ημερα ζʹ ωρα θʹ.
|
Textus |
|
εγραφη το κατα Ιωαννην ευαγγελιον· μετα· λβʹ χρονους της Χριστου αναληψεως· επι Δομετιανου.
|
Textus |
|
Ἔγραψα τήνδε τὴν πανέντιμον βίβλον
Χριστοῦ φέρουσαν τοῦ θεοῦ μου τοὺς λόγους
οὓς ἐξέδωκαν οἱ πανεύφημοι λίαν
εὐαγγελισταὶ τέσσαρες φῦλα πλάνης
ζωγροῦντες ἀγρεύοντες ἰχθύων δίκην
ἐγὼ ταπεινὸς Νικόλαος ἐν πόθωι
μοναχὸς ἀγράμματος καὶ ἰδιότης
μνήμην ἄληστον ὥστε καρποῦσθ᾽ ἀξίως
ἀνὴρ δὲ ταύτην εὐσεβὴς ἐκτήσατο
πίστει ζεούση καὶ καλῆι προθυμία
|
Textus |
|
Εγραψα τηνδε την πανεντιμον βιβλον
|
Incipit |
|
εγραψα το ηξευρα και το ειχα μαθεμενο, και αν εσφαλα και τι ποτ'αν εν (!) συμπαθημενο, και οι αναγινωσκοντες αυτην, ευχεσθαι μοι δια τον κυριον, οτι ουδεις γραφη και ου παραγραφη.
|
Textus |
|
ἔγραψα χειρί, σήπεται· γραφὴ μένει.
|
Textus |
|
Ἔγραψα, τὸ ἤξευρα, καὶ τὸ εἶχα μαθεμένο,
κι ἂν ἔσφαλα καὶ τίποτα, ν[ὰ] ἒν συμπαθημένο,
καὶ οἱ ἀναγινώσκοντες αὐτήν, εὔχεσθέ μοι
διὰ τὸν κύριον, ὅτι οὐδεὶς γράφῃ καὶ οὐ παραγράφῃ.
|
Textus |
|
Ἔγραψα, Χριστέ, τοὺς ζωηφόρους λόγους,
οὓς αὐτὸς ἐξέδωκας τοῖς ἀποστόλοις
κηρῦξαι τούτους εἰς τὸν σύμπαντα κόσμον.
Ἄφες, δέσποτα, τὰ ἐμοὶ πεπραγμένα,
Νικηφόρῳ τλήμονι τῷ ταλαιπώρῳ,
ὃς τῆς μονῆς ὑπάρχω τῆς Μελετίου
τοῦ τρισμάκαρος τῷ βίῳ καὶ τῇ πράξει.
Βλέψον καὶ τῷ κτήτορι τῆσδε τῆς βίβλου
ἱλέῳ σου ὄμματι ὡς ἐλεήμων,
Δανιήλ τε μοναχῷ τῷ ποθοῦντί σε,
λιταῖς σῆς μητρὸς τῆς τεκούσης ἀσπόρως
καὶ τῶν τεττάρων καὶ σοφῶν εὐαγγέλων.
|
Textus |
|
ΕΓΡΑΨΑΜΕΝ ΑΥΤΟ ΕΝΤΑΥΘΑ
|
Desinit |
|
ΕΓΡΑΨΑΣ ΜΟΙ
|
Incipit |
|
Ἐγράψατό τις τὸν ἑαυτοῦ παῖδα βουλεύσεως. ὁ παῖς ἀκρίτως ἀποθανεῖν ἀξιοῖ κατὰ τὸν περὶ τῶν ἀκρίτων νόμον.
|
Titulus initialis |
|
εγραψε ο Ματθαιος εδοθεν (εδοθη?) της αναληψεως μετα ηʹ χρονους εις την οιουδαιαν (Ιουδαιαν) πολιν με Εβραικα λογια και γραμματα. ηγουν εις την ανατολι (Ανατολην) μεσα.
|
Textus |
|
εγραψε την δεκαλογον του ευαγγελιου.
|
Desinit |
|
εγραψεν την δεκαλογον του ευαγγελιου.
|
Desinit |
|
ΕΓΩ ΔΕ ΣΕ ΤΟΣΟΥΤΟΝ ΑΠΕΧΩ ΤΟΥ ΟΛΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΜΕΜΨΑΣΘΑΙ
|
Incipit |
|
εγω Διμιτρης (Δημητριος) εγραψα και απογραψα
|
Textus |
|
ΕΓΩ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΛΗΨΙΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ... ΥΠΗΓΕΝ ΕΙΣ ΤΟ ΘΑΒΩΡΙΟΝ
|
Incipit |
|
Εγω Ιωαννης Φασουλας εγραψα και ησφαλησα
|
Incipit |
|
Ἐγὼ κριτής τε καὶ Θεὸς πάντων πέλων
ἰδοῦ προκύψας ὁψόθεν προτῆς δίκης
παρεγγυῶμαι τοὺς ἑμοὺς τηρεῖν νόμους
ὅσοις θελητὸν ἐκ φυγεῖν τὰς βασάνους.
|
Textus |
|
Ἐγὼ μέν, ὦ ἄνδρες δικασταί, καὶ ὑμᾶς αἰτοῦμαι τὰ δίκαια ψηφίσασθαι, καὶ τῶν στρατηγῶν δέομαι
|
Incipit |
|
ἐγὼ ὁ Συνέσιος συνέγραψα ἔκαμα ὡς σαρκικά μου τέκνα
|
Incipit |
|
εγω ο ταπεινος επισκοπος ο Ραδοβυσδιου Θεωφαν[ης] (Θεωφανης) αφινο τω θειον και ιερων τετραευαγγελο εις την θειαν και ιεραν μονην της υπεραγι[ας](υπεραγιας) μου Θ[εοτο]κου (Θεοτοκου) της Πεφανερωμ[εν]ης (Πεφανερωμενης) της Επικεκλημ[εν]ης (Επικεκλημενης) Τεταρινας. και η ευρισκωμ[εν]οι (ευρισκωμενοι) π[ατε]ρες (πατερες) της ιερας σηνοδι[ας] (σηνοδιας) μη με υστερησιτε απο το γραψιμον της προθεσεος οτι εσωσ[εν] (εσωσεν) το κηνον χρεως· και δεν με αφισ[εν] (αφισεν) να τελειοσω τα εβουλ[ο]μουν (εβουλομουν) κ[αι](και) μνησθητε υπερ εμου οταν προσευχησθαι. μην[ι] (μηνι) ιουνιω, ιν[δικτιων] (ινδικτιων) ιαʹ
|
Textus |
|
εγω Ροβερτ Κυρζον τονδε βιβιλιον απο μοναστηριον του Οσιου Σαββα επηγηψα. ετους 1834.
|
Detail(s) |
|
εγω Ροβερτ Κυρζον τονδε βιβλιον απο τον μοναστηριον του Οσιου Σαββα επηγηψα. ετους 1834.
|
Textus |
|
ἔδει γὰρ τὴν τοῦ κυρίου πρόρρησιν πληρωθῆναι ἣν εἶπε ... Ἐγὼ ἦλθον ἐν τῷ ὄνόματι τοῦ πατρός μου καὶ οὐ λαμβάνετέ με. Ἐὰν ἄλλος ἔλθῃ ἐν τῷ ὀνόματι τῷ ἰδίῳ, ἐκεῖνον λήψεσθε καὶ ἀποθανεῖσθε ἐν ταῖς ἁμαρτίαις τῶν ἔργων ὑμῶν τῶν πονηρῶν ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἕδει μὲν ὡς ἀληθὼς ἀποστολικοῦ καὶ νοῦ καὶ ψυχῆς τοῖς ὑπὲρ ἀποστόλων Χριστοῦ λέγειν ἐπιχειροῦσι
|
Incipit |
|
εϛλαβ: εγωψλνκϡομοκλδλοσνψλχψλνχκεϡκχϡο (εδοθη εις τον Πραξαποστολον τουτον υπερπυρα): ιβʹ: εις την Κωνσταντινουπολιν. και οι αναγινωσκοντες αυτω (αυτο) ευχεσθαι (ευχεσθε) δια τον κυριον και εμοι τω αμαρτωλω Ματθαιω μοναχω τον αγορασαντα την βιβλον ταυτην.
|
Textus |
|
Ἑζήτησας, φιλοσοφωτάτη ψυχή, τινα μέν ἐστι τὰ Ἑμπεδοκλέους
|
Incipit |
|
ἐθάψαμεν ἐν τῷ σπηλαίῳ ἀποφράξαντες τὴν θύραν ἐν λίθοις
|
Desinit |
|
εἰ (!) οἷς διαλέγεται πρὸς Στοϊκὸν τινά φιλόσοφον λέγοντα κατὰ Ἀριστοτέλην· ὅτι διαφέρεται Ἀριστοτέλης πρὸς Πλάτωνα ἐν τῇ περὶ θεῶν δόξᾳ καὶ περὶ ἀθανασίας τῆς ψυχῆς. ἐν οἷς φησίν Ἀλέξανδρος ουτωσὶ κατὰ ῥῆμα· Ταῦτα μὲν δῆ ὡς μὲν ἐπιτρέχωσι τοῖς Πλάτωνος πάντα πᾶσιν ἀφεστηκόσιν
|
Incipit |
|
ΕΙ ΓΑΡ ΕΜΨΥΧΕΙ ΜΕΤΡΙΩΣ ΚΑΙ ΑΔΗΚΤΩΣ ΞΗΡΑΙΝΕΙ
|
Desinit |
|
Εἰ γὰρ καὶ ἀψευδὴς εἰμί φησιν
|
Incipit |
|
Εἰ γὰρ καὶ μὴ αὐτὴν ταύτην τὴν φυσικὴν καὶ οὐσιώδη τοῦ Πνεύματος ὕπαρξιν ἡ πέμψις δηλοῖ, ἀλλ’ ἐπειδὴ τῇ ὑπάρξει αὕτη γε ἀκολουθεῖ, ἐκ τοῦ Υἱοῦ τὸ Πνεῦμα πεμπόμενον, ὡς ἐξ αὐτοῦ ὑπάρχον πέμπεται παρ’ αὐτοῦ.
|
Desinit |
|
εἰ γὰρ καὶ ψιλὴ καὶ
|
Desinit |
|
Εἴ γε τῷ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον βλασφημήσαντι, καθά φησιν ὁ Κύριος, οὐκ ἀφεθήσεται, οὔτε ἐν τῷ νῦν αἰῶνι, οὔτε ἐν τῷ μέλλοντι, καὶ ἡ ἀλήθεια οὐ ψεύδεται. Ἥτις ἐστὶν ὁ Χριστός· αὐτῷ ἡ δόξα σὺν τῷ ἀνάρχῳ Πατρὶ καὶ τῷ Παναγίῳ Πνεύματι εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
εἰ δὲ δοκεῖ ἀναφανδὸν ἐν τῷ νῦν καιρῷ κηρύττεσθαι τὸ ὄνομα αὐτοῦ, δι’ ἐκείνου ἂν ἐρρέθη τοῦ καὶ τὴν ἀποκάλυψιν ἑωρακότος.
|
Desinit |
|
εἰ δὲ οἶδας ὅτι ψεύδεταί φη[σι
|
Desinit |
|
Εἰ καὶ πολλοῖς τῶν βασιλέων ἔθος ἐστὶν ἐξ ὑψηλοτέρου φρονήματος
|
Incipit |
|
εἰ καὶ φθάσαντες ὑπεγράψατε
|
Incipit |
|
ΕΙ ΜΕΝ ΕΚ ΤΗΣ ΕΝΤΕΥΘΕΝ ΨΗΦΟΥ
|
Incipit |
|
Εἰ μὲν ἦμεν οὕτω συμφύντες συμφῦντες ἀλλήλοις σοφωτάτη ψυχή
|
Incipit |
|
ΕΙ ΜΗ ΔΙΨΗΣΕΙΣ ΔΙΑΡΚΩΣ ΜΗ ΠΙΗΣ ΚΑΙ ΟΥΤΩΣ ΥΓΕΙΑΝ ΕΞΕΙΣ
|
Desinit |
|
εἰ μὴ ἐγένετο ἡ ἐπίσκεψις Κυρίου ὁλοτελής, εἰς ἀθεότητα καὶ ἀπώλειαν ἐτρέποντο τὸ νοῦν;
|
Desinit |
|
εἰ περιστατικὸν αἰτιώμενος, πράγματι συγχωροίης, μετάληψις
|
Desinit |
|
Εἰ πολλοὶ πολλάκις βίους ὁσίων πατέρων ἀναγραψάμενοι μυρίους πρὸς ζῆλον τῆς αὐτῆς αὐτῶν πολιτείας μετασκευάσαντες
|
Incipit |
|
εἴ τις τολμᾷ καὶ λέγει τὸν διάβολον ἄρχοντα εἶναι τοῦ κόσμου καὶ τοῦ αἰῶνος καὶ οὐκ ἄρχοντα εἶναι τῆς κακίας τοῦ κόσμου καὶ σκότους τῆς αἰωνίου κολάσεως ὡς ἀποστάτην κατὰ θεοῦ ὑψίστου, ἐπάρατος καὶ ἀνάθεμα• ὅλοις τοῖς αἱρετικοῖς ἀνάθεμα
|
Desinit |
|
Εἰ τοὺς πονηροὺς ψέγειν δίκαιον καὶ τοῖς τοῦτο
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΕΙΔΕΣ ΨΥΧΗΝ
|
Desinit |
|
εἰδότας ἀπολήψεσθαι παρὰ τοῦ πάντων ἡμῶν σωτῆρος καὶ δεσπότου Χριστοῦ τοῦ ἀληθινοῦ θεοῦ ἡμῶν
|
Desinit |
|
Εἰκόνα μαρτυρικὴν διαγράψαι βούλομαι, καὶ δὴ διαχρώματα λαμπρὰ μὴ κεκτημένος
|
Incipit |
|
ΕΙΚΩΝ ΛΕΓΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΑΟΡΑΤΟΝ
|
Incipit |
|
Εἴληφε τέρμα πράξεις τῶν ἀποστόλων
συγγράψας ταύτας Λουκᾶς ὁ θεηγόρος
καὶ κλεινὸς ἀπόστολος τοῦ Θεοῦ Λόγου.
|
Textus |
|
εἶπε καὶ σὺ αὐτὸν μετὰ στεναγμοῦ καρδίας καὶ ψυχῆς
|
Desinit |
|
ειπε μοι τα δʹ (τεσσαρα) ευαγγελια που εγραφησαν· και τις ο γραψας·
|
Incipit |
|
εἰπεῖν τὴν ἔλλαμψιν ἐν αὐτῷ Χριστῶ...ἀμήν
|
Desinit |
|
ΕΙΠΕΝ ΓΕΡΩΝ ΟΥΑΙ ΣΟΙ ΨΥΧΗ ΟΤΙ ΕΣΥΝΗΘΗΣΑΣ
|
Incipit |
|
Ειπεν γερων· εαν παραβαλης τινι· και γενηται ευχη· και επιτρεψει σοι καθισαι· μετα το καθισαι ειπε αυτω· πως εχεις πατερ, ειτα· ειπε μοι ρημα, πως ευρω τον θεον, και ευξαι υπερ εμου· οτι πολλας εχω αμαρτιας· εως τουτο λαλησον· και ετερον λογον μη προσθης εαν μη ερωτιθης.
|
Textus |
|
ΕΙΠΕΝ Ο ΑΒΒΑΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ ΟΣΟΝ Η ΨΥΧΗ
|
Incipit |
|
ΕΙΠΕΝ Ο ΑΒΒΑΣ ΜΟΥΣΗΣ Ο ΑΙΘΙΟΨ ΕΝ ΤΑΙΣ ΕΣΧΑΤΑΙΣ ΗΜΕΡΑΙΣ
|
Incipit |
|
ΕΙΠΕΝ Ο ΑΒΒΑΣ ΜΩΥΣΗΣ Ο ΑΙΘΙΟΨ ΕΝ ΤΑΙΣ ΕΣΧΑΤΑΙΣ ΗΜΕΡΑΙΣ
|
Incipit |
|
ΕΙΠΕΝ Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΟΥΔΕΝ ΟΥΤΩΣ ΑΝΑΚΑΙΝΙΖΕΙ ΤΗΝ ΠΕΠΑΛΑΙΩΜΕΝΗΝ ΨΥΧΗΝ ΩΣ ΦΟΒΟΣ ΘΕΟΥ
|
Incipit |
|
Εἶπεν ὁ ἅγιος Ἰάκωβος ὁ ἀδελφόθεος πρὸς τὸν ἅγιον Ἰωάννην τὸν θεολόγον· Εἰπὲ ἡμῖν, Ἰωάννη θεολόγε, περὶ τῶν ἐσχάτων ἡμερῶν τῶν ἀνθρώπων, πῶς ἀπέρχεται ἡ ψυχή
|
Incipit |
|
Εἴπερ ἄλλῳ τινὶ καὶ σοὶ τὰς ἀπαρχὰς τῶν ἡμετέρων ἔργων ὀφείλων, πάντα ἀρίστη καὶ βασιλικωτάτη ψυχή
|
Incipit |
|
ΕΙΠΕΡ ΖΗΤΗΕΙΣ ΨΥΧΙΚΗΝ ΩΦΕΛΕΙΑΝ ΕΥΡΑΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
Εἴπερ θελήσεις ὠφέλειαν τῆς βίβλου
ὅλως ἐφευρεῖν τῆς παρούσης ὡς θέμις,
δίελθε ταύτης νουνεχῶς καὶ πολλάκις·
ὅπως τρυγήσῃς καρπὸν τῶν νοημάτων
καὶ πᾶσαν ἄλλην ψυχικὴν εὐταξίαν.
Πλεῖον γάρ ἐστιν ἡδέων ἡδυσμάτων
τῶν ἡδυνόντων νοῦν ὁμοῦ καὶ τὰς φρένας·
ἐν οἷς σεαυτὸν εὐφράνας κατ’ ἀξίαν
εὕροις ὀρεκτῶν τῶν ἄνω μετουσίαν.
|
Textus |
|
εἰπὼν αὐτοὺς ἐχθροὺς εἶναι τοῦ
Χριστοῦ, ἀποδέχεται Φιλιππησίους διὰ
τὴν πρὸς αὐτὸν τῆς κοινωνίας δόσιν· καὶ
προτρεψάμενος πάλιν εἰς τὰ ἤθη αὐτοῦ,
τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Εἰπὼν τοῖς μαθηταῖς ὁ κύριος ὅτι θλῖψιν ἕξετε
|
Incipit |
|
εἰργασμένοι τοὺς δεσπότας ἐλεύθεροι γένοιντο, ἀλλ’ ὅ τι ψεῦδος περὶ αὐτῶν μηνύσαντε
|
Desinit |
|
Ειρηνη τω γραψαντι και τω αναγινωσκοντι. δοξα τω θεω αμην
|
Textus |
|
ΕΙΡΗΝΙΚΟΣ ΤΗ ΨΥΧΗ
|
Desinit |
|
εἴρηται, ὦ ἄνδρες, ἐφ' οἷς ὑμᾶς ἠξίωσα γενέσθαι μοι δικαστάς· ἔξεστι δὲ ὑμῖν ἤδη τὴν ψῆφον φέρειν.
|
Desinit |
|
εἰς 'πραέων γῆν', εἰς ἀναψυχῆς ὕδωρ
|
Desinit |
|
Εἰς αζ ψάλμον
|
Titulus initialis |
|
εἰς ἀνθομολόγησιν θύων καὶ τῷ ὑψίστῳ ἀποδιδούς τὰς εὐχάς
|
Desinit |
|
ΕΙΣ ΔΕ ΤΑΣ ΣΑΡΑΝΤΑ ΕΙΣ ΤΗΣ ΤΕΛΕΙΟΜΕΝΗΝ ΟΨΕΙΝ ΔΙΑΤΥΠΟΥΤΑΙ ΤΟ ΒΡΕΦΟΣ
|
Desinit |
|
εἰς ἔνδειξιν πρόδηλον τῆς ἀληθοῦς καὶ θείας πίστεως καὶ δόξαν Θεοῦ καὶ σωτηρίαν τῶν καλῶς καὶ ὀρθοδόξως πιστεύειν αἱρουμένων, ὑπὲρ ὧν Χριστὸς εὐκαίρως τέθεικε τὴν ἑαυτοῦ ψυχήν
|
Desinit |
|
ΕΙΣ ΕΡΙΣΙΠΕΛΟΝ. ΧΕΛΙΔΟΝΟΣ ΦΩΛΕΑΝ ΤΡΙΨΑΣ ... ΕΠΕΙΤΑ ΒΑΛΩΝ ΑΓΙΑΣΜΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΦΑΝΙΩΝ ΚΑΙ ΟΞΟΣ ΚΑΙ ΩΟΥ ΚΡΟΚΟΝ ΤΟ ΝΟΣΟΥΝΤΑ ΕΠΙΧΡΙΕ
|
Desinit |
|
ΕΙΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΑΜΑΡΤΙΑ ΨΥΧΗΣ ΓΑΡ ΟΛΕΘΡΟΣ
|
Incipit |
|
Εἰς ιδ' ψαλμόν.
Κύριε, τίς παροικήσει ἐν τῷ σκηνώματί σου, ἢ
τίς κατασκηνώσει ἐν ὄρει ἁγίῳ σου;
|
Titulus initialis |
|
εις καιρων (?) γηρας επαθον πολλα
υψομαι ως κώρην οφθαλμου και απελθων πανταχου
της εργης ημων οτιπω (?)
απεκεφαλισα αυτον
και ηρα ονειδος εξ υιων Iσραηλ
|
Textus |
|
Εἰς κη' ψαλμόν.
Ψαλμὸς τῷ Δαβὶδ ἐξοδίου σκηνῆς
|
Titulus initialis |
|
Εἰς κη' ψαλμόν. Προσκυνήσατε τῷ Κυρίῳ ἐν αὐλῇ ἁγίᾳ αὐτοῦ
|
Titulus initialis |
|
Εἰς ΚΘ´ψαλμόν
|
Titulus initialis |
|
Εἰς κθ' ψαλμόν.
Ψαλμὸς ᾠδῆς τοῦ ἐγκαινισμοῦ τοῦ οἴκου Δαβίδ
|
Titulus initialis |
|
εις κλεπτην· γραψον
|
Incipit |
|
Εἰς ΛΒ´ψαλμόν
|
Titulus initialis |
|
Εἰς ΛΓ´ ψαλμόν
|
Titulus initialis |
|
Εἰς μδ' ψαλμόν.
Εἰς τὸ τέλος, ὑπὲρ τῶν ἀλλοιωθησομένων, τοῖς υἱοῖς Κορὲ εἰς σύνεσιν, ᾠδὴ ὑπὲρ τοῦ ἀγαπητοῦ.
|
Titulus initialis |
|
Εἰς με' ψαλμόν.
Εἰς τὸ τέλος ὑπὲρ τῶν υἱῶν Κορέ· ὑπὲρ τῶν κρυφίων ψαλμός
|
Titulus initialis |
|
εἰς μεγάλην παραψυχὴν ἔμοιγε λόγος αὐτόθι ἐκτοξευόμενος.
|
Desinit |
|
Εἰς μη' ψαλμόν.
Εἰς τὸ τέλος, τοῖς υἱοῖς Κορὲ ψαλμός
|
Titulus initialis |
|
Εἰς νθ' ψαλμόν.
|
Titulus initialis |
|
Εἰς νόον αἰγλήεντα θεόγραφα χείλεα βάψας
|
Incipit |
|
Εἰς ξα' ψαλμόν.
Εἰς τὸ τέλος ὑπὲρ Ἰδιθοὺμ, ψαλμὸς τῷ Δαβίδ
|
Titulus initialis |
|
εἰς οἵαν παράφορος Ἀντιοχείας πρίγκιψ
|
Desinit |
|
Εἰς οἷον ὕψος τοὺς ἐμοὺς ἄγω φίλους
|
Incipit |
|
εἰς οὓς ἀπελθεῖν κατεψήφιστο, τὴν Δημοσθένους ἐπῄνει δεινότητα ὑφ᾽ ἦς ὁ ῥήτωρ ἑάλωκεν.
|
Desinit |
|
ΕΙΣ ΠΟΙΑΣ ΛΕΞΕΙΣ ΤΙΘΕΤΑΙ ΨΙΛΗ ΚΑΙ ΠΟΥ Η ΔΑΣΕΙΑ
|
Incipit |
|
ΕΙΣ ΠΟΝΟΥΣ ΑΡΜΩΝ ΚΑΙ ΠΟΔΑΛΓΙΑΝ ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΨΥΧΡΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Εἰς ριδ' ψαλμόν.
|
Titulus initialis |
|
εἰς τὰ ὕψη τῶν ὀρέων. Τέλος.
|
Desinit |
|
Εἰς τὰς μεγίστας ἀψίδας
|
Titulus initialis |
|
εἰς τὴν αἰώνιον ἀποπέμψων κόλασιν, καὶ εἰς τὸ πῦρ τὸ ἀτελεύτητον τῆς γεέννης· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς τὴν πεῖραν ἐκφυγεῖν καὶ τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν ἐπιτυχεῖν, χάριτι…
|
Desinit |
|
εἰς τὴν Ἔφεσον τὸ ἐπόνυμον αὐτοῦ συνεγράψατο εὐαγγέλιον.
|
Desinit |
|
εἰς τὴν Ἔφεσον τὸ ἐπόνυμον αὐτοῦ συνεγράψατο εὐαγγέλιον.
|
Desinit |
|
εις την Εφεσον το επωνυμον εαυτου ευαγγελιον συνεγραψατο.
|
Desinit |
|
εις την Εφεσον τον επωνυμον εαυτου ευαγγελιον συνεγραψατο.
|
Desinit |
|
ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΥΛΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΝ ΠΕΡΙ ΩΝ ΕΓΡΑΨΕΝ
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὴν περὶ ψυχῆς πραγματείαν Ἀριστοτέλους ἐξήγησις τοῦ Θωμᾶ
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὴν ψυχογονίαν τοῦ Πλάτωνος
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸ μὴ θαυμάζειν τὰ πρόσκαιρα, μηδὲ δελεάζεσθαι ἐν τοῖς τερπνοῖς τοῦ βίου· καὶ εἰς τὸν ἑβδομηκοστὸν δεύτερον ψαλμόν
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸ ὀξεόψρυσον πέπλον τὸν κρεμασθέντα ἐν τῇ Ὁδηγητρίᾳ παρὰ τῆς σεβαστῆς κυρᾶς Ἄννης τῆς συζύγου τοῦ σεβαστοῦ Ἰωάννου τοῦ Ἀρβαντηνοῦ
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΨΕΥΣΤΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸ τριμερὲς τῆς ψυχῆς
|
Titulus initialis |
|
Εις τον αδην δηλονοτι. αλλον πεμπεις λυτρωτην, ουχ ως αγνων ων, πως γαρ, ο και εκ μητρας προφητευων, και εν ερημω κηρυσσων την αυτου παρουσιαν, επειδη ουν και οι μαθηται αυτου, ουκ ησαν ιδωντες τον κυριον, επεμψεν αυτους, ινα δι ων ιδωσιν, μαθωσιν αυτοι και πιστευσουσιν, οτι αυτος εστιν ο Χριστος.
|
Textus |
|
Εἰς τὸν βίον τοῦ μακαρίου Ἀβρααμίου καὶ τῆς ἀνεψιᾶς αὐτοῦ Μαρίας
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν ἑαυτοῦ ἀνεψιόν, τὸν πρωτασηκρῆτις καὶ περὶ τῆς προτέρας αὐτῶν διαγωγῆς
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν ἑαυτοῦ πατέρα ἡνίκα ἀπέτρεψεν αὐτὸν φροντίζειν τῆς Ναζιανζοῦ ἐκκλησίας
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν ΚΗ´ψαλμόν
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν ΛΖ´ψαλμόν
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν λόγον, ὃν εἶπεν ὁ Κύριος, ὅτι ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ θλῖψιν ἕξετε· καὶ περὶ τοῦ τέλειον εἶναι τὸν ἄνθρωπον
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν ΜΔ´ψαλμόν
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν ΝΘ ψαλμὸν περὶ
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν ριε' ψαλμόν
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν ριη’ ψαλμὸν ὑπόμνημα ἤτοι προοίμιον
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν ρλβ' ψαλμόν
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν σοφώτατον καὸ ἁγιώτατον Ἀρψιεπίσκοπον Ἐφέσου κύριον Μάρκον τὸν Εὐγενικόν, στίχοι ἡρωϊκοὶ τοῦ κυροῦ Θεοδώρου τοῦ Ἱερομνήμονος
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τοὺς σοφιστικοὺς ἐλέγχους, οἱ μέν τινες Ἐφεσίου, ὡς δ' ἄλλοί φασι τοῦ Ψελλοῦ
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΨΥΚΤΗΡΑΣ ΟΤΑΝ ΟΙ ΜΥΣ ΕΜΠΕΣΩΣΙΝ ΑΝΑΝΕΥΣΑΙ ΚΑΙ ΑΝΕΛΘΕΙΝ
|
Incipit |
|
εις υγιειαν ψυχης και σωματος
|
Desinit |
|
εἰς ὕψος ἀνήνεκτο ποιμεναρχίας
|
Desinit |
|
εἰς ὕψος αὐτὸν οὐρανῶν ὄρους φθάνει
|
Desinit |
|
εἰς ψυχὴν ζώσαν
|
Desinit |
|
εισελθουσαν αλειψαι τους του κυριου ποδας.
|
Desinit |
|
εἰσελθοῦσαν ἀλεῖψαι τοὺς τοῦ κυρίου πόδας.
|
Desinit |
|
εἶτα πάλιν εἰς τὰ ἤθη προτρεψάμενος καὶ τούτους· καὶ ἀποδεξάμενος αὐτῶν τὴν δια τὸν Xριστὸν ὑπομονὴν· καὶ πείσας τιμᾶν τοὺς πρεσβυτέρους, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Ἐκ Ἀψίνου ῥήτορος περὶ ἐπιλόγου
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ δύο φύσεων ὁ Θεός, ψυχῆς, λέγω καὶ σώματος
|
Incipit |
|
Ἐκ πατέρων παίδεσσι προήλυθεν εὐγενὲς εὖχος,
ἠυτ' ἀπὸ κρήνης κάλλος ποταμοῦ προχοῇσιν·
Ἄννα δὲ τἀνάπαλιν κούρης άπὸ παιδὸς ἀγᾶται,
ἣ Θεὸν ὑψιθόωκον ἑαῖς ἐνὶ δέκτο λαγόσσιν.
|
Textus |
|
Ἒκ τῆς Δογματικῆς πανοπλίας τοῦ Ζιγαδηνοῦ μερικὰ τινὰ ἐν συνόψει, δηλονότι συλλογὴ και ἀπάνθησις μερικὴ ἐκ τῶν λόγων [...] περὶ τῆς ἁγίας καὶ ὁμοουσίου Τριάδος
|
Titulus initialis |
|
ἐκ τῆς εἰς ὄγδοον ψαλμὸν ἐξηγήσεως
|
Titulus initialis |
|
ἐκ τοῦ ἐμοῦ λήψεται. τουτέστιν ἅπερ εἶπον ἐγώ
|
Incipit |
|
εκ του κατα Μαρκον ευαγγελιον (sic) εγραφη ρωμαιστι εν Ρωμη μετα ετη ιβʹ της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵αχοεʹ, στιχους ͵αχιϛʹ.
|
Textus |
|
Εκ του κατα Ματθαιον ευαγγελιου εγραφη Εβραιστι εν Παλαιστινη μετα ηʹ ετη της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵βφκβʹ. εχει δε στιχους ͵βφξʹ.
|
Textus |
|
εκ του κατα Ματθαιον ευαγγελιου εγραφη εβραιστι εν Παλαιστινη, μετα ηʹ ετη της αναληψεως του κυριου, εχει δε ρηματα ͵βφκβʹ, εχει δε στιχους ͵βφξʹ.
|
Textus |
|
ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον εὐαγγελίου ἐγράφη ἐβραιστὶ ἐν Παλαιστίνη· μετὰ ἔτη ηʹ· τῆς ἀναλήψεως τοῦ κυρίου· ἔχει δὲ ῥήματα· ͵βφκβʹ ἔχει δὲ στίχους ͵βφξʹ
ἐκ τοῦ κατὰ Μάρκον ἐγράφη ῥωμαϊστὶ ἐν Ῥώμη· μετὰ ἔτη ιβʹ τῆς ἀναλήψεως τοῦ κυρίου· ἔχει δὲ ῥήματα· ͵αχοεʹ· στίχους ͵αχιϛʹ
ἐκ τοῦ κατὰ Λουκὰν εὐαγγελίου ἐγράφη ἑλληνιστὶ· μετὰ ἔτη ιεʹ· τῆς ἀναλήψεως τοῦ κυρίου· εἰς Ἀλεξανδρείαν τὴν μεγάλην ἔχει δὲ ῥήματα· ͵γωγʹ· ἔχει δὲ στίχους· ͵βψνʹ
ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγελίου· ἐγράφη ἐλληνιστὶ· εἰς Ἔφεσον· μετὰ ἔτη λʹ· τῆς ἀναλήψεως τοῦ κυρίου· ἔχει δὲ ῥήματα ͵αϡληʹ ἔχει δὲ στίχους ͵βκδʹ· ἐπὶ Δομετιανοῦ βασιλέως
|
Textus |
|
Ἐκ τοῦ νέου παραδείσου Διήγησις ψυχωφελὴς περὶ πίστεως καὶ ἐλεημοσύνης
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τοῦ πρώτου περὶ ψυχῆς, τοῦ αὐτοῦ
|
Titulus initialis |
|
ΕΚ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΤΗΣ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΗΣ ΤΡΙΒΙΒΛΟΥ Η ΨΗΦΟΡΙΩΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ
|
Titulus initialis |
|
ἐκ τοῦ πυρὸς καί ἀνακαλύψας εὑρήσεις ὃ ζητεῖς
|
Desinit |
|
Ἐκ τῶν Ἀνδρέᾳ τῷ μακαρίῳ ἀρχιεπισκόπῳ Καισαρείας Καππαδοκίας εἰς τὴν Ἀποκάλυψιν πεπονημένων θεαρέστως σύνοψις σχολικὴ παρατεθεῖσα ὑπὸ Ἀρέθα ἀναξίου ἐπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας.
|
Titulus initialis |
|
εκ των Ανδρεα τω μακαριω αρχιεπισκοπω Καισαρειας Καππαδοκιας εις την Αποκαλυψιν πεπονημενων θεαρεστως συνοψις σχολικη παρατεθεισα υπο Αρεθα επισκοπου αναξιου Καισαρειας Καππαδοκιας.
|
Titulus initialis |
|
Εκ των Ανδρεα τω μακαριω αρχιεπισκοπω Καισαρειας Καππαδοκιας εις την Αποκαλυψιν πεπονημενων θεαρεστως· συνοψις σχολικη παρατεθεισα υπο Αρεθα αναξιου επισκοπου Καισαρειας Καππαδοκιας.
|
Titulus initialis |
|
εκ των Ανδρεα τω μακαριω αρχιεπισκοπω Καισαρειας Καππαδοκιας, εις την Αποκαλυψιν πεπονημενων θεαρεστως, συνοψις σχολικη· παρατεθεισα υπο Αρεθα αναξιου επισκοπου Καισαρειας Καππαδοκιας.
|
Titulus initialis |
|
εκ των Ανδρεα τω μακαριω αρχιεπισκοπω Καισαρειας Καππαδοκιας· εις την Αποκαλυψιν πεπονημενων θεαρεστος συνοψις σχολικη. παρατεθεισα υπο Αρεθα αναξιου επισκοπου Καισαρειας Καππαδοκιας:
|
Titulus initialis |
|
ἐκ τῶν Ἀνδρέα τῶι μακαρίωι ἀρχιεπισκόπωι Καισαρείας Καππαδοκίας· εἰς τὴν ἀποκάλυψιν πεπονημένων θεαρέστως· σύνοψις σχολικὴ. παρατεθεῖσα ὑπὸ Ἀρέθα ἀναξίου ἐπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τῶν Οἰκουμενίῳ τῷ μακαρίῳ ἐπισκόπῳ Τρίκκης Θεσσαλίας θεοφιλῶς πεπονημένων εἰς τὴν Ἀποκάλυψιν Ἰωάννου τοῦ θεολόγου σύνοψις σχολικὴ μετὰ τῆς δεούσης ὅσον κατὰ σύνοψιν ἀνελλιποῦς αὐταρκείας. Χριστὲ ὁ θεὸς, σύμπραξον ἡμῖν.
|
Titulus initialis |
|
εκ των Οικουμενιω τω μακαριω επισκοπω Τρικκης Θεσσαλιας· θεοφιλως πεπονημενων εις την Αποκαλυψιν Ιωαννου του θεολογου, συνοψις σχολικη· μετα της δεουσης οσον κατα συνοψιν ανελλιπους, αυταρκειας Χριστε ο θεος, συμπραξον ημιν.
|
Titulus initialis |
|
εκ των Οικουμενιω τω μακαριω επισκοπω Τρικκης Θεσσαλιας· θεοφιλως πεπονημενων εις την Αποκαλυψιν Ιωαννου του θεολογου· Συνοψις σχολικη μετα της δεουσης οσον κατα συνοψιν ανελλιπους αυταρκειας:
|
Titulus initialis |
|
ἐκ τῶν Οἰκουμενίωι τῶι μακαρίωι ἐπισκόπω Τρίκκης(Θρίκκης) Θεσσαλίαι, θεοφιλῶς πεπονημένων εἰς τὴν Ἀποκάλυψιν Ἰωάννου τοῦ θεολόγου· σύνοψις σχολικὴ μετὰ τῆς δεούσης ὄσον κατὰ σύνοψιν ἀνελλιποῦς αὐταρκείας· Χριστὲ ὁ θεὸς σύμπραξον ἡμῖν
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τῶν τοῦ Ψελλοῦ εἰς τὸ Τῶν γὰρ πραγμάτων ἐξ ὕλης καὶ εἴδους συνεστώτων ἢ ἀνάλογον τῇ ὕλῃ καὶ τῷ εἴδει τὴν σύστασιν ἐχόντων.
|
Titulus initialis |
|
ἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ἐκείνων ἀναισχυντίας ἔγραψα
|
Desinit |
|
Ἔκθεσις μεθοδικὴ τοῦ παρὰ τοῖς ἄραψι καλουμένου ῥαμουλίου
|
Titulus initialis |
|
ἔκθλιψις, ἐπὶ ἐμὸς ἐπ’ἐμοί
|
Incipit |
|
ἐκκλησία ἐστὶν ψυχῶν καθαρῶν
|
Incipit |
|
εκλαμψουσιν ως ο ηλιος·
|
Textus |
|
εκλεψαν αυτον ημων κοιμωμενων
|
Desinit abruptus |
|
ἔκλεψαν αὐτόν· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Εκλογη απο διαφορων βιβλιων και απο διαφορων ποιητων, πανυ ψυχωφελης.
|
Titulus initialis |
|
Ἐκλογὴ ἐκ διαφόρων βιβλίων ψϋχοφελὴς δεῖ δὲ τὸν βουλόμενον σωθῆναι, σϋχνῶς ἀναγινώσκειν καὶ προσεχῶς· καὶ πάνυ ὠφεληθήσεται
|
Titulus initialis |
|
Ἐκλογὴ τῶν ὁσίων πατέρων ἐκ τῆς θεοπνεύστου Γραφῆς παλαιᾶς καί νέας διαθήκης, ἅμα καὶ αἰνίγματα ἁγίων ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν τῶν ἐν ἀσκήσει καὶ θεαρέστῳ πολιτείᾳ διαπρεψάντων καὶ διάφορος αὐτῶν διδασκαλία πάνυ σύντομος καὶ ὠφέλιμος πρὸς πάντας πολιτικούς τε καὶ λοιπούς
|
Titulus initialis |
|
εκοιμηθη η δουλη του θεου Μαρια η μητηρ εμου Μαρκιανου ιερεως μηνι φευραριω εις τας κʹ. ο δε πατηρ μου ο του Χριστου θυτης Ιωαννης ο το επικλην Πουτζησης μηνι σεπτεμβριω εις τας δεκα ημερα Σαββατω ινδικτιωνος ιαʹ ετους ͵ϛψαʹ.
οι δ' αναγινωσκοντες ευχεσθαι[ευχεσθε] υπερ αυτων δια τον κυριον. λυσιν παρασχειν πταισματων πολυπλοκων· εν ημερα δικης τε της φρικτης τοτε, και της μεριδος δεξιας τυχειν αμα της των δικαιων, ως αγαθος δεσποτης.
|
Textus |
|
εκοιμηθη ο δουλος του Θεου Γρηγοριος μοναχος ο συγκελλιωτης του Γεροντιου, ο και γραψας την βιβλον ταυτην, μηνι Ιαννουαριῳ ετους ςχϟζ΄, ινδικτιωνος ζ΄ ημερᾳ δ΄.
|
Obit, Nascit et similia |
|
εκοιμιθη ο δουλος του Θεου Γρηγοριος μοναχος ο και το αγιον τουτο ευαγγελιον γραψας μηνι Ιαννουαριῳ δ΄ ινδικτιωνος ζ΄ ετους
|
Obit, Nascit et similia |
|
ΕΚΟΠΙΑΖΑΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΤΟΥΣ... ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
Ἐκυρίευσεν ἕνα καιρὸν μεγαλὴ δίψα ἀνυπόφορος τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν
|
Incipit |
|
Ἔκφρασις γάμου θυγατρὸς τοῦ ὑψηλοτάτου βασιλέως σουλτᾶν Ἀχμέτ
|
Titulus initialis |
|
ΕΚΩΝ ΕΔΙΨΕΝ ΕΚΩΝ ΕΚΟΠΙΑΣΕΝ
|
Desinit |
|
Ἔλαμψεν ὡς ὁ ἀληθῶς ἡ χάρις τοῦ παναγίου πνεύματος πανταχόθεν τὸν φωτισμὸν καταπέμπουσα
|
Incipit |
|
ἔλαμψον ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν
|
Incipit |
|
Ελε (Ελεος) τῳ γραψαντι και κεφαλαιωσαντι, σωτηρια δε, τῳ εκ ποθου και πιστεως κτησαμενω, αμην.
|
Textus |
|
Ἔλεγχοι κεφαλαιώδεις τοῦ παρὰ Λατίνοις καινοφανοῦς δόγματος, τοῦ ὅτιτὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ προέρχεται, συνοψισθέντες παρὰ Νικολάου Μεθώνης ἐκ τῶν διὰ πλάτους τῷ ἁγιωτάτῳ Φωτίῳ ἐν διαφόροις λόγοις αὐτοῦ γεγραμμένων
|
Titulus initialis |
|
ἔλεγχος καὶ ἀνατροπὴ τοῦ ἀθέσμου καὶ ἀορίστου καὶ ὄντως ψευδωνύμου ὅρου...
|
Titulus initialis |
|
ἔλλαψιν ἐν αὐτῷ Χριστῷ [...] ἡμῶν, ὧ ἡ δόξα [...]
|
Desinit |
|
ελληνιστι εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην· μετα ιεʹ ετη της αναληψεως του κυριου· εχει δε ρηματα γωγʹ
|
Textus |
|
ελληνιστι εις Εφεσον μετα την αναληψιν του κυριου επι Δομετιανου βασιλεως.
|
Textus |
|
εμβλεψας αυτον ο Ιησους ειπεν. συ ει Σιμων ο υιος Ιωνα. συ κληθηση Κηφας ο ερμηνευεται Πετρος.
|
Titulus initialis |
|
ἐμοὶ γὰρ ἀντὶ πάντων ἡ σὴ ψῆφος ἀρκήσει
|
Desinit |
|
ἔμψυχος αἰσθητική
|
Desinit |
|
ἐν ἀγαλλιάσει ψυχῆς κατιδεῖν... ὦ πάσχα τὸ μέγα καὶ ἱερώτατον καὶ ἐν τῷ μέλλοντι αἰῶνι... ὧν ἡτοίμασας ... ὅτι...
|
Desinit |
|
ἓν γὰρ ἦν Πνεῦμα τὸ κινοῦν τὰς ἁπάντων ψυχάς
|
Desinit |
|
εν γαρ ην πνευμα το κινουν τας απαντων ψυχας.
|
Desinit |
|
εν γαρ ην πνευμα το κινουν τας απαντων ψυχας.
|
Desinit |
|
εν γαρ ην πνευμα το κινουν τας απαντων ψυχας.
|
Desinit |
|
ἓν γὰρ ἦν πνεῦμα, τὸ κινοῦν τὰς ἁπάντων ψυχάς.
|
Desinit |
|
ΕΝ ΔΕ ΤΗ ΚΑΛΟΨΜΕΝΗ
|
Incipit |
|
Ἑν ἔτει διακοσιοστῷ πεντηκοστῷ (ἕκτῳ) τῆς τοῦ παμβασιλέως θεοῦ ἡμῶν καὶ σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως
|
Incipit |
|
ΕΝ ΕΤΕΡΩ ΣΥΛΛΟΓΩ ΤΙΣ ΤΩΝ ΚΟΜΨΟΤΕΡΩΝ
|
Incipit |
|
ΕΝ ΟΛΩ ΤΩ ΨΑΛΤΗΡΙΩ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΑΝΑΚΤΟΣ ΔΑΒΙΔ
|
Incipit |
|
Ἐν πολλοῖς ὑμῖν, ἀδελφοί, δοκῶν χρησιμεύειν, ὀφείλω καὶ ἐμαυτῷ εἰς ψυχὴν λυσιτελῆσαι
|
Incipit |
|
ἐν Ῥαμᾷ, τουτέστιν, ἐν ὑψηλῷ· οὕτω γὰρ ἑρμηνεύεται Ῥαμά, ὑψηλή, ἡ ἄνω Ἱερουσαλὴμ παρὰ τῷ ὑψίστῳ θεῷ· ᾧ…
|
Desinit |
|
εν Ρωμη. μετα χρονους ιεʹ της Χριστου αναληψεως, δια στιχων ͵βωʹ. ατε
|
Detail(s) |
|
εν Ρωμη. μετα χρονους, ιʹ της Χριστου αναληψεως, δια στιχων ͵ακʹ εποιησατο
|
Detail(s) |
|
Ἐν ταῖς ἐκκλησίαις τὸ ἔθος τὸ περὶ ταῦτα κρατείτω καὶ τὸ ψαλτήριον αὐτολεξεὶ ἀναγινωσκέσθω
|
Incipit |
|
Ἐν ταῖς ἐμαῖς, ὕψιστε παντάναξ, τύχαις
|
Incipit |
|
Ἐν τῇ Ἑβραϊκῇ βίβλῳ τῶν ψαλμῶν
|
Incipit |
|
ΕΝ ΤΗ ΕΒΡΑΙΚΗ ΒΙΒΛΩ ΤΩΝ ΨΑΛΜΩΝ ΑΝΕΥ ΤΗΣ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΠΡΟΣΘΗΚΗΣ ΑΝΕΓΡΑΦΗΣΑΝ ΟΙ ΠΑΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
Ἐν τῇ Σερβείᾳ ποτὲ τῶν καιρῶν ἄρχων τις ἔβαλλεν μόνος του, ῥάκος μοναχικὸν καὶ μεθ' ἡμέρας ὀλίγας ἔστρεψε πάλιν ἐπὶ τὸ κοσμικὸν σχῆμα
|
Incipit |
|
Ἐν τοῖς χρόνοις Ἰουλιανοῦ τοῦ ἀντάρτου (uel παραβάτου), ὅτε κατῆλθεν ἐπὶ τὴν Περσίδα, ἐπέμφθη παρ' αὐτοῦ δαίμων (uel ἔπεμψε δαίμονα)
|
Incipit |
|
ἐν τρυφῶν ἐλλάμψε[σιν
|
Desinit |
|
ΕΝ ΤΩ ΔΨΗʹ ΕΤΕΙ ΑΠ ΑΡΧΗΣ ΚΟΣΜΟΥ ΡΩΜΥΛΟΣ
|
Incipit |
|
εν τω ετει Χριστου ͵αψοϛʹ
|
Additio |
|
Ἔναγχος τὸ τοῦ Ψελλοῦ μαθηματικὰ ἐντυπώσαντες
|
Incipit |
|
ενανθρωπησεως του κυριου εως του νυν· ͵ϛψνθʹ και ινιδικτος θʹ.
|
Desinit |
|
ἕνας ἀσκητὴς ἐπεθύμα νὰ ἰδῇ ψυχὴν ἁμαρτωλοῦ καὶ δικαίου
|
Incipit |
|
ενδυσησθε δυναμιν εξ υψους.
|
Desinit abruptus |
|
ἐνέργειαν δὲ πρακτικὴν τὸ ψάλλειν δηλοῖ· τῷ δὲ Θεῷ...
|
Desinit |
|
Ἔνθα τὸ εὐαγγέλιον ὃ δὴ συνεγράψατο κηρύξας, ἐκκλησίαν τε πρώτην ἐν Ἀλεξανδρείᾳ ἰδρυσάμενος, καὶ τὰς ἱερὰς λειτουργίας ποιούμενος, τοὺς πρὸς τῇ [leg. τῷ] μεσημβρινῷ κλίματι τὸν εὐσεβῆ τῆς εἰς Χριστὸν πίστεως λόγον κατηχήσας ἐφώτισεν.
|
Textus |
|
Ἐνθάδε τοι βίον ἠδὲ μερόπων ἤθεα ῥίψας,
κεῖται ἀπειρεσίοις ἀγαθοῖσι κεκασμένος ἀνήρ
|
Incipit |
|
Ἐνθυμείσθω μὲν πᾶσα ψυχὴ
|
Incipit |
|
ΕΝΙ ΔΕ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΙΑ
|
Incipit |
|
ἐννοήσατε ἡλίκα ὑμῖν τὰ τῆς ἀντιδόσεως τοῖς ἐν τοσούτοις διαλάμψασιν ἀγῶσιν
|
Desinit |
|
Ενταυθ' εμαρψε τεκμωρ η του Ματθαιου βιβλος.
|
Textus |
|
Ἐνταῦθ’ ἔμαρψε τέκμωρ ἡ τοῦ Ματθαίου βίβλος.
|
Textus |
|
Ἐνταῦθʹ ἔμαρψε τέκμωρ ἡ τοῦ Ματθαίου βίβλος
|
Textus |
|
ενταυθα τερμα χριστολεκτων ρηματων. Μνησθητι κυριε του γραψαντος Νικολαου του αμαρτωλου μοναχου του Εδεσινου και των αυτου αδ (αδελφων). ετελειωθη μηνι αρτεμισιω τω κατα Ρωμαιους μαιω δʹ ινδικτιωνος ιαʹ του ͵ϛχμαʹ ετους εν τη χριστευλογητω πολει Εδεση.
|
Textus |
|
Ενταυθα τινες αμφισβητουσιν, πως ηνεσχετο ο Χριστος γυναικος τοιαυτα ποιουσης αλειψασθαι μυρον υπ' αυτης
|
Incipit |
|
ἐντεῦθεν ἀπαλλγησόμεθα... στεφάνους ἀποληψόμενοι... ἀμήν
|
Desinit |
|
Εντευθεν αρχεται η αποκαλυψις ουτω προσαγορευομενη.
|
Incipit |
|
ἐξ ὀδυνωμένης καὶ ἀθυμίᾳ βεβλημένης ψυχῆς
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ἐξάγαγε σεαυτὸν λοιπὸν εἰς ἀναψυχήν
|
Desinit |
|
εξεδoθη δε μετα χρονους ιʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
ἐξεδο (ἐξεδόθη) μετὰ χρόνους ιʹ τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως. στίχοι ͵αχʹ.
|
Textus |
|
εξεδοθη δε μετα χρονους ιεʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
εξεδοθη δε παρα του αυτου αποστολου εν Ιερουσαλημ τη Εβραιδι διαλεκτω μετα χρονους οκτω, της του σωτηρος Χριστου και θεου ημων αναληψεως.
|
Textus |
|
ἐξεδόθη δὲ τοῦτο μετὰ χρόνους ιε´ τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως
|
Textus |
|
εξεδοθη δε τουτο μετα χρονους ιεʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Εξεδοθη δε υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ μετα χρονους ηʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
εξεδοθη μετα λʹ χρονους της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Εξεδοθη μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
εξεδοθη μετα χρονους ηʹ της Χριστου αναληψεως. στιχοι ͵βχʹ.
|
Textus |
|
εξεδοθη μετα χρονους ιʹ της Χριστου αναληψεως. στιχοι ͵αχʹ.
|
Textus |
|
εξεδοθη μετα χρονους ιʹ της του Χριστου αναληψεως
|
Textus |
|
Ἐξεδόθη μετὰ χρόνους ιʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
εξεδοθη μετα χρονους ιʹ, της Χριστου του θεου ημων αναληψεως.
|
Textus |
|
Ἐξεδόθη μετὰ χρόνους ιεʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
Εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
εξεδοθη το κατα Ιωαννην αγιον ευαγγελιον μετα χρονους λβʹ της του Χριστου αναληψεως· το δε κατα Λουκαν μετα χρονους δεκαπεντε· το κατα Μαρκον μετα χρονους δεκα· το δε κατα Ματθαιον μετα χρονους ηʹ εν Ιερουσαλημ.
|
Textus |
|
Εξεδοθη το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον, μετα χρονους δεκα, της Χριστου του θεου ημων, αναληψεως.
|
Textus |
|
Εξεδοθη τουτο μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
ἐξεδόθη τοῦτο μετὰ χρόνους δέκα τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
Εξεδοθη τουτο μετα χρονους ιε΄ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Εξεδοθη τουτο μετα χρονους λβ΄ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
ἐξεδόθη τοῦτο μετὰ χρόνους λβʹ τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
ἐξεδόθη τοῦτο, μετὰ χρόνους δεκαπέντε τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως
|
Textus |
|
εξεδοθη υπ᾽αυτου το (sic) μετα χρονους οκτω της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
εξεδοθη υπ' αυτου τουτο, μετα χρονους οκτω· της του Xριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
εξεδοθη υπ’ αυτου μετα χρονους ηʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
ἐξεδόθη ὑπ’ αὐτοῦ τοῦτο, μετὰ χρόνους ὀκτὼ τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
Εξεδοθη υπ’ αυτου, τουτο μετα χρονους οκτω της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
εξεδωθη (εξεδοθη) δε υπ’ αυτου τουτο μετα χρονους οκτω της του κυριου αναληψεως.
|
Textus |
|
ἐξεστιν ψαλλην κατὰ διάνοιαν κἂν
|
Desinit |
|
ΕΞΕΣΤΡΕΨΑΤΕ ΕΙΣ ΘΥΜΟΝ ΚΡΙΜΑ
|
Incipit |
|
ΕΞΗΓΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΖ᾿ ΨΑΛΜΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ΕΞΗΓΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΡΒ᾿ ΨΑΛΜΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ἐξηρεύξατο τὴν ψυχὴν
|
Desinit |
|
ἑξῆς δὲ τὸν τρίβικόν σοι ὑπογράψω
|
Incipit |
|
Εξομολογεισθε τω κυριω εν κιθαρα, εν ψαλτηριω δεκαχορδω ψαλατε αυτω.
|
Incipit |
|
ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΑΙ ΣΟΙ ΒΑΣΙΛΕΥ· ΘΕΕ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΩΝ· ΟΣΑ ΗΜΑΡΤΟΝ ΕΚ ΨΥΧΗΣ· ΚΑΙ ΛΟΓΩ ΚΑΙ ΕΡΓΩ
|
Incipit |
|
ΕΞΩ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΙΨΕΩΣ
|
Desinit |
|
Ἐοίκασιν οἱ ἔργοις κομῶντες ἀγαθοῖς, καὶ τὴν πρὸς τὸν Θεὸν πίστιν ἀγνοήσαντες, λειψάνοις νεκρῶν, καλὰ μὲν ἐνδεδυμένοις, αἴσθησιν δὲ τῶν καλῶν οὐκ ἔχουσι
|
Incipit |
|
Ἑπ' ὄρους μὲν ὑψηλοῦ (vel Ἐπ΄ ὄρος μὲν ὑψηλὸν) ἀναβῆναι τὸν τὴν θείαν εἰρήνην εὐαγγελιούμενον ὁ τῶν προφητῶν μεγαλοφωνότατος παρακελεύεται
|
Incipit |
|
ἐπ' ὄψεσι τῶν εἰρημένων
|
Desinit |
|
Ἔπαθον τὴν ψυχὴν καὶ συνήλγησα τοσαύτην ἀδοξίαν Κορίνθῳ κατασκευαζομένην ὁρῶν
|
Introductio |
|
ἐπαινετὰ μὲν ἐστὶ τὰ καλὰ, ψεκτὰ δὲ καὶ τὰ αἰσχρά
|
Incipit |
|
επανελθοντος δε αυτου εν τη Ασια εγραψε την δεκαλογον του ευαγγελιου.
|
Desinit |
|
επανελθοντος δε αυτου εν τη Ασια εγραψε την δεκαλογον.
|
Desinit |
|
επανελθοντος δε αυτου εν τη Ασια εγραψεν την δε καλος (δεκαλογον) του ευαγγελιου.
|
Desinit |
|
επανελθοντος δε αυτου εν τη Ασια, εγραψε την δεκαλογον του ευαγγελιου.
|
Desinit |
|
επανελθοντος δε αυτου εν τη Ασια, εγραψε την δεκαλογον.
|
Desinit |
|
Επανελθων εν τη Ασια, εγραψαι (εγραψε) τον δεκαλογον, και την αρχην του ευαγγελιου, αʹ εν αρχη ην ο λογος, βʹ και ο λογος
|
Incipit |
|
Ἐπανελθῶν ἐν τῆ Ἀσία, ἔγραψε τὸν δεκάλογον, καὶ τὴν ἁρχὴν
|
Incipit |
|
Επανελθων εν τη Ασια, εγραψε τον δεκαλογον·
|
Incipit |
|
ἐπεὶ δὲ περὶ ὑψωμάτων καὶ τὰ ταπεινωμάτων καὶ οἴκων καὶ ἐναντιωμάτων
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙ ΔΙΟΓΕΝΕΣΤΑΤΕ ΣΩΜΑΤΙ ΚΑΙ ΨΥΧΗ ΚΥΡΙΕ ΜΟΥ
|
Incipit |
|
Ἐπεὶ ἡ ψυχὴ διττὰς ἔχει τὰ ἐνεργείας
|
Incipit |
|
Ἐπεὶ μηδὲ ἦν ἄλλως διὰ μαρτύρων με ταύτην πιστώσασθαι, ὑπὸ Bαράγκων τῶν ἐμῶν φυλάκων διὰ πᾶσαν πρόσκλησιν καὶ ὁμιλίαν μαρτύρων ἐμποδιζόμενον. Ἐγράφη δὲ αὕτη κατὰ μῆνα ὀκτώβριον τῆς η´ ἰνδικτιῶνος τοῦ ͵ςωγ´ ἔτους. Ἡ ὑπογραφή· Ἰωάννης ταπεινός, ἐλέῳ μὲν Θεοῦ ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, διὰ δὲ τὸ ἀληθὲς τῶν πατέρων δόγμα, τὴν ἐκ Πατρὸς δηλονότι δι᾽ Υἱοῦ ἐκπόρευσιν τοῦ Πνεύματος τοῦ ἁγίου, τὴν ἕως θανάτου ἐξορίαν καὶ φυλακὴν καταδικασθείς, οἰκειοχείρως τὴν παροῦσαν μου διαθήκην γράψας, ὑπέγραψα.
|
Desinit |
|
Ἐπειδὴ αὐτὸς Ἰωάννης, ὁ τὸ εὐαγγέλιον γράψας
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ Ἰωάννης ὁ τὸ εὐαγγέλιον
γράψας, αὐτὸς καὶ ταύτην ἐπιστέλλει
ὑπομιμνήσκων τοὺς ἤδη πιστεύσαντας εἰς
τὸν Κύριον,
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ Ἰωάννης ὁ τὸ εὐαγγέλιον γράψας, αὐτὸς καὶ ταύτην ἐπιστέλλει, ὑπομιμνήσκων τοὺς ἤδη πιστεύσαντας εἰς
τὸν Κύριον·
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ Ἰωάννης ὁ τὸ εὐαγγέλιον γράψας, αὐτὸς καὶ ταύτην ἐπιστέλλει· ὑπομιμνήσκων
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ Ιωαννης ὁ τὸ εὐαγγέλιον γράψας. αὐτὸς καὶ ταυτην ἐπιστέλλει ὑπομιμνήσκων τοὺς ἤδη πιστευσαντας εἰς τὸν κυριον.
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ Ἰωάννης ὁ τὸ εὐαγγέλιον γράψας· αὐτὸς καὶ ταύτην ἐπιστέλλει ὑπομιμνήσκων τοὺς ἤδη πιστεύσαντας εἰς τὸν κύριον
|
Incipit |
|
Ἑπειδὴ αὐτός ὁ Ἰωάννης, ὁ τὸ εὐαγγέλιον γράψας, αὐτὸς καὶ ταύτην ἐπιστέλλει, διδάσκων καὶ ὑπομιμνήσκων τοῖς ἤδη πιστεύσασιν ἐπὶ τὸν Κύριον. Καὶ πρῶτον μὲν, θεολογεῖ περὶ τοῦ λόγου τῆς ζωῆς.
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΕΓΡΑΨΑΣ ΜΟΙ ΠΟΘΕΙΝΟΤΑΤΕ ΜΟΥ ΑΔΕΛΦΕ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ ἔγραψάς μοι, ποθεινότατέ ἀδελφέ
|
Incipit |
|
ἐπειδὴ ἔγραψάς μοι, ποθεινότατε ἀδελφέ Θεόφιλε, βουλόμενος ἀδελφῶν μοναστήριον συστήσασθαι ἵνα κανόνα σοι παραδώσω ἀσκητικόν
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ ἔγραψάς μοι, ποθεινότατέ μου ἀδελφέ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΕΚ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΟΣ ΣΥΝΕΣΤΗ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ ἔλαθεν ἡμᾶς τοῦτο καὶ οὐκ ἐγράψαμεν ἐν τῷ πιτακίῳ τῷ πρὸς τὴν ἁγίαν μονήν, γράφομεν τοῦτο ἰδίως καὶ οἰκειοχείρως διὰ καλλίονα ἐνθύμησιν ὑμῶν καὶ πληροφορίαν τῶν ἀδελφῶν
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ ἐν τῇ πρώτῃ ἐπιστολῇ ἔγραψεν (add. τῶν ἀδελφῶν Simotas) ὡς πάντως ἀπιὼν πρὸς αὐτούς, καὶ ἀναπληροῦν μέλλων τὰ ὑστερήματα αὐτῶν, καὶ πολλά τινα (add. ἄλλα Simotas) ἀγάπης (ἀγάπην Simotas) σημαντικά (σημαντικήν Simotas), οὐκ ἀπῆλθε δέ, ταύτην προστίθησι
|
Incipit |
|
ἐπειδὴ ἐν τῇ πρώτη ἐπιστολῆ ἐγραψεν ὡς παντως ἀπιὼν πρὸς αὐτοὺς καὶ ἀναπληροῦν μελλων τὰ ὑστερήματα αὐτῶν
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ ἐν τῆ πρώτη ἐπιστολῆ ἔγραψεν ὡς πάντως ἀπιὼν πρὸς αὐτοὺς καὶ ἀναπληροῦν μέλλων τὰ ὑστερήματα αὐτῶν,
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ ἡ τῆς μάρτυρος πανσεβέστατος μνήμη ταῖς αἰγληφορικαῖς ἄνωθεν καταυγασθεῖσα ἐλλάμψεων
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ μοι ἔγραψας
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΟΡΓΑΝΩ Η ΨΥΧΗ ΜΕΝ ΤΟ ΣΩΜΑ ΛΑΜΒΑΝΕΙ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ πυνθάνῃ, τιμιώτατε καὶ φίλτατε ἡμῖν ἐν Χριστῷ ἀδελφέ, περὶ τῆς παραγωγῆς τῶν ἀνθρωπείων ψυχῶν
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ Ω ΓΕΝΕΣΤΑΤΕ ΣΩΜΑΤΙ ΚΑΙ ΨΥΧΗ ΚΥΡΙΕ ΜΟΥ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ Ω ΕΥΓΕΝΕΣΤΑΤΕ ΣΩΜΑΤΙ ΚΑΙ ΨΥΧΗ ΚΥΡΙΕ ΜΟΥ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗΠΕΡ ΠΑΣΗΣ ΑΛΗΘΟΥΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΣ ΤΟ ΑΚΡΟΤΑΤΟΝ
|
Incipit |
|
Ἐπειδήπερ πολλοὶ ἀνεγράψαντο βίους καὶ πράξεις θεοφιλῶν ἀνδρῶν... Ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Ὑρκάνου ἱερέως
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗΠΕΡ Ω ΙΕΡΑ ΚΕΦΑΛΗ ΜΕ ΗΡΩΤΗΣΑΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΕΤΑΛΗΨΕΩΣ
|
Incipit |
|
ἐπείνασεν ὁ ψυχὰς ἐκ τῶν σκηνωμάτων αὐτῶν ἐκσπάσας, καὶ πάλιν εἰσοικίσας λόγῳ
|
Desinit |
|
Ἐπείπερ ὁ πρῶτος σε ποιμὴν καὶ μέγας
ὁ τὸ πλανηθὲν θρέμμα σώσας πανσόφως
ποιμαντικῆς ἄριστα κοσμήσας τρόποις.
ταύτης κατεστήσατο τῆς τοῦ Προδρόμου
σεπτῆς ἀληθῶς ἀγέλης πρωτοστάτην
πρόσηκε πάντως καὶ λόγοις ψυχοτρόφοις
ὡς ἐν πόαις τρέφειν σε τούς ὑπηκόους
οὐκοῦν δέδεξο τὴνδε τὴν βίβλον
ἧς κρεῖττον οῦδὲν παντάπασι τῶν ὅλων
καὶ τῆς ἑν αὐτὴ μυστικῆς ἑγκαρπίας
τούτους κόρεννυς εὐστόχῳ διακρίσει
σαυτὸν κόρῳ μάλιστα πάντοτε τρέφε
|
Textus |
|
Ἔπειτα δὲ καὶ περὶ τοῦ Βενερίου δέομαι πάλιν, εἰ μὴ φθάσας τὴν θρέψουσαν αὐτὸν ἤνεγκας ψῆφον
|
Desinit |
|
ΕΠΕΙΤΑ ΤΟΙΣ ΕΒΔΟΜΗΚΟΝΤΑ· ΕΙΤΑ ΕΙΣ ΤΟ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΓΑΛΙΛΑΙΑΣ ΟΥ ΕΤΑΞΑΤΟ ΑΥΤΟΙΣ Ο ΙΗΣΟΥΣ· ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΟΡΟΣ ΤΩΝ ΕΛΑΙΩΝ ΟΤΕ ΚΑΙ Η ΑΝΑΛΗΨΙΣ ΓΕΓΟΝΕ
|
Desinit |
|
ἔπειτα τοῖς ὑμετέροις αὐτῶν φίλοις τετιμωρηκότες ἔσεσθε, ἔπειτα τοῖς πᾶσιν ἀνθρώποις δόξετε δίκαια καὶ ὅσια ψηφίσασθαι
|
Desinit |
|
Ἔπεμψαν βοήθειαν τοῖς Ὀλυνθίοις οἱ Ἀθηναῖοι
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΕΠΕΜΨΕ ΔΕ ΑΥΤΟΝ ΕΙΣ ΦΩΚΙΔΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΑΥΤΟΥ ΓΑΜΒΡΟΝ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΜΨΕΝ ΥΠΟΔΕΞΑΜΕΝΟΣ
|
Desinit |
|
ἐπεσκέψω κατὰ σεαυτὸν γενόμενος, ἀδελφὲ Θεότιμε
|
Incipit |
|
ΕΠΗΡΕΝ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΗΓΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΝ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ... ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
Ἐπὶ δύο ὑποθέσεις ἕλκει ἡ ἔννοια τοῦ ψαλμοῦ.
|
Incipit |
|
ἐπὶ τῇ δι’ ἐγκατάλειψιν Θεοῦ ματαίᾳ καὶ ἀλόγῳ καὶ ἀσυνειδήτῳ καινοτομίᾳ τῆς πίστεως. Εὕρηνται δὲ ταῦτα ἐν τῇ Καλλιπόλει μετὰ τὴν ἅλωσιν, καὶ ἡμῖν ἐκομίσθη ἐκεῖθεν.
|
Titulus initialis |
|
ἐπὶ τὸ τῆς ψυχωφελείας ἐκδράμωμεν, ἵνα καὶ τῶν μελλόντων ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν· ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
επι]στρεψαι καρδιας πατερων επι τεκνα
|
Incipit abruptus |
|
ἐπιβάψῃς ἄργυρον ἔστω ἀνεάλειπτον
|
Desinit |
|
ΕΠΙΒΛΕΨΟΝ
|
Incipit |
|
ἐπιδειξώμεθά τινα δαψιλείαν
|
Desinit |
|
ἐπιδειξώμεθά τινα δαψιλείαν περὶ τοὺς δεομένους· οὕτω γὰρ καὶ τὸν ἐνταῦθα καὶ τῶν ἐκεῖ ἀπολαυσώμεθα ἀγαθῶν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν· χάριτι...
|
Desinit |
|
ἐπιδειξώμεθά τινα δαψιλείαν περὶ τοὺς δεομένους· οὕτω γὰρ καὶ τὸν ἐνταῦθα καὶ τῶν ἐκεῖ ἀπολαυσώμεθα ἀγαθῶν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν· χάριτι...
|
Desinit |
|
επιδεομεθα υπερ του δου (δουλου) του θεου Μιχαηλ και της ψυχης των προαναπαυσαμενων πατερων Ιωαννου και της συμβιας αυτου Κυρατζα και των τεκνων αυτης απο περατων εος περατων της οικουμενης, ο κυριος γινωσκει τα ονοματα αυτων.
|
Textus |
|
ἐπιεικείας ἁψώμεθα τῶν φρικτῶν μυστηρίων Χριστοῦ...ᾧ...
|
Desinit |
|
ἐπιλήψιμον εἰναι τῷ λέγοντι
|
Desinit |
|
Επιμεμφεται ως ακαιρως υπομνησασης, θεον, υπομνησεως μη δεομενον. αντι του ειπειν, μη νομιζε ειναι με ψιλον ανθρωπον, αλλα και θεον, ουπω δε ηλθεν ο καιρος της εμης φανερωσεως, ουδεπω εγνωρισθη τις ειμι.
|
Textus |
|
Ἐπιμερισμοὶ σὺν θεῷ τοῦ ψαλτηρίου ἀπὸ φωνῆς Γεωργίου τοῦ ἐπίκλην Χοιροβοσκοῦ
|
Titulus initialis |
|
Ἐπισκεπτομένῳ τὴν ὑμετέραν περὶ τὴν ἐγκύκλιον παίδευσιν δαψίλειαν
|
Incipit |
|
ἐπισκέψασθαι, καὶ εὑρήσεις με τοῖς δεομένοις παρακαθήμενον· πανταχοῦ εἰμί... ἵνα καὶ τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν παρ᾿ αὐτοῦ ἐπιτύχωμεν· ἐν αὐτῷ...
|
Desinit |
|
ἐπισπασώμεθα, καὶ τὴν ψυχὴν ἐκκαθάρωμεν, καὶ τῶν αἰωνίων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
Ἐπιστολὴ Πέτρου πατριάρχου Ἀντιοχείας πρὸς τὸν αὐτοῦ κλῆρον, ἢν ἅμα τὸ προχειρισθῆναι πρὸς αὐτοὺς ἔγραψεν.
|
Titulus initialis |
|
Ἐπιστολὴ πρὸς τὸν ὑψηλότατον καὶ εὐσεβέστατον βασιλέα Τραπεζοῦντος, κῦρ Ἰωάννην τὸν μέγαν Κομνηνόν, πρὸς ὃν καὶ τὸ βιβλίον ἀναφέρεται, ἐκ μέρους δηλοποιοῦσα καὶ τὸ τοῦ βιβλίου προοίμιον
|
Incipit |
|
ἐπιστραφήτω δή, Κύριε, ἡ ψυχὴ τοῦ παιδαρίου τούτου εἰς αὐτόν, καὶ ἐγένετο οὕτως· τῷ...
|
Desinit |
|
ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΝ ΚΑΙ ΒΟΗΣΟΝ ΣΩΤΕΡ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
|
Desinit |
|
ἐπίστρεψον καὶ βόησον, σώτερ, ἐλέησὸν με.
|
Desinit |
|
Ἐπίστρεψον, κύριε, ῥῦσαι τὴν ψυχήν μου· σῶσόν με ἕνεκεν τοῦ ἐλέους σου...
|
Desinit |
|
ἐπιστρέψωμεν ... καταβαίνουσιν ἐν λάκκῳ ἀπωλείας ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ἐπιτελεῖν καὶ τὸν καρπὸν σὺν θεῷ ἐν καιρῷ τούτων δρέψεται
|
Desinit |
|
ΕΠΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΑΡΕΙΟΜΑΝΙΤΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Ἐπληρώθη ἡ Ἀποκάλυψις Ἰωάννου τοῦ εὐαγγελιστοῦ καὶ θεολόγου, ἡ καὶ ἑρμηνευθεῖσα ὑπὸ Ἀνδρέου ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας.
|
Textus |
|
επληρωθη η Αποκαλυψις Ιωαννου του ευαγγελιστου και θεολογου· η και ερμηνευθεισα υπο Ανδρεου αρχιεπισκοπου Καισαρειας Καππαδοκιας.
|
Titulus finalis |
|
επληρωθη η Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του θεολογου· στιχων ͵αʹ.
|
Titulus finalis |
|
Ἐπορεύετό τις γέρων καὶ παρακύψας
|
Incipit |
|
Ἔποψ ὄρνεος
|
Incipit |
|
ἕπτα α ε ι ο μικρὸν θ ψιλὸν καὶ ω μέγα ἐξ ὧν δύο μὲν εἰσὶ μακρὰ
|
Incipit |
|
ΕΡΑΤΟΣΘΕΝΟΥΣ ΕΝ ΑΛΛΩ ΙΠΠΑΡΨΗΟΥ ΕΙΣ ΤΑ ΑΡΑΤΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ
|
Titulus initialis |
|
ΕΡΕΥΝΑΤΕ ΤΑΣ ΓΡΑΨΑΣ, ΕΙΠΕΝ Ο ΚΥΡΙΟΣ
|
Incipit |
|
ἐρήμῳ τραφεὶς ὁ σὺν ἐμοὶ πέμψας ἐφ᾿ ἑαυτὸν τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον καὶ πάλιν ὅπερ ἔπεμψεν ὑποδεξάμενος· αὐτῷ...
|
Desinit |
|
ερμηνεια εβραικων ονοματα των εν Αποκαλυψει εμφερομενω κατα στοιχειον.
|
Titulus initialis |
|
ερμηνεια εβραικων ονοματα των εν Αποκαλυψει εμφερομενων κατα στοιχειον.
|
Titulus initialis |
|
Ἑρμηνεία ἑβραϊκῶν ὀνομάτων τῶν ἐν τῇ ἀποκαλύψει ἐμφερομένων κατὰ στοιχεῖον.
|
Titulus initialis |
|
ερμηνεια εις τα δʹ ευαγγελια. εσται (?) αναφεροντα εις τα τετραμορφα, λεγοντα, συν θεω το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον, συνεγραφη υπο Ματθαιου του αγιου αποστολου, μετα οκτω μαρτυρων της Χριστου αναληψεως. ουτος ο αποστολος Ματθαιος· αυτοπτης γεγoνε των παθων του Χριστου εις ov (ων) των δωδεκα αποστολων· κεκραγωντα (κεκραγοτα)· το κατα Μαρκον, υπο Μαρκου αποστολου· μετα δεκα χρονους της Χριστου αναληψεως· ουτως (ουτος) υπο Πετρου αποστολου ηκουσεν το ευαγγελιον και συνεγραψατο αυτο (αυτω)· μαθητης ον (ων) του αυτου αποστολου Πετρου· βοωντα· το κατα Λουκα αποστολου (!)· μετα δεκαπεντε χρονους της Χριστου αναστασεως· και ουτως (ουτος) υπο Παυλου του αποστολου ηκουσεν το ευαγγελιον
|
Textus |
|
ερμηνεια εις την Αποκαλυψιν Ιωαννου του θεολογου:
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ερμηνεια εις την Αποκαλυψιν Ιωαννου του θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
Ἑρμηνεία ἑτέρα κὺρ Μανουὴλ Μαΐστρου τοῦ Χρυσάφη, περὶ τῶν ψαλτικῶν κεφαλαίων
|
Titulus initialis |
|
Ἑρμηνεία τῆς ἀποκαλύψεως τοῦ θεσπεσίου καὶ εὐαγγελιστοῦ καὶ θεολόγου Ἰωάννου ἡ συγγραφεῖσα παρὰ Οἰκουμένιον.
|
Titulus initialis |
|
ερμηνεια της του Ιωαννου του θεολογου Αποκαλυψεως Ανδρεου αρχιεπισκοπου Καισαρειας Καππαδοκιας ακμασαντος κατα την πεμπτην.
|
Additio |
|
Ἑρμηνεία τοῦ Ἄισματος τῶν ἀσμάτων διὰ στίχων πολιτικῶν γενομένη παρὰ τοῦ Ψέλλου, πρὸς τὸν βασιλέα Μονομάχον
|
Titulus initialis |
|
Ἑρμηνεία τῶν ὑελίων ἐν συνόψει καθ'Ἱπποκράτην
|
Titulus initialis |
|
ερμηνειαι εις τους Ψαλμους.
|
Titulus initialis |
|
ἑρμηνεῖαι ψαλμῶν ἐκ τοῦ θεοπάτορος Δαουὶδ
|
Titulus initialis |
|
Ἔρως μοι δεινὸς ἐξήφθη, μακαρία καὶ πεφιλημένη μου ψυχή καὶ τῆς σοφίας ἀπείρατον καὶ λαμπρὸν ἄγαλμα
|
Incipit |
|
ΕΡΩΤΗΣΙΣ ΠΕΤΡΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΝ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟΝ ΠΑΠΑΣ ΡΩΜΗΣ. ΤΙ ΔΥΝΟΝΤΑΙ ΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΙ ΝΑ ΩΦΕΛΗΣΟΥΝ ΤΑΣ ΨΥΧΑΣ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟΝ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἕστηκας, ὦ Μενέλαε, <ἐν> τῇ γῇ τὴν ὄψιν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἔστιν ὁ ἅγιος Λουκᾶς Ἀντιοχεὺς Σύρος τῷ γένει, ἰατρὸς τὴν τέχνην, μαθητὴς ἀποστόλων γενόμενος, καὶ ὕστερον Παύλῳ παρακοληθήσας μέχρις τοῦ μαρτυρίου αὐτοῦ· δουλεύσας τῷ κυρίῳ ἀπερισπάστως, ἀγύναιος, ἄτεκνος, ἐτῶν ὀγδοήκοντα τεσσάρων ἐκοιμήθη ἐν Θήβαις ἐν μητροπόλει τῆς Βοιωτίας πλήρης πνεύματος ἁγίου. Οὗτος, προϋπαρχόντων ἤδη εὐαγγελιῶν τοῦ μὲν κατὰ Ματθαῖον ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ἀναγραφέντος, τοῦ δὲ κατὰ Μᾶρκον ἐν τῇ Ἰταλίᾳ, οὗτος προτρεπτεὶς ὑπὸ πνεύματος ἁγίου ἐν τοῖς περὶ τὴν Ἀχαΐαν τὸ πᾶν τοῦτο συνεγράψατο εὐαγγέλιον, δηλῶν διὰ τοῦ προοιμίου τοῦτο αὐτὸ ὅτι πρὸ αὐτοῦ ἄλλα ἐστὶ γεγραμμένα καὶ ὅτι ἀναγκαῖον ἦν τοῖς ἐξ ἐθνῶν πιστοῖς τὴν ἀκριβῆ τῆς οἰκονομίας ἐκθέσθαι διήγησιν, ὑπὲρ τοῦ μὴ ταῖς ἰουδαϊκαῖς μυθολογίαις περισπᾶσθαι αὐτοὺς μήτε ταῖς αἱρετικαῖς καὶ κεναῖς φαντασίαις ἀπατωμένους ἀστοχῆσαι τῆς ἀληθείας, ὡς ἀναγκαιοτάτην οὖν οὖσαν εὐθὺς ἐν ἀρχῇ παρειλήφαμεν τὴν τοῦ Ἰωάννου γέννησιν, ὅς ἐστιν ἀρχὴ τοῦ εὐαγγελίου, καὶ τῇ τοῦ βαπτίσματος διαγωγῇ καὶ τῇ τοῦ πνεύματος κοινωνίᾳ. Ταύτης τῆς οἰκονομίας μέμνηται προφήτης ἐν τοῖς δώδεκα. Καὶ δὴ μετέπειτα ἔγραψεν ὁ αὐτὸς Λουκᾶς Πράξεις ἀποστόλων· ὕστερον δὲ Ἰωάννης, ὁ ἀπόστολος ἐκ τῶν δώδεκα, ἔγραψεν τὴν Ἀποκάλυψιν ἐν τῇ νήσῳ Πάτμῳ, καὶ μετὰ ταῦτα τὸ Εὐαγγέλιον.
|
Textus |
|
Ἔσφυζον, εἶχον ἄσχετον πάλαι πόθον
οὕς, πλάστα πάντων, οὐχ ὅλη χωρεῖ κτίσις
λόγους χαράξαι σῶν μαθητῶν καὶ φίλων,
ἐν παγκάλῳ δὴ καὶ διαυγεῖ πτυκτίῳ·
ἔχειν τε τούτους φῶς, πνοήν, βίου κλέος.
Ἔληξα τοῦ πόθου δὲ νῦν κατ᾽ ἀξίαν,
ἔκτοσθεν, ἐντός, πανταχοῦ καλλωπίσας·
καὶ τοῦτο προστέθεικα τῇ τεχνουργίᾳ.
Ὡς ῥᾷστα γάρ τις πάντας εὕροι τοὺς τόπους
ἐφ᾽ οὓς μετελθεῖν βούλεται πόνου δίχα
ὡς εὐθείᾳ πρὶν στάθμῃ προσσχὼν ἐμπείρως
τοῖς ἐν πίνακι προσφυῶς γεγραμμένοις.
Ἀλλ᾽ ὦ βλύσας ἄβυσσον ἐνθέων λόγων,
ὡς ἐκ κρήνης ῥεύσασαν σῶν μυστῶν γλώττης,
ψυχὴν ἐμὴν ἄνικμον ἐν καιρῷ δίκης
εἴης ποτίζων καινὸν ἄμβροτον πόμα,
ὃ σοὺς μαθητὰς εἶπας ἐκπίνειν τότε.
|
Textus |
|
ΕΤΑΙΡ. ΚΑΤΑ ΠΟΛΛΑ ΣΟΒΑΡΟΣ ΚΑΙ ΥΨΗΛΟΣ ΕΓΙΝΕΣ ΕΙΣ ΗΜΑΣ, ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΛΟΙΠΟΝ ΟΥΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΤΑΞΗΣ
|
Incipit |
|
ετει ασνʹω απο Χριστου το θειον και ιερον τετραβαγγελον (τετραευαγγελιον) ητανε απο [...] τον καιρον και ητανε και αλλο εναν μεμβρ[ινον] (μεμβρινον ?) [... το ?] ευαγγελιον [...] και ητανε εις της Τραπεζουντος το [...] περναν[ε] (περνανε ?) [οι] Οθωμαν[οι] την Τραπεζουνταν (!) ηρθεν εκει εν [...] και [...] αρρωστησ[εν] (αρρωστησεν ?) [...] λογοθετης [...] απο του [...] Μουρα (Μουρατ) τζελεβη και [...]ην τζελεβη ͵αψ[πζ]ʹω (?)
|
Textus |
|
Ετελειωθη αυτη η βιβλος μηνι νοεβριω· ινδικτιωνος θʹ ετους ͵ϛλθʹ ημερα τριτη, ωρα θʹ . δια χειρος ευτελους και αμαρτωλου μοναχου Χαριτωνος και ει (οι) μετα χειρας λαμβανοντες ευχεσθε τω κεκτημενω ναι μην και τω γραψαντι. τω μοναχω Ιλαριωνι.
|
Textus |
|
ετελειωθη θεου χαριτι η ιερα αυτη και θεοχαρακτος βιβλος μηνι Μαιω ζˊ ινδικτιωνος ιγˊ ετους κοσμου ͵ϛτμγʹ. δυσωπω δε παντας τους εντυγχανοντας μνειαν μου ποιεισθαι του γραψαντος Νικολαου αμαρτωλου μοναχου οπως ευροιμι ελεος εν ημερα κρισεως γενοιτο κυριε αμην.
|
Textus |
|
Ετελειωθη ο θειος και ιερος Πραξοαποστολος (Πραξαποστολος)· των αγιων και ενδοξων πανευφημων αποστολων· συν των πραξεων και των επιστολων και της αποκαλυψεως· και πασων των ερμηνειων· δια πολλου ποθου και συνδρομης· και εξοδου· Ιωαννου μοναχου και πρεσβυτερου του ασηκρητις· γαμβρου δε του κυρου Μανουηλ· θεματος του Αιγαιου πελαγου· βανδον του λακκου τα μιτατα· και Καλης μοναχης της μητρος αυτου· οι πνευματικοι φιλοχριστοι ευχεσθε υπερ εμου του ευτελους και ελαχιστου μετα και της μητρος μου· οι αναγινωσκοντες την αγιαν βιβλον ταυτην. εγραφη μηνι δεκεμβριω ιβʹ· ινδ. αʹ· ετους ͵ϛχαʹ. βασιλευοντος Αλεξιου του Κομνηνου. και κυρου Νικολαου πατριαρχου παμπουλ (παμπολεως) Κωνσταντινουπολεως.
|
Textus |
|
Ετελειωθη συν θεω η θεοπνευστος βιβλος αυτη, δια χειρος Ζαχαριου πρεσβυτερου πανελαχιστου, του Πραιτωριοτου (?), εξ επιτροπης Θεοδωρου μεγαλου υπατου και τε πο… (πολεως?) Kολωνειας του Γαβρα, και της αυτου συνευνου Ειρηνης. προς σκεπην και διατηρησιν και υγειαν και σωτηριαν και αφεσιν των αμαρτιων αυτων. μηνι μαιω ινδικτιωνος εʹ, ετους ͵ϛφοεʹ, επι βασιλεως αυτοκρατορος Ρωμαιων Κωνσταντινου του Δουκα.
οι αναγινωσκοντες, ευχεσθε υπερ του γραψαντος αμα τῳ κτησαμενω την βιβλον ταυτην δια τον κυριον.
|
Textus |
|
Ἐτελειώθη χάριτι Xριστοῦ ἡ ἱερὰ καὶ ψυχωφελὴς βίβλος αὕτη· διὰ χειρὸς Ἀνδρέα ἁμαρτωλοῦ καὶ παρ᾽ ἀξιαν μοναχοῦ· μηνὶ Μαρτίω· ἰνδικτιῶνος τετάρτης· ἔτος κτίσεως κόσμου ἐξακισχιλιοστὸν ἑξακοσιοστὸν ἐννέα καὶ δέκατον. Εἰς τὸ ὄρος τοῦ πατρὸς κῦρ (?) μοναχoῦ Μελετίου τῆς…πος (?) ἐν τῆ μονῆ τοῦ σωτῆρος. Παρακαλῶ δὲ δυσωπῶ <…> καὶ δέομαι πάντας τοὺς ἐντυγχάνοντας, τούς τε ἐσθίοντας καὶ ἀρυομένους τῆς πνευματικῆς ταύτης τραπέζης. Μνείαν μου ποιεῖσθε διὰ ἱερᾶς ὑμῶν προσευχῆς· πολλὰ γὰρ ἐκοπίασα ἐν τρισὶν ἔτεσι κτίζων αὐτήν· μὴ οὖν ὑπερίδητε τὴν οἰκτράν μου ταύτην δέησιν διὰ τὸν κύριον φιλόχριστοι ἀδελφοὶ καὶ πατέρες· καὶ εἴ τι ἔσφαλον ἐξ ἰδιωτείας, συγχωρήσατε ὡς Xριστῶ μίμητοι. Ἡ χεῖρ ἡ γράψασα σήπεται τάφω, ὁ τῶν χειρῶν μου τὸν κόπον λῦσαι, Χριστέ μου, καὶ τὴν ἄφεσιν δίδου τῶν ἐσφαλμένων. ἀμὴν γένοιτο Xριστέ μου Θεοῦ λόγε. τέλος ἐν ἔτει ͵ϛχιθʹ ἰνδικτιῶνος δʹ.
|
Textus |
|
Ἐτεοστρεψία
|
Titulus initialis |
|
ΕΤΕΡΑ ΣΥΝΟΨΙΣ
|
Titulus initialis |
|
ΕΤΕΡΑ ΣΥΝΟΨΙΣ ΠΕΡΙ ΟΥΡΩΝ. ΕΤΕΡΑ ΕΚ ΤΟΥ ΓΑΛΗΝΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Ἕτερος λόγος οὗτος ψευδὴς ὑπὸ τῶν ποιητῶν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ετερος λογος του αγιου Ευφραιμ περι ψαλμου. ευλογησον, πατερ.
|
Titulus initialis |
|
Ἔτι γὰρ μικρὸν ὅσον καὶ ἔρχεται τὸ πρόσταγμα τὸ φοβερὸν ψυχὴν λαβεῖν τοῦ σώματος
|
Desinit |
|
Ἔτι μοι κατὰ ψυχὴν ἀριθμοῦντι
|
Incipit |
|
ἔτι περὶ τῶν αὐτῶν ἐν συνόψει
|
Titulus initialis |
|
ΕΤΙ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΥΤΩΝ ΕΝ ΣΥΝΟΨΕΙ
|
Titulus initialis |
|
ετος ͵αψμδʹ Γιαννης <...> διαγραψας ταυτα <...> και ει γινει χειμονας πολυς απο την παραμονη τα (?) Χριστουγεννα εως τις δεκαεπτα του Φεβρουαριου και αρνι δεν ελαλησεν
|
Textus |
|
ετους ͵ϛψλδʹ ινδικτιωνος ιδʹ μηνι μαιω αʹ:
|
Textus |
|
Ἔτους ͵ϛψοϛ΄, ἰνδικτιῶνος ια΄, ἡλίου κύκλος κη΄, σελήνης κύκλος ιβ΄, ἀπόκρεα φευρουαρίῳ ιβ΄, νομικὸν φάσκα ἀπριλλίῳ πρώτῃ ἡμέρᾳ πρώτῃ, Χριστιανῶν πάσχα ἀπριλλίῳ η΄, βίσεκτον.
|
Incipit |
|
ετους ͵ϛψϞζʹ ινδικτιωνος β:
|
Textus |
|
Ετουτο το ευαγγελιον ειναι του αγιου μου(μοναστηριου) αρχιστρατιου(αρχιστρατηγου) Μηχαηλ και ει τις το αποκαλυψη οιουνε (οιονει?) να το κλεψη, να εχη τας αρας των τριακοσιων δεκα και οκτω θεοφορων πατερων και να εχη και την λεπραν του Γοιζ(Γιεζη) νυν δε επροσηλωθη ...
|
Textus |
|
ετουτο το τετραβαγγελον υπαρχη (υπαρχει) καμου του ταπεινου μητροπολιτου Πετρας πρωην και εδησα αυτω (αυτο) την (?) ιεροιτα (?) κυρ Ιωασαφ δια να γραψη εις π...(?)
|
Textus |
|
ετουτο το τετραευαγγελον ειναι αποκτισεως κοσμου ͵ϛχιϛʹ οπου ειναι εως την σημερον ͵αψϟοʹ απο Χριστου ετος, και ειναι χρονων εξακοσση (εξακοσια) εβδομηντα πεντε ως το εγραψε(ν) ο ταπεινος ηγναντηος (Ιγνατιος).
|
Textus |
|
Ευαγγελι[ον κατα Λουκαν] εγραφη Ελληνιστι εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην μετα ετη ιϛʹ της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵γωγʹ, στιχους ͵βψνʹ.
|
Textus |
|
ευαγγελικος πεφυκα δελτος ασματων φερουσα τῳ γραψαντι φερτατον κλεος, θεογραφον χαριν δε τῳ κεκτημενω, λυσιν οφληματων δε τοις μελετωσι.
|
Textus |
|
Εὐαγγελικῶν πέφυκα δέλτος ᾀσμάτων,
φέρουσα τῷ γράψαντι φἐρτατον κλέος·
θεόγραφον χάριν δὲ τῷ κεκτημένῳ
λύσιν ὀφλημάτων δὲ τοῖς μελετῶσι.
|
Textus |
|
ευαγγελιον εκ του κατα Ιωαννην εγραφη ελληνιστι εις Εφεσον, μετα ετη λʹ της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵αϡληʹ στιχους βκδʹ, επι Δομετιανου βασιλεως.
|
Textus |
|
ευαγγελιον εκ του κατα Ιωαννην, εγραφη ελληνιστι εις Εφεσον μετα ετη λʹ της αναληψεως του κυριου, εχει δε ρηματα ͵αϡληʹ, εχει δε στιχους ͵βκδʹ, επι Δομετιανου βασιλεως.
|
Textus |
|
Ευαγγελιον εκ του κατα Ιωαννην: εγραφη Eλληνιστι εις Εφεσον μετα ετη λʹ της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵αϡληʹ. εχει δε στιχους ͵βκδʹ. επι Δομετιανου του βασιλεως.
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα …ν (Λουκαν) εγραφη ελληνιστι εις Αλεξανδρειαν την … …τα (μετα) ιεʹ ετη της …ληψε… (αναληψεως) του κυριου. εχει δε ρηματα ͵γωγʹ, εχει και …ιχους (στιχους) ͵βψνʹ.
|
Textus |
|
εὐαγγέλιον κατὰ Ἰωάννην στίχοι ͵βτʹ. τὸ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγέλιον ἐξεδόθη μετὰ χρόνους λβʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ αναλήψεως
|
Textus |
|
Ευαγγελιον κατα Ιωαννην, στιχ (στιχοις) ͵βτʹ, εξεδοθη υπ αυτου δε, μετα χρονους, λβʹ της του Χριστου, αναληψεως.
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Ιωαννην· εγραφη ελληνιστι εις Εφεσον· μετα [ε]τη (ετη) [τρ]ιακοντα (τριακοντα) της αναληψεως τ[ου] (του) […] (κυριου?) επι Δομετ[ιαν]ου (Δομετιανου) [β]ασιλεως (βασιλεως).
|
Textus |
|
Εὐαγγέλιον κατὰ Ἰωάννην· ἐγράφη καὶ ἀντεβλήθη ὁμοίως ἐν στίχοις ͵βσιʹ, κεφαλαίοις σλβʹ. ἐξεδόθη δὲ μετὰ χρόνους λεʹ τῆς Χριστοῦ τοῦ θεοῦ ἡμῶν ἀναλήψεως
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Λουκαν Εγραφη Eλληνιστι εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην μετα ιεʹ ετη της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵γʹ. εχει δε στιχους ͵βʹ.
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Λουκαν εγραφη ελληνιστι εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην μετα ιεʹ ετη της αναληψεως του κυριου εχει δε ρηματα ͵γωγʹ στιχους ͵βψνʹ.
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Λουκαν εγραφη ελληνιστι εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην μετα ιεʹ ετη της αναληψεως του κυριου, εχει δε ρηματα ͵γωγʹ, στιχους ͵βψνʹ.
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Λουκαν εγραφη ελληνιστι εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην μετα ιεʹ ετη της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵γωγʹ, εχει δε στιχους ͵βψνʹ.
|
Textus |
|
Ευαγγελιον κατα Λουκαν στιχ (στιχοις), ͵βωʹ. Εξεδοθη δε, υπ αυτου, μετα χρονους, ιεʹ Της του Χριστου του θεου ημων, αναληψεως.
|
Textus |
|
εὐαγγέλιον κατὰ Λουκᾶν στίχοι ͵βωʹ. τὸ κατὰ Λουκᾶν εὐαγγέλιον ἐξεδόθη μετὰ χρόνους ιεʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Λουκαν, εγραφη ελληνιστι, εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην, μετα ιε΄ ετη της αναληψεως του κυριου ημων Ιησου Χριστου.
|
Textus |
|
Ευαγγελιον κατα Λουκαν, εγραφη και αντεβληθη ομοιως εκ των αυτων αντιγραφων εν στιχοις ͵βψξ΄, κεφαλαιοις τμβ΄.
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Λουκαν, εγραφη και αντεβληθη ομοιως εκ των αυτων αντιγραφων εν στιχοις ͵βψξʹ, κεφαλαιοις τμβʹ.
|
Textus |
|
Εὐαγγέλιον κατὰ Λουκᾶν· ἐγράφη καὶ ἀντεβλήθη ὁμοίως (add. ἐκ τῶν αὐτῶν ἀντιγράφων) ἐν στίχοις ͵βχοζʹ (͵βψξʹ), κεφαλαίοις τμβʹ.
|
Textus |
|
Ευαγγελιον κατα Λουκαν· εγραφη και αντεβληθη ομοιως εκ των αυτων αντιγραφων· εν στιχοις· ͵βψξʹ: κεφαλαιοις. τμβʹ
|
Textus |
|
Εὐαγγέλιον κατὰ Λουκᾶν· ἐγράφη καὶ ἀντεβλήθη ὁμοίως ἐν στίχοις ͵βχοζʹ, κεφαλαίοις τμβʹ. ἐξεδόθη δὲ μετὰ χρόνους ιεʹ τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως
|
Textus |
|
Ευαγγελιον κατα Λουκαν· στιχοι ͵βωʹ· εξεδοθη δε μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Ευαγγελιον κατα Μαρκον εγραφη ρωμαισ… (ρωμαιστι) εν Ρωμη μετα ιβʹ ετη της αναληψεως του κυριου, εχει δ… (δε) ρηματα ͵αχοεʹ στιχους ͵αχιϛʹ
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Μαρκον εγραφη ρωμαιστι εν Ρωμη μετα [ι]βʹ (ιβʹ) ετη της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵αχοεʹ, εχει δε στιχους ͵αχιϛʹ.
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Μαρκον εγραφη ρωμαιστι εν Ρωμη μετα δωδεκα ετη της αναληψεως του κυριου εχει δε ρηματα ͵αχοεʹ στιχους […]χιϛʹ (͵αχιςʹ?).
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Μαρκον εγραφη ρωμαιστι εν Ρωμη μετα ιβʹ ετη της αναληψεως του κυριου, εχει δε ρηματα ͵αχοεʹ, στιχους ͵αχιϛʹ.
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Μαρκον εγραφη Ρωμαιστι εν Ρωμη μετα ιβʹ ετη της αναληψεως του κυριου· εχει δε ρηματα ͵αχοεʹ. στιχους ͵αχιϛʹ.
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Μαρκον ηκριβωμενον, εγραφη ρωμαϊστι εν Ρωμη, μετα ιβʹ ετη της αναληψεως του κυριου.
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Μαρκον, στιχοι ͵αχʹ, εξεδοθη δε μετα χρονους δεκα της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
εὐαγγέλιον κατὰ Μάρκον, στίχοι ͵αχʹ.
τὸ κατὰ Μάρκον εὐαγγέλιον ἐξεδόθη μετὰ χρόνους ιʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Μαρκον. Εγραφη Ρωμαιστι εν Ρωμη μετα ιβʹ ετη της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵αʹ. εχει δε στιχους ͵αʹ
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Μαρκον. εγραφη ρωμαιστι εν Ρωμη μετα ιβʹ ετη της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵αχοεʹ. εχει δε στιχους ͵αχιϛʹ.
|
Textus |
|
Ευαγγελιον κατα Μαρκον. εγραφη Ρωμαιστι εν Ρωμη μετα ιβʹ ετη της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα χιλια, εξακοσια, εβδομηκοντα, πεντε. στιχους ͵αχιϛʹ.
|
Textus |
|
εὐαγγέλιον κατὰ Μάρκον· ἐγράφη καὶ ἀντεβλήθη ὁμοίως· ἐν στίχοις ͵αφϟʹ, κεφαλαίοις σμʹ. ἐξεδόθη δὲ μετὰ χρόνους ιʹ τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα ματαιον (Ματθαιον). εγραφη εβραιστι εις Παλαιστινην· μετα οκτω ετη της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵βφκβʹ, εχει δε στιχους ͵βφξʹ.
|
Textus |
|
Εὐαγγέλιον κατὰ Ματθαῖον καλεῖται, ἐπειδὴ αὐτὸς Ματθαῖος ὁ μαθητὴς τοῦ κυρίου, συνέγραψε
|
Incipit |
|
ευαγγελιον κατα Ματθαιον, εγραφη εβραιστι εις Παλαιστινην μετα οκτω ετη της αναληψεως του κυριου, εχει δε ρηματα, ͵βφκβʹ (?), εχει δε στιχους ͵βφξʹ.
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Ματθαιον. Εγραφη Εβραιστι εις Παλαιστινην μετα ηʹ ετη της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵βφʹ· εχει στιχους ͵βφʹ.
|
Textus |
|
Εὐαγγέλιον κατὰ Ματθαῖον· ἐγράφη καὶ ἀντεβλήθη ἐν στίχοις ͵βφιδʹ, κεφαλαίοις τνηʹ. ἐξεδόθη δὲ μετὰ χρόνους ηʹ τῆς Χριστοῦ τοῦ θεοῦ ἡμῶν ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
Εὐαγγελιστήριον τῆς λεγομένης Ψάμμου
|
Titulus initialis |
|
Εὐαγγελιστῶν τοὺς θεοπνεύστους λόγους,
τομαῖς διαιρεθέντας εὐεπιβόλοις
καὶ τῇδε βίβλῳ τεχνικῶς ἡρμοσμένους,
ἅπας ἀκούων καὶ τρυφῶν καθ' ἡμέραν,
ἑστῶσιν ὠσί, τοὺς ὑπεκφωνουμένους,
Λεὀντιον θαύμαζε τῆς εὐβουλίας,
σπούδασμα πολλοῖς οὐ πρὶν ἐσπουδασμένον
καὶ σπουδάσαντα συντόνοις προθυμίαις
καὶ καλλιεργήσαντα κοσμοῖς ποικίλοις,
τοῖς μὲν ξενίζειν τοὺς ὁρῶντας ὡς ἔχοι,
τοῖς τοῦ θεοῦ δὲ ῥήμασι ψυχοτρόφοις
εὐεργετεῖν ἅπαντας ἀκροωμένους.
|
Textus |
|
Εὐγενεστάτη καὶ ἐνδοξοτάτη καὶ τιμιωτάτη νῦν κατὰ ἀλήθειαν καὶ θεοφιλεστάτη ψυχή, τὰς γραφὰς τῆς σῆς ὁσιότητος ἐδεξάμεθα καὶ ἀνέγνωμεν μετὰ πολλῆς θυμηδίας πνευματικῆς
|
Incipit |
|
ευλογει η ψη[χη] (ψυχη).
|
Textus cuiusdam partis |
|
ευλογει η ψυχη μου τον κυριον κυριε.
|
Textus cuiusdam partis |
|
Εὐλόγει μεγαλύνουσα ψυχή μου τὸν δεσπότην
|
Incipit |
|
ΕΥΛΟΓΕΙ ΜΕΓΑΛΥΝΟΥΣΑ, ΨΥΧΗ ΜΟΥ, ΤΟΝ ΔΕΣΠΟΤΗΝ
|
Titulus initialis |
|
εὐλογημένε τῷ θεῷ καὶ ἐμοὶ ἐκ ψυχῆς
|
Incipit |
|
Εὐλόγητος ὁ θεὸς ὁ παρακαλέσας τὰς ὀδυνωμένας ὑμῶν ψυχὰς
|
Incipit |
|
Ευρηται και ετερα εν αρχαιοις αντιγραφοις. απερ συνειδομεν γραψαι προς το τελει του αυτου ευαγγελιστου α εστιν ταδε:
|
Titulus initialis |
|
ΕΥΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΜΕΣΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΜΟΥ ΒΙΒΛΙΑ ΟΣΑ ΘΕΛΩ ΓΡΑΨΕΙΝ
|
Incipit |
|
εὐσεβεῖς ψυχὰς
|
Incipit |
|
Ευχ (Ευχου / Ευχεσθε) τω γραψαντι.
|
Additio |
|
ευχ(ου) (ευχου) τω γραψαντι.
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
ευχ(ου) τω γραψαντι Κλημη μοναχω και αμαρτωλω
|
Textus |
|
Εὔχεσθε δὲ πνευματικοὶ ἀδελφοὶ καὶ τὸν ἐκ πόθου πολλοῦ καὶ πίστεως κτησάμενον τὴν παροῦσαν ἁγίαν τοῦ θεοῦ βίβλον ταύτην Λεόντιον αχ(μοναχὸν) καὶ δοῦλον Χριστοῦ, ὅπως ἀνταμοίψεταί μοι κύριος τοῦ τοιούτου πονήματος, τὴν τῶν σφαλμάτων συνχόρησιν καὶ τῆς αὐτοῦ βασιλείας κληρονόμον ποιήσει· ἀμήν.
|
Textus |
|
εὔχεσθε τῶ γράψαντι Ἀνδρέα ξένω.
|
Textus |
|
εὔχεσθε τῶ γράψαντι Ἀνδρέα ξένω.
|
Textus |
|
ευχεσθε τω γραψαντι Ανδρεα Ξενω. να (ναι?) δυσωπω δια τον κυριον.
|
Textus |
|
εὔχεσθε τῶ γράψαντι Ἀνδρέα ξένω. στίχοι κςʹ.
|
Textus |
|
εὐχὴ εἰς τὸν ἅγιον ἄγγελον τὸν φύλακα τῆς ψυχῆς
|
Titulus initialis |
|
Εὐχὴ τριαδικὴ πρὸ τῆς μεταλήψεως λεγομένη
|
Titulus initialis |
|
ευχην αμειψαι τω γραψαντι ωπερ οικτρος χωρικος Νικολ (Νικολαος?) ο τλημων και των σφαλματων την συγχωρησιν διδ(διδου?)
|
Textus |
|
Εὐχὴν ἄμειψαι τῶ γράψαντι, ὦ πάτερ,
οἰκτρὸς χωρικὸς Νικόλαος ὁ τλήμων
καὶ τῶν σφαλμάτων τὴν συγχώρησιν δίδου·
|
Textus |
|
ευχου ο αναγινωσκων. υπερ μνημης και σωτηριας Θεοδωριτου του σεβασμιωτατου μοναχου και πανιερου πρεσβυτερου· του θεοφορου πρωτου· του ψυχοσωστου ορους του Γανου.
|
Textus |
|
ευχου τῳ γραψαντι: αμην γενοιτο γενοιτο.
|
Textus |
|
ΕΦΕΛΙΑ Η ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΚΑΥΣΙΣ, ΕΧΡΟΠΑΘΕΙΑ ΟΨΙΑ ΟΜΙΛΙΑ
|
Incipit |
|
ΕΦΕΣΙΟΣ Ο ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΤΙΣΙ ΨΕΛΛΟΣ
|
Desinit |
|
Ἕφη ὁ σωτήριος λόγος τοῖς ἐξ ὅλης ψυχῆς ἠγαπηκόσιν αὐτὸν
|
Incipit |
|
εχει δε το βιβλιον η Αποκαλυψις Ιωαννου του θεολογου στιχοι ͵αυʹ.
|
Stichometria et alia numerica |
|
ἔχουσι μέμψασθαι τῷ μεγίστῳ δημιουργήματι
|
Incipit |
|
Ἔχων τις γυναῖκα καὶ ὢν ὑπὸ πατρὶ ἀπεδήμησεν. ἐγένετο ὑπὸ λῃσταῖς. ἔγραψε πρὸς τὸν πατέρα λυθῆναι δεόμενος. ὁ δὲ οὐχ ὑπήκουσεν. ἡ γυνὴ ἀποδομένη τὰ ὄντα αὑτῇ ἔπλευσεν ἐπὶ τῷ λύσασθαι. ναυαγίᾳ ἐχρήσατο. ἐξεβράσθη εἰς τὸν τόπον ἐν ᾧ ἦν ὁ ἀνήρ. ἰδὼν ἐκεῖνος τὸ σῶμα καὶ ἐπιγνοὺς ἐδάκρυσε. γνόντες οἱ λῃσταὶ τὴν αἰτίαν ἀφῆκαν αὐτόν. ἐπανελθὼν ἀναγκάζεται ὑπὸ τοῦ πατρὸς γαμεῖν καὶ μὴ βουλόμενος ἀποκηρύσσεται.
|
Titulus initialis |
|
Ἔχων τις δύο παῖδας πρὸς τὸν ἕτερον ἐχθρωδῶς διέκειτο. ἀρρωστῶν ἐκέλευσε τῷ παιδὶ ἐν ταῖς διαθήκαις αὑτὸν μόνον ἐγγράφειν κληρονόμον. ὁ δὲ καὶ τὸν ἀδελφὸν ἔγραψεν. ὑγιάνας ὁ πατὴρ καὶ εὑρὼν καὶ τὸν ἕτερον ἐγγεγραμμένον ἀποκηρύττει τὸν ἐγγράψαντα.
|
Titulus initialis |
|
ΕΨΑΥΣΕ ΜΕΝ ΤΗΣ ΤΟΥ ΔΕΣΠΟΤΟΥ ΚΕΦΑΛΗΣ Ο ΙΩΑΝΝΗΣ
|
Desinit |
|
ΕΨΕΙ ΜΕΤΑ ΣΑΧΑΡΙΤΟΣ ΚΑΙ ΔΕΔΗΛΗΤΑΙ
|
Desinit |
|
ἐψευσάμην δὲ οὐχ ἑκὼν
|
Desinit |
|
ΕΩΣ ΕΦ ΕΑΥΤΗΣ Η ΠΟΙΗΣΙΣ ΜΕΝ ΨΙΛΗ
|
Incipit |
|
ζʹ Eὐχὴ περὶ ἁγιασμοῦ πνεύματος, καὶ
ψυχῆς καὶ σώματος.
|
Desinit |
|
ζʹ Εὐχὴ περὶ ἁγιασμοῦ πνεύματος καὶ ψυχῆς καὶ σώματος.
|
Desinit |
|
ζʹ Εὐχὴ περὶ ἁγνησμοῦ πνεύματος, καὶ ψυχῆς καὶ σώματος.
|
Desinit |
|
ζʹ Περὶ ἀντιλήψεως τοῦ ἁμαρτάνοντος ἀδελφοῦ διὰ προσευχῆς, καὶ περὶ τοῦ μὴ ἁμαρτάνειν, ἐν ᾧ περὶ ἀποχῆς δαιμονικοῦ σεβάσματος.
|
Desinit |
|
Ζεβεδαιου Ιωαννης παις, και Σαλωμης προελαμψεν
|
Incipit |
|
Ζεβεδαιου Ιωαννης παις, και Σαλωμης προελαμψεν, αυτη γαρ και της μητρος
|
Incipit |
|
ζημίαν. Διὸ καὶ τοὺς μεν διδάσκοντας ἔτι περιτομὴν καὶ θέλοντας αὐτοὺς ἀπατῆσαι μεμψάμενος (μέμφεται PG 28) καὶ εἰπὼν (λέγει PG 28) ἐχθροὺς αὐτοὺς (om PG 28) εἶναι τοῦ Χριστοῦ, ἀποδέχεται (δὲ add PG 28) Φιλιππησίους διὰ τὴν πρὸς αὐτὸν τῆς κοινωνίας δόσιν, καὶ προτρεψάμενος πάλιν εἰς τὰ ἤθη αὐτοὺς τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ΖΗΤΟΥΣΑ ΤΗΝ ΣΗΝ ΟΨΙΝ
|
Incipit |
|
Ζητοῦσα τὴν σὴν ὄψιν, ἁγνὲ νυμφίε
|
Incipit |
|
ζωης τον αρτον Χριστον ηξιωμενος
φαγειν, ταφης λαμψαντα της τριημερου,
ευαγγελιστης τυγχανει Λουκας τριτος.
ο Παυλος αυτος ουρανον φθασας τριτον
και την ανωθεν των υπερ νουν και λογον
λογων ακουσας εκμυει θεωριαν,
οιων ο Λουκας ευτυχει διδασκαλων.
ουτως ανωθεν ουτος ηκριβωμενος
τα θεια θειως ιστορει δεδειγμενος,
ρητωρ πυριπνους, πανσοφος, θεηγορος.
|
Textus |
|
ζωοδωρα ταδ' μουνος επηνου φυτος γραψεν (?)
|
Desinit |
|
Ἡ ἀμφισβήτησις τοῦ τε πανιεροτάτου κυρίου Νεοφύτου Πατελάρου, μητροπολίτου Κρήτης, μετὰ τοῦ θεοφιλεστάτου κυρίου Ἀθανασίου Καραβέλλα, ἐπισκόπου Ἱερᾶς καὶ ἐξάρχου Πέτρας. Περὶ τῆς τοῦ ἀνθρώπου ψυχῆς. Τὴν δὲ λύσιν τοῦ παρόντος ζητήματος ἐκδέδωκεν ὁ σοφότατος κύριος Παναγιώτης ὁ Βυζάντιος ὢν ἐν Κρήτῃ ἐν τῷ στρατοπέδῳ μετὰ τοῦ βιζηραζέμ...
|
Titulus initialis |
|
η Αποκαλυψις Ιωαννου του θεολογου του μαθητου του κυριου. ην εν Πατμω· τη νησω· εθεασατο.
|
Titulus finalis |
|
η Αποκαλυψις Ιωαννου του θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
Η Βʹ ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ Ζʹ ΕΓΡΑΨΕΝ
|
Incipit |
|
Ἡ βίβλος ἥδε τῶν θεοφράστων λόγων
κιρνᾶ κρατῆρα τοῖς βροτοῖς θείων λόγων
τυφλοὺς σοφίζει καὶ χαρίζεται βλέπειν
κόραις νοητῶν ὀμμάτων τῆς καρδίας
χωλοὺς ἐγείρει, καὶ δρόμον σωτηρίας
τρέχειν διδάσκει καὶ καταλύειν ἄνω
οὗ δεῖ μάλιστα προστρέχειν ἐχεφρόνως
Ἐπεὶ δὲ ταῦτα προξενεῖ τοῖς ἐν βίῳ
πειθώμεθα πρὶν ἡκέναι πικρὸν τέλος
χωρίζον ἡμᾶς κοσμικῆς συναυλίας
εἰς πῦρ πρόπεμπον, ὢ μεγίστης ζημίας
ψυχῆς γὰρ οἴμοι ζημιούμεθα, φίλοι.
|
Textus |
|
ἡ γυνή σου οὐδὲν κακὸν ἔχει ... Τοῦτό ἐστι τὸ θεῖναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ὑπὲρ ἀγάπης καὶ ἀποδοῦναι ἀγαθὸν ἀντὶ ἀγαθοῦ
|
Desinit |
|
ἡ διάλεξις εἰς τὸ μὴ δεῖν ἀτελῆ καταλεῖψαι τὸν λόγον.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις πρὸς τὸν μεμψάμενον, ὅτι τοῦ λόγου τὸ μῆκος οὐ σύμμετρόν ἐστι τῇ δυνάμει τοῦ λέγοντος.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις τῆς ἔναγχος εἰρημένης Εὐμήλῳ παραβαλλούσης τὸν λέγοντα καὶ δόξαν ἐντεῦθεν αὐτῷ φερούσης ὑπεροψίας εὐθύνας ἧκεν ὑφέξουσα.
|
Titulus initialis |
|
Η ΕΞ ΥΨΟΥΣ ΑΝΑΤΟΛΗ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
Η εξηγησις και η ερμηνεια της Αποκαλυψεως της εν τηδε τη βιβλω εστιν Ανδρεου αγιωτατου αρχιεπισκοπου Καισαρειας Καππαδοκιας της προς τω Αιγαιω.
|
Textus |
|
Ἡ ἐπὶ σοὶ λάμψασα χάρις τοῦ Πνεύματος, καὶ ἐφ’ ἡμᾶς ἐλθέτω νῦν, ᾠδήν σοι πλέκοντας, τοὺς σοφόν σε ποιμένα καὶ στύλον εὐσεβείας, πάτερ, πλουτήσαντας.
|
Incipit |
|
Η ΕΥΓΝΩΜΩΝ ΨΥΧΗ
|
Incipit |
|
η θεον υψκατοικον εαις ενι δεκτο λαγοσσιν
|
Desinit |
|
Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΑΜΕΙΟΝ ΕΣΤΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
|
Incipit |
|
Ἡ κατ' ἔτος τῶν ἐπ' ἀρετῇ καὶ βίου σεμνότητι διαπρεψάντων
|
Incipit |
|
Η ΚΥΣΤΙΣ ΨΩΡΙΑ
|
Desinit |
|
ἡ λογικὴ καὶ νοερὰ χυψὴ
|
Incipit |
|
Ἡ λογικὴ ψυχὴ καὶ νοερὰ καὶ μετὰ τῆς τοῦ σώματος ἀναχωρήσεως
|
Incipit |
|
Η ΛΥΚΟΠΟΛΙΣ ΕΝ ΑΙΓΥΠΨΩ
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν ἀνθρωπίνη καὶ λογικὴ ψυχὴ χωριστὴ τοῦ σώματος ὑπάρχουσα
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν δὴ τῶν παθῶν ἐκ ἑκάστου ψυχῇ διάγνωσίς τε καὶ θεραπεία κατὰ τὴν εἱρημένην ὁδόν
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν λογικωτέρα ἔφοδος τῆς διὰ τῶν προχείρων κανόνων ψηφοφορίας
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν μεγίστη μοι λύπη τὰ κατὰ τῆς ἐμῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν ὁρμὴ τοῦ λόγου διαλαβεῖν ἐστὶ περὶ πάσης ψυχῆς
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΟΡΜΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΔΙΑΛΑΒΕΙΝ ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ ΩΣ ΟΙΟΝ ΤΕ ΣΥΝΤΟΜΩΣ ΟΜΟΥ ΚΑΙ ΣΑΦΩΣ
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΟΡΜΗΝ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΔΙΑΛΑΒΕΙΝ ΠΕΡΙ ΠΑΣΗΣ ΨΥΧΗΣ
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΦΙΛΟΥΛΟΣ ΨΥΧΗ
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΦΙΛΟΥΛΟΣ ΨΥΧΗ ΤΑΙΣ ΑΥΛΑΙΣ ΕΠΙΧΑΣΚΕΙ
|
Incipit |
|
η μεν χειρ γραψασα σηπεται ταφω, η δε βιβλος πεφηκεν χρονοις [...] πλει[στοι]ς (πλειστοις).
|
Textus |
|
ἡ μὲν χεὶρ ἡ γράψασα σήπεται τάφω,
γραφὴ δὲ μένει εἰς χρόνους πληρεστάτους
|
Textus |
|
ἡ μικρὰ σύνοψις τοῦ πρώτου τόμου τῶν προοιμίων
|
Desinit |
|
ἡ μικρὰ σύνοψις τοῦ πρώτου τόμου τῶν προοιμίων
|
Desinit |
|
Η ΝΥΞ ΠΡΟΕΚΟΨΕΝ Η ΔΕ ΗΜΕΡΑ ΗΓΓΙΚΕΝ Ο ΜΕΓΑΛΟΦΩΝΟΤΑΤΟΣ ΑΛΕΚΤΩΡ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Ο ΘΕΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ
|
Incipit |
|
η παρον ελαχιστωτητη (?), επαραγινοντο (?), η κυρια Μαρουδι, και αυτη θεασιν, και επιχορηγει, και προστατει (?) δια ψυχῃ σωτηριᾳ, τo παρον και αγιον, εν τo ιερον και πανμεγιστον οικουμενικον ευαγγελιον, τωv (?) φωτισθεν εν πασι (πασῃ) τῃ οικουμενῃ, και υπο αποστολων, εν ταις γεγραμμενον, υπο της του αγιου πνευματος μαρτυρουμενου, και γουν εγω η παρουσα αυτη η ανωθεν Μαρια, αγωρασα αυτο και αφιερωσα αυτο εις την εκκλησιαν της πανευλογημενης δεσποινης ημων Θεοτοκου και αειπαρθενου Μαριας και εβαλα αυτο εις ψυχη σωτηρια, να μνημονευομεν αεναος ο λαχοι η Μαρια, και ο πατηρ αυτου Ιαγουπη, και η μητηρ αυτης Τζαρια, και ο ανηρ αυτου Ιωαννης και εις ονομα Φλου…
|
Textus |
|
Η παρουσα βιβλος μετετεθη απο των κατηχουμεν[ειων] (κατηχουμενειων) εις τον πυργον μηνι νοεμβριω ιϛ´, ινδικτιωνι ι´ ετει ͵ϛψμε´.
|
Textus |
|
Ἡ παροῦσα βίβλος περιέχει ὁράσεις τινὰς τοῦ προφήτου Δανιὴλ ἃς ἀπεκάλυψεν αὐτῷ ὁ θεὸς ἐν χείλεσιν αὐτοῦ ἐν ἡμέραις Ἀλεξάνδρου Βασιλέως ἥν τινα ἰδών τις ὀνόματι Ἀλέξιος κατὰ τοὺς στψνγ'
|
Titulus initialis |
|
Η παρουσα θεια βιβλος προσετεθη εν τοις των κατηχουμεν[ειων] (κατηχουμενειων) βιβλιοις, δια του αγιου πατρος ημων και καθηγουμενου … της καθ᾽ ημας αγιας λαυρας του οσιου πατρος ημων Αθανασιου του εν τω Αθω ορει ηγουν (?) τω αγιω ορει, ψυχικης ενεκα σωτηριας αυτου, και δωη κυριος ο θεος ημων τω τοιουτω καθηγουμενω ημων τω μοναχω Κυπριανω τον μισθον εις το πολλαπλουν (?) αφεσιν αμαρτιων, ψυχικην σωτηριαν, και ζωην αιωνιον αμην. μηνι ιανουαριω ινδικτιωνι ϛ´, ετει ͵ϛψκϛ´
|
Textus |
|
Η ΠΕΨΙΣ ΑΛΛΟΙΩΣΙΣ ΕΣΤΙ ΚΑΤΑ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΡΕΦΕΙΝ ΔΥΝΑΜΕΝΗ
|
Incipit |
|
ᾗ πορευθέντες ὄψεσθε τὴν αἰώνιον ζωήν
|
Desinit |
|
ἡ πρὸς Ἑβραίους ἐγράφη ἀπὸ Ἰταλίας διὰ Τιμοθέου. στίχοι ψγ´.
|
Textus |
|
ἡ στερεὰ καὶ τελεία πίστις τῆς ψυχῆς εἶναι μητέρα τῆς καλογερικῆς
|
Incipit |
|
Η ΣΥΛΛΗΨΙΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
|
Incipit |
|
ἡ σύμπηξις δὲ τοῦ ὑγροῦ τὴν ψυχρότητα
|
Desinit |
|
Η ΤΑ ΤΗ ΓΑΣΤΡΙ ΕΙΣΑΧΘΕΝΤΑ ΚΑΛΩΣ ΠΕΨΑΙ
|
Desinit |
|
ἡ τετρὰς ὧδε τῶν μαθητῶν τοῦ λόγου
ἐκχεῖ τὸ ῥεῦμα τῶν ἀειρρύτων λόγων˙
τοίνυν ὁ διψῶν μὴ κατόκνει τοῦ πίνειν˙
ψυχὴν κατάρδων καὶ ποτίζων τὰς φρένας.
|
Textus |
|
η τετρας ωδε των μαθητων του λογου, εκχει το ρευμα των αειρρυτων λογων, τοινυν ο διψων μη κατοκνει του πινειν, ψυχην καταρδων και ποτιζων τας φρενας.
|
Textus |
|
Ἡ τετρὰς ὧδε, τῶν μαθητῶν τοῦ λόγου,| Ἐκχεῖ τὸ ῥεῦμα, τῶν ἀειρρύτων λόγων,| Τοίνυν ὁ διψῶν, μὴ κατόκνει τοῦ πίνειν,| Ψυχὰς κατάρδει, καὶ ποτίζει τὰς φρένας.
|
Textus |
|
ἢ τοῖς ψυχικοῖς ἰδιώμασι τὸν γεννησάμενον ἀποσώζοιεν. Ἔρρωσο
|
Desinit |
|
Ἡ τὸν ὅσιον τοῦτον… … ἐκθρέψασα Νικήταν ἡ τῆς Ἑλλάδος προκειμένη ἑπτάπυλος Θηβῶν πόλις πέφηνεν
|
Incipit |
|
Ἡ τοῦ θεοῦ μεγάλη ἀγάπη καὶ τὰ χρηστὰ τῆς συμπαθείας σπλάγχνα ἔπεισεν ἡμᾶς γράψαι πρὸς τὴν σὴν ἁγιότητα
|
Incipit |
|
Η του στοματος σου καθαπερ πυρσος εκλαμψασα χαρις
|
Textus |
|
Ἡ τῶν ἀγαθῶν πραγμάτων ἀγγελία
εἴληφε τέλος μηνὶ τῷ δεκεμβρίῳ
ἡμέρα μὲν ἦν τέτρας τῆς ἑβδομάδος
ἴνδικτος ἀνύουσα δέ ἡ δευτέρα·
Χειρὶ γραφεῖσα εὐτελοῦς πρεσβυτέρου
Συνεσίου τοὔνομα, πάντων ἐσχάτου.
ὅσοι δὲ Χριστοῦ ὑποκύπτοντες νόμῳ
†κʹ ἐν ᾗ† ἐκ πόθου σπουδαίως μελετῶντες,
εὔχεσθε αὐτῷ, τῷ ταλανὶ πρεσβύτῃ,
ὅπως διὰ τῶν ὑμῶν εὐχῶν παράσχοι
Χριστὸς αὐτʹ ἄφεσιν πολλῶν ὀφλημάτων·
ἵνα καὶ ὑμεῖς μισθὸν λήψεσθε πάντες
παρʹ αὐτοῦ τοῦ αἴροντος τὰς ἁμαρτίας.
|
Textus |
|
Η των αγαθων πραγματων αγγελια,| Ειληφε τελος, μηνι τω Δεκεμβριω,| Ημερα μεν ην τετρας της εβδομαδος,| Ινδικτος ανυουσα δε, η δευτερα,| Χειρι γραφεισα, ευτελους πρεσβυτερου,| Συνεσιου τουνομα, παντων εσχατου·| Οσοι δε Χριστου υποκυποντες νομῳ,| Κ᾽ εν ῃ εκ ποθου, σπουδαιως μελετωντες·| Ευχεσθε αυτῳ τῳ ταλανι πρεσβυτη·| Οπως δια των υμων, ευχων παρασχοι·| Χριστος αυτ’ αφεσιν, πολλων οφληματων·| Ινα και υμεις, μισθον ληψησθε παντες·| Παρ’ αυτου του αιροντος, τας αμαρτιας· ετους ͵ϛφμβʹ.
|
Textus |
|
Η των αγαθων πραγματων αγγελια·
Ειληφε τελος μηνι σεπτεμβριω πρωτη·
Ημερα μεν ην πρωτη της εβδομαδος·
Ινδικτος δε ανυουσα η τριτη·
Χειρι γραφεισα, ευτελους πρεσβυτερου·
Αντωνιου τουνομα, και μοναχου παντων εσχατου·
Οσοι δε Χριστου, υποκυπτοντες νομω·
Κʹεν ῃ εκ ποθου σπουδαιως μελετωντες·
Ευχεσθε αυτῳ, τω ταλαν πρεσβυτη·
Οπως δια των υμων, ευχων παρασχοι·
Χριστος αυτʹαφεσιν, πολλων οφληματων·
Ινα και υμεις μισθον ληψησθε παντες·
Παρ'αυτου του αιροντος τας αμαρτιας.
|
Textus |
|
Η ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΙΚΩΝ ΨΑΛΜΩΝ ΜΝΗΜΗ
|
Incipit |
|
Ἡ τῶν προφητικῶν ψαλμῶν μνήμη
|
Incipit |
|
Η ΧΑΡΙΣ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΛΑΜΨΕ
|
Incipit |
|
Ἡ χρόα καὶ ἡ ἰδέα ἑνὸς ἑκάστου λίθου τῶν ἐν τῇ αὐτῇ ἀποκαλύψει.
|
Titulus initialis |
|
η χροα και η ιδεα ενος εκαστου λιθου των εν τη αυτη Αποκαλυψει.
|
Titulus initialis |
|
η χροα και η ιδεα ενος εκαστου λιθου. των εν τη αυτη Αποκαλυψει.
|
Titulus initialis |
|
ἡ ψυχή
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Η ΨΥΧΗ ΔΙΑ ΜΕΝ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
|
Incipit |
|
Ἡ ψυχὴ ἢ ἐν τοῖς τοῦ σώματος ἀσχολεῖται πράγμασιν
|
Incipit |
|
Η ΨΥΧΗ Η ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΑΓΑΠΩΣΑ... ; ΠΟΛΛΗΝ Ο ΘΕΟΣ ΕΔΩΚΕ ΤΟΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ
|
Incipit |
|
ἡ ψυχὴ μου ταχθείη μετὰ τοῦ Σατανᾶ καὶ τῶν δαιμόνων
|
Desinit |
|
Η ΨΥΧΗ ΟΥ ΦΘΕΙΡΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
η ψυχη της αλγηδωνος [.....]
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ἡ ψυχὴ τοῦ παιδαρίου εἰς αὐτὸ καὶ ἐγένετο οὕτως
|
Desinit |
|
Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ
|
Incipit |
|
Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΟΥΚ ΕΣΤΙ ΠΡΟ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
|
Incipit |
|
Η ΨΥΧΗ ΦΥΣΕΙ ΗΓΕΜΟΝΕΥΕΙ
|
Incipit |
|
Η ΨΥΧΗ ΦΥΣΕΙ ΗΓΕΜΟΝΕΥΕΙ
|
Incipit |
|
Η ΨΥΧΗΣ ΔΙΑΒΑΙΝΟΝΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΣΩΜΑ, Η ΣΩΜΑΤΟΣ
|
Desinit |
|
ἢ ὡς ἁγαπῶντος ἡμᾶς ἀνασχώμεθα, ἢ ὡς εὐεργέτην ἡμῶν ἀμειψώμεθα. Πάντως δὲ ποιήσωμεν τὰ διατεταγμένα ἡμῖν, ἵνα κληρονόμοι γενώμεθα τῆς αἰωνίου ζωῆς τῆς ἐν αὐτῷ τῷ Χριστῷ, ᾧ ἡ δόξα ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἥδη πρὸς τὴν πνευματικὴν πανήγυριν πιστῶς ἀθροισθέντες καὶ τοῦ ψυχικοῦ ὄλβου
|
Incipit |
|
Ἡδὺ μὲν θέαμα ταῖς φιλοασμάτοις καὶ φιλοκόσμοις ψυχαῖς
|
Incipit |
|
ΗΚΕ ΜΟΙ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΗΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΩΣ
|
Incipit |
|
ἤκε μοι τὰ γράμματα τῆς σῆς ἀντιλήψεως
|
Incipit |
|
Ἥκει καιρὸς, ἀδελφοί, πρὸς τὸ διὰ νηστείας ἡμᾶς δρέψασθαι
|
Incipit |
|
Ἧκεν ὁ μέγας στρατοπεδάρχης, ὁ πάντα καλός, οὗ τὸ ἐπίσημον ἡ πρὸς τὸν πέμψαντα πίστις
|
Incipit |
|
ἤκου]σεν ἀναληφθείσης τῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
Ηλθεν ο πατηρ (πατριαρχης?). Εις τας κϛʹ του ιανουαριου· των ͵αφκδʹ την βʹαν (δευτεραν) λαδιν· και την δʹην (τεταρτην) ψωμιν. και νερον. και την παρασκευη ωσαυτως: τον χρονον (?) υπερ ιʹ και (...) κεʹ εως των χρονων. (...) εως. ταις. κϛʹ του ιανουαριου (...) Νικολαος.
|
Textus |
|
ΗΛΙΩ ΜΙΘΡΑ ΨΥΧΗΝ ΚΑΘΑΡΑΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
ΗΜΑΣ ΕΙΣ ΥΠΟ[ΨΙΑΝ
|
Desinit |
|
ΗΜΕΙΣ ΔΕ ΔΟΞΑΝ ΑΝΑΜΕΜΨΩΜΕΝ ΤΩ ΧΡΙΣΤΩ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
|
ἡμεῖς δὲ ὑπὲρ τῶν εἰρημένων δόξαν τῷ δι’ ἡμᾶς ἐνανθρωπήσαντι Θεῷ ἀναπέμψωμεν, ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
|
Ἡμεῖς δὲ ὦ πιστοὶ δοξάσωμεν Χριστὸν τὸν θεὸν ἡμῶν τὸν ἀναδείξαντα ἡμᾶς τοὺς ἁγίους αὐτοῦ μάρτυρας, εἰς ἴασιν ψυχῶν τε καὶ σωμάτων νῦν καὶ ἀεὶ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἡμεῖς μέν, ὀλβία μοι καὶ σοφωτάτη ψυχή, τρίτην ταύτην ἡμέραν ὅλως ἀναπεπταμένοις ὠτίοις τῆς ἱερᾶς σου χελιδόνος
|
Incipit |
|
ΗΜΙΝ ΕΙΡΓΑΣΑΤΟ ΕΨΥΧΟΜΕΝΗΝ
|
Incipit |
|
ΗΜΩΝ ΕΠΙ ΜΕΝ ΠΡΩΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ Η, ΕΠΙ ΔΕ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΨΙΛΟΝ
|
Incipit |
|
ἦν δὲ καὶ ἡ ἔλλαμψις τῆς μεταμορφώσεως
|
Incipit |
|
Ἥν ἔπεμψας ἐπιστολὴν πρὸς με
|
Incipit |
|
Ἣν μὲν ἐπηγγειλάμην σοι πέμψειν ἐπιστολὴν καὶ μὴ ἀπαιτοῦντι πεμφθήσεται, καὶ ἡσθήσῃ πάνυ λαβών
|
Incipit |
|
ΗΝ Ο ΗΛΙΟΣ ΕΠΙΛΑΜΨΑΣ ΔΙΑΣΧΕΔΑΖΕΙ
|
Desinit |
|
ΗΝΙΚΑ ΔΕΗΣΕΙ ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ Η ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΨΗΦΙΣΘΗΝΑΙ ΤΟΝ ΑΓΙΟΤΑΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΝ
|
Incipit |
|
Ἡνίκα πρὸς τὴν βαρβαρικὴν ὄψιν παρατάττοιτο ὁ βασιλεύς
|
Incipit |
|
ἤρεμα τὴν ὅψιν αύτῷ πλήξας καὶ διυπνίσας
|
Incipit |
|
ΗΡΘΗΣ ΕΙΣ ΥΨΟΣ ΑΝΘΡΩΠΕ ΔΟΞΗΣ ΤΗΣ ΦΘΕΙΡΟΜΕΝΗΣ
|
Incipit |
|
ἠρώτησε γέροντα ἀδελφός τις λέγων· Θέλω τὴν ψυχήν μου τηρῆσαι
|
Incipit |
|
Ἧς γένοιτο καὶ ἡμᾶς μιμητὰς γενέσθαι, καὶ ἐξομολογουμένους τὸν τῶν ψυχῶν ῥύπον δάκρυσιν ἐκκαθάραι, καὶ τυχεῖν τῆς παρὰ τοῦ ἁγίου θεοῦ φιλανθρωπίας· ὅτι αὐτοῦ…
|
Desinit |
|
ἥτις ποιήσασα, εὐθὺς ἀνέβλεψεν ὁ παῖς αὐτῆς… ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΗΤΟΙ ΠΑΛΑΙ ΗΤΥΨΑ ΗΤΟΙ ΕΤΕΤΥΦΕΙΝ
|
Desinit |
|
ἦτον ἕνας ἀναχωρητὶς εὐλαβὴς καὶ διακριτικὸς εἰς κυβέρνησιν ψυχῶν
|
Incipit |
|
Ἡφαιστίωνος Θηβα%ιου ἀποτελέσματα συνοπτικὰ τῶν ἐκλείψεων τῶν φωστήρων ἐν μόνων τῶν ζωδίων
|
Titulus initialis |
|
ΘΑΛΗΣ ΤΟΙΝΥΝ ΚΕΚΛΗΚΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΑΚΙΝΗΤΟΝ ΦΥΣΙΝ
|
Incipit |
|
Θαυμαστοὶ μὲν τῶν ἐπ' ἀρεταῖς διαλαμψάντων οἱ βίοι καὶ πολλοῖς ὑπόθεσις ὠφελείας
|
Incipit |
|
Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ, καλὸν γὰρ ἀπὸ ψαλμικῶν ᾠδῶν τοῦ λέγειν ἀπάρξασθαι
|
Incipit |
|
ΘΑΥΜΑΣΤΩΣ ΕΝ ΥΨΗΛΟΙΣ
|
Incipit |
|
θάψαντες αὐτὴν ἀνεχώρησαν μετὰ χαρᾶς μεγάλης δοξάζοντες τὸν θεόν ...
|
Desinit |
|
θάψαντες τὸ σῶμα ἀνεχώρησαν
|
Desinit |
|
θαψαντων τον ανδρα σου
|
Desinit abruptus |
|
Θαψίας σπέρμα ἐξάγιον ἥμισυ
|
Incipit |
|
Θέαμα λέγεται ἁπλῶς τὸ εἰς ὄψιν τῶν ὁρώντων
|
Incipit |
|
Θείᾳ ἐπιλάμψει σου τὸν νοῦν μου
|
Incipit |
|
Θεῖα τινὰ μυστηρία καὶ ἀποκαλύψεις
|
Incipit |
|
Θεῖόν τι χρῆμα ἡ ἀρετὴ καὶ πολλοῦ γε χρυσίου καὶ ἀργυρίου τὸ τῶν ψαλμῶν φάναι
|
Incipit |
|
Θέλοντες συντόμως νὰ περιγράψωμεν τὴν ἁγίαν πόλιν Ἱερουσαλήμ
|
Incipit |
|
θεογεννῆτορ ἁγνή· τῆς ψυχῆς μου τὰ ἕλκη
|
Incipit |
|
Θεοδοσίου τοῦ Ἀδραμητινοῦ τῶν τῆς Ῥωμαίων δυναστείας σκήπτρων θείᾳ ψήφῳ ἐνδίκως κρατοῦντος
|
Incipit |
|
Θεοδουλος Ρακενδυτης ταχα γραψας.
|
Desinit |
|
Θεοδωρου Μοεμψουεστιας.
|
Titulus initialis |
|
Θεοδώρου Μομψευεστίας.
|
Titulus initialis |
|
Θεοδωρου Μομψουεστιας (Μοψουεστιας)
|
Titulus initialis |
|
Θεοδωρου Μομψουεστιας (Μοψουεστιας).
|
Titulus initialis |
|
Θεοδώρου Μονψουεστίας (Μοψουεστίας).
|
Titulus initialis |
|
Θεοδωρου Μοψουεστιας (add altera manu του αιρετικου).
|
Titulus initialis |
|
Θεοδωρου Μοψουεστιας.
|
Titulus initialis |
|
θεοτοκε παρθενε χαιρε κεχαριτομενη... ψυχας ημων.
|
Textus |
|
θεου το δωρον. Του θεου συνεργια εγραψον ιδου Αντωνιος εν μετοχιω (?)
|
Textus |
|
ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΣ ΤΑ ΠΑΘΗ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ
|
Incipit |
|
Θέωνος πλατωνικοῦ συγκεφαλαίωσις καὶ σύνοψις τῆς ὅλης μουσικῆς
|
Titulus initialis |
|
ΘΕΩΡΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΩΛΟΝ ΤΗΝ ΑΛΕΙΨΑΣΑΝ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΜΥΡΩ
|
Titulus initialis |
|
Θεωρία, ἡ ὄψις
|
Incipit |
|
Θεωρίαν καὶ πρᾶξιν ἀσκήσας, πάτερ, δι᾽ ὧν ὁ νοῦν ἔλλαμψιν εἰσδεδεγμένος φωτὸς δοχεῖον χρηματίζει παν
|
Incipit |
|
Θρόνος ὑψηλὸς καὶ ἐπηρμένος
|
Incipit |
|
Θυμὸς ἡ ψυχή· τρία δὲ αὐτῆς φησι Πλάτων εἶναι τὰ μέρη
|
Incipit |
|
ιʹ Περι τῆς εἰς θεον διαγωγῆς καὶ εὐχαριστίας ἐπιτιμὴν καὶ ψαλμωδίαν καὶ εὐφημίας καὶ πρὸς οἰκίους ὁμονοητικῶς.
|
Desinit |
|
ΙΑΤΡΙΚΑ ΣΥΝ ΘΕΩ ΕΝ ΣΥΝΟΨΕΙ ΕΚΤΕΘΕΝΤΑ ΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΝ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΤΟΝ ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΝ ΠΡΟΣΤΑΞΕΙ ΑΥΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΙΑΤΡΙΚΑ ΣΥΝ ΘΕΩ ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΚΤΕΘΕΝΤΑ ΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΤΟΝ ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΝ ΠΡΟΣΤΑΞΕΙ ΑΥΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ιβ´ Περι της αλειψασης τον κυριον μυρω·
|
Desinit abruptus |
|
ἰδεῖν τῶν λεγομένων τὸ ὕψος
|
Desinit |
|
ιδειν των λεγομενων το υψος.
|
Desinit |
|
ιδειν των λεγομενων το υψος.
|
Desinit |
|
ἰδεῖν τῶν λεγομένων τὸ ὕψος.
|
Desinit |
|
Ἴδετε ἀγαθότητα Θεοῦ ἄμετρον. Ἀκούσατε σύντομον σωτηρίαν τῶν ὑμετέρων ψυχῶν
|
Desinit |
|
Ἴδετε πηλίκοις ὑμῖν, φησί, γράμμασιν ἔγραψα τῇ ἐμῇ χειρί
|
Incipit |
|
ιδιως ανεγραψεν [
|
Desinit abruptus |
|
Ἰδοὺ ἐγράψαμεν, ὡς ἐπηγγειλάμεθα, ἀπὸ τοῦ πρώτου βιβλίου τῶν πανηγιρκομαρυρολογίων ἤτοι μηνολογίων
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ καὶ δευτέραν ταύτην γραφὴν δεητήριον πρὸς τὸ σὸν ὕψος ἐπιστέλλειν κατατολμῶ
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ πάλιν ἑορτή, ἰδοὺ πάλιν σωτηρία ψυχῶν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ πάλιν ἑορτή, ἰδοὺ πάλιν σωτηρία ψυχῶν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ πάλιν ἑορτή, ἰδοὺ πάλιν σωτηρία ψυχῶν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ πάλιν ἑορτή, ἰδοὺ πάλιν σωτηρία ψυχῶν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ πάλιν ἑορτή, ἰδοὺ πάλιν σωτηρία ψυχῶν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ πάλιν ἑορτή, ἰδοὺ πάλιν σωτηρία ψυχῶν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ πάλιν ἑορτή, ἰδοὺ πάλιν σωτηρία ψυχῶν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ πάλιν ἑορτή, ἰδοὺ πάλιν σωτηρία ψυχῶν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ πάλιν ἑορτή, ἰδοὺ πάλιν σωτηρία ψυχῶν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ πάλιν ἑορτή, ἰδοὺ πάλιν σωτηρία ψυχῶν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ πάλιν ἑορτή, ἰδοὺ πάλιν σωτηρία ψυχῶν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ πάλιν ἑορτή, ἰδοὺ πάλιν σωτηρία ψυχῶν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ πάλιν ἑορτή, ἰδοὺ πάλιν σωτηρία ψυχῶν. Ἥκω
|
Incipit |
|
Ἰδού, ψυχὴ ἀθλία καὶ ταλαίπωρε, ἔγνως ἐκ τῶν θείων Γραφῶν
|
Incipit |
|
Ἰδού, ψυχή, ἀκήκοας τῆς παραβολῆς
|
Incipit |
|
Ἰδού, ψυχή, τῷ κόσμῳ ἀπετάξω
|
Incipit |
|
ΙΔΡΥΣΘΑΙ ΤΟ ΙΕΡΟΝ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ ΨΥΧΗΣ
|
Desinit |
|
Ἱερεῖα ἔμψυχα ὁλοκαυτώματα
|
Incipit |
|
Ιεροθεος ιερευς ο γραψας την βιβλον ταυτην
|
Textus |
|
ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΚΑΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ
|
Desinit |
|
ἰησοῦ γλυκύτατε, ψυχῆς ἐμῆς θυμηδία, Ἰησοῦ μου, κάθαρσις τοῦ νοός μου, δέσποτα πολυέλεε
|
Incipit |
|
Ιησου Χριστου Αποκαλυψις, δοθεισα τω θεολογω Ιωαννη.
|
Titulus initialis |
|
Ἰησοῦ Χριστοῦ Ἀποκάλυψις. Δοθεῖσα τῶ Θεολόγω Ἰωάννη
|
Titulus initialis |
|
Ιησους Χριστος υιος θεου και υιος Μαριας ψυχη φερων εν δυο φυσεσιν γνωριζομενον, θεος και ανθρωπος· των δε σφραγιδων η λυσις εστι τι αυτω ο μεν σταυρος δηλοι· οτι εκων επαγει εν σταυρω· το ψ δηλοι οτι ψιλος ανθρωπος ουκ ειμι αλλα ανθρωπος τελειος κατα αληθειαν· το χ δηλοι οτι αναπεπαυμαι υπο των χερουβιμ· το ε δηλοι οτι εγω θεος πρωτος, και πλην εμου ουκ εστιν αλλος· το υ δηλοι, υψηλος βασιλευς και θεος των θεων· το ρ δηλοι ρυστης εγενομην του των ανθρωπων γενους· το δ δηλοι, διολου και διηνεκως, και δια παντος ζω και διαμενω εις αιωνας.
|
Textus |
|
Ἱκανῶς ἡμᾶς προεψυχαγώγησεν ὁ Χριστός
|
Incipit |
|
Ἱκανῶς, ὦ ψυχή, χθές σοι περὶ τῆς χαλεπῆς
|
Incipit |
|
ἵνα δαψιλοὺς τῆς παρ' αὐτοῦ φιλανθρωπίας ἀπολαύσαντες, καταξιωθῶμεν τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ἵνα δαψιλοὺς τῆς παρ' αὐτοῦ φιλανθρωπίας ἀπολαύσαντες, καταξιωθῶμεν τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ΙΝΑ ΚΑΙ ΕΝΤΑΥΘΑ ΕΥΡΩΜΕΝ ΑΝΑΠΑΥΣΙΝ ΤΑΙΣ ΨΥΧΑΙΣ ΗΜΩΝ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟ ΑΠΕΦΗΝΑΤΟ...
|
Desinit |
|
ἵνα καὶ τῶν ἐκ τῆς μεγαλοψυχίας ταύτης τύχωμεν ἀγαθῶν, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
ἵνα μὴ καὶ σὺ ἀπολέσῃε τὴν ψυχήν σου καὶ ὁ ἄνθρωπος ἀδίκως ζημιωθῇ τὰ αὐτοῦ (uel αὐτοῦ τὰ χρήματα)
|
Desinit |
|
ἵνα μὴ παραπέμψῃ ἡμᾶς τῷ αἰωνίῳ πυρί
|
Desinit |
|
ἵνα μὴ παραπέμψῃ ἡμᾶς τῷ αἰωνίῳ πυρί
|
Desinit |
|
ἵνα μὴ σβέσῃ ἡμῶν τὸ φῶς τῆς εὐψῆς
|
Desinit |
|
ἵνα μὴ σβέσῃ ἡμῶν τὸ φῶς τῆς εὐψῆς
|
Desinit |
|
ἵνα συστρέψωμεν τὰ βέλη αὐτοῦ μετὰ δυνάμεως καὶ ἐλπίδος τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ...
|
Desinit |
|
ΙΝΑ ΤΟ ΜΕΝ ΕΝ ΨΙΛΟΥΤΑΙ ΤΟ ΔΕ ΕΤΕΡΟΝ ΔΑΣΥΝΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
Ἴσον ἐστὶ ψεύσασθαι καὶ ταχέως πείθεσθαι
|
Incipit |
|
ἶσον τῆς ἐκτεθείσης συνοδικῆς ψήφου ἐπὶ Μιχαὴλ τοῦ ἁγιωτάτου καὶ οἰκουμενικοῦ πατριάρχου, παρὰ Νικήτα τοῦ ὁσιωτάτου πρωτοσυγκέλλου, καὶ χαρτοφύλακος τῆς μεγάλης ἐκκληασίας κατὰ ϛφξ´ ἔτος τῆς ε´ ἰνδικτιῶνος
|
Titulus initialis |
|
ἶσον τῆς ἐκτεθείσης συνοδικῆς ψήφου ἐπὶ Μιχαὴλ τοῦ ἁγιωτάτου καὶ οἰκουμενικοῦ πατριάρχου, παρὰ Νικήτα τοῦ ὁσιωτάτου πρωτοσυγκέλλου, καὶ χαρτοφύλακος τῆς μεγάλης ἐκκληασίας κατὰ ϛφξ´ ἔτος τῆς ε´ ἰνδικτιῶνος περὶ τοῦ μὴ γίνεσθαι γάμον ἐβδόμου βαθμοῦ
|
Titulus initialis |
|
Ἰστέον (Χρὴ εἰδέναι) ὅτι συνεγράφη (ἐγράφη/ἐξεδόθη) δὲ πρὸς Θεόφιλον ἀρχιεπίσκοπον Ἀντιοχείας, πρὸς ὃν καὶ αἱ Πράξεις, τὸ κατὰ Λουκᾶν εὐαγγέλιον μετὰ χρόνους (ἔτη) δεκαπέντε τῆς τοῦ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν ἀναλήψεως, ἐν Ἀλεξανδρείᾳ ἑλληνιστί.
|
Textus |
|
Ἰστέον (Χρὴ εἰδέναι) ὅτι συνεγράφη (ἐγράφη/ἐξεδόθη) ἐπὶ Δομετιανοῦ βασιλέως, ὄντος ἁγίου τῷ περιορισμῷ, τὸ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγέλιον μετὰ χρόνους (ἔτη) τριακονταδύο τῆς τοῦ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν ἀναλήψεως, ἐν Ἐφέσῳ (ἐν Πάτμῳ τῇ νήσῳ) ἑλληνιστί.
|
Textus |
|
Ἰστέον (Χρὴ εἰδέναι) ὅτι συνεγράφη (ἐγράφη/ἐξεδόθη) τὸ κατὰ ἅγιον Ματθαῖον εὐαγγέλιον ὑπ’ αὐτοῦ μετὰ χρόνους (ἔτη) ὀκτὼ τῆς τοῦ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν ἀναλήψεως, ἐν Ἱεροσολύμοις τῆς Παλαιστίνης ἑβραϊστί.
|
Textus |
|
Ἰστέον (Χρὴ εἰδέναι) ὅτι συνεγράφη (ἐγράφη/ἐξεδόθη) τὸ κατὰ Μᾶρκον εὐαγγέλιον μετὰ χρόνους (ἔτη) δέκα τῆς τοῦ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ σωτῆρος ἡμῶν ἀναλήψεως, ἐν Ῥώμῃ ῥωμαϊστί.
|
Textus |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΔΕ ΟΤΙ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΤΟΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΑΛΗΨΙΝ ΕΝΔΕΚΑ ΟΠΤΑΣΙΑΣ ΩΦΘΗ ΤΟΙΣ ΜΑΘΗΤΑΙΣ ΑΥΤΟΥ
|
Incipit |
|
Ἰστέον δὲ ὅτι οὗτος ὁ Ὀνήσιμος καὶ μαρτυρίου ἠξιώθη (ἠξίωται) ἐν τῇ Ῥωμαίων πόλει, Τερτύλλου τοῦ τηνικαῦτα τὴν ἔπαρχον ἐξουσίαν διέποντος, τῇ τῶν σκελῶν κλάσει τὴν ψῆφον ὑπομείνας τοῦ μαρτυρίου.
|
Textus |
|
ἱστέον δὲ ὅτι οὗτος ὁ Ὀνήσιμος καὶ μαρτυρίου ἠξιώθη έν τῆ Ῥωμαίων πόλει,
τερτύλουτο(Τερτύλου τοῦ) τηνικαῦτα τὴν ὑπάρχου ἐξουσίαν διέποντος, τῆ τῶν σκελῶν κλάσει τὴν ψῆφον ὑπομείνας τοῦ μαρτυρίου.
|
Textus |
|
Ιστεον δε οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον μετα οκτω χρονους της Χριστου αναληψεως συνεγραφη.
|
Textus |
|
ϊστέον δὲ, ὅτι οὗτος ὁ Ὀνῆσιμος, και μαρτυρίου ἡξιώθη, ἐν τῆ Ῥωμάιων πόλει, Τερτύλου τὸ τηνικαῦτα, τὴν ἐπάρχων ἐξουσίαν διέποντος, τῆ τῶν σκελῶν κλάσει, τὴν ψῆφον ὑπομεῖνας τοῦ μαρτυρίου.
|
Textus |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΨΥΞΕΩΣ ΚΑΙ ΥΠΟΧΩΡΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΘΕΡΜΟΤΗΤΟΣ Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΓΙΝΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
Ἰστέον ὅτι διπλοῦς ὢν ὁ ἄνθρωπος, ἤγουν ἐκ ψυχῆς συνεστηκὼς καὶ σώματος
|
Incipit |
|
Ιστεον οτι μετα την αναληψιν του κυριου ημων Ιησου Χριστου· μετα ετη ηʹ εγραφη το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, το κατα Μαρκον μετα ετη ιβʹ, το κατα Λουκαν· μετα ετη ιεʹ, το κατα Ιωαννην, μετα ετη λʹ επι Δωμετιανου βασιλεως.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι τα της παρουσης Αποκαλυψεως σχολαια εξελεχθησαν εκ των εξηγητων της αυτης Αποκαλυψεως Ανδρεου αρχιεποσκοπου Καισαρειας Καππαδοκιας και Οικουμενιου.
|
Titulus initialis |
|
Ἰστέον ὅτι τὸ κατὰ Ἰωάννην ἅγιον εὐαγγέλιον ἐγράφη ὑπ’ αὐτοῦ τοῦ Ἰωάννου καὶ θεολόγου ἐν Πάτμῳ τῇ νήσῳ, ἐν τοῖς χρόνοις Τραϊανοῦ, ἐν ὁμοιώματι ἀετοῦ, μετὰ χρόνους λβʹ τῆς Χριστοῦ αναλήψεως.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Ιωαννην αγιον ευαγγελιον εγραφη υπ’ αυτου του Ιωαννου και θεολογου· εν Πατμω τη νησω εν τοις χρονοις Τραιανου· εν ομοιωματι αετου· μετα χρονους λβʹ· της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
ἰστέον ὅτι τὸ κατὰ Ἰωάννην ἅγιον εὐαγγέλιον, ἐγράφη ὑπ' αὐτοῦ τοῦ Ἰωάννου καὶ θεολόγου, ἐν Πάτμω τῆ νήσω, ἐν τοῖς χρόνοις Τραιανοῦ, ἐν ὁμοιώματι ἀετοῦ, μετὰ χρόνους λβʹ, τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
ιστεον οτι το κατα Ιωαννην αγιον ευαγγελιον, εγραφη υπ' αυτου του Ιωαννου και θεολογου, εν Πατμω τη νυσσω (νησω) εν τοις χρονοις Τραιανου, εν ομοιωματι αετου, μετα χρονους λβʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Ἰστέον ὅτι τὸ κατα Ἰωάννην εὐαγγέλιον μετα λβʹ χρόνους τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως ἐγράφη. ἐπι Δομετιανοῦ.
|
Textus |
|
ιστεον οτι το κατα Ιωαννην ευαγγελιον, μετα λβʹ χρονους της Χριστου αναληψεος εγραφη, επι Δομετιανου.
|
Textus |
|
Ἰστέον ὅτι τὸ κατὰ Λουκᾶν ἅγιον εὐαγγέλιον ἐγράφη ἐν Ῥώμῃ ὑπ’ αὐτοῦ τοῦ Λουκᾶ, ἐπιτρέψαντος αὐτὸν τοῦ ἁγίου ἀποστόλου καὶ κορυφαίου Παύλου, ἐν ὁμοιώματι λέοντος, μετὰ χρόνους ιεʹ (πεντεκαίδεκα) τῆς Χριστοῦ αναλήψεως· αὐτὸς καὶ τὰς πράξεις τῶν ἀποστόλων συνεγράψατο μαθητὴς ὤν Παύλου τοῦ αποστόλου.
|
Textus |
|
ιστεον οτι το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον μετα ιεʹ
χρονους της Χριστου αναληψεως εγραφη.
|
Textus |
|
ιστεον οτι το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον, εγραφη εν Ρωμη υπ' αυτου του Λουκα, επιτρεψαντος αυτον του αγιου αποστολου και κορυφαιου Παυλου, εν ομοιωματι λεοντος, μετα χρονους ιεʹ της Χριστου αναληψεως. αυτος και τας πραξεις των αποστολων συνεγραψατο. μαθητης ων Παυλου του αποστολου.
|
Textus |
|
Ιστέον ὅτι τὸ κατὰ Λουκᾶν ἅγιον εὐαγγέλιον, ἐγράφη ἐν Ῥώμη ὑπ' αὐτοῦ τοῦ Λουκᾶ, ἐπιτρέψαντος αὐτὸν τοῦ ἁγίου ἀποστόλου καὶ κορυφαίου Παύλου, ἐν ὁμοιώματι λέοντος, μετὰ χρόνους πεντεκαίδεκα τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως, αὐτὸς καὶ τὰς Πράξεις τῶν ἀποστόλων συνεγράψατο, μαθητὴς ὢν Παύλου τοῦ ἀποστόλου.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον, εγραφη εν Ρωμη υπ' αυτου του Λουκα. επιτρεψαντος αυτον του αγιου αποστολου και κορυφαιου Παυλου· εν ομοιωματι λεοντος· μετα χρονους πεντε και δεκα της Χριστου αναληψεως· αυτος και τας πραξεις των αποστολων συνεγραψατο μαθητης ων. Παυλου του αποστολου.
|
Textus |
|
ιστεον οτι το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον, εγραφη εν Ρωμη υπ’ αυτου του Λουκα· επιτρεψαντος αυτον του αγιου αποστολου κορυφαιου Παυλου· εν ομοιωματι λεοντος· μετα χρονους ιεʹ της Χριστου αναληψεως αυτος και τας πραξεις των αποστολων συνεγραψατο· μαθητης ον (ων) Παυλου του αποστολου.
|
Textus |
|
Ἰστέον ὅτι τὸ κατὰ Μάρκον ἅγιον εὐαγγέλιον ἐγράφη ἐν Ἀλεξανδρείᾳ ὑπ’ αὐτοῦ τοῦ Μάρκου, ἐπιτρέψαντος αὐτὸν τοῦ ἁγίου ἀποστόλου καὶ κορυφαίου Πέτρου, ἐν ὁμοιώματι μόσχου, μετὰ χρόνους ιʹ (δέκα) τῆς Χριστοῦ αναλήψεως.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον, εβραιδι διαλεκτω γραφεν υπ' αυτου, εν Ιερουσαλημ εξεδοθη, μετα χρονους δεκα της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
ιστεον οτι το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον, εγραφη εν Αλεξανδρεια υπ' αυτου του Μαρκου, επιτρεψαντος αυτον του αγιου αποστολου και κορυφαιου Πετρου, εν ομοιωματι μοσχου, μετα χρονους ιʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
ἰστέον ὅτι τὸ κατὰ Μάρκον ἅγιον εὐαγγέλιον, ἐγράφη ἐν Ἀλεξανδρεία, ὑπ' αὐτοῦ τοῦ ἁγίου Μάρκου ἐπιτρέψαντος αὐτὸν τοῦ ἁγίου ἀποστόλου καὶ κορυφαίου Πέτρου, ἐν ὁμοιώματι μόσχου, μετὰ χρόνους δέκα, τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον, εγραφη εν Αλεξανδρεια· υπ' αυτου του αγιου Μαρκου· επιτρεψαντος αυτον του αγιου αποστολου και κορυφαιου Πετρου· εν ομοιωματι μοσχου· μετα χρονους δεκα. της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον· εγραφη εν Αλεξανδρεια υπ’ αυτου του Μαρκου· επιτρεψαντος αυτον του αγιου αποστολου και κορυφαιου Πετρου εν ομοιωματι μοσχου· μετα χρονους ιʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Μαρκον ευαγγελιον εγραφη μετα ιʹ ετη της του Χριστου αναληψεως. υπηγορευθη υπο του κορυφαιου του (?) αποστολου Πετρου εν Ρωμη.
|
Textus |
|
Ἰστέον ὅτι τὸ κατὰ Μᾶρκον εὐαγγέλιον ὑπηγορεύθη ὑπὸ Πέτρου ἐν Ῥώμῃ· ἐποιήσατο δὲ τὴν ἀρχὴν ἀπὸ τοῦ προφητικοῦ λόγου τοῦ ἐξ ὕψους ἐπιόντος τοῦ Ἠσαΐου, τὴν πτερωτικὴν εἰκόνα τοῦ εὐαγγελίου δεικνύς [δεικνύει, δηλοῦν, δηλοῦντος (!)]
|
Textus |
|
ιστεον οτι το κατα Μαρκον ευαγγελιον, υπηγορευθη υπο Πετρου εν Ρωμη, εποιησατο δε την αρχην απο του προφητικου λογου, του εξ υψους επιοντος του Ησαιου, την πτερωτικην εικονα του ευαγγελιου δεικνυς.
|
Textus |
|
ιστεον οτι το κατα Μαρκον ευαγγελιον, υπηγορευθη υπο Πετρου εν Ρωμη, εποιησατο δε την αρχην, απο του προφητικου λογου του εξ υψους επιοντος τω Ησαια, την πτερωτικην εικονα του ευαγγελιου δηλων.
|
Textus |
|
ιστεον οτι το κατα Μαρκον ευαγγελιον, υπηγορευθη υπο του Πετρου εν Ρωμη, εποιησατο δε την αρχην απο του προφητικου λογου, του εξ υψους επιοντος του Ησαιου, την πτερωτικην εικονα του ευαγγελιου.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Μαρκον ευαγγελιον· υπηγορευθη υπο Πετρου εν Ρωμη· εποιησατο δε την αρχην απο του προφητικου λογου του εξ υψους επιοντος του Ησαιου· την πτερωτικην εικονα του ευαγγελιου.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Μαρκον ευαγγελιον· υπηγορευθη υπο Πετρου του εν Ρωμη· εποιησατο δε την αρχην· απο του προφητικου λογου του εξ υψους επιοντος του Ησαιου· την πτερωτικην εικονα του ευαγγελιου δεικνυς.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον εβραιδι διαλεκτω γραφεν υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ, εξεδοθη μετα χρονους η´ της Χριστου αναληψεως, ερμηνευθη δε υπο Ιωαννου, εξηγειται δε την κατα ανθρωπον του Χριστου γεννησιν, και εστιν ανθρωπομορφον το ευαγγελιον.
|
Textus |
|
Ἰστέον ὅτι τὸ κατὰ Ματθαῖον ἅγιον εὐαγγέλιον ἐγράφη ἐν Ἱεροσολύμοις ὑπ’ αὐτοῦ τοῦ Ματθαίου Ἑβραικοῖς γράμμασι καὶ διαλέκτῳ, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπου ἀντὶ τῶν Χερουβίμ, μετὰ χρόνους ηʹ (ὀκτὼ) τῆς Χριστοῦ αναλήψεως· ἑρμηνεύθη δὲ ὕστερον ὑπὸ Ἰωάννου τοῦ ἀποστόλου καὶ θεολόγου εἰς τὴν Ἑλλάδα φωνήν.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον εγραφη εν Ιεροσολυμοις· υπ’ αυτου του Ματθαιου· εβραικοις γραμμασι και διαλεκτω· εν ομοιωματι ανθρωπου αντι των χερουβιμ· μετα χρονους ηʹ της Χριστου αναληψεως· ερμηνευθη δε υστερον υπο Ιωαννου του αποστολου και θεολογου· εις την Ελλαδα φωνην.
|
Textus |
|
ιστεον οτι το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον εγραφη εν Ιεροσολυμων υπ' αυτου του Ματθαιου, εβραικοις γραμμασι και διαλεκτω εν ομοιωματι ανθρωπου αντι των Χερουβιμ μετ… (μετα) χρονους ηʹ της Χριστου αναληψεως, ερμηνευθη δε υστερον υπο Ιωαννου του αποστολου και θεολογου, εις την ελλαδ… (ελλαδα) φωνην.
|
Textus |
|
ἰστεον ὅτι τὸ κατὰ Ματθαῖον ἅγιον εὐαγγέλιον, ἑγράφη (!) ἐν Ἱεροσολύμοις, ὑπ' αὐτοῦ τοῦ ἁγίου Ματθαίου, ἑβραικοῖς γράμμασι καὶ διαλέκτω, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπου ἀντὶ τῶν χερουβὶμ. μετὰ χρόνους ὀκτὼ τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως, ἑρμηνεύθη δὲ ὕστερον, ὑπὸ Ἰωάννου τοῦ ἀποστόλου καὶ θεολόγου εἰς τὴν ἑλλάδα φωνήν.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον, εγραφη εν Ιεροσολυμοις· υπ’ αυτου του αγιου Ματθαιου· εβραικοις γραμμασι και διαλεκτω· εν ομοιωματι ανθρωπου· αντι των χερουβιμ· μετα χρονους οκτω της Χριστου αναληψεως· ερμηνευθη δε υστερον. υπο Ιωαννου του αποστολου και θεολογου και εις την Ελλαδα φωνην.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εβραιδι διαλεκτω γραφεν υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ. εξεδοθη δε και ερμηνευθη υπο Ιωαννου, μετα χρονους ηʹ της του Χριστου αναληψεως. δια στιχων ͵βχʹ.
Διηγειται δε την κατα ανθρωπον του Χριστου γενεσιν, και εστιν ανθρωπομορφον τουτο το ευαγγελιον.
|
Textus |
|
ιστεον οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδοθη μετα
χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον μετα ηʹ χρονους της Χριστου αναληψεως εγραφη, το κατα Μαρκον, μετα ιʹ χρονους, το κατα Λουκαν, μετα ιεʹ χρονους, το κατα Ιωαννην, μετα λβʹ χρονους επι Δομετιανου.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον μετα ηʹ χρονους της Χριστου αναληψεως εγραφη· το δε κατα Μαρκον, μετα ιʹ χρονους· το δε κατα Λουκαν, μετα ιεʹ χρονους· το δε κατα Ιωαννην, μετα λβʹ χρονους επι Δομετιανου·
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον μετα ηʹ χρονους της Χριστου αναληψεως εγραφη· το κατα Μαρκον, μετα ιʹ χρονους· το κατα Λουκαν, μετα ιεʹ χρονους· το κατα Ιωαννην μετα λβʹ χρονους επι Δομετιανου.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον μετα ηʹ χρονους του Χριστου αναληψεως εγραφη· το κατα Μαρκον μετα ιʹ χρονους· το κατα Λουκαν μετ ιεʹ χρονους· το κατα Ιωαννην μετ λβʹ χρονους επι Δομετιανου.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον συνεγραφη εν Ιερουσαλημ υπ’ αυτου του αγιου αποστολου Ματθαιου εβραιδι διαλεκτω μετα οκτω χρονους της Χριστου αναληψεως· ουτος ο αγιος αποστολος αυτοπτης γεγονε των παθηματων του Χριστου εις ων των ιβʹ αποστολων· ερμηνευθη (sic) δε υπο Ιωαννου.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον συνεγραφη εν Ιερουσαλημ, υπ’ αυτου του αγιου αποστολου Ματθαιου εβραιδι διαλεκτω μετα οκτω χρονους της Χριστου αναληψεως· ουτος ο αποστολος αυτοπτης εγενετο των παθηματων του Χριστου, εις ων των ιβʹ αποστολων· ερμηνευθη (sic) δε υπο Ιωαννου.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, εβραιδι διαλεκτω γραφεν υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ. εξεδοθη δε και ερμηνευθη υπο Ιωαννου, μετα χρονους ηʹ της του Χριστου αναληψεως. δια στιχων, ͵βχʹ.| Διηγειται δε την κατα ανθρωπον του Χριστου γενεσιν, και εστιν ανθρωπομορφον τουτο το ευαγγελιον.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, συνεγραφη μεν υπο του αυτου Ματθαιου μετα οκτω χρονους της Χριστου αναληψεως, Εβραιδι διαλεκτω εν Ιερουσαλημ της Παλαιστινης, ηρμηνευθη δε υπο Ιωαννου.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον. Μετα ηʹ χρονους της Χριστου αναληψεως εγραφη· Το κατα Μαρκον, μετα ιʹ χρονους. Το κατα Λουκαν, μετα ιεʹ χρονους. Το κατα Ιωαννην, μετα τριακονταδυο χρονους, επι Δομετιανου.
|
Textus |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΥΣΗΣ ΟΝΟΜΑ ΨΗΦΙΖΟΜΕΝΟΝ ΣΥΝΑΓΕΙ ΑΡΙΘΜΟΝ ΑΧΜΗ
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΤΡΙΧΩΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΗΣ
|
Incipit |
|
Ἰστέον ὅτι, τοῦ πρώτου περὶ ψυχῆς βιβλίου ἐναρχόμενος
|
Incipit |
|
Ιστεον, οτι μετα χρονους δεκα της του κυριου ημων και θεου Ιησου Χριστου εκ νεκρων αναστασεως, και εις ουρανους αναληψεως, εγραφη το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον.
|
Textus |
|
Ιστεον, οτι το κατα Ιωαννην ευαγγελιον, εγραφη υπο Ιωαννου εν Πατμω της Κυπρου, εις ομοιωμα αετου, επι Τραιανου του βασιλεως, επανελθοντος δε αυτου εν τη Ασια, εγραψε την δεκαλογον του ευαγγελιου.
|
Textus |
|
ιστεον, οτι το κατα Λουκαν ευαγγελιον· εξεδοθη μετα χρονους δεκαπεντε της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Ιστεον· οτι Ματθαιος μεν πρωτος ο Συρος το γενος τελωνης τον τροπον και βιον· και Εβραιος την φωνην, μετα ηʹ ετη της του σωτηρος αναληψεως,
|
Incipit |
|
Ἱστορία ψυχωφελὴς ἐκ τῆς ἐνδοτέρας τῶν Αἰθιόπων χώρας, τῆς Ἰνδῶν λεγομένης, πρὸς τὴν ἁγίαν πόλιν μετενεχθεῖσα διὰ Ἰωάννου μοναχοῦ μονῆς τοῦ ἁγίου Σάβα
|
Titulus initialis |
|
Ἴσως μὲν ἄλογόν τι δόξω ποιεῖν, εἰ ψυχαγωγίας
|
Incipit |
|
ΙΤΕ ΝΥΝ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΑΠΑΝ ΤΟ... ; Η ΠΕΜΨΙΣ ΚΑΙ Η ΕΚΦΡΑΣΙΣ
|
Incipit |
|
Ἰωάννη παρθένε καὶ θεολόγε,
εὐαγγελιστὰ καὶ φίλε τοῦ κυρίου,
τοῦ γράψαντος πρόστηθι ἐν ὥρᾳ δίκης.
|
Textus |
|
Ιωαννης ο θεολογος και ευαγγελιστης, συνεγραψατο το εαυτου ευαγγελιον μετα την αναληψιν του θεου και σωτηρος μετα λβʹ ετη επι της βασιλειας Τραιανου.
|
Textus |
|
ἰωάννης τέταρτος αὖθις εἰκόνα
τὴν ἀετοῦ δείκνυσιν ὕψει τῶν λόγων
ὑψηπετὴς γὰρ ἐστιν ὡς θεολόγος
οὐρανίοις δόγμασιν αἰθεροδρόμος
|
Textus |
|
Ἰωάννης τέταρτος αὖθις, εἰκόνα:| Τὴν ἀετοῦ δείκνυσιν ὕψει τῶν λόγων:| Ὑψιπετὴς γάρ ἐστιν ὡς θεολόγος:| Οὐρανίοις δόγμασιν, αἰθεροδρόμος.
|
Textus |
|
Ιωαννου Αποκαλυψις
|
Titulus initialis |
|
Ιωαννου Αποκαλυψις
|
Titulus initialis |
|
Ιωαννου Αποκαλυψις
|
Titulus initialis |
|
Ἰωάννου Ἀποκάλυψις.
|
Titulus initialis |
|
Ιωαννου Αποκαλυψις.
|
Titulus initialis |
|
Ιωαννου Αποκαλυψις.
|
Titulus initialis |
|
Ιωαννου Αποκαλυψις.
|
Titulus initialis |
|
Ιωαννου Αποκαλυψις.
|
Titulus initialis |
|
Ιωαννου Αποκαλυψις.
|
Titulus initialis |
|
Ιωαννου Αποκαλυψις.
|
Titulus initialis |
|
ιωαννου αποκαλυψις.
|
Titulus initialis |
|
Ιωαννου Αποκαλυψις.
|
Titulus initialis |
|
Ιωαννου Αποκαλυψις.
|
Titulus finalis |
|
Ἰωάννου Ἀπὸκάλυψις. εὐλόγησον δεσποτα:
|
Titulus initialis |
|
Ιωαννου Αποκαλυψις·
|
Titulus initialis |
|
Ιωαννου Αποκαλυψις·
|
Titulus initialis |
|
Ἰωάννου δὲ τῶ ἀετῶ δια τὸ ὑψηλὸν καὶ ἀπο θεότητος ἄρξασθαι.
|
Desinit |
|
Ἰωάννου δὲ τῶ ἀετῶ δια τὸ ὑψηλὸν καὶ ἀπο θεότητος ἄρξασθαι.
|
Desinit |
|
Ιωαννου Ζωναρα περι Μαριας βασιλισσης αναγραψασης την βιβλον ταυτην.
|
Titulus initialis |
|
Ἰωάννου πρόρρησις ἀψευδεστάτη.
|
Textus |
|
Ἱωάννου τοῦ ἁγιωτάτου Ἱεροσολύμων λόγος περὶ τῶν ἀζύμων, ὃν συνεγράψατο ἐν Ἱεροσολύμοις κατὰ τὸν διάλεξιν ἣν πρός τινα Λατῖνον φιλόσοφον ἐποιήσατο
|
Titulus initialis |
|
Ιωαννου του θεολογου Αποκαλυψις ην εν Πατμω τη νησω εθεασατο.
|
Titulus initialis |
|
Ιωαννου του θεολογου Αποκαλυψις ην εν Πατμω τη νησω εθεασατο.
|
Titulus initialis |
|
Ιωαννου του θεολογου Αποκαλυψις ην εν Πατμω τη νησω εθεασατο.
|
Titulus initialis |
|
Ιωαννου του θεολογου Αποκαλυψις.
|
Titulus initialis |
|
Ιωαννου του θεολογου Αποκαλυψις.
|
Titulus initialis |
|
Ιωαννου του θεολογου Αποκαλυψις. πατερ ευλογ[ησον] (ευλογησον).
|
Titulus initialis |
|
Ιωαννου του θεολογου και ηγαπημενου Αποκαλυψις:
|
Titulus initialis |
|
Ιωαννου του θεολογου και ηγαπημενου Αποκαλυψις.
|
Titulus initialis |
|
Ιωαννου· Αποκαλυψις
|
Titulus initialis |
|
Ἰωάννω δὲ τῶ ἀετῶ, διὰ τὸ ὑψηλὸν, καὶ ἀπο θεότητος ἄρξασθαι.
|
Desinit |
|
κ’ ευλογησον κ’ επισκεψε
|
Desinit |
|
ΚΑΑΝΩΝ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΟΣ ΕΒΔΟΜΟΣ ΣΗΜΑΙΝΩΝ ΟΤΙ ΨΕΘΔΩΣ ΛΕΓΟΘΣΙΝ ΟΙ ΛΑΤΙΝΟΙ
|
Incipit |
|
καγω ο ταπεινος ο Αθανασιος ο ιερομοναχος ο ψαλλων τον αγιον Ιωαννην τον Προδρομον ετος (?) του Καταρακτου γραφω και αποφασιζω οτι οποιος ανθρωπος δεν βαλη κοπον εις ποσον τεχνην διαφορον μη ελπιζετω οτι και εγω ο ταπεινος ειχα καιρον αδειαν μα τωρα δε εχω. (?) Αθανασιος ιερομοναχος.
|
Titulus initialis |
|
καθ’ ἡμῶν αὐτοῦ διαβόλων ἐπὶ τἀναγκαιότερα τρέψωμεν τὸν λόγον
|
Desinit |
|
καθαρισθεισαν την ακοην, ιδειν των λεγομενων το υψος.
|
Desinit |
|
ΚΑΘΑΡΟΙΣ ΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΟΤΙ ΑΥΤΟΙ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΟΨΟΝΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΓΑΛΛΕΤΟ ΚΑΙ ΤΩ ΘΕΩ ΟΛΟΨΥΧΩΣ ΕΥΧΑΡΗΣΤΕΙ ΚΑΙ ΕΥΓΗΚΕΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΑΟΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΛΛΗ Η ΕΠΙ ΤΟΥ ΔΕΙΠΝΟΥ ΑΛΕΙΨΑΣΑ ΤΟΝ ΚΘΡΙΟΝ ΜΥΡΩ
|
Desinit |
|
καὶ ἀπολέσωμεν τὰς ψυχὰς ἡμῶν
|
Desinit |
|
καὶ ἀποταξάμενος ἐγένετο μοναχὸς καὶ πάλιν βλέπει τὸ ὅμοιον, ὅστις ἀφῆκεν πἄντα τὰ τοῦ κόσμου ἡδέα, ἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει ... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ αὐτῶν τὴν μὲν ἐξ ἀποκαλύψεως γνῶσιν περὶ τῶν θείων ἐν τοῖς πράγμασι μυστηρίων, ἑωθινήν· ἑσπερινὴν δὲ τὴν ἔμφυτον λέγουσιν
|
Desinit |
|
Καὶ βασιλεὺς πολλάκις στρατηγοὺς πέμψας εἰς ἀντιπαράταξιν πολεμίων
|
Incipit |
|
καὶ γαλήνην ἐργάσασθαι καὶ εἰρήνην πολλὴν τῇ ψυχῇ· ἧς...
|
Desinit |
|
καὶ γαλήνην ἐργάσασθαι, καὶ εἰρήνην πολλὴν τῇ ψυχῇ· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἀπολαύειν, χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ γρἀψω σοι τὴν ἄρρητον τῶν ψαλμῶν θεωρίαν
|
Desinit |
|
και διαστρεψαι σπουδαζοντες τα ορθως γεγραμμενα.
|
Desinit |
|
καὶ δοθῆναι πτωχοῖς ... Ἀνάγνωθι ... τὸν ρη' ψαλμὸν περὶ ... Ἰούδα προφητεύοντα
|
Desinit |
|
Καὶ δοίη σοι Κύριος, φίλτατε, ὁ τὴν σὴν δημιουργήσας ψυχήν, καὶ πρὸς τὸ τυχεῖν αὐτὴν τῆς αἰωνίου ζωῆς μετὰ τῆς σῆς εἰς τοῦτο σπουδῆς, καὶ τὴν οὐράνιον χάριν· ὅτι αὐτῷ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ δόξαν ἀναπέμψωμεν ἅπαντες καὶ εὐχαριστίαν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
καὶ δὸς αὐτῷ καὶ ψυχικὴν ἐν τέλει σωτηρίαν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΑΝ ΨΩΜΙΣΩ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ
|
Incipit |
|
καὶ ἐγένετο εἰς ψυχὴν ζῶσαν
|
Desinit |
|
καὶ ἐγένετο εἰς ψυχὴν ζῶσαν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΓΕΝΕΤΟ ΜΕΤΑ ΨΑΛΜΩΝ ΚΑΙ ΕΥΧΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟ ΕΘΟΣ Η ΤΑΦΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ
|
Desinit |
|
καὶ ἐγερθεὶς ἔγραψα, καὶ διηγησάμην τότε πολλοῖς, καὶ ταῦτα ἀνέγνων
|
Desinit |
|
καὶ ἔγινα μοναχὸς μὲ τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ ἀγαπήσας τὴν σωτηρίαν τῆς ψυχῆς μου
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΙ ΘΕΛΕΙΣ ΠΑΛΙΝ ΑΝΑΚΑΜΨΟΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΗΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΕΥΡΗΣΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΠΑΝΥ ΑΛΗΘΕΣΤΑΤΟΝ. ΕΚΒΛΗΘΕΝΤΟΣ ΓΑΡ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΑΝΤΕΙΣΗΧΘΗ ΜΕΛΕΤΙΟΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΕΙ ΜΕΝ ΕΝΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΘΕΟΦΟΡΟΥΣ ΑΝΔΡΑΣ ΟΥΣ ΕΦΗΜΕΝ, Η ΕΓΚΩΜΙΟΝ ΤΙΝΟΣ ΑΓΙΟΥ· Η ΜΑΡΤΥΡΙΟΝ, Η ΒΙΟΣ, ΚΑΙ ΟΥΚ ΕΧΕΙ ΑΝΑΚΑΤΩΜΑ ΤΙ ΠΟΤΕΣ ΕΝΔΟΝ· ΝΑ ΤΟ ΑΝΑΓΙΝΩΣΚΩΜΕΝ· ΕΙ ΔΕ ΕΝΙ ΩΣ ΠΡΟΕΦΗΜΕΝ ΨΕΥΔΕΣ, ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΣΤΡΕΦΟΜΕΘΑ ΩΣ ΨΕΥΔΕΣ
|
Desinit |
|
Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς, ἐξαγαγέτω ἡ γῆ ψυχὴν ζῶσαν κατὰ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς, ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΚΑΙ ΕΙΡΗΤΑΙ ΜΕΝ ΕΝ ΤΗ ΓΡΑΦΗ ΤΗ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΤΤΩΣ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥΤ ʹΕΣΤΙΝ Η ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΑΛΟΓΟΣ
|
Incipit |
|
καὶ εἰς ὑμέτερον καύχημα καὶ σωτηρίαν ψυχῆς τὴν προσγινομένην ὑμῖν διὰ τῆς ὀρθῆς καὶ ἀμωμήτου καὶ θείας πίστεως νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
και εκειθεν ου μη φαγει φαγη· γεγονεν δε απαντα καθως ελαλησεν Ελισσαιε ο προφητης· υπερ δε των ειρημενων, δοξαν αναπεμψωμεν Χριστω τω σωτηρι και θεω ημων· νυν και αει και εις τους αιωνας των αιωνων αμην.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΜΨΥΧΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΕΙΔΟΣ· ΔΙΟ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΤΕΙΛΗΠΤΑΙ
|
Desinit |
|
καὶ ἐνίκησεν καὶ οἱ λοιποὶ δίκαιοι ἐψάλασιν τὸ ἀλληλούϊα... ἀμήν
|
Desinit |
|
Καὶ ἐπεὶ πρὸ τῶν ἄλλων οὐκ ὀλίγη τις ἀνέκυψε ζήτησις περὶ τῆς ῥήσεως, ἣν ὁ μέγας Βασίλειος ἐν τῷ τρίτῳ τῶν κατ’ Εὐνομίου λόγων θεολογῶν περὶ τοῦ Πνεύματος εἴρηκε, φέρε δὴ καὶ πρὸ τῶν ἄλλων ἐξεταστέον τὰ περὶ αὐτῆς.
|
Incipit |
|
καὶ ἐπισκέψαι καὶ ἴασαι πᾶσαν νόσον ὁμοῦ ψυχῆς καὶ σώματος περίελε τὸν ὀνειδισμὸν... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ ἐπιστρέψαντι τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐκ τῆς εἰδωλολατρείας, ὧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΡΡΙΨΕΝ ΕΑΥΤΟΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΟΙΚΤΙΡΜΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΗΞΙΩΘΗ ΠΑΡ᾿ ΑΥΤΟΥ ΑΦΕΣΕΩΣ
|
Desinit |
|
καὶ ἐτελειώθη σὺν τοῖς ἁγίοις ὧν τὰ λείψανα λαθραίως οἱ χριστιανοὶ ἀνελάμενοι διεφύλαξαν εἰς δόξαν Χριστοῦ καὶ ἔπαινον τῶν μαρτύρων αὐτοῦ... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ ἡ ἀνάστασις φανηρωθῇ καὶ ὁ ἀψευδὴς υἱὸς πιστευθῇ καὶ μετὰ τοῦ Πατρὸς προσκυνηθῇ σὺν τῷ ὁμοουσίῳ Πνεύματι· εἰς τοὺς αἰῶνας...
|
Desinit |
|
Και η αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του θεολογου.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ Η ΞΗΡΑ ΚΑΙ ΨΥΧΡΑ Η ΜΑΛΛΟΝ ΣΚΛΗΡΑ
|
Desinit |
|
καὶ Ἰουδαῖοι προσήδρευον· ἡμεῖς δὲ δόξαν ἀναπέμψωμεν...
|
Desinit |
|
Καὶ λαμβάνων ὁ χριστιανὸς μετάνοιαν ὑπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ δοξάζων τὸν Θεὸν καὶ τίμιον σταυρόν
|
Desinit |
|
καὶ λήρους, ἀποβλέψατε δὴ
|
Desinit |
|
καὶ λοιπὸν ἐπευξάμενος αὐτοῖς
εἰρήνην, τελειοῖ τὴν ἐπιστολὴν τὸν
ἀσπασμὸν τῆ ἰδία χειρὶ γράψας, ὅπερ
σημεῖον εἶναι, πάσης ἐπιστολῆς δεδήλωκεν.
|
Desinit |
|
καὶ λοιπὸν ἐπευξάμενος αὐτοῖς εἰρήνην, τελειοῖ τὴν ἐπιστολὴν, τὸν ἀσπασμὸν τῆ ἰδία χειρὶ γράψας, ὅπερ σημεῖον εἶναι πάσης ἐπιστολῆς δεδήλωκεν.
|
Desinit |
|
και Λουκας ωδε τους καλους παυει λογους
απαυστον αυτων ταις ψυχαις ενθεις ποθον.
|
Textus |
|
καὶ μακάριοι οἱ τιμῶντες τοὺς ἱερεῖς καὶ προσέψοντες, ὅτι τιμηθήσονται ὑπὸ τοῦ θεοῦ... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ μάλα εἰκότως, ἓν γὰρ ἦν πνεῦμα τὸ κινοῦν τὰς ἁπάντων ψυχάς.
|
Desinit |
|
καὶ μάλα εἰκότως, ἐν γὰρ ἦν πνεῦμα τὸ κινοῦν τὰς ἁπάντων ψυχάς.
|
Desinit |
|
καὶ μάλα εἰκότως, ἐν γὰρ ἦν πνεῦμα τὸ κινοῦν τὰς ἁπάντων ψυχάς.
|
Desinit |
|
και μαλα εικοτως· εν γαρ ην πνευμα το κινουν τας απαντων ψυχας.
|
Desinit |
|
καὶ μετὰ τοῦτο τὴν σωτήριον ἀνάστασιν, ἐκτενῶς ἱκετεύων τοῦ σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν
|
Desinit |
|
καὶ μεταθέμενοι αὐτὰ ἐν τ΄πῳ ἐπισήμῳ ἴμεσιν τῷ θεῷ ἀνέπεμψαν, διὸ θαυματρουγίαις πληροῦσι τοὺς προσιόντοας ἐκ πίστεως, εἰς δόξαν ... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ μετανοήσατε ἐκ ψυχῆς ὑμῶν
|
Desinit |
|
καὶ μὴ φεισαμένῳ τοῦ ἰδίου Υἱοῦ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν διὰ τοῦ ἐλθόντος τὸν ἀποσείλαντα δόξαν ἀναπέμψωμεν...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ Ο ΑΝΟΙΞΑΣ ΜΟΥ ΤΟΥΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΟΦΘΑΛΜΟΥΣ
|
Incipit |
|
καὶ ὁ ἐπίσκοπος συνελθὼν μετὰ κηρῶν καὶ ὕμνων, ἔθαψαν αὐτὴν ἐν ἐπισήμῳ τόπῳ, ἅπαντες δόξαν καὶ προσκύνησιν ἀναπέμποντες ... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ ὁ ἐπίσκοπος συνελθὼν μετὰ κηρῶν καὶ ὕμνων, ἔθαψαν αὐτὴν ἐν ἐπισήμῳ τόπῳ, ἅπαντες δόξαν καὶ προσκύνησιν ἀναπέμποντες ... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ ὁ θείος Μακάριος ἀεὶ ὄμματα, καὶ καρδίαν, καὶ νοῦν πρὸς οὐρανὸν ἀτενίζων προσηύχετο, εἰς τὸ ὕψος ἀκλινῶς τὰς χείρας ἔχοντες
|
Desinit |
|
και ο μεν Ιωαννης εγραψε μετα τριαντα δυο χρονους εδο (εδοθη?) αναληψεως εις την Μπατινω (Πατμω?) το νησι, διοχμενος (διωγμενος) απο τον Τραιανον τον βασιλεα.
|
Textus |
|
και ο μεν Λουκας εγραψε μετα ιε' χρονους της αναληψεως εις Αλεξανδρειαν απο την παρακαλωσιν (?) του Πετρου με λογια Εβραικα και γραμματα· ηγουν ο Πετρος, το λεγει, και ο Λουκας το γραφει, και υστερα το μεταγλοτισαν (μεταγλωττισαν), εις τα Ιεροσολυμα, οταν εσμιξεν ο θεος τα τεσσαρα ευαγγελια.
|
Textus |
|
Καὶ οἱ διά τινος κλίμακος ἐπί τινα ὑψηλοτάτην περιώπην
|
Incipit |
|
καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ μονάζοντες δώσουσι πόλεμον μέγαν καὶ φοβερὸν καὶ κόψουσιν ἀλλήλως αὐτῶν.
|
Desinit |
|
Και ομιλιων συνεχως τῳ λαῳ· ταυτα παντα συνεγραψαμην αληθει τοις μεν συνων και αυτοπτης γενομενος … και εναρετων πραξεων εαυτους … αμην.
|
Desinit |
|
καὶ ὀρθῶν δογμάτων κατάληψιν
|
Desinit |
|
καὶ ὅτε νοήσεις ὅτι ἀνέβησαν ποιεῖ αὐτὰ ψυχρὰ καὶ χρῶ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΤΙ ΣΥΝΗΨΕΝ ΩΣ ΜΕΣΙΑΣ ΤΑΥΤΑ ΠΟΛΕΜΟΙΣ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΤΙΣΙΝ ΕΘΕΣΙ ΔΙΙΣΤΑΜΕΝΑ
|
Desinit |
|
καὶ οὐ κατανοήσας τὴν θείαν εὐεργεσίαν ἐζημιώθης τὸ ἐκ τῆς ὑπομονῆς κέρδος, εἴπερ ἐν τῇ ὑπομονῇ ἡμῶν τὰς ψυχὰς ἡμῶν κτήσασθαι κελευόμεθα.
καὶ ἀτενὴς ἀπόβλεψις καὶ ὑποταγὴ πρὸς τὸν Κύριον, καὶ ὑποταγὴ παντὶ ἀνθρώπῳ διὰ τὸν Κύριον· ᾧ πρέπει δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ οὐκ οἶδα εἴ τις με ἐπαινέσεσται μετὰ σὲ τὴν ψυχὴν ἐκφυσήσαντα
|
Desinit |
|
Καὶ οὗτος οὐ τῆς Παλαιᾶς ἀλλὰ τῆς Νέας Διαθήκης κῆρυξ, ὃς συνέγραψεν ἡμῖν πῶς τε καὶ πότε ἐτέχθη καὶ ἐκ τίνος ὁ τῆς δευτέρας καταστάσεως ἀρχηγός, τουτέστιν ὁ δεσπότης Χριστός, καὶ ὅπως ἐπολιτεύθη καὶ ἀπεκτάνθη καὶ ἀνέστη καὶ εἰς οὐρανοὺς ἀνελήλυθεν, ἔνθα ἐστὶ τῆς δευτέρας (variante in von Soden, p. 318) καταστάσεως ἡ πολιτεία. Δόξα τῷ ἐξ ἀρχῆς ἑτοιμάσαντι καὶ προκαταγγείλαντι περὶ τούτων Θεῷ καὶ νῦν πληρώσαντι καὶ πληροῦντι. Ἀμήν.
|
Textus |
|
Καὶ οὗτος τῆς Νέας Διαθήκης κῆρυξ ἀναφανείς, τὰ παραλελειμμένα τοῖς ἄλλοις εὐαγγελισταῖς συγγραψάμενος καὶ ἀναπληρώσας τὰ λοιπὰ τοῖς ἄλλοις ὁμοίως ἐξεῖπε, βάπτισμα, πολιτείαν, θάνατον καὶ ἀνάστασιν καὶ ἄνοδον τὴν εἰς τὸν οὐρανόν, ἔνθα ἐστὶ τῶν ἀθανάτων καὶ δικαίων ἀνθρώπων καὶ ἀγγέλων τὸ κατοικητήριον, τουτέστι τῆς δευτέρας καταστάσεως ὁ τόπος. Δόξα τῷ ταῦτα ἑτοιμάσαντι καὶ προμηνύσαντι καὶ ἔτι πληροῦντι. Ἀμήν.
|
Textus |
|
Καὶ οὗτος τῆς Νέας Διαθήκης κῆρυξ ὑπάρχων τὰ αὐτὰ τῷ πρὸ αὐτοῦ ἡμῖν συνέγραψεν, ἐκ τῆς κατὰ τὸ βάπτισμα ἱστορίας ἀρξάμενος, ἥτις καὶ τύπος ἐστὶ τῆς ἐκ νεκρῶν ἀναστάσεως, λέγω δὴ τῆς καινῆς καὶ οὐρανίου πολιτείας, ὅπως τε ἐβαπτίσθη καὶ ἐπολιτεύθη καὶ ἀπεκτάνθη καὶ ἀνέστη καὶ εἰς οὐρανοὺς ἀνελήλυθεν, ἔνθα ἐστὶ τῆς δευτέρας καταστάσεως ὁ τόπος καὶ ἡ πολιτεία. Δόξα τῷ ἐξ ἀρχῆς ἑτοιμάσαντι καὶ προμηνύσαντι περὶ τούτων Θεῷ καὶ νῦν πληρώσαντι καὶ πληροῦντι. Ἀμήν
|
Textus |
|
καὶ ὀφειλομένην αὖ δοξολογίαν τῷ ὕψει σου· ἀμήν
|
Desinit |
|
και οψαριον επικειμενον και αρτον,
λεγει α[υτοις
|
Desinit abruptus |
|
καὶ πάντες ἐπεφώνουν ψάλλοντες τὸ ἀλληλούια
|
Desinit |
|
καὶ παῦσον ὀψὲ τοῖς τυράννοις τοὺς πόνους
|
Desinit |
|
καὶ περὶ τῆς τῶν ψευδαποστόλων ἀλαζονείας
καὶ πονηρίας.
|
Desinit |
|
και περι της των ψευδαποστολων αλαζονειας και πονηριας.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΟΛΛΩ ΚΑΜΑΤΩ ΔΥΝΗΣΕΙ ΔΟΥΝΑΙ ΤΗ ΨΥΧΗ ΤΑ ΝΙΚΗΤΗΡΙΑ ... ΝΕΟΣ ΩΝ ΕΙΤΕ ΤΗΝ
|
Desinit |
|
καὶ ποσὶ σοῖς ὄψει μουσοπόλων ἀγέλας
|
Desinit |
|
καὶ προσθείη σοι οὖς τοῦ ἀκοῦσαι καὶ συνιέναι, καὶ ἀπὸ τῆς πλάνης ἐπιστρέψαι πρὸς τὴν παρ’ αὐτοῦ σοι δεικνυμένην ἀλήθειαν, εἰς δόξαν Θεοῦ πατρὸς [καὶ Υἱοῦ] καὶ ἁγίου Πνεύματος τῆς μιᾶς θεότητός τε καὶ βασιλείας, ᾗ πρέπει πᾶσα δόξα τιμὴ καὶ προσκύνησις, νῦν καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ προτρεψάμενος πάλιν εἰς τὰ ἥθη αὐτοὺς, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καὶ προφασιστικῶς περὶ τῶν πτωχῶν ὁμιλεῖ. Διὰ τί, ὧ γύναι, ἀργύριον οὐ προσήνεγκας ἵνα κλέψω ἐξ αὐτοῦ ;
|
Desinit |
|
καὶ πυρὶ ἁγίῳ τοὺς πάντας ἡμᾶς ἁγιάσαι πρὸς ἀγάπην Θεοῦ καὶ ἀλλήλων ἄναψιν· ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
καὶ σπουδῇ πολλῇ διὰ τὸν τοῦ ἡγεμόνος φόβον ἐπὶ τοῦ ὄρους ἐν πέτρᾳ κοίλῃ κατέκρυψαν δοξάζοντες τὸ ὑπεράγιον ὄνομα τοῦ Χριστοῦ… ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ στήλη ἔμψυχε
|
Desinit |
|
Καὶ σὺ δὲ Μαρκελλῖνε τὰ ψευδῆ γράφεις
|
Incipit |
|
καὶ τὰ μὲν δύο ὑδράργυρα ὑδραργυρίζονται καὶ εἰς σῆψιν ἀποχωρίζονται. Θεοῦ δὲ βοηθοῦντος ἄρξομαι ὑπομνηματίζειν.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΑΙΣ ΛΙΤΑΙΣ ΤΗΣ ΣΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΣΟΥ· ΣΩΤΗΡΙΑΝ ΨΥΧΙΚΗΝ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΟΝ
|
Desinit |
|
Καὶ τὰς πράξεις δὲ ὁ αὐτὸς εὐαγγελιστὴς τῶν ἁγίων ἀποστόλων συνεγράψατο.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΑΥΤΑ ΜΕΝ ΚΑΤΑΛΗΨΟΜΑΙ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΑΥΤΑ ΜΕΝ ΚΑΤΑΛΗΨΟΜΑΙ
|
Incipit |
|
και ταυτα μεν ουτως αρξωμεθα δε ηδη του υψους.
|
Desinit |
|
καὶ ταῦτα ποιοῦντες τά τε δίκαια ψηφιεῖσθε καὶ ὑμῖν αὐτοῖς τὰ συμφέροντα
|
Desinit |
|
καὶ τέλεια ἀποκαταστάσις πρὸς τὸ θεοειδές. Ἐὰν λέγω σπουδάσωμεν ἐπανελθεῖν εἰς τὸ ὑψηλὸν κατὰ τὴν τοῦ Ἰωὴλ προαγόρευσιν χάριτι ...
|
Desinit |
|
Καὶ τὴν ἐπιστολὴν ἐδεξάμην ἣν ἔπεμψας
|
Incipit |
|
Καὶ τὴν παροῦσαν δέξαι δὴ βίβλον, φίλον μοι ψυχῆς ἐνδιαίτημα, Κῦρι Θεόδωρε, ἣν ἡ μὲν τοῖς ἐκκλησιαστικοῖς ἐπισυμβᾶσα ταραχὴ καρπὸν τῆς ἐμῆς ἀνέδειξε διανοίας, ἡ δὲ διὰ ταῦτα ἐξορία καὶ φυλακὴ καὶ τῶν ἐμῶν χειρῶν πόνον εἰργάσαντο.
|
Incipit |
|
Καὶ τὴν σιγὴν τέθηπα τὴν Ψαμμηνίτου·
|
Incipit |
|
καὶ τὴν συνήθη μητρικὴν θάλψιν δίδου
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΩΝ ΜΕΛΛΟΝΤΩΝ ΑΝΑΨΟΜΕΘΑ ΕΠΙΘΥΜΙΑΝ
|
Desinit |
|
καὶ τῆς τῶν παρόντων ὑπεροψίας
|
Incipit abruptus |
|
Καὶ τί τῶν ἀλόγων ζῴων μετὰ τὴν σύλληψιν
|
Incipit |
|
Καὶ τί τῶν ὄντων· οὕτως ἥδιον πέλει
Ἢ λυσιτελὲς ἢ ποθεινὸν ἢ θεῖον
Οὔκουν οὐδέν γε ὡς τῶν εὐαγγελίων
Πυκτὶς ἡ θεσπέσιος καὶ τρισολβία·
Θεσμῶν γὰρ καὶ δογμάτων τε καὶ θαυμάτων.
Ἐξαίσιον τὸ κάλλος φέρει καὶ ὕψος
Νᾶμα δὲ ὥσπερ· νεκταρῶδες τὸν μύθον
Βλύζει τὸν σωτήριον καὶ ζωηφόρον
Καὶ τί δεῖ φράζειν ταύτης πάντα κατ’ εἶδος
Θεὸν παριστᾶ δι’οἶκτον βροτοθέντα
Φύσιν τε διαρθρόντα τὴν ἀνθρωπεῖαν
Ὡς γ' οῦν ἄχραντον ἱεράν τε καὶ θεῖαν
Ἔγωγε λέων ὁ χθαμαλὸς ζεούση·
ψυχὴ καὶ γνώμη ταύτην ἐπἐκτησάμην
τὰ ἔσω τε καὶ ἔξω καθ᾽ὡραΐσας
Υἱῷ φιλτάτῳ καὶ ἐμοὶ βασιλείῳ·
ταύτην δωροῦμαι φιλοτίμως καὶ νέμω
Εἰς σκέπην εἰς φρούρησιν εἰς σωτηρίαν·
Αὐτοῦ καὶ συντήρησιν πάντας αἰῶνας·
Ἕβδομον δ᾽ ἦγεν· ὁ αἰὼν τότε ἔτος ·
Καὶ τριακοστὸν· ἐξακοσιοστόν τε
Καὶ χιλιάδας· ἓξ προδιηνυσμένας
Ὅτε δακτύλοις θεοδώρου ἐξύσθη
Ἀλητροῦ εὐτελοὺς τε καὶ ἐλαχίστου·
Εἰς δόξαν πατρὸς υἱοῦ τὲ καὶ τοῦ θείου·
Πνεύματος ἅμα· καὶ ψυχῆς σωτηρίαν·
Λέοντος λαμπροῦ· τοῦ καὶ κτήτορος αὐτῆς
|
Textus |
|
καὶ τίς δέ σοι μέμψαιτο τῶν νυμφευμάτων;
|
Desinit |
|
καὶ τὸ ἀφιλοχρήματον, καὶ περὶ τῆς μεταδοτικῆς ἀρετῆς, καὶ περὶ τῆς τῶν ψευδαποστόλων ἀλαζονείας καὶ πονηρίας.
|
Desinit |
|
καὶ τὸ ἐπιθυμητικὸν ἐν τῇ ψυχῇ
|
Desinit |
|
καὶ τὸ περὶ τῆς δοτικῆς ἀρετῆς, καὶ περὶ τῆς τω ψευδαποστόλω ἀλαζονείας καὶ πονηρίας.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟ ΠΥΡ ΕΥΚΑΤΑΠΡΗΣΤΟΥ ΚΑΙ ΔΑΨΙΛΟΥΣ
|
Incipit |
|
καὶ τοῖς εἰρημένοις στοιχήσαντες καὶ τὰ λειπόμενα προσδοκήσαντες δόξαν ἀναπέμψωμεν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟΙΣ ΠΑΣΙ ΚΑΛΩΣ ΕΞΟΥΣΑΝ ΨΗΦΟΝ ΕΞΕΝΕΓΚΕΙΝ
|
Desinit |
|
καὶ τὸν ἀπὸ τῶν ψυχικῶν παθῶν κατευνάσωμεν θόρυβον· οὐ γάρ ἐστι μὴ καθαρισθεῖσαν τὴν ἀκοὴν ἰδεῖν τῶν λεγομένων τὸ ὕψος.
|
Desinit |
|
καὶ τὸν ἔθαψαν πλησίον τῆς θυγατρὸς αὐτοῦ Εὐφροσύνης... ἀμήν
|
Desinit |
|
Καὶ τὸν μὲν ἥλιον ψηφοφοροῦμεν μετὰ ἑνὸς σελιδίου
|
Incipit |
|
καὶ τὸν πόλεμον ἔπαυσεν ἀπ΄ ἐμοῦ καὶ ὑπέστρεψα εἰς τὸν τόπον μου εὐχαριστῶν τῷ θεῷ
|
Desinit |
|
καὶ τοῦ ἐλέους σου· ἐπίσκεψαι ἡμᾶς
|
Incipit |
|
καὶ τοῦ Θεοῦ χωρισθήσεσθε καὶ τῆς αὐτοῦ ἐπισκέψεως, καὶ ἀδοξίαν ἀΐδιον ὑποστήσεσθε:
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΜΟΥΣ ΤΙΜΩΡΟΥΣ ΤΙΜΩΡΟΥΜΕΝΟΥΣ ΕΠΟΨΟΜΑΙ
|
Desinit |
|
καὶ τοὺς ψάλλοντας καταργοῦσιν
|
Desinit |
|
και τουτο δε ουκ αγνοητεον, οτι τεσσαρων οντων των ευαγγελιστων, δυο εισιν εκ των αποστολων, και δυο εκ των ακολουθησαντων αυτοις. ο μεν γαρ Παυλου ο μεγας Λουκας, ο δε, Πετρου ο θεσπεσιος Μαρκος φοιτηται τυγχανοντες, τα κατ' αυτους ευαγγελια συνεγραψαντο.
|
Textus |
|
καὶ τῷ μεγέθει τῆς θλίψεως ἐκνενικημένοι
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΔΨΤΩΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΥΠΕΡ ΤΟΥΤΩΝ ΑΠΑΝΤΩΝ ΔΟΞΑΝ ΑΝΑΠΕΜΨΩΜΕΝ ΤΩ ΚΥΡΙΩ ΗΜΩΝ ΣΥΝ ΤΩ ΑΝΑΡΧΩ ΠΑΤΡΙ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
|
και υποστρεσψας ευρεν
|
Incipit abruptus |
|
καὶ ὑψώσαντο τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐπὶ τῷ αὐτῷ, ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΥΨΩΣΕ ΤΟΥΣ ΤΑΠΕΙΝΩΣΑΝΤΑΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΥΠΟ ΤΗΝ ΚΡΑΤΑΙΑΝ ΑΥΤΟΥ ΧΕΙΡΑ
|
Desinit |
|
καὶ ὑψώσωμεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐπὶ τὸ αὐτό· ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
|
καὶ ὑψώσωμεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐπὶ τῷ αὐτῷ· ᾧ…
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΦΗΣΙΝ, ΠΑΛΑΙ ΔΕ ΠΡΟΣ ΣΕ ΤΡΕΨΩ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ
|
Incipit |
|
καὶ χάρισμα ἐκ χαρίσματος, καὶ τὰ ἄλλα ἐπισυνείροντες ἄτοπα ψευδῶς πάντα καὶ εἰς πεισμονὴν διαβολικήν, μὴ συνιέντες τὸ ἐπηρτημένον κατάκριμα τοῖς διαιροῦσι καὶ ἀποσχίζουσι τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΕΝΗΤΑΣ ΚΑΙ ΘΡΕΨΕΙ ΟΡΦΑΝΟΥΣ
|
Incipit |
|
Και χρηματισθεντες κατ΄ οναρ μη ανακαμψαι προς Ηρωδην.
|
Incipit abruptus |
|
ΚΑΙ ΨΙΛΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΝ ΕΚ
|
Desinit |
|
καὶ ψυχικὴν δὲ κερδανεῖς σωτηρίαν
|
Desinit |
|
και ψυχων μεγας.
|
Desinit |
|
καὶ ψώχω τὸ τρίβω · ἀφ' οὗ ἡ ψώα μέγα
|
Desinit |
|
καὶ ὥσπερ ἀγαθὸς ἀλείπτης ἀλείψας
τοῖς λόγοις πάντας· κατὰ τῆς διαβολικῆς
ἐνεργείας, οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καὶ ὥσπερ ἀγαθὸς ἀλείπτης ἀλείψας
τοῖς λόγοις πάντας κατὰ τῆς διαβολικῆς
ἐνεργείας, οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καὶ ὥσπερ ἀγαθὸς ἀλείπτης ἀλείψας τοῖς λόγοις πάντας κατὰ τῆς διαβολικῆς ἐνεργείας, οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καὶ ὥσπερ ἀγαθος ἀλείπτης, ἀλείψας τοῖς λόγοις πάντας κατὰ τῆς διαβολικῆς ἐνεργείας, οὕτω τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καινὴν στολὴν ἔβαψεν ἱεραρχίας
|
Desinit |
|
Καιρός λοιπὸν διανῆψαι καὶ πάντα ἀποσείσασθαι
|
Incipit |
|
Καιρός σε λοιπὸν ἀνανῆψαι καὶ πάντα ἀποσείσασθαι
|
Incipit |
|
κακία δὲ ἡδονῆς ἀφῃρημένης κόλασις ἐστὶν ψυχῆς ὥσπερ ἡ νόσος τοῦ σώματος
|
Desinit |
|
Καλὴν καὶ θαυμαστὴν νουθεσίαν ὁ ψαλμός
|
Incipit |
|
ΚΑΛΟΝ ΕΣΤΙ ΠΡΟΓΙΝΩΣΚΕΙΝ Η ΠΡΩΙΜΟΝ Η ΟΨΙΜΟΝ
|
Incipit |
|
Καλὸν τὸ ἄλας ἐὰν δὲ τὸ ἄλας μωρανθῆ, ἑν τίνι ἀρτυθήσεται· περὶ πιρομένης ψυχῆς ἡμῶν δὴ: καὶ τὸ κωλίον οὐδὲν γέρας μέγα καὶ θαυμαστὸν, μηδεὶς τίνας τῶν ἐν κακία ἀπογίνος τε καὶ μηδεὶς δι ἀρετῆς ἀννισταζετω.
|
Textus |
|
ΚΑΛΟΝ ΤΟ ΨΑΛΕΙΝ ΘΕΩ
|
Incipit |
|
Καλὸς ὁ τοῦ προφήτου ψαλμός
|
Incipit |
|
Καλὸς ὁ τοῦ προφήτου ψαλμὸς
|
Incipit |
|
καλοῦμαι ἐν ταῖς ψήφοις
|
Incipit |
|
ΚΑΛΟΥΜΕΝ ΕΝ ΤΑΙΣ ΨΗΓΟΙΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΛΟΥΜΕΝ ΕΝ ΤΑΙΣ ΨΗΓΟΙΣ
|
Incipit |
|
Καλύψαι οἰηθεὶς τὸ αἶσχος ἀνομίας
|
Incipit |
|
Καλῶς ἐπέγραψαν τῶν ψαλμῶν
|
Incipit |
|
ΚΑΛΩΣ ΤΟ ΠΑΝ ΤΩ ΟΦΕΙ ΠΕΡΙΑΨΑΣΑ
|
Incipit |
|
Καλῶς τὸν ψαλμὸν εἰς τὸ τέλος, ἐν ὕμνοις ἐπέγραφεν
|
Incipit |
|
Κἀμοὶ μέγιστε πέμψον νῦν θεολόγων,
καθὼς ἔπεμψας ρώμην τῷ Χρυσοστόμῳ·
ὀγδοὰ θ’ ὑψιπέτοιο τάφος ρέα φύσατο μάννα
αἱρετικῶν δ’ ἄρα ἠπεδανοὺς ἀπεφήνατο μύθους
θεολόγος, φάμενος ἀρχῇ ἐόντα λόγον.
|
Textus |
|
ΚΑΜΟΥ ΤΕ ΔΕΙΞΟΙΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΑΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΝ ΓΑΡ ΚΑΙ ΣΤΟΜΑΤΙ ΨΙΛΕΙΣ
|
Incipit |
|
κἂν εἴ τι δέοι παθεῖν, ὑποστελούμεθα, τῷ κελεύοντι τοῦτο πειθόμενοι· „ἐὰν γὰρ ὑποστείληται“, φησίν, „ὁ δίκαιος, οὐκ εὐδοκεῖ ἐν αὐτῷ ἡ ψυχή μου“
|
Desinit |
|
καν η κατεψυγμ[ε]νη (κατεψυγμενη) τ[αι]ς (ταις) αμαρτιαις, θερμην και πυρος καυστικου γο[νι (γονιμον)
|
Desinit abruptus |
|
ΚΑΝΟΒΟΣ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΟΥΤΟΣ ΜΕΝ ΕΝ ΡΟΔΩ ΔΥΣΘΕΩΡΗΤΟΣ ΕΣΤΙ Η ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΦʹ ΥΨΗΛΩΝ ΤΟΠΩΝ ΟΡΑΣΤΑΙ ΕΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΔΕ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΦΑΝΕΣ ΣΧΕΔΟΝ ΓΑΡ ΤΕΤΑΡΤΟΝ ΜΕΡΟΣ ΖΟΔΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥ ΡΙΖΟΝΤΟΣ ΜΕΤΕΩΡΙΣΜΕΝΟΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΚΑΝΟΝΕΣ ΨΑΛΛΟΜΕΝΟΙ ΕΝ ΤΗ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΝΗΣΤΕΙΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΝΟΝΕΣ ΨΙΛΟΥΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΔΑΣΟΥΜΕΝΩΝ ΛΕΞΕΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΝΩΝ ΕΙΣ ΨΥΧΗΝ ΚΡΙΝΟΜΕΝΗΝ
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΝΩΝ ΞΣΤ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΨ ΛΕΓΕΙ: Ο ΕΙΣ ΙΔΙΑΝ ΑΔΕΛΦΗΝ ΟΜΟΠΑΤΡΙΟΝ ΚΑΙ ΟΜΟΜΗΤΡΙΟΝ
|
Incipit |
|
Κανὼν παρακλητικός τε καὶ χαριστήριος εἰς τὴν ἁγίαν ὁσιομάρτυρα καὶ θαυματουργὸν Θεοδοσίαν ἐπὶ τῇ τῶν ποδῶν ἀναρρώσει τοῦ ἁγιωτάτου καὶ οἰκουμενικοῦ πατριάρχου κυροῦ Ἰωσήφ, μετρίως μὲν παρ' αὐτῆς δεδομένῃ, μείζονι δὲ καὶ τελείᾳ προσδοκωμένῃ, οὗ ἡ ἀκροστιχίς· Θευδοσίην ἰάτειραν λυσιμελέων ἀναμέλψω, Μάρκος
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΝΩΝ ΠΟΙΗΜΑ ΘΕΟΓΝΩΣΤΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΕΤΑΛΗΨΙΝ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Κανὼν ψαλλόμενος εἰς τὰς ἐπουρανίους δυνάμεις
|
Titulus initialis |
|
κάποιας βολαῖς σχεδὸν θέλομεν νὰ πνιγοῦμεν ὅταν ἔμπη καμία ψίχε ψωμίου ἤ τινος ἄλλου πράγματος λεπτοτάτου
|
Desinit |
|
Καρποὺς ἄρουρα χρυσὸν ἡ ψάμμος φέρει
|
Incipit |
|
Κατ’ ἔλλειψιν τοῦ ‘’ἀπέτεκεν’’
|
Incipit |
|
Κατ’ ἔλλειψιν τοῦ ‘’ἀπέτεκεν’’
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην το ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη Ιωαννης, ο αδελφος Ιακωβου του Ζεβεδαιου· ο επι το στηθος αναπεσων του κυριου, αυτος συνεγραψατο το ευαγγελιον τουτο
|
Incipit |
|
Κατὰ Λουκᾶν (καλεῖται) τὸ εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται (λέγεται) ἐπειδὴ Λουκᾶς, ὁ μαθητὴς Πέτρου, ὁ καὶ χειροτονηθεὶς συνέκδημος Παύλου, καὶ μαρτυρηθεὶς παρ’ αὐτοῦ, αὐτὸς συνεγράψατο (συνέγραψε) (τὸ εὐαγγέλιον) τοῦτο. Ἄρχεται δὲ ἀπὸ
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη Λουκας ο μαθητης Πετρου· ο και χειροτονηθεις συνεκδημος Παυλου και μαρτυρηθεις παρ' αυτου. Αυτος συνεγραψατο το ευαγγελιον τουτο·
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν το ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη Λουκας ο μαθητης Πετρου·ο και χειροτονηθεις συνεκδημος Παυλου· και μαρτυρηθεις παρ' αυτου· αυτος συνεγραψατο το ευαγγελιον τουτο· αρχεται δε απο της Ιωαννου γεννησεως·
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη αυτος ο Μαρκος· ο μαθητης Πετρου· και συνεκδημος Παυλου· συνεγραψατο το ευαγγελιον τουτο· Διηγειται δε εξ αρχης λεγων·
|
Incipit |
|
Κατὰ Μάρκον εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται·... συνεγράψατο τὸ εὐαγγέλιον τοῦτο
|
Incipit |
|
Κατὰ Μᾶρκον τὸ εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται (καλεῖται), ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ Μᾶρκος, ὁ μαθητὴς Πέτρου καὶ συνέκδημος Παύλου, συνεγράψατο (συνέγραψε) (τὸ εὐαγγέλιον) τοῦτο. Διηγεῖται δὲ ἐξ ἀρχῆς
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος Μαρκος ο μαθητης Πετρου, και συνεκδημος Παυλου, συνεγραψατο το ευαγγελιον τουτο.
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον το ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη αυτος Μαρκος ο μαθητης Πετρου· και συνεκδημος Παυλου· συνεγραψατο το ευαγγελιον τουτο· διηγεται δε εξ αρχης λεγων·
|
Incipit |
|
Κατὰ Ματθαῖον δὲ ἐπιγέγραπται ἐπειδὴ Ματθαῖος ὁ τελώνης, εἷς ὢν τῶν ιβʹ, τοῦτο συνεγράψατο καὶ ἐξέδωκε, φωνῇ τῇ ἑβραΐδι.
|
Textus |
|
κατα Ματθαιον δε επιγεγραπται, επειδη Ματθαιος ο τελωνης. εις ων των δωδεκα, τουτο συνεγραψατο· και εξεδωκε φωνῃ τῃ Εβραιδι.
|
Textus |
|
Κατὰ Ματθαῖον εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται (καλεῖται) ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ Ματθαῖος, ὁ μαθητὴς τοῦ κυρίου, συνεγράψατο (συνέγραψε) τοῦτο. Διηγεῖται δὲ ἐξ ἀρχῆς
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον ευαγγελιον επιγεγραπται επειδη αυτος ο Ματθαιος ο μαθητης του κυριου συνεγραψατο το ευαγγελιον
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος ο Ματθαιος ο μαθητης του κυριου σuνεγραψατο
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος ο Ματθαιος ο μαθητης του κυριου συνεγραψατο
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος ο Ματθαιος ο μαθητης του κυριου συνεγραψατο
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος ο Ματθαιος ο μαθητης του κυριου συνεγραψατο.
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος ουτος· το παρον συνεγραψατο ευαγγελιον, ευαγγελιον δε λεγεται, αγαθων πραγματων αγγελια· ουτος πρωτος των αλλων ευαγγελιστων το παρον συνεγραψατο ευαγγελιον· διωγμοῦ γαρ γενομενου εν Ιεροσολυμοις·
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΗΜΩΝ ΩΣ ΗΤΕΛΗΣΕ ΚΑΙ ΑΝΤΙ
|
Desinit |
|
κατὰ τοὺς ψεύδους ἔχειν τὰ νικητήρια
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑΛΑΛΙΑ ΨΥΧΗΝ ΜΟΝΑΧΟΥ
\
|
Desinit |
|
καταλείπεται ἡ ψῆφος μόνον τοῦ μαργάρου
|
Desinit |
|
καταλείψωμεν καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτυχῶμεν ἀγαθῶν ἐν Κυρίῳ κ.τ.λ.
|
Desinit |
|
καταλείψωμεν, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ...
|
Desinit |
|
καταληψετε σωματικως θεωρειν. ουδεποτε μανθανειν (?)...
|
Desinit |
|
καταλίψαντες τοῖς βουόμενοις ἀπέχεσθαι
|
Desinit |
|
καταλύσωμεν ταῖς παννυχίσιν ἐπιμένοντες, ταῖς ψαλμῳδίαις, δόξαν ἀναπέμποντες...
|
Desinit |
|
Κατανύγηθι, ψυχή μου, κατανύγηθι ἐπὶ πᾶσι τοῖς ἀγαθοῖς, οἷς εἴληφας παρὰ τοῦ Θεοῦ
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑΣΚΗΨΑΝΤΟΣ ΠΕΣΟΝΤΟΣ ΣΚΗΨΙΣ
|
Incipit |
|
Καταφεύγωμεν, ἀδελφοί, πρὸς Θεὸν ἐν ταῖς θλίψεσι
|
Incipit |
|
καταψεύδεσθαι
|
Desinit |
|
κατεδίωξαν καὶ ἐτράψαντο, ἐκεῖνο δὲ πῶς νοεῖς
|
Incipit |
|
κατέθεντο ἐν τῷ μνημείῳ ὃ ᾠκοδόμησεν, ἐν ᾧ καὶ τὸν βωμὸν ἐπιστήσας ἔγραψεν ἐπʼ αὐτῷ ἐπιτύμβιον… ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΙ ΠΡΟΣ ΠΑΝΤΑΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΗΣΥΧΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΟΥ ΝΟΥ ΕΠΙΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΝΗΨΕΩΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ ΕΚΛΗΡΩΣΑΝΤΟ
|
Titulus initialis |
|
Κατῆλθεν ἡ ἁγία αὐτοῦ ψυχὴ μετὰ τῆς θεότητος αὐτοῦ
|
Incipit |
|
κγʹ. Ιωαννου του θεολογου Αποκαλυψις. ην εν Πατμω τη νησω εθεασατο.
|
Desinit |
|
Κεῖται φλεψὶ ἔρως τῷ τείρει
|
Incipit |
|
Κέκρωψ ὁ διφυὴς πρῶτος βασιλεὺς Ἀθηνῶν
|
Incipit |
|
Κέφαλαια δεικνῦντα σαφῶς ὅτι εἰ καὶ καθ´ ὑπόστασιν ἀδιαίρετος ἦν ὁ Θεὸς Λόγος ἐν τῇ οἰκείᾳ σαρκὶ καὶ ψυχῇ ἀλλ´ ὅμως
|
Titulus initialis |
|
κεφάλαια δι’ ὧν ἐλέγχονται οἱ τῆς ἀποστασίας ἔξαρχοι προσκόψαντες
|
Incipit |
|
Κεφάλαια Μιχαὴλ τοῦ Ψελλοῦ περὶ τῶν οὐρανίων σωμάτων καὶ τῆς τούτων κινήσεως
|
Titulus initialis |
|
κεφαλαια της επανθεισης (οπτανθεισης)· εν Πατμω τω ευαγγελιστη Ιωαννη Αποκαλυψεως:
|
Titulus initialis |
|
Κεφάλαια τῆς Ἰωάννου τοῦ θεολόγου ἀποκαλύψεως.
|
Titulus initialis |
|
κεφαλαιον αʹ: Αποκαλυψις Ιησου Χριστου.
|
Incipit |
|
Κεφαλαιώδεις ἔλεγχοι τοῦ παρὰ Λατίνοις καινοφανοῦς δόγματος, ὅτι τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐπορεύεται συνοψισθέντες παρὰ Νικολάου ἐπισκόπου Μεθώνης, ἐκ τῶν διὰ πλάτους ἐν διαφόροις λόγοις γεγραμμένων
|
Titulus initialis |
|
Κεφαλαιώδεις ἔλεγχοι τοῦ παρὰ Λατίνοις καινοφανοῦς δόγματος, τοῦ ὅτι τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκ πατρὸς καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται συνοψισθέντες παρὰ Νικολάου ἐπισκόπου Μεθώνης, ἐκ τῶν διὰ πλάτους ἐν διαφόροις λόγοις γεγραμμένων
|
Titulus initialis |
|
Κεφαλαιώδες ἔλεγχοι τοῦ παρὰ Λατίνοις καινοφανοῦς δόγματος τοῦ ὅτι τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται, συνοψισθέντες παρὰ Νικολάου ἐπισκόπου Μεθώνης ἐκ τῶν διὰ πλάτους ἐν διαφόροις λόγοις γεγραμμένων
|
Titulus initialis |
|
Κηρία μέλιτος λόγοι καλοί, γλύκασμα δ’ αὐτῶν, ἴασις ψυχῆς
|
Incipit |
|
Κηρυττέσθω Χριστοῦ δόξα καὶ Πατρὸς ὕψος
|
Incipit |
|
Κίνησίς ἐστι ψυχῆς ὁ ζῆλος ἀναζεούσης ἐπὶ ἐκδικήσει
|
Incipit |
|
Κίνησίς ἐστι ψυχῆς ὁ ζῆλος ἀναζεούσης ἐπὶ ἐκδικήσει
|
Incipit |
|
κινουν τας απαντων ψυχας.
|
Desinit |
|
ΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΠΟΣΩΣ ΩΦΕΙΛΕ ΜΕΝ ΔΙΑ ΤΟΥ Ξ ΚΑΙ Ψ ΠΡΟΒΗΝΑΙ
|
Incipit |
|
κλεις του δαδ (δαυιδ) η βασιλεια αυτου κεκληται κλης (κλεις) τε παλιν της ψαλμικης β (βιβλου) και πασης προφ̣ (προφ̣ητειας) το πνα (πνευμα) το αγιον· δι ου (vid.) οι θησαυροι της γνω (γνωσεως) ανοιγονται· και την μεν πρωτην (vid.) κατα το ανθρωπινον δεχεται την δε β΄ (δευτεραν) εχει κατα το αναρχον της θεοτητος:
|
Textus |
|
Κλέψας ὁ πλοῦτος
|
Incipit |
|
Κλινοπετὴς ἐδεξάμην σου τὴν ἐπιστολήν· καὶ νῦν ὀψὲ μικρὸν ἀνασφήλας τῆς νόσου
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΚΝΙΣΜΟΝΑΣ ΩΦΕΛΟΥΝ ... Η ΡΟΔΩΝ ΞΗΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΤΡΟΝ ΚΑΙ ΤΡΙΨΑΣ ΜΕΤΑ ΟΞΟΥΣ ΧΡΩ
|
Desinit |
|
ΚΟΙΝΗ ΨΗΦΩ ΔΕΣΜΟΙΣ ΑΛΥΤΟΙΣ ΤΟΥ ΑΝΑΘΕΜΑΤΟΣ ΚΑΘΥΠΕΒΑΛΕΝ
|
Desinit |
|
ΚΟΙΝΗ ΨΗΦΩ ΔΕΣΜΟΙΣ ΑΛΥΤΟΙΣ ΤΟΥ ΑΝΑΘΕΜΑΤΟΣ ΚΑΘΥΠΕΒΑΛΕΝ
|
Desinit |
|
Κόπασον τὸν σάλον, Ἁγνή, τῆς ψυχῆς μου
|
Incipit |
|
Κόπασον τὸν σάλον, Ἁγνή, τῆς ψυχῆς μου
|
Incipit |
|
Κόπασον τὸν σάλον, Ἁγνή, τῆς ψυχῆς μου
|
Incipit |
|
Κόπασον τὸν σάλον, Ἁγνή, τῆς ψυχῆς μου
|
Incipit |
|
Κόπασον τὸν σάλον, Ἁγνή, τῆς ψυχῆς μου
|
Incipit |
|
Κοσμᾶ Βεστήτορος λόγος εἰς τὴν ἀνακομιδὴν τοῦ τιμίου καὶ ἁγίου λειψάνου τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν καὶ οἰκουμενικοῦ διδασκάλου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου
|
Titulus initialis |
|
Κοσμᾶ Ἰνδικοπλεύστου ἐξήγησις εἰς τοὺς ψαλμοὺς ἱστορικῶς τε καὶ ἀναγωγικῶς, οὐ μὲν κατὰ συνέχειαν ἐπὶ πάντων τῶν τῆς βίβλου χωρίων, ἀλλ’ ἐπὶ τῶν χαλεπωτέρων ἐξερανισθεῖσα ἐκ τῶν τῆς ἐκκλησίας ἐνδόξων, ὧν καὶ τὰ ὀνόματα ἐν τόποις ἐπιτηδείοις ἐπιγράφει. Καὶ πρῶτον προθεωρία τίς καὶ ἐξέτασις τοῦ αὐτοῦ περὶ συστάσεως ψαλμῶν, καὶ ἄλλων τινῶν τῶν εἰς αὐτοὺς ἀναγκαίων θεωρημάτων.
|
Titulus initialis |
|
κοσμος παρηγορημα του διψους λαβη.
|
Desinit |
|
κοσμος παρηγορηματα του διψους λαβη.
|
Desinit |
|
Κρητες αει ψευσται θηρια· κακα· γαστερες· αργαι.
|
Textus |
|
ΚΡΙΟΣ ΟΥΤΟΣ ΕΧΕΙ ΟΨΙΝ
|
Incipit |
|
ΚΡΥΨΑΙ ΠΟΤΕ ΘΕΛΗΣΕΙ
|
Desinit |
|
Κτῆσαι δὲ τὴν ἡσυχίαν ὥσπερ τεῖχος ὀχυρόν· ἡ γὰρ ἡσυχία ὑψηλότερόν σε ποιεῖ τῶν παθῶν
|
Incipit |
|
κυ(κυριακη) τοῦ πασχ (πασχα) καὶ τῆς ἀναλη(ἀναληψεως)
|
Indicatio liturgica ad initium libri biblici pertinens |
|
Κύματι θαλάσσης τὸν κρύψαντα πάλαι
|
Incipit |
|
Κύριε ἅγιε, ὁ ἐν ὑψηλοῖς κατοικῶν
|
Incipit |
|
Κυριε βοηθει βασιλειω μοναχω ηγουμενω της (?) καροντω συγγραψαμενω τη βιβλω ταυτη αμην
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐπίσκεψαι εἰς ταῦτα τὰ ἐδέσματα
|
Incipit |
|
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος, ἄφελε τὴν ὑψηλοφροσύνην
|
Incipit |
|
Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀποκάλυψόν μοι ἀγγελικὴν βοήθειαν
|
Incipit |
|
Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, κατάπεμψον ἡμῖν, ἐπικαλοῦμέν σε
|
Incipit |
|
κύριε παντοκράτορ ὁ θεὸς τῶν δυνάμεων ... σὲ εὐλογοῦμεν ὑψίστε
|
Incipit |
|
κυριε συγχωρησον την ψυχην του δουλου σου Μαλαχιου ιερομοναχου το τουτο γραφοντος
|
Textus |
|
κύριε σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν, ὅτι εὐλογητὸς ὑπάρχεις εἰς τοὺς αἰῶνας
|
Desinit |
|
κυριε των δυναμεων μεθ' ημων γενουν (γενου), αλεν (αλλον) γαρ εκτον (!) (εκτος) βοηθον, εθηληψεσιν (εν θληψεσιν) ουκ εχομεν κυριε των δυναμεων ελεησον ημας
|
Textus |
|
Κύριε, ὁ ἐν ὑψηλοῖς κατοικῶν καὶ τῷ παντεφόρῳ σου ὄμματι ἐπιβλέπων
|
Incipit |
|
Κύριε, ὁ τὰ ὕψη οὐρανῶν σπιθαμῇ καὶ τὴν γῆν δρακὶ μετρήσας
|
Incipit |
|
Κυρίῳ μου ἀδελφῷ καὶ συλλειτουργῷ. Πολλάκις αἰτηθεὶς ὑπὸ πολλῶν ἐξ ἀγαπῆς μείζονα τῆς ἐμῆς δυνάμεως ἐσχηκότων ὑπόληψιν
|
Incipit |
|
ΚΨΡΙΕ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ Ο ΤΗΝ ΝΟΕΡΑΝ ΚΑΙ ΑΙΣΘΗΤΗΝ ΚΤΙΣΙΝ ΕΚ ΤΟΥ ΜΗ ΟΝΤΟΣ ΠΑΡΑΓΑΓΩΝ
|
Incipit |
|
Λαβὼν ἀκόνιν πράσινον κόψας
|
Incipit |
|
λαβὼν ψιμύθιον καὶ σανδαράχην ἴσα λείωσον
|
Incipit |
|
Λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων... Χριστὸς ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης
|
Incipit |
|
Λάμψεν εἰρήνης βλέφαρον γλυκίστης
|
Incipit |
|
Λατρευτικὸν τοῖς ἀψύχοις προσμένοντος
|
Incipit |
|
Λέγεται τοίνυν Ἰωάννου πρώτη ἐπιστολὴ ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ καὶ τὸ εὐαγγέλιον γράψας αὐτὸς ἐπιστέλλει καὶ ταύτην, ὑπομιμνήσκων τοὺς ἤδη πιστεύσαντας εἰς τὸν κύριον. Καὶ πρῶτον μὲν ὥσπερ
|
Incipit |
|
λέγων· συνεπέμψαμεν δὲ αὐτῷ τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν, ὃν ἐδοκιμάσαμεν ἐν πολλοῖς πολλάκις σπουδαῖον ὄντα καὶ τὰ ἑξῆς, τούτου τὴν προσωνυμίαν μὴ δηλώσας.
|
Desinit |
|
λείψανα κατέθηκεν ἐν Περγάμῳ ἔνδοξον αὐτῷ δομησάμενοι οἶκον, ἐν ᾦ… ἰάσεις τε πολλὰς καὶ μεγάλας… ἐπιτελεῖσθαι, ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός, δι’ ὧν δοξάζεται μὲν… Ἀμήν.
|
Desinit |
|
λεῖψις ἐπὶ λεῖψιν
|
Incipit |
|
ΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΨΑΛΤΗΡΟΣ
|
Incipit |
|
Λεοντόμορφον τὸ πρόσωπόν σου, Μᾶρκε,
περικαλύψει σῶν ἰχνῶν ἐνδεικνύει
τὸ κρυπτότατον τοῦ θεανθρώπου λόγου
καὶ βασιλικὸν τοῦ βροτησίου γένους.
|
Textus |
|
Λέοντος ... λόγος εἰς τὴν δι' οὗ τοῦ προγονικοῦ ἀνυψώθημεν πτώματος, σωτηρίου σταυροῦ ὕψυσιν
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... λόγος εἰς τὴν ἐπάνοδον τοῦ τιμίου λειψάνου τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... λόγος εἰς τὸν πρώτως αὐτῷ ἐκ τοῦ παραδείσου τῆς ἐκκλησίας προσεχθέντα ἔμψυχον στέφανον
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... λόγος ὅτε σπινθῆρσι θεότητος ἐν Θαβὼρ καταλάμψας τὸ πρόσλημμα, παραδόξως ὤφθη μεταμορφούμενος
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... λόγος ὅτε σπινθῆρσι θεότητος ἐν Θαβὼρ καταλάμψας τὸ πρόσλημμα, παραδόξως ὤφθη μεταμορφώσεως
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... ὁμιλία εἰς τὴν ἐν Θαβὼρ παραγυμνωθεῖσαν θεικὴν δόξαν καὶ οἰκείᾳ λαμπηδόνι τὸ ἡμέτερον ἄμορφον ὑπερφυω[ς καταστράψασαν
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... ὁμιλία ῥηθεῖσα ἐν τῇ ἀοιδίμου Ἠλίου πανηγύρει, ὅτε τὴν καθ' ἡμῶν πανηγυρίζουσαν ἁμαρίαν ἐν τῷ μικροῦ θανάτου σκότῳ καλύψαι ἡμᾶς, ἵλεως ἰδὼν ἐπέσχε θεός, εἰς ἑορτὴν μεταστρέψας τὴν ἐκεῖθεν κατήφειαν
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ἰατροῦ σύνοψις εἰς τὴν φύσιν τῶν ἀνθρώπων
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος τοῦ ἁγιωτάτου ἀρχιεπισκόπου Βουλγαρίας κεφάλαια περὶ πειρασμῶν καὶ θλίψεων ἀκουσίων καὶ τῆς ἐντεῦθεν ὠφελείας
|
Titulus initialis |
|
ΛΕΩΝ ΛΕΩΝ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΨΩΜΙΟΝ ΔΡΑΚΩΝ
|
Titulus initialis |
|
λεων ωσπερει βρυχησας σφοδρα Μαρκος
των Ελληνων ετρεψε πασας αιρεσεις.
|
Textus |
|
Ληστῶν με ῥῦσαι, Παρθένε, ψυχοκτόνων
|
Incipit |
|
λήψεται κατὰ τὸν ἴδιον κόπον, μόνον μὴ παντελῶς τις ἄκαρπος εὑρεθῇ
|
Desinit |
|
λήψῃ πρεπόντως, ὦ μυῶν καθηγέτα
|
Desinit |
|
ληψόμεθα μισθούς· καὶ τῶν αἰωνίων ἀπολαύσωμεν ἀγαθῶν· χάριτι
|
Desinit |
|
Λιγυρᾷ τῇ φόρμιγγι και τερψιθύμῳ
|
Incipit |
|
Λογαριάζοντας ἐγὼ ἀκόμη κατὰ ψυχήν
|
Incipit |
|
Λογική ἐστι μέρος ψυχῆς κριτικόν
|
Incipit |
|
ΛΟΓΟΙ ΨΥΞΩΦΕΛΕΙΣ ΕΙΣ ΤΟ ΣΩΤΗΡΙΟΝ ΠΑΘΟΣ... ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ
|
Titulus initialis |
|
ΛΟΓΟΙ ΩΡΑΙΟΙ ΨΥΧΩΦΕΛΕΙΣ ΕΚΛΕΛΕΓΜΕΝΟΙ ΕΚ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΝΥΣΣΗΣ
|
Titulus initialis |
|
λόγος αʹ, κεφ. αʹ. Ἀποκάλυψις Ἰησοῦ Χριστοῦ.
|
Incipit |
|
Λόγος ἁπλῶς προσενεχθεὶς ὁλοκλήρους ἀνέτρεψεν οἰκίας, καὶ ψυχὰς ἀπώλεσε καὶ κατέδυσε
|
Incipit |
|
Λόγος εἰς τὴν ἀνάληψιν τοῦ κυρίου καὶ θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
|
Titulus initialis |
|
Λόγος περὶ ἀληθοῦς ἀποταγῆς, καὶ ὃν τρόπον εὑρήσει ψυχὴ τὸν Θεόν· διὸ καὶ ἦλθεν ὁ Κύριος
|
Titulus initialis |
|
Λόγος περὶ μετανοίας καὶ κρίσεως, καὶ περὶ χωρισμοῦ ψυχῆς καὶ σώματος
|
Titulus initialis |
|
Λόγος ψυχωφελής
|
Titulus initialis |
|
Λόγος ψυχωφελὴς τοῦ ἁγίου Βαρλαάμ, ὅτι οὐκ ὠφελεῖται ἄνθρωπος οὔτε ἐν πλοὐτῳ οὔτε ἐν τέκνοις καὶ συγγενέσιν, εἰ μὴ μόνον ἐν ἐλεημοσύμῃ
|
Titulus initialis |
|
λογους τελωνων και δημοσιας πραξεις
ελιπες αποστολε Μ α τ θ α ι ε μακαριε, (sic)
μονω δε Χριστω ηκολουθησας ποθω
γραψας απασι τους αυτου θειους λογους.
|
Textus |
|
λογους τελωνων και δημοσιας πραξεις. ελιπες αποστολε Ματθαιε μακαριε μονω δε Χριστω ηκολουθησας ποθω γραψας απασι τους αυτου θειους λογους.
|
Textus |
|
λογων ο Μαρκος την αειρρυτον χυσιν
εκ πληθος εκκενωσον αντλησας, οπως
κοσμος παρηγορημα του διψους λαβη.
|
Textus |
|
Λουκᾶς ἰατρὸς οὐ μόνον τῶν σωμάτων
ἀλλ’ οὐδὲν ἧττον καὶ ψυχῶν παθημάτων.
Ὀγδοάτῃ δεκάτῃ μετεκίαθε Λουκᾶς γῆθεν·
Ἀντιόχειά σε γείνατο μὲν Λουκᾶ μεγαλῆτορ,
ἔργα δὲ σεῖο χειρὸς ἵκετο γῆς δι’ ὅλης.
|
Textus |
|
Λοῦκας κέρατα ποῦ Θεοῦ μόσχου φέρων
φρουρεῖ διδαχῆ τὴν βρότειον οὐσίαν,
ἀνευρύνων δ' αὔλακα τῶν οὐρανίων
γονιμοποιεῖ τὰς ψυχικὰς δυνάμεις.
|
Textus |
|
Λουκᾶς ὁ εὐαγγελιστής, ὁ καὶ τὰς Πράξεις τῶν ἀποστόλων συγγράψας, εἷς ἐστι τῶν μαθητῶν· ἐκοιμήθη ἐν Ἀντιοχείᾳ.
|
Textus |
|
Λουκας ο μακαριος ευαγγελιστης ιατρος μεν ην την τεχνην· γεγονε δε και ψυχων ιατρος
|
Incipit |
|
Λουκᾶς ὁ μακάριος εὐαγγελιστὴς, ἰατρὸς μὲν ἦν τὴν τέχνην, γέγονε δὲ καὶ ψυχῶν ἰατρός
|
Incipit |
|
ΛΟΥΚΑΣ Ο ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΙΑΤΡΟΣ ΜΕΝ ΗΝ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗΝ ΓΕΓΟΝΕ ΔΕ ΚΑΙ ΨΥΧΩΝ
|
Incipit |
|
Λουκᾶς ὁ μακάριος ἰατρὸς μὲν ἦν τὴν τέχνην, γέγονε δὲ καὶ ψυχῶν ἰατρός, ἀναβὰς ἀπὸ τοῦ ἐλάττονος ἐπὶ τὸ κρεῖττον. Καταλέλοιπεν γὰρ ἡμῖν τῶν Ἰησοῦ λόγων τε καὶ θαυμάτων τὴν μνήμην ἔγγραφον. Μόνος δὲ τῶν ἄλλων εὐαγγελιστῶν ἀκριβῶς ἐποιήσατο τὴν τοῦ εὐαγγελίου γραφήν, καὶ πολλὰ τῶν τοῖς ἄλλοις σεσιωπημένων οὗτος ἀπεμνημόνευσέ τε καὶ διεξῆλθεν ἀκριβῶς, διὸ καὶ τὸ προοίμιον τῆς εὐαγγελικῆς γραφῆς ἀκρίβειαν ἐπαγγέλλεται.
|
Textus |
|
Λουκας ο Χριστου φερτατος μυστογραφος
το θειον ευαγγελιον ανεσκεμμενος
γραψας βροτοις ωπασεν ως μεγα κλεος
|
Textus |
|
Λουκᾶς ὁ Χριστοῦ φέρτατος μυστογράφος·
Τὸ θεῖον εὐαγγέλιον ἆν ἐσκεμμένως (sic!)·
γράψας βροτοῖς ὤπασεν ὡς μέγα κλέος.
|
Textus |
|
λυγρὰ τάδ' ἀλεύασθαι, τῶν δ' ἴσ' ἀμείψασθ' ἐσθλά
|
Desinit |
|
Λύπη ἐστὶ διάθεσις ψυχῆς
|
Incipit |
|
Λυχναψίαν σβέννυσιν ἡ λαιμαργία
|
Incipit |
|
Λυχνία ἦν ἀληθὴς ἡ σὰρξ ἡ δεσποτικὴ ἡ τοῦ ἁγίου Πνεύματος τὰς ἐλλάμψεις
|
Incipit |
|
Μάθημα τοῦ αὐτοῦ κὺρ Ἀναστασίου ῥαψανιώτου. Λέγετο ἐκ τοῦ πατρός
|
Desinit |
|
μαθηταῖς. Οἱ δὲ ἠπίστουν. Ἔδραμε
Πέτρος εἰς τὸ μνημεῖον καὶ εὗρεν οὕτως. Τότε φαίνεται τοῖς δύο ὁδοιποροῦσιν. Ὑποστρέψαντες οὗτοι, ἤκουσαν ὅτι ὤφθη Σίμωνι. Εἶτα ἔστη ἀθρόως ἐν μέσῳ αὐτῶν· οἱ δὲ ἐπτοήθησαν. Ἔδειξεν αὐτοῖς τοὺς τύπους καὶ ἔφ[αγ]εν ἐνώπιον αὐτῶν. Ἐξαγαγὼν δὲ αὐτοὺς εἰς Βηθανίαν, ἀνελήφθη.
|
Desinit |
|
Μακαρία ἐστὶ ψυχὴ ἡ νυκτὸς καὶ ἡμέρας
|
Incipit |
|
ΜΑΚΡΟΨΥΧΗ ΙΜΑΤΙΑ ΑΥΤΟΧΡΟΙΑ ΦΟΡΟΙ
|
Desinit |
|
Μαλαχίου μοναχοῦ καὶ πρεσβυτέρου ἐξήγησις εἰς τὰς Παροιμίας Σολομῶντος κατά τε τὴς πρόχειρον ἔννοιαν καὶ κατὰ τὴν ὑψηλοτέραν διάνοιαν ἀναγωγικῶν τοῖς κατά Χριστὸν καὶ εὐαγγελικῶν ζῶσι...
|
Titulus initialis |
|
μᾶλλον δὲ ὁ μέγας ἔχει Βασίλειος καὶ ὁ τὴν ψυχὴν ἐκείνην φωτίσας. Αὐτῷ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Μανουὴλ τοῦ Φιλῆ μετάφρασις τῶν ψαλμῶν ργ΄, γ΄, λζ΄, ξβ΄ ρβ΄, ν΄ διὰ στἰχων πολιτικῶν
|
Titulus initialis |
|
Μαρίας τῆς Θεοτόκου σύλληψιν
|
Incipit |
|
Μαρκος δε απο του τελεταρχικου πνευματος του εξ υψους επιοντος τοις αποστολοις
|
Incipit |
|
Μαρκος δε λεγεται υψηλη εντολη.
|
Titulus initialis |
|
Μαρκος δε λεγεται, υψηλη εντολη.
|
Titulus initialis |
|
Μαρκος δε λεγεται, υψηλη εντολη.
|
Titulus initialis |
|
Μᾶρκος ὁ εὐαγγελιστὴς ἀπὸ τοῦ προφητικοῦ πνεύματος τοῦ ἐξ ὕψους ἐπιόντος
|
Incipit |
|
Μᾶρκος ὁ εὐαγγελιστὴς ἀπὸ τοῦ προφητικοῦ πνεύματος τοῦ ἐξ ὕψους ἐπιόντος
|
Incipit |
|
Μᾶρκος ὁ εὐαγγελιστὴς ἀπὸ τοῦ προφητικοῦ πνεύματος τοῦ ἐξ ὕψους ἐπιόντος
|
Incipit |
|
Μᾶρκος ὁ εὐαγγελιστὴς ἀπὸ τοῦ προφητικοῦ πνεύματος τοῦ ἐξ ὕψους ἐπιόντος
|
Incipit |
|
Μαρκος ο ευαγγελιστης απο του προφητικου πνευματος του εξ υψους επιοντος τοις ανθρωποις
|
Incipit |
|
Μαρκος ο ευαγγελιστης, απο του προφητικου πνευματος, του εξυψους επιοντος
|
Incipit |
|
Μαρκος ο ευαγγελιστης· απο του προφητικου πνευματος, του εξ υψους επιοντος τοις ανθρωποις την αρχην εποιησατο·
|
Incipit |
|
ΜΑΡΤΥΣ ΨΕΥΔΗΣ Η ΕΠΙΟΡΚΟΣ ΟΥΚ ΑΤΙΜΩΡΗΤΟΣ ΕΣΤΑΙ
|
Desinit |
|
Ματθαιε πανεκφειμε (πανευφημε) ευλαλον στομα σκεπε φρουρει φυλαττε τους σε τιμωντας και παντοιας θλιμψεως (θλιψεως) αυτους εκλυτρουμενους ταις προς τον κυριον σαις δεησεσι αμην.
|
Textus |
|
Ματθαῖε, πανεύφημε, εὔλαλον στόμα,
σκέπε, φρούρει, φύλαττε τοὺς σε τιμῶντας
καὶ παντοίας θλίψεως αὐτοὺς ἐκλυτρουμένους
ταῖς πρὸς τὸν Κύριον σαῖς δεήσεσι ἀμήν.
|
Textus |
|
Ματθαιος δεκατηλογος οια παροιθε τελωνης |
γραψεν εν ιδμοσυνη δεκαδας Χριστου γενετηρων |
Μαρκος ενι πραπιδεσσι κεκασμενος ευεπιαων |
εκλοετρου θειοιο ες ουρανιην ατραπιτον |
Λουκα δ'αυ σειρηνων φθογγος θεσπεσιαων |
Χριστοιο βροτεην γενεην και αμυμονα εργα |
αιετος ηνεμοεις βροντης παις ο βριμογηρυς |
αχρονον αρχιγενεθλον ιρην γενεθλην επαειδει.
|
Textus |
|
Ματθαιος μεν εγραψε Χριστου μεροπηιδα φυτλην, εκ δι' ερου βαπτισματος ες τελος ειπεν ο Μαρκος |
Λουκας δ' εκ Χριστου παν εισοκεν υψοσ' αερθη |
Ιωαννης δ' αρχην υπεραρχιον αρχιγενεθλον.
|
Textus |
|
Ματθαῖος μὲν ἔγραψε Χριστοῦ μεροπηίδα φύτλην·
ἐκ δ' ἱεροῦ βαπτίσματος ἐς τέλος εἶπεν ὁ Μάρκος·
Λουκᾶς δ' ἐκ Χριστοῦ πᾶν εἰσόκεν ὑψὀσ' ἀέρθη·
Ἰωάννης δ' ἀρχὴν ὑπεράρχιον ἀρχιγένεθλον.
|
Textus |
|
Ματθαῖος ὁ καὶ τελώνης τὸ εὐαγγέλιον τῇ ἑβραΐδι διαλέκτῳ συγγράψας ἔδωκεν ἐν Ἰερουσαλήμ, ἐκοιμήθη δὲ ἐν Ἱεραπόλει λιθοβοληθείς.
|
Textus |
|
Ματθαιος, εβραικοις χαρακτηρσι το ευαγγελιον εγραψεν. Πετρος το κατα Μαρκον, εν Ρωμη υπηγορευσεν. Παυλος το κατα Λουκαν. Ιωαννης επανελθων απο της Παφου εις την Εφεσον το επωνυμον αυτου ευαγγελιον συνεγραψατο.
|
Desinit |
|
Μέγα θησαύρισμα καὶ πλοῦτον πνευματικὸν καὶ ψυχῶν
|
Incipit |
|
Μέγα ὄντως ἐστίν, ἀγαπητέ, γενναία ψυχή
|
Incipit |
|
Μέγα ὄντως ἐστίν, ἀπαπητέ, γενναία ψυχὴ καὶ μεγάλη
|
Incipit |
|
Μέγα ὄντως ἐστίν, ἀπαπητέ, γενναία ψυχὴ καὶ μεγάλη
|
Incipit |
|
Μέγα τι χρῆμα πρὸς παράκλησιν ἀρετῆς ψυχῇ φιλοθέῳ καὶ μαρτύρων ἆθλος
|
Incipit |
|
Μεγάλας ὅτι τὰς ὑπολήψεις περὶ ἡμῶν
|
Incipit |
|
Μεγάλη παράκλησις ψυχαῖς, διὰ τὸ
|
Incipit |
|
ΜΕΓΑΛΗΣ ΨΥΧΗΣ ΕΣΤΙ ΚΑΙ ΘΕΟΦΙΛΟΥΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΚΕΙΝΟΣ
|
Incipit |
|
μεγαλοψυχίαν, ἵνα καὶ τῶν ἐκ τῆς μεγαλοψυχίας ταύτης τύχωμεν ἀγαθῶν· ὧν γένοιτο... εὐχαῖς καὶ πρεσβείαις τῶν ἱερέων...
|
Desinit |
|
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ ΨΑΛΛΟΜΕΝΑ ΚΑΤΑ ΤΑΞΙΝ ΕΙΣ ΤΑΣ ΔΕΣΠΟΤΙΚΑΣ ΕΟΡΤΑΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΝΑΤΗΝ ΩΔΗΝ ΜΗΝΙ ΝΟΕΜΒΡΙΩ. . .
|
Titulus initialis |
|
ΜΕΓΑΛΥΝΟΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΤΙΜΙΩΤΕ[ΡΑΝ
|
Desinit |
|
Μεγάλυνον, ψυχή μου, τῆς τρισυποστάτου
|
Incipit |
|
ΜΕΓΑΣ ΦΟΒΟΣ ΑΔΕΛΦΟΙ ΤΗ ΩΡΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΟΤΑΝ Η ΨΥΧΗ ΧΩΡΙΖΕΤΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
|
Incipit |
|
Μεγίστης ὄντως ὠφελείας καὶ πολλοῦ τοῦ κατὰ ψυχὴν κέρδους ἡ τῶν θείων ἀνδρῶν πολιτεία
|
Incipit |
|
ΜΕθ'ΩΝ ΚΑΙ ΜΑΤΗΝ ΑΙ ΨΑΛΜΩΔΙΑΙ ΚΑΝ ΤΕ ΠΟΛΛΑΙ ΚΑΝ ΤΕ ΟΛΙΓΑΙ
|
Desinit |
|
Μέθοδος προκοπῆς εὔκολος καὶ ταχεῖα περὶ νήψεως καὶ προσευχῆς καὶ προσοχῆς καὶ πῶς χρὴ ταῦτα μετέρχεσθαι
|
Titulus initialis |
|
μεῖζον προκόψαι κοσμιότητος καὶ σωφροσύνης· ἵνα καὶ ὑμεῖς σώζοισθε, καὶ ἡμεῖς εὐφραινώμεθα, καὶ ὁ Θεὸς δοξάζηται νῦν...
|
Desinit |
|
Μέλαινα γεγονυῖα ψυχή μου
|
Incipit |
|
ΜΕΛΕΤΗ ΠΕΡΙ ΨΙΛΩΝ ΣΥΜΦΟΩΝΩ
|
Titulus initialis |
|
Μελέτημα περὶ τε τοῦ βίου καὶ τῶν συγγραμμάτων τῶν κατὰ τῶν καινοτομίων τῆςῬωμαϊκῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ Φωτίου μεχρὶ τῶν καθ' ἡμᾶς χρόνων συγγραψάντων Ἑλλήνων
|
Titulus initialis |
|
Μέλλων συγγράψαι τὸν βίον τοῦ μακαρίου Ἱλαρίωνος, τὸ ἐνοικοῦν ἐν αὐτῷ ἅγιον πνεῦμα ἐπικαλοῦμαι
|
Incipit |
|
Μέλποντες θεοφρόνως τὴν ἱερὰν...σύλληψιν
|
Incipit |
|
Μελωδικῶς εὐφημοῦντες τὴν ἱερὰν τῆς Παρθένου σύλληψιν
|
Incipit |
|
μέμνησθε... δόξαν ἀναπέμψωμεν τῷ Θεῷ, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
μέμνησθε· καὶ γὰρ πολλὰ τὰ εἰρημένα... κοινῇ πάντες ἀναπέμψατε τῷ Θεῷ δόξαν...
|
Desinit |
|
μερικαὶ τῶν ψαλμῶν ἐπιτομαὶ ἐν συνόψει
|
Titulus initialis |
|
μετ' αὐτῶν ἐπαγγειλάμενος ἔσεσθαι· καὶ ἐν τούτοις τέλος ἔχει τὸ κατὰ Ματθαῖον εὐαγγέλιον. ἔχει δὲ τὸ βιβλίον, στίχους ͵βψʹ.
|
Desinit |
|
Μετὰ γὰρ τὸν Ἰούδαν ῥίψαι τὰ λ΄ ἀργύρια
|
Incipit |
|
Μετὰ γοῦν τὴν Ἡλίου Καίσαρος σφαγὴν σύγκλητος τὸν ἐκείνου ἀνεψιὸν ἐπελέξατο
|
Incipit |
|
Μετὰ δὲ ταῦτα ἐξάλαμψε τὸ τῆς ἀληθείας φάος
|
Incipit |
|
μετὰ δὲ τὴν ἀνάληψιν
|
Incipit |
|
Μετὰ διακοσιοστὸν καὶ πεντηκοστὸν ἔτος τῆς τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ πρὸς οὐρανοὺς ἀναλήψεως
|
Incipit |
|
Μετὰ διακοσιοστὸν καὶ πεντηκοστὸν ἔτος τῆς τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ πρὸς οὐρανοὺς ἀναλήψεως
|
Incipit |
|
Μετα ηʹ χρονους της του σωτηρος ημων και θεου αναληψεως. εγραψεν Ματθαιος το ευαγγελιον· μετα ιʹ Μαρκος· μετα ιεʹ Λουκας· και μετα λβʹ. Ιωαννης ο θεολογος.
|
Textus |
|
Μετα οκτω χρονων της του σωτηρος ημων και θεου αναληψεως εγραψε Ματθαιος το ευαγγελιον, μετα δεκα, Μαρκος, μετα ιεʹ, Λουκας, και μετα λβʹ, Ιωαννης ο θεολογος.
|
Textus |
|
Μετὰ τὰ ἐν Χαιρωνείᾳ ἔπεμψε Φίλιππος ὑπισχνούμενος τοὺς δισχιλίους αἰχμαλώτους <ἀποδώσειν>, εἰ λάβοι Δημοσθένην. ἀξιοῖ Δημοσθένης ἐκδίδοσθαι. Δημοσθένης.
|
Titulus initialis |
|
Μετὰ τὰ ἐν Χαιρωνείᾳ Φίλιππος ἐξῄτησε Δημοσθένην. ὁ δῆμος ᾔτησε πέντε ἡμέρας εἰς σκέψιν. ἐν ταύταις ὁ Δημοσθένης ἀποθνήσκειν ἀξιοῖ. Δημοσθένης
|
Titulus initialis |
|
Μετὰ τὰ ἐν Χαιρωνείᾳ Φίλιππος ἐξῄτησε τὸν Δημοσθένην. ὁ δῆμος ᾔτησε πέντε ἡμέρας εἰς διάσκεψιν. ἐν ταύταις ὁ Δημοσθένης ἀποθανεῖν ἀξιοῖ. <Δημοσθένης>
|
Titulus initialis |
|
Μετὰ τὴν ἀνάληψιν τοῦ κυρίου
|
Incipit |
|
Μετὰ τὴν ἀνάληψιν τοῦ κυρίου
|
Incipit |
|
Μετὰ τὴν Ἀνάληψιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
|
Incipit |
|
Μετὰ τὴν ἀνάληψιν τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
|
Incipit |
|
Μετὰ τὴν ἀνάληψιν τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ πρὸς τὸν ἴδιον πατέρα ἀνέτειλεν ἡμῖν
|
Incipit |
|
μετα την αναληψιν του κυριου ημων Ιησου Χριστου το κατα Ματθαιον εγραφη ευαγγελιον· ετη ηʹ:το κατα Μαρκον μετα ετη ιβʹ: το κατα Λουκαν· μετα ετη ιεʹ το κατα Ιωαννην, μετα ετη λʹ: επι Δωμετιανου βασιλεως.
|
Textus |
|
μετα την αναληψιν του κυριου· εγραφη το κατα Ματθαιον ευαγγελιον χρονους ηʹ, το κατα Μαρκον χρονους ιβʹ, το κατα Λουκαν ιεʹ, το κατα Ιωαννην λʹ.
|
Textus |
|
Μετὰ τὴν εἰς οὐρανοὺς ἀνάληψιν τοῦ κυρίου
|
Incipit |
|
Μετα την εις ουρανους αναληψιν του κυριου
|
Incipit |
|
Μετὰ τὴν εἰς οὐρανοὺς ἀνάληψιν τοῦ Κυρίου
|
Incipit |
|
Μετα την εις ουρανους αναληψιν του κυριου
|
Incipit |
|
Μετὰ τὴν εἰς οὐρανοὺς ἀνάληψιν τοῦ κυρίου ἐπὶ πολλῷ μὲν τοῖς Ἱεροσολύμοις ἐνδιέτριψαν οἱ μαθηταὶ τῷ χρόνῳ
|
Incipit |
|
Μετὰ τὴν εἰς οὐρανοὺς ἀνάληψιν τοῦ κυρίου, ἐπὶ πολλῶ μὲν
|
Incipit |
|
Μετα την εις ουρανους αναληψιν του κυριου, επι πολλων μεν τοις Ιεροσολυμοις
|
Incipit |
|
Μετα την εις ουρανους αναληψιν του κυριου. επι πολλω μεν τοις Ιεροσολυμοις ενδιετριψαν οι μαθηται τω χρονω.
|
Incipit |
|
Μετὰ τὴν ἐκ Μαραθῶνος τῶν βαρβάρων φυγὴν στόλον ᾔτησεν Ἀθηναίους ὁ Μιλτιάδης ὑποσχόμενος, εἰ λάβοι, μέγαν τῇ πόλει πλοῦτον πορίζειν ἔκ τινος χώρας. οὕτως εἰπὼν καὶ τὸ τῆς χώρας ὄνομα κρύψας λαβὼν ὅσας ᾔτησε ναῦς ἐπὶ Πάρον ἦλθε τὴν νῆσον τὰ βαρβάρων φρονήσασαν. καταστήσας ἐν πολιορκίᾳ Παρίους, εἶτα τὴν εἴσοδον βιάσασθαι βουληθεὶς πηροῦται τὸ σκέλος. καὶ κρίνει Ξάνθιππος αὐτὸν τῆς εἰς τὸν δῆμον ἀπάτης ὡς προδεδωκότα Παρίοις τὴν ἀναχώρησιν.
|
Titulus initialis |
|
Μετὰ τὴν ἑορτὴν τῆς ἐνδόξου ἀναλήψεως
|
Incipit |
|
Μετὰ τὴν ἑορτὴν τῆς ἐνδόξου Ἀναλήψεως
|
Incipit |
|
Μετὰ τὴν ἑορτὴν τῆς ἐνδόξου ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου ... μνήμην ἑορτάζομεν κατὰτ τὴν παροῦσαν κυριακὴν τῶν ἁγίων ... τιη
|
Incipit |
|
Μετὰ τὴν ἑορτὴν τῆς ἐνδόξου ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
|
Incipit |
|
Μετὰ τὴν κατὰ σάρκα τοῦ δεσπότου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπὶ γῆς ἔλλαμψιν
|
Incipit |
|
Μετὰ τὴν κοπηρὰν ἀκολουθίαν τῆς ἐκκλησιατικῆς ψαλμῳδίας
|
Incipit |
|
Μετὰ τὴν τοῦ κυρίου καὶ σωτῆρος ἡμῶν εἰς οὐρανοὺς ἀνάληψιν
|
Incipit |
|
Μετὰ τὸ γράψαι τὴν προτέραν ἔγνω
|
Incipit |
|
μετὰ τὸ μνὴσθθητι ἡμῶν κύριε ψαλλομένου τοῦ χορὸς ὁ ἐπουράνιος
|
Incipit |
|
Μετὰ τὸν τοῦ σωτῆρος ἡμῶν σταυρὸν καὶ τὴν εἰς οὐρανοὺς ἄνοδον, ψευδοδιδάσκαλοί τινὲς
|
Incipit |
|
μετα τον του σωτηρος ημων σταυρον, και την εις ουρανους ανοδον, ψευδοδιδασκαλοι τινες
|
Incipit |
|
Μετὰ τὸν τοῦ σωτηρός ἡμῶν σταυρὸν, καὶ τὴν εἰς οὐρανοὺς ἄνοδον, ψευδοδιδάσκαλοι τινὲς, ὑπὸ τοῦ ἑαυτῶν πατρὸς ἐνεργούμενοι διαβόλου
|
Incipit |
|
Μετα τον του σωτηρος ημων σταυρον, και την εις ουρανους ανωδον, ψευδοδιδασκαλοι
|
Incipit |
|
μετὰ χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης αἰνοῦντες καὶ ὑπερυψοῦντες καὶ μεγαλύνοντες τὸν Βασιλέα τῶν οὐρανῶν καὶ Κύριον πάσης τῆς γῆς· ᾧ πρέπει ἡ αἴνεσις...
|
Desinit |
|
Μετανόησον, ψυχὴ ταλαίπωρε
|
Incipit |
|
μετριάζων δαψιλείᾳ τροφῶν
|
Desinit |
|
Μέτρων σύνοψις ὕμνος ἁγνῇ παρθένῳ, ἰαμβικόν χωλόν
|
Titulus initialis |
|
μέχρι καὶ ἐς αὐτὸν παραπέμψοι τὸν νοῦν
|
Desinit |
|
μέχρι τάφου προέπεμψαν· δέκα αὐτὸν ἀπὸ τάφου εἰς βασιλείαν παραδέξαντο, ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς καταξιωθῆναι, χάριτι κ.τ.λ.
|
Desinit |
|
ΜΕΧΡΙ ΤΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ
|
Desinit |
|
Μὴ ἀγνοεῖτε, ἀδελφοί, οἷον φόβον καὶ τρόμον καὶ ἀνάγκην ἔχομεν ἰδεῖν ὅτε ἡ ψυχή
|
Incipit |
|
Μὴ ἀμελῶς ψυχὴν διακείμεθα μηδ’ ἀμερίμνως
|
Incipit |
|
ΜΗ ΑΠΟΚΟΨΗΣ ΜΗ ΑΠΟΣΤΗΣΗΣ
|
Desinit |
|
ΜΗ ΘΡΕΨΗΣ ΤΟ ΣΩΜΑ ΣΟΥ ΙΝΑ ΜΗ ΣΕ ΠΟΛΕΜΗΣΗΝ
|
Incipit |
|
Μὴ κατὰ τὸ λογικὸν ἐνέργεια καὶ θεωρητικὴ χρῆσις τῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
Μή με ἀγραφίας γράψητε
|
Incipit |
|
Μὴ τῆς κατὰ ψυχὴν ἀρετῆς ἀμελῶμεν, ἀγαπητοί. Ποία γὰρ ὀδύνη, εἰπέ μοι, ὀργὴν ἀφεῖναι τῷ λελυπηκότι;
|
Incipit |
|
Μὴ τῆς κατὰ ψυχῆς ἀρετῆς ἀμελῶμεν
|
Incipit |
|
Μὴ τῆς κατὰ ψυχῆς ἀρετῆς ἀμελῶμεν
|
Incipit |
|
ΜΗ ΤΟΙΝΥΝ ΑΜΕΛΩΜΕΝ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΨΥΧΗΝ ΑΡΕΤΗΣ
|
Incipit |
|
ΜΗ ΨΙΛΟΝ ΑΥΤΟΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛ'ΗΝΩΜΕΝΟΝ ΘΕΟΤΗΤΙ
|
Desinit |
|
μηδὲ συγχωρῶμεν αὐτὴν κατεξανίστασθαι τῆς ψυχῆς
|
Desinit |
|
μηδὲ συγχωρῶμεν αὐτὴν κατεξανίστασθαι τῆς ψυχῆς
|
Desinit |
|
μηδὲν ἄλογον συμβαίνειν, τοῦ δὲ ψεύδους τοὐναντίον
|
Desinit |
|
Μηδὲν περισσόν, ἀλλὰ πᾶν ῥίψω βάρος
|
Incipit |
|
Μηνὶ Μαΐῳ ιθ΄, ἡμέρᾳ β΄, ἔτους στψλθ΄ μνήμῃ τῶν ὁσίων τρισκαιδέκα πατέρων
|
Incipit |
|
Μηνι τω αυτω ιγ´, ομιλια Θεοδωρου επισκοπου Τριμυθουντων περι του βιου και της εξοριας και των θλιψεων Ιωαννου του μακαριωτατου αρχιεπισκοπου Κωνσταντινουπολεως του Χρυσοστομου, κυριε ευ(ευλογησον).
|
Titulus initialis |
|
Μία ἐστὶν ἡ ψυχή
|
Incipit |
|
Μικροῖς ἕωθεν ἐνδιατρίψαντες ῥήμασι, τοσοῦτον
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΜΙΚΡΟΨΥΧΗΒΟΝΤΕΣ
|
Desinit |
|
ΜΙΧΑΗΛ ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΟΥ ΤΟΥ ΨΕΛΛΟΥ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΗ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΑΠΑΣΗΣ ΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΝ ΤΟΝ ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ
|
Titulus initialis |
|
μνησθητι κυριε και συγχωρησον την ψυχην του δουλου σου πρωτοπαπα Φουκα του Καστελυτα ιερεος και πρεσβυτερισσας παπαδιας της γιναικος Αναστασιας του ταξι (?) κυριος ο θεος τας ψυχας αυτου εν ημερα της κρισεως, και του υιου αυτου ιερεως παπα Γεωργη σωτερ ανες εν τη κρισει αμην. ετους ͵ζμϛ´ επι εθνικου σουλτανου βασιλεος Σουλλαειμανου.
|
Textus |
|
μνησθητι κυριε τας ψυχας του δουλου πτωχου (?) Βασιλειου αναγνωστου, της αλλης πρεσβητερισσας μοναχων [...] Mαριας Μανουηλ Πετρου [...]. Ιησους θεος [...] Μαριας κοιμησεως και ανεσεως και μακαρια η μνημη αυτου οπως κυριος ο θεος ταξη τας ψυχας εν χωρα των ζωντων.
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
μνήσθητι κύριε τὴν ψυχὴν τοῦ δοῦλοῦ θεού...(?)
|
Textus |
|
μνησθητι κυριε την ψυχην του δουλου σου Ματθαιου του παπα τζ[...]
|
Textus |
|
μνησθητι κυριε την ψυχην του Εμανουηλ Αξακονστος και της συμβιας αυτου Τρανοιας των τεκνων αυτου Νικολα και Μαρουλα και της ψυχης των προαναπαυσαμενων πατερων προπατορων γονεω (γονεων) και αδελ(αδελφων) ημων… και συγγενων ανω κυριε γινωσκει τα νοματα (ονοματα) αυτων απο περατων εως περατων της [οι]κουμενης ενθα οι δικαιοι επαναπαυονται.
|
Textus |
|
μνησθητι κυριε της ψυχης του δουλου σου Φανουριου:
|
Textus |
|
μνήσθητι κύριε τοῦ δούλου σου Ἀνδρέα μοναχοῦ τοῦ γράψαντος τὸ βιβλίον τοῦτο εἰς τὸ ὄρος τοῦ πατρὸς ἡμῶν κῦρ (?) Μελετίου· καὶ τῶν αὐτοῦ γονέων Σαμωνᾶ καὶ Στρατηγοῦς· ἐκ χώρας Πολυπονήσου (Πελοποννήσου), τῆς ἐπισκοπῆς Μοραίου, οἱ ἀναγινώσκοντες εὔχεσθε διὰ τὸν κύριον.
|
Textus |
|
μνήσθητι κύριε τοῦ δούλου σου Ἀνδρέου μοναχοῦ· τοῦ ἐκ τῆς καθολικῆς ἐκκλησίας σου Ὠλένης τοῦ Μοραίου· τοῦ κτίσαντος καὶ γράψαντος τὴν δέλτον ταύτην.
|
Textus |
|
Μόνα τὰ ζῷα ψόφων ἀκροώμενα ἐπιστημονικά εἰσιν
|
Incipit |
|
μοσχον σε Λουκα ιστορησας αξιως
ως τον αμνον τε και θεανθρωπον λογον
απασι λαμπρως κηρυξας τε και γραψας
και σαυτον αυτω προσηνεγκας θυσιαν.
|
Textus |
|
μοσχου, εγραψεν ο Πετρος.
|
Desinit |
|
μου τ[ὴν ψυχὴν καὶ τὴν] καρδίαν
|
Incipit |
|
Μουσάων ὑψηλὸν ὄρος μόνος
|
Incipit |
|
Μῦθοι μὲν ἑλληνικοὶ θεοὺς ἐξ ἀνθρώπων συλλήψεων καὶ γεννήσεων ἀναγράφουσιν
|
Incipit |
|
ΜΥΘΟΣ ΕΣΤΙ ΛΟΓΟΣ ΨΕΥΔΗΣ
|
Incipit |
|
Μῦθός ἐστι λόγος ψευδὴς τῷ πιθανῶς συγκεῖσθαι εἰκονίζων τὴν ἀλήθειαν
|
Incipit |
|
Μῦθός εστι λόγος ψευδής, εἰκονίζων ἀλήθειαν
|
Incipit |
|
ΜΥΡΕΨΙΚΟΝ ΤΗΣ
|
Desinit |
|
μυριάδας μαθητῶν προσηνέγκατε μεθ᾿ ὧν ἀπολαμβάνοντες τὰ γέρα ἐν ἡμέρᾳ ἀποκαλύψεως... ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
Μωσῆς μὲν εἰσδὺς εἰς γνόφον θ(εο)ῦ πάλαι·
θείων κατηκροᾶτο φωνῶν ὑψόθεν·
δι' ἀγγέλου γὰρ φθόγγος ἔθνεος ῥέων,
σάλπιγγος ἠχῆ γραπτὸν ἐκφωνεῖ νόμον·
αὐτὸς δὲ μύστα τῆς τριπλῆς θεαρχίας.
καὶ μυσταγωγὲ τῆς σοφῆς ἐκκλησίας.
τελώνιον ματθαῖε καὶ κόσμον λιπών·
ὕψει βάθει τε τοῦ λόγου προσεγγίσας·
σάλπιγγος ἐκρότησας εὐηχέστερον·
λόγους θεουργοὺς μυστικοὺς ψυχοτρόφους·
ἐκφαντορικοὺς ἔργων χριστοῦ καὶ λόγων,
ὑπηγόρευσας πν(εύματο)ς ζῶσαν χάριν·
|
Textus |
|
Μωσης μεν εισδυς εις γνοφον θεου παλαι· θειων κατηκροατο φωνων υψοθεν· δι' αγγελου γαρ φθογγος ενθεος ρεων, σαλπιγγος ηχη γραπτον εκφωνει νομον· αυτος δε μυστα της τριπλης θεαρχιας· και μυσταγωγε της σοφης εκκλησιας· τελωνιον Ματθαιε και κοσμον λιπων. υψει βαθει τε του λογου προσεγγισας· σαλπιγγος εκροτησας ευηχεστερον· λογους θεουργους μυστικους ψυχοτροφους· εκφαντορικους εργων Χριστου και λογων, υπερηγορευσας πνευματος ζωσαν χαριν.
|
Textus |
|
Μωυσὴς ἄνθρωπος θεοῦ καὶ ἀνάληψις
|
Desinit |
|
ΝΑ ΗΡΧΕΤΑΙ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗΝ ΔΙΨΑΝ
|
Incipit |
|
νὰ συμπονεῖ τοὺς πάσχοντας καὶ τοὺς πονοψυχοῦντας
|
Desinit |
|
Ναζιανζοῦ Ἰγνάτιος. Ἀσχολίαι καὶ διατριβαὶ αὐτοῦ [[ἐν ἔτει]] κατὰ τὸ ´αψϞδ΄ [1794] ἐν τῇ πόλει Καισαρίας τῆς τῶν Καππαδόκων χώρας, [[ἐν ᾗ]] ἐπεσκέπτη καὶ ἡ πανώλη
|
Titulus initialis |
|
Ναί, Συμεών, σὲ Δαυὶδ ἐν ψαλμοῖς γράφει,
|
Incipit |
|
ναὶ, Χιστὲ βασιλεῦ ὕψιστε, ὅτι σοι...
|
Desinit |
|
νελφχψλωϟελρξλνθυλωπχκπχλω (Νεοφυτος ιερομοναχος Κυπριος).
|
Textus |
|
ΝΕΝΑΝΩ ΛΑΜΨΑΣ ΕΝ ΤΗ ΑΙΓΥΠΤΩ : ΞΕΝΟΝ ΤΟΚΟΝ ΙΔΟΝΤΕΣ : ΡΗΤΟΡΑΣ ΠΟΛΥΦΘΟΓΓΟΥΣ : ΥΜΝΟΣ ΑΠΑΣ ΗΤΤΑΤΑΙ
|
Titulus initialis |
|
Νεστόριος δὲ τοῖς ἀπεσταλμένοις οὐκ ἐμβλέψας τῆς προτέρας εἴχετο λώβης. Θεοδόσιος δὲ ὁ Ἀρκαδίου παῖς
|
Incipit |
|
Νεώσας ἐγκρατείᾳ σου τὴν ψυχήν
|
Incipit |
|
ΝΗΦΕ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΤΑΠΕΙΝΗ ΚΑΙ ΣΚΟΠΕΙ ΣΟΥ ΤΟΝ ΒΙΟΝ
|
Incipit |
|
ΝΗΦΕ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΤΑΠΕΙΝΗ ΚΑΙ ΣΚΟΠΕΙ ΤΟΝ ΣΟΝ ΒΙΟΝ
|
Incipit |
|
Νήψεως πολλῆς χρεία ἡμῖν καὶ προσοχὴ καὶ ἑτοιμασία
|
Incipit |
|
Νικᾷ καὶ μόνη ἡ ὄψις τῆς ἑορτῆς
|
Incipit |
|
Νικᾷ καὶ μόνη ἡ ὄψις τῆς ἑορτῆς
|
Incipit |
|
Νικᾷ καὶ μόνη ἡ ὄψις τῆς ἑορτῆς
|
Incipit |
|
Νικᾷ καὶ μόνη ὄψις τῆς ἑορτῆς
|
Incipit |
|
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΥΡΕΨΟΥ ΛΕΓΟΜΕΝΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΝ ΒΙΒΛΙΟΝ ΚΑΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΥΡΕΨΟΥ ΛΕΓΟΜΕΝΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΝ ΒΙΒΛΙΟΝ ΚΑΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Νίτρον ἐψήσας ὡσεὶ λουπίνου
|
Incipit |
|
Νοεραὶ νεάνιδες αἱ ψυχικαὶ καταστάσεις
|
Incipit |
|
ΝΟΕΡΑΙ ΝΕΑΝΙΔΕΣ ΑΙ ΨΥΧΙΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΙΣΙΝ
|
Incipit |
|
Νόμος τὸν ξενίας ἁλόντα πιπράσκεσθαι· ἑάλω ξενίας ὁ Δημοσθένης. ἔπεμψε Φίλιππος ὠνούμενος αὐτόν. γράφει Δημάδης διδόναι, Ὑπερίδης δημόσιον εἶναι. Ὑπερίδης
|
Titulus initialis |
|
Νόμος τὸν τύραννον μὴ θάπτεσθαι καὶ τὸν ἀποκτείναντα δωρεὰν λαμβάνειν. Κάλλαισχρος ἀποκτείνας Κριτίαν τὸν υἱὸν τυραννοῦντα αἰτεῖ θάψαι
|
Titulus initialis |
|
ΝΟΥΣ ΕΣΤΙ ΝΟΕΡΑ ΑΙΣΘΗΣΙΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
|
Incipit |
|
ΝΟΥΣ ΕΣΤΙ ΝΟΕΡΑ ΑΙΣΘΗΣΙΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
|
Incipit |
|
Νοῦς ἐστιν ἕξις ψυχῆς ἡ τελειοτάτη
|
Incipit |
|
νοῦς μὲν ἀπεκφιτύσας, χεὶρ δέ τε γραψαμένη
|
Desinit |
|
νῦν δέ, ὃ παρέλειψεν οὗτος, ἔγραψεν ἐκεῖνος, καὶ διὰ τοῦτο δοκοῦσιν ἔν τισι διαλλάττειν, καὶ ταῦτα μὲν οὕτως. Ἀρξώμεθα ἤδη τοῦ ὕφους.
|
Desinit |
|
Νῦν καιρὸς ψυχῆς ἀνδρείας
|
Incipit |
|
Ξενιτεία ἐστὶν κατάληψις ἀνεπίστροφος συγγενῶν
|
Incipit |
|
ξζ´ περὶ τῆς αἰτήσεως τοῦ σώματος τοῦ κυρίου ὃς σῶσει τὸν ταῦτα γρά(γράψαντα) εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰῶνων ἀμήν γένοιτο.
|
Desinit |
|
ξνβωαβψϛ πε ψλχ ζεζϡθφλψλω, εχψεολχω πθϛ θξθϡψσολχ ωψϡθψβζϛλχ. θξβν.
(crypt. transcr.) μνησθητι κυριε του γεγραφοτος ευτελους αμαρτωλου Στρατηγιου αμην
|
Cryptographia |
|
ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ ἐλεήμων πολλὰ περὶ μνήμης θανάτου καὶ ἐξόδου ψυχῆς
|
Incipit |
|
Ὁ ἅγιος μάρτυς Ἀδριανὸς καὶ Ναταλία ἡ σύμβιος αὐτοῦ ἡ καὶ ἐπαλείψασα αὐτὸν
|
Incipit |
|
Ο αναγινωσκων, και κρατων ανα χειρας, ευχου και υπερ της ψυχης του πονησαντος και γραψαντος Θεοδοσιου οικτρου μοναχου αμαρτωλου του Κηνσου, ναι αδελφε παρακαλω δια τον κυριον. αμην.
|
Textus |
|
Ο ΑΝΕΚΑΘΕΝ ΤΟΥ ΨΕΝΟΥΣ
|
Incipit |
|
ὁ βασιλεὺς μιχαὴλ ὁ παλαιολόγος ͵ϛψϟα
|
Desinit |
|
Ο γαρ επαινος αυτων ου δυνησεται ημας εισαγαγειν εις την βασιλειαν των ουρανων, ουτε παλιν ο ψογος αυτων ισχυει ημας αποκλησαι της αιωνιου ζωης. γνωμεν ουν αγαπειτοι μου αδελφοι, οτι περι αργου λογου λογον δωσωμεν, κυριω τω θεω ημων […]. αμην.
|
Desinit |
|
ὁ γέρων ἒθαψε τὸν νεκρὸν καὶ ἐστράφη εἰς τὸ κελλί του ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ο ΓΟΥΝ ΑΓΙΟΣ ΕΔΙΔΑΣΚΕ ΝΑ ΕΙΠΕΤΕ ΝΑ ΠΑΥΨΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΚΕΙ ΕΙΣ ΤΑΣ ΕΟΡΤΑΣ
|
Desinit |
|
Ὁ δὲ ἐμὸς Χριστὸς καὶ θεός, ἦν ὡραῖος τῆ ὄψει σφόδρα
|
Incipit |
|
Ὁ δὲ Νικηφόρος ἐκαθέζετο εἰς θρόνους ὑψηλούς
|
Incipit |
|
Ο ΔΕ ΥΨΗΛΟΤΕΡΟΣ ΗΔΗ ΤΩΝ
|
Desinit |
|
Ὁ ἕβδομος ψαλμὸς ὠφέλιμος εἰς ἄνθρωπον δεμένον
|
Incipit |
|
Ὁ εἰκοστὸς ὄγδοος ψαλμὸς ἔχει μὲν καὶ τὸ
|
Incipit |
|
Ὁ ἐν σώμασιν αἱ ψυχαὶ τοῦτ' ἐν πράγμασι
|
Incipit |
|
Ὁ ἐπιστρέψας ψυχὴν ἐκ πλάνης
|
Incipit |
|
Ὁ Ἑρμογένης Κίλιξ ὢν τὸ γένος καὶ ἐπὶ νεαρῷ πάντη τῷ σώματι ῥητορεύσας, φοβούμενος τοὺς πλατωνικοὺς λέγοντας τὴν ῥητορικὴν οὐ τέχνην ἀλλ’ ἄλογον τριβὴν καὶ ἐμπειρίαν, ἄλλως πως ταύτην λέγει· ἀντὶ γὰρ τούτου τὸν ὁρισμὸν τῆς τέχνης παραλαμβάνει. σύστημα γὰρ ἐκ καταλήψεων ἐγγεγυμνασμένων πρός τι τέλος εὔχρηστον τῶν ἐν τῷ βίῳ ἡ τέχνη λέγεται.
|
Incipit |
|
Ὁ εὐκλεέστατος πρίγκιψ Ῥηκάρδος ὁ ῥῆξ μετὰ πάντων τῶν ἀρχιερέων
|
Incipit |
|
Ὁ Η διαζευτικὸς σύνδεσμος ψιλούμενος
|
Incipit |
|
ὁ Θεὸς κριτὴς δίκαιος, ἰσχυρὸς καὶ μακρόθυμος· μακροθυμεῖ γὰρ πρὸς τὸ ἡμᾶς ἐπιστρέψαι. Αὐτῷ...
|
Desinit |
|
Ο θεος ο μεγας και υψιστος
|
Incipit |
|
Ὁ θεός ὁ ὕψιστος καὶ αἰνετὸς ὁ θεὸς ὁ μέγας καὶ ἰσχυρός
|
Incipit |
|
ὁ θεὸς τῶν δυνάμεων ἐπίστρεψον δὴ καὶ ἐπίβλεψον
|
Incipit |
|
Ὁ θεὸς τῶν πατέρων, ἐπίλαμψόν μοι τὸ πολυπόθητον φῶς τῆς γνώσεώς σου
|
Incipit |
|
ὁ καθαρισμὸς τῇ καρδίᾳ ὅτι αὐτὸς ὄψεται τὸν κύριον
|
Desinit |
|
Ὁ Κρόνος φύσεώς ἐστι ψυχρᾶς
|
Incipit |
|
ὁ κύριος τῆς δόξης φυλάξει τὰς ψυχὰς ἡμῶν σώματι καὶ ψυχῇ, ὁ ὐπάρχων πρὸ τῶν αἰώνων καὶ νῦν καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
Ὁ Λατῖνος· Εὔχομαι γενέσθαι τὴν ἕνωσιν τῶν ἐκκλησιῶν καὶ ἅμα παραδοῦναι τὴν ψυχὴν τῷ κυρῷ. ὁ Γραικός· Ὁ τεθεὶς ἐν Σιὼν λίθος
|
Incipit |
|
Ὁ λόγος ὁ συντελῶν πρὸς σωτηρίαν ταῖς ἡμετέραις ψυχαῖς σπέρματος ἔχει λόγον
|
Incipit |
|
Ὁ μακάριος Γρηγόριος ὁ καὶ τοὺς βίους τῶν ἐν Ἰταλίᾳ ἁγίων συγγραψάμενος
|
Incipit |
|
Ὁ μακαριώτατος Δαβὶδ ἐν τῷ ρβ ψαλμῷ τὴν φωνήν
|
Incipit |
|
ο Μαρκος ιδων το σκοτος της απατης
ολην καταρχον την βροτων σχεδον φυσιν
την προδρομικην ου παρηλθε λοχνιαν,
εφ ης το φως ελαμψε της σωτηριας.
|
Textus |
|
Ὁ μέγας Ἰάκωβος ὁ ἀδελφόθεος, ἁγνὸς ὑπάρχων ἐκ κοιλίας μητρὸς αὐτοῦ, οἶνον καὶ σίκερα οὐκ ἔπιεν οὐδὲ ἔμψυχον ἔφαγεν
|
Incipit |
|
Ὁ μέγας προέγραψεν
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν (λγ´) ψαλμὸς εἴρηται τῷ Δαυίδ, Ὁπότε ἠλλοίωσε
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν φιλῶν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἐστιν ὁ τὰς ἀτόπους ἐπιθυμίας αὐτῆς ποιῶν
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν ψαλμὸς τῷ Ἀσὰφ μεμελῴδηται
|
Incipit |
|
ὁ μὲν ψαλμῳδὸς προφήτης ἀπαριθμούμενος
|
Incipit |
|
Ὁ οὐρανὸς, ὦ παιδίον, περίεψει κύκλῳ τὴν γῆν καὶ τὴν θάλατταν
|
Incipit |
|
Ο ΠΑΡΑΛΙΠΩΝ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΟΣ ΤΟΝ ΕΞΑΨΑΛΜΟΝ
|
Incipit |
|
ο παρθενος τι τον τεκοντα τον κατω
λιπων τεκοντα τον θεον κταται μονον,
ως παρθενος γαρ προς τον εκ της παρθενου
καλουντα Χριστον οια συγγενης τρεχει·
εντευθεν εις το στηθος αυτου γνησιως
πεσων εκειθεν την αβυσσον λαμβανει
της γνωσεως και παντα πλουτει τον κοσμον
μυστηριων αγνωστα και τοις αγγελοις.
θεηγορος τεταρτος ουν Ιωαννης
ευαγγελιστης, αλλ εν υψει δογματων
πρωτος, μεγιστος, ακρος, αρχη και τελος.
|
Textus |
|
ὁ πᾶς λόγος ἐστὶν ἐν τῆ ἐπιστολῆ· περί τε ἑαυτοῦ καὶ περὶ Κορινθίων καὶ τῶν ψευδαποστόλων·
|
Incipit |
|
Ὁ Παῦλος ὁ ἄϋλος ἐκ τῶν πραγμάτων,
Ἢ γραμμάτων πέφηνε τῇ διαστάσει.
Τὸ π γὰρ αἴρων, τοῦτο γνώσῃ ῥᾳδίως.
Μάλιστα προσχὼν οἷς βιοὺς ἦν καὶ γράφων.
Ἢ Παῦλον αὐλὸν τοῦ Παρακλήτου λέγε.
Ἆρον τὸ πρῶτον γράμμα, καὶ τόνον τέλει
Ἐνθεὶς, διαγνῷς Πνεύματος τοῦτον λύραν,
Ὡς ὄργανόν τε τῆς θεοῦ μουσουργίας.
Ὡς δάκτυλος γὰρ τοῦτον ἡ θεία χάρις
Περικροτοῦσα καὶ δονοῦσα τὴν κτίσιν,
Εἵλκυσεν, ἐξήγειρε πρὸς εὐπιστίαν,
Δι' ἧς τὸ σωσίκοσμον ἢχησε μέλος.
Ἄπολλον ἔῤῥε, καὶ συνεῤῥέτω τρίπους.
Ζήτω δὲ Παῦλος ἐκ πόλου λαλῶν τρίτου,
Θέλγων, συνέλκων πάντας εἰς τριττὸν σέβας.
Ἐπιστολῶν τούτου γὰρ ἂν δὶς ἑπτάδα
Πιστῶς διέλθοις, ζῶντα καρδίας μέσον
Τούτου διαγνῷς καὶ λαλοῦντα τὸν λόγον,
Ὃς Χριστὸς ὁ ζῶν ἐστι τοῦ Πατρὸς Λόγος.
Ἄκουε τοίνυν τῶν ἐπιστολῶν βάθη
Ὕψη δὲ μᾶλλον συντομωτάτῳ λόγῳ.
Επιστολὴν πρώτην δὲ πρὸς Ῥώμην γράφει,
Ὡς οἷα πρώτην Χριστὸν εἰσδεδεγμένην.
Τῇ δευτέρᾳ πλήττει δὲ τοὺς Κορινθίους,
Ὡς πίστιν οὐ τηροῦντας ἠκριβωμένως.
Πάλιν δὲ τούτοις τοὺς ὀνειδισμοὺς γράφει,
Καὶ τὴν ἑαυτοῦ προστιθεὶς παρουσίαν.
Τὴν δ' αῦ τετάρτην πρὸς Γαλάτας μὴ κόπους
Αὐτῷ παρασχεῖν ἐγχαράττει, πρὸς πλάνην
Ἰουδαϊστῶν, ἐκκυλισθέντας πάλιν.
Πρὸς τοὺς Ἐφεσίους δὲ καὶ Ῥώμης, ἕνα
Σκοπὸν τέθεικεν οἶα πιστοῖς ἐκ λόγων.
Τοῦτον γὰρ ἦσαν οὐδαμῶς δεδορκότες.4
Ἕκτην Φιλίππων τοῖς κατοίκοις ἐγγράφει,
Πλείους ἐπαίνους τῶν Κορινθίων πλέκων,
Καύχημα τούτου καὶ στέφανον δεικνύων.
Εἰς ἑβδόμην δὲ τοῖς Κολοσσαῖς μηνύει,
Ὡς εὐσεβοῦσι πᾶσαν ἐκφεύγειν πλάνην
Καὶ νουθετεῖν ἔγραψεν Ἀρχίππῳ πλέον.
Πρὸς Θετταλοὺς δὲ δὶς γράφων, εὐφημίας
Λόγους ἔγραψεν ὥς τι καὶ πεπονθότας
Ἐκ συγγενῶν, καθώς περ ἐν Σιών τινες.
Πάλιν δὲ τούτοις ἦν γράφων εὐθυμίας,
Καὶ καρτερεῖν τε συμφορῶν ἀθυμίαις.
Οἴς καὶ σοφὤς ἔλεξεν αἰῶνος τέλος.
Ἑξῆς ἔγραψε τὴν πρὸς Ἑβραίους μίαν,
Φαίνων ἀμειψιν πίστεως ἐκ τῶν λόγων,
Φωνὰς προφητῶν πρόσθεσίν τε τῶν ὄχλων.
Ἡ πρὸς Τιμόθεον δὲ πρώτη, τὸν τρόπον
Ἀρχῆς διδάσκει καὶ τύπους Ἐκκλησίας.
Τὴν ταξιν αὐτὴν καὶ διδάσκεσθαι πόθῳ.
Αἰνεῖ δὲ τοῦτον ἡ δὶς ἔξ, καὶ δεικνύει
Τὴν πίστιν ἐκ μάμμης τε καὶ μητρος φέρειν,
Ψέγει δὲ λοιποὺς, οὐ τὸν Ὀνησιφόρον.
Τιμοθέῳ δηλοῖ δὲ φεύφειν πᾶν ῥέον,
Καὶ τὴν ἑαυτοῦ νῦν τελευτὴν μηνύει.
Τὰς αἰρέσεις φῆναι δε καὶ μὴ θαυμάσειν
Γράψας πρὸς αὐτὸν τοῦ πορευθῆναι τάχος.
Τὸ σπένδομαι γὰρ δεῖγμα τρανὸν τοῦ τέλους.
Ἑξῆς δὲ Τίτῳ κληρικῶν καταστάσεις.
Καὶ θεσμὸν ἐκοίθησι τῆς ἐκκλησίας.
Δέδεκτο καὶ Φιλήμων τὴν δὶς ἑπτάδα,
Τὸν δοῦλον Ὀνήσιμον εἰς ἐλευθέρων
Ἐλθόντα τάξιν καὶ μεμαρτυρηκότα,
Σκελῶν τε θλάσιν ὡς κεκαρτερηκότα
Ῥώμης ἐπ' αὐτῆς ἐν χρόνοις τοῦ Τερτύλου:
Ἐν τοῖς χρόνοις δὲ Καίσαρος Τιβερίου,
Ὥν ἦν ἀριθμὸς ἑπτὰ σὺν δὶς ἑξάδι
Παῦλος διδάσκειν ἤρκτο τοῦ κηρύγματος,
Ἕως Κλαυδίου τῶν χρόνων τρεῖς καὶ δέκα,
Ὅ0' ἡγεμὼν ἦν τῆς Ἰουδαίας Φήλιξ.
᾿Υφ' οὗ καθείρχθη Παῦλος ἐν δυσὶ χρόνοις
Ἐν Καισαρείᾳ. Καὶ πάλιν τῷ Πορκίῳ
Φήστῳ παραστὰς τοῦς ἐτασμοὺς ἦν φέρων.
Καὶ μηχανᾶται τοῦτον ἐκπεφευγέναι,
Ζητῶν ἀπελθεῖν ἔνθα Καῖσαρ τυγχάνει.
Καὶ στέλλεται τάχιστα πρὸς Ῥώμην πόλιν,
Ἥν ὁ βδελυκτὸς Καίσαρ ἐστρόβει Νέρων
Συνῆν δὲ Παύλῳ συγγραφεὺς τῶν Πράξεων
Λουκᾶς, Ἀρισταρχός τε σὺν προθυμίᾳ.
Τούτου μέχρι γράφει δέ. Παῦλος γὰρ δύο
Χρόνους καθεῖρκτο καὶ πέπαυτο τοῦ γράφειν.
Καὶ Λουκᾶς αὐτὸν ἐκλέλοιπεν αὐτίκα
Σὺν Ἀριστάρχῳ, καὶ διῆγεν, φεῦ, μόνος.
Ἐξῆς γράφει Παύλου δὲ πᾶν ἀθλημάτων
Εὐσέβιος κάλλιστα καὶ δρόμου χρόνου.
Καὶ πῶς ἄδειαν ἐκ Νέρωνος ἦν ἔχων.
Καὶ πῶς διδάσκων ἦν χρόνοις μέτρῳ δέκα.
Ἔκστηθι τὴν Νέρωνος ὡμὴν καρδίαν.
Ὅς οὐ μόνον δέδεικτο, φεῦ, μητροκτόνος,
Ἀλλ' οὗν μανεὶς ἀνεῖλεν Ὀκταυΐαν
Τούτου βοηθὸν, συγγενεῖς τε μυρίους,
Ἔπειτα κ' αὐτοὺς τοὺς μαθητὰς Κυρίου
Ὡμῶς ἀναιρεῖν ἦρκτο θηριωδίᾳ.
ῼ καὶ προσήχθη Παῦλος, ἦν δ' ἔχων πάλιν
Λουκὰν αὐτῷ, καὶ νενέκρωται ξίφεῖ,
Ὁ ζῶν ἀεί τε καὶ λαλῶν καθημέραν.
Νέρωνος ὴν δὲ τρεῖς τε καὶ δέκα χρόνος.
Ἐκ τοῦ πάθους τοῦ Κυρίου χρόνων δέκα
Τρισσουμένων ἦν ὁ δρόμος σὺν ἑξάδι.
|
Textus |
|
Ὁ Πέλωψ ἐκεῖνος ἦτον Ἕλληνας
|
Incipit |
|
ὁ πέμψας Ἰωάννην βαπτίζειν. εἶπεν αὐτω
|
Incipit |
|
Ο ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ ΩΔΕ ΛΟΓΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Ὁ ποιμὴν ὁ καλός, ὁ τὴν ψυχήν σου (αὐτοῦ) θεὶς ὑπὲρ ἡμῶν
|
Incipit |
|
Ὁ ποιμὴν ὁ καλός, ὁ τὴν ψυχήν σου (αὐτοῦ) θεὶς ὑπὲρ ἡμῶν
|
Incipit |
|
ὃ πρὸς τῇ ἐλπίδι καὶ τὸ ἀδίστακτον ἐπιφέρον, πρῶτον ἡμῖν καὶ μόνον καὶ τελευταῖον ἁπλῶς εἰς ἀναψυχήν.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Ὁ σκοπὸς ἐν τῷ παρόντι λόγῳ περὶ θρεπτικῆς καὶ αἰσθητικῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
ὃ συμβαίνει πάσχειν πολλάκις τοὺς ἀσθενῶς τῶν ὄψεων
|
Incipit |
|
ὁ τὰ καλοκινήματα γράψας τε καὶ τύποις ἐκδούς
|
Incipit |
|
ὁ τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἐπιστρέψας
|
Incipit |
|
Ὁ τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἐπιστρέψας ἐκ τῆς πολυθέου πλάνης
|
Incipit |
|
Ὁ τὴν πτωχείαν τοῦ πνεύματος πλουτήσας, ὅτε ὁ σωτήριος πόθος ἐνέσκηψε
|
Incipit |
|
Ὁ τῆς δικαιοσύνης ἥλιος ἀνέτειλεν ἡμῖν σήμερον καὶ τὸν πρὶν ἀνατέλλοντα ἐκάλυψεν· ἐλυτρώθημεν τοῦ σκότους
|
Incipit |
|
Ὁ τῆς πρώτης ἀψάμενος καὶ τῇ τελευταίᾳ
|
Incipit |
|
ὀ Τίτος καταστρέψας πολὺν λαὸν ἐθανάτωσεν
|
Desinit |
|
ο τον νομον δους Χριστος ωσπερ την ηστραψε μορφην ηλιου φωτος πλεονα.
|
Textus |
|
Ὁ τὸν νόμον δοὺς Χριστὸς ὥσπερ τήν χάριν
ἤστραψε μορφὴν ἡλίου φωτὸς πλέον.
|
Textus |
|
Ὁ τοῦ πατρὸς σύνεδρος ἄτμητος λόγος·
καὶ τοῖς βροτοῖς σύμμορφος ἄρρητος λόγος,
ῥείθροις ἀναιρεῖ κοσμικὴν ἁμαρτάδα·
ἀπορραπίζει πεῖραν ἐχθροῦ δυσμενοῦς·
πολύτροπα ψυχῆς τε καὶ σαρκὸς πάθη·
λόγῳ καθαιρεῖ, δαίμονας σοβεῖ λόγῳ
μορφὴν θεαυγῆ δεικνύει πιστοῖς φίλοις
καὶ πῶλον αὐτὸς·εἰς Σιὼν ἄγει πόλιν
σταυρῷ θανὼν· ταφείς τε καὶ ζήσας πάλιν
εἰς οὐρανοὺς ἀνῆλθε πρὸς πατρὸς θρόνον
Μᾶρκος δὲ θεῖος τοῦ θεοῦ μυστογράφος,
εὐαγγελιστὴς ταῦτα θειωδῶς γράφει.
|
Textus |
|
Ο του πατρος συνεδρος ατμητος λογος· και τοις βροτοις συμμορφος αρρητος λογος, ρειθροις αναιρει κοσμικην αμαρταδα· απορραπιζει πειραν εχθρου δυσμενους· πολυτροπα ψυχης τε και σαρκος παθη· λογῳ καθαιρει· δαιμονας σοβει λογω· μορφην θεαυγη δεικνυει πιστοις φιλοις· και πωλον αυτος· εις Σιων αγει πολιν· σταυρω θανων· ταφεις τε και ζησας παλιν· εις ουρανους ανηλθε προς πατρος θρονον· Μαρκος δε θειος του θεου μυστογραφος, ευαγγελιστης ταυτα θειωδως γραφει.
|
Textus |
|
Ὁ τοὺς πόδας τῶν σοφῶν μαθητῶν σου νίψας
|
Incipit |
|
Ο ΤΡΟΜΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΠΙ ΨΥΧΕΙ
|
Incipit |
|
Ὁ τῶν παρθενικῶν λαγόνων ἀνατείλας ἥλιος Χριστὸς ὁ θεὸς καὶ σήμερον τὸ ἡμέτερον τῆς καρδίας διαθάλψας χωρίον
|
Incipit |
|
ὁ ὑπὲρ τῆς κληρονομούσης ψαλμός, διὰ τοῦτο Εἰς τὸ τέλος…
|
Desinit |
|
ὁ Χριστὸς ταῖς ὑμῶν ἡτοίμασεν ψυχαῖς ἀνάπαυσιν κληρονομίας καὶ ζωὴν τὴν αἰώνιον… ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ο ΨΙΤΤΑΚΟΣ ΔΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ ΜΗΝΥΕΙ
|
Incipit |
|
ὁ[ι] δὲ καὶ παραλείψ{ει}[ουσι]
|
Desinit |
|
οἱ δὲ τῶν ἑπτὰ συνόδων ἀρχιερεῖς οὐκ εἶπον, οἷς συνεψηφίσαντο οἱ πρόεδροι τῆς Ῥωμαϊκῆς ἐκκλησίας
|
Desinit |
|
οἱ διὰ τῆς καθ’ ἡμῶν μέμψεως τὰς ἰδίας ὑπολήψεις κρατύνοντες
|
Desinit |
|
Οἱ διψῶντες ὁδοιπόροι ἀποῦσαν τὴν πηγὴν κατὰ διὰνοιαν
|
Incipit |
|
Οἱ διψῶντες ὁδοιπόροι ἀποῦσαν τὴν πηγὴν κατὰ τὴν διάνοιαν ἰνδάλλονται
|
Incipit |
|
οἱ Ἑβραῖοι τῆς Ἱερουσαλὲμ ἔγραψαν πρὸς τοὺς Ἑβραίους τῆς πολιτείας καλουμένης Κράκοβα
|
Incipit |
|
Οἱ ἐν τῇ θεοσώστῳ καὶ περιφανεῖ πόλει..., προέγραψα τῇ ὑμετέρᾳ ἀγάπῃ ὅτι μετὰ μικρὸν ἐπανελεύσομαι
|
Incipit |
|
Οἱ ἐπιγεγραμμένοι ψαλμοὶ ὑπὲρ τῶν ληνῶν τρεῖς ὄντες
|
Incipit |
|
οἱ Ἰουδαῖοι. Αἱ περὶ Μαρίαν ἦλθον ἑσπέρας εἰς τὸν τάφον, καὶ σεισμὸς ἐγένετο. Ἤκουσαν παρὰ τοῦ ἀγγέλου ὅτι ἀνέστη. Πέμπονται ὑπὸ τοῦ Χριστοῦ πρὸς τοὺς μαθητάς. Ἤκουσαν οἱ Ἰουδαῖοι περὶ τοῦ σεισμοῦ καὶ τῆς ἀναστάσεως, καὶ ἔδωκαν χρήματα τοῖς φύλαξιν, ἵνα ψεύσωνται. Ἦλθον οἱ μαθηταὶ πρὸς τὸν Ἰησοῦν εἰς τὴν Γαλιλαίαν. Παραδίδωσιν αὐτοῖς τὸ βάπτισμα.
|
Desinit |
|
Οἱ λειμῶνες ἔχουσι ποικίλα καὶ διάφορα ἄνθη, καὶ τὰ μὲν εἰς τέρψιν
|
Incipit |
|
Οἱ μὲν ἔξω σοφοὶ μεγαλοψυχίαν ὁρίζονται
|
Incipit |
|
Οἱ μὲν πρὸ τοῦ νόμου ἐκεῖνοι θεῖοι ἄνδρες οὐ διὰ γραμμάτων καὶ βιβλίων ἐδιδάσκοντο, ἀλλὰ καθαρὰν ἔχοντες τὴν διάνοιαν τῇ τοῦ παναγίου πνεύματος ἐφωτίζοντο ἐλλάμψει, καὶ οὕτω τὰ τοῦ Θεοῦ ἐγίνωσκον θελήματα, αὐτοῦ ἐκείνου ὁμιλοῦντος αὐτοῖς στόμα κατὰ στόμα. Τοιοῦτος ἦν ὁ Νῶε.
|
Incipit |
|
Οι μετ’ εμε κεκτημενοι την βιβλον ταυτην, ευχεσθε υπερ εμου Θωμα ευτελους μοναχου μονης της Ευεργετιδος· του ταυτην γραψαντος εν κοπω πολλω και μοχθῳ· και εν ιδιω θεληματι· μηνι Ιουνιω ινδ. ζ΄. (?)
|
Textus |
|
Οἱ ξυγγράψαντες τὰς κνιδείας
|
Incipit |
|
οι ουν αναγινωσκοντες ταυτην την βιβλον. ευχεσθε υπερ του γραψαντος Βασιλειου αμαρτολου και ελαχιστου
|
Textus |
|
Οἱ παρόντες ταύτη τῇ Φλωρεντιακῇ συνόδω, ὅσοι τοῦ ἱερατικοῦ καταλόγου ἦσαν, καὶ ὑπογράψαντες ἢ μή, οὗτοί εἰσιν οἱ ἐνταῦθα κατεστρωμένοι
|
Incipit |
|
Οἱ πένητες τῶν ἀνθρώπων φιλέορτοι δὲ καὶ προθύμῳ τῇ ψυχῇ καὶ γαύρῳ τῷ σχήματι τὰς πανηγύρεις κατασπαζόμενοι
|
Incipit |
|
οἱ σύνδεσμοι πάντες ψιλοῦνται. πλὴν τοῦ ἵνα, ἕνεκα, καὶ [
|
Desinit |
|
Οἱ τὴν θείαν ἑκάστοτε καὶ ψυχοφελῆ
|
Incipit |
|
Οἱ τὴν θείαν ἑκάστοτε καὶ ψυχοφελῆ
|
Incipit |
|
Οἱ τὴν θείαν ἑκάστοτε καὶ ψυχοφελῆ καὶ θεόπνευστον ἀναγινώσκοντες Γραφήν
|
Incipit |
|
Οἱ τῆς οἰκουμένης ταύτης βασιλεῖς, ἡνίκα ἂν νόμους συγγράψωσι τοὺς τῶν ἀνθρώπων βίους καλῶς κανονίζοντας
|
Incipit |
|
ΟΙ ΤΗΣ ΡΗΤΟΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΕΞΗΓΗΤΑΙ ΠΡΙΝ ΑΨΑΣΘΑΙ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΖΗΤΟΥΣΙ ΤΙΝΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ
|
Incipit |
|
Οἱ τῆς ῥητορικῆς τέχνης ἐξηγηταί, πρὶν ἅψασθαι
|
Incipit |
|
οἱ τὸ ἀληθὲς ἐν τῷ μεγέθει τῶν λεγομένων ψεῦδος οἰόμενοι, τοῖς γεγραμμένοις οὐ προσεθήκαμεν
|
Desinit |
|
Οἱ τὸ τῆς ψυχῆς ὀπτικόν
|
Incipit |
|
Οἱ τῶν καλῶν (vel Ὅσοι τῶν καλῶν ἐρευνῶντες) ἐρῶντες οὐδὲν ἀπέχουσι τῶν διψώντων
|
Incipit |
|
ΟΙΑΚΙΣΤΙΚΗ ΨΥΧΩΝ ΥΠΟΤΥΠΩΣΙΣ
|
Titulus initialis |
|
οἶδ' ὅτι τά τε δίκαια καὶ τἀληθῆ ψηφιεῖσθε, ἂ καὶ ἐγὼ ὑμῶν δέομαι
|
Desinit |
|
Οἴδατε, ἀδελφοί μου άγαπητοὶ καὶ πατέρες, ὅτι τὸ μοναδικὸν σχῆμα ὑψηλόν ἐστιν
|
Incipit |
|
ΟΙΔΕ ΓΑΡ, ΟΙΔΕ ΤΑΠΕΙΝΗΝ ΨΥΧΗΝ ΠΟΙΕΙΝ
|
Incipit |
|
ΟΙΚΤΟΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΜΕΡΟΨ
|
Desinit |
|
Οἰκτρὰν δέησιν μὴ παρόψει, Παρθένε, πτωχοῦ Ἰωάννου
|
Incipit |
|
Οἴμοι τάλαινα ψυχή μου / πῶς ἀπέστης ἐκ Θεοῦ / πῶς καὶ τὰ παράνομα
|
Incipit |
|
Οἴμοι ψυχή μετὰ γὰρ τοῦ προφήτου
|
Incipit |
|
ΟΙΜΟΙ, ΟΙΜΟΙ, ΨΥΧΗ
|
Incipit |
|
οἴμοι, οἷον ἀγῶνα ἔχει ἡ ψυχή
|
Incipit |
|
Οἴμοι, ψυχή, οἴμοι
|
Incipit |
|
Οἷον εἶδον, ὦ θεοί, ἡλίκον ἔπαθον τὴν ψυχήν
|
Incipit |
|
Οἷον ὅτι σεσαρκωμένη ψυχῇ λογικῇ
|
Incipit |
|
ΟΙΟΝ ΧΩΡΑ, ΧΗΡΑ, ΨΩΡΑ, ΟΥΤΩ ΚΑΙ ΩΡΑ
|
Desinit |
|
οἴσει τὴν ψῆφον ὁ Θεός· αὐτῷ...
|
Desinit |
|
Οἶσθα δὲ πάντως ὅσοι νεκροὶ κεῖνται, σοῦ γε ἀπόντος, οὐδὲν ἧττον ἢ σῶμα, ψυχῆς ἀπολελοιπυίας
|
Desinit |
|
ὅλην ἐκ νεότητος τὴν τῆς ψυχῆς προθυμίαν
|
Incipit |
|
ὅλος κεραυνόβλητος ὀφθεὶς ὑψόθεν.
|
Desinit |
|
Ὁλοσχερῶς τῆς εἰρήνης ἐξέχεσθε, ἀδιστάκτως ἐπὶ τῷ εἰρηνάρχῃ πεποιθότες Χριστῷ, τῷ τὰ διεστῶτα συνδήσαντι καὶ συνάψαντι, πολὺν ἐντεῦθενἐν τῷ τῆς μισθαποδοσίας καιρῷ εὑρεῖν τὸν μισθὸν παρὰ τοῦ μισθαποδότου Θεοῦ.
|
Desinit |
|
ομβροις αδηλοις τους βροτους [αναψυχων].
|
Desinit |
|
Ὀμιλἰα εἰς τὸν πρῶτον ψαλμόν
|
Titulus initialis |
|
Ὁμοίως δὲ καὶ περὶ τῆς τῶν ψυχῶν ἀποκαταστάσεως
|
Incipit |
|
ὁμοῦ καὶ ψυχῆς εὖ ἔχων καὶ σώματος
|
Desinit |
|
Ὀνειδισμὸν προσεδόκησεν ἡ ψυχή μου καὶ ταλαιπωρίαν
|
Incipit |
|
ὄντως αἰδοῦς οἰκομένης ἐκ ψυχῆς ὁρμαθὸς
|
Incipit |
|
Ὄντως αἰδοῦς οἰχομένης ἐκ ψυχῆς
|
Incipit |
|
ΟΝΤΩΣ ΦΟΒΕΡΟΝ ΤΟ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΧΡΕΙΑ ΤΗΣ ΝΗΨΕΩΣ
|
Incipit |
|
ΟΝΥΧΑΣ ΨΩΡΑΔΑΣ ΙΑΤΑΙ
|
Incipit |
|
Ὄξος μετὰ μέλιτος ὀλίγου ὀψήσας
|
Incipit |
|
Ὅπερ ἐστὶν ὁ ἥλιος τοῖς σώμασιν τοῦτο τῶν γραφῶν αἱ λαμπηδόνες τῇ ψυχῇ
|
Incipit |
|
Ὅπερ ἐστὶν ὄψει τεινούσῃ πρὸς ἡλιακὴν ἀκτῖνα
|
Incipit |
|
Ὁπόταν τινὲς τῶν φιλομαθῶν ἀνδρῶν τι καινὸν καὶ παράδοξον ὁμοῦ τε καὶ ψυχωφελὲς ἀκούσωσιν διήγημα
|
Incipit |
|
ὅπου βάρος φορτίον ἐκεῖ συμβοηθοῦντος χρείας καὶ ὅπου βόρβορος ψυχῆς ἐκεῖ δακρύων χρεία
|
Textus |
|
ὅπου νεκρός, δάκρυον ἐχορήγησεν. Τῷ δὲ θεῷ τῷ τὰ πάντα πληροῦντι δόξαν ἀναπέμψωμεν,...
|
Desinit |
|
ὅποως εὐσπλάγχνως τούτῳ καὶ φιλανθρώπως ἐπιβλέψοι τὰ παραπτώματα συγχωρούμενος
|
Desinit |
|
ΟΠΤΑΣΙΑ ΦΟΒΕΡΩΤΑΤΗ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΡΙΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Ὅρα τὸν νικήταν τὸν σείδην γράφοντα πρὸς ῥωμαίους ταῦτα∙ ὡς οὐ δεῖ τὴν θείαν τῶν μυστηρίων μετάληψιν διὰ τῶν ἀζύμων ἐπιτελεῖν, προφάσει ὅτι ἔφαγε τὸ νομικὸν πάσχα ὁ χριστός, ἐπεὶ ὀφείλουσι καὶ αὐτοὶ περιτέμνεσθαι ὡς ὁ χριστὸς καὶ τἆλλα πάντα ποιεῖν ὅσα ὁ νόμος διακελεύεται
|
Titulus initialis |
|
Ὅρα, ψυχή μου ἀθλία, ὅσα ἔπαθε καὶ ὑπέμεινεν
|
Incipit |
|
ορας θεατα του φυτωνος την χαριν|
προκυψον αψαι των φυτων ουδεις φθονος|
ιδου κρηνα (κρινον?) τρυγησον αλλα σωφρονως|
ιδου υδωρ ροφησον αλλ’ ουκ εις κορον|
ως εν κηπω δε και σεαυτον μοι βλεπε|
ρεεις παρερχη τουτο και των υδατων|
θαλλεις μαραινη τουτο δη και των κρινων
|
Textus |
|
Ὁρᾷς, θεατἀ, τοῦ φυτῶνος τὴν χάριν.
Πρόκυψον, ἅψαι τῶν φυτῶν, οὐδεὶς φθόνος.
Ἰδοὺ κρίνον, τρύφησον, ἀλλὰ σωφρόνως·
ἰδοὺ χλόη, τρύφησον, ἀλλὰ μετρίως·
ὕδωρ ἰδού, ῥόφησον, ἀλλ’ οὐκ εἰς κόρον.
Ὡς ἐν τύποις δὲ καὶ σεαυτόν μοι βλέπε·
ἀνθεῖς, ἀπανθεῖς, τοῦτο δὴ καὶ τοῦ κρίνου·
θάλλεις, μαραίνῃ, τοῦτο δὴ καὶ τῆς χλόης·
ῥέεις, παρέρχῃ, τοῦτο καὶ τῶν ὑδάτων.
|
Textus |
|
ΟΡΑΤΑΙ (ΟΡΑΤΕ ?) ΕΝ ΘΛΙΨΕΣΙ ΚΑΙ ΕΝ ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΑΙΣ Η ΣΩΜΑΤΙΚΩΝ Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ
|
Incipit |
|
ΟΡΑΤΑΙ ΕΝ ΘΛΙΨΕΣΙΝ ΚΑΙ ΕΝ ΣΤΕΝΟΞΩΡΙΑΙΣ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΣ Η ΣΩΜΑΤΙΚΩΝ ΗΤΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ
|
Incipit |
|
ὀργὴν ἀφ’ ἡμῶν ἐπιστρέψωμεν καὶ τὴν μέλλουσαν φύγωμεν κόλασιν καὶ τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν ἀπολαύσωμεν, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
Ὄρη μέν εἰσι φυσικῶς ὑψώματα
|
Incipit |
|
Ὄρη μέν εἰσι φυσικῶς ὑψώματα
|
Incipit |
|
Ὁρὼν ὁ κλεινὸς οὗτος Συμεὼν τὸν μακάριον Παύλον ποτὲ μὲν χαρίεντα τὴν ὄψιν
|
Incipit |
|
Ὁρῶν ὁ κλεινὸς Συμεών, μαθητὴς ὢν τῷ ἁγίῳ ποτὲ μὲν χαριεστάτην ὄψιν
|
Incipit |
|
Ὃς δ' ἀνέδην ἀνέβη διὰ τέρψιν
|
Incipit |
|
Ὃς ἐρείδεται ἐπὶ ψεύδεσιν
|
Incipit |
|
Ὃς Νιόβην πολύδακρυν, ἀμειψαμένην ἐπὶ πέτρην
|
Incipit |
|
Ὅσα μὲν οὖν σκέψασθαι προσῆκε
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΟΣΑ ΥΓΡΑΙΝΕΙ· ΚΡΙΘΑΡΙΝ ΕΨΗΜΕΝΟΝ, ΚΟΛΟΚΥΝΘΙΝ, ΠΕΠΩΝ
|
Incipit |
|
ΟΣΑ ΨΥΧΕΙ ... ΑΙ ΟΙΝΩΔΕΙΣ ΤΩΝ ΣΤΑΦΥΛΩΝ
|
Desinit |
|
ΟΣΑ ΨΥΧΕΙ ...ΚΑΙ ΑΙ ΟΙΝΩΔΕΙΣ ΣΤΑΦΥΛΩΝ
|
Desinit |
|
ΟΣΑ ΨΥΧΕΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ... ΑΙ ΟΙΝΩΔΕΙΣ ΤΩΝ ΣΤΑΦΥΛΩΝ
|
Desinit |
|
ΟΣΑ ΨΥΧΡΑ ΚΑΙ ΔΙΟΥΡΗΤΙΚΑ
|
Titulus initialis |
|
ΟΣΑ ΨΥΧΡΑΙΝΟΥΣΙΝ ... ΑΡΤΟΙ ΠΛΥΤΟΙ ΑΜΥΛΟΝ ΚΑΙ ΤΑ ΚΡΑΣΕΡΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ
|
Desinit |
|
Ὁσιώτατε πάτερ Σαββάτιε, ἐπήλθομεν ἀκριβῶς, τὴν περὶ τῶν ἀνθρωπείων ψυχῶν τοῦ μακαρίου Συμεὼν ἀρίστην διάκρισιν
|
Incipit |
|
Ὅσοι ῥιψοκινδύ[νως] μήτε τὸν φό[β]ον τοῦ θε(οῦ)
|
Incipit |
|
Ὅσοι τῆς ὅντως πάνυ πως ἀγχιθέου καὶ θεοφιλοῦς ἀθανασίας εἰσὶν ἐρασταί, τῆς τε ἐπουρανίου καὶ θεοπρεποῦς πολιτείας λειτουργοὶ τυγχάνουσιν, οὗτοι σκοπὸν ἄριστον ἑαυτοῖς ὁρισάμενοι τὸν πρῶτόν γε τοῦ ἱεροψάλτου Δαυὶδ μακαρισμὸν
|
Incipit |
|
Ὅσοι τοῖς τοῦ Χριστοῦ μυστηρίοις προσκόπτετε, τοῖς ἐμοῖς δάκρυσιν ἐπιβλέψατε
|
Incipit |
|
Ὅστις βούλεται τὸ φῶς ἐκεῖνο βλέψαι
|
Incipit |
|
Ὅστις βούλεται τὸ φῶς ἐκεῖνο βλέψαι
|
Incipit |
|
Ὅστις φυλάξει τοῦσδε τοὺς θείους λόγους
καὶ Χριστὸν αὐτὸν ὄψετε σεσωσμένος
|
Textus |
|
Ὅταν γένηταί τινι ἀνθρώπῳ ἐπιληψία
|
Incipit |
|
Ὅταν γένηταί τινι ἀνθρώπῳ ἐπιληψία
|
Incipit |
|
Ὅταν δ' ἐκλείψουσιν αἱ ἡμέραι τοῦ μακαρίου
|
Incipit |
|
Ὅταν ἐνθυμηθῶ, ἀθλία ψυχὴ καὶ ταλαίπωρε
|
Incipit |
|
Ὅταν εὕρωσιν οἱ φιλοποταὶ οἴνου δαψίλειαν πίνουσι μὲν τὴν ἀρχήν
|
Incipit |
|
Ὅταν εὕρωσιν οἱ φιλοποταὶ οἴνου δαψίλειαν πίνουσι μὲν τὴν ἀρχήν
|
Incipit |
|
Ὅταν ἡ ψυχὴ ἐξέρχεται ἐκ τῆς ἰδίου σώματος μετὰ δακρύων λέγει· φοβοῦμαι
|
Incipit |
|
Ὅταν ἡ ψυχὴ ἐξέρχεται ἐκ τοῦ ἰδίου σώματος
|
Incipit |
|
Ὅταν ἡ ψυχὴ ἐξέρχεται ἐκ τοῦ ἰδίου σώματος
|
Incipit |
|
Ὅταν ἤθελαν νὰν τὸν ἐψηφίσουν οἱ ἄρχοντες
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΘΕΛΗΣ ΝΑ ΚΟΨΗΣ ΤΟΝ ΠΗΓΑΝΟΝ
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΜΕΝ ΓΑΡ ΚΑΤΑ ΛΕΙΨΙΝ
|
Incipit |
|
Ὅταν μὲν οὖν ἔστιν ἐν τῷ λογικῷ τῆς ψυχῆς πίστις ὀρθὴ πρὸς Θεὸν καὶ καθαρὰ προσευχή
|
Incipit |
|
ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀποθάνῃ , ἔχει ἡ ψυχὴ ἄδειαν ἡμέρας δύο
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΠΟΘΑΝΗ ΕΧΕΙ Η ΨΥΧΗ ΑΔΕΙΑΝ ΗΜΕΡΑΣ ΔΥΟ
|
Incipit |
|
Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἐπιστρέψῃ εἰς τὸ ἀγαθόν
|
Incipit |
|
Οταν ο νους ανδρισαμενος εν κυριω, αφιστα την ψυχην απο χρονιας προληψεως, τοτε η καρδια ως υπο δημιων κολαζεται. τεινοντων αυτην ενθα και ενθα του νοος και του παθους.
|
Textus |
|
ΟΤΑΝ ΨΥΧΗ ΓΥΜΝΩΘΕΙΣΑ ΤΩΝ ΤΗΔΕ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΛΠΙΖΟΜΕΝΟΝ ΜΕΤΟΙΚΙΣΘΗ ΒΙΟΝ
|
Incipit |
|
ὅτε ἄδιψος ἔχει ὠσὶ καρύου ποντικοῦ τὸ μέγεθος. Τέλος
|
Desinit |
|
Ὅτε γὰρ ἐξέλθῃ ἡ ψυχὴ ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἐκ τοῦ ἀθλίου σώματος
|
Incipit |
|
ΟΤΕ Η ΨΥΞΗ ΕΞΕΡΧΕΤΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
|
Incipit |
|
ΟΤΕ ΜΕΤΑ ΤΟ ΓΡΑΨΑΣΘΑΙ ΤΟ ΚΑΤʹΑΥΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
|
Incipit |
|
Οτε οι ενδοξοι μαθηται εν τω νιπτηρι του δειπνου εφωτιζοντο· τοτε ο Ιουδας ο δυσσεβης φυλαργυριας νοσησας εσκοτιζετω· και ανομοις κριταις σε τον δικαιον κριτην παραδιδωσιν· βλεπε χρηματων εραστα των δια τουτο αγχονη χρησαμενον· φευγε ακορεστε ψυχη την διδασκαλω τοιαυτα τολμησας· ο περι παντων αγαθε κυριε δοξα σοι (?).
|
Textus |
|
Ὅτι αἱ παρατηρήσεις τῶν ἐξ ὑπολήψεως προοιμίων
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΑΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΥΠΟΛΗΨΕΩΝ ΠΡΟΟΙΜΙΩΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι αἱ τῶν πατριαρχῶν ψῆφοι ἐκκλήτῳ οὐκ ὑπόκεινται
|
Incipit |
|
ὅτι ἅπαξ ἀπεβαλόμην πᾶσαν προσθήκην καὶ ἔλλειψιν ἐν αὐτῇ γενομένην
|
Desinit |
|
ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται· αὐτῷ...
|
Desinit |
|
ὅτι δεσμός ἐστι τοῦ σώματος καὶ τῆς ψυχῆς, ὡς ταῦτης δώμημα
|
Desinit |
|
ὅτι ἔδει ἐξ ὕψους μεγάλαις ταῖς πτέρυξιν ἐφιπτάμενον τὸ ἅγιον πνεῦμα φίλους θεοῦ καὶ προφήτας κατασκευάζειν... ἀμήν
|
Desinit |
|
ὅτι ἡ πρὸς τὸν θεὸν συνεχὴς διὰ προσευχῆς καὶ ψαλμωδίας ἔντευξις
|
Titulus initialis |
|
ΟΤΙ Η ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΔΙΑΣΤΑΣΙΣ ΕΚ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι ἡ ψυχὴ ἀθάνατός ἐστι
|
Incipit |
|
ὅτι ἡ ψυχὴ μετὰ τὴν τὴς σαρκὸς τελείωσιν ἀθάνατος διαμένει
|
Desinit |
|
Ὅτι ἰδοὺ συνέχουσι [τὴν] ψυχήν μου
|
Desinit |
|
Ὅτι μεν ἐκ θερμοῦ καὶ ψυχροῦ καὶ ξηροῦ
|
Incipit |
|
Ὅτι μέν, ὦ φιλάγιον ἄθροισμα καὶ φιλόχριστος συνέλευσις, τὸ τοῖς ἐπ' ἀρετῇ διαλάμψασι
|
Incipit |
|
Ὅτι μετὰ τὴν ἀνάληψιν τοῦ Κ(υρίο)υ ἡμῶν Ἰ(ησο)ῦ Χ(ριστο)ῦ
|
Incipit |
|
Ὅτι μετὰ τὴν ἀνάληψιν τοῦ Κυρίου
|
Incipit |
|
οτι μετα το συγγραψασθαι το κατ αυτον θειον ευαγγελιον.
|
Incipit |
|
Οτι μετα το συγγραψασθαι το κατ’ αυτον θειον ευαγγελιον.
|
Incipit |
|
Ὅτι μοι κατὰ ψυχὴν ἀριθμοῦντι
|
Incipit |
|
Ὅτι Ὁδίτης Κρὴς πρῶτος τὸν Τρωϊκὸν πόλεμον συνέγραψε
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι οὐ τῆς ἀναστάσεως τὸν καιρὸν διαφόρως ἔγραψαν
|
Incipit |
|
Ὅτι οὐ τῆς ἀναστάσεως τὸν καιρὸν διαφόρως ἔγραψαν
|
Incipit |
|
οτι ουκ ην αισθητ (αισθητη) η φωνη· δηλοι λεγων· επεστρεψα ου του ακουσαι, αλλ ως του βλεψαι την φωνην.
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΠΑΣΑ ΘΕΙΑ ΕΛΑΜΨΙΣ ΚΑΤΑ ΑΓΑΘΟΤΗΤΑ ΠΟΙΚΙΛΩΣ ΕΙΣ ΤΑ ΠΡΟΝΟΟΥΜΕΝΑ ΠΡΟΙΟΥΣΑ ΜΕΝΕΙ ΑΠΛΗ
|
Titulus initialis |
|
ΟΤΙ ΠΑΣΑ ΘΕΙΑ ΕΛΛΑΜΨΙΣ
|
Incipit |
|
ὅτι σωτῆρα ἔτεκες τῶν ψυχῶν ἡμῶν, ᾧ...
|
Desinit |
|
Ὅτι ταῖς τοῦ σώματος κράσεσι αἱ τῆς ψυχῆς δυνάμεις ἕπονται
|
Titulus initialis |
|
ὅτι τῇ ἐλπίδι τπων αἰωνίων ἀκόλουθον ὀψόμεθα τῶν πραγμάτων τὴν ἔκβασιν
|
Desinit |
|
ΟΤΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΕΙΣΙ ΠΕΝΤΕ
|
Titulus initialis |
|
ΟΤΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΕΙΣΙ ΠΕΝΤΕ
|
Titulus initialis |
|
ὅτι τῆς ψυχῆς δυνάμεις εἰσὶ πέντε
|
Titulus initialis |
|
οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον μετα οκτω χρονους της Χριστου αναληψεως συνεγραφη, το κατα Μαρκον μετα δεκα, το κατα Λουκαν μετα δεκαπεντε, το κατα Ιωαννην μετα τριακοντα δυο επι Δομετιανου.
|
Textus |
|
Οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, μετα οκτω χρονους της Χριστου αναληψεως συνεγραφη εν Ιερουσαλημ. Το κατα Μαρκον μετα δεκα εν Αιγυπτω. Το κατα Λουκαν μετα δεκαπεντε εν τη Παιονια της Ελλαδος. Το κατα Ιωαννην, μετα τριακοντα δυο εν Πατμω τη νησω επι Δομετιανου.
|
Textus |
|
Ὅτι τὸ ψεῦδος κατὰ πρώτην διαίρεσιν διπλοῦν ἐστὶν
|
Incipit |
|
Ὅτι τρία μέρη τῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
Ὅτι τρία μέρη τῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
Ὅτι τρία μέρη τῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
Ὅτι τρία μέρη τῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
Ὅτι τρία μέρη τῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
Ὅτι τρία μέρη τῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
Ὅτι τριττή ἐστιν ἡ αἰτία τῆς πλάνης τῶν ψευδῆ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΤΩΝ ΨΥΧΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΤΩΝ ΨΥΧΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΑΙ ΜΕΝ ΕΙΣΙΝ ΑΛΟΓΟΙ
|
Incipit |
|
Ὅτι τῶν ψυχικῶν δυνάμεων αἱ μέν εἰσιν ἄλογοι
|
Incipit |
|
Ὅτι φησὶν ὁ Πλάτων ὡς ἡ ψυχὴ εἰς σῶμα ἐμπεσοῦσα
|
Incipit |
|
Ὅτι χρὴ μετὰ πολλῆς ἀκριβείας τε καὶ σκέψεως ἐρευνᾷν
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΧΡΗ ΤΟΝ ΙΕΡΕΑ ΠΡΟΚΑΘΑΙΡΕΣΘΑΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΙΣΤΟΝ ΔΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΛΗΨΕΩΣ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΑΝΑΞΙΩΣ ΚΟΙΝΩΝΟΥΝΤΕΣ ΕΝΟΧΟΙ ΕΙΣΙ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι χρήσιμος ἐκ τῶν οὔρων ἐπίσκεψις
|
Incipit |
|
ὅτι ψυχὴν ἀνακτᾷ μυρίων ἀνιαρῶν κατακωχιμένην. Ἔρρωσο
|
Desinit |
|
Ὅτιπερ μετὰ τὴν ἀνάληψιν τοῦ κυρίου ἡμῶν ἐν τῇ Ἀσίᾳ
|
Incipit |
|
Οτιπερ μετα την αναληψιν του κυριου ημων εν τη Ασια
|
Incipit |
|
Ου γαρ ειπον των ευαγγελιων οι ιεροι συγγραφεις οψε σαββατων, η παρωχηκοτος του πλειονος της νυκτος, η ορθρου παλιν
|
Incipit |
|
ου γαρ ειπον των ευαγγελιων οι ιεροι συγγραφεις, οψε σαββατων
|
Incipit |
|
ου γαρ εστι μη καθαρθεισαν την ακοην ιδειν των λεγομενων το υψος.
|
Desinit |
|
οὐ γάρ ἐστι μὴ καταρθεῖσαν (καταρισθεῖσαν) τὴν ἀκοὴν ἰδεῖν τῶν λεγομένων τὸ ὕψος.
|
Desinit |
|
Οὐ γὰρ ἡ ψυχὴ τοῦ ζῇν μετὰ τοῦ σώματος ἔχει τὸ κῦρος
|
Incipit |
|
Οὐ γὰρ ἡ ψυχὴ τοῦ ζῇν μετὰ τοῦ σώματος ἔχει τὸ κῦρος
|
Incipit |
|
ου δεομενος της τοιαυτης οψεως.
|
Desinit |
|
οὐ δεόμενος τοιαύτης ὄψεως.
|
Desinit |
|
Οὐ θεμιτόν ἐστιν οὔτε μὴν ὅσιον τὰς τῶν δικαίων καὶ ὁσίων ἀνδρῶν ἐπὶ γῆς ὑψηλὰς πολιτείας
|
Incipit |
|
οὐ λήψομαι ἐξ ὑμῶν πρόσωπον ἤτοι οὐ δυσωπηθήσομαι
|
Desinit |
|
Οὐ μάτην ἀναστάσεως ὁ ψαλμὸς ἐπιγέγραπται
|
Incipit |
|
οὐ μικρῶς αὐτῶν καθαπτόμενος· καὶ εἰς τὰ ἤθη προτρεψάμενος καὶ σημάνας τὴν ἀνάλυσιν αὐτοῦ ἐνστῆναι· εἰσηγεῖται ἐρχόμενον ἀγαγεῖν καὶ τὰ βιβλία·
|
Desinit |
|
ου παιδων τοτε γηνεκως φροντηζης ω ψυχη μου.
|
Desinit |
|
Οὐ παραλήψῃ ἀκοὴν ματαίαν
|
Incipit |
|
Οὐ παραλήψῃ ἀκοὴν ματαίαν
|
Incipit |
|
Οὑ παραλήψῃ ἀκοὴν ματαίαν οὐ συγκαταθήσῃ μετὰ τοῦ ἀδικου γενέσθαι
|
Incipit |
|
Οὐ Πέτρος οὗτος, ὃς χθὲς ἐθρασυστόμει,
ὡς οὐκ ἂν ἀρνήσαιτο τὸν διδάσκαλον;
νῦν βλέψον αὐτόν, ὡς ἀπαρνεῖται τρίτον·
φωνεῖ δ' ἀλέκτωρ, γνοὺς δὲ Πέτρος δακρύει.
|
Textus |
|
Ου σταθησονται μεχρι τα Σεραφιμ φθασουσιν ουδε κοπασουσι της του νου νηψεως και ερωτικης υψωσεως μεχρις αγγελοι γενωνται, εν Χριστω Ιησου τω κυριω ημων, ω η δοξα συν τω αναρχω αυτου πατρι και τω αγιω πνευματι, νυν και αει και εις τους αιωνας των αιωνων, αμην.
|
Desinit |
|
Οὐ τὴν ἐμήν σοι δόξαν περὶ ὦν ἠρώτηκας διέξειμι, φιλοσοφωτάτη ψυχή
|
Incipit |
|
ΟΥ ΤΟΝ ΕΑΥΤΩ ΤΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΥΨΕΙ ΤΕ ΚΑΙ ΒΑΘΕΙ
|
Incipit |
|
οὐ χωρὶς οὐδεὶς ὄψεται τὸν κύριον
|
Desinit |
|
Οὐαί σοι, ψυχὴ ἁμαρτάνουσα, μετὰ τὸ ἅγιον βάπτισμα
|
Incipit |
|
Οὐαί σοι, ψυχή, ὅτι ἐν γνώσει
|
Incipit |
|
οὐδαμοῦ δὲ περὶ τοῦ πνεύματος ἐναντίον τοῦ ὀρθοῦ λόγου καὶ ἐκκλησιαστικοῦ δόγματος ἔγραψεν
|
Desinit |
|
οὐδὲ γὰρ ταύταις παράκειται φλὲψ, πρὶν ἄρξασθαι σχίζεσθαι
|
Desinit |
|
οὐδὲ μικρὸν τοῦτον παραβλάψαι δυνήσονται...
|
Desinit |
|
οὐδὲ μικρὸν τοῦτον παραβλάψαι δυνήσονται...
|
Desinit |
|
Οὐδὲν ἀγάπης ἀνώτερον, οὐδὲν τῆς κατὰ Θεὸν ἑνώσεως ὑψηλότερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἀγάπης ἀνώτερον, οὐδὲν τῆς κατὰ Θεὸν ἑνώσεως ὑψηλότερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἀγάπης ἀνώτερον, οὐδὲν τῆς κατὰ Θεὸν ἑνώσεως ὑψηλότερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἀγάπης ἀνώτερον, οὐδὲν τῆς κατὰ Θεὸν ἑνώσεως ὑψηλότερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἀγάπης ἀνώτερον, οὐδὲν τῆς κατὰ Θεὸν ἑνώσεως ὑψηλότερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἀγάπης ἡδύτερον, οὐδὲν τῆς κατὰ Θεὸν ἑνώσεως ὑψηλότερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἀγάπης ἡδύτερον, οὐδὲν τῆς κατὰ Θεὸν ἑνώσεως ὑψηλότερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἀγάπης ἡδύτερον, οὐδὲν τῆς κατὰ Θεὸν ἑνώσεως ὑψηλότερον
|
Incipit |
|
οὐδὲν ἄλλο λείπεται πλὴν ἡ κακία μόνη, κακία δὲ ἡδονῆς ἀφῃρημένης κόλασις ἐστὶν ψυχῆς ὥσπερ ἡ νόσος τοῦ σώματος
|
Desinit |
|
ΟΥΔΕΝ ΓΛΥΚΥΤΕΡΟΝ ΤΗΣ ΨΑΛΜΩΔΙΑΣ
|
Incipit |
|
οὐδὲν κωλύσει ψυχῆς διαθέσει καὶ γράμμασι μαρτυροῦσι ταύτην καὶ βεβαιοῦσι συνῆφθαί τε καὶ χαίρειν ἀλλήλοις
|
Desinit |
|
Οὐδὲν οὕτω κινῆσαι ψυχὴν εἰς ἀρετῆς ἐπιθυμίαν ἀνυσιμώτατον ὡς ἄνδρῶν βίος ἀρίστων
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτω ψυχωφελὲς καὶ σωτήριον καὶ παντὸς ἄλλου ἐπαινουμένου πράγματος
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτως τὴν ψυχήν
|
Incipit |
|
Οὐδὲν τῆς πρὸς Θεὸν ἀγάπης ὑψηλότερον ἢ τιμιώτερον, ταύτης γὰρ ἐν μεθέξει καὶ ὁ θεσπέσιος Παῦλος ἐβόα λέγων
|
Incipit |
|
ΟΥΔΕΝ ΨΕΥΔΟΣ
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ψεύδους δεινότερον οὐδὲν συκοφαντίας ἄχθους βαρύτερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ὦ φίλος ἀναγκαιότερον πρὸς σωτηρίαν ταῖς φιλοθέοις ψυχαῖς
|
Incipit |
|
Οὐδένα ἄλλο πρᾶγμα, ὡς ¨η ἀληθεία βεβαιοῖ, εὐφραίνει καὶ καθιλαρύνει τὴν ἀγαθὴν ψυχὴν
|
Incipit |
|
Οὐκ ἀπὸ δἄν μοι καιροῦ γένοιτο εἰ καὶ τὸ συμβὰν... συνάψω, ἀνὴρ γάρ τις Παυλῖνος τὴν κλῆσιν
|
Incipit |
|
Οὐκ ἀποκρύψομαι πρὸς ὑμᾶς, ὦ φίλτατοι παῖδες, οὓς διὰ τῆς φιλοσοφίας
|
Incipit |
|
Οὐκ ἐκ Σίων σοι, Πάτερ, ἀλλ' οὐρανόθεν
Ἥκει κομίζων τὴν θεόσδοτον ῥάβδον
Ὁ χριστέραστος οὑτοσὶ θεηγόρος.
Δέχου τὸ δῶρον σφραγίδα προεδρίας,
Ἢ μᾶλλον εἰπεῖν, ἰσχύος θείας ῥάβδον,
Ἐχθρῶν δ'ἁπάντων κυριεύων ἐν μέσῳ,
Ὡς ὁ προφήτης πνεύματι ψάλλων γράφει˙
Τὸν τῶν καλῶν αἴτιον ὕμνει προφρόνως.
|
Textus |
|
ΟΥΚ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΨΙΛΗΙ ΚΑΤΑ ΤΙΝΑΣ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙ
|
Incipit |
|
Ουκ εστι το ψαλτηριον δεσποτα μου
|
Incipit |
|
Οὐκ ἔστι τὸ ψαλτήριον, δέσποτά μου, βιβλίον
|
Incipit |
|
Οὐκ ἔχω μέμψασθαί σοι
|
Incipit |
|
Οὐκ ἤρκεσε τῷ Μιλτιάδῃ πρὸς ἀπαλλαγὴν ὑποψίας
|
Introductio |
|
Οὐκ οἶδ' ὁπότερον κάλλιον φαῖεν ἄν τινες ἐπιγράψαι
|
Incipit |
|
Οὐκ οἶδ' ὁπότερον κάλλιον φαῖεν ἄν τινες ἐπιγράψαι
|
Incipit |
|
οὐκ οἶδα πόθεν ἐνέσκηψε νῦν ἡ τῆς κακοδοξίας πονηρὰ λώβη
|
Incipit |
|
ΟΥΚ ΟΙΔΑ ΤΙΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΝ ΠΡΟΣΑΞΩ ΤΩ ΕΥΓΕΝΕΣΤΑΤΩ ΚΥΡΙΩ ΜΟΥ ΕΠΙ ΤΩ ΚΟΙΝΩ ΠΑΘΕΙ ΚΑΙ ΑΠΑΡΗΓΟΡΕΙΤΩ ΤΟΥ ΨΘΛΤΑΤΟΥ ΣΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ
|
Incipit |
|
ΟΥΝ ΩΞ ΚΑΛΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΣ ΔΟΣ ΤΑ ΤΗΣ ΨΥΞΗΣ ΒΡΟΥΜΑΤΑ
|
Incipit |
|
Οὔπω μέν σοι κατ’ ὄψιν, ὦ φίλος, ἐντετυχήκαμεν, ἀλλὰ τὰ συμβάντα σοι
παρὰ τοῦ σοῦ μεμαθηκότες πατρὸς
|
Incipit |
|
Οὐραί, ὅταν ψιλόουσιν
|
Incipit |
|
οὐρανίων ἄντικρυς ἐκ σφαιρωμάτων
ὁ βροντοφυὴς ἠγαπημένος γόνος
προύκηψεν ἡμῖν καὶ λαβὼν καὶ συγγράφων
μυστικὰ πάντα καὶ σφικώδη καὶ ξένα,
οἷς καὶ συναπήστραψε φέγγος δογμάτων
ἀρχὴν πονηρὰν ἀπέλαυνεν τῆς πλάνης.
|
Textus |
|
Οὖρος ἐς ὑψόροφον, πάτερ
|
Incipit |
|
ΟΥΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΥΨΗΛΟΤΕΡΑΣ
|
Desinit |
|
ΟΥΤΕ ΓΑΡ ΣΩΜΑ ΨΥΧΗΣ ΕΡΗΜΟΝ
|
Incipit |
|
ΟΥΤΕ ΓΡΑΦΗΝ ΓΡΑΨΑΜΕΝΟΣ ΗΓΟΥΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΝ ΑΠΟΘΕΑΣΑΣΘΑΙ
|
Incipit |
|
Οὔτε λειμὼν πολυανθὴς καὶ κατάφυτος, πλήθει τε πλείστων ὑψικόμων δενδρέων καλλωπιζόμενος
|
Incipit |
|
Οὔτε ψαλμός, οὔτε ᾠδή, οὔτε τι τῶν τοιούτων ἐπιγέγραπται
|
Incipit |
|
ουτοι οι κληροι εισιν ους οι μακαριοι αποστολοι εβαλον μετα δακτυλων. (...) ουτως ερχεσαι (!) επι την ψηφοφοριαν· και ευρησεις ο βουλη.
|
Explanatio |
|
Οὗτος ἔχεται τοῦ προτέρου πάλιν ὁ ψαλμός
|
Incipit |
|
Οὗτος ἔχεται τοῦ προτέρου πάλιν ὁ ψαλμός
|
Incipit |
|
Οὗτος Λουκᾶς ὁ τρίτος τῶν εὐαγγελιστῶν, ὃς θεωρήσας πολλοὺς ἐπικεχειρηκότας
ἀναγράψασθαι Εὐαγγέλια καὶ ἐκ καρδίας πολλὰ πλαττομένους, αὐτὸς τάχιστα πρὸς τὸν
ἴδιον μαθητὴν Θεόφιλον συγγράφει λόγον, ἀσφαλιζόμενος μὴ παρασυρῆναι τοῖς ἐκείνων
πλάσμασι, μηδὲ παρατραπῆναι ὧν πρώην μεμάθηκεν· «Ἵνα γνῷς» φησίν «ἀκριβῶς περὶ ὧν
κατηχήθης λόγων τὴν ἀσφάλειαν.»
|
Incipit |
|
Οὗτος ναός ἐστιν ἡ λογικὴ ψυχή
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ δεύτερος ὁ ἐν Ῥώμῃ, Πέτρου ἐντειλαμένου αὐτῷ, Μᾶρκος συγγραψάμενος εὐαγγέλιον, ὃς ἀρχὴν τοῦ εὐαγγελίου, ἤτοι τῆς εὐαγγελικῆς πολιτείας, τὸ βάπτισμα ὁρισάμενος …
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρου εν Ρωμῃ
εντειλαμενος αυτω Μαρκος συγγραψαμενος ευαγγελιον.
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρου εν Ρωμη εντειλαμενος αυτω Μαρκον συγγραψαμενος ευαγγελιον.
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρου εν Ρωμη εντειλαμενος αυτῳ Μαρκος συγγραψαμενος
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρου εν Ρωμη εντειλαμενος αυτω Μαρκος συγγραψαμενος
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ δεύτερος Πέτρου ἐν Ῥώμη ἐντειλάμενος αὐτῷ Μάρκος συγγραψάμενος εὐαγγέλιον
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρου εν Ρωμη εντειλαμενος αυτω Μαρκος συγγραψαμενος ευαγγελιον
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρου εν Ρωμη εντειλαμενος αυτω Μαρκω συγγραψαμενος ευαγγελιον
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρου εν Ρωμη εντειλαμενος αυτω, Μαρκος συγγραψαμενος ευαγγελιον
|
Incipit |
|
Οὖτος ὁ δεύτερος Πέτρου ἐν Ῥώμη ἐντειλάμενος αὐτῷ· Μάρκος συγγραψάμενος εὐαγγέλιον
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρου εν Ρωμη εντειλαμενου αυτω, Μαρκος συγγραψαμενος ευαγγελιον.
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρου εν Ρωμη, εντειλαμενος αυτῳ Μαρκος, συγγραψαμενος ευαγγελιον
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρου, εν Ρωμη εντειλαμενος αυτω, Μαρκος, συγγραψαμενος ευαγγελιον.
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ δεύτερος, Πέτρου ἐν Ῥώμη ἐντειλαμένου αὐτῶ, Μάρκος συγγραψάμενος
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ δεύτερος, Πέτρου ἐν Ρώμη ἐντειλαμένου αὐτῶ, Μάρκος συγγραψάμενος εὐαγγέλιον
|
Incipit |
|
Ουτος ο εν αγιοις αγιωτατος πρωτος των ευαγγελιστων συγγραψαμενος
|
Incipit |
|
Ουτος ο εν αγιοις αγιωτατος· πρωτος των ευαγγελιστων συγγραψαμενος
|
Incipit |
|
οὗτος ὁ Κέλσος ἕλλην ὦν ἔγραψε κατὰ τοῦ χριστιανισμοῦ
|
Incipit |
|
Ουτος ο Λουκας ο τριτος των ευαγγελιστων,
ος θεωρησας πολλους επικεχειρηκοτας αναγραψασθαι ευαγγελια,
|
Incipit |
|
Ουτος ο Λουκας, ο τριτος των ευαγγελιστων, ος θεωρησας πολλους επικεχειρικοτας αναγραψασθαι ευαγγελια.
|
Incipit |
|
Ουτος ο Λουκας· ο τριτος ευαγγελιστης ος... θεωρησας πολλους επικεχειρηκοτας αναγραψασθαι ευαγγελια
|
Incipit |
|
Ουτος ο Μαρκος, ο δευτερος των ευαγγελιστων Πετρου εν Ρωμη εντειλαμενου συνεγραψατο το ευαγγελιον το βαπτισμα εν αρχη προταξας, ο τυπος ην
|
Incipit |
|
Ουτος ο Ματθαιος ο πρωτος των ευαγγελιστων συνεγραψατο το ευαγγελιον οπερ λεγεται αγαθων πραγματων αγγελια
|
Incipit |
|
Ουτος ο Ματθαιος, ο πρωτος των ευαγγελιστων· συνεγραψατο το ευαγγελιον
|
Incipit |
|
Οὗτος πρῶτος τῶν εὐαγγελιστῶν· συγγραψάμενος εὐαγγέλιον.
|
Incipit |
|
Ουτος την αρχην, απο του προφητικου πνευματος ποιειται του εξ υψους επιοντος τοις ανθρωποις.
|
Textus |
|
οὕτω γὰρ καὶ πρὸς ἔλεον ἐσόμεθα προθυμότεροι, καὶ καθαροὺς τοὺς ἐπὶ τῇ ἐλεεημοσύνῃ ληψόμεθα μισθούς· καὶ τῶν αἰωνίων ἀπολαύσομεν ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
|
Οὕτω καλεῖται τὸ βιβλίον, ἐπειδὴ καὶ αὐτὸς Ματθαῖος, ὁ μαθητὴς τοῦ κυρίου, συνέγραψε τὸ εὐαγγέλιον τοῦτο. Διηγεῖται δὲ ἐξ ἀρχῆς τὴν κατὰ σάρκα γέννησιν τοῦ σωτῆρος τὴν ἐκ σπέρματος τοῦ Δαυίδ. Διὸ καὶ ἀπ’ αὐτοῦ
|
Incipit |
|
Οὕτω καλεῖται τὸ βιβλίον, ἐπειδὴ καὶ ταύτην τὴν ἀποκάλυψιν αὐτὸς Ἰωάννης ὁ εὐαγγελιστὴς καὶ θεολόγος ἑώρακεν ἐν τῇ Πάτμῳ καλουμένῃ νήσῳ, ἐν ἡμέρᾳ Κυριακῇ, καὶ κελευσθεὶς ἔγραψεν αὐτήν, ὥστε πέμψαι εἰς τὰς ἑπτὰ ἐκκλησίας ταύτας, εἰς Ἔφεσον, εἰς Σμύρναν
|
Incipit |
|
Οὕτως κατέχοντο αἱ ψυχαὶ τῶν ἀνθρώπων
|
Incipit |
|
Οὕτως οὐδὲν τῆς ἀπαθοῦς ψυχῆς κατακαυχᾶται
|
Incipit |
|
ΟΥΤΩΣ ΟΥΝ ΤΟ ΑΦΕΨΗΜΑ ΑΥΤΟΥ ΤΑΣ ΕΝ ΜΗΤΡΑ ΦΛΕΓΜΟΝΑΣ
|
Incipit |
|
Οὐχ ὅτι νῦν γράφω, θειοτάτη ψυχή
|
Incipit |
|
Οὐχ ὅτι νῦν γράφω, θειοτάτη ψυχή
|
Incipit |
|
Οὐχ ὅτι νῦν γράφω, θειοτάτη ψυχή
|
Incipit |
|
ὀφείλονται ψάλλεσθαι ἐν τοῖς Ἀποδείπνοις
|
Titulus initialis |
|
Ὀψὲ καὶ μόλις κακὸς τετελεύτηκεν ἄνθρωπος
|
Incipit |
|
Ὀψὲ μὲν ἐδεξάμην τὰς ἐπὶ τοῖς προτέροις γράμμασιν
|
Incipit |
|
Ὀψὲ μὲν ἐπιστέλλω καὶ βραδέως
|
Incipit |
|
Ὀψὲ μὲν καὶ μόλις τὴν θαυμαστὴν ἐκείνην
|
Incipit |
|
Ὀψὲ μέν, ἀλλὰ μάθον
|
Incipit |
|
ὀψέ ποτε θεὸς ἐπὶ τὴν πολυσχεδῆ ταύτην ἔλασει γῆν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΟΨΕ ΠΟΤΕ ΘΕΟΣ ΕΠΙ ΤΗΝ ΠΟΛΥΣΧΕΔΗ ΤΑΥΤΗΝ ΕΛΑΣΕΙΕ ΓΗΝ
|
Incipit |
|
Ὀψέ ποτε τῶν καιρῶν
|
Incipit |
|
ὄψεως νῦν δὲ
|
Desinit |
|
Ὀψίαν τὴν ἑσπέραν
|
Incipit |
|
ὄψιν διὰ τί
|
Desinit abruptus |
|
Ὄψιν εἶναι εὐθεῖαν, ἧς τὰ μέσα πάντα
|
Incipit |
|
Ὄψις, φησί, πόρνης ἐγένετό σοι, ἀπηναισχύντησας
|
Incipit |
|
ΟΨΧ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟ ΑΝΑΛΗΦΘΕΝ ΕΞ ΟΥΡΑΝΟΥ
|
Incipit |
|
Παῖδα φιλάργυρός τις εὔπορος ἔχων κόρην ἐβούλετο συνάψαι πρὸς γάμον αὐτῷ πλουσίαν μέν, αἰσχρὰν δὲ τὴν ὄψιν. ἀποστρεφόμενος τὴν μνηστείαν ὁ νέος μεταξύ τινος ἑορτῆς γινομένης ἑτέρας ἠράσθη παρθένου καλῆς, ἐνδεοῦς δὲ χρημάτων ἐν τῇ πανηγύρει ταύτην ἰδών. περὶ ἧς τὸν πατέρα πρὸς γάμον αἰτήσας διήμαρτε. πολέμου καταλαβόντος ἠρίστευσε καὶ δωρεὰν ἣν ἐθέλει παρὰ τῶν νόμων ἔχων αἰτεῖν ἀξιοῖ τὴν ἐρωμένην λαβεῖν ἀντιλέγοντος τοῦ πατρός. μελετῶμεν τὸν νέον.
|
Titulus initialis |
|
Παῖδα φιλάργυρός τις εὔπορος ἔχων κόρην ἐβούλετο συνάψαι πρὸς γάμον αὐτῷ πλουσίαν μέν, αἰσχρὰν δὲ τὴν ὄψιν. ἀποστρεφόμενος τὴν μνηστείαν ὁ νέος μεταξύ τινος ἑορτῆς γινομένης ἑτέρας ἠράσθη παρθένου καλῆς, ἐνδεοῦς δὲ χρημάτων ἐν τῇ πανηγύρει ταύτην ἰδών. περὶ ἧς τὸν πατέρα πρὸς γάμον αἰτήσας διήμαρτε. πολέμου καταλαβόντος ἠρίστευσε καὶ δωρεὰν ἣν ἐθέλει παρὰ τῶν νόμων ἔχων αἰτεῖν ἀξιοῖ τὴν ἐρωμένην λαβεῖν ἀντιλέγοντος τοῦ πατρός. μελετῶμεν τὸν φιλάργυρον.
|
Titulus initialis |
|
Παιδευτὴν μοναχῶν ψαλλέτω ὄργανον
|
Incipit |
|
Πάλαι μὲν Ἰουδαῖοι τὸν Ἰωσὴφ ἱστοροῦσιν ἐκ Θεοῦ τὴν σιτοδείαν προεγνωκότα πολλοῖς καὶ μεγάλοις σίτου ταμείοις θρέψαι τὴν Αἴγυπτον.
|
Incipit |
|
ΠΑΛΑΙΩΘΕΝ ΓΑΡ ΤΡΑΥΜΑ ΨΥΧΗΣ
|
Incipit |
|
Πάλιν ἡμῖν δεσποτικὴ πανήγυρις ἐπέλαμψε σήμερον τῆς προλαβούσης τῶν Χριστοῦ γενεθλίων λαμπρότερον
|
Incipit |
|
Πάλιν νηστείας καιρός, πάλιν τρυφῆς ἀφορμή, πάλιν ἀγώνων ὄψις
|
Incipit |
|
πάλιν ὅπερ ἔπεμψεν ὑποδεξάμενος, ᾧ...
|
Desinit |
|
πάλιν συνψυχίας (sic)
|
Desinit |
|
Πάλιν ὑψοῦται σταυρός
|
Incipit |
|
Πάλιν ὑψοῦται σταυρός
|
Incipit |
|
Πάλιν ὑψοῦται σταυρός, πάλιν ἡ κτίσις ἀγάλλεται
|
Incipit |
|
Πάλιν χρεία τις ἀναγκαία καὶ κατεπείγουσα, τῶν πρῴην εἰρημένων τὴν ἀκολουθίαν διακόψασα
|
Incipit |
|
Παλλαδίου σύντομος σύνοψις περὶ πυρετῶν
|
Titulus initialis |
|
ΠΑΝ ΑΧΥΡΩΔΕΣ ΕΝΤΑΥΘΑ ΚΑΤΑΛΕΙΨΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΚΙΑΣ ΖΥΜΗΝ ΚΑΙ ΠΟΝΗΡΙΑΣ
|
Desinit |
|
ΠΑΝ ΑΧΥΡΩΔΕΣ ΕΝΤΑΥΘΑ ΚΑΤΑΛΕΙΨΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΚΙΑΣ ΖΥΜΗΝ ΚΑΙ ΠΟΝΗΡΙΑΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ...
|
Desinit |
|
Παναγία Δέσποινα Θεοτόκε, ἡ μόνη καθαροτάτη καὶ ψυχὴν καὶ σῶμα
|
Incipit |
|
Παναγία Παρθένε, Μήτηρ Θεοῦ, τῆς ψυχῆς μου τὰ πάθη
|
Incipit |
|
Πανάγιε ἄγγελε, ὁ φύλαξ τῆς ἀθλίας μου ψυχῆς
|
Incipit |
|
Πανευγενέστατε καὶ πανυψηλότατε περιπόθητε γαμβρέ
|
Incipit |
|
Πανιερώτατε, μετὰ τὸ ἀποσωθῆναί σοι τὸ παρόν, ἐπιστείλας δήλωσον ἡμῖν ὅτι ἀπεσώθη σοι· καὶ δὶς γράψον εἰ οἷόν τε, μήποτε ἡ μία τῶν γραφῶν οὐ διασωθῇ πρὸς ἡμᾶς. Μετάνοιαν. Ὁ ταπεινὸς Γεννάδιος τῷ πανιερωτάτῳ καὶ πάντα ἀρίστῳ μητροπολίτῃ Μηδείας Θεοφάνει
|
Titulus initialis |
|
πάντα ἂν ἀνέτρεψε καὶ συνέχεε. Διὰ τοῦτο χώραν αὐτῷ κατὰ πάντων ὁ δεσπότης οὐ δίδωσιν, ὡς φιλάνθρωπος· ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
πάντα δὲ τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ θεοπρεπῶς καὶ καλῶς διαθέμενος, παρέδωκεν τὴν μακαρίαν καὶ ἁγίαν αὐτοῦ ψυχὴν ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Πάντα μέν, ὦ ψυχὴ ἀθλία, τὰ πονηρὰ πάθη χαλεπά
|
Incipit |
|
Πάντα μέν, ὦ ψυχὴ ἀθλία, τὰ πονηρὰ πάθη χαλεπά
|
Incipit |
|
Πάντες δῶμεν δόξαν τῷ Θεῷ τῷ κόσμῳ καταλάμψαντι
|
Incipit |
|
ΠΑΝΤΕΣ ΕΠΕΦΩΝΟΥΝ ΕΝ ΤΩ ΨΑΛΛΟΝΤΙ ΑΛΛΗΛΟΥΙΑ
|
Desinit |
|
Πάντες οἱ παραπορευόμενοι τὴν ὁδὸν ἐπιβλέψατε
|
Incipit |
|
Παντοκράτορ ὕψιστε Χριστέ
|
Incipit |
|
πάντων τῶν ἐν θλίψει ὄντων παρρησίαν ἔχων... ἀμήν
|
Desinit |
|
Πάντως ἐμυήθης, ψυχή μου
|
Incipit |
|
Πανυψηλότατε, ἐκλαμπρότατε, εὐσεβέστατε, καὶ ὀρθοδοξότατε αὐθέντι Ἰωάννης Νεγγόε μεγάλε βοεβόδα καὶ βασιλεῦ καὶ αὐτοκράτορ πάσης μεγάλης Οὐγγροβλαχίας· ἐπειδὴ με προσέταξας ἀνενεγκεῖν σοι, ὡς ἐν συντόμῳ τὰς αἰτίας δι' ἃς οἱ Λατίνοι κακοδόξως ἠλλοτριώθησαν καὶ μακρὰν γεγόνασιν
|
Incipit |
|
παρὰ σοῦ πηγὴ ζωῆς, ἐν τῷ φωτί σου ὀψόμεθα φῶς, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
παρὰ τοῦ Θεοῦ τοὺς μεγάλους τῆς ὑπομονῆς ἀποληψόμεθα μισθοὺς καὶ τῶν αἰωνίων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΔΕΣΠΟΤΟΥ ΠΡΟΣΗΚΟΥΣΑΣ ΤΑΣ ΑΜΟΙΒΑΣ ΑΠΟΛΗΨΟΙΣΘΕ
|
Desinit |
|
ΠΑΡΑ ΤΩ ΠΕΜΨΑΝΤΙ ΕΠΑΝΙΤΩΣΑΝ
|
Desinit |
|
παραβλάψαι δυνήσονται
|
Desinit |
|
παραβλάψαι δυνήσονται
|
Desinit |
|
παραβλάψαι δυνήσονται τῷ δὲ θεῷ ἡμῶν δόξα...
|
Desinit |
|
ΠΑΡΑΓΕΝΟΜΕΝΑ ΔΕ ΤΑ ΖΩΑ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΣ ΧΑΡΙΝ ΣΥΛΑ
|
Desinit |
|
ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΚΑΙ ΣΑΦΕΣΤΑΤΗ ΤΗΣ ΨΗΠΟΦΟΡΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΣΧΕΔΙΑΣΘΕΙΣΑ ΕΝ ΒΥΖΑΝΤΙΔΙ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ
|
Titulus initialis |
|
Παράδοσις σύντομος καὶ σαφεστάτη τῆς ψηφοφορικῆς ἐπιστήμης, σχεδιασθεῖσα ἐν Βυζαντίδι τῇ Κωνσταντίνου, παρὰ Νικολάου Σμυρναίου Ἀρταβάσδου ἀριθμητικοῦ καὶ γεωμέτρου τοῦ Ῥαβδᾶ, αἰτήσει τοῦ πανσεβάστου ἐπὶ τῶν δεήσεων κυροῦ Γεωργίου τοῦ Χατζύκη, ῥᾴστη τοῖς ἐθέλουσι ταύτην μετελθεῖν, ἥτις καὶ ἔχει οὕτως
|
Titulus initialis |
|
Παραίνεσις περὶ ὑπομονῆς καὶ κατανύξεως ψυχῆς
|
Titulus initialis |
|
Παραίνεσις πρὸς τοὺς εἰσαγομένους ἐν κοινοβίωι καὶ πρὸς τοὺς ἡγουμένους τῆς ὑψωθήσεται
|
Titulus initialis |
|
Παρακάλεσεν ἕνας ἀπὸ τοὺς ἁγίους πατέρας νὰ τοῦ ἀποκαλύψῃ
|
Incipit |
|
Παρακαλῶ ὑμᾶς, ἀδελφοί, μὴ μόνον ἀπὸ τῶν παρόντων περὶ τῆς τοῦ Θεοῦ ψηφίζεσθαι προνοίας, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τῶν μελλόντων
|
Incipit |
|
Παράκλητε ὕψιστε, τὸ πάνσεπτον
|
Incipit |
|
παραλάβοντες τὴν ἀξλίαν αὐτοῦ ψυχὴν ἀπῆλθον
|
Desinit |
|
Παραλλαγῆς ἀπάνθισμα, ἐκ τῆς κὺρ Ἰωάννου τοῦ Κουκουζέλους καὶ Μαΐστορος μετροφωνίας καὶ παραλλαγῆς, περιέχον τῶν ὀκτὼ ἤχων τὴν διάλεξιν. Ποίημα κὺρ Δημητρίου τοῦ Δαμία τοῦ Κρητός. Ἀρχὴ σὺν Θεῷ Ἀγίῳ τῆς μετροφωνίας καὶ παραλλαγῆς καὶ μεθόδου τῆς ψαλτικῆς περιέχουσα πᾶσαν τῶν ὀκτὼ ἤχων τὴν διάλεξιν..., ὁ μαΐστωρ ὁ Κουκουζέλης ἐν τῇ σοφωτάτῃ αὐτοῦ μεθόδῳ
|
Titulus initialis |
|
Παράσιτος ἐπὶ δεῖπνον κληθεὶς βουλόμενος θᾶττον ἀπαντῆσαι ἵππον λαβὼν τῶν ἐξ ἱπποδρόμου ἦλθεν εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ κεκληκότος. βωμὸς δὲ ἦν πρὸ τῆς αὐλείου θύρας, νομίσας δὲ καμπτὸν εἶναι τὸν βωμὸν ὁ ἵππος ἔκαμψε καὶ συναρπάσας τὸν παράσιτον ἀπήγαγε. καὶ μείνας ἄδειπνος τῇ ὑστεραίᾳ ἑαυτὸν προσαγγέλλει.
|
Titulus initialis |
|
ΠΑΡΑΤΕΙΝΟΝ ΤΟ ΕΛΕΟΣ ΣΟΥ ΜΗ ΕΚΚΟΨΗΣ ΜΕ ΑΠΟΣΤΗΣΕΙΣ
|
Desinit |
|
Παράφρασις τοῦ Ψελλοῦ εἰς τὴν Ἰλιάδα τοῦ Ὁμήρου
|
Titulus initialis |
|
παρεγένετο ἐν τῷ πλοιαρίῳ καὶ ἐξαγαγόντες τὸ τίμιον αὐτῆς λείψανον προεκόμισαν ... τῇ ὁσίᾳ ταφῃ παραδόντες αὐτὸ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Παρέπεμψεν αὐτοὺς ἐπὶ τὸν Δανιὴλ μᾶλλον· βδέλυγμα δέ
|
Incipit |
|
πάρεργον ὀφθεὶς τῶν ἀφ’ ὕψους ἀνθράκων.
|
Desinit |
|
Παρέργως οὐ χρὴ ταῖς τῶν ψαλμῶν ἐπιγραφαῖς
|
Incipit |
|
παρεσχον πτωχοις εκ των ιδιων χρηματων· εχαρη δε αυτοις και ο αγιωτατος αρχιεπισκοπος … οι τρεις ανδρες επεστρεψαν εν αγαλλιασει … αμην.
|
Desinit |
|
παρηγορίας ὑψόθεν χέας μέλι
|
Desinit |
|
Πᾶς ὁ βλέψας γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι
|
Incipit |
|
Πᾶς ὁ βλέψας γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι
|
Incipit |
|
Πᾶς ὁ βλέψας γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι
|
Incipit |
|
Πᾶς ὁ ἐμβλέψας... Ὄντως φοβερὸν τὸ παράγγελμα
|
Incipit |
|
Πᾶς ὁ ἐμβλέψας…Ὄντως φοβερὸν τὸ παράγγελμα
|
Incipit |
|
Πασα δοσις αγαθη και παν δωρημα τελειον, ανωθεν εστι καταβαινων, εκ του του (sic) πατρος των φωτων. Ευχαριστουντες τῳ θεῳ και πατρι, τῳ ικανωσαντι ημας εις την μεριδα του κληρου των αγιων, ος ερυσατο ημας εκ της εξουσιας του σκατος, και μετεστησεν εις την βασιλειαν του υιου της αγαπης αυτου. τις εγω ειμι κυριε μου κυριε, και τις ο οικος μου, οτι ηγαπησας με εως τουτων. δοξα σοι ο θεος. Ευλογος ο θεος και πατηρ του κυριου ημων Ιησου Χριστου, ο πατηρ των οικτιρμων και θεος πασης παρακλησεως ο παρακαλων ημας επι παση τῃ θλιψει ημων. δια την αμετρον σου αγαθοτητα, και δια μεσιτειας του μονογενους σου υιου και θεου ημων, του επαγγειλαμενου τοις αγιοις αυτου μαθηταις, οτι αν αιτησητε τον πατερα εν τω ονοματι μου, δωσει υμιν. και δια της χαριτος του παναγιου σου πνευματος, του εντυγχανοντος υπερ ημων στεναγμοις αλαλητοις και συναντιλαμβανοντος ταις ασθενειαις ημων, επακουσον και ημων, δεομενων σου, και τα προκειμενα ημιν, εις αγαθον εξομαλισον.
|
Textus |
|
Πᾶσα εὐσεβείας ὑπόθεσις τῶν ψυχῶν ἐστι τῶν ἡμετέρων
|
Incipit |
|
Πᾶσα ἡ εὐαρέστησις τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ διακονία τῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
Πᾶσα μὲν σωτήριος ἑορτὴ ἄφατόν τινα τῶν φιλοθέων ἐνίησι ταῖς ψυχαῖς εὐφροσύνην
|
Incipit |
|
ΠΑΣΑ ΠΡΟΘΕΣΙΣ ΑΠΟ ΦΩΝΗΕΝΤΟΣ ΑΡΧΟΜΕΗΝ ΨΙΛΟΥΤΟΙ
|
Incipit |
|
Πᾶσα πρόθεσις ἀπὸ φωνήεντος ἀρχομένη ψιλοῦται
|
Incipit |
|
Πᾶσα ψυχὴ λογικὴ τρία μέρη κέκτηται
|
Incipit |
|
Πᾶσαι μὲν ἅγιαι αἱ θεῖαι γραφαί· ἔχουσι δέ τι πλέον οἱ Ψαλμοί
|
Incipit |
|
ΠΑΣΗ ΔΥΝΑΜΕΙ ΦΥΛΑΤΤΕΙΝ ΔΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ
|
Incipit |
|
Πάσχα ἱερὸν καὶ τίμιον ἐπέλαμψε
|
Incipit |
|
Πασῶν τῶν ἀρετῶν ἀνωτέρα ἐστὶν ἡ ἀγάπη καὶ ὑψηλοτέρα
|
Incipit |
|
Πασῶν τῶν ἀρετῶν ἀνωτέρα ἐστὶν ἡ ἀγάπη καὶ ὑψηλοτέρα
|
Incipit |
|
Πασῶν τῶν ἀρετῶν ἀνωτέρα ἐστὶν ἡ ἀγάπη καὶ ὑψηλοτέρα
|
Incipit |
|
Πάτερ ὕψιστε ἀκατάληπτε πανάγιε
|
Incipit |
|
πατέρας σημαίνει, καὶ οὐκ ἐξ ἔργων (τοῦ add PG 28) νόμου. Εἶτα πάλιν εἰς τὰ ἤθη προτρεψάμενος καὶ τούτους, καὶ ἀποδεξάμενος αὐτῶν τὴν διὰ τὸν (om. PG 119) Χριστὸν ὑπομονήν, καὶ πείσας τιμᾶν τοὺς πρεσβυτέρους, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
πατέρας σημαίνει. καὶ οὐκ ἐξ ἔργων νόμου· εἶτα πάλιν εἰς τὰ ἤθη προτρεψάμενος καὶ τούτους. καὶ ἀποδεξάμενος αὐτῶν τὴν διὰ τὸν Χριστὸν ὑπομονὴν· καὶ πείσας τιμᾶν τοὺς πρεσβυτέρους. τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Πατέρες καὶ ἀδελφοὶ καὶ ἅπαντες τοῦ Κυρίου λαὸς ἀκούσατε καὶ μάθετε πλειότερα ἀγαθὰ ἔργα εἰς σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν
|
Incipit |
|
Πατέρες καὶ ἀδελφοὶ καὶ ἅπαντες τοῦ Κυρίου λαὸς ἀκούσατε καὶ μάθετε πλειότερα ἀγαθὰ ἔργα εἰς σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν
|
Incipit |
|
Πατέρες καὶ ἀδελφοὶ καὶ ἅπαντες τοῦ Κυρίου λαὸς ἀκούσατε καὶ μάθετε πλειότερα ἀγαθὰ ἔργα εἰς σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν
|
Incipit |
|
παυσάμενος μήτε τῆς ἁμαρτίας ἀποκόψας
|
Incipit |
|
Πε(ρι) της Αποκαλυψεως κυριω μου αδελφω και συλλειτουργω.
|
Titulus initialis |
|
Πείθομαι σοφῶν λόγοις ὅτι ψυχὴ πᾶσα καλή τε καὶ θεοφιλής
|
Incipit |
|
ΠΕΜΨΑΙ ΠΡΟΣ ΜΕ ΠΑΡΑΒΛΗΤΟΡΑΣ
|
Desinit |
|
ΠΕΜΨΟΜΕΝ ΕΝ ΚΑΙΡΩ ΤΩ ΠΡΟΣΗΚΟΝΤΙ
|
Desinit |
|
ΠΕΝΤΕ ΕΙΣΙ ΚΑΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ
|
Incipit |
|
Πέντε εἰσὶν αἱ τῆς ψυχῆς δυνάμεις
|
Incipit |
|
Πέντε τινὰ θεωροῦνται ἐν τῷ Χριστῷ, σάρξ, ψυχή, νοῦς
|
Incipit |
|
ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΑΡΙΟΝ ΨΑΛΛΟΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΤΟ ΓΕΥΜΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ
|
Titulus initialis |
|
Πεπληροφορημένων δὲ λέγει, οὐχ ἁπλῶς τῷ λόγῳ παραδεδομένων, οὐδὲ ψιλῇ τῇ πίστει παρειλημμένων… ἀλλὰ τυγχάνων ἀληθείᾳ ἀληθῶς ἐνήργησε τὰ πράγματα etc.
|
Additio |
|
Περὶ ἀναγνώσεως καὶ μὴ ῥαθύμως ψάλλειν τοὺς ἁγίους ὕμνους πρὸς τὸν θεὸν ἡμῶν
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑΣ ΨΥΧΗΣ ; ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΝ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΩ ΕΠΙΣΤΑΤΑΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ ἀνδρογύνων τὸν αὐτὸν ἐπὶ τὰς πλινθίδας ψῆφον παρατήρει
|
Titulus initialis |
|
Περὶ ἀρετῶν καὶ παθῶν [ψυχικῶν]. Ὁ λόγος οὗτος ὠφέλιμος λίαν, καὶ πάσης σοφίας μεστός
|
Titulus initialis |
|
περὶ δασείας καὶ ψηλῆς. πόσα πνεύματα. δύο
|
Incipit |
|
περὶ δασείας καὶ ψιλῆς
|
Titulus initialis |
|
Περὶ δέ γε τούτου τοῦ θείου καὶ ἁγίου ἀγγελικοῦ σχήματος πρῶτον μὲν τὰς αὐτοῦ πολιτείας ὁ θεῖος ἔγραψεν Διονύσιος ὃ περὶ τούτου δὲ αὐτὸς παρέδωκεν ὁ σωτήρ
|
Incipit |
|
Περὶ δὲ τῆς ὑψώσεως τοῦ τιμίου σταυροῦ
|
Incipit |
|
περὶ δὲ τούτου καὶ ἡμεῖς εἰρήκαμεν. ψευδοπροφήτην δὲ τοῦτον ὃν εἰς τύπον Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ ὁ διάβολος ... καὶ ἐνεργὲς καὶ τομώτερον πάσης ῥομφαίας διστόμου πρὸς τῷ φυσικῷ θανάτῳ καὶ τοῖς ᾅδου κολαστηρίοις ὑπετέθησαν.
|
Textus cuiusdam partis |
|
Περὶ διαγνώσεως καὶ θεραπείας τῶν ἐν τῇ ἑκάστου ψυχῇ ἁμαρτημάτων
|
Titulus initialis |
|
Περὶ διαγνώσεως καὶ θεραπείας τῶν ἐν τῇ ἑκάστου ψυχῇ ἰδίων παθῶν
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΣΟΥ ΣΟΦΟΤΑΤΟΥ ΨΕΛΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΕΙΣ ΠΟΙΟΝ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΡΜΙΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΕΙ Η ΨΥΧΗ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ ἐνεργειῶν καὶ παθῶν τοῦ ψυχικοῦ πνεύματος
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΕΞΕΩΣ ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ ΕΡΩΤΗΣΙΣ ΑΔΡΙΑΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΥΝΙΚΟΝ ΣΕΧΟΥΝΔΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΕΞΟΔΟΥ ΨΥΧΗΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΕΠΟΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΠΡΕΠΟΝΤΟΣ ΟΥ ΖΗΤΩ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟ ΕΜΟΝ ΑΛΛΑ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΠΕΜΨΑΝΤΟΣ ΜΕ ΠΑΤΡΟΣ
|
Desinit |
|
Περὶ ζωτικῆς δυνάμεως· ἡ ζωτικὴ δύναμις ἐκ τῆς ὑπάρξεως ... τὰ σώματα δυσχζερῶς δὲ ἀπὸ ψύξεως
|
Desinit |
|
Περὶ θρεπτικῆς καὶ αἰσθητικῆς ψυχῆς
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΚΑΤΟΧΟΥ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΣ
|
Incipit |
|
περὶ κλεψύδρα ; πυλωρικόν
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΛΟΓΟΘΕΣΙΟΝ ΨΥΧΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΙΖΟΜΕΝΩΝ ΕΚ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΕΚ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΥΜΕΩΝ ΤΟΥ ΕΝ ΤΩ ΘΑΥΜΑΣΤΩ ΟΡΕΙ ΑΣΚΗΣΑΝΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΝΟΗΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΦΩΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΟΥΡΩΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΑΤΗ ΣΥΝΟΨΙΣ ΠΕΡΣΙΚΗ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ οὔρων προθέμενος γράψαι
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΟΥΡΩΝ ΣΥΝΟΨΙΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΟΥΡΩΝ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΩΣ ΕΝ ΣΥΝΟΨΕΙ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΝ ΠΕΡΙ ΣΤΕΦΑΝΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ παρθενίας καὶ ἁγιασμοῦ ψυχῆς Παῦλος ἀπόστολος, ὁ ἄριστος σύμβουλος
|
Incipit |
|
περὶ Πνεύματος ἐναντίον τοῦ ὀρθοῦ καὶ ἐκκλησιαστικοῦ δόγματος ἔγραψεν
|
Desinit |
|
ΠΕΡΙ ΣΟΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΨΥΧΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ συνοψίας καὶ διδασκαλίας οὐρῶν
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΣΧΗΜΑΤΩΝ ΩΝ ΕΡΜΟΓΕΝΗΣ ΕΜΝΗΜΟΝΕΥΣΕΝ ΕΝ ΤΟΙΣ ΠΕΡΙ ΕΥΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΙΔΕΩΝ ΒΙΒΛΙΟΙΣ ΣΥΝΟΨΙΣ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ σώματος καὶ ψυχῆς
|
Titulus initialis |
|
περὶ τῆς ἀναλήψεως
|
Incipit |
|
Περὶ τῆς ἀσκητρίας παρθένου ὁποῦ ἐπορνεύθη μετὰ τοῦ ψάλτου
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΓΕΝΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΔΥΣΕΒΟΨΣ ΜΩΑΜΕΔ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς εἱμαρμένης ἄξιον ἐπισκέψασθαι
|
Incipit |
|
περι της εν Πατμω τη νησω συγγραφης της θειας Αποκαλυψεως. ην απεκαλυψεν ο κυριος ημων και θεος. τω δουλω αυτου Ιωαννει τω θεολογω.
|
Titulus initialis |
|
περι της εν Πατμω τη νησω συγγραφης της θειας Αποκαλυψεως· ην απεκαλυψεν ο κυριος ημων και θεος· τω δουλω αυτου Ιωαννη τω θεολογω.
|
Titulus initialis |
|
περὶ τῆς ἐξ ἀναστάσεως διδασκαλίας
Χριστοῦ, καὶ ὀπτασίας, πρὸς τοὺς μαθητὰς,
καὶ περὶ ἐπαγγελίας, τῆς τοῦ ἁγίου
πνεύματος δωρεᾶς, θέας τε καὶ τρόπου
τῆς ἀναλήψεως τοῦ Χριστοῦ, καὶ περὶ τῆς
ἐνδόξου καὶ δευτέρας αὐτοῦ παρουσίας.
|
Tit. Inc. |
|
Περὶ τῆς λογικῆς καὶ ἀνθρωπίνης ψυχῆς, δεύτερον
|
Titulus initialis |
|
Περι της πορνης της αλειψασης τον κυριον μυρω.
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΡΗΤΟΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΕΞΗΓΗΤΑΙ ΠΡΙΝ ΑΨΑΣΘΑΙ
|
Incipit |
|
Περὶ τῆς συλλήψεως τοῦ ἀνθρώπου καὶ τῆς κατασκευῆς τῆς γυναικὸς καὶ γεννήσεως καὶ θανάτου καὶ τῆς προσκυνήσεως ἐν τῷ τοῦ Θεοῦ θρόνῳ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΩΝ ΠΛΑΝΩΜΕΝΩΝ ΑΣΤΕΡΩΝ ΔΨΝΑΜΕΩΣ
|
Titulus initialis |
|
περὶ τῆς ψήφου τῶν Πασχαλίων
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ ἀρχαγγέλου Ραφαὴλ καὶ τῆς τοῦ Τουβιτ ἀναβλέψεως
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΙΣ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗ ΕΠΙΚΛΗΣΕΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΥΨΟΥΜΕΝΟΥ ΑΡΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΝ ΤΙΝΙ ΜΕΡΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ καιροῦ καὶ τοῦ τρόπου τῆς ὑπάρξεως τῶν νοερῶν καὶ ἀθανάτων ψυχῶν, τουτέστι τῶν ἀνθρωπίνων, φίλῳ τινὶ ζητήσαντι ἐκδεδομένον
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΜΗΔΕ ΠΡΟΥΠΑΡΧΕΙΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΟΤΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ τρία εἶναι τὰ μόρια τῆς ψυχῆς τῆς ἀνθρωπίνης καὶ τέσσαρας τὰς ἐν αὐτῇ ἀρετάς
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΤΡΙΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ τριμεροῦς τῆς ψυχῆς
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΤΡΙΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ· ΤΟΥ ΛΟΓΙΚΟΥ· ΤΟΥ ΕΠΙΘΥΜΙΤΙΚΟΥ · ΤΟΥ ΘΥΜΙΚΟΥ ΚΕ. Κʹ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ ὑψηλοφρονήσαντος μοναχοῦ καὶ θελήσαντος εἶναι ἴσον τῷ Ἰσαάκ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ἀναθεσματισθέντων ὑπὸ τῆς συνόδου συγγραμμάτων τοῦ Μοψουεστίας καὶ τῆς τοῦ Ἴβα ἐπιστόλῆς
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ἀνθρωπείων ψυχῶν, τί αὐταῖς γίνεται μετὰ τὴν τῶν σωμάτων ἀπαλλαγήν: φίλῳ αἰτήσαντι
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν δελεαζόντων ψυχὰς πρὸς ἀσέλγειαν, ἐν τῷ λέγειν, ὅτι οὐδέν ἐστι τὸ πρᾶγμα
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ἐκ Βαβυλῶνος ὑποστρεψάντων προφητεύει ὁ προφήτης
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΔΙΑΛΑΜΨΑΝΤΩΝ ΣΟΦΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΛΕΓΟΜΕΝΩΝ ΨΑΛΜΩΝ ΚΑΙΡΟΙΟΙ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝΑΡΕΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ. ΠΕΡΙ ΧΩΡΙΣΜΟΥ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ἑορτῶν ἐν αἷς ψάλλεται τὸ "Θεὸς Κύριος", αἳ πάλιν διαιροῦνται εἰς μεγάλας, εἰς μέσας καὶ εἰς μικρᾶς
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ἐπιγραφῶν τῶν ψαλμῶν τοῦ ὑπερτίμου κυροῦ Μιχαὴλ τοῦ Ψέλλου πρὸς τὸν βασιλέα Μονομάχον
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ἑπτὰ φωνηέντων, ποῦ δασύνονται καὶ ποῦ ψιλοῦνται
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν λεγόντων τὴν ἀποκάλυψιν, ἣν λέγουσιν αἱ Γραφαί
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΟΥΡΩΝ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΕΤΕΡΑ ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΚ ΤΟΥ ΓΑΛΗΝΟΥ ΚΑΙ ΜΑΓΝΕΝΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΟΥΡΩΝ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΕΤΕΡΑ ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΚ ΤΟΥ ΓΑΛΗΝΟΥ ΚΑΙ ΜΑΓΝΕΝΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν πέψεων τοῦ οὔρου
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν συμβαινουσῶν θλίψεων
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν συμβαινουσῶν θλίψεων...
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ψυχικῶν δυνάμεων
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΥΠΟΜΟΝΗΣ ΤΩΝ ΘΛΙΨΕΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ φόβου ψυχῶν
|
Titulus initialis |
|
Περὶ ψαλμοῦ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΨΑΛΜΩΔΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ Ψεύδους κεφάλαια Η'
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ ψυχῆς
|
Titulus initialis |
|
περὶ ψυχῆς
|
Desinit |
|
Περὶ ψυχῆς ἀρετῶν
|
Titulus initialis |
|
Περὶ ψυχῆς ὅταν πειράζηται ὑπὸ τοῦ Ἐχθροῦ πῶς ὀφείλει μετὰ δακρύων τῷ Θεῷ προσεύχεσθαι
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ Ο ΚΥΨΕΛΛΟΥ
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΔΕ Η ΨΥΧΗ ΤΟ ΣΩΜΑ ΩΣ ΤΟ ΠΥΡ ΤΟΝ
|
Desinit |
|
Περικοπαί τινες διερμηνευθῆσαι (!) ἐκ τῆς λατινίδος φωνῆς εἰς τὴν ἑλληνίδα παρὰ τοῦ σοφωτάτου καθηγητοῦ Μακαρίου Πάτμου ἐκ τῶν πολλῶν ἐξηγήσεων τοῦ Ἠλία τοῦ καὶ Δαβίδ, τοῦ ἀρίστου ἑρμηνέως τοῦ ὑψηλοῦ καὶ δυσνοήτου λόγου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου εἰς τὸν ἀπολογητικὸν τῆς εἰς τὸν Πόντον φυγῆς καὶ αὖθις ἐκεῖθεν ἐπανόδου οὗ ἡ ἀρχή, Ἥττημαι καὶ τὴν ἧττα ὁμολογῶ… ὑπετάγην τῷ Κυρίῳ
|
Titulus initialis |
|
Περιστάσεις καὶ θλίψεις
|
Incipit |
|
Πέψεις εἰσὶ γ'· πρώτη ἐν στομάχῳ
|
Incipit |
|
ΠΕΨΕΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΔΟΣΕΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΤΑΙΣ ΠΑΙΣΙΝ
|
Incipit |
|
Πίναξ τῶν κεφαλαίων τῆς ἑρμηνείας τῆς Ἀποκαλύψεως τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ ἀποστόλου
|
Titulus initialis |
|
πιστεύοντες λήψεσθε
|
Desinit |
|
ΠΛΑΝΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ Ο ΨΥΧΟΦΘΟΡΟΣ ΒΙΟΣ ΟΥΤΟΣ
|
Incipit |
|
Πλήθωνος πρὸς τὰς παρὰ τοῦ Βησσαρίωνος κατ᾽αὐτοῦ ἀντιλείψεις
|
Titulus initialis |
|
Πλούσιος ἐν λιμῷ θρέψειν ὑπισχνεῖτο τὴν πόλιν, εἰ ἐκδιδοίη τὸν ἐχθρὸν αὐτῷ. ἡ μὲν οὐκ ἔδωκεν, ὁ δὲ ἀξιοῖ ἀποθανεῖν κατὰ τὸν τοῦτο διδόντα νόμον.
|
Titulus initialis |
|
ΠΛΩΤΙΝΟΣ ΑΛΛΟ ΤΟΝ ΝΟΥΝ ΚΑΙ ΕΤΕΡΟΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΔΟΓΜΑΤΙΖΕΙ
|
Incipit |
|
ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΤΑΔʹ ΕΓΡΑΨΑΤΟ ΡΗΜΑΤΑ
|
Incipit |
|
ποάσης ψαλτήριον ἢ εὐαγγέλιον καὶ ἀναπτείξας αὐτὸ ἐπιγράφου
|
Incipit |
|
Πόθεν ἡ ψυχὴ δεδημιούργηται
|
Incipit |
|
Πόθεν καθ' ἡμῶν ἡτοι (!) ἀρχὴ ἐπῆλθεν ὑπόληψις
|
Incipit |
|
πόθεν ὁρῶμεν τινὰς ἐν ταῖς ψυχαῖς τῶν ἀνθρώπων λαλουμένους ἔνδοθεν λογισμοὺς ἀτόπους
|
Incipit |
|
Ποθουμένη καὶ σεβασμία ψυχὴ καὶ Θεῷ φιλουμένη
|
Incipit |
|
Πόθῳ καὶ ἀγάπῃ κινούμενος, ἐγὼ ὁ ἁμαρτωλὸς Κρισπῖνος ἔσπευσα γράψαι
|
Incipit |
|
Ποίημα τοῦ μακαριωτάτου Ψελλοῦ περὶ τῆς κινήσεως τοῦ χρόνου, τῶν κύκλων τοῦ ἡλίου καὶ τῆς σελήνης, τῆς ἐκλείψεως αὐτῶν καὶ τῆς τοῦ Πάσχα εὑρέσεως
|
Titulus initialis |
|
ποίοις λόγοις ἀμείψομαι
|
Incipit |
|
Ποῖον καρπὸν δείξασα τῆς μετανοίας ψυχή
|
Incipit |
|
Ποῖος δὲ νοῦς, ὕψιστε, καὶ ποῖος λόγος
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΠΟΙΟΥ]ΜΕΝΑ ΔΑΨΙΛΕΣΤΕΡΟΝ ΠΑΝΤΟΘΕΝ ΤΑΙΣ ΧΑΡΙΣΙ
|
Incipit |
|
Ποίῳ τρόπῳ ἡ ψυχὴ τοῦ σώματος χωρίζεται;
|
Incipit |
|
Πόλει τινὶ ἔοικεν ἡ τοῦ ἀνθρώπου ψυχή
|
Incipit |
|
Πολλὰ κατ' ἐμαυτὸν ἐγὼ στρέψας
|
Incipit |
|
Πολλά, φησὶν ἡ παροιμία, ψεύδονται ἀοιδοί, καὶ ἐγὼ τίθεμαι· ἀλλ' ὅποι μὲν καὶ ὁπόσα
|
Incipit |
|
Πολλάκις ἄζυμον ἐσθίει ποιῶν Πάσχα καὶ ἐνάρετος ψυχὴ τρέφεται ἀτυφία
|
Incipit |
|
Πολλάκις ζητήσας τὴν αἰτίαν τοῦ διαψάλματος
|
Incipit |
|
Πολλάκις με βουληθέντα σοι γράψαι, ἐξότου τοὺς τελευταίους περὶ τῶν ζητημάτων ἐκείνων λόγους ἀπέστειλα
|
Incipit |
|
Πολλάκις μὲ ἐβίασας καὶ ἐξεθλίψας τέκνον
|
Incipit |
|
ΠΟΛΛΗΝ ΩΦΕΛΕΙΑΝ ΔΙΔΟΥΣΙ ΤΗ ΨΥΧΗ
|
Incipit |
|
πολλῆς εἶπον τῆς δα[ψιλείας
|
Desinit |
|
Πολλῆς ἡμῖν νήψεως χρεία καὶ σπουδῆς
|
Incipit |
|
Πολλῆς ἡμῖν νήψεως χρεία καὶ σπουδῆς
|
Incipit |
|
Πολλῆς ἡμῖν νήψεως χρεία καὶ σπουδῆς
|
Incipit |
|
Πολλοὶ ἐνόμισαν ὅτι τὸ ἐμφύσημα ἡ ψυχή
|
Incipit |
|
Πολλοὶ μὲν τῶν ἁγίων κατὰ διαφόρους χώρους τε καὶ πατριὰς ἐν τοῖς ἀνόπιν διαλάμψαντες χρόνοις
|
Incipit |
|
ΠΟΛΛΟΙ ΤΗΣ ΕΝΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΩΣ ΕΙΣΙΝ ΟΙ ΤΡΟΠΟΙ
|
Incipit |
|
Πόλλοι τῶν ἐπὶ φιλοσοφίᾳ μέγα λαμψάντων
|
Incipit |
|
Πολλοὶ τῶν μοναχῶν καταλείψαντες γονεῖς καὶ τέκνα
|
Incipit |
|
Πολλοῖς δοκεῖ τὸ κακῶς ἀκούειν καὶ εἰς ὑπόληψιν παραβλάπτεσθαι
|
Incipit |
|
Πολλοῖς δοκεῖ τὸ κακῶς ἀκούειν καὶ εἰς ὑπόληψιν παραβλάπτεσθαι
|
Incipit |
|
Πολλοὺς ψυχωφελεῖς καὶ θαυμαστοὺς τ(ρ)όπους ἐν ταῖς τῶν ἁγίων διδασκόμεθα μνήμαις
|
Incipit |
|
Πολλῶν (καὶ ἀνεκλαλήτων) ἀγαθῶν καὶ ψυχωφελῶν εὐεργεσιῶν τοῖς φιλοθέοις
|
Incipit |
|
Πολλῶν λογισμῶν τε καὶ ὑψωμάτων
|
Incipit |
|
ΠΟΛΥΕΛΕΟΣ ΨΑΛΛΟΜΕΝΟΣ ΕΝ ΤΑΙΣ ΔΕΣΠΟΤΙΚΑΙΣ ΕΟΡΤΑΙΣ ΚΑΙ ΕΝ ΤΑΙΣ ΜΝΗΜΑΙΣ ΤΩΝ ΔΟΞΑΖΟΜΕΝΩΝ ΑΓΙΩΝ. ΠΕΡΙΕΧΩΝ ΚΑΙ ΤΑΣ ΚΑΤ' ΕΟΡΤΑΣ ΕΚΛΟΓΑΣ, ΑΡΜΟΔΙΩΣ ΕΡΑΝΙΣΘΕΙΣΑΣ ΠΑΡΑ ΤΙΝΟΣ ΜΟΝΑΧΟΥ ΣΙΝΑΙΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
πολὺν ἀποληψόμεθα τὸν μισθόν, οὗ γένοιτο...
|
Desinit |
|
πολὺν ἀποληψόμεθα τὸν μισθόν, οὗ γένοιτο...
|
Desinit |
|
Πόνημα ἐν συνόψει περὶ φύσεως ἀνθρώπου ἐξερανισθὲν καὶ συντεθὲν παρὰ Μελετίου μονάχου ἐκ τῶν τῆς ἐκκλησίας ἐνδόξων, καὶ τῶν ἔξω λογάδων καὶ φιλοσόφων
|
Titulus initialis |
|
Πόνος εὐτελοῦς Νικήτα τοῦ Σεΐδου τῆς Γραφῆς σύνοψις τῆς θεοπνεύστου, Παλαιᾶς τε ὁμοῦ καὶ Καινῆς Διαθήκης. πρὸς Μιχαὴλ πρόεδρον τὸν Γυρῆν αὕτη, αὐτοσχεδίως καὶ ἁπλῶς ἐκδοθεῖσα
|
Titulus initialis |
|
Πόντῳ ἐκάλυψε Φαραώ
|
Incipit |
|
πόνων δόξαν Χριστῷ ἀναπέμψωμεν, νῦν καὶ ἀεί...
|
Desinit |
|
πόρρω ὄντα Θεοῦ καὶ τοῦ πατρὸς τοῦ ψεύδους συγκληρονόμον
|
Desinit |
|
Πορφύριος ὁ τὴν εἰσαγωγὴν τῆς φιλοσοφίας γράψας
|
Incipit |
|
Πορφύριος ὁ τὴν εἰσαγωγὴν τῆς φιλοσοφίας γράψας, φοίνιξ μὲν ἦν τὸ γένος
|
Incipit |
|
ΠΟΣΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΔΥΟ ΔΑΣΕΙΑ ΚΑΙ ΨΙΛΗ
|
Incipit |
|
Πόσα πνεύματα; δύο· ἡ δασεῖα καὶ ψιλή
|
Incipit |
|
Ποσακις μετα την αναληψιν ο κυριος εφανη τοις αγιοις αυτου αποστολοις.
|
Titulus initialis |
|
ΠΟΣΟΙ ΕΙΣΙΝ ΑΡΕΤΑΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΦΡΟΝΗΣΙΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΑΝΔΡΕΙΑ ΚΑΙ ΣΩΦΡΟΣΥΝΗ
|
Incipit |
|
Πόσοι ἦχοι ψάλλονται εἰς τὸν Ἁγιοπολίτην
|
Incipit |
|
Ποταπή ἐστιν ἡ ψυχή
|
Incipit |
|
ΠΟΤΕ Η ΨΥΧΗ ΕΝΟΥΤΑΙ ΤΩ ΚΥΟΜΕΝΩ ΣΩΜΑΤΙ
|
Incipit |
|
Ποτήριον σωτηρίου λήψομαι
|
Incipit |
|
Ποῦ γὰρ ἡ τῆς Σαμαρείας κόρη, ἡ ψευδώνυμος θεός; Πῦρ γέγονε καὶ τὴν φύσιν τῶν ξυλῶν ἐπέγνω. Ἔδωκεν ἡμῖν ἁγίαν ἑορτὴν ἡ μεγαλοφόνως φωνήμ ἧς ἀεὶ καταξιωθῶμεν, ἐν Χριστῷ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ποῦ γὰρ ἡ τῆς Σαμαρείας κόρη, ἡ ψευδώνυμος θεός…
|
Desinit |
|
Ποῦ τὸν πρὸ τούτου λόγον επικόψαντες
|
Incipit |
|
πρoετρέψατo δὲ αὐτὸν καὶ ξενίαν αὐτῶ
ἑτοιμάσαι· ἵνα ἐὰν ἔλθη, εὕρη πoῦ μεῖναι. καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
πρoετρέψατo δὲ αὐτὸν, καὶ ξενίαν αὐτῶ ἑτοιμάσαι, ἵνα ἐὰν ἔλθη εὕρη ποῦ μεῖναι (μείνη)· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Πράξεις ἀποστόλων τὸ βιβλίον καλεῖται ἐπειδὴ τὰς πράξεις ὁμοῦ περιέχει τῶν ἀποστόλων. Ὁ δὲ διηγούμενος ταῦτα ἐστὶ Λουκᾶς ὁ εὐαγγελιστής, ὁ καὶ τοῦτο συγγραψάμενος τὸ βιβλίον. Συναπεδήμησε γὰρ τοῖς τε ἄλλοις καὶ μάλιστα τῷ Παύλῳ καὶ εἰδὼς ἀκριβῶς γράφει. Διηγεῖται δὲ ἐν αὐτῷ πῶς καὶ μετὰ τὴν ἀνάστασιν ὁ κύριος τοῖς μαθηταῖς ὀπτανόμενος ἦν, συναυλιζόμενος μετ’ αὐτῶν ἐφ’ ὅλαις τεσσαράκοντα ἡμέραις. Εἶτα ὡς ἀνελήφθη, ἀγγέλων ὑπολαβόντων αὐτὸν ἀπὸ ὄρους τῶν ἐλαιῶν. Εἶτα μετὰ ἡμέρας δέκα τὴν τοῦ ἁγίου πνεύματος ἔκχυσιν ἐν τῇ πεντηκοστῇ
|
Incipit |
|
ΠΡΑΞΙΝ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΙΑΣ Η ΘΕΩΡΙΑΝ· ΩΨΙΣ ΤΕΛΕΙΩΝ ΗΔΕ ΤΕ ΠΛΕΙΟΝΩΝ
|
Incipit |
|
Πρέπει τὰ τῶν μαρτύρων αἵματα τὴν ἐκκλησίαν ὑψοῖν
|
Incipit |
|
ΠΡΕΣΒΕΥΣΑΤΕ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΗΜΩΝ
|
Desinit |
|
Πρεσβύτης τις θαυμάσιος ἀνὴρ καὶ ἀποκαλύψεις ὁρᾶν εἰωθώς
|
Incipit |
|
πρὶν οὐρανὸν παθεῖν τι κρύψει καὶ σβέσει
|
Desinit |
|
Πρὸ ἑωσφόρου ὁ ἐκλάμψας ἥλιος
|
Incipit |
|
πρὸ τῆς τῶν ψαλμῶν έξηγήσεως λεκτέον δὴ τίνα έστὶ τὰ τῷ σκοπῷ συμβαλλόμενα
|
Incipit |
|
Προoίμιον τῆς ἀποκαλύψεως· καὶ ὅτι δι᾽ ἀγγέλου αὐτῷ δέδοται. αʹ
|
Incipit |
|
ΠΡΟΑΛΕΙΨΟΜΕΝΟΝ ΤΗΝ ΓΑΣΤΕΡΑ ΝΑΡΔΙΝΩ ΜΥΡΩ
|
Desinit |
|
προκόψαντες· καὶ ἐδοξάσαμεν τὸν Θεὸν τὸν μὴ βουλόμενόν τινα ἀπολέσθαι ποτέ, ἀλλὰ πάντας εἰς μετάνοιαν ὁδηγοῦντα ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Προλαμβανόμενα τῆς κατ' ἀριθμητικὴν αἰγυπτιακῆς μεθόδου τοῦ Ψελλοῦ
|
Titulus initialis |
|
Προοιμιάζων ὁ φιλόσοφος τὴν περὶ ψυχῆς εἴδησιν
|
Incipit |
|
προοίμιον τἢς βίβλου τῶν θείων ψαλμῶν άπό διαφόρων πατέρων συλλεγὲν καὶ ἀγίων διδασκάλων
|
Titulus initialis |
|
προοίμοιον τοῦ περὶ μεταλήψεως ἐγχειριδίου
|
Titulus initialis |
|
πρὸς ἄκρον ἀγωνιζόμενος· καὶ εἰς ὕψος ἀ…
|
Desinit |
|
πρὸς Ἑβραίους ἐγράφη ἀπὸ τῆς Ἰταλίας διὰ Τιμοθέου στίχων ψγʹ.
|
Textus |
|
πρὸς ἐξοχάδας· ἀλόην ἐψήσας μετὰ ὕδατος
|
Incipit |
|
ΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΝ ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΑΠΑΣΗΣ ΤΕΧΝΗΣ. ΟΡΙΒΑΣΙΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΝ ΤΟΝ ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΗ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΑΠΑΣΗΣ ΤΕΧΝΗΣ. ΟΡΙΒΑΣΙΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΝ ΤΟΝ ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΑΠΑΣΗΣ ΤΕΧΝΗΣ. ΟΡΙΒΑΣΙΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΝ ΤΟΝ ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΑΠΑΣΗΣ ΤΕΧΝΗΣ. ΟΡΙΒΑΣΙΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΝ ΤΟΝ ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΠΑΣΗΣ ΤΕΧΝΗΣ. ΟΡΕΙΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
|
Titulus initialis |
|
πρὸς πᾶσάν σου ψῆφον, σοῦ τὴν καρτερίαν ἐμπνέοντος· ἰατρεία μόνον εἴης καὶ κάθαρσις, μὴ ψῆφος ἀποστροφῆς τοῖς πταίσμασι πρέπουσα. Δόξα τῷ Θεῷ· ἀμήν
|
Desinit |
|
Πρὸς πόνον ἡμικρανίου, κοπάνισον ψίχας ἄρτου καὶ ἕνωσον ταύτας μετὰ χολῆς βοϊδίου
|
Incipit |
|
πρὸς τὴν διαπόρησιν ἀντεγράψαμεν
|
Desinit |
|
Πρός τινα κρυψίνουν εἰρωνευόμενον πρὸς αὐτόν
|
Titulus initialis |
|
πρὸς τὸ μὴ ἀτονῆσαι ἄνθρωπον· Γράψαι τοὺς τοιούτους χαρακτῆρας καὶ δῆσον αὐτοὺς εἰς τὸν δεξιὸν πόδα...
|
Desinit |
|
πρὸς τὸ μὴ ἀτονῆσαι ἄνθρωπον· Γράψαι τοὺς τοιούτους χαρακτῆρας καὶ δῆσον αὐτοὺς εἰς τὸν δεξιὸν πόδα... περί οἴνου... ὅστις τὸν ἐγκέφαλον βλάπτει
|
Desinit |
|
πρὸς τὸ πραιτώριον οὐκ εἰσῆλθον, ἀλλ’ εὐλαβοῦντο προκαθαιρόμενοί πως διὰ τὴν τοῦ Πάσχα μετάληψιν;
|
Desinit |
|
πρὸς τὸν διδάσκαλον κύριον Κωνσταντῖνον τὸν Στιλβῆν, ἀρχιερατεύσαντος τοῦ Πεδιαδίτου ὅτε ταύτην ἔπεμψε πρὸς τὸν αὐτὸν Στιλβῆν
|
Titulus initialis |
|
πρὸς τὸν μόνον ὕψιστον
|
Desinit |
|
Προς τον πανυψιλωτατον ουαφετη (?) κυρηκα στελανο (στελλουνε) τον Ακοβον (?) (Ιακωβον)
|
Textus |
|
Πρὸς τοὺς εἰς τὴν παιδείαν αὐτὸν ἀποσκώψαντας
|
Titulus initialis |
|
Πρὸς τοὺς ἐν λόγῳ κομψοὺς νῦν ὁ λόγος
|
Incipit |
|
Πρὸς τοὺς περὶ τὰς ἐρωτήσεις κομψοὺς ὁ λόγος
|
Incipit |
|
Πρὸς τοὺς περὶ τύπων γράψαντας
|
Titulus initialis |
|
Πρὸς τούτοις μάθε τί δηλοῖ ἡ τῶν διαψαλμάτων
|
Incipit |
|
Πρὸς ψυχὴν ῥᾳθυμοῦσαν
|
Titulus initialis |
|
Προσέκοψέ τις τῶν σοφῶν τῷ περὶ ψυχῆς καὶ παραδείσου μοι λόγῳ
|
Incipit |
|
προσελθουσα οπισθεν, ηψατο
|
Desinit abruptus |
|
προσελθὼν ἀποθήσεται καὶ δαψιλεστέρας τῆς χάριτος ἀπολαύσει… ἀμήν.
|
Desinit |
|
προσερμηνεια.| αποταξαι και αποστρεψον
|
Textus |
|
προσερμηνεια.| εαν δηκαζι (δικαζη) υπερ σου αλλον| πεμψον.
|
Textus |
|
προσερμηνεια.| εαν ψυση (ψευση?) ελεγχουσιν σε.|
|
Textus |
|
προσερμηνεια| ου δυνι (ουδενι?) ψευσασθεν (ψευσασθαι?)
|
Textus |
|
ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΙΣ ΨΥΧΟΡΡΑΓΟΥΝΤΑΣ
|
Titulus initialis |
|
προσηγορικα: κακος οδηγος. αληθης βλαβερος. παλαι βασκανος. αμνος αδικος. ισοψηφα τα κυρια και τα προσηγορικα: χξϛʹ.
|
Textus cuiusdam partis |
|
προσίωμεν τῇ μετάληψει τῶν φρικτῶν τούτων
|
Desinit |
|
προσίωμεν τῇ μεταλήψει τῶν φρικτῶν τούτων καὶ φοβερῶν μυστηρίων, ἵνα καὶ ὁ φιλάνθρωπος δεσπότης ἐποπτεύσαντος (sic) ἡμῶν τὴν ἀνυπόκριτον κοινωνίαν καὶ τούτων τῶν ἀγαθῶν καὶ τῶν ἐπηγγελμένων ἡμᾶς ἀξιώσῃ χάριτι...
|
Desinit |
|
Προσόμοια καὶ κανὼν εἰς τὸν ἁγιώτατον μητροπολίτην Ἐφέσου κὺρ Μάρκον τὸν Εὐγενικόν, ψαλλόμενα τῇ πέμπτῃ Κυριακῇ τῶν ἁγίων νηστειῶν...
|
Titulus initialis |
|
Προσταγμα πεπληρωκα του θεου λογου·
συ δ’ ω λατρευτα της τριφεγγους ουσιας
θυτα καθαρε και θεου παραστατα·
ευ[χα]ις (ευχαις) αμειβου της γραφης τον εργατην.
[Οταν] (?) τελης δε την ακραιφνη θυσιαν
προσπιπτει θερμος (θερμως ?) εκδυσωπων τον λογον·
των ψυχικων λαβειν με λυτρον πταισματων.
αρρωστιων δε της τινακτρειας (τινακτριας) ζαλην.
και κυματων δη και ταραχης· και κλονου·
και δαιμονικων σκανδαλων·
μακραν φανειναι τη θεου συνεργεια (συνεργιᾳ)·
ταυτην διδοι μοι την αμοιβην του κοπου·
χειρ μεν η γραψασα ταυτην την δελτον ην ως ετων κʹ:
και αυτη μελλειν εν τη γη βεβληκεναι·
η γαρ αυτη η δελτος μεινη εις τον αιωνα·
ποιος και τις δε ο ποιησας την δελτον.
θεος γαρ οιδεν. ο ερευνων καρδιας.
τιθεται νυν δε την δελτον ταυτην.
εις μικρην (μικραν) λυσιν· των αυτου εγκληματων.
Και ου μονον των αυτου αλλα και πασι·
των δι αυτου κοπιοντων εν τω καιρω της δελτου ταυτης.
|
Textus |
|
Πρόσταγμα πεπλήρωκα τοῦ θεοῦ λόγου·
σὺ δ’ ὦ λατρευτὰ τῆς τριφεγγοῦς οὐσίας,
θύτα καθαρὲ καὶ θεοῦ παραστάτα,
εὐχαῖς ἀμείβου τῆς γραφῆς τὸν ἐργάτην.
Ὅταν τελῇς δὲ τὴν ἀκραιφνῆ θυσίαν,
προσπίπτει θερμὸς ἐκδυσωπῶν τὸν λόγον,
τῶν ψυχικῶν λαβεῖν με λύτρον πταισμάτων,
ἀρρωστίων δὲ τῆς τινακτρείας ζάλην
καὶ κυμάτων δὴ καὶ ταραχῆς καὶ κλόνου
καὶ δαιμονικῶν σκανδάλων
μακρὰν φανεῖναι τῇ θεοῦ συνεργίᾳ·
ταύτην δίδοι μοι τὴν ἀμοιβὴν τοῦ κόπου.
Χεὶρ μὲν ἡ γράψασα ταυτὴν τὴν δέλτον ἦν ὡς ἔτων κʹ,
καὶ αὕτη μέλλειν ἐν τῇ γῇ βεβληκέναι·
ἡ γὰρ αὕτη ἡ δέλτος μείνῃ εἰς τὸν αἰῶνα.
Ποῖος καὶ τίς δὲ ὁ ποιήσας τὴν δέλτον
θεὸς γὰρ οἶδεν, ὁ ἐρευνῶν καρδίας.
τίθεται νῦν δὲ τὴν δέλτον ταύτην
εἰς μικρὴν (μικρὰν) λύσιν τῶν αὐτοῦ ἐγκλημάτων.
Καὶ οὐ μόνον τῶν αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ πᾶσι
τῶν δι’ αὐτοῦ κοπιόντων ἐν τῷ καιρῷ τῆς δἐλτου ταύτης.
|
Textus |
|
προσφέρον ἄζυμον καὶ ψυχρὸν καὶ διὰ τοῦτο ἄναυξες καὶ ἀκίνητον
|
Desinit |
|
Προσφωνησις της βιβλου. Κορωνίς εἰμι, δογματων θειων διδασκαλος· αν τινι με χρησης, αντιβιβλον λαμβανε· οι γαρ αποδοται κακοι. αντιφωνησις. Θησαυρον εχων σε πνευματικον αγαθον και πασιν ανθρωποις ποθητον. αρμονιαις τε και ποικιλαις γραμμαις κεκοσμημενον· μη την αληθειαν, ου δωσω προχειρως τινι· ουδ' αφθονησω της ωφελειας· χρησω δε τοις φιλουσι, αξιοπιστον αντιβιβλον λαμβανων. Επιγραμμα. Ελεος και υγεια τω γραψαντι, δοξα και επαινος τω κτησαμενω· σοφια και συνεσις τοις αναγινωσκουσιν.
|
Textus |
|
Προσῳδίαι εἰσὶ δέκα· ὀξεῖα, βαρεῖα, δασεῖα, ψιλή
|
Incipit |
|
προσωπο[ληψία
|
Desinit |
|
Πρότασίς ἐστι λόγος ἀλήθειαν ἢ ψεῦδος σημαίνων
|
Incipit |
|
Πρότασίς ἐστι λόγος ἀλήθειαν ἢ ψεῦδος σημαίνων
|
Incipit |
|
Προτρέπεται καὶ κόλπος βύθιος ἁλίεα, ὅταν τὸ δίκτυον ῥίψας
|
Incipit |
|
Προτρέπεται καὶ κόλπος βύθιος ἁλιέα, ὅταν τὸ δίκτυον ῥίψας
|
Incipit |
|
προτρεψάμενος αὐτῶν τὴν διὰ
τὸν Xριστὸν ὑπομονὴν · καὶ πείσας τιμᾶν
τοὺς πρεσβυτέρους, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Textus |
|
προτρεψάμενος πάλιν τὰ ἤθη αὐτοὺς, τελειοὶ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Προφητείαν μοι δοκεῖ περιέχειν ὁ ψαλμὸς περὶ τῶν κατὰ τὸ τέλος.
|
Incipit |
|
ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΛΕΓΟΝΤΟΣ ΕΠΙΡΡΙΨΟΝ
|
Desinit |
|
Πρώην ἀκέστωρ σωμάτων μόνον πέλων
ἐκ τῶν Γαληνοῦ βιβλίων κἰπποκράτους
ψυχῶν ἰατρὸς ὕστερον σοφὸς λίαν
πολλῶν ἐδείχθης ὡς μαθητὴς τοῦ λόγου·
εὐαγγελιστὴς ῥητορεύσας ἐνθέως
τὰ τῆς δι᾿ ἡμᾶς σαρκικῆς παρουσίας
αὐτοῦ μέγιστα τῶν τεραστίων βάθη.
διὸ πρὸς αὐτὸν εὐσθενῆ παρρησίαν,
Λουκᾶ θεόφρον, ἀξίως καὶ νῦν ἔχων
τὸν πίστεως τεύξαντα καὶ πόθου μέτα
τὴν πάνσοφόν σου τήνδε βίβλον τῶν λόγων
σώζοις λιταῖς σου καὶ καλῶς διεξάγοις.
|
Textus |
|
Πρώην ἡμῖν ὁ λόγος, ἥψατο μὲν ἐν μέρει τῶν ἐν τῇ κτίσει θεωρημάτων
|
Incipit |
|
Πρώην μέν, ὦ ψυχὴ ἀθλία, περὶ ἁγνείας
|
Incipit |
|
Πρώην μέν, ὦ ψυχή μου ἀθλία, περὶ ἁγνείας
|
Incipit |
|
Πρώην μέν, ὦ ψυχή, τὴν χαλεπὴν παράβασιν
|
Incipit |
|
Πρώην μέν, ὦ ψυχή, τὴν χαλεπὴν παράβασιν
|
Incipit |
|
Πρώην μέν, ὦ ψυχή, τὴν χαλεπὴν παράβασιν
|
Incipit |
|
πρώτη μὲν οὖν τῇ ψυχῇ αἰτία ἀννοιῶν καὶ πηγή
|
Incipit |
|
ΠΡΩΤΟΝ ΕΧΕΙΝ ΟΦΕΙΛΕΙ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ, ΨΥΧΗΣ ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ
|
Incipit |
|
Πρῶτον ὁ μακάριος Γρηγόριος ὁ διάλογός φησι πρὸς τὸν Πέτρον, ὅτι τῶν τελείως δικαίων αἱ ψυχαί
|
Incipit |
|
ΠΣΨΧΗ ΠΕΡΙΤΤΑ
|
Incipit |
|
Πτωχοπροδρόμου τεχνοποιία μηχανικὴ καὶ ἀντηχητικὴ πρὸς τὸ ἐπιστέψαι Νάββατον εἰς θεοσέβειαν
|
Titulus initialis |
|
ΠΩΣ ΑΝ ΤΙΣ ΤΗΝ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ ΑΡΧΗΝ ΛΗΨΑΙΤΟ
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Πῶς ἂν ὡς οἴει τὴν ψυχήν
|
Incipit |
|
Πῶς γίγνεται ἡ πέψις ἐν τῇ γαστρί
|
Incipit |
|
Πῶς δεῖ ψηφίζειν τὸν ἥλιον ἐν ποίῳ ζωδίῳ ἐστί
|
Incipit |
|
Πῶς ἐν Θαβὼρ ἀναστράψας
|
Incipit |
|
πως η Μαγδαληνη, κατα τον Ματθαιον, ηψατο των ποδων του σωτηρος, και παλιν (?) η αυτη κατα Ιωαννης ακουει μη μου απτου.
|
Titulus initialis |
|
Πως καθη πως αμεριμνεις πως αμελεις ψυχη μου
|
Incipit |
|
Πῶς κάθη, πῶς ἀμεριμνεῖς, πῶς ἀμελεῖς, ψυχή μου
|
Incipit |
|
Πῶς καὶ διὰ τί οὐ ποιεῖ ὁ Θεὸς τὴν ψυχήν
|
Incipit |
|
ΠΩΣ ΚΑΙ ΠΟΣΑΙ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΙΣΙ ΨΥΧΗΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΩΣ ΝΑ ΨΑΛΛΩΣΙΝ ΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ ΙΔΙΩΤΑΙ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΝ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
πῶς ὁ δίαβολος διψᾷ τὴν τῶν ἀνθρώπων ἀπώλειαν
|
Desinit |
|
ΠΩΣ ΠΑΡΑ ΜΕΝ ΤΩ ΜΑΤΘΑΙΩ ΟΨΕ
|
Incipit |
|
Πως παρα μεν τω Ματθαιω οψε σαββατων
|
Incipit |
|
Πῶς παρὰ μὲν τῷ Ματθαίῳ ὀψὲ Σαββάτων
|
Incipit |
|
Πως παρα μεν τω Ματθαιω οψε σαββατων φαινεται εγηγερμενος ο σωτηρ, παρα δε τω Μαρκω
|
Incipit |
|
Πως παρα μεν τω Ματθαιω οψε σαββατων φαινεται εγηγερμενος ο σωτηρ, παρα δε τω Μαρκω
|
Incipit |
|
Πως παρα μεν τω Ματθαιω, οψε σαββατων φαινεται
|
Incipit |
|
Πως παρα μεν τω Ματθαιω, οψε σαββατων φαινεται εγηγερμενος ο σωτηρ
|
Incipit |
|
Πως παρα μεν τῳ Ματθαιῳ, οψε Σαββατων φαινεται εγηγερμενος ο σωτηρ, παρα δε τῳ Μαρκῳ πρωι μια των Σαββατων
|
Incipit |
|
πως παρα τω Ματθαιω οψε σαββατων
|
Incipit |
|
Πῶς τινες ἐκ ψιλῆς καὶ μόνης προφάσεως πλῆθος δακρύων καταφέρουσιν
|
Incipit |
|
Πῶς ὑμῖν τὰ κατὰ ψυχῆν ἔχει, ποίμνιον ἱερὸν
|
Incipit |
|
Πῶς ὕστερα ἀπὸ τὴν ἀνάληψιν τοῦ Κυρίου
|
Incipit |
|
ΠΩΣ ΨΥΧΗ ΔΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΩΝ ΕΝΤΟΛΩΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΘΑΙΡΕΤΑΙ
|
Titulus initialis |
|
ῥαντισθῶμεν ... καὶ ὁ ἀψευδὴς Ἰησοῦς θεὸς πιστευθῆι, καὶ μετὰ τοῦ Πατρὸς προσκυνηθῆι
|
Incipit |
|
Ῥαψῳδία ἐστὶ μέρος ποιήματος περιλαβόν
|
Incipit |
|
ρηματων διψους λαβοι.
|
Desinit |
|
Ῥίψον βαρζόξυλον καλόν
|
Incipit |
|
Ῥουφῖνος δὲ... ὅμοιόν τι... συνεγράψατο
|
Incipit |
|
Ῥυπαρᾶς ἀπὸ ψυχῆς ἐξ ἀκαθάρτων χειλέων λόγον
|
Incipit |
|
Σάλπιγγος ὑψηλότερα βοῶ τὴν φωνὴν ἀνυψῶν
|
Incipit |
|
Σάλπιγγος ὑψηλοτέρα βοῶ τὴν φωνὴν ἀνυψῶν
|
Incipit |
|
Σάλπιγγος ὑψηλότερα βοῶ τὴν φωνὴν ἀνυψῶν
|
Incipit |
|
Σάλπιγγος ὑψηλοτέραν τὴν φωνὴν ἀνυψῶν
|
Incipit |
|
Σάλπιγξ μεγίστη τῶν λόγων Λουκᾶς πέλει,
σάλπιγξ σοβοῦσα τὴν πλάνην τῶν δαιμόνων,
καὶ πρὸς βίον λήγοντα μηδαμῶς γένος
βροτῶν τρέχειν πείθουσα, καὶ ψυχῶν νόσον
τοῖς φαρμάκοις λύουσα τῶν χρηστῶν λόγων˙
ἰατρὸς γὰρ σωμάτων καὶ ψυχῶν μέγας.
|
Textus |
|
Σαλπίσωμεν ἐν σαλπίγγι ἀσμάτων· προκυψάσα γὰρ ἄνωθεν ἢ παντάνασσα μητροπάρθενος
|
Incipit |
|
Σαρακηνός τις τῶν κομψολόγων ἠρώτησε τὸν ἁγιώτατον ἐπίσκοπον
|
Incipit |
|
ΣΑΡΚΑ ΜΕΝ ΕΜΨΥΧΩΜΕΝΗΝ
|
Incipit |
|
ΣΑΡΚΑ ΜΕΝ ΕΜΨΥΧΩΜΕΝΗΝ
|
Incipit |
|
σὲ εὐλογοῦμεν ὕψιστε θεὲ καὶ κύριε τοῦ ἐλέους
|
Incipit |
|
Σὲ Χριστὲ πόθον καὶ σοὺς ζωηροὺς λόγους,
πολλὴν ὑπέστην παρ’ ἐχθρῶν ἀοράτων·
ζάλην ἄμετρον περικοπὴν παντοίαν·
ἀπὸ δὲ τῶν ὁρατῶν καὶ φθονερῶν ἀνθρώπων·
ἐκ τῶν ἀδελφῶν τῶν ἐκ τοῦ κοινοβίου,
ὀνείδη καὶ σκόμματα ὑστέρησιν καὶ θλίψιν·
εἰς δὲ τὸ ὕφος ὃ εἰργασάμην κόπον
ὡς οἶδας ὑπὲρ δύναμιν πᾶσαν·
ταύτην τὴν βίβλον τὴν νέαν διαθήκην·
καὶ ἐξύφανα τὸν πόθον τῆς καρδίας
καὶ πεπλήρωκα τῆς ψυχῆς μου τὸ φίλτρον·
αὐτὸς οὖν φιλάνθρωπε δικαιοκρίτα·
πρόσδεξαι ταύτην εἰς λύσιν τῶν κακῶν μου·
πάντων ὧνπερ ἥμαρτον ἐν ὅλη τῆ ζωῆ μου·
καὶ τάξων κἀμὲ μετὰ τῶν ἐκλεκτῶν σου·
τῶν ἠγαπηκότων σε ἐκ ψυχῆς ὅλης.
|
Textus |
|
Σελασφόροις λάμψεσι τοῦ Παρακλήτου
τὸν νοῦν ἐλλαμφθείς, ὦ Ματθαῖε θεόπτα,
τὴν τοῦ Λόγου σάρκωσιν, ἀφράστῳ τρόπῳ,
κατήγγειλας ἄριστα τῇ χθονὶ πάσῃ.
|
Textus |
|
Σελασφόροις λάμψεσι τοῦ παρακλήτου
|
Incipit |
|
Σελασφοροις λαμψεσι του παρακλητου
|
Incipit |
|
Σεληνιακῆς ἐκλείψεως γινομένης ἐν τῷ Κριῷ ἀφορίαν πάντων ἔσεσθαι
|
Incipit |
|
σημεία κατὰ ψύξιν
|
Desinit |
|
Σημεῖα ὑδάτων καὶ πνευμάτων καὶ χειμώνων καὶ εὐδιῶν ὧδε ἐγράψαμεν
|
Incipit |
|
Σημεῖα ὑδάτων καὶ πνευμάτων καὶ χειμώνων καὶ εὐδιῶν, ὦδε ἐγράψαμεν
|
Incipit |
|
Σημεῖον ἐσχάτης ἀπεψίας τοῦ φλεβωμένου
|
Incipit |
|
Σημεῖον ἐσχάτης ἀπεψίας τοῦ φλεβωμένου
|
Incipit |
|
Σημεῖον ἐσχάτης ἀπεψίας τοῦ φλεβωμένου
|
Incipit |
|
ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑΡΙΑ...ΕΣΟΔΩΝ ΚΑΙ ΕΞΟΔΩΝ ΤΟΥ, ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΔΟΣΟΛΗΨΙΩΝ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ
|
Titulus initialis |
|
Σημείωσαι ὅτι αἱ παρατηρήσεις τῶν ἐξ ὑπολήψεως προοιμίων
|
Incipit |
|
Σημείωσαι τὰ ψήφια ὧδε παρασεσημείωται
|
Incipit |
|
σημειωσαι· οτι και εν τη λθʹ εορταστικη επιστολη του αγιου Αθανασιου κανονιζομενοις βιβλιοις συνηριθμηται η Αποκαλυψις·
|
Textus |
|
Σήμερον ἡμῖν ἡ τοῦ Σωτῆρος ἀνάληψις
|
Incipit |
|
Σήμερον ἡμῖν ἡ τοῦ Σωτῆρος ἀνάληψις
|
Incipit |
|
Σήμερον θαμβεῖται φρίττουσα ἡ λογικὴ ψυχή
|
Incipit |
|
Σήμερον, ἀγαπητοί, τὸν τῶν ψυχῶν ἰατρὸν προσκυνήσωμεν
|
Incipit |
|
Σήμερον, ἀγαπητοί, τὸν τῶν ψυχῶν ἰατρὸν προσκυνοῦμεν
|
Incipit |
|
Σῆψις σητοτροφὸς καὶ πανδαμάτωρ χρόνος ἕρπων
|
Incipit |
|
ΣΙΓΗΣΟΝ ΔΑΥΙΔ, ΡΙΨΟΝ ΕΡΜΗ
|
Incipit |
|
ΣΙΓΗΣΟΝ ΟΡΦΕΥ ΡΙΨΟΝ ΕΡΜΗ ΤΗΝ ΛΥΡΑΝ
|
Incipit |
|
Σίγησον Ὀρφεῦ, ῥίψον, Ἑρμῆ, τὴν λύραν
|
Incipit |
|
Σίγησον, Ὀρφεῦ · ῥίψον, Ἑρμῆ, τὴν λύραν
|
Incipit |
|
ΣΚΕΥΑΣΙΑ ΤΟ ΜΝΑΣΙΟΝ, ΒΑΛΕ ΤΟΝ ΒΟΕΙΔΑΡΓΥΡΟΝ ... ΕΝΙ ΕΨΗΜΕΝΟΝ
|
Desinit |
|
Σκέψαι φανερὰν προφητείαν περὶ τῶν τοῦ Κυρίου παθῶν
|
Incipit |
|
Σκέψαι, πῶς διηγεῖται τὰς αἰχμαλωσίας καὶ ἐπιστροφάς
|
Incipit |
|
Σκόπησον πρὸς τὴν ψυχήν, ἵνα μὴ δι’ ἐπιβουλῆς
προδοσίαν ὑποστῇς
|
Desinit |
|
Σκοποῦ τοῦ αὐτοῦ καὶ ὁ ψαλμὸς ὁ ἐχόμενος
|
Incipit |
|
σμήχειν διδάσκει ψυχικὰς ἁμαρτάδας
|
Desinit |
|
Σμυντομος διδασκαλία τοῦ θαυμασιωτάτου Γαληνοῦ τοῦ σπεύσαντος γράψαι ... α· πρὸς ὀξὺν πόνον κεφαλῆς· κισσον ξηράνας
|
Incipit |
|
σνγ'· πρὸς λειχήνας· ὑγροπίσσιν ἄλειψον ... τεάφιν τρίψας καὶ μίξας με τὸ ὄξος ἄλειφε. Τέλος εἴληφε ἡ βίβλος αὕτη.
|
Desinit |
|
σοὶ γὰρ ἐγὼ βιότοιο ἑοῦ πρυμνήσι’ ἀνῆψα
|
Desinit |
|
Σοὶ δὲ ἀλλὰ τί καὶ πάλιν γράψαιμεν
|
Incipit |
|
Σοὶ χάρις, ὑψιθόωκε ἄναξ Θεέ, κοίρανε πάντων
|
Incipit |
|
Σολομών με ἔγραψε.
|
Textus |
|
σπείρωμεν φιλοτίμως, ἵνα μετὰ πλείονος θερίσωμεν δαψιλείας, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
σπουδαίου τῶν διακονούντων αὐτῶ πέμψαι τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
στ[ιχοι ͵...]ωʹ (στιχοι ͵βωʹ). εξεδοθη δε τουτο μετα χρονους λβʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Στάσις τετάρτη. Ὡς ἐκ μόνου τοῦ Ἀδὰμ καὶ ὁ Σὴθ καὶ ἡ Εὔα καὶ ἀπὸ τῆς ψυχῆς καὶ ὁ λόγος καὶ ὁ νοῦς ἐκπορεύονται, οὕτως ἐκ μόνου τοῦ πατρὸς ὁ υἱὸς καὶ τὸ ἅγιον πνεῦμα ἐκπορεύονται.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ΣΤΑΥΡΟΥ ΠΑΝΗΓΥΡΙΝ ΑΓΩΜΕΝ ΣΗΜΕΡΟΝ ΣΤΑΥΡΟΣ ΥΨΟΥΤΑΙ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΣ ΑΠΑΣ
|
Incipit |
|
Στέφανος δὲ ἀνέπεμψεν εὐχὴν εὐπρόσδεκτον τῷ Χριστῷ τῷ ἀληθινῷ θεῷ καὶ σωτῆρι ἡμῶν, μεθ᾽ οὗ…
|
Desinit |
|
Στέψωμεν ἄνθεσιν ἐγκωμίων τὸν Στέφανον
|
Incipit |
|
Στῆθι καὶ βλέψον, ἄνθρωπε, τὸ τῆς ζωῆς καὶ τέλος
|
Incipit |
|
ΣΤΙΧΗΡΑ ΨΑΛΛΟΜΕΝΑ ΕΙΣ ΛΙΤΑΝΙΑΝ ΕΙΣ ΘΡΑΥΣΙΝ ΛΑΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΣΤΙΧΗΡΑ ΨΑΛΛΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΕΙΣ ΗΧΟΝ ΠΛΑΓΙΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΤΙΧΗΡΟΝ ΜΑΘΗΜΑ ΨΑΛΛΟΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΤΑΣ ΩΡΑΣ
|
Titulus initialis |
|
στιχοι ͵αψʹ.
|
Stichometria et alia numerica |
|
στιχοι ͵βψʹ.
|
Stichometria et alia numerica |
|
στιχοι ͵βωʹ.
το κατα Λουκαν ευαγγελιον· εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
ΣΤΙΧΟΙ ΑΠΟ ... ΠΡΟΣ ΨΥΧΗΝ
|
Titulus initialis |
|
στίχοι βψʹ
|
Stichometria et alia numerica |
|
στιχοι βψνʹ
|
Stichometria et alia numerica |
|
στίχοι ἔγραψα χειρι σήπεται γραφὴ μένει.
|
Textus |
|
Στίχοι ἐκτεθέντες ἐφ´ἑκάστῳ τῶν ψαλμῶν παρὰ τοῦ χαρτοφύλακος κῦρ Νικήτα
|
Titulus initialis |
|
στίχοι κυροῦ Τζέτζου πρὸς τὸν κύριον Μιχαὴλ τὸν Ψέλλον
|
Titulus initialis |
|
στιχοι πολιτικοι του Ψελλου εφερμηνευτ[ικοι] (εφερμηνευτικοι) των επιγραφων των ψαλμων
|
Titulus initialis |
|
Στίχοι συνοψίζοντες τὰ προχειρότερα τῶν λεγομένων περὶ τῶν ἀστέρων
|
Titulus initialis |
|
Στίχοι συνοψίζοντες τὰ προχειρότερα τῶν λεγομένων περὶ τῶν ἀστέρων
|
Titulus initialis |
|
Στίχοι τοῦ Ψέλλου εἰς τοὺς ιβ΄ ἀποστόλους
|
Titulus initialis |
|
ΣΤΙΧΟΙ ΤΟΥ ΨΥΛΟΥ
|
Titulus initialis |
|
στίχοι ψαλλόμενοι τῆ ἁγία καὶ μεγάλη ε' συντρέχει λοιπόν
|
Incipit |
|
στίχων ψγ΄
|
Stichometria et alia numerica |
|
στίχων ψγʹ
|
Stichometria et alia numerica |
|
στίχων ψγʹ
|
Stichometria et alia numerica |
|
στίχων ψνʹ
|
Stichometria et alia numerica |
|
στίχων. π(η)ηηιιιʹ (ψγʹ)
|
Stichometria et alia numerica |
|
Στόματί τε καὶ γλώσσῃ καὶ λογισμῷ καὶ ψυχῇ
|
Incipit |
|
στραφεῖσα ψυχὴ πρὸς ἑαυτὴν καὶ τὴν οἰκείαν φύσιν νοήσασα
|
Incipit |
|
στρεψον φυλλον εμπροσθεν και ευρησεις τα λοιπα κεφαλαια.
|
Textus |
|
σὺ δὲ ἔκλεψας
|
Desinit |
|
Συ δε ο αναγινωσκων προσσχες των αγιων των εν τω μηνολογιω επιζητουμενων τα αποστολοευαγγελα ιεραρχων οσιων· μαρτυρων και των λοιπων, και ζητει μετα τους μακαρισμους και της εβδομαδος τα προκειμενα. κακει ευρισκων αναγνωθι οτε χρεια σοι αυτων· υστερον γαρ εγραφησαν οι μακαρισμοι και περισσευσαντων των φυλλων, συνεθεμεθα και των διαφορων αγιων τα αποστολοευαγγελα κακει. δια τουτο την παρουσαν ερμηνειαν οποι ευροις, διεγραψαμεν.
|
Textus |
|
Σὺ εἶ Θεὸς μόνος ὕψιστος
|
Incipit |
|
Σὺ μὲν καλῶς ποιῶν, φίλτατε, ἢ διαγράφειν ἡμῖν ἐπιτρέπεις ὃν ἔπεμψας λόγον, ἂν ἀπαρέσκων δοκῇ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Σὺ μὲν σύνοψιν
|
Incipit |
|
Σὺ τὴν ἄνω γέννησιν ἀρρήτως γράφων
ὕψωσας ἡμᾶς τῆς κάτω παροικίας˙
εἰς οὐρανοὺς δὲ τῆν ἄφιξιν τοῦ λόγου
βρoτῶν φέρεις ἄνωθεν ἀνθρώπων, λόγε˙
ἀνθ’ ὧν σε τιμῶν Γεώργιος ἐν τούτω
καὶ τοὺς λόγους γέγραφε τοῦ λογογράφου
|
Textus |
|
συ την ανω γεννησιν αρρητως γραφων,
υψωσας ημας της κατω παροικιας,
εις ουρανους δε την αφιξιν του λογου,
βροτων φερεις ανωθεν ανθρωπων λογε,
ανθων σε τιμων Γεωργιος εν τουτω
και τους λογους γεγραφε του λογογραφου.
|
Textus |
|
σὺ τὸν Ὀζίαν ψυχὴ ζηλώσασα· τὴν τούτου λέπραν ἐν σοὶ καὶ τὰ ἐξῆς
|
Desinit |
|
συμβουλευων, περι τουτων εγραψα.
|
Desinit |
|
ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΝΟΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΑΥΤΟΥ ΨΥΧΗΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΜΕΟΝ ΜΑΓΙΣΤΡΟΥ ΤΟΥ ΣΗΘ ΣΥΝΟΨΙΣ ΤΩΝ ΦΩΣΙΚΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΜΕΩΝ ΜΑΓΙΣΤΡΟΥ ΤΟΥ ΣΗΘ ΣΥΝΟΨΙΣ ΤΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Συμεῶν μεσοπατάμου περὶ ἐξόδου ψυχῆς
|
Titulus initialis |
|
Σύμοψις τῆς Ἱερᾶς Θεολογίας φιλοπονηθεῖσα εἰς ὠφέλειαν τῶν ὀρθοδόξων φιλομαθῶν παρὰ Νικολάου Κούρσουλα τοῦ Ζακυνθίου, διδασκάλου φιλοσόφου, καὶ θεολόγου
|
Titulus initialis |
|
σύμφωνα δὲ ιξ β γ δ ξ θ κ λ μ ν ξ π ρ σ τ φ χ ψ
|
Desinit |
|
σύμψησον σχοῦσα καὶ Ἀγαμέμνονα
|
Desinit |
|
σὺν τοῖς σώμασι καὶ τὰς ψυχὰς καὶ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν ἐπιτύχωμεν
|
Desinit |
|
συναγαγὼν δὲ καὶ ἀδελφότητα πλείστην εἰς δόξαν τοῦ... βαπτιστοῦ Ἰωάννου, ὁ δὲ τόπος λέγεται Ἀψαθᾶς, ὅτι τῷ θεῷ καὶ τῷ προδρόμῳ πρέπει τιμὴ καὶ προσκύνησις
|
Desinit |
|
ΣΥΝΑΓΩΓΗ ΠΑΝΥ ΩΦΕΛΙΜΟΣ ΠΡΟΣ ΔΙΟΡΘΩΣΙΝ ΨΥΧΗΣ ...
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΑΨΙΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΠΥΡΕΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Συνεγραφη το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον μετα χρονους ιε΄, της Χριστου του θεου ημων αναληψεως.
|
Textus |
|
Συνεγραφη το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον μετα χρονους ηʹ της Χριστου του θεου ημων αναληψεως.
|
Textus |
|
Συνεγραφη το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον, μετα χρονους η΄, της Χριστου του Θεου ημων αναληψεως. δια στιχων τριακοσιων πεντηκοντα θ΄ (τνθ΄)
|
Textus |
|
Συνεγραφη το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον, μετα χρονους οκτω, της του Χριστου και θεου ημων αναληψεως· εξεδοθη δε, εις Ιερουσαλημ, φωνη τη Εβραιδι· Στιχοι ͵βχʹ.
|
Textus |
|
συνεγραφη το κατα Ματθαιον ευαγγελιον μετα χρονους ηʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Συνεγραφη το κατα Ματθαιον ευαγγελιον μετα χρονους οκτω της του Χριστου του θεου ημων αναληψεως.
|
Textus |
|
συνεγραψατο δε αυτο ο Λουκας· μαθητης ων Παυλου· μετα δεκαπεντε χρονους της Χριστου αναληψεως
|
Textus |
|
Συνεγραψατο δε υπο Μαρκου μετα δεκα χρονους της Χριστου αναληψεως μαθητης ων του Πετρου
|
Textus |
|
Συνελλεξα τας αναγνωσεις τας διαφορας εγω Ιγνατιος Αρδτ ιερευς της πολεως Μοναχιου. εν ετει ͵αψπε. μηνος Ιουνιου κ.
|
Textus |
|
συνεργάσασθαι ἐκλείψεως δὲ γεινομένης
|
Desinit |
|
ΣΥΝΕΤΡΙΨΕ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΥΤΟΥ ΟΥΔΕΠΟΤΕ
|
Desinit |
|
Συνῆψεν ὁ ἀποστολικὸς κανὼν τὴν νηστείαν τῆς Τετράδος καὶ τῆς Παρασκευῆς
|
Incipit |
|
Συνοδικὴ ἀπόφασις περὶ τῆς ἁγιότητος Μάρκου τῆς Ἐφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ, ἐν εἴδει ἐπιστολῆς γενομένη καὶ ἀποσταλεῖσα εἰς τὴν Νῆσον Κεφαληνίας, κατὰ τὸ ,αψλδ’ ἔτος. Σεραφεὶμ ἐλέῳ Θεοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως Νέας Ῥώμης, καὶ οἰκουμενικὸς Πατριάρχης
|
Titulus initialis |
|
Συνόψεις τῶν περὶ ἰδεῶν. Σύνοψις τῶν περὶ καθαρότητος εἰρημένων
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψιν φλεβῶν καὶ ἀρτηριῶν ἀνατομῆς
|
Incipit |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΑΚΡΙΒΕΣΤΑΤΗ ΠΕΡΙ ΟΥΡΩΝ ΕΡΜΗΝΕΥΘΕΙΣΑ ΕΚ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΤΩΝ ΠΕΡΣΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψις ἀκριβεστάτη περὶ οὔρων ἑρμηνευθεῖσα ἐκ τῆς ἰατρικῆς τέχνης τῶν Περσῶν
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψις ἀκριβεστάτη περὶ οὔρων ἑρμηνευθεῖσα ἐκ τῆς ἰατρικῆς τέχνης τῶν Περσῶν
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψις ἀκριβεστάτη περὶ οὔρων ἑρμηνευθεῖσα ἐκ τῶν ἰατρικῶν τεχνῶν τῶν Περσῶν
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΑΚΡΙΒΕΣΤΑΤΗ ΠΕΡΙ ΟΥΡΩΝ ΕΡΜΗΝΕΥΘΕΙΣΑ ΕΞ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΤΩΝ ΠΕΡΣΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψις ἀκριβεστάτη περὶ οὔρων ἑρμηνευθεῖσα ἐξ ἱατρικῆς τέχνης τῶν Περσῶν
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψις γενικὴ τῆς λογικῆς ἕξεως
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψις εἰς τὴν ῥητορικὴν ἀναγκα$ια τινος νεωτέρου
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΠΕΡΙ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΠΡΟΠΟΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΠΡΟΠΟΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΠΡΟΠΟΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΟΠΩΝ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΟΠΩΝ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΠΡΟΠΟΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΠΡΟΠΟΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΑΝΤΙΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩΝ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψις ἰατρικῆς Γαληνοῦ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΙΣΤΟΡΙΩΝ ΑΡΧΟΜΕΝΗ ΑΠΟ ΚΤΙΣΕΩΣ ΚΟΣΜΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΙΣΤΟΡΙΩΝ ΑΡΧΟΜΕΝΗ ΑΠΟ ΚΤΙΣΕΩΣ ΚΟΣΜΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ...
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΦΥΣΙΚΩΝ ΤΕ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ ΔΟΓΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΣΟΦΩΤΑΤΟΥ ΣΥΜΕΩΝ ΒΕΣΤΟΥ ΤΟΥ ΣΗΘ
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψις καὶ συναγωγὴ τῶν ὑπὸ τοῦ ἁγίου Πνεύματος κινουμένων
|
Incipit |
|
Σύνοψις μαρτυριῶν ἐκ τῆς ἁγίας γραφῆς κατὰ τῶν λατινικῶν αἱρέσεων καὶ σφαλμάτων
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΜΕΡΙΚΗ ΠΕΡΙ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΠΑΛΑΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
σύνοψις περὶ ἀντιστοιχείων πρὸς ἰδιώτας εἰς τὸ γράφειν
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΠΕΡΙ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΠΕΡΙ ΜΕΤΡΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΜΕΡΙΣΜΟΥ ΓΗΣ ΗΤΙΣ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΚΛΗΡΟΥΧΙΚΗ
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψις περὶ οὔρων
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΠΕΡΙ ΟΥΡΩΝ. ΕΤΕΡΑ ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΚ ΤΟΥ ΓΑΛΗΝΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψις περὶ τοῦ τῆς ἀστραπῆς πυρὸς καὶ περὶ βροντῆς καὶ κεραυνῶν καὶ ἑτέρων μετεώρων ἐρωτήσεως
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΠΟΛΛΩΝ ΤΕ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψις Ρητορικῆς τέχνης κατὰ πεῦσιν καὶ ἀπόκρισιν
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψις Ρητορικῆς τέχνης κατὰ πεῦσιν καὶ ἀπόκρισιν
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψις σαφὴς καὶ σύντομος διάγνωση τῆς πίστεως ἡμῶν τῆς ἐν τῇ ἁγίᾳ Τριάδι
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΣΑΦΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΓΝΩΣΙΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΗΜΩΝ ΤΗΣ ΕΝ ΤΗ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΙ
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψις Στεφάνου φιλοσόφου περὶ διαφορ. πυρετῶν
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψις Στεφάνου φιλοσόφου περὶ διαφορᾶς πυρετῶν
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψις σὺν Θεῷ ἐκ τῶν κατὰ πλάτος δογμάτων τῶν περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἐκπορεύσεως τῶν ἐκ τῶν θείων καὶ ἱερῶν γραφῶν παρὰ τῶν ἁγίων καὶ θεοφόρων πατέρων δογματισθέντων, οὐ μὴν ἀλλὰ καί τινων διδασκάλων καὶ φιλοσόφων, εἶθ' ὕστερον κατὰ τοῦ παρὰ Λατίνοις καινοφανοῦς δόγματος, ἐν διαλέξει μετὰ καὶ ἀληθῶν ἀποδείξεων συλλογιστικῶς προτεθέντων, ἐν τῇ βασιλίδι τῶν πόλεων καὶ ἐν ἄλλοις τόποις καὶ πόλεσι συλλεγεῖσα καὶ συνταχθεῖσα περὶ Νικολάου Ἱδρούσσης. Ἔπειτα δὲ καὶ ἐξ ἑλληνικῆς εἰς ῥωμαικὴν διάλεκτον ἑρμηνευθεῖσα ἐν Κωνσταντινουπόλει, προτροπῇ τοῦ κυροῦ Βενεδίκτου τοῦ καρδηναρίου καὶ τοποτηρητοῦ τότε ὑπάρχοντος Ἰννοκεντίου τοῦ τρίτου πάπα Ῥώμης
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψις συνταχθεῖσα παρὰ Νικολάου Ἱδροὺς
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψις σχεδιασθεῖσα περὶ τῶν τροφῶν ὅσας ὅτε καὶ βούλεταί τις δι' ἐλαχίστων λέξεων διαγνῶναι τήν τε κρᾶσιν ἑκαστῆς καὶ ἰδιότητα εὐχερῶς
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψις τέχνης ῥητορικῆς, κατὰ πεῦσιν καὶ ἀπόκρισιν
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΤΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗΣ ΔΑΨΙΛΕΣΤΑΤΗ ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΟΝ ΠΡΩΤΟΝ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΚΑΘΟΛΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΤΗΣ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΟΝ ΓΡΑΦΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψις τῆς ῥητορικῆς.
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψις τοῦ βίου τοῦ ποιητοῦ κτλ.
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψις τοῦ πρώτου τόμου προοιμίων
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψις τοῦ τε βίου τοῦ ποιητοῦ καὶ τῆς τοῦ δράματος ὑποθέσεως
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψις τῶν ιβ' μηνῶν τοῦ ἐνιαυτοῦ ὅλου
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΦΩΝΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψις τῶν πέντε φωνῶν
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙ ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΟΣ ΕΙΡΗΜΕΝΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙ ΟΥΡΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψις τῶν περὶ τοῦ κάλλους. Σύνοψις τῶν περὶ γοργότητος. Σύνοψις τῶν περὶ άφελείας εἰρημένων. Σύνοψις τῶν περὶ γλυκύτητος εἰρημένων
|
Titulus initialis |
|
Σύνταγμα κατὰ στοιχεῖον περὶ τροφῶν δυνάμεων, συγγραφὲν παρὰ Ψελλοῦ καὶ Συμεὼν μαγίστρου Ἀντιοχέως τοῦ Σῆθ, καὶ δοθὲν Μιχαὴλ βασιλεῖ τῷ Δούκᾳ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΣΟΦΩΤΑΤΟΥ ΨΕΛΛΟΥ ΚΑΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΟΝ ... ΠΕΡΙ ΔΥΝΑΜΕΩΣ ΤΡΟΦΩΝ ΚΑΙ ΩΦΕΛΕΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Σύνταγμα τοῦ σοφωτάτου Ψελλοῦ κατὰ στοιχεῖον ἐκλεγόμενον ἀπὸ τῶν ἱατρῶν βιβλίων περὶ δυνάμεων τροφῶν, καὶ ὠφελείας, καὶ τῆς τούτων βλάβης πρὸς τὸν αὑτοκράτορα κύριον Κωνσταντ῀νον τὸν Μονομάχον
|
Titulus initialis |
|
σύντριψον τοὺς ἀοράτους ἐχθροὺς ὑπὸ τοὺς πόδας μου· ... ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΣΥΣΤΗΝΑΙ ΤΟΥ ΡΗΤΟΥ ΑΨΥΧΟΙΣ
|
Desinit |
|
Σχολια εις ζʹ ετη τα πρωτα συντελειας εκ του Δανιηλ και της Αποκαλυψεως Ιωαννου
|
Titulus initialis |
|
ΣΩΘΗΝΑΙ ΤΑΣ ΨΥΧΑΣ ΗΜΩΝ
|
Desinit |
|
Σῶμα δίχα ψυχῆς
|
Incipit |
|
Σῶμα δίχα ψυχῆς
|
Incipit |
|
Σῶμα δίχα ψυχῆς
|
Incipit |
|
Σῶμα δίχα ψυχῆς
|
Incipit |
|
Σῶμα δίχα ψυχῆς ζώειν πάρος ἢ ἐμὲ σεῖο
|
Incipit |
|
σώμασι μὲν εὐθύς,
εἶτα καὶ ταῖς ψυχαῖς, τῇ τῶν τοιούτων κοινωνίᾳ σωμάτων· Αὐτῷ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν
|
Desinit |
|
ΣΩΜΑΤΟΣ ΨΥΧΗΣ ΑΓΡΙΟΤΗΣ ΑΠΟΤΙΚΤΕΙ
|
Desinit |
|
σωτηρίαν ἡμῖν ὁμοῦ ψυχῶν τε καὶ σωμάτων αἰτούμενοι… ἀμήν.
|
Desinit |
|
τo κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
τὰ αἰτήματα λήψεται ὁ εὐσεβὴς ἡμῶν βασιλεύς...
|
Desinit |
|
τὰ ἀπόρρητα ἀποληψόμεθα ἀγαθὰ ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
τὰ ἀπόρρητα ἀποληψόμεθα ἀγαθὰ ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
τὰ ἀπόρρητα ἀποληψόμεθα ἀγαθά· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
Τὰ γὰρ παρ' αυτῶν εἰρημένα τῶν ψυχῶν αὐτῶν εἰκόνες εἰσίν
|
Desinit |
|
Τὰ γράμματα πρῴην ἔπεμψας
|
Incipit |
|
Τά δ' ἐν συνόψει σοὶ παρ' ἡμῶν, ὦ φίλος
|
Incipit |
|
Τὰ δὲ ἡμετέρα οἷα· ἔψυκται
|
Incipit |
|
Τὰ ἐκ τοῦ πρώτου τῶν περὶ ψυχῆς βιβλίων
|
Titulus initialis |
|
τα κεφαλαια της Ιωαννου του θεολογου Αποκαλυψεως:
|
Titulus initialis |
|
Τα κεφαλαια της Ιωαννου του θεολογου Αποκαλυψεως·
|
Titulus initialis |
|
τὰ κεφάλαια τῆς ὀπτανθείσης ἀποκαλύψεως τῷ εὐαγγελιστῇ Ἰωάννῃ ἐν Πάτμῳ τῇ νήσῳ.
|
Titulus initialis |
|
τα κεφαλαια της οπτανθεισης Αποκαλυψεως τω ευαγγελιστη Ιωαννη εν Πατμω τη νησω.
|
Titulus initialis |
|
τα κεφαλαια της οπτανθεισης εν Πατμω τω ευαγγελιστη Ιωαννη Αποκαλυψεως.
|
Titulus initialis |
|
Τα κεφαλαια της οπτανθεισης εν Πατμω τω ευαγγελιστη Ιωαννη Αποκαλυψεως.
|
Titulus initialis |
|
Τὰ κεφάλαια τῆς ὀπτανθείσης ἐν Πάτμωι τῶι εὐαγγελιστῆι Ἰωάννῃ ἀποκαλύψεως.
|
Titulus initialis |
|
ΤΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΑΥΤΩΝ ΕΠΕΘΕΝΤΟ ΕΝ ΓΛΩΣΣΟΚΟΜΟΙΣ
|
Desinit |
|
Τὰ λείψανα τῆς χθὲς
|
Incipit |
|
Τὰ λείψανα τῆς χθεσινῆς τραπέζης ἀποδοῦναι ὑμῖν βούλομαι
|
Incipit |
|
Τὰ λείψανα τῶν ἁγίων μὴ ἀνέχεσθαι προσκυνεῖν• τινὰς δέ, μηδὲ τὰς ἁγίας εἰκόνας.
|
Desinit |
|
Τὰ μὲν δὴ περὶ τῆς ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου
|
Incipit |
|
Τὰ μὲν δὴ περὶ τῆς ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου
|
Incipit |
|
Τὰ μὲν δὴ περὶ τῆς ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου
|
Incipit |
|
ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΔΙ'ΩΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΠΑΣ, ΓΗ, ΥΔΩΡ, ΠΥΡ, ΑΗΡ, ΓΗ ΞΗΡΑ ΚΑΙ ΨΥΧΡΑ
|
Incipit |
|
τὰ τῆς κακίας καὶ τὰ παρακολουθοῦντα αὐτῇ τῶν ψεγομένων ἐστίν
|
Desinit |
|
τὰ τῆς ψυχῆς ἄρδον διαβήματα καὶ τῶν θείων δώρων πληροῦν
|
Desinit |
|
Τὰ τῆς ψυχῆς τῆς πανθλίας μου ὄμματα
|
Incipit |
|
Τὰ τοῦ μεγάλου καὶ ἐνδόξου Ἀρτεμίου ὡς ἐν συνόψει
|
Incipit |
|
ΤΑ ΤΩΝ ΑΡΝΩ ΚΡΕΕΙ ΣΥΜΕΤΡΑ ΕΙΣΙΝ ΘΕΡΜΟΤΗΤΟΣ, ΤΑ ΑΠΙΑ ΨΥΧΡΑ ΕΙΣΙ ΚΑΤΑ ΠΡΩΤΗΝ ΥΠΟΣΤΑΣΙΝ
|
Incipit |
|
Τὰ ὑπαρκτικὰ ῥήματα ψιλοῦται
|
Incipit |
|
ταῖς ἀναγομέναις ψυχαῖς παρὰ θεοῦ φιλανθρώπως ἀποκεκλήρωται, ἐν αὐτῷ Χριστῷ...
|
Desinit |
|
Ταῖς γὰρ τῶν νέων οἶμαι ψυχαῖς ἁπαλωτέραις οὔσαις
|
Incipit |
|
Ταῖς ἡδοναῖς σχολάζουσα τοῦ βίου καθ' ἑκάστην
(...)
ἐπίστρεψον καὶ βόησον· σῶτερ, ἐλέησόν με.
|
Textus |
|
ταῖς πνευματοκινήτοις τῶν ἁγίων πατέρων ἑπόμενοι ψήφοις
|
Incipit |
|
ταις του σωματος χαρισι, τας της ψυχης αρετας.
|
Desinit |
|
ταῖς τοῦ σῶματος χάρισι, τὰς τῆς ψυχῆς, ἀρετάς.
|
Desinit |
|
ΤΑΙΣ ΥΨΗΛΑΙΣ ΗΣΑΙΟΥ ΦΩΝΑΙΣ ΚΥΡΙΕ Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ ΥΜΝΗΣΩ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ
|
Incipit |
|
ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος
|
Desinit |
|
τάλανες δὲ, οἱ σκανδαλισθησόμενοι καὶ μικροψυχήσοντες
|
Desinit |
|
ΤΑΞΙΣ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΗΣ ΤΩΝ ΜΑΤΑΙΩΝ ΑΠΟΤΑΓΗΣ ΤΩΝ ΜΟΝΑΖΟΝΤΩΝ ΔΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΩΤΑΤΟΥ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΥΨΗΛΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Ταπεινοφροσύνη ἐστὶ ψυχὴ μὴ προσέχουσα, μηδὲ κρίνουσα
|
Incipit |
|
τας ἀπάντων ψυχάς.
|
Desinit |
|
τὰς λαμπάδας ἀνάψει ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ…
|
Desinit |
|
Τὰς μεγάλας καὶ ὑψιλοφεῖς τῶν ὁσίων μαρτύρων ἀρετάς
|
Incipit |
|
Τὰς μὲν ἐῤῥωμένας ψυχὰς εἰς εὐσέβειαν, οὔτε ἡ τοῦ σώματος βλάπτειν
|
Incipit |
|
τὰς οὐλὰς ἐξάληψον
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Τὰς οὐρανίους τέρψεις ἐν τῷ ἐπιλόγῳ
|
Incipit |
|
Τὰς οὐρανίους τέρψεις ἐν τῷ ἐπιλόγῳ ἀπαριθμῶμεν
|
Incipit |
|
τας οψεις καλυπτοντα και βωοντα αυτον υμνον αλληλουια.
|
Desinit |
|
Τὰς πλείους ψήφους κρατεῖν νόμος ἐκέλευεν. ἑπτὰ δικαστῶν δύο κατέγνωσαν θάνατον, δύο ἀτιμίαν, τρεῖς φυγήν. ἀξιοῖ φεύγειν ὁ κατεγνωσμένος.
|
Titulus initialis |
|
Τὰς ψυχὰς προκαθάρωμεν καὶ ἁγνίσωμεν σώματα
|
Incipit |
|
ταῦτα γράψον εἰς ποτήριον... καὶ πότιζε τὸ παιδίον τὸ μανθάνον τὰ θεῖα καὶ ἱερὰ γράμματα
|
Desinit |
|
ταῦτα κεῖται ἐν τῇ βίβλῳ ἀπαραλλάκτως τῷ κατὰ λατίνων, δέσποτά μου, ἅ σοι καὶ γράψας πέμπω, ἵν´ εἰδέναι ἔχῃς, ποσάκις τὰ σχίσματα ἡμῖν καὶ τοῖς λατίνοις συνέβη.
|
Desinit |
|
ΤΑΥΤΑ ΚΟΨΑΣ ΚΑΙ ΣΕΙΣΑΣ ΧΡΩ ΕΝ ΑΙΔΕΣΜΑΣΙΝ ΟΙΣ ΑΝ ΒΟΥΛΗ
|
Desinit |
|
ταῦτα μὲν ἐκ τῆς εἰς τὸν ὄγδοον ψαλμὸν ἐξηγήσεως
|
Desinit |
|
Ταῦτα πάντα ἠναγκάσθην σοι γράψαι
|
Incipit |
|
ταυτα παντα συγγραψαμενος και αυτος, ετελειωσε την εαυτου συγγραφην.
|
Desinit |
|
ταῦτα πάντα ψιλοῦνται καὶ βαρύνονται καὶ διά τοῦ ω μεγάλου γράφονται
|
Desinit |
|
Ταῦτα τὰ ὀνόματά εἰσιν τῶν κδ΄ ἁγίων πρεσβυτέρων τῶν παρεστηκότων ἐνώπιον τοῦ θρόνου τοῦ θεοῦ τοῦ ὑψιστοῦ
|
Incipit |
|
ταύτας οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας παρὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ δόξαν ἀναπέμψωμεν
|
Desinit |
|
Ταύτας τὰς ἐντολὰς ποιοῦντες προπέμψωμεν ἐκεῖ τοὺς καρποὺς αὐτῶν
|
Incipit |
|
Ταύτην ἀποστέλλει ἀπὸ Ἰταλίας· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς. αὕτη· ἐπειδὴ οἱ Ἰουδαῖοι ἐνίσταντο τῶ νόμω καὶ ταῖς σκιαῖς. διὰ τοῦτο ὁ ἀπόστολος Παῦλος διδάσκαλος ἐθνῶν γενόμενος· καὶ εἰς τὰ ἔθνη ἀποσταλεὶς. κηρύττει τὸ εὐαγγέλιον· γράψας τε πᾶσι τοῖς ἔθνεσι. γράφει λοιπὸν
|
Incipit |
|
Ταύτην ἀποστέλλει ἀπὸ Ῥώμης· ἐωρακὼς αὐτοὺς ἄμα καὶ διδάξας· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς. αὕτη· πεμψάντων Φιλιππησίων διακονίαν τῶ Παύλω, καὶ τινῶν περιερχομένων καὶ διαφθειρόντων τὰς ἀκοὰς τῶν ἀκεραίων προφάσει
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπέστειλεν ἐξ Ἀθηνων. προεωρακὼς αὐτοὺς καὶ συνδιατρίψας· ἡ δὲ πρόφασις αὕτη· πολλὰς θλίψεις παθὼν ἐν Φιλίπποις καὶ Βεροία καὶ Κορίνθῳ· ἀλλὰ
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει (ἀποστέλλει PG 28) ἀπὸ Ἰταλίας. Ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· ἐπειδὴ οἱ (om PG 28) Ἰουδαῖοι ἐνίσταντο (ἐν add PG 28) τῷ νόμῳ καὶ ταῖς σκιαῖς, διὰ τοῦτο ὁ ἀπόστολος Παῦλος, διδάσκαλος ἐθνῶν γενόμενος καὶ εἰς τὰ ἔθνη ἀποσταλείς, κηρύττει (κηρύττειν PG 28) τὸ εὐαγγέλιον, γράψας τε πᾶσι τοῖς ἔθνεσι, γράφει λοιπὸν
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει (ἀποστέλλει, PG 119) πάλιν (om. PG 119) (πρὸς Τιμόθεον add PG 28) ἀπὸ Ῥώμης. Ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη (Ἡ δὲ πρόφασις καὶ ταύτης τῆς ἐπιστολῆς ἐστιν οὕτως PG 28)· τῶν συναποδημησάντων (συναποδημούντων PG 119) τῷ Παύλῳ καταλειψάντων αὐτόν, βουλόμενος αὐτὸς (om. PG 119 et PG 28) ὁ ἀπόστολος ἐλθεῖν Τιμόθεον (τὸν Τιμόθεον ἐλθεῖν PG 28) πρὸς αὐτόν, γράφει τὴν ἐπιστολήν. Καὶ πρῶτον μὲν σημαίνει (δηλοῖ PG 119 et PG 28)
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ἀθηνῶν ... ὁ ἀπόστολος πολλὰς θλίψεις παθῶν
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ἀθηνῶν ἑωρακῶς
πρότερον αὐτοὺς καὶ διατρίψας παρ᾽
αὐτοῖς· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· ὁ ἀπόστολος πολλὰς θλίψεις παθὼν ἐν
Βεροία
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ἀθηνῶν, ἑωρακὼς πρότερον ... ὁ ἀπόστολος πολλὰς θλίψεις
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ἀθηνῶν, ἑωρακὼς πρότερον αὐτοὺς καὶ διατρίψας παρ’ αὐτοῖς. Ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς (ἐστιν add. Simotas) αὕτη· ὁ ἀπόστολος πολλὰς θλίψεις παθὼν ἐν Βεροίᾳ / Βερροίᾳ
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ἰταλίας· ἡ δὲ πρόφασις αὕτη· ἐπειδὴ οἱ ἐξ Ἰουδαίων πεπιστευκότες ἐνίσταντο τῷ νόμῳ καὶ ταῖς σκιαῖς· ὁ μακάριος ἀπόστολος Παῦλος διδάσκαλος ἐθνῶν γενόμενος. καὶ κηρύξας πᾶσι καὶ γράψας. γράφει λοιπὸν καὶ τοῖς ἐκ περιτομῆς
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης ... πεμψάντων Φιλιππησίων διακονίαν
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης ἑωρακὼς
αὐτοὺς ἅμα καὶ διδάξας. ἡδε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· πεμψάντων Φιλιππησίων διακονίαν τῶ Παύλῶ, καί τινων περιερχομένων καὶ διαφθειρόντων τὰς ἀκοὰς τῶν ἀκεραίων
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης ἑωρακὼς αὐτοὺς ἄμα καὶ διδάξας. ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη. πεμψάντων Φιλιππησίων
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης ἑωρακὼς αὐτοὺς ἅμα καὶ διδάξας. Ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· πεμψάντων Φιλιππησίων διακονίαν τῷ Παύλῳ, καὶ τινῶν περιερχομένων καὶ διαφθειρόντων τὰς ἀκοὰς τῶν ἀκεραίων, προφάσει
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης... πεμψάντων Φιλιππησίων διακονίαν
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης...πεμψάντων Φιλιππησίων διακονίαν...
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης· ἑωρακὼς αὐτοὺς καὶ διδάξας· οἱ δὲ Φιλιππήσιοι ἐκ πόλεως εἰσὶν ἐκ Μακεδονίας κολωνείας ὡς φησι ὁ Λουκᾶς· ὑπὸ μητρόπολιν Θεσσαλονίκην· οἷς ὁ Παῦλος πολλαχοῦ καὶ χρηστὰ μαρτυρεῖ· ἡ τῆς ἐπιστολῆς δὲ πρόφασις αὕτη· πεμψάντων αὐτῶν διακονίαν τῷ Παύλῳ διεπφρᾶι (δι' Ἐπαφρᾷ) ὥστε μαθεῖν καὶ τὰ κατ' αὐτὸν
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης· ἡ δὲ πρόφασις αὕτη· λυμεῶνές τινες ἐκ Θεσσαλονίκης περιερχόμενοι· ἔλεγον παρεῖναι τὴν παρουσίαν τοῦ κυρίου. ὅπερ εἰ ἦν ὁ Χριστὸς ψεύστης
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει πάλιν ἀπὸ Ῥώμης·
ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη·
τῶν συναποδημούντων τῶ Παύλω
κατὰλειψάντων αὐτὸν, βουλόμενος ὁ ἀπόστολος ἐλθεῖν Τιμόθεον πρὸς αὐτὸν, γράφει τὴν ἐπιστολήν.
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει πάλιν ἀπὸ Ῥώμης· ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· τῶν συναποδημησάντων τῶ Παύλῶ καταλειψάντων αὐτὸν, βουλόμενος ὁ ἀπόστολος ἐλθεῖν Τιμόθεον πρὸς αὐτὸν, γράφει τὴν ἐπιστολήν.
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει πάλιν ἀπὸ Ῥώμης· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς. αὕτη· τῶν συναποδημησάντων τῶ Παύλω καταλειψάντων αὐτὸν. βουλόμενος αὐτὸς ὁ ἀπόστολος ἐλθεῖν Τιμόθεον πρὸς αὐτόν· γράφει τὴν ἐπιστολήν· καὶ πρῶτον μὲν σημαίνει
|
Incipit |
|
ταυτην ουν την βιβλιον εξαγορασας ιι (νομισμα) ηκανον ητουν ως μετα ανακεκτημενος αυτης επεποιηθη Αντωνιος μοναχος και ξενος· και οπου αν την καταληψεσθε ευχεσθε ως και εξη τον μισθον ος και τη ιδια χειρι εγραψεν τα γραμματα ταυτα αμην· θεος σωση· ηγορασθη δε ινδ (ινδικτιωνος) βʹ ετους ͵ϛφπζʹ.
|
Textus |
|
Ταύτης τῆς ἐπιτρέψεως μὴ καταφρονητέον
|
Incipit |
|
Τάχα μὲν εἴποι τις τέσσαρας εἶναι τὰς γυναῖκας περὶ ὧν ἀνέγραψαν οἱ εὐαγγελισταί. Ἐγὼ δὲ μᾶλλον προστίθημι τῷ τρεῖς αὐτὰς εἶναι, καὶ μίαν μὲν περὶ ἧς ἀνέγραψε (ἀνέγραψαν Koe) Ματθαῖος καὶ Μᾶρκος <ὡς Kl> ἐν πολλοῖς ἄλλοις συνᾴδοντες τῆς εὐαγγελικῆς γραφῆς, ἑτέραν δὲ περὶ ἧς ὁ Λουκᾶς, διαφέρουσαν δέ τινα τῶν προειρημένων, περὶ ἧς ὁ Ἰωάννης· εἰ γὰρ καὶ ἐν Βηθανίᾳ ἀνέγραψαν τὰ κατὰ τὴν γυναῖκα γενόμενα, Ματθαῖος καὶ Μᾶρκος ἐν οἰκίᾳ Σίμωνος τοῦ λεπροῦ διηγήσαντο τὰ περὶ τούτων ἀπηντηκέναι, Ἰωάννης δέ φησιν ὅτι «πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ Πάσχα ἦλθεν Ἰησοῦς εἰς Βηθανίαν, ὅπου ἦν Λάζαρος, ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν» καὶ τὰ ἑξῆς.
|
Textus |
|
ΤΕ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΕΠΙΘΟΛΟΥΝΤΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΝ
|
Incipit |
|
τεθάρρηκεν ἀψύχοις
|
Incipit |
|
Τελευτῶν οὖν Ἰωάννης ὁ συγγραφεὺς προετρέψατο
|
Incipit |
|
τελος Αποκαλυψεως του αγιου Ιωαννου του θεολογου.
|
Titulus finalis |
|
τέλος εἴληφαν πρᾶξεις τῶν ἀπὸ στόλων· ταῦτα συγγράψας Λουκᾶς ὁ θεηγόρος
|
Textus |
|
τελος ειληφε μηνι νοεμβριω. εις ιγʹ· ημερα εκτη· ωρα. γʹ· ινδ[ικτιωνος] (ινδικτιωνος) ηʹ· εν ετει τω αποκτισεως κοσμου· ͵ϛφοηʹ. ευχεσθε τω γραψαντι ταυτην ωθηθ (cryptographically Σαββα) μοναχος.
|
Textus |
|
τέλος ἔλα(ἔλαβεν) τὸ παρὸν ἅγιον τετραευαγγέλιον ὑπὸ χρ(χειρὸς) ἐμοῦ τοῦ πολυτλήμονος καὶ εὐτελοῦς νοτρ(νοταρίου) Σολομὼν ὁ ἀπὸ Νότ(Νότου)· καὶ διὰ τὸν κύριον πάντες ἀδελφοὶ καὶ πατέρες οἱ ἐντυχόντες ἐν αὐτῷ καὶ ἀναγινόσκοντες· οἱ καὶ μεταγράφοντες· μὴ διὰ χωρικίας ἐμῆς ἢ σαλείας τὴν κατάραν ἀναπέμψασθε· ἠκούσατε γὰρ καὶ πολλάκις ἐρρέθη· ὅτι καὶ ὁ γράφων περιγράφει· καὶ χεὶρ ἡ γράψασα σήπεται τάφῳ· γραφὴ δὲ φαῖνει εἰς χρ(χρόνους) πληρεστάτους εἰς τοὺς σύνπαντας αἰῶνας τῶν αἰῶνων ἀμήν· ἐτελειώθη δὲ ἐν ἔτη τὼ ἀπὸ κτίσεως κόσμου, ͵ϛχοϛ΄ ἰνδικτιῶνος α΄·(ἡλίου) κύ(κύκλῳ) ιβ΄· (σελήνης) ζ΄·εἰς τὰς ιδ΄ τοῦ δε(δεκεμβρίου) μηνὸς ἡμέρᾳ ε΄ ἡ (ἐπακτὴ(?)) κη΄· πολεύοντος ζ΄ (?) (ἡλίου) διἔπων βασιλεύοντος ἐν Κωνσταντινουπόλει Μανουὴλ τοῦ Πορφυρογεννήτου καὶ ἐνδοξτ(ἐνδοξοτάτου) βασιλέως· καὶ ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις Ἀμαρρὴ τοῦ κραταῖου ῥίξ ἐν δὲ τῇ νῆσῳ Σικελίας Γουλμ(Γουλιέλμου) τοῦ δευτέρου ῥιγός · ἐφ' ἡμᾶς δὲ Ἰησοῦς Χριστός · ᾦ ἡ δόξα καὶ τῶ κράτος · εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰῶνων ἀμήν.
|
Textus |
|
τέλος ἔλαβε ὁ Ματθαίος. Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαίον εὐαγγέλίου· ἐγράφη Ἐβραιστὶ ἐν Παλεστίνη (Παλαιστίνη)· μετὰ ἔτη ὀκτῶ τῆς ἀναλήψεως τοῦ κυρίου·
|
Textus |
|
τελος ηλεφασιν οι Δ Ευαγγελισταδες, ηγουν τα ιστορογραφηματα αυτων χειρι νοταριου δαυειδ του μεγγλαμοιτου ευχεστε αδελφοι. και μη κατηρασθε επι ετους ψ μηνι μαρτιω εις την ιε
|
Textus |
|
Τέλος τῆς Ἀποκαλύ | χυ(?)ψεως σὺν θεῷ | ἁγίῳ τοῦ ἀποστόλου Ἰωάννου.
|
Textus |
|
Τελος της Αποκαλυψεως Ιωαννου·
|
Titulus finalis |
|
Τελος της Αποκαλυψεως του αγιου αποστολου και ευαγγελιστου Ιωαννου.
|
Titulus finalis |
|
τελος της Αποκαλυψεως του αγιου Ιωαννου του ευαγγελιστου του θεολογου.
|
Titulus finalis |
|
Τέλος τῆς Ἀποκάλύψεως τοῦ ἁγίου Ἱωαννου τοῦ ἐυαγγελιστοῦ.
|
Titulus finalis |
|
Τελος της αποκαλυψεως του αγιου Ιωαννου του θεολογου.
|
Titulus finalis |
|
Τελος της Αποκαλυψεως του θεολογου.
|
Titulus finalis |
|
τελος το (sic) κατα Λουκα (sic) ευα (ευαγγελιον uel ευαγγελιου) εχει στιχους ͵βωʹ υπηγορευθη δε μετα χ[ρονους (χρονους) ιεʹ] της Χριστου αναληψεως
|
Textus |
|
Τελος του κατα Λουκα αγιου ευαγγελιου, στιχοις ͵βω΄, εξεδοθη μετα χρονους ιε΄ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
τελος του κατα Λουκαν αγιου ευαγγελιου. στιχοι ͵βωʹ. εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Τελος του κατα Λουκαν ευαγγελιου. εγραφη και αντεβληθη ομοιως εκ των αυτων αντιγραφων. εν στιχοις. ͵βψξ΄ κεφαλαιων τμβ´.
|
Textus |
|
Τελος του κατα Μαρκον αγιου ευαγγελιου, στιχοις ͵αχ΄, εξεδοθη μετα χρονους ι΄ της του (!) αναληψεως.
|
Textus |
|
Τελος του κατα Μαρκον ευαγγελιου, οπερ εγραφη και αντεβληθη ομοιως εκ των εσπουδασμενων τη Ρωμαικη διαλεκτω, μετα δεκα χρονους της του κυριου και θεου και σωτηρος ημων Ιησου Χριστου αναληψεως, εν στιχοις, ͵αφν΄ και κεφαλαιοις σλδ΄.
|
Textus |
|
Τέλος τοῦ κατὰ Ματθαῖον ἁγίου εὐαγγελίου, γραφέντος ὑπ’ αὐτοῦ ἐν ἑβραΐδι διαλέκτῳ (ἑβραϊστὶ) μετὰ χρόνους (ἔτη) ὀκτὼ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως καὶ ἐν Ἰερουσαλὴμ ἐκδοθέντος ὑπὸ Ἰωάννου (ὕστερον δὲ ἡρμηνεύθη ὑπὸ Ἰωάννου).
|
Textus |
|
Τέλος τοῦ κατὰ Ματθαῖον ἁγίου εὐαγγελίου. Στίχοι ͵βχʹ. Ἐξεδόθη ὑπ' αὐτοῦ τοῦτο μετὰ χρόνους ηʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
Τελος του κατα Ματθαιον αγιου ευαγγελιου· στιχοις ͵βχʹ, εξεδοθη υπ' αυτου τουτο, μετα χρονους η΄ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
τελος των εβδομηκοντα δυο κεφαλαιων της Αποκαλυψεως του Ιωαννου του θεολογου:
|
Titulus finalis |
|
Τέρπει μὲν τὰς ὄψεις ἐκ τῆς ἑῴας ἀνίσχων ὁ ἥλιος
|
Incipit |
|
τέσσαρές εἰσιν αὗται αἱ ἀρεταὶ αἳ φυλάσσουσιν τὴν ψυχὴν τὸ ἔλεος
|
Incipit |
|
Τετρὰς ἀψίδων, φέρει δίσκον ἡλίου
|
Incipit |
|
Τέχνη ἐστὶ σύστημα ἐκ καταλήψεων
|
Incipit |
|
Τη αγια και μεγαλη παρασκευη ο αποστολος προς Κορινθιους επιστολη. λεγεται δε και το αυτο αποστολικον και τη υψωσει.
|
Titulus initialis |
|
τῇ αὐτῇ ψήφῳ πάντας ἡμᾶς εἰς ὑποψίαν καταστήσετε
|
Desinit |
|
τῇ βακτηρίᾳ με ὑπεστήριξεν, καὶ ὑψώσωμεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐπὶ τὸ αὐτό· αὐτῷ…
|
Desinit |
|
ΤΗ ΕΚ ΨΕΥΔΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΤΑΙΑΣ
|
Incipit |
|
Τῇ κατὰ Θεὸν εὐγενεστάτῃ καὶ τιμιωτάτῃ κυρίᾳ μου καὶ ἀδελφῇ τῆς ὑψηλοτάτης βασιλίσσης, τῇ κυρᾷ Σωφροσύνῃ τῇ ἐν μοναχαῖς ὁσιωτάτῃ καὶ αἰδεσιμωτάτῃ
|
Titulus initialis |
|
τη νησω. μετα χρονων λβʹ της Χριστου αναληψεως, δια στιχων ͵βτʹ, διηγειται
|
Detail(s) |
|
τῇ ὀριγάνῳ καλύψαντα τὴν κεφαλήν
|
Desinit |
|
Τῇ προγραφῇ ταύτῃ πολλάκις ὁ ψαλμώδος ἐχρήσατο
|
Incipit |
|
τῇ τοῦ θεοῦ βοηθείᾳ καὶ ἀντιλήψει, καὶ σώσῃ ὑμᾶς· κύριος ὁ θεὸς καὶ ἐν τῷ νῦν αἰῶνι, καὶ ἐν τῷ μέλλοντι. Ἀμήν, γένοιτο· ᾧ…
|
Desinit |
|
την αθλιαν μου ψυχην
|
Desinit cuiusdam partis |
|
την αναρχον γεννησιν του θεου λογου
ευαγγελως εγραψεν ο Ιωαννης.
|
Textus |
|
ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΗΨΙΝ ΣΟΥ ΠΟΥΧΡΟΝΙΟΙ
|
Desinit |
|
Τὴν ἀντίληψιν τὴν ἐμὴν μέλπω πόθῳ μοναχός
|
Incipit |
|
τὴν ἀπειρίαν ταυτηνὶ τῆς Σερβικῆς ψαμάθου
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Την Αποκαλυψιν Ιωαννου θεολογου· ομουμε τα εν τοις περισωριοις σχολια Ανδρεου Καισαριας (Καισαρειας)·
|
Desinit |
|
ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΝ ΠΑΥΛΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΒΡΟΝΤΟΛΟΓΙΑ
|
Incipit |
|
Τὴν αὐτὴν ἐπιγραφὴν ὁ ψαλμός
|
Incipit |
|
Τὴν αὐτὴν ἐπιγραφὴν ὁ ψαλμός
|
Incipit |
|
Τὴν αὐτὴν ἐπιγραφὴν ὁ ψαλμὸς εἰκότως
|
Incipit |
|
Τὴν βίβλον, ἣν ἔγραψε ταύτην Ματθαῖος,
κρατῶν ἀναπτύσσων τὴν γνῶσιν λέγει
τῆς μυστικῆς τε καὶ ξένης τοῦ Κυρίου
σαρκώσεως τὸ θαῦμα πρὸς πᾶσαν χθόνα,
σαφῶς διδάσκων καὶ βοῶν καθ' ἡμέραν
τὸν Χριστὸν ἥξειν τοῦ βροτῶν κρῖναι γένος.
|
Textus |
|
τὴν δὲ ποθουμένην εἰρήνην ὅτι τάχιστα καὶ λυσιτελέστατα ψηφιεῖσθε.
|
Desinit |
|
Τὴν δεκάχορδον ὠδοψαλμοκινύραν
|
Incipit |
|
τὴν δημιουργίαν ἀνατρέψαι
|
Desinit |
|
Τὴν ἐκκάλυψιν τὴν Ἰωάννου δέχου
τοῦ φῶς ἀπαστράψαντος ὡς βροντῆς γόνου.
|
Textus |
|
τὴν ἐλεοῦσαν τὰς ψυχὰς ἡμῶν, ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
τὴν ἑξῆς περὶ τῶν τῆς ὑποθέσεως ἑτέρων διαληψόμεθα.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
την επι του θρονου του πατρικου αναληψιν λεγει και ευαγγελιζεται.
|
Desinit |
|
Τὴν εὐσυμπάθητον ψυχήν, τὴν ἥμερον καρδίαν
|
Incipit |
|
Τὴν ἱερὰν τοίνυν τοῦ θείου κηρύγματος διδασκαλίαν παρὰ τῶν μαθητῶν τοῦ σωτῆρος δεδιδαγμένος ἦν, καὶ σὺν αὐτοῖς ἐποιεῖτο ταύτην, καὶ ἐπὶ τῆς Ῥώμης ἐπλήρου. Παρακλήσεσι δὲ παντοίαις ᾔτουν αὐτόν. Αὐτόθι, φασίν, ἔγγραφον αὐτοῖς ἐκθέσθαι τὴν διήγησιν τοῦ σωτηρίου κηρύγματος, καὶ ταύτην αἰτίαν γενέσθαι τῆς τοῦ λεγομένου κατὰ Μᾶρκον εὐαγγελίου γραφῆς· γνόντα δὲ τὸ πραχθὲν τὸν ἀπόστολον, ἀποκαλύψαντος αὐτῷ τοῦ πνεύματος, ἡσθῆναι μὲν τῇ τῶν ἀνδρῶν προθυμίᾳ κυρῶσαί τε τὴν γραφὴν εἰς ἔντευξιν ταῖς ἐκκλησίαις.
|
Desinit |
|
τὴν μεγαλοψυχίαν, ἵνα καὶ τῶν ἐκείνῃ ἀποκειμένων ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς καταξιωθῆναι, χάριτι…
|
Desinit |
|
την νικωσαν λεει ψηφον λευκην·
|
Textus |
|
τὴν Ὁμήρου ποίησιν οἱ πολλοὶ ψιλήν τινα διήγησιν
|
Incipit |
|
Τὴν περὶ τῆς τῶν οὔρων διαφορᾶς πραγματείαν πολλοὶ τῶν ἁρχαίων ἰατρῶν ἐπεχείρησαν συγγράψαι
|
Incipit |
|
Τὴν περὶ τῆς τῶν οὔρων διαφορᾶς πραγματείαν πολλοὶ τῶν ἀρχαίων ἰατρῶν ἑπεχείρησαν συγγράψαι
|
Incipit |
|
τὴν πρὸς τὸ ἀναίσχυντον τοῦτο ψεῦδος ἐκκρούσωμεν φοράν
|
Desinit |
|
τὴν πρώτην τούτου ὄψιν καὶ
|
Desinit |
|
τὴν σήν μοι ἐν ἅπασι χαριεστάτην ὄψιν.
|
Desinit |
|
ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΝ ΗΜΕΡΑΝ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΕΝ Η ΣΥΝ ΑΓΙΟΙΣ ΕΚΛΑΜΨΗΤΕ ΩΣ Ο ΗΛΙΟΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΥΝΤΕΣ...
|
Desinit |
|
ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΝ ΗΜΕΡΑΝ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΕΝ Η ΣΥΝ ΑΓΙΟΙΣ ΕΚΛΑΜΨΗΤΕ ΩΣ Ο ΗΛΙΟΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΥΝΤΕΣ...
|
Desinit |
|
τὴν τῆς ψυχῆς χώραν πονηροῦ παντὸς ἄγονον, χάριτι...
|
Desinit |
|
ΤΗΝ ΤΟΤΕ ΑΥΤΟΥ ΚΛΙΨΙΝ ΥΠΟΜΝΣΑΝΤΕΣ
|
Desinit |
|
τὴν τότε αὐτῶν θλίψιν τῶν μαθητῶν ὑπομνήσαντες
|
Desinit |
|
Τὴν τοῦ λογικοῦ μέρους τῆς ψυχῆς διαφοράν
|
Incipit |
|
Τὴν τῶν τιμίων ὑμῶν ψυχῶν φροντίδα
|
Incipit |
|
Τὴν ὑψηλοτέραν τῶν οὐρανῶν
|
Incipit |
|
ΤΗΝ ΧΕΙΡΑ ΣΟΥ ΤΗΝ ΑΨΑΜΕΝΗΝ
|
Incipit |
|
τὴν ψυχὴν
|
Desinit |
|
τὴν ψυχὴν ἀμίαντον παραστήσας τῷ δεσπότῃ Χριστῷ... ἀμήν.
|
Desinit |
|
τὴν ψυχὴν αὐτοῦ διατήρησον
|
Incipit |
|
τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ζημιωθῇ
|
Desinit |
|
τὴν ψυχὴν ἐκκαθαρῶμεν καὶ τῶν αἰωνίων ἐπιτυχῶμεν ἀγαθῶν ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
τὴν ψυχὴν ἐκκαθαρῶμεν καὶ τῶν αἰωνίων ἐπιτυχῶμεν ἀγαθῶν ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
Τὴν ψυχὴν προκαθάρας σου
|
Incipit |
|
ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΣΥΝ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΙ ΚΛΙΝΟΝΤΕΣ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ ΤΟΝ ΥΜΝΟΝ ΒΟΩΜΕΝ Ο Α...
|
Desinit |
|
τὴν ψυχήν, ἄτροπόν φησι (?) σώσηται.
|
Desinit |
|
την ψυχην, ατροπον φησι (?) σωσηται.
|
Desinit |
|
Τὴν ψυχοτερπῆ τῶν γραφῶν κορωνίδα
|
Incipit |
|
ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΕΤΑΛΗΨΕΩΣ, ΗΜΕΡΑΣ ΡΝ
|
Desinit |
|
Τῆς βασιλίσσης ἐννόημα Μαρίας ψυχῆς ἀληθῶς ἔργον εὐγενεστάτης
|
Incipit |
|
τῆς δα[ψιλείας
|
Desinit |
|
τῆς δαψιλείας, καὶ τῶν αἰωνίων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
τῆς δαψιλείας, καὶ τῶν αἰωνίων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
|
τῆς δαψιλείας, καὶ τῶν αἰωνίων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
|
Τῆς δὲ σοροῦ τῶν λειψάνων πάντα τόπον τοῖς θαύμασιν
|
Incipit |
|
Τῆς δὲ συνόψεως τῶν συλλογισμῶν στοχαζόμενοι
|
Incipit |
|
Τῆς εἰδωλικῆς ἀχλύος ἀπελαθείσης καὶ τῆς θεογνωσίας πανταχοῦ γῆς διαλαμψάσης
|
Incipit |
|
Τῆς ἑλληνικῆς σκοτίας ἐκδιωχθείσης καὶ τοῦ θεοῦ ἡ γνῶσις (lege τῆς γνώσεως) εἰς πᾶσαν τὴν γῆν λαμψάσης
|
Incipit |
|
τῆς ἐπὶ σοὶ συμφορᾶς ἄλλον μοι δεόντως ἐπικαταπέμψει παράκλητον
|
Desinit |
|
Τῆς ἡμῶν μετριότητος καὶ διψώσης
|
Incipit |
|
τῆς κατὰ τὴν ψυχὴν εὐμορφίας, τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν ἡμᾶς καταξιώσῃ· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
Τῆς πανυμνήτου θεοτόκου τὴν σύλληψιν, τὴν γέννησιν εἴσοδον
|
Incipit |
|
Τῆς περὶ τὴν τῶν οὔρων διαφορᾶς πραγματείαν πολλοὶ τῶν ἀρχαίων ἰατρῶν ἐπεχείρησαν γράψαι
|
Incipit |
|
Τῆς συνόψεως τῶν συλλογισμῶν στοχαζόμενοι
|
Incipit |
|
Τῆς συνόψεως τῶν συλλογισμῶν στοχαζόμενοι
|
Incipit |
|
Τῆς συνόψεως τῶν συλλογισμῶν στοχαζόμενοι καὶ τῆς σαφοῦς αὐτῶν παραδόσεως
|
Incipit |
|
Τῆς συνόψεως τῶν συλλογισμῶν στοχαζόμενοι, καὶ τῆς σαφοῦς αὐτῶν παραδόσεως
|
Incipit |
|
τῆς τέχνης ἐστὶ κομψότατον
|
Incipit |
|
ΤΗΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΟΜΟΥ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ
|
Desinit |
|
τῆς ὑποδοχῆς τοῦ ἁγίου Πνεύματος, δαψιλεστέρας ἀπέλαυσε τῆς ἄνωθεν φιλοτιμίας· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι…
|
Desinit |
|
τῆς ὑποδοχῆς τοῦ ἁγίου Πνεύματος, δαψιλεστέρας ἀπέλαυσε τῆς ἄνωθεν φιλοτιμίας· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώμτος ἡμῖν περιποιησάμεναι
|
Desinit |
|
τῆς ψυχῆς ὑμῶν καταπαύσωσι, καὶ τὰς καρδίας ὑμῶν εὐφράνωσι, πνεύματος ἁγίου πληροῦντες, ἐν Χριστῷ…
|
Desinit |
|
ΤΙ ΑΝ ΕΙΠΟΙ ΨΥΧΗ ΜΟΝΗ ΠΡΟΣ ΜΟΝΟΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ΤΙ ΑΝ ΕΙΠΟΙ ΨΥΧΗ ΜΟΝΟΝ ΠΡΟΣ ΘΕΟΝ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΡΡΗΤΟΥ ΓΛΥΚΥΤΗΤΟΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΤΙ ΑΝ ΕΙΠΟΙ ΨΥΧΗ ΜΟΝΟΝ ΠΡΟΣ ΘΕΟΝ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΡΡΗΤΟΥ ΓΛΥΚΥΤΗΤΟΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Τί ἀσέλγεια; Σώματος φθορά, ψυχῆς δὲ ὄλεθρος
|
Incipit |
|
Τί δὴ πρὸς ὑμᾶς εἶπεν, ὁ πλάσας γύναι, μὴ δὴ προσψαύσητε τοῦ ξύλου μόνου
|
Incipit |
|
Τί διαφέρει ψάμμος
|
Incipit |
|
Τί διαφέρει ψάμμος ἄμμου
|
Incipit |
|
Τί ἐστι ῥαψωδία; Ποίημα ἐμπεριειληφός τινα ὑπόθεσιν
|
Incipit |
|
Τί ἐστι τὰ ὀστὰ τῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
Τί ἐστι τὸ "Οὐχ ἑψήσεις ἄρνα ἐν γάλακτι μητρὸς αὐτοῦ"
|
Incipit |
|
Τί ἐστι τὸ τριμερὲς τῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
Τί ἐστι ψαλτήριον καὶ τί ἐστι δεκάχορδον
|
Incipit |
|
Τί ἐστι ψυχή; οὐσία ἀσώματος
|
Incipit |
|
Τί ἐστιν ὁ δεῖνα· ἡ ἑκάστου ψυχή
|
Incipit |
|
Τί ἐστιν ὁ φιλῶν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἀπολέσει αὐτήν
|
Incipit |
|
Τί ἐστιν ὁ φιλῶν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἀπολέσει αὐτήν
|
Incipit |
|
Τί ἐστιν τὸ ἐν ρα´ ψαλμῷ εἰρημένον...ὁ πελεκὰν οὗτος, ὄρνεόν ἐστιν
|
Incipit |
|
Τί τὸ κατόρθωμα τοῦ λογιστικοῦ μέρους τῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
Τί ψυχὴ καὶ κατὰ τί εἴρηται ψυχή
|
Incipit |
|
Τί ψυχὴ καὶ κατὰ τί εἴρηται ψυχὴ καὶ ὁσαχῶς
|
Incipit |
|
Τίαρον τρίψον καὶ καπνία
|
Incipit |
|
Τίθει μάλου ῥίζαν, ἕψησον ἐν τῷ οἴνῳ
|
Incipit |
|
Τιμιώτατε ἐν ἱερομονάχοις κῦρ Ἰωακείμ ἐπειδὴ ἔλαθεν ἡμᾶς τοῦτο καὶ οὐκ ἐγράψαμεν ἐν τῷ προμεμφθέντι ὑμῖν πιτακίῳ
|
Incipit |
|
Τιμιώτατε ἠγαπημένε μοι ἐν Χριστῷ υἱέ, οὐδὲν ἔλλιπες δοκεῖ μοι ὡς ἔγραψας
|
Incipit |
|
Τιμιώτατε ὑποψήφιε τῆς ἁγιωτάτης μητροπόλεως
|
Incipit |
|
Τιμιώτατον μὲν τῶν ἐν ἀνθρώπῳ μερῶν ἡ ψυχή
|
Incipit |
|
ΤΙΜΙΩΤΕΡΑ Η ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟΣ ΨΑΛΛΟΜΕΝΗ ΕΝ ΠΑΝΝΥΧΙΟΙΣ ΚΑΙ ΕΝ ΤΡΑΠΕΖΑΙΣ
|
Titulus initialis |
|
Τίνα ἀπὸ τῆς κυ συλλαβῆς ἀρχόμενα διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφεται;
|
Incipit |
|
Τίνα δή τις, τίνα περὶ ἐμοῦ πρὸς τοὺς σοὺς ὁρισμοὺς ἀπιδὼν ἐξοίσει τὴν ψῆφον;
|
Incipit |
|
Τίνας ἂν εἴποι λόγους ζωγράφος γράψας κόρην καὶ ἐρασθεὶς αὐτῆς;
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ΤΙΝΕΣ ΕΙΣΙΝ ΑΡΕΤΑΙ ΨΥΧΗΣ
|
Incipit |
|
Τινὲς ἐξ ἰδίας προαιρέσεως ἀπέκυψαν
|
Incipit |
|
Τινὲς τῶν τὰς ὑποθέσεις τῶν ψαλμῶν συγγεγραφότων
|
Incipit |
|
ΤΙΝΕΣ ΦΑΣΙ ΝΟΘΟΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΝ ΤΩ ΘΕΟΛΟΓΩ
|
Desinit |
|
Τίπτε, ὠκυπέτα, κατέτυψε
|
Incipit |
|
Τίς ἄν με πρὸς ὕψος τῶν Ἰησοῦ μυστηρίων ἀναγάγοι καὶ τὰ ἐκείνῳ σήμερον δείξει τελούμενα
|
Incipit |
|
Τίς δώσει τῇ κεφαλῇ μου ὕδωρ, καὶ τοῖς ὀφθαλμοῖς μου πηγὴν δακρύων; Ἐπιδαψιλευέτω μοι τὸ τοῦ λόγου προοίμιον
|
Incipit |
|
Τίς ἡ ἀληθὴς ἀγάπη, καὶ τίς ὁ ἔχων αὐτήν; Τοῦ ἁγίου Μαξίμου, πρῶτον· Ἀγάπη ἐστὶ διάθεσις ψυχῆς ἀγαθὴ.
|
Incipit |
|
Τίς ἡ δύναμις τοῦ ψαλμοῦ
|
Incipit |
|
Τίς ἡ δύναμις τοῦ ψαλμοῦ
|
Incipit |
|
Τίς ἡ δύναμις τοῦ ψαλμοῦ τὰ ἐχόμενα δείκνυσι περὶ γὰρ εὐζωΐας
|
Incipit |
|
Τίς τάδ' ἔγραψεν; Σωφρόνιος. Πόθεν; Ἐκ Φοινίκης
|
Incipit |
|
ΤΙΣ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΕΓΡΑΨΑΙ ΤΑΥΤΑ
|
Incipit |
|
Τὶς τῶν πνευματικῶν ἁγίων πατέρων Σίλας ὀνόματι, Ἄραψ τῷ γένει ... διηγήσατο
|
Incipit |
|
τιχχ (στίχοι) αψʹ
|
Stichometria et alia numerica |
|
τὸ α ἐπιφερομένου φωνήεντος ἢ φωνηέντων ψιλοῦται
|
Incipit |
|
τὸ α ἐπιφερομένου φωνήεντος, ἢ φωνηέντων, ψιλοῦται
|
Incipit |
|
Τὸ α πρὸ ἑαυτοῦ ψιλοῦνται, οἷον Ἀαρών
|
Incipit |
|
Τὸ α πρὸ ἑαυτοῦ ψιλοῦται ἀεί
|
Incipit |
|
ΤΟ Α ΠΡΟ ΕΑΥΤΟΥ ΨΙΛΟΥΤΑΙ ΑΕΙ ΤΟ Α ΠΡΟ ΤΟΥ Β ΨΙΛΟΥΤΑΙ
|
Incipit |
|
Τὸ α πρὸ τοῦ β ψιλοῦται
|
Incipit |
|
τὸ α' πρὸ τοῦ β' ψιλοῦται. ἄβυδος, ἄβυσσος
|
Incipit |
|
ΤΟ ΑΥΤΟ ΨΑΛΛΟΜΕΝΟΝ ΕΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΙ ΠΟΙΗΜΑ ΚΥΡΟΥ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΤΟΥ ΗΘΙΚΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Τὸ ἀψήφιστον ἐν γνώσει ἐστὶ τὸ μὴ ἰσῶσαι ἑαυτόν τινι
|
Incipit |
|
Τὸ γὰρ σῶσαι μόνην τὴν ἑαυτοῦ ψυχήν
|
Incipit |
|
Τὸ γῆρας ῥίψας βαβυλὼν νέα
|
Incipit |
|
Τὸ δὲ δυσῶδες οὖρον σήψιν δηλοῖ καὶ τῆς φύσεως νέκροσιν· καὶ περὶ μὲν τούτου ἡ κατὰ τὰ εἰρημένα
|
Desinit |
|
Τὸ δὲ ἐξερεύγομαι ψαλμικόν ἐστιν
|
Incipit |
|
Τὸ δὲ ἐξερεύγομαι ψαλμικόν ἐστιν
|
Incipit |
|
Τὸ δὲ ἐρεύγομαι ψαλμικόν ἐστιν
|
Incipit |
|
Τὸ δὲ ἐρεύγομαι ψαλμικόν ἐστιν, οὗ ἡ ἑρμηνεία καὶ ὁ σκοπός
|
Incipit |
|
Το δε κατα Λουκαν ευαγγελιον, επιτρεψαντος του αγιου Πετρου, εγραφη εις ομοιωμα λεοντος.
|
Textus |
|
τὸ δὲ ψυχρὸν ἀκρατέστατον τῇ κύστει
|
Desinit |
|
Τὸ δισσάκιν τὸ ἐσπασμένον καὶ τὸ κάγκελον τὸ μαῦρον/ ἡ χαλκὴ πόλις ἀπωθεῖ· τὸν κοντὸν, κυρτὸν δὲ μάλλον/ καὶ στρογγύλον δεξαμένη κράτος παρίθι μέτριως./ τοῦτο γὰρ τριπλαῖ δυάδες σὺν μοναπλῇ κρατούσῃ/ συγκυπτούσης τῆς ἑβδόμης τοὺς ὑψηλοτέρους δρόμους,/ τοὺς Κομνηνοὺς καὶ τοὺς Φράγγους, εἰς τὸν πόντον ἀπελάσαι·/ τούτων οὕτω γινομένων παναθλίων σῶν αἱμάτων/ ταῖς πλημμύραις ἅπαν (?) ἤδη κέχρανται σοὶ τὸ πεδίον,/ ἀλλ’ ὁ πένης, ὁ βοώπης, ὁ νεκρὸς, ὁ πατριώτης/ ἀπὸ νότου τῆς θαλάσσης εὐτελῶς προσομιλήσας/ βασιλίδα τὴν κυρίαν ἀπέδειξε τὴν τοῦ κόσμου.
|
Textus |
|
Τὸ δριμὺ διὰ τὴν σῆψιν
|
Incipit |
|
τὸ ἔγραψε μετὰ τριάντα δύο χρόνους τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως
|
Desinit |
|
Τὸ ἐπὶ πᾶσιν ἀψευδὲς τοῦ Σωτῆρος δίδωσι κἀμοὶ νῦν προοιμιαζομένῳ εἰπεῖν· Καλῶς ἐν Εὐαγγελίοις ὁ Κύριος ἔφη· Ἐρευνᾶτε τὰς Γραφάς.
|
Incipit |
|
τὸ ἐπὶ τοῖς κακοῖς πένθος καταλείψαντες, ἐπὶ τὸ τῆς μυσταγωγίας φέγγος ἀναδράμωμεν ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
τὸ ἐπὶ τοῖς κακοῖς πένθος καταλείψαντες, ἐπὶ τὸ τῆς μυσταγωγίας φέγγος ἀναδράμωμεν ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
το επωνυμον εαυτου ευαγγελιον συνεγραψατο.
|
Desinit |
|
Τὸ ἔτος τοῦτο, ἀπὸ βορὰν· ψυχινὸν· ὁ δὲ χειμῶν ψυχρὸς καὶ συνεχῆς σφοδρῶς.
|
Incipit |
|
Το ιερον και αγιον τουτο ευαγγελιον, εδωρηθη εμοι τω αδελφω Πετρω της ταξεως των αδελφων των ελαχιστων των παρ’ Ιταλοις μινορων καλουμενων, ελεω θεου αρχιεπισκοπω της μητροπολεως της Λιγυστικης Μεδιολανου, επισκοπω Νοβαριας τηνικαυτα οντι, παρα της υψηλοτατης και λαμπροτατης δεσποινης Ρωμαιων και αυγουστης, Μαριας. της μετονομασθεισης Μακαριας. Οτε μετα του υιου αυτης του υψηλοτατου και λαμπροτατου βασιλεως Ρωμαιων κυρου Ιωαννου του Παλαιολογου, ηλθεν εις Τικινιον της Λιγυστικης· αρχοντος τηνικαυτα και ηγεμονευοντος Λιγυων του λαμπροτατου δουκος Μεδιολανου, κυρου Iωαννου Γαλεαζ. κομητος Παπιας οντος· Ετει απο Χριστου, χιλιοστω τριακοστω ενενηκοστω δευτερω.
|
Textus |
|
το κατα Ιωαννην αγιον ευαγγελιον εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θεον και θεος ην ο λογος συνεγραφη υπ' αυτου του Ιωαννου οτε ην εν εξορια. εν Πατμῳ τῃ νησῳ υπο Τραιανου του βασιλεως, και εξεδοθη εν Εφεσῳ, δια Γαιου του ξενοδοχου των αποστολων μετα λβʹ χρονους της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Ιωαννην αγιον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβ΄ της του Χριστου αναληψεως, στιχοις ͵βτ΄.
|
Textus |
|
Το κατα Ιωαννην αγιον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβʹ της Χριστου αναληψεως:
|
Textus |
|
Το κατα Ιωαννην αγιον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους τριακοντα δυο της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Ιωαννην αγιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ’ αυτου εν Πατμῳ τῃ νησω μετα χρονους λβʹ της του κυριου και θεου και σωτηρος ημων αναληψεως· επι Δομετιανου βασιλεως Ρωμαιων· υιου Εσπασιανου.
|
Textus |
|
Το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους [τρι]ακοντα (τριακοντα) δυο της του Χριστου αναλη[ψε]ως (αναληψεως).
|
Textus |
|
το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους κ´ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
τὸ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγέλιον ἐξεδόθη μετα χρόνους λβ´ τῆς τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβʹ της του Χριστου αναληψεως
|
Textus |
|
τὸ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγέλιον ἐξεδόθη μετὰ χρόνους λβʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβʹ της του Χριστου αναληψεως. στιχοι ͵β[τ]ʹ.
|
Textus |
|
το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβʹ της Χριστου αναληψεως
|
Textus |
|
το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβʹ του Χριστου αναληψεως. στιχοι ͵βπʹ.
|
Textus |
|
Τὸ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγέλιον ἐξεδόθη· μετὰ χρόνου (χρόνους) λβʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
το κατα Ιωαννην ευαγγελιον υπο Ιωαννου συνεγραφη μετα λβʹ χρονους της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Ιωαννην ευαγγελιον υπο Ιωαννου συνεγραφη μετα λβʹ χρονους της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Τὸ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγέλιον, ἐξεδόθη μετὰ χρόνους λβʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως. στίχοι ͵βτʹ.
|
Textus |
|
Το κατα Ιωαννην ευαγγελιον, εξεδοθη μετα χρονους λβʹ τους του Χριστου αναληψεως, εν Πατμος τη νησω. στιχοι βτʹ.
|
Textus |
|
Το κατα Ιωαννην ευαγγελιον, συνεγραφη υπ’ αυτου του αγιου αποστολου Ιωαννου· μετα λβʹ χρονους της Χριστου αναληψεως, εν τοις χρονοις Τραιανου· και αυτος αυτοψει θεασαμενος, συνεγραψατο· εις ων εκ των ιβʹ· και υπερ τους ιαʹ αγαπωμενος τω Χριστω.
|
Textus |
|
Το κατα Ιωαννην ευαγγελιον, συνεγραφη υπ’ αυτου του Ιωαννου. οτε ην εν εξορια εν Πατμω τη νησω υπο Τραιανου του βασιλεως· μετα χρονους τριακονταδυο της Χριστου αναληψεως· και εξεδοθη εν Εφεσω, δια Γαιου του ξενοδοχου των αποστολων.
|
Textus |
|
Το κατα Ιωαννην ευαγγελιον, συνεγραφη υπ’ αυτου του Ιωαννου· οτε ην εν εξορια εν Πατμω τη νησω υπο Τραιανου του βασιλεως. μετα χρονους τριακονταδυο της Χριστου αναληψεως· Και εξεδοθη εν Εφεσω, δια Γαιου του ξενοδοχου των αποστολων.
|
Textus |
|
το κατα Ιωαννην ευαγγελιον, υπο Ιωαννου αποστολου μετα λβʹ χρονους της Χριστου αναληψεως εν Εφεσω.
|
Textus |
|
το κατα Ιωαννην ευαγγελιον· εξεδοθη μετα χρονους λβʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Ιωαννην ευαγγελιον· εξεδοθη μετα χρονους τριακοντα δυο· της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Ιωαννην υπο Ιωαννου αποστολου, μετα λβʹ χρονους της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Ιωαννου ευαγγελιου εγραφη δια Προχωρου μαθητου αυτου εν Πατμω τη νησω· μετα ετη λʹ της του Χριστου ἀναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον εγραφη μετα την (?) αναληψιν (?) του κυριου και θεου και σωτηρος ημων Ιησου Χριστου· τη ελληνιδι διαλεκτῳ μετα ετη ιεʹ· και επεδοθη Θεοφιλῳ τῳ φωνητῃ (?) αυτου και τοις πιστοις· εν τῃ μεγαλοπολει Αντιοχεια. μαθητης υπαρχων (?) του αγιου αποστολου Παυλου· ιατρος δε την τεχνην των (?) ψυχων (?) μαλλον, υπερ του σωματος· ο αυτος δε γραφει, και τας Πραξεις των αγιων αποστολων· αναγινωσκετε (αναγινωσκεται?) δε το αγιον αυτου (?) ευαγγελιον απο τας κγʹ του σεπτεβρι (σεπτεμβριου) μηνος, μεχρι της αποκρεου (?).
|
Textus |
|
το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον και των αγιων αποστολων αι πραξεις, υπηγορευθησαν υπο Πετρου και Παυλου των αποστολων, επειδηπερ πολλοι επεχειρησαν, Λουκας δε ο ιατρος συνεγραψε και εκηρυξε και εκοιμηθη εν Θηβαις, ων ετων ογδοηκοντα τεσσαρων συνεγραφη δε μετα ιεʹ χρονους της Χριστου αναληψεως. εν Θηβαις ταις εν τῃ Ευβοιᾳ.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον και των αγιων αποστολων αι πραξεις, υπηγορευθησαν υπο Πετρου και Παυλου των αποστολων, επειδηπερ πολλοι επεχειρησαν· Λουκας δε ο ιατρος συνεγραψεν και εκηρυξε και εκοιμηθη εν Θηβαις ετων πδʹ.
|
Textus |
|
Τὸ κατὰ Λουκᾶν ἅγιον εὐαγγέλιον καὶ τῶν ἁγίων ἀποστόλων αἱ πράξεις, ὑπηγορεύθησαν ὑπὸ Πέτρου καὶ Παύλου τῶν ἀποστόλων· ἐπειδήπερ πολλοὶ ἐπεχείρησαν· Λουκᾶς δὲ ὁ ἰατρός, συνέγραψε καὶ ἐκήρυξε καὶ ἐκοιμήθη ἐν Θηβαῖς, ἐτῶν ὀγδοήκοντα τεσσάρων.
|
Textus |
|
τὸ κατὰ Λουκᾶν ἅγιον εὐαγγελιον συνεγράφη μετὰ δεκαπεντε (ιεʹ) χρονους τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον, εγραφη εν Ρωμη υπ' αυτου, επιτρεψαντος αυτον, του αγιου αποστολου και κορυφαιου Παυλου, εν ομοιωματι λεοντος, εξεδοθη δε, μετα χρονους πεντεκαιδεκα της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον, και των αγιων αποστολων αι Πραξεις, υπηγορευθησαν υπο Πετρου και Παυλου των αποστολων, επειδηπερ πολλοι επεχειρησαν, Λουκας δε ο ιατρος, συνεγραψε και εκηρυξε, και εκοιμηθη εν Θηβαις, ετων πδʹ.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον· και των αγιων αποστολων αι πραξεις, υπηγορευθησαν υπο Πετρου και Παυλου των αποστολων, επειδηπερ πολλοι επεχειρησαν· Λουκας δε ο ιατρος συνεγραψε και εκηρυξε, και εκοιμηθη εν Θηβαις, ετων πδʹ.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον· και των αγιων αποστολων αι πραξεις· υπηγορευθησαν υπο Πετρου και Παυλου των αποστολοων· επειδηπερ πολλοι επεχειρησαν. Λουκας δε ο ιατρος· συνεγραψε και εκηρυξε και εκοιμηθη εν Θηβαις, ετων ογδοηκοντα τεσσαρων.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον εγραφη ελληνιστι εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην, μετα ιεʹ ετη της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵βχοζʹ, κεφαλαια τμθʹ.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον εγραφη ερμηνιστ (pro ελληνιστι ?) εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην μετα ιε΄ ετη της αναληψεως του κυριου.
|
Textus |
|
το κατα Λουκαν ευαγγελιον εγραφη μετα ιεʹ ετη της του κυριου ημων Ιησου Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον εγραφη προς τινα Θεοφιλον συγκλητικον και αρχοντα· το γαρ κρατιστος, επι των αρχοντων και ηγεμονων· εγραφη μετα την Χριστου αναληψιν εν ετι ιεʹ εν τη Αντιοχεια· εστι δε το ομοιωμα του τοιουτου ευαγγελιου μοσχος· αρχομενον απο της ιερατειας του Ζαχαριου· μοσχος δε ην ο τοτε θυομενος υπερ αφεσεως των αμαρτιων του λαου· διοτι αγγελει ημιν πραγμα· ευ καλως εχοντα· τουτεστιν αγαθα, υιοθεσιαν, ανοδον, δικαιοσυνην εις ουρανους, και αφεσιν αμαρτιων.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον εγραφη, ελληνιστι εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην μετα ιεʹ ετη, της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵γωγʹ, στιχους ͵βψνʹ.
|
Textus |
|
τὸ κατὰ Λουκᾶν εὐαγγέλιον ἐξεδόθη μετὰ χρόνους ιε´ της τοῦ κυρίου καὶ θεοῦ ἡμῶν ἀναλήψεως
|
Textus |
|
το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιε΄ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιε΄ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιε΄ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιε΄, της του Χριστου αναληψεως, δια στιχων ͵βω΄
|
Textus |
|
τὸ κατὰ Λουκᾶν εὐαγγέλιον ἐξεδόθη μετὰ χρόνους ιεʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της Χριστου αναληψεως
|
Textus |
|
το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της Χριστου αναληψεως· εξεδοθη δε προς Θεοφιλον αρχιεπισκοπον Αντιοχειας· προς ον και αι Πραξεις.
|
Textus |
|
το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδωθη (εξεδοθη) μετα χρονους δεκαπεντε της Χριστου αναληψεως. στιχων ͵βʹ οκτακοσιων (͵βωʹ).
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον ευ (?) αλλω επιτρεψαντι· Πετρος εγραψεν υπο του Λουκα· ως και ιατρος ων· και συν αυτω τω ευαγγελιον εγραψεν και εκηρυξεν· συγγραφεται τουτο τινι Θεοφιλω επισκοπω· ου μην· αλλα και τας πραξεις των αποστολων συγγραψαμενος· απεικαζεται δε τω μοσχω· αντιτυπον των χερουβιμ·
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον και των αγιων αποστολων αι Πραξεις υπηγορευθησαν υπο Πετρου και Παυλου των αποστολων· μετα χρονους πεντεκαιδεκα της του Χριστου αναληψεως· Λουκας δε ο ιατρος, συνεγραψε και εκηρυξε· και εκοιμηθη εν Θηβαις. ετων ογδοηκοντατεσσαρων:
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον και των αγιων αποστολων αι Πραξεις, υπηγορευθησαν υπο Πετρου και Παυλου των αποστολων· μετα χρονους πεντεκαιδεκα της του Χριστου αναληψεως· Λουκας δε ο ιατρος, συνεγραψε και εκηρυξε· και εκοιμηθη εν Θηβαις· ετων ογδοηκοντατεσσαρων.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον υπο Λουκα αποστολου μετα ιεʹ χρονους της Χριστου αναληψεως και ουτος υπο Παυλου ηκουσεν το ευαγγελιον και συνεγραψατο, μαθητης ων Παυλου.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον, εξεδοθη μετα χρονους ιε΄, της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Λουκαν ευαγγελιον, εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του χριστου αναληψεως · δια στιχων͵βωʹ
|
Textus |
|
το κατα Λουκαν ευαγγελιον, εξεδοθη μετα χρονους, ιε´ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον, συνεγραφη υπ’ αυτου του αγιου αποστολου Λουκα, μετα ιεʹ χρονους της Χριστου αναληψεως· ουτος υπο του αγιου Παυλου ηκουσε το ευαγγελιον και συνεγραψατο· μαθητης ων αυτου του αγιου Παυλου.
|
Textus |
|
Τὸ κατὰ Λουκᾶν εὐαγγέλιον. ἐξεδόθη μετὰ χρόνους ιεʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον· εξεδοθη μετα χρονους δεκαπεντε της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Τὸ κατα Λουκᾶν εὐαγγέλιον· ἐξεδόθη μετὰ χρόνους ιεʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον· και των αγιων αποστολων αι Πραξεις· υπηγορευθησαν υπο Πετρου και Παυλου των αποστολων· μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως· Λουκας δε ο ιατρος συνεγραψε και εκηρυξε· και εκοιμηθη εν Θηβαις, ετων πδʹ.
|
Textus |
|
το κατα Λουκαν υπο Λουκα αποστολου μετα ιεʹ χρονους της Χριστου αναληψεως και ουτος υπο Παυλου ηκουσεν το ευαγγελιον και συνεγραψατο μαθητης ων Παυλου.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν υπο Λουκα αποστολου μετα ιεʹ χρονους της Χριστου αναληψεως· και ουτος υπο Παυλου ηκουσε το ευαγγελιον και συνεγραψατο· μαθητης ων Παυλου.
|
Textus |
|
το κατα Λουκαν, υπο Λουκα αποστολου μετα δεκαπεντε χρονους της Χριστου αναληψεως, και ουτος υπο Παυλου ηκουσεν το ευαγγελιον και συνεγραψατο μαθητης ων Παυλου.
|
Textus |
|
Τὸ κατὰ Λουκᾶν· ἀπὸ Λουκᾶ ἀποστόλου μετὰ χρόνους ιε´ τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως
|
Incipit |
|
Το κατα Λουκλαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Μαθταιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ’ αυτου εν Ιερουσαλημ μετα χρονους ηʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον εγραφη εν Αλεξανδρεια υπ’ αυτου, επιτρεψαντος αυτον του αγιου αποστολου και κορυφαιου Πετρου, εν ομοιωματι μοσχου, και εξεδοθη μετα χρονους δεκα της Χριστου αναληψεως τοις εν Αιγυπτω αδελφοις.
|
Textus |
|
το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιʹ της του κυριου αναληψεως
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον μετα ιʹ ετη της Χριστου αναληψεως, συνεγραφη εν Ρωμη̣, ην μεν γαρ ουτος ο Μαρκος, Πετρου μαθητης, ον και υιον
|
Incipit |
|
Το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον, εν Ρωμη, υπο Πετρου του αποστολου υπαγορευθη, επειδη αυτος Μαρκος ο μαθητης Πετρου και συνεκδημος Παυλου, συνεγραψατο το αγιον ευαγγελιον τουτο. διηγειται δε
|
Incipit |
|
Το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον, συνεγραφη υπ’ αυτου του αγιου αποστολου Μαρκου, μετα δεκα χρονους της Χριστου αναληψεως· ουτος υπο Πετρου του αποστολου ηκουσε το ευαγγελιον, μαθητης ων εκεινου.
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον, υπηγορευθη υπο Πετρου του αποστολου εν Ρωμη· μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως· και επεδοθη Μαρκω τω ευαγγελιστη· και εκηρυχθη εν Αλεξανδρεια και παση τη περιχωρω αυτης.
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον. υπηγορευθη υπο Πετρου του αποστολου εν Ρωμη: μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως· και επεδοθη Μαρκω τω ευαγγελιστη· και εκηρυχθη εν Αλεξανδρεια και παση τη περιχωρω αυτης:
|
Textus |
|
το κατα Μαρκον ευαγγελιον εγραφη μετα ιβ΄ ετη της του Χριστου αναληψεως Ρωμη.
|
Textus |
|
το κατα Μαρκον ευαγγελιον εγραφη ρωμαιστι εν Ρωμη, μετα ιʹ ετη της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵αχοεʹ, στιχους ͵αχιϛʹ.
|
Textus |
|
το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη μετα
χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
τὸ κατὰ Μάρκον εὐαγγέλιον ἐξεδόθη μετὰ χρόνους δέκα (ιʹ)· τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως
|
Textus |
|
τὸ κατα Μάρκον εὐαγγέλιον ἐξεδόθη μετὰ χρόνους δέκα τῆς τοῦ ἐμοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως τοις εν Αιγυπτω αδελφοις.
|
Textus |
|
το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
τὸ κατὰ Μάρκον εὐαγγέλιον ἐξεδόθη μετὰ χρόνους δέκα τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Τὸ κατα Μάρκον εὐαγγέλιον ἐξεδόθη μετὰ χρόνους δέκα, τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ι΄ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη, μετα χρονους δεκα της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη, μετα χρονους ιʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδωθη (εξεδοθη) μετα χρονους ιʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Μαρκον ευαγγελιον εχει στιχους ͵αχʹ· εξεδοθη δε μετα χρονους ιʹ της χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Τὸ κατὰ Μᾶρκον εὐαγγέλιον μετὰ δέκα ἔτη τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως συνεγράφη ἐν Ῥώμῃ· ἦν μὲν γὰρ οὗτος ὁ Μᾶρκος Πέτρου μαθητής, ὃν καὶ υἱὸν αὐτοῦ ὁ Πέτρος ὀνομάζει, πνευματικὸν πάντως· ἐκαλεῖτο δὲ καὶ Ἰωάννης, ἀνεψιὸς δὲ Βαρνάβα, ἀλλὰ καὶ Παύλου συνέκδημος, τέως μέντοι Πέτρῳ συνὼν τὰ πλεῖστα ἐν Ῥώμῃ·
|
Incipit |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον μετα δεκα ετη της Χριστου αναληψεως συνεγραφη εν Ρωμῃ· ην μεν γαρ ουτος ο Μαρκος, Πετρου μαθητης
|
Incipit |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον μετα ιʹ ετη της Χριστου αναληψεως συνεγραφη εν Ρωμη
|
Incipit |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον μετα ιεʹ ετη της Χριστου αναληψεως συνεγραφη εν Ρωμη. ην μεν γαρ ουτος ο Μαρκος, Πετρου μαθητης, ον και υιον αυτου πνευματικον ο Πετρος ονομαζει. εκαλειτο δε και Ιωαννης, ανεψιος δε Βαρναβα. αλλα και Παυλου συνεκδημος, τεως μεντοι Πετρω, συνων τα πλειστα, και εν Ρωμη συνην
|
Incipit |
|
το κατα Μαρκον ευαγγελιον συνεγραφη υπο Μαρκου μετα δεκα χρονους της Χριστου αναληψεως (…) μαθητης ων Πετρου.
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον συνεγραφη υπο Μαρκου μετα δεκα χρονους της Χριστου αναληψεως, ουτος υπο Πετρου αποστολου ηκουσε το ευαγγελιον και συνεγραψατο αυτο μαθητης ων Πετρου.
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον, εν Ρωμη υπο Πετρου του αποστολου υπαγορευθη, επειδη αυτος Μαρκος ο μαθητης Πετρου και συνεκδημου Παυλου, συνεγραψατο το ευαγγελιον τουτο, διηγειται δε εξ αρχης λεγων, αρχη ειναι του ευαγγελιου, το του Ιωαννου κηρυγμα
|
Incipit |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον, εξεδοθη μετα χρονους δεκα (ι΄), της Χριστου αναληψεως. κεφαλαια στιχων μη΄, και στιχοι σμ΄
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον, εξεδοθη μετα χρονους ιʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον, μετα δεκα ετη της Χριστου αναληψεως συνεγραφη εν Ρωμη
|
Incipit |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον, μετα δεκα ετη της Χριστου αναληψεως συνεγραφη εν Ρωμη
|
Incipit |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον, μετα δεκα ετη της Χριστου αναληψεως συνεγραφη εν Ρωμη. ην μεν γαρ ουτος ο Μαρκος
|
Incipit |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον, συνεγραφ (συνεγραφη) υπο Μαρκου μετα δεκα χρονους της Χριστου αναληψεως ουτος υπο Πετρου αποστολου ηκουσε το ευαγγελιον και συνεγραψατο αυτο μαθητης ων Πετρου.
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον, συνεγραφη υπο Μαρκου μετα δεκα χρονους της Χριστου αναληψεως. ουτος υπο Πετρου αποστολου ηκουσεν το ευαγγελιον, και συνεγραψατο αυτο μαθητης ων Πετρου.
|
Textus |
|
το κατα Μαρκον ευαγγελιον· εξεδοθη μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Μαρκον ευαγγελιον· μετα δεκα ετη της Χριστου αναληψεως·
|
Incipit |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον· μετα ιʹ ετη της Χριστου αναληψεως·
|
Incipit |
|
το κατα Μαρκον, ευαγγελιον εξεδοθη, μετα χρονους ι´, της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον εγραφη παρ’ αυτου εν Ιερουσαλημ τη εβραιδι διαλεκτω, μετα χρονους οκτω της του Χριστου αναληψεως· υστερον δε ηρμηνευθη παρα Ιωαννου.
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ’ αυτου μετα χρονους οκτω (ηʹ) της του θεου αναληψεως. στιχοι ͵βχʹ.
|
Textus |
|
τὸ κατὰ Ματθαῖον ἅγιον εὐαγγελιον μετὰ ὀκτῶ (ηʹ) χρονους τῆς Χριστοὺ (!) ἀναλήψεως συνεγράφη
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον, τη εβραιδι διαλεκτω γραφεν, εξεδοθη υπ’ αυτου εν Iερουσαλημ. μετα χρονους οκτω της Χριστου αναληψεως. ερμηνευεται δε, υπο Ιακωβου του αποστολου· αδελφου του κυριου το κατα σαρκα· επισκοπου οντος· και υπο των αγιων αποστολων χειροτονηθεντος.
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον, τη εβραιδι διαλεκτω γραφεν, εξεδοθη υπ’ αυτου εν Ιερουσαλημ. μετα χρονους οκτω της Χριστου αναληψεως· ερμηνευεται δε υπο Ιακωβου του αποστολου· αδελφου του κυριου το κατα σαρκα· επισκοπου οντος· και υπο των αγιων αποστολων χειροτονηθεντος:
|
Textus |
|
το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εγραφη εβραϊστι εις Παλαιστινην, μετα οκτω (lit. οκτωι) ετη της αναληψεως του κυριου.
|
Textus |
|
το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εγραφη εβραιστι εν Παλαιστινη, μετα ηʹ ετη της αναληψεως του κυριου. εχη (εχει) δε ρηματα ͵βφκβʹ, στιχους ͵βφξʹ.
|
Textus |
|
το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εγραφη υπο του αυτου Ματθαιου μετα οκτω χρονους της αναλ... (αναληψεως) ... διαλεκτω …
|
Textus |
|
το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους η´ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ' αυτου εν Ιεροσολυμοις μετα χρονους οκτω της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ' αυτου εν Ιεροσολυμοις, μετα χρονους οκτω της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ μετα χρονους οκτω της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ’ αυτου εν Ιεροσολυμοις μετα χρονους ηʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ’ αυτου εν Ιεροσολυμοις. μετα χρονους οκτω της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ’ αυτου εν Ιερουσαλημ μετα χρονους ηʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ’ αυτου εν Ιερουσαλημ μετα χρονους οκτω της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
τὸ κατὰ Ματθαῖον εὐαγγέλιον ἐξεδόθη ὐπ’ αὐτοῦ ἐν Ἱερουσαλὴμ μετὰ χρόνους ὀκτὼ τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
τὸ κατὰ Ματθαῖον εὐαγγέλιον ἐξεδόθη ὑπ’ αὐτοῦ ἐν Ἰερουσαλήμ, μετὰ χρόνους ὀκτὼ τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ’ αυτου εν Ιερουσαλημ· μετα χρονους οκτω της του Χριστου αναληψεως
|
Textus |
|
Τὸ κατὰ Ματθαῖον εὐαγγέλιον ἐξεδόθη ὑπʹ αὑτοῦ ἐν Ἱεροσολύμοις μετὰ χρόνους ὀκτῶ· τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως
|
Textus |
|
το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδωθη (εξεδοθη) υπ’ αυτου εν Ιερουσαλημ μετα χρονους ηʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον τῃ εβραιδι διαλεκτω γραφεν. εξεδοθη υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ μετα χρονους οκτω της του Χριστου αναληψεως· ερμηνευεται δε υπο Ιακωβου του αδελφου του κυριου το κατα σαρκα· επισκοπου οντως (οντος) υπο των αγιων αποστολων χειροτονηθεντος.
|
Textus |
|
το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, εξεδοθη
υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ μετα χρονους ηʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, εξεδοθη υπ᾽ αυτου, εν Ιερουσαλημ μετα χρονους η´, της Χριστου, αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, εξεδοθη υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ, μετα χρονους οκτω της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, συνεγραφη υπο του αυτου Ματθαιου μετα οκτω χρονους της Χριστου αναληψεως, εβραιδι διαλεκτῳ εν Ιερουσαλημ, ερμηνευθη δε υπο Ιωαννου.
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον· εξεδοθη υπ’ αυτου εν Ιερουσαλημ μετα χρονους οκτω, της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
τὸ κατα Ματθαιον εὐαγγέλιον· ἐξεδοθη· ὑπ' αὐτοῦ ἐν Ιεροσολύμοις μετὰ χρόνους ηʹ· τῆς τοῦ Χριστου ἀναλήψεως
|
Textus |
|
το κινουν τας απαντων ψυχας.
|
Desinit |
|
το κινουν τας απαντων ψυχας.
|
Desinit |
|
ΤΟ ΚΟΡΜΗΝ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ ΑΚΤΗΣΤΡΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΗΨΗΣ
|
Desinit |
|
ΤΟ ΛΕΓΟΜΕΝΟΝ ΘΕΡΜΟΝ ΕΣΤΙ ΚΑΙ ΞΗΡΟΝ, ΩΦΕΛΕΙ ΤΑ ΨΥΧΡΑΣ ΚΑΙ ΥΓΡΑΣ ΚΕΦΑΛΑΣ
|
Incipit |
|
Τὸ λευκὸν ὑαλίον δηλοῖ ψυχρότητα καὶ πόνον νεφρῶν καὶ ῥάχης
|
Incipit |
|
Τὸ λευκὸν ὑέλιον δηλοῖ ψυχρότητα καὶ πόνον νεφρῶν
|
Incipit |
|
Τὸ μὲν δὴ οὖν ψαλμὸς γενικῶς εἰρημένον
|
Incipit |
|
Τὸ μὲν ἕκαστον σῶσαι τὴν ἰδίαν ψυχήν
|
Incipit |
|
Τὸ μὲν πρόβλημα ὡς μετέσχε θείας ἐλλάμψεως
|
Incipit |
|
Τὸ μὲν τίς ἦν ἐνεγκαμένη τὸν γεννάδα καὶ ἐκθρέψασα
|
Incipit |
|
Τὸ οἶμαι ἐπὶ ὑπολήψεως
|
Incipit |
|
Τὸ ὄρος Ὄλυμπος ὕπερ πᾶν χωρίον ὑψηλόν
|
Incipit |
|
Το οψε σαββατων μη την εσπερινην ωραν
|
Incipit |
|
τὸ παράδεισον αὐτὸν ὁ μεγαλόδωρος ἐπεδαψιλεύσατο
|
Desinit |
|
Το παρον (?) βιβλιον υπαρχει καμου Ιωακειμ ιερομοναχου Σιναιτου του Κρητος, ετι (?) εξανωσας αυτο εκ της χειρος μου χωρις των εμην βουλην, εστας υποδικος τω αιωνιω πυρι, εις δε μαρτυριου την τελευτην μου, να αφιερωνεται εις το αγιον ορος του Σινα εις μνημοσυνον της αμαρτωλης μου ψυχης.
Καγω συμφημι επι τη αφιερωσει, ως δικαιω και ευλογω ουση· παν γαρ το εν τινι ιερω καταγωγιω αφιερουμενον [...].
|
Textus |
|
Το παρον αγιον, και ιερον ευαγγελιον αφιερωθη εν τῳ πανσεπτῳ ναῳ του αγιου ενδοξου μεγαλομαρτυρος Γεωργιου του τροπαιοφορου, και θαυματουργου. μνησθητι κυριε και αναπαυσον την ψυχην ουτινος εστιν αφιερωμα.
εν ετει σωτηριῳ ͵αψκηʹω· αυγουστου· καʹη.
τυγχανει δε ο θειος ναος, εν τῳ της αρχιεπισκοπ[ης] (αρχιεπισκοπης) Χαλδιας και Χεριανων·
|
Textus |
|
το παρον βιβλιον εδοθ (εδοθη) μοι παρα του παγ (?) … (ας) … δ… κυρ. Γεωργ(Γεωργιου) του υψηλου του μετονομασθεντος Γερ(…). ο ταπεινος ησαριων (Βησαριων).
|
Textus |
|
Το παρον τετραευαγγελιον εγραφη δια χειρος Ιωαννου ιερεως, μηνι μαιῳ ιβʹ του ͵ϛψζ΄ ετους.
|
Textus |
|
το παρον τετραευαγγελον (τετραευαγγελιον) υπαρχει της βασιλικης Λαυρας· και ει τις το αποξενωσει εκ της τοιαυτης μονης η κοψει φυλλα, να εχει τας αρας των τριακοσιων δεκα και οκτω θεοφορων πατερων, και του οσιου πατρος ημων Αθανασιου, και της παναγιας δια βουλας (?)· αμην, αμην, αμην.
|
Textus |
|
Τὸ περὶ τῆς μοιχαλίδος κεφάλαιον ἐν τῷ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγελίῳ ὡς ἐν πλείοσιν ἀντιγράφοις μὴ κείμενον, μηδὲ παρὰ τῶν θείων πατέρων τῶν ἑρμηνευσάντων μνημονευθέν, φημὶ δὴ Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου καὶ Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας, οὐδὲ μὴν ὑπὸ Θεοδώρου Μωψουεστίας καὶ τῶν λοιπῶν, παρέλειψα κατὰ τὸν τόπον, κεῖται δὲ οὕτως μετ’ ὀλίγα τῆς ἀρχῆς τοῦ πϛʹ κεφαλαίου, ἑξῆς τοῦ ἐρεύνησον καὶ ἴδε ὄτι προφήτης ἐκ τῆς Γαλιλαίας οὐκ ἐγείρεται.
|
Textus |
|
Το περι της μοιχαλιδος κεφαλαιον εν τω κατα Ιωαννην ευαγγελιω ως εν τοις νυν αντιγραφοις μη κειμενον παρελειψα κατα τον τοπον, κειται δε ουτως μετ’ ολιγα της αρχης του πϛʹ κεφαλαιου εξης του· ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της Γαλιλαιας ουκ εγειρεται.
|
Textus |
|
Τὸ πλάτος δὲ τῆς σελήνης ἐν ταῖς ἐκλείψεσι
|
Incipit |
|
Τὸ πνευματικὸν ἡμῖν σήμερον, ἀγαπητοί, τῆς νηστείας ἔλαμψεν
|
Incipit |
|
τὸ προιαίτατος καὶ ὀψιαίτατος
|
Incipit |
|
ΤΟ ΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΝ ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ. ΨΕΛΛΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Τὸ πρῶτόν ἐστι περὶ τῆς συλλήψεως
|
Incipit |
|
Τὸ πρῶτόν ἐστι περὶ τῆς συλλήψεως
|
Incipit |
|
Τὸ πρῶτόν ἐστι περὶ τῆς συλλήψεως
|
Incipit |
|
Τὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχήν
|
Incipit |
|
Τὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχὴν ὑγιαίνειν τὸν ἰατρὸν λέγει
|
Incipit |
|
Τὸ τετραπλοῦν σύνταγμα τῶν Xριστοῦ λόγων
τέτρωρον ὥσπερ ἅρμα σοι ζεύξας ἅμα
διφρηλάτην ἄλλον σε καινὸν Ἠλίαν
ποθῶ κατιδεῖν ἐνθέως ἐπηρμένον.
Εἰ γὰρ ἐπιβῇς δεξιῶς τῆς ἁψίδος
καὶ τὰς νοητὰς ἡνίας ἀναλάβῃς
τοὺς πρακτικοὺς ἵππους τε καλῶς δαμάσῃς
νύσσαν πρὸς οὐράνιον ἰθύνων τρέχειν,
καὶ σὺ φανήσῃ καλὸς ἡνιοστρόφoς
παύων ἐκεῖσε τὸν δρόμον σὺν Ἠλία
πλὴν ὡς ἐκεῖνος ἀλλὰ καὶ σύ μοι χάριν
κἂν οὐχὶ διπλὴν ἀλλ' ἁπλὴν εὐχὴν δίδου,
ὅστις ἂν ἦσθα, ξεῖνε, τῷ γεγραφότι.
|
Textus |
|
ΤΟ ΤΕΤΥΨΟΜΕΝΟΝ· ΤΟΥ ΤΕΤΥΨΟΜΕΝΟΥ
|
Desinit |
|
Τὸ τῆς ἐμῆς ψυχῆς ὀδυνώμενον
|
Incipit |
|
τὸ τῆς παρθενίας μέγεθος μικρὸν εἶναι· τῷ δὲ Θεῷ ἡμῶν δόξαν ἀναπέμψωμεν... κ.τ.λ.
|
Desinit |
|
Τὸ τῆς ψυχῆς νοερὸν καὶ τίμιον κατασκεύασμα
|
Incipit |
|
Τὸ τῆς ψυχῆς νοερὸν καὶ τίμιον κατασκεύασμα
|
Incipit |
|
Τὸ τῆς ψυχῆς ὀδυνώμενον
|
Incipit |
|
το τοιουτον εξεδοθη μετα χρονους λβʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το τοιουτον ευαγγελιον εγραφη εβραιστι εις Παλαιστινην μετα οκτω ετη της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵βφκβʹ, στιχους δε ͵βφξʹ.
|
Textus |
|
τὸ τρισσοφαὲς τῆς ἁγίας τριάδος
καὶ βασιλικὴν καὶ θεικὴν ἀκτίνα
καὶ τὴν ἀκλινῆ τῆς ψυχῆς θεαυγίαν
Ἰωάννης δείκνυσιν ὡς ὑπιπέτης.
|
Textus |
|
Τὸ ὑφ´ ἑτέρου τοῦ τινα ἀπελέγχεσθαι ψευδηγορεῖν ὁμολογουμένως
|
Incipit |
|
Τὸ φιλαρέτων βίους ἀνδρῶν τῶν πολλὰ διαλαμψάντων τῷ περιόντι τῆς ἀρετῆς, ἀναγράφεσθαι καὶ ταῖς φιλοθέοις ἀκοαῖς ἐξηγεῖσθαι
|
Incipit |
|
Τὸ φιλομαθὲς καὶ σπουδαῖον ἀγάμενος τῆς σῆς ἀγάπης, πάτερ τιμιώτατε, αἰδοῖ τε καὶ πειθοῖ εἰκών, στενωπῷ τινι καὶ παρεισδύσει τῆς ἱστορίας ἐμαυτὸν ἐπαφῆκα τόνδε τὸν πρόλογον τῆς Παύλου πραγματείας συγγράψαι. Καὶ πολὺ μεῖζον
|
Incipit |
|
τὸ φιλομαθὲς καὶ σπουδαῖον ἀγάμενος τῆς σης ἀγάπης, πάτερ τιμιώτατε, αἰδοῖ τε καὶ πειθοῖ εἴκων, στενωπῷ τινι καὶ παρεισδύσει τῆς ἱστορίας ἐμαυτὸν ἐπαφηκα τόνδε τὸν πρόλογον τῆς Παύλου πραγματείας συγγράψαι. καὶ πολὺ μεῖζον
|
Incipit |
|
Τὸ φιλοπόνως προσδιατρίβειν ταῖς ἁμαρτίαις ἕξιν τινὰ ταῖς ψυχαῖς ἐμποιεῖ· παλαιωθὲν γὰρ παθὸς ψυχῆς
|
Incipit |
|
ΤΟ ΧΕΡΟΥΒΙΚΟΝ ΨΑΛΛΟΜΕΝΟΝ ΑΠΟ ΧΟΡΟΥ, ΠΟΙΗΜΑ
|
Titulus initialis |
|
Τὸ ψεῦδος οὐκ ἄλλοθέν μοι δοκεῖ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Τὸ ψηλαρᾶ τροπικῶς εἴρηται
|
Incipit |
|
ΤΟ ΨΙΛΑΦΗΤΟΝ ΣΚΟΤΟΣ
|
Incipit |
|
Τοιαύτην γὰρ σὲ ἔθετο ἀντίληψιν καὶ καταφυγὴν καὶ βοηθὸν τοῖς κατ’ ἐμὲ ἁμαρτωλοῖς ὁ Υἱὸς καὶ Θεός σου· ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
Τοῖς ἀγαπητοῖς καὶ ὁμοψύχοις ἀδελφοῖς ἐν Κύπρῳ, εἰρήνη ὑμῖν ὑπερεκπερισσοῦ πληθυνθείῃ
|
Incipit |
|
Τοῖς ἀνὰ τὴν ὑψήλιον ἅπασαν ὀρθοδόξοις
|
Incipit |
|
τοῖς γὰρ δικαίοις ὁ ἔπαινος οὐκ ἐξ ἀνθρώπων ἀλλ’ ἐκ τοῦ Θεοῦ, κατὰ τὸν ἀπόστολον. Θεῷ οὖν δόξαν ἀναπέμψωμεν τῷ τοὺς μάρτυρας στεφανοῦντι, ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
|
Τοῖς δὲ κομψοῖς
|
Incipit |
|
τοῖς δι᾿ ἀπαθείας καθαροῖς τῇ καρδίᾳ· ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται· αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
Τοῖς ἐν τῇ βίβλῳ τῆς ζωῆς ἐν ουρανοῖς ἀπογράψασθαι
|
Incipit |
|
Τοῖς κάμνουσι καὶ ψυχοῤῥαγοῦσι
|
Incipit |
|
Τοῖς κάμνουσι καὶ ψυχοῤῥαγοῦσι
|
Incipit |
|
Τοῖς κάμνουσι καὶ ψυχοῤῥαγοῦσι
|
Incipit |
|
Τοῖς κάμνουσι καὶ ψυχοῤῥαγοῦσι
|
Incipit |
|
Τοῖς κάμνουσι καὶ ψυχορραγοῦσι καὶ αἱ τροφαὶ αἱ ὑγιεῖς ἀηδεῖς
|
Incipit |
|
τοῖς λέγεσθαι μέλλουσι τοὺς τῆς ψυχῆς αὔλακας ἀναπτύξωμεν, καὶ ἐπὶ πᾶσι τὸν θαυματοποιὸν Χριστὸν προσκυνήσωμεν, ὅτι αὐτῷ…
|
Desinit |
|
τοῖς συνοδικοῖς κανόσι δοκοῦντα ψή[φῳ
|
Desinit |
|
ΤΟΙΣ ΤΑΣ ΕΑΥΤΟΥ ΟΨΕΙΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΕΚΤΗΜΕΝΟΙΣ
|
Incipit |
|
τοις του θεου δε ρημασι ψυχοτροφοις,
ευεργετειν απαντας ακροωμενους.
|
Desinit |
|
Τολμῶντά με, μέγιστε βασιλεῦ, ˈ ψυχῇ τε καὶ γλώττῃ ῥυπωθείσαις τὸ φοβερὸν ˈ ὄνομα προφέρειν τῆς σῆς δόξης, ˈ ἐπιεικῶς ἀνασχόμενος πρόσδεξαι.
|
Incipit |
|
ΤΟΝ ΑΓΡΥΠΝΟΝ ΦΥΛΑΚΑ ΤΗΣ ΕΜΗΣ ΨΥΧΗΣ
|
Incipit |
|
Τον αναγινωσκοντα εν προθυμια | τον δακτυλοις γραψαντα τον κεκτημενον | φυλαττε τους τρεις η τριας τρισολβιως.
|
Textus |
|
Τὸν ἀναγινώσκοντα σὺν προθυμίᾳ,|
τὸν δακτύλοις γράψαντα, τὸν κεκτημένον|
φύλαττε τοὺς τρεῖς ἡ τριὰς τρισολβίως.
|
Textus |
|
ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΕΚ ΨΥΧΗΣ ΝΟΕΡΑΣ
|
Incipit |
|
τὸν δ᾽ ὀξυδερκῆ καὶ λίαν ὑψηπέτην
τύπον σαφῆ λάμβανε τοῦ θεηγόρου
|
Textus |
|
τὸν δακτύλοις γράψαντα, τὸν κεκτημένον
τὸν ἀναγινώσκοντα μετ᾽ εὐλαβείας
φύλαττε τοὺς τρεῖς, ὦ Τριάς, τρισολβίως.
|
Textus |
|
Τὸν δακτύλοις γράψαντα, τὸν κεκτημένον
δὲ ἀναγινώσκοντα μετ' εὐλαβείας
φύλαττε τοὺς τρεῖς, ὦ Τριὰς παναγία.
Ὡς ἱππεὺς ταχυδρόμος, ἡ χεὶρ ἐνταύθα
διαδραμοῦσα βυθὸν γραμμάτων τόσον·
ἧκ' οὖν πνευστιῶν εἰς τέλος τῆς πυξίδος
ἐπευχαριστῶν τὸν συντελεστὴν πάντα.
|
Textus |
|
Τὸν δεσπότην ὕψωσεν ἡ κτιστῶν φύσις
|
Incipit |
|
Τὸν δεσπότην ὕψωσον ἡ κτιστῶν φύσις.
|
Textus |
|
Τον δια του οσιου παρασχων αυτην ψυχικην σωτηριαν, οτι αυτω πρεπει δοξα, νυν και αιει […] αμην.
|
Desinit |
|
Τὸν ἐκ στείρας λάμψαντα ψήφῳ Θεοῦ
|
Incipit |
|
τον εκ τελωνου θαυμασον θεηγορον
ευαγγελιστην πρωτον εκλελεγμενον,
ολεθριον λειποντα κερδος χρηματων
και ζωντα κερδησαντα (-δαιν-) του θεου λογον,
εθνη μαθητευσαντα παντα και κοσμον
καλως τελωνησαντα και σωτηριως,
Ματθαιος ουτος ως διδασκων συγγραφων
ως εν σαγηνη τη θεοπλοκω βιβλω
πλεκων τα θεια του κενωθεντος λογου
και σαρκα προσλαβοντος εκ της παρθενου
τω ζωντι και τρεφοντι τας ψυχας λογω
ζωγρει προς ευσεβειαν ανθρωπων γενος.
|
Textus |
|
τον ηλιον κρυψαντα τας ιδιας ακτινας.
|
Incipit |
|
Τὸν Θεὸν ὑψιμέδοντα ἑὴν ἐσκάρθετο
|
Incipit |
|
ΤΟΝ ΙΕΡΟΝ ΟΝΤΩΣ ΚΑΙ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΨΥΧΗΝ
|
Desinit |
|
Τὸν ἱκέτην σου τόνδε Χριστὲ καὶ λάτριν
ὁρᾷς ὁποίῳ σχήματι πρόσεισί σοι
οἰκτρῶμεν οὖν γε σφόδρα συντεταμένῳ
ἀλλ᾽ εἶπε τὴν αἴτησιν αὐτὸς ἣν φέροι
οὗτος γὰρ οὐδὲν φθέγγεται τὸ παράπαν
ἐμοὶ μεσίτη χρώμενος θεοῦ λόγε
σιγᾶν ὁδὶ κέκρικεν εὐλαβεῖ τρόπῳ
αἰτεῖ δὲ λαβεῖν ψυχικὴν σωτηρίαν
καὶ προστασίας χάριν ἠκριβωμένης
ἵν᾽ εὐάγως σύστημα σεμνὸν ἰθύνας
μισθὸν φρονίμων λήψεται διδασκάλων
οὐκ ἁστοχήσει Μάρκε τήν ἠτημένων
|
Textus |
|
Τὸν κρύψαντα εἰλήφει, τὸν κρύψαντα ὅπερ εἰλήφει
|
Incipit |
|
Τὸν κτησάμενον τὴν ἁγίαν βίβλον ταύτην
τὴν τῶν ἁγίων θείων εὐαγγελίων
μέμνησθε ἀεί ποτε οἱ ἐπιόντες,
Ἰωαννίκιον ἐν μονοτρόποις ξένον·
ὅπως εὕροιει (?) λύσιν ἁμαρτημάτων
ὑμᾶς δὲ σώσοι Θεὸς ὁ ψυχοσώστης
καὶ λυτρώσηται πυρὸς τοῦ αἰωνίου·
γένοιτο ἀμὴν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας·
μέμνησθε, πατέρες μου, καὶ Νικολάου
διὰ τὴν ὑπέρλαμπρον Θεοῦ ἁγάπην.
|
Textus |
|
Τὸν λογοθέτην τὸν λόγον ἀπὸ ψυχῆς εὐγνώμονος ἐσχεδίασα
|
Incipit |
|
ΤΟΝ ΜΑΚΡΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΘΕΟΔΩΡΟΝ… ΨΕΥΔΟΜΕΝΟΣ
|
Desinit |
|
Τὸν μὲν προκείμενον ψαλμὸν εἰρῆσθαι νομίζομεν
|
Incipit |
|
Τον μετα δεκα ετη της Χριστου αναληψεως
|
Incipit |
|
τὸν Μωσέως νόμον, ὄντων αὐτῶν μάλιστα ἐξ ἐθνῶν, ὅθεν ἀκούσαντα τὸν ἀπόστολον αὖθις, διά τινος σπουδαίου τῶν διακονούντων αὐτόν, πέμψαι τὴν
ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
τὸν νοῦν ταῖς ὑψελέσι
|
Desinit |
|
Τὸν Παρθένιον, Λαμψάκου τὸν ἀστέρα,
|
Incipit |
|
Τὸν παρόντα λόγον ἐν τῇ πόλει μὲν Ναζιανζοῦ ἔγραψεν
|
Incipit |
|
Τὸν παρόντα λόγον ἐν τῇ πόλει μὲν Ναζιανζοῦ ἔγραψεν ὁ πατήρ
|
Incipit |
|
Τὸν παρόντα λόγον τινὲς μέν φασι τὸ προοίμιον ἔχειν ἐξ ὑπολήψεως
|
Incipit |
|
Τὸν παρόντα ψαλμὸν ὁ θεῖος ᾖσε Δαυίδ
|
Incipit |
|
Τὸν τέλειον ἡμῖν ὁ λόγος ὑπογράψαι βουλόμενος
|
Incipit |
|
Τὸν τῆς ψυχῆς μου μολυσμὸν δάκρυσι μετανοίας καθάρισον ὁ Θεός
|
Incipit |
|
Τὸν τῆς ψυχῆς μου μολυσμὸν δάκρυσι μετανοίας καθάρισον ὁ Θεός
|
Incipit |
|
τὸν ὕδερον ἐπὶ ψύξει κατὰ πρῶτον λόγον γίνεσθαι
|
Desinit |
|
τὸν ὑπὲρ τῆς ὀγδόης ψάλλωμεν Χριστῷ συνανιστάμενοι...
|
Desinit |
|
ΤΟΝ ΦΥΛΑΚΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΗΣ ΕΜΗΣ
|
Incipit |
|
τὸν χαλεπὸν τῆς φιλοχρηματίας συντρίψαντες ζυγὸν πτερώσωμεν ἑαυτοὺς πρὸς τὸν οὐρανόν· χάριτι...
|
Desinit |
|
Τὸν ψαλμὸν τόνδε μέλπων ἦν ὁ προφήτης
|
Incipit |
|
Τὸν ψαλμὸν τοῦτον εἴρηκε ὁ θεῖος Δαυίδ
|
Incipit |
|
Τὸν ψαλμὸν τοῦτον ὁ μακάριος Δαυὶδ ἐκδέδωκε
|
Incipit |
|
Τόνδε τὸν ψαλμὸν ὁ θεῖος Δαυίδ
|
Incipit |
|
Τορμηρῶς ἀναφέρω τῷ ὕψει τῆς σῆς θείας ὑπερσχῆς. Εἰς τὸ μείζω
|
Incipit |
|
τότε εἰς ἑαυτὸν ἐλθὼν ὑπέστρεψεν εἰς τὴν κέλλαν αὐτοῦ δοξάζων τὸν θεὀν
|
Desinit |
|
Τότε θρηνεῖ δεινῶς ὁμοῦ πᾶσα ψυχὴ καὶ στενάζει, ὅταν πάντες θεάσωνται θλῖψιν ἀπαραμύθητον
|
Incipit |
|
τότε πρὸς ὕψος οὐρανοῦ καταδράμῃς
|
Desinit |
|
Τοτε ψυχη μου λεγουσιν ασυμπαθη εκεινη
|
Desinit abruptus |
|
Τοῦ ἀγίου Βασιλείου ἐπισκόπου Κεσαρίας Χαπαδοκίας λόγος εἰς τὴν ἀρχὴν τοῦ πρώτου ψάλμου
|
Titulus initialis |
|
του αγιου Ιωαννου του θεολογου· Αποκαλυψις.
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ ΤΟΥ ΟΜΟΛΟΓΗΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΓΚΑΤΑΛΕΨΕΩΣ ΕΛΕΓΕΝ Ο ΓΕΡΩΝ ΟΤΙ ΠΕΝΤΕ ΤΡΟΠΟΙ ΕΙΣΙΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΩΣ ΤΗ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ ἀκριβέστερον περὶ τοῦ πῶς δεῖ ἐκ τῆς μαθηματικῆς τοῦ Πτολεμαίου Συντάξεως ἐπιλογίζεσθαι ἡλιακὴν ἔκλειψιν
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Τοῦ αὐτοῦ Ἀλεξάνδρου ἐκ τοῦ λόγου τοῦ πρὸς Ἡρακλείδην[.] τῶν ὑπ’ Ἀριστοτέλους εἰρημένων περὶ τῆς εʹ οὐσίας ἐπίσκεψις.
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ εἰς τὸ λέγειν τοὺς Ἰουδαίους δαιμόνιον ἔχεις καὶ εἰς τὸ μὴ κρίνετε κατ΄ ὄψιν καὶ εἰς τὸν ὀγδοηκονστὸν ψαλμὸν
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ εἰς τὸν ζ' ψαλμόν.
Ψαλμὸς τῷ Δαβὶδ, ὃν ᾖσε τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ τῶν λόγων Χουσὶ υἱοῦ Ἰεμενεί
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ εἰς τὸν λβ' ψαλμόν.
Ἀγαλλιᾶσθε, δίκαιοι, ἐν Κυρίῳ· τοῖς εὐθέσι
πρέπει αἴνεσις
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ εἰς τὸν λγ' ψαλμόν.
Τῷ Δαβὶδ, ὁπότε ἠλλοίωσε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐναντίον Ἀβιμέλεχ, καὶ ἀπέλυσεν αὐτὸν, καὶ ἀπῆλθεν
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ κεφάλαια διάφορα πρὸς ἀσφάλειαν ψυχῆς πάνυ ὠφέλιμα
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ λόγος εἰς τὸν βασιλέα κυρὸν Ἀλέξιον τὸν Ἄγγελον τὸν υἱὸν τοῦ ἀοιδίμου βασιλέως κυροῦ Ἰσαακίου τοῦ Ἀγγέλου· ἀναγνωσθείς, ὡς ἔθος τοῖς ῥήτορσιν, ἐν τῷ παλατίῳ τῶν Βλαχερνῶν κατὰ τὴν ἑορτὴν τῶν ἁγίων θεοφανίων μηνὶ Ἰαννουαρίῳ ἰνδικτιῶνι ζʹ ἔτει ͵ϛψιβʹ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ Λόγος εἰς τὸν πανσέβαστον μέγαν δρουγγάριον κῦρ Ἀνδρόνικον τὸν Καματηρὸν περὶ τῶν κατ᾽ αὑτὸν γράψαντα καὶ εὐχαριστήριος αὐτῷ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ λόγος ῥητορικὸς δεύτερος, ἀναγνωσθεὶς εἰς τὸν πατριάρχην κυρὸν Ἰωάννην τὸν Καματηρὸν κατὰ τὴν εʹ ἰνδ. τοῦ ͵ϛψιʹ ἔτους
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ Νικολάου Μεθώνης κεφαλαιώδεις ἔλεγχοι τοῦ παρὰ Λατίνοις καινοφανοῦς δόγματος, τοῦ ὅτι τὸ Πνεῦμα ἐκ τοῦ Πατρός καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται, συνοψισθέντες ἐκ τῶν διὰ πλάτους ἐν διαφόροις λόγοις γεγραμμένων αὐτῷ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἀυτοῦ ὀμιλἰα εἰς μέρος
τεσσαρεσκαιδεκάτου ψαλμοῦ, καὶ κατὰ τοκιζόντων
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Τοῦ αὐτοῦ ὀρθοδόξου Θεοφάνους διάλεξις πρὸς τὸν ἀπὸ βαρλααμιτῶν ἐπιστρέψαντα Θεότιμον. Θεοφάνης, ἢ περὶ θεότητος καὶ τοῦ κατ’ αὐτὴν ἀμεθέκτου τε καὶ μεθεκτοῦ
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΠΑΝΣΟΦΟΥ ΨΕΛΛΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΜΙΧΑΗΛ ΤΟΝ ΔΟΥΚΑΝ ΕΠΙΛΥΣΕΙΣ ΣΥΝΤΟΜΟΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΖΗΤΗΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
τοῦ αὐτοῦ περὶ προορισμοῦ καὶ ὅρων τοῦ θανάτου· ἐν ᾧ καὶ λύσεις ἀπόρων τινῶν προβλημάτων· ἐν ἔτει τῷ Κοσμοσωτηρίῳ ΑΨϟΘ. Σεπτεμβρίου κθ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ περὶ τοῦ πότερον τὰ ψυχῆς ἢ τὰ σώματος πάθη χείρονα
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ περὶ τοῦ πῶς δεῖ ἐκ τῆς μαθηματικῆς τοῦ Πτολεμαίου Συντάξεως ἀκριβέστερον ἐπιλογίζεσθαι ἡλιακὴν ἔκλειψιν
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ περὶ τοῦ πῶς δεῖ ἐκ τῆς μαθηματικῆς τοῦ Πτολεμαίου Συντάξεως ἀκριβέστερον ἐπιλογίζεσθαι ἡλιακὴν ἔκλειψιν
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ πρὸς τὸν αὐτόν· ἀναγνωσθεὶς ἐν τοῖς ἐν τῷ Σκουταρίῳ παλατίοις μετὰ παραδρομὴν οὐκ ὀλίγην τῆς ἑορτῆς τῶν φώτων· ἐν ἔτει ͵ϛψιʹ ἡμέρᾳ εʹ ἰνδικτιῶνι εʹ:
λόγος ῥητορικὸς πρῶτος
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ σύνοψις τῶν πέντε φωνῶν καὶ τῶν δέκα κατηγοριῶν τῆς φιλοσοφίας τοῦ Βλεμμύδου περὶ τῶν πέντε φωνῶν
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ ὑπάτου τῶν φιλοσόφων Ψελλοῦ ἐξήγησις τῆς ἐν τῷ Τιμαίῳ τοῦ Πλάτωνος μαθηματικῆς περὶ ψυχῆς ὑπάρξεως καὶ γνώσεως
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΥΠΕΡΤΙΜΟΥ ΤΟΥ ΨΕΛΛΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΥΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ Ψελλοῦ ὑποτύπωσις κεφαλαιώδης τῶν παρὰ Χαλδαίοις ἀρχαίων δογμάτων
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἀφεψήματος βάλε εἰς νεκράσβεστον
|
Incipit |
|
τοῦ δὲ μηδὲν δυνηθῆναι ἄλλοις μᾶλλον ἢ τοῖς μὴ δυνηθεῖσιν ἐμέμψατο
|
Desinit |
|
Τοῦ διαψάλματος τὴν ἐπιγραφὴν ἄλλοι μὲν ἄλλο σημαίνειν εἰρήκασιν
|
Incipit |
|
ΤΟΥ ΔΟΥΛΟΥ ΤΗΣ ΚΡΑΤΑΙΑΣ ΚΑΙ ΑΓΙΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΣΟΥ ΜΑΝΟΥΗΛ ΤΟΥ ΜΟΣΧΟΠΟΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΝΕΨΙΟΥ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΙΣΑΝΤΟΣ ΚΡΗΤΗΣ
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΕΚΛΑΜΨΑΝΤΟΣ ΤΗΝ ΚΤΙΣΙΝ ΩΣ ΗΛΙΟΥ
|
Incipit |
|
Του εν αγιοις πατρος ημων Ανδρεου αρχιεπισκοπου Καισαρειας Καππαδοκιας, ερμηνεια εις την Αποκαλυψιν του αγιου Ιωαννου του ευαγγελιστου και θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
Του εν αγιοις πατρος ημων Ιωαννου του Χρυσοστομου περι της των αγιων μυστ[ηριων] μεταληψ[εως].
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Μεθοδίου ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως ἐγκώμιον εἰς τὸν ἅγιον Νικόλαον τὸν ἐν Μύροις τῆς Λυκίας ἐπίσκοπον διαπρέψαντα
|
Titulus initialis |
|
του εξ υψους επιοντος τοις ανθρωποις: αρχη λεγων του ευαγγελιου
|
Desinit |
|
ΤΟΥ ΕΥΣΕΒΕΣΤΑΤΟΥ ... ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΚΑΝΤΑΚΟΥΖΗΝΟΥ ΤΟΥ ... ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΘΕΝΤΟΣ ΙΩΑΣΑΦ ΜΟΝΑΧΟΥ ΑΝΤΙΡΡΗΤΙΚΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΠΡΟΧΟΡΟΥ ΤΟΥ ΚΥΔΩΝΗ ΓΡΑΨΑΝΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΝ ΤΩ ΘΑΒΩΡΙΩ ΛΑΜΨΑΝΤΟΣ ΦΩΤΟΣ ΕΝ ΤΩ ΠΡΟΣΩΠΩ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΚΤΙΣΜΑ ΤΟΥΤΟΝ
|
Titulus initialis |
|
τοῦ Θεοῦ κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι
|
Desinit |
|
Τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ λέγοντος ἐν εὐαγγελίοις· πᾶς ὁ ἐμβλέψας... Ὄντως φοβερὸν τὸ παράγγελμα
|
Incipit |
|
Τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ λέγοντος ἐν εὐαγγελίοις· πᾶς ὁ ἐμβλέψας... Ὄντως φοβερὸν τὸ παράγγελμα
|
Incipit |
|
Τοῦ κυρίου καὶ θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τὴν ὑπὲρ ἡμῶν σωτηριώδη ὑπερκάλως πεπληρωκότος οἰκονομίαν, δι’ ἧς ἡ λογικὴ ἡμῶν ψυχὴ πρὸς ἐπίγνωσιν καὶ θεωρίαν ἀνήχθη θεοῦ
|
Incipit |
|
Τοῦ κυρίου Σωτηρίχου τοῦ φιλοσόφου σχόλια εἰς τὸ ῥητὸν τοῦ δευτέρου βιβλίου τῆς ἀριθμητικῆς τὸ 'χρησιμεύει δὲ εἴς τε τὴν Πλάτωνος ψυχογονίαν καὶ εἰς τὰ ἁρμονικὰ διαστήματα πάντα'
|
Titulus initialis |
|
τοῦ λαοῦ σου, ἐκάλυψας πάσας τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν, καὶ πάλιν ὁ κύριος· Οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ἰσχύοντες ἰατροῦ, ἀλλ' οἱ κακῶς ἔχοντες, αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Τοῦ μακαρίου Ἐφραὶμ λόγος περὶ τῆς θείας ἀνταποδόσεως καὶ ὑπομνηστικὸν τῆς ἐαυτης ὰγιάς ψυχῆς
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΣΟΦΟΥ ΨΕΛΛΟΥ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟΤΑΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΝ ΤΟΝ ΞΙΦΙΛΙΝΟΝ ΠΕΡΙ ΧΡΥΣΟΠΟΙΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ Μεθώνης κυροῦ Νικολάου ἐκ τοῦ λόγου οὗ συνεγράψατο περὶ τοῦ ἐκπορεύεσθαι τὸ πανάγιον Πνεῦμα ἐκ τοῦ Πατρὸς μόνου
|
Titulus initialis |
|
τοῦ μεταξὺ ἡ ἀντίληψις
|
Desinit |
|
Τοῦ μουσουλμάνου Σαμψατίνου Ἰσφαχανὴ τοῦ Πέρσα
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῆν Ἐφραὶμ, λόγος ψθχοφελής
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ὀσίου πατρὸς ἡμῶν Βασιλείου λόγος εἰς Ζ´ψαλμόν
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ὀσίου πατρὸς ἡμῶν Βασιλείου λόγος εἰς τὸν τεσσαρισκαιδεκάτον ψάλμον
|
Titulus initialis |
|
τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου ἐγκώμιον ἐκ μέρους εἰς τὸν ἐν ἀσκήσει διαλάμψαντα ὅσιον πατέρα ἡμῶν Μωϋσὴν τὸν Αἰθίοπα
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ὁσιωτάτου Κοσμᾶ μοναχοῦ τοῦ Τζιντζιλουκίου περὶ διαγνώσεως τῶν ὀκτὼ λογισμῶν, δι’ ὧν πᾶσα ἁμαρτία τελεῖται· λέγω δὲ πρῶτον περὶ τοῦ τριμεροῦς τῆς ψυχῆς
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ πανσόφου κυροῦ Μιχαὴλ τοῦ Ψελλοῦ, διδασκαλία παντοδαπὴς καὶ πάντῃ ἀναγκαιοτάτῃ ἐν ἑκατὸν
ἐννενήκοντα πρὸς τοῖς τέσσαρσι κεφαλαίοις διαιρουμένη. Ἔκθεσις τῆς ἡμῶν πίστεως
|
Titulus initialis |
|
τοῦ Πλήθωνος μονωδία ἐπὶ τῆ ἀοιδίμω βασιλίσση Κλεόπη τῆ ἐξ Ἱταλῶν, ἐν ἧ καὶ περὶ ἀθανασίας ψυχῆς καὶ αἰδιότητος.
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ῥήτορος κυροῦ Νικηφόρου τοῦ Χρυσοβέργη λόγος προσφωνηματικὸς τῷ κρατίστῳ ἡμῶν αὐτοκράτορι κυρῷ Ἀλεξίῳ τῷ Κομνηνῷ ἐπὶ τῇ καταλύσει τοῦ Κομνηνοῦ Ἰωάννου τοῦ Παχέος, ὃς τῷ μεγάλῳ παλατίῳ πελάσας ἀνταρτικῶς αὐτῆμαρ ἔνδον αὐτοῦ ἀνῄρηται· ἀνεγνώσθη δὲ ἐν τοῖς κατὰ Χαλκηδόνα
παλατίοις κατὰ τὴν ἑορτὴν τῆς τοῦ τιμίου σταυροῦ ὑψώσεως.
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΣΟΦΩΤΑΤΟΥ ΚΑΙ ΛΟΓΙΩΤΑΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛ ΤΟΥ ΨΕΛΛΟΥ ΣΥΝΑΨΙΣ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ σοφωτάτου Κορυδαλλέως προλεγόμενα ἐν τῷ περὶ ψυχῆς βιβλίῳ α´
|
Titulus initialis |
|
τοῦ σοφωτάτου ὑπερτίμου κυροῦ Μιχαὴλ τοῦ Ψελλοῦ περὶ τῶν ἑπτὰ συνόδων
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΣΟΦΩΤΑΤΟΥ ΨΑΛΟΥ ΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΝ ΤΟΥ ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΝ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΑ
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΣΟΦΩΤΑΤΟΥ ΨΕΛΛΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΘΕΩΡΙΑ ΗΝ ΤΟ ΦΥΤΟΝ ΩΣ Η ΕΜΗ ΘΕΩΡΙΑ
|
Titulus initialis |
|
τοῦ σοφωτάτου Ψελλοῦ περὶ ψυχῆς
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ Σοφωτάτου Ψελλοῦ πρὸς Κωνσταντῖνον τὸν Πορφυρογεννητὴν βασιλέα
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΣΟΦΩΤΑΤΟΥ ΨΕΛΛΟΥ ΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΝ ΤΟΝ ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΣΟΦΩΤΑΤΟΥ ΨΕΛΛΟΥ ΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΝ ΤΟΝ ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΣΟΦΩΤΑΤΟΥ ΨΕΛΛΟΥ ΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΝ ΤΟΝ ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ σοφωτἀτου Ψελλοῦ: εἰς τὸ θεωρία ἦν τὸ φυτὸν ὡς ἡ ἐμὴ θεωρία
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΣΥΝΕΤΩΣ ΨΑΛΛΟΝΤΑΣ ΕΝ ΚΥΡΙΩ
|
Desinit |
|
τοῦ σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν
|
Desinit |
|
Τοῦ τὰ διεστῶτα συνάψαντος
|
Incipit |
|
τοῦ τετυψομένου
|
Desinit |
|
Τοῦ τῇ Θεοῦ χάριτι εὐσεβοῦς νομοφύλακος Ἰωάννου διακόνου τοῦ Εὐγενικοῦ, ἀντιρρητικὸς τοῦ βλασφήμου καὶ ψευδοῦς ὅρου, τοῦ ἐν Φλωρεντίᾳ συντεθέντος κατὰ τὴν πρὸς Λατίνους Σύνοδον
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ὑπερτίμου Ψελλοῦ περὶ δόγματος πρὸς τὸν βασιλέα τὸν Μονομάχον
|
Titulus initialis |
|
τοῦ φιλοσόφου καὶ ὑπερτίμου Μιχαὴλ τοῦ Ψελλοῦ στίχοι εἰς τοὺς κανόνας
|
Titulus initialis |
|
τοῦ φιλοσόφου Ψελλοῦ πρὸς τὸν βασιλέα κῦριν Μιχαὴλ τὸν Δούκαν
|
Titulus initialis |
|
του Χρυσοστομου ερμηνεια εις την …λη… (αλειψασαν?) τον κυριον μυρω.
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ Ψελλοῦ ἐπιστολαί· τῷ πρωτονοτάρῃ
|
Titulus initialis |
|
τοῦ Ψελλοῦ περὶ κατασάσεως ἀνθρώπων καὶ διαιρέσεως προσώπων καὶ πραγμάτων καὶ ποιοτήτων αὐτῶν
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΨΕΛΛΟΥ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΙΒ' ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΟΙΩ ΤΕΛΕΙ ΕΧΡΗΣΑΤΟ ΕΚΑΣΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΨΕΛΟΥ ΕΤΕΡΑ ΥΓΙΕΙΝΑ
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥΣ ΜΕΘ ΗΜΑΣ ΔΙΟΡΘΟΥΝΤΑΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΑΙ ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ
|
Desinit |
|
Τοὺς ταῖς ὑψηλαῖς ἀρεταῖς τὸν ἑαυτῶν βίον λαμπρύναντες
|
Incipit |
|
τοὺς τοιούτους. Καὶ καθόλου δὲ (om. PG 119) παρήγγειλεν τὸν μὴ ὑπακούοντα τοῖς λόγοις αὐτοῦ, τοῦτον ἀποσυνάγωγον γίνεσθαι. Καὶ λοιπὸν ἐπευξάμενος (ὑπευξάμενος PG 28) αὐτοῖς εἰρήνην, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν, τὸν ἀσπασμὸν τῇ ἰδίᾳ χειρὶ γράψας, ὅπερ σημεῖον εἶναι πάσης ἐπιστολῆς (οἰκείας add. PG 28) δεδήλωκεν.
|
Desinit |
|
τοὺς τοιούτους· καὶ καθόλου παρήγγειλε· τὸν μὴ ὑπακούοντα τοῖς λόγοις αὐτοῦ. τοῦτον ἀποσυνάγωγον γίνεσθαι· καὶ λοιπὸν ἐπευξάμενος αὐτοῖς εἰρήνην. τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν· τὸν ἀσπασμὸν τῆ ἰδία χειρὶ γράψας· ὅπερ σημεῖον εἶναι πάσης ἐπιστολῆς δεδήλωκεν.
|
Desinit |
|
Τοῦτο ἐμαθήτευσέ τις ψόης ὀνόματι
|
Incipit |
|
τουτο το ιερον ευαγγελιον ειναι του αγιου ορους Σινα, και ει τις βουληθη να το κλεψει να εχη το αναθημα, Ιω(Ιωαννις) τα(ταπεινος) ο(oi) μητροπολιτης Γαζης ͵ζπβʹ (?)
|
Textus |
|
τοῦτον ἐατέον χαίρειν πολλά, ὡς πόρρω ὄντα Θεοῦ καὶ τοῦ πατρὸς τοῦ ψεύδους συγκληρονόμον
|
Desinit |
|
Τοῦτον τοίνυν ἀκούσαντες, καὶ τῆς μετανοίας τὸ φάρμακον εἰδότες, δόξαν αὐτῷ ἀναπέμψωμεν· ὅτι αὐτοῦ...
|
Desinit |
|
Τοῦτον τὸν κύκλον ἐν τῷ περὶ ἴρεως εὑρὼν ἀκριβῶς ἔγραψα
|
Incipit |
|
ΤΟΥΤΟΥ ΔΕ ΤΟ ΜΕΝ ΠΡΩΤΕΡΟΝ ΕΣΧΑΤΗΝ ΑΠΕΨΙΑΝ
|
Incipit |
|
τούτῳ συμψάλλω καὶ συνήδομαι μέγα
|
Desinit |
|
Τούτων γὰρ ἀφορμὴ μὲν ἦν τὸ θαῦμα, οὐκ ἐνὸν δὲ τῶν λόγων μνημονεύειν μὴ τῆς τοῦ λόγου ἁψάμενον αἰτίας.
|
Desinit |
|
Τούτων δοθέντων τῆς σεβαστῇ συνόδῳ | ἡ λυκόκαπρος ἐφράγη στωμυλία, | λόγοις ἀποψυγείσα τοῖς τοῦ Κερκύρων | θυμηδίας δὲ πανταχοῦ κεχυμένης | μόνος στενάζει τοῦ σκότους ὁ προστάτης
|
Additio |
|
Τρεῖς εἰσὶ διαφοραὶ τοῦ ψεύδους
|
Incipit |
|
Τρεῖς κινήσεις τῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
Τρηχὴν δ´ ὑπερβὰς φραγμὸν ἐξήθιζε κλώψ
|
Incipit |
|
ΤΡΙΑ ΕΣΤΙ ΤΑ ΕΝ ΤΗ ΨΥΧΗ ΓΙΝΟΜΕΝΑ ΠΑΘΗ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΕΞΕΙΣ
|
Incipit |
|
ΤΡΙΑ ΜΕΡΗ ΛΕΓΟΥΣΙΝ ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΕΧΕΙΝ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗΝ ΗΜΩΝ ΨΥΧΗΝ
|
Incipit |
|
Τρία μέρη λέγουσιν οἱ πατέρες ἔχειν τὴν λογικὴν ψυχὴν ἡμῶν
|
Incipit |
|
Τριμερῆ λέγομεν τὴν ψυχήν
|
Incipit |
|
Τριμερῆ λέγομεν τὴν ψυχήν
|
Incipit |
|
ΤΡΙΜΕΡΗΣ ΕΣΤΙ ΠΑΣΑ ΨΥΧΗ ΛΟΓΙΚΗ
|
Incipit |
|
Τριμεροῦς οὔσης τῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
Τρισσόν ἐστι τὸ παθητικὸν τῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
τρισσὸν ἐστὶν τὸ παθητικὸν τῆς ψυχῆς μέρος
|
Incipit |
|
Τριττὰ οὖν εἴδη τῆς ἐξαλλαγῆς τῶν ψυχῶν
|
Incipit |
|
Τριφύλλιον... καυλὸν δὲ ψιλὸν μικρὸν ὡσεὶ πήχεως, ἄνθος κρινοειδὲς λευκόν
|
Incipit |
|
Τριχῆ περὶ τῶν ψυχῶν ὁ λόγος
|
Incipit |
|
Τρίψας καὶ σλευάσας ἔψου ἕως ἀμολύντου καὶ οὕτω χρῷ
|
Desinit |
|
Τρίψον αὐτὸν πρῶτον καλῶς
|
Incipit |
|
ΤΡΙΨΟΝ ΚΑΙ ΣΚΕΥΑΣΑΣ ΕΨΕ ΕΩΣ ΑΜΟΛΥΝΤΟΥ ΚΑΙ ΟΥΤΩ ΧΡΩ
|
Desinit |
|
ΤΡΟΠΑΡΙΑ ΨΑΛΛΟΜΕΝΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑ ΕΝ ΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ
|
Titulus initialis |
|
ΤΡΟΠΑΡΙΟΝ ΝΕΚΡΩΣΙΜΟΝ ΨΑΛΛΟΜΕΝΟΝ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΑΜΩΜΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ΤΡΟΠΟΣ ΙΖ' · ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΝ ΤΩ ΘΑΒΩΡΙΩ ΛΑΜΨΑΝΤΟΣ ΦΩΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
τύπους τῶν κατὰ πρόλεψιν ἁμαρτημάτων
|
Desinit |
|
Τύραννος ᾔτησεν ἐξ ἀστυγείτονος πόλεως μειράκιον ὡραῖον ἀπειλῶν πόλεμον, εἰ μὴ λάβοι. ἐδέξατο τὸν πόλεμον ἡ πόλις. ἐπῆλθεν ὁ τύραννος. πολιορκουμένης τῆς πόλεως ὁ πατὴρ ἀποκτείνας τὸ μειράκιον ἔρριψεν ἀπὸ τοῦ τείχους. ἀπελθόντος τοῦ τυράννου κρίνεται φόνου.
|
Titulus initialis |
|
τῶ (!) κατὰ Μαρκον ἅγιον εὐαγγέλιον μετὰ ιʹ χρονους τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως συνεγραφη
|
Textus |
|
τῶ (τὸ) κατὰ Ἰωάννην εὐα (εὐαγγέλιον) ἐξεδωθη (ἐξεδόθη) μετὰ χρονον λβʹ τῆς Χριστου ἀναλήψεως
|
Textus |
|
Τω (το) κατα Ματθαιον ευαγγελιον· εξεδοθη υπ’ αυτου εν Ιερουσαλημ· μετα χρονους ηʹ της Χριστου αναληψεως. το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως. το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως. Tω (το) κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
τῷ ἀδύτῳ φωτὶ καταστραφθέντας τοῦ ἐξ ὕψους ἡμῖν ἀνατείλαντος Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Τῷ ἀρρωστοῦντι δὸς νίψασθαι μεθ´ ὕδατος τὰς χεῖρας
|
Incipit |
|
Τῷ γὰρ ὑψηλῷ δόξα πολλή
|
Incipit |
|
Τῷ γὰρ ὑψηλῷ δόξα πολλή
|
Incipit |
|
Τω δακτυλοις γραψαντι, τω κεκτημενω, τω δε αναγινωσκοντι, μετ' ευλαβειας φυλαττε τους τρεις, ω τριας παναγια· ως ιππευς ταχυδρομος η χειρ ενταθα (ενταυθα) διαδραμουσα βυθον γραμματων τοσον· ηκ' ουν πνευστη (?) ουν (?) εις τελος εφ' εξιδος (?) επευχαριστων των συντελες τα παντα·
|
Textus |
|
Τῷ ἐκ τῆς ἄνωθεν θείας πανσθενοῦς παντοκρατορικῆς δεξιᾶς τοῦ ὑψίστου βασιλέως τῶν βασιλέων
|
Incipit |
|
ΤΩ ΕΚΤΩ ΜΗΝΙ ΣΥΛΛΗΨΕΩΣ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
|
Incipit |
|
τῷ ἐξ ἀπόρων πόρον ἐργασαμένῳ Χριστῷ δόξαν ἀναπέμψωμεν...
|
Desinit |
|
Τῷ Ἐφέσου κυρῷ Μαρκῷ τῷ Εὐγενικῷ πρὸς ἣν ἐκεῖνος αὐτῷ ἔπεμψεν ἐπιστολὴν ἐξ Ἐφέσου, ὅτε κρυφίως ἀπεδήμησεν ἀπὸ τῆς Κωνσταντίνου πρὸς Ἔφεσον, τὴν τῶν βασιλευόντων δειλιάσας ἣν πρὸς αὐτὸν εἶχον δυσμένειαν τῷ μὴ συγκοινωνῆσαι καὶ συναινέσαι τοῖς ἐν τῇ Φλωρεντίᾳ συνόδου περὶ τῆς τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἐκπορεύσεως ὅροις καὶ διατάγμασιν
|
Titulus initialis |
|
τῷ θεῷ κοινῶς καὶ ἀψευδῶς ἔσονται, ἐν Χριστῷ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
τῷ θεῷ τῆς εἰρήνης δόξαν ἀναπέμψωμεν…
|
Desinit |
|
τῷ θεῷ τῷ ὑψίστῳ· ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
Τῷ μεγαλοπρεπεστάτῳ, μεγαλοφυεστάτῳ, ἀξιεπαινετωτάτῳ, μοναδικῷ τοῦ γένους ἐρείσματι, τῷ μεγάλῳ δουκί, εὐτυχῶς τῷ κυρίῳ μου, ὁ ἐλάχιστος Γεννάδιος ψυχῆς σωτηρίαν σὺν εὐζωίᾳ παντοίᾳ
|
Titulus initialis |
|
Τῷ μὲν Δαυὶδ ἐπιγέγραπται ὁ ψαλμὸς ἢ τοῦ Δαυίδ
|
Incipit |
|
Τῷ μὲν νόμῳ τῆς ἐκκλησίας πειθόμενος ἡψάμην
|
Incipit |
|
ΤΩ ΠΑΝΥΨΗΛΟΤΑΤΩ ΚΑΙ ΕΚΛΑΜΠΡΟΤΑΤΩ ΚΑΙ ΕΥΣΕΒΕΣΤΑΤΩ ΑΥΘΕΝΤΗ ΙΩΑΝΝΗ ΝΑΓΓΟΕ ΜΕΓΑΛΩ ΒΟΕΒΟΔΑ
|
Incipit |
|
Τῷ πανυψηλωτάτῳ καί λαμπρωτάτῳ αὐθέντῃ Ἰωάννῃ Νεγγόε μεγάλῳ βοεβόδα καὶ βασιλεῖ καὶ αὐτοκράτορι πάσης Οὐγγροβλαχίας, Μανουὴλ ὁ μέγας ῥήτωρ τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας εὐτυχῶς χαίρειν
|
Titulus initialis |
|
ΤΩ ΣΥΝΤΡΙΨΑΝΤΙ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΕΝ ΒΡΑΧΙΟΝΙ ΑΥΤΟΥ
|
Incipit |
|
Τῷ ὑψηλοτάτῳ καὶ πανευτυχεστάτῳ δεσπότῃ κῦρ Κωνσταντίνῳ τῷ Παλαιολόγῳ
|
Titulus initialis |
|
ΤΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΤΑ ΜΕΝ ΕΣΤΙΝ ΕΝ ΨΥΧΗ
|
Incipit |
|
Τῶν ἀρχαιοτέρων πατέρων ἔργοις καὶ λόγοις διαπρεψάντων
|
Incipit |
|
τῶν ἀψευδῶν εὐαγγελίων τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ...
|
Desinit |
|
τῶν δαιμόνων αὐτοῦ, λέγων (om PG 118) πρὸς ἐκείνους ἡμῖν εἶναι (εἶναι ἡμῖν PG 28) (add. λέγων PG 118) τὴν πάλην. Καὶ ὥσπερ ἀγαθὸς ἀλείπτης ἀλείψας τοῖς λόγοις πάντας κατὰ τῆς διαβολικῆς ἐνεργείας, οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
τῶν δαιμόνων αὐτοῦ· λέγων πρὸς ἐκείνους ἡμῖν εἶναι τὴν πάλην· καὶ ὥσπερ ἀγαθὸς ἀλείπτης, ἀλείψας τοῖς λόγοις πάντας κατὰ τῆς διαβολικῆς ἐνεργείας, οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
των δε αποστολων τα ονοματα εστιν ταυτα.
Σιμων ο λεγομενος Πετρος. και Ανδρεας ο αδελφος αυτου.
Ιακωβος και Ιωαννης. Φιλιππος και Βαρθολομαιος.
Θωμας. και Ματθαιος ο τελωνης. Ιακωβος ο του Αλφαιου.
και Θαδδαιος ο και Ιουδας. Σιμων ο κανανιτης και
Ματθιας ο συνκαταψηφισθεις μετα των ιαʹαντι του προδοτου.
|
Textus |
|
Τῶν δυνάμεων τῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
Τῶν ἐν Λακεδαίμονι θηλειῶν αἰσχρῶν τικτομένων τὴν ὄψιν ἦλθον εἰς Δελφοὺς Λακεδαιμόνιοι πευσόμενοι τοῦ πάθους τὴν ἴασιν. ἔχρησεν ὁ θεὸς κατὰ μῆνιν Ἀφροδίτης ὑβρισμένης τι πρώην ἐμπεσεῖν τῇ Σπάρτῃ τὸ νόσημα. λήξειν δὴ τοῦ θυμοῦ τὴν θεὸν τιμηθεῖσαν ἀγάλματι. ἐπιτάττουσι τῷ Πραξιτέλει τὸ ἄγαλμα ταύτην ἐργαζομένῳ τὴν τέχνην. ὁ δὲ πρὸς μίμησιν Φρύνης τῆς ἑταίρας ἐρωμένης οὔσης αὐτῷ τοῦτο κατασκευάσας ἐπέγραψεν· Ἀφροδίτη. ἐκκλησία συνῆλθε βουλευσομένη. καὶ παραινεῖ δέχεσθαι Πραξιτέλης Σπαρτιάτου τινὸς ἀντιλέγοντος. μελετῶμεν τὸν Σπαρτιάτην.
|
Titulus initialis |
|
Τῶν ἐν ὁσιότητι (διαλαμψάντων καὶ εὐσεβείᾳ καὶ λόγων λαμπρότητι καὶ ἔργων δυνάμει)
|
Incipit |
|
Τῶν ἐν οὐρανοῖς ἀπογραψαμένων τὴν πολιτείαν κἀκεῖ μεταθεμένων τὴν ζωὴν
|
Incipit |
|
των ηγαπηκοτων σε εκ ψυχης ολης.
|
Desinit |
|
ΤΩΝ ΚΑΤΑΠΛΑΣΜΑΤΩΝ ΤΑ ΜΕΝ ΕΣΤΙΝ ΕΨΗΤΑ
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΚΟΛΥΒΩΝ, ΕΠΙ ΜΕΤΑΛΗΨΕΙ ΣΤΑΦΥΛΩΝ, ΕΠΙ ΕΥΛΟΓΙΑ ΟΙΝΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Τῶν λυπηρῶν ἐπαγωγαὶ χειμάφουσι τὴν ταπεινήν μου ψυχήν
|
Incipit |
|
Τῶν μακαρίων ἀποστόλων τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ μετὰ τὴν ἀνάληψιν αὐτοῦ καθημένων
|
Incipit |
|
Τῶν μὲν οὖν ἐπὶ ταῖς ἐπιστασίαις τοῦ Καματηροῦ ἀντιρρήσεων ἅλις· ὁ δὲ λόγος καὶ ἐπὶ τὸν ἔλεγχον ἴτω ὧν ἐκεῖνος κατὰ τῆς ῥωμαϊκῆς ἐκκλησίας συλλογιστικῶς συνεγράψατο.
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΜΕΝ ΨΑΛΜΩΝ ΕΚΑΣΤΩ ΙΔΙΑ
|
Incipit |
|
τῶν ὀρισμῶν τῆς ὑψιλοτάτης σου
|
Incipit |
|
Τῶν οὐρανίων ἀψίδων ὁ Γαβριὴλ καταπτάς
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΩΝ ΛΙΘΩΝ ΓΑΡ ΜΕΛΙ ΗΣΘΗ ΠΗΓΑΣΑΙ ΔΙΨΩΣΙ
|
Desinit |
|
ΤΩΝ ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΑΜΕΝΩΝ ΟΙ ΜΕΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΤΕΡΟΝ
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΑΜΕΝΩΝ ΟΙ ΜΕΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΤΕΡΟΝ
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΠΡΟΟΙΜΙΩΝ ΤΑ ΜΕΝ ΕΣΤΙΝ ΕΞ ΥΠΟΛΗΨΕΩΣ
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ ΟΙ ΜΕΝ ΠΕΖΟΙ ΟΙ ΔΕ ΙΠΠΕΙΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΕΖΩΝ ΑΥ ΟΙ ΜΕΝ ΨΙΛΟΙ
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΤΑΥΤΑ ΣΥΓΓΡΑΨΑΜΕΝΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ
|
Desinit |
|
Τῶν Φλυάρων κανόνων Φεῦ πληθύος, ἥτε μάταιον | Ἀτρεκὲς οὐτίδανος γράμμ' ἐχάρασσεν ἀνήρ. | Ὄμματα μοὶ γράψαντι, χερὲς κάμον,ἀλλὰ φίλον κῆρ | Σοὶ Σκάλανε προθυμὼς ἡ πεπόνητο χάρις
|
Desinit |
|
τῶν ψευδαπόστολων ἀλαζονείας καὶ πονηρίας.
|
Desinit |
|
των ψευδοδιδασκαλων ψευδοδοξιαν.
|
Desinit |
|
τῶν ψευδοδιδασκάλων ψευδοδοξίαν.
|
Desinit |
|
των ψευδοδιδασκαλων ψευδοξιαν (ψευδοδοξιαν).
|
Desinit |
|
τῶν ψυχῶν ἡμῶν θεραπεύτας
|
Desinit |
|
ὔ τὴν πρὸς ἐμὲ διάθεσιν μόνον, ἀλλὰ καὶ τὴν κατὰ ψυχὴν
|
Incipit |
|
Ὕδατα προφρονέως ἔκπινε πέτρ <...> κύψας. Ἐνόουν τὸ κύψας ἀντὶ τοῦ προσκυνήσας. Ἔκπιθι τὸ ὀρθόν
|
Incipit |
|
ΥΔΑΤΙ ΑΓΝΕΙΑ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΝΙΨΩΜΕΘΑ
|
Desinit |
|
ΥΔΑΤΩΝ ΜΗΝ ΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΗΤΕΣ
|
Incipit |
|
Υἱέο ἀρχεγόνοιο Θεοῦ μερόπεσσι μιγέντος,
ἔργα λόγους τε πάθη τε καὶ ἄλγεα πάντα καὶ πότμον
Ματθαῖος ὤδ᾽ ἔγραψε καὶ ἔφρασε πνεύματος ἀλκῆ
|
Textus |
|
υιος αρχεγονοιο, Θεου μεροπεσσι μιγεντος, εργα, λογους τε, παθη τε, και αλγεα παντα, και ποτμον; Ματθαιος ωδ' εγραψε, και εφρασε πνευματος αλκη.
|
Textus |
|
ΥΙΟΥ ΔΕ ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΔΕ Η ΕΚΦΕΜΨΙΣ
|
Desinit |
|
ὑμᾶς δὲ χρὴ τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχοντας τὴν ψῆφον φέρειν, ἥνπερ ὅτε ᾤεσθε πρὸς τοὺς πολεμίους διακινδυνεύσειν
|
Desinit |
|
Ὑμᾶς ἡ γῆ οὐ καλύψει, ἀλλ’ οὐρανὸς σὺν Ἀγγέλοις εἰσδέξεται. Αὐτῷ τῷ Θεῷ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
Υμνειω σε μακαιρα κεδνη τριας υψιθοωκε.
Παγκρατες ευχος αληκτον αιδιον αστυφελικτον.
Ου ατερ ουτι τετυκται οσα φθινει ενδοθι ωρος:
Η δ’ οσα αφθιτα γεντο ενι σφετερη παλαμηφι:
Ουνεκα και τον αθλον ευγραφιης ποτι τερμα:
Λυσιτελες σειο βιη και καρτει ηγμενον, ειδον.
|
Textus |
|
Ὑμνείω σε, μάκαιρα κεδνὴ τριὰς ὑψιθόωκε,
παγκρατὲς εὖχος ἄληκτον αΐδιον ἀστυφέλικτον,
οὗ ἄτερ οὔ τι τέτυκται, ὅσα φθίνει ἔνδοθι ὧρος,
ἢ δ’ ὅσα ἄφθιτα γέντο ἐνὶ σφετέρῃ παλάμηφι:
οὕνεκα καὶ τὸν ἆθλον εὐγραφίης ποτὶ τέρμα
λυσιτελὲς σεῖο βίῃ καὶ κάρτει ἠγμένον εἶδον.
|
Textus |
|
Ὕμνον ᾆσαι καὶ μέλψαι
|
Incipit |
|
Ὑμνωδίαις θείαις καὶ ψαλμοῖς
|
Incipit |
|
Ὑμνωδίαις θείαις καὶ ψαλμοῖς
|
Incipit |
|
Ὑμνωδίαις θείαις καὶ ψαλμοῖς
|
Incipit |
|
ὑπέγραψα κατὰ μὴνα, Ἰούλιον ͵αυλθʹ (1539)
|
Desinit |
|
ὑπὲρ δὲ τούτων ἅπαντες δόξαν ἀναπέμψωμεν Χριστῷ τῷ ἀληθινῷ Θεῷ ἡμῶν...
|
Desinit |
|
ὑπὲρ δὲ τούτων ἅπαντες δόξαν ἀναπέμψωμεν Χριστῷ τῷ ἀληθινῷ Θεῷ ἡμῶν...
|
Desinit |
|
Ὑπὲρ δὲ τούτων ἁπάντων δόξαν ἀναπέμψωμεν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι· ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ὑπὲρ δὲ τούτων ὅλων δόξαν ἀναπέμψωμεν τῷ Πατρὶ...
|
Desinit |
|
ὑπὲρ εἰρήνης τοῦ κόσμου καὶ σωτηρίας τῶν ψυχῶν ἡμῶν
|
Desinit |
|
Ὑπὲρ τῆς ἡμῶν ψυχικῆς σωτηρίας
|
Incipit |
|
Ὑπὲρ τῆς ἡμῶν ψυχικῆς σωτηρίας
|
Incipit |
|
Ὑπὲρ τῆς ἡμῶν ψυχικῆς σωτηρίας
|
Incipit |
|
Ὑπὲρ τῆς ἡμῶν ψυχικῆς σωτηρίας
|
Incipit |
|
Ὑπὲρ τῆς ἡμῶν ψυχικῆς σωτηρίας ὀφείλοντες σπουδάζειν
|
Incipit |
|
Ὑπὲρ τῆς ἡμῶν ψυχικῆς σωτηρίας ὀφείλοντες σπουδάζειν
|
Incipit |
|
ὑπὲρ τὼμ εἰρημένων δόξαν ἀναπέμψωμεν τῷ θεῷ (uel τῷ Χριστῷ)...
|
Desinit |
|
ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν ὡς
|
Desinit |
|
ΥΠΕΡΒΑΣ ΥΨΟΣ ΑΝΓΕΛΙΚΗΣ ΑΞΙΑΣ
|
Desinit |
|
υπεστρεψεν δε η Αννα εν αγαλλιασει· εις τον οικον αυτης.
|
Desinit |
|
υπεστρεψεν εις την Ρωμην και εστρωθη υπο Νερωνος.
|
Desinit |
|
ὑπέστρεψεν εἰς τὴν Ρώμην καὶ ἐτρώθη ὑπὸ Νερῶνος.
|
Desinit |
|
Ὑπὸ Ἰωάννου τοῦ ἀποστόλου ἤτοι κώμης εὐτελοῦς μετὰ λζ´ χρόνους τῆς ἀναλήψεως
|
Incipit |
|
ὑπὸ τῶν ἰδίων μαθητῶν τῇ γῇ παραδοθείς, μετ' ὁλίγον δὲ ψηλαφηθεὶς οὐχ εὑρέθη, μετέθη γάρ.
|
Desinit |
|
ὑπὸ ψυχροτάτου τινὸς χυμοῦ
|
Desinit |
|
Υποθεσις εις την Αποκαλυψιν του αγιου αποστολου Ιωαννου του θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
ὑπόθεσις τῆς α’ Ὁμήρου ῥαψῳδίας
|
Titulus initialis |
|
ὑπόθεσις τοῦ αʹ κατὰ Στεφάνου ψευδομαρτυριῶν λόγου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ὑπόθεσις τοῦ βʹ κατὰ Στεφάνου ψευδομαρτυριῶν λόγου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ὑπόθεσις τοῦ κατὰ Εὐέργου καὶ Μνησιβούλου ψευδομαρτυριῶν λόγου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
υποθεσις του κατα Ιωαννην ευαγγελιου εκδοθεντος μετα χρονους λβʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Titulus initialis |
|
υποθεσις του μακαριωτατου Ματθαιου περι ης το αγιον και αχραντον ευαγγελιον συνεγραψατο
|
Titulus initialis |
|
υποθεσις του μακαριωτατου Ματθαιου· περι ης το αγιον και αχραντον ευαγγελιον συνεγραψατο· Κοσμα Ινδικοπλευστου
|
Titulus initialis |
|
ὑπόθεσις τοῦ πρὸς Ἄφοβον ψευδομαρτυριῶν
ὑπὲρ Φάνου λόγου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ὑπομέμψιν τῶν εὐφρονούντων ἐστίν
|
Desinit |
|
ὑπόμνημα Ὡριγένους εἰς τοὺς ψαλμούς
|
Titulus initialis |
|
ΥΠΟΣΤΡΕΨΑΝΤΕΣ ΟΙΚΑΔΕ
|
Desinit |
|
ὑψη]λὸν ἅπαντες
|
Incipit |
|
ὐψηλοὶ ἐπ' αὐ[τούς
|
Desinit |
|
Ὑψηλότατε, εὐσεβέστατε, γενναιότατε, πανευτυχέστατε αὐθέντα ἡμῶν δέσποτα πορφυρογέννητε, τὸν ὁρισμὸν τῆς ἁγίας βασιλείας σου ἐδεξάμην
|
Incipit |
|
Ὑψηλοτάτη καὶ εὐσεβεστάτη δέσποινά μου ἁγία, μεγίστην ἔχω χάριν τῇ βασιλείᾳ σου
|
Incipit |
|
Ὑψηλότεροι μὲν τῆς ἀπὸ τῶν ἐγκωμίων λαμπρότητος
|
Incipit |
|
Ὑψηλότεροι μὲν τῆς ἀπὸ τῶν ἐγκωμίων λαμπρότητος
|
Incipit |
|
Ὑψηλοφροσύνη
|
Titulus initialis |
|
ΥΨΙΒΑΤΗΣ ΣΥΜΕΩΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΕΚΘΑΝΕ ΠΡΩΤΗ
|
Incipit |
|
Ὑψινόω κραδίῃ τελέσειας ἅπαντα
|
Incipit |
|
Ὕψιστε πανοικτίρμον
|
Incipit |
|
Ὕψιστος πτερύγων μεγάλων σέθεν
|
Incipit |
|
Ὕψος τῆς σοφίας καὶ δόξης
|
Incipit |
|
Ὑψοῦται ὁ Κριὸς ἀπὸ νδ´ μοίρας
|
Incipit |
|
Ὑψώθης ἀγορεύων ἄχρι νέφων
|
Incipit |
|
Ὕψωσόν μου τὸν νόον
|
Incipit |
|
Ὑψώσω σε ὅτι ὑπέλαβές με, πατριαρχῶν ἀγιότατε, χρὴ γάρ με τὴν τοῦ θεοπάτορος
|
Incipit |
|
Φαίνεται μὲν καὶ οὗτος ὁ ψαλμὸς τελειωτικός
|
Incipit |
|
ΦΑΣΙ ΤΙΝΕΣ: ΤΙ ΔΗΠΟΤΕ ΤΡΙΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΟΥΣΩΝ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
|
Incipit |
|
Φασὶν οἱ πεπειραμένοι, καὶ ἐγὼ πείθομαι, θεσπεσία μοι τῷ ὄντι ψυχή
|
Incipit |
|
Φασὶν οἱ τῶν θείων ἐπιστήμονες μυστηρίων, ὅτι ἔνθα κάθαρσις ψυχῆς ἡ διὰ τῶν ἀρετῶν
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ διασκεψώμεθα τὰ κατὰ τὸν προφήτην Δανιὴλ
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ καὶ σήμερον ποῦ περὶ κατανύξεως ἁψώμεθα λόγου
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ καὶ σήμερον τοῦ περὶ κατανύξεως ἁψώμεθα λόγου
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ καὶ σήμερον τοῦ περὶ κατανύξεως ἁψώμεθα λόγου
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ καὶ σήμερον τοῦ περὶ κατανύξεως ἁψώμεθα λόγου
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ καὶ σήμερον τοῦ περὶ κατανύξεως ἁψώμεθα λόγου
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ πάλιν τοῖς εἰς τὸ ἴδιον τοῦ Χριστοῦ ἀπογραψαμένοις
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ πάλιν, ἀθλία ψυχή, τῆς προτέρας ἀρξώμεθα διηγήσεως
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ πάλιν, ταπεινή μου ψυχή, δεῦρο ἀγάγωμεν
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ σήμερον, ψυχή, κατὰ τοῦ χαλεποῦ πάθους
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ σήμερον, ψυχή, κατὰ τοῦ χαλεποῦ πάθους
|
Incipit |
|
Φέρε καὶ ἡμεῖς ἁψώμεθα τῆς ὑποσχέσεως
|
Incipit |
|
Φέρε καὶ ἡμεῖς ἁψώμεθα τῆς ὑποσχέσεως
|
Incipit |
|
Φέρε καὶ τήμερον τοῦ περὶ κατανύξεως ἁψώμεθα λόγου
|
Incipit |
|
Φέρε πάλιν τῆς ἀκολουθίας ἁψώμεθα
|
Incipit |
|
Φέρε πάλιν τῆς ἀκολουθίας ἁψώμεθα
|
Incipit |
|
Φέρε πάλιν τῆς ἀκολουθίας ἁψώμεθα
|
Incipit |
|
φέρε πάλιν τῆς ἀκολουθίας ἁψώμεθα
|
Incipit |
|
Φέρε πάλιν τῆς ἀκολουθίας ἁψώμεθα
|
Incipit |
|
Φέρε πάλιν τῆς ἀκολουθίας σήμερον ἁψώμεθα
|
Incipit |
|
Φέρε πάλιν τῆς ἀκολουθίας σήμερον ἁψώμεθα
|
Incipit |
|
Φέρε πάλιν τῆς ἀκολουθίας σήμερον ἁψώμεθα
|
Incipit |
|
Φέρε πάλιν τῆς ἐπαγγελίας ἁψώμεθα
|
Incipit |
|
Φέρε, καὶ ἡμεῖς ἁψώμεθα τῆς ὑποσχέσεως καὶ ὑμεῖς τῆς ἀκροάσεως
|
Incipit |
|
Φέρουσα τῷ γράψαντι φέρτατον κλέος
|
Incipit |
|
Φήμη ἦν συνεῖναι τὸν πλούσιον τῇ τοῦ πένητος γυναικί. ἔθηκεν ὁ πένης νόμον κελεύοντα τοὺς μοιχοὺς ἀκρίτους ἀποκτιννύναι. ἐγράψατο ὁ πλούσιος. εἷλε καὶ κρίνει αὐτὸν ὁ πένης μοιχείας.
|
Titulus initialis |
|
Φησὶν Βοὼζ πρὸς Ῥούθ· βάψε
|
Incipit |
|
φθάσας πρὸς ἀντίληψιν ἀνάστηθί μοι
|
Desinit |
|
φθόνον καὶ τὸν τοῦ Θεοῦ φόβον... τὸν Θεὸν ὑψώσωμεν· ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
|
φιλόπτωχοι, φιλόθεοι· καὶ ὑπὲρ τούτων ἁπάντων δόξαν ἀναπέμψωμεν...
|
Desinit |
|
Φιλοσοφῆσαι δεῖν ἔγνων περὶ ψυχῆς
|
Incipit |
|
Φιλοσοφῆσαι δεῖν ἔγνων περὶ ψυχῆς
|
Incipit |
|
ΦΛΟΙΟΝ Η ΠΙΤΥΟΣ ΚΟΨΑΣ ΚΑΙ ΣΗΣΑΣ
|
Incipit |
|
Φοβοῦμαι τὸ λαλῆσαι καὶ τῇ γλώσσῃ ἅψασθαι εἰς τὴν φοβερὰν ταύτην διήγησιν τοῦ Σωτῆρος
|
Incipit |
|
ΦΥΛΛΑ ΥΟΣΚΥΑΜΟΥ ΚΟΨΑΣ ΣΕΙΣΑΣ
|
Desinit |
|
φύσεως τῶν πεπλημμελημένων ἡμῖν μόνον, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τῆς κρίσεως τῆς περὶ ἑτέρων οἴσει τὴν ψήφον ὁ Θεός. Αὐτῷ...
|
Desinit |
|
Φύσιος ἥψαο ἀκαμάτοισι νόοιο μενοικαῖς
|
Incipit |
|
Φυτεύσω δὲ ταῖς μὲν ἐν ἡλικίᾳ παιδικῇ ψυχαῖς
|
Incipit |
|
φωτίζουσι τὴν ψυχήν
|
Desinit |
|
Φώτισόν με Χριστέ μου ὃ ἐπόθησεν ἡ ψυχή μου καὶ ποθεῖ καὶ ποθήσει
|
Textus |
|
Φώτισον τὴν ψυχήν μου, ἔμψυχε
|
Incipit |
|
Φώτισον τὴν ψυχήν μου, ἔμψυχε
|
Incipit |
|
Φώτισον τὴν ψυχήν μου, ἔμψυχε λυχνία
|
Incipit |
|
Φώτισον τὴν ψυχήν μου, ἔμψυχε λυχνία χρυσαυγίζουσα
|
Incipit |
|
Φωτοδόχε λαμπάς, τὴν ταπεινήν μου ψυχήν
|
Incipit |
|
Φωτὸς δοχεῖον, παρθένε, τοῦ ἐκ φωτὸς προανάρχου λάμψαντος
|
Incipit |
|
ΧΑΛΙΝΟΣ ΨΙΜΥΘΙΟΝ ΜΕΛΩΝ ΚΑΙ ΜΕΛΟΥΣΑ
|
Desinit |
|
Χαρὰ καὶ τέρψις συζύγων ὁμιλίαι
|
Incipit |
|
χαριζομένης τὰ μέλλοντα ἐκεῖνα καὶ ἄφραστα, ἃ ἡτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ὅλῃ προθυμίᾳ ψυχῆς αὐτὸν ἀγαπήσασι. Ὧν γένοιτο καὶ ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν χάριτι…
|
Desinit |
|
χάριν. Ταπεινωθῶμεν ἵνα ὑψωθῶμεν... τὴν ταπεινοφροσύνην, ἵνα καὶ ὑψωθῶμεν εἰς τὴν τῶν οὐρανῶν βασιλείαν· αὐτῷ...
|
Desinit |
|
χαρισι, τας της ψυχης αρετας.
|
Desinit |
|
χάσμα ἄριστον εἰς κατεψυγμένην κεφαλήν
|
Incipit |
|
Χειρουργία τῆς ἡλιακῆς ἐκλείψεως ἥτις ἐγένετο καθ’ ὅν χρόνον ὑπερδειγμάτιζε τοὺς προχείρους κανόνας ὁ Θέων
|
Titulus initialis |
|
ΧΕΡΟΥΒΙΚΟΝ ΨΑΛΛΟΜΕΝΟΝ ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ Ε' ΚΑΙ ΑΝΤΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ... ΠΟΙΗΜΑ ΚΥΡΟΥ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΤΟΥ ΗΘΙΚΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Χθὲς εἰς τὸν τεσσαρεσκαιδέκατον ψαλμὸν ὑμῖν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Χρὴ γινώσκειν, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ὅτι ὁπόταν ὑποσυρῇ ἡ ψυχὴ ταῖς ἀλόγοις ἐπιθυμίαις
|
Incipit |
|
Χρὴ γινώσκειν, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ὅτι ὁπόταν ὑποσυρῇ ἡ ψυχὴ ταῖς ἀλόγοις ἐπιθυμίαις
|
Incipit |
|
Χρὴ γινώσκειν, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ὅτι ὁπόταν ὑποσυρῇ ἡ ψυχὴ ταῖς ἀλόγοις ἐπιθυμίαις
|
Incipit |
|
Χρὴ γινώσκειν, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ὅτι ὁπόταν ὑποσυρῇ ἡ ψυχὴ ταῖς ἀλόγοις ἐπιθυμίαις
|
Incipit |
|
Χρη ειδεναι οτι ο ουρανος ανακαινιζεται ... η δε ωρα του ολου χρονου· οκτω χιλιαδες ψξϛʹ:
|
Explanatio |
|
ΧΡΗ ΨΑΛΛΕΙΝΤΟΝ ΑΜΩΜΟΝ
|
Incipit |
|
Χριστε βοηθει Ζαχαρια πρεσβυτερω τῳ γραψαντι αμην.
|
Textus |
|
Χριστὲ Σωτὴρ, ἡ καταφυγὴ ἡμῶν ἐν καιρῷ θλίψεως
|
Incipit |
|
ΧΡΙΣΤΟΥ ΒΙΒΛΟΝ ΕΜΨΥΧΟΝ
|
Incipit |
|
ΧΡΙΣΤΟΥ ΒΙΒΛΟΝ ΕΜΨΥΧΟΝ
|
Incipit |
|
Χριστοφόρου ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας παραίνεσις ψυχοφελὴς
|
Titulus initialis |
|
ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΟΣ2 Η ΣΥΝΟΨΙΣ ΙΣΤΟΡΙΩΝ ΑΡΧΟΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΚΤΙΣΕΩΣ ΚΟΣΜΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Χρόνοιο μὲν τὸν βιβλίον, ἅγιε δέσποτα καὶ σοι ὀψὲ
|
Incipit |
|
ΧΩΡΙΣ ΓΑΡ ΨΥΧΗΣ ΕΣΤΙΝ ΕΚΕΙΝΗ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ
|
Desinit |
|
Χωρισθείσης τῆς ψυχῆς τοῦ σώματος τοῦ Θεοῦ Λόγου
|
Incipit |
|
Ψαλ(ψαλτήριον) σὺν θεῶ τοῦ Δαυίδ ἀμἠν.
|
Titulus initialis |
|
ΨΑΛΙΣ
|
Desinit |
|
Ψάλλεται πρῶτον τὸ Αἰνεῖτε τὸ ὄνομα
|
Incipit |
|
Ψάλλων ὁ Δαβὶδ οἷα φάσκει τῷ λόγῳ
|
Incipit |
|
Ψαλμοὶ τοῦ Δαυίδ στίχοι ,εψν
|
Incipit |
|
Ψαλμοὶ ὠφέλιμοι εἰς πᾶν πρᾶγμα
|
Titulus initialis |
|
Ψαλμὸς εἰς ὁμολόγησιν
|
Incipit |
|
Ψαλμῶν τὸ τεῦχος ἐσφραγισμένοις χάρις
|
Incipit |
|
Ψαλτήριον ἐκ πολλῶν καὶ ἑξαιρέτων ἀντιγράφων Ἑλληνικῶν ἐκσπασθὲν καὶ ὅσον μὲν ἐφικτὸν ἦν προσεγγισθὲν τῇ ἁργαίᾳ τε καὶ κοινῇ ἐξηγήσει Ῥωμαικῇ, καθ'ἣν ἔθος ἐστὶν ἐν Ἐκκλησία ἀναγινώσκεσθαι καὶ ᾂδεσθαι τοὺς ἱεροὺς παρόντας ψαμλούς
|
Titulus initialis |
|
ΨΑΛΤΗΡΙΟΝ ΚΥΡΙΩΣ ΕΙΔΟΣ
|
Incipit |
|
Ψαλτήριον κυρίως ὀργάνου εἶδός ἐστι μουσικοῦ
|
Incipit |
|
Ψαλτήριον μὲν τροπικῶς, καὶ ὄργανον ἡρμοσμένον
|
Incipit |
|
Ψαλτήριον˙ ὄργανον ὅπερ καὶ γαῦλα καλεῖται
|
Incipit |
|
ΨΑΛΤΙΞ ΕΝΑΡΘΡΟΣ ΜΥΣΤΙΚΗΣ ΜΕΛΩΔΙΑΣ
|
Incipit |
|
Ψαλτῳδοὶ καὶ οὗτοι ψαλμοὺς
|
Incipit |
|
ψαλῶ τῷ ὀνόματι κυρίου τοῦ ὑψίστου.
|
Desinit |
|
ψαυσάμενος ἐξέβαλεν ἐκ τοῦ παρα[δείσου
|
Desinit |
|
Ψελλὸς ἐραστὴς τυφλῷ ἔλεξ΄
|
Incipit |
|
ψευδἀποστόλων ἀλαζονιας καὶ πονηρίας.
|
Desinit |
|
ΨΕΥΔΕΙΣ ΕΞΟΣΤΡΑΚΙΖΟΝΤΑΙ ΔΟΞΑΙ ΥΠΟ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ
|
Desinit |
|
ψεύδεσθαι
|
Desinit |
|
ψεύδεσθαι καὶ λέγειν πολλάκις
|
Desinit |
|
ψευδής ἡ δὲ ἀληθής
|
Incipit |
|
Ψεῦδος
|
Titulus initialis |
|
Ψεῦδος μίσησον, τὴν δ’ ἀλήθειαν φίλει.
Ὡς ἂν μετελθὼν οὐ φοβηθήσῃ κρίσιν
|
Desinit |
|
ψεῦσαι θηρῶν ἐλπίδας, ἐκ προτέροιο χρόνοιο.
Ὦ Πατέρ· ὦ κρείων· τὸ δέ μοι κρήηνον ἐέλδωρ.
|
Desinit |
|
Ψήγματα χρυσᾶ τοῖς Λύδοις
|
Incipit |
|
ψῆρες, ψωμί
|
Desinit |
|
ψηρτιᾷ burdit γαυριᾷ
|
Desinit |
|
Ψηφήζον οὗτος πρώτ(ον) ὁποία ἡμέρ(α) κατεκλήθη ὁ ἄν(θρωπ)ος ἐκεῖνος ἐν τῇ ἀσθενίᾳ
|
Incipit |
|
Ψήφησον ἀπὸ Μαΐου μηνός
|
Incipit |
|
Ψήφησον ἀπὸ τῆς ἡμέρας
|
Incipit |
|
Ψήφησον ἀπὸ τῆς ιη΄ τοῦ Μαΐου
|
Incipit |
|
Ψήφησον τὸ ὄνομα ὃν ζητεῖς
|
Incipit |
|
ψηφισθέντων τριῶν
|
Incipit |
|
ΨΗΦΙΣΘΕΝΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΤΙΝΩΝ ΕΙΣ ΜΙΑΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΝ
|
Incipit |
|
Ψηφισθέντων τριῶν τινῶν εἰς μίαν μητρόπολιν
|
Incipit |
|
ΨΗΦΙΣΟΝ ΤΗΝ ΔΙΑΦΑΙΝΟΥΣΑΝ ΗΜΕΡΑΝ
|
Incipit |
|
ΨΗΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΛΙΑΚΗΣ ΕΠΟΧΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Ψῆφος Πυθαγόρου τοῦ σοφοῦ. Πῶς νὰ ἰδῇς περὶ πάντων τῶν πραγμάτων· τίς νὰ κερδέσῃ τὸν ἐχθρόν του εἰς πόλεμον· τίς νὰ ἰδῇ ἀγάπην γυναικὸς ἢ ἡ γυναίκα τοῦ ἀνδρός της
|
Incipit |
|
ΨΗΦΟΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΣΥΝΤΟΜΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙΤ ΑΣΤΕΡΟΣ ΚΑΚΟΠΟΙΟΥ ΠΑΡʹ ΙΝΔΟΙΣ
|
Titulus initialis |
|
Ψιθυρὸν καὶ δίγλωσσον καταρᾶσθαι ἄξιον
|
Incipit |
|
ψιλος (?) ανθρωπος ειναι
|
Desinit |
|
ψίλωθρον ... ὠκίς. Θεοτόκε βοήθει μοι, ὦ Χριστέ, βοήθει μοι τῷ σῷ δούλῳ Ἰωάννῃ τῷ Ἀβραμίῳ καὶ δὸς χεῖρα βοηθείας
|
Desinit |
|
Ψόγοι
|
Titulus initialis |
|
Ψόγος Αἰσχίνου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ψόγος ἀμπέλου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ψόγος Ἀχιλλέως
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ψόγος Ἕκτορος
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ψόγος ὀργῆς
|
Titulus initialis |
|
Ψόγος πενίας
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ψόγος πλούτου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ψόγος Φιλίππου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ΨΟΛΟΕΝΤΙ ΒΕΛΕΙ
|
Desinit |
|
ψυχας καταρδει και ποτιζει τας φρενας
|
Desinit |
|
Ψυχας τα ρυθμιζοντα νουθετημενας
|
Incipit |
|
Ψυχὰς τὰ ῥυθμίζοντα νουθετουμένας
κόσμῳ τὰ κηρύττοντα τὴν σωτηρίαν
εὐαγγελιστῶν τοὺς θεογράφους λόγους
τὴν πάντας αὑτοὺς ἠξιωμένην φέρειν
Πορφύριος γράψας ταπεινὸς καλλιγράφων,
τὸ τῶν ὁρώντων ἐκκαλεῖται πᾶν στόμα
πρὸς ἀνταμοιβὰς τῶν πόνων εὐκτηρίους.
|
Textus |
|
ΨΥΧΗ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΣΤΙ ΟΥΣΙΑ ΕΝΟΥΣΙΟΣ ΛΟΓΙΚΗ ΑΘΑΝΑΤΟΣ ΝΟΕΡΑ ΟΥΚ ΕΚ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ
|
Incipit |
|
Ψυχὴ γὰρ ἐπειδὰν ἀπερυθριᾶσαι βιασθῇ
|
Incipit |
|
ΨΥΧΗ Δ' ΕΣ ΜΑΚΑΡΩΝ ΩΧΕΤ' ΑΠΟΠΤΑΜΕΝΗ
|
Desinit |
|
Ψυχὴ δέ ἐστι πνεῦμα Θεοῦ
|
Incipit |
|
Ψυχή ἐστιν οὐσία νοερὰ ἀσώματος
|
Incipit |
|
Ψυχὴ ἡ ἅπαξ προσδεθεῖσα τῷ πόθῳ τοῦ κτίσαντος
|
Incipit |
|
ΨΥΧΗ Η ΚΑΤΑΞΙΩΘΕΙΣΑ ΤΗΝ ΕΞ ΥΨΟΥΣ ΕΙΣΟΙΚΙΣΑΣΘΑΙ ΔΥΝΑΜΙΝ
|
Incipit |
|
ΨΥΧΗ ΗΣΘΑ ΣΤΕΙΡΑ ΚΑΙ ΑΚΑΡΠΟΣ ΚΑΙ ΜΗΔΕΝ ΤΕΚΝΟΝ ΓΕΝΝΩΣΑ ΖΩΗΣ ΑΞΙΟΝ
|
Incipit |
|
ψυχὴ καὶ ἡ τοῦ βόος
|
Incipit |
|
Ψυχη και σωμα εμαχετε και θανατον και κρισιν
|
Incipit |
|
ψυχή καὶ σώμα εμάχετε καὶ θάνατον καὶ κρίσιν·
τη ψυχή· μετὰ πολλῶν δακρύον· ψυχή μα ἀμε,
οὐκ ενθυμήσεθαν αυτὸν. τὸν θέλης απολάβη·
ἅνθρωπος· τὴν τοῦ θανάτου ἡμέραν· νεότερος τερ
ἄτοπα γάρ πράττης· μεσω καιρεῖς τί ἔλεγες γέ
τα νο ἥσο· καὶ τόρα πάλε γίρασες τα ἄτοπα γ...
ττης· τὴν γλόσσαν ἐβορβόροσες· τα χήλη καὶ το
(...) τρήσμερεις ἐκ της ψυχής ἐρύποσας ἁθλίος· ὡ πότε
(...)
|
Textus |
|
ψυχὴ καὶ σῶμα οὐσία βροτῶν πέλει
|
Incipit |
|
ψυχὴ μὲν οὖν ἐστι
|
Incipit |
|
Ψυχή μου ταλαίπωρε καὶ παναθλία οἶδας ἅπαντας τοὺς γραφέντας ἁγίους
|
Incipit |
|
Ψυχὴ Νέρωνος ἡ τυραννικωτάτη
κεῖται νεκρὰ δύσφημος ἠτιμωμένη
δεσμοῖς ἀφύκτοις εἰς ἀεὶ πεδουμένη
αἰωνίᾳ μάστιγι συντηρουμένη∙
Παῦλος δὲ καὶ ζῇ καὶ λαλεῖ καθημέραν
τὸ τοῦ Θεοῦ πρόσωπον ἐμφανῶς βλέπων.
|
Textus |
|
Ψυχὴ Νέρωνος ἡ τυραννικωτάτη
|
Incipit |
|
ΨΥΧΗ ΠΕΡΙΤΤΑ ΜΗ ΣΟΦΙΖΕΣΘΑΙ ΘΕΛΕ
|
Incipit |
|
Ψυχῇ προσεύχου, νῆφε, καιρὸν ὡς ἔχῃς
|
Incipit |
|
Ψυχὴ τεθλιμμένη προσέρχεταί σοι, ἅγιε Δέσποτα, καὶ μετὰ δακρύων ἐντυγχάνει σοι περὶ τοῦ λυμεῶνος
|
Incipit |
|
Ψυχὴ τεθλιμμένη προσέρχεταί σοι, ἅγιε Δέσποτα, καὶ μετὰ δακρύων ἐντυγχάνει σοι περὶ τοῦ λυμεῶνος Ἐχθροῦ
|
Incipit |
|
Ψυχή, διέγνως ὡς τὰ τοῦ βίου πλάνη
|
Incipit |
|
Ψυχή, μὴ κατάπιπτε, μηδὲ θλίβου· μὴ προσλογίζου σεαυτὴν ἐν πλήθει ἁμαρτίας
|
Incipit |
|
Ψυχή, στέναξον φρίξον ἔκστηθι τρέμε
|
Incipit |
|
ψυχή. ψάρος. ψιλός
|
Desinit |
|
ψυχήν
|
Desinit |
|
ΨΥΧΗΝ ΒΟΤΑΝΟΝ ΓΕΝΟΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΤΟ ΧΕΙΛΟΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ ΩΣΠΕΡ ΠΟΛΙΟΝ
|
Desinit |
|
ΨΥΧΗΝ ΕΥΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ
|
Desinit |
|
ψυχην καταρδων και ποτιζων τας φρενας.
|
Desinit |
|
Ψυχὴν μὲν Δημητρίου δέξατο οὐρανὸς εὐρὺς
|
Incipit |
|
Ψυχῆς ἀρεταὶ ἀγάπη ταπείνωσις
|
Incipit |
|
Ψυχῆς δ΄ οὐσίαν καὶ μορφὴν οὐδεὶς ἀνθρώπων οἶδεν
|
Incipit |
|
ΨΥΧΗΣ ΔΕΗΣΙΣ ΕΜΠΑΘΟΥΣ ΤΕΘΛΗΜΜΕΝΗΣ
|
Incipit |
|
Ψυχῆς ἔνδειγμα
|
Incipit |
|
ΨΥΧΗΣ ΚΙΝΗΣΙΣ ΕΣΤΙ ΔΙΤΤΗ
|
Incipit |
|
Ψυχῆς μὲν καθαρότητα
|
Incipit |
|
Ψυχῆς μὲν καθαρότητα καὶ ἀπάθειαν σώματος
|
Incipit |
|
Ψυχῆς μὲν καθαρότητα καὶ ἀπάθειαν σώματος
|
Incipit |
|
ψυχῆς τελῶν ἔμφρονος καὶ λόγῳ τιμώμενος
|
Incipit |
|
ψυχῆς τὴν προθυμίαν, χαρίσηταί σοι τὴν ἄφεσιν τῆς ἁμαρτίας· ἡμεῖς δὲ ὑπὲρ τῶν εἰρημένων αἶνον καὶ δόξαν ἀναπέμπωμεν...
|
Desinit |
|
Ψυχῆς τληπαθοῦς πολυοδυνομένης
|
Incipit |
|
Ψυχικὰ πάθη καλεῖ κενοδοξίαν, ὑπερηφάνιαν, φιλαργυρίαν
|
Incipit |
|
Ψυχικαί εἰσιν ἀρεταὶ πραότης, ἐπιείκεια, ἀγαθοσύνη
|
Incipit |
|
ΨΥΧΙΚΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑΝ
|
Desinit |
|
ΨΥΧΟΤΡΟΦΟΝ Η ΒΕΤΟΝΙΚΗ, ΩΚΙΜΟΝ ΤΟ ΒΑΣΙΛΙΚΟΝ
|
Desinit |
|
ψυχρὰ καὶ ξηρά ἐστι
|
Desinit |
|
ΨΥΧΡΩ ΦΟΒΩ ΔΕΙΚΝΥΜΑΙ
|
Incipit |
|
Ψυχρῷ φόβῳ δήκνιμαι
|
Incipit |
|
Ψυχων ακεστωρ ευσθενης και σωματων |
Λουκα μυητα ταρσαιως των δογματων |
σκεποις κατ'αμφω Διονυσιον φιλον |
ψυχη τε και νω και βιω πανολβιως.
|
Textus |
|
Ψυχων ακεστωρ ευσθενης και σωματων,
Λουκα μυητα ταρσαιως των δογματων,
σκεποις κατ'αμφω Διονυσιον φιλον
ψυχη τε και νω και βιω πανολβιως.
|
Textus |
|
Ψυχῶν γεωργὲ καὶ σπορεῦ σωτηρίας
|
Incipit |
|
Ψωμέως ἀρτωνύμοι ἄστυ τ´ ἀριπρεπὲς...
|
Incipit |
|
ψῶσαν θάλπουσαν
|
Desinit |
|
Ὦ ἄγγελε ὁ ἐφεστὼς τῆς ἀθλίας καὶ ταλαιπώρου μου ψυχῆς
|
Incipit |
|
Ὦ γλυκὺ τοῦτο μετόπωρον ψυχικὴν ἠρινὴν ὑπαυγάζον
|
Incipit |
|
Ὦ θεὰ μοῦσα Καλλιόπη ψάλλε
|
Incipit |
|
ω ιερα και θαυμαστη λαμπρωτατη μου βιβλος, παρακαλω σε λαμπρυνον τας κορας της ψυχης μου.
|
Textus |
|
ω ιερα και θαυμαστη λαμπρωτατη μου βιβλος, παρακαλω σε λαμπρυνον τας κορας της ψυχης μου.
|
Textus |
|
Ὦ κλήσεων πράγματα προγραψαμένων!
|
Incipit |
|
Ὦ μόσχε, Λουκᾶ, τῆς θεοῦ γεωργίας,
Ἐνθάδε τὸν σὸν μυστικὸν σπόρον βλέπων
Εὐαγγελικὸν βούλομαι δρέπειν στάχυν,
Ὅπως τὸν ἄρτον τῇ ψυχῇ θησαυρίσω.
|
Textus |
|
Ὦ παναθλία ψυχή μου
|
Incipit |
|
Ὦ πάντων ἐπένεικα, τί γὰρ πλέον ἄλλο σε μέλψω
|
Incipit |
|
Ὦ πάντων ἐπένεικα, τί γὰρ πλέον ἄλλο σε μέλψω
|
Incipit |
|
Ὦ πάνυ λαμπρὰ καὶ σοφή, τέκνον, φύσις,
ἄγαλμα παντὸς ψυχικοῦ κάλλους γέμον
|
Incipit |
|
ὦ τερπνότης· ὦ κάλλος ἐνθέων λόγων·
ὦ σεμνώτης· ὦ φῶς ἀληθείας λόγων·
ὦ λαμπρότης· ὦ νοῦς ὁρῶν ὄντως θεόν·
ἐξ οὗ τὰ θεῖα πνεύματος λαμπηδόσι·
θείως καταστραφείς τε καὶ γνοὺς ἀτρεκῶς·
ἔλαμψας ἐξέφανας ἀστραπῆς τρόπον·
ῥητὴν δὲ τὴν ἄρρητον ἀρρήτῳ λόγῳ·
θείου λόγου σάρκωσιν εἰργάσω λόγοις
λαμπροῖς ἐναργέσι καὶ θεηγόροις·
διατρανῶν τὰ ἔργα τε καὶ θεοῦ λόγους
ἐν οἷς ὁ πρῶτος καὶ θεάρχιος λόγος,
Λουκᾶ θεουργεῖ γηγενῆ βροτῶν φύσιν.
|
Textus |
|
Ω τερπνοτης· ω καλλος ενθεων λογων· ω σεμνοτης· ω φως αληθειας λογων· ω λαμπροτης· ω νους ορων οντως θεον· εξ ου τα θεια πνευματος λαμπηδοσι· θειως καταστραφθεις τε και γνους ατρεκως· ελαμψας εξεφανας αστραπης τροπον· ρητην δε την αρρητον αρρητῳ λογῳ· θειου λογου σαρκωσιν ειργασω λογοις· λαμπροις εν αργεσι τε και θεηγοροις· διατρανων τα εργα και θεου λογους εν οις ο πρωτος και θεαρχιος λογος, Λουκα θεουργει γηγενη βροτων φυσιν.
|
Textus |
|
ω τις φυλαξει τουσδε τους θειους λογους. και Χριστον αυτον οψετε σεσωσμενος.
|
Textus |
|
Ὦ τοῦ παραδόξου θαύματος Ἀκεψιμᾶς ὁ τερπνός
|
Incipit |
|
Ω ΤΩ ΙΔΙΩ Ω Ω ΤΙΝΙ ΩΨΑΤΟ
|
Desinit |
|
ῶ φιλόσοφοι ἄς κάμωμεν σκέψιν ἄς στοχασθῶμεν
|
Incipit |
|
Ὦ ψυχή μου, τί μέλλεις
|
Incipit |
|
Ὦ ψυχή, ἡ θεολόγος ἑαυτῇ
|
Incipit |
|
Ὤιμην ἔγωγε κόρον ὀψὲ λαβεῖν σε τοῦ βασκαίνειν
|
Incipit |
|
Ὤμοι ἐγὼ ἀκάθαρτος ἐὼν ψυχήν τε δέμας τε Θεόδωρος μοναχός
|
Incipit |
|
ΩΜΟΛΟΓΗΤΑΙ ΠΑΡΑ ΠΑΣΙΝ ΦΑΥΛΟΝ ΥΠΑΡΧΕΙΝ ΤΗΝ ΚΑΚΙΑΝ ΝΟΣΟΝ ΟΥΣΑΝ ΨΥΧΗΣ
|
Desinit |
|
ὧν δαψιλῶς ἐμφορηθέντες, εὑρεθείημεν ἄξιοι καὶ τῆς ἐν τῷ νυμφῶνι εὐφροσύνης ἐν Χριστῷ ... ἀμήν.
|
Desinit |
|
ὧν ὁ μὲν εἰς τάξιν Υἱοῦ μοι λελόγισται, εἰς ὑπηρέτην δέ μοι ὁ ἕτερος, κατὰ τὴν ἐνοῦσάν μοι διαμερίζω ἐπίκρισιν. Ἰωάννης ταπεινός, ἐλέῳ Θεοῦ ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, διὰ δὲ τὸ ἀληθὲς τῶν πατέρων δόγμα, τὴν ἐκ Πατρὸς δηλονότι δι᾽ Υἱοῦ ἐκπόρευσιν τοῦ Πνεύματος τοῦ ἁγίου, τὴν ἕως θανάτου ἐξορίαν καὶ φυλακὴν καταδικασθείς, οἰκειοχείρως τὴν παροῦσαν μου διαθήκην γράψας, ὑπέγραψα.
|
Desinit |
|
Ὡραῖε, κλεινέ, ψυχοσώστα νυμφίε
|
Incipit |
|
ὥρας ἐκείνης. Ὑπὲρ δὲ τούτων ἁπάντων δόξαν ἀναπέμψωμεν τῷ πατρί...
|
Desinit |
|
ὡς ἀδελφόν. Προετρέψατο δὲ αὐτὸν καὶ ξενίαν αὐτῷ ἑτοιμάσαι ἵνα, ἐὰν ἔλθῃ, εὕρῃ που μείνῃ. Καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ὡς ἀδελφόν· προετρέψατο δὲ αὐτὸν καὶ ξενίαν αὺτῶ ἑτοιμάσαι· ἵνα ἐὰν ἔλθη· εὕρη ποῦ μείνη· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ΩΣ ΑΕΤΟΣ ΕΙΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ ΥΨΩΘΕΙΣ ΑΝΕΛΗΦΘΗ
|
Desinit |
|
ὡς ἀναισχύντους οὕσας (ἀναισχυντούσας PG 119), δηλοῖ αὐτῷ, μετὰ τὸ πέμψαι πρὸς αὐτὸν Ἀρτεμᾶν, ἵνα ἔλθη πρὸς αὐτόν. ἐνετείλατο τε αὐτῷ, ῶστε διδασκειν καὶ τούς αὐτοῦ καλῶν ἔργων προιστασθαι. καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ὡς ἀναισχύντους· δηλοῖ αὐτῶ μετὰ τὸ πέμψαι πρὸς αὐτὸν Ἀρτεμᾶν, ἵνα ἔλθη πρὸς αὐτόν· ἐνετείλατό τε αὐτῶ ὥστε διδάσκειν καὶ τοὺς αὐτοῦ καλῶν ἔργων προΐστασθαι. καὶ οὕτως τελειοῖ.
|
Desinit |
|
Ὡς ἀνδρικὸν σὺ τὸν Ψαμμήνιτον λέγεις·
|
Incipit |
|
ΩΣ ΑΡΑ ΠΙΘΑΝΩΤΑΤΟΝ ΤΙ ΧΡΗΜΑ ΓΛΩΣΣΑ ΨΕΥΔΗΣ
|
Incipit |
|
ὥς γὰρ ἐγὼν Ἀΐδαο φύγω γένυν, ἣ πρό με μάρψεν
|
Desinit |
|
ΩΣ ΕΜΨΥΧΟΣ ΤΡΑΠΕΖΑ
|
Incipit |
|
Ὡς ἔοικε, θεοφιλεστάτη ψυχή
|
Incipit |
|
Ὡς ἔοικε, θεοφιλεστάτη ψυχή, οὐκ ἐντετυχήκασιν οἱ τὰ τῶν Ἀρμενίων
|
Incipit |
|
ὡς καὶ τὰς ἁγίας Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ εἰκονικὰς ἀναστηλώσεις καὶ ἐμφερίας καὶ τῆς πανάγνου δεσποίνης καὶ θεοτόκου Μαρίας ὡς ἐμψύχους ὁρᾶν καὶ διαλέγεσθαι
|
Incipit |
|
Ὡς λίαν ἄγαμαί σου τῆς ψυχῆς εὐγενές
|
Incipit |
|
Ὡς λίαν κάλλιστα συνῆψεν ὁ χρόνος τὴν τοῦ πρωτομάρτυρος ἑορτὴν τῇ πανηγύρει τῶν γενεθλίων Χριστοῦ
|
Incipit |
|
Ὡς μέγα τι χρῆμα ψυχὴ πιστή
|
Incipit |
|
Ὡς μὲν οὖν ἔστιν ἄξιον τοῖς ὑψηλοῖς καὶ ὑπερβεβηκόσι τοιοῦτον προσεῖναι
|
Incipit |
|
Ὡς οἶμαι ὁ σκοπὸς τοῦ μακαρίου τοῦτο εἰπεῖν τὴν ψυχήν
|
Incipit |
|
Ὡς οἶμαι ὅτι πόλιν (!) καλεῖ τὴν ψυχὴν...
|
Incipit |
|
ὡς πάλαι ἐν τῷ λαῷ πόλλοι προφητείαν ἐπηγγέλλοντο καὶ ἦσαν τινες ψευδοπροφῆται
|
Incipit |
|
ὡς τὸ ἐπιστρέψαι καὶ ζῆν αὐτόν
|
Desinit |
|
ὡς ὑετὸς πρώϊμος καὶ ὄψιμος τῇ γῇ· (ὅτι αὐτῷ…)
|
Desinit |
|
ΩΣ ΦΛΙΑΙ ΧΕΙΛΗ ΠΙΣΤΩΝ ΚΑΙ Ο ΟΛΟΘΡΕΥΩΝ ΚΑΤΑΡΓΗΘΗ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΤΑΛΥΘΗ ΚΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΘΑΝΕΡΩΘΗ ΚΑΙ Ο ΑΨΕΥΔΗΣ ΥΙΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΣ ΠΙΣΤΕΥΘΗ ΣΥΝ ΤΩ ΑΓΙΩ ΚΑΙ ΟΜΟΟΥΣΙΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ, ΝΥΝ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
|
ΩΣ ΦΛΙΑΣ ΧΕΙΛΗ Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΦΑΝΕΡΩΘΗ ΚΑΙ Ο ΑΨΕΥΔΗΣ ΥΙΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΣ ΠΙΣΤΕΥΘΗ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
|
ως ψιλον ονομα ζωης εχουση πιστεως· νενεκρωμενη δε εξ αγαθων πραξεων· απειλει τη πο(?).
|
Textus |
|
ὠς ψυχοφθόρον καὶ πολυκέφαλον ὕδραν, ὡς πολυειδῆ τῆς εὐσεβείας λύμην
|
Desinit |
|
ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις· εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυρίου, βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ· αὐτῷ…
|
Desinit |
|
Ὥσπερ γὰρ ὁ ἡμέτερος λόγος τὸ ἀφανὲς τῆς ψυχῆς βούλευμα
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐν μιᾷ ψυχῇ θεωρεῖται πρόσωπα τρία
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐστὶ τῇ γῇ τὸ ἄροτρον καὶ τοῖς διψῶσι τὸ ὕδωρ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἡ ψυχὴ κατ´ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ Λόγου
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ τὰς ὄψεις τῶν σωμάτων βεβλαμμένας ἔχοντες
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὐδ’ ἡ τροφὴ ἀγνοουμένης τῆς κράσεως καὶ ἀλλοιώσεως. ἡ δὲ αὐτὴ τῆς ζητήσεως τάξις, εἴη ἀν καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων τῆς ψυχῆς δυνάμεων. καὶ γὰρ καὶ ἐπ’ ἐκείνων αἱ ἐνέργειαι τῶν ἕξεων γνωριμώτεραι. ἔστι τοίνυν κρᾶσις καὶ μίξις.
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τοὺς κακοσίτους ἀψίνθιον ὠφελεῖ πικρότατον
|
Incipit |
|
ὥστε καὶ ὡς ἐν βραχεῖ αὐτόθι θέοντα ὄψει με, μετὰ σοῦ τὸ λοιπὸν τῆς ζωῆς διάξοντα.
|
Desinit |
|
ὥστε κουφίζεσθαι τὸ ἡγούμενον τῆς ψυχῆς (μέρος)
|
Desinit |
|
Ὤφελον, ἀδελφική μοι καὶ φίλη ψυχή, Θεόδωρε, ἐνώπιος ἐνωπίῳ σοί
|
Incipit |
|
ΩΨ uultus aspectus frons
|
Desinit |
|
ΩΨ uultus aspectus frons
|
Desinit |
|
ΩΨ vultus aspectus fons
|
Desinit |
|
ὢψ ἤδη μοι ἀπάρτι ἀφεύκτω σβέννυτ' ἐν ὄρφνη
|
Incipit |
|
ΩΨ ΩΠΟΣ ultus aspectus frons
|
Desinit |
|
ΩΨ ΩΠΟΣ VVLTVS ASPECTVS FRONS ΘΕΩ ΧΑΡΙΣ ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
ὤψ ὠπός, aspectus
|
Desinit |
|
ΩΨΕ ΩΦΘΗΣ ΩΩΝ ΩΑ ΑΥΓΑ
|
Desinit |
|
ΩΨΙΣΘΗ ΕΒΡΑΔΥΝΕΝ ΩΨΩΝΗΚΟΤΕΣ ΟΨΩΝΗΣΑΝΤΕΣ ΔΕ ΜΙΚΡΟΝ
|
Desinit |
