|
Ιστεον οτι το κατα Λουκαν ευαγγελιον υπηγορευθη υπο Παυλου εν Ρωμη· ατε δε ιερατικου χαρακτηρος υπαρχον, απο Ζαχαριου του ιερεως θυμιωντος αρχεται.
|
Textus |
|
αὐτὸς προσδέχεται ἡμᾶς μετανοοῦντας· αὐτῷ…
|
Desinit |
|
Ἡδὺ μὲν ναύταις τὸ ἔαρ, ἡδὺ δὲ καὶ γηπόνοις
|
Incipit |
|
Κανὼν α΄ ἐν ὧ οἱ δ΄ Ματθαῖος, Μάρκος, Λουκᾶς, Ἰωάννης
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης. ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη. τινὲς ἀπὸ Θεσσαλονίκης
|
Incipit |
|
Ἐκλογάδιον τῶν δ´ εὐαγγελιστῶν διά τε τῆς ἀρχῆς καὶ τοῦ τέλους τὴν περικοπὴν ἑκάστου εὐἀγγελιστοῦ (!). ἅμα δὲ καὶ τὴν τῶν κεφαλαίων· παρὰ σημείωσιν ἀκριβῶς διαγορεύον. περιέχει δὲ τὴν ἀρχὴν ἀπὸ τοῦ ἁγίου Πάσχα· ὂ καὶ τελειοῦν ἐν τῶ μηνολογίω
|
Titulus initialis |
|
Κατα Μαρκον το ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη αυτος Μαρκος ο μαθητης Πετρου και συνεκδημος Παυλου συνεγραψατο το ευαγγελιον τουτο
|
Incipit |
|
το κατα Ματθαιον ευαγγελιον. εξεδοθη υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ. μετα χρονους οκτω της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
(f. 216r b, quart. 4 med.) τουτων δε ουτως εχοντων, ματαιοι παντες και αμαθεις, προσετι δε και τολμηροι, oι αθετουντες (f. 216v) την ιδεαν του ευαγγελιου, και ειτε πλειονα ειτε ελαττονα των ειρημενων παρεισφέροντες, ευαγγελιων προσωπα, οι μεν, ινα πλειονα δοξωσι της αληθειας εξευρηκεναι, οι δε, ινα τας οικονομιας Χριστου αθετησωσιν.
|
Desinit |
|
{ιʹ} διήγησις...πρὸς τίθεσθαι Kορινθίοις
|
Desinit |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Μακεδονίας· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς, ἔστιν αὕτη· ἐν τῆ
Ἐφέσω τινὲς ἰουδαΐζοντες, ἐπεχείρουν ἑτεροδιδασκαλεῖν καὶ ἀπατᾶν τοὺς ἀκεραίους προφάσει τοῦ νόμου·
|
Incipit |
|
Ἀμμώνιος μὲν ὁ Ἀλεξανδρεὺς πολλὴν ὡς εικὸς φιλοπονίαν καὶ σπουδὴν εἰσηγιοχώς (εἰσαγηοχώς). τὸ διὰ τεσσάρων ἡμῖν
|
Incipit |
|
αυλος ων αρρητος αγνωστος λογος, |
και σωματουται, και διδασκεται λογω, |
και γνωσιν εντιθησιν αξιοις λογου, |
υπερφυους τε και θεαρχικου λογου.|
|
Textus |
|
αὕτη ἡ πρὸς Κορινθίους α´ ἐγράφη ἀπὸ Φιλίππων διὰ Στεφανᾶ καὶ Φουρτουνάτου καὶ Ἀχαικου καὶ Τιμοθέου
|
Textus |
|
Αὐτὸς ὁ Πέτρος τοῖς ἐν τῆ διασπορᾶ οὖσιν Ἰουδαίοις καὶ γενομένοις χριστιανοῖς, γράφει τὴν ἐπιστολὴν ταύτην διδασκαλικὴν. καὶ ἐπιστηρίζει αὐτούς.
|
Incipit |
|
ἐδιηγήθηκέ μας κάποιος ἀπὸ τοὺς ἁγίους πατέρας διὰ τὸ μοναστήριον
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ ὁ Πέτρος τοῖς ἐν τῆ διασπορᾶ οὖσιν ᾿Ιουδαίους καὶ γενομένοις χριστιανοῖς γράφει τὴν ἐπιστολὴν διδασκαλικὴν. ἐπειδὴ γὰρ Ιουδαίων ἐπίστευσαν
|
Incipit |
|
ἔργων σημαίνει· εἶτα προτρεψάμενος εἰς τὰ ἤθη καὶ ἀποδεξάμενος αὐτῶν τὴν διὰ Χριστοῦ ὑπομονὴν. καὶ πείσας τιμᾶν τοὺς πρεσβυτέρους· τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν·
|
Desinit |
|
ἕχει δὲ τὸ κατὰ Μάρκον εὐαγγέλιον στίχους ͵αχʹ, τίτλους μηʹ, κεφάλαια σλζʹ.
|
Stichometria et alia numerica |
|
ζʹ Περι ἀντιλήψεως τοῦ ἁμαρτάνοντος ἀδελφοῦ διὰ προσευχῆς καὶ περὶ τοῦ μὴ ἁμαρτάνει (ἁμαρτάνειν).
|
Desinit |
|
Ἰάκωβος ὁ δίκαιος ὦν πρῶτος ἐν Ἰεροσολύμοις
|
Incipit |
|
καθολικαὶ δὲ λέγονται αὕται· οἱονεὶ ἐγκύκλιοι· οὐ γὰρ ἀφωρισμένως ἔθνει ἐνὶ ἢ πόλει ὡς ὁ θεῖος Παῦλος· οἷον Ῥωμαίοις ἢ Κορινθίοις
|
Incipit |
|
καὶ τὸ παρὸν εἰς ἀσφάλειαν ἐκθέμενοι... κατὰ μῆνα ἰουλίον τῆς θʹ ἰνδικτιῶνος
|
Desinit |
|
Καὶ τὸν λεπρὸν ἐθεράπευσεν καὶ εἶπεν· δεὶξον σεαυτὸν τοῖς ἱερεῦσιν εἰς μαρτύριον· διὰ τοιαύτην παράδοσιν·
|
Incipit |
|
Κατὰ Ματθαίον τὸ εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται. ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ Ματθαῖος ὁ μαθητὴς τοῦ κυρίου. συνεγράψατο τὸ εὐαγγέλιον τοῦτο
|
Incipit |
|
Λουκᾶς δ'ὁ θεῖος, τρίτος ὑπάρχει τύπος,| Μόσχου νοητῶς, εἰκονίζων ἰδέαν,| Χριστοῦ διδαχαῖς ἀροτριοῦντος φρένας,| Ὃν καὶ πατὴρ θύσειεν, ἀσώτω γόνω.
|
Textus |
|
Ματθαῖος ἐστὶ, μυστικῶς πρῶτος τύπος,| Ἐξ εἰκονίζων, ἰδέαν ἀνθρωπίνην,| Ἐφ' ὧ τὸν ἀνθρώπινον αὐξάνει πλέον,| Τοῖς κατὰ Χριστὸν, οἰκονομίας λόγον.
|
Textus |
|
πρὸς Κολασσαεὶς, ἐγράφη ἀπὸ Ρώμης διὰ Τυχικοῦ καὶ Ὀνησίμου. στίχοι σηʹ
|
Textus |
|
προς Κορινθίους βʹ εγραφη ἀπὸ Φιλιππων δια Τιτου και Λουκᾶ. στιχ (στιχοις) φϟʹ
|
Textus |
|
πρὸς Κορινθίους βʹ ἐγράφη ἀπὸ Φιλίππων διὰ Τίτου καὶ Λουκᾶ·
|
Textus |
|
πρὸς Ῥωμαίους· ἐγράφη ἀπὸ Κορίνθου διὰ Φοίβης τῆς διακόνου·
|
Textus |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ἀθηνῶν· ἑωρακὼς πρότερον αὐτοὺς. καὶ διατρίψας παρ αὐτοῖς· ἡ δὲ πρόφασις
|
Incipit |
|
το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη. μετα χρονους ιε´ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη. μετα χρονους δεκα· της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
τὸν θεον· Δημήτριον δὲ συνίστησιν. μαρτυρῶν αὐτὰ τα κάλλιστα.
|
Desinit |
|
του εν αγιοις πατρος ημων Γρηγοριου του θεολογου εκ του κατα Αρειανων , τι δη ποτε ουτε πλειονα ουτε ελαττονα τον αριθμον (lett. των αριθμων) εισι τα ευαγγελια.
|
Titulus initialis |
|
Μέγας Κύριος καὶ αἰνετὸς σφόδρα
|
Incipit |
|
Ἀπὸ τῆς πρώτης συνεισφορᾶς τοῦ ἱερωτάτου μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κυροῦ Βασιλείου τοῦ Ἀχριδηνοῦ πρὸς τὸν Ἰταλίας ἀρχιεπίσκοπον
|
Titulus initialis |
|
Δεῦτε καὶ στῶμεν ἐν ὁμονοίᾳ καὶ συνευξώμεθα ἐν ταυτῷ καὶ τῆς θείας χάριτος καὶ τοῦ ἁγιασμοῦ συμμετάσχωμεν.
|
Desinit |
|
Θείας ἀγάπης ἑπόμενοι ἐντολῇ καί, ὡς γέρα τινὰ τῇ ἐνούσῃ ἀρετῇ ἀναγκαῖα, τῷ ἱερωτάτῳ ἀδελφῷ Βασιλείῳ
|
Incipit |
|
θεοῦ υἱὸς καὶ ἀνθρώπου τοῦ Δαβὶδ ὁ αὐτὸς κατὰ τὰς γραφάς.
|
Desinit |
|
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, εβραιδι διαλεκτω γραφεν υπ'αυτου, εν Ιερουσαλημ εξεδοθη, ερμηνευθη δε
|
Incipit |
|
Τοῦ αὐτοῦ λόγος ἀντιρρητικὸς πρὸς τὰ γραφέντα παρὰ τοῦ αὐτοῦ Μεδιολάνων περὶ τοῦ αὐτοῦ δόγματος
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ μακαρίου καὶ σοφοῦ Συνεσίου εὐχὴ δι’ ἐπῶν μὲν ἐμμέτρων ὑπ’ αὐτοῦ συντεθεῖσα, μεταφρασθεῖσα δὲ ὑφ’ ἡμῶν εἰς τὸ σαφέστερον τοῖς πολλοῖς. Οὗτος χριστιανὸς ἐξ ἕλληνος γεγονώς, εἶτα καὶ ἐπίσκοπος ἐχειροτονήθη Κυρήνης, ἐν τοῖς χρόνοις Θεοδοσίου καὶ Ἀρκαδίου
|
Titulus initialis |
|
Ἔγγιστα τῆς πόλεως Καισαρείας ὄρος ἐστὶ καλούμενον Κιβώτου Τόπος. Tῷ ὄρει δὲ καὶ ἔρημός παράκειται
|
Incipit |
|
Ἵνα δὲ ἐπιθαρρήσας οὕτω μετανοήσῃς ἀληθῶς ὅτι σοι μένει σωτηρίας ἐλπὶς ἀξιόχρεως, ἄκουσον... Ἐπειδὴ γὰρ τοῦ τυράννου τελευτήσαντος, ἀπὸ Πάτμου τῆς νήσου μετῆλθεν ἐπὶ τὴν Ἔφεσον
|
Incipit |
|
Ὁ παρὼν λόγος γενικωτέρῳ ὀνόματι τοῦ πανηγυρικοῦ εἴδους ἐστίν
|
Incipit |
|
ΠΡΟΤΕΡΟΝ ΜΕΝ Ω ΣΟΦΩΤΑΤΕ ΑΝΔΡΩΝ ΚΑΙ ΩΣ ΑΛΗΘΩΣ ΣΥ ΣΕΑΥΤΟΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΑΜΕΝΟΣ ΚΑΛΛΙΣΤΟΝ
|
Incipit |
|
‘Δῶρόν τοι καὶ ἐγώ, τέκνον φίλε, τοῦτο δίδωμι’,
καθάπερ ἡ παρ’ Ὁμήρῳ φησὶν Ἑλένη
|
Incipit |
|
Δεῖ γινώσκειν ὅτι ὅταν ᾖ τὸ οὖρον ἐρυθρὸν καὶ θολόν
|
Incipit |
|
Εἴ τινα εἶδες ἄνθρωπον αἰδέσιμον
|
Incipit |
|
Ἐν τούτοις οὖν καὶ τὰ τῶν συλλογιστικῶν ἀποδείξεων.
|
Incipit |
|
Θείῳ καλυφθεὶς ὁ βραδύγλωσσος
|
Incipit |
|
Ἰσαῖος δὲ ὁ Δημοσθένους καθηγησάμενος
|
Incipit |
|
῞Οπως χρὴ τὸν τῆς πολιορκουμένης πόλεως στρατηγὸν πρὸς τὴν πολιορκίαν αὐτοῦ τάσθαι [sic, corr. in margine altera manu τάττεσθαι] καὶ οἷος [sic] ἐπιτηδεύμασι ταύτα [sic] ἀποκρούεσθαι)
|
Titulus initialis |
|
...εν καρδια μου … πατερ εις τον λαον μου ελπιζω να…
|
Textus |
|
„Εἰ ὁ λαός μου ἤκουσέ μου, φησίν, Ἰσραὴλ ταῖς ὁδοῖς μου ἐπορεύθη, ἐν τῷ μηδενὶ ἂν τοὺς ἐχθροὺς αὐτῶν ἐταπείνωσα,
|
Incipit |
|
Ἃ μὲν τοίνυν νενόμικα τῶν τῆς εἰρήνης ταυτησὶ κωλυμάτων μέγιστα καὶ δυσχερέστατα δόξειν καὶ ἃ σκοπουμένους αὖθις ὑμᾶς
|
Incipit |
|
Αʹ ΣΟΦΙΑΝ Βʹ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑΝ
|
Incipit |
|
Αʹ. Ὁ μὲν λόγος, τοῦ πανηγυρικοῦ· διαιρεῖται δὲ εἰς τρία ταῦτα, εἴς τε τὸν πανηγυρικὸν καὶ τὸν ἀναθεματικόν
|
Incipit |
|
Ἀγενεαλόγητον εἶναι τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν κατὰ τὴν θεότητα καὶ ὁ Δαβὶδ δείκνυσι
|
Incipit |
|
Ἀδὰμ τοίνυν γενόμενος ἐτῶν σλ´
|
Incipit |
|
Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, ἐπειδὴ τὸν κόσμον ἀφήσαμεν καὶ τὴν ἀγγελικὴν ζωήν
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί, βασιλικῶν μυστηρίων ἑορτήν
|
Incipit |
|
Ἀδελφὸς ἀποταξάμενος πάντα τὰ αὐτοῦ διέδωκεν κρατήσας ἓν χωρίον καλόν
|
Incipit |
|
ἀδύνατα, δυνατὰ τῷ Θεῷ ὑπάρχουσιν· αὐτῷ...
|
Desinit |
|
αἰνῶν, πληγῆ δυνάμεως
|
Incipit |
|
Ἀκούων τοῦ θείου Δαβὶδ λέγοντος· Ἡτοιμάσθην καὶ οὐκ ἐταράχθην
|
Incipit |
|
Ἀλλ’ οὐκ ἔξεστι μοναχοῖς, ἄριστε βασιλεῦ, σπανίοις καὶ δυσπορίστοις τρέφεσθαι βρώμασι
|
Incipit |
|
Ἀναγκαῖον δὲ ἡγοῦμαι καὶ τὰς ἀντιζύγους
|
Incipit |
|
Ἄνδρες φιλόχριστοι καὶ φιλάδελφοι καὶ φιλόξενοι
|
Incipit |
|
Ἀνδρῶν μὲν σωφρόνων καὶ τὰ καθ' ἑαυτοὺς εὖ εἰδότων
|
Incipit |
|
Ἄρατε τοὺς ὀφθαλμοὺς τῆς διανοίας ὑμῶν
|
Incipit |
|
Ἀρωματικὴ διὰ ῥόδων τοῦ καρυοφύλλου ἀνοίγει τὸν στόμαχον καὶ τὴν καρδίαν
|
Incipit |
|
ᾎσμα ᾀσμάτων διὰ τοῦτο καλεῖται
|
Incipit |
|
Ἄτοπόν ἐστι τὸν διώκοντα
|
Incipit |
|
Γεώργιος ὁ Σχολάριος, τὸ εὐτελέστατον τοῦ Θεοῦ κτίσμα, εἰς ἀΐδιον τῶν ἐντυγχανόντων πληροφορίαν. Ἐπειδὴ χαλεπόν ἐστι τοῖς δυσὶ τεύχεσιν, ἃ περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος καὶ τῆς ἐκ τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς κατ’ οὐσίαν αὐτοῦ ἐκπορεύσεως φθάσας
ἐκδεδώκειν
|
Incipit |
|
Δέλτος, ὁμιλία, λόγος
|
Incipit |
|
δένδρου
|
Desinit |
|
Δέομαι καὶ ἀντιβολῶ, ὅταν υἱὸν
|
Incipit |
|
δεόμεθά σου τοῦ κράτους καὶ τοῦ βασιλείου σου καὶ τῆς εὐσεβείας σου
|
Incipit |
|
Δεῦτε φίλοι καὶ τήμερον τῶν εὐαγγελικῶν
|
Incipit |
|
Διὰ δύο συλλογισμῶν ὁ Νικόμαχος
|
Incipit |
|
διὰ τὴν ἁγνείαν ἐκ
|
Desinit |
|
Δια τι λεγεται ευαγγελιον·
|
Titulus initialis |
|
Διὰ τοῦτο καὶ πλεῖστα νῦν γένη τῆς τοῦ πάπα ὑποταγῆς ἀπορρήγνυται καὶ ἀπέρρηκται, τὰ πρὶν ὑποτεταγμένα. Μετάνοιαν
|
Desinit |
|
διανέ[μειν
|
Desinit |
|
Δίδου μοί, σῶτερ, λῦτρον ἀμπλακημάτων
καὶ βασιλείας τῆς σῆς ἀξίωσόν με.
|
Textus |
|
Διδου μοι, σωτερ, λυτρον αμπλακηματων
και βασιλειας της σης αξιωσον με.
|
Textus |
|
Διήγησιν βούλομαι διηγήσασθαι ὑμῖν, ἀδελφοί... Ἦν τις ἀνὴρ φοβούμενος τὸν θεὸν καὶ θεαρέστως πολιτευσάμενος
|
Incipit |
|
δικαιοσύνην καὶ ὑπερηφανίαν
|
Incipit |
|
διορθοῦσθαι
|
Desinit |
|
δυναμέ]νων αὐτὴν ἀπὸ τῆς γῆς
|
Incipit |
|
δυνηθῶμεν εὑρεῖν χάριν, ἔλεον, εἰρήνην· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς διηνεκῶς ἀπολαύειν, χάριτι...
|
Desinit |
|
Δύο ἀδελφοὶ ἦσαν ἐν ταύτῃ τῇ θεοφυλάκτῳ Κωνσταντινουπόλει ὁμοπάτριοι καὶ ὁμομήτριοι
|
Incipit |
|
Ἐβουλόμην μὲν ὑμῖν, ἀδελφοί, πάλιν
|
Incipit |
|
Ἐγὼ τῇ τοῦ Θεοῦ χάριτι δόγμασιν ἐντραφεὶς εὐσεβέσι καὶ τῇ ἁγίᾳ καὶ καθολικῇ Ἐκκλησίᾳ διὰ πάντων ἑπόμενος
|
Incipit |
|
Ἐδηλώθη ἡμῖν, ὦ θεοτίμετοι ἱερεῖς, ὑπό τινος στρατιώτου ὅτι ἔριδες ἐν ὑμῖν εἰσι περί τινων ζητημάτων
|
Incipit |
|
ἐδόξασεν καὶ ἐδοξάσθη· τοὺς γὰρ δοξάζοντάς με, φησίν, δοξάσω… ἀμήν.
|
Desinit |
|
Εἰ φύσει Θεὸς ὁ Υἱὸς, Θεὸς δὲ φύσει
|
Incipit cuiusdam partis |
|
εἰς τὰ ἤθη διδάξας. τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν·
|
Desinit |
|
εκ σου εξελευσεται νομος, και λογος κυριου εξ Ιερουσαλημ, τουτεστιν το ευαγγελιον του Χριστου, δια του αποστολου [...] ο γαρ μωσαικος νομος εκ του ορους Σινα εξηλθεν, ο δε ευαγγελικος εκ της Σιων, ηγουν της ιλ... ο δε Χριστος ηξει επι της δευτερας παρουσιας μετα των αποστολων.
+ το σκηνωμα του θεου Ιακωβ, δρ... της Γαλιλαιας, πεδια δε του δρ... ρετ, και της Καπερναουμ, τ... λιλαιας τελουνται, χω... εν θ... θη η θεοτοκος, εν οις και αν ετραφ... [...]
|
Textus |
|
ἐκβοῶντες, ἵνα μὴ εἰς κρῖμα ἐμπέσωμεν, ἀλλὰ πίστει καὶ φόβῳ συνδούμενοι, ὅπως δυνηθῶμεν δυσωπῆσαι τὸν φιλάνθρωπον Θεόν, καὶ τῆς φωνῆς ἐκείνης ἀξιωθῆναι· τῆς λεγούσης· Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ Πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν, ἀπὸ καταβολῆς κόσμου· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ· ᾧ...
|
Desinit |
|
ἐκκλησίαν, Ἰωάννου τοῦ ἀποστόλου καὶ εὐαγγελιστοῦ μήπω ἐπιδεδημηκότος τῇ πόλει, πρεσβύτερος δὲ ἦν τότε Ἰωάννης. Ἐκεῖ οὖν καὶ αἱ δύο ἐπιστολαὶ τῶν καθολικῶν μνημονεύονται εἶναι.
|
Desinit |
|
Ἔλεγον περί τινος ἀδελφοῦὅτι· Γενομένης συνάξεως ἐν καιρῷ κυριακῆς ἀνέστη κατὰ τὸ ἔθος
|
Incipit |
|
ἐν αἷς τὸ μὴ εἶναι παντελῆ ἀπόφασιν ἐδήλου· ταύταις γὰρ εἵπετο “τὸ οὐδέν”
|
Desinit |
|
Ἐν πρώτῳ τῶν Ἠθικῶν Ἀριστοτέλης, καθόλου μὲν τὴν εὐδαιμονίαν ὁριζόμενος
|
Incipit |
|
Ἑν ταῖς ἡμέραις Ἀντωνίνου τοῦ βασιλέως Ῥωμαίων ἐθνικοῦ τυγχάνοντος, Σεβαστιανοῦ τοῦ τότε δουκὸς ὄντος
|
Incipit |
|
ἐν τῇ δρυὶ τῇ Μαμβρῇ· τῷ δὲ Θεῷ...
|
Desinit |
|
Ἐν τρισὶν ὕλαις ἐτέλουν οἱ Ἰουδαῖοι
|
Incipit |
|
Ἐνεδιδύσκετο δὲ ὁ ἀρχιερεὺς
|
Incipit |
|
ἔνθα τῶν ἑορταζόντων ἡ κατοικία ἐν πνεύματι καὶ… ἐν εὐφροσύνῃ καὶ Θεὸς πατὴρ… τριαδικῶς ἀνυμνεῖται ὑπὸ ἀπείρων δυνάμεων.
|
Desinit |
|
Ἐξεῖπεν Ἀδὰμ τὴν Εὔαν· Λάλησον
|
Incipit |
|
Ἐπαινοῦνται μὲν δικαίως παρὰ πάντων
|
Incipit |
|
ἐπεὶ τὰ τοῦ δυστυχεστάτου γένους ἡμῶν ἅπαντα τοιαῦτα νῦν ἐν τῷ τέλει, ὡς ὁρᾷς καὶ ἔτι μᾶλλον ὄψει· μετάνοιαν· ὑγίαινε εὐτυχῶς
|
Desinit |
|
Ἐπειδὰν μέλη τις μακροτέρας
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ γὰρ πολλὰ περὶ κινδύνων καὶ θανάτου διελέχθη
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ διηνεκῶς πρὸς τὸν ἀκοίμητον ὁρῶν ὀφθαλμόν
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ Λατῖνοι καὶ οἱ τὰ αὐτὰ φρονοῦντες αὐτοῖς περὶ τῆς τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἐκπορεύσεως πορίζονταί τινα ἐκ τῶν δυτικῶν ἁγίων
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ πολλοὺς ὁρῶ χάριν εἰδότας Πρόκλῳ
|
Incipit |
|
Ἐπειδή σοι τῷ περιδεξίῳ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ τῶν ἁγίων τοῦ Θεοῦ θεραπόντων ἐραστὴς τυγχάνων
|
Incipit |
|
Ἐπειδήπερ πολλοὶ ἐπεχείρησαν ἀνατάξασθαι διήγησιν
|
Incipit |
|
ἐπιλείψει δέ μοι ὁ χρόνος… … Ἀλλὰ τέλος… ἐπιθέντες αἶνον καὶ εὐχαριστίαν τῷ θεῷ ἀναπέμψωμεν… ἀμήν.
|
Desinit |
|
ἐπιφανέντα Δεσπότην Χριστόν· ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
|
εὐδόκησα, ᾧ...
|
Desinit |
|
εὐχὴ εἰς δειλίαν
|
Titulus initialis |
|
ζῶντος· καὶ σοὶ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ζωοποιεῖ, ὑπὲρ δὲ τούτων ἁπάντων εὐχαριστῶμεν τῷ Κυρίῳ· ᾧ...
|
Desinit |
|
Ἡ ἁγία θεόπνευστος γραφὴ τὰς τῶν ἀρχαιοτέρων ἡμῖν διηγεῖται πράξεις
|
Incipit |
|
Ἡ ἀλόη ἔχει ἰδιώματα, ἤγουν ἰδίωμα τοῦ καθαρίσαι
|
Incipit |
|
Ἡ ἀνὰ χεῖρας διδασκαλία, φίλτατε ἀναγνῶστα, δὲν ἐπαγγέλεται νὰ διδάξῃ κᾀμμίαν νέαν φιλοσοφίαν
|
Incipit |
|
Ἡ μέθοδος τοῦ πάροντος πονήματός ἐστι τοιαύτη
|
Incipit |
|
Ἡ ποδηγοῦσα πίστις εἰς τὴν ὁδὸν τῆς θεογνωσίας
|
Incipit |
|
Ἡ σελήνη τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ πλησιφανὴς εἴτ’ οὖν πανσέληνος γενομένη
|
Incipit |
|
Η του πνευματος δυναμις εν ασθενεια τελειουται καθα και γεγραπται
|
Incipit |
|
Ἡδὺ μὲν λειμών
|
Incipit |
|
Ἡδὺ μὲν λειμὼν καὶ παράδεισος,
|
Incipit |
|
Θεοδωρήτου.
|
Titulus initialis |
|
ιʹ περὶ τῆς μοιχαλίδος
|
Detail(s) |
|
ἰαμάτων λαμβάνοντες· ὕστερον δὲ καὶ τῆς εὐσεβείας ὑπεραποθανόντες.
|
Desinit |
|
ἱκανῶς ἀποδεδεῖχθαι νομίζω
|
Desinit |
|
ἵνα μὴ ἐκκόψῃ τὴν ἐλπίδα τῶν ἀπελ[
|
Desinit |
|
ἵνα πρὸς οὐρανοὺς κούφως ἀναφέρηται ἡμῶν ἡ διάνοια· σὺ δέ, ὦ μακαρία τριὰς… ὑφʼ ἡμῶν προσκυνουμένη… διαφύλαττε τὴν σὴν κληρονομίαν… ὡσὰν δοξάζηταί σου τὸ πανάγιον ὄνομα… ἀμήν.
|
Desinit |
|
ἵνα τοῦ ἐνδύματος ἐπιτύχωμεν τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν καὶ τῆς ἀρρήτου δόξης, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
ἵνα τοῦ ἐνδύματος ἐπιτύχωμεν τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν καὶ τῆς ἀρρήτου δόξης, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
ἴση ἐστὶ τῇ πλευρᾷ τῆς πυραμίδος
|
Desinit |
|
καὶ ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν αὐτοῦ
|
Incipit abruptus |
|
και ενδοξον του Χριστου γενναν (γενεαν).
|
Desinit |
|
καὶ κονδυλίζοντας ὀρφανούς
|
Desinit |
|
καὶ ὁ ἀψευδὴς Υἱὸς καὶ Θεὸς πιστωθῇ, καὶ μετὰ Πατρὸς προσκυνηθῇ, σὺν τῷ ἁγίῳ καὶ ὁμοουσίῳ...
|
Desinit |
|
καὶ ὁ πρὶν μεταληπτικὸς τῆς εἰκόνος θεοῦ γέγονε μεταδοτικὸς τῆς ἑαυτοῦ εἰκόνος τῷ θεῷ· ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ τὴν εἰρήνην δωρήσηται τῇ πάντων χριστιανῶν ἐκκλησίᾳ… ἀμήν.
|
Desinit |
|
Καί τι ἀνεπαχθὲς παραινέσω σοι. Τοῦ ἑσπερινοῦ μὴ ἀπολειφθῇς ὕμνου. Τὰς ἑωθινὰς ἀπόδος ἀπαρχὰς τῷ ἀνατέλλοντί σοι τὸ φῶς
|
Incipit |
|
Καὶ τοῦτο τῆς σῆς φιλανθρωπίας καὶ τῆς πατρικῆς κηδεμονίας ὄντως ἀπόδειξις
|
Incipit |
|
καὶ χαίρων ὑποστήσομαι τὸν ὑπὲρ τῆς μαρτυρίας τοῦ πατρίου καὶ εὐσεβοῦς δόγματος πειρασμόν, ἢ καὶ θάνατον, εἰς δόξαν Θεοῦ
|
Desinit |
|
κἂν υἱὸς δημιουργήσῃ, τοῦ πατρὸς ἡ δημιουργία καὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος ἡ ἐνέργεια.
|
Desinit |
|
λάβωμεν δι᾿ αὐτοῦ ἔλεος ἔμπροσθεν τοῦ βήματος Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, ᾧ...
|
Desinit |
|
Λαμπρως διδασκων και σοφως αναγραφων.
|
Desinit |
|
Λόγον ἀρτίως μοι περὶ τῆς σιμωνιακῆς συντεθειμένον αἱρέσεως ἀναπέμπω σοι, κάλλιστε βασιλεῦ· χάρισαι γοῦν μοι τὸ ἐπελθεῖν τε καὶ ἐπιστῆσαι αὐτῷ
Τὰς ἐκ τῶν ἀθέων τούτων βαρβάρων ἐπελθούσας ἡμῖν συμφορὰς καὶ ἃς περὶ τοῦ μέλλοντος δέδιμεν, πανταχόθεν ἡμῖν τῆς τοῦ δυνήσεσθαι φέρειν ἐλπίδος ἐκλελοιπυίας
|
Incipit |
|
μᾶλλον δὲ κατὰ κράτος ἡττηθήσονται χάριτι τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ ἡμῶν• ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος σὺν υἱῷ καὶ τῷ ἁγίῳ πνεύματι νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
Μέθοδοι εὔχρηστοι πρὸς τοὺς ἀπὸ μορίων πολλαπλασιασμοὺς
|
Titulus initialis |
|
μέμνηται. Ἀποτείνεται δὲ καὶ πρὸς Ἰουδαίους ἡ ἐπιστολή. Πρώτη δὲ αὕτη τῆς πρὸς Τιμόθεον μᾶλλόν ἐστιν.
|
Desinit |
|
μζʹ (!) Περι παραδοσεως προφητεια.
|
Desinit abruptus |
|
Μὴ δὴ τῆς κατὰ ψυχὴν ἀρετῆς (col. 771)
|
Incipit |
|
μή μοι λεγέτω τις ὅτι οὐ δύναμαι σωθῆναι
|
Incipit |
|
Μηδέποτε διαλιμπάνωμεν, ἀγαπητοί, τῆς σωτηρίας
|
Incipit |
|
Μοναχός τις διηγήσατο τῷ αὐτῷ ἀββᾷ λέγων
|
Incipit |
|
Ὁ Γεννάδιος τῷ φρονιμωτάτῳ καὶ εὐσεβεῖ ἄρχοντι κυρῷ Μανουὴλ Ῥαοὺλ τῷ Οἰσῇ
|
Titulus initialis |
|
ο δε αγιος Ιωαννης ο θεολογος τιτλους ιηʹ, κεφαλαια σλβʹ.
|
Desinit |
|
ὁ δίκαιος
|
Incipit |
|
Ὁ τοῦ ἔθνους ἡγεμονεύων Παλλάδιος
|
Incipit |
|
Ὀλβιανός. Ἀλλὰ καιρός ἐστιν ἐπισκέψασθαι, ὦ Εὐλόγιε, εἰ βούλει, τὰ τοῖς Λατίνων διδασκάλοις τοῖς νεωτέροις περὶ τῆς τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἐκπορεύσεως ἠπορημένα
|
Incipit |
|
ὃν καὶ ἰδίως ἀξιῶ τῆς ἐμῆς ἀσθενείας ἐν ταῖς ἁγίαις αὐτοῦ πρὸς θεὸν δεήσεσιν ὑπερεύχεσθαι. Αἱ ἅγιαι ὑμῶν εὐχαὶ εἴησαν μετ’ ἐμοῦ
|
Desinit |
|
Ὁπόσαι μὲν οὖν συνίστανται περὶ τὰς φάσεις τῶν ἀπλανῶν διαφοραί
|
Incipit |
|
Ὁσιώτατε ἐν ἱερομονάχοις καὶ καθηγούμενε τῆς ἐν τῷ Ἁγίῳ ὄρει σεβασμίας καὶ ἱερᾶς μονῆς τοῦ Βατοπεδίου, δέομαι τοῦ θεοῦ ὑγιαίνειν τὴν μεγάλην ἁγιωσύνην σου
|
Incipit |
|
Ὅταν ἐκ καθαρῶν χειλέων ἐξέρχηται δέησις,
|
Incipit |
|
Ὅτε πρὸς τὴν ἑαυτοῦ θείαν αὐλὴν ὁ δεσπότης ἐκάλει τὰ ἴδια πρόβατα
|
Incipit |
|
ὅτι ἀπαραίτητος ἡ κατὰ αὐτὸ ἰδίᾳ ἄσκησις. Περιττὸν ὡς ἔοικεν ὁ Ἑρμογένης ἡγήσατο
|
Incipit |
|
ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν καὶ εὐχαριστίαν καὶ προσκύνησιν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ...
|
Desinit |
|
οὐ κατεδέξατο τὸ ἅγιον αὐτοῦ σῶμα ταφῆναι ἐν τῷ τόπῳ ἐκείνῳ· ἀλλὰ ὑπὸ ἁγίων ἀγγέλων ἀπηνέχθη εἰς πέτραν Ἐκρεμάθην… εἰς ἄκραν Νικομηδείας… Καὶ ὅστις ἀκούσει τὴν ἄθλησιν… Νικήτα, ἀφέωνται αὐτοῦ αἱ ἁμαρτίαι ἡμέραις ἑπτὰ καὶ… οὐ μὴ εἰσέλθῃ ἐν αὐτῷ κίνδυνος. Ἐπὶ πᾶσιν τούτοις δοξάζωμεν καὶ ἡμεῖς Χριστὸν… ἀμήν.
|
Desinit |
|
Οὐκ ἀρετῆς ἐπίδειξιν ποιεῖσθαι ἐθέλων
|
Incipit |
|
πάλιν ἐπάνοδος
|
Desinit |
|
πᾶσαν ὑμῶν τὴν συνοδίαν… προσαγορεύομεν διʼ ὑμῶν· οἱ σὺν ἡμῖν πλεῖστα προσαγορεύουσι τὴν ἁγιωσύνην ὑμῶν
|
Desinit |
|
πδʹ(!) περι Κλεοπα
|
Desinit |
|
περὶ δὴ τούτου λεκτέον ἐφεξῆς
ἑτέραν ἀρχὴν λαβοῦσιν
|
Desinit |
|
Πίναξ σὺν θεῷ ἁγίῳ τήσδε τῆς βίβλου ἐν κεφαλαίοις κιε'
|
Incipit |
|
πίστιν ἐτηρηκα. λοιπὸν ἀπόκειταί μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος ὃν ἀποδώσει μοι ὁ κύριος ἐν ἐκείνη τῆ ἡμέρα δηλῶν τὴν ἐξ ουρανῶν δευτέραν παρουσίαν τοῦ σωτηρος Χριστοῦ.
|
Desinit |
|
ποιεῖν προαιρουμένους ταῖς ἀντιδόσεσι καὶ ταῖς ἀμοιβαῖς νικᾷ, ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
|
Πολλῶν μὲν δὴ καὶ ἄλλων πεπείραμαι κακῶν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Πολλῶν μετ’ ἄλλων ξένων τε καὶ παραδόξων ἀκουσμάτων
|
Incipit |
|
προειρημένων δὴ τούτων ἐπανάγειν καιρὸς ἐπὶ τὰ προκείμενα
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Πρὸς τὸν πανσέβαστον δοῦκα κύριον Ἰωάννην, τὸν υἱὸν τοῦ πανσεβάστου σεβαστοῦ καὶ μεγάλου δρουγγαρίου, κυρίου Ἀνδρονίκου τοῦ Καματηροῦ, Εὐσταθίου, διακόνου ἐπὶ τῶν δεήσεων καὶ μαΐστορος τῶν ῥητόρων τοῦ καὶ θεσσαλονίκης, ἐπιστολὴ ἐπὶ ταῖς Διονυσίου τοῦ περιηγητοῦ παρεκβολαῖς
|
Titulus initialis |
|
πρὸς τῷ μηδὲν εἰδέναι, τοῖς νόμοις ἀντιβλέπειν τολμήσει
|
Desinit |
|
προσεῖπεν ὁ ζώθαπτος ὡς συνδεσμίους
|
Desinit |
|
Ῥήτορσι μὲν καὶ σοφισταῖς ἡ πᾶσα σπουδὴ οὐ τοῦ ἀληθοῦς ἐπιτυχεῖν
|
Incipit |
|
ῥύσεται ἡμᾶς τῆς ἐνεστώσης καὶ πάσης αἱρέσεως καὶ καταξιώσει τυχεῖν τῆς ὀρθοδόξου ἀναστάσεως… ἀμήν.
|
Desinit |
|
στίχων ηηηδιιʹ (τιβʹ)
|
Stichometria et alia numerica |
|
τὰ τοῦ Θεοῦ· οὐδεὶς οἶδεν
|
Incipit |
|
τειχομαχοῦντος καὶ προισταμένου τῶν ᾧδε· καὶ τῶν ἐκεῖ ἀγαθῶν ἀπολαύοντος· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν· χάριτι…
|
Desinit |
|
τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια και ου πλειονα
|
Incipit |
|
Τῇ κζʹ τοῦ Νοεμβρίου τελευταῖον. Γεννάδιος ὁ ἁμαρτωλὸς τοῦ Θεοῦ δοῦλος καὶ ἐλάχιστος τοῖς εὐγενεστάτοις πολίταις τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἅπασιν, ἱερωμένοις καὶ κοσμικοῖς. Γινώσκετε πάντες καλῶς τὴν παρὰ πάντα τὸν ἐμὸν βίον ἀναστροφὴν μεθ’ ὑμῶν
|
Incipit |
|
τὴν ὀλιγοστὴν ταύτην μάθησιν δια συνεχούς ἀσκήσεως ἐπαυξῆσαι καὶ μεγίστην δείξαι τὴν ῥητορικὴν τελειότητα
|
Desinit |
|
τὴν πίστιν· καὶ τέλος. ὃν χρὴ τρόπον ἄρχειν τε καὶ διατάσσεσθαι· καὶ τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
τῆς ἡδο[νῆς
|
Desinit |
|
τῆς μερίδος ἀξιωθῆναι τῶν εὐαρεστησάντων τῷ Χρίστῷ εὐχαῖς καὶ πρεσβείαις Βαρλαὰμ καὶ Ἰωάσαφ τῶν μακαρίων περὶ ὧν ἡ διήγησις· ἐν Χ. Ἰ. … ἀμήν.
|
Desinit |
|
Τιμιώτατε ἐν μοναχοῖς καὶ ἡμῖν ἐν Κυρίῳ Ἰησοῦ ποθεινότατε, χάριν καὶ ἔλεος καὶ εἰρήνην ἐπευχόμεθά σοι ἀπὸ Θεοῦ παντοκράτορος.
Πρῶτον οὖν γινώσκετε πάντες οἱ ἐνασκούμενοι τῇ ἁγίᾳ μονῇ τοῦ Σιναίου εὐλαβέστατοι καὶ ὁσιώτατοι ἱερομόναχοι καὶ μοναχοί, ὅτι ἡ τῆς ἀρχιερωσύνης παραίτησις παντὸς ἐπισκόπου οὐδὲν τελειοῦται
|
Incipit |
|
Τὸ πνεῦμα ὅπου θέλει πνεῖ. Πνεῖ δὲ εἰς τὰς φαιδρὰς καὶ λαμπράς
|
Incipit |
|
Τὸ συλλογίζεσθαι οὐ δόγμα ἐστὶ τῆς ἐκκλησίας
|
Incipit |
|
τοῖς ἐκ γῆς καὶ θαλάττης ὁδοιποροῦσί τε καὶ ναυτιλομένοις ὁρώμενος εἰς δόξαν τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν διʼ αὐτὸν ἀθλησάντων… ἀμήν
|
Desinit |
|
Τολμηρῶς ἀναφέρω τῇ κραταιᾷ καὶ ἁγίᾳ βασιλείᾳ σου, θειότατε δέσποτα ἅγιε αὐτοκράτορ βασιλεῦ ἡμῶν
|
Incipit |
|
ΤΟΝ ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΔΟΧΑΣΑΤΕ ΟΤΙ ΑΥΤΩ ΠΡΕΠΕΙ ΔΟΧΑ
|
Desinit |
|
τὸν ἐπιφανέντα Δεσπότην Χριστόν· ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
|
Τοσάδε περὶ Καλλιρόης συνέγραψα
|
Desinit |
|
τοῦτο δὲ σχῆμα γῆς ἐστιν
|
Desinit |
|
Τῷ αὐτῷ μεγάλῳ δουκὶ ὁ αὐτός
|
Titulus initialis |
|
Τῷ μεγαλοπρεπεστάτῳ καὶ ἐκλαμπροτάτῳ καὶ περιφανεστάτῳ ἄρχοντι, τῷ μεγάλῳ δουκί, ὁ ἐλάχιστος Γεννάδιος χαίρειν εὐτυχῶς καὶ θεοφιλῶς
|
Titulus initialis |
|
ὑπόμνημα· ὁ δὲ ἄγγελος μηνύματα κατορθωμάτων ὑπαγορεύει τὸ ὄνομα
|
Incipit |
|
Φαιδρὰ μὲν τῆς (παρούσης) πανηγύρεως ἡ ὑπόθεσις· Χριστοῦ γὰρ μαρτύρων ἄθλησίν τε καὶ νίκην
|
Incipit |
|
Φέρε δῆ μοι σήμερον,
|
Incipit |
|
φιλόπτωχοι φιλόθεοι καὶ ὑπὲρ πάντων τούτων δόξαν ἀναπέμψωμεν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι...
|
Desinit |
|
φωτὸς ἀρρήτου τινὸς καὶ θαυμαστοῦ ἐπιλάμποντος τῷ τάφῳ ἐφεξῆς ἐν ἑπτὰ ἡμέραις εἰς δόξαν Θεοῦ· ἀμήν.
|
Desinit |
|
Χρὴ δὲ γινώσκειν, ἀγαπητοί, ὅτι ἡ κώφευσις
|
Incipit |
|
χωρίων τῶν στερεῶν σχημάτων διαμετρ
|
Desinit abruptus |
|
ὡς ἂν ὑφʼ ὑμῖν μεσίταις μὴ Θεοῦ πόρρω γενόμενοι αὐτὸν δοξάζοιμέν τε καὶ μεγαλύνοιμεν… ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ὡς δὲ βαρύς, ὡς δὲ ἐπαχθής
|
Incipit |
|
ὡς πολλὰ κακὰ ἐνδειξάμενον αὐτῶ καὶ οὕτω τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Ὥσπερ γὰρ ἡ ἀδηφαγία μυρίων κακῶν αἰτία
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὸ ὕδωρ τὰ γράμματα ἀφανίζει
|
Incipit |
|
ὥστε ἐκ τούτου φανερὸν ὅτι τὸ παρὰ τοῦτον συμβαίνει ἀδυνάτου τινός ὄντος.
|
Desinit |
|
ὥστε καὶ τῆν κλίμακα περικρατεῖν, καὶ τὸν ῥώστακα μὴ ἐμποδίζον ἐν ταῖς ἐπικλήσεσιν
|
Desinit |
|
ὠφελεῖ εἰς πολλὰ πάθη. Τέλος τῶν Ζ΄ βιβλίων τῶν ἐφοδίων
|
Desinit |
|
᾿Επεὶ ὡρίσθημεν παρὰ τῆς κραταιᾶς καὶ ἁγίας βασιλείας σου ἀποδοῦναι τὸν λόγον καὶ τὴν αἰτίαν, δι᾿ ἣν ἐνταῦθα ἐλθόντες ἀρτίως οὐ παραδεχόμεθα τὰ ἐν τῇ Φλωρεντίᾳ γεγονότα συνοδικὰ
|
Incipit |
|
᾿Ιδουμαῖοι πρόγονον ἔχοντες τὸν Ἠσαῦ
|
Incipit |
|
᾿ῼδη α' ἧκος πλάγιος α' ῾Αρματηλάτην Φαραῶ
|
Incipit |
|
῾Η μὲν Ἀτταλία"... ἐκ μέν δύσεως τῇ Λυκίᾳ
|
Incipit |
|
῾Η ὁδὸς τῆς τῶν ἀνθρώπων σωτηρίας πρὸς τὸ προκείμενον αὐτοῖς αἰώνιον τέλος κατὰ μὲν τὰ ἔργα διάφορος εἶναι δύναται
|
Incipit |
|
῾Ισραηλίτης ῾Ισραηλινὸς καὶ σημαίνει τὴν δύναμιν
|
Incipit |
|
῾Ο ἐν τῇ ζ´ συνόδῳ ᾿Ανδριανός
|
Incipit |
|
῾Ο χρόνος ἤδη τῆς ἐμῆς ζωῆς, υἱέ μου φίλτατε
|
Incipit |
|
῞Ομηρος στίχους Μένανδρος ἰάμβους
|
Incipit |
|
῞Οπως ἐγένετο καὶ πόθεν καὶ πότε ἡ τῶν᾿Ιταλῶν ἐκ τῶν ὀρθοδόξων διαίρεσις καὶ διάστασις
|
Titulus initialis |
|
῞Οτι παραδέδονται τινα ἐναγῆ μυστήρια τοῖς μάγοις
|
Titulus initialis |
|
῾Υγρὰν διοδεύσας ὡσεὶ ξηράν
|
Incipit |
|
: Διηγησατο ημιν ο αββας Σαραπιων υπαρχων εν τη εσωτερα ερημω της Αιγυπτου λεγων.
|
Incipit |
|
. Ἐπιτάφιοι τῇ γυναικὶ τοῦ υἱοῦ τοῦ πανευτυχεστάτου καίσαρος κυροῦ Νικηφόρου τοῦ Βρυεννίου, κυρᾷ Θεοδώρᾳ
|
Titulus initialis |
|
. ἰδεῖν τὸν Χριστόν, καὶ τῶν ἐπηγγελμένων τυχεῖν ἀγαθῶν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἀπολαῦσαι, χάριτι…
|
Desinit |
|
. καὶ τῆς ἐκκλησίας· ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ὅλος ἀγάπη καὶ ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καὶ ὁ Θεὸς ἐν αὐτῷ, ὅτι αὐτῷ πρέπει πᾶσα δόξα καὶ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας...
|
Desinit |
|
. Ὡς στεῤῥὰ βάθρα λιθίνων ἐκ βαθμίδων
|
Incipit |
|
… αζ (Αχαζ) δε εγ… σεν (εγεννησεν) τον…
|
Incipit abruptus |
|
... Αλεξανδρεια ... Μαρκ...
|
Textus |
|
... Αλεξανδρευς πολλην ως εικος
|
Incipit |
|
... αποκρεου ... ρδ΄
|
Textus |
|
... Δημητριος.
|
Textus |
|
… εγενετο, αυτω η δοξα και το κρατος…
|
Desinit |
|
... ενδυτη,... τον διεζωσατο.
|
Titulus initialis |
|
... καγω δε ο ευτελης μοναχος Βαρθολομαιος, ο του Πολυχρονι· ωνησαμενος ταυτην την ιεραν βιβλον των δʹ αγιων του Χριστου ευαγγελιων, εις Ιεροσολυμα εις νομισματα τρια εν τω ͵ϛχοϛʹ ετει μηνι μαρτιω και δια το μη εχειν μηνολογιον, ηγουν πινακα, εγραψα αυτο ιδιοχειρως...
|
Textus |
|
... καὶ ἀμάρτηματων λύσιν, καὶ δικαιοσ... οὐρανῶν βασιλείας πασὶν εὐαγγελίζεται... ἀλλῶ καὶ βέβαια καὶ ἀκίνητα ἀγαθά.
|
Textus |
|
... ΚΑΙ ΟΥΤΟΙ ΠΑΝΤΕΣ ΜΑΡΤΥΡΗΘΕΝΤΕΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΟΥΚ ΕΚΟΜΙΣΑΝΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΙΑΝ
|
Titulus initialis |
|
… και του αγιου (?) και ενδοξου (?) αποστολου και ευαγγελιστου Ιωαννου του θεολογου, μη εγκαταλι (?) ημας.
|
Titulus initialis |
|
... ος μεν μεγίστη τοῦ ἀγῶνος ἡ ὑπόθεσις καὶ δεῖται γενναὶου ῥήτορος
|
Incipit |
|
... Τραιανου υπηγορευθη ... και ενδοξον ...
|
Textus |
|
... ὑπόμνημα, ὁ δὲ ἄγγελος μηνύματα
|
Incipit |
|
...] οὗ ἀνήλωσε τὸ πῦρ καὶ τὴν ναῦ ἐπιβὰς καταλαμβάνει τὸ αὐτοῦ στρατόπεδο [...
|
Desinit |
|
...] ω κηδεμονιας ολεθριου
|
Incipit abruptus |
|
...]διας τοῦ κόσμου· θεασάμενος ὁ χορὸς τῶν ἐπισκόπ[ων]
|
Incipit |
|
...αὐτοὶ δὲ ὧν ταῦτα ἐμηχανήσαντο χάριν, οὐκ εἰς μακρὰν ἐπλήρωσαν
|
Incipit |
|
...Γερασιμου του εγκλειστου Ιβηρου... Χριστοδουλου ελαχιστου...
|
Detail(s) |
|
...εἰδωλατρίδος τε καὶ πάμπαν ἀνιέρου καὶ ἀλλοτρίας κυρίου ἐργατίδος
|
Incipit |
|
...ἐνορκίζων αὐτοὺς ἀναγνῶναι τὴν ἐπιστολὴν ταύτην πᾶσι τοῖς ἀδελφοῖς· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
...θεσαν...αυτω...αυτου μετα[να]στασιν επειδη...περαν εμελλε τον Ευφρατην
|
Incipit |
|
…ματων διψους …
|
Desinit |
|
...ο δοξαζομενος εν ταις...
|
Textus |
|
...ΠΗΣΩΜΕΝ ΑΔΕΛΦΟΙ, Ο ΤΙ ΟΥΔΕΝ
|
Incipit |
|
...σίδηρον, καὶ πρὸς τοὺς ἴσους δεῆσαν ὑπαλεῖφον ἀγῶνας. Ἢ οὐχὶ διανέστητε πᾶς τῷ πόθῳ πρὸς ζῆλον
|
Incipit |
|
...ταπ...ρηας. δακρηα (!) ου ματην χυνται (?)
|
Textus |
|
...του νοεμβριου μηνος της πεντακαιδεκατης...ετους ˏϛψμ´.
|
Textus |
|
…των οφιδος…πολεμουντας…
|
Desinit |
|
.τὰ τῇδε χρηστά, τὴν ἐκεῖ σωτηρίαν
|
Desinit |
|
'Πικρὸν τάφος πᾶς· εἰ δὲ καὶ τέκνου τάφος
|
Incipit |
|
‘πληγαὶ τοξοβόλων μοι ἀδρανέες, ἄνα, δοκοῦσι’
|
Desinit |
|
"Εἰ ἔστιν σοι σύνεσις," φησὶν ὁ σοφός, "ἀποκρίθητι τῷ πλησίον" καὶ "μὴ κωλύσῃς λόγον ἐν καιρῷ"· Πέτρος δέ, ἡ τῶν κορυφαίων ἀκρότης, οὕτω προτρεπόμενος λέγει
|
Incipit |
|
"Ὁ μὲν"Δημόκριτος εὐλόγχων ὀνείρων ἐδεῖτο τυγχάνειν
|
Incipit |
|
"Οὐκ ἐκλείψει ἄρχων ἐξ Ἰούδα, οὐδὲ ἡγούμενος ἐκ τῶν μηρῶν αὐτοῦ, ἕως οὗ ἔλθῃ ᾧ ἀπόκειται, καὶ αὐτὸς προσδοκία ἐθνῶν"· Ὅθεν οὐδὲ ἐξέλιπεν ἄρχων Ἰουδαίοις τοιοῦτος, ἕως ἦλθεν ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς
|
Incipit |
|
"Πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ Πάσχα ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς Βηθανίαν, ὅπου ἦν Λάζαρος, εἰς τὸν οἶκον Μαρίας καὶ Μάρθας, καὶ εἱστιᾶτο παρ' αὐτοῖς"· ἡ δὲ Μάρθα διηκόνει, καὶ Λάζαρος ἤσθιε. Τοῦτο δὲ τῆς εἰλικρινοῦς ἀναστάσεως σημεῖον ἦν, τὸ μεθ' ἡμέρας πολλὰς καὶ ζῇν καὶ ἐσθίειν
|
Incipit |
|
“ἔρχου, Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ,” κατὰ τὴν δευτέραν σου παρουσίαν. τὸ δὲ “ἡ χάρις τοῦ Χριστοῦ μετὰ πάντων τῶν ἁγίων,” βεβαιοῦντός ἐστιν.
|
Desinit |
|
„Ἵνα τί, Κύριε, δίδως ἡμῖν ἄρτον θλίψεως καὶ ὕδωρ στενόν; ἀνοίγεις καὶ οὐκ ἔστιν ὁ κλείων, κλείεις καὶ οὐκ ἔστιν ὁ ἀνοίγων
|
Incipit |
|
„Ὅτι κρεῖσσον τὸ ἔλεός σου ὑπὲρ ζωάς“, φησὶν ὁ θεοπάτωρ Δαυίδ,
|
Incipit |
|
„Οὐ ταύτην ἐγὼ τὴν νηστείαν ἐξελεξάμην“, ἀλλὰ ποίαν; „Λύε πάντα σύνδεσμον ἀδικίας,
|
Incipit |
|
«Ἀντιδοτάριον τοῦ σοφωτάτου Bαλεριανοῦ τοῦ Ἰταλοῦ, ἐξηγημένον ἀπὸ τὴν ἰταλικὴν γλῶσσαν εἰς τὴν τῶν Γραικῶν παρὰ Nικο-
λάου ἱερόπαιδος τοῦ ἐκ Βελισδονίου τῶν Ἀγράφων, πάνυ ὠφέλιμον εἰς τοὺς τὴν ἰατρικὴν μεταχειριζομένους. Ἀρχὴ τοῦ α΄ τμήματος τῶν ἀρωματικῶν ἀντιδότων
|
Titulus initialis |
|
«Βιβλίον καλούμενον Χρηστοήθεια τῶν Χριστιανῶν περιέχουσα λόγους ψυχοφελεστάτους (!) δεκατρεῖς, ῥυθμίζοντας ἐπὶ τὸ βέλτιον τὰ κακὰ ἤθη τῶν χριστιανῶν
|
Titulus initialis |
|
«Εἰς τὸ ἐρυθρὸν τετράπλευρον τοῦ Κωνσταντινουπόλεως Ἱπποδρομίου
|
Titulus initialis |
|
«κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου».
|
Desinit |
|
«κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου».
|
Desinit |
|
«κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου».
|
Desinit |
|
«Τὸ παρὸν ἐγχειρίδιον τῆς γεωμαντείας ἤτοι ῥέμπλιον μετεφράσθη παρά τινος Φιλοθέου Βυζαντίου Ἱεροδιακόνου, ἐκ περσικῆς διαλέκτου εἰς ῥωμαϊκὴν ἁπλῆν φράσιν ἐν ἔτει ´αψμη΄
|
Titulus initialis |
|
(...) δουλος θεου παπα Λεων
|
Textus |
|
(…) ιανουαριω· εαν βροντησει· ευπορια παντος κοσμου· εαν δε σεισμος γενηται·
|
Incipit |
|
(...) και ομνυναι οτι ουκ οιδα
|
Desinit abruptus |
|
(s.n.) περι της παραδoσεως προφητεια.
|
Desinit abruptus |
|
(T)ο κατα Μαρκον ευαγγελιον· υπηγορευθη υπο Πετρου του αποστολου εν Ρωμη· μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως· και επεδοθη Μαρκω τῳ ευαγγελιστῃ· και εκηρυχθη εν Αλεξανδρεια· και παση τη περιχωρω αυτης.
|
Textus |
|
(Ἀγαπητοὶ ἀδελφοὶ) ἡ δι' ἡμᾶς ἐπὶ γῆς τοῦ σωτῆρος ἐπιδημία
|
Incipit |
|
(Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες) ἤδη τὰ θεοφάνεια ἐγγίζουσι καὶ ἡ τῆς χαρᾶς ἡμέρα ἐπὶ θύραις
|
Incipit |
|
(Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες) χαρᾷ χαίρομεν ὁπηνίκα ἐπισταίη ἑορτὴ δεσποτικὴ
|
Incipit |
|
(Ἀδελφοί,) Βούλομαι ὑμῖν διηγήσασθαι πολιτείαν καλὴν καὶ τελείαν ἀνδρὸς θαυμαστοῦ
|
Incipit |
|
(Δέον ἐν συντόμῳ μνημονεῦσαι καὶ τῶν προφητῶν...) Οὗτος Ὠσηὲ τῶν ιβ΄ προφητῶν ὁ πρῶτος ἀξιωθεὶς
|
Incipit |
|
(Ἐγένετο) Ἐν τῷ πρώτῳ (τοιίνυν) ἔτει τῆς εὐθυνίας ἐν τῷ μηνὶ τῷ δευτέρῳ
|
Incipit |
|
(Ἐν δὲ τῇ α' συνόδῳ...) Μετὰ τὸ γενέσθαι τὴν καθαίρεσιν (τοῦ μιαροῦ) Ἀρείου
|
Incipit |
|
(Ἐν ταῖς ἡμέραις Θεοδοσἰου τοῦ μεγάλου βασιλέως) Ἦν τις ἀργυροπράτης ἐν Ἀντιοχείᾳ τῇ μεγάλῃ
|
Incipit |
|
(Ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ εὐσεβεστάτου βασιλέως Θεοδοσίου) Ἦν τις ἀνὴρ ἐν τῇ βασιλευούσῃ συγκλητικὸς Ἀντίγονος ὀνόματι
|
Incipit |
|
(κ)αι ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα τοις αλλοις εξειπεν
|
Incipit |
|
(κα)νονίῳ διαλαμβανομένη πανσεληνιακὴ ἡμέρα
|
Incipit |
|
(Καὶ PG 28) ταύτην (πρὸς τοὺς αὐτοὺς add PG 28) ἐπιστέλλει ἀπὸ Μακεδονίας. Ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη. Δεξάμενοι Κορίνθιοι τὴν προτέραν ἐπιστολὴν (τὴν ἐπιστολὴν τὴν προτέραν PG 28) κατενύγησαν ἐπὶ τῇ ἁμαρτίᾳ τοῦ λαβόντος τὴν μητρυιάν, καὶ ἐλυπήθησαν δὲ ὡς παριδόντες τὸ (om PG 28) τοιοῦτον ἁμάρτημα. Εἶτα ὑφηρπάζοντο
|
Incipit |
|
(Καὶ) περὶ τούτου (...) λέγεται τερατώδη τινὰ
|
Incipit |
|
(Κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν) Πολλῶν συναρπαζομένων χριστιανῶν καὶ ταῖς τιμωρίαις παραδιδομένων
|
Incipit |
|
(Κατὰ τὸν καιρὸν βασιλέως) Μιχαὴλ τοῦ πρώτου τῶν Παλαιολόγων τὸ ῥωμαικὸν σκῆπτρον διέποντος
|
Incipit |
|
(οὐδεὶς γὰρ φθόνος) | σοφὴν κεφαλὴν τὴν Ἰωαννικίου
|
Desinit |
|
(πολλὰ δέ, εὖ οἶδα, εὑρεθήσεται), κοινὸν πάντως ἔσται τὸ κέρδος ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, ἀμήν
|
Desinit |
|
(Σελήνη ὡρονομοῦσα) ῎Ηδη μὲν πρῶτον μερόπων πέλεν ὡρονομῆος
|
Incipit |
|
(Τί) δρᾷς, Σθλαβῖνε, Θετταλοὺς καὶ τὴν πόλιν;
|
Incipit |
|
[...] Βιος και πολιτεια της οσιας Θεοδωρας της εν Αλεξανδρεια του επονομασθηναι Θεοδωρος μοναχος. ευλογησον, πατερ.
|
Titulus initialis |
|
[…] βῶήθὴ τω σῶ δουλον Ἐπηφανήω (Ἐπιφανίω?) διάκόνω αμην γεν (γένοιτο?)
|
Textus |
|
[...] διαβολον δρακοντιον [...] πεντε [...]
|
Textus |
|
[...] εγγραφον, μονος δε των αλλων [...] γραφην, και πολλα των τοις αλλοις σεσιωπημενων, [...]λθεν ακριβως, διο και το προοιμιον της ευαγγελικης γραφης [επαγγελ]λεται.
|
Textus |
|
[…] επισκοπου Τυρου αρχαιου ἀνδρὸς πνευματοφόρου καὶ μαρτυρος γεγονοτος ἐν τοῖς καιροῖς Λικινίου καὶ Κωνσταντίνου βασιλέων.
|
Titulus initialis |
|
[...] ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους [...]
|
Textus |
|
[...] ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβ΄ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
[…] και εδωσα αυτους Δαγι[…] αποστολον του υφους εν εν[…] και παλιν να τον επιστρεψουν [...]
|
Textus |
|
[...] πηγη δυναμεως
|
Incipit |
|
[...] πληρωσον χαρας και ευφροσυνης τας καρδιας ημων, [...] παντοτε πασαν αυταρκειαν [...], περισσευσωμεν εις παν [...].
|
Textus |
|
[...] σημερον ειτις εστιν, η ... ε΄ ιου[λιου] (ιουλιου) ιγ΄ ιν[δικτιωνος] (ινδικτιωνος) ια΄ αφιερω (αφιερωνω) εγω εις τον παπα Δαυιδ ζωον (?) εν αγιον Νικολαον (?) ..., ,,, τους χρησιμωτατους μαρτυρους, τον κυριον Ανδρονικον τον πρωτογερον, τον κυριον Νιαμωνιτην, τον κυριον Κωσταντινον, ... κυριον Ιωαννην Τζουλλα, κυριον Διμου...(?), κυριον Γεωργιον και κυριον ...
Καγω Ανδρονικος Βλαστρης(Βλασταρης) Μαρτι... ανωθεν γεγραμμενα
[...]
|
Textus |
|
[...] τας ευχας ... διστ[...] Γαλ[...] σου τεκνων [...]
|
Textus |
|
[...] τιμιωτεραν των χερουβιμ
[και] ενδοξοτεραν ασυγκριτως
[των] σεραφιμ την αδιαφθορως
[θεον λογον] τεκουσαν την οντως
[θεοτοκον σε μεγαλυ]νομεν.
|
Textus |
|
[...] το τετραευαγγελον αποξενωση εκ του Φιλοθεου […] αφωρισμενος και μετα θανατον αλυτος […] [μ]ερις αυτου μετα του Ιουδα του προδοτου.
|
Textus |
|
[...] τῶν θεσπεσίων πατέρων ἡμῶν συντεθεὶς ὡς τυπικὸν πρὸς μονάζοντας καὶ μοναζούσας σπουδάζοντας σωθῆναι.
|
Titulus initialis |
|
[...]γελιον αυτου [...]νοις Τραιανου, οπου και την αποκαλυψιν εθεασατο [...] εν Εφεσω μεταρσιος γεγονως· διο και λογος κεκρατηκεν [...] και Ηλια, ετι εν σαρκι αυτον υπαρχειν.
|
Textus |
|
[...]ιανω αγαπητω αδελφω εν κυριω χαιρειν
|
Titulus initialis |
|
[…]λεσχια της μελλουσης καταστασεως; του θηναι θεμελιον της αρετης, μολις γαρ ευρισκεται ανθρωπος φερειν την τιμην, ταχα δε ουδε ευρισκεται.
|
Incipit abruptus |
|
[...]ληψεως, και [...] των αποστολων εγραψεν Θεοφιλω [...] Αντιοχειας της μεγαλης· ουτος εστιν ου με[... Παυ]λος εν τη επιστολη αυτου λεγων· συνεπεμψαν [...] τον αδελφον, ου ο επαινος εν τω ευαγγελιω [...] ασπαζεται υμας Λουκας ο ιατρος.
|
Textus |
|
[O]υτος (Oυτος) ο ευαγγελιστης, πατριδος μεν ην, ητoι κωμης ευτελους·
|
Incipit |
|
[Ἀ]γὼν ὡς πλήρης ὁρῶμαι τῷ τῶν σοφῶν ἴδ’ ἰσόφρον διδάσκαλε
|
Incipit |
|
[Ἀ]νήρ τις ἐν μοναχικῷ τῷ σχήματι ἐν ἀμελείᾳ δὲ πᾶσι καὶ ῥαθυμίᾳ τὸν ἑαυτοῦ βίον διήξας ἠσθένησε τὴν ἐπιθάνατον ἀρρωστίαν
|
Incipit |
|
[ἀνακριν]έτωσαν ἀλλήλους τὰ δόγματα
|
Incipit |
|
[ἄνθρ]ωπον [ἀλλὰ βλασφημῶν διαβάλλει τὴν] δημιουργίαν ἢ διο[ρθού]σθω
|
Incipit |
|
[αριθμον (?)] του αντιχριστου λεγει. ποιω σε Χριστου ξενον (?)· λεγουν (?) δια ψηφου και εγω (...).
|
Textus |
|
[γεγραμμε]νον (γεγραμμενον) αρτον εκ του ουρανου εδωκεν αυτοις φαγειν
|
Incipit abruptus |
|
[δ]εῖ ποιεῖν ἵνα σωθῶ
|
Incipit |
|
[Δ]ιατι κατα Λουκαν το ευαγγελιον καλειται. Επειδη Λουκας ο μαθητης Πετρου,
|
Incipit |
|
[δ]ιατὶ λέγονται φωναὶ ὡς ὕλη τῆς λογικῆς πραγματείας
|
Incipit |
|
[δʹ.]βʹ Ὥστε δεῖν, εὐτρεπίζεσθαι πάση ἀρετή.
|
Desinit |
|
[Διάβολος] καὶ εἶναι εἰς τὸν πάτον / τῆς γῆς τὸν σκοτεινὸν / ὅλον ψυχαῖς γεμάτον
|
Desinit |
|
[ε]ιπεν (ειπεν) ο κυριος προς τους εληλυθοτας προς αυτον Ιουδαιους.
|
Incipit |
|
[ε]κ (εκ) πατερων παιδεσσι προηλυθεν ευγενες ευχος
|
Incipit |
|
[Ἐ]μοι μὲν ὁ νοῦς, ὦ παῖδες, ἂν βλύσειν νέος λόγον ζητῇ ἐν καιρῷ τῶν ἀγόνων
|
Incipit |
|
[Ἐ]ν ταύτη τῆ ἐπιστολῆ κεφάλαια β΄, μαρτυρία δὲ οὐκ ἐχρήσατο ἐν αὐτῆ.
|
Textus |
|
[Ε]πληρωθη (Επληρωθη) το παρον τετραευαγγελον, μηνι φευρουαριω εις τας κδʹ ετους ͵(ϛ)ωλδʹ ινδικτιωνος θʹ
|
Textus |
|
[ἐὰν δὲ λα]ϊκὸς [ἀ]φορ[ιζέσθω]
|
Desinit |
|
[ἐν]αντίας δυνάμις
|
Incipit |
|
[Ἐπειδὴ πολλὰ περὶ κινδύνων διελέχθη]
|
Incipit |
|
[ἐπίστευ]ον καὶ ἐβαπτίζοντο, εἶπ[εν] δὲ ὁ [κύριος]
|
Incipit |
|
[ερμηνια] (ερμηνεια)
απιστια και δολος εν τω πραγ[μ]ατ[ι] (πραγματι)
|
Textus |
|
[ἢ ὑποδιά]κονος ἢ ἀναγνώ[στης ἢ ψάλτης
|
Incipit |
|
[Ἥ]δη τῆς δεσποτικῆς πανηγύρεως προλάμπει τὰ χαρίσματα
|
Incipit |
|
[ἡ]μέραν τὴν δικαιοσύ[νην]
|
Incipit |
|
[ΘΕΟΣ] Ο ΑΧΡΟΝΟΣ ΤΟΝΔΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ ΜΗ ΠΡΟΤΕΡΟΝ ΥΦΕΣΤΟΤΑ ΕΝ ΧΡΟΝΩ ΠΑΡΑΓΩΝ ΕΠΟΙΗΣΕ ΕΝ ΑΡΧΗ ΟΥΡΑΝΟΝ ΤΕ ΚΑΙ ΓΗΝ
|
Incipit |
|
[ιστ]εον (ιστεον) οτι το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον, εγραφη εν Αλεξανδρεια υπ’ αυτου του Μαρκου· επιτρε[...]τος (επιτρεψαντος?) αυτον του αγιου αποστολου και κορυφαιου Πετρου· εν ομοιωματι μοσχου· μετα χρονους ιʹ· [της] Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
[ιστ]εον (ιστεον) οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, εγραφη εν Ιεροσολυμοις υπ’ αυτου του Ματθαιου· εβραικοις γραμμασι και [διαλ]εκτω (διαλεκτω)· εν ομοιωματι ανθρωπου αντι των χερουβιμ, μετα χρονους ηʹ της Χριστου αναληψεως· ερμηνευθη [δε] υστερον [...] Ιωαννου του αποστολου και θεολογου· εις την Ελλαδα φωνην.
|
Textus |
|
[ιστε]ον (ιστεον) οτι το κατα Ματθαιον [ευα]γγελιον (ευαγγελιον), μετα ηʹ χρονους της [κυριου?] αναληψεως εγραφη. [το] κατα Μαρκον μετα ιʹ. το κατα Λουκαν μετα ιεʹ. και το κατα Ιωαννην μετα λβʹ. επι Δομετιανου.
|
Textus |
|
[και] ... (erasa 1 l.) ταυτην· ανευ και (?) ...νου· του ... [υιου] (?) ... (erasae 3 l.) Εγραφη δε το παρον αγιον ευαγγελιον· εν ημεραις του εκ θεου ... (erasae 2 l.) Αρσενιου δε ηγουμενευοντος πατρος αγιου πατρος αγαθου το κλεος των πατερων: μηνι φεβρουαριω εις τας ιϛʹ: ημερα δε αʹ ωρα αιʹ (?) ετους ͵ϛψοαʹ ινδικτιωνος ζʹ: Δοξα σοι παναγια τριας· δοξα σοι δοξα σοι.
|
Textus |
|
[Λ]έξων μοι δεῦρ’ ὁμορεῖ σοι αἴτης, κακῆς πεδεῖν
|
Incipit |
|
[Λαο]δικειαν (Λαοδικειαν)· και επεστρεψα
|
Incipit abruptus |
|
[Λόγος δεύτερος]
|
Titulus initialis |
|
[μ]γʹ περι των υιων Ζεβεδαιου.
|
Incipit abruptus |
|
[Μ]ετα (Μετα) Ματθαιον ουν Μαρκος ο ευαγγελιστης συγγραφην ποιεται· εκαλειτο δε Ιωαννης· υιος δε ουτος εστι Μαριας
|
Incipit |
|
[μετα]νοιας (μετανοιας) και μη δοξητε λεγειν
|
Incipit abruptus |
|
[Νικολάου τοῦ Μεσαρίτου ἀρχιεπισκόπου τῆς Ἐφέσου καὶ προέδρου πάσης Ἀσίας] λό[γος κατηχητικὸς τέταρτος .............]
|
Titulus initialis |
|
[Οἱ] δαίμονες
|
Incipit |
|
[Π]ολλαι (Πολλαι) εισιν αι αιτιαι του ταπεινα φθεγγεσθαι περι εαυτου τον Χριστον· το μη αγεννητον αυτον νομισθηναι· το μη αντιθεον το σαρκα περιβεβλησθαι· το ασθενες των ακουοντων· το διδασκειν τους ανθρωπους μετριαζειν, και μηδεν περι εαυτων λεγειν μεγα. Του δε υψηλα φθεγγεσθαι, μιαν αν ευροι τις αιτιαν, το μεγεθος της θειας αυτου φυσεως.
|
Desinit |
|
[παῖ]δας [κεκτημ]ένου [ἢ συγγεν]εῖς ἢ οἰκέτ[ας]
|
Incipit |
|
[πο]ρευθεντες (πορευθεντες) δε μαθετε τι εστιν ελεον
|
Incipit abruptus |
|
[Πρὸς τὸν αὐτοκράτορα] δεητήριος περὶ τοῦ ἐν τοῖς Μαγγάνοις ἀδελφάτου, δωρηθέντος μὲν ἐν γράμμασιν, οὕπω δὲ τὸ ἐνεργὸν λάβοντος
|
Titulus initialis |
|
[ῥήτο]ρες ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς διαγνώσεως. Ἀπερχομένων δὲ αὐτῶν ἀγοράσαι ἦλθεν ὁ νυμφίος
|
Incipit |
|
[σασθε τὴν ἐμὴν ἐλεεινότητα · μᾶλλον δε ὁ ὑμῶν πόθος προετρεψατό με
|
Incipit |
|
[τ]o (το) κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους τριακοντα δυο της του κυριου και θεου και σωτηρος ημων Ιησου Χριστου αναληψεως. αμην
|
Textus |
|
[τ]ο δε κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον, αναγινωσκεται απο της β΄ της μετα της ν΄ (Πεντικοστης)
|
Incipit |
|
[Τ]ὸ κατὰ Ματθαῖον εὐαγγέλιον ἐξεδόθη ὑπ᾽ αὐτοῦ ἐν Ἰερουσαλὴμ μετὰ χρόνους ὀκτὼ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως
|
Textus |
|
[τὰ δὲ περὶ ἕκαστον] ἴδια ληπτέον
|
Incipit |
|
[το παρον αγιον] ευαγγελιον, [εδωρηθη εμοι] τω αδελφω [Πετρω]. τη[ς (της) τα]ξεως (ταξεως) των αδελφων των ελαχιστων, των [παρ’ ... Μινο]ρων (Μινορων) καλουμενων, ελεω θεου αρχ[ι]επισκ[οπω] (αρχιεπισκοπω) της μητροπολεως της Λιγυστικης Μεδιολανου επι[σκο]πω (επισκοπω) Νοβαριας· τηνικαυτα οντι παρα της [υψη]λοτατ[ης (υψηλοτατης) και] λαμπροτατης δεσποινης Ρωμαιων [...] Μαρ[ιας (Μαριας) της] μετονομασ[θεισης (μετονομασθεισης) Μακαριας] ... του υιου αυτης του [...] και λαμπροτατου [... Ιωαν]νου (Ιωαννου) του Παλαιολογου, ηλθεν εις [...] Λιγυστικης. αρχοντος [...] και ηγεμονευο[ντος] (ηγεμονευοντος) [... του λαμπροτατου ...] Μεδιολανου, κυρ[ου] (κυρου) [... Πα]πιας (Παπιας) οντος· Ετει [απο Χριστου] ͵ατϞβʹω.
|
Textus |
|
[Φ]ωτίου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως περὶ τῆς τοῦ παναγίου Πνεύματος μυσταγωγίας, ὅτι ὥσπερ ὁ Υἱὸς ἐκ μόνου τοῦ Πατρὸς ἱερολογεῖται γεννᾶσθαι, οὕτω καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκ μόνου καὶ τοῦ αὐτοῦ αἰτίου θεολογεῖται ἐκπορεύεσθαι. Λέγεται δὲ τοῦ Υἱοῦ εἶναι ὡς ὁμοούσιον
|
Titulus initialis |
|
[χα]ριτος (χαριτος), οτι ο νομος, δια Μωσεως (Μωυσεως) εδοθη
|
Incipit abruptus |
|
[χειροτονηθέντ]ας οὔτε πιστοὺς οὔτε κληρικοὺς εἶναι δυνατὸν
|
Incipit |
|
] ἀρκεσθῆ· ἀλλ' ὁ ἤδη γενόμενος ἄνθρωπος
|
Incipit |
|
] αὐτῷ ἀποκαλὐψεων τὸν τρόπον · παρασιτὰς δὲ αὐτῷ ἄγγελος ἦν
|
Incipit |
|
] Βαβύλας εἶπεν τὸν θεὸν ἔχω δεσπότην
|
Incipit |
|
] γὰρ τοῦτο εἰδὼς ἔπραξας
|
Incipit |
|
] δ' ἡγούμενος παρακύψαι
|
Incipit |
|
] Δαλμάτε πάνσοφε
|
Incipit |
|
] δέ ἐστι τιμιώτερον γνῶσις
|
Incipit |
|
] Δουναάν τινα
|
Incipit |
|
] δυσωδίαν πολλήν
|
Incipit |
|
] εἰσὶ τὰ τὸν ἄνθρωπον ἄγοντα μᾶλλον δὲ πρὸς ἀβουλήσει τε καὶ γνώμῃ
|
Incipit |
|
] εν ανθρωποις, εν δε τω μηνι
|
Incipit abruptus |
|
] εν τη ερημω, ευθυνατε την οδον κυριου
|
Incipit abruptus |
|
] ἐπειδὴ ἐκεῖνος
|
Incipit |
|
] η δεησις σου
|
Incipit abruptus |
|
] καὶ ἀνδραποδισμόν
|
Incipit |
|
] μὲν γὰρ τοῦ ἐνεστῶτος οὐ δύναται
|
Incipit |
|
] μόλιβδον ὑπὸ πυρὸς λυθέντα
|
Incipit |
|
] ὁ δεσμεύων
|
Incipit |
|
] ὁ θεοηγόρος, φησί· μὴ δώσεις ἄσαλον τὸν πόδα σου
|
Incipit |
|
] οἱ δὲ ἰδόντες
|
Incipit |
|
] πέντε δὲ πρὸς ἑξήκοντα καὶ ἑκατὸν πατέρες
|
Incipit |
|
] προσεδόκησεν ἄξιόν τι
|
Incipit |
|
] σχεδὸν παρεσκεύασεν
|
Incipit |
|
] ταύτης καὶ κέρδησον τὴν ψυχήν σου
|
Incipit |
|
] τὴν τοῦ ὁρᾶν δύναμιν
|
Incipit |
|
] τῆς ὥρας παραδίδωσι
|
Incipit |
|
] ὡς ἐν ἰδιάζοντι
|
Incipit |
|
]ἐκ τῆς σκυφρω[......]τρος φαιδρότητα
|
Incipit |
|
]καὶ δέρος τὰ αὐτὸ. δέρκω τὸ βλέπω ἀπὸ τοῦ δρῶ τὸ πράττω
|
Incipit |
|
]κυμίας ἐξήγειρε καὶ τὴν πέτραν οὐκ ἐσάλευσε· τὸ δένδρον ἐσάλευσε καὶ τὴν ῥίζαν
|
Incipit |
|
]λειαν καὶ διόρθωσιν
|
Desinit |
|
]μένον ἔχουσα ἐν πάσαις ταῖς γραφαῖς διεξήει τὰ μεγαλεῖα τοῦ θεοῦ
|
Incipit |
|
]μον (γονιμον) απεργαζεται· καθαπερ και ο ηλιος σφοδρος (σφοδρως) επι λαμπων (επιλαμπων)
|
Incipit abruptus |
|
]νειν εὐχῶν· οὐδεὶς ἐμοὶ
|
Incipit |
|
]νος ἀπὸ τοῦ πελάγους ἀφίκετο, οὓς ἰδὼν καὶ θαυμάσας ἔνδον ἤγαγεν
|
Incipit |
|
]ον δύσονται ἀγῶνα
|
Incipit |
|
]ὄντως πληθυνομένων γὰρ τὼν ὑδάτων
|
Incipit cuiusdam partis |
|
]πολλας τ[ (πολλας το?)
]ας ποιησαι κα[ (ηθελησας ποιησαι και)
]δυνηθης (ουκ εδυνηθης)
|
Textus |
|
]ροβαβελ (Ζοροβαβελ)· Ζοροβαβελ δε· εγεννησεν τον Αβιουδ
|
Incipit abruptus |
|
]σάντα σαφῶς καὶ ἀδυναστεῖ[...
|
Incipit |
|
]σατο (ἐποιήσατο). καὶ ἐκ τούτου δοκοῦσιν οἱ ἀριθμοὶ οἱ τοῖς κεφαλαίοις ἐπικείμενοι
|
Incipit abruptus |
|
]τίαν Καππαδοκίαν καὶ Παμφυλίαν ἵνα μιμηταὶ γενόμενοι τῆς ἐκείνων ἀθλήσεως
|
Incipit |
|
]τῶν ὑδάτων καὶ τοῦ πυρὸς ἡ γῆ καὶ ὁ ἀήρ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
]φον τοῦ πρωτοπλάστου Ἀδάμ
|
Incipit |
|
]ωρ ἐρχόμενος ποτὲ ὀ ἀββᾶς τις· διά τινος τοποῦ
|
Incipit |
|
{Ἡρωδιανοῦ} περὶ σολοικισμοῦ
|
Titulus initialis |
|
{ιʹ} ἐν σχήματι ὁπλίσεως· περὶ περὶ τῆς κατὰ Χριστὸν δυνάμεως.
|
Desinit |
|
{ιηʹ} Πλουσίων ὁδηγία ἐπὶ τὴν ὄντως ζωήν.
|
Desinit |
|
͵αφιθʹ μηνι μαιω ϛʹ εδοθη...
|
Textus |
|
͵αχξςʹ· εν μηνι μαιω κθʹ εις Κοροιφις επαραδοσα το παρων βηβλιον λεγομενον τετραβαγγελον, εγω Γ[ρη]γορ[ιος] (Γρηγοριος) Σαωνατζος, ποτε μιπος [....α] χαριν του πανοσιοτατου [ημων] [κυρ] Μανολου καπ[....] της μεγαλης εκκλησιας του [αγιου] [τα]φου (ταφου) τον Χερσολημων [..] δια [ε]λυομοσηνον (ελυομοσηνον) της αμαρτολης μου ψηχης και να εχη μερυδαν παντοτην εν [...α...] και ουτος [.....] ημων ενδοξα[....] αμην.
|
Textus |
|
͵αχπεʹ σεπτεβριου. ηʹ, ηλθον καγω, Ησαιας ιερομοναχος και επροσκυνησα την υπεραγιαν θεοτοκον εν τω μαυζω μολω (?) ο ευτελης και αναξιος, και ανταποτες (!) η οξυτατη αυτης βοηθειαν να με βοηθηση εις το εξης να μην σφαλω του υιου της εις αθανασιμον σφαλμα, και συγχωρησιν των προημαρτημενων μου σφαλματων αμην, εστω δε εις μνημην, ηγουμενευοντος δε κυρου Μακαριου του Πελοπονησιωτου και ημων δε γνωστου. Ησαιας ιερομοναχος.
|
Textus |
|
+ : ψ : χ : ε : υ : ρ : δ
|
Titulus initialis |
|
+ δανγηλ εκ τησ νισοχ λεσβο[υ] (Δανιηλ εκ της νησου Λεσβου)
|
Textus |
|
+ εν μηνι νοεμβριω, ιθ΄ ημερα κυριακη, εν ετει ͵ζρκθ΄ ηλθαμεν εις χωραν λεγομενην, Αντυγονου, απο νησου της [...]λυμου απο κινδυνον της θαλασσης και μολις ελευθερωθημεν.
|
Textus |
|
<...> ἐπιδίδωμι πρὸς τὴν μονὴν τῶν ἁγίων καὶ πανευφήμων ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου τὸ χφ(χειρόγραφον) <...> ὅ παρέχω μὲν ἀπὸ τὸν <...> διὰ τὴν ψυχὴν ἡμῶν, <...> δὲ εὐρεθῆ <...>, ἐχέτω ἀρὰς τῶν τιη΄ ἁγίων θεοφόρων πατέρων τῶν ἐν Νικαία, καὶ τὴν τοῦ θεοῦ ἀφόρητον ὀργήν.
|
Textus |
|
<Εἰς τὸν ἑσπερινόν> Προσόμοια ἦχος δ'
Ὡς γενναῖον ἐν μάρτυσιν
|
Incipit |
|
<Ἔνν>οια πόθ' ἡμῖν ἐγένετο ὃσαι δημοκρατίαι κ;τελύθεσαν ὑπο τῶν ἃλλως πως βουλομένων
|
Incipit |
|
<Ἠνγεκότα με πρὸς Χάρυβδιν / κακίας> καὶ ταῖς θεολογίαις.
|
Textus |
|
<ἰοῦ γέμοντα φαρμακ>ουργοῦ τῆς ὕδρας
|
Desinit |
|
<πρὸς τὸν καθηγούμενον τῆς ἐν Ἁγίῳ ὄρει μονῆς Βατοπεδίου>
|
Titulus initialis |
|
<τ>ὰ πρῶτα τῶν ... πράξεων προ... τὰ δὲ λοιπά
|
Incipit |
|
<τ>αῖς καρδίαις <ὑμῶ>ν
|
Incipit |
|
<Τ>ο (το) κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον· εξεδοθη υπ’ αυτου τουτο, μετα χρονους οκτω της του Χριστου αναληψεως. στιχοι· ͵βχ´, φωνη τη εβραιδι.
|
Textus |
|
<Τ>ὸ α´ περισπαθὲν δηλοῖ τὸ εἴθε
|
Incipit |
|
<τ>ῶν γραμμάτων οὐ πάντα διὰ τῶν αὐτῶν μερῶν τοῦ στόματος
|
Incipit |
|
<ψάλλοντ<α> κ<αὶ> δ<ήσαντες>... ἐπερ<ωτ>ήσαν>τες>
|
Desinit |
|
<Ὡς> δὲ θέωνι ἀρέσκει φιλοκάλως ἔχοντι περὶ τοὺς πόνους
|
Incipit |
|
1 Α ΤΟΙΝΥΝ ΕΛΕΓΟΜΕΝ 2 ΕΓΩ ΔΕ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ
|
Incipit |
|
1 ΑΓΙΩΤΑΤΕ ΜΟΥ ΔΕΣΠΟΤΑ 2 ΟΡΙΖΟΝ ΜΗ ΠΛΕΙΟΝΑ
|
Incipit |
|
1 ΑΙ ΜΕΡΙΔΕΣ ΑΙ ΕΙΣΕΡΞΟΜΕΝΑΙ 2 ΤΟ ΓΑΡ ΟΡΕΣΙ
|
Incipit |
|
1 ΕΙ ΜΕΝ ΤΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΥΝΕΙΔΟΣ ΕΧΕΙΣ ΚΑΘΑΡΟΝ 2 ΟΥΑΙ ΤΩΙ ΙΕΡΕΙ ΤΩΙ ΣΥΓΧΩΡΟΥΝΤΙ
|
Incipit |
|
1 Κανόνια τῶν ἁγίων εὐαγγελίων, ἐν αἷς ὑποθέσεσι συμφωνοῦσιν οἱ τέσσαρες κατὰ τὸν ὑποτεθέντα ἀριθμὸν τῶν κεφαλαίων. ἐξ αὐτῶν πάλιν οἱ τρεῖς ὁμοφωνοῦσιν ἐν ἑτέροις κεφαλαίοις, ἀλλὰ καὶ δύο πάλιν χωρὶς ἐν ἑτέροις. ἰδίως δὲ καὶ κεχωρισμένως ἕκαστος πάλιν ἐν ἑτέροις κεφαλαίοις.
2 Εἰ γὰρ καὶ ὁ Ματθαῖος ἐν Ιουδαίᾳ τὸ εὐαγγέλιον ἔγραψεν, ὁ Λουκᾶς ἐν Ἀντιοχείᾳ, ὁ Μάρκος ἐν Ἀλεξανδρείᾳ, καὶ ὁ Ἰωάννης ἐν Πάτμῳ, καὶ οὐ κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιρούς, ἀλλ᾽ ὅμως ἀνεμίμνησκεν αὐτοὺς ἃ ἤκουσαν καὶ εἶδον τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον.
3 Ἐγράφη δὲ τοῖς φιλομαθέσι ταῦτα, ἵνα τὸ φιλάληθον μάθῃς αὐτῶν. ἅμα δὲ ἵνα καὶ ἐπὶ τῶν ἑορτῶν καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ὑποθέσεων πλάτος ἔχῃς ἀναγνωσμάτων εἰς τὰς αὐτὰς ὑποθέσεις, ἀλλὰ καὶ ἑωθινῶν καὶ προεορτίων καὶ μεθεόρτων.
|
Textus |
|
1 ΠΑΡΕΣΤΙ ΔΗΛΟΝΟΤΙ 2 ΕΚ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΕΚΠΟΡΕΥΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
1 ΤΑΣ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ ΕΥΘΥΝΑΣ ΑΠΟΤΙΣΕΙ 2 ΕΩΣ ΟΥ ΤΕΛΕΣΘΗΙ Η ΘΕΙΑ ΜΥΣΘΑΓΩΓΙΑ (sic)
|
Desinit |
|
1 ΤΗΝ ΑΦΑΤΟΝ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑΝ 2 ΔΕΥΤΕ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΜΟΥ, ΔΕΥΤΕ ΠΑΤΕΡΕΣ
|
Incipit |
|
1. ΕΧΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΜΗΝΑΣ ΙΒʹ ΟΙ ΔΕ ΙΒʹ ΜΗΝΕΣ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΕΠΤΑ ΗΓΟΥΝ Ο ΜΑΡΤΙΟΣ 2. ΕΧΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΜΗΝΑΣ ΙΒʹ
|
Incipit |
|
1. Η ΡΟΜΗ ΟΙΚΟΔΟΜΕΙΤΟ 2. Η ΠΡΟΓΕΝΕΣΤΕΡΑ ΠΕΡΙΣΤΑΣΙΣ
|
Incipit |
|
1. ΚΑΙ ΚΑΚΩΣΟΥΣΙΝ ΑΙΒΡΑΙΟΥΣ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΟΜΟΘΥΜΑΔΩΝ 2. Χρὴ γινώσκειν ὅτι δεῖ τὸν ἀντίχριστον ἐλθεῖν
|
Incipit |
|
1. ΟΥ ΜΕΝ ΓΑΡ ΑΛΛΑ 2. ΤΟ ΔΕ ΝΥΝ ΕΙΠΕ
|
Incipit |
|
1. ΣΥ ΜΕΝ ΜΕ ΚΑΡΠΟΙΣ ΔΕΞΙΟΙ ΤΗΣ ΑΜΠΕΛΟΥ 2. ΕΠΕΜΨΑΣ2 ΗΜΙΝ ΕΞ ΑΓΡΟΥ 3. ΤΕΚΜΗΡΙΟΝ ΠΡΙΝ ΟΥΣΑ ΜΑΝΤΙΚΗΣ ΔΑΦΝΗ
|
Incipit |
|
1678 εν μηνι αλοναρoυ 6 (?) … εγραψα εγω Διμιτρυς (Δημητριος) του Γιανου (Ιωαννου) του Μωριατη
|
Textus |
|
1678 εν μηνι απριλιου σιϛʹ (?) επιασε θανατικο και επηγαμε στο μοναστιριο εγω και δαπικο Λο (?)
|
Textus |
|
1681 Δεκεμβριου 17 εφανη εν τω ουρανω κομητης με φουλαμπουρον και εφαινοτουν απο την δυσιν προς την ανατολην
|
Textus |
|
1817 αὐγούστου 2 · ὁ ταπεινὸς καὶ ἐλάχιστος δοῦλος παπα ἐμμανουὴλ ποτὲ Ἰωάννου καλλιπέτη
|
Titulus finalis |
|
28 Αὐγούστου. Ταύτην τὴν ἡμέραν ἔβλεπέ τις τὴν ἡρωΐδα πόλιν τῆς ὀρθοδοξίας Σεβαστόπολιν
|
Incipit |
|
31 ΤΟΥΣ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΔΕΙΝΟΥΣ 32 ΕΙ ΜΕΝ ΔΙΞΩΣ 33 ΤΗΝ ΤΩΝ ΟΦΘΑΛΜΙΚΩΝ
|
Incipit |
|
5 ΩΣΑΥΤΩΣ ΚΑΙ ΕΠΙ ΑΝΔΡΩΝ 11 ΕΙΤΕ ΠΑΡΗΣΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ, ΕΙΤΕ ΜΗ
|
Desinit |
|
a- Τινές φασιν ὡς μετὰ τὸ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν σωτήριον καὶ μετὰ τὴν εἰς οὐρανοὺς ἄνοδον ψευδοδιδάσκαλοι
|
Incipit |
|
a) Eὐαγγέλιόν ἐστι λόγος περιέχων ἀγαθῶν ἀπαγγελίαν πραγμάτων κατὰ τὸ εὔλογον καὶ διὰ τὸ ὠφελεῖν εὐφραινῶν τὸν ἀκούοντα, ἐπὰν (ἐὰν) παραδέξηται τὸ ἐ(ἀ?)παγγελλόμενον.
|
Textus |
|
a) Αμιναδαβ, λαου εκουσιου λαος· Αβια, πατρος μου κυριος· Ασα, χαιρων·
|
Incipit |
|
a) Αμιναδαβ, λαου μου εκουσιου λαος.
|
Incipit |
|
a) Ἀμιναδάβ· λαοῦ μου ἑκουσίου λαός
|
Incipit |
|
a) Ἀναγκαῖον δὲ ζητῆσαι περὶ τούτου. Οὗτος γὰρ ὁ Κλωπᾶς
|
Incipit |
|
a) Ἀνάγνωσις ιϛʹ οὕτως, Ὡς δὲ ἐκρίθη τοῦ ἀποπλεῖν ἡμᾶς εἰς Ἰταλίας, κεφαλαίων ΙΙΙ, λη΄, λθ΄, μ΄· μαρτυρίας μιᾶς, λ΄· στίχων ριθ΄, στίχοι κε΄.
|
Desinit |
|
a) Ἀνακεφαλαίωσις θείων μαρτυρίων, ὧν ἔχει ἡ βίβλος τῶν Πράξεων τῶν ἀποστόλων· ἔχει δὲ μαρτυρίας λαʹ.
|
Titulus initialis |
|
a) Ἀνδρέου ἐπισκόπου Καισαρείας ἐκ τοῦ εἰς τὴν τοῦ θεολόγου Ἀποκάλυψιν ὑπομνήματος περὶ τὸ προοίμιον τοῦ συντάγματός φησιν.
|
Titulus initialis |
|
a) ἀπόστολον, διὰ τὴν πρὸς τὸν κύριον τιμήν, διά τε τὸ ἐκ περιουσίας, ἐθνῶν κήρυκα καὶ ἀπόστολον εἶναι, ἐπιστέλλει καὶ τοῖς Ἑβραίοις.
|
Desinit |
|
a) Διεῖλον τὰς ἀναγνώσεις τῆς βίβλου τῶν Πράξεων τῶν ἀποστόλων, καὶ τὰ κεφάλαια ἑκάστης ἀναγνώσεως παρέθηκα, καὶ τὰς ἐν αὐτῇ φερομένας μαρτυρίας, ἔτι δὲ καὶ ὅσων ἑκάστη στίχων τυγχάνει.
|
Explanatio |
|
a) εἶναι θεόν. Τὸν πατέρα τοῦ Πουπλίου (Ποπλίου), ἐν τῇ νήσῳ δυσεντερίᾳ συνεχόμενον, χειροθετήσας ἰάσατο ὁ Παῦλος, καὶ ἄλλους πολλοὺς ἀσθενοῦντας ἐν τῇ νήσῳ (haec tria verba om. PG 118) ἐθεράπευσεν (hic des. PG 118 et PG 28) ὁ Παῦλος.
|
Desinit |
|
a) εἶναι θεον. τὸν πατέρα τοῦ Πουπλίου / Ποπλίου ἐν τῇ νήσῳ δυσεντεριᾳ συνεχόμενον χειροθετήσας ἰάσατο ὁ Παῦλος. καὶ ἄλλους πόλλους ἀσθενοῦντας ἐν τῇ νήσῳ (haec tria verba om. PG 118) ἐθεράπευσεν (hic des. PG 118 et PG 28) ὁ Παυλος
|
Desinit |
|
a) Εἰπέ μοι τὰ τέσσαρα εὐαγγέλια, ποῦ ἐγράφησαν καὶ τίς γράψας καὶ εἰς τίνα ἀντίτυπα ἐγένοντο. Τὸ κατὰ Ματθαῖον ἐγράφη ἐν τῇ Ἀνατολῇ ὑπὸ Ματθαίου ἑβραϊκοῖς γράμμασι καὶ διαλέκτῳ, ἀντίτυπον ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπου τῶν χερουβίμ. Τὸ κατὰ Μᾶρκον ἐγράφη ἐν τῇ Ῥώμῃ ὑπὸ Μάρκου ἐν ὁμοιώματι μόσχου. Τὸ κατὰ Λουκᾶν, ἐπιτρέψαντος τοῦ ἁγίου Πέτρου, ἐγράφη εἰς ὁμοίωμα λέοντος. Τὸ κατὰ Ἰωάννην ἐγράφη ὑπὸ Ἰωάννου ἐν τῇ Πάτμῳ τῆς Κύπρου εἰς ὁμοίωμα ἀετοῦ ἐπὶ Τραϊανοῦ τοῦ βασιλέως, ἐπανέλθοντος δὲ αὐτοῦ ἐν τῇ Ἀσίᾳ ἔγραψε τὴν δεκάλογον.
|
Textus |
|
a) εἰσδέχου. οἱ γὰρ τοῦ Χριστοῦ μαθηταὶ πειθοῖ καὶ πίστει τάς τῶν πατέρων διδασκαλίας τε καὶ παραδόσεις πρὸς οἰκοδομὴν παραδεχόμενοι, τῆς οὐρανίου βασιλείας κληρονόμοι καθίστανται (aliqui καθίστανται κληρονόμοι).
|
Desinit |
|
a) εἰσδέχου. Οἱ γὰρ τοῦ Χριστοῦ μαθηταὶ πειθοῖ καὶ πίστει τὰς τῶν πατέρων διδασκαλίας τε καὶ παραδόσεις πρὸς οἰκοδομὴν παραδεχόμενοι, τῆς οὐρανίου βασιλείας κληρονόμοι καθίστανται.
|
Desinit |
|
a) Ἔλθωμεν λοιπὸν καὶ ἐπὶ τοὺς εὐαγγελιστὰς καὶ ἀποστόλους καὶ δείξωμεν καὶ αὐτοὺς συμφώνως τοῖς παλαιοῖς λέγοντας ταύτας καὶ μόνας τὰς δύο καταστάσεις παρὰ Θεοῦ γεγενῆσθαι, ταύτην πρώτην, ἐν ᾗ καὶ διάγομεν νῦν, καὶ τὴν μέλλουσαν, εἰς ἣν πάντες οἱ χριστιανοὶ ἀφορῶμεν. Διαγράψωμεν οὖν τὸν πρῶτον τῶν εὐαγγελιστῶν Ματθαῖον λέγοντα περὶ τῶν τοιούτων. Οὗτος ὁ πρῶτος... (cf. incipit b)
|
Incipit |
|
a) Ἐπειδὴ αὐτὸς Ἰάκωβος ταύτην γράφει τοῖς ἀπὸ τῶν δώδεκα φυλῶν διασπαρεῖσι καὶ πιστεύσασιν εἰς τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν. Γράφει δὲ διδασκαλικὴν τὴν ἐπιστολήν, διδάσκων περὶ διαφορᾶς
|
Incipit |
|
a) Ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ Ἰωάννης, τὸ εὐαγγέλιον γράψας, αὐτὸς καὶ ταύτην ἐπιστέλλει, ὑπομιμνήσκων τοὺς ἤδη πιστεύσαντας εἰς τὸν κύριον. Καὶ πρῶτον μὲν ὥσπερ
|
Incipit |
|
a) Ἐπειδὴ καὶ ταύτην πάλιν αὐτὸς ἐπιστέλλει τοῖς ἤδη πιστεύσασιν. Ἔστι δὲ ἡ ἐπιστολὴ ὑπόμνησις τῶν πρώτων. Εἰδὼς γὰρ
|
Incipit |
|
a) Ἐπειδὴ ὁ Πέτρος αὐτὸς τοῖς ἐν τῇ διασπορᾷ οὖσιν Ἰουδαίοις καὶ γενομένοις χριστιανοῖς γράφει τὴν ἐπιστολὴν διδασκαλικήν. Ἐπειδὴ γὰρ ἀπὸ
|
Incipit |
|
a) Ἔστιν ἡ ἐπιστολὴ περὶ φιλοξενίας. Καὶ πρῶτον μὲν ἀποδέχεται τὸν Γάϊον
|
Incipit |
|
a) Ἔστιν οὖν ὀ πᾶς χρόνος ἐξ οὗ ἐμαρτύρησε τριακόσια τριάκοντα ἔτη μέχρι τῆς παρούσης ταύτης ὑπατείας, τετάρτης μὲν Ἀρκαδίου, τρίτης δὲ Ὁνωρίου τῶν δύο ἀδελφῶν αὐτοκρατόρων Αὐγούστων, ἐννάτης ἰνδικτιῶνος τῆς πεντεκαιδεκαετηρικῆς περιόδου, μηνὸς Ἰουνίου εἰκοστῇ ἐννάτῃ ἡμέρᾳ.
|
Additio |
|
a) ζητήσεις, ὡς βεβήλους οὔσας (om PG 28), ἐφ’ αἷς καί τινες καυχώμενοι παρέβησαν τὴν πίστιν (add. καὶ τέλος ὃν χρὴ τρόπον ἄρχειν τε καὶ διατάσσεσθαι PG 119) τελεῖοι τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
a) καὶ ὅσα ἒπαθεν (hic des. aliqui), καὶ ὅσα οἱ ἀπόστολοι διὰ προσευχῆς καὶ τῆς εἰς αὐτὸν τὸν Χριστὸν πίστεως ἐθαυματούργησαν (hic des. PG 118).
|
Desinit |
|
a) Καὶ τὰς πράξεις δὲ ὁ αὐτὸς εὐαγγελιστὴς τῶν ἁγίων ἀποστόλων συνεγράψατο.
|
Desinit |
|
a) Κατὰ Ἰωάννην καλεῖται τὸ εὐαγγέλιον (Κατὰ Ἰωάννην τὸ εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται) ἐπειδὴ Ἰωάννης ὁ ἀδελφὸς Ἰακώβου τοῦ Ζεβεδαίου, ὁ ἐπὶ τὸ στῆθος ἀναπεσὼν τοῦ κυρίου, αὐτὸς συνεγράψατο (συνέγραψε) τὸ εὐαγγγέλιον τοῦτο. Ἄρχεται δὲ ἀπὸ (ἀπό τε) τῆς θεότητος τοῦ λόγου
|
Incipit |
|
a) Μᾶρκος ὁ εὐαγγελιστὴς ἀπὸ τοῦ προφητικοῦ πνεύματος, τοῦ ἐξ ὕψους ἐπιόντος τοῖς ἀνθρώποις, τὴν ἀρχὴν ἐποιήσατο, «Ἀρχὴ» λέγων «τοῦ εὐαγγελίου, καθὼς γέγραπται ἐν Ἠσαΐᾳ τῷ προφήτῃ» … ἐν ᾗ τὰς διατριβὰς ἐποιεῖτο, ἤδη δὲ ἐπὶ θύραις παρεῖναι ἐσήμαινε τὸ σωτήριον τοῦ Θεοῦ.
|
Textus |
|
a) Οἱ Φιλιππήσιοι τῆς Μακεδονίας ἦσαν ὑπὸ μητρόπολιν Θεσσαλονίκην. Πολλὰ δὲ αὐτοῖς ὁ Παῦλος χρηστὰ μαρτυρεῖ· ἐν δεσμοῖς δὲ
|
Incipit |
|
a) Οὕτω καλοῦνται, ἐπειδὴ αὐτὸς Παῦλος ἰδίᾳ ταύτας ἐπιστέλλων, καὶ διὰ τούτων, οὓς μὲν ἤδη ἑώρακε καὶ ἐδίδαξεν, ὑπομιμνήσκει καὶ ἐπιδιορθοῦται· οὓς δὲ μὴ ἑώρακε, σπουδάζει κατηχεῖν καὶ διδάσκειν, ὡς ἔστιν ἀπ’ αὐτῶν τῶν ἐντυγχανόντων καταμαθεῖν.
|
Textus |
|
a) πρῶτος Σίμων, ὁ λεγόμενος Πέτρος, καὶ Ἀνδρέας ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ, Ἰάκωβος
|
Incipit |
|
a) Ταβέρνας· καὶ λοιπὸν εἰσελθὼν εἰς Ῥώμην καὶ διδάξας ἐκεῖ χρόνον ἱκανόν, ὕστερον ἐν αὐτῇ τῇ Ῥώμῃ ἐμαρτύρησεν.
|
Desinit |
|
a) Ταύτην τὴν ἐπιστολὴν γράφει (Ἰούδας ὁ ἀδελφόθεος add. Simotas) τοῖς ἤδη πιστεύσασιν. Ἡ δὲ πρόφασις αὕτη· παρεισελθόντων (παρελθόντων PG 119) τινῶν
|
Incipit |
|
a) Τί δήποτε τοσούτων ὄντων μαθητῶν δύο γράφουσι μόνον ἐκ τῶν ἀποστόλων;
|
Incipit |
|
a) Τίνος ἕνεκεν οὐκ εἶπεν υἱὸν Ἀβραὰμ καὶ τότε υἱοῦ Δαυὶδ
|
Incipit |
|
a) Τὸ μὲν ἓν ὅτε ἤρξατο κηρύττειν τὸ εὐαγγέλιον, τὸ δὲ ἕτερον ἐν ᾧ καὶ πέπονθεν (hic desinit von Soden).
|
Desinit |
|
a) τούτων (οὖν) τῶν ἀποστόλων καὶ (τῶν) διακόνων τὰς πράξεις διηγεῖται ὁ Λουκας, καὶ σημεια παρ' αὐτῶν γενόμενα / γεγονότα. καὶ ἔστιν ἃ ἐξηγεῖται σημεῖα ταῦτα (ἅπερ εἰσὶν ταῦτα, PG 28). Πέτρος (ab hoc verbo inc. aliqui) καὶ Ἰωαννης ἐθεράπευσαν
|
Incipit |
|
a) Τραχωνιτιδος, εκποριας λυπης (!).
|
Desinit |
|
a) Τραχωνίτιδος· ἐμπορίας λύπης
|
Desinit |
|
a) τῶν μὲν (οὗν) (vel τῶν δὲ) δώδεκα ἀποστόλων τά ὀνόματά ἐστι ταῦτα. Πρῶτος Σίμων ὁ λεγόμενος Πέτρος καὶ Ἀνδρέας ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ, Ἰάκωβος
|
Titulus initialis |
|
a) υιον Πετρου τον Μαρκον η θεια χαρις
τιθησιν αλλην αρραγεστατην πετραν
κρηπιδα και σφραγιδα της εκκλησιας
ευαγγελιστην δευτερον θεηγορον
εξ ου μυηθεις των θεοπρεπεστατων
εργων Ιησου σκεπτεται το βιβλιον
υιον θεου τον Χριστον εκ προοιμιον
λαμπρως διδασκων και σοφως αναγραφων.
|
Textus |
|
a) υἱὸς δὲ τοῦ Ἰωσὴφ ὁ κύριος ὀνομάζεται, ἐπειδὴ τῶν υἱῶν αὐτοῦ τῶν ἐκ τῆς πρώτης γυναικὸς ἀδελφὸς ἐνομίζετο.
|
Desinit |
|
a) Ὑπόθεσις τῆς (om. PG 119) πρὸς Θεσσαλονικεῖς δευτέρας ἐπιστολῆς.
|
Titulus initialis |
|
a) Ὑπόθεσις τῆς δευτέρας ἐπιστολῆς πρὸς Κορινθιους.
|
Titulus initialis |
|
a) Ὑπόθεσις τῆς Ἰούδα (add. καθολικῆς PG 119) ἐπιστολῆς.
|
Titulus initialis |
|
a) Ὑπόθεσις τῆς Ἰωάννου (add. καθολικῆς PG 119) δευτέρας ἐπιστολῆς.
|
Titulus initialis |
|
a) Ὑπόθεσις τῆς Πέτρου (add. καθολικῆς PG 119) δευτέρας ἐπιστολῆς.
|
Titulus initialis |
|
a) Ὑπόθεσις τῆς πρὸς Τιμόθεον δευτέρας ἐπιστολῆς.
|
Titulus initialis |
|
a) ὡς εἶναι… ἑνὸς δὲ πατρὸς (εἶχεν δὲ καὶ… δύο θυγατέρας… ἐκ… Σαλώμης)
|
Desinit |
|
Abambulo κατ' ἰδίαν περιπατῶ
|
Incipit |
|
altera inc. ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΙΣ ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΩΣ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΕΝΟΣ
|
Desinit |
|
Alternative Text 6 pour le Concile de Nicée II.
Ἡ δὲ ἑβδόμη ἁγία καὶ οἰκουμενικὴ σύνοδος γέγονεν ἐν Νικαίᾳ τῆς Βιθυνίας συνελθοῦσα ... Τούτους οὖν ἀποβάλλεται ὡς ἐχθροὺς τῆς ἀληθείας.
|
Textus cuiusdam partis |
|
Aι (Οι) μεν προ του νομου εκεινοι θειοι ανδρες
|
Incipit |
|
Aμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
|
b) Βαρθολομαιος, υιος κρεμασας υδατα
|
Incipit |
|
b) Βαρθολομαιος, υιος κριμασας υδατος.
|
Incipit |
|
b) Βαρθολομαῖος· υἱὸς κρεμάσας ὕδατα
|
Incipit |
|
b) Βιβλίον ξʹ, Ἐπιστολαὶ Παύλου ιδʹ. Τούτων πρώτη ἡ πρὸς Ῥωμαίους.
|
Titulus initialis |
|
b) Δεκάτη, πρὸς Ἑβραίους.
|
Titulus initialis |
|
b) Δευτέρα πρὸς Κορινθίους.
|
Titulus initialis |
|
b) Δευτέρα, Πέτρου.
|
Titulus initialis |
|
b) Διά τί λέγεται εὐαγγέλιον·
|
Titulus initialis |
|
b) Διὰ τοῦτο κατὰ Ἰωάννην τὸ εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται, ἐπειδὴ Ἰωάννης ὁ ἀδελφὸς Ἰακώβου τοῦ Ζεβεδαίου, ὁ ἐπὶ τὸ στῆθος
ἀναπεσὼν τοῦ Κυρίου, αὐτὸς συνεγράψατο τοῦτο. Ἄρχεται δὲ ἀπὸ τῆς θεότητος τοῦ λόγου
|
Incipit |
|
b) Διατί Παύλου ἀποστόλου ἐπιστολαὶ δέκα τέσσαρες λέγονται καὶ πρὸς τίνας αὐτὰς ἐπιστέλλει καὶ διατί; Ἐπειδὴ ταύτας αὐτὸς ὁ ἀπόστολος ἰδίᾳ ἐπιστέλλει καὶ διὰ τούτων οὓς μὲν ἤδη ἑώρακε καὶ ἐδίδαξεν ὑπομιμνήσκει καὶ διορθοῦται, οὓς δὲ μὴ ἑώρακε σπουδάζει κατηχεῖν καὶ διδάσκειν ὡς ἔστιν ἀπαντῶν τὸν ἐντυγχάνοντα καταμανθάνων.
|
Textus |
|
b) Διεῖλον τὰς ἀναγνώσεις τῶν καθολικῶν, καὶ τὰ κεφάλαια ἑκάστης ἀναγνώσεως παρέθηκα, ἔτι δὲ καὶ ὅσων ἑκάστη ἐπιστολὴ καὶ ἀνάγνωσις στίχων τυγχάνει.
|
Explanatio |
|
b) Εἰπέ μοι τὰ τέσσαρα εὐαγγέλια, ποῦ ἐγράφησαν καὶ τίς γράψας καὶ εἰς τίνα ἀντίτυπα ἐγένοντο. Τὸ κατὰ Ματθαῖον ἐγράφη ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπου τῶν χερουβίμ. Τὸ κατὰ Μᾶρκον ἐγράφη ἐν ὁμοιώματι μόσχου. Τὸ κατὰ Λουκᾶν ἐγράφη εἰς ὁμοίωμα λέοντος. Τὸ κατὰ Ἰωάννην ἐγράφη εἰς ὁμοίωμα ἀετοῦ, ᾄδοντα, βοῶντα, κεκραγότα καὶ λέγοντα «ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος κύριος σαβαώθ· πλήρης ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ τῆς δόξης αὐτοῦ. Ἀμήν.»
|
Textus |
|
b) Ἔστιν οὖν ὀ πᾶς χρόνος ἐξ οὗ ἐμαρτύρησε τριακόσια τριάκοντα ἔτη μέχρι τῆς παρούσης ταύτης ὑπατείας, τετάρτης μὲν Ἀρκαδίου, τρίτης δὲ Ὁνωρίου τῶν δύο ἀδελφῶν αὐτοκρατόρων Αὐγούστων, ἐννάτης ἰνδικτιῶνος τῆς πεντεκαιδεκαετηρικῆς περιόδου, μηνὸς Ἰουνίου εἰκοστῇ ἐννάτῃ ἡμέρᾳ.
Ἐσημειωσάμην ἀκριβῶς τὸν χρόνον τοῦ μαρτυρίου Παύλου ἀποστόλου.
Καὶ ἀπὸ τῆς ὑπατίας τετάρτης μὲν Ἀρκαδίου, τρίτης δὲ Ὁνωρίου, μέχρι τῆς παρούσης ταύτης ὑπατίας, πρώτης Λέοντος Αὐγούστου, ἰνδικτιῶνος δωδεκάτης, Ἐπιφὶ εʹ, Διοκλητιανοῦ ροδʹ, ἔτη ξγʹ, ὡς εἶναι τὰ πάντα ἀπὸ τῆς τοῦ σωτῆρος ἡμῶν παρουσίας μέχρι τοῦ προκειμένου ἔτους τετρακόσια ἑξήκοντα δύο.
|
Additio |
|
b) θεον απο του θεειν και περιτρεχειν· και μηδαμου εσταναι αλλα τα παντα πληρουν.
|
Desinit |
|
b) θεὸν, ἀπὸ τοῦ θέην καὶ περιτρέχειν καὶ μήδαμου ἐστάναι
|
Desinit |
|
b) Θεόν· ἀπὸ τοῦ θέειν καὶ περιτρέχειν καὶ μηδαμῆ ἑστάναι, ἀλλὰ πάντα πληροῦν
|
Desinit |
|
b) θεός{·} ἀπὸ τοῦ θέειν καὶ περιτρέχειν καὶ μηδαμοῦ ἑστᾶναι, ἀλλὰ τὰ πάντα πληρῶσαι
|
Desinit |
|
b) Ἰακώβου ἐπιστολή. Ἀνάγνωσις πρώτη, κεφαλαίων ΙΙΙΙ, αʹ, βʹ, γʹ, δʹ· μαρτυριῶν ΙΙΙ, αʹ, βʹ, γʹ. στίχων ριβʹ
|
Incipit |
|
b) Καὶ αὕτη Ἰωάννου μέν ἐστι, καθὼς καὶ ἐπιγέγραπται. Ἐπέσταλται δὲ πρὸς Γάϊον. Καὶ πρῶτον μὲν ἀποδέχεται αὐτὸν
|
Incipit |
|
b) καὶ ἡ ἀδελφὴ τῆς μητρὸς αὐτοῦ Μαρία ἡ τοῦ Κλωπᾶ.
|
Desinit |
|
b) και ταυτα προιοντεα συν θεω αποδειξαι πειρασομεθα
|
Desinit cuiusdam partis |
|
b) καὶ τὴν κατάστασιν τῶν ἐπτά διακόνων καὶ τὴν ἐκλογὴν τοῦ Παύλου καὶ ὅσα ἔπαθε καὶ τέλος τὴν εἰς Ῥώμην ἀποδημίαν αὐτοῦ.
|
Desinit |
|
b) Μᾶρκος δὲ ἀπὸ τοῦ προφητικοῦ πνεύματος, τοῦ ἐξ ὕψους ἐπιόντος τοῖς ἀνθρώποις, τὴν ἀρχὴν ἐποιήσατο λέγων, «Ἀρχὴ τοῦ εὐαγγελίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὡς γέγραπται ἐν Ἠσαΐᾳ τῷ προφήτῃ,» τὴν πτερωτικὴν εἰκόνα τοῦ εὐαγγελίου δεικνύων· διὰ τοῦτο δὲ καὶ σύντομον καὶ παρατρέχουσαν τὴν καταγγελίαν πεποίηται· προφητικὸς γὰρ ὁ χαρακτὴρ οὗτος.
|
Textus |
|
b) Ματθαίου εὐαγγελιστοῦ, Ἰωάννης μὲν ἐβάπτισεν ὕδατι
|
Incipit |
|
b) μὴ βλασφημεῖν. Ταῦτα ὑπομνήσας λοιπὸν διατάσσει αὐτῷ.
|
Desinit |
|
b) Ὀγδόη, πρὸς Θεσσαλονικεῖς.
|
Titulus initialis |
|
b) Ὅθεν καὶ ἡ παροῦσα βίβλος ἁγία καὶ θεόπνευστος πρὸς τὴν μακαρίαν λῆξιν ὁδηγοῦσα τοὺς ἐντυγχάνοντας
|
Incipit |
|
b) Οἱ Φιλιππήσιοι, ἐκ πόλεως ὄντες κολωνίας τῆς Μακεδονίας, ὑπὸ μητρόπολιν ἦσαν Θεσσαλονίκην. Πολλὰ δὲ αὐτοῖς ὁ Παῦλος χρηστὰ μαρτυρεῖ· ἐν δεσμοῖς
|
Incipit |
|
b) Ὁμοῦ τῶν καθολικῶν ἐπιστολῶν ἀναγνώσεις ι΄· κεφάλαια λα΄· μαρτυρίαι κδ΄· στίχοι ια΄.
|
Desinit |
|
b) οτι τεσσαρων οντων των ευαγγελιστων δυο γραφουσι μονον εκ των αποστολων
|
Incipit cuiusdam partis |
|
b) Οὗτος ὁ πρῶτος τῶν εὐαγγελιστῶν συγγραψάμενος εὐαγγέλιον· εὐαγγέλιον δὲ λέγεται ἀγαθῶν πραγμάτων ἀγγελία.
|
Incipit |
|
b) Οὕτω καλεῖται τὸ βιβλίον, ἐπειδὴ καὶ τὰς πράξεις ὁμοῦ τῶν ἀποστόλων περιέχει. Ὁ δὲ διηγούμενος ταύτας ἐστὶ Λουκᾶς ὁ εὐαγγελιστὴς, ὁ καὶ τοῦτο τὸ βιβλίον συγγράφων. Συναπεδήμει
|
Incipit |
|
b) Παρμενᾶς καὶ Νικόλαος, ὃς καὶ ἀποστατήσας ὕστερον ἰδίας αἱρέσεως γέγονεν ἀρχηγὸς τοσοῦτον αἰσχρᾶς καὶ βεβήλου, ὡς τὸν Κύριον πρὸς τὸν ἄγγελον εἰπεῖν μιᾶς τῶν ἑπτὰ ἐκκλησιῶν, ὅτι ἔχω σε πολλὰ ἀλλ’ ἔχεις τι ἀγαθόν, ὅτι τὰ ἔργα τῶν Νικολαϊτῶν μισεῖς, ἃ καγὼ μισῶ.
|
Desinit |
|
b) Προέταξεν τοῦ Δαυὶδ Ἀβραάμ
|
Incipit |
|
b) πρῶτος Σίμων ὁ λεγόμενος Πέτρος, εἶτα Ἰάκωβος ὁ τοῦ Ζεβεδαίου, καὶ Ἰωάννης ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ, καὶ Ἀνδρέας ὁ ἀδελφὸς Πέτρου
|
Incipit |
|
b) Πῶς δὲ αὐτὴν ἀποστέλλει, μὴ ὢν αὐτῶν ἀπόστολος ἀλλὰ τῶν δὲ ἐθνῶν; «Ὁ γὰρ ἐνεργήσας», φησί, «Πέτρῳ εἰς τὴν περιτομὴν ἐνήργησε κἀμοὶ εἰς τὰ ἔθνη.» Μάλιστα δὲ καὶ ἀπεχθῶς ἔχουσι πρὸς αὐτόν. Τῷ τὸν νόμον παραλύειν
|
Incipit |
|
b) Ταύτην αὐτὸς ὁ Ἰάκωβος ἐπιστέλλει τοῖς ἀπὸ τῶν δώδεκα φυλῶν διασπαρεῖσι καὶ πιστεύσασιν εἰς τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν. Γράφει δὲ διδασκαλικὴν τὴν ἐπιστολήν, διδάσκων περὶ διαφορᾶς
|
Incipit |
|
b) Ταύτην ὁ αὐτὸς Ἰωάννης, ὁ τὸ εὐαγγέλιον γράψας, ἐπιστέλλει, ὑπομιμνήσκων τοὺς ἤδη πιστεύσαντας εἰς τὸν κύριον. Καὶ πρῶτον μὲν ὥσπερ
|
Incipit |
|
b) Ταύτην ὁ Πέτρος αὐτὸς τοῖς ἐν τῇ διασπορᾷ οὖσιν Ἰουδαίοις καὶ γενομένοις χριστιανοῖς γράφει τὴν ἐπιστολὴν διδασκαλικήν. Ἐπειδὴ γὰρ ἀπὸ
|
Incipit |
|
b) Ταύτην πάλιν ὁ αὐτὸς Πέτρος ἐπιστέλλει τοῖς ἤδη πιστεύσασιν. Ἔστι δὲ ἡ ἐπιστολὴ ὑπόμνησις τῶν πρώτων. Εἰδὼς γὰρ
|
Incipit |
|
b) Ταύτην, καθὼς καὶ ἐπιγέγραπται, Ἰούδας γράφει τὴν ἐπιστολὴν τοῖς ἤδη πιστεύσασιν. Ἡ δὲ πρόφασις αὕτη· παρεισελθόντων τινῶν
|
Incipit |
|
b) Τεσσαρεσκαιδεκάτη, πρὸς Φιλήμονα.
|
Titulus initialis |
|
b) τὴν ὅλην ἀνθρώποις διέγραψε πολιτείαν (vel τοῖς ἀνθρώποις εἰσηγήσατο)
|
Desinit |
|
b) τὸ δὲ ἕτερον ἐν ᾧ καὶ πέπονθεν. Μόνος δὲ οὗτος τὰ παραδοξότερα τῶν θαυμάτων καὶ ὅσα οἱ τρεῖς σιωπῇ παρῆλθον σαφέστατα καταλέγει, τὴν διὰ τῆς Σαμαρείτιδος λέγω τῆς πόλεως πάσης προσέλευσιν εἰς Χριστόν, τὴν ὀμμάτωσιν τοῦ γεγεννημένου τυφλοῦ, τὴν διὰ προστάγματος ἴασιν τοῦ τριάκοντα ὀκτὼ ἔτη ἔχοντος παραλύτου, τὴν ἐκ νεκρῶν ἔγερσιν τοῦ τετραημέρου Λαζάρου καὶ αὐτὴν δὴ τὴν ἐκκέντησιν τῆς θείας πλευρᾶς καὶ τούτου ἕτερα πλείονα.
|
Additio |
|
b) τουτέστι ἐξάδελφοι, υἱὸς δὲ τοῦ Ἰωσὴφ ὁ κύριος ἐνομίζετο.
|
Desinit |
|
b) τούτων δὲ τῶν ἀποστόλων σημεῖα ἃ ἐποίησεν ἐστὶ ταῦτα. Πέτρος καὶ Ἰωαννης ἐθεράπευσαν
|
Incipit |
|
b) Τρισκαιδεκάτη, πρὸς Τίτον.
|
Titulus initialis |
|
b) τύπον ὄντα τῆς ἀληθείας, τὰ δὲ ἡμέτερα τῆς χάριτος ἀναγκαῖα ὡς ὄντα ἀλήθειαν.
|
Desinit |
|
b) υιον Πετρου τον Μαρκον η θεια χαρις
τιθησιν αλλην αρραγεστατην πετραν,
υιον θεου τον Χριστον εκ προοιμιων
λαμπρως διδασκων και σοφως αναγραφων.
|
Textus |
|
b) Χρὴ εἰδέναι ὅτι ὁ Κλωπᾶς οὗτος
|
Incipit |
|
b) Ωβηδ δουλευων· ωσαννα, σωσον δη η ερχου κυριε.
|
Desinit |
|
b) Ὡσαννά· σῶσον δὴ ἢ ἔρχου κύριε
|
Desinit |
|
c) ἀλλ'ἔπαθεν οὐδὲν κακόν
|
Desinit |
|
c) ἀλλ’ ἔπαθεν οὐδὲν κακόν.
|
Desinit |
|
c) Ἀπ’ αὐτῶν τῶν γραψάντων καὶ αὗται προσαγορεύονται. Αὐτὸς γὰρ Ἰάκωβος ταύτην γράφει τοῖς ἀπὸ τῶν δώδεκα φυλῶν διασπαρεῖσι, καὶ πιστεύσασιν εἰς τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν. Γράφει δὲ διδασκαλικὴν τὴν ἐπιστολήν, διδάσκων περὶ διαφορᾶς
|
Incipit |
|
c) Ἐν ταύτῃ τῇ πρὸς Ῥωμαίους ἐπιστολῇ κεφάλαια καθολικὰ ιθ΄, ἔχοντα ἔν τισι καὶ μερικὰς ὑποδιαιρέσεις, μαρτυρίαι γραφικαὶ μη΄.
|
Textus |
|
c) Ἑνδεκάτη, πρὸς Τιμόθεον.
|
Titulus initialis |
|
c) Ἔστιν ὁ διηγούμενος τὰς Πράξεις τῶν ἀποστόλων Λουκᾶς ὁ εὐαγγελιστής. Ἀντιοχεὺς γὰρ οὗτος ὑπάρχων τὸ γένος, ἰατρός τε (δὲ) τὴν ἐπιστήμην συναπεδήμει
|
Incipit |
|
c) Εφφαθα, διανοιχθητι
|
Desinit |
|
c) εφφαθα, διανοιχθητι.
|
Desinit |
|
c) Ἐφφαθά· διανοίχθητι
|
Desinit |
|
c) Εφφαθα· διανοιχθητι.
|
Desinit |
|
c) ἢ λόγος ἀπαγγέλλων παρεῖναι τὸ προσδοκώμενον ἀγαθόν. / Εὐαγγέλιόν ἐστι λόγος ἐπαγγέλλων παρεῖναι ἀγαθὸν τὸ προσδοκούμενον.
|
Textus |
|
c) Καὶ αὕτη τοῦ γεγραφότος ἐπιφέρεται τὴν κλῆσιν· αὐτὸς γὰρ Πέτρος τοῖς ἐν τῇ διασπορᾷ οὖσιν Ἰουδαίοις καὶ γενομένοις χριστιανοῖς γράφει τὴν ἐπιστολὴν διδασκαλικήν. Ἐπειδὴ γὰρ ἀπὸ
|
Incipit |
|
c) μαρτύρων στεφάνῳ κατεκοσμίσθη. Ῥωμαῖοι δὲ περικαλλέσιν οἴκοις καὶ βασιλείοις τούτου λείψανα καθείρξαντες, ἐπέτειον αὐτῷ μνήμης ἡμέραν πανηγυρίζουσι, τῇ πρὸ τριῶν καλανδῶν Ἰουλίων, πέμπτῃ Πανέμου μηνός, τούτου τὸ μαρτύριον ἐορτάζοντες.
|
Desinit |
|
c) Μωϋσέως ἀποκρύφου Ι, αʹ. Ὁμοῦ πᾶσαι αἱ μαρτυρίαι τῶν καθολικῶν κδʹ.
|
Desinit |
|
c) Ὁμοίως καὶ αὕτη παρὰ τοῦ αὐτοῦ γραφεῖσα τὴν τούτου ἔχει ὀνομασίαν. Αὐτὸς γὰρ Πέτρος καὶ ταύτην ἐπιστέλλει τοῖς ἤδη πιστεύσασιν. Ἔστι δὲ ἡ ἐπιστολὴ ὑπόμνησις τῶν πρώτων. Εἰδὼς γὰρ
|
Incipit |
|
c) Οὕτως καὶ αὕτη καλεῖται, ἐπειδὴ καὶ αὐτὸς Ἰωάννης ὁ εὐαγγελιστὴς καὶ ταύτην ἐπιστέλλει, ὑπομιμνήσκων τοὺς ἤδη πιστεύσαντας εἰς τὸν κύριον. Καὶ πρῶτον μὲν
|
Incipit |
|
c) Πρόγραμμα. Ὁ διὰ τοῦ μέλανος ἀριθμὸς ποσότητα μόνον δηλοῖ τῶν ἐφ’ ἑκάστης βίβλου μαρτυριῶν. Ὁ δὲ διὰ του κινναβάρεως, τάξιν ὁμοῦ καὶ ποσότητα τῶν καθ’ ἑκάστην ἐπιστολὴν καὶ κανονίζεται τῷ πάλιν ἔνδον ὁμοίως παρακειμένῳ ἀριθμῷ αὐτοῖς τοῦ τεύχους τῶν καθολικῶν· ἀπολήγει δὲ ἑκάτερος αὐτῶν καὶ πάλιν ἄρχεται κατ’ ἐπιστολήν.
|
Explanatio |
|
c) υἱὸς δὲ τοῦ Ἰωσὴφ λέγεται, ἐπειδὴ τῶν υἱῶν αὐτοῦ τῶν ἐκ τῆς πρώτης γυναικὸς ἀδελφός ἐστιν ἐκ τῆς συναναστροφῆς καὶ τῆς συγγενείας τοῦ Ἀγγαίου, ἀδελφοῦ Ζαχαρίου τοῦ ἱερέως, τοῦ υἱοῦ Βαραχίου.
|
Desinit |
|
c) ὡς εἶναι ἀδελφὰς τήν τε Ἐσθὴρ καὶ τὴν Θάμαρ καὶ τὴν Μαρίαν τὴν θεοτόκον ἐκ τριῶν μὲν μητέρων, ἑνὸς δὲ πατρός, τοῦ Ἰωακείμ.
|
Desinit |
|
c) ωσαννα, σωσον δε (δη).
|
Desinit |
|
c) ωσαννα, σωσον δη.
|
Desinit |
|
c) Ὡσαννά· σῶσον δή
|
Desinit |
|
d) ἕστιν ὁ διηγουμενος τὰς πράξεις τῶν ἀποστόλων Λουκᾶς ὁ ευαγγελιστής. ἀντιοχεὺς γὰρ οὗτος ὑπάρχων τὸ γένος ἰατρός τε / δὲ τὴν ἐπιστήμην συναπεδημει γὰρ τοῖς τε ἄλλοις ἀποστόλοις καὶ μάλιστα τῷ Παύλῳ καὶ εἰδώς ἀκριβῶς γράφει. διηγεῖται
|
Incipit |
|
d) Ὁ τὰς Πράξεις τῶν ἀποστόλων διηγούμενός ἐστιν Λουκᾶς
|
Incipit |
|
d) Ὁμοῦ πᾶσαι αἱ μαρτυρίαι τῶν καθολικῶν κδʹ. Γενέσεως αʹ. Ἐξόδου βʹ. Λευιτικοῦ γʹ. Παροιμιῶν δʹ. Ὠσηὲ προφήτου βʹ. Ἠσαΐου εʹ. Ματθαίου εὐαγγελιστοῦ βʹ. Ἰωάννου εὐαγγελιστοῦ αʹ. Ἐνὼχ ἀποκρύφου αʹ. Μωϋσέως ἀποκρύφου αʹ.
|
Desinit |
|
d) Πρόγραμμα. Τὰς πάσας ἐπιστολὰς τῶν καθολικῶν ἀναγνούς, ἀνειλόμην ἐκεῖθεν τῶν πασῶν μαρτυριῶν τὰ ῥητὰ καὶ καθεξῆς ἀνεκεφαλαιωσάμην, ἀκολούθως προτάσσων τὴν προσηγορίαν τῶν ὅθεν εἰσὶ βιβλίων. ῎Εστιν οὖν ὁ διὰ τοῦ κινναβάρεως ἐκ μονάδος ἀρχόμενος ἀριθμός, τὴν τάξιν καὶ τὴν ποσότητα δηλῶν τῶν καθ’ ἑκάστην ἐπιστολὴν μαρτυριῶν, καὶ συναπολήγων πάλιν τῇ ἐπιστολῇ· ὁ δὲ διὰ τοῦ μέλανος καὶ ὑποκείμενος τούτῳ, καθολικός ἐστιν ἀριθμὸς πάσης τῆς βίβλου καὶ συναυξόμενος μέχρι τέλους τῇ ἀναγνώσει, γνωρίζων ἡμῖν τὴν ποσότητα τῶν ἀφ’ ἑκάστης βίβλου μαρτυριῶν. Παρέθηκα γὰρ ἑκάστῃ τούτων τὸν ἴδιον ἀριθμόν, ἵν’ εἰδέναι ἔχῃς ποσάκις τὴν ταύτην εἴληφα μαρτυρίαν ἐκ τῆς μνημονευθείσης ἅμα καὶ παρακειμένης βίβλου οἱ ἀπόστολοι. Εὑρήσεις δὲ τὴν διὰ τοῦ κινναβάρεως παρίθμησιν κανονιζομένην τῇ πάλιν ἔνδον παρακειμένῃ αὐτοῖς τοῖς ῥητοῖς τοῦ τῶν καθολικῶν τεύχους.
|
Explanatio |
|
des; ΥΠΕΡ ΤΟ ΦΟΣ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΔΕ ΜΕΤΑ ΓΕΝΙΚΗΣ
|
Desinit |
|
Des. editis longior πάλιν ὁ Χριστὸς αὐτὸν ἀναστήσει, καὶ πάντα πάντως ὑπάρξει τὰ ἀγαθὰ δι’ αὐτοῦ τε καὶ παρ’ αὐτοῦ τοῦ Χριστοῦ, δι’ οὗ... (cf. p. 101, lin. 398)
|
Desinit |
|
des. mut. ΔΙΑΦΟΡΑΝ ΗΝ ΕΧΕΙ
|
Desinit |
|
des. ΑΔΟΚΙΜΟΣ ΓΑΡ ΕΣΤΙ ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΣΙΝ
|
Desinit |
|
des. ΑΠΟ ΤΗΣ Θ ΟΥΤΩΣ Ο ΔΕ
|
Desinit |
|
des. ΔΕΙΧΘΗΣΗΤΑΙ ΚΑΙ Η ΜΤ ΙΣΗ ΤΗ ΤΔ ΚΑΙ ΤΟ ΤΔ
|
Desinit |
|
des. ΔΙΑ ΤΙΝΑ ΡΗΘΗΣΟΜΕΝΗΝ ΑΙΤΙΑΝ
|
Desinit |
|
des. ΔΡΑΧΜΑΙ ΧΙΛΙΑΙ
|
Desinit |
|
des. ΕΙΣ ΔΟΚΙΜΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑΣ
|
Desinit |
|
des. ΕΛΠΙΔΑΣ ΕΙΣ ΠΕΡΑΣ ΙΔΕΙΝ ΕΝ ΘΕΩ Ω Η ΔΟΞΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
des. ΕΥΚΕΛΑΔΟΝ ΓΛΥΚΕΡΟΙΣ ΣΤΟΜΑΤΕΣΙΝ ΑΕΙΣΑΣ
|
Desinit |
|
des. ΕΥΚΛΕΙΔΟΥ ΑΚΥΡΑ ΕΙΝΑΙ
|
Desinit |
|
des. ΕΦΟΥΔ ΔΗΛΩΣΙΣ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ
|
Desinit |
|
des. Η ΔΕ ΘΕΙΑ ΦΥΣΙΣ ΑΥΤΟΥ ΑΠΑΘΕΙΣ ΔΙΕΜΕΙΝΕΝ
|
Desinit |
|
des. Η ΕΠΙ ΤΗ ΜΕΘΗ ΔΥΣΑΡΕΣΤΗΣΙΣ ΚΑΙ ΑΗΔΙΑ
|
Desinit |
|
des. ἵνα καὶ τὸν παρόντα εὐμαρῶς διανύσωμεν, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτευξώμεθα ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
|
des. ΚΑΙ ΕΙΣΕΡΧΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΥΣΤΙΝ ΤΟ ΥΔΩΡ
|
Desinit |
|
des. ΚΑΙ ΜΗ ΤΩ ΘΥΜΩ ΣΟΥ ΔΕΣΠΟΤΑ
|
Desinit |
|
des. ΚΑΙ ΟΜΟΟΥΣΙΟΥ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΥ ΤΡΙΑΔΟΣ ΑΜΗΝ ΑΜΗΝ ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
des. ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥΡΓΙΚΗ ΔΥΝΑΜΙΣ
|
Desinit |
|
des. ΚΑΙ ΣΕ ΤΗ ΚΑΚΟΔΟΞΙΑ ΝΕΝΕΚΡΩΜΕΝΟΝ
|
Desinit |
|
des. ΜΕΤΡΟΝ ΔΙΑΦΟΡΟΝ ΕΧΟΥΣΙΝ ΕΚ ΠΟΔΩΝ ΣΥΝΙΣΤΑΜΕΝΟΝ
|
Desinit |
|
des. ΜΟΔΙΟΥ ΤΕΤΑΡΤΟΥ ΟΓΔΟΟΥ
|
Desinit |
|
des. Ο ΑΗΡ ΔΕ ΤΩ ΑΙΘΕΡΙ ΣΥΝΕΦΙΛΙΩΘΗ
|
Desinit |
|
des. Ο ΜΕΛΛΩΝ ΕΙΣΩ Ο ΜΕΣΟΣ ΟΙΔΑ ΟΙΔΑΣ ΟΙΔΕ
|
Desinit |
|
des. ΟΙΣ ΟΥΔΕ ΠΕΙΘΕΣΘΑΙ ΧΡΗ
|
Desinit |
|
des. ΟΣΤΙΣ ΠΟΤΑΜΟΣ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΔΑΝΑΠΡΙΣ
|
Desinit |
|
des. ΟΤΙ ΔΙΑΛΑΣΣΟΝΤΑΙ
|
Desinit |
|
des. ΟΤΙ ΣΥΝΟΥΣΙΑΣ ΔΙΧΑ ΕΤΕΧΘΗ
|
Desinit |
|
des. ΟΥΣ ΔΕ ΤΟ ΩΤΙΟΝ ΚΑΙ ΟΥ ΑΡΝΗΤΙΚΟΝ ΕΠΙΡΡΗΜΑ ΨΙΛΟΥΤΑΙ
|
Desinit |
|
des. ΟΥΤΕ ΑΓΓΕΛΟΣ ΕΞ ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΑΙΝΟΤΟΜΗΣΑΙ ΔΥΝΑΤΑΙ Η ΑΝΑΤΡΕΨΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΙΩΝΑ
|
Desinit |
|
des. ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΧΡΗΣΤΟΤΗΤΟΣ ΔΙΑΛΕΞΟΜΕΝΟΣ
|
Desinit |
|
des. ΠΛΗΝ Η ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΛΥΣΙΣ ΠΑΣΩΝ ΚΡΙΤΤΩΝ Η ΠΡΩΤΗ ΔΗΛΑΔΗ
|
Desinit |
|
des. ΣΑΦΩΣ ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ
|
Desinit |
|
des. ΣΟΔΟΜΗΝΟΙ ΟΙ ΤΑ ΕΚΕΙΝΩΝ ΖΗΛΟΥΝΤΕΣ
|
Desinit |
|
des. ΣΥΜΠΑΡΑΤΗΡΕΙΝ ΔΕ ΟΠΩΣ ΑΜΑ ΚΑΙ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΕΣΤΑΙ ΤΑΥΤΑ
|
Desinit |
|
des. ΣΥΝ ΑΥΤΗ ΔΕ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΗΘΗ ΣΟΙ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΠΟΙΟΥΜΕΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑΝ
|
Desinit |
|
des. ΤΑ ΔΕ ΕΠΙΛΙΠΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑ ΜΕΛΟΣ ΚΑΙ ΚΛΥΚΥΤΑΤΑ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣ
|
Desinit |
|
des. ΤΗΣ ΓΘ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΙΣΗ ΔΕ Η ΓΖ
|
Desinit |
|
des. ΤΟ ΔʹΑΥΤΟ ΕΥΡΟΙΣ ΓΕΓΕΝΗΜΕΝΟΝ ΚΑΙ ΕΝ ΤΟΙΣ ΠΡΟΦΗΤΑΙΣ
|
Desinit |
|
des. ΤΟΙΣ ΑΓΑΘΟΙΣ ΓΑΡ ΕΝ ΜΕΡΕΙ ΚΑΡΔΙΑΣ
|
Desinit |
|
des. ΤΡΙΑ ΔΕ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΑ ΚΑΛΕΙ ΤΑΣ ΤΡΕΙΣ ΚΑΤΑΔΥΣΕΙΣ
|
Desinit |
|
des. ΦΕΙΔΟΥ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΗΔΕΩΝ
|
Desinit |
|
des. ΧΑΜΑΙ ΔΕΥΡΟ ΩΔΕ ΤΗΔΕ ΚΑΙ ΕΤΕΡΑ
|
Desinit |
|
e) ὁ τὰς πράξεις τῶν ἀποστόλων διηγούμενος ἐστιν Λουκᾶς
|
Incipit |
|
e) Οὕτω καλεῖται τὸ βιβλίον, ἐπειδὴ καὶ τὰς πράξεις ὁμοῦ τῶν ἀποστόλων περιέχει. Ὁ δὲ διηγούμενος ταύτας ἐστὶ Λουκᾶς ὁ εὐαγγελιστής, ὁ καὶ τοῦτο τὸ βιβλίον συγγράφων. Συναπεδήμει
|
Incipit |
|
Euclidis Φαινόμενα, Euclidis δεδομέν., Theodosii περὶ οἰκη.
|
Incipit |
|
Eπληρωθη το παρον τετραβαγγελιον (τετραευαγγελιον) εν μηνι Ιουλιου ιζʹ, ημερα δʹ, εν ετει ͵[ϛ]ωμεʹ.
|
Textus |
|
Eυαγγελιστων τους θεοπνευστους λογους,
τομαις διαιρεθεντας ευεπιμολοις
|
Incipit |
|
Eὐθαλίου ἐπισκόπου Σουλκῆς. πρόλογος προτασσόμενος πρὸ τῶν ιδʹ ἐπιστολῶν, τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Παύλου.
|
Titulus initialis |
|
Eὔιος ὁ Διόνυσος. ἔφεδρος ὁ κυβεύων
|
Incipit |
|
f. 321: Ἀλλὰ ταῦτα μὲν οὗτω τίμιε δέσποτα καὶ κείσθωσαν;
\
f. 324: Χάρτας ἐπεκόμισεν ὁ παρὼν
|
Incipit |
|
f) ὁ δὲ διηγούμενος ταῦτα ἐστὶ Λουκᾶς ὁ εὐαγγελιστὴς ὁ καὶ τοῦτο συγγραψάμενος τὸ βιβλίον. Συναπεδήμησε γὰρ τοῖς τε ἄλλοις καὶ μάλιστα τῷ Παύλῳ καὶ εἰδὼς ἀκριβῶς γράφει. Διηγεῖται δὲ ἐν αὐτῷ πῶς καὶ μετὰ τὴν ἀνάστασιν ὁ Κύριος τοῖς μαθηταῖς ὀπτανόμενος ἦν, συναυλιζόμενος μετ’ αὐτῶν ἐφ’ ὅλαις τεσσαράκοντα ἡμέραις. Εἶτα ὡς ἀνελήφθη, ἀγγέλων ὑπολαβόντων αὐτὸν ἀπὸ ὄρους τῶν ἐλαιῶν. Εἶτα μετὰ ἡμέρας δέκα τὴν τοῦ ἁγίου πνεύματος ἔκχυσιν ἐν τῇ πεντηκοστῇ
|
Incipit |
|
fortasse εις κανον τον [...] παιδια [?]
|
Titulus initialis |
|
Galliculae τροχάδες
|
Desinit |
|
I (23). Νῦν αἱ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
I. ΑΠΟΦΘΙΝΥΘΟΥΣΙΝ ΑΠΑΣΑΣ
\
II. ΚΕΦΑΛΗΝ ΦΟΡΕΩ ΔΑΚΤΥΛΩ ΑΝΤΙΘΕΤΟΝ
|
Desinit |
|
I. ΕΙΣ Ο ΠΑΤΗΡ ΠΑΙΔΟΣ ΔΕ ΔΩΔΕΚΑ
\
II. ΗΝ ΟΤ' ΕΗΝ ΒΡΟΤΩ ΙΚΕΛΟΣ
|
Incipit |
|
i) Ἰάκωβος δὲ ὁ γεγονὼς ἐπίσκοπος (πρῶτος) ὑπὸ τῶν (ἁγίων) ἀπόστολων ἀδελφὸς μὲν τοῦ κυρίου κατὰ σάρκα λέγεται εἶναι, υἱὸς δὲ τοῦ τέκτονος Ἰωσήφ ἐστιν
|
Incipit |
|
i) Ἱππολύτου ἐκ τοῦ χρονικοῦ αὐτοῦ βιβλίου διδασκαλία
|
Titulus initialis |
|
ii) Ἰάκωβος δὲ γεγονὼς πρῶτος ἐπίσκοπος, υἱὸς δὲ καὶ οὗτος Ἰωσὴφ τοῦ τέκτονος
|
Incipit |
|
iii) Ἰάκωβος ὁ γεγονὼς ἐπίσκοπος Ἱεροσολύμων ἀδελφὸς τοῦ κυρίου ἐλογίζετο κατὰ σάρκα λέγεται εἶναι, υἱὸς δὲ τοῦ τέκτονος Ἰωσήφ
|
Incipit |
|
inc. Θρηνήσατε οἱ ἠδικημένοι
|
Incipit |
|
iv) Ἰάκβωος ὁ γενόμενος / Ἰάκωβος δὲ γεγονὼς πρῶτος ἐπίσκοπος Ἱεροσολύμων ... υἱὸς δὲ καὶ οὗτος Ἰωσὴφ τοῦ τέκτονος
|
Incipit |
|
Iστεον, οτι μετα χρονους δεκαπεντε, της του κυριου ημων και θεου Ἱησου Χριστου εκ νεκρων αναστασεως, και εις ουρανους αναληψεως, εγραφη το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον.
|
Textus |
|
J Η ΔΙΤΤΗ ΦΕΡΕΤΑΙ ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΑΠΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΣΗΜΑΣΙΑΣ
|
Incipit |
|
Kαὶ λαλέοντος ἄκουσε λόγου καὶ πέφραδεν αὐτός,
πρῶτος Ἰωαννης, ὡς θεὸς ἦν ὁ λόγος.
|
Textus |
|
Kαὶ πρῶτον μὲν ἀποδέχεται αὐτὸν μαρτυρούμενον ὑπὸ πάντων ἐπι φιλοξενία · καὶ προτρέπει τῆ αὐτῆ προθέσει ἐμμένειν·
|
Incipit |
|
Kαὶ τούτου γε διασκοπουμένου, ἀπροσδεῶς πάντως τὸ ἀλόγιστον καὶ μάταιον τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σκανδάλου διαγνωσθήσεται. Ὅπερ ὁ λόγος ἡμῶν ἀποδεδειχώς, σιωπᾷ.
|
Desinit |
|
Kατὰ ποῖον καιρὸν καὶ πότε καὶ παρὰ τίνων αἱρεσιωτῶν οἱ Ἰταλοὶ ἐδιδάχθησαν
|
Incipit |
|
Kυριε, βοηθει τῳ σῳ δουλῳ, Παγκρατιῳ ελαχιστῳ και αμαρτωλῳ πρεσβυτερῳ τῳ Ιβηρῳ, αμην.
|
Textus |
|
L (28). Σοῦ δείπνου σου τοῦ μυστικοῦ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
male legitur ο θεος σωση τον κ(ωνσταν)τι(νον) (Κωνσταντινον) παταμηνεν (?) ... κρησεως και μη την (?) διακονιαν αυτου οτι καλον εποιησεν εις τουτο
|
Textus |
|
Mικροῖς μὲν καὶ μικρὰ τὸλμῶσιν, οὐκ ἀδεές·
ὁ δὲ ἐλάχιστος ἐγῶ, τοῖς ὑπὲρ ἐμὲ πόνοις
ἐγχειρῶν,
|
Incipit |
|
N. Σὴν ὑπερένδοξον τοῦ Χριστοῦ μητέρα καὶ τῶν ἀγγέλων ἁγιωτέραν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
NΙΦΩΝΟΣ ΜΟΝΑΧΟΥ ΤΑΧΑ ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΠΕΡΙ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΚΤΩ ΜΕΡΩΝ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΕΡΜΗΝΕΥΘΕΝΤΑ ΚΑΤΑ ΔΥΝΑΜΙΝ
|
Titulus initialis |
|
O δεκατος, εν οις εκαστου αυτων
|
Incipit abruptus |
|
Oὐ κατὰ τὴν τοῦ λόγου θεότητα, ἀλλὰ κατὰ τὸ πρόσλημμα εἵρηται διὰ τὰ πνευματικὰ χαρίσματα.
|
Desinit |
|
Prec. 1: μεθ' ου πρεπ δο... συμ..παρ?.για. αγαθω. και ζωοποιω (lit. ζοωποιω) σου ... και αει ... ω. post finem: εχ κ αλλ
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Prec. 2: Αγια τριας ο θεος ημων ευλογησον τον δουλον σου τουτον
|
Incipit cuiusdam partis |
|
s.n. Ἀποδοχὴ τῆς ἀποσταλείσης αὐτῶ διακονίας.
|
Desinit |
|
s.n. Ἐν σχήματι ὁπλίσεως περὶ τῆς κατὰ Χριστὸν δυνάμεως.
|
Desinit |
|
s.n. Ἐπανάληψις περὶ κακίας ἀνθρώπων
αἱρετικῶν· ἐν ὧ ὅτι αἰφνιδίως ἥξει ὁ Χριστός· ἐπὶ συντελεία δὲ τοῦ αἰῶνος· ὥστε δεῖν
εὐτρεπίζειν πάση ἀρετῆ.
|
Desinit |
|
s.n. Θεολογία Χριστοῦ ἐν δόξη πατρὸς καὶ ἐξουσία
|
Incipit |
|
s.n. Ὅτι οὐ δεῖ αἱρετικὸν εἰσοικίζειν ἐφ΄ἁμαρτίαν.
|
Desinit |
|
s.n. Περὶ τῆς ἑαυτοῦ μελλούσης
ἀναλύσεως ἐπὶ δόξη αἰωνία.
|
Desinit |
|
s.n. περὶ τῆς εἰς δόξαν καὶ δύναμιν ἀλλαγῆς.
|
Desinit |
|
s.n. περὶ τῆς λειτουργίας αὐτοῦ τῆς ἐν ἀνατολῆ καὶ δύσει.
|
Desinit |
|
s.n. Περὶ τοῦ ἀμαρτάνοντος ἀδελφοῦ.
|
Desinit |
|
s.n. Πλουσίων ὁδηγία ἐπὶ τὴν ὄντως ζωήν.
|
Desinit |
|
sch: Ὦ ἀδελφοὶ καὶ ἄνδρες καὶ σύμπτωχοι
|
Incipit |
|
Sic legimus: μνισθητι κυριε την δουλην σου Ανναν Χατζηαναν εις τι ημαρτεν. εγω η Αννα η Χαντζηανα επαρεδωκα (!) τον τοπον τη ληχ[...]δας (?) εις την εκκλησιαν την υπεραγιαν θεοτοκον περι ψυχικης σωτηριας τον αποθαμενον μου γην(υιον) του παπα Βασιλη εις τους εξης και απαντας και διηνεκεις χρονους ουκ εχει εξουσιαν κανεις ενοχλησειν το και οιος ενοχλη το εινα δηδη (?) παραδες σ΄ και εκεινο παλι να ενη (!) της εκκλησιας. Μαρτυρες Βασιλης ο Λεβωενης, Μηχαλης του Χαλουτζη, Λεων του Μαρκου
|
Textus |
|
Sic legimus: οταν εχμαλοτισταν (!) οι Ρωμαιοι και εντοκαννε (?) με τους Τουρκους και ετζακοσαναι (?) εις τα πουλου[...] με το Φεηχ πασα ετους ͵ζλδ΄
|
Textus |
|
tit. ΔΙΑΙΡΕΙ Ο ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΝ ΕΙΣ ΤΡΙΑ... ΤΙ ΕΣΤΙΝ ΑΠΟΓΡΑΦΗ... ΠΕΡΙ ΕΙΔΟΥΣ
|
Desinit |
|
tit. ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΞΩ ΓΡΑΦΗΣ ΕΙΣ ΤΑ ΕΘΗ ΤΗΣ ΡΗΤΟΡΙΚΗΣ
|
Desinit |
|
tit. ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΣΩ ΓΡΑΦΗΣ
|
Desinit |
|
tit. ΠΕΡΙ ΔΙΑΓΝΩΣΕΩΣ ΚΛΩΚΕΙΩΝ
|
Desinit |
|
tit. ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΔΥΝΑΣΤΑΣ
|
Desinit |
|
tit. ΤΗΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟΝ
|
Desinit |
|
Tαῦτα... ἀκούντες ... φύγωμεν τὰ σκάνδαλα ... ποιήσωμεν τὰς ἐντολὰς τοῦ θεοῦ καὶ πάντως ἐλεήσει καὶ σώσει ἡμᾶς ὁ κτίσας καὶ πλάσας ἡμᾶς ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Tαύτην ἀπoστέλλει ἀπὸ Ῥώμης·
ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη·
Ὀνήσιμος ὁ οἰκέτης Φιλήμονος ἔφυγε· καὶ
ἀπελθὼν πρὸς τὸν ἀπόστολον,
|
Incipit |
|
Tαύτην ἀποστέλλει ἀπὸ Μακεδονίας·
ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη·
δεξάμενοι Κορίνθιοι τὴν προτέραν
ἐπιστολὴν, κατενύγησαν
|
Incipit |
|
Tαύτην ἀποστέλλει ἀπὸ Ῥώμης, ἑωρακὼς αὐτοὺς ἤδη καὶ διδάξας. ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· διδαχθέντες καλῶς οἱ Γαλάται παρὰ τοῦ ἀποστόλου, καὶ πιστεύσαντες γνησίως εἰς τὸν Χριστόν, ἀποδημήσαντος τοῦ ἀποστόλου, ὑφηρπάσθησαν παρά τινων ὥστε περιτέμνεσθαι.
|
Incipit |
|
Tαύτην γράφει αὐτὸς Ἰάκωβος, τοῖς
ἀπὸ τῶν δώδεκα φυλῶν διασπαρεῖσι καὶ
πιστεύσασιν εἰς τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν
Χριστόν. Γράφει δὲ διδασκαλικὴν τὴν
ἐπιστολὴν,
|
Incipit |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ἀθηνῶν, ἑoρακὼς πρότερον αὐτοὺς, καὶ διατρίψας παρ᾽ αὐτοῖς· ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· ὁ ἀπόστολος πολλὰς θλίψεις παθὼν ἐν Βεροία καὶ ἐν Φιλίπποις τῆς Μακεδονίας καὶ ἐν Κορίνθω, γινώσκον (γινώσκων) τε ὅσα πέπονθε καὶ ἐν Θεσσαλονίκη,
|
Incipit |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ἀθηνῶν, ἑωρακὼς
πρότερον αὐτοὺς, καὶ διατρίψας παρ᾽
αὐτοῖς. ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς, αὕτη· ὁ ἀπόστολος πολλὰς θλίψεις παθὼν ἐν Βερροία (Βεροία), καὶ ἐν Φιλίπποις τῆς Μακεδονίας, καὶ ἐν Κορίνθω, γινώσκων τὲ ὅσα πέπονθε καὶ ἐν Θεσσαλονίκη· φοβούμενος·
|
Incipit |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ἐφέσου τῆς Ἀσίας ἐωρακῶς αὐτοὺς ἤδη καὶ διδάξας, ὑπομιμνήσκων δὲ ὅμως, δια τῆς ἐπιστολῆς ταύτης. ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς, αὕτη· Κορίνθιοι ἐκ φιλονεικίας συναγόμενοι, ἐσχίζοντο ταῖς γνώμαις,
|
Incipit |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπο Ἐφέσου τῆς Ἀσίας...ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς, αὕτη· Κορίνθιοι ἐκ φιλονεικείας...
|
Incipit |
|
Tαῦτην επιστέλλει ἀπὸ Ιταλίας. ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη. ἐπειδὴ οἱ Ιουδαίοι ἐνίσταντο τῶ νόμω καὶ ταῖς σκιαῖς, δὶὰ τοῦτο ὁ ἀπόστολος Παῦλος διδάσκαλος ἐθνῶν γενόμενος,
|
Incipit |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει απὸ Ἰταλίας. ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς, αὕτη· Ἐπειδὴ
οἱ Ἰουδαῖοι ἐνίσταντο τῶι νόμῶι καὶ ταῖς
σκιαῖς, διὰ τοῦτο ὁ ἀπόστολος Παῦλος,
|
Incipit |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Κορίνθου· μήπω
μὲν ἑωρακὼς Ῥωμαίους, ἀκούων δὲ περὶ
αὐτῶν, καὶ ἐπιποθῶν αὐτοὺς ἰδεῖν,
|
Incipit |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Λαοδικείας... ἐν τῆ Ἐφέσω
|
Incipit |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Μακεδονίας...δεξάμενοι Κορίνθιοι...
|
Incipit |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Μακεδονίας· ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· δεξάμενοι Κορίνθιοι τὴν προτέραν ἐπιστολὴν, κατενύγησαν ἐπι τῆ ἁμαρτία τοῦ λαβόντος τὴν μητρυιάν, καὶ ἐλυπήθησαν δὲ ὡς παριδόντες τὸ τοιοῦτον ἁμάρτημα.
|
Incipit |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπο Μακεδονίας· ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· ἐν τῆ Ἐφέσω τινὲς ἰουδαΐζοντες, ἐπεχείρουν ἑτεροδιδασκαλεῖν, καὶ ἀπατᾶν τοὺς ἀκεραίους προφάσει τοῦ νόμου· τοῦτο δὲ μαθὼν ὁ ἀπόστολος, προτρέπει τὸν Τιμόθεον ἐκεῖ προσμεῖναι πρὸς διόρθωσιν αὐτῶν, γράφει τε τὴν ἐπιστολήν.
|
Incipit |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Νικοπόλεως.
ἐκεῖ γὰρ παρεχείμαζεν. ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς, αὕτη · Εἰς μὲν τὴν Κρήτην ἀπέλιπεν τὸν Τίτον ἵνα καταστήση κατὰ πόλιν κληρικούς.
|
Incipit |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης οὔπω μὲν
αὐτοὺς ἑωρακώς, ἀκούσας δὲ περὶ αὐτῶν.
ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· Ἐφέσιοι πιστεύσαντες εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν
Ἰησουν Χριστον,
|
Incipit |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης πάλιν. ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη·
τῶν συναποδημησάντων τῶ Παύλῶ,
καταλειψάντων αὐτὸν, βουλόμενος ὁ ἀπόστολος ἐλθεῖν Τιμόθεον
|
Incipit |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης, ἑωρακὼς
αὐτοὺς ἤδη καὶ διδάξας. ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς, αὕτη· διδαχθέντες καλῶς οἱ Γαλάται, παρὰ τοῦ ἀποστόλου,
|
Incipit |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης, ἑωρακὼς αὐτοὺς ἅμα καὶ διδάξας. ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· πεμψάντων Φιλιππησίων διακονίαν τῶ Παύλω, καί τινων περιερχομένων καὶ διαφθειρόντων τὰς ἀκοὰς τῶν ἀκεραίων προφάσει τῆς σκιᾶς τοῦ νόμου καὶ τῆς περιτομῆς,
|
Incipit |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης, οὔπω μὲν αὐτοὺς ἑωρακὼς, ἀκούσας δὲ περὶ αὐτῶν.
ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη·
Ἐφέσιοι πιστεύσαντες
|
Incipit |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης, οὔπω μὲν αὐτοὺς ἑωρακὼς, ἀκούσας δὲ περὶ αὐτῶν. ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· Ἐφέσιοι πιστεύσαντες εἰς τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, γνησίαν ἔσχον εἰς αὐτὸν τὴν πίστιν, καὶ εἰς πάντας τοὺς ἁγίους τὴν ἀγάπην,
|
Incipit |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης, οὐχ ἑωρακὼς μὲν αὐτοὺς, ἀκούσας δὲ περὶ αὐτῶν. ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· τοὺς Κολασσαεῖς ἐβούλοντό τινες ἀπατῆσαι (ἠπατῆσαι) σοφίσμασιν ἑλληνικοῖς κατὰ τῆς εἰς Χριστὸν πίστεως, καὶ περὶ τῶν ἐν νόμω βρωμάτων καὶ περιτομῆς.
|
Incipit |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης, οὐχ ἑωρακὼς μὲν αὐτοὺς, ἀκούσας δὲ περὶ αὐτῶν. ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· τοὺς Κολοσσαεῖς ἠβούλοντό τινες ἀπατῆσαι σοφίσμασιν ἐλληνικοῖς κατα τῆς εἰς Χριστὸν πίστεως καὶ περι τῶν ἐν νόμω βρὼμάτων καὶ περιτομῆς·
|
Incipit |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης. ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς, αὕτη· τινὲς
ἀπὸ Θεσσαλoνίκης, ἀργοὶ καὶ ἄτακτοι περιερχόμενοι, τοὺς ἀδελφοὺς ὑφήρπαζον·
ὡς ἤδη τῆς παρουσίας τοῦ κυρίου ἐνστάσης·
|
Incipit |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης· ἑωρακὼς
αὐτοὺς ἅμα καὶ διδάξας· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς, αὕτη· πεμψάντων Φιλιππησίων διακονίαν τῶ Παύλω· καί τινων περιερχομένων καὶ διαφθειρόντων τὰς ἀκοὰς τῶν ἀκεραίων·
|
Incipit |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης· ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· Ὀνήσιμος ὁ οἰκέτης Φιλήμονος, ἔφυγεν· καὶ ἀπελθὼν πρὸς τὸν ἀπόστολον, κατηχήθη παρ᾽ αὐτῶ, καὶ γέγονεν αὐτω χρήσιμος εἰς διακονίαν.
|
Incipit |
|
Tαύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης· οὐχ
ἑωρακὼς μὲν αὐτοὺς· ἀκούσας δὲ περὶ
αὐτῶν· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς, αὕτη· τοὺς Κολασσαεῖς (Κολοσσαεῖς)· ἐβούλοντό τινες ἀπατῆσαι σοφίσμασιν ἑλληνικοῖς· κατὰ τῆς εἰς Χριστὸν πίστεως·
|
Incipit |
|
Tαὐτην τὴν ἐπιστολὴν γράφει τοῖς ἥδη πιστεύσασι
|
Incipit |
|
Tὴν τῆς Ῥωμαϊκῆς Ἐκκλησίας εἰρήνην πραγματευσάμενοι, εἰς δόξαν Πατρὸς, Υἱοῦ, καὶ ἁγίου Πνεύματος, τῆς ὁμοουσίου Τριάδος. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
Tὴν τῶν προκειμένων ῥητῶν περὶ τῆς ἁγίας τριάδος
|
Incipit |
|
Tίνας ἂν εἴποι<εν> ὁ ἁμαρτωλὸς ὁ διάβολος ἀποσπᾶσθαι τὴν ψυχήν του
|
Titulus initialis |
|
Tο κατα Μαρκον ευαγγελιον, μετα δεκα ετη της του Χριστου αναληψεως συνεγραφη εν Ρωμη
|
Incipit |
|
Tο κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον προς τους εξ Ιουδαιων εξεδοθη υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ· δια γραμματων εβραικων. δια τουτο γαρ ατε Εβραιοις γραφων ουδεν πλεον εξητησε δειξαι· η οτι απο Αβρααμ και Δαυιδ ην ο Χριστος.
|
Textus |
|
Tο κατα Ματθαιον ευαγγελιον εγραφη υπ’ αυτου εν τη Aνατολη εβραιδι διαλεκτω και γραμμασιν εβραικοις, και εξεδοθη εν Ιερουσαλημ, ερμηνευθη δε υπο Ιωαννου, και εστιν ανθρωπομορφον.
|
Textus |
|
Tο κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ᾽ αυτου εν Ιεροσολυμοις μετα χρονους ηʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Tὸ φιλομαθὲς καὶ σπουδαῖον ἀγάμενος τῆς
σῆς ἀγάπης πάτερ τιμιώτατε, αἰδοῖ τε καὶ
πειθοι εἴκων, στενωπῶ τινὶ καὶ παρεισδύσει
τῆς ἱστορίας, ἐμαυτὸν ἐπαφῆκα τόνδε τὸν πρόλογον,
|
Incipit |
|
Tου αγιου Επιφανιου, επι των δʹ ευαγγελιων· τα δʹ ευαγγελια
|
Incipit |
|
Tοῦ αὐτοῦ Ἰοάννου τοῦ Βέκκου συναγωγὴ ῥήσεων γραφικῶν δι’ ὧν συνίσταται τὸ τῶν Ἰταλῶν δόγμα.
|
Titulus initialis |
|
Tοῦ αὐτοῦ περὶ τῶν αὐτῶν, καὶ ὡς μάτην καὶ ἐπ' οὐδένι εὐλόγῳ αἱ ἐκκλησίαι ἀλλήλαις τοσοῦτον χρόνον ἐκπεπολλέμωντο.
|
Titulus initialis |
|
Tοῦ αὐτοῦ περὶ τῶν αὐτῶν, καὶ ὡς μάτην καὶ ἐπ' οὐδένι εὐλόγῳ αἱ ἐκκλησίαι ἀλλήλαις τοσοῦτον χρόνον ἐκπεπολλέμωντο.
|
Titulus initialis |
|
Tοῦ αὐτοῦ συναγωγὴ ῥήσεων γραφικῶν δι’ ὧν συνίσταται τὸ τῶν Ἰταλῶν δόγμα.
|
Titulus initialis |
|
Tου εν αγιοις πατρος ημων Ιωαννου αρχιεπισκοπου Κωνσταντινουπολεως του Χρυσοστομου εγκωμιον εις τον αγιον αποστολον Παυλον εκ διαφορων αυτου λογων συντεθεν παρα Θεοδωρου μαγιστρου. δεσποτα ευλογησον.
|
Titulus initialis |
|
Tριτος δε Λουκας ρητορευει μειζονως,
|
Incipit |
|
Tῷ πανιερωτάτῳ καὶ λογιωτάτῳ μητροπολίτῃ [Ἀδρι]ανουπόλεως κυρίῳ κυρίῳ Νεοφύτῳ τὴν προσήκουσαν προσκύνησιν
|
Titulus initialis |
|
Tῷ τὸ τέλος δεδωκότι Θεῷ χάρις.
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
uxorius γυναικομανής, γυναικοκρατρούμενος, ὁ τὴν ἰδίαν γυναῖκα φιλῶν
|
Desinit |
|
uxorius· ὁ τὴν ἰδίαν γυναῖκα φιλῶν
|
Desinit |
|
xiv (16). Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Xειρ του διδασκαλου μ. [...]
|
Textus |
|
xΕΤΕΡΑ ΙΔΙΑ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΠΟ ΦΩΝΗΣ ΤΟΥ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ἄ (sic) ἐστι, φωνῆεν δίχρονον. μεταβολικόν. προτακτικὸν τοῦ ἰῶτα καὶ τοῦ υ
|
Incipit |
|
Ἃ (Ἅπερ) τοῖς ὀφθαλμοῖς ἡμῶν εἴδομεν (ἐθεασάμεθα) πάντες οἱ πρεσβύτεροι καὶ οἱ διάκονοι τῶν ἐκκλησιῶν Ἀχαΐας γεγράψαμεν
|
Incipit |
|
Ἅ γέγραφάς μοι περιττά μοι δοκεῖ
|
Incipit |
|
ἃ δὲ ἐστὶν ἐκ τῆς Ὁμήρου ποιήσεως
|
Incipit |
|
ἃ δὲ μοὶ τῷ ταπεινῷ καὶ παρατολμῶ
|
Incipit |
|
Ἃ δεῖ τὸν ἀρχιερέα ἐξ ἀνάγκης ἐπίστασθαι καὶ τοὺς ἄλλους διδάσκειν
|
Titulus initialis |
|
Α ΗΤΟΙΜΑΣΕ ΤΟΙΣ ΓΝΗΣΙΩΣ ΑΓΑΠΩΣΙ ΚΑΙ ΤΙΜΩΣΙ ΩΝ ΓΕΝΟΙΤΟ ΠΑΝΤΑΣ ΗΜΑΣ ΑΞΙΩΘΗΝΑΙ ΤΕ ΚΑΙ ΤΥΧΕΙΝ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ...
|
Desinit |
|
Ἅ μὲν ἤτησας παρ' ἡμῶν ταῦτα δὴ καὶ ποιήσομεν τίμιε πάτερ
|
Incipit |
|
Ἅ μὲν οἱ περὶ τὸ λέγειν ὄντες δεινοὶ τῶν καθ' ἡμῶν ὠφρυωμένων τοῖς θείοις λόγοις ἐναπερρεύγονται
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἃ μὲν οὖν ἀπολογήσασθαι καὶ εἰπεῖν ἔδει πρὸς τοὺς ἀντιδιατεθειμένους ἡμῖν καὶ τὰς πικρὰς γλώσσας
|
Incipit |
|
Α ΜΕΝ ΟΥΝ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΜΙΝ ΤΗΣ ΔΕ ΠΡΟΥΤΕΘΗ ΕΞΕΘΡΓΑΣΤΑΙ
|
Incipit |
|
Ἃ μὲν πεπόνθαμεν δεινὰ καὶ ἀφόρητά ἐστι, καὶ οὐκ ἔστιν ἐπαξίως αὐτῶν μνημονεῦσαι
|
Incipit |
|
Ἃ μὲν ὑπὲρ τῆς πόλεως, ὦ ἄνδρες Ἀντιοχεῖς
|
Incipit |
|
ἃ ὁ ὀφθαλμὸς οὐκ εἶδε... οὐκ ἀνέβη γένοιτο... ἀμήν
|
Desinit |
|
Α ΟΥ ΔΥΝΑΤΑΙ ΤΙΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΑΙ
|
Titulus initialis |
|
ἃ ὀφθαλμὸς οὐκ εἶδεν καὶ οὖς οὐκ ἤκουσε καὶ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη, ἃ ἡτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν, αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Ἃ πάλαι πατριάρχαι μὲν ὤδινον
|
Incipit |
|
Ἃ πάλαι πατριάρχαι ὤδινον
|
Incipit |
|
Α ΠΑΛΑΙ ΠΡΟΥΛΕΓΟΝ ΚΑΙ ΔΙΕΜΑΡΤΥΡΟΜΗΝ
|
Incipit |
|
ἃ πάλαι προύλεγον καὶ διεμαρτυρόμην
|
Incipit |
|
Ἃ πρὸς τοὺς ἐπιφανεστάτους καρδινάλεις
|
Incipit |
|
Ἃ πρὸς τοὺς ἐπιφανεστάτους καρδινάλεις
|
Incipit |
|
α΄ Ιακωβος ο αδελφος του κυριου και πρωτος επισκοπος Ιεροσολυμων
|
Incipit cuiusdam partis |
|
α΄ Ἰουλιανός, β΄ Μελχισεδέκ
|
Incipit |
|
α΄ Μαρκος πδ΄
β΄ Λουκας ϟϛ΄
|
Incipit |
|
α´ Ὁ τοῦ Κίτρους, ἤτοι Πύδνης
|
Incipit |
|
α´ Ὁ τοῦ Κίτρους, ἤτοι Πύδνης
|
Incipit |
|
α´ Σάρδιον
|
Incipit |
|
α΄. Ἰάκωβος ὁ ἀδελφὸς τοῦ κυρίου καὶ πρῶτος ἐπίσκοπος Ἱεροσολύμων
|
Incipit |
|
Α΄. Ιακωβος ο αδελφος του κυριου και πρωτος επισκοπος Ιεροσολυμων
|
Incipit |
|
α΄. Ἰάκωβος ὁ ἀδελφὸς τοῦ κυρίου τὸ κατὰ σάρκα
|
Incipit |
|
α´. Ταῖς περὶ Μαρίαν ἐν τῷ μνήματι.
β´. Tῷ Κηφᾷ, ὡς λέγει Παῦλος, ἔπειτα ὤφθη τῷ Κηφᾷ.
γ´. Κεκλεισμένων τῶν θυρῶν.
δ´. Τοῖς περὶ τὸν Κλεόπαν.
ε´. Παρόντος Θωμᾶ καὶ τῶν λοιπῶν.
ϛ´. Ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ ἐπὶ τῆς θαλάσσης τῆς Τιβεριάδος.
ζ´. Ἐπάνω πεντακοσίοις ἀδελφοῖς ἐφάπαξ.
η´. Ἐφάνη Ἰακώβῳ τῷ δικαίῳ.
θ´. Εἰς τὸ ὄρος οὗ ἐτάξατο αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς.
ι´. Εἰς τὸ ὄρος τῶν ἐλαιῶν ἀνερχόμενος.
|
Textus |
|
α, ἀρχὴ τοῦ κόσμου γέγονεν ὁ κτίστης τῶν ἁπάντων… φ (φιλίως?) καὶ δολίως.
|
Textus |
|
Α. Αρμαγεδων· εξεγερσις του δωματος· η εξεγερσις εις τα εμπροσθεν.
|
Incipit |
|
Α… (Αμμωνιος) ο μεν Αλεξανδρευς πολλην ως εικος φιλοπονιαν
|
Incipit |
|
Α· Τὸ α περισπασθὲν δηλοῖ εἴθε, ὡς παρὰ Καλλιμάχῳ
|
Incipit |
|
α' Ἀδὰμ, β' Ἐνώχ
|
Incipit |
|
α' Ἀδὰμ, β' Ἐνώχ
|
Incipit |
|
α'. Ἀντίδοτος ἀλεξανδρίνα... ὀφθαλμὸν δάκρυα ἵστασιν, ὁδόντων πόνον ἴαται
|
Incipit |
|
Α'· ΣΚΕΥΑΣΙΑ ΤΟΥ ΝΑΡΔΙΝΟΥ ΜΥΡΟΥ
|
Incipit |
|
α’ Ὅτι δεῖ πρῶτον μαθητευθῆται
|
Incipit cuiusdam partis |
|
α) τελειωθεὶς ἐν Ἱεραπόλει τῆς Συρίας ἕκτην πρὸς δεκάτην ἄγοντος τοῦ Νοεμβρίου μηνὸς κατὰ Ῥωμαίους μηνός, κατὰ δὲ Ἑβραίους Θωυκεις [sic?]. Δόξα κτλ.
|
Desinit |
|
ἀ[τελεστέρα] ἡ δύναμις ἡμῶν [
|
Desinit |
|
ἀ]δελφῶν διαπεραιοῦται
|
Incipit |
|
ἀ]δεφὸς ἡρώτησε τὸν ἀββᾶ Σισώη λέγων εἰπέ [...] ῥῆμα πῶς σωθῶ; πῶς εὐαρεστήσω θεῷ;
|
Incipit |
|
ἁ]μαρτίας ἐβδελύξαντο ῥύπον, ὅτε τοῦ καθαροῦ νυμφίου ἠράσθησαν
|
Incipit |
|
ἀ]ποκριθεὶς δὲ
|
Incipit |
|
αʹ Περὶ τοῦ δαιμονιζομένου
|
Incipit |
|
αʹ Ἔπαινος τῆς Τιμοθέου πίστεως, καὶ πρoτρoπὴ ὑπομονῆς κατὰ τὸ πρέπον τῇ χάριτι, ἐν ᾗ καὶ αὐτός, φησίν, διακαρτερεῖ πάσχων.
|
Incipit cuiusdam partis |
|
αʹ Εὐχαριστία ὑπὲρ Κολασσαέων οἰκειωθέντων τῷ Θεῷ ἐπ᾽ ἐλπίδι.
|
Incipit cuiusdam partis |
|
αʹ Εὐχαριστία ὑπὲρ τῆς τῶν Θεσσαλονικέων πίστεως καὶ ἀγάπης καὶ ὑπομονῆς, ἐπὶ τιμῇ αὐτῶν καὶ κολάσει τῶν θλιβόντων, καὶ εὐχὴ ὑπὲρ τελειώσεως αὐτῶν ἐν δόξῃ ἐπὶ δόξῃ Χριστοῦ.
|
Incipit cuiusdam partis |
|
αʹ Εὐχὴ ὑπὲρ τελειώσεως καὶ εὐχαριστίας ἐφ᾽ ὁμολογίᾳ φιλοξενίας τῶν ἀδελφῶν διὰ Χριστὸν, ἐν ᾧ περὶ τῆς Διοτρέφους φαυλότητος καὶ μισαδελφίας.
|
Incipit |
|
αʹ Ἡ ὀμόσασα τὸν τυχόντα ὅρκον ἀφοριζέσθω ἑβδομάδας δύο.
|
Incipit |
|
αʹ Θεολογία Χριστοῦ ἐν δόξῃ πατρὸς καὶ ἐξουσίᾳ τῶν πάντων, μετὰ τῆς καθάρσεως τῶν ἐπὶ γῆς, ἀφ᾽ ἧς ἀνέβη εἰς τὴν ἐπουράνιον δόξαν.
|
Incipit cuiusdam partis |
|
αʹ Ἰακωβος ὁ ἀδελφὸς τοῦ κυρίου καὶ πρῶτος ἐπίσκοπος Ἰεροσολύμων ὑπ' αὐτοῦ
|
Incipit |
|
αʹ Μετὰ τὴν εἰς οὐρανοὺς ἄνοδον
|
Incipit |
|
αʹ Μετὰ τὸ προοίμιον διήγησις τῆς ἑαυτοῦ μεταστάσεως ἀπὸ ἰουδαϊσμοῦ κατὰ ἀποκάλυψιν.
|
Incipit cuiusdam partis |
|
αʹ Μετὰ τὸ προοίμιον, περὶ ὀρθοῦ βίου ἐν ἀγάπῃ Θεοῦ διὰ πίστεως εὐσεβοῦς ἀμεταθέτου, ἐν ᾧ ὅτι οὐ δεῖ αἱρετικὸν εἰσοικίζειν ἢ χαιρετίζειν ἐφ᾽ ἁμαρτίᾳ.
|
Incipit |
|
αʹ Μετὰ τὸ προοίμιον, περὶ τοῦ μὴ διχονοεῖν πρὸς ἀλλήλους ἐκ φιλοδοξίας τῆς ἐπὶ σοφίᾳ ἀνθρωπίνῃ, ἐν ᾧ: περὶ θείας σοφίας, περὶ λειτουργιῶν, περὶ τοῦ μὴ κρίνειν διδασκάλους, περὶ τοῦ μὴ ἐπαίρεσθαι.
|
Incipit cuiusdam partis |
|
αʹ Περὶ διδασκάλων ἐπιτηδείων εἰς διακονίαν, καὶ ἔλεγχον ἀπειθῶν.
|
Incipit cuiusdam partis |
|
αʹ Περὶ κλήσεως τῆς ἐν πίστει, ἔργοις βεβαιουμένης τοῖς τῆς ἀρετῆς, καὶ ἐλπίδι τῶν μελλόντων ἀγαθῶν.
|
Incipit |
|
αʹ Περὶ προσοχῆς τῆς εἰς Χριστὸν πίστεως διὰ τὴν ἐπανάστασιν τῶν ἀσεβῶν καὶ ἀσελγῶν ἀνδρῶν, ἐν ᾧ περὶ μελλούσης αὐτῶν κολάσεως καθ᾽ ὁμοίωσιν τῶν πάλαι ἁμαρτωλῶν τε καὶ πονηρῶν.
|
Incipit |
|
αʹ Περι της απογραφης των δωδεκα.
|
Incipit |
|
αʹ Περὶ τῆς εἰς ἀγάπην Θεοῦ ὁδηγίας, τὴν ἀπροσδεῆ νομικῆς ἀνάγκης.
|
Incipit cuiusdam partis |
|
αʹ Περὶ τῆς ἐν Χριστῷ ἀναγεννήσεως, καὶ περὶ ὑπομονῆς πειρασμῶν, καὶ περὶ σωτηριώδους πίστεως προκατηγγελμένης ὑπὸ τῶν προφητῶν.
|
Incipit |
|
αʹ Περὶ τῆς ἐξ ἀναστάσεως διδασκαλίας
Χριστοῦ καὶ ὀπτασίας πρὸς τοὺς μαθητὰς,
καὶ περὶ ἐπαγγελίας τῆς τοῦ ἁγίου
πνεύματος δωρεᾶς, θέας τε καὶ τρόπου
τῆς ἀναλήψεως τοῦ Χριστοῦ, καὶ περὶ τῆς
ἐνδόξου δευτέρας αὐτοῦ παρουσίας.
|
Incipit cuiusdam partis |
|
αʹ Περι της πεμονιζομενου (δαιμονιζομενου)
|
Incipit |
|
αʹ Περὶ ὑπομονῆς καὶ πίστεως ἀδιακρίτου, καὶ περὶ ταπεινοφροσύνης πρὸς τοὺς πλουσίους, ἐν ᾧ περὶ τῆς ἐν ἡμῖν πυρώσεως καὶ τῶν ἐξ αὐτῆς παθῶν, ὅτι οὐ παρὰ Θεοῦ τὸ αἴτιον· εἴ τι γὰρ ἀγαθὸν ἡμῖν, παρ᾽ αὐτοῦ.
|
Incipit cuiusdam partis |
|
αʹ Προίμιον τῆς ἀποκαλύψεως, καὶ ὅτι δι᾽ ἀγγέλου αὐτῷ δέδοται.
|
Incipit |
|
αʹ Προιμιον της Αποκαλυψεως· και οτι δι᾽ αγγελου αυτω δεδοται:
|
Incipit |
|
αʹ Προίμιον τῆς ἀποκαλύψεως· καὶ ὅτι δι᾽ ἀγγέλου αὐτῷ δέδοται.
|
Incipit |
|
αʹ Σαρδιον το Βαβυλωνιον καλουμενον·
|
Incipit |
|
αʹ Σίμων Πέτρος· Πόντῳ· Γαλατίᾳ· Καππαδοκίᾳ· Βιθυνίᾳ· (add. quidam codd. Ἰταλίᾳ) Ἀσίᾳ· κηρύξας τὸ εὐαγγέλιον
|
Incipit |
|
αʹ Σίμων Πέτρος· Πόντῳ· Γαλατίᾳ· Καππαδοκίᾳ· Βιθυνίᾳ· Ἀσίᾳ· κηρύξας τὸ εὐαγγέλιον
|
Incipit |
|
Αʹ ΤΙΣ Ο ΛΕΓΩΝ ΤΟΝ Δʹ ΑΠΑΜΕΙΒΟΜΕΝΟΣ
|
Incipit |
|
αʹ Ως Ιωσηφ ηξιωθης χαριτος, δια της υπομονης:
|
Incipit |
|
αʹ. Ἀδάμ. βʹ. Ἐνώχ
|
Incipit |
|
αʹ. Εἰ ἁπλοῦν μὲν τὸ Πνεῦμα, ἐκ τοῦ Πατρὸς δὲ καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται
|
Incipit |
|
αʹ. ἐπῄνεσά σου τὴν πίστιν καὶ τὴν σπουδήν, πῶς παρὰ ἁμαρτωλοῦ ᾐτήσω ἀκοῦσαί τι τῶν λυσιτελούντων τῷ σῷ ἐπαγγέλματι
|
Incipit |
|
αʹ. Πέτρος ἀπὸ Βηθσαϊδά, οὗτος γενόμενος ἐπίσκοπος πρῶτον ἐν Ἀντιοχείᾳ
|
Incipit |
|
Αʹ. Προιμιον της Αποκαλυψεως. και οτι δι’ αγγελου αυτω δεδοται.
|
Incipit |
|
αʹ. προοιμιον Αποκαλυψεως και οτι δι’ αγγελου αυτω διδοτ[αι] (διδοται).
|
Incipit |
|
αʹ. Προοιμιον της Αποκαλυψεως· και οτι δι’ αγγελου αυτω διδοται.
|
Incipit |
|
αʹ. Τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκ Πατρὸς καὶ Υἱοῦ ἐκπορευόμενον ἢ ὡς ἐκ δύο ὑποστάσεων πρόεισιν
|
Incipit |
|
αʹ. Τοῦ Δαυὶδ λέγοντος, ψαλμὸς λβ· Τῷ λόγῳ τοῦ Κυρίου οἱ οὐρανοὶ
|
Incipit |
|
Ἀmen (sic!). δόξα σοι· δόξα σοι· δόξα σοι κύριε.
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
αααγγεεζηθ ταῦτα τάδε στοιχεῖα συντιθέμενα ποιοῦσι μονάδας μ’
|
Incipit |
|
ΑΑΔΙΑ ΕΠΙΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΣ ΚΥΡΙΟΥ
|
Incipit |
|
ΑΑΔΟΥ ΔΙ ΙΛΠΙΣ, ΟΣΤΟΥΝ ΕΛΕΦΑΝΤΟΣ· ΑΓΚΟΥΡΒΙ ΣΤΑΦΙΛΙΝΟΣ ΟΡΕΙΝΟΣ
|
Incipit |
|
Ἄβατος ὑγρὰ διοδευθεῖσα τρίβος
|
Incipit |
|
Ἄβατος ὑγρὰ διοδευθεῖσα τρίβος
|
Incipit |
|
ΑΒΑΤΩ ΑΠΟΡΕΥΤΩ ΑΒΥΣΣΟΣ ΥΔΑΤΩΝ ΠΛΗΘΟΣ ΑΠΕΡΑΝΤΩΝ
|
Incipit |
|
Ἀββᾶ ὁ πατήρ Ἀαρών ἰδοὺ πνεῦμα ἰδού
|
Incipit |
|
Ἀββᾶ ὁ πατήρ Ἀαρών ἰδοὺ πνεῦμα ἰδού
|
Incipit |
|
Ἀββακοὺμ ὁ προφήτης ἑώρα πολλοὺς σκανδαλιζομένους ἐπὶ τῇ προνοίᾳ τοῦ θεοῦ
|
Incipit |
|
Αβιουδ δε εγεννησεν τον Ελιακιμ,
|
Incipit abruptus |
|
Αβιουδ δε, εγεννησε τον Ελιακιμ
|
Incipit abruptus |
|
Ἀβραὰμ ὁ πρῶτος ἐκ τῶν εἰδωλολατρῶν ἐπίστευσεν
|
Incipit |
|
Αβραμιου του θεοφιλους εκ προσωπου Τευδατου πατρικιου
|
Textus |
|
ΑΒΡΟΝ ΠΛΟΥΣΙΟΝ ΑΡΚΥΩΝ ΔΙΚΤΥΩΝ
|
Incipit |
|
Ἀβροχίτων δ'ὁ φύλαξ θηρόζυγε καμψιμέτωπε
|
Incipit |
|
Ἀβροχίτων δὸς φύλαξ θηρόζυγε καμψιμέτωπε
|
Incipit |
|
Ἄβρωτα διατηρεῖ ἀπὸ μυῶν καὶ σκολήκων
|
Incipit |
|
Ἄβρωτα διατηρεῖ ἀπὸ μυῶν καὶ σκωλήκων
|
Incipit |
|
Ἄβρωτα διατηρεῖ ἀπὸ μυῶν καὶ σκωλήκων
|
Incipit |
|
Ἄβρωτα διατηρεῖ ἀπὸ μυῶν καὶ σκωλήκων
|
Incipit |
|
Ἄβρωτα διατηρεῖ ἀπὸ σκόληξι καὶ μισί βιβλία
|
Incipit |
|
Ἄβρωτα διατηρεῖ ἀπὸ σκωλήκων καὶ μυῶν
|
Incipit |
|
Ἄβρωτα διατηρεῖ σκώληξι καὶ μυσί
|
Incipit |
|
Ἄβυδος, πόλις κατὰ τὴν Προποντίδα κειμένη
|
Incipit |
|
Ἄβυσσος κυκλοῖ με τῶν ἡδονῶν
|
Incipit |
|
Ἄβυσσος λέγεται, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, τὰ θελήματα
|
Incipit |
|
ΑΓʹ ΕΙΠΕ ΜΟΙ Ω ΠΑΙ ΤΙ ΔΗ ΩΔʹΕΛΥΘΑΣ
|
Incipit |
|
ἀγαθὰς ὑποφαίνων ἐλπίδας.
|
Desinit |
|
Ἀγαθὴ δὲ παραίφασις ἐστίν
|
Incipit |
|
Ἀγαθὴ δὲ παραίφασις ἐστίν
|
Incipit |
|
ἀγαθὸν καὶ δίκαιον εἶναι ὃ περὶ τὰ ἒθη
|
Desinit |
|
Ἀγαθὸν καὶ δίκαιον καὶ πᾶσι τοῖς εὐσεβεῖν προαιρουμένοις
|
Incipit |
|
Ἀγαθὸν μὲν ἐστι καὶ ἐπαινετὸν ἀληθῶς καὶ δίκαιον
|
Incipit |
|
Ἀγαθὸν μὲν ἐστι καὶ ἐπαινετὸν ἀληθῶς καὶ δίκαιον
|
Incipit |
|
Ἀγαθὸν μέν ἐστι καὶ ἐπαινετὸν ἀληθῶς καὶ δίκαιον
|
Incipit |
|
Ἀγαθὸς ἐστιν ὁ θεὸς, γίνεται δὲ καὶ ἄνθρωπος ἐξ ἐπιμελείας ἀγαθός
|
Incipit |
|
ΑΓΑΘΟΣ ΦΥΣΕΙ ΜΟΝΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΕ ΚΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΞ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΤΡΟΠΩΝ
|
Incipit |
|
ἀγαθοῦ δαίμονος · ἔθος εἶχον οἱ παλαιοὶ
|
Incipit |
|
Ἀγαθοῦ δεσπότου γνώμη τοῦτό ἐστιν ἀεὶ τὸ εὐπροσωπεῖν
|
Incipit |
|
ἀγαθοῦ. Ἐπειδὴ γὰρ
|
Incipit |
|
Ἀγαθῶν ἁπάντων χορηγὸν καὶ δοτῆρα
|
Incipit |
|
Ἀγαθῶν δοτὴρ ἁπάντων, ὁ τρισήλιος
|
Incipit |
|
ἀγαθών ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ Κυρίῳ ἡμῶν ᾧ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἀγαθῶν ἐστὶν ἀνδρῶν
|
Incipit |
|
Ἀγάλλομαι τὸ χαίρω, ἀγάλλω δὲ τὸ τιμῶ
|
Incipit |
|
Ἀγάλλομαι, δοτικῇ τῇ χαμευνίᾳ ἠγάλλετο
|
Incipit |
|
ἀγαλλω τὸ τιμῶ; αἰτιατικῇ · καταγωνίζομαι, αἰτιατικῇ. ἀνταγωνίζομαι, δοτικῇ
|
Incipit |
|
Ἄγαν αἰδέσιμον ἡμῖν ὁ δαψιλὴς ἑστιάτωρ Χριστὸς
|
Incipit |
|
Ἄγαν αἰδέσιμον τράπεζαν παρέθηκε ἡμῖν… Ἐκ τοῦ ἀρτίως
|
Incipit |
|
Ἄγαν αἰδέσιμον τράπεζαν παρέθηκεν ἡμῖν ὁ δαψιλὴς ἐσθιάτωρ… Ἐκ τοῦ ἀρτίως
|
Incipit |
|
Ἄγαν αἰδέσιμον τράπεζαν παρέθηκεν ἡμῖν… Ἐκ τοῦ ἀρτίως
|
Incipit |
|
Ἄγαν αἰδέσιμος ὁ δαψιλὴς ἑστιάτωρ
|
Incipit |
|
Ἀγαπᾷν τὸν Θεὸν ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς αὐτοῦ, καὶ τῆς δυνάμεως, καὶ φυλάσσειν τὰς ἐντολὰς αὑτοῦ, καὶ τὸν πλησίον ἀγαπᾷν, ὡς ἑαυτὸν
|
Incipit |
|
ΑΓΑΠΗΝ ΚΡΑΤΗΣΩΜΕΝ ΔΙΗΝΕΚΩΣ ΙΝΑ … Κ.Τ.Λ.
|
Incipit |
|
Ἀγάπην τὴν οὐρανοκλίμακα λόγος οὐδεὶς κατ’ ἀξίαν ὑμνῆσαι
|
Incipit |
|
Ἀγαπήσατε δικαιοσύνην, θεῖος ἡμῖν ὁ λόγος καὶ συμπάσης ὡς εἰπεῖν ἀνώτερος
|
Incipit |
|
Ἀγαπήσατε δικαιοσύνην, θεῖος ἡμῖν ὁ λόγος καὶ συμπάσης ὡς εἰπεῖν ἀνώτερος
|
Incipit |
|
ΑΓΑΠΗΤΕ ΑΔΕΛΦΕ, ΕΙΠΕ ΜΟΙ ΤΙΝΟΣ ΧΑΡΙΝ
|
Incipit |
|
ΑΓΑΠΗΤΕ ΑΔΕΛΦΕ, ΟΙ ΠΟΙΟΥΝΤΕΣ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
|
Incipit |
|
Ἀγαπητέ μοι έν Χριστῷ ἀδελφέ, ἀσπάζομαί σε φιλήματι ἁγίῳ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἀγαπητοί (uel Δεῦτε, ἀγαπητοί μου ἀδελφοὶ), μηδὲν προτιμησώμεθα
|
Incipit |
|
ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΕΜΟΙ ΜΕΝ ΤΟ ΛΕΓΕΙΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΗΜΕΤΕΡΑΝ ΑΓΑΠΗΝ
|
Incipit |
|
ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΤΟ ΤΗΣ ΑΦΑΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΤΗΤΟΣ ΑΥΤΟΥ
|
Incipit |
|
Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ἑμοὶ μὲν τὸ λέγειν πρὸς τὴν ὑμετέραν ἀγάπην
|
Incipit |
|
Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ἑμοὶ μὲν τὸ λέγειν πρὸς τὴν ὑμετέραν ἀγάπην
|
Incipit |
|
ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ, Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΤΟ ΤΗΣ ΑΦΑΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΤΗΤΟΣ ΑΥΤΟΥ ΠΕΛΑΓΟΣ
|
Incipit |
|
Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ὁ Χριστός ἡμᾶς ἐδίδασκε
|
Incipit |
|
ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ, ΟΥΔΕ ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
|
Incipit |
|
Ἀγαπητοὶ καὶ πατέρες καὶ πάντες ἀδελφοί, ἀκούσωμεν τοῦ θεοῦ φιλανθρωπίαν
|
Incipit |
|
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοὶ καὶ γὰρ ὁ θεὸς τοὺς ἀγαπῶντας αὐτὸν ἀγαπᾷ
|
Incipit |
|
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, νηστεία ἡ τοῦ παραδείσου πολιτής
|
Incipit |
|
ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΧΕΝΟΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΞΟΝ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΕΓΕΝΕΤΟ ΕΝ ΤΑΙΣ ΗΜΕΡΑΙΣ ΗΜΩΝ, ΕΦΑΝΗ ΜΕ ΤΩ ΑΜΑΡΤΩΛΩ ΚΑΙ ΑΛΑΧΙΣΤΩ ΑΝΤΩΝΙΩ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΟΣΑ ΕΓΝΩΡΙΣΑ
|
Incipit |
|
Ἀγαπητοί, ἀκολουθήσωμεν ἀγαθῷ δεσπότῃ
|
Incipit |
|
Ἀγαπητοί, ἀκολουθήσωμεν ἀγαθῷ δεσπότῃ θέλοντι τὴν σωτηρίαν
|
Incipit |
|
Ἀγαπητοί, ἀκολουθήσωμεν ἀγαθῷ δεσπότῃ θέλοντι τὴν σωτηρίαν
|
Incipit |
|
Αγαπητοι, αψευδης ο θεος ο δια του προφητου λεγων
|
Incipit |
|
Ἀγαπητοί, δεινὸν ἡ ἁμαρτία
|
Incipit |
|
Ἀγαπητοί, δεινὸν ἡ ἁμαρτία
|
Incipit |
|
Ἀγαπητοί, ἐγένετο τὸν ὅσιον πατέρα Θεόδωρον ἐν ἀσθενείᾳ περιπέσοντα μεταπέμψασθαί με
|
Incipit |
|
Ἀγαπητοί, ἤδη τῆς δεσποτηκῆς πανηγύρεως παρακύπτει
|
Incipit |
|
Ἀγαπητοί, μηδὲν προτιμησώμεθα πλὴν τῆς ἀνυποκρίτου
|
Incipit |
|
Ἀγαπητοί, ὅτε παρεδίδου ὁ κύριος
|
Incipit |
|
Ἀγαπητοί, ὅτε παρεδίδου ὁ κύριος
|
Incipit |
|
Ἀγαπητοί, πάλιν ἡ ἁγία καὶ εὐπρόσδεκτη παρὰ θεῷ νηστεία
|
Incipit |
|
Ἀγαπητοί, πρόκειται ἡμῖν σήμερον καθάπερ πνευματικὴ πανδαισία
|
Incipit |
|
Ἀγαπητοί, πρόκειται ἡμῖν σήμερον καθάπερ πνευματικὴ πανδαισία
|
Incipit |
|
Ἀγαπητοί, ὥσπερ μήτηρ φιλότεκνος ἐπιδοῦσα τὴν θηλὴν τῷ
|
Incipit |
|
Ἀγάπιος ὁ πατὴρ ἡμῶν ἐκ παιδόθεν ἦν φοβούμενος τὸν Θεὸν
|
Incipit |
|
̓Αγάπιος τῷ σοφωτάτῳ διδασκάλῳ τῷ ἐν τῷ Πατμίῳ σχολῆς Κυρίῳ μακαρίῳ τὸν ἐκ ψυχῆς μέσις ἀφελφικὸν ἀσπασμόν
|
Titulus initialis |
|
Αγγελικης σοφιης αμαρυγματα πολλα κιχησας / ανθρωποις ανεφυκας ιδειν νοος συνθετον αστρον.
|
Textus |
|
Ἀγγελικῆς ὑπόθεσις πανηγύρεως τῶν οὐρανίων διακόσμων· ἡ νῦν ἡμῖν τελουμένη φαιδρὰ καὶ χαρμόσυνος ἑορτὴ τὸν ὅλων αὐτῶν στρατευμάτων ἐξάρχοντα
|
Incipit |
|
Ἀγγελικῶν γραφίδων
|
Incipit |
|
ΑΓΓΕΛΙΚΩΝ ΓΡΑΦΙΔΩΝ ΑΜΑΡΥΓΜΑΤΑ
|
Incipit |
|
Ἄγγελοι τὴν εἴσοδον
|
Incipit |
|
Ἄγγελον ἔχειν ὁδηγὸν πιστούμεθα ἀγαπητοί, πᾶς πιστὸς ἄνθρωπος, ὡς φησὶν ἐν τοῖς εὐαγγελίοις
|
Incipit |
|
Ἄγγελος αἰγλήεις Γαβριὴλ ἐξ Οὐλύμποιο
Ναζαρὲτ ἀμφὶ ἄιξεν ἐπηράτου ἀγχόθι κούρης,
“χαῖρε,” δέ οἱ προσέειπε “τέκῃς Θεόν”· ἡ δὲ μετεῖπεν·
“ὡς φῄς, ὣς δὲ γένοιτο· Θεοῦ δ’ ἐγὼ εὔχομαι εἶναι”.
|
Textus |
|
Ἄγγελος κατιὼν ἐν τῷ ὕδατι καὶ ταράσσων αὐτὸ ἰατικὴν ἐνετίθει αὐτοῖς δύναμιν
|
Incipit |
|
Αγγελος κατιων επι τῳ υδατι
|
Incipit |
|
Ἄγγελος λέγεται κατὰ ἀναγγέλειν;
\
Ψαλτῆριον δὲ λέγεται ὅτι ψάλλε καὶ τήρη[
|
Incipit |
|
ἄγγελος ψυχῇ δαίμων
|
Desinit |
|
Ἀγγέλους ἐγκωμιάζειν χρή, καὶ γὰρ αὐτοὶ τὸν δημιουργὸν ὑμνοῦντες
|
Incipit |
|
Ἄγε δὴ καὶ ἡμεῖς τοῦ καιροῦ καλοῦντος
|
Incipit |
|
Ἄγε δὴ καὶ περὶ τοῦ παραδείσου φιλοσοφήσωμεν
|
Incipit |
|
Ἄγε δὴ καὶ περὶ τοῦ παραδείσου φιλοσοφήσωμεν
|
Incipit |
|
Ἄγε δὴ καὶ σήμερον φίλε γνησιώτερον τοῦ γενναιωτάτου Ἰώβ
|
Incipit |
|
ΑΓΕ ΔΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥ
|
Incipit |
|
Ἄγε δὴ τοίνυν τῆς εὐαγγελικῆς ἄρτι πυκτῆς
|
Incipit |
|
Ἄγε μοι κατὰ σθένος τῷ ὀυδαμινόνῳ
|
Incipit |
|
Ἄγε, τί ταῦτα; μετὰ νίκην δεδουλώμεθα, μετὰ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἄγει δή με ὁ ποιητής
|
Incipit |
|
ΑΓΕΤΑΙ Ο ΖΑΚΧΑΙΟΣ ΟΥΤΟΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΒΗΜΑΤΟΣ ΣΙΔΗΡΟΥΝ ΚΑΙ ΒΑΡΥΝ ΚΛΟΙΟΝ ΦΕΡΩΝ
|
Incipit |
|
Ἀγηνορία ἡ ἀνδρεία ἀπὸ τοῦ ἄγη
|
Incipit |
|
ἁγία μου δέσποινα
|
Incipit |
|
αγια τριας βοηθη (βοηθει) τω σω δουλω Μεθοδιω (?) τω ... τω σωτηρι τω αγγελικω και ... σωσει (σωσαι ?) παντας ημας.
|
Monocondylia et Monogrammata |
|
Ἁγία Τριᾶς ὁ θεὸς ἡμῶν, εὐλόγησον τὸν παῖδα
|
Incipit |
|
αγιασθητω ετι· ιδου ερ[ (ερχομαι)
|
Desinit abruptus |
|
Ἅγιε ἄγγελε τοῦ κυρίου ... ὁ παραδοθείς μοι φύλαξ
|
Incipit |
|
Ἅγιε ἄγγελε τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰ.Χ. ὁ παραδοθείς μοι
|
Incipit |
|
Ἅγιε ἄγγελε τοῦ κυρίου ἡμῶν ἰησοῦ χριστοῦ ὁ παραδοθείς μοι φύλαξ ἐκ θεοῦ τῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
Αγιε Ιωαννη προφητα και προδρομε βαπτισαν και του κυριου και σωτηρος ημων Ιησου Χριστου δικην εχομεν <... ...> εκαλεσο.
|
Textus |
|
Ἅγιέ μου δέσποτα καὶ αὐθέντα
|
Incipit |
|
ΑΓΙΕ ΜΟΥ ΔΕΣΠΟΤΑ ΚΑΙ ΑΥΘΕΝΤΑ ΜΟΥ
|
Incipit |
|
Ἅγιέ μου πάτερ, ἀφ' ὅτου καὶ εἶδον τὴν ἁγιωσύνην σου
|
Incipit |
|
Ἅγιοι ἄγγελοι Οὐριὴλ Μιχαὴλ καὶ Ῥαφαήλ, πυρώσατε τὴν καρδίαν
|
Incipit |
|
Ἅγιοι πατέρες, ἐγὼ ἤθελον ἐλθεῖν, ὥσπερ καὶ ἀεὶ ποιῶ, ἀλλὰ οὐδὲν οἶδα καλῶς τί ἐστι τὸ βουλόμενον τῆς συνάξεως ταύτης
|
Incipit |
|
ἁγιορετικὸς τόμος ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων διὰ τοὺς ἐξ ἰδίας ἀπειρίας καὶ τῆς πρὸς τοὺς ἁγίους ἀπειθείας ἀθετοῦντας τὰς τοῦ πνεύματος μυστικὰς ἐνεργείας κρεῖττον ἢ λόγος ἐν τοῖς κατὰ πνεῦμα ζῶσιν ἐνεργουμένας καὶ δι’ ἔργων φανερουμένας ἀλλ’ οὐ διὰ λόγων ἀποδεικνυμένας
|
Titulus initialis |
|
Ἀγιορίτικα ἰατρικά. Ἰατρικὰ διαφόρων ἀσθενειῶν
|
Titulus initialis |
|
ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΤΡΙΑΣ ΑΓΙΑ ΔΕΔΟΞΑΣΜΕΝΗ ΑΚΑΤΑΛΗΠΤΟΣ ΔΙΑΜΕΝΟΥΣΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ Κ.Τ.Λ.
|
Desinit |
|
Ἁγιώτατε δέσποτα πατριάρχα... εὐχόμεθα τῷ θεῷ ὑγιαίνειν τὴν ἁγιωσύνην σου
|
Incipit |
|
Ἁγιώτατέ μου δέσποτα ἀνέμαθεν ἡ βασιλεία μου
|
Incipit |
|
Ἁγιώτατέ μου δέσποτα, εἰς τὸν θεὸν θαρρῶ
|
Incipit |
|
Ἀγιώτατε πάπα καὶ ἐν κυρίῳ ἀγαπητὲ ἀδελφὲ ψυχῆς
|
Incipit |
|
Ἁγιώτατε πάπα, καὶ ἐν κυρίῳ ἀγαπητὲ ἀδελφέ. Ψυχῆς ἔνδειγμα θεολήπτου τὴν ἑνοποιὸν
|
Incipit |
|
Ἀγκαλὰ καὶ οἱ τῶν εὐγενῶν παῖδες νὰ ἔχουν
|
Incipit |
|
Ἁγνεύουσι δέ τινες
|
Incipit |
|
ΑΓΝΗ ΚΟΠΗ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ
|
Incipit |
|
ΑΓΝΗ ΚΟΡΗ ΖΗΣ, ΕΙ ΔΕ ΣΙΓΑΣ ΟΥ ΞΕΝΟΝ
|
Incipit |
|
ΑΓΝΗ ΚΟΡΗ, ΖΗΣ, ΕΙ ΔΕ ΣΙΓΑΣ ΟΥ ΞΕΝΟΝ
|
Incipit |
|
ἁγνὴν ἔχειν τὴν καρδίαν
|
Incipit |
|
Ἁγνίας καὶ Εὐβουλίδης ἦσαν ἀνεψιοί. τούτων
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἀγνόημα ὄντως ἠγνοηκότες ἐλεεινὸν καὶ μὴ συνιδεῖν δυνηθέντες, ὡς ἑαυτοῖς μὲν κρίματος αἰωνίου, τῷ δὲ οἰκείῳ γένει πολλῶν κακῶν γεγόνασι πρόξενοι.
|
Desinit |
|
Ἀγνοία μέν τινα διαμαρτεῖν τοῦ εἰκότος
|
Incipit |
|
Ἁγνότερος πηδαλίου
|
Incipit |
|
Ἁγνότερος πηδαλίου, ἐπὶ τῶν ἁγνῶς βιούντων
|
Incipit |
|
ἀγομένων πάντων τῶν καθ’ ἡμᾶς τῇ βουλῇ τοῦ θεοῦ λόγου τοῦ ὑπὲρ ἡμᾶς, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
ΑΓΟΡΑΙ ΚΑΙ ΒΟΥΛΕΥΤΗΡΙΑ ΚΑΥ ΔΥΚΑΣΤΗΡΙΑ
|
Incipit |
|
ἀγορανομῶ. ἀγορανομῶ γενικῇ. ἀγορανομῶν Ῥωμαίων ἐτελεύτησεν Δέκιος
|
Incipit |
|
Ἀγράφως συνίσταται διαθήκη
|
Incipit |
|
Ἀγρυπνητέον ἡμῖν ἐστι πᾶσι μετὰ σπουδῆς
|
Incipit |
|
Ἀγχιστεία ἐστὶν ὡς τῷ νόμῳ δοκεῖ
|
Incipit |
|
Ἀγχιστεία ἐστὶν ὡς τῷ νόμῳ δοκεῖ
|
Incipit |
|
Ἀγχιστεία ἐστὶν ὡς τῷ νόμῳ δοκεῖ
|
Incipit |
|
ΑΓΩΓΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΙΧΕΙΣ ΑΚΡΙΒΕΙΣ
|
Titulus initialis |
|
Ἀγωγὴ παρὰ τὸ ἄγειν τοὺς ἀγομένους εἰς τὸ δικαστήριον
|
Incipit |
|
Ἀγωγὴ παρὰ τὸ ἄγειν τοὺς ἀγομένους εἰς τὸ δικαστήριον
|
Incipit |
|
ἄγων τὴν πᾶσαν ἑαυτοῦ σπουδὴν ἐπὶ τὴν κτῆσιν τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν ἐπιτίθησιν· ὧν γένοιτο ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ
|
Desinit |
|
ἀγῶνα ἡγώνισμαι, τὸν δρόμον τετέλεκα, τὴν πίστιν τετήρηκα· λοιπὸν ἀπόκειταί μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
̓Αγωνιζέσθω οὖν καὶ Σωσάννα ἐν τῷδε
|
Incipit |
|
̓Αγωνιζέσθω οὖν καὶ Σωσάννα ἐν τῷδε,...
|
Incipit |
|
Ἀγωνιῶ, ἀδελφοί μου, καὶ φρίττω, καὶ τῇ λύπῃ κατατιτρώσκομαι διὰ τὸν Προφήτην τὸν λέγοντα
|
Incipit |
|
Ἀγωνιῶ, τὸ κινδυνεύω καὶ τὸ φοβοῦμαι
|
Incipit |
|
ἅδ’ ἐγὼ ἡ τριτάλαινα, καὶ ἀμφοτέρων βασιλήων
|
Incipit |
|
ΑΔΑΜ ΓΑΡ ΠΑΛΑΙ ΠΕΠΤΩΚΕ
|
Incipit |
|
ΑΔΑΜ ΓΗ ΣΑΡΚΟΥΜΕΝΗ
|
Incipit |
|
Ἀδὰμ ἐγέννησε τὸν Σὴθ ἐτῶν
|
Incipit |
|
Ἀδὰμ ἔτη ϛλ', Σὴθ ἔτη ϛε'
|
Incipit |
|
Ἀδὰμ ἔτη ϛλ', Σὴθ ἔτη ρε'
|
Incipit |
|
ΑΔΑΜ ΚΑΤΑΡΞΑΣ
|
Incipit |
|
Ἀδὰμ μαρτυρία ἢ γηγενής
|
Incipit |
|
Ἀδὰμ μαρτυρία ἢ γηγενής
|
Incipit |
|
Ἀδὰμ ὁ πρῶτος ἄνθρωπος γενόμενος ἐτῶν σλʹ γεννᾷ τὸν Σήθ, καὶ ἐπέζησεν ἔτη ψʹ· ὁμοῦ ἔζησεν ἔτη ϡλʹ
|
Incipit |
|
Ἀδὰμ ὁ πρῶτος ἄνθρωπος εἶχε μέτρον ἡλικίας
|
Incipit |
|
Ἀδὰμ ὁ πρῶτος ὑπὸ θεοῦ πλασθεὶς ἄνθρωπος
|
Incipit |
|
Ἀδὰμ προῆλθε, καὶ Γεράσιμος τέκνον,
|
Incipit |
|
Ἀδὰμ πρῶτος ἄνθρωπος γενόμενος ἐτῶν ϛλʹ
|
Incipit |
|
Ἀδὰμ πρῶτος ἐπλάσθη ἡμέρᾳ καλῇ
|
Incipit |
|
ΑΔΑΜ ΦΥΣΕΙ ΕΚΤΙΣΘΗ
|
Incipit |
|
ΑΔΑΜ ΦΥΣΕΙ ΕΚΤΙΣΘΗ ΕΝ ΠΑΣΗ ΑΡΕΤΗ ΤΗΝ ΕΝΤΟΛΗΝ ΔΕ ΠΑΡΑΒΑΣ
|
Incipit |
|
Ἀδάμ, γῆ σαρκουμένη
|
Incipit |
|
Ἀδάμ, γῆ σαρκουμένη
|
Incipit |
|
Ἀδάμ, μερτυρία ἠ γηγενὴς ἢ ἄνθρωπος
|
Incipit |
|
Ἀδάμ· γηγενὴς ἄνθρωπος ἢ ἐρυθρά
|
Incipit |
|
ΑΔΑΜΑΝΤΙΝΟΥ
|
Incipit |
|
ἀδάπανον καὶ ἀένναον εἰς δόξαν καὶ αἶνον, μεγαλωσύνην τε καὶ εὐχαριστίαν, σήν τε καὶ τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ, τοῦ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις πρέπει ἅμα τῷ ἀνάρχῳ αὐτοῦ Πατρὶ καὶ τῷ | συναϊδίῳ καὶ παναγίῳ αὐτοῦ Πνεύματι νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
αδαρ:
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Ἄδε τραγώδησε, Ἀτρείδης ἔλεγε τὸ Ἀγαμέμνων
|
Incipit |
|
Ἄδε, εἶπε μοι
|
Incipit |
|
Ἄδει καὶ ταύτην τὴν ᾠδήν
|
Incipit |
|
ᾌδει καὶ τέττιξ λιγυρὸν μετὰ χειμῶνα μέλος
|
Incipit |
|
ἀδείας αὐτοῖς
|
Desinit |
|
ἀδελ]φοί
|
Incipit |
|
Ἀδελφαὶ καὶ μητέρες, ἐνδέχεται ἡμᾶς τοῦ μακαρίου Ἰωσὴφ τοῦ ἀπὸ Αριμαθαίας
|
Incipit |
|
Ἀδελφαὶ καὶ μητέρες, καλὸν μὲν ἦν καὶ δίκαιον τὴν παροῦσαν κατήχησιν
|
Incipit |
|
Ἀδελφὲ καὶ δέσποτα πάμμεγα σακελλάριε
|
Incipit |
|
Ἀδελφὲ καὶ δέσποτα πάμμεγα σακελλάριε πολλάκις ἐνευφράνθην
|
Incipit |
|
ἀδελφέ μου ἀγαπητὲ ἐν κυρίῳ ἔχε πρῶτον καὶ ἑξαίρετον τὸν φόβον
|
Incipit |
|
Ἀδελφέ μου κατέλιπας τὸν βίον σωθῆναι
|
Incipit |
|
Ἀδελφέ μου, εἰ ἀπετάξω τῷ κόσμῳ καὶ δέδωκας ἑαυτὸν τῷ Χριστῷ
|
Incipit |
|
Ἀδελφέ μου, εἰ ἀπετάξω τῷ κόσμῳ τούτῳ
|
Incipit |
|
Ἀδελφέ μου, κατέλιπας
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΕ ΟΥΤΩ ΟΦΕΙΛΕΙΣ ΔΙΑΓΕΙΝ
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΕ, ΑΓΑΠΑ ΤΗΝ ΕΓΚΡΑΤΕΙΑΝ
|
Incipit |
|
Ἀδελφέ, ἄνευ δακρύων μὴ κοινωνήσῃς ποτέ
|
Incipit |
|
Ἀδελφέ, ἐὰν ἀπόντος σου συμβῆσαι λοιδορηθῆναι ὑπό
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΕ, ΕΧΕ ΥΠΟΜΟΝΗΝ
|
Incipit |
|
Αδελφε, η γραφη λεγει· τας αμαρτιας σου εν ελεημοσυναις λυτρωσαι, και τας αδικιας σου εν οικτιρμοις πενητων. ερεις [...].
|
Desinit |
|
Αδελφε, νεωτερος ων, μη φορεσης καλον ιματιον, εως ου φθαση εις ηλικιαν ανδρος.
|
Incipit |
|
Ἀδελφὴν ἐπαινῶν τὰ οἰκεῖα θαυμάσομαι
|
Incipit |
|
αδελφοθεους του κυριου ημων και σωτηρος.
|
Desinit |
|
ἀδελφοθέῳ προσηγορίαν.
|
Desinit |
|
Ἀδελφοὶ · ἅ ἰδὼν καὶ ἤκουσα παρὰ τῶν γερόντων
|
Incipit |
|
Αδελφοι αγαπητοι, ξενον και παραδοξον μυστηριον βουλομαι υμιν διηγησασθαι, ο κατελαβομην
|
Incipit |
|
ἀδελφοὶ ἀγαπητοί. Ταύτην <ἀπω>σώμεθα
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΟΙ ΓΙΝΩΣΚΕΤΑΙ ΟΤΙ Ο ΜΙ ΕΧΩΝ ΤΟΝ ΦΩΒΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
|
Incipit |
|
Ἀδελφοὶ δύο κατὰ σάρκα ὑπῆγαν εἰς μοναστήριον κοινόβιον
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΟΙ ΕΓΓΥΣ ΕΠΙ ΘΥΡΑΙΣ ΕΣΤΙ ΤΟ ΦΟΒΕΡΟΝ ΚΡΙΤΗΡΙΟΝ
|
Incipit |
|
Αδελφοι ειχεν η πρωτη σκηνη. δικαιωματα λατρειας. τοτε (το τε) αγιον κοσμικον.
|
Incipit |
|
Ἀδελφοὶ καὶ ἀγαπητοὶ καὶ παμπόθητοι συναθροισθέντες
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΘΕΝΤΕΣ ΤΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
|
Incipit |
|
Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες αὐτὰ τὰ λόγια
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΓΕΝΝΑΙΩΣ ΟΥΝ ΣΤΩΜΕΝ
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΓΙΝΩΣΚΕΤΕ ΟΤΙ ΘΗΡΙΟΝ ΠΟΝΗΡΟΝ Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ
|
Incipit |
|
Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες εἰ καὶ σκληρὸμ καὶ ἐπίπονον τὸ τῆς ἀρετῆς καθέστηκε στάδιον
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΕΙΣΙΝ ΕΝ ΗΜΙΝ ΤΙΝΩΝ ΟΙ ΤΗΝ ΔΙΑΚΟΝΙΑΝ
|
Incipit |
|
Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες ἐπειδὴ ἠξιώθημεν χάρητι
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ ΑΦΗΣΑΜΕΝ
|
Incipit |
|
Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες καὶ πάντες (μὲν) οἱ πιστοί, τὰς εὐαγγελικὰς παραδόσεις
|
Incipit |
|
Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες καὶ πάντες μὲν οἱ πιστοί
|
Incipit |
|
Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες καὶ πάντες μὲν οἱ πιστοί, τὰς εὐαγγελικὰς παραδόσεις πρὸς ἀκρίβειαν φυλλάττειν ὀφείλομεν
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΕΣ Ο ΠΑΝΤΩΝ ΚΑΤΑΦΡΟΝΗΣΑΣ
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΕΣ Ο ΠΑΝΤΩΝ ΚΑΤΑΦΡΟΝΗΣΑΣ
|
Incipit |
|
Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες ὥσπερ ἐπὶ τοῦ πυρὸς ὅσον ὑπανάπτει καὶ διαγείρει τις τὴν αὐτοῦ φλόγα
|
Incipit |
|
Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, ἄξιον ζητεῖσθαι καὶ μαθεῖν
|
Incipit |
|
Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, ἄξιον ζητεῖσθαι καὶ μαθεῖν
|
Incipit |
|
Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, ἄξιον ζητεῖσθαι καὶ μαθεῖν
|
Incipit |
|
Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, ἐλᾶτε νὰ ἀκούσητε
|
Incipit |
|
Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, ἐλᾶτε νὰ ἀκούσητε τὸν βίον καὶ τὴν πολιτείαν τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ
|
Incipit |
|
Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, ἐπειδὴ τὸν κόσμον ἀφήσαμεν
|
Incipit |
|
Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, ἐπειδὴ τὸν κόσμον ἀφήσαμεν
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΕΣ, ΘΕΛΩ ΠΡΟΣ ΥΜΑΣ ΛΑΛΕΙΝ
|
Incipit |
|
Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, ἰδοὺ μεταξὺ δύο φωσφόρων καὶ σωτηρίων ἑορτῶν ἑορτὴ
|
Incipit |
|
Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, καὶ πάλιν ὑμῖν ἀπὸ τῆς ἡμέρας διαλεξόμεθα
|
Incipit |
|
Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, καιρὸς ἐμοὶ τὸ τοῦ Σαλωμόντος εἰπεῖν πρὸς τὴν ὑμετέραν ἀγάπην
|
Incipit |
|
Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, καιρὸς ἐμοὶ τὸ τοῦ Σαλωμόντος εἰπεῖν πρὸς τὴν ὑμετέραν ἀγάπην
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΕΣ, Ο ΤΙ Ο ΧΕΙΜΩΝ ΠΑΡΗΛΘΕΝ
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΕΣ, ΠΑΝΤΟΤΕ ΜΕΝ ΟΥΝ
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΕΣ, ΠΑΣ ΟΣΤΙΣ ΕΥΡΕΙΝ ΒΟΥΛΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΕΣ, ΠΟΛΛΗ Η ΣΥΓΚΑΤΑΒΑΣΙΣ
|
Incipit |
|
Αδελφοι και πατερες, το εκλεκτον ποιμνιον του πατρος οι εσφραγισμενοι του Χριστου στρατιωται.
|
Incipit |
|
Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, τῶν ἀνθρώπων οἱ μὲν πλοῦτον
|
Incipit |
|
Ἀδελφοὶ μακαρίας κλήσεως μετόχοι
|
Incipit |
|
Ἀδελφοὶ μὲν ἡμεῖς πάντες, ὠς ἑνός δεσπότου
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΒΟΥΛΟΜΕΝΟΣ ΑΝΟΙΞΑΙ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΛΑΛΗΣΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΟΥ ΔΕΣΠΟΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί μου ἀγαπητοὶ καὶ παμπόθητοι συναθροισθέντες
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί μου ἀγαπητοὶ καὶ πατέρες ἡ ἐπιλογὴ τὴς παρούσης ζωῆς
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, δύο εἰσιν λογισμῶν εἴδη
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, ἕως καιρὸν ἔχομεν, κλαύσωμεν εἰς τὴν προσευχὴν ἡμῶν
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, μεγάλα καὶ ἀπόρρητα
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, μηδὲν προτιμησωμεθα πλὴν τῆς ἀνυποκρίτου ἀγάπης
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, ὁ κύριος ἡμῶν Ἰ.Χ. τὸ τῆς ἀφάτου χρηστότητος αὐτοῦ πέλαγος
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗΤΟΙ, ΠΟΙΟΝ ΣΤΟΜΑ Η ΠΟΤΑΠΗ
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί μου καὶ συλλειτουργοί
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΕΚΝΑ ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΜΟΥ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟΝ ΤΑΠΕΙΝΟΝ
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί μου καὶ τέκνα μου, πάλιν
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί μου καὶ τέκνα, ἀκούσατέ μου παρακαλῶ τοῦ ταπεινοῦ
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί μου καὶ τέκνα, ἀκούσατέ μου παρακαλῶ τοῦ ταπεινοῦ
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί μου καὶ τέκνα, βούλομαι ὁ ταπεινὸς ὑπομνῆσαι ὑμᾶς
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί μου καὶ τέκνα, βούλομαι ὁ ταπεινὸς ὑπομνῆσαι ὑμᾶς
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί μου καὶ τέκνα, βούλομαι ὁ ταπεινὸς ὑπομνῆσαι ὑμῖν
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί μου ὀψοποιοί, σήμερον γὰρ πρὸς ἡμᾶς
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί μου φιλόχριστοι, ἀκούσατε περὶ τῆς δευτέρας καὶ φοβερᾶς παρουσίας τοῦ Δεσπότου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΟΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΜΟΣΧΟΥΣ ΚΑΙ ΚΡΙΟΥΣ ΚΑΙ ΑΜΝΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΟΙ ΠΑΝΑΜΑΡΤΕΜΑ Ο ΕΑΝ ΠΟΙΗΣΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΕΣΤΙΝ
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΟΙ ΠΡΟΣΣΧΩΜΕΝ ΕΑΥΤΟΙΣ ΠΩΣ ΠΕΡΙΠΑΤΩΜΕΝ
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί, βασιλικῶν μυστηρίων
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί, βασιλικῶν μυστηρίων ἑορτὴν
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί, βασιλικῶν μυστηρίων ἑορτὴν ἑορτάσωμεν
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί, γνήσιοι καὶ πατέρες, βούλομαι διηγήσασθαι
|
Incipit |
|
Αδελφοι, διττη τις του Χριστου η δυναμις.
|
Incipit |
|
Αδελφοι, εγω παρελαβον απο τον κυριον
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί, εἴποτε συμβῇ ἡμᾶς ὀνειδισθῆναι περὶ ἀγαθοῦ ἔργου
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί, ἐλευθερωθέντες ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί, ἕνα τέως ὑμῖν τίθεμαι λόγον, τὸν περὶ τοῦ τῶν ὅρκων φυλακῆς
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί, ἕνα τέως ὑμῖν τίθεμαι λόγον, τὸν περὶ τοῦ τῶν ὅρκων φυλακῆς
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί, εὐλογίαις ἐθισθῶμεν, ἵνα εὐλογίας κληρονομήσωμεν
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί, ἠκούσατε τοῦ εὐαγγελίου λέγοντος
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί, ἠκούσατε τοῦ εὐαγγελίου λέγοντος
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί, καὶ γὰρ πολλάκις ὑμᾶς περὶ τούτου παρεκάλεσα
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί, μακαρίας κλήσεως μέτοχοι πρὸς υἱοθεσίαν
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί, μακαρίας κλήσεως μέτοχοι πρὸς υἱοθεσίαν
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί, μέγας φόβος τῇ ὥρᾳ τοῦ θανάτου
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί, μετανοήσωμεν, ἵνα τὸν Θεὸν ἵλεων ποιησώμεθα ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί, μὴ ἀγνοεῖτε, ο῟ον φόβον καὶ τρόμον
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί, μὴ κλαίωμεν
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί, μὴ παιδία γίνεσθε ταῖς φρεσίν, Παῦλος ὁ θεῖος ἀπόστολός φησιν, ἀλλὰ τῇ κακίᾳ νηπιάζετε, ταῖς δὲ φρεσὶ τέλειοι γίνεσθε
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί, μόνῃ γὰρ ἔοικεν ὁ βίος οὗτος
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΟΙ, Ο ΑΓΩΝ ΗΜΩΝ ΠΡΟΣΚΑΙΡΟΣ ΕΣΤΙΝ
|
Incipit |
|
Αδελφοι, ο επιθυμων τον πνευματικον αγωνα νομιμως αγωνισασθαι […].
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί, ὁ Θεὸς ἔκτισεν ἡμᾶς
|
Incipit |
|
Αδελφοι, ο λογος ο του σταυρου
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΟΙ, Ο ΜΗΔΕΝ ΕΠΤΑΙΚΩΣ ΚΥΡΙΟΣ
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί, ὁ χειμὼν παρῆλθε καὶ τὸ ἔαρ
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί, οἱ ἁγίοι πάντες διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείαν
|
Incipit |
|
Αδελφοι, οσοι εβαπτισθημεν, εις Χριστον Ιησουν
|
Incipit |
|
Αδελφοι, οτε ηλθεν το πληρωμα
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί, πολλοὶ τῶν ῥαθυμοτέρων εἰς ἁμαρτημάτων μέγεθος
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί, πολλοὶ τῶν ῥαθυμοτέρων εἰς ἁμαρτημάτων μέγεθος
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί, συμπαθήσατέ μοι, σπλάγχνα ἔχοντες οἰκτιρμῶν· οὐκ ἀργῶς γὰρ εἴρηκεν ἡ θεία Γραφή
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί, ταύτην ἡγοῦ λέγεσθαι ἀναχώρησιν
|
Incipit |
|
Ἀδελφοί, τὸ χρέος τῆς πρὸς ὑμᾶς ἀγάπης μου
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΟΝ ΗΜΩΝ ΤΟΝ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟΝ ΕΥΦΡΟΝΙΟΝ
|
Incipit |
|
Ἀδελφὸς [...]οντα λέγων τί ποιεῖς
|
Incipit |
|
Ἀδελφὸς ἀδελφὴν οὐ δύναται
|
Incipit |
|
Ἀδελφὸς ἀδελφὴν οὐ δύναται
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΟΣ ΑΔΕΛΦΗΝ ΟΥ ΔΥΝΑΤΑΙ ΛΑΒΕΙΝ
|
Incipit |
|
Ἀδελφὸς ἀμελέστερος συνῴκει
|
Incipit |
|
Ἀδελφὸς ἀποταξάμενος πάντα τὰ αὐτοῦ διέδωκεν κρατήσας ἓν χωρίον κα
|
Incipit |
|
Ἀδελφὸς ἀποταξάμενος ᾦκησε εἰς τὸ ὅρος τῆς Νιτρίας
|
Incipit |
|
Ἀδελφὸς διὰ χρόνου παρέβαλε γέροντι καὶ φησὶ πρὸς αὐτὸν ὁ γέρων Ποῦ ὑπῆρχες τέκνον
|
Incipit |
|
Ἀδελφὸς εἶπε τῷ ἀββᾷ Ποιμένι· Ὁρῶ ἐμαυτὸν διὰ παντός
|
Incipit |
|
Ἀδελφὸς ἐκάθητο κατὰ μόνας
|
Incipit |
|
Ἀδελφὸς ἐλυπεῖτο κατὰ ἀδελφοῦ
|
Incipit |
|
Ἀδελφὸς ἔμεινεν εἰς κοινόβιον καὶ ὠφελεῖτο ταπεινούμενος
|
Incipit |
|
Ἀδελφὸς ἐπολεμήθη εἰς πορνείαν συνέβη δὲ αὐτὸν διαβῆναι
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΟΣ ΕΡΩΤΗΣΕ ΓΕΡΟΝΤΑ ΛΕΓΩΝ ΕΠΕΙ ΕΙΡΗΤΑΙ ΔΟΚΙΜΑΣΟΝ ΜΕ
|
Incipit |
|
Ἀδελφὸς ἦλθεν ἀποξένης καὶ ἔμεινεν εἰς μικρὸν κελλίον
|
Incipit |
|
Ἀδελφὸς ἦλθεν πρὸς τὸν μεγαν Ἡσαΐαν καὶ λέγει αὐτῷ
|
Incipit |
|
Ἀδελφὸς ἠρώτησε γέροντα λέγων
|
Incipit |
|
Ἀδελφὸς ἠρώτησε γέροντα λέγων, καλόν ἐστιν
|
Incipit |
|
Ἀδελφὸς ἠρώτησε γέροντα λέγων, τί ἐστιν ἡσυχία
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΟΣ ΗΡΩΤΗΣΕ ΓΕΡΟΝΤΑ ΛΕΓΩΝ: ΤΙ ΕΣΤΙΝ ΗΣΥΧΙΑ
|
Incipit |
|
Ἀδελφὸς ἠρώτησε γέροντα λέγων. Τί ποιήσω, πάτερ, ὅτι θλίϐομαι
|
Incipit |
|
Ἀδελφὸς ἠρώτησέ τινα τῶν πατλερων περὶ τοῦ λογισμοῦ τῆς βλασφημίας
|
Incipit |
|
Ἀδελφὸς ἠρώτησε τὸν ἀββᾶν Ἀμμωνᾶν λέγων Εἰπέ μοι ῥῆμα
|
Incipit |
|
Ἀδελφὸς ἠρώτησε τὸν ἅγιον Νήφωνα
|
Incipit |
|
Ἀδελφὸς ἠρώτησεν γέροντα λέγων, ὅτι ποιῶ πάντα τὰ πρέποντα ἐν τῷ κελλίῳ μου
|
Incipit |
|
Ἀδελφὸς ἠρώτησεν τὸν ἀββὰν Πιμένα λέγων, τί ποιήσω; πῶς σωθῶ;
|
Incipit |
|
Ἀδελφὸς ἡττηθεὶς ὑπὸ τῆς πορνείας καθ' ἡμέραν
|
Incipit |
|
Ἀδελφὸς καθήμενος κατὰ μόνας καὶ παρακαλῶν
|
Incipit |
|
αδελφος λεγει απο της δελφυς, δελφυος...
|
Textus |
|
ΑΔΕΛΦΟΣ ΠΑΡΑΓΕΝΟΜΕΝΟΣ ΕΙΣ ΙΑΤΡΕΙΟΝ
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΟΣ ΠΑΡΕΒΑΛΕ ΤΙΝΙ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΕΝ ΤΗ ΛΑΥΡΑ ΤΟΥ ΔΕΞΩ ΑΝΩΘΕΝ ΙΕΡΙΧΩ ΚΑΙ ΛΕΓΕΙ ΑΥΤΩ
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΟΣ ΠΑΡΕΒΑΛΕ ΤΙΝΙ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΕΝ ΤΗ ΛΑΥΡΑ ΤΟΥ ΔΟΚΟΣ
|
Incipit |
|
Ἀδελφὸς παρέβαλε τῷ ἀββᾶ Νείλῳ
|
Incipit |
|
Ἀδελφὸς παρέβαλεν εἰς τὸ ὄρος τῆς Φέρμης πρὸς μέγαν γέροντα
|
Incipit |
|
Ἀδελφὸς σπουδαῖος ἐκάθητο ἐν μονοκελλίῳ
|
Incipit |
|
Ἀδελφὸς σπουδαῖος ἦλθεν ἀπόξενος
|
Incipit |
|
Ἀδελφός τις ἐκάθητο εἰς κελλίον τῆς Αἰγύπτου
|
Incipit |
|
Ἀδελφός τις ἐκάθητο εἰς κελλίον… ὑπῆρχεν δὲ αὐτῷ ἀδελφὴ πορνεύουσα
|
Incipit |
|
Ἀδελφός τις ἐν τῇ ἐρήμῳ ἡσύχαζεν
|
Incipit |
|
Ἀδελφός τις ἐπεθύμει ἰδεῖν ψυχὴν ἁμαρτωλοῦ
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΙΣ ΕΠΕΘΥΜΙ ΝΑ ΕΙΔΗ ΨΥΧΗΝ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΥ ΠΩΣ ΕΥΓΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΩΜΑ
|
Incipit |
|
Ἀδελφός τις ἐποίησεν ἀντίκλεισον καὶ ἤνοιγεν
|
Incipit |
|
ἀδελφός τις ἐπολεμεῖτο ἀπὸ λογισμοὺς καὶ ἀνήγγειλε
|
Incipit |
|
Ἀδελφός τις ἐτολμήθη
|
Incipit |
|
Ἀδελφός τις ἦν ἐν τῇ λαύρᾳ Ρωμαῖος τοῦ ἁγίου Εὐθυμίου τῷ γένει
|
Incipit |
|
Ἀδελφός τις ἦν ἐν τῇ λαύρᾳ Ρωμαῖος τῷ γένει
|
Incipit |
|
ἀδελφός τις ἦν ἐν τῷ αὐτῷ κοινοβίῳ τοῦ Χωζιβᾶ
|
Incipit |
|
Ἀδελφός τις ήρώτησε γέροντα λέγων, παρακαλῶ, πάτερ, εἰπεῖν μοι
|
Incipit |
|
Ἀδελφός τις παρέβαλε τῷ ἀββᾷ Νείλῳ καὶ λέγει αὐτῷ
|
Incipit |
|
Ἀδελφός τις παρέβαλλέ τινι τῶν γερόντων έν τῇ Λαύρᾳ τοῦ Δούκα ἄνω Ἱεριχώ
|
Incipit |
|
Ἀδελφός τις τοὔνομα Ἰωάννης ἐκ τῆς Παραλιωτῶν
|
Incipit |
|
Ἀδελφός τις τοὔνομα Ἰωάννης ἐκ τῆς Παραλιωτῶν
|
Incipit |
|
Ἀδελφός τις τοὔνομα Ἰωάννης, ἐκ τῆς τῶν παραλιωτῶν ὁρμώμενος
|
Incipit |
|
Ἀδελφός τις φιλόπονος καὶ φιλομαθὴς καὶ τῆς ἑαυτοῦ σωτηρίας
|
Incipit |
|
ἀδελφούς· πάλιν δὲ (τε PG 119) αὐτοῦ μὲν τὴν προσφορὰν (πρόθεσιν PG 28) ἀποδέχεται, αἰτιᾶται δὲ Διοτρεφῆ ὡς μήτε αὐτὸν παρέχοντα τοῖς πτωχοῖς, ἀλλὰ καὶ κωλύοντα τοὺς ἄλλους καὶ πολλὰ φλυαροῦντα, τοὺς δὲ τοιούτους λέγει ἀλλοτρίους εἶναι τῆς ἀληθείας καὶ μὴ (μηδὲ PG 119, PG 28) εἰδέναι τὸν Θεόν. Δημήτριον δὲ συνίστησι, μαρτυρῶν αὐτῷ τὰ κάλλιστα.
|
Desinit |
|
ἀδελφούς· πάλιν τε αὐτοῦ μὲν τὴν προσφορὰν ἀποδέχεται, αἰτιᾶται δὲ Διοτρεφῆ ὡς μήτε αὐτὸν παρέχοντα τοῖς πτωχοῖς, καὶ κωλύοντα τοὺς ἄλλους καὶ πολλὰ φλυαροῦντα, τοὺς δὲ τοιούτους λέγει ἀλλοτρίους εἶναι τῆς ἀληθείας καὶ μὴ εἰδέναι τὸν Θεόν, μαρτυρῶν αὐτῷ τὰ κάλλιστα.
|
Desinit |
|
Ἀδελφῷ τινι καθημένῳ ἐν ὄρει
|
Incipit |
|
ΑΔΕΛΦΩ ΤΙΝΙ ΠΕΣΟΝΤΙ ΕΙΣ ΑΜΑΡΤΙΑΝ ΕΦΑΝΗ Ο ΣΑΤΑΝΑΣ
|
Incipit |
|
Ἀδέπους ἔσται, ἐπελάβετο
|
Incipit |
|
Ἀδέσποτόν τι χρῆμα ἡ ἀρετή
|
Incipit |
|
ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ ΕΞΗΓΗΣΙΣ ΠΕΡΙ ΩΝ ΠΟΙΕΙΤΑΙ ΣΧΗΜΑΤΩΝ Η ΣΕΛΗΝΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΗΛΙΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἀδεστράτοι εἶδος ἱππέων
|
Incipit |
|
ΑΔΕΤ ΕΧΕΙ
|
Incipit |
|
Ἄδετ ἔχει, ἀδ πραετίουμ
|
Incipit |
|
Ἄδετ ἔχει, ἀδ πραέτιουμ πάρκτικη πάνδουμ
|
Incipit |
|
ΑΔΕΤΩ ΣΟΙ ΔΕΣΠΟΙΝΑ
|
Incipit |
|
ΑΔΗ ΣΚΟΤΙΝΗ ΥΠΟΧΩΡΗΣΟΝ ΤΩ ΕΩΣΦΟΡΩ ΣΥΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΘΕΙΑ ΕΚΛΑΜΨΑΝΤΙ
|
Incipit |
|
ΑΔΗΛΟΝ ΕΧΟΝΤΩΝ ΤΟ ΤΕΛΟΣ
|
Desinit |
|
Αδην νεκρωσας και κενωσας τους ταφους, προηλθε Χριστος εξαναστας του ταφου.
|
Textus |
|
ᾍδην νεκρώσας, καὶ κενώσας τοὺς τάφους
προῆλθε Χριστὸς ἐξαναστὰς τοῦ τάφου.
|
Textus |
|
ᾍδης ἀπὸ τοῦ α στερητικοῦ
|
Incipit |
|
ἀδιάβλητα ἀμώμητα ἀνέγκλητα
|
Incipit |
|
ΑΔΙΑΙΡΕΤΟΝ ΟΥ ΧΩΡΙΖΩ
|
Incipit |
|
ἀδιαιρέτως τὰ ἴδια ἀπονέμομεν
|
Desinit |
|
Ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε χωρὶς ὀργῆς
|
Incipit |
|
Ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε χωρὶς ὀργῆς
|
Incipit |
|
Ἀδιαλείπτως τῷ κυρίῳ προσεύχεσθαι χρή
|
Incipit |
|
ἀδιαλείπτως ὑπὲρ ἡμῶν ὅπρως καὶ ἡμεῖς κληρονόμοι γεμώμεθα... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἀδιήγητον δι' αἰῶνος ἐμφανίζεται πέλαγος
|
Incipit |
|
Ἀδιήγητον πέλαγος δι' αἰῶνος
|
Incipit |
|
Ἀδιήγητον πέλαγος δι' αἰῶνος ἐμφανίζεται
|
Incipit |
|
Ἀδικεῖν μὲν εἰκότως ἄν τις κριθείη τὸν μέγαν ἐν πατράσιν Ἀχίλλειον εἰ σιωπῶν τὸν ἐκείνου παρέλθοι βίον
|
Incipit |
|
Ἀδικία
|
Titulus initialis |
|
ἀδικίαν [
|
Desinit |
|
Ἄδικίαν ἐμίσησα
|
Incipit |
|
ἀδίκως ἔκτειναν αὐτὸν οἱ Ἰουδαῖοι
|
Desinit |
|
ἀδίκως ἔκτειναν αὐτὸν οἱ Ἰουδαῖοι.
|
Desinit |
|
Ἀδινούμιον κατ' ὄνομα διέρχεσθαι
|
Incipit |
|
Ἀδινούμιον κατ' ὄνομα διέρχεσθαι
|
Incipit |
|
αδιοῦνται καλοῦνται καὶ ταῦτα μὲν οὓτως
|
Desinit |
|
ἀδιστάκτως πέποιθα τὸ πανάγιον Πνεῦμα τὴν ἡμῶν ἀσθένειαν ἐνισχῦσαι πρὸς ἀποσόβησιν τῶν τὴν ἀλήθειαν ἐπηρεαζόντων διακενῆς.
|
Desinit |
|
Ἀδνούμιον
|
Incipit |
|
ΑΔΝΟΥΜΙΟΝ ΚΑΤ ΟΝΟΜΑ
|
Incipit |
|
Ἀδνούμιον κατ' ὄνομα διέρχεσθαι
|
Incipit |
|
Ἀδνούμιον κατ'ὄνομα
|
Incipit |
|
ἀδόκιμοι ἐστέ
|
Desinit |
|
Ἀδολεσχῆσαι, τοῖς οἰκείους ὁμιλῆσαι
|
Incipit |
|
ΑΔΟΛΕΣΧΟΣ ΚΑΙ Ο ΜΑΚΡΟΛΟΓΟΣ
|
Desinit |
|
ΑΔΟΛΕΣΧΩ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Δ'
|
Incipit |
|
αδοντα, βοωντα, κραυγαζοντα και λεγοντα.
|
Desinit |
|
αδοντας· ηγουν· αγγελος εφανη στο θρονον του θεου.
|
Textus |
|
ΑΔΟΥΛΤΗΡΙΗΣ ΠΕΡΙ ΜΟΙΧΕΙΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΑ
|
Incipit |
|
Ἀδρι]ανουπόλει, <ἐν> Μετιτινῇ Πέτρος
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἀδριανοὸς ἐπίσκοπος δοῦλος δούλων θεοῦ
|
Incipit |
|
Ἀδριανὸς Ἀδριανοῦ τοῦ Ἄφρου παῖς ὑπάρχων
|
Incipit |
|
Ἀδριανὸς ἐπίσκοπος, δοῦλος τῶν δουλῶν Θεοῦ
|
Incipit |
|
Ἀδριανὸς καὶ Ἀντωνῖνος βασιλεῖς ἐξαπέστειλαν εἰς πᾶσαν τὴν ὑποτεταγμένην αὐτοῖς βασιλείαν
|
Incipit |
|
ΑΔΡΙΑΝΟΣ ΠΑΠΑΣ ΡΩΜΗΣ
|
Incipit |
|
Ἁδριανοῦ βασιλεύοντος, ἔτους εἰκοστοῦ πρώτου, ἀναλύσαντος αὐτοῦ ἀπὸ τῆς ἀνατολῆς ἐπὶ τὴν 'Ρώμην
|
Incipit |
|
Ἀδριανοῦ ἡγεμονεύοντος λοιμοῦ καὶ ὠμοτάτου
|
Incipit |
|
Ἀδριανοῦ ποτε βασιλεύοντος
|
Incipit |
|
Ἀδυάτος ἀνεψιός
|
Incipit |
|
ἀδύνατα δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ. Αὐτῷ...
|
Desinit |
|
ΑΔΥΝΑΤΗΣΕΙ ΠΑΡΑ ΤΩ ΘΕΩ ΠΑΝ
|
Desinit |
|
ΑΔΥΝΑΤΟΙΣ Ε[ΠΙΧΕΙΡΟΥΝΤΕΣ
|
Desinit |
|
Ἀδύνατον ἄλλως σωθῆναι τὸν πιστόν
|
Incipit |
|
ἀδύνατόν ἐστιν, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, θολερὰν πηγὴν καὶ δυσώδη ἀναβλύσαι
|
Incipit |
|
ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΠΡΑΓΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΙΣ ΤΗΗ ΦΥΣΙΝ ΤΩΝ ΟΝΤΩΝ
|
Incipit |
|
Ἄδυτα σπήλαια
|
Incipit |
|
ἀδωροδόκητον καὶ ἀκατάληπτον δικαστήριον
|
Incipit |
|
Ἀεὶ (μὲν) τοῦ πνεύματος ἡ χάρις ὑπερχεόμενον ἔχουσα τὸν πλοῦτον τῆς δωρεᾶς
|
Incipit |
|
Ἀεὶ διδοὺς φῶς τῇ σελήνῃ, φωσφόρε
|
Incipit |
|
Ἀεὶ μὲν ἑμοὶ δοκεῖ
|
Incipit |
|
Ἀεὶ μὲν ἐμοὶ δοκεῖ χρησιμώτατος εἶναι καὶ πρέπων
|
Incipit |
|
Ἀεὶ μὲν καὶ διὰ παντὸς τὴν τοῦ θεοῦ φιλανθρωπίαν
|
Incipit |
|
Ἀεὶ μὲν καὶ διὰ παντὸς τὴν τοῦ θεοῦ φιλανθρωπίαν
|
Incipit |
|
Ἀεὶ μὲν καὶ διὰ παντὸς τὴν τοῦ θεοῦ φιλανθρωπίαν
|
Incipit |
|
Ἀεὶ μὲν καὶ διὰ παντὸς τὴν τοῦ θεοῦ φιλανθρωπίαν
|
Incipit |
|
Ἀεὶ μὲν καὶ διὰ παντὸς τὴν τοῦ θεοῦ φιλανθρωπίαν
|
Incipit |
|
Ἀεὶ μὲν καὶ διαπαντὸς τὴν τοῦ Θεοῦ φιλανθρωπίαν
|
Incipit |
|
̓Αεὶ μὲν καὶ διαπαντὸς τὴν τοῦ Θεοῦ φιλανθρωπίαν
|
Incipit |
|
Ἀεὶ μὲν προσήκει τιμᾶν τὴν ἀρετήν, ἀεὶ δὲ ἐκθειάζειν τὰ τῶν εὐσεβῶν ἁρμόδιον κατορθώματα
|
Incipit |
|
Ἀεὶ στενάζων δακρύω καθ' ἡμέραν Μιχαήλ
|
Incipit |
|
ΑΕΙ ΤΗΝ ΗΜΕΤΕΡΑΝ ΑΓΑΠΗΝ ΕΙΔΕΝΑΙ ΤΕΜΩΝ ΤΟΥ ΒΙΟΥ ΤΟΥΤΟΥ ΕΙΣ ΠΕΝΤΕ ΓΕΝΕΑΣ ΤΑΣ ΤΑΞΕΙΣ
|
Incipit |
|
ΑΕΙ ΤΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑ ΔΗΛΟΥΝ ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ ΤΟ ΑΥΤΟ
|
Incipit |
|
ΑΕΙ ΤΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑ ΔΗΛΟΥΝ ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ ΤΟ ΑΥΤΟ ΔΙΦΘΟΓΓΟΝ
|
Incipit |
|
ΑΕΙ ΩΣΕΙ ΚΑΙ ΩΣΑΝΕΙ ΤΗΝ ΔΙΦΘΟΦΦΟΝ
|
Incipit |
|
ΑΕΙΖΩΟΝ ΤΟ ΑΜΑΡΑΝΤΟΝ ΗΓΟΥΝ ΤΟ ΧΕΛΙΔΩΝΟΣΤΑΦΥΛΟΝ
|
Incipit |
|
Ἀείζωον τὸ ἀμάραντον, ἀκαλήφη ἡ κνίδη
|
Incipit |
|
ΑΕΙΖΩΟΝ ΤΟ ΑΜΑΡΑΝΤΟΝ, ΑΛΦΙΤΟΝ ΤΟ ΤΗΣ ΚΡΙΘΗΣ ΧΟΝΤΡΟΔΕΣΤΕΡΟΝ ΑΛΕΥΡΙΝ, ΑΚΑΛΗΦΗ Η ΑΚΝΙΔΗ
|
Incipit |
|
ΑΕΡΙ ΠΕΤΟΜΕΝΑΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ
|
Desinit |
|
Ἀετὸν εἰδὼν ἄγγελον Θεοῦ νόει
|
Incipit |
|
Ἀετὸς ἰχθὺς ἐστὶν ἐλέπιδος
|
Incipit |
|
ἀηδέσιν ἐνδιατριβῶν ἀγγελίαις καὶ κατάγγελός τις γινόμενος
|
Desinit |
|
Ἀηδὼν ἐπεβούλευε χελιδόν
|
Incipit |
|
Ἀὴρ δὲ φύσει θερμός
|
Incipit |
|
ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΙΕΡΕΩΣ ΑΜΒΡΑΚΙΩΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΕΝ Ω ΕΙΣΑΓΕΤΑΙ ΠΑΠΑΣ ΚΑΙ ΠΕΤΡΟΣ ΔΙΑΛΕΓΟΜΕΝΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Ἀθανασίου πατριάρχου Ἀντιοχείας, Εἰς τὴν ἀνακομιδὴν τοῦ λειψάνου τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Χριστοδούλου τοῦ νέου
|
Titulus initialis |
|
ἀθανάτου προσδοκῶμεν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΑΘΛΑ ΔΕ ΤΩΝ ΚΟΤΙΝΟΣ, ΜΗΛΑ, ΣΕΛΙΝΟΣ, ΠΙΤΥ
|
Desinit |
|
Αθλη (αθλησις) του αγιου και ενδοξου αποστολου και ευαγγελιστου Ματθαιου. ος επι το τελωνιον καθημενος, του Χριστου ακουσας
|
Incipit |
|
Ἀθλήσας ἤδη πώλῳ πηδήσας ἦλθα
|
Incipit |
|
Ἀθλήσας ἤδη πώλῳ πηδήσας ἦλθα
|
Incipit |
|
Ἄθλησις ἐν ἐπιτομῇ τοῦ ἁγίου καὶ ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος Ἰουλιανοῦ
|
Titulus initialis |
|
Ἄθλησις τῆς ἁγίας καὶ ἐνδόξου μάρτυρος τοῦ Χριστοῦ Ἀναστασίας καὶ τῶν σὺν αὐτῇ
|
Titulus initialis |
|
Ἄθλησις τοῦ ἁγίου καὶ ἐνδόξου ἀποστόλου καὶ εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου, ὃς ἐπὶ τὸ τελώνιον καθήμενος
|
Incipit |
|
Αθλησις του αγιου και ενδοξου αποστολου και ευαγγελιστου Ματθαιου·
|
Incipit |
|
ΑΘΛΗΣΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΑΙ ΕΝΔΟΞΟΥ ΜΑΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΛΟΥΚΙΛΛΙΑΝΟΥ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΙΑΣ ΑΥΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Ἄθλησις τοῦ ἁγίου καὶ ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος τοῦ Χριστοῦ Ἰουλιναοῦ τοῦ ἐν Κιλικίᾳ μαρτυρήσαντος
|
Titulus initialis |
|
Ἄθλησις τῶν ἁγίων καὶ καλλινίκων μβ' μαρτύρων τοῦ Χριστοῦ Κωνσταντίνου, Θεοδώρου, Θεοφίλου, Καλλίστου, Βασόου καὶ τῶν σὺν αὐτῷ τελειωθέντων ἐν Συρίᾳ ὑπὸ τῶν ἀθέων Ἀγαρηνῶν ἐπὶ Μιχαὴλ καὶ Θεοδώρας τῶν ὀρθοδόξων βασιλέων
|
Titulus initialis |
|
Ἀθληταὶ μὲν καὶ πύκται καὶ σταδιοδρόμοι
|
Incipit |
|
ΑΘΛΙΟΣ ΕΚ ΝΕΟΤΗΤΟΣ ΑΜΑΡΤΑΔΟΣ
|
Incipit |
|
Ἄθλιος ἐκ νεότητος ἁματάδος
|
Incipit |
|
Ἄθλων ἱερῶν ἀνύσας δρόμους
|
Incipit |
|
ἀθρό]ον οὕτως ἀνέδραμε
|
Incipit |
|
ἄθρουν ποτὲ τὸ τῆς ἀηδίας πόμα λαβόντες, ὅπερ ἀπείη
|
Desinit |
|
ἀθυμίας τυραννίδι· σφόδρα
|
Desinit |
|
Αι (τι?) δρας ποταμε που τα ρειθρα σου στρεφεις
|
Incipit |
|
Αἲ αἲ τὰ πάντα λυγρὰ καὶ κατωδύνου
|
Incipit |
|
Αἱ ἄλυτοι ἀντιθέσεις ὅτι μὲν οὐκ ἐπιδέχονται λύσιν ἐμφανῆ, πρόδηλον
|
Titulus initialis |
|
Αἱ ἀναδιδόμεναι ὧραι ἀπὸ τοῦ ἀστρολάβου
|
Incipit |
|
ΑΙ ΑΝΤΙΔΟΤΟΙ ΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΤΟΝ ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΝ ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΗ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ. ΟΡΙΒΑΣΙΟΥ
|
Titulus initialis |
|
αἱ ἀποδημίαι Παύλου.
|
Titulus initialis |
|
Αἱ ἀπροσδόκητοι συμφοραὶ καὶ τὰ παρ' ἐλλπίδα συμπτώματα
|
Incipit |
|
Αἱ ἀρεταὶ ἐν τοῖς ἰδίοις ὅροις ἑστᾶσιν
|
Incipit |
|
αἱ βλεφαρίδες καὶ οἱ ταρσοὶ ὀνομάζονται
|
Incipit |
|
ΑΙ ΓΑΡ ΔΟΞΑΙ ΤΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ
|
Incipit |
|
ΑΙ ΓΑΡ ΔΟΞΑΙ ΤΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ
|
Incipit |
|
ΑΙ ΓΕΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΒΡΩΜΑΤΩΝ ΔΙΑΙΡΕΙΤΑΙ ΕΙΣ Η'· ΕΙΣ ΓΛΥΚΕΙΑΝ ΚΑΙ ΠΙΚΡΑΝ
|
Incipit |
|
ΑΙ ΓΕΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΒΡΩΜΑΤΩΝ ΔΙΑΙΡΟΥΝΤΑΙ ΕΙΣ ΟΚΤΩ
|
Incipit |
|
ΑΙ ΔΕ ΑΠΛΑΝΕΙΣ ΟΙΟΝ ΑΛΛΟΣ
|
Desinit |
|
ΑΙ ΔΕ ΕΙΔΟΙ ΑΠΟ ΤΗΣ ΙΕ'
|
Desinit |
|
Αἱ δὲ ἐν καταμηνίοις οὖσαι γυναῖκες
|
Incipit |
|
Αἰ δὲ ἐπιτιμήσεις καὶ αἱ διαφοραὶ εἰσὶν αὗται
|
Incipit |
|
ΑΙ ΔΕ ΘΥΓΑΤΕΡΕΣ ΤΩΝ
|
Desinit |
|
αἰ δὲ λοιπαὶ περιτταί
|
Desinit |
|
Αἱ δὲ νεφέλαι γίνονται έκ τῶν κατὰ καιροῦ ἀναδιδομένων ἀτμῶν
|
Incipit |
|
αἱ δὲ παχεῖαι ὀλίγον αἷμα γενῶσι κόπρον δὲ πολλήν
|
Desinit |
|
Αἱ δὲ πνευματικαί θεωρίαι ὣς οἶμαι η' εἰσί
|
Incipit |
|
ΑΙ ΔΕ ΣΥΝ ΠΥΡΕΤΩ ΟΔΥΝΑΙ
|
Incipit |
|
ΑΙ ΔΙΑΘΗΚΑΙ ΤΩΝ ΙΒ' ΠΑΤΡΙΑΡΧΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΥΙΟΥΣ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Αἱ διαφοραὶ τῶν πυρετῶν αἱ μὲν οἰκειόταται
|
Incipit |
|
ΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑΙ ΥΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΝ ΤΟΙΣ ΟΥΡΟΙΣ ΕΙΣΙ Γ'
|
Incipit |
|
Αἱ δύο συλλαβαί, μακρά τε καὶ βραχεῖα
|
Incipit |
|
Αἱ ἐκ νόσου γινόμεναι παρωτίδες
|
Incipit |
|
αι ενδεκα επιφανειαι του του (!) κυριου ημων Ιησου Χριστου τοις αποστολοις· αι μετα την αναστασιν γενομεναι·
|
Titulus initialis |
|
αἱ ἕνδεκα ἐπιφανίαι (ἐπιφάνειαι) τοῦ κυρίου μετὰ τὴν ἀνάστασιν.
|
Titulus initialis |
|
Αἱ ἐνέργειαι τῶν ὀφφικίων. Τοῦ μεγάλου οἰκονόμου τὸ κρατεῖν πάντα τὰ εἰσοδήματα
|
Incipit |
|
Αἱ ἐννεακαίδεκα κύκλοι τῆς σελήνης
|
Incipit |
|
αἱ ἐχθές αἱ βραδυναί θεωρίαι παρακινοῦν ἐμέ εἰς τοιοῦτον τὸν λόγον
|
Incipit |
|
ΑΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ ΜΑΡΤΥΡΙΑΙ ΑΠΟ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ
|
Incipit |
|
Αι κιθαραι την εναρμονιον δηλουσι θειαν δοξολογιαν.
|
Desinit |
|
Αἱ μερίδες αἱ είσερχόμεναι τῷ τιμίῳ ποτηρίῳ
|
Incipit |
|
ΑΙ ΝΑΥΤΙΚΟΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΔΙΑ ΜΟΧΘΗΡΩΝ ΧΥΜΩΝ
|
Incipit |
|
αἱ ὁδηγοῦσαι εἰς τὴν αἰωνίον ζωὴν τοὺς πιστεύοντας ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΑΙ ΟΔΟΙ ΑΥΤΟΥ
|
Incipit |
|
ΑΙ ΟΙΝΩΔΕΙΣ ΤΩΝ ΣΤΑΦΥΛΩΝ
|
Desinit |
|
αἱ ὀνομασίαι τοῦ ἀέρος ἀπὸ τοῦ σφαιροειδοῦς κόσμου καὶ τῶν τεσσάρων γωνιῶν
|
Titulus initialis |
|
ΑΙ ΠΑΡΘΕΝΟΙ ΑΙ ΤΑΣ ΛΑΜΠΑΔΑΣ ΕΧΟΥΣΑΙ
|
Desinit |
|
ΑΙ ΠΕΡΙ ΤΟΝ ΤΟΚΟΝ ΧΑΣΜΗΣΑΜΕΝΑΙ ΔΥΣΤΟΚΟΥΣΙΝ
|
Desinit |
|
ΑΙ ΠΛΑΝΑΙ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΩΣ
|
Titulus initialis |
|
αἱ πλεῖσται γὰρ αὐτῶν καὶ ἰσχυρότεραι διακρίσεις οὐκ ἂν ἔχοι οἰκείως τῇ περὶ Θεοῦ πιστευομένῃ καλῶς ἁπλότητι. Αὐτῷ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit |
|
Αἱ πολλαὶ καὶ διάφοροι πανηγύρεις καὶ ἑορταί
|
Incipit |
|
αἱ Πράξεις φασί. Μαρτυρεῖ δὲ αὐτοῖς πίστιν (add. ὁ Παῦλος Simotas) καὶ κινδύνους ὑπὲρ αὐτῆς καὶ πρὸς εὐποιΐαν ἐπιρρεπῶς ἔχειν. Δι’ ἃ πάντα σφόδρα φιλῶν αὐτοὺς φαίνεται (hic des. PG 118). Ἐλθὲ οὖν λοιπὸν ἐπὶ τὴν κατὰ πόδας ἑρμηνείαν.
|
Desinit |
|
αἱ Πράξεις φησιν (!). μαρτυρεῖ δὲ αὐτοῖς πίστιν ὁ Παῦλος καὶ κινδύνους ὑπὲρ αὐτῆς· καὶ προσευποιΐαν ἐπιρρεπῶς ἔχειν· διὰ πάντα σφόδρα φιλῶν αὐτοὺς φαίνεται· ἐλθὲ οὖν λοιπὸν· ἐπὶ τὴν κατὰ πόδα ἑρμηνείαν.
|
Desinit |
|
Αἱ πρὸς Θεσσαλονικεῖς εἰ καὶ ἀγράφησαν ἐπιστολαὶ δύο
|
Incipit |
|
Αἱ τῇ τῇδε προνοεῖσαι ἀνθρ΄΄ωποις ζωῇ ἐπιστῆμαι καὶ τέχναι
|
Incipit |
|
αἱ τῆς ὀγδόης συνόδου βεβαιώσεις.
|
Titulus initialis |
|
αἱ τῶν ἱερογράφων δέλτων θεοπαράδοτοι ῥήσεις
|
Incipit |
|
Αἱ τῶν ματύρων ἑορταὶ οὐκ ἐν τῇ περιόδῳ τῶν ἡμέρων μόνον
|
Incipit |
|
αἱ τῶν οὐρανῶν δυνάμεις αἵτινες ἐβόων· Ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος, τρισὶν δοξολογίαις μίαν κυριότητα ὁμολογοῦσαι· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Αἱ ὥραι καὶ ὠδαὶ ἐκκλησισατικαί ἐισι παραδόσεις
|
Incipit |
|
Αἴ, αἴ σοι Λιβύη, αἴ, αἴ δὲ θάλασσά τε καὶ γῆ
|
Incipit |
|
αι(και) ουτος της νεας διαθηκης κηρυξ υπαρχων
|
Incipit |
|
ἀϊ]δίοις, αἰών, τὸ συμπαρεκτεινόμενον
|
Incipit |
|
Αἶα ἡ γῆ δίφθογγος, ἔα δὲ άντὶ τοῦ καταλίμπανε ψιλόν
|
Incipit |
|
Αἰάσω παῖδες τὸν λόγον
|
Incipit |
|
Αἰάσω παῖδες τὸν λόγον
|
Incipit |
|
Αἰγαὶ πόλις ἐστὶν ἐπὶ κόλπῳ μὲν τῷ Ἰονίῳ κειμένη, ὑπὸ Κιλίκων δὲ οἰκουμένη
|
Incipit |
|
ΑΙΓΕΣ ΕΠΕΙΔΑΝ ΠΟΡΣΕΛΘΩΣΙ ΤΩ ΣΗΚΩ ΔΡΟΜΑΙΩΣ
|
Incipit |
|
Αἶγες ἐπειδὰν προσέλθωσι
|
Incipit |
|
ΑΙΓΕΣ ΕΠΕΙΔΑΝ ΠΡΟΣΘΕΛΩΣΙΝ
|
Incipit |
|
Αἴγλα παλαιᾶς Ἑλλάδος ὤλετο
|
Incipit |
|
Αἴγλη διαλάμπων, προφῆτα, τῆς εὐσεβείας
|
Incipit |
|
Αἴγλῃ τριφεγγεῖ τὸν νοῦν λελαμπρυσμένος
ἤστραψας κόσμῳ βροντήσας ἀριδήλως
τρανῶν τε τὴν σάρκωσιν τοῦ θείου Λόγου,
ὦ Θεολόγε, γόνε βροντῆς, ἐνθέως.
|
Textus |
|
ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ Η ΤΗΛΗ, ΑΨΕΥΔΕΣ ΓΛΥΚΥ, ΑΝΔΡΙΟΝ ΜΑΛΑΘΡΟΝ
|
Incipit |
|
Αἰγυπτίων πόντωσις ᾠδὴ Μωυσέως
|
Incipit |
|
Ἄιδει καὶ τέττιξ λιγουρόν
|
Incipit |
|
Ἄιδει μὲν ὁ κύκνος
|
Incipit |
|
Αἰδέσθητι τὸ σῶμα τὸ δεσποτικὸν
|
Incipit |
|
Αἰδεσιμότατε ἐν Κυρίῳ πάτερ καὶ δέσποτα, ἀφ' οὗ ἐξῆλθες
|
Incipit |
|
ΑΙΔΕΣΙΜΩΤΑΤΕ ΚΑΙ ΚΑΘΟΛΙΚΕ ΑΔΕΛΦΕ
|
Desinit |
|
Αἴδεσιμώτατε καὶ σεβασμώτατε ἐν Χριστῷ
|
Incipit |
|
Αἰδέτω σοι, δέσποινα, κινῶν τὴν λύραν
|
Incipit |
|
Ἀΐδιον ἐστι τὸ κατὰ πάντα χρόνον
|
Incipit |
|
ΑΙΔΟΝ ΕΣΤΙ ΤΟ ΚΑΤΑ ΠΑΝΤΑ
|
Incipit |
|
Αἰδὼς δ' οὐκ ἀγαθὴ
|
Incipit |
|
ΑΙΘΑΛΑΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΔΙΑ ΤΟ
|
Incipit |
|
ΑΙΘΕ ΣΟΙ ΤΕΚΝΑ ΝΕΜΕΤΩΡ ΟΛΥΜΠΟΥ ΔΑΙΔΑΛΟΥ ΠΑΚΤΑΣ ΠΤΕΡΥΓΑΣ ΠΑΡΕΣΧΕΝ
|
Incipit |
|
Αἰθὲς μυριόπηχυς ἐδέξατο πάνσοφε λάρναξ
|
Incipit |
|
Αἰθὴρ ὄμνυσ’ ὕπερθε, κάτω δ’ ἐπιόμνυσι γαῖα
|
Incipit |
|
Αἰθήρ, ἀναπλώθητι, δέξαι μου λόγους
|
Incipit |
|
Αἰλίου Ἀδριναοῦ Ῥωμαίων μὲν βασιλεύοντος, δαίμοσι δὲ καὶ εἰδώλοις
|
Incipit |
|
ΑΙΜΑΤΑ ΔΕ ΥΠΟ ΨΥΧΗΝ ΕΣΘΙΕΙ
|
Incipit |
|
αἵματος καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ καμμύων τοῦ μὴ ἴδειν ἀδικίαν
|
Incipit |
|
Αἰνεῖν οὐ δύναμαι Μουσῶν στόμα
|
Incipit |
|
Αἰνείου περικαλλὴς δείδω ἔκηε
|
Incipit |
|
Αἰνῆσαι ἀνδρῶν σεμάντορα
|
Incipit |
|
ΑΙΝΙΓΜΑΤΩΔΕΙΣ ΥΠΟΘΗΚΑΙ ΠΡΟΣ ΑΡΕΤΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Αἰνὸν τὸ λυποῦν, ἂν δὲ καὶ λυπῇ φίλας
|
Incipit |
|
αἶνος κράτος δόξα τε τῶ λόγω πρέπει· τῶ τῆ δέλτω δόντι μοι ταυτῆ τὸ πέρας· Ἀνδρέα τάλα [sic] μοναχῶ παρ' ἀξίαν· εὔχεσθε καμοῦ τοῦ ταπεινοῦ γραφέως.
|
Textus |
|
αἶνος, κράτος, δόξα τε τῷ λόγῳ πρέπει
εὐαγγελικῶν δόντι μοι λόγων πέρας.
|
Textus |
|
Αινων δε πολις, ερμηνευεται
|
Incipit |
|
Αἰνών, πηγὴ δυνάμεως
|
Incipit |
|
αινων, πηγη δυναμεως
|
Incipit |
|
αινων, πηγη δυναμεως.
|
Incipit |
|
Αινων, πηγη δυναμεως.
|
Incipit |
|
αἰνῶν· πηγὴ δυνάμεως
|
Incipit |
|
αινων· πηγη δυναμεως
|
Incipit |
|
Αἰνών· πηγὴ δυνάμεως
|
Incipit |
|
Αἷρα σπέρμα ἐστὶ σιτῶδες ἐκ παραφθορᾶς τοῦ σίτου γιγνόμενον
|
Incipit |
|
Αἱρέσεις δέ εἰσι τῶν ἀστέρων αἵδε
|
Incipit |
|
Αἱρετικὴ ἦν αὔτη, ἀρρωστήσαντος δὲ τοῦ μακαρίου Βασιλείου
|
Incipit |
|
Αἱρετικός ἐστιν, ὁ τὸ ψεῦδος τῆς ἀληθείας ἐν πίστει προτιμῶν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Αἱρετικῶν πρὸς ἀλλήλους δικαζομένων
|
Incipit |
|
Αἰσθήσεις οἶδεν ὁ λόγος ε΄
|
Incipit |
|
αἰσθητήρια δέ ἐστιν ἐν τῷ ἀνθρώπῳ πέντε
|
Incipit |
|
Αἴσια νῦν γέγονεν δύο ἐσθλά
|
Incipit |
|
Ἄισομαι, λέγει, τῇ δυνάμει σου, καὶ ἀγαλλιάσομαι τὸ πρωὶ τὸ ἔλεός σου, [ὅτι ἐγενήθης ἀντιλήπτωρ μου καὶ καταφυγή μου, καί σοι πρέπει ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ἀμήν.]
|
Desinit |
|
Αἰσχυνέσθω Σευῆρος, Διοσκόρος
|
Incipit |
|
Αἰσχύνομαι καθ’ ἕνα σοι προσάγων τοὺς Καππαδόκας
|
Incipit |
|
Αἰσχύνομαι, νὴ τὴν Σωφροσύνην, συμβούλων δεομένην τὴν πόλιν ὁρῶν τὴν ἀκολασίαν ἀπελαύνειν αὐτῇ παραινούντων
|
Incipit |
|
ΑΙΣΩΠΟΣ Ο ΛΟΓΟΠΟΙΟΣ ΛΥΔΟΣ ΜΕΝ ΗΝ
|
Incipit |
|
ΑΙΣΩΠΟΣ Ο ΛΟΓΟΠΟΙΟΣ ΛΥΔΟΣ ΜΕΝ ΗΝ
|
Incipit |
|
Αἴσωπος ὁ λογοποιός, λυδὸς μὲν ἦν τὸ γένος
|
Incipit |
|
αἴτησιν ἀνδρὸς ἐκτελῶν ἐναρέτου
|
Incipit |
|
ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΑΣΘΑΙ ΜΕΝΤΟΙ ΤΑΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΛΙΘΟΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΟΥΚ ΑΝ ΤΟΛΜΗΣΑΙΜΙ
|
Incipit |
|
αἴτιον δ' ἂν εἴη, διότι πᾶν τὸ
|
Desinit abruptus |
|
αἰχμαλώτους ἀχθέντας διαπιπράσκεσθαι, τούτων δὲ μόνον τὸν ἀριθμὸν εἰς μυριάδας ἀνδρῶν θ΄ συναχθῆναι.
|
Desinit |
|
Αἶψα δ' ὁγ' ἀντιθέην κούρην βάλε, τῆς δὲ διαπρό
|
Incipit |
|
αἰώνιε καὶ μεγαλόδοξε καὶ σοφώτατε κυβερνῆτα, εἰς λιμένα σωτηρίας, ὅτι...
|
Desinit |
|
αἰωνιζόντως κατέχεσθαι παραδεδώκαμεν
|
Desinit |
|
αἰωνίου κολάσεως ἀπαλλαγῆναι καὶ τῆς αἰπεράντου (sic) δόξης ἐπιτυχεῖν, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
αἰωνίου κολάσεως ἀπαλλαγῆναι καὶ τῆς αἰπεράντου (sic) δόξης ἐπιτυχεῖν, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
Αἰωνίων ἀγαθῶν ἀπολαύσουσιν ὁμοθυμαδόν, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
ΑΚΑΝΘΑ ΑΙΓΥΠΤΙΑ ΑΓΡΙΟΚΑΡΔΟΣ
|
Incipit |
|
ΑΚΑΝΘΑ ΑΙΓΥΠΤΙΑ ΑΓΡΙΟΚΑΡΔΟΣ, ΑΚΑΝΘΑ ΛΕΥΚΗ Ο ΛΕΓΟΜΕΝΟΣ ΠΟΡΔΟΚΑΝΟΣ, ΑΛΣ ΑΛΑΣ
|
Incipit |
|
Ἄκανθα αἰγύπτια, ἅγρι κάρδαμος
|
Incipit |
|
Ἄκανθα αἰγύπτια, ἀγριοκάρδαμος
|
Incipit |
|
Ἄκανθα αἰγύπτια, ἀγριοκάρδαμος
|
Incipit |
|
ἄκανθα αἰγυπτία· ἀγριόκαρδος
|
Incipit |
|
Ἀκαρπότερος εἶ Ἀδώνιδος κήπων
|
Incipit |
|
ΑΚΑΤΑΛΕΠΤΟΣ ΔΙΑΜΕΝΟΥΣΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ
|
Desinit |
|
ΑΚΗΔΙΑ ΚΑΙ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
|
Incipit |
|
ἀκηδία τόν προθυμίαν βαρήσηι μὴ
|
Desinit |
|
Ἀκηκόατε μὲν λοιδορίας μᾶλλον ἢ κατηγορίας
|
Incipit |
|
ΑΚΗΚΟΩΣ ΠΟΤΕ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΗΓΙΑΣΜΕΝΟΣ
|
Incipit |
|
Ακκηστου ππινηδιττου ματριμονιου
|
Incipit |
|
Ἄκμων, ἄκμονος, διὰ τὸ ἔχειν δύο σύμφωνα ἐν συλλήψει τὸ
|
Incipit |
|
Ἀκολουθεῖ: Διαθήκη τῶν τριῶν ἰατρῶν Γαληνοῦ καὶ Ἱπποκράτους
καὶ Μελετίου τῶν σωφῶν καὶ οἱ συνταγὲς ποὺ ἀντιστοιχοῦν στὸν πίνακα
|
Titulus initialis |
|
ΑΚΟΛΟΥΘΙ/Α ΕΙ)Σ2 ΤΗΝΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΤΗΝ ΖΩΟΔΟΧΟΝ ΠΗΓΗΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἀκολουθία εἰς διαφόρους ἁγίους λεγομένη ἀνώνυμος
|
Titulus initialis |
|
Ἀκολουθία εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν γλυκύτατον καὶ ὡραιότατον, ἡ λεγομένη νήψεως καί νίψεως, νοὸς δηλαδὴ καὶ ἁμαρτημάτων, φέρουσα συνεχῶς τὸ φρικτὸν μὲν τοῖς δαίμοσιν ὅνομα τοῦ Ἰησοῦ, ἡμῖν δὲ γλυκύτατον
|
Titulus initialis |
|
Ἀκολουθία εἰς τὸν ὅσιον πατέρα ἡμῶν Ἰωάννην τὸν Δαμασκηνόν
|
Titulus initialis |
|
Ἀκολουθία εὐχαριστήριος εἰς τὴν αὐτὴν ἁγίαν ὁσιομάρτυρα καὶ θαυματουργὸν Θεοδοσίαν ἐπὶ τῇ παρ' αὐτῆς θαυματουργηθείσῃ τῶν ποδῶν ἀναρρώσει τοῦ ἁγιωτάτου πατριάρχου κυροῦ Ἰωσήφ
|
Titulus initialis |
|
Ἀκολουθία παρακλητικὴ εἰς τὴν ἁγίαν καὶ ὁμοούσιον Τριάδα καὶ τὸν αὐτῆς ἕνα τὸν δι' ἡμᾶς σαρκωθέντα Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, εἰς τοὺς ἀσωμάτους καὶ εἰς τοὺς ἁγίους ἅπαντας
|
Titulus initialis |
|
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΜΑΝΔΥΩΤΙΚΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΝΕΙΛΟΥ ΤΟΥ ΑΘΩΝΙΤΟΥ ; ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΟΨΕΩΝ ΤΟΥ ΑΓ. ΝΕΙΛΟΥ ΤΟΥ ΑΘΩΝΙΤΟΥ, ΤΟΥ ΜΥΡΟΒΛΗΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΨΑΛΛΟΜΕΝΗ ΕΠΙ ΚΑΤΕΥΟΔΩΣΕΙ ΚΑΙ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΗΜΩΝ ...
|
Titulus initialis |
|
ἀκολουθία ψαλλομένη ἐπὶ κατευωδώσει καὶ συμμαχίᾳ στρατοῦ, εἴς τε τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησὸν Χρίστον, τὴν ὑπεράγιον Θεοτοκόν, τοὺς ἀσωμάτους, τοὺς ἀποστόλους, καὶ εἰς τοὺς μάρτυρας
|
Titulus initialis |
|
ἀκολουθίαν ἀναλαμβάνοντες, εἰς εὐχὰς τὸν λόγον καταλύσωμεν, εὐχαριστοῦντες τῷ ταῦτα δεδωκότι εἰπεῖν θεῷ, ὅτι αὐτῷ…
|
Desinit |
|
ΑΚΟΛΟΥΘΟΝ ΑΝ ΕΙΗ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΦΡΙΚΤΗΣ ΚΑΙ ΘΕΙΑΣ ΙΕΡΟΥΡΓΙΑΣ ΔΙΑΛΑΒΕΙΝ
|
Incipit |
|
ἀκολούθως εἰς τὸ κατ’ εἰκόνα, καὶ ἀπόδειξις ὅτι δι’ οὐδὲν ἕτερον ἐποίησε τὸν ἄνθρωπον ὁ θεὸς σύνθετον ἐκ θνητῆς καὶ ἀθανάτου φύσεως εἰ μὴ εἰς τύπον καὶ εἰκόνα τῆς ἐνανθρωπήσεως καὶ συνθέσεως τοῦ Χριστοῦ· λόγος δεύτερος.
|
Titulus initialis |
|
ΑΚΟΡΟΝ ΟΥΤΖ., ΕΙΣ ΨΩΡΑΝ ΔΟΚΙΜΟΝ
|
Incipit |
|
ΑΚΟΥΕ ΔΑΥΙΔ
|
Incipit |
|
ΑΚΟΥΕ ΔΑΥΙΔ ΤΟΥ ΠΑΡ' ΗΜΙΝ ΟΡΦΕΩΣ
|
Incipit |
|
Ἄκουε δὲ καὶ τοῦ Χριστοῦ λέγοντος
|
Incipit |
|
ΑΚΟΥΕ ΟΥΝ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΙΝ
|
Incipit |
|
ΑΚΟΥΕ ΣΥΝΕΤΩΣ ΚΑΙ ΝΟΗΣΗΣ ΤΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ
|
Incipit |
|
Ἄκουε τοῦ μακαρίου Δαβὶδ λέγοντος διὰ τοῦ
|
Incipit |
|
Ἀκουέτωσαν καὶ νέοι καὶ ἄνδρες
|
Incipit |
|
ΑΚΟΥΛΟΥΘΙΑ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΕΚ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ ΔΙΑΛΕΚΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ἀκούσαντες δὲ [αὐ]τοῦ Ἀκύλας καὶ Πρίσκιλλα
|
Desinit |
|
Ἀκούσατε (lege Ἠκούσατε) ἀρτίως τοῦ εὐαγγελιστοῦ λέγοντος πῶς Ἡρῴδης
|
Incipit |
|
ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΑΔΕΛΦΑΙΣ ΚΑΙ ΜΗΤΕΡΑΙΣ ΛΟΓΟΝ ΩΦΕΛΗΜΟΝ ΠΕΡΙ ΤΑΙΣ ΨΥΧΑΙΣ ΗΜΩΝ ΔΙΟΤΙ ΩΣΠΕΡ ΤΡΕΦΗ ΤΟ ΚΟΡΜΙ ΤΟ ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΣΙ
|
Incipit |
|
Ἀκούσατε ἀδελφοὶ ἦν τις βασιλεύς
|
Incipit |
|
Ἀκούσατε ἀδελφοὶ ἦν τις βασιλεύς
|
Incipit |
|
Ἀκούσατε ἀδελφοὶ ἦν τις βασιλεὺς καὶ ἐποίησεν ἄριστον
|
Incipit |
|
Ἀκούσατε ἀδελφοὶ καὶ πάντες χριστιανοὶ καὶ φιλόχριστοι
|
Incipit |
|
Ἀκούσατε ἀδελφοὶ καὶ πάντες χριστιανοὶ καὶ φιλόχριστοι
|
Incipit |
|
Ἀκούσατε ἀδελφοὶ καὶ πατέρες ἱερεῖς καὶ μονάζοντες
|
Incipit |
|
Ἀκούσατε ἀδελφοί μου ἀγαπητοί
|
Incipit |
|
ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΚΑΙ ΤΕΚΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ
|
Incipit |
|
Ἀκούσατε ἀδελφοί μου εὐλογημένοι, τοῦ Κυρίου λέγοντος, ὅστις ἀφῆκε πατέρα καὶ μητέρα
|
Incipit |
|
ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΛΟΓΟΝ ΑΓΑΘΟΝ
|
Incipit |
|
Ἀκούσατε ἀδελφοί μου λόγον ὠφέλιμον περὶ τῆς ἁγίας ἐκκλησίας
|
Incipit |
|
ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΛΟΓΟΝ ΩΦΕΛΙΜΟΝ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
|
Incipit |
|
Ἀκούσατε ἀδελφοὶ συνετῶς,ὁ ἐπὶ τοῦ Ἡλία νεκρὸς
|
Incipit |
|
Ἀκούσατε ἀδελφοὶ συνετῶς,ὁ ἐπὶ τοῦ Ἡλία νεκρὸς
|
Incipit |
|
Ἀκούσατε ἀδελφοὶ συνεχῶς,ὁ ἐπὶ τοῦ Ἡλία νεκρὸς υἱὸς
|
Incipit |
|
Ἀκούσατε ἀδελφοὶ τί λέγει ὁ προφήτης περὶ τῆς ἁγίας κυριακῆς
|
Incipit |
|
Ἀκούσατε ἀδελφοὶ τοῦ προφήτου περὶ τοῦ ὄρκου
|
Incipit |
|
Ἀκούσατε ἀδελφοὶ τοῦ προφήτου περὶ τοῦ ὄρκου
|
Incipit |
|
ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΚΑΙ ΑΛΛΗΝ ΔΙΗΓΗΣΙΝ . . . ΟΠΟΥ ΕΚΑΜΕΝ Ο ΘΕΟΣ ΕΙΣ ΕΝΑ ΛΗΣΤΗΝ ΦΟΝΕΑ
|
Titulus initialis |
|
ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΚΑΙ ΑΛΛΗΝ ΔΙΗΓΗΣΙΝ ΘΑΥΜΑΣΤΗΝ
|
Incipit |
|
Ἀκούσατε μίαν διήσησιν περὶ τοῦ ἁγίου Ἀντωνίου τοῦ μεγάλου
|
Incipit |
|
ἀκούσατε μίαν καὶ θαυμαστὴν διήγησιν, εὐλογημένοι χριστιανοί, περὶ τοῦ ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Ἀντωνίου τοῦ μεγάλου
|
Incipit |
|
Ἀκούσατέ μου θειότατοι πατέρες καὶ ἀγαπητοὶ ἀδελφοὶ σὺν αὐτῷ δὴ τῷ τὴν ἀρχὴν τῆς αὐτοκρατορίας
|
Incipit |
|
Ἀκούσατέ μου παρακαλῶ τοῦ ταπεινοῦ... μικρὰν διδασκαλίαν
|
Incipit |
|
Ἀκούσατέ μου παρακαλῶ τοῦ ταπεινοῦ... μικρὰν διδασκαλίαν
|
Incipit |
|
Ἀκούσατέ μου παρακαλῶ τοῦ ταπεινοῦ... μικρὰν διδασκαλίαν
|
Incipit |
|
Ἀκούσατέ μου τῶν λόγων τὴν δύναμιν
|
Incipit |
|
Ἀκούσατέ μου τῶν λόγων τὴν δύναμιν
|
Incipit |
|
Ἀκούσατε πάντες οἱ εὐσεβοὶς χριστιανή, ἄνδρες καὶ γινέκες
|
Incipit |
|
Ἀκούσατε πάντες χριστιανοὶ εὐλογήμενοι τί λεγει ὁ προφήτης Δαυῒδ περὶ τῆς ἁγίας κυριακῆς
|
Incipit |
|
Ἀκούσατε πατέρες καὶ ἀδελφοὶ λόγοι περὶ ταύτης τῆς ὑποθέσεως
|
Incipit |
|
Ἀκούσατε πατέρες καὶ ἀδελφοὶ νουνεχῶς ἀκουσατε ξένου καὶ παραδόξου θαύματος
|
Incipit |
|
Ἀκούσατε υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων, τἰ δέδωκα ἡμῶν
|
Incipit |
|
Ἀκούσατε, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί. καὶ πᾶς ὁ τοῦ Κυρίου λαός
|
Incipit |
|
Ἀκούσατε, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εἰ μετὰ παρακλήσεως οὐκ ἰσχύσαμεν βαστάσαι
|
Incipit |
|
Ἀκούσατε, ἀδελφοὶ ἀγαπητοί, ὅσοι τὸ ἅγιον βάπτισμα ἐλάβετε, πῶς μέλλομεν κριθῆναι
|
Incipit |
|
Ἀκούσατε, ἀδελφοί, καὶ φεύγετε τὰς ὀφιώδεις συμβουλὰς
|
Incipit |
|
Ἀκούσατε, ἱερεῖς Κυρίου, διάκονοι καὶ ἀναγνῶσται
|
Incipit |
|
Ἀκούσετε ἀδελφὲς καὶ μ(ητέ)ρες λόγον ὠφέλημον διὰ ταῖς ψυχαῖς ἡμὸν διότι ὥσπερ θρέφη τὸ κορμὴ τὸ ψωμὶ καὶ τὸ κρασὶ
|
Incipit |
|
ΑΚΟΥΣΜΑ ΚΑΙΝΟΝ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ
|
Incipit |
|
Ἀκούσομεν ἀδελφοὶ καὶ ἕτερον θαῦμα
|
Incipit |
|
ΑΚΟΥΣΟΜΕΝ ΤΟΝ ΜΕΓΑΝ ΕΝ ΠΡΟΦΗΤΑΙΣ ΔΑΥΙΔ
|
Incipit |
|
Ἄκουσον αὐτοῦ τοῦ μεγάλου προφήτου Δαυίδ
|
Incipit |
|
Ἄκουσον δέσοινα μουσῶν καὶ μοῦσα Καλλιόπη
|
Incipit |
|
ἄκουσον θύγατερ καὶ ἴδε· τί εἴδω· νε[κροὺς
|
Desinit |
|
Ἄκουσον Παύλου σε τὸν τρόπον διδάσκοντος
|
Incipit |
|
Ἄκουσον περὶ τοῦ πυροῦσθαι τὴν φύσιν οὐ μόνον τοῦ ἀνδρὸς
|
Incipit |
|
Ἄκουσον τὸν λόγον μου, βασιλεῦ, διὰ γὰρ τοῦτο σὺ βασιλεύς
|
Incipit |
|
ΑΚΟΥΣΟΝ ΥΙΕ ΠΑΤΡΙΚΩΝ ΔΙΔΑΓΜΑΤΩΝ
|
Incipit |
|
Ἄκουσον, υἱέ, πατρικῶν διδαγμάτων·
Βροτὸς πεφυκὼς μὴ πλανῶ ἐν τῷ βίῳ
|
Incipit |
|
Ἀκούσωμεν δὲ περὶ τούτου καὶ ψυχωφελοῦς διηγήσεως
|
Incipit |
|
ἀκούσωμεν τοῦ προφήτου Δαυῒδ ἐρωτήσαντος τὸν θεὸν περὶ τῶν μελλόντων ἱερουργεῖν
|
Incipit |
|
ΑΚΟΥΣΩΜΕΝ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΔΙΟΡΙΖΟΜΕΝΟΥ
|
Incipit |
|
Ἀκούσωμεν τοῦ Σωτῆρος διοριζομένου
|
Incipit |
|
Ἀκούω τινὸς τὴν ἑαυτοῦ παραλογιζομένου συνείδησιν
|
Incipit |
|
Ἀκούω ὑμᾶς Διολαβέλλᾳ χρήματα
|
Incipit |
|
Ἀκούων ἀργύρια μὴ νομίσας εἶναι ἐξ ἀργύρου δηνάρια
|
Incipit |
|
Ἀκούων ὑμῶν ὦ ἄνδρες τὴν ἐκ τῶν ἔργων μεγίστην εὔκλειαν
|
Incipit |
|
ἀκριβέστερον δὲ τὸν νοῦν. ἡ κατὰ μέρος ἑρμηνεία διδάξει·
|
Additio |
|
Ἀκριβέστερον κατὰ θέωνα πῶς δεῖ λαβεῖν τετραγωνικὴν πλευράν
|
Titulus initialis |
|
ἀκριβῶς μὲν καὶ διὰ τέλους
|
Incipit |
|
ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΕΝ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΕΛΟΥΣ ΔΙΕΞΕΛΘΕΙΝ ΑΠΕΡ Ο ΠΑΛΑΜΑΟΣ
|
Incipit |
|
ΑΚΡΙΔΑΣ ΦΗΣΙΝ ΤΑ ΑΚΡΑ ΤΩΝ ΒΟΤΑΝΩΝ
|
Incipit |
|
Ἄκρῳ μὲν διῴκισμαι τῷ μήκει
|
Incipit |
|
Ἀκταία, ἡ κοφοξυλέα, ἀδένας, τὰ καταμάγουλα
|
Incipit |
|
ΑΚΤΗ Η ΚΟΥΦΟΞΥΛΑΙΑ Η ΔΕΝΔΡΙΤΗΣ, ΕΣΤΙ ΔΕ ΕΤΕΡΑ Η ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΧΑΜΑΙΑΚΤΕΑ ΗΓΟΥΝ ΤΟ ΕΛΛΕΒΟΡΙΟΝ, ΑΛΙΣΑΧΝΗ Ο ΑΦΡΟΣ ΤΟΥ ΑΛΑΤΟΣ
|
Incipit |
|
Ἀκτημοσύνη ἐστὶν φροντίδων ἀπόθεσις καὶ παντελὴς τοῦ βίου ἀμερημνία
|
Incipit |
|
Ἀκτὶς δευτέρα τοῦ φωτὸς
|
Incipit |
|
ΑΚΤΙΣ Η ΚΟΥΦΟΞΥΛΑΙΑ Η ΔΕΝΔΡΙΤΗΣ
|
Incipit |
|
Ἀκύλαν τὸν θεηγόρον καὶ ὑπερφυῆ καὶ σοφὸν ἄνδρα, ἑῴα τῶν ἑβδομήκοντα μαθητῶν τοῦ σωτῆρος
|
Incipit |
|
ἄκων τι ἀγαθὸν ἔδρασεν, οὐδὲ [
|
Desinit abruptus |
|
ΑΛΑΛΑΞΩΜΕΝ ΤΩ ΘΕΩ ΤΩ ΣΩΤΗΡΙ ΗΜΩΝ ΕΥΔΟΞΕΙ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΕΙΑ ΟΤΙ ΑΥΤΟΣ ΕΣΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ
|
Desinit |
|
Ἀλάτιον σκευασθὲν τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ πανευφήμων ἀποστόλων
|
Incipit |
|
Ἀλάτιον σκευασθὲν ὑπὸ τοῦ ἁγίου ἐνδόξου καὶ πανευφήμου ἀποστόλου
|
Incipit |
|
ΑΛΑΤΙΟΝ ΣΚΕΥΑΣΘΕΝ ΥΠΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΟΙΑΔΕ ΤΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΕΧΟΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΝ ΤΟΙΑΥΤΗΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἀλάτιον τοῦ ἁγίου ἐνδόξου καὶ πανευφήμου ἀποστόλου
|
Incipit |
|
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΝ ΓΕΝΕΣΘΑΙ ΜΕΓΑΝ ΤΗΝ ΤΥΧΗΝ ΜΑΛΛΟΝ Η ΤΗΝ ΦΥΣΙΝ ΑΥΤΟΥ
|
Incipit |
|
Ἀλέξανδρον, τοῦ Φιλίππου μειράκιον—Φιλίππου γὰρ
|
Incipit |
|
Ἀλέξανδρος αἰχμαλώτους λαβὼν τὰς Δαρείου θυγατέρας
|
Incipit |
|
Ἀλέξανδρος Ἀφροδισιεὺς ταύτῃ διαφέρει φησί
|
Incipit |
|
Ἀλέξανδρος δὲ ὁ μονάσας ἱστορεῖ
|
Incipit |
|
Ἀλέξανδρος δὲ ὁ μοναχὸς ἱστορεῖ τὴν ὕψωσιν εἶναι διὰ τὸ ἀποσταλῆναι
|
Incipit |
|
Ἀλέξανδρος εἶδεν ὄναρ ὀνείροις μὴ πιστεύειν
|
Incipit |
|
Ἀλέξανδρος ἐρωτηθεὶς παρά τινος ποῦ ἂν
ἔχοι τοὺς θησαυροὺς τοὺς φίλους ὑπέδειξεν
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ἀλέξανδρος μὲν ὁ βασιλεὺς ἦν ἐπὶ Πέρσας
|
Incipit |
|
Ἀλέξανδρος ὁ βασιλεὺς αἰχμαλωτεύσας τὰς Δαρείου θυγατέρας
|
Incipit |
|
Ἀλέξανδρος ὁ βασιλεὺς ἰδὼν στρατιώτην χωλόν
|
Incipit |
|
Ἀλέξανδρος ὁ βασιλεὺς πληρώσας ποτὲ ὀστέων πίνακα ἀπέστειλεν Διογένει
|
Incipit |
|
Ἀλέξανδρος ὁ βασιλεὺς τῶν Μακεδόνων ἱδὼν τινὰ τῶν γερόντων βάπτοντα
|
Incipit |
|
Ἀλέξανδρος ὁ τῶν Ἑλλήνων μὲν βασιλεύς
|
Incipit |
|
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ο ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΒΑΣΙΛΕΥΣ
|
Incipit |
|
Ἀλέξανδρος τε καὶ Ἀριστόβουλος ἀπέκτεινε· καὶ αὐτοὺς δὲ τοὺς δύο υἱοὺς μεθ' ὧν καὶ ἕτερον Ἀντίπατρον ἐξ ἑτέρας γυναικὸς αὐτῶν γεγονότα· καὶ αὐτὸς δὲ ὁ Ἡρώδης
|
Textus |
|
Ἀλέξανδρος φρόνημα μὲν εἶχεν
|
Incipit |
|
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΩΝ Ζ' ΒΟΤΑΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΣ ΚΑΤΑ ΑΣΤΕΡΑ ΠΛΑΝΗΤΑ ΤΟΝ ΑΡΜΟΖΟΝΤΑ ΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΖΩΔΙΩΝ ΤΟΥΤΩΝ ΔΕ ΕΚΑΣΤΗ ΔΥΝΑΜΙΝ ΕΙΛΗΦΕ ΤΟΙΑΝΔΕ
|
Titulus initialis |
|
Ἀλεξάνδρου ἡγεμονεύοντος ἐν Νικομηδείᾳ διωγμὸς ἦν κατὰ τῶν χριστιανῶν
|
Incipit |
|
Ἀλεξάνδρου ἡγεμονεύοντος ἐν τῇ πόλει Νικομηδέων
|
Incipit |
|
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΤΗΣ ΔΙΑΝΟΙΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΤΗΣ ΛΕΞΕΩΣ ΣΧΗΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἀλεξάνδρου τοῦ κτίστου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ἀλεξάνδρου τοῦ Μακεδόνος καταγαγόντος
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἀλεξιακὴ κρύψις, ἡλίου δύσις
|
Desinit |
|
̓Αλεξίου ἀδελφοῦ ἰσαακίου βασιλεύοντος μοναχός τις Σικιδίτης ὀνόματι
|
Incipit |
|
Αλεξιου Κομνηνου φιλομητρος αυτοκρατορος, Ιωαννη Πορφυρογεννητω νικητω αυτοκρατορι, φιλοπατρι τω ευπατρι τω τουτου υιω, τελευταιαν θετηματα διαταγματα.
|
Titulus initialis |
|
ΑΛΕΣ ... ΔΙΑΦΟΡΟΥΣΙ ΜΑΛΛΟΝ
|
Desinit |
|
ΑΛΕΥΡΟΝ ΣΙΤΙΝΟΝ, ΟΙΝΟΝ, ΜΑΣΤΙΧΗΝ, ΛΙΒΑΝΟΝ, ΛΑΔΑΝΟΝ
|
Incipit |
|
Ἀλήθεια, τὸ ΛΗ ἦτα, τὸ ΘΕΙ δίφθογγον
|
Incipit |
|
Ἀλήθεια, τὸ ΛΗ ἦτα, τὸ ΘΕΙ δίφθογγον
|
Incipit |
|
ΑΛΗΘΕΙΑΙ ΔΩΛΙΓΩΘΗΣΑΝ ΑΠΟ ΥΙΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
|
Desinit |
|
ἀληθείαν ἀγαπήσωμεν, ἀδελφοί
|
Desinit |
|
Ἀληθὲς ἦν ἄρα, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὸ λεγόμενον τοῦτο
|
Incipit |
|
ἀληθῆ τε καὶ δίκαια ἐρεῖς καὶ ἐμοὶ ἀρέσκοντα, καὶ τῶν νοῦν ἐχόντων οὐδεὶς ἀντερεῖ
|
Desinit |
|
ἀληθινὸς. καὶ ἵνα τοῦτο δουλεύωμεν. καὶ φυλάττωμεν ἑαυτους ἀπὸ τῶν εἰδώλων.
|
Desinit |
|
αληθως γαρ ως αξιοι προωρισθησαν οι δικαιοι
|
Incipit |
|
Αληθως γαρ ως αξιοι προωρισθησαν οι δικαιοι της θεοτοκου γεννητορες
|
Incipit |
|
Ἀληθῶς γὰρ ὡς ἄξιοι προωρίσθησαν οἱ δίκαιοι τῆς θεοτόκου γεννήτορες
|
Incipit |
|
ἁλία, ἐν ᾗ τὸ ἅλας τρίβουσι. στράγγις δὲ, ἐν ᾗ, τὸ πέπερι
|
Desinit |
|
ἀλιβάβατος ὁ σιδηρίτης, ἀκτὴ ἡ κουφοξυλία
|
Incipit |
|
Ἀλκαὶ δὲ ἄρα σωμάτων ἐπαινοῦνται
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἀλκῆς φέρων μίμημα καὶ κράτους λέων/
ἄνακτα Χριστὸν πανσθενῆ προδεικνύει.
|
Textus |
|
Ἀλκίππη θυγάτηρ Ἄρεος ἦν, ἐτύγχανε δὲ Ποσειδῶνος υἱὸς Ἁλιρρόθιος ἐρῶν αὐτῆς, ὃ μαθὼν Ἄρης τοῦτον ἀπέκτεινε. καὶ δικάζεται Ποσειδῶν Ἄρει ὑπὲρ Ἁλιρροθίου.
Ποσειδῶν
|
Titulus initialis |
|
αλλ η ταυτην ειδως, ουσαν αληθεστατην αρχην.
|
Desinit |
|
ἀλλ´ ἐνταῦθα πρόφθασαι τὸν θεῖον Λόγον προσεύχομαι τῷ ἀεὶ συνδοξαζομένῳ τῷ Πατρὶ...
|
Desinit |
|
ἀλλ΄ οὐδὲ... τὸν τόπον παρελθεῖν ἔνθα ἐτάφη, εἰ μὴ τὰς ῥῖνας ταῖς χερσὶν ε'πισφίγξῃ
|
Desinit |
|
ἀλλ᾽ ἐνταῦθα τὸν λόγον σφραγίσαντες, διὰ πάντων δοξάσωμεν τὸν πατέρα…
|
Desinit |
|
ἀλλ᾽ ὅτε τεθλιμμένην ψυχὴν ἐλευθερώσει. Τῷ δὲ θεῷ…
|
Desinit |
|
ἀλλ᾽ οὐχι σπουδάσματα. τὰ μὲν ὑπερανῳκισμένα τῆς γῆς
|
Desinit |
|
Ἀλλ' ἐγὼ δείκνυμι σήμερον οὐχὶ μίαν καὶ δύο
|
Incipit |
|
Ἀλλ' ἐγὼ δείκνυμι σήμερον οὐχὶ μίαν καὶ δύο
|
Incipit |
|
Ἀλλ' ἐκτὸς ἐν τῇ δρυὶ τῇ Μαμβρὶ, εἶδε καὶ Ἰακώβ
|
Incipit |
|
ἀλλ' ἐνεργοῦσιν ὡς δραμὼν ὑπέδειξεν ὁ λόγος
|
Desinit |
|
ΑΛΛ' ΕΠΕΙΔΗ ΠΟΛΛΟΙ ΕΠΙ ΤΟ ΕΤΕΡΟΝ ΕΙΔΟΣ ΤΗΣ ΑΜΕΤΡΙΑΣ
|
Incipit |
|
Ἀλλ' ἐπειδήπερ ἀκούειν βούλει
|
Incipit |
|
ΑΛΛ' ΕΧΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΕΘΟΔΟΝ ΜΗΔΟΛΩΣ ΣΕ ΦΕΥΓΕΤΩ
|
Desinit |
|
Ἀλλ' ἡ μὲν τῶν δύο θεοτήτων κατὰ δαιμονίαν ἀντίθεσιν διαφορὰ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἀλλ' ἡ σὴ δημιουργία, Κύριε
|
Incipit cuiusdam partis |
|
αλλ' η ταυτην ειδως ουσαν αληθεστατην αρχην.
|
Desinit |
|
αλλ' η ταυτην ειδως ουσαν αληθεστατην αρχην.
|
Desinit |
|
ἀλλ' ἢ ταύτην εἰδὼς οὖσαν ἀληθεστάτην ἀρχήν.
|
Desinit |
|
ΑΛΛ' Η ΤΗΣ ΟΔΟΙΠΟΡΙΑΣ
|
Desinit |
|
Ἀλλ' ἵνα δαψιλέστερα τὰ ῥεύματα ἔχοιμεν καθὰ ἀπορίαι
|
Incipit |
|
Ἀλλ' ὅσα μὲν προσῆκεν εἰς ἀπόδειξιν διελέσθαι
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ἀλλ' ὅτι ἡ ἁγία παρθένος Μαρία τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν ἐκυοφόρησεν· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Ἀλλ' ὅτι μὲν οὐδαμόθεν πρόσεστι τούτοις
|
Incipit |
|
Ἀλλ' ὅτι μὲν οὐδείς σε τῶν γεγενημένων
|
Incipit |
|
Ἀλλ' οὐδ' ἐν ἑορταῖς
|
Incipit |
|
Ἀλλ' οὐδὲ σὺ τίμιε πάτερ χηρεύων
|
Incipit |
|
Ἀλλ' οὐδὲ τὸν σὸν, ὦ Θεοῦ μήτερ, τύπον
|
Incipit |
|
Ἀλλ' οὐδὲ τοῦ πατρὸς Γρηγορίου τοῦ Λεσβόθεν ὁρμωμένου ὁ βίος
|
Incipit |
|
Ἀλλ' οὐδὲ τοῦ πατρὸς Γρηγορίου τοῦ Λεσβόθεν ὁρμωμένου ὁ βίος
|
Incipit |
|
Ἀλλ' οὐδεὶς ζῶντας μονῳδεὶν κωλύει νόμος οὐδείς
|
Incipit |
|
Ἀλλ' οὐδὲν ἀληθινὴ καὶ βέβαιος εὖνοια
|
Incipit |
|
ἀλλ' οὐρανῶν βασιλείαν καὶ στέφανος δικαιοσύνης, ὧν γένοιτο
|
Desinit |
|
ἀλλ' οὔτε θαυμαστὸν τὸν μωάμεθ πλῆθος χυδαῖον δελεάσαι
|
Incipit |
|
Ἀλλ' οὔτε με νὺξ ἀπαγαγεῖν τῆς φροντίδος
|
Incipit |
|
ἀλλ' ὑπερεῖδες
|
Desinit |
|
Ἀλλ' ὦ καλέ, δὲν ἐδήλωσά σοι
|
Incipit |
|
ἀλλ' ὡς ἣρωας τοῦς Λακεδαιμονίων βασιλεῖς προτετιμήκασι
|
Desinit |
|
ΑΛΛ'ΟΜΩΣ ΔΙ[ΚΑΙΟΣ
|
Desinit |
|
αλλ'ωδ' [... ...] την [... ...] φεγγαρην l και τω [...] εις την ωτα [... ...] του δεν εχαρην.
|
Textus |
|
ἀλλ’ ἀναδεῖσθαι τῶν τροπαίων τὸ στέφος
|
Desinit |
|
Ἀλλ’ εἰ καὶ καλῶς οἴεται τὸ δαιμόνιον εὑρηκέναι
|
Incipit |
|
Ἀλλ’ εἰ καὶ παράδοξον ἐνίοις φανεῖται
|
Incipit |
|
ἀλλ’ εἰς τέλος ἐπελθεῖν τοῖς διεξιοῦσιν ἀμήχανον.
|
Desinit |
|
ἀλλ’ ἔμεινε καὶ αὐτὸς τὸν προςήκοντα χρόνον, εἰδὼς ὅτι καὶ τοῦτον δι’ἡμᾶς μετ’αὐτὸν ὁ δεσπότης πληρώσει· ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
ἀλλ’ ἐντρυφήσωμεν τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν σὺν Χριστῷ τῷ κυρίῳ ἡμῶν ᾧ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
ἀλλ’ ἐντρυφήσωμεν τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν σὺν Χριστῷ τῷ κυρίῳ ἡμῶν ᾧ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
αλλ’ επει ταυτα ημιν προ της εξηγησεως ειρηται, αρκτεον ηδη, και της του ρητου αναπτυξεως:
|
Desinit |
|
Ἀλλ’ ἐπειδὴ ἁλίσκονταί τινες ὑπὸ τοῦ κακοτέχνου Δράκοντος πλανώμενοι
|
Incipit |
|
ἀλλ’ ἐπὶ τὸ ἐμβαδόν
|
Incipit |
|
Ἀλλ’ ἔρις ἥδε οὐκ ἀγαθὴ βροτοῖσι καθέστηκε κατὰ τὸν εἰπόντα
|
Incipit |
|
Ἀλλ’ ἔστι τις λύπη μοι ἄμετρος, δέσποτά μου καὶ σοφώτατε καῖσαρ
|
Incipit |
|
ἀλλ’ ἢ (ἀλλὰ) ταύτην εἰδὼς οὖσαν ἀληθεστάτην ἀρχήν.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ἀλλ’ ἡμεῖς γε πεπιστεύκαμεν τῇ ἀναστάσει δόξαν ἀναπέμποντες τῷ πατρὶ καὶ τῷ υἱῷ καὶ τῷ ἁγίῳ πνεύματι νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν
|
Desinit |
|
ἀλλ’ ἵνα καὶ διορθωσώμεθα
|
Desinit |
|
Ἀλλ’ οὐδ’ Ἀλέξανδρος ἰδὼν τὸν ποταμὸν τὸν Κύδνον
|
Incipit |
|
αλλ’ ουδε τη κβʹ δει γαρ ταυτα παντα φυλαττεσθαι.
|
Desinit |
|
Ἀλλ’ οὐδὲ τὸν Ἕκτορα φήσαιμ’ ἂν εἶναι
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἀλλ’ οὐδὲ τὸν σόν, ὦ Θεοῦ μῆτερ, τύπον
|
Incipit |
|
αλλ’ ω θειοτατη και ιερα τελετη τα περικειμενα σοι συμβολικως αμφιεσματα, των αινιγματων αποκαλυψαμενη, τηλαυγως ημιν αναδειχθητι και τας νοερας ημων οψεις ενιαιου και απερικαλυπτου φωτος αποπληρωσον.
|
Textus |
|
ἀλλ’ ὦ παλαιὸν καὶ πρὸ τῶν χρόνων βρέφος, | ὦ παντοκράτορ ῥακκοδύτα καὶ πένης, | ἐκ σπαργάνου μὲ σπαργάνων ἁμαρτίας, | ὁ σπαργανωθεὶς εὐτελῶν ἐκ σπαργάνων, | ὡς ἂν ἐκεῖθεν εὐμαρῶς λελυμένος, | πρὸς τὸν σὸν ὕμνον εὐπετέστερον τρέχω
|
Desinit |
|
Ἀλλ’, ὦ Παρθένε Δέσποινα, ἄχραντε Θεοτόκε,
Κυρία μου πανένδοξε, ὑπερπανάγαθέ μου
|
Incipit |
|
ΑΛΛʹ ΕΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟΥΤΟΝ ΗΔΙΚΕΙ
|
Incipit |
|
ΑΛΛʹ ΕΧΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΕΘΟΔΟΝ ΜΗΔΟΛΩΣ ΣΕ ΦΕΥΓΕΤΩ
|
Desinit |
|
ΑΛΛʹ Ω ΠΑΡΘΕΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΧΡΑΝΤΕ
|
Incipit |
|
ἀλλʼ οὐδὲν ταῦτα πράττων ἠδίκησε τὴν τοῦ Χριστοῦ καθαρωτάτην ἀμνάδα· ἐκείνη γὰρ τοῦ σκοποῦ… ἐπιτυχοῦσα, μᾶλλον τὸ βραβεῖον τῆς νίκης παρὰ τοῦ ἐπουρανίου βασιλέως ἀπείληφε Χριστοῦ
|
Desinit |
|
ἀλλʼ ὑποτάσσεσθαί σε χρὴ καὶ οὐχ ὑποτάσσειν οὐδὲ ἐξετάζειν αὐτούς.
|
Desinit |
|
ΑΛΛΑ ΑΦΥΡΤΩΣ ΚΑΙ ΑΣΥΓΧΥΤΩΣ ΣΩΖΟΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΙΔΙΟΤΗΤΩΝ ΑΥΤΩΝ
|
Desinit |
|
Ἀλλὰ γὰρ καὶ πάλιν καὶ δειλίαν προσάπτειν
|
Incipit |
|
Ἀλλὰ γὰρ ληπτέον δή τινας ὑποθέσεις
|
Incipit |
|
Ἀλλὰ γὰρ ληπτέον δή τινας ὑποθέσεις
|
Incipit |
|
Ἀλλὰ γὰρ ληπτέον δή τινας ὑποθέσεις
|
Incipit |
|
ΑΛΛΑ ΓΕ ΔΗ ΕΠʹ ΑΥΤΟ ΚΥΡΙΩΤΑΤΟΝ
|
Incipit |
|
ΑΛΛΑ ΓΕ ΔΗ ΛΕΚΤΕΟΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΟΥ ΚΑΝΩΒΟΥ ΑΣΤΕΡΟΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ
|
Incipit |
|
ἀλλὰ γινώσκειν ὅτι ὡς κλάδοι ἐπὶ τὴν ῥίζαν,
οὕτως ἐπ'εκείνους ἐνεκεντρίσθησαν. μετὰ
δὲ ταῦτα παραινετικοὺς λόγους εἰς τὰ ἤθη
διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ἀλλὰ γινώσκειν ὅτι ὡς κλάδοι, ἐπ' εκείνους, ὠς ἐπὶ τὴν ῥίζαν, ὅυτως ἐνεκεντρίσθησαν, μετὰ δὲ ταῦτα παραινετικοὺς λόγους, εἰς τὰ ἤθη διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ἀλλὰ γινώσκειν, ὅτι ὡς κλάδοι ἐπὶ τὴν ῥίζαν,
οὕτως ἐπ᾽ ἐκείνους ἐνεκεντρίσθησαν. μετὰ
δὲ ταῦτα, παραινετικοὺς λόγους εἰς τὰ ἤθη
διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ἀλλὰ γνῶσιν ἄφθορον καὶ πλοῦτον σωτηριώδη
|
Desinit |
|
ἄλλα δὲ ἑκάσταις τῶν ἄλλων περιστάσεων
|
Desinit |
|
ΑΛΛΑ ΔΕ ΕΣΤΩ ΠΑΧΥ ΚΑΙ ΩΧΡΟΝ
|
Incipit |
|
ἀλλά δεῖ καὶ βίου καθαροῦ καὶ προσοχῆς καὶ ἀκριβείας τοῦ ᾀδοντος
|
Desinit |
|
ΑΛΛΑ ΔΗ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΗΝ ΕΙΣ ΑΚΡΟΣ
|
Desinit |
|
Ἀλλὰ δι' ὧν ὁμολογοῦσι καὶ οἱ Γραικοί
|
Incipit |
|
Ἀλλὰ διὰ τί, θεοτίμητε δέσποτά μου
|
Incipit |
|
Ἀλλὰ διὰ τί, θεοτίμητε δέσποτα, μὴ πάλαι ἐπέστελλες
|
Incipit |
|
Ἀλλὰ διὰ τί, θεοτίμητε δέσποτα, μὴ πάλαι ἐπέστελλες
|
Incipit |
|
ἀλλὰ διδάξοντες μᾶλλον καὶ πείσοντες κρατεῖν ἡμᾶς τὰ δόγματα τούτων καὶ ταῦτα μετ’ ἐξουσίας καὶ ἀναισχυντίας ὑπερβαλλούσης. Ὁ κύριος φυλάξαι τὴν μακαριότητά σου ἐν ἐτῶν πολλῶν περιόδοις εὐχομένην ὑπὲρ ἡμῶν.
|
Desinit |
|
ἀλλὰ διορθοῦ[σθε
|
Desinit |
|
Ἀλλὰ καὶ ἀνὴρ ὁδοιπόρος ὁδοῦ μῆκος βαδίζων τῇδε
|
Incipit |
|
ἀλλὰ καὶ γόνυ κάμψει αὐτῷ ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων ὅτι Κύριος... εἰς δόξαν Θεοῦ πατρός· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ἀλλὰ καὶ διὰ τῶν ἔργων αὐτῶν· ἵνα καὶ τῶν μελλόντων ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ἀλλὰ καὶ διὰ τῶν ἔργων αὐτῶν· ἵνα καὶ τῶν μελλόντων ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς μακαρισμοῖς καὶ ἐν πάσῃ τῇ συγγραφῇ μέμνηται βασιλείας οὐρανῶν, ἐξαιρέτως δὲ ὅτε πρὸς τοὺς Φαρισαίους καὶ Σαδδουκαίους διαλεγόμενος περὶ ἀναστάσεως ὁ κύριός φησιν οὕτως· «Ἐν γὰρ τῇ ἀναστάσει οὔτε γαμοῦσιν οὔτε γαμίζονται, ἀλλ’ ὡς ἄγγελοι Θεοῦ εἰσιν ἐν τῷ οὐρανῷ.» Οὗτος ὁ σκοπὸς τῆς συγγραφῆς τοῦ εὐαγγελιστοῦ τοῦ μακαρίου Ματθαίου.
|
Desinit |
|
ἀλλὰ καὶ Κρητῶν καὶ ὅσοι ὁθενδήποτέ σοι κομίζονται.
|
Desinit |
|
ἀλλὰ καὶ μετόχους τῆς χάριτος πληρωθέντας τοῦ ἁγίου πνεύματος, εἰς καθαίρεσιν τῶν ἀντιδίκων, εἰς δόξαν τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ἀμήν.
|
Desinit |
|
ἀλλὰ καὶ μιμώμεθα, ἵνα καταξιωθῶμεν καὶ ἐντεῦθεν ἀπελθόντες αὐτὸν ἰδεῖν καὶ τῆς ἀπορρήτου δόξης μετασχεῖν, ἧς...
|
Desinit |
|
ἀλλὰ καὶ μιμώμεθα, ἵνα καταξιωθῶμεν καὶ ἐντεῦθεν ἀπελθόντες αὐτὸν ἰδεῖν καὶ τῆς ἀπορρήτου δόξης μετασχεῖν, ἧς...
|
Desinit |
|
Ἀλλὰ καὶ περὶ τοῦ ἀερικοῦ εἰ μὲν γένηται πταῖσμα παρὰ δύο ἱερέων ἢ κληρικοπαροίκων
|
Incipit |
|
Ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν κολύβων δέον δηλῶσαι
|
Incipit |
|
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΟΝΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΙΔΡΩΤΑΣ
|
Desinit |
|
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΡΟΔΙΚΟΥ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΓΟΡΓΙΟΥ
|
Incipit |
|
Ἀλλὰ καὶ συνεχῶς ἵδρωσεν
|
Incipit |
|
ἀλλὰ καὶ τὰ ἐν ἐπαγγελίαις ἀγαθὰ δώσει καὶ τὸ αἰώνιον ἐκεῖνο καὶ οὐράνιον πάσχα δωρήσεται, οὗ τύχοιμεν πάντες ἐν αὐτῷ...
|
Desinit |
|
Ἀλλὰ καὶ τὰ μηδόλως
|
Incipit |
|
ἀλλὰ καὶ τὴν οὐράνιον καὶ ἀΐδιον βασιλείαν ἐπηγγείλατο. Ἧς γένοιτο
|
Desinit |
|
ἀλλὰ καὶ τῆς ἰδίας ζωῆς ὑπὲρ τῆς ἐκείνου
|
Desinit |
|
ἀλλὰ καὶ τοῖς ἄλλοις ἅπασιν ἀνθρώποις εὐδοκιμεῖν.
|
Desinit |
|
άλλὰ κατ’ ἐμὴν εἴρηται δύναμιν / τέλος τῆς ἐξηγήσεωςτοῦ περσικοῦ προχείρου
|
Desinit |
|
ἀλλὰ κατὰ τὸν ψαλμῳδὸν ἀνορθωθῆναι εἰς τέλος· χάριτι...
|
Desinit |
|
ἀλλὰ καταφρόνει τῆς ἐν τῷ τρόπῳ κιβδηλίας
|
Desinit |
|
ΑΛΛΑ ΚΗΔΕΜΟΝΙΑΣ
|
Desinit |
|
ἀλλὰ κληρονόμους τῆς βασιλείας αὐτοῦ ἀναδείξῃ· ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ἀλλὰ μετὰ γεωμετρικῆς ἀποδείξεως καὶ ἂν ἀντιρρήτου περὶ ἧς οὐ καιρὸς νῦν λέγειν
|
Desinit |
|
ἀλλὰ μετὰ τῆς ἀληθείας καὶ τοῦ ὀρθοῦ δόγματος τῆς ἐκκλησίας αὐτοῦ οἰκονομοῦντι ὁμοφρονεῖν κατὰ πάντα καὶ πιστεύειν, ὅτι αὐτῷ πρέπει πᾶσα δόξα, τιμὴ (καὶ) κράτος, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι εἰς τοὺς ἀπεράντους αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ἀλλὰ μηδεὶς ὑπολαμβανέτω, παντελὼς ἄψυχον εἶναι τὴν γονήν
|
Incipit |
|
Ἀλλά μοι πόρρωθεν ἐπειγομένῳ τὴν ὀφειλὴν ἀποδοῦναι τῷ θείῳ Κυπριανῷ
|
Incipit |
|
ἀλλὰ πάσῃ φυλακῇ τηρήσατε ἑαυτούς, ἵνα σὺν Χριστῷ δοξασθῆτε· ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Ἀλλὰ περὶ μὲν τοῦ πνευματικοῦ παραδείσου
|
Incipit |
|
ΑΛΛΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΙΣΘΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΔΙΑΝΟΙΑΝ
|
Desinit |
|
ἀλλὰ ῥᾴθυμοί τε καὶ καθεύδοντες
|
Desinit |
|
ΑΛΛΑ ΣΠΕΥΔΕΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΑΡΧΑΣ
|
Incipit |
|
Ἀλλὰ στήσαντες τὸν λόγον, ἀγαπητοί, δόξαν ἀναπέμψωμεν τῷ Πατρὶ...
|
Desinit |
|
Ἀλλὰ σύ γε τὰς περικλύστους νήσους οἰκῶν, πεζεύεις ἀμοιβαδὸν ἀπὸ ταύτης εἰς ἐκείνην πηδῶν
|
Incipit |
|
ἀλλὰ τὰ τέσσαρα μόνα ἡ τοῦ Θεοῦ ἐκκλησία προσδέχεται.
|
Desinit |
|
ἀλλὰ τὰ τέσσαρα μόνα ἡ τοῦ θεοῦ ἐκκλησία προσδέχεται.
|
Desinit |
|
αλλα τα τεσσαρα μονα, η του θεου εκκλησια προσδεχεται.
|
Desinit |
|
ΑΛΛΑ ΤΑΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΔΙΑΓΝΩΡΗΣΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
Ἀλλὰ ταῦτα παρῶμεν ἐκείνοις, ὧν ὁ θεὸς ἡ κοιλία καὶ ἡ δόξα
|
Desinit |
|
αλλα τεσσαρα μονα, η του θεου εκκλησια προσδεχεται.
|
Desinit |
|
αλλα τεσσαρα μονα. η του θεου εκκλησια προσδεχεται.
|
Desinit |
|
ἀλλὰ τῇ ἀνάρχῳ Τριάδι ἀμέσως παριστάμενοι ὑπὲρ ἡμῶν πάντα τὰ σωτήρια ἐξαιτεῖσθαι ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ...
|
Desinit |
|
ἀλλὰ τὴν ἁγιωσύνην ἀσκοῦντας ἰδεῖν τὸν Χριστὸν καὶ τῶν ἐπηγγελμένων τυχεῖν ἀγαθῶν, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
ἀλλὰ τὴν ἁγιωσύνην ἀσκοῦντας ἰδεῖν τὸν Χριστὸν καὶ τῶν ἐπηγγελμένων τυχεῖν ἀγαθῶν, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
Ἀλλὰ τὴν μὲν ἀκριβῆ τοῦ σώματος ἡμῶν διασκευήν
|
Incipit |
|
ἀλλὰ τὴν ψυχὴν ἐν τῷ τῶν δικαίων ζῇς καταλόγῳ ἐν οὐρανοῖς, εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ ἐν Κυρίῳ σοι ὁ μισθός· "Δίκαιοι γὰρ εἰς τὸν αἰῶνα ζῶσι, καὶ ἐν Κυρίῳ ὁ μισθὸς αὐτῶν" καὶ τὰ ἑξῆς τὸ σολωμόντειον φησὶν ἔπος. Διὸ, σώζοις καὶ φυλάττοις ἡμᾶς [οὐραν]όθεν, ταῖς εὐχαῖς σου, τῶν ἐπερχομένων ἀνιαρῶν ἀνωτέρους· ἀμήν
|
Desinit |
|
ΑΛΛΑ ΤΙ ΔΕ ΠΕΡΙΣΚΟΠΟΥΝΤΕΣ ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ
|
Incipit |
|
ΑΛΛΑ ΤΙ ΔΕΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΤΑΡΙΘΜΕΙΝ
|
Desinit |
|
Ἀλλὰ τίς ἂν παραδράμοι τῷ λόγῳ
|
Incipit |
|
ΑΛΛΑ ΤΟ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ
|
Desinit |
|
ἀλλὰ τὸν ἡλίου δίσκον ἔ[λαχε μόνον
|
Desinit |
|
Ἀλλὰ τῶν σπουδαίων ἄρα καὶ φιλαρέτων ἀνδρῶν αἱ πράξεις οὐκ αὐταὶ μόναι
|
Incipit |
|
ἀλλὰ ὑμεῖς μὴ τοιοῦτοι γίνεσθε, ἀλλὰ ἀκολουθήσατε ταῖς συνόδοις καὶ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν καὶ ἡμῖν τοῖς ταπεινοῖς, καὶ δέχεσθε αὐτῶν τὴν ὁμολογίαν καὶ τὴν ἱερωσύνην. Καὶ ὁ Κύριος μεθ’ ὑμῶν
|
Desinit |
|
ἀλλὰ χαρήσεσθε καὶ ἀγαλλιάσεσθε ἕως τοῦ αἰῶνος“. Ἀμήν. Δόξα σοι, Κύριε, πάντων ἕνεκεν
|
Desinit |
|
ΑΛΛΗ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΚΗΝ ΕΙΝΑΙ
|
Titulus initialis |
|
Ἄλλη γὰρ ὀδὸς οὐκ ἐστὶν εἰ μὴ αὕτη
|
Desinit |
|
ΑΛΛΗ ΤΙΝΙ ΣΥΝΟΛΩΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙ ΕΤΙ ΔΕ ΜΑΛΛΟΝ
|
Desinit |
|
Ἀλληγορία ἐστὶ{ν} <φράσις> ἕτερον μέν τ{ο}ι κυρίως δηλοῦσα, ἑτέρου δὲ ἔννοιαν παριστᾶσα
|
Incipit |
|
Ἀλληγορία μὲν οὖν ἐστι φράσις ἕτερον μέν τι κυρίως δηλοῦσα, ἑτέρου δὲ ἔννοιαν παριστῶσα
|
Incipit |
|
ἀλλήλοις ὁμολογήσαντες χάριτος καὶ τὸν θεὸν δοξάσαντες ἀνεχώρησαν
|
Desinit |
|
ἀλληλούϊα. Δεῦτε πάντες, Χριστὸν δοξάσωμεν. Ἀμήν
|
Desinit |
|
ἄλλην δέ[χεται
|
Desinit |
|
ΑΛΛΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΟΥΚ ΕΧΟΜΕΝ ΚΑΙ ΣΟΙ ΤΗΝ ΔΟΞΑΝ ΑΝΑΠΕΜΠΟΜΕΝ
|
Desinit |
|
Ἄλλο δὲ πάλιν θαυμαστόν
|
Incipit |
|
ἄλλο εἰς ὀδύνην ἰσχίου· ῥίζης ἀγριοκαρδάμου ... ἐν τῷ βαλανείῳ γινόμενον λουθῆναι καλῶς
|
Desinit |
|
Ἄλλο ἐπιχείρημα ὅτι τὸ ἀμερὲς ἀδύνατον
|
Incipit |
|
Ἄλλο οὐσία καὶ ἄλλο δύναμις
|
Incipit |
|
Ἄλλο τε μὲν ὁ δεσπότης ἡμῶν καὶ Χριστὸς τοῦ ἑαυτοῦ αὐτόπταις καὶ μαθηταῖς
|
Incipit |
|
Ἄλλο τε μὲν ὁ δεσπότης ἡμῶν καὶ Χριστὸς τοῦ ἑαυτοῦ αὐτόπταις καὶ μαθηταῖς τὰ μυστήρια
|
Incipit |
|
Ἄλλο τε μὲν ὁ δεσπότης ἡμῶν καὶ Χριστὸς τοῦ ἑαυτοῦ αὐτόπταις καὶ μαθηταῖς τὰ μυστήρια
|
Incipit |
|
ἄλλοι δὲ τὰ μέρη τῶν
|
Desinit abruptus |
|
Ἄλλοι ἔδεναν αὐτὸν τὸν μέγαν διάβολον
|
Incipit |
|
Ἄλλοι μὲν ἄλλα (Πολλοὶ μὲν ἄλλοι) τῶν μακαρίων ἀνδρῶν ὑπομνήματα... Ἀθανασίῳ τοίνυν πατρὶς μὲν
|
Incipit |
|
Ἄλλοι μὲν ἄλλα τῶν μακαρίων ἀνδρῶν ὑπομήματα
|
Incipit |
|
Ἄλλοι μὲν ἄλλα τῶν τοῦ μεγαλομάρτυρος Δημητρίου θαυμάτων
|
Incipit |
|
Ἄλλοι μὲν ἄλλα τῶν ψαλμῶν λόγων εἴδη
|
Incipit |
|
αλλοι μεν δη θεολογοι ανδρες ευαγγελισται
|
Incipit |
|
Ἄλλοι μὲν δὴ θεοφράδμονες ἀνέρες ευαγγελισταί
κουριδίης θεοκύμονος ησαν (?) τόκον οὐμήν, υἱέος (?)
ἀγγελίην χαροπήν· ἠκλισίην δ’ ἐνὶ νηῷ, γηραλό(ς) (...) ἐνὶ χεροῖν·
ἡλικίοντ’ ἐρατεινήν· οὐτ’ (...) χάριν, παιδὸς ἐγκητιτροῖο
τὰ κατέλεξε δ' ἐτήτυμα· Λουκὰς ἰσόθεος φῶς.
|
Textus |
|
αλλοι μεν δη θεοφραδμονες ανερες ευαγγελισται
|
Incipit |
|
Ἄλλοι μὲν τὰ τῆς ἑορτῆς ὁρῶντες Δημητρίου
|
Incipit |
|
ΑΛΛΟΙ ΜΕΝ ΤΙΝΕΣ ΕΙΠΟΙΕΝ ΤΟΔΕ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΥΒΡΙΖΕ ΜΗ ΕΜΕ
|
Desinit |
|
ἄλλοις δὲ εἰς γνῶσιν οὗ μὴ τεθέανται
|
Desinit |
|
Ἄλλοις ἐγὼ δίδωμι τὸ βλεπειν φάος
|
Incipit |
|
Ἄλλοις μὲν ἄλλα δῶρα δώρησαι, σῶτερ, / ὡς δωροδότης ὄλβιος ὄντως πέλων· / ἐμοὶ δὲ τεῷ δμόῳ τε καὶ ἱκέτῃ / χάριν βράβευσον, ἵνα νοῶ ἐμπράκτως / θεσμούς σου θείους καὶ δρῶ νενοημένως, / οὕς μοι καὶ προτείνεται βίβλος ἡ τῇδε / ἧς Μεθόδιος κτήτωρ ὁ Ναζηραῖος, / ὃς καὶ τουτί σου δεῖται, Χριστέ, τυχεῖναι. / Ἀμήν.
|
Textus |
|
Ἄλλον δὲ πρεσβύτερον ἴδομεν ἐν Θηβαΐδι Διόσκορον
|
Incipit |
|
ἄλλον καλούμενον συναΐδιον πατρὶ καὶ υἱῷ
|
Desinit |
|
Ἄλλος ἀδελφὸς πέπτωκεν εἰς ἀμαρτίαν
|
Incipit |
|
Ἄλλος δέ τις τῶν πατέρων ἀπεκαλύφθη ταῦτα ἀναβλέψας
|
Incipit |
|
ΑΛΛΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣ ΝΕΣΤΟΡΙΑΝΟΝ
|
Titulus initialis |
|
αλλος εδειχθη.
|
Desinit |
|
Ἄλλος ἐρωτηθεὶς τί ἐστιν φίλος εἶπεν, μία ψυχὴ ἐν δυσὶ σώμασιν
|
Incipit |
|
Ἄλλος μὲν αὐτὸς εἶπε δεῖν ἡμᾶς εἰδέναι σοι χάριν τοῦ συγγενέσι καὶ φίλοις ἐπιστέλλοντα πᾶσι καὶ ἡμῶν ἀεί σε μεμνῆσθαι
|
Incipit |
|
Ἄλλος μὲν ταῦτα φήσει, ἐγὼ δὲ οὐκ ἐρῶ ταῦτα
|
Desinit |
|
ΑΛΛΟΣ ΟΥ ΔΥΝΑΤΑΙ ΠΡΟΣ ΣΕ
|
Desinit |
|
Ἄλλος τις ἦν ἐπίσκοπος εἴς τινα πόλιν καὶ ἐγένετο αὐτὸν περιπεσεῖν εἰς ἀρρωστίαν ... ἦν δὲ ἐκεῖ μοναστήριον γυναικῶν
|
Incipit |
|
Ἄλλος τις μῖμος ἐβλασφήμει ἀναιδῶς τὴν ὑπεραγίαν θεοτόκον
|
Incipit |
|
Ἄλλος τις χριστιανὸς εἶχεν δάνειον πολὺ καὶ ἐλθὼν πρός τινα ἑβραῖον
|
Incipit |
|
ἄλλος τροχίσκος ὁ διὰ φυσαλίδων εἰς νεφρικοὺς καὶ λιθιῶντας
|
Incipit |
|
Ἄλλος τροχίσκος ὀ διὰ φυσαλίδων εἰς νεφριτικοὺς καὶ λιθιῶντας διουρητική
|
Titulus initialis |
|
Ἄλλος τροχίσκος ὀ διὰ φυσαλλίδων εἰς νεφριτικοὺς καὶ λιθιῶντας διουρητική
|
Titulus initialis |
|
Ἄλλος, διὰ τί ἐστιν ἀσύναρθρον
|
Incipit |
|
Ἄλλοτε πάλιν ὁ αὐτὸς ἀββᾶς Δανιὴλ μετὰ τοῦ μαθητοῦ αὐτοῦ ἀνέβη ἐν Ἀλεξανδρείᾳ, καὶ θεωρεῖ ὁ γέρων ἄνθρωπον ἀπὸ ὀμμάτων
|
Incipit |
|
ΑΛΛΟΤΡΙΟΝ ΑΛΛΑ ΠΗΝ ΑΝΑΡΧΟΝ ΚΑΙ ΟΜΟΔΟΞΟΝ
|
Desinit |
|
αλλου δε τη κβ᾽, δει γαρ ταυτα παντα φυλαττεσθαι.
|
Desinit |
|
Ἄλλων μέν ἐστι σπυδάζειν, κύριέ μου
|
Incipit |
|
Ἄλλων τε πολλῶν καὶ καλῶν ἔργων ἔνεκα, ὦ ἄνδρες, ἄξιον Ἡρακλέους μεμνῆσθαι
|
Incipit |
|
ἄλλως θ(εο)ῦ δ’ἐμοῦ λ [
|
Desinit |
|
Ἄλλως ὁ Πλάτων ὑποδιαιρεῖ τὸ θεωρητικὸν τῆς φιλοσοφίας μέρος
|
Incipit |
|
ΑΛΜΑ ΠΟΔΟΣ
|
Incipit |
|
Ἁλουργίδα, πορφυρίδα, ἀλλόκοτον, ἀνόμοιν
|
Incipit |
|
Ἁλυκόν ἐστι τὸ τῆς θαλάσσης ὕδωρ διὰ τοιαύτην αἰτίαν
|
Incipit |
|
ἁλύσεις ἃς δεδοίκασι μὲν δαίμονες
|
Incipit |
|
Ἄλφα σύστημα ὕδατος, ἄλφα ἅτινα σημαίνει τὸ ὁμοῦ καὶ ἅμα
|
Incipit |
|
ΑΛΦΑΒΗΤΟΣ ΚΑΤΑΝΥΚΤΙΚΗ ΔΙΑ ΣΤΙΧΟΥ
|
Incipit |
|
Ἄλφω καὶ ἀκφῶ, διαφέρει, ἄλφω τὸ ὠφελῶ, ἀλφῶ δὲ τὸ εὐρίσκω
|
Incipit |
|
Ἀλώμενος ἐγὼ μετὰ τὴν ἔφοδον τῶν βαρβάρων ἦλθον εἰς τὴν Φαρὰν
|
Incipit |
|
Ἅμα δὲ λέγεται ἁπλῶς μὲν καὶ κυριώτατα
|
Incipit |
|
ἅμα τοῖς τε φίλοις τοῖς ὑμετέροις ἀποδοῦναι χάριν καὶ παρὰ τῶν ἀδικούντων τὴν δίκην λαβεῖν
|
Desinit |
|
ἀμαράν]τινον τῆς δόξης
|
Incipit |
|
ἁμαρτίας ἔχω οἶδας εὐσπλαγχνίαν ἔχεις οἶδα
|
Incipit |
|
ΑΜΑΡΤΩΛΟΙ ΔΡΑΜΩΜΕΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΑΛΟΥΝΤΑ ΗΜΑΣ
|
Incipit |
|
ἁμαρτωλῷ δοθήσεται
|
Desinit |
|
ΑΜΑΥΡΩΣΙΣ ΟΜΜΑΤΩΝ ΑΙΦΝΙΔΙΩΣ
|
Incipit |
|
Ἀμάφεκ βαθμῶν, ἐδαψηλεύσατο δι' ἡμῶν ἐφρόντιζε περὶ ἡμῶν
|
Incipit |
|
Ἀμβακοὺμ (Ὃς) ἑμηνεύεται δεδικαιωμένος ἢ πατὴρ ἐγείρων. Οὗτος ἦν ἐκ φυλῆς Συμεὼν
|
Incipit |
|
Ἀμβρόσιος δοῦλος Χριστοῦ ταῖς ἱεραῖς παρθένοις. Τὴν ἑορτὴν ἡμέραν τῆς ἱερωτάτης παρθένου ἐπιτελοῦμεν
|
Incipit |
|
Ἀμβρόσιος Θεοῦ δοῦλος... χαίρειν διηνεκῶς. Ἐν τοῖς θείοις βιβλίοις ἔνοχος εἶναι γέγραπται ὁ μὴ σπουδάζων δοῦναι δωρεὰν
|
Incipit |
|
Ἄμβωνος διὰ τὸ εἶναι βαρύτονο δισύλλαβον
|
Incipit |
|
ἄμεινον ἤδη, ἢν δοκῇ, πεφραγμένοι
|
Desinit |
|
αμεινον λεγεται· το καλλιον και το βελτιον. καθαρος (καθαρως), ακριβως τελειως. Και αμιγως, απλοτης εστιν· ο απραγμον (απραγμων) και απονηρος βιος· και προπικος ακακος τα επιχειρα, τουτεστι τα κερδη και οι μισθοι.
|
Textus |
|
ἀμέμπτως παρίστασθαι [...] Χριστῷ καταξιωθείημεν· ῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ἀμέσως ὑπὸ τὴν φύσει μακαριότητα τεταγμένη τοῦ μόνου κατὰ φύσιν μακαρίου Θεοῦ. Αὐτῷ ἡ δόξα
|
Desinit |
|
ἀμὴ δὲν ἠξεύρουν οἱ χριστιανοὶ τῆς ἀνατολικῆς ἐκκλησίας καὶ ἐδῶ εἰς τὴν Αἶνον
|
Desinit |
|
ἀμηγέπη ὅπως δήποτε καθ' ὁτιοῦν
|
Desinit |
|
Ἀμὴν ἀμὴν λέγω... Ἐπειδὴ γὰρ πολλά
|
Incipit |
|
Ἀμὴν ἀμὴν λέγω... οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου. Ἐπειδὴ γὰρ πολλὰ
|
Incipit |
|
Ἀμήν, ἀμήν, λέγω ὑμῖν ὅτι εἰσί τινες τῶν ὧδε ἐστώτων
|
Incipit |
|
αμην· τελος και τῳ θεῳ δοξα, αμην
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
ΑΜΗΧΑΝΟΝ ΓΑΡ ΤΟΝ ΑΥΤΟΝ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΗΔΟΝΟΝ ΚΑΙ ΦΙΛΟΘΕΟΝ
|
Incipit |
|
Ἀμιναδἀβ, λαοῦ ἑκουσίου λαός
|
Incipit |
|
Ἀμιναδἀβ, λαοῦ ἑκουσίου λαός
|
Incipit |
|
ΑΜΜΩΜΟΥ ΓΡΑΜΜΑΡΙΑ ΙΒ'. ΤΟ ΔΕ ΓΡΑΜΜΑΡΙΟΣ ΕΣΤΙ ΚΟΥΚΙ ΣΤ', Η ΔΕ ΔΡΑΧΜΗ ΙΣΤ'
|
Incipit |
|
Αμμωνιος μεν [ο] Αλεξανδρευς πολλην ως εικος
|
Incipit |
|
Αμμωνιος μεν Αλεξανδρευς
|
Incipit |
|
Ἀμμώνιος μὲν ὁ Ἀλεξανδρεύς
|
Incipit |
|
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
|
Ἀμμώνιος μὲν ὁ Ἀλεξανδρεὺς
|
Incipit |
|
Ἀμμώνιος μὲν ὁ Ἀλεξανδρεύς
|
Incipit |
|
Ἀμμώνιος μὲν ὁ Ἀλεξανδρεὺς
|
Incipit |
|
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
|
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
|
Ἀμμώνιος μὲν ὁ Ἀλεξανδρεὺς
|
Incipit |
|
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
|
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
|
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
|
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
|
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
|
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
|
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
|
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
|
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
|
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
|
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
|
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
|
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
|
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
|
Αμμωνιος μεν ο Αλεξανδρευς πολλην ως εικος φιλοπονιαν
|
Incipit |
|
Ἀμμώνιος μὲν ὁ Ἀλεξανδρεὺς, πολλὴν
|
Incipit |
|
Ἀμμώνιος μὲν ὁ Ἀλεξανδρεὺς, πολλὴν
|
Incipit |
|
Ἀμμώνιος ὁ Ἀλεξανδρεὺς πολλὴν ὡς εἰκὸς φιλοπονίαν καὶ σπουδὴν
|
Incipit |
|
Αμμωνιος ο Αλεξανδρευς, πολλην ως εικος
|
Incipit |
|
Αμμωνιος ο μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
|
ΑΜΟΙΛΟΝ ΚΑΙ ΟΙΝΩΔΕΣ ΤΩΝ ΣΤΑΦΥΛΛΩΝ
|
Desinit |
|
Αμοννιος(Αμμωνιος) μεν ο Αλεξανδρευς
|
Incipit |
|
Ἄμουλα ἡ σκάνδυξ
|
Incipit |
|
Ἄμπνυτε ὀρθοτόμοι Τριάδος πρόμοι ἀρχεσιφώτου
|
Incipit |
|
Ἀμύγδαλά εἰσι θερμά, ὠφέλιμα δὲ εἰς τὸν θώρακα
|
Incipit |
|
Ἀμύγδαλα θερμά εἰσιν κατὰ τὴν πρώτην ὑπόστασιν
|
Incipit |
|
ἀμυδρὸν βραδὺν ἀραιόν
|
Desinit |
|
Ἀμφιδάμαντος, Γανύκτορος καὶ τῶν λοιπῶν
|
Desinit |
|
Ἀμφότερα ταῦτα προσμαρτυρεῖ σοι τὸ διατυποθέν
|
Incipit |
|
Ἄμωμον ἔστι ῥίζα τῆς πενταφύλλου,ἄγχουσα τὸ ἐρυθρὸν βοδόγλωσσον
|
Incipit |
|
ΑΜΩΜΟΣ ; ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΕΣΠΟΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΩΝ ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ἀμώμου μὲν πολιτείας ἐπιμελομένους, εὐσεβῆ δὲ πίστιν ἐνστερνιζομένους ἐν Χριστῷ
|
Desinit |
|
Ἂν ἀμελῶς διάγοντες αἰχμάλωτοι
|
Incipit |
|
ΑΝ Δ’ ΑΝΑΛΩΣΑΣ ΛΑΘΗ ΣΥΝΑΝΗΛΩΣΕ
|
Incipit |
|
Ἂν δὲ καὶ πρὸς τὴν ἐνοικοῦσαν τοῖς γράμμασί σου σοφίαν
|
Incipit |
|
ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΝ ΝΑ ΘΑΥΜΑΖΩΝΤΑΙ
|
Incipit |
|
ἂν ἐκεῖνα ἐλπίσῃς ἀεί, ἂν τούτων σαυτὸν ἀποστήσῃς. Γένοιτο δὲ πάντων ἡμᾶς τῶν ἀγαθῶν ἐπιτυχεῖν, χάριτι…
|
Desinit |
|
Ἂν ἐξ ἀκάνθης εὐγενὲς τρυγᾷς ῥόδον
|
Incipit |
|
ἂν ἐξ ἀκανθῶν ἐκφύωνται καὶ ῥόδα
|
Incipit |
|
Ἂν ἡ θεοῦ χεὶρ οἶδε καὶ τύπους γράφειν
|
Incipit |
|
ΑΝ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΝ ΝΑ ΙΑΤΡΕΥΗ
|
Incipit |
|
Ἂν κλῆρον εἰς ὃν τὴν Ἐδέμ λαβεῖν θέλῃς
|
Incipit |
|
ἃν οἱ Ἑβραῖοι ὁ παλαιὸς Ἰσραὴλ εἶχε δίκαιον
|
Incipit |
|
Ἂν οἶδατε πόθεν ἡμῖν ὁ λόγος πρώην ἤρξατο
|
Incipit |
|
ἂν περιέλης τὸ ἐπὶ τῆς καρδίας σου ἰουδαικὸν καὶ σκοτεινὸν ἐπικάλυμμα, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν
|
Desinit |
|
ΑΝ ΠΕΣΕΙΣ ΕΙΣ ΑΣΘΕΝΙΑΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ
|
Incipit |
|
Ἂν τοίνυν ἴδῃς τινὰ τῶν μετὰ σοῦ συναγελαζομένων
|
Incipit |
|
Ἂν τοίνυν ἴδῃς τινὰ τῶν μετὰ σοῦ συναγελαζομένων
|
Incipit |
|
ἂν τῶν δευτέρων ἀπέλαυσεν ἀγαθῶν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ἄνα (sic) Λητοῦς υἱέ, Διὸς τέκος
|
Incipit |
|
ΑΝΑ]ΠΑΥΣΙΣ ΕΠΕΙΔΕ ΓΑΡ
|
Incipit |
|
Ἀναβαίνω εἰς τὸν οὐρανόν, ἔνθα καὶ ὑμεῖς μέλλετε ἀνιέναι. Ταῦτα πάντα συγγραψάμενος καὶ αὐτὸς ἐτέλεσε τὴν ἑαυτοῦ γραφήν, ἕνα σκοπὸν ἔχων σὺν τοῖς ἄλλοις εὐαγγελισταῖς τοῦ διδάξαι ὅτι ἐκ ταύτης τῆς καταστάσεως ἐπὶ τὴν μέλλουσαν δεῖ ἀφορᾶν, πρὸς ἣν ἀφορᾷ πᾶσα ἡ θεόπνευστος γραφή, Παλαιά τε καὶ Καινὴ Διαθήκη.
|
Desinit |
|
ἀναβάλλεται δὲ τίς τόδε
|
Desinit |
|
ἂναβλύζει ἀεὶ εὐῶδες μύρον, παντοδαπὰς ἰάσεις ἐπιτελοῦσα εἰς δόξαν μὲν ... πληροφορίαν δὲ τῶν σκανδαλισθέντων καὶ δισταζόντων ὑπὲρ αὐτοῦ
|
Desinit |
|
Ἀναγγείλατε φησὶν ὁ θεὸς διὰ Ἰερεμίου τοῦ προφήτου
|
Incipit |
|
ἀνάγγελον τῷ σῷ διδασκάλῳ
|
Incipit |
|
Ἀναγιγνώσκεται τὰς τοῦ σωτῆρος διδασκαλίας καὶ μανθάνεται
|
Incipit |
|
Ἀναγιγνώσκετε τὰς τοῦ σωτῆρος διδασκαλίας
|
Incipit |
|
Ἀναγιγνώσκετε τὰς τοῦ σωτῆρος διδασκαλίας καὶ μανθάνεται
|
Incipit |
|
Ἀναγινώσκομεν ἀδελφοὶ ἀγαπητοὶ εἰς τὸ σημερινὸν εὐαγγέλιον
|
Incipit |
|
ἀνὰγκάζεται οὖν, καὶ αὐτὸς διαλαβεῖν περὶ τῶν πρὸ τῆς παρουσίας σημείων, καὶ τῆς τοῦ ἀντιχρίστου ἐλεύσεως, διὰ πάντων ἀληθεῖς τὰς τοῦ Κυρίου πρὸρρήσεις ποιῶν.
|
Desinit |
|
Ἀναγκάζουσί με καὶ ὀλίγου δεῖν
|
Incipit |
|
Ἀναγκαῖα δὲ προπάντων γινώσκειν ὅτι αἱ έτυμολογίαι
|
Incipit |
|
Ἀναγκαία διήγησις
|
Titulus initialis |
|
ἀναγκαῖα· ὡς τύπον ὄντα τῆς ἀληθείας· ἀναγκαῖα δὲ τὰ τῆς χάριτος ὡς ὄντα ἀληθείαν·
|
Desinit |
|
Ἀναγκαῖον δὲ ζητῆσαι περὶ τούτο, οὗτος γὰρ ὁ Κλέοπας
|
Incipit |
|
Ἀναγκαῖον ἀγαπητοὶ ἀδελφοὶ μαθεῖν τὸ θαῦμα
|
Incipit |
|
ἀναγκαῖον δὲ
|
Incipit |
|
Ἀναγκαῖον δέ ἐστιν καὶ νεφέλης διαλαβεῖν
|
Incipit |
|
Ἀναγκαῖον δὲ ζητῆσαι περὶ τούτου
|
Incipit |
|
Αναγκαιον δε ζητησαι περι τουτου, ουτος γαρ ο Κλωπας, αδελφος
|
Incipit |
|
Αναγκαιον δε ζητησαι περι τουτου.
|
Incipit |
|
Αναγκαιον δε ζητησαι περι τουτου. ουτος γαρ ο Κλεοπας, αδελφος ην
|
Incipit |
|
Ἀναγκαῖον δὲ ζητῆσαι περὶ τούτου. οὗτος γὰρ ὁ Κλωπᾶς
|
Incipit |
|
Ἀναγκαῖον δὲ ζητῆσαι περὶ τούτου· οὗτος γὰρ ὁ Κλωπὰς
|
Incipit |
|
ἀναγκαῖον δὲ ἡγησάμην ἐν βράχει καὶ τὸν χρόνον ἐπισημειώσασθαι τοῦ κηρύγματος Παύλου, ἐκ τῶν χρονικῶν κανόνων Εύσεβίου τοῦ Παμφίλου τὴν ἀνακεφαλαίωσιν ποιούμενος. ἔνθα δὴ τὴν βίβλον
|
Incipit |
|
Ἀναγκαῖον δὲ ἡγησάμην καὶ πάνυ ἐπωφελές
|
Incipit |
|
Ἀναγκαῖον δὲ ἡγησάμην, ἀγαπητέ, καὶ τὰ τούτοις ἀκόλουθα ἐντάξαι ἐν τῷδε τῷ ὑπομνηστικῷ
|
Incipit |
|
Ἀναγκαῖον εἰδέναι ὅτι ἡ ἱσημερινὴ ὥρα
|
Incipit |
|
αναγκαιον ζητησαι περι τουτου, Κοσμα Ινδικοπλευστου.
|
Titulus initialis |
|
Αναγκαιον ζητησαι περι τουτου, ουτος γαρ ο Κλωπας, αδελφος ην Ιωακειμ, του πατρος της θεοτοκου Μαριας
|
Incipit |
|
Ἀναγκαῖον ἡμῖν ἐστι σήμερον ἰδεῖν ποταπὴ ἡ παρουσία τοῦ προδρόμου
|
Incipit |
|
Ἀναγκαῖον ἡμῖν ἐστι σήμερον ἰδεῖν ποταπὴ ἡ παρουσία τοῦ προδρόμου
|
Incipit |
|
Ἀναγκαῖον μαθεῖν ἀδελφοὶ τὸ θαῦμα τῶν μυστηρίων
|
Incipit |
|
Ἀναγκαῖον μαθεῖν ἀδελφοὶ τὸ θαῦμα τῶν μυστηρίων
|
Incipit |
|
Αναγκαιον μαθειν, αδελφοι, το θαυμα των μυστηριων τι ποτε εστι.
|
Incipit |
|
Ἀναγκαῖον οὖν εἰδέναι πάντα ἄνθρωπον ἑαυτὸν μηδὲν ὄντα
|
Incipit |
|
Ἀναγκαῖον οὖν εἰδέναι πάντα ἄνθρωπον ἑαυτὸν μηδὲν ὄντα
|
Incipit |
|
ΑΝΑΓΚΑΙΟΝ ΠΑΝΤΙ ΤΩ ΒΟΥΛΟΜΕΝΩ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙΝ ΑΥΤΩ ΔΙΗΝΕΚΩΣ
|
Incipit |
|
Ἀναγκαίως δὲ κἀκεῖνο προσθήσωμεν
|
Incipit |
|
ἀνάγκη δὲ
ἴσως στοχάζεσθαι τοῦ χρόνου
|
Desinit |
|
ἀνάγκης, ἐξ ἧς εἵπετο μὴ ἑνοειδῶς ἐξ ἀμφοῖν τὸ Πνεῦμα προάγεσθαι· λεγέσθω γὰρ αὐτοῦ νῦν ἡ διαίρεσις
|
Incipit |
|
ἀναγνὸντες τὰ γράμματα τῆς ἀγάπης τῆς σῆς, ἅπερ οὕτω βραδύτατα
|
Incipit |
|
Ἀναγνούς σοι τὴν ἐπιστολὴν ἔδοξά σε καὶ φίλους καὶ πατρίδα ἰδεῖν
|
Incipit |
|
ἀνάγνωθι δ’ αὐτοῖς τοὺς νόμους καὶ τοὺς ὅρκους καὶ τὴν γραφήν· καὶ τούτων μεμνημένοι ψηφιοῦνται τὰ δίκαια
|
Desinit |
|
Ἀναγνὼν τὰ γράμματα τὴς ἀγάπης τῆς σῆς ἅπερ οὕτω βραδύτατα
|
Incipit |
|
Ἀναγνώσματα εἰς διαφόρους ἡμέρας
|
Titulus initialis |
|
Αναγνωσματα εις διαφορους ημερας
|
Titulus initialis |
|
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ ΕΙΣ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΜΝΗΜΑΣ
|
Titulus initialis |
|
ἀναδέδεικται
|
Incipit |
|
ἀναδείκνυσι καὶ τοῦτο
|
Incipit |
|
ΑΝΑΔΕΙΞΕΙΣ ΥΠΟΘΕΣΙΝ
|
Desinit |
|
ΑΝΑΔΕΙΞΕΙΣ ΥΠΟΘΕΣΙΝ
|
Desinit |
|
ΑΝΑΔΕΙΞΕΙΣ ΥΠΟΘΕΣΙΝ
|
Desinit |
|
ΑΝΑΔΕΙΞΕΙΣ ΥΠΟΘΕΣΙΝ
|
Desinit |
|
αναδεξαμενος, Θεοφιλος εστι κρατιστος, ος και αξιος εστιν τω οντι ακουειν του ευαγγελιου.
|
Desinit |
|
ἀναδήσει σε ὁ Χριστὸς στέμμα ἀθανασίας, καὶ σὺν ταῖς ἄνω στρατείαις ὑμνήσεις ὕμνον ἐπινίκιον τῇ ἁγίᾳ Τριάδι...
|
Desinit |
|
Ἀναδήσομεν τὴν παρθενίαν
|
Incipit |
|
ΑΝΑΔΙΠΛΑΣΙΣΜΟΝ ΤΕΤΑΓΩΝ
|
Desinit |
|
Ἀναζεύγνουσί ποτε τῆς Κολχίδος καὶ Ἰάσων
|
Incipit |
|
ἀναθέματι καθυποβάλλων τοὺς φρονοῦντας δύο ἀρχὰς ἢ τὴν προσωπικὴν τοῦ πατρὸς καὶ τοῦ υἱοῦ διάκρισιν παρασαλεύοντας.
|
Desinit |
|
Ἀναθεματίζω πάντας τοὺς εἰπόντας ἢ λέγοντας ἢ λέξοντας δύο ἀρχάς
|
Incipit |
|
ἀναιρῇ τὴν ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν, διὰ Πνεύματος ἁγίου γενομένην καὶ γινομένην ἀεί
|
Desinit |
|
ἀνάκειται δὲ τῷ Ἐρωτύλῳ
|
Desinit |
|
ἀνακεφαλαίωσις τῆς ἐν τῷ κουρὰν περιεχομένης τοῦ μωάμεθ διδασκαλίας
|
Titulus initialis |
|
ἀνακηρύττοντες τὴν πολλὴν σωφροσύνην τοῦ σοφοῦ αὐτῶν διδασκάλου (τὴν πολλὴν αὐτοῦ σωφροσύνην καὶ τῷ θεῷ εὐχαρίστησαν ... ἀμήν)
|
Desinit |
|
Ἀναλήψεως τὸ εὐαγγέλιον συνεγράψατο, (Πέτρος δὲ) ὁ ἀπόστολος ὑφηγήσατο, ὃν καὶ υἱὸν ὀνομάζει (ἐν τῇ ἐπιστολῇ) αὐτοῦ, λέγων «Ἀσπάζεται ὑμᾶς Μᾶρκος ὁ υἱός.»
|
Textus |
|
ἀναμένοντες τὴν μακαρίαν ἐλπίδα τὴν τοῖς πραέσιν ἐπηγγελμένην. Μακάριοι γὰρ οἱ πραεῖς ὅτι αὐτοὶ κληρονομήσουσι τὴν γῆν, ἐν Χριστῷ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἀναμνήσθητι τῆς πρεσβείας ἐκείνης, ὦ βέλτιστε ἀνδρῶν καὶ σοφώτατε
|
Incipit |
|
Ἄνανδρον τὴν δειλίαν καλεῖ
|
Incipit |
|
Ἄναξ ἄμβροτος εἰμι, θνατοῖς δ' ἐπιμίσγομαι
|
Incipit |
|
Ἄναξ ἄμβροτος εἰμι, θνατοῖς δ' ἐπιμίσγομαι αἰέν
|
Incipit |
|
ἄναξ ἄναρχε υἱὲ, θεοῦ λόγε, σκέπε, φρούρει, φύλαττε τὸν γράψαντα τὴν δέλτον ταύτην.
|
Textus |
|
Ἄναξ Ἰησοῦ τοῦ βροτῶν σῶτερ γένους,
υἱὸς Θεοῦ μὲν ἐξ ἀϊδίου πέλεις,
|
Incipit |
|
Ἄναξ πενθῶ καὶ δέξαιμε
|
Incipit |
|
ἀναξίοις δούλοις σου πρός σε γὰρ καταφεύγομεν τῷ πατρί...
|
Desinit |
|
ἀναξίοις δούλοις σου, πρός σε γὰρ καταφεύγομεν καί σοι τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν τῷ πατρί...
|
Desinit |
|
ἀναξίοις δούλοις σου, πρός σε γὰρ προσφεύγομεν καί σοι τὴν δόξαν καὶ εὐχαριστίαν ἀναπέμπομεν τῷ πατρί...
|
Desinit |
|
Ἀναπαιστικὸν δὲ μέτρον ἐστὶ τὸ κατεχόμενον
|
Incipit |
|
Ἀνάπασιν δὲ τὴν γενεαλογίαν τοῦ Χριστοῦ
|
Incipit |
|
Ἀναπαυστικὸν δὲ μέτρον ἐστὶ τὸ δεχόμενον κατὰ χώραν ἀδιαφόρως σπονδεῖον καὶ ἀνάπαιστον
|
Incipit |
|
ἀναπηδήσας εὐθὺς ἀνυπόδητος
|
Incipit |
|
Ἄναπθε ὁ υἱὸς τοῦ Ὀδυσσέως ἀπὸ μίαν ἀνυπόμονον ἐπιθυμία
|
Incipit |
|
ἀναπλάττειν διαφθαρέντα τὸν ἄνθρωπον
|
Desinit |
|
Ἀναπολήσας ἐγὼ κατὰ νοῦν πλεῖστοι δὴ τῶν ἀνθρώπων
|
Incipit |
|
ΑΝΑΠΟΛΗΣΑΣ ΕΓΩ ΚΑΤΑ ΝΟΥΝ ΩΣ ΟΙ ΠΛΕΙΣΤΟΙ ΔΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΗΣ ΤΩΝ ΗΘΩΝ ΟΔΟΥ ΠΑΡΑΤΡΕΠΟΝΤΑΙ
|
Incipit |
|
Ἄναρχε φωτοδότα, φώτησον τὸν νοῦν μου τοῦ δοξάζειν σου
|
Incipit |
|
Ἄνασσα πάντων ὡς θεοῦ μήτηρ λόγου
δοτήρ κατ᾽ αὐτὸ καὶ γραφεὺς τῆς πυξίδος
καὶ τῶν κατ᾽ αὐτὴν ἐργάτης ποικιλμάτων
σὸς ναζιραῖος οἰκέτης Θεοφάνης.
|
Textus |
|
ἀναστάντες ἐν ἑνὶ στόματι, μιᾷ καρδίᾳ, δοξάσωμεν πατέρα...
|
Desinit |
|
ἀναστάντες θεὸν δοξάσωμεν, ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
|
ἀναστάντες Θεὸν δοξάσωμεν, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν ὡς ζωοδότης· αὐτῷ Χριστῷ...
|
Desinit |
|
ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν, Θεὸς ὢν ἀληθινὸς ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ἀναστὰς ἐκ τῶν νεκρῶν· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Αναστασεως ημερα και η αρχη δεξια
|
Incipit |
|
ἀναστάσεως καὶ βασιλείας καὶ αἰωνίου δόξης τε καὶ χαρᾶς, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
Ἀναστασία γυναικῶν ἡ καλλίστη, Ῥώμης μὲν τῆς περιδόξου φυτὸν
|
Incipit |
|
Ἀναστασίου μοναχοῦ διηγήσεις διάφοροι περὶ τῶν ἐν Σινᾷ ἁγίων πατέρων
|
Titulus initialis |
|
Ἀναστασίου μοναχοῦ καὶ πρεσβυτέρου ἁγίου ὄρους Σινᾶ, ὁμιλία λεχθεῖσα τῇ ἁγίᾳ παρασκευῇ εἰς τὸ πάθος τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἑρμηνεία εἰς τὸν δύετερον ψαλμόν
|
Titulus initialis |
|
Ἀναστασίου μοναχοῦ τοῦ Σινᾶ ὄρους λόγος κἀλλιστος καὶ ωυχωφελὴς περὶ τῶν ἀποιχομένων ἀδελφὼν ἡμῶν καὶ περὶ τῶν ἁγίων λειτουργιῶν ἀποδεικνύων ὅτι καλόν ἐστιν τὸ εὐποιεῖν ὑπὲρ αὐτῶν
|
Titulus initialis |
|
Ἀνάστασις τοῦ ἑμοῦ Ἰησοῦ καὶ Θεοῦ καὶ τοῦ νεκρωθέντος Ἀδάμ
|
Incipit |
|
Ἀνάστασις τοῦ ἐμοῦ Ἰησοῦ καὶ θεοῦ, καὶ τοῦ νεκρωθέντος Ἀδὰμ ἀναβίωσις
|
Incipit |
|
αναστησεται ο αδελφος σου. λεγει [
|
Desinit abruptus |
|
Ἀναστροφὴ τριβὴ καθημερινὴ ὀφείλει δοθῆναι
|
Incipit |
|
αναστροφης, αυτους διδαξας.
|
Desinit |
|
Ἀνατολίου τὴν ἡλίου δίκην λάμψασαν πολιτείαν
|
Incipit |
|
ανατρεπων την των ψευδοδιδασκαλων ψευδολογιαν.
|
Desinit |
|
Ἀνατροπὴ καὶ καθαίρεσις τοῦ πολυθρυλήτου προβλὴματος πάντων τῶν μονοφυσιτῶν, τοῦ φάσκοντος ὡς οὐκ ἔστι φύσις ἀνυπόστατος. Ἐρώτησις ὀρθοδόξου
|
Titulus initialis |
|
Ἀναφαίνεται δὲ καὶ ἐκ τῶν προειρημένων
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ἀναφανῇς δίκαιος, χάριτι...
|
Desinit |
|
ἀναφέρειν πάντοτε δικαιοσύνης ἐν Κυρίῳ Ἰησοῦ...
|
Desinit |
|
ἀναφέρειν πάντοτε δικαιοσύνης ἐν Κυρίῳ Ἰησοῦ...
|
Desinit |
|
ἀναφέρω ἕνα ἢ δύω παραδείγμα[τα
|
Desinit |
|
ΑΝΑΦΟΡΑ ΑΡΧΙΕΡΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ ΚΥΡ. ΑΝΝΑΝ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΙΝΑΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΙΣΑΝΤΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΥΡ. ΙΩΑΝΝΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Ἀναφορὰ πρὸς τὴν αὐτοκράτειραν Αἰκατερίναν δι' ἧς ἐπιβάλλει αὐτῖη τὴν ἑλληνικὴν μετάφρασιν τῆς Εἰσηγήσεως περὶ τῆς ὀρθῆς ἀγωγῆς τῶν γαληνοτάτων πριγκήπων Ἀλεξάνδρου καὶ Κωνσταντίνου τῶν Παυλιδῶν
|
Titulus initialis |
|
Ἀναφορὰ πρὸς τὸν κραταιὸν καὶ ἅγιον ἡμῶν αὐθέντην καὶ βασιλέα, ἣν ἀνέφερεν ὁ οἰκεῖος αὐτῷ κῦρ Γεώργιος ὁ Σχολάριος ἐνώπιον τῆς θείας καὶ ἱερᾶς συνόδου
|
Titulus initialis |
|
Ἀναχωρησάντων τῶν μάγων ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου φαίνεται
|
Incipit |
|
Ἀναχωρησάντων τῶν μάγων ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου φαίνεται
|
Incipit |
|
Ἀναχωρηταί ποτε σοφοὶ καὶ πνευματικοὶ δώδεκα
|
Incipit |
|
Ἀναχωρητής τις διηγήσατο τοῖς ἀδελφοῖς λέγων
|
Incipit |
|
Ἀναχωρητής τις διηγήσατο τοῖς ἀδελφοῖς λέγων. Ἐν μιᾶ τῶν ἡμερῶν, καθημένου μου ἐν τῇ κατὰ Ἀρωνᾶν ἐρήμῳ
|
Incipit |
|
ΑΝΑΧΩΡΗΤΗΣ ΤΙΣ ΗΝ ΕΝ ΤΗ ΕΝΔΟΤΕΡΑ ΕΡΗΜΩ ΚΑΘΗΖΟΜΕΝΟΥ ΑΥΤΟΥ ΕΚΕΙΣΕ
|
Incipit |
|
Ἀνδρ(ο)νίκου του εθσεβεστατου (…)
βασιλεως Κομνηνου του παλεολογοῦ αὐτοκρατορος Ῥωμεων του Κωμνηνου του Παλλεο(…)
διειγήσης (vel δι'ἐπισκοπου?) τοῦ Μακαριου ανδρος αρχιεπισκοπου Κοσταντινουπόλεως του χρυσοστομου καὶ των ἁγίων πάντων καὶ των ἁγίων ἀ(ποστόλω)ν καὶ του ἁγίου θεολόγου μητροπολε(ως?) καὶ εὐαγγελειστοῦ παρθένου καὶ ἠγαπημένου
|
Textus |
|
ἄνδρα ἀρχήν
|
Desinit |
|
ἄνδρα Θεοῦ μεγάλοιο κατ’ εἰκόνα, γῆν προμολοῦντα
|
Desinit |
|
Ἄνδρα ἰφθιμότατον
|
Incipit |
|
Ἄνδρα ἰφθιμότατον καὶ ἀλυπότατον
|
Incipit |
|
Ἄνδρα ἰφθιμότατον καὶ ἀλυπότατον
|
Incipit |
|
ΑΝΔΡΑΣΙ ΓΥΝΗ
|
Desinit |
|
ΑΝΔΡΑΣΙ ΔΕ ΕΝ ΤΟΙΣ ΜΥΛΟΙΣ ΣΗΜΕΙΑ
|
Desinit |
|
ΑΝΔΡΑΧΝΗΣ ΣΠΕΡΜΑ
|
Incipit |
|
Ἀνδρέας ἁγιώτατος ἀπόστολος
|
Incipit |
|
Ἀνδρέας ἁγιώτατος ἀπόστολος
|
Incipit |
|
Ανδρεας αρχιεπισκοπος της εν Καππαδοκια Καισαρειας, ανηρ ελλογιμος.
|
Incipit |
|
Ἀνδρέας ἔγραψεν, ὁ ὑμέτερος δοῦλος· εὔχεσθε κἀμοί ἀδελφοὶ καὶ πατέρες· διὰ τὸν κύριον παρακαλῶ.
|
Textus |
|
Ἀνδρέας ὁ ἀπόστολος
|
Incipit |
|
Ἀνδρέας ὁ πρωτόκλητος, ὁ πρῶτος Θεοῦ κλάδος
|
Incipit |
|
Ἀνδρεία
|
Titulus initialis |
|
Ἀνδρείας καὶ εὐσεβείας ἐναργὴς ἔνδειξις ἡ παροῦσα γραφή
|
Incipit |
|
Ἀνδρείας ὁ τοῦ νωϊτέρου καθηγητοῦ
|
Incipit |
|
Ἀνδρέου ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας Ἑρμηνεία εἰς τὴν Ἀποκάλυψιν τοῦ Ἰωάννου τοῦ θεολόγου
|
Titulus initialis |
|
Ανδρεου αρχιεπισκοπου Καισαρειας Καππαδοκιας κυριω μου αδελφω και συλλειτουργω·
|
Titulus initialis |
|
Ανδρεου αρχιεπισκοπου Καισαρειας Καππαδοκιας· κυριω μου αδελφω και συλλειτουργω: περι της Αποκαλυψεως του θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
Ανδρεου αρχιεπισκοπου Καισαρειας της Καππαδοκιας· ερμηνεια εις την Αποκαλυψιν του αγιου αποστολου Ιωαννου του θεολογου.
|
Titulus finalis |
|
Ἀνδρέου ἀρχιεπισκόπου Ῥόδου ἀπολογία ἀποδεικτικὴ ἀπὸ τῶν συγγραμμάτων οῦ μακαριωτάτου Θωμᾶ πρὸς τὸν πανιερώτατον μητροπολίτην Νικαὶας κῦρ Βισαρίωνα περὶ τῆς θείας οὐσίας καὶ ἐνεργείας
|
Titulus initialis |
|
Ανδρεου επισκοπου Καισαρειας εκ του εις την του θεολογου Αποκαλυψιν υπομνηματος περι το προοιμιον του συνταγματος φησιν.
|
Titulus initialis |
|
Ανδρεου Καισαρειας
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ἀνδρέου ταπεινοῦ καὶ ἁμαρτωλοῦ τοῦ ἱεροσολυμίτου λόγος εἰς τὸν εὐαγγελισμὸν τῆς παναγίας θεοτόκου
|
Titulus initialis |
|
ΑΝΔΡΕΣ ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΝΗΤΕΣ
|
Incipit |
|
Ἄνδρες ἀδελφοὶ καὶ φιλόχριστοι καὶ φιλόξενοι ξενοδοχήσατε τὴν ἑμὴν γλῶσσαν σήμερον
|
Incipit |
|
Ἄνδρες άδελφοὶ τάδε λέγει Κύριος ὁ Θεὸς διὰ τοῦ προφήτου
|
Incipit |
|
Ἄνδρες δικασταί, ἀποδίδωσί μοι τὰ κατωρθωμένα τὸν υἱὸν
|
Incipit |
|
Ἄνδρες δυνάσται τοῦ κράτους προστάται
|
Incipit |
|
Ἄνδρες δυνάσται τοῦ κράτους πρωτοστάται
|
Incipit |
|
Ἄνδρες δυνάσται τοῦ κράτους πρωτοστάται
|
Incipit |
|
Ἄνδρες ἐγερσιγέλωτες ὅσοι βιοπαίγμους τέφρῃ
|
Incipit |
|
ἄνδρες εὐσεβεῖς καὶ φιλόθεοι, ὧν καὶ πρὸ πολλοῦ
|
Incipit |
|
ΑΝΔΡΕΣ ΙΤΑΛΟΙ ΚΑΙ ΕΣΠΕΡΙΟΙ
|
Incipit |
|
ἄνδρες Λακεδαιμόνιοι, ὅπερ ἡγούμεθα Κορινθίους ἐπᾶραι τοσαῦτ’ ἀναισχυντῆσαι
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἄνδρες μεγάλοι ὥδευσαν εἰς τὴν ἔρημον
|
Incipit |
|
Ἄνδρες μὲν θεοφιλεῖς καὶ τῶν θείων δογμάτων ἐπιθυμητικῶς ἔχοντες
|
Incipit |
|
Ἄνδρες Ῥωμαῖοι τοῦτο γὰρ ἀρκεῖ
|
Incipit |
|
Ἄνδρες Ῥωμαῖοι τοῦτο γὰρ ἀρκεῖ
|
Incipit |
|
Ἄνδρες Ῥωμαῖοι τοῦτο γὰρ ἀρκεῖ
|
Incipit |
|
Ἄνδρες Ῥωμαῖοι, ἀκούσατε· λύχνος τοῖς ποσί μου ὁ νόμος σου...
|
Incipit |
|
ΑΝΔΡΕΣ ΡΩΜΑΙΟΙ, ΤΟΥΤΟ ΓΑΡ ΑΡΚΕΙ
|
Titulus initialis |
|
ἄνδρες φιλοπενθήμονες οἱ Ναυπάκτιοι
|
Incipit |
|
Ἄνδρες φιλόχριστοι καὶ φιλάδελφοι καὶ φιλόξενοι
|
Incipit |
|
Ἄνδρες φιλόχριστοι καὶ φιλάδελφοι καὶ φιλόξενοι
|
Incipit |
|
Ἄνδρες φιλόχριστοι καὶ φιλόξενοι
|
Incipit |
|
Ἄνδρες, ὧν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἀχλὺς κατακέχυται
|
Incipit |
|
ἀνδρί
|
Desinit |
|
ἀνδρὶ ἁμαρτωλῷ δοθήσεται
|
Desinit |
|
ἀνδρὶ ἁμαρτωλῷ δωθήσεται
|
Desinit |
|
ἀνδρὶ ἁμαρτωλῷ δωθήσεται
|
Desinit |
|
ἀνδρὶ ἀνάπαυσις· διὰ τοῦ]το
|
Desinit |
|
Ἀνδρὶ πλακεὶς φιλοῦντι πάνκαλον τόδε, ἄστρα βλέπειν
|
Incipit |
|
ἀνδρίαντος τινὸς ἀψύχου εὐτό[νως
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Ἀνδρίζεσθε καὶ κραταιοῦσθε
|
Incipit |
|
ἀνδρικοῖς ἱματίοις ... περιβληθεῖσαν. Τελεῖται δὲ ...
|
Desinit |
|
Ἀνδροκλῆς δανείσας χρήματα Ἀρτέμωνι
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ἀνδρομέου βιότου μέτρα δικασπολέεις
|
Desinit |
|
Ἀνδρόνικος ὁ ποιητής
|
Incipit |
|
Ἀνδρονίκου καὶ Ἀθανασίας ὁ λαμπρὸς καὶ περίβλεπτος βίος
|
Incipit |
|
Ἀνδρονίκου τοῦ Καλλίστου εἰς τὸν μεγαλοπρεπῆ ἄνδρα κύριον Γεώργιον Παλαιολόγον τὸν δυσύπατον
|
Titulus initialis |
|
ΑΝΔΡΟΣ ΑΡΙΣΤΟΥ ΘΑΝΟΝΤΟΣ
|
Incipit |
|
Ἀνδρὸς ναυάγιον οἴκου ζάλη θησαυρὸς πονηρίας
|
Incipit |
|
Ἀνδρὸς ποσὶ πατεῖτο πέτρινος λέων
|
Incipit |
|
Ἀνδρὸς τὰ θεῖα ὑψηλοτάτου ἀπὸ τῶν οὐρανῶν φθεγγομένου
|
Incipit |
|
Ἀνδρὸς τὰ προσπίπτοντα γενναίως φέρειν
|
Incipit |
|
Ἀνδρῶν μέν τισιν αἱ πρὸς ἀλλήλους μάχαι καὶ πόλεμοι τὴν τῶν λόγων παρέσχον ἀφορμήν
|
Incipit |
|
ἀνδρῶν σταθηρῶν συγκοπέντων ἐκ ξίφους
|
Desinit |
|
Ἀνδρῶν φιλαρέτων βίος
|
Incipit |
|
Ἀνέβη ὁ ἀββᾶς Δανιὴλ ἀπὸ τῆς Σκήτεως μετὰ τοῦ μαθητοῦ αὐτοῦ ἐν τῇ ἄνω Θηβαίδῃ
|
Incipit |
|
Ἀνεγνώθι ἡμῖν σήμερον ἀδελφοὶ ἀγαπητοὶ
|
Incipit |
|
Ἀνέγνωμέν σου τὴν ἐπιστολήν, ἁγιώτατε πάπα, καὶ κατενοήσαμεν ἐξ αὐτῆς τὸ ὕψος τῆς διανοίας σου
|
Incipit |
|
Ἀνέγνων σου δέσποτα τὴν περὶ των μηχανηματων
|
Incipit |
|
ΑΝΕΓΡΑΨΑΝ ΔΕ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΙ
|
Incipit |
|
ΑΝΕΔΕΙΞΑΤΟ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΤΕΡΑ ΗΝ Η ΠΙΣΤΙΣ ΑΥΤΗΣ
|
Incipit |
|
ἀνέδραμες καὶ ὑψώ[θης
|
Desinit |
|
ἀνεῖλε μαχαίρᾳ, δεύτερον μάρτυρα μετὰ Στέφανον τῷ δεσπότῃ Χριστῷ παραπέμψας· ἀμήν.
|
Desinit |
|
ἀνεκόμισεν ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ἀνεκόμισεν ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Ἀνεκτὸς ἦν Ἅμασις τῇ σπουδῇ νέμων
|
Incipit |
|
ΑΝΕΛΗ ΧΡΗΣΗ ΑΝΔΡΕΩΝ ΜΕΓΑΣ ΟΙΚΟΣ ΑΝΔΡΩΝ
|
Incipit |
|
ανεληφθη δε ωρα θ΄ φασιν δε τον αυτον χαρακτηρα τοιουτον.
|
Desinit |
|
ἀνελήφθη, καὶ τοῦτο τέλος ἔχει τὸ κατὰ Λουκᾶν εὐαγγέλιον, ἔχει δὲ τὸ βιβλίον, στίχους ̣͵βωʹ.
|
Desinit |
|
Ἄνεμοι δώδεκά εἰσι καὶ μάθε
|
Incipit |
|
Ἄνεμοι δώδεκά εἰσι καὶ μάθε τούτων κλήσεις
|
Incipit |
|
ΑΝΕΜΟΙ ΕΙΣΙ ΔΩΔΕΚΑ ΚΑΤΑ ΤΟ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΤΗΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗΣ ΣΧΗΜΑ
|
Incipit |
|
ἀνεμποδίστως τὰς ἰδίας χρείας παρέξεται
|
Desinit |
|
ἀνέμφατος δὲ καὶ οἷον μὴ φανερὰ ἔστω ἡ ἐπιτήδευσις
|
Desinit |
|
ἀνεξάλειπτον καὶ ἀείμνηστον πρόγραμμα· ἡμεῖς δὲ… αἰωνίου ἀγαλλιάσεως ἀπολαύσοιμεν… Ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ἀνεξίκακε βασιλεῦ καὶ ἀίδιε, ὁ διὰ τὴν ἐκ ξύλου
|
Incipit |
|
ἀνεξιχνίαστοι αἱ ὁδοὶ αὐτοῦ (τίς γὰρ ἔγνω...)· αὐτῷ...
|
Desinit |
|
Ἀνεσπέρου φωτὸς ἡ γεννήτρια,
ἐξαγγέλλοντι πρόσχες μοι, δέομαι.
|
Incipit |
|
ΑΝΕΣΤΕΛΛΕ ΔΙΑ ΤΕ ΠΑΝΤΟΣ
|
Incipit |
|
ανεστη βασιλευς ετερος, ος ουκ ηδει τον Ιωσηφ.
|
Incipit |
|
Ἀνέστη βασιλεὺς ἕτερος, ὃς οὐκ ᾔδει τὸν Ἰωσήφ·
|
Incipit |
|
Ανετεθη εν...το παρον τετραευαγγελον...τω μηνι Μαιω, τη ηʹ ινδ. ετους ...χαριν μνημης των αυτου συγγενων, ων και τα ονοματα εισι ταυτα. μνησθητι κυριε την ψυχην του δουλου σου Νικητα και Ματρονης αχ (μοναχης )... Αλεξιου...και αναπαυσον αυτους.
|
Textus |
|
Ἀνέτειλεν μετὰ τὴν ἀνάληψιν Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ πρὸς τὸν ἴδιον πατέρα
|
Incipit |
|
Ἀνέτειλεν μετὰ τὴν ἀνάληψιν τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ πρὸς τὸν ἴδιον πατέρα
|
Incipit |
|
ἄνευ δὲ τοῦ πιστεύειν οὔτε πυνθανομένοις οὔτε λόγον ἀποδιδοῦσι συνοίσει, ὥσπερ οὐδὲ τοῖς ἄνευ πτερῶν ἀπὸ τῶν ὑψηλοτάτων τοὺς ἀετοὺς μιμουμένοις
|
Desinit |
|
ἀνευ]κλείπτον παράδεισον
|
Incipit |
|
ἀνεχώρησαν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν/ χάριτι...
|
Desinit |
|
ἀνηγορεύ]θη καὶ τὸν κὐριον τῆς δόξης κατηξιώθη
|
Incipit |
|
ἀνῆλθεν ἐν δόξῃ πρὸς τὸν αὐτοῦ πατέρα ἵνα ἐν πάντι τόπῳ προσκυνῶμεν τῷ πατρὶ...
|
Desinit |
|
ἀνῆλθεν ἐν δόξῃ πρὸς τὸν αὐτοῦ πατέρα ἵνα ἐν πάντι τόπῳ προσκυνῶμεν τῷ πατρὶ...
|
Desinit |
|
Ἀνὴρ (δέ) τις διδύμους ἔχων λίαν ἐξωγκωμένους
|
Incipit |
|
Ἀνὴρ δέ τίς εύγενὴς καὶ ἐπίδοξος
|
Incipit |
|
ΑΝΗΡ ΔΕ ΧΡΗΣΤΟΣ
|
Incipit |
|
ΑΝΗΡ ΔΕ ΧΡΗΣΤΟΣ
|
Incipit |
|
ΑΝΗΡ ΔΕ ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΡΗΣΤΟΝ ΟΥ ΜΙΣΕΙ ΠΟΤΕ
|
Incipit |
|
Ἀνὴρ δὲ χρηστὸς χρηστὸν οὐ μισεῖ ποτε
|
Incipit |
|
ἀνὴρ δὲ χρηστὸς χρηστὸν οὐ μισεῖ ποτέ
|
Incipit |
|
ΑΝΗΡ ΕΧΟΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΙ ΠΕΣΕΙ ΕΙΣ ΥΠΑΝΔΡΟΝ
|
Incipit |
|
Ἀνὴρ ἔχων γυναῖκα εἰ πέσοι εἰς ὕπανδρον
|
Incipit |
|
Ἀνὴρ ἔχων γυναῖκα καὶ γυνὴ ἔχουσα ἄνδρα
|
Incipit |
|
Ἀνὴρ ἦν δίκαιος καὶ θεοσεβής
|
Incipit |
|
Ἀνήρ τις ἦν πλούσιος ἐν τῷ Ἰσραήλ, πλουτίσας ἐκ πλεονεξιῶν καὶ συκοφαντιῶν καὶ ἀδικιῶν
|
Incipit |
|
Ἀνήρ τις ὀνόματι Θεόδωρος
|
Incipit |
|
Ἁνήρ τις τὸ γένος Αἰγύπτιος, τὸ δὲ ὄνομα Ἰωάννηςμ εὐλαβὴς πάνυ, διηγήσατό μοι θαῦμα τοιοῦτον ὅτι ἑν τῇ χώρᾳ μου Θεοδοσιανὸς ὑπῆρχεν
|
Incipit |
|
Ἄνθεα δρεψάμενος καθάπερ λειμῶνος ἀΰλου
|
Incipit |
|
Ἄνθεά σοι δόξα καὶ ὄνομ' ἀσφαλές
|
Incipit |
|
Ἄνθεα σοῦ δὲ τύχης κόσμος
|
Incipit |
|
Ἀνθείπατος, ὁ σήμερον δούξ
|
Incipit |
|
ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΑΠΑΔΙΚΗΣ
|
Titulus initialis |
|
ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΚ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΕΡΙ ΜΝΗΜΗΣ ΘΑΝΑΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Ἄνθος νέον μὲν χαλκοῦ πεντόβολον, ἱσοβαρὲς δὲ
|
Incipit |
|
Ἄνθος τῶνδε νέων μεγάλων
|
Incipit |
|
Ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, τοὺς ὑπὲρ τῆς ἀληθείας διηνυσμένους σοι πόνους πᾶς τις οἶμαι
|
Incipit |
|
Ἄνθρωπε, δεῦρο καὶ τρύγησον καὶ φάγε
|
Incipit |
|
Ἀνθρωπικὸν πρόσωπον ἄγει Ματθαῖος, |
λέοντος εἶδος εἰκονίζει τὸν Μάρκον, |
Λουκᾶν ὁ μόσχος γνησίως ὑπογράφει, |
ὡς ἀετὸν σκόπει γε τὸν Ἰωάννην.
|
Textus |
|
Ἀνθρωπικὸν πρόσωπον Ματθαῖος φέρει
λέοντος εἶδος εἰκονίζει τὸν Μάρκον
Λουκᾶν ὁ μόσχος γνησίως ὑπογράφει
ὡς ἀετὸν σκόπει δὲ τὸν Ἰωάννην.
|
Textus |
|
Ἄνθρωποι δὲ ἐπειδὰν εἰς πόλεμον καταστῶσι
|
Incipit |
|
Ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν
|
Incipit |
|
Ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν
|
Incipit |
|
Ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν
|
Incipit |
|
Ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν
|
Incipit |
|
Ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν
|
Incipit |
|
Ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν
|
Incipit |
|
Ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν
|
Incipit |
|
Ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν
|
Incipit |
|
Ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν
|
Incipit |
|
Ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν
|
Incipit |
|
Ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν
|
Incipit |
|
Ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν εἰς τὸ ἱερόν
|
Incipit |
|
Ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν εἰς τὸ ἱερὸν προσεύξασθαι
|
Incipit |
|
Ανθρωποι δυο ανεβησαν εις το ιερον του προσευξασθαι, ο εις Φαρισαιος και ο ετερος τελωνης.
|
Incipit |
|
Ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν,/// μελλόντων ἀγαθῶν ἐπιτευξώμεθα...
|
Incipit |
|
Ἄνθρωποι δύο ἀνέστησαν
|
Incipit |
|
ἄνθρωπον γνῶσιν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΟΙΚΟΔΕΣΠΟΤΗΝ ΦΗΣΙ ΠΑΡΑΒΟΛΙΚΩΣ
|
Incipit |
|
Ἄνθρωπον ὄντα δεῖ φρονεῖν τἀνθρώπινα
|
Incipit |
|
Ἄνθρωπον ὄντα δεῖ φρονεῖν τἀνθρώπινα
|
Incipit |
|
Ἀνθρωποποιὸς ὀφείλει λέγεσθαι ὁ τοὺς ἀπαιδεύτους ἡμερῶσαι δυνάμενος
|
Incipit |
|
ανθρωπος ειναι, τουτεστιν διχα θεοτητος.
|
Desinit abruptus |
|
ανθρωπος οπου [...] κορμιν (?) [...] ασπα[ζει] (ασπαζει) (?) το κουρελλι το κοκκινο και ανακατωστομα το φαγητο αχ δος τουτο να το φαγη ανθρωπος οπου ναχει (να εχει) βιρουτουγκα και [...] να το ευγαλη (βγαλη) πετουτ (?) τα λογια ην φασ ειπατε (?) ην ζενουμε αβιρο τε παρ τζεσου παρακιλος, εις τειος ουτ σιιας, αγδευ.
|
Textus |
|
ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΙΣ ΑΠΟΔΙΜΩΝ ΕΚΑΛΕΣΕΝ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΔΟΥΛΟΥΣ
|
Incipit |
|
Ἄνθρωπός τις εἶχεν δύο υἱοὺς καὶ εἶπεν
|
Incipit |
|
Ἄνθρωπός τις ἦν οίκοδεσπότης... τίς δ' ἄνθρωπος ὁ οἰκοδεσπότης
|
Incipit |
|
Ἄνθρωπός τις κατέβαινεν ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ εἰς Ἰεριχώ ... τίς ὁ ἄνθρωπος; ὁ Ἀδάμ
|
Incipit |
|
Ἄνθρωπός τις κατέβαινεν ἀπὸ Ἰερουσαλὴμ εἰς Ἰεριχώ ... Τίς ὁ ἄνθρωπος; ὁ Ἀδάμ.
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἀνθρώπους ὁποῦ φροντίζοντας διὰ μέσου τούτου θέλομεν
|
Incipit |
|
Ἀνίναν τὸν θεῖον εὐφημῆσαι μὲν πρὸς ἀξίαν οὐ δοκῶ μοι τῶν έφικτῶν
|
Incipit |
|
Ἀνιστάμενος ἀπὸ τῆς τραπέζου ὦ ἀδελφέ
|
Incipit |
|
Ἀνίσχεται, ὑπομένει, παρίσχεται, δίδωσι
|
Incipit |
|
Ἀνίσως βέβαια, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι
|
Incipit |
|
ἀνίσως μέν ἐπροτίθετο ἐπροϐάλλετο, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, νά λέγω νά ὀμιλῶ
|
Incipit |
|
Ἀνοίγω μου τὸ στόμα πάλιν καὶ διανέμομαι
|
Incipit |
|
Ἀνοίξας τὲ θαυμᾶσαι αὐτήν, οὐ μέντοι εἶδεν αὐτόν
|
Incipit |
|
Ἀνοίξαται ταῦτα τῆς καρδίας ἡμῶν
|
Incipit |
|
Ἀνοίξατε τὰ ὦτα τῆς καρδίας
|
Incipit |
|
ἄνοιξον ἡμῖν κύριε τοῖς ἁμαρτωλοῖς δούλοις σου, πρόσε σε καταφεύγομεν τῷ πατρί...
|
Desinit |
|
Ἄνοιξον ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς καὶ ἀναξίοις δούλοις σου, δέσποτα· πρός σε γὰρ καταφεύγομεν, δέσποτα, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ πατρὶ...
|
Desinit |
|
Ἄνοιξον ὦ δέσποτα τὴν πλουσίαν χεῖρά σου
|
Incipit |
|
ΑΝΟΜΒΡΙΑΝ ΔΗΛΟΥΣΙ
|
Desinit |
|
Ἀνομοίος Χριστιανὸς εἶ σὺ ὀρθόδοξος καὶ πανύ
|
Incipit |
|
Ἀνόμοιος. Χριστιανὸς εἶ; Ὀρθόδοξος. Καὶ πάνυ
|
Incipit |
|
Ἀνομοίου εἴτουν Ἀρειανιστοῦ ἀντιλογία μετὰ ὀρθοδόξου
|
Titulus initialis |
|
Ἀνομοίου ἤτοι Ἀρειανιστοῦ ἀντιλογία μετὰ ὀρθοδόξου
|
Titulus initialis |
|
Ἀνομοίου ἤτοι Ἀρειανιστοῦ ἀντιλογία μετὰ ὀρθοδόξου
|
Titulus initialis |
|
ἀνταπο]δοθήσεται
|
Incipit |
|
ἀνταρσίας κατάδικον
|
Desinit |
|
Ἀντεπεσταλμένα πρὸς τὸν πέμψαντα τοὺς Ἀκινδύνου λόγους. Ἔλεγχος τῆς Ἀκινδύνου ψευδογραφίας καὶ δυσσεβείας ἀπὸ τῶν γεγενημένων συνόδων καὶ τοῦ μετ' αὐτὰς συνοδικοῦ τόμου
|
Titulus initialis |
|
Ἀντὶ ἀκακίας χυλὸν ἀγριοδαμασκηνῶν
|
Incipit |
|
ΑΝΤΙ ΣΤΑΦΙΔΟΣ ΦΟΙΝΙΚΟΣ ΣΥΡΙΑΚΟΥ ΣΑΡΞ
|
Desinit |
|
ΑΝΤΙ ΤΟΥ ΕΙΠΕΙΝ ΜΝΗΜΟΝΕΥΩ ΤΟΥ ΔΕΙΝΟΣ
|
Incipit |
|
Ἀντὶ τοῦ εἰπεῖν μνημονεύω τοῦ δεῖνος
|
Incipit |
|
Ἀντὶ τοῦ εἰπεῖν μνημονεύω τοῦ δεῖνος
|
Incipit |
|
ΑΝΤΙ ΤΟΥ ΣΥΝΕΙΔΟΝ ΣΥΝΙΗΣ ΣΥΝΙΗ ΣΥΝΕΙΜΙ ΣΥΝΥΠΑΡΧΩ
|
Desinit |
|
ΑΝΤΙ ΩΚΙΜΟΕΙΔΟΥΣ ΗΔΥΟΣΜΟΝ ΑΓΡΙΟΝ
|
Desinit |
|
ΑΝΤΙ ΩΚΙΜΟΕΙΔΟΥΣ ΗΔΥΟΣΜΟΝ ΑΓΡΙΟΝ
|
Desinit |
|
ΑΝΤΙΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Ἀντίγραμμα τοῦ ἁγιωτάτου ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης κυροῦ Βασιλείου τοῦ Ἀχριδηνοῦ πρὸς τὸν αὐτὸν ἁγιώτατον πάπαν Ῥώμης κῦρ Ἀδριανόν
|
Titulus initialis |
|
Ἀντίγραμμα τοῦ ἁγιωτάτου ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης κυροῦ Βασιλείου τοῦ Ἀχριδηνοῦ πρὸς τὸν αὐτὸν ἁγιώτατον πάπαν Ῥώμης κύριον Ἀδριανόν
|
Titulus initialis |
|
Ἀντίγραμμα τοῦ ἁγιωτάτου ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης κυροῦ Βασιλείου τοῦ Ἀχριδηνοῦ πρὸς τὸν αὐτὸν ἁγιώτατον πάπαν Ῥώμης κύριον Ἀδριανόν
|
Titulus initialis |
|
Ἀντίγραμμα τοῦ ἁγιωτάτου ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης κυροῦ Βασιλείου τοῦ Ἀχριδηνοῦ πρὸς τὸν αὐτὸν ἁγιώτατον πάπαν Ῥώμης κύριον Ἀδριανόν
|
Titulus initialis |
|
Ἀντίγραφα Δουλᾶ Ἑρμαίῳ περὶ κατανύξεως
|
Titulus initialis |
|
Ἀντιγραφὴ τοῦ ἁγιωτάτου ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, κυρίου Βασιλείου τοῦ Ἀχριδηνοῦ, πρὸς τὸν πάπαν Ῥώμης κύριον Ἀδριανόν.
|
Titulus initialis |
|
Ἀντιγραφὴ τοῦ ἁγιωτάτου μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κυροῦ Βασιλείου τοῦ Ἀχριδηνοῦ πρὸς τὸν μακαριώτατον πάπαν Ῥώμης κῦρ Ἀδριανόν
|
Titulus initialis |
|
Ἀντιγραφὴ τοῦ ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης Βασιλείου τοῦ Ἀχριδηνοῦ πρὸς τὸν πάπαν Ῥώμης κύριον Ἀδριανόν.
|
Titulus initialis |
|
Ἀντιγραφὴ τοῦ ἱερωτάτου μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Βασιλείου τοῦ Ἀχριδηνοῦ πρὸς τὸν πάπαν Ῥώμης Ἀδριανόν
|
Titulus initialis |
|
Ἀντίγραφος Νικήτα συγκέλλου καὶ χαρτοφύλακος, τῆς Κωρωνίδος
|
Titulus initialis |
|
ΑΝΤΙΔΟΞΑΖΕΙ ΚΑΙ ΡΟΥΘ ΜΕΓΑΛΥΙΝΟΝΤΑΣ ΑΥΤΗΝ ΜΕΓΑΛΥΝΕΙ
|
Desinit |
|
Ἀντίδοτο καπονάτο
|
Titulus initialis |
|
Ἀντίδοτοι ἐκ Περσείας κομισθεῖσαι καὶ ἐξελληνισθεῖσαι παρὰ τοῦ φιλοσοφωτάτου καὶ ἰατρικωτάτου κυροῦ Γεοργίου τοῦ Χιονιάδου
|
Titulus initialis |
|
Ἀντίδοτοι ἐκ περσίας· κομισθεῖσαι καὶ ἐκελληνισθεῖσαι περὶ τοῦ χονιάτη κυροῦ Γεωργίου
|
Titulus initialis |
|
ἀντίδοτοι ἐκ Περσικῆς κομισθεῖσαι καὶ ἐξελληνισθεῖσαι παρὰ τοῦ Χιονιάδη κυροῦ Γεωργίου
|
Titulus initialis |
|
Ἀντίδοτος διαφορητικὸν πνευμάτων παντὸς τοῦ σώματος
|
Incipit |
|
ΑΝΤΙΔΟΤΟΣ ΔΙΟΥΡΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ΤΑΡΟΝΙΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΑΝΤΙΔΟΤΟΣ ΔΙΟΥΡΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ΤΑΡΩΝΙΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ἀντίδοτος Ζηναγρίας
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ΑΝΤΙΔΟΤΟΣ Η ΔΙΑ ΤΟΥ ΗΠΕΡΙΚΟΥ ... ΚΑΙ ΟΝΙΝΗΣΙ ΤΑ ΣΚΛΗΡΑ ΣΩΜΑΤΑ
|
Desinit |
|
Ἀντίδοτος ἡ θεοδώρητος ἀνακαρδίων ποιοῦντα πρὸς ὅλον τὸν ἄνθρωπον
|
Incipit |
|
ΑΝΤΙΔΟΤΟΣ Η ΘΕΟΔΩΡΗΤΟΣ ΔΙ'ΑΝΑΚΑΡΔΙΩΝ ΠΟΙΟΥΣΑ ΠΡΟΣ ΟΛΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΝ, ΠΡΟΣ ΣΚΟΤΩΜΑΤΙΚΟΥΣ...
|
Titulus initialis |
|
Ἀντίδοτος ἡ θεοδώρητος. αὕτη ὠφέλει πρὸς πᾶσαν κεφαλαλγίαν καὶ πάθος τοῦ θώρακος
|
Incipit |
|
ΑΝΤΙΔΟΤΟΣ Η ΘΗΡΙΑΚΗ
|
Titulus initialis |
|
ΑΝΤΙΔΟΤΟΣ Η ΘΗΡΙΑΚΗ. ΤΟ ΜΕΤΡΟΝ ΑΥΤΗΣ ΟΥΚ ΕΠΙ ΠΑΝΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΟ ΑΥΤΟ ΥΓΡΟΝ
|
Incipit |
|
ΑΝΤΙΔΟΤΟΣ Η ΘΗΡΙΑΚΗ· ΤΟ ΜΕΤΡΟΝ ΑΥΤΗΣ ΟΥΚ ΕΠΙ ΠΑΝΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΟ ΑΥΤΟ
|
Incipit |
|
ΑΝΤΙΔΟΤΟΣ Η ΘΗΡΙΑΚΗ· ΤΟ ΜΕΤΡΟΝ ΑΥΤΗΣ ΟΥΚ ΕΠΙ ΠΑΝΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΟ ΑΥΤΟΝ ΥΓΡΟΝ
|
Incipit |
|
ΑΝΤΙΔΟΤΟΣ Η ΘΗΡΙΑΚΗ· ΤΟ ΜΕΤΡΟΝ ΑΥΤΗΣ ΟΥΚ ΕΠΙ ΠΑΝΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΟ ΕΛ' Ο ΥΓΡΟΝ
|
Incipit |
|
ΑΝΤΙΔΟΤΟΣ Η ΚΑΛΟΥΜΕΝΗ ΕΡΜΟΥ ΕΚ ΤΩΝ ΑΔΥΤΩΝ ΤΟΥ ΕΡΜΟΥ ΕΙΣ ΜΕΜΦΙΗΝ
|
Titulus initialis |
|
ΑΝΤΙΔΟΤΟΣ Η ΜΙΘΡΙΔΑΤΙΟΣ ΔΙΑ ΤΩΝ Ρ'
|
Titulus initialis |
|
ΑΝΤΙΔΟΤΟΣ Η ΞΗΡΟΣ ΔΙΟΣΠΟΛΙΤΗΣ ... ΤΟΙΣ ΨΥΧΡΑΝ ΔΙΑΘΕΣΙΝ ΕΝ ΤΩ ΣΤΟΜΑΧΩ ΚΕΚΤΗΜΕΝΟΙΣ
|
Desinit |
|
ΑΝΤΙΔΟΤΟΣ Η ΧΡΥΣΗ Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ
|
Incipit |
|
Ἀντίδοτος ἡ χρυσῆ ἡ ἀλεξάνδρα
|
Incipit |
|
Ἀντίδοτος ἡ χρυσῆ ἡ ἀλεξάνδρα
|
Incipit |
|
ΑΝΤΙΔΟΤΟΣ Η ΧΡΥΣΗ Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΔΕ ΧΡΥΣΗ ΔΙΑ ΤΟ ΕΙΝΑΙ
|
Incipit |
|
Ἀντίδοτος ἡ χρυσῆ· ἡ Ἀλεξανδρεία, λέγεται δὲ αὕτη χρυσῆ διὰ τὸ εἶναι ἐντιμοτέραν πασῶν τῶν ἀντιδότων
|
Incipit |
|
Ἀντίδοτος Θεοδωρήτου ἡ λεγόμενη ἀνακάρδιος
|
Titulus initialis |
|
ΑΝΤΙΔΟΤΟΣ ΙΕΡΑ ΤΟΥ ΜΕΜΦΙΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΑΝΤΙΔΟΤΟΣ ΜΙΘΡΙΔΑΤΙΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ΑΝΤΙΔΟΤΟΣ ΜΙΘΡΙΔΑΤΙΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ΑΝΤΙΔΟΤΟΣ ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ ΠΟΙΟΥΣΑ ΠΡΟΣ ΠΑΣΑΝ ΑΣΘΕΝΕΙΑΝ ΚΑΙ ΠΑΘΗ ΠΑΝΤΑ ΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ΔΕ ΤΟΥΣ ΥΠΟ ΑΓΡΥΠΝΙΑΣ ΔΑΜΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
|
Incipit |
|
ΑΝΤΙΔΟΤΟΣ ΠΕΡΣΙΚΗ ΔΙΔΟΤΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥ ΧΑΡΙΤΙ ΕΙΣ ΤΑΣ ΨΥΧΡΑΣ ΔΙΑΘΗΣΕΙΣ
|
Incipit |
|
Ἀντίδοτος Περσικὴ, δίδοται Χριστοῦ χάρητι εἰς τὰς ψυχρὰς διαθέσεις τοῦ στομάχου
|
Incipit |
|
Ἀντίδοτος Περσικὴ, δίδοται Χριστοῦ χάριτι εἰς τὰς ψυχρὰς διαθέσεις
|
Incipit |
|
ΑΝΤΙΔΟΤΟΣ ΠΟΙΟΥΣΑ ΠΡΟΣ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΝΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Ἀντίδοτος πρὸς ποδαλγικούς πάνυ πεπειρεμένη Αἰγυπτιακὴ τρισμέγιστος
|
Titulus initialis |
|
ἀντίδοτος πρὸς ποδαρικούς
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ἀντίδοτος συγγέλου ἡ βασιλικὴ λεγομένη· ἰωμένη κεφαλαλγίαν
|
Incipit |
|
ΑΝΤΙΘΕΣΙΣ ΕΚ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΩΝ ΣΕΥΕΡΙΑΝΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ
|
Titulus initialis |
|
Ἀντίθεσις πρὸς ἃ συνέθηκεν ὁ Ἀκίνδυνος κατὰ τοῦ Παλαμᾶ δῆθεν, ὡς ἀληθῶς δὲ κατὰ τῆς εὐσεβείας αὐτῆς καὶ τῶν εὐσεβῶν ἁπάντων, ἐκληφθεῖσα παρὰ διαφόρων τοῦ Παλαμᾶ λόγων, καὶ παριστᾶσα σαφῶς ὅτι τὰ παρὰ τοῦ Ἀκινδύνου πρὸς συνηγορίαν οἰκείαν ἐκ τῶν πατερικῶν λόγων καὶ παρ’ ἑαυτοῦ προβαλλόμενα οὐ συνηγοροῦσιν, ἀλλὰ κατηγοροῦσιν αὐτοῦ.
|
Titulus initialis |
|
ἀντιλαμβάνετε δὲ τὰ οὐράνια, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
ἀντιλαμβάνετε δὲ τὰ οὐράνια, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
Ἀντιλογία Ἀρειανοῦ μετ' ὀρθοδόξου
|
Titulus initialis |
|
Ἀντιοχείας τῆς μεγάλης οὗτός ἐστιν οὗ μνημονεύει Παῦλος ἐν τῇ ἐπιστολῇ αὐτοῦ, λέγων «Συνεπέμψαμεν δὲ μετ’ αὐτοῦ τὸν ἀδελφὸν οὗ ὁ ἔπαινος ἐν τῷ εὐαγγελίῳ» [καὶ ἐν ἄλλῃ] «ἀσπάζεται ὑμᾶς Λουκᾶς ὁ ἰατρός.»
|
Textus |
|
ΑΝΤΙΟΧΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΥΠΟΔΕΧΟΥ ΕΓΚΡΑΤΕΙΑΝ ΔΙΩΚΟΜΕΝΗΣ ΠΡΑΟΤΗΤΟΣ
|
Incipit |
|
ἀντίρρησις καὶ ἀνασκευὴ διαφέρει
|
Incipit |
|
ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΚΕΥΗ ΔΙΑΦΕΡΕΙ ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΣ ΜΕΝ ΛΕΓΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
Ἀντίρρησις κατὰ τῶν προλεχθέντων τῷ Μεδιολάνων
|
Titulus initialis |
|
Ἀντίρρησις πρὸς τὰ γραφέντα παρὰ Σωτηρίχου τοῦ προβληθέντος πατριάρχου Ἀντιοχείας περὶ τοῦ Σὺ εἶ ὁ προσφέρων καὶ προσφερόμενος καὶ προσδεχόμενος
|
Titulus initialis |
|
Ἀντίρρησις τῶν τριῶν κεφαλαίων ὧν ἐξέθετο Μάξιμος μοναχὸς ὁ Πλανούδης
|
Titulus initialis |
|
Ἀντιρρητικὰ τῶν ἐπὶ ταῖς περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος γραφικαῖς χρήσεσιν ἐπιστασιῶν κυρίου Ἀνδρονίκου τοῦ Καματηροῦ Δρουγγαρίου τῆς Βίγλας.
|
Titulus initialis |
|
ἀντιρρητικοὶ πρὸς Ἀκίνδυνον
|
Titulus initialis |
|
Ἀντιρρητικὸς πρῶτος πρὸς τὰ ἰσχυρὰ τῶν ἀθέσμως ἐκτεθέντων κατὰ τῆς τοῦ Χριστοῦ εἰκόνος, μᾶλλον δὲ κατὰ τῆς ἀληθοῦς ἐνανθρωπήσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ θεοῦ, παρὰ Ἰωάννου τοῦ αἱρεσιάρχου καὶ λεκανομάντεως, παρέδρου γεγονότος τοῦ Βυζαντίου
|
Titulus initialis |
|
Ἀντισθένης τοῖς μέλλουσι σώζεσθαι ἔφη, φίλων δεὶ γνησίων
|
Incipit |
|
ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΨΑΛΛΟΜΕΝΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΦΩΤΟΕΙΔΕΙΣ ΚΑΙ ΘΕΙΟΥΣ ΑΣΩΜΑΤΟΥΣ
|
Titulus initialis |
|
Ἀντλητήριον ἔστι δὲ ἀπὸ κεράμου ἀντλοῦν
|
Incipit |
|
Ἀντμιδοτος περσική· δίδοται Χριστοῦ χάριτι εἰς τὰς ψυχρὰς διαθέσεις τοῦ στομάχου
|
Incipit |
|
Ἀντωνίνου τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς τὸ σκῆπτρον περιφέροντοςμ εἰ καὶ ἡ μυσαρὰ θρησκεία τῆς εἰδώλων πλάνης προέκοπτεν
|
Incipit |
|
Ἀντωνίνου τοῦ δυσσεβοῦς τῆς Ῥωμαϊκῆς ἀρχῆς
|
Incipit |
|
Ἀντώνιος ὁ μέγας, ὁ τῆς ἐρήμου πεφηνὼς διὰ Θεοῦ πολιστὴς
|
Incipit |
|
ἁνύδεις (ἂν ἴδεις) μέγαν ἄνθρωπον· εἰς ἀρετὴν καὶ γνώσιν· ὑπὸ τῆς τύχεις (τύχης) τῆς πικρας ἀτίμως ὑβρισμένον. ἐν ξένοις διατρίβοντα. πενόμενον τελείως. συ μη παρήδεις (παρίδης), ὁ λαμπρός. ὁ ευγενὴς ὀ μέγας. αλλ' οικτιρον βοήθησον. σώσον ὑποριμενον (!). Ἰησουν ἀντιλάβης ἐκ θεοῦ τὰς ἀμοιβὰς τελείως. εἰς τὴν ἡμέραν τοῦ κριτοῦ. τὴν φοβεραν ἐκείνην.
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
ἁνύδεις (ἂν ἴδεις) μέγαν ἄνθρωπον· εἰς ἀρετὴν καὶ γνώσιν· ὑπὸ τῆς τύχεις (τύχης) τῆς πικρας ἀτίμως ὑβρισμένον. ἐν ξένοις διατρίβοντα. πενόμενον τελείως. συ μη παρήδεις (παρίδης), ὁ λαμπρός. ὁ ευγενὴς ὀ μέγας. αλλ' οικτιρον βοήθησον. σώσον ὑποριμενον. Ἰησοῦν ἀντιλάβης ἐκ θεοῦ τὰς ἀμοιβὰς τελείως. εἰς τὴν ἡμέραν τοῦ κριτοῦ. τὴν φοβεραν ἐκείνην.
|
Textus |
|
ΑΝΥΜΝΕΙΤΑΙ ΥΠΟ ΑΠΕΙΡΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
|
Desinit |
|
Ἀνυμνῶ σου τὴν χάριν, ὧ δέσποινα
|
Incipit |
|
Ἄνω πετᾶς, δύστηνε, λιπὼν τὰ κάτω
|
Incipit |
|
ἄνω σύναψον εἰς Ἐδὲμ κοινὸν λάχος
|
Desinit |
|
Ἄνω τῆς διανοίας
|
Incipit |
|
ΑΝΩ ΤΟ ΟΜΜΑ ΤΗΣ ΔΙΑΝΟΙΑΣ
|
Incipit |
|
ΑΝΩ ΤΟ ΟΜΜΑ ΤΗΣ ΔΙΑΝΟΙΑΣ
|
Incipit |
|
ΑΝΩ ΤΟ ΟΜΜΑ ΤΗΣ ΔΙΑΝΟΙΑΣ
|
Incipit |
|
ΑΝΩ ΤΟ ΟΜΜΑ ΤΗΣ ΔΙΑΝΟΙΑΣ
|
Incipit |
|
ἀνωδύνως ἐν παρθενίᾳ τεκοῦσα Χριστόν, ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
ανωθεν δε ιλημ (ιερουσαλημ) καταβαινειν· εκ μεν αγγελων αρξαμενης της θειας (vid.) γνωσεως· μεχρις (vid.) ημων (vid.) δε (vid.) καταντησασης· συναφθεντων αλληλοις δια χυ (χριστου) της κεφαλης (vid.) ημων:
|
Textus |
|
Ἄνωϑεν μὲν ὁ προϕήτης εὐαγγελιζόμενος ἡμῖν τὴν τῶν προκειμένων ϑαυμάτων ἀπόδειξιν ἔγραϕεν
|
Incipit |
|
Ἄνωθεν ὁ προφήτης εὐαγγελιζόμενος ἡμῶν τὴν τῶν προκειμένων θαυμάτων ἀπόδειξιν
|
Incipit |
|
Ἀνώμαλος δυσκρασία γίνεται μὲν
|
Incipit |
|
Ἀνωνύμου περὶ τοῦ τί διαφέρει εὐχὴ καὶ προσευχή
|
Titulus initialis |
|
ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΤΙΝΟΣ ΜΟΑΝΕΩΣ ΔΙΑ ΤΡΕΜΙΝ ΕΚ ΠΟΛΛΩΝ ΟΛΙΓΟΣ ΚΑΛΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ἀξίνη ἔνδοξε ... ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν [
|
Desinit |
|
Ἄξιον αἰνεῖσθαι Διονύσιος, ὃς τάδ' ἔγραψεν ἀνθρώποις
|
Incipit |
|
Ἄξιον γὰρ ἡμῖν άναλογίσασθαι τῶν καιρῶν τοὺς θεοφιλεῖς ἄνδρας ἐκείνους
|
Incipit |
|
Ἄξιον δὲ εἰπεῖν καὶ πόθεν οἱ Σαμαρεῖται συνέστησαν
|
Incipit |
|
Ἄξιον δὲ εἰπεῖν καὶ πόθεν οἱ Σαμαρεῖται συνέστησαν
|
Incipit |
|
Ἄξιον εἶναί μοι δοκεῖ ζητήσεως
|
Incipit |
|
Ἄξιόν ἐστι ἐπαινέσαι τὸν Ἀριστόδημον
|
Incipit |
|
ἂξιον ἰδεῖν ἐνταῡθα τἰνος ἒνεκα ἀπὸ ὀδυρμῶν ἄρχεται
|
Incipit |
|
Ἄξιος ἑβδομάδος τιμῆς καὶ
|
Incipit |
|
Ἄξιος πρῶτος, πάτερ, ὅνδε πάτρων
|
Incipit |
|
ἀξίους ἀπεργάσηται τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας, διὰ τοῦ μονογενοῦς αὐτοῦ Υἱοῦ, ᾧ...
|
Desinit |
|
ἀξίους ἀπεργάσηται τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας, διὰ τοῦ μονογενοῦς αὐτοῦ Υἱοῦ, ᾧ...
|
Desinit |
|
Ἀξιῶ ἵνα πάντοτε γράφῃς ἡμῖν μετὰ πληροφορίας, ὁρίζων καὶ εἴ τι ἀποδέχεσαι τῶν ἐνταῦθα, ὡς καὶ ἡμεῖς ποιήσομεν. Πολλὰ τὰ ἔτη σου
|
Desinit |
|
ΑΞΙΩΝ ΚΡΑΤΕΙΝ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
ἀξιῶς τῆς ἡμετέρας ἐλπίδος καὶ πίστεως καταλύσαντες τυχεῖν … ἀμήν.
|
Desinit |
|
ἀξιῶσαι ἡμᾶς τούτοις ἐπακολουθεῖν μετὰ συνειδήσεως ἀγαθῆς καὶ φόβου θεοῦ
|
Desinit |
|
ἀξιώσει δὲ καὶ ἡμᾶς...
|
Desinit |
|
ἀξιώσει δὲ καὶ ἡμᾶς..., ἵνα...
|
Desinit |
|
αορατως δορυφορουμενον ταξεσιν. αλληλουια.
|
Desinit |
|
Ἀπoκάλυψις μοι ἐστίν ἠ τῶν κρυπτῶν μυστηρίων δήλωσις, καταυγαζομένου τοῦ ηγεμονικοῦ
|
Incipit |
|
ἀπαθὲς τὸ παθητὸν σῶμα τηρήσας καὶ ἐξ ἀπόρων πόρον εἰργάσατο· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Ἀπαιδεύτου ἔργον
|
Incipit |
|
ΑΠΑΝ ΔΕ ΕΚ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΗΤΙΣ ΕΣΤΙΝ ΙΣΟΤΩΝΙΑ
|
Incipit |
|
Ἅπαν μὲν τῶν πάντων οὐδὲν οὕτω πέφυκε πρὸς ἀρετῆς ἀνάληψιν
|
Incipit |
|
Ἅπαν πρᾶγμα διά τι τέλος ἐστιν
|
Incipit |
|
Ἀπάντα τὸν λόγον, ἀδελφὲ ἠγαπημένε
|
Incipit |
|
Ἅπαντας μὲν φιλῶ τοὺς ἁγίους, μάλιστα δὲ τὸν μακαρίον Παῦλον
|
Incipit |
|
Ἅπαντας σὺ τούσδε ὅσα ἦν
|
Incipit |
|
απαντας της ζωης αυτου χρονους· δεκα προς τοις εκατον.
|
Desinit |
|
Ἅπαντες μὲν ἄνθρωποι φύσει εὐμήχανοι, διὰ τὸ φύσει τοῦ
|
Incipit |
|
̓Απάντησις πρὸς τὸν ἐρωτήσαντα πῶς χρὴ δέχεσθαι τῶν αἱρέσει αὐτομολησάντων ὀρθοδόξων τοὺς γνωμαχήσαντας, εἴτ' οὖν μετανοήσαντας
|
Titulus initialis |
|
Ἅπαξ δὲ ἐπαγγειλάμενον ἐν τοῖς ὀφείλουσιν ἔχω· γνώμη τοῦτο σοφῶν τινος τῶν σοι φιλουμένων
|
Desinit |
|
Ἀπαραίτητος σήμερον τῆς διδασκαλίας ὁ λόγος
|
Incipit |
|
Ἀπαρίθμησις αἰτιῶν δι' ἃς ἀπείρηται ἡ τοῦ πάπα Ῥώμης ἀναφορά, ἐκλεγεῖσαι ἀπό τε τῶν ἐπιστολῶν τοῦ κῦρ Μιχαὴλ πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Κερουλάρη (sic), καὶ τοῦ μακαριωτάτου Πέτρου Ἀντιοχείας καὶ ἐξ ἄλλων τινῶν
|
Titulus initialis |
|
Ἀπαρίθμησις αἰτιῶν διὰς (sic) ἀπήρηται τοῦ πάπα ῥώμης ἀναφορὰ ἐκλεγεῖσα ἀπὸ τῶν ἐπιστολῶν κυροῦ Μιχαὴλ πατριάρχου ΚΠ. καὶ τοῦ ῥηθέντος μακαριωτάτου Πέτρου Ἀντιοχίας καὶ ἐξ ἄλλων τινῶν
|
Titulus initialis |
|
ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι. Αὐτῷ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. ἀμήν
|
Desinit |
|
ΑΠΑΡΤΙΖΟΜΕΝ ΤΗΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΝ
|
Desinit |
|
ΑΠΑΡΤΙΖΟΜΕΝ ΤΗΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΝ
|
Desinit |
|
απαρχη των κεκοιμημενων εγενετο, αυτω η δοξα… εις τους αιωνας των αιωνων αμην.
|
Desinit |
|
Ἅπασα μέν μοι φιλοσοφία τίμιον καὶ δαιμόνιον
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΑΠΑΣΙ ΚΑΙ ΕΝΙ ΕΚΑΣΤΩ Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΓΡΑΦΗ Η ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΦΑΝΕΡΟΝ ΙΔΙΟΝΟΜΟΝ ΕΛΠΙΖΟΜΕΝΟΝ
|
Incipit |
|
ΑΠΑΣΙΝ ΕΛΛΗΣΙΝ ΕΡΙΣ ΚΑΙ ΤΑΡΑΧΗ: ΤΑΥΤΑ ΔΡΩΝ ΦΙΛΙΠΠΟΣ
|
Desinit |
|
ἀπατεῖ τὰς εὐθύνας· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ἀπατῆσαι ἡμᾶς δύναται
|
Desinit |
|
ἀπαύστοις στόμασι τὸ κράτος τῆς τριάδος δοξάζοντες, ὅτι τὸ κράτος τοῦ θεοῦ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ἀπαύστοις στόμασι τὸ κράτος τῆς τριάδος δοξάςοντες, ὅτι τὸ κράτος τοῦ θεοῦ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ἀπε]δίδρασκεν ἀπὸ προσώπου
|
Incipit |
|
ΑΠΕΒΑΛΟΝΤΟ ΔΙΑ ΔΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟΠΙΣΤΙΝ ΕΚΡΑΤΥΝΑΝ
|
Incipit |
|
ἀπεγνώ]σθησαν καὶ οὐδὲν λοιπὸν
|
Incipit |
|
ΑΠΕΔΕΞΑΜΕΝ ΩΣ ΠΡΟΕΙΠΟΝ
|
Incipit |
|
Ἀπεδεξάμην τὴν ἐν Κυρίῳ ἀγάπην σου, ὦ τοῦ Θεοῦ ὡς ἀληθῶς ἄνθρωπε, καὶ τῆς ἀποστολικῆς ἄξιε καθέδρας καὶ κλήσεως
|
Incipit |
|
Ἀπεδεξάμην ὡς πρέπουσαν
|
Incipit |
|
Ἀπεδεξάμην ὡς πρέπουσαν τῷ σεμνῷ σου βίῳ καὶ τῇ καθαρᾷ σου ψυχῇ τὴν περὶ τοῦ Ἄισματος τῶν Ἀισμάτων σπουδήν
|
Incipit |
|
ἀπεδεχόμην κόλασιν ἧς γενοίτο... άμήν
|
Desinit |
|
ΑΠΕΔΩΚΕ ΜΟΙ ΤΩΝ ΟΙΚΕΤΩΝ ΤΙΣ
|
Incipit |
|
ΑΠΕΔΩΚΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ
|
Desinit |
|
Απεδωκεν αυτω τη γυναικι αυτου, ασιγητω στοματι, δοξαζωντα και αινουντα τον θεον. αμην.
|
Desinit |
|
ἀπέδωκεν τῷ θεῷ
|
Desinit |
|
Απεθανεν δε ο αρχιμανδριτης και εποιησαν αντ΄αυτου τον αββαν Θεοδωρον της μακαριας Θεοδωρας υιον πνευματικον αρχιμανδριτην και ο θεος εδοξασθη και δοξαζεται […]. αμην.
|
Desinit |
|
Απεικαστεον δε
|
Incipit |
|
Απεικαστεον δε Γεων, τῳ Ματθαιῳ
|
Incipit |
|
Ἀπεικαστέον δὲ γηὼν τῷ Ματθαίῳ
|
Incipit |
|
Ἀπεικαστέον δὲ Γηὼν τῷ Ματθαίῳ, Φεισὼν τῷ Μάρκῳ, Τίγρις τῷ Λουκᾷ, Εὐφράτης τῷ Ἰωάννῃ. Ταῦτα κατὰ νοῦν ζήτει, εἰσὶ γὰρ καὶ ἄλλοι λόγοι ἐν τούτοις.
|
Textus |
|
απεικαστεον δε, Γηων τῳ Ματθαιῳ, Φεισων τῳ Μαρκῳ· Τιγριν τῳ Λουκᾳ Ευφρατην τῳ Ιωαννῳ, ταυτα κατα νουν ζητει
|
Textus |
|
Απεικαστεον δε, γηων, τω Ματθαιω. φεισων, τω Μαρκω· τιγρης, τω Λουκα· ευφρατης, τω Ιωαννη· ταυτα κατα νουν ζητει· εισι γαρ και αλλοι λογοι εν τουτοις.
|
Textus |
|
ἀπείληφα τέλος δόξα τῷ μόνῳ Θεῷ
|
Desinit |
|
Ἀπειρηκότα με ἤδη πρὸς τὰς
|
Incipit |
|
ΑΠΕΙΡΗΚΟΤΑ ΜΕΝ ΗΔΗ ΠΡΟΣ ΤΑΣ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΤΥΧΗΣ ΕΠΗΡΕΙΑΣ
|
Incipit |
|
Ἀπειρήσθω δύο ἀδελφούς
|
Incipit |
|
ΑΠΕΙΡΗΣΘΩ ΔΥΟ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΔΥΟ ΑΔΕΛΦΑΣ
|
Incipit |
|
Ἄπειρον δὲ πάντη
|
Incipit |
|
Ἄπειρος δέ εἰμι ἐγὼ γραμμάτων καὶ σοφίας
|
Incipit |
|
ΑΠΕΙΡΟΣ ΕΣΤΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑΝ
|
Desinit |
|
Ἀπεκαλύφθη ποτὲ τῷ άββᾷ Σεραπίονι ἀπελθεῖν ἐν τῷ ἐνδοτάτω ὅρει
|
Incipit |
|
Ἀπεκαλύφθη ποτὲ τῷ άββᾷ Σεραπίονι ἀπελθεῖν ἐν τῷ ἐνδοτάτω ὅρει
|
Incipit |
|
Ἀπεκομίσθη τῇ βασιλείᾳ μου τὸ γράμμα τῆς σῆς ἁγιότητος καὶ ἐδήλου
|
Incipit |
|
Ἅπερ χθὲς ἐδεδοίκειν ἐξέβη
|
Incipit |
|
ἀπέραντον ἡδονὴν
|
Desinit |
|
Ἀπεστάλη δὲ ἡ πρὸς Κορινθίους Αʹ ἐπιστολὴ ἀπὸ Ἐφέσου τῆς Ἀσίας διὰ Τιμοθέου, Στεφανᾶ
|
Incipit |
|
Ἀπεστάλη παρὰ Κυρίου καὶ εἶπεν πρὸς αὐτόν, Δεῦρο ἄπελθε εἰς γῆν ἣν ἄν σοι ἐπιδείξω
|
Incipit |
|
Ἀπετοῦ Ἀδὰμ ἕως τοῦ κατακλησμοῦ
|
Incipit |
|
ἀπετοῦ ὅρους δεδοξαμένος
|
Desinit |
|
ΑΠΕΤΡΑΠΟΝΤΟ ΕΠΙ ΔΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΑΞΙΝ
|
Desinit |
|
Ἀπέχει ὁ οὐρανὸς ἀπὸ τῆς γῆς μίλια μυριάδες τξε'
|
Incipit |
|
ἀπέχεις τὸ μονόειδον τὸ ἐκ πολλῶν εἰδῶν
|
Desinit |
|
ἀπέχεσθε πορνείας... τὸν γεννηθέντα Χριστὸν προσκυνήσωμεν (uel δοξάσατε)... ἀμήν
|
Desinit |
|
ἀπέχοντα δὲ κατὰ πλάτος ἀπὸ τοῦ ζῳδιακοῦ πρὸς βορέαν Ο ι'.
|
Desinit |
|
ἀπέχοντα δὲ κατὰ πλάτος ἀπὸ τοῦ ζῳδιακοῦ πρὸς βορρᾶν ο ι'
|
Desinit |
|
Ἀπῆλθεν Ἰούδας καὶ ἀπήρτησεν αὐτὸν
|
Incipit |
|
Ἀπῆλθεν Ἰούδας καὶ ἀπήρτησεν αὐτὸν
|
Incipit |
|
Απηλθεν Ιουδας και απηρτησεν αυτον εν τω σχοινιω μετα το ριψαι αυτον τα αργυρια
|
Incipit |
|
ἀπηλιώτης δὲ λέγεται ὅτι ὁ ἥλιος δι' αὐτοῦ διέρχεται
|
Incipit |
|
Ἀπήντησεν εἰς ἔργον ῶ παῖδες ἅπερ ὑμῖν ὑπεσχόμεθα
|
Incipit |
|
ΑΠΗΡΤΙΣΜΕΝΟΝ ΕΧΕΙ ΤΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΩΜΕΝ ΑΝΤΙΔΟΣΙΝ
|
Desinit |
|
Ἀπίθανόν μοι δοκεῖ τὸν Ἰεςεκιὴλ δοῦλον γεγεννῆσθαι
|
Incipit |
|
Ἄπιστον καὶ μετὰ τὸ πάθος τὸ διήγημα.
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΑΠΛΟΥΝ ... ΕΙΣ ΣΥΣΤΑΣΙΝ ΔΡΩΣΑΤΟΥ
|
Incipit |
|
Ἁπλοῦς ἡμῖν ὁ κάματος καὶ εὐμήχανον τὸ ζήτημα περὶ δικαιοσύνης· τανῦν ἐξεύρηται περὶ τῆς πόρνης
|
Incipit |
|
ΑΠΝΟΥΣ ΜΕΝ ΕΙΜΕΙ ΤΟΥΣ ΒΡΩΤΟΥΣ ΔΕ ΡΩΝΙΩ
|
Incipit |
|
Ἄπνους μέν εἰμι, τοὺς βρότους δὲ ῥωννύω
|
Incipit |
|
Ἄπνους μέν εἰμι, τοὺς βρότους δὲ ῥωννύω
|
Incipit |
|
απο Αβρααμ και Δαυιδ ην ο Χριστος.
|
Desinit |
|
απο Αβρααμ και Δαυιδ ην ο Χριστος.
|
Desinit |
|
απο Αβρααμ και Δαυιδ ην ο Χριστος.
|
Desinit |
|
Ἀπὸ Ἀδὰμ
|
Incipit |
|
Ἀπὸ Ἀδὰμ ἕως Νωὴ γενεαὶ δέκα
|
Incipit |
|
Ἀπὸ Ἀδὰμ ἕως τοῦ κατακλυσμοῦ
|
Incipit |
|
Ἀπὸ Ἀδὰμ ἕως τοῦ κατακλυσμοῦ
|
Incipit |
|
Ἀπὸ Ἀδὰμ ἕως τοῦ κατακλυσμοῦ
|
Incipit |
|
Ἀπὸ Ἀδὰμ ἕως τοῦ κατακλυσμοῦ
|
Incipit |
|
Ἀπὸ Ἀδὰμ ἕως τοῦ κατακλυσμοῦ
|
Incipit |
|
Ἀπὸ Ἀδὰμ ἕως τοῦ κατακλυσμοῦ γενεαὶ ι'
|
Incipit |
|
Ἀπὸ Ἀδὰμ ἕως τοῦ κατακλυσμοῦ γενεαῖς
|
Incipit |
|
Ἀπὸ Ἀδὰμ ἕως τοῦ κατακλυσμοῦ ἔτη ΒΣΜΒʹ
|
Incipit |
|
ΑΠΟ ΑΔΑΜ ΜΕΧΡΙ ΝΩΕ ΕΤΗ
|
Incipit |
|
ΑΠΟ ΑΔΑΜ ΜΕΧΡΙ ΤΗΣ ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΕΩΣ
|
Desinit |
|
ΑΠΟ ΑΔΑΜ ΜΕΧΡΙ ΤΟΥ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΥ
|
Incipit |
|
Ἀπὸ Ἀδὰμ μέχρι τοῦ Νῶε
|
Incipit |
|
Ἀπὸ Ἀδὰμ μέχρι τοῦ Νῶε ἔτη βσμβ΄
|
Incipit |
|
Ἀπὸ βασιλέως κυροῦ Ἱσαακίου τοῦ Κομνηνοῦ· ὁ καθένας τῶν στίχων πατριαρχικοῦ θρόνου ποιεῖ τὴν δήλωσιν
|
Titulus initialis |
|
ΑΠΟ ΒΛΕΦΑΡΩΝ ΔΑΚΡΥΑ
|
Incipit |
|
ΑΠΟ ΒΛΕΦΑΡΩΝ ΔΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ΠΟΝΟΣ
|
Incipit |
|
ΑΠΟ ΔΑΜΑΣΚΟΥ
|
Incipit |
|
Ἀπὸ Δαμασκοῦ γὰρ ἤρξατο
|
Incipit |
|
Ἀπὸ Δαμασκοῦ ἤρξατο
|
Incipit |
|
απο Δαμασκου ηρξατο
|
Incipit |
|
Απο Δαμασκου ηρξατο
|
Incipit |
|
ΑΠΟ ΔΑΜΑΣΚΟΥ ΗΡΞΑΤΟ ΚΑΙ ΑΝΗΛΘΕΝ
|
Incipit |
|
Ἀπὸ Δαμασκοῦ ἤρξατο καὶ ἀνῆλθεν
|
Incipit |
|
Ἀπὸ Δαμασκοῦ ἤρξατο καὶ ἀνῆλθεν εἰς Ἰερουσαλήμ, ἐκεῖθεν εἰς Ταρσόν, ἐκεῖθεν
|
Incipit |
|
ἀπὸ Δαμασκοῦ ἤρξατο, καὶ ἀνῆλθεν
|
Incipit |
|
Ἀπὸ Δαμασκοῦ ἤρξατο. καὶ ἀνῆλθεν εἰς Iερουσαλημ. ἐκεῖθεν εἰς Ταρσόν. ἐκεῖθεν εἰς Ἀντιόχειαν·
|
Incipit |
|
Απο Δαμασκου ηρξατο· και ανηλθεν εις Ιερουσαλημ·
|
Incipit |
|
ΑΠΟ ΔΕ ΑΔΑΜ ΕΩΣ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΕΤΗ ΕΦΓ', ΑΠΟ ΔΕ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΟΝ, ΕΤΗ ΑΦΝΓ'. ΓΙΝΕΤΑΙ ΒΙΣΕΚΤΟΣ, ΚΑΤΑ ΤΕΤΡΑΕΤΙΑΝ· ΔΙΑ ΤΟ ΠΛΕΟΝΑΖΕΙΝ ΕΚΑΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΣ, ΩΡΑΣ ΤΡΕΙΣ· ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΕΧΕΙ Ο ΦΕΥΡΟΥΑΡΙΟΣ ΗΜΕΡΑΝ Η ΚΘ'
|
Desinit |
|
ΑΠΟ ΔΕ ΕΚΤΗΣ ΟΡΑΣ ΣΚΟΤΟΣ ΕΓΕΝΕΤΟ
|
Incipit |
|
ἀπὸ δὲ Σωτηρίου ἔτους εἰς τὰ χίλια τριακόσια ὀγδοῆντα
|
Desinit |
|
ΑΠΟ ΔΕ ΤΗΣ Δʹ ΣΥΝΟΔΟΥ ΕΩΣ ΤΗΣ Εʹ ΕΤΗ ΡΒʹ
|
Desinit |
|
απο δε της Ρωμης
|
Incipit |
|
απο δε της Ρωμης
|
Incipit |
|
απο δε της Ρωμης
|
Incipit |
|
απο δε της Ρωμης
|
Incipit |
|
απο δε της Ρωμης
|
Incipit |
|
απο δε της Ρωμης επισκοπον αυτον
|
Incipit |
|
απο δε της Ρωμης επισκοπον αυτον
|
Incipit |
|
απο δε της Ρωμης επισκοπον αυτον
|
Incipit |
|
ἀπὸ δὲ τῆς Ῥώμης ἐπίσκοπον αὐτὸν
|
Incipit |
|
ἀπὸ δὲ τῆς Ῥώμης ἐπίσκοπον αὐτὸν
|
Incipit |
|
απο δε της Ρωμης επισκοπον αυτον ο Πετρος χειροτονησας
|
Incipit |
|
Ἀπὸ δὲ τῆς Ῥώμης ἐπίσκοπον αὐτὸν ὁ Πέτρος χειροτονήσας εἰς Αἴγυπτον ἐκπέμπει, ἔνθα τὸ εὐαγγέλιον ὃ δὴ συνεγράψατο κηρύξας, ἐκκλησίαν τε πρώτην ἐν Ἀλεξανδρείᾳ ἱδρυσάμενος, καὶ τὰς ἱερὰς λειτουργίας ποιούμενος, τοὺς πρὸς τ[ῷ] μεσημβρινῷ κλίματι τὸν εὐσεβῆ τῆς εἰς Χριστὸν πίστεως λόγον κατηχήσας ἐφώτισεν.
|
Textus |
|
απο δε της Ρωμης επισκοπον αυτον ο Πετρος χειροτονησας εις την Αιγυπτον εκπεμπει, ενθα το ευαγγελιον ο δη συνεγραψατο κηρυξας, εκκλησιας τε πρωτον επ’ αυτης Αλεξανδρειας ιδρυσαμενος, και τας ιερας λειτουργιας ποιουμενος, της προς τω μεσημβρινω κλιματι θεσεως, ενθα τον ευσεβη λαον κατηχησας εφωτισεν.
|
Textus |
|
απο δε της Ρωμης επισκοπον αυτον χειροτονησας
|
Incipit |
|
ἀπὸ δὲ τῆς Ῥώμης ἐπίσκοπον αὐτὸν χειροτονήσας. εἰς τὴν Αἴγυπτον ἐκπέμπει. ἔνθα δὴ καὶ τὸ εὐαγγέλιον ὃ δὴ συνεγράψατο κηρύξας· ἐκκλησίας τε πρῶτον ἐπ' αὐτῆς Ἀλεξανδρείας
|
Incipit |
|
απο δε της Ρωμης, επισκοπον αυτον χειροτονησας; εις Αιγυπτον εκπεμπει·
|
Incipit |
|
ΑΠΟ ΔΕ ΤΗΣ ΣΥΚΗΣ ΜΑΘΕΤΕ
|
Incipit |
|
Ἀπὸ δὲ τὸ εἰπεῖν τὸν ἱερέα
|
Incipit |
|
απο δε του βαπτισματος εως των παθων του σωτηρος, ετη γʹ.
|
Desinit |
|
ἀπὸ δὲ τῶν κτισμάτων αὐτοῦ καὶ τὸ[
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ΑΠΟ ΔΕΚΑΤΡΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΟΥ ΜΗΝΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΧΕ ΚΑΙ ΓΙΝΩΣΚΕ
|
Desinit |
|
Ἀπὸ δύο, ἀπό τε κόρυθος καὶ ἵππου
|
Incipit |
|
ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ΣΤΕΝΑΓΜΟΥΣ
|
Incipit |
|
ἀπὸ καταβόλης κόσμου τὴν μηδέποτε τέλος ἔχουσαν
|
Desinit |
|
ἀπὸ καταβολῆς κόσμου· ᾧ πρέπει πᾶσα δόξα...
|
Desinit |
|
απο κτισεως κοσμου ετους ͵ϛϡκγʹ
ετη ϛʹ θεου προς κολασιν
ζωης ετη κηʹ
μνησθητι κυριε την ψυχην του δουλου σου
Δημητριου Στραβοποδος, του δεδοκοτος τιμιον τουτο βιβλιον.
|
Textus |
|
Ἀπὸ κτίσεως κόσμου ϛσκδ΄ ἕως βασιλείας Θεοδοσίου τοῦ Ἀτραμυτινοῦ
|
Incipit |
|
ΑΠΟ ΜΕΝ ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΛΑΜΠΡΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ ΚΑΤΑΛΥΕΙΝ ΕΚΑΣΤΗ ΗΜΕΡΑ ΟΙ ΜΕΝ ΚΟΣΜΙΚΟΙ ΕΙΣ ΚΡΕΑ ΟΙ ΔΕ ΜΟΝΑΧΟΙ ΕΙΣ ΤΥΡΟΝ
|
Incipit |
|
Ἀπὸ ὅλων τῶν θεοδωρήτων ἀρετῶν
|
Incipit |
|
ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας δόξαν ἀναπέμψωμεν, τῷ Κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστῷ, ὅτι αὐτοῦ ἐστιν ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΑΠΟ ΠΛΕΙΑΔΩΝ ΔΥΣΕΩΣ ΕΩΣ ΤΩΝ ΧΕΙΜΕΡΙΝΩΝ
|
Incipit |
|
Ἀπὸ Προδρόμου Πρόδρομος, οἰκέτης ἀπ’ οἰκέτου
|
Incipit |
|
ἀπὸ πρώτου (α´)· εἶτα β´ καὶ γ´· καὶ καθεξῆς προιὼν, δι ὅλου μέχρι τοῦ τέλους τῶν βιβλίων.
|
Desinit abruptus |
|
Ἀπὸ Ῥώμης γράφει τὴν ἐπιστολὴν ἐν δεσμοῖς ἐχόμενος, ὁμοῦ σημαίνων τήν τε προτέραν αὐτῷ γενομένην ἀπολογίαν καὶ τὴν παρὰ πόδας τελείωσιν.
|
Textus |
|
Ἀπὸ Ῥώμης ταύτην ἐπιστέλλει. ἑωρακὼς αὐτοὺς καὶ διδάξας ἤδη· ἡ δὲ πρόφασις αὕτη· διδαχθέντες οἱ Γαλάται καὶ πιστεύσαντες· ἀποδημήσαντος τοῦ ἀποστόλου· ὑφηρπάσθησαν παρά τινων περιτέμνεσθαι· ὃ μαθὼν ὁ Παῦλος
|
Incipit |
|
ΑΠΟ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΑΝΕΥ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΑΠΑΙΔΟΤΡΙΒΗΤΟΣ ΑΓΥΜΝΑΣΤΟΝ
|
Incipit |
|
ἀπὸ τὰς κακουργίας τοῦ διαβόλου καὶ νὰ ἀξιωθῇται τῆς οὐρανοῦ βασιλείας
|
Desinit |
|
ἀπὸ τὴν πρόσκαιρον ἐτούτην ζωὴν εἰς αὐτῶ τῶ αἰωνίω βασιλεῖ, ὧ πρέπει πᾶσα δόξα τιμὴ καὶ προσκύνησις σὺν τῶ ἀνάρχω αὐτοῦ πατρὶ καὶ τῶ παναγίω καὶ ζωοποιῶ αὐτοῦ πνεύματι νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων, ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ἀπὸ τὴν σφαῖραν διάφοροι κύκλοι
|
Incipit |
|
ΑΠΟ ΤΗΣ ΔΟΘΕΙΣΗΣ ΜΟΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
|
Incipit |
|
Ἀπὸ τῆς δοθεῖσης μοι ἐξουσίας
|
Incipit |
|
Ἀπὸ τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησου Χριστοῦ μέχρι τῆς τῶν μαγων παρουσίας εἰσὶν ἔτη δύο. πρὸ γὰρ τοῦ γεννηθῆναι αὐτὸν ἐφάνη ὁ ἀστῆρ τοῖς μάγοις.
|
Incipit |
|
Ἀπὸ τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησου Χριστοῦ μέχρι τῆς τῶν μαγων παρουσίας ἔτη β'. Καὶ ἐκ τῆς εἰς Αἴγυπον ἀναχωρήσεως μέρχι τῆς τελευτῆς Ἡρῴδου υἱοῦ Ἀντιπάτρου ἔτη γ'.
|
Incipit |
|
ΑΠΟ ΤΗΣ ΕΞΗΓΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΙΛΙΑΔΟΣ ΚΑΙ ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
ΑΠΟ ΤΗΣ ΚΑΘ' ΗΜΑΣ ΜΟΝΗΣ ΘΕΟΤΙΜΗΤΟΙ ΔΕΣΠΟΤΑΙ ΑΔΕΛΦΟΙ
|
Incipit |
|
Ἀπὸ τῆς κοσποποΐας ἕως τοῦ κατακλυσμοῦ οὐδέποτε ἔβρεξεν
|
Incipit |
|
Ἀπὸ τῆς παραβάσεως τοῦ Ἀδάμ
|
Incipit |
|
Ἀπὸ τῆς παραβάσεως τοῦ Ἀδάμ
|
Incipit |
|
ΑΠΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΒΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΔΑΜ ΑΥΤΩ Κ.Τ.Λ.
|
Desinit |
|
ΑΠΟ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΤΥΑΝΩΝ ΠΑΡΕΔΩΚΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ
|
Desinit |
|
Ἀπὸ τῆς πρώτης συνεισφορᾶς τοῦ ἱερωτάτου μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κυροῦ Βασιλείου τοῦ Ἀχριδηνοῦ πρὸς τὸν Ἰταλίας ἀρχιεπίσκοπον
|
Titulus initialis |
|
Ἀπὸ τῆς πρώτης συνεισφορᾶς τοῦ ἱερωτάτου μητροπολίτου Θεσσαλονίκης, κυρίου Καλοῦ τοῦ Ἀχριδηνοῦ, πρὸς τὸν Ἰταλίας ἀρχιεπίσκοπον
|
Titulus initialis |
|
ΑΠΟ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΕΩΣ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΠΑΡΗΛΘΕΝ ΕΤΗ Μ'
|
Incipit |
|
Ἀπὸ τὴς πρώτης συνόδου ἕως τῆς δευτέρας παρῆλθον ἔτη νϛ'
|
Incipit |
|
ΑΠΟ ΤΗΣ ΤΟΥ ΑΔΑΜ ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΕΩΣ ΕΩΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΥ, ΕΤΗ ΒΣΜΒ'
|
Incipit |
|
απο της του Προδρομου διαγωγεως και ενδειξεως. ακουε ουν τι φησιν· αρχη του ευαγγελιου.
|
Desinit |
|
απο της του Προδρομου διαγωγης και ανενδειξεως· ακουσον ουν τι φησιν.
|
Desinit |
|
απο της του προδρομου διαγωγης και ενδειξεως, ακουε ουν τι φησιν.
|
Desinit |
|
απο της του προδρομου διαγωγης, και ενδειξεως, ακουε ουν, τι φησιν.
|
Desinit |
|
απο της του Προδρομου διαγωγης, και ενδειξεως. Ακουε ουν τι φησιν. αρχη του ευαγγελιου Ιησου Χριστου υιου του θεου.
|
Desinit |
|
ἀπὸ τὸ πουρνὸ ἕως τὸ βραδύ
|
Incipit |
|
ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟΝ ΤΟΥ ΑΔΑΜ ΕΩΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟΝ ΤΟΥ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΧΡΟΝΟΙ ΒΣΜΒ
|
Incipit |
|
ἀπὸ τοῦ Ἀδὰμ ἐ τῆς χὄ γεννήσεως, ἔτη ͵εφδ ἀπὸ δὲ ταυτ ε νῦν ὅπερ ἐστὶν ἔτους ͵στ \\ ν ͵αυμ στ
|
Desinit |
|
Ἀπὸ τοῦ Ἀδὰμ ἕως τοῦ δ' ἔτους τῆς βασιλείας Δαυίδ
|
Incipit |
|
Ἀπὸ τοῦ Ἀδὰμ ἕως τοῦ κατακλυσμοῦ
|
Incipit |
|
Ἀπὸ τοῦ Ἀδὰμ ἕως τοῦ κατακλυσμοῦ ἔτη
|
Incipit |
|
Ἀπὸ τοῦ Ἀδὰμ ἕως τοῦ κατακλυσμοῦ ἔτη βξμβ
|
Incipit |
|
Ἀπὸ τοῦ Άδὰμ ἕως τοῦ κατακλυσμοῦ ἔτη βσμβ
|
Incipit |
|
ΑΠΟ ΤΟΥ ΑΔΑΜ ΕΩΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΥ ΕΤΗ ΒΣΜΒ'
|
Incipit |
|
ΑΠΟ ΤΟΥ ΑΔΑΜ ΕΩΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΥ ΕΤΗ ΒΥΒʹ
|
Desinit |
|
Ἀπὸ τοῦ Άδὰμ ἕως τοῦ κατακλυσμοῦ ἔτη βφλβ
|
Incipit |
|
Ἀπὸ τοῦ Άδὰμ ἕως τοῦ κατακλυσμοῦ χρόνος
|
Incipit |
|
Ἀπὸ τοῦ Ἀδὰμ μέχρι τοῦ δικαίου Νῶε ἔτη βσμβ
|
Incipit |
|
Ἀπὸ τοῦ Άδὰμ μέχρι τοῦ κατακλυσμοῦ
|
Incipit |
|
Ἀπὸ τοῦ ᾄδω ἡ ᾠδή, πάντων δὲ τῶν ᾠδῶν
|
Incipit |
|
ἀπὸ τοῦ αἰωνίου σκότους ἐπὶ τὸ μακάριον καὶ ἀΐδιον φῶς, οὗ καὶ ἀξιωθείημεν πάντες, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
Ἀπὸ τοῦ βιβλίου τοῦ Μέζουε. Ἐλεουατάριον διὰ τοὺς ἀνέμους, διὰ τὴν μελαγχολίαν, διὰ τὸν στόμαχον εἶναι χαροποιὸν καὶ δυναμωτικὸν εἰς πᾶσαν ἀσθένειαν
|
Titulus initialis |
|
Ἀπὸ τοῦ γεωπονικοῦ τοῦ Ἀγαπίου ἐρμηνεία διὰ κίνησιν κοιλίας
|
Titulus initialis |
|
ΑΠΟ ΤΟΥ ΔΕΙΝΟΥ ΤΑΡΤΑΡΟΥ
|
Desinit |
|
ἀπὸ τοῦ Διός, κατασκευάζουσά μοι φόβον
|
Desinit |
|
ἀπὸ τοῦ νῦν δὲ καὶ ἡμῶν ὑπερεύχεσθε μιμεῖσθαι τὴν ἐν ὑμῖν γενησομένην προσθήκην τῆς εὐλαβείας
|
Desinit |
|
ἀπὸ τοῦ τελειὸν τούτον τῆς συνόδου
|
Incipit abruptus |
|
Ἀπὸ τῶν ἁγίων πατέρων λόγος ὅτι διὰ τῆς νοερᾶς προσευχῆς εὑρίσκεται ἡ ἐν τῇ καρδίᾳ κεκρυμμένη χάρις
|
Titulus initialis |
|
Ἀπὸ τῶν δ' κλιμάτων αὐθεντικοὶ ἄνεμοι πνέουσι
|
Incipit |
|
Ἀπὸ τῶν διαφόρων ὄρων οὓς ὁ στρωματεὺς Κλήμης συνέθετο, ὥστε παντὸς εὐλαβοῦς δόγματος προηγεῖσθαι αὐτοὺς τῷ βουλομένῳ θεολογίαν μετιέναι.
|
Titulus initialis |
|
Ἀπὸ τῶν ἐν τοῖς καθ’ ἑκάστην ἡμέραν ἁγίοις τετραστίχων τοῦ σοφωτάτου Προδρόμου
|
Titulus initialis |
|
ἀπὸ τῶν ἐρωτήσεων τοῦ ἁγιωτάτου πατριάρχου ἀλεξανδρείας κυρίου Μάρκου ἃς ἠρώτησε τὸν ἁγιώτατον πατριάρχον κύριον θεόδωρον τὸν Βαλσαμὸν
|
Titulus initialis |
|
απο των κανονων της αʹ συνοδου.
|
Titulus initialis |
|
ἀπὸ τῶν παγίδων αὐτοῦ τοῦ διαβόλου
|
Desinit |
|
Ἀπὸ τῶν παραδέσεων τῶν οἰκουμενικῶν διδασκάλων
|
Incipit |
|
ΑΠΟ ΤΩΝ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΝ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΩΝ
|
Incipit |
|
ΑΠΟ ΤΩΝ ΠΑΡΑΔΩΣΕΩΝ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΩΝ
|
Incipit |
|
Ἀπὸ τῶν προσῳδιῶν Ἐρωτήματα
|
Titulus initialis |
|
Ἀπὸ τῶν τοῦ Νείλου ῥευμάτων ὡς ἀληθῶς τὰ ἰχθύδια
|
Incipit |
|
Ἀπὸ Φιλίππου μέχρι καὶ τοῦ ἀναδισομένου χρόνου
|
Incipit |
|
ΑΠΟ ΨΥΧΗΣ ΣΤΕΝΑΞΩΜΕΝ ΚΛΑΥΣΩΜΕΝ ΕΚ ΚΑΡΔΙΑΣ
|
Incipit |
|
Ἀποβαλοῦσα, δέσποτα, τοῦ γήρους τὰς ῥυτίδας
|
Incipit |
|
Ἀπόβρεχε εἰς τὸ οἶνον τὸ βδέλλιον
|
Incipit |
|
Ἀπόβρεχε εἰς τὸ οἶνον τὸ βδέλλιον
|
Incipit |
|
ἀποδέδοται ἡμῖν κατὰ τὸ ἐνδεχόμενον. καὶ ἡ τῶν ὀστέων θέσις
|
Desinit |
|
ἀποδεικνύει ἀργειν τὸ γεγενῆσθαι λοιπὸν τὴν περιτομὴν· καὶ τοὺς θέλοντας αὐτοὺς ἀπατῆσαι καταμεμψάμενος.
καὶ εἰπὼν ἐχθροὺς αὐτοὺς εἶναι τοῦ Χριστοῦ. ἀποδέχεται Φιλιππησίους διὰ τὴν πρὸς αὐτὸν τῆς κοινωνίας δόσιν· καὶ προτρεψάμενος πάλιν εἰς τὰ ἥθη αὐτοῦ· οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Ἀποδεικνὺς τὰ κατὰ τὴν ὄψιν παραμυθίας
|
Incipit |
|
Ἀπόδειξις ἐναργὴς ὅτι οἱ Ῥωμαῖοι πάπαι νῦν πνευματομάχοι
|
Titulus initialis |
|
Ἀπόδειξις ἐναργῆς πρὸς Λατίνους...
|
Titulus initialis |
|
Ἀπόδειξις ὅτι δὲν πρέπει ὁ ὀρθόδοξος νὰ μεταδίδεται τὰ μυστήρια ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ σχισματικούς
|
Titulus initialis |
|
Ἀπόδειξις ὅτι ἐστὶ Θεός
|
Titulus initialis |
|
ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΟΤΙ Ο ΗΛΙΟΣ ΦΥΣΙΚΩΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΘΕΡΜΟΤΗΤΑ
|
Incipit |
|
ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΟΤΙ ΟΥΚ ΑΠΕΛΑΒΟΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΟΥΤΕ ΟΙ ΑΜΑΡΤΩΛΟΙ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΙΝ ΑΛΛ ΕΣΤΙ ΤΟΥΤΟ ΚΑΙΡΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΑΣ ΘΕΙΑΣ ΓΡΑΦΑΣ
|
Titulus initialis |
|
ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΟΤΙ ΟΥΚ ΑΠΕΛΑΒΟΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΟΥΤΕ ΟΙ ΑΜΑΡΤΩΛΟΙ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΙΝ ΑΛΛ ΕΣΤΙ ΤΟΥΤΟ ΚΑΙΡΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΑΣ ΘΕΙΑΣ ΓΡΑΦΑΣ
|
Titulus initialis |
|
ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥ ΓΝΩΣΤΙΚΟΝ ΚΑΙ ΝΟΗΤΟΝ ΕΙΝΑΙ
|
Titulus initialis |
|
ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥ ΓΝΩΣΤΟΝ ΚΑΙ ΝΟΗΤΟΝ ΕΙΝΑΙ
|
Titulus initialis |
|
ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ ΣΑΦΗΣ ΚΑΙ ΠΑΝΥ ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΑΠΟ ΤΟΥ ΓΝΩΣΤΟΝ ΚΑΙ ΝΟΗΤΟΝ ΕΙΝΑΙ
|
Titulus initialis |
|
ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟΡΟΥΜΕΝΟΥΣ ΤΙΣ Η ΑΙΤΙΑ
|
Titulus initialis |
|
ἀπόδειξις τῆς θέσεως· ἡ ἐκπορευτική
|
Incipit |
|
Ἀπόδειξις τίνος ἕνεκεν οἱ χριστιανοὸ προσλυνοῦμεν τὰς ἁγίας εἰκόνας
|
Titulus initialis |
|
Αποδειξις, πως εγενετο ο Χριστος ο υιος του Θεου ιερευς, περι αυτου γαρ φησιν ο προφητης Δαβιδ, συ ιερευς εις τον αιωνα κατα την ταξιν Μελχισεδεκ.
|
Titulus initialis |
|
Ἀπόδειξις· Ὅτι μείζων πάντων τῶν ἁγίων ὁ ἅγιος Παῦλος
|
Titulus initialis |
|
ἀποδεξαμένη, σῷζε ἡμᾶς τῶν δεινῶν
|
Desinit |
|
ἀπὸδέχεται Φιλιππησίους δια τὴν πρὸς αὐτὸν τῆς κοινωνίας δόσιν, καὶ
πρὸτρεψάμενος πάλιν εἰς τὰ ἤθη αὐτοὺς,
τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ἀποδέχεται Φιλιππησίους διὰ τὴν πρὸς αὐτοὺς δόσιν τῆς κοινωνίας· καὶ προτρεψάμενος εἰς τὰ ἔθνη. τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν·
|
Desinit |
|
ἀποδέχεται Φιλιππησίους, διὰ τὴν πρὸς αὐτὸν τῆς κοινωνίας δόσιν, καὶ προτρεψάμενος πάλιν εἰς τὰ ἤθη αὐτοῦ, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΙ ΣΕ
|
Incipit |
|
Ἀποδέχομαι σε τῆς σπουδῆς καὶ τῆς περὶ τὰ καλὰ προθυμίας
|
Incipit |
|
Ἀποδημία Παύλου τοῦ ἀποστόλου.
|
Titulus initialis |
|
ἀποδημία Παύλου.
|
Titulus initialis |
|
ἀποδημίαι Παύλου τοῦ ἀποστόλου.
|
Titulus initialis |
|
αποδημιαι Παυλου του αποστολου.
|
Titulus initialis |
|
ἀποδημίαι Παύλου.
|
Titulus initialis |
|
ἀποδημίαν ἀνόνητα ἀποδυρώμεθα
|
Desinit |
|
ἀποδημίαν ἀνόνητα ἀποδυρώμεθα
|
Desinit |
|
ἀποδημίαν ἀνόνητα ἀποδυρώμεθα
|
Desinit |
|
αποδημω απο τουτην την ζωην.
|
Desinit |
|
Ἀποδιδόναι τὰ Καίσαρος Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ διδάσκοντος
|
Incipit |
|
ἀποδίδοντες τῶ κριτῆ. καὶ οὔτως (!) τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν·
|
Desinit |
|
ἀποδιδόντες τῷ κριτῆ. καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ἀποδιδόντες τῶ κριτῆ. καὶ οὕτως τελειοὶ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ἀποδιδόσθωσαν τῷ πατριμονίω τῆς ζώνης ἀφαιρεθέντες
|
Desinit |
|
ἀποδιδούς σοι τῆς ὑπακοῆς ταύτης τὰς ἀμοιβάς· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν χάριτι...
|
Desinit |
|
ἀπόδος κἀμοὶ τὸ τῆς φύσεως ἱμάτιον, ὅπως τὸν μὲν νόμον ὡς φορτικὸν ἐκκλίνω, τὴν δὲ χάριν ὡς φιλάνθρωπον δοξάσω, ἐν Χριστῷ…
|
Desinit |
|
ἀποδοῦναι ἑκάστῳ κατὰτ τὰ ἔργα αὐτοῦ
|
Desinit |
|
ἀποδύ]σασθαι· ὁ γὰρ μὴ ἀποτασσόμενος
|
Incipit |
|
ἀποδώσομέν σοι τὸν λόγον
|
Desinit |
|
ἀποδώσω τὸν λόγον
|
Desinit |
|
Ἀποθνήσκοντι ὁ ἄρχων ἐξαίφνης ἐν τῇ Νικομηδείᾳ ἐπέτρεψε τῇ συμβίῳ αὐτοῦ
|
Incipit |
|
Ἀποθνήσκων ὁ ἄρχων ἐξαίφνης ἐν τῇ Νικομηδείᾳ ἐπέτρεψε τῇ συμβίῳ αὐτοῦ
|
Incipit |
|
Ἀποθνήσκων τις ἄρχων ἐξαίφνης ἐν Νικομηδίᾳ
|
Incipit |
|
Ἀποθνήσκων τις ἄρχων ἐξαίφνης ἐν Νικομηδίᾳ
|
Incipit |
|
Ἀποικίζει ὁ Θεὸς τὸν δίκαιον Ἀβραὰμ ἐκ τῶν συγγενῶν αὐτοῦ καὶ πάντων τῶν ἰδίων
|
Incipit |
|
ἀποκαθηραμένους ἅπαντα τῶν ἁμαρτημάτων τὸν ῥύπον διὰ τῆς ἐξομολογήσεως, ἐκεῖ τυχεῖν τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
Αποκαληψις (Αποκαλυψις) του αγιου Ιωαννου του θεολογου ευλογισον (ευλογησον) δεσποτα.
|
Textus cuiusdam partis |
|
ἀποκάλυψιν ἐδέξαντο
|
Desinit |
|
ἀποκάλυψιν πεπονημένων θεαρέστως, σύνοψις σχολικὴ· παρατεθεῖσα ὑπὸ Ἀρέθα ἀναξίου ἐπισκόπου Καισαρίας Καππαδοκίας.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις εστιν η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις καταυγαζομενου του ηγεμονικου της ψυχης ειτε δια θειων ονειρατων· ειτε καθ’ υπαρ εκ θειας ελλαμψεως.
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις εστιν η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις καταυγαζομενου του ηγεμονικου.
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις η των κρυπτων μυστ[η]ριων δηλωσις καταυγαζομενου του ηγεμονικου.
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις καταυγαζομενου ηγεμονικου. το εδωκεν ανθρωπινωτερον.
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις καταυγαζομενου του ηγεμονικου.
|
Incipit |
|
ἀποκάλυψις ἡ τῶν κρυπτῶν μυστηρίων δήλωσις καταυγαζομένου τοῦ ἡγημονικοῦ (sic, lege ἡγεμονικοῦ).
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις, καταυγαζομενου του ηγεμονικου:
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις. καταυγαζομενου […] εδωκεν ανθρωπινοτερον.
|
Incipit |
|
αποκαλυψις η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις· καταυγαζομενου του ηγεμονικου·
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις Ιησου Χριστου, ην εδωκεν αυτω ο θεος δειξαι τοις δουλοις αυτου, α δει γενεσθαι εν ταχει.
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις Ιησου Χριστου, ην εδωκεν ο θεος αυτω· ωσει ελεγεν· η παρουσα αποκαλυψις δεδοται μεν παρα του πατρος τω υιω, δεδοται δε παρα του υιου ημιν τοις δουλοις αυτου […].
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις Ιωαννου καλειται, επειδη και αυτην την αποκαλυψιν εωρακεν αυτος Ιωαννης εν νησω καλουμενη Πατμω.
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις Ιωαννου του θεολογου· ην ιδεν (ειδεν) εν τη νησω Πατμω: εις την (?) υποθεσιν (?) συγχωρησον.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις μεν εστιν η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις καταυγαζομενου του ηγεμονικου ειτε δια θειων ονειρατων ειτε καθ’ υπαρ εκ θειας αποκαλυψεως […].
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις του αγιου αποστολου και ευαγγελιστου Ιωαννου του θεολογου· η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις· καταυγαζομενου του ηγεμονικου ευλογητος περ.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του αποστολου και ευαγγελιστου του θεολογου· ην ιδεν (ειδεν) εν Πατμω τη νησω· κυριε ευλογησον
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του θεολογου ην ειδεν εν Πατμω τη νησω.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου Ιωαννου του θεολογου ην ειδεν εν Πατμω τη νησω.
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου και ενδοξου αποστολου και ευαγγελιστου Ιωαννου του θεολογου ην εν Πατμω τη νησω εθεασατο
|
Titulus initialis |
|
Αποκαλυψις του αγιου και ενδοξου αποστολου και ευαγγελιστου Ιωαννου του θεολογου· ην εν Πατμω τη νησω εθεασατο.
|
Titulus initialis |
|
αποκαλυψις, η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις καταυγαζομενου του ηγεμονικου:
|
Incipit |
|
αποκαλυψις, η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις καταυγαζομενου του ηγημονικου: το εδωκεν ανθρωπινοτερον:
|
Incipit |
|
Αποκαλυψις, η των κρυπτων μυστηριων δηλωσις. καταυγαζομενου του ηγεμονικου:
|
Incipit |
|
ἀποκρι]θεὶς δὲ ὁ ἡγεμὼν εἶπεν· Εὐλάμπιε διὰ τί
|
Incipit |
|
Ἀπόκρινε δὴ ἐρωτῶντί μοι
|
Incipit |
|
Ἀποκρίσεις πρὸς τὰς ἐπενεχθείσας αὐτῷ ἀπορίας καὶ ἐρωτήσεις ἐπὶ ταῖς ῥηθείσαις ὁμιλίαις παρὰ τῶν καρδιναλίων καὶ τῶν ἄλλων λατινικῶν διδασκάλων
|
Titulus initialis |
|
ΑΠΟΚΡΙΣΕΙΣ ΣΥΝΟΔΙΚΑΙ ΠΡΟΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΜΟΝΑΧΩΝ ΕΞΩ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΑΣΚΟΥΜΕΝΩΝ
|
Titulus initialis |
|
αποκρισις, Eπτα σταδια εως του ορους του ελαιωνος
|
Desinit |
|
ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ· ΔΙΑ ΤΡΕΙΣ Η ΔΙ'ΕΝΔΕΙΑΝ Η ΔΙΑ ΠΛΗΘΟΣ Η ΔΙΑ ΚΑΚΟΧΥΜΙΑΝ
|
Desinit |
|
αποκρυφος δι' ετερου προδηλου σημαινομενος.
|
Desinit |
|
Ἀπολλόδωρος γραψάμενος ψευδοκλητείας
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἀπολλόδωρος ὁ Πασίωνος τριηραρχήσας φιλοτίμως
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἀπόλλωνα καὶ τὸν Ποσειδῶνα λέγουσι τειχίσαι
|
Incipit |
|
ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ ΔΙΔΑΧΘΗΝΑΙ ΦΑΣΙΝ
|
Desinit |
|
Ἀπολογητικὸς τοῦ αὐτοῦ εἰς τὸν πανσέβαστον μέγαν δρουγγάριον κῦρ Ἀνδρόνικον τὸν Καματηρὸν περὶ τῆς βραδυτῆτος, ὅτε πολῦν καιρὸν οὐκ ἀπῆλθε προσκυνέσων αὐτόν
|
Titulus initialis |
|
ἀπολογία διεξοδικώτερα πρὸς τοὺς οἰομένους δύο δείκνυσθαι θεοὺς ἐκ τοῦ τὴν θεοποιὸν δωρεὰν τοῦ πνεύματος, ἧς ὑπέρκειται κατ’ οὐσίαν ὁ θεός, οὐκ ἀγένητον μόνον θέωσιν, ἀλλὰ καὶ θεότητα ὑπὸ τῶν ἁγίων ὀνομάζεσθαι· ἢ περὶ θείων ἐνεργειῶν καὶ τῆς κατ’ αὐτὰς μεθέξεως
|
Titulus initialis |
|
Ἀπολογία κατὰ τῆς ἐν Φλανδρίᾳ συνόδου παμμιάρους ἀποκρίσεις καὶ ἐκσπόνδους συνθεμένης, καὸ ὅλως ἀτόνως κατὰ τῶν ἀναντιρρήτων ὑπὲρ τῆς ἀληθείας...
|
Titulus initialis |
|
Ἀπολογία πρὸς ἀδελφὸν περὶ Ἠλὶ τοῦ ἱερέως
|
Titulus initialis |
|
Ἀπολογία πρὸς Λατίνους δευτέρα, ἐν ᾗ ἐκτίθησι καὶ τῆς τῶν Γραικῶν ἐκκλησίας τὴν ἀληθῆ δόξαν
|
Titulus initialis |
|
Ἀπολογία σύντομος ὑπὲρ τοῦ μὴ δέχεσθαι τοὺς ὑγιαίνοντας τῶν Γραικῶν τὴν ἐν Φλωρεντίᾳ σύνοδον καὶ τὴν ἐκεῖ κακῶς ὁρισθεῖσαν ἕνωσιν. Ἐγράφη δὲ μετὰ τὴν βασιλέως Ἰωάννου τελευτήν
|
Titulus initialis |
|
ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΣΤΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Ἀπολογία ὑπὲρ τοῦ μὴ εἰς ἀνατροπὴν τῶν ἡμετέρων ἐθῶν δέξασθαι τὴν τῶν ἐκκλησιῶν ἕνωσιν, ἀλλ' εἰς εἰρήνην τὴν ἐν Χριστῷ, διὰ τὸ συμφωνεῖν αὐτὰς ἀλλήλαις εἰς τὴν τοῦ δόγματος ἔννοιαν
|
Titulus initialis |
|
Ἀπολωλεκώς, ὦ θεοί, τὸν ἐμαυτοῦ παῖδα Ἁλιρρόθιον
|
Incipit |
|
ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΕΚ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ ΤΕ ΚΑΙ ΡΗΤΟΡΩΝ ΕΚ ΤΕ ΤΗΣ ΘΥΡΑΘΕΝ ΕΚ ΤΕ ΤΗΣ ΚΑΘ'ΗΜΑΣ ΙΕΡΑΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
|
Incipit |
|
Ἀπομνημονεύματα ἐκ τῶν ἐν διαφόροις λόγοις γεγραμμένων κατὰ Λατίνων περὶ τῆς εἰς τὸ ἅγιον πνεῦμα βλασφημίας
|
Titulus initialis |
|
ΑΠΟΝΟΙΑΣ ΓΑΡ ΜΑΝΙΩΔΟΥΣ ΤΙΝΟΣ ΗΓΟΥΜΑΙ
|
Incipit |
|
Ἀποξύσωμεν παρακαλῶ ἀδελφοί τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν
|
Incipit |
|
Ἀποξύσωμεν, παρακαλῶ, ἀδελφοί, τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν
|
Incipit |
|
ἀποπεμπόμενος καὶ ἀπάγων μετὰ τῶν ἐργαζομένων τὴν ἀνομίαν· αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.
|
Desinit |
|
ἀποπνίγει τοῖς ὕδασιν
|
Desinit |
|
Ἀποροῦντί σοι ὡς ἐπειδὴ τὸ ὃν τοῦ μὴ ὄντος κρεῖττον
|
Incipit |
|
Ἀποροῦσι δέ τινες εὐθὺς ἐν προοιμίας
|
Incipit |
|
Ἀποροῦσιν οἱ Ἰουδαῖοι πῶς ἀνέστη ὁ Ἰούδας
|
Incipit |
|
ἀπορρήτων ἐκείνων ἀγαθῶν, ἃ ὀφθαλμὸς οὐκ εἶδε, καὶ οὖς οὐκ ἤκουσεν, ἀπολαύσωμεν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ἀποστελλει διά τινος σπουδαιου τῶν ἀδελφῶν.
|
Desinit |
|
Ἀποστολικῶν ἐπαίνων μέλλων ἐφάπτεσθαι δεσποτικῆς οἰκονομίας πρὸς μνήμην ἐνάγομαι
|
Incipit |
|
Αποστολοι λεγομενοι εις τας λειτουργιας της εβδομαδος ολης, και εις τας εορτας δεσποτικας, και εις παντας αγιους, ηγουν εις ασωματους, εις τον προδρομον, σταυρωσιμους, εις τους αγιους αποστολους, εις ιεραρχους, εις μαρτυρας, εις οσιους, εις προφητας.
|
Titulus initialis |
|
ἀπόστολον διὰ τὴν πρὸς κύριον τιμὴν· ἐπειδὴ δὲ κατηχήθη ὡς ἀποστασίαν διδάσκει· εἰκότως ἕνεκα τοῦ γνωρίσαι τὴν συμφωνίαν· γράφει κἀκείνοις ἐκ περιουσιαν. ὡσανεὶ διακαιόμενος καὶ φροντίζων ὑπὲρ αὐτῶν·
|
Desinit |
|
ἀπόστολον ὅς τῷ οἴκῳ αὐτῆς ἐπιστάς, ἐκείνην μὲν οὐκ εἰς ἀναβολάς, ἀλλ' εὐθέως τῶν χαλεπῶν τῆς νόσου λύει δεσμῶν
|
Incipit |
|
ἀπόστολον· διά τε τὴν πρὸς κυριον τιμὴν· διά τε τὸ ἐκ περιουσίας ἐθνῶν κήρυκα καὶ ἀπόστολον ὄντα· ἐπιστέλλει δὲ καὶ τοῖς ἑβραίοις·
|
Desinit |
|
ἀποστραφήσονται εἰς τὸν ᾍδην ἐξ οὗ ῥυσθείημεν χάριτι... ἀμήν
|
Desinit |
|
ἀποστρέφομαι τὰ μυθώδη ταῦτα ληρήματα, καὶ πᾶσαν αἵρεσιν· πιστεύω δὲ καὶ κηρύττω τὸν Κύριον ὑμῶν καὶ Θεὸν Ἰησοῦν τὸν Χριστόν.
|
Desinit |
|
Ἀποστρέφοντος τοῦ Διοκλητιανοῦ προηνέχθη αὐτῷ Θεοδότη
|
Incipit |
|
ἀπόστρεψον εὐδοκίᾳ καὶ χάριτι τοῦ μονογενοῦς Υἱοῦ καὶ Θεοῦ σου· ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
ἀποσχισθέντων τῶν δύο
|
Desinit |
|
Ἀποτείνεται δε καὶ πρὸς Ἰουδαίους ἡ ἐπιστολή. Πρώτη δὲ αὕτη τῆς πρὸς Τιμόθεον μᾶλλόν ἐστιν.
|
Desinit |
|
Ἀποτελεσματικὰ ἐκ τῶν εἰς τὸν Παῦλον ἐξηγητικῶν Ἡλιοδώρου καὶ ἑτέρων ἀστρολόγων
|
Titulus initialis |
|
ΑΠΟΤΕΤΜΗΜΕΝΟΝ ΔΕ ΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΤΟΥ ΓΕΝΝΑΝ ΔΥΝΑΜΕΩΣ Η ΜΟΝΩ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΩ ΜΕΝΟΝΤΙ ΑΡΡΕΝΙ
|
Desinit |
|
αποτριτωσον μετα οινου και μελιτος δος πιειν.
|
Desinit |
|
Ἀποφλεγματισμὸν τοῖς ὀδονταλγοῦσιν ἄριστον, σταφὶς ἀγρία διαμασηθεῖσα
|
Incipit |
|
ΑΠΟΦΛΕΓΜΑΤΙΣΜΟΣ ΣΤΑΦΙΔΑΣ ΑΓΡΙΑΣ ΓΛΗΧΟΝΟΣ ΥΣΣΩΠΟΝ
|
Incipit |
|
ΑΠΡΕΠΟΝ ΑΣΧΗΜΟΝ ΑΝΟΣΙΟΝ ΚΑΙ ΑΔΙΚΟΝ
|
Incipit |
|
Ἀπρίλλιος α, β κριός γ, δ
|
Incipit |
|
ἀπροοιμιάστως ἀγαπητοι πρὸς ὑμᾶς διαλέξομαι σήμερον
|
Incipit |
|
Ἀπροοιμιάστως, ἀγαπητοί, πρὸς ὑμᾶς διαλέξομαι
|
Incipit |
|
Ἀπρόσωπαι μετοχαὶ αὗται οἷον τοῦ δεῖ, δεῆσαι δέον
|
Incipit |
|
Ἀρ΄χετυπον Διδοῦς Ἐρικυδέος, ὦ ξένε, λεύσεις
|
Incipit |
|
Ἆρ' οὖν οἱ δι' αἵματος μόνοι μάρτυρες
|
Incipit |
|
Ἆρ’ ἐκ πετρῶν ἦν. Ἁβραὰμ παῖς Ἡρῴδης
|
Incipit |
|
Ἄρα ᾔδει ὁ Ἀδὰμ τὸ καλοῦ καὶ πονηροῦ
|
Incipit |
|
Ἆρα θεοῦ καὶ δεσπότου πρῶτον ὑμνήσω μακροθυμίαν
|
Incipit |
|
Ἆρα κόρον ἐλάβετε τῆς πρὸς Ἰουδαίους μάχης
|
Incipit |
|
Ἆρα οἴδατε καὶ ἐνθυμεῖσθε
|
Incipit |
|
Ἆρα οἴδατε καὶ ἐπίστασθε τῆς χθὲς διδασκαλίας
|
Incipit |
|
Ἆρα οἴδατε καὶ ἐπίστασθε τῆς χθὲς διδασκαλίας
|
Incipit |
|
Ἆρα οἴδατε καὶ ἐπίστασθε τῆς χθὲς διδασκαλίας
|
Incipit |
|
Ἆρα οἴδατε, πόθεν ἡμῖν ὁ λόγος πρώην ἤρξατο
|
Incipit |
|
ΑΡΑ ΟΙΔΕΝ Ο ΛΟΓΟΓΡΑΦΟΣ
|
Incipit |
|
Ἆρα οὐ οἴδατε καὶ ἐνθυμεῖσθε
|
Incipit |
|
Ἆρα τίς τὸν παρόντα βίον ἐλογίσατο εἶναι τοῦτον δραπέτην
|
Incipit |
|
Ἆρα τοσοῦτον δύνανται τύχαι
|
Incipit |
|
Ἆρα ὑμῖν, ὦ φιλότης, οὕτω δοκῶ τις ἀνήκοος εἶναι
|
Incipit |
|
ΑΡΑ Ω ΘΕΣΠΕΣΙΩΤΑΤΕ ΠΑΤΕΡ ΠΡΟΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΔΙΔΑΞΟΝ Ο ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ
|
Incipit |
|
ἄραντες δὲ τὰ ἅγια λείψανα ἔθηκαν αὐτὰ ἐν σεβασμίῳ τόπῳ δοξάζοντες τὸν Θεόν... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΑΡΑΤΕ ΤΟΥΣ ΟΦΘΑΛΜΟΥΣ ΤΗΣ ΔΙΑΝΟΙΑΣ ΥΜΩΝ
|
Incipit |
|
Ἄρατε τοὺς ὀφθαλμοὺς τῆς διανοίας ὑμῶν
|
Incipit |
|
ΑΡΑΤΕ ΤΟΥΣ ΟΦΘΑΛΜΟΥΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΑΝΟΙΑΣ ΥΜΩΝ, ΑΔΕΛΦΟΙ
|
Incipit |
|
Ἄρατος πατρὸς μὲν ἦν Ἀθηνοδώρου
|
Incipit |
|
ἀράχνης δὲ αὐτὸ τὸ ζῶον ἀρσενικῶς ἐκφωνούμενον. ἀνὴρ ἀνθρώπου διαφέρει
|
Desinit |
|
Ἀργυρίου χρυσίου τε φαάντερον ἠδ' ἐρίτιμον
|
Incipit |
|
Ἀργυροῦν ἦ χρυσοῦν ἑαυτὸν ἱδεῖν
|
Incipit |
|
Ἄρδει μὲν ὁ πολυχείμων Νεῖλος
|
Incipit |
|
Ἅρδει μὲν ὁ πολυχεύμων Νεῖλος ὁ ποταμὸς
|
Incipit |
|
ΑΡΔΕΥΘΗΝΑΙ ΠΛΟΥΣΙΩΣ ΔΑΚΡΥΣΙ ΔΙΔΟΥ
|
Incipit |
|
Ἄρδην βυθίσας Φαραὼ Μωσῆς λέγει
|
Incipit |
|
Ἄρδην βυθίσας Φαραὼ Μωσῆς λέγει.
|
Textus |
|
Ἀρδητὸς ὄρος ἐστιν ἐν ᾦ τοὺς ὄρκους ἐποιοῦντο
|
Incipit |
|
Ἀρδητὸς ὄρος ἐστιν ἐν ᾦ τοὺς ὄρκους ἐποιοῦντο
|
Incipit |
|
Ἀρειανοὶ ταὐτὸν δογματίζουσιν εἶναι τὴν οὐσίαν καὶ τὴν ὑπόστασιν
|
Incipit |
|
Ἀρειανοὺς μὲν καὶ Μακεδονιανοὺς
|
Incipit |
|
Ἀρειανοὺς μὲν καὶ Μακεδονιανοὺς
|
Incipit |
|
Ἄρειος Πάγος δικαστήριον
|
Incipit |
|
Ἄρειος πρεσβύτερος Ἀλεξανδρείας
|
Incipit |
|
Ἀρείου τοῦ μιαροῦ αἱρεσιάρχουτῆς τῶν Ἀρειανῶν δυσσεβείας ἐκ τοῦ περὶ τριάδος λόγου. οὕτω ωοῦν νοητέον ἐκείνας τὰ εὐαγγελικὰς φωνὰς
|
Incipit |
|
Ἀρέσκει δ' αὐτοῖς καὶ τέλος εἶναι
|
Incipit |
|
Ἀρεταί εἰσι τέσσαρες, φρόνησις, σωφροσύνη καὶ ἀνδρεία
|
Incipit |
|
ΑΡΕΤΑΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΕΙΣΙ Δ'
|
Incipit |
|
Ἀρεταί ψυχῆς φρόνησις, σωφροσύνη, ἀνδρεία
|
Incipit |
|
ἀρετάς. Τὰς δὲ ποθήσατε, τὰς δὲ ποιήσατε· δόξαν οὖν ἀναπέμψωμεν…
|
Desinit |
|
Ἀρετή ἐστιν ἕξις καθὴν (καθ'ὴν) ἀγαθοὶ ἐσμὲν, ἀγαθὸς μὲν δὴ τωόντι ὁ θεὸς
|
Incipit |
|
Ἀρετὴν ἀνδρὸς ἐπαινεῖν κελευόμενος, ἀνδρὸς ᾦ τὸ χρυσοῦν ἐπώνυμον στόμα
|
Incipit |
|
ΑΡΕΤΗΝ ΚΑΤΟΡΘΞΣΑΙ ΔΥΝΗΘΕΝΤΕΣ ΤΩΝ ΜΕΛΛΟΝΤΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΕΠΙΤΥΧΩΜΕΝ
|
Desinit |
|
Ἀρετῆς καὶ σουδῆς ὁ παλαιὸς ἐπιμελούμενος
|
Incipit |
|
ΑΡΕΤΗΣ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΗΣ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ
|
Incipit |
|
Ἀρίθμησις ὀνομάζεται ἡ μέθοδος ὁποῦ μὲ προφορικὸν λόγον ἐμποροῦμεν νὰ ὑπῶμεν τὴν δύναμιν
|
Incipit |
|
Ἀριθμητική ἐστιν ἡ τῶν ἀριθμῶν ἐπιστήμη. Ταύτης δὲ πρακτικὸν μέρος
|
Incipit |
|
Ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐστὶν χξϛʹ. ἀσφαλέστερον καὶ ἀκινδυνότερον τὸ περιμένειν ... ὅτι δὲ οὐ δι᾽ ἀπορίαν ὀνομάτων […]
|
Desinit |
|
Ἄριστε ἀθλητῶν, ἐμοὶ μὲν οὐδ' ὅθεν ἄρξομαι
|
Incipit |
|
Ἄριστε ἀθλητῶν, ἐμοὶ μὲν οὐδ' ὅθεν ἄρξομαι
|
Incipit |
|
ΑΡΙΣΤΕ ΑΝΔΡΩΝ ΛΟΓΙΩΤΑΤΕ ΚΑΙ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΑΔΕΛΦΕ ΚΑΙ ΚΥΡΙΕ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΕ
|
Incipit |
|
Ἄριστε δεσπότων, τὸ μὲν ἐπὶ τῇ μεταστάσει τοῦ σοῦ πατρός τε καὶ βασιλέως θρηνεῖν
|
Incipit |
|
Ἄριστον ἀνθρώπῳ δῶρον ὁ θάνατος
|
Incipit |
|
Ἄριστον μὲν ἂν εἴην συναδουσιν ἡμῖν
|
Incipit |
|
ἄριστος δοκεῖ γενέσθαι καὶ γενναιότατος Ἀλέξανδρος ὁ Μακεδὼν
|
Incipit |
|
Ἄριστος δοκεῖ καὶ γενναιότατος γενέσθαι Ἀλέξανδρος ὁ Μακεδόνων
|
Incipit |
|
Ἄριστος δοκεῖ καὶ γενναιότατος γενέσθαι Ἀλέξανδρος ὁ Μακεδόνων
|
Incipit |
|
ΑΡΙΣΤΟΣ ΔΟΚΕΙ ΚΑΙ ΓΕΝΝΑΙΟΤΑΤΟΣ ΓΕΝΕΣΘΑΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ο ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ
|
Incipit |
|
Ἄριστός μοι δοκεῖ καὶ γενναιότατος γενέσθαι
|
Incipit |
|
Ἀριστοτέλης υἱὸς Νικομάχου καὶ Φαιστιάδος, ὁ δὲ Νικόμαχος
|
Incipit |
|
ἀριστοτέλους περὶ διαφόρων. ὅσα περὶ ἀναπνοῆς
|
Titulus initialis |
|
Ἀριστοτέλους φυσιουνωμονικά, περὶ σημείων ὑδάτων καὶ πνευμάτων
|
Titulus initialis |
|
ἀριστοτέχνην δοξάζομεν
|
Desinit |
|
ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ Ο ΚΩΜΩΔΟΠΟΙΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΜΕΝ ΠΑΙΣ
|
Incipit |
|
Ἀρίστων ὁ Ἀθηναῖος δικάζεται Κόνωνι
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἀριστωνύμου, Ἔοικεν ὁ βίος θεάτρῳ, διὸ πολλάκις
|
Incipit |
|
Ἀρκάδιον τὸν θεσπέσιον καὶ μέγαν ἐν ἱεράρχαις ἤρεσκεν ἂν γλῶττα
|
Incipit |
|
Ἀρκαδίου τὰ Ῥωμαίου διέποντος σκῆπτρα
|
Incipit |
|
Ἀρκεῖ δὲ καὶ ἡμῖν τὰ ὡς ἐν ἐξηγήσεως μέρει περὶ αὐτῶν εἰρημένα τοῖς εἰσαγομένοις πρεπόντως. Τέλος τῆς ἐξηγήσεως τοῦ Σχολαρίου εἰς τὸ βιβλίον τοῦ Πορφυρίου
τὸ περὶ τῶν πέντε καθόλου εἴτουν τὴν εἰσαγωγὴν τῆς λογικῆς
|
Desinit |
|
ἀρκεῖν αὐτοῖς εἰς ἄμυναν ἡγούμενοι τὸ μὴ ἀληθεύειν, εὔχεσθε αὐτοῖς ἐκ Θεοῦ ἀποκαλυφθῆναι τὰ ὄντα, καὶ ὑμῖν δ’ ἐγὼ τοῦτο συνεύχομαι
|
Desinit |
|
Ἄρκευθος εἶδος σίτου
|
Incipit |
|
Ἄρκευθος ἢ καντζάρου ἢ κέδρος. ἀνεμώνη
|
Incipit |
|
Ἄρκευστον ἢ καντζάρου ἢ δένδρος
|
Incipit |
|
ΑΡΚΕΥΣΤΟΝ Η ΚΑΝΤΖΑΡΟΥ Η ΚΕΔΡΟΣ
|
Incipit |
|
ΑΡΚΕΥΣΤΟΝ Η ΚΑΝΤΖΑΡΟΥ Η ΚΕΔΡΟΣ, ΑΝΕΜΩΝΗΣ ΗΤΟΙ ΠΟΤΗΡΟΚΛΑΣΤΡΙΑ ΚΑΙ ΜΗΚΩΝ
|
Incipit |
|
Ἄρκευστον ἢ τζανκάρου ἢ κέδρος
|
Incipit |
|
ΑΡΚΕΥΤΟΝ Η ΚΑΝΤΖΑΡΟΥ Η ΚΕΔΡΟΣ
|
Incipit |
|
αρκτεον ηδη και της του ρητου αναπτυξεως.
|
Desinit |
|
Ἄρκτος ίδοῦσά ποτε τοῖς ἀγροῖς
|
Incipit |
|
ΑΡΚΤΟΣ ΜΕΓΑΛΗ ΑΣΤΕΡΩΝ ΕΣΤΙ ΚΔʹ
|
Incipit |
|
Αρμαγεδων [...] εμπροσθεν
|
Incipit |
|
Ἁρμαγεδών· ἐξέγερσις τοῦ δώματος· ἢ ἐξέγερσις εἰς τὰ ἔμπροσθεν
|
Incipit |
|
Ἀρμενίων τῶν ὁμοφρόνων Εὐτυχοῦς καὶ Διοσκόρου
|
Incipit |
|
Ἁρμονική ἐστι δύναμις καταληπτικὴ
|
Incipit |
|
Ἀρνεῖταί σου τὸν ἔρωτα καὶ μέχρι δένδρων
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ἀρξάμενος διὰ νηστείας χαλίνωσον
|
Incipit |
|
ΑΡΞΑΜΕΝΟΣ ΔΙΑ ΝΗΣΤΕΙΑΣ ΧΑΛΙΝΩΣΟΝ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑΝ ΣΟΥ
|
Incipit |
|
Ἄρξεσθαι μέλλων τοῦ πλατωνικοῦ Παρμενιδείου διαλόγου
|
Incipit |
|
ΑΡΞΟΜΑΙ ΔΕ ΤΗ ΤΟΥ ΑΓΑΘΟΥ ΘΕΟΥ ΟΔΗΓΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΕΙΑ
|
Incipit |
|
Ἄρξομαι διηγήματα τὰ τῆς Τρῳάδος πάθη
|
Incipit |
|
ΑΡΞΟΜΑΙ ΤΗ ΤΟΥ ΑΓΑΘΟΥ ΘΕΟΥ ΟΔΗΓΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΙΑ
|
Incipit |
|
Ἅρξομαι τοιγαροῦν λοιπὸν διηγούμενος... ἀνδραγαθήματα. Κώμη τίς ἐστιν ἐν τοῖς μεθορίοις Ἀβάρων κειμένη
|
Incipit |
|
Ἄρξόμεθα χάριτι θεοῦ ἀποκαλύπτειν τὰ κρυπτὰ ἐν τῇ ἀληθείᾳ, κἀγὼ Κλήμης πρόεδρος Ῥωμαϊκῶν
|
Incipit |
|
Ἀρξώμεθα τοίνυν καὶ περὶ διαφώρων πυρετῶν Γαληνοῦ, Ἀετίου καὶ Ἰσαὰκ καὶ ἑτέρων σωφῶν ἰατρῶν ἐνῶ ἐν συνόψει
|
Titulus initialis |
|
Ἀρρήτου δ' ὁρμὰς Μουσῶν πίε
|
Incipit |
|
ἀρρωγὲ Χριστέ, ἐλπὶς καὶ καύχημά μου, / δύναμίς τε μου, πᾶν ὅτι κάλλιστόν τε.
|
Textus |
|
ἀρρωγὲ Χριστέ, ἐλπὶς καὶ καύχημά μου, / δύναμίς τε μου, πᾶν ὅτι κάλλιστόν τε.
|
Textus |
|
Ἀρρωγὸς αὐτὸς τῷ κεκτημένῳ, Λόγε,
τὴν βίβλον, ἔλθοις ἡμέρᾳ τῇ τῆς δίκης.
|
Textus |
|
ἀρσενικὸν καὶ τὸ θηλυκὸν καὶ τὸ μέσον αὐτῶν, ὅπερ αὐτὸς οὐδέτερον κατωνόμασεν εἰκότως
|
Incipit |
|
ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΑΜΑΡΤΟΛΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΠΑΤΕΛΛΑΡΙΤΟΥ ΚΑΙ ΑΡΧΙΔΙΑΚΟΝΟΥ ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ ΙΑΜΒΙΚΟΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΑΝΔΕΚΤΗΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἀρταξέρξης ὁ Περσῶν βασιλεὺς οὐκ ἔλαττον οἰόμενος εἶναι τὸ μεγάλα διδόναι τοῦ μικρὰ λαμβάνειν εὐμενῶς καὶ προθύμως
|
Incipit |
|
Ἀρτέμιδος ἐν Ἐφέσῳ ναός
|
Incipit |
|
Ἄρτι (vel Τότε) τῆς εὐσεβείας ἀναλαμψάσης καὶ τοῦ κυρἰου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ διαρρήδην κηρυττομένου
|
Incipit |
|
Ἄρτι με τοῖς τοῦ βίου κακοῖς δυσχεραίνοντα
|
Incipit |
|
Ἅρτι μὲν αἱ δώδεκα τοῦ Ἰσραὴλ φυλαὶ σὺν ἀλλήλοις ἦσαν καὶ ἀδιαίρετοι
|
Incipit |
|
Ἄρτι μὲν ἡτῆς εὐσεβείας ἀχλὺς ἀνὰ πᾶσαν διεχεῖτο τὴν οἰκουμένην
|
Incipit |
|
Ἅρτι μὲν τῷ μεγάλῳ βασιλεῖ παντοίων δεκάδων διττῶν τε καὶ τριττῶν περιόδους
|
Incipit |
|
Ἄρτι μοι, δέσποτα θεοτίμητε, τῶν ἐκκλησιαστικῶν φροντίδων εὐδοκίᾳ Θεοῦ
|
Incipit |
|
Ἄρτι Ναβουχοδονόσορ ὁ βασιλεὺς Ἀσσυρίων
|
Incipit |
|
Ἄρτι ὁ Ναβουχοδονόσορ
|
Incipit |
|
Ἅρτι τὰ Ῥωμαίων σκῆπτρα Θεοδοσίου τοῦ παιδὸς Ἀρκαδίου εὐσεβῶς διιθύνοντος
|
Incipit |
|
Ἄρτι τῆς θεογνωσίας εἰς πάντα κόσμον διατρεχούσης
|
Incipit |
|
Ἄρτι τοῦ ἐμοῦ Θεοῦ καὶ δεσπότου τὰς διατριβὰς ἐν τῇ γῇ ποιουμένου
|
Incipit |
|
Ἄρτι τοῦ παιδὸς Ζαχαρίου Ἰωάννου φημὶ τοῦ πάνυ τὰς ἐρήμους ἀπολιπόντος
|
Incipit |
|
Ἄρτι τοῦ παιδὸς Ζαχαρίου, Ἰωάννου φημὶ τοῦ πάνυ, τὰς ἐρήμους ἀπολιπόντος
|
Incipit |
|
Ἄρτι τοῦ Παρακλήτου πυρὸς ἐν εἴδει τοῖς ἀποστόλοις ἐπιφοιτήσαντος
|
Incipit |
|
Ἄρτι τοῦ παρακλήτου πυρὸς ἐν εἴδει τοῖς ἀποστόλοις ἐπιφοιτήσαντος καὶ στομώσαντος αὐτῶν τὴν διάνοιαν
|
Incipit |
|
Ἄρτι τοῦ προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ Ἰωάννου
|
Incipit |
|
Ἄρτι τοῦ προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ Ἰωάννου τοῦ πάνυ τὰς ἐρήμους ἀπολιμπάνοντος
|
Incipit |
|
Ἄρτι τῶν ἐνδόξων καὶ μεγάλων ἀποστόλων μετὰ τὴν τοῦ παναγίου πνεύματος κάθοδον
|
Incipit |
|
Ἀρτίως ἠκούσατε (uel ἀκούσαντες) τοῦ ὑμνογράφου Δαθὶδ
|
Incipit |
|
Ἄρτος ἐστὶ τῶν σιτηρῶν γευμάτων ὁ πρῶτος ἡμῖν εἰς ἐδωδην
|
Incipit |
|
ΑΡΤΟΥ ΜΕΤΕΧΟΜΕΝ. ΤΙ ΓΑΡ ΕΣΤΙ ΦΗΣΙΝ Ο ΑΡΤΟΣ ; ΔΗΛΟΝΟΤΙ ΣΩΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥ
|
Incipit |
|
Αρχαιου ανδρος πνευματοφορου και μαρτυρος γεγονοτος
|
Incipit |
|
Ἀρχαίων θαυμάτων σου, ˈ Θεὲ μονάρχα καὶ τρίφωτε, ˈ δι’ ὧν ἡμᾶς ἔσωσας, ὁμολογοῦμέν σοι νῦν τὴν δουλόσυνον ˈ ἐν ὕμνοις ταύτην χάριν, οὐκ ἔχοντες ἄλλως σοι χάριν ἐνδείκνυσθαι.
|
Incipit |
|
ἄρχειν τὲ καὶ διατάσσεσθαι, καὶ τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ἀρχεῖται (sic) παρὰ Ἰουδαίοις
|
Desinit |
|
Ἄρχεται ἀπὸ τοῦ δακτύλου πρῶτον μέτρον
|
Incipit |
|
Ἄρχεται ἡ ἴνδικτος ἀπὸ μηνὸς σεπτεμβρίου
|
Incipit |
|
αρχεται ουν ο Μαρκος του αγιου ευαγγελιου· απο της του Προδρομου διαγωγης και ενδειξεως· ακουε ουν τι φησιν· αρχη του ευαγγελιου Ιησου Χριστου υιου του θεου.
|
Desinit |
|
αρχεται ουν ο Μαρκος του ευαγγελιου, απο της του προδρομου διαγωγης και ἐνδειξεως.
|
Desinit |
|
Ἄρχεται τοίνυν ἡ ἡμετέρα γραφὴ ἀπ’ αὐτῆς τῆς τοῦ κυρίου καὶ σωτῆρος ἡμῶν διδασκαλίας καὶ προφητῶν, φημὶ δὴ
|
Incipit |
|
ΑΡΧΕΤΥΠΟΝ ΕΣΤΙΝ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
|
Incipit |
|
Ἀρχέτυπόν ἐστιν ἀρχὴ καὶ παράδειγμα ὑφεστηκὸς
|
Incipit |
|
Ἀρχέτυπόν ἐστιν ἀρχὴ καὶ παράδειγμα ὑφεστηκὸς
|
Incipit |
|
Ἀρχεύγη ἕναν ἔργον πολλὰ διαφορικὸν τὸ πιὸν κράζουν φιὸρ δὲ βερτοῦ
|
Incipit |
|
Ἀρχὴ αἰδείας φεῦγε φαλακρέ
|
Incipit |
|
Ἀρχὴ ἀποταγῆς μοναχοῦ φοβεῖσθαι τὸν Κύριον· ἄφοβος δὲ μοναχὸς ἔξω τῶν πυλῶν τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ αὐλισθήσεται
|
Incipit |
|
Ἀρχὴ ζωῆς ἀνθρώπου ἄρτος καὶ ὕδωρ
|
Incipit |
|
ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΠΡΩΤΗ ΣΚΕΥΑΣΙΑ ΤΟΥ ΝΑΡΔΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΠΡΩΤΗ ΣΚΕΥΑΣΙΑ ΤΟΥ ΝΑΡΔΟΥ
|
Incipit |
|
ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΠΡΩΤΗ ΣΚΕΥΑΣΙΑ ΤΟΥ ΝΑΡΔΟΥ
|
Incipit |
|
ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΠΡΩΤΗ ΣΚΕΥΑΣΙΑ ΤΟΥ ΝΑΡΔΟΥ, ΕΛΑΙΟΥ ΠΡΩΤΙΟΥ
|
Incipit |
|
ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΠΡΩΤΗ ΣΚΕΥΑΣΙΑ ΤΟΥ ΝΑΡΔΟΥ· ΤΑΥΤΗΝ ΩΣ ΜΥΡΟΝ ΠΡΟΤΙΘΗΜΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ
|
Incipit |
|
Ἀρχὴ καὶ τέλος καὶ σύστημα πάντων τῶν σημαδίων τῆς μουσικῆς τέχνης
|
Incipit |
|
Ἀρχὴ καταστροφῆς ψυχῆς μοναχοῦ γέλως καὶ παρρησία. Ὅταν ἐν τούτοις ἴδῃς σεαυτόν, μοναχέ
|
Incipit |
|
ΑΡΧΗ ΜΕΤΡΙΚΗΣ Ο ΠΕΡΙ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΛΟΓΟΣ ΕΙΘʹ Ο ΠΕΡΙ ΣΥΛΛΑΒΩΝ ΕΙΘʹ Ο ΠΕΡΙ ΠΟΔΩΝ
|
Incipit |
|
ΑΡΧΗ ΠΡΩΤΗ ΣΚΕΥΑΣΙΑ ΤΟΥ ΝΑΡΔΟΥ· ΤΑΥΤΗΝ Δ' ΩΣ ΜΥΡΟΝ ΠΡΟΤΙΘΗΜΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἀρχὴ σοφίας φόβος. Σύνεσις δὲ ἀγαθή, πᾶσι τοῖς ποιοῦσιν αὐτήν
|
Incipit |
|
Ἀρχὴ σὺν Θ(ε)ῷ ἁγίῳ τῆς πρώτης βίβλου τῶν ἐφοδίων, ἣν ἐσύνθεσεν Ἰσαὰκ ὁ Ταξιώτης υἱὸς
Ἀβραμίου ὁ καισαρικῶς ὀνομαζόμενος Ἀχμέδης
|
Titulus initialis |
|
ΑΡΧΗ ΣΥΝ ΘΕΩ ΑΓΙΩ ΕΚ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΩΝ ΙΣΤΟΡΙΩΝ ΜΕΡΙΚΗ ΔΙΗΓΗΣΙΣ
|
Incipit |
|
ΑΡΧΗ ΣΥΝ ΘΕΩ ΑΓΙΩ ΙΑΤΡΟΣΟΦΙΟΥ ΕΙΣ ΔΟΞΑΝ ΤΗΣ ΟΜΟΟΥΣΙΟΥ ΤΡΙΑΔΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ΑΡΧΗ ΣΥΝ ΘΕΩ ΑΓΙΩ ΙΑΤΡΟΣΟΦΙΩ. ΕΙΣ ΔΟΞΑΝ ΤΗΣ ΟΜΟΙΟΥΣΙΟΥ ΤΡΙΑΔΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ΑΡΧΗ ΣΥΝ ΘΕΩ ΑΓΙΩ ΜΕΓΑΛΟΥ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΤΕΞΝΙΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἀρχὴ σὺν θεῷ ἁγίῳ τῆς περὶ τῶν ἐμμέτρων λόγων διδασκαλίας, ἡ παροῦσα πραγματεία ἐκ διαφόρων ἤθροισται βιβλίων
|
Titulus initialis |
|
Ἀρχὴ σὺν θεῷ ἁγίῳ τῆς περὶ τῶν ἐμμέτρων λόγων διδασκαλίας, ἡ παροῦσα πραγματεία ἐκ διαφόρων ἤθροισται βιβλίων
|
Titulus initialis |
|
ΑΡΧΗ ΣΥΝ ΘΕΩ ΑΓΙΩ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΟΤΩΝ ΤΟΥ Α' ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ. ΑΛΦΑ. ΠΕΡΙ ΑΛΑΤΙΟΝ
|
Incipit |
|
ἀρχὴ σὺν θεῷ ἁγίῳ τῶν ἐρωτημάτων Θεοδοσίου γραμματικοῦ Ἀλεξανδρέως, περὶ προσωδιῶν
|
Titulus initialis |
|
ΑΡΧΗ ΣΥΝ ΘΕΩ ΑΓΙΩ ΤΩΝ ΣΗΜΑΔΙΩΝ ΤΗΣ ΨΑΛΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΑΝΙΟΥΣΩΝ ΤΕ ΚΑΙ ΚΑΤΟΙΟΥΣΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἀρχὴ σὺν θεῷ ἁγίῳ τῶν σιμαδίων τῆς ψαλτικῆς τέχνης
|
Titulus initialis |
|
ΑΡΧΗ ΣΥΝ ΘΕΩ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ ΤΥΡΙΔΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Ἀρχὴ σὺν Θεῷ Μαργαρίτης. Κεφάλαια διάφορα ὠφέλημα καὶ ψυχοφελαῖς ἀπὸ τοὺς μαργαρίτας τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου Χρυσοστόμου
|
Titulus initialis |
|
Ἀρχὴ σὺν θεῷ τῆς παρούσης δέλτου καὶ ἑρμηνία καὶ διδασκαλὶα καὶ ἐξήγησις τοῦ θαυμασιωτάτου καὶ λογιωτάτου ἀρχιατροῦ τοῦ Γαληνοῦ τοῦ σπεύσαντος ... α'· πρὸς ὀξὺν πόνον κεφαλῆς! κισσὸν ξηράνας
|
Incipit |
|
ΑΡΧΗ ΣΥΝ ΘΕΩ ΤΩΝ ΑΡΣΕΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΘΗΛΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΟΥΔΕΤΕΡΩΝ ΛΕΞΕΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΑΡΧΗ ΣΥΝ ΘΕΩ ΤΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΤΟΥ Α' ΕΙΔΟΥΣ
|
Titulus initialis |
|
ΑΡΧΗ ΣΥΝ ΘΕΩ ΤΩΝ ΙΑΤΡΙΚΩΝ ΑΝΤΙΔΟΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΔΙΗΓΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ ΕΤΙ ΔΕΟΜΕΘΑ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΔΟΥΛΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
|
Incipit |
|
Ἀρχὴ τῆς Ἰνδίκτου καὶ τοῦ ὁσίου Συμεὼν τοῦ στυλίτου
|
Incipit |
|
Ἀρχὴ τῆς ἱστορίας τῆς σταυρώσεως καὶ τί ἐποίησεν ὁ Χριστὸς τῇ ἁγίᾳ καὶ μεγάλῃ τετράδι
|
Titulus initialis |
|
ἀρχὴ τῆς ὀρθοδοξίας
|
Incipit |
|
αρχη το (!) της σεληνης κυκλοδρομην (!) (κυκλοδρομιον)
|
Titulus initialis |
|
ΑΡΧΗ ΤΟΥ Α ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ· ΑΝΤΙΔΟΤΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΑ, ΘΑΥΜΑΣΤΗ, ΩΡΑΙΑ
|
Incipit |
|
Ἀρχὴ τοῦ α· ἄκανθα Αἰγυπτία, ἀγριοκάρδαμος
|
Incipit |
|
Ἀρχὴ τοῦ ἄλφα στοιχείου. Ἀΐ μεν τὸ ἀίδιον
|
Incipit |
|
Ἀρχὴ τοῦ μαρολογίου τὸ ὁπίων ἐνεδίχθηκεν καθάριον εἰς τέσαρα μέρη
|
Incipit |
|
Ἀρχὴ τῶν δυνατῶν τῶν περικυκλούντων τὴν κλίνην τὴν νοητὴν τοῦ θεοῦ
|
Incipit |
|
Ἀρχὴ τῶν λόγων σου ἀλήθεια, ἡ πνευματοκίνητος φησι τοῦ θείου Δαυίδ φωνή
|
Incipit |
|
Ἀρχὴ τῶν λόγων σου ἀλήθεια, ἡ πνευματοκίνητος φησι τοῦ θείου Δαυίδ φωνή
|
Incipit |
|
Ἀρχὴ τῶν νηστειῶν καθὼς γέγραπται ἐν τῇ διατάξει
|
Incipit |
|
Αρχη των νηστειων καθως γεγραπται, ημερα δευτερα. νοει την απο της κυριακης της τυροαποθεσεως.
|
Incipit |
|
Ἀρχὴ τῶν νηστειῶν καθὼς γέγραπται· ἡμέρα δευτέρα·
|
Incipit |
|
ΑΡΧΗ ΤΩΝ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΑΥΤΗ ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΣΗΣ
|
Incipit |
|
Ἀρχὴ φωνὴ τοῦ ἀγαθοῦ θεοῦ Ἰησοῦ λέγουσα, Αἷμα δίκαιον
|
Incipit |
|
Ἀρχή, μέση, τέλος καὶ σύστημα πάντων τῶν σημαδίων
|
Incipit |
|
Ἀρχή, μέση, τέλος καὶ σύστημα πάντων τῶν σημαδίων
|
Incipit |
|
Ἀρχή, μέση, τέλος καὶ σύστημα πάντων τῶν σημαδίων
|
Incipit |
|
ἀρχῆθεν ὁ σοφὸς δημιουργὸς
|
Incipit |
|
ἀρχῆθεν ὁ σοφὸς δημιουργὸς
|
Incipit |
|
Ἀρχὴν δ' εἶναι
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ἁρχὴν οὐδ' οὕτως ἐξέφυγον
|
Desinit |
|
Ἀρχῆς ἀπ'ἄκρας καὶ τέλους μέσον τόδε
|
Incipit |
|
Ἀρχῆς καλλίστης ἀγαθὸν δοίης τέλος
ἡ τρισσοπαντέλειος ἀγαθαρχία.
|
Textus |
|
Ἀρχιάδου τελευτήσαντος ἄπαιδος Λεωκράτης
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ἀρχιδικαστὰ τῆς παρούσης ἡμέρας
|
Incipit |
|
Ἀρχιερεὺς ὁ μέγας Βυζαντίδος ἐνθάδε Νήφων
|
Incipit |
|
Ἄρχομαι γράφειν τὴν Χαλδαϊκὴν βασιλείαν
|
Incipit |
|
Ἀρχόμενοι νὰ γράψωμεν διήγησιν περὶ τοῦ νῦν αὐτοκράτορος
|
Incipit |
|
Ἀρχόμενοι περὶ τῶν δακνόντων ζώων γραφέιν
|
Incipit |
|
Ἀρχόμενοι σὺν Θεῷ τῆς διαρέσεως
|
Incipit |
|
Ἀρχόμενος γαῖάν τε καὶ εὐρέα πόντον ἀείδειν
|
Incipit |
|
Ἄρχοντες καὶ ἄδελφοι, μικρί τε καὶ μεγάλοι
|
Incipit |
|
ΑΡΧΩΝ ΜΕΝ ΕΠΙΤΗΔΕΥΕΙ ΠΡΑΟΣ ΕΙΝΑΙ
|
Incipit |
|
ΑΣ ΗΣ πρώτη καὶ δευτέρα ἦτα καὶ ἄλφα
|
Incipit |
|
Ἅς μὲεν ἔχομεν δόξας περὶ ψυχῆς
|
Incipit |
|
ΑΣ ΩΣ ΕΝΑ ΘΕΟΝ ΚΑΙ ΣΕΒΟΜΕΘΑ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΥΟΜΕΝ ΚΑΙ ΔΟΞΑΖΟΜΕΝ
|
Desinit |
|
Ἀσαφέτιδα· ἀλτήλ
|
Incipit |
|
ΑΣΕΒΗΣ ΔΟΞΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΠΡΟΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΑΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΑΚΤΙΣΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΔΕΣΠΟΤΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ἀσεβῶς καὶ παρανόμως βασιλεύσαντος· ἐτελειώθη δὲ ὁ ἅγιος μάρτυς… ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ἀσθενῶς κατὰ τὸ σῶμα διακείμενος ὁ πατὴρ τὸν λόγον τοῦτον εἶπεν
|
Incipit |
|
ᾌσμα ἁσμάτων καλεῖται ἐπειδὴ πᾶσα ἡ θεῖα γραφή
|
Incipit |
|
ᾎσμα καινὸν ἅς ψάλλωμεν, ἀδελφοί
|
Incipit |
|
ᾌσμασι θείοις Συμεὼν δοξάσωμεν, Μάμαν, τὸν Ἄνθιμον, Βαβύλαν τε τὸν θεῖον
|
Incipit |
|
ᾌσματα εἰς τὸν γάμον τῆς κυρᾶς Εἰρήνης τῆς θυγατρὸς τῆς ἐξηρημένης Κομνηνῆς, τῆς πρώτης θυγατρὸς τοῦ ἀοιδίμου σεβαστοκράτορος κυροῦ Ἀνδρονίκου τοῦ πορφυρογεννήτου
|
Titulus initialis |
|
Ἀσπάζομαί σε καὶ διὰ γράμματος
|
Incipit |
|
ΑΣΠΑΛΑ ΘΟΥΡΙΖΑΝ ΣΕΛΙΝΟΝ ΚΟΔΙΜΕΝΤΟΥ
|
Incipit |
|
Ἄσπασαι τοὺς σὺν σοὶ ἀδελφούς. Ἀσπάζονταί σε οἱ ἐνταῦθα ἀδελφοί
|
Desinit |
|
ἀσπασάμενος τοὺς παρόντας ἀδελφοὺς ἅπαντας παρέσωκεν τὴν μακαρίαν καὶ ἁγίαν αὐτοὺ ψυχήν ... ἀμήν. Ἐγὼ δὲ Εὐτυχιανὸς ταπεινὸς καὶ ἁμαρτωλὸς ... καὶ πιστοῖς φίλοις καὶ εὐλαβέσιν ἀνδράσιν ἐξεθέμην ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἀσπασίως ὧδ' ἦλθον ἐπὶ σύ γε
|
Incipit |
|
ΑΣΠΙΔΙ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΕ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ ΤΩΝ ΕΥΚΥΚΛΩΝ
|
Desinit |
|
Ἀσπὶς ὀρθοδοξίας ἢ ἀπολογία καὶ ἔλεγχος πρὸς τοὺς διασύροντας τὴν ἀνατολικὴν ἐκκλησίαν αἱρετικοὺς φρονεῖν ἐν τοῖς περὶ θεοῦ καὶ τῶν θείων ὡς κακοφρονοῦσιν οὗτοι, αὐτοὶ οἱ Καλουΐνοι δηλονότι, συντεθεῖσα παρὰ τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις τοπικῆς συνόδου ἐπὶ Δοσιθέου πατριάρχου Ἱεροσολύμων, κατὰ τὸ χιλιοστὸν ἑξακοσιοστὸν ἑβδομηκοστὸν δεύτερον ἔτος τῆς Χριστοῦ ἐν σάρκου ἐπιφανείας
|
Titulus initialis |
|
Ἄστεγον ἐπ' οἶκον δέχου τυφλὸν ὀδήγει
|
Incipit |
|
Ἀστέρες μὲν αἰσθητοὶ τῷ στερεώματι προδεικνύμενοι πρὸς θαῦμα κινοῦσι
|
Incipit |
|
Ἀστὴρ ἀειφανὴς ἡμῖν οὐκ ἐν τῷ ζωδιακῷ κύκλῳ κατηριθμημένος
|
Incipit |
|
ἄστρα δὲ ἀπλανῆ λη, Ἄρκτος μεγάλη
|
Incipit |
|
Ἀστραμψύχου Αἰγυπτίου πρὸς τὸν βασιλέα Πτολεμαῖον περὶ προρρήσεως διαφόρων ζητημάτων
|
Titulus initialis |
|
Ἄστροις μὲν οὐρανός, γῆ δὲ φυτοῖς
|
Incipit |
|
Ἀστρόλαβον καλεῖται τὸ κατ’ ἐπίπεδον στρογγύλον τοῦ οὐρανοῦ·
|
Incipit |
|
Ἀστρονομία ἐστὶν ἄστρων διανομή, διαφέρει δὲ ἀστρολογίας
|
Incipit |
|
Ἀσυνάρτητον δὲ μέτρον ἐστίν
|
Incipit |
|
Ἀσύνετος, ἀμαθὴς καὶ εὐτελὴς βούλεται τῇ προθέσει στῆσαι καλὴν εἰκόνα, φαιδράν τε καὶ ὡραίαν ἅπασι τοῖς θεαταῖς
|
Incipit |
|
ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΩΝ ΔΟΥΛΩΝ ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΟΙ ΤΗΝ ΔΟΞΑΝ ΑΝΑΠΕΜΠΩΜΕΝ ΤΩ ΠΑΤΡΙ ΚΑΙ ΤΩ ΥΙΩ
|
Desinit |
|
ἀσφάλισαι ἡμῶν τὰ διαβήματα εὐχαῖω καὶ ἱ[κεσίαις
|
Desinit |
|
ασω γηθο[μενος] ταυτης την εισοδον.
|
Desinit |
|
ᾌσωμεν πάντες λαοί, τῷ ἐκ πικρᾶς δουλείας Φαραὼ τὸν Ἰσραὴλ ἀπαλλάξαντι
|
Incipit |
|
Ἄσωμεν τῷ Κυρίῳ, ἐνδόξως γὰρ δεδόξασται
|
Incipit |
|
ΑΣΩΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥΣ . . . ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥΣ
|
Incipit |
|
ἀτὰρ ὅ κ' ἔσσετ' ἔμοιγε σέθεν, τόδε βέλτιον ἔσται
|
Desinit |
|
ΑΤΑΡΑΧΟΝ ΤΟΝ ΝΟΥΝ ΣΟΥ ΦΥΛΑΤΤΕ ΕΚ ΤΩΝ ΤΟΥ ΒΙΟΥΣ ΣΚΑΝΔΑΛΩΝ
|
Incipit |
|
ἀτάραχον τὸν νοῦν φύλαττε ἐκ τῶν τοῦ βίου σκανδάλων
|
Incipit |
|
ΑΤΕΝΙΖΟΝΤΕΣ ΒΛΕΠΟΝΤΕΣ ΑΤΜΙΔΑ ΤΗΝ ΑΘΜΗΝ
|
Incipit |
|
ΑΤΕΝΙΣΑΣ ΔΕ ΕΙΣ ΕΜΕ Ο ΕΠΙ ΤΟΥ ΘΡΟΝΟΥ
|
Desinit |
|
ΑΤΙΜΑΖΕΙ ΑΔΕΛΦΟΥΣ Η ΚΕΡΑΤΟΛΟΓΕΙ ΚΟΣΜΙΚΟΥΣ
|
Desinit |
|
ατινα εαν γραφηται καθ' εν, ουδε αυτον τον κοσμον χωρειν τα γραφομενα βιβλια.
|
Desinit |
|
Ἅτινα πάντα γράφων τὴν ἐπιστολὴν, διορθοῦται ὁ Παῦλος.
|
Desinit |
|
ΑΤΜΗΔΑ ΑΣΜΕΝΟΣ ΑΠΕΔΟΣΘΑΙ
|
Incipit |
|
Ἄτοπον μὲν ἴσως ἐγχείρημα δόξει καὶ θράσους
|
Incipit |
|
Ἄτοπόν τις, ὡς εἰκός, ὑποπτεύσει Λυδοὺς ἀντιλέγειν
|
Introductio |
|
ἄτοπον τὸ τὸ αὐτὸ χρόνου τε μετέχον καὶ ἀεικίνητον εἴτουν ἀΐδιον.
|
Desinit |
|
ΑΤΡΑΠΟΥΣ ΟΔΟΥΣ, ΑΤΡΕΜΕΣ ΤΟ ΗΣΥΧΙΟΝ
|
Incipit |
|
ΑΤΡΩΤΟΝ ΗΝ ΤΟΔΕ ΜΕ ΚΑΛΥΦΘΕΝ ΤΡΩΤΟΝ ΕΜΕΙΝΕΝ
|
Desinit |
|
αὐ]τοῖς ἐτόλμων· οὐδεὶς γάρ φησιν ἐτόλμα κολλᾶσθαι αὐτοῖς. Πολλὴ ἡ πίστις καὶ μείζων ἢ ἐπὶ τοῦ Χριστοῦ
|
Incipit |
|
αὐ]τὸν ἕως Λεδρῶν
|
Incipit |
|
Αὔγασον φωτοδότα
|
Incipit |
|
Αὐθέντα μου πανσέβαστε, δόξα τιμὴ καὶ καύχημά μου
|
Incipit |
|
Αὐθέντη μου, ἀδελφέ μου, τοῦ Θεοῦ δέομαι ὑγιαίνειν τὴν ἀντιλ... καὶ ἐν πᾶσιν εὐτυχῶς ἔχειν ὡς οἶόν τε καὶ κατὰ γνώμην τὴν σὴν
|
Incipit |
|
Ἄϋλος ὢν, ἄῤῥητος, ἄγναστος λόγος
Καὶ σαματοῦται, καὶ διδάσκεται λόγῳ
Καὶ γνῶσιν ἐντίθησιν ἀξίου λόγου
Ὑπερφυοῦς τε καὶ θεαρχικοῦ λόγου
|
Textus |
|
ΑΥΡΗΛΙΑΝΟΥ ΚΑΤ' ΕΚΕΙΝΟ ΚΑΙΡΟΥ ΤΑ ΡΩΜΑΙΩΝ ΣΚΗΠΤΡΑ ΔΙΕΠΟΝΤΟΣ, ΑΝΔΡΟΣ ΔΕΙΝΟΥ ΜΕΝ ΤΑ ΠΟΛΕΜΙΚΑ, ΩΜΟΤΗΤΙ ΔΕ ΤΩΝ ΠΡΟ ΑΥΤΟΥ ΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ
|
Incipit |
|
ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΕΠΕΔΟΘΗ
|
Desinit |
|
αὐτὰ τὰ ζῴδια κατωνόμασται
|
Desinit |
|
Αὕται αἰ ἀντίδοτοι ἐμετεγκομίσθησαν ἐκ τῶν Περσῶν εἰς την Ἑλλάδα παρὰ Κωνσταντίνου ἰατροῦ τοῦ Μελιτηνιώτου ἐν Κωνσταντινούπολεως
|
Titulus initialis |
|
ΑΥΤΑΙ ΑΙ ΗΜΕΡΑΙ ΕΙΣΙΝ ΑΣ ΔΕΙ ΦΥΛΑΤΤΕΙΝ ΕΙΣΙΝ ΕΝΑΝΤΙΑΙ ΜΗΝΙ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΩ Γʹ ΚΔʹ
|
Incipit |
|
Αὗται δὲ φησιν αἱ γενέσεις
|
Incipit |
|
Αὗται δὲ φησιν αἱ γενέσεις
|
Incipit |
|
αυται εισιν αι ημεραι ας εφανερωσεν ο θεος, Εσδρα τω ιερει, ινα καταδηλους ποιηση
|
Incipit |
|
Αὐτάρκως ἐν τοῖς πρὸ τούτων ἐκ πολλῶν ὀλίγα διαλαβόντες
|
Incipit |
|
αὐτὰς δύο ὀρθαῖς ἴσας· ὅπερ ἄτοπον
|
Desinit |
|
αὐτὰς τὰς δεσποτικὰς φωνὰς, μάλλον δὲ τό κεφάλαιον
|
Incipit |
|
αὐτὲς εἶναι αἱ πράξεις τῶν ἁγίων πατέρων ὁποῦ ἔκαμναν εἰς δόξαν Θεοῦ ἀμήν
|
Desinit |
|
Αὔτη (!) ἡ βίβλος ἐγράφη μὲν ὅτε δεὶ (!) καὶ ἐγράφη ἐξωήθη δὲ παρα Μιχαῆλ ἱερέως τοῦ πεπαγομενου (?) ἐν αἴτι (ἔτει) ̣͵ϛχϟαʹ, ἐπι τῆς βασιλείας τοῦ εὐσ... τατ... (εὐσεβεστάτου?) Πορφυρογεννητου κυρου Ἀλε (Ἀλεξίου) τοῦ Κομνήνου κατὰ μήνα αὐ(...) στο (αὐγούστου) διδασκομένου αὐτοῦ τὰ ἱερᾶ (!) γράμματα, παρὰ αντν (Ἀντωνίου?) ευτ... (εὐτελοῦς) μοναχοῦ καὶ ἱερέως τοῦ Τζίρου, καὶ κατὰ θεὸν (?) πατρὸς αὐτοῦ.
|
Textus |
|
Αὕτη (ἡ ἀοίδιμος καὶ ὁσία) ἐκ νεαρᾶς ἡλικίας
|
Incipit |
|
Αυτη γαρ η προαιωνιος προγνωστικη βουλη του θεου προορισθεισα εκ δαυιτικης ριζης εβλαστησεν
|
Incipit |
|
αὐτὴ δ’ ἐγγυητὴν τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν ἔχουσα, τὸν δημιουργὸν ἡμῶν καὶ ἐλευθερωτὴν καὶ σωτῆρα· ᾧ πρέπει δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.
|
Desinit |
|
Αὕτη δὲ ἀπεστάλη ἀπο Ἐφεσου τῆς Ἀσίας δια Τιμοθεου· Στεφανᾶ
|
Incipit |
|
αυτη δε μυστου δελτος Μαρκου του πανυ
|
Textus |
|
αὕτη δύναται παρακαλέσαι τὸν κριτὴν καὶ βασιλέα καὶ θεὸν ἡμῶν, ἵνα λυτρωθῶμεν τῆς αἰωνίου κολάσεως ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Αὕτη ἡ ἀοίδιμος ἡ τῆς ἀθανασίας ἐπώνυμος
|
Incipit |
|
Αὕτη ἡ ἀοίδιμος κάλλει καὶ συνέσει
|
Incipit |
|
αυτη η βιβλος ειναι μονης του Διονισυου του τειμιου Προδρομου και ητης το ξενωσι να τον εχη ... εν ημε[ρα] (ημερα) κρισαιος.
|
Textus |
|
αὕτη ἡ βίβλος ἐπληρώθη ὑπὸ ἐξόδων Μιχαὴλ τοῦ <...> διὰ ψυκὴν (ψυχὴν) σωτηρίας, καὶ εἴ τις ἀναγνώθη <...> εὔξετε ὑπὲρ τῆς ψυχῆς αὐτοῦ.
|
Textus |
|
αυτη η βιβλος υπαρχει του αδελφου Ρωμανου μοναχου και ρακενδητου μονης θεοτοκου της Εποψης κρατος βεβαληνου Καλαβρ...επαρ...
|
Textus |
|
αυτη η διδαχη των χερουβιμ αμην.
|
Desinit |
|
Αυτη η διδαχη των χερουβιμ· αμην.
|
Desinit |
|
Αὕτη ἡ διήγησις (τοῦ βίου) Ἀδὰμ καὶ Εὔας (τῶν πρωτοπλάστων) μετὰ τὸ ἐξελθεῖν
|
Incipit |
|
Αὕτη ἠ διἠγησις τῶν πρωτοπλάστων
|
Incipit |
|
Αὕτη ἡ ἡμέρα κυρίου, ἀγαλλιασώμεθα καὶ εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ. Χρὴ γὰρ τοῦ βασιλείου ἄσματος τῇ βασιλίδι τὸν ἔπαινον προοιμιάσασθαι
|
Incipit |
|
Αὕτη ἡ ἱερὰ καὶ θεία βίβλος ἀφιερώθη εἰς τὴν σεβάσμιαν καὶ βασιλικὴν Ἀθωνικὴν Λαύραν, τοῦ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Ἀθανασίου· καὶ εἰ βουληθείη τινας, ἢ ἱερομόναχος, ἢ ἰδιώτης, ἢ ἄλλον πρόσωπον, ἀλλοτριῶσαι καὶ μεταθῆναι εἰς ἕτερον μοναστήριον· ἢ χάριν φιλίας φιλοδωρήσασθαι τινὸς, ὥστε ἀποξενῶσαι παντελῶς τοῦ μοναστηρίου, ἐχέτω τὰς ἀρὰς τῶν τιη´ θεοφόρων πατέρων καὶ ἔστω ἀφορισμένος ἀπὸ θεοῦ παντοκράτορος, ἐν τῶ νῦν αἰῶνι καὶ ἐν τῶ μέλλοντι, καὶ μετὰ θάνατον ἄλυτος.
|
Textus |
|
ΑΥΤΗ Η ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ ΜΑΡΤΥΣ ΔΙΗΝΥΣΕ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟΝ ΕΝ ΤΟΙΣ ΧΡΟΝΟΙΣ ΔΙΟΚΛΗΤΙΑΝΟΥ
|
Incipit |
|
Αὕτη ἡ μακαρία μάρτυς καὶ ὁ ταύτης ἀνὴρ καὶ τὰ δύο τέκνα ἐπιξενωθέντες
|
Incipit |
|
Αὕτη ἡ μάρτυς (vel Ἡ ἁγία μάρτυς) ... ἐν Ἐδέσῃ
|
Incipit |
|
Αὕτη ἡ ὁσία ἔσχεν πατέρα ὀνόματι Εὐγένιον, ἄνδρα εὐσεβῆ
|
Incipit |
|
Αὕτη ἡ ὁσία Εὐσεβία γέγονεν ἐκ τῆς πόλεως Ῥώμης θυγάτηρ ἀνδρός τινος τῶν ἐπισήμων
|
Incipit |
|
Αὕτη ἡ ὁσία μήτηρ ἡμῶν Ἄννα γεννᾶται ἐν τῷ Βυζαντίῳ παρὰ εὐλαβοῦς τινος διακόνου
|
Incipit |
|
Αυτη η σεβασμια και θεια βιβλος των ευαγγελιων, εχει τετραδας τας πασας, εξ και τριακοντα, χωρις των παραφυλλων και των εν τοις ξυλοις κεκολλημενων. ανετεθη τω ναω δε της μονης της υπεραγιας θεοτοκου του σκουτρ (Σκουταριου), παρα του μοναχου Ιωαννου και συγκελλου, του γεγονοτος αʹθ (πρωτοσπαθαριου) και αʹνοτρ (πρωτονοταριου) του δρο (δρομου), ον αξιωσειε της βασιλειας αυτου ο θεος, και τους ευλαβως και πιστως εντυγχανοντας τοις γεγραμμενοις, σωσει ως αγαθος και φιλανθρωπος. αμην.
|
Textus |
|
Αὕτη ἦν ἐκ Ἑλλάδος, πόλεως Λαρίσης
|
Incipit |
|
Αὕτη ἦν ἐκ Περσίδος
|
Incipit |
|
Αὕτη ἦν ἐκ Περσίδος
|
Incipit |
|
Αὕτη μὲν ἡ μήρινθος οὐδὲν ἔσπασεν: ἀπὸ
\
τῶν ἁλιευτῶν τῶν μηδὲν ἑλκυσάντων εἴρηται
|
Incipit |
|
Αυτη τη τρισυποστατω μοναδι πρεπει δοξα, ευχαριστια, τιμη, κρατος, μεγαλωσυνη· τω πατρι [...]. αμην.
|
Desinit |
|
Αὐτῇ τῇ τρισυποστάτῳ Μονάδι πρέπει δόξα, εὐχαριστία, τιμή, κράτος, μεγαλωσύνη· τῷ Πατρὶ...
|
Desinit |
|
αὐτῇ τῇ ὥρᾳ διεμέρισεν αὐτὰ πτωχοῖς
|
Incipit |
|
αὕτη τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πρὸς ἡμᾶς κατήγαγεν· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
αὐτὴν ἀναγνωσθῆναι, καὶ τὴν ἐν Λαοδικεία, καὶ αὐτοὺς ἀναγνῶναι.
|
Desinit |
|
ΑΥΤΗΣ ΗΔΗ ΕΜΟΙΞΕΥΣΕΝ
|
Incipit |
|
Αὐτῆς πρεσβείαις ὁ θεὸς καὶ ἡμῖν παράσχου ὡς ἀγαθὸς τὰ ἐλέη σου, ὅτι εύλογητὸς ὑπάρχεις καὶ δεδοξασμένος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν
|
Desinit |
|
Αὔτι ἡ πλινθινίδα τοῦ σοφοῦ Πυθαγόρα
|
Incipit |
|
αὐτὸ οὗτοι· ταῦτα δὲ
|
Incipit |
|
αυτο το ιερον ευαγγελιον ποτε εγραφη και ποτε ευρεθη αγνοουσιν απαντες οι κατοικοι της χωρας Σαρμησακλη. ομως κατα το ͵αωμζ΄ ελθων εγω ο εν ιεροδιακονοις ελαχιστος Γερασιμος Μουταλαστιος εις την χωραν ταυτην και θεωρησας την αρχαιοτητα της ιερας βιβλου σημειωνω καν τον χρονον και το ετος καθ'ο αγνοειται παρα παντων η χρονολογια ͵αωμζ΄ οκτωβριου κδ΄. ο του αγιου Καισαρειας αρχιδιακονος Γερασιμος.
|
Textus |
|
ΑΥΤΟΔΟΞΑ ΤΕ ΟΝ ΚΑΙ
|
Incipit |
|
ΑΥΤΟΘΕΝ ΜΟΙ ΑΠΑΡΑΝΤΙ ΔΥΟ ΛΟΓΙΣΜΟΙ
|
Incipit |
|
ΑΥΤΟΙ ΓΑΡ ΟΙΔΑΤΕ ΟΤΙ ΕΙΣ ΤΟΥΤΟ ΚΕΙΜΕΘΑ
|
Incipit |
|
αὐτοὶ ἡμῖν ταῦτα διηγήσαντο ὠφελείας χάριν
|
Desinit |
|
αὐτοὶ μεταδιώξωμεν σῶφρον..., ἵνα...
|
Desinit |
|
αὐτοῖς δὲ τοῖς ποθοῦσιν οὐδαμοῦ γάμος
|
Desinit |
|
αὐτοῖς ἐπιπηδῆσαι
|
Incipit |
|
αὐτοῖς· ἵνα ὅταν ἀναγνωσθῆ παρ᾽ αὐτοῖς
ἡ ἐπιστολὴ , ποιήσωσι καὶ ἐν τῆ Λαοδικαίων (Λαοδικέων) ἐκκλησία αὐτὴν ἀναγνωσθῆναι· καὶ τὴν ἐκ Λαοδικείας, καὶ εἰς αὐτοὺς ἀναγνωσθῆναι.
|
Desinit |
|
αὐτὸν δὲ ἔκλεπτεν αὐτὶ καὶ ἀπέστελλε τῇ γυναικὶ αὐτοῦ καὶ τοῖς παισί
|
Desinit |
|
Αὐτὸν ἐδεξάμην τὸν Θεοφύλακτον
|
Incipit |
|
αυτον και εθετο εν φυλακη δια ηρωδιαδα
|
Incipit abruptus |
|
αυτον κοσμικον αποθανειν, ως δευτερος Ιουδας κρινεται.
|
Desinit |
|
αὐτὸν πανοῦργον, τὸν τρόπον δὲ ποικίλον
|
Desinit |
|
αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἀγγέλων δορυφορούμενον
|
Incipit |
|
αὐτὸς γὰρ δὸς εἰρήνη[ν] ἡμῶν· ἧς γένοιτο διὰ παντὸς... ἀμήν
|
Desinit |
|
Αὐτὸς γάρ ἐστιν "ἡ ὁδός καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή"· αὐτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
Αὐτὸς δαψιλῶς καὶ φιλοτίμως προσνέμει· ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
αὐτὸς δὲ οὐκ ἠβουλήθη [
|
Desinit |
|
Αὐτὸς ὁ Δεσπότης Θεὸς τὴν αἰτίαν δεδήλωκε
|
Incipit |
|
αὐτὸς ὁ Ἰωάννης ὁ τὸ εὐαγγέλιον γράψας αὐτὸς καὶ ταύτην ἐπιστέλλει, ὑπομιμνήσκων τοὺς ἤδη πιστεύσαντας εἰς τὸν κύριον. Καὶ πρῶτον ὥσπερ
|
Incipit |
|
αυτος ο παπας εκρουεν την παπαδια εις το μαλη (μαλλι) και εμαθε και παπαδια
|
Textus |
|
αὐτὸς προσδέχεται ἡμᾶς μετανοοῦντας· αὐτῷ…
|
Desinit |
|
Αὐτὸς Χριστὸς ὁ τοῦ Θεοῦ υἱὸς καὶ λόγος· τῶν πάντων ἐστὶν ἀρχὴ καὶ τέλος· ἁπάντων μὲν δὴ τῶν ἐργαζομένων, καὶ τῶν ὑπηρετουμένων
|
Incipit |
|
αὐτὸς ὢν ἀναβαλλόμενος φῶς ὡς ἱμάτιον, ὥς φησι ὁ προφήτης Δαυίδ.
|
Desinit |
|
αὐτὸς ὡς τετιμημένος ὴ ὑβρισμένος διακείσεται
|
Desinit |
|
Αὐτοσχεδιάζω σοι, λογιώτατε καὶ ἄριστε φίλων, περὶ τοῦ παρὰ Λατίνοις πουργατορίου εἴτουν καθαρτηρίου ζητήσαντι μέτρια ταῦτα
|
Incipit |
|
ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΩΣ ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ ΑΜΟΙΡΟΣ ΑΜΕΤΟΧΟΣ
|
Incipit |
|
ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΩΣ ΕΚ ΤΟΥ ΠΑΡΑΤΥΧΟΝΤΟΣ ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ
|
Incipit |
|
αὐτοῦ ἐκπορεύσεως ἐξηγουμένῳ τε καὶ διδάσκοντι.
|
Desinit |
|
αὐτοῦ τραπέζης δαιτυμὼν ὤφθη φίλος
|
Desinit |
|
αυτου των εκ της πρωτης γυναικος αδελφος ενομιζετο.
|
Desinit |
|
αὐτοῦ, τοῦτον ἀποσυνάγωγον
γίνεσθαι· καὶ λοιπὸν ἐπευξάμενος αὐτοῖς
εἰρήνην, τελειοῖ τὴν ἐπιστολὴν. τὸν
ἀσπασμὸν τῆ ἰδία χειρὶ γράψας· ὅπερ
σημεῖον εἶναι πάσης ἐπιστολῆς δεδήλωκεν.
|
Desinit |
|
αυτου· σουδαρια η
|
Desinit abruptus |
|
ΑΥΤΟΥΣ ΔΙΑ ΚΑΚΟΠΑΘΕΙΑΝ
|
Desinit |
|
ΑΥΤΟΧΘΟΣΙ ΤΟΙΣ ΕΝ ΙΔΙΑ ΓΗ Η ΤΟΠΩ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣΙ
|
Incipit |
|
αὐτῷ δι[πλάσιον
|
Desinit |
|
αὐτῷ δουλοπρεπῶς προστήσομεν νῦν καὶ ἀεὶ ...
|
Desinit |
|
Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΑΥΤΩ Η ΔΟΞΑ ΣΥΝ ΤΩ ΠΑΤΡΙ
|
Desinit |
|
αὐτῷ προσαρμόζαντος, διά τοῦτο τοῦ υἱοῦ λέγεται καὶ μᾶλλον ὀνομάζεται.
|
Desinit |
|
αὐτῷ προσνεμητέον τὴν οἰκοδεσποτίαν τῶν τῆς ζωῆς χρόνων. Τέλος τῶν τοῦ Παύλου ἀπὸ ἐξηγήσεως τοῦ Ἡλιοδώρου
|
Desinit |
|
αὐτῷ τὴν ὑμνῳδίαν
|
Incipit |
|
αὐτῷ τῷ τῶν δαιμόνων ἀρχηγῷ
|
Desinit |
|
ἀφ' οὗ ἰσόρροπος δίκη καὶ ἑτερορρεπὴς καὶ ἕτερα ταοιαῦτα
|
Desinit |
|
ἀφ’ οὗ αἵ τε τῶν γραμμῶν διαστά[σεις ...
|
Desinit |
|
Ἀφαιρεθεὶς Ἀχιλλεὺς τῆς Βρισηίδος ἐπὶ τῆς οἰκείας διῆγε σκηνῆς ὠργισμένος. πρεσβεύεται πρὸς αὐτὸν Ἀγαμέμνων μετὰ πλείστων τὴν κόρην ἀποδιδοὺς δωρεῶν. καὶ γέγονεν ἄπρακτος αὐτῷ ἡ πρεσβεία καὶ Βρισηίδι καὶ δώροις. χρόνος ἐν μέσῳ βραχὺς καὶ προσθήκη ταῖς Ἑλλήνων ἀτυχίαις πολλή. ᾔσθετο Πάτροκλος καὶ συνήλγησε καὶ τὰ μὲν δακρύων, τὰ δὲ νουθετῶν διαλλάξαι πειρᾶται τὸν Ἀχιλλέα τοῖς Ἕλλησιν. μελετῶμεν τὸν Πάτροκλον.
|
Titulus initialis |
|
ἀφανεῖς ἐγένοντο ἀπὸ τοῦ τόπου τῇ δυνάμει... Χριστοῦ
|
Desinit |
|
ΑΦΑΤΟΙ ΑΔΟΞΟΙ ΑΦΑΤΟΙ ΤΕ ΦΑΤΟΙ ΤΕ
|
Incipit |
|
ἄφατοι οἱ ἄδοξοι
|
Incipit |
|
ἄφατοι οἱ ἄδοξοι
|
Incipit |
|
Ἄφατοι· οἱ ἄδοξοι
|
Incipit |
|
αφεις τελωνης τας δεκατας
|
Incipit |
|
Ἀφεὶς τελώνης τὰς δεκάτας ὠνίων / πράως δεκατοῖ τὴν Χριστοῦ γεναρχίαν. / Μᾶρκος, λέων λόγου δέ, βάπτισμα γράφει / καὶ πᾶν τὸ θαῦμα μέχρις εἰς πόλου δρόμον. / Ὁ βοῦς δὲ Χριστοῦ, Λουκᾶς αὐλακεργάτης, / Χριστοῦ γένος, θαύματα καὶ πόλου δρόμον. / Ὁ δ’ ἀσπαλιεὺς τὸν βυθὸν παρεὶς κάτω / γράφει τὸ βάθος τῆς ἄνω θεωρίας.
|
Textus |
|
Ἄφες Πιλάτε τὸν Βαραββᾶν ἐν βίῳ·
ἴσως μεταγνῷ καὶ τύχῃ σωτηρίας·
σταύρου δὲ τὸν σωτῆρα, μὴ φείδὼ λάβῃς·
σταυροῖς γὰρ οὕτω τὴν ἐμὴν ἁμαρτίαν.
|
Textus |
|
Ἄφες, προφῆτα, βουθυτεῖν, Ζαχαρία· / τὸν γὰρ νοητὸν Ἰσραὴλ μόσχον θύει, / δι’ οὗ λύσιν πέπονθεν ἡ βουθυσία· / θῦσον δὲ σαυτόν, εἰ καλῶς θύειν θέλεις.
|
Textus |
|
ΑΦΙΕΝΑΙ ΑΜΑΡΤΙΑΣ ΚΑΙ ΣΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΠΑΣΑ ΔΟΞΑ
|
Desinit |
|
αφιερωθη το βιβλιον τουτο, ως και τα λοιπα, εν τη μονη του κυρ(ου) (κυρου) Διονυσου· υπ'εμου του αμαρτωλου Μαξιμου (μον)αχ(ου) (μοναχου). δια μνημοσυνον του π(ατ)ρ(ο)ς (πατρος) μου. ο δε συλησαι θελησ(ας) (θελησας). εχετω την αραν των αγ(ιων) (αγιων) π(ατε)ρων (πατερων).
|
Textus |
|
ΑΦΙΚΕΤΑΙ ΩΣ ΗΜΑΣ ΒΡΑΔΥΤΕΡΟΝ
|
Incipit |
|
ΑΦΙΚΕΤΟ ΩΣ ΗΜΑΣ ΒΡΑΔΥΤΕΡΟΝ ΜΕΝ
|
Incipit |
|
Ἀφίκετο ὡς ἡμᾶς, βραδύτερον
|
Incipit |
|
Ἄφοβος μέλλοντος αὐτῷ Δημοσθένους
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΑΦΟΡΙΣΜΕΝΟΣ ΕΚΛΕΛΕΓΜΕΝΟΣ ΔΙΑΚΡΙΜΕΝΟΣ
|
Incipit |
|
ἀφορμὰς ἐπιτηδείους παραδειγμάτων παρασχεῖν εἰς ἅπασαν ἰδέαν
|
Desinit |
|
Ἀφοῦ κτυπήσῃ τὸ μικρὸν σήμανδρον
|
Incipit |
|
ἀφράστως ἀπερινοήτως ἐκ τοῦ πατρὸς προῆλθε, τὸ μὲν γεννητῶς, τὸ δὲ ἐκπορευτῶς
|
Desinit |
|
Ἀφροδισίων δὲ κατὰ μὲν Ἐπίκουρον οὐδεμία χρῆσις ὑγιεινή
|
Incipit |
|
ἀφυπνίζοντι καθεύδοντας ἡμᾶς
|
Desinit |
|
Ἀφωρισμένος, ἐκλελεγμένος, διακεκριμένος
|
Incipit |
|
ἀφωρισμένος· ἐκελελεγμένος, διακεκριμένος.
|
Incipit |
|
αφωρισμενος· εκλελεγμενος· λατρευω· δουλευω.
|
Incipit |
|
ΑΧΡΙ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΤΑΣ ΤΕΣΣΑΡΗΣ
|
Desinit |
|
ἄχρι καὶ νῦν ἴδια καί [
|
Desinit |
|
ΑΨΑΙ ΤΟΥ ΣΦΥΓΜΟΥ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΔΑΚΤΥΛΩΝ
|
Incipit |
|
β´. Ὥστε δεῖν εὐτρεπίζεσθαι πάση ἀρετῆ.
|
Desinit |
|
βʹ Ἐπαγγελία παρουσίας αὐτοῦ. ἐπ' ελπίδι πρὸς ὠφέλειαν.
|
Desinit |
|
βʹ Σύστασις Ὀνησίμου φυγάδος οἰκέτου καὶ παράκλησις ὑπὲρ αὐτοῦ σωθέντος δια πίστεως.
|
Desinit |
|
βʹ Ἐπαγγελία παρουσίας αὐτοῦ ἐπ᾽ ελπίδι πρὸς ὠφέλειαν.
|
Desinit |
|
βʹ Ἐπαγγελία παρουσίας αὐτοῦ ἐπ’ ἐλπίδι πρὸς ὠφέλειαν.
|
Desinit |
|
βʹ Ἐπαγγελία παρουσίας αὐτοῦ ἐπ’ ελπίδι πρὸς ὠφέλειαν.
|
Desinit |
|
βʹ Σύστασις Ὀνησίμου φυγάδος οἰκέτου καὶ παρακλησις ὑπὲρ αὐτοῦ σωθέντος δια πίστεως.
|
Desinit |
|
βʹ Σύστασις Ὀνησίμου φυγάδος οἰκέτου, καὶ παράκλησις ὑπὲρ αὐτοῦ σωθέντος διὰ πίστεως.
|
Desinit |
|
βʹ Σύστασις Ὀνησίμου φυγάδος οἰκέτου, καὶ παράκλησις ὑπὲρ αὐτοῦ σωθέντος διὰ πίστεως.
|
Desinit |
|
βʹ Σύστασις Ὀνησίμου φυγάδος οἰκέτου, καὶ παράκλησις ὑπὲρ αὐτοῦ, σωθέντος διὰ πίστεως.
|
Desinit |
|
βʹ σύστασις... διὰ πίστεως
|
Desinit |
|
βʹϛʹ (δισεκτον): Ετος ͵ϛφϟβʹ της ζʹ ινδικτιωνος
|
Incipit |
|
Βαβαί, πόσαις ὁ κῆπος ἡδοναῖς βρίθεις
|
Incipit |
|
ΒΑΒΥΛΩΝΙΚΗΣ ΕΙΔΩΛΟΜΑΝΙΑΣ ΙΧΝΟΓΡΑΦΙΑ
|
Titulus initialis |
|
βαδίζειν ὀρθῶς
|
Desinit |
|
βαδίζοντες οἱ νέοι
|
Desinit |
|
βαδίσαντας ἐν διηνεκεῖ
|
Incipit |
|
βαλβιδος αυτων ως αν ειποι τις προοδον
|
Incipit abruptus |
|
Βαλὼν εἰσ λίτραν πορφύρας διοβολοῦ λίτραν σκωρίας σιδήρου
|
Incipit |
|
ΒΑΝΟΥΣΙΝ ΕΙΣ ΤΟ ΘΕΡΜΟΝ ΤΟ ΥΔΩΡ ΚΑΙ ΠΙΠΤΟΥΣΙΝ ΤΑ ΠΤΕΡΑ ΑΥΤΟΥ
|
Desinit |
|
Βάπτιζε, Θύρσε, τοὺς σταλέντας δημίους,
|
Incipit |
|
ΒΑΠΤΙΣΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΔΡΟΜΕ ΧΡΙΣΤΟΥ
|
Incipit |
|
Βαρβαρισμός ἐστι λέξις ἤτοι περὶ τὰ στοιχεῖα, ἢ περὶ τὰς προσῳδίας ἡμαρτημένη
|
Incipit |
|
βαρβαρον επιβλημα απαιδευτου τουτο
|
Textus |
|
Βάρβαρος ἄνπερ ἔης, καὶ ἔτι πλέον, υἱὸς ὁ Λυδοῦ
|
Incipit |
|
βαρδ(ας) (βαρδας) πικριδ(ας) (πικριδας) κονδ...του χαλεκα κορεκ(ου) (κορεκου) κα.
|
Textus |
|
Βαρλαὰμ μοναχοῦ ἀριθμητικὴ ἀπόδειξις τῶν γραμμικῶς ἐν τῷ δευτέρῳ τῶν στοιχείων ἀποδειχθέντων
|
Titulus initialis |
|
Βαρλαὰμ μοναχοῦ περὶ τοῦ πῶς δεῖ ἐκ τῆς μαθηματικῆς τοῦ Πτολεμαίου Συντάξεως ἐπιλογίζεσθαι ἡλιακὴν ἔκλειψιν
|
Titulus initialis |
|
βασιλείαν παρεδέξαντο· ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
βασιλείαν τηλικαύτην αὐτοῖς δοθῆναι παρὰ Χριστοῦ τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
βασιλείας προσδοκίᾳ, μὴ ἄλλῃ τινὶ τῶν μελλόντων ἀγαθῶν ἐλπίδι, ἀλλὰ δι’ αὐτὸν τὸν Θεὸν ταῦτα πάσχειν· ὅτι…
|
Desinit |
|
Βασίλειος περὶ δημιουργίας ἀγγέλων
|
Titulus initialis |
|
Βασίλειος τῶι μεγάλῶι βασιλεῖ Θεοδοσίωι
|
Titulus initialis |
|
Βασιλεῖς Ἀθηνῶν ἐκράτησαν ἔτη σϚ' τῆς ἐξόδου τῶν υἱῶν Ἰσραήλ
|
Titulus initialis |
|
ΒΑΣΙΛΕΙΣ· ΝΑΒΟΝΑΣΣΑΡΙΟΥ ΕΤΗ ΙΔ'
|
Incipit |
|
ΒΑΣΙΛΕΥ ΑΓΙΕ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΕ
|
Incipit |
|
Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, τὸ ἐκ Πατρὸς δι' Υἱοῦ ἐκπορευόμενον
|
Incipit |
|
ΒΑΣΙΛΕΥΟΝΤΑΣ Ο ΔΥΣΣΕΒΗΣ ΑΔΡΙΑΝΟΣ ΕΙΧΕ ΖΗΛΟΝ ΔΙΑΠΥΡΟΝ ΕΙΣ ΤΑ ΕΙΔΩΛΑ
|
Incipit |
|
Βασιλεύοντες οἱ ἀσεβέστατοι Διοκλητιανὸς καὶ Μαξιμιανὸς ὁ γαμβρὸς αὐτοῦ
|
Incipit |
|
Βασιλεύοντος Ἀρρινάτου τῆς περσικῆς χώρας, γέγονε φιλονικεία μεταξὺ Χριστιανῶν, Ἑλλήνων καὶ Ἰουδαίων
|
Incipit |
|
Βασιλεύοντος Δεκίου (τοῦ παρανόμου) καίσαρος (κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν) ἡγουμενεύοντος δὲ Κυντιανοῦ τῆς Σικελῶν νήσου
|
Incipit |
|
Βασιλεύοντος Δεκίου καίσαρος, ἡγεμονεύοντός τε τῆς Σικελίας Κυντιανοῦ πρὸς τὸν καλούμενον χριστιανὸν
|
Incipit |
|
Βασιλευόντος Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ ἐν τῇ πανευδαίμονι καὶ μεγάλῃ Ῥώμῃ
|
Incipit |
|
Βασιλεύοντος Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ πᾶσα ἡ τῶν Ῥωμαίων ἀρχὴ
|
Incipit |
|
Βασιλεύοντος Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ τῶν παραμόμων, ἡγεμονεύοντος δὲ Ἱλαριανοῦ
|
Incipit |
|
Βασιλεύοντος Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ τῶν τυράννων, δόγμα ἐξέθετο καθ’ ὅλης τῆς οἰκουμένης
|
Incipit |
|
Βασιλεύοντος Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ, ἦν πολλὴ μανία κατὰ τῶν χριστιανῶν
|
Incipit |
|
Βασιλεύοντος Διοκλητιανοῦ τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς, ἔσχε τὸ τηνικαῦτα δύο υἱούς, Νικήταν ἐκ μητρὸς Αἰμιλιανῆς καὶ Ἀλέξανδρον
|
Incipit |
|
Βασιλεύοντος Διοκλητιανοῦ τοῦ ἀσεβεστάτου καὶ παρανόμου βασιλέως ἦν διωγμὸς μέγας
|
Incipit |
|
Βασιλεύοντος Διοκλητιανοῦ τοῦ ἀσεβεστάτου καὶ παρανόμου ἐν τῇ Νικομηδέων πόλει
|
Incipit |
|
Βασιλεύοντος Διοκλητιανοῦ τοῦ ἀσεβεστάτου καὶ παρανόμου, πᾶσα ἡ τῶν Ῥωμαίων ἀρχὴ τῆς ἀθέου τῶν εἰδώλων ἐπεπλήρωτο λατρείας
|
Incipit |
|
ΒΑΣΙΛΕΥΟΝΤΟΣ ΕΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΙ ΛΕΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΗΣΑΝ ΕΝ ΑΥΤΗ ΔΥΟ ΑΔΕΛΦΟΙ ΓΑΛΒΙΟΣ ΚΑΙ ΚΑΝΔΙΔΟΣ
|
Incipit |
|
Βασιλεύοντος ἐν τῇ μεγάλῃ πόλει Ῥώμῃ Κομμόδου ἐξαπεστάλη ἐν τῇ ἑβδόμῃ αὐτοῦ ὑπατείᾳ ὁ μεγαλπρεπέστατος Φίλιππος
|
Incipit |
|
Βασιλεύοντος Θελκιανοῦ τοῦ εἰδωλολάτρου, διωγμὸν ἔθετο κατὰ τῶν χριστιανῶν
|
Incipit |
|
Βασιλευόντος Ἰουλιανοῦ, πολλῆς ἀσεβείας καὶ δυσσεβείας πεπληρωμένου
|
Incipit |
|
Βασιλεύοντος κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν Τραϊανοῦ, ἐγένετο διωγμὸς μέγας κατὰ τῶν χριστιανῶν
|
Incipit |
|
Βασιλεύοντος Λικινίου τοῦ δυσσεβοῦς πολλήν τε περὶ τὰ εἴδωλα τὴν σπουδὴν ποιουμένου
|
Incipit |
|
Βασιλεύοντος Λικινίου τοῦ δυσσεβοῦς πολλήν τε περὶ τὰ εἴδωλα τὴν σπουδὴν ποιουμένου
|
Incipit |
|
Βασιλεύοντος Μάρκου καὶ Ἀντωνίνου, δόγμα ἐξῆλθεν
|
Incipit |
|
Βασιλεύοντος τὸ τηνικαῦτα Μαξιμιανοῦ, οὐ μόνον δὲ Μαξιμιανοῦ
|
Incipit |
|
Βασιλεύοντος τοίνυν Ἀδριανοῦ ἐν ὑπατείᾳ Φλαύρου, τοῦ καὶ Βικεντίουμ παραγένοντο δύο κόμητες Εὐγένιος καὶ Φλούβιος
|
Incipit |
|
Βασιλεύοντος τοῦ ἀσεβεστάτου βασιλέως Μαξιμιανοῦ ἀλλὰ καὶ Διοκλητιανοῦ τοῦ γαμβροῦ αὐτοῦ
|
Incipit |
|
Βασιλεύοντος τοῦ ἀσεβεστάτου Ἰουλιανοῦ, πονηρὸς διωγμὸς καὶ μεστὸς θλίψεως ὡς πνεῦμα καταιγίδος κατὰ τῶν τοῦ Χριστοῦ στρατιωτῶν διεγείρετο
|
Incipit |
|
Βασιλεύοντος τοῦ ἀσεβεστάτου Ἰουλιανοῦ, χαλεπωτάτη τοῦ διωγμοῦ καταιγίς
|
Incipit |
|
ΒΑΣΙΛΕΥΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΑΣΕΒΕΣΤΑΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟΤΑΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΚΟΝΟΝΟΣ ΤΟΥ ΙΣΑΥΡΟΥ ΕΔΩ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΝ
|
Incipit |
|
Βασιλεύοντος τοῦ ἀσεβεστάτου Μαξεντίου πᾶσα ἡ τῶν Ῥωμαίων ἀρχὴ τῆς βδελυρᾶς
|
Incipit |
|
βασιλεύοντος τοῦ εὐσεβεστάτου βασιλέως Οὐαλεντινιανοῦ, Δάμασος ὁ ἁγιώτατος ἐπισκόπος τῆς τῶν Ῥωμάνων ἁγάις ἐκκλησίας προὐκάθετο
|
Incipit |
|
Βασιλεύοντος τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ πᾶσα δαιμονικὴ λατρεία πέπαυται
|
Incipit |
|
Βασιλεύοντος τοῦ πανενδοξωτάτου Κυδωνίου καὶ ἐμμονεύοντος
|
Incipit |
|
Βασιλεύοντος τῶν Ἰουδαίων Ἀγρίππα, ὃν διὰ τὸ συμβουλεύειν εἰρήνην λιθοβολήσαντες
|
Incipit |
|
Βασιλευόντων τῶν ἀσεβεστάτων καὶ παρανόμων Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ, πολλῇ κατείχετο πλάνῃ τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος
|
Incipit |
|
Βασιλεὺς οὐράνιος, Δεσπότης ἀθάνατος, Υἱὸς μονογενὴς ἀγαπητὸς τοῦ Πατρός
|
Incipit |
|
Βασιλέως δεσπότου περιτομὴν καὶ Βασιλείου οἰκέτου αὐτοῦ διττήν, ἀδελφοί, πανήγυριν
|
Incipit |
|
ΒΑΣΙΛΙΚΑ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ
|
Titulus initialis |
|
Βασιλικός τις νοτάριος διηγήσατο ὅτι ἐν τῷ ναῷ τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν τοῖς Χαλκοπρατείοις
|
Incipit |
|
βδελυσσόμενοι βλάσφημα δόγματα.
|
Desinit |
|
βδελυσσομενοι βλασφημα δογματα.
|
Desinit |
|
βδελυσσόμενοι βλασφήματα ὁμοίως δόγματα
|
Desinit |
|
Βεβαία ἀπόδειξις ὀρθοδόξου πίστεως
|
Titulus initialis |
|
βεβαίωσιν δὲ τῶν τὴν ὀρθὴν κατεχόντων ὁμολογίαν
|
Desinit |
|
βεβλαστηκότος ῥόδου
|
Desinit |
|
Βεελζεβουλ κατ’ επωνυμιας λεγεται· τουτον δε αρχοντα νεκρων οι περι Ακυλαν τον ερμηνευτην εκδεδωκασιν.
|
Incipit |
|
Βεελζεβουλ, καταπινον (καταπινων) βιας λεγεται, τουτον δε αρχοντα νεκρων
|
Incipit |
|
ΒΕΛΤΙΟΝ ΓΑΡ ΜΕΓΑΛΑ ΠΡΟΔΟΚΩΝΤΕΣ ΕΛΑΤΤΟΝ ΕΥΡΕΙΝ Η ΜΙΚΡΑ ΕΛΠΙΣΑΝΤΕΣ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟΙΣ ΠΕΡΙΠΕΣΕΙΝ
|
Desinit |
|
βελτιοῦσθαι καὶ ἐν τοῖς ἤθεσι· καὶ χαίρειν τῆ ἐλπίδι καὶ προσεύχεσθαι καὶ εὐχαριστεῖν· ὁρκῶν αὐτοὺς ἀναγνῶναι τὴν ἐπιστολὴν ἅπασι·
|
Desinit |
|
ΒΕΛΤΙΣΤΟΙ ΔΕ ΚΑΙ ΟΙΣ
|
Desinit |
|
ΒΕΛΤΙΣΤΟΙ ΔΕ ΚΑΙ ΟΙΣ
|
Desinit |
|
Βέλτιστον δέ ἐστι τὸ προσωτάτω τπῦ ἀνεπιτηδείου ἀπέχον
|
Desinit |
|
Βενδίκτιον : διεκδίκον. Βένδεις: στῆσαι. Βέρβις ἀγωγὴ συνισταμένη ἐξ ἱσπερω...
|
Desinit |
|
Βενέτων δ´ Αἰγιαλὸς τεμένος
|
Desinit |
|
Βη]θλεεμ της Ιουδαιας
|
Incipit abruptus |
|
Βηθανιαν και διεστη απ' αυτων.
|
Desinit |
|
Βηθεσδα· γραφεται Βαζαθα, εν Βηθανια γραφεται εν Βηθαβαρα
|
Textus |
|
Βηθλεὲμ ἑρμηνεύεται οἶκος ἄρτου, ἰουδαϊστὶ δὲ ἑρμηνεύεται ἐξομολόγησις
|
Incipit |
|
ΒΗΡΥΤΟΣ ΠΟΛΙΣ ΕΣΤΙΝ ΔΙΑΚΕΙΜΕΝΗ
|
Titulus initialis |
|
ΒΗΡΥΤΟΣ ΤΙΣ ΕΣΤΙ ΠΟΛΙΣ ΤΟΙΣ ΟΡΙΟΙΣ ΜΕΝ ΣΙΔΩΝΟΣ ΚΑΙ ΤΥΡΟΥ
|
Incipit |
|
Βησσαρίων καρδινάλις ὁ κύριος Νικαίας, Μιχαήλῳ τῷ Ἀποστόλῃ Βυζαντίῳ χαίρειν
|
Titulus initialis |
|
ΒΗΧΟΣ ΑΙΤΙΑΙ ΔΙΑΦΟΡΟΙ Η ΓΑΡ ΥΓΡΟΝ ΑΠΟ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΚΑΤΑΡΡΕΟΝ
|
Incipit |
|
βιβλια της παλαιας και νεας διαθηκης.
|
Titulus initialis |
|
Βιβλιάριον τῆς μουσικῆς περιέχον τὸν κονόνα τῆς λαμπρᾶς καὶ τῆς θεοτόκου καὶ τὴν ἀκολουθίαν τῆς δευτέρας καὶ τῆς τρίτης τῆς διακαινησίμου, κεκραγάρια, ἰδιώμελα τοῦ ἑσπερινοῦ καὶ τοῦ ὀρθροῦ
|
Titulus initialis |
|
Βιβλίον δʹ, κατὰ Ἰωάννην
|
Titulus initialis |
|
βιβλιον δε γενεσεως Ιησου Χριστου, τουτου χαριν
|
Incipit |
|
Βιβλιον δε γενεσεως Ιησου Χριστου, τουτου χαριν
|
Incipit |
|
βιβλιον δε γενεσεως Ιησου Χριστου· τουτου χαριν
|
Incipit |
|
Βιβλίον ἰατρικὸν καλούμενον ἐκλογή, φάρμακα περιέχον σύνθετα παντοίων νοσημάτων, διῃρημένον εἰς ἐννέα κεφάλαια..., συντέτακται δὲ τὸ πλεῖστον ἐκ τῶν Σεννέρτου Δανιήλου Γερμανοῦ καὶ Λαζάρου Ῥιβερίου Γαλλοῦ καὶ ἀλλῶν τινῶν νεωτέρων Γάλλων τε καὶ Λατίνων, ὀλίγα δέ τινα ἐκ τῶν Ἀράβων καὶ παλαιῶν Ἑλλήνων
|
Titulus initialis |
|
Βιβλίον καλούμενον Πίστις ἀναγκαῖον εἰς κάθε ἁπλοῦν ἄνθρωπον μὲ μαρτυρίας προφητῶν, Εὐαγγελίων, ἀποστόλων καὶ ἄλλων σοφῶν διδασκάλων
|
Titulus initialis |
|
ΒΙΒΛΙΟΝ ΚΑΤΑ ΙΟΥΔΑΙΩΝ ΠΑΝΥ ΩΡΑΙΟΝ ΜΕΤΑ ΧΑΡΙΕΣΤΑΤΩΝ ΛΥΣΕΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Βιβλίον ὀρθοδόξον ὁμολογίας, περιέχον εἴκοσι καὶ τέσσαρα κεφάλαια...
|
Titulus initialis |
|
Βιβλίον παραδοθὲν ἔκ τε Τούρκων καὶ Βαρβάρων προδηλωτικὸν τῶν ἐσομένων <ἐκ τῶν> ἐν τῷ ὠμοπλάτῃ φαινομένων τεκμηρίων
|
Titulus initialis |
|
ΒΙΒΛΙΟΝ ΣΥΝ ΘΕΩ ΑΓΙΩ ΙΑΤΡΙΚΟΝ. ΠΟΔΑΠΟΝ ΔΕΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΝ ΙΑΤΡΟΝ
|
Titulus initialis |
|
βιβλίον σύντομόν τε καὶ σαφὲς περί τινων κεφαλαίων τῆς ἡμετέρας πίστεως, περὶ ὧν ἡ διάλεξις γέγονε μετὰ Ἀμοιρᾶ τοῦ Μαχουμέτου, ὃ καὶ ἐπιγέγραπται· περὶ τῆ ὁδοῦ τῆς σωτηρίας ἀνθρώπων
|
Titulus initialis |
|
ΒΙΒΛΙΟΝ ΤΡΙΤΟΝ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ ΤΟΥ ΣΤΗΘΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Βιβλον δε γενεσεως Ιησου Χριστου
|
Incipit |
|
Βιβλον δε γενεσεως Ιησου Χριστου τουτου χαριν
|
Incipit |
|
Βίβλον δὲ γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ τούτου χάριν αὐτὴν καλεῖ
|
Incipit |
|
βίβλον δὲ γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, τούτου χάριν
|
Incipit |
|
Βιβλον δε γενεσεως Ιησου Χριστου, τουτου χαριν αυτην καλει
|
Incipit |
|
βιβλος γενεσεως Ιησου Χριστου υιου Δαβιδ, υιου Αβρααμ, Αβρααμ δε εγεννησεν τον Ισαακ, Ισαακ δε εγεννησεν
|
Textus |
|
Βίβλος ἐγὼ χαρίεντα περικλυτὰ δῶρα Θεοῖο
|
Incipit |
|
Βίβλος ἐπουρανίοιο καὶ ἀθανάτου βασιλῆος / τοῖς καθαροῖσι νόον, μυστήρια λαμπρὰ φαείνει· / τὴν δ’ ἐγὼ αὐτὸς ἔγραψα πόθῳ τολμήεντι πιθήσας / Συμεὼν οἰκτρὸς. μοναχοῖσι καὶ ἱερεῦσιν. / Οἱ μετ’ ἐμέ, τρυφόωντες ἐμοῖο πόνοιο μέμνησθε.
|
Textus |
|
Βίβλος ἰατρικὴ συλλεχθεῖσα παρὰ τοῦ ἐν ἰατροῖς ἐλαχίστου Νικολάου Ἱερόπαιδος τοῦ ἐκ Βελισδονίου τῶν Ἀγράφων, συντέθηται ἐκ τῆς Ματαιόλου καὶ Βρυέλλου καὶ Ἰακώβου τοῦ Ὀλερίου, ἔτι δὲ καὶ Ὀρειβασίου καὶ Διοσκορίδου τῶν Ἑλλήνων
|
Titulus initialis |
|
Βίβλος λεγομένη τὰ ἐφόδια τοῦ ἀποδημοῦντος συντιθημένη παρὰ Ἔπρου Γζαφάρ τοῦ ἔβην ἔλγζιζάρ μεταβληθεῖσα εἰς τὴν ἐλάδιαν γλῶτταν παρὰ Κωνσταηνίνου προτασυγκρήτης τοῦ ῥιγόνης ἐκ τοῦ Ἱσαᾶκ
|
Titulus initialis |
|
ΒΙΒΛΟΣ ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΤΑ ΕΦΟΔΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟΔΗΜΟΥΝΤΟΣ, ΣΥΝΤΕΘΕΙΜΕΝΑ ΠΑΡΑ ΙΣΠΡΟΥ ΒΓΖΑΦΑΡΤΟΥ ΕΒΗΝ ΕΛΓΖΙΖΑΡ, ΜΕΤΑΒΛΗΘΕΙΣΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΓΛΩΤΤΑΝ ΠΑΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΡΩΤΑΣΗΚΡΙΤΗΣ ΤΟΥ ΡΙΓΗΝΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΒΙΒΛΟΣ ΜΟΝΑΧΙΚΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ ΠΡΟΣ ΔΟΚΙΜΗΝ ΤΩΝ ΑΠΕΡΧΟΜΕΝΩΝ ΚΟΣΜΙΚΩΝ ΕΝ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΙΣ. ΚΑΤΗΧΗΣΙΣ ΤΟΥ ΕΡΧΟΜΕΝΟΥ ΛΑΙΚΟΥ ΕΝ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΩ
|
Titulus initialis |
|
ΒΙΒΛΟΣ ΠΕΦΥΚΕ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΩΔΕ ΤΩΝ ΒΟΥΛΟΜΕΝΩΝ ΣΥΝ ΘΕΩ ΑΓΙΩ ΓΝΩΝΑΙ ΤΙ. ΠΟΙΗΜΑ ΠΕΡΣΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΤΟΥ ΜΑΖΟΥΝΑΤΙ...
|
Titulus initialis |
|
Βιογραφια Ανδρεου Καισαρειας.
|
Titulus initialis |
|
ΒΙΟΝ ΑΡΕΣΤΟΝ ΤΩ ΘΕΩ ΚΑΙ ΖΩΗΝ ΚΑΘΑΡΑΝ ΑΝΔΡΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΒΟΥΛΟΜΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΔΙΗΓΗΘΩ
|
Incipit |
|
Βἰον θεάρεστον καὶ πολιτείαν ἄμεμπτον ἐναρέτου, ὦ φίλτατοι, βούλομαι ὑμῖν διηγήσασθαι, ἀλλὰ συντείνατε ἑαυτούς, παρακαλῶ, εἰς τὴν τούτου ἀκρόασιν
|
Incipit |
|
Βίον μερικῶς ἐν διήσησει λόγου
|
Incipit |
|
Βίον μισήσας τοῦ τελώνου, τρισμάκαρ, / καλοῦντι Χριστῷ ἠκολούθησας πόθῳ. / Πῦρ δεκάτῃ κατέκαυσε λιρὸν Ματθαῖον ἐν ἕκτῃ· / οὔρεος ἐν λοφίῃ Ματθαίῳ ἔδωκε Χριστὸς / ῥάβδον ἔχειν, ᾗ δὴ μυρί’ ἔοργε καλά.
|
Textus |
|
βίον τινὸς ἐναρέτου ἀνδρός, ὦ φιλακροάμονες, μέλλοντός μου διηγήσασθαι
|
Titulus initialis |
|
Βίος Εὐριπίδου
|
Titulus initialis |
|
Βίος ἤτοι ἄθλησις τοῦ ἐν ἁγίοις Ἀθανασίου ἐπσικόπου γενομένου Ἀλεξανδρείας Σωζομένου
|
Titulus initialis |
|
Βίος καὶ θαύματα τῆς ὁσίας μητρὸς ἡμῶν Δομνίκας
|
Titulus initialis |
|
Βἰος καὶ πολιτεία καὶ θαύματα τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Γρηγορίου τοῦ ἀπὸ Δεκαπόλεως
|
Titulus initialis |
|
Βιος και πολιτεια και μερικη και διηγησις του ενναγιος πατρος ημων Νηφωνος του ερημιτου, λογος οφελημος (sic!), ευλογησον, πατερ.
|
Titulus initialis |
|
Βίος καὶ πολιτεία τῆς ὁσίας καὶ μακαρίας παρθένου Δομνίκας
|
Titulus initialis |
|
Βίος καὶ πολιτεία τοῦ ἁγίου ἐνδόξου προφήτου Ἠλιοὺ τοῦ Θεσβίτου
|
Titulus initialis |
|
Βίος καὶ πολιτεία τοῦ ἁγίου καὶ ἐνδόξου καὶ θαυματουργοῦ Ὀνησίμου
|
Titulus initialis |
|
ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΠΟΙΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΑΛΓΗΤΟΥ ΔΙΑΛΑΜΨΑΝΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟ 1110 ΕΝ ΤΗ ΜΕΓΙΣΤΗ ΛΑΥΡΑ ΤΗΣ ΡΩΣΣΙΑΣ ΚΙΕΒΟΝ ΚΑΙ ΕΟΡΤΑΖΩΜΕΝΟΥ ΤΗΝ 7 ΚΑΙ 28 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Βίος καὶ πολιτεία τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Γρηγορίου ἐπισκόπου γενομένου τῆς κατὰ τὸν Ὁμηρίτην πόλεως Ταφάρων καὶ διήγησις τῶν πραχθέντων θαυμασίων παρ' αὐτοῦ, συγγραφεῖσα παρὰ Ἰωάννου ἐπισκόπου πόλεως Νεγρᾶς
|
Titulus initialis |
|
Βίος καὶ πολιτεία τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Χριστοδούλου, τοῦ ἐν διαφόροις μὲν τόποις ἀσκήσαντος, ἐν τῷ νήσῳ δὲ Πάτ,ῳ κειμένου σώου καὶ ἀδιαλωβήτου, καὶ τοὺ πιστῶς προσιόντας καθαγιάζοντος, συγγραφεὶς παρὰ Ἰωάννουι τοῦ ἱερωτάτου μητροπολίτου Ῥόδου
|
Titulus initialis |
|
Βίος καὶ πολιτεία τῶν ἁγίων καὶ ἐνδόξων καὶ φιλευσέβων μεγάλων βασιλέων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης
|
Titulus initialis |
|
Βιος και πραξις (πραξεις) του αγιου και ενδοξου προφητου Ηλιου και Ελισσαιου του αυτου μαθητου.
|
Titulus initialis |
|
Βίος τῆς ἁγίας Συγκλητικῆς συγγραφεῖς διὰ Πολυκάρπου ἀσκητοῦ
|
Titulus initialis |
|
Βίος τῆς ὁσίας Δομνίκας
|
Titulus initialis |
|
Βίος τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Μελετίου τοῦ νέου, ἐκτεθεὶς παρὰ Θεοδώρου τοῦ Προδρόμου
|
Titulus initialis |
|
Βίος τοῦ πανοσίου πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου συγγραφεὶς παρὰ τοῦ μακαρίου καὶ ἁγίου Νικήτα, δούλου Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ φιλοσόφου, ὃν καὶ ἀπέστειλε Κωνσταντίνῳ τῷ βασιλεῖ, προτραπεὶς παρ' αὐτοῦ συντάξαι
|
Titulus initialis |
|
ΒΙΟΥ ΚΑΤΙΔΕΙΝ ΕΙ ΘΕΛΕΙΣ ΔΟΞΑΝ ΦΙΛΕ
|
Incipit |
|
ΒΙΣΚΟΣ Η ΑΛΤΕΑ ΛΕΓΕΤΑΙ ΔΕ ΚΑΙ ΓΑΡΙΕΝΤΕΡΑ
|
Desinit |
|
Βισσαρίων καρδηνάλις, μιχαῆλ τῷ ἀποστόλῃ
|
Titulus initialis |
|
βίωσον ἀμέμπτως. μιμνήσκου ταῦτα καὶ Βλεμμύδου τοῦ ποιήσαντος
|
Desinit |
|
ΒΙΩΦΕΛΕΣ ΤΙ ΧΡΗΜΑ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΑΤΟΝ
|
Incipit |
|
ΒΛΑΒΗΣ ΠΑΝΤΟΔΑΠΟΥΣ ΑΜΥΝΤΗΡΙΟΝ
|
Incipit |
|
Βλάσιος ὁ μάρτυς ἄξιον τοῦ τοιοῦδε τέλους τῆς μαρτυρίας
|
Incipit |
|
βλάσφημα δογματίσαντες δόγματα
|
Desinit |
|
Βλεμμύδου περὶ τῶν πέντε φωνῶν καί διατὶ εἰσι μόναι πέντε
|
Titulus initialis |
|
Βλεμμύδους περὶ τῶν παρὰ τὴν λέξιν σοφισμάτων, λζ'
|
Titulus initialis |
|
Βλεμμύδους περὶ τῶν ὑποθετικῶν συλλογισμῶν
|
Titulus initialis |
|
Βλεπε αδελφε την διακονιαν
|
Incipit |
|
βλέπε ἐκείνην· μᾶλλον δὲ
|
Desinit |
|
Βλέπε ὁ ιερεὺς σεαυτὸν ὅτι οὐκ ἐπίγειον διακονίαν ἐνεχειρίσθης
|
Incipit |
|
ΒΛΕΠΕ ΤΟ ΔΕΝΔΡΟΝ ΚΑΙ ΤΗΡΗΣΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ
|
Incipit |
|
βλέπω καὶ διοίκω
|
Incipit |
|
ΒΛΕΠΩΝ ΑΠΕΙΡΟΚΑΛΟΥΣ ΤΙΝΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΜΗΔΕΝ ΕΥΚΑΙΡΟΥΝΤΑΣ
|
Incipit |
|
βλεπων· μιαν ελιπον εμαυτον ευπιστον ελπιδα, την του θεου μονην φιλανθρωπιαν.
|
Desinit |
|
ΒΟΗΘΟΣ ΜΟΙ, ΔΕΣΠΟΤΑ ΤΩΝ ΟΛΩΝ
|
Incipit |
|
Βοηθός μου γενοῦ, Δέσποτα ἁπάντων Χριστέ, ὑπεράσπισον τῆς ψυχικῆς μου ἀσθενείας
|
Incipit |
|
βουλει ειδεναι τινος πεφυκα βιβλος...
|
Incipit |
|
ΒΟΥΛΕΙ ΜΑΘΕΙΝ ΠΣΗ Η ΔΥΝΑΜΙΣ ΤΗΣ ΕΥΧΗΣ
|
Incipit |
|
ΒΟΥΛΕΣΘΕ ΙΔΩΜΕΝ ΤΙΝΑ ΗΔΟΝΗΝ
|
Incipit |
|
Βούλεσθε ἴδωμεν τίνα ἡδονὴν ὁ πλοῦτος ἔχει
|
Incipit |
|
Βούλεσθε ἴδωμεν τίνα ἡδονὴν ὁ πλοῦτος ἔχει
|
Incipit |
|
Βούλεσθε ἴδωμεν τίνα ἡδονὴν ὁ πλοῦτος ἔχει καὶ τίνα τιμήν; τὰς τραπέζας τῶν πλουτούτων ἐξετάσωμεν
|
Incipit |
|
Βούλεσθε, ἀδελφοί, εἴπω μετανοίας ὁδούς ; Πολλαί τινές εἰσι
|
Incipit |
|
Βούλεσθε, ἀδελφοί, εἴπω μετανοίας ὁδούς ; Πολλαί τινές εἰσι
|
Incipit |
|
βουληθεὶς διά
|
Desinit abruptus |
|
Βουλοίμην ἂν ἐγὼ μηδέποτε κατὰ μηδένα τρόπον ἢ στόμα διαίρειν εἰς λόγον
|
Incipit |
|
βουλοίμην δ᾽ ἂν μαθεῖν εἴ τι χρηστὸν κἄν ἀπὸ τῆς περιεργίας ἀπήντηκεν.
|
Desinit |
|
Βούλομαι διηγήσασθαι ὑμῖν τὴν θαυμαστὴν καὶ φαιδρὰν πολιτείαν τοῦ θαυμαστοῦ καὶ ὁσίου πατρὸς
|
Incipit |
|
Βούλομαι οὖν, ἀδελφοί, καὶ περὶ βιβλίων κατηχῆσαι ἡμᾶς
|
Incipit |
|
Βούλομαι πάλιν, ἀδελφοί μου καὶ τέκνα
|
Incipit |
|
Βούλομαι πρὶ ἀζύμων ἀδελφικῶς, ὦ ῥωμαῖοι, διαλεχθῆναι ὑμῖν
|
Incipit |
|
Βούλομαι τῆς συνήθους ἅψασθαι πάλιν διδασκαλίας
|
Incipit |
|
Βούλομαι τῆς συνήθους ἅψασθαι ταύτης διδασκαλίας
|
Incipit |
|
Βούλομαι τοίνυν ὑφήγησιν ἀγαθὴν διηγήσασθαι ταῖς τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησίαις
|
Incipit |
|
Βούλομαι ὑμῖν, ἀδελφοί, διηγήσασθαι βίον ἐνάρετον... τῆς μακαρίας καὶ ἀοιδίμου Δομνίκας. Αὕτη γὰρ ἑαυτὴν τῇ ἀσκήσει βασανίσασα
|
Incipit |
|
Βούλομαι, φίλε, πρὸς μικρὸν ὧδε σοι σαφηνίσαι
|
Incipit |
|
Βούλομαι, φίλε, πρὸς μικρὸν ὧδέ σοι σαφηνίσαι τῶν φωνηέντων τῶν ἑπτὰ τὴν θέσιν καὶ τὴν πράξιν
|
Incipit |
|
βουλόμενοι δὲ τὸν Παῦλον ἐξευτελίζειν· διὸ καὶ μαθητῶν ἔλεγον μαθητὴν· εὐθὺς οὖν ἐκ προοιμίου πρὸς τοῦτο ἀποτείνεται· οὐκ ἀπ' ἀνθρωπων λέγων καὶ ἑξῆς·
|
Desinit |
|
Βουλομενοις ημιν διηγησσασθαι
|
Incipit |
|
ΒΟΥΛΟΜΕΝΟΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΙ ΔΕΣΠΟΤΗΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΗΛΩΣΑΙ ΤΟ ΑΙΦΝΙΔΙΟΝ
|
Incipit |
|
βουλόμενος ὁ ὅσιος πατὴρ ἡμῶν Ἰσαὰκ δεῖξαι τὴν πίστην
|
Incipit |
|
Βουλόμενος ὁ φιλάνθρωπος Θεὸς ἡμῶν συνδῆσαι
|
Incipit |
|
Βουλόμενος ὁ φιλάνθρωπος Θεὸς ἡμῶν συνδῆσαι
|
Incipit |
|
Βουλόμενος ὁ φιλάνθρωπος Θεὸς ἡμῶν συνδῆσαι
|
Incipit |
|
Βουλόμενος ὁ φιλάνθρωπος Θεὸς ἡμῶν συνδῆσαι πάντας ἀλλήλοις, ἀγαπητοί, τοιαύτην τοῖς πράγμασιν ἐνήθηκεν ἀνάγκην
|
Incipit |
|
Βουλομένου δὲ τοῦ μεγάλου Κωνσταντίνου ἀπὸ Ῥώμης ὁρωμένου
|
Incipit |
|
Βουλομένους ἡμᾶς τὴν ἐκκλησιαστικὴν εἰρήνην ἀεὶ προάγειν ἐπὶ τὸ βεβαιότερον, οὐκ οἶδα εἴ τις ἂν ἀπειροκαλίας κατηγορήσειε. Τοῖς γὰρ ἅπαξ ἐγχειρηθεῖσι καλῶς ἐγχειρήσαντες, καὶ δεύτερα καὶ τρίτα πρὸς σύστασιν ἐπιστοιβάζειν αὐτῶν ἀναγκαῖον ἡγούμεθα.
|
Incipit |
|
Βουλομένους ἡμᾶς τὴν ἐκκλησιαστικὴν εἰρήνην ἀεὶ προάγειν ἐπὶ τὸ βεβαιότερον, οὐκ οἶδα εἴ τις ἂν ἀπειροκαλίας κατηγορήσειε. Τοῖς γὰρ ἅπαξ ἐγχειρηθεῖσι καλῶς ἐγχειρήσαντες, καὶ δεύτερα καὶ τρίτα πρὸς σύστασιν ἐπιστοιβάζειν αὐτῶν ἀναγκαῖον ἡγούμεθα.
|
Incipit |
|
ΒΡΑΒΕΙΟΝ ΤΟΥ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟΥ ΕΝ Ω ΠΕΡΙΕΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΑΝΑΠΑΥΣΑΜΕΝΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΩΝ ΗΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΤΩ ΚΟΙΝΟΒΙΩ
|
Titulus initialis |
|
βραβεύει καὶ τῇ στάσει τῶν δικαίων συναριθμεῖ ἐν τῇ τῶν οὐρανῶν βασιλείᾳ χάριτι Χριστοῦ τοῦ παντελεήμονος θεοῦ, ᾧ ἡ δόξα ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Βραδέως ἐδήλωσας περὶ τῆς νῦν διαλέξεως τῆς γενομένης παρ’ ὑμῖν πρὸς τοὺς χριστομάχους
|
Incipit |
|
ΒΡΑΔΥ ΒΑΝΕ ΕΠΙΡΡΟΦΩΝ ΟΙΝΟΝ
|
Desinit |
|
ΒΡΑΔΥ ΒΑΝΕ ΕΠΙΡΡΟΦΩΝ ΟΙΝΟΝ
|
Desinit |
|
βραδύγλωσσος ἐγώ · καὶ λέγειν ἀσθενὴς, καὶ [
|
Desinit |
|
ΒΡΑΔΥΝ ΕΙΡΓΑΣΑΤΟ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΓΑΘΟΝ
|
Incipit |
|
βραδύτεροι καὶ ἀμυδρότεροι ἐφεκάτεροι δέ
|
Desinit |
|
βραχύτατον τινὰ φθόγγον κατ' ἐπίδοσιν ποιεῖ τήν [
|
Desinit |
|
ΒΡΕΦΟΣ ΑΠΟ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΕΩΣ ΕΤΩΝ Δ'
|
Incipit |
|
βρέφος παιδίον βούπαις μειράκιον
|
Incipit |
|
Βροντὴ λογικὴ τὰς ἐμὰς κτυπεῖ φρένας·
ὄμβρος γὰρ οὐδεὶς οὐδὲ κοιλότης νέφους,
αὐτὸς δὲ βροντῶν ὁ Ζεβεδαίου γράφει
ὄμβροις ἀδήλοις τοὺς βροτοὺς ἀναψύχων.
|
Textus |
|
Βροντὴ πέφυκεν ἡ θεηγόρος λύρα, / βροντῶσα κηρύττουσα τῇ οἰκουμένῃ, / Ἰωάννης, ἄρρητον οὐσίαν, μόνην, / θείαν, τριφεγγῆ, δημιουργὸν τῶν ὅλων˙ / ἔγνω γὰρ ὄντως καὶ γράφει θείᾳ βίβλῳ / καὶ νοῦν δαδουχεῖ καὶ καταυγάζει φρένας.
|
Textus |
|
Βροντῆς ἄνω μὲν θείας ἐξαστραψάσης, / τόνδ’ ἐκμυούσης τὴν μονάδος τριάδα, / νοῦν ὦπας ᾖρεν οὗτος ἀνενωπίως.
|
Textus |
|
Βροντῆς γόνε, βρόντησον ὑψόθεν μέγα, / καὶ σήμανον πῶς ἡ προάρχιος φύσις, / Θεός, βροτός τε καὶ θεὸς πάλιν μένει· / δίδου δὲ λύσιν τῶν ὀφλημάτων βίου / Θεοφάνει κοσμοῦντι τὸν χρόνου κύκλον / εὐαγγελιστῶν τῶν σοφωτάτων λόγοις.
|
Textus |
|
Βροντῆς γόνον σε Χριστὸς εἰκότως ἔφη, / ὡς τὴν ἄναρχον πατρὸς ἐξ ἀναιτίου / γέννησιν αὐτοῦ σοῖς θεοφθόγγοις λόγοις / μέγιστα βροντήσαντα τῇ κτίσει πάσῃ, / εὐαγγελιστὰ παμμάκαρ καὶ παρθένε, / φωστήρ, Ἰωάννη, τὲ τῶν ἀποστόλων / καὶ πλεῖον αὐτῶν κυρίῳ πεφιλμένε· / ἀλλ’ ὡς πρὸς αὐτὸν νῦν ἔχων παρρησίαν / ἄνωθεν αἰτοῦ τὴν λύσιν τῶν πταισμάτων / ἐμοὶ δοθῆναι τῷ πόθῳ κεκτημένῳ / τὴν παντὸς ὄλβου τήνδε τιμιωτέραν / τῶν σῶν φαεινῶν δογμάτων θείαν βίβλον.
|
Textus |
|
Βροντῆς γόνος σύ, πῦρ ἀπαστράπτεις λόγων·
κρουνοὺς πυρὸς γὰρ στέρνα βλύζει δεσπότου.
|
Textus |
|
Βροντῆς τὸν υἱὸν τίς βροτῶν μὴ θαυμάσει’; / Ἀεὶ γὰρ οὗτος, ὡς ἐν ἀρχῇ, τὸν λόγον / τῷ πατρὶ δεικνὺς καὶ πρὶν οὐσιωμένον / πάλιν τὸν αὐτὸν γηγενῆ πεφυκότα / τρανοῖ θεουργὸν καὶ παθητὸν σαρκίῳ.
|
Textus |
|
Βροντολόγιον ἀποτελεσματικὸν κατὰ μέτρον τῶν ιβ΄ ζωδίων καθὼς ὁ πίναξ τοῦ ζωδιακοῦ περιέχει, συνταχθὲν ὑπὸ Ἡρακλείου βασιλέως ἐκ τῶν ἄστρων κινήσεως.
|
Titulus initialis |
|
Βροντολόγιον ἀποτελεσματικὸν κατὰ μέτρον τῶν ιβ΄ ζῳδίων.
|
Titulus initialis |
|
Βροντολόγιον περιέχον τοὺς δώδεκα μῆνας
|
Titulus initialis |
|
βρωθεὶς δὲ τοῖς λέουσι καὶ θεὸς θέσει
|
Desinit |
|
Βσιλέως καθεύδοντος, βαθεῖαν ἄγοντα τὴν σιγήν
|
Desinit |
|
Βυζαντιάς, δέδεξο τὸν Νόννης τόκον
|
Incipit |
|
γ’ περι Νικοδημου
|
Desinit abruptus |
|
γʹ Ἐπαγγελία παρουσίας αὐτοῦ ἐπελπίδι πρὸς ὠφέλειαν.
|
Desinit |
|
γʹ περι Νικοδημου.
|
Desinit abruptus |
|
Γαλαὰδ ἑρμηνεύετε μετοικία
|
Incipit |
|
ΓΑΛΗΝΟΥ ΔΙΑΓΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑΙ ΠΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΑ ΤΟΝ ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ΓΑΛΗΝΟΥ ΔΙΑΓΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑΙ ΠΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΑ ΤΟΝ ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Γαληνοῦ ἐκ τοῦ πρὸς Πατρόφιλον περὶ πλευρίτιδος
|
Titulus initialis |
|
Γαληνοῦ ἐκ τοῦ πρὸς Πατρόφιλον περὶ πλευρίτιδος
|
Titulus initialis |
|
Γαληνοῦ ἑρμηνείαι εἰς τὸ Ἱπποκράτους περὶ διαίτης ὀξέων. α' περὶ πισάνης
|
Titulus initialis |
|
Γαληνοῦ Μεγάλου Φιλοσόφου, Βιβλίον τὸ Δυναμερὸν
|
Titulus initialis |
|
Γαληνοῦ ὅτι ταῖς τοῦ σώματος κράσεσιν αἱ τῆς ψυχῆς δυνάμεις ἕπονται
|
Titulus initialis |
|
ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΓΥΝΑΙΚΕΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, ΠΕΡΙ ΜΕΤΡΑΣ ΘΕΣΕΩΣ, ΜΕΓΕΘΟΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΗΣ ΔΙΑΠΛΑΣΕΩΣ
|
Titulus initialis |
|
ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΕΤΕΣΙΩΝ ΚΑΙΡΩΝ ΩΝ ΔΕΙ ΔΙΑΙΤΑΣΘΑΙ
|
Titulus initialis |
|
ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΛΟΓΟΣ ΠΡΩΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Γαληνοῦ περὶ τῆς τῶν ἁπλῶν φαρμάκων δυνάμεως
|
Titulus initialis |
|
ΓΑΛΗΝΟΥ ΤΙΝΕΣ ΔΙΑΓΝΩΣΕΙΣ ΕΚ ΤΟΥ Α' ΒΙΒΛΙΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Γαλήνου τοῦ σοφωτάτου περὶ μέτρων καὶ σταθμῶν διδασκαλία
|
Titulus initialis |
|
ΓΑΛΗΝΟΥ ΩΣ ΗΚΟΥΣΑ ΟΙ ΧΛΙΑΡΟΠΟΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΞΙΟΚΟΙΤΑΙ ΘΑΥΜΑΖΩ ΠΩΣ ΑΠΟΘΝΗΣΚΟΘΣΙΝ
|
Incipit |
|
ΓΑΛΗΝΟΥ ΩΣ ΗΚΟΥΣΑ ΟΙ ΧΛΙΑΡΟΠΟΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΞΙΟΚΟΙΤΑΙ ΘΑΥΜΑΖΩ ΠΩΣ ΑΠΟΘΝΗΣΚΟΥΣΙΝ
|
Incipit |
|
γαμεῖν δὲ μέλλων βλέψον
|
Incipit |
|
ΓΑΜΟΝ ΜΕ ΠΑΡΑΔΙΔΩΣΙΝ ΕΩΣ ΜΕΝ ΟΥΝ Η
|
Desinit |
|
Γάμος ἔστι μὲν σωματικός, ἔστι δὲ καὶ πνευματικος
|
Incipit |
|
Γάμων δὲ ἄρα τὸν μὲν οἶδεν ὁ νόμος
|
Incipit cuiusdam partis |
|
γὰρ ἀποχρήσει ὅσα καὶ ἡ τοῦ πολυχρονίου ἐπῳδή
|
Desinit |
|
γὰρ δίκαιον τὸν καιρὸν ἀναλῶσαι εἰς ἐγκλήματα τῶν ἐχθρῶν καὶ τὰ παιδία λιμῷ τηκόμενα παριδεῖν
|
Incipit |
|
γὰρ κακεῖνος ὁ δὲ
|
Desinit |
|
γέγονε μοναχὸς καὶ ἀπῆλθεν εἰς ἐκεῖνο τὸ μοναστήριον εἰς ὃ καὶ προφθάσας τοῦς παίδας παρέδωκε
|
Desinit |
|
γέγονε πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Μιχαὴλ ὁ Κηρουλάριος, ὃς καὶ ἀνεθεμάτισε τοὺς Λατίνους ἀναφανδὸν ὡς αἱρετικούς
|
Desinit |
|
Γέγονεν ἀνήρ τις τῶν εὐσεβῶν ὧν ἔγνωμεν πλησίον Άλεξανδρείας
|
Incipit |
|
Γέγονεν ἐν Ἐφέσῳ μετὰ τὴν ὑπατείαν Φλαβίου Θεοδοσίου
|
Incipit |
|
Γέγονεν κατὰ τὴν Θηβαίδα ὁ ἀββᾶς Δανιὴλ ὁ πρεσβύτερος τῆς Σκήτεως ἔχων μεθ' αὐτοῦ ἕνα τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, καὶ κατῆλθον πλέοντες τὸν ποταμὸν
|
Incipit |
|
γεγυμνωται ο αδης παντων.
|
Desinit |
|
ΓΕΛΩΝΤΑΣ ΑΝΟΙΓΕΙ ΕΙΣ ΟΥΣ ΚΑΙ ΗΜΑΣ Ο ΠΑΝΤΩΝ ΔΕΣΠΟΤΗΣ ΑΞΙΩΣΕΙΕΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ Κ.Τ.Λ.
|
Desinit |
|
ΓΕΝ]ΝΗΜΑ ΟΥΔΕΝ
|
Incipit |
|
ΓΕΝΕΑΛΟΓΕΙΤΑΙ Η ΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΑΠΟ ΔΑΥΙΔ
|
Incipit |
|
Γενεαλογεῖται ἡ ἁγία θεοτόκος ἀπὸ τοῦ Δαυὶδ ἐκ τοῦ Νάθαν
|
Incipit |
|
γενεσθαι τῶν ἐν Φιλίπποις ἀδελφῶν καὶ τα καταυτὸν πάντα γνωρίσαι αὐτοῖς βουληθεὶς γράφει ἁγίοις παρακλητικὴν ἐπιστολὴν ἣν καὶ ἀποστέλλει δια Τιμοθεου καὶ Ἐπαφροδίτου.
|
Desinit |
|
Γενεσις: Εξοδος: Λευιτικον:
|
Incipit |
|
ΓΕΝΗ ΤΩΝ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΝ ΤΑ ΣΥΜΒΕΒΗΚΟΤΑ ΕΙΣΙ
|
Desinit |
|
γενήσονται κατήγοροι· τῷ δὲ Θεῷ..
|
Desinit |
|
Γενναδιος ευτελης και αχρειος μοναχος προτρεψας εις το γραφηναι την ε... οικεια χειρι εποιησα τον σταυρον μου συν τω ονοματι.
|
Additio |
|
Γενναδιος ευτελης και αχρειος μοναχος· ο εν τοις ησυχαστηριοις του μεγαλου θεου και σωτηρος ημων Ιησου Χριστου τοις λεγομενοις του Ραβδα, αποκαρεις μεγαλοσχημος προσαγω σοι ως ιερον αναθημα κατα την σημερον ιηʹ του οκτωβριου μηνος της ηδη τρεχουσης ηʹ ινδικτιωνος. του ͵ϛχληʹ ετους·
|
Incipit |
|
Γεννάδιος Ἰωάννῃ, ἰανουαρίου ιθʹ, ἐν τῇ μονῇ τοῦ Προδρόμου ἐν τῷ ὄρει τοῦ Μενοικέως
|
Titulus initialis |
|
Γεννάδιος ὁ γενναῖος τῆς εὐσεβείας ὑπέρμαχος, Γεννάδιος ὁ κλεινός
|
Incipit |
|
Γεννάδιος ὁ Σχολάριος, καὶ τὰ λοιπά, Θεοῦ χάριτι, τῷ τιμιωτάτῳ καὶ πάντα ἀρίστῳ κυρίῳ Ἰωσὴφ τῷ ἐξάρχῳ χαίρειν.
Ἐπαινοῦμέν σου τὴν περὶ τὰ βελτίω σπουδὴν ἀεί, ἣν αὐτός τε οὐδενὸς τῶν ἐνόντων ὀλιγωρῶν καὶ ἄλλοις συμβουλεύων,
|
Incipit |
|
Γεννάδιός σοι ταυτὶ δακρύων ᾄδω,
ἀλιτρός, οἰκτρός, εὐτελὴς Θεοῦ λάτρις:
|
Desinit |
|
Γενναδίου ἐλαχίστου· καὶ τοῦτο ἐν τῷ ὄρει γραφὲν ἐν τῇ μονῇ τοῦ Προδρόμου
|
Titulus initialis |
|
Γενναδίου θρῆνος· Ἰουνίου κῃ, ἰνδικτίονος ὀγδόης· ἐν τῷ ὄρει τοῦ Μενοικέως ἐν τῇ μονῇ τοῦ τιμίου Προδρόμου
|
Titulus initialis |
|
Γενναδίου τοῦ πατριάρχου ἐπὶ τῇ ἁλώσει τῆς πόλεως καὶ τῇ παραιτήσει τῆς ἀρχιερωσύνης. Ἐγράφη ἐν τῇ μονῇ τῆς Παμμακαρίστου ἐν Κωνσταντινουπόλει. Ὁ ταπεινὸς μοναχὸς Γεννάδιος τοῖς ἁπανταχοῦ ἀγαπητοῖς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ κατὰ λόγον καὶ νόμον ζῆν
|
Titulus initialis |
|
Γενναδίου, ἐν τῇ μονῇ τοῦ Χαρσιανείτου.
Δεκεμβρίου κεῃ ἰνδικτιῶνος αης. <Λόγος ἐπιστολιμαῖος τῷ δεσπότῃ Δημητρίῳ, ἐν Πελοποννήσῳ.>
|
Titulus initialis |
|
Γεννᾶται παρ’ Ἡσιόδῳ καὶ Ἶρις
|
Incipit |
|
γεννηματα εχιδνων πως δυνασθαι αγα[θα]
|
Desinit abruptus |
|
γέννησιν διηγεῖται λέγων, Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λόγος.
|
Desinit |
|
γέννησιν διῆγεῖται λέγων, ἐν ἀρχὴ ἦν ὁ λόγος.
|
Desinit |
|
γεννῶνται σπα[σμώδεες
|
Desinit |
|
γένοιτο δὲ ἁγίων εὐχαῖς πάσης μὲν ἡμᾶς γηΐνης προσπαθείας ἀποσχοινίσαι τὸν λογισμόν, ἐπὶ δὲ τὸ βραβεῖον τῆς ἄνω κλήσεως συναφθῆναι Χριστῷ… ἀμήν.
|
Desinit |
|
Γένοιτο δὲ ἡμᾶς εὐχαῖς αὐτοῦ καὶ τῶν συνέδρων ἁπάντων δυνηθῆναι καταξιωθῆναι τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, χάριτι…
|
Desinit |
|
Γένοιτο δὲ ἡμᾶς εὐχαῖς αὐτοῦ καὶ τῶν συνέδρων ἁπάντων δυνηθῆναι καταξιωθῆναι τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, χάριτι…
|
Desinit |
|
Γένοιτο δὲ ἡμᾶς καὶ σπεῖραι καὶ θερίσαι ἐν ἀγαλλιάσει, ἐν Χριστῷ…
|
Desinit |
|
γένοιτο δὲ καὶ ἡμᾶς τῶν μακαρίων γενέσθαι καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτυχεῖν ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
|
γένοιτο δὲ καὶ ἡμᾶς τῶν μακαρίων γενέσθαι καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτυχεῖν ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
|
Γένοιτο δὲ καὶ ὑμᾶς δαφιλοῦς ἀξιωθῆναι τῆς παρὰ Θεοῦ δωρεᾶς καὶ ἡμᾶς τῆς παρ’ αὐτοῦ τυχεῖν φιλανθρωπίας, χάριτι...
|
Desinit |
|
ΓΕΝΟΙΤΟ ΔΕ ΠΑΝΤΑΣ ΗΜΑΣ ΤΗΣ ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΔΟΞΗΣ ΕΠΙΤΥΧΕΙΝ ΑΔΕΛΦΟΙ ΧΑΡΙΤΙ ΚΑΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Ω ΠΡΕΠΕΙ...
|
Desinit |
|
γένοιτο δὴ τοῦτο πάντων κύριε καὶ θεέ
|
Desinit |
|
Γένοιτο οὖν εὐχαῖς ταῖς ὑμετέραις παρρησίας ἡμᾶς μετασχεῖν ἅπαντας ἔμπροσθεν τοῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ, δι’ οὗ καὶ μεθ’ οὗ τῷ Πατρὶ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Γένοιτο τοίνυν καὶ ἡμᾶς χαρῆναι σὺν σοί, ὅταν ἔλθῃ Χριστὸς ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ. ᾯ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΓΕΝΟΜΕΝΑ ΑΓΑΘΑ ΜΟΝΟΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΑ ΜΕΛΛΟΝΤΑ
|
Incipit |
|
γενόμενοι. εὔλογον οὖν ἦν δευτέρας ἀξιωθῆναι αὐτοὺς, ἵνα πλεῖον ἐπιδῶ(…)σι πρὸς ἀρετήν
|
Desinit |
|
Γένος δὲ τοῦ ἱσμαὴλ κτίσει ἄνω καὶ κάτω πλησίον τῆς ἑπταλόφου, καὶ οὐαί σοι, ἑπτάλοφε, ὅτι αὐτὸς μηνύει σου τὸν ἀφανισμὸν
|
Incipit |
|
Γένος δὲ τοῦ ἱσμαὴλ κτίσει ἄνω καὶ κάτω πλησίον τῆς ἑπταλόφου, καὶ οὐαί σοι, ἑπτάλοφε, ὅτι αὐτὸς μηνύει σου τὸν ἀφανισμὸν
|
Incipit |
|
ΓΕΝΟΣ ΔΕ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΚΤΙΣΕΙ ΑΝΩ ΚΑΙ ΚΑΤΩ
|
Incipit |
|
ΓΕΝΟΥΣ ΘΕΙΑΝ ΦΥΣΙΝ ΤΗ ΣΥΓΧΥΣΕΙ ΤΕΡΑΤΕΥΟΜΕΝΟΙ ΔΙΑΑ ΤΟΥΤΟ ΠΑΣΑΝ
|
Incipit |
|
γενώμεθα νεκροὶ εἰς τὰ θελήματα ἡμῶν καὶ οὕτως δυνησόμεθα σωθῆναι διὰ τοῦ κυρίου
|
Desinit |
|
Γερμανὸς μὲν ὁ ἀοίδιμος ἐν πατριάρχαις
|
Incipit |
|
Γερμανὸς μὲν ὁ ἀοίδιμος ἐν πατριάρχαις
|
Incipit |
|
γερόντων διαλέξεις πρὸς ἀλλήλους · περὶ λογισμῶν
|
Titulus initialis |
|
ΓΕΡΟΝΤΩΝ ΔΥΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΗΣΥΧΑΖΟΝΤΩΝ
|
Incipit |
|
Γέρων τις ἅγιος διηγήσατο ἡμῖν ὅτι ἦν ἀδελφὸς Εὐφρόσυνος
|
Incipit |
|
γέρων τις ἦτον ἀπὸ τὴν Θηβαΐδα
|
Incipit |
|
γεωδεστέρων εἰωθότων καίεσθαι καὶ φρύγεσθαι
|
Desinit |
|
ΓΕΩΡΓΙΟΝ ΤΟΝ ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΔΙΑΤΡΙΒΗΣ ΑΡΣΕΝΙΟΥ
|
Desinit |
|
Γεώργιος τῷ μὲν γένει Κύπριος ὑπῆρχεν, γονέων δὲ εὐσεβῶν
|
Incipit |
|
Γεωργίου διακόνου τοῦ Mετοχίτου λόγος διαλαμβάνων τὰ τῆς προβάσης εἰρήνης μέσον ἀμφοτέρων ἐκκλησιῶν, τῆς τε πρεσβυτέρας Ῥώμης καὶ τῆς νέας καὶ ἡμετέρας, καὶ τὰ παρηκολουθηκότα καθεξῆς αὐτῆς πρὸς ἀνατροπήν
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Γεωργίου διακόνου τοῦ Μετοχίτου σύγγραμμα διαλαμβάνον ἃ μὲν οἱ πρὸς τὴν ἐκκλησιαστικὴν ἀντικείμενοι φασὶν εἰρήνην ἐπὶ τῇ τοῦ ἁγίου πνεύματος ἐκπορεύσει καὶ λοιπαῖς πατρικαῖς φωναῖς, αἵπερ ἐκ Πατρὸς καὶ Υἱοῦ τοῦτο φωνοῦσιν, ἃ δὲ πατέρες οἱ θεοφόροι διευλυτοῦντες διδάσκουσιν
|
Titulus initialis |
|
Γεωργίου ἰατροῦ τοῦ Χρυσοκόκκου ἐξήγησις εἰς τὴν σύνταξιν τῶν Περσῶν, ἐκτεθεῖσα πρὸς τὸν αὐτοῦ ἀδελφὸν Ἰωάννην τὸν Χαρσιανίτην
|
Titulus initialis |
|
Γεωργίου ἱερέως Ἀλεξανδρίνου Ἰωάννῃ μοναχῷ
|
Titulus initialis |
|
Γεωργίου Πιατίδου στίχοι εἰς τὸν μάταιον βίον πρὸς τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην
|
Titulus initialis |
|
Γεωργίου τοῦ Σχολαρίου ἐκ προτροπῆς τῆς ἱερᾶς συνάξεως τῶν τοῦ πατρίου καὶ ἀληθοῦς δόγματος ἀντιποιουμένων <πρὸς Δημήτριον τὸν Παλαιολόγον>
|
Titulus initialis |
|
γεωργίου τοῦ Φραγκοπούλου συναγωγὴ ἐτυμολογιῶν σποράδην εἰρημένων ἀρχαίοις τισὶ καΙ ἐν ὑπομνήμασι καὶ τεχνικοῖς βιβλίοις
|
Titulus initialis |
|
γῆ δὲ κλονεῖται καὶ σπαράττεται τρόμῳ
|
Desinit |
|
γήθει πυραμίδι καὶ τόπῳ
|
Desinit |
|
γηθόσυνος νόστησεν ἑὸν ποτὶ χρυσοβατὲς δῶ
|
Desinit |
|
γῆρας, ἐκείνῳ συμβασιλεύων εἰς αἰῶνα τὸν μηδέποτε περαιούμενον.
|
Desinit |
|
γίγαντες ὀκτὼ τῆς δρακοντείας κάρας
|
Incipit |
|
ΓΙΓΝΕΤΑΙ ΟΥΝ Ο ΠΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΑΠΟ ΑΔΑΜ ΕΩΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΥ ΓΕΝΕΑΙ Ι ΕΤΕΙ ΒΣΜΒ
|
Incipit |
|
Γίνεται δὲ καὶ ἐκ τούτων φανερὸν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
γίνεται ἡ σπουδή
|
Desinit |
|
γινόμενοι. Εὔλογον οὖν ἦν δευτέρας αὐτοὺς
ἀξιωθῆναι, ἵνα πλέον ἐπιδώσωσι (ἐπιδώσουσι Simotas) πρὸς ἀρετήν.
|
Desinit |
|
ΓΙΝΩΣΚΕ ΔΕ ΟΤΙ ΕΝ ΤΗ ΦΛΩΡΕΝΤΙΑ ΕΣΤΗΣΑΝ ΣΥΝΟΔΟΝ
|
Incipit |
|
Γίνωσκε καὶ τὸν ἀριθμὸν τῶν ἱερῶν συνόδων
|
Incipit |
|
γίνωσκε ὅτι τὸ μία δύο τὸ πρῶτον, ὁ κύκλος σελήνης ἐστί
|
Incipit |
|
γινώσκει Κύριος τὰς ὀδοὺς τῶν ἀμώμων
|
Incipit |
|
ΓΙΝΩΣΚΕΤΕ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΟΤΙ ΕΚΑΣΤΟΣ ΗΜΩΝ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΕΧΕΙ ΑΓΓΕΛΩΝ ΑΓΑΘΩΝ
|
Incipit |
|
ΓΙΝΩΣΚΕΤΕ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΟΤΙ ΕΚΑΣΤΩΣ ΗΜΩΝ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ
|
Incipit |
|
ΓΛΗΧΡΟΙΣ ΞΗΡΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΥΔΡΟΥΣ ΚΑΛΕΙ ΤΟΥΣ ΕΚΤΙΚΟΥΣ
|
Desinit |
|
Γλυκὺς ὁ δεσμὸς οὗτος εἰς φιλοχρύσους
|
Incipit |
|
Γλυκὺς ὁ παρὼν βίος καὶ πολλῆς γέμων ἡδονῆς
|
Incipit |
|
Γλυκὺς ὁ παρὼν βίος καὶ πολλῆς γέμων ἡδονῆς
|
Incipit |
|
γλῶσσαν σαθρὰν ἀναπλησθῆναι τῷ πνέυματι. Αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
γνησιώτατοι λάτραι τῆς δόξης αὐτῆς εἰς αἰῶνα ἀπέραντον
|
Desinit |
|
γνοντα δε το πραχθεν τον αποστολον, αποκαλυψαντος αυτω του πνευματος, ησθηναι μεν τη των ανδρων προθυμια, κυρωσαι τε την γραφην εις εντευξιν ταις εκκλησιαις.
|
Desinit |
|
Γνῶμαι διαφόρων ὠφελιμώταται
|
Titulus initialis |
|
ΓΝΩΜΑΙ ΚΑΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΟΝ ΕΚ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Γνῶμαι Μενάνδρου
|
Titulus initialis |
|
γνῶμαι μονόοστιχοι κατὰ στοιχεῖον ἐκ διαφόρων ποιητῶν
|
Titulus initialis |
|
Γνῶμαι μονόστιχοι ἐκ διαφόρων ποιητῶν κατὰ κεφάλαια συντεταγμένα
|
Titulus initialis |
|
ΓΝΩΜΑΙ ΜΟΝΟΣΤΙΧΟΙ ΚΑΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΟΝ ΕΚ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΓΝΩΜΑΙ ΜΟΝΟΣΤΙΧΟΙ ΚΑΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΟΝ ΕΚ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Γνῶμαι μονόστιχοι κατὰ στοιχεῖον ἐκ διαφόρων ποιητῶν συντεθείσαι παρὰ Μανουὴλ τοῦ Χρυσολωρᾶ
|
Titulus initialis |
|
Γνώμη περὶ τοῦ πῶς ἐστι ὁ δέκα τέλειος ἀριθμός
|
Titulus initialis |
|
Γνωμικὰ Ἀλεξάνδρου
|
Titulus initialis |
|
ΓΝΩΜΙΚΑ ΔΙΣΤΙΧΑ
|
Titulus initialis |
|
Γνωρισθῇ· οἱ δὲ ἐξωνούμενοι... καὶ ἐπιγείων πᾶν γόνυ καὶ πᾶσα πνοὴ καὶ κτίσις αἰνεῖ τὴν ἀκατάληπτον αὐτοῦ δόξαν· νῦν...
|
Desinit |
|
ΓΝΩΣΕΤΑΙ ΜΕΝ ΔΗ ΤΑ ΠΟΙΗΤΕΑ ΚΑΙ ΓΝΩΜΗΝ
|
Desinit |
|
γνώση δέ, τοῖσιν αὐτέοισι σημείοισιν. Τέλος τοῦ προγνωστικοῦ
|
Desinit |
|
Γολγοθα, ενταυθα φασιν εβραιοι ταφηναι τον Αδαμ, οθεν και το επωνυμον εσχεν· η οσον ο τοπος υψηλοτερος πασης της οικουμενης. και τουτο γαρ εδοξε τισι των εξηγητων.
|
Desinit |
|
γορασθη (ηγορασθη) το θει(θειον) και ιερον ευαγγελιον τουτον δια σπουδης και ποθου του πανευγεν …τ…(εστατου?)…
|
Textus |
|
ΓΟΥΛΙΝ ΚΡΑΜΒΙΟΥ Η ΑΜΥΓΔΑΛΑ ΠΙΚΡΑ Ε'
|
Desinit |
|
Γρ (Γρηγοριου) Νυ (Νυσσης), τις ο καταλιπων (?) την σινδονα και γυμνος φυγων οτε παρεδοθη ο Χριστος;
|
Titulus initialis |
|
Γράγει ὁ Σουλτάνος τῆς Αἰγύπτου πρὸς Ἀνδρόνικον τὸν βασιλέα
|
Titulus initialis |
|
Γραικός : Ταῦτα δή φημι καὶ αὐτός
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Γραικός : Φέρε δὴ νῦν ἴδωμεν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Γραικός : Φέρε δή, ὦ Λατῖνε, τὸ ἐριστικὸν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΓΡΑΜΜΑ ΕΔΕΞΑΜΗΝ ΤΗΣ ΘΕΟΖΗΛΟΥ ΑΓΑΠΗΣ ΣΟΥ
|
Incipit |
|
Γράμμα σταλὲν πρὸς τὸν βασιλέα κυρὸν Ἀλέξιον τὸν Κομνηνὸν ὡς ἐκ τῶν Λατίνων παρά τινος ἐλλογίμου ἐπισκόπου Μεδιολάνων [...]
|
Titulus initialis |
|
Γραμματική ἐστι μέθοδος τοῦ ὀρθῶς λέγειν, καὶ γράφειν διδακτική
|
Incipit |
|
ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΕΣΤΙ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΟΡΘΩΣ ΝΟΕΙΝ ΛΕΓΕΙΝ ΚΑΙ ΓΡΑΦΕΙΝ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ
|
Incipit |
|
Γραμματικὴ ἢ τὸ τέταρτον τοῦ Θεοδώρου περὶ συντάξεως ἐκ τῶν ἐκείνου σχολιαστῶν ἐρανισθεῖσα
|
Titulus initialis |
|
γραμματικὴ Θεοδώρου τοῦ Πτωχοπροδρόμου εἰς Θεοδώραν βασίλισσαν τὴν Κομνηνήν· ἔστι δὲ τοῖς εἰσαγωγι(κ)οῖς πάνυ ὠφέλιμος
|
Titulus initialis |
|
Γραμματικὴ τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης συλλεγεῖσα καὶ ἀντιγραφεῖσα παρ’ ἐμοῦ τοῦ ἱεροδιδασκάλου καὶ ἀρχιμανδρίτου Χατζῆ Ματθαίου καλουμένου ὠφελείας ἕνεκεν τῶν ἐν τῇ ἑλληνικῇ Σχολῇ τοῦ Κοτιαείου σπουδαζόντων μαθητῶν ἐκ διαφόρων γραμματικῶν
|
Titulus initialis |
|
Γραμματικήν τ’ ἰδὲ μέτρα πολύτροπα θεσμά τε ῥήτρης
|
Incipit |
|
γραπτοὶ γράφουσι δέσμιοι τῷ δεσμίῳ
|
Desinit |
|
ΓΡΑΠΤΟΝ ΙΝΑ ΤΟΥΤΩ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥΜΕΝΟΙ
|
Incipit |
|
γραφε(γραφεν) δια χ(χειρος) Κωνσττ (Κωνσταντινου) αμαρτωλου και ταπεινου αʹππ (πρωτοπαπα) οικων εν πολει Ταβερνων μηνι σεπτεμβριω τελειωθη εις τας ζʹ ημερα βʹ ωρα δʹ ετους ͵ϛφξαʹ ινδικτιωνος ϛʹ ηλιου κυκλω ηʹ σεληνης κυκλω εʹ, και παρων της ηγεμονιας Γεωργιλα στρατηγου Καλαβριας.
|
Textus |
|
γράφει δὲ ἀπὸ Ῥώμης τὴν ἐπιστολὴν, ἐν δεσμοῖς ὑπάρχων.
|
Desinit |
|
γραφει εις γαρ εστιν υμων ο καθηγητης ο Χριστος παντες δε υμεις αδελφοι εστε, και πατερα μη καλεσητε υμων επι της γης, εις γαρ εστιν ο πατηρ υμων ο εν τοις ουρανοις, μηδε κληθητε καθηγηται.
|
Textus |
|
γράφει εἰς τοὺς λόγους τῶν ἁγίων γερόντων ὅτι ἕνας ἀδελφὸς ἠρώτησε τὸν ἀββᾶ Ποιμένα λέγων ἁμαρτίας πολλὰς ἐποίησα
|
Incipit |
|
γράφει Τιμοθέῳ τὴν ἐπιστολήν, ἣν καὶ φασί τινες πρώτην πασῶν αὐτοῦ τῶν ἐπιστολῶν γραφεῖσαν, τὴν πρὸς Τιμόθεον λέγω πρώτην, τὴν δὲ δευτέραν ὑποστάτην εἶναι πασῶν ἀπὸ Ῥώμης γραφεῖσαν.
|
Desinit |
|
γραφεν υπ' αυτου τῃ Εβραιδι διαλεκτω. ηρμηνευθη δε υπο Ιωαννου.
|
Textus |
|
ΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΣΤΙΧΟΙ ΔΙΔΑΧΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΩΣ ΛΟΓΟΙ
|
Incipit |
|
γραφῇ παραδοῦναι κελεύσαντι, ὅτι πρέπει
|
Desinit |
|
ΓΡΑΦΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΔΡΙΑΝΟΥΠΟΛΙΤΗΝ ΝΙΚΟΛΑΟΝ ΠΕΜΦΘΕΙΣΑ
|
Incipit |
|
γραφὴ πρὸς τὸν Ἀνδριανουπολίτην
|
Incipit |
|
γραφὴ πρὸς τὸν Ἀνδριανουπολίτην
|
Incipit |
|
γραφὴ πρὸς τὸν Ἀνδριανουπολίτην
|
Incipit |
|
γραφὴ σιγάτω πᾶσα ταύτῃ τῇ γραφῇ· λόγον λόγοι γάρ· οὗ δόσις παντὸς λόγου· ἅπας λόγος τε καὶ γραφῆς ὅση χύσις, τὸ ψευδὲς ὧδε καὶ τὸ κῦρος λαγχάνει. νῦν δὲ δοξάζω τὸν εὐεργέτην
|
Textus |
|
Γραφικαὶ ἀποδείξεις ὅτι πάντα ἐκ Θεοῦ τὰ ἐν ἡμῖν χωρὶς ἁμαρτίας
|
Titulus initialis |
|
ΓΡΑΦΟΜΕΝΟΥ Κ. Λ. ΕΤΥΧΕΝ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΤΗΣ ΕΙΣΟΔΟΥ
|
Incipit |
|
ΓΡΑΦΟΜΕΝΟΥ ΜΟΥ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΒΙΒΛΙΟΥ ΚΑΙ ΦΘΗΣΑΝΤΟΣ ΩΔΕ. . . ΚΑΤΑ ΤΟ ΣΤΩΝΒʹ ΕΤΕΙ
|
Incipit |
|
γράφων. καὶ τὰ βαθύτερα δὲ τῶν νοημάτων αὐτοῖς ἐπιστέλλει. ἅτε κατηχημένοις· καὶ τὰ ὕψηλα δὲ· γράφει δὲ ἀπὸ Ῥώμης τὴν ἐπιστολὴν. ἐν δεσμοῖς ὑπάρχων ὁ Παῦλος.
|
Desinit |
|
γράφων. Καὶ τὰ βαθύτερα δὴ τῶν νοημάτων αὐτοῖς ἐπιστέλλει, ἅτε κατηχουμένοις καὶ τὰ ὑψηλά. Γράφει δὲ ἀπὸ Ῥώμης τὴν ἐπιστολὴν ἐν δεσμοῖς ὑπάρχων.
|
Desinit |
|
Γράψας ἅπερ ἐβούλου καὶ διατρανώσας, ὡς οἴει, ἐκ τοῦ Πατρὸς
|
Incipit |
|
Γράψατε παῖδες ἀτελεῖς σχεδογράφοι
|
Incipit |
|
Γράψε Θεοῦ σαρκώσιος ἔξοχα θαύματα πάντα / Ματθαῖος σελίδεσσιν, ἐπεὶ λίπε δῶμα τελώνου.
|
Textus |
|
Γρηγόρι’, ὣς καὶ ἐμεῖο δυσαλθέας ἵκεο νούσους
|
Desinit |
|
Γρηγόριε, προτιόσσευ ἐμὸν πολυήρατον εἶδος
|
Incipit |
|
Γρηγόριον λαλέοιμι, ὅλους δὲ σὺ κεῦθε Ὁμήρους
|
Desinit |
|
Γρηγόριον μερόπεσσι ὁμοῦ Θεὸς ὤπασε δῶρον
|
Incipit |
|
Γρηγόριος δεδάηκε, φορεύμενος ἔνθα καὶ ἔνθα
|
Desinit |
|
Γρηγοριος ο θειος τον λογον· και Κυριλλος· και Παπιας· και Ειρηναιος· και Μεθοδιος· και Ιππολυτος οι εκκλησιαστικοι πατερες. εχεγγυοι πιστωσασθαι.
|
Desinit |
|
Γρηγοριος ο θειος τον λογον· και Κυριλλος· και Παπιας· και Ειρηναιος· και Μεθοδιος· και Ιππολυτος· οι εκκλησιαστικοι πατερες. εχεγγυοι πιστωσασθαι.
|
Desinit |
|
Γρηγόριος, Ναζιανζοῦ ἐπίσκοπος (σταθμὸς δέ ἐστιν οὗτος Καππαδοκίας), ἀνὴρ ἐλλογιμώτατος, ἀναγκαῖος δὲ φίλος Βασιλείου
|
Incipit |
|
Γρηγορίου ἐπισκόπου Μεθώνης, ἐπιστολὴ ῥηθεῖσα πρός τινα πρωτοιερέα Χανδιάχου, περῖ τοῦ ἁγίου βαπτίαματος
|
Titulus initialis |
|
Γρηγορίου ἐπιστολὴ εἰς Βησσαρίωνα τὸν Καρδινάλην
|
Titulus initialis |
|
Γρηγορίου μητροπολίτου Νικαίας λόγος διαλαμβάνων ὅτι οὐ χρὴ ταχέως ἐπιτιθέναι χεῖρα βαπτίζουσαν ἑβραίοις εἰ μή τις ἀκριβῶς τούτους πρότερον δοκιμάσει
|
Titulus initialis |
|
Γρηγορίωι ἀδελφῶι περὶ διαφορᾶς οὐσίας καὶ ὑποστάσεως
|
Titulus initialis |
|
Γρο[σο]λάνου ἐπισκόπου Μεδιολάνων λόγος πρὸς τὸν βασιλέα συνιστῶν ὡς οἴεται ὁ γράφων [...]
|
Titulus initialis |
|
γυμνοὶ ἐνδεδυμένοι
|
Desinit |
|
ΓΥΜΝΟΣΟΦΙΣΤΗΣ ΔΕΣΜΟΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΕΣΤΙ ΠΑΡΑ ΤΩ ΘΕΩ
|
Incipit |
|
γυναι ιδε ο υιος σου ειποντος.
|
Desinit |
|
Γυναῖκα ἀνδρείαν τίς εὑρήσει, φησὶν ὁ σοφὸς Σολομών
|
Incipit |
|
γυναικα. την εκκλησιαν λεγει· τεκνον δε αυτης· τους πιστους απαντας̣· δρακοντα δε τον διαβολον.
|
Textus cuiusdam partis |
|
Γυναῖκας ὁ Βλάσιος ἀνδρίζει λόγοις,
|
Incipit |
|
γυναῖκας τοῦ Νέρωνος· οὗτος γὰρ ἀντιστρόφως σταυρῷ τὸν Πέτρον προσπήγνυσι πρῶτον, μετὰ δὲ ταῦτα Παῦλον θανατοῖ, τὴν κάραν τεμὼν ξίφει, ἐκ τῆς τομῆς δὲ ἔβλυσεν αἷμα καὶ γάλα.
|
Desinit |
|
Γυναικείαν ἀρετὴν τῆς τῶν ἀνδρῶν οὐδὲν ἀπολειφθεῖσαν πᾶσι διεξιέναι λυσιτελὲς καὶ ὠφέλιμον
|
Incipit |
|
γυναικες· ο δε Σιμων.
|
Incipit abruptus |
|
γυναιξί, δούλοις καὶ κυρίοις, καὶ τὰ ἄλλα τὰ πρὸς τὰ (om PG 119) ἤθη συμβουλεύσας τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν. Παραγγέλλει μέντοι (Παραγγείλας τοῖς PG 119) αὐτοῖς (αὐτοὺς PG 28) ἵνα, ὅταν ἀναγνωσθῇ παρ’ αὐτοῖς ἡ ἐπιστολή, ποιήσωσι καὶ ἐν τῇ Λαοδικέων ἐκκλησίᾳ αὐτὴν ἀναγνωσθῆναι, καὶ τὴν ἐκ Λαοδικείας (πάλιν add PG 28) καὶ (add. εἰς PG 119) αὐτοὺς ἀναγνῶναι.
|
Desinit |
|
γυναιξί· δούλοις καὶ κυρίοις· καὶ τἄλλα τὰ πρὸς τὰ ἤθη συμβουλεύσας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν· παραγγέλλει μέντοι αὐτοῖς. ἵνα, ὅταν ἀναγνωσθῇ ἐπ' αὐτοὺς ἡ ἐπιστολὴ, ποιήσωσι καὶ ἐν τῆ Λαοδικέων ἐκκλησία αὐτὴν ἀναγνωσθῆναι· καὶ τὴν ἐκ Λαοδικείας καὶ αὐτοὺς ἀναγνῶναι.
|
Desinit |
|
Γυνή τις ἐν Κωνσταντινουπόλει Ἄννα λεγομένη, εὐσεβῶς καὶ σοφρόνως ἀνδρὶ νομίμως συνοικοῦσα
|
Incipit |
|
δ' ἀμφοτέρους ἀμφοτέρων δὲ τῶν δύο τούτων πόντων
|
Incipit |
|
δ' ἂν καὶ μέχρι τῶν ἄστρων κυλινδροειδής
|
Incipit abruptus |
|
δ' ἀταξίαν ἀνετράποντο
|
Desinit |
|
δ' ἔτερόν τι ἄλλο ἐγκαλεῖν
|
Desinit |
|
δ]έον οὖν ἐκθῆναι ἡμᾶς καὶ τὴν διάγνωσιν τῶν ἐμπαθῶν λογισμῶν
|
Incipit |
|
δ]ιὰ τῆς πέτρας
|
Incipit |
|
δʹ Εὐχὴ ὑπὲρ αὐτῶν εἰς ἁγιασμὸν καὶ παρρησία καθαρὰ σὺν δοξολογία Θεοῦ.
|
Desinit |
|
δʹ (!) ὅτι διακονητέον τῆ του πλησίον
σωτηρία.
|
Desinit |
|
δʹ (τεσσαρα) δε εστιν τα ευαγγελια και ου πλειονα ουτε ελαττονα·
|
Incipit |
|
δʹ (τεσσαρες) εισιν αι γενικαι αρεται
|
Incipit |
|
δʹ ἐπανάλειψις περὶ κακίας ἀνθρώπων αἱρετικῶν, ἐν ὧ ὅτι αἰφνιδίως ἤξει Χριστος ἐπὶ συντελεία τοῦδε τοῦ αἰωνος· ὥστε δεῖν εὐτρεπίζεσθαι. πάση ἀρετῆ:
|
Desinit |
|
δʹ Ἐπανάληψις περὶ κακίας ἀνθρώπων αἱρετικῶν, ἐν ᾧ ὅτι αἰφνιδίως ἥξει Χριστός ἐπὶ συντελείᾳ τοῦδε τοῦ αἰῶνος, ὥστε δεῖν εὐτρεπίζεσθαι πάσῃ ἀρετῇ.
|
Desinit |
|
δʹ Ἐπανάληψις περὶ κακίας ἀνθρωπων αἱρετικῶν.
|
Desinit |
|
δʹ Εὐχὴ αὐτῶν εἰς ἁγιασμὸν καὶ παρρησία καθαρὰ σὺν δοξολογία Χριστοῦ.
|
Desinit |
|
δʹ Εὐχῆ ὑπὲρ αὐτῶν εἰς ἁγιασμὸν καὶ παρρησίαν καθαρὰν σὺν δοξολογίᾳ Θεοῦ.
|
Desinit |
|
δʹ Εὐχὴ ὑπὲρ αὐτῶν εἰς ἁγιασμὸν, καὶ παρρησίαν καθαρὰν, σὺν δοξολογία θεοῦ.
|
Desinit |
|
δʹ τέταρτον Ἰακώβω τῶ δικαίω ὡς Ἰώσηππος καὶ Κλήμης ἱστοροῦσιν.
|
Desinit |
|
δʹ Τεταρτον· Ιακωβω τω δικαιω ως Ιωσηπος και Κλημης· ιστορουσιν.
|
Desinit |
|
δʹ.αʹ (!) Ἐν ὧι (!) περὶ τοῦ πῶς αἰφνιδίως...πάση ἀρετη.
|
Desinit |
|
Δά]φνῃ· πονηρότερον ἐκεῖ τὸ βάραθρον
|
Incipit |
|
Δαβὶδ διώκει τῇ βοῇ τῆς κινύρας
|
Desinit |
|
Δαβὶδ μελωδὲ μουσικῆς ἀποκρύφου
|
Incipit |
|
ΔΑΒΙΔ ΜΕΛΩΔΕΟΝΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
|
Incipit |
|
Δαβὶδ πάρεσο
|
Desinit |
|
ΔΑΒΙΤΙΚΗ ΠΕΦΥΚΑ ΔΕΛΤΟΣ
|
Incipit |
|
Δαβιτικῶν πέφυκα δέλτος ᾀσμάτων
|
Incipit |
|
δαιμονιζόμενος
|
Desinit |
|
ΔΑΚΡΥ]ΣΑΙ ΚΑΙ ΤΙΘΗΣΙΝ [ΑΥΤΟΝ ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ ΤΟΥ ΣΤΥ]ΛΟΥ
|
Incipit |
|
ΔΑΚΡΥΕ ΔΥΟ ΚΑΚΑ
|
Desinit |
|
ΔΑΚΡΥΣΕΤΑΙ ΣΕ ΜΕΤΑ ΚΑΤΩΔΥΝΟΥ ΨΥΧΗΣ ΠΡΟΣΙΟΝΤΑ
|
Desinit |
|
δάκτηλοι ΙΒ’
|
Desinit |
|
δακτύλου τὸ ἥμισυ
|
Desinit |
|
δακτύλους· τοὺς δὲ δύο, σπονδείους
|
Desinit |
|
Δαμασκίου φιλοσόφου ἐξήγησις εἰς τὸ προγνωστικὸν τοῦ Ἱπποκράτους, τμῆμα α'
|
Titulus initialis |
|
Δαμασκὸς πατρὶς τῷ μεγάλῳ τούτῳ καὶ περιφήμῳ τῆς Κρήτης προέδρῳ
|
Incipit |
|
Δανεισάμενος παρὰ Δήμωνος
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Δανιὴλ ἐπαινῶν τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐπαινέσομαι
|
Incipit |
|
Δανιὴλ μοναχοῦ περὶ τῆς ἑπταλόφου καὶ περὶ τὰς νήσους τί ἔσται τὸ μέλλον αὐτῶν
|
Titulus initialis |
|
Δανιὴλ μοναχοῦ ταπεινοῦ Ῥαϊθοῦ· εἰς τὸν βίον τοῦ κυροῦ Ἰωάννου τοῦ Σχολαστικοῦ
|
Titulus finalis |
|
Δανιὴλ μοναχοῦ τοῦ Πατμίου διδασκάλου Γραμματική
|
Titulus initialis |
|
Δανιὴλ τὸν τῶν ἐπιθυμιῶν ἄνδρα καὶ ὑποφήτην Θεοῦ ἐγκωμιάζειν χρέων
|
Incipit |
|
δαπανομενος.
|
Desinit |
|
Δαρεῖος καὶ Πάμφιλος Διονυσοδώρῳ δανείζουσι
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Δαρείου καὶ Παρασάτιδος γίγνονται παῖδες δύο
|
Incipit |
|
Δαυὶδ δὲ ὁ ὁσιώτατος, τοῦτο γὰρ ὄνομα
|
Incipit |
|
Δαυὶδ μὲν ὁ βασιλεὺς καὶ προφήτης τὴν τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ ἔχουσαν κιβωτὸν ἐξ ἀλλοφύλων ἥκουσαν θεασάμενος
|
Incipit |
|
Δαυὶδ ὁ θεοπάτωρ καὶ βασιλεὺς καὶ προφήτης γράφει οὕτως ἐν τοῖς ψαλμοῖς· Αὕτη ἡ ἡμέρα ἣν ἐποίησεν ὁ κύριος
|
Incipit |
|
Δαυὶδ προφῆτα, βασιλεῦ, ψάλτα, πάτερ,
|
Incipit |
|
Δαυὶδ τὸ πρῶτον ᾆσμα τῶν ψαλμῶν βάσις.
|
Textus |
|
Δαυιτικὴ πέφυκε δέλτος ᾀσμάτων
|
Incipit |
|
Δαυϊτικὴν φωνὴν ἐξεπλήρωσα διὰ περιουσίαν λόγου καὶ τοῖς ἀλογοις χαρισάμενος λογον.
|
Desinit |
|
Δαυιτικῆς [sic] κιθάρας
|
Incipit |
|
ΔΑΥΙΤΙΚΩΣ ΑΓΙΟΙΣ
|
Desinit |
|
ΔΑΦΝΗ
|
Desinit |
|
δαψιλείας καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτυχῶμεν ἀγαθῶν χάριτι...
|
Desinit |
|
δαψιλείας καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτυχῶμεν ἀγαθῶν χάριτι...
|
Desinit |
|
δαψιλείας, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
δαψιλεστέρας ἀπέλαυσε τῆς ἄνωθεν φιλοτιμίας, ἧς...
|
Desinit |
|
δαψιλεστέρας ἀπέλαυσε τῆς ἄνωθεν φιλοτιμίας, ἧς...
|
Desinit |
|
ΔΑΨΙΛΕΣΤΕΡΑΣ ΑΠΗΛΩΣΕ ΤΗΣ ΑΝΩΘΕΝ ΦΙΛΟΤΙΜΙΑΣ ΗΣ ΓΕΝΟΙΤΟ Κ.Τ.Λ.
|
Desinit |
|
Δαψιλῶς ὂντως ἐδεξιώσατο τῇ προτεραίᾳ
|
Incipit |
|
Δαψιλῶς ὂντως ἐδεξιώσατο τῇ προτεραίᾳ
|
Incipit |
|
Δαψιλῶς ὄντως ἐδεξιώσατο τῇ προτεραίᾳ
|
Incipit |
|
δὲ ἢ ὃν Μκα͵στ πρὸς ͵στωνθ
|
Desinit |
|
δὲ ὀνομαζέσθω ἐν υμῖν
|
Incipit abruptus |
|
δὲ οὐ πολὺν αὐτῶν ποιούμενος λόγον, τὴν γῆν ἀνταλλάσσῃ τῶν οὐρανίων. Ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ΔΕ ΣΥΜΜΑΧΟΣ ΣΑΡΚΕΣ ΑΥΤΟΥ ΠΕΡΙΚΕΧΥΜΕΝΑΙ
|
Incipit |
|
δὲ σφαλῆναι ἐν τινι πορνείᾳ... δεινὸν εἶναι... οὐδὲν ζητ[...
|
Desinit |
|
ΔΕ ΤΕΛΩΝΗΣ ΚΑΤΗΛΘΕ
|
Incipit |
|
δε. εγεννησεν τον Αχαζ
|
Incipit abruptus |
|
ΔΕ]ΔΩΚΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΣΚΗΝ ΜΟΥ
|
Incipit |
|
ΔΕΔΕΜΕΝΟΣ ΑΛΥΣΕΣΙ ΠΥΡΙΝΑΙΣ ΥΠΟ ΑΓΓΕΛΩΝ
|
Desinit |
|
δεδήλωκε μοι ἡ σὴ εὐλάβεια ὥς τινες
|
Incipit |
|
δεδιδαγμένος
|
Desinit |
|
δέδοικα μὴ πῶς εἱς ἐναντίον πέσω
|
Desinit |
|
δέδοικα μή πως εἰς ἐναντίον πέσω
|
Desinit |
|
δέδοκε τῷ Ἱεροβοάμ
|
Desinit |
|
Δεδοξασμένα ἐλαλήθησαν περὶ σοῦ
|
Incipit |
|
δεδοξασμενον το πεταλον εφανη.
|
Desinit |
|
δεδοξασμενον το πεταλον εφανη.
|
Desinit |
|
ΔΕΔΩΚΕΝ ΑΥΤΟΙΣ ΤΟΥΣ ΑΡΤΟΥΣ
|
Desinit |
|
δέδωκεν ὁ θεός
|
Incipit |
|
δέδωκεν ὁ θεὸς οἷς δέδωκεν, ἀεὶ ἑορτάζειν, ἀεὶ πανηγυρίζειν, καθ᾽ ἕκαστον ἔτος ἀνανεοῦσθαι τῆς πανηγύρεως τὸν λόγον, ἐν Χριστῷ…
|
Desinit |
|
δεδωκότι
|
Incipit |
|
δεήθητε Χερουβεὶμ θρόνοι κυριότητες ἄγγελοι
|
Desinit |
|
Δεηθῶμεν οὖν αὐτοῦ, ἵνα ἡμᾶς εἰσαγάγῃ εἰς τὴν
βασιλείαν αὐτοῦ· ὅτι αὐτῷ πρέπει...
|
Desinit |
|
Δεητήριοι πρὸς τὸν αὐτὸν αὐτοκράτορα ὡς ἀπὸ τῆς σεβαστοκρατορίσσης
|
Titulus initialis |
|
Δεητήριος εἰς τὸν αὐτοκράτορα περὶ ζώσης ἀλώπεκος
|
Titulus initialis |
|
Δεητήριος περὶ τοῦ ἐν <τοῖς> Μαγγάνοις ἀδελφάτου
|
Titulus initialis |
|
Δεητήριος περὶ τοῦ ἐν τοῖς Μαγγάνοις ἀδελφάτου
|
Titulus initialis |
|
ΔΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΤΗΧΕΙΣΘΑΙ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ
|
Incipit |
|
ΔΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΤΗΧΕΙΣΘΑΙ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ ΤΑ ΔΕΟΝΤΑ
|
Incipit |
|
δεῖ γάρ με πάσαις κεφαλαῖς ἐφαρμοσαι τὸν στέφανον.
|
Desinit |
|
δεῖ γάρ με ταπεινούμενον καταβαίνειν καὶ εἰς τὰς τῶν λέξεων τριοδίτιδας.
|
Desinit |
|
δεῖ γάρ σοι πείθεσθαι πάντως καθάπερ πατρὶ καὶ κηδεμόνι τοῦ γένους.
|
Desinit |
|
ΔΕΙ ΓΙΓΝΩΣΚΕΙΝ ΟΤΙ ΟΤΑΝ
|
Incipit |
|
Δεῖ γιγνώσκειν ὅτι ὅταν ἔστι τὸ οὖρον
|
Incipit |
|
ΔΕΙ ΓΙΓΝΩΣΚΕΙΝ ΟΤΙ ΟΤΑΝ Η ΤΟ ΟΥΡΟΝ ΕΡΥΘΡΟΝ
|
Incipit |
|
ΔΕΙ ΓΙΓΝΩΣΚΕΙΝ Ω ΦΙΛΟΜΑΘΕΣΤΑΤΕ
|
Incipit |
|
δει γινοσκον (γινωσκειν?), οτι τα τεσσαρα ευαγγελια αφομοιωμ(α) (αφομοιωμα) εισι του (των) χερου(βιμ) (χερουβιμ)
το κατα Ματθαιον, ομοιον ανθρωπου.
το κατα Λουκαν, ομοιον μοσχου.
το κατα Λουκαν (!), ομοιον λεοντος.
το κατα Ιωαννην, ομοιον αετω.
αυτη η διδαχη των χερουβιμ. αμην.
|
Textus |
|
ΔΕΙ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ
|
Incipit |
|
Δεῖ γινώσκειν ὅπως ἔχει σχῆμα προσευχῆς λέγεται κομπολόγιον
|
Incipit |
|
Δεῖ γινώσκειν ὅτι ἀπ' ἐντεῦθεν τάττεται ὁ πίναξ τῆς βίβλου εἰθ' οὕτως ὁ παρὼν πρόλογος
|
Titulus initialis |
|
ΔΕΙ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ ΟΤΙ ΕΙΣ ΕΠΤΑ ΜΟΙΡΑΣ ΕΣΤΙΝ Η ΓΗ ΜΕΜΕΡΙΣΜΕΝΗ
|
Incipit |
|
ΔΕΙ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ ΟΤΙ Η ΓΗ ΜΕΣΟΝ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ ΕΝΙ ΜΗ ΕΓΓΙΖΟΥΣΑ ΠΟΥ
|
Incipit |
|
ΔΕΙ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ ΟΤΙ ΟΠΟΤΑΝ ΕΣΤΙ ΤΟ ΟΥΡΩΝ ΕΡΥΘΡΟΝ
|
Incipit |
|
Δεῖ γινώσκειν ὅτι ὅταν ἐστι
|
Incipit |
|
ΔΕΙ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ ΟΤΙ ΤΑ ΤΕΣΣΑΡΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΙΣΙΝ ΤΑ ΣΥΝΙΣΤΩΝΤΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ
|
Incipit |
|
Δεῖ γινώσκειν ὅτι τὸ ἡρωϊκὸν μέτρον
|
Incipit |
|
ΔΕΙ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ ΟΤΙ ΤΟ ΜΑΘΕΙΝ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΛΩΣ ΚΑΙ ΦΡΟΝΕΙΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΣ
|
Incipit |
|
ΔΕΙ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ ΟΤΙΠΕΡ ΛΕΠΤΑ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΑΣΣΑΡΙΑ
|
Incipit |
|
ΔΕΙ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ ΟΤΙΠΕΡ ΛΕΠΤΑ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΑΣΣΑΡΙΑ
|
Incipit |
|
Δεῖ γινώσκειν ὡς ὅτε τὸ οὖρον ἐστὶν ἐρυθρὸν
|
Incipit |
|
δει γινωσκειν, οτι τα τεσσαρα ευαγγελια αφομοιωμ(α) (αφομοιωμα) εισι του (των) χερουβιμ
το κατα Ματθαιον, ομοιον ανθρωπου.
το κατα Μαρκον, ομοιον λεοντος.
το κατα Λουκαν, ομοιον μοσχου.
το κατα Ιωαννην, ομοιον αετου.
αυτη η διδαχη των χερουβιμ. αμην.
|
Textus |
|
ΔΕΙ ΔΕ ΓΙΓΝΩΣΚΕΙΝ ΤΟΥΤΟ, ΟΤΙ ΤΟ ΑΙΜΑ, ΟΠΕΡ ΦΑΙΝΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
δει δε ειδεναι χρη, αναγινωσκεσθαι το αγιον ευαγγελιον
|
Incipit |
|
Δεῖ δὲ καὶ τὰ κατὰ τὸν μέγαν Γεράσιμον... Οὗτος τὴν κατὰ τὸν Ἰορδάνην οίκήσας ἔρημον
|
Incipit |
|
Δεῖ δὲ πανὺ καλῶς
|
Incipit |
|
ΔΕΙ ΔΕ ΠΑΝΥ ΚΑΛΩΣ ΚΑΚΕΙΝΟ ΕΙΔΕΝΑΙ ΚΑΙ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ
|
Incipit |
|
ΔΕΙ ΔΕ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑ ΕΧΕΙΝ
|
Incipit |
|
ΔΕΙ ΔΗ ΟΥΝ ΗΜΑΣ ΠΑΡΟΡΓΙΖΕΙΝ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ
|
Incipit |
|
Δεῖ δὴ χρημάτων καὶ ἄνευ τούτων οὐδὲν
ἔστι γενέσθαι τῶν δεόντων
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ΔΕΙ ΕΙΔΕΝΑΙ ΟΤΙ ΑΠΟ ΠΛΕΙΑΔΟΣ ΔΕΣΕΩΣ ΜΕΧΡΙ ΤΡΟΠΗΣ ΧΕΙΜΕΡΙΝΗΣ
|
Incipit |
|
ΔΕΙ ΕΙΔΕΝΑΙ ΟΤΙ ΕΙΣΙ
|
Incipit |
|
δεῖ εἰδέναι ὅτι εἰσί τινες τῶν μοναχῶν
|
Incipit |
|
δεῖ εἰδέναι ὅτι ἐν τῳ μὴ ἀμοιρεῖν
|
Incipit |
|
Δεῖ εἰδέναι ὅτι ἑπτὰ
|
Incipit |
|
δει ειδεναι οτι εως <το> (?) κατα Ματθαιον την [...] ολου ουκ [...γ...]
|
Textus |
|
Δει ειδεναι οτι μονον τον αγιον Πετρον εβαπτισεν ο Χριστος
|
Incipit |
|
ΔΕΙ ΕΙΔΕΝΑΙ ΟΤΙ ΜΥΣΤΗΡΙΑ
|
Incipit |
|
Δεῖ εἰδέναι ὅτι μυστήρια τῆς ἐκκλησίας ἡμῶν εἰσὶν ζ'
|
Incipit |
|
ΔΕΙ ΕΙΔΕΝΑΙ ΟΤΙ Ο ΚΡΟΝΟΣ ΕΓΕΝΝΗΘΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΕΒΡΩΔ
|
Incipit |
|
Δει ειδεναι οτι ο Λουκας αρχεται κυριακη τη μετα της υψωσεως· τοτε και η ισημερια γιγνεται.
|
Textus |
|
ΔΕΙ ΕΙΔΕΝΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΔΙΑΛΛΑΣΣΟΥΣΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΛΕΙΟΝ ΚΑΙ ΕΛΑΣΣΟΝ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΛΙΜΑΤΑ
|
Incipit |
|
Δεῖ εἰδέναι ὅτι πρὸ πάσης τέχνης
|
Incipit |
|
Δεῖ εἰδέναι ὅτι πρὸ πάσης τέχνης καὶ ἐπιστήμης τέσσαρα εἰσί τινα ζητούμενα
|
Incipit |
|
δεῖ εἰδέναι ὅτι τὰ ὀκτὼ τοῦ λόγου καλούμενα μέρη
|
Incipit |
|
ΔΕΙ ΕΙΔΕΝΑΙ ΟΤΙ ΤΟΝ ΕΡΧΟΜΕΝΟΝ ΑΠΟ ΚΟΣΜΟΥ ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΟΝΑΧΟΝ ΔΟΚΙΜΑΖΕΙΝ ΤΡΙΕΤΙΑΝ ΧΡΟΝΟΝ
|
Incipit |
|
ΔΕΙ ΕΙΔΕΝΑΙ ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΙΣΙ ΕΠΤΑ
|
Incipit |
|
ΔΕΙ ΕΙΔΕΝΑΙ ΩΣ ΟΙ ΤΟΥ ΙΛΛΥΡΙΚΟΥ ΑΠΑΝΤΕΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ
|
Incipit |
|
ΔΕΙ ΕΙΔΕΝΑΙ, ΕΙΣΙ
|
Incipit |
|
δει ειναι με; και αυτοι ου συνηκαν το ρημα
|
Incipit abruptus |
|
δεῖ ἐκβαλεῖν τὸν μόλυβδον
|
Desinit |
|
Δεῖ ἡμᾶς καὶ τοῦτο εἰδέναι ὅτι πολλὴν δύναμιν
|
Incipit |
|
δεῖ ἡμᾶς μὴ κατὰ ἔθος σωματικὸν
|
Incipit |
|
δεῖ καὶ ἀναγκαῖόν ἐστιν, ἀδελφέ, τοὺς παραδεδομένους
|
Incipit |
|
δεῖ κατὰ τὸν αὐτὸν τύπον καὶ περὶ τῶν μυστηρίων διελθεῖν
|
Desinit |
|
ΔΕΙ ΜΕΝ ΟΥΝ
|
Incipit |
|
Δει ουν αδελφοι τους τω τιμιω αιματι εξαγορασθεντας
|
Incipit |
|
ΔΕΙ ΟΥΝ ΤΟΥ ΒΟΥΛΟΜΕΝΟΥ ΥΙΟΝ ΘΕΟΥ
|
Incipit |
|
Δεῖ πάντα χριστιανὸν ἀεί ποτε ἐπὶ ἡνδήτινα ἁμαρτίαν μετανοεῖν
|
Incipit |
|
δεῖ πλ... πολύτροφον
|
Desinit |
|
δεῖ πληρωθῆναι καὶ μερισθῆναι κατὰ τὴν ἀξίαν ἑκάστῳ… ὧν μετάσχοιμεν… ἀμήν
|
Desinit |
|
Δεῖ σε γινώσκειν ὧ παιδίον ὅτι ὀκτώ εἰσι πάντα τὰ μέρη τοῦ λόγου
|
Incipit |
|
ΔΕΙ ΣΕ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ Ω ΠΑΙΔΙΟΝ ΟΤΙ ΕΙΣΙ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΟΝΟΜΑ ΡΗΜΑ
|
Incipit |
|
ΔΕΙ ΣΕ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ, Ω ΠΑΙΔΙΟΝ
|
Incipit |
|
δεῖ σε εἰδέναι ὅτι πολλαχόθεν σύγκειται πιθανῶς ὁ μῦθος
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΔΕΙ ΤΗΝ ΣΗΝ ΕΥΛΑΒΕΙΑΝ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΑΣΙΑΝ ΚΑΙ ΠΡΟΝΟΙΑΝ
|
Incipit |
|
Δεῖ τὸν ἐκκλησιάρχην
|
Incipit |
|
ΔΕΙ ΤΟΝ ΕΞΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΝ ΚΡΥΦΙΑ
|
Incipit |
|
ΔΕΙ ΤΟΝ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝΤΑ
|
Incipit |
|
Δεῖ τὸν μοναχὸν πρὸ πάντων ἀκτήμονα βίον
|
Incipit |
|
ΔΕΙ ΤΟΝ ΝΕΟΝ ΑΣΚΕΙΝ ΤΟΝ ΑΚΤΗΜΟΝΑ ΒΙΟΝ ΣΩΜΑΤΟΣ ΗΡΕΜΙΑΝ ΚΑΙ ΚΟΣΜΙΩΤΗΤΑ ΣΧΗΜΑΤΟΣ
|
Incipit |
|
ΔΕΙ ΤΟΝ ΝΕΟΝ ΑΣΚΗΤΗΝ ΑΚΤΗΜΟΝΑ ΒΙΟΝ ΕΧΕΙΝ
|
Incipit |
|
ΔΕΙ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΕΧΕΙΝ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑ ΣΥΜΠΑΡΟΜΑΡΤΟΥΝ ΑΥΤΩ
|
Incipit |
|
δεῖ τοὺς μὴ εἰδότας ἐκ τήθους τὸ Ψαλτήριον ὅταν λέγωσιν τὴν ἀσκητικὴν ἀκολουθίαν λέγειν ἀντὶ Ψαλμῶν τὴν εὐχὴν τοῦ τελώνου
|
Incipit |
|
δειγμάτων, ἀλλὰ καὶ ἐπ' αὐτῶν αὐτὸ τ$ων ἔργων ἔδειξεν
|
Incipit |
|
ΔΕΙΚΝΥΟΥΣΙΝ, ΩΣ ΟΙΟΝΤΑΙ ΔΙΑ ΤΗΣ ΠΕΙΡΑΣ
|
Incipit |
|
δείκνυσιν
|
Desinit |
|
ΔΕΙΚΝΥΣΙΝ Ο ΙΩΒ ΑΠΟ ΤΩΝ ΠΑΘΗΜΑΤΩΝ ΜΑΛΛΟΝ Η ΑΠΟ ΤΩΝ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΩΝ ΕΝΔΟΚΙΜΗΣΑΣ
|
Desinit |
|
δεικνύων
|
Desinit |
|
Δειλὴν καὶ ἄνανδρον
|
Incipit |
|
Δειλὴν καὶ ἄνανδρον
|
Incipit |
|
Δειλὴν καὶ ἄνανδρον τὴν ψυχὴν ἀμαθία ποιεῖ, οὐ κατὰ φύσιν, ἀλλὰ κατὰ προαίρεσιν
|
Incipit |
|
Δειλία
|
Titulus initialis |
|
Δειλιῶ τὸν Ἀβραὰμ ὡς τὴν ἐμὴν ὑπερβαίνοντα γλῶτταν· καὶ πρὸς τὴν αὐτοῦ μνήμην προλαβοῦσά με
|
Incipit |
|
δεινίας Φορμίδου
|
Desinit |
|
δεινοὶ κατὰ κοιλίαν
|
Incipit |
|
Δεινὸν ἐμοί γε δοκεῖ καὶ ἥκιστα τῶν δεόντων ὡς ἀληθῶς ἐφαπτόμενον
|
Incipit |
|
δεινὸν ἡ πονηρία, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, καὶ πάσης ἀσεβείας ἀνάμεστον
|
Incipit |
|
ΔΕΙΝΩΣ ΜΕ ΧΕΙΜΑΖΟΥΣΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ
|
Incipit |
|
ΔΕΙΝΩΣ ΧΕΙΜΑΤΖΟΜΕΝΟΣ
|
Incipit |
|
ΔΕΙΞΑΙ
|
Desinit |
|
δειξάμενον αὐτῶ. καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ΔΕΙΞΟΝ ΠΕΡΙΚΛΥΤΟΝ ΤΗΣ ΣΗΣ ΥΠΕΡΑΓΑΘΟΥ ΘΕΟΤΗΤΟΣ
|
Desinit |
|
Δεῖπνον ἡμῖν ἤδη πρόκειται μυστικόν,
ὅπερ ἡ σεπτὴ τῶν εὐαγγελίων βίβλος
|
Incipit |
|
Δέκα αἱ κατηγορίαι οὖσαι ὁμονύμως αἱ πᾶσαι
|
Incipit |
|
δέκα αὐτὸν ἀπὸ τάφου εἰς βασιλείαν παρεδέξαντο· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς καταξιωθῆναι χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
Δεκα επιφ[ανειαι] (επιφανειαι) του κυριου εγενοντο μετα την εκ νεκρων αναστασιν:
|
Titulus initialis |
|
Δέκα ἐπιφάνειαι τοῦ Kυρίου τοῖς ἰδίοις μαθηταῖς γενόμεναι μετὰ τὸ ἐκ νεκρὼν (!) αὐτοῦ ἑγερθῆναι
|
Titulus initialis |
|
δεκα επιφανειαι του κυριου μετα την αναστασιν.
|
Titulus initialis |
|
Δέκα ἐπιφάνειαι τοῦ κυρίου μετὰ τὴν ἀνάστασιν.
|
Titulus initialis |
|
Δεκα επιφανειαι του κυριου τοις ιδιοι (ιδιοις) μαθηταις γενομεναι μετα το εκ νεκρων αυτον αναστηναι
|
Titulus initialis |
|
Δέκα ἐπιφανείαι τοῦ κυρίου τοῖς ἰδίοις μαθηταῖς γινόμεναι μετὰ τὸ ἐκ νεκρῶν αὐτὸν ἀναστῆναι
|
Titulus initialis |
|
δεκα επιφανειαι του κυριου τοις ιδιοις μαθηταις γινομεναι· μετα την εκ νεκρων αυτου αναστασιν.
|
Titulus initialis |
|
δεκα επιφανειαι του κυριου τοις ιδιοις μαθηταις ωφθη μετα την αναστασιν.
|
Titulus initialis |
|
δεκα επιφανια ( !) του κυριου ημων Ιησου Χριστου τοις ιδιοις αυτου μαθηταις.
|
Titulus initialis |
|
δεκα επιφανιαι του κυριου τοις ιδιοις μαθηταις γενομεναι μετα την εκ νεκρων αναστασιν.
|
Titulus initialis |
|
δέκα κατηγορίαις
|
Desinit |
|
δέκα ὀνόμασι παρ' Ἑβραίοις
|
Incipit |
|
Δεκα ονομασι παρ’ Εβραιοις, ονομαζεται ο θεος·
|
Incipit |
|
ΔΕΚΑ ΟΝΟΜΑΣΙ ΠΑΡʹ ΕΒΡΑΙΟΙΣ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ Ο ΘΕΟΣ
|
Incipit |
|
Δέκα πληγὰς ὁ Θεὸς τοῖς Αἰγυπτίοις
|
Incipit |
|
Δεκα των (Δεκατον) εις το ορος των ελαιων ανερχομενος.
|
Desinit |
|
Δεκαλογος Μωυσεως περι της δεκαλογου ην εδωκεν αυτω ο θεος.
|
Titulus initialis |
|
ΔΕΚΑΜΗΝΙΑΙΟΝ ΧΡΟΝΟΝ ΝΟΗΤΕΟΝ ΟΥ ΤΟ ΔΕΚΑ ΜΗΝΑΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥΣ
|
Incipit |
|
Δεκάπολις, σέβω σε τοῦ Προκοπίου
|
Incipit |
|
Δεκάστιχοι πρὸς τὸν αὐτοκράτορα κῦρ Ἰωάννην τὸν Κομνηνὸν στρατεύσαντα καὶ πάλιν κατὰ Περσῶν εὐκτήριοι ληφθέντες ἀπὸ πάντων τῶν προφητῶν
|
Titulus initialis |
|
Δεκατον, εις το ορος των ελαιων ανερχομενος.
|
Desinit |
|
ΔΕΚΑΧΟΡΔΟΝ ΨΑΛΤΗΡΙΟΝ ΤΑΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΦΗΣΙ
|
Incipit |
|
Δέκιος ἡνίκα τὰ τῆς Ῥωμαίων βασιλείας διεῖπε σκῆπτρα
|
Incipit |
|
Δέκιος ἡνίκα τῆς ῥωμαϊκῆς ἀρχῆς τὰ σκῆπτρα διεῖπε
|
Incipit |
|
Δεκίου τὴν αὐτοκράτορα Ῥωμαίων παρανόμως διέποντος ἀρχήν, τοῦ τετάρτου ἔτους τῆς αὐτοῦ βασιλείας
|
Incipit |
|
Δεκίου τοῦ ἀσεβεστάτου τὰ Ῥωμαίων σκῆπτρα διέποντος, ὁ κατὰ χριστιανῶν διωγμὸς οἷά τις σφοδροτάτη λαίλαψ
|
Incipit |
|
Δεκίου τοῦ δυσσεβοῦς τὰ Ῥωμαίων σκῆπτρα διέποντος, Κυντιανοῦ δὲ τῆς Σικελῶν ἐπαρχίας ἡγεμονεύοντος, διωγμὸς κατὰ Χριστανῶν ἐκινεῖτο
|
Incipit |
|
ΔΕΚΤΙΚΗ ΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙΩΝ
|
Desinit |
|
Δέλτον ὁ ρητορικῆς
|
Incipit |
|
ΔΕΛΤΟΣ ΣΥΝ ΘΕΩ ΔΑΥΙΔ ΤΟΥ ΨΑΛΜΟΓΡΑΦΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Δελφῖνα
|
Incipit |
|
Δελφῖνα
|
Incipit |
|
δεμας αυτο σαωσαι.
|
Desinit |
|
Δὲν ἀγαπᾶ ὁ φιλάν(θρωπ)ος θ(εὸ)ς ἄλλους ἀν(θρώπ)ους ὡσὰν τοὺς ταπεινοὺς· καὶ δὲν μισᾶ
|
Incipit |
|
Δὲν ἀγαπᾷ ὁ φιλάνθρωπος θεὸς ἄλλους ἀνθρώπους ὡσὰν τοὺς ταπεινούς
|
Incipit |
|
ΔΕΝ ΑΓΑΠΑ Ο ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΕΟΣ ΑΛΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΩΣΑΝ ΤΟΥΣ ΤΑΠΕΙΝΟΥΣ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΙΣΑ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΩΣΑΝ ΤΟΥΣ ΚΕΝΟΔΟΞΟΥΣ
|
Incipit |
|
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ
|
Incipit |
|
Δὲν εἶναι πράγμα δυνατὸν κόρακας νὰ ἀσπρίσῃ
|
Incipit |
|
δὲν ἠθέλησε νὰ φανερωθῇ ἕως τῆς ζωῆς αὐτῆς καὶ δὲν ἔμαθε τινὰς τοῦ ὑπῆγεν, ἢ ποῦ ἀπέθανεν ἔως τὴν σήμερον
|
Desinit |
|
ΔΕΝ ΗΛΠΙΖΑ ΠΟΤΕ ΟΥΔΕ ΕΘΑΡΡΟΥΝ
|
Incipit |
|
ΔΕΝ ΛΟΓΙΑΖΕΙ ΝΑ ΤΟ ΜΑΘΗ ΑΠΟ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ
|
Desinit |
|
ΔΕΝ ΦΘΑΝΕΙ ΝΑ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΟΙ ΛΑΤΙΝΟΙ ; ΖΗΛΩΤΗΣ
|
Incipit |
|
δὲν φθάνει νὰ πολεμοῦν οἱ Λατίνοι τοὺς ὀρθοδόξους
|
Incipit |
|
δὲν χάνεται ποτὲ ἐκεῖνο τὸ καλόν, ὁποῦ εἰς
|
Desinit |
|
δένδρον, θάμνος · φρύγανον, πόα
|
Incipit |
|
Δέξαι δέησιν ῥυπαροῦ καὶ ἀκαθάρτου στόματος, Δέσποτα τῶν ἁπάντων
|
Incipit |
|
ΔΕΞΑΙ ΚΑΙ ΝΥΝ Ω ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΚΗΡΥΞ ΚΑΙ ΛΥΧΝΕ
|
Incipit |
|
δέξαι μου τὸν ὕμνον, ὅνπερ ἐξ ἀναξίων τετόλμηκα χειλέων ἰδοὺ προσάξαι σοι
|
Desinit |
|
ΔΕΞΑΙ ΠΑΜΦΙΛΤΑΤΕ ΤΗΝ ΤΕΤΥΡΑΝΝΗΜΕΝΗΝ ΣΕ ΜΙΔΑΛΙΝ
|
Incipit |
|
ΔΕΞΑΙ ΠΑΜΦΙΛΤΑΤΕ ΤΗΝ ΤΕΤΥΡΑΝΝΗΜΕΝΗΝ ΣΕΜΙΔΑΛΙΝ
|
Incipit |
|
ΔΕΞΑΙ ΣΕΒΑΣΤΕ ΤΟ ΒΡΑΧΥ ΣΠΟΥΔΑΣΜΑ ΜΟΙ
|
Incipit |
|
Δέξαι, φυλακή, καὶ σὺ τὸν στρατηλάτην
|
Incipit |
|
ΔΕΞΑΜΕΝΟΙ ΤΑ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΥΜΕΤΕΡΑΣ ΑΓΑΠΗΣ
|
Incipit |
|
Δεξάμενός σου τὸν λόγον τὸν πολὺν καὶ καλὸν ἀνέγνων
|
Incipit |
|
δεξιτερῇ βαλέων φίλον κάρα· θαῦμα ἰδέσθαι
|
Desinit |
|
ΔΕΟΜΑΙ ΑΓΑΠΗΤΟΙ· ΣΠΟΥΔΑΣΩΜΕΝ ΠΑΝΤΕΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ· ΙΔΟΥ ΕΠΙ ΘΥΡΕΣ ΕΣΤΙΚΕΝ ΠΟΙΗΣΑΙ ΣΥΝΤΕΛΙΑΝ ΤΟΥ ΑΙΩΝΟΣ ΤΟΥ ΜΑΤΑΙΟΥ ΑΥΤΩ Η ΔΟΞΑ...
|
Desinit |
|
Δέομαι καὶ ἀντιβολῶ, ὅταν υἱὸν
|
Incipit |
|
Δέομαι καὶ ἀντιβολῶ, πολλὴν τῶν οἰκείων παίδων, ἀγαπητοί, ποιώμεθα πρόνοιαν, καὶ πανταχοῦ τὴν σωτηρίαν ζητῶμεν αὐτῶν τῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
Δέομαι πρὸς Θεοῦ τῶν ὕστερόν ποτ' ἴσως τοῦτον ἀναγνωσομένων τὸν λόγον
|
Incipit |
|
Δέομαι ὑμῶν, ἀγαπητοί, ἐκχέαται ἐπ' ἐμὲ τὰ σπλάγχνα ὑμῶν
|
Incipit |
|
δεόμε[να
|
Desinit |
|
δεόμεθα
|
Desinit |
|
δεόμενος ὀξὺ ἄρτ{ην} οἱ ἀναπέμψαι
|
Desinit |
|
δεόμενος Ὀξυάρτ{ην} οἱ ἀναπέμψαι
|
Desinit |
|
δεον γινω[...](γινωσκειν) [...] γραφεντα ε[...] κοντ[...] απο τ[...] εως προ μιας κυριακης [...]η[...] (της) υψωσεως, εαν δε το πασχα φθαση εξω[...] (εξωθεν ?) [...] αφθασως (αφθαρσεως ?) εως τη κυριακη ταυτη αναγινωσκονται, τα δε λοιπα αργουσιν
|
Textus |
|
Δεον γινωσκειν, οτι αρχετε (αρχεται) ο Λουκας αναγινωσκεσθαι, απο τη (!) κυριακη (!) μετα την υψωσιν, τοτε γαρ και ισημερια γινεται, ο καλειται νεον ετος.
|
Textus |
|
Δεον γινωσκειν, οτι αρχετε (αρχεται) ο Λουκας αναγινωσκεσθαι, απο της κυριακης μετα την υψωσιν. τοτε γαρ και ισημηρια γινεται, ο καλειται νεον ετος.
|
Textus |
|
Δέον γνῶναι τὸ πῶς ἄρχονται τὰ εὐαγγέλια. Ἰωάννης ἀπὸ τοῦ Πάσχα ἕως τῆ ν΄. Ματθαῖος ἀπὸ τῆ (!) ν΄ μέχρι τοῦ νέου ἔτους. Λουκᾶς ἀπὸ σεπτεμβρίω μέχρι τῆς ἀποκρέου. Μάρκος ἀπὸ τῆ α΄ τῶν νηστειῶν μέχρι τῆ μγ(μεγάλη) ε(ἑβδομάδι)
|
Textus |
|
ΔΕΟΝ ΕΚΡΙΝΑΜΕΝ ΜΕΤΑ ΠΑΝΤΩΝ ΣΑΤΡΑΠΩΝ
|
Incipit |
|
Δέον ἕνα Θεὸν
|
Incipit |
|
δέον ἐστὶ ξηροφαγεῖν ἐκτὸς εἰ μὴ τύχῃ ἢ τὴν ἑορτὴν τῶν Χριστοῦ γέννων
|
Incipit |
|
ΔΕΟΝ ΗΜΙΝ ΣΗΜΕΝΗΝ ΠΡΩΙ
|
Incipit |
|
Δέον σε τιθέναι τὰς ἡμέρας
|
Incipit |
|
ΔΕΟΝΤΟΣ Η ΕΛΛΕΙΠΟΝΤΕΣ ΔΙΑΜΑΛΛΟΝΤΑΙ
|
Incipit |
|
δερκ’ (?) ενταυθα ξεινε λυσιν αμφι τετταρων θεηγορων.
|
Textus |
|
δερκ’ (?) ενταυθα ξεινε λυσιν αμφι τετταρων θεηγορων.
|
Textus |
|
ΔΕΡΚΕΟ ΑΘΛΑ ΠΟΛΥΣΤΟΝΑ
|
Incipit |
|
ΔΕΣΜΕΥΣΑΣ ΤΟΙΣ ΑΘΛΟΙΣ... ; ΓΕΩΡΓΗΘΕΙΣ ΥΠΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΙΤΟΣ
|
Incipit |
|
δεσμοῖς τισιν ἀλύτοις
|
Desinit |
|
Δεσμός ἐστιν ἀρραγὴς ἡ θλῖψις, ἀγαπητοί
|
Incipit |
|
Δεσμῷ, Μελάνη, συνδεθεῖσα νυμφίου
|
Incipit |
|
Δέσποινά μου Θεοτόκε, θεογεννήτρια, θεοχαρίτωτε, θεομῆτορ
|
Incipit |
|
δέσποινά μου ὑπεραγία θεοτόκε θεογεννήτρια θεοχαρίτωτε
|
Incipit |
|
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΜΟΥ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΜΟΥ ΘΕΟΤΟΚΕ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ
|
Incipit |
|
Δέσποινα πανύμνητε καὶ πανάγαθε, ἡ τοῦ ἐλέους πηγή, ἡ τῆς φιλανθρωπίας ἄβυσσος
|
Incipit |
|
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
|
Desinit |
|
δέσποινα, δέσποινα μῆτερ ἁμαρτωλῶν ἡ προστάτις
|
Incipit |
|
Δέσποινα, ὑπεραγία μου Θεοτόκε, κεχαριτωμένη Θεογεννήτρια, ὑπερευλογημένη θεοχαρίτωτε Θεομῆτορ
|
Incipit |
|
ΔΕΣΠΟΤΑ ΑΓΙΕ ΑΜΟΛΥΝΤΕ ΑΧΡΑΝΤΕ Ο ΜΗ ΑΠΑΞΙΩΣΑΣ
|
Incipit |
|
Δέσποτα ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστέ, λόγε ἀΐδιε τοῦ ἀνάρχου θεοῦ καὶ πατρός, δημιουργὲ πάσης τῆς κτίσεως
|
Incipit |
|
ΔΕΣΠΟΤΑ ΘΕΕ ΠΑΤΕΡ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡ Ο ΦΩΤΙΣΑΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑΝ ΤΩ ΦΩΤΙ
|
Incipit |
|
ΔΕΣΠΟΤΑ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΑ ΤΩΝ ΕΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ
|
Incipit |
|
δέσποτα κύριε ἰησοῦ χριστὲ ἡ ἐνυπόστατος σοφία τοῦ θεοῦ καὶ πατρὸς
|
Incipit |
|
Δέσποτα κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ ἐπὶ Λαζάρω κλαύσας
|
Incipit |
|
ΔΕΣΠΟΤΑ ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ Ο ΕΙΠΩΝ ΕΓΩ ΕΙΜΙ Ο ΑΡΤΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
|
Incipit |
|
ΔΕΣΠΟΤΑ ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ Ο ΜΕΓΑΣ ΚΑΙ ΦΟΒΕΡΟΣ ΚΑΙ ΥΨΙΣΤΟΣ
|
Incipit |
|
ΔΕΣΠΟΤΑ ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ Ο ΜΟΝΟΣ ΣΥΜΠΑΘΗΣ
|
Incipit |
|
ΔΕΣΠΟΤΑ ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ Ο ΣΥΓΧΩΡΗΣΑΣ ΔΙΑ ΝΑΘΑΝ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ
|
Incipit |
|
Δέσποτα κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, θεὲ ἀληθινέ, βασιλεῦ ὕψιστε, ὑπεράγιε, ὑπεράγαθε, εὔσπλαγχνε, λόγε ἀΐδιε τοῦ ἀνάρχου θεοῦ καὶ πατρός, δημιουργὲ πάσης τῆς κτίσεως
|
Incipit |
|
ΔΕΣΠΟΤΑ ΚΥΡΙΕ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ Ο ΕΠΙ ΛΑΖΑΡΟΥ ΚΛΑΥΣΑΣ
|
Incipit |
|
ΔΕΣΠΟΤΑ ΚΥΡΙΕ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ Ο ΙΑΤΡΟΣ ΤΩΝ ΝΟΣΟΥΝΤΩΝ
|
Incipit |
|
ΔΕΣΠΟΤΑ ΚΥΡΙΕ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ Ο ΤΟΝ ΑΒΡΑΑΜ ΦΙΛΟΝ ΚΑΛΕΣΑΣ
|
Incipit |
|
ΔΕΣΠΟΤΑ ΚΥΡΙΕ Ο ΙΑΤΡΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΩΝ
|
Incipit |
|
ΔΕΣΠΟΤΑ ΚΥΡΙΕ Ο ΜΟΝΟΣ ΑΓΑΘΟΣ ΚΑΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΣ
|
Incipit |
|
ΔΕΣΠΟΤΑ ΚΥΡΙΕ ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
|
Incipit |
|
Δέσποτα Κύριε, ὁ Θεὸς τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, Βασιλεῦ τῶν αἰώνων
|
Incipit |
|
Δέσποτα κύριε, ὁ ἰατρὸς τῶν νοσούντων
|
Incipit |
|
Δέσποτα κύριε, ὁ ἰατρὸς τῶν νοσούντων
|
Incipit |
|
Δέσποτα κύριε, ὁ ἰατρὸς τῶν νοσούντων
|
Incipit |
|
ΔΕΣΠΟΤΑ ΜΟΥ ΑΓΙΕ ΓΥΝΗ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΕΙΦΘΕΙΣΑ
|
Incipit |
|
Δέσποτά μου ἅγιε καὶ ἀήττητε βασιλεῦ,καὶ πῶς ἂν παραιτησαίμην τὴν λειτουργίαν
|
Incipit |
|
ΔΕΣΠΟΤΑ ΜΟΥ ΑΓΙΕ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΙΝΩΝ ΜΝΗΣΤΕΙΑΣ ΓΑΜΩΝ
|
Incipit |
|
δέσποτά μου ἅγιε, ἀνεθεώρησα τὴν τοῦ λίθου καὶ γραφὴν καὶ γλυφήν
|
Incipit |
|
ΔΕΣΠΟΤΑ ΜΟΥ ΑΓΙΕ, ΕΝ ΤΩ ΚΟΣΜΩ
|
Incipit |
|
Δέσποτά μου ἅγιε, κράτιστε, θεόσεπτε
|
Incipit |
|
Δέσποτά μου, ἅγιε
|
Incipit |
|
Δέσποτά μου, ἅγιε
|
Incipit |
|
Δέσποτά μου, ἅγιε
|
Incipit |
|
Δέσποτά μου, ἅγιε
|
Incipit |
|
Δέσποτά μου, ὦ τίμιε ἅγιε πάτερ καὶ πνευματικὲ ἐγὼ ὁ ταλαίπορος ὁ πλείστα ἁμαρτωλὸς καὶ ἀνάξιος
|
Incipit |
|
Δέσποτα πανοικτίρμον
|
Incipit |
|
ΔΕΣΠΟΤΑ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡ Ο ΥΠΕΡΑΝΑΡΧΟΣ
|
Incipit |
|
Δέσποτα πατριάρχα
|
Incipit |
|
δέσποτα πολυέλεε εὐχαριστῶ σε δοξάζω σε
|
Incipit |
|
ΔΕΣΠΟΤΑ ΠΟΛΥΕΛΕΕ ΚΥΡΙΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΣΟΙ ΔΟΞΑΖΩ
|
Incipit |
|
Δέσποτα φιλάνθρωπε
|
Incipit |
|
Δέσποτα φιλάνθρωπε, Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεὸς τῆς ἐλπίδος καὶ τῆς σωτηρίας ἡμῶν
|
Incipit |
|
Δέσποτα, εἰ χρὴ γυναῖκα
|
Incipit |
|
Δέσποτα, εἰ χρὴ γυναῖκα
|
Incipit |
|
Δέσποτα, εἰ χρὴ γυναῖκα
|
Incipit |
|
Δέσποτα, εἰ χρὴ γυναῖκα
|
Incipit |
|
Δέσποτα, εἰ χρὴ γυναῖκα
|
Incipit |
|
δεσπόται μοι καὶ πατέρες καὶ ἡγεμόνες πάντων ὁμοῦτῶν καλῶν καὶ νῦν καὶ πάντα τὸν χρόνον ἐσόμενοι.
|
Desinit |
|
ΔΕΣΠΟΤΕΣ ΩΝ ΤΩΝ ΚΤΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΠΑΘΩΝ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΩΝ ΚΑΙ ΠΥΡΟΣ ΖΟΦΟΥ ... ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
δεσποτην ευσπλαγχνον ευμενη λιαν.
|
Desinit |
|
δεσπότην πάντων ὁρατῶν τε καὶ ἀοράτων…
|
Desinit |
|
ΔΕΣΠΟΤΗΣ ΕΙΠΕΝ
|
Desinit |
|
Δεσπότης μου καὶ Πλάστης
|
Desinit |
|
ΔΕΣΠΟΤΗΣ ΩΝ ΤΩΝ ΚΤΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΠΑΘΩΝ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΩΝ ΚΑΙ ΠΥΡΟΣ ΖΩΦΟΥ
|
Desinit |
|
Δεσποτικῶν καὶ παραδόξων θαυμάτων ἀνάμνησιν μέλλων διηγήσασθαι
|
Incipit |
|
δεσπότου ἢ ζημίας ἀφορήτου
|
Incipit |
|
ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ
|
Incipit |
|
Δεῦρο δὴ οὖν ψυχὴ παλαίπωρε δεῦρο καὶ λάβε
|
Incipit |
|
Δεῦρο δὴ οὖν ὥσπερ εἰς δευτέραν νύσσαν
|
Incipit |
|
Δεῦρο δὴ οὖν ὥσπερ εἰς δευτέραν νύσσαν
|
Incipit |
|
Δεῦρο δὴ πάλιν, ἀθλία ψυχή, τῆς προτέρας
|
Incipit |
|
Δεῦρο δὴ πάλιν, ταπεινή μου ψυχή, δεῦρο ἀγάγωμεν
|
Incipit |
|
Δεῦρο καὶ σήμερον, ὦ μακάριε Παῦλε
|
Incipit |
|
Δεῦρο καὶ σήμερον, ὦ μακάριε Παῦλε
|
Incipit |
|
Δεῦρο καὶ σήμερον, ὦ μακάριε Παῦλε, τῶν στοϊκῶν
|
Incipit |
|
Δεῦρο καὶ σήμερον, ὦ μακάριε Παῦλε, τῶν στοϊκῶν καταλείπων
|
Incipit |
|
δεῦρο μαχησόμενος ἐπεὶ οὔτι μοι αἴτιοι εἰσίν
|
Desinit |
|
Δεῦρό μοι λύρα λογικὴ ῥητορικῆς μεθόδου
|
Incipit |
|
δεῦρο στῆθι μεθ᾿ ἡμῶν
|
Desinit |
|
Δεῦρο τοίνυν ἀγαπητέ
|
Incipit |
|
ΔΕΥΡΟ ΨΥΧΗ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ
|
Incipit |
|
ΔΕΥΡΟ ΨΥΧΗ ΚΛΑΥΣΩΜΕΝ ΕΝ ΚΑΤΑΝΥΞΕΙ
|
Incipit |
|
Δεῦρο, ξυναυλίαν ὦ παρόντες ὀλοφυρώμεθα.
|
Incipit |
|
ΔΕΥΣΑΣ ΣΥΝ ΥΔΑΤΙ ΧΡΙΕ
|
Incipit |
|
ΔΕΥΤʹ ΕΠΙΒΩΜΕΝ ΤΟΥ ΠΑΝΔΟΧΕΙΟΥ ΤΟΥΤΟΥ
|
Incipit |
|
ΔΕΥΤΕ ΑΓΑΛΛΙΑΣΩΜΕΘΑ
|
Incipit |
|
ΔΕΥΤΕ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΔΕΥΤΕ ΠΑΤΕΡΕΣ
|
Incipit |
|
ΔΕΥΤΕ ΑΓΑΠΗΤΟΙ, ΔΕΥΤΕ ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΤΟ ΕΚΛΕΚΤΟΝ ΠΟΙΜΝΙΟΝ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΜΟΥ
|
Incipit |
|
ΔΕΥΤΕ ΑΔΕΛΦΟΙ ΦΙΛΟΧΡΙΣΤΟΙ
|
Incipit |
|
ΔΕΥΤΕ ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΟΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΕΡΧΟΜΕΝΟΙ
|
Incipit |
|
ΔΕΥΤΕ ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΚΑΙ ΔΙΗΓΗΣΟΜΑΙ ΥΜΙΝ ΑΔΕΛΦΟΙ ΦΟΒΕΡΑ ΚΑΙ ΕΞΑΙΣΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ
|
Incipit |
|
Δεῦτε ἀκούσατε καὶ διηγήσομαι ὑμῖν, πάντες οἱ καταλείψαντες κόσμον
|
Incipit |
|
ΔΕΥΤΕ ΑΚΟΥΣΩΜΕΝ ΚΑΙ ΔΙΗΓΗΣΟΜΑΙ ΥΜΙΝ
|
Incipit |
|
Δεῦτε θαυμάσωμεν τὰς οἰκονομίας τοῦ κτίστου
|
Incipit |
|
δεῦτε θαυμάσωμεν τὰς οἰκονομίας τοῦ κτίστου
|
Incipit |
|
ΔΕΥΤΕ ΚΑΤΑΛΛΑΓΩΜΕΝ ΤΩ ΘΕΩ
|
Incipit |
|
ΔΕΥΤΕ ΛΑΟΙ ΤΗΝ ΤΡΙΣΥΠΟΣΤΑΤΟΝ
|
Incipit |
|
Δεῦτε λοιπόν, ἀδελφοί, περιφρονήσωμεν τὰ πρόσκαιρα καὶ φροντίσωμεν περὶ τῶν ἐπηγγελμένων ἡμῖν αἰωνίων ἀγαθῶν
|
Incipit |
|
ΔΕΥΤΕ ΟΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΑΤΕ ΤΗΝ ΕΤΟΙΜΑΣΜΕΝΗΝ ΥΜΙΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ Κ.Τ.Λ.
|
Desinit |
|
ΔΕΥΤΕ ΟΠΙΣΩ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΩ ΥΜΑΣ ΑΛΙΕΙΣ
|
Incipit |
|
Δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς
|
Incipit |
|
ΔΕΥΤΕ ΠΑΛΙΝ ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΜΟΥ ΑΔΕΛΦΟΙ
|
Incipit |
|
Δεῦτε πάλιν, ἀκούσατέ μου, ἀδελφοί, οἱ εἰς τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ εἰσερχόμενοι
|
Incipit |
|
ΔΕΥΤΕ ΠΑΝΤΕΣ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΟΙ ΤΟΝ ΝΟΜΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΔΑΧΗΝ ΕΧΟΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
Δεῦτε πάντες ἀδελφοὶ ἀκούσατε καλλίστης συμβουλίας
|
Incipit |
|
Δεῦτε πάντες ἀδελφοὶ συγγενεῖς τε καί γνωστοὶ ἵνα ἀκούσωμεν τὴν τοῦ θανάτου ροπὴν
|
Incipit |
|
Δευτε παντες αδελφοι, γνωρησωμεν (sic! pro γνωρισωμεν) τον ποιησαντα ημας.
|
Incipit |
|
δεῦτε πάντες ἀδελφοί, γνωρίσωμεν τὸν ποιήσαντα
|
Incipit |
|
Δεῦτε πάντες οἱ κοπιῶντες
|
Incipit |
|
ΔΕΥΤΕ ΠΑΝΤΕΣ ΟΙ ΛΑΟΙ
|
Incipit |
|
ΔΕΥΤΕ ΠΑΝΤΕΣ ΠΙΣΤΟΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΩΜΕΝ ΤΟΝ ΣΩΤΗΡΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΑΝΥΜΝΗΣΩΜΕΝ
|
Incipit |
|
Δεῦτε πάντες σὺν ἐμοί, ἀδελφοί, συλήσωμεν τὸν οὐράνιον θησαυρόν, ὃν ἐσύλησεν
|
Incipit |
|
Δεῦτε πάντες, ἀδελφοί, ἀκούσατε συμβουλῆς ἐμοῦ τοῦ ἁμαρτωλοῦ καὶ ἀπαιδεύτου Ἐφραΐμ
|
Incipit |
|
Δεῦτε πάντες, ἀδελφοί, γνωρίσωμεν καὶ προσπέσωμεν τὸν κύριον
|
Incipit |
|
Δεῦτε πάντες, ἀδελφοί, γνωρίσωμεν τὸν ποιήσαντα
|
Incipit |
|
Δεῦτε πάντες, ἀδελφοί, γνωρίσωμεν τὸν ποιήσαντα
|
Incipit |
|
Δεῦτε πάντες, ἀδελφοί, γνωρίσωμεν τὸν ποιήσαντα
|
Incipit |
|
Δεῦτε πάντες, ἀδελφοί, γνωρίσωμεν τὸν ποιήσαντα
|
Incipit |
|
Δεῦτε πάντες, ἀδελφοί, γνωρίσωμεν τὸν ποιήσαντα ἡμᾶς
|
Incipit |
|
Δεῦτε πάντες, ἀδελφοί, γνωρίσωμεν τὸν ποιήσαντα ἡμᾶς
|
Incipit |
|
Δεῦτε πάντες, ἀδελφοί, γνωρίσωμεν τὸν ποιήσαντα ἡμᾶς
|
Incipit |
|
Δεῦτε πάντες, ἀδελφοί, καὶ ἀκούσατε ἐμοῦ τοῦ ἐλαχίστου Ἐφραΐμ, καὶ θήσωμεν κριτὴν ἡμέτερον λογισμόν
|
Incipit |
|
ΔΕΥΤΕ ΠΑΤΡΕΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΩΜΕΝ
|
Incipit |
|
Δεῦτε πρὸς μὲ, πάντες οἱ κοπιῶντες
|
Incipit |
|
Δεῦτε πρός με, πάντες οἱ κοπιῶντες, ἐγὼ οὐ κολάσω ὑμᾶς, ἀλλ᾽ ἀναπαύσω ὑμᾶς. Αὐτῷ…
|
Desinit |
|
Δεῦτε σήμερον, ἀδελφοί, τῶν ἁγίων μαρτύρων
|
Incipit |
|
Δεῦτε σήμερον, ἀδελφοί, τῶν εὐαγγελικῶν ῥημάτων
|
Incipit |
|
δευτε συναλθητε εις το δειπνον το μεγα του θεου.
|
Desinit |
|
ΔΕΥΤΕ ΣΥΝΑΧΘΗΤΕ ΠΑΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
δεῦτε συνέλθητε πάντες
|
Incipit |
|
ΔΕΥΤΕ ΤΑ ΣΤΙΦΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΠΑΝΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ
|
Incipit |
|
Δεῦτε την ἑτήσιον πιστοὶ μνήμην τοῦ σοφοῦ Γεωργίου
|
Incipit |
|
Δεῦτε τῶν θεοφόρων ἱερέων καὶ ὁσίων σύλλογος
|
Incipit |
|
Δεῦτε φιλέορτοι καὶ τήμερον εὐαγγελικῶν
|
Incipit |
|
Δεῦτε, ἀγαπητοί μου, δεῦτε, πατέρες καὶ ἀδελφοί μου, ποίμνιον ἐκλεκτὸν τοῦ Σωτῆρος
|
Incipit |
|
Δεῦτε, ἀγαπητοί, δεῦτε, πατέρες καὶ ἀδελφοί μου, τὸ ἐκλεκτὸν ποίμνιον τοῦ Πατρός
|
Incipit |
|
Δεῦτε, εἰ δοκεῖ ὑμῖν, ἴδωμεν καὶ τὴν ἀρχὴν τῆς γεννήσεως τοῦ Ἰούδα
|
Incipit |
|
Δεῦτε, πάντα ἔθνη, πᾶν γένος ἀνθρώπων
|
Incipit |
|
Δεῦτε, πάντα τὰ ἔθνη, γνῶμεν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τὴν δύναμιν
|
Incipit |
|
Δεῦτε, πάντες ἀδελφοί, γνωρίσωμεν τὸν ποιήσαντα ἡμᾶς τὸν Κύριον ἡμῶν
|
Incipit |
|
Δεῦτε, πάντες ἀδελφοί, γνωρίσωμεν τὸν ποιήσαντα ἡμᾶς τὸν Κύριον ἡμῶν
|
Incipit |
|
Δεῦτε, τέκνα, ἀκούσατέ μου, δεῦτε καὶ διηγήσομαι ὑμῖν, πάντες οἱ φουβούμενοι τὸν θεὸν
|
Incipit |
|
Δεῦτε, φίλοι (uel φιλέορτοι), (καὶ) σήμερον τῶν εὐαγγελικῶν
|
Incipit |
|
ΔΕΥΤΕΡΑ ΓΡΑΦΗ ΕΚ ΤΩΝ ΣΤΑΣΕΩΝ
|
Titulus initialis |
|
δευτέρα δὲ ὕψωσις τοῦ σταυροῦ, ἡνίκα ἀπὸ ἀπαμίας ἐπέμφθη
|
Incipit |
|
δευτέραν κάμψης μή τι
|
Desinit |
|
δεύτερον δὲ ἀφίνω ἐπιτρόπους εἰς τὴν περιουσίαν
|
Incipit |
|
Δεύτερον ἐδόθη τοῦτο ἀρραβικῶς, ζητήσασι συντομώτερόν τι καὶ σαφέστερον περὶ τῶν κεφαλαίων περὶ ὧν καὶ ἡ διάλεξις γέγονεν, ἤγουν περὶ τῆς ἡμῶν πίστεως· καὶ συνετέθη ὡς οἶόν τε φαφὲς καὶ εὐπαράδεκτον τοῖς ἀμυήτοις
|
Titulus initialis |
|
ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΕΝΝΟΕΙ ΚΟΣΜΟΝ: ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
|
Incipit |
|
Δεύτερος περὶ τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ ἁγίου πνεύματος ὅτι οὐχὶ καὶ ἐκ τοῦ υἱοῦ καὶ πρὸς τὰ παρὰ λατίνων ἐκ τῆς θείας γραφῆς εἰς συνηγορίαν αὐτῶν δῆθεν προτεινόμενα
|
Titulus initialis |
|
δευτέρῳ διηγήσασθαι λόγῳ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Δέχεται
|
Incipit |
|
ΔΕΧΕΤΑΙ ΑΡΑ Η ΜΕΤΡΙΟΤΗΣ ΗΜΩΝ
|
Incipit |
|
Δέχεταί σε μετὰ πολλοὺς ἐπαινέτας, ὦ τροπαιοῦχε
|
Incipit |
|
δέχεται τήν τε ἑαυτοῦ καὶ τοῦ ἀποστείλαντος Ἀπολιναρίου
|
Desinit |
|
Δέχομαι καὶ στέργω πᾶσαν ἁγίαν θεόπνευστον γραφὴν
|
Incipit |
|
Δέχομαι καὶ στέργω πᾶσαν ἁγίαν θεόπνευστον γραφήν, παλαιάν τε καὶ νέαν, καὶ πάντα τὰ ἐν αὐταῖς γεγραμμένα καὶ παραδεδομένα
|
Incipit |
|
Δέχονται καὶ παῖδας ἀμφισβητοῦντας γονεῦσιν οἱ
|
Introductio |
|
Δέχου καὶ τὸν θεμέλιον, τῶν καθ'ἡμᾶς δογμάτων
|
Incipit |
|
Δέχου καὶ τὸν θεμέλιον, τῶν καθ'ἡμᾶς δογμάτων
|
Incipit |
|
ΔΕΧΟΥ ΠΑΝΕΥΜΕΝΕΣΤΑΤΗ
|
Incipit |
|
ΔΕΧΟΥ ΠΑΝΕΥΜΕΝΕΣΤΑΤΗ ΠΑΝΑΓΙΑ
|
Incipit |
|
ΔΕΧΟΥ ΠΑΝΕΥΜΕΝΕΣΤΑΤΗ ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ
|
Incipit |
|
δεχου προφητα, Γαβριηλ υπηρετα
|
Desinit |
|
Δέχου τελείαν συνγχώρησιν, τέκνον
|
Incipit |
|
ΔΕΧΟΥ ΤΟΙΝΥΝ ΕΥΜΕΝΕΣΤΑΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ
|
Incipit |
|
ΔΕΧΟΥ ΤΟΙΝΥΝ ΕΥΜΕΝΕΣΤΑΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ
|
Incipit |
|
ΔΕΧΟΥ ΤΟΙΝΥΝ ΕΥΜΕΝΕΣΤΑΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ
|
Incipit |
|
δέχου τοίνυν εὐμενεστάτη δέσποινα ... τὴν οἰκτράν μου δέησιν
|
Incipit |
|
ΔΕΧΟΥ ΤΟΙΝΥΝ ΕΥΜΕΝΕΣΤΑΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΓΑΘΗ
|
Incipit |
|
ΔΕΧΟΥ ΤΟΙΝΥΝ ΕΥΜΕΝΕΣΤΑΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΓΑΘΗ
|
Incipit |
|
Δέχου τὸν Παῦλον ὡς κανοῦν τὸν γεννάδαν / . . .ησε τὰ γὰρ ὡς ἀριστεὺς ἐκ πόνων / . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . καρδία / οεινου σε (?) παντὸς ἐξελέσθαι κινδύνου.
|
Textus |
|
ΔΗ ΑΛΛΗ ΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗ ΕΡΧΟΜΕΝΗ ΕΝΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΤΟ ΠΑΣΧΑ
|
Desinit |
|
δὴ γάρ μιν Θεοδώρου ἀτειρέϊ ὄλλυσιν αἰχμῇ
|
Desinit |
|
δὴ ὀλίγον ὕδωρ καὶ νίψω τοὺς πόδας ἡμῶν
|
Incipit |
|
δὴ τότε καὶ τετράτην Τριάδ’ εἴχομεν ἀμφὶ νόοισιν
|
Desinit |
|
Δηήγησις περὶ τοῦ μοναχοῦ τοῦ αἰτήσαντος γενέσθαι ὡς τῶν Ἰσαάκ
|
Titulus initialis |
|
ΔΗΘΕΝ ΤΑΣ ΑΦΟΡΜΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΑΣ ΟΙΚΕΙΑΣ ΑΥΤΑΣ ΔΙΑΣΤΕΡΦΩΝ ΔΙΠΛΟΗΝ
|
Incipit |
|
Δηιάνειραν τὴν Οἰνέως ἐβούλετο μὲν γαμεῖν Ἡρακλῆς
|
Incipit |
|
δῆλα ὑμῖν ποιοῦμαι. γινώσκεται γὰρ ὅτι ὁ λίθος ὁ ἀλαβαστρίτης ἐγκέφαλος
|
Incipit |
|
ΔΗΛΟΝ ΓΑΡ ΟΤΙ Η ΚΟΙΛΙΑ ΣΥΝΘΑΛΠΕΙΝ ΟΥ ΔΥΝΑΤΑΙ
|
Incipit |
|
Δῆλον γὰρ ὅτι ἡ κοιλία συνθάλπειν οὐ δύναται
|
Incipit |
|
ΔΗΛΟΝ ΔΕ ΟΤΙ
|
Incipit |
|
ΔΗΛΟΝ ΔΕ ΟΤΙ ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ
|
Incipit |
|
Δῆλον δὲ ὅτι ὡς σύμβολον ἱερατικὸν δέξῃ τὸ γράμμα καὶ
οὐκ ἀτιμάσεις τὸ ξένιον, κἄν μικρότερον τῆς σῆς μεγαλοφυΐας ᾖ
|
Desinit |
|
ΔΗΛΟΝ ΕΡΕΙ
|
Desinit |
|
Δῆλον οἷμαι παντὶ ὡς ἂρ' εἶ τις παρὰ θεοῦ ἰσχὺν εἰληφέναι θαρρεῖ καὶ τοῦτ' ἀκριβῶς ἐπίσταται
|
Incipit |
|
ΔΗΛΟΝ ΟΤΙ ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ
|
Incipit |
|
δῆλον ὅτι καὶ τῆς ἀναστάσεως ἐσόμεθα· ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
ΔΗΛΟΝ ΟΤΙ ΟΥ ΤΟ ΚΑΤΟΓΓΟΝ Η ΤΟ ΑΛΛΟΚΟΤΟΝ ΕΖΗΤΕΙ
|
Incipit |
|
ΔΗΛΟΝ ΟΥΔΕ ΕΝ ΕΤΕΡΩ ΛΟΓΩ ΤΟΠΟΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ
|
Incipit |
|
Δῆλον οὖν ὅτι τὸ σόφισμα τοῦτο πρόεισι κατὰ τὸ ἓν καὶ πολλά. Καὶ ταῦτα μὲν περὶ τῶν σοφισμάτων ἀρκείτω
|
Desinit |
|
Δηλώσει δὲ καὶ τὰ ἑξῆς ὁ ξύμπας τῆς διατυπώσεως λόγος.
|
Desinit |
|
ΔΗΛΩΣΗ ΤΗ ΣΗ ΑΓΙΟΤΗΤΙ
|
Desinit |
|
Δήλωσις ἀναγκαία καὶ ὡραιωτάτη περὶ τῶν ζ' σωματικῶν πράξεων
|
Titulus initialis |
|
δηλωσις δια λαβανουσα (διαλαμβανουσα) την του χρονου των ευαγγελιων αναγνωσιν, ...
|
Titulus initialis |
|
Δηλωσις διαλαμβανουσα την του χρονου των ευαγγελιων αναγνωσιν και την των ευαγγελιστων διαδοχην, ποθεν τε αρχοντε (αρχονται) και που καταληγουσιν.
|
Titulus initialis |
|
Δηλωσις διαλαμβανουσα την του χρονου των ευαγγελιων αναγνωσιν, και την των ευαγγελιστων διαδοχην, ποθεν τε αρχονται, και που καταληγουσιν.
|
Titulus initialis |
|
Δηλωσις διαλαμβανουσα την του χρονου των ευαγγελιων αναγνωσιν· και την των ευαγγελιστων διαδοχην. ποθεν τε αρχονται· και που καταληγουσιν
|
Titulus initialis |
|
δηλωσις διαλαμβανουσα την του χρονου των ευαγγελιων αναγνωσιν· και την των ευαγγελιστων διαδοχην· ποθεν τε αρχονται, και που καταληγουσιν.
|
Titulus initialis |
|
Δηλωσις διαλαμβανουσα την του χρονου των ευαγγελιων αναγνωσιν· και την των ευαγγελιστων διαδοχην· ποθεν τε αρχονται· και που καταληγουσιν.
|
Titulus initialis |
|
Δηλωσις διαλαμβανουσα την του χρονου των ευαγγελιων αναγνωσιν· και την των ευαγγελιστων διαδοχην· ποθεν τε αρχουσι, και που καταληγουσιν.
|
Titulus initialis |
|
δηλωσις διαλαμβανουσα την του χρονου των ευαγγελιων…
|
Titulus initialis |
|
δηλωσις διαλαμβανουσα την των ευαγγελιων αναγνωσιν, και την των ευαγγελιστων διαδαχων, ποθεν τε αρχονται και που καταλη (καταληγουσι).
|
Titulus initialis |
|
Δηλωσις διαλαμβανουσα· την του χρονου των ευαγγελιων αναγνωσιν· και την των ευαγγελιστων διαδοχην· ποθεν τε αρχεται, και που καταληγουσι.
|
Titulus initialis |
|
Δηλωσις λαμβανουσα· την των ευαγγελιων του χρονου
αναγνωσιν. και την των ευαγγελιστων διαδοχην. ποθεν τε αρχονται· και που καταληγουσιν.
|
Titulus initialis |
|
Δηλωσις οπως δει ευρισκειν τα ζητουμενα αποστολοευαγγελια.
|
Titulus initialis |
|
Δήλωσις περὶ τῶν τεσσάρων εὐαγγελίων καὶ τίνων εἰκόνες εἰσί.
|
Titulus initialis |
|
Δηλωσις πως δει ευρισκειν τα καθ' ημερας ευαγγελια.
|
Titulus initialis |
|
δηλωσις πως δει ευρισκειν τα καθημερινα αποστολοευαγγελια
|
Titulus initialis |
|
Δηλωσις πως δει ευρισκειν...
|
Titulus initialis |
|
Δηλωσις των καθ΄εκαστην ημεραν […].
|
Titulus initialis |
|
Δηλωσις των καθ' εκαστην ημεραν οφειλοντων λεγεσθαι ευαγγελιων
|
Titulus initialis |
|
δηλωσις των καθ' εκαστην ημεραν οφελοντων λεγεσθαι αποστολοευαγγελιων
|
Titulus initialis |
|
δηλωτικὸν τοῦ σκοποῦ, ἡ αἰτία, ἡ ἐπιγραφή
|
Desinit |
|
δῆμε θοῶν ἀριθμῷ
|
Desinit |
|
Δημήτηρ τὴν δ'ἔλθε νεὼν τὴν δ' ἱερήν ἐπὶ δαῖτα
|
Incipit |
|
Δημήτριον δὲ συνίστησι, μαρτυρῶν αὐτῶ τὰ κάλλιστα.
|
Desinit |
|
Δημήτριον δὲ συνίστησιν, μαρτυρῶν αὐτῶ τὰ κάλλιστα.
|
Desinit |
|
Δημήτριος ἡμῖν τοῦ τε συλλόγου καὶ τῶν λόγων ἀφορμὴ πρόκειται σήμερον
|
Incipit |
|
Δημήτριος ὁ ἔνδοξος καὶ τῆς ἄνω λα΄πρότητος σύσκηνος
|
Incipit |
|
Δημήτριος τὸ γλυκὺ πρᾶγμα, τὸ θαυμαστὸν ὄνομα
|
Incipit |
|
Δημήτριος τῶ Μουσούρα
|
Titulus initialis |
|
ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ ΤΟΥ ΧΩΜΑΤΙΑΝΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΟΡΓΑΝΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ ΤΟΥ ΧΩΜΑΤΙΑΝΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΟΡΓΑΝΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Δημητρίῳ τῷ Μακριανῷ
|
Titulus initialis |
|
Δημήτροις ἡμᾶς ὁ μέγας ἐν ἀθληταῖς συνεκάλεσε σήμερον
|
Incipit |
|
Δημιουργὲ ἄχραντε, ὅτι οὐχ ὑπερεῖδες δάκρυα τοῦ ἀχρείου καὶ ἁμαρτωλοῦ δούλου σου
|
Desinit |
|
δημιουργῆσαι προσέταξεν
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Δημοκρίτου περὶ πορφύρας καὶ χρυσοῦ ποιήσεως· φυσικὰ καὶ μυστικά
|
Titulus initialis |
|
δῆμον το[σοῦτον
|
Desinit |
|
Δημοσθενης ... .... ... φιλοσοφος ... ... ... ρητορ.
|
Textus |
|
Δημοσθένης ὁ Παιανιεύς, Δημοσθένους
|
Incipit cuiusdam partis |
|
δημοσίοις πράγμασι τὸν κλύδωνα
|
Desinit |
|
Δημοφίλου ἐκ τῶν Πυθαγορείων ὅμοια ἢ βίου θεραπεία
|
Titulus initialis |
|
ΔΗΜΩΔΕΣΤΕΡΟΝ
|
Incipit |
|
Δηύγισις περὶ παρθενίας λόγος ὠφέλημος
|
Titulus initialis |
|
δι᾿ ἡμᾶς λυθῆναι
|
Desinit |
|
ΔΙ? ΟΝ ΠΑΛΙΝ ΖΗ ΚΑΙ ΤΡΟΦΗΣ ΔΕΙΤΑΙ ΠΑΛΙΝ
|
Desinit |
|
Δι' ἃ πάντα σφόδρα φιλῶν αὐτοὺς φαίνεται.
|
Desinit |
|
δι' ἄρα πάντεσσι πολέμοισιν ἀτειρὴς αἰέν
|
Desinit |
|
δι' ἑμοῦ
|
Desinit |
|
Δι' ἑνὸς μὲν ἀνθρώπου τοῦ πρώτου Ἀδάμ
|
Incipit |
|
δι' ἐντυχίας τῶν ἀνεκλαλήτων αὐτοῦ ἀγαθῶν ἡμᾶς καταξιώσειεν, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
δι' ἐντυχίας τῶν ἀνεκλαλήτων αὐτοῦ ἀγαθῶν ἡμᾶς καταξιώσειεν, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
δι' ἡμᾶς [
|
Desinit |
|
δι' ἡμᾶς σαρκωθέντα προαιώνιον λόγον σὺν τῷ ἀνάρχῳ τούτου πατρὶ καὶ τῷ ζωοποιῷ πνεύματι, νῦν...
|
Desinit |
|
δι' ἡμᾶς σταυρωθέντος υἱοῦ τοῦ θεοῦ· ὅτι...
|
Desinit |
|
δι' ἧς ὁ μάρτυς ἐκφυεὶς ἀνετράφη;
|
Desinit |
|
δι' ἧς ὑποφεύγει ἡ φύσις
|
Desinit |
|
Δι' οικτον εν σοι προσπαγεις Χριστος
|
Incipit |
|
Δι' οἶκτον ἐν σοὶ προσπαγεὶς Χριστὸς θέλων
ἔλυσεν ἐχθροῦ δυσμενοῦς τυραννίδα˙
καὶ νῦν ἄνακτα τὸν σοφουργὸν δεσπότην
στερρῶς ὁπλίζεις ταῖς ἀηττήτοις μάχαις.
|
Textus |
|
δι' ὃν εὐσεβοῦσι πολλοὶ καὶ ἴσως εὐσεβήσουσι πλείους, ἐπειδὰν βοηθεῖν τῇ πίστει μείζω κτήσηται δύναμιν
|
Desinit |
|
δι' ὑγρῶν πάντων ἡ τέχνη πεπλήρωται
|
Desinit |
|
ΔΙ'ΕΥΧΩΝ ΤΗΣ ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΥ ΕΛΠΙΔΟΣ ΜΟΥ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ... ΜΑΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΜΗΝ ΑΜΗΝ ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
ΔΙ'ΟΥ ΜΑΛΙΣΤΑ
|
Incipit |
|
ΔΙ'ΟΥ ΤΑ ΜΕΓΙΣΤΑ ΣΦΑΙΡΟΕΙΔΗ ΠΑΡΕΔΩΚΕ ΗΜΙΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ
|
Incipit |
|
δι'ὧν αὐτῶν καταισχύνεται καὶ πάσης εὐσεβείας ἀπελαύνεται τῆς ἀποστασίας τὸ φρόνημα
|
Desinit |
|
Δι’ ἃ πάντα καὶ Ἱερὰν Ὁπλοθήκην αὐτὸς ὁ μεγαλόνους καὶ μεγαλόνικος βασιλεὺς τὴν τοιαύτην βίβλον ὠνόμασεν.
|
Desinit |
|
δι’ αὐτὸ τοῦτο
|
Desinit |
|
δι’ ἑξήκοντα γὰρ ἐτῶν ἄγεται.
|
Desinit |
|
Δι’ εὐχῶν ὑμῶν ἐλεήσαι καὶ ἐμὲ τὸν ἁμαρτωλόν. Ἀλλὰ πολλὰ λυποῦμαι. Μετάνοιαν. Ἀναγνωσθήτω φανερῶς εἰς ἐπήκοον πάντων
|
Desinit |
|
δι’ ἐφέσεως ἔχοντες ἐξεθέμεθα
|
Desinit |
|
δι’ ημας σαρκωθεις· λεγω δη τελειος γεγονως ανθρωπος. εκληθη και υιος ανθρωπου. και εν τουτοις πασι. τελος εχει το βιβλιον των Αποκαλυψεων.
|
Textus |
|
δι’ ἣν οὐκ ἔστιν οὐδ’ ἐπὶ τοῖς ἡδίστοις πάντων ἡσθῆναι
|
Desinit |
|
δι’ ἧς ἂν τὰ ἐν αὐτῷ πάθη καὶ τὰς συλλήψεις ἑτέρῳ δηλοποιοίη ψοφοῦν. Καὶ ταῦτα μὲν περὶ ψυχῆς εἰρημένα τέως ἀρκείτωσαν
|
Desinit |
|
δι’ ἧς πρόσιτος ἀπρόσιτος τυγχάνει.
|
Desinit |
|
δι’ ὧν ἐνοικίζεται Χριστὸς ἐν ἡμῖν εἰρηνοποιῶν ἑαυτῷ καὶ ἀλλήλοις εἰς δόξαν ἑαυτοῦ
|
Desinit |
|
Δι’ἑπτὰ τρόπων συνίστανται τὰ καλά
|
Incipit |
|
ΔΙʹ ΑΥΤΩΝ ΕΙΣΕΡΧΟΝΤΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ
|
Desinit |
|
ΔΙʹ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ Η ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΟΥΚ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΤΑΙ
|
Incipit |
|
διά
|
Desinit |
|
Δια βρωσεως εξηγαγε· του παραδεισου ο εχθρος τον Αδαμ·
|
Incipit |
|
διὰ γὰρ τοῦτο καὶ ἐνταῦθα παῦσαι τὸν λόγον ἔκρινα
|
Desinit |
|
δια γαρ τουτο και...ενταυθα...πυκνο...και ημεις...την προς υμας...
|
Desinit |
|
δια δε το ... γενομενον ιδου φησιν Ελισαβετ η συγγενις σου:
|
Desinit |
|
διά δὲ τὸ ἐκ περιουσίας ἐθνῶν κήρυκα καὶ ἀπόστολον εἶναι, ἐπιστελλει καὶ τοῖς Ἑβραίοις.
|
Desinit |
|
διὰ δὲ τὸ μητρικόν, ἰδού, φησίν, καὶ Ἐλισάβετ ἡ συγγενής σου· ὧν ἕνεκεν δόξα τῇ συγκαταβάσει τοῦ Θεοῦ… ἀμήν.
|
Desinit |
|
διὰ δὲ τὸ μητῷον, ἰδού, φησίν, καὶ Ἐλισάβετ ἡ συγγενής σου... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΔΕ ΤΟ ΠΛΗΘΟΣ ΤΗΣ ΤΡΟΦΗΣ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΡΕΦΟΝΤΑΙ
|
Desinit |
|
διὰ δικαιοσύνης
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑΣ ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΛΕΙΤΑΙ
|
Incipit |
|
δια Ιησου Χριστου ω η δοξα.
|
Desinit abruptus |
|
ΔΙΑ ΜΕΓΑΛΟΨΥΧΙΑΝ ΣΤΕΦΑΝΟΥΤΑΙ
|
Desinit |
|
δια μελανος εχαραχθησαν στιχοι, ευαγγελιστη Λουκα τω αποστολω.
|
Additio |
|
διὰ μεμελέτηκεν
|
Desinit |
|
διὰ νὰ λάβητε καὶ μισθὸν ἀπὸ τὸν μεγαλομάρτυρα Παντελεήμονα
|
Desinit |
|
διὰ παντὸς θολερά, οὔτε κακὰ εἰσίν, οὔτε ἀμφίβολα ταῦτα· ὡς πρὸς σὲ ἰδιωτικῶς ἐγράφη
|
Desinit |
|
διὰ παντὸς συνετίζον καὶ περιέπον καὶ τὴν ἀνωτάτην σωτηρίαν παρέχον, νῦν...
|
Desinit |
|
Διὰ παντὸς, ὦ Θεόφραστε, καθάπερ οἶσθα σύ
|
Incipit |
|
Διὰ πάντων τοίνυν τῶν προειρημένων διδασκόμεθα ὅτι ἕτερον μὲν τὸ θεῖον, ἕτερον δὲ τὸ ἀνθρώπινον, καὶ ἄλλο πάλιν παρὰ ταῦτα τὸ διαβολικὸν θέλημα
|
Incipit |
|
διὰ παρηγορίαν τῆς μοναξίας τοῦ ἂς ἔχῃ τὴν χάριν τῶν θαυμάτων
|
Desinit |
|
διὰ πάσης ἐλαύνεται γῆς ὥσπερ ὑπό τινων ἀλαστόρων μέχρις ἂν καὶ εἰς
|
Desinit |
|
διὰ πασῶν τῶν νῦν διερχομένων ἡμερῶν τούτων
|
Incipit |
|
ΔΙΑ ΠΟΙΑΝ ΑΙΤΙΑΝ ΚΑΙ ΑΦΟΡΜΗΝ ΗΛΘΕΣ
|
Incipit |
|
ΔΙΑ ΠΟΙΟΥ ΑΙΤΙΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΤΡΙΤΑ, ΤΑ ΕΝΝΑΤΑ ΚΑΙ ΤΕΣΣΑΡΑΤΑ
|
Titulus initialis |
|
διὰ πολλῶν ἐν τοῖς ἐλέγχοις τῶν διαφορῶν ἀποδέδεικται
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Διὰ πρεσβειῶν πάντων τῶν Ἁγίων τῶν ἀπ’ αἰῶνος αὐτῷ εὐαρεστησάντων· ὅτι αὐτῷ πρέπει
|
Desinit |
|
διὰ πρεσβείων τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῶν ἁγίων ἀγγέλων καὶ τῶν ἁγίων πάντων
|
Desinit |
|
διὰ σοῦ πᾶσα φωτοποιός [
|
Desinit |
|
διὰ σοῦ τῆς κυρίως τεκούσης κατὰ σάρκα Θεὸν ἀληθινόν, ᾧ πρέπει
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΣΤΙΧΗΡΩΝ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΩΝ ΙΑΤΡΙΚΟΝ ΠΕΡΙΕΧΟΝΤΑ ΥΑΛΙΑ ΤΩΝ ΑΡΡΩΣΤΟΥΝΤΩΝ
|
Incipit |
|
δια στιχων ͵βτʹ
|
Stichometria et alia numerica |
|
διὰ σωφροσύνην, οἶμαι, πρὸς θειοτέραν λῆξιν βαδίσαντι
|
Desinit |
|
διὰ τὰς ἔχθρας μὴ περιίδητε ἀδίκως τοῖς μεγίστοις ἀτυχήμασι περιπεσόντας
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ ΓΑΡ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΚΙΝΩ ΛΟΓΟΝ ΣΥΝΕΧΩΣ
|
Incipit |
|
διὰ ταῦτα πάντα λοιπόν κηρυχθείσης καθολικῆς συνάξεως
|
Incipit |
|
διὰ ταῦτα παράδοξον καὶ τὴν μετάστασιν ἔσχεν
|
Desinit |
|
δια ταυτα παραδοξον και την μεταστασιν εσχεν.
|
Desinit |
|
δια ταύτα παράδοξον καὶ τὴν μετάστασιν ἔσχεν.
|
Desinit |
|
δια ταυτα παραδοξον και την μεταστασιν εσχεν.
|
Desinit |
|
Διὰ ταῦτα τοῖς νοσοῦσι παραπλησίως καὶ τῆς τέχνης νοσούσης καὶ αὐτῆς ἑαυτὴν ἀπαγορευούσης
|
Incipit |
|
Διὰ ταύτας γινόμενα τὰς αἰτίας
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΩΝ ΓΙΓΝΕΤΑΙ Η ΠΟΡΝΕΙΑ
|
Incipit |
|
ΔΙΑ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ Η ΨΥΧΗ ΜΙΑΙΝΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ καὶ αὐτοὶ σώζονται καὶ ἄλλους σώζουν
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΚΡΑΣΙΑΝ ΤΩΝ ΑΠΑΡΑΦΥΛΑΚΤΩΣ ΣΥΓΓΙΝΟΜΕΝΩΝ
|
Incipit |
|
ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΠΙΣΤΙΑΝ ΚΑΙ ΑΜΕΛΕΙΑΝ ΥΜΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΑΞΩ ΚΑΙ ΕΝ ΤΩ ΠΥΡΙΝΩ ΠΟΤΑΜΩ
|
Desinit |
|
διὰ τὴν ἐξομολόγησιν καὶ διὰ τὴν μετάνοιαν εὑρίσκεται γεγραμμένον
|
Incipit |
|
δια την εσχατην δυστυχιαν τησδε της λαυρας ευγαλαν (εβγαλαν) οι λαυριωτες τον διαχρυσον και ωραιον (?) κοσμον εκ τουτου του θειου ευαγγελιου, και εδοθη διαφορον (?) του εν τη Κωνσταντινουπολει χρεους. ͵αψϟε´ εν δεκεμβριω.
|
Textus |
|
ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΥΣΠΛΑΓΧΝΙΑΝ ΣΟΥ
\
|
Desinit |
|
διὰ τὴν θλίψιν τῆς ξενιτείας καὶ τὸν ἐραρηγόρησε καθῶς εἶδας
|
Desinit |
|
Διὰ τὴν καθ’ ἡμᾶς αἰσθητὴν τράπεζαν ἀφ’ ἧς πολλάκις ἐσιτησάμεθα, κῦρ Θεόφανες
|
Incipit |
|
ΔΙΑ ΤΗΝ ΜΑΛΛΟΝ ΔΙΑΦΟΡΗΣΙΝ
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΗΝ ΜΑΛΛΟΝ ΔΙΑΦΟΡΗΣΙΝ
|
Desinit |
|
διὰ τὴν οἰ[κείαν
|
Desinit |
|
διὰ τὴν πλάνην τοῦ Ἀδὰμ καὶ δόλον τοῦ θηρίου
|
Desinit |
|
διὰ τὴν πρᾶξιν τῆς ἀναστάσεως... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΘΟΡΑΝ ΟΙΚΟΘΕΝ ΟΡΜΗΝ
|
Desinit |
|
δια την πτερωτικην εικονα του ευαγγελιου.
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΗΝ ΣΟΦΙΑΝ ΕΣΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΣΙΝ
|
Desinit |
|
δια την του ευαγγελιου μεγαλοφωνιαν· την θεοτοκον· ιδου γαρ φησιν η μητηρ σου.
|
Desinit |
|
διὰ τὴν τοῦ Πάσχα μετάληψιν
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΗΝ ΤΟΥ ΦΛΕΓΜΑΤΟΣ ΚΙΝΗΣΙΝ
|
Desinit |
|
διὰ τὴν τῶν ἀνθρώπων σωτηρίαν
|
Desinit |
|
δια της αγιας ετεχθη παρθενου.
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΩΣ ΣΟΥ ΠΡΑΚΤΕΟΝ
|
Desinit |
|
διὰ τῆς αὐτῆς καταφρόνησιν· φροντίσωμεν οὖν ταύτης, ἵνα τῶν ἀγαθῶν ὧν ἐκπέσαμεν (sic) δι’ αὐτῆς πάλιν ἐπαναλαύωμεν (sic), ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ...
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΥ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΧΑΡΙΤΟΣ
|
Desinit |
|
διὰ τῆς γαστρὸς τὴν κρίσιν δεῖ προσδοκᾶν ἔσεσθαι
|
Desinit |
|
διά τῆς εἰκόνος αὐτῶ(ν)
|
Desinit |
|
δία τῆς ἐμ[...]ήσεως [...].
|
Desinit abruptus |
|
ΔΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΑΡΙΑΣ ΜΑΚΡΟΘΥΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΩΣΕΩΣ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΘΑΝΑΤΗΣΙΜΩΝ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΩΝ
|
Desinit |
|
διὰ τῆς παρούσης ἐκθέσεως σαφέστερον πεποιήκαμεν
|
Desinit |
|
διὰ τῆς πρεσβείας αὐτῶν δυναμωθέντες πρὸς τὴν ἀγαθὴν ὁμολογίαν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
διὰ τῆς τοιαύτης κατατομῆς καὶ συμφύρσεως
|
Desinit |
|
διὰ τῆς τοιαύτης κατατομῆς καὶ συμφύρσεως
|
Desinit |
|
διὰ τῆς τοιαύτης κατατομῆς καὶ συμφύρσεως
|
Textus |
|
διὰ τῆς τοῦ θείου πνεύματος χάριτος, ἥτις μετὰ πάντων ὑμῶν εἴη πάντοτε, νῦν...
|
Desinit |
|
διὰ τῆς φυλακῆς τῶν ἐντολῶν ἵνα καταξιωθῶμεν ἀπολαῦσαι τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν, ὧν ἡτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν, ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΗΣ ΩΡΑΣ Ε[ΠΙΣΠΑΣΑΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΙ ΑΙ ΜΕΓΑΛΑΙ
|
Incipit |
|
ΔΙΑ ΤΙ ΑΙΤΙΑΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΜΝΟΥΝ ΑΥΤΟΥ ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ ΕΙΣ ΤΑΣ ΤΡΕΙΣ ΗΜΑΡΑΣ ΕΙΣ ΤΑ ΕΝΝΕΑ. . . ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Διὰ τί ἀποσχίζεσθε
|
Incipit |
|
Διὰ τί δὲ οὐκ ἐμνήσθη καὶ ἑτέρων προγόνων
|
Incipit |
|
Δια τι δε ουκ εμνησθη και ετερων προγονων· περιττον ηγουμενος τουτο, οσον προς Ιουδαιους· και γαρ προς αυτους εγραφη τουτο το ευαγγελιον, ουτοι γαρ μαλιστα ησαν οι θαυμαζομενοι· ο μεν ως προφητης και βασιλευς· ο δε ως πατριαρχης και προφητης.
|
Textus |
|
ΔΙΑ ΤΙ ΔΕΝ ΣΩΝΕΙ ΝΑ ΕΞΕΥΡΕΙ ΤΙΝΑΣ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟΝ ΠΩΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ
|
Incipit |
|
δια τι δευτερόπρωτον εἴρηται
|
Incipit |
|
ΔΙΑ ΤΙ ΕΠΙ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ
|
Incipit |
|
ΔΙΑ ΤΙ ΕΠΙ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ
|
Incipit |
|
Δια τι Ευαγγελιον η παρουσα καλειται βιβλος, οτι κολασεως αναιρεσιν, και αμαρτηματων λυσιν, και δικαιοσυνην, και αγιασμον, και απολυτρωσιν, και υιοθεσιαν και κληρονομιαν ουρανων, πασιν ευαγγελιζεται.
|
Textus |
|
δια τί ἡ παροῦσα βύβλος (βίβλος) εὐαγγέλιον λέγεται· ὅτι κολασεως ἀναίρεσιν· καὶ ἁμαρτημάτων λύσιν
|
Incipit |
|
ΔΙΑ ΤΙ ΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟΝ ΣΑΡΚΩΘΗΝΑΙ
|
Incipit |
|
Διὰ τι ἠπατήθης, ἀγαπητέ; διὰ τί ἀπώλεσας τὰς ἀρετάς σου καὶ τοὺς κόπους σου
|
Incipit |
|
Διὰ τί ἠπατήθης, ἀγαπητέ; διὰ τί ἀπώλησας τὰς ἀρετάς σου,...
|
Incipit |
|
Διὰ τί θεραπεύει τότε ἐνθέως τὸν τυφλὸν ἐκ τοῦ ἱεροῦ ἐξελθών
|
Incipit |
|
Δια τι κατα Λουκαν το ευαγγελιον καλειται, επειδη Λουκας ο μαθητης Πετρου
|
Incipit |
|
Δια τι Ματθαιος και Μαρκος λεγουσιν εν τω ορει μεταμορφωθηναι τον κυριον, Λουκας δε τη ογδοη.
|
Titulus initialis |
|
Διὰ τί μὴ φανερῶς αὐτῷ φαίνεται
|
Incipit |
|
Δια τι μη φανερως αυτω φαινεται ο αγγελος
|
Incipit |
|
Διὰ τί ὁ ἅπας χρόνος νυχθήμερα ἔχει
|
Incipit |
|
διὰ τί ὁ ἅπας χρόνος νυχθήμερα ἔχει τξε δθ’’
|
Incipit |
|
ΔΙΑ ΤΙ Ο ΤΟΠΟΣ ΚΑΙ Ο ΛΙΘΟΣ ΕΚΕΙΝΟΣ Ο ΚΑΛΟΥΜΕΝΟΣ ΠΑΡΑ ΕΒΡΑΙΟΙΣ ΓΟΛΓΟΘΑ
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΑ ΤΙ Ο ΥΙΟΣ ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΕ
|
Incipit |
|
Διὰ τί Παύλου ἀποστόλου ἐπιστολαὶ ιδ´ λέγονται.
|
Titulus initialis |
|
δια τί Παύλου τοῦ ἀποστόλου ἐπιστολαὶ δεκατέσσαρες λέγονται;
|
Incipit |
|
Διὰ τί συγχρώμεθα τοῖς ἑλληνικοῖς μαθήμασιν
|
Titulus initialis |
|
Δια τι το ευαγγελιον κατα Μαρκον καλειται, επειδη αυτος Μαρκος ο μαθητης Πετρου
|
Incipit |
|
διὰ τί τύραννος ἐπιγέγραπται, αἴνιγμα
|
Incipit |
|
διὰ τί τύραννος ἐπιγέγραπται, αἴνιγμα
|
Incipit |
|
διὰ τί τύραννος ἐπιγέγραπται, αἴνιγμα
|
Incipit |
|
ΔΙΑ ΤΙ ΤΩΝ ΑΛΟΓΩΝ ΖΩΩΝ Η ΚΟΠΡΟΣ
|
Incipit |
|
ΔΙΑ ΤΙ ΦΗΣΙΝ Ο ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΣ ΟΙ ΨΥΧΡΟΙ ΙΔΡΩΤΕΣ
|
Incipit |
|
ΔΙΑ ΤΙ ΦΗΣΙΝ Ο ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ
|
Incipit |
|
ΔΙΑ ΤΙ ΦΗΣΙΝ Ο ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ ΟΙ ΨΥΧΡΟΙ
|
Incipit |
|
ΔΙΑ ΤΙ ΦΗΣΙΝ Ο ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ ΟΙ ΨΥΧΡΟΙ ΙΔΡΩΤΕΣ
|
Incipit |
|
ΔΙΑ ΤΙ ΦΗΣΙΝ Ο ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ ΟΙ ΨΥΧΡΟΙ ΙΔΡΩΤΕΣ ΣΥΝ ΟΞΕΙ ΠΥΡΕΤΩ
|
Incipit |
|
Διὰ τὶ, φησιν ὀἹπποκράτης, οἱ ψυχροὶ ἱδρῶτες
|
Incipit |
|
ΔΙΑ ΤΟ ΑΕΙ ΤΡΕΠΕΣΘΑΙ ΗΓΟΥΝ ΣΥΣΤΕΛΛΕΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
διὰ τὸ ἀνακεκαλυμμένως αὐτοὺς ἀνακηρύττειν τὴν ἑαυτῶν αἵρεσιν καὶ μὴ ἐθέλοντας ἀπαντῆσαι εἰς σύνοδον.
|
Desinit |
|
διὰ τὸ ἀναξηρᾶναι τὸ αἴτιον
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΙΔΑ
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΟ ΕΧΟΥΣΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΚΑΙ ΒΑΡΒΑΡΙΚΑ ΕΘΝΗ
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΟ ΘΕΡΑΠΕΥΘΗΝΑΙ
|
Incipit |
|
διὰ τὸ κοινῇ συμφέρον ἐνταχθῆναί σε δεόμεθα τοῦ Θεοῦ, ὅτι καὶ ἐντέταξαι καὶ ἐγκαίρως ἐντετάξῃ πάνυ βεβαίως ἐλπίζοντες. Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν. Μετάνοιαν.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
διὰ τὸ μὴ εἶναι τὰ ἔργα τῆς κολάσεως
|
Desinit |
|
δια το μηδε συμφερον ειναι τοις πολλοις τα εν αυτη βαθη ερευναν. μηδε λυσιτελες.
|
Desinit |
|
δια το μηκυνεσθαι το Πασχα.
|
Desinit |
|
διὰ τὸ πάθημα τοῦ θανάτου
|
Desinit |
|
Διὰ τὸ πολὺ τοῦ ὄρους ἐκάλεσεν αὐτὸ τηλουρόν
|
Incipit |
|
δια το τους αλλους ευαγγελιστας τω σωματικω του Χριστου ενδιατριψαι.
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΟY ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΕΥΔΟΚΗΣΕ ΤΟΤΕ ΓΕΝΕΣΘΑΙ ΘΕΟΔΟΡΟΥ
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΟΝ ΑJΟΝΤΑ ΤΑ ΓΕΩΡ
|
Incipit |
|
δια τον λαον οτι παντες εδοξαζον
|
Desinit abruptus |
|
διὰ τὸν λόγον ἀνακηρύττοντι· ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
|
διὰ τὸν λόγον ἀνακηρύττουσα· αὐτῷ ἡ δόξα κ.τ.λ.
|
Desinit |
|
δια του αγιου πνευματος
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
|
Desinit |
|
διὰ τοῦ ἀποστόλου παρακελεύεται
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΟΥ ΔΕΚΑ ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΚΑΤΑ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΙΝ
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΟΥ ΕΜΦΥΣΗ[ΜΑΤΟΣ
|
Desinit |
|
διὰ τοῦ ζ'. οὐδέποτε γὰρ
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΟΥ ΗΓΑΠΗΜΕΝΟΥ ΦΗΣΙΝ
|
Desinit |
|
διὰ τοῦ θείου ὀνόματος ὄτι αὐτῶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΟΥ ΛΕΓΕΣΘΑΙ ΚΑΚΕΙΝΟΝ ΑΙΛΙΑ ΑΔΡΙΑΝΟΝ
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΟΥ ΜΑΘΕΙΝ
|
Desinit |
|
διὰ τοῦ μακαρίου Παύλου φωνή· Εἰ ὑπομένωμεν, καὶ συμβασιλεύσομεν. Αὐτῷ…
|
Desinit |
|
διὰ τοῦ μὴ μνησικακεῖν τῷ (τοῖς?) πλησίον ἐπιτυχόντες, τῶν αἰωνίων ἀπολαύσωμεν ἀγαθῶν...
|
Desinit |
|
διὰ τοῦ μὴ μνησικακεῖν τῷ (τοῖς?) πλησίον ἐπιτυχόντες, τῶν αἰωνίων ἀπολαύσωμεν ἀγαθῶν...
|
Desinit |
|
διὰ τοῦ ξύλου σωτηρία γένηται· εἴπωμεν οὖν... νεκρώσας σου τὴν δύναμιν ἔσωσεν ἡμᾶς· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
διὰ τοῦ παντὸς λόγου ἡμῖν φανερώτερον κηρυχθείη.
|
Desinit |
|
διὰ τοῦ προφήτου
|
Incipit |
|
ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΟΥ ΣΚΑΛΕΝΟΥ (ΓΑΛΕΝΟΥ) ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΜΕΝ
|
Incipit |
|
ΔΙΑ ΤΟΥ ΣΚΑΛΗΝΟΥ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΜΕΝ ΤΑ ΕΠΤΑΜΗΝΙΑΙΑ
|
Incipit |
|
διὰ τοῦ τιμίου σώματος καὶ αἵματος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν, μεθ’ οὗ ἐν τῇ ἑνότητι τοῦ ἁγίου Πνεύματος ζῇς τε καὶ βασιλεύεις εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν: Καὶ μετανοίας ὅσας βούλει: Τὸ ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς· καὶ ἀπόλυσις:
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΕΙΝ ΟΔΟΝ ΣΩΤΗΡΙΑΣ
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΑΕΙ ΛΕΓΩ ΥΜΙΝ ΑΣΦΑΛΙΣΩΜΕΘΑ ΕΑΥΤΟΥΣ
|
Incipit |
|
διὰ τοῦτο γὰρ καὶ ἐνταυθοῖ παῦσαι τὸν λόγον δέον ἔκρινα
|
Desinit |
|
Διὰ τοῦτο γίνεται ἀπογραφὴ
|
Incipit |
|
ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΔΥΝΑΤΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΝ
|
Incipit |
|
ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΚΑΙ ΕΝ ΤΩ ΚΑΤΑΛΟΓΩ ΤΩΝ ΑΡΧΙΕΡΩΝ ΟΥ ΤΙΘΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
Διὰ τοῦτο καὶ ὁ Προφήτης φησίν· ἐκ βαθέων ἐκέκραξά σοι, Κύριε. Αὐτῷ ἡ δόξα, εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΚΟΙΝΗ ΣΥΝΑΘΡΟΙΣΘΕΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
Διὰ τοῦτο κράζει ὁ λέγων· Οἱ πεποιθότες... Τί βούλεται τοῦ Σιὼν ἡ προσθήκη
|
Incipit |
|
διὰ τοῦτο λέγει ὁ τοιοῦτος ἄνθρωπος ὅτι οὔκ εἰμι ἐλεύθερος
|
Desinit |
|
Διὰ τοῦτο μονὰς ἀπ'ἀρχῆς εἰς δυάδα
|
Incipit |
|
ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΕΝ ΠΑΝΤΙ ΤΟΠΩ ΚΕΛΕΥΕΙ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΘΑΙ
|
Incipit |
|
διὰ τοῦτο ὁ μακάριος Παῦλος συνεργοὺς αὐτοὺς ἐν Χριστῷ καλεῖ.
|
Desinit |
|
Διὰ τοῦτο ὁ μὲν Ἡλίας καταλιπὼν τὴν Ἰουδαίαν
|
Incipit |
|
δια τουτο ο φιλανθρωπος δεσποτης ου την ενεργειαν αυτου επεδησεν, αλλ’ αφεις [...]
|
Desinit abruptus |
|
ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΟΝΟΜΑΣΘΗ Ο ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΟΣ ΑΔΑΜ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΥΓΑΛΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΗΝ
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΣΠΟΥΔΑΖΩΜΕΝ ΑΡΕΣΑΙ ΤΩ ΥΠΕΡΟΥΡΑΝΙΩ ΒΑΣΙΛΕΙ
|
Desinit |
|
Διὰ τοῦτο συνεχῶς τὸν περὶ μετανοίας
|
Incipit |
|
Διὰ τοῦτο συνεχῶς τὸν περὶ μετανοίας κινῶ λόγον
|
Incipit |
|
Διὰ τοῦτο συνεχῶς τὸν περὶ μετανοίας κινῶ λόγον, ἵνα μήτε ὁ ἁμαρτάνων ἀπογινώσκῃ, μήτε ὁ κατορθῶν μέγα φρονῇ
|
Incipit |
|
ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΤΑ ΠΟΝΗΡΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ
|
Desinit |
|
Διὰ τοῦτο τὸν Λάζαρον
|
Incipit |
|
διὰ τοῦτο τρίτα καὶ ἔννατα καὶ τεσσαρακοστὰ τοῖς τεθνεῶσι
|
Desinit |
|
Διὰ τοῦτό φησιν ὅτι οὐ μετὰ πολλὰς ἡμέρας ἀνέβη εἰς Ἱεροσόλυμα
|
Incipit |
|
διὰ τούτου οἶμαι γεγονέναι καταφηνές
|
Desinit |
|
δια τουτων δεικνυς.
|
Desinit |
|
Διὰ τούτων ἐπανέρχεται πρὸς τὴν θείαν ἀγάπην ὁ ἄνθρωπος τελείως καὶ προσλαμβάνει καὶ χάριν, οὐ μόνον τῆς ἁμαρτίας ἄφεσιν. Καὶ δόξα τῇ ἀπείρῳ ἀγαθότητι τοῦ Κυρίου ἡμῶν εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.
|
Desinit |
|
δία τρία ἐποιεῖτο
|
Incipit abruptus |
|
ΔΙΑ ΤΥΠΩ ΤΕ ΚΑΙ ΔΙΑΤΙΘΗΜΙ ΟΥΤΩΣ
|
Desinit |
|
διὰ τῶν ἁγίων αὐτῶν πρεσβειῶν ἔλεος ἔμ[προσθεν
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ ΤΩΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΗΘΕΝΤΩΝ ΑΠΟ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΕΙΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΤΑΤΕΘΕΝΤΩΝ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΣΘΕΝΤΩΝ...
|
Titulus initialis |
|
διὰ τῶν γενομένων
|
Desinit |
|
διὰ τῶν ἔργων ἐπιδεικνύμεθα, ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, ἐν Χριστῷ
|
Desinit |
|
διὰ τῶν ἔργων ἐπιδεικνύωμεν (ἐπιδεικνύμεθα), ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι... (ἐν Χριστῷ...)
|
Desinit |
|
διὰ τῶν ἔργων ἐπιδεικνύωμεν, ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν
|
Desinit |
|
διὰ τῶν ἔργων ἐπιδεικνύωμεν, ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
διὰ τῶν ἔργων ἐπιδεικνύωμεν, ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΩΝ ΕΥΧΩΝ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΕΙΑΝ ΔΙΑΣΠΑΣΩΜΕΝ
|
Desinit |
|
διὰ τῶν λόγων ἀνακηρύττει· αὐτῷ…
|
Desinit |
|
διὰ τῶν λόγων ἀνακηρύττοντα· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΤΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ
|
Incipit |
|
διὰ φιλανθρωπίαν
|
Desinit |
|
διὰ φροντίδος ἡμᾶς ποιήσασθαι
|
Desinit |
|
ΔΙΑ ΦΥΓΩΝ ΤΟΥΣ ΕΝ ΑΒΙΔΩ ΦΥΛΑΚΑΣ ΚΑΤΕΛΑΒΙ ΤΗΝ ΜΟΝΗΝ ΣΤΟΥΔΙΟΥ ΟΙ ΔΕ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ
|
Desinit |
|
δια χειρὸς ἐμοῦ 51273174 (Νικολάου) ἱερέως 374312174 (τοῦ Λακίου) ἐν ἔτει ͵αφϟεʹ (1595), ἐν μηνὶ Μαρτίου ιδʹ.
|
Textus |
|
δια χειρων βεβηλων Μαρκου μοναχου αμαρτωλου και ξενου· οι εντυγχανοντες αυτ (αυτῃ), ευχ (ευχεσθε) υπερ εμου δια τον κυριον· αμην.
|
Textus |
|
διὰ χρημάτ[ων
|
Desinit |
|
Διὰ χρόνου πρὸς ἡμᾶς Καππαδόκης ἥκει νέος
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Διὰ χρόνου πρὸς ἡμᾶς Καππαδόκης ἥκει νέος
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Δια[λάμ]πουσαν
|
Desinit |
|
διαβάλλειν αὐτούς. Ὑπομνήσας οὖν καὶ διατάξας πάντας προειδέναι τὰ πράγματα, παραινεῖ μὴ ἐκπίπτειν τοῦ σκοποῦ τῆς πίστεως. Καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
διαβάλλειν αὐτούς. Ὑπομνήσας οὖν καὶ διδάξας πάντας προειδέναι τὰ πράγματα, παραινεῖ μὴ ἐκπίπτειν τοῦ σκοποῦ τῆς πίστεως. Καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
διαβάλλειν αὐτοὺς. ὑπομνήσας οὖν καὶ διδάξας πάντας προειδέναι τὰ πράγματα. παραινεῖ μὴ ἐκπίπτειν τοῦ σκοποῦ τῆς πίστεως. καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
διαβάλλειν αὐτοὺς· ὑπομνήσας οὖν καὶ διδάξας πάντας προειδέναι τὰ πράγματα. παραινεῖ μὴ ἐκπίπτειν τοῦ σκοποῦ τῆς πίστεως· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν:
|
Desinit |
|
ΔΙΑΒΑΛΛΟΥΣΙΝ ΗΜΑΣ ΟΙ ΑΛΑΖΟΝΕΣ ΛΑΤΙΝΟΙ
|
Incipit |
|
διαβατικοῖς γενομένοις καὶ θεῷ πλησιάσασιν
|
Desinit |
|
ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΙΣ ΕΣΤΙ ΛΟΓΟΥ ΠΑΡΡΗΣΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΔΥΝΑΣΘΑΙ
|
Incipit |
|
διαβιῴσης τούτοις ἐπεντρυφῶς πολυχρόνιος
|
Desinit |
|
διαβολικῆς ἐνεργείας, οὕτω τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
διάβολος θλίβων ἢ πρόσκαιρος ἀββά · ὁ πατήρ
|
Desinit |
|
ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΤΙΜΩ[ΡΗΘΗΣΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΔΙΑΓΝΟΣΙΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΩΡΟΣΚΟΠΟΥ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ, ΗΤΙΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΑΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΧΡΗΣΙΜΗ
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΑΓΝΩΣΘΗΣΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΔΙΑΓΝΩΣΙΝ ΤΩΝ ΠΕΠΟΝΘΟΤΩΝ ΤΟΠΩΝ ΓΙΓΝΕΤΑΙ Η ΑΠΟ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΩΝ
|
Incipit |
|
Διάγνωσις περὶ οὔρων ἀπὸ φωνῆς
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΑΓΝΩΣΙΣ ΠΕΡΙ ΣΦΥΓΜΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΣΤ' ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΑΤΟΝ. ΚΡΑΤΗΣΟΝ ΤΟΝ ΣΦΥΓΜΟΝ
|
Incipit |
|
Διάγνωσις περὶ τῆς ἡλιακῆς σφαίρας τῶν ιβ' εἰδώλων, ὅπως ἀκριβῶς ἐν ἐκάστῳ μηνὶ δεῖ διαιτᾶσθαι
|
Incipit |
|
Διαγνωσις περι των δʹ ευαγγελιων· και περι τινος εικονες εισι τα δʹ ευαγγελια
|
Titulus initialis |
|
Διάγνωσις περὶ τῶν ὀξέων καὶ χρονίων νοσημάτων
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΑΓΝΩΣΙΣ ΣΟΦΩΤΑΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΤΩΝ ΣΟΦΩΤΑΤΩΝ ΤΙΝΟΣ Ο ΕΣΤΙΝ ΑΠΟ ΠΕΙΡΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Διάγνωσις τοῦ σοφωτάτου καὶ λογιωτάτου κυροῦ Βλεμίδους διὰ στιχερῶν καὶ κανῶνος ἰατρικὸν περιέχοντα ὑέλια τῶν ἀρρωστούντων καὶ ὅσαι τούτων θεραπείαι καὶ οἷαι πεφύκασιν· ἦχος α' τῶν οὐρανίων
|
Titulus initialis |
|
Διάγνωσις ὑαλίων τοῦ οὔρου, περί τε χρωμάτων καὶ ὑποστάσεων αὐτῶν, αἰτίων ὅθεν συνέβη καὶ ἐφεξῆς θεραπείας αὐτῶν, ἐκτεθεῖσα ὑπὸ τοῦ σοφωτάτου καὶ λογιωτάτου κυροῦ Μαξίμου μοναχοῦ τοῦ Πλανούδη
|
Titulus initialis |
|
Διάγνωσις ὑελίων τοῦ οὔρου περί τε χρώματος καὶ ὑποστάσεως αὐτῶν καὶ αἰτίας, ὄθεν συνέβη, καὶ ἐφέξης θεραπείας αὐτῶν
|
Titulus initialis |
|
Διαγνωστικὴ διάλεκτος τῶν μεγάλων ποιητῶν ἰατρῶν· περὶ τῶν ὀξέων νοσημάτων καὶ ὀξέων τὲ καὶ χρονίων
|
Titulus initialis |
|
Διαγνωστικὸν ζωῆς καὶ θανάτου
|
Titulus initialis |
|
διαγραφει.
|
Desinit |
|
ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΑΠΑΣΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ ΠΑΡΑΛΙΟΥ ΤΕ ΚΑΙ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Διαγράψωμεν, ἀγαπητοί, τὰ τῆς μετανοίας φάρμακα, ἵνα τῷ τῆς
|
Incipit |
|
Διαδέχεται τὴν ἐκκλησίαν Ἱεροσολύμων ἀπὸ τῶν ἁγίων ἀποστόλων ὁ ὀνομασθεὶς ἀδελφὸς τοῦ κυρίου Ἰάκωβος
|
Incipit |
|
Διαδέχεται τὸ αἰγαῖον πέλαγος
|
Incipit |
|
ΔΙΑΔΕΧΕΤΑΙ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟΝ ΠΕΛΑΓΟΣ ΕΛΛΗΣΠΟΝΤΟΣ
|
Incipit |
|
διαδράναι κόλασιν
|
Desinit |
|
Διαθέσεις μετὰ συλλογίσμων θεολογικῶν κατὰ τὴν θεοπαράδοτον ἡμῶν θεοσοφίαν τῆς πίστεως...
|
Titulus initialis |
|
Διάθεσις ἐστὶν ἡ τῶν εὑρεθέντων ἐπιχειρημάτων εὔτακτος τάξις
|
Incipit |
|
Διάθεσις τοῦ ἀνθρωπείου σώματος
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΑΘΗΚΗ ΓΑΛΗΝΟΥ ΔΙΔΑΣΚΟΥΣΑ ΑΠΑΝΤΑ ΤΑ ΚΑΤ' ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Διαθήκη κατηχητικὴ ἡγουμένου τινὸς τῆς ἐν Πάτμῳ μονῆς ἐπὶ Ἀλεξίου τοῦ Κομνηνοῦ
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΣΟΦΩΤΑΤΟΥ ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΕΙΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ
|
Titulus initialis |
|
διαιρεῖ τὴν σφαῖραν Ἵππαρχος εἴς τε τὰ νότια καὶ βόρεια
|
Incipit |
|
Διαίρεσις κεφαλαιώδης τῶν βιβλίων τῆς φυσικῆς ἀκροάσεως
|
Titulus initialis |
|
Διαίρεσις τῶν ἐπιδεικτικῶν
|
Titulus initialis |
|
Διαίρεσις τῶν στάσεων
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΑΙΤΑ ΔΙΑ ΤΗΝ ΓΕΡΟΝΤΙΚΗΝ ΗΛΙΚΙΑΝ
|
Titulus initialis |
|
Δίαιται ἰατρικαὶ, ἀκριβέσταται, περὶ τοῦ πῶς δεῖ διάγειν
|
Titulus initialis |
|
διακονίας. Καί τί τοῦτον
|
Desinit |
|
διακονίας. Καὶ τίς τοῦτον
|
Desinit |
|
διάκονον ἐχειροτόνησε
|
Desinit |
|
ΔΙΑΚΟΝΟΣ ΤΙΣ ΕΚ ΤΗΣ ΑΥΤΗΣ
|
Incipit |
|
διάκονος· ὅστις δὲ ὑψώσει ἑαυτόν
|
Incipit |
|
διακοπ[τ]ὴ δὲ ἄνωθεν τοῦ ἀπλήκτου ὁ ποταμός
|
Desinit |
|
διακοπὴ δὲ ἄνωθεν τοῦ ἀπλήκτου ὁ ποταμός
|
Desinit |
|
ΔΙΑΚΡΑΤΟΥΣΑ ΤΟ ΠΑΝ
|
Desinit |
|
ΔΙΑΚΡΙΣΙΣ
|
Titulus initialis |
|
Διαλαβὼν ὁ Ἀριστοτέλης ἐν τῷ πρώτῳ βιβλίῳ τῆς ἀποδεικτικῆς περὶ ἀποδεικτικοῦ συλλογισμοῦ καὶ ἀποδεικτικῆς ἐπιστήμης
|
Incipit |
|
διαλαμβάνει δὲ ἐν μὲν τῷ πρώτῳ τῶν Ἁλιευτικῶν
|
Incipit |
|
διαλαμβάνει δὲ ἐν μὲν τῷ πρώτῳ τῶν Ἁλιευτικῶν
|
Incipit |
|
ΔΙΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ
|
Incipit |
|
Διαλαμβάνουσα πόσοι ἀνέστησαν ἐκ νεκρῶν ὅτε ἐσταυρώθη ὁ Κύριος
|
Titulus initialis |
|
διαλάμπουσι μειζόνως
|
Desinit |
|
ΔΙΑΛΕΓΟΜΕΝΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ
|
Incipit |
|
ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΕΣΤΙ ΤΕΧΝΗ ΤΕΧΝΩΝ
|
Incipit |
|
Διαλεκτική ἐστι τέχνη τεχνῶν καὶ ἐπιστήμη ἐπιστημῶν, πρὸς τὰς ἁπασῶν τῶν μεθόδων ἀρχὰς ὁδὸν ἔχουσα
|
Incipit |
|
Διαλεκτική ἐστι, τέχνη τεχνῶν, καὶ ἐπιστήμη ἐπιστημῶν
|
Incipit |
|
Διάλεκτοι δέ εἰσι πέντε
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Διαλέκτοι παλαιαὶ πέντε
|
Incipit cuiusdam partis |
|
διάλεκτος εἰδῶν τε καὶ βοτάνων κατὰ ἀλφάϐητον
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΑΛΕΚΤΟΣ ΕΙΔΩΝ ΤΕ ΚΑΙ ΒΟΤΑΝΩΝ ΚΑΤΑ ΑΛΦΑΒΗΤΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΑΛΕΚΤΟΣ ΕΣΤΙ ΛΕΞΙΣ ΙΔΙΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΥΠΟΥ ΕΜΦΑΙΝΟΥΣΑ
|
Incipit |
|
ΔΙΑΛΕΚΤΟΣ ΕΣΤΙΝ ΙΔΙΩΜΑ ΓΛΩΤΤΗΣ
|
Incipit |
|
διαλεξεως Παυλου της προς τους εν Ρωμη Ιουδαίους.
|
Desinit |
|
ΔΙΑΛΕΞΙΣ
|
Titulus initialis |
|
Διάλεξις [...]
|
Titulus initialis |
|
διάλεξις αἰσθομένη τινῶν τὸν θεσπέσιόν μου διδάσκαλον μεμφομένων μὴ παραβάλλοντα ταῖς δημοσίαις τῶν λόγων συνόδοις δείκνυσιν, ὡς ἐν γήρᾳ καλὸν ἡσυχία
|
Titulus initialis |
|
Διάλεξις γεγονυῖα μέσον τοῦ πατριάρχου τῶν Λατίνων Θωμᾶ καὶ τῶν εὑρεθέντων τηνικαῦτα ἐν Κωνσταντινουπόλει ἱερέων καὶ διακόνων, ἧς προηγοῦντο Νικόλαος διάκονος ὁ Μεσαρίτης καὶ ἐπὶ τῶν κρίσεων καὶ ὁ μαΐστωρ τῆς πρώτης σχολῆς τῶν γραμματικῶν Ἰωάννης διάκονος ὁ τοῦ Κοντοθεοδώρου, ἐπὶ συνελεύσει τοῦ ποτεστάτου τῆς Βενετικικῆς ἐξουσίας Μαρίνου καὶ τῶν προεχόντων τῆς ὑπ’ αὐτὸν βουλῆς, μηνὶ Αὐγούστῳ λʹ, ἡμέρᾳ δʹ, ἰνδ. θʹ, ἔτους ͵ϛψιδʹ.
|
Titulus initialis |
|
Διάλεξις γενομένη κατὰ πρόσταξιν τοῦ βασιλέως ἡμῶν τοῦ ἁγίου κυροῦ Μανουὴλ τοῦ πορφυρογεννήτου
|
Titulus initialis |
|
Διάλεξις γερόντων πρὸς ἀλλήλους περὶ λογισμῶν
|
Titulus initialis |
|
διάλεξις κακομαχοῦντος Ἰουδαίου καὶ λεγόντων ὅτι εἰς ἄνθρωπον κατάδικον ἐλπίζομεν οἱ Χριστιανοί
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΑΛΕΞΙΣ ΜΕΤΑ ΤΙΝΟΣ ΠΡΕΔΙΚΑΤΟΥΡΙΟΥΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΚΠΟΡΕΥΣΕΩΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Διάλεξις μεταξὺ Χριστιανῶν καὶ Ἑλλήνων καὶ Ἑβραίων
|
Titulus initialis |
|
Διάλεξις μητροπολίτου Θεσσαλονίκης γενομένη πρός τινα Ἰταλὸν περὶ τοῦ Πνεύματος ἐπιχείρημα πρῶτον
|
Titulus initialis |
|
Διάλεξις ὀρθοδόξου μετὰ βαρλααμίτου κατὰ μέρος ἀνασκευάζουσα τὴν βαρλααμίτιδα πλάνην
|
Titulus initialis |
|
Διάλεξις περὶ τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ ἁγίου Πνεύματος πρὸς τὸν βασιλέα Κομνηνὸν Ἀλέξιον γεναμένη παρὰ Χρυσολάνου ἀρχιεπισκόπου Μεδιολάνων
|
Titulus initialis |
|
Διάλεξις Πέτρου Λατίνου ἐπισκόπου Μεδιολάνων μετὰ τοῦ μοναχοῦ κυροῦ Ἰωάννου τοῦ Φουρνῆ τοῦ πρώτο (!) ὄρους τοῦ Γάνου [...]
|
Titulus initialis |
|
διάλεξις πρὸς τοὺς ἀθέους Χιόνας συγγραφεῖσα παρὰ ἰατροῦ τοῦ Ταρωνίτου
|
Titulus initialis |
|
Διάλεξις Σαρακηνοῦ καὶ Χριστιανοῦ
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΑΛΕΞΙΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣΑ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΜΕΣΑΡΙΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Διάλεξις συντεθεῖσα γραικοῦ καὶ καλδηναρίων τινῶν ἀπὸ τῆς πρεσβυτέρας ῥώμης, περὶ τῆς τοῦ παναγίου πνεύματος ἐκ μόνου τοῦ πατρὸς ἐκπορεύσεως
|
Titulus initialis |
|
Διάλεξις συντεθεῖσα γραικοῦ καὶ καλδηναρίων τινῶν ἀπὸ τῆς πρεσβυτέρας ῥώμης, περὶ τῆς τοῦ παναγίου πνεύματος ἐκ μόνου τοῦ πατρὸς ἐκπορεύσεως
|
Titulus initialis |
|
Διάλεξις συντεθεῖσα γραικοῦ καὶ καλδηναρίων τινῶν ἀπὸ τῆς πρεσβυτέρας ῥώμης, περὶ τῆς τοῦ παναγίου πνεύματος ἐκ μόνου τοῦ πατρὸς ἐκπορεύσεως
|
Titulus initialis |
|
Διάλεξις συντεθεῖσα γραικοῦ καὶ καλδηναρίων τινῶν ἀπὸ τῆς πρεσβυτέρας ῥώμης, περὶ τῆς τοῦ παναγίου πνεύματος ἐκ μόνου τοῦ πατρὸς ἐκπορεύσεως
|
Titulus initialis |
|
Διάλεξις συντεθεῖσα γραικοῦ καὶ καλδηναρίων τινῶν ἀπὸ τῆς πρεσβυτέρας ῥώμης, περὶ τῆς τοῦ παναγίου πνεύματος ἐκ μόνου τοῦ πατρὸς ἐκπορεύσεως
|
Titulus initialis |
|
Διάλεξις συντεθεῖσα γραικοῦ καὶ καλδηναρίων τινῶν ἀπὸ τῆς πρεσβυτέρας ῥώμης, περὶ τῆς τοῦ παναγίου πνεύματος ἐκ μόνου τοῦ πατρὸς ἐκπορεύσεως
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΑΛΕΞΙΣ ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΓΕΝΟΜΕΝΗ ΕΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΟΙΣ ΕΠΙ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΕΡΩΤΗΘΕΙΣΑ ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΚΑΙ ΝΟΜΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Διάλεξις τοῦ [...] Ἰωάννου τοῦ Φουρνῆ [...] μετὰ τοῦ Μεδιολάνων ἐπισκόπου Πέτρου περὶ τῆς τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἐκπορεύσεως
|
Titulus initialis |
|
Διάλεξις τοῦ ἁγίου Σιλβέστρου πρὸς τοὺς Ἰουδαίους
|
Titulus initialis |
|
Διάλεξις τοῦ θεοσόφου μεγάλου βασιλέως καὶ τῶν τῆς πρεσβυτέρας Ῥώμης σοφωτάτων καδδιναλίων περὶ τῆς τοῦ παναγίου Πνεύματος ἐκ μόνου τοῦ Πατρὸς ἐκπορεύσεως
|
Titulus initialis |
|
Διάλεξις τοῦ ἱερωτάτου μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κυρίου Βασιλείου τοῦ Ἀχριδηνοῦ ἐν τῇ κατ' αὐτὸν ἐκκλησίᾳ γενομένη μετά τινος Λατίνου παρὰ τοῦ πάπα πεμφθέντος πρὸς τὸν βασιλέα κύριον Μανουὴλ τὸν πορφυρογέννητον
|
Titulus initialis |
|
Διάλεξις τοῦ ἱερωτάτου μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κυρίου Βασιλείου τοῦ Ἀχριδηνοῦ ἐν τῇ κατ' αὐτὸν ἐκκλησίᾳ γενομένη μετά τινος Λατίνου παρὰ τοῦ Ῥώμης πεμφθέντα πρὸς τὸν βασιλέα κῦρ Μανουὴλ τὸν πορφυρογέννητον
|
Titulus initialis |
|
Διάλεξις τοῦ ἱερωτάτου μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κυρίου Βασιλείου τοῦ Ἀχριδηνοῦ ἐν τῇ κατ' αὐτὸν ἐκκλησίᾳ γενομένους (sic) μετά τινος Λατίνου παρὰ τοῦ Ῥώμης πεμφθέντα πρὸς τὸν βασιλέα κῦρ Μανουὴλ τὸν πορφυρογέννητον. Ἐκ πρώτης συνελεύσεως, ὁ ἐξ Ἰταλίας
|
Titulus initialis |
|
Διάλεξις τοῦ ἱερωτάτου μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κυροῦ Βασιλείου τοῦ Ἀχρίδη, ἐν τῇ κατ' αὐτὸν ἐκκλησίᾳ γενομένη μετά τινος Λατίνου παρὰ τοῦ Ῥώμης πεμφθέντος πρὸς τὸν βασιλέα κυροῦ Μανουὴλ τὸν πορφυρογέννητον
|
Titulus initialis |
|
Διάλεξις τοῦ ἱερωτάτου μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κυροῦ Βασιλείου τοῦ Ἀχρίδη, ἐν τῇ κατ' αὐτὸν ἐκκλησίᾳ γενομένη μετά τινος Λατίνου παρὰ τοῦ Ῥώμης πεμφθέντος πρὸς τὸν βασιλέα κυροῦ Μανουὴλ τὸν πορφυρογέννητον. Ἐκ πρώτης συνελεύσεως, ὁ ἐξ Ἰταλίας
|
Titulus initialis |
|
Διάλεξις τοῦ ἱερωτάτου μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κυροῦ Βασιλείου τοῦ Ἀχριδηνοῦ ἐν τῇ κατ' αὐτὸν ἐκκλησίᾳ γινομένους (sic) μετά τινος Λατίνου παρὰ τοῦ Ῥώμης πεμφθέντα πρὸς τὸν βασιλέα κῦρ Μανουὴλ τὸν πορφυρογέννητον. Ἐκ πρώτης συνελεύσεως, ὁ ἐξ Ἰταλίας
|
Titulus initialis |
|
διαλεχθῶμεν τρόπον
|
Desinit |
|
διαλεχθῶμεν τρόπον
|
Desinit |
|
διαληπτέον
|
Desinit |
|
διαλλάττοντας. Ἀλλ’ οὐκ ἄν τις φαίνῃ, νοῦ καὶ φρονήσεως εὐμοιρῶν, μὴ τοῦ οἰκουμενικοῦ φωστῆρος ὑπάρχειν ταῦτα συγγράμματα.
|
Desinit |
|
Διάλογος „Νεόφρων ἢ Ἀερομυθία“
|
Titulus initialis |
|
διάλογος βραχύς, ἐν ᾧ καταλεπτῶς θεωρεῖται ὁ κίνδυνος ὁποῦ μέλλει νὰ προξενήσῃ πολύ κακὸν καὶ ζημίαν, προβαίνοντος τοῦ καιροῦ, εἰς τὴν ἐκκλησίαν τῆς Κωνσταντινουπόλεως διὰ τῆς παρουσίας τῆς Γεζουϊτῶν εἰς τὸν Γαλατᾶ, καὶ σκέψις πῶς ἤθελεν εἶσται δυνατὸν ὁ τοιοῦτος κίνδυνος νὰ ἀποσοβησθῇ. Τὰ τοῦ διαλόγου πρόσωπα Ζηλωτὴς καὶ Φιλαλήθης
|
Titulus initialis |
|
Διάλογος ἐν ᾧ εἰσάγεται ὁ ἁμαρτωλὸς τὴν (!) Θε<ο>τόκῳ διαλεγόμενος καὶ τυχεῖν σωτηρίας δεόμενος κατὰ
ἀλφάβητον, ἦχος γ΄
|
Titulus initialis |
|
Διάλογος Ἰσίδωρος ἢ περὶ ὑπακοῆς
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΚΑΤΑ ΑΛΦΑΒΗΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΑΡΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΠΑΝΔΟΧΕΩΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΑΘΛΙΟΤΗΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ. ΦΙΛΟΚΟΟΣ ΚΑΙ ΕΜΠΕΙΡΟΚΟΣΜΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΤΑ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΠΡΟΣΩΠΑ ΦΙΛΟΜΑΘΗΣ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΗΣ ΚΑΙ ΒΙΒΛΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΤΡΙΩΝ ΣΥΝΟΔΟΙ ΠΟΡΕΥΜΕΝΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Διάλογος, ὃν ἐποίησεν ὁ ἁγιώτατος
|
Titulus initialis |
|
Διάλογος, ὃν ἐποίησεν ὁ ἁγιώτατος καὶ σοφώτατος πατριάρχης κῦρ Μιχαὴλ ὁ Ἀγχιάλου πρὸς τὸν πορφυρογέννητον βασιλέα κῦριν Μανουὴλ τὸν Κομνηνὸν περὶ τῆς τῶν Λατίνων ὑποθέσεως [...]
|
Titulus initialis |
|
Διάλογος, ὃν ἐποίησεν ὁ ἁγιώτατος καὶ σοφώτατος πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως [...]
|
Titulus initialis |
|
Διάλογος, ὃν ἐποίησεν ὁ ἁγιώτατος καὶ σοφώτατος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως κὺρ Μιχαὴλ ὁ Ἀγχιάλου πρὸς τὸν εὐσεβέστατον πορφυρογέννητον βασιλέα κῦριν Μιχαὴλ τὸν Κομνηνὸν περὶ τῆς τῶν Λατίνων ὑποθέσεως, ὅτε πολλοὶ τῶν ὑπὸ τὸν Πάπαν ἀρχιερέων καὶ ἐπισκόπων καὶ φρερίων εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν κατέλαβον τὰς ἐκκλησίας ζητοῦντες τὴν ἕνωσιν καὶ μηδέν τι ἕτερον ἀπὸ τοὺς Γραικοὺς ἀπαιτοῦντες ἢ παραχωρῆσαι τῷ Πάπᾳ τῶν πρωτείων καὶ τῆς ἐκκλήτου, δοῦναι δὲ τούτῳ καὶ τὸ μνημόσυνον
|
Titulus initialis |
|
Διάλογος, οὗ ἡ ἐπιγραφὴ Λατῖνος, ἢ περὶ τῆς ἐν τῷ συμβόλῳ προσθήκης
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΑΛΥΕΙ ΓΑΡ ΤΗΝ ΧΑΡΑΔΑΝ ΕΙ ΘΕΩ ΦΙΛΟΝ. ΤΕΛΟΣ ΣΥΝ ΘΕΩ ΤΩΝ ΕΦΟΔΙΩΝ
|
Desinit |
|
Διαλύσεις σὺν θεῶ ἐπωφελεῖς.
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΑΛΥΣΙΝ ΟΥ ΠΡΟΣ ΑΝΥΤΑΙΟΝ (scilicet ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΕΟΝ)
|
Desinit |
|
διάλυσις σὺν Θεῷ.
|
Titulus initialis |
|
διαμαρτεῖν ἀπειρία
|
Desinit |
|
ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΠΡΟΤΕΘΕΙΣΑ ΕΝ ΔΗΜΟΣΙΩ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ
|
Titulus initialis |
|
Διαμέμνημαι ποῦ ἐν τῇ προτέρᾳ
|
Incipit |
|
Διαμέμνημαι ποῦ ἐν τῇ προτέρᾳ διδακαλίᾳ
|
Incipit |
|
Διαμέμνημαι ποῦ ἐν τῇ προτέρᾳ διδασκαλίᾳ
|
Incipit |
|
διαμένει ἐν τῷ Υἱῷ· διὰ τοῦτό ἐστι τοῦ Υἱοῦ· καὶ ὅτι τῆς αὐτῆς
|
Desinit |
|
διαμένει ἐν τῷ Υἱῷ· διὰ τοῦτο ἐστὶ τοῦ Υἱοῦ· καὶ ὅτι τῆς αὐτῆς
|
Desinit |
|
διαμένειν Θεῷ πάντοτε· ᾧ...
|
Desinit |
|
διαμενούσης ἐπουρανίου βασιλείας ἐπιτυχεῖν· χάριτι...
|
Desinit |
|
διαμενούσης ἐπουρανίου βασιλείας ἐπιτυχεῖν· χάριτι...
|
Desinit |
|
διάνοια καὶ τὰς ἀρχὰς …
|
Incipit |
|
Διανύσας ὁ παμμακάριστος πατὴρ ὁ ὁμώνυμος... Ἰωάννου
|
Incipit |
|
διανύσασιν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἀξιωθῆναι, χάριτι...
|
Desinit |
|
διαπαντὸς ὦμεν
|
Desinit |
|
ΔΙΑΠΕΡΑΝΑΝΤΕΣ ΓΟΥΝ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΧΡΙΣΤΟΥ
|
Incipit |
|
διαπλεύσωμεν πέλαγος καὶ εἰς τὸν σὸν καταντήσωμεν λιμένα τὸν πανσεύδιον καὶ παγγάληνον, ὅτι παρὰ σοῦ χορηγεῖται πᾶν ἀγαθὸν καὶ σωτήριον καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Διαπορήτεον ἡμῖν διὰ τί
|
Incipit |
|
ΔΙΑΠΟΡΗΤΕΟΝ ΗΜΙΝ ΔΙΑ ΤΙ ΕΙΣΙΝ ΟΚΤΩ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ
|
Incipit |
|
διάπυρόν τινα καὶ πεπονημένην μετάνοιαν. Ἔχει δὲ οὕτως
|
Desinit |
|
Διαρεῖται ἡ ψυχὴ εἰς τρία, εἰς λογικόν
|
Incipit |
|
διαρκῶς σοῦ γε πέρι εὐφραίνοντο, ἔρρωσο
|
Desinit |
|
διαρραγ῀ναι καὶ εὐφροσύνην σε περιζώσασθαι
|
Desinit |
|
ΔΙΑΡΡΕΕΙ ΛΟΓΟΣ ΑΝΝΩΝΑ
|
Incipit |
|
διαρρήσει δεσμά, ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε, πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας· σοὶ γὰρ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
διαρρήσει δεσμά· αὐτῷ...
|
Desinit |
|
διαρρήσει δεσμά· αὐτῷ... uel ὡς ἑμεγαλύνθη... πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας...
|
Desinit |
|
Διασάφησις
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΑΣΕΣΑΦΗΝΗΜΕΝΩΝ ΟΥΝ ΣΟΙ ΤΩΝ ΚΑΘ ΕΚΑΣΤΟΝ ΖΩΔΙΟΝ ΒΟΤΑΝΩΝ
|
Incipit |
|
ΔΙΑΣΚΕΨΑΜΕΝΟΣ ΑΚΡΙΒΩΣ
|
Incipit |
|
διασπορᾷ ὡς καὶ ὁ Πέτρος ἢ καὶ πᾶσι τοῖς ὑπὸ τὴν αὐτὴν πίστιν χριστιανοῖς τελοῦσιν.
|
Desinit |
|
διασπορᾶ· ὡς Πέτρος· ἢ καὶ πᾶσι τοῖς ὑπὸ τὴν αὐτὴν πίστιν χριστιανοῖς τελοῦσιν·
|
Desinit |
|
διαστήματα
|
Desinit |
|
ΔΙΑΣΩΣΑΝΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣ
|
Desinit |
|
Διαταγη του εν αγιοις πατρασιν ημων. Μεθοδιου αρχιεπισκοπου Κωνσταντινουπολεως. διαταγη περι αρνησεως διαφορων τροπων· και ηλικιων των επιστρεφοντων.
|
Titulus initialis |
|
διαταξεσιν εις οικοδομειν της εκκλησιας.
|
Desinit |
|
διαταξεσιν εις οικοδομην της εκκλησιας.
|
Desinit |
|
ΔΙΑΤΑΞΙΣ ΜΑΘΗΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΑΤΑΞΙΣ ΝΟΜΙΚΗ ΠΕΡΙ ΔΕΥΤΕΡΟΓΑΜΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΑΤΑΞΙΣ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑΣ ΜΟΝΗΣ ΜΥΡΣΙΝΙΩΤΙΣΣΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Διάταξις τῆς μοναχικῆς πολιτείας καὶ τάξεως
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΑΤΑΞΙΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΚΟΜΙΔΗΣ ΣΤΑΛΘΕΙΣΑ ΠΩΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΟΛΕΩΣ ΤΩ ΚΥΡΩ ΠΑΥΛΩ ΥΠΟΨΗΦΙΩ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΠΟΛΙΩΣ
|
Titulus initialis |
|
διατελῶμεν· ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
|
διατεμόντες πέλαγος τῶν θείων γραφῶν, εἰς οὐράνιον πόλιν χειραγωγήσει ἐν Χριστῷ…
|
Desinit |
|
ΔΙΑΤΙ ; ΔΙΟΤΙ ΟΥΚ ΑΠΟ ΤΙΝΟΣ
|
Incipit |
|
διατί εἶπεν ἐν αρχη.
|
Incipit |
|
Διατί ἐπιστολαὶ τοιαίδε καθολικαὶ ὀνομάζονται.
|
Titulus initialis |
|
Διατί ἡ θεότης μονὰς καὶ τριάς ἐστι καὶ πρόεισι μὲν ἄχρι τριάδος, οὐ μὴν δὲ περαιτέρω καὶ διὰ τί μή ἐστι δυάς
|
Titulus initialis |
|
Διατί θεραπεύει τότε εὐθέως τὸν τυφλὸν ἐκ τοῦ ἱεροῦ ἐξελθών
|
Incipit |
|
Διατί λέγεται βασιλεὺς ὁ Χριστός
|
Titulus initialis |
|
Διατί ὁ Κύριος εἶπε λάβετε πνεῦμα ἅγιον
|
Incipit |
|
ΔΙΑΤΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΛΘΩΝ ΕΝ ΤΩ ΟΡΕΙ ΘΑΒΩΡΙΩ
|
Incipit |
|
Διατι το ευαγγελιον κατα Μαρκον καλειται
|
Incipit |
|
Διατί ὑπόστασιν ἐπὶ Χριστοῦ λέγοντες φύσιν σύνθετον οὔ φαμεν
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΑΤΙ ΦΗΣΙΝ Ο ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ
|
Incipit |
|
διατί φυσῶντες τα μὲν θερμὰ ψύχομεν
|
Incipit |
|
Διὰφέρει ἡ ψυχὴ τῆς τροφῆς
|
Incipit |
|
ΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΕΧΝΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΚΑΙ ΑΛΙΣ
|
Desinit |
|
ΔΙΑΦΕΡΕΙΝ, ΦΑΣΙΝ ΟΙ ΘΕΟΛΟΓΟΙ, ΤΗΝ ΟΥΣΙΑΝ ΤΗΣ ΟΥΔΙΩΔΟΥΣ ΔΥΝΑΜΕΩΣ ΤΕ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΕΠΙ ΘΕΟΥ
|
Incipit |
|
ΔΙΑΦΕΡΟΝΤΩΣ ΑΥΤΩΝ
|
Desinit |
|
διαφευξόμεθα, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
διαφευξόμεθα, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
διαφευξώμεθα καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν ὧν γένοιτο κ.τ.λ.
|
Desinit |
|
διαφευξώμεθα, καὶ τῶν αἰωνίων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
διαφευξώμεθα, καὶ τῶν αἰωνίων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
|
Διάφορα
|
Titulus initialis |
|
Διαφορὰ τῶν Γραικῶν καὶ Λατίνων περὶ τῆς ἀρχῆς τοῦ πάπα
|
Titulus initialis |
|
διαφορὰ φωνῆς
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΑΦΟΡΑΙ ΔΕ ΗΡΩΙΚΟΥ ΜΕΤΡΟΥ
|
Incipit |
|
ΔΙΑΦΟΡΑΙ ΤΩΝ ΠΥΡΕΤΩΝ ΑΙ ΜΕΝ ΟΙΚΕΙΟΤΑΤΑΙ
|
Incipit |
|
ΔΙΑΦΟΡΑΙ ΥΠΟΣΤΑΣΕΙΣ
|
Incipit |
|
διαφορεῖσθαι καὶ ἐξωθεῖσθαι πεποίηκεν
|
Desinit |
|
ΔΙΑΦΟΡΗΤΕΙΣ ΤΗ ΚΕΝΩΣΕΙ ΛΥΣΕΙ ΤΗΝ ΑΙΤΙΑΝ
|
Desinit |
|
διαφόροις ὀργάνοις ᾄδοντες καὶ ψάλλοντες καὶ ὀρχούμενοι εἰς δόξαν θεοῦ τοὺς γενομένους ἐκ πνεύματος ἁγίου ψαλμοὺς ρν´.
|
Desinit |
|
Διαφόρως δὲ ἱστορήκασι περὶ τοῦ θανάτου
|
Incipit |
|
διαφυγάζει ἡμᾶς κύριος ἀπὸ τοῦ πυρὸς τοῦ ἀσβέστου, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
διαφυγεῖν καὶ τῶν μελλόντων ἀγαθῶν ἐπιτυχεῖν χάριτι ... ἀμήν
|
Desinit |
|
διαφυγεῖν καὶ τῶν μελλόντων ἀγαθῶν ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
διαφύλαξον
|
Incipit |
|
Διαφωνεῖν τινὲς ἐνόμισαν τοὺς θείους εὐαγγελιστὰς, εἰς τὴν περὶ τῆς θείας τοῦ σωτῆρος
|
Incipit |
|
Διαφωνειν τινες ενομισαν τους θειους ευαγγελιστας, εις την περι της θειας του σωτηρος
|
Incipit |
|
Διαφωνία γέγονε τοῖς σοφοῖς περὶ τῆς διαλεκτικῆς· οἱ μὲν γὰρ αὐτῶν εἶπον
|
Incipit |
|
Διαφωνια τις ειναι δοκει περι την κατα σαρκα γεννησιν του δεσποτου ημων Ιησου Χριστου.
|
Incipit |
|
ΔΙΓΕΝΗΣ ΕΠΕΙ ΕΜΕΛΛΕ ΠΟΛΕΙΣΘΑΙ ΕΝ ΚΟΡΙΝΘΩ
|
Incipit |
|
ΔΙΓΗΓΣΙΣ ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΠΕΡΙ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗΣ
|
Titulus initialis |
|
διδαασκαλια του κυριου ημων Ιησου Χριστου περι προσευχης εκ του κατα Ματθαιον, ευαγγελιον.
|
Titulus initialis |
|
Διδακαλία τῶν τιη’ πατέρων
|
Titulus initialis |
|
Διδακτικοὶ ὁρισμοὶ περὶ τῆς οἰκονομίας ἑνὸς λόχου ἢ μιᾶς ἴλης, Instructive Bestimmungen für die Verwaltung der Oeconomie einer Compagnie oder Escadron
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΔΑΞΑΣ ΗΜΑΣ ΕΝ ΤΩ ΠΡΟΤΕΡΩ ΒΙΒΛΙΩ ΤΙ ΤΕ ΕΣΤΙΝ Ο ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΣ
|
Incipit |
|
διδάξας ἡμᾶς ἐν τῷ πρώτῳ βιβλίῳ
|
Incipit |
|
διδάξας πάντας προ εἰδέναι τὰ πράγματα παραινεῖ μὴ ἐκπίπτειν τοῦ σκοποῦ τῆς πίστεως· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Διδασκαλία δογματικὴ κατὰ Γρηγορᾶ καὶ τοῦ αὐτοῦ διδασκάλου
|
Titulus initialis |
|
Διδασκαλία εἰς μοναχούς
|
Titulus initialis |
|
Διδασκαλία ἐκτεθεῖσα ἐκ τοῦ Μεγάλου Βασιλείου
|
Titulus initialis |
|
Διδασκαλία ἣν ἔπνευσεν ὅτε ἐσφραγίσθη διδάσκαλος τῶν εὐαγγελίων, κατὰ τὴν εἰκοστὴν πέμπτην τοῦ δεκεμβρίου μηνός, κατ’ αὐτὴν τὴν ἑορτὴν τῆς Χριστοῦ γεννήσεως
|
Titulus initialis |
|
Διδασκαλία καὶ μέθοδος τοῦ μυστηρίου τῆς ἱερᾶς προσευχῆς τοῦ Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ υἱὲ τοῦ θεοῦ ἐλέησόν με
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΠΑΡΑΙΝΕΤΙΚΗ
|
Titulus initialis |
|
Διδασκαλία πεζεὶ φράσι τῆς ἁγίας Θεοδώρας πρὸς μοναχαῖς κατὰ πωλλὰ ὠφέλημος· ἣν αὐτῆς ἐδιδά{υ}χθη παρὰ τοῦ ὁσίου π(ατρὸ)ς ἡμῶν Ἡσαΐου· περὴ γαστριμαργίας καὶ μετανοίας
|
Titulus initialis |
|
Διδασκαλία περὶ ἀρετῶν
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΧΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ ΗΘΙΚΑ
|
Titulus initialis |
|
Διδασκαλία περὶ τοῦ ἀκραίφνοις τρόπου τοῦ διδάσκειν τὸ θεῖον καὶ ἱερὸν εὐαγγέλιον ἐκδοθείσα παρὰ Γερασίμου Βλάχου τοῦ Κρητός....
|
Titulus initialis |
|
Διδασκαλία περὶ τοῦ ἀκραιφνοῦς τρό-
που…
|
Titulus initialis |
|
Διδασκαλία περὶ τοῦ ἀκραιφνοῦς τρόπου τοῦ διδάσκειν τὸ θεῖον καὶ ἱερὸν εὐαγγέλιον. Ἐκδοθεῖσα παρὰ Γερασίμου Βλάχου τοῦ Κρητός, ταπεινοῦ τῶν ἐπιστημῶν διδασκάλου, κήρυκος τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου, καὶ καθηγουμένου τοῦ τῆς Παλαιοπόλεως σεβασμίου μοναστηρίου
|
Titulus initialis |
|
Διδασκαλία περὶ τοῦ καθαρτηρίου πυρός
|
Titulus initialis |
|
Διδασκαλία περὶ τῶν σολοικοφανῶν
|
Titulus initialis |
|
Διδασκαλία πρὸς μοναχούς
|
Titulus initialis |
|
Διδασκαλία πρός τινα εὐσεβῆ δεσπότην Ἀνδρόνικον τὸν Παλαιολόγον γενομένον μοναχὸν παραμυθητική τε ἅμα καὶ παραινετική
|
Titulus initialis |
|
Διδασκαλία πρὸς τοὺς ἱερεῖς καὶ διακόνους... ἐκ τοῦ σλαβονικοῦ μεταφρασθεῖσα
|
Titulus initialis |
|
διδασκαλία σαφεστάτη Ἰώανου γραμματικοῦ τοῦ Τζέτζου περὶ τῶν ἐν στίχοις μέτρων ἁπάντων διὰ στίχων πολιτικῶν
|
Titulus initialis |
|
διδασκαλία σύντομος περὶ φύσεως καὶ πῶς πιστεύειν ὀφείλομεν
|
Titulus initialis |
|
Διδασκαλία τῆς ἰατρικῆς τοῦ σοφωτάτου συγγραφέως Ῥιβερίου μεταγλωττισθεῖσα ἐκ τῆς λατινικῆς διαλέκτου εἰς τὴν ῥωμαικὴν ἁπλὴν γλῶσσαν
|
Titulus initialis |
|
Διδασκαλία τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Χριστοδούλου ἐν κεφαλαίοις ζʹ πρὸς Θεόδωρον μοναχὸν αἰτησάμενον αὐτόν
|
Titulus initialis |
|
Διδασκαλία χριστιανικὴ κατ’ ἐρωταπόκρισιν περὶ τῶν ἀναγκαίων δογμάτων τῆς πίστεως, καὶ τῶν κατὰ τὴν πίστιν ἔργων, συντόμως θ’ ἅμα καὶ ἐντελῶς πραγματευομένη
|
Titulus initialis |
|
Διδασκαλικαὶ ἑρμηνεῖαι
|
Titulus initialis |
|
διδάσκαλον ἔχων τῆς ἀρετῆς τὸν υἱόν
|
Desinit |
|
διδασκάλους τῆς
|
Desinit |
|
διδάσκει αὐτοὺς εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν τὴν ἀπόλαυσιν· αὐτῷ...
|
Desinit |
|
ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΕΝ ΤΩ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΒΙΒΛΙΩ
|
Desinit |
|
Διδάσκει ὅτι λήψεσθε δύναμιν
|
Incipit |
|
διδάσκει. εἶτα παραινέσας εἰς τὰ ἤθη, καὶ ἐπευξάμενος αὐτοῖς βεβαιότητα πίστεως παρὰ τοῦ κυρίου, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
διδάσκει. Πρὸς τούτοις προτρέπων αὐτοὺς βελτιοῦσθαι ἐν τοῖς ἤθεσιν, προτρέπει (παραινεῖ Simotas et PG 28) αὐτοὺς (ἀεὶ αὐτοῖς PG 28) (προτρέπει αὐτοὺς om. PG 119) καὶ ἀεὶ (om. PG 119 et PG 28) χαίρειν τῇ ἐλπίδι καὶ προσεύχεσθαι καὶ εὐχαριστεῖν αὐτοὺς (om. Simotas et PG 28) ἀεὶ τῷ κυρίῳ, ἐνορκίζων αὐτοὺς ἀναγνῶναι τὴν ἐπιστολὴν ταύτην πᾶσι τοῖς ἀδελφοῖς, καὶ οὕτως (αὐτὴν add. Simotas et PG 28) τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν (om. duo verba Simotas et PG 28).
|
Desinit |
|
διδασκέτω Παύλος
|
Incipit |
|
ΔΙΔΑΣΚΟΜΕΘΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ ΑΠΟ ΓΑΡ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΘΕΝΤΟΣ
|
Incipit |
|
Διδάσκοντος τοῦ Ἀνδρέου τοῦ ἀποστόλου ἐν Πάτραις τῆς Ἀχαΐας ὑπὸ Αἰγεάτου τοῦ ἀνθυπάτου κλήσκεται [sic?]
|
Incipit |
|
Διδασκων ημας ο Χριστος πως δει προσευχεσθαι
|
Incipit |
|
Διδασκων ημας ο Χριστος πως δει προσευχεσθαι, ευθεως τον νουν ημων προς τον ουρανον αναπτεροι λεγων
|
Incipit |
|
διδασκων οτι τοις του θεου εχθροις, αει χρη πολεμειν.
|
Desinit |
|
ΔΙΔΑΧΑΙ ΕΙΣ ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΑΣ ΚΑΙ ΔΕΣΠΟΤΙΚΑΣ ΕΟΡΤΑΣ
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΔΟΝΑΙ ΔΕΙ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟΝ
|
Incipit |
|
ΔΙΔΟΝΤΑΙ ΔΕ ΤΟΙΣ ΑΞΙΩΣ ΑΥΤΩΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΙΣ
|
Desinit |
|
διδου δε λυσιν των οφληματων βιου.
|
Desinit |
|
Δίδου μοι λόγον ἀνυμνῆσαι Δέσποτα
|
Incipit |
|
δίδου μοι νηστεύοντι ἐν τρυφῇ
|
Desinit |
|
ΔΙΔΟΥΣ ΑΠΑΡΧΗΝ ΔΕΞΙΑΝ ΜΟΙ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ
|
Desinit |
|
διδοὺς καθαιρείσθω
|
Desinit |
|
ΔΙΔΩΜΙ Ο ΜΕΛΛΩΝ ΔΩΣΩ
|
Incipit |
|
Διεθέμεθα μὲν ἐκεῖθεν μέλλοντες ἐξιέναι, οὐδ’ ἄνευ θείας προνοίας· εἰς δὲ τὴν ποθουμένην καταντήσαντες ἡσυχίαν
|
Incipit |
|
ΔΙΕΛΑΘΕ ΔΕ ΗΜΑΣ ΤΟ ΠΕΡΙ ΕΥΝΟΥΧΩΝ
|
Incipit |
|
διεληλυθότα τοὺς οὐρανοὺς τὸν κύριον... ᾦ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΔΙΕΛΘΕΙΝ
|
Desinit |
|
διελθοῦσα τὸ οὖς
|
Desinit |
|
διελύθη ἂν εὐκόλως
|
Desinit |
|
διελύθη ἂν εὐκόλως
|
Incipit |
|
διελύθη ἂν εὐκόλως
|
Desinit |
|
διενέγκοιμι δάμαρτος
|
Desinit |
|
διεξάγοις πρὸς τὸ λυσιτελέστερον ἢ καὶ καμόντας ἤδη τοῖς πόνοις πρὸς ἑαυτὸν προσλαμβάνοις... ἀμήν
|
Desinit |
|
διεξαγωγήν τε καὶ διευθέτησιν
|
Desinit |
|
ΔΙΕΣΕΩΣ ΕΛΑΧΙΣΤΗΣ
|
Desinit |
|
ΔΙΕΣΩΣΕ ΤΙΣ ΕΜΠΡΗΣΜΟΥ ΓΕΝΟΜΕΝΟΥ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ
|
Titulus initialis |
|
Διέσωσέ τις ἐμπρησμοῦ γενομένου τὸν ἑαυτοῦ πατέρα. πειρώμενος σώζειν καὶ τὴν μητέρα καὶ τοῦ σῶσαι διήμαρτε καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς προσαπώλεσεν. ἐπεισήγαγεν αὐτῷ μητρυιὰν ὁ πατήρ. αὕτη δεδεμένον φάρμακον ἐν τοῖς ἱματίοις τοῦ παιδὸς ἔδειξε τῷ πατρί. καὶ πυνθανομένου τοῦ πατρὸς πόθεν εἴη τὸ φάρμακον οὐδὲν ἀπεκρίνατο. μετὰ ταῦτα γράφων διαθήκην τῇ μὲν γυναικὶ τὸν κλῆρον εἴασεν, ἀποκληρονόμον δὲ τὸν παῖδα κατέλιπε. καὶ νυκτὸς θορύβου γενομένου κατὰ τὴν οἰκίαν καὶ πολλῶν συνελθόντων εὕρηται ὁ μὲν πατὴρ νεοσφαγής, τὸ δὲ ξίφος τοῦ παιδὸς παρακείμενον, ἡ δὲ μητρυιὰ παρακαθεύδουσα, ὁ δὲ τυφλὸς ἑστὼς ἐπὶ τοῦ οὐδοῦ τῆς οἰκίας ἐν ᾗ καθ’ ἑαυτὸν ἔμενεν. ἀντεγκαλοῦσιν ἀλλήλοις ὁ τυφλὸς καὶ ἡ μητρυιά.
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΕΤΙΑΝ ΟΛΗΝ ΕΙΣ ΡΩΜΗΝ
|
Incipit |
|
διεψεύσθησαν τῆς
|
Desinit |
|
Δίζεαι μαθέειν
|
Incipit |
|
ΔΙΗΓΑΤΑ ΕΝΑΣ ΑΓΙΟΣ ΚΑΙ ΛΕΓΕΙ ΟΤΙ ΠΟΤΕ ΥΠΗΓΑ ΕΙΣ ΜΙΑΝ ΠΟΛΙΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΑΣΚΑΛΩΝΙ
|
Incipit |
|
διήγγελται φρουρός
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Διηγεῖτο δὲ ἡμῖν γεγενῆσθαι ἐκεῖσε
|
Incipit |
|
Διηγήθησάν τινες τῶν πατέρων ὅτι ἦτον ἕνας γέρων ὁποῦ ἠξιώθη ἀπὸ Θεοῦ
|
Incipit |
|
Διήγημα ἱστορικὸν κατὰ Μύρωνα τὸν χαλκουργόν
|
Titulus initialis |
|
Διήγημα ἱστορικὸν κατὰ τὴν ἄμπελον καὶ τοὺς βότρυς Κυδίου τοῦ ζωγράφου
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΗΓΗΜΑ ΤΟ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΡΙΩΝΑ ΤΟΝ ΜΗΘΥΜΝΗΑΙΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Διήγημα τὸ κατὰ τὸν Φαέθωνα
|
Titulus initialis |
|
Διηγήματα
|
Titulus initialis |
|
Διηγηματα διαφορα προς υπομονην και ανδρειαν ημας αλειφοντα. ευλογησον.
|
Titulus initialis |
|
Διήγην βούλωμαι διηγήσασθαι ἡμῶν ... ἦν τις ἀνὴρ φοβούμενος τὸν θεὸν ... σωζώμενος
|
Incipit |
|
ΔΙΗΓΗΣΑΜΕΝΟΙ ΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΛΥΒΙΗΝ ΚΑΙ ΑΙΓΥΠΤΟΝ ΩΣ ΗΔΥΩΗΘΗΜΕΝ
|
Incipit |
|
ΔΙΗΓΗΣΑΝΤΟ ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΣ ΓΕΡΩΝΤΑΣ ΟΤΙ ΕΙΤΟΝ ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΣ ΑΡΧΩΝ ΣΥΓΚΛΗΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ
|
Incipit |
|
Διηγήσαντο ἡμῖν ὁ ἀββᾶς Ἰωάννης καὶ ὁ ἀββᾶς Σωφρόνιος λέγοντες ὅτι ἀπελθόντες πρὸς τὸν ἀββᾶν Νεῖλον διαλαβούσης κυριακῆς
|
Incipit |
|
Διηγήσαντο ἡμῖν οἱ μαθηταὶ τοῦ ἀββᾶ Εὐλογίου ὅτι ὅτε ἀπέστελλεν ἡμᾶς ὁ γέρων εἰς Ἀλεξάνδρειαν πρὸς τὸ πωλῆσαι τὸ ἐργόχειρον ἡμῶν
|
Incipit |
|
Διηγήσατο ¨ημῖν Γεώργιος ὁ τῆς Ἄφρων χ.ωρας ἔπαρχος γεγονὼς ... ὅτι ἐν τῇ χώρᾳ μου
|
Incipit |
|
Διηγήσατό (μοί) τις (ὅσιος καὶ μέγας) γέρων (λέγων) ὅτι Ξενοφῶν τις (ὀνόματι) συγκλητικὸς (γέγονε) ὑπὲρ πᾶσαν εὐπορίαν (ὑπάρχων)
|
Incipit |
|
Διηγήσατο γὰρ τοῖς ἡμετέροις πατράσι Λεόντιος ὁ γενόμενος ἐπίσκοπος Νεαπόλεως
|
Incipit |
|
Διηγήσατο γέρων τις τῶν πατέρων ὅτι· Εἰς ἓν τῶν προαστείων Ἀντιοχείας μοναστήριον ἐστι γυναικῶν
|
Incipit |
|
Διηγήσατο δοικητής τις λέγων ὅτι ἐπὶ τῆς βασιλείας Κωνσταντίνου τοῦ βασιλέως, τοῦ υἱοῦ Λέοντος καὶ Ζωῆς, γαμβροῦ δὲ Ῥωμάνου βασιλέως τοῦ γέροντος, ἀπστάλην εἰς Ἀνατολικοὺς διοικητὴς
|
Incipit |
|
Διηγήσατο ἕνας ἅγιος κ(αὶ) εἶπεν· ὅπ{ω}οτε ἐπίγαν εἰς μίαν πόλιν ὀνόματι Ἀσκάλωνει ἐν τῷ ξενοδοχείῳ τὸν π(ατέ)ρων καὶ ἐκεῖ ηὕρα τὸν ἀβὰ Εὐσέβειον μὲ ἄλλους π(ατέ)ρας
|
Incipit |
|
ΔΙΗΓΗΣΑΤΟ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΠΩΣ ΗΤΟΝ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΓΥΝΑΙΚΙΟΝ ΕΞΩ ΜΕΡΕΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΣΤΡΟΝ ΤΗΣ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ
|
Incipit |
|
Διηγήσατο ἕνας ἀπὼ τοὺς ἁγίοις π(ατέ)ρας διήγησις ψυχωφελή· ὅτι μία παρθένος εὔμορφη κατὰ πολλὰ τὼ κορμὶ καὶ αἰχμαλωτίσθη εἰς τὴν Περσίαν
|
Incipit |
|
Διηγήσατο ἕνας φιλόχριστος διάκονος ἀπὸ τὴν Μελιτηνήν
|
Incipit |
|
Διηγήσατο ἡμῖν γέρων ἅγιος ὅτι ἐγένετο ἐν Κυρίνῃ
|
Incipit |
|
Διηγήσατο ἡμῖν Γεώργιός τις φιλόχριστος καὶ φιλομόναχος
|
Incipit |
|
Διηγήσατο ἡμῖν ὁ ἀββᾶς Ἀνδρέας ὅτι ὡς ἤμην νεώτερος
|
Incipit |
|
Διηγήσατο ἡμῖν ὁ ἀββᾶς Βασίλειος ὁ πρεσβύτερος ... ὅτι ἠκηκόει τινῶν ... ὅτι Ἐν τῇ τῶν Παλαιστινῶν χώρᾳ ἐν πολυάνδρῳ τινὶ κώμῃ ἐν ᾗ κατώκουν χριστιανοί τε καὶ ἑβραῖοι
|
Incipit |
|
Διηγήσατο ἡμῖν ὁ ἀββᾶς Εὐστάθιος ὁ τραπεζίτης ὅτι ὅτε ἤμην κοσμικός
|
Incipit |
|
Διηγήσατο ἡμῖν ὁ ἀββᾶς Ἠλίας ὁ βοσκὸς ὅτι Ἐν μιᾷ καθημένου μου πλησίον τῆς μονῆς τῶν Εὐνούχων ὡς περὶ ὥραν ἕκτην ἐκραύγασε γυνὴ εἰς τὸ σπήλαιόν μου
|
Incipit |
|
ΔΙΗΓΗΣΑΤΟ ΗΜΙΝ Ο ΑΒΒΑΣ ΙΣΑΙΑΣ
|
Incipit |
|
Διηγήσατο ἡμῖν ὁ ἀββᾶς Κυριακός
|
Incipit |
|
Διηγήσατο ἡμῖν ὁ ἀββᾶς Κυριακὸς ὅτι δύο τινὲς τῶν ἀδελφῶν... Μάρων τε καὶ Κλμάτιος
|
Incipit |
|
Διηγήσατο ἡμῖν ὁ ἀββᾶς Πέτρος ὁ μαθητὴς τοῦ ἀββᾶ Ἡσαίου ὅτι Καθημένου μού ποτε... ἦλθόν τινες ἀπὸ τὸ ὀκτωκαιδέκατον Ἀλεξανδρείας
|
Incipit |
|
διηγήσατο ἡμῖν ὁ ἀββᾶς Σεραπίων ὅτι εὑρίσκετο εἰς τὴν ἐνδοτέραν ἔρημον
|
Incipit |
|
Διηγήσατο ἡμῖν ὁ ἀββᾶς Σιλουανὸς λέγων περὶ τῶν ἔτι περιόντων
|
Incipit |
|
ΔΙΗΓΗΣΑΤΟ ΗΜΙΝ Ο ΑΓΙΟΣ ΦΩΤΙΟΣ
|
Incipit |
|
Διηγήσατο ἡμῖν ὁ πανόσιος πατὴρ ἡμῶν Παφνούτιος ὅτι Πλησίον Πτολεμαίδος
|
Incipit |
|
διηγήσατο ἡμῖν ὁ προειρημένος ... ὡς ἐν τοῖς καθ' ἡμᾶς χρόνοις γενόμενον
|
Desinit |
|
Διηγήσατο ἡμῖν περὶ τοῦ ἐν ἁγίοις Ἀπολλιναρίου πάπα Ἀλεξανδρείας ὅτι πάνυ ἦν ἐλεήμων καὶ συμπαθὴς
|
Incipit |
|
Διηγήσατο ἡμῖν τις γέρων πάνυ ἐνάρετος
|
Incipit |
|
Διηγήσατο ἡμῖν τις διάκονος τῷ γένει Μελιτηνὸς ὀνόματι Ἰωάννης
|
Incipit |
|
Διηγήσατο ἡμῖν τις πρεσβύτερος ὀνόματι Πέτρος ἐλθὼν ἀπὸ Ῥώμης
|
Incipit |
|
Διηγήσατο ἡμῖν τις πρεσβύτερος ὀνόματι Πέτρος, ἐλθὼν ὑπὸ Ῥώμης
|
Incipit |
|
Διηγήσατο ἡμῖν τις τῶν πατέρων ἡ ἁγία μακαρία Θεοδώρα
|
Incipit |
|
Διηγήσατο ἡμῖν τις φιλόχριστος οὖσιν ἐν Ἀλεξανδρείᾳ ὅτι Μονάστριά τις πρεσβῦτις πάνυ
|
Incipit |
|
Διηγήσατο Λέοντιος ὁ Ἀπαμεὺς
|
Incipit |
|
ΔΙΗΓΗΣΑΤΟ ΜΟΙ ΒΕΡΡΟΙΑΙΟΣ ΤΙΣ ΜΟΝΑΧΟΣ
|
Incipit |
|
ΔΙΗΓΗΣΑΤΟ ΜΟΙ Ο ΑΒΒΑΣ ΑΒΡΑΜΙΟΣ
|
Incipit |
|
Διηγήσατό μοι ὁ ἀββᾶς Στέφανος
|
Incipit |
|
ΔΙΗΓΗΣΑΤΟ ΜΟΙ Ο ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
|
Incipit |
|
Διηγήσατό μοι ὁ πρεσβύτερος Ἀθανάσιος πρᾶγμα φοβερὸν
|
Incipit |
|
Διηγήσατό μοι τις τῶν πατέρων ὅτι ἐν Θεσσαλονίκῃ ὑπῆρχεν μοναστήριον παρθένων
|
Incipit |
|
ΔΙΗΓΗΣΑΤΟ Ο ΑΒΒΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ο ΒΟΣΧΟΣ
|
Incipit |
|
Διηγήσατο ὁ ἀββᾶς Δαινὴλ ὁ σκητιώτης ὅτι ἀδελφός ποτε ἐν Αἰγύπτῳ διάγων περιεπάτει ἐν ὁδῳ
|
Incipit |
|
Διηγήσατο ὁ ἀββᾶς Δανιὴλ ὅτι ἐγένετό τις μοναχὸς Δοῦλας ὀνόματι, ὃς καὶ ἐν τοῖς μεγάλοις τῶν πατέρων ἐλογίσθη
|
Incipit |
|
Διηγήσατο ὁ ἀββᾶς Ἰωάννης τοῦ μακαρίου Χριστοδούλου ὅτι Καθεζομένου μουμ φησίν, ἐν τῇ οἰκεσίᾳ λαύρᾳ
|
Incipit |
|
Διηγήσατο ὁ ἀββᾶς Κύριλλος... Πρὸ ὀλίγου τινὸς χρόνου
|
Incipit |
|
Διηγήσατο ὁ ἀββᾶς Στέφανος ὁ Μωαβίτης
|
Incipit |
|
Διηγήσατο ὁ ἅγιος Ἐπιφάνιος ὁ ἐπίσκοπος ὅτι ἐπὶ τοῦ μακαρίου Ἀθανασίου
|
Incipit |
|
Διηγήσατο ὁ μακάριος ἀββᾶς Λογγῖνος ... Πατρίκιός τις μέγας
|
Incipit |
|
ΔΙΗΓΗΣΑΤΟ Ο ΜΕΓΑΣ ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΠΕΡΙ ΤΙΝΟΣ ΣΚΗΤΙΩΤΟΥ
|
Incipit |
|
ΔΙΗΓΗΣΑΤΟ ΠΟΤΕ Ο ΣΟΦΟΣ ΙΑΤΡΩΝ ΓΑΛΗΝΟΣ ΟΤΙ ΘΕΑΣΑΜΕΝΟΣ ΠΟΤΕ ΝΕΑΝΙΑΝ ΟΦΘΑΛΜΙΤΗΝ
|
Incipit |
|
ΔΙΗΓΗΣΑΤΟ ΤΙΣ ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΩΝ ΜΕΓΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΓΕΝ ΟΤΙ ΗΤΟΝ ΤΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
|
Incipit |
|
Διηγήσατό τις ἄξιος
|
Incipit |
|
Διηγήσατό τις γέρων ὅτι ἦν τις, φησί, πάνυ εὐλαβὴς καὶ φοβούμενος τὸν θεόν. Καὶ ἐμπορευόμενος μετὰ καὶ ἄλλων συνεμπόρων
|
Incipit |
|
Διηγήσατό τις ὅτι Μαγιστριανός
|
Incipit |
|
Διηγήσατό τις ὅτι Μαγιστριανός τις πράκτωρ νεώτερος καλὸς πάνυ τῷ εἴδει ὑπηρέτει βασιλικαῖς ἀποκρίσεσιν
|
Incipit |
|
Διηγήσατό τις ὅτι μαγιστριανός τις πράκτωρ νεώτερος καλῷ πάνυ τῷ εἴδει ὑπηρέτει βασιλικῶς ἀπκρίσεσιν
|
Incipit |
|
Διηγήσατό τις ποτε περί τινος μοναχοῦ ὅτι παρακαλεῖ τὸν θεὸν ἵνα αὐτὸν ἀξιώσῃ γενέσθαι ὥς τὸν Ἰσαὰκ
|
Incipit |
|
Διηγήσατό τις τῶν ἁγίων πατέρων διήγημα ὠφελείας πλῆρες… ὅτι· Παρθένος τις πάνυ εὐειδὴς τῷ σώματι συνελήφθη παρά τινι τῶν ἐν Πέρσαις δυνατῶν
|
Incipit |
|
ΔΙΗΓΗΣΑΤΟ ΤΙΣ ΤΩΝ ΟΣΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΟΤΙ ΗΝ ΤΙΣ ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΚΟΙΝΟΒΙΟΥ
|
Incipit |
|
Διηγήσατό τις τῶν πατέρων (τις γέρων) ὅτι Ἦν τις παρθένος πρεσβῦτις πάνυ προκόψασα
|
Incipit |
|
Διηγήσατό τις τῶν πατέρων ὅτι εἰς ἓν τῶν προαστείων Ἀντιοχείας
|
Incipit |
|
Διηγήσατο τις τῶν πατέρων ὅτι Ἔλεγεν ὁ ἀββᾶς Θεόδωρος ὁ Ἡλιώτης ὅτι ἧν τις ἔγκλειστος εἰς τὸ ὄρος τῶν Ἐλαιῶν ἀγωνιστὴς πάνυ
|
Incipit |
|
Διηγήσατό τις τῶν πατέρων ὅτι ἦν τις γυνὴ ἐν πόλει τῶν Ἀμασέων ὀνόματι Θεοδότη, εὐγενὴς καὶ φοβουμένη τὸν θεὸν
|
Incipit |
|
Διηγήσατό τις τῶν πατέρων ὅτι Πρεσβύτερός τις τῶν παρ' ἡμῖν ἐπιχωρίων
|
Incipit |
|
Διηγήσατό τις τῶν πατέρων περί τινος φιλοχρίστου ἀνδρὸς ὀνόματι Μαρτυρίου
|
Incipit |
|
ΔΙΗΓΗΣΑΤΟ ΤΙΣ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΒΒΑ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΤΟΥ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΩΝ ΚΕΛΛΙΩΝ
|
Incipit |
|
διηγήσατό τις τῶν πατέρων, ὅτι εἰς τὴν Θεσσαλονίκην
|
Incipit |
|
Διηγήσατο τις τῶν σοφῶν ὅτι ὁ παράνομος Ἰούδας
|
Incipit |
|
Διηγήσατό τις φιλόχριστος Γεώργιος
|
Incipit |
|
Διηγήσατό τις φιλόχριστος ὀνόματι Ἰωάννης ὅτι Ἐν Κωνσταντινουπόλει διάγοντός μου παρέμενόν τινι ἰλλουστρίᾳ γυναικί
|
Incipit |
|
ΔΙΗΓΗΣΑΤΩ ΕΝ ΚΟΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΟΛΕΙ
|
Incipit |
|
Διήγησιν ξένην καὶ παράδοξον ἀκούσατε σήμερον παρ' ἐμοῦ, ἀγαπητοί
|
Incipit |
|
Διήγησιν ὀφείλω ὑμῖν διηγήσασθαι, ἀδελφοὶ... Ἦν τις ἀνὴρ εὐλαβαίᾳ καὶ εὐποιίᾳ πολλῇ θεαρέστως
|
Incipit |
|
Διήγησιν πανθαύμαστον βούλομαι νὰ λαλήσω | Περὶ τῆς Ἱερουσαλὴμ νὰ γράψω καὶ νὰ φήσω
|
Incipit |
|
Διηγησις Αμμωνιου μοναχου περι των αναιρεθεντων υπο των βαρβαρων αγιων πατερων εν τω ορει τω Σινα και εν τη Ραιθου. ευλογησον, πατερ.
|
Titulus initialis |
|
Διήγησις γενομένη θαῦμα ἐν τῷ ἁγιωνύμῳ ὄρει Ἄθωνος πλησίον εἰς ταῖς Καραῖς
|
Titulus initialis |
|
Διήγησις γραμμένη παρ' ἐμοῦ φιλοσόφου Παρασπονδυλὸς Ζοτικῶς, ὧ γέγονε γὰρ ἐν τόπῳ Βάρνας μηνὸς νοευρίου ιγ', ἡμέρα τετράδη. Ταῦτα γὰρ γέγωναν ἐν τόπῳ Βάρνας
|
Titulus initialis |
|
Διήγησις διαλαμβάνουσα ὅτι χρὴ ἄνευ προτροπῆς ἀρχιερέως ἀναδέχεσθαι λογισμοὺς
|
Titulus initialis |
|
Διήγησις εἰς τὸν θρῆνον τοῦ προφήτου Ἱερεμίου περὶ τῆς Ἱερουσαλήμ
|
Titulus initialis |
|
Διήγησις ἐκ τοῦ βίου τοῦ ἁγίου πατρὸς ἡμῶν Εὐθυμίου περὶ τοῦ ὀχληθέντος ὑπὸ πορνείας
|
Titulus initialis |
|
διηγησις εστιν ηδη
|
Desinit abruptus |
|
ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΘΑΥΜΑΣΙΩΤΑΤΗ ΔΙΑ ΤΙΝΑ ΤΡΟΠΟΝ ΚΑΙ ΑΙΤΙΑΝ ΕΚΟΨΑΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ...
|
Titulus initialis |
|
Διήγησις θαύματος πάνυ θαυμασία θαυματουργηθέντος παρὰ τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Χριστοδούλου τοῦ μεγάλου καὶ θαυματουργοῦ
|
Titulus initialis |
|
Διήγησις θαυμάτων τοῦ ἁγίου καὶ ἐνδόξου μάρτυρος Ἀναστασίου
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΚΑΙ ΟΠΤΑΣΙΑ ΤΙΝΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΓΥΝΑΙΚΟΣ ΣΟΦΙΑΝΗΣ ΜΕΤΟΝΩΜΑΣΘΕΙΣΗΣ ΣΟΦΡΩΝΙΑΣ ΜΟΝΑΧΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Διήγησις μερικὴ τῶν μεγάλων μετ' ἐγκωμίων θαυμάτων τοῦ μεγαλοπρεποῦς ἀρχιστρατήγου Μιχαὴλ συλλεγεῖσα ἀπό τε τῆς παλαιᾶς καὶ τῆς νέας γραφῆς
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΟΥΡΑΝΟΥ ΤΕ ΚΑΙ ΓΗΣ, ΗΛΙΟΥ ΚΑΙ ΣΕΛΗΝΗΣ Κ.Τ.Λ.
|
Titulus initialis |
|
Διήγησις οὐρανοῦ τε καὶ γῆς, ἡλίου καὶ σελήνης, ἀστέρων καὶ χρόνων καὶ ἡμερῶν ποίημα
|
Titulus initialis |
|
Διήγησις πανὴ ὠφέλιμος Μακαρίου μοναχοῦ τοῦ Αἰγυπτίου
|
Titulus initialis |
|
Διήγησις πανὴ ὠφέλιμος τοῦ ἀββᾶ Μακαρίου τοῦ Αἰγυπτίου
|
Titulus initialis |
|
Διήγησις πάνυ ὠφέλιμος περὶ τοὺς ἁγίους καὶ θαυπαστοὺς τόπους τῆς ἁγίας πόλεως Ἱερουσαλήμ, ποίημα Μανουὴλ Σοφιανοῦ
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΠΑΝΥ ΩΦΕΛΙΜΟΣ ΤΙΝΟΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΠΤΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΝΩ ΠΡΟΝΟΙΑΝ
|
Titulus initialis |
|
Διήγησις πάνυ ὠφέλιμος τοῦ ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Ἀντωνίου τοῦ μεγάλου
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΠΑΝΩΡΑΙΑ ΠΕΡΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΤΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΟΣ ΤΟ ΠΩΣ ΕΓΕΝΝΗΘΗ ΚΑΙ ΑΝΕΘΡΑΦΗ
|
Titulus initialis |
|
Διήγησις πάσης ὡφελείας καὶ μνήμης ἀξία ἐκ τῶν ἁγίων πατέρων
|
Titulus initialis |
|
Διήγησις περὶ ῥιπτομονάχου τινος κυρίου Ἰωννᾶ ἱερομονάχου καὶ πνευματικοῦ ἡγουμένου τῆς ἁγίας μονῆς τῆς Ὁδηγητρίας τῆς ἐν τῷ Βαλσαμωνερῷ
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΠΟΝΟΜΑΖΟΜΕΝΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Διήγησις περὶ τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Παύλου.
|
Titulus initialis |
|
Διήγησις περὶ τοῦ ἁγίου καὶ ἀγγελικοῦ σχήματος καὶ περὶ τοῦ μεγάλου ἐν βασιλεύσι Κωνσταντίνου
|
Titulus initialis |
|
Διήγησις περὶ τοὺ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἐφραὶμ Σύρου
|
Titulus initialis |
|
Διήγησις περὶ τῶν ἀναιρεθέντων ἁγίων πατέρων τῶν ἐν τῷ ἁγίῳ ὄρει ὑπὸ τῶν λατινοφρονούντων
|
Titulus initialis |
|
Διήγησις περὶ τῶν ἀναιρεθέντων ἁγίων πατέρων ἐν τῷ ἁγίῳ ὄρει Ἄθω
|
Titulus initialis |
|
Διήγησις περὶ τῶν ἡμερῶν τοῦ Ἀντιχρίστου τὸ πῶς μέλλει γενέσθαι καὶ περὶ τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος
|
Titulus initialis |
|
Διήγησις συναξισμένη περὶ τῆς θείας σταυροπροσκυνήσεως
|
Titulus initialis |
|
Διήγησις συναξισμένη περὶ τῆς θείας σταυροπροσκυνήσεως
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΗΤΟΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ ΤΗΣ ΕΝ ΚΠΛ
|
Titulus initialis |
|
διήγησις τοῦ ἁγίου τόπου τῶν ἱεροσωλύμων
|
Titulus initialis |
|
Διήγησις τοῦ μαθητοῦ τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Μακαρίου τοῦ Ἀλεξανδρέως
|
Titulus initialis |
|
Διήγησις τοῦ μαθητοῦ τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Μακαρίου τοῦ Ἀλεξανδρέως
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΕΦΡΑΙΜ
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΖΩΣΙΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΜΑΚΑΡΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Διήγησις τῶν ἁγίων πατέρων πολλὰ ὡφέλιμος περὶ τῆς θείας κοινωνίας
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΕΝ ΑΡΜΕΝΙΑ ΑΠΟ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ...
|
Titulus initialis |
|
Διηγησις των παμμεγιστων θαυματων των αγιων αρχαγγελων.
|
Titulus initialis |
|
Διήγησις τῶν τεταγμένων τριῶν πόλων· τοῦ τε ἡλιακοῦ κύκλου...
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΥΦΕΛΗΜΟΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΣΑΙΟΥ ΤΟΥ ΑΝΑΧΩΡΗΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Διήγησις φλεγοτομίας ἡ κεφαλή τοῦ ἀνθρώπου · ἔχει φλέϐας κ' · ἔχει δὲ καὶ δύο φλέϐας ὀπίσω εἰς τὰ ὠτία
|
Incipit |
|
διήγησις ψυχωφελῆς ἐκ τοῦ λειμοναρίου περὶ ταπεινώσεως καὶ ὑποταγῆς γνησίου υἱοῦ πρὸς τὸν ἑαυτὸν πατέρα
|
Titulus initialis |
|
Διήγησις ψυχωφελής τινος μοναχοῦ ἐναρέτως βιοῦντος
|
Titulus initialis |
|
Διήγησις ὠφέλημος περὶ ἐλεημοσύνης καὶ φιλοπτωχίας
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΩΦΕΛΗΜΟΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΜΗ ΣΥΓΚΑΤΑΒΑΙΝΗ ΤΙΝΑΣ ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΣ Η ΧΡΗΜΤΑΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Διήγησις ὠφέλιμος γενομένη ἐν Ἁφρικῇ
|
Titulus initialis |
|
Διηγησις ωφελιμος εκ παλαιας ιστοριας συλλεγεισα και αναμνησιν δηλουσα του παραδοξως γενομενου θαυματος, ηνικα Περσαι και βαρβαροι την βασιλιδα των πολεων πολεμω περιεκυκλωσαν, οι και απωλοντο θειας δικης πειραθεντες, η δε πολις ασινης συντηρηθεισα πρεσβειαις της θεοτοκου, ετησιως εκ τοτε αδει ευχαριστηριον, ακαθιστον την ημεραν κατονομαζουσα. ευλογησον, πατερ.
|
Titulus initialis |
|
Διήγησις ὠφέλιμος πρὸς τοὺς ὑπακούοντας
|
Titulus initialis |
|
διηγοῦντο οὖν περὶ αὐτοῦ ὅτι ἀνδρωθεὶς ἐγένετο ἀνὴρ βιώσας κατὰ θεὸν
|
Desinit |
|
Διηνεκῶς ἐππωμένος ὑπερεύχου μου δέσποτα τιμιώτατε καὶ ὁσιώτατε
|
Desinit |
|
Διηνεκῶς. Ἀμήν
|
Desinit |
|
Διηνεκῶς. Ἀμήν
|
Desinit |
|
Διηνύσαμεν τῆς νηστείας τὸν πλοῦν
|
Incipit |
|
Διηνύσαμεν τῆς νηστείας τὸν πλοῦν
|
Incipit |
|
Διηνυσάμην καὶ ἐπερασάμην τῆς νηστείας
|
Incipit |
|
διήρηκεν ἕως τοῦ νῦν.
|
Desinit |
|
διίαμβος
|
Desinit |
|
ΔΙΚΑΖΟΝΤΟΣ ΑΓΕΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
δικαι]οσύνη καὶ ὑψηλοφροσύν. Ὁ δὲ τελώνης ἁμαρτίαν καὶ ταπεινοφροσύνην
|
Incipit abruptus |
|
ΔΙΚΑΙΟΝ ΟΦΛΗΜΑ
|
Desinit |
|
Δίκαιον, ἀγαπητοί, σήμερον ἐπισκέψασθαι
|
Incipit |
|
ΔΙΚΑΙΟΣ ΕΑΝ ΦΘΑΣΗ
|
Incipit |
|
ΔΙΚΑΙΟΣ ΕΑΝ ΦΘΑΣΗ ΤΕΛΕΥΤΗΣΑΙ
|
Incipit |
|
ΔΙΚΑΙΟΣ ΕΙ ΚΥΡΙΕ ΚΑΙ ΕΥΘΕΙΑ Η ΚΡΙΣΙΣ ΣΟΥ
|
Incipit |
|
ΔΙΚΑΙΟΣ ΕΙΜΙ ΣΥΓΓΝΩΜΗΣ ΑΞΙΟΥΣΘΑΙ
|
Incipit |
|
Δίκαιος ἔρανος ἁγαθοῖς ἀνδράσιν ἀρετῆς ἕνεκεν
|
Incipit |
|
ΔΙΚΑΙΟΣ ΕΣΤΙΝ ΟΥΧ Ο ΜΗ ΑΔΙΚΩΝ
|
Incipit |
|
δικαιοσύ]νης
|
Incipit |
|
Δικαιοσύνη
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΘΝΟΣ ΥΨΟΙ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ
|
Incipit |
|
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΣΤΙ ΣΤΑΘΗΡΑ ΚΑΙ ΔΙΗΝΕΚΗΣ ΒΟΥΛΗΣΙΣ
|
Incipit |
|
δικαιοσύνην ἐπέτυχεν· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν· χάριτι…
|
Desinit |
|
Δικαιοσύνην καλὸν μὲν ἐπιτηδεύειν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
δικαιοσύνης ἐκτήσατο· ἧς
|
Desinit |
|
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΕΝ ΤΩ ΜΕΓΕΘΕΙ
|
Incipit |
|
δικαιοσύνης οἰκεῖοι διαμείναντες, τῶν ἑπομένων τῇ δικαιοσύνῃ τιμῶν τευξώμεθα παρὰ Χριστοῦ, ᾧ...
|
Desinit |
|
δικαίους κολάζετε
|
Desinit |
|
Δικαίων μνήμῃ καὶ ὁ κόσμος ἀγάλλεται
|
Incipit |
|
δικαιων τιμην· την δε των
|
Desinit abruptus |
|
Δικαιώσω έπιστρέψη εἰς κρίσιν
|
Desinit |
|
δικαστής φησιν
|
Incipit |
|
ΔΙΚΗ Η ΥΠΕΡ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ
|
Incipit |
|
Δίκη ἥτε θεὸς, καὶ τὸ πρᾶγμα οὗ προέστηκεν ὁ δικάζων
|
Incipit |
|
δίκην
|
Incipit |
|
ΔΙΚΗΝ ΦΑΡΜΑΚΟΥ ΠΑΡΑΔΕΔΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
ΔΙΝΥΣΙΟΥ ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ
|
Titulus initialis |
|
διὸ γενώμεθα ἑαυτῶν βελτίους τῇ συμβουλῇ, ἵνα καὶ ἡμεῖς εὑρεθῶμεν μακάριοι ... ἀμήν
|
Desinit |
|
διο επι την του παροντος βιβλιου, εδραμε συγγραφην.
|
Desinit |
|
διο επι την του παροντος βιβλιου, εδραμε συγγραφην.
|
Desinit |
|
διο και αφ’ ενος ε[γεννηθησαν] (εγεννηθησαν)
|
Desinit abruptus |
|
Διὸ καὶ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην. Οὐκ ἐγράφη δὲ δι' αὐτὸν μόνον
|
Incipit |
|
διο και Ιησους ινα.
|
Incipit abruptus |
|
διο και ουτω ελεγετο.
|
Desinit |
|
διὸ καὶ παρὰ τοῖς πᾶσιν ἐμνημονεύθη.
|
Desinit |
|
διο και παρα τοις πασιν εμνημονευθη.
|
Desinit |
|
διο και παρα τοις πασιν εμνημονευθη.
|
Desinit |
|
διο και παρα τοις πασιν εμνημονευθη.
|
Desinit |
|
διο και παρα τοις πασιν εμνημονευθη.
|
Desinit |
|
διὸ καὶ τὴν γενικὴν ἔχει ἐπαγομένην
|
Desinit |
|
διὸ καὶ τὸ γεννώμενον ἐκ σοῦ ἅγιον κληθήσεται Υἱὸς Θεοῦ. Αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
διο και το προοιμιον της ευαγγελικης γραφης, κατ' ακριβειαν εποιησατο.
|
Desinit |
|
διὸ καὶ τὸ προοίμιον τῆς εὐαγγελικῆς γραφῆς. κατ'ἀκρίβειαν ἐπαγγέλλεται.
|
Desinit |
|
διὸ καὶ τὸν ὄλεθρον αἰώνιον ἐκληρώσατο· ἡμεῖς δέ, ἀδελφοί, μνημονεύσωμεν… ἀμήν.
|
Desinit |
|
διὸ καὶ ὡριμαία κέκληται
|
Desinit |
|
Διὸ νύκτωρ τε καὶ μεθ’ἡμέραν, καὶ σιωπῶντες καὶ φθεγγόμενοι, σοὶ δόξαν ἀναπέμπομεν, ἐν σοὶ ἔχοντες τῆς ζωῆς τὰς ἐλπίδας, νῦν...
|
Desinit |
|
διο ο κοσμος σε δοξαζει·
|
Desinit |
|
Διό, Χριστὲ παμβασιλεῦ, θᾶττον τυχεῖν τοῦ πόθου,
μὴ προλαβὼν ὁ θάνατος ἀκάθαρτον, φεῦ, λάβῃ
|
Desinit |
|
ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΕΡΩΤΗΘΕΙΣ ΥΠΟ ΤΙΝΟΣ ΔΙΑΤΙ ΤΟ ΧΡΥΣΙΟΝ
|
Incipit |
|
Διογένης μειράκιον ἰδὼν ἀτακτοῦν τὸν παιδαγωγὸν ἔπαισεν ἐπειπών· τί γὰρ τοιαῦτα παιδεύεις;
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ΔΙΟΓΚΩΜΕΝΟΣ Ο ΠΡΟ ΣΤΙΓΜΗΣ Θ
|
Desinit |
|
Διόδωρος μὲν κἀνταῦθα ὁ κατήγορος.
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Διοδώρωι
|
Titulus initialis |
|
διοικοῦντι τὸν βίον τὸν ἑαυτοῦ· τῷ δὲ Θεῷ...
|
Desinit |
|
ΔΙΟΚΛΕΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΦΥΛΑΚΤΙΚΗ
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΟΚΛΗΣ ΑΝΤΙΓΟΝΩ ΒΑΣΙΛΕΙ
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΟΚΛΗΣ ΑΝΤΙΓΟΝΩ ΒΑΣΙΛΕΙ. ΕΠΕΙΔΗ ΣΟΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΟΥΣΙΚΩΤΑΤΩ ΠΑΝΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ
|
Incipit |
|
Διοκλητιανὸς ἀνελὼν Καρῖνον τὸν υἱὸν Κάρου
|
Incipit |
|
Διοκλητιανὸς ἡνίκα καὶ Μαξιμιανὸς τῆς Ῥωμαικῆς εἶχον τὰ σκῆπτρα ἀρχῆς
|
Incipit |
|
Διοκλητιανὸς ἡνίκα τῶν τῆς βασιλείας σκηπτρῶν ἐκράτει, ὁ τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ ἠγαπημένος καὶ ἐπιστήθιος
|
Incipit |
|
Διοκλητιανὸς καὶ Μαξιμιανὸς οἱ βασιλεῖς ἐν τῇ μητρόπολει Νικομηδείας
|
Incipit |
|
Διοκλητιανὸς καὶ Μαξιμιανὸς οἱ βασιλεῖς ἐν τῇ μητροπόλει Νικομηδείας
|
Incipit |
|
Διοκλητιανὸς ὁ Ῥωμαίων αὐτοκράτωρ ἀναξίως τῶν σκήπτρων ἐπιλαβόμενος
|
Incipit |
|
Διοκλητιανὸς τὴν αὐτοκράτορα Ῥωμαίοις διέπων ἀρχὴν ἀνὴρ σφόδρα περὶ τὴν δεισιδαίμονα πλαγὴν ἐπτοημένος πάντα Χριστιανὸν ἐξομνύσθαι
|
Incipit |
|
Διοκλητιανοῦ βασιλεύοντος ἀνθυπατεύοντός τε Πρίσκου τῆς Εὐρώπης, ἦν ἀθροισμὸς μέγας τῶν χριστιανῶν ἐν τῇ πόλει
|
Incipit |
|
Διοκλητιανοῦ βασιλεύοντος ἐν Ῥώμῃ
|
Incipit |
|
Διοκλητιανοῦ βασιλεύοντος κατὰ πρῶτον ἔτος τῆς αὐτοῦ βασιλείας
|
Incipit |
|
Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ τοῦ Γαλερίου τὴν τῶν Ῥωμαίων ἀρχὴν διεπόντων
|
Incipit |
|
Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ τῶν δυσσεβῶν καὶ ἀθέων τὴν τῶν Ῥωμαίων διεπόντων ἀρχὴν
|
Incipit |
|
Διοκλητιανοῦ ὁ πάντων βασιλέων ἀνοσιώτατος τὴν ἑλληνικὴν πλάνην
|
Incipit |
|
Διοκλητιανοῦ τὰ Ῥωμαίων σκῆπτρα διέποντος Πρίσκου τε περὶ τὴν Ἀσίαν ἀνθυπατεύοντος
|
Incipit |
|
Διοκλητιανοῦ τὰ Ῥωμαίων σκῆπτρα διέποντος, Σελίνου τε τοῦ ἐπάρχου τὴν ἀνατολὴν κατατρέχοντος
|
Incipit |
|
Διοκλητιανοῦ τοῦ βασιλέως κρατοῦντος τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς καὶ βασιλεύοντος τῶν Πάρθων Ἀρταβάνου υἱοῦ Ἀλασοὺρ
|
Incipit |
|
Διοκλητιανοῦ τοῦ δυσσεβοῦς βασιλεύοντος καὶ Μαξιμινοῦ τοῦ ἀπηνοῦς
|
Incipit |
|
Διοκλητιανοῦ τοῦ δυσσεβοῦς τῆς Ῥωμαίων βασιλείας τὰ σκῆπτρα διέποντος
|
Incipit |
|
Διοκλητιανοῦ τοῦ τυράννου συσσεβῶς τὰ τῆς Ῥωμαϊκῆς ἀρχῆς σκῆπτρα ἕποντος
|
Incipit |
|
Διοκλητιναοῦ τοῦ τυράννου τῆς Ῥωμαίων ὡς οὐκ ὤφελεν, ἀρχῆς
|
Incipit |
|
Διομήδην τὸν θαυμάσιον τίς ἱκανὸς ἐπαινέσαι ἀξίως
|
Incipit |
|
Διομήδους
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Διονύσιον τὸν πάνυ
|
Incipit |
|
Διονύσιον τὸν πάνυ τὸν τοῦ Χριστοῦ μάρτυρα
|
Incipit |
|
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΑΜΜΑΙΩΙ ΤΩΙ ΦΙΛΤΑΤΩΙ
ΠΛΕΙΣΤΑ ΧΑΙΡΕΙΝ
|
Titulus initialis |
|
Διονυσιος Βασιλιδη τω αγιωτατω μου υιω, και αδελφω και συλλειτουργω, και θεοπρεπει εν κυριω, χαιρειν.
|
Titulus initialis |
|
Διονύσιος Βυζάντιος
|
Incipit |
|
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΓΝΑΙΩΙ ΠΟΜΠΗΙΩΙ ΧΑΙΡΕΙΝ
|
Titulus initialis |
|
Διονύσιος ὁ Ἀρεωπαγίτης, ἐπίσκοπος Ἀθηνῶν, ἀνὴρ ἐλλογιμώτατος
|
Incipit |
|
Διονύσιος ὁ μέγας αὐτήκοος γεγονὼς τῆς τῶν ἀποστόλων τοῦ χρίστου φωνῆς
|
Incipit |
|
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΚΟΡΙΝΘΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
|
Incipit |
|
ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ
ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΕΩΣ
ΡΩΜΑΙΚΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ
ΛΟΓΟΣ ΠΡΩΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΕΩΣ
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΑΜΜΑΙΩΙ ΤΩΙ ΦΙΛΤΑΤΩΙ ΧΑΙΡΕΙΝ
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΕΩΣ ΠΕΡΙ ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙ ΚΑΙ ΝΥΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΕΓΕΣΙΣ
|
Titulus initialis |
|
Διονυσιου του Αρειοπαγιτου προς Απολλοφανην περι της εν τῳ σωτηριω σταυρω γεγονυιας εκλειψεως.
|
Titulus initialis |
|
Διονυσίου τοῦ ἀρεοπαγίτου περὶ θυμοῦ καὶ ἐπιθυμίας
|
Titulus initialis |
|
διόνυσος ὁ τύραννος κιθαρωδοῦ εὐδοκιμοῦντος
|
Incipit |
|
ΔΙΟΠΕΡ ΚΑΙ ΤΙΣΙΝ ΟΥ ΔΙΔΟΤΑΙ
|
Desinit |
|
διορατικὸς καὶ γεμᾶτος τῆς εὐωδίας τοῦ ἁγίου πνεύματος
|
Desinit |
|
Διορθῶσαι τὰ κατ’ αὐτὴν ὁ Κύριος, ὡς αὐτὸς ἔχει θέλημα, καὶ εὐχόμεθα ἡμεῖς, εἰ καὶ μὴ δυνάμεθα, ὅτι αὐτῷ πρέπει δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
διορισθεισα παρα των εν Νικαια συνελθοντων τιηʹ αγιων πατερων ημων.
|
Desinit |
|
ΔΙΟΣ ΒΟΤΑΝΗ ; ΕΡΜΟΥ ΠΑΝΤΑ ; ΑΡΝΟΓΛΩΣΣΟΝ ΑΡΕΩΣ
|
Incipit |
|
ΔΙΟΣΚΟΡΙΔΟΥ ΑΝΑΖΑΡΒΟΥ ΒΙΒΛΙΟΝ ΙΑΤΡΙΚΟΝ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟΝ ΚΑΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Διοσκορίδου περὶ μέτρων καὶ σταθμῶν
|
Titulus initialis |
|
Διοσκορίδους
|
Titulus initialis |
|
ΔΙΟΣΚΟΡΙΔΟΥΣ ΠΕΡΙ ΑΝΤΙΦΑΡΜΑΚΩΝ. ΑΡΧΗ. ΠΡΟΣ ΕΞΟΧΑΔΑΣ. ΠΕΛΑΓΙΑ
|
Titulus initialis |
|
Διοσκόρῳ ἱερεῖ τοῦ μεγάλου Σαράπιδος τοῦ ἐν Ἀλεχανδρείᾳ θεοῦ τε συνευδοκοῦντος Συνέσιος φιλόσοφοσ χαίρειν. Τῆς πεμφθείσης μοι ἐπιστολῆς παρὰ σοῦ
|
Incipit |
|
ΔΙΟΣΚΟΥΡΙΔΟΥΣ ΒΙΒΛΟΣ ΕΡΜΗΝΕΥΣ ΤΟΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΟΧΙΣΚΩΝ
|
Titulus initialis |
|
διόσων (sic) ἦλθε
|
Incipit |
|
ΔΙΟΤΙ ΑΝΕΓΡΑΦΗ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΚΑΠΑΡΝΑΟΥΜ ΔΙΟΤΙ ΕΒΑΣΙΛΕΥΣΕΝ ΕΝ ΑΥΤΗ
|
Incipit |
|
διότι γνόντες τὸν θεὸν οὑχ ὡς θεὸν ἐδόξασαν
|
Incipit abruptus |
|
διότι ὁ μὲν Λίχας ἐδείπνιζε τοὺς ἐπιδημοῦντας ἐν Λακεδαίμονι ξένους ὲν καιρῷ...
|
Desinit |
|
διότι οὐ καθαρῶς ταῦτα ἐπιτελοῦνται πρὸς τὸν Θεόν
|
Desinit |
|
διότι πᾶσι προεκηρύχθη ἡ κατὰ τοῦ Πατρὸς ἐπανάστασις
|
Desinit |
|
διότι στέκεται εἰς μαρτύριον αὐτῶν. τέλος τῶν θείων Ἱεροσολύμων
|
Desinit |
|
διοτι το προοιμιον της ευαγγελικης γραφης, κατα ακριβειαν εποιησατο:
|
Desinit |
|
Διπλῆ τῆς παρούσης πανηγύρεως, ἀγαπητοί, ἡ ὑπόθεσις, ἀποστολικῆς γὰρ ἅμα καὶ μαρτυρικῆς εὐωδίας πεπλήρωται
|
Incipit |
|
ΔΙΠΛΗΣ ΟΥΣΗΣ ΩΣ ΕΦΑΜΕΝ ΤΗΣ ΑΝΑΘΥΜΙΑΣΕΩΣ
|
Incipit |
|
διπλοῦν ἰατρὸν καὶ ψυχῆς καὶ σαρκίου
|
Desinit |
|
ΔΙΠΛΟΥΝ ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΣΜΩΝ
|
Incipit |
|
Διπλοῦν τὸ εἶδος τῶν πειρασμῶν.
|
Incipit |
|
ΔΙΠΛΟΥΣ ΜΗ ΕΣΟ ΜΗΔΕ ΤΕΚΤΥΝΕ ΔΟΛΟΥΣ
|
Incipit |
|
Δίς, φησὶ ἡ παροιμία, τὰ καλά· λοιπὸν ὑπόθεσις τοῦ λόγου μοι καὶ πάλιν ὁ λαμπρὸς ὀρφανοτρόφος
|
Incipit |
|
δισπόνδειος ἐκ τεσσάρων μακρῶν οἷον Ἡρακλείδης
|
Desinit |
|
Δισσοὶ λόγοι
|
Incipit |
|
Διττὰς ἡμῖν ὁ λόγος Ἀναστασίας οἶδε γνώριζεν, ἐπιφανεῖς μὲν ἄμφω
|
Incipit |
|
ΔΙΤΤΗΝ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
|
Incipit |
|
ΔΙΤΤΗΣ ΟΥΣΗΣ
|
Incipit |
|
ΔΙΤΤΗΣ ΟΥΣΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΘΥΜΙΑΣΕΩΣ
|
Incipit |
|
Διττῆς προφάσεως σήμερον συνέλευσιν ἄγομεν
|
Incipit |
|
Δίττος μοι φόβος ἐνέσκηψε
|
Incipit |
|
δίχα τῆς σαρκὸς προσάγεται [
|
Desinit |
|
δίχα τοὺς καὶ ἐξαγώ
|
Desinit |
|
ΔΙΨΩΣΑΝ ΝΑΜΑΤΩΝ ΖΩΟΠΟΙΩΝ ΚΑΙ ΔΕΟΜΕΝΗΝ ΕΥΣΕΒΩΣ
|
Incipit |
|
Διωγμοῦ κινηθέντος ὑπὸ Δομετιανοῦ τοῦ κατὰ τοὺς χρόνους τῶν ἀποστόλων ἐνακμάσαντος
|
Incipit |
|
Διώδιον πανηγυρικὸν εὐχαριστήριον καὶ ἐγκωμιαστικὸν τῇ θεοτόκῳ πονηθὲν μετὰ τὸ ἐξελθεῖν τῆς εἰρκτῆς
|
Titulus initialis |
|
δίωκε τ' ἀφανῆ
|
Desinit |
|
ΔΙΩΚΕΙΝ ΜΕΤΑ ΣΠΟΥΔΗΣ ΔΥΝΗΣΟΜΕΘΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΙΚΡΑΝ ΔΙΚΗΝ ΔΙΑΦΥΓΕΙΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΙΩΝΙΩΝ ΕΚΕΙΝΩΝ ΚΑΙ ΑΚΗΡΑΤΩΝ ΕΠΙΤΥΧΕΙΝ ΑΓΑΘΩΝ
|
Desinit |
|
διώκειν τὸν ἀκατάληπτον
|
Desinit |
|
διώκωμεν ταῦτα, ἵνα καὶ τῶν παρόντων καὶ τῶν μελλόντων τύχωμεν ἀγαθῶν, χάριτι…
|
Desinit |
|
ΔΟΓΜΑ ΕΙΣΗΓΕΙΤΑΙ ΔΙΔΑΣΚΟΝ ΟΤΙ Ο ΦΑΥΛΟΣ ΦΥΣΑΣ ΕΣΤΙΝ
|
Incipit |
|
δογμασι θεολογιας.
|
Desinit |
|
δόγματος ἀναποδείκτου.
|
Desinit |
|
δογματων, πρωτος, μεγιστος, ακρος, αρχη, και τελος.
|
Desinit |
|
ΔΟΘΕΝΤΩΝ ΑΠΟ ΜΟΝΑΔΟΣ
|
Incipit |
|
ΔΟΘΗΝΑΙ ΠΑΡΑ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΟΥ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΘΕΟΥ ΗΜΩΝ Ω Η ΔΟΞΑ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
|
δοίητε καρπὸν τῶν ἐρώντων, τὸν γάμον
|
Desinit |
|
δοκεῖ
|
Desinit |
|
Δοκεῖ μὲν εἶναι μία καὶ ἡ αὐτὴ γυνὴ παρὰ τοῖς εὐαγγελισταῖς ἅπασιν
|
Incipit |
|
Δοκεῖ μέν τισι διὰ τῆς τῶν υἱῶν δυάδος τοὺς ἁγίους ἀγγέλους κατασημαίνειν
|
Incipit |
|
Δοκει μεν τισι μια και αυτη παρα τοις ευαγγελισταις
|
Incipit |
|
Δοκεῖ μοι μηκέτι πλειόνων ἡμᾶς δεῖσθαι
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Δοκεῖ πως ἐναντίως ἔχειν πρὸς τὴν ἐν ταῖς Βασιλείαις ἱστορίαν
|
Incipit |
|
δοκεῖ σοι ὁτουοῦν πεποιηκέναι
|
Desinit |
|
δοκεῖ τελικώτατον τῷ πανηγυρίζοντι
|
Incipit |
|
δοκεῖ τοῖς ἡμετέροις σὴν ἔγωγε χάριν σιωπῶ
|
Desinit |
|
ΔΟΚΕΙΣ ΜΟΙ ΘΑΥΜΑΖΕΙΝ ΕΠΙ ΤΗΝ ΠΥΘΑΓΟΡΙΟΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΝ
|
Incipit |
|
δοκίμαζε δὲ πάντων τών τρόπων
|
Desinit |
|
ΔΟΚΙΜΑΖΕΤΩ ΔΕ ΕΚΑΣΤΟΣ
|
Incipit |
|
ΔΟΚΙΜΑΣΘΕΝΤΕΣ ΕΚΛΑΜΨΩΣΙΝ
|
Desinit |
|
ΔΟΚΙΜΟΝ ΕΙΣ ΣΤΑΘΜΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΤΡΩΝ
|
Titulus initialis |
|
δοκοῦν μεταλλεύειν οὐ καλῶς πειρωμένοις.
|
Desinit |
|
ΔΟΚΟΥΝΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΛΥ[ΠΗΡΩΝ
|
Desinit |
|
δοκοῦσιν ἔγγιον γίνεσθαι
|
Desinit abruptus |
|
ΔΟΚΩ ΜΕΝ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΕΡΩΤΗΘΕΙΣ
|
Incipit |
|
δόλος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ· αὐτῷ...
|
Desinit |
|
δόμα θεοῦ ἔχει ἐν παντὶ μόχθῳ αὐτοῦ αὐτὸ τοῦτο τὸ πρὸς τὸ ἀγαθὸν ἀεὶ βλέπειν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
Δομετιανος ιεροδιακον (ιεροδιακων).
|
Textus |
|
Δομετιανοῦ τὰ σκῆπτρα τῶν Ῥωμαίων κατέχοντος, ἀνδρὸς ὡς ἀκριβῶς δεισιδαίμονος
|
Incipit |
|
Δομίνικος ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν καὶ ὁμολογητὴς ὑπῆρχεν ἐκ Καλαρόγης πόλεως
|
Incipit |
|
Δομνίκα γυνή, πρῶτα χρηστοῖς χρηστέον,
|
Incipit |
|
Δομνίκαν τὴν τῷ ὄντι κυριώνυμον ἢ φερώνυμον νύμφην Χριστοῦ
|
Incipit |
|
Δομνίνου φιλοσόφου Λαρισσαίου ἐγχειρίδιον ἀριθμητικῆς εἰσαγωγῆς
|
Titulus initialis |
|
δόξα ... ἀμήν
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυρίου, καὶ ὁ κύριός μου καὶ ὁ θεός μου
|
Incipit |
|
Δοξα θεω, Χριστω και Ιωαννη.
|
Textus |
|
Δόξα πατρὶ καὶ υἱῷ καὶ ἁγίῳ πνεύματι τῷ δόντι τέλος.
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
Δόξα πρέπει τῷ σῴζοντι ἁμαρτωλὸν ἐν οἰκτιρμοῖς
|
Desinit |
|
δοξα σι ο θσ ημον δοξα σι αμην νεοφητοσ (δοξα σοι ο θεος ημων δοξα σοι αμην Νεοφυτος)
|
Textus |
|
Δόξα σοι κύριε καὶ τούτου γ’ ἕνεκα.
|
Textus |
|
δόξα σοι κύριε ὁ θεὸς ἡμῶν δόξα σοι δόξα σοι ἐν ὑψίστοις καὶ ἐπὶ γῆς τῷ πάσης οὐσίας καὶ θειότητος ἀμέτρως ὑπερανῳκισμένῳ
|
Incipit |
|
Δοξα σοι κυριε παντων ενεκεν.
Θεοδοσιου ετυχε κοπος και πονος:
Ευχου τοινυν καμε αδελφε μου κυρ Θεοδοσιε μου. αμαρτωλου και ταπεινου Θεοδοσιου αμοναχου.
|
Textus |
|
δόξα σοι ὁ θεὸς ἡμῶν δόξα σοι
|
Incipit |
|
δόξα σοι ὁ θεὸς ἡμῶν δόξα σοι ... ὁ ἀεὶ παρορῶν
|
Incipit |
|
ΔΟΞΑ ΣΟΙ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ ΔΟΞΑ ΣΟΙ ΒΑΣΙΛΕΥ ΑΓΙΕ
|
Incipit |
|
Δόξα σοι ὁ θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι εὐχαριστοῦμεν σοι τριὰς ἁγίας, δόξα σοι. ἀμήν
|
Desinit |
|
Δοξα σοι ο θεος ημων, δοξα σοι.
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
δόξα σοι ὁ θεὸς ἡμῶν· δόξα σοι ὁ τρισάγιος· δόξα σοι ὅτι πρέπει σοι δόξα καὶ αἴνεσις· εἰς αἰῶνας ἀεὶ τῶν αἰώνων· ἀμήν.
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
Δόξα σοι τρισάκτιστε θεότις μια
|
Incipit |
|
Δόξα σοι, ὁ Θεός, δόξα σοι· καὶ πάλιν ἐρῶ, δόξα σοι, ὁ Θεός, ὑπερύμνητος καὶ ὑπερυψούμενος εἰς τοὺς αἰῶνας.
Εὐχαριστεῖν ὀφείλομεν τῷ Θεῷ, ἀγαπητοί, διαπαντός, τῷ ἀξιώσαντι
ἡμᾶς ὑπὸ τὸν χρηστὸν αὐτοῦ ζυγόν
|
Incipit |
|
ΔΟΞΑ ΤΗ ΑΠΕΙΡΟΤΑΤΗ ΚΑΙ ΠΑΝΑΙΤΙΩ ΚΑΙ ΖΩΑΡΧΙΚΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΣΟΥ
|
Incipit |
|
ΔΟΞΑ ΤΗ ΑΥΤΟΥ ΑΓΑΘΟΤΗΤΙ ΚΑΙ ΤΗ ΑΥΤΟΥ ΣΥΓΚΑΤΑΒΑΣΕΙ...
|
Desinit |
|
δοξα τη συγκαταβασει Χριστου του Θεου ημων εις τους αιωνας αμην.
|
Desinit |
|
δόξα τιμὴ καὶ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit cuiusdam partis |
|
δοξα το (τω) δοντι αρχη (sic) και τελος.
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
δοξα τῳ εξ αρχης ετοιμασαντι και
προμηνυσαντι περι τουτων θεῳ, και νυν πληρωσαντι και πληρουντι. αμην.
|
Desinit |
|
δοξα τω εξ αρχης ετοιμασαντι και και (!) προμηνυσαντι θεῳ· και πληρωσαντι αμην.
|
Desinit |
|
δοξα τῳ εξ αρχης ετοιμασαντι και προμηνυσαντι
θεῳ, και πληρωσαντι και πληρουντι αμην.
|
Desinit |
|
δόξα τῷ ἐξ ἀρχῆς ἑτοιμάσαντι καὶ προμηνύσαντι θεῷ καὶ πληρώσαντι ἀμήν.
|
Desinit |
|
δοξα τω εξ αρχης ετοιμασαντι και προμηνυσαντι θεῳ· και πληρωσαντι αμην
|
Desinit |
|
δοξα τω εξ αρχης ετοιμασαντι και προμηνυσαντι θεω· και πληρωσαντι αμην.
|
Desinit |
|
δοξα τω εξ αρχης ετοιμασαντι και προμηνυσαντι θεῳ· και πληρωσαντι· αμην.
|
Desinit |
|
δοξα τω εξ αρχης ετοιμασαντι και προμηνυσαντι θεῳ· και πληρωσαντι· αμην.
|
Desinit |
|
δόξα τῷ ἐξαρχῆς (ἐξ ἀρχῆς) ἐτοιμάσαντι περὶ τοῦτων θεῷ· καὶ νῦν πληρώσαντι καὶ πληροῦντι ἀμήν.
|
Desinit |
|
δοξα τω θεω αμην.
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
Δοξα τω θεω αμην·
Πληρωμα παντων των καλων, Χριστος πελει αμην.
|
Textus |
|
Δόξα τῷ θεῷ ἡμῶν πάντων ἕνεκα.
|
Textus |
|
δόξα τῷ Θεῷ ἡμῶν πάντων ἕνεκα· ἀμήν.
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
δόξα τῶ θεῶ ἡμῶν· ἀμήν. Ἱησου σῶσόν με Μιχαὴλ μοναχόν.
|
Textus |
|
δοξα τω θεω παντων ενεκα· αμην
|
Textus |
|
δοξα τω θεω παντων ενεκεν.
|
Textus |
|
δοξα τω θεω, παντων εινεκα.
|
Textus |
|
Δόξα τῷ Λόγῳ τῷ δόντι τέλος· ἀμήν.
|
Textus |
|
Δόξα τῷ παρέχοντι ἡμῖν τὸ ζῆν Θεῷ τῶν ὅλων
|
Incipit |
|
Δοξα τω πατρι τω ποιησαντι ημας·
|
Incipit |
|
δοξα, φαντασια και ... (αισθησις?).
|
Desinit |
|
Δόξα. ἦχος β'
ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν
|
Desinit |
|
δοξάζει ἐν τῇ παρουσίᾳ αὐτοῦ, ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
|
ΔΟΞΑΖΟΜΕΝ ΣΕ ΔΕΣΠΟΤΑ
|
Incipit |
|
Δοξάζομέν σε, δημιουργὲ καὶ βασιλεῦ τῶν ὅλων
|
Incipit cuiusdam partis |
|
δοξάζοντες καὶ ἡμεῖς ... τὴν ... εὐσπλαγχνίαν τοῦ σωτῆρος
|
Desinit |
|
δοξάζοντες τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν δωρησάμενον αὐτῇ τοιαύτας χάριτας, ὧν καταξιωθείημεν πάντες. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
δοξάζωμεν καθαρῶς τὸ σὸν ἁγίον ὄνομα ὧ πρέπει πᾶσα δόξα
|
Desinit |
|
δοξάζων καὶ εὐχαριστῶν τῷ θεῷ
|
Desinit |
|
ΔΟΞΑΖΩΝΤΑΙ ΕΙΣ ΠΑΝΤΑΣ
|
Desinit |
|
Δόξαν
|
Incipit |
|
δόξαν ἀνα[πέμπομεν
|
Desinit |
|
δόξαν ἀναπέμποντες τῷ τὰ σύμπαντα δημιουργήσαντι καὶ ἡμᾶς φιλανθρωπίᾳ ἐλεήσαντι ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν·ᾧ...
|
Desinit |
|
δόξαν ἀναπέμποντες τῷ τὰ σύμπαντα δημιουργήσαντι καὶ ἡμᾶς φιλανθρωπίᾳ ἐλεήσαντι ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν·ᾧ...
|
Desinit |
|
Δόξαν ἀναπέμπων· νῦν...
|
Desinit |
|
δὀξαν ἀναπέμψωμεν νῦν καὶ ἀεὶ ...
|
Desinit |
|
δόξαν ἀναπέμψωμεν τῷ Θεῷ· ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
δόξαν αὐτῷ τῳ πλάσαντι ἡμᾶς θεῷ ἀναπέμψωμεν, ὅτι αὐτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
δόξαν καὶ μεγαλωσύνην ἀναπέμψωμεν ἅμα τῷ Πατρὶ...
|
Desinit |
|
δόξαν καὶ παραμυθήσασθαι
|
Incipit |
|
δόξαν κεκτημένον ἀναφαίρετον. Ὑπὲρ δὲ τούτων ἁπάντων εὐχαριστήσωμεν τῷ τοσούτων ἡμᾶς ἀξιώσαντι ἀγαθῶν, ὅτι...
|
Desinit |
|
δόξαν ὁμόφωνον ἀναπέμψομεν τῇ αὐτοαληθείᾳ Χριστῷ τῷ θεῷ ἡμῶν, ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
δόξαν τὴν ἀληθῆ καὶ ἀναλλοίωτον καὶ ἀΐδιον, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
δοξάσει ἐν τῇ παρουσίᾳ αὐτοῦ· ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
|
ΔΟΞΑΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΙΧΩΝ ΤΟΥ ΟΛΟΥ ΕΝΙΑΥΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
δοξάσωμεν τὸ πάντιμον... Ἀμην
|
Desinit |
|
δοξάσωμεν τὸ πάντιμον... Ἀμην
|
Desinit |
|
Δόξειε μὲν ἂν τοὺς μακαρίους ἀγγέλους προκόπτειν ἐν τῇ μακαριότητι
|
Incipit |
|
ΔΟΞΗΣ ΑΕΙ ΦΡΟΝΤΙΖΕ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΥ
|
Incipit |
|
δόξης ἀπολαύσωμεν τῆς παρ’ αὐτοῦ, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
ΔΟΞΗΣ ΓΑΡ ΟΙΚΟΣ ΣΥ ΘΕΟΥ ΞΡΗΜΑΤΙΖΕΙΣ
|
Desinit |
|
ΔΟΞΗΣ ΓΑΡ ΟΙΚΟΣ ΣΥ ΘΕΟΥ ΧΡΗΜΑΤΙΣΕΙΣ
|
Desinit |
|
Δοξολογία εἰς Θεὸν καὶ περὶ τῶν καθ' αὑτὸν καὶ τῆς μονῆς τῆς Χώρας
|
Titulus initialis |
|
ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΩΡΑΙΑ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΟΒΑΣΚΟΥ ΤΟΥ ΒΛΑΧΟΥ ΗΧΟΣ Δ'
|
Titulus initialis |
|
ΔΟΣ ΑΥΤΟ ΤΗ ΑΜΑΘΕΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΥΧΟΥ ΜΟΙ ΤΩ ΣΩ ΑΔΕΛΦΩ ΕΡΡΩΣΟ
|
Desinit |
|
δὸς δ’ ἐπὶ χειρὶ χέρα· σχέθι με, σχέθι·χαίρετε πάντες
|
Desinit |
|
δὸς καὶ θανόντι ψυχικὴν σωτηρίαν
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ΔΟΣ ΜΟΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΝ ΙΝΑ ΑΝΑΓΝΩ ΤΟΥΤΕΣΤΙΝ ΙΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΩ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΙΝ
|
Desinit |
|
ΔΟΣ ΠΙΝΕΙΝ ΕΙΣ ΕΜΒΑΣΙΝ ΛΟΕΤΡΟΥ
|
Desinit |
|
δὸς χάριν, Χριστέ, Λουκᾶ μοναχοῦ πόνοις, / τοῦ πορεύεσθαι ταῖς θείαις ἐντολαῖς σου /πρεσβείαις τῆς σῆς μητρὸς τῆς θεητόκου(θεοτόκου) (!)
|
Textus |
|
δὸς χάριν, Χριστέ, Λουκᾶ μοναχοῦ πόνοις, τοῦ πορεύεσθαι ταῖς θείαις ἐντολαῖς σου πρεσβείαις τῆς σῆς μητρὸς τῆς θεητόκου(θεοτόκου) (!)
|
Textus |
|
Δοτὴρ πάντων ἀγαθῶν καὶ πηγὴ ἰαμάτων καὶ θησαυρὸς οἰκτιρμῶν σὺ εἶ μόνος ὁ Θεός
|
Incipit |
|
δου]λικοῖς
|
Incipit |
|
ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΕΥΑΡΕΣΤΟΥΝΤΕΣ ΧΡΙΣΤΩ ΤΩ ΘΕΩ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΙ ΗΜΩΝ
|
Desinit |
|
δουλεύσας τῷ κυρίῳ ἐν φόβῳ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτοῦ
|
Desinit |
|
ΔΟΥΛΕΥΣΑΤΕ ΤΩ ΚΥΡΙΩ
|
Incipit |
|
δουλικόν
|
Desinit |
|
Δοῦλοι Κύριον
|
Incipit |
|
δοὺς τὴν τιμήν
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Δούσης κόνιν γῇ τῆς Ξένης, οὐδὲν ξένον,
|
Incipit |
|
ΔΟΧΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑ ΕΛΛΗΣΙ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Δράκοντος Στρατονικέως περὶ μέτρων ποιητικῶν. Καὶ πρῶτον περὶ χρόνων
|
Titulus initialis |
|
δράματος ἡ ὑπόθεσις παλαιὰ δι' ἔργων ἐμπράκτως
|
Incipit |
|
δραμωμεν Χριστω εν ταχει.
|
Desinit |
|
δριμύτητα καὶ δῆξιν χολῆς ἤδη σεσηπυίας
|
Desinit |
|
δρόμου τῶν ἡρώων
|
Titulus initialis |
|
δροσίσατε τὴν κάμινον, καὶ δότε ἱμάτια ἵνα λάβητε ἱάματα, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
ΔΡΩ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Εʹ ΤΟ ΠΡΑΤΤΩ ΤΟ ΦΕΥΓΩ
|
Incipit |
|
δυ]νασαι με καθαρισαι
|
Incipit abruptus |
|
Δυάδα στύλων ἐκκλησίας μέλπειν μοι
|
Incipit |
|
δυναμαι καταλυσαι τον
|
Desinit abruptus |
|
ΔΥΝΑΜΕΙΣ
|
Desinit |
|
δυνάμενον
|
Desinit |
|
δυναμένων διασῴζειν τῶν εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν εἰσαγομένων ἁπάντων. Χάριτι...
|
Desinit |
|
ΔΥΝΑΜΕΡΟΝ ΣΥΝ ΘΕΩ ΤΩΝ ΕΜΠΛΑΣΤΡΩΝ ΚΑΙ ΩΝΤΩΝ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΔΥΝΑΜΕΡΟΝ ΣΥΝ ΘΕΩ ΤΩΝ ΣΚΕΥΑΣΙΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Δυναμερὸν σὺν Θεῷ τῶν συσκευασιῶν. Σκευασίαι
|
Titulus initialis |
|
ΔΥΝΑΜΙΝ ΑΝ[ΘΡΩΠΙΝΗΝ
|
Desinit |
|
δύναμιν τὴν
|
Desinit |
|
ΔΥΝΑΜΙΣ ΔΕ ΘΕΟΥ ΕΣΤΙ Ο ΛΟΓΟΣ
|
Incipit |
|
δυνατά εἰσι παρὰ τῷ Θεῷ
|
Desinit |
|
ΔΥΝΑΤΑΙ ΓΑΡ Ο ΑΥΘΕΝΤΗΣ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ
|
Incipit |
|
ΔΥΝΑΤΑΙ ΕΦΑΡΜΟΣΑΙ
|
Desinit |
|
δύναται οὖν ἡ ἁγία Τρίας ἡ ὁμοούσιος καὶ ἄχραντος ποιῆσαι ἡμᾶς εὑρεῖν ἔλεος μετὰ τῶν ἁγίων
|
Desinit |
|
ΔΥΝΑΤΟΝ ΑΠΟ ΤΑ ΚΩΤΖΙΑ
|
Incipit |
|
δυνατὸν ὡς σταυρωθέντος αὐτοῦ ἀριθμεῖν τὴν τριήμερον.
|
Desinit |
|
δυνατὸς ὁ θεὸς στῆσαι αὐτά
|
Desinit |
|
δυνατοῦ ὄντος
|
Desinit |
|
ΔΥΝΗΘΕΙΗΜΕΝ ΑΥΤΗΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ
|
Desinit |
|
Δυνηθῶμεν εὑρεῖν χάριν καὶ ἕλεος καὶ εἰρήνην ἐνώπιον αὐτοῦ, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
δυνηθῶμεν καταξιωθῆναι τῆς αἰωνίου ζωῆς· χάριτι...
|
Desinit |
|
δυνηθῶμεν καταξιωθῆναι τῆς αἰωνίου ζωῆς· χάριτι...
|
Desinit |
|
δυνηθῶμεν προσϊέναι τοῖς θείοις καὶ φοβεροῖς μυστηρίοις τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ...
|
Desinit |
|
δυνήσεται τὴν ὀδύνην
|
Desinit |
|
δυνήσῃ
|
Desinit |
|
δυνήσῃ τὸν θεὸν
|
Desinit |
|
δυνησόμεθα καὶ τὴν παροῦσαν ζωὴν μετὰ εὐθυμίας διενεγκεῖν, καὶ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν ἐπιτυχεῖν, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
δυνησόμεθα μετὰ παρρησίας στῆναι ἔμπροσθεν τοῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ... ἀμήν
|
Desinit |
|
δυνησόμεθα περιγενέσθαι τῶν παθῶν καὶ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν ἐπιτυχεῖν· ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
δυνησόμεθα περιγενέσθαι τῶν παθῶν καὶ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν ἐπιτυχεῖν· ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
ΔΥΝΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΚΑΘΙΣΟΝ ΕΝ ΚΕΛΛΙΩ ΗΣΥΧΩΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΓΑΓΩΝ ΣΟΥ ΤΟΝ ΝΟΥΝ
|
Incipit |
|
ΔΥΝΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΚΑΘΙΣΟΝ ΕΝ ΤΩ ΚΕΛΛΙΩ ΣΟΥ
|
Incipit |
|
Δὐο (τινὲς) τῶν πατέρων παρεκάλεσαν τὸν θεὸν ἵνα πληροφορήσῃ αὐτοὺς εἰς ποῖον ἔφθασαν μέτρον
|
Incipit |
|
ΔΥΟ ΑΔΕΛΦΟΙ ΕΛΑΒΟΝ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΞΕΝΑΣ
|
Incipit |
|
Δύο ἀδελφοὶ ἦσαν ἐν ταύτῃ τῇ θεοφυλάκτῳ Κωνσταντινουπόλει ὁμοπάτριοι καὶ ὁμομήτριοι
|
Incipit |
|
Δύο ἀδελφοὶ ἦσαν σαρκικοὶ (uel Δύο μοναχοὶ ὑπῆρχον κατὰ σάρκα ἀδελφοὶ) καὶ ἦλθεν ὁ διάβολος χωρίσαι αύτοὺς ἀπ' ἀλλήλων
|
Incipit |
|
δύο ἀδελφοὶ κατὰ σάρκα ἐπῆγαν καὶ ἐκατοίκησαν εἰς μοναστήριον
|
Incipit |
|
Δύο ἀδελφοί ποτε συνεφώνησαν καὶ ἐγένοντο μοναχοί
|
Incipit |
|
δύο ἀδελφοί, δύο δευτέρας ἐξαδελφὰς συναφθήσονται
|
Incipit |
|
ΔΥΟ ΑΝΑΘΥΜΙΑΣΕΩΝ ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΩΝ
|
Incipit |
|
Δύο γυναῖκας διέβαλλόν τινες πρὸς τὸν ἐπίσκοπον ... μὴ σοφρόνως βιοῦν
|
Incipit |
|
ΔΥΟ ΔΕ ΦΥΣΕΙΣ ΕΧΕΙ
|
Desinit |
|
δύο δεύτεροι ἐξάδελφοι, ἕκτος βαθμός
|
Desinit |
|
Δυὸ δοθεισῶν εὐθειῶν δύο μέσας ἀνάλογον εὑρεῖν
|
Incipit |
|
δύο εἰς σάρκα μίαν
|
Desinit |
|
Δύο εἰσὶν ὀδοὶ ἀγαπητοί
|
Incipit |
|
ΔΥΟ Η ΤΡΕΙΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΧΕΙΡΟΤΟΝΟΥΣΙΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ
|
Incipit |
|
Δύο ἦσαν ἐν Ἀθήναις βουλαί, ἡ μὲν διηνεκὴς
|
Incipit cuiusdam partis |
|
δύο ἰάμβους καὶ μίαν συλλαβὴν μακρὰν καὶ βραχεῖαν
|
Desinit |
|
Δύο καὶ ξ καὶ τριακόσια ἔτη ἀπὸ τῆς αὐγούστου καίσαρος μοναρχίας
|
Incipit |
|
Δύο κληρικῶν τςζαγγαρίων ὄντων καὶ ἤγγεισαν ἀλλήλοις κάμνοντες
|
Incipit |
|
ΔΥΟ ΚΡΑΥΓΑΖΟΜΕΝ ΧΑΙΡΕ ΝΕΙΛΕ ΘΕΙΟΤΑΤΕ
|
Desinit |
|
δύο κύκλων ἀνίσων δοθέντων καὶ τῆς διὰ τῶν κέντρων εὐθείας ἀπείρου
|
Incipit |
|
Δύο λῃστῶν ἡ θεία Γραφὴ μέμνηται. Τῶν δύο τὰς πράξεις ἐξετάσωμεν καὶ τῆς ἐν αὐταῖς ὠφελείας ἀπολαύσωμεν
|
Incipit |
|
δύο μὲν γὰρ ἦν ἔτη
|
Desinit |
|
δύο μὲν εἰσὶν ἰσομορίαι δι’ ὅλου τοῦ ἔτους, ἐαρινή τε καὶ μετοπωρινή
|
Incipit |
|
ΔΥΟ ΟΔΟΙ ΕΙΣΙΝ ΑΓΑΠΗΤΟΙ
|
Incipit |
|
ΔΥΟ ΟΔΟΙ ΕΙΣΙΝ ΑΓΑΠΗΤΟΙ
|
Incipit |
|
ΔΥΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑΣ
|
Incipit |
|
Δύο τάγματα εἰσὶ τῶν μοναχῶν
|
Incipit |
|
ΔΥΟ ΤΑΥΤΑ ΕΠΙ ΤΑΣ ΑΚΟΑΣ
|
Incipit |
|
ΔΥΟ ΤΑΥΤΑ ΕΠΙ ΤΑΣ ΑΚΟΑΣ ΗΛΤΑΣΙ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ
|
Incipit |
|
Δύο τινες γέροντες μεγάλοι ὥδευον εἰς τὴν ἔρημον
|
Incipit |
|
ΔΥΟ ΤΙΝΕΣ ΕΜΠΟΡΟΙ ΗΓΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΑΙ
|
Incipit |
|
δύο τινὲς ἐσυμφώνησαν νὰ γίνουν καλόγεροι
|
Incipit |
|
Δύο τις ἔχων παῖδας τὸν ἕτερον ἀπεκήρυξεν. ὁ ἐπὶ τῆς οἰκίας ἀριστεύσας ᾔτησεν εἰς τὸ γέρας τὸν ἀδελφὸν ἀναληφθῆναι. ἀντειπόντος τοῦ πατρὸς οὐκ ἔπεισεν. ἀξιοῖ καὶ αὐτὸς ἀποκηρύττεσθαι.
|
Titulus initialis |
|
δυο τοινυν Ιουδαιοι εισιν· εις ο Θαδδαιος και ο Λεββαιος ον και Ιακωβου ο Λουκας ειναι λεγει· και ετερος ο προδοτης· και δυο Ιακωβοι· εις ο του Ζεβεδαιου και ετερος ο του Αλφαιου· και δυο Σιμωνες εις ο και Πετρος· και ο αλλος ο και Kανανιτης· ιστεον δε· οτι και Ισκαριωτης Ιουδας Σιμων εκαλειτο· και ο Θωμας Ιουδας.
|
Textus |
|
ΔΥΟ ΤΟΥΤΩΝ ΠΡΕΣΒΕΙΩΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΞΑΙΡΕΤΩΝ ΕΤΥΧΕ
|
Incipit |
|
Δύο ψαλμοὺς ἔγνωμεν ὐπὲρ Ἰδιθοὺμ ἔχοντας τὴν ἐπιγραφήν·
|
Incipit |
|
Δυοῖν οὐσῶν τοῖς εὐσεβοῦσι λατρειῶν καὶ θεραπειῶν τοῦ Θεοῦ, μιᾶς μὲν καὶ πρώτης, τῆς ἐν τῷ τηρεῖν τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ μετὰ φόβου καὶ ἀγάπης
Πρῶτον τοίνυν δεῖ σε πιστεύειν ἀναμφιβόλως τε καὶ ὀρθῶς, διότι ἡ πίστις θεμέλιός ἐστι τῆς πνευματικῆς τοῦ ἀνθρώπου οἰκοδομίας
|
Incipit |
|
ΔΥΣΒΟΥΛΙΑΣ ΠΑΡΑΚΟΥΣΑΣ
|
Desinit |
|
δύσιος ἀντολίης τε ἀτεκμάρτων τε θαλασσῶν
|
Desinit |
|
Δύσκολος γήμας λάλον γυναῖκα ἑαυτὸν προσαγγέλλει.
|
Titulus initialis |
|
Δύσκολος ὤλισθεν. ὁ παῖς παρὼν ἐγέλασε. καὶ ἀποκηρύττει αὐτόν
|
Titulus initialis |
|
ΔΥΣΚΡΑΣΙΑΝ ΚΑΙ ΥΓΡΑΝ ΕΦ' ΟΙΣ ΤΟ ΦΛΕΓΜΑ
|
Desinit |
|
ΔΥΣΜΕΝΑΙΝΟΝΤΟΣ
|
Desinit |
|
ΔΥΣΜΟΡΟΣ ΟΙΑ ΠΑΘΟΝ;
|
Incipit |
|
Δύσμορος, οἷα πέπονθα, δέδορκά τ' ἐγὼν ἀνόιστα
|
Incipit |
|
δυσσεβήματος
|
Desinit |
|
δυστρος:
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Δυστυχὴς ὁ πατὴρ καὶ τῶν πώποτε πατέρων ὁ δυστυχέστατος
|
Introductio |
|
δυσχε]ραίνουσι καὶ ἀλύουσι
|
Incipit |
|
ΔΥΣΧΕΡΑΙΝΟΥΣΑ ΠΑ
|
Desinit |
|
ΔΥΣΧΕΡΕΣ ΕΣΤΙ ΜΕΤΑΠΕΙΣΑΙ ΤΟΝ ΗΔΕΩΣ ΑΠΟΛΛΥΜΕΝΟΝ
|
Desinit |
|
ΔΥΣΩΠΟΥΝΤΕΣ ΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΙΚΩΤΕΡΟΥΣ ΣΥΓΓΝΩΜΗΝ ΔΙΔΟΥΝΤΑΣ ΑΝΑΠΛΗΡΟΥΝ ΤΑ ΗΜΩΝ ΥΣΤΕΡΗΜΑΤΑ
|
Desinit |
|
δύω σημαίνει τὸ τῆς ὀρθογραφίας ὄνομα
|
Incipit |
|
δύω τρόποι εἰσὶν ἑνώσεως μᾶλλον δὲ εἴσοδοι ἑκατέρωθεν
|
Incipit |
|
Δώδεκα δ' αὖ Χριστοῖο Θεοῦ μεγάλοιο μαθηταί.
|
Incipit |
|
ΔΩΔΕΚΑ ΖΩΔΙΑ ΔΕ ΕΙΣΙ
|
Incipit |
|
ΔΩΔΕΚΑ ΟΡΗ ΕΙΣΙ ΜΕΓΑΛΑ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΕΙΣΙ ΤΑΥΤΑ
|
Incipit |
|
Δωδεκάτη, καὶ αὕτη πάλιν πρὸς Τιμόθεον.
|
Titulus initialis |
|
δώῃ ἡμῖν· ὅτι αὐτῷ πρέπει...
|
Desinit |
|
δωρεὰν παρέχοντες πᾶσι ἀνθρώποις
|
Desinit |
|
δωρήσασθαι ἑτοίμως τὴν του βασιλέως χρηστότητα
|
Desinit |
|
δωρήσητε πᾶσι τοῖς πεπτωκὀσι τὸ ἄφθαρτον ζῆν καὶ οὐρανῶν βασιλείαν, ἧς ἐπιτυχεῖν γένοιτο...
|
Desinit |
|
Δωρικῆς διαλέκτου ἐντεῦθεν ἕως τοῦ τέλους. Ζητεῖται δὲ εἰ καὶ τὸ παρὸν σύγγραμμα Σέξτειόν ἐστι
|
Titulus initialis |
|
ΔΩΡΙΣΑΝΤΕΣ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ ΑΥΤΟΥ ΧΑΡΙΝ
|
Desinit |
|
Δωροθεου αρχιεπισκοπου Τυρου αρχαιου ανδρος πνευματοφορου και μαρτυρος γεγονοτος· εν τοις χρονοις Λικινιου και Κωνσταντινου των βασιλεων· συγγραμμα· εις τους ιβʹ αποστολους και εις τους οʹ.
|
Titulus initialis |
|
Δωροθεου αρχιεπισκοπου Τυρου αρχαιου ανδρος πνευματοφορου και μαρτυρος. γεγονοτος. εν τοις χρονοις Λικιννιου και Κωνσταντινου των βασιλεων. συγγραμμα. εις τους ιβʹ αποστολους και εις τους οʹ.
|
Titulus initialis |
|
Δωροθεου επισκοπου αρχαιου ανδρος πνευματοφορου· και μαρτυρος γεγονοτος εν τοις καιροις Λικινιου· και Κωνσταντινου βασιλεως.
|
Titulus initialis |
|
Δωροθεου επισκοπου Τυρου ανδρος αρχαιου και πνευματοφορου και μαρτυρος γεγονοτος εν τοις καιροις Λικινιου και Κωνσταντινου βασιλεως ομιλια περι των οʹ μαθητων του κυριου.
|
Titulus initialis |
|
Δωροθεου επισκοπου Τυρου αρχαιου ανδρος πνευματοφορου και μαρτυρος γεγονοτος εν τοις καιροις Λικινιου και Κωνσταντινου βασιλεως.
|
Titulus initialis |
|
Δωροθεου επισκοπου Τυρου αρχαιου ανδρος πνευματοφορου και μαρτυρος γεγονοτος εν τοις καιροις Λικινιου και Κωνσταντινου των βασιλεων.
|
Titulus initialis |
|
Δωροθεου επισκοπου Τυρου.
|
Titulus initialis |
|
Δωροθεου επισκοπου Τυρου.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Δωροθεου επισκοπου Τυρου· αρχαιου ανδρος πνευματοφορου και μαρτυρος γεγοντος εν τοις καιροις Λικιννιου (Λικινιου) και Κωνσταντινου των βασιλεων.
|
Incipit |
|
Δῶρον ἀειζώοιο Θεοῦ μεγάλοιο ἄνακτος
|
Incipit |
|
ΔΩΡΟΝ ΑΛΕΞΙΚΑΚΟΙΟ ΔΙΟΣ
|
Incipit |
|
Δῶρον λόγος πᾶς, ἂν δὲ τοῦ Σταγειρίτου
|
Incipit |
|
ΔΩΡΟΝ ΜΟΙ ΤΟΥΤΟ ΜΙΚΡΟΝ
|
Incipit |
|
Δῶρόν τι τοῦτο μικρὸν, ὦ μέγιστε βασιλεῦ, ἐκ τῶν τῆς ἐμῆς γεωργίας προσφέρω
|
Incipit |
|
Δῶρόν τοι καὶ ἐγὼ τέκνον φίλε
|
Incipit |
|
Δῶρόν τοι καὶ ἐγώ, τέκνον φίλε Ῥοῦφε Μελίτιε,
τοῦτο δίδωμι, καθάπερ ἡ παρ’ Ὁμήρῳ φησὶν Ἑλένη
|
Incipit |
|
δωρουμενος αυτοις και πασιν ημιν παντα τα προς σωτηριαν αιτηματα. οτι πρεπει σοι πασα δοξα τιμη.
|
Desinit |
|
ΔΩΣΩ ΕΚΑΣΤΩ ΚΑΤΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΑΥΤΟΥ
|
Desinit |
|
Δώσω τοίνυν τῷ λόγῳ ὃ Μαυρικίῳ ἐπὶ τῇ πανευφήμῳ μάρτυρι Εὐφημίᾳ γεγένηται
|
Incipit |
|
ε' καὶ ι' ἰουλίου καθ' ὁδὸν ἐξερχόμενος ἀπὸ τὁ ἅγιον ὄρος
|
Incipit |
|
ἐ]λήλυθεν ἔξω οἱ δὲ εὐθέως ἀναπηδήσαντες
|
Incipit |
|
ἐὰν [δὲ κα]λούμενος
|
Desinit |
|
ΕΑΝ ΑΔΗΛΟΝ Η ΚΑΤʹ ΟΥΣΙΑΝ ΤΟ ΚΡΙΝΟΜΕΝΟΝ
|
Incipit |
|
Ἐὰν ἀνδρόγυνον τυχὸν ποτὲ βαπτίσουν
|
Incipit |
|
ΕΑΝ ΑΠΟΘΑΝΕΙ ΠΑΙΔΙΟΝ ΑΒΑΠΤΙΣΤΟΝ
|
Incipit |
|
ΕΑΝ ΑΣΘΕΝΗΣΗ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΟΙΑΝΔΗΠΟΤΕ
|
Incipit |
|
ΕΑΝ ΑΣΤΗΡ ΑΠΟ ΔΥΣΜΑΣ ΠΡΟΣ ΑΝΑΤΟΛΗΝ
|
Incipit |
|
ΕΑΝ ΓΑΡ ΔΙΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΘΕΛΗΣΩΜΕΝ ΤΡΕΦΕΣΘΑΙ ΜΕΛΛΟΜΕΝ ΘΕΩ ΑΠΟΘΝΗΣΚΕΙΝ ΑΠΟ ΤΗΣ ΠΡΟΛΑΒΟΥΣΗΣ ΠΕΙΡΑΣ ΕΧΟΝΤΕΣ ΤΗΝ ΓΝΩΣΙΝ
|
Desinit |
|
ἐὰν γὰρ ταπεινωθῶμεν καὶ κερδήσωμεν τὸν ἀδελφόν, εἰς Θεὸν ἁμαρτάνωμεν
|
Desinit |
|
ἐὰν γὰρ ταπεινωθῶμεν καὶ κερδήσωμεν τὸν ἀδελφόν, εἰς Θεὸν ἁμαρτάνωμεν
|
Desinit |
|
Ἐὰν γὰρ τὸ ἐπὶ τῆς ἁγίας Τριάδος λεγόμενον ἢ κοινόν ἐστι
|
Incipit |
|
εαν δε αστηρ την νυκταν πεσει εις την γην, ο βασιλευς τους περι αυτων διαφθαρει.
|
Desinit |
|
ἐὰν δὲ ἑκατέρωθεν ἀπηρτισμένος ᾖ, μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἐὰν δὲ ἐμπιστεύσωμεν τῷ Κυρίῳ, σωθησόμεθα δι’ αὐτοῦ ἀπὸ τῆς ὀργῆς
|
Desinit |
|
Ἐὰν δὲ καὶ κλήσεις μαθεῖν τούτων θέλεις
|
Incipit |
|
ΕΑΝ ΔΙΟΚΕΙ ΠΑΡΑ ΤΩΝ ΟΙΚΕΙΩΝ
|
Incipit |
|
ἐὰν διώκης, φεύγει. ἐὰν θρέψης, παραμένει
|
Desinit |
|
Εαν εννοιαν εχης την οιανουν εν τη καρδια σου: ει οφειλεις πραγμα επιχειρησαι· (...) και ει τι γραφει εχε αυτο εν πληροφορια· μονον εκ πιστεως προσερχου.
|
Explanatio |
|
ΕΑΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΧΥΜΑΤΟΣ ΥΔΩΡ ΙΔΟΙΣ ΛΕΠΤΟΤΑΤΟΝ
|
Incipit |
|
ΕΑΝ ΕΣΤΙ ΚΛΟΚΙΟΝ ΑΙΜΑΤΟΕΙΔΕΣ
|
Incipit |
|
ΕΑΝ ΕΣΤΙ ΤΟ ΟΥΡΟΝ ΠΑΝΤΑΠΑΣΙ ΘΟΛΩΔΕΣ
|
Incipit |
|
Ἐὰν ἡμέρα κυριακὴ γένωνται κάλανδα
|
Incipit |
|
Ἐὰν ἡμέρᾳ κυριακῇ γένωνται κάλανδα
|
Incipit |
|
ΕΑΝ ΙΔΗ ΤΙΣ ΕΑΥΤΟΝ
|
Incipit |
|
ΕΑΝ ΙΔΗΣ ΣΑΥΤΟΝ ΕΠΙΦΟΡΟΝ
|
Incipit |
|
Ἐὰν ἴδης τὸ οὔρον ἐρυθρὸν
|
Incipit |
|
Ἐὰν ἴδης τὸ οὔρον ἐρυθρὸν
|
Incipit |
|
ἐὰν καὶ τὸν ἰδοὺ μὲν ἐλευτρωθήκαμεν
|
Desinit |
|
εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου, τον τυπον
|
Desinit abruptus |
|
Ἐὰν νέφος ἀκρίδων ἐπέρχεται
|
Incipit |
|
ἐὰν ὁ προγενέστερος δανειστὴς
|
Incipit |
|
ΕΑΝ ΟΙΟΔΗΠΟΤΕ Η ΓΥΝΗ ΤΡΟΠΩ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΟΣ ΕΠΕΒΟΥΛΕΥΣΕ
|
Incipit |
|
ΕΑΝ ΟΥΝ ΙΔΡΩΣ
|
Incipit |
|
εαν παραδεξηται το επαγγελλομενον·
|
Desinit |
|
ΕΑΝ ΠΕΣΕΙ Ο ΑΣΤΗΡ ΑΠΟ ΤΟΥ ΔΙΣΚΟΥ
|
Incipit |
|
ΕΑΝ ΠΕΣΗ ΕΙΣ ΠΟΡΝΕΙΑΝ ΙΕΡΕΥΣ ΕΙΤΕ ΔΙΑΚΟΝΟΣ
|
Incipit |
|
Ἐάν τινες μερίδας τινὰς
|
Incipit |
|
ἐάν τις ἄπιστος Ἰουδαῖος
|
Incipit |
|
ΕΑΝ ΤΙΣ ΘΕΛΗ ΔΟΓΜΑΤΙΣΑΙ ΜΕΤΑ ΣΟΥ
|
Incipit |
|
Ἐάν τις ἴδη τὰς τρίχας
|
Incipit |
|
ΕΑΝ ΦΘΑΣΗ Η ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΦΑΝΙΩΝ ΕΝ Δʹ Η ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
|
Incipit |
|
εαυτας υποτασσομεναι τοις ιδιοις ανδρασιν ως Σαρρα.
|
Desinit abruptus |
|
Εαυτον απο ακαθαρτων λογισμων, και ιδου μεγας γεγονα [...].
|
Incipit |
|
ἑαυτὸν δὲ ὠνόμασε ποιμένα τιθοῦντα τὴν ἰδίαν ψυχὴν ὑπὲρ τῶν προβάτων· αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
ἑαυτοῦ πᾶν ἡμισφαίριον, ὑπὸ γῆν <δὲ> τὸ νοτιώτερον
|
Desinit |
|
ἑαυτοῦ. Γράφει δὲ πρὸς Τιμόθεον τὰ διδασκάλῳ πρέποντα λοιπόν.
|
Desinit |
|
ἑαυτοῦ· γράφει δὲ πρὸς Τιμόθεον· τὰ διδασκάλω πρέποντα λοιπόν.
|
Desinit |
|
ἑαυτοὺς κατὰ δύναμιν ἀξίους ἐπιδείξωμεν τῶν ὑπηργμένων ἡμῖν ἀγαθῶν, ἵνα καὶ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν τύχωμεν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ἑαυτῷ δὲ τὸν ἀποκείμενον μισθὸν τῶν πιστῶν καὶ φρονίμων οἰκονόμων περιεποιήσατο. (Τῶν δὲ ὑποτεταγμένων βίβλων εἰσὶν τὰ κεφάλια οὕτως…)
|
Desinit |
|
ἑαυτῷ δόξαν τοῦ λογίζεσθαι μνώμενον
|
Desinit |
|
ἑαυτῷ τὴν μέμψιν, οὐ τοῖς προειποῦσι δίκαιος ἂν εἴη προσάπτειν
|
Desinit |
|
ἑαυτῶν ἐπαινοῦντας δεσπότην
|
Incipit |
|
ΕΑΥΤΩΝ ΤΟΝ ΒΙΟΝ ΛΑΜΠΡΟΝ ΠΟΙΗΣΩΜΕΝ ΩΣΤΕ ΜΕΤΑ ΠΑΡΡΗΣΙΑΣ ΙΔΕΙΝ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΗΜΩΝ
|
Desinit |
|
εβα]πτισθη (εβαπτισθη) υπο Ιωαννου εις τον Ιορδανην
|
Incipit abruptus |
|
Ἐβάπτισάς με, βασιλεῦ, τὴν δούλην νέαν Ῥώμην
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ἐβαστάχθη ὑπὸ τοῦ δικαίου Συμεὼν ὅ [
|
Desinit |
|
ἑβδομαδάρεα
|
Titulus initialis |
|
Ἑβδόμη, πρὸς Κολασσαεῖς.
|
Titulus initialis |
|
ΕΒΔΟΜΟΝ ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΠΟΤΕΡΟΝ ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ Η ΚΑΙ ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΔΥΝΑΝΤΑΙ ΣΩΜΑΤΑ ΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΕΙΝ ΚΑΙ ΔΟΚΕΙ ΜΗ· ΣΩΜΑ ΓΑΡ ΗΝΩΣΘΑΙ
|
Incipit |
|
ΕΒΟΥΛΟΜΗΝ ΜΕΝ, Ω ΑΝΔΡΕΣ ΑΓΑΠΗΤΟΙ, ΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΗΜΕΤΕΡΑΝ ΥΠΕΡΒΑΙΝΕΙ ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΟΥΜΕΝΟΝ ΔΥΝΑΜΙΝ
|
Incipit |
|
Ἑβουλόμην μέν, ὦ ἄνδρες, μηδέποτε ἐμαυτὸν εἰς τοῦτον καταθεῖναι τὸν λόγον
|
Incipit |
|
Ἐβουλόμην ὑμῖν ἀποδοῦναι τὰ λείψανα σήμερον τῆς ὑποθέσεως
|
Incipit |
|
Ἐβουλόμην, ἀδελφοί μου καὶ τέκνα, ἀναφέρειν ὑμῖν καὶ ἀναμνήσαι περὶ τῆς ἁγίας κυριακῆς
|
Incipit |
|
ἐβούλοντο καὶ αὐτὸν διὰ τῶν λόγων
|
Desinit |
|
ἐβούλοντο καὶ αὐτὸν διὰ τῶν λόγων
|
Desinit |
|
Ἔβται δὴ κατὰ τὸν φιλόσοφον ἄτοπον ἐστὶ ζητεῖν
|
Incipit |
|
ἐγγύθεν δὲ τετράγωνος
|
Desinit |
|
ἐγγύθι καὶ Τριάδος πανακηράτου ἔστε χορεῦται.
|
Desinit |
|
εγγυς το μαννα και το πυρ ιδου φθανει
|
Desinit |
|
Ἐγένετο ἀνήρ τις ἐν τῇ πόλει Ἀλεξανδρείας ὀνόματι Φιλέντολος
|
Incipit |
|
Ἐγένετο ἀνήρ τις ἐν τῇ Ρώμῃ ὀνόματι Εὐφημιανὸς ἐπὶ Ὁνορίου καὶ Ἀρκαδίου τῶν θειοτάτων βασιλέων Ρώμης
|
Incipit |
|
Εγενετο δε εν σαββατω δευτεροπρωτω. Επειδη δευτερον μεν ην του πασχα, πρωτον δε των αζυμων, ει δε σαββατα ειρηται μη θαυμασεις, σαββατον γαρ πασαν εορτην καλουσιν, και δια τουτο ειρηται σαββατα σαββατων.
|
Textus |
|
ἐγένετο δὲ ἐν τοῖς καιροῖς ἐκείνοις γυνή τις κλινήρης ὀνόματι Παλλαδία
|
Incipit |
|
Ἑγένετο δὲ καὶ ἐν τῇ μεγάλῃ Ῥώμῃ τι τοιοῦτον. Μοναχός τις ἀφορισθεὶς ὑπὸ Γρηγορίου
|
Incipit |
|
Ἐγένετο δὲ μετὰ τὸ εἰπεῖν τὸν Ἀλέξανδρον τῷ Τερτύλλῳ ὅτι Χριστιανὸν ἐμαυτὸν ἀποκαλῶ
|
Incipit |
|
Ἐγένετο δέ ποτε σύναξις καὶ ἀγρυπνία ἐν τῷ ναῷ
|
Incipit |
|
Ἐγένετο εἰς τὴν Ρώμην ἔνας ἄνθρωπος εὐσεβὴς ὀνόματι Εὐφημιανὸς ἐπὶ Ὁνορίου καὶ Ἀρκαδίου
|
Incipit |
|
ΕΓΕΝΕΤΟ ΕΝ ΕΤΕΙ ΔΕΚΑ ΤΙΒΕΡΙΟΥ ΚΑΙΣΑΡΟΣ
|
Incipit |
|
Ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Διοκλητιανοῦ τοῦ βασιλέως Ἄνθιμον τὸν ἔπαρχον ἀρρωστίᾳ τοῦ σώματος κατακεῖσθαι
|
Incipit |
|
Ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Μαξιμιανοῦ γαμβροῦ Διοκλητιναοῦ ἀπεστάλη πρόσταγμα
|
Incipit |
|
Ἐγένετο ἐν τῇ Ἀλεξανδρέων μεγαλοπόλει ἀνὴρ ἔνδοξος ὀνόματι Παφνούτιος
|
Incipit |
|
Ἐγένετο ἐν τῇ δευτέρᾳ περιόδῳ τοῦ τυράννου Μαξιμιανοῦ, εἰσελθόντος αὐτοῦ εἰς τὴν Νικομηδέων πόλιν
|
Incipit |
|
Ἐγένετο ἐν τῇ τῶν Ῥωμαίων φιλοχρίστῳ βασιλείᾳ πρὶν ἢ τὴν ἐπιδρομὴν γενέσθαι τῶν Περσῶν
|
Incipit |
|
ΕΓΕΝΕΤΟ ΕΝ ΤΩ ΤΗΣ ΔΥΣΕΩΣ ΜΕΡΟΣ
|
Incipit |
|
Ἐγένετο ἐν τῷ τριακοστῷ ἔτει δευτέρᾳ καὶ εἰκάδι τοῦ μηνὸς
|
Incipit |
|
Ἐγένετο ἐπὶ Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ τῶν παρανόμων καὶ δυσσεβεστάτων βασιλέων, ἐν τῇ τῶν Σικελῶν νήσῳ
|
Incipit |
|
εγενετο η Μαγδαληνη, διο και περι τοις πασιν εμνημονευθη.
|
Desinit |
|
Ἑγένετο κατὰ μὲν τὸ ἀνθρώπινον δέους πλῆρες τεράστιον ἤδη
|
Incipit |
|
Ἐγένετο κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον πρὶν ἢ τὴν ἐπιδρομὴν γενέσθαι ... ὅτις οἰκόνομος πάνυ καλῶς καὶ θεοπρέπως οἰκονομῶν
|
Incipit |
|
Ἐγένετο κατὰτ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον πρὶν γενέσθαι τὴν ἐπιδρομὴν τῶν ἀθέων ἀλιτηρίων Περσῶν ... ἐπαναπαύεσθαι εἰς αὐτὸν πᾶσαν τὴν διοίκησιν
|
Incipit |
|
Ἐγένετο μετὰ τὸ πατάξαι κύριον τὸν τῆς Ρωμαίων ἄθεον καὶ δυσμενέστατον... βασιλέα Μαξέντιον
|
Incipit |
|
ΕΓΕΝΕΤΟ ΜΟΙ ΔΕΙΛΙΑ
|
Desinit |
|
Εγενετο μοι ποτε καθεζομενου μου εν τω ταπεινω μου κελλιω πλησιον Αλεξανδρειας.
|
Incipit |
|
ΕΓΕΝΕΤΟ ΟΦΕΙΛΕΙ ΧΩΡΙΖΕΣΘΑΙ ΤΟΝ ΑΝΔΡΟΓΥΝΟΝ
|
Desinit |
|
Ἐγένετό ποτε ἀγρυπνία ἐν ναῷ τῆς ὑπεράγνου δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου, καὶ ἦν ἀνὴρ δίκαιος, ὡς αὐτός μοι διηγήσατο, ἐν ἐκστάσει γενόμενος ὁρᾷ τὴν ὑπεραγίαν Θεοτόκον καὶ τοὺς θείους ἀποστόλους
|
Incipit |
|
ΕΓΕΝΕΤΟ ΠΟΤΕ ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ ΕΝ ΣΚΗΤΕΙ
|
Incipit |
|
Ἐγένετό τις ἀνὴρ ἐν τῇ Ῥώμῃ ὀνόματι Εὐφημιανὸς ἐπὶ Ὁνωρίου καὶ Ἀρκαδίου τῶν θειοτάτων βασιλέων Ῥώμης
|
Incipit |
|
Ἐγένετό τις ἐν Ἀλεξανδρείᾳ φιλόχριστος (σχολαστικὸς) ἔχων υἱὸν μονογενῆ
|
Incipit |
|
Ἐγένετο ὡς ἐξῆλθεν ὁ ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ Ἀνδρέας ἔξω τῆς πόλεως τῶν ἀνθρωποφάγων
|
Incipit |
|
εγενηθη (εγεννηθη) η αυθεντοπουλλα (αυθεντοπουλα) ημον (ημων) ει (η) κυρα Θεοδορα (Θεοδωρα) η Κοντοφρενος μινι (μηνι) Αυγούστου ημερα γ΄…(?) γ΄ ετους χψλη΄
|
Textus |
|
Ἐγενήθη τὰ δάκρυά μου ἐμοὶ ἄρτος ἡμέρας καὶ νυκτός (Ps. 41, 4)
|
Desinit |
|
Ἐγενήθη τὰ δάκρυά μου ἐμοὶ ἄρτος ἡμέρας καὶ νυκτός (Ps. 41, 4)
|
Desinit |
|
εγενηκα (?) διακονος εγω εν ετει Χριστου ͵αφνηʹ|
και τελειος ιερευς εν ετει Χριστου ͵αφξαʹ|
επηγα την Κωνσταντινουπολιν εν ετει ͵αφξηʹ|
εκτησα τω σπιτι μου εγω Λουκας ιερευς ͵αφξθʹ.
|
Textus |
|
Ἐγένοντο μετὰ τὴν ἐν Νικαία σύνοδον, αὕται.
|
Explanatio |
|
Ἐγένοντο σύνοδοι πρὸ τῆς ἐν Νικαίᾳ συνόδου αὗται.
|
Explanatio |
|
Ἐγκαινίων πανήγυρις, ἀδελφοί, ἐγκαινίων οὺχ οἷα ἐτησίως πανηγυρίζεται
|
Incipit |
|
ΕΓΚΑΛΙΝΔΟΥΜΕΝΟΙ
|
Incipit |
|
ἐγκαυχωμένους τῇ δυνάμει καὶ χάριτι τῆς πανυπερενδόξου καὶ προσκυνητῆς εἰκόνος τῆς βασιλείας σου, ἵνα διὰ παντὸς δοξάζηταί σου τὸ πανάγιον ὄνομα καὶ τοῦ σοῦ υἱοῦ, τοῦ Κυρίου και θεοῦ καί σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ πρέπει δόξα, κράτος, τιμὴ καὶ προσκύνησις σὺν τῷ ἀνάρχῳ αὐτοῦ πατρὶ καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ αὐτοῦ Πνεύματι νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων ἀμήν
|
Desinit |
|
ἐγκελευόμενον, εὔξασθε καὶ ἀπόδοτε κυρίῳ τῷ θεῷ ἡμῶν
|
Desinit |
|
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΚΛΗΘΗ ΔΙΟΤΙ ΑΕΙ ΠΟΤΕ ΠΕΡΙ ΤΑ ΑΥΤΑ ΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΓΙΝΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
Ἐγκύκλιος ἐπιστολὴ πρὸς τοὺς τῆς ἀνατολῆς ἀρχιερατικοὺς θρόνους, Ἀλεξανδρείας φημὶ καὶ τοὺς λοιπούς· ἐν ᾗ περὶ κεφαλαίων τινῶν διάλυσιν πραγματεύεται, καὶ ὡς οὐ χρὴ λέγειν τὸ ἅγιον Πνεῦμα ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ προέρχεσθαι, ἀλλ’ ἐκ τοῦ πατρὸς μόνου
|
Titulus initialis |
|
Ἐγκύκλιος ἐπιστολὴ πρὸς τοὺς τῆς ἀνατολῆς ἀρχιερατικοὺς θρόνους, Ἀλεξανδρείας φημὶ καὶ τῶν λοιπῶν· ἐν ᾗ περὶ κεφαλαίων τινῶν διάλυσιν πραγματεύεται, καὶ ὡς οὐ χρὴ λέγειν ἐκ τοῦ πατρὸς καὶ τοῦ υἱοῦ τὸ πνεῦμα προέρχεσθαι, ἀλλ’ ἐκ τοῦ πατρὸς μόνον
|
Titulus initialis |
|
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΠΑΙΔΕΥΣΙΣ ΚΑΛΕΙΤΑΙ Η ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ
|
Incipit |
|
Ἐγκωμιάζειν ἄνδρα προῄρημαι καὶ λόγοις ἐπιταφίοις κοσμεῖν
|
Incipit |
|
Ἐγκωμιαζομένου δικαίου εὐφρανθήσονται λαοί, λέγει ὁ σοφὸς Σολομών
|
Incipit |
|
Ἐγκωμιαζομένων δικαίων εὐφρανθήσονται λαοί, ὁ σοφὸς φησὶ Σολομῶν
|
Incipit |
|
Ἐγκώμιον Δημοσθένους
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ἐγκώμιον δικαιοσύνης
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ΕΓΚΩΜΙΟΝ ΕΙΣ ΘΟΥΚΙΔΙΔΗΕΝ ΕΚ ΤΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΡΗΤΟΡΙΚΗΝ ΑΥΤΟΥ ΣΥΓΓΥΜΝΩΣΜΑΤΩΝ ΑΥΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Ἐγκώμιον εἰς Πέτρον καὶ Παῦλον καὶ Ἀνδρέαν, Θωμᾶν τε καὶ Λουκᾶν καὶ Ἰωάννην· καὶ εἰς τὴν ἀνάγνωσιν Θωμᾶ τοῦ κατὰ Ἰωάννην Εὐαγγελίου
|
Titulus initialis |
|
Ἐγκώμιον εἰς τὴν ἀποτομὴν ποιηθὲν μὲν ὑπὸ ἁγίου καὶ σοφοῦ ἀνδρὸς κὺρ Θεοδώρου τοῦ Πτωχοπροδρόμου, μεταγλωττισθὲν δὲ εἰς τὸ ἁπλοῦν παρὰ Νεοφύτου μοναχοῦ
|
Titulus initialis |
|
Ἐγκώμιον εἰς τὴν ὁσίαν μητέρα ἡμῶν τὴν μυροβλύτιδα καὶ θαυματουργὸν Θεοδώραν
|
Titulus initialis |
|
ΕΓΚΩΜΙΟΝ ΕΙΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΝ ΤΗΣ ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ ΟΜΗΡΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΕΓΚΩΜΙΟΝ ΕΙΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΝ ΤΗΣ ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ ΟΜΗΡΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Ἑγκώμιον εἰς τὸν ἄγιον μάρτυρα τοῦ Χριστοῦ Διομήδην
|
Titulus initialis |
|
Ἐγκώμιον εἰς τὸν ἅγιον μεγαλομάρτυρα Δημήτριον τόν μυροβλύτην
|
Titulus initialis |
|
Ἐγκώμιον εἰς τὸν ἅγιον ὁσιομάρτυρα Ἀνδρέαν τὸν νέον ἐν Ἱεροσολύμοις τὸν τοῦ μαρτυρίου δρόμον διηνυκότα
|
Titulus initialis |
|
Ἐγκώμιον εἰς τὸν ἅγιον ὁσιομάρτυρα Ἀνδρέαν τὸν νέον ἐν Ἱεροσολύμοις τὸν τοῦ μαρτυρίου δρόμον διηνυκότα
|
Titulus initialis |
|
Ἐγκώμιον εἰς τοὺς ἐνδόξους Μάρτυρας τοὺς ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ μαρτυρήσαντας
|
Titulus initialis |
|
Ἐγκώμιον εἰς τοὺς ταξιάρχους τῶν ἄνω δυνάμεων Μιχαὴλ καὶ Γαβριήλ
|
Titulus initialis |
|
ἐγκώμιον ἐκ τοῦ προχείρου εἰς Σοῦμμον τὸν ἐνδοξότατον στρατηλάτην
|
Titulus initialis |
|
Ἐγκώμιον μὲν νόμοις ἕπεσθαι, φίλοι πατέρες καὶ ἀδελφοί, ἕλλησι φίλον καὶ πάτριον
|
Incipit |
|
Ἐγκώμιον Ὀδυσσέως
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ἐγκώμιον πρὸς τὴν μεγαλοπρεπεστάτην, θεοσεβεστάτην τε καὶ γαληνοτάτην κυρίαν κυρίαν Αἰκατερίναν Αὐτοκρατόρισσαν παρὰ τοῦ εὐτελοῦς μοναχοῦ Δανιὴλ τοῦ Πατμίου
|
Titulus initialis |
|
ΕΓΝΩΡΙΣΑΤΕ ΚΑΝΕΝΑ ΣΑΜΟΗΛ ΔΕΡΚΩΝ ΠΟΤΕ ΧΡΗΜΑΤΙΣΑΝΤΑ
|
Incipit |
|
ΕΓΝΩΣΘΗ Η ΦΥΣΙΣ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΙΣ
|
Incipit |
|
ΕΓΝΩΣΘΗ ΤΩΝ ΒΡΩΜΑΤΩΝ Η ΦΥΣΙΚΗ ΔΥΝΑΜΙΣ ΕΚ ΤΗΣ ΑΥΤΩΝ ΓΕΥΣΕΩΣ
|
Incipit |
|
ἐγρα(ἔγραψε) ἀπὸ Ῥώμης ἐν δεσμοῖς ἐχόμενος· καὶ σημαίνων τήν τε πρώτην ἀπολογίαν, καὶ τὴν παρὰ πόδας τελείωσιν
|
Textus |
|
Ἐγραφει ἡ τιμία δέλτος αὕτη διὰ χειρὸς ἐμοῦ Μιχαὴλ μοναχοῦ ἁμαρτωλοῦ · μηνὶ μαρτίω αʹ ἡμέρα εʹ · ὥρα ϛʹ · ἔτους ͵ϛυνζʹ ινδικτιωνος ζʹ.
|
Textus |
|
εγραφη αʹ Ματθαιος μετα την αναληψιν του κυριου ημων Ιησου Χριστου μετα ετη ηʹ· ειτα Μαρκος μετα ετη ιβʹ· αυθις Λουκας μετα ετη ιεʹ· υστερον δε Ιωαννης μετα ετη λʹ, επι Δομετιανου βασιλεως.
|
Textus |
|
ἐγράφη απο Ιταλίας διὰ Τιμοθέου. στίχοις ψνʹ.
|
Textus |
|
ἐγράφη ἀπὸ Ἰταλίας διὰ Τιμοθέου. στίχων ψγʹ
|
Textus |
|
Ἐγράφη ἀπὸ Κορίνθου διὰ Φοίβης τῆς διακονίσσης (διακόνου) τῆς ἐν Κεγχρεαῖς ἐκκλησίας.
|
Textus |
|
ἐγράφη ἀπὸ Κορίνθου, διὰ Φοίβης τῆς διακόνου τῆς ἐν Κεγχρεαῖς ἐκκλησιας.
|
Textus |
|
Ἐγράφη ἀπὸ Κορίνθου, διὰ Φοίβης τῆς διακόνου. στίχων ϡκʹ.
|
Textus |
|
ἐγράφη ἀπὸ Λαοδικείας
|
Textus |
|
ἐγράφη ἀπὸ Λαοδικείας ἥτίς ἐστιν μητρόπολις Φρυγίας τῆς Πακατιανῆς·
|
Textus |
|
ἐγράφη ἀπὸ Λαοδικείας, ἥτις ἐστὶ μητρόπολις Φρυγίας τῆς τῆς Πακατιανῆς. στίχων σλʹ.
|
Textus |
|
Ἐγράφη ἀπὸ Λαοδικείας, ἥτις ἐστὶν μητρόπολις Φρυγίας (Ἐγράφη ἀπὸ Μακεδονίας).
|
Textus |
|
ἐγράφη ἀπὸ Νικοπόλεως τῆς Μακεδονίας
|
Textus |
|
ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης . διὰ Τυχικοῦ καὶ Ὀνησίμου. στίχων σηʹ.
|
Textus |
|
ἐγράφη ἀπὸ Ῥωμης δι' Ἐπαφροδίτου στίχοι σηʹ.
|
Textus |
|
ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης δι’ Ἐπαφροδίτου. στίχων σηʹ.
|
Textus |
|
Ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης διὰ Ἐπαφροδίτου.
|
Textus |
|
ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης διὰ Ὀνησίμου
|
Textus |
|
Ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης διὰ Ὀνησίμου οἰκέτου.
|
Textus |
|
ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης διὰ Τυχικοῦ
|
Textus |
|
ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης διὰ Τυχικοῦ καὶ Ὁνησίμου στίχοις. σηʹ .
|
Textus |
|
Ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης διὰ Τυχικοῦ καὶ Ὀνησίμου.
|
Textus |
|
ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης διὰ Τυχικοῦ καὶ Ὀνησίμου·
|
Textus |
|
Ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης διὰ Τυχικοῦ.
|
Textus |
|
ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης ὅτε ἐκ δευτέρου πάρεστη (!) Παῦλος Νέρωνι τῶν καίσαρι Ῥωμαίων
|
Textus |
|
ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης, διὰ Ὀνησίμου οἰκέτου. στίχων λζʹ.
|
Textus |
|
ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης, διὰ Τυχικοῦ. στίχων τιβʹ.
|
Textus |
|
ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης, ὃτε ἐκ δευτέρου παρέστη Παῦλος τω Καίσαρι Ῥώμης Νέρωνι. στίχων ροβʹ.
|
Textus |
|
Ἐγράφη ἀπὸ τῆς Ἰταλίας διὰ Τιμοθέου.
|
Textus |
|
ἐγράφη ἀπὸ Φιλίππων δια Στεφανᾶ και Φουρτουνατου καὶ Αχαικοῦ και Τιμοθεου στίχοις ωοʹ
|
Textus |
|
ἐγράφη ἀπὸ Φιλίππων διὰ Στεφανᾶ καὶ Φουρτουνάτου καὶ Ἀχαϊκοῦ καὶ Τιμοθέου:
|
Textus |
|
Ἐγράφη ἀπὸ Φιλίππων διὰ Στεφανᾶ καὶ Φουρτουνάτου, καὶ Ἀχαϊκοῦ, καὶ Τιμοθέου. στίχων ωοʹ.
|
Textus |
|
ἐγράφη ἀπὸ Φιλίππων διὰ Στεφανοῦ καὶ Φουρουνάτου καὶ Ἀχαικοῦ καὶ Τιμοθέου·στίχοι ωοʹ.
|
Textus |
|
Ἐγράφη ἀπὸ Φιλίππων διὰ Στεφάνου καὶ Φουρτουνάτου καὶ Ἀχαϊκοῦ καὶ Τιμοθέου.
|
Textus |
|
ἐγράφη ἀπὸ Φιλίππων δια Τίτου καὶ Λουκᾶ.
στίχοις φϟʹ
|
Textus |
|
ἐγράφη ἀπὸ Φιλίππων διὰ Τίτου καὶ Λουκᾶ.
στίχων φϟʹ.
|
Textus |
|
Ἐγράφη ἀπὸ Φιλίππων διὰ Τίτου καὶ Λουκᾶ.
|
Textus |
|
Ἐγράφη αὕτη ἡ δέλτος ἰνδικτιῶνος ιβʹ, ἔτους ͵ϛυϟβʹ διὰ χ (χειρὸς) Θεοφυλάκτου πρεσβυτέρου καὶ νομικοῦ ιδ (?)
|
Textus |
|
Εγραφη αυτη η δελτος του θειου ευαγγελιου, δια χειρος Λουκα μοναχου ιεροαζου(?) εν τω ͵ϛχϛ΄ ετει, ινδικτιωνος ϛ΄.
|
Textus |
|
εγραφη δε δια χειρος εμου Θεοδωρου (?) του Ζαγορινου και πανυ αμαρτωλου, και ευχεσθαι μοι δια τον κυριον, ινα και υμας ελεησῃ εκ των αμαρτιων υμων, ω αδελφοι μου.
|
Textus |
|
εγραφη δε εν τω ͵ϛφπεʹ ινδικτιωνος ιεʹ μηνι μαιω:
|
Textus |
|
Ἐγράφη δὲ καὶ ἡ πρὸς Κορινθίους δευτέρα ἐπιστολὴ ἀπὸ Φιλίππων τῆς Μακεδονίας. Τίτου γὰρ
|
Incipit |
|
Ἐγραφη δὲ καὶ ἡ προς Κορινθίους δευτερα ἐπιστολη ἀπο Φιλίππων τῆς Μακεδονίας· Τίτου γὰρ τοῦ
|
Incipit |
|
Ἐγράφη δὲ καὶ ἡ πρὸς Τιμόθεον πρώτη ἐπιστολὴ ὑπὸ Παύλου ἀπὸ Λαοδικείας τῆς Φρυγίας, ἀπεστάλη δὲ διὰ τοῦ Τυχικοῦ. Καὶ πολλὴν μὲν
|
Incipit |
|
Ἐγράφη δὲ καὶ ἡ πρὸς Φιλιππησίους ἐπιστολὴ ἀπὸ Ῥώμης. Κτησάμενος γὰρ μαθητὰς ἐκ τῆς καίσαρος οἰκίας κατὰ τὴν Νέρωνος βασιλείαν
|
Incipit |
|
Ἐγραφη δὲ καὶ προς Φιλιππησίους ἐπιστολὴ ἀπὸ Ῥώμης κτησάμενος μαθητὰς ἐκ τῆς καίσαρος οἰκίας
|
Incipit |
|
εγραφη δε μετα χρονους δεκα και πεντε, της Χριστου αναληψεως, εχων (εχον) στιχους ͵βωʹ.
|
Textus |
|
Εγραφη δε παρα Μαριας βασιλισσης· εν ετει σωτηριω· ωʹ: +800.
|
Additio |
|
εγραφη δε προς τους εξ Ιουδαιων υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ
|
Incipit |
|
Εγραφη δε το ευαγγελιον εκεινο εις τον πατριαρχον επι Σεργιου του πατριαρχου.
|
Textus |
|
εγραφη δε το κατα Μαρ... ελληνιστι ...
|
Textus |
|
εγραφη δε το τοιουτο ευαγγελιον μετα ιβʹ ετη της αναληψεως του κυριου ημων Ιησου Χριστου.
|
Textus |
|
Εγραφη δε, το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον· εν τη ανατολη υπο Ματθαιου εβραικοις γραμμασι
|
Incipit |
|
εγραφη δια Κωνσταντινου χρυσογραφου (?)
|
Textus |
|
Εγραφη δια χειρος Θωμα μοναχου μονης της Ευεργετιδος μη[νι] (μηνι) (!)
|
Textus |
|
Εγραφη δια χειρος, Ευφημιου, ελαχιστου, κληρικου, και αναγνωστου· και επληρωθη μηνι Ιωνιου (Ιουνιω) αʹ, ημερα τεταρτη· εν ετει απο κτισεως κοσμου, ετους ͵ϛφναʹ Ευφημιος γεγραφα, του Ιωαννου μνησθητι κυριε τω γραψαντι και τω κτισαμενω (κτησαμενω), αμην.
|
Textus |
|
εγραφη εβραιστι εις Παλαιστινην μετα {..} ηʹ ετη της αναληψεως του κυριου εχει δε ρηματα ͵βφκβʹ εχει δε στιχους ͵βφξʹ.
|
Textus |
|
Ἐγράφη ἑβραϊστὶ εἰς Παλαιστίνην· μετὰ ηʹ ἔτη τῆς ἀναλήψεως τοῦ κυρίου· ἔχει δὲ ῥήματα ͵βφκβʹ, ἔχει στίχους [͵β?]φξʹ (͵βφξʹ)
|
Textus |
|
εγραφη εβραιστι εν Παλαιστινη μετα ηʹ ετη της αναληψεως του κυριου. εχη (εχει) δε ρηματα ͵βφκβʹ εχη (εχει) δε στιχους ͵βφξʹ.
|
Textus |
|
εγραφη Εβραιστι εν Παλαιστινη μετα ηʹ ετη της αναληψεως του κυριου· εχει δε ρηματα ͵βφκβʹ. στιχους ͵βφζʹ.
|
Textus |
|
εγραφη ελληνιστι εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην μετα ιεʹ ετη της αναληψεως του κυριου ημων Ιησου Χριστου. εχει δε ρηματα ͵γωγʹ στιχους ͵βψνʹ.
|
Textus |
|
εγραφη Ελληνιστι εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην μετα ιεʹ ετη της αναληψεως του κυριου· εχει δε ρηματα ͵γωγʹ. στιχους ͵βψνʹ.
|
Textus |
|
ἐγράφη ἑλληνιστὶ εἰς Ἀλεξάνδρειαν τὴν μεγάλην· μετὰ ιεʹ ἔτη τῆς ἀναλήψεως τοῦ κυρίου· ἔχει δὲ ρήματα ͵γωγʹ· ἔχει δὲ στίχους ͵βψνʹ
|
Textus |
|
εγραφη ελληνιστι εις Εφεσον μετα ετη λʹ της αναληψεως του κυριου επι Δομετιανου βασιλεως.
|
Textus |
|
Ἐγράφη ἐξ Ἐφέσου διὰ Στεφάνου καὶ Ἀχαϊκοῦ καὶ Φουρτουνάτου
|
Textus |
|
εγραφη η αγια βιβλος αυτη του ευαγγελιου δια χειρος του ευτελους και αμαρτωλου Νικολαου του Αργυρωντος· εν τη σεβασμια λαυρα του οσιου και θεοφορου (?) πατρος ημων Σαββα. μηνι Απριλλιω, ινδικτιωνος εʹ(?), ετει ͵ϛχπʹ.
|
Textus |
|
Εγραφη η παρουσα βιβλος· δια σπουδης και συνδρομης και αναλωματων· του ευλαβους αρχιεπισκοπου κυριου Παυλου του την σειραν(σιραν) εχοντος· απο των Μετζαβαρβων· πολιτων ρν(ρουσιανιτων), ετους τρεχοντος ϛʹ {ψ} ω· χειρι Ρωμανου ιερομοναχου και καθηγουμενου μονης του αγιου Βενεδικτου του Ουλλα(Ουλλανου) της Βαλλης Γρατης : ινδικτιωνος ϛʹ : ρηγευοντος Καρουλλου δευτερου :
|
Textus |
|
ἐγράφη ἡ παροῦσα ἑρμηνεία τοῦ τετραβάγγλου (τετραευαγγελίου) διὰ χειρὸς ἐμοῦ τοῦ ἁμαρτωλοῦ Θεοδούλου ἱερομονάχου.
|
Textus |
|
ἐγράφη ἡ παροῦσα θεόλεκτος εὐαγγελικὴ καὶ ἀποστολικὴ βίβλος αὕτη, ἤγουν τὰ δ΄ εὐαγγέλια, αἱ πράξεις τῶν ἀποστόλων, αἱ ἑπτὰ καθολικαὶ ἐπιστολαί, αἱ δεκατέσσαρις ἐπιστολαὶ τοῦ ἁγίου Παύλου, καὶ ἡ ἀποκάλυψις τοῦ θεολόγου. ἐγράφησαν οὖν τῆ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ συνεργεία καὶ χάριτι διὰ χειρὸς Κωνσταντίνου τοῦ εὐτελοῦς καὶ ἐλαχίστου δούλου Ἱησοῦ Χριστοῦ μηνὶ Ἰουνίου ἰνδικτιῶνος εʹ ἔτους ͵ϛχκ΄. εὕχου τοίνυν ὁ ἀναγινώσκων τὸν γράψαντα ταῦτα. ἀμήν.
|
Textus |
|
ἐγράφη ἡ παροῦσα ἱερὰ βίβλος ἐν Πάτμω τη νήσω ἐν τῶ σπηλ (σπηλαίω) ἔνθα εἶδεν ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ θεολόγος τὴν Ἀποκάλυψιν, διὰ χειρὸς Ἰωάννου μοναχοῦ πρὸς τὸν καθ’ ἡγούμενον (καθηγούμενον) μοναχὸν κῦρ Θεόκτιστον, καὶ ἐτελειώθη μηνὶ (?) κʹ ἰνδικτιῶνος.
|
Textus |
|
Εγραφη και ετελειωθη χειρι Αθανασιου ευτελους και αμαρτωλου ιερομον..(?).>: μηνι Ιαννουαρου (Ιανουαριου) ιʹ· ετος ͵ϛψεʹ · της ινδικτιωνος ιεʹ τη σπουδη του ευ.αβε και αυτου καθεγουμενου και Ιωαννικιου του λογοθετου· τουτο τεπροσαυ της μονης του αγιου μεγαλ (??) μαρτυρος Γεωργων των Βεβαλινων . ευχεσθε αυτου και του γραψοντος.
|
Textus |
|
Εγραφη μηνι οκτωβριου ιδʹ, ετους ͵ϛφηʹ, ινδικτιωνι ιγʹ οσοι ουν εντυγχανετε εν ταυτη τη ἱερα βιβλῳ, ευχεσθε υπερ τω ξυσαντι, ὅπως λυτρωσηται ο κυριος ημας και υμας της αιωνιου κολασεως.
|
Textus |
|
Ἐγράφη ὁ ὅρος οὗτος (?) τῆς ἁγίας καὶ οἰκουμενικῆς ἑβδόμης συνόδου· ἐν τῶ ὄρει τοῦ ὁσίου μοναχοῦ καὶ πατρὸς ἡμῶν κῦρ Μελετίου τῆς Μυουπόλεως· διὰ χειρὸς μοναχοῦ Ἀνδρέου τοῦ αὐτοῦ μαθητoῦ, ἰνδικτιῶνος δʹ.
|
Textus |
|
Ἐγράφη ρωμαϊστὶ ἐν Ρώμη μετὰ ἔτη ιβʹ τῆς ἀνὰλήψεως τοῦ κυρίου· ἔχει δὲ ρήματα ͵αχοεʹ, ἔχει δὲ καὶ στίχους ͵αχιεʹ
|
Textus |
|
Εγραφη συν θεῳ· η βιβλος ταυτη των αγιων και αχραντων ευαγγελιων, ετους ͵ϛφλαʹ ινδικτιωνος εʹ, εις τας κθʹ δεκεμβριου μηνος. Η χειρ μεν η γραψασα, σηπεται ταφῳ, Γραφη δε μενει, Προς χρονους Πληρεστατους. ημερα ζʹ ωρα θʹ.
|
Textus |
|
εγραφη το ιερον και αγιον ευαγγελιον χειρι Λεοντος ελαχιστου πρε(σβυτερου) (πρεσβυτερου) (η)γουμ(εν)ου (ηγουμενου) του φογλου μηνι φευβρουαριω (φεβρουαριω) καʹ ινδικτιωνος ιεʹ· ετους͵ ϛφνεʹ.
|
Textus |
|
εγραφη το κατα Ιωαννην ευαγγελιον· μετα· λβʹ χρονους της Χριστου αναληψεως· επι Δομετιανου.
|
Textus |
|
εγραφη το παρον <...> δια χειρος Μιχαηλ μοναχου της αγιας <...> εχον μετα του συναξαριου, τετραδια κη΄ <...> μελλοντι ει τε <...> την <...> τερω την βιβλον <...> μετα κα΄ <...> εστι δε το τοιουτον βιβλιον συνηνωμενον τω πραξαποστολω, εχον <...> τετραδια λγ΄ μετα των δυο τετραδιων του συναξαριου.
|
Textus |
|
Εγραφη το παρον τετραβαγγελον (τετραευαγγελιον), κοπω και σπουδη εμου του ευτελους και αμαρτωλους (!) Γεωργιου και αναξιου Λουμπυνου (?) και οι αναγινωσκοντες αυτο ευχεσθαι (ευχεσθε) δια των πολλων μου σφαλματων· και ει τι σφαλερον ειη διορθωσατε οτι το αμαρτανειν παθος ανθρωπινον εστιν·
|
Textus |
|
εγραφη χειρι Λ(...)τος (Λεοντος?) πρεσβυτερου και ηγουμενου (?) καλλιγραφου του Φογλα αυταδελφου μηνι οκτωβριω ινδικτιωνος η ετους ͵ϛφμηʹ· οι αναγινωσκοντες ευχεσθε αυτον (sic) αμα τω κεκτημενω.
|
Textus |
|
εγραφη· το παρον τετραεβαγγελον, εν Ιεροσολυμοις· εν τη σεβασμια και μεγιστη Λαυρα του οσιου, και θεοφορου πατρος ημων Σαβα τη κειμενη εν τη ερημω· δια προσταγης και ποθου πολλου του τιμιωτατου μοναχου κυριου Ιωαννου ξενοδοχου του και μεγαλου οικονομου της αυτης αιγιας Λαυρας· εν ετει ͵ϛχμδʹ ινδικτιωνος ιδʹ βασιλευοντος Ιωαννου του πορφυρογεννητου. οτε και την αρχην διειπεν, ο πανσεβαστος Σεβαστος Κωνσταντινος ο Kαμυτζης της νησου Κυπρου.
|
Textus |
|
Ἐγράφησαν δὲ ἐκ διαφόρων πατρίδων αἱ ιδʹ ἐπιστολαί, καθὼς ὑποτέτακται· ἀπὸ Κορινθίων αʹ ἡ πρὸς Ῥωμαίους· ἀπὸ Φιλίππων βʹ αἱ πρὸς Κορινθίους πρώτη καὶ δευτέρα· ἀπὸ Ῥώμης ϛʹ ἡ πρὸς Γαλάτας, ἡ πρὸς Ἐφεσίους, ἡ πρὸς Φιλιππησίους, ἡ πρὸς Κολασσαεῖς, ἡ πρὸς Τιμόθεον δευτέρα, ἡ πρὸς Φιλήμονα καὶ Ἀπφίαν καὶ Ἄρχιππον τὸν διάκονον τῆς ἐν Κολασσαῖς ἐκκλησίας· ἀπὸ Ἀθηνῶν βʹ αἱ πρὸς Θεσσαλονικεῖς πρώτη καὶ δευτέρα· ἀπὸ Ἰταλίας αʹ ἡ πρὸς Ἑβραίους· ἀπὸ Λαοδικίας τῆς Φρυγίας αʹ ἡ πρὸς Τιμόθεον πρώτη ἐν Ἐφέσῳ ὄντα· ἀπὸ Νικοπόλεως τῆς Μακεδονίας αʹ ἡ πρὸς Τῖτον ἐν Κρήτῃ ὄντα. Στίχοι ιβʹ.
|
Textus |
|
Ἐγράφησαν δὲ ἐκ προσώπου Παύλου μόνου ἐπιστολαὶ ε΄, ἡ πρὸς Ῥωμαίους, ἡ πρὸς Ἐφεσίους, ἡ πρὸς Τιμόθεον πρώτη τε καὶ δευτέρα, ἡ πρὸς Τίτον· καὶ ἐκ προσώπου Παύλου καὶ Σωσθένους ἐπιστολὴ α΄, ἡ πρὸς Κορινθίους πρώτη· καὶ ἐκ προσώπου Παύλου καὶ Σιλουανοῦ ἐπιστολὴ α΄, ἡ πρὸς Κορινθίους δευτέρα· καὶ ἐκ προσώπου Παύλου καὶ πάντων τῶν συνόντων αὐτῷ ἀδελφῶν ἐπιστολὴ α΄, ἡ πρὸς Γαλάτας· καὶ ἐκ προσώπου Παύλου καὶ Σιλουανοῦ καὶ Τιμοθέου ἐπιστολαὶ β΄, ἡ πρὸς Θεσσαλονικεῖς πρώτη καὶ δευτέρα· καὶ ἐκ προσώπου Παύλου καὶ Τιμοθέου ἐπιστολαὶ γ΄, ἡ πρὸς Φιλιππησίους, ἡ πρὸς Κολασσαεῖς, ἡ πρὸς Φιλήμονα καὶ Ἀπφίαν καὶ Ἄρχιππον τὸν διάκονον τῆς ἐν Κολασσαῖς ἐκκλησίας· ἀνεπίγραφος δὲ καὶ ἀνώνυμος ἐγράφη ὑπὸ Παύλου ἐπιστολὴ α΄, ἡ πρὸς Ἑβραίους. Στίχοι ιβ΄.
|
Textus |
|
Ἔγραψα τήνδε τὴν πανέντιμον βίβλον
Χριστοῦ φέρουσαν τοῦ θεοῦ μου τοὺς λόγους
οὓς ἐξέδωκαν οἱ πανεύφημοι λίαν
εὐαγγελισταὶ τέσσαρες φῦλα πλάνης
ζωγροῦντες ἀγρεύοντες ἰχθύων δίκην
ἐγὼ ταπεινὸς Νικόλαος ἐν πόθωι
μοναχὸς ἀγράμματος καὶ ἰδιότης
μνήμην ἄληστον ὥστε καρποῦσθ᾽ ἀξίως
ἀνὴρ δὲ ταύτην εὐσεβὴς ἐκτήσατο
πίστει ζεούση καὶ καλῆι προθυμία
|
Textus |
|
Εγραψα τηνδε την πανεντιμον βιβλον
|
Incipit |
|
εγραψα το ηξευρα και το ειχα μαθεμενο, και αν εσφαλα και τι ποτ'αν εν (!) συμπαθημενο, και οι αναγινωσκοντες αυτην, ευχεσθαι μοι δια τον κυριον, οτι ουδεις γραφη και ου παραγραφη.
|
Textus |
|
Ἔγραψα, τὸ ἤξευρα, καὶ τὸ εἶχα μαθεμένο,
κι ἂν ἔσφαλα καὶ τίποτα, ν[ὰ] ἒν συμπαθημένο,
καὶ οἱ ἀναγινώσκοντες αὐτήν, εὔχεσθέ μοι
διὰ τὸν κύριον, ὅτι οὐδεὶς γράφῃ καὶ οὐ παραγράφῃ.
|
Textus |
|
Ἔγραψα, Χριστέ, τοὺς ζωηφόρους λόγους,
οὓς αὐτὸς ἐξέδωκας τοῖς ἀποστόλοις
κηρῦξαι τούτους εἰς τὸν σύμπαντα κόσμον.
Ἄφες, δέσποτα, τὰ ἐμοὶ πεπραγμένα,
Νικηφόρῳ τλήμονι τῷ ταλαιπώρῳ,
ὃς τῆς μονῆς ὑπάρχω τῆς Μελετίου
τοῦ τρισμάκαρος τῷ βίῳ καὶ τῇ πράξει.
Βλέψον καὶ τῷ κτήτορι τῆσδε τῆς βίβλου
ἱλέῳ σου ὄμματι ὡς ἐλεήμων,
Δανιήλ τε μοναχῷ τῷ ποθοῦντί σε,
λιταῖς σῆς μητρὸς τῆς τεκούσης ἀσπόρως
καὶ τῶν τεττάρων καὶ σοφῶν εὐαγγέλων.
|
Textus |
|
Ἐγράψατό τις τὸν ἑαυτοῦ παῖδα βουλεύσεως. ὁ παῖς ἀκρίτως ἀποθανεῖν ἀξιοῖ κατὰ τὸν περὶ τῶν ἀκρίτων νόμον.
|
Titulus initialis |
|
εγραψε ο Ματθαιος εδοθεν (εδοθη?) της αναληψεως μετα ηʹ χρονους εις την οιουδαιαν (Ιουδαιαν) πολιν με Εβραικα λογια και γραμματα. ηγουν εις την ανατολι (Ανατολην) μεσα.
|
Textus |
|
εγραψε την δεκαλογον του ευαγγελιου.
|
Desinit |
|
εγραψεν την δεκαλογον του ευαγγελιου.
|
Desinit |
|
ἔγρετο Εὐσεβίης δὲ πραπίδεσι, βήσατο δ’ ἵππον
|
Desinit |
|
Ἐγχειρίδιον Ἡφαιστίωνος, περὶ μέτρων καὶ πρῶτον περὶ βραχείας συλλαβῆς
|
Titulus initialis |
|
ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΠΕΡΙ ΣΥΝΟΙΚΕΣΙΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΠΕΡΙ ΣΥΝΟΙΚΕΣΙΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἐγχειρίδιον περὶ τῶν συνοικεσίων, περὶ τῶν βαθμῶν τῆς συγγενείας
|
Titulus initialis |
|
Ἐγχειρίδιον Πρόχειρον περὶ συνοικεσίων, ἤτοι βαθμολόγιον ἀκριβέστατον περὶ γάμων
|
Titulus initialis |
|
ἐγχειρισθῆναι σπουδάζεις, ὦ ἄνθρωπε
|
Desinit |
|
Ἐγὼ ἀπ’ ἐμαυτοῦ οὐ λαλῶ, ὡς ἐκεῖνοι οἷον Ἰούδας καὶ ὁ Θευδᾶς καὶ οἱ ἄλλοι
|
Desinit |
|
Ἐγὼ Δανιὴλ ἐθεώρουν ἐν ὁράματι
|
Incipit |
|
ΕΓΩ ΔΕ ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ ΤΩ ΔΙΑ ΤΩΝ ΚΟΔΙΩΝ ΧΡΩΜΑΙ
|
Incipit |
|
ἐγὼ δὲ ᾐσχυνόμην ἐπιδείξεν καὶ σφόδρα γε λαθεῖν
|
Incipit |
|
Ἐγὼ δὲ θαρροίην ἂν τὴν διακονίαν διὰ τὴν εὐτυχίαν τῆς βασιλείας.
|
Desinit |
|
ἐγὼ δὲ καὶ τὴν ἐπὶ τὸν Ἄθω φυγὴν τοῦ πονηροῦ Θεοδοσίου
|
Incipit |
|
ἐγὼ δὲ καὶ τούτων πλέον
|
Desinit |
|
ἐγὼ δὲ καὶ χάριν ὁμολογῶ τῷ ταλαιπώρῳ Θεολογίτῃ
|
Incipit |
|
ἐγὼ δὲ κλεῖθρα χείλεσι τὰ τῆς σιγῆς ἐνθήσω
|
Desinit |
|
ἐγὼ δὲ λέγω σοι ὅτι τέξεις υἱὸν καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἐγὼ δὲ ὁ πτωχὸς ἑστιάτωρ ὑμῖω τοῖς πλουςίοις δαιτυμόσιω
|
Incipit |
|
Εγω δε Πασικρατης ο δουλος Γεωργιου. ακολουθησας τω εμω δεσποτη επι πασιν. τα υπομνηματα βεβαιως συνεταξα· και μακαριος ο πιστευσας τω Χριστω τω αληθινω θεω και πατρι ημων. Ω η δοξα και το κρατος εις τους αιωνας των αιωνων, αμην.
|
Desinit |
|
ἐγὼ δὲ περὶ μὲν τῶν ἀμφισβη...
|
Desinit |
|
ΕΓΩ ΔΕ ΣΕ ΤΟΣΟΥΤΟΝ ΑΠΕΧΩ ΤΟΥ ΟΛΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΜΕΜΨΑΣΘΑΙ
|
Incipit |
|
Ἐγὼ δέ σου (πῶς ἂν εἴποις;) ἐρῶν. ὦ Χριστοῦ μάρτυς Ἀνδρέα
|
Incipit |
|
ἐγῶ δὲ στιχηδὸν τὰς καθολικὰς
καθεξῆς ἐπὶστολὰς ἀναγνώσομαι, τὴν
τῶν κεφαλαίων ἔκθεσιν, ἄμα καὶ θεῖων
μαρτυριῶν μετρίως ἔνθένδὲ ποιούμενος.
|
Desinit |
|
Ἐγὼ δὲ τίνα σοι καινόν, ὦ καινουργὲ μονάρχα
|
Incipit |
|
ἐγὼ δὲ Ὕλας... μετέδωκα τοῖς χριστιανοῖς ἵνα ἐπιτελοῦντες
|
Desinit |
|
ΕΓΩ ΔΕ ΩΣ Η ΕΛΑΙΑ
|
Incipit |
|
ἐγὼ δέ, φησίν, καὶ γεγέννημαι
|
Desinit |
|
Ἐγὼ διὰ τὴν ἐπιταγὴν καὶ τὴν χρείαν τῆς τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησίας ἀναδεξάμενος τὸ τῆς ἀρχιερωσύνης λειτούργημα
|
Incipit |
|
Ἐγὼ διδάσκω τοὺς ἀρηϊμανίους
|
Incipit |
|
εγω Διμιτρης (Δημητριος) εγραψα και απογραψα
|
Textus |
|
Ἐγὼ Ἐφραῒμ ἁμαρτωλός, χαῦνος καὶ ῥᾴθυμος εἰς ἀγῶνα πνευματικόν, πλὴν λέγω ὑμῖν, ἀγωνισταί, φιλόθεοι ἀδελφοί μου, εἰς ὃ ἐγὼ νικῶμαι διηνεκῶς δι’ ἐμὴν χαυνότητα τοῦ λογισμοῦ
|
Incipit |
|
Ἑγὼ Ἐφραὶμ ἀποθνήσκω. Γνωστὸν οὖν ὑμῖν ἔστω πᾶσιν, ἄνδρες Ἐδεσσῶν
|
Incipit |
|
Ἐγὼ Ἐφραῒμ ἀποθνῄσκω· γνωστὸν οὖν ὑμῖν ἔστω πᾶσιν, ἄνδρες Ἐδεσσῶν. Διαθήκην γὰρ ὑμῖν καταλιμπάνω
|
Incipit |
|
εγω ιερευς Νικολαος τον Θεοδωρον τον Νωτ...ρα (?) συνην και μαρτυ[ρω] (μαρτυρω)
|
Textus |
|
Ἐγὼ κατὰ τὰς διδασκαλίας τῆς ἁγίας τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησίας ἐκ προγόνων
|
Incipit |
|
Ἐγὼ κριτής τε καὶ Θεὸς πάντων πέλων
ἰδοῦ προκύψας ὁψόθεν προτῆς δίκης
παρεγγυῶμαι τοὺς ἑμοὺς τηρεῖν νόμους
ὅσοις θελητὸν ἐκ φυγεῖν τὰς βασάνους.
|
Textus |
|
Ἐγὼ μὲν ἐβουλόμην ἀποδοῦναι τὸ χρέος τήμερον, ὃ πρώην ἐνταῦθα
|
Incipit |
|
ΕΓΩ ΜΕΝ ΕΧΟΤΕ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΤΑΥΤΗΣ ΚΑΘΕΔΡΑΣ
|
Incipit |
|
ΕΓΩ ΜΕΝ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙ ΤΟΥΤΟΥΣ ΩΔΙΝΟΝ
|
Incipit |
|
Εγω μεν ουκ οιδα προς Ελληνας
|
Incipit |
|
Ἐγὼ μὲν ὑπελάμβανον ἀρκούντως δεδηλωκέναι
|
Incipit |
|
Ἐγὼ μὲν ᾤμην μετὰ τὰς τοσαύτας ὑπὲρ ἡμῶν γενομένας ἀποδείξεις καταδύεσθαι
|
Incipit |
|
Ἐγὼ μὲν ᾤμην, ἀγαπητοὶ, σφοδρότερον
|
Incipit |
|
̓Εγὼ μέν, παῖδες καὶ ἀγαπητοί, σήμερον
|
Incipit |
|
Ἐγὼ μέν, ὦ ἄνδρες δικασταί, καὶ ὑμᾶς αἰτοῦμαι τὰ δίκαια ψηφίσασθαι, καὶ τῶν στρατηγῶν δέομαι
|
Incipit |
|
Ἐγὼ μόνη δίδωμι τοῖς στέργουσί με
|
Incipit |
|
Ἐγὼ ὁ ἁμαρτωλὸς Εὐσέβιος, παίδοθεν μονάζων, τὴν Σεβαστηνῶν... οἰκῶν πόλιν
|
Incipit |
|
ΕΓΩ Ο ΔΕΙΝΑ ΚΑΙ Ο ΔΕΙΝΑ ΛΕΓΟΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
ἐγὼ ὁ δεῖνα, ἢ ἡμεῖς ὁ δεῖνα καὶ ὁ δεῖνα οἱ χάριτι Χρισοῦ τοῦ ἀληθινοῦ θεοῦ
|
Incipit |
|
ἐγὼ ὁ δεῖνα, ἢ ἡμεῖς ὁ δεῖνα καὶ ὁ δεῖνα οἱ χάριτι Χρισοῦ τοῦ ἀληθινοῦ θεοῦ
|
Incipit |
|
ἐγὼ ὁ δεῖνα, ἢ ἡμεῖς ὁ δεῖνα καὶ ὁ δεῖνα, προσέρχομαι τῇ ὀρθοδόξῳ ἀποστολικῇ καὶ καθολικῇ ἐκκλησίᾳ
|
Incipit |
|
ΕΓΩ Ο ΠΙΛΥΔΩΡΟΣ ΓΕΓΩΣ
|
Incipit |
|
εγω ο ταπεινος επισκοπος ο Ραδοβυσδιου Θεωφαν[ης] (Θεωφανης) αφινο τω θειον και ιερων τετραευαγγελο εις την θειαν και ιεραν μονην της υπεραγι[ας](υπεραγιας) μου Θ[εοτο]κου (Θεοτοκου) της Πεφανερωμ[εν]ης (Πεφανερωμενης) της Επικεκλημ[εν]ης (Επικεκλημενης) Τεταρινας. και η ευρισκωμ[εν]οι (ευρισκωμενοι) π[ατε]ρες (πατερες) της ιερας σηνοδι[ας] (σηνοδιας) μη με υστερησιτε απο το γραψιμον της προθεσεος οτι εσωσ[εν] (εσωσεν) το κηνον χρεως· και δεν με αφισ[εν] (αφισεν) να τελειοσω τα εβουλ[ο]μουν (εβουλομουν) κ[αι](και) μνησθητε υπερ εμου οταν προσευχησθαι. μην[ι] (μηνι) ιουνιω, ιν[δικτιων] (ινδικτιων) ιαʹ
|
Textus |
|
Ἐγὼ Παγκράτιος καὶ δοῦλος τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου διηγοῦμαι
|
Incipit |
|
ΕΓΩ ΠΑΥΛΟΣ Ο ΥΒΡΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΔΙΩΚΤΗΣ ΚΑΙ ΛΙΘΟΒΟΛΙΣΤΗΣ
|
Incipit |
|
ΕΓΩ ΠΡΟΣΕΘΗΚΑ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΠΕΡΙ ΣΦΥΓΜΩΝ ΜΟΝΟΒΙΒΛΟΝ· ΤΟ ΓΑΡ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΟΥΚ ΕΙΧΕ· ΝΟΜΙΖΩ ΔΕ ΑΥΤΟ ΜΗ ΕΙΝΑΙ ΓΑΛΗΝΟΥ ΑΛΛΑ ΡΟΥΦΟΥ ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΟΥ
|
Titulus initialis |
|
εγω Ροβερτ Κυρζον τονδε βιβιλιον απο μοναστηριον του Οσιου Σαββα επηγηψα. ετους 1834.
|
Detail(s) |
|
εγω Ροβερτ Κυρζον τονδε βιβλιον απο τον μοναστηριον του Οσιου Σαββα επηγηψα. ετους 1834.
|
Textus |
|
Ἐγω σε ὁρῶν, ὦ μακάριε Δημήτριε
|
Incipit |
|
Ἐγώ σε πόρρωθεν ἄνδρα εἰδὼς σοφίᾳ καὶ ἀρετῇ τῶν παρ' ἡμῖν οὐδενὸς ὄντα δεύτερον
|
Incipit |
|
ΕΓΩ ΣΕ ΦΙΛΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟ ΤΩΝΔΕ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ
|
Incipit |
|
ΕΓΩ ΣΕ ΦΙΛΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟ ΤΩΝΔΕ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ
|
Incipit |
|
ἐγώ σε φιλῶν καὶ πρὸ τῶνδε τῶν λόγων
|
Incipit |
|
Εγω ταπεινος Νικολαος εν ποθῳ·
Μοναχος αγραμματος και ιδιοτης
|
Detail(s) |
|
Ἐγὼ τῇ τοῦ Θεοῦ χάριτι δόγμασιν ἐντραφεὶς
|
Incipit |
|
εγω το επιασα διχος το θελημα σου δια να το διαβασω και α[ν] δε θελης μη μου το αφησω αβγογιαβροθο (?) θεου
|
Textus |
|
Ἐγὼ τοῦ ἀδελφοῦ μοι
|
Incipit |
|
Ἐγὼ τοὺς ἐμὲ φιλοῦντας ἀγαπῶ, οἱ δὲ ἐμὲ ζητοῦντες εὑρήσουσι χάριν καὶ δόξαν
|
Incipit |
|
Ἐγὼ ὑπάγω, καὶ ζητήσετέ με. Τί δήποτε λέγει τοῦτο συνεχῶς;
|
Incipit |
|
Εγω ω πεκτος του λαικουιου εχαρισα το βιβλιον τουτο τον διδασκαλον μου δια να με ευχεται
|
Textus |
|
ἐγώ, δέσποτά μου ἅγιε, πρῶτον μὲν εὐχαριστῶ τῷ μεγάλῃ ἁγιωσύνῃ σου ἐπὶ τοῖς ἐπαίνοις
|
Incipit |
|
Ἔγωγε τὸ Γύγου τοῦ Λυδοῦ σφόδρα θαυμάζω καὶ
|
Incipit |
|
ΕΔΕ ΘΗΤΑ ΚΑΙ ΕΔΕ ΚΑΠΠΑ
|
Incipit |
|
ἐδέδισαν κρεῖττον ἢ ἐδεδίεσαν κυνίδιον μὴ κυνάριον εἰ καὶ Θεόπομπος ἑχρήσατο
|
Incipit |
|
Ἐδέησε καὶ τριχῶν αἰγείων τῇ πάλαι σκηνοπηγίᾳ, καῖσαρ σοφέ
|
Incipit |
|
ἔδει γὰρ τὴν τοῦ κυρίου πρόρρησιν πληρωθῆναι ἣν εἶπε ... Ἐγὼ ἦλθον ἐν τῷ ὄνόματι τοῦ πατρός μου καὶ οὐ λαμβάνετέ με. Ἐὰν ἄλλος ἔλθῃ ἐν τῷ ὀνόματι τῷ ἰδίῳ, ἐκεῖνον λήψεσθε καὶ ἀποθανεῖσθε ἐν ταῖς ἁμαρτίαις τῶν ἔργων ὑμῶν τῶν πονηρῶν ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΕΔΕΙ ΔΕ ΠΟΛΕΜΟΝ
|
Desinit |
|
ΕΔΕΙ ΜΕ ΣΙΓΑΝ ΕΙ ΔΕ ΚΑΙ ΓΡΑΦΕΙΝ ΕΔΕΙ
|
Incipit |
|
Ἔδει με σιγᾶν· εἰ δὲ καὶ γράφειν ἔδει
|
Incipit |
|
ΕΔΕΙ ΜΕ Ω ΓΕΝΝΑΙΕ ΠΑΡΟΝΤΑ ΣΕ ΤΑΙΣ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΣΥΜΠΙΠΤΟΥΣΑΙΣ ΤΥΧΑΙΣ
|
Incipit |
|
Ἔδει μὲν αἱ παρόντες
|
Incipit |
|
Ἕδει μὲν ἀνῃρημένου καθόλου τοῦ γράμματος
|
Incipit |
|
Ἔδει μὲν γὰρ καὶ πολλῷ πλέον
|
Incipit |
|
Ἔδει μὲν γὰρ καὶ πολλῷ πλέον
|
Incipit |
|
ΕΔΕΙ ΜΕΝ ΕΔΕΙ ΜΗ ΔΥΝΑΤΟΝ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗΝ ΜΕΤΕΡΧΟΜΕΝΟΝ ΤΕΧΝΗΝ ΤΗΣΔΕ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ
|
Incipit |
|
Ἔδει μὲν ἑτέρους τῶν ἄρχειν ἤδη λαχόντων ὑπόθεσίν
|
Incipit |
|
ἔδει μὲν ἡμᾶς εἰπεῖν κατὰ τὸν μέγαν διδάσκαλον
|
Incipit |
|
Ἔδει μὲν ἡμᾶς μηδὲ δεῖσθαι
|
Incipit |
|
Ἔδει μὲν ἡμᾶς μηδὲ δεῖσθαι τῆς ἀπὸ τῶν γραμμάτων βοηθείας
|
Incipit |
|
Εδει μεν ημας μηδεν δεισαι της απο των γραμματων βοηθειαν, αλλ ουτω βιον παρεχεσθαι καθαρον
|
Incipit |
|
Ἔδει μὲν ἡμᾶς μηδὲν δεῖσθαι
|
Incipit |
|
Εδει μεν ημας μηδεν δεισθαι της απο των γραμματων βοηθειας
|
Incipit |
|
Ἔδει μὲν ἡμᾶς μηδὲν δεῖσθαι τῆς ἀπὸ τῶν γραμμάτων βοηθείας
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἔδει μὲν ἡμᾶς τοσαύτης λόγων πηγῆς συνήθως εἰς ὑμᾶς χεομένης
|
Incipit |
|
Ἔδει μὲν ἡμᾶς τοὺς πεῖραν πολλῶν εὐεργεσιῶν εἰληφότας παρὰ τοῦ ἁγίου Θεοδότου
|
Incipit |
|
Ἔδει μὲν ἡμᾶς, μὴ δὲν (μηδὲν) δεῖσθαι τῆς ἀπὸ τῶν γραμμάτων βοηθείας, ἀλλ’ οὕτω βίον παρέχεσθαι καθαρὸν
|
Incipit |
|
Ἔδει μὲν ἡμᾶς, ὦ παρόντες, μηδενὸς ἀνδρῶν ἐποτρύνοντος αὐτομάτως ὁρμήσειν
|
Incipit |
|
Ἔδει μὲν ἡμας, ὦ φίλτατε πάντων ἐμοὶ
|
Incipit |
|
εδει μεν ισως τη παναχραντω κορη
|
Incipit |
|
Ἔδει μὲν ἴσως τῇ παναχράντῳ Κόρῃ,
τῇ παρθένῳ καὶ σῶμα καὶ τὴν καρδίαν,
τῇ τῶν Χερουβὶμ καὶ Σεραφὶμ κυρίᾳ,
τῇ τῶν ἁγίων ἁγιωτέρᾳ νόων
ἀξίαν ἀντίχαριν ἀποτιννύειν
ὑπὲρ τοσαύτης εὐμενοῦς εὐσπλαγχνίας,
καὶ τῆς ἀφράστου πρὸς Χριστὸν παρρησίας,
τὸν Υἱὸν αὐτῆς καὶ Θεὸν καὶ Δεσπότην,
ὑπὲρ ἀγάπης τῆς βροτῶν σωτηρίας
ἣν καθ’ ἑκάστην δεικνύει Χριστωνύμοις,
οἷα μόνη σώζουσα καὶ λυτρουμένη
τούτοις ἁπάσης τῶν ἐναντίων βλάβης.
Ἔδει προσάξαι πλὴν μετ’ εὐνοίας ὅσης
βασιλικὸν τὸ δῶρον ὡς Βασιλίδι
ἀνθ’ ὧν παρ’ αὐτῆς ἀπέλαυον χαρίτων,
ἀνθ’ ὧν μυρίων ἐκλυτροῦμαι κινδύνων
τῇ συμμαχίᾳ καὶ κραταιᾷ δυνάμει
τῆς πανσθενουργοῦ καὶ πανυμνήτου Κόρης˙
ἀλλὰ τίς ἰσχύσειεν οὕτως ἀξίως
τὸ κοσμολαμπὲς δεξιώσασθαι φάος,
τὴν τῶν ἁπάντων ὑπερηρμένην νόων;
Ἐφ’ ᾧπερ ὡς ἔχοιμι πλὴν μετὰ δέους,
μετὰ δακρύων καὶ καθαρᾶς καρδίας,
μεθ’ ὧνπερ ηὐπόρησα πέπλων χρυσέων
καὶ τὴν ἱερὰν τήνδε βίβλον προσφέρω
τῷ σεβασμίῳ τῆς παναχράντου δόμῳ.
Χώραν καλοῦν εἴωθεν ἅπας τὸν δόμον˙
αὐτῆς συνάρσει τῆσδ’ ἐπὶ γῆς τῆς ξένης
ταύτην τυχοῦσα σὺν ἀκοσμίᾳ τόσῃ,
εἰ καὶ λίθων ἦν ἔνδοθεν σὺν μαργάροις
ὥσπερ διαυγὴς στιλπνότης ἢ χρυσίου
τὰς ἡλιακὰς ἀκτῖνας ὑπερβάλλον
οἱ Κυριακοὶ χρύσεοι θεῖοι λόγοι,
δι’ ὧν πᾶσα γέγηθε πιστῶν καρδία,
δι’ ὧν κόσμος σέσωστο Σατὰν τῆς πλάνης,
πλὴν ἄλλα κοσμήσασα ταύτη σὺν πόθῳ
καθώσπερ εἶχον ἐκ χρυσοῦ σὺν ἀργύρῳ,
ἐκ χρυσουφοῦς κοκκινοχρόου πέπλου,
ἐκ καρδιακοῦ τοῦ πόθου Σοὶ προσφέρω,
Δέσποινα Μῆτερ τοῦ Θεανθρώπου Λόγου,
Μαρία λάτρις οἰκέτις Σοῦ γνησία
Παλαιολόγων ἐκ γένους κατηγμένη,
ἡ τῆς Ἑῴας βασιλὶς τῆς ἁπάσης.
Ἀλλ’ εὐμενῶς μοι, παμβασιλίς, προσέχου
ἃ Σοὶ προσάγω σὺν ζεούσῃ καρδίᾳ,
εἰ καὶ τέως πέφυκεν οὐ κατ’ ἀξίαν,
καὶ πρὸς μονὰς σκήνου με τὰς οὐρανίους,
πρὸς τὴν ἀγήρω τῆς Ἐδὲμ κατοικίαν.
|
Textus |
|
Ἔδει μὲν κατὰ τὴν κελεύουσαν ἐντολὴν ἀδιαλείπτως προσεύχεσθαι
|
Incipit |
|
Ἔδει μὲν μείζονος τῇ Πελαγίᾳ
|
Incipit |
|
Ἔδει μὲν οὕτως ἅπαντας ἀγαθοὺς εἶναι
|
Incipit |
|
ΕΔΕΙ ΜΕΝ ΠΑΝΤΑΣ ΗΜΑΣ ΑΔΕΛΦΟΙ ΠΕΠΑΓΙΩΜΕΝΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΤΗ ΠΙΣΤΕΙ
|
Incipit |
|
ΕΔΕΙ ΜΕΝ ΠΑΝΤΑΣ ΗΜΑΣ ΑΔΕΛΦΟΙ ΠΕΠΑΓΙΩΜΕΝΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΤΗ ΠΙΣΤΕΙ
|
Incipit |
|
Ἔδει μὲν πρὸ τοῦ πολέμου τὸν φύσαντα τὴν ἐρωμένην
|
Incipit |
|
Ἔδει μὲν σέ, ἔδει
|
Incipit |
|
ΕΔΕΙ ΜΕΝ ΤΗΝ ΣΗΝ ΜΕΓΑΛΙΩΤΗΤΑ
|
Incipit |
|
Ἔδει μὲν τοῖς εὐδοκιμωτέροις τὴν ἀρετὴν καὶ ὅσοι τὴν φύσιν ὑπερανέβησαν
|
Incipit |
|
ἔδει μὲν τὸν τῶν βασιλέων
|
Incipit |
|
ΕΔΕΙ ΜΕΝ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΟΜΕΝΟΥΣ
|
Incipit |
|
ΕΔΕΙ ΜΕΝ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΟΜΕΝΟΥΣ
|
Incipit |
|
Ἔδει μὲν ὑμᾶς τῶν γραφῶν καὶ τῶν ἱστοριῶν
|
Incipit |
|
Ἔδει μὲν ὦ παρόντες
|
Incipit |
|
Ἔδει μὲν ὡς ἀληθῶς ἀνδρὸς ἀρετῇ καὶ θεαρέστῳ βίῳ σεμνυνομένου
|
Incipit |
|
Ἕδει μὲν ὡς ἀληθὼς ἀποστολικοῦ καὶ νοῦ καὶ ψυχῆς τοῖς ὑπὲρ ἀποστόλων Χριστοῦ λέγειν ἐπιχειροῦσι
|
Incipit |
|
Ἔδει μὲν ὡς ἀληθῶς ἡμῖν οὐρανοδρόμου τοῦ λόγου
|
Incipit |
|
Ἔδει μέν, ὦ ἄνδρες, τὴν οὕτω διὰ τοὺς νόμους προδεδωκυῖαν τὰ φίλτατα
|
Incipit |
|
Ἔδει μέν, ὦ βουλή, τεθνάναι με πρὶν ἢ γῆμαι
|
Incipit |
|
Ἔδει μέν, ὦ ἱερωτάτη καὶ θεοσύλλεκτος ἄθροισις, τὸν νῦν σήμερον εὐφημούμενον
|
Incipit |
|
Ἔδει μέν, ὦ παρόντες, ἅπερ ἤλπιζον ἐγώ τε
καὶ πάντες ἄνθρωποι
|
Incipit |
|
Ἐδει μέν, ὦ παρόντες, τὴν περὶ τοῦ κειμένου
|
Incipit |
|
Ἔδει πάντας ἀνθρώπους τῶν καλῶν μὴ ἀμυήτους ὑπάρχειν
|
Incipit |
|
Ἔδει τὰς πόλεις
|
Incipit |
|
ἔδει τὰς πόλεις
|
Incipit |
|
Ἔδει τὰς πόλεις
|
Incipit |
|
Ἔδει τὸν ἐπιβαλλόμενον, γαληνότατε βασιλεῦ
|
Incipit |
|
ἔδειξαν ἐκ τούτου τὸ ὁμότιμον τὸ πρὸς τὸν Πατέρα, ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Ἔδειξε Κῦρος συσφαγεὶς Ἰωάννῃ,
|
Incipit |
|
ΕΔΕΙΞΕΝ ΑΓΝΗ... ; Ο ΜΕΝ ΣΟΣ ΥΙΟΣ
|
Incipit |
|
εδειξεν ως ετερος εστιν
|
Incipit |
|
Ἐδὲμ διῆλθε τὴν φλογόκλειστον πύλην
|
Desinit |
|
Ἐδὲμ νοητὴ Χριστὸς ἡ ζωαρχία, πιστοῖς νοείσθω μυστικῇ θεωρίᾳ, ἑξῆς ποταμοὶ… σώζοις ἀεί με τὸν πόθῳ κεκτημένον.
|
Textus |
|
ἐδέξα]το εἰ γὰρ ἡμεῖς
|
Incipit |
|
Ἐδεξάμεθά σου τὸ σύγγραμμα, καὶ καλῶς ἐπιστήσαντες, ὡς ἠξίους, αὐτὸ μὲν ἐπῃνέσαμεν, ἐπαίνων ἄξιον ὄν
|
Incipit |
|
Ἐδεξάμην
|
Incipit |
|
Ἐδεξάμην σου
|
Incipit |
|
ΕΔΕΞΑΜΗΝ ΣΟΥ ΠΑΤΕΡ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕ ΤΗΝ ΘΕΟΦΙΛΗ ΤΑΥΤΗΝ ΓΡΑΦΗΝ
|
Incipit |
|
Ἐδεξάμην σου τὸ ἐπίταγμα μετὰ προθυμίας πάσης, ὦ ἄνθρωπε τοῦ θεοῦ
|
Incipit |
|
ΕΔΕΞΑΜΗΝ ΣΟΥ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ
|
Incipit |
|
Ἐδεξάμην σου, πάτερ πνευματικέ, τὴν θεοφιλίαν
|
Incipit |
|
Ἐδεξάμην σου, φίλων ἄριστε καὶ σοφώτατε, τὴν ἐπιστολήν, ἐν ᾗ φιλεῖν μὲν ἐμὲ καὶ μήτε ὠργίσθαι, μήτε πρὸς ὀργήν τι ποιεῖν ἔλεγες
|
Incipit |
|
Ἐδεξάμην τὰ γράμματα
|
Incipit |
|
ἐδέξαντο στεφάνους τῆς νίκης
|
Detail(s) |
|
ἐδέξατο τὴν ἐντολὴν καὶ ἐπλήρωσεν αὐτήν
|
Desinit |
|
ΕΔΗΣΕ ΤΟΝ ΙΠΠΟΝ
|
Incipit |
|
ἔδησε τὸν ἵππον ἐκ τοῦ ῥόπτρου τοῦ ἱεροῦ ὡς ἀποδιδούς, τῇ δ’ ἐπιούσῃ νυκτὶ ὑφείλετο
|
Incipit |
|
Ἐδίδαξαν ἡμᾶς οἱ τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ μαθηταὶ
|
Incipit |
|
ΕΔΙΔΑΞΕΝ ΚΑΙ ΦΗΣΙΝ ΟΥΤΩΣ
|
Desinit |
|
ἐδιηγήθηκέ μας κάποιος ἀπὸ τοὺς ἁγίους πατέρας περί τινος κηπουροῦ
|
Incipit |
|
ἐδιπλα]σίασεν ὁ κα[ί
|
Desinit |
|
εδο[...] μικρον μου ληνη (?)
ο γεοριε και ο στεφανον ηα το θο-
δορον και ορα μιαν να πατιμανε (?)
κρασι ηα ναμα να μνημονεβ[...]
και ενα κεδελα να αυτη η το μοναστηρ[ι]-
ου δεν δοδινα εν κα[τ]αραμενος και ο[...]
διδινα εν σηχορημενο και ευλοημ[...]
(second hand) το παρον ιερον και αγιον ευαγγελιον
|
Textus |
|
εδο]θη η χαρις
|
Incipit abruptus |
|
ἐδόξασάς τε ἐμεγάλυνας· ὅτι αὐτῷ…
|
Desinit |
|
ἐδόξασε τὸν Θεὸν ὁποῦ εἶναι αἴτιος παντὸς ἀγαθοῦ ἀμήν
|
Desinit |
|
ἐδόξασε τὸν Θεὸν τὸν ποιοῦντα παράδοξα
|
Desinit |
|
Ἔδοξέ ποτε τοῖς ὄρνισιν ἄρχεσθαι
|
Incipit |
|
ΕΔΟΞΕ ΤΙΣΙΝ ΟΤΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΕΣΤΙ ΦΕΥΓΟΝΤΑ ΤΙΝΑ ΑΠΟ ΘΑΝΑΤΙΚΟΥ ΑΥ ΤΟΠΟΥ
|
Incipit |
|
Ἔδοξε τῷ Διὶ βασιλεύεσθαι καὶ τὸ ὀρνίθων γένος
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἕδρα τιμία τῶν θεοβρύτων νόων
|
Incipit |
|
Ἔδυς, σεβαστότητος ἀστήρ, ἐκρύβης
|
Incipit |
|
ἐδυσχέρανεν
|
Desinit |
|
ἔδωκε καὶ τὴν τῶν προσώπων διαί
|
Desinit |
|
ἔδωκεν νόμον τῷ Ἰσραήλ, καὶ λέγει ὁ Δαυὶδ ὁ )απαγγέλλων τὸ λόγιον αὐτοῦ
|
Incipit |
|
ΕΕΡΡ / ΤΤΡΡ / ΣΣΡΡ / ΕΔΣΣ
|
Cryptographia |
|
εϛλαβ: εγωψλνκϡομοκλδλοσνψλχψλνχκεϡκχϡο (εδοθη εις τον Πραξαποστολον τουτον υπερπυρα): ιβʹ: εις την Κωνσταντινουπολιν. και οι αναγινωσκοντες αυτω (αυτο) ευχεσθαι (ευχεσθε) δια τον κυριον και εμοι τω αμαρτωλω Ματθαιω μοναχω τον αγορασαντα την βιβλον ταυτην.
|
Textus |
|
Ἔζησε δὲ Ἀβραὰμ τὸ μέτρος τῆς ζωῆς αὐτοῦ
|
Incipit |
|
ἔζησεν δὲ Ἀλέξανδρος ἔτη λ'· ἐβίωσεν δὲ ἐτῶν ιζ' ὅτε ἐβασίλευσεν· ὑπέταξεν δὲ βάρβαρα ἔθνη κβ' ἐν φρου[...
|
Desinit |
|
Ἐζητημένον ἤδη τῷ μεγάλῳ πατρὶ Γρηγορίῳ τῷ Θεολόγῳ
|
Incipit |
|
ΕΖΗΤΗΣΑΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΔΕΙΠΝΟΥ ΤΟΥ ΔΕΣΠΟΤΙΚΟΥ
|
Incipit |
|
Ἑζήτησας, φιλοσοφωτάτη ψυχή, τινα μέν ἐστι τὰ Ἑμπεδοκλέους
|
Incipit |
|
εζητησε δειξαι, η οτι απο Αβρααμ και Δαυιδ ην ο Χριστος.
|
Desinit |
|
ἐζήτηται εὐθὺς διὰ τί ἀπὸ τῶν τελευταίων ἤρξατο
|
Incipit |
|
ΕΖΗΤΗΤΑΙ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΔΕΙΠΝΟΥ ΤΟΥ ΔΕΣΠΟΤΙΚΟΥ
|
Incipit |
|
Ἐζήτηται περὶ τοῦ δείπνου τοῦ δεσποτικοῦ πολλοῖς
|
Incipit |
|
Ἐζήτηται περὶ τοῦ δείπνου τοῦ δεσποτικοῦ πολλοῖς, ὃ μετὰ τῶν δώδεκα μαθητῶν πρὸ μιᾶς τοῦ σωτηρίου πάθους δεδείπνηκεν ὁ Χριστός
|
Incipit |
|
Εζητηται περι του δεσποτικου δειπνου πολλοις ο μετα των δωδεκα
|
Incipit |
|
Ἔζων ὅτ’ ἔζων, πλὴν λόγου παντὸς δίχα·
ἔθανον ἄρτι, καὶ γέμω παντὸς λόγου.
|
Textus |
|
ἐθαυματούργησαν. Καὶ περὶ τῆς οὐρανόθεν θείας κλήσεως τοῦ Παύλου, ἀποστολῆς τε αὐτοῦ καὶ κηρύγματος εὐθαλοῦς καί, συλλήβδην εἰπεῖν, περὶ ὧν ἤθλησαν οἱ ἀπόστολοι διὰ Χριστὸν πολλῶν τε καὶ μεγίστων κινδύνων (hic des. apud BHG). Στίχοι
ρνʹ.
|
Desinit |
|
Ἐθεασάμεθα δὲ καὶ τὸν τὀπον τοῦ μεγάλου Παφνουτίου
|
Incipit |
|
Ἐθεασάμεθα δὲ καὶ τὸν τὀπον τοῦ μεγάλου Παφνουτίου
|
Incipit |
|
Ἐθεασάμεθα καὶ ἐν Θηβαΐδι ἐν ὁρίοις Ἑρμουπόλεως
|
Incipit |
|
ἔθεντο ... τὰς σάρκας τῶν ὁσίων σου τοῖς θηρίοις τῆς γῆς (Ἐγένετο δὲ ταῦτα ... ἐν μηνὶ ὀκτωβρίῳ)
|
Desinit |
|
ἐθεράπευσε δαί[μονας
|
Desinit |
|
ἐθερμαίνετο μέν, οὐκ ἐνεδίδει δέ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἔθος ἔλλογον τοῖς ὁδοιποροῦσι παρακολουθεῖ
|
Incipit |
|
ἔθος ἐστὶ τοῖς ζωγράφοις ἐπειδὰν μέλλωσι
|
Incipit |
|
Ἐθυμήθη τοῦ Σειδρὰχ κ(αὶ) ἦλθεν ὁ ἄγγελος Κ(υρίο)υ καὶ εἶπεν αὐτῷ· Σειδράχ, ἔστειλέ μαι ὁ Θ(εὸ)ς νὰ σὲ ἀνεβάσω εἰς τὸν οὐ(ραν)ὸν
|
Incipit |
|
ΕΘΥΜΗΘΗ ΤΟΥ ΣΕΙΔΡΑΧ ΚΑΙ ΗΛΘΕ Ο ΑΓΓΕΜΟΣ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΕΙΠΕΝ ΑΥΤΟΥ
|
Incipit |
|
εἰ (!) οἷς διαλέγεται πρὸς Στοϊκὸν τινά φιλόσοφον λέγοντα κατὰ Ἀριστοτέλην· ὅτι διαφέρεται Ἀριστοτέλης πρὸς Πλάτωνα ἐν τῇ περὶ θεῶν δόξᾳ καὶ περὶ ἀθανασίας τῆς ψυχῆς. ἐν οἷς φησίν Ἀλέξανδρος ουτωσὶ κατὰ ῥῆμα· Ταῦτα μὲν δῆ ὡς μὲν ἐπιτρέχωσι τοῖς Πλάτωνος πάντα πᾶσιν ἀφεστηκόσιν
|
Incipit |
|
εἰ ἀγνοεῖτε, ἀδελφοί μου, ποῖον φόβον καὶ ἀνάγκην ἔχομεν ὑποστῆναι ἐν τῇ ὥρᾳ τῆς ἐξόδου ἡμῶν
|
Incipit |
|
Εἰ ἀδυνατεῖς ὑπὲρ σεαυτοῦ ἀπολογήσασθαι
|
Incipit |
|
Εἰ αἱ Σοδόμων πόλεις Τύριοί τε καὶ Σιδώνιοι δυνάμεις ἰδόντες
|
Incipit |
|
ΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟ ΕΚ ΔΥΟ ΤΙΝΙ ΛΟΓΩ ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ
|
Incipit |
|
ΕΙ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΟΥΣΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΠΟΙΟΥΝΤΑΣ ΑΡΧΑΣ
|
Incipit |
|
εἰ ἀπὸ ἐμβαδοῦ τινος θέλω συστήσασθαι τρίγωνον ἰσόπλευρον
|
Incipit |
|
ΕΙ ΒΟΥΛΕΙ ΓΙΓΝΩΣΚΕΙΝ ΤΗΝ ΤΟΥ ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΥ ΜΕΘΟΔΟΝ
|
Incipit |
|
ΕΙ ΒΟΥΛΕΙ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ ΤΗΝ ΤΟΥ ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΥ ΜΕΘΟΔΟΝ
|
Incipit |
|
ΕΙ ΒΟΥΛΕΙ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ ΤΗΝ ΤΟΥ ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΥ ΜΕΘΟΔΟΝ
|
Incipit |
|
ΕΙ ΒΟΥΛΕΙ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ ΤΗΝ ΤΟΥ ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΥ ΜΕΘΟΔΟΝ
|
Incipit |
|
ΕΙ ΒΟΥΛΕΙ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ ΤΗΝ ΤΟΥ ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΥ ΜΕΘΟΔΟΝ
|
Incipit |
|
Εἰ βούλει γινώσκειν τὴν τοῦ ἀστρολάβου μέθοδον
|
Incipit |
|
ΕΙ ΒΟΥΛΕΙ ΔΗΛΟΠΟΙΩ ΣΟΙ ΠΟΙΑ ΛΕΓΕΙ ΑΝΑΓΝΩΣΕΙ, ΚΑΙ ΤΙΝΑ ΔΕΙ ΑΝΑΓΙΝΩΣΚΕΙΝ ΒΙΒΛΙΑ.ΕΙ ΜΕΝ ΒΟΥΛΕΙ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ, ΑΝΑΓΝΩΘΙ ΤΑΥΤΑ
|
Incipit |
|
Εἰ βούλει εἰδέναι πόθεν συνίσταται ἡ προστιθεμένη ἡμέρα τῷ Φεβρ(ουαρίῳ) μηνί
|
Incipit |
|
Εἰ βούλεσθε, διηγήσομαι
|
Incipit |
|
Εἰ βούλεσθε, προθῶμεν ὑμῖν εἰς ὑπομονῆς παράκλησιν, ἀγαπητοί, τὰ τοῦ δικαίου Ἰὼβ ἀνδραγαθήματα
|
Incipit |
|
Εἰ βούλεσθε, ὦ παῖδες, τραφῆναι τήμερον λογικῶς, ἰδοὺ ὁ μῦς ὑμῖν τὸ συσσίτιον δίδωσιν
|
Incipit |
|
ΕΙ ΓΑΡ ΕΜΨΥΧΕΙ ΜΕΤΡΙΩΣ ΚΑΙ ΑΔΗΚΤΩΣ ΞΗΡΑΙΝΕΙ
|
Desinit |
|
Εἰ γὰρ καὶ ἀψευδὴς εἰμί φησιν
|
Incipit |
|
Εἰ γὰρ καὶ μὴ αὐτὴν ταύτην τὴν φυσικὴν καὶ οὐσιώδη τοῦ Πνεύματος ὕπαρξιν ἡ πέμψις δηλοῖ, ἀλλ’ ἐπειδὴ τῇ ὑπάρξει αὕτη γε ἀκολουθεῖ, ἐκ τοῦ Υἱοῦ τὸ Πνεῦμα πεμπόμενον, ὡς ἐξ αὐτοῦ ὑπάρχον πέμπεται παρ’ αὐτοῦ.
|
Desinit |
|
Εἰ γὰρ τοὺς ἐν τῷ γάμῳ διατρίβοντας
|
Incipit |
|
Εἰ γὰρ τοὺς ἐν τῷ γάμῳ διατρίβοντας
|
Incipit |
|
εἴ γε ἐσπούδασεν ὁ Χριστὸς ἐπίθεσθαι τυραννίδι
|
Desinit |
|
Εἴ γε τῷ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον βλασφημήσαντι, καθά φησιν ὁ Κύριος, οὐκ ἀφεθήσεται, οὔτε ἐν τῷ νῦν αἰῶνι, οὔτε ἐν τῷ μέλλοντι, καὶ ἡ ἀλήθεια οὐ ψεύδεται. Ἥτις ἐστὶν ὁ Χριστός· αὐτῷ ἡ δόξα σὺν τῷ ἀνάρχῳ Πατρὶ καὶ τῷ Παναγίῳ Πνεύματι εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
εἰ δ' ἐκ τοῦ φυσικῶς καὶ οὐσιωδῶς προσεῖναι ταῦτα ταῖς ὑποστάσεσιν ἀνάγκην τινὰ ἐπάγεσθαι οἴει τρισούσιον λέγεσθαι τὴν θεότητα τὸ πεπλανημένον κατανόει τοῦ τοιούτου νοήματος, ἐκ τοῦ λέγεσθαι μὲν τὸν Πατέρα Θεὸν τέλειον καὶ τελείαν οὐσίαν, καὶ τὸν Υἱὸν Θεὸν τέλειον καὶ τελείαν οὐσίαν, καὶ τὸ Πνεῦμα Θεὸν τέλειον καὶ τελείαν οὐσίαν μή τε δὲ τρίθεον μή τε τρισούσιον διαταῦτα λέγεσθαι τὴν μακαρίαν Τριάδα.
|
Desinit |
|
εἰ δ' οὐ βενετίζει, τέλειον εἶναι σημεῖον
|
Desinit |
|
ΕΙ Δ'ΟΥΚ ΕΣΤΙ ΠΕΦΩΤΙΣΜΕΝΗ ΑΛΛ'ΑΦΩΤΙΣΤΟΣ ΟΥ
|
Desinit |
|
εἰ δ’οὐχὶ πιστά, προστίθει τὰς αἰτίας
|
Desinit |
|
Εἰ δάκρυα καὶ στεναγμοὺς
|
Incipit |
|
εἰ δὲ [τις μὴ] θέλ[οι πει]θαρχεῖν
|
Desinit |
|
εἰ δὲ ἄδικα καὶ οὕτως
|
Desinit |
|
ΕΙ ΔΕ ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ ΑΠΗΛΘΕ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ
|
Incipit |
|
εἰ δὲ δοκεῖ ἀναφανδὸν ἐν τῷ νῦν καιρῷ κηρύττεσθαι τὸ ὄνομα αὐτοῦ, δι’ ἐκείνου ἂν ἐρρέθη τοῦ καὶ τὴν ἀποκάλυψιν ἑωρακότος.
|
Desinit |
|
εἰ δὲ δόξα. περὶ τὰ δοξαστά
|
Desinit |
|
ΕΙ ΔΕ ΕΙΣΙ ΠΟΛΛΑ ΠΥΚΝΑ ΜΕΛΑΝΩΔΗ ΜΑΚΡΟΝΟΣΙΑΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΝ
|
Desinit |
|
εἰ δὲ εἰσὶν ἐκ ἰάμβων, ἔχειν ἐκ σπονδείου
|
Desinit |
|
ΕΙ ΔΕ ΕΛΘΗ ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ ΧΡΗ ΑΓΩΝΙΣΑΣΘΑΙ ΤΟΥ ΜΗ ΗΤΤΗΘΗΝΑΙ
|
Desinit |
|
ΕΙ ΔΕ ΕΜΜΕΝΩΣΙ ΤΑΙΣ ΑΜΑΡΤΙΑΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΕΓΟΙΕΝ
|
Incipit |
|
ΕΙ ΔΕ ΕΝ ΣΑΡΚΙ ΦΗΣΙ ΕΓΩ ΕΙΜΙ Η ΟΔΟΣ
|
Incipit |
|
Εἰ δὲ ζητοίης
|
Incipit |
|
ΕΙ ΔΕ Η ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ
|
Incipit |
|
Εἰ δὲ καὶ γεωργὸς μελεδωνεῖν
|
Incipit |
|
Εἰ δὲ καὶ γεωργὸς μελεδωνεῖν
|
Incipit |
|
Εἰ δὲ καὶ δικαόιων μνήμην μετ' ἐγκωμίων
|
Incipit |
|
Εἰ δὲ καὶ θείας ἄνευ ἐπικουρίας οὐδὲν τῶν ἐν ἀνθρώποις ἐπαινουμένων
|
Incipit |
|
Εἰ δὲ καὶ θνητὴν ἔσχε τὴν φύσιν ὁ χρόνος καὶ πάντων ἐστὶ πατήρ
|
Incipit |
|
Εἰ δὲ καὶ κατόπιν τοῦ κοσμικοῦ πένθους τους ἐμοὺς θρήνους
|
Incipit |
|
Εἰ δὲ καὶ λέγει τις· τί δή ποτε τὸ πρῶτον αἴτιον
|
Incipit |
|
Εἰ δὲ καὶ λέγει τις· τί δή ποτε τὸ πρῶτον αἴτιον
|
Incipit |
|
ΕΙ ΔΕ ΚΑΙ ΛΕΥΚΗΝ ΝΕΦΕΛΗΝ ΕΧΕΙ ΕΓΚΥΜΟΝΟΥΣΗΣ ΕΣΤΙΝ
|
Desinit |
|
Εἰ δὲ καὶ ὁ μίαν ἄρα κατορθώσας τῶν ἀρετῶν
|
Incipit |
|
εἰ δὲ καὶ παρὰ ἀγγέλου ἐρεῖς γράφεσθαι ταῦτα
|
Incipit |
|
ΕΙ ΔΕ ΚΑΙ ΠΟΛΛΗΣ ΑΝΟΜΙΑΣ ΜΟΙ ΠΑΘΗ ΕΠΙΚΕΙΝΤΑΙ
|
Incipit |
|
Εἰ δὲ καὶ φημιζόμενος
|
Incipit |
|
εἰ δὲ Καρχηδόνα
|
Incipit |
|
ΕΙ ΔΕ ΚΟΚΚΙΝΟΝ
|
Incipit |
|
Εἰ δὲ λέγει τις· Πῶς οὖν τοῖς μαθηταῖς
|
Incipit |
|
Εἰ δὲ λέγοι τις, τίνους οὖν ἕνεκεν
|
Incipit |
|
ΕΙ ΔΕ ΛΕΓΟΙΕΝ ΩΣ ΠΟΛΛΑΧΟΥ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝ
|
Incipit |
|
ΕΙ ΔΕ ΜΑΚΑΡΙΑ ΕΛΕΝΗ ΕΠΟΡΕΥΘΗ ΕΝ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΑΝΑΖΗΤΗΣΑΙ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟΝ
|
Desinit |
|
ΕΙ ΔΕ ΜΗ ΔΕΟΜΕΝΟΣ
|
Desinit |
|
εἰ δὲ μὴ δόξης παρεινῆν εὐποροῦντα μὴ ταπεινοῦσθαι
|
Desinit |
|
εἰ δὲ μὴ ἐδυνήθην ἀνῦσαι, οὐ τοῦ εἰπόντος, ἀλλὰ τῶν μὴ πεισθέντων τὸ ἔγκλημα.
|
Desinit |
|
εἰ δὲ μὴ κἂν τέθνηκας, ὦ Καππαδὀκη
|
Desinit |
|
Εἰ δὲ μὴ οἷόν τέ σοι φήσεις διὰ τὸ σφόδρα προστετηκέναι τοῖς βιωτικοῖς, συγκαταβήσομαί σου τῇ πολλῇ ῥᾳθυμίᾳ καὶ τῇ βιωτικῇ ἀπληστίᾳ
|
Desinit |
|
Εἰ δὲ μή, πραγμάτων ἀντικομίζου τὰ γράμματα· χρύσεα χαλκείων ἀνταλλαττόμενος. Ἔρρωσο
|
Desinit |
|
εἰ δὲ μή, σὺ δὲ ἄλλον τὸν Ἥφαιστον ὧδε ἐπίτρεπε προμολεῖν
|
Desinit |
|
εἰ δὲ μικρὸν ἐνταῦ[θα
|
Desinit |
|
εἰ δὲ οἶδας ὅτι ψεύδεταί φη[σι
|
Desinit |
|
εἰ δὲ οὐ βενετίζει, τέλειον εἶναι σημαίνει
|
Desinit |
|
εἰ δὲ περισώζει τὸν ἰχῶρα
|
Desinit |
|
εἰ δὲ περισώζει τὸν ἰχῶρα
|
Desinit |
|
ΕΙ ΔΕ ΠΟΛΙΣ ΜΕΝ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΣ Η ΑΝΩ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
|
Incipit |
|
ΕΙ ΔΕ ΠΟΛΙΣ ΜΕΝ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΣ Η ΑΝΩ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
|
Incipit |
|
Εἰ δὲ σεισμὸς γένηται, νοσήματα πολλὰ ἔσονται.
|
Desinit |
|
Εἰ δὲ σεισμὸς γένηται, νοσήματα πολλὰ ἔσονται.
|
Desinit |
|
Εἰ δέ σοι καὶ περὶ τῆς ἀρρήτου
|
Incipit |
|
ΕΙ ΔΕ ΤΕΛΕΙΟΝ ΕΙΗ ΔΕΝΔΡΟΝ
|
Desinit |
|
εἰ δὲ τέλειον εἴη, δένδρον
|
Desinit |
|
Εἰ δέ τι πρὸς ταῦτα καὶ αὐτὸς ἔχεις ἀνταπαγγέλλειν, ἑτοίμη καὶ πρὸς τοῦτό ἐστιν ἡ διάκονος
|
Desinit |
|
Εἰ δέ τινός σε φιλία βλάπτει
|
Incipit |
|
Εἰ δέ τινός σε φιλία βλάπτει
|
Incipit |
|
εἰ δέ τις ἄλλως μεταχειριεῖται φιλοσοφίαν
|
Incipit |
|
ΕΙ ΔΕ ΤΙΣ ΑΞΙΑ ΔΕΙΚΤΙΚΟΝ ΕΙΝΑΙ
|
Incipit |
|
ΕΙ ΔΕ ΤΙΣ ΑΞΙΑ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗΝ ΕΙΝΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΗΓΟΡΙΑΝ ΤΑΥΤΗΝ
|
Incipit |
|
ΕΙ ΔΕ ΤΙΣ ΗΜΑΣ
|
Incipit |
|
Εἰ δέ τις θέλει προλαβεῖν ἐπ' αὐταῖς μᾶλλον τὴν σπουδὴν ἐπιδεικνυέτω
|
Incipit |
|
εἰ δὲ τοῦτ' ἐποίει ἕκαστος
|
Incipit |
|
ει δε υιος, και κληρονομος, θεου.
|
Desinit |
|
εἰ δὲ φοινίκινον ἔχει χρῶμα, μακρονοσίαν δηλοῖ
|
Desinit |
|
ΕΙ ΔΕ ΦΟΙΝΙΚΩΔΕΣ ΧΡΩΜΑ ΕΧΕΙ ΜΑΚΡΟΝΟΣΙΑΝ ΔΗΛΟΙ
|
Desinit |
|
ΕΙ ΔΕ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙΝ ΗΝ ΗΜΙΝ, ΕΙ ΔΕ ΣΠΟΥΔΑΖΕΙΝ
|
Incipit |
|
εἰ δὲ χλωρόν, θνήσκει
|
Desinit |
|
εἰ δεὶ καταλύειν
|
Incipit |
|
Εἰ δεῖ μετὰ τὴν περιβολὴν τοῦ ἁγίου καὶ μεγάλου σχήματος ἱερουργεῖν
|
Incipit |
|
εἰ δέοι κατὰ Παῦλον εἰπεῖν, ἐξευρεῖν τι δύνασθαι τούτων βέλτιόν τε καὶ ἀληθέστερον πεπεισμένος:
Ἐτελειώθη τὸ παρὸν βιβλίον διὰ χειρὸς τοῦ μεγάλου ἐκκλησιάρχου τῆς ἁγιωτάτης τοῦ Θεοῦ μεγάλης ἐκκλησίας διακόνου Σιλβέστρου τοῦ Συροπούλου, ἐν ἔτει ϛῳ ϡῳ νγῳ μηνὶ αὐγούστῳ ἰνδικτιῶνος ὀγδόης
|
Desinit |
|
εἰ δημιουργὸς τῶν ὅλων
|
Incipit |
|
Εἰ δημιουργὸς τῶν ὃλων ὁ υἱός
|
Incipit |
|
Εἰ δημιουργὸς τῶν ὃλων ὁ υἱός
|
Incipit |
|
Εἰ δημιουργὸς τῶν ὃλων ὁ υἱός
|
Incipit |
|
Εἰ δημιουργὸς τῶν ὃλων ὁ υἱός
|
Incipit |
|
Εἰ δημιουργὸς τῶν ὃλων ὁ υἱός
|
Incipit |
|
Εἰ δημιουργὸς τῶν ὃλων ὁ υἱός
|
Incipit |
|
Εἰ δημιουργὸς τῶν ὃλων ὁ υἱός
|
Incipit |
|
ΕΙ ΔΙΑ ΤΟ ΛΕΓΕΣΘΑΙ ΦΗΣΙ ΠΑΡΑ ΤΑΣ ΘΕΙΑΣ
|
Incipit |
|
Εἰ διότι ἕν εἰσιν Πατὴρ καὶ Υἱὸς
|
Incipit |
|
εἰ δοκεῖ · ἐμοὶ γὰρ οὐ δοκεῖ ὅτι κεκώλυται παρά τινας
|
Incipit |
|
εἰ δυνατόν, ἵνα τύχωμεν τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ...
|
Desinit |
|
εἰ δυνατόν, ἵνα τύχωμεν τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ...
|
Desinit |
|
εἰ δυνατόν, ἵνα τύχωμεν τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ...
|
Desinit |
|
εἰ ἐκ τοῦ καρποῦ τὸ δένδρον γινώσκεται
|
Incipit |
|
Εἱ ἡ Ῥώμη ὅτι ἐδέξατο τὸν κορυφαῖον ἀπόστολον πρώτη
|
Incipit |
|
Εἰ ἡ Ῥώμη ὅτι ἐδέξατο τὸν κορυφαῖον ἐπίσκοπον πρώτη
|
Incipit |
|
ΕΙ ΘΕΛΕΙΣ ΜΑΘΕΙΝ ΕΝ ΠΟΙΩ ΖΩΔΙΩ
|
Incipit |
|
εἰ θέλεις ναὸς εἶναι θεοῦ θυσίαν ἐνδελεχισμοῦ
|
Incipit |
|
Εἰ θέλεις, καὶ εἰ καιρὸν ἔχεις, καὶ εἰ δύνασαι, ποίει ἐλεημοσύνην καὶ σὺ τρέφου ἀπὸ μέρους. Ὁ Κύριος μετὰ σοῦ, καὶ ἡ εὐχή σου μεθ’ ἡμῶν. Ὁ δοῦλος τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ, Γεννάδιος.
|
Desinit |
|
εἰ καὶ ἀνάξιος ὁ ταπεινὸς δουλεῦσαι προθέμενος
|
Desinit |
|
Εἰ καὶ δάκρυα
|
Incipit |
|
Εἰ καὶ δάκρυα καὶ στεναγμοὺς
|
Incipit |
|
Εἰ καὶ δάκρυα καὶ στεναγμοὺς
|
Incipit |
|
Εἰ καὶ δάκρυα καὶ στεναγμοὺς
|
Incipit |
|
Εἰ καὶ δάκρυα καὶ στεναγμοὺς
|
Incipit |
|
Εἰ καὶ δάκρυα καὶ στεναγμοὺς
|
Incipit |
|
Εἰ καὶ δικαίου μνήμην μετ’ ἐγκωμίων τελεῖσθαι θεῖός τις ἀνὴρ… νομοθετεῖ
|
Incipit |
|
Εἰ καὶ δόξα τις κεκράτηκεν εἶναι τὸν Ἀχιλλέα
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Εἰ καὶ μὴ ἔφθασεν εἰς ἡμᾶς ἡ προτέρα σου γραφή, ἔτι κατὰ τὴν Χίον διατρίβοντος
|
Incipit |
|
Εἰ καὶ περὶ μικρῶν δόξω τισίν, ὦ βασιλεῦ
|
Incipit |
|
εἰ καὶ πικρὸς ὁ θάνατος φαίνεται τοῦ δικαίου, ἀλλὰ [
|
Desinit |
|
Εἰ καὶ πολλὰ τῶν ἀνθρωπίνων δοκεῖ τι τερπνὸν ἔχειν
|
Incipit |
|
ΕΙ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑΙ ΕΙΣΙΝ ΑΔΕΛΦΕ
|
Incipit |
|
Εἰ καὶ Πράξεις τὸ βιβλίον ἐπιγέγραπται τῶν ἀποστόλων, ἀλλ’ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ τὰς τοῦ Παύλου περιέχει, ἃς καὶ ὁ Λουκᾶς ἀκριβῶς ἐγίνωσκεν, ἅτε καὶ συνέκδημος αὐτῷ γεγονὼς καὶ ὁμοδίαιτος καὶ πολλοῖς αὐτῷ τοῖς ἀναγκαίοις ὑπηρετησάμενος. Ἀναγκαίως δὲ ἀπὸ
|
Incipit |
|
Εἰ καὶ Πράξεις τὸ βιβλίον ἐπιγέγραπται τῶν ἀποστόλων· ἀλλ' ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ· τὰς τοῦ Παύλου περιέχει· ἃς καὶ ἀκριβῶς ὁ Λουκᾶς ἐγίνωσκεν· ἅτε καὶ συνέκδημος αὐτοῦ γεγονὼς καὶ ὁμοδίαιτος· καὶ ἐν πολλοῖς
|
Incipit |
|
Εἰ καὶ τῇ παιδείᾳ ἄμοιρος
|
Incipit |
|
Εἰ καὶ τῇ παιδείᾳ ἄμοιρος
|
Incipit |
|
Εἰ καὶ τινὰ... τῶν δικαιωθέντων
|
Incipit |
|
εἰ καὶ τοῖς ἀναγκαίοις μόνοις τὸν Πέτρον ἐπαιδαγώγει, καὶ δι’ ἐκείνου πάντας τοὺς ἐφ’ ἑαυτοῖς θαρροῦντας καὶ μὴ τὸ πᾶν ἐπὶ Θεὸν ἀναφέροντας. Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας·ἀμήν:
|
Desinit |
|
εἰ καὶ τῷ μὴ λίαν ἐκδήλῳ τῆς συνθήκης τε καὶ τῆς λέξεως ἐκ πολλῶν αἰτιῶν ἄλλοι μὲν ἁπλούστερον, ἄλλοι δὲ καὶ κακούργως ἔνια αὐτῶν ἐξελάβοντο. Τῷ δὲ φιλανθρωποτάτῳ Θεῷ ἡμῶν καὶ δημιουργῷ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit |
|
Εἰ μὲν (οὖν) μικρὸς ἄρα (ἅμα) καὶ οὐ πολλοῦ λόγου καὶ σπουδῆς ὁ τοῦ παρόντος λόγου σκοπὸς ἐτύγχανεν
|
Incipit |
|
ΕΙ ΜΕΝ ΔΗ ΜΗ ΤΡΕΠΤΟΣ
|
Incipit |
|
Εἰ μὲν δι ἔριν τινὰ καὶ δυσμένειαν
|
Incipit |
|
ει μεν δοκη τρυγησον εκ βατου ροδων, ηδη βατος, πληξη σε της ακανθωδης. ιβ ... και γυμνην ορω σου την καλην κατοικιαν, δεσπινα μητραν ανδρε... κορη
|
Textus |
|
Εἰ μὲν ἐβούλετο Ἀλέξανδρος
|
Incipit |
|
Εἰ μὲν ἐβούλετο Ἀλέξανδρος, ὦ Τρῶες, καὶ κατὰ μικρὸν εἶναι δίκαιος,
|
Incipit |
|
ΕΙ ΜΕΝ ΕΒΟΥΛΕΤΟ ΑΛΕΞΑΝΣΔΡΟΣ Ω ΤΡΩΕΣ
|
Incipit |
|
Εἰ μὲν ἐβούλετο τὸν νόμον, ὦ δικασταί
|
Incipit |
|
Εἰ μὲν ἡγούμην οἷόν τε εἶναι, ὦ παρόντες ἐπὶ τῷδε τῷ τάφῳ, λόγῳ δηλῶσαι τὴν τῶν ἐνθάδε κειμένων ἀνδρῶν ἀρετήν
|
Incipit |
|
Εἰ μὲν ἦν δυνατὸν ὑμῖν εἰδέναι
|
Incipit |
|
ΕΙ ΜΕΝ ΗΝ ΜΑΘΕΙΝ Α ΔΕΙ ΠΑΘΕΙΝ
|
Incipit |
|
Ει μεν Ιωαννης εμελλε διαλεγεσθαι και τα αυτου ερειν, αναγκαιον ην
|
Incipit |
|
Εἰ μὲν Ἰωάννης ἡμῖν ἔμελλε διαλέγεσθαι
|
Incipit |
|
Ει μεν Ιωαννης ημιν εμελλε διαλεγεσθαι και τα αυτου ερειν
|
Incipit |
|
Ει μεν Ιωαννης ημιν εμελλε διαλεγεσθαι και τα αυτου ερειν, αναγκαιον ην και γενος αυτου και πατριδα ειπειν και ανατροφην.
|
Incipit |
|
Εἰ μὲν κακοήθως προσδοκίᾳ τοῦ γάμου τὸν Ἀχιλλέα
|
Incipit |
|
εἰ μὲν μὴ μεγάλα ἦν τὰ διαφέροντα, ὦ ἄνδρες δικασταί, οὐκ ἄν ποτε εἰς ὑμᾶς εἰσελθεῖν τούτους εἴασα
|
Incipit |
|
Εἰ μὲν μηδ' ὅλως λόγου πέτεστι τοῖς ἀλόγοις
|
Incipit |
|
Εἰ μὲν οὐκ ἐφίλεις ἡμᾶς, ἐνεκαλοῦμεν ἄν σοι δικαίως, οὐχ ὅτι φίλων ὑπερορᾷς
|
Incipit |
|
Ει μεν παιδιον συνεληφθη και ηρνησατο·
|
Incipit |
|
Εἰ μὲν περὶ ἄλλου τινὸς ἢ τοῦ σώματος, ὦ ἄνδρες δικασταί, Καλλίας ἠγωνίζετο
|
Incipit |
|
Εἰ μὲν περί τινος ἄλλου πρὸς καινὴν ἄρ' ὁ λόγος εἶχε σπουδήν
|
Incipit |
|
ΕΙ ΜΕΝ ΠΡΟΣ ΑΛΛΗΝ ΤΙΝΑ ΣΠΟΥΔΗΝ
|
Incipit |
|
Εἰ μὲν φίλος πέφυκας εἴσελθε χαίρων.
Εἰ δ' ἐχθρὸς καὶ βάσκανος καὶ δόλου γέμων
πόρρω ἄπελθε τῆσδε τῆς βίβλου.
|
Textus |
|
ει μεν φιλος πεφυκας εισελθε χαιρων· ει δε εχθρος και βασκανος και γεμων δολος (δουλου?)· πoρρω πορρω πεφευγε της πυλης ταυτης
|
Textus |
|
ΕΙ ΜΕΝ ΩΣ ΕΞ ΑΙΤΙΟΥ ΙΔΟΥ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΑΡΧΑΙΑ
|
Incipit |
|
Εἰ μὴ Δημοσθένην ἐπαινεσόμεθα
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Εἰ μὴ διὰ τοῦ Υἱοῦ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, τρία μὲν ἔσται
|
Incipit |
|
ΕΙ ΜΗ ΔΙΨΗΣΕΙΣ ΔΙΑΡΚΩΣ ΜΗ ΠΙΗΣ ΚΑΙ ΟΥΤΩΣ ΥΓΕΙΑΝ ΕΞΕΙΣ
|
Desinit |
|
εἰ μὴ εὐχαῖς καὶ θεοκλυτήσεσι πρὸς τὸ βέλτιον αὐτοὺς μεταβαλεῖν δυνησόμεθα;
|
Desinit |
|
εἰ μὴ καὶ ὑμῖν, οὐκ οἶδα τίσιν ἕξουσι χρῆσθαι
|
Desinit |
|
εἰ μή με αἱ κατὰ φιλιππούπολιν φροντίδες εἰς ἑαυτὰς ἀντισπώμεναι μεθειλκύσαντο.
|
Desinit |
|
εἰ μὴ ὁ τῆς κατὰ Χριστὸν ἀγάπης εἰς ἓν πάντας τοὺς χριστωνύμους συνάξειε σύνδεσμος καὶ ἓν χεῖλος καὶ μίαν γλῶσσαν καὶ μίαν χεῖρα τούτους κατὰ τῶν ἀσεβούντων ποιήσειε.
|
Desinit |
|
ΕΙ ΜΗ ΠΑΝΤΩΣ ΕΔΕΙ
|
Desinit |
|
Εἰ μὴ πατέρας ὑμᾶς ὄντας ᾔδειν, ὦ ἄνδρες
|
Incipit |
|
Εἰ μή σοι συνῄδειμεν λόγον ἡμῶν πολὺν ποιουμένῳ καὶ τὰ ἡμέτερα πάντα
|
Incipit |
|
Εἰ μὴ συνῄδειν, ὦ βουλή, τοῖς κατηγόροις βουλομένοις ἐκ παντὸς τρόπου κακῶς ἐμὲ ποιεῖν
|
Incipit |
|
εἰ μηδὲ παρ’ ὑμᾶς ἀφικόμενοι παυσόμεθα τῆς πλάνης
|
Desinit |
|
ΕΙ ΜΗΔΕΝ
|
Incipit |
|
ΕΙ Ο ΗΛΙΟΣ ΦΑΝΟΙΗ ΑΙΜΑΤΩΔΗΣ
|
Incipit |
|
ΕΙ Ο ΠΡΟΣΚΥΝΩΝ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ... ; ΕΞΟΥΔΕΝΩΣΙΣ ΕΙΚΟΝΟΣ
|
Incipit |
|
ΕΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΑΠΕΒΑΛΟΝΤΟ ΤΗΝ...ΟΓΔΟΗΝ ΣΥΝΟΔΟΝ ΗΝ ΚΑΙ ΛΑΤΙΝΙΤΗΝ ΑΠΕΦΗΝΑΝΤΟ
|
Desinit |
|
ΕΙ ΟΥΝ ΔΟΚΕΙ ΤΗΝ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗΝ ΜΟΝΗΝ ΣΤΟΛΗΝ ΣΥΜΒΟΛΙΚΗΝ ΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΤΥΠΙΚΗΝ ΠΑΣΑΝ
|
Incipit |
|
Εί πᾶσι ῥάδιον ἦν τὰ τῶν θείων προφητῶν ἀναπτύσσειν θεσπίσματα
|
Incipit |
|
ΕΙ ΠΟΛΥΣ ΚΑΙ ΧΑΛΕΠΟΣ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΤΩ ΑΝΔΡΙ
|
Incipit |
|
εἴ ποτε δεῖ χαίρειν ἄνθρωπον καὶ σκιρτᾶν
|
Incipit |
|
Εἰ προβάλλεται μὲν καὶ ὁ Υἱός, τὸ Πνεῦμα δὲ τῆς προβολῆς ἀπεστρέφηται
|
Incipit |
|
ΕΙ ΠΡΟΣΕΙΧΟΜΕΝ ΑΔΕΛΦΟΙ ΤΑΙΣ ΘΕΙΑΙΣ ΓΡΑΦΑΙΣ
|
Incipit |
|
ΕΙ ΤΑΙΣ ΔΙΑ ΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ
|
Incipit |
|
ΕΙ ΤΑΙΣ ΔΙΑ ΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΤΙΜΑΙΣ
|
Incipit |
|
Εἴ τι ἡ δημιουργία
|
Incipit |
|
ΕΙ ΤΙΣ ΑΡΡΑΒΩΝΙΑΣΘΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΗΣΕΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΚΑΜΟΥΣΙ ΤΟΥΣ ΓΑΜΟΥΣ
|
Incipit |
|
εἴ τις βούλοιτο εὐῶδες θυμίαμα σκευάσαι
|
Incipit |
|
εἴ τις βούλοιτο ἰδεῖν
|
Incipit |
|
ΕΙ ΤΙΣ ΒΟΥΛΟΙΤΟ ΙΔΕΙΝ ΤΗΝ ΤΟΥ ΝΟΥ ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΝ
|
Incipit |
|
Εἴ τις ἐλεύθερος δούλωσιν ὑφιστάμενος
|
Incipit |
|
Εἴ τις ἐπίσκοπος ἢ διάκονος ἢ ὅλως τοῦ καταλόγου
|
Incipit |
|
Εἴ τις ἔχει κατάνυξιν καὶ δάκρυα ἐν προσευχαῖς, δεηθήτω τὸν Κύριον
|
Incipit |
|
ΕΙ ΤΙΣ ΕΧΘΡΑ ΓΕΝΟΜΕΝΟΣ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ ΑΥΤΟΥ
|
Incipit |
|
Εἴ τις ζῶσι μὲν τῶν χρηστῶν ἀνδρῶν
|
Incipit |
|
Εἴ τις καὶ τρίτος ἦεν ὁμοφροσύνης ὑπὸ δεσμῷ
|
Incipit |
|
εἴ τις κατὰ θεόν ἀποστήσας τοῦ σώματος τὴν διάνοιαν
|
Incipit |
|
Εἴ τις μικρὸν ἀποστήσας τοῦ σώματος τὴν διάνοιαν καὶ τῆς τῶν παθῶν δουλείας τε καὶ ἀφροσύνης ἔξω γενόμενος ἀδόλῳ καὶ εἰλικρινεῖ λογισμῷ
|
Incipit |
|
Εἴ τις νόμος δίδωσι καὶ νεκροῖς λέγειν
|
Incipit |
|
ΕΙ ΤΙΣ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΠΛΗΣΙΟΝ ΗΔΙΚΗΤΑΙ
|
Incipit |
|
Εἴ τις παρὰ τοῦ πλησίον ἠδίκηται, εἰς μνήμην τὸν Δαυὶδ λαμβανέτω καὶ εἰς νοῦν βαλλέσθω
|
Incipit |
|
Εἴ τις πατριαρχῶν εὐλογία θείῳ πνεύματι τὸ βέβαιον ἔχουσα, εἴ τι τῆς πνευματικῆς νομοθεσίας ἀγαθὸν δι’ ἐπαγγελίας τοῖς κατορθοῦσιν ἐλπίζεται
|
Incipit |
|
ΕΙ ΤΙΣ ΤΑΣ ΕΠΑΓΟΜΕΝΑΣ ΗΜΙΝ ΕΚ ΘΕΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΟΡΩΝ
|
Incipit |
|
Εἴ τις τὴν κιθαριστικὴν μέλλοι διδαχθήσεσθαι
|
Incipit |
|
εἴ τις τὴν κιθαριστικὴν μέλλοι διδαχθήσεσθαι
|
Incipit |
|
εἴ τις τολμᾷ καὶ λέγει τὸν διάβολον ἄρχοντα εἶναι τοῦ κόσμου καὶ τοῦ αἰῶνος καὶ οὐκ ἄρχοντα εἶναι τῆς κακίας τοῦ κόσμου καὶ σκότους τῆς αἰωνίου κολάσεως ὡς ἀποστάτην κατὰ θεοῦ ὑψίστου, ἐπάρατος καὶ ἀνάθεμα• ὅλοις τοῖς αἱρετικοῖς ἀνάθεμα
|
Desinit |
|
εἴ τις τῶν δοκούντων τοῖς θεοφόροις πατράσι παρασαλεύει τι
|
Incipit |
|
Εἴ τις τῶν εὖ φρονούντων πνευματικὸν παράδεισον προείποι τὸν ἡμέτερον σύλλογον, οὐκ ἂν ἁμάρτοι
|
Incipit |
|
ει τις των ιερεων και αγιων αδελφων ημων θελει αναγνωσει το παρον θειον τετραβαγγελον (τετραευαγγελιον), να σιχωρα (συγχωρα) καμε του ευτελη (sic) και ελαχιστου δουλου του θεου οπου εκοπιασα πολυ δια τουτο εν [...] και πρωτοπαππας (πρωτοπαπας).
|
Textus |
|
εἰ τὸ θεὸς ὄνομα προσώπου δηλωτικὸν ὑπῆρχεν
|
Incipit |
|
εἰ τὸ πῦρ μόνον κατὰ χῶραν ἑνοῦται τῷ σιδήρῳ
|
Incipit |
|
ΕΙ ΤΟΙΝΥΝ ΔΟΞΗΣ ΕΡΑΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ
|
Incipit |
|
Εἰ τοὺς βασιλεῖ διαλεγομένους καὶ τῆς παρ’ἐκείνου
|
Incipit |
|
Εἰ τοὺς βασιλεῖ διαλεγομένους καὶ τῆς παρ’ἐκείνου
|
Incipit |
|
Εἰ τοὺς πονηροὺς ψέγειν δίκαιον καὶ τοῖς τοῦτο
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Εἴ φατε, τοῖς ἀζύμοις κεχρῆσθαι διὰ τὸ τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ειδε και λεγει τις· τι δη ποτε το πρωτον
|
Incipit |
|
ΕΙΔΕΝΑΙ ΠΑΣ ΟΦΕΙΛΕΙ ΠΙΣΤΟΣ
|
Incipit |
|
εἰδέναι πᾶς ὀφείλει πιστός
|
Incipit |
|
ΕΙΔΕΝΑΙ ΠΑΣ ΟΦΕΙΛΕΙ ΠΙΣΤΟΣ ΠΩΣ Η ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΙΕΡΟΥΡΓΙΑΣ
|
Incipit |
|
εἰδέναι σε βούλομαι, θεσπέσιε πάτερ, ὡς ὃ νῦν αἰτεῖς
|
Incipit |
|
Εἰδέναι σε οἶμαι τὸν νέον οἰακονόμον τῆς ἐκκλησίας ὅστις ἐστὶν
|
Incipit |
|
ΕΙΔΕΝΑΙ ΧΡΗ ΟΠΟΤΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΕΥΡΕΙΝ ΤΟ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ ΘΕΜΕΛΙΟΝ ΚΑΙ ΤΑ ΥΠΟ ΚΑΤΩ ΤΩΝ ΤΡΙΑΚΟΝΤΑ ΟΜΟΙΩΣ ΕΝΘΥΜΟΥ ΟΤΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ Α Φ Λ Β ΥΠΗΡΧΕ ΣΤΟΙΧΕΙΟΝ ΤΟ Ζʹ ΟΤΑΝ ΔΕ ΤΕΛΕΙΩ
|
Incipit |
|
ΕΙΔΕΝΑΙ ΧΡΗ ΟΤΙ ΕΙΣ ΤΡΕΙΣ ΤΑΞΕΙΣ ΚΕΙΝΤΑΙ
|
Incipit |
|
Εἰδέναι χρή, ὅτι εἰς τρεῖς τάξεις τεθήσονται αἱ ἐνταῦθα ἑορταί, εἰς μεγάλας, εἰς μέσας καὶ εἰς μικρᾶς
|
Incipit |
|
Εἶδες πόθεν ἄρχεσθαι
|
Incipit |
|
Εἶδες πόθεν ἄρχεσθαι δεῖ καὶ ποῦ τελευτᾶν
|
Incipit |
|
ΕΙΔΕΣ ΠΩΣ ΑΝΕΠΑΧΘΕΣ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΝ
|
Incipit |
|
Εἶδες πῶς ἀνεπαχθὲς τὸ δικαστήριον
|
Incipit |
|
Εἶδες πῶς ἀνεπαχθὲς τὸ δικαστήριον
|
Incipit |
|
ΕΙΔΕΣ ΤΟΝ ΤΥΠΟΝ
|
Incipit |
|
Εἶδες τὸν τύπον· τίς ἐστιν αὕτη ἡ Πεντηκοστή;
|
Incipit |
|
ΕΙΔΕΣ ΨΥΧΗΝ
|
Desinit |
|
ΕΙΔΕΤΕ ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΙ ΕΓΝΩΡΙΣΑΤΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΙΝ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ
|
Incipit |
|
Εἴδετε Θεοῦ δύναμιν, εἴδετε Θεοῦ φιλανθρωπίαν;
|
Incipit |
|
Εἴδετε πολιὰν σφριγῶσαν καὶ γῆρας ἀκμάζον
|
Incipit |
|
Εἴδετε πολιὰν σφριγῶσαν, καὶ γῆρας ἀκμάζον;
|
Incipit |
|
Εἴδετε ποτὲ τοὺς ἀπαγομένους
|
Incipit |
|
Εἴδετε χθὲς λῃστοῦ εὐγνωμοσύνην
|
Incipit |
|
Εἴδετε χθὲς λῃστοῦ εὐγνωμοσύνην
|
Incipit |
|
Εἴδετε χθὲς λῃστοῦ εὐγνωμοσύνην
|
Incipit |
|
Εἴδετε χθὲς λῃστοῦ εὐγνωμοσύνην
|
Incipit |
|
Εἴδετε χθὲς λῃστοῦ εὐγνωμοσύνην
|
Incipit |
|
Εἴδετε χθὲς λῃστοῦ εὐγνωμοσύνην
|
Incipit |
|
Εἴδετε χθὲς λῃστοῦ εὐγνωμοσύνην
|
Incipit |
|
Εἴδετε χθὲς λῃστοῦ εὐγνωμοσύνην
|
Incipit |
|
Εἴδετε χθὲς λῃστοῦ εὐγνωμοσύνην
|
Incipit |
|
Εἴδετε χθὲς λῃστοῦ εὐγνωμοσύνην
|
Incipit |
|
Εἴδετε χθὲς λῃστοῦ εὐγνωμοσύνην
|
Incipit |
|
Εἴδετε χθὲς λῃστοῦ εὐγνωμοσύνην
|
Incipit |
|
Εἴδετε χθὲς λῃστοῦ εὐγνωμοσύνην
|
Incipit |
|
Εἴδετε χθὲς τοῦ λῃστοῦ εὐγνωμοσύνην
|
Incipit |
|
Εἴδετε χθὲς τοῦ φιλανθρώπου Θεοῦ
|
Incipit |
|
ΕΙΔΗ ΚΑΤΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ ΤΡΙΑ
|
Incipit |
|
Εἰδήσεις ἰατρικαὶ διάφοροι
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΔΗΣΙΣ ΑΚΡΙΒΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΠΕΡΙ ΤΕ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ Μ
|
Titulus initialis |
|
εἴδησις ἀκριβὴς καὶ σύντομος περί τε τῆς νηστείας τῆς ἁγίας τεσσαρακοστῆς καὶ περὶ τῆς πρὸ αὐτῆς καθαρισίμου ἁβδομάδος καὶ τῆς μετ' αὐτὴν μεγάλης ἑβδομάδος τοῦ πάθους τοῦ Κυρίου καὶ ἄλλων τινῶν ἐν τῶ μεταξὺ ἀναγκαίων ζητημάτων
|
Titulus initialis |
|
εἴδησις τῆς ἀκολουθίας τοῦ θείου καὶ ἱεροῦ νιπτῆρος κατὰ τὴν νεωτέραν ἐκδοθεῖσαν διάταξιν μετά τινος πλατυτέρας ἑρμηνείας
|
Titulus initialis |
|
εἰδήστως ἐγγράφη μάκαρ
|
Desinit |
|
εἶδον ἄνδρας δύο ἐν ἐσθήσεσιν ἀστραπτούσαις κατὰ τὸν Λουκᾶν.
|
Desinit |
|
Εἶδον ἀνομίαν καὶ ἀντιλογίαν
|
Incipit |
|
Εἶδον ἀνομίαν καὶ ἀντιλογίαν
|
Incipit |
|
ΕΙΔΟΝ ΕΓΩ ΠΟΛΛΟΥΣ ΤΩΝ ΑΝΑΞΙΩΣ ΙΕΡΟΥΡΓΟΥΝΤΝ
|
Incipit |
|
ΕΙΔΟΝ ΕΓΩ ΠΟΛΛΟΥΣ ΤΩΝ ΑΝΑΞΙΩΣ ΙΕΡΟΥΡΓΟΥΝΤΩΝ
|
Incipit |
|
ειδον εν
|
Desinit abruptus |
|
ειδον τους ετους εξανεγραφη· εγραφη χειρι Εφραιμ μοναχου εν μεραις (ημεραις) ιεʹ μηνι κʹ ετους ͵ϛυνζʹ
|
Textus |
|
ΕΙΔΟΝ ΤΡΟΧΟΝ ΑΓΧΙΣΤΡΟΦΟΝ
|
Incipit |
|
Εἶδον τροχὸν ἀγχίστροφον εἶδον ὀξεῖαν δίνην,
εἶδον ὀνείρου θέλγητρον, σκίαν ἀφιπταμένην
|
Incipit |
|
εἶδος ἀγροῦ ἡ εἶδος μέτρου
|
Desinit |
|
ΕΙΔΟΣ ΕΛΑΙΟΥ
|
Desinit |
|
Εἶδός ἐστι τὸ τῇ συνθέσει ἐπισυμβαῖνον, ἁπλῇ τε καὶ ἀποικίλῳ ὑπάρξει συνεστώς
|
Incipit |
|
Εἶδος νένε πότε μετά
|
Incipit |
|
Εἶδος νέυε. Γένος τζίνς. Διάφορα φάσιλ
|
Incipit |
|
εἰδότας ἀπολήψεσθαι παρὰ τοῦ πάντων ἡμῶν σωτῆρος καὶ δεσπότου Χριστοῦ τοῦ ἀληθινοῦ θεοῦ ἡμῶν
|
Desinit |
|
Εἰδότες οὖν, ἀδελφοί, τὴν ἀσθένειαν αὐτοῦ, ἑαυτοῖς προσέχωμεν, ζηλοῦντες τοὺς πατέρας
|
Incipit |
|
εἴδου βενετίζουσα τέλειον εἶναι σημείον
|
Desinit |
|
εἴδωλα προσκυνοῦντα. Διὰ τοῦτο ὀφείλει ὁ μοναχὸς ἀποθανεῖν ὑπὲρ τὸν πλησίον αὐτοῦ ... ὁ θεὸς οὐκ ἀκούει αὐτοῦ
|
Desinit |
|
Εἰδώλων διέλυσας· ἀνόμων φρυγάματα· διεσκέδασας φαιδρῶς
|
Incipit |
|
εἴδωμεν τοὺς πεσόντας
|
Incipit |
|
ΕΙΔΩΣ ΕΙΜΙ ΚΑΙ ΟΥΚ ΑΓΝΟΩ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ
|
Incipit |
|
Εἰδὼς θεόν σε τρισυπόστατον φύσιν
|
Incipit |
|
ειδως θεον σε τρισυποστατον φυσιν.
|
Incipit |
|
Εἰδώς σε πολλήν, ὦ βασιλεῦ, τῶν τοῖς φίλοις
|
Incipit |
|
εἰδώς σε φιλοτιμούμενον ἐκμαθεῖν τὰς τῶν ὡρῶν κινήσεις ἐξ ὅσων ποδῶν
|
Incipit |
|
Εἰδὼς ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες πολῖται, καὶ τοῖς ἀτυχοῦσι τῶν πολιτῶν συναχθομένους
|
Incipit |
|
ΕΙΗ ΑΝ ΜΕΝ Ο ΛΟΓΟΣ ΟΥΚ ΑΧΡΗΣΤΟΣ ΑΡΧΗΟ ΔΗ ΜΟΙ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΝΙΟΣ
|
Incipit |
|
ΕΙΘ' ΕΞΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΝ ΔΙ'ΗΝ ΚΑΤΑ ΤΕΧΝΗΝ ΠΑΝΤΑ ΘΕΡΑΠΕΥΣΟΜΕΝ
|
Desinit |
|
εἰκάδι ἑννάτῃ ἡ ἀνάστα
|
Desinit |
|
εικαδι πεμπτη του μαρτιου μηνος
|
Incipit |
|
Εἰκῇ δὲ καὶ ἄμφω πονοῦμεν ᾄδοντες, ἀλλὰ συνείρειν οὐ δεῖ τὰ πολλῆς τραγῳδίας καὶ θρήνων ἄξια
|
Desinit |
|
Εἰκόνα μαρτυρικὴν διαγράψαι βούλομαι, καὶ δὴ διαχρώματα λαμπρὰ μὴ κεκτημένος
|
Incipit |
|
εικονα του ευαγγελιου δεικνυς.
|
Desinit |
|
εικονα του ευαγγελιου δεικνυς.
|
Desinit |
|
εικονα του ευαγγελιου δεικνυς.
|
Desinit |
|
εἰκόνα τοῦ εὐαγγελίου διὰ τούτων δεικνύς.
|
Desinit |
|
εἰκόνα τοῦ εὐαγγελίου, διὰ τούτων δεικνύς.
|
Desinit |
|
εικονα του θηριου σημαινει την ομολογιαν του Μ[ω?]αμεθ (Μωαμεθ)· χαραγμα δε επι των μετοπον (μετωπων) ηγουν το ξυρισμα της κεφαλης· και επ[ι] (επι) την χειρα αυτων· ηγουν το μουσουμανησμ[ο?] (μουσουλμανισμον ?) σημαινει.
|
Desinit |
|
εἰκός, ὦ ἄνδρες, τοὺς πλείους τῶν ἔξωθεν ἑστηκότων
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΕΙΚΟΣΙ ΚΑΙ ΔΥΟ ΕΡΓΑ
|
Incipit |
|
ΕΙΚΟΣΙ ΚΑΙ ΔΥΟ ΕΡΓΑ ΩΣ ΛΕΓΟΥΣΙΝ
|
Incipit |
|
εικοσιτεσσαρες πρεσβυτεροι· Αδαμ Αβελ Σηθ και Ενως· Νωε Σημ Ιαφεθ και ο Μελχισεδεκ Αβρααμ Ισαακ Ιακωβ και ο Λωτ· Ιωβ Ιωσηφ Μωυσης και Ααρων· ... Σαμουηλ Δαδ (Δαυιδ) και Ελισσαιε (Ελισαιε)· Ησαιας Ιερεμιας Ιεζεκιηλ και Δανιηλ.
|
Textus cuiusdam partis |
|
Εἰκότως ἀγωνιῶ τοῖς τῆς δειλίας
|
Incipit |
|
εἰκὼν τυποῦται καὶ σαφῶς ἐνδεικνύει
|
Incipit |
|
Εἴλιγμα εἰς θέρμην καὶ ἀπόστημα· ῥόδα· κομίδ· γλυκύῤῥίζα
|
Incipit |
|
Εἴλιγμα εἰς θέρμην καὶ ἀπόστημα· ῥόδα· κομίδ· γλυκύῤῥίζα
|
Incipit |
|
εἰλικρινῶς δοξάζουσιν
|
Desinit |
|
Εἵλκυσε σὸν δίκτυον ἐκ λίμνης, Λόγε,
|
Incipit |
|
ΕΙΜΙ ΜΕΝ ΑΛΛ ΟΥΚ ΟΙΔΑ ΤΙΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΟΘΕΝ
|
Incipit |
|
ΕΙΝΑΙ ΔΟΚΟΥΝΤΑ ΥΠΕΡ ΔΕ ΤΟΥΤΩΝ ΑΠΑΝΤΩΝ ΔΟΞΑ Κ.Τ.Λ.
|
Desinit |
|
Εἶναι μέν σοι φίλος καὶ πολὺν ἤδη χρόνον
|
Incipit |
|
εἶναί τι παρὰ ἀνθρώποις, κρινέσθω ἀντ' οὐδενός, καὶ εὖ ἕξομεν τοῦ σεβάσματος
|
Desinit |
|
εἶναι, ἀλλ΄ οὖν ἐκεῖ ἐικοσιπέντε μετ’ ἄλλων σύγκεινται ῥαφοειδῶς
|
Incipit abruptus |
|
Ἐινὶ μυχοῖς κραδίας
|
Incipit |
|
Εἴπατε ἡμῖν οἱ ἀπὸ καρδίας λαλοῦντες καὶ οὐκ ἐκ στόματος Κυρίου
|
Incipit |
|
ΕΙΠΑΤΕ ΤΩ ΒΑΣΙΛΕΙ ΧΑΜΑΙ ΠΕΣΕ ΔΑΙΔΑΛΟΣ ΑΥΛΑ
|
Incipit |
|
Εἰπάτωσαν ροίνυν ἡμῖν οἱ Ἰουδαῖοι
|
Incipit |
|
εἶπε ἀδελφὸς πῶς δύναται
|
Incipit |
|
Εἶπε γέρων αἰώνιοι καὶ ἀμετάθετοι οἱ λόγοι τοῦ Χριστοῦ τοῦ εἰπόντος ὅσα ἂν δήσητε ... Κληρικός τις
|
Incipit |
|
Εἶπε γέρων αἰώνιοι καὶ ἀμετάθετοι οἱ λόγοι τοῦ Χριστοῦ τοῦ εἰπόντος ὅσα ἂν δήσητε ... Κληρικός τις
|
Incipit |
|
Εἶπε γέρων ὅτι αἰωνίοι καὶ ἀμετάθετοι οἱ λόγοι τοῦ Χριστοῦ τοῦ εἰπόντος ὅτι ὅσα ἂν δήσητε ἐπὶ τῆς γῆς ἔσται δεδεμένα ἐν τοῖς οὐρανοῖς. Κληρικὸς γάρ τις πρεσβύτερος πρὸ ἡμερῶν
|
Incipit |
|
ΕΙΠΕ ΓΕΡΩΝ ΟΤΙ ΕΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΙΣ ΕΙΧΕ ΚΟΡΔΥΛΗΝ
|
Incipit |
|
εἶπε γέρων ὅτι ἦν τις μοναχὸς πρεσβύτερος εἰς κοινόβιον μοναστηρίου καὶ ἀπεστάλθη αὐτὸς εἰς διακόνημα τοῦ μοναστηρίου
|
Incipit |
|
Ειπε γερων· αδυνατον κτισασθαι ταπεινωσιν, και μη δι’ εκκοπης θεληματος.
|
Desinit |
|
εἶπε γέρων· λόγον δίδωσι ὁ μοναχὸς τῷ θεῷ ὑπὲρ ὧν λαμβάνει ἀγάπην
|
Incipit |
|
εἶπε καὶ σὺ αὐτὸν μετὰ στεναγμοῦ καρδίας καὶ ψυχῆς
|
Desinit |
|
ειπε μοι τα δʹ (τεσσαρα) ευαγγελια που εγραφησαν· και τις ο γραψας·
|
Incipit |
|
ΕΙΠΕ ΜΟΙ, ΛΕΓΩΝ, Ω ΔΕΣΠΟΤΑ: ΠΩΣ ΟΙ ΤΟΙΣ ΟΡΕΣΙ
|
Incipit |
|
εἶπε ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνὸς ὅτι ἕνας μάγος πονηρώτατος ἀποθνήσκοντος
|
Incipit |
|
εἶπε πάλιν τὸ λαλεῖν περὶ πίστεως καὶ ἀναγιγνώσκειν δόγματα
|
Incipit |
|
ΕΙΠΕ ΤΙΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΟΥΔΕΙΣ ΟΥΤΩ ΜΙΣΕΙ
|
Incipit |
|
εἶπέ τις τῶν ἁγίων. Ἀγωνίσωμεθα ἀδελφοὶ ἐξ ὅλης καρδίας
|
Incipit |
|
Εἶπέ τις τῶν γερόντων ὅτι Διηγήσατό μοί τις τῶν ἐμοὶ σθνηθῶν καὶ προσφιλῶν
|
Incipit |
|
Εἶπε τις τῶν ἐν τῇ Σκήτῃ ἁγίων πατέρων ὅτι διηγήσατό μοι ὁ ἀβὰς Ἰωάννης ὁ Κολοβὸς λέγων ὅτι ἔδοξέ μοι
|
Incipit |
|
εἶπέ τις τῶν πατέρων ὅτι οὐδεὶς ὑμῶν ἐκ τῆς οἰκείας ἰσχύος
|
Incipit |
|
Εἶπεν (Διηγεῖτο) ὁ ἀββᾶς Παλλάδιος
|
Incipit |
|
εἶπεν δὲ Μαριὰμ πρὸς τὸν ἄγγελον· Κατά τί γνώσομαι τοῦτο, ἐπεὶ ἄνδρα οὐ γινώσκω; Ἰωσὴφ μνηστὴρ ἐμὸς
|
Incipit |
|
εἶπεν ἕνας ἀπὸ τοὺς ἁγίους πατέρας ὅτι ἦτον δύο καλόγεροι ἀσκητεύοντες
|
Incipit |
|
Εἶπεν ὁ ὰββᾶς Ἀθανάσιος ὁ ἐπίσκοπος Ἀλεξανδρείας ὅτι πολλάκις λέγει τίς ὑμῶν ποῦ ἐστιν ὁ διωγμὸς
|
Incipit |
|
ΕΙΠΕΝ Ο ΑΒΒΑΣ ΒΑΡΣΑΝΟΦΙΟΣ, ΟΤΙ ΟΥ ΔΥΝΑΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΘΗ
|
Incipit |
|
εἶπεν ὁ ἀββᾶς Κασσιανὸς ὅτι ἐπὶ τοῦ μεγάλου Ἰσιδώρου
|
Incipit |
|
Εἶπεν ὁ ἀββᾶς Σιλβανὸς ὅτι Ὄντος μου μετὰ τοῦ ἀββᾶ Λογγίνου... συνήντησεν ἡμῖν ὁ ἀββᾶς Δανιήλ
|
Incipit |
|
ΕΙΠΕΝ Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΟΥΔΕΝ ΟΥΤΩΣ ΑΝΑΚΑΙΝΙΖΕΙ ΤΗΝ ΠΕΠΑΛΑΙΩΜΕΝΗΝ ΨΥΧΗΝ ΩΣ ΦΟΒΟΣ ΘΕΟΥ
|
Incipit |
|
Ειπεν ο αγιος Ησαιας, οτι καθεζομενου μου ποτε πλησιον του αγιου μακαριου, ηλθον επτα αδελφοι απο Αλεξανδρειαν πειραζοντες αυτον.
|
Incipit |
|
εἶπεν ὁ ἅγιος Ἰάκωβος ὁ ἀδελφόθεος
|
Incipit |
|
Εἶπεν ὁ ἅγιος Ἰάκωβος ὁ ἀδελφόθεος πρὸς τὸν ἅγιον Ἰωάννην τὸν θεολόγον· Εἰπὲ ἡμῖν, Ἰωάννη θεολόγε, περὶ τῶν ἐσχάτων ἡμερῶν τῶν ἀνθρώπων, πῶς ἀπέρχεται ἡ ψυχή
|
Incipit |
|
Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ μαθηταῖς. Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα. Θύραν ἑαυτὸν ὀνομάζει ὁ κύριος δεικνύων καὶ παριστῶν ἀπὸ τούτου τὴν ἐξουσίαν αὐτοῦ καὶ κυριότητα
|
Incipit |
|
Εἶπέν τις τῶν γερόντων ἐν τῇ Σκήτει ὅτι διηγήσατό μοι
|
Incipit |
|
Εἴπερ ἄλλην τινὰ τῶν ἱερῶν ἑορτῶν καὶ τὴν ἔνδοξον Χριστοῦ μεταμόρφωσιν καὶ θαυμάτων καὶ μυστηρίων καὶ λόγων μὲν ἀπορρήτων
|
Incipit |
|
Εἴπερ ἄλλο τι τῷ ῥήτορι καὶ τὰς ἰδέας οἶμαι τοῦ λόγου
|
Incipit |
|
Εἴπερ ἄλλο τι τῷ ῥήτορι πρόσεστιν ἴδιον, ἡ πιθανότης τῶν λόγων μᾶλλον ἐστιν ἰδιαίτερον
|
Incipit |
|
Εἴπερ ἄλλοτε καὶ λόγῳ τὸ προσῆκον πρᾶξαι συμβέβηκε, τοῦτ' αὐτὸ καὶ νῦν δοκῶ μοι πράξειν
|
Incipit |
|
Εἴπερ θελήσεις ὠφέλειαν τῆς βίβλου
ὅλως ἐφευρεῖν τῆς παρούσης ὡς θέμις,
δίελθε ταύτης νουνεχῶς καὶ πολλάκις·
ὅπως τρυγήσῃς καρπὸν τῶν νοημάτων
καὶ πᾶσαν ἄλλην ψυχικὴν εὐταξίαν.
Πλεῖον γάρ ἐστιν ἡδέων ἡδυσμάτων
τῶν ἡδυνόντων νοῦν ὁμοῦ καὶ τὰς φρένας·
ἐν οἷς σεαυτὸν εὐφράνας κατ’ ἀξίαν
εὕροις ὀρεκτῶν τῶν ἄνω μετουσίαν.
|
Textus |
|
Εἴπερ κατέγνως ἀτρεκῶς ἁμαρτάδος
|
Incipit |
|
εἴπερ ποτέ, ὑπὸ τῶν τῆς ἑνώσεως ἐλπίδων πτερωθέντα ζητήσειν
|
Desinit |
|
ειποιμι δ'αν, οτι και λογον τινα εχει η των ευαγγελιων ταξις
|
Incipit |
|
ΕΙΠΟΝ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΝ ΩΣ ΑΔΙΚΕΙΣ ΤΟΝ ΠΕΛΑΣ
|
Desinit |
|
εἶπον πρὸς αὐτὸν ὡς ἀδικεῖς τὸν πέλας
|
Desinit |
|
ΕΙΠΟΝ ΩΣ ΔΕΙ ΝΕΜΕΙΝ
|
Desinit |
|
εἴπωμεν εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου Βασιλεὺς τοῦ Ἰσραὴλ αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
εἴπωμεν εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου Βασιλεὺς τοῦ Ἰσραὴλ αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΕΙΠΩΜΕΝ ΟΥΝ ΤΑΣ ΔΙΑΦΟΡΑΣ
|
Incipit |
|
εἰπὼν αὐτοὺς ἐχθροὺς εἶναι τοῦ
Χριστοῦ, ἀποδέχεται Φιλιππησίους διὰ
τὴν πρὸς αὐτὸν τῆς κοινωνίας δόσιν· καὶ
προτρεψάμενος πάλιν εἰς τὰ ἤθη αὐτοῦ,
τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Ειπων ο δεσποτης κυριος οτι ανθρωπος τις ηχεν (ειχεν) δυο υιους
|
Incipit |
|
εἰπών, ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
εἰργασμένοι τοὺς δεσπότας ἐλεύθεροι γένοιντο, ἀλλ’ ὅ τι ψεῦδος περὶ αὐτῶν μηνύσαντε
|
Desinit |
|
Εἰρηκὼς γὰρ α΄. Τὸ λῆμμα ὃ εἶδεν... Ἕως τίνος, κύριε, κεκράξομαι
|
Incipit |
|
εἰρήνη ἡμῶν· ἧς γένοιτο διαπαντὸς ἀπολαύειν ἡμᾶς, χάριτι...
|
Desinit |
|
Ειρηνη τω γραψαντι και τω αναγινωσκοντι. δοξα τω θεω αμην
|
Textus |
|
εἰρήνην σταθηρὰν καὶ συγχώρησιν τῶν πεπλημμελημένων καθ᾽ ἑκάστην δωρεῖται· ὅτι αὐτῷ…
|
Desinit |
|
εἰρήνην τὴν ἐμὴν δίδωμι ὑμῖν· μεθ' οὗ...
|
Desinit |
|
Εἰρήνης οὐδὲν οἶμαι θειότερον
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Εἰρηνικὸς γ', λεχθεὶς ἐν Κωνσταντινουπόλει ἐπὶ τῇ γενομένῃ τῷ λαῷ φιλονεικίᾳ περὶ ἐπισκόπων τινῶν διενεχθέντων πρὸς ἀλλήλους
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΡΗΝΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΣΥΜΒΑΣΙΝ, ΗΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΤΑΣΙΝ ΕΠΟΙΗΣΑΜΕΘΑ ΟΙ ΟΜΟΔΟΞΟΙ
|
Titulus initialis |
|
εἴρηται μὲν ἤδη πρὸ βραχέων
|
Incipit |
|
ΕΙΡΗΤΑΙ ΜΕΝ ΟΥΝ Η ΦΘΟΡΑ ΚΑΤΑ ΔΥΟ ΤΡΟΠΟΥΣ ΕΝ ΤΗ ΘΕΙΑ ΓΡΑΦΗ
|
Incipit |
|
εἴρηται, ὦ ἄνδρες, ἐφ' οἷς ὑμᾶς ἠξίωσα γενέσθαι μοι δικαστάς· ἔξεστι δὲ ὑμῖν ἤδη τὴν ψῆφον φέρειν.
|
Desinit |
|
εἰρκτοσύνῃσι πεδούμενον, οἴκτιστα βιόοντα
|
Desinit |
|
εἰς 'πραέων γῆν', εἰς ἀναψυχῆς ὕδωρ
|
Desinit |
|
εἰς ἀγαθόν. Σπουδάσωμεν οὖν καὶ ἠμεῖς τοῦτον ζηλῶσαι, ἀγαπητοί, σώφρονες γενόμενοι καὶ ἀνεξίκακοι πρὸς τὸν πλησίον, ἵνα καὶ τῶν ἴσων αὐτοὶ τύχοιμεν τῆς βασιλείας στεφάνων...
|
Desinit |
|
Εἰς ἀγαθοὺς ἄνδρας
|
Incipit |
|
ΕΙΣ ΑΓΑΘΟΥΣ ΑΝΔΡΑΣ
|
Incipit |
|
Εἰς Ἀθανάσιον ἐπίσκοπον Ἀλεξανδρείας
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΑΙΔΙΟΝ ΛΑΧΟΣ
|
Desinit |
|
ΕΙΣ ΑΙΦΝΗΔΙΟΝ ΘΑΝΑΤΟΝ
|
Incipit |
|
ΕΙΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
|
Desinit |
|
εἰς ἀμφημερινὸν πυρετὸν, βάλες ὀξυφοινίκην ... καὶ δίδου τῷ ἀσθενοῦντι πιεῖν
|
Desinit |
|
εἰς ἀνθομολόγησιν θύων καὶ τῷ ὑψίστῳ ἀποδιδούς τὰς εὐχάς
|
Desinit |
|
εἰς ἀνισότητα διασπαράττοντες τὴν πρώτην ἰσότητα;
|
Desinit |
|
εἰς ἀντίρρησιν τῶν ὀρθῶν δογμάτων
|
Desinit |
|
ΕΙΣ ΑΠΑΣΑΝ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗΝ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ ΜΕΘΟΔΟΝ ΠΡΟΔΙΟΙΚΗΣΙΣ ΗΤΟΙ ΕΙΣΑΓΩΓΗ
|
Titulus initialis |
|
Εἰς ἅπασαν τὴν λογικὴν τοῦ Ἀριστοτέλους μέθοδον προδιοίκησις, ἤτοι εἰσαγωγή
|
Titulus initialis |
|
εἰς Ἀράτιον δούκα καὶ Στέφανον ἄρχοντα
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΕΔΩΚΕΝ ΤΟΙΑΥΤΗΝ ΑΠΟΚΡΙΣΙΝ Ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΦΝΟΥΤΙΟΣ
|
Incipit |
|
εἰς αὐτὸ τὸ μοναστήριον ἦτον ἄλλη μία παρθένος καὶ ἐκαμώνετον διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ ὡσὰν νὰ εἶναι λωλὴ καὶ δαιμονισμένη
|
Incipit |
|
Εἰς αὐτὸν τυπτόμενον τοὺς τένοντας σφαίραις μολιβδίναις
|
Titulus initialis |
|
εἰς βασιλείαν οὐρανῶν ἐκκλήθημεν διὰ τῆς χάριτος...
|
Desinit |
|
ΕΙΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΒΑΦΗΝ ΣΙΔΗΡΟΥ
|
Incipit |
|
εις Βηθανιαν, και διεστη απαντων.
|
Desinit |
|
Εἰς γάμον βασιλικὸν παιάνις· τοῖς δήμοις
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΓΑΡ ΑΣΥΝΕΤΟΥ ΚΑΡΔΙΑ
|
Incipit |
|
Εἰς Γόρδιον Μάρτυρα
|
Titulus initialis |
|
Εἰς Γόρδιον τὸν μάρτυρα
|
Titulus initialis |
|
Εἰς γραμματικὴν δευτέρα εἰσαγωγὴ ἢ λεξικὸν στοιχειῶδες κανονικόν
|
Titulus initialis |
|
Εἰς Γρηγόριον αὐτοχείρως τοῖς ἀρρώστοις δουλεύοντα
|
Titulus initialis |
|
Εἰς Γρηγόριον ἐποποιοῦντα, διὰ τὸ κωλῦσαι Ἰουλιανὸν Χριστιανοὺς ἀναγινώσκειν τὰ Ὁμήρου
|
Titulus initialis |
|
Εἰς Γρηγόριον ναυαγοῦντα κατὰ τὸ Παρθένιον πέλαγος, εἶτα δι’ εὐχῆς σῳζόμενον, καὶ ταῦτα πρὸ τοῦ βαπτίσματος
|
Titulus initialis |
|
Εἰς δακτύλιον ἔχοντα σφραγῖδα ἐρῶντας δύο, καὶ ἀπὸ τῶν στέρνων αὐτῶν δύο δένδρα
ἐκπεφυέντα καὶ εἰς ἕνα συγκορυφούμενα κόρυμβον
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΔΕ ΤΑΣ ΣΑΡΑΝΤΑ ΕΙΣ ΤΗΣ ΤΕΛΕΙΟΜΕΝΗΝ ΟΨΕΙΝ ΔΙΑΤΥΠΟΥΤΑΙ ΤΟ ΒΡΕΦΟΣ
|
Desinit |
|
Εἰς δένδρον ἓν τὰ δένδρα συμπεφυκότα
|
Incipit |
|
ΕΙΣ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑ ΙΑΤΡΙΚΟΝ
|
Titulus initialis |
|
εις διακρισιν εναργη των υποστασεων.
|
Desinit |
|
ΕΙΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΕΣΤΙ ΤΡΟΠΟΣ
|
Incipit |
|
ΕΙΣ ΔΙΚΑΙΩΣΙΝ
|
Desinit |
|
εἰς δόξαν Θεοῦ ζήσαντες τὸν παρόντα βίον, τῆς μελλούσης ἀπολαῦσαι ζωῆς· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ΕΙΣ ΔΟΞΑΝ ΘΕΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΑΜΗΝ ΧΑΡΙΤΙ ΚΑΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ
|
Desinit |
|
εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρὸς ἀμήν.
|
Desinit |
|
εἰς δόξαν Θεοῦ πράττειν οἴονται
|
Desinit |
|
εἰς δόξαν τῆς τρισηλίου καὶ μοναρχικωτάτης φαιδρότητος, νῦν...
|
Desinit |
|
εἰς δόξαν τοῦ ἀγεννήτου Πατρὸς καὶ τοῦ ἐξ αὐτοῦ μονογενοῦς Υἱοῦ καὶ τοῦ ἐξ αὐτοῦ μόνου Πατρὸς ἐκπορευομένου ἁγίου Πνεύματος, τῆς μιᾶς θεότητός τε καὶ βασιλείας, ᾗ πρέπει πᾶσα δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν.
|
Desinit |
|
εἰς δόξαν τοῦ ἀνάρχου πατρὸς καὶ τοῦ μονογενοῦς αὐτοῦ υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος τῆς μιᾶς θεότητος καὶ ἐξουσίας καὶ δυνάμεως, ᾗ πρέπει πᾶσα δόξα τιμὴ καὶ προσκύνησις νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
Εἰς δυσσουρίαν
|
Titulus initialis |
|
Εἰς ἑαυτὸν ἔτι καὶ περὶ τῆς δυσχερείας τοῦ βίου
|
Titulus initialis |
|
Εἰς ἑαυτὸν καὶ περὶ τῆς δυσχερείας τῶν κατ' αὐτὸν πραγμάτων
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΕΠΙΘΥΜΕΙΝ ΑΥΤΟΝ ΤΗΣ ΚΑΘΕΔΡΑΣ ΚΠΟΛΕΩΣ ΛΟΓΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Εἰς ἐγχείριον τῆς ὁδηγητρίας
|
Titulus initialis |
|
εἰς εἰκόνα τῶν ἁγίων τριῶν παίδων τῶν ἐν Ἐφέσῳ
|
Titulus initialis |
|
εἰς ἐκκλησιαστικὴν ὁρώντων εὐταξίαν· τὰ δόξαντα καλῶς ἔχειν διατυπώσασαι.
|
Desinit |
|
εις εν (!) τοπους ομοφωνουν οι δʹ Ματθαιος, Μαρκος, Λουκας, Ιωαννης.
|
Incipit |
|
εἰς ἕνα μέγα κοινόβιον εἶχαν ἕναν καλόγηρον
ἐπιτήδειον καὶ ἄξιον
|
Incipit |
|
εἰς ἔνδειξιν πρόδηλον τῆς ἀληθοῦς καὶ θείας πίστεως καὶ δόξαν Θεοῦ καὶ σωτηρίαν τῶν καλῶς καὶ ὀρθοδόξως πιστεύειν αἱρουμένων, ὑπὲρ ὧν Χριστὸς εὐκαίρως τέθεικε τὴν ἑαυτοῦ ψυχήν
|
Desinit |
|
ΕΙΣ ΕΡΙΣΙΠΕΛΟΝ. ΧΕΛΙΔΟΝΟΣ ΦΩΛΕΑΝ ΤΡΙΨΑΣ ... ΕΠΕΙΤΑ ΒΑΛΩΝ ΑΓΙΑΣΜΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΦΑΝΙΩΝ ΚΑΙ ΟΞΟΣ ΚΑΙ ΩΟΥ ΚΡΟΚΟΝ ΤΟ ΝΟΣΟΥΝΤΑ ΕΠΙΧΡΙΕ
|
Desinit |
|
εἷς ἐστι δοῦλος
|
Incipit |
|
ΕΙΣ ΕΣΤΙΝ Ο ΘΕΟΣ Ο ΥΠΟ ΠΑΛΑΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΚΗΡΥΤΤΟΜΕΝΟΣ
|
Incipit |
|
Εἰς ἕτερον γάμον βασιλικὸν παιάνις· τοῖς δήμοις
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΕΤΟΥΣ ΠΕΝΤΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΟΙ ΕΞΙ ΧΡΟΝΟΙ ΑΠΟ ΚΤΙΣΕΩΣ ΚΟΣΜΟΥ
|
Incipit |
|
εἰς Ἔφεσον ἐπιδημήσας κατὰ την βασιλείαν Κλαυδίου.
|
Desinit |
|
εἰς ζωὴν αἰώνιον διὰ τοῦ Κυρίου...
|
Desinit |
|
εἰς ἡμέραν ἀπολυτρώσεως Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΕΙΣ ΘΕΟΣ Ο ΜΟΝΟΣ ΕΣΤΙ ΟΔΕ
|
Incipit |
|
Εἷς θεὸς πατὴρ λόγου ζῶντος, σοφίας ὑφεστώσης καὶ δυνάμεως
|
Incipit |
|
εἷς Θεός, οὗ Θεόδωρος ἐὼν λάτρις ὄλλυσι κείνους
|
Desinit |
|
Εἰς ιδ' ψαλμόν.
Κύριε, τίς παροικήσει ἐν τῷ σκηνώματί σου, ἢ
τίς κατασκηνώσει ἐν ὄρει ἁγίῳ σου;
|
Titulus initialis |
|
εἰς κ' ἡμέρας ἀποθανεῖται· ταῦτα εἰσὶν τὰ ἀποκρυφὰ Ἱπποκράτους διὰ πύρας
|
Desinit |
|
εις καιρων (?) γηρας επαθον πολλα
υψομαι ως κώρην οφθαλμου και απελθων πανταχου
της εργης ημων οτιπω (?)
απεκεφαλισα αυτον
και ηρα ονειδος εξ υιων Iσραηλ
|
Textus |
|
εἰς καρδιακὰς ζέσεις ... τοῦ ὑπεροπτήθεντος φλέγματος
|
Desinit |
|
ΕΙΣ ΚΕΝΩΣΙΝ ΔΡΥΜΑΙΑΝ
|
Incipit |
|
Εἰς κη' ψαλμόν.
Ψαλμὸς τῷ Δαβὶδ ἐξοδίου σκηνῆς
|
Titulus initialis |
|
Εἰς κθ' ψαλμόν.
Ψαλμὸς ᾠδῆς τοῦ ἐγκαινισμοῦ τοῦ οἴκου Δαβίδ
|
Titulus initialis |
|
εἰς κνῆσμα ὀφθαλμῶν· ῥοδίου ὀξύνου τὸ λέπος
|
Incipit |
|
Εἰς κοινωνίαν τῆς σφετέρας κακοδοξίας
|
Incipit |
|
Εἰς λαμπάδα ἀποσταλεῖσαν εἰς εἰκόνα τῆς πανυπεράγνου δεσποίνης ἡμῶν θεοτόκου
|
Titulus initialis |
|
Εἰς Λικίννιον τοῖς τοῦ ἁγίου αἰδοίοις ἐνυβρίζοντα
|
Titulus initialis |
|
Εἰς μδ' ψαλμόν.
Εἰς τὸ τέλος, ὑπὲρ τῶν ἀλλοιωθησομένων, τοῖς υἱοῖς Κορὲ εἰς σύνεσιν, ᾠδὴ ὑπὲρ τοῦ ἀγαπητοῦ.
|
Titulus initialis |
|
εις νυκτα και σκοτος καταλογον δε τας Χριστου ... φωτος(?) ημερας.
|
Desinit |
|
Εἰς ξα' ψαλμόν.
Εἰς τὸ τέλος ὑπὲρ Ἰδιθοὺμ, ψαλμὸς τῷ Δαβίδ
|
Titulus initialis |
|
εἰς ὀλίγον διάστημα καιροῦ
|
Desinit |
|
Εἰς οὐρανὸν γὰρ εἷλκεν αὐτὸν ὁ δρόμος
|
Desinit |
|
εἰς οὐρανοὺς ἀνεκόμισεν ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
εἰς οὐρανοὺς ἤδη
|
Incipit |
|
εἰς οὓς ἀπελθεῖν κατεψήφιστο, τὴν Δημοσθένους ἐπῄνει δεινότητα ὑφ᾽ ἦς ὁ ῥήτωρ ἑάλωκεν.
|
Desinit |
|
εις οφελος ημων, εις δοξαν Χριστου· ω η δοξα εις τους αιωνας αμην.
|
Desinit |
|
εἰς παγίδας καὶ βρόχους τοῦ ἐχθροῦ ἡμῶν
|
Desinit |
|
εις παντας τους πιστευοντας· εις ωφελειαν ημων, και εις δοξαν Χριστου του θεου:
|
Desinit |
|
ΕΙΣ ΠΟΙΑΣ ΛΕΞΕΙΣ ΤΙΘΕΤΑΙ ΨΙΛΗ ΚΑΙ ΠΟΥ Η ΔΑΣΕΙΑ
|
Incipit |
|
εἰς πολλὰ ἔτη φυλάττοντος δέσποτα
|
Desinit |
|
ΕΙΣ ΠΟΝΟΥΣ ΑΡΜΩΝ ΚΑΙ ΠΟΔΑΛΓΙΑΝ ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΨΥΧΡΑΣ
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΠΟΣΑ ΔΙΑΙΡΟΥΝΤΑΙ
|
Incipit |
|
ΕΙΣ ΠΟΣΑ ΔΙΑΙΡΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
|
Incipit |
|
ΕΙΣ ΠΟΣΟΝ ΚΑΙΡΟΝ ΟΦΕΙΛΕΙ ΒΑΠΤΙΖΕΣΘΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙΟΝ
|
Incipit |
|
εἰς πτῶσιν ἐχθρῶν δυσμένων καὶ βαρβάρων
|
Desinit |
|
Εἰς ριδ' ψαλμόν.
|
Titulus initialis |
|
εἰς στρατιωτικὴν αὐτοῦ ἐξόπλισιν εἰς δαπάνην αὐτοῦ καὶ εἰς φορεσίαν καὶ ἁπλῶς εἴ τι δυνηθῇ παραστῆσαι εἰς ἀγορασίας καὶ ἐξόδους αὐτοῦ
|
Desinit |
|
εἰς στρατιωτικὴν ἐξόπλισιν εἰς δαπάνην αὐτοῦ καὶ εἰς φορεσίαν καὶ ἁπλῶς εἴ τι δυνηθῇ παραστῆσαι εἰς ἀγορασίας καὶ ἐξόδους αὐτοῦ
|
Desinit |
|
ΕΙΣ ΣΥΣΤΑΣΙΝ ΔΡΩΣΑΤΟΥ
|
Incipit |
|
εἰς τὰ ἅγια τῶν ἁγίων· δι’ ἧς ἀξιωθείημεν τῆς ἐπουρανίου βασιλείας, χάριτι... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΕΙΣ ΤΑ ΑΥΟΔ ΕΤΕΙ ΑΠΟ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ
|
Desinit |
|
ΕΙΣ ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΤΑ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΚΑΙΝ ΕΠΤΑ ΕΚΔΙΚΟΥΜΕΝΑ
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὰ ῥόδα
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΤΑ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΟΥΣ ΧΡΗΣΜΟΔΗΜΑ
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὰ ὓδατα καὶ εἰς τὸ ἃγιον βάπτισμα
|
Titulus initialis |
|
εἰς τὰς Ἀθήνας, εἰς τὸ Βύζαντος πέδον
|
Desinit |
|
εἰς τὰς αἰωνίους ἡμᾶς δέξηται σκηνὰς ὁ ἅγιος μάρτυς μετὰ παρρησίας πολλῆς ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΕΙΣ ΤΑΣ ΔΕΚΑΤΕΣΣΑΡΑΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ
|
Desinit |
|
Εἰς τὰς ἑπτὰ συνόδους τοῦ Χριστοῦ μέσον ἱσταμένου
|
Titulus initialis |
|
εἰς τὰς ΙΔʹ σεπτεμβρίου μηνός
|
Desinit |
|
Εἰς τὰς καλάνδας
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὰς μεγίστας ἀψίδας
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΤΑΣ ΟΙΚΙΑΣ ΚΑΛΟΥΝΤΕΣ ΤΑΣ ΕΑΥΤΩΝ ΤΩ ΔΕ ΘΕΩ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
|
Εἰς τὰς παρὰ τοῦ Βέκκου ὑπὲρ Λατίνων ἐπὶ ταῖς συλλεγείσαις παρ’ αὐτοῦ γραφικαῖς χρήσεσιν ἐπιγραφὰς ἀντεπιγραφαὶ δεικνῦσαι δυσσεβῶς ἐχούσας τὰς τοιαύτας ἐπιγραφὰς καὶ ἀντιθέτους οὔσας ταῖς συνειληγμέναις τῶν ἁγίων ῥήσεσιν
|
Titulus initialis |
|
εἰς τὰς σκηνὰς ἀποδεχθῆναι τὰς αἰωνίας...
|
Desinit |
|
Εἰς τάφον γυναικὸς ὡς ἀπὸ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΤΕ ΔΗΛΩΣΙΝ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΝ
|
Desinit |
|
ΕΙΣ ΤΕ ΔΗΛΩΣΙΝ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΝ
|
Desinit |
|
ΕΙΣ ΤΕΣΣΑΡΑ ΔΙΗΡΟΥΝ ΤΗΝ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑΝ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ
|
Incipit |
|
Εἰς τὴν Ἰταλίαν μέλλοντι πλεύσειν τὴν ὄντως εὐδαίμονα
|
Incipit |
|
εἰς τὴν ἄκραν Νικομηδέων, ἐν ᾗ καὶ ἐτελειώθη· καὶ ὅστις μετὰ φόβου καὶ πίστεως ἐπιτελέσει… ἀξίωσον ἡμᾶς τῆς αἰωνίου σου ζωῆς… ἀμήν.
|
Desinit |
|
Εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἦτόν τις ἄνθρωπος τὸ ὄνομά του Παφνούτιος
|
Incipit |
|
εἰς τὴν Ἀντιόχειαν ἀδελφιόταν ἕνας ἱερεὺς Σαπρίκιος
|
Incipit |
|
ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΩ ΔΙΚΗΝ ΟΝΙΝΗΣΙ ΤΑ ΟΝΤΑ ΒΛΕΠΟΥΣΑΝ
|
Desinit |
|
Εἰς τὴν ἀποτομὴν τοῦ τιμίου Προδρόμου
|
Titulus initialis |
|
εἰς τὴν ἀρχὴν τὸ σύνταγμα εἶναι διὰ νὰ πενθοῦσι
|
Incipit |
|
εἰς τὴν Βυρητὸν τὸ κάστρον ἤτον ἕνας δράκων φοβερὸς
|
Incipit |
|
Εἰς τὴν γέννησιν τοῦ ἁγίου Θεοδώρου
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὴν δευτέραν παρουσίαν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὴν διὰ ξίφους αὐτοῦ τελείωσιν
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὴν Δοκειανὴν ὡς ἀπὸ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὴν ἑαυτοῦ δογματικὴν Πανοπλίαν Εὐθυμίου τοῦ Ζιγαβηνοῦ
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὴν εἰκόνα τὴν ἱσταμένην ἐπάνω τοῦ τάφου τοῦ σεβαστοῦ κυροῦ Ἀνδρονίκου
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὴν εἰκόνα τοῦ Σωτῆρος τὴν κοσμηθεῖσαν παρὰ τῆς σεβαστῆς κυρᾶς Ἄννης τῆς Δουκαίνης
|
Titulus initialis |
|
εις την Ελληνιδα.
|
Desinit |
|
Εἰς τὴν ἐν τῷ παλατίῳ δευτέραν παρουσίαν
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὴν ἑορτὴν τῆς ὀρθοδοξίας ἐν τῇ πρώτῃ κυριακῇ τῶν νηστειῶν.
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὴν ἐπὶ τῇ ἁλώσει τῆς Κασταμόνος ἐπινίκιον πρόοδον τοῦ αὐτοκράτορος κυροῦ Ἰωάννου τοῦ Κομνηνοῦ δεκάστιχα πολιτικά·τοῖς δήμοις
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὴν ἐπιγραφὴν Κλεομήδους· κυκλικῆς θεωρίας με(τε)ωρῶν α’. Κυκλικῆς μὲν εἴρηται
|
Incipit |
|
Εἰς τὴν Εὐσεβίαν διυπνίζουσαν τὸν ἅγιον
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΝΗΝ ΤΩΝ ΣΤΟΥΔΙΤΩΝ ΔΙΑΚΟΝΩΝ
|
Titulus initialis |
|
εἰς τὴν ἡμῶν σωτηρίαν, καὶ προσκαλουμένου εἰς τὴν αἰώνιον αὐτοῦ βασιλείαν, εὐχαῖς δὲ τῶν μνημονευθέντων ἁγίων, ᾧ...
|
Desinit |
|
ΕΙΣ ΤΗΝ ΗΣΙΟΔΟΥ ΘΕΟΓΟΝΙΑΝ ΣΧΟΛΙΑ ΤΙΝΑ ΜΕΡΙΚΑ ΠΑΛΑΙΑ
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὴν ἰατρικὴν προλεγόμενα. Διαίρεσις τῆς ἰατρικῆς
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὴν κοσμοποιΐαν, ἐκ τῆς γενέσεως, καὶ ἐξ ἄλλων ἱστορικῶν, ἐφεξῆς συναγωγὴ, καὶ διαφόρων χρονικῶν, Θεοδοσίου
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὴν κυρὰν Θεοδώραν τὴν τοῦ σεβαστοκράτορος καὶ τὸν σύζυγον αὐτῆς τὸν ἀδελφὸν τοῦ ῥηγὸς Ἀλαμανίας
|
Titulus initialis |
|
εἰς τὴν Λαοδίκειαν τὸ κάστρον ἦτον ἕνας ἱερεὺς εὐλαβὴς
|
Incipit |
|
Εἰς τὴν μεγάλην Ἀντιόχειαν ἦτον πολλῶν λογιῶν διακονίαι
|
Incipit |
|
Εἰς τὴν μεγάλην ἑβδομάδα
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΝΗΜΗΝ ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΜΕΔΙΟΛΑΝΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὴν Ὁδηγήτριαν
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΥΡΑΝΙΟΝ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ ΤΗΝ ΑΤΕΛΕΥΤΗΤΟΝ ΚΑΙ ΑΙΔΙΟΝ
|
Desinit |
|
ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑΝ ΚΑΙ ΟΜΟΟΥΣΙΟΝ ΤΡΙΑΔΑ
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὴν πανένδοξον κοίμησιν τῆς ὑπεραγίας δεσποίνης ἡμῶν καὶ παναχράντου θεοτόκου
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΥΛΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΝ ΠΕΡΙ ΩΝ ΕΓΡΑΨΕΝ
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὴν πρὸς τὰ ἅγια τῶν ἁγίων εἴσοδον καὶ τὸν ἐν αὐτοῖς θεοειδῆ βίον τῆς πανυπεράγνου δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαθένου Μαρίας
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὴν πρώτην ἑσπέραν τῆς σελήνης, ἐὰν ἴδῃς τοὺς ἐχθρούς σου, νικᾷς
|
Incipit |
|
εις την σαρτα (?) εις το δεξιον μερος.
|
Desinit |
|
Εἰς τὴν σοφωτάτην πορφυρογέννητον καὶ καισάρισσαν κυρὰν Ἄνναν τὴν Δούκαιναν, περὶ τῶν ἑαυτοῦ
|
Titulus initialis |
|
εἰς τὴν συναρίθμησιν τῆς ποίμνης αὐτοῦ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, δι’ οὗ καὶ μεθ’ οὗ τῷ Πατρὶ...
|
Desinit |
|
Εἰς τὴν σωτήριον γέννησιν τῆς πανυπεράγνου δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὴν ὑπαντὴν Λικιννίου καὶ συντριβὴν τῶν εἰδώλων
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὴν ὑπερένδοξον τῆς ὑπεραγίας δεσποίνης ἡμῶν θεοτόκου γέννησιν
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΤΙΜΗΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΙΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΗ ΗΜΩΝ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ, ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ...
|
Desinit |
|
ΕΙΣ ΤΙΝΟΣ ΔΕ ΟΝΟΜΑ ΣΕ ΒΑΠΤΙΣΩ ΕΙΣ ΤΟΝ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ
|
Incipit |
|
Εἰς τὸ "Καὶ αὐτὸς προελεύσεται ἐνώπιον αὐτοῦ ἐν πνεύματι καὶ δυνάμει Ἠλίου
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸ ἅγιον ὄρος σιμὰ εἰς ταῖς Καραῖς εἰς τὸ πρωτάτον εἶναι λάκκος λεγόμενος ᾅδης ἤγουν ὕμνος
|
Incipit |
|
εἰς τὸ βάθος τοῦ σώματος· ὕστερον δέ
|
Desinit |
|
εἰς τὸ ἑαυτοὺς εὐαρεστεῖν τῷ κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Εἰς τὸ ἕβδομον καὶ πέμπτον Ἰσμαὴλ τὸ τέλος ἀποκαληφθήσεται
|
Titulus initialis |
|
εις το εκ των ανωθεν υφαντος δι' ολου.
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸ ἔνδυμα τοῦ ἱερέως
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΤΟ Η ΣΟΦΙΑ ΩΚΟΔΟΜΗΣ ΕΑΥΤΗ ΟΙΚΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸ Ἤδη δὲ τῆς ἑορτῆς μεσούσης
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸ καλὸν ξύλον τὸ κοσμηθὲν ὑπὸ τῆς δεσποίνης
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸ κατὰ Λουκᾶν εὐαγγελίου καὶ εἰς Ἂνναν. Τὸ δὲ παιδίον ηὒξανεν
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸ καυκίον δοθὲν παρὰ τῆς πορφυρογεννήτου κυρᾶς Εὐδοκίας τῷ πατρὶ αὐτῆς τῷ βασιλεῖ ἡμῶν τῷ ἁγίῳ
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΤΟ ΜΗ ΔΕΙΝ ΑΤΕΛΗ ΚΑΤΑΛΕΙΓΕΙ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸ μὴ θαυμάζειν τὰ πρόσκαιρα, μηδὲ δελεάζεσθαι ἐν τοῖς τερπνοῖς τοῦ βίου· καὶ εἰς τὸν ἑβδομηκοστὸν δεύτερον ψαλμόν
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸ ὀξεόψρυσον πέπλον τὸν κρεμασθέντα ἐν τῇ Ὁδηγητρίᾳ παρὰ τῆς σεβαστῆς κυρᾶς Ἄννης τῆς συζύγου τοῦ σεβαστοῦ Ἰωάννου τοῦ Ἀρβαντηνοῦ
|
Titulus initialis |
|
Εις το ορος τοις μαθηταις επειγομενοις δια την χαμοθεν
|
Textus |
|
Εἰς τὸ πρόσεχε σεαυτῷ κεφάλαια δώδεκα
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΤΟ ΡΗΤΟΝ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ, ΠΟΙΟΝ ΔΕ ΤΟΥΤΟ ΔΕΝ ΣΗΜΕΙΟΥΤΑΙ
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟΝ ΣΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ
|
Incipit |
|
Εἰς τὸ τῆς δευτέρας Κυριακῆς τοῦ Λουκᾶ Εὐαγγέλιον
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸ τῆς ἑπτακαιδεκάτης κυριακῆς τοῦ Ματθαίου Εὐαγγέλιον, τὸ περὶ τῆς Χαναναίας
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τό, Μὴ δῷς ὕπνον σοῖς ὀφθαλμοῖς, μηδὲ ἐπινυστάξῃς σοῖς βλεφάροις
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν Ἁβραὰμ ξενίζοντα τὴν ἁγίαν Τριάδα
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν ἅγιον Ἰωάννην τὸν πρόδρομον καὶ βαπτιστήν
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν ἅγιον Ἰωάννην, τὸν Θεολόγον καὶ εἰς τοὺς λοιποὺς ἀποστόλους δόξαν Θεοῦ ἀλληλουία
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν ἅγιον καταγόμενον δι’ ἀγγέλου ἀπὸ τοῦ σταυροῦ
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν ἅγιον λύοντα δι’ εὐχῆς τοὺς δεσμώτας
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν Ἀδὰμ πεσόντα τὴν ἐντολὴν μὴ φυλάξαντα
|
Titulus initialis |
|
Εις τον αδην δηλονοτι. αλλον πεμπεις λυτρωτην, ουχ ως αγνων ων, πως γαρ, ο και εκ μητρας προφητευων, και εν ερημω κηρυσσων την αυτου παρουσιαν, επειδη ουν και οι μαθηται αυτου, ουκ ησαν ιδωντες τον κυριον, επεμψεν αυτους, ινα δι ων ιδωσιν, μαθωσιν αυτοι και πιστευσουσιν, οτι αυτος εστιν ο Χριστος.
|
Textus |
|
Εἰς τὸν αὐτοκράτορα, μὴ πειθομένου τοῦ μεγάλου οἰκονόμου τῶν Μαγγάνων Κασσιανοῦ τάξαι με εἰς τὸ δωρηθέν μοι ἀδελφάτον παρὰ τοῦ κραταιοῦ καὶ ἁγίου ἡμῶν βασιλέως
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν αὐτὸν αὐτοκράτορα ἐν παιδιᾷ εὐφυῶς δορατίζοντα καὶ γενναίως μετὰ σημαίας ὑπερβολικῆς
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν αὐτὸν αὐτοκράτορα, ἐπὶ τῇ δωρεᾷ τοῦ ἐν τοῖς Μαγγάνοις ἀδελφάτου
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν αὐτὸν αὐτοκράτορα· ὅτε ἐπιστὰς τῷ Δαννούβει καὶ εὑρὼν τὸν κράλην ἐκεῖθεν ἐκεῖθεν (sic) τοῦ αὐτοῦ Δαννούβεως ἑτοιμασθέντος εἰς πόλεμον, αὐτίκα μετέβαλεν αὐτοῦ τὴν ὁρμήν· καὶ καταπτοήσας αὐτόν, κατηνάγκασε καὶ μὴ βουλόμενον ἐκκλίναι εἰς εἰρηνικὰς σπονδάς
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν αὐτὸν αὐτοκράτορα· πρὸς τὸν δραξάμενον τῆς λέξεως τοῦ θερμουργοῦ, διενισταμένου μὴ σημαίνειν τὸν θερμουργόν, τὸν δραστήριον καὶ θερμὸν περὶ τὸ ἐργάζεσθαι
|
Titulus initialis |
|
εἰς τὸν βασιλέα Διογένην
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν ἑαυτοῦ ἀνεψιόν, τὸν πρωτασηκρῆτις καὶ περὶ τῆς προτέρας αὐτῶν διαγωγῆς
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν ἐν ἁγίοις μεγαλομάρτυρα καὶ θαυματουργὸν καὶ μυροβλύτην Δημήτριον
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν εὐαγγελισμὸν τῆς ὑπεραγίας δεσποίνης ἡμῶν θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν θεῖον Δαυίδ
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν θεόλεκτον νόμον, ὃ ἐδίδαξεν ἡμᾶς
|
Incipit |
|
Εἰς τὸν θρόνον αὐτοῦ μὴ παραδέχεσθαι
|
Desinit |
|
εἰς τὸν θϱόνον τῆς ἐπισκοπῆς τοῦ ἁγίου καὶ ἰσαποστόλου Ἀβεϱκίου, δοξάζοντες… ἀμήν.
|
Desinit |
|
Εἰς τὸν Ἰουδαϊκὸν ἑξαπτέρυγον ἔκθεσις
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν καιρὸν τῆς βασιλείας Ὀνορίου καὶ Ἀρκαδίου τῶν εὐσεβῶν βασιλέων, ἦτον ἕνας ἄνθρωπος εἰς τὴν Ρώμην Εὐφημιανὸς τὸ ὄνομά του, μέγας καὶ πρῶτος ἄρχοντας τοῦ παλατίου
|
Incipit |
|
Εἰς τὸν καιρὸν τοῦ Θεοδοσίου βασιλέως ἦτον τὶς ἄν(θρωπ)ος εἰς τὰ μέρη τῆς Κωνσταντινουπόλεως ὀνόματι Εὐγένιος καὶ ἐπέρνα τὴν ζωὴν του μὲ καθαρώτητα καὶ μὲ εὐλάβειαν
|
Incipit |
|
Εἰς τὸν κύκλον, ἐν ᾧ εἰσιν ὁ Χριστός, ἡ θεοτόκος καὶ ὁ Πρόδρομος καὶ ὁ ἀρχιστράτηγος Μιχαήλ
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΟΝ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΝ ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΠΕΡΙΟΝΤΩΝ ΕΤΙ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν ΜΔ´ψαλμόν
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν μέγαν Βασίλειον ἐπικήδεια ἢ ἐπιτάφια
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν μέγαν Βασίλειον ἐπικήδεια, εἶτα ἐπιτάφια
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν μέγαν Βασίλειον ἐπικήδεια, ἥτοι ἐπιτάφια
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΙΟΝ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ ΤΗΝ ΑΤΕΛΕΥΤΗΤΟΝ ΚΑΙ ΑΙΔΙΟΝ
|
Desinit |
|
Εἰς τὸν πανάγιον Δημήτριον καὶ τὰ αὐτοῦ θαύματα
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΑΡΑ ΣΟΙ ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ ΕΣΜΟΝ ΔΙΑΒΕΒΗΚΩΣ
|
Incipit |
|
ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΣΙΩΠΩΝΤΑ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΓΗΝ ΤΗΣ ΧΑΛΑΞΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν πατριάρχην κυρὸν Θεόδοτον
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν πέπλον τὸν κρεμασθέντα παρὰ Ἰωάννου σεβαστοῦ τοῦ Ἀρβαντηνοῦ εἰς τὴν ὑπεραγίαν Θεοτόκον τὴν Ὁδηγήτριαν τοῦ Καλλικλέος
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν Πρόδρομον
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟΠΡΟΕΔΡΟΝ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΩΝ ΚΡΙΣΕΩΝ ΦΙΛΤΑΤΟΝ ΜΕΝ ΑΥΤΩ ΤΥΓΧΑΝΟΝΤΑ ΒΡΑΧΥ ΔΕ ΤΙ ΠΑΡΑΒΑΣΚΗΝΑΝΤΑ
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν σοφὸν Ξανθόπουλον τὸν Θεόδωρον καὶ περὶ τῶν καθ' ἑαυτὸν δυσχερῶν
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν σοφώτατον καὸ ἁγιώτατον Ἀρψιεπίσκοπον Ἐφέσου κύριον Μάρκον τὸν Εὐγενικόν, στίχοι ἡρωϊκοὶ τοῦ κυροῦ Θεοδώρου τοῦ Ἱερομνήμονος
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟΝ ΛΗΣΤΗΝ
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΤΟΝ ΤΑΦΟΝ ΙΩΑΝΝΟΥ ΠΑΠΠΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν τάφον τῆς δεσποίνης
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν τάφον τοῦ σεβαστοῦ μακαρίτου κυροῦ Ἀνδρονίκου
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν φόνον τοῦ δράκοντος
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τὸν Χριστὸν κοσμηθέντα παρὰ τοῦ κυροῦ Ἰσαακίου διὰ χρυσῶν καὶ λίθων
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τοὺς ἁγίους τρεῖς Ἱεράρχας καὶ μεγάλους διδασκάλους, Βασίλειον τὸν μέγαν, Γρηγόριον τὸν θεολόγον, καὶ Ἰωάννην τὸν Χρυσόστομον
|
Titulus initialis |
|
εἰς τοὺς γάμους· διὸ καὶ ἡμεῖς ἀγάπην... ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν, χάριτι... ἀμήν
|
Desinit |
|
εἰς τοὺς εἰρημένους Δας ἀνάγονται τρόπους
|
Desinit |
|
Εἰς τοὺς ἑπτὰ πλανήτας καὶ τὰς ἐν ἡμῖν δυνάμεις καὶ πάθη
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΞΙΣΩΤΗΝ ΙΟΥΛΙΑΝΟΝ ΣΥΜΜΑΘΗΤΗΝ ΚΑΙ ΕΚΔΙΚΟΝ ΝΑΖΙΑΝΖΟΥΝ ΓΕΝΟΜΕΝΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΞΙΣΩΤΗΝ ΙΟΥΛΙΑΝΟΝ ΣΥΜΜΑΘΗΤΗΝ ΚΑΙ ΕΚΔΙΚΟΝ ΝΑΖΙΑΝΖΟΥΝ ΓΕΝΟΜΕΝΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τοὺς παῖδας τοῦ πορφυρογεννήτου καὶ σεβαστοκράτορος κυροῦ Ἰσαακίου· ὡς ἀπὸ τοῦ βασιλέως
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τοὺς σοφιστικοὺς ἐλέγχους, οἱ μέν τινες Ἐφεσίου, ὡς δ' ἄλλοί φασι τοῦ Ψελλοῦ
|
Titulus initialis |
|
Εἰς τοὺς χρόνους ὀποῦ ἐβασίλευεν ὀ ἀοίδιμος έν βασιλεύσι καὶ ἰσαπόστολος Κωνσταντῖνος ὁ μέγας καὶ χριστιανικώτατος
|
Incipit |
|
Εἰς τοὺς χρόνους τῆς βασιλείας τοῦ εὐλαβεστάτου καὶ ἀοιδίμου βασιλέως Κωντασταντίνου τοῦ μεγάλου
|
Incipit |
|
εἰς τρία διαιροῦνται πρόσωπα
|
Desinit |
|
ΕΙΣ ΤΡΙΑ ΔΙΗΡΗΜΕΝΟΝ ΑΙΣΘΑ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟΝ
|
Incipit |
|
ΕΙΣ ΤΡΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΔΙΗΡΗΜΕΝΟΝ ΟΙΣΘΑ
|
Incipit |
|
Εἰς τρικάνδηλον
|
Titulus initialis |
|
εἰς ὠφέλειαν ἡμῶν καὶ εἰς δόξαν Χριστοῦ τοῦ θεοῦ ἡμῶν.
|
Desinit |
|
εις ωφελειαν ημων, και εις δοξα (δοξαν) Χριστου του θεου ημων. αμην.
|
Desinit |
|
εις ωφελειαν ημων, και εις δοξαν Χριστου του θεου ημων, αμην.
|
Desinit |
|
εις ωφελειαν ημων, και εις δοξαν Χριστου του θεου.
|
Desinit |
|
εις ωφελιαν ημων· και εις δοξαν Χριστου του θεου ημων· αμην.
|
Desinit |
|
εἰσάγῃ γελάσεται τούτοις δὴ καὶ Ἕλληνες
|
Incipit |
|
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΕΥΚΛΕΙΔΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Εισαγωγή λογική, ήτοι προδιοίκησις εις άπασαν την λογικήν μέθοδον του Αριστοτέλους
|
Titulus initialis |
|
Εἰσαγωγὴ μαθηματική, ἐκ τῆς τῶν Λατίνων φωνῆς μετοχετευθεῖσα καὶ τῆς ἑλληνικῇ διαλέκτῳ ὑποστρωθεῖσα
|
Titulus initialis |
|
εἰσαγωγὴ περὶ τοῦ ὅπως δεῖ ἑρμηνεύειν τὸν κατὰ γραμματικὴν λόγον
|
Titulus initialis |
|
Εἰσαγωγὴ περὶ τοῦ ὅπως δεῖ ἑρμηνεύειν τὸν κατὰ γραμματικὴν λόγον
|
Titulus initialis |
|
Εἰσαγωγὴ τῆς Ἑλληνικῆς Διαλέκτου. ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙ(Α)ΛΟΓΩΝ ΕΚΑΤΟΝΤΑΣ Α΄. ΔΕΚΑΣ Α΄ Περὶ τῆς μαθήσεως τῶν γραμμάτων. ΔΙΑΛΟΓΟΣ Α΄. ΥΙΟΣ ΠΑΤΗΡ
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΑΝΤΙΔΟΤΑΡΙΟΥ ΕΚ ΤΗΣ ΡΩΜΑΙΚΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΩ ΜΕΤΑΤΕΘΕΙΣΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
|
Titulus initialis |
|
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΑΝΤΙΔΟΤΑΡΙΟΥ ΤΗ ΡΩΜΑΙΚΗ ΔΙΑΛΕΚΤΩ ΜΕΤΑΤΕΘΕΙΣΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
|
Titulus initialis |
|
Εἰσαγωγικὴ μέθοδος ἀντιδότων τῇ Ῥωμαικῇ διαλέκτῳ μετατεθεῖσα εἰς τὴν Ἑλλάδα
|
Titulus initialis |
|
εισακουσον μου κυριε και προσχες τη δεησει. τον δ' αυ επτακαιδεκατον
|
Desinit abruptus |
|
εἰσδεχομένας τὸ κέντρον τῆς ἁμαρτίας
|
Desinit |
|
εισελθουσαν αλειψαι τους του κυριου ποδας.
|
Desinit |
|
εἰσελθοῦσαν ἀλεῖψαι τοὺς τοῦ κυρίου πόδας.
|
Desinit |
|
Εἰσελθὼν εἰς Ἔδεσσαν τὴν πόλιν ηὔξατο τῷ θεῷ λέγων
|
Incipit |
|
εἰσήλθοι χαίρων, τῇ θείᾳ δόξῃ περιλαμπόμενος· ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
ΕΙΣΙ ΔΕ ΕΙΣ ΤΡΟΠΑΣ ΧΕΙΜΕΡΙΝΑΣ ΗΜΕΡΩΝ ΜΣΤ'
|
Desinit |
|
Εἰσὶ δὲ ἐν ταύτη τῆ ἐπιστολῆ κεφάλαια καθολικὰ κβ΄, ἐχόντων τινῶν καὶ μερικὰς ὑποδιαιρέσεις, μαρτυρίαι γραφικαὶ λ΄.
|
Textus |
|
Εισι δε ευαγγελια τεσσαρα συμμορφα εν οις καθηται ο Χριστος, κατα Ματθαιον, κατα Μαρκον
|
Incipit |
|
ΕΙΣΙ ΔΕ ΚΑΙ ΑΜΕΤΑΒΟΛΑ Δ'
|
Desinit |
|
ΕΙΣΙ ΔΕ ΚΑΙ ΑΝΑΠΟΔΕΙΚΤΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΙΝΕΣ
|
Incipit |
|
ΕΙΣΙ ΔΕ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΡΟΠΑΣ ΧΕΙΜΕΡΙΝΑΣ ΗΜΕΡΑΙ ΜΕ'
|
Desinit |
|
ΕΙΣΙ ΔΕ ΠΑΝΤΑ ΚΑΚΟΧΥΜΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΤΤΩΜΑΤΙΚΑ· ΤΑΡΙΧΕΥΟΝΤΑΣ ΔΕ ΗΓΟΥΝ ΠΑΣΟΝΤΑΣ ΔΕΙ ΕΣΘΙΕΙΝ
|
Desinit |
|
εἰσὶ δὲ ταῦτα διάφορα ὄντα, οὐ γάρ εἰσι στερέρεις
|
Desinit |
|
Εἰσὶ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ τὰς ἐλπίδας
|
Incipit |
|
Εἰσὶ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ τὰς ἐλπίδας
|
Incipit |
|
Εισι τα ονοματα των ληστων, Γευτας και Δυσμας, ως εν αποκρυφοις ευρομεν.
|
Textus |
|
εἰσὶ τὰ ὀνόματα τῶν λῃστῶν· Γευτᾶς καὶ Δυσμᾶς, ὡς ἐν ἀποκρύφοις ηὕραμεν.
|
Textus |
|
εισι τα ονοματα των ληστων· Γευτας και Δυσμας· ως εν αποκρυφοις ηυραμεν.
|
Textus |
|
εἰσί τινα μέρη θαλάσσης, ἃ κητώδη μεγάλα
|
Incipit |
|
Εἰσί τινες οἳ κομιδῇ δυσχεραίνουσι τοὺς ἀδικοῦντας
|
Incipit |
|
Εἰσί τινες πόλεις παντοδαποῖς θεάμασι θαυματοποιῶν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΕΙΣΙ ΤΙΝΕΣ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΩΝ
|
Incipit |
|
εισιν δυο αλλα σαρξ μια
|
Incipit |
|
εισιν τα βιβλια του ταπεινου Ιωαννου αρχ... (αρχιερεως ?) ευαγγελιον, παρακλητικη, ευχολογιον, μηναιον, εκλογαδην (εκλογαδιον), τριοδην (τριοδιον), πεντηκοσταρην (πεντηκοσταριον), συναξαρην (συναξαριον), ... λειτουργια του μεγαλου Βασιλειου
|
Textus |
|
Εισιν τα ονοματα των ληστων, Γευστας και Δυσμας, ως εν αποκρυφοις ευρωμεν.
|
Textus |
|
Εισιν τα ονοματα των ληστων· Γευστας και Δυσμας· ως εν αποκρυφοις ευρομεν.
|
Textus |
|
Εἰσιτήριος τῷ αὐτῷ ὀρφανοτρόφῳ, πρωτεκδίκῳ καὶ νομοφύλακι δὶς τὴν τοῦ ὀρφανοτρόφου ἀξίαν λαμβάνοντι
|
Titulus initialis |
|
εἰσφέρειν ἐξέσται καὶ πᾶσιν οἷς ἔχομεν τὸν θαυμαστὸν δεσπότην ἀμείβεσθαι
|
Desinit |
|
ΕΙΤΑ ΓΗΠΕΔΕΣ ΗΤΟΙ ΟΥΓΓΡΟΙ
|
Desinit |
|
Εἶτα δὴ παρὰ τίνος ἐγὼ τεθνηκὼς ἐπιταφίων λόγων ἢ μονῳδίας ἀξιωθήσομαι
|
Incipit |
|
Εἶτα εἰ γραφική μοι τοὐπιτήδεθμα ἦν καὶ κεραννύειν ἤσκετο χρώματα
|
Incipit |
|
εἶτα ἵνα μὴ νομίσῃς παράδοξον εἶναι, ἐπείγει
|
Desinit |
|
ΕΙΤΑ ΟΙ ΔΑΚΤΥΛΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΤΟΥΤΩΝ ΑΡΜΟΙ
|
Desinit |
|
Εἶτα Ὅμηρος μὲν οὐδὲ τὴν τοῦ φυτοῦ φθορὰν
|
Incipit |
|
εἶτα πάλιν εἰς τὰ ἤθη προτρεψάμενος καὶ τούτους· καὶ ἀποδεξάμενος αὐτῶν τὴν δια τὸν Xριστὸν ὑπομονὴν· καὶ πείσας τιμᾶν τοὺς πρεσβυτέρους, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Εἶτα πάλιν καὶ αὐτὸς ὅμοια τοῖς ἄλλοις εἰρηκὼς περὶ τοῦ βαπτίσματος καὶ τῶν πειρασμῶν, ἔτι τε καὶ τοῦ θανάτου καὶ τῆς ἀναστάσεως, μετὰ ταῦτα καὶ ἐν αὐτῷ τῷ Εὐαγγελίῳ καὶ ἐν ταῖς Πράξεσι τὴν ἄνοδον αὐτοῦ τὴν εἰς τὸν οὐρανὸν ἀπαγγέλλει, καὶ ὅτι οὕτως πάλιν ἐλεύσεται, καὶ τελειοῖ καὶ αὐτὸς τὴν ἑαυτοῦ γραφὴν εἰς ἕνα σκοπὸν ἀφορῶν, ὃν πάντες προσδοκῶσι, τοῦτο διδάσκων καὶ τὸν ἑαυτοῦ μαθητὴν τὸν θεοφιλῆ Θεόφιλον.
|
Desinit |
|
εἶτα πάλιν τὸν δεσπότην ὑμνήσαντες, βραχύ τι διαναπαύοντο
|
Desinit |
|
εἶτα τὸν ὑπ᾽ αὐτοῦ δεξάμενον τὴν ἐπισκοπὴν ἐπὶ τὸν αὐτοῦ θρόνον ἀναγαγόντες κοινῇ τὸν ἐπὶ θρόνου δόξης τῆς βασιλείας Θεὸν ἐμεγάλυνον; ᾦ πρέπει… ἀμήν.
|
Desinit |
|
Εἶτα τραγῳδοὶ μὲν καὶ διθυραμβοποιοί, θεσπέσιε δέσποτα
|
Incipit |
|
Εἴτε δικαίῳ ἀνδρὸς εἴτε δικαίῳ ἐξωτικοῦ ὁ ἀνὴρ περὶ μοιχείας
|
Incipit |
|
ειτε εν ανδρασιν ειτε εν γυναιξιν.
|
Desinit |
|
Ειτε οιδας το πραγμα ειτε ουκ οιδας.
|
Desinit |
|
εἴτε τοῦ πνεύματος λέγειν ἐθέλετε τὴν ἐκπόρευσιν, εἴτε ἐκ τοῦ υἱοῦ διʼαὐτὸ σημαινόμενον
|
Desinit |
|
εἴτε τοῦ πνεύματος λέγειν ἐθέλετε τὴν ἐκπόρευσιν, εἴτε ἐκ τοῦ υἱοῦ διʼαὐτὸ σημαινόμενον
|
Desinit |
|
Εἶχέ τις τῶν πατέρων μαθητὰς δώδεκα
|
Incipit |
|
εἶχεν εὐθὺς ὡς πεφροντικότας καὶ οἷς ἐχρῆν ἀποδόντας
|
Desinit |
|
Ειχεν ο κοσμος περισσους ειχεν πολλην λογαριν,
κανεις ουδεν το κερδ<ι>σεν, κανεις ουδεν το (?) χαρην.
|
Textus |
|
Ειχεν ο κοσμος περισσους ειχεν πολλην λογαριν, κανεις ουδεν το κερδ<ι>σεν, κανεις ουδεν το (?) χαρην.
|
Textus |
|
εἶχον τὸ πρὶν δελφῖνες
|
Incipit |
|
ΕΙΩΘΑΜΕΝ ΔΗ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΤΟΥ ΝΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΝ
|
Incipit |
|
Εἰώθασι] γὰρ οἱ δαίμονες
|
Incipit |
|
ἐκ βασιλίδος φυλῆς καταγομένη
|
Incipit |
|
εκ γης επλασθην ως ο Αδαμ
|
Incipit |
|
ΕΚ ΓΗΣ ΚΑΙ ΥΔΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΥΧΕΡΩΣ ΦΘΕΙΡΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
ἐκ γῆς χοϊκός· ὑπὲρ δὲ τούτων ἁπάντων δοξάσωμεν... διὰ τῆς αὐτοῦ ἐνανθρωπήσεως, ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ἐκ δὲ ταὐτης τῆς παραδοξοποιίας πολλαὶ χιλιάδες προστέθησαν τῷ λόγῳ τῆς πίστεως δοξάσωμεν οὖν ἡμεῖς πατέρα... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἐκ δὲ τῆς πλευρᾶς οὐχ αἷμα μόνον, ἀλλὰ καὶ ὕδωρ ἔβλυσεν εἰς πίστευσιν τῶν ἐν αὐτῷ δύο φύσεων, καθὼς προδεδήλωται.
|
Desinit |
|
ἐκ διαδοχῆς ἄδουσαι
|
Desinit |
|
Ἐκ διαφόρων κεφαλαίων
|
Titulus initialis |
|
ΕΚ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ ΚΑΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ΕΚ ΔΙΟΣ ΑΡΧΩΜΕΘΑ
|
Incipit |
|
Ἐκ δύο φύσεων ὁ Θεός, ψυχῆς, λέγω καὶ σώματος
|
Incipit |
|
εκ θεηπαιδος Κορης.
|
Desinit |
|
ΕΚ ΘΕΛΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΙΕΛΥΘΗ ΑΝ ΕΥΚΟΛΩΣ
|
Desinit |
|
Ἐκ Θετταλῶν ὁ μάρτυς ὡς ἐκ Περσίδος
|
Incipit |
|
Ἐκ καρδιῶν τὰ δένδρα καὶ ξυνεπλάκη
|
Incipit |
|
ΕΚ ΚΑΤΑΦΡΟΝΗΣΕΩΣ ΤΗΝ ΔΙΚΗΝ ΦΟΒΟΥ
|
Desinit |
|
Ἐκ κοιλίας ᾍδου· τοῦτο δὴ τὸ προφητευόμενον, καὶ ἡμεῖς σοι τὰς ὀλὶγας ταύτας ὑπηχοῦμεν, δέσποτα
|
Incipit |
|
ἐκ λίθων αὐτῶν ἰσχύοντι ἐγεῖραι τέκνα τῷ Ἀβραάμ, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
εκ μεν γαρ του Μελχι. (Μελχισεδεκ?)
|
Incipit abruptus |
|
ἐκ νεκρῶν ἀναστὰς · αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Ἐκ νεκρῶν ἀναστὰς καὶ φωτίσας τὰ σύμπαντα· αὐτῷ ἡ δόξα ...
|
Desinit |
|
ἐκ νεκρῶν ἀναστὰς καὶ φωτίσας τὰ σύμπαντα· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ἐκ νεκρῶν ἀναστὰς καὶ φωτίσας τὰ σύμπαντα· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ἐκ Νικομηδείας γαρ οὐρανὸν φθάσεις
|
Desinit |
|
ἐκ παντοίων λυτροῦσθαι κινδύνων καὶ πειρασμῶν νῦν... ἀμἠν
|
Desinit |
|
Ἐκ πατέρων ἡμεῖς καὶ διδασκάλων
τὸν τρόπον καὶ τὸν τύπον ὠφελημένοι,
ἐγχειροῦμεν μετρίως τῇδε τῶν κεφαλαίων
ἐκθέσει, αἰτοῦντες συγγνώμην προπετείας
ἡμεῖς, οἱ νέοι χρόνων τε καὶ μαθημάτων,
παρ᾽ ὑμῶν ἑκάστου τῶν ἀναγινωσκόντων,
εὐχῇ τῇ ὑπὲρ ἡμῶν, τὴν συμπεριφορὰν
κομιζόμενοι. Ἐκτιθέμεθα γοῦν αὐτὴν
καθ᾽ ἱστορίαν Λουκᾶ τοῦ εὐαγγελιστοῦ
καὶ συγγραφέως, τοιγαροῦν διὰ μὲν τοῦ
μέλανος αὐτοτελῆ τὰ κεφάλαια• διὰ δὲ τοῦ
κινναβάρεως τὰς ἐν μέρει τούτων ἐχομένας
ὑποδιαιρέσεις ἐσημειωσάμεθα. Στίχοι ιζʹ.
|
Explanatio |
|
Ἐκ πατέρων ἡμεῖς καὶ διδασκάλων...ὑποδιαιρέσεις ἐσημειωσάμεθα.
|
Explanatio |
|
Εκ πατερων ημεις και διδασκαλων· τον τροπον και τον τυπον (...) υποδιαιρεσεις εσημειωσαμεθα.
|
Explanatio |
|
Ἐκ πατέρων παίδεσσι προήλυθεν εὐγενὲς εὖχος,
ἠυτ' ἀπὸ κρήνης κάλλος ποταμοῦ προχοῇσιν·
Ἄννα δὲ τἀνάπαλιν κούρης άπὸ παιδὸς ἀγᾶται,
ἣ Θεὸν ὑψιθόωκον ἑαῖς ἐνὶ δέκτο λαγόσσιν.
|
Textus |
|
ΕΚ ΠΑΤΕΡΩΝ ΠΑΙΔΕΥΣΙ
|
Incipit |
|
ἐκ πατρὸς Καλλίονος, μητρὸς δὲ Ἀμμίας
|
Desinit abruptus |
|
Ἐκ πνευματικοῦ πνευματικὴ καὶ δόσις: Πρὸς πνευματικὸν καὶ λογικὸν ποιμένα ἐρᾷς μαθεῖν, βέλτιστε, τίς δ’ ὁ δοὺς πέλει τὸ τετράπυρσον τῶν ἀποστόλων φάος εὐαγγελιστῶν καὶ σοφῶν διδασκάλων καὶ τίς λαβὼν κέκτηται νῦν μνήμης χάριν, σαφῶς ἐγὼ λέξω σοι τοὺς ὁμωνύμους· ἄμφω γὰρ Ἰωάννες ἠδὲ ποιμένες μονῶν προεξάρχοντες ἀνδρῶν μακάρων, ταῖς κλήσεσι σφῶν ἀξίως δεδεγμένων, τῆς Ἀρσενίου φημὶ καὶ τῆς τοῦ Μάρκου, οὓς εὐτυχοῦσι εὐμενεῖς πρέσβεις τόποι Ναύπακτος Ἀρσένιον, Ἑλλὰς τὸν Μάρκον ἐκλιπαρούντας ἐμμόνως τὸν δεσπότην τυχεῖν μοναστὰς καὶ μιγάδας τῶν ἄνω· τὸν Ἀρσενίου τὸν δότην οὐκοῦν νόει τὸν δ’ αὖ λαβόντα τῆς μονῆς Μάρκου πέλειν, ἧς αἰγλήεντές εἰσι φύλακες νόες.
|
Textus |
|
ΕΚ ΠΟΙΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ ΤΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΚΑΙ ΠΟΣΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΗΘΡΟΙΣΘΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
|
Incipit |
|
Ἐκ πολλῶν καὶ διαφόρων πόλεων συμαρπασθέντων χριστιανῶν ἐν τοῖς χρόνοις Δεκίου καὶ Οὐαλεριναοῦ
|
Incipit |
|
ΕΚ ΣΟΥ ΣΑΡΚΟΘΕΝΤΑ ΔΟΞΑΖΩ ΧΡΙΣΤΟΝ
|
Desinit |
|
ΕΚ ΣΠΕΡΜΑΤΟΣ ΔΑΥΙΔ ΤΟ ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΕΠ'ΕΣΧΑΤΩΝ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΕΝ ΤΩ ΤΟΙΟΥΤΩ ΕΤΕΙ
|
Desinit |
|
ἐκ σῶν πόνων φανέντες ἀσπιδηφόροι
|
Desinit |
|
ἔκ τε τοῦ ἡμίσεος καὶ τοῦ προσκειμένου, ὅπερ ἔδει
|
Desinit |
|
Ἐκ τῆς βίβλου τῆς καλουμένης δογματικῆς πανοπλίας
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τῆς βίβλου τῆς λεγομένης Δογματικῆς πανοπλίας κεφάλαιά τινα συνάγματα εἰς μίαν ἑκάστην αἵρεσιν ἁρμόζοντα
|
Titulus initialis |
|
ΕΚ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τῆς διαλεκτικῆς τοῦ μαΐστωρος Πέτρου τοῦ Ἰσπανοῦ ἑρμηνεία
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τῆς διαλέξεως τῆς ἁγίας Αἰκατερίνης τῆς πρὸς τοὺς πεντήκοντα ρήτορας
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τῆς διαλέξεως τῆς κατὰ πρόσταξιν τοῦ βασιλέως κυροῦ Μανουὴλ τοῦ πορφυρογεννήτου [...]
|
Titulus initialis |
|
ΕΚ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΥΒΟΥΛΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἒκ τῆς Δογματικῆς πανοπλίας τοῦ Ζιγαδηνοῦ μερικὰ τινὰ ἐν συνόψει, δηλονότι συλλογὴ και ἀπάνθησις μερικὴ ἐκ τῶν λόγων [...] περὶ τῆς ἁγίας καὶ ὁμοουσίου Τριάδος
|
Titulus initialis |
|
ἐκ τῆς εἰς ὄγδοον ψαλμὸν ἐξηγήσεως
|
Titulus initialis |
|
εκ της εν Νικαια αγιας συνοδου των τιηʹ θεοφορων πατερων. διαταξεων των <...> αποστολων περι <...> περι νηστειων <...> τεσσαρακοστης <...>
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τῆς ἐν Νικαία ἁγίας συνόδου τῶν τιηʹ θεοφόρων πατέρων· διάταξις τῶν ἁγίων αποστόλων· περὶ ἑορτῶν· περὶ νηστειῶν· καὶ περὶ τῆς τεσσαρακοστῆς τοῦ ἁγίου Πάσχα.
|
Titulus initialis |
|
ΕΚ ΤΗΣ ΕΝ ΝΙΚΑΙΑ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΩΝ ΤΙΗʹ ΘΕΟΦΟΡΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΔΙΑΤΑΞΙΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΕΚ ΤΗΣ ΕΞΗΓΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΕΚ ΤΗΣ ΙΔΕΑΣ ΑΥΤΩΝ ΔΙΑΓΙΓΝΩΣΚΕΙΝ ΤΟΥΣ ΕΝ ΤΩ ΒΑΘΕΙ ΠΑΣΧΟΝΤΑΣ ΑΦΑΝΕΙΝ ΤΟΠΟΥΣ, ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΝΟΣ ΧΡΙΣΤΟΝ ... ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
Ἐκ τῆς ἰδίας γεέννης ἐσθίει
|
Desinit |
|
ἐκ τῆς ἱστορίας Μενάνδρου
|
Titulus initialis |
|
ἐκ τῆς μερίδος κἀμὲ δεῖξον Χριστέ μου. Ὁ Μακάριος Φιλαδελφείας λέγει
|
Desinit |
|
ΕΚ ΤΗΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΕΔΩΔΗΣ ΥΠΟΘΕΣΕΩΣ
|
Titulus initialis |
|
εκ της πρωτης γυναικος αδελφος ενομιζετο.
|
Desinit |
|
εκ της πρωτης γυναικος, αδελφος ενομιζετο.
|
Desinit |
|
ἐκ τῆς ῥάβδου καὶ
|
Incipit |
|
Ἐκ τῆς σειρᾶς τοῦ Νάθαν υἱοῦ Δαυὶδ ἐγεννήθη Λευί
|
Incipit |
|
εκ της του Ιουδα φυλης υπαρχοντα.
|
Desinit |
|
ἐκ τῆς τοῦ Ἰούδα φυλῆς ὑπάρχοντα.
|
Desinit |
|
εκ της του κατα Λουκαν ευαγγελιου, ερμηνειας, Σευεριανου, και ιδου γυ (γυνη) εν τη πολει (?) ητις ην αμαρτωλος.
|
Titulus initialis |
|
ΕΚ ΤΗΣ ΤΩΝ ΡΩΜΑΙΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ
|
Desinit |
|
ἐκ τῆς Χαλκηδόνι ἁγίας συνόδου
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τῆς χώρας θέρους χαρμονή, ἐκ τοῦ ἀμπελῶνος καρποὶ ἐδεσμάτων, καὶ ἐκ τῶν Γραφῶν διδαχὴ ζωοποιός
|
Incipit |
|
Εκ της χωρας το θερος και χαρμοναι, και εκ του αμπελωνος καρποι εδεσματων, και εκ των γραφων διδαχη ζωοποιος.
|
Incipit |
|
εκ το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξ και οκτω· ευαγγελοιαν (ευαγγελιον) κατα Μαρκον <...> του κατα Λουκαν ευαγγελοιαν (ευαγγελιον) <...> του κατα Ιωαννην ευαγγελοιαν (ευαγγελιον) δεκα <...>.
|
Textus |
|
ΕΚ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΝΥΣΣΗΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ Δʹ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΕΚ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ ΟΝΟΜΑΤΟΠΟΙΙΑ ΤΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΔΙΑΠΛΑΣΕΩΣ
|
Titulus initialis |
|
ΕΚ ΤΟΥ ΑΡΤΕΜΙΔΩΡΟΥ ΓΕΩΓΡΑΦΟΥΜΕΝΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΕΚ ΤΟΥ ΑΡΤΕΜΙΔΩΡΟΥ ΓΕΩΓΡΑΦΟΥΜΕΝΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τοῦ β’ λόγου Φωτίου˙ εἰ δὺο αἴτια ποῦ τὸ τῆς μοναρχίας
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τοῦ βίου τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ ἐρημοπολίτου τμῆμα ἐμπεριέχον τῶν τὴν ἔρημον ἀνέκαθεν οἰκησάντων ἁγίων καὶ μακαρίων πατέρων καταστάσεις, διατυπώσεις καὶ ὅπως καὶ ὅθεν τὰς πρὸς τὸ ζῆν ἀφορμὰς ἐπορίζοντο
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τοῦ γράμματος τοῦ σταλέντος πρὸς τὸν βασιλέα [...] ὡς ἐκ τῶν Λατίνων παρά τινος ἐλλογίμου ἐπισκόπου Μεδιολάνων [...]
|
Titulus initialis |
|
ἐκ τοῦ διαλόγου Γρηγορίου καὶ Πέτρου cod.
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τοῦ διαλόγου τοῦ ἁγιωτάτου καὶ σοφωτάτου πατριάρχου [...] πρὸς τὸν πορφυρογέννητον [...]
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τοῦ ἐκφωνηθέντος βασιλικοῦ ἰνδίκτου πρὸς τοὺς ἐν τῷ θέματι τῶν Θρακησίων μηνὶ Μαρτίῳ ἰνδικτιῶνος ε’ ἔτους στυο’
|
Titulus initialis |
|
ἐκ τοῦ Θεοδ (Θεοδωρήτου)
|
Titulus initialis |
|
ΕΚ ΤΟΥ ΙΔ' ΛΟΓΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τοῦ ἱστορικοῦ Ἀλεξάνδρου μοναχοῦ ὑπόμνημα εἰς τὸν ἐν ἁγίοις καὶ μέγαν βασίλεα Κωνσταντῖνον
|
Titulus initialis |
|
ΕΚ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΟΡΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΝ ΚΑΙ ΠΙΣΤΙΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
ἐκ τοῦ κατὰ Ιωάννην: ὅταν δὲ ἔλθη ὁ παράκλητος
|
Incipit |
|
ἐκ τοῦ κατὰ Ιωάννην: ὅταν δὲ ἔλθη ὁ παράκλητος
|
Incipit |
|
ἐκ τοῦ κατὰ Ιωάννην: ὅταν δὲ ἔλθη ὁ παράκλητος
|
Incipit |
|
ἐκ τοῦ κατὰ Ιωάννην: ὅταν δὲ ἔλθη ὁ παράκλητος
|
Incipit |
|
ἐκ τοῦ κατὰ Ιωάννην: ὅταν δὲ ἔλθη ὁ παράκλητος
|
Incipit |
|
ἐκ τοῦ κατὰ Ιωάννην: ὅταν δὲ ἔλθη ὁ παράκλητος
|
Incipit |
|
εκ του κατα Λουκαν ευαγγελιου, ερμηνεια Ισιδωρου.
|
Titulus initialis |
|
εκ του κατα Μαρκον ευαγγελιον (sic) εγραφη ρωμαιστι εν Ρωμη μετα ετη ιβʹ της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵αχοεʹ, στιχους ͵αχιϛʹ.
|
Textus |
|
Εκ του κατα Ματθαιον ευαγγελιου εγραφη Εβραιστι εν Παλαιστινη μετα ηʹ ετη της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵βφκβʹ. εχει δε στιχους ͵βφξʹ.
|
Textus |
|
εκ του κατα Ματθαιον ευαγγελιου εγραφη εβραιστι εν Παλαιστινη, μετα ηʹ ετη της αναληψεως του κυριου, εχει δε ρηματα ͵βφκβʹ, εχει δε στιχους ͵βφξʹ.
|
Textus |
|
ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον εὐαγγελίου ἐγράφη ἐβραιστὶ ἐν Παλαιστίνη· μετὰ ἔτη ηʹ· τῆς ἀναλήψεως τοῦ κυρίου· ἔχει δὲ ῥήματα· ͵βφκβʹ ἔχει δὲ στίχους ͵βφξʹ
ἐκ τοῦ κατὰ Μάρκον ἐγράφη ῥωμαϊστὶ ἐν Ῥώμη· μετὰ ἔτη ιβʹ τῆς ἀναλήψεως τοῦ κυρίου· ἔχει δὲ ῥήματα· ͵αχοεʹ· στίχους ͵αχιϛʹ
ἐκ τοῦ κατὰ Λουκὰν εὐαγγελίου ἐγράφη ἑλληνιστὶ· μετὰ ἔτη ιεʹ· τῆς ἀναλήψεως τοῦ κυρίου· εἰς Ἀλεξανδρείαν τὴν μεγάλην ἔχει δὲ ῥήματα· ͵γωγʹ· ἔχει δὲ στίχους· ͵βψνʹ
ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγελίου· ἐγράφη ἐλληνιστὶ· εἰς Ἔφεσον· μετὰ ἔτη λʹ· τῆς ἀναλήψεως τοῦ κυρίου· ἔχει δὲ ῥήματα ͵αϡληʹ ἔχει δὲ στίχους ͵βκδʹ· ἐπὶ Δομετιανοῦ βασιλέως
|
Textus |
|
ΕΚ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΟΤΙ ΠΑΛΑΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΙΝΗΣ ΕΙΣ ΝΟΜΟΘΕΤΗΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΕΝΔΥΜΑ ΤΟΥ ΙΕΡΕΩΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΠΕΡΙ ΤΟ ΜΕΣΟΝ ΟΥ Η ΑΡΧΗ
|
Titulus initialis |
|
ΕΚ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΑΤΕΡΙΚΟΥ ΤΟΥ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ ΟΠΟΥ ΕΧΟΥΣΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΝΑΡΘΗΚΑ
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τοῦ νέου παραδείσου Διήγησις ψυχωφελὴς περὶ πίστεως καὶ ἐλεημοσύνης
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τοῦ Νικηφόρου καὶ Φωτίου τῶν πατριαρχῶν Κωνσταντινουπόλεως καὶ τοῦ μεγάλου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου κατὰ εἰκονομάχους
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τοῦ νόμου περὶ τοὺς μετανοοῦντας, οὐ δεῖ ἀποβάλλεσθαι ἀλλ' οὐδ' ἐξουθενεῖν, εἰ καὶ βαρέως ἥμαρτον
|
Titulus initialis |
|
ΕΚ ΤΟΥ ΟΡΙΖΟΝΤΟΣ Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΠΑΡΑΔΙΔΩΣΙ
|
Desinit |
|
ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ τοῦ ἀδελφοῦ σου
|
Desinit |
|
ΕΚ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΙΚΟΥ ΔΙΑ ΤΑ ΣΑΡΑΝΤΑΡΙΑ ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟΘΑΜΕΝΟΥΣ
|
Titulus initialis |
|
Ἑκ τοῦ πατερικοῦ λόγοι διηγήσεως δι' ὡφέλειαν χάριν
|
Titulus initialis |
|
ΕΚ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΙΚΟΥ ΤΑ ΣΑΡΑΝΤΑΡΙΑ ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟΘΑΜΕΝΟΥΣ
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τοῦ περὶ τῆς ἐν ταῖς διαλέξεσι
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τοῦ περὶ τῶν ἀζύμων καὶ τοῦ Πνεύματος λόγου τοῦ κουροπαλάτου κυρίου Θεοωδόρου τοῦ Σμυρναίου
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τοῦ περὶ τῶν ἀζύμων καὶ τοῦ Πνεύματος λόγου τοῦ κουροπαλάτου κυρίου Θεοωδόρου τοῦ Σμυρναίου
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τοῦ περὶ τῶν ἀζύμων καὶ τοῦ Πνεύματος λόγου τοῦ Κυροπαλάτου Θεοδώρου τοῦ Σμυρναίου
|
Titulus initialis |
|
ἐκ τοῦ Πολυδεύκους πρώτου βιβλίου
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τοῦ πρακτικοῦ τῆς πρώτης συνόδου· ἡ γοῦν μεγάλη καὶ πρώτη συγκεκροτημένη
|
Incipit |
|
Ἐκ τοῦ Πρόκλου τοῦ Διαλόγου. Οἱ περὶ τῶν θείων λόγοι
|
Incipit |
|
Ἐκ τοῦ Σιγιλλιώδους γράμματος Νίφωνος ἀρχιεπισκόπου Νέας Ῥώμης καὶ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου ἐν τῷ Προτάτῳ τοῦ Ἁγίου ὄρους
|
Titulus initialis |
|
ΕΚ ΤΟΥ ΣΙΔΗΡΟΥ ΚΟΚΚΟΣ
|
Desinit |
|
Ἐκ τοῦ Σολομώνος τοῦ υἱοῦ Δαβὶδ, Ματθᾶν ἔσχεν γυναῖκα
|
Incipit |
|
Ἐκ τοῦ Σολομῶντος (τοῦ) υἱοῦ Δαυὶδ Ματθὰν ἔσχε γυναῖκα
|
Incipit |
|
Εκ του Σολομωντος του Δαυιδ·
|
Incipit |
|
Εκ του Σολομωντος του υιου Δαβιδ·
|
Incipit |
|
εκ του Σουιδα
|
Titulus initialis |
|
ἐκ τοῦ τοιούτου παῖδας νόθους τυγχάνειν
|
Desinit |
|
ἐκ τοῦ ὑποδείγματος, ὃ καὶ τῶν εἰρημένων ἀτοπώτερον
|
Desinit |
|
ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ ΔΕ ΚΟΜΝΗΝΟΣ ΑΛΕΞΙΟΣ
|
Desinit |
|
ἐκ τούτων δὴ καὶ ἐκπορευέσθω.
|
Desinit |
|
Ἐκ τούτων δῆλον, ὡς καὶ Ἀριστοτέλης καὶ Πλωτῖνος καλῶς λέγουσι περὶ εὐδαιμονίας, ἑκάτερος τῇ προθέσει τῶν λόγων οἰκείως
|
Desinit |
|
ΕΚ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ ΕΚΛΕΞΑΜΕΝΟΣ ΠΡΟΣ ΑΝΤΙΛΟΓΙΑΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τῶν Ἀνδρέᾳ τῷ μακαρίῳ ἀρχιεπισκόπῳ Καισαρείας Καππαδοκίας εἰς τὴν Ἀποκάλυψιν πεπονημένων θεαρέστως σύνοψις σχολικὴ παρατεθεῖσα ὑπὸ Ἀρέθα ἀναξίου ἐπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας.
|
Titulus initialis |
|
εκ των Ανδρεα τω μακαριω αρχιεπισκοπω Καισαρειας Καππαδοκιας εις την Αποκαλυψιν πεπονημενων θεαρεστως συνοψις σχολικη παρατεθεισα υπο Αρεθα επισκοπου αναξιου Καισαρειας Καππαδοκιας.
|
Titulus initialis |
|
Εκ των Ανδρεα τω μακαριω αρχιεπισκοπω Καισαρειας Καππαδοκιας εις την Αποκαλυψιν πεπονημενων θεαρεστως· συνοψις σχολικη παρατεθεισα υπο Αρεθα αναξιου επισκοπου Καισαρειας Καππαδοκιας.
|
Titulus initialis |
|
εκ των Ανδρεα τω μακαριω αρχιεπισκοπω Καισαρειας Καππαδοκιας, εις την Αποκαλυψιν πεπονημενων θεαρεστως, συνοψις σχολικη· παρατεθεισα υπο Αρεθα αναξιου επισκοπου Καισαρειας Καππαδοκιας.
|
Titulus initialis |
|
εκ των Ανδρεα τω μακαριω αρχιεπισκοπω Καισαρειας Καππαδοκιας· εις την Αποκαλυψιν πεπονημενων θεαρεστος συνοψις σχολικη. παρατεθεισα υπο Αρεθα αναξιου επισκοπου Καισαρειας Καππαδοκιας:
|
Titulus initialis |
|
ἐκ τῶν Ἀνδρέα τῶι μακαρίωι ἀρχιεπισκόπωι Καισαρείας Καππαδοκίας· εἰς τὴν ἀποκάλυψιν πεπονημένων θεαρέστως· σύνοψις σχολικὴ. παρατεθεῖσα ὑπὸ Ἀρέθα ἀναξίου ἐπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τῶν ἀπομνημονευμάτων τῶν συγγραφέντων παρὰ τοῦ μεγάλου ἐκκλησιάρχου κυροῦ Σιλβέστρου τοῦ Συροπούλου τοῦ καὶ δικαιοφύλακος
|
Titulus initialis |
|
ΕΚ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΚΑΙ ΕΚ ΤΩΝ ΣΥΝΟΔΙΚΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ...
|
Titulus initialis |
|
ΕΚ ΤΩΝ ΑΦΟΡΙΣΜΩΝ ΤΩΝ ΣΤΟΥΔΙΩΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΕΚ ΤΩΝ ΓΑΛΗΝΟΥ. ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ ΠΕΡΙ ΤΩΝ Δ' ΤΑΞΕΩΝ ΕΚΑΣΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΤΩΝ ΑΠΛΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τῶν Γαληνοῦ· τίνας δεῖ καθαίρειν, καὶ ποίοις καθαρτηρίοις, καὶ πότε
|
Titulus initialis |
|
ἐκ τῶν δημοφίλου
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τῶν διδαχῶν κυροῦ Ἰωάσαφ ἱερομονάχου τοῦ Δορυανοῦ τοῦ Κρητός, ὃς ἔζη κατὰ τὸ 1588 Χριστοῦ ἔτος
|
Titulus initialis |
|
εκ των εν Νικαια συνοδων τιη΄ αγιων πατερων, και των διαταξεων των αγιων αποστολων περι εορτων και νηστειων και της τεσσαρακοστης, και του Πασχα.
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τῶν ἐν Νικαία συνόδων τιη΄ πατέρων, καὶ τῶν διατάξεων τῶν ἁγίων ἀποστόλων, περὶ ἑορτῶν καὶ νηστειῶν, καὶ τῆς τεσσαρακοστῆς, καὶ τὸ πάσχα.
|
Titulus initialis |
|
ΕΚ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΕΠΙΔΕΙΞΩΜΕΘΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΙΝ ΗΜΩΝ, ΙΝΑ ΤΕΛΕΙΟΙ ΓΕΝΟΜΕΝΟΙ ΤΩΝ ΕΠΗΓΓΕΛΜΕΝΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΕΠΙΤΥΧΩΜΕΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
|
ἐκ τῶν ἔργων ἐπιδειξώμεθα τὴν πίστιν ἡμῶν, ἵνα τέλειοι γενόμενοι τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
ἐκ τῶν καθ' ἡμᾶς δὲ γνῶναι καὶ τὰ ὑπὲρ ἡμᾶς
|
Incipit |
|
ΕΚ ΤΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΣΥΜΠΤΟΜΑΤΩΝ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τῶν μετὰ τὸν κώδικα θείων νεαρῶν διατάξεων τοῦ τῆς θείας λήξεως Ἰουστινιανοῦ· διάφοροι διατάξεις, συνάδουσαι ἐξαιρέτων τοῖς θείοις καὶ ἱεροῖς κανόσι
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τῶν Οἰκουμενίῳ τῷ μακαρίῳ ἐπισκόπῳ Τρίκκης Θεσσαλίας θεοφιλῶς πεπονημένων εἰς τὴν Ἀποκάλυψιν Ἰωάννου τοῦ θεολόγου σύνοψις σχολικὴ μετὰ τῆς δεούσης ὅσον κατὰ σύνοψιν ἀνελλιποῦς αὐταρκείας. Χριστὲ ὁ θεὸς, σύμπραξον ἡμῖν.
|
Titulus initialis |
|
εκ των Οικουμενιω τω μακαριω επισκοπω Τρικκης Θεσσαλιας· θεοφιλως πεπονημενων εις την Αποκαλυψιν Ιωαννου του θεολογου, συνοψις σχολικη· μετα της δεουσης οσον κατα συνοψιν ανελλιπους, αυταρκειας Χριστε ο θεος, συμπραξον ημιν.
|
Titulus initialis |
|
εκ των Οικουμενιω τω μακαριω επισκοπω Τρικκης Θεσσαλιας· θεοφιλως πεπονημενων εις την Αποκαλυψιν Ιωαννου του θεολογου· Συνοψις σχολικη μετα της δεουσης οσον κατα συνοψιν ανελλιπους αυταρκειας:
|
Titulus initialis |
|
ἐκ τῶν Οἰκουμενίωι τῶι μακαρίωι ἐπισκόπω Τρίκκης(Θρίκκης) Θεσσαλίαι, θεοφιλῶς πεπονημένων εἰς τὴν Ἀποκάλυψιν Ἰωάννου τοῦ θεολόγου· σύνοψις σχολικὴ μετὰ τῆς δεούσης ὄσον κατὰ σύνοψιν ἀνελλιποῦς αὐταρκείας· Χριστὲ ὁ θεὸς σύμπραξον ἡμῖν
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τῶν περὶ τοῦ ἐνύλου εἴδους λόγων
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ΕΚ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΔΩΝ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τῶν ποθούντων δένδρα, τοῖς δένδροις γάμος
|
Incipit |
|
Ἐκ τῶν συναθροίσεων κυροῦ Ἰωάσαφ ἱερομονάχου τοῦ Δορυανοῦ Περὶ τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ ἁγίου Πνεύματος
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τῶν τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ περὶ τῶν ἀζύμων
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τῶν τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ περὶ τῶν ἀζύμων
|
Titulus initialis |
|
ΕΚ ΤΩΝ ΤΟΥ ΑΕΤΙΟΥ ΒΙΒΛΙΩΝ ΒΙΒΛΙΟΝ Α', ΕΣΤΙ ΔΕ Ο ΠΙΝΑΞ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΟΥΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ΕΚ ΤΩΝ ΤΟΥ ΗΡΩΔΙΑΝΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τῶν τοῦ Θεοδωρίτου(sic)
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τῶν τοῦ Κλίμακος δάφορα κεφάλαια
|
Titulus initialis |
|
ἐκ τῶν τοῦ Πρόκλου τοῦ διαδόχου
|
Titulus initialis |
|
Ἐκ τῶν τοῦ Ψελλοῦ εἰς τὸ Τῶν γὰρ πραγμάτων ἐξ ὕλης καὶ εἴδους συνεστώτων ἢ ἀνάλογον τῇ ὕλῃ καὶ τῷ εἴδει τὴν σύστασιν ἐχόντων.
|
Titulus initialis |
|
ΕΚ ΤΩΝ ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΕΡΩΝ...ΟΤΙ ΔΕΙ ΕΥΧΕΣΘΑΙ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΤΕΤΕΛΕΥΤΞΚΟΤΩΝ, ΚΑΙ ΕΤΕΡΟΥΣ ΠΑΡΑΚΑΛΕΙΝ ΕΥΧΑΣ ΥΠΕΡ ΑΥΤΩΝ ΠΟΙΕΙΣΘΑΙ...
|
Titulus initialis |
|
ἐκ]παιδεύων ἑαυτὸν
|
Incipit |
|
ΕΚΑΘΙΣΕΝ ΑΔΑΜ
|
Incipit |
|
ΕΚΑΣΤΗ ΛΕΧΙΣ ΠΕΠΛΗΡΩΜΕΝΗ ΔΟΓΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΘΕΟΣΟΦΙΑΣ ΕΣΤΙΝ
|
Incipit |
|
Ἑκαστὴ τῶν ἁγίων ἑορτῶν τοῦ δεσπότου καὶ ἐπ΄ αὐτῷ τελουμένων
|
Incipit |
|
ΕΚΑΣΤΗ ΩΡΑ ΕΧΕΙ ΛΕΠΤΑ Εʹ ΕΚΑΣΤΟΝ ΛΕΠΤΟΝ ΣΤΙΓΜΑ Δʹ
|
Incipit |
|
ἕκαστον τὸ ἔργον ὁποῖόν ἐστι, τὸ πῦρ δοκιμάζεται.
|
Desinit |
|
ἕκαστος γὰρ λόγον δώσει καὶ
|
Desinit |
|
Ἕκαστος τῶν ἀπὸ τῆς τριάδος ἀριθμῶν αὐξομένων μονάδι πολύγωνός ἐστι
|
Incipit |
|
ΕΚΑΣΤΟΣ ΥΜΩΝ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΕΙΣ ΤΟ ΕΑΥΤΟΥ ΣΥΝΕΙΔΟΣ
|
Incipit |
|
Ἕκαστος ὑμῶν, ἀγαπητοί, εἰς τὸ ἑαυτοῦ συνειδὸς
|
Incipit |
|
Ἕκαστος ὑμῶν, ἀγαπητοί, εἰς τὸ ἑαυτοῦ συνειδὸς
|
Incipit |
|
ΕΚΑΤΕΡΟΝ ΓΑΡ ΕΚΑΤΕΡΟΥ ΧΩΡΙΣ ΟΥΔΕΝ Η ΜΙΚΡΟΝ ΩΝΗΣΙΝ
|
Desinit |
|
ἐκβάντα. Ἀναγκάζεται οὖν καὶ αὐτὸς διαλαβεῖν περὶ τῶν πρὸ τῆς παρουσίας σημείων καὶ τῆς τοῦ ἀντιχρίστου ἐλεύσεως, διὰ πάντων ἀληθεῖς τὰς τοῦ κυρίου προρρήσεις ποιῶν.
|
Desinit |
|
ἐκβάντα· ἀναγκάζεται οὖν αὐτὸς διαλαβεῖν περὶ τῶν πρὸ τῆς παρουσίας σημείων· καὶ τῆς τοῦ ἀντιχρίστου ἐλεύσεως· διὰ πάντων ἀληθεῖς τὰς τοῦ κυρίου προρρήσεις ποιῶν·
|
Desinit |
|
ἐκβοῶντες, ἵνα μὴ εἰς κρῖμα ἐκπέσωμεν... ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν καὶ ἀξιωθῆναι διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ· ᾧ...
|
Desinit |
|
ΕΚΔΕΔΟΤΑΙ ΦΥΛΑΤΤΕΙΝ ΗΜΑΣ
|
Desinit |
|
ἐκδέχεσθαι τὴν παρουσίαν αὐτοῦ λέγει· γρηγορεῖτε ὅτι… ἐν ᾗ ὁ κύριος ἡμῶν ἔρχεται· αὐτῷ…
|
Desinit |
|
ἐκδεχόμενος τὴν αὔξησιν
|
Incipit |
|
ἐκδηλότατα δὲ αὐτοῦ
|
Incipit |
|
ἐκδήσαντες χρῶνται, ὡς προείρηται
|
Desinit |
|
ἐκδήσαντες χρῶνται, ὡς προείρηται
|
Desinit |
|
ΕΚΔΙΔΩΣΙΝ ΑΝΘΗ ΥΜΕΙΣ ΔΕ ΜΕΝΕΤΕ ΕΝ ΤΗ ΠΙΣΤΕΙ ΚΑΡΠΟΦΟΡΟΥΝΤΕΣ ΕΝ Χ. Ι.
|
Desinit |
|
ἐκδικηθῆναι ἐκ τῶν ἀντιδίκων χριστιανῶν.
|
Desinit |
|
ἐκδικούμενα
|
Incipit |
|
ἐκδικῶμεν
|
Desinit |
|
Ἐκδοθεὶς Φιλίππῳ Δημοσθένης καὶ ἀφεθεὶς μὴ πολιτευόμενος κρίνεται δημοσίᾳ.<Δημοσθένης.>
|
Titulus initialis |
|
Ἔκδοσιν ἀμβροσίαν Μᾶρκ᾽ ἐπιτεύξας
κόσμον ἅπαντι βίων ἔκλινας ἔργων.
|
Textus |
|
Εκδοσιν αμβροσιαν Μαρκ' επιτευξας.|
Κοσμον απαντι βιων εκλινας εργων.
|
Textus |
|
Ἔκδοσιν ἀμβροσίαν Μάρκʹ ἐπιτεύξας,
Κόσμον ἀπαντι βίων ἔκλινας ἔργων.
|
Textus |
|
Ἔκδοσις εἰς τὸ Ἰουδαϊκὸν ἑξαπτέρυγον
|
Titulus initialis |
|
Ἔκδοσις εἰς τὸ Ἰουδαϊκὸν ἑξαπτέρυγον
|
Titulus initialis |
|
Ἔκδοσις εἰς τὸ Ἰουδαικὸν ἑξαπτέρυγον
|
Titulus initialis |
|
ἐκδυσω[ποῦσάν σε
|
Desinit |
|
ἐκεῖ μὲν ἀπολαύοντες τῶν ἀποκειμένων ἀγαθῶν, ἐνταῦθα δὲ ἀγαλλιώμενοι τοῖς προσδοκωμένοις ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
ἐκεῖθεν δ’ εἰ συγχωροῖτο, καὶ ἡμεῖς εὐχαριστοῦντες δεξόμεθα;
|
Desinit |
|
ἐκεῖθεν δυνήσῃ
|
Desinit |
|
ἐκεῖνα τὰ ἀγαθὰ ὀποῦ ἡτοίμασεν διὰ ἐκείνους ὀποῦ ἀγαποῦν αὐτὸν τὸν Χριστόν
|
Desinit |
|
ἐκείνη δὲ ξίφος ἠκονημένον
|
Desinit |
|
ἐκείνην πρὸς σὲ ἔδραμεν· ἔρρωσο
|
Desinit |
|
εκεινοι δε εξελθοντες· εκηρυξαν πανταχου·
|
Desinit abruptus |
|
ἐκεῖνοι διδάσκουσιν
|
Incipit |
|
ἐκεῖνοι διδάσκουσιν
|
Incipit |
|
Ἐκεῖνοι μὲν οὖν οὐδὲν ἐκαρπώσαντο
|
Incipit |
|
Ἐκεῖνοι μὲν οὖν οὐδὲν ἐκαρπώσαντο
|
Incipit |
|
ἐκεῖνον γὰρ σὸν τῇ φύσει δὲ θνήσκομεν
|
Desinit |
|
ἐκεῖνον ἐγὼ τὸν ἂνδρα ἀξιομακαριστότατον νομίζω
|
Desinit |
|
ἐκεῖνος τῇ πολιᾷ ἐκαθέζετο κατὰ πρόσωπον τῆς ἀκτῖνος τοῦ ἡλίου· ἐθερμαίνετο μὲν οὐκ ἐνεδίδου δὲ, ὑπὲρ δὲ τούτων ἁπάντων εὐχαριστήσωμεν τῷ Χριστῷ, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ἐκείνους δὲ τῆς πλάνης ταύτης ἀπαγάγοι, καὶ πάντας κοινῇ διασώσας, καταξιώσειε τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν εἰς δόξαν αὐτοῦ, ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
|
Ἐκέλευσεν οὖν ὁ ἐπίσκοπος ἐν τόπῳ ἐπισήμῳ ταφῆναι αὐτὴν μετὰ λαμπάδων καὶ ὕμνων εἰς δόξαν θεοῦ παντοκράτορος καὶ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾦ ἡ δόξα ... ἀμήν
|
Desinit |
|
εκημιθη (εκοιμηθη) ο δουλος του θεου ο πανσεβαστος σεβαστος κυρης Χριστοφορος ο Γαυρας εν [τω] μοναχικω τω σχηματι (?) κε (και) επωνομασθη Χαρητον (Χαριτων) μηνι μαρτιο (μαρτιω) εις τας δηο (δυο) ινδικτιονης (ινδικτιωνος) ογδοης τω εξακισχιληοστο (εξακισχιλιοστω) ευτακοσιοστο (ευτακοσιοστω) ευδομηκοστω δευτερω ημερα κυριακη ωρα πρωτη.
|
Textus |
|
ΕΚΘΕΣΘΑΙ ΔΗ ΤΑ ΚΔ' ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΑΞΙΝ
|
Incipit |
|
εκθεσθαι την διηγησιν του σωτηριου κηρυγματος· και ταυτην αιτιαν γενεσθαι της του λεγομενου κατα Μαρκον ευαγγελιου γραφης.
|
Desinit |
|
ΕΚΘΕΣΙΣ ΑΝΑΘΕΜΑΣΤΙΜΟΥ ΤΩΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝΔ' ΑΓΙΑΝ ΣΥΝΟΔΟΝ ΔΙΑΚΡΙΝΟΜΕΝΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἔκθεσις γραμματικῆς κατὰ πεῦσιν καὶ ἀπόκρισιν, φιλοπονηθεῖσα χάριν τῶν φιλομαθῶν παρὰ Δανιὴλ μοναχοῦ τοῦ Πατμίου
|
Titulus initialis |
|
Ἔκθεσις διαλέξεων [...]
|
Titulus initialis |
|
Ἕκθεσις διαλέξεως [...]
|
Titulus initialis |
|
Ἕκθεσις διαλέξεως πρὸς Γροσολάνον ἀρχιεπ. Μεδιολάνων
|
Titulus initialis |
|
ἔκθεσις Διοδώρου περὶ σταθμῶν καὶ μέτρων ἀκριβής
|
Titulus initialis |
|
Ἔκθεσις καθολικῶν καθ᾽ ἑκάστην ἐπιστολὴν τοῦ Ἀποστόλου, ἐχόντων τινῶν καὶ μερικὰς ὑποδιαιρέσεις τὰς διὰ τοῦ κινναβάρεως.
|
Explanatio |
|
Ἔκθεσις κεφαλαίων καθολικῶν τῆς πρὸς Γαλάτας ἐπιστολῆς. Οὐκ ἔχει ἡ πρὸς Γαλάτας ἐπιστολὴ ὑποδιαιρέσεις κεφαλαίων, διὰ τοῦτο οὐδὲ ἔχει διὰ κινναβάρεως ἀριθμὸν γεγραμμένον.
|
Explanatio |
|
Ἔκθεσις κεφαλαίων καθολικῶν τῆς πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολῆς Παύλου, ἐχόντων τινῶν καὶ μερικὰς ὑποδιαιρέσεις, τὰς διὰ τοῦ κινναβάρεως.
|
Explanatio |
|
Ἔκθεσις κεφαλαίων καθολικῶν τῆς πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολῆς, ἐχόντων τινῶν καὶ μερικὰς ὑποδιαιρέσεις
|
Titulus initialis |
|
Ἕκθεσις κεφαλαίων καθολικῶν τῆς πρὸς Θεσσαλονικεῖς δευτέρας ἐπιστολῆς, ἐχόντων τινῶν καὶ μερικὰς ὑποδιαιρέσεις τὰς διὰ τοῦ κινναβάρεως.
|
Explanatio |
|
Ἔκθεσις κεφαλαίων καθολικῶν τῆς πρὸς Κολοσσαεῖς ἐπιστολῆς, ἐχόντων τινῶν καὶ μερικὰς ὑποδιαρέσεις διὰ τοῦ κινναβάρεως.
|
Explanatio |
|
Ἔκθεσις κεφαλαίων καθολικῶν τῆς πρὸς Κορινθίους αʹ ἐπιστολῆς τοῦ ἀποστόλου, ἐχόντων τινῶν καὶ μερικὰς ὑποδιαιρέσεις, τὰς διὰ τοῦ κινναβάρεως.
|
Explanatio |
|
Ἔκθεσις κεφαλαίων καθολικῶν τῆς πρὸς Κορινθίους βʹ ἐπιστολῆς Παύλου, ἐχόντων τινῶν καὶ μερικὰς ὑποδιαιρέσεις τὰς διὰ τοῦ κινναβάρεως.
|
Explanatio |
|
Ἔκθεσις κεφαλαίων καθολικῶν τῆς πρὸς Κορινθίους δευτέρας ἐπιστολῆς, ἐχόντων τινῶν καὶ μερικὰς ὑποδιαιρέσεις
|
Titulus initialis |
|
Ἔκθεσις κεφαλαίων καθολικῶν τῆς πρὸς Τιμόθεον α΄ ἐπιστολῆς, ἐχόντων τινῶν καὶ μερικὰς ὑποδιαιρέσεις
|
Titulus initialis |
|
Ἔκθεσις κεφαλαίων καθολικῶν τῆς πρὸς Τιμόθεον πρώτης επιστολῆς, ἐχόντων τινῶν καὶ μερικὰς ὑποδιαιρέσεις, τὰς διὰ τοῦ κινναβάρεως.
|
Explanatio |
|
Ἔκθεσις κεφαλαίων τῆς καθολικῆς Ἰακώβου ἐπιστολῆς μεθ᾽ ὧν περιέχει μερικῶν ὑποδιαιρέσεων, τῶν διὰ κινναβάρεως.
|
Explanatio |
|
Ἔκθεσις κεφαλαίων τῆς πρὸς Ἐφεσίους ἐπιστολῆς Παύλου. Οὐκ ἔχει ἡ πρὸς Ἐφεσίους ἐπιστολὴ ὑποδιαιρέσεις κεφαλαίων, διὰ τοῦτο οὐδὲ ἔχει διὰ κινναβάρεως ἀριθμὸν γεγραμμένον.
|
Explanatio |
|
Ἔκθεσις κεφαλαίων τῆς πρὸς Ῥωμαίους ἐπιστολῆς εὐαγγελικὴ διδασκαλία
|
Titulus initialis |
|
Ἔκθεσις κεφαλαίων τῆς πρὸς Τιμόθεον δευτέρας ἐπιστολῆς
|
Titulus initialis |
|
Ἔκθεσις κεφαλαίων τῆς πρὸς Τίτον ἐπιστολῆς. Οὐκ ἔχει ἡ πρὸς Τίτον ἐπιστολὴ ὑποδιαίρεσιν κεφαλαίων, διὰ τοῦτο οὐκ ἔχει διὰ κινναβάρεως ἀριθμὸν γεγραμμένον.
|
Explanatio |
|
Ἔκθεσις κεφαλαίων τῆς πρὸς Φιλήμονα ἐπιστολῆς Παύλου. Οὐκ ἔχει ἡ πρὸς Φιλήμονα ἐπιστολὴ ὑποδιαιρέσεις κεφαλαίων, διὰ τοῦτο οὐδὲ ἔχει διὰ κινναβάρεως ἀριθμὸν γεγραμμένον.
|
Explanatio |
|
Ἔκθεσις Κεφαλαίων τῆς πρὸς Φιλιππησίους ἐπιστολῆς. Οὐκ ἔχει [ἡ] πρὸς Φιλιππησίους ἐπιστολὴ ὑποδιαρέσεις κεφαλαίων· διὰ τοῦτο οὐκ ἔχει διὰ κινναβάρεως ἀριθμὸν γεγραμμένον.
|
Explanatio |
|
Ἔκθεσις μεθοδικὴ τοῦ παρὰ τοῖς ἄραψι καλουμένου ῥαμουλίου
|
Titulus initialis |
|
ΕΚΘΕΣΙΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΕΝΣΑΡΚΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΣΕΠΤΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἔκθεσις ῥητορικῶν τινῶν κανόνων ἱεροκήρυξι μάλιστα συμβαλομένων (!), οὓς ἐκ τῆς λατινίδος φωνῆς ὁ ἐν ἱεροδιακόνοις Μακάριος εἰς τὴν Ἑλλάδα
φωνὴν ἀπανθησάμενος (!) τοῖς φιλολόγοις προὔθηκε
|
Titulus initialis |
|
Ἔκθεσις συνοπτικὴ τῆς ὅλης συλλογιστικῆς πραγματείας, ἐκδοθεῖσα παρὰ τοῦ λογιωτάτου καὶ σοφωτάτου Κορυδαλέως κυρίου Θεοφίλου, μητροπολίτου Ἀθηνῶν
|
Titulus initialis |
|
ΕΚΘΕΣΙΣ ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΩΔΗΣ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΟΡΩΝ ΤΕ ΚΑΙ ΔΟΓΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
ΕΚΘΕΣΙΣ ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ ΠΡΟΣ ΤΙΝΑ ΖΗΤΗΣΑΝΤΑ ΑΥΤΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἔκθεσις τῆς καθαρᾶς καὶ ἀμωμήτου πίστεως τῶν Χριστιανῶν ἐκ τοῦ μακαριωτάτου Ἀθανασίου ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας τοῦ μεγάλου
|
Titulus initialis |
|
Ἔκθεσις τῆς πρὸς Θεσσαλονικεῖς πρώτης ἐπιστολῆς. Οὐκ ἔχει ἡ πρὸς Θεσσαλονικεῖς πρώτη ἐπιστολὴ ὑποδιαιρέσεις κεφαλαίων, διὰ τοῦτο οὐδὲ ἔχει διὰ κινναβάρεως ἀριθμὸν γεγραμμένον.
|
Explanatio |
|
Ἔκθεσις τῆς πρὸς Τιμόθεον δευτέρας ἐπιστολῆς Παύλου. Οὐκ ἔχει ἡ πρὸς Τιμόθεον δευτέρα ἐπιστολὴ ὑποδιαίρεσιν κεφαλαίων, καὶ διὰ τοῦτο οὐκ ἔχει διὰ κινναβάρεως ἀριθμὸν γεγραμμένον.
|
Explanatio |
|
ἔκθεσις τῆς τῶν Βαρλαὰμ καὶ Ἀκινδύνου δυσσεβημάτων ἀλλοκότου πληθύος
|
Titulus initialis |
|
ἔκθεσις τῆς ὑγιοῦς καὶ ὀρθοδόξου πίστεως ὡς ἐν τύπῳ ὁμολογίας
|
Titulus initialis |
|
ΕΚΘΕΣΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΟΥ ΑΣΚΗΣΑΝΤΟΣ ΕΝ ΤΗ ΛΑΥΡΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΣΑΒΑ ΚΑΙ ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΕΔΕΣΣΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Ἔκθεσις τοῦ ἁγιωτάτου μητροπολίτου Ἐφέσου, τίνι τρόπῳ ἐδέξατο τὸ τῆς ἀρχιεροσύνης ἀξίωμα, καὶ δήλωσις τῆς συνόδου τῆς ἐν Φλωρεντίᾳ γενομένης
|
Titulus initialis |
|
εκκλησια προσδεχεται.
|
Desinit |
|
εκκλησία προσδέχεται.
|
Desinit |
|
Ἐκκλησίαι δὲ σεμνύνουσι τὸν ἐν αὐτῷ σταυρωθέντα Χριστόν· ᾧ…
|
Desinit |
|
Ἐκκλησίαι σε ὑμνοῦσιν τὸν ἐπ’ αὐτοῦ σταυρωθέντα Χριστόν, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΟΙΚΟΔΟΜΕΙΣΘΑΙ
|
Incipit |
|
ΕΚΚΡΟΥΟΝΤΩΝ ΕΞΩ ΗΔΗ ΓΕΓΟΝΟΤΙ
|
Desinit |
|
Ἐκλαμπρότατοι καί ἐπιφανέστατοι πατέρες καὶ ἀδελφοὶ τιμιώτατοι, τὸ μὲν τῆς παρούσης ἑορτῆς μέγεθος
|
Incipit |
|
Ἔκλεισα πολλοῖς τὰς παραδείσου πύλας
|
Incipit |
|
ἔκλεψαν αὐτόν· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Εκλογαδ(Εκλογαδιν) των δʹ ευαγγελιστων, σημαινον δια της αρχης και του τελους την περικοπην εκαστου ευαγγελιστου, αμα δε και την των κεφαλαιων παρα[σημει]ωσιν(παρασημειωσιν), εχει δε ακριβως την αρχην απο το αγιον πασχα, τελ[...](τελειουν) <εν> τω μηνολογιω
|
Titulus initialis |
|
ΕΚΛΟΓΑΔΗΝ ΤΩΝ Δʹ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Εκλογαδιν (εκλογαδιον) των δ´ ευαγγελιστων δια τε της αρχης και του τελους την περικοπην εκαστου ευαγγελιστου. αμα δε και την των κεφαλαιων παρασημειωσιν ακριβως διαγορευον· περιεχει δε την αρχην απο τῳ αγιῳ πασχα· τελειουν εν τῳ μηνολογιῳ.
|
Titulus initialis |
|
Εκλογαδιν των δʹ ευαγγελιστων δια τε της αρχης και του τελους την περικοπην εκαστου ευαγγελιστου, αμα δε και την των κεφαλαιων παρασημειωσιν ακριβως διαγορευον, περιεχει δε την αρχην απο του αγιου πασχα, τελειουν εν τω μηνολογιω
|
Titulus initialis |
|
εκλογαδιον των δʹ ευαγγελιστων...
|
Titulus initialis |
|
Ἐκλογαὶ ὑπὸ διαφόρων διδασκάλων παρὰ τοῦ σοφωτάτου καὶ λογιωτάτου Γεωργίου Κορέσση συλλεγεῖσαι
|
Titulus initialis |
|
Εκλογη απο διαφορων βιβλιων και απο διαφορων ποιητων, πανυ ψυχωφελης.
|
Titulus initialis |
|
Ἐκλογὴ ἐκ διαφόρων βιβλίων ψϋχοφελὴς δεῖ δὲ τὸν βουλόμενον σωθῆναι, σϋχνῶς ἀναγινώσκειν καὶ προσεχῶς· καὶ πάνυ ὠφεληθήσεται
|
Titulus initialis |
|
Ἐκλογὴ θείων καὶ ἁγίων πατέρων. Λόγος περὶ τῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν πἰστεως
|
Titulus initialis |
|
ΕΚΛΟΓΗ ΚΑΙ ΣΥΝΚΡΙΣΙΣ ΠΟΙΗΤΩΝ ΡΗΤΟΡΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΚΑΤΑ ΔΩΔΕΚΑΔΑΣ
|
Titulus initialis |
|
ΕΚΛΟΓΗ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ ΣΥΝΑΣΘΡΟΙΣΘΕΝΤΩΝ ΕΚ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΙΕΡΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΔΙΑΛΑΜΒΑΝΟΝΤΩΝ ΠΟΛΛΗΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑΝ ΑΓΟΥΣΑ ΩΦΕΛΕΙΑΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἐκλογὴ λέξεων κατὰ διαφορὰν καὶ κατὰ στοῖχον
|
Titulus initialis |
|
Ἐκλογὴ πατέρων ἁγίων κατὰ λατίνων περὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος καὶ τοῦ ἀζύμου καὶ ἐν ποίῳ καιρῷ γέγονε ἡ διαίρεσις
|
Titulus initialis |
|
Ἐκλογὴ τοῦ παρὰ Θεοῦ διὰ τοῦ Μωσέως δοθέντος νόμου τοῖς Ἰσραηλίταις
|
Titulus initialis |
|
Ἐκλογὴ τοῦ πρώτου τῶν ἠθικῶν τοῦ σοφωτάτου Θωμᾶ δε Ἀκίνο
|
Titulus initialis |
|
Ἐκλογὴ τῶν ὁσίων πατέρων ἐκ τῆς θεοπνεύστου Γραφῆς παλαιᾶς καί νέας διαθήκης, ἅμα καὶ αἰνίγματα ἁγίων ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν τῶν ἐν ἀσκήσει καὶ θεαρέστῳ πολιτείᾳ διαπρεψάντων καὶ διάφορος αὐτῶν διδασκαλία πάνυ σύντομος καὶ ὠφέλιμος πρὸς πάντας πολιτικούς τε καὶ λοιπούς
|
Titulus initialis |
|
εκοιμηθη δε εν Ιεραιηπολει (Ιεραπολει) της Παρθιας, και εταφη ενδοξως.
|
Desinit |
|
εκοιμηθη η δουλη του θεου Μαρια η μητηρ εμου Μαρκιανου ιερεως μηνι φευραριω εις τας κʹ. ο δε πατηρ μου ο του Χριστου θυτης Ιωαννης ο το επικλην Πουτζησης μηνι σεπτεμβριω εις τας δεκα ημερα Σαββατω ινδικτιωνος ιαʹ ετους ͵ϛψαʹ.
οι δ' αναγινωσκοντες ευχεσθαι[ευχεσθε] υπερ αυτων δια τον κυριον. λυσιν παρασχειν πταισματων πολυπλοκων· εν ημερα δικης τε της φρικτης τοτε, και της μεριδος δεξιας τυχειν αμα της των δικαιων, ως αγαθος δεσποτης.
|
Textus |
|
εκοιμηθη η μητερα μου η πρεσβυτερισσα η παπαδια του παπα Γεωργη του Καστελυτα μηνι Δεκεμβριω εις την ϛ΄ ημεραν του αγιου Νικολαου επι ετους ͵ζμϛ΄ ινδικτιωνος ια΄
|
Textus |
|
εκοιμηθη Ιωαννης ο σκλαβος και κρης ο μακαριτης, εν ετει ζξγʹ εν μηνι σεπτεμβριω. ημερα κυριακη ωρα εννατη ινδικτιωνος ιβʹ.
|
Textus |
|
ἐκοιμήθη ὁ ἅγιος Δαμιανὸς
|
Desinit |
|
εκοιμηθη ο δουλος του Θεου Γρηγοριος μοναχος ο συγκελλιωτης του Γεροντιου, ο και γραψας την βιβλον ταυτην, μηνι Ιαννουαριῳ ετους ςχϟζ΄, ινδικτιωνος ζ΄ ημερᾳ δ΄.
|
Obit, Nascit et similia |
|
εκοιμηθη ο δουλος του θεου Μαρκος ιερευς (?) μηνι Μαιω εις τας λʹ ημερας, ϛʹ ετους ͵ϛωιϛʹ ινδ. ϛʹ.
|
Obit, Nascit et similia |
|
εκοιμιθη ο δουλος του Θεου Γρηγοριος μοναχος ο και το αγιον τουτο ευαγγελιον γραψας μηνι Ιαννουαριῳ δ΄ ινδικτιωνος ζ΄ ετους
|
Obit, Nascit et similia |
|
ΕΚΟΠΙΑΖΑΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΤΟΥΣ... ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
ἑκπέμπει καὶ εἰ προσεχῶς ἀκοῦσαι θελησείας τὸν τρόπον οἶ[δα
|
Desinit |
|
εκπεπονηται μοι η βιβλος αυτη του θειου και ιερου ευαγγελιου, τῃ εμῃ χειρι Θεοδοσιου αμαρτωλου, και ταχα (?) μοναχου του Κηνσου, εν τῃ θειᾳ και σεβασμιωτατῃ μονῃ της υπεραγνου μου θεομητορος της εν Κινσταινη. και επληρωθη, κατα μηνα, μαιον, της ινδικτιωνος ε´ τω ͵ϛω´ ετει, βασιλευοντος κυρ Ανδρονικου αυτοκρατορος Ρωμαιων, του Παλαιολογου, πατριαρχουντος δε, κυρ Αθανασιου, του παναγιωτατου και οικουμενικου. Και οι εντυγχανοντες ταυτη, ευχεσθε μοι δια τον κυριον αδελφοι.
|
Textus |
|
ΕΚΠΕΦΑΣΜΕΝΩΝ ΠΑΙΔΕΥΟΥΣΑΝ ΕΧΟΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
ἐκπληρώσατε. Ἡμῶν γὰρ τὰ ἐντάγματα ... τῶν συνθηκῶν, ἀλλὰ τῇ ἀνάρχῳ Τριάδι περιστάμενοι, ὑπὲρ ἡμῶν πάντων τὰ σωτήρια ἐξαιτεῖσθε· ἐν...
|
Desinit |
|
ἐκπορεύσεως καὶ τῆς ἀποστολῆς ἐκδιδάσκεσθε.
|
Desinit |
|
ἔκριναν οἰ εὐσεβεῖς καὶ φιλοδίκαιοι ἡμῶν βασιλεῖς κατὰ τοὺς εὐσεβεῖς νόμους ἵνα ὁ στρατιώτης
|
Incipit |
|
ΕΚΤΕΙΝΑΣ ΔΕ ΠΑΛΙΝ ΤΑΣ ΧΕΙΡΑΣ
|
Desinit |
|
ἐκτείνοντα δὲ ποιοῦν ὡς ἄρρευστον
|
Desinit |
|
ἕκτος τρόπος ἐστὶν ὁ ἐξ ὅλων ὑποθέσεων, ὃν ἐφεῦρεν Ἀλέξανδρος ὁ Ἀφροδισιεύς
|
Desinit |
|
Ἐκυρίευσεν ἕνα καιρὸν μεγαλὴ δίψα ἀνυπόφορος τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν
|
Incipit |
|
Ἔκφρασις διὰ στίχων ἡρωϊκῶν τῆς ἐπὶ τῇ ἁλώσει τῆς Κασταμόνος προελεύσεως τοῦ αὐτοκράτορος κυροῦ Ἰωάννου τοῦ Κομνηνοῦ
|
Titulus initialis |
|
ἐκφωνηθεῖσα κατὰ τὴν εἰς τὰ ἅγια τῶν ἁγίων εἴσοδον τῆς πανυπεράγνου δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου
|
Titulus initialis |
|
ΕΚΩΝ ΕΔΙΨΕΝ ΕΚΩΝ ΕΚΟΠΙΑΣΕΝ
|
Desinit |
|
Ἔλα λοιπὸν ὦ Ἰουδαῖε καὶ εἰπὲ ἡμῖν
|
Incipit |
|
Ελαβεν ουν ο μαθητης την Μαριαν εις τα ιδια. τω καθαρω γαρ
|
Incipit |
|
ΕΛΑΔΙΝ ΟΜΦΑΚΙΝΟΝ
|
Incipit |
|
ΕΛΑΙΜΒΟΡΟΣ ΛΕΘΚΟΣ ... Η ΡΙΖΑ ΩΣ ΑΝ ΚΡΟΜΗΔΙΟΥ
|
Desinit |
|
Ἐλαιοσκόπιον ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν
|
Titulus initialis |
|
ΕΛΑΜ ΙΚΑΝΟΥ ΩΣ ΕΙΔΟΣ ΤΟΥ ΒΕΖΕΚ
|
Incipit |
|
ἔλαμψον ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν
|
Incipit |
|
Ἐλάτε, ὅλοι ἀδελφοί, ἃς γνωρίσωμεν τὸν ποιήσαντα ἡμᾶς
|
Incipit |
|
ΕΛΑΤΗΡΙΟΝ ΤΗΣ ΑΓΡΙΑΣ ΣΙΚΥΑΣ Ο ΚΑΡΠΟΣ, ΝΗΡΙΟΝ Η ΡΟΔΑΦΝΗ, ΤΟ ΘΛΑΣΠΙΝ ΕΣΤΙ ΤΟ ΑΓΡΙΟΚΑΡΔΑΜΟΝ
|
Desinit |
|
Ελε (Ελεος) τῳ γραψαντι και κεφαλαιωσαντι, σωτηρια δε, τῳ εκ ποθου και πιστεως κτησαμενω, αμην.
|
Textus |
|
ἔλεγαν περὶ τοῦ ἀββᾶ Μακαρίου ... εἶδεν ἔξω ἀπὸ ἕνα κελλὶ
|
Titulus initialis |
|
ἔλεγε κάποιος ἀπὸ τοὺς γέροντας τοὺς Θηβαίους ὅτι ἐγὼ ἤμουν τέκνον ἱερέως τῶν εἰδώλων
|
Incipit |
|
ἔλεγε κάποιος ἀπὸ τοὺς πατέρας ὅτι παγαίνοντας εὶς τὴν Ἀλεξάνδρειαν
|
Incipit |
|
Ἔλεγέ τις τῶν πατέρων ὅτι ἐν Ἀλεξανδρείᾳ γενόμενος εἰσῆλθον εἰς μαρτύριον εὔξασθαι
|
Incipit |
|
ΕΛΕΓΕΝ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΕΡΩΝΤΕΣ ΤΩΝ ΘΗΒΑΙΩΝ ΟΤΙ ΕΓΩ ΗΜΟΥ ΠΑΙΔΙ ΕΝΟΥ ΙΕΡΕΩΣ ΤΩΝ ΕΙΔΩΛΩΝ
|
Incipit |
|
Ἕλεγεν ὁ ἀββᾶς Θεόδωρος ὁ Αἰλιώτης ὅτι ἦν τις ἔγκλειστος
|
Incipit |
|
ἔλεγεν ὁ ἀββᾶς Θεόδωρος ὁποῦ ἦτον
|
Incipit |
|
Ἔλεγεν ὁ ἀββᾶς Παλλάδιος (uel Ὁ ἅγιος ἀββᾶς Παλλάδιος διηγήσατο ἡμῖν λέγων) ὅτι Ἦν τις φιλόχριστος ἐν Ἀλεξανδρείᾳ ἐλεήμων καὶ ξενοδοχῶν τοὺς μοναχούς
|
Incipit |
|
Ἔλεγον (Διηγήσατό τις ἄξιος) περὶ Ζήνωνος τοῦ βασιλέως, ὅτι κόρην τινὰ ἔφθειρεν
|
Incipit |
|
ΕΛΕΓΟΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΟΤΙ ΜΟΝΑΧΟΣ ΤΙΣ ΔΙΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΕΙΣ ΙΑΤΡΕΙΟΝ
|
Incipit |
|
ΕΛΕΓΟΝ ΟΙ ΓΕΡΟΝΤΕΣ ΟΤΙ ΕΑΝ ΙΔΕΙ ΤΙΣ ΠΙΣΤΙΝ
|
Incipit |
|
ΕΛΕΓΟΝ ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΟΤΙ ΜΟΝΑΧΟΣ ΤΙΣ ΔΙΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΕΙΣ ΤΟ ΙΑΤΡΕΙΟΝ ΕΙΔΕΝ ΕΚΕΙΣΕ ΠΡΟΣΕΡΧΟΜΕΝΟΥΣ
|
Incipit |
|
Ἕλεγον περὶ τοῦ ἀββᾶ Γελασίου ὅτι εἶχε βιβλίον ἐν δέρμασιν
|
Incipit |
|
ἔλεγον ὕστερον ὅτι ἐκεῖνος τὰ εἶδεν
|
Desinit |
|
Ἔλεγχοι κεφαλαιώδεις τοῦ παρὰ Λατίνοις καινοφανοῦς δόγματος, τοῦ ὅτιτὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ προέρχεται, συνοψισθέντες παρὰ Νικολάου Μεθώνης ἐκ τῶν διὰ πλάτους τῷ ἁγιωτάτῳ Φωτίῳ ἐν διαφόροις λόγοις αὐτοῦ γεγραμμένων
|
Titulus initialis |
|
ἔλεγχος καὶ ἀνατροπὴ τοῦ ἀθέσμου καὶ ἀορίστου καὶ ὄντως ψευδωνύμου ὅρου...
|
Titulus initialis |
|
ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΔΥΣΣΕΒΕΙΑΣ ΝΕΣΤΟΡΙΟΥ ... ΤΗΣ ΠΕΡΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ ... ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ
|
Incipit |
|
ἔλεγχος τῆς ἰουδαικῆς πλάνης, ἔκ τε τῆς γραφῆς καὶ τῶν πραγμάτων. καὶ πρὸς τὴν χριστιανικὴν ἀλήθειαν παραθέσεως, ἐν σχήματι διαλόγου, Γεναδίου τοῦ Σχολαρίου.
|
Titulus initialis |
|
ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΙΝΩΝ ΜΗ ΚΑΛΩΣ ΔΟΞΑΖΟΜΕΝΩΝ Η ΤΕΛΟΥΜΕΝΩΝ ΠΑΡΑ ΛΑΤΙΝΟΙΣ
|
Titulus initialis |
|
Ἔλεγχος ὧδε τῆς πλάνης τῶν Λατίνων. θύτου παρ’ οἰκτροῦ Ματθαίου μονοτρόπου
|
Titulus initialis |
|
ἔλεγχος ὡς ἐν ἐφόδῳ τῶν σοφιστικῶν τρόπων τῆς εἰρήνης, οὓς οἱ λατινισταὶ περιᾴδουσιν εἰς ἐξαπάτην ἁπλουστέρων· ἐν σχήματι διαλόγου, οὗ πρόσωπα, Εὐλόγιος, Βενέδικτος καὶ Ὀλβιανός
|
Titulus initialis |
|
ἐλέγχους δὲ οὐ διέφυγεν
|
Desinit |
|
Ἔλεγων ὅτι ἐσφάλησαν δύο ἀδελφοὶ εἰς σκήτην
|
Incipit |
|
Ἐλεημονήτρια τῶν χριστιανῶν βοήθησόν μοι τῷ δούλῳ σου
|
Incipit |
|
ἐλεημοσύνην καὶ προσευχήν, ἵνα τύχωμεν τοῦ ἁγίου πνεύματος, ὥσπερ καὶ ὁ Κορνήλιος· καὶ δοξάζωμεν…
|
Desinit |
|
ΕΛΕΗΜΩΝ ΕΣΤΙΝ ΣΚΟΡΠΙΣΩΜΕΝ ΕΠΙ ΓΗΣ ... ΤΗΝ ΔΙΑΓΩΓΗΝ ΕΞΟΜΕΝ
|
Desinit |
|
ΕΛΕΞΑΜΕΝ ΣΟΥ ΔΙΑ ΜΙΧΑΕΛ ΠΕΦΘΕΝΤΑ ΜΟΙ
|
Incipit |
|
ἔλεος καὶ σωθῶ τῇ χάριτι τοῦ Χριστοῦ, ὅτι αὐτῷ πρέπει δόξα
|
Desinit |
|
ΕΛΕΟΥΣ ΤΥΧΩ ΕΝ ΤΗ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ ΣΟΥ ΤΗΣ ΑΔΕΚΑΣΤΟΥ
|
Desinit |
|
ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΗ ΔΟΥΛΗ ΕΝ ΔΙΑΘΗΚΗ
|
Incipit |
|
ΕΛΘΕ Η ΚΡΥΣΤΑΛΟΕΙΔΗΣ ΖΩΗ
|
Incipit |
|
ΕΛΘΕ ΤΟ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΝ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟΝ ΠΑΝΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ
|
Incipit |
|
Ελθωμεν λοιπον και επι τους ευαγγελιστας και αποστολους, και δειξωμεν
|
Incipit |
|
Ἔλθωμεν λοιπὸν καὶ ἐπὶ τοὺς εὐαγγελιστὰς καὶ ἀποστόλους, καὶ δείξωμεν καὶ αὐτοὺς συμφώνως
|
Incipit |
|
Ελθωμεν λοιπον και επι τους ευαγγελιστας και αποστολους, και δειξωμεν και αυτους συμφωνως τοις παλαιοις λεγοντας.
|
Incipit |
|
ἕλκωσις μάλιστα παιδίοις
|
Desinit |
|
Ἐλλά[διος δὲ βοηθὸς
|
Incipit |
|
Ἑλλαδικῆς σοφίης Μιχαῆλος φωσφόρος ἀστήρ
|
Incipit |
|
Ἑλλάδιος δὲ ἐν ὁσίᾳ τῇ μνήμῃ
|
Incipit |
|
ΕΛΛΑΔΙΟΣ ΔΕ ΕΝ ΟΣΙΑ ΤΗ ΜΝΗΜΝ ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΤΗΣ ΓΕΝΟΜΕΝΟΣ
|
Incipit |
|
Ελλαδιος δε ον οσια τη μνημη, ανηρ θαυμαστος αυτοπτης και υπηρετης γενομενος των παρ’αυτου επιτελεσθεντων θαυμαστων.
|
Incipit |
|
ἐλλάτων δὲ ἡ ΑΒ βάσις ἑκατέρης
|
Desinit |
|
ἔλλαψιν ἐν αὐτῷ Χριστῷ [...] ἡμῶν, ὧ ἡ δόξα [...]
|
Desinit |
|
ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
|
Incipit |
|
ελληνιστι εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην· μετα ιεʹ ετη της αναληψεως του κυριου· εχει δε ρηματα γωγʹ
|
Textus |
|
ελληνιστι εις Εφεσον μετα την αναληψιν του κυριου επι Δομετιανου βασιλεως.
|
Textus |
|
ΕΛΟΙΔΩΡΗΘΗΣ ΠΑΡΑ ΤΙΝΟΣ... ΚΑΙ ΜΙΜΗΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ ΑΥΤΟΥ ΓΕΝΗΣ
|
Desinit |
|
ἐλπίδα σωτηρίας, δόξαν τὴν ἐν Χριστῷ· ὅτι τῷ πατρὶ…
|
Desinit |
|
ἐλπίδι τε τῆ εἰς αὐτὸν φέρειν τάς παρ ' ἐτέρων βλάβας.
|
Incipit abruptus |
|
ἐλπίδος ἔκβασιν καὶ συπλήρωσιν· ἐν αὐτῷ...
|
Desinit |
|
ΕΛΠΙΣΙΝ ΕΠΙ ΔΕ
|
Incipit |
|
Ἐμαυτὸν αὐτὸς δῶρον, ἁγνή, σοὶ φέρω
|
Incipit |
|
Ἐμε δὲ ἄρα, πανσέβαστε κορυφή
|
Incipit |
|
Ἐμὲ δὲ εἴ τις ἔροιτο τί μέγιστον ἡγοῦμα
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ἐμὲ δὲ πλὴν ἡμῶν ἕτερον θαυμάσαι μηδένα
|
Desinit |
|
Ἐμὲ, τὸν βίον, ἄνθρωπε, δέξαι σου παραινέτην
|
Incipit |
|
εμεινεν ουτος, τη ιδια γλωσση λαλων.
|
Desinit |
|
Ἔμελλεν ἄρα, ὦ θειότατε βασιλεῦ, μηδὲ ὁ καθ' ἡμᾶς βίος ἄμοιρος ἔσεσθαι θεοῦ μεγαλειότητος
|
Incipit |
|
Ἐμέλλομέν σοι καὶ μονῳδίαν γράφειν
|
Incipit |
|
Ἔμελλον γράφων δεήσεσθαί σου βοηθῆσαι τῷ χρηστῷ
|
Incipit |
|
Ἕμμελον ἄρα φίλτατέ μοι πάντων ἀνδρῶν Ἀναστάσιε
|
Incipit |
|
ἐμμενεῖν, ἵνα διὰ τῶν ἁγίων αὐτῶν εὐχῶν λάβωμεν ἔλεος ἔμπροσθεν τοῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ· μεθ’ οὗ...
|
Desinit |
|
Ἔμμετρα ἐπικήδεια καὶ ἐπιτάφια εἰς Βασίλειον
|
Titulus initialis |
|
ἐμοὶ δὲ ἄρα ἐκκλησιαστικὴν ἱστορίαν ᾑρημένῳ συντάττειν
|
Incipit |
|
Ἐμοὶ δὲ λίαν ἐτιμήθησαν οἱ τοῦ θεοῦ φίλοι καὶ λίαν εἰλικρινῶς ἠγαπήθησαν
|
Incipit |
|
Ἑμοὶ δὲ λίαν ἐτιμήθησαν οἱ φίλοι σου ὁ θεός
|
Incipit |
|
Ἐμοὶ δὲ λίαν ἐτιμήθησαν οἱ φίλοι σου, ὁ Θεός. Εἰκότως τοὺς μακαρίους τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ μαθητὰς ταῖς πρώταις τιμῶμεν τιμαῖς
|
Incipit |
|
Ἐμοὶ δὲ πολλῶν τὰ σὰ θαυμαζὸντων ὦ μυροβλύτις
|
Incipit |
|
Ἑμοὶ δὲ τὸν τοῦ μεγάλου μάρτυρος Κοδράτου βίον διηγεῖσθαι
|
Incipit |
|
ΕΜΟΙ ΔΕ ΦΙΛΗ ΤΡΟΦΗ
|
Incipit |
|
Ἐμοὶ δοκοῦσιν οἱ μάρτυρας εὐφημεῖν προαιρούμενοι αὐτὸν ἐπαινεῖν τὸν τῶν μαρτύρων Θεὸν
|
Incipit |
|
ἐμοὶ ἐποιήσατε, (εἶπεν/φησὶν ὁ Χριστός)· ᾧ (aut αὐτῷ aut ὅτι αὐτῷ) ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ἐμοὶ ἐποιήσατε, εἶπεν ὁ Χριστός. Ταῦτα δὲ πάντα καὶ εἰὼν [sic] καὶ λέγων... ἀπὸ καταβολῆς κόσμου, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ...
|
Desinit |
|
ἐμοὶ ἐποιήσατε, εἶπεν ὁ Χριστός· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ἐμοὶ ἐποιήσατε, εἶπεν ὁ Χριστός· ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ἐμοὶ ἐποιήσατε, εἶπεν ὁ Χριστός· ταῦτα δὲ πάντα καὶ εἰ(π)ὼν καὶ λέγων... ἀπὸ καταβολῆς κόσμου· ᾧ πρέπει πᾶσα δόξα (aut ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ)...
|
Desinit |
|
ἐμοὶ ἐποιήσατε, εἶπεν ὁ Χριστός· ᾧ ἡ δόξα...κ.τ.λ.
|
Desinit |
|
ἐμοὶ ἐποιήσατε· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ἐμοὶ ἐποιήσατε· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Ἐμοὶ μὲν ὁ λόγος ἀποδειλίᾳ πρεπόντως τοῖς ἐγκωμίοις
|
Incipit |
|
Ἐμοὶ μὲν οὐκ ἐδόκει καιρὸν ἔχειν ἔτι περὶ λόγων
|
Incipit |
|
ΕΜΟΙ ΜΕΝ ΠΑΤΡΙΣ Ω ΑΝΔΡΕΣ ΑΔΕΛΦΟΙ
|
Incipit |
|
Ἐμοὶ μὲν τὸ τοῖς ὑπὲρ δύναμιν ἐγχειρεῖν
|
Textus |
|
Ἐμοὶ μέν, τῷ γνώσει καὶ λόγῷ ἰδιώτῃ
|
Incipit |
|
ἐμοὶ μέντοι τὸ πρῶτον εἶναι δοκεῖ ἀσφαλέστερον
|
Desinit |
|
Ἑμοὶ τῆς παρούσης ἑορτῆς ἡ διάλεξις
|
Incipit |
|
Ἐμοὶ, ὦ μέγιστε βασιλεῦ, πολλῶν δὴ τῶν πάλαι βασιλέων λογιζομένῳ τιμήν
|
Incipit |
|
ΕΜΟΝ ΓΑΡ ΔΕΙΞΑΙ
|
Desinit |
|
Ἐμὸν ῥόδον, τρυγᾷ σε θανάτου ξίφος
|
Incipit |
|
ΕΜΠΛΑΣΤΡΟΣ Η ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ, ΓΑΛΗΝΟΥ -- ΠΟΙΟΣ ΣΑΠΡΟΣ ΚΕΦΑΛΑΛΓΙΑΣ, ΚΑΙ ΡΕΥΜΑ ΤΙΣ -- ΜΕΝΟΥΣ ΙΛΛΟΥΣ: -- ΚΑΙ ΑΓΝΕΥΩΜΕΝΟΣ ΔΡΑΤΤΕ
|
Titulus initialis |
|
Εμπλησθηναι ποτε μη δυναμενα.
|
Desinit |
|
εμποδιον τοις αναζητουσιν
|
Incipit abruptus |
|
ἐμπρισμοὶ ἐφνήδιοι καὶ γέροντες τελευτοσί
|
Desinit |
|
ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ ΤΟΥ ΒΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΔΟΞΣΗΣ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΑΞΙΩΘΗΝΑΙ ΤΕ ΚΑΙ ΕΠΙΤΥΧΕΙΝ ΑΔΕΛΦΟΙ...
|
Desinit |
|
Ἐμῷ πατρὶ καὶ δεσπότῇ, φιλτάτῳ καὶ ὄντως γνησίῳ διδασκάλῳ
|
Incipit |
|
Ἑν (δὲ) τῇ ἐκκλησιαστικῇ ἱστορίᾳ Φιλώνος τοῦ φιλοσόφου
|
Incipit |
|
ἐν ἀγαλλιάσει ἐν φωτὶ ἀληθινῷ καὶ ὑπερβαλλούσῃ
δόξῃ, εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
|
ἐν ἀγαλλιάσει ψυχῆς κατιδεῖν... ὦ πάσχα τὸ μέγα καὶ ἱερώτατον καὶ ἐν τῷ μέλλοντι αἰῶνι... ὧν ἡτοίμασας ... ὅτι...
|
Desinit |
|
Ἐν ἁγίῳ πνεύματι ἀγαπητοὶ ἀδελφοὶ τὴν σήμερον ἡμέραν χάριτι Θεοῦ θεωρῶ
|
Incipit |
|
ΕΝ ΑΓΙΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΟΝ ΝΥΝ ΚΥΡΙΑΚΗΝ ΕΧΩΜΕΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΝ
|
Incipit |
|
ἐν ἀκινδύνοις μελέταις καταφρονεῖν τῶν πολεμίων ἐθισθήσετα
|
Desinit |
|
ΕΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΦΗΣΙ
|
Incipit |
|
ΕΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΦΗΣΙ ΕΠΙ ΤΙΝΟΣ ΓΥΝΑΙΚΟΣ
|
Incipit |
|
ΕΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΦΗΣΙ ΕΠΙ ΤΙΝΟΣ ΓΥΝΑΙΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΣΗΣ
|
Incipit |
|
ΕΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΦΗΣΙΝ ΕΠΙ ΤΙΝΟΣ
|
Incipit |
|
ΕΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΦΗΣΙΝ ΕΠΙ ΤΙΝΟΣ ΓΥΝΑΙΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΣΗΣ ΖΗΤΗΣΑΣ ΛΥΧΝΙΔΑ
|
Incipit |
|
ΕΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΑ Φ… ΕΠΙ ΤΙΝΟΣ ΓΥΝΑΙΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΣΗΣ
|
Incipit |
|
ΕΝ ΑΛΕΧΑΝΔΡΕΙΑ ΦΗΣΙΝ
|
Incipit |
|
ἐν ἄλλῃ τηρήσαντες, ἡμέρᾳ τὴν διήγησιν, θεοῦ βουλήσει, νῦν ἐπὶ τὸν κρατῆρα τῆς μυσταγωγίας, ἐκδράμωμεν, ἐν Χριστῷ…
|
Desinit |
|
Ἐν ἄλλῳ βιβλιδαρίῳ ἐπιγεγραμμένῳ Ἱππολύτου τοῦ γνωρίμου τῶν ἀποστόλων εὗρον διήγημα τοιοῦτον. Εὐγενεστάτη τις καὶ ὡραιοτάτη παρθένος ὑπῆρχεν ἐν τῇ Κορίνθῳ πόλει
|
Incipit |
|
ΕΝ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑ ΔΕ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΟΝ
|
Desinit |
|
Ἐν Ἀντιοχείᾳ τῇ μεγάλῃ τῆς Συρίας διακονίαι ἦσαν διαφόροι
|
Incipit |
|
Ἐν Ἀντιοχείᾳ τῇ πόλει ἐγένετο διωγμὸς τῶν χριστιανῶν ὑπὸ Διοκλητιανοῦ
|
Incipit |
|
Ἐν ἀρχῇ διδάσκων τοὺς ἑαυτοῦ μαθητὰς ὁ ἀγαθὸς ἡμῶν θεὸς Ἰησοῦς
|
Incipit |
|
ΕΝ ΑΡΧΗ ΕΠΟΙΗΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΗΝ· ΩΔΕ ΜΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΝ ΝΟΥΝ ΑΝΑΤΕΙΝΑΤΕ
|
Incipit |
|
Ἐν ἀρχῇ τοῦ βιβλίου ἔθος δώδεκα τινὰ προλέγειν ἅπερ εἰσὶν ὁ βίος
|
Incipit |
|
ἐν αὐτῷ Χριστῷ τῷ ἀδεκάστῳ τῷ κριτῇ, καὶ δοτῆρι τῶν ἀντιδόσεων, ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
ἓν γὰρ ἐδείχθη δι’ ἐκείνου τὸ βάπτισμα, ὃ αὐτὸςς παρέχειν εἰς μετὰνοιαν ἤρξατο· ὁ δὲ Χριστὸς εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν ἐδωρήσατο καὶ ζωὴν αἰὼνιον... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΕΝ ΓΑΡ ΤΩ ΑΔΗ ΤΙΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΤΑΙ ΣΟΙ ΦΗΣΙ ΔΑΥΙΔ· ΔΗΛΟΝΟΤΙ ΟΥΔΕΙΣ ΚΑΙ ΑΥΘΙΣ ΜΗ ΙΑΤΡΟΙ ΑΝΑΣΤΗΣΟΥΣΙ ΚΑΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΝΤΑΙ ΣΟΙ
|
Desinit |
|
ἐν δ' ὀνόνατι ἐγέλα ποθ ρόδον ἡδυχρόον. Τέλος τῆς συντόμου ρητορικῆς
|
Desinit |
|
ἒν δὲ γάμος τε λέχος τε καὶ ἱμερόεντες ἔρωτες
|
Desinit |
|
Ἐν δὲ ἑτέρᾳ γραφῇ ταῦτα εἶδον· πόλις
|
Incipit |
|
ΕΝ ΔΕ ΝΥΚΤΟΙΣ ΦΩΚΗ· ΤΑΥΤΑ ΑΠΟΤΡΕΠΟΥΣΙ ΚΕΡΑΥΝΟΥΣ
|
Desinit |
|
ἐν δὲ ταῖς εὐτυχίαις, οὐδὲν ἀσυνηδόμε[
|
Desinit |
|
Ἐν δὲ ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἀνεφύη ἡ τοῦ ἀσεβεστάτου Ἀρείου αἵρεσις
|
Incipit |
|
ἐν δὲ ταῖς τῶν ἁγίων μνήμαις, οὐ χρὴ τὴν νηστείαν καταλύειν. Ἐρώτησις
|
Desinit |
|
ΕΝ ΔΕ ΤΕΟΙΣ ΚΤΕΑΝΟΙΣ ΒΙΟΝ ΗΣΥΧΟΝ ΩΔΕ ΒΙΩΣΕΙΣ
|
Desinit |
|
Ἐν δὲ τῇ αὐλῇ τοῦ βουλευτηρίου, ἡ δέ ἐστιν
|
Incipit |
|
ΕΝ ΔΕ ΤΗ ΕΣΧΑΤΗ ΗΜΕΡΑ … ΤΗΝ ΠΡΩΤΗΝ ΗΜΕΡΑΝ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ
|
Incipit |
|
ΕΝ ΔΕ ΤΗ ΚΑΛΟΨΜΕΝΗ
|
Incipit |
|
ἓν δέ τι τῶν ἡμετέρων εἰπὼν ὃ καὶ πᾶσι γνώριμον καταπαύσω τὸν λόγον.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ἐν δὲ τοῖς διαλεκτικοῖς τὰ κατὰ δόξαν
|
Desinit |
|
ἐν δὲ τοῖς κελ<λ>ίοις τελοῦνται
|
Desinit |
|
εν δε τοις σαββατοις και ταις κυριακαις της μ΄, το κατα Μαρκον· αχρι του Λαζαρου:
|
Desinit |
|
εν δε τοις σαββατοις κυριου (?) παλιν ολου.
|
Desinit |
|
ΕΝ ΔΕ ΤΡΑΠΕΖΗ ΠΛΕΟΝ
|
Desinit |
|
εν δε τω αετω, το της θεοτητος εξαγγελλεται μυστηριον.
|
Desinit |
|
ἐν δὲ τῷ μέλλοντι αἰῶνι τῆς ἀνταποδόσεως τῶν βεβιωμένων ἡμῖν ἐν τῇ δικαιοκρισίᾳ τοῦ Χριστοῦ αὐτοῦ, ὅτι αὐτῷ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ἐν δὲ τῷ μέλλοντι τὴν αὐτοῦ βασιλείαν καὶ ἀτελεύτητον καὶ ἀΐδιον, ἧς καὶ τύχοιμεν πάντες...
|
Desinit |
|
ἐν δὲ τῷ τιμήματι τιμωρεῖσθε τοὺς ἐξαμαρτάνοντας
|
Desinit |
|
ἐν διακαεῖ ἔρωτι θείας
|
Desinit |
|
ἐν δόξῃ ὠφεληθέντας ἐκ τῆς ἡμῶν συμπαθείας, χάριτι…
|
Desinit |
|
ΕΝ ΔΥΟ ΦΥΣΕΣΙΝ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΑΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΥΠΟΣΤΑΣΕΙ
|
Desinit |
|
ἐν δυσὶ τόμοις συνειλοχότες ἀπεστάλκαμέν σοι
|
Desinit |
|
ἐν εἴδει περιστερᾶς δακτυλοδεικτοῦν τὸν βαπτιζόμενον καὶ μαρτυρούμενον· ὅτι αὐτῷ…
|
Desinit |
|
Ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις ἐδιώκοντο οἱ Χριστιανοὶ ὑπὸ τοῦ βασιλέως τῶν Ῥωμαίων Ἀντωνίου
|
Incipit |
|
Ἐν ἐκείνοις τοῖς καιροῖς βασιλεὺς Μαξιμιανὸς εἶχε τρεῖς υἱούς, Νικήταν, Αἰμιλιανὸν καὶ Ἀλέξανδρον
|
Incipit |
|
Ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ ἐγεννήθη παιδίον, νεώτερος υἱὸς βασιλέως Μαξιμιανοῦ
|
Incipit |
|
ΕΝ ΕΝΔΕΚΑΤΗ ΤΟΥΡΓΟΝ ΗΝΥΣΤΑΙ ΤΟΔΕ
|
Desinit |
|
ἐν ἐνενηκοστῆς τρίτης ὀλυμπιάδος
|
Desinit |
|
ἐν ἐντίμῳ κατέθεντο τόπῳ, μύρον εὐῶδες, θησαυρὸν ἰαμάτων, πιστῶν φωταγώγημα, χάριτι... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΕΝ ΕΞ ΜΕΝ ΗΜΕΡΑΙΣ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΟΡΩΜΕΝΟΝ ΤΟΥΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ ΕΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ
|
Incipit |
|
ἐν ἕξ μὲν ἡμέραις ὁ θεὸς τὸν ὁρώμενον τοῦτον κόσμον ἐδημιούργησεν
|
Incipit |
|
ἐν ἔργοις ἀγαθοῖς διαπρέπον· ἵνα…
|
Desinit |
|
ἐν ἔτει ͵αχμβʹ δοθείσης ἀδείας παρὰ τῆς ὀθωμανικῆς πόρτας
|
Incipit |
|
Ἐν ἔτει δευτέρῳ Ἰωσαφὰτ βασιλέως Ἰουδὰ
|
Incipit |
|
Ἐν ἔτει δευτέρῳ Μαξιμιανοῦ κρατοῦντος
|
Incipit |
|
Εν ετει δευτερω του Ιωσαφατ βασιλευς Ιουδα Αχααβ υιος Ζαμβρι εβασιλευσεν επι Ισραηλ
|
Incipit |
|
Ἑν ἔτει διακοσιοστῷ πεντηκοστῷ (ἕκτῳ) τῆς τοῦ παμβασιλέως θεοῦ ἡμῶν καὶ σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως
|
Incipit |
|
Ἐν ἔτει ἑβδόμῳ καὶ ἑπτακοσιοστῷ κατὰ... Ἀλέξανδρον, τὸ πονηρὸν ἔθνος καὶ ὀλέθριον, Γότθοι φημί, ἐπελθόντες
|
Incipit |
|
ΕΝ ΕΤΕΙ ΕΒΔΟΜΩ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
|
Incipit |
|
Ἐν ἔτει ἑβδόμῳ τῆς βασιλείας Κωνσταντίνου
|
Incipit |
|
Εν ετει εβδομω της βασιλειας Κωνσταντινου του μεγαλου βασιλεως κατα τον Ιαννουαριον μηνα, συνηχθησαν πληθη βαρβαρων πολλα.
|
Incipit |
|
Ἐν ἔτει ἑβδόμῳ τῆς βασιλείας Κωνσταντίνου... συνήχθησαν πλήθη βαρβάρων
|
Incipit |
|
Ἐν ἔτει ἑξακοσιοστῷ πεντεκαιδεκάτῳ τῆς βασιλείας Ἀλεξάνδρου
|
Incipit |
|
ΕΝ ΕΤΕΙ ΠΕΝΤΕ ΚΑΙ ΔΕΚΑΤΩ
|
Incipit |
|
Ἐν ἔτει τετάρτῳ τῆς βασιλείας Δεκίου πολλὴ μανία τῶν ἑλλήνων κατὰ τῶν χριστιανῶν ἐγένετο καὶ πλήθη πολλὰ τῶν τὰ εἴδωλα θυομένων κατίσχυον
|
Incipit |
|
Ἐν ἔτει τρισκαιδεκάτῳ τῆς βασιλείας Ῥωμανοῦ... ὑπῆρχέ τις ἀνὴρ κατὰ τὴν προκαθεζομένην ταύτην τῆς ἑωας πόλιν
|
Incipit |
|
Ἑν ἔτει τρίτῳ καὶ δεκάτῳ τῆς βασιλείας Ῥωμανοῦ... ἦν τις ἀνὴρ ἐν ταύτῃ τῇ βασιλευούσῃ εἷς τῶν τοῦ βασιλικοῦ κοιτῶνος
|
Incipit |
|
ΕΝ ΕΤΕΡΑ ΔΕ ΟΥΣΙΑ ΜΗΔΑΜΩΣ ΥΠΑΡΧΩΝ
|
Desinit |
|
ἐν ἑτέρᾳ ἡμέρᾳ · τῷ δὲ θεῷ ἡμῶν πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
ἐν εὐθυμία διάγομεν
|
Desinit |
|
ἐν ᾗ ἂν ἡμέρᾳ ὑγιᾶ αὐτὸν ἐποιήσεν. Δοξάσωμεν δὲ καὶ ἡμεῖς πατέρα... ἀμήν
|
Desinit |
|
ἐν ᾗ ἡ πόλις ἐστὶν ἡ μεγάλη, ἧς τεχνίτης καὶ δημιουργός ἐστιν ὁ θεὸς ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ἀμήν.
|
Desinit |
|
Εν η ουδε γονατα κλινειν παρειληφαμεν.
|
Desinit |
|
ἐν ἡμέρᾳ μοι συνδιάγων ἁπάσῃ
|
Desinit |
|
ἐν Ἰνδία τῆς Μαρμαρικῆς τελειοῦται σκελόκλαστος
|
Desinit |
|
εν Ινδια της Μαρμαρικης τελειουται σκελοκλαστος.
|
Desinit |
|
ΕΝ ΙΟΡΔΑΝΗ ΒΑΠΤΙΖΟΜΕΝΟΥ
|
Incipit |
|
Εν Ιορδανη βαπτιζομενου σου κυριε
|
Incipit |
|
Ἐν ἱππικῷ, Γόρδιε, σαυτὸν ἐκφάνας
|
Incipit |
|
ΕΝ ΚΑΙΡΩ ΘΕΡΟΥΣ ΔΡΟΣΟΝ ΕΚΕΙΣΕ
|
Desinit |
|
ἐν καλῷ καταλύσας τὸν βίον καὶ τὴν ἀκήρατον πλουτήσας ἐν οὐρανοῖς ἀγαλλίασιν. Ἀλλ’ ὦ ἱερὰ κεφαλὴ… δέχοιο τούσδε τοὺς λόγους… μεταδιδοὺς ἡμῖν τῆς λαμπρότητος ἣν παρὰ Χριστοῦ… ἀπείληφας… Ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ἐν Καρταγένῃ (δὲ) τῇ πόλει τῆς Ἀφρικῆς ὑπῆρχε στρατιώτης ἄσωτος λίαν
|
Incipit |
|
Ἐν κεφαλαίοις δὶς δέκα ἅμα σὺν τούτοις ὀκτώ
|
Incipit |
|
Ἐν Κορίνθῳ γέγονεν ἑταίρα τις εὐπρεπὴς Λαὶς ἐραστὰς πολλοὺς ἐπισπωμένη τῷ κάλλει. ἐντεῦθεν πολλῆς ὑποφθειρομένης νεότητος γράφει τις ἀπελαύνειν τῆς πόλεως Λαίδα. ἔπεισε. μετὰ ταῦτα πολλῶν κατὰ τὴν πόλιν γινομένων μοιχῶν καὶ νόμου κειμένου τὸν λαμβανόμενον ἐπ’ αὐτοφώρῳ μοιχὸν ἀποκτίννυσθαι πολλοὶ τὴν ἀπὸ τοῦ νόμου ζημίαν ὑπέμενον. καὶ γράφει τις Λαίδα πάλιν κατάγειν ἑτέρου τινὸς ἀντιλέγοντος. μελετῶμεν τὸν ἀντιλέγοντα.
|
Titulus initialis |
|
Εν Μαρκω τω ευαγγελιστη ευρησεις καλουμενον κοδραντην
|
Incipit |
|
Ἐν Μάρκῳ τῷ εὐαγγελιστῇ εὑρήσεις καλούμενον κοδράντην δύο λεπτά. τὸ δὲ λεπτὸν ἑξακισχιλιοστὸν ὑπάρχον τοῦ ταλάντου γίνεται νόμισμα ἓν ἥμισυ, τὸ γὰρ τάλαντον ρκεʹ λίτραι σημαίνονται ὡς Ἐπιφανίῳ τῷ Κυπρίῳ δοκεῖ· συνάγεται οὖν εἶναι τὸν κοδράντην τρία νομίσματα, ὁ δὲ ἔσχατος ἀντιμέτρου πότερος παρείληπται.
|
Textus |
|
εν Μαρκω τω ευαγγελιστη ευρησεις καλουμενον κοδραντην δυο λεπτα. το δε λεπτον εξακισχιλιοστον υπαρχον του ταλαντου· γινεται νομισμα εν ημισυ· το γαρ ταλαντον ρκεʹ λιτραι σημαινονται ως Επιφανιω τω Κυπριω δοκει· συναγεται ουν ειναι τον κοδραντην τρια νομισματα· ο δε εσχατος αντι με (?) ποτερος παρηληπται.
|
Textus |
|
Εν Μαρκω τω ευαγγελιστη, ευρησεις καλουμενον κοδραντην
|
Incipit |
|
ΕΝ ΜΕΓΑΛΗ ΔΕ ΟΙΚΙΑ
|
Incipit |
|
ΕΝ ΜΕΝ ΔΕ ΤΟΥΤΟ ΕΧΕΙΝ ΠΡΟΕΙΛΗΜΜΕΝΟΝ
|
Incipit |
|
ἓν μὲν κολάζον, ἓν δὲ πῦρ σωτηρίου.
|
Desinit |
|
Εν μεν ουν τοις ακριβεστεροις αντιγραφοις, το κατα Μαρκον ευαγγελιον μεχρι του εφοβουντο γαρ εχει το τελος, εν δε τισι προσκειται και ταυτα· αναστας
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἐν μὲν τῇ πλατείᾳ ὁδῷ ἔστι ταῦτα
|
Incipit |
|
ἐν μὲν τοῖς ἔμπροσθεν εἰρημένοις ἡμῖν σὺν θεῷ δὲ φάναι, τὰς ἐστάσεις καὶ ἀντιθἐσεις
|
Incipit |
|
ΕΝ ΜΕΣΩ ΚΑΤΕΔΥ ΚΑΙ ΤΑ ΕΞΗΣ
|
Desinit |
|
ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ ἀπῆλθε μὶα ἀρχοντοπούλα πρὸς τὴν ἁγίας Θεοδώραν ὁποῦ ἦτον εἰς τὸ κάστρον τῆς Ἀλεξανδρείας
|
Incipit |
|
Ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ὄρθρου λίαν ἀναστάς, ἐπορευόμην ἐγὼ σὺν τοῖς δύο ἀδελφοῖς ἔξωθεν τῆς εὐλογημένης πόλεως Ἐδεσσῶν
|
Incipit |
|
ΕΝ ΜΟΝΑΔΙ ΟΜΟΥ ΚΑΙ ΤΡΙΑΔΙ
|
Desinit |
|
ἐν μυρίοις ἀφίησι κακοῖς, δίκαιος ὢν καὶ ὀνομαζόμενος, καὶ δικαίως ἑκάστῳ κατὰ τὴν ἀξίαν ἀποδιδόναι εἰδώς; Ὧι πρέπει...
|
Desinit |
|
ΕΝ ΟΙΣ ΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑΙ ΤΩΝ ΠΥΡΕΤΩΝ
|
Desinit |
|
ἐν οἷς αἱ διαφοραὶ τῶν πυρετῶν
|
Desinit |
|
ΕΝ ΟΛΩ ΤΩ ΨΑΛΤΗΡΙΩ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΑΝΑΚΤΟΣ ΔΑΒΙΔ
|
Incipit |
|
ΕΝ ΟΜΑΛΩ ΥΠΟΠΕΔΩ ΤΟΠΩ ΕΣΤΩΣ
|
Incipit |
|
Ἐν ὀνόματι τοῦ Κυρίου καὶ δεσπότου Ἰησοῦ Χριστοῦ
|
Incipit |
|
ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΟΥ ΠΑΝΤΩΝ ΔΩΤΗΡΟΣ ΤΡΙΣΥΠΟΣΤΑΤΟΥ ΤΩΝ ΟΛΩΝ ΘΕΟΥ ΕΙΣ ΙΕΡΟΝ ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΔΙΑΛΥΜΑ
|
Titulus initialis |
|
Ἐν ὁνοματι τοῦ πατρὸς καὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος Λέων καὶ Κωνσταντῖνος πιστοὶ Βασιλεῖς Ὁ δεσπότης
|
Incipit |
|
Ἐν ὀνόματι τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἐμοῦ τοῦ δούλου τοῦ Θεοῦ Τρύφωνος ἀνδριζομένου καὶ ἀγαλλιωμένου
|
Incipit |
|
Εν ονωματι του κυριου ημων Ιησου Χριστου αμην. Εγω αδελφος οδινα,
|
Incipit |
|
Ἐν ὀργάνῳ βλέπων σε κακούργων, Λόγε,
Πάντων χάριν θνήσκοντα, πῶς μὴ θαυμάσω;
Σοῦ μὲν γὰρ οὐ πέπονθεν ἡ πρώτη φύσις·
Ἐμοὶ δὲ τὸ ζῇν σαρκικῶς πάσχων δίδως.
|
Textus |
|
Ἐν ὅσοις μὲν ἦν δυνατὸν Παλαμίτας ἀπελέγξαι
|
Incipit cuiusdam partis |
|
εν οτε ηρξατο κηρυττειν το ευαγγελιον, το δε ετερον, εν ω και πεπονθεν.
|
Desinit |
|
ἐν οὐρανοῖς ἑτοιμάσω σοι· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ἐν οὐρανοῖς εὐτρεπίσω σοι, ὅτι ἐμοὶ τῷ Θεῷ δόξα...
|
Desinit |
|
ἐν οὐρανοῖς συναυλίας μετὰ τῶν ἀϊδίως εὐφραινομένων, ἧς γένοιτο
|
Desinit |
|
Ἐν Παλαιστίνῃ πόλις ἐστὶν οὐκ ἔλαττον ἢ πέντε καὶ τεσσαράκοντα σταδίους
|
Incipit |
|
Ἐν πανερήμῳ σπεύδων πρὸς Παύλου θέαν
σάτυρον Ἀντώνιος ὡς φάσμα βλέπει.
|
Textus |
|
Εν πανερημω σπευδων προς Παυλου θεαν. σατυρον Αντωνιος ως φασμα βλεπει.
|
Textus |
|
ἐν παραδείσῳ κεραμέα διὰ τῶν λόγων ἀνακηρύττων τι· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΕΝ ΠΕΥΚΗ ΚΑΙ ΚΕΔΡΩ ΚΑΙ ΚΥΠΑΡΙΣΣΩ ΒΟΑ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΟΥ
|
Incipit |
|
ἐν πίστει καὶ ἀγάπη καὶ ταπειναφρωσύνη. ὦ ἡ δόξα
|
Desinit |
|
ἐν πλάνῃ δουλείας ἡμᾶς ἀπαλλάξαντος Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν...
|
Desinit |
|
ΕΝ ΠΟΛΛΗ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΑΝΕΙΚΑΣΤΩ ΔΟΞΗ ΚΑΙ ΦΩΤΙ ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΑ ΑΓΑΛΛΙΑΣΕΙ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΝ ΕΥΦΡΟΝΤΗΣΗ ΔΟΞΑΖΩΝ ΣΥΝ ΑΥΤΟΙΣ ΤΟΝ ΜΟΝΟΝ ΑΓΑΘΟΝ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
|
Ἐν πολλοῖς μέν εἰσιν οἱ ἔλεγχοι πολυστίχοις ἐγκατεσπαρμένοι λόγοις, δι’ ὧν ἡ ὀφρὺς κατασπᾶται τῶν τὴν ἀλήθειαν ἐν ἀδικίᾳ κατέχειν φιλονεικούντων.
|
Incipit |
|
Ἐν πολλοῖς μὲν ὦ Δημόνικε, πολὺ διεστώσας εὑρήσομεν
|
Incipit |
|
Ἐν πολλοῖς ὁ ἀπόστολος δηλοῖ τὴν πρὸς τὸν θεὸν καὶ πατέρα μεσιτείαν καὶ καταλλαγὴν τοῖς ἀνθρώποις δια τοῦ υἱοῦ γεγονέναι.
|
Incipit |
|
Ἐν πολλοῖς ὁ ἀπόστολος δηλοῖ τὴν πρὸς τὸν Θεὸν καὶ πατέρα μεσιτείαν καὶ καταλλαγὴν τοῖς ἀνθρώποις διὰ τοῦ υἱοῦ γεγονέναι. «Εἷς γὰρ θεὸς
|
Incipit |
|
ἐν πολλοῖς ὁ ἀπόστολος δηλοῖ· τὴν πρὸς τὸν θεὸν καὶ πατέρα μεσιτειαν καὶ καταλλαγὴν τοῖς ἀνθρώποις διὰ τοῦ υἱοῦ γεγονέναι· εἷς γὰρ θεὸς
|
Incipit |
|
Ἐν πολλοῖς ὑμῖν, ἀδελφοί, δοκῶν χρησιμεύειν, ὀφείλω καὶ ἐμαυτῷ εἰς ψυχὴν λυσιτελῆσαι
|
Incipit |
|
ΕΝ ΠΟΣΟΙΣ ΜΕΝ ΟΥΝ ΣΧΗΜΑΣΙ ΚΑΙ ΔΙΑ ΠΟΙΩΝ ΚΑΙ ΠΟΣΩΝ ΤΡΟΠΩΝ
|
Incipit |
|
εν Ρωμη. μετα χρονους ιεʹ της Χριστου αναληψεως, δια στιχων ͵βωʹ. ατε
|
Detail(s) |
|
εν Ρωμη. μετα χρονους, ιʹ της Χριστου αναληψεως, δια στιχων ͵ακʹ εποιησατο
|
Detail(s) |
|
ΕΝ ΣΑΒΒΑΤΩ Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΣΘΙΩΜΕΝ ΕΛΑΙΟΝ ΜΟΝΟΝ ΕΓΓΡΑΦΩΣ ΔΕ ΠΕΡΙ ΤΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΟΥΧ ΕΥΡΩΜΕΝ ΤΙ
|
Desinit |
|
ἐν σοὶ ἀποκαθιστῶν τῆς δισηρᾶς βασιλείας τὶ κραταίον. Ταῦτα ... γραφῇ παραδέδωκα ἐν ἔτι Ἀδὰμ ςυνε΄ τῷ τελειωτῇ τῶν καλῶν εὐχαριστῶν θεῷ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἐν σοί με σώζει πρασπαγεὶς ὁ δεσπότης
|
Incipit |
|
ἐν στενοχωρίαις. Διὰ τί· Ἵνα ἐπισκηνώσῃ ἐπ᾽ ἐμὲ ἡ δύναμις τοῦ Χριστοῦ, ᾧ…
|
Desinit |
|
εν στιχοις ˏβφιδ´, κεφαλαιοις τνε´.
|
Stichometria et alia numerica |
|
Ἐν τoῖς ὑπομνήμασι τῆς ἁγίας μάρτυρος Ἐπιχάρεως καλόν ἐστιν ἐγκύπτειν διὰ παντός
|
Incipit |
|
ἐν ταῖς ἀποδείξεσι χρώμενος
|
Desinit |
|
ἐν ταῖς εὐπροσδέκτοις ὑμῶν ἱκεσίαις ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ·
ὅτι αὐτῷ πρέπει κράτος καὶ μεγαλωσύνη. Δόξα...
|
Desinit |
|
ἐν ταῖς ἡμέραις Ἀθανασίου τοῦ Μεγάλου ἦν ἐν Ἱεροσολύμοις πρόεδρος Μάξιμος ὁ ὁμολογητής
|
Incipit |
|
ΕΝ ΤΑΙΣ ΗΜΕΡΑΙΣ ΑΡΚΑΔΙΟΥ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ
|
Incipit |
|
Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις βασιλεύοντος Οὐαλεριανοῦ διωγμὸς μέγας ἐγένετο
|
Incipit |
|
Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις βασιλεύοντος τοῦ εὐσεβεστάτου καὶ μεγάλου Θεοδοσίου
|
Incipit |
|
Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις γενομένου διωγμοῦ καὶ πολλῶν ἀδελφῶν προαναιρεθέντων
|
Incipit |
|
Ἑν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐν αἷς ἐδιώκοντο οἱ χριστιανοὶ ὑπὸ τοῦ τότε βασιλέως τῶν Ρωμαίων Ἀντωνίνου
|
Incipit |
|
Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐν αἷς ὁ ἀγαθὸς θεὸς ἐξήγειρε Θεοδόσιον τὸν μέγαν
|
Incipit |
|
Ἑν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἦν ναὸς τῆς Ἀρτερμίδος ἐν Περσίδι
|
Incipit |
|
Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις προσῆλθον οἱ ἀπόστολοι... Λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς, Ἠκούσατε τοῦ προφήτου Δανιὴλ λέγοντος, Ἑώρακα τὸν παλαιὸν τῶν ἡμερῶν
|
Incipit |
|
Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις τὴν προεδρίαν καὶ ἐπισκοπὴν τῶν χριστιανῶν τῆς Ἱεραπολιτῶν πόλεως
|
Incipit |
|
Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, ἐν ᾦ Κλαύδιος ὁ βασιλεὺς τῆν ἑαυτοῦ μητέρα ξίφει ἀνεῖλεν θύμῳ
|
Incipit |
|
Εν ταις ημεραις Ζηνωνος του βασιλεως καὶ Γρηγοριου επαρχου εν Αλεξανδρεια οντος εγενετο τις γυνη ονοματι Θεοδωρα.
|
Incipit |
|
Ἐν ταῖς ἡμέραις Θεοδοσίου τοῦ (μεγάλου) βασιλέως ἦν τις ἀνὴρ ἐν Κωνσταντινουπόλει ἐκ τῶν ἀρχαίων γερόντων ὀνόματι Ἰούλλιος
|
Incipit |
|
Ἐν ταῖς ἡμέραις Θεοδοσίου τοῦ βασιλέως διῆγεν ἐν τῇ παλαιᾷ Ἠπείρῳ
|
Incipit |
|
ΕΝ ΤΑΙΣ ΗΜΕΡΑΙΣ ΙΟΑΝΝΟΥ ΔΟΥΚΑ
|
Incipit |
|
Ἐν ταῖς ἡμέραις Κλαυδίου καίσαρος παραγενομένου ἀπὸ Ἀντιοχείας Πέτρου… ἐν τῇ παλαιᾷ Ῥώμῃ
|
Incipit |
|
Ἐν ταῖς ἡμέραις Κλαυδίου τοῦ παρανόμου βασιλέως παρόντος βικαρίου Οὐλπίου
|
Incipit |
|
Ἐν ταῖς ἡμέραις Μαξιμιανοῦ τοῦ δυσσεβοῦς, ὃς ἐγεγόνει γαμβρὸς Διοκλητιανῷ τῷ τυράννῳ, ἐν ἔτει ἑβδόμῳ τοῦ καθ' ἡμᾶς διωγμοῦ ἐξαπεστάλη
|
Incipit |
|
Ἐν ταῖς ἡμέραις Σαβωρίου βασιλέως Περσῶν πατρὸς τοῦ ἁγίου Γοβδελαᾶ, ἦν τις Δαδᾶς ὀνόματι χριστιανὸς
|
Incipit |
|
Ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς βασιλείας Ὁνορίου καὶ Ἀρκαδἰου
|
Incipit |
|
Ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς βασιλείας Οὐαλέντος καὶ Διοκλητιανοῦ ἦν πολλὴ μανία τῶν Ἑλληνιστῶν
|
Incipit |
|
Ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς βασιλείας τοῦ δυσσεβοῦς καὶ ὠμοτάτου καὶ ἀπανθρώπου καὶ ἀσεβεστάτου Σαβωρίου
|
Incipit |
|
Ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς βασιλείας Τραιανοῦ τῆς εἰδωλολατρείας κρατούσης
|
Incipit |
|
ΕΝ ΤΑΙΣ ΗΜΕΡΑΙΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ
|
Incipit |
|
Ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ ἀποστάτου Ἰουλιανοῦ νέος τις ἱερέως υἱὸς ἐν δυσσεβείᾳ τραφείς
|
Incipit |
|
ΕΝ ΤΑΙΣ ΗΜΕΡΑΙΣ ΤΟΥ ΕΥΣΕΒΕΣΤΑΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΗΝ ΤΙΣ ΑΝΗΡ ΕΝ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ
|
Incipit |
|
ΕΝ ΤΑΙΣ ΗΜΕΡΑΙΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΗΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ
|
Incipit |
|
Ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ μεγάλου Θεοδοσίου (uel Οὗτος ἦν ἐν τοῖς χρόνοις Θεοδοσίου τοῦ μεγάλου)
|
Incipit |
|
Ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ υἱοῦ Γορωράνη βασιλέως Περσῶν ὁ Βενιαμὶν διάκονος ὢν
|
Incipit |
|
Ἑν ταῖς ἡμέραις τῶν βασιλέων Λέοντος καὶ Ἀλεξάνδρου, ἄρχων τις ἐν Πελοποννήσῳ ἠγόρασε παῖδα
|
Incipit |
|
ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν θειοτάτων βασιλέων λέοντος καὶ ἀλεξάνδρου
|
Incipit |
|
Ἐν ταῖς ἱστορίαις τῶν δώδεκα φυλῶν
|
Incipit |
|
Ἐν ταῖς καιροῖς Ἰουλιανοῦ τοῦ παρανόμου βασιλέως ἐδημηγορήθησαν αὐτῷ πολλοὶ χριστιανοὶ
|
Incipit |
|
ΕΝ ΤΑΙΣ ΚΑΡΔΙΑΙΣ ΗΜΩΝ ΕΝΟΙΚΗΣΩΜΕΝ...
|
Desinit |
|
ΕΝ ΤΑΙΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΙΣ ΦΕΡΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΚΑΛΛΙΣΤΟΥ ΤΟΥ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ ΠΕΡΙ ΑΖΥΜΟΥ ΚΑΙ ΕΝΖΥΜΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ
|
Titulus initialis |
|
Ἐν ταῖς παρ’ἡμῶν γινομέναις καθ’ἡμέραν δεήσεσι
|
Incipit |
|
ΕΝ ΤΑΙΣ ΠΕΡΙ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΔΙΑΛΕΞΕΣΙ, ΧΡΗ ΠΡΩΤΟΝ ΣΤΗΣΑΙ
|
Incipit |
|
ἐν ταῖς περισπωμέναις συζυγίαις μέσοι παρακείμενοι ὡς τὸ δέδουπα
|
Desinit |
|
Έν ταῖς ὑπομνήμασι τῆς ἁγίας μάρτυρος Ἐπιχάρεως καλόν ἐστιν ἐγκύπτειν διὰ παντός
|
Incipit |
|
Ἐν ταύτη δὲ τῆ ἐπιστολῆ κεφάλαια καθολικὰ ιβ΄, οὐκ ἔχε[ι] δὲ μερικὰς ὑποδιαιρέσεις κεφαλαίων, μαρτυρίαι γραφικαὶ ια΄.
|
Textus |
|
Ἐν ταύτη τῆ ἐπιστολῆ καθολικὰ κεφάλαια ιη΄, ἐν οἷς καὶ μερικαὶ διαιρέσεις, μαρτυρίαι γραφικαὶ β΄.
|
Textus |
|
Ἐν ταύτη τῆ ἐπιστολῆ κεφάλαια καθολικὰ ϛ΄, ἐχόντων τινῶν καὶ μερικὰς ὑποδιαιρέσεις, μαρτυρίαι δὲ ἐν ταύτη οὐκ ἐμφέρονται.
|
Textus |
|
Ἐν ταύτη τῆ ἐπιστολῆ κεφάλαια καθολικὰ ζ΄, μερικαὶ δὲ ὑποδιαιρέσεις κεφαλαίων οὐκ εἰσίν, οὐκ ἐχρήσατο δὲ οὐδὲ μαρτυρία γραφικῆ ὁ ἀπόστολος.
|
Textus |
|
Ἐν ταύτη τῆ ἐπιστολῆ κεφάλαια καθολικὰ ζ΄, ὑποδιαιρέσεις μερικαὶ οὐκ εἰσίν, οὔτε τινες μαρτυρίαι ποθέν.
|
Textus |
|
Ἐν ταύτη τῆ ἐπιστολῆ κεφάλαια καθολικὰ ι΄, ἐν οἷς ἐστιν ἔν τισι καὶ μερικαὶ ὑποδιαιρέσεις, μαρτυρίαι γραφικαὶ ια´.
|
Textus |
|
Ἐν ταύτη τῆ ἐπιστολῆ κεφάλαια καθολικὰ ι΄, ἐχόντων τινῶν καὶ ὑποδιαιρέσεις μερικάς, ἐν ταύτη μαρτυρίαι οὐκ ἐκφέρονται ποθέν.
|
Textus |
|
Ἐν ταύτη τῆ ἐπιστολῆ κεφάλαια καθολικὰ ι΄, οὐκ ἔχει δὲ ἐν ταύτη τῆ ἐπιστολῆ ὑποδιαιρέσεις κεφαλαίων. Μαρτυρίαι γραφικαὶ ἕξ (ϛʹ).
|
Textus |
|
Ἐν ταύτη τῆ πρὸς Ῥωμαίους ἐπιστολῆ κεφάλαια καθολικὰ ιθ΄ ἔχοντα ἔν τισι καὶ μερικὰς ὑποδιαιρέσεις, μαρτυρίαι γραφικαὶ μη΄.
|
Textus |
|
Ἐν ταύτη τῆ πρὸς Ῥωμαίους ἐπιστολῆ κεφάλαια καθολικὰ ιθ΄, ἔχοντα ἔν τισι καὶ μερικὰς ὑποδιαιρέσεις, μαρτυρῶν γραφικῶν μη΄.
|
Textus |
|
ἐν τὲς ἡμέρες Ἀλεξίου Ἀγκέλου τοῦ ἀδελφοκτώνου
|
Incipit |
|
ΕΝ ΤΗ ΔΙΑ ΤΟΥ
|
Desinit |
|
ΕΝ ΤΗ ΑΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ Μʹ ΟΥΚ ΕΣΤΙΩΜΕΝ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΗ Δʹ
|
Incipit |
|
Ἐν τῇ Ἀλεξανδρείᾳ... συνέβη τῇ τοῦ ἀρχεκάκου συμβουλῇ
|
Incipit |
|
ἐν τῇ ἀναστάσει διεγερθέντες, τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν ἀπολαύσωσιν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς μεταλαβεῖν, χάριτι…
|
Desinit |
|
Ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ εὐσεβεστάτου βασιλέως Ἀνθίμου, υἱοῦ αὐτοκράτορος, ὅστις ἔσχεν θυγατέρας δύο
|
Incipit |
|
ἐν τῇ διαθήκῃ τόπῳ
|
Desinit |
|
Ἐν τῇ διηγήσει τῶν περιόδων τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Θωμᾶ
|
Titulus initialis |
|
Ἐν τῇ ἑβδόμῃ οἰκουμενικῇ συνόδῳ βασιλεύοντος Κωνσταντίνου καὶ Εἰρήνης τῆς μητρὸς αὐτοῦ ἦν Ἀδριανὸς πάπας Ῥώμης
|
Incipit |
|
ΕΝ ΤΗ ΕΒΔΟΜΗ ΣΥΝΟΔΩ ΑΡΙΑΝΟΣ ΠΑΠΑΣ ΡΩΜΗΣ
|
Incipit |
|
Ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ τοῦ ἁγίου Ἰουλιανοῦ πλησίον τῆς Πέρδικος ἐν Βυζαντίῳ
|
Incipit |
|
ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ φρικτῇ ἐνώπιον τοῦ δικαίου Κριτοῦ τοῦ ἀποδιδόντος ἑκάστῳ κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ. ᾮ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΕΝ ΤΗ ΙΔΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑ
|
Desinit |
|
ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ· τῷ γὰρ Θεῷ...
|
Desinit |
|
ΕΝ ΤΗ ΚΑΤΑ ΦΛΩΡΕΝΤΙΑΝ ΓΕΝΟΜΕΝΗ ΣΥΝΟΔΩ
|
Incipit |
|
Ἐν τῇ Καταναίων πόλει, τῇ δωδεκάτῃ τοῦ αὐγούστου μηνὸς ἐγένετο
|
Incipit |
|
ἐν τῆ κατηγορία διαδήμα[τος]
|
Desinit abruptus |
|
Ἐν τῇ Κωνσταντίνου σήμερον ζῆ Ἀνδρόνικος Καντακουζηνὸς ἄρχων ὀ τοῦ κρεμασθέντος Μιχαήλου υἱός
|
Incipit |
|
ΕΝ ΤΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΑΝ ΤΩ ΘΕΩ ΑΠΟΔΙΔΟΥΣ
|
Desinit |
|
Ἐν τῇ ὀγδόῳ μηνὶ... Ἐν ἑνί μὲν ἔτει καὶ ὁ θειότατος Ἀγγαῖος
|
Incipit |
|
ἐν τῆ πρὸς Φιλιππησίους καὶ προς Κολασσαεῖς. καὶ πρὸς Θεσσαλονικεῖς πρωτη τε καὶ δευτέρα. οὐδεπόθεν· ἐμνημόνευσεν ῥητοῦ Παυλος ὁ ἀποστολος.
|
Textus |
|
ἐν τῇ συναγωγῇ τοῖς Ἰουδαίοις κ(αὶ) τοῖς σεβ[ομένοις]
|
Desinit |
|
Ἐν τῇ τετράδι τῆς μεσονηστίμου ἠθικὴ ὁμιλία καὶ εἰς τὴν προσκύνησιν
|
Titulus initialis |
|
Ἐν τῇ τοιαύτῃ ἐννάτῃ ὑποθέσει καὶ περὶ τῶν εἰς ᾅδην ἀπιόντων εὐθὺς ἁμαρτωλῶν πολλὰ βεβαιοῦντα κεῖνται
|
Desinit |
|
Ἐν τῇ τρίτῃ εἰς τὴν πόλιν βιαίῳ ἀνόδῳ
|
Titulus initialis |
|
ἐν τῇ χάριτι τῶν ἐν τῷ νόμῳ, ἀλλ' ἀπὸ τοῦ καιροῦ πολλὴ ἡ διαφορὰ γίνεται
|
Desinit |
|
Ἑν τῇ χώρᾳ Λουκανίας ἐν τοῖς χρόνοις Διοκλητιανοῦ
|
Incipit |
|
Ἐν τῇδε τῇ βίβλͺβ περιέχονται κεφάλαια θεραπευτικὰ τῶν ἀδήλων, φανερῶν ἐπὶ πεπονθότων τόπων σν'
|
Titulus initialis |
|
ἔν τινι διαλέξει λέγει λατῖνος πρὸς γραϊκόν
|
Titulus initialis |
|
ἔν τινι διαλέξει λέγει λατῖνος πρὸς γραϊκόν
|
Titulus initialis |
|
ἔν τινι διαλέξει λέγει λατῖνος πρὸς γραϊκόν·
|
Titulus initialis |
|
ἔν τινι διαλέξει λέγει λατῖνος πρὸς γραϊκόν·
|
Titulus initialis |
|
ἔν τινι διαλέξει λέγει λατῖνος πρὸς γραϊκόν·
|
Titulus initialis |
|
ἔν τινι διαλέξει λέγει λατῖνος πρὸς γραϊκόν·
|
Titulus initialis |
|
ἔν τινι διαλέξει λέγει λατῖνος πρὸς γραϊκόν·
|
Titulus initialis |
|
ἔν τινι διαλέξει λέγει λατῖνος πρὸς γραϊκόν·
|
Titulus initialis |
|
Ἔν τινι κοινοβίῳ ἀδελφός τις ἦν νέος τὴν ἡλικίαν
|
Incipit |
|
Ἐν τίνι φυλάττεται τὸ κάλλος τῆς μοναδικῆς πολιτείας
|
Incipit |
|
εν τισι μεν των αντιγραφων, εως ωδε πληρουται ο ευαγγελιστης· εως ου και Ευσεβιος ο Παμφιλου εκανονισεν· εν πολλοις δε και ταυτα φερεται.
|
Textus |
|
εν τισι μεν των αντιγραφων. εως ωδε πληρουται ο ευαγγελιστης· εως ου και Ευσεβιος ο Παμφιλου εκανονισεν· εν πολλοις δε. και ταυτα φερεται.
|
Textus |
|
Ἔν τισι μὲν τῶν ἀντιγράφων· ἕως ὧδε πληροῦται ὁ εὐαγγελιστής· ἕως οὗ καὶ Εὐσέβιος ὁ Παμφίλου ἐκανόνισεν· ἐν πολλοῖς δὲ καὶ ταῦτα φέρεται.
|
Textus |
|
ἓν τὸ βραβεῖον τῆς ἀληθείας, οὗ γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἀξιωθῆναι, εὐχαῖς καὶ πρεσβείαις τῶν μνημονευθέντων ἁγίων, χάριτι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
εν τοις [...] ο Δαυιδ
|
Incipit |
|
Ἐν τοῖς ἁγίοις τόποις οὕτως ἐστὶν ὁ σταυρὸς, ἀδελφοί
|
Incipit |
|
Ἐν τοῖς ἁγίοις τόποις οὕτως ἐστὶν ὁ σταυρός, ἀδελφοί, ὡς τὸ ξύλον τὸ πεφυτευμένον ἐν μέσῳ τοῦ παραδείσου
|
Incipit |
|
ἐν τοῖς διὰ πλάτους μοι λόγοις πρὸς αὐτόν τε καὶ τούς κατ' αὐτόν
|
Desinit |
|
Ἐν τοῖς ἔξωθεν σταδίοις πολλοὶ μὲν τοῦ δρόμου ὑπομένουσι κόπον
|
Incipit |
|
Ἐν τοῖς καιροῖς Ἀντωνίνου τοῦ βασιλέως ἦν διωγμὸς μέγας τῶν χριστιανῶν
|
Incipit |
|
Ἐν τοῖς καιροῖς ἐκείνοις Μαξιμιανὸς ὁ βασιλεὺς εἶχεν υἱοὺς τρεῖς, Νικήταν, Αἰμιλιανὸν καὶ Ἀλέξανδρον
|
Incipit |
|
ἑν τοῖς καιροῖς ἐκείνοις τοῦ μεγάλου καὶ εὐσεβεστάτου ἡμῶν βασιλέως Θεοδοσίου
|
Incipit |
|
ἑν τοῖς καιροῖς ἐκείνοις τοῦ μεγάλου καὶ εὐσεβεστάτου ἡμῶν βασιλέως Θεοδοσίου
|
Incipit |
|
Ἐν τοῖς καιροῖς ἐκείνοις, ὅτε ἔγνω ὁ Ἡρώδης ὅτι ἐνεπαίχθη ὑπὸ τῶν μάγων
|
Incipit |
|
Ἐν τοῖς καιροῖς Μαξιμιανοῦ καὶ Διοκλητιανοῦ ἐν τῇ χώρᾳ Λυκαιέων Βῖτος μακαριώτατος
|
Incipit |
|
Ἐν τοῖς καιροῖς τοῦ βασιλέως Γαληνοῦ χαλεπὸς διωγμὸς ἀνεφύη
|
Incipit |
|
Ἐν τοῖς καιροῖς τῶν διωγμῶν
|
Incipit |
|
Ἐν τοῖς ὀδοῦσι πάθη ἀρξάμενα ἐναργῶς ἅπασι φαίνεται
|
Incipit |
|
εν τοις παντων στομασιν ο Δαυιδ ην, απο τε της υπερηφανειας, απο τε των χρονων, ου γαρ παλ (παλαι) ην τετελευτηκως ωσπερ ο Αβρααμ.
|
Textus |
|
Ἐν τοῖς παρὰ Ἰουδαίοις ἀντιγράφοις, εὑρήσεις Δανιὴλ γενόμενον ἐκ πατρὸς Ἀβδὰ ἐπὶ τῆς μετοικεσίας Βαβυλ<ῶνος>
|
Textus |
|
Ἐν τοῖς προεκδοθεῖσι περὶ τῆς μιμήσεως ὑπομνηματισμοῖς
|
Incipit |
|
ἐν τοῖς προφήταις· ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, τὴν πτερωτικὴν εἰκόνα τοῦ εὐαγγελίου, δια τοῦτο δεικνύς.
|
Desinit |
|
ΕΝ ΤΟΙΣ ΠΤΑΙΣΜΑΣΙΝ ΟΥ ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΖΗΤΕΙΤΑΙ
|
Incipit |
|
ΕΝ ΤΟΙΣ ΠΤΑΙΣΜΑΣΙΝ ΟΥ ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΖΗΤΕΙΤΑΙ
|
Incipit |
|
Ἐν τοῖς σφυγμοῖς μόνον τοῦ καρποῦ ἐφαπτόμεθα διὰ αἰτίας τρεῖς
|
Incipit |
|
Ἐν τοῖς ὑπομνήμασιν τῆς ἁγίας μάρτυρος Φεβρωνίας καλόν ἐστιν ἐγκύπτειν διὰ παντός
|
Incipit |
|
Ἐν τοῖς χρόνοις (Κατὰ τὸν χρόνον) τῆς βασιλείας Θεοδοσίου τοῦ μικροῦ
|
Incipit |
|
Ἐν τοῖς χρόνοις Ἀρκαδίου καὶ Ὁνωρίου τῶν εὐσεβῶν βασιλέων, ἦν τις ἀνὴρ ἐν τῇ Ῥώμῃ
|
Incipit |
|
Ἐν τοῖς χρόνοις Ἰουλιανοῦ τοῦ ἀντάρτου (uel παραβάτου), ὅτε κατῆλθεν ἐπὶ τὴν Περσίδα, ἐπέμφθη παρ' αὐτοῦ δαίμων (uel ἔπεμψε δαίμονα)
|
Incipit |
|
Ἐν τοῖς χρόνοις Μάρκου Ἀντωνίνου τοῦ βασιλέως, ἑβραῖός τις χριστιανοῖς ἐν ἐρήμῳ τόπω συνοδοιπρὼν
|
Incipit |
|
ΕΝ ΤΟΙΣ ΧΡΟΝΟΙΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΤΟΥ ΝΕΟΥ
|
Incipit |
|
ΕΝ ΤΟΙΣ ΧΡΟΝΟΙΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΤΟΥ ΝΕΟΥ
|
Incipit |
|
Ἐν τοῖς χρόνοις τῆς τοῦ ἀσεβεστάτου Μαξιμιανοῦ βασιλείας, διωγμός
|
Incipit |
|
Ἐν τοῖς χρόνοις τοῦ βασιλέως Θεοδοσίου τοῦ νέου καὶ εὐσεβοῦς ὁ μακάριος οὗτος καὶ θεῖος Αὐξέντιος ἐν τῇ στρατείᾳ τῶν σχολαρίων ἐμπρέπων ἅπασιν ἐγνωρίζετο
|
Incipit |
|
ΕΝ ΤΟΙΣ ΧΡΟΝΟΙΣ ΤΟΥ ΕΥΣΕΒΕΣΤΑΤΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟΥ ΗΝ ΤΙΣ ΑΝΗΡ ΟΝΟΟΜΑΤΙ ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ
|
Incipit |
|
εν τοις χρονοις Τραιανου υπηγορευθη και υπ’ αυτου του Ιωαννου εξεδοθη.
|
Desinit |
|
εν τοιχῳ πυργισκου κεχρισμενῳ κονιαματι εις διαφυλαξιν:
|
Desinit |
|
ἐν τοιχῷ πυργισκῷ κεχρισμένῳ κονιάματι είς διαφύλαξιν
|
Desinit |
|
ἐν τόσοις μὲν οὖν σχῆμα καὶ διὰ ποίων
|
Incipit |
|
ἐν τούτοις γὰρ τοῖς ἐδέσμασιν ἐντρεφόμενοι ἐπουρανίοι γενησόμεθα ἄνθρωποι, ἐν Χριστῷ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἑν τούτοις τῶν τῆς ἐκκλησίας ὄντων ὁ θεοστεφὴς Κωνσταντῖνος πρὸς κύριον ἐκδημεῖ
|
Incipit |
|
ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΤΩ ΛΟΓΩ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΜΕΛΛΕΙ ΔΙΔΑΞΑΙ
|
Incipit |
|
ἐν τούτῳ· τῷ δὲ θεῷ...
|
Desinit |
|
Εν τω ͵αʹω (χιλιοστω) χʹω (εξακοσιοστω) νʹω (πεντηκοστω): ετος μαρτιω στας ιγʹ εν τω περιφραγμῳ της πολυοδυνου νησου Κρητης στο Χανδακα.
|
Textus |
|
ἐν τῷ Ἀδὰμ μεταμορφωθεὶς ἀπέδειξεν
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ἐν τῷ βαπτίσματι ἀφήσεις, ἀλλὰ καὶ τὸ τοῦ Λάμεχ τὸ ἕως ἑβδομηκοντάκις ἑπτά· ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
ΕΝ ΤΩ Δʹ ΟΥΡΑΝΩ ΕΝΘΑ Ο ΗΛΙΟΣ
|
Incipit |
|
ἐν τῷ δευτέρῳ ἔτει τῆς βασιλείας Ἀρτεμίου
|
Incipit |
|
ΕΝ ΤΩ ΔΙΑΠΕΜΠΕΣΘΑΙ ΒΙΒΛΙΟΝ ΑΝΑΓΚΗ ΟΡΙΖΕΣΘΑΙ ΤΗΝ ΑΓΩΓΗΝ
|
Incipit |
|
ΕΝ ΤΩ ΔΟΘΕΝΤΙ ΤΟΠΩ
|
Incipit |
|
ΕΝ ΤΩ ΔΨΗʹ ΕΤΕΙ ΑΠ ΑΡΧΗΣ ΚΟΣΜΟΥ ΡΩΜΥΛΟΣ
|
Incipit |
|
Ἑν τῷ ἑβδόμῳ ἔτει τῆς ὑπατείας Αὐγούστου Κομμόδου, ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς τὸν μεγαλοπρεπέστατον Φίλιππον
|
Incipit |
|
ΕΝ ΤΩ ΙΕΡΩ ΤΗΣ ΙΣΙΣΔΟΣ
|
Incipit |
|
Ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ (vel ἐν τοῖς καιροῖς ἐκείνοις) βασιλεύοντος Μαξιμιανοῦ (καὶ) ἡγεμονεύοντος Μαρκιανοῦ ἦν τις τόπαρχος ὀνόματι Διόσκορος
|
Incipit |
|
ΕΝ ΤΩ ΚΑΙΡΩ ΤΗΣ ΜΙΣΘΑΠΟΔΟΣΙΑΣ ΕΥΡΗΣΟΜΕΝ
|
Desinit |
|
Ἐν τῷ κατ΄ ἐκεῖνο καιροῦ βασιλεύοντος Διοκλητιανοῦ ἐν Νικομηδείᾳ
|
Incipit |
|
Εν τω Μαρκω τω ευαγγελιστη, ευρησεις κειμενον κοδραντην·
|
Incipit |
|
ΕΝ ΤΩ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΑΔΙΑΙΡΕΤΟΥ ΤΡΙΑΔΟΣ
|
Incipit |
|
ΕΝ ΤΩ ΠΑΡΑΔΕΙΣΩ
|
Desinit |
|
Ἐν τῷ παρόντι πρώτῳ βιβλίῳ δείκνυσιν ὅτι ἀρχαὶ τῶν φυσικῶν τρεῖς
|
Incipit |
|
Ἐν τῷ πέμπτῳ ἔτει τοῦ καθ’ ἡμᾶς διωγμοῦ κατεσχέθη ὁ ἁγιώτατος ἐπίσκοπος
|
Incipit |
|
ΕΝ ΤΩ ΠΕΡΙ ΧΡΟΝΩΝ ΖΩΗΣ ΟΥΧ ΑΠΛΩΣ ΔΕΙ ΛΑΜΒΑΝΕΙΝ ΤΑΣ ΠΡΟΣΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΑΣ ΠΕΝΤΕ ΜΟΙΡΑΣ
|
Incipit |
|
Ἐν τῷ πρώτῳ τόμῳ τῶν εἰς τὰς Παροιμίας ἐξηγητικῶν. οὕτως μνημονεύει τῆς χρήσεως ὅπως πληρωθῆ τὸ ῥηθὲν διά Ἡσαίου τοῦ προφήτου καὶ τὰ ἑξῆς· μὴ λέγων εἶναι ἐν τοῖς ἀντιγράφοις διαφωνίαν· ἔνθα καὶ θαυμασίως ἀπολογεῖται μὴ εὑρισκομένου ἐν τῷ Ἡσαία τοῦ ἀνοίξω ἐν παραβολαῖς τὸ στόμα μου. οἱ δὲ μετὰ ταῦτα τολμηρῶς τὸ Ἡσαίου ἠθέτησαν.
|
Textus |
|
Εν τω σεπτω αποστολειω αυτον τω οντι εν το εβδομω.
|
Desinit |
|
Ἐν τῷ τετάρτῳ ἔτει τῆς βασιλείας Δεκίου, πολλὴ μανία ἦν ἐν τῷ λαῷ
|
Incipit |
|
Ἐν τῷ τετάρτῳ ἔτει τοῦ βασιλέως Δεκίου πολλὴ μαλακία ἦν ἐν τῷ λαῷ
|
Incipit |
|
Ἐν τῷ τριακοστῷ καὶ ἑβδόμῳ ἔτει τοῦ διωγμοῦ ἠμῶν
|
Incipit |
|
Ἐν τῷ τῶν Χαλκηδονέων μητροπόλει ἦν ἀθροισμὸς μέγας τῶν χριστιανῶν. Πρίσκος δὲ
|
Incipit |
|
ΕΝ ΤΩΔΕ ΤΩ ΛΟΓΩ ΒΟΥΛΕΤΑΙ ΔΙΔΑΞΑΙ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΠΛΑΤΥΤΕΡΟΝ ΚΑΙ ΑΠΕΛΕΓΞΑΙ ΤΟΥΣ ΕΤΕΡΟΔΟΞΟΥΣ
|
Incipit |
|
ἐν τῷδε τῷ πίνακι τὴν χάριν γράφω
|
Desinit |
|
ἐν ὑγιείᾳ τε ταύτην καὶ εὐθυμίᾳ διατηροῦσα εἰς μακρότητα ἡμερῶν.
|
Desinit |
|
Ἐν ὑπατείᾳ Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ, ἡγεμονεύοντος Λυσία ἐν Αἰγαῖς
|
Incipit |
|
Ἐν ὑπατείᾳ Διοκλητιανοῦ σεβαστοῦ τὸ α΄ καὶ Ἀριστοβούλου
|
Incipit |
|
Ἑν ὑπατείᾳ Διοκλητιανοῦ τὸ πρῶτον, ἡγεμονεύοντος Λυσίου τῆς Κιλικίας, ἦσαν οϊ ἅγιοι οὗτοι
|
Incipit |
|
ΕΝ ΥΣΤΕΡΟΙΣ ΔΕ ΙΕΡΟΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ
|
Incipit |
|
ἐν φιλίαις δὲ καλῶς καὶ ἐν ἔργοισιν καὶ ἐν ὄλβῳ
|
Desinit |
|
ΕΝ ΧΑΛΚΗΔΟΝΙ ΑΓΙΟΙ ΧΛ' ΠΑΤΕΡΕΣ
|
Desinit |
|
ΕΝ ΧΑΛΚΗΔΟΝΙ ΑΓΙΟΙ ΧΛʹ ΠΑΤΕΡΕΣ
|
Desinit |
|
ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος νῦν καὶ ἀεὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΕΝ ΧΡΙΩ ΠΑΝΥ ΑΓΑΘΟΝ, ΜΕΤΑ ΚΕΡΔΟΥΣ
|
Incipit |
|
ΕΝ Ω ΕΓΓΙΣΤΑ ΚΑΙ Ο ΔΙΑ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΣ ΚΕΙΤΑΙ ΩΣΠΕΡ ΔΙΑ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
ἐν ᾧ ἐκαλεῖτο ἀνδρῶν ἄγαν μεστῶν
|
Desinit |
|
ἐν ᾧ ηὐδόκησα, αὐτοῦ ἀκούετε· αὐτῷ ἡ δόξα
|
Desinit |
|
ἐν ᾧ ηὐδόκησα, αὐτοῦ ἀκούετε· αὐτῷ...
|
Desinit |
|
ἐν ᾦ τοίνυν τόπῳ δι' αὐτῶν πάμπολλαι δωρεαὶ καὶ ἰάσεις... ἐπιτελοῦνται... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἕνα δαιμόνιον τὸ ἐρώτησεν ὁ ἄγιος Ἀνδρέας ὁ διὰ Χριστὸν σαλός
|
Incipit |
|
ἕνα δέ, αἱ τούτων ἐνέργειαι καὶ ἀλλοιώσεις
|
Desinit |
|
ΕΝΑΓΧΟΣ ΜΑΘΩΝ ΤΗΝ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΠΟΙΔΟΣ ΤΕΛΕΥΤΗΝ
|
Incipit |
|
ἐναλίγκιος αὐδήν [
|
Desinit |
|
ΕΝΑΝ ΑΔΕΛΦΟΝ ΕΠΕΙΡΑΖΟΝ ΚΑΤΑ ΠΟΛΛΑ ΟΙ ΠΟΝΗΡΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ
|
Incipit |
|
ἔναν καιρὸν ὑπῆγαν τρεῖς ἀδελφοὶ εἰς τὸ θέρος
|
Incipit |
|
ενανθρωπησεως του κυριου εως του νυν· ͵ϛψνθʹ και ινιδικτος θʹ.
|
Desinit |
|
Ἐναντίον ἐστίν, ὅπερ καὶ ἐν τῷ κοινῷ τόπῳ εἴρηται διαφέρει δὲ ἐν τῷ κοινῷ τόπῳ ἐναντίον οὐ ἐν τῇ χρείᾳ καὶ γνώμῃ ὡς ἐν ἐκείνοις δεδήλωται ἰστέον ὅτι φράσεως ταῦτα δεῖ συνεστραμ[μέν]ης καὶ ἰσχυρᾶς, ὡς ἐγγὺς ὑποθέσεως ὄντος τοῦ προγυμνάσματος
|
Desinit |
|
Ἐναντίον ἐστίν, ὅπερ καὶ ἐν τῷ κοινῷ τόπῳ εἴρηται διαφέρει δὲ ἐν τῷ κοινῷ τόπῳ ἐναντίον οὐ ἐν τῇ χρείᾳ καὶ γνώμῃ ὡς ἐν ἐκείνοις δεδήλωται ἰστέον ὅτι φράσεως ταῦτα δεῖ συνεστραμ[μέν]ης καὶ ἰσχυρᾶς, ὡς ἐγγὺς ὑποθέσεως ὄντος τοῦ προγυμνάσματος
|
Desinit |
|
ἕνας ἀδελφὸς ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον εἶχε πόλεμον τῆς σαρκὸς
|
Incipit |
|
ἕνας ἀδελφὸς ἀπὸ τὴν Ἀλεξανδρείαν
|
Incipit |
|
ἕνας ἀδελφὸς ἀπὸ τὴν Ἀλεξανδρείαν ὀνόματι Εὐλόγιος ἦτον σπουδαῖος ἀπὸ τῆς νεότητος αὐτοῦ
|
Incipit |
|
ἕνας ἀδελφὸς ἀφῆκε τὸν κόσμον καὶ ἐμόνασε
|
Incipit |
|
ἕνας ἀδελφὸς ἐκαθέζετο εἰς μοναξίαν καὶ ἡσύχαζε
|
Incipit |
|
ἕνας ἀδελφὸς καλλιγράφος ὅταν ἔμελλε νὰ ἀποθάνῃ ἐπαρακάλεσε τὸν γείτονά του
|
Incipit |
|
ἕνας ἀδελφὸς ὑπῆγεν εἰς ἕναν ἀββᾶν
|
Incipit |
|
ἕνας ἀδελφὸς φαρανίτης ὀνόματι Ἀρέτας ἐκατοίκα
|
Incipit |
|
ἕνας ἄνθρωπος κοσμικὸς εἶχε τρία παιδία
|
Incipit |
|
Ἔνας ἄρχοντας εἰς τὴν Νικομηδίαν
|
Incipit |
|
Ἕνας ἄρχοντας εὑρίσκετον ἀσθενὴς εἰς τὴν Νικομήδειαν
|
Incipit |
|
ἕνας ἀσκητὴς ἐπεθύμα νὰ ἰδῇ ψυχὴν ἁμαρτωλοῦ καὶ δικαίου
|
Incipit |
|
ἕνας γέροντας ἐκάθητον εἰς τὴν ἔρημον παιδεύοντας καὶ ταλαιπωρῶντας τὸ κορμί του
|
Incipit |
|
Ἕνας γέρων μᾶς ἐδιηγήθηκεν πὼς ἦτον ἕνας ἄν(θρωπ)ος εὐλαβούμενος τὸν Θ(εὸ)ν καὶ ἐπραγματεύετον μὲ
|
Incipit |
|
ΕΝΑΣ ΔΟΥΛΕΥΤΗΣ ΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΕΩΣ
|
Incipit |
|
ΕΝΑΣ ΠΟΛΛΑ ΔΥΝΑΤΟΣ
|
Incipit |
|
ΕΝΑΣ ΠΟΛΛΑ ΔΥΝΑΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΙΣΧΥΝ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
|
Incipit |
|
ΕΝΔΕΚΑ ΑΝΤΙ ΤΟΥ ΠΡΟΔΟΤΟΥ ΤΩΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΘΕΝΤΩΝ
|
Incipit |
|
ΕΝΔΕΚΑΠΛΑΣΙΑΣΟΝ ΤΟΝ ΕΝΙΣΤΑΜΕΝΟΝ ΚΥΚΛΟΝ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ
|
Incipit |
|
ενδεκατον, επι το ορος των ελαιων.
|
Desinit |
|
Ἐνδημοῦντος τοῦ ἀνθυπάτου ἐν Περγάμῳ προσήχθησαν αὐτῷ
|
Incipit |
|
ἔνδικον μισθαποδοσίαν ὁ [
|
Desinit |
|
ΕΝΔΙΚΩΣ ΑΠΟΡΡΑΠΙΖΟΜΕΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΡΕΠΟΜΕΘΑ
|
Desinit |
|
ἔνδοθεν ἐπιφέροντα Ἰησοῦν τὸν Χριστόν· αὐτῷ....
|
Desinit |
|
ἒνδοθεν σαρκώδης
|
Desinit |
|
ἔνδον … τῶν ἁγίων ἀποστόλων ὡς ἄξιον δοξάζοντες…
|
Desinit |
|
Ἔνδον μὲν ἡ σὴ πᾶσα δόξα, παρθένε
|
Incipit |
|
ενδοξον του Χριστου γενεαν.
|
Desinit |
|
ενδοξον του Χριστου γενεαν.
|
Desinit |
|
ενδοξον του Χριστου γεννησιν
|
Desinit |
|
ενδοξον Χριστου γενεαν.
|
Desinit |
|
ἐνδοξότατε, σοφώτατε, λογιώτατε καὶ ἐμοὶ ποθεινότατε ἀδελφὲ καὶ κατὰ πνεῦμα υἱὲ κῦρ Γεωργίε, εὔχομαι
|
Incipit |
|
ενδυσησθε δυναμιν εξ υψους.
|
Desinit abruptus |
|
ΕΝΕΓΚΑΣΑ ΔΩΡΟΙΣ
|
Desinit |
|
ΕΝΕΔΙΔΥΣΚΕΤΟ Ο ΑΡΧΙΕΡΕΥΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ ΕΙΣΙΩΝ ΕΙΣ ΤΑ ΑΓΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ
|
Incipit |
|
ΕΝΕΚΑ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟΝ ΧΡΥΣΗΝ
|
Incipit |
|
ἐνεκαρτέρησεν ἐν τῇ ἡσυχίᾳ, εὐχαριστῶν τῷ Κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστῷ· ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ενεκε[ν] το[υ ονο]ματον (ονοματος) σου [δοξ]α Πατρι και [Υιω] και αγιω Πν[ευμα]τι και νυ[ν] και [αε]ι και εις τους αιωνας [...]
|
Desinit |
|
ενεκεν δε τινος ειπεν αυτω ο αγγελος
|
Incipit |
|
Ἕνεκεν δέ τινος εἶπεν αὐτῷ ὁ ἄγγελος
|
Incipit |
|
ἕνεκεν δόξης καὶ τιμῆς τῶν πατρικῶν σου σκήπτρων
|
Desinit |
|
Ἐνεπάγησαν ἔθνη ἐν διαφθορᾷ
|
Incipit |
|
Ἐνεπάγησαν ἔθνη ἐν διαφθορᾷ
|
Incipit |
|
ἐνέργειαν δὲ πρακτικὴν τὸ ψάλλειν δηλοῖ· τῷ δὲ Θεῷ...
|
Desinit |
|
ἐνετείλατό τε αὐτῶ, ὥστε διδάσκειν καὶ
τοὺς αὐτοῦ καλῶν ἔργων προΐστασθαι· καὶ
οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ἐνετείλατό τε αὐτῶ, ὥστε διδάσκειν καὶ τοὺς αὐτοῦ καλῶν ἔργων προΐστασθαι. καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ἐνηὴς δὲ ὁ ἥμερος ἀπὸ τῆς ἐν προθέσεως
|
Incipit |
|
ἔνθα ἀπέδρα ὀδύνη καὶ λύπη καὶ στεναγμός. Ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἀμήν
|
Desinit |
|
ἔνθα ἀπέδρα ὀδύνη καὶ λύπη καὶ στεναγμός· ἵνα τύχωμεν τῶν ὑπερβαινόντων τὸν ἀνθρώπινον νοῦν ἀγαθῶν, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
ἔνθα δὴ ἀγάπης ἐστὶν εἱλικρίνεια
|
Incipit |
|
ενθα εστι της δευτερας καταστασεως ο τυπος και η πολιτεια.
|
Desinit |
|
ἔνθα ἐστὶ τῆς δευτέρας καταστάσεως ὁ τύπος καὶ ἡ πολιτεία.
|
Desinit |
|
ενθα εστι της δευτερας καταστασεως ο τυπος και η πολιτεια. Δοξα τω εξ αρχης ετοιμασαντι…
|
Desinit |
|
ἔνθα καταβρύει ἰάματα ἀεννάως πᾶσι τοῖς προστρέχουσιν αὐτῷ, εἰς δόξαν... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΕΝΘΑ ΚΕΙΤΑΙ ΤΟ Αʹ ΟΡΟΣ ΔΗΛΟΥΤΕ ΕΝΘΑ ΤΟ Βʹ ΤΗΝ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑΝ ΔΗΛΟΙ
|
Incipit |
|
ἔνθα πάντων ἐστὶν εὐφραινομένων ἡ κατοικία καὶ ἧς ἀπέδρα ὀδύνη πᾶσα καὶ στεναγμὸς καὶ κατήφεια, ἐν αὐτῷ Χριστῷ τῷ ἀληθινῷ θεῷ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν. Ὑπερευχόμεθα ὑμῶν κατὰ χρέος τῆς πατρικῆς ὁσιότητος· μεμνῆσθαι καὶ αὐτοὶ τῆς ἡμῶν μὴ διαλίποιτε μετριότητος
|
Desinit |
|
Ενθα παντων των εν κυριω ευφραινομενων εστιν η κατοικια οτι αυτω πρεπει πασα δοξα τιμη και προσκυνησις, αμα τω πατρι και τω αγιω πνευματι […]. αμην.
|
Desinit |
|
ἔνθα τερπνότης ἄφραστος καὶ αἴδιος εὐφροσύνη
|
Desinit |
|
Ἔνθα τὸ εὐαγγέλιον ὃ δὴ συνεγράψατο κηρύξας, ἐκκλησίαν τε πρώτην ἐν Ἀλεξανδρείᾳ ἰδρυσάμενος, καὶ τὰς ἱερὰς λειτουργίας ποιούμενος, τοὺς πρὸς τῇ [leg. τῷ] μεσημβρινῷ κλίματι τὸν εὐσεβῆ τῆς εἰς Χριστὸν πίστεως λόγον κατηχήσας ἐφώτισεν.
|
Textus |
|
Ἐνθάδε λύτρον ἐόντας μύθους πᾶσι βροτοῖσιν
ἔξυσα γηθοσυνῶς, οὓς θεὸς οὐρανόεις
ἤπυε θνητῶν ἑννυμένος δέμας αὐτὸ σαῶσαι.
|
Textus |
|
ενθαδε λυτρον εοντας μυθους πασι βροτοισιν
|
Incipit |
|
Ἐνθάδε τοι βίον ἠδὲ μερόπων ἤθεα ῥίψας,
κεῖται ἀπειρεσίοις ἀγαθοῖσι κεκασμένος ἀνήρ
|
Incipit |
|
ΕΝΘΑΔΕ ΧΑΡΤΟΦΥΛΑΞ ΓΑΙΗΣ ΥΠΟ ΚΕΥΘΕΣΙ ΚΕΙΤΑΙ
|
Incipit |
|
Ενθεν δ' ουρανιην υπερ αντυγα πατρι φαανθη.
|
Desinit |
|
ἔνθεν δ' οὐρανίην ὑπὲρ ἄντυγα, πατρὶ φαάνθη.
|
Desinit |
|
Ἔνθους ὑπάρχει, τὴν ἀπόρρητον βλέπων
γέννησιν οὗτος, τοῦ πρὸ αἰώνων Λόγου,
βροντῆς ὁ κληθεὶς υἱὸς ἐκ Πατρὸς Λόγου
τοῦ νῦν φανέντος ἐξ ἀχράντου Παρθένου
ἥνπερ διεβρόντησεν εἰς οἰκουμένην,
ὡς ἀστραπῆς φῶς τὴν ἀλήθειαν φάνας.
|
Textus |
|
Ἐνθυμήθητε τοίνυν, ὦ ἄνδρες δικασταί, οἷοί τινες ὄντες πολῖται
|
Incipit |
|
Ενθυμου οτι την λαμπραν απανω οτι αρχησουσομε (?) τον καλον λογον. να ειπης ουτως. οσαν τρεχουσιν οι Χριστιανοι ολοι (?) να ακουσουν (?) τον καλον λογον της λαμπρας κυριακης. ουτως να τρεχουσιν και εις το κρασιν τον ωδη (?) και θα ειπης τρεις φορας κα θα επαρη δεχομενος (?) τρεις φορας της λαμπρας (?) αιωνας (?) και τοτε θα βαστα ο οικοκυρις. αμην. λειτουργια.
|
Textus |
|
ΕΝΙ ΔΕ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΙΑ
|
Incipit |
|
ΕΝΙΟΙ ΔΕ ΠΡΟΣΠΛΕΚΟΥΣΙ ΤΗ ΑΝΤΙΔΟΤΩ ΚΙΝΑΜΩΜΟΝ
|
Incipit |
|
ΕΝΙΣΤΟΡΗΣΑΣ ΤΟΥΣ ΣΟΦΟΥΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥΣ
|
Incipit |
|
ΕΝΝΑΓΩΓΗ ΑΙΤΟ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΣΥΛΛΕΓΕΙΣΑ
|
Titulus initialis |
|
ἐννέα εἰσὶν αἱ μοῦσαι διὰ τὸ τὰ μουσικὰ προσεχῆ
|
Incipit |
|
Ἐννεακαιδεκάτῳ ἔτει τῆς Διοκλητιανοῦ βασιλείας
|
Incipit |
|
Ἐννεακαιδεκάτῳ ἔτει τῆς Διοκλητιανοῦ βασιλείας
|
Incipit |
|
ἐννοήσατε ἡλίκα ὑμῖν τὰ τῆς ἀντιδόσεως τοῖς ἐν τοσούτοις διαλάμψασιν ἀγῶσιν
|
Desinit |
|
Ἐννοήσωμεν, ἀδελφοί, ὅτι οὐδὲν ἡμᾶς ὠφελήσει τὰ πέρατα τοῦ κόσμου ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς ἀπολογίας ἡμῶν
|
Incipit |
|
Ἔννοια ἡ πᾶσι κοινὴ καὶ μηδὲν ἔχουσα τοῖς πολλοῖς ἀσαφές
|
Incipit |
|
Ἔννοιαι ἢ μέθοδοι τοῦ τοιούτου κάλλους οὐκ εἰσὶ
|
Incipit |
|
Ἔννοιαι· αἱ πᾶσι κοιναὶ καὶ μηδὲν ἔχουσαι τοῖς πολλοῖς ἀσαφές
|
Incipit |
|
Ἔννομά τοι ταῦτα, Ζαχαρία, ἔννομα ταῦτα;
τίς ποτε θηλυτέρην ἐν ἀδύτοις ἔδρακε παῖδα;
Παῖδα μὲν εἰσοράᾳς, αὐτὰρ ἀδυτώτατον οἶκον
τήνδε κόρην ἱερὴν ἱεροῦ μάθε παμβασιλῆος.
|
Textus |
|
ἐνὸρκίζων αὐτοὺς, ἀναγνῶναι τὴν ἐπιστὸλὴν ταύτην πᾶσι τοῖς ἀδελφοῖς· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ΕΝΟΣ. ΠΕΡΙ ΔΕ ΤΟ ΕΝ ΤΟ ΠΛΗΘΟΣ
|
Incipit |
|
ἐνοσίχθονος πέδον
|
Desinit |
|
ἐνταῦθα δὲ ἀγαλλιώμενοι τοῖς προσδοκωμένοις· ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
ἐνταῦθα δὲ ἀγαλλιώμενοι τοῖς προσδοκωμένοις· ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
ἐνταῦθα δὲ καταπαύσω μου τὸν λόγον ὅτι τῷ Θεῷ δόξα...
|
Desinit |
|
Ἐνταῦθα δὲ καταπαύσω μου τὸν λόγον, ἱκανῶς, ὡς οἶμαι, τὴν λύσιν ἀποδοὺς τῶν ζητουμένων, ἐν Χριστῷ…
|
Desinit |
|
Ἐνταῦθα δείκνυσι
|
Incipit |
|
ενταυθα Λουκας χρωμα μιγνυει λογου,
αναρχον υιον ζωγραφων σε πατροθεν,
προλεγει λοιπον τον τοκον του Προδρομου,
και την του υιου φρικτην γεννησιν παλιν,
ταυτην δε τιμων Γεωργιος εκ ποθου,
συν τοις λογοις σεβετε τον λογογραφον.
|
Textus |
|
Ἐνταῦθα Λουκᾶς χρῶμα μιγνύει λόγου,
ἄναρχον υἱὸν ζωγραφῶν σε πατρώθεν˙
προλέγει λοιπὸν τὸν τόκον τοῦ προδρόμου
καὶ τὴν τοῦ υἱοῦ φρικτὴν γέννησιν πάλιν˙
Ταύτην δὲ τιμῶν Γεώργιος ἐκ πόθου
σὺν τοῖς λόγοις σέβεται τὸν λογογράφον.
|
Textus |
|
ἐνταῦθα τὰ τοῦ ἀριθμητικοῦ νικομάχου θεωρήματα περὶ ἀριθμοῦ περιττοῦ καὶ ἀρτίου καὶ τετραγώνου καὶ κύβου ὧν μέμνηται ὁ ἀριστοτέλης ἐν τῶ πρώτω τῆς ἀποδεικτικῆς
|
Titulus initialis |
|
ενταυθα τερμα χριστολεκτων ρηματων. Μνησθητι κυριε του γραψαντος Νικολαου του αμαρτωλου μοναχου του Εδεσινου και των αυτου αδ (αδελφων). ετελειωθη μηνι αρτεμισιω τω κατα Ρωμαιους μαιω δʹ ινδικτιωνος ιαʹ του ͵ϛχμαʹ ετους εν τη χριστευλογητω πολει Εδεση.
|
Textus |
|
ἐνταύτη τῆ ἐπιστολῆ οὐδ´ ὁπόθεν ἐμνημόνευσε ῥητοῦ Παῦλος ὁ Ἀπόστολος. στιχχ(στίχοι) (!)
|
Explanatio |
|
ἐντεῦθεν αὐτοῖς εἰς Ἐδὲμ λῆξις μία
|
Desinit |
|
ἐντεῦθεν ἐπισπασάμενοι, καὶ τὸν παρόντα βίον ἀσφαλῶς διανύσωμεν, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν, χάριτι…
|
Desinit |
|
ἐντεῦθεν ἕως τοῦ τέλους ἔν τισι τῶν ἀντιγράφων οὐ κεῖται, ἐν δὲ τοῖς ἀρχαίοις πάντα ἀπαράλειπτα κεῖται.
|
Textus |
|
ἐντεῦθεν ἤδη
|
Desinit |
|
εντιμος ο μισος ατιμος ο δισκος αναξιος ο βασταζων σοφος οπου τα παναση (?)
|
Textus |
|
ἐντιμότατε πρεσβύτερε καὶ ἡμῖν ἐν Χριστῷ ποθεινότατε ἀδελφὲ
|
Incipit |
|
Εντιμωτατε, ενδοξωτατε, ευγενεστατε [...] Ιωαννακη Ρειζη, εν Χριστω αδελφε, και γνησιε [...] μετανοιαν την προσηκουσαν [...]μομεν τη ση εντιμοτητι, [...] θεον τον κυριον ημων Ιησουν Χριστον, οτι [...] σωματος εν πασῃ ευημερι[ᾳ] [...] μετα παντος του ευλογημ[ενου] [...] πλην αυτοθι στελλομεν δια [...] τον πανοσιωτατον εν ιερομοναχ[οις] (ιερομοναχοις) [...] | και εργω ως καθως και ημας [...] παντοτε ενθυμουμαι την αβραμιαιαν σου υποδοχ[ην] (υποδοχην) [...] καλην συνδρομην και βοηθειαν, και συχνως αναγγελλω αυτην τους πατερας, και ευχονται υπερ σου, και μνημονευω το τιμιον σου [ον]ομα (ονομα) ακαταπαυστως εν ταις θειαις και ιεραις λειτουργιαις, ο δε μισθαποδοτης Χριστος πληρωσει τον αξιον μισθον σου εκατονταπλασιως, και αξιωσει σε και της επουρανιου αυτου βασιλειας μετα παντων των αγιων. Καθηγουμενος της ιερας και δεσποτικης μονης του αγιου Σιμωνος Πετρου Γρηγοριος ιερομοναχος και εν κυριω Ιησου Χριστω αδελφοι.
|
Textus |
|
εντολην καινην διδωμι υμιν, ινα
|
Desinit abruptus |
|
ἐντὸς τοῦ παραδείσου ἤδη γεγόνατε
|
Desinit |
|
ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΕΝ ΤΩ ΚΛΕΙΔΙΩ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ ΟΦΕΙΛΟΥΣΙΝ ΕΙΝΑΙ
|
Desinit |
|
Ἐντυχὼν τοῖς νῦν γραφεῖσι παρὰ σοῦ, τὴν μὲν σὴν εὐλάβειαν ἀπεδεξάμην
|
Incipit |
|
ἕνωσιν, ἧς ἄρρηκτος ἐστὶν ἡ δέσις
|
Desinit |
|
ΕΝΩΣΙΣ ΑΛΛΗΛΕΝΔΕΤΟΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
|
Incipit |
|
ΕΝΩΣΙΣ ΕΣΤΙΝ ΔΙΕΣΤΩΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ
|
Incipit |
|
ΕΞ ΑΝΑΓΚΗΣ ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΟΥ ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΕΞ ΑΝΑΓΚΗΣ ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΟΥ ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
ἐξ ἀπόρων πόρον εἰργάσατο· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ἐξ ἀπόρων πόρον εἰργάσατο· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΦΗΤΑΙ ΔΙΑ ΓΑΡ ΤΟ ΓΕΝΕΣΘΑΙ ΝΑΟΝ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΔΥΝΑΜΕΩΣ
|
Incipit |
|
ΕΞ ΑΥΤΟΥ ΔΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΑΥΤΩ ΠΡΕΠΕΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΙΣ
|
Desinit |
|
Ἐξ εὐγενείας εὐγενὴς ὥς τις κλάδος
|
Incipit |
|
Ἐξ Εὐδοκίας ταῦτα, πορφύρας κλάδου
|
Desinit |
|
Ἐξ Εὐδοκίας ταῦτα, πορφύρας κλάδου
|
Desinit |
|
ἐξ εὐλογίας αὐτῶν δία τὸν
|
Desinit |
|
ἐξ ὀδυνωμένης καὶ ἀθυμίᾳ βεβλημένης ψυχῆς
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ἐξ ὀλίγου πολὺν ἤδη καὶ συγκείμενον ἱκαν[ῶς
|
Desinit |
|
ἐξ οὗ δὲ ταγαγμὸς ὅτι πλεῖστος γενήσεται
|
Desinit |
|
ἐξ οὔρων τε καὶ τῆς τούτων διαγνώσεως καὶ προῤῥήσεως καὶ θεωρίας
|
Desinit |
|
Ἐξ ὧν δὲ περὶ τοῖν φιλοσόφοιν ἐρῶ, καὶ τούτοις ἀμφοῖν ἅπαν μετὰ σώφρονος εὐφημίας ἀπαντήσεται τὸ προσῆκον
|
Desinit |
|
εξαγαγων δε αυτους εις Βηθανιαν εις το ορος των ελαιων, ανεληφθη, και τουτο το τελος εχει το κατα Λουκαν ευαγγελιον.
|
Desinit |
|
ΕΞΑΓΓΕΛΙΑΝ ΤΩΝ ΕΜΩΝ ΝΥΝ ΠΡΑΞΕΩΝ ΠΛΗΜΜΕΛΗΜΑΤΩΝ Ο ΩΝ· ΩΝ ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΒΙΟΥ, ΕΝ ΣΠΟΥΔΗ ΣΥΝΝΕΛΕΞΑ
|
Incipit |
|
ΕΞΑΙΣΙΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΩΣ ΤΟΙΣ ΔΟΥΛΟΙΣ ΑΥΤΟΥ
|
Desinit |
|
ἐξανατελῶ κέρας τῷ Δαυίδ. Ὁ δὲ…
|
Desinit |
|
εξεδoθη δε μετα χρονους ιʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
ἐξεδο (ἐξεδόθη) μετὰ χρόνους ιʹ τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως. στίχοι ͵αχʹ.
|
Textus |
|
εξεδοθη δε μετα χρονους ιεʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
εξεδοθη δε παρα του αυτου αποστολου εν Ιερουσαλημ τη Εβραιδι διαλεκτω μετα χρονους οκτω, της του σωτηρος Χριστου και θεου ημων αναληψεως.
|
Textus |
|
ἐξεδόθη δὲ τοῦτο μετὰ χρόνους ιε´ τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως
|
Textus |
|
εξεδοθη δε τουτο μετα χρονους ιεʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Εξεδοθη δε υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ μετα χρονους ηʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
εξεδοθη μετα λʹ χρονους της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Εξεδοθη μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
εξεδοθη μετα χρονους ηʹ της Χριστου αναληψεως. στιχοι ͵βχʹ.
|
Textus |
|
εξεδοθη μετα χρονους ιʹ της Χριστου αναληψεως. στιχοι ͵αχʹ.
|
Textus |
|
εξεδοθη μετα χρονους ιʹ της του Χριστου αναληψεως
|
Textus |
|
Ἐξεδόθη μετὰ χρόνους ιʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
εξεδοθη μετα χρονους ιʹ, της Χριστου του θεου ημων αναληψεως.
|
Textus |
|
Ἐξεδόθη μετὰ χρόνους ιεʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
Εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
εξεδοθη το κατα Ιωαννην αγιον ευαγγελιον μετα χρονους λβʹ της του Χριστου αναληψεως· το δε κατα Λουκαν μετα χρονους δεκαπεντε· το κατα Μαρκον μετα χρονους δεκα· το δε κατα Ματθαιον μετα χρονους ηʹ εν Ιερουσαλημ.
|
Textus |
|
Εξεδοθη το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον, μετα χρονους δεκα, της Χριστου του θεου ημων, αναληψεως.
|
Textus |
|
Εξεδοθη τουτο μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
ἐξεδόθη τοῦτο μετὰ χρόνους δέκα τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
Εξεδοθη τουτο μετα χρονους ιε΄ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Εξεδοθη τουτο μετα χρονους λβ΄ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
ἐξεδόθη τοῦτο μετὰ χρόνους λβʹ τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
ἐξεδόθη τοῦτο, μετὰ χρόνους δεκαπέντε τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως
|
Textus |
|
εξεδοθη υπ᾽αυτου το (sic) μετα χρονους οκτω της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
εξεδοθη υπ' αυτου τουτο, μετα χρονους οκτω· της του Xριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
εξεδοθη υπ’ αυτου μετα χρονους ηʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
ἐξεδόθη ὑπ’ αὐτοῦ τοῦτο, μετὰ χρόνους ὀκτὼ τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
Εξεδοθη υπ’ αυτου, τουτο μετα χρονους οκτω της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
εξεδωθη (εξεδοθη) δε υπ’ αυτου τουτο μετα χρονους οκτω της του κυριου αναληψεως.
|
Textus |
|
Ἐξεῖπεν Ἀδὰμ τὴν Εὔαν Λἀλησον τὰ τἐκνα ἡμῶν
|
Incipit |
|
Ἐξελθόντες ὅ τε Ἀδὰμ καὶ ἡ Εὔα
|
Incipit |
|
ἐξέλωμεν τὸ δέλεαρ καὶ τί ἄγαν [
|
Desinit |
|
ἐξεπαί]δευσεν, αὐτὸς δὲ
|
Incipit |
|
ἐξεπλάγησαν καὶ ἔδωκαν δόξαν τῷ θεῷ
|
Desinit |
|
ἐξεστιν ψαλλην κατὰ διάνοιαν κἂν
|
Desinit |
|
ἐξετάζειν, οὐδεμίαν βιωσόμεθα ἡμέραν. Ἀνομίας γάρ, φησίν, ἐὰν παρατηρήσῃς. Κύριε, Κύριε, τίς ὑποστήσεται; Ὅτι σοῦ…
|
Desinit |
|
ΕΞΕΤΑΙ ΔΕ ΤΟ ΒΑΒΥΛΩΝΙΟΝ ΦΥΛΛΟΝ ΤΗΣ ΡΩΜΑΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ
|
Incipit |
|
Ἐξέτασις Γορδίου μάρτυρος... Μαξιμιανὸς αὐτοκράτωρ
|
Incipit |
|
εξηγαγεν αυτους εις Bηθανιαν και διεστη απ'αυτων.
|
Desinit |
|
εξηγαγεν αυτους εις Βηθανιαν, και διεστη απ’ αυτων·
|
Desinit |
|
Ἐξηγεῖσθαι τὰ ρητορικά... ; ἀποδιϊστῶντες τῶν ἀλόγων ζώων
|
Desinit |
|
Ἐξηγήσεις διάφοραι εἰς τὰ προγυμνάσματα Ἀφθονίου
|
Titulus initialis |
|
Ἐξήγησις εἰς τὴν Τιμιωτέραν πρὸς τὸν ἀπὸ τῆς Ὁδηγητρίας Ἱερομόναχον καὶ ἐκκλησιάρχην κύριον Νεόφυτον
|
Titulus initialis |
|
Ἐξήγησις εἰς τὸ δεύτερον τῶν ὑστέρων ἀναλυτικῶν
|
Titulus initialis |
|
Ἐξήγησις εἰς τὸ ἐγκειρίδιον
|
Titulus initialis |
|
ΕΞΗΓΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟ ΗΜΙΣΥ ΤΟΥ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Ἐξήγησις εἰς τοὺς ἀναβαθμοὺς τῶν ὀκτῶ ἤχων, ὁ πρόλογος πρὸς τὸν αἰτησάμενον ὁσιώτατον ἀρχιμανδρίτην τῆς τοῦ Κουζηνὰ μονῆς ἱερομόναχον κύριν Καλλίνικον
|
Titulus initialis |
|
Ἐξήγησις θαυμαστὴ Ἰωάννου διακόνου πῶς διὰ σχήματος παιδίας γέγονέν τις ἑβραῖος Χριστιανός
|
Titulus initialis |
|
ΕΞΗΓΗΣΙΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΣΤΑΘΜΩΝ ΤΩΝ ΝΥΝ ΔΙΑΓΟΝΤΩΝ ΕΠΙ ΤΑΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΕΙΣ ΤΑΣ ΗΜΕΤΕΡΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Ἐξήγησις σύντομος καὶ σαφεστάτη εἰς τὴν Φυσικὴν ἀκρόασιν τοῦ Ἀριστοτέλους <τοῦ> σοφωτάτου πρεσβυτέρου τῆς ἁγίας τοῦ Θεοῦ μεγάλης ἐκκλησίας καὶ δικαιοφύλακος τοῦ εὐαγνοῦς βασιλικοῦ κλήρου κυροῦ Γεωργίου τοῦ Παχυμέρη
|
Titulus initialis |
|
Ἐξήγησις τῆς Ἰλιάδος καὶ Ὀδυσσεῖς Ὁμήρου
|
Titulus initialis |
|
Ἐξήγησις τοῦ περὶ φαλάκρας ἐγκωμίου,ἑρμηνευθεῖσα παρὰ τοῦ σοφολογιωτάτου διδασκάλου Δανιὴλ Πατμίου Κεραμέως
|
Titulus initialis |
|
Εξηκοντα εισιν βασιλεισσαι (sic!), και ογδοηκοντα παλλακαι και νεανιδες ων ουκ εστιν αριθμος.
|
Incipit |
|
ἐξήνεγκε καὶ ἀπωχέτευσεν. ρϙγ’. Ὁ Πατὴρ, Υἱὸς, Πνεῦμα ἅγιον... τρεῖς μονάδες καὶ ἔστι μίαν οὐσία, μία δύναμις, μία θεότης
|
Desinit |
|
ἐξηρεύξατο ἡ καρδία μου λόγου ἀγαθόν
|
Incipit |
|
ἑξῆς δὲ τὸν τρίβικόν σοι ὑπογράψω
|
Incipit |
|
Ἐξῆς δή ἐστι θεωρητέον, τὰ τῆς τελουμένης πρὸς αὐτῶν, φημὶ τῶν Λατίνων, ἀζύμου θυσίας
|
Incipit |
|
εξης του ερευνησον και ιδε· οτι προφητης εκ της Γαλιλαιας. ουκ εγειρεται·
|
Desinit |
|
εξης του ερευνησον και ιδε· οτι προφητης εκ της Γαλιλαιας. ουκ εγειρεται·
|
Desinit |
|
ΕΞΗΤΗΣΑΝ ΤΙΝΕΣ, ΔΙΑΤΙ
|
Incipit |
|
Ἐξῄτησεν ὁ Φίλιππος τὸν Δημοσθένην. κατέφυγεν ἐπὶ τὸν Ἐλέου βωμὸν ὁ Δημοσθένης. ἀποσπασθεὶς ἐξεδόθη. καὶ ἀφεθεὶς ὑπὸ τοῦ Φιλίππου γράφει παρ’ Ἀθηναίοις ἀνελεῖν τὸν βωμόν. Δημοσθένης.
|
Titulus initialis |
|
ἐξιλεοῦ μοι σαῖς λιταῖς τὸν δεσπότην
|
Desinit |
|
ΕΞΙΛΕΩΣΑΜΕΝΟΙ ΔΥΝΗΘΩΜΕΝ ΕΥΡΕΙΝ ΧΑΡΙΝ ΕΛΕΟΝ ΕΙΡΗΝΗΝ ΗΣ ΓΕΝΟΙΤΟ Κ.Τ.Λ.
|
Desinit |
|
ΕΞΙΛΕΩΣΑΜΕΝΟΙ, ΔΥΝΗΘΩΜΕΝ ΕΥΡΕΙΝ ΧΑΡΙΝ, ΕΛΕΟΝ, ΕΙΡΗΝΗΝ, ΗΣ ΓΕΝΟΙΤΟ ...
|
Desinit |
|
ἐξιχνιάζειν οὐδὲ Παῦλος ἰσχύει
|
Desinit |
|
Ἑξκαίδεκα μὲν ἐτῶν που πέλων
|
Incipit |
|
Εξοδος.
|
Titulus initialis |
|
ἕξοι δὲ πρεσβεύσοντας ὕμνους γαστέρας
|
Desinit |
|
Εξομολογεισθε τω κυριω εν κιθαρα, εν ψαλτηριω δεκαχορδω ψαλατε αυτω.
|
Incipit |
|
ἐξομολόγησιν καὶ μεγαλοπρέπεια[ν] (μεγαλοπρέπειαν) ἐνεδύσω ἀναβαλλόμενος φῶς ὡς
|
Textus |
|
Εξομολογησις αναγινωσκομενη ενωπιον των του Χριστου αγιωτατων λειτουργων και ιερεων παρα του προσκαλουμενου αυτους και ποιουντος το ευχελαιον, λεγεται δε μετα την συμπληρωσιν του κανωνος […].
|
Titulus initialis |
|
ἐξομολογοῦμαί σοι, δέσποτα κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου
|
Incipit |
|
Ἐξορκίζω ὑμᾶς πάντα τὰ θηρία τῆς γῆς τὰ ὀνομασθέντα ἐν τῷδε τῷ τόπῳ
|
Incipit |
|
ΕΞΟΥΣΙΑΝ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΙΝ
|
Desinit |
|
ἐξουσίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ σκορπίων, καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ. Αὐτῷ…
|
Desinit |
|
ἐξόχως δὲ ἡμεῖς οἱ εὐτελεῖς δοῦλοι σου
|
Desinit |
|
ΕΞΩ ΤΟΝ ΕΝΔΟΘΗΝ ΠΙΚΡΟΝ ΕΧΟΥΣΑ ΕΛΕΓΧΟΝ
|
Desinit |
|
ἐξωμολογήσατο μὴ συνειδέναι τῇ κατ΄ αὐτῆς περὶ Παυλίνου κατηγορίᾳ
|
Desinit |
|
εξωνηθη η παρουσα βιβλος η τετρας των αποστολων παρα του ιερομοναχου και αμαρτωλου κυρου· του απο της μονης των Νοσσιων· κεκοσμημενη· και αφιερωθη παρ’ αυτου εν τη αγια μεγαλη ταυτη και οι αναγινωσκοντες αυτην ευχεσθε δια τον κυριον οστις δε πειραθη αφελεσθαι ταυτην εξ αυτης, να εχει την αραν, των τριακοσιων δεκα και οκτω αγιων θεοφορων πατερων των εν Νικαια και εμου του αμαρτωλου.
|
Textus |
|
Ἔοικα τυφλοῖς ἢ διύγροις ἐμβρύοις
|
Incipit |
|
Ἐοίκασιν οἱ ἔργοις κομῶντες ἀγαθοῖς, καὶ τὴν πρὸς τὸν Θεὸν πίστιν ἀγνοήσαντες, λειψάνοις νεκρῶν, καλὰ μὲν ἐνδεδυμένοις, αἴσθησιν δὲ τῶν καλῶν οὐκ ἔχουσι
|
Incipit |
|
Ἐοίκασιν οἱ τῆς ἐκκλησίας φίλτατοι παῖδες
|
Incipit |
|
Ἐοίκασιν οἱ τῆς ἐκκλησίας φίλτατοι παῖδες
|
Incipit |
|
ΕΟΙΚΕ ΜΕΝ ΕΝ ΠΑΣΑΙΣ ΤΑΙΣ ΕΠΙΔΗΜΙΑΙΣ
|
Incipit |
|
Ἔοικεν ἡ κολακεία γραπτῇ πανοπλίᾳ, τέλ. φίλτατε ἡμῖν καὶ ἱερώτατε ἀσκληπιάδη
|
Incipit |
|
Ἕοικεν ὡς ἀληθῶς μηδὲν τῶν καλῶν οὕτως εὐφραίνειν τὰς τῶν εὐσεβῶν διανοίας
|
Incipit |
|
ἐορδαῖοι Μακεδόνες
|
Desinit |
|
Ἑορτὰς μὲν ἁπάσας καὶ ὑμνῳδίας δέον ἡμᾶς θυσίων δίκην προσφέρειν
|
Incipit |
|
Ἑορτὴν ἐνταῦθα τὴν Πεντηκοστήν φασιν, συνεχῶς δὲ ἐν ταῖς ἐπιχωρίζει τῇ πόλει
|
Incipit |
|
Ἑορτὴν ἐνταῦθα τὴν Πεντηκοστὴν φησιν, συνεχῶς δὲ ἐν ταῖς ἐπιχωρίζει τῇ πόλει
|
Incipit |
|
Ἑορτὴν ἐορτάζομεν σήμερον τὴν τῶν ἐπουρανίων δυνάμεων
|
Incipit |
|
Ἑορτὴν ἦγον οἱ Ἀθηναῖοι Διονύσῳ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ἑορτήν· καὶ σάββατον δευτερόπρωτον ἐκάλουν·
|
Desinit |
|
επ' αν παραδεξηται το απαγγελλομενον.
|
Desinit |
|
επ' αν παραδεξηται το επαγγελομενον.
|
Desinit |
|
Ἐπ’ αἰτίᾳ μὲν οὐδαμῶς παρ’ ὑμῖν ἐκρίθην
|
Incipit |
|
ἐπαγγέλλεται. Πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα γνωρίζουσιν ἡμῖν αὐτοῦ τυγχάνειν τὴν ἐπιστολήν, ὡς καὶ ἡ ἀνάγνωσις αὐτὴ προϊοῦσα διδάσκει.
|
Desinit |
|
ἐπάγων τῶν τοῦ σωτηρίου πηγῶν, οὗ γένοιτο πάντας ἐμφορηθῆναι ταῖς πρεσβείαις τῆς πανυπεραγίου Θεομήτορος, τοῦ τιμίου ἐνδόξου προφήτου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου καὶ πάντων τῶν ἁγίων. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
ἐπάγων τῶν τοῦ σωτηρίου πηγῶν, οὗ γένοιτο πάντας ἐμφορηθῆναι ταῖς πρεσβείαις τῆς πανυπεραγίου Θεομήτορος, τοῦ τιμίου ἐνδόξου προφήτου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου καὶ πάντων τῶν ἁγίων. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
ἔπαθλον τῶν ἀγώνων παρʼ αὐτοῦ δεξαμένη τὴν τῶν οὐρανῶν βασιλείαν…
|
Desinit |
|
Ἔπαθον τὴν ψυχὴν καὶ συνήλγησα τοσαύτην ἀδοξίαν Κορίνθῳ κατασκευαζομένην ὁρῶν
|
Introductio |
|
ΕΠΑΙΝΕΣΑΣ ΔΕ ΜΩΥΣΗΣ ΤΟΝ ΤΕ ΣΤΡΑΓΗΓΟΝ ΦΗΝΕΕΣ
|
Incipit |
|
ἐπαινετὰ μὲν ἐστὶ τὰ καλὰ, ψεκτὰ δὲ καὶ τὰ αἰσχρά
|
Incipit |
|
Ἔπαινος εἰς τὸν αὐτοκράτορα δημηγοροῦντα
|
Titulus initialis |
|
ΕΠΑΝ ΔΕ Ο ΕΙΣ ΚΟΙΜΗΘΗ
|
Incipit |
|
επαν παραδεξηται το επαγγελλομενον.
|
Desinit |
|
Ἐπάναγκες ἐνθένδε οἶμαι ξένε τἀληθὲς ἀκριβέστερον
|
Incipit |
|
Ἐπαναγνωστικὸν ὡς ἀπὸ τοῦ αὐτοκράτορος τοῦ Δούκα κῦρ Κωνσταντίνου
|
Titulus initialis |
|
επανελθοντος δε αυτου εν τη Ασια εγραψε την δεκαλογον του ευαγγελιου.
|
Desinit |
|
επανελθοντος δε αυτου εν τη Ασια εγραψε την δεκαλογον.
|
Desinit |
|
επανελθοντος δε αυτου εν τη Ασια εγραψεν την δε καλος (δεκαλογον) του ευαγγελιου.
|
Desinit |
|
επανελθοντος δε αυτου εν τη Ασια, εγραψε την δεκαλογον του ευαγγελιου.
|
Desinit |
|
επανελθοντος δε αυτου εν τη Ασια, εγραψε την δεκαλογον.
|
Desinit |
|
Επανελθων εν τη Ασια, εγραψαι (εγραψε) τον δεκαλογον, και την αρχην του ευαγγελιου, αʹ εν αρχη ην ο λογος, βʹ και ο λογος
|
Incipit |
|
Ἐπανελθῶν ἐν τῆ Ἀσία, ἔγραψε τὸν δεκάλογον, καὶ τὴν ἁρχὴν
|
Incipit |
|
Επανελθων εν τη Ασια, εγραψε τον δεκαλογον·
|
Incipit |
|
ΕΠΑΝΩ ΔΕ ΤΟΥ ΕΒΔΟΜΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΕΣΤΙΝ Ο ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΘΡΟΝΟΣ
|
Incipit |
|
επαρελαβα εγω Ιωαννικιος ιερομοναχος τα βιβλια του πανμακαρος αγιου Νικολαου της Κουριανης, εν πρωτοις β΄ εξαημερα, και τα ηθηκα του μεγαλου Βασιλειου, και τετραβαγγελον, και ευαγγελιον καθημερινον, και αποστολος καθημερινος, και ο βιος του αγιου Νικολαου, και τριωδιν, και παρακλητικην, στηχεραριν και στηχεραριν Σαρακοστι [...] ατη(?) προφητειαν, και [...] [καθη]μερινον συναξα[ριον]
|
Textus |
|
ΕΠΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΕΧΟΥΣΑ ΠΟΛΕΙΣ ΔΕΚΑΤΡΕΙΣ
|
Incipit |
|
Ἐπᾴσματα εἰς τὸν γάμον τοῦ ὑιοῦ τοῦ σεβαστοκράτορος τοῦ ἀοιδίμου κυροῦ Ἀνδρονίκου τοῦ Κομνηνοῦ
|
Titulus initialis |
|
Ἐπᾴσματα ἐπὶ τῷ γενεθλίῳ τῆς πορφυρογεννήτου καὶ βασιλίδος
|
Titulus initialis |
|
Ἐπᾴσματα ἕτερα· εἰς τὸν ὑιὸν τοῦ ἀοιδίμου σεβαστοκράτορος τὸν κυρὸν Ἀλέξιον τὸν Κομνηνόν
|
Titulus initialis |
|
ἐπέβη τῆς νεὼς ἢ ἀπέβη. ἀνέβη δὲ τὸν ἵππον
|
Incipit |
|
ΕΠΕΔΕΙΚΝΥΤΟ
|
Desinit |
|
ΕΠΕΔΗΜΗΣΕ ΤΙΣ ΕΞ ΥΜΩΝ ΑΓΑΠΗΤΟΙ
|
Incipit |
|
Ἐπεδήμησέ τις ἐξ ὑμῶν, ἀγαπητοί, τῇ Παλαιστίνῃ ποτέ; Ἔγωγε οἶμαι. Τί οὖν; μαρτυρήσατε ὑμεῖς οἱ τοὺς τόπους ἑωρακότες
|
Incipit |
|
Ἐπεδήμησε Χριστὸς τῷ κόσμῳ εἰς σωτηρίαν
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙ ΔʹΕΚ ΤΩΝ ΤΗΣ ΓΗΣ ΑΝΑΘΥΜΙΑΣΕΩΝ ΟΙ ΑΝΕΜΟΙ
|
Incipit |
|
Ἐπεὶ δὲ ἀπεσκευασάμεθα τὸ ἀλλότριον, φέρε καταρτίσωμεν τὸ ἡμέτερον
|
Desinit |
|
Ἐπεὶ δὲ ἡ τῆς θείας σαρκώσεως πίστις μωρία τοῖς ἀπίστοις δοκεῖ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙ ΔΕ ΙΜΕΙΡΟΜΕΝΟΝ ΣΕ ΕΓΝΩΝ ΕΙΔΗΣΙΝ ΕΧΕΙΝ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙ ΔΕ ΚΑΙ ΑΣΤΕΡΕΣ
|
Incipit |
|
Ἐπεὶ δὲ καὶ ἐν τῇ Συντάξει
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙ ΔΕ ΚΑΙ Η ΥΛΗ ΕΝ ΤΙ ΤΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ ΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΝ ΤΡΟΠΟΝ ΣΚΕΠΤΕΟΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΑΥΤΗΣ
|
Incipit |
|
ἐπεὶ δὲ καὶ θεωρίαι τοῖς ἁγίοις
|
Incipit |
|
Ἐπεὶ δὲ καὶ πιστῶν ἀκοαῖς πόρρω προειλημμένα, γράμμασί τε σποράδην
|
Incipit |
|
Ἐπεὶ δὲ καὶ συμφώνους
|
Incipit |
|
Ἐπεὶ δὲ καὶ συμφώνους τινὰς φασὶν ἀριθμούς
|
Incipit |
|
Ἐπεὶ δὲ καὶ τὰ μὲν ἀπολελυμένως
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΕΠΕΙ ΔΕ ΚΑΙ ΤΑΣ ΕΠΙΓΡΑΦΑΣ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙ ΔΕ ΚΑΙ ΤΙΝΑ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ
|
Incipit |
|
Ἐπεὶ δὲ κατὰ τοῦτο τὸ μέρος καλῶς ᾤετο
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἐπεὶ δὲ οὐκ ἤρκει
|
Incipit |
|
ἐπεὶ δὲ παῖς, ὥς φησι, καὶ κληρονόμος
|
Desinit |
|
ΕΠΕΙ ΔΕ ΠΑΛΑΙ ΕΘΟΣ ΕΣΤΙΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ
|
Incipit |
|
Ἐπεὶ δὲ πάντα ἀπήντησεν ἡμῖν παρὰ σοῦ, ὦ ποιμένων ἄριστε
|
Incipit |
|
ἐπεὶ δὲ περὶ ὑψωμάτων καὶ τὰ ταπεινωμάτων καὶ οἴκων καὶ ἐναντιωμάτων
|
Incipit |
|
Ἐπεὶ δεῖ σοι μαθεῖν ἐρῶ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙ ΔΙΟΓΕΝΕΣΤΑΤΕ ΣΩΜΑΤΙ ΚΑΙ ΨΥΧΗ ΚΥΡΙΕ ΜΟΥ
|
Incipit |
|
Ἔπεὶ εἶδον πολλαχοῦ τοὺς μαθηματικοὺς χρωμένους τοῖς τοῦ δευτέρου τῶν στοιχείων θεωρήμασιν ὡς ἀριθμητικοῖς
|
Incipit |
|
Ἐπεὶ ἡ ψυχὴ διττὰς ἔχει τὰ ἐνεργείας
|
Incipit |
|
Ἐπεὶ Θεοῦ εὐδοκήσαντος
|
Incipit |
|
Ἐπεὶ Θεοῦ εὐδοκήσαντος
|
Incipit |
|
Ἒπεὶ Θεοῦ εὐδοκήσαντος
|
Incipit |
|
Ἐπεὶ θεοῦ εὐδοκοῦντος συνῆλθον
|
Incipit |
|
ἐπεὶ καὶ θεῷ καὶ ὑμῖν οἶδ΄ ὅτι φίλον ἅπαν τὸ κατὰ δύναμιν
|
Desinit |
|
ἐπεὶ κρίμασιν οἷς οἶδεν Θεός
|
Incipit |
|
ἐπεὶ κρίμασιν οἷς οἶδεν Θεός
|
Incipit |
|
Ἐπεὶ μηδὲ ἦν ἄλλως διὰ μαρτύρων με ταύτην πιστώσασθαι, ὑπὸ Bαράγκων τῶν ἐμῶν φυλάκων διὰ πᾶσαν πρόσκλησιν καὶ ὁμιλίαν μαρτύρων ἐμποδιζόμενον. Ἐγράφη δὲ αὕτη κατὰ μῆνα ὀκτώβριον τῆς η´ ἰνδικτιῶνος τοῦ ͵ςωγ´ ἔτους. Ἡ ὑπογραφή· Ἰωάννης ταπεινός, ἐλέῳ μὲν Θεοῦ ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, διὰ δὲ τὸ ἀληθὲς τῶν πατέρων δόγμα, τὴν ἐκ Πατρὸς δηλονότι δι᾽ Υἱοῦ ἐκπόρευσιν τοῦ Πνεύματος τοῦ ἁγίου, τὴν ἕως θανάτου ἐξορίαν καὶ φυλακὴν καταδικασθείς, οἰκειοχείρως τὴν παροῦσαν μου διαθήκην γράψας, ὑπέγραψα.
|
Desinit |
|
Ἐπεί μοι δοκεῖς, ὦ Πατρόφιλε, θεῖόν τι πεπονθέναι πάθος
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙ ΟΥΔΕ ΤΩΝ ΟΡΩΝ ΤΑ ΥΞΗΛΟΤΕΡΑ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙ ΟΥΝ ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΕΣΤΙ ΔΕΥΤΕΡΟΝ Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΒΙΟΣ
|
Incipit |
|
ἐπεὶ οὖν έξ ἀπονοίας ἦσαν τὸν λαὸν διανειμάμενοι οἱ πλούσιοι καὶ φιλόσοφοι τῆς ἀπονοίας διορθοῦται τὸ πάθος ἐν πρώτοις.
|
Desinit |
|
ΕΠΕΙ ΠΑΝΤΟΣ ΤΟΥ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟΥ ΔΙΤΤΑΙ ΕΙΣΙ ΑΡΧΑΙ
|
Incipit |
|
ἐπεὶ παντὸς τοῦ ζητουμένου διτταὶ εἰσὶν ἀρχαί
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙ ΠΡΩΙΟΝ Α ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ
|
Incipit |
|
Ἐπεί τισιν οὐκ οἶδ' ὅθεν τὴν τῆς διαλεκτικῆς ἐπιστήμης
|
Incipit |
|
Ἐπεὶ τοίνυν ἁπλῶς ἐκτίθενται διαφορὰν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἐπεὶ τοίνυν ἀποδέδεικται μόνον τὸν Χριστὸν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἐπεὶ τοίνυν διττὸν εἶναι τὸν λόγον
|
Incipit |
|
Ἐπεὶ φιλοσοφία ἐστὶν ἐπιστήμη τ'ἀληθοῦς, ἡ δὲ λογικὴ ἐκ τοῦτο ὁδοποιεῖ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙ ΩΡΙΣΘΗΜΕΝ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΚΡΑΤΑΙΑΣ ΚΑΙ ΑΓΙΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΣΟΥ ΑΠΟΔΟΥΝΑΙ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ
|
Incipit |
|
Ἐπεί, κατὰ τὸν Δαμασκηνόν, ὁ ἄνθρωπος κατ’ εἰκόνα Θεοῦ λέγεται γεγενῆσθαι, καθὸ τό τε νοερὸν καὶ λογισμῶν ἐλεύθερον καὶ αὐτεξούσιον
|
Incipit |
|
ἐπειδὰν αὐτὸν εἰς εὔδαιμον γῆρας καὶ λιπαρὸν ἀφιγμένον εἰς τὸν ἀμείνω βίον μετάγῃς
|
Desinit |
|
Ἐπειδὰν ξένον τινὰ καταχθέντα πρὸς ἡμᾶς
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἐπειδὰν οὖν ἁμάρτῃς, μὴ τὴν παρ’ ἑτέρου
|
Incipit |
|
Ἐπειδὰν οὖν ἁμάρτῃς, μὴ τὴν παρ’ ἑτέρου
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΑΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΖΝΤΩΣΙΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
|
Incipit |
|
ἐπειδὴ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ „ἡ μικρὰ πλάνη ἐν τῇ ἀρχῇ μεγάλη ἐστὶν ἐν τῷ
τέλει“, κατὰ τὸν Φιλόσοφον ἐν τῷ πρώτῳ τοῦ περὶ οὐρανοῦ καὶ κόσμου
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ ἀδιασπάστως (αὐτοῦ) εἴχοντο
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ ἀδιασπάστως εἴχοντο
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΑΝΑΓΚΗΝ ΩΗΘΗΜΕΝ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ ἀνάγκην ᾠήθημεν
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΑΝΕΚΑΘΗΡΑΜΕΝ ΤΩ ΛΟΓΩ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΙΝΕΣΙΣ ΠΑΤΡΙΚΗ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ αὐτὸς ᾿Ιάκωβος ταύτην γράφει τοῖς ἀπὸ τῶν δώδεκα φυλῶν διασπαρεῖσι καὶ πιστεύσασιν εἰς τὸν κυριον ἡμῶν Ἰησουν Χριστον· γράφει δὲ διδασκαλικὴν
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ αὐτὸς Ἰάκωβος ταύτην γράφει τοῖς ἀπὸ τῶν δώδεκα φυλῶν διασπαρεῖσι καὶ πιστεύσασιν εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν. γράφει δὲ διδασκαλικὴν τὴν ἐπιστολήν, διδάσκων περὶ διαφορᾶς
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ αὐτὸς Ἰάκωβος ταύτην γράφει, τοῖς
ἀπὸ τῶν δώδεκα φυλῶν διασπαρεῖσιν καὶ
πιστεύσασιν εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν
Χριστόν, γράφει δὲ διδασκαλικὴν τὴν
ἐπιστολὴν, διδάσκων, περὶ διαφορὰς πειρασμῶν,
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ αὐτὸς Ἰωάννης, ὁ τὸ εὐαγγέλιον γράψας
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ Ἰάκωβος
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ Ἰάκωβος ... ποῖος μέν ἐστιν ἀπὸ θεοῦ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ Ἰάκωβος ταύτην γράφει τοῖς ἀπὸ τῶν δώδεκα φυλῶν διασπαρεῖσιν καὶ πιστεύσασιν εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν· γράφει δὲ διδασκαλικὴν τὴν ἐπιστολὴν διδάσκων
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ Ἰωάννης ὁ τὸ εὐαγγέλιον
γράψας, αὐτὸς καὶ ταύτην ἐπιστέλλει
ὑπομιμνήσκων τοὺς ἤδη πιστεύσαντας εἰς
τὸν Κύριον,
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ Ἰωάννης ὁ τὸ εὐαγγέλιον γράψας, αὐτὸς καὶ ταύτην ἐπιστέλλει, ὑπομιμνήσκων τοὺς ἤδη πιστεύσαντας εἰς
τὸν Κύριον·
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ Ἰωάννης ὁ τὸ εὐαγγέλιον γράψας, αὐτὸς καὶ ταύτην ἐπιστέλλει· ὑπομιμνήσκων
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ Ιωαννης ὁ τὸ εὐαγγέλιον γράψας. αὐτὸς καὶ ταυτην ἐπιστέλλει ὑπομιμνήσκων τοὺς ἤδη πιστευσαντας εἰς τὸν κυριον.
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ Ἰωάννης ὁ τὸ εὐαγγέλιον γράψας· αὐτὸς καὶ ταύτην ἐπιστέλλει ὑπομιμνήσκων τοὺς ἤδη πιστεύσαντας εἰς τὸν κύριον
|
Incipit |
|
Ἑπειδὴ αὐτός ὁ Ἰωάννης, ὁ τὸ εὐαγγέλιον γράψας, αὐτὸς καὶ ταύτην ἐπιστέλλει, διδάσκων καὶ ὑπομιμνήσκων τοῖς ἤδη πιστεύσασιν ἐπὶ τὸν Κύριον. Καὶ πρῶτον μὲν, θεολογεῖ περὶ τοῦ λόγου τῆς ζωῆς.
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ γὰρ ἔδειξεν οὐκ ὄντας ἐκ τοῦ Θεοῦ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ γὰρ ἔδειξεν οὐκ ὄντας ἐκ τοῦ Θεοῦ
|
Incipit |
|
επειδη γαρ ειπωντες τω Πιλατω ανελειν
|
Desinit abruptus |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΓΑΡ ΕΝ ΤΗ ΠΡΩΤΗ ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΑ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΓΑΡ Η ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΣΥΝΤΑΞΙΣ ΕΥΑΡΜΟΣΤΟΣ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΓΑΡ ΠΡΩΤΙΣΤΟΝ ΤΩ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩ
|
Incipit |
|
Επειδη γαρ τεσσαρα κλιματα του κοσμου
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ δὲ ἀδελφοὶ ἀκριβῶς ἐπίστασθε
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ δὲ ἀνωτέρω εἰρήκαμεν ὡς ὁ παραβάτης Ἰουλιανὸς ἀπέστειλεν εἰς Ἱεροσόλυμα τοῦ τὸν ναὸν τῶν Ἰουδαίων
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ δὲ ἐπὶ τὰ πέρατα τῆς ἀνατολῆς καὶ τῆς δύσεως καὶ τὰ νότια καὶ τὰ βόρεια
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΔΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΑΣ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΔΕ ΛΟΓΙΚΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑΣ
|
Incipit |
|
ἐπειδὴ δὲ λογικῆς πραγματείας ἀρχὴ τὸ προκείμενον βιβλίον
|
Incipit |
|
Επειδη δε παντας, το γε αυτου μερος θεω παρεστησατο, προσκηνιον μεν τον ουρανον, θεατρον δε την οικουμενην
|
Incipit |
|
Επειδη δε πολλου χρονου προιοντος εξωκειλαν
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ δὲ πολλῶν Μαριῶν
|
Incipit |
|
Επειδη δε πολλων Μαριων εν τοις ευαγγελιοις
|
Incipit |
|
Επειδη δε πολλων Μαριων εν τοις ευαγγελιοις φερεται μνημη, τρεις
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ δὲ πολλῶν μνησθέντες συνόδων πέντε μόνας οἰκουμενικὰς ὠνομάσαμεν· ... εἰς ἐκκλησιαστικὴν ὁρώντων εὐταξίαν τὰ δόξαντα καλῶς ἔχειν διατυπώσασαι.
|
Additio |
|
Ἐπειδὴ δὲ τῶν ἐπηγγελμένων ἡ φύσις ἀόρατος
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΔΕ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΑΤΩΝ ΛΟΓΩΝ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ δέῃ καὶ δι'ὑπομνημάτων ἔχειν, ἃ πρὸς τὴν ἐρώτησιν
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΔΙΑΦΟΡΩΣ ΕΜΝΗΣΘΗΜΕΝ ΟΤΙ Ο ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ ΕΜΝΗΣΘΗ ΠΕΡΙ ΟΥΡΩΝ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ διηνεκῶς πρὸς τὸν ἀκοίμητον ὁρῶν ὀφθαλμόν
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΕΓΡΑΨΑΣ ΜΟΙ ΠΟΘΕΙΝΟΤΑΤΕ ΜΟΥ ΑΔΕΛΦΕ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ ἔγραψάς μοι, ποθεινότατέ ἀδελφέ
|
Incipit |
|
ἐπειδὴ ἔγραψάς μοι, ποθεινότατε ἀδελφέ Θεόφιλε, βουλόμενος ἀδελφῶν μοναστήριον συστήσασθαι ἵνα κανόνα σοι παραδώσω ἀσκητικόν
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ ἔγραψάς μοι, ποθεινότατέ μου ἀδελφέ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΡΧΘΕΝΤΕΣ ΤΟΙΣ ΕΛΛΕΓΧΟΙΣ ΟΙ ΤΩΝ ΑΛΟΓΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΕΞΑΡΧΟΙ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ εἰς τὴν τῆς κρίσεως μνήμην
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ εἰς τὴν τῆς κρίσεως μνήμην
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΕΚ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΟΣ ΣΥΝΕΣΤΗ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ ἔλαθεν ἡμᾶς τοῦτο καὶ οὐκ ἐγράψαμεν ἐν τῷ πιτακίῳ τῷ πρὸς τὴν ἁγίαν μονήν, γράφομεν τοῦτο ἰδίως καὶ οἰκειοχείρως διὰ καλλίονα ἐνθύμησιν ὑμῶν καὶ πληροφορίαν τῶν ἀδελφῶν
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ ἐμνήσθημεν τῆς θυσίας ταύτης, βούλομαι πρὸς ὑμᾶς μικρὰ εἰπεῖν τοὺς μεμυημένους, μικρὰ μέν τῷ μέτρῳ, μεγάλην δ' ἔχοντα τὴν ἰσχὺν
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΕΝ ΤΑΥΤΗ ΤΗ ΙΕΡΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΩ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ ἐν τῇ πρώτῃ ἐπιστολῇ ἔγραψεν (add. τῶν ἀδελφῶν Simotas) ὡς πάντως ἀπιὼν πρὸς αὐτούς, καὶ ἀναπληροῦν μέλλων τὰ ὑστερήματα αὐτῶν, καὶ πολλά τινα (add. ἄλλα Simotas) ἀγάπης (ἀγάπην Simotas) σημαντικά (σημαντικήν Simotas), οὐκ ἀπῆλθε δέ, ταύτην προστίθησι
|
Incipit |
|
ἐπειδὴ ἐν τῇ πρώτη ἐπιστολῆ ἐγραψεν ὡς παντως ἀπιὼν πρὸς αὐτοὺς καὶ ἀναπληροῦν μελλων τὰ ὑστερήματα αὐτῶν
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ ἐν τῆ πρώτη ἐπιστολῆ ἔγραψεν ὡς πάντως ἀπιὼν πρὸς αὐτοὺς καὶ ἀναπληροῦν μέλλων τὰ ὑστερήματα αὐτῶν,
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΕΝ ΤΗ ΤΟΙΑΥΤΗ ΝΗΣΩ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΤΕΛΕΙΤΑΙ ΕΝ ΤΑΙΣ ΔΕΣΠΟΤΙΚΑΙΣ ΕΟΡΤΑΣΙΜΟΙΣ
|
Incipit |
|
ἐπειδὴ ἐν τοῖς Παναθηναίοις εἴρηται
|
Desinit |
|
Ἑπειδὴ ἐν τῷ ἁγίῳ Διαδόχῳ ἐν τῷ ρ΄ κεφαλαίῳ γέγραπται
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΕΝ ΤΩ ΤΥΠΩ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΕΞΕΤΕΙΝΕ ΜΩΥΣΗΣ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ ἕνδεκα μαθητὰς εἶχεν ὁ Χριστὸς
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΕΝΕΦΑΝΙΣΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ ΜΟΥ
|
Incipit |
|
ἐπειδὴ ἐπηρωτήσατέ με περὶ ταπεινοφροσύνης
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ ἐπὶ πάσης πραγματείας
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΕΡΩΤΗΣΙΝ ΥΠΕΘΗΤΟ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
|
Incipit |
|
ἐπείδη ἔχων οὐκ ἐδίδους
|
Incipit |
|
ἐπειδὴ ἡ ἁγία τοῦ θεοῦ ἐκκλησία ἐν τῷ θεμελίῳ τῶν ἀποστόλων καὶ προφητῶν
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ ἡ ἔνσαρκος οἰκονομία
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ ἡ λογικὴ ἐπιστήμη ἐστὶ περὶ λόγους καὶ πρὸς τὰς διαλέξεις ἐφευρημένη
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ Η ΜΑΡΙΑ ΤΟΙΣ ΜΑΘΗΤΑΙΣ ΑΠΗΓΓΕΙΛΕΝ ΟΤΙ ΑΝΕΣΤΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ Η ΜΕΝ ΑΓΙΑ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΚΑΙ ΔΑΚΡΥΩΝ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ ἡ τῆς μάρτυρος πανσεβέστατος μνήμη ταῖς αἰγληφορικαῖς ἄνωθεν καταυγασθεῖσα ἐλλάμψεων
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ ἦκε
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΗΚΕ ΚΑΙ Ο ΠΑΝΙΕΡΩΤΑΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΗΚΕΙ ΚΑΙ Ο ΠΑΝΙΕΡΩΤΑΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΕΝΤΑΥΘΑ ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΜΗΤΡΟΛΕΩΣ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ Θεὸς ἀληθείας ὁ Παράκλητος, οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ Λόγου ἢ διὰ τοῦ Λόγου.
|
Desinit |
|
Ἐπειδὴ Θεοῦ χάριτι ἐν ὀνόματι τοῦ Κυρίου
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΘΕΡΑΠΕΥΣΑΙ ΛΟΓΟ ΟΡΘΩ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΕΤΑΓΛΩΤΤΗΣΙΝ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ καὶ σὺ μὲν πολλάκις, ὠ Ἱέρων φίλτατε, καὶ ἄλλοι τινὲς ἑταῖροι παρακαλοῦσι
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΙ ΤΑΥΤΑ ΛΥΜΑΙΝΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ καὶ ταύτην πάλιν αὐτὸς ὁ Πέτρος
ἐπιστέλλει, τοῖς ἤδη πιστεύσασιν· ἔστι
δὲ ἡ ἐπιστολὴ, ὑπόμνησις τῶν πρώτων.
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ καὶ ταύτην πάλιν αὐτὸς ὁ Πέτρος
|
Incipit |
|
Ἑπειδὴ καὶ ταύτην πάλιν αὐτὸς ὁ Πέτρος ἐπιστέλλει τοῖς ἤδη πιστεύσασιν· ἔστι δὲ ἡ ἐπιστολὴ ὑπόμνησις τῶν πρώτων·
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ καὶ ταύτην πάλιν αὐτὸς ὁ Πέτρος ἐπιστέλλει τοῖς ἤδη πιστεύσασιν· ἔστι δὲ ἡ ἐπιστολὴ· ὑπόμνησις τῶν πρώτων·
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ καὶ ταύτην πάλιν ὁ αὐτὸς Πέτρος ἐπιστέλει
|
Incipit |
|
Επειδὴ καὶ ταύτην παλιν ὁ αυτὸς Πετρος ἐπιστέλλει τοῖς ἤδη πιστεύσασιν· ἐστιν δὲ ἡ ἐπιστολὴ ὑπόμνησις
|
Incipit |
|
επειδη και των υιων αυτου των εκ της πρωτης γυναικος, αδελφος ενομιζετο.
|
Desinit |
|
Ἐπειδὴ καλῶς ποιοῦντες οἱ θεοὶ τετηρήκασιν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Επειδη κατα την αγαθειν σου προαιρεσιν και ζητισιν περι του αγιου τοπου του Ιεροσολυμων, οπου επεριεπατισε ο κυριος και τελευτι Χριστος και υπεραγια Θεοτοκος.
|
Textus |
|
ἐπειδὴ κατὰ τὴν ἀγαθὴν προαίρεσιν καὶ ζήτησιν καὶ ἀκρβὴν ἐξήγησιν
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΓΑΘΗΝ ΣΟΥ ΠΡΟΑΙΡΕΣΙΝ
|
Incipit |
|
ἐπειδὴ κατὰ τὴν ἀγαθήν σου προαίρεσιν καὶ ἀκριβῆ ζήτησιν περὶ τῶν ἁγίων τόπων
|
Incipit |
|
ἐπειδὴ κατὰ τὸν πάροντα βίον οἱ τῆς ἀρετῆς ἐπιμελούμενοι
|
Incipit |
|
ἐπειδὴ κύριος εἶπεν πρὸς τὸν γεννώμενον· υἱός μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε· ὅτι αὐτῷ πρέπει...
|
Desinit |
|
ἐπειδὴ λοιπὸν καὶ ἡμεῖς οἱ χριστιανοί
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΛΥΡΙΚΟΣ ΕΣΤΙΝ Ο ΠΙΝΔΑΡΟΣ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ μάρτυρος σήμερον ἐπέστη πανήγυρις καὶ τοσαύτη γέγονεν ἡ συνάθροισις
|
Incipit |
|
Ἐπειδή με τὸ θαῦμα πρὸς τὸ λέγειν ἐξήγειρεν, ἐπειδὴ τὸ θέλειν τὸ ποθεῖν ἐκβιάζεται
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ μεγάλη τις ἐξ ἀρχῆς ἔμελλε δίδοσθαι χάρις, ἀγαπητέ, τοῖς ἀνθρώποις, βουλόμενος ὁ Θεὸς μὴ χάριτι τοῦτο ποιῆσαι, ἀλλ' ὡς ὀφειλὴν παρασχεῖν
|
Incipit |
|
ἐπειδὴ μετὰ ἀγάπης ἀποκρίνασθαι πρὸς τὰ παρ' ὑμῶν εἰρημένα ὀφείλομεν
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ μετά γε τῶν ἄλλων τῶν τῇ πρὸς ἡμᾶς σου ἐμπεριειλημμένων ἐπιστολῇ καὶ τοῦτό μοι γράφων προσεπηξίους, φίλων ἄριστε
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ μετὰ τὴν τοῦ Θεοῦ χάριν
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ μετὰ τὴν τοῦ Θεοῦ χάριν
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ μετὰ τὴν τοῦ Θεοῦ χάριν
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
|
Incipit |
|
ἐπειδὴ μετὰ τῆς τοῦ κόσμου παντὸς φροντίδος καὶ τῆς ἐκκλησιαστικῆς εἰδήνης
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ μοι ἔγραψας
|
Incipit |
|
Ἐπειδή μοι προσέταξας, μακαριώτατε πάτερ
|
Incipit |
|
Ἐπειδή μοι πρώην δεδήλωκας
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΜΟΙ ΤΗΝ ΣΙΩΠΗΝ
|
Incipit |
|
Ἑπειδὴ νῦν περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἐστὶν ἡμῖν ὁ λόγος ἀρχόμεθα πρῶτον
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ ὁ δῆμος ἐξεχεῖτο περὶ τὰ Ἰορδάνεια
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ ὁ δῆμος ἐξεχεῖτο περὶ τὰ Ἰορδάνεια...
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ ὁ δῆμος ἐξεχεῖτο περὶ τὰ ἰορδάνια ῥίθρα
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ ὁ ἡμέτερος νοῦς εὐολισθέτερος ὑπάρχων, ῥᾳδίως καταφέρεται πρὸς τὰ τερπνὰ τοῦ βίου
|
Incipit |
|
Επειδη ο Ιωαννης ο αδελφος Ιακωβου, ο του Ζεβεδαιου.
|
Incipit |
|
ἐπειδὴ ὁ Πέτρος αὐτὸς τοῖς ἐν τῆ διασπορᾶ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ ὁ Πέτρος τοῖς ἐν τῆ διασπορᾶ οὖσιν Ἰουδαῖοις καὶ γενομένοις Χριστιανοῖς, γράφει τὴν ἐπιστολὴν διδασκαλικήν·
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ ὁ Πέτρος τοῖς ἐν τῆ διασπορᾶ οὖσιν Ἰουδαίοις, καὶ γενομένοις χριστιανοῖς, γράφει τὴν ἐπιστολὴν διδασκαλικήν. ἐπειδὴ γὰρ ἀπὸ Ἰουδαίων ἐπίστευσαν, ἐπιστηρίζει αὐτούς.
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ ὁ Υἱὸς κατὰ τὸν τῆς γεννήσεως
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΩΣ ΑΡΝΙΟΝ ΠΑΡΕΙΚΑΖΟΜΕΝOΣ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΟΙ ΜΑΚΑΡΙΟΙ ΠΡΟΦΗΤΑΙ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ οἱ φιλήδονοι γεγυμνασμένην ἔχοντες τὴν ἑαυτῶν καρδίαν πάσης πλεονεξίας
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ ὁρᾶται τὰ ἀπλανῆ ἄστρα ἀεὶ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΟΡΓΑΝΩ Η ΨΥΧΗ ΜΕΝ ΤΟ ΣΩΜΑ ΛΑΜΒΑΝΕΙ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΟΣΤΙΣ ΒΟΥΛΕΤΑΙ ΚΑΤΟΡΘΩΣΑΙ ΜΕΡΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΟΥ ΔΥΝΑΤΑΙ ΔΙΑ
|
Desinit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΟΥ ΚΑΤΑ ΤΑΞΙΝ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΠΑΝ ΤΟ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΕΡΟΝ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ παρεσφάλην ἐν τῶ κατὰ τὴν τετραγαμίαν παραπτώματι
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ πᾶσα
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ πᾶσα διδασκαλία καὶ μέθοδος
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΠΑΣΑ ΜΕΝ Η ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΦΥΣΙΣ
|
Incipit |
|
ἐπειδὴ πάσης τῆς οἰκονομίας τὸ κεφάλαιον τοῦτό ἐστιν, καὶ ἀρχὴ καὶ ῥίζα πάντων τῶν ἀγαθῶν γίνεται.
|
Desinit |
|
ἐπειδὴ περ οὐκ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΠΕΡ ΠΟΛΛΑΚΙΣ
|
Incipit |
|
Ἐπειδή περ τὸν περὶ τῆς ἐκκλησιαστικῆς εἰρήνης Ἀπολογητικὸν σχεδιάσαντες πρότερον, ἐκεῖνα ὕλην τοῦ παντὸς ἐποιησάμεθα λόγου, οἷς ἡμῖν ἐξεγένετο ἐντυχεῖν ἐν συγγράμμασι τῶν, οἷς τὸ θεομισὲς σκάνδαλον τῶν Ἐκκλησιῶν ὡς θεοφιλὲς ἐσπουδάζετο.
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΠΕΡΙ ΓΡΑΜΜΑΤΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΗΜΙΝ Ο ΛΟΓΟΣ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ περὶ Εὐσεβίου τοῦ ἁγιωτάτου λόγος ἡμῖν ἐστιν, ἀδελφοί
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΠΕΡΙ ΣΩΜΑΤΟΣ ΗΜΙΝ Ο ΛΟΓΟΣ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ περὶ τάξεως τῆς ἐν τῇ Τριάδι διαλαμβάνοντες
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἐπειδὴ περὶ τηλικούτων ἐξετάζοντες πραγμάτων
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ περὶ τῆς ζωοπαρόχου Χριστοῦ ἀναστάσεως
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ περὶ τῆς τῶν ἱερῶν εἰσόδων διαφορᾶς τῶν ἐκ τῆς ἱερᾶς προθέσεως εἰς τὴν ἁγίαν τράπεζαν γινομένων ζητεῖς παρ’ ἡμῶν
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ περί τινος μονῆς
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ περί τινος μονῆς ἀρχῆθεν διαφερούσης
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ περὶ τοῦ μυστηριώδους σώματος καὶ αἵματος
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ περὶ τούτων οὐ κακῶς,
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΠΕΦΥΚΕΝ ΠΩΣ ΤΑ ΓΙΝΟΜΕΝΑ ΤΟΙΣ ΔΡΩΣΙΝ ΕΞΟΜΟΙΟΥΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΑ ΔΕΙΝΑ ΚΑΙ ΠΑΓΧΑΛΕΠΑ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ πολλὰ περὶ κινδύνων διελέχθη
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ πολλάκις
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ πολλάκις ἐδεήθη τοῦ θεοῦ ὁ Δαυὶδ ὥστε ῥυσθῆναι τῶν κακῶν
|
Incipit |
|
Επειδη πολλοι το κοινον
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ πολλοὶ τὸ κοινὸν
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ πολλοὶ τὸ κοινὸν τῆς οὐσίας ἐπὶ τῶν μυστικῶν δογμάτων μὴ διακρίνοντες ἀπὸ τοῦ τῶν ὑποστάσεων λόγου ταῖς αὐταῖς συνεμπίπτουσιν ὑπονοίαις
|
Incipit |
|
Ἔπειδὴ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ πολλοὶ τῶν Ἑλλήνων
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΠΟΛΛΟΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΚΟΥΣΑΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ πολλοὶ τῶν Ἑλλήνων ἀκούσαντες ὅτι Θεὸς ἐτέχθη ἐν σαρκὶ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΠΟΛΛΩΝ ΜΝΗΣΘΕΝΤΕΩΣ ΣΥΝΟΔΩΝ ΕΠΤΑ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ πολυανθρωπότερον σήμερον
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ πολυανθρωπότερον σήμερον τὸ συναίσθημα
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ πολὺς ἔπνευσας ἡμῖν ὡς ἐρασιλάρδαις, σοφώτατε μέγα Ἰταλικέ
|
Incipit |
|
Ἐπειδή ποτε ῥᾷον ἔσχον ἀπὸ τοῦ πτώματος
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ Πραξαγόρας ὁ Νικάρχου
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ πρὸ μικροῦ τινας εὗρον τῶν ἰατρῶν περί τινα τῶν νοσοῦντων
|
Incipit |
|
ἐπειδὴ πρὸ πάντων
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ προεθέμεθα εἰπεῖν περὶ οὔρων
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΠΡΟΕΘΕΜΕΘΑ ΕΙΠΕΙΝ ΠΕΡΙ ΟΥΡΩΝ ΧΡΗ ΠΡΟ ΠΑΝΤΟΣ ΕΙΠΕΙΝ ΤΙ ΕΣΤΙΝ ΟΥΡΟΝ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΠΡΟΕΘΕΜΕΘΑ ΕΙΠΕΙΝ ΠΕΡΙ ΟΥΡΩΝ ΧΡΗ ΠΡΟ ΠΑΝΤΟΣ ΕΙΠΕΙΝ ΤΙ ΕΣΤΙΝ ΟΥΡΟΝ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ προεθέμεθα εἰπεῖν περὶ τῶν οὔρων, χρὴ πρὸ παντὸς εἰπεῖν τί ἐστιν οὖρον
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΠΡΩΤΙΣΤΟΝ ΤΩ ΧΡΙΣΤΑΝΩ ΚΑΙ ΠΑΝΤΩΝ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ πυνθάνῃ, τιμιώτατε καὶ φίλτατε ἡμῖν ἐν Χριστῷ ἀδελφέ, περὶ τῆς παραγωγῆς τῶν ἀνθρωπείων ψυχῶν
|
Incipit |
|
ἐπειδὴ σαφέστερον ἡμᾶς ἀπαιτεῖτε καὶ καθαρώτερον
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ σκοπός
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Επειδη σοι διηρηται εις εκαστος των ευαγγελιστων
|
Incipit |
|
Επειδη σοι διηρηται εις εκαστος των ευαγγελιστων
|
Incipit |
|
Επειδη σοι διηρηται εις εκαστος των ευαγγελιστων
|
Incipit |
|
Επειδη σοι διῃρηται εις εκαστος των ευαγγελιστων
|
Incipit |
|
Επειδη σοι διηρηται εις εκαστος των ευαγγελιστων εις τα καθημεραν ευαγγελια, εν οις αρχαι και τελη γεγραφαται
|
Incipit |
|
Επειδη σοι διηρηται εις εκαστος των ευαγγελιστων εις τα καθημεραν ευαγγελια, εν οις αρχαι και τελη γεγραφαται
|
Incipit |
|
Ἐπειδή σοι εἰς τὴν ὑπὲρ τοῦ γένους ἡμῶν στελλομένῳ πρεσβείαν
|
Incipit |
|
Ἐπειδή σοι μαθεῖν ἔρως, τιμιώτατε πάτερ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΣΟΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΣΟΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΟΥΣΙΚΩΤΑΤΟΝ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΣΟΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΟΥΣΙΚΩΤΑΤΟΝ ΠΑΝΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΣΟΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΟΥΣΙΚΩΤΑΤΩ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΣΟΙ ΤΑΣ ΜΕΝ ΕΚ ΤΩΝ ΛΟΓΙΣΜΩΝ ΣΤΡΟΦΑΣ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΣΟΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΑΠΑΣΗΣ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΣΟΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΑΠΑΣΗΣ ΕΧΟΝΤΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΕΛΑΓΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΙΑΚΑΣ
|
Incipit |
|
Ἐπειδή σου ταῖς ἔναγχός τε καὶ πρότριτα
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΣΟΥ ΤΗΝ ΥΠΕΡΦΥΗ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΣΥΝΕΛΗΛΥΘΑΤΕ ΠΡΟΘΥΜΩΣ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ τὰ περὶ τῆς δευτέρας τοῦ Κυρίου ἡμῶν παρουσίας οἱ θεῖοι ἀπόστολοι μετά τινος φαινομένης διαφορᾶς λέγουσι,
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ τὰ περὶ τῆς συγκρατικῆς
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ ταῖς ὑποσχέσεσι ταῖς παρὰ σοῦ τὸ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΤΑΣ ΔΙΑΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ τὰς διαθέσεις τῶν ἐν βάθει κειμένων
|
Incipit |
|
ἐπειδὴ τάς ἐφόδους
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΤΑΥΤΑ ΗΚΟΥΣΑΤΕ ΠΑΡ'ΗΜΩΝ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ ταύτας αὐτὸς ὁ ἀπόστολος, ἰδία ἐπιστέλλει, καὶ διὰ τούτων,
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ τέσσαρα κλίματα του κόσμου
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ τῇ διὰ τῶν ἡμερῶν τῶν ἱερῶν τούτων ἐγκρατείᾳ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΤΗ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΦΩΝΗ Η ΣΕΛΗΝΗ ΒΑΙ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΤΗΝ ΜΕΤΑ ΧΕΙΜΕΡΙΝΑΣ ΤΡΟΠΑΣ ΠΡΩΤΗΝ ΣΥΝΟΔΟΝ ΑΡΧΗΝ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ ΠΟΙΟΥΜΕΘΑ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΤΗΝ ΣΕΛΗΝΥΝ ΜΕΤΑΞΥ ΦΑΣΙ ΤΟΥ Τ' ΑΙΘΕΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΕΡΟΣ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΤΗΣ ΗΜΩΝ ΜΕΡΙΟΤΗΤΟΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣ ΔΥΣΙΝ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΤΗΣ ΗΜΩΝ ΜΕΤΡΙΟΤΗΣ ΕΙΣ ΤΑΣ ΝΗΣΟΥ ΔΙΑΤΡΙΒΟΥΣΗΣ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ τῆς περὶ φύσεως ἐπιστήμης
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ τῆς τοῦ θεοῦ χάριτος
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ τῆς τοῦ θεοῦ χάριτος καὶ τοῦ θεοφιλεστάτου βασιλέως
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ τῆς τῶν νέων εὐκοσμίας πεφροντικέναι φησὶν
|
Incipit |
|
Ἐπείδη Τιμόθεος ὁ Μιλήσιος
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΤΙΝΕΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΥΓΓΕΝΕΣΘΑΙ
|
Incipit |
|
ἐπειδή τινες μετὰ τὸ συγγενέσθαι
|
Incipit |
|
Ἐπειδή τινες τῇ ἀνθρωπίνῃ σοφίᾳ πλέον τοῦ εἰκότος πιστεύουσιν ἐν τῇ περὶ τῶν θείων ἐρεύνῃ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΤΙΝΕΣ ΤΗΣ ΠΟΝΗΡΑΣ ΣΕΙΡΑΣ ΤΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΙΒΔΗΛΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΟΝΤΕΣ
|
Desinit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΤΙΝΩΝ ΗΚΟΥΣΑ ΛΕΓΟΝΤΩΝ ΔΕΙΝ ΜΕΤΑΔΙΩΚΕΙΝ
|
Incipit |
|
ἐπειδή τινων ἤκουσα λεγόντων δεῖν μεταδιώκειν
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΤΙΣΙ ΟΥΚ ΟΙΔʹ ΟΘΕΝ ΕΙΠΕΙΝ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΤΙΣΙΝ ΟΥΚ ΟΙΔʹ ΟΘΕΝ ΕΙΠΕΙΝ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ τιτρωσκομένης ἀρτηρίας ἡστινοσοῦν
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ τὸ βιβλίον τῶν φυσικῶν, οὗ τὴν ἐξήγησιν προϊστάμεθα, πρῶτον βιβλίον ἐστὶ τῆς φυσικῆς ἐπιστήμης
|
Incipit |
|
ἐπειδὴ τὸ θεῖον αὐτοαγαθότης ἐστὶ καὶ ἔλεος αὐτόχρημα
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ τὸ μὲν αἰσθάνεσθαι τε καὶ κινεῖσθαι
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ τὸ στοιχεῖον ἐλάχιστόν ἐστι μόριον
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΤΟΝ ΗΛΙΟΠΟΙΕΙΑΣ ΣΥΝΕΠΤΙΞΟΜΕΘΑ ΘΕΩΡΗΜΑΤΩΝ ΠΡΩΤΕΡΟΝ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΤΟΝ ΤΗΣ ΧΡΥΣΟΠΟΙΕΙΑΣ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ τοὺ ἀγγέλους ἐποίησεν ὁ Θεὸς
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ τοῦ ἀνθρωπίνου βίου πρὸς τὸν θεὸν μετέστη ὁ πολὺς ἐν ἁγίοις Βασίλειος καὶ κοινὴ πένθους ἀφορμὴ ταῖς ἐκκλησίαις ἐγένετο
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ τοὺς ἀγγέλους ἐποίησεν ὁ Θεὸς
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ τοὺς ἀγγέλους ἐποίησεν ὁ Θεὸς
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ τοὺς ἀγγέλους ἐποίησεν ὁ Θεὸς μᾶλλον δὲ ἀνωτέρω τὸν λόγον ἀγάγωμεν
|
Incipit |
|
ἐπειδὴ τοὺς βιαιοτέρους
|
Desinit |
|
επειδη τουτο ο νομος εκωλυεν.
|
Desinit |
|
επειδη τουτο ο νομος εκωλυεν.
|
Desinit |
|
Ἐπειδὴ τῶν ἀναρρηθέντων τῆς ἀρετῆς ἀθλητῶν τοὺς ἀγῶνας
|
Incipit |
|
επειδη των υιων αυτου των εκ της πρωτης γυναικος, αδελφος ενομιζετο.
|
Desinit |
|
Ἐπειδὴ ὑπελαμβάνομεν πρότερον ἡμεῖς οἱ Γραικοὶ τοὺς Λατίνους λέγειν τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκ τοῦ πατρὸς καὶ ἐκ τοῦ υἱοῦ ἐκπορεύεσθαι
|
Incipit |
|
Επειδη υπερογκον ην το επιχειρημα
|
Incipit |
|
Επειδη υπερογκον ην το επιχειρημα ανθρωπον οντα
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ φαιδρὰ καὶ θεία πανήγυρις καὶ ταύτης πρὸς τὸ φαιδρῦνον διατιθέμεθα
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΦΕΡΕΙΣ ΜΕΤΡΙΩΣ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ φθόνω διαβόλου καὶ γυναικὸς [...]
|
Titulus initialis |
|
ΕΠΕΙΔΗ ΧΑΡΙΤΙ ΘΕΟΥ
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ χάριτι Θεοῦ τὸν λόγον τὸν περὶ τοῦ πάθους...
|
Incipit |
|
Ἐπειδὴ χάριτι Θεοῦ τὸν λόγον τὸν περὶ τοῦ πάθους...
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ Ω ΓΕΝΕΣΤΑΤΕ ΣΩΜΑΤΙ ΚΑΙ ΨΥΧΗ ΚΥΡΙΕ ΜΟΥ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗ Ω ΕΥΓΕΝΕΣΤΑΤΕ ΣΩΜΑΤΙ ΚΑΙ ΨΥΧΗ ΚΥΡΙΕ ΜΟΥ
|
Incipit |
|
ἐπειδὴ ὥρισας, δέσποτά μου ἅγιε κράτιστε βασιλεῦ
|
Incipit |
|
Ἑπειδή, ἀγαπητοί, μετὰ τὴν παράβασιν ἡ ἀνθρωπίνη φύσις ἀεὶ τὸ εὐόλισθον ἔχουσα
|
Incipit |
|
ἐπειδή, κράτιστε
|
Incipit |
|
Ἐπειδή, κράτιστε ἀνθυπάτων Μόντιε, κατὰ τὸν
|
Incipit |
|
Ἐπειδήπερ ἄνθρωπος ὢν καὶ αὐτὸς ἱκανῶς ἐνταῦθα παρὰ θεοῦ ᾠκονόμημαι
|
Incipit |
|
Ἐπειδήπερ ἅπαντες ἄνθρωποι τῶν ἀγαθῶν ἔργων λαλουμένων
|
Incipit |
|
Ἐπειδήπερ ἀπειροδύμανος καὶ δημιουργὸς καὶ παντοκράτωρ
|
Incipit |
|
Ἐπειδήπερ ἀπὸ τὴς καθόδου τῆς τοῦ σωτῆρος
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗΠΕΡ ΑΦʹ ΕΚΑΣΤΟΥ ΤΩΝ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΤΑΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗΠΕΡ ΔΙΑ ΤΟΝ ΦΟΒΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΛΘΩΝ ΕΙΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΙΝ
|
Incipit |
|
Ἐπειδήπερ ἔδοξέ σοι λογικῆς ἀκριβῆ πειρᾶς ὡς ἔχειν
|
Incipit |
|
Ἐπειδήπερ ἔθος ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ ἐκράτησε, τοὺς ἄρτι τὰς ἱεραρχικὰς
|
Incipit |
|
ἐπειδήπερ εἰσαγωγικὸν
|
Incipit |
|
ἐπειδήπερ εἰσαγωγικὸν
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗΠΕΡ ΕΡΓΑ ΠΙΣΤΕΩΣ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗΠΕΡ Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗΠΕΡ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΜΟΥ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗΠΕΡ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΜΟΥ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗΠΕΡ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΜΟΥ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗΠΕΡ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΜΟΥ
|
Incipit |
|
Ἐπειδήπερ Θεοῦ τοῦ ἀγαθοῦ χάριτι ἀποταξάμενοι τῷ Σατανᾷ καὶ τοῖς ἔργοις αὐτοῦ
|
Incipit |
|
Ἐπειδήπερ Ἰησοῦς Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν
|
Incipit |
|
Ἐπειδήπερ καὶ ἡ θεία πρόγνωσις καὶ ὁ προορισμός
|
Incipit |
|
Ἐπειδήπερ οἱ ἐν τῷ προχείρῳ
|
Incipit |
|
Ἐπειδήπερ οἱ ἐν τῷ προχείρῳ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗΠΕΡ ΟΙ ΠΑΛΑΙ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗΠΕΡ ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΙ ΤΑ ΠΕΡΙ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ ΣΥΝΤΑΞΑΜΕΝΟΙ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗΠΕΡ ΟΙ ΠΑΝΤΕΣ ΑΣΤΕΡΕΣ ΚΑΘʹ ΕΥΘΕΙΑΝ ΚΙΝΟΥΝΤΟΙ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗΠΕΡ ΠΑΣΗΣ ΑΛΗΘΟΥΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΣ ΤΟ ΑΚΡΟΤΑΤΟΝ
|
Incipit |
|
Ἐπειδήπερ πολλάκις καὶ (πολλοὶ) ἀπὸ τῆς καθόδου τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ παρουσίας
|
Incipit |
|
Ἐπειδήπερ πολλοὶ ἀνεγράψαντο βίους καὶ πράξεις θεοφιλῶν ἀνδρῶν... Ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Ὑρκάνου ἱερέως
|
Incipit |
|
Ἐπειδήπερ πολλοὶ τὴν τῶν παρανόμων
|
Incipit |
|
Ἐπειδήπερ πρώην πολὺς
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗΠΕΡ ΤΗΝ ΣΥΣΤΑΣΙΝ ΤΩΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΩΝ ΠΡΟΧΕΙΡΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΕΧΟΥΣΑΝ ΤΑΣ ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΩΝ ΚΙΝΗΣΕΙΣ
|
Incipit |
|
Ἐπειδήπερ τινες
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗΠΕΡ ΤΙΝΕΣ ΑΜΦΙΒΑΛΛΟΥΣΙΝ ΑΝΑΤΡΕΠΟΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗΠΕΡ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ
|
Incipit |
|
Επειδηπερ φως αληθινον ο Χριστος, τουτου χαριν λυχνοι οι τον αυτου πλουτουντες φωτισμον.
|
Incipit |
|
Επειδηπερ φως αληθινον ο Χριστος, τουτου χαριν λυχνοι οι τον αυτου πλουτουντες φωτισμον.
|
Incipit |
|
Ἐπειδήπερ χαίρει Θεὸς ταῖς τῶν οἰκείων θεραπόντων τιμαῖς
|
Incipit |
|
Ἐπειδήπερ χάριτι Χριστοῦ τοῦ τὰς μογγιλάλων γλώσσας τρανοῦντος
|
Incipit |
|
ΕΠΕΙΔΗΠΕΡ Ω ΙΕΡΑ ΚΕΦΑΛΗ ΜΕ ΗΡΩΤΗΣΑΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΕΤΑΛΗΨΕΩΣ
|
Incipit |
|
Ἐπειὴ τὸ παρὸν πρόχειρον σύνταγμα παρὰ Ἰουδαίου τινός ἐξεδόθη
|
Textus |
|
ἐπείπερ ἐπεκράτησε φίλους φιλεῖν οἱ φίλοι ἰδοὺ σοι σχέσιν
|
Incipit |
|
Ἐπείπερ ὁ πρῶτος σε ποιμὴν καὶ μέγας
ὁ τὸ πλανηθὲν θρέμμα σώσας πανσόφως
ποιμαντικῆς ἄριστα κοσμήσας τρόποις.
ταύτης κατεστήσατο τῆς τοῦ Προδρόμου
σεπτῆς ἀληθῶς ἀγέλης πρωτοστάτην
πρόσηκε πάντως καὶ λόγοις ψυχοτρόφοις
ὡς ἐν πόαις τρέφειν σε τούς ὑπηκόους
οὐκοῦν δέδεξο τὴνδε τὴν βίβλον
ἧς κρεῖττον οῦδὲν παντάπασι τῶν ὅλων
καὶ τῆς ἑν αὐτὴ μυστικῆς ἑγκαρπίας
τούτους κόρεννυς εὐστόχῳ διακρίσει
σαυτὸν κόρῳ μάλιστα πάντοτε τρέφε
|
Textus |
|
Ἔπειτα δὲ καὶ περὶ τοῦ Βενερίου δέομαι πάλιν, εἰ μὴ φθάσας τὴν θρέψουσαν αὐτὸν ἤνεγκας ψῆφον
|
Desinit |
|
ΕΠΕΙΤΑ ΤΟΙΣ ΕΒΔΟΜΗΚΟΝΤΑ· ΕΙΤΑ ΕΙΣ ΤΟ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΓΑΛΙΛΑΙΑΣ ΟΥ ΕΤΑΞΑΤΟ ΑΥΤΟΙΣ Ο ΙΗΣΟΥΣ· ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΟΡΟΣ ΤΩΝ ΕΛΑΙΩΝ ΟΤΕ ΚΑΙ Η ΑΝΑΛΗΨΙΣ ΓΕΓΟΝΕ
|
Desinit |
|
ἔπειτα τοῖς ὑμετέροις αὐτῶν φίλοις τετιμωρηκότες ἔσεσθε, ἔπειτα τοῖς πᾶσιν ἀνθρώποις δόξετε δίκαια καὶ ὅσια ψηφίσασθαι
|
Desinit |
|
ΕΠΕΛΗΚΕΟΝ ΕΒΟΩΝ ΚΟΥΡΟΙ Δ' ΕΠΕΛΕΙΚΕΟΝ ΑΛΛΟΙ
|
Desinit |
|
ΕΠΕΜΨΕ ΔΕ ΑΥΤΟΝ ΕΙΣ ΦΩΚΙΔΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΑΥΤΟΥ ΓΑΜΒΡΟΝ
|
Incipit |
|
ΕΠΕΜΨΕΝ ΥΠΟΔΕΞΑΜΕΝΟΣ
|
Desinit |
|
ἐπεξεργάσασθαι καὶ ἡμῖν αὐτὸν τῷ δώρῳ τῆς θείας χάριτος καὶ τοῖς ὑπὲρ τῆς κοινῆς ἡμῶν ἐλπίδος λόγοις ἐνευφρανθῆναι, καλῶς ἐγένεσθε αἴτιοι: ἀμήν
|
Desinit |
|
ἐπεσκέψω κατὰ σεαυτὸν γενόμενος, ἀδελφὲ Θεότιμε
|
Incipit |
|
Ἐπέστη σήμερον ἡ τῶν χρεωστουμένων ἀπαίτησις, παρέστη ἡ μεθοδεύουσα ἡμέρα ἡμᾶς τὸ ὄφλημα
|
Incipit |
|
Ἔπεστί (vel Ἐπέστη) μοι θαυμάσαι τὴν τῆς ἀρετῆς ἰδιότητα
|
Incipit |
|
Ἐπέσχε χεῖρα Μᾶρκος ἄρτι τοῦ γράφειν,
ἐπεὶ τὸ σεπτὸν καὶ πυρίπνοον στόμα
τούτου διετράνωσεν εἰς πᾶσαν κτίσιν
Θεὸν φανέντα τοῖς βροτοῖς ἐπ' εσχάτων
τῶν ἡμερῶν, Ὅς ἐστιν ἄχρονος Λόγος,
καθὼς γράφουσι τῶν προφητῶν αἱ βίβλοι.
|
Textus |
|
ΕΠΗΡΕΝ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΗΓΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΝ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ... ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
ἐπὶ (ἀνα)τολαὶ καὶ δύσις φανέρων ἀστέρων
|
Titulus initialis |
|
Ἐπὶ (Ἐν τοῖς χρόνοις) Διοκλητιανοῦ τοῦ βασιλέως ἦν πολλὴ μανία κατὰ τῶν χριστιανῶν, ὥστε κινδυνεύειν πάντας
|
Incipit |
|
Ἐπὶ ἀποδήμῳ τῇ Φιλίᾳ
|
Titulus initialis |
|
ΕΠΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΖΗΝΩΝΟΣ ΣΕΙΣΜΟΣ ΕΝ ΡΩΔΩ ΓΕΓΟΝΩΣ
|
Incipit |
|
ἐπὶ γῆς ἀπάτωρ· δόξα γὰρ...
|
Desinit |
|
Ἐπὶ Γρατιανοῦ βασιλέως διὰ Παυλῖνον τὸν τῶν Εὐσταθιανῶν ἀρχηγὸν
|
Incipit |
|
Ἐπὶ Γρατιανοῦ βασιλέως διὰ Παυλῖνον τὸν τῶν Εὐσταθιανῶν ἀρχηγὸν
|
Incipit |
|
Ἐπὶ Γρατιανοῦ διὰ Παυλῖνον τὸν τῶν Εὐσταθιανῶν ἀρχηγὸν
|
Incipit |
|
Ἐπὶ Γρατιανοῦ διὰ Παυλῖνον τὸν τῶν Εὐσταθιανῶν ἀρχηγὸν
|
Incipit |
|
Ἐπὶ Γρατιανοῦ διὰ Παυλῖνον τὸν τῶν Εὐσταθιανῶν ἀρχηγὸν
|
Incipit |
|
Ἐπὶ Γρατιανοῦ τοῦ βασιλέως διὰ Παυλῖνον
|
Incipit |
|
Ἐπὶ Γρατιανοῦ τοῦ βασιλέως διὰ Παυλῖνον τὸν τῶν Εὐμαθιανῶν ἀρχηγόν
|
Incipit |
|
Ἐπὶ Γρατιανοῦ τοῦ βασιλέως διὰ Παυλῖνον τὸν τῶν Εὐσταθιανῶν ἀρχηγόν
|
Incipit |
|
ΕΠΙ ΔΕ ΘΗΛΥΚΩΝ ΟΡΝΙΘΩΝ ΚΑΚΚΑΖΕΙ
|
Desinit |
|
ἐπὶ δὲ Κάϊν καὶ ταῖς θυσίαις αὐτοῦ οὐ προσέσχεν
|
Desinit |
|
ΕΠΙ ΔΕ ΜΩΣΕΩΣ ΚΑΛΕΣΑΤΕ ΕΙΠΕΝ ΡΑΓΟΥΗΛ
|
Incipit |
|
ἐπὶ δὲ νηπίων ἅλας καὶ μέλι ἑφθὸν καὶ μυὸς κόπρος
|
Desinit |
|
ἐπὶ δὲ τὴν προτεθειμένην ἀκολουθίαν τὸν λόγον ἐπανακτέον
|
Desinit |
|
Ἑπὶ δὲ τῆς βασιλείας Κύρου τοῦ Πέρσου φθονηθεὶς Δανιὴλ
|
Incipit |
|
Ἐπὶ Διοκλητιανοῦ τοῦ ἀσεβεστάτου βασιλέως καὶ τοῦ αὐτοῦ συγκαθέδρου Βαλεριανοῦ
|
Incipit |
|
Ἐπὶ Διοκλητιανοῦ τοῦ βασιλέως, ἀνθυπατεύοντος κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν Πρίσκου τῆς Εὐρώπης, ἐν πόλει Χαλκηδόνι Ἀμπελιανός τις σοφιστὴς προσελθὼν τῷ ἀνθυπάτῳ λέγει
|
Incipit |
|
Ἐπὶ δύο ὑποθέσεις ἕλκει ἡ ἔννοια τοῦ ψαλμοῦ.
|
Incipit |
|
ΕΠΙ ΕΤΟΥΣ ΣΤΦ' ΑΡΧΕΤΑΙ Η ΔΥΝΑΜΙΣ ΤΩΝ ΥΙΩΝ ΤΗΣ ΑΓΑΡ
|
Incipit |
|
Ἐπὶ θεραπείαν τήμερον ὁ θεὸς τὸ γένος καλεῖ. Ἰατρείαν γὰρ διὰ
|
Incipit |
|
Ἐπὶ Κομμόδου βασιλέως γεναμένου διωγμοῦ κατὰ τῶν Χριστιανῶν… οὗ προσαχθέντος Περέννιος ὁ ἀνθύπατος εἶπεν
|
Incipit |
|
ΕΠΙ ΚΥΚΝΟΥ ΑΔΕΙΝ
|
Incipit |
|
ἐπὶ κύκνου λέγεται ἄδειν
|
Incipit |
|
ΕΠΙ ΜΕΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
|
Incipit |
|
ΕΠΙ ΜΕΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
|
Incipit |
|
Ἐπὶ μὲν τοὺς δυνάστας
|
Incipit |
|
ΕΠΙ ΜΕΝ ΤΟΥΣ ΔΥΝΑΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΡΧΟΝΤΑΣ
|
Incipit |
|
Ἑπὶ μὲν τῶν ἔξωθεν ἀγώνων ἄνδρες μόνοι καλούμενοι ἀγωνίζονται
|
Incipit |
|
ΕΠΙ ΜΕΣΗΜΒΡΙΑΙ ΔΕΙΚΝΥΟΝΤΕΣ
|
Desinit |
|
ἐπὶ μηδέτερα συμπίπτουσιν ἀλλήλαις
|
Desinit |
|
ἐπὶ νοῦν λαβὼν ὁ Δαυὶδ καὶ ἀναλογισάμενος τὸ πλῆθος
|
Incipit |
|
ἐπὶ πάντα τὰ ἔργα σου, καὶ σοῦ ἐστιν ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἐπὶ πέρδικι μονῳδία τεθνηκότι μετὰ τῶν αὐτοῦ μαθητῶν παιζόντων
|
Titulus initialis |
|
Ἐπὶ πολλῶν μὲν καὶ ἄλλων δοκοῦσί μοι
|
Incipit |
|
ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω εἰς δόξαν
|
Desinit |
|
ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω εἰς δόξαν
|
Desinit |
|
ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω, εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου. Αὐτοῦ ἡ δόξα…
|
Desinit |
|
ΕΠΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΕΥΜΑΤΑ
|
Desinit |
|
Ἐπὶ τὰ ἑξ τῆς οὐσίας ἰδιώματα, ἤτοι ἴδια
|
Incipit |
|
ἐπὶ τὰ πρωτότυπα διαβαίνει, ἀξίως τῆς δίκης ἔχουσι κολασθῆναι
|
Desinit |
|
Ἐπὶ τὰς τοῦ ἡλίου καὶ πάλιν ἀνατολὰς ὁδῷ βαδίζοντες κατηντήσαμεν
|
Incipit |
|
ἐπὶ τῇ δι’ ἐγκατάλειψιν Θεοῦ ματαίᾳ καὶ ἀλόγῳ καὶ ἀσυνειδήτῳ καινοτομίᾳ τῆς πίστεως. Εὕρηνται δὲ ταῦτα ἐν τῇ Καλλιπόλει μετὰ τὴν ἅλωσιν, καὶ ἡμῖν ἐκομίσθη ἐκεῖθεν.
|
Titulus initialis |
|
ἐπὶ τῇ ἐμῇ ἀναγορεύσει ἣν ὁ θεὸς λαμπρὰν καὶ περιφανεστάτην ὡς οὐδέποτε ἄλλην ἀπέδειξεν.
|
Detail(s) |
|
Ἐπὶ τῇ μεταστάσει τῆς ὑπεραγίας δεσποίνης ἡμῶν θεοτόκου. Ἐγράφη ἐν τῇ μονῇ τῆς Παμμακαρίστου, καὶ ἀνεγνώσθη ἐν τῇ ἑορτῇ τῆς Κοιμήσεως, ἐν τῇ τρίτῃ ἡμῶν ἀνόδῳ βιαίῳ ἐκεῖ, τελειουμένης ἰνδικτίονος ιβʹ, ἐν ἔτει οβʹ
|
Titulus initialis |
|
Ἐπὶ τῇ μνήμῃ τῆς ἀποτομῆς τοῦ τιμίου προφήτου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου
|
Titulus initialis |
|
ΕΠΙ ΤΗ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Ἐπὶ τὴν αὔριον μετὰ τῶν ἁγίων Θεοφανίων τὴν {τὴν} σύναξιν τοῦ προφήτου Προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ Ἰωάννου ἑορτάζομεν
|
Incipit |
|
Ἐπὶ τὴν γενέθλιον ἐπαναδράμωμεν ἑορτὴν σήμερον, ἀγαπητοί, καὶ τῇ Ἄννῃ μικρὸν ὡς ἐπιθαλάμιον εὐτρεπίσωμεν
|
Incipit |
|
ΕΠΙ ΤΗΝ ΤΑ ΜΗ ΙΣΑ ΣΥΝΔΕΟΥΣΑΝ
|
Desinit |
|
επι την του παροντος βιβλιου εδραμε συγγραφην.
|
Desinit |
|
επι την του παροντος βιβλιου εδραμε συγγραφην.
|
Desinit |
|
ἐπὶ τηρηθέντα διὰ τῶν γενομένων
|
Desinit abruptus |
|
Ἐπὶ τῆς ἁγίας Τριάδος ὁ τὸν πατέρα νοήσας
|
Incipit |
|
Ἐπὶ τῆς βασιλείας αὐτοῦ πλεῖστα ἔθνη δουλωσάμενος
|
Incipit |
|
Ἐπὶ τῆς βασιλείας αὐτοῦ πλεῖστα ἔθνη δουλωσάμενος
|
Incipit |
|
Ἑπὶ τῆς βασιλείας Δεκίου τοῦ βασιλέως, βασιλεύοντος τῆς Ῥώμης, θεραπευτοῦ μὲν τῶν δαιμόνων, υἱοῦ δὲ τοῦ Σατανᾶ
|
Incipit |
|
ἐπὶ τῆς δοθείσης εὐθείας
|
Incipit |
|
Ἐπὶ τῆς παρουσίας καὶ ἐπιφανείας τοῦ δεσπότου καὶ σωτῆρος ἡμῶν
|
Incipit |
|
Επι της πατριαρχειας του παναγιωτατου Κυριλλου του β΄, εληφθη και το παρον μεμβραινον τετραευαγγελον μετ' αλλων βιβλων εκ της εν τη λαυρα του αγιου Σαββα βιβλιοθηκης της εν τη εκκλησια δια την βιβλιοθηκην της μεγαλης πατριαρχικης σχολης ης και τη σφραγιδι απεσφραγισται, προς χρησιν μονον των εν αυτη διδασκοντων και διδασκομενων. ͵αωνη΄ αυγουστου γ΄
|
Textus |
|
ΕΠΙ ΤΗΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ ΔΟΞΗΣ ΝΟΕΙΝ ΕΙΚΟΤΩΣ
|
Desinit |
|
Ἐπὶ τῆς ὑπατείας Ἀρβητίωνος καὶ Διοκλητιανοῦ ἀνηρέθη Κωνσταντῖνος καῖσαρ ὁ υἱὸς τοῦ ἁγίου καὶ μεγάλου Κωνσταντίνου, καὶ ἐβασίλευσεν Ἰουλιανὸς
|
Incipit |
|
Ἐπὶ τῆς ὑπατείας Γορδιανοῦ καὶ Φιλίππου βασιλέων ἐν τῇ λαμπροτάτῃ πόλει Θεσσαλονίκῃ
|
Incipit |
|
ΕΠΙ ΤΙΝΙ ΔΕΣΠΟΙΝΙΚΩ ΒΟΥΛΗΜΑΤΙ ΚΑΙ ΖΗΤΗΜΑΤΙ
|
Titulus initialis |
|
ἐπὶ τὸ τῆς ψυχωφελείας ἐκδράμωμεν, ἵνα καὶ τῶν μελλόντων ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν· ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
ἐπὶ τοῦ διὰ Τίγρεως
|
Incipit |
|
Ἐπὶ τοῦ ἐν ἁγίοις Ἀρκαδίου τοῦ ἀρχιεπισκόπου (Κύπρου) γέγονέν τις φιλέντολος ἐν τῇ Κωνσταντίᾳ λεγόμενος ὁ τοῦ Ὀλύμπου
|
Incipit |
|
ἐπὶ τοῦ ἑνὸς τῆς ἁγίας τριάδος
|
Desinit |
|
ἐπὶ τοῦ τυφλοῦ τὸ ἐ(λ)λεῖπον τῆς δημιουργίας πηλῷ προσαναπληροῦντα, καὶ αὐτῇ Κύριον ἀνακηρύττει, ὅτι αὐτῷ... ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΕΠΙ ΤΟΥΤΟΥ ΔΕ ΤΟΥ ΠΑΡΥΦΙΣΤΑΜΕΝΟΥ ΙΔ'
|
Desinit |
|
ἐπὶ τρῖς ἐνιαυτοὺς ἤδη
|
Incipit |
|
Ἐπὶ τῷ γενεθλίῳ τῆς βασιλίδος
|
Titulus initialis |
|
ἐπὶ τῶν ἀσυνδέτων
|
Incipit |
|
ἐπὶ τῶν ἀσυνδέτων. ἐξ ἄμμων σχοινίον
|
Incipit |
|
Ἐπὶ τῶν καιρῶν (Κατὰ τὸν καιρὸν) Μαξιμιανοῦ τοῦ δυσσεβεστάτου βασιλέως ἦν διωγμὸς πολὺς κατὰ τῶν χριστιανῶν
|
Incipit |
|
ἐπὶ τῶν μειζόνων ἢ κατ' ἀνθρωπίνην δύναμιν
|
Incipit |
|
ἐπὶ τῶν ὑδάτων, τοῦ πατρὸς βοῶντος· Οὗτός ἐστιν ὁ υἰός μου…
|
Desinit |
|
Ἐπὶ τῶν χρόνων τῆς βασιλείας ἡρακλείου τοῦ πανευσεβοῦς ἔτους εἰκοστοῦ τετάρτου, τῆς Ἀλεξανδρέων ἁγίας τοῦ θεοῦ ἐκκλησίας Κύρου κατέχοντος τὰ πηδάλια
|
Incipit |
|
επι]στρεψαι καρδιας πατερων επι τεκνα
|
Incipit abruptus |
|
Ἐπιβάντος Δομετιανοῦ τοῦ κόμητος τῶν θείων λαργιτιόνων ἐν Κιλικίᾳ
|
Incipit |
|
ΕΠΙΒΑΣΙΝ ΑΥΤΟΥ ΕΠΙΔΕΙΚΝΟΥΜΕΝΟΣ
|
Desinit |
|
ΕΠΙΓΕΥΤΗΝ ΜΟΙ ΔΕΙΞΟΝ ΤΟ ΥΠΕΡΟΥΡΑΝΙΟΝ ΑΓΑΘΟΝ
|
Incipit |
|
ἐπιγνῶναι τὸν ὑπὲρ αὐτῶν σταυρωθέντα Χριστόν, ἵνα πάντες ὁμοθυμαδὸν ἐν ἑνὶ στόματι δοξάζωμεν τὸν Θεὸν...
|
Desinit |
|
Επιγραμμα Δωρωθεου επισκοπου Τυρου.
|
Titulus initialis |
|
Ἐπίγραμμα εἰς γραφὴν γραφεῖσαν τῷ βασιλεῖ κυρῷ Ἰωάννῃ τῷ Κομνηνῷ παρὰ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ κυροῦ Ἰσαακίου
|
Titulus initialis |
|
Ἐπίγραμμα εἰς τὸ βιβλίον ὃ συνέταχεν ὁ πρωτοστράτωρ ἐκεῖνος ὁ Γλαβᾶς ἐν διαφόροις κεφαλαίοις στρατηγικοῖς
|
Titulus initialis |
|
Ἐπίγραμμα εἰς τὸν Δαυὶδ διὰ στίχων η´
|
Titulus initialis |
|
Επιγραμμα εις τον μακαριον Διονυσιον.
|
Titulus initialis |
|
ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ ΗΡΩΕΛΕΓΕΙΟΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΝΔΟΞΟΤΑΤΟΝ ΚΥΡΙΝ ΜΙΧΑΗΛ ΤΟΝ ΚΑΝΤΑΚΟΥΖΗΝΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἐπίγραμμα τῆς βίβλου δι’ ἰάμβων στίχων τοῦ πρωτοκουροπαλάτου κυροῦ Γεωργίου τοῦ Σκυλίτζη
|
Titulus initialis |
|
ΕΠΙΔΑΜΝΟΣ ΤΟ ΝΥΝ ΔΙΑΡΡΑΧΙΟΝ
|
Incipit |
|
Ἐπίδαμος τὸ νῦν Δηρράχιον
|
Incipit |
|
ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ ΠΟΛΙΣ ΘΕΤΤΑΛΙΑΣ ΑΣΚΛΗΠΙΩ ΑΝΑΚΕΙΜΕΝΗ
|
Desinit |
|
ἐπιδείκνυται τὴν ἰσχὺν ἡ μετάνοια
|
Desinit |
|
ἐπίδειξιν παρασχεῖν
|
Incipit |
|
ἐπίδειξιν παρασχώμεθα, ἵνα τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ἐπίδειξιν παρασχώμεθα, ἵνα τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ἐπιδειξώμεθά τινα δαψιλείαν
|
Desinit |
|
ἐπιδειξώμεθά τινα δαψιλείαν περὶ τοὺς δεομένους· οὕτω γὰρ καὶ τὸν ἐνταῦθα καὶ τῶν ἐκεῖ ἀπολαυσώμεθα ἀγαθῶν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν· χάριτι...
|
Desinit |
|
ἐπιδειξώμεθά τινα δαψιλείαν περὶ τοὺς δεομένους· οὕτω γὰρ καὶ τὸν ἐνταῦθα καὶ τῶν ἐκεῖ ἀπολαυσώμεθα ἀγαθῶν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν· χάριτι...
|
Desinit |
|
ΕΠΙΔΕΙΤΑ ΖΩΔΙΑ ΩΣΠΕΡ ΧΟΡΟΝ
|
Incipit |
|
επιδεομεθα υπερ του δου (δουλου) του θεου Μιχαηλ και της ψυχης των προαναπαυσαμενων πατερων Ιωαννου και της συμβιας αυτου Κυρατζα και των τεκνων αυτης απο περατων εος περατων της οικουμενης, ο κυριος γινωσκει τα ονοματα αυτων.
|
Textus |
|
Ἐπιδέχεται οὖν τὸ ἡρωικὸν μέτρον
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΕΠΙΔΟΥΝΑΙ ΤΟΙΣ ΜΕΡΕΣΙΝ
|
Desinit |
|
ΕΠΙΔΩΣΙΝ ΕΠΕΥΧΩΜΕΝΟΝ
|
Desinit |
|
ἐπιθυσάντων ἐπὶ δὲ τούτοις
|
Incipit |
|
Ἐπικαλούμεθά σε, Δέσποτα
|
Incipit |
|
Ἐπικήδειος
|
Titulus initialis |
|
ἐπικηδίων
|
Desinit |
|
ἐπικίνδυνα ὅπως
|
Desinit |
|
ΕΠΙΚΟΥΡΙΑ Η ΒΟΗΘΕΙΑ, Η ΔΕ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΥΡΙΑΣ ΔΙΦΘΟΓΓΟΝ
|
Desinit |
|
ἐπίκρισις ἤτοι διασάφησις τῶν οὐκ εὐαγῶς ἐκληφθεισῶν κατὰ τῶν ἱερῶν εἰκόνων χρήσεων γενομένη...
|
Titulus initialis |
|
Ἐπίλογος τοῦ ἑβδόμου βιβλίου τῆς Θεολογικῆς στοιχειώσεως τοῦ Μάγνου Ἀλβέρτου
|
Titulus initialis |
|
ΕΠΙΜΕΛΟΥΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΣΗΣ ... ΥΓΕΙΑΣ, Ω ΒΑΣΙΛΕΥ, ΚΑΙ ΑΥΤΗΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑ
|
Incipit |
|
ΕΠΙΜΕΛΟΥΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΣΗΣ ΥΓΙΕΙΑΣ, Ω ΒΑΣΙΛΕΥ, ΚΑΙ ΑΥΤΗΣ ΦΡΟΝΤΙΔΟΣ ΘΕΜΕΝΟΙ, ΤΑ ΚΡΑΤΙΣΤΑ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΙΑΙΤΑΝ ΤΟΙΣ ΣΩΜΑΣΙ ΚΑΘΗΚΟΝΤΩΝ
|
Incipit |
|
Επιμεμφεται ως ακαιρως υπομνησασης, θεον, υπομνησεως μη δεομενον. αντι του ειπειν, μη νομιζε ειναι με ψιλον ανθρωπον, αλλα και θεον, ουπω δε ηλθεν ο καιρος της εμης φανερωσεως, ουδεπω εγνωρισθη τις ειμι.
|
Textus |
|
ΕΠΙΝΕ ΤΟ ΥΔΩΡ ΕΥΞΑΡΙΣΤΩΝ ΚΥΡΙΩ ΤΩ ΘΕΩ ΗΜΩΝ
|
Desinit |
|
Ἐπινικίους (μὲν) ἀνδριάντας οἱ βασιλεῖς
|
Incipit |
|
Ἐπινικίους ἀνδριάντας οἱ βασιλεῖς
|
Titulus initialis |
|
Ἐπίπλαστος δόξα οὐχὶ δόξα λέγεται, ἀλλὰ κενοδοξία
|
Incipit |
|
ἐπιρρευομένων ἐπ'αὐτῶν ὕδατος θερμοῦ βραχέως καὶ ἀποπιεζομένων ἐκρίνεται τὸ ἔλαιος
|
Desinit |
|
ἐπισημήνασθαι δεῖ
|
Incipit |
|
ἐπίσιον, τὸ αἰδοῖον. θαλάμας δὲ, τὰ κοῖλα
|
Desinit |
|
Ἐπισκεπτομένῳ τὴν ὑμετέραν περὶ τὴν ἐγκύκλιον παίδευσιν δαψίλειαν
|
Incipit |
|
ἐπισκέψασθαι, καὶ εὑρήσεις με τοῖς δεομένοις παρακαθήμενον· πανταχοῦ εἰμί... ἵνα καὶ τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν παρ᾿ αὐτοῦ ἐπιτύχωμεν· ἐν αὐτῷ...
|
Desinit |
|
ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΜΕΔΙΟΛΑΝΩΝ ΕΠΟΙΗΣΕΝ
|
Desinit |
|
ἐπίσκοπον· ὁ δὲ Ἰωάννης μετὰ ταῦτα· ἀπὸ Νέρωνος γὰρ ἀρξάμενος τοῦ κηρύγματος ὑφ' οὗ Παῦλος ἀπετμήθη. ἥρκεσε μέχρι Τραϊανοῦ·
|
Desinit |
|
Ἐπίσκοπος ἢ πρεσβύτερος ἢ διάκονος
|
Incipit |
|
ἐπισπασώμεθα δι’ αὐτῶν τὴν παρὰ τοῦ Θεοῦ φιλανθρωπίαν· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ἐπίστατε ὦδε
|
Incipit |
|
Ἐπίστευσα, διὸ ἐλάλησα
|
Incipit |
|
ἐπίστευσαν δὲ οἱ ἰατροὶ καὶ ἐβαπτίσθησαν ἕλληνες ὑπάρχοντες τῷ γένει αὐτῶν ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἐπιστολαὶ Βασιλείου τοῦ (πρωτο)θρόνου. Εἰς Συμεῶνα βασιλικ[ὸν] (πρωτο)σπαθ(άριον) (πρωτο)νοτ(άριον) τοῦ δρόμ(ου) καὶ ἀναγρα(φέα) τῶν Ἀρμενι(ακῶν)
|
Titulus initialis |
|
ἐπιστολὴ διὰ στίχων τοῦ Φιλῆ τῶ Πατρικιώτη
|
Titulus initialis |
|
Ἑπιστολὴ Ἑρμαίου πρὸς ἀββᾶν Δουλᾶν
|
Titulus initialis |
|
Ἐπιστολὴ Θεοδώρῳ
|
Titulus initialis |
|
Ἐπιστολὴ Ἰωάννου μητροπολίτου Κλαυδίας (!) περὶ ἀζύμων καὶ πνικτῶν καὶ ἑτέρων
|
Titulus initialis |
|
Ἐπιστολὴ Ἰωάννου μητροπολίτου Κλαυδίας (!) περὶ ἀζύμων καὶ πνικτῶν καὶ ἑτέρων
|
Titulus initialis |
|
Ἐπιστολὴ πεμφθεῖσα παρὰ τοῦ πάπα Ῥώμης κυρίου Ἀδριανοῦ, πρὸς τὸν ἁγιώτατον ἀρχιεπίσκοπον Θεσσαλονίκης, κύριον Βασίλειον τὸν Ἀχριδηνόν περὶ τοῦ ἑνωθῆναι τῇ δυτικῇ Ἐκκλησίᾳ τὴν Ἀνατολικήν
|
Titulus initialis |
|
Ἐπιστολὴ Πέτρου ἐπιγέγραπται ἐπειδὴ ὁ Πέτρος τοῖς ἐν τῇ διασπορᾷ οὖσιν Ἰουδαίοις καὶ γενομένοις χριστιανοῖς γράφει ταύτην διδασκαλικήν. Ἐπειδὴ γὰρ ἀπὸ
|
Incipit |
|
Ἐπιστολὴ προεστῶτος πρὸς γέροντα τέλειον καὶ διακριτικὸν καὶ σοφόν, ζητοῦσα περὶ δηλώσεως καὶ λύσεως ζητημάτων ἀναγκαίων εἰς ἀγωγὴν μοναχῶν καὶ κατάστασιν
|
Titulus initialis |
|
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΔΙΟΚΛΕΑ ... ΠΡΟΦΥΛΑΚΤΙΚΗ
|
Titulus initialis |
|
Ἐπιστολὴ πρὸς Ἰωάννην μονάζοντα, Περὶ ὑπομονῆς, καὶ τοῦ μὴ ἀπατᾶσθαι τοῖς λογισμοῖς προφάσει δικαιωμάτων, καὶ λέγειν, ὅτι ὡς βοσκὸς πορεύομαι. Καὶ περὶ σωφροσύνης
|
Titulus initialis |
|
Ἐπιστολὴ πρὸς τὸν ὑψηλότατον καὶ εὐσεβέστατον βασιλέα Τραπεζοῦντος, κῦρ Ἰωάννην τὸν μέγαν Κομνηνόν, πρὸς ὃν καὶ τὸ βιβλίον ἀναφέρεται, ἐκ μέρους δηλοποιοῦσα καὶ τὸ τοῦ βιβλίου προοίμιον
|
Incipit |
|
Ἑπιστολὴ τοῦ Ίταλικοῦ πρὸς τὸν φιλόσοφον Πρόδρομον
|
Titulus initialis |
|
ἐπιστολὴ τοῦ κυρίου ἡμῶν ἰησοῦ χριστοῦ ... κατελθοῦσα ἐξ οὐρανοῦ ... ὁ δοῦλος τοῦ κυρίου ἀποστόλου ὤφθη τῷ ἀρχιεπισκόπῳ
|
Incipit |
|
Ἐπιστολὴ τοῦ Παλαμᾶ ἀνεσκευασμένη, ἣν ἀπὸ Θεσσαλονίκης τῷ μακαρίτῃ ἀπέστειλεν Ἀκινδύνῳ
|
Titulus initialis |
|
ἐπιστολὴ τῷ Δημλητριάδος
|
Titulus initialis |
|
Ἐπιστολὴ τῷ θεοειδεστάτῳ καὶ μακαριωτάτῳ ἀρχιεπισκόπῳ Κωνσταντινουπόλεως καὶ οἰκουμενικῳ πατριάρχῃ
|
Titulus initialis |
|
ΕΠΙΣΤΟΛΗ. ΕΠΕΙΧΘΗΤΙ ΔΕΟΜΑΙ ΚΑΙ ΠΡΥΜΝΙΣΙΑ
|
Incipit |
|
ΕΠΙΣΤΟΛΗ. ΕΠΕΙΧΘΗΤΙ ΔΕΟΜΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΥΜΝΙΣΙΑ
|
Incipit |
|
Επιστολη· κυριω μου αδελφω και συλλειτουργω
Πολλακις αιτηθεις υπο πολλων εξ αγαπης μειζονα της εμης δυναμεως
|
Incipit |
|
Ἐπιστολήν τινα παρὰ σοῦ κομισθεῖσαν ἐδεξάμην
|
Incipit |
|
Ἐπιστολλὴ πατριαρχικὴ τοῦ κυροῦ Διονυσίου καὶ τῶν τότε εὑρηθέντων ἐν τῇ Κωνσταντινουπόλει σταλθεῖσα εῖς τῶν ἐπισκόπων τοῦ Ἁγίου Ὄρους δι' αἰτίαν τῆς ἁγίας προσκομιδῆς
|
Titulus initialis |
|
ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ ΑΘΡΟΙΣΙΣ ΑΝΔΡΩΝ ΠΑΝΣΟΦΩΝ
|
Incipit |
|
ἐπιστολῶν δίελθε τοὺς τόσους τόμους!
|
Desinit |
|
ἐπιστραφήτω δή, Κύριε, ἡ ψυχὴ τοῦ παιδαρίου τούτου εἰς αὐτόν, καὶ ἐγένετο οὕτως· τῷ...
|
Desinit |
|
Ἐπιτάφιοι εἰς τὴν αὐγοῦσταν Εἰρήνην, τὴν σύζυγον τοῦ θειοτάτου βασιλέως Ἀνδρονίκου τοῦ Παλαιολόγου
|
Titulus initialis |
|
ΕΠΙΤΑΦΙΟΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΙΝΑΝ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΣΗΚΡΗΤΙΣ
|
Titulus initialis |
|
Ἐπιτάφιοι εἰς τὸν ἑαυτοῦ κηδεστήν, τὸν καίσαρα Ἰωάννην τὸν Παλαιολόγον
|
Titulus initialis |
|
Ἐπιτάφιοι εἰς τὸν νέον ἄνακτα Μιχαὴλ τὸν Παλαιολόγον, τὸν υἱὸν τοῦ θειοτάτου βασιλέως Ἀνδρονίνου τοῦ Παλαιολόγου
|
Titulus initialis |
|
Ἐπιτάφιοι στίχοι εἰς τὸν Τζικανδήλην Λέοντα
|
Titulus initialis |
|
Ἐπιτάφιοι τῇ μακαρίτιδι βασιλίσσῃ Ῥωμαίων κυρᾷ Εἰρήνῃ ὡς ἀπὸ τῆς κειμένης
|
Titulus initialis |
|
ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΟΙΔΙΜΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΝ ΕΚΦΩΝΗΘΕΙΣ ΕΝ ΟΔΗΣΣΩ
|
Titulus initialis |
|
Ἐπιτάφιος τῷ ἀδελφῷ τοῦ βασιλέως κῦρ Θεοδώρῳ δεσπότῃ
|
Titulus initialis |
|
Ἐπιτάφιος τῷ υἱῷ τῷ κῦρ Θεοδώρῳ τῷ Σοφιανῷ
|
Titulus initialis |
|
ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ ΔΕ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ ΑΠΕΟΙΚΟΤΑΣ
|
Desinit |
|
ἐπιτελεῖν καὶ τὸν καρπὸν σὺν θεῷ ἐν καιρῷ τούτων δρέψεται
|
Desinit |
|
ΕΠΙΤΕΛΕΙΣΘΑΙ ΔΕΙ ΤΡΙΤΑ ΤΩΝ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΩΝ
|
Incipit |
|
Ἐπιτελεύτιος διαθήκη τοῦ πατριάρχου κυροῦ Ἰωάννου τοῦ Βέκκου
|
Titulus initialis |
|
ἐπιτεύξεται ἀγαθῶν. Τὸ δὲ ἐν ἀμφιβλήστρῳ... μέχρι κολάσεως καὶ τιμωρίας
|
Desinit |
|
Ἐπιτήδειόν μοι δοκῶ καιρὸν εἰληφέναι περὶ ὧν εἰπεῖν ἐβουλόμην πάλαι
|
Incipit |
|
Ἐπιτηδείου καιροῦ ἡμέρα ἑορτῆς καὶ πανδήμου χαρᾶς
|
Incipit |
|
ἐπιτήδευμα πράξεις τυχῇ οἷον πλούσιος ἢ πένης καὶ τὰ τοιαῦτα
|
Desinit |
|
ἐπιτηρηθέντα διὰ τῶν γινομένων
|
Desinit |
|
Ἐπιτιμᾶν δικαίως ἡμῖν οἶμαι τῶν ἁπάντων οὐδένα
|
Incipit |
|
ἐπιτομὴ τῶν ἐννέα μέτρων ἐκ τοῦ ἐγχειριδίου Ἡφαιστίωνος
|
Titulus initialis |
|
ΕΠΙΤΟΜΗ ΤΩΝ ΕΝΝΕΑ ΜΕΤΡΩΝ ΕΚ ΤΟΥ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΗΦΑΙΣΤΙΩΝΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Ἐπιτομὴ τῶν ἐννέα μέτρων, ἐκ τοῦ ἐγχειριδίου Ἡφαιστίωνος
|
Titulus initialis |
|
Ἐπιτομὴ τῶν κατορθωμάτων τῷ μακαρίτῃ βασιλεῖ καὶ πορφυρογεννήτῳ κυρίῳ Ἰωάννῃ τῷ Κομνηνῷ καὶ ἀφήγησις τῶν πραχθέντων τῷ ἀοιδίμῳ υἱῷ αὐτοῦ τῷ βασιλεῖ καὶ πορφυρογεννήτῳ κυρῷ Μανουὴλ τῷ Κομνηνῷ πονηθεῖσα Ἰωάννῃ βασιλικῷ γραμματικῷ τῷ Κιννάμῳ
|
Titulus initialis |
|
Ἐπιτομὴ τῶν ὀκτὼ τοῦ λόγου μερῶν, μετ’ ἐρωτήσεώς τε καὶ διαιρέσεως, συντεθεῖσα παρὰ Συνεσίου τοῦ Ἑλλανικοῦ, τῶν ἀρχαϊκῶν χάριν
|
Titulus initialis |
|
Ἐπιτομὴ τῶν ὅσα περί φύσεως καὶ τῶν φυσικών ἀρχῶν τοῖς παλαιοίς διείληπται
|
Titulus initialis |
|
ΕΠΙΤΟΜΟΣ ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΑ ΚΑΤΑ ΚΑΘ' ΟΜΗΡΟΝ ΠΛΑΝΑΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΩΣ...
|
Titulus initialis |
|
ΕΠΙΤΟΜΟΣ ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΑΣ ΚΑθ' ΟΜΗΡΟΝ ΠΛΑΝΑΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΩΣ...
|
Titulus initialis |
|
Ἐπιτομῶν Παντοδαπῆς Ἱστορίας Ἀλεξάνδρου Μαυροκορδάτου, τόμος δεύτερος. Τὰ Ῥωμαϊκά
|
Titulus initialis |
|
Ἐπιτύμβιος αἷνος καὶ θρῆνος εἰς τὸν πανευτυχέστατον γαμβρὸν τοῦ ἀοιδίμου βασιλέως καὶ αὐτοκράτορος Ῥωμαίων Ἰωάννου τοῦ πορφυρογεννήτου, κυρὸν Μανουὴλ τὸν Ἀνεμᾶν
|
Titulus initialis |
|
ἐπιφάνειαν τῆς δόξης τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ· μεθ' οὗ...
|
Desinit |
|
ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ Ο ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΦΗΣΙΝ ΕΝ ΤΡΙΣΙΝ ΥΛΑΙΣ ΕΠΟΙΟΥΝ ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΟΙ ΙΟΥΔΑΙΟΙ
|
Incipit |
|
Ἐπιφανίου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως περὶ τοῦ πῶς καὶ τίνα τρόπον ἐξεβλήθησαν οἱ τῶν πρωτείων καὶ τῶν διπτίχων αὐτῶν
|
Titulus initialis |
|
Ἐπιφανίου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως περὶ τοῦ πῶς καὶ τίνι τρόπῳ ἐχωρίσθησαν ἡμῶν οἱ Λατῖνοι· καὶ ἐξεβλήθησαν τῶν πρωτείων αὐτῶν καὶ τῶν διπτύχων.
|
Titulus initialis |
|
Ἐπιφανίου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, περὶ τοῦ πῶς καὶ τίνι τρόπῳ διεβλήθησαν οἱ λατίνοι τῶν
πρωτείων καὶ τῶν διπτύχων αὐτῶν
|
Titulus initialis |
|
ΕΠΙΦΘΕΓΓΟΝΤΑΙ ΔΕ ΕΝ ΤΗ ΠΑΣΤΕΙΛΗ ΤΟΥ ΕΝΙΑΥΤΟΥ ΤΑ ΩΑ
|
Desinit |
|
επιφοιτησιν του αγιου ενδεικνυσι πνευματος.
|
Desinit |
|
Ἑπιφφάνιος γένος μὲν ἦν Φοινίκων τῆς περιοικίδος Ἐλευθεροπόλεως
|
Incipit |
|
ΕΠΛΑΣΘΗ ΔΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΗΓΟΥΝ Ο ΑΔΑΜ
|
Incipit |
|
Ἐπληρώθη ἡ Ἀποκάλυψις Ἰωάννου τοῦ εὐαγγελιστοῦ καὶ θεολόγου, ἡ καὶ ἑρμηνευθεῖσα ὑπὸ Ἀνδρέου ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας.
|
Textus |
|
επληρωθη η Αποκαλυψις Ιωαννου του ευαγγελιστου και θεολογου· η και ερμηνευθεισα υπο Ανδρεου αρχιεπισκοπου Καισαρειας Καππαδοκιας.
|
Titulus finalis |
|
ἐπληρώθη σὺν Θεῷ καὶ ἡ διαίρεσις εὐτυχῶς Ζήνωνι σχολαστικῷ
|
Desinit |
|
ἐπληρώθη σὺν θεῶ καὶ οὗτος τῶν εὐαγγελιστῶν ὑπαρχ(ὑπάρχων) Ἰωάννης ὁ λαμπρὸς τῆς δωδεκάδος ὄντος· ὁ ἀπόστολος καὶ φαιδρὸς ἐστιάτωρ
|
Textus |
|
Ἐπληρώθη σὺν Θεῷ καὶ οὗτος τῶν εὐαγγελιστῶν ὑπάρχων, Ἰωάννης ὁ λαμπρός, τῆς δωδεκάδος ὄντος, ἀπόστολος καὶ φαιδρὸς ἑστιάτωρ.
|
Textus |
|
Επληρωθη το καθ' ημεραν ευαγγελιον μετα του αποστολιου και των σαββατοκυριακων και ολων των εορτων του ενιαυτου, κατα μηνα ιουνιου, της ιδ´ ινδικτιωνος του ͵ϛωϟθ´ ετους, ημερα β´. ιθ´ του ειρημενου μηνος. και οι εντυγχανοντες ταυτα ευχεσθαι και τον συνεργησαντα εμοι εις τουτο ιερομοναχον κυριον Γρηγοριον καμοι τω ελαχιστω και αμαρτωλω Ιωασαφ, το απο της μονης των Οδηγων.
|
Textus |
|
επληρωθη το παρον αγιον ευαγγελιον δια χειρος Ιωαννου αναγνωστου του Θεολογιτου κατα μηνα Ιουνειου, ινδικτιωνι ι΄ (?), ετους ͵ςχπζ΄.
|
Textus |
|
ΕΠΟΘΟΥΝ ΥΜΑΣ Ω ΤΕΚΝΑ ΚΑΙ ΑΝΤΕΠΟΘΟΥΜΗΝ ΤΟΙΣ ΙΣΟΙΣ ΜΕΤΡΟΙΣ ΠΕΙΘΟΜΑΙ ΓΑΡ ΕΙ ΔΕΙ ΚΑΙ ΠΙΣΤΙΝ ΠΡΟΣΘΕΙΝΑΙ ΤΩ ΛΩΓΩ
|
Incipit |
|
ἐποιεῖτο καὶ δήμων
|
Incipit |
|
ἐποιήσατε, εἶπεν ὁ Χριστός· αὐτῷ ἡ δόξα... κ.τ.λ.
|
Desinit |
|
Ἐποίησε Πίνδαρος καὶ θεοὺς ὀκνοῦντας ὑμνῆσαι τὰς
|
Incipit |
|
Ἕπονται δὲ τοῖς πυρετοῖς καὶ ἱδρῶτες
|
Incipit |
|
ἐπουράνια ἀγαθὰ ἑτοιμάζονται αὐτῶ καὶ ζωὴ αἰώνιος, αὐτῷ ἡ δόξα ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ἐπουράνιοι γενησόμεθα ἄνθρωποι, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν· ᾧ ἡ δόξα
|
Desinit |
|
ἕπτα α ε ι ο μικρὸν θ ψιλὸν καὶ ω μέγα ἐξ ὧν δύο μὲν εἰσὶ μακρὰ
|
Incipit |
|
ΕΠΤΑ ΔΕ ΜΑΝΘΑΝΕ ΚΑΛΩΣ ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΒΙΟΥ
|
Incipit |
|
ΕΠΤΑ ΕΙΔΗ ΕΙΣΙ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ
|
Incipit |
|
ΕΠΤΑ ΕΡΙΔΜΑΙΝΟΥΣΙ ΠΟΛΛΕΙΣ ΔΙΑ ΡΙΖΑΝ ΟΜΗΡΟΥ
|
Incipit |
|
ΕΠΤΗ ΓΑΡ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΕΙΣ ΟΥΡΑΝΙΟΥΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ
|
Desinit |
|
Ἐρ.Ἐάν τις δέχεται ἐξαγορεύσεις
|
Incipit |
|
ΕΡaΣΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΗΡΑΚΛΗΣ ΤΟ ΚΕΡΑΣ ΑΜΑΛΘΕΙΑΣ ΦΕΡΩΝ
|
Incipit |
|
Ἐρᾷ τὰ δένδρα, καὶ φιλεῖ, καὶ μίγνυται
|
Incipit |
|
ἐργάζομαι δὲ καὶ λογισμῶν ἐκστάσεις
|
Desinit |
|
ἔργοισί τε τιμῶντες, ἐοικότα δράομεν ἄμμες
|
Desinit |
|
εργον αριπρεπες εκ μεγαλου Πετροιο μυηθει(μυηθεις) Μαρκος ετευξε τοδε, πνευματος εν σοφιῃ.
|
Textus |
|
Ἔργον ἀριπρεπὲς ἐκ μεγάλου Πέτρου μυηθείς
Μάρκος ἔτευξε τόδε πνεύματος ἐν σοφίῃ.
|
Incipit |
|
ΕΡΓΩ ΜΕΝ ΗΜΙΝ ΟΙΔΕ ΕΧΟΥΣΙ
|
Incipit |
|
ἐρευνᾶτε, μήπως τὸ τῆς μοιχείας λανθανόντως ἐν ὑμῖν ἀναφθῇ πῦρ‧ πολὺ γὰρ δεινὸν ἡ μοιχεία
|
Desinit |
|
ΕΡΗ ΜΟΙ ΤΙΣ ΠΩΣ ΔΥΝΑΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙΝ ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
|
Incipit |
|
ἐρήμῳ τραφεὶς ὁ σὺν ἐμοὶ πέμψας ἐφ᾿ ἑαυτὸν τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον καὶ πάλιν ὅπερ ἔπεμψεν ὑποδεξάμενος· αὐτῷ...
|
Desinit |
|
ερὶ τῆς πρώτης τοῦ Θεοῦ λατρείας, ἢ νόμος εὐαγγελικὸς ἐν ἐπιτομῇ. Αὐτοσχεδίως καὶ εὐλήπτως ἐξεδόθη μοναχῷ τινι φίλῳ ζητήσαντι.
|
Titulus initialis |
|
Ερμηνεια Γεναδιου πατριάρχου Κωνσταντίνουπόλεως ὑπὲρ τῆς ἁγίας καὶ οἰκουμενικῆς ἐν Φλορεντία συνόδου, ὅτι ὀρθῶς ἐγένετο. ὑπεραπολογουμένου τῶν ἐν τῶ ὅρω αὐτῆς πέντε κεφαλαίων. προοίμιον.
|
Titulus initialis |
|
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΔΙ'ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΤΩΝ ΑΠΟΡΩΝ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ
|
Titulus initialis |
|
ερμηνεια διαφορων κεφαλαιων απορουμενων
|
Titulus initialis |
|
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ ΤΩΝ ΟΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ερμηνεια εις τα δʹ ευαγγελια. εσται (?) αναφεροντα εις τα τετραμορφα, λεγοντα, συν θεω το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον, συνεγραφη υπο Ματθαιου του αγιου αποστολου, μετα οκτω μαρτυρων της Χριστου αναληψεως. ουτος ο αποστολος Ματθαιος· αυτοπτης γεγoνε των παθων του Χριστου εις ov (ων) των δωδεκα αποστολων· κεκραγωντα (κεκραγοτα)· το κατα Μαρκον, υπο Μαρκου αποστολου· μετα δεκα χρονους της Χριστου αναληψεως· ουτως (ουτος) υπο Πετρου αποστολου ηκουσεν το ευαγγελιον και συνεγραψατο αυτο (αυτω)· μαθητης ον (ων) του αυτου αποστολου Πετρου· βοωντα· το κατα Λουκα αποστολου (!)· μετα δεκαπεντε χρονους της Χριστου αναστασεως· και ουτως (ουτος) υπο Παυλου του αποστολου ηκουσεν το ευαγγελιον
|
Textus |
|
ερμηνεια εις το ειστηκεισαν παρα τω σταυρω του Ιησου η μητηρ αυτου και η αδελφη.
|
Titulus initialis |
|
ἑρμηνεία εἰς τὸ εἰστήκησαν παρὰ τῷ σταυρῶ τοῦ Ἰησοῦ, ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ ἡ ἀδελφή.
|
Titulus initialis |
|
ερμηνεια εις το συ ει ο ερχομενος, η ετερον (?) προσδοκωμεν, του Πηλουσιωτου.
|
Titulus initialis |
|
Ἑρμηνεία εἰς τὸ τέταρτον τῶν εἰς τέσσαρα τῆς Γραμματικῆς τοῦ κυροῦ Θεοδώρου Γαζῆ, φιλοπονηθεῖσα χάριν τῶν φιλομαθῶν παρὰ Δανιὴλ μοναχοῦ τοῦ Πατμίου
|
Titulus initialis |
|
ἑρμηνεία εἰς τον εὐκοπότερον δὲ ἐστιν τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γὴν παρελθεὶν, ἢ τοῦ νόμου μία...
|
Titulus initialis |
|
ἑρμηνεία ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν, περὶ τῶν δύο υἱῶν ἀρχὴ, ἀνθρωπός τις εἶχε δύο υιούς.
|
Titulus initialis |
|
ερμηνεια Ευλογιου Παπα Αλεξανδρος, εις το Σιμων Ιωνα αγαπας με.
|
Titulus initialis |
|
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΚΑΤΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑΝ ΑΛΛΗΛΕΝΔΕΤΟΝ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΚΑΙ ΝΕΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΚΒΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΜΕΛΛΟΝΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Ερμηνεια μικρα αττα διαλαμβανουσα περι της των ευαγγελιστων αναταξεως.
|
Titulus initialis |
|
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΤΡΟΦΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΣ
|
Titulus initialis |
|
Ἑρμηνεία τῆς τέχνης, ἥτις καὶ παραλλαγὴ λέγεται, τοῦ κὺρ Ἰωάννου ἱερέως τοῦ Πλουσιαδηνοῦ
|
Titulus initialis |
|
ερμηνεια της του Ιωαννου του θεολογου Αποκαλυψεως Ανδρεου αρχιεπισκοπου Καισαρειας Καππαδοκιας ακμασαντος κατα την πεμπτην.
|
Additio |
|
Ἑρμηνεία τοῦ ἁγίου συμβόλου ἐκτεθεῖσα παρὰ φιλοπόνου τινὸς μεγάλου ἀνδρὸς ἁγίου καὶ σεβασμίου
|
Incipit |
|
Ἑρμηνεία τοῦ Ἄισματος τῶν ἀσμάτων διὰ στίχων πολιτικῶν γενομένη παρὰ τοῦ Ψέλλου, πρὸς τὸν βασιλέα Μονομάχον
|
Titulus initialis |
|
ερμηνεια του κατα Ματθαιον ευαγγελιου εν επιτομη, εγραφη δε το ευαγγελιον τουτο εις το πατριαρχον επι Σεργιου πατριαρχου.
|
Titulus initialis |
|
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΕΝΔΕΚΑ ΤΡΟΠΩΝ ΤΟΥ ΣΟΛΟΙΚΙΣΜΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Ἑρμηνεία τῶν ποδῶν
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ἑρμηνεία ὠφέλιμος περὶ ἡλίου τε καὶ σελήνης, ἰνδίκτου τε καὶ βισέκστον, ἃ ὁ σοφώτατος Βλεμίδης ἐξεράνισεν ἀπὸ τῆς ἔξω σοφίας καὶ ἀπὸ τῶν τοῦ Παλαμίδους βιβλίων, καὶ συνέθηκε τὴν παροῦσαν τῶν πασχαλίων σύνθεσιν
|
Titulus initialis |
|
ερμηνεια.| προσδυναμιν (προσερμηνεια.| δυναμιν) μεγαλην προσδοκα.
|
Textus |
|
Ερμηνεια· Ει τι αν ειπωσιν οι μαρτυρουντες αληθη εστιν και ευοδωθησ̣ε̣ται σοι̣ (?) η οδος.
|
Textus |
|
ΕΡΜΗΝΕΙΑΙ ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΕΥΣΕΒΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΜΦΙΛΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Ἑρμηνεῖαι περὶ τοῦ παρόντος κλύδονος
|
Titulus initialis |
|
Ἑρμηνεῖαι τῶν δ' ποταμῶν τοῦ παραδείσου
|
Titulus initialis |
|
ἑρμηνεῖαι ψαλμῶν ἐκ τοῦ θεοπάτορος Δαουὶδ
|
Titulus initialis |
|
ερμηνια (ερμηνεια)
δοξα μεγαλη γινεται
|
Textus |
|
ἐρμηνία καὶ διήγισης περὶ φλεγοτομίας ἀνθρώπων
|
Titulus initialis |
|
Ἔρρ’ ἐς τάρταρον, ἔρρ’ ἐς τέρματα, βάσκανε, γαίης,
σταυρὸς ἀνώγει, ὅς σε δέδμηκε πρὶν γαίοντα.
|
Desinit |
|
Ἐρρωμένος διαβιῴης ἐν πᾶσι τοῖς ὑπὸ σέ.
|
Desinit |
|
ἐρρωμένος διαβῴης καὶ εὕθυμος
|
Desinit |
|
ἔρχεσθαι κίνδυνος καὶ ἡττωμένους ἐλέγχεσθαι
|
Desinit |
|
ΕΡΧΕΣΘΑΙ ΟΥΔ ΑΝ ΠΡΟΕΡΡΕΘΗ
\
|
Incipit |
|
Ἐρχομένου δὲ αὐτοῦ μετὰ τοῦ πλοίου καὶ ἔν τινι τόπῳ ἡσύχῳ
|
Incipit |
|
ερχου κυριε Ιησου Χριστε κατα την δευτεραν σου παρουσιαν· το δε η χαρις του Χριστου μετα παντων των αγιων βεδαιουντος: εστιν:
|
Desinit |
|
ερω καγω συν σοι· δοξα σοι ο θεος ημων δοξασον αμην.
|
Textus |
|
Ἔρως μοι δεινὸς ἐξήφθη, μακαρία καὶ πεφιλημένη μου ψυχή καὶ τῆς σοφίας ἀπείρατον καὶ λαμπρὸν ἄγαλμα
|
Incipit |
|
ἔρως, ἔρως, σύναπτε καὶ τὰς καρδίας
|
Desinit |
|
Ἔρως, τὰ δένδρα καὶ φύεις καὶ μιγνύεις
|
Incipit |
|
ΕΡΩΤΑΠΟΚΡΙΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΠΑΔΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΠΕΡΙ ΣΗΜΑΔΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟΝΩΝ ΚΑΙ ΦΟΝΩΝ ΚΑΙ ΚΡΑΤΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΑΓΩΝ ΚΑΙ ΟΣΑ ΕΝ ΤΗ ΠΑΠΑΔΙΚΗ ΤΕΧΝΗ ΔΙΑΛΑΜΒΑΝΟΥΣΙΝ
|
Titulus initialis |
|
ἐρωτηθεὶς ποτὲ ἔτι περιὼν ὁ μακάριος Ἀνδρέας παρὰ τοῦ Ἐπιφανίου
|
Incipit |
|
Ἐρωτηθέντων πολλάκις ἐκ διαφόρων Ῥωμαίων
|
Incipit |
|
ερωτημα σχεδον παρα παντων ζητουμενον.
|
Titulus initialis |
|
Ἐρωτήσεις διάφοροι γενόμεναι πρὸς τὸν χαρτοφύλακα κῦρ Νικήταν· τὸν ὕστερον Θεσσαλονίκης ἀρχιερέα, καὶ ἀποκρίσεις ἐπ’αὐταῖς
|
Titulus initialis |
|
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΚΑΙ ΩΦΕΛΙΜΟΙ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΝ ΜΕΝ ΙΣΟΣ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑΙ· ΕΚΤΕΘΕΙΣΑΙ ΔΕ ΔΙΑ ΤΟ ΕΥΡΕΘΗΝΑΙ
|
Titulus initialis |
|
Ερωτησεις διαφοροι και ωφελιμοι παρα την ακολουθιαν μεν ισως φαινομεναι, τεθησαι δε, δια το ευρεθηναι.
|
Titulus initialis |
|
ἐρώτησις · πῶς δεῖ εἶναι τὸν μοναχὸν ἐν τῷ κελλίω
|
Incipit |
|
ἐρώτησις · τίς δὶς ἀπέθανε
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ἐρώτησις ἂν εἶναι ἰσχυρὸν τὸ βάπτισμα εἰς μόνην τὴν ἐπίκλησιν τῆς ἁγίας τριάδος
|
Incipit |
|
ΕΡΩΤΗΣΙΣ ΕΙ ΔΕΙ ΤΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΜΕΝΑ ΕΝ ΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΟΙΟΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ΚΑΙ ΝΑΜΑΤΑ
|
Incipit |
|
ερωτησις λεγει ο Δαμασκηνος οτι η μεν φυσις του λογου εσαρκωθη…
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΕΡΩΤΗΣΙΣ ΠΕΤΡΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΝ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟΝ ΠΑΠΑΣ ΡΩΜΗΣ. ΤΙ ΔΥΝΟΝΤΑΙ ΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΙ ΝΑ ΩΦΕΛΗΣΟΥΝ ΤΑΣ ΨΥΧΑΣ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟΝ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΕΡΩΤΗΣΙΣ ΠΟΣΑΣ ΟΥΣΙΑΣ ΟΜΟΛΟΓΕΙΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
|
Incipit |
|
ερωτησις, Tις εστι η αδελφη της μητρος του κυριου.
|
Incipit |
|
ἐρώτησις. ἐὰν παιδίον κατηχούμενον ὡς ἐτῶν ἑπτὰ
|
Incipit |
|
Ἐρώτησις. Εἰ καλὸν τὸ διαπονεῖσθαι περί τινος.
Ἀπόκρισις. Καλὸν τὸ προσέχειν ἑαυτὸν ἕκαστον
|
Incipit |
|
ΕΡΩΤΗΣΙΣ. ΠΙΣΤΕΥΣΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΒΑΠΙΣΘΕΝΤΕΣ ΕΙΣ ΤΡΙΑΔΑ
|
Incipit |
|
Ἐρώτησις. Πῶς βλασφημεῖται ὁ Θεός; Καὶ τίνα ἀπαιτεῖ, ᾧ ἐστι πᾶσα τιμὴ καὶ κράτος· ὁ καὶ πάσης ἁγιωσύνης δοτήρ;
Ἀπόκρισις. Λέγει ὁ Θεὸς διὰ τοῦ Προφήτου· οὐαὶ δι’ οὓς τὸ ὄνομά μου βλασφημεῖται ἐν τοῖς ἔθνεσιν
|
Incipit |
|
Ἐρώτησις. Τῆς Γραφῆς λεγούσης περὶ Ἠλὶ τοῦ ἱερέως ὅτι κακολογοῦντες Θεὸν οἱ υἱοὶ αὐτοῦ οὐκ ἐνουθέτει αὐτούς, καίπερ ἀκούομεν ὅτι παρήγγειλεν αὐτοὺς καὶ ἐνουθέτει;
Ἀπόκρισις. Πρόσεχε σεαυτῷ, μήποτε πολλὰ περιεργαζόμενος ἐξοκείλῃ σου ἡ διάνοια
|
Incipit |
|
Ἐρώτησις. Τί ἐστιν ὁ λόγος ὁ γεγραμμένος· οὐδὲν εἰσενέγκαμεν εἰς τὸν κόσμον τοῦτον, δῆλον ὅτι οὐδὲ ἐξενεγκεῖν τι δυνάμεθα;
Ἀπόκρισις. Δοκῶ ὅτι ὃ λέγει τοιοῦτόν ἐστιν
|
Incipit |
|
ΕΡΩΤΗΣΙΣ· ΔΙΑ ΠΟΣΑΣ ΑΙΤΙΑΣ ΕΦΑΠΤΟΜΕΘΑ ΤΟΥ ΚΑΡΠΟΥ ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΣ; ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ· ΔΙΑ ΤΡΕΙΣ
|
Incipit |
|
Ἐρώτησις· Παρακαλούμεν μαθεῖν τὴν δύναμιν τῆς ἀποταγῆς
Ἀπόκρισις· Ἡ ἀποταγή, ἣν ἐπὶ τοῦ ἁγίου βαπτίσματος ποιοῦμεθα
|
Incipit |
|
Ερωτησις· ποτε επλασεν ο θεος τον Αδαμ.
|
Incipit |
|
ΕΣΘΙΕΤΩ Δ'ΑΥΤΟ ΑΠΑΞ ΚΑΙ ΔΙΣ ΚΑΙ ΤΡΙΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΑΝΑ ΚΟΧΛΙΑΡΙΩΝ ΔΥΟ Η ΚΑΙ ΤΡΙΩΝ
|
Desinit |
|
ΕΣΘΙΟΝΤΩΝ ΔΕ ΑΥΤΩΝ ΛΑΒΩΝ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΑΡΤΟΝ
|
Incipit |
|
ἐσθιόντων ποτὲ τῶν ἀδελφῶν
|
Incipit |
|
Ἐσπαρμέναι εἰσὶν αἱ ἀναπαύσεις πᾶσαι ἐν πάσῃ τῇ ἀνθρωπότητι, ὅπως ὁ ἄνθρωπος συνεχῶς κινήσῃ τὸν ἀγῶνα ἐν τῇ διανοίᾳ
|
Incipit |
|
ἑσπέρας καταλαβούσης ἐπήγετο εἰς τὴν ἐκκλησίαν· τῷ δὲ θεῷ ἡμῶν δόξα...
|
Desinit |
|
ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟΝ ΣΥΝ ΤΩ ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΩ
|
Desinit |
|
ΕΣΠΟΥΔΑΖΕ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΑΙ
|
Incipit |
|
ἔσται ἐν ὅροις τοῖς ἑξῆς κειμένοις τοῦ ὅλου διαγράμματος ἔχον ἐπογδόους μὲν εἱκοσιτέσσαρας, λείμματα δὲ ἐννέα
|
Desinit |
|
ΕΣΤΑΙ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΣ
|
Desinit |
|
ΕΣΤΑΙ ΟΥΝ ΤΑ ΜΕΝ ΠΡΩΤΑ ΣΟΥ ΟΛΙΓΑ ΤΑ ΔΕ ΕΣΧΑΤΑ ΣΟΥ ΑΜΥΘΗΤΑ
|
Desinit |
|
εσταλησαν κατα των αλιτηριων· και δικην εισπραξασθαι (?) κατ’ αυτων:
|
Desinit |
|
Εσταυρωθη ο κυριος ημων Ιησους Χριστος, εν ετει ͵εφλδʹ (͵εφλαʹ?), κυκλω γαρ ην ιηʹ του ηλιου και της σεληνης εʹ.
|
Textus |
|
ἐσταυρώθη σαρκί. Καὶ οἱ μὲν στρατιῶται διαμερίζονται (διεμερίζοντο) τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, τῶν δὲ σταυρωθέντων δύο ληστῶν ὁ εἷς αὐτῶν μετανοήσας ὡμολόγησε, καὶ ὅτι τὸ σῶμα τεθὲν ἐν τῷ μνημείῳ (τεθὲν) ἠγέρθη τριήμερον καὶ μετὰ ταῦτα ἀνελήφθη, βλεπόντων τῶν μαθητῶν.
|
Desinit |
|
Εστειλας μοι πιστοτατε και λογιωτατε υιε μου, πυνθανομενος καθ' ην ωραν απονηστιζεσθαι δει
|
Incipit |
|
ἐστερήθης τῆς χαρᾶς τοῦ Παραδείσου
|
Desinit |
|
ΕΣΤΗ ΔΕ Η ΜΕΧΡΙ ΤΟΥ ΝΥΝ ΚΡΑΤΟΥΣΑ ΛΑΟΠΛΑΝΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑ
|
Incipit |
|
εστην (εστιν) δε και ταυτα φερομενα μετα το εφοβουντο γαρ·
|
Textus |
|
ἐστήριξεν εἰς τὴν ὀρθόδοξον πίστιν τῆς ἁγίας ἐκκλησίας
|
Desinit |
|
ἔστι γὰρ τὰ τούτου ἐπιτηδεύματα καινὰ παραδείγματα καὶ πάσης δημοκρατίας ἀλλότρια
|
Desinit |
|
ΕΣΤΙ ΔΕ Ο ΗΡΩΔΙΑΝΟΣ ΤΗΝ ΦΡΑΣΙΝ ΣΑΦΗΣ
|
Incipit |
|
ΕΣΤΙ ΔΕ ΠΡΩΤΟΝ ΗΜΙΝ ΤΩΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΩΝ
|
Incipit |
|
ΕΣΤΙ ΔΕ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΓΗΣ ΑΠΟ ΜΕΝ ΤΩΝ ΑΝΑΤΟΛΩΝ
|
Incipit |
|
Ἔστι δὲ ᾧ ἐνυπάρχει κατὰ φύσιν κινεῖσθαι, οἷον τὸ πῦρ
|
Desinit |
|
Ἔστι δὴ θεῷ κάλλιστον δῶρον, ὦ λαὸς ἅγιος, ἀρετῆς δῶρον
|
Incipit |
|
Ἔστι δὴ τῆς συνθέσεως ἔργα
|
Incipit |
|
ἔστι δήπου τὸ πάθος ἡ φλεγμόνη συμπτώματα μὲν ἐξ ἀνάγκης
|
Incipit |
|
ἔστι δήπου τὸ πάθος ἡ φλεγμόνη συμπτώματα μὲν ἐξ ἀνάγκης
|
Incipit |
|
εστι Ιωαννης μελλων παραδιδοναι ημιν του(?) της θεολογιας
|
Incipit |
|
ΕΣΤΙ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΣ ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ
|
Incipit |
|
Ἔστι μὲν ἡμῖν εἰς ζωὴν καὶ διατροφὴν ὁ καρποφορούμενος ἐκ τῆς γῆς σῖτος
|
Incipit |
|
ΕΣΤΙ ΤΑ ΔΕΥΤΕΡΑ ΒΕΛΤΙΩ
|
Incipit |
|
Ἔστι τὰ δεύτερα βελτίω. τί γὰρ ἔδει μάχεσθαί σοι καὶ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΕΣΤΙ ΤΙ ΖΩΟΝ ΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΣΠΟΤΑ ΣΤΕΦΗΦΟΡΕ
|
Incipit |
|
ΕΣΤΙ ΤΟ ΔΕ ΑΥΤΟ ΠΝΕΥΜΑ
|
Desinit |
|
ΕΣΤΙ ΧΑΡΙΣ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΟΠΟΥ ΔΙΔΟΝΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΞΙΟΥΣ ΔΟΥΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥ
|
Incipit |
|
εστιν απαν το ευαγγελιον φυλλα διακοσια τεσσαρακοντα δυο· και οφειλει γινεσθαι· αναγνωσις δωδεκα· ηγουν καμιαν εκαστην αναγνωσιν φυλλα εικοσι.
|
Textus |
|
ΕΣΤΙΝ ΔΕ Η ΠΡΟΦΑΣΙΣ ΑΥΤΗ
|
Incipit |
|
Ἐστιν δὲ καὶ ταῦτα φερόμενα μετὰ τὸ ἐφοβοῦντο γάρ·
|
Textus |
|
Ἔστιν ἡ ἐπιστολὴ περὶ φιλοξενίας. καὶ πρῶτον μὲν ἀποδέχεται τὸν Γάϊον
|
Incipit |
|
Ἕστιν ἡ ἐπιστολὴ περὶ φιλοξενίας· καὶ πρῶτον μὲν ἀποδέχεται τὸν Γάϊον
|
Incipit |
|
Ἔστιν ἡ ἐπιστολὴ, περὶ φιλοξενίας, καὶ πρῶτον μὲν ἀποδέχεται τὸν Γάϊον
|
Incipit |
|
Ἔστιν μὲν οὖν τὸ κατὰ φύσιν οὖρον τοιόνδε
|
Incipit |
|
Ἔστιν ὁ ἅγιος Λουκᾶς Ἀντιοχεὺς Σύρος τῷ γένει, ἰατρὸς τὴν τέχνην, μαθητὴς ἀποστόλων γενόμενος, καὶ ὕστερον Παύλῳ παρακοληθήσας μέχρις τοῦ μαρτυρίου αὐτοῦ· δουλεύσας τῷ κυρίῳ ἀπερισπάστως, ἀγύναιος, ἄτεκνος, ἐτῶν ὀγδοήκοντα τεσσάρων ἐκοιμήθη ἐν Θήβαις ἐν μητροπόλει τῆς Βοιωτίας πλήρης πνεύματος ἁγίου. Οὗτος, προϋπαρχόντων ἤδη εὐαγγελιῶν τοῦ μὲν κατὰ Ματθαῖον ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ἀναγραφέντος, τοῦ δὲ κατὰ Μᾶρκον ἐν τῇ Ἰταλίᾳ, οὗτος προτρεπτεὶς ὑπὸ πνεύματος ἁγίου ἐν τοῖς περὶ τὴν Ἀχαΐαν τὸ πᾶν τοῦτο συνεγράψατο εὐαγγέλιον, δηλῶν διὰ τοῦ προοιμίου τοῦτο αὐτὸ ὅτι πρὸ αὐτοῦ ἄλλα ἐστὶ γεγραμμένα καὶ ὅτι ἀναγκαῖον ἦν τοῖς ἐξ ἐθνῶν πιστοῖς τὴν ἀκριβῆ τῆς οἰκονομίας ἐκθέσθαι διήγησιν, ὑπὲρ τοῦ μὴ ταῖς ἰουδαϊκαῖς μυθολογίαις περισπᾶσθαι αὐτοὺς μήτε ταῖς αἱρετικαῖς καὶ κεναῖς φαντασίαις ἀπατωμένους ἀστοχῆσαι τῆς ἀληθείας, ὡς ἀναγκαιοτάτην οὖν οὖσαν εὐθὺς ἐν ἀρχῇ παρειλήφαμεν τὴν τοῦ Ἰωάννου γέννησιν, ὅς ἐστιν ἀρχὴ τοῦ εὐαγγελίου, καὶ τῇ τοῦ βαπτίσματος διαγωγῇ καὶ τῇ τοῦ πνεύματος κοινωνίᾳ. Ταύτης τῆς οἰκονομίας μέμνηται προφήτης ἐν τοῖς δώδεκα. Καὶ δὴ μετέπειτα ἔγραψεν ὁ αὐτὸς Λουκᾶς Πράξεις ἀποστόλων· ὕστερον δὲ Ἰωάννης, ὁ ἀπόστολος ἐκ τῶν δώδεκα, ἔγραψεν τὴν Ἀποκάλυψιν ἐν τῇ νήσῳ Πάτμῳ, καὶ μετὰ ταῦτα τὸ Εὐαγγέλιον.
|
Textus |
|
ΕΣΤΙΝ Ο ΙΝΔΟΣ ΠΟΤΑΜΟΣ ΤΟ ΜΕΝ ΣΤΕΝΟΝ ΑΥΤΟΥ ΕΥΡΟΣ Μʹ ΣΤΑΔΙΩΝ
|
Incipit |
|
εστιν ο Λουκας Συρος Αντιοχευς. ιατρος τη τεχνη μαθητης δε αποστολων γενομενος
|
Incipit |
|
εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν· (λεγει)
|
Incipit abruptus |
|
Εστιν ουν ο επενδυτης λινουν τι οθονιον, ο οι τε Φοινικες και Συροι αλιεις
|
Incipit |
|
ΕΣΤΡΑΤΗΓΗΣΕ ΔΕ ΟΥΤΟΣ ΟΥΝ ΕΤΩΝ ΞΕʹ
|
Incipit |
|
ἐστράφη εἰς τὸν ἔρημον δοξολογῶν τὸν Θεὸν ἀμήν
|
Desinit |
|
ΕΣΤΩ ΔΕ ΠΑΣΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙΣ
|
Incipit |
|
εσυστερον δε, και αυτος την ανοδον την εις τον ουρανον κατηγγειλεν· ενθα εστι το της δευτερας ημων καταστασεως οικητηριον.
|
Textus |
|
Ἔσφυζον, εἶχον ἄσχετον πάλαι πόθον
οὕς, πλάστα πάντων, οὐχ ὅλη χωρεῖ κτίσις
λόγους χαράξαι σῶν μαθητῶν καὶ φίλων,
ἐν παγκάλῳ δὴ καὶ διαυγεῖ πτυκτίῳ·
ἔχειν τε τούτους φῶς, πνοήν, βίου κλέος.
Ἔληξα τοῦ πόθου δὲ νῦν κατ᾽ ἀξίαν,
ἔκτοσθεν, ἐντός, πανταχοῦ καλλωπίσας·
καὶ τοῦτο προστέθεικα τῇ τεχνουργίᾳ.
Ὡς ῥᾷστα γάρ τις πάντας εὕροι τοὺς τόπους
ἐφ᾽ οὓς μετελθεῖν βούλεται πόνου δίχα
ὡς εὐθείᾳ πρὶν στάθμῃ προσσχὼν ἐμπείρως
τοῖς ἐν πίνακι προσφυῶς γεγραμμένοις.
Ἀλλ᾽ ὦ βλύσας ἄβυσσον ἐνθέων λόγων,
ὡς ἐκ κρήνης ῥεύσασαν σῶν μυστῶν γλώττης,
ψυχὴν ἐμὴν ἄνικμον ἐν καιρῷ δίκης
εἴης ποτίζων καινὸν ἄμβροτον πόμα,
ὃ σοὺς μαθητὰς εἶπας ἐκπίνειν τότε.
|
Textus |
|
Ἔσχε πατέρα ὁ δίκαιος Ὀνήσιμος ὀνόματι Θεόδουλον
|
Incipit |
|
ΕΣΧΡΟΡΗΜΟΣΥΝΗΣ ΔΕ ΠΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΚΟΗ ΚΑΙ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΤΑΡΕΒΕΤΩ
|
Incipit |
|
ΕΤΑΙΡ. ΚΑΤΑ ΠΟΛΛΑ ΣΟΒΑΡΟΣ ΚΑΙ ΥΨΗΛΟΣ ΕΓΙΝΕΣ ΕΙΣ ΗΜΑΣ, ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΛΟΙΠΟΝ ΟΥΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΤΑΞΗΣ
|
Incipit |
|
εταφη ων ετων, ογδοηκοντα τεσσαρων.
|
Desinit |
|
ἐτάχθημεν μοίρᾳ, τοῦτο μὲν τῇ τοῦ Χριστοῦ χάριτι νῦν ἔχοντες τὸ καλόν, ἐκ τῆς αὐτῆς δὲ προσδοκῶντες φιλανθρωπίας καὶ τὸ τῆς δεξιᾶς τῶν προβάτων ἔσεσθαι τάξεώς τε καὶ στάσεως. Γένοιτο· γένοιτο· γένοιτο.
|
Desinit |
|
ΕΤΕΘΗ ΕΙΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΜΙΑΣ ΗΜΕΡΑΣ ΕΚΒΟΛΗ ΤΟΥ ΑΥΘΗΜΕΡΙΝΟΥ
|
Incipit |
|
Ἔτει τῆς βασιλείας αὐτοῦ Ναβουχοδονόσορ ἐνύπνιον εἶδεν
|
Incipit |
|
ἔτει τῆς τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ παρουσίας, αὐτῶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ετελειωθη αυτη η βιβλος μηνι νοεβριω· ινδικτιωνος θʹ ετους ͵ϛλθʹ ημερα τριτη, ωρα θʹ . δια χειρος ευτελους και αμαρτωλου μοναχου Χαριτωνος και ει (οι) μετα χειρας λαμβανοντες ευχεσθε τω κεκτημενω ναι μην και τω γραψαντι. τω μοναχω Ιλαριωνι.
|
Textus |
|
Ετελειωθη δε εν τῃ σεβασμιωτατῃ μονῃ της υπεραγνου μου θεομητορος της επικεκλημενης, Κινσταινης, τῳ ͵ϛω´ ετει ινδικτιωνος ε´, βασιλευοντος του ευσεβους και φιλοχριστου βασιλεως, κυρου Ανδρονικου, υιου, του Παλαιολογου.
|
Textus |
|
Ἐτελειώθη δὲ ἡ ἁγία Εὐφημία μηνί σεπτεμβρίῳ ἑξκαιδεκάτῃ, βασιλεύοντος τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾦ ἡ δόξα ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἐτελειώθη δὲ ὁ οὐρανομήκης στῦλος… ἐπὶ τῆς βασιλείας… Νικηφόρου.
|
Desinit |
|
Ἐτελειώθη δὲ τὸ μαρτύριον τοῦ μακαρίου καὶ ἐνδόξου μάρτυρος τοῦ Χριστοῦ Ἰουλιανοῦ, μηνὶ Ἰουνίου εἰκάδι πρώτῃ, εἰς οἰκοδομὴν καὶ ἀγαλλίαμα πιστῶν, βασιλεύονετος τοῦ Κύριου ἡμῶν ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ετελειωθη η βιβλος αυτη μηνι ιουλιω κϛʹ: ετους ͵ϛχιεʹ. Γραφεισα δια χειρος Λεοντιου μοναχου πρεσβυτερου· αμαθους και ιδιωτου· εις την μονην του αγιου Φιλιππου του Μελιτυρου· οι εντυγχανοντες και αναγινωσκοντες. ευξασθαι υπερ αυτου δια τον κυριον.
|
Textus |
|
Ετελειωθη η Γενεσις· στιχοι ͵δτηʹ.
|
Titulus finalis |
|
ετελειωθη η δελτος αυτη μηνι νοεμβριω κζˊ ινδικτιωνος ηˊ. ημερα. εˊ. ωρα. βˊ.
|
Textus |
|
ετελειωθη η ιερα βιβλος αυτη· μηνι οκτωβριω κθʹ ημερα· παρασκευη· ωρα θʹ. ετει ͵ϛφκβʹ· ινδικτιωνος ιβʹ· γραφεν δια χειρος Λουκα μοναχου και ευτελους ιερεως.
|
Textus |
|
ετελειωθη η παρουσα βιβλος μηνι αυγουστω. ϛʹ ημερα. βʹ ινδικτιωνος. ιʹ προσταξει του κραταιου και αγιου ημων βασιλεως κυριου Μιχαηλ του Δουκα. γραφεισα παρ’ εμου Μιχαηλ βασιλειου νοταριου του Πανεργη. ετει ͵ϛφπʹ.
|
Textus |
|
ετελειωθη θεου χαριτι η ιερα αυτη και θεοχαρακτος βιβλος μηνι Μαιω ζˊ ινδικτιωνος ιγˊ ετους κοσμου ͵ϛτμγʹ. δυσωπω δε παντας τους εντυγχανοντας μνειαν μου ποιεισθαι του γραψαντος Νικολαου αμαρτωλου μοναχου οπως ευροιμι ελεος εν ημερα κρισεως γενοιτο κυριε αμην.
|
Textus |
|
Ετελειωθη ο θειος και ιερος Πραξοαποστολος (Πραξαποστολος)· των αγιων και ενδοξων πανευφημων αποστολων· συν των πραξεων και των επιστολων και της αποκαλυψεως· και πασων των ερμηνειων· δια πολλου ποθου και συνδρομης· και εξοδου· Ιωαννου μοναχου και πρεσβυτερου του ασηκρητις· γαμβρου δε του κυρου Μανουηλ· θεματος του Αιγαιου πελαγου· βανδον του λακκου τα μιτατα· και Καλης μοναχης της μητρος αυτου· οι πνευματικοι φιλοχριστοι ευχεσθε υπερ εμου του ευτελους και ελαχιστου μετα και της μητρος μου· οι αναγινωσκοντες την αγιαν βιβλον ταυτην. εγραφη μηνι δεκεμβριω ιβʹ· ινδ. αʹ· ετους ͵ϛχαʹ. βασιλευοντος Αλεξιου του Κομνηνου. και κυρου Νικολαου πατριαρχου παμπουλ (παμπολεως) Κωνσταντινουπολεως.
|
Textus |
|
Ετελειωθη συν θεω η θεοπνευστος βιβλος αυτη, δια χειρος Ζαχαριου πρεσβυτερου πανελαχιστου, του Πραιτωριοτου (?), εξ επιτροπης Θεοδωρου μεγαλου υπατου και τε πο… (πολεως?) Kολωνειας του Γαβρα, και της αυτου συνευνου Ειρηνης. προς σκεπην και διατηρησιν και υγειαν και σωτηριαν και αφεσιν των αμαρτιων αυτων. μηνι μαιω ινδικτιωνος εʹ, ετους ͵ϛφοεʹ, επι βασιλεως αυτοκρατορος Ρωμαιων Κωνσταντινου του Δουκα.
οι αναγινωσκοντες, ευχεσθε υπερ του γραψαντος αμα τῳ κτησαμενω την βιβλον ταυτην δια τον κυριον.
|
Textus |
|
ετελειωθη το παρον ευαγγελιον του ετους ͵ϛχλαʹ, ινδικτιωνος αʹ.
|
Textus |
|
ετελειωθη το παρον ιερον και αγιον τετραβαγγελιον κατα μηνα μαιον, ιγʹ του ͵ϛχξαʹ, ινδικτιωνος, αʹ, δια δε χειρος Μανουηλ ευτελους ιερεως βουκελλαρου του αγιου Στεφανιτου.
|
Textus |
|
Ετελειωθη το παρον τετραβαγγελον (τετραευαγγελιον) δια χειρος [καμου Γεωργιου αναγνωστου... Μιχαηλ] επι της βασιλειας Ισαακιου μεγαλου βασιλεως και αυτοκρατωρος Ρωμαιων του αγγελου, μηνι φευρουαριω ινδικτιωνος δʹ, ετους ͵ϛχϟδʹ. και οι αναγινωσκοντες ταυτην ευχεσθαι (ευχεσθε) μοι δια τον κυριον. αμην.
|
Textus |
|
Ετελειωθη το παρων (!) τετραβαγγελον δια χειρος Θεοδωρου ιερεως και ευτελους· εξ επιτροπης
κυρ Βαρναβα ιερομοναχου του επικλην Ογωνικα, βασιλευοντος κυρ Αλεξιου του μεγαλου Κομνηνου·
ετος ͵ϛωιθʹ ινδικτιωνος και οι αναγινωσκοντες ευχεσθαι μοι δια τον κυριον· οπως λυτρωθω των πολλων μου σφαλματων εν ημερα της κρισεως.
|
Textus |
|
Ετελειωθη το παρων (παρον) βιβλιον δια χειρος Βασιλειου νοταριου του Αργυροπουλου· μηνι Ιαννουαριω (Ιανουαριω) εις την πρωτην, ινδ. γ´ του ͵ϛχμη´ ετους.
|
Textus |
|
Ἐτελειώθη χάριτι Xριστοῦ ἡ ἱερὰ καὶ ψυχωφελὴς βίβλος αὕτη· διὰ χειρὸς Ἀνδρέα ἁμαρτωλοῦ καὶ παρ᾽ ἀξιαν μοναχοῦ· μηνὶ Μαρτίω· ἰνδικτιῶνος τετάρτης· ἔτος κτίσεως κόσμου ἐξακισχιλιοστὸν ἑξακοσιοστὸν ἐννέα καὶ δέκατον. Εἰς τὸ ὄρος τοῦ πατρὸς κῦρ (?) μοναχoῦ Μελετίου τῆς…πος (?) ἐν τῆ μονῆ τοῦ σωτῆρος. Παρακαλῶ δὲ δυσωπῶ <…> καὶ δέομαι πάντας τοὺς ἐντυγχάνοντας, τούς τε ἐσθίοντας καὶ ἀρυομένους τῆς πνευματικῆς ταύτης τραπέζης. Μνείαν μου ποιεῖσθε διὰ ἱερᾶς ὑμῶν προσευχῆς· πολλὰ γὰρ ἐκοπίασα ἐν τρισὶν ἔτεσι κτίζων αὐτήν· μὴ οὖν ὑπερίδητε τὴν οἰκτράν μου ταύτην δέησιν διὰ τὸν κύριον φιλόχριστοι ἀδελφοὶ καὶ πατέρες· καὶ εἴ τι ἔσφαλον ἐξ ἰδιωτείας, συγχωρήσατε ὡς Xριστῶ μίμητοι. Ἡ χεῖρ ἡ γράψασα σήπεται τάφω, ὁ τῶν χειρῶν μου τὸν κόπον λῦσαι, Χριστέ μου, καὶ τὴν ἄφεσιν δίδου τῶν ἐσφαλμένων. ἀμὴν γένοιτο Xριστέ μου Θεοῦ λόγε. τέλος ἐν ἔτει ͵ϛχιθʹ ἰνδικτιῶνος δʹ.
|
Textus |
|
ΕΤΕΛΕΥΤΕΙΣΕΝ ΕΤΕΙ ΑΠΟ ΚΤΙΣΕΩΣ ΚΟΣΜΟΥ ΣΤΤΜΘ' ΙΝΔΙΚΤΙΩΝΟΣ ΙΔ'
|
Desinit |
|
Ἑτέρα ἀπόδειξις περὶ τῆς ζύμης.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ἑτέρα ἀπόδειξις περὶ τῆς ζύμης.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ἑτέρα ἀποστολικὴ διάταξις
|
Titulus initialis |
|
ΕΤΕΡΑ ΔΙΑ ΤΟΥ ΛΑΧΑΝΟΥ ... ΣΧΟΙΝΟΥ ΑΝΘΟΥΣ ΚΟΚ. ΣΤ'
|
Desinit |
|
Ἑτέρα διάγνωσις τοῦ αὐτοῦ
|
Titulus initialis |
|
Ἑτέρα διάγνωσις τῶν οὔρων εὐρύθμως καὶ κανονικῶς ἐκτεθεῖσα παρὰ τοῦ σοφωτάτου Βλεμύδου ἀοιδῶν, οἱδὲ Μαξίμου, ἦχος α' τῶν οὐρανίων ταγμάτων
|
Titulus initialis |
|
Ἑτέρα διάλεξις ὀρθοδόξου πρὸς αἱρετικόν
|
Titulus initialis |
|
Ἑτέρα διήγησις Μωϊσέου ἐκ τὸ γενέσιον
|
Titulus initialis |
|
Ἑτέρα εἴδησις περὶ τῶν ἁγίων συνόδων οἰκουμενικῶν τε καὶ τοπικῶν.
|
Titulus initialis |
|
Ἑτέρα ἔκδοσις περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος. Ἐξεδόθη ἐν τῷ πατριαρχίῳ μετὰ τὴν ἐπάνοδον τῆς ἐξορίας
|
Titulus initialis |
|
ΕΤΕΡΑ ΗΟΜΙΛΙΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΟΙΑΥΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΕΩΣ ΩΣ ΕΝ ΣΥΛΛΗΒΔΗΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἕτερα ἰδιομέλη εἰς κοιμηθέντας μοναχούς
|
Titulus initialis |
|
Ἑτέρα ἱστορία περὶ τῶν κακοδόξων Ἀρμενίων
|
Titulus initialis |
|
ΕΤΕΡΑΙ ΗΔΕΙΣΟΙΣ ΟΦΕΛΕΙΜΑΙ ΕΙΣ ΤΑΣ ΙΑΤΡΙΑΣ ΤΩΝ ΙΠΠΩΝ ΕΚ ΠΟΛΛΩΝ ΩΣ ΟΡΑΣ
|
Titulus initialis |
|
ΕΤΕΡΑΙ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
|
Desinit |
|
ἕτεραι μαρτυρίαι γραφικαὶ περὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος τοῖς πολλοῖς ἐναντίαι δοκοῦσαι τῶν ἄνωθεν
|
Titulus initialis |
|
Ἕτεραι σκευασίαι σὺν Θεῷ· κοκκίων· ζουλαπίων· ἐμπλάστρων· συντεθεπισα εἰς τὴν Ἑλλάδα παρὰ Ἰουδαίου Βενιαμίν
|
Titulus initialis |
|
Ἑτέραν διήγησιν, ἀδελφοί, ἀκουσώμεθα. Πραγματευτής τις γενόμενος ἐν Ἀλεξανδρείᾳ φιλόχριστος ἅμα καὶ φιλομόναχος, μέλλων ἀπελθεῖν ἐν Κωνσταντινουπόλει
|
Incipit |
|
Ἑτέρας πλατονικῆς διανοίας ἐξήγησις ἀπὸ Τιμαίου
|
Titulus initialis |
|
ΕΤΕΡΟΙ ΔΕ ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΝ ΕΙΝΑΙ ΠΥΡ
|
Incipit |
|
ΕΤΕΡΟΙ ΔΕ ΤΟΥΤΟ ΣΒΕΝΝΥΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΑΣΤΡΑ ΦΑΣΙ ΜΕΤΑΒΑΛΛΕΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
Ἕτεροι στίχοι Ἱλαρίωνος μοναχοῦ τοῦ Πτωχοδρόμου (sic catal.) πρὸς τὸν εὐσεβέστατον βασιλέα κῦρ - Κόμνηνον
|
Titulus initialis |
|
Ἕτεροι στίχοι Ἱλαρίωνος μοναχοῦ τοῦ Πτωχοπροδρόμου πρὸς τὸν εὐσεβέστατον βασιλέα κυρίον Μανουὴλ Κόμνηνον
|
Titulus initialis |
|
ἕτερον λίαν θερμαῖνον καὶ στύφον. πρῶτον ...εἶτα πρόσφερε κλυστήριν ἔχον γῆν σαμίαν· αἰγύπτια ῥόδα
|
Desinit |
|
ΕΤΕΡΟΝ ΣΤΙΧΗΡΟΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΠΟΤΟΜΗΝ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Ἕτερος κανὼν εὶς τὸν αὐτὸν ἅγιον Ἰωάννην τὸν Χρυσόστομον, φέρων ἀκροσιχίδα τήνδε. Μερκουρίου μέλισμα τῷ Χρυσοστόμῳ
|
Titulus initialis |
|
Ἕτερος κανών, οὗ ἡ ἀκροστιχίς· Στέφει χαρίτων παριάρχης σε στέφει, Θεοδοσία, Ἰωσήφ
|
Titulus initialis |
|
Ἕτερος κατὰ Κορράδου Γερμα(νικοῦ)
|
Titulus initialis |
|
ΕΤΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ ΑΝΤΙΡΡΗΤΙΚΟΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΥΤΩΝ ΑΘΕΩΝ ΔΟΓΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἕτερος λόγος εἰς τὸν αὐτὸν αὐτοκράτορα, διεξιὼν τὰ κατὰ Κιλικίαν αὐτὴν γεγονότα ἀναιμωτεί κατορθώματα
|
Titulus initialis |
|
Ἕτερος λόγος εἰς τὸν αὐτὸν αὐτοκράτορα, πλατύτερον διεξιὼν τὰ κατὰ Ἀντιόχειαν αὐτοῦ βασιλικὰ κατορθώματα
|
Titulus initialis |
|
Ἕτερος λόγος εὐχαριστήριος εἰς τὸν αὐτὸν αὐτοκράτορα ἐπὶ τῇ δωρεᾷ τοῦ ἐν τοῖς Μαγγάνοις ἀδελφάτου
|
Titulus initialis |
|
Ἕτερος λόγος οὗτος ψευδὴς ὑπὸ τῶν ποιητῶν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἕτερος λόγος περὶ τοῦ δείπνου τοῦ μυστικοῦ καὶ περὶ ἀζύμου· τοῦ [...] Λέοντος ἐπισκόπου Ῥωσίας Πελτζάβας
|
Titulus initialis |
|
Ετεχθη εκ της θεοτοκου και αει παρθενου Μαριας, ο κυριος ημων, τω τριτω ετει της εκατος της ενενηκοστης δʹ ολυμπιαδος
|
Incipit |
|
Ετεχθη ο Xριστος ημερα δευτερα ωρα της νυκτος ζ΄ εβαπτισθη. εις λ΄ αυτου ετος ωρα ι΄ της νυκτος
|
Incipit |
|
ετη, γʹ· ομου ετη μδʹ· εζησεν επι της γης η θεοτοκος ετη νθʹ· εν τω ναω ετη ιδʹ· εν τω οικω Ιωσηφ μηνας δʹ
|
Incipit abruptus |
|
ΕΤΙ ΑΝΕΓΝΩΣΘΗ ΕΚ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΚΟΔΙΚΙΟΥ
|
Incipit |
|
ἔτι δὲ ἐὰν ἡ μήτηρ
|
Desinit |
|
ΕΤΙ ΔΕ ΚΑΙ ΟΥΤΩΣ Θ'' ΤΟ ΕΝΝΑΤΟΝ
|
Desinit |
|
ἔτι δὲ τί ἂν τοῖς τοιούτοις ἄχθοισθε; οὐ γὰρ ἕτεροι περὶ αὐτῶν κριταί εἰσιν, ἀλλ’ ὑμεῖς
|
Desinit |
|
Ἔτι ἐν τῷ τῆς ε΄ συνόδου ὅρῳ
|
Incipit |
|
Ἔτι ήδὲ τοῦτο διαλάθη τὸ θαῦμα... νὺξ μὲν γὰρ ἦν καὶ διεπορευόμεθα
|
Incipit |
|
ΕΤΙ ΚΑΙ ΡΕΡΥΠΩΜΕΝΑ ΛΕΓΟΥΣΙΝ ΑΝΤΙ ΕΡΡΥΠΩΜΕΝΑ ΔΙΑ ΤΟ ΜΕΤΡΟΝ
|
Desinit |
|
ΕΤΙ ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΖΗΤΟΥΣΙΝ ΑΓΑΠΗΤΕ ΤΙΝΟΣ ΕΝΕΚΕΝ ΕΠΙ ΤΩΝ ΤΕΤΡΑΠΟΔΩΝ
|
Incipit |
|
Ἔτι κραοῦντος τὸ βασίλειον Αὐρηλιανοῦ τοῦ τυράννου, ἀπεστάλη Δομετιανός
|
Incipit |
|
ΕΤΙ ΛΕΓΟΥΣΙ ΤΙΝΕΣ ΩΣ ΔΙΑ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΚΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΙΝ ΕΧΕΙ
|
Incipit |
|
ΕΤΙ ΛΕΓΟΥΣΙΝ ΩΣ Η ΔΙΑ ΠΡΟΘΕΣΙΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΙΣΟΔΥΝΑΜΟΣ ΕΣΤΙ
|
Incipit |
|
ΕΤΙ ΜΑΛΛΟΝ ΠΟΝΗΣΑΣ ΔΙΩΡΘΩΣΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
ΕΤΙ ΠΕΡΙ Δʹ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΚΑΙ ΕΝ ΠΟΙΟΙΣ ΤΟΠΟΙΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΑΝΑΚΕΙΤΑΙ
|
Incipit |
|
ΕΤΙ ΩΣ ΑΝ ΔΥΝΗΘΕΙΗ ΔΥΟ ΤΩΝ ΥΠ'ΑΥΤΟΩ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΩΝ ΑΞΙΟΥΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΑΙ
|
Incipit |
|
ἑτοιμάσω σοι· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ἑτοιμάσω σοι· μεθ’ ὧν τῷ Πατρὶ δόξα...
|
Desinit |
|
ἑτοιμάσω· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ἑτοιμάσω· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ἑτοιμάσω· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ἑτοιμάσω· αὐτῷ τῷ Χριστῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ἑτοιμάσω· ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα…
|
Desinit |
|
ἕτοιμοι γίνεσθαι ὡς λόγον ἀποδώσοντες τῶ κριτῆ· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Ετοιμοι ητε μετα φαιδρων των λαμπαδων χορευοντες και βοωντες, ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου, […]. αμην.
|
Desinit |
|
ἑτοιμολογία εἰς τὰ κδʹ στοιχεῖα
|
Titulus initialis |
|
ΕΤΟΙΜΟΛΟΓΙΑ ΕΣΤΙΝ Η ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΕΩΣ ΟΡΘΟΤΗΣ
|
Incipit |
|
ἑτοίμως ἔχω ἐν τῷ ἐνδυμαμοῦντί με ἀληθινῷ θεῷ νικῆσαί σου τὴν ὠμότητα
|
Incipit |
|
ΕΤΟΙΜΩΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΣΩΝ
|
Desinit |
|
ετος ͵αψμδʹ Γιαννης <...> διαγραψας ταυτα <...> και ει γινει χειμονας πολυς απο την παραμονη τα (?) Χριστουγεννα εως τις δεκαεπτα του Φεβρουαριου και αρνι δεν ελαλησεν
|
Textus |
|
ετος ͵ϛωϞζ΄ μηνι οκτοβριου κϛ΄ του αγιου Στεφανου εγενηθη ονομα Θεοδωρα η Κουνοπινα ο θεος να τη βοηθει
|
Textus |
|
ΕΤΟΣ Δʹ ΑΓΟΝΤΟΣ ΤΗΣ ΑΡΧΙΕΡΑΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟʹΤΑΤΟΥ ΠΑΠΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΡΩΜΗΣ ΕΥΓΕΝΙΟΥ
|
Incipit |
|
Ἔτος ἤδη πέμπτον ἐνειστήκει τῷ εὐσεβεῖ Ἰουστίνῳ ἐπειλημμένῳ τῶν σκήπτρων τῆς Ῥωμαίων
|
Incipit |
|
Ἔτος μὲν ἀπὸ τῆς Ἀλεξάνδρου τοῦ Μακέδονος ἀρχῆς ἑξακοσιοστὸν ἦν
|
Incipit |
|
Ἔτος μὲν ἤδη πέμπτον ἐνειστήκει τῷ εὐσεβεῖ Ἰουστίνω τῶν Ῥωμαίων ἀρχῆς τῶν σκήπτρων ἐπειλημμένῳ
|
Incipit |
|
ετους ͵ϛφκγʹ ινδικτιωνος ιγʹ μηνι Ιουνιω καʹ
|
Textus |
|
ετους ͵ϛφοϛʹ ινδικτυονος ϛʹ μηνι απριλλου κδʹ ημερα θʹ (?).
|
Detail(s) |
|
ετους ͵ϛχιζʹ, ινδικτιωνος βʹ.
|
Textus |
|
ετους ͵ϛψλδʹ ινδικτιωνος ιδʹ μηνι μαιω αʹ:
|
Textus |
|
Ἔτους ͵ϛψοϛ΄, ἰνδικτιῶνος ια΄, ἡλίου κύκλος κη΄, σελήνης κύκλος ιβ΄, ἀπόκρεα φευρουαρίῳ ιβ΄, νομικὸν φάσκα ἀπριλλίῳ πρώτῃ ἡμέρᾳ πρώτῃ, Χριστιανῶν πάσχα ἀπριλλίῳ η΄, βίσεκτον.
|
Incipit |
|
ετους ͵ϛψϞζʹ ινδικτιωνος β:
|
Textus |
|
Ἔτους ͵ϛωβ΄, ἰνδικτιῶνος ζ΄, ἡλίου κύκλος κϛ΄, σελήνης κύκλος ιθ΄, ἀπόκρεα φευρουαρίῳ κα΄, νομικὸν φάσκα ἀπριλλίῳ ιγ΄ ἡμέρᾳ γ΄, Χριστιανῶν πάσχα ἀπριλλίῳ ιη΄.
|
Desinit |
|
ετους ͵ϛωϞα΄ νομικο Πασχα, απριλλιου α΄επαρελαβα ετουτο εις την Καφαρ (Καφαρναουμ?), ειναι τω κυρι Θεοδωρω τω Κουνουπινα, ημερα Σαββατω δια ενθυμησιν Μανουηλ ο κυνηγος.
|
Textus |
|
Ἔτους δευτέρου τῆς βασιλείας Γαΐου
|
Incipit |
|
ΕΤΟΥΣ ΔΙΑΚΟΣΙΟΣΤΟΥ ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΤΕΤΑΡΤΟΥ
|
Incipit |
|
ΕΤΟΥΣ ΔΙΑΚΟΣΙΟΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΡΙΑΚΟΣΙΟΣΤΟΥ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ
|
Incipit |
|
Ἔτους διακοστοῦ τρίτου
|
Incipit |
|
Ἕτους ἑβδόμου τῆς βασιλείας Μαξιμιανοῦ, ἡγεμονεύοντος Μαξίμου, κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν διωγμὸς ἐγένετο
|
Incipit |
|
Ἔτους εἰκοστοῦ τετάρτου ὑπὸ τῆς βασιλείας Διοκλητιανοῦ τοῦ τυράννου καὶ ἀσεβεστάτου, ταραχὴ ἐγένετο μεγάλη
|
Incipit |
|
Ἔτους ἑξακοσιοστοῦ Ἀλεξάνδρου τοῦ τῶν Μακεδόνων, ἐννάτῳ δὲ Διοκλητιανοῦ
|
Incipit |
|
Ἔτους ἑξακοσιοστοῦ πεντεκαιδεκάτου (uel καὶ πέμπτου) τῆς βασιλείας Ἀλεξάνδρου
|
Incipit |
|
Ἔτους ὀκτωκαιδεκάτου Ναβουχοδονόσορ ὁ βασιλεὺς ἐποίησεν
|
Incipit |
|
Ἔτους πρώτου (uel πέμπτου) βασιλεύοντος Ἀντωνίνου, ἡγεμονεύοντος δὲ Σαβίνου τῆς Εὐρώπης
|
Incipit |
|
Ἔτους πρώτου τῆς βασιλείας Ἰουλιανοῦ ἐγένετο διωγμὸς μέγας
|
Incipit |
|
Ἕτους τβ΄ μετὰ τὴν ἐπὶ γῆς... Χριστοῦ ἐπιδημίαν, ἐπὶ τῆς βασιλείας Δεκίου
|
Incipit |
|
Ἔτους τετάρτου τῆς βασιλείας Δεκίου ἦν πολλὴ μανία καὶ πλήθη ἱκανὰ τῶν τὰ εἴδωλα σεβομένων
|
Incipit |
|
Ἔτους τετάρτου τῆς βασιλείας Δεκίου, ἦν πολλὴ κατὰ χριστιανῶν ἡ τῶν ἀσεβοὔντων μανία, παντάχου γὰρ τοῖς ἄρχουσιν
|
Incipit |
|
Ἔτους τετάρτου τῆς βασιλείας Δεκίου, ἦν πολλὴ μανία τῶν τὰ εἴδωλα σεβομένων
|
Incipit |
|
ετουτο βιβλιον ην ετο[...] παιδες εβραιων εν καμινω κατεπατησαν την φλογα [...]
|
Textus |
|
Ετουτο θειον και ιερον αγιον τετραευαγγελιον, εδοθη και αφιερωθη των πανσεπτων ναων του ταξιαρχου Μιχαηλ και του οσιου πατρος ημων Σαββα του εν τη ερημω, και οιος βουληθειη υστερησαι αυτο εκ των προρρηθεντων ναων τουτων, να εξη τας αρας των τιη΄ θεοφορων πατερων των εν Νικαια, και παμμεγιστον ταξιαρχην Μιχαηλ αντιδικον, και τον θειον Σαββα αντιμαχον εν ημερα κρισεως, και εξη την λεπραν του ιεζη (Γιεζη) και την αγχωνην του Ιουδα, και ημερας [...] σταυρωσαι τον κυριον [...] και ειτις [...] επι το αυτο επιτιμιω εμπεση καν τε μοναχος ειη καν τε ιερομοναχος η και λαικος τυχη.
|
Textus |
|
ετουτο το αγιον και ιερον ευαγγελιον ειναι του παπα κυρ Νικολαου Καταφαγα απο τoν Καθαρακτην (?) και εδωκα (?) τω καμου Αθανασιου Ιερομοναχου εις τον αγιον Ιωαννην τον Προδρομον, να τω διαβασω εις οτι καμνη χρεια ειτα να του το δωσω χωρις αλλο (?) Αθανασιος Ιερομοναχος εις ετει ͵αχμθʹ/͵ζρνεʹ
|
Textus |
|
Ετουτο το ευαγγελιον ειναι του αγιου μου(μοναστηριου) αρχιστρατιου(αρχιστρατηγου) Μηχαηλ και ει τις το αποκαλυψη οιουνε (οιονει?) να το κλεψη, να εχη τας αρας των τριακοσιων δεκα και οκτω θεοφορων πατερων και να εχη και την λεπραν του Γοιζ(Γιεζη) νυν δε επροσηλωθη ...
|
Textus |
|
Ετουτο το παρον βιβλιον υπαρχει του Δημητριου (lit. Διμιτρι) του Ραδοσκλαβου και το αφιερωσε τη Παναγια και οποιος το αποξενωσει να την εχει διαδικη οπου και να σταθει αμην.
|
Textus |
|
ετουτο το τετραβαγγελον το αφιερωσεν εις την βασιλικην μονην του Κουτλουμουσιου, ο Αλεξιος ο Χρυσοπουλος απο την Αδριανουπολιν. και ει τις το αποξενωσει να ευροι τον Χριστον αντιδικον εν κρισει.
|
Textus |
|
ετουτο το τετραβαγγελον υπαρχη (υπαρχει) καμου του ταπεινου μητροπολιτου Πετρας πρωην και εδησα αυτω (αυτο) την (?) ιεροιτα (?) κυρ Ιωασαφ δια να γραψη εις π...(?)
|
Textus |
|
Ετουτο το τετραευαγγελιον, ειναι του παπα Δουκα (Λουκα?) του ελαχιστοτερου και αμαρτολου κυνος, απο το Κανηνα και το αγωρασεν εκ την Αρμαδα· και ει τις βουληθη ποτε υστερησαι αυτο απο τουτου εχετω τας αρας των τριακοσιων δεκα και οκτω αγιων θεοφορων πατερων· και την αγχωνην του Ιουδα και Γιεζη την λεπραν και αυτο το Χριστου ευαγγελιον αντιδικον εν ημερα κρισεως αμην.
|
Textus |
|
ετουτο το τετραευαγγελον ειναι αποκτισεως κοσμου ͵ϛχιϛʹ οπου ειναι εως την σημερον ͵αψϟοʹ απο Χριστου ετος, και ειναι χρονων εξακοσση (εξακοσια) εβδομηντα πεντε ως το εγραψε(ν) ο ταπεινος ηγναντηος (Ιγνατιος).
|
Textus |
|
ετουτο το χαρτι ενε (ειναι) του αγιου Γεωργιου και οποιος το παρει και του πουλυσι (πουλησει)… και το παρει χριστιανος και δεν το δωσει του αγιου Γεωργιου… το δωσει… αφορισμενος και ασυγχορητον απο θεου παντοκρατορος εν το νυν εωνοον (αιωνα?) και να εχη… θεοφορων πατερων…
|
Textus |
|
ετουτος και ο αδελφος του· λεγονται βοανεργες· ηγουν, υιοι της βροντης·δια τ’αυτω ενε φοβεροτερω τουτουνου το ευαγγελιον του· οτι ετουτος δεν αγαπαει την πολυλογιαν ωσαν τους αλλους ευαγγελισταδες· οτι η (οι) αλλοι πολυλογουν στες μεθοδες τους διοτι τουτο το ευαγγελιον εξεταστο (?) κειμενο οτι αυτο ξιγησις, αναγωγικoς σφαλλει, και φαινεται οτι επ’ αληθειας δεν αναστηθεται (?) ο Χριστος.
|
Textus |
|
ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ ΕΣΤΙΝ Η ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΕΩΣ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΟΡΘΟΤΗΣ
|
Incipit |
|
ἐτῶν εἰκοσιπέντε, ἔζησεν δὲ ἐν τῇ
|
Desinit |
|
ἐτῶν περιόδους ἀμήν
|
Desinit |
|
εὖ καὶ τῆς μαρτυρίας· καιδὸς γὰρ καὶ ταύτης νῦν ἡμῖν πρὸς τὰς συκοφαντίας
|
Incipit |
|
ευ[χου] π[ατε]ρ και υπερ εμου του αμαρτωλου Μεθοδιου.
|
Textus |
|
ΕΥ]ΦΡΑΙΝΕΣΘΩ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΑΝΩΘΕΝ ΚΑΙ ΕΝ ΝΕΦΕΛΑΙ ΡΑΝΑΤΩΣΑΝ ΔΥΚΑΙΟΣΥΝΗΝ
|
Incipit |
|
Ευαγγελι[ον κατα Λουκαν] εγραφη Ελληνιστι εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην μετα ετη ιϛʹ της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵γωγʹ, στιχους ͵βψνʹ.
|
Textus |
|
ευαγγελια καλειται, ουκ επειδη βεβαια
|
Incipit |
|
Εὐαγγέλια καλοῖντο ἂν οὐκ ἐπειδὴ βέβαια καὶ ἀκίνητα μόνον ἐστὶν ἀγαθὰ καὶ ὑπὲρ τὴν ἀξίαν τὴν ἡμετέραν, ἀλλ’ ὅτι καὶ μετ’ εὐκολίᾳ ἁπάσῃ ἡμῖν ἐδόθη. Οὐδὲ γὰρ πονήσαντες καὶ ἱδρώσαντες, ἀλλ’ ἀγαπηθέντες παρὰ τοῦ Θεοῦ μόνον ἐλάβομεν ἅπερ ἐλάβομεν.
|
Textus |
|
Ευαγγελια καλοιτ αν ουκ επειδη βεβαια και ακινητα μονον εστιν αγαθα
|
Incipit |
|
Εὐαγγέλια καλοῖτ’ ἂν, οὐκ ἐπειδὴ βέβαια καὶ ἀκίνητα μόνον ἐστὶν ἀγαθὰ
|
Incipit |
|
Ευαγγελια κατα παννυχιδας της αʹ εβδομαδος των νηστειων
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Εὐαγγέλια τῆς αʹ ἑβδομάδος τῶν νηστειῶν κατὰ παν(ν)υχίδας
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ευαγγελια της αʹ ευδομαδος(εβδομαδος) της πανυχ(παννυχιδος)
|
Titulus initialis |
|
Ευαγγελια της μεγαλης εβδομαδος κατα παννυχιδας και εωθινα και εις την λειτουργιαν
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ευαγγελια· της πρωτης εβδομαδος της σαρακοστης (τεσσαρακοστης)·
|
Incipit |
|
Εὐαγγελικὴ διδασκαλία περί τε τῶν ἔξω χάριτος Χριστοῦ καὶ τῶν ἐν χάριτι, καὶ περὶ ἐλπίδος, καὶ πολιτείας πνευματικῆς.
|
Explanatio |
|
ευαγγελικος πεφυκα δελτος ασματων φερουσα τῳ γραψαντι φερτατον κλεος, θεογραφον χαριν δε τῳ κεκτημενω, λυσιν οφληματων δε τοις μελετωσι.
|
Textus |
|
Εὐαγγελικῶν πέφυκα δέλτος ᾀσμάτων,
φέρουσα τῷ γράψαντι φἐρτατον κλέος·
θεόγραφον χάριν δὲ τῷ κεκτημένῳ
λύσιν ὀφλημάτων δὲ τοῖς μελετῶσι.
|
Textus |
|
Ευαγγελιοιν το θειον τουτο βιβλιον λεγεται, διοτι κρισεως αναιρεσιν
|
Incipit |
|
Εὐαγγέλιον δὲ (add. αὐτοῦ) τὴν πραγματείαν εἰκότως ἐκάλεσε (add. ὁ Ματθαῖος), καὶ γὰρ κολάσεως ἀναίρεσιν καὶ ἁμαρτημάτων λύσιν καὶ δικαιοσύνην καὶ ἁγιασμὸν καὶ ἀπολύτρωσιν καὶ υἱοθεσίαν καὶ κληρονομίαν τῶν οὐρανῶν καὶ συγγένειαν πρὸς τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ πᾶσιν ἦλθεν ἀπαγγέλλων, τοῖς ἐχθροῖς, τῆς ἀγνώμοσι, τοῖς ἐν σκότῳ καθημένοις· τίποτε οὖν τῶν εὐαγγελιῶν τούτων ἴσον γένοιτ’ ἄν.
|
Textus |
|
ευαγγελιον δε εστι λογος περιεχων
|
Incipit |
|
ευαγγελιον δε εστι λογος περιεχων επαγγελιαν πραγματων
|
Incipit |
|
Ευαγγελιον δια τουτο λεγεται
|
Incipit |
|
ευαγγελιον δια τουτο λεγεται οτι κολασεως αναιρεσιν, και αμαρτηματων λυσιν, και δικαιοσυνην, και αγιασμον, και
απολυτρωσιν, και υιοθεσιαν, και κληρονομιαν των ουρανων π[...] ευαγγελιζ[...]
|
Textus |
|
Ευαγγελιον εικοτως καλοιτ'αν, ουκ επειδη βεβαια
|
Incipit |
|
ευαγγελιον εις το γενεσιον του προδρομου. εκ του κατα Λουκαν
|
Titulus initialis |
|
ευαγγελιον εκ του κατα Ιωαννην εγραφη ελληνιστι εις Εφεσον, μετα ετη λʹ της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵αϡληʹ στιχους βκδʹ, επι Δομετιανου βασιλεως.
|
Textus |
|
ευαγγελιον εκ του κατα Ιωαννην, εγραφη ελληνιστι εις Εφεσον μετα ετη λʹ της αναληψεως του κυριου, εχει δε ρηματα ͵αϡληʹ, εχει δε στιχους ͵βκδʹ, επι Δομετιανου βασιλεως.
|
Textus |
|
Ευαγγελιον εκ του κατα Ιωαννην: εγραφη Eλληνιστι εις Εφεσον μετα ετη λʹ της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵αϡληʹ. εχει δε στιχους ͵βκδʹ. επι Δομετιανου του βασιλεως.
|
Textus |
|
εὐαγγέλιόν ἐστι, λόγος ἀπαγγέλλων παρ... (παρεῖναι) τὰ προσδοκόμενον ἀγαθόν.
|
Textus |
|
Εὐαγγέλιόν ἐστι, λόγος περιέχων ἀγαθῶν ἀγγελίαν πραγμάτων κατὰ τὸ εὐλογὸν, διὰ τὸ ὠφελεῖν εὐφραίνων τἄκούοντα (τὸν ἀκούοντα) ἐπ' ἂν (ἐπὰν) παραδέξηται τὸ ἐπαγγελόμενον, ἢ λόγος περιέχων ἀγαθῶν παρουσίαν, ἢ λόγος ἀπαγγελῶν, παρεῖναι ἀγαθὸν τὸ προσδοκων... (προσδοκούμενον?)
|
Textus |
|
Εὐαγγέλιον ἐστι, λόγος περιέχων ἀγαθῶν ἀγγελίαν πραγμάτων κατὰ τὸ εὔλογον, διὰ τοῦ ὠφελεῖν εὐφραίνων τὸν ἀκούοντα, ἐπ’ ἂν παραδέξηται τὸ ἀπαγγελόμενον.
|
Textus |
|
Ευαγγελιον η παρουσα βιβλος λεγει οτι κολασεως αναιρεσιν· και αμαρτηματων λυσιν· και δικαιοσυνην· και αγιασμον και απολυτρωσιν· και υιοθεσιαν· και κληρονομιαν των ουρανων, πασιν ευαγγελιζεται.
|
Textus |
|
Ευαγγελιον η παρουσα καλειται βιβλος οτι κολασεως αναιρεσιν, και αμαρτηματων λυσιν, και δικαιοσυνην, και αγιασμον, και απολυτρωσιν, και υιοθεσιαν, και κληρονομιαν ουρανων βασιλειας, πασιν ευαγγελιζεται.
|
Textus |
|
ευαγγελιον καλοιτ᾽ αν ουκ επειδη βεβαια και ακινητα
|
Incipit |
|
ευαγγελιον κατα …ν (Λουκαν) εγραφη ελληνιστι εις Αλεξανδρειαν την … …τα (μετα) ιεʹ ετη της …ληψε… (αναληψεως) του κυριου. εχει δε ρηματα ͵γωγʹ, εχει και …ιχους (στιχους) ͵βψνʹ.
|
Textus |
|
εὐαγγέλιον κατὰ Ἰωάννην στίχοι ͵βτʹ. τὸ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγέλιον ἐξεδόθη μετὰ χρόνους λβʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ αναλήψεως
|
Textus |
|
Ευαγγελιον κατα Ιωαννην, στιχ (στιχοις) ͵βτʹ, εξεδοθη υπ αυτου δε, μετα χρονους, λβʹ της του Χριστου, αναληψεως.
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Ιωαννην· εγραφη ελληνιστι εις Εφεσον· μετα [ε]τη (ετη) [τρ]ιακοντα (τριακοντα) της αναληψεως τ[ου] (του) […] (κυριου?) επι Δομετ[ιαν]ου (Δομετιανου) [β]ασιλεως (βασιλεως).
|
Textus |
|
Εὐαγγέλιον κατὰ Ἰωάννην· ἐγράφη καὶ ἀντεβλήθη ὁμοίως ἐν στίχοις ͵βσιʹ, κεφαλαίοις σλβʹ. ἐξεδόθη δὲ μετὰ χρόνους λεʹ τῆς Χριστοῦ τοῦ θεοῦ ἡμῶν ἀναλήψεως
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Λουκαν Εγραφη Eλληνιστι εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην μετα ιεʹ ετη της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵γʹ. εχει δε στιχους ͵βʹ.
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Λουκαν εγραφη ελληνιστι εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην μετα ιεʹ ετη της αναληψεως του κυριου εχει δε ρηματα ͵γωγʹ στιχους ͵βψνʹ.
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Λουκαν εγραφη ελληνιστι εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην μετα ιεʹ ετη της αναληψεως του κυριου, εχει δε ρηματα ͵γωγʹ, στιχους ͵βψνʹ.
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Λουκαν εγραφη ελληνιστι εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην μετα ιεʹ ετη της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵γωγʹ, εχει δε στιχους ͵βψνʹ.
|
Textus |
|
Ευαγγελιον κατα Λουκαν στιχ (στιχοις), ͵βωʹ. Εξεδοθη δε, υπ αυτου, μετα χρονους, ιεʹ Της του Χριστου του θεου ημων, αναληψεως.
|
Textus |
|
εὐαγγέλιον κατὰ Λουκᾶν στίχοι ͵βωʹ. τὸ κατὰ Λουκᾶν εὐαγγέλιον ἐξεδόθη μετὰ χρόνους ιεʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Λουκαν, εγραφη ελληνιστι, εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην, μετα ιε΄ ετη της αναληψεως του κυριου ημων Ιησου Χριστου.
|
Textus |
|
Εὐαγγέλιον κατὰ Λουκᾶν· ἐγράφη καὶ ἀντεβλήθη ὁμοίως ἐν στίχοις ͵βχοζʹ, κεφαλαίοις τμβʹ. ἐξεδόθη δὲ μετὰ χρόνους ιεʹ τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως
|
Textus |
|
Ευαγγελιον κατα Λουκαν· στιχοι ͵βωʹ· εξεδοθη δε μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Εὐαγγέλιον κατὰ Μάρκον ἐγράφη καὶ ἀντεβλήθη ὁμοίως ἐκ τῶν ἐσπουδασμένων ἐν στίχοις ͵αφϟ´, κεφαλαίοις σλζ´.
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Μαρκον εγραφη και αντεβληθη ομοιως εκ των εσπουδασμενων, εν στιχοις ͵αφν΄, κεφαλαιοις σλδ΄
|
Textus |
|
Ευαγγελιον κατα Μαρκον εγραφη ρωμαισ… (ρωμαιστι) εν Ρωμη μετα ιβʹ ετη της αναληψεως του κυριου, εχει δ… (δε) ρηματα ͵αχοεʹ στιχους ͵αχιϛʹ
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Μαρκον εγραφη ρωμαιστι εν Ρωμη μετα [ι]βʹ (ιβʹ) ετη της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵αχοεʹ, εχει δε στιχους ͵αχιϛʹ.
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Μαρκον εγραφη ρωμαιστι εν Ρωμη μετα δωδεκα ετη της αναληψεως του κυριου εχει δε ρηματα ͵αχοεʹ στιχους […]χιϛʹ (͵αχιςʹ?).
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Μαρκον εγραφη ρωμαιστι εν Ρωμη μετα ιβʹ ετη της αναληψεως του κυριου, εχει δε ρηματα ͵αχοεʹ, στιχους ͵αχιϛʹ.
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Μαρκον εγραφη Ρωμαιστι εν Ρωμη μετα ιβʹ ετη της αναληψεως του κυριου· εχει δε ρηματα ͵αχοεʹ. στιχους ͵αχιϛʹ.
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Μαρκον, εγραφη και αντεβληθη ομοιως εκ των εσπουδασμενων, εν στιχοις χιλιοις πεντακοσιοις πεντηκοντα κεφαλαιοις, σλδʹ.
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Μαρκον, στιχοι ͵αχʹ, εξεδοθη δε μετα χρονους δεκα της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
εὐαγγέλιον κατὰ Μάρκον, στίχοι ͵αχʹ.
τὸ κατὰ Μάρκον εὐαγγέλιον ἐξεδόθη μετὰ χρόνους ιʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Μαρκον. Εγραφη Ρωμαιστι εν Ρωμη μετα ιβʹ ετη της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵αʹ. εχει δε στιχους ͵αʹ
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Μαρκον. εγραφη ρωμαιστι εν Ρωμη μετα ιβʹ ετη της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵αχοεʹ. εχει δε στιχους ͵αχιϛʹ.
|
Textus |
|
Ευαγγελιον κατα Μαρκον. εγραφη Ρωμαιστι εν Ρωμη μετα ιβʹ ετη της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα χιλια, εξακοσια, εβδομηκοντα, πεντε. στιχους ͵αχιϛʹ.
|
Textus |
|
Εὐαγγέλιον κατὰ Μάρκον· ἐγράφη καὶ ἀντεβλήθη ὁμοίως ἐκ τῶν ἐσπουδασμένων ἐν στίχοις ͵αφϟʹ (͵αφνʹ), κεφαλαίοις σλζʹ (σλδʹ).
|
Textus |
|
εὐαγγέλιον κατὰ Μάρκον· ἐγράφη καὶ ἀντεβλήθη ὁμοίως· ἐκ τῶν ἐσπουδασμένων
ἐν στίχοις ͵αφϟʹ, κεφαλαίοις σλζʹ. Ἀμήν.
|
Textus |
|
εὐαγγέλιον κατὰ Μάρκον· ἐγράφη καὶ ἀντεβλήθη ὁμοίως· ἐν στίχοις ͵αφϟʹ, κεφαλαίοις σμʹ. ἐξεδόθη δὲ μετὰ χρόνους ιʹ τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα ματαιον (Ματθαιον). εγραφη εβραιστι εις Παλαιστινην· μετα οκτω ετη της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵βφκβʹ, εχει δε στιχους ͵βφξʹ.
|
Textus |
|
Εὐαγγέλιον κατὰ Ματθαῖον ἐγράφη καὶ ἀντεβλήθη ἐκ τῶν ἐν Ἱεροσολύμοις παλαιῶν ἀντιγράφων τῶν ἐν τῶ ἁγίω ὄρει ἀποκειμένων ἐν στίχοις ͵βφιδ´ κεφαλαίοις τνε΄
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Ματθαιον εγραφη και αντεβληθη εκ των εν Ιεροσολυμοις παλαιων αντιγραφων των εν τω αγιω ορει αποκειμενων, εν στιχοις ͵βυπδʹ, κεφαλαιοις τριακοσιοις πεντηκοντα επτα.
|
Textus |
|
Ευαγγελιον κατα Ματθαιον εγραφη και αντεβληθη εκ των εν Ιεροσολυμοις παλαιων αντιγραφων των εν τω αγιω ορει αποκειμενων, εν στιχοις βυπδ΄, κεφαλαιοις τνζ΄.
|
Textus |
|
Εὐαγγέλιον κατὰ Ματθαῖον καλεῖται, ἐπειδὴ αὐτὸς Ματθαῖος ὁ μαθητὴς τοῦ κυρίου, συνέγραψε
|
Incipit |
|
ευαγγελιον κατα Ματθαιον ο παρεγραφη και αντεβληθη, εκ των εν Ιεροσολυμοις παλαιων αντιγραφων των εν τω αγιω ορει αποκειμενων, εν στιχοις ͵βυπδ΄, κεφαλαιοις τνζ΄.
|
Textus |
|
Εὐαγγέλιον κατὰ Ματθαῖον, δόξα σοί, κύριε. ὁμοῦ κεφ(κεφάλαια) τνθ´
|
Titulus finalis |
|
ευαγγελιον κατα Ματθαιον, εγραφη εβραιστι εις Παλαιστινην μετα οκτω ετη της αναληψεως του κυριου, εχει δε ρηματα, ͵βφκβʹ (?), εχει δε στιχους ͵βφξʹ.
|
Textus |
|
ευαγγελιον κατα Ματθαιον. Εγραφη Εβραιστι εις Παλαιστινην μετα ηʹ ετη της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵βφʹ· εχει στιχους ͵βφʹ.
|
Textus |
|
Ευαγγελιον κατα Ματθαιον. εγραφη και αντεβληθη· εκ των εν Ιεροσολυμοις παλαιων αντιγραφων των εν τω αγιω ορει αποκειμενων: εν στιχοις, ͵βυπδʹ: κεφαλαιοις. τνζʹ.
|
Textus |
|
Εὐαγγέλιον κατὰ Ματθαῖον· ἐγράφη καὶ ἀντεβλήθη ἐκ τῶν ἐν Ἱεροσολύμοις παλαιῶν ἀντιγράφων τῶν ἐν τῷ ἁγίῳ ὄρει ἀποκειμένων ἐν στίχοις ͵βφιδʹ (͵βυπδʹ), κεφαλαίοις τνεʹ (τνζʹ).
|
Textus |
|
εὐαγγέλιον κατὰ Ματθαῖον· ἐγράφη καὶ ἀντεβλήθη ἐκ τῶν ἐν Ἱεροσολύμοις παλαιῶν ἀντιγράφων τῶν ἐν τῶ ἁγίω ὄρει ἀποκειμένων. Ἐν στίχοις ͵βφιδʹ
|
Textus |
|
Εὐαγγέλιον κατὰ Ματθαῖον· ἐγράφη καὶ ἀντεβλήθη ἐν στίχοις ͵βφιδʹ, κεφαλαίοις τνηʹ. ἐξεδόθη δὲ μετὰ χρόνους ηʹ τῆς Χριστοῦ τοῦ θεοῦ ἡμῶν ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
Εὐαγγέλιον παροῦ...α (παροῦσα) βίβλος λέγεται, ὅτι κολάσεως ἀναίρεσιν καὶ ἁμαρτημάτων λύσιν, καὶ δικαιοσύνην καὶ ἁγιάσμὸν (!) καὶ ἀπολτ... (ἀπολύτρωσιν) καὶ υἱοθεσίαν καὶ οὐρανῶν βασιλείαν καταγγέλεται (καταγγέλλεται) καὶ ...γέ... λειν διδ... έγχ... κον...
|
Textus |
|
ευαγγελιον πρωτον κατα Ιωαννη: ευαγγελιον δευτερον κατα Ιωαννη.
|
Incipit |
|
Εὐαγγέλιον τὸ θεῖον τοῦτο βιβλίον (ἡ παροῦσα βίβλος) διὰ τοῦτο λέγεται, διότι κρίσεως ἀναίρεσιν καὶ ἁμαρτημάτων λύσιν καὶ δικαιοσύνην καὶ ἁγιασμὸν καὶ ἀπολύτρωσιν καὶ υἱοθεσίαν καὶ κληρονομίαν τῶν οὐρανῶν πᾶσιν εὐαγγελίζεται.
|
Textus |
|
Ἐυαγγέλιον τὸ θεῖον τοῦτο βιβλίον λέγεται διότι κρίσεως ἀναίρεσιν
|
Incipit |
|
εὐαγγέλιον το θεῖον τοῦτο βιβλίον λέγεται, δι᾿ὅτι (διότι) κρίσεως ἀναίρεσιν, καὶ ἁμαρτημάτων
|
Incipit |
|
Ευαγγελιον το θειον τουτο βιβλιον λεγεται, διοτι κρισεως
|
Incipit |
|
Ευαγγελιον το θειον τουτο βιβλιον λεγεται, διοτι κρισεως αναιρεσιν, και αμαρτηματων λυσιν και δικαιοσυνην και αγιασμον και απολυτρωσιν, και υιοθεσιαν και κληρονομιαν των ουρανων, πασιν ευαγγελιζεται.
|
Textus |
|
ευαγγελιον το θειον τουτο βιβλιον λεγεται, διοτι κρισεως αναιρεσιν, και δικαιοσυνην
|
Incipit |
|
ευαγγελιον το θειον τουτο βιβλιον λεγεται· διοτι κρισεως αναιρεσιν
|
Incipit |
|
ευαγγελιου δεικνυς.
|
Desinit |
|
Εὐαγγελιστὰ Μάρκε τοῦ θεοῦ λόγου
ἰδοὺ τέτευχας τῆς ἄνω κληρουχίας·
αὐχένα εἰκάδι πέμπτῃ Μάρκου ἔτμαγεν αἰχμή·
Ὦ πολιοῦχ’ Ἐνετῶν μεγαθύμων Μάρκε ἀγῆνορ,
ῥύεο σεῖο πόλιν ἔκ γε δολορραφίης.
|
Textus |
|
Εὐαγγελιστὴν Μάρκον ὁ δείξας
ἵλεος κἀμοὶ ἔστω τῷ τρισαθλίῳ.
|
Textus |
|
ευαγγελιστην Μαρκον ο δειξας ιλεως καμοι εσ[τ]ω (εστω) (?) τῳ τρισαθλιω.
|
Textus |
|
Εὐαγγελιστὴν τὸν τελώνην ὁ δείξας
ἵλεως κἀμοὶ ἔστω τῷ τρισαθλίῳ.
|
Textus |
|
ευαγγελιστην τον τελωνην ο δειξας ιλεως καμοι εσ[τ]ω (εστω) (?) τω τρισαθλιω.
|
Textus |
|
Εὐαγγελιστὴς ἐκ τελώνου φωσφόρος
ὀφθεὶς παρευθὺ πνεύματος προμηθίαν,
Ματθαῖε, Χριστοῦ μύστα καὶ θεηγόρε,
θεῖαν βράβευσον Διονυσίῳ χάριν.
|
Textus |
|
Ευαγγελιστης εκ τελωνου φωσφορος |
οφθεις παρευθυ πνευματος προμηθιαν |
Ματθαιε Χριστου μυστα και θεηγορε |
θειαν βραβευσον Διονυσιω χαριν.
|
Textus |
|
Εὐαγγελιστῶν τεσσάρων ἤδη τέλος.
|
Textus |
|
Εὐαγγελιστῶν τεσσάρων θεῖοι λόγοι
γραφέντες ὧδε λῆξιν ἔσχον τῶν πόνων.
|
Textus |
|
Εὐαγγελιστῶν τοὺς θεοπνεύστους λόγους,
τομαῖς διαιρεθέντας εὐεπιβόλοις
καὶ τῇδε βίβλῳ τεχνικῶς ἡρμοσμένους,
ἅπας ἀκούων καὶ τρυφῶν καθ' ἡμέραν,
ἑστῶσιν ὠσί, τοὺς ὑπεκφωνουμένους,
Λεὀντιον θαύμαζε τῆς εὐβουλίας,
σπούδασμα πολλοῖς οὐ πρὶν ἐσπουδασμένον
καὶ σπουδάσαντα συντόνοις προθυμίαις
καὶ καλλιεργήσαντα κοσμοῖς ποικίλοις,
τοῖς μὲν ξενίζειν τοὺς ὁρῶντας ὡς ἔχοι,
τοῖς τοῦ θεοῦ δὲ ῥήμασι ψυχοτρόφοις
εὐεργετεῖν ἅπαντας ἀκροωμένους.
|
Textus |
|
ευαγγελος αλλος εδειχθη.
|
Desinit |
|
ευαγγελος αλλος εδειχθη.
|
Desinit |
|
ΕΥΑΓΡΙΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΠΕΡΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΣ ΛΟΓΙΣΜΩΝ ΚΒ'
|
Titulus initialis |
|
Εὐαγρίου ὑποτύποσις μοναχικὴ διδάσκουσα πῶς δεῖ ἀσκεῖν καὶ ἡσυχάζειν
|
Titulus initialis |
|
ευανγελιων τισ διωτισ ... τυω τυω επισγοπυσ Κυωινκεεγλεσιενσισ
|
Annotationes uel textus latini |
|
Εὐγενεστάτη καὶ ἐνδοξοτάτη καὶ τιμιωτάτη νῦν κατὰ ἀλήθειαν καὶ θεοφιλεστάτη ψυχή, τὰς γραφὰς τῆς σῆς ὁσιότητος ἐδεξάμεθα καὶ ἀνέγνωμεν μετὰ πολλῆς θυμηδίας πνευματικῆς
|
Incipit |
|
Εὐγενεστάτη καὶ φρονιμωτάτη κυρία μου, τὴν γραφὴν τῆς εὐλαβείας σου ἐδεξάμεθα. Εὐχαριστοῦμεν οὖν τῇ λαμπρᾷ διαθέσει σου
|
Incipit |
|
Ευγενεστατω και ενδοξοτατω αρχοντι κυριω Βασιλειω, χαρις υμιν και αγαλλιασις. μετανοιας ποιουμε την αγιωτη[τα] (αγιωτητα) σου ακου (?) καθολικα και οταν ειδης το παρο[ν] (παρον) γραμμα να λαβης τον κοπον και ο θεος
|
Textus |
|
ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΔΟΥΛΟΣ
|
Incipit |
|
Εὐγένιος ἐπίσκοπος δοῦλος τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ εἰς ἀίδιον
|
Incipit |
|
Εὐγένιος ἐπίσκοπος δοῦλος τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ εἰς ἀίδιον τοῦ πράγματος μνήμην
|
Incipit |
|
Εὐγένιος ἐπίσκοπος, δοῦλος τῶν δούλων τοῦ θεού.
|
Incipit |
|
Εὐδαίμονες δ’ ἄρα ἦσαν οἱ Φαίακες
|
Incipit cuiusdam partis |
|
εὐδαιμονῶν γὰρ οὐ φθονηθήσῃ
|
Desinit |
|
εὔδηλον εἶναι νομίζω κἂν ἐγὼ μὴ λέγω
|
Desinit |
|
εὔδηλον εἶναι νομίζω κἂν ἐγὼ μὴ λέγω
|
Desinit |
|
ΕΥΔΗΛΟΝ ΩΣ ΕΙΔΩΣ ΤΗΝ ΧΕΙΡΑ ΕΙΣΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΙΝΟΣ ΧΕΙΡ ΑΥΤΗ ΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
|
Incipit |
|
εὐδόκησις Θεοῦ καὶ βασιλέως
|
Desinit |
|
εὐδοκίᾳ καὶ ἀγαθότητι τοῦ ἀγαπητοῦ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ· μεθ' οὗ δόξα... κ.τ.λ.
|
Desinit |
|
εὐδοκίμει δὲ ὅμως
|
Desinit |
|
Εὐδοκίμου τοῦ κατὰ θεὸν φερωμύμως εὐδοκιμήσαντος τὸν βίον ἐξηγεῖσθαι καλόν
|
Incipit |
|
Εὐεξίας τάδ’ ἐστὶ συντελοῦσι σώμασιν ἀνθρωπίνοις
|
Titulus initialis |
|
ΕΥΕΞΙΑΣ ΤΡΑΠΕΖΑΝ ΕΙ ΘΕΛΕΙΣ ΜΑΘΕ, ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΔΕΙΠΝΗΣΟΝ ΕΙΣ ΑΠΑΞ ΜΟΝΟΝ
|
Incipit |
|
εὐεπίης ἁπάσης ἐπιΐδμονα θεῖον Ὅμηρον
|
Incipit |
|
Εὐθαλίου ἐπισκόπου Σουλκῆς. ἔκθεσις κεφαλαίων τῶν πράξεων, σταλεῖσα πρὸς Ἀθανάσιον ἐπίσκοπον Ἀλεξανδρείας.
|
Titulus initialis |
|
εὐθέως ἐδάκρυσεν
|
Desinit |
|
εὐθέως ἕξει σιωπᾶν ᾧ ἡ δόξα
|
Desinit |
|
Εὐθυμίου [...] Κατὰ τὸν τῆς παλαιᾶς Ῥώμης ἤγουν Ἰτταλῶν κεφάλαια ιβ' δηλοῦντα ὡς οὐκ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεσθαι τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον
|
Titulus initialis |
|
Εὐθυμίου [...] κεφάλαια δώδεκα ὅτι ἐκ τοῦ Πατρὸς μόνου ἐκπορεύεται τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, οὐχὶ δὲ καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ
|
Titulus initialis |
|
Εὐθυμίου [...] πρόγραμμα βίβλου τῆσδε τῶν δογμάτων
|
Titulus initialis |
|
Εὐθυμίου μοναχοῦ τοῦ Ζηγαβηνοῦ κατὰ τῆς παλαιᾶς Ῥώμης κεφάλαια ιβ´, δηλοῦντα οὐκ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον
|
Titulus initialis |
|
Εὐθυμίου μοναχοῦ τοῦ Ζιγαβηνοῦ ὁπλοθήκη δογμάτων, πρὸς Ἀλέξιον βασιλέα τοῦ Κομνηνοῦ.
|
Titulus initialis |
|
Εὐθυμίου μοναχοῦ τοῦ Ζιγαβηνοῦ Πανοπλία δογματικὴ συγγραφεῖσα κατὰ κέλευσιν Ἀλεξίου βασιλέως τοῦ Κομνηνοῦ
|
Titulus initialis |
|
Εὐθυμίου μοναχοῦ τοῦ Ζιγαβηνοῦ πρόγραμμα βίβλου τῆσδε τῆς τῶν δογμάτων
|
Titulus initialis |
|
Εὐθυμίου μοναχοῦ τοῦ Ζιγαβηνοῦ πρόγραμμα βίβλου τῆσδε τῆς τῶν δογμάτων
|
Titulus initialis |
|
Εὐθυμίου μοναχοῦ τοῦ Ζιγαβηνοῦ πρόγραμμα βίβλου τῆσδε τῆς τῶν δογμάτων
|
Titulus initialis |
|
Εὐθυμίου μοναχοῦ τοῦ Ζυγαβηνοῦ κατὰ τῶν τῆς παλαιᾶς Ῥώμης ἤτοι τῶν Ἰταλῶν κεφάλαια δώδεκα, δηλοῦντα ὡς οὐκ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον
|
Titulus initialis |
|
Εὐθυμίου μοναχῦ τοῦ Ζιγαβηνοῦ κατὰ τῶν τῆς παλαιᾶς Ῥώμης ἤτοι Ἰταλῶν κεφάλαια ιβ δηλοῦντα ὡς οὐκ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον
|
Titulus initialis |
|
Εὐθυμίου τοῦ Ζιγαδηνοῦ
|
Titulus initialis |
|
ΕΥΘΥΝΑΣ ΥΠΕΡ ΔΕ ΤΟΥΤΩΝ ΑΠΑΝΤΩΝ ΔΟΞΑΝ ΑΝΑΠΕΜΠΩΜΕΝ ΤΩ ΠΑΤΡΙ ΚΤΛ.
|
Desinit |
|
Εὐθυνείσθω πάλιν ˈ ὡς ἐν κακοῖς, ˈ ἐγγὺς ὄντος τοῦ τέλους, ˈ καὶ δίδου τοῖς ζηλοῦσιν ὑπὲρ αὐτῆς ˈ ῥοπὴν οὐράνιον
|
Desinit |
|
εὔιος ὁ Διόνυσος. ἔφεδρος ὁ κυβεύων
|
Incipit |
|
Εὐκαιρήσαντός ποτε τοῦ ἁγίου ἐπιφανίου καῖ τοῦ ὁσίου ἀνδραίου
|
Incipit |
|
Εὕκαιρος ἡμέρα αἰσία ἑορτὴ πάνδημος χαρὰ
|
Incipit |
|
Εὔκαιρος ἡμέρα ἑορτῆς καὶ πανδήμου χαρᾶς
|
Incipit |
|
Εὔκαιρος ἡμέρα ὁσία ἑορτὴ καὶ πάνδημος χάρα
|
Incipit |
|
Εὔκαιρος ἡμέρα, αἰσία ἑορτή, καὶ πάνδημος χαρά
|
Incipit |
|
Εὔκαιρος ἡμέρα, αἰσία ἑορτή, πάνδημος χαρά
|
Incipit |
|
Εὔκαιρος ἡμέρα, αἰσία ἑορτή, πάνδημος χαρά
|
Incipit |
|
Εὔκαιρος ἡμέρα, αἰσία ἑορτή, πάνδημος χαρά
|
Incipit |
|
Εὔκαιρος ἡμέρα, αἰσία ἑορτή, πάνδημος χαρά, ἐν ᾗ ὑπεμνήσθην
|
Incipit |
|
Εὔκαιρος ἡμέρα, αἰσία ἑορτή, πάνδημος χαρά, ἐν ᾗ ὑπεμνήσθην τοῦ Γαβριὴλ
|
Incipit |
|
Εὔκαιρος ἡμέρα, αἰσία ἑορτή, πάνδημος χαρά, ἐν ᾗ ὑπεμνήσθην τοῦ Γαβριὴλ
|
Incipit |
|
Εὐκλείδου γεωμετρικόν
|
Titulus initialis |
|
Εὐκλείδου Δεδομένα
|
Titulus initialis |
|
Εὐκλείδου εὐθυμετρικά
|
Titulus initialis |
|
Εύκλείδου Φαινόμενα
|
Titulus initialis |
|
εὐκόλως εἰς ἁμαρτίαν, ἀλλ᾽ ἐκ τοῦ νῦν λατρεύσω σοι ἐν ὁσιότητι καὶ δικαιοσύνῃ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου, ὅτι…
|
Desinit |
|
ΕΥΛΑΒΕΣΤΑΤΕ, ΤΙΜΙΕ, ΔΟΚΙΜΕ ΚΑΙ ΣΕΜΝΟΤΑΤΕ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ
|
Incipit |
|
Εὐλόγει μεγαλύνουσα ψυχή μου τὸν δεσπότην
|
Incipit |
|
ΕΥΛΟΓΕΙ ΜΕΓΑΛΥΝΟΥΣΑ, ΨΥΧΗ ΜΟΥ, ΤΟΝ ΔΕΣΠΟΤΗΝ
|
Titulus initialis |
|
εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου βασιλεὺς τοῦ Ἰσραὴλ αὐτῷ ἡ δόξα κ.τ.λ.
|
Desinit |
|
Εὐλόγησον π(άτ)ερ. Διὰ τὴν ἀληθινὴν καὶ τελείαν ταπείνωσιν εἶπαν οἱ ἅγιοι π(ατέ)ρες, ὅτι τοῦτο εἶναι ἡ ταπείνωσις
|
Incipit |
|
Εὐλόγησον πάτερ. Ἡμέρα χαρμόσυνος, καὶ τίς ἀπὸ τοὺς Ὀρθοδόξους νὰ μὴ χαρῇ
|
Incipit |
|
ευλογητος ει κυριε ο θεος των πατερων ημων ο εξαγαγων αρτον στηριξαι καρδιαν ανθρωπου. ο θεος ημων ευλογητος ει εις τους αιωνας.
|
Textus |
|
Ευλογητος ει κυριε ο θεος των πατερων ημων ο εξαγαγων αρτον τηριξαι καρδιαν ανθρωπου. ο θεος ημων ευλογητος ει εις τους αιωνας.
|
Textus |
|
Εὐλόγητος ὁ θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὁ διεγείρας τὴν ὑμετέραν ἐπ' ἀρετῇ τελειότητα
|
Incipit |
|
Εὐλογητὸς ὁ θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀδελφοὶ καὶ πατέρες καὶ τέκνα πνευματικά
|
Incipit |
|
Εὐλογητὸς ὁ θεὸς ὁ διὰ τοῦ ἀγαπητοῦ παιδὸς αὐτοῦ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐλευθερώσας ἡμᾶς
|
Incipit |
|
Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ διδάσκων ἄνθρωπον γνῶσιν
|
Incipit |
|
Εὐλογητὸς ὁ θεὸς ὁ διεγείρας τὴν σὴν τιμίαν κεφαλὴν, ἱερεῦ ὅσιε
|
Incipit |
|
ευλογητος ο θεος ο ελεημων και τρεφων ημας εκ νεοτητος ημων ο διδους την τροφην χαρας και ευφροσυνην τας καρδιας ημων ...
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
Εὐλογητὸς ὁ θεὸς ὁ εὐδοκήσας ἡμᾶς εἰς τὴν ἱερὰν ταύτην τοῦ χρόνου καταντῆσαι περίοδον
|
Incipit |
|
Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ καταξιώσας ἡμᾶς διαδραμεῖν τὴν κυκλικὴν τοῦ χρόνου περίοδον
|
Incipit |
|
Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ καταξιώσας ἡμᾶς ἰδεῖν
|
Incipit |
|
Εὐλόγητος ὁ θεὸς ὁ παρακαλέσας τὰς ὀδυνωμένας ὑμῶν ψυχὰς
|
Incipit |
|
Εὐλογητὸς ὁ θεός, ἀδελφοί, εὐλογητὸς ὁ μόνος ἀθάνατος
|
Incipit |
|
Εὐλογητὸς ὁ Θεός, ὅτι δέδωκεν ἡμῖν καιρόν, ὦ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ, εἰπεῖν πρὸς ὑμᾶς μικρά τινα καὶ ἔτι διὰ γραφῆς περὶ τῶν ἀζύμων
|
Incipit |
|
Εὐλόγητος ὁ Θεός· Εἰς οὐρανὸν μὲν καὶ γῆν ἡ τῆς κτίσεως διανέμεται φύσις
|
Incipit |
|
Εὐλογητὸς ὁ θεός· ἰδοῦ γὰρ ἐπὶ τῶν ἔργων
|
Incipit |
|
Εὐλογητὸς ὁ Θεός· ἰδοὺ καὶ ἀπὸ γῆς ἀστέρες
|
Incipit |
|
Εὐλογητὸς ὁ Θεός· πάλιν ἡμεῖς νικῶμεν, πάλιν ἡττᾶται διάβολος
|
Incipit |
|
Εὐλογῶ καὶ προσκυνῶ τὴν αὑτοῦ δεσποτείαν εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
|
εὐμενῆ καὶ ἵλεον καταστῆσαι ἑαυτοῖς τὸν Δεσπότην
|
Desinit |
|
εὐμενῆ καὶ ἵλεον καταστῆσαι ἑαυτοῖς τὸν Δεσπότην
|
Desinit |
|
εὐμενῶς ἰδεῖν
|
Desinit |
|
Εὐξαίμην μὲν ἂν καὶ μαθεῖν καὶ διδάξαι
|
Incipit |
|
εὐξώμεθα οὖν ἅπαντες ... καὶ ἀρέσκειν τῶ δεσπότη χριστῶ
|
Desinit |
|
εὐξώμεθα οὖν ὁμοθυμαδὸν πάντες, ἵνα καὶ ἡμεῖς ῥυσθῶμεν τῆς ἐπικειμένης ὀργῆς, καὶ ἐπιτύχωμεν τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
εὐπατόριον δαμασήνιον
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Εὐπορίστων Γαληνοῦ βιβλίον δεύτερον
|
Titulus initialis |
|
εὐπραξίαν, κέρδη τε, συλλόγους, θρόνον
|
Desinit |
|
ΕΥΡΕΙΝ ΑΝ ΔΥΝΗΘΕΙΗΣ ΘΕΜΕΛΙΟΥ
|
Desinit |
|
ΕΥΡΕΙΝ ΤΟΟ ΔΟΘΕΝΤΟΣ ΑΡΙΘΜΟΥ ΜΗ ΤΕΤΡΑΓΩΝΟΥ
|
Incipit |
|
ευρη]σεις (ευρησεις) στατηρα εκεινον λαβων δος αυτοις
|
Incipit abruptus |
|
Εὕρημα ἐκ Θεοῦ σταυρὸς ὁ θεῖος˙
ἡμῶν τῶν πιστῶν τὸ σθένος καὶ δόξα
ἐδόθη Ἑλένης τὸ ζωηφόρον ὅπλον˙
καὶ σωτηρία καὶ καύχημα ὑπάρχει.
|
Textus |
|
Ευρημα εκ θεου σταυρος ο θειος·
ημων των πιστων, το σθενος και η δοξα,
εδοθη Ελενης το ζωηφορον οπλον˙
και σωτηρια και καυχημα υπαρχει.
|
Textus |
|
Ευρηται και ετερα εν αρχαιοις αντιγραφοις. απερ συνειδομεν γραψαι προς το τελει του αυτου ευαγγελιστου α εστιν ταδε:
|
Titulus initialis |
|
Εὐριπίδη τῶ ποιητῆ γένος μὲν ἀθηναῖοι
|
Incipit |
|
Εὐριπίδης Μνησάρχου ἢ Μνησαρχίδου
|
Incipit |
|
Εὐριπίδης Μνησάρχου ἢ Μνησαρχίδου
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Εὐριπίδης Μνησάρχου ἢ Μνησαρχίδου καὶ Κλιτοῦς
|
Incipit |
|
ευρισκεται δε και ουτος εν τω αυτω ορει.
|
Desinit |
|
εὑρίσκεται τρόπος τῆς αὐτῶν διορθώσεως
|
Desinit |
|
ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝ ΔΕ ΠΑΡΑ ΤΗ ΘΕΙΑ ΓΡΑΦΗ
|
Incipit |
|
εὑρίσκονται (-σκοίντο) δὲ ἄλλως
|
Desinit |
|
εὑρίσκονται τινὲςἄγνωστοι ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι δὶα νὰ εἶναι ἀμαθεις
|
Incipit |
|
ΕΥΡΟΜΕΝ ΕΝ ΤΟΙΣ ΘΕΙΟΙΣ ΔΙΔΑΓΜΑΣΙΝ
|
Incipit |
|
ΕΥΡΟΜΕΝ ΕΝ ΤΟΙΣ ΘΕΙΟΙΣ ΔΙΔΑΓΜΑΣΙΝ
|
Incipit |
|
ΕΥΡΩΠΗΣ ΑΣΙΗΣ ΤΕ ΔΟΡΥΣΘΕΝΕΕΣ ΒΑΣΙΛΕΕΣ
|
Incipit |
|
Ευσεβ[ιος Καρπ]ιανω (Ευσεβιος Καρπιανω) αγαπητω αδελφω εν κυριω χαιρειν.
|
Titulus initialis |
|
Εὐσεβεῖ (sic) Καρπιανῷ ἀγαπητῶ ἀδελφῶ ἐν κυρίω χαίρειν
|
Titulus initialis |
|
Εὐσεβείας ὑπέρμαχος, ἐκκλησίας ἑδραίωμα
|
Incipit |
|
Ευσεβειος Καρπιανω αγαπητω αδελφω εν κυριω, χαιρ(ειν).
|
Titulus initialis |
|
Ευσεβιος Καρπιανω [αγαπητω] αδελφω [εν κυρι]ω χαιρειν
|
Titulus initialis |
|
Ευσεβιος Καρπιανω αγαπητω αδελφω
|
Titulus initialis |
|
Ευσεβιος Καρπιανω αγαπητω αδελφω (...).
|
Titulus initialis |
|
Εὐσέβιος Καρπιανῶ ἀγαπητῶ ἀδελφῶ ἐν Κυρίω χαίρειν
|
Titulus initialis |
|
Εὐσέβιος Καρπιανῶ ἀγαπητῶ ἀδελφῶ ἐν κυρίω χαίρειν
|
Titulus initialis |
|
Εὐσέβιος Καρπιανῶ ἀγαπητῶ ἀδελφῶ ἐν κυριω χαίρειν
|
Titulus initialis |
|
Ευσεβιος Καρπιανω αγαπητω αδελφω εν κυριω χαιρειν
|
Titulus initialis |
|
Ευσεβιος Καρπιανω αγαπητω αδελφω εν κυριω χαιρειν
|
Titulus initialis |
|
Ευσεβιος Καρπιανω αγαπητω αδελφω εν κυριω χαιρειν
|
Incipit |
|
Εὐσέβιος Καρπιανῷ ἀγαπητῷ ἀδελφῷ ἐν κυρίῳ χαίρειν.
|
Titulus initialis |
|
Ευσεβιος Καρπιανω αγαπητω αδελφω εν κυριω χαιρειν.
|
Titulus initialis |
|
Ευσεβιος Καρπιανω αγαπητω αδελφω εν κυριω χαιρειν.
|
Titulus initialis |
|
Ευσεβιος Καρπιανω αγαπητω αδελφω εν κυριω χαιρειν.
|
Titulus initialis |
|
Ευσεβιος Καρπιανω αγαπητω αδελφω εν κυριω χαιρειν.
|
Titulus initialis |
|
Ευσεβιος Καρπιανω αγαπητω αδελφω εν κυριω χαιρειν.
|
Titulus initialis |
|
Ευσεβιος Καρπιανω αγαπητω αδελφω εν κυριω χαιρειν.
|
Titulus initialis |
|
Ευσεβιος Καρπιανω αγαπητω αδελφω εν κυριω χαιρειν.
|
Titulus initialis |
|
Ευσεβιος Καρπιανῳ αγαπητῳ αδελφῳ εν κυριῳ χαιρειν.
|
Titulus initialis |
|
Εὐσέβιος Καρπιανῶ ἀγαπητῶ ἀδελφῶ ἐν κυρίω, χαίρειν.
|
Titulus initialis |
|
Ευσεβιος Καρπιανω αγαπητω αδελφω εν κυριω.
|
Titulus initialis |
|
Εὐσέβιος Καρπιανῶ ἀγαπητῶ ἀδελφῶ, ἐν κυρίω χαίρειν.
|
Titulus initialis |
|
Εὐσέβιος Καρπιανῶ ἀγαπητῶ ἀδελφῷ. ἐν κυρίῶ χαίρειν
|
Titulus initialis |
|
Εὐσέβιος Καρπιανῶ ἀδελφῶ ἀγαπητῶ ἐν κυριω
|
Titulus initialis |
|
ΕΥΣΕΒΙΟΥ ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΑΣ ΚΕΝΟΦΩΝΙΑΙ
|
Incipit |
|
Εὐσύνοπτος εἴδησις καὶ ἀπόκρισις τῶν ἑρωτηθεισῶν ὑποθέσεων
|
Titulus initialis |
|
Εὐσύνοπτος εἴδησις. Προσήκει παντὶ χριστιανῳ
|
Incipit |
|
εὐτελὴς μοναχὸς Γαβριὴλ ῥακενδίτης
|
Desinit |
|
ΕΥΤΥΧΗΣ ΔΕ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ
|
Desinit |
|
Εὐφραίνεσθω τῶν ὀρθοδόξων ἡ ἐκκλησία
|
Incipit |
|
ΕΥΦΡΑΙΝΕΣΘΩ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ
|
Incipit |
|
Εὐφραινέσθωσαν οἱ οὐρανοὶ καὶ ἀγαλλιάσθω ἡ γῆ. Δαυϊτικῶς γὰρ χρὴ τῇ τῆς παρούσης ἡμέρας ἐπικροτῆσαι φωτοφανείᾳ κἀντεῦθεν καὶ τὸ τοῦ κατ΄αὐτὴν λόγου
|
Incipit |
|
εὐφραινόμεθα γοῦν ἡμεῖς ὄντως ἐγκαίνια τῆς ἀναστάσεως ἡμῶν ἄγοντες, εἰς δόξαν θεοῦ, ᾧ ἡ δόξα ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Εὐφραινόμεθα γοῦν ἡμεῖς ὄντως, ἐγκαίνια τῆς ἀναστάσεως ἡμῶν ἄγοντες εἰς δόξαν Θεοῦ· ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
ευφραινων τον ακουοντα· επ’ αν παραδεξεται το επαγγελλομενον.
|
Desinit |
|
ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ ΕΣΤΙ ΔΗΜΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΤΙΣΑΝΤΟΣ
|
Desinit |
|
εὐφυίας· ἀξιεπαινετώτερον δέ
|
Desinit |
|
Εὐχαὶ κατὰ ἀλφάβητον ἐν εἴδει οἴκων εἰς τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν κατανυκτικαὶ καὶ ὡραῖαι
|
Titulus initialis |
|
εὐχαῖς ἀλήκτοις δεξιοῦ μου τὴν κόνιν
|
Desinit |
|
Εὐχαῖς καὶ ἱκεσίαις τῆς παναχράντου δεσποίνης ἡμῶν θεοτόκου καὶ πάντων τῶν ἁγίων, ἁμήν...
|
Desinit |
|
Εὐχαῖς τῶν προέδρων καὶ τῶν ἁγίων
|
Desinit |
|
εὐχαριστεία πρὸς τοὺς συνδραμόντας ἐπὶ τῇ κηδείᾳ τῆς μητρὸς αὐτοῦ
|
Titulus initialis |
|
Εὐχαριστήριος τῷ νομοφύλακι, πρωτεκδίκῳ καὶ ὀρφανοτρόφῳ κυρῷ Ἀλεξίῳ τῷ Ἀριστηνῷ
|
Titulus initialis |
|
εὐχαριστήσας τὸν θεὸν καὶ τοὺς ἁγίους ἀπῆλθεν ὑγιὴς ὁλόκληρος, δοξάζων καὶ εὐλογῶν τὸν θεόν, ἀμήν
|
Desinit |
|
Εὐχαριστοῦμεν τῷ Θεῷ, ἀδελφοί, ὅτι τῶν σωζομένων γεγόναμεν
|
Incipit |
|
Εὐχαριστοῦμεν τῷ Θεῷ, ἀδελφοί, ὅτι τῶν σωζομένων γεγόναμεν
|
Incipit |
|
Εὐχαριστῶ μὲν τῷ κυρίῳ τῷ δόντι ὑμῖν εἰς αὐτὸν πιστεῦσαι
|
Incipit |
|
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΣΟΙ ΚΥΡΙΕ Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ ΚΑΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΔΙΑ ΠΑΝΤΑ
|
Incipit |
|
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΣΟΙ ΚΥΡΙΕ Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ ΚΑΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΔΙΑ ΠΑΝΤΑ
|
Incipit |
|
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΣΟΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΕ ΚΥΡΙΕ ΟΤΙ ΔΙΑ ΠΟΛΛΗΝ
|
Incipit |
|
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΣ ΔΕΞΑΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ
|
Desinit |
|
ΕΥΧΕΣΘΑΙ ΔΙΑ ΜΗ ΓΕΝΕΣΘΑΙ ΣΕΙΣΜΟΥΣ
|
Desinit |
|
Εὔχεσθε δὲ πνευματικοὶ ἀδελφοὶ καὶ τὸν ἐκ πόθου πολλοῦ καὶ πίστεως κτησάμενον τὴν παροῦσαν ἁγίαν τοῦ θεοῦ βίβλον ταύτην Λεόντιον αχ(μοναχὸν) καὶ δοῦλον Χριστοῦ, ὅπως ἀνταμοίψεταί μοι κύριος τοῦ τοιούτου πονήματος, τὴν τῶν σφαλμάτων συνχόρησιν καὶ τῆς αὐτοῦ βασιλείας κληρονόμον ποιήσει· ἀμήν.
|
Textus |
|
εὔχεσθε τῶ γράψαντι Ἀνδρέα ξένω.
|
Textus |
|
εὔχεσθε τῶ γράψαντι Ἀνδρέα ξένω.
|
Textus |
|
ευχεσθε τω γραψαντι Ανδρεα Ξενω. να (ναι?) δυσωπω δια τον κυριον.
|
Textus |
|
εὔχεσθε τῶ γράψαντι Ἀνδρέα ξένω. στίχοι κςʹ.
|
Textus |
|
ευχη (ευχαι?) επι οδευοντων. Κυριε ο θεoς ημων ο καταξιωσας
|
Incipit |
|
εὐχὴ εἰς ἐξομολόγησιν τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν ἰωάννου τοῦ δαμασκηνοῦ
|
Titulus initialis |
|
εὐχὴ εἰς τὸ διδόναι παιδίον εἰς γράμματα
|
Titulus initialis |
|
ΕΥΧΗ ΕΙΣ ΤΟ ΥΔΩΡ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Εὐχὴ ἐκ τῆς τοῦ ἁγίου Ἐφραὶμ διδασκαλίας
|
Titulus initialis |
|
εὐχὴ ἐξομολογητικὴ εἰς τὸν δεσπότην χριστὸν τὸν θεόν
|
Titulus initialis |
|
ΕΥΧΗ ΖΗΣΑΝΤΟΣ ΕΝ ΤΗ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΜΟΝΗ
|
Titulus initialis |
|
Εὐχὴ ἱκέσιος πρὸς τὸν Δεσπότην Χριστὸν διὰ τὸν ἁμαρτωλόν
|
Titulus initialis |
|
Εὐχὴ καὶ νηστεία ζυγὸς κατὰ τῶν δαιμόνων
|
Incipit |
|
Εὐχὴ καὶ νηστεία ζυγὸς κατὰ τῶν δαιμόνων
|
Incipit |
|
ΕΥΧΗ ΛΕΓΕΙ ΜΕΝ ΕΠΙ ΣΥΓΚΟΜΙΔ. ΒΟΤΑΝΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Ευχη παρακλητικη, η ανωθεν λεγομενη καθ' εκαστην το πρωι, δια συνθεσεως του Ματθαιου Ραουλ του Μελικι.
|
Titulus finalis |
|
Εὐχὴ περιεκτικὴ εἰς τὴν ζωοποιὸν Τριάδα
|
Titulus initialis |
|
Εὐχὴ πιστῶν δευτέρα
|
Incipit |
|
Εὐχὴ τριαδικὴ πρὸ τῆς μεταλήψεως λεγομένη
|
Titulus initialis |
|
ΕΥΧΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΕΠΤΑ ΠΑΙΔΩΝ ΕΙΣ ΑΣΘΕΝΗ ΚΑΙ ΜΗ ΥΜΝΟΥΝΤΑ
|
Titulus initialis |
|
ευχην αμειψαι τω γραψαντι ωπερ οικτρος χωρικος Νικολ (Νικολαος?) ο τλημων και των σφαλματων την συγχωρησιν διδ(διδου?)
|
Textus |
|
Εὐχὴν ἄμειψαι τῶ γράψαντι, ὦ πάτερ,
οἰκτρὸς χωρικὸς Νικόλαος ὁ τλήμων
καὶ τῶν σφαλμάτων τὴν συγχώρησιν δίδου·
|
Textus |
|
Εὐχῆς ἡμῖν διδασκαλίαν ὁ ϑεῖος ὑφηγεῖται λόγος
|
Incipit |
|
ΕΥΧΛΙΔΗΣ ΓΕΟΜΕΤΡΙΑΝ
|
Incipit |
|
εὔχομαι καὶ παρακαλῶ τὸν Θεὸν ἵνα… καταξιώσῃ με (vel ἵνα ἀξιωθῶ) μετὰ τῶν ἁγίων καὶ μακαρίων πατέρων τῶν ἐν τῇ συνόδῳ καὶ τῶν ἁγίων καὶ οἰκουμενικῶν ἓξ συνόδων (ἔχειν μέρος) καὶ μὴ μετὰ τῆς ἀκεφάλου… ἀμήν.
|
Desinit |
|
ευχου ο αναγινωσκων. υπερ μνημης και σωτηριας Θεοδωριτου του σεβασμιωτατου μοναχου και πανιερου πρεσβυτερου· του θεοφορου πρωτου· του ψυχοσωστου ορους του Γανου.
|
Textus |
|
εὔχυμος γάρ ἐστιν καὶ λύτικος ὅδε πέφυκεν τοῦδε πυξίου
|
Desinit |
|
ΕΥΧΥΜΟΤΑΤΟΝ ΕΣΤΙ ΤΟ ΑΡΙΣΤΟΝ ΓΑΛΑ ΣΧΕΔΟΝ ΑΠΑΝΤΩΝ
|
Incipit |
|
Εὐχυμότατόν ἐστι τὸ ἄριστον γάλα σχεδὸν ἁπάντων
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ἐφ᾽ αἷς καί τινες καυχώμενοι παρέβησαν τὴν πίστιν, καὶ τέλος ὃν χρὴ τρόπον ἄρχειν τε καὶ διατάσσεσθαι, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ἐφ᾽ ἣν ὁ Χριστὸς καλεῖ λέγων· Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου…
|
Desinit |
|
ἐφ' αῖς καί τινες καυχώμενοι παρέβησαν τὴν πίστιν, καὶ τέλος ὅν χρῆ τρόπον άρχειν τὲ καὶ διατάσσεσθαι, καὶ τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ἐφ' ἡμῖν μᾶλλον ἐστί, κακοδαιμονήσεις γάρ
|
Incipit |
|
Ἐφ' ὧν χρόνων ὑπῆρχεν ἐν Κωνσταντινουπόλει ἄνθρωπος διαβόητος καὶ περιφανὴς ἄγαν
|
Incipit |
|
ΕΦΑΝΤΑΣΘΗΜΕΝ ΑΔΕΛΦΟΙ ΕΝ ΤΩ ΒΙΩ
|
Incipit |
|
ἐφελκυστικὸν οὐ ποιεῖται · ἀλλὰ διὰ τὸ μέτρον
|
Desinit |
|
ἔφη, τὸ λεπτὸν τοῦτο καὶ ἀφανὲς ὑπὸ τὴν δέρριν (sic) σημεῖον
|
Incipit |
|
Εφησι εν τοις εαυτου συγγραμμασιν ο δηλωθεις ιερος Δωροθεος· οτι και Σιμων ο Κυρεναιος υπερ Χριστου σταυρωθεις, αναιρειται.
|
Desinit |
|
Ἔφθασε μὲν ἴσως καὶ παρ’ ὑμᾶς ἡ ἀκοὴ περὶ τῆς καὶ νῦν θρυλουμένης συνόδου
|
Incipit |
|
Ἔφθασε μὲν ὁ ἱερώτατος τῆς Νικαέων μητροπόλεως ἀρχιερεὺς Εὐστράτιος δύο λόγους ἐκθέσθαι
|
Incipit |
|
Ἐφίμιον τοῦ κυροῦ Κυδωνίου πηυτηκὸς (ποιητικὸς) λόγος ποιηθεὶς παρὰ τοῦ πτωχοῦ Προδρόμου· στίχοι διαλεκτικοί
|
Titulus initialis |
|
Ἐφιστάνειν ἄξιον, ὅτι ὁ εἰδὼς τὸ ἀκατάλληλον τοῦ λόγου
|
Incipit |
|
Ἐφραὶμ ὁ θαυμάσιος ἔφυ μὲν ἐκ τῆς Σύρων γῆς ἑλόμενος δὲ τὴν ἀρετὴν ἐκ νηπίου
|
Incipit |
|
Ἐφραὶμ συρίζει, γλῶσσα πρὸς δ’ ἑλληνίδα
|
Incipit |
|
ΕΦΦΑΘΑ ΔΙΑΝΟΙΧΘΗΤΙ
|
Desinit |
|
Ἐχάρην δεξάμενος ὑμῶν καὶ νῦν ἐπιστολήν
|
Incipit |
|
ΕΧΕ ΕΠΙ ΛΟΓΙΣΜΟΝ Ω ΠΑΙ· ΤΑ ΓΡΑΦΟΜΕΝΑ ΣΟΙ ΡΗΣΕΙΔΙΑ ΚΑΙ ΛΕΞΕΙΔΙΑ
|
Incipit |
|
ΕΧΕΙ ΔΕ
|
Incipit |
|
Ἔχει δὲ καὶ τὰ ἐν τῷ προγεγραμμένῳ λόγῳ ὡς παραθήκη φερόμενα· καθάπερ ἀνωτέρω ἐν τῷ ἐκ τῆς ἀρχῆς τετάρτῳ σελλιδίῳ ὡς ἐσημειωσάμεθα οὕτως
|
Titulus initialis |
|
ἔχει δὲ μητροπολίτας δώδεκα.
|
Desinit |
|
ἔχει δὲ μητροπολίτας ιβ΄.
|
Desinit |
|
εχει δε μητροπολιτας ιβʹ.
|
Desinit |
|
εχει δε ρηματα ͵αχοεʹ, εχει δε στιχους ͵αχιϛʹ.
|
Stichometria et alia numerica |
|
εχει δε ρηματα ͵αϡληʹ, εχει δε στιχους ͵βκδʹ.
|
Stichometria et alia numerica |
|
ἔχει δὲ ῥήματα· ͵βφκβʹ στίχο(στίχους) ͵βφξʹ
|
Stichometria et alia numerica |
|
εχει δε το βιβλιον η Αποκαλυψις Ιωαννου του θεολογου στιχοι ͵αυʹ.
|
Stichometria et alia numerica |
|
Ἕχει δὲ τὸ βιβλίον στίχους ͵βτʹ, κεφάλαια σλβʹ, τίτλους ιηʹ.
|
Stichometria et alia numerica |
|
Εχει δε το βιβλιον στιχους ͵βτʹ· κεφαλαια σλβʹ· τιτλους ιηʹ.
|
Stichometria et alia numerica |
|
εχει δε το βιβλιον στιχους ͵βωʹ, κεφαλαια τμβʹ, τιτλους ͵πγʹ.
|
Stichometria et alia numerica |
|
εχει δε το βιβλιον τουτο στιχους ͵βωʹ κεφαλαια τμβʹ τιτλους ογδοηκοντα γʹ
|
Stichometria et alia numerica |
|
ἔχει ἐν τῷ ἰὼβ τάδε ὡς φησίν
|
Incipit |
|
ἔχει ὁ κύκλος διαμέτρῳ
|
Incipit |
|
ΕΧΕΙ ΟΥΓΓΙΑΣ ΙΒ ΗΓΟΥΝ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΔ
|
Incipit |
|
εχει φυλλα πδʹ
|
Textus |
|
ἔχειν. Οὐδὲ γὰρ αὐτὸ
|
Incipit |
|
ἐχειροτόνησε δὲ καὶ τὸν φιλώπονον διάκονον
|
Desinit |
|
Εχεις γαρ το θελεις (sic!) και το δυνασθαι ως τον ενα της τριαδος αρρητως γεννησασα, μονον μη παρριδης (sic!) με, των σων αθλιων δουλων, οτι επι […]. αμην.
|
Desinit |
|
Ἔχεις ἐκ τῆς κωμῳδίας παραλαβών, ὡς ὑπέρογκόν
|
Introductio |
|
Ἔχεις ἐντελῶς ἤδη ἀπαγγελθέντα σοι τὸν τῆς ἀντιγραφῆς ἅπαντα λόγον, ὃν ἡμεῖς ἰδίας τῆσδε τῆς πρὸς σὲ γραφῆς ἠξιώσαμεν, ἱκανὴν τοῦ μηδὲν τὰς ἡμετέρας βίβλους ἐναντιοφωνεῖν, πραγματευσάμενοι τὴν ἐπισημείωσιν.
|
Desinit |
|
Ἔχεις νῦν, εἰ καὶ διὰ χρόνου, τὴν ἑτέραν τῶν ὑποσχέσεων
|
Incipit |
|
Ἔχετε, ὦ ἄνδρες, τὸν τῷ καλλίστῳ σχήματι
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἔχετε, ὦ βουλή, τὰς πεντακοσίας δραχμάς
|
Incipit |
|
εχη φυλα ξδʹ
|
Textus |
|
ἐχθρὸν δὲ τὸ μὴ κατάλληλων (καταλλήλον)·
|
Desinit |
|
ἐχιονώθης καρδίαν ὑπὲρ γάλα
|
Desinit |
|
Ἔχοντες οὖν, ἀδελφοί
|
Incipit |
|
εχουσα θυμιατηριον και την κιβωτον τις (της) διαθηκης.
|
Desinit |
|
ἔχουσα τὸν χιτῶνα βδελυκτὸν καὶ κατερρυπωμένον
|
Desinit |
|
ἔχουσι μέμψασθαι τῷ μεγίστῳ δημιουργήματι
|
Incipit |
|
ἔχουσικαὶ τὸ ὓδωρ θερμὸν· καὶ οὓτως ἐστὶν ἡ ἀλήθεια
|
Desinit |
|
ΕΧΡΗΝ ΔΕ ΔΗΠΟΥ
|
Desinit |
|
Ἐχρῆν μὲν μὴ δ’ ἀπολογεῖσθαι
|
Incipit |
|
ΕΧΩ ΣΕ ΤΟΝ ΔΙΩΚΤΗΝ
|
Incipit |
|
ΕΧΩ ΣΕ ΤΟΝ ΔΙΩΚΤΗΝ Ο ΔΡΑΠΕΤΗΣ
|
Incipit |
|
Ἐχώμεθα, φίλοι καὶ ἀδελγοί, τῆς θεοφιλοῦς
|
Incipit |
|
ΕΧΩΜΕΘΑ, Ω ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΙ
|
Incipit |
|
Ἔχωμεν, ἀδελφοί, ἀναλάβειν σταυρὸν εὐδῶς
|
Incipit |
|
ΕΧΩΝ ΕΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΔΙΗΝΕΚΩΣ
|
Incipit |
|
ἔχων λωρία ὀστρακώδη, ἐξαμηνιαῖαν ζωὴν δηλοῖ
|
Desinit |
|
εχων οδον.
|
Desinit |
|
ΕΧΩΝ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ ΩΝ ΥΠΟ ΠΑΤΡΙ ΑΠΕΔΗΜΗΣΕΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἔχων τις γυναῖκα καὶ ὢν ὑπὸ πατρὶ ἀπεδήμησεν. ἐγένετο ὑπὸ λῃσταῖς. ἔγραψε πρὸς τὸν πατέρα λυθῆναι δεόμενος. ὁ δὲ οὐχ ὑπήκουσεν. ἡ γυνὴ ἀποδομένη τὰ ὄντα αὑτῇ ἔπλευσεν ἐπὶ τῷ λύσασθαι. ναυαγίᾳ ἐχρήσατο. ἐξεβράσθη εἰς τὸν τόπον ἐν ᾧ ἦν ὁ ἀνήρ. ἰδὼν ἐκεῖνος τὸ σῶμα καὶ ἐπιγνοὺς ἐδάκρυσε. γνόντες οἱ λῃσταὶ τὴν αἰτίαν ἀφῆκαν αὐτόν. ἐπανελθὼν ἀναγκάζεται ὑπὸ τοῦ πατρὸς γαμεῖν καὶ μὴ βουλόμενος ἀποκηρύσσεται.
|
Titulus initialis |
|
Ἔχων τις δύο παῖδας πρὸς τὸν ἕτερον ἐχθρωδῶς διέκειτο. ἀρρωστῶν ἐκέλευσε τῷ παιδὶ ἐν ταῖς διαθήκαις αὑτὸν μόνον ἐγγράφειν κληρονόμον. ὁ δὲ καὶ τὸν ἀδελφὸν ἔγραψεν. ὑγιάνας ὁ πατὴρ καὶ εὑρὼν καὶ τὸν ἕτερον ἐγγεγραμμένον ἀποκηρύττει τὸν ἐγγράψαντα.
|
Titulus initialis |
|
ἔχων, ὡς ὁ πτωχὸς καὶ ἐγώ· ὥστε, Εἴτις ἐν Χριστῷ, καινὴ κτίσις. Ὑπὲρ δὲ τούτων ἁπάντων…
|
Desinit |
|
ΕΨΑΥΣΕ ΜΕΝ ΤΗΣ ΤΟΥ ΔΕΣΠΟΤΟΥ ΚΕΦΑΛΗΣ Ο ΙΩΑΝΝΗΣ
|
Desinit |
|
ΕΨΕΙ ΜΕΤΑ ΣΑΧΑΡΙΤΟΣ ΚΑΙ ΔΕΔΗΛΗΤΑΙ
|
Desinit |
|
ἐψευσάμην δὲ οὐχ ἑκὼν
|
Desinit |
|
ἑώρταζον ἰουδαῖοι τὸ πάσχα τὸ νομικὸν
|
Incipit |
|
ἕως ἂν καὶ ἄλλο τι δοίη Θεὸς εἰς πάνδημόν τινα τῆς ἀληθείας φανέρωσιν. Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν.
|
Desinit |
|
ἕως ἀποσωθῇς πρὸς τὸν ἀκύμονα ἐκεῖνον καὶ εὔδιον λιμένα τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ, ᾧ ἡ δόξα ... ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ἕως ἤδη ἡμέρα ἐστὶ καὶ ζῶμεν καὶ βλέπομεν ταύτην, λάβωμεν κατὰ νοῦν τὴν κρίσιν τὴν μέλλουσαν
|
Incipit |
|
ἕως ιε διατείνει τὸ μέγεθος τῶν μεγίστων ἡμερῶν
|
Desinit |
|
Ἕως μὲν τοῦ παρόντος, ἀδελφοί μου τιμιώτατοι καὶ πατέρες, ἀνεβαλλόμην τὸ ταπεινὸν γράμμα
|
Incipit |
|
ἕως περάτων τῆς οἰκουμένης· γένοιτο τοίνυν ἡμᾶς μετὰ πάσης τῆς γῆς ἀρδευομένους, καρποὺς ἀναφέρειν, εὐχαῖς καὶ πρεσβείαις τοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ διδασκάλου, ὃς δύναται καὶ τὸν ἡμέτερον ἐπισφραγίσαι λόγον, καὶ τὸν ὑμέτερον πόθον, ἐν Χριστῷ…
|
Desinit |
|
ΕΩΣ ΤΑΣ ΚΒ' ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΗΜΕΡΑΣ ΕΝΕΝΗΚΟΝΤΑ Α'
|
Desinit |
|
ἕως τῆς πρώτης συνόδου
|
Desinit |
|
ἕως τοῦ δοῦναι τὸν Κύριον ὑετόν
|
Desinit |
|
Εως του και εσθιων ακριδας και μελι αγριον· Μαρκος ο ευαγγελιστης· απο του προφητικου πνευματος
|
Incipit |
|
ϛʹ Ὅτι οὐκ ἐν ἀνθρώπῳ ἀλλ᾽ ἐν τῷ Θεῷ τὰ διαβήματα ἀνδρὸς κατευθύνεται, ἐν ᾧ περὶ πλεονεξίας πλουσίων καὶ τῆς ἐν κόσμῳ τρυφῆς αὐτῶν, καὶ περὶ δικαιοκρισίας Θεοῦ, περὶ μακροθυμίας καὶ ὑπομονῆς παθημάτων, καὶ περὶ ἀληθείας, παραινέσεις ἰδικαὶ ἑκάστῳ προσήκουσαι μετὰ πίστεως, ὅτι διακονητέον τῇ τοῦ πλησίον σωτηρίᾳ.
|
Desinit |
|
ϛʹ ὅτι οὐκ ἐν ἀνθρώπω ἀλλ' ἐν θεῶ τὰ διαβήματα ἀνδρὸς κατευθύνεται.
|
Desinit |
|
ϛʹ.δʹ Ὅτι διακονητέον τῆ τοῦ πλησίον σωτηρία.
|
Desinit |
|
ζʹ Ἀποδοχὴ τῆς ἀποσταλείσης αὐτῶ
διακονίας.
|
Desinit |
|
ζʹ Ἀποδοχὴ τῆς ἀποσταλείσης αὐτῶ διακονίας.
|
Desinit |
|
ζʹ Ἀποδοχὴ τῆς ἀποσταλείσης αὐτῷ διακονίας.
|
Desinit |
|
ζʹ Ἀποδοχὴ τὴς ἀποστολικῆς αὐτοῦ διακονιας.
|
Desinit |
|
ζʹ Ἀποδοχὴ... αὐτῶ διακονίας
|
Desinit |
|
ζʹ Περὶ ἀντιλήψεως τοῦ ἁμαρτάνοντος ἀδελφοῦ διὰ προσευχῆς, καὶ περὶ τοῦ μὴ ἁμαρτάνειν, ἐν ᾧ περὶ ἀποχῆς δαιμονικοῦ σεβάσματος.
|
Desinit |
|
ζʹ.αʹ Ἐν ὧ περὶ ἀποχῆς δαιμονικοῦ σεβάσματος.
|
Desinit |
|
Ζαχαρίας ἦλθεν ἀπὸ Χαλδαίων
|
Incipit |
|
Ζαχαρίου ἱερέως Σκορδυλίου Κρητὸς τοῦ ἐπιλεγομένου Μαραφαρᾶ καὶ ἐπιτρόπου τοῦ τῆς Κωνσταντινουπόλεως οἰκουμενικοῦ πατριάρχου κυρίου Ἰωάσαφ εἰς τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Θεολόγον
|
Titulus initialis |
|
Ζεβεδαιου Ιωαννης παις, και Σαλωμης προελαμψεν
|
Incipit |
|
Ζεβεδαιου Ιωαννης παις, και Σαλωμης προελαμψεν, αυτη γαρ και της μητρος
|
Incipit |
|
Ζεβινᾶν ᾄδουσι μέχρι καὶ τήμερον οἱ τῆς ἐκείνου θέας ἠξιωμένοι
|
Incipit |
|
ζηλωτην εκαλεσεν. Ιουδας ο Ισκαριωτης.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ζηλωτην εκαλεσεν. Ιουδας ο Ισκαριωτης.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ζημίαν. Διὸ καὶ τοὺς μεν διδάσκοντας ἔτι περιτομὴν καὶ θέλοντας αὐτοὺς ἀπατῆσαι μεμψάμενος (μέμφεται PG 28) καὶ εἰπὼν (λέγει PG 28) ἐχθροὺς αὐτοὺς (om PG 28) εἶναι τοῦ Χριστοῦ, ἀποδέχεται (δὲ add PG 28) Φιλιππησίους διὰ τὴν πρὸς αὐτὸν τῆς κοινωνίας δόσιν, καὶ προτρεψάμενος πάλιν εἰς τὰ ἤθη αὐτοὺς τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ΖΗΜΙΟΥΜΕΝΟΥ ΑΚΟΛΑΣΤΟΥ ; ΕΣΤΙΝ ΟΔΟΣ ; ΕΓΚΩΜΙΑΖΕΤΩ ΣΕ ; ΠΑΣ ΑΝΗΡ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΕΑΥΤΩ ΔΙΚΑΙΟΣ
|
Incipit |
|
ΖΗΝ ΕΙΑΣΕΝ Ο ΔΕ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ
|
Incipit |
|
ζἠν. Διὰ τοῦτο σπουδάσωμεν... κληρονόμοι γενώμεθα, χάριτι...
|
Desinit |
|
ζἠν. Διὰ τοῦτο σπουδάσωμεν... κληρονόμοι γενώμεθα, χάριτι...
|
Desinit |
|
Ζήνων μὼν ἤδη τὴν αὐτοκράτορα Ῥωμαίοις διεῖπεν ἀρχήν
|
Incipit |
|
ζητει ευαγγελιον εις τα εγκαινια ενενηκοστω δευτερω του Ιωαννου.
|
Textus |
|
Ζήτει πρῶτον τὸν ἔμφυτον φόβον ἐμπόνως
καὶ τότε ἔνδον εὑρήσεις τὸν ἔμπυρον λόγον εὐλόγως
τὸν διδάσκοντά σε γνῶσιν σωτηρίας αἰωνίου ἀπεράντου.
|
Textus |
|
Ζήτει πρῶτον τὸν ἔμφυτον φόβον ἐμπόνως και τότε ἔνδον εὑρήσεις τὸν ἔμπυρον λόγον τὸ(ν) διδάσκοντ(α) ἄν(θρωπ)ον γνῶσι(ν)
|
Textus |
|
Ζήτει πρῶτον τὸν ἔμφυτον φόβον ἐμπόνως, / καὶ τότε ἔνδον εὐρήσεις τὸν ἔμπυρον λόγον εὐλόγως, / τὸν διδάσκοντά σε γνῶσιν σωτηρίας αἰωνίου ἀπεράντου.
|
Textus |
|
ζητει πρωτον τον εμφυτον φοβον εμπονως, και τοτε ενδον ευρησεις τον εμπυρον λογον τον διδασκοντα ανθρωπον γνωσιν.
|
Textus |
|
Ζητεῖς με τὸν κρυβέντα χοῦν ὦδε, ξένε;
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ζήτημα εἰ ὁ ληστὴς κατὰ τὴν φωνὴν τοῦ Χριστοῦ αὐθημερὸν εἰσίει εἰς τὸν παράδεισον
|
Titulus initialis |
|
Ζητήματα καὶ ἐρωτήσεις τοῦ εὐσεβεστάτου δεσπότου Σερβείας κῦρ Γεωργίου πρὸς τὸν παναγιώτατον καὶ οἰκουμενικὸν πατριάρχην κῦρ Γεννάδιον τὸν Σχολάριον: —Ἀποκρίσεις τοῦ πατριάρχου
|
Titulus initialis |
|
ζητητέον δὲ τίνος χάριν ἐν ταῖς νηστίμοις ἡμέραις τῆς ἁγίας τεσσαρακοστῆς
|
Incipit |
|
Ζητητεον δηποτε ταις τρισιν γλωσσαις·
|
Incipit |
|
ΖΗΤΗΤΕΟΝ ΤΙ ΔΗΠΟΤΕ ΕΝ ΠΑΣΗ ΤΗ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΑ
|
Incipit |
|
Ζητητεον τι δηποτε ταις τρισι γλωσσαις ο τιτλος εγραφει (εγραφη), ερουμεν ουν, οτι ελληνιστι μεν
|
Incipit |
|
Ζητητεον τι δηποτε ταις τρισι γλωσσαις ο τιτλος εγραφη.
|
Incipit |
|
ζητητεον τι δηποτε ταις τρισι γλωσσαις ο τιτλος επεγραφη. ερουμεν ουν οτι ελληνιστι μεν, δια το πλατυτεραν αυτην ειναι
|
Incipit |
|
Ζητητεον τι δηποτε ταις τρισιν γλωσσαις ο τιτλος εγραφη
|
Incipit |
|
Ζητητέον τίς μὲν ὁ παραβαίνων, τίς δὲ ὁ κρατῶν
|
Incipit |
|
Ζητοῦσι δὴ πρῶτον, εἰ ἔστι κριτήριον ἀληθείας
|
Incipit |
|
Ζητοῦσί τινες διὰ τί τὸν μὲν πρόσθεν χρόνον θαύμασιν ὁ Θεὸς τοὺς μὲν μὴ πιστεύοντας προσῆγε τῇ πίστει
|
Incipit |
|
Ζητοῦσί τινες πῶς ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς ἐν τῷ ἀνθρωπίνῳ αὐτοῦ τὴν ὑπὲρ ἁπάντων ἔτισε δίκην ἀνθρώπων
|
Incipit |
|
ΖΗΤΟΥΣΙΝ ΔΙΑ ΤΙ ΑΠΟ ΤΗΣ ΜΗΝΙΔΟΣ ΗΡΞΑΤΟ
|
Incipit |
|
ΖΝΤΕΙΣ ΛΑΟΜΕΔΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙΟΝ ΟΙΚΟΝ ΙΚΕΣΘΑΙ
|
Incipit |
|
Ζοροβαβελ δε εγεννησεν τον Αβιουδ
|
Desinit abruptus |
|
Ζοσίμου πρὸς θεόδωρον κεφάλαια
|
Titulus initialis |
|
Ζουλάπια τοῖς καθαρθησομένοις διδόμενα πρὸ τῶν καθαρσίων φαρμάκων
|
Titulus initialis |
|
ΖΩΓΡΑΦΙΑΣ ΔΙΑΠΑΝΤΟΣ ΗΜΩΝ
|
Desinit |
|
ΖΩΔΙΑ ΕΙΣΙΝ ΤΑΥΤΑ
|
Desinit |
|
ζωὴν αἰωνίου· ὅτι αὑτῷ πρέπει πᾶσα δόξα...
|
Desinit |
|
ζωὴν ἡμῖν ἐδωρήσατο τὴν αἰώνιον
|
Desinit |
|
ζωῆς ἐπιτύχοιμεν εἰς δόξαν τοῦ μόνου ζωοδότου Χριστοῦ· ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
ζωης τον αρτον Χριστον ηξιωμενος
φαγειν, ταφης λαμψαντα της τριημερου,
ευαγγελιστης τυγχανει Λουκας τριτος.
ο Παυλος αυτος ουρανον φθασας τριτον
και την ανωθεν των υπερ νουν και λογον
λογων ακουσας εκμυει θεωριαν,
οιων ο Λουκας ευτυχει διδασκαλων.
ουτως ανωθεν ουτος ηκριβωμενος
τα θεια θειως ιστορει δεδειγμενος,
ρητωρ πυριπνους, πανσοφος, θεηγορος.
|
Textus |
|
ζωντας δε τω θεω εν Χριστω Ιησου, τω κυριω ημων.
|
Desinit |
|
ΖΩΝΤΟΣ ΤΟΥ ΑΝΔΡΟΣ
|
Desinit |
|
ζωοδωρα ταδ' μουνος επηνου φυτος γραψεν (?)
|
Desinit |
|
ζωὸν γειναμένη, δεχνυμένη δὲ νέκυν
|
Desinit |
|
ζωοποιεῖ, ὑπὲρ δε τούτων ἁπάντων εὐχαριστήσωμεν τῷ κυρίῳ· ᾧ…
|
Desinit |
|
Ζωπύρου ἐν τρίτῳ Θησηίδος
|
Incipit |
|
Ζωσίμου τοῦ θείου περὶ ἀρετῆς, περὶ συνθέσεως ὑδάτων <πράξις> α'
|
Titulus initialis |
|
ΖΩΩΝ ΔʹΟΥΝ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΤΑ ΜΕΝ ΑΛΛΑ ΑΛΛΑΣ ΧΡΕΙΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ
|
Incipit |
|
Η ΑΓΙΑ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΕΣΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΜΙΑΝ ΥΠΟΣΤΑΣΙΝ ΔΟΓΜΑΤΙΖΕΙ
|
Titulus initialis |
|
Ἡ ἁγία καὶ ἔνδοξος μάρτυς Ἀναστασία αὕτη ἦν ἐπὶ Διοκλητιανοῦ ἐν τῇ Ῥωμαίων μεγαλοπόλει
|
Incipit |
|
Ἡ ἁγία καὶ μεγάλη καὶ οἰκουμενικὴ σὐνοδος ἡ κατὰ θεοῦ χάριν
|
Incipit |
|
Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΟΔΟΣ
|
Incipit |
|
Ἡ ἁγία καὶ ὁμοούσιος καὶ ἀδιαίρετος
|
Incipit |
|
Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ ΤΡΙΑΣ ΠΡΟΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ
|
Incipit |
|
Ἡ ἁγία μάρτυς Βάσσα ἦν ἐπὶ Μαξιμιανοῦ τοῦ βασιλέως ἐν Λαρίσσῃ πόλει τῆς Ἑλλάδος
|
Incipit |
|
Ἡ ἁγία μάρτυς Εὐδοκία ἦν ἀπὸ Σαμαρειτῶν ἐξ Ἡλιουπόλεως
|
Incipit |
|
Ἡ ἅγια μάρτυς Κυπρίλλα ἦν ἐπὶ Διοκλητιανοῦ
|
Incipit |
|
Η ΑΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ Η ΚΑΤΑ ΘΕΟΥ ΧΑΡΙΝ ΚΑΙ ΘΕΣΠΙΣΜΑ ΤΩΝ ΕΥΣΕΒΩΝ
|
Incipit |
|
Η ΑΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΥΣ Η ΚΑΤΑ ΘΕΟΥ ΧΑΡΙΝ ΚΑΙ ΘΕΣΠΙΣΜΑΤΙ ΣΥΝΟΔΟΣ
|
Incipit |
|
ἡ ἁγία παρθένος τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν ἐκυοφόρησεν, αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Η ΑΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΤΙΗʹΣΥΕΝΣΤΗ ΕΝ ΝΙΚΑΙΑ
|
Incipit |
|
Ἡ ἁγία πρώτη σύνοδος γέγονε ἐπὶ Κωνσταντίνου
|
Incipit |
|
Η ΑΓΙΑ ΣΥΝΟΔΟΣ Η ΚΑΤΑ ΘΕΟΥ ΧΑΡΙΝ ΕΝ ΣΑΡΔΙΚΗ ΣΥΝΑΧΘΕΙΣΑ
|
Incipit |
|
ἡ ἁγία τεσσαρακοστή, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, παρόμοιός ἐστι κλίμακι
|
Incipit |
|
Ἢ ἀγνοεῖτε ἀδελφοί μου οἶον φόβον
|
Incipit |
|
ἡ Ἀγχίαλος, λδʹ. τοῦ Ἡρακλέους. Αὖται πᾶσαι αἱ πόλεις καὶ ἐπαρχίαι τοῦ θρόνου Κωνσταντινουπόλεως.
|
Desinit |
|
ἡ ἀδιαίρετος ἐλπίς, ἡ ἀκατάληπτος δόξα τοῦ πατρὸς καὶ τοῦ υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος· ᾧ πρέπει…
|
Desinit |
|
Η ΑΔΡΑΧΝΗ ΚΑΤΑΠΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΑ ΠΟΝ ΠΡΑΞΑΜΟΝ
|
Incipit |
|
Η ΑΙ ΚΑΙ Η ΟΙ ΔΙΦΘΟΓΓΟΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΟΝΟΜΑΣΙ ΚΑΙ ΕΝ ΤΟΙΣ ΡΗΜΑΣΙΝ ΑΝΤΙ ΒΡΑΧΕΩΝ ΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ
|
Incipit |
|
Η ΑΜΠΕΛΟΥ ΔΑΚΡΥΟΝ ΜΕΤ'ΟΙΝΟΥ ΔΟΣ
|
Desinit |
|
Ἡ ἀμφισβήτησις τοῦ τε πανιεροτάτου κυρίου Νεοφύτου Πατελάρου, μητροπολίτου Κρήτης, μετὰ τοῦ θεοφιλεστάτου κυρίου Ἀθανασίου Καραβέλλα, ἐπισκόπου Ἱερᾶς καὶ ἐξάρχου Πέτρας. Περὶ τῆς τοῦ ἀνθρώπου ψυχῆς. Τὴν δὲ λύσιν τοῦ παρόντος ζητήματος ἐκδέδωκεν ὁ σοφότατος κύριος Παναγιώτης ὁ Βυζάντιος ὢν ἐν Κρήτῃ ἐν τῷ στρατοπέδῳ μετὰ τοῦ βιζηραζέμ...
|
Titulus initialis |
|
Η ανακομιδη του τρισμακαρος και τρισολβιου πατρος ημων και φωστηρος Ιωαννου του Χρυσοστομου. γεγονεν επι της βασιλειας Θεοδοσιου του μικρου […].
|
Incipit |
|
Η ΑΝΑΤΩΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗ ΕΜΗ ΚΑΣΙΓΝΗΤΗ ΤΗ ΔΥΣΙΚΗ ΚΡΑΖΩ
|
Incipit |
|
Η ΑΝΤΙΔΟΤΟΣ ΤΟΥ ΕΣΔΡΑ
|
Titulus initialis |
|
ἡ ἀποκοπὴ δωρική
|
Desinit |
|
ἡ ἀρετὴ τῆς ταπεινώσεως μεγάλα καὶ εὔκολα δίδει τοῦ ἀνθρώπου ὁδὸν σωτηρίας
|
Desinit |
|
Ἡ ἀριθμητικὴ ἅπασα διαιρεῖται εἰς τέσσαρα
|
Incipit |
|
ἡ ἀρχὴ τῆς ὑπάρξεως διηγεῖται
|
Desinit |
|
Ἡ ἀρχὴ τῶν θαυμάτων καὶ δωρεῶν
|
Incipit |
|
Ἡ ἀρχὴ τῶν ἱαμάτων καὶ δωρεῶν καὶ χαρισμάτων τῶν δοθέντων ἡμῖν ὑπὸ τοῦ θεοῦ
|
Incipit |
|
Ἡ ἀρχὴ τῶν ἰαμάτων καὶ τῶν δωρεῶν ἐκηρύχθη
|
Incipit |
|
Η ΑΤΡΕΚΗΣ ΣΟΦΙΑ ΔΗΡΟΝ ΧΘΟΝΙΟΥΣ ΠΡΟΛΙΠΟΥΣΑ
|
Incipit |
|
Η Βʹ ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ Ζʹ ΕΓΡΑΨΕΝ
|
Incipit |
|
ἡ βασιλεία καὶ ἡ ἴσχυς καὶ ἀυτῷ πρέπει ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΜΟΥ ΠΑΡ ΑΥΤΑ ΔΙΩΡΙΣΑΤΟ
|
Incipit |
|
ἢ βελτίω ζητεῖν, ἑκατέρου Θεὸν ἡγεμόνα λαβόντας. Δόξα τῷ Θεῷ τῷ ἐν τριάδι ἑνί, δόξα πάντων ἕνεκα.
|
Desinit |
|
Η ΒΕΤΟΝΙΚΗ ΕΝ ΠΕΤΡΩΔΕΣΙ ΤΟΠΟΙΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΛΑΓΙΟΙΣ ΟΜΟΙΟΝ ΤΑ ΦΥΛΛΑ ΑΡΚΟΦΘΙ ΠΛΑΤΥΤΕΡΑ ΔΕ ΚΑΙ ΑΔΡΕΑ
|
Incipit |
|
Η βιβλος αυτη περιεχει το δευτερον μερος της Καινης Διαθηκης.
|
Titulus initialis |
|
Ἡ βίβλος αὕτη τῆς μονῆς τοῦ Προδρόμου
τῆς κειμένης ἔγγιστα τῆς Ἀετίου
ἀρχαϊκὴ δὲ τῆς μονῆς κλῆσις Πέτρα.
|
Textus |
|
Ἡ βίβλος αὕτη τοῦ κρατίστου δεσπότου
|
Incipit |
|
η βιβλος αυτη, της μονης του Προδρομου, της κειμενης εγγιστα της Αετιου. αρχαικη δε τη μονη κλησις, Πετρα.
|
Textus |
|
Η βιβλος αυτη, της μονης του Προδρομου. Της κειμενης εγγιστα της Αετιου. Αρχαικη δε τη μονη κλησις Πετρα.
|
Textus |
|
ἡ βίβλος ἥδε [...]μένου.
|
Textus |
|
η βιβλος ηδε παραδεισος τυγχανει,
εξ ου διδαχων βλαστανει πηγη μια
(16 weitere Verse)
σφραγις πεφυκε τηςδε της βιβλου πασης.
του αγενεστατου αρχοντος του παλαιολογου.
|
Textus |
|
Ἡ βίβλος ἥδε τῆς μονῆς τοῦ Μαξίμου,
ὁ γοῦν συλήσας, μὴ γραφῇ ζωῆς βίβλῳ.
|
Textus |
|
η βιβλος ηδε της μονης του Μαξιμου·ο γουν συλησας, μη γραφη ζωης βιβλω.
|
Textus |
|
η βιβλος ηδε της μονης του Προδρομου της κειμενης εγγιστα του Αετιου αρχαικη δε τη μονη κλησις Πετρα
|
Textus |
|
η βιβλος ηδε της μονης Χρυσοστομου, της κειμενης εγγιστα του Ιορδανου
|
Textus |
|
Ἡ βίβλος ἥδε τῶν θεοφράστων λόγων
κιρνᾶ κρατῆρα τοῖς βροτοῖς θείων λόγων
τυφλοὺς σοφίζει καὶ χαρίζεται βλέπειν
κόραις νοητῶν ὀμμάτων τῆς καρδίας
χωλοὺς ἐγείρει, καὶ δρόμον σωτηρίας
τρέχειν διδάσκει καὶ καταλύειν ἄνω
οὗ δεῖ μάλιστα προστρέχειν ἐχεφρόνως
Ἐπεὶ δὲ ταῦτα προξενεῖ τοῖς ἐν βίῳ
πειθώμεθα πρὶν ἡκέναι πικρὸν τέλος
χωρίζον ἡμᾶς κοσμικῆς συναυλίας
εἰς πῦρ πρόπεμπον, ὢ μεγίστης ζημίας
ψυχῆς γὰρ οἴμοι ζημιούμεθα, φίλοι.
|
Textus |
|
Η ΓΑΡ ΕΙΚΩΝ ΕΩΣ ΑΝ ΜΗΔΕΝΙ ΛΕΙΠΗΤΑΙ
|
Incipit |
|
Η ΓΑΡ ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΩΤΗ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΕΣΤΙΝ ΠΡΟΕΙΡΗΤΑΙ
|
Desinit |
|
ἡ γὰρ πάλη καὶ ὁ ἀγὼν ἐπὶ τῇ ἰσοδυναμίᾳ κεῖται. Αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Η ΓΑΡ ΠΑΡΑΤΑΣΙΝ ΔΗΛΟΙ ΩΣ ΤΟ ΔΙΑΦΕΙ
|
Desinit |
|
ἡ γὰρ τελείωσις τοῦ ὑλαίου διὰ τοῦ μαργάρου ἐστίν
|
Desinit |
|
ἡ γὰρ τῶν ὁσίων ἀνδρῶν εὐλογία… … προσοικειοῖ τῷ θεῷ… ἀμήν.
|
Desinit |
|
ᾗ γε δόξα καὶ μόνῃ εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Ἡ γέννησις καὶ διήγησις τοῦ Αλεξάνδρου Μακεδόνων,
τὸ πῶς ἐγεννήθη καὶ ἀνεθράφη καὶ τὸ πῶς εἶχεν τὴν
ἀνδρείαν καὶ τὴν μάθησιν καὶ τὴν χάριταν πὸ τὴν
ἀρχήν
|
Titulus initialis |
|
Η ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
|
Incipit |
|
Ἡ γέννησις καὶ ἡ ζωὴ τοῦ βασιλέως Ἀλεξάνδρου Μακεδονίας
|
Incipit |
|
Η ΓΕΝΟΜΕΝΗ ΕΚΘΕΣΙΣ ΤΩΝ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΩΝ ΤΗ ΒΑΣΙΛΙΔΙ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Η ΓΕΝΟΜΕΝΗ ΕΚΘΕΣΙΣ ΤΩΝ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΩΝ ΤΗ ΒΑΣΙΛΙΔΙ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἡ γῆ ἐστι σφαιροειδής
|
Incipit |
|
ἡ γη τούτη διαφορὰ διαμοιράζεται εἰς δύο μέρη
|
Incipit |
|
Η ΓΗ ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΥΠΟΣΤΑΘΜΗ ΠΕΦΥΚΕ
|
Incipit |
|
Ἡ γυνὴ αὕτη δοκεῖ μὲν εἶναι μία
|
Incipit |
|
Ἡ γυνὴ αὕτη δοκεῖ μὲν εἶναι μία
|
Incipit |
|
ἡ γυνή σου οὐδὲν κακὸν ἔχει ... Τοῦτό ἐστι τὸ θεῖναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ὑπὲρ ἀγάπης καὶ ἀποδοῦναι ἀγαθὸν ἀντὶ ἀγαθοῦ
|
Desinit |
|
Η Δ ΑΥΡΙΟΝ ΕΙΠΕ ΠΟΥΣΤΙΝ
|
Incipit |
|
ἡ δ’ Ἄννα χάριν εἰκονίζει τοῦ νόμου
|
Desinit |
|
η δε [...] και τας την γνω[...]εις και ζωην και οφελος εν[...]τος επιτυχων [...] δος Χριστε [...] του δουλου σου Θεοφυλακτου [...]
|
Textus |
|
Η ΔΕ ΑΜΑΡΤΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ ΤΙΜΩΡΗΘΗΣΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
η δε ανακεφαλαιωσις εστιν ουτως, εν προοιμιοις μεν λεγει Ιωαννης τον Χριστου λογον εν τῳ θεῳ πατρι
|
Incipit |
|
η δε ανακεφαλαιωσις ουτως, εν προοιμιοις μεν Ιωαννης βαπτιζει τους ιουδαιους, ερχεται
|
Incipit |
|
ἡ δὲ ἀνακεφαλαίωσις οὕτως· ἐν προοιμίοις μὲν Ἰωάννης βαπτίζει τοὺς Ἰουδαίους, ἔρχεται
|
Incipit |
|
η δε ανακεφαλαιωσις, εστιν ουτως, εν προοιμιοις μεν περιεχει τα κατα την γεννησιν Ιωαννου και του Χριστου, ειτα τα κατα τον Συμεωνα, Αννα ανθομολογειται τῳ κυριῳ.
|
Incipit |
|
ἡ δὲ ἀνακεφαλαίωσις, ἐστιν οὕτως· ἐν προοιμίοις μὲν λέγει Ἰωάννης, τὸν Χριστὸν λόγον ἐν τῷ θεῷ πατρὶ
|
Incipit |
|
ἡ δὲ ἀνακεφαλαίωσις, ἔστιν οὕτως· ἐν προοιμίοις μὲν περιέχει τὰ κατα τὴν γέννησιν Ἰωάννου
|
Incipit |
|
Η ΔΕ ΑΦΗ ΕΚ ΤΗΣ ΓΗΣ
|
Desinit |
|
Ἡ δέ γε τῶν Πράξεων βίβλος ἐστὶν αὕτη.
|
Titulus initialis |
|
ἡ δὲ γυνὴ ὡς ἐν ἐκστάσει ἔντρομος γινομένη ηὐχαρίστει τῷ ἁγίῳ θεῷ τῷ σώσαντι αὐτὴν διὰ τῶν ἁγίων αὐτοῦ θεραπόντων καὶ πάσιν ἀνθρώποις ἦν ἀναγέλλουσα ταῦτα... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἡ δὲ διάλεξις τοῦ διαλόγου
|
Titulus initialis |
|
Η ΔΕ Ε ΑΝΑΠΑΙΣΤΟΝ Η ΧΩΡΕΙΟΝ ΜΟΝΟΝ
|
Incipit |
|
Η δε εβδομη αγια και οικουμενικη συνοδος, γεγονεν εν Νικαια της Βιθυνιας συνελθουσα ... τουτους ουν αποβαλλεται ως εχθρους της αληθειας.
|
Textus cuiusdam partis |
|
Η ΔΕ ΕΙΚΩΝ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΣ ΟΜΟΙΩΣΙΣ
|
Desinit |
|
ἡ δὲ εἰς Θεὸν ἐλπὶς χωρίζει πάσης γηΐνης προσπαθείας· ταύτης δὲ ὁ νοῦς χωρισθεὶς ἕξει τὴν εἰς Θεὸν ἀγάπην
|
Desinit |
|
ἢ δὲ καὶ λέγωσί τι
|
Incipit |
|
ἡ δὲ κορυφὴ βραχύτερα
|
Desinit |
|
ἡ δὲ νῆσός σοι ἐν τῷ παρόντι ἀρκοῦσα προτετιμήσθω
|
Desinit |
|
Η ΔΕ ΝΗΣΤΕΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
|
Desinit |
|
ἡ δὲ ὀδύνη διηνεκῆς καὶ πέρας οὐχ ἔχουσα
|
Desinit |
|
ἡ δὲ ὀδύνη διηνεκῆς καὶ πέρας οὐχ ἔχουσα
|
Desinit |
|
Η ΔΕ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΚΥΚΛΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΕΝΙΑΥΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΕΠΕΚΛΗΘΗ
|
Desinit |
|
Ἡ δε πρὸς Γαλάτας ἐπιστολὴ ἐγραφη μὲν ὑπο Παύλου ιδια χειρὶ ἐν δεσμοῖς ὄντως (!) αὐτου ἐν Ῥώμη κατα τὴν Νέρωνος βασιλείαν
|
Incipit |
|
Ἡ δὲ πρὸς Γαλάτας ἐπιστολὴ ἐγράφη μὲν ὑπὸ Παύλου, ἰδίᾳ χειρί, ἐν δεσμοῖς ὄντος αὐτοῦ ἐν Ῥώμῃ, κατὰ τὴν Νέρωνος βασιλείαν. Μετὰ γὰρ τὴν διετίαν
|
Incipit |
|
Ἡ δὲ πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολὴ ἀπεστάλη μὲν ἀπο Ιταλίας κατὰ τὴν Νέρωνος βασιλείαν· ὄντως δὲ αὐτοῦ ὑπό τινα τῶν πέριξ πόλεων ἠ χωρῶν τῆς πρεσβυτέρας Ῥώμης· τινὲς γὰρ αὐτὴν καὶ ὑστάτην πασῶν τῶν ἐπιστολῶν εἶναι νομίσαντες τάττουσιν ὅπερ ὁ θεσπέσιος Λουκᾶς πᾶσαν τὴν ἀναγραφὴν τῶν Παύλου ἐπιδημίων πεποιηκως μέχρις αὐτῆς Ῥώμης κατέλυσεν τὴν ἰστορίαν εἰπών· ἔμεινεν δὲ διαιτίαν
|
Incipit |
|
Ἡ δὲ πρὸς Ἐφεσίους ἐπιστολὴ ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης κατὰ τὴν Νέρωνος βασιλείαν. Νεωστὶ γὰρ τοῦ Παύλου εἰσιόντος ἐν τῇ Ῥώμῃ καὶ ξενιζομένου ἐν ἰδίῳ μισθώματι
|
Incipit |
|
Ἡ δε πρὸς Ἐφεσίους ἐπιστολὴ ἐγράφη καὶ αὐτὴ ἀπὸ Ῥώμης κατα τὴν Νέρωνος βασιλειαν· νεωστὶ γὰρ
|
Incipit |
|
Ἡ δε πρὸς Θεσσαλονικεῖς δευτέρα ἐπιστολη ἐγραφη καὶ αὐτὴ ἀπὸ Ἀθηνῶν μετ ου πολὺ
|
Incipit |
|
Ἡ δὲ πρὸς Θεσσαλονικεῖς δευτέρα ἐπιστολὴ ἐγράφη καὶ αὕτη ἀπὸ Ἀθηνῶν μετ’ οὐ πολὺ τῆς πρώτης. Τῆς γὰρ προτέρας ἀναγνωσθείσης αὐτοῖς ὑπὸ Τιμοθέου τοῦ ἀγαπητοῦ, καὶ γνοὺς αὐτῶν τὴν πρόθεσιν τὴν εἰς Χριστόν, ὁ Τιμόθεος εὐθέως τὰ κατ’ αὐτοὺς τῷ Παύλῳ δηλοῖ. Τότε δὴ ὁ τοῦ Χριστοῦ κῆρυξ, βουλόμενος αὐτοῖς ἐπισφραγίσαι τὴν πίστιν, γράφει αὐτοῖς καὶ τὴν δευτέραν ἐπιστολήν, ἣν καὶ ἀποστέλλει διά τινος σπουδαίου.
|
Textus |
|
Ἡ δε προς Θεσσαλονικεῖς πρώτη ἐπιστολὴ ἐγράφη ὑπὸ τοῦ ἀποστόλου Παυλου ὄντος
|
Incipit |
|
Ἡ δὲ πρὸς Θεσσαλονικεῖς πρώτη ἐπιστολὴ ἐγράφη ὑπὸ τοῦ ἀποστόλου Παύλου ὄντος αὐτοῦ ἐν Ἀθήναις, ὁπότε περιενόστει τὰς πόλεις τῶν ἐθνῶν, ἀγωνιζόμενος κατὰ τὴν βασιλείαν Κλαυδίου, ἀποστέλλει δὲ αὐτὴν διὰ Τιμοθέου· αὖθις δὲ ἔτι διατρίβοντος αὐτοῦ ἐν Ἀθήναις γράφει πρὸς αὐτοὺς καὶ δευτέραν ἐπιστολήν.
|
Textus |
|
Ἡ δὲ πρὸς Κολασσαεῖς ἐγράφη καὶ αὐτὴ ἀπὸ Ῥώμης κατὰ τὴν Νέρωνος βασιλείαν. Ὁ γὰρ τοῦ Χριστοῦ κῆρυξ
|
Incipit |
|
Ἡ δὲ προς Κολασσαεὶς ἐγράφη καὶ αὐτὴ ἀπο Ῥώμης κατα τὴν Νέρωνος βασιλειαν· ὁ γὰρ τοῦ Χριστοῦ κηρυξ παρὼν
|
Incipit |
|
Ἡ δὲ πρὸς Ῥωμαίους ἐπιστολὴ περιέχει τὴν πρὸς τὸν Χριστὸν παρασκευήν, μάλιστα τοῖς ἐκ φύσεως λογισμοῖς ἐλεγχθεῖσαν, καὶ διὰ τοῦτο προτάττεται ἄλλαις ἁπάσαις, ὡς δὴ πρὸς αὐτοὺς γεγραμμένη τοὺς ἤδη τὰ θεῖα προμυηθέντας.
|
Textus |
|
Ἡ δε προς Τιμόθεον δευτερα ἐπιστολὴ ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης καὶ ἀποστέλλει αὐτην δια Τυχικοῦ περι οὗ ἐν τῆ αὐτῆ μνημονεύει ἐπιστολῆ· τινὲς δὲ καὶ αὐτὴν φασὶν ὑστατην πασῶν τῶν ἐπιστολῶν γεγραφέναι τὸν Παυλον· κατα γὰρ τὸ δωδέκατον ἔτος τῆς Νέρωνος βασιλείας δεύτερον εἰσιέναι τὸν Παύλου ἐν τῆ Ῥώμη
|
Incipit |
|
Ἡ δε προς Τιμόθεον πρωτη ἐγραφη αὐτῶ ὑπὸ Παύλου ἀπο Λαοδικείας
|
Incipit |
|
Ἡ δὲ προς Τῖτον ἐπιστολὴ ἐγράφη αὐτῶ ὑπὸ Παύλου ἀπο Νικοπόλεως τῆς Μακεδονίας· καὶ ἀπεστάλη ἠ δι'Ἀρτεμᾶ ἠ Τυχικοῦ· οὐ γὰρ ἔχει ἡ ἐπιστολὴ τὸ ἀληθὲς δι οῦ ἀπεστάλη· δι' ἑνὸς δὲ τούτων τῶν δύο πεμφθείσαν ἐσήμανεν· εἰ δέ τινες φιλονικοῦσιν τίνος ἕνεκα τῶ Τιμοθεω καὶ Τίτω μόνοῖς γράφει ὁ Παυλος· καίτοί γε ὁ Σιλας τῶν εὐδοκίμων ἢν καὶ ὁ Λουκᾶς καὶ ὁ Κλήμης· μανθανέτωσαν ὅτι τουτοις ἤδη ἐκκλησίας
|
Incipit |
|
Ἡ δὲ σὴ κοσμοποιὸς δύναμις
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἡ δὲ τῆς (ἁγίας) θεοτόκου γενεαλογία ἐστὶν οὕτως· Ἐκ τῆς σειρᾶς τοῦ Νάθαν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Η ΔΕ ΤΡΙΑΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΟΣ ΠΡΩΤΟΣ
|
Incipit |
|
Η ΔΕ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΝΗΣΤΕΙΑ ΤΟΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟΝ ΤΕΛΕΙΤΑΙ
|
Incipit |
|
Η ΔΕ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΧΑΡΙΣ ΜΕΝΕΙ ΔΙΑΡΚΩΣ ΕΙΣ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΝ ΚΛΕΟΣ
|
Desinit |
|
Η ΔΕ ΥΓΡΑ ΠΡΟ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ
|
Desinit |
|
ἡ δὲ φαινομένη τε καὶ οὖσα, ἀναγκαίως ἐκ τῶν προειρημένων
|
Desinit |
|
Ἡ δὲ χάρις τῇ δι’ ἔργων ἀγαθῶν πεποιθήσει ἡμῶν ἐπακολουθεῖ, καθά φησιν ὁ θεῖος ἀπόστολος· „Πιστός ἐστιν ὁ Θεός, ὃς οὐκ ἐάσει ἡμᾶς πειρασθῆναι ὑπὲρ ὃ δυνάμεθα“. Αὐτῷ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ἡ δὲ χήμη, ὅπερ ἐστὶ κυάθου τέταρτον, ἄγει < ε'
|
Desinit |
|
ἢ δὲ χρῶμα φοινίκους ἔχει, μακρονοσίαν σημαίνει, οὐ θάνατον
|
Desinit |
|
ἡ δειλία
|
Desinit |
|
ἡ δειλία
|
Desinit |
|
η δεκαλογος του νομου
|
Titulus initialis |
|
Η ΔΕΚΑΣ ΤΗΣ ΟΓΔΟΑΔΟΣ
|
Incipit |
|
Ἡ δέλτος αὕτη τὴν τετράστοιχον κτίσιν
λογογραφοῦσα μυστικῶς πέλει κτίσις
φέρει γὰρ ὡς γῆν τὰς στερεμνίους πτύχας
τὸν ἄργυρόν τε λευκόμορφον ὡς ὕδωρ,
ἔχει διαυγῆ λευκόλεπτον αἰθέρα
ἐν ὧ μὲν εἰσὶν ὥσπερ ἀστέρες Λόγοι
ὡσπερ δέ θερμὸς τοῦ Λέοντος ὁ πόθος·
οὗτος γὰρ αὐτήν εὐφυῶς ἡρμοσμὲνην
ἀνεκαίνισεν εὐκλεὴς φιλὀπόνως
Ἀλλ᾽ ὦ Χριστὲ μου τῶ πόθω κτισαμένωι
Λύτρον παράσχε δεινῶν ἁμαρτημάτων·
ταῖς δεήσεσιν τῶν εὐαγγελιστῶν σου
Ματθαίου Μάρκου Λουκᾶ καὶ Ἰωάννου
|
Textus |
|
Ἡ δέλτος αὕτη τὴν τετράστοιχον κτίσιν
|
Incipit |
|
ἣ δὴ καὶ ἐν πᾶσιν ἡμῖν κρατῆσαι, καὶ τὰ διεστῶτα ἑνῶσαι, καὶ ὁμόνοιαν ἐν τοῖς αὐταῖς λατρευταῖς ἀπεργάσατο καὶ πάντας ἀξιῶσαι ὁμοῦ ἓν εἶναι... τῷ εἰρηνάρχητε καὶ τὰ διεστῶτα ἑνώσαντι
|
Desinit |
|
Η ΔΙ' ΕΥΦΟΡΒΙΟΥ ... ΕΥΦΟΡΒΙΟΥ ΟΥΓ. Β'
|
Desinit |
|
Η ΔΙΑ ΜΑΡΓΑΡΟΥ
|
Incipit |
|
Η ΔΙΑ ΡΗΜΑΤΩΝ
|
Incipit |
|
Η ΔΙΑ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΚΕΝΩΣΙΣ ΔΙΑ ΤΡΙΩΝ ΤΡΟΠΩΝ ΓΙΝΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΚΤΗΤΟΡΟΣ ΤΗΣ ΟΣΙΑΣ ΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΕΚΛΗΜΕΝΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Η ΔΙΑΙΡΕΣΙΣ ΤΩΝ ΙΔʹ ΣΤΑΣΕΩΝ
|
Incipit |
|
ἡ διάλεξις ἀπὸ τῆς παρούσης ὥρας λαβοῦσα τὴν ἀφορμὴν προσφόροις αὐτῇ διηγήμασι καλλωπίζεται.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις εἰς τὸ δευτέρας τὸν λόγον δεηθῆναι συνόδου.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις εἰς τὸ μὴ δεῖν ἀτελῆ καταλεῖψαι τὸν λόγον.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις εἰς τὸ τὴν ἐτήσιον ἀποδοῦναι τοῖς ἀκροωμένοις μελέτην.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις ἐν μέσῳ τεταγμένη τοῦ λόγου δευτέρας δεηθέντος συνόδου πρόσφορον ἑαυτῇ δείκνυσι ταύτην οὖσαν τὴν τάξιν.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις ἔχει μὲν τὸ ῥόδον ὑπόθεσιν, ἐπισταμένη δὲ διακορεῖς ὑμᾶς ὄντας τοῦ μύθου καινότερον συνεισφέρει διήγημα.
|
Titulus initialis |
|
Ἡ διάλεξις μείζω θρασυνομένη τῶν εἰωθότων
|
Introductio |
|
Ἡ διάλεξις νῦν πρῶτον ἀρχικὸν τολμήσασα
|
Introductio |
|
ἡ διάλεξις ὅτι δεῖ τὸν παριόντα τοῦ μελετωμένου τὸ ἦθος διὰ παντὸς φυλάξαι τοῦ λόγου.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις ὅτι λόγου μηκυνομένου τὸν παριόντα δεῖ μεταξὺ πρόλογον ἐπιδείκνυσθαι.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις ὅτι μόνη πέφυκεν ἄσυλος ἀρετὴ τῷ κεκτημένῳ.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις ὅτι πλάσματα λόγων ἐρωτικῶν οὐδὲν λυμαίνεται πρὸς ἄλλας μελέτας ἄλλην ἐχούσας ὑπόθεσιν.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις ὅτι τὸ μέτριον φρόνημα τὰς εὐπραγίας οὐκ ἐᾷ διαλύεσθαι.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις ὅτι χρὴ τοὺς παριόντας ἐπιχειρεῖν τὰ τῶν μελετωμένων ἤθη μιμεῖσθαι.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις πεποίηται μὲν πρὸς τὸ δεῖν ἀποδοῦναι τῆς μελέτης τὸ λεῖπον, βραχέα δὲ φθέγγεται τῷ λόγῳ χαριζομένη.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις πρὸς τὸν μεμψάμενον, ὅτι τοῦ λόγου τὸ μῆκος οὐ σύμμετρόν ἐστι τῇ δυνάμει τοῦ λέγοντος.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις σκοπὸν τιθεμένη πρὸς μείζονα τοὺς νέους ἐγείρειν σπουδὴν δείκνυσιν, ὡς ἄνευ πυκνοτέρας μελέτης ἐπισφαλεῖς αἱ τέχναι τοῖς μετιοῦσιν.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις τῆς ἔναγχος εἰρημένης Εὐμήλῳ παραβαλλούσης τὸν λέγοντα καὶ δόξαν ἐντεῦθεν αὐτῷ φερούσης ὑπεροψίας εὐθύνας ἧκεν ὑφέξουσα.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις τοῦ λόγου δευτέρας δεηθέντος συνόδου ἀπολογίαν ὑπὲρ τοῦ μήκους πεποίηται.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις τῶν νέων ἡμᾶς ἀξιούντων πυκνότερον παριέναι δείκνυσιν οὐκ ἀνόνητον οὖσαν τὴν μετρίαν τοῦ χρόνου διάστασιν.
|
Titulus initialis |
|
ἡ διάλεξις τῶν φοιτητῶν πολλάκις εἰπεῖν δεηθέντων τῆς μέχρι τοῦ παρόντος ἀναβολῆς διηγήσεται τὴν πρόφασιν
|
Titulus initialis |
|
Ἡ διάλεξις, ὅτι χρὴ κατὰ δύναμιν ἕκαστον
|
Introductio |
|
ἡ διαφορὰ περὶ τοῦ καθαρτηρίου πυρὸς
|
Incipit |
|
Η ΔΙΓΑΜΙΑ ΚΑΝ ΑΝΔΡΟΣ ΚΑΝ ΓΥΝΑΙΚΟΣ
|
Incipit |
|
Η ΔΙΓΑΜΙΑ ΚΑΝ ΑΝΔΡΟΣ ΚΑΝ ΓΥΝΑΙΚΟΣ
|
Incipit |
|
η διδαχη των χερουβιμ αμην.
|
Desinit |
|
ἢ διεστραμμένοις τισὶ τὴν γεγενημένην ἕνωσιν οὐ παρεδεξάμην
|
Desinit |
|
Ἡ διήγησις τῶν ἀποστολικῶν περιὀδων καὶ πράξεων τῶν ὅσαι μετὰ τὰς Πέτρου καὶ Παύλου τῶν κορυφαίων
|
Incipit |
|
ἡ διοικητικὴ τοῦ σώματος δύναμις
|
Desinit |
|
ἡ δογματικὴ τῶνδε τῶν λόγων χάρις, τὴν ἑβραϊκὴν ἐξελέγχουσα πλάνην
|
Titulus initialis |
|
ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας
|
Desinit |
|
ἡ δόξα, ἡ δύναμις, καὶ εἴ τι ἄλλο τοιοῦτον αὐτῷ τε τῷ θεῷ ἐπιθεωρεῖσθαι εἰκάζομεν καὶ τῇ εἰκόνι αὐτοῦ,, ἥτις ἐστὶν ἡ ἀνθρωπίνη φύσις
|
Desinit |
|
Η ΔΥΝΑΜΙΣ ΜΕΤΑ ΠΑΝΤΩΝ ΥΜΩΝ ΕΙΗ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ
|
Desinit |
|
Η ΕΒΔΟΜΑΣ Η ΠΡΟ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ
|
Incipit |
|
Ἡ εἴδησις τῶν οἰκουμενικῶν συνόδων
|
Titulus initialis |
|
ἡ εἰρήνη· αὐτὸς γάρ δὸς [sic] εἰρήνη<ν> ἡμῶν· ἧς...
|
Desinit |
|
Ἡ ἐκ μὴ ὄντων τὰ πάντα δι' ἀπειρόδωρον ἀγαθότητα μεγαλοφυῶς ὑποστησαμένη παντοκρατῆς σοφία τοῦ Θεοῦ
|
Incipit |
|
Η ΕΚ ΤΩΝ ΑΡΤΩΝ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΔΙΑΦΟΡΕΙΤΑΙ ΤΕΤΡΑΧΩΣ
|
Incipit |
|
ἡ ἐλπὶς τῆς δόξης ἡ εἰς αἰσχύνην μὴ καταλήγουσα χάριτι τοῦ κυρίου, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
|
Η ΕΝ ΠΡΟΘΕΣΙΣ ΔΗΛΟΙ ΤΟ ΕΠΑΝΩ ΚΑΙ ΕΝΤΟΣ
|
Incipit |
|
Η ΕΝ ΠΡΟΘΕΣΙΣ ΜΕΤΑ ΔΟΤΙΚΗΣ ΣΥΝΤΑΣΣΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
Η ΕΝ ΠΡΟΘΕΣΙΣ ΣΥΝΤΑΣΣΕΤΑΙ ΚΟΙΝΩΣ ΜΕΝ ΔΟΤΙΚΗ
|
Incipit |
|
Η ΕΝΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣ ΟΥΚ ΑΚΙΝΔΥΝΟΣ
|
Incipit |
|
Η εξηγησις και η ερμηνεια της Αποκαλυψεως της εν τηδε τη βιβλω εστιν Ανδρεου αγιωτατου αρχιεπισκοπου Καισαρειας Καππαδοκιας της προς τω Αιγαιω.
|
Textus |
|
Η ΕΟΡΤΥ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ Η ΔΕ ΙΕʹ Η ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΖΥΜΩΝ
|
Desinit |
|
ἡ ἐπάνοδος τῶν μοσυῶν δρᾶμα
|
Titulus initialis |
|
Ἡ ἐπὶ σοὶ λάμψασα χάρις τοῦ Πνεύματος, καὶ ἐφ’ ἡμᾶς ἐλθέτω νῦν, ᾠδήν σοι πλέκοντας, τοὺς σοφόν σε ποιμένα καὶ στύλον εὐσεβείας, πάτερ, πλουτήσαντας.
|
Incipit |
|
Ἡ ἑπτάριθμος εὐχὴ μετὰ ἀναπτύξεως ἡ διδαχθεῖσα ὑπὸ τοῦ δεσπότου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
|
Titulus initialis |
|
Ἡ ἐσχάτη ὅρασις τοῦ Δανιὴλ
|
Titulus initialis |
|
Ἡ Ἔφεσος μητρόπολις μέν ἐστι τῆς Ἀσίας, τὴν δὲ Ἄρτεμιν ἔσεβε· καὶ τοσοῦτον αὐτῇ (om. Simotas) περὶ τὴν δαίμονα ἦν (om. Simotas) τὸ σέβας, ὡς καὶ νεωκόρον τὴν Ἔφεσον τῆς Ἀρτέμιδος ἀναγορεύεσθαι, ὡς ἐν ταῖς Πράξεσιν ἱστόρηται (ἱστορεῖται Simotas). Ἐν αὐτῇ
|
Incipit |
|
ἡ Ἔφεσος μητρόπολις μὲν ἐστι τῆς Ἀσίας· τὴν δὲ Ἀρτεμιν ἔσεβε καὶ τοσοῦτον ἦν περὶ τὴν δαίμονα τὸ σέβας ὡς καὶ νεωκόρον τὴν Ἔφεσον τῆς Ἀρτέμιδος ἀναγορεύεσθαι. ὡς
|
Incipit |
|
Ἡ Ἔφεσος, μητρόπολις μὲν ἐστι τῆς Ἀσίας, τὴν δε Ἄρτεμιν ἔσεβεν· καὶ τοσοῦτον ἦν περὶ τὴν δαίμονα τὸ σέβας, ὡς καὶ νεωκόρον τὴν Ἔφεσον τῆς Ἀρτέμιδος ἀναγορεύεσθαι,
|
Incipit |
|
Ἡ Ἔφεσος· ἔστι μὲν μητρόπολις τῆς Ἀσίας· ἐτελεῖτο δὲ τῆι Ἀρτεμίδι· ὡς καὶ νεωκόρος αὐτῆς εἶναι. ἤνθει δὲ πάλιν καὶ τοῖς ἀρίστοις τῶν φιλοσόφων· διὸ
|
Incipit |
|
Η ΘΕΙΑ ΒΙΒΛΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ... Η ΘΕΤΤΑΛΟΝ Η ΠΑΝΕΥΔΑΙΜΟΝ ΠΟΛΙΣ
|
Incipit |
|
Ἡ θεία φύσις ποιήσασα τὸν ἄνθρωπον δύοπάνυ τινὰς αὐτῳ ἐπιστήμας ἀναγκαίας παρέθετο φιλοσοφίαν τε καὶ ἰατρικήν ... τὴν περὶ τῶν οὔρων πραγματείαν πολλοὶ τῶν ἀρχαίων
|
Incipit |
|
Ἡ θεία φωνὴ τοῦ Κυρίου ἐν τοῖς Εὐαγγελίοις διδάσκει ἡμᾶς
|
Incipit |
|
Ἡ θεία χάρις τῆς ἁγίας καὶ ὁμοουσίου τριάδος
|
Incipit |
|
ἡ θεολογία κατὰ τὸν θεῖον Διονύσιον ἐν τῇ πρὸς Τίτον ἐπιστολῇ
|
Incipit |
|
η θεον υψκατοικον εαις ενι δεκτο λαγοσσιν
|
Desinit |
|
η θεοπνευστος παλαια τε και καινη διαθηκη.
|
Desinit |
|
ἡ θεόπνευστος παλαιᾶ τε καὶ καινὴ διαθήκη.
|
Desinit |
|
η θεοπνευστος παλαια τε· και καινη διαθηκη·
|
Desinit |
|
η θεοπνευστος· παλαια τε και νεα διαθηκη.
|
Desinit |
|
Ἡ ἰατρικὴ εἶναι μία ἐπιστήμη μὲ τὴν ὁποίαν γνωρίζονται αἱ διαθέσεις
|
Incipit |
|
Η ΙΔΕΙΝ Η ΛΑΒΕΙΝ ΤΙΝΑ
|
Desinit |
|
Ἡ ἱεροσύνη τελείται μὲν ἐπὶ γῆς· τάξιν δὲ οὐρανίων ἔχει ταγμάτων
|
Incipit |
|
Ἡ ἴνδικτος ἀπὸ Σεπτεμβρίου μ[η]νὸς πο[ι]εῖ τὴν ἀρχὴν καὶ ἀνέρχεται μέχρι ιβʹ ἐτῶν.
|
Incipit |
|
Ἡ ἴνδικτος ἀπὸ Σεπτεμβρίου μ[η]νὸς πο[ι]εῖ τὴν ἀρχὴν καὶ ἀνέρχεται μέχρι ιβʹ.
|
Incipit |
|
ἣ καὶ τμηθῆναι καὶ παθεῖν ἠδύνατο ὡς ἐκεῖ τὸ δένδρον
|
Desinit |
|
Η ΚΑΙ ΤΟ ΤΙΜΙΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΦΙΛΑΚΤΟΥ ΔΕΣΠΟΤΟΥ ΓΡΑΜΜΑ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ
|
Incipit |
|
Η ΚΑΚΕΡΓΑΤΗΣ ΔΥΝΑΜΙΣ Η ΤΕΚΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΚΙΑΣ
|
Incipit |
|
Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΑΜΕΙΟΝ ΕΣΤΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
|
Incipit |
|
Ἡ κατ' ἔτος τῶν ἐπ' ἀρετῇ καὶ βίου σεμνότητι διαπρεψάντων
|
Incipit |
|
ἡ κατὰ τὴν ιδʹ τοῦ νοεμβρίου μηνὸς ἀρχομένη νηστεία
|
Incipit |
|
ἢ κατακρίνουσιν ἡμᾶς, ἢ δικαιοῦσι ἐν τῆ ὥρα ἐκείνη
|
Desinit |
|
Η ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΦΗΤΩΝ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΝ ΟΣΙΩΝ ΤΕ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΩΝ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΙΗΣΟΥ...
|
Desinit |
|
Η ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΦΗΤΩΝ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΝ ΟΣΙΩΝ ΤΕ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΩΝ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ...
|
Desinit |
|
Η ΚΥΡΙΟΤΗΣ, Η ΔΥΝΑΜΙΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ
|
Desinit |
|
ἢ λαβεῖν δίκην. ὄφλω δὲ γέλωτα ἀντὶ γελασθήσομαι
|
Desinit |
|
Η ΛΙΤΡΑ ΔΕΧΕΤΑΙ ΟΥΓΓΙΑΣ ΙΒε, ΤΟ ΟΞΥΒΑΦΟΝ ΔΕΧΕΤΑΙ ΟΥΓΓΙΑΣ Βε ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΣ ΣΤ'
|
Incipit |
|
η λογος απαγγειλων αγαθον το προσδοκωμενον.
|
Additio |
|
η λογος απαγγελλων αγαθον το προσδοκωμενον·
|
Additio |
|
η λογος, απαγγελων παρειναι αγαθον τον προσδοκωμενον.
|
Additio |
|
ἡ μακαρία καὶ ἀοίδιμος μήτηρ τοῦ κράτους σου
|
Incipit |
|
ἦ μὰν ὦ ὑμέναιε γάμῳ ἐπὶ τῷδε χαρείης
|
Desinit |
|
Η ΜΕΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΓΑΜΟΥΣ
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΓΑΜΟΥΣ
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΓΑΜΟΥΣ
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΓΑΜΟΥΣ
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΓΑΜΟΥΣ
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν ἀληθινὴ τοῦ σαββάτου κατάπαυσις ἡ τὴν εὐλογίαν τοῦ θεοῦ δεξαμένη
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν δὴ τῶν παθῶν ἐκ ἑκάστου ψυχῇ διάγνωσίς τε καὶ θεραπεία κατὰ τὴν εἱρημένην ὁδόν
|
Incipit |
|
η μεν δυναμις του κατα Μαρκον ευαγγελιου, εστιν αυτη
|
Additio |
|
Ἡ μὲν ἰδία τῆς ἑορτῆς ὑπόθεσίς τε καὶ πρόφασις, ἡ τῶν ἱερῶν εἰκόνων καὶ τῆς εἰς ταύτας τιμῆς ἀνάκλησις
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν λογικωτέρα ἔφοδος τῆς διὰ τῶν προχείρων κανόνων ψηφοφορίας
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΛΟΓΙΚΩΤΕΡΑ ΕΦΟΔΟΣ... ; ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗΝ ΕΦΟΔΟΝ
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΜΑΧΑΙΡΑ ΤΕΜΝΕΙ Η ΔΕ ΔΙΑΒΟΛΗ ΦΙΛΟΥΣ ΧΩΡΙΖΕΙ
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν ὁρμὴ τοῦ λόγου διαλαβεῖν ἐστὶ περὶ πάσης ψυχῆς
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΟΡΜΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΔΙΑΛΑΒΕΙΝ ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ ΩΣ ΟΙΟΝ ΤΕ ΣΥΝΤΟΜΩΣ ΟΜΟΥ ΚΑΙ ΣΑΦΩΣ
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΟΡΜΗΝ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΔΙΑΛΑΒΕΙΝ ΠΕΡΙ ΠΑΣΗΣ ΨΥΧΗΣ
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΟΥΝ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ ΠΡΩΤΗ ΣΥΓΚΕΚΡΟΤΗΜΕΝΗ ΚΑΤΑ ΝΙΚΑΙΑΝ ΣΥΝΟΔΟΣ
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν οὖν σύμπασα τῶν ἀνδρῶν τούτων
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Η ΜΕΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν παράδοσις ἡ περὶ τῶν πυρετῶν σύντομός ἐστι
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν παράνομος καὶ ἀκάθαρτος τῶν Ἰουδαίων νηστεία λοιπὸν ἐπὶ θύραις
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΣΙΩΠΗΣ ΑΚΙΝΔΥΝΟΝ ΓΕΡΑΣ ΦΗΣΙ
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΠΕΝΙΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΕΣΤΙΝ ΕΓΚΡΑΤΕΙΑΣ
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν πρόθεσις τῷ λόγῳ δικαία
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν πρώτη σύνοδος καθεῖλεν Ἄρειον
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν σκηνὴ τοῦ δράματος
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΣΦΥΓΜΙΚΗ ΚΙΝΗΣΙΣ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΖΩΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΙΣ
|
Incipit |
|
Ἡ μὲν τῆς δεσποτικῆς φιλανθρωπίας
|
Incipit |
|
ἡ μὲν τοῦ διακόνου στολὴ χειρίδας ἔχει
|
Incipit |
|
Η ΜΕΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΗΤΗΡ ΕΥ ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ ΤΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
|
Incipit |
|
Η μεν του Σωτηρος ημων Ιησου Χριστου προαιωνιος βασιλεια — Εγενετο τοινυν κατ’ εκεινον τον καιρον της σατανικης ειδωλολατρειας επικρατουσης
|
Incipit |
|
ἡ μὲν τῶ νῷ μόνῳ προσαπτομένη ὡς τὸ κῦρος ἔχοντι, ἡ δὲ ἅμα τῷ συναμφοτέρῳ, ὡς ῥᾷον ἐξαπατωμένῳ καὶ τὴν λήθην πάσχοντι
|
Desinit |
|
Ἡ μὲν τῶν νεφῶν συνδρομὴ τὴν ἡμέραν ἡμῖν κατηφεστέραν ἐποίησε
|
Incipit |
|
η μεν χειρ γραψασα σηπεται ταφω, η δε βιβλος πεφηκεν χρονοις [...] πλει[στοι]ς (πλειστοις).
|
Textus |
|
ἡ μὲν χεὶρ ἡ γράψασα σήπεται τάφω,
γραφὴ δὲ μένει εἰς χρόνους πληρεστάτους
|
Textus |
|
Η ΜΕΝ ΧΡΥΣΗ ΚΕΦΑΛΗ ΕΔΗΛΟΥ
|
Incipit |
|
ἡ μέντοι παραίτησις
τοῦ δὲ χρηματίσαντος
|
Incipit |
|
ἡ μέντοι παρίτησις
τοῦ δὲ χρηματίσαντος
|
Incipit |
|
ἡ μερὶς αὐτοῦ… ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν εἰς δόξαν… Ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ἡ μετάνοια δεινὴ καὶ φοβερὰ τῷ ἁμαρτωλῷ, φάρμακον τῶν πλημμελημάτων, δαπάνημα τῶν δακρύων
|
Incipit |
|
Ἡ μετάστασις τοῦ ἁγίου Ἱωάννου τοῦ ἀποστόλου καὶ εὐαγγελιστοῦ, οὗτος ἦν υἱὸς Ζεβεδαίου καὶ Σαλώμης
|
Incipit |
|
Η μεταστασις του αγιου Ιωαννου του αποστολου και ευαγγελιστου, ουτος ην υιος Ζεβεδαιου
|
Incipit |
|
Ἡ μετάστασις τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ ἀποστόλου καὶ εὐαγγελιστοῦ. Οὖτος ἦν υἱὸς Ζεβεδαίου καὶ Σαλώμης, ἥτις ἦν θυγάτηρ Ἰωσὴφ τοῦ μνήστηρος
|
Incipit |
|
ἡ μετριότης ἡμῶν διὰ τοῦ παρόντος
|
Incipit |
|
Ἡ μετριότης ἡμῶν εὐδοκίᾳ
|
Incipit |
|
ἡ μετριότης ἡμῶν εὐδοκίᾳ
|
Incipit |
|
Η ΜΗΤΡΑ ΕΧΕΙ ΧΙΤΩΝΑΣ ΔΥΩ, Ο ΜΕΝ ΕΞΩΘΕΝ ΝΕΥΡΩΔΗ, Ο ΔΕ ΕΝΔΟΘΕΝ ΣΑΡΚΩΔΗΣ
|
Desinit |
|
ἡ μία καὶ ἀδιαίρετος φύσις τε καὶ θεότης τῆς ἁγίας καὶ ὁμοουσίου τριάδος...ἀμήν
|
Desinit |
|
η μνα, μια διμυρον λιτρα εστιν, ως Επιφανιος τω Κυπριω δοκει.
|
Desinit |
|
ἡ μνησικακία δὲ ἄπαυστον ἔχει
|
Desinit |
|
Η ΝΥΞ ΠΡΟΕΚΟΨΕΝ Η ΔΕ ΗΜΕΡΑ ΗΓΓΙΚΕΝ Ο ΜΕΓΑΛΟΦΩΝΟΤΑΤΟΣ ΑΛΕΚΤΩΡ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Ο ΘΕΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ
|
Incipit |
|
ἡ ὁδὸς τῆς ζωῆς μου
|
Desinit |
|
η οντως δεξια και δυναμις
|
Incipit |
|
Η ΟΞΕΙΑ ΚΑΙ Η ΒΑΡΕΙΑ ΣΥΝΘΕΤΟΣ ΔΕ Η ΠΕΡΙΣΠΩΜΕΝΗ
|
Incipit |
|
Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΕΣΤΙΝ
|
Incipit |
|
Ἡ ὀρθόδοξος πίστις τῶν ἁληθῶς χριστιανῶν δίχα ἔργων ἀγαθῶν νεκρά ἐστιν
|
Incipit |
|
Ἡ ὀρθόδοξος πίστις τῶν ἁληθῶς χριστιανῶν δίχα ἔργων ἀγαθῶν νεκρά ἐστιν
|
Incipit |
|
ἢ ὅσα τοῖς ἀκινήτοις αὐτοῦ νόμοις ἕπεται. Ταῦτα δέ ἐστι τὰ προειρημένα
|
Desinit |
|
Ἡ ὁσία μήτηρ ἡμῶν Δομίκα αὕτη ἦν ἐπὶ Θεοδοσίου
|
Incipit |
|
η οτι απο Αβρααμ και Δαβιδ ην ο Χριστος.
|
Desinit |
|
η οτι απο Αβρααμ και Δαβιδ ην ο Χριστος.
|
Desinit |
|
η οτι απο Αβρααμ και Δαυιδ ην ο Χριστος.
|
Desinit |
|
ἢ οὐκ ἐγκαταλειπόμενοι τῷ βάθει τῶν πειρασμῶν ἢ τὴν χάριν τῆς ὑπομονῆς ἐκ Θεοῦ λαβόντες εἰς δοκιμήν, ἐξ ἧς ἐστιν ἡ βέβαιος ἐλπὶς τῆς αἰωνίου ζωῆς· ἧς γένοιτο... ἀμήν
|
Desinit |
|
ἢ οὐκ οἶδα ὁ τῆς ἀγάπης κόπος κόρον
|
Incipit |
|
Η ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ ΣΟΥ ΙΣΧΥΣ
|
Incipit |
|
Ἡ παντουργὸς καὶ ὑπερούσιος καὶ παντεπίσκοπος μία θεότης καὶ δύναμις
|
Incipit |
|
ἡ παράβασις ἐγένετο. Οὕτω διὰ τοῦ ξύλου ἡ σωτηρία εἰς ἡμᾶς εἰσῆλθεν, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
η παρον ελαχιστωτητη (?), επαραγινοντο (?), η κυρια Μαρουδι, και αυτη θεασιν, και επιχορηγει, και προστατει (?) δια ψυχῃ σωτηριᾳ, τo παρον και αγιον, εν τo ιερον και πανμεγιστον οικουμενικον ευαγγελιον, τωv (?) φωτισθεν εν πασι (πασῃ) τῃ οικουμενῃ, και υπο αποστολων, εν ταις γεγραμμενον, υπο της του αγιου πνευματος μαρτυρουμενου, και γουν εγω η παρουσα αυτη η ανωθεν Μαρια, αγωρασα αυτο και αφιερωσα αυτο εις την εκκλησιαν της πανευλογημενης δεσποινης ημων Θεοτοκου και αειπαρθενου Μαριας και εβαλα αυτο εις ψυχη σωτηρια, να μνημονευομεν αεναος ο λαχοι η Μαρια, και ο πατηρ αυτου Ιαγουπη, και η μητηρ αυτης Τζαρια, και ο ανηρ αυτου Ιωαννης και εις ονομα Φλου…
|
Textus |
|
Η παρουσα βιβλος μετετεθη απο των κατηχουμεν[ειων] (κατηχουμενειων) εις τον πυργον μηνι νοεμβριω ιϛ´, ινδικτιωνι ι´ ετει ͵ϛψμε´.
|
Textus |
|
Ἡ παροῦσα βίβλος περιέχει ὁράσεις τινὰς τοῦ προφήτου Δανιὴλ ἃς ἀπεκάλυψεν αὐτῷ ὁ θεὸς ἐν χείλεσιν αὐτοῦ ἐν ἡμέραις Ἀλεξάνδρου Βασιλέως ἥν τινα ἰδών τις ὀνόματι Ἀλέξιος κατὰ τοὺς στψνγ'
|
Titulus initialis |
|
η παρουσα δελτος εγενετο· Ιωαννου του εκ γενους Ολυντηνων· του γεγονοτος δομεστικου της αυτοκρατορισσης και βασιλισσης κυριας Ειρηνης της συζυγου του κραταιου βασιλεως του πορφυρογεννητου κυρου Ιωαννου του Κομνηνου· εν ετει ͵ϛχλϛʹ ινδικτιωνος ϛʹ
|
Textus |
|
Η παρουσα θεια βιβλος προσετεθη εν τοις των κατηχουμεν[ειων] (κατηχουμενειων) βιβλιοις, δια του αγιου πατρος ημων και καθηγουμενου … της καθ᾽ ημας αγιας λαυρας του οσιου πατρος ημων Αθανασιου του εν τω Αθω ορει ηγουν (?) τω αγιω ορει, ψυχικης ενεκα σωτηριας αυτου, και δωη κυριος ο θεος ημων τω τοιουτω καθηγουμενω ημων τω μοναχω Κυπριανω τον μισθον εις το πολλαπλουν (?) αφεσιν αμαρτιων, ψυχικην σωτηριαν, και ζωην αιωνιον αμην. μηνι ιανουαριω ινδικτιωνι ϛ´, ετει ͵ϛψκϛ´
|
Textus |
|
ἡ παροῦσα πραγματεία ἐκ διαφόρων ἤθροισται βιβλίων
|
Titulus initialis |
|
Η ΠΑΣΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΦΥΣΙΣ ΕΙΣ ΤΡΙΑ ΜΕΡΗ ΔΙΑΙΡΕΘΕΣΗΤΑΙ
|
Incipit |
|
Η ΠΑΣΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΦΥΣΙΣ ΕΙΣ ΤΡΙΑ ΜΕΡΗ ΔΙΑΙΡΕΘΗΣΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
Ἡ πασῶν τῶν ἑορτῶν ἐπεδήμησεν ἑορτή, καὶ τὴν οἰκουμένην εὐφροσύνης ἐπλήρωσεν· ἑορτὴ ἡ τῶν καλῶν ἁπάντων ἀκρόπολις
|
Incipit |
|
ἧ πεπληρομένος ποικίλης διδασκαλίας
|
Desinit |
|
Ἡ περὶ τὴν φιλοσοφίαν σπουδὴ ὑμᾶς ὑποδέχεται
|
Incipit |
|
Ἡ περὶ τὴν φιλοσοφίαν σπουδὴ ὑμᾶς ὑποδέχεται, νέοι φιλομαθέστατοι
|
Incipit |
|
Ἡ περὶ τῶν μακαρίων ἀνδρῶν βίων ἀναγραφή
|
Incipit |
|
Ἡ περικαλλὴς μάρτυς καὶ τῆς ἀγαθῆς μερίδος Ἀγάθη
|
Incipit |
|
η περικοπη η ευρισκομενη εν πολλοις των αντιγραφων εις το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εν τω αναγινωσκομενω ευαγγελιω τη εορτη της πεντηκοστης εις την λειτουργιαν, απο του ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της Γαλιλαιας ουκ εγηγερται, ευθυς συναπτως.
|
Titulus initialis |
|
Ἡ περιώνυμος καὶ πρεσβυτέρα Ῥώμη πολλοὺς μὲν καὶ ἄλλους ἐπιφανεῖς ἔσχεν ἄνδρας
|
Incipit |
|
Η ΠΕΨΙΣ ΑΛΛΟΙΩΣΙΣ ΕΣΤΙ ΚΑΤΑ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΡΕΦΕΙΝ ΔΥΝΑΜΕΝΗ
|
Incipit |
|
ἡ πηγὴ τῶν εὐαγγελικῶν διδα[γμάτων
|
Incipit |
|
Ἡ πηγὴ τῶν εὐαγγελικῶν διδαγμάτων ἀνεῳγμένους ἔχει τοὺς ῥύακας
|
Incipit |
|
ἡ ποικίλη φροντὶς καὶ ἡ τοῦ κέρδους ἐλπὶς τὸ λήθαιον ἴσως ἐκχέει σοι πόμα.
|
Desinit |
|
ἡ πόλις ἐδαφισθήσεται. Ἀβδιοῦ ἦν ἐκ γῆς [
|
Desinit abruptus |
|
ἡ πολιτεία διαιρεῖται εἰς ὀλιγαρχίαν καὶ μοναρχίαν
|
Incipit |
|
Ἦ που ὑμῖν, ὦ φιλότης, ἄτοπόν τι καὶ γελοῖον δοκῶ
|
Incipit |
|
ᾗ πρέπει πᾶσα δόξα τιμὴ καὶ προσκύνησις, νῦν καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων ἀμήν.
|
Desinit |
|
ἢ πρὸς ἄλλο τι τῶν παθῶν ἁγνῶς διακεῖσθαι
|
Incipit |
|
ἡ πρὸς Ἑβραίους ἐγράφη ἀπὸ Ἰταλίας διὰ Τιμοθέου. στίχοι ψγ´.
|
Textus |
|
Ἡ πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολή, δοκεῖ μὲν οὐκ εἶναι Παύλου, διά τε τὸν χαρακτῆρα,
|
Incipit |
|
Ἡ πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολῆ, δοκεῖ μέν τισι μὴ εἶναι Παύλου
|
Incipit |
|
Ἡ πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολὴ· δοκεῖ μὲν οὐκ εἶναι Παύλου
|
Incipit |
|
ἡ πρὸς Ἐφεσίους ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης διὰ Τυχικοῦ
|
Textus |
|
ἡ πρὸς Κολασσαεῖς ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης διὰ Τυχικοῦ καὶ Ὀνησίμου
|
Textus |
|
ἡ πρὸς Κορινθίους β· ἐγράφη ἀπὸ Φιλίππων διὰ Τίτου καὶ Λουκᾶ
|
Textus |
|
Ἡ προς Ῥωμαιους ἐπιστολὴ ἐγράφη ἀπο Κορίνθου διὰ χειρος Τερτίου Παυλου ὑπαγορευσαντος
|
Incipit |
|
Ἡ πρὸς Ῥωμαίους ἐπιστολὴ ἐγράφη ἀπὸ Κορίνθου διὰ χειρὸς Τερτίου, Παύλου ὑπαγορεύσαντος αὐτῷ, ἀπεστάλη δὲ διὰ Φοίβης τῆς διακόνου εἰς Ῥώμην, καθ’ ὃν χρόνον Κλαύδιος ἀπήλασε πάντας ἀπὸ Ῥώμης τοὺς Ἰουδαίους. Διατρίβοντος γὰρ
|
Incipit |
|
Ἡ πρὸς Ῥωμαίους. Ὁρισθέντος, ἀποδειχθέντος ὅτι ἔστιν υἱὸς Θεοῦ
|
Incipit |
|
ἡ πρὸς Ῥωμαίους· ἐγράφη ἀπὸ Κορίνθου διὰ Φοίβης τῆς διακόνου τῆς ἐν Κεγχρέαις
|
Textus |
|
ἡ πρὀς Τιμόθεον Β· ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης· ὅτε ἐκ δευτέρου παρέστη Παῦλος τῶ καίσαρι Νέρωνι.
|
Textus |
|
ἡ πρὸς Φιλιππησίους· ἐγράγη ἀπὸ Ῥώμης δι' Ἐπαφροδίτου
|
Textus |
|
ἢ προστεθέντος ἢ ἀφαιροῦντος τοῦτο δὲ συμβαίνει τὸ μᾶλλον ἢ ἦττον
|
Desinit |
|
Η ΠΡΟΣΩΔΙΑ
|
Titulus initialis |
|
ᾗ προφάσει χρησάμενος, τὸν πρὸς ἡμᾶς σου πατρικὸν δείξεις οἶκτον καὶ τοῖς καλῶς ἐπιστρέφουσιν ἐξ ἀσῳτίας πολλῆς τῶν τέκνων ἐντάξεις, ὅτι σοὶ πρέπει δόξα καὶ προσκύνησις εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit |
|
Η ΠΡΩΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ
|
Incipit |
|
Ἡ πρώτη ἁγία καὶ οἰκουμενικὴ σύνοδος γέγονεν ἐν νικαία
|
Incipit |
|
Ἡ πρώτη καὶ οἰκουμενικὴ ἁγία σύνοδος ποῦ ἔγινεν; εἰς τὴν Νίκαιαν
|
Incipit |
|
Ἡ πρώτη συζυγία τῶν εἰς μι Αἱ δὲ εἰς μι συζυγίαι τέσσαρές εἰσι
|
Incipit |
|
Η ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΓΕΓΟΝΕΝ ΕΝ ΝΙΚΑΙΑ
|
Incipit |
|
Η ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΓΕΓΟΝΕΝ ΕΝ ΝΙΚΑΙΑ ΤΩ Ιʹ ΕΤΕΙ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ
|
Incipit |
|
ἢ πῶς ἐκπορεύεται τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον, οὐ δεῖ περιερίζεσθαι
|
Desinit |
|
η ριζα και (το γενος s.l.) του Δαυιδ·
|
Desinit abruptus |
|
ἡ ρίζα τῆς φρονήσεως. Ἦσαν δὲ αἱ τοιαῦται γυναῖκες... ἀκολουθοῦσαι τῷ κυρίῳ, ᾦ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ἡ ῥίζα τῆς φρονήσεως· τῷ δὲ Χριστῷ...
|
Desinit |
|
Η ΡΟΔΟΝ ΞΗΡΟΝ ΚΑΙ ΝΙΤΡΟΝ ΚΑΙ ΣΤΑΦΙΣ ΜΕΤΑ ΟΞΟΥΣ ΧΡΩ ΕΝ ΒΑΛΑΝΙΩ
|
Desinit |
|
ἡ Σαρακῆνα καὶ ἐβαπτίσθη εἰς δόξαν... Χριστοῦ
|
Desinit |
|
Η ΣΑΡΞ ΩΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΕΝ ΚΥΡΙΩ ΛΟΓΩ ΥΠΑΡΞΕΩΣ ΑΝΩΤΕΡΑ
|
Incipit |
|
Ἡ σεπτὴ καὶ μεγαλόδωρος τῶν ἁγίων αὕτη σκηνή
|
Incipit |
|
η Σικιμα εστι Συχεμ αντικρυ εχουσα την Σιχαρ πολιν Σαμαρειτων. ενθα εισηλθεν ο κυριος νυν δε καλειται η Σικιμα Νεαπολις εν τη Παλαιστινη. τοτε δε ουσα Σαμαρεια και Ιουδαια. Σαμαρεια δε κεκληται εκ τε του Σωμηρ ενος υιου των Χαναναιων εκ των εγκαθετων τεσσαρων εθνων των Ασσυριων. Σαμαρειτης (?) ο ερμηνευεται φυλαξ.
|
Textus |
|
Η ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΓΕΝΙΚΟΝ ΕΣΤΙ ΚΑΙ ΔΙΑΙΡΕΙΤΑΙ ΕΙΣ ΑΝΙΟΝΤΑΣ ΚΑΤΙΟΝΤΑΣ
|
Incipit |
|
Η ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΓΕΝΙΚΟΝ ΕΣΤΙΝ ΟΝΟΜΑ ΔΙΑΙΡΕΙΤΑΙ ΔΕ ΕΙΣ ΤΑΞΕΙΣ ΤΡΕΙΣ
|
Incipit |
|
Η ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΓΕΝΙΚΟΝ ΕΣΤΙΝ ΟΝΟΜΑ ΔΙΑΙΡΕΙΤΑΙ ΔΕ ΕΙΣ ΤΑΞΕΙΣ ΤΡΕΙΣ
|
Incipit |
|
Η ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΓΕΝΙΚΟΝ ΕΣΤΙΝ ΟΝΟΜΑ ΔΙΑΙΡΕΙΤΑΙ ΔΕ ΕΙΣ ΤΑΞΕΙΣ ΤΡΕΙΣ
|
Incipit |
|
Η ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΔΙΑΙΡΕΙΤΑΙ ΕΙΣ ΠΕΝΤΕ
|
Incipit |
|
Η ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΔΙΑΙΡΕΙΤΑΙ ΕΙΣ ΠΕΝΤΕ
|
Incipit |
|
Η ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΚΟΙΝΟΝ ΕΣΤΙΝ ΟΝΟΜΑ ΕΣΤΙ ΔΕ ΓΕΝΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
|
Incipit |
|
η συγγενης σου, ων ενεκεν, δοξα τη συγκαταβασει Χριστου του θεου ημων εις τους αιωνας αμην.
|
Desinit |
|
ἡ σύμπηξις δὲ τοῦ ὑγροῦ τὴν ψυχρότητα
|
Desinit |
|
Ἡ σύναξις τῶν τιμίων ἀποστόλων καὶ δήλωσις ὅπως καὶ ποῦ ἕκαστος αὐτῶν ἐκήρθξεν. Εἰ γὰρ μὴ ὁμοῦ πάντες κεκοίμηνται
|
Incipit |
|
ἡ σωτηρία διὰ τοῦ ξύλου γενήσεται. Εἴπωμεν οὖν καὶ ἡμεῖς οἱ ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ κυρίου καυχώμενοι... Ἔσωσεν ἡμᾶς ὅτι αὐτοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία...
|
Desinit |
|
η σωφρων η <...> Λαζαρου αδελφη.
|
Desinit |
|
ἡ σώφρων ἡ τοῦ Λαζάρου ἀδελφή
|
Desinit |
|
ἡ σώφρων ἡ τοῦ Λαζάρου ἀδελφή.
|
Desinit |
|
Η ΤΑΞΙΣ ΓΙΝΟΕΜΝΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΠΟ ΛΑΤΙΝΩΝ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΝΤΤΑ ΤΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩ ΗΜΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
|
Titulus initialis |
|
Η ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΣ ΗΜΩΝ ΑΠΟ ΤΗΣ ΔΟΘΕΙΣΗΣ ΑΥΤΗ ΔΩΡΕΑΣ ΚΑΙ ΧΑΡΙΤΟΣ
|
Incipit |
|
η ταυταις, ου κατευοδουται.
|
Desinit |
|
Η ΤΕΤΑΡΤΗ ΩΔΗ Η ΤΟΥ ΑΒΒΑΚΟΥΜ ΠΡΟΔΗΛΩΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΕΥΕΘ
|
Incipit |
|
Η τετρας ωδε
|
Incipit |
|
ἡ τετρὰς ὧδε τῶν μαθητῶν τοῦ λόγου
ἐκχεῖ τὸ ῥεῦμα τῶν ἀειρρύτων λόγων˙
τοίνυν ὁ διψῶν μὴ κατόκνει τοῦ πίνειν˙
ψυχὴν κατάρδων καὶ ποτίζων τὰς φρένας.
|
Textus |
|
Ἡ τετρας ὧδε των μαθητῶν του λόγου
|
Incipit |
|
η τετρας ωδε των μαθητων του λογου
|
Incipit |
|
η τετρας ωδε των μαθητων του λογου, εκχει το ρευμα των αειρρυτων λογων, τοινυν ο διψων μη κατοκνει του πινειν, ψυχην καταρδων και ποτιζων τας φρενας.
|
Textus |
|
Η ΤΕΤΡΑΣ ΩΔΕ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
|
Incipit |
|
Ἡ τετρὰς ὧδε, τῶν μαθητῶν τοῦ λόγου,| Ἐκχεῖ τὸ ῥεῦμα, τῶν ἀειρρύτων λόγων,| Τοίνυν ὁ διψῶν, μὴ κατόκνει τοῦ πίνειν,| Ψυχὰς κατάρδει, καὶ ποτίζει τὰς φρένας.
|
Textus |
|
ἡ τὴν τῶν ὅλων προσδοκίαν ὑπὲρ λόγον τεκοῦσα, τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν ἀληθινὸν Θεὸν καὶ Δεσπό την· ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
ἡ τῆς ὁρωμένης καμίνου διαγραφὴ κεῖται
|
Incipit |
|
Ἡ τῆς πνευματικῆς ἀδελφότητος
|
Incipit |
|
Ἡ τῆς σῆς γλυκείας καὶ ποθεινῆς ἀδελφότητος
στέρησις
|
Incipit |
|
Η ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΝΕΚΔΙΗΓΗΤΟΣ
|
Incipit |
|
ἢ τοῖς ψυχικοῖς ἰδιώμασι τὸν γεννησάμενον ἀποσώζοιεν. Ἔρρωσο
|
Desinit |
|
Ἡ τὸν ὅσιον τοῦτον… … ἐκθρέψασα Νικήταν ἡ τῆς Ἑλλάδος προκειμένη ἑπτάπυλος Θηβῶν πόλις πέφηνεν
|
Incipit |
|
Ἡ τοῦ ἁγίου πνεύματος δύναμις ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται, καθὰ γέγραπται καὶ πιστεύομεν, ἐν ἀσθενείᾳ δὲ οὐ σώματος μόνον, ἀλλὰ δὴ καὶ λόγου καὶ σοφίας ἐν γλώττῃ κειμένης
|
Incipit |
|
Η ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΠΡΟΣΗΓΟΡΙΑ ΤΗ ΕΒΡΑΙΔΙ ΦΩΝΗ ΠΥΡ ΕΡΜΗΝΕΥΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
ἡ τοῦ Ἐζεκιὴλ φρικώδης καὶ θαυμαστὴ καὶ δυσερμηνεύτητος ὅρασις
|
Incipit |
|
Ἡ τοῦ θείου πν(εύματο)ς πάντερπνος λύρα,
σάλπιγξ ἡ οὐ(ρά)νιος θ(εο)ῦ τοῦ λόγου
(...)
Καὶ τὰς βάσεις στήριξον ἐπὶ τῇ πέτρᾳ
τῶν σῶν ἐντολῶν τῶν θεοπρεπεστάτων
τοῦ σοῦ λάτρου ἄζυγος Θεοδοσίου,
τοῦ μετὰ πολλοῦ πόθου καὶ θυμιδίας
καὶ σχέσει κτισάμενον [sic] τήνδε τὴν δέλτον
εἰς λύτρον καὶ κάθαρσιν ἐμῶν σφαλμάτ(ων)
|
Textus |
|
η του θεου εκκλησια προσδεχεται.
|
Desinit |
|
η του θεου εκκλησια προσδεχεται.
|
Desinit |
|
ἡ τοῦ θεοῦ ἐκκλησία προσδέχεται.
|
Desinit |
|
η του θεου εκκλησια προσδεχεται.
|
Desinit |
|
η του θεου εκκλησια προσδεχεται.
|
Desinit |
|
Η ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΛΟΓΟΥ ΠΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΕΠΙΔΗΜΙΑ
|
Incipit |
|
Ἡ τοῦ Κυνὸς ἐπιτολὴ γίνεται διαφαινούσης
|
Incipit |
|
Η του πνευματος δυναμις εν ασθενεια διατελειουται.
|
Incipit |
|
Η του πνευματος δυναμις εν ασθενεια τελειουται
|
Incipit |
|
Η του πνευματος δυναμις εν ασθενεια τελειουται. καθα και γεγραπται
|
Incipit |
|
Ἡ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν καὶ θεοῦ ἐξ οὐρανῶν κάθοδος μεγάλων ἀγαθῶν τῷ γένει ἀνθρώπων
|
Incipit |
|
ἡ τοῦ φιλαγάθου Θεοῦ ἡμῶν περὶ τὸ ἡμέτερον γένος κηδεμονία
|
Incipit |
|
ἡ του φιλαγάθου θεοῦ ἡμῶν περὶ τὸ ἡμέτερον γένος κηδεμονία
|
Incipit |
|
ἡ τοῦ φιλαγάθου Θεοῦ ἡμῶν περὶ τὸ ἡμέτερον γένος κηδεμονία
|
Incipit |
|
ἡ τοῦ φιλαγάθου θεοῦ ἡμῶν περὶ τὸ ἡμέτερον γένος κηδεμονία
|
Incipit |
|
Η ΤΟΥ ΦΙΛΑΝ(ΘΡΩΠ)ΟΥ ΘΕΟΥ ΗΜΩΝ ΠΕΡΙ ΤΟ ΗΜΕΤΕΡΟΝ ΓΕΝΟΣ ΚΗΔΕΜΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑΣ ΜΕΝ ΑΥΤΩ
|
Titulus initialis |
|
Ἡ Τριὰς αὖτις ἔειπε «ποήσωμεν βροτὸν ἄνδρα
|
Incipit |
|
Ἡ τρισυπόστατος καὶ ἀδιαίρετος μία οὐσία καὶ θεότης καὶ δύναμις πατρὸς
|
Incipit |
|
Ἡ τῶν ἀγαθῶν πραγμάτων ἀγγελία
εἴληφε τέλος μηνὶ τῷ δεκεμβρίῳ
ἡμέρα μὲν ἦν τέτρας τῆς ἑβδομάδος
ἴνδικτος ἀνύουσα δέ ἡ δευτέρα·
Χειρὶ γραφεῖσα εὐτελοῦς πρεσβυτέρου
Συνεσίου τοὔνομα, πάντων ἐσχάτου.
ὅσοι δὲ Χριστοῦ ὑποκύπτοντες νόμῳ
†κʹ ἐν ᾗ† ἐκ πόθου σπουδαίως μελετῶντες,
εὔχεσθε αὐτῷ, τῷ ταλανὶ πρεσβύτῃ,
ὅπως διὰ τῶν ὑμῶν εὐχῶν παράσχοι
Χριστὸς αὐτʹ ἄφεσιν πολλῶν ὀφλημάτων·
ἵνα καὶ ὑμεῖς μισθὸν λήψεσθε πάντες
παρʹ αὐτοῦ τοῦ αἴροντος τὰς ἁμαρτίας.
|
Textus |
|
Η των αγαθων πραγματων αγγελια,| Ειληφε τελος, μηνι τω Δεκεμβριω,| Ημερα μεν ην τετρας της εβδομαδος,| Ινδικτος ανυουσα δε, η δευτερα,| Χειρι γραφεισα, ευτελους πρεσβυτερου,| Συνεσιου τουνομα, παντων εσχατου·| Οσοι δε Χριστου υποκυποντες νομῳ,| Κ᾽ εν ῃ εκ ποθου, σπουδαιως μελετωντες·| Ευχεσθε αυτῳ τῳ ταλανι πρεσβυτη·| Οπως δια των υμων, ευχων παρασχοι·| Χριστος αυτ’ αφεσιν, πολλων οφληματων·| Ινα και υμεις, μισθον ληψησθε παντες·| Παρ’ αυτου του αιροντος, τας αμαρτιας· ετους ͵ϛφμβʹ.
|
Textus |
|
Η των αγαθων πραγματων αγγελια·
Ειληφε τελος μηνι σεπτεμβριω πρωτη·
Ημερα μεν ην πρωτη της εβδομαδος·
Ινδικτος δε ανυουσα η τριτη·
Χειρι γραφεισα, ευτελους πρεσβυτερου·
Αντωνιου τουνομα, και μοναχου παντων εσχατου·
Οσοι δε Χριστου, υποκυπτοντες νομω·
Κʹεν ῃ εκ ποθου σπουδαιως μελετωντες·
Ευχεσθε αυτῳ, τω ταλαν πρεσβυτη·
Οπως δια των υμων, ευχων παρασχοι·
Χριστος αυτʹαφεσιν, πολλων οφληματων·
Ινα και υμεις μισθον ληψησθε παντες·
Παρ'αυτου του αιροντος τας αμαρτιας.
|
Textus |
|
η των αμαρτωλων σωτηρια. ου γαρ ηλθον φησι καλεσαι δικαιους, αλλα αμαρτωλους εις μετανοιαν.
|
Desinit |
|
Ἡ τῶν ἁπλῶν φαρμάκων παράδοσις
|
Incipit |
|
Ἡ τῶν ἀρετῶν βασιλὶς μετὰ τῆς τῶν ὡρῶν βασιλίδος ἄνωθεν ἡμῖν
|
Incipit |
|
ἡ τῶν Ἀσσυρίων βασιλεία κατελύθη ὑπὸ τῶν Βαβυλωνίων, ἥδε τῶν Βαβυλωνίων ὑπὸ τῶν Περσῶν
|
Incipit abruptus |
|
Η ΤΩΝ ΔΙΕΣΤΩΤΩΝ ΜΕΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΛΩΝ ΠΡΟΣ ΟΛΑ ΥΠΕΡΕΝΑΡΧΙΚΗ ΚΑΙ ΘΕΙΑ ΕΝΟΤΗΣ
|
Incipit |
|
Ἡ τῶν ἐνάρθρων ἀνθράκων ἐπομβρία
γλωσσῶν ἐν εἴδει τὸν Παράκλητον φέρει
πρὸς τοὺς θεόπτας καὶ Μαθητὰς τοῦ Λόγου.
|
Textus |
|
η των εναρθρων ανθρακων επομβρια, γλωσσων εν ειδει τον παρακλητον φερει, προς τους θεοπτας και μαθητας του λογου.
|
Textus |
|
Η των επιστολων υποθεσις δια ιαμβων·
|
Titulus initialis |
|
ἡ τῶν θαυμάτων λαμπρότης πολλαῖς ἱστορίαις ἀξίαις πιστεύεσθαι παραδεδομένων
|
Desinit |
|
Ἡ τῶν μακαρίων ἀνδρῶν πολιτεία καὶ οἱ ἀσκητικοὶ ἀγῶνες
|
Incipit |
|
Ἡ τῶν μαρτυρικῶν ἀγώνων δόξα καὶ ε.υκλεια τῶν ὁρωμένων
|
Incipit |
|
ἡ τῶν ὅλων προσδοκία, ἡ ὑπὲρ λόγον τεκοῦσα τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν· ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
Ἡ τῶν οὔρων ἐπιτήδειος θεωρία
|
Incipit |
|
ἡ τῶν χερουβὶμ φύσις ἢ μία ἐστὶν ἢ τὸ ἓν διαφυγοῦσα
|
Incipit |
|
ἡ ὑπερένδοξος καὶ ὑπερτάτη καὶ φωτοφόρος
|
Desinit |
|
ἡ ὑπερένδοξος κοίμησις
|
Incipit |
|
ἡ ὑπὸ γῆν γένηται ἡ σύνοδος οἷον ἐν νυκτί
|
Desinit |
|
Ἡ ὑπόθεσις τοῦ δράματος οὕτως ἔχει
|
Titulus initialis |
|
Η ΥΠΟΘΕΣΙΣ· ΝΙΚΑΝΔΡΟΣ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ
|
Incipit |
|
Η ΥΠΟΜΟΝΗ ΔΟΚΙΜΟΝ
|
Desinit |
|
Ἡ ὑπομονὴ τελειοῖ τὴν μετάνοιαν οὐδ’ ὅλως γὰρ ἀρετὴν ἢ ἐντολὴν Θεοῦ δυνάμεθα χωρὶς αὐτῆς κατορθῶσαι
|
Incipit |
|
ἡ φερωνύμως θεοῦ κληθεῖσα δόσις
|
Incipit |
|
η φησιν ο προφητης Δαυιδ, αυτω η δοξα εις τους αιωνας αμην.
|
Desinit |
|
Ἡ φιλοσοφία πᾶσα τὸ εὑδαιμόνως ζῆν ἀφορᾷ, ἐν δὲ τοῦτο ποθοῦντες ἄνθρωποι
|
Incipit |
|
Η ΦΟΙΝΙΚΗ ... ΔΙΑ ΤΗΝ ΜΑΛΛΟΝ ΔΙΑΦΟΡΗΣΙΝ
|
Desinit |
|
η χανι η κερδεβι σιμιομενα
|
Desinit |
|
Ἡ χάρις σου δέδωκέ μοι τὸ λαλεῖν πρὸς σέ, Κύριε
|
Incipit |
|
Η ΧΑΡΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΔΙΑΙΡΕΣΕΙΣ ΔΕ ΧΑΡΙΣΜΑΤΩΝ ΕΙΣΙ ΤΟ ΔΕ ΑΥΤΟ ΠΝΕΥΜΑ
|
Incipit |
|
Η χαρις του κυριου ημων Ιησου Χριστου μετα παντων των αγιων· αμην. μετα των αγιων· οι γαρ βεβηλοι, ηδη προαπηλαθησαν.
|
Desinit |
|
Ἡ χρόα καὶ ἡ ἰδέα ἑνὸς ἑκάστου λίθου τῶν ἐν τῇ αὐτῇ ἀποκαλύψει.
|
Titulus initialis |
|
η χροα και η ιδεα ενος εκαστου λιθου των εν τη αυτη Αποκαλυψει.
|
Titulus initialis |
|
η χροα και η ιδεα ενος εκαστου λιθου. των εν τη αυτη Αποκαλυψει.
|
Titulus initialis |
|
Ἡ χρονογραφία αὕτη παλαιᾶς εἴληπται γραφῆς ἄχρι Κύρου τὸ δ' ἐκεῖθεν ἐκ τῶν ἑλληνικῶν ἱστορίων πρόσκειται, ἀχρὶ τῆς θείας οἰκονομίας ἣν σκοπός ἐστιν ἡμῖν χρονογραφῆσαι τοὺς ἀπὸ Ἀδὰμ ἀχρὶς αὐτῆς χρόνους συλλέξασιν
|
Titulus initialis |
|
Η ΨΥΧΗ ΔΙΑ ΜΕΝ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
|
Incipit |
|
Η ΨΥΧΗ Η ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΑΓΑΠΩΣΑ... ; ΠΟΛΛΗΝ Ο ΘΕΟΣ ΕΔΩΚΕ ΤΟΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ
|
Incipit |
|
ἡ ψυχὴ μου ταχθείη μετὰ τοῦ Σατανᾶ καὶ τῶν δαιμόνων
|
Desinit |
|
η ψυχη της αλγηδωνος [.....]
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ἡ ψυχὴ τοῦ παιδαρίου εἰς αὐτὸ καὶ ἐγένετο οὕτως
|
Desinit |
|
Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΟΥΚ ΕΣΤΙ ΠΡΟ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
|
Incipit |
|
Η ΨΥΧΗΣ ΔΙΑΒΑΙΝΟΝΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΣΩΜΑ, Η ΣΩΜΑΤΟΣ
|
Desinit |
|
ἢ ὡς ἁγαπῶντος ἡμᾶς ἀνασχώμεθα, ἢ ὡς εὐεργέτην ἡμῶν ἀμειψώμεθα. Πάντως δὲ ποιήσωμεν τὰ διατεταγμένα ἡμῖν, ἵνα κληρονόμοι γενώμεθα τῆς αἰωνίου ζωῆς τῆς ἐν αὐτῷ τῷ Χριστῷ, ᾧ ἡ δόξα ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ἢ ὡς τῷ λόγῳ τῆς ἑνώσεως ἅμα καὶ τῷ λόγῳ τῆς διακρίσεως.
|
Desinit |
|
η΄ Ιωαννης ϟδ΄.
|
Desinit |
|
η, λογος περιεχων αγαθου παρουσιαν, η λογος απαγγελων παρειναι αγαθον το εδοκωμεν.
|
Additio |
|
ηʹ Ἐν ὧ περὶ ἀποχῆς δαιμονικοῦ σεβάσματος.
|
Desinit |
|
ηʹ περὶ τῆς λειτουργίας αὐτοῦ τῆς ἐπανατολή καὶ δύσει
|
Desinit |
|
Ἡβουλόμην μὲν ὑμῖν, ἀδελφοί, πάλιν
|
Incipit |
|
ηγαπα τον Λαζαρον και τας αδελφας αυτου.
|
Desinit |
|
ἠγάπα τὸν Λάζαρον καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ
|
Desinit |
|
ἠγάπα τὸν Λάζαρον καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ
|
Desinit |
|
ἤγειρεν αὐτὸν καὶ παρέδωκεν αὐτὸν τῇ μητρὶ αὐτοῦ, ὅτι τῷ θεῷ ἡμῶν δόξα...
|
Desinit |
|
ἤγειρεν αὐτὸν καὶ παρέδωκεν αὐτὸν τῇ μητρὶ αὐτοῦ, ὅτι τῷ θεῷ ἡμῶν δόξα...
|
Desinit |
|
ἡγεμόνες δ' ἡμῖν
|
Incipit |
|
Ἡγεμονεύοντος Ἀλεξάνδρου ἐν πόλει Ἰκονίῳ ἐγένετο διωγμὸς μέγας ἐν ταῖς ἁγίαις τοῦ θεοῦ ἐκκλησίαις κατὰτ τῶν χριστιανῶν. Ἰούλιττα δέ τις ὀνόματι
|
Incipit |
|
Ἡγεμονεύοντος Μαρκιανοῦ λιγάτου ἐν Ἀναζαρβῷ τῆς δευτέρας Κιλίκων ἐπαρχίας
|
Incipit |
|
ἡγεμονεύοντος τοῦ Ἀγρικολάου, κατὰ δὲ ἡμᾶς βασιλεύοντος τοῦ κυρίου ἡῶν Ἰησοῦ Χρίστου... κ.τ.λ.
|
Desinit |
|
ηγεμονικην και πρακτικην και ενδοξον του Χριστου γενεαν.
|
Desinit |
|
ηγερθη εν τριτη ημερα· και τουτο ταις γυναιξιν ο καταβας αγγελος απηγγειλεν· ινα και αυται απαγγειλωσι τοις μαθηταις· και οτι εφανη πρωτον τη Μαρια τη Μαγδαληνη· και ανεληφθη εις το ουρανον· και εκαθισεν εκ δεξιων του θεου.
|
Desinit |
|
ΗΓΙΑΣΜΕΝΟΙ ΔΕΣΠΟΤΑΙ ΜΟΥ
|
Desinit |
|
ΗΓΙΑΣΜΕΝΟΙ ΔΕΣΠΟΤΑΙ ΜΟΥ
|
Desinit |
|
ηγορασθην το τιμιον και αγιον ευαγγελιον· εις υπερπυρα βʹ. δι’ εξωδου και συνδρομης της Κλημανινας της μαμης· και οι αναγινωσκοντες αυτο αγιοι χριστιανοι ευχεστε αυτην δια τον κυριον οπως καταξιωθη της βασιλειας των ουρανων: αμην
|
Textus |
|
ΗΓΟΥ ΜΟΔΙΟΥ ΤΕΤΑΡΤΟΥ ΟΓΔΟΟΥ
|
Desinit |
|
Ἡγοῦμαι μέν, ὦ ἄνδρες δικασταί, οὐδεμίαν ὑμᾶς ποθεῖν ἀκοῦσαι πρόφασιν παρὰ τῶν βουλομένων Ἀλκιβιάδου κατηγορεῖν
|
Incipit |
|
ἤγουν ἐκ ποίων προτάσεων οἱ λόγοι· ἤγουν οἱ διαλεκτικοὶ συλλογισμοί
|
Desinit |
|
ἤγουν λαμβάνει ὡς ὁμολογούμενον· συλλογίζεται δέ τι τῶν ἄνωθεν, ἤγουν συνάγει
|
Desinit |
|
ἤγουν μοδίου τετάρτου ὀγδόου
|
Desinit |
|
ΗΓΟΥΝ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΟΚΤΩ ΚΑΙ ΟΚΤΑΚΟΣΙΕΣ ΟΚΤΩ Ω
|
Desinit |
|
Ἡδεῖα μὲν ἡ τῆς παρούσης εὐφροσύνης προσηγορία, ἡδύτερον δὲ τὸ τοὺς περὶ αὐτῆς διεξέναι λόγους
|
Incipit |
|
ᾔδειν μὲν ὅτι οὐ μὴ ποιήσει
|
Incipit |
|
ᾔδειν ὑπερσυντέλικος καὶ ἐγνώσκειν
|
Incipit |
|
ΗΔΕΙΣ ΠΟΤΑΜΟΥΣ ΤΕΤΤΑΡΑΡΑΣ ΩΔΕ ΒΛΕΠΩΝ
|
Incipit |
|
Ἡδεῖς ποταμοὺς τέτταρας ὧδε βλέπων / πηγῆς ῥεούσης σωστικὰς ἀναβλύσεις / σοφοὺς μαθητὰς πανσόφου διδασκάλου, / πίνε προσιών τὴν θεόρρυτον χάριν.
|
Textus |
|
Ἡδεῖς ποταμοὺς τέτταρας ὧδε βλέπων | πηγῆς ῥεούσης σωστικὰς ἀναβλύσεις | σοφοὺς μαθητὰς πανσόφου διδασκάλου, | πίνε προσιὼν, τὴν θεόρρυτον χάριν.
|
Textus |
|
ΗΔΕΙΣΑΝ ΩΣ ΑΜΑΡΤΑΝΩΣΙΝ ΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΝ ΚΑΚΟΝ ΠΡΑΤΤΟΝΤΕΣ
|
Desinit |
|
ΗΔΕΣΘΗ ΤΗΣ ΑΝΑΠΛΗΣΕΩΣ
|
Incipit |
|
ἡδέως ἂν γευσάμην, ἐκ τοῦ τυροῦ καὶ τοῦ λάρδου
|
Desinit |
|
ἤδη γὰρ ἐγγὺς τὰς ἀμοιβὰς προβλέπει
|
Desinit |
|
ἤδη γάρ εἶδον πᾶν ποθούμενον τέλος εἰληφὸς ἄρτι καὶ καλῶς ἠνυσμένον
|
Desinit |
|
ἤδη γὰρ καὶ τὰ τῆς ὁσίας εἴληφε πέρας
|
Desinit |
|
ἤδη δέ μοι δοκεῖ δίκαιον εἶναι καὶ δεηθῆναι ὑμῶν τε καὶ τῶν συνδίκων ἐναντίον ὑμῶν
|
Desinit |
|
Ἤδη δὲ τῆς ἑορτῆς μεσούσης
|
Incipit |
|
Ἤδη καιρὸς ἐπάγει ἡμᾶς εἰς τὴν ἐργασίαν τῆς αἰωνίου ζωῆς καὶ τῆς ἀκαταλύτου δόξης
|
Incipit |
|
ΗΔΗ ΛΑΘΡΑ ΒΟΥΛΗΣΟΜΑΙ ΤΟΥ ΔΕΣΠΟΤΟΥ ΛΑΒΩΝ
|
Incipit |
|
ἤδη μὲν οὖν ἐν τοῖς πρόσθεν ἡμῖν εἰρημένοις
|
Incipit |
|
Ἤδη μὲν τὴν παρὰ τοῦ πλάσαντος ἡμᾶς δοθεῖσαν φυλάττοντες ἐντολὴν
|
Incipit |
|
Ἤδη μέν, θεοστεφὲς Βασιλεῦ, ὁ τοῖς ἀξίοις φυλάττων θεὸς
|
Incipit |
|
Ἤδη πάντων ἀπήλλαγμαι
|
Incipit |
|
Ἤδη που καὶ χορῶν ἐν Διονύσου γεγόνατε θεαταί,
|
Incipit |
|
Ἤδη που τρίτον ἤνυσται, κλάδε πορφύρας, ἔτος
|
Incipit |
|
Ἥδη πρὸς τὴν πνευματικὴν πανήγυριν πιστῶς ἀθροισθέντες καὶ τοῦ ψυχικοῦ ὄλβου
|
Incipit |
|
Ἤδη σοι καὶ αὐτὸς μετὰ πολλοὺς τοὺς ἐπαινέτας τὸν ὑμνητήριον ἀνακρούομαι
|
Incipit |
|
ΗΔΗ ΣΟΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΤΕΣΣΑΡΣΙ ΒΙΒΛΙΟΙΣ
|
Incipit |
|
Ἥδη τῆς δεσποτικῆς ἑορτῆς παρακύπτει τὰ χαρίσματα, ἤδη τῆς πανεντίμου ἑορτῆς προτρέχει τὰ σήμαντρα
|
Incipit |
|
Ἥδη τῆς δεσποτικῆς πανηγύρεως
|
Incipit |
|
Ἤδη τῆς δεσποτικῆς πανηγύρεως
|
Incipit |
|
Ἤδη τῆς δεσποτικῆς πανηγύρεως
|
Incipit |
|
Ἤδη τῆς δεσποτικῆς πανηγύρεως προλάμπει τὰ χαρίσματα...
|
Incipit |
|
Ἤδη τῆς πνευματικῆς (aut δεσποτικῆς) πανηγύρεως προλάμπει τὰ χαρίσματα
|
Incipit |
|
Ἥδη τῆς πνευματικῆς (δεσποτικῆς) πανηγύρεως
|
Incipit |
|
ΗΔΗ ΤΟΝ ΕΠΙ ΤΩ ΕΙΚΟΣΤΩ
|
Incipit |
|
ΗΔΗ ΧΡΗΣΑΜΕΝΟΝ
|
Desinit |
|
ΗΔΗ ΧΥΝΓΕΓΡΑΜΜΕΝΩΝ
|
Desinit |
|
ἤδη, ὦ ἄνδρες δικασταί, τινὲς εἰς κρίσιν καταστάντες ἀδικεῖν μὲν ἔδοξαν, ἀποφαίνοντες δὲ τὰς τῶν προγόνων ἀρετὰς
|
Incipit |
|
ἤδη. Ἔτι, τούτων μᾶλλον αἱ βλαβεραὶ ἀλλοιώσεις καὶ κινήσεις
|
Incipit |
|
Ἥδιστα μέν σοι ἀποκρινόμεθα, περισπούδαστε ἡμῖν, περὶ τῶν τριῶν ἐκείνων ζητήσεων
|
Incipit |
|
Ἡδίστης ξενίας πικρὸν ὁρῶ τὸ τέλος
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἥδιστον μὲν ἔαρ ἐν ὥραις, κάλλιστον δὲ ἐν ἄστρασιν ἥλιος
|
Incipit |
|
Ἥδιστον μὲν ἔαρ ἐν ὥραις, κάλλιστον δὲ ἐν ἄστρασιν ἥλιος
|
Incipit |
|
ἡδόνη, ἡ περὶ τὰ συνήθη χαρά
|
Desinit |
|
ΗΔΟΝΗΝ ΚΑΙ ΦΙΛΟΧΡΗΜΑΤΙΑΝ
|
Desinit |
|
Ἡδὺ μὲν γηπόνῳ (uel Ὁ μὲν γηπόνος) τὸ ἄροτρον ἑλκύσαι εἰς καθαρισμὸν
|
Incipit |
|
Ἡδὺ μὲν θέαμα ταῖς φιλοασμάτοις καὶ φιλοκόσμοις ψυχαῖς
|
Incipit |
|
Ἡδὺ μὲν λειμὼν
|
Incipit |
|
Ἡδὺ μὲν λειμὼν καὶ παράδεισος
|
Incipit |
|
ἡδὺ μὲν ὀφθαλμοῖς θέαμα γαληνιῶσα θάλασσα
|
Incipit |
|
Ἡδὺ τὸ ῥεῖθον καὶ διαυγὲς εἰς πόσιν
|
Incipit |
|
Ἡδύκρεων σῦς, ἀλλὰ τέλματος τόκος·
|
Incipit |
|
ἠδύνατο ἐν ἑ[νὶ
|
Desinit |
|
ΗΔΥΝΗΘΗ
|
Desinit |
|
ἠδυνήθη, ὅπερ τὸ ἐξώτερον οὐ παρεδέξατο
|
Incipit |
|
ΗΔΥΟΣΜΟΝ ΑΓΡΙΟΝ
|
Desinit |
|
ΗΔΥΟΣΜΟΝ ΞΗΡΟΝ
|
Incipit |
|
ΗΔΥΟΣΜΟΝ ΞΗΡΟΝ ΚΟΠΑΝΙΣΑΣ ΜΕΤΑ ΟΙΝΟΥ ΠΟΤΙΖΕ
|
Desinit |
|
Ἡδὺς ποταμὸς ὁ προκείμενος λόγος
|
Incipit |
|
ἡδύτερον κοινόν, ἡδίων ἀττικόν
|
Desinit |
|
ἤθελον τὸν θησαυρὸν ἔχειν ἀνέκδοτον
|
Desinit |
|
Ἠθικοὶ λόγοι κδ'.
Ἐκλήχθεντες δία Σίμεων τοῦ μαγίστρου καὶ λογοθέτου.
Ἐκ πασῶν τῶν πραγματειῶν τοῦ ἐν ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Βασιλείου ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας τῆς Καππαδοκίας.
|
Titulus initialis |
|
ΗΙΕΡΟΦΙΛΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΠΕΡΙ ΤΡΟΦΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἥκει δὴ πρὸς ἔργον ὁ φόβος καὶ τοὺς ἐμοὺς
|
Incipit |
|
Ἥκει καιρὸς, ἀδελφοί, πρὸς τὸ διὰ νηστείας ἡμᾶς δρέψασθαι
|
Incipit |
|
Ἧκεν ὁ μέγας στρατοπεδάρχης, ὁ πάντα καλός, οὗ τὸ ἐπίσημον ἡ πρὸς τὸν πέμψαντα πίστις
|
Incipit |
|
ἠκολούθησεν αὐτῷ γέγονε δὲ καὶ μοναχός.
|
Desinit |
|
Ἤκουες ἀρτίως τοῦ δεσπότου Χριστοῦ λέγοντος
|
Incipit |
|
Ἤκουες τοῦ δεσπότου Χριστοῦ ἀρτίως λέγοντος.
|
Incipit |
|
ΗΚΟΥΣΑ ΤΙΝΩΝ ΕΝ ΚΟΣΜΩ ΑΜΕΛΩΣ ΔΙΑΚΕΙΜΕΝΩΝ
|
Incipit |
|
Ἠκούσαμεν ἀρτίως, ἀγαπητοί, τῆς θείας γραφῆς λεγούσης διὰ Μωύσεως
|
Incipit |
|
ἠκούσαμεν καὶ ἄλλην διήγησιν ἀπὸ τινὰς τῶν ἁγίων πατέρων περὶ τινὸς ἐπισκόπου ἁγίου καὶ εὐλαβοῦς
|
Incipit |
|
ἠκούσαμεν καὶ περί τινος ἄλλου ἀδελφοῦ ὅτι ἐκαθέζετο εἰς τὴν ἔρημον
|
Incipit |
|
Ἠκούσαμεν περί τινος διακόνου τῆς ἐκκλησίας
|
Incipit |
|
Ἤκουσας μὲν ὅπως ἔδραμον ἥρωες, ἡνίκα Ἀχιλλεὺς
|
Incipit |
|
Ἤκουσας ὅτι δύο ἔσονται ἐν τῷ ἀγρῷ, ὁ εἷς παραλαμβάνεται καὶ ὁ ἕτερος ἀφίεται
|
Incipit |
|
ΗΚΟΥΣΑΤΕ ΤΙ ΙΣΧΥΣΕ Η ΔΕΗΣΙΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
|
Desinit |
|
ΗΚΟΥΣΑΤΕ, ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΙ
|
Incipit |
|
Ἠκούσατε, ἀδελφοί μου εὐλογημένοι, τοῦ Κυρίου λέγοντος, ὅστις ἀφῆκε πατέρα καὶ μητέρα, ἀδελφοὺς καὶ ἀδελφάς
|
Incipit |
|
Ἠκούσατε, ἀδελφοί μου ἠγαπήμενοι ὑπὸ κυρίου
|
Incipit |
|
Ἤκουσες ἀρτίως τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ λέγοντος
|
Incipit |
|
Ἤκουσες ἀρτίως τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ λέγοντος
|
Incipit |
|
Ἤκουσες γοῦν ἀρτίως τοῦ Δεσπότου
|
Incipit |
|
Ἤκουσες οὖν ἀρτίως τοῦ Δεσπότου
|
Incipit |
|
Ἤκουσες τοῦ Δεσπότου
|
Incipit |
|
Ἤκουσταί μοι, φίλτατε αὐθέντα καὶ ἀδελφέ
|
Incipit |
|
Ἥκω δή σοι καὶ τὸ περὶ τῶν σφυγμῶν χρέος ἀποδιδούς
|
Incipit |
|
ΗΚΩ ΤΟ ΚΡΕΟΣ ΥΜΙΝ ΑΠΟΔΩΣΩΝ
|
Incipit |
|
ΗΛΕΙΟΙ ΠΟΤΕ ΤΗΣ ΣΙΜΩΝΙΔΟΥ ΛΥΡΑΣ
|
Incipit |
|
ΗΛΘΑ ΙΝΑ ΑΠΟΔΩΣΩ ΤΟ ΧΡΕΟΣ
|
Incipit |
|
ἤλθαμεν τέλος πάντων εἰς τὴν ἐξέτασιν τῆς ἐσχάτης διαφορᾶς
|
Incipit |
|
ἦλθε γὰρ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ζητῆσαι καὶ σῶσαι τὸ ἀπολωλός. Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἦλθε καὶ ἐφ’ ἡμᾶς ἡ τῆς πνευματικῆς ἑστιάσεως λειτουργία μετέχειν μᾶλλον ἑτέρων ἢ ἑαυτοὺς παρέχειν ἄλλοις ὄντας ἐπιτηδείους
|
Incipit |
|
ἦλθέ ποτε ἕνας ἀδελφὸς ἀπὸ τὴν παλαίαν Ῥώμην εἰς τὴν Σκήτην
|
Incipit |
|
ΗΛΘΕ ΤΙΣ ΠΟΤΕ ΕΙΣ ΤΗΝ ΣΚΗΤΗΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ
|
Incipit |
|
Ἦλθεν εὑρεῖν δαιμονιῶσαν, καὶ εὗρεν ὑγιαίνουσαν, τῷ θελήματι αὐτῆς θεραπευθεῖσαν. Ὑπὲρ δὲ τούτων ἁπάντων...
|
Desinit |
|
Ηλθεν ο πατηρ (πατριαρχης?). Εις τας κϛʹ του ιανουαριου· των ͵αφκδʹ την βʹαν (δευτεραν) λαδιν· και την δʹην (τεταρτην) ψωμιν. και νερον. και την παρασκευη ωσαυτως: τον χρονον (?) υπερ ιʹ και (...) κεʹ εως των χρονων. (...) εως. ταις. κϛʹ του ιανουαριου (...) Νικολαος.
|
Textus |
|
Ἦλθες γάρ, Κύριε, οὐ δικαίους καλέσαι, ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν. Ὅτι σοὶ πρέπει ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
ἦλθον διὰ τῆς [
|
Desinit |
|
ΗΛΙΑΔΟΣ ΤΕΛΟΣ
|
Desinit |
|
ΗΛΙΚΩΝ ΤΟΥΤΩΝΙ ΔΕΙ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ
|
Desinit |
|
ΗΜΑΡΤΟΝ ΑΥΤΩ ΕΩΣ ΟΥ ΔΙΚΑΙΣ
|
Desinit |
|
ΗΜΑΡΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΑΟΡΙΣΤΟΣ ΑΦʹΟΥ ΜΕΤΟΧΗ Ο ΑΜΑΡΤΩΝ
|
Desinit |
|
Ἡμᾶς δὲ πάντας ἀξίους ἀναδείξῃ Χριστὸς ὁ θεὸς τῆς αἰωνίου αὐτοῦ βασιλείας· αὐτῷ…
|
Desinit |
|
ΗΜΑΣ ΔΕ ΤΟΥΣ ΜΑΝΑΣΑΝΤΑΣ
|
Incipit |
|
ἡμᾶς ἐν τῇ ἐξόδῳ ἡμῶν τῇ ἐκ τοῦ βίου τούτου. Αὗται παριστῶσιν ἡμᾶς τῷ Σωτῆρι Χριστῷ, προσκυνῆσαι καὶ δοξάσαι, σὺν τῷ Πατρὶ...
|
Desinit |
|
ἡμᾶς κινεῖν δυνήσεται πρὸς ὀργήν· τῷ δὲ Θεῷ ἡμῶν χάρις...
|
Desinit |
|
ἡμᾶς κινεῖν δυνήσεται πρὸς ὀργήν· τῷ δὲ Θεῷ ἡμῶν χάρις...
|
Desinit |
|
ἡμᾶς ὁ τοῦ Θεοῦ αἴδιος λόγος
|
Desinit |
|
Ἡμεδαπὸς ὁ Ἐλευθέριος καὶ τῆς Κωνσταντίνου καὶ οὗτος γέννημα
|
Incipit |
|
Ἡμεδαπὸς ὁ Καλλίνικος, καὶ τῆς Κωνσταντίνου καὶ οὗτος γέννημα
|
Incipit |
|
ΗΜΕΙΣ ΓΑΡ ΟΙ ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΟΥΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
Ἡμεῖς δὲ δι’ ὀλίγων ἐνταῦθα τὴν τῶν ἀποστόλων συμφωνίαν ἐσημειωσάμεθα μόνην, τοῦτο μόνον ἐν τῷ παρόντι προθέμενοι· τῷ δὲ Κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστῷ δόξα σὺν Πατρὶ καὶ ἁγίῳ Πνεύματι εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit |
|
ΗΜΕΙΣ ΔΕ ΔΟΞΑΝ ΑΝΑΜΕΜΨΩΜΕΝ ΤΩ ΧΡΙΣΤΩ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
|
Ἡμεῖς δὲ ἐπὶ τὰ ἑξῆς ἴωμεν, τοὺς Ἀκινδύνου παρακεκινδυνευμένους ὡς ἔνι διὰ βραχέων ἀνετάζοντες λόγους
|
Desinit |
|
ΗΜΕΙΣ ΔΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΣ ΕΧΩΜΕΘΑ
|
Desinit |
|
ΗΜΕΙΣ ΔΕ ΜΕΤΑ ΤΟ ΟΥΤΩΣ
|
Incipit |
|
ΗΜΕΙΣ ΔΕ ΜΕΤΑ ΤΟ ΟΥΤΩΣ ΛΟΥΣΑΙ
|
Incipit |
|
Ἡμεῖς δὲ πάλιν ἐπὶ τὸ προκείμενον ἐπανέλθωμεν
|
Incipit |
|
ἡμεῖς δὲ προσκυνήσωμεν καὶ δοξάσωμεν αὐτόν, ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
|
ΗΜΕΙΣ ΔΕ ΤΟ ΕΝ ΟΜΟΙΩΜΑΤΙ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΓΕΝΕΣΘΑΙ
|
Incipit |
|
Ἡμεῖς δὲ τὸν εὐεργέτην ἐπιγινώσκοντες ϑαυμάζομεν ϑεραπεύοντα, δοξολογοῦμεν εὐεργετοῦντα, ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Ἡμεῖς δὲ τοῦτο παρηλάσαμεν. Ἀλλὰ τῷ Θεῷ δόξα πάντων ἕνεκεν, ἀμήν.
|
Desinit |
|
ἡμεῖς δὲ ὑπὲρ τῶν εἰρημένων δόξαν τῷ δι’ ἡμᾶς ἐνανθρωπήσαντι Θεῷ ἀναπέμψωμεν, ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
|
ἡμεῖς δὲ φωτισθέντες ὑπ' αὐτοῦ ... αἶνον προσάξωμεν αὐτῷ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἡμεῖς δὲ χάριν ἔχομεν τῷ φωτίσαντι ἡμᾶς ἁγίῳ Πνεύματι περὶ τῆς ἐκ τοῦ Πατρὸς αὐτοῦ ἐκπορεύσεως, ᾧ δόξα καὶ τῷ ὁμοουσίῳ Υἱῷ καὶ τῷ Πατρί, τῇ μακαρίᾳ Τριάδι ἐν ἑνότητι φύσεως ἄκρᾳ νῦν τε καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
ΗΜΕΙΣ ΔΕ Ω ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΕΠΙΝΙΚΙΟΥΣ ΑΔΕΙΝ
|
Incipit |
|
Ἡμεῖς δὲ ὦ πιστοὶ δοξάσωμεν Χριστὸν τὸν θεὸν ἡμῶν τὸν ἀναδείξαντα ἡμᾶς τοὺς ἁγίους αὐτοῦ μάρτυρας, εἰς ἴασιν ψυχῶν τε καὶ σωμάτων νῦν καὶ ἀεὶ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἡμεῖς δέ, τοῖς ῥήμασι τῶν θείων εὐαγγελίων προσέχοντες..., τάδε φαμὲν ὅτι οὐδαμοῦ δηλοῦσι...
|
Desinit |
|
ΗΜΕΙΣ ΔΥΟ ΤΑΥΤΑ ΝΟΜΙΖΟΜΕΝ
|
Incipit |
|
Ἡμεῖς ἐκ τῶν ἱερῶν ἀποστόλων καὶ τῶν διαδεξαμένων αὐτοὺς διδασκάλων τῆς Ἐκκλησίας τὴν τῆς μυστικῆς λειτουργίας ἔκθεσιν παρειληφότες
|
Incipit |
|
Ἡμεῖς μὲν ἴσως νομίζετε τὸ περὶ τῆς δεσποτείας ἡμῖν ἅπαντα
|
Incipit |
|
Ἡμεῖς μέν, ὀλβία μοι καὶ σοφωτάτη ψυχή, τρίτην ταύτην ἡμέραν ὅλως ἀναπεπταμένοις ὠτίοις τῆς ἱερᾶς σου χελιδόνος
|
Incipit |
|
ΗΜΕΙΣ ΟΥΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ
|
Incipit |
|
ἡμεῖς παναγιώτατε ἡμῶν δέσποτα καὶ οἰκουμενικὲ πατριάρχα καὶ ὑμεῖς, ὦ θεία καὶ ἱερὰ σύνοδος τῆς Χριστοῦ ἐκκλησίας
|
Incipit |
|
ἡμεῖς τὴν αὐτοῦ κοινωνίαν οὐ παραδεξόμεθα
|
Desinit |
|
ΗΜΕΙΣ ΤΟΝ ΤΥΡΟΝ ΤΟΝ ΔΕ ΤΥΡΟΝ ΚΑΘʹ ΗΝ ΑΓΟΜΕΝ
|
Incipit |
|
Ἡμεῖς, ὥσπερ καὶ χθὲς ζώσῃ φωνῇ, οὕτω καὶ νῦν ἐγγράφως δι’ ὀλίγων ἀναφέρομεν τῇ κραταιᾷ καὶ ἁγίᾳ βασιλείᾳ σου, ὅτι τὸ λατινικὸν δόγμα τὸ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεσθαι τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον καὶ φρονεῖν καὶ λέγειν
|
Incipit |
|
ΗΜΕΡΑ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΤΑΧΑ ΔΗΑ ΤΩ ΧΑΡΙΕΝ
|
Incipit |
|
ΗΜΕΡΑ ΜΙΑ ΔΙΕΛΥΣΑΜΕΝ
|
Desinit |
|
ΗΜΕΡΑ ΜΙΑ ΔΙΕΛΥΣΑΜΕΝ
|
Desinit |
|
ἡμῖν ἀποδοθέντα λόγον
|
Desinit |
|
ΗΜΙΝ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΠΟΙΚΙΛΩΝ ΔΙΑΦΟΡΑ
|
Incipit |
|
ΗΜΙΝ ΜΑΘΕΙΝ ΥΠΗΡΧΕΝ ΔΥΝΑΤΟΝ
|
Desinit |
|
ἡμῖν τὸν καιρόν. Διό, ἀδελφοί, ... φιλάνθρωπον γὰρ ἔχομεν δεσπότην, ᾧ πρέπει δόξα
|
Desinit |
|
ἡμοῦ χεροῖν τέθνηκεν ἐν τῇ πατρίδι
|
Desinit |
|
ἡμῶν δ’ ἕκαστον καθ’ ἑαυτὸν ἐπικρύπτεσθαι καὶ τὸν οἰκεῖον νοῦν πρὸς τοὺς λοιποὺς τηρεῖν ἀνεκλάλητον.
|
Desinit |
|
ΗΜΩΝ ΕΠΙ ΜΕΝ ΠΡΩΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ Η, ΕΠΙ ΔΕ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΨΙΛΟΝ
|
Incipit |
|
ην [...] κυριος· ωραιος την [...] σφοδρα [...]
|
Incipit abruptus |
|
Ἦν ἂν μακάριον ἀληθῶς, εἴ γε τὸ τοῦ εὐαγγελικοῦ κηρύγματος ἁπλοῦν τε καὶ ἀνεξέταστον τῇ τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησίᾳ διέλαμπεν εἰς ἀεί.
|
Incipit |
|
Ἦν ἂν μακάριον ἀληθῶς, εἴ γε τὸ τοῦ εὐαγγελικοῦ κηρύγματος ἁπλοῦν τε καὶ ἀνεξέταστον τῇ τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησίᾳ διέλαμπεν εἰς ἀεί.
|
Incipit |
|
ἦν ἄνθρωπος γυμνός, ἔχων ἐν τῇ δεξιᾷ χειρὶ ξύρον
|
Incipit |
|
Ἦν ἄρα καὶ τὸ λίαν εὐδοκιμεῖν ἀφορμὴ τοῦ πράττειν
|
Incipit |
|
Ἦν ἄρα, ὡς ἔοικεν, ἐπιτυχεῖν ὑγείας, ὦ δικάζοντες, παντὸς ὡς εἰπεῖν θανάτου χαλεπωτέρας
|
Incipit |
|
Ἦν γάρ τις ἀδελφὸς πάνυ σπουδαῖος καὶ σφοδρῶς ὀκληθεὶς
|
Incipit |
|
ην δε αρα και συγγενης του κυριου, και πως, ακουσον.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ΗΝ ΔΕ ΑΡΑ Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΣΥΓΓΕΝΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ἦν δὲ καὶ ἡ ἔλλαμψις τῆς μεταμορφώσεως
|
Incipit |
|
ἦν δὲ τὸ Πάσχα καὶ τὸ ἄζυμα
|
Incipit |
|
ΗΝ ΔΕ ΤΩΝ ΑΠΟ ΑΔΑΜ ΤΟ ΕΦΛΔʹ
|
Desinit |
|
ἣν ἐδίδασκεν Μωυσῆς
|
Desinit |
|
Ἦν ἐν τῇ ἑβδόμῃ συνόδῳ Ἀδριανὸς πάπας Ῥώμης· καὶ μετ’ἐκεῖνον Λέων, Στέφανος, Πασχάλιος, Εὐγένιος, Βαλεντῖνος, Γρηγόριος
|
Incipit |
|
ΗΝ ΕΝ ΤΗ ΕΥΔΟΜΗ ΣΥΝΟΔΩ ΑΔΡΙΑΝΟΣ ΠΑΠΑΣ ΡΩΜΗΣ
|
Incipit |
|
Ἦν μὲν θεοκράτητος, ὢν ἐν παιδίᾳ,
|
Incipit |
|
ἣν μόνοι ὑπομένουσιν οἱ μὴ ἔχοντες ἐλπίδα. ἐλπὶς δέ ἐστιν ὁ Χριστός· ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἦν ὁ ἐν τῇ ἑβδόμῃ συνόδῳ Ἀδριανὸς
|
Incipit |
|
Ἦν ὁ ἐν τῇ ἑβδόμῃ συνόδῳ Ἁδριανὸς πάπας Ῥώμης, καὶ μετ’ ἐκεῖνον Λέων
|
Incipit |
|
ΗΝ Ο ΕΝ ΤΗ Ζʹ ΣΥΝΟΔΩ ΑΔΡΑΝΟΣ ΠΑΠΑΣ ΡΩΜΗΣ
|
Incipit |
|
ΗΝ Ο ΗΛΙΟΣ ΕΠΙΛΑΜΨΑΣ ΔΙΑΣΧΕΔΑΖΕΙ
|
Desinit |
|
Ἦν ὁ μακάριος τὸν σωματικὸν τύπον (uel Ἦν δὲ τὰ σωματικὰ τοῦ ἁγίου... χαρακτηρίσματα ταῦτα) οὐ μέγας
|
Incipit |
|
Ἦν ὅτ’, ἄναξ μεγάθυμε, λαοσσόε, κύδεϊ γαίων
|
Incipit |
|
Ἦν ὅτε τοῖς εἰδώλοις ἡ Χερωνιτῶν λατρεύουσα γῆ πυρί τε
|
Incipit |
|
ΗΝ ΤΙΣ ΑΝΑΧΩΡΗΤΗΣ ΟΙΚΩΝ ΕΙΣ ΤΟ ΕΝΔΟΤΕΡΟΝ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ
|
Incipit |
|
Ἦν τις ἀνὴρ μοναχὸς ὀνόματι Ἀμφιλόχιος, οὗτος δίκαιος
|
Incipit |
|
Ἦν τις ἀνὴρ ὀνόματι Ἀνδρόνικος ἐν Ἀντιοχείᾳ
|
Incipit |
|
Ἦν τις ἀνὴρ ὀνόματι Εὐγένιοος διάγων ἐν ἀγνείᾳ καὶ εὐλαβείᾳ... ἔσχε δὲ γυναῖκα
|
Incipit |
|
Ην τις αργυροπρατης εν Αντιοχια τη μεγαλη, νεωτερος ονοματι Ανδρονικος.
|
Incipit |
|
Ἦν τις γέρων διορατικὸς πάνυ καὶ... Ἑβραίων τις ἐνάρετος
|
Incipit |
|
Ἦν τις γέρων ἐν τῇ Σκἠτει ὀνόματι Δανιὴλ καὶ εἶχε μαθητὴν
|
Incipit |
|
ἦν τις Ἑλλήνων βασιλεύς, εὐγενικός, ἀνδρεῖος
|
Incipit |
|
Ἦν τις ἐν Ἀλεξανδρείᾳ μοναχὸς ὀνόματι Δανιὴλ ἔχων ἀδελφόν
|
Incipit |
|
ΗΝ ΤΙΣ ΕΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΚΑΙ ΔΕΙΛΙΑΣΑΣ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟΝ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΡΙΑΚΟΝΤΑ ΧΡΥΣΙΟΥ ΛΙΤΡΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΕΧΕΙ ΠΤΩΧΟΙΣ
|
Incipit |
|
Ἦν τις ἐπίσκοπος εἴς τινα πόλιν, καὶ κατ' ἐνέργειαν τοῦ διαβόλου ἔπεσεν εἰς πορνείαν
|
Incipit |
|
Ἦν τις ζυγοστάτης ἔν τινι πόλει καὶ ἔρχεταί τις τῆς πόλεως φέρων αὐτῷ σφραγῖδα πεντακοσίων νομισμάτων
|
Incipit |
|
Ἦν τις μοναχὸς ἀνὴρ ὀνόματι Ἀμφιλόχιος, καὶ οὗτος δίκαιος ἦν καὶ θεοσεβὴς
|
Incipit |
|
ἣν τῷ ἰδίῳ ἐξηγοράσατο αἵματι, καὶ τὸ θέλημα αὐτοῦ, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς γενέσθαι παρασκευάσειεν· ὅτι αὐτῷ πρέπει δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἤνεγκε μὲν σ]θν ἄλλοις ὅτι πολλοῖς δικαίοις καὶ μεγάλοις ἀνδράσι
|
Incipit |
|
Ἤνεγκε μὲν τὸ καλὸν τοῦτο φυτὸν ἡ Ἀλεξάνδρου
|
Incipit |
|
Ἤνεγκεν ὁ καιρός, ὦ τέκνα καὶ ἀδελφοί, ἀγγελίαν ὑμῖν ἀναγγεῖλαι ἀπροσδόκητον
|
Incipit |
|
ἠνέχθη πολλαχόθεν τὰ τοῦ Ἀκινδύνου πρὸς ἡμᾶς συγγράμματα
|
Incipit |
|
ΗΝΙΚΑ ΔʹΕΣΤΙΝ Η ΣΕΛΗΝΗ ΑΓΑΘΗ
|
Incipit |
|
Ἡνίκα δὲ Μαρία ἤκουσεν ἀπὸ τοῦ κυρίου
|
Incipit |
|
ΗΝΙΚΑ ΔΕΗΣΕΙ ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ Η ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΨΗΦΙΣΘΗΝΑΙ ΤΟΝ ΑΓΙΟΤΑΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΝ
|
Incipit |
|
ἡνίκα δεῖ εἰπεῖν λόγον (ἐν ἀνοίξει τοῦ στόματος αὐτοῦ)
|
Desinit |
|
Ἡνίκα Διοκλητιανὸς καὶ Μαξιμιανὸς τῶν Ῥωμαικῶν εἶχον σκήπτρων τὴν ἐχουσίαν
|
Incipit |
|
Ἡνίκα Διοκλητιανὸς ὁ δυσσεβὴς τὰ Ῥωμαίων σκῆπτρα διέπων ἦν ὡς οὐκ ὤφελε
|
Incipit |
|
ΗΝΙΚΑ ΕΣΤΑΥΡΩΘΗ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΗΝ ΤΟ ΕΤΟΣ ΑΠΟ ΚΤΙΣΕΩΣ ΚΟΣΜΟΥ ΕΦΛΔ'
|
Incipit |
|
Ἡνίκα ἡ τῶν εἰδώλων ἐφαιδρύνετο πλάνη καὶ πανταχοῦ διὰ τῆς δεισιδαίμονος θεραπείας ὑπῆρχον τιμώμεναι
|
Incipit |
|
ΗΝΙΚΑ ΗΣ ΚΑΤΑΚΕΚΡΙΜΜΕΝΟΥ ΑΔΙΚΩΣ ΟΥΔΕΙΣ ΓΑΡ ΕΠΙ ΠΟΛΥ ΧΑΙΡΕΙ
|
Incipit |
|
ΗΝΙΚΑ ΛΑΜΠΕΤΟΩΝΤΟ ΕΕΙΔΟΜΕΝΑΙ ΠΥΡΙ ΓΛΩΣΣΑΙ
|
Incipit |
|
Ἡνίκα Μαυρίκιος τῆς Ῥωμαίων βασιλείας διεῖπε τὰ σκῆπτρα καὶ Χοσρόης τῆς Περσῶν
|
Incipit |
|
ΗΝΙΚΑ ΜΕΣΟΠΕΑΛΓΟΥΝΤΕΣ Η ΕΝ ΕΡΗΜΟΙΣ ΤΟΠΟΙΣ ΔΙΑΓΟΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
Ἡνίκα ὁ καιρὸς τῶν εἰδώλων ἐπεκράτει καὶ πολλοὶ ἄνθρωποι
|
Incipit |
|
Ἡνίκα τῶν ἑλληνικῶν θυσιῶν ὁ ἀδικώτατος καὶ παρανομώτατος κατεκράτει νόμος
|
Incipit |
|
ΗΝΥΣΑΝ ΟΔΟΝ
|
Desinit |
|
ΗΠΗΛΙΚΟΤΗΣ, ΟΤΙ ΜΕΓΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ
|
Incipit |
|
ηπυε θνητων εννυμενος δεμας αυτο σαωσαι.
|
Desinit |
|
Ἡρακλεῖ δὲ ἄρα γενομένῳ Διὸς οὐρανὸς
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ἤρεμα τὴν ὅψιν αύτῷ πλήξας καὶ διυπνίσας
|
Incipit |
|
ΗΡΕΩΕΛΕΓΕΙΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΟΥΣ ΕΙΠΕΝ ΗΝΙΚΑ ΑΝΗΓΟΡΕΥΕΤΟ ΕΠΑΡΧΟΣ ΔΗΜΟΣΙΑ
|
Titulus initialis |
|
ΗΡΘΗΣ ΕΙΣ ΥΨΟΣ ΑΝΘΡΩΠΕ ΔΟΞΗΣ ΤΗΣ ΦΘΕΙΡΟΜΕΝΗΣ
|
Incipit |
|
ἥρθησαν καὶ διεστασίαζον
|
Desinit |
|
ΗΡΚΕΙ ΜΕΝ ΕΙΣ ΕΝΤΕΛΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ ΕΠΙΓΝΩΣΙΝ
|
Incipit |
|
ΗΡΞΑΝΤΟ ΔΙΑΣΤΡΕΦΕΙΝ ΤΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΛΑΟΝ ΟΥΚ ΕΚ ΜΟΝΟΥ
|
Desinit |
|
ἤρξαντο διαστρέφειν τὸν τοῦ θεοῦ λαόν, οὐκ ἐκ μόνου
|
Desinit |
|
ἦρχθαι τὸν κόσμον καὶ ἡ φύσις διδάσκει
|
Incipit |
|
ΗΡΩΔΗΣ ΔΕ ΣΤΗΣΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΥ ΟΡΚΟΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΚΕΦΑΛΗΝ ΕΙΣ ΑΙΩΝΑΣ ΚΟΛΑΖΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΗΡΩΕΣ ΙΠΠΕΙΣ ΕΝ ΠΕΔΙΩ
|
Incipit |
|
ἥρωνος ἀλεξανδρέως περὶ αὐτοματοποιητικῆς
|
Titulus initialis |
|
ΗΡΩΤΗΚΑΤΕ ΜΕ ΦΙΛΤΑΤΟΙ ΠΑΙΔΕΣ ΠΟΤΑΜΟΝ ΤΟ ΤΗΣ ΑΣΤΡΑΠΗΣ ΠΥΡ
|
Incipit |
|
Ἠρώτησας, λογίωτατε ἀδελφέ, τίνες τε καὶ πόσοι τῆς καθ' ἡμᾶς φιλοσοφίας
|
Incipit |
|
ἠρώτησε γέροντα ἀδελφός τις λέγων· Θέλω τὴν ψυχήν μου τηρῆσαι
|
Incipit |
|
Ἠρώτησεν Ἰουδαῖος Χριστιανὸν
|
Incipit |
|
ΗΡΩΤΙΣΕΝ ΠΑΠΙΣΚΟΣ ΙΟΥΔΑΙΟΣ ΔΙΑ ΤΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΑΡΑΓΓΕΙΛΑΝΤΟΣ ΜΗ ΠΡΟΣΚΥΝΕΙΝ ΞΥΛΟΝ
|
Incipit |
|
Ἧς γένοιτο καὶ ἡμᾶς μιμητὰς γενέσθαι, καὶ ἐξομολογουμένους τὸν τῶν ψυχῶν ῥύπον δάκρυσιν ἐκκαθάραι, καὶ τυχεῖν τῆς παρὰ τοῦ ἁγίου θεοῦ φιλανθρωπίας· ὅτι αὐτοῦ…
|
Desinit |
|
ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. ἀμήν.
|
Desinit |
|
ἧς δημιουργὸς εἷς Θεὸς καὶ τεχνίτης
|
Desinit |
|
ἧς καὶ μεταλάβοιμεν τέλειοι τελείως ἐν αὐτῷ Χριστῷ τῷ κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ πᾶσα δόξα τιμὴ καὶ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ἧς μέλλουσιν ἀπολαυεῖν τῇ δόξᾳ (δόξη L) τοῦ σωτήρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
|
Desinit |
|
ἧς οἱ τύχοντες ... λαμπρότεροι καὶ αὐτῷν ἡλιακῶν ἀκτίνων δεικνύμενοι ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ἧς οὐδὲ κάλλος ἔστιν εἰπεῖν οὐδὲ πέρας εὑρεῖν· δι’ ἧς καὶ αὐτοὶ δυνησόμεθα δοξάζειν πατέρα καὶ υἱὸν καὶ ἅγιον πνεῦμα νῦν τε καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ἀμήν
|
Desinit |
|
ἧς ταῖς πρεσβείαις ὁ θεὸς ἐλεήσαι καὶ σῶσαι ἡμᾶς διὰ τὴν αὐτοῦ ἀγαθότητα, ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ἠσαίας ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ θνήσκει ὑπὸ Μανασσῆ πρισθεὶς εἰς δύο
|
Incipit |
|
Ησαιας ην απο Ιερουσαλημ· θνησκει δε υπο Μανασση πρισθεις εις δυο
|
Incipit |
|
Ἦσαν δὲ ἐκεῖ ὑδρίαι λίθιναι κείμεναι
|
Incipit |
|
Ἧσαν δὲ καὶ ἐκκλησίαι ιβ΄
|
Incipit |
|
ΗΣΕ ΚΑΙ ΚΛΕΠΤΗΣ ΚΑΙ ΣΚΟΥΡΟΣ ΚΛΕΠΤΗΣ ΜΕΝ Ο ΑΔΑΜ
|
Incipit |
|
ησθηναι μεν τῃ των ανδρων προθυμιᾳ· κυρωσαι δε την γραφην·
|
Desinit |
|
Ἡσίοδ’, ἀνθρώποις μέτρον ἔχων σοφίης
|
Desinit |
|
Ἡσίοδος τὰς μούσας κλεῖμὲν πιερίηθεν, | αὐτὰρ ἐκ βίβλου τῆσδε με χρὴ καλέειν
|
Incipit |
|
Ἡσυχάζοντος τοῦ ἁγίου Εὐθυμίου, ἀπεκαλύφθη αὐτῷ ὅτι μέλλουσι δύο ἀδελφοὶ λάθρᾳ τῆς μονῆς ὑπαναχωρῆσαι
|
Incipit |
|
Ἡσυχίαν δότε μοι, κλίνατε τὰς ἀκοὰς ἐκφράσαι διήγησιν
|
Incipit |
|
Ἡσύχιος γραμματικὸς Ἀλεξανδρεὺς Εὐλογίῳ τῷ ἑταίρῳ χαίρειν
|
Titulus initialis |
|
Ησυχιου πρεσβυτερου Ιεροσολυμων διηγησις περι της θειας του σωτηρος ημων Χριστου αναστασεως.
|
Titulus initialis |
|
Ησυχιου πρεσβυτερου Ιεροσολυμων οτι κατα μηδεν αλληλοις εναντιωθεντες οι ευαγγελισται οι διαφορως τα συμβεβηκοτα περι της αναστασεως Χριστου του θεου και σωτηρος ημων ιστορησαν μεθεστι
|
Titulus initialis |
|
Ἡσυχίου πρεσβυτέρου Ἱεροσολύμων, διήγησις περὶ τῆς θείας τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ ἀναστάσεως.
|
Titulus initialis |
|
Ησυχιου πρεσβυτερου Ιεροσολυμων, εις το κατα Ιωαννην ευαγγελιον περι Μαριας της Μαγδαληνης.
|
Titulus initialis |
|
Ησυχιου πρεσβυτερου Ιεροσολυμων, οτι κατα μηδεν αλληλοις εναντιωθεντες οι ευαγγελισται οι διαφορως τα συμβεβηκοτα περι της αναστασεως Χριστου του θεου και σωτηρος ημων ιστορησαν μεθ' ετερα.
|
Titulus initialis |
|
ᾘσχύνθην ὑπὲρ ἐμαυτοῦ δεξάμενος τὴν ἐπιστολήν
|
Incipit |
|
ἦταν δύο ἀδελφοὶ εἰς ἕνα κοινόβιον
|
Incipit |
|
ΗΤΙΣ ΑΔΕΤΑΙ ΕΩΣ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΟΝ
|
Desinit |
|
ἥτις ἐκ τῶν ὁδηγῶν τὴν ἐπωνυμίαν κεκλήρωται
|
Desinit |
|
Ητις εξ αναστασεως διδασκαλιας του Χριστου
|
Incipit |
|
Ητοι δυο μεν αυτας λεγομεν, μιαν του Λαζαρου
|
Incipit |
|
Ἤτοι δύο μὲν αὐτὰς λέγομεν, μίαν τοῦ Λαζάρου
|
Incipit |
|
ΗΤΟΙ ΚΑΙ ΤΑΥΤΑ ΚΔʹ
|
Desinit |
|
ἤτοι τὸ ξηρὸν, δι' οὗ μέσον κατα
|
Desinit abruptus |
|
ἦτον ἕνας ἀναχωρητὶς εὐλαβὴς καὶ διακριτικὸς εἰς κυβέρνησιν ψυχῶν
|
Incipit |
|
ἦτον ἕνας κοινοβιάρχης καὶ εἶχε πολλὴν δόξαν ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους
|
Incipit |
|
Ἡττημένους εἴωθεν ἄνδρας ἀπολείπειν ἡ παρρησία
|
Incipit |
|
ἤτω δὲ μεθ’ὑμῶν ὁ Ἐμμανουὴλ
|
Desinit |
|
Ηὐξαίμην ἂν καὶ μαθεῖν καὶ διδάξαι
|
Incipit |
|
ΗΥΦΡΑΝΘΗ Η ΚΑΡΔΙΑ ΑΥΤΟΥ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΘΕΙΣΑ
|
Desinit |
|
Ἡφαιστίωνος ἡ παροῦσα πραγματεία, Ἡφαιστίωνος ἐγχειρίδιον
|
Titulus initialis |
|
Ἡφαιστίωνος Θηβα%ιου ἀποτελέσματα συνοπτικὰ τῶν ἐκλείψεων τῶν φωστήρων ἐν μόνων τῶν ζωδίων
|
Titulus initialis |
|
ηχος α (αʹ) γενοιτο κυριε το ελεος: στιχος αγαλλιασθε δικαιοι:
|
Incipit |
|
ηχος αʹ: Δια βρωσεως εξηγαγε του παραδεισου.
|
Incipit |
|
ΗΧΟΣ Δ'Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΑΝΕΔΕΙΧΘΗ
|
Incipit |
|
θ΄ των δε σεραφιμ οι αρχιεπισκοποι των ανω ουρανων.
|
Desinit |
|
θʹ Ὅτι διακονητέον τῆ τοῦ πλησίον σωτηρία.
|
Desinit |
|
θʹ Περὶ ἀναστάσεως σωμάτων καθολικῆς, ἐν ᾧ περὶ τῆς ἐν Χριστῷ διορθώσεως, καὶ ἀποκαταστάσεως, ὁμοίωσις τῶν ἀνισταμένων πρὸς τὰ ἀναφυόμενα σπέρματα, περὶ τῆς εἰς δόξαν καὶ δύναμιν ἀλλαγῆς.
|
Desinit |
|
θʹ Περὶ τῆς ἑαυτοῦ μελλούσης ἀναλύσεως ἐπὶ δόξῃ αἰωνίᾳ.
|
Desinit |
|
θʹ περὶ τῆς ἑαυτοῦ μελλούσης ἀναλύσεως ἐπὶ δόξη αἰωνίω.
|
Desinit |
|
θʹ περὶ τῆς ἑαυτοῦ μελλούσης ἀναλύσεως. ἐπὶ δόξη αἰωνία.
|
Desinit |
|
θʹ Περι τῆς μελλούσης ἀναλύσεως αὐτοῦ ἐπι δόξη αἰωνία.
|
Desinit |
|
θʹ περὶ... ἐνδόξη αἰωνία.
|
Desinit |
|
θʹ.δʹ Περὶ... δύναμιν ἀλλαγῆς
|
Desinit |
|
Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον. τὸ α τὴν κατ’ ἀρχὰς ἀσπάζεται δίφθογγον
|
Incipit |
|
Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον. τὸ α τὴν κατ’ ἀρχὰς ἀσπάζεται δίφθογγον
|
Incipit |
|
Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον. τὸ α τὴν κατ’ ἀρχὰς ἀσπάζεται δίφθογγον
|
Incipit |
|
θάλλουσι. τὰ δένδρα ἀνθοῦσι
|
Incipit |
|
Θανατικοῦ ποτὲ τὴν πόλιν ̓Αλεξανδρείαν
|
Incipit |
|
θάνατον ἀπάγεσθαι ὁδὸν προτάξαντες δυο[
|
Desinit |
|
θανατῶσαι τὸν ἀθάνατον· αὐτὸς δὲ...
|
Desinit |
|
θαρροῦντα προστασίᾳ, τῆς δίκης τῆς μελλούσης, θεομακάριστε, διάσωσον
|
Desinit |
|
ΘΑΣΙΑ ΤΑ ΑΜΥΓΔΑΛΑ, ΡΑΜΝΟΣ Ο ΧΡΙΣΤΑΚΑΝΘΟΣ, ΙΣΧΝΟΤΗΣ ΛΕΠΤΟΤΗΣ
|
Desinit |
|
Θαῦμα γενόμενον ἐν τῷ Βυζαντίῳ ὠφέλιμον καὶ παράδοξον
|
Titulus initialis |
|
Θαῦμά ἐστι καὶ παράδοξον ἡ ἄθλησις τῆς ἁγίας
|
Incipit |
|
Θαῦμα ἰδεῖν καὶ Ζηνί
|
Incipit |
|
Θαῦμα μέγιστον τὸ γεγονὸς ἐν Κωνσταντινουπόλει, εἰς μνησικακίαν διακόνου καὶ πρεσβυτέρου
|
Titulus initialis |
|
Θαῦμα τοῦ ἁγίου ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος καὶ τροπαιοφόρου Γεωργίου περὶ τοῦ παιδὸς τοῦ αἰχμαλώτου
|
Titulus initialis |
|
ΘΑΥΜΑ ΦΟΒΕΡΟΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΞΟΝ ΑΚΟΥΣΑΤΕ
|
Incipit |
|
Θαυμάζου μοι καὶ σφόδρα
|
Incipit |
|
Θαυμάζουσι σοφοί σε καὶ ἀνδρ’
|
Incipit |
|
Θαυμάζω σε ἀνδρῶν τιμιώτατε
|
Incipit |
|
Θαυμάζω τί δήποτε ὁ προφήτης
|
Incipit |
|
ΘΑΥΜΑΖΩΝ Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΟΤΙ ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑ ΕΙΣ ΩΝ ΠΡΟΔΕΔΩΚΕ ΤΟΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΝ
|
Incipit |
|
Θαυμασίη βίβλος ἥδε ταμεῖον
|
Incipit |
|
Θαυμαστῆς δόξης ἔτυχες μέγα
|
Incipit |
|
Θαυμαστοὶ μὲν τῶν ἐπ' ἀρεταῖς διαλαμψάντων οἱ βίοι καὶ πολλοῖς ὑπόθεσις ὠφελείας
|
Incipit |
|
Θαυμαστόν γε, ὦ βουλή, τὸ διαμάχεσθαι περὶ τούτου, ὡς οὐκ ἐγένοντο ἡμῖν διαλλαγαί, καὶ τὸ μὲν ζεῦγος καὶ τὰ ἀνδράποδα
|
Incipit |
|
Θαυμαστὸν οἴσεις καρπὸν ἄδρων τὰς φρένας ἐκ τῶν ἐπῳδῶν δὲ τῶν ἀκηράτων, κατὰ ἀλφάβητον
|
Titulus initialis |
|
Θαυμαστὸν οἴσεις καρπὸν ἄρδων τὰς φρένας
|
Incipit |
|
Θαυμαστὸν οἴσεις καρπὸν ἄρδων τὰς φρένας
|
Incipit |
|
Θαυμαστὸν οὐδέν, ἐὰν Ἕλληνες, οἱ τὴν ἀνθρωπίνην
|
Incipit |
|
Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ, καλὸν γὰρ ἀπὸ ψαλμικῶν ᾠδῶν τοῦ λέγειν ἀπάρξασθαι
|
Incipit |
|
Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ, φησὶ οὕτως ὁ μακάριος καὶ θεῖος Δαυΐδ
|
Incipit |
|
Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς...καλὸν γὰρ ἡμῖν ἐκ τοῦ προφήτου Δαυΐδ
|
Incipit |
|
θαύματα εἰργάσατο καὶ πάλιν ἡ φιλαργυρία προδότην τοῦ σωτῆρος εἰργάσατο. ἵδετε, ἀδελφοί μου τί κακόν ἐστιν ἡ φιλαργυρία δι΄ ἣν ἀπώλετο ὁ Ἰούδας
|
Desinit |
|
θαύματα ἐπιτελοῦνται εἰς δόξαν καὶ εἰς καύχημα τῆς ἐκκλησίας Χριστοῦ τοῦ θεοῦ
|
Desinit |
|
θαυματοβρυτεῖς, μὴ δ’ ἐμοῦ, μάρτυς, λάθῃ
|
Desinit |
|
Θαυμάτων διήγησιν προβαλέσθαι βούλομαι μάρτυρος ἀρτιφανῶς ἐκ μέσου ἡμῶν προελθόντος
|
Incipit |
|
θάψαντες αὐτὴν ἀνεχώρησαν μετὰ χαρᾶς μεγάλης δοξάζοντες τὸν θεόν ...
|
Desinit |
|
θαψαντων τον ανδρα σου
|
Desinit abruptus |
|
Θεδ(Θεοδωρήτου)
|
Titulus initialis |
|
Θεδ(Θεοδωρήτου)
|
Titulus initialis |
|
Θεδ(Θεοδωρήτου)
|
Titulus initialis |
|
Θεδ(Θεοδωρήτου)
|
Titulus initialis |
|
Θεδ(Θεοδωρήτου)
|
Titulus initialis |
|
Θεδ(Θεοδωρήτου)
|
Titulus initialis |
|
Θεδ(Θεοδωρήτου)
|
Titulus initialis |
|
Θεδ(Θεοδωρήτου)
|
Titulus initialis |
|
Θεδ(Θεοδωρήτου)
|
Titulus initialis |
|
Θεδ(Θεοδωρήτου)
|
Titulus initialis |
|
θεὲ ἅγιε ἁγίων, παντοδύναμε, ἀΐδιε κραταιέ, θεὲ τῶν πνευμάτων καὶ πάσης σαρκός, οὗ ἀπὸ προσώπου τρέμει
|
Incipit |
|
Θεὲ ἅγιε καὶ φιλάνθρωπε, ὁ τῇ κραταιᾷ δυνάμει καὶ τῷ βραχίονι τῆς μεγαλωσύνης
|
Incipit |
|
Θεε αγιωτατε και δικαιωτατε, τρισυποστατε δημιουργε του παντος, αγαθην μοι την ημεραν ταυτην δωρησαι και αναμαρτητον
|
Incipit |
|
Θεὲ θεῶν, ἅγιε ἁγίων, εὐδιάλλακτε, μακρόθυμε
|
Incipit |
|
ΘΕΙΑΣ ΠΑΡΑΒΟΛΗΣ ΕΓΝΩΤΕ ΟΙΟΝ ΔΕΣΠΟΤΗΝ... ΤΩΝ ΑΚΗΡΑΤΩΝ ΑΥΤΟΥ ΚΑΤΑΠΟΛΑΥΣΟΜΕΝ ΑΓΑΘΩΝ ΩΝ ΓΕΝΟΙΤΟ
|
Desinit |
|
Θεῖε Πλάτων ξυνοπαδὲ θειοῖς καὶ δαίμοσιν ἥρως
|
Incipit |
|
Θεϊκῇ σκεπασθεὶς ὁ βραδύγλωσσος
|
Incipit |
|
ΘΕΙΟΙΣ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗ ΓΛΩΣΣΗ ΚΑΙ ΤΩ ΛΟΓΙΣΜΩ
|
Incipit |
|
θεῖον μάθημα καὶ πρῶτον οἱ ἄνθρωποι τὸ γνῶναί τινα ἑαυτὸν διδασκόμεθα
|
Incipit |
|
Θειότατοι πατέρες καὶ δεσπόται μου πανηγιασμένοι
|
Incipit |
|
Θείῳ καλυφθεὶς ὁ βραδύγλωσσος γνόφῳ
|
Incipit |
|
Θείῳ καλυφθεὶς τῷ βραδυγλώσσῳ Μωσεῖ
|
Incipit |
|
Θείων ἀνδρῶν, ὧν ποτε Ἑλλάδος εὖχος
|
Incipit |
|
Θειωτατοι (sic!) πατερες και δεσποται μου πανηγιασμενοι.
|
Incipit |
|
θελε δε τους αδελφους ως εαυτοις
|
Desinit abruptus |
|
ΘΕΛΕΙ ΑΞΙΩΣΕΙΝ ΟΤΙ ΑΥΤΩ ΠΡΕΠΕΙ ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΣ ΤΩ ΑΛΗΘΙΝΩ ΧΡΙΣΤΩ ΤΩ ΘΕΩ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΙ ΗΜΩΝ, ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ...
|
Desinit |
|
θέλει πάντας σωθῆναι· χαίρει δὲ ἐπὶ ἑνὶ ἁμαρτωλῷ σωζομένῳ
|
Desinit |
|
ΘΕΛΕΙΣ ΜΑΘΕΙΝ ΜΕΤΑ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ Ο ΜΗΔΕΝ ΑΜΑΡΤΑΝΕΙΝ ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ
|
Incipit |
|
θέλη τὴν τοῦ ἐλέους ὃν ἐγέννησες μήτερ νῦν ἐκδυσώπησον ῥυσθῆναι τῶν πταισμάτων
|
Desinit |
|
θέλομεν ἡμῖν δηλώσασθαι.
|
Desinit |
|
Θέλοντες ἡμεῖς κατανοῆσαι τὴν εὐθεῖαν ὁδόν
|
Incipit |
|
θέλοντες περὶ μέτρων τῶν ἐν ταῖς ποιητικαῖς βίβλοις ἐκφερομένων βραχεῖαν τινὰ πρὸς τοΥς νέους διδασκαλίαν ποιήσεσθαι
|
Incipit |
|
Θέλω εἰπεῖν ἐνώπιον τῆς δόξης σου, Χριστὲ Σωτήρ, πᾶσαν πικρότητα ἐμήν, πονηρίαν, ἀλογίαν
|
Incipit |
|
Θέλω μὲν ἵνα δείξω
|
Incipit |
|
Θέλω νὰ ἀναφέρω καὶ νὰ διηγηθῶ
|
Incipit |
|
Θέλων ὁ σοφὸς καὶ δημιουργός
|
Incipit |
|
Θέματα εἰς τὰ ἓξ εἴδη τῶν ἐνεργετικῶν
|
Titulus initialis |
|
Θέματα εἰς τὴν γραμματικὴν Ἀλεξάνδρου τοῦ ἐξ ἀπορρήτων, συντεθέντα παρὰ τοῦ ἐντιμιωτάτου, λογιωτάτου, ἀρίστου ἐν τε γραμματικῇ καὶ φιλοσοφίᾳ καὶ πάσῃ ἄλλῃ παιδείᾳ διδασκάλου τῆς πατριαρχικῆς σχολῆς κυρίου Ἀντωνίου Βυζαντίου
|
Titulus initialis |
|
Θέματα τοῦ αʹ εἴδους τῶν ἐνεργετικῶν
|
Titulus initialis |
|
Θέματα, εἶδος πρῶτον
|
Titulus initialis |
|
ΘΕΟΓΝΙΔΟΣ ΓΝΩΜΑΙ ΤΟΥ ΜΕΓΑΡΕΩΣ
|
Titulus initialis |
|
Θεοδ (Θεοδωρήτου)
|
Titulus initialis |
|
Θεοδ (Θεοδωρήτου)
|
Titulus initialis |
|
Θεοδ (Θεοδωρήτου)
|
Titulus initialis |
|
Θεοδ (Θεοδωρήτου)
|
Titulus initialis |
|
Θεοδ (Θεοδωρήτου)
|
Titulus initialis |
|
Θεοδ (Θεοδωρήτου).
|
Titulus initialis |
|
Θεοδ (Θεοδωρήτου).
|
Titulus initialis |
|
Θεοδ(Θεοδωρήτου)
|
Titulus initialis |
|
Θεοδ(Θεοδωρήτου)
|
Titulus initialis |
|
Θεοδόσιον ἰσαπόστολον κρίνω
|
Desinit |
|
Θεοδόσιος ὁ ἀξιομακάριστος καὶ οὐρανοπολίτης, τὸ μέγα κλέος τῆς Παλαιστίνης
|
Incipit |
|
Θεοδόσιος ὁ βασιλεὺς ἐποίησεν θυγατέραν
|
Incipit |
|
Θεοδόσιος ὁ μικρὸς υἱὸς ὑπῆρχεν Ἀρκαδίου
|
Incipit |
|
Θεοδόσιος ὁ νέος τῶν βασιλικῶν σκήπτρων ἦν ἐπειλημμένος, ἔτος δὲ τριακοστὸν πέμπτον
|
Incipit |
|
Θεοδοσιος ταυτα προσφορως γραφει
Ο της τε βιβλου την γραφην εξανυσας·
Και παις σος εν πνευματι και μονοτροπος.
|
Desinit |
|
Θεοδοσίου μοναχοῦ Βυζαντίου, ἐγκώμιον εἰς τὸν ὅσιον πατέρα ἡμῶν Χριστόδουλον τὸν δομήτορα τ[[ης ἐν τῷ Πάτμῳ νήσῳ μονῆς ἐπὶ τῷ ὀνόματι τοῦ ἠγαπημένου μαθητοῦ τοῦ σωτῆρος Χριστοῦμ τοῦ θεολόγου καὶ παρθένου, καὶ διήγησις τῶν θαυμάτων ὧν δι' αὐτοῦ ὁ Χριστὸς πεποίηκε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέως κυροῦ Ἰσαακίου τοῦ Ἀγγέλου
|
Titulus initialis |
|
Θεοδοσίου τοῦ Ἀδραμητινοῦ τῶν τῆς Ῥωμαίων δυναστείας σκήπτρων θείᾳ ψήφῳ ἐνδίκως κρατοῦντος
|
Incipit |
|
Θεοδοσίου τοῦ ἀδραμητινοῦ τῶν τῆς Ῥωμαίων δυναστείας σκήπτρων κρατοῦντος
|
Incipit |
|
ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΤΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ ΣΤΙΧΟΙ ΔΙ'ΙΑΜΒΩΝ ΕΙΣ ΤΑ ΑΡΑΒΙΚΑ ΠΛΟΙΑ, ΟΤΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ Λ ΑΥΤΩΝ ...ΑΝΟΙ ΕΝ ΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΙ ΒΑΣΙΛΕΥΟΝΤΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΣΕΒΟΥΣ
|
Titulus initialis |
|
Θεοδοσίου υἱός, καὶ ὁ πατὴρ Θεοδοσίου. Ὑπὲρ δὲ τούτων εὐχαριστήσωμεν τῷ θεῷ· ᾧ…
|
Desinit |
|
ΘΕΟΔΟΤΟΣ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ
|
Desinit |
|
Θεοδουλε εξαρπασον σωσε το γενος υμων
|
Textus |
|
ΘΕΟΔΟΥΛΟΙΟ ΠΟΘΟΣ ΜΟΝΑΧΟΙΟ ΜΑΚΡΟΣ
|
Desinit |
|
Θεοδουλος Ρακενδυτης ταχα γραψας.
|
Desinit |
|
Θεοδώρα δὲ ἡ βασιλὶς συζυγείσης τῷ Θεοφίλῳ
|
Incipit |
|
ΘΕΟΔΩΡΑΣ ΤΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΜΑΚΑΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΑΠ ΑΙΩΝΟΣ ΕΥΑΡΕΣΤΗΣΑΝΤΩΝ ΑΥΤΩ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ
|
Desinit |
|
Θεοδωρήτου
|
Titulus initialis |
|
Θεοδωρήτου ἐπισκόπου Κύρρου κατὰ Νεστόριον πρὸς Σφωράκιον
|
Incipit |
|
Θεοδωρήτου.
|
Titulus initialis |
|
Θεοδωρήτου.
|
Titulus initialis |
|
Θεοδωρήτου.
|
Titulus initialis |
|
Θεοδωρήτου.
|
Titulus initialis |
|
Θεοδωρήτου.
|
Titulus initialis |
|
Θεοδωρήτου.
|
Titulus initialis |
|
Θεοδωρήτου.
|
Titulus initialis |
|
Θεοδωρήτου.
|
Titulus initialis |
|
Θεοδωρήτου.
|
Titulus initialis |
|
Θεοδωρήτου.
|
Titulus initialis |
|
Θεοδωρήτου.
|
Titulus initialis |
|
Θεοδωρήτου.
|
Titulus initialis |
|
Θεοδωρήτου.
|
Titulus initialis |
|
Θεοδωρήτου.
|
Titulus initialis |
|
Θεοδωρίτου.
|
Titulus initialis |
|
Θεόδωρος Δημητρίω εὖ πράττειν. δεινὰ πάλιν ἀπαγγέλεις
|
Incipit |
|
Θεοδώρου κουροπαλάτου τοῦ Σμυρναίου κεφάλαια περὶ τῆς λεγομένης παρὰ Ῥωμαίοις τοῦ Πνεύματος ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύσεως
|
Titulus initialis |
|
Θεοδώρου κουροπάλατου τοῦ Σμυρναίου κεφάλαια περὶ τῆς λεγομένης παρὰ Ῥωμαίοις τοῦ Πνεύματος ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύσεως
|
Titulus initialis |
|
Θεοδωρου Μοεμψουεστιας.
|
Titulus initialis |
|
Θεοδώρου Μομψευεστίας.
|
Titulus initialis |
|
Θεοδωρου Μομψουεστιας (Μοψουεστιας)
|
Titulus initialis |
|
Θεοδωρου Μομψουεστιας (Μοψουεστιας).
|
Titulus initialis |
|
Θεοδώρου Μονψουεστίας (Μοψουεστίας).
|
Titulus initialis |
|
Θεοδωρου Μοψουεστιας (add altera manu του αιρετικου).
|
Titulus initialis |
|
Θεοδωρου Μοψουεστιας.
|
Titulus initialis |
|
Θεοδώρου Παλάτου τοῦ Σμυρναίου λόγος περὶ τῶν ἀζύμων καὶ περὶ τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ ἁγίου Πνεύματος
|
Titulus initialis |
|
Θεοδώρου Παλάτου τοῦ Σμυρναίου λόγος περὶ τῶν ἀζύμων καὶ περὶ τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ ἁγίου Πνεύματος
|
Titulus initialis |
|
Θεοδώρου πατρικίου καὶ πρωτοασικρίτης λόγος εἰς τὴν ἐξ Ἀντιοχείας ἀνακομιδὴν τῆς σεβασμίας καὶ τιμίας χειρὸς τοῦ Προδρόμου
|
Titulus initialis |
|
Θεοδώρου Σχολαστικοῦ Θηβαίου Ἑρμοπολίτου
|
Titulus initialis |
|
Θεοδωρου του Προδρομου τετραστιχα ιαμβικα τε και ηρωικα προς εκαστην των δεσποτικων εορτων
|
Titulus initialis |
|
Θεοδώτου ἐλαχίστου μονερημήτου λόγος ἐγκωμιαστικὸς εἰς τὸν εὐαγγελισμὸν τῆς θεοτόκου
|
Titulus initialis |
|
Θεοὶ δὲ ἄρα γεγονότες δημιουργοὶ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
θεοὶ τοὺς Θέτιδος καὶ Πηλέως γάμους
|
Incipit |
|
Θεολήπτου Φιλαδελφίας
|
Titulus initialis |
|
Θεολογία περὶ τῆς ἁγίας Τριάδος
|
Titulus initialis |
|
ΘΕΟΝ ΑΠΟ ΤΟΥ ΘΕΕΙΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΤΡΕΧΕΙΝ ΚΑΙ ΜΗΔΑΜΟΥ ΕΣΤΑΝΑΙ ΑΛΛΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΠΛΗΡΟΝ
|
Desinit |
|
θεὸν καὶ ἄνθρωπον αὐτὸν δογματίζοντα δοξάζωμεν σὺν τῷ...
|
Desinit |
|
Θεὸν μὲν ἕνα καὶ ταὐτὸν δεδηλώκασιν
|
Incipit |
|
θεὸν οὐδεὶς ἐόρακεν πόποτε
|
Incipit |
|
Θεὸν οὐδεὶς ἑώρακε πώποτε
|
Incipit |
|
ΘΕΟΝ ΟΥΔΕΙΣ ΦΗΣΙ ΕΩΡΑΚΕ
|
Incipit |
|
Θεὸν σέβου, γονεῖς αἰδοῦ, φίλοις βοήθει
|
Incipit |
|
Θεὸν σέβου, γονεῖς αἰδοῦ, φίλοις βοήθει
|
Incipit |
|
Θεὸν σέβου, γονεῖς αἰδοῦ, φίλοις βοήθει
|
Incipit |
|
Θεὸν σέβου, γονεῖς αἰδοῦ, φίλοις βοήθει
|
Incipit |
|
Θεὸν φοβοῦ, γονεῖς αἰδοῦ, φίλοις βοήθει
|
Incipit |
|
Θεὸν φοβοῦ, γονεῖς αἰδοῦ, φίλοις βοήθει
|
Incipit |
|
θεοπνευστος παλαια τε και καινη διαθηκη.
|
Desinit |
|
ΘΕΟΣ deus ΚΥΡΙΟΣ dominus ΔΗΜΙΥΟΡΓΟΣ ΚΤΙΣΙΣ creator
|
Incipit |
|
Θεὸς ἀπὸ σίτου καὶ οἴνου καὶ ... τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτοῦ ὑπὲρ τούτων ἁπάντων δῶμεν δόξαν τῷ Θεῷ ἡμῶν, ῷ πρέπει... ἀμήν
|
Desinit |
|
Θεὸς γάρ ἐστι, δῆλον ἐκ τῶν ἀγγέλων
|
Desinit |
|
Θεὸς γὰρ ἦν ὁ τεχθεὶς σήμερον δι’ ἡμᾶς
|
Incipit |
|
θεὸς δὲ τὸ νοούμενον
|
Desinit |
|
θεος εις, ουσια μια, φυσις μια, μορφη μια, βασιλεια μια, δοξα μια, δυναμις μια, βουλησις μια, χαρις μια, πιστις μια, προσωπα τρια, υποστασεις τρεις, ιδιοτητες τρεις, χαρακτηρες τρεις, αρχαι τρεις, λαμπροτητες τρεις, κυριοτητες τρεις, ενεργειαι τρεις, επιγνωσεις τρεις, ομολογιαι τρεις.
|
Textus |
|
Θεός ἐστιν ἀΐδιον
|
Incipit |
|
Θεός ἐστιν ἀΐδιος οὐσία καὶ ἀπαράλλακτος δημιουργικὴ τῶν ὄντων σοφία
|
Incipit |
|
Θεός ἐστιν ἀΐδιος οὐσία καὶ ἀπαράλλακτος δημιουργικὴ τῶν ὄντων σοφία
|
Incipit |
|
Θεός ἐστιν, ὦ παῖδες
|
Incipit |
|
θεὸς λέγεται διὰ τὸ θεωρεῖν τὰ πάντα ἐνυπόστατος
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Θεὸς μὲν ἐν τοῖ οὖσιν οὐσία σοφίας τε καὶ δυνάμεως, ὑπόστασις δὲ
|
Incipit |
|
Θεὸς ὁ ἄχρονος. τόνδε κόσμον μὴ πρότερον ὑφεστῶτα
|
Incipit |
|
θεὸς ὁ δοτὴρ τῶν ἀγαθῶν
|
Incipit |
|
θεὸς οὐχὶ τὸν παράδεισον μόνον
|
Incipit |
|
ΘΕΟΣ ΣΥΝΕΡΓΩΝ ΠΑΝΤΑ ΠΟΙΕΙ ΡΑΔΙΩΣ
|
Desinit |
|
ΘΕΟΣ ΤΟ ΔΙΤΤΟΝ ΟΥΚ ΕΧΕΙ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΘΕΟΣ ΤΟ ΔΙΤΤΟΝ ΟΥΚ ΕΧΕΙ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Θεὸς τὸ διττὸν οὐκ ἔχει τῶν πνευμάτων
|
Incipit |
|
ΘΕΟΣ ΤΟ ΔΙΤΤΟΝ ΟΥΚ ΕΧΩΝ
|
Incipit |
|
Θεὸς τὸ διττὸν οὑκ ἔχων τῶν πνευμάτων
|
Incipit |
|
Θεὸς τὸ διττὸν οὐκ ἔχων τῶν πνευμάτων
|
Incipit |
|
Θεὸς τὸ διττὸν οὐκ ἔχων τῶν πνευμάτων
|
Incipit |
|
Θεὸς τὸ διττὸν οὐκ ἔχων τῶν πνευμάτων
|
Incipit |
|
Θεὸς τὸ διττὸν οὐκ ἔχων τῶν πνευμάτων
|
Incipit |
|
Θεὸς τὸ διττὸν οὐκ ἔχων τῶν πνευμάτων
|
Incipit |
|
Θεὸς τὸν Ἀδὰμ εἰς Ἐδὲμ τάττει πλάσας·
αὐτὸς δὲ θελχθεὶς γευστικῶς παρεσφάλη
καὶ γίνεται σὰρξ ὁ σπορεὺς πάντων λόγος,
ὅπως ὁ κόσμος εὑρεθῇ σεσῳσμένος.
|
Textus |
|
θεος, επειδη ποιητης και βλεπων τα παντα.
|
Desinit |
|
θεος, επειδη ποιητης και βλεπων τα παντα.
|
Desinit |
|
Θεόσεπτε δέσποτά μου καὶ βασιλεῦ
|
Incipit |
|
θεότητα καὶ δύναμιν τὸν Πατέρα καὶ Υἱὸν καὶ τὸ ἅγιον Πνεῦμα
|
Desinit |
|
ΘΕΟΤΗΤΑ ΤΕ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΙΝ ΗΣ ΓΕΝΟΙΤΟ ΠΑΝΤΑΣ ΗΜΑΣ ΕΠΙΤΥΧΕΙΝ
|
Desinit |
|
Θεότητά τε καὶ δύναμιν ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν
|
Desinit |
|
Θεότητά τε καὶ δύναμιν ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν
|
Desinit |
|
θεοτίμητον κεφαλήν, σεβασμιώτατε δέσποτα, πνευματικὲ ἀδελφὲ καὶ συλλειτουργέ.
|
Desinit |
|
Θεοτοκε παντανασσα των ορθοδοξο (ορθοδοξων) το καυχημα αιρετικων ταν (τα) φρυαγματα και τα προσωπα κατησχυνα (καταισχυνον) των [...]
|
Textus |
|
θεοτόκον σε δι΄ αὐτῶν βεβαιοῖ
|
Desinit |
|
Θεοῦ γάμος τὸ πρᾶγμα καὶ καλοῦσί σε·
σὺ δὲ προβάλλῃ τὴν γυναῖκα τοὺς βόας·
τὸν ἀγρόν, ἰοὺ τῆς φρενῶν ἐλαφρίας·
οὐδ' εἰς τὸ δεῖπνον ὡς ποδῶν ἔχεις τρέχεις.
|
Textus |
|
ΘΕΟΥ ΓΑΡ ΜΕΝΙΝ ΕΚΦΥΓΕΙΝ ΟΥ ΔΥΝΗΣΗ
|
Desinit |
|
θεου δ’ εγω ευχομαι ειναι.
|
Desinit |
|
ΘΕΟΥ ΔΙΔΑΧΗ ΠΡΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΑΚΟΥΛΟΥΘΙΑΝ ΠΑΣΑΝ
|
Incipit |
|
Θεοῦ ἐν σαρκὶ δοξάζομεν γέννησιν, πᾶσα δοξολογείτω πνοή.
|
Incipit |
|
Θεοῦ μεμνῆσθαι μὲν διηνεκῶς, εὐσεβὲς
|
Incipit |
|
θεοῦ σε νικῶν φαιδρύνοντος ἀκτίσιν
|
Desinit |
|
θεου το δωρον και Ιωασαφ πονος, ετους ͵ϛωϟθʹ ινδικτιωνος ιδʹ μηνι ιουνιου κθʹ, ημερα εʹ, Χριστε διδου μογησαντι τεην πολυολβον αρωγην.
|
Textus |
|
θεου το δωρον και πονημα Κυριλλου.
|
Textus |
|
Θεοῦ τὸ δῶρόν τε καὶ [τοῦ δεῖνος] πόνος.
|
Textus |
|
θεου το δωρον. Του θεου συνεργια εγραψον ιδου Αντωνιος εν μετοχιω (?)
|
Textus |
|
θεου το δωρον· και πονος Ησυχιου.
|
Textus |
|
Θεοῦ τοῦ ζῶντος καὶ σοὶ δόξα πρέπει...
|
Incipit |
|
θεοῦ τοῦ ζῶντος, καὶ σοὶ τὴν δόξαν...
|
Desinit |
|
ΘΕΟΥ ΤΡΙΣΥΠΟΣΤΑΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΥ ΣΥΝΑΙΡΟΜΕΝΟΥ
|
Incipit |
|
Θεοῦ τρισυποστάτου καὶ παντοδυνάμου συναιρομένου
|
Incipit |
|
ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΝ ΔΕΣΠΟΤΗΝ ΤΟΝ ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ Ο ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΗΣ
|
Titulus initialis |
|
ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΝ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΚΑΙ ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Θεοφιλέστατε δέσποτά μου καὶ ἡμῖν ἐν ἁγίῳ Πνεύματι ποθούμενε
|
Incipit |
|
Θεοφίλου καὶ Στεφάνου ἐκ τῆς Ἱπποκράτους καὶ Γαληνοῦ περὶ τῆς τῶν πυρετῶν διαφορᾶς
|
Titulus initialis |
|
Θεοφίλου καὶ Στεφάνου περὶ τῆς τῶν πυρετῶν διαφορᾶς
|
Titulus initialis |
|
ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΠΕΡΙ ΔΙΑΧΩΡΗΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Θεραπεία εἰς λύμην διαφόρων βλαπτικῶν ζῴων
|
Titulus initialis |
|
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑΙ ΙΑΤΡΕΙΑΙ ΣΥΝΤΕΘΕΙΣΑΙ ΠΑΡΑ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΤΕΘΕΙΣΑΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΝ ΤΟΥ ΞΕΝΩΝΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑΙ ΙΑΤΡΕΙΑΙ ΣΥΝΤΕΘΕΙΣΑΙ ΠΑΡΑ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝΤΕΘΕΙΣΑΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΝ ΤΟΥ ΞΕΝΩΝΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Θεραπευτικῆς μεθόδου βίβλιον α'
|
Titulus initialis |
|
Θεράπων σκλάβος· δρᾷν κάμνει
|
Incipit |
|
ΘΕΡΜΟΝ ΕΣΤΙ ΚΑΙ ΞΗΡΟΝ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΙΝ
|
Incipit |
|
Θερμὸς ὁ πόθος ἀλλ' ἀδρανὴς ὁ νοῦς, ζέων ὁ ἔρως
|
Incipit |
|
Θέσις ὑδάτων καὶ κίνησις καὶ αὔξησις καὶ ἀποσωμάτωσις
|
Incipit |
|
Θεσπαδὲς μὲν ἔρωτοι πῦρ
|
Incipit |
|
θεσπέσιε δέσποτα, ὁ σός φησί που Δαυΐδ
|
Incipit |
|
ΘΕΣΠΙΖΟΜΕΝ ΤΟΙΣ ΘΕΙΟΙΣ ΔΙΑ ΠΑΝΤΩΝ ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΚΑΝΟΣΙ
|
Incipit |
|
Θεσπίσει δὲ καὶ ἡ ρκγ’ Ἰουστινιάνιος
|
Incipit |
|
Θετέον ταύτην τὴν σφαῖραν ὥσπερ στρατόπεδον
|
Incipit |
|
Θευδώρου Προδρόμοιο, τὰ δείματο χείρ τε νόος τε,
|
Incipit |
|
Θεῷ δανείζει· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Θεῷ καὶ θεοφιλέσιν ἀνδράσι τίς ἂν ἀξία προσαγωγὴ γένοιτο
|
Incipit |
|
Θεῷ καὶ θεοφιλέσιν ἀνδράσι τίς ἂν ἀξία προσαγωγὴ γένοιτο;
|
Incipit |
|
Θεῷ κράτος δόξα πρέπει σόφῳ μόνῳ.
|
Textus |
|
Θεῷ μὲν ἀναθετέον τὰ θεῖα ἀνθρώποις δὲ τὰ ἀνθρώπινα
|
Incipit |
|
Θεῷ πάντα δυνατά· αὐτῷ...
|
Desinit |
|
Θεῷ Πατρὶ ἀναιτίῳ, βασιλεῖ αἰωνίῳ ἐξ οὐδενὸς γεγονότι
|
Incipit |
|
Θεῷ χάριν δίδωμι τὸ τέλος φθάσας.
|
Textus |
|
Θέωνος Ἀλεξανδρέως εἰς τοὺς προχείρους κανόνας
|
Titulus initialis |
|
Θέωνος ἀλεξανδρέως τῆς παρ’ αὐτοῦ
γεγενημένης ἐκδόσεως εἰς τὸ πρῶτον
τῆς συντάξεως Πτολεμαίου ὑπόμνημα
|
Titulus initialis |
|
Θέωνος Ἀλεχανδρέως προοίμιον
|
Titulus initialis |
|
Θεωρία εἰς τὸν παράδεισον
|
Titulus initialis |
|
ΘΕΩΡΙΑ ΤΙΣ ΙΑΤΡΙΚΩΤΕΡΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΗΜΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΔΙ' ΟΛΙΓΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Θεωρίαν καὶ πρᾶξιν ἀσκήσας, πάτερ, δι᾽ ὧν ὁ νοῦν ἔλλαμψιν εἰσδεδεγμένος φωτὸς δοχεῖον χρηματίζει παν
|
Incipit |
|
θεωρος εγενετο η Μαγδαληνη. διο και παρα τοις πασιν εμνημονευθη.
|
Desinit |
|
Θήρας δὲ τὸ μὲν ἔσχεν ἀήρ, τὸ δὲ ἔλαχε
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Θηρεύσας Πέτρον καὶ Ἀνδρέαν τοὺς ἀδελφοὺς, θηρεῦσαι σπεύδει καὶ τοὺς λοιποὺς
|
Incipit |
|
Θησαυρον δε φημι του σταυρου, τον υιον του θεου τον Χριστον, ω και πρεπει μαλλον τα προς ημων ανατεινεσθαι λογια, παντα τα εθνη λεγοντες οσα εποιησας, ηξουσιν και προσκυνησουσιν το ονομα σου, οτι μεγας ει συ, και ποιων θαυμασια, συ ει ο θεος μονος […]. αμην.
|
Desinit |
|
ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΑΒΡΟΣ ΓΡΑΦΙΚΩΝ ΔΙΔΑΓΜΑΤΩΝ
|
Incipit |
|
θνῄσκει δ’ ὅμως, θρηνεῖ δε τοῦτον θὴρ λέων
|
Desinit |
|
Θουκυδίδης Ἀθηναῖος Ὀλόρου ἦν παῖς
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Θουκυδίδης Ἀθηναῖος Ὀλόρου ἦν παῖς
|
Incipit |
|
Θουκυδίδης Ἀθηναῖος Ὀλόρου ἦν παῖς
|
Incipit |
|
Θουκυδίδης Ὀλόρου Ἀλιμούσιος ἐνθάδε κεῖται
|
Desinit |
|
Θουκυδίδης Ὀλόρου Ἀλιμούσιος ἐνθάδε κεῖται
|
Desinit |
|
Θουκυδίδου βίος
|
Titulus initialis |
|
Θουκυδίδου βίος
|
Titulus initialis |
|
Θουκυδίδου ἔκφρασις τῆς στάσεως τῶν Κερκυρέων· ὧν καὶ τὰ ἀφυστερίζοντά που
|
Incipit |
|
θρηνήσει· ἵνα οὖν τὰ μὲν ἀνύποιστα τῆς κολάσεως φύγωμεν... ἐξετάσει καὶ ἀντιδόσει τὸν κριτὴν καὶ πάντων βασιλέα καὶ ποιητήν, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
θρῆνον δὲ ἀτέκμαρτον ἡμῖν καταλέλοιπας
|
Desinit |
|
Θρῆνος ἐστὶ ἡ διὰ τὰ κακῶς ἡμαρτημένα
|
Incipit |
|
Θρῆνος, κλαυθμὸς καὶ ὀδυρμός
|
Desinit |
|
θρηνῶδες τί γρυλλίζουσιν οἱ μονιοὶ βληθέντες
|
Desinit |
|
θριαμβεύεται. Οὗτος ὁ τῆς ὑπερηφανίας δαίμων
|
Desinit |
|
Θρόνῳ δὲ ταὐτόγλωσσον ἐγκαθιδρύσω
|
Incipit |
|
Θυμὲ σὺν οὐρανίδαις ἐπινίκιον ὗμνον
|
Incipit |
|
Θυμέ, μάχας μὲν ἔα πολέμους τ’ ἀνδροκτασίας τε
|
Incipit |
|
Θυμέ, τί νῦν ἀλύεις, τί μέλεις μάλ' ἑωυτὸν ἔνδον
|
Incipit |
|
ΘΥΜΕΝΟΣ ΔΕ ΠΑΝΤΟΙΩΣ ΑΙΚΙΣΑΣΘΑΙ
|
Incipit |
|
Θυμὸς ἡ ψυχή· τρία δὲ αὐτῆς φησι Πλάτων εἶναι τὰ μέρη
|
Incipit |
|
Θύτην τέλειον ἱερουργίας ξένης
ὁ μόσχος ἡμῖν ἱστορεῖ τὸν δεσπότην
|
Textus |
|
ΘΩΜΑ ΑΚΙΝΑΤΟΥ ΠΑΠΙΣΤΟΥ, ΠΕΡΙ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΤΡΙΑΔΟΣ, ΕΙΣ ΚΕΦΑ/ΛΑΙΑ 71, ΑΠΟ 57 ΜΕΞΡΙ 97ΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Θωμᾶς μὲν οὐδένα τρόπον διαφορᾶς ἐν τῇ Τριάδι οἴεται εἶναι
|
Incipit |
|
Θωμᾶς μὲν οὐδένα τρόπον διαφορᾶς ἐν τῇ Τριάδι οἴεται εἶναι
|
Incipit |
|
Θωμᾶς μὲν οὐδένα τρόπον διαφορᾶς ἐν τῇ Τριάδι οἴεται εἶναι
|
Incipit |
|
Θωμᾶς μὲν οὐδένα τρόπον διαφορᾶς ἐν τῇ Τριάδι οἴεται εἶναι
|
Incipit |
|
Θωμᾶς μὲν οὐδένα τρόπον διαφορᾶς ἐν τῇ Τριάδι οἴεται εἶναι
|
Incipit |
|
Θωμᾶς μὲν οὐδένα τρόπον διαφορᾶς ἐν τῇ Τριάδι οἴεται εἶναι
|
Incipit |
|
ι΄ τῶν δὲ Σεραφείμ, οἱ ἀρχιεπίσκοποι τῷ ἄνω οὐρανῷ.
|
Desinit |
|
ι΄ τῶν δὲ σεραφὶμ, οἱ ἀρχιεπίσκοποι τῶ ἄνω οὐρανῶ.
|
Desinit |
|
ι´. Δέκατον εἰς τὸ ὄρος τῶν ἐλαιῶν εἰς τὸν οὐρανὸν ἀνερχόμενος.
|
Desinit |
|
ι´. Δέκατον εἰς τὸ ὄρος τῶν ἐλαιῶν, εἰς τὸν οὐρανὸν ἀνερχόμενος.
|
Desinit |
|
ι΄. Ἐν τῶ οὐρανῶ ἀνερχόμενος. Μετὰ τὴν εἰς οὐρανοὺς ἄνοδον τῶ α΄ μάρτυρι(πρωτομάρτυρι) Στεφάνω.
|
Desinit |
|
Ι' Μόνος ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ "Λάβετε, φάγετε" τέλειον σῶμα ποιεῖ καὶ οὐδαμῶς τοῦ Χρυσοστόμου ἡ εὐχή· τὸ "Καὶ ποίησον τὸν ἄρτον τοῦτον" καὶ τὰ ἑξῆς
|
Desinit |
|
ιʹ περι της μοιχαλιδος
|
Detail(s) |
|
ιʹ περι της μοιχαλιδος
|
Additio |
|
ιʹ Δεκατον εις το ορος των ελαιων εις τον ουρανων (ουρανον) ανερχομενος.
|
Desinit |
|
ιʹ διήγησις τῶν ιδίων πόνων καὶ προθέσεως καὶ τῆς ὑπ' αὐτῶ χάριτος.
|
Desinit |
|
ιʹ Διήγησις τῶν ἰδίων πόνων καὶ προθέσεως, καὶ τῆς ἐπ᾽ αὐτῷ χάριτος πρὸς τὸ μὴ τοῖς ἐπιπλάστοις προστίθεσθαι Κορινθίους, ἐν ᾧ ἀντεξέτασις ἑαυτοῦ πρὸς ἐκείνους, ἔλεγχος ἐκείνων, περὶ ἑαυτοῦ τὸ ἐπίπονον, τὸ παρὰ Θεῷ τίμιον, τὸ ὠφελίμως αὐτότροφον, παρασκευὴ πρὸς τὴν μέλλουσαν αὐτοῦ παρουσίαν.
|
Desinit |
|
ιʹ Ἐν σχήματι [...]πλίσεως (ὁπλίσεως) περὶ τῆς κα (κατὰ) Χριστὸν δυ[...]άμεως (δυνάμεως).
|
Desinit |
|
ιʹ Ἐν σχήματι ὀπλίσεως (!) περὶ τῆς κατὰ Xριστὸν δυνάμεως.
|
Desinit |
|
ιʹ ἐν σχήματι ὁπλίσεως περὶ τῆς κατα Χριστον δυναμεως.
|
Desinit |
|
ιʹ Ἐν σχήματι ὁπλίσεως περὶ τῆς κατὰ Χριστὸν δυνάμεως.
|
Desinit |
|
ιʹ Ἐν σχήματι...Χριστὸν δυνάμεως.
|
Desinit |
|
ιʹ Ουκ επιθυμησεις την γυναικα του πλησιου σου· ουδε παντα οσα αυτω εισι.
|
Desinit |
|
ιʹ Περι τῆς εἰς θεον διαγωγῆς καὶ εὐχαριστίας ἐπιτιμὴν καὶ ψαλμωδίαν καὶ εὐφημίας καὶ πρὸς οἰκίους ὁμονοητικῶς.
|
Desinit |
|
ιʹ Περι της μοιχαλιδος.
|
Detail(s) |
|
ιʹ περι της μοιχαλιδος.
|
Detail(s) |
|
ιʹ Περι της μοιχαλιδος.
|
Detail(s) |
|
ιʹ Περι της μοιχαλιδος.
|
Detail(s) |
|
ιʹ περι της μοιχαλιδος·
|
Detail(s) |
|
ιʹ Περι της μοιχαλληδος (μοιχαλιδος).
|
Detail(s) |
|
ΙΑʹ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΕΝ ΟΙΣ ΔΕΙΚΝΥΤΑΙ ΤΟ ΑΠΕΟΙΚΟΣ ΤΟΥ ΤΙΝΟΣ ΑΝΤΥΡΩΠΟΥ ΤΗ ΚΑΤΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΕΝΩΣΕΙ
|
Titulus initialis |
|
ἰάθη τῇ τοῦ Κυρίου χάριτι εἰς δόξαν τοῦ Θεοῦ τοῦ ἐνδοξασμένου ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ, ὅτι αὐτῷ πρέπει πᾶσα δόξα… Ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ἰάκωβον τὸν [ἀδελφὸν
|
Desinit |
|
Ιακωβος γενομενος επισκοπος πρωτος Ιεροσολυμων υπο των αποστολων, αδελφος μεν
|
Incipit |
|
Ιακωβος γενομενος επισκοπος πρωτος Ιεροσολυμων υπο των αποστολων, αδελφος μεν του κυριου
|
Incipit |
|
Ιακωβος γενομενος επισκοπος πρωτος Ιεροσολυμων υπο των αποστολων. αδελφος μεν του κυριου κατα σαρκα ελεγετο ειναι. υιος δε του τεκτονος Ιωσηφ.
|
Incipit |
|
Ἰάκωβος Θεοῦ καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ δοῦλος
|
Incipit |
|
Ιακωβος θεου και κυριου Ιησου Χριστου δουλος
|
Incipit |
|
Ἰάκωβος ὁ ἀδελφόθεος καὶ πρῶτος ἱεράρχης
|
Incipit |
|
Ἴακωβος ὁ ἀδελφόθεος πᾶσαν χαρὰν ἠγήσασθε
|
Incipit |
|
Ἰάκωβος ὁ ἀδελφὸς τοῦ κυρίου
|
Incipit |
|
Ἰάκωβος ὁ ἀδελφὸς τοῦ κυρίου, Ματθίας, Ἰωσήφ, Μᾶρκος
|
Incipit |
|
Ιακωβος ο αδελφος του κυριου.
|
Incipit |
|
Ιακωβος ο γεγονως επισκοπος Ιεροσολυμων αδελφος του κυριου ελογιζετο κατα σαρκα ειναι
|
Incipit |
|
Ιακωβος ο γεγονως επισκοπος Ιεροσολυμων, αδελφος του κυριου ελογιζετο ειναι
|
Incipit |
|
Ιακωβος ο γενομενος επισκοπος πρωτος Ιεροσολυμων, υπο των αποστολων, αδελφος μεν του κυριου
|
Incipit |
|
Ιακωβος ο γενομενος πρωτος επισκοπος Ιεροσολυμων, αδελφος μεν
|
Incipit |
|
Ιακωβος ο γενομενος πρωτος επισκοπος Ιεροσολυμων, αδελφος μεν κατα σαρκα
|
Incipit |
|
Ιακωβος ο γενονως επισκοπος Ιεροσολυμων, αδελφος του κυριου
|
Incipit |
|
Ιακωβος ο δικαιος ων πρωτος
|
Incipit |
|
Ιακωβος ο δικαιος, ων πρωτος.
|
Incipit |
|
Ἰακώβου λέγεται ἐπιστολὴ ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ Ἰάκωβος ταύτην γράφει τοῖς ἀπὸ τῶν δώδεκα φυλῶν διασπαρεῖσι καὶ πιστεύσασιν εἰς τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν. Γράφει δὲ διδασκαλικὴν τὴν ἐπιστολήν, διδάσκων περὶ διαφορᾶς
|
Incipit |
|
ἴαμα τερπνὸν εἰς πανευχαριστίαν | σωτῆρος… | ᾧ δόξα… πρέπει.
|
Desinit |
|
ἰαμάτων λαμβάνοντες· ὕστερον δὲ καὶ τῆς εὐσεβείας ὑπεραποθανόντες.
|
Desinit |
|
Ἴαμβος δὲ καλεῖται ὅτιπερ
|
Incipit |
|
Ἴαμβος ἓξ χώρας ἐπιδέχεται, τὰς μὲν συγκειμένας
|
Incipit |
|
Ἰὰς διάλεκτος ἐκλήθη ἀπό τινος Ἴωνος τοῦ Ἀπόλλωνος
|
Incipit |
|
Ἰὰς διάλεκτος λέγεται ἡ τῶν Ἰώνων
|
Incipit |
|
Ἰὰς διάλεκτος λέγεται ἡ τῶν Ἰώνων
|
Incipit |
|
Ἰὰς διάλεκτος λέγεται ἡ τῶν Ἰώνων
|
Incipit |
|
ἰὰς διάλεκτος λέγεται ἡ τῶν Ἰώνων ἤγουν Ἀσιανῶν
|
Incipit |
|
Ἰὰς διάλεκτος λέγεται ἡ τῶν Ἰώνων ἤγουν τῶν Ἀσιανῶν
|
Incipit |
|
ΙΑΤΑΙ ΕΚ ΤΗΣ ΑΔΡΑΣ ΓΕΝΕΙΑΔΟΣ
|
Incipit |
|
ΙΑΤΗΡΙΟΝ ΣΥΝ ΘΕΩ ΕΚΤΕΘΕΝ ΥΠΟ ΔΙΟΣΚΟΡΙΔΟΥΣ ΚΑΙ ΕΤΕΡΩΝ ΣΟΦΩΝ ΕΧΟΝΤΑ ΠΑΣΑΝ ΙΑΤΡΙΑΝ ΕΣΤΙΝ ΔΕ ΥΠΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΙΑΤΡΕΙΑΙ ΣΥΝΤΕΘΕΙΣΑΙ ΠΑΡΑ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΤΕΘΕΙΣΑΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΝ ΤΟΥ ΞΕΝΩΝΟΣ ΠΡΟΣ ΟΞΥΝ ΠΟΝΟΝ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Ἰατρικὴ κατὰ στοιχεῖον, περί τινων πτηνῶν καὶ νηκτῶν καὶ χερσαίων ζῳων δυναμέως, ἐκ τῆς τοῦ Συμεὼν Μαγίστρου Ἀντιοχέως πραγματείας
|
Titulus initialis |
|
ΙΑΤΡΙΚΟΝ ΑΘΡΟΙΣΜΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΟΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΙΑΤΡΙΚΟΝ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΑΡΙΣΤΟΝ ΠΕΡΙ ΙΠΠΩΝ ΚΑΤ'ΕΚΛΟΓΗΝ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ
|
Titulus initialis |
|
ΙΑΤΡΙΚΟΝ ΣΥΝ ΘΕΩ ΑΓΙΩ ΠΕΡΙΕΧΟΝ ΠΑΣΑΝ ΥΠΟΘΕΣΙΝ ΝΟΣΟΥ ΚΑΙ ΙΑΤΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΟΤΩΝ ΚΑΙ ΕΜΠΛΑΣΤΡΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΥΤΟΝ ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ
|
Titulus initialis |
|
ΙΑΤΡΙΚΟΝ ΣΥΝ ΘΕΩ ΑΓΙΩ ΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΝΟΝ ΤΟΝ ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΝ ΚΑΙ ΜΕΓΑΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΑΠΟ ΚΕΦΑΛΗΣ ΕΩΣ ΠΟΔΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΙΑΤΡΟΙΣ ΜΕΝ ΜΕΛΟΝ ΤΩ ΔΙΑΓΝΩΝΑΙ ΝΟΣΟΝ ΑΝΔΡΟΣ
|
Incipit |
|
Ἰατρῷ ἔοικεν ὁ τῆς ἐκκλησίας διδάσκαλος πολλῶν καὶ ποικίλων
|
Incipit |
|
Ἰατρῶν μὲν παῖδες ὅταν πυρέττοντάς τινας ἢ ἕτερόν τι νόσημα νοσοῦντας μέλλωσι θεραπεύειν
|
Incipit |
|
Ἰαχῆς οὐρανίης ὄμβριμε κοῦρε
πτεὸν ἄριστον ἔπος λήξατο ὧδε.
|
Textus |
|
Ιαχης ουρανιης ομβριμε κουρε.|
Πτεον αριστον επος ληξατο ωδε.
|
Textus |
|
ΙΒ. ἀμεθύστινος· ὥσπερ οἶνος ἤτοι οἰνόχροος, ὑπερυθρίζων οὐ βαθέως· ὁ αὐτὸς δὲ λέγεται καὶ ἀμέθυστος:
|
Desinit |
|
ιβʹ Εἴ τις ἐξέλθοι τοῦ μοναστηρίου, μὴ λαβὼν εὐλογίαν, ἢ ἀπολυθεὶς ὑπὸ τοῦ ἀρχιμανδρίτου μετὰ εὐχῆς, ἔστω ἀκοινώνητος.
|
Incipit |
|
Ἰγνατίου ἱεροδιακόνου λόγος ἐπιτάφιος εἰς Διαμάντην τὸν Ῥύσιον
|
Titulus initialis |
|
ΙΔ'. ΣΚΕΥΑΣΙΑ ΤΟΥ ΙΡΙΝΟΥ ΕΛΑΙΟΥ ... ΝΑΡΔΟΥ ΚΕΛΤΙΚΗΣ ΟΥΓΓ. Α' ΣΤ. Β', ΕΛΑΙΟΥ ΤΟ ΑΡΚΟΥΝ
|
Desinit |
|
ιδʹ Περι τῆς εἰς δόξαν καὶ δύναμιν ἀλλαγῆς.
|
Desinit |
|
ιδʹ περι της των αποστολων διαταγης.
|
Desinit abruptus |
|
Ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, ᾧ...
|
Desinit |
|
Ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου· αὐτῷ...
|
Desinit |
|
Ἴδε σου, πόλις Ῥωμαΐς, τοὺς νεωνήτους δούλους
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἴδε τῇ προτέρᾳ Κυριακῇ πόλεμον
|
Incipit |
|
Ἰδὲ τὸν Κρόνον καὶ τὸν Ἄρη
|
Incipit |
|
Ἴδε τοῦ Θεοῦ δύναμιν, ἴδε τὴν Θεοῦ φιλανθρωπίαν
|
Incipit |
|
Ἰδέα ἐστὶ ποιότης λόγου
|
Incipit |
|
Ἰδέα ἐστὶ ποιότης λόγου
|
Incipit |
|
Ἰδέα τῆς πολιτικῆς
|
Titulus initialis |
|
Ἰδέαι εἰσὶν ἑπτά; σαφήνεια
|
Incipit |
|
Ἰδέαι εἰσὶν ἑπτά· σαφήνεια
|
Incipit |
|
Ἰδέην προέφης προφῆτα
|
Incipit |
|
ἰδεῖν καὶ εὐαγγελίσασθαι οὐ τὰ εἰρημένα μόνον, άλλὰ καὶ τὰ ὀραθέντα...
|
Desinit |
|
ἰδεῖν καὶ εὐαγγελίσασθαι οὐ τὰ εἰρημένα μόνον, άλλὰ καὶ τὰ ὀραθέντα...
|
Desinit |
|
Ἰδεῖν μὲν καὶ πρότερον τὴν ἀγάπην
|
Incipit |
|
ιδειν ποτιδεγμενος εν γῃ
|
Desinit |
|
ἰδεῖν τῶν λεγομένων τὸ ὕψος
|
Desinit |
|
ιδειν των λεγομενων το υψος.
|
Desinit |
|
ιδειν των λεγομενων το υψος.
|
Desinit |
|
ἰδεῖν τῶν λεγομένων τὸ ὕψος.
|
Desinit |
|
Ἴδετε ἀγαθότητα Θεοῦ ἄμετρον. Ἀκούσατε σύντομον σωτηρίαν τῶν ὑμετέρων ψυχῶν
|
Desinit |
|
Ἴδετε πηλίκοις ὑμῖν, φησί, γράμμασιν ἔγραψα τῇ ἐμῇ χειρί
|
Incipit |
|
Ἴδετε τη προτέρα κυριακῆ πόλεμον καὶ νίκην
|
Incipit |
|
ἴδετε τὸ σημεῖον τῆς παλαιᾶς καὶ τῆς νέας. Αὐτὸ γάρ ἐστιν ὁ σταυρὸς ὁ τὸν κόσμον σῴζων διὰ Ἰησοῦ τοῦ Χριστοῦ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ἴδετε χθὲς λῃστοῦ εὐγνωμοσύνην καὶ Ἰουδαίων μανίαν
|
Incipit |
|
Ἴδετε χθὲς λῃστοῦ εὐγνωμοσύνην καὶ Ἰουδαίων μανίαν
|
Incipit |
|
Ἴδετε, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, πῶς στρέφεταί τις εἰς τὰ ὀπίσω
|
Incipit |
|
Ἴδετε, ἀδελφοί μου, τὴν χθὲς ἡμέραν
|
Incipit |
|
Ἴδετε, ἀδελφοί, τὴν χθὲς ἡμέραν πόλεμον
|
Incipit |
|
Ἰδέτω σοι Δέσποινα
|
Incipit |
|
ΙΔΗΣ ΠΑΝΤΑ ΣΠΟΔΟΝ ΓΕΝΟΜΕΝΑ
|
Incipit |
|
ιδια ηλθε· και οι ιδιοι αυτον
|
Incipit abruptus |
|
ἰδίαν μεταρυθμίζοντα
|
Desinit |
|
ἰδίαν πληροῖ ὑπόθεσιν
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Ἰδιόμελα εἰς τὸν ἅγιον Ἀνδρέαν
|
Titulus initialis |
|
Ἰδιόμελα εἰς τοὺς ἁγίους ἰσαποστόλους βασιλεῖς Κωνσταντῖνον καὶ Ἑλένην
|
Titulus initialis |
|
Ἰδιόμελος τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Θεολήπτου...
|
Titulus initialis |
|
Ἴδιον δὲ τοῦ μὲν ἀνάρχου
|
Incipit |
|
ΙΔΙΟΝ ΕΚΑΣΤΟΣ ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΩΝ ΠΟΛΕΥΕΙΝ ΜΕΝ ΛΕΓΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
Ἴδιον λέγει οὐχ ὅπερ ἔχουσιν οἱ ἄνθρωποι
|
Incipit |
|
Ἴδιον ῥητορικῆς τόλμης τὸ ἀρνεῖσθαι
|
Incipit |
|
Ἴδιον στομαχοῦ τὸ ἀνεύθυνον
|
Incipit |
|
ΙΔΙΟΝ ΣΤΟΧΑΣΜΟΥ ΤΟ ΑΝΕΥΘΥΝΟΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΑΤΤΟΜΕΝΟΝ
|
Incipit |
|
ἰδίῳ ἀγρῷ
|
Desinit |
|
Ἰδίωμά ἐστι τὸ κυρίως ἔν τινι φύσει ἰδικῶς γνωριζόμενον
|
Incipit |
|
ιδιως ανεγραψεν [
|
Desinit abruptus |
|
ΙΔΙΩΣ ΑΡΓΟΣ ΑΡΧΑΙΚΟΝ
|
Desinit |
|
Ἰδίως δ’ ἄν τις ἐπὶ τὸν Δαυῒδ ἀναφέρων
|
Incipit |
|
ἰδόν[τες
|
Desinit |
|
ἰδόντες αὐτοῖς συγκατακεκριμένον
|
Desinit |
|
ΙΔΟΝΤΕΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ
|
Incipit |
|
Ἰδόντες περὶ τῶν ἄρθρων διὰ βραχέως
|
Incipit |
|
Ἰδόντες περὶ τῶν ἄρθρων διὰ βραχέως
|
Incipit |
|
ΙΔΟΥ ΑΓΙΟΥΣ ΚΑΛΕΙ ΑΝΔΡΑΣ
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ ἀετὸς μέγας ἀπὸ τοῦ βορρᾶ
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ ἀετὸς μέγας ἀπὸ τοῦ βορρᾶ
|
Incipit |
|
Ιδου αποστελλω τον α.
|
Desinit abruptus |
|
Ἰδοὺ γὰρ ἐπὶ θύραις ἕστηκεν ὁ Κύριος ποιῆσαι συντέλειαν αἰῶνος τοῦ ματαίου
|
Desinit |
|
ιδου γαρ φησιν η μητηρ σου.
|
Desinit |
|
ΙΔΟΥ ΔΕΟΜΑΙ ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ
|
Incipit |
|
ἰδοὺ δὴ μυστήρια
|
Incipit |
|
ΙΔΟΥ ΔΗ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΥΜΙΝ ΛΕΓΩ ΟΙΔΑ ΕΓΩ ΑΝΘΡΩΠΟΝ
|
Incipit |
|
ΙΔΟΥ ΔΗ ΤΑΝΥΝ Ο ΓΕΝΝΑΙΟΣ ΤΗ ΝΕΑΙ ΣΟΥ ΠΟΛΕΙ
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ δίδωσιν ἡμῖν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ διπλῆ πανήγυρις, διπλῆ χαρὰ Ῥωμαίοις
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ἰδοὺ ἐγράψαμεν, ὡς ἐπηγγειλάμεθα, ἀπὸ τοῦ πρώτου βιβλίου τῶν πανηγιρκομαρυρολογίων ἤτοι μηνολογίων
|
Incipit |
|
ιδου εγω αποστελλω τον αγγελον μου προ προσωπου σου ον δη την του αετου τεταρτου ζωου εικονα φυλαττει (?)
|
Additio |
|
Ἰδοὺ εἴκοσι δύο μέν εἰσι στοιχεῖα
|
Incipit |
|
ΙΔΟΥ ΕΚ ΠΟΛΛΩΝ ΤΩΝ ΠΑΤΡΙΚΩΝ ΧΡΗΣΕΩΝ ΟΛΙΓΑΣ ΕΚΘΕΜΕΝΟΙ
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ ἐν τῷ προοιμίῳ τῆς ἐπιστολῆς
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ ἐτέχθη ἡμῖν σήμερον ὡς ὁρᾶτε
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ ἔφθασεν (vel πάρεστιν) ὁ καιρὸς τῆς ἐγκρατείας, ἀγαπητοί
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ ἡ πάνσεπτος καὶ πανσέβαστος καὶ παμμακάριστος κοίμησις
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ ἥκω ἀποτίσων ὑμῖν τὸ ὀφειλόμενον χρέος
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ ἡμῖν ἡ καλὴ τοῦ χρόνου ἐπέστη περίοδος, ἡ τῶν ἀγαθῶν προσαγωγή
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ ἧν ἄνθρωπος ἐν Ἰερουσαλὴμ... Πρεσβύτης ἧν ὁ Συμεὼν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ ἧν ἄνθρωπος ἐν Ἰερουσαλὴμ... Πρεσβύτης ἧν ὁ Συμεὼν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ θεία πρόκειται, πιστοί, πανδασία
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ θρόνος πύρινος, ἐνταῦθα πέλει
|
Incipit |
|
ἰδοὺ θυγάτηρ
|
Desinit |
|
Ἰδοὺ καὶ ἄλλη δυὰς ἀδελφικὴ ἡμῖν ἐις λόγου τὴν σήμερον ὑπόθεσιν πρόκειται
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ καὶ αὕτη τὸν Πέρσην λέγει ἔρχεσθαι
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ καὶ δευτέραν ταύτην γραφὴν δεητήριον πρὸς τὸ σὸν ὕψος ἐπιστέλλειν κατατολμῶ
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ καὶ δεύτερον γράμμα
|
Incipit |
|
Ἰδοῦ καὶ ὁ καθ' ἡμᾶς βίος τοῦ παλαιοῦ παρέδειξε γνωρίσματα βίου
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ καὶ πάλιν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ καὶ πάλιν ἐγὼ πρὸς τοὺς λέγοντας
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ καὶ πάλιν ἑορτή
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ καὶ πάλιν ἑορτὴ
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ καὶ πάλιν ἑτέρα πανήγυρις
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ καὶ πάλιν ἑτέρα τῆς πανάγνου
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ καὶ πάλιν ἡμῖν ὁ ἱερὸς τοῦ Χρισοτῦ ἐπεδήμησεν Πρόδρομος
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ καὶ πάλιν ἡμῖν ὁ ἱερὸς τοῦ Χρισοτῦ ἐπεδήμησεν Πρόδρομος
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ καὶ πάλιν ἡμῖν ὁ ἱερὸς τοῦ Χριστοῦ ἐπεδήμησε πρόδρομος
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ καὶ τρίτην ὁ σὸς προεθέμην παράκλησιν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ καιρὸς ἤγγεκε τῆς σωτηρίας ἡμῶν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ καιρὸς ἤγγεκε τῆς σωτηρίας ἡμῶν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ κατὰ τὴν κέλευσίν σου, ὁσιώτατε
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ κατὰ τὴν τῆς σῆς προσταγῆς ἢ λέγω καὶ ἀξιώσεως λόγον βουλόμενος κόπον ὑποστῆναι βραχύ
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ κλῖμαξ
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ λαλοῦσιν ὡς διηρμηνευκότες
συνὼν Θεοδώρητος Οἰκουμενίῳ
Παύλου τὰ θεόπνευστα ῥητὰ τῶν λόγων
ἀλλ' ἡνίκα φράσειε τὸ χρυσοῦν στόμα
σιγῶσιν οὗτοι καὶ διευκρινημένα
ὡς χρυσόρειθρος χρυσόνους γράφει μόνος.
|
Textus |
|
Ἰδοὺ λέων γαλλικὸς ἀπαντήσει τῷ ἀετῷ
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ μετὰ τὰς προλαβούσας γραφὰς
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ μεταξὺ δύο φωσφόρων καὶ σωτηρίων ἑορτῶν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ νῦν τὸ στόμα μου
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ ὁ ἀδελφός σου, μακαριώτατε Πέτρε, ὁ πρωτὀκλητος τῶν ἀποστὀλων
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ πάλιν ἑορτή, ἰδοὺ πάλιν σωτηρία ψυχῶν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ πάλιν ἑορτή, ἰδοὺ πάλιν σωτηρία ψυχῶν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ πάλιν ἑορτή, ἰδοὺ πάλιν σωτηρία ψυχῶν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ πάλιν ἑορτή, ἰδοὺ πάλιν σωτηρία ψυχῶν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ πάλιν ἑορτή, ἰδοὺ πάλιν σωτηρία ψυχῶν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ πάλιν ἑορτή, ἰδοὺ πάλιν σωτηρία ψυχῶν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ πάλιν ἑορτή, ἰδοὺ πάλιν σωτηρία ψυχῶν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ πάλιν ἑορτή, ἰδοὺ πάλιν σωτηρία ψυχῶν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ πάλιν ἑορτή, ἰδοὺ πάλιν σωτηρία ψυχῶν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ πάλιν ἑορτή, ἰδοὺ πάλιν σωτηρία ψυχῶν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ πάλιν ἑορτή, ἰδοὺ πάλιν σωτηρία ψυχῶν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ πάλιν ἑορτή, ἰδοὺ πάλιν σωτηρία ψυχῶν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ πάλιν ἑορτή, ἰδοὺ πάλιν σωτηρία ψυχῶν. Ἥκω
|
Incipit |
|
ΙΔΟΥ ΠΑΛΙΝ ΕΤΕΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΚΑΙ ΦΑΙΔΡΑ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ πάλιν ἡμῖν ἑορτὴ πνευματικὴ καὶ πανήγυρις
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ πάλιν ἡμῖν ἑορτὴ πνευματικὴ καὶ πανήγυρις
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ πάλιν προσπίπτω ἐπὶ θύραις τοῦ ἐμοῦ Δεσπότου ἱκετεύων
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ παρ’ ἡμῖν ἀπὸ λαμπρᾶς τῆς τύχης
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ παρῆλθεν μία ἑβδομὰς τῆς ἁγίας τεσσαρακοστῆς
|
Incipit |
|
ἰδοὺ ποταμὸς θαυμάτων ἀναβρύει
|
Desinit |
|
ἰδοὺ προῆκεν σοῦ θρόνου κληρονόμον
|
Desinit |
|
Ἰδοὺ πρὸς γνῶσιν μείζονα
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ πρὸς τὸ περὶ ἀσκητικοῦ βίου
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ πρὸς τὸ τέλος ἐφθάσαμεν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ πρὸς τὸ τέλος ἐφθάσαμεν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ σαφὲς ὅπερ ἐλέγομεν, ὅτι ἐκ τῆς παλαιᾶς καὶ τῆς νέας οὗτος σύγκειται ὁ εἱρμός
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ σήμερον ἡμῖν ὁ μακάριος Δαυὶδ ἀνεγνώσθη
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ σήμερον ἡμῖν, ἀδελφοί, ὁ μακάριος Δαυΐδ
|
Incipit |
|
ΙΔΟΥ ΣΗΜΕΡΟΝ ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ σήμερον, ἀγαπητοί, ἐπέστη ἡμῖν ὁ μακάριος Δαυΐδ
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ σήμερον, ἀδελφοί, ἐπέστη ἡμῖν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ σήμερον, ἀδελφοἰ, ἐπέστη ἡμῖν
|
Incipit |
|
Ἰδού σοι καὶ τὰς διαλέκτους ἐγχειρίζω
|
Incipit |
|
Ἰδού σοι ὁ σοφώτατος ἀνὴρ Ἄγγελος
|
Incipit |
|
Ἰδού σοι ὁ σοφώτατος ἀνὴρ Ἄγγελος
|
Incipit |
|
Ἰδού σοι ὁ σοφώτατος ἐν Ῥώμῃ
|
Incipit |
|
Ἰδού σοι τὰς μίξεις τῶν προτάσεων
|
Incipit |
|
Ἰδού σοι τὰς μίξεις τῶν προτάσεων
|
Incipit |
|
Ἰδού σοι τὸν πάλαι σπουδαζόμενον καὶ ὑπὲρ οὗ πολλάκις πρὸς ἐμέ
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ τὰ γράμματα
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ τῇ χάριτι τοῦ ὑπὲρ ἡμῶν νηστεύσαντος
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ τῆς ἁγίας καὶ ἀθανάτου καὶ ζωαρχικωτάτης ἀμπέλου
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ τί τερπνὸν ἢ γέμον θυμηδίας
|
Incipit |
|
ΙΔΟΥ ΤΟ ΤΕΡΜΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΜΟΧΘΟΥ ΒΙΟΥ, ΙΔΟΥ ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΛΑΒΟΝΤΩΝ ΠΟΝΩΝ
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ τὸ τέρμα τῶν ἐντολῶν
|
Incipit |
|
ΙΔΟΥ ΤΟ ΤΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ ΣΤΑΔΙΟΝ
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ τὸ τῆς Τεσσαρακοστῆς στάδιον ὑπανοίγεται σήμερον, ἀδελφοί μου
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ τὸ τῆς Τεσσαρακοστῆς στάδιον ὑπανοίγεται σήμερον, ἀδελφοί μου
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ τὸ τῆς Τεσσαρακοστῆς στάδιον ὑπανοίγεται σήμερον, ἀδελφοί μου
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ τὸ τῆς Τεσσαρακοστῆς στάδιον ὑπανοίγεται σήμερον, ἀδελφοί μου
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ τὸ τῆς Τεσσαρακοστῆς στάδιον ὑπανοίγεται σήμερον, ἀδελφοί μου
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ τὸ τῆς Τεσσαρακοστῆς στάδιον ὑπανοίγεται σήμερον, ἀδελφοί μου
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ τὸ τῆς Τεσσαρακοστῆς στάδιον ὑπανοίγεται σήμερον, ἀδελφοί μου
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ τὸ τῆς Τεσσαρακοστῆς στάδιον ὑπανοίγεται σήμερον, ἀδελφοί μου
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ τὸ τῆς Τεσσαρακοστῆς στάδιον ὑπανοίγεται σήμερον, ἀδελφοί μου
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ τὸ τῆς Τεσσαρακοστῆς στάδιον ὑπανοίγεται σήμερον, ἀδελφοί μου
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ τὸ τῆς Τεσσαρακοστῆς στάδιον ὑπανοίγεται σήμερον, ἀδελφοί μου
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ τοίνυν εἴρηται κατὰ δύναμιν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ τρίτη διάλεξις, καὶ τὰ ἐν προοιμίοις οὐδέπω διελυσάμεθα
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ ὑδρεία ἐκ θαλάσσης ἐξῆλθε
|
Incipit |
|
ιδου φησι Ελισαβετ η συγγενης σου ων ενεκεν δοξα τη συγκαταβασει του θεου ημων· νυν και αει
|
Desinit |
|
Ἰδοὺ φίλε ἀποδίδωμι τὸ χρέος, ὃ ὑπεσχόμην ἐν τοῖς ἔμπροσθεν
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ χάριτι Χριστοῦ εἰς τὴν τρίτην ἑβδομάδα
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ χάριτι Χριστοῦ εἰς τὴν τρίτην ἑβδομάδα
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ χάριτι Χριστοῦ εἰς τὴν τρίτην ἑβδομάδα
|
Incipit |
|
Ἰδοὺ χάριτι Χριστοῦ εἰς τὴν τρίτην ἑβδομάδα
|
Incipit |
|
Ἰδού, ἀγαπητοί, σήμερον τῶν Βαΐων ἦλθεν ἡ πανήγυρις καὶ ἔφθασε καὶ τοῦ χθές
|
Incipit |
|
Ἰδού, ἀδελφοὶ καὶ πατέρες μου, εἰς τὰ τέλη τῶν αἰώνων κατηντήσαμεν
|
Incipit |
|
Ἰδού, ἀδελφοὶ καὶ πατέρες μου, εἰς τὰ τέλη τῶν αἰώνων κατηντήσαμεν
|
Incipit |
|
Ἰδού, ἀδελφοί μου καὶ τέκνα, ἡ τρίτη τῶν ἑβδομάδων
|
Incipit |
|
Ἰδού, ἀδελφοί μου καὶ τέκνα, ἡ τρίτη τῶν ἑβδομάδων
|
Incipit |
|
Ἰδού, ἀδελφοί μου καὶ τέκνα, ἡ τρίτη τῶν ἑβδομάδων
|
Incipit |
|
Ἰδού, ἀδελφοί μου καὶ τέκνα, ἡ τρίτη τῶν ἑβδομάδων
|
Incipit |
|
Ἰδού, φίλε, ἀποδίδωμι τὸ χρέος ὃ ὑπεσχόμην ἐν τοῖς ἔμπροσθεν <οὐδὲν ἐνάντιόν ἐστιν εἰ ὁ μὲν Ἰωάννης τὸν τῆς ἀναστάσεως καιρὸν πρωῒ σκοτίας> εἶτα πάλιν ἡ Μαγδαληνὴ Μαρία καὶ Μαρία ἡ Ἰακώβου καὶ Ἰωάννα καὶ αἱ λοιπαὶ εἶδον ἄνδρας δύο ἐν ἐσθήσεσιν ἀστραπτούσαις, κατὰ τὸν Λουκᾶν.
|
Textus |
|
Ἰδού, ψυχὴ ἀθλία καὶ ταλαίπωρε, ἔγνως ἐκ τῶν θείων Γραφῶν
|
Incipit |
|
Ἰδού, ψυχή, ἀκήκοας τῆς παραβολῆς
|
Incipit |
|
Ἰδού, ψυχή, τῷ κόσμῳ ἀπετάξω
|
Incipit |
|
ΙΔΡΥΣΘΑΙ ΤΟ ΙΕΡΟΝ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ ΨΥΧΗΣ
|
Desinit |
|
Ἱδρώσει γὰρ χθών
|
Incipit |
|
ἱδρώσει γὰρ χθών
|
Incipit |
|
Ἱδρῶτι πολλῷ συσχεθέντι καὶ πόνῳ
μόγις τὸ γλυκύτατον εὕρωμεν τέλος.
|
Textus |
|
Ἴδτε, φησί, πηλίκοις ὑμῖν γράμμασιν
|
Incipit |
|
Ἴδωμεν δηλαδὴ καὶ τῶν εἰς ἀργυροποιίαν εἰδῶν τὴν σύνθεσιν
|
Desinit |
|
ΙΔΩΜΕΝ ΚΑΙ ΤΟ ΒΕΛΤΙΟΝ
|
Incipit |
|
ΙΔΩΜΕΝ ΟΙΟΣ ΗΝ Ο ΜΕΓΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΚΑΙ ΠΑΧΩΜΙΟΣ
|
Incipit |
|
ΙΔΩΜΕΝ ΟΥΝ ΠΩΣ
|
Desinit |
|
Ἴδωμεν οὖν πῶς αὐτὸς ἐμιμήσατο τὸν Χριστόν
|
Incipit |
|
Ἴδωμεν πραότητα καὶ ἐπιείκειαν τοῦ μακαρίου Ἰησοῦ
|
Incipit |
|
ΙΔΩΝ ΑΓΓΕΛΟΝ ΘΕΟΥ ΝΟΕΙ
|
Incipit |
|
Ἰδὼν γὲ τὸν Θεὸν ποιήσαντα τήν Εὖαν
|
Incipit |
|
ιδων δε ο κεντυριων
|
Desinit abruptus |
|
Ἰδὼν ὁ διάβολος ὅτι πάντα κατ’οἰκονομίαν ἐγένοντο
|
Incipit |
|
Ἰδὼν ὁ διάβολος ὅτι πάντα κατ’οἰκονομίαν ἐγένοντο
|
Incipit |
|
Ἰδὼν ὁ φιλάνθρωπος Θεὸς τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων
|
Incipit |
|
Ἰδὼν ὁ Χριστὸς ἅρπαγα βασιλέα
|
Incipit |
|
Ἰδὼν τὸ τέρμα τὴν χάριν
|
Incipit |
|
Ἰδὼν τὸ τέρμα τὴν χάριν
|
Incipit |
|
ΙΕΡΑ ΕΚ ΤΩΝ ΠΕΡΙ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΩΝ ΡΟΥΦΟΥ. ΣΥΜΦΕΡΕΙΝ ΠΙΝΕΙΝ ΜΑΛΕΓΧ ΣΠΕΡΜΑΤΟΣ ΟΥΓΓΙΑΣ ΔΥΟ
|
Desinit |
|
ΙΕΡΑ ΘΕΟΔΩΡΗΤΟΥ. ΣΦΟΔΡΑ ΕΝΕΡΓΗΣ ΕΠΙ ΠΑΣΗΣ ΔΙΑΘΕΣΕΩΣ ΑΡΜΟΖΟΥΣΑ ΑΚΡΩΣ ΕΠΙΛΗΠΤΙΚΟΙΣ
|
Incipit |
|
Ἱεραὶ μὲν ἤδη φωτὸς
|
Incipit |
|
ΙΕΡΑΝ ΝΟΣΟΝ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ ΟΙ ΔΕ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙ
|
Desinit |
|
Ἱερὰν πανήγυριν ἡ ξυνωρὶς τῶν θεοφόρων πατέρων, Ἰσάκιός τε καὶ Δαλάτος
|
Incipit |
|
Ἰεράρχην καὶ ἀσκητὴν ἅμα καὶ Χριστοῦ μάρτυρα μόνοις δ' ἂν γένοιτο δυνατὸν ἀγγέλοις
|
Incipit |
|
ἱεράρχων, διδασκάλων, ὁσίων καὶ δικαίων. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ἱερεμίας· ἀνάστητε ἀνάβητε ἐπὶ Κηδὰρ καὶ πλήξατε τοὺς υἱοὺς Κεδέμ.
|
Desinit |
|
Ιερεμιας· αναστητε αναβητε επι Κηδαρ και πληξατε τους υιους Κεδεμ.
|
Desinit |
|
Ἱερεύς τις ἐκ τῆς τῶν Ἰωαννίνων περιοικίδος
|
Incipit |
|
Ἱερεύς τις μετ' εὐλαβοῦς διακόνου ἀγάπην τὴν θεῷ φίλην εἰς ἀλλήλους κτησάμενοι
|
Incipit |
|
Ἱερομηνίας ἄγειν τάσδε τε καὶ τοσάσδε
|
Incipit |
|
Ἱέρωνι τῷ γενναίῳ πατρὶς μὲν ἡ δευτέρα τῶν Καππαδοκῶν, πόλις δὲ Τύανα
|
Incipit |
|
Ἱερώτατε ἐπίσκοπε, ἡ παροῦσα γυνὴ Θεοδώρα
|
Incipit |
|
Ἱερώτατε μητροπολίτα Ἀπαμείας καὶ ὑπέρτιμε καὶ πρόεδρε
|
Tit. Inc. |
|
Ἱερώτατε μητροπολίτα Σάρδεων καὶ ὑπέρτιμε
|
Incipit |
|
ἱερώτατε μητροπολῖτα Φιλαδελφείας
|
Incipit |
|
Ἱερώτατοι καὶ ἐνδοξότατοι καὶ φρονιμώτατοι καδδινάλιοι
|
Incipit |
|
ιϛ´ Περι των πεντε αρτων, και των δυο ιχθυων.
|
Incipit abruptus |
|
ιϛʹ Δανιηλ. ιϛʹ (!) Βαρουκ
|
Desinit |
|
ιϛʹ Ἐπὶ Σεργίου ... διήρκεσεν ἕως τοῦ νῦν
|
Desinit |
|
ιϛʹ Περὶ τῆς εἰς δόξαν καὶ δύναμιν ἀλλαγῆς.
|
Desinit |
|
ιζʹ περι των δυο τυφλων.
|
Desinit abruptus |
|
ιηʹ περὶ αἰτήσεως τοῦ δεσποτικοῦ σωματος
|
Desinit |
|
ιηʹ Περὶ τῆς εἰς δόξαν καὶ δύναμιν
ἀλλαγῆς.
|
Desinit |
|
ιηʹ πλουσίων ὁδηγία ἐπὶ τὴν ὄντως
ζωήν.
|
Desinit |
|
ιηʹ Πλουσίων ὁδηγία ἐπὶ τὴν ὄντως ζωήν.
|
Desinit |
|
ιηʹ Πλουσίων ὁδηγία ἐπὶ τὴν ὄντως ζωην.
|
Desinit |
|
ιηʹ Πλουσίων ὁδηγία ἐπὶ τὴν ὄντως ζωήν.
|
Desinit |
|
ἰησοῦ γλυκύτατε, ψυχῆς ἐμῆς θυμηδία, Ἰησοῦ μου, κάθαρσις τοῦ νοός μου, δέσποτα πολυέλεε
|
Incipit |
|
ΙΗΣΟΥ ΜΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΣ ΣΗΜΕΙΩΣΑΙ ΠΩΣ ΤΗΝ ΔΙΔΑΧΗΝ
|
Titulus initialis |
|
Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐλέησόν με τὸν ἁμαρτωλὸν καὶ συγχώρησόν μοι τῷ ἀναξίῳ δούλῳ σου
|
Incipit |
|
Ιησου Χριστου Αποκαλυψις, δοθεισα τω θεολογω Ιωαννη.
|
Titulus initialis |
|
Ἰησοῦ Χριστοῦ Ἀποκάλυψις. Δοθεῖσα τῶ Θεολόγω Ἰωάννη
|
Titulus initialis |
|
Ιησους (ou Ιωαννης?) Διμιτρηου (Δημητριου) (?)[…] σιταρη (σιταρι?) […] τρηα (τρια) δοικα (δεκα?) σιταρι […] αναληφθη κοκκους...δοιδακα (δωδεκα?)
|
Textus |
|
Ιησους Χριστος υιος θεου και υιος Μαριας ψυχη φερων εν δυο φυσεσιν γνωριζομενον, θεος και ανθρωπος· των δε σφραγιδων η λυσις εστι τι αυτω ο μεν σταυρος δηλοι· οτι εκων επαγει εν σταυρω· το ψ δηλοι οτι ψιλος ανθρωπος ουκ ειμι αλλα ανθρωπος τελειος κατα αληθειαν· το χ δηλοι οτι αναπεπαυμαι υπο των χερουβιμ· το ε δηλοι οτι εγω θεος πρωτος, και πλην εμου ουκ εστιν αλλος· το υ δηλοι, υψηλος βασιλευς και θεος των θεων· το ρ δηλοι ρυστης εγενομην του των ανθρωπων γενους· το δ δηλοι, διολου και διηνεκως, και δια παντος ζω και διαμενω εις αιωνας.
|
Textus |
|
Ἰητῆρσι μὲν μέλον τῷ διαγνῶσαι νόσον
|
Incipit |
|
Ἰητροῖς μὲν μέλον, τῷ διαγνῶναι νόσον
|
Incipit |
|
ιθʹ Περὶ λειτουργίας αὐτοῦ τῆς ἐν ἀνατολὴ καὶ δύσει.
|
Desinit |
|
ιθʹ περὶ τῆς λειτουργίας αὐτοῦ, τῆς ἐν ἀνατολῇ καὶ δύσει.
|
Desinit |
|
Ἱκανὰ μὲν τὰ γραφέντα παρά τε τοῦ ἀγαπητοῦ καὶ συλλειτουργοῦ ἡμῶν Δαμάσου τοῦ ἐπισκόπου τῆς μεγάλης Ῥώμης
|
Incipit |
|
ἱκανὰ ταῦτα, καταπαύσω τῇδε τὸν παρόντα λόγον
|
Desinit |
|
ΙΚΑΝΟΙ ΕΣΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΕΤΕΡΟΥΣ ΔΙΔΑΧΑΙ
|
Desinit |
|
Ἰκανὸν καὶ τοῦτο δοκιμῆς τῷ ἁγιωτάτῳ μάρτυρι Βικεντίῳ εἰς τὴν κατὰ τοῦ ἐχθροῦ μεγίστην νίκην
|
Incipit |
|
Ἱκανῶς διὰ τῶν προειληφότων
|
Incipit |
|
Ἱκανῶς ἐντάσας τοῖς ἐκ τοῦ περιπάτου δόγμασι
|
Incipit |
|
ἱκεσίαν ποίει πάντοτε ἀσίγητον ὑπὲρ ἡμῶν, τῶν ἐπταισμένων λυτρωθῆναι καὶ καταταγῆναι ἐν μερίδι τῶν δικαίων… ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ἱκετεύει διὰ τῆς προσευχῆς τὸν Θεὸν ἀκροατὴν γενέσθαι
|
Incipit |
|
ΙΛΑΣΘΗΡΙΟΝ ΚΑΙ ΣΟΙ ΤΗΝ ΔΟΞΑΝ ΑΝΑΠΕΜΠΩΜΕΝ
|
Desinit |
|
Ἱλασμῶν ὁ καιρός, καὶ μὴ παρίδωμεν τὸ εὔκαιρον
|
Incipit |
|
Ἵλεώς μοι Δέσποινα, ἵλεως Κόρη γενοῦ μοι
|
Incipit |
|
Ἴλιον ἐν χαλκῷ στήδει Ἵκτορος
|
Incipit |
|
ἵν᾽ ὥσπερ διὰ ξύλου ἡ παράβασις, οὕτω διὰ ξύλου ἡ σωτηρία. Ὑπὲρ δὲ τούτων ἁπάντων…
|
Desinit |
|
ΙΝ' ΑΠΕΛΘΗ Ο ΙΟΥΔΑΙΟΣ ΕΙΣ ΤΟ ΑΥΤΟΥ ΣΥΝΑΓΩΓΙΟΝ
|
Incipit |
|
ΙΝ' ΟΤΑΝ ΙΔΗΣ ΤΙΜΗΘΕΝΤΑΣ
|
Desinit |
|
ΙΝ' ΥΠΟ ΠΑΝΤΩΝ ΔΟΞΑΖΗΤΑΙ ΤΟ ΠΑΝΑΓΙΟΝ ΑΥΤΟΥ ΟΝΟΜΑ ΣΥΝ ΤΩ ΑΝΑΡΧΩ ΠΑΤΡΙ ...
|
Desinit |
|
ιν' ως αδελφη τον Χριστον ικετευειεν.
|
Desinit |
|
ιν' ως αδελφη τον Χριστον ικετευσειεν.
|
Desinit |
|
Ἵν’ ἡ πίστις ἣν πάντων ἡ διάνοια ἔνδον βαστάζει
|
Incipit |
|
ἵνα ἀσκανδάλιστοι πορευθῶμεν… ἀμήν. Θεὸς διὰ πρεσβειῶν τοῦ ἀηττήτου… ἀμήν.
|
Desinit |
|
ἵνα αὐτὸς προσενέγκῃ δραγμὴν δόξης τῷ Βασιλεῖ τῶν αἰώνων καὶ Θεῷ τῶν ἁπάντων, τῷ Πατρὶ...
|
Desinit |
|
ἵνα γένηται ἡ τοῦ προφήτου διδασκαλία τῆς κατὰ θεὸν πολιτείας χειραγωγία ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν.
|
Desinit |
|
ἵνα γενόμενοι ἄμεμπτοι καὶ τέλειοι καὶ ἀνεπίληπτοι εὐαρεστήσωμεν τῷ Θεῷ, ὅτι αὐτῷ πρέπει ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν.
|
Desinit |
|
ἵνα δαψιλοὺς τῆς παρ' αὐτοῦ φιλανθρωπίας ἀπολαύσαντες, καταξιωθῶμεν τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ἵνα δαψιλοὺς τῆς παρ' αὐτοῦ φιλανθρωπίας ἀπολαύσαντες, καταξιωθῶμεν τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ἵνα δὲ ἑκατέρου τοῦ μὲν εἴδους
|
Desinit |
|
Ἵνα δὲ ἐπὶ ὑποδείγματος φανερὰ ἡμῖν γένηται
|
Incipit |
|
ΙΝΑ ΔΕ ΕΠΙΘΑΡΡΗΣ ΟΥΤΩ ΜΕΤΑ ΝΟΗΣΑΣ ΑΛΗΘΩΣ
|
Incipit |
|
ἵνα δὲ ἐπιθαρρήσῃς
|
Incipit |
|
Ἵνα δὲ καὶ ἐξ ὧν
|
Incipit |
|
ΙΝΑ ΔΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΙΛΕΩΝ ΕΝ ΠΑΣΙΝ ΕΧΟΙΣ
|
Desinit |
|
ἵνα δι’ αὐτῶν πάντων ἀνυμνεῖται ὁ παντοδύναμος κύριος
|
Desinit |
|
ἵνα διὰ τῆς ἐντεῦθεν εὖ βιώσεως καὶ καλῆς ἀναστροφῆς τῆς ἐκεῖθεν ἐπιτύχωμεν μακαριότητος ἐν αὐτῷ Χριστῷ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ἵνα διὰ τῶν ἁγίων αὐτῶν εὐχῶν λάβωμεν ἔλεος ἔμπροσθεν τοῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ· μεθ’ οὗ...
|
Desinit |
|
ΙΝΑ ΔΙΚΑΙΟΣ ΑΝΑΦΑΝΗΣ ΧΑΡΙΤΙ Κ.Τ.Λ.
|
Desinit |
|
ἵνα δίκαιος ἀναφάνῃς, χάριτι...
|
Desinit |
|
ἵνα δίκαιος ἀναφανῆς· χάριτι...
|
Desinit |
|
ἵνα δίκαιος φανῇς· ἐπὶ δὲ τούτοις πᾶσιν εὐχαριστήσωμεν τῷ φιλανθρώπῳ Θεῷ ὅτι αὐτῷ... κ.τ.λ.
|
Desinit |
|
ἴνα δίκιμοι καὶ ἄξιοι ... ἀμήν.
|
Desinit |
|
ἵνα δόκιμοι καὶ ἄξιοι αὐτοῦ εὑρεθέντες, σωτηρίας αἰωνίου τύχωμεν, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν. ᾯ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ἵνα δόκιμοι καὶ ἄξιοι εὑρεθέντες, σωτηρίας αἰωνίου τύχωμεν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, τῷ Κυρίῳ ἡμῶν· ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΙΝΑ ΔΟΞΑΣΗ ΠΡΟΣ ΤΙ ΚΑΤΑ ΜΕΡΟΣ Ο ΔΟΥΛΟΣ ΣΟΥ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΣΟΙ
|
Desinit |
|
ἵνα δυνηθῶμεν καταξιωθῆναι τῆς αἰωνίου ζωῆς, χάριτι...
|
Desinit |
|
ἵνα δυνηθῶμεν τῶν ὄντως ἐπιτυχεῖν ἀγαθῶν ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
ἵνα δυνηθῶμεν τῶν ὄντως ἐπιτυχεῖν ἀγαθῶν ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
ἵνα δυνηθῶμεν τῶν ὄντως ἐπιτυχεῖν ἀγαθῶν...
|
Desinit |
|
ἵνα ἐκ πάντων ἄρτιος ᾖς καὶ κατηρτισμένος, τῇ βοηθείᾳ τοῦ πνεύματος τοῦ ἀγίου, καὶ τῇ ἐπισκηνώσει τῆς χάριτος τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα ... ἀμήν.
|
Desinit |
|
ἵνα ἔλθη πρὸς αὐτὸν· ἐνετείλατο τε αὐτῶ, ὥστε διδάσκειν καὶ τοὺς αὐτοῦ καλῶν ἔργων προΐστασθαι· καὶ οὕτω τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ἵνα ἐν καιρῷ τῷ προσήκοντι καὶ ᾧ μάλιστα αὐτῶν δεόμεθα, πάντων ἀπολαύσωμεν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ἵνα ἐν φαιδρότητι διαμείναντες καὶ τὸ τῆς ἀφθαρσίας ἔνδυμα ἄσπιλον καὶ ἀκηλίδωτον διαφυλάξαντες τῶν ἀπορρήτων ἐκείνων ἀξιωθῶμεν δωρεῶν; ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν χάριτι...
|
Desinit |
|
ἵνα ἐπὶ τῆς ἀναστάσεως ἡμᾶς ἀποδέξηται τῷ ἐλέει καὶ τοῖς οἰκτιρμοῖς καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ Κυρίου...
|
Desinit |
|
ἵνα ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσωμεν, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν. Ὅτι αὐτῷ πρέπει πᾶσα δόξα...
|
Desinit |
|
ΙΝΑ ΗΜΕΙΣ ΠΛΟΥΤΗΣΩΜΕΝ ΤΗΝ ΑΙΔΙΟΝ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΑΤΕΛΕΥΤΗΤΟΝ...
|
Desinit |
|
ἵνα ἴδῃ τὴν ἡμέραν τὴν ἐμήν, καὶ εἶδε καὶ ἐχάρη. Αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ἵνα καθαροὶ τῷ καθαρῷ φανέντες στέφανον κομισώμεθα διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ...
|
Desinit |
|
ἵνα καὶ αὗται ἀπαγγείλωσι τοῖς μαθηταῖς. καὶ ἡ μὲν δύναμις τοῦ κατὰ Μάρκον εὐαγγελίου, ἐστιν αὕτη.
|
Desinit |
|
ἵνα καὶ αὐτὸς ἴδῃς τὸν θεὸν ἐν καθαρᾷ τῇ καρδίᾳ κατὰ τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
ἵνα καὶ ἐν ταῦτα μετὰ ἀδείας ζήσωμεν
|
Desinit |
|
ἵνα καὶ ἐν ταῦτα μετὰ ἀδείας ζήσωμεν
|
Desinit |
|
ἵνα καὶ ἐντεῦθεν μετὰ χρηστῆς ἀπέλθῃς ἐλπίδος καὶ ἐκεῖθεν γενόμενος τῶν αἰωνίων ἀπολαύσῃς ἀγαθῶν...
|
Desinit |
|
ἵνα καὶ ἐντεῦθεν μετὰ χρηστῆς ἀπέλθῃς ἐλπίδος, καὶ ἐκεῖ γενόμενος τῶν αἰωνίων ἀπολαύσῃς ἀγαθῶν, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
ἵνα καὶ ἐντεῦθεν μετὰ χρηστῆς ἀπέλθῃς ἐλπίδος, καὶ ἐκεῖ γενόμενος τῶν αἰωνίων ἀπολαύσῃς ἀγαθῶν, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
ἵνα καὶ κατὰ τὸν παρόντα βίον, καὶ κατὰ τὴν μέλλουσαν ζωήν, τὴν πολλῷ τῶν κατορθωμάτων μείζονα ἀντίδοσιν ἀπολάβωμεν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ἵνα καὶ τὴν λείπουσαν ὑμῖν ὑπόσχεσιν ἀποδόντες, ὁμοθυμαδὸν ἐν ἑνὶ στόματι μετὰ τῶν ἀδελφῶν τῶν ἡμετέρων δοξάσωμεν τὸν Θεὸν...
|
Desinit |
|
ἵνα καὶ τὴν προειρημένην κόλασιν ἐκφύγωμεν, καὶ τὸν παρόντα βίον ἐν εἰρήνῃ· καὶ ἄφεσιν ἁμαρτιῶν διανύσαντες, τῶν αἰωνίων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ἵνα καὶ τὴν προειρημένην κόλασιν ἐκφύγωμεν, καὶ τὸν παρόντα βίον ἐν εἰρήνῃ· καὶ ἄφεσιν ἁμαρτιῶν διανύσαντες, τῶν αἰωνίων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ἵνα καὶ τῆς ἐνταῦθα ἡδονῆς ἀπολαύσωμεν, καὶ τῶν μελλόντων ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ἵνα καὶ τῆς οὐρανίου βασιλείας μετὰ τῆς παρούσης ἀξιωθῇς, ἧς οὐδὲν τῶν ἁπάντων μεῖζον οὐδὲ λαμπρότερον.
|
Desinit |
|
ἵνα καὶ τὸν παρόντα εὐμαρῶς διανύσωμεν, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτευξώμεθα ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
|
ἵνα καὶ τοῦτο τὸ μέρος οἱ λόγοι διὰ σοῦ μεγαλύνωνται
|
Desinit |
|
ἵνα καταλαμφθῇ τῷ φωτί σου καὶ προσφυῇ τῇ δι᾿ἔργων ἀγάπῃ σου, ἢ τὸ εἶδός ἐστι καὶ ἡ τελειότης τῆς πίστεως· ὅτι σοί πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
ἵνα καταξιωθῶμεν ἐλθεῖν εἰς τὰς λοιπὰς θεωρίας, ἐξ ὧν ἡ δʹ
|
Desinit |
|
ἵνα λάβω τελείαν πληροφορίαν τῆς παρούσης ζωῆς ἐξερχόμενος, καὶ μὴ ἀηδῶς ἀποβιώσω, ὡς ἀπεγνωκὼς τὴν τῆς ἐκκλησίας διόρθωσιν.
|
Desinit |
|
ἵνα λάβωμεν διὰ τῶν ἁγίων αὐτῶν εὐχῶν ἔλεος ἔμπροσθεν τοῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ· μεθ’ οὗ...
|
Desinit |
|
ἵνα λάβωμεν διὰ τῶν ἁγίων αὐτῶν εὐχῶν ἔλεος ἔμπροσθεν τοῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ· μεθ’ οὗ...
|
Desinit |
|
ἵνα λάβωμεν ἔλεος ἔμπροσθεν τοῦ βήματος αὐτοῦ· δι᾽ οὗ καὶ μεθ᾽ οὗ τῷ θεῷ…
|
Desinit |
|
Ἵνα λέγω ἐν τρυφῇ παραδείσου, μετὰ πάντων τῶν Ἁγίων· δόξα Πατρὶ ἀθανάτῳ, προσκύνησις τῷ δώσαντι χαρίσματα οὐράνια τῷ εὐτελεῖ, ἵνα αὐτὸς προσφέρῃ δραγμὴν δόξης τῷ Βασιλεῖ τῶν ἁπάντων εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
|
Ινα λεγω ευλογω και δοξαζω τω θελησαντι σωσαι τους αμαρτωλους, δια πολλους οικτιρμους της αυτου ευσπλαγχνιας […] αμην.
|
Desinit |
|
ΙΝΑ ΜΗ ΔΙΑΒΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΕΓΚΑΤΑ ΑΥΤΗΣ
|
Desinit |
|
ἵνα μὴ καὶ σὺ ἀπολέσῃε τὴν ψυχήν σου καὶ ὁ ἄνθρωπος ἀδίκως ζημιωθῇ τὰ αὐτοῦ (uel αὐτοῦ τὰ χρήματα)
|
Desinit |
|
ἵνα μὴ ματαίως αὐτῷ γένηται ἡ σπουδή
|
Desinit |
|
ἵνα μὴ ματαίως αὐτῷ γένηται ἡ σπουδή
|
Desinit |
|
ἵνα μὴ ματαίως αὐτῷ γένηται ἡ σπουδή
|
Desinit |
|
ἵνα μὴ ματαίως αὐτῷ γένηται ἡ σπουδή
|
Desinit |
|
ἵνα μὴ ματαίως αὐτῷ γένηται ἡ σπουδή
|
Desinit |
|
ἵνα μὴ μείνωμεν ὑπὸ τὴν δουλείαν τοῦ ἄρχοντος τοῦ αἰῶνος τούτου, ἀλλ᾽ εἰς τὴν ἐλευθερίαν μεταστῶμεν τὴν παρὰ Χριστῷ, ᾧ…
|
Desinit |
|
ἵνα μὴ μετὰ τὴν ἐνθένδε ἀποδημίαν ἀνόνητα ἀποδυρώμεθα
|
Desinit |
|
ἵνα μὴ συρήσει εἰς ἐμὲ ὁ δρά[κων
|
Desinit |
|
ΙΝΑ ΜΗ ΣΧΙΣΗ ΠΛΗΝ ΔΕ ΤΡΙΓΩΝΟΝ
|
Desinit |
|
ἵνα ὁ Κύριος δοξασθῇ [
|
Desinit |
|
ἵνα παιδευθῶσι μὴ βλασφημεῖν. Ταῦτα ὑπομνήσας λοιπὸν διατάσσει αὐτῷ
|
Desinit |
|
ἵνα παιδεύσῃ πάντας
|
Incipit |
|
ἵνα πείσω τὸν κόσμον, ὅτι οὐκ ἦλθον καλέσαι δικαίους, ἀλλ᾽ ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν. Αὐτῷ τῷ Χριστῷ…
|
Desinit |
|
ινα πλειον επιδωσουσι προς αρετην.
|
Desinit |
|
ἵνα πλεῖον ἐπὶδώσωσι τὴν ἀρετήν.
|
Desinit |
|
ἵνα ῥυσθῶ διὰ τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τοῦ πολεμοῦντός με καθ’ ἑκάστην ἡμέραν· ὅτι τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
ἵνα σε ἐκ θανάτου ῥύσηται, ἵνα σε ἐκ πειρασμῶν διασώσῃ, καὶ εἰσάξῃ σε εἰς τὸν τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν λιμένα, χάριτι…
|
Desinit |
|
Ἵνα σου δείξῃς, Λόγε, τὴν ὑπερνοῦν δυναστείαν
|
Incipit |
|
ἵνα σύ που φωτίσῃς τὴν καρδίαν
|
Desinit |
|
ἵνα συστρέψωμεν τὰ βέλη αὐτοῦ μετὰ δυνάμεως καὶ ἐλπίδος τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ...
|
Desinit |
|
ἵνα τὴν ἐντεῦθεν κόλασιν διαφυγόντες, τῆς παρὰ τοῦ Θεοῦ φιλανθρωπίας ἀξιωθῶμεν· χάριτι...
|
Desinit |
|
ἵνα τὴν ἐντεῦθεν κόλασιν διαφυγόντες, τῆς παρὰ τοῦ Θεοῦ φιλανθρωπίας ἀξιωθῶμεν· χάριτι...
|
Desinit |
|
ἵνα τὴν παροῦσαν ζωὴν εἰς δόξαν Χριστοῦ καὶ τῆς αὐτοῦ ἐκκλησίας διαβιβάσαντες, τύχοιμεν καὶ τῆς μερίδος ἐκεῖσε τῶν σῳζομένων, ἐλέει καὶ χάριτι τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα καὶ ἡ προσκύνησις εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν
|
Desinit |
|
ἵνα τὴν πνευματικήν σου κατοπτεύοντες δόξαν... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΙΝΑ ΤΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΟΥΤΩ ΔΙΑΜΑΧΕΣΘΑΙ
|
Incipit |
|
ΙΝΑ ΤΟ ΜΕΝ ΕΝ ΨΙΛΟΥΤΑΙ ΤΟ ΔΕ ΕΤΕΡΟΝ ΔΑΣΥΝΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
ἵνα τὸν βαθὺν ὕπνον τῶν Ἰουδαίων ἴδωμεν, καὶ ταῖς ἐπουρανίαις στρατιαῖς συνεορτάσωμεν, ἐν Χριστῷ…
|
Desinit |
|
ἵνα τὸν Λάζαρον διυπνίσῃ. παρ’ αὐτῷ γὰρ...
|
Desinit |
|
ἵνα τοῦ ἐνδύματος ἐπιτύχωμεν τῆς βασιλείας οὐρανῶν καὶ τῆς δόξης ἐκείνης τῆς ἀρρήτου, ἧς γένοιτο... ἀμήν
|
Desinit |
|
ἵνα τύχωμεν ἐλέους ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως διὰ τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
|
ἵνα τῶν σῶν ἀπολαύοντες διηνεκῶς χαρισμάτων... τῶν σῶν ἀνδραγαθημάτων τὸ ἐπινίκιον σὺν ἐπιθυμίᾳ πανηγυρίζοντες καὶ τῆς τῶν οὐρανῶν ἐπιτύχωμεν βασιλείας... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΙΝΔΙΚΤΙΩΝ ΕΚΛΗΘΗ ΑΠΟ ΤΙΝΟΣ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ ΚΑΛΟΥΜΕΝΟΥ ΑΚΤΙΟΥ
|
Incipit |
|
ΙΝΔΙΚΤΙΩΝΟΣ ΕΝ ΑΥΤΟΙΣ ΤΡΕΧΟΥΣΗΣ ΕΝΔΕΚΑΤΗΣ
|
Desinit |
|
ΙΝΔΙΚΤΟΝ ΗΜΙΝ ΕΥΛΟΓΕΙ ΝΕΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
|
Incipit |
|
ΙΝΔΙΚΤΟΝ ΗΜΙΝ ΕΥΛΟΓΟΥ ΝΕΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
|
Incipit |
|
Ἰνδικῷ πελάγει
|
Desinit |
|
ΙΝΤΥΦΟΡΙΖΑ ΑΓΡΙΑΝ ΑΔΙΑΝΤΟΝ
|
Incipit |
|
ΙΞΕΥΡΩ ΤΗΝ ΑΝΑΒΑΣΙΝ ΜΟΥ ΠΡΟΣ ΕΞΟΔΟΝ
|
Incipit |
|
ΙΟΔΑΙΟΣ ΕΙΠΕ : ΔΙΑ ΤΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
|
Incipit |
|
Ἰορδάνης ἡγιάσθη, Χριστοῦ... βαπτισθέντος καὶ πᾶσαν τὴν φύσιν ἁγιάσαντος
|
Desinit |
|
Ἰορδάνης, κατάβασις αὐτῶν.
Ἰωάννης, ἐν ὧ ἐστι χάρις
|
Incipit abruptus |
|
Ἰοὺ ἰοὺ τῆς ὀδύνης
|
Incipit |
|
ἰοὺ ἰού· οἷα δεδύνηται ὁ φθονερὸς δαίμων
|
Incipit |
|
Ἱου με κονφέσσου ἀδδίου λου σξελεστιάλε πάτρε
|
Incipit |
|
Ἰοὺ τῆς ὀδύνης, ἥ μου τὴν καρδίαν συνέχει· ἰοὺ τῶν ἀναγκῶν, αἳ τὸν λογισμόν μοι συγχέουσιν·
|
Incipit |
|
Ἰούδα, τριάκοντα
|
Desinit |
|
Ἰουδαίοι δὲ, καὶ εὐεργετούμενοι ἀχαριστοῦσιν.
|
Desinit |
|
Ἰουδαῖος γέ[νηται
|
Desinit |
|
Ἰουδαῖος διὰ τὸ φυγεῖν ἔγκλημα
|
Incipit |
|
Ἰουδαίων λιθαζόμενος
|
Desinit |
|
Ιουδας Ιακωβου Ιουδας ο Ισκαριωτης ος εγενετο προδοτης.
|
Desinit |
|
Ἰούδας ὁ Λεββαῖος
|
Incipit |
|
Ἰούδας ὁ Λεββαῖος καὶ ἐπικληθεὶς Θαδδαῖος
|
Incipit |
|
Ιουδας ο Λεββαιος,ο και επικληθεις Θαδδαιος, ον Ιουδαν Ιακωβου ο Λουκας λεγει, και Ιακωβος ο του Αλφαιου, και Σιμων ο ζηλωτης, ον και Κανανιτην καλει.
|
Textus |
|
Ιουδας ο Λεββαιος· ο και επικληθεις Θαδδαιος· ον Ιουδαν Ιακωβου ο Λουκας λεγει· και Ιακωβος ο του Αλφαιου· και Σιμων ο ζηλωτης· ον και Κανανιτην καλει·
|
Textus |
|
Ἰούδας ὁ υἱὸς Ἰακὼβ... θυγατέρα Χαναναίαν ἀνθρώπου, Σαύαν καὶ ἔλαβε αὐτὴν γυναῖκα
|
Incipit |
|
Ἰούδας τε, Σίμων τε, καὶ οὐ φατὸς ἄλλος Ἰούδας.
|
Desinit |
|
Ἰουλανῷ τῷ ἀποστάτῃ τὴν ῥωμαϊκὴν ἀρχὴν ἅρπαγμα τυραννίδος πεποιημένου
|
Incipit |
|
Ἰουλιανὸς μετὰ Τίγριν ἀγάρροον ἐνθάδε κεῖται, ἀμφότερον, βασιλεύς τ’ ἀγαθὸς κρατερός τ’αἰχμητής.
|
Incipit |
|
Ἰουλιανὸς ὁ βασιλεὺς ἀρνησάμενος τὸν Χριστὸν ἦν διατρίβων ἐν Ἀντιοχείᾳ
|
Incipit |
|
Ἰουλιανοῦ τοῦ δυσσεβοῦς ἄρτι τὴν Ἀντιόχου καταλαβόντος, οὐδὲ γὰρ βασιλέα χρὴ τοῦτον καλεῖν
|
Incipit |
|
Ἰουστινιανός, τὸ νι ι· (διὰ τί) τὰ διὰ τοῦ ιανος ἅπαντα
|
Incipit |
|
Ἰουστινιανός, τὸ νι ι· (διὰ τί) τὰ διὰ τοῦ ιανος ἅπαντα
|
Incipit |
|
Ἰουστίνου τοῦ θείου φιλοσόφου καὶ μάρτυρος: Ἀνατροπὴ δογμάτων τινῶν ἀριστοτελικῶν
|
Titulus initialis |
|
Ἱὀυχῆς(ἰαχῆς) οὐρανίης ὄβριμε(ὄμβριμε) κοῦρε·
Τεὸν ἄριστον ἕπος ληξάτο ὧδε.
|
Textus |
|
Ἶπα, πᾶς, εἴδει, ἄκων
|
Incipit |
|
ΙΠΠΗΛΑΣΙΑ ΔΕ ΑΡΑ ΚΑΙ ΚΥΝΗΓΗΣΙΑ
|
Incipit |
|
Ἱπποκρατης ὁ διδάσκαλος ἡμῶν φησιν
|
Incipit |
|
Ἱπποκράτους διδασκάλου καὶ Γαληνοῦ σοφοῦ καὶ Παύλου Ἰτάλου καὶ Ἀθηναίου ῥήτορος καὶ Ἰωάννου Τζέτζου διάγνωσις περὶ ἰαλίων ἀρώστων καὶ τελευτῆς ἀνθρώπων
|
Titulus initialis |
|
ΙΠΠΟΚΡΑΤΟΥΣ ΠΕΡΙ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΙΩΝ ΤΡΟΦΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΙΠΠΟΚΡΑΤΟΥΣ ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΟΜΟΦΩΝΗ ΔΕ ΕΠΙ ΤΟΥΤΟ ΚΑΙ ΓΑΛΗΝΟΣ Ο ΘΑΥΜΑΣΙΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ΙΠΠΟΚΡΑΤΟΥΣ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΟΝ ΤΜΗΜΑ ΠΕΡΙ ΠΥΡΕΤΩΝ ΟΔΥΝΟΝΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ἱπποκράτους· εκ τῶν ἀφορισμῶν περὶ μέτρου διαίτης
|
Titulus initialis |
|
Ιππολυτου εκ του χρονικου αυτου βιβλιου διδασκαλια.
|
Titulus initialis |
|
Ἵππον ἰδὼν τρέχοντα ἐν τῷ λευκῷ πεδίῳ
|
Incipit |
|
Ἵππουρις ἑτέρα, τὴν πρὸ αὐτῆς ἔχουσα δύναμιν
|
Incipit |
|
Ἵππουρις, φύεται ἐν ἐνύδροις καὶ τάφροις καὶ τραχέσι τόποις
|
Incipit |
|
Ἰσαὰκ μοναχοῦ τοῦ Ἀργυροῦ μέθοδος κατασκευῆς ἀστρολαβικοῦ ὀργάνου, ἔτι δὲ καὶ ἀπόδειξις λογικὴ τῶν ἐν αὐτῷ καταγραφομένων μεταφορικῶς ἀπὸ τῶν ἐν τῇ σφαιρικῇ ἐπιφανείᾳ εἰς ἐπίπεδον
|
Titulus initialis |
|
ΙΣΑΡΙΘΜΟΝ ΕΑΥΤΩ ΠΑΡΙΣΤΗΣΙΝ ΙΔΙΚΤΟΝ
|
Desinit |
|
ΙΣΑΣΙ ΔΕ ΚΑΙ
|
Desinit |
|
Ἴσθι ‘’Λυδὸν ἐς πεδίον’’ τὸ τῆς παροιμίας
|
Incipit |
|
Ἴσθι ‘’Λυδὸν ἐς πεδίον’’ τὸ τῆς παροιμίας
|
Incipit |
|
Ἴσθι ‘’Λυδὸν ἐς πεδίον’’ τὸ τῆς παροιμίας
|
Incipit |
|
Ἴσθι ‘’Λυδὸν ἐς πεδίον’’ τὸ τῆς παροιμίας
|
Incipit |
|
ΙΣΘΙ ΔΕ ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΩΣ ΟΙ ΑΣΤΡΟΝΟΜΟΙ ΟΝΟΜΑΖΟΥΣΙ ΤΙΝΑΣ ΔΩΔΕΚΑ ΟΙΚΟΔΕΣΠΟΤΕΙΑΣ
|
Incipit |
|
ΙΣΘΙ ΟΤΙ ΙΒ' ΕΙΣΙ ΖΩΔΙΑ ΑΛΛ' ΕΝ ΤΡΙΑΚΟΝΤΑ ΗΜΕΡΑΙΣ ΚΑΙ ΩΡΑΙΣ ΔΕΚΑ
|
Incipit |
|
Ἴσθι ὅτι ὁ διορισμὸς τῆς φαρμακοποσίας ἐστὶν ἐναντιούμενος
|
Incipit |
|
ΙΣΘΙ ΟΤΙ Ο ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΣΙΑΣ ΕΣΤΙΝ Ο ΕΝΑΝΤΙΟΥΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΝ
|
Incipit |
|
Ἰσίδωρον τὸν γενναῖον λόγοις ἐγκωμιάσαι
|
Incipit |
|
Ἰσίδωρος· ἤθελον, ὦ πάτερ, ὀλίγα ἄττα περὶ ὑπακοῆς ἀκοῦσαι
|
Incipit |
|
Ἰσιδώρου ἐξ επιστoλων
|
Titulus initialis |
|
Ισιδωρου Πηλουσιωτου.
|
Titulus initialis |
|
Ισιδωρου του Πηλουσιωτου
|
Titulus initialis |
|
Ισιδωρου του Πηλουσιωτου
|
Titulus initialis |
|
Ισιδωρου του Πηλουσιωτου περι της του κυριου τριημερου αναστασεως Θεογνωστω πρεσβυτερω.
|
Titulus initialis |
|
Ισιδωρου του Πηλουσιωτου περι της του κυριου τριημερου αναστασεως, Θεογνωστω πρεσβυτερω.
|
Titulus initialis |
|
Ισιδωρου του Πηλουσιωτου περι της του σωτηρος ημων αναστασεως, Θεοκτιστω πρεσβυτερω.
|
Titulus initialis |
|
Ισιδωρου του Πηλουσιωτου περι της τριημερας αναστασεως του κυριου
|
Titulus initialis |
|
Ισιδωρου του Πηλουσιωτου περι των τριων ημερονυκτιων της ταφης του κυριου.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ἰσιδώρου τοῦ Πηλουσιώτου.
|
Titulus initialis |
|
Ἰσιδώρου Χαρακήνου σταθμοὶ Παρθικοί
|
Titulus finalis cuiusdam partis |
|
Ἴσμεν γὰρ ἅπαντες, ἴσμεν τόνδε τὸν αἰσθητὸν ἥλιον πανταχοῦ διαυγάζοντα
|
Incipit |
|
Ἴσμεν δὲ καὶ πιστεύομεν ὅτι τὰς πρὸς Θεὸν δοξολογίας
|
Incipit |
|
Ἰσοκράτης τῆς παιδείας τὴν μὲν ῥίζαν ἔφη
πικράν, τοὺς δὲ καρποὺς γλυκεῖς
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ἰσοκράτους πρὸς Δημόνικον
|
Titulus initialis |
|
ΙΣΟΛΑΒΗΤΟΝ ΠΑΝΤΙ ΔΥΣΠΡΑΓΗΜΑΤΙ
|
Incipit |
|
ισον (?) Πετρον διδωσιν Φιλιππος μορον.
|
Desinit |
|
Ἴσον δύναται τοῦ ἐν ἀρχῇ τὸ ἦν
|
Incipit |
|
Ἴσον δύναται τοῦ ἐν ἀρχῇ τὸ ἦν
|
Incipit |
|
Ἴσον δύναται τοῦ ἐν ἀρχῇ τὸ ἦν
|
Incipit |
|
Ἴσον δύναται τοῦ ἐν ἀρχῇ τὸ ἦν
|
Incipit |
|
Ἴσον εἶναι ἡγοῦμαι κακὸν τό τε τὰ λαμπρὰ τῶν πραγμάτων μὴ πρὸς ἀξίαν ἐθέλειν διεξιέναι
|
Incipit |
|
ΙΣΟΝ ΠΕΤΡΩ ΔΙΔΩΣΙ ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΜΟΡΟΝ
|
Desinit |
|
ἶσον τῆς ἐκτεθείσης συνοδικῆς ψήφου ἐπὶ Μιχαὴλ τοῦ ἁγιωτάτου καὶ οἰκουμενικοῦ πατριάρχου, παρὰ Νικήτα τοῦ ὁσιωτάτου πρωτοσυγκέλλου, καὶ χαρτοφύλακος τῆς μεγάλης ἐκκληασίας κατὰ ϛφξ´ ἔτος τῆς ε´ ἰνδικτιῶνος
|
Titulus initialis |
|
ἶσον τῆς ἐκτεθείσης συνοδικῆς ψήφου ἐπὶ Μιχαὴλ τοῦ ἁγιωτάτου καὶ οἰκουμενικοῦ πατριάρχου, παρὰ Νικήτα τοῦ ὁσιωτάτου πρωτοσυγκέλλου, καὶ χαρτοφύλακος τῆς μεγάλης ἐκκληασίας κατὰ ϛφξ´ ἔτος τῆς ε´ ἰνδικτιῶνος περὶ τοῦ μὴ γίνεσθαι γάμον ἐβδόμου βαθμοῦ
|
Titulus initialis |
|
ἴσος γὰρ τὸ δεύτερον
|
Desinit |
|
Ἴσος κιναίδου καὶ κακῆς πόρνης ὁ νοῦς
|
Incipit |
|
ἰσοφαῆ φύτλης θεοειδέος οὐρανίδαο.
|
Desinit |
|
ΙΣΡΑΗΛ ΔΕ ΜΕ ΟΥΚ ΕΓΝΩ ΚΑΙ Ο ΛΑΟΣ ΜΟΥ ΟΥ ΣΥΝΗΚΕΝ
|
Desinit |
|
Ἵσταται μὲν ὁ λόγος τῶν μαθητῶν δεικνὺς ὡς ἀρεταί
|
Incipit |
|
ἵστατο ἐδραία καὶ ἀμετακίνητος
|
Desinit |
|
ΙΣΤΕ ΟΤΙ Η ΕΚΘΕΣΙΣ ΤΩΝ ΣΥΟΔΩΝ
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕ, ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ, ΟΙΟΝ ΦΟΒΟΝ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΗΝ ΕΧΟΜΕΝ ΥΠΟΣΤΗΝΑΙ
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕ, ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ, ΟΙΟΝ ΦΟΒΟΝ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΗΝ ΕΧΟΜΕΝ ΥΠΟΣΤΗΝΑΙ
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕ, ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ, ΟΙΟΝ ΦΟΒΟΝ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΗΝ ΕΧΟΜΕΝ ΥΠΟΣΤΗΝΑΙ
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕ, ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ, ΟΙΟΝ ΦΟΒΟΝ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΗΝ ΕΧΟΜΕΝ ΥΠΟΣΤΗΝΑΙ
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕ, ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ, ΟΙΟΝ ΦΟΒΟΝ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΗΝ ΕΧΟΜΕΝ ΥΠΟΣΤΗΝΑΙ
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕ, ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ, ΟΙΟΝ ΦΟΒΟΝ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΗΝ ΕΧΟΜΕΝ ΥΠΟΣΤΗΝΑΙ
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕ, ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ, ΟΙΟΝ ΦΟΒΟΝ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΗΝ ΕΧΟΜΕΝ ΥΠΟΣΤΗΝΑΙ
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕ, ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ, ΟΙΟΝ ΦΟΒΟΝ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΗΝ ΕΧΟΜΕΝ ΥΠΟΣΤΗΝΑΙ
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕ, ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ, ΟΙΟΝ ΦΟΒΟΝ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΗΝ ΕΧΟΜΕΝ ΥΠΟΣΤΗΝΑΙ
|
Incipit |
|
Ἰστέον (Χρὴ εἰδέναι) ὅτι συνεγράφη (ἐγράφη/ἐξεδόθη) δὲ πρὸς Θεόφιλον ἀρχιεπίσκοπον Ἀντιοχείας, πρὸς ὃν καὶ αἱ Πράξεις, τὸ κατὰ Λουκᾶν εὐαγγέλιον μετὰ χρόνους (ἔτη) δεκαπέντε τῆς τοῦ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν ἀναλήψεως, ἐν Ἀλεξανδρείᾳ ἑλληνιστί.
|
Textus |
|
Ἰστέον (Χρὴ εἰδέναι) ὅτι συνεγράφη (ἐγράφη/ἐξεδόθη) ἐπὶ Δομετιανοῦ βασιλέως, ὄντος ἁγίου τῷ περιορισμῷ, τὸ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγέλιον μετὰ χρόνους (ἔτη) τριακονταδύο τῆς τοῦ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν ἀναλήψεως, ἐν Ἐφέσῳ (ἐν Πάτμῳ τῇ νήσῳ) ἑλληνιστί.
|
Textus |
|
Ἰστέον (Χρὴ εἰδέναι) ὅτι συνεγράφη (ἐγράφη/ἐξεδόθη) τὸ κατὰ ἅγιον Ματθαῖον εὐαγγέλιον ὑπ’ αὐτοῦ μετὰ χρόνους (ἔτη) ὀκτὼ τῆς τοῦ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν ἀναλήψεως, ἐν Ἱεροσολύμοις τῆς Παλαιστίνης ἑβραϊστί.
|
Textus |
|
Ἰστέον (Χρὴ εἰδέναι) ὅτι συνεγράφη (ἐγράφη/ἐξεδόθη) τὸ κατὰ Μᾶρκον εὐαγγέλιον μετὰ χρόνους (ἔτη) δέκα τῆς τοῦ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ σωτῆρος ἡμῶν ἀναλήψεως, ἐν Ῥώμῃ ῥωμαϊστί.
|
Textus |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΔΕ ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΟΤΙ ΑΙ ΜΕΝ ΝΕΟΜΗΝΙΑΙ ΠΑΣΑΙ ΤΩΝ ΙΒʹ ΜΗΝΩΝ
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΔΕ ΛΟΙΠΟΥ ΚΑΝ ΤΩ ΠΕΡΙ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ
|
Incipit |
|
Ἰστέον δὲ ὄτι
|
Incipit |
|
Ιστεον δε οτι δι’ ολου του ενιαυτου αναγινωσκεται το αγιον ευαγγελιον ουτως:
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΔΕ ΟΤΙ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΑΙ ΣΥΝΟΔΟΙ
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΔΕ ΟΤΙ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΤΟΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΑΛΗΨΙΝ ΕΝΔΕΚΑ ΟΠΤΑΣΙΑΣ ΩΦΘΗ ΤΟΙΣ ΜΑΘΗΤΑΙΣ ΑΥΤΟΥ
|
Incipit |
|
Ἰστέον δὲ ὅτι ὁ βαρβαρισμὸς γίνεται ἐν λέξει, ὅταν ἐξ ἀτεχνίας παραφθαρῇ ἡ ἑλληνικὴ λέξις καὶ ἀλληνάλλως ἐκφωνηθῇ
|
Incipit |
|
Ἴστεον δὲ ὄτι οὗτος ὁ Ὀνήσιμος
|
Incipit |
|
ἰστέον δὲ ὅτι οὗτος ὁ Ὀνήσιμος καὶ μαρτυρίου
|
Incipit |
|
Ἰστέον δὲ ὅτι οὗτος ὁ Ὀνήσιμος καὶ μαρτυρίου ἠξιώθη (ἠξίωται) ἐν τῇ Ῥωμαίων πόλει, Τερτύλλου τοῦ τηνικαῦτα τὴν ἔπαρχον ἐξουσίαν διέποντος, τῇ τῶν σκελῶν κλάσει τὴν ψῆφον ὑπομείνας τοῦ μαρτυρίου.
|
Textus |
|
ἱστέον δὲ ὅτι οὗτος ὁ Ὀνήσιμος καὶ μαρτυρίου ἠξιώθη έν τῆ Ῥωμαίων πόλει,
τερτύλουτο(Τερτύλου τοῦ) τηνικαῦτα τὴν ὑπάρχου ἐξουσίαν διέποντος, τῆ τῶν σκελῶν κλάσει τὴν ψῆφον ὑπομείνας τοῦ μαρτυρίου.
|
Textus |
|
ἰστέον δὲ ὄτι τὰ πολλὰ τῶν συμβαινόντων
|
Incipit |
|
Ιστεον δε οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον μετα οκτω χρονους της Χριστου αναληψεως συνεγραφη.
|
Textus |
|
Ἰστέον δὲ πῶς ἄρχονται τὰ εὐαγγέλια
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΔΕ ΩΣ ΔΙΑΦΕΡΕΙ ΜΕΤΑΘΕΣΙΣ ΥΠΕΡΘΕΣΕΩΣ
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΔΕ ΩΣ ΕΝ ΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
|
Incipit |
|
ϊστέον δὲ, ὅτι οὗτος ὁ Ὀνῆσιμος, και μαρτυρίου ἡξιώθη, ἐν τῆ Ῥωμάιων πόλει, Τερτύλου τὸ τηνικαῦτα, τὴν ἐπάρχων ἐξουσίαν διέποντος, τῆ τῶν σκελῶν κλάσει, τὴν ψῆφον ὑπομεῖνας τοῦ μαρτυρίου.
|
Textus |
|
Ἰστέον δέ, ὡς εἰ καὶ τοῦ λόγου ἐν τούτῳ ἔκφρασις πρὸς τὴν ὑπεραγίαν θεοτόκον δοκεῖ ἀποτείνεσθαι, ἀλλ' ὁ τῆς ἑρμηνείας λόγος πρὸς τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν ἀποφαίνεται ἐκφραζόμενος
|
Titulus initialis |
|
Ἰστέον ἐπεὶ ἕνδεκα μαθηταὶ
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΑΦΡΟΔΙΣΙΑΝΟΝ ΟΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΤΟ ΗΘΟΣ ΗΝ ΜΑΛΑ ΣΕΜΝΟΝ
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΤΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΑΜΙΓΗ
|
Incipit |
|
Ἰστέον ὅτι γενεὰν τὸ πρόσωπον ὀνομάζει· οὕτως γὰρ ἀριθμῶν εὕροις τεσσαρακονταδύο γενεάς· αʹ ἀπὸ τοῦ κυρίου, βʹ ἀπὸ Ἀβραάμ. Εἰ γὰρ καὶ ἀπὸ τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος ἕως τοῦ Χριστοῦ δεκατρία πρόσωπα τέθεικεν ὁ εὐαγγελιστής, χρὴ νοεῖν ὅτι τὴν μητέρα ὡς ἀπὸ τοῦ Λευιτικοῦ οὖσαν ἄρρενος προσώπου τίθησιν ἐν τάξει τεσσαρεσκαιδεκάτου προσώπου, ἵνα δειχθῇ ὁ δεσπότης ἀπό τε τοῦ βασιλικοῦ καὶ ἱερατικοῦ γένους τὸ κατὰ σάρκα ἀνατείλας. Δείκνυσι γὰρ τοῦτο ὁ ἄγγελος πρὸς αὐτὴν ἐν τῷ εὐαγγελίζεσθαι, λέγων «καὶ ἰδοὺ Ἐλισάβετ ἡ συγγενής σου.» Αὕτη δὲ Ζαχαρίου τοῦ ἱερέως γυνή, ὡς μέμνηται Λουκᾶς ὁ εὐαγγελιστής. Δῆλον οὖν ἐξ ἱερατικοῦ γένους ἐκείνη· οὐ γὰρ ἐνεδέχετο ἐξ ἑτέρας φυλῆς τὸν ἱερέα γαμεῖν, ἐπειδὴ τοῦτο ὁ νόμος ἐκώλυεν.
|
Textus |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΓΕΝΗ ΤΩΝ ΣΦΥΓΜΩΝ ΕΙΣΙ ΔΕΚΑ
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΨΥΞΕΩΣ ΚΑΙ ΥΠΟΧΩΡΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΘΕΡΜΟΤΗΤΟΣ Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΓΙΝΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΔΙΕΡΧΕΤΑΙ Ο ΗΛΙΟΣ ΤΟΝ ΟΛΟΝ ΟΥΡΑΝΟΝ
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΔΙΠΛΟΥΝ ΩΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΔΙΠΛΟΥΣ ΕΣΤΙΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΔΙΠΛΟΥΣ ΩΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ
|
Incipit |
|
Ἰστέον ὅτι διπλοῦς ὢν ὁ ἄνθρωπος, ἤγουν ἐκ ψυχῆς συνεστηκὼς καὶ σώματος
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΔΥΟ ΓΕΓΟΝΑΣΙΝ ΔΩΡΟΘΕΟΙ ΚΑΙ ΔΥΟ ΒΑΡΣΑΝΟΥΦΙΟΙ
|
Incipit |
|
Ἰστέον ὅτι ἐν τῇ ἕκτῃ συνόδῳ ἐπὶ τῆς βασιλείας Κωνσταντίνου τοῦ Πογονάτου
|
Incipit |
|
Ἰστέον ὅτι ἐξελθόντες ὅ τε Ἀδὰμ καὶ ἡ Εὔα ἐκ τοῦ παραδείσου
|
Incipit |
|
Ἰστέον ὅτι ἐξελθόντες ὅ τε Ἀδὰμ καὶ ἡ Εὔα ἐκ τοῦ παραδείσου
|
Incipit |
|
Ἰστέον ὅτι ἐξελθόντες ὅ τε Ἀδὰμ καὶ ἡ Εὔα ἐκ τοῦ παραδείσου
|
Incipit |
|
Ἰστέον ὅτι ἐξελθόντες ὅ τε Ἀδὰμ καὶ ἡ Εὔα τοῦ παραδείσου
|
Incipit |
|
Ιστεον οτι επειδη ενδεκα μαθητας ειχεν ο Χριστος εκβληθεντος του Ιουδα
|
Incipit |
|
Ιστεον οτι επειδη ενδεκα μαθητας ειχεν ο Χριστος εκβληθεντος του Ιουδα, ενδεκατον επιφαινεται και τοις αποστολοις· αʹ τοις γυναιξι, βʹ τω Πετρω, γʹ τοις περι Κλεοπαν, δʹ τοις δεκα, εʹ τοις ιαʹ και τοις φʹ, ζʹ τοις ζʹ, ηʹ Ιακωβ, θʹ τοις ζ, ιʹ επι το ορος της Γαλιλαιας, ιαʹ επι το ορος των ελαιων.
|
Textus |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ Η ΓΕΝΕΣΙΣ ΤΩΝ ΤΡΙΧΩΝ ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΩΝ ΚΑΠΝΩΔΩΝ ΚΑΙ ΧΟΛΩΔΩΝ ΠΑΧΕΩΝ ΧΥΜΩΝ
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ Η ΔΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ Η ΔΙΑΦΟΡΟΣ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ Η ΕΚΘΕΣΙΣ ΤΩΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ
|
Incipit |
|
ἰστέον ὅτι ἡ συνίζησις γίνεται, ὅταν τὰ δύο μακρά
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΙΩΝΙΟΝ ΚΟΛΠΟΝ ΤΟΝ ΕΠΕΚΕΙΝΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΟΝΟΜΑΖΟΘΣΙ
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΚΑΙ ΜΑΡΤΙΟΥ ΔΕΧΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
Ιστεον οτι μετα την αναληψιν του κυριου ημων Ιησου Χριστου· μετα ετη ηʹ εγραφη το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, το κατα Μαρκον μετα ετη ιβʹ, το κατα Λουκαν· μετα ετη ιεʹ, το κατα Ιωαννην, μετα ετη λʹ επι Δωμετιανου βασιλεως.
|
Textus |
|
Ἰστέον ὅτι ὁ ἄνθρωπος ἀκολούθως τοῖς φυσικοῖς ἐκ τῶν δ´ στοιχείων συνέστηκεν
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ Ο ΕΝΙΑΥΤΟΣ ΔΙΑΙΡΕΙΤΑΙ ΕΙΣ ΚΡΑΣΕΙΣ ΤΕΣΣΑΡΑΣ
|
Incipit |
|
Ἰστέον ὅτι ὁ πατὴρ Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ (vel Περὶ τοὐτου οὗτος ὁ λόγος ἐκ πατέρων εἰς ἡμᾶς ἀφίκετο, ὁ γὰρ πατὴρ ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ)
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ Ο ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΘΕΟΓΟΝΙΑΣ ΛΟΓΟΣ ΦΥΣΙΚΗΝ ΔΙΗΓΓΗΣΙΝ ΤΩΝ ΟΝΤΩΝ ΥΠΑΓΟΡΕΥΕΙ
|
Incipit |
|
Ἰστέον ὅτι οἱ ἅγιοι καὶ πανεύφημοι δώδεκα ἀπόστολοι, καὶ οἱ μετ' αὐτοὺς ἑβδομήκοντα, οὓς ὁ κύριος ἀποστόλους ἀνέδειξε
|
Incipit |
|
Ιστεον οτι οι αγιοι και πανευφημοι δωδεκα αποστολοι, και οι μετ'αυτους
|
Incipit |
|
Ἰστέον ὅτι οἱ ἅγιοι καὶ πανεύφημοι ιβʹ ἀπόστολοι καὶ οἱ μετ’ αὐτοὺς ἑβδομήκοντα, οὓς ὁ κύριος ἀποστόλους ἀνέδειξεν, σὺν πισταῖς γυναιξὶν οὐκ ἐτελέσθησαν
|
Incipit |
|
Ἰστέον ὅτι οἱ Ἕλληνες οὐ ταῦτα τὰ γράμματα εἶχον τὰ κδ'
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΠΡΟ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΣΚΩΡΙΔΙΑ
|
Incipit |
|
Ιστεον οτι τα της παρουσης Αποκαλυψεως σχολαια εξελεχθησαν εκ των εξηγητων της αυτης Αποκαλυψεως Ανδρεου αρχιεποσκοπου Καισαρειας Καππαδοκιας και Οικουμενιου.
|
Titulus initialis |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΤΗΣ ΣΥΛΑΛΟΙΦΗΣ ΕΙΣΙΝ ΕΠΤΑ ΕΙΔΗ
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΤΗΣ ΣΥΝΑΛΟΙΦΗΣ ΕΙΣΙΝ ΕΠΤΑ ΕΙΔΗ
|
Incipit |
|
ἰστέον ὅτι τῆς συναλοιφῆς εἰσὶν ἑπτὰ εἴδη
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΤΗΣ ΤΩΝ ΟΛΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ
|
Incipit |
|
Ἰστέον ὅτι τὸ Α δασύν τε ἐν λέξεσι τοιαύταις
|
Incipit |
|
Ἰστέον ὄτι τὸ α δασύνεται ἐν λέξεσι τοιαύταις· | ἅπαξ, ἁπλῶς
|
Incipit |
|
Ἰστέον ὄτι τὸ α δασύνεται ἐν λέξεσι τοιαύταις· ἅπαξ, ἁπλῶς
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΤΟ ΖΩΔΙΟΝ ΕΧΕΙ ΔΕΚΑΝΟΥΣ ΤΡΕΙΣ
|
Incipit |
|
ἰστέον ὅτι τὸ ἡρωικὸν μέτρον δέχεται
|
Incipit |
|
Ιστεον οτι το κατα Ιωαννην αγιον ευαγγελιον εν τοις Τραιανου υπηγορευθη, υπο Ιωαννου εν Πατμω τη νησω, διηγειται δε, την επι του πατρος ηγεμονικην και πρακτικην και ενδοξον του Χριστου γενεαν.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Ιωαννην αγιον ευαγγελιον, αναγινωσκεται εν εβδομασιν
|
Incipit |
|
Ἰστέον ὅτι τὸ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγέλιον ἐν τοῖς χρόνοις Τραϊανοῦ ὑπηγορεύθη ὑπὸ Ἰωάννου ἐν Πάτμῳ τῇ νήσῳ, διηγεῖται δὲ τὴν ἐπὶ τοῦ πατρὸς ἡγεμονικὴν καὶ πρακτικὴν καὶ ἔνδοξον τοῦ Χριστοῦ γενεάν (γέννησιν).
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εν τοις χρονοις Τραιανου υπηγορευθη υπο Ιωαννου εν Πατμω τη νησω. Διηγειται δε την επι του πατρος ηγεμονικην και πρακτικην και ενδοξον του Χριστου γενεαν.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εν τοις χρονοις Τραιανου υπογορευθη υπο Ιωαννου εν Πατμω τη νησω διηγειται δε την επι του πατρος ηγεμονικην και πρακτικην και ενδοξον του Xριστου γενεαν.
|
Textus |
|
Ἰστέον ὅτι τὸ κατα Ἰωάννην εὐαγγέλιον μετα λβʹ χρόνους τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως ἐγράφη. ἐπι Δομετιανοῦ.
|
Textus |
|
ιστεον οτι το κατα Ιωαννην ευαγγελιον, μετα λβʹ χρονους της Χριστου αναληψεος εγραφη, επι Δομετιανου.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Ιωαννην ευαγγελιον· εν τοις χρονοις Τραιανου υπηγορευθη υπο Ιωαννου εν Πατμω τη νησω· διηγειται δε την επι του πατρος ηγεμονικην και πρακτικην και ενδοξον του Χριστου γενεαν.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Λουκαν ευαγγελιον υπηγορευθη υπο Παυλου εν Ρωμη· ατε δε ιερατικου χαρακτηρος υπαρχον απο Ζαχαριου του ιερεως θυμιωντος ηρξατο.
|
Textus |
|
Ἰστέον ὅτι τὸ κατὰ Λουκᾶν ἅγιον εὐαγγέλιον ἐγράφη ἐν Ῥώμῃ ὑπ’ αὐτοῦ τοῦ Λουκᾶ, ἐπιτρέψαντος αὐτὸν τοῦ ἁγίου ἀποστόλου καὶ κορυφαίου Παύλου, ἐν ὁμοιώματι λέοντος, μετὰ χρόνους ιεʹ (πεντεκαίδεκα) τῆς Χριστοῦ αναλήψεως· αὐτὸς καὶ τὰς πράξεις τῶν ἀποστόλων συνεγράψατο μαθητὴς ὤν Παύλου τοῦ αποστόλου.
|
Textus |
|
Ιστέον ὅτι τὸ κατὰ Λουκᾶν ἅγιον εὐαγγέλιον, ἐγράφη ἐν Ῥώμη ὑπ' αὐτοῦ τοῦ Λουκᾶ, ἐπιτρέψαντος αὐτὸν τοῦ ἁγίου ἀποστόλου καὶ κορυφαίου Παύλου, ἐν ὁμοιώματι λέοντος, μετὰ χρόνους πεντεκαίδεκα τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως, αὐτὸς καὶ τὰς Πράξεις τῶν ἀποστόλων συνεγράψατο, μαθητὴς ὢν Παύλου τοῦ ἀποστόλου.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον, εγραφη εν Ρωμη υπ' αυτου του Λουκα. επιτρεψαντος αυτον του αγιου αποστολου και κορυφαιου Παυλου· εν ομοιωματι λεοντος· μετα χρονους πεντε και δεκα της Χριστου αναληψεως· αυτος και τας πραξεις των αποστολων συνεγραψατο μαθητης ων. Παυλου του αποστολου.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Λουκαν ευαγγελιον υπηγορευθη υπο Παυλου εν Ρωμη, δια τι ιερατικου χαρακτηρος υπαρχων υπο Ζαχαριου ιερεως θυμιωντος ηρξατο.
|
Textus |
|
Ἰστέον ὅτι τὸ κατὰ Λουκᾶν εὐαγγέλιον ὑπηγορεύθη ὑπὸ Παύλου ἐν Ῥώμῃ· ἅτε δὲ ἱερατικοῦ χαρακτῆρος ὑπάρχον, ἀπὸ Ζαχαρίου τοῦ ἱερέως θυμιῶντος ἤρξατο (ἄρχεται).
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Λουκαν ευαγγελιον, ατε δη ιερατικου χαρακτηρος υπαρχον, απο Ζαχαριου ιερεως θυμιωντος ηρξατο.
|
Textus |
|
Ἰστέον ὅτι τὸ κατὰ Μάρκον ἅγιον εὐαγγέλιον ἐγράφη ἐν Ἀλεξανδρείᾳ ὑπ’ αὐτοῦ τοῦ Μάρκου, ἐπιτρέψαντος αὐτὸν τοῦ ἁγίου ἀποστόλου καὶ κορυφαίου Πέτρου, ἐν ὁμοιώματι μόσχου, μετὰ χρόνους ιʹ (δέκα) τῆς Χριστοῦ αναλήψεως.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον, εβραιδι διαλεκτω γραφεν υπ' αυτου, εν Ιερουσαλημ εξεδοθη, μετα χρονους δεκα της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
ιστεον οτι το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον, εγραφη εν Αλεξανδρεια υπ' αυτου του Μαρκου, επιτρεψαντος αυτον του αγιου αποστολου και κορυφαιου Πετρου, εν ομοιωματι μοσχου, μετα χρονους ιʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
ἰστέον ὅτι τὸ κατὰ Μάρκον ἅγιον εὐαγγέλιον, ἐγράφη ἐν Ἀλεξανδρεία, ὑπ' αὐτοῦ τοῦ ἁγίου Μάρκου ἐπιτρέψαντος αὐτὸν τοῦ ἁγίου ἀποστόλου καὶ κορυφαίου Πέτρου, ἐν ὁμοιώματι μόσχου, μετὰ χρόνους δέκα, τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον, εγραφη εν Αλεξανδρεια· υπ' αυτου του αγιου Μαρκου· επιτρεψαντος αυτον του αγιου αποστολου και κορυφαιου Πετρου· εν ομοιωματι μοσχου· μετα χρονους δεκα. της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον· εγραφη εν Αλεξανδρεια υπ’ αυτου του Μαρκου· επιτρεψαντος αυτον του αγιου αποστολου και κορυφαιου Πετρου εν ομοιωματι μοσχου· μετα χρονους ιʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Μαρκον ευαγγελιον υπηγορευθη υπο Πετρου εν Ρωμη. εποιησατο δε την αρχην
|
Incipit |
|
Ἰστέον ὅτι τὸ κατὰ Μᾶρκον εὐαγγέλιον ὑπηγορεύθη ὑπὸ Πέτρου ἐν Ῥώμῃ· ἐποιήσατο δὲ τὴν ἀρχὴν ἀπὸ τοῦ προφητικοῦ λόγου τοῦ ἐξ ὕψους ἐπιόντος τοῦ Ἠσαΐου, τὴν πτερωτικὴν εἰκόνα τοῦ εὐαγγελίου δεικνύς [δεικνύει, δηλοῦν, δηλοῦντος (!)]
|
Textus |
|
ιστεον οτι το κατα Μαρκον ευαγγελιον, υπηγορευθη υπο Πετρου εν Ρωμη, εποιησατο δε την αρχην απο του προφητικου λογου, του εξ υψους επιοντος του Ησαιου, την πτερωτικην εικονα του ευαγγελιου δεικνυς.
|
Textus |
|
ιστεον οτι το κατα Μαρκον ευαγγελιον, υπηγορευθη υπο Πετρου εν Ρωμη, εποιησατο δε την αρχην, απο του προφητικου λογου του εξ υψους επιοντος τω Ησαια, την πτερωτικην εικονα του ευαγγελιου δηλων.
|
Textus |
|
ιστεον οτι το κατα Μαρκον ευαγγελιον, υπηγορευθη υπο του Πετρου εν Ρωμη, εποιησατο δε την αρχην απο του προφητικου λογου, του εξ υψους επιοντος του Ησαιου, την πτερωτικην εικονα του ευαγγελιου.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Μαρκον ευαγγελιον. εβραιδι διαλεκτω γραφεν, υπ’ αυτου εν Ιερουσαλημ εξεδοθη.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Μαρκον ευαγγελιον· υπηγορευθη υπο Πετρου εν Ρωμη· εποιησατο δε την αρχην απο του προφητικου λογου του εξ υψους επιοντος του Ησαιου· την πτερωτικην εικονα του ευαγγελιου.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Μαρκον ευαγγελιον· υπηγορευθη υπο Πετρου του εν Ρωμη· εποιησατο δε την αρχην· απο του προφητικου λογου του εξ υψους επιοντος του Ησαιου· την πτερωτικην εικονα του ευαγγελιου δεικνυς.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον εβραιδι διαλεκτω γραφεν υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ, εξεδοθη μετα χρονους η´ της Χριστου αναληψεως, ερμηνευθη δε υπο Ιωαννου, εξηγειται δε την κατα ανθρωπον του Χριστου γεννησιν, και εστιν ανθρωπομορφον το ευαγγελιον.
|
Textus |
|
Ἰστέον ὅτι τὸ κατὰ Ματθαῖον ἅγιον εὐαγγέλιον ἐγράφη ἐν Ἱεροσολύμοις ὑπ’ αὐτοῦ τοῦ Ματθαίου Ἑβραικοῖς γράμμασι καὶ διαλέκτῳ, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπου ἀντὶ τῶν Χερουβίμ, μετὰ χρόνους ηʹ (ὀκτὼ) τῆς Χριστοῦ αναλήψεως· ἑρμηνεύθη δὲ ὕστερον ὑπὸ Ἰωάννου τοῦ ἀποστόλου καὶ θεολόγου εἰς τὴν Ἑλλάδα φωνήν.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον εγραφη εν Ιεροσολυμοις· υπ’ αυτου του Ματθαιου· εβραικοις γραμμασι και διαλεκτω· εν ομοιωματι ανθρωπου αντι των χερουβιμ· μετα χρονους ηʹ της Χριστου αναληψεως· ερμηνευθη δε υστερον υπο Ιωαννου του αποστολου και θεολογου· εις την Ελλαδα φωνην.
|
Textus |
|
ιστεον οτι το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον εγραφη εν Ιεροσολυμων υπ' αυτου του Ματθαιου, εβραικοις γραμμασι και διαλεκτω εν ομοιωματι ανθρωπου αντι των Χερουβιμ μετ… (μετα) χρονους ηʹ της Χριστου αναληψεως, ερμηνευθη δε υστερον υπο Ιωαννου του αποστολου και θεολογου, εις την ελλαδ… (ελλαδα) φωνην.
|
Textus |
|
ἰστεον ὅτι τὸ κατὰ Ματθαῖον ἅγιον εὐαγγέλιον, ἑγράφη (!) ἐν Ἱεροσολύμοις, ὑπ' αὐτοῦ τοῦ ἁγίου Ματθαίου, ἑβραικοῖς γράμμασι καὶ διαλέκτω, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπου ἀντὶ τῶν χερουβὶμ. μετὰ χρόνους ὀκτὼ τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως, ἑρμηνεύθη δὲ ὕστερον, ὑπὸ Ἰωάννου τοῦ ἀποστόλου καὶ θεολόγου εἰς τὴν ἑλλάδα φωνήν.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον, εγραφη εν Ιεροσολυμοις· υπ’ αυτου του αγιου Ματθαιου· εβραικοις γραμμασι και διαλεκτω· εν ομοιωματι ανθρωπου· αντι των χερουβιμ· μετα χρονους οκτω της Χριστου αναληψεως· ερμηνευθη δε υστερον. υπο Ιωαννου του αποστολου και θεολογου και εις την Ελλαδα φωνην.
|
Textus |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΕΒΡΑΙΔΙ ΔΙΑΛΕΚΤΩ
|
Incipit |
|
ιστεον οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εβραιδι διαλεκτω
|
Incipit |
|
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εβραιδι διαλεκτω
|
Incipit |
|
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εβραιδι διαλεκτω γραφεν υπ αυτου εν Ιερουσαλημ εξεδοθη, ερμηνευθη δε υπο Ιωαννου.
|
Incipit |
|
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εβραιδι διαλεκτω γραφεν υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ. εξεδοθη δε και ερμηνευθη υπο Ιωαννου, μετα χρονους ηʹ της του Χριστου αναληψεως. δια στιχων ͵βχʹ.
Διηγειται δε την κατα ανθρωπον του Χριστου γενεσιν, και εστιν ανθρωπομορφον τουτο το ευαγγελιον.
|
Textus |
|
Ἰστέον ὅτι τὸ κατὰ Ματθαῖον εὐαγγέλιον ἑβραΐδι διαλέκτῳ γραφὲν ὑπ’ αὐτοῦ ἐν Ἰερουσαλὴμ ἐξεδόθη, ἑρμηνεύθη δὲ ὑπὸ Ἰωάννου. Ἐξηγεῖται δὲ τὴν κατὰ ἄνθρωπον τοῦ Χριστοῦ γέννησιν καὶ ἔστιν ἀνθρωπόμορφον τὸ εὐαγγέλιον.
|
Textus |
|
ιστεον οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδοθη μετα
χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον μετα ηʹ χρονους της Χριστου αναληψεως εγραφη, το κατα Μαρκον, μετα ιʹ χρονους, το κατα Λουκαν, μετα ιεʹ χρονους, το κατα Ιωαννην, μετα λβʹ χρονους επι Δομετιανου.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον μετα ηʹ χρονους της Χριστου αναληψεως εγραφη· το δε κατα Μαρκον, μετα ιʹ χρονους· το δε κατα Λουκαν, μετα ιεʹ χρονους· το δε κατα Ιωαννην, μετα λβʹ χρονους επι Δομετιανου·
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον μετα ηʹ χρονους της Χριστου αναληψεως εγραφη· το κατα Μαρκον, μετα ιʹ χρονους· το κατα Λουκαν, μετα ιεʹ χρονους· το κατα Ιωαννην μετα λβʹ χρονους επι Δομετιανου.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον μετα ηʹ χρονους του Χριστου αναληψεως εγραφη· το κατα Μαρκον μετα ιʹ χρονους· το κατα Λουκαν μετ ιεʹ χρονους· το κατα Ιωαννην μετ λβʹ χρονους επι Δομετιανου.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον συνεγραφη εν Ιερουσαλημ υπ’ αυτου του αγιου αποστολου Ματθαιου εβραιδι διαλεκτω μετα οκτω χρονους της Χριστου αναληψεως· ουτος ο αγιος αποστολος αυτοπτης γεγονε των παθηματων του Χριστου εις ων των ιβʹ αποστολων· ερμηνευθη (sic) δε υπο Ιωαννου.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον συνεγραφη εν Ιερουσαλημ, υπ’ αυτου του αγιου αποστολου Ματθαιου εβραιδι διαλεκτω μετα οκτω χρονους της Χριστου αναληψεως· ουτος ο αποστολος αυτοπτης εγενετο των παθηματων του Χριστου, εις ων των ιβʹ αποστολων· ερμηνευθη (sic) δε υπο Ιωαννου.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, εβραιδι διαλεκτω γραφεν υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ. εξεδοθη δε και ερμηνευθη υπο Ιωαννου, μετα χρονους ηʹ της του Χριστου αναληψεως. δια στιχων, ͵βχʹ.| Διηγειται δε την κατα ανθρωπον του Χριστου γενεσιν, και εστιν ανθρωπομορφον τουτο το ευαγγελιον.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, εβραιδι διαλεκτω γραφεν υπ' αυτου, εν Ιερουσαλημ εξεδοθη, ερμηνευεται δε υπο Ιωαννου, εξηγειται δε την κατα ανθρωπον του Χριστου γενεσιν, και εστιν ανθρωπομορφον το ευαγγελιον.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, συνεγραφη μεν υπο του αυτου Ματθαιου μετα οκτω χρονους της Χριστου αναληψεως, Εβραιδι διαλεκτω εν Ιερουσαλημ της Παλαιστινης, ηρμηνευθη δε υπο Ιωαννου.
|
Textus |
|
Ιστεον οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον. Μετα ηʹ χρονους της Χριστου αναληψεως εγραφη· Το κατα Μαρκον, μετα ιʹ χρονους. Το κατα Λουκαν, μετα ιεʹ χρονους. Το κατα Ιωαννην, μετα τριακονταδυο χρονους, επι Δομετιανου.
|
Textus |
|
Ἰστέον ὅτι τὸ προοίμιον κατὰ μὲν τοὺς Ἀπολλοδωρείους
|
Incipit |
|
Ἰστέον ὅτι τοὺς μὲν ἄλλους εὐαγγελιστὰς ἐξ αὐτῶν ἀρχομένους ἐστὶν ἰδεῖν τῶν πραγμάτων, τὸν δὲ μακάριον Λουκᾶν καὶ ποοιμίοις ἐπιβάλλοντα
|
Incipit |
|
Ἰστέον ὅτι τοὺς μὲν ἄλλους εὐαγγελιστὰς ἐξ αὐτῶν ἀρχομένους ἐστὶν ἰδεῖν τῶν πραγμάτων, τὸν δὲ μακάριον Λουκᾶν καὶ προοιμίοις ἐπιβάλλοντα καὶ συγγνώμην ἑαυτῷ πραγματευόμενον, ὅτι δὴ μέλλοι μεγάλα ἐκτίθεσθαι. Φησὶ γάρ, «Ἐπειδήπερ πολλοὶ ἐπεχείρησαν ἀνατάξασθαι διήγησιν»
|
Incipit |
|
Ιστεον οτι τους μεν αλλους ευαγγελιστας, εξ αρτων (!) αρχομενους των εστιν ιδειν των πραγματων, τον δε Μαρκον
|
Incipit |
|
Ιστεον οτι τους μεν αλλους ευαγγελιστας, εξ αυτων αρξομενους εστιν ιδειν των πραγματων.
|
Incipit |
|
Ἱστέον ὅτι τοὺς μὲν ἄλλους εὐαγγελιστὰς, ἐξ αὐτῶν ἀρχομένους ἔστιν ἰδεῖν
|
Incipit |
|
Ιστεον οτι τους μεν αλλους ευαγγελιστας, εξ αυτων αρχομενους εστιν ιδειν
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΟΤΙ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΠΕΠΟΙΗΚΕΝ
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΟΥΝ ΤΟΥΤΟ ΟΤΙ ΔΕΚΑ ΜΗΝΑΣ ΕΡΡΙΠΤΟΝΤΟ ΕΝ ΤΩ ΠΟΤΑΜΩ ΤΑ ΒΡΕΦΗ ΤΩΝ ΙΣΡΑΗΛΙΤΩΝ ΕΩΣ ΟΥ ΑΝΕΛΗΦΘΗ
|
Incipit |
|
ιστεον τους μεν αλλους ευαγγελιστας, εξ αρετων αρχομενους των εστιν ιδειν των πραγματων· τον δε μακαριον Λουκαν
|
Incipit |
|
ἰστέον ὡς ἡ ἐπιστολὴ αὕτη δοκεῖ τισιν οὐκ εἶναι Παύλου· διά τε τὸν χαρακτῆρα καὶ διὰ τὸ μὴ προσγράφειν
|
Incipit |
|
ΙΣΤΕΟΝ ΩΣ ΗΡΜΗΝΕΥΘΗ ΤΑ ΚΑΤΩΤΕΡΩ ΔΗΛΩΘΗΣΟΜΕΝΑ
|
Titulus initialis |
|
Ἰστέον ὡς ὁ λόγος οὗτος τοῦ πανηγυρικοῦ ἐστιν εἴδους, διαιρούμενος εἰς γʹ· εἴς τε τὸ πανηγυρικὸν αὐτό, τὸ ἀναθεματικὸν λεγόμενον, καὶ τὸ συμβουλευτ[ικόν]
|
Incipit |
|
Ἰστέον ὡς ὁ τῆς παρούσης βίβλου συγγραφεὺς ... τῆς διανοίας μενούσης τῆς αὐτῆς καὶ ἐν τῇ βραχύτητι τῶν λέξεων.
|
Additio |
|
Ἰστέον ὡς ὁ τῆς παρούσης βίβλου συγγραφεὺς ταύτην αἰτήσασιν ἐντίμοις προσώποις πρὸς ἔντευξιν παρασχόμενος … μηδαμῶς ξενισμὸν ἐμποιήσει τοῖς ἐντυγχάνουσι τῆς διανοίας μενούσης τῆς αὐτῆς καὶ ἐν τῇ βραχυτάτῃ παραλλαγῇ τῶν λέξεων.
|
Additio |
|
ἰστέον ὡς οὐδεὶς πω τόδε τοῦ δευτέρου λόγου σχῆμα
|
Incipit |
|
Ἰστέον ὥς τινες τῶν ἔξω φιλοσόφον καὶ μάλιστα Πρόκλος θεωρήμασί τισι πολλάκις τοῦ μακαρίου Διονυσίου κέχρηται
|
Incipit |
|
Ιστεον, οτι μετα χρονους δεκα της του κυριου ημων και θεου Ιησου Χριστου εκ νεκρων αναστασεως, και εις ουρανους αναληψεως, εγραφη το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον.
|
Textus |
|
Ἰστέον, ὅτι οἱ ἅγιοι καὶ πανεύφημοι ιβʹ ἀπόστολοι, καὶ οἱ μετ’ αὐτοὺς ἐβδομήκοντα
|
Incipit |
|
Ἰστέον, ὅτι τὰ λεπτὰ καλοῦνται ἀσσάρια, ἤγουν νούμια· ἑξήκοντα δὲ ἀσσαρίων ὑπῆρχον τότε τὸ δηνάριον· ἑκατὸν δὲ δηναρίων, ὁ ἄργυρος· καὶ πέπραται ὁ Κύριος εἰς τριάκοντα ἀργύρων, ἅτινα συνάγονται τρισχίλια δηνάρια, γινόμενα ἐν χρυσῷ νομίσματα ὑπὸ ρʹ.
|
Textus |
|
Ιστεον, οτι το κατα Ιωαννην ευαγγελιον, εγραφη υπο Ιωαννου εν Πατμω της Κυπρου, εις ομοιωμα αετου, επι Τραιανου του βασιλεως, επανελθοντος δε αυτου εν τη Ασια, εγραψε την δεκαλογον του ευαγγελιου.
|
Textus |
|
ιστεον, οτι το κατα Λουκαν ευαγγελιον· εξεδοθη μετα χρονους δεκαπεντε της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Ιστεον, οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εβραιδι διαλεκτω γραφεν
|
Incipit |
|
ἰστέον, ὦ παῖ, ὅτι τὸ ἄλφα δασύνεται ἐν λέξεσι τοιαύταις
|
Incipit |
|
Ιστεον· οτι το κατα Λουκαν ευαγγελιον υπηγορευθη υπο Παυλου εν Ρωμη· ατε δε ιερατικου χαρακτηρος υπαρχον· απο Ζαχαριου του ιερεως θυμιωντος ηρξατο.
|
Textus |
|
ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΤΟΥ ΡΗΤΟΡΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Ἱστορία καὶ θαύματα κατὰ καιροὺς γενόμενα ἐν τῶ σεβασμίω τόπω τῆς σεβασμίας μεγίστης βασιλικῆς μονῆς τοῦ Βατοπαιδίου
|
Titulus initialis |
|
Ἱστορία λέγεται ἡ διήγησις τῶν ἀνθρωπίνων γεγονότων
|
Incipit |
|
Ἱστορία Νικήτα βασιλικοῦ κληρικοῦ πρὸς τὸν χριστόβουλον βασιλέωα Κωνσταντῖνον τὸν προφυρογέννητον περὶ τοῦ μεγίστου θαύματος τοῦ γενομένου ἐπὶ τῆς αὐτοκρατορίας αύτοῦ ἐν Ἱερουσαλὴμ, ἐν τῷ ἁγίῳ καὶ ζωοδόχῳ τάφῳ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τῷ ἁγίῳ καὶ μεγάλῳ σαββάτῳ ἐν ἔτει συνε΄
|
Titulus initialis |
|
ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟΥ ΤΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΔΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Ἱστορία τοῦ ἁγίου ὄρους Σινᾶ καὶ τῶν περιχώρων αὐτοῦ ... ποιῆμα κὺρ Παισιου μητροπολίτου Ρόδου
|
Titulus initialis |
|
Ἱστορία ψυχωφελὴς ἐκ τῆς ἐνδοτέρας τῶν Αἰθιόπων χώρας, τῆς Ἰνδῶν λεγομένης, πρὸς τὴν ἁγίαν πόλιν μετενεχθεῖσα διὰ Ἰωάννου μοναχοῦ μονῆς τοῦ ἁγίου Σάβα
|
Titulus initialis |
|
ΙΣΤΟΡΙΩΔΗΣ ΣΥΝΑΓΩΓΗ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΕΛΛΟΓΙΜΩΝ ΤΕ ΑΝΔΡΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΙΣΧΙΑΔΙΚΟΙ ΚΥΡΙΩΣ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΟΙΣ ΑΝ ΤΟ ΑΛΓΗΜΑ ΕΡΕΙΔΟΙ ΚΑΤΑ ΤΙΝΟΣ ΑΡΘΡΟΥ ΤΩΝ ΙΣΧΙΩΝ
|
Incipit |
|
Ἰσχὺν ὁ δοὺς ἐν πολέμῳ
|
Incipit |
|
ΙΣΧΥΝ Ο ΔΟΥΣ ΕΝ ΠΟΛΕΜΩ ΣΩΤΗΡ ΔΑΥΙΔ ΤΩ ΣΟΦΩ
|
Incipit |
|
Ἰσχυρὸν ἡ φιλία βιάζεσθαι, καὶ μάλιστα περιδραττομένη προφάσεως προτεινούσης τὸ εὔλογον
|
Incipit |
|
ἰσχυρὸν ἡ φιλία βιάζεσθαι· καὶ μάλλιστα περιδραττομένη πρoφάσεως προτεινούσης
|
Incipit |
|
Ἰσχυρὸν τῆς ἀποστολικῆς ἁλιεἰας τὸ δίκτυον
|
Incipit |
|
ἰσχὺς Θεοδώρου δὲ καὶ Δημητρίου
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Ἰσχύω μὲν οὐδ’ ἃ πέπονθα πρὸς ὑμᾶς εἰπεῖν
|
Incipit |
|
ΙΣΩΣ ΓΑΡ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟΝ
|
Desinit |
|
Ἴσως μὲν ἄλογόν τι δόξω ποιεῖν, εἰ ψυχαγωγίας
|
Incipit |
|
Ἴσως μὲν ἐπαχθὴς δόξω πρὸς τὴν ὑμετέραν ἀγάπην, καὶ φορτικὸς
|
Incipit |
|
Ἴσως οἰήσῃ, θεσπέσιε δέσποτά μου
|
Incipit |
|
ΙΣΩΣ ΤΗΣ ΕΥΔΟΚΙΑΣ Η ΚΑΙ ΔΙΑΖΥΓΙΩ ΔΙΑΖΥΓΕΝΤΑ
|
Desinit |
|
Ἴσως τινὲς ὑμῶν, ὦ ἄνδρες δικασταί, διὰ τὸ βούλεσθαί με ἄξιον εἶναί τινος ἡγοῦνται καὶ εἰπεῖν ἂν μᾶλλον ἑτέρου δύνασθαι
|
Incipit |
|
ΙΤΕ ΜΟΙ ΞΥΜΠΑΝΤΕΣ ΠΑΙΔΕΣ
|
Incipit |
|
ΙΦΙΚΡΑΤΙΔΕΣ ΚΡΗΠΙΔΕΣ
|
Incipit |
|
ΙΦΙΚΡΑΤΙΔΕΣ ΚΡΗΠΙΔΕΣ ΑΠΟ ΙΦΙΚΡΑΤΟΥΣ
|
Incipit |
|
ΙΧΝΗ ΑΕΤΟΥ ΠΕΤΟΜΕΝΟΥ ΟΔΟΝ ΟΦΕΩΣ ΕΠΙ ΠΕΤΡΟΥ
|
Incipit |
|
Ἰωακεὶμ ὁ δίκαιος ἀνὴρ ἐκ φυλῆς Δαυὶδ ἦν καὶ εἱρμώσατο τὴν Ἄννα
|
Incipit |
|
Ἰωάννη θεόφρον, Δαμασκοῦ τὸ ἔγκαλλοπισμα
|
Desinit |
|
Ἰωάννη παρθένε καὶ θεολόγε,
εὐαγγελιστὰ καὶ φίλε τοῦ κυρίου,
τοῦ γράψαντος πρόστηθι ἐν ὥρᾳ δίκης.
|
Textus |
|
ΙΩΑΝΝΗΝ ΤΟΝ ΜΕΓΙΣΤΟΝ ΦΩΣΤΗΡΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ ΤΟΝ ΒΥΖΑΝΤΙΔΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΝ
|
Incipit |
|
Ιωαννης | Κοσμα Ινδικοπλευστου.
|
Titulus initialis |
|
Ιωαννης αναγνωστης και υιος του υατρ (ιατρου) κυριε βοηθει τον δουλον
|
Textus |
|
Ιωαννης απο του Πασχα· εως τη νʹ· και ο Ματθαιος Λουκας απο κδʹ του σεπεμβριου (σεπτεμβριου)· Μαρκος απο την πρωτην εβδομαδα των νηστειων εως τη μγ (μεγαλη).
|
Textus |
|
Ἰωάννης βαπτίζει τοὺς Ἰουδαίους. Ἔρχεται ἀπὸ Ναζαρὲθ ὁ Χριστός, ἐβαπτίσθη, καὶ ἦλθεν εἰς τὴν ἔρημον πειρασθῆναι. Εἶτα εἰς τὴν Γαλιλαίαν, παραδοθέντος Ἰωάννου, καὶ καλεῖ τοὺς περὶ Πέτρον καὶ Ἰάκωβον. Εἰσέρχεται εἰς Καπερναούμ, διδάσκει, θεραπεύει τὸν δαιμονιζόμενον ἐκεῖ, εἶτα
|
Incipit |
|
Ἰωάννης εἶπεν ὁδοὶ δύο εἰσίν, μία τῆς ζωῆς
|
Incipit |
|
Ιωαννης ἐκεῖ· οὗ καὶ αἱ δύο ἐπιστολαὶ τῶν καθολικῶν μνημονεύονται.
|
Desinit |
|
ΙΩΑΝΝΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΔΟΥΛΟΣ
|
Incipit |
|
ΙΩΑΝΝΗΣ ΕΧΕΙ ΠΡΩΤΟΝ ΕΞΑΔΕΛΦΟΝ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ
|
Incipit |
|
Ἰωάννης μαρτυρεῖ, ὅτι ἐν αὐτῷ ὅλον τὸ πλήρωμα, καὶ Παῦλος, ὅτι ἐν αὐτῷ κατοικεῖ πᾶν τὸ τὸ πλήρωμα τῆς θεότητος σωματικῶς· οὐκ εἶπεν ἁπλῶς «ἐν ᾧ κατῴκησεν ἡ θεότης», ἀλλὰ «τὸ πλήρωμα τῆς θεότητος» (Col. 2,9), τουτέστιν πᾶσα ἡ δωρεὰ τῆς θεότητος
|
Incipit |
|
Ἰωάννης μεγάλοιο θεοῦ φίλος ἄπλετον ὄλβον
πνεύματος ἐκ σοφίης. δέγμενος ἐν κραδίηι.
πρῶτος ἐν ἀρχῆ πέφραδεν ὗια θεοῦ λόγον εἶναι
ὃς σφετέραι σοφίηι κόσμον ἔτευξε λόγω
|
Textus |
|
Ιωαννης μεγαλοιο θεου φιλος απλετον ολβον πνευματος εκ σοφιης. δεγμενος εν κραδιῃ. πρωτος εν αρχη πεφραδεν υια θεου λογον ειναι ος σφετερα σοφιῃ, κοσμον ετευξε λο (λογω).
|
Textus |
|
Ἰωάννης μέλλων παραδιδόναι ἡμῖν τὸ τῆς θεολογίας
|
Incipit |
|
Ιωαννης ο εκλεκτος (?) ... αι αγιαι και οικουμενικαι επτα συνοδοι.
|
Textus |
|
Ἰωάννης ὁ θεολόγος ἐν τῇ Ἀσίᾳ ἐκήρυξε τὸ εὐαγγέλιον καὶ ἐν τῇ Ἐφέσῳ· ἐξωρίσθη δὲ ὑπὸ Τραϊανοῦ ἐν Πάτμῳ, ἔνθα καὶ τὸ εὐαγγέλιον ἐγράφη, πάλιν ὁ ἐν Ἐφέσῳ ἐλθὼν μετὰ θάνατον τοῦ βασιλέως θάπτεται ἐκεῖ ἔτι ζῶν.
|
Textus |
|
Ἰωάννης ὁ Κομνηνὸς ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἔτη κδ'
|
Desinit |
|
ἰωάννης τέταρτος αὖθις εἰκόνα
τὴν ἀετοῦ δείκνυσιν ὕψει τῶν λόγων
ὑψηπετὴς γὰρ ἐστιν ὡς θεολόγος
οὐρανίοις δόγμασιν αἰθεροδρόμος
|
Textus |
|
Ἰωάννης τέταρτος αὖθις, εἰκόνα:| Τὴν ἀετοῦ δείκνυσιν ὕψει τῶν λόγων:| Ὑψιπετὴς γάρ ἐστιν ὡς θεολόγος:| Οὐρανίοις δόγμασιν, αἰθεροδρόμος.
|
Textus |
|
Ἰωάννου Ἀπὸκάλυψις. εὐλόγησον δεσποτα:
|
Titulus initialis |
|
Ἱωάννου ἀρχιεπισκόπου Ἱεροσολύμων λόγος περὶ τοὺς λέγοντας ὅτι οὐκ ἔστιν βαλεῖν ὕδωρ ζέον ἐν τοῖς θείοις μυστηρίοις, ἀνατρέπων αὐτῶν τὴν ἀντιλογίαν
|
Titulus initialis |
|
Ἰωάννου ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνουπόλεως· ἐκ τῆς ἑρμηνείας τοῦ κατὰ Ἰωάννου εὐαγγελίου· εἰστήκεισαν διὰ πιτῦ σταύρω τοῦ Ἰησοῦ ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ ἡ ἀδελφῆ τῆς μήτρος αὐτοῦ Μαρίαν τοῦ Κλωπᾶ
|
Titulus initialis |
|
Ἰωάννου γραμματικοῦ τοῦ Τζέτζου διδασκαλία σαφεστάτη, περὶ τῶν ἐν στίχοις μέτρων ἁπάντων διὰ στίχων ἡρωικῶν
|
Titulus initialis |
|
Ἰωάννου δὲ τοῦ Κολοβοῦ καθημένου μετὰ τῶν ἀδελφῶν
|
Incipit |
|
Ἰωάννου δὲ τῶ ἀετῶ δια τὸ ὑψηλὸν καὶ ἀπο θεότητος ἄρξασθαι.
|
Desinit |
|
Ἰωάννου δὲ τῶ ἀετῶ δια τὸ ὑψηλὸν καὶ ἀπο θεότητος ἄρξασθαι.
|
Desinit |
|
Ἰωάννου διακόνου τῆς μεγάλης ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως ἐγκώμιον εἰς τὸν ἅγιον Πέτρον τὸν φιλόπτωχον
|
Titulus initialis |
|
Ἰωάννου διακόνου τῆς μεγάλης ἐκκλησίας περὶ τῆς ἐξ ἀρχῆς καὶ μέχρι τέλους οἰκονομίας τοῦ Θεοῦ εἰς τὸν ἄνθρωπον ἱστορία ἐπωφελής, καὶ περὶ τῆς χριστιανικῆς πολιτείας ὅπως συνέστη, καὶ κατὰ πάντων αἱρετικῶν
|
Titulus initialis |
|
Ἰωάννου ἐν Φουρνῇ μοναχοῦ διάλεξις [...]
|
Titulus initialis |
|
Ιωαννου εξεδοθη.
|
Desinit |
|
Ἰωάννου ἐπισκόπου Πρισδριάνων ἐκ τῶν Παλλαδίου, Ἀρχελάου, Στεφάνου Ἀλεξανδρέως καὶ διαφόρων παλαιῶν ἰατρῶν περὶ ἐντέρων
|
Titulus initialis |
|
Ἰωάννου ἑπισκόπου Πρισδριάνων περὶ οὔρων διάγνωσις καὶ πραγματεία ἀρίστη
|
Titulus initialis |
|
Ἰωάννου ἐπισκόπου Πρισδριανῶν, περὶ οὔρων διάγνωσις καὶ πραγματεία ἀρίστη
|
Titulus initialis |
|
̓Ιωάννου ̔Ιεροσολύμων κατὰ τοῦ λατινικοῦ καλενδαρίου, εἰς τὸν τόμον τῆς ἀγάπης, φυλλον 534
|
Titulus initialis |
|
Ἰωάννου μητροπολίτης Κλαυδίας (!) ἐπιστολή
|
Titulus initialis |
|
Ιωαννου μοναχου και πρεσβυτερου του Τζουτζουνη, και Καλης μοναχης της μητρος αυτου, γαμβρος δε του κυρου Μανουηλ της Μαρουδιας. Οι αναγινωκοντες την θειαν δελτον ταυτην ευχεσθαι (ευχεσθε) υπερ εμετερων (corr. ημετερων alia manu) των ελαχιστων και ευτελων των εκ ποθου πολλου κτησαμενων. μηνος δεκεμβριου ιβʹ ινδ. αʹ. ετους ͵ϛχαʹ.
|
Textus |
|
Ιωαννου μοναχου ταπεινου του Δαμασκηνου· περι των εν πιστει κεκοιμημενων· οπως αι υπερ αυτων γινομεναι λειτουργιαι και ευποιιαι· τουτους ονηνισιν (ονινησιν).
|
Titulus initialis |
|
Ἰωάννου πατριάρχου Ἀντιοχείας λόγος περὶ τῶν ἀζύμων πρὸς τὸν Ἀνδριανουπολίτην
|
Titulus initialis |
|
Ἰωάννου πρόρρησις ἀψευδεστάτη.
|
Textus |
|
Ἰωάννου ταπεινοῦ καὶ ἀμαρτωλοῦ μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Ἐγκώμιον εἰς τὴν ἀγίαν ὑπερένδοξον κοίμησιν καὶ μετάστασιν τῆς Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας
|
Titulus initialis |
|
Ἱωάννου τοῦ ἁγιωτάτου Ἱεροσολύμων λόγος περὶ τῶν ἀζύμων, ὃν συνεγράψατο ἐν Ἱεροσολύμοις κατὰ τὸν διάλεξιν ἣν πρός τινα Λατῖνον φιλόσοφον ἐποιήσατο
|
Titulus initialis |
|
Ἰωάννου τοῦ ἁγιωτάτου πατριάρχου Ἱεροσολύμων περὶ ἀζύμων λόγος δεύτερος
|
Titulus initialis |
|
Ιωάννου τοῦ Βέκονος πατριαρχοῦντος Κωνσταντίνου πόλεως νέας Ῥώμης ἀπολογία λόγων δεῖ εἰς εἰρήνην καὶ ἕνωσιν τῶν ἐκκλησιῶν καὶ συμφωνίαν καὶ δογμάτων ἔννοιαν. Ἐπὶ τῆς βασιλείας τοῦ Μιχαὴλ Παλαιολόγου ἐκπεπτωκότος.
|
Titulus initialis |
|
Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ λόγος περὶ ἀζύμων
|
Titulus initialis |
|
ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΖΩΝΑΡΑ ΤΩ ΓΕΓΟΝΟΤΙ ΜΕΓΑΛΩ ΔΡΟΥΓΓΑΡΙΩ ΤΗΣ ΒΙΓΛΑΣ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΑΣΗΚΡΗΤΙΣ
|
Titulus initialis |
|
Ἰωάννου τοῦ παναγιωτάτου μητροπολίτου Κλαυδιουπόλεως λόγος περὶ τῶν ἀζύμων, στηλιτευτικὸς κατὰ Ἀρμενίων καὶ Φράγγων καὶ Λατίνων
|
Titulus initialis |
|
Ἰωάννου τοῦ Σαβαίτου διήγησις φοβερά
|
Titulus initialis |
|
ΙΩΑΝΝΟΥ ΦΡΟΝΤΙΣΜΑ ΚΟΜΝΗΝΟΥ ΤΟΔΕ
|
Incipit |
|
Ιωαννου, γʹ, και Ιουδα αʹ.
|
Desinit |
|
Ἰωάννω δὲ τῶ ἀετῶ, διὰ τὸ ὑψηλὸν, καὶ ἀπο θεότητος ἄρξασθαι.
|
Desinit |
|
̓Ιωσήππου ἀπόδειξις ὅτι αὐτοκράτωρ ἐστὶ τῶν παθῶν ὁ εὐσεβὴς λογισμός
|
Titulus initialis |
|
Ιωσης. Εσθηρ οι κατα σαρκα αδελφοι του κυριου.
|
Desinit |
|
Ἰωσὴφ τοῦ ποτὲ Τορνόβου, καὶ ἀναχωρητοῦ στίχοι πολιτικοὶ εἰς βίβλον Βησσαρίωνος τοῦ Μακρῆ, καὶ Ἀλεξάνδρου Μαυροκορδάτου τοῦ ἐξ ἀποῤῥήτων
|
Titulus initialis |
|
Κ'. Οὐ δεῖ τὸν ἐπίσκοπον ἀνακρίνειν
|
Incipit |
|
κʹ περὶ τῆς λειτουργίας αὐτοῦ τῆς ἐν ἀνατολῆ καὶ δύσει.
|
Desinit |
|
κʹ περὶ τῆς λειτουργίας... καὶ δύσει.
|
Desinit |
|
κα<ὶ ἦσαν> διαπαντός...
|
Desinit |
|
ΚΑΑΝΩΝ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΟΣ ΕΒΔΟΜΟΣ ΣΗΜΑΙΝΩΝ ΟΤΙ ΨΕΘΔΩΣ ΛΕΓΟΘΣΙΝ ΟΙ ΛΑΤΙΝΟΙ
|
Incipit |
|
Κάβος ἐξ αὐτῆς τῆς διαλέκτου
|
Incipit |
|
καγω ο ταπεινος ο Αθανασιος ο ιερομοναχος ο ψαλλων τον αγιον Ιωαννην τον Προδρομον ετος (?) του Καταρακτου γραφω και αποφασιζω οτι οποιος ανθρωπος δεν βαλη κοπον εις ποσον τεχνην διαφορον μη ελπιζετω οτι και εγω ο ταπεινος ειχα καιρον αδειαν μα τωρα δε εχω. (?) Αθανασιος ιερομοναχος.
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΓΩ ΤΟΥ ΒΙΟΥ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ
|
Desinit |
|
κὰδ δ’ ἄρα γῆς ἁπάσης ἀπείρονος ἡνιοχῆσαι
|
Desinit |
|
ΚΑΔΜΟΥ ΠΟΛΙΤΑΙ Ο ΕΤΕΟΚΛΗΣ ΠΡΟΛΟΓΙΖΕΙ
|
Incipit |
|
ΚΑΔΜΟΥ ΠΟΛΙΤΑΙ Ο ΕΤΕΟΚΛΗΣ ΠΡΟΛΟΓΙΖΕΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΖΩΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΘ ʹ Ο ΔΥΝΑΤΟΝ ΟΜΟΙΩΘΩΜΕΝ ΚΑΙ ΜΗ ΤΟΙΣ ΚΤΗΝΕΣΙΝ
|
Desinit |
|
καθ' ἑξὴς ἕκτου καὶ ἑβδόμου καὶ ὀγδόου
|
Desinit |
|
καθ' ἣν ἁρμόττει συμμετρίαν διδασκομένην
|
Desinit |
|
καθ' ἦν δύσπληκτοι εἰσὶν ἀπὸ φόβων τῶν περὶ θάνατον
|
Incipit |
|
ΚΑΘ'ΕΚΑΣΤΗΝ ΠΡΟΣΔΟΚΩΝ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑΝ
|
Desinit |
|
καθ'ἡδονὴν δ'οὐχ ἥκιστα τοῦτ'ἂν εἴη κἀμοί
|
Desinit |
|
καθ’ ἓν ἴσως ἢ δύο βιβλία τὴν ἐπιγραφὴν ἕξοντα, Γαληνοῦ περὶ τῶν ἰδίων βιβλίων
|
Desinit |
|
καθ’ ἡμῶν αὐτοῦ διαβόλων ἐπὶ τἀναγκαιότερα τρέψωμεν τὸν λόγον
|
Desinit |
|
καθ’ ὡς πρότερον διεταξάμεθα
|
Desinit |
|
ΚΑΘʹ ΟΝ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΤΑ ΜΕΡΗ ΦΥΣΙΚΩΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΘʹ ΟΣΟΝ ΚΑΙ ΕΝΤΑΥΘΑ ΤΑΣ ΑΥΓΑΣ ΕΔΕΞΑΝΤΟ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΕΩΣΕΩΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΙΗΣΟΥ ΤΩ ΘΕΩ ΗΜΩΝ
|
Desinit |
|
Καθάπερ γὰρ ἔστιν ἰδεῖν τὰ τῆς θαλάσσης κύματα
|
Incipit |
|
Καθάπερ νεφῶν συνδρομὴ...
|
Incipit |
|
ΚΑΘΑΠΕΡ Ο ΑΝΔΡΙΑΝΤΟΠΛΑΣΤΗΣ
|
Desinit |
|
Καθάπερ οἱ λειμῶνες ἔχουσι ποικίλα καὶ διάφορα ἄνθη
|
Incipit |
|
Καθάπερ οἱ λειμῶνες ἔχουσι ποικίλα καὶ διάφορα ἄνθη
|
Incipit |
|
Καθάπερ τὰ φυτὰ χρήζουσι τῆς τοῦ ὕδατος ἐπιρροῆς
|
Incipit |
|
Καθάπερ τὸ ἀνθρώπινον σῶμα φιλολογωτάτη μοι βασιλίδων
|
Incipit |
|
καθάπερ τὸ ἀνθρώπινον σῶμα φιλολογωτάτη μοι βασιλίδων
|
Incipit |
|
Καθάπερ τὸ ἀνθρώπινον σῶμα, φιλολογωτάτη μοι βασιλίδων
|
Incipit |
|
Καθάπερ τὸ σῶμα τοῦτο καθ ̓ ἑκάστην ἡμέραν δεῖται τῆς σωματικῆς τροφῆς
|
Incipit |
|
καθαρὰς καὶ ἀκηράτους παρεδέκασιν, έμαρτύρησαν δὲ οἱ ἅγιοι... ἀμήν
|
Desinit |
|
καθαρθέντες καλῶς, ἀξιωθῶμεν ἰδεῖν τὸν Θεόν, ὡς ἀνθρώποις ἰδεῖν δυνατόν, καὶ τῶν μελλόντων ἀπολαύσωμεν ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
καθαρισθεισαν την ακοην, ιδειν των λεγομενων το υψος.
|
Desinit |
|
ΚΑΘΑΡΟΙΣ ΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΟΤΙ ΑΥΤΟΙ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΟΨΟΝΤΑΙ
|
Desinit |
|
καθεῖναι, ἀλλὰ καὶ γυναικὸς ἀπέλαυσε, καὶ πατὴρ ἐγένετο παίδων τοσούτων. Οὐδαμοῦ γὰρ ἀγαμίαν ἐνομοθέτησεν ὁ Θεός· ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
καθεύδεις καὶ κατ[αφρονεῖς
|
Desinit |
|
ΚΑΘΕΥΔΟΝΤΑ
|
Desinit |
|
ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΟΥ ΡΗΤΟΡΟΣ ΕΣΤΙ ΤΟ ΔΥΝΗΘΗΝΑΙ ΕΙΠΕΙΝ
|
Incipit |
|
Καθημένου δὲ αὐτοῦ, φησίν, ἐπὶ τοῦ ὄρους
|
Incipit |
|
Καθημένου δὲ αὐτοῦ, φησίν, ἐπὶ τοῦ ὄρους, ...
|
Incipit |
|
ΚΑΘΗΜΕΝΩΝ ΠΟΤΕ ΑΔΕΛΦΩΝ … ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΑΒΒΑ ΜΩΥΣΕΩΣ
|
Incipit |
|
Καθημένων τῶν ἁγίων ἀποστόλων Βαρθολομαίου καὶ Ἀνδρέου μετὰ τῶν δύο μαθητῶν αὐτῶν Ῥούφου καὶ Ἀλεξάνδρου
|
Incipit |
|
καθιστορει και σαφως διαγραφει.
|
Desinit |
|
καθιστορει και σαφως διαγραφει.
|
Desinit |
|
Καθιστορει τε και σαφως διαγραφει.
|
Desinit |
|
Καθιστορει τε και σαφως διαγραφει.
|
Desinit |
|
Καθολικαὶ λέγονται αὕται (αἱ ἐπιστολαί, Ἰακώβου μία, Πέτρου δυό, Ἰωάννου τρεῖς, καὶ Ἰούδα μία add. von Soden), οἱονεὶ ἐγκύκλιοι· οὐ γὰρ ἀφωρισμένως ἔθνει ἑνὶ ἢ πόλει, ὡς ὁ θεῖος Παῦλος οἷον (om. von Soden) Ῥωμαίοις (οἱονεὶ add. von Soden) ἢ Κορινθίοις, προσφωνεῖ ταύτας
|
Incipit |
|
ΚΑΘΟΛΙΚΗΝ ΚΑΙ ΑΚΡΙΒΗ ΤΗΝ ΔΙΑΙΡΕΣΙΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΘΟΣΟΝ ΚΑΙ ΧΡΕΙΑ ΚΑΛΕΙ ΤΟΣΟΥΤΟΝ ΠΡΟΔΙΔΩΤΑΙ
|
Incipit |
|
Κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου· αὐτῷ…
|
Desinit |
|
ΚΑΘΩΣ ΑΔΕΛΦΟΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΙΠΑΤΟΥΝ ΜΙΑΝ ΣΤΡΑΤΑΝ ΜΑΚΡΙΝΗΝ
|
Incipit |
|
καθως γεγραπται εν Ησαια τω προφητη· ιδου εγω αποστελλω και τα εξης.
|
Desinit |
|
Καθὼς ἐνεχώρει διεσαφίσαμεν τῇ φιλοχρίστῳ ὑμῶν ἀκοῇ τὰ τοῦ πάθους τοῦ δεσποτικοῦ γεγενημένα
|
Incipit |
|
ΚΑΘΩΣ ΗΜΑΣ Ο ΠΑΛΑΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΛΟΓΟΣ
|
Incipit |
|
καθὼς Ἰησοῦς νῦν διαγράφει νέος
|
Desinit |
|
ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΠΤΑΣΙΑ ΑΠΕΔΕΙΞΕΝ ΕΛΕΕI ΤΟΥ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΟΙΚΤΙΡΜΟΝOΣ ΘΕΟΥ
|
Desinit |
|
καθὼς ὁ ἀπόστολος λέγει ὅτι οὐδεὶς δύναται εἰπεῖν κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, εἰ μὴ ἐν πνεύματι ἁγίῳ
|
Desinit |
|
ΚΑΘΩΣ Ο ΙΩΝΑΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΟΗΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΘΩΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΙΠΕΝ ΕΠΕΙΔΗ ΠΝΕΥΜΑ
|
Incipit |
|
καθῶς ὁ λόγος ἀπέδειξεν
|
Desinit |
|
ΚΑΘΩΣ ΟΤΑΝ ΣΥΝΔΡΑΜΟΥΣΙ ΣΥΓΝΕΦΟΙ
|
Incipit |
|
καθὼς παρέδωκας αὐτῷ τὴν πᾶσαν ἐξουσίαν
|
Desinit |
|
ΚΑΘΩΣ ΠΟΛΙΤΕΥΣΩΜΕΘΑ· ΑΥΤΩ ΔΟΞΑΝ ...
|
Desinit |
|
ΚΑΘΩΣ ΠΡΟΤΕΡΟΝ ΔΙΕΤΑΞΑΜΕΘΑ
|
Desinit |
|
καθὼς πρότερον διεταξάμεθα
|
Desinit |
|
καθως το συναξαριν διοριζεται.
|
Desinit |
|
καθως το συναξαριον διοριζεται.
|
Desinit |
|
καθὼς τὸν ἄρτον τὸν ἐπιούσιον ἐξαιτεῖσθαι ἄνωθεν ἐδιδάχθητε
|
Desinit |
|
καθὼς φησι Ἰωὴλ ὁ προφήτης, οὐκ εδεήθησαν ἐτέρου (!) βαπτίσματος.
|
Desinit |
|
Καὶ ἃ μὲν ἰουδαίζοντες οἱ ῥωμαῖοι
|
Incipit |
|
καὶ ἀγαλλιάσει καρδίας προσεύχωμαι εἰς δόξαν καὶ τιμὴν καὶ μεγαλωσύνην τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ...
|
Desinit |
|
καὶ ἁγίῳ Πνεύματι γνωριζομένης, τῆς ἀδιαιρέτου, καὶ ὁμοουσίου φύσεως, ᾗ πρέπει πᾶσα τιμή, καὶ δόξα, καὶ αἴνεσις, καὶ μεγαλοπρέπεια, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ...
|
Desinit |
|
καὶ ἁγνῶς τὸν παρόντα βίον διανύσωμεν καὶ τύχωμεν βασιλείας οὐρανῶν ἐν Χριστῷ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΩΣ
|
Desinit |
|
καὶ ἀδιάπτεστος (sic) ἡ ῥίζα τῆς ἀληθείας περιεργαζόμενοι ποιούμεθα· ᾧ ἡ δόξα... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΙ ΙΝΩΔΕΙΣ ΤΩΝ ΣΤΑΦΥΛΩΝ
|
Desinit |
|
καὶ αἱ πέτραι ἀναμένουσιν ἡμᾶς αἱ δὲ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΙ ΣΤΥΦΟΥΣΑΙ ΣΤΑΦΙΔΩΝ
|
Desinit |
|
καὶ Αἰγύπτιοι μέν, διώκοντες τοὺς ἐξ Ἰσραήλ· κατέδυσαν εἰς βυθὸν ὡσεὶ λίθος· ἐπήγαγε γὰρ
|
Desinit |
|
καὶ ἀϊδίου δόξης μετὰ τῶν ἁγίων αὐτοῦ ἀξιούμενος
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΣΤΗΛΙΤΕΥΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΙΣΟΤΡΙΑ ΔΙΟΛΟΥ ΠΕΡΙ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΑ ΕΚΕΙΝΑ ΔΙΩΚΩΝ ΑΓΑΘΑ, ΟΙΣ
|
Desinit |
|
καὶ αἰωνίων ἀγαθῶν ἀπολαύσουσιν ὁμοθυμαδόν, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
καὶ ἀκοὴ βίᾳ δεινῇ
|
Desinit abruptus |
|
καὶ ἀκούσαντες ἐκεῖνοι τὴν πίστιν αὐτῆς ἐδόξασαν τὸν Θεόν
|
Desinit |
|
Καὶ ἀκούσαντες ὑπὲρ ἀμφοτέρων, παύθητε τῆς ἐνστάσεως· τῷ δὲ Θεῷ ἡμῶν ᾖ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΛΕΙΦΘΗΝΑΙ ΚΑΙ ΓΑΡ ΔΙΑΛΥΕΙ ΤΗΝ ΧΑΡΑΔΑΝ
|
Desinit |
|
καὶ ἀλειφθήτω, ἐπεὶ γὰρ διαλύει τὸν χάραδρον εἰ θεῷ φίλον
|
Desinit |
|
Καὶ ἁλιεὺς οὐχ ἁπλῶς δίκτυα· οὐδὲ βόλους βάλλει
|
Incipit |
|
καὶ ἄλλα πολλὰ θαυματουργῶν οὐ παύεται καθ´ ἑκάστην εἰς δόξαν τοῦ δοξάζοντος τοὺς αὐτοῦ θεράποντας Χριστοῦ τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΛΛΗ Η ΕΠΙ ΤΟΥ ΔΕΙΠΝΟΥ ΑΛΕΙΨΑΣΑ ΤΟΝ ΚΘΡΙΟΝ ΜΥΡΩ
|
Desinit |
|
Καὶ ἄλλο δὲ θαῦμα ἀκούσατε, ὁποῦ ἔγινεν εἰς τὴν σκήτην αὐτὴν
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΙ ΑΛΛΟΝ ΔΕ ΘΑΥΜΑ ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΘΑΥΜΑΣΤΟΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΞΟΝ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
|
Incipit |
|
και αλλοτριους ηγουμαι της αγιας καθολικης και αποστολικης εκκλησιας και της ορθοδοξου πιστεως.
|
Desinit |
|
καί ἄλλως δὲ τὰ τότε καὶ αὐτὸς ἂν εἴποις μάντεως δεῖσθαι
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΛΛΩΣ ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΤΙ ΔΗ ΠΟΤΕ ΕΞ ΕΛΛΗΝΩΝ ΗΓΑΓΕ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
|
Incipit |
|
Καὶ ἄλλως ἡδέως
|
Incipit |
|
καὶ ἄμεινον διαθεής τὰ καθ᾽ ἡμᾶς
|
Desinit |
|
και αν ρωτας ποσσαις (?) προφητας εχη· εχη δυο· ο Ματθαιος· και ο Μαρκος εχη τρις· και ο Λουκας εχη προφητας τεσσαρες· και ο Ιωαννης εχη τρις. ηγουν ολοι εχουν δωδεκα προφητας.
|
Textus |
|
καὶ ἀναθεμάτισε τοὺς Λατίνους ἀναφανδὸν ὡς αἱρετικοὺς
|
Desinit |
|
καὶ ἀνάκρησιν λαμβανέτω ἕκαστος, ἐκείνη ἄνδρα καὶ ἐκεῖνος γυναῖκα
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣ ΕΚ ΤΟΥ ΔΕΙΠΝΟΥ
|
Desinit |
|
καὶ ἀνατροπὴ πάντων ὁμοῦ τῶν κατὰ τὸν βίον καλῶν, πισθῶμεν τῷ Ἀποστόλῳ, καὶ μὴ γενώμεθα κενόδοξοι ... ὡς καὶ ὁ θεὸς ἐχαρίσατο ἡμῖν, ἐν Χριστῷ ... ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ ἀνεκομίσθη εἰς Ἀλεξάνδρειαν
|
Incipit |
|
και ανεληφθη εις τον ουρανον, και εκαθισεν εκ δεξιων του θεου.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΝΕΛΘΩΝ ΠΑΛΙΝ ΕΙΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ ΣΥΝ ΠΑΣΗ ΤΗ ΔΕΗΣΕΙ ΚΑΙ ΔΟΞΗ ΑΥΤΟΥ ΚΑΤΑΛΕΛΟΙΠΕΝ ΗΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΣΘΑΙ ΥΠΟ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΔΟΞΑΖΩΝ ΤΟ ΠΑΝΑΓΙΟΝ ΟΝΟΜΑ ΑΥΤΟΥ ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ Κ.Τ.Λ.
|
Desinit |
|
καὶ ἀνέπεμπον μῦρον εὐῶδες εἰς ἔνδειξιν τοῖς πᾶσιν τῆς θεαρέστης πολιτείας αὐτοῦ
|
Desinit |
|
καὶ ἀνῆλθεν ἐν δόξῃ πρὸς τὸν αὐτοῦ Πατέρα, ἵνα ἐν παντὶ τόπῳ προσκυνῶμεν τῷ Πατρὶ
|
Desinit |
|
καὶ ἀνθήσει τὸ φῶς τοῦ κόσμου Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν καὶ βασιλεὺς τῆς δόξης... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ ἀνθρώποις νόσος θυνάτιος λίαν ἐν ταύτῳ τῳ χρόνῳ· ὁ δὲ θεὸς εἶδε τὰ ἄδηλα. τέλος τούτων τῶν Περσικῶν ἐφευρεμάτων
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΟΥΝΤΑΙ ΠΑΝΤΕΣ ΠΟΙΟΥΝΤΕΣ ΑΝΟΜΙΑΝ
|
Desinit |
|
και ανωτερω τον λογον αναγει, μεχρι του Αδαμ ανιων.
|
Desinit |
|
καὶ ἀξίωσον ἡμᾶς τὸν ὑπόλοιπον καιρὸν δικαίως καὶ καθαρῶς... ἀμήν
|
Desinit |
|
Καὶ ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι
εἰς ζωὴν αἰώνιον. ᾯ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
καὶ ἀπέραντος τρυφὴ καὶ δόξα καὶ βασιλεία· ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
καὶ ἀποδεξάμενος αὐτῶν τὴν δια
τὸν Xριστὸν ὑπομονὴν, καὶ πείσας τιμᾶν
τοὺς πρεσβυτέρους, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καὶ ἀποστήματα διαφορεῖ
|
Desinit |
|
καὶ ἀποταξάμενος ἐγένετο μοναχὸς καὶ πάλιν βλέπει τὸ ὅμοιον, ὅστις ἀφῆκεν πἄντα τὰ τοῦ κόσμου ἡδέα, ἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΡΕΤΗΣ ΕΠΙΜΕΛΩΜΕΘΑ ΠΑΣΗ ΔΥΝΑΜΕΙ ΙΝΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΑΠΟΛΑΥΣΩΜΕΝ ΩΝ ΓΕΝΟΙΤΟ ΠΑΝΤΑΣ ΗΜΑΣ ΕΠΙΤΥΧΕΙΝ ... ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
καὶ ἀρκεῖ τοσαῦτα διὰ τοὺς ἀσθενεῖς πρὸς τροφήν, ὅτι καὶ ἀρκετόν ἐστιν
|
Desinit |
|
Και αρξασθαι τους αδελφους των ορων.
|
Incipit |
|
καὶ ἀρρήτου φωτὸς ἐμπιπλᾶν· οὗ γένοιτο καταπολαύειν ἐς ἀεὶ καὶ ἡμᾶς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ ἀρχὴν καὶ τέλος ἐπιθεῖναι αὐτῶν, εἰς διόρθωσιν τῶν ὁπωσοῦν ἐπιθυμούντων ἐκ πάσης προαιρέσεως
|
Desinit |
|
καὶ ἄσιτος διαμείνας πάλιν ἐκοιμήθη
|
Desinit |
|
καὶ αὐτοὶ προεξειργάσμεθα δηλωτέον
|
Desinit |
|
καὶ αὐτὸς δὲ ὁ λόγος τοῦ θεοῦ τοῖς
|
Desinit |
|
καὶ αὐτὸς ἐπέλαμπεν ὡς ἄστρον τῆς πατρίδος
|
Desinit |
|
καὶ αὐτὸς ἰδιαζόντως ἐπιγινώσκεται.
|
Desinit |
|
Καὶ αὐτός ποτε βλαβεὶς ὑπ’ ὀργῆς, πολλάκις δὲ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΑΥΤΟΥΣ ΝΑ ΤΖΟΙ ΠΙΡΑΞΑΙ ΔΕΝ ΓΙΡΕΥΕΙ
|
Desinit |
|
καὶ αὐτῶν τὴν μὲν ἐξ ἀποκαλύψεως γνῶσιν περὶ τῶν θείων ἐν τοῖς πράγμασι μυστηρίων, ἑωθινήν· ἑσπερινὴν δὲ τὴν ἔμφυτον λέγουσιν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΑΧΡΙ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
|
Desinit |
|
καὶ βαδίζειν
|
Desinit |
|
καὶ βάλλει μετάνοιαν καὶ καταργοῦσι τὴν δύναμίν μου (uel ἡ ταπείνωσις λύει πᾶσαν τὴν ἰσχὺν τοῦ ἐχθροῦ)
|
Desinit |
|
καὶ βασιλείαν τηλικαύτην αὐτοῖς δοθῆναι παρὰ Χριστοῦ... ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
καὶ βασιλείαν τηλικαύτην αὐτοῖς δοθῆναι παρὰ Χριστοῦ... ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Καὶ βασιλεῖς πρίν, ἀλλὰ Περσίδος μόνης
|
Incipit |
|
καὶ βδελυσσόμενος τὰς συνάξει[ς]
|
Incipit |
|
καὶ βελτίους γενέσθαι σπουδάσωμεν, ὅση δύναμις, ὅπως καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν· ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν· ᾧ...
|
Desinit |
|
καὶ βίων παράδειγμα εἰσῆλθε
|
Desinit |
|
καὶ βλάβης εἶδον
|
Incipit abruptus |
|
καὶ γὰρ αὐτὸς δι’ ἐκείνην πρὸς σὲ ἔδραμεν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΓΑΡ Η ΣΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΕΠΙΣΤΑΤΑΙ
|
Incipit |
|
και γαρ η χειρ επληρωσεν εφετον μεγα· μην Δεκεμβριος τετελεσθαι· ημερα δευτερα. ετους ͵ϛωιθʹ ινδικτιωνος θʹ.
|
Textus |
|
καὶ γὰρ μεγάλης διανοίας ἦν τὸ γεγενημένον, καὶ πολλῆς τεκμήριον πίστεως.
|
Desinit |
|
καὶ γὰρ οὐκ ῆλθεν καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΓΑΡ ΠΡΟΣ ΤΑΙΣ ΕΙΡΗΜΕΝΑΙΣ ΔΙΑΦΟΡΑΙΣ ΕΣΤΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ
|
Desinit |
|
Και γαρ ως εμοιγε δοκει, κατα πολιν
|
Incipit |
|
Καὶ γὰρ ὡς ἔμοιγε δοκεῖ, κατὰ πόλιν ἑκάστην ἀπῄτουν
|
Incipit |
|
καί γε διὰ τὴν ἐπίτασιν τῆς θερμασίας αὗται γίνονται
|
Desinit |
|
Καὶ γέγονεν αὐτοῦ τῷ σώματι ὡς προέταξε τοῖς αὑτοῦ μαθηταῖς· εἰς δόξαν Θεοῦ τοῦ παντοκράτορος. Ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ γῆς τῆς Ἀσιάτιδος τερμάτων τῶν ἐσχάτων
|
Desinit |
|
καὶ γιγνώσκειν ὅτι ἡ ἐν Χριστῶ χάρις ,
καταργεῖ τὴν κατὰ σάρκα περιτομήν· καὶ
οὕτως πάλιν εἰς τὰ ἤθη παραινέσας καὶ
διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καὶ γιγνώσκειν ὅτι ἡ ἐν Χριστῶ χάρις . καταργεῖ τὴν κατὰ σάρκα περιτομήν. καὶ οὕτως πάλιν εἰς τὰ ἤθη παραινέσας καὶ διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καὶ γιγνώσκειν, ὅτι ἡ ἐν Χριστῶ χάρις, καταργεῖ τὴν κατὰ σάρκα περιτομήν. καὶ οὕτω πάλιν εἰς τὰ ἤθη παραινέσας, καὶ διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕΝ ΤΑ ΦΥΣΙΚΑ ΕΝ ΤΟΥΤΟΙΣ ΔΕ ΤΑ
|
Desinit |
|
καὶ γλυκερὴν δέχοισθε χάριν πολυήρατον ἐσθλήν
|
Desinit |
|
και γουν της θειας και μακαριας εν τη μοναρχικη τριαδι φυσεως
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΓΡΑΦΗ ΠΑΡΑΔΕΔΩΚΕΝ
|
Desinit |
|
καὶ γραφῇ παραδέδωκεν
|
Desinit |
|
και γραφῃ παραδεδωκεν:
|
Desinit |
|
Καὶ γυναιξὶ τὸ τοῦ μαρτυρίου στάδιον ἀνέωκται καὶ κόραις αὐταῖς
|
Incipit |
|
καὶ γυνὴ ὀνόματι Δάμαρις
|
Desinit |
|
Και γωνη Συμεων τον Χριστον υποδεχομενος εν τω βρεφη (sic!). ω η δοξα και το κρατος, τιμη και προσκυνησις τω πατρο και τω υιω και τω αγιω πνευματι, νυν και αει […] αμην.
|
Desinit |
|
καὶ δαί[μονας
|
Desinit |
|
και Δαμασκου μετεπειτα γενομενος επισκοπος.
|
Incipit abruptus |
|
ΚΑΙ ΔΑΝΙΗΛ ΔΕ Ο ΤΩΝ ΕΠΙΘΥΜΙΩΝ ΑΝΗΡ ΕΘΕΩΡΟΥΝ ΦΗΣΙΝ ΕΧΣ ΟΤΟΥ ΘΡΟΝΟΙ ΕΤΕΘΗΣΑΝ
|
Incipit |
|
Καὶ Δαυῒδ ἀνέβαινεν, ἡ βίβλος πού φησι τῶν Βασιλειῶν
|
Incipit |
|
Καὶ Δαυΐδ ἐκεῖνος, ὁ ἐν τοῖς μάλιστα καὶ Βασιλέων καὶ προφητῶν προσκυνήσατε φησί
|
Incipit |
|
και Δαυιδ ην ο Χριστος.
|
Desinit |
|
Καὶ δέδειγμαι τὴν ἐπιστολὴν
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΔΕΔΟΞΑΣΘΑΙ ΣΟΥ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΕΔΟΞΑΣΜΑΙ ΕΝ ΑΥΤΟΙΣ
|
Desinit |
|
καὶ δεήσεσι τῆς πρώτης καὶ θείας τῶν νοουμένων πηγῆς
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΕΙ ΩΝΕΙΣΘΑΙ ΜΙΚΡΑΣ ΒΛΑΒΗΣ ΜΕΓΑΛΗΝ ΩΦΕΛΕΙΑΝ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΘΑΡΡΟΥΝΤΩΝ ΤΩ ΗΘΕΙ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΕΝΔΡΟΙΣ ΚΑΡΠΟΦΟΡΕΙΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΖΕΙ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΕΟΔΩΡΑΣ ΤΗΣ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΕΣΠΟΤΗΝ ΕΜΟΝ
|
Desinit |
|
και δεσποτικας εορτας.
|
Desinit |
|
καὶ δέχοιό γε διὰ τὸν σὸν φόβον ἑτοιμασθέντες... πρὸς τὴν αὐτόθεν ζωὴν τὴν μακραίωνά τε καὶ μακαρίαν... ἀμήν
|
Desinit |
|
και δι᾽ αυτον και ετεροι διασωθωσι
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΙ' ΑΦΟΡΜΗΣ ΠΝΕΥΣΤΙΩΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΔΙʹ ΕΥΧΩΝ ΣΟΥ ΤΙΜΕ ΠΑΤΕΡ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΙΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ ΝΑ ΚΑΤΑΞΙΩΘΩΜΕΝ
|
Desinit |
|
καὶ διὰ σοῦ φανερούμενον πανάγιον πνεῦμα, τὸν ἐν τριάδι προσώπων ἕνα Θεόν· ᾧ πρέπει δόξα καὶ προσκύνησις ἐκ πάσης τῆς κτίσεως εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ δια τῆς τῶν ἀγαθῶν ἐργασίας τελειωθέντες ἐπιτύχωμεν τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν· χάριτι κ.τ.λ.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟΟΤΟ ΠΗΒΙΧΙΟΣ
|
Incipit |
|
και δια του δοκουσιν εν τισι διαλλαττειν· και ταυτα μεν ουτως.
|
Desinit |
|
καὶ διὰ τοῦ Ἠθ ὁ ζῶν
|
Desinit |
|
και δια του ηθ, ο ζων.
|
Desinit |
|
καὶ δια τοῦτο γράφει τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΔΕΙ ΤΗΣ ΤΟΥΤΩΝ ΧΡΗΣΕΩΣ ΑΠΕΧΕΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
και δια τουτο δοκουσιν εν τισιν αλλαττειν, και ταυτα μεν ουτως.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΕΙΣ ΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΟΥ
|
Desinit |
|
καὶ διὰ τοῦτο ταύτην ἐποιήσαντο καὶ τῶν σεληνιακῶν περιόδων ἀρχὴν ἔχοντες ἐπακτὰς τὰς ἀπὸ τῆς προφεγονυίας συνόδου ἡμέρας ιδ' τῆς σελήνης
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥΤΟΥ ΔΙΠΛΑς ΑΥΤΩ
|
Incipit |
|
και δια τουτω (τουτο) αδελφοι την αγαπην κτησωμεθα
|
Textus |
|
καὶ διὰ τῶν ἔργων ἅπαντα ἐπιδειξαμένους, ἐν πᾶσιν εὐαρεστοῦντας διατελεῖν τῷ Θεῷ, ᾧ...
|
Desinit |
|
και διαγενομενου [...] σαββατου [...]
|
Textus |
|
ΚΑΙ ΔΙΑΓΩΓΗΝ ΜΕΤΕΤΑΞΑΤΟ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΝΟΥΣ ΔΩΔΕΚΑ
|
Desinit |
|
καὶ διαλύει ῥᾳδίως τὸ σῶμα καὶ συμφύτου πνεύματα χέως σβένυσι. Τέλος
|
Desinit |
|
και διαστρεψαι σπουδαζοντες τα ορθως γεγραμμενα.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΙΑΤΙ ΟΥ ΔΙΗΓΟΥΜΕΘΑ ΚΑΙ ΗΜΕΙΣ
|
Incipit |
|
καὶ διατυπούμενα εὑρίσκονται
|
Desinit |
|
καὶ διαφθαρμένης ὑπὸ τῶν ἀκαθάρτων ἔργων
|
Desinit |
|
καὶ διάφορα πρόσωπα. καὶ διαφόρους ὁπτασίας. καθ'ἕκαστον τῶν εὐαγγελιστῶν παρίστασθαι
|
Desinit |
|
και διαφορους οπτασιας καθ᾽εκαστον των ευαγγελιστων παρισασθαι.
|
Desinit |
|
και διαφορους οπτασιας, καθ' εκαστον των ευαγγελιστων παριστασθαι.
|
Desinit |
|
καὶ διαφόρους ὁπτασίας. καθ' ἕκαστον εὐαγγελιστῶν παρίστασθαι.
|
Desinit |
|
και διαφορους οπτασιας· καθ'εκαστον των ευαγγελιστων παριστασθαι.
|
Desinit |
|
καὶ διαφυλάξῃ ἡμᾶς (Κύριος) ἀπὸ τοῦ πυρὸς τοῦ ἀσβέστου· ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΙΑΧΩΡΙΖΕΙΝ ΑΠ ΑΛΛΗΛΩΝ ΕΣΤΙ ΤΟ ΠΥΡ ΚΑΤΑ ΔΕΥΤΕΡΟΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΙΑΧΩΡΙΖΕΙΝ ΑΠ ΑΛΛΗΛΩΝ ΕΣΤΙ ΤΟ ΠΥΡ ΚΑΤΑ ΔΕΥΤΕΡΟΝ
|
Desinit |
|
καὶ διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν
|
Desinit |
|
Καὶ διδασκάλων καὶ παραγαγὼν τὰς τούτων χρήσεις
|
Incipit |
|
καὶ διδάσκειν, ὥς ἐστιν ἐπ᾽αὐτῶν τὸν ἐντυγχάνοντα καταμαθεῖν.
|
Desinit |
|
καὶ δίδω τοῦ καθενὸς κατὰ τὰ ἔργα του
|
Desinit |
|
καὶ διεξῆλθεν ἀκριβῶς.
|
Desinit |
|
και διεστη απ᾽ αυτων αμην.
|
Desinit |
|
καὶ διέστη ἀπ' αὐτῶν.
|
Desinit |
|
και διεστη απ' αυτων.
|
Desinit |
|
και διεστη απ' αυτων.
|
Desinit |
|
καὶ δικαστὴς τῶν ἁπάντων προκάθηται, ὅτι...
|
Desinit |
|
και δικην εισπραξασθαι κατ' αυτων.
|
Desinit abruptus |
|
και δικην εισπραξασθαι κατ’ αυτων.
|
Desinit abruptus |
|
Καὶ δὶς καὶ τρὶς καὶ πολλάκις
|
Incipit |
|
καὶ διτρόχαιος
|
Desinit |
|
καὶ δοθῆναι πτωχοῖς ... Ἀνάγνωθι ... τὸν ρη' ψαλμὸν περὶ ... Ἰούδα προφητεύοντα
|
Desinit |
|
Καὶ δοίη σοι Κύριος, φίλτατε, ὁ τὴν σὴν δημιουργήσας ψυχήν, καὶ πρὸς τὸ τυχεῖν αὐτὴν τῆς αἰωνίου ζωῆς μετὰ τῆς σῆς εἰς τοῦτο σπουδῆς, καὶ τὴν οὐράνιον χάριν· ὅτι αὐτῷ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΟΚΙΜΟΣ ΓΕΓΟΝΕ
|
Desinit |
|
καὶ δόλιος καπηλεύων τὸν λόγον τοῦ θεοῦ κατακριθήσεται
|
Desinit |
|
καὶ δοξάζων τὸν κοινὸν σωτῆρα καὶ εὐεργέτην, τὸν τῆς ἑαυτοῦ γνησίοις θεράπουσι καὶ θανοῦσιν ἐνδοξαζόμενον, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰώνας, ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΟΞΑΝ ΑΝΑΠΕΜΠΕΙΝ ΣΟΙ
|
Desinit |
|
καὶ δόξαν ἀναπέμψωμεν ἅπαντες καὶ εὐχαριστίαν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
και δοξαν λαου σου Ισραηλ.
|
Desinit |
|
καὶ δοξάσατε τὸ ὄνομα αὐτοῦ εἰς τοὺς αἰῶνας· ὅτι…
|
Desinit |
|
καὶ δοξάσωμεν τὴν ζωαρχικὴν καὶ συναίδιον Τριάδα, Πατέρα, Υἱὸν καὶ Πνεῦμα ἅγιον, ὅτι αὐτῇ...
|
Desinit |
|
καὶ δόξης ἀϊδίου πάντας ἀξίωσον ὑμνοῦντας σε
|
Desinit |
|
καὶ δὸς αὐτῷ καὶ ψυχικὴν ἐν τέλει σωτηρίαν
|
Desinit |
|
καὶ δὸς ἡμῖν εὑρεῖν ἔλεος καὶ οἰκτιρμοὺς ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς ἀνταποδώσεως σου τῆς δικαίας· σὺ γὰρ εἶ ὁ θεὸς ἡμῶν καὶ πρέπει σοι...
|
Desinit |
|
καὶ δὸς κανόνος δάκρυον καὶ λάβε σωτηρίας
|
Desinit |
|
καὶ δός μοι τὴν πρὸς σὲ ὁδὸν ἀνύβριστον καὶ ἀνεπηρέαστον ἀνύσαι
|
Desinit |
|
Καὶ δούλευέ σου τῇ μητρὶ μέχρι τερμάτων βίου
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΟΥΛΟΙ ΕΓΓΟΝΑΙΣΝ ΑΛΛ' ΟΜΩΣ ΣΕΣΩΣΜΕΝΟΙ
|
Desinit |
|
καὶ δοῦλος ὢν ἀνάξιος τολμήσας ἐδεήθην
|
Desinit |
|
καὶ δρακόντι ἴχνα καὶ φυλομίλα
|
Desinit |
|
καὶ δυνάμεως καὶ εἰ τεθεὶς καὶ χρόνον τινὰ προσμείνας
|
Incipit |
|
καὶ δύο θυγατέρας, τὴν Ἐσθὴρ καὶ τὴν Μάρθαν, ὥς φησιν Ἱπποόλυτος ὁ Θηβαῖος ἐν τῷ χρονικῳ αὐτοῦ συγγράμματι
|
Desinit |
|
καὶ δυσωπεῖ τὸν πατέρα τὰ τοῦ μονογενοῦς τραύματα, ὅτι αὐτῷ πρέπει πᾶσα δόξα...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΔΩΗ ΣΟΙ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΣΟΥ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΑΝ ΕΙΣΙ ΛΥΔΙΑ ΦΘΕΙΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΦΘΗΣΟΝΤΑΙ
|
Desinit |
|
καὶ ἐγερθεὶς ἔγραψα, καὶ διηγησάμην τότε πολλοῖς, καὶ ταῦτα ἀνέγνων
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΓΙΝΕΝ ΑΦΑΝΤΟΝ ΑΠΟ ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ ΤΟΥ ΤΖΕΛΑΤΙ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΩΣ ΕΙΔΑΝ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΕΚΡΑΞΑΝ ΜΕΓΑΣ Ο ΘΕΟΣ... ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
και εδειξεν.
|
Desinit abruptus |
|
καὶ ἐδόξασαν τὸν θεὸν καὶ αὐτὴν ηὐχαρίστησαν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΙ ΜΕΝ ΕΝΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΘΕΟΦΟΡΟΥΣ ΑΝΔΡΑΣ ΟΥΣ ΕΦΗΜΕΝ, Η ΕΓΚΩΜΙΟΝ ΤΙΝΟΣ ΑΓΙΟΥ· Η ΜΑΡΤΥΡΙΟΝ, Η ΒΙΟΣ, ΚΑΙ ΟΥΚ ΕΧΕΙ ΑΝΑΚΑΤΩΜΑ ΤΙ ΠΟΤΕΣ ΕΝΔΟΝ· ΝΑ ΤΟ ΑΝΑΓΙΝΩΣΚΩΜΕΝ· ΕΙ ΔΕ ΕΝΙ ΩΣ ΠΡΟΕΦΗΜΕΝ ΨΕΥΔΕΣ, ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΣΤΡΕΦΟΜΕΘΑ ΩΣ ΨΕΥΔΕΣ
|
Desinit |
|
καὶ εἰ μὲν παρηγοροῖντο ἐάσομεν· εἰ δὲ παροξύνοιντο
|
Desinit |
|
καὶ εἴ τι δὲ πρὸς ἡμᾶς τοιούτων γράφειν ἐθέλεις, γράφε μὴ κατοκνῶν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΙ ΤΙ Ο ΑΝΑΔΟΧΟΣ ΑΥΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΞΕΙ
|
Desinit |
|
καὶ εἴ τις ἐκ τοῦ ἁγίου αὐτοῦ μύρου ἔλαβεν, ἐθεραπεύθη ἀπὸ πᾶσαν νόσον, καὶ εἴ τι τῷ θεῷ ᾐτήσατο εἰς ὄνομα τοῦ ἁγίου Ἀλεξίου, ἔλαβεν αὐτό. ἐπειδὴ γέγραπται. τὸν δὲ ἐλπίζοντα ἐπὶ κύριον ἔλεος κυκλώσει ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Καὶ εἴγε μὴ ἐπαχθὲς ὑμῖν ἐναγομένοις παρ’ ἡμῶν εἰς ἔννοιαν, ὧν ἀκριβῶς οἴδατε, λογίσασθε, τί μὲν αἱ κανονικαὶ διατάξεις καὶ οἱ πατρικοὶ θεσμοὶ διατάττονται, τί δὲ ἡμεῖς ἀκανονίστως καὶ ἀθέσμως πεπόνθαμεν.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΙΔΩΛΑ ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΕΧΟΝΤΕΣ
|
Desinit |
|
Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς, ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
καὶ εἴπωμεν πότε γίνονται καὶ πόθεν καὶ τί σημαίνουσι, ἀπαρτίζομεν τὴν διδασκαλίαν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΙΡΗΤΑΙ ΜΕΝ ΕΝ ΤΗ ΓΡΑΦΗ ΤΗ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΤΤΩΣ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥΤ ʹΕΣΤΙΝ Η ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΑΛΟΓΟΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΑΣ ΤΟΙΑΥΤΑΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΟΠΟΥ ΕΔΗΛΩΣΑΜΕΝ
|
Desinit |
|
καὶ εἰς τὴν Ῥόδον [
|
Desinit |
|
καὶ εἰς τὸν γαληνὸν ἐκεῖνον διεκπλεῦσαι λιμένα, χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ εἰς τὸν γαληνὸν ἐκεῖνον διεκπλεῦσαι λιμένα· χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ εἰς τὸν γαληνὸν ἐκεῖνον διεκπλεῦσαι λιμένα· χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ εἰς ὑμέτερον καύχημα καὶ σωτηρίαν ψυχῆς τὴν προσγινομένην ὑμῖν διὰ τῆς ὀρθῆς καὶ ἀμωμήτου καὶ θείας πίστεως νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΚ ΔΕΞΙΩΝ ΣΤΗΣΟΙΕΝ, ΧΑΡΙΤΙ ...
|
Desinit |
|
καὶ ἐκ πλάνης καὶ ἐκ δουλείας ἡμᾶς ἀπαλλάξαντι, Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν· μεθ’ οὗ πρέπει...
|
Desinit |
|
καὶ ἐκάθισαν αὐτὸν εἰς τὸν θρόνον τῆς ἐπισκοπῆς τοῦ ἁγίου ϰαὶ ἰσαποστόλου Ἀβερκίου, δοξάζοντες… ἀμήν.
|
Desinit |
|
και εκαθισεν εκ δεξιων του θεου.
|
Desinit |
|
καὶ ἐκάλεσεν τὴν ἡμέραν τῆς τελευτῆς αὐτοῦ νεομαχία, διὰ τὸ τὸν Ἀλέξανδρον νέον τετελευτηκέναι
|
Desinit |
|
καὶ ἑκάστου ἡμῶν τὸ ὄνομα ἔγγραπτον ποιήσει ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν· ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
και εκειθεν ου μη φαγει φαγη· γεγονεν δε απαντα καθως ελαλησεν Ελισσαιε ο προφητης· υπερ δε των ειρημενων, δοξαν αναπεμψωμεν Χριστω τω σωτηρι και θεω ημων· νυν και αει και εις τους αιωνας των αιωνων αμην.
|
Desinit |
|
καὶ ἐκκλησίαι φαιδρύνονται καὶ λαοὶ εὐφραίνονται· ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
και εκφωνως ο ιερευς
Οτι συ ει ο μονος αναμαρτητος· και δεχομενος τους μετανοουντας Χριστε ο θεος ημων και συ την δοξαν και ευχην αναπεμπ (αναπεμπτεον ?).
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΝ ΑΥΤΗΝ ΕΚ ΤΑΣ ΧΕΙΡΑΣ ΤΟΥ ΜΙΑΡΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ ΚΑΙ ΥΠΑΓΗ ΑΥΤΗΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ... ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
καὶ ἐλθόντες οἱ ἀδελφοὶ συνέστειλαν τὰ ἅγια σώματα... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ ἔμαθον παρ' αὐτοῦ ἅπαντα (ἀκριβῶς) καὶ ἐδόξασαν τὸν θεὸν (τὸν ποιοῦντα τοιαῦτα θαυμάσια, ἀμήν)
|
Desinit |
|
καὶ ἐμαυτοῦ ὅτι τὸν τῆς Ἀφροδίτης ὅλον κεστὸν τὴν Ἥραν περιβεβλημένην ἐγνώρισα.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΜΕΤΕΑΛΑΞΕ ΤΗΝ ΖΩΗΝ ΑΥΤΟΥ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΑΙΡΟΝ ΚΑΙ ΥΠΗΓΕΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΝ ΤΟΥ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ
|
Desinit |
|
καὶ ἐμοῦ ἅπαντας διδόντος τοὺς θεράποντας, οὕς φησι παραγενέσθαι, παραλαβεῖν οὐκ ἤθελεν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΜΨΥΧΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΕΙΔΟΣ· ΔΙΟ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΤΕΙΛΗΠΤΑΙ
|
Desinit |
|
Καὶ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ
|
Incipit |
|
καὶ ἐν ἅπασι τοῖς καλοῖς πάντων τῶν ἀπ’ αἰῶνος θαυμαζομένων ὀνομαστότατον· οὗ τῷ νεύματι καὶ ἡμεῖς ὑπείξομεν καὶ τῷ Δεσποτικῷ
θελήματι οἱ δοῦλοι ὑπηρετήσομεν
|
Desinit |
|
καὶ ἐν δυσ[πραγίαις
|
Desinit |
|
καὶ ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ τὴν συγχωρήσιν διδοῦντος
|
Desinit |
|
καὶ ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχειν τῷ φρονήματι· δόξα δὲ πρέπει...
|
Desinit |
|
Καὶ ἐν τῇ ἰδίᾳ δόξῃ χαίρουσι καὶ εὐτρεπίζονται, ὡς μόνου Θεοῦ τοῦ ἐν Τριάδι ὑμνουμένου τὸ δῶρον αὐτοῖς προστάξαντος εἶναι. Ὅτι αὐτῷ πρέπει…
|
Desinit |
|
καὶ ἐν τῇ μελλούσῃ ἀναστάσει ἀκαταίσχυντον διατηρηθῆναι αὐτῷ ἡ δόξα... ἀμήν
|
Desinit |
|
Καὶ ἐν τούτῳ μάλιστα δείξομεν τὴν σοφίαν θεοῦ
|
Incipit |
|
Καὶ ἐν τούτῳ μάλιστα δείξομεν τὴν σοφίαν θεοῦ
|
Incipit |
|
και εν τουτω πιστευσατε, συ ιερευς εις τον αιωνα κατα την ταξιν Μελχισεδεκ.
|
Desinit |
|
καὶ ἐν τῷ μέλλοντι ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει, καθὼς
εἶπεν ὁ Κύριος. Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ ἐν τῶ τέλει δὲ τῆς ἐπιστολῆς· πάλιν ὑπομιμνήσκει λέγων, ὅτι ὁ τοῦ
|
Desinit abruptus |
|
ΚΑΙ ΕΝ ΤΩ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΣΚΟΠΩ ΔΙΟΡΙΖΟΜΕΘΑ
|
Desinit |
|
καὶ ἐν φυλακῇ, καὶ διηκονήσατέ μοι. Ἧς τῆς φωνῆς ἀξιωθείημεν πάντες ἐπιτυχεῖν, χάριτι…
|
Desinit |
|
και ενδειξεως, ακουε ουν τι φησιν, αρχη του ευαγγελιου Ιησου Χριστου υιου του θεου.
|
Desinit |
|
και ενδοξον γεννησιν διηγειται λεγων. εν αρχη ην ο λογος.
|
Desinit |
|
και ενδοξον γεννησιν διηγειται λεγων· εν αρχη ην ο λογος.
|
Desinit |
|
και ενδοξον του Χριστου γενεαν.
|
Desinit |
|
και ενδοξον του Χριστου γενεαν.
|
Desinit |
|
και ενδοξον Χριστου γεννησιν.
|
Desinit |
|
Και ενδυει αυτον τον χιτωνα, και το καμαλαυχιον, μηδεν επιλεγων, και απολυσις.
|
Desinit |
|
καὶ ἐνίκησεν καὶ οἱ λοιποὶ δίκαιοι ἐψάλασιν τὸ ἀλληλούϊα... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ ἐνταῦθα καθέξει οἷα δὴ χρυσήλατον ἄγαλμα
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΝΤΡΥΦΗΣΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΕΚΝΑ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΚΕΙ ΣΥΝΟΝΤΕΣ ΧΡΙΣΤΩ ΣΥΝΑΓΑΛΛΕΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΝΤΡΥΦΗΣΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΕΚΝΑ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΚΕΙ ΣΥΝΟΝΤΕΣ ΧΡΙΣΤΩ ΣΥΝΑΓΑΛΛΕΣΘΑΙ...
|
Desinit |
|
καὶ ἐντρυφῶντας εἰπεῖν τῷ κάλλει σου· δόξα τῷ Πατρὶ
|
Desinit |
|
καὶ ἐξ ἀπόρων πόρον εἰργάσατο αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Και εξ αυτων των ηδη ρηθησομενων μοι.
|
Desinit |
|
καὶ ἐξελθὼν ὁ ἀνὴρ τὴν ἐσωτέρων ἔρημον ἐπορεύετο. Παιδεύθητε οὖν... ὅπως δώῃ ὑμῖν ὁ κύριος ἀντὶ τῶν ἐπιγείων τὰ οὐράνια
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΠΑΚΕΙΦΕ ΤΟΥΣ ΠΟΔΑΣ ΚΑΙ ΤΑΣ ΧΕΙΡΑΣ Η ΒΡΥΑ ΘΑΛΑΣΣΗΣ ΕΠΙΘΕΣ
|
Desinit |
|
Καὶ ἐπεὶ πρὸ τῶν ἄλλων οὐκ ὀλίγη τις ἀνέκυψε ζήτησις περὶ τῆς ῥήσεως, ἣν ὁ μέγας Βασίλειος ἐν τῷ τρίτῳ τῶν κατ’ Εὐνομίου λόγων θεολογῶν περὶ τοῦ Πνεύματος εἴρηκε, φέρε δὴ καὶ πρὸ τῶν ἄλλων ἐξεταστέον τὰ περὶ αὐτῆς.
|
Incipit |
|
καὶ ἐπευξάμενος αὐτῇ ἀνεχώρησα δοξάζων τὸν θεόν
|
Desinit |
|
καὶ ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ καθεζόμενον
|
Desinit |
|
καὶ ἐπὶ παρανομίαις ἐλέγχοντα οἱ Ἰουδαῖοι οὐκ ἤνεγκαν τὰ τοῦ Θεοῦ νουθετοῦντα...
|
Desinit |
|
καὶ ἐπὶ σοὶ μόνῳ πάσας τὰς ἐλπίδας ἔχομεν καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν...
|
Desinit |
|
καὶ ἐπιεικὲς ἐνδεικνύμενος
|
Incipit |
|
καὶ ἐπισκέψαι καὶ ἴασαι πᾶσαν νόσον ὁμοῦ ψυχῆς καὶ σώματος περίελε τὸν ὀνειδισμὸν... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ ἐπιστρέψαντι τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐκ τῆς εἰδωλολατρείας, ὧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Και επιφοιτησει του ζωαρχικου και συναιδιου και ομοουσιου πνευματος, αμην.
|
Desinit |
|
καὶ ἐπουρανίων δυνάμεων γενόμενοι, τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
Και εσταυρωθη σαρκι· και οι μεν στρατιωται· διαμεριζονται τα ιματια αυτου των δε σταυρωθεντων δυο ληστων· ο εις αυτων μετανοησας· ωμολογησεν· και οτι το σωμα τεθεν εν τω μνημειω· ηγερθη τριημερον· και μετα ταυτα ανεληφθη· βλεποντων των μαθητων.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΣΩΣΕ ΜΕ Η ΔΕΞΙΑ ΣΟΥ ΚΥΡΙΕ
|
Incipit |
|
καὶ ἐτελειώθη σὺν τοῖς ἁγίοις ὧν τὰ λείψανα λαθραίως οἱ χριστιανοὶ ἀνελάμενοι διεφύλαξαν εἰς δόξαν Χριστοῦ καὶ ἔπαινον τῶν μαρτύρων αὐτοῦ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΤΕΡΟΥΣ ΔΙΔΑΞΕΙΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΕΥΛΑΒΩΣ ΕΙΣ ΔΟΞΑΝ
|
Desinit |
|
καὶ εὐρήσετε καὶ οὕτως ἔσται ὑμῖν τοῖς πολλὰ μὴ ποθήσασιν καὶ ὑπὲρ ἐμοῦ θανοῦσιν μαθηταῖς μου, ἐγὼ γάρ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου καὶ ἡ ἀληθεία καὶ ἡ ζωή ὅτι τῷ θεῷ ἡμῶν εἴη δόξα... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ εὐρυχώρον ὁδὸν
|
Incipit |
|
καὶ εὔχεσθέ μοι τὰ δυνατά
|
Desinit |
|
καὶ ζῆθι μέχρι σύμπαντος τοῦ δρόμου τῶν αἰώνων
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΖΗΝ ΣΕ ΔΟΚΩ
|
Incipit |
|
καὶ ζωὴν δίδους τῷ κόσμῳ
|
Desinit |
|
καὶ ζωοποίοῦ Τριάδος τοῦ ἀληθινοῦ θεοῦ
|
Desinit |
|
καὶ ἡ ἀνάστασις φανηρωθῇ καὶ ὁ ἀψευδὴς υἱὸς πιστευθῇ καὶ μετὰ τοῦ Πατρὸς προσκυνηθῇ σὺν τῷ ὁμοουσίῳ Πνεύματι· εἰς τοὺς αἰῶνας...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ Η ΑΠΟ ΤΙΝΟΣ ΤΟΥΤΩΝ ΚΙΝΗΣΙΣ · ΤΟΥ ΔΕ ΤΑ
|
Desinit |
|
καὶ ἡ βασιλεία αὐτοῦ βασιλεία πάντων τῶν αἰώνων καὶ ἡ δεσποτεία αὐτοῦ ἐν πάσῃ γενεᾷ… ἀμήν.
|
Desinit |
|
Καὶ ἡ γυνὴ φιλόπολις καὶ ὁ δῆμος φιλελευθέριος
|
Introductio |
|
Καὶ ἡ διοικοῦσα τὸ ζῷον δύναμις. Τέλος
|
Desinit |
|
Καὶ ἡ δισύλλαβος ἐπιστολὴ μακροτέρα πρὸς τὸν μηδαμῶς γεγραφότα
|
Incipit |
|
καὶ ἡ παρὰ τὴν ἀνωμαλίαν διαφορὰ οὐκέτι συμφώνως τοῖς τοῦ Πτολεμαίου ἐπιλογισμοῖς
|
Desinit |
|
ΚΑΙ Η ΡΙΖΑ ΔΕ ΑΓΑΘΟΝ ΤΙ ΕΣΤΙΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ Η ΣΑΡΞ ΚΑΙ Ο ΧΟΝΔΡΟΣ
|
Incipit |
|
καὶ ἡ ταύτης περίχωρος τὴν μνήμην αὐτοῦ καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἐπιτελοῦσα ἑορτὴν μεγάλην ἄγει, εἰς δόξαν… Ἀμήν.
|
Desinit |
|
Καὶ ἡ τελειότης δοκεῖ συνίστασθαι
|
Incipit |
|
ΚΑΙ Η ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΔΕ ΛΕΓΕΤΑΙ ΛΕΛΥΜΕΝΗ ΟΙΟΝ ΣΦΩΝ ΑΥΤΩΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ Η ΤΡΙΤΗ ΣΚΕΥΑΣΙΑ ΤΟΥ ΕΣΔΡΑΚΟΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ Η ΧΑΡΑ ΟΜΟΙΩΣ ΕΙΣ ΔΥΟ ΚΕΙΤΑΙ
|
Incipit |
|
καὶ ἠγνόησα ζωαρχικῇ δεξιᾷ σου
|
Incipit abruptus |
|
καὶ ἡδίων πολλῷ καὶ βελτίων
|
Desinit |
|
καὶ ἡδονὴν ἡδονῇ παραβάλλοντες, ἑλώμεθα τὰ βελτίω ἵνα καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΗΔΟΝΩΝ ΓΥΜΝΑΣΟΝ
|
Desinit |
|
καὶ ἤλθετε πρὸς Χριστὸν ὑμᾶς στεφανώσαντα, καὶ ἐστὲ κληρονόμοι τῆς βασιλείας αὐτοῦ, δοξάζοντες ἐκτενῶς τὴν Ἁγίαν Τριάδα, ᾗ πρέπει πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ ἡμᾶς ὑποχωρεῖν ἤδη πείθει καὶ σιγᾷν ἑξῆς
|
Desinit |
|
καὶ ἡμεῖς εἰδότες πειθαρχεῖν τῷ ἀκαπηλεύτῳ λόγῳ τοῦ πνεύματος, σιωπὴν τὰ πρὸς ὑμᾶς ἀσπασώμεθα, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΗΜΕΙΣ ΜΕΝ ΑΔΥΝΑΤΟΙ
|
Incipit |
|
καὶ ἡμῖν αἱ εἰς αὐτὰ ἐξηγήσεις Θεῷ καὶ τούτου εἵνεκα χάριν μεγίστην ἀναφέρουσιν. Τέλος τῆς εἰς τὰς δέκα κατηγορίας ἐξηγήσεως Γεωργίου τοῦ Σχολαρίου
|
Desinit |
|
καὶ ἡμῖν δὲ γένοιτο ἰλέως ἐξ ἀπείρου φιλανθρωπίας τὸ πολὺ πέλαγος παρίδων τῶν ἡμετέρων ἁμαρτιῶν μηδ' ἀμοιρήσαιμεν
|
Desinit |
|
καὶ ἡμῶν δεομένων δέξαι φωνάς.
Ὑπερουράνιε Πάτερ, Κύριε, δόξα σοι...
|
Desinit |
|
καὶ ἡνόσος καὶ ὁ τῆς αἰτήσεως πόθος, ἐσχδιάσθη
|
Desinit |
|
καὶ θάνατον ἀνδρὸς δυνατοῦ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΘΕΙΟΝ ΦΩΣ ΕΚΔΗΜΗΣΩΜΕΝ ΕΝΘΑ ΠΑΝΤΩΝ ΕΣΤΙΝ ΕΥΦΡΑΙΝΟΜΕΝΩΝ Η ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΘΕΛΕΙΣ ΜΗΔΕΝΟΣ ΣΕ ΟΡΩΝΤΟΣ
|
Desinit |
|
καὶ θεμένῳ ἐν παραδείσῳ τρυφῆς. Ὅτι, σοὶ τῷ παναγίῳ Θεῷ
|
Desinit |
|
καὶ θεότης καὶ δόξα καὶ βασιλεία καὶ δύναμις, νῦν...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΕΝ ΑΔΙΑΙΡΕΤΩ ΦΥΣΕΙ ΤΡΙΣΥΠΟΣΤΑΤΟΝ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΝΤΕΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΘΗΡΙΟΠΛΗΚΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΡΠΕΤΟΔΗΚΤΟΥΣ ΙΑΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΙΔΙΟΝ ΚΑΙ ΑΤΟΜΟΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΙΔΟΥ ΕΞΑΙΦΝΗΣ Ο ΗΜΕΤΕΡΟΣ ΜΑΡΤΥΣ
|
Incipit |
|
καὶ ἰδοὺ οὐκ ἀπέτυχα, ἀλλ' εὗρες χάριν παρὰ τῷ θεῷ ... ἀμἠν
|
Desinit |
|
καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης λέγουσα· Οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητὸς ἐν ᾧ εὐδόκησα, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
καὶ ἵνα τούτω δουλεύωμεν, καὶ φυλάττωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ τῶν εἰδώλων.
|
Desinit |
|
καὶ ἵνα τῶν ἐπικειμένων κακῶν ἐλευθερωθῶμεν. ἵνα τῶν παρόντων καὶ μελλόντων ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν, χάριτι τοῦ ἀληθινοῦ θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ᾧ πρέπει δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας
|
Desinit |
|
και Ιουδα μια.
|
Desinit |
|
καὶ Ἰουδαῖοι προσήδρευον· ἡμεῖς δὲ δόξαν ἀναπέμψωμεν...
|
Desinit |
|
καὶ Ἰούδας Ἰακώβου.
|
Desinit |
|
Και ιππων και ρεδων (ραιδων) και σωματων. και τουτων η χρησις φησιν περισση. δια δε του ρεδων τα οχηματα εικος σημαινεσθαι· ρεδιουμ γαρ Ρωμαιστι το οχημα
|
Textus |
|
καὶ ἰσχυρῶς ἐνιστάμενοι οὐ νικῆσαι φιλονεικοῦμεν, ἀλλὰ προσλαβεῖν ἀδελφοὺς, ὧν τῷ χωρισμῷ σπαρασσόμεθα.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
καὶ καθαρισθῇς καὶ ἐκδυθῇς τὸν παλαιόν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΚΑΘΙΣΑΝΤΑ ΕΝ ΔΕΞΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΑΥΤΩ Η ΔΟΞΑ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
|
και καλων διεξαγοις.
|
Desinit |
|
και καλως διεξαγης.
|
Desinit |
|
καὶ καρτερίαν ἐπὶ τῷ πάθει διδούς
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΚΑΤ' ΕΥΧΗΝ ΒΑΛΛΕΙΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ Ν' ΕΙ ΔΕ ΩΣΙΝ ΑΔΥΝΑΤΟΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΙΝ
|
Desinit |
|
καὶ κατὰ θάλατταν κινδυνεύων ἕτερος [
|
Desinit |
|
καὶ κατὰ τῶν συγγράμματων Θεοδωρήτου και τῆς λεγομένης Ἴβα ἐπιστολῆς.
|
Desinit |
|
καὶ καταξίωσόν με εὐλογῆσαί σε μετὰ πάντων τῶν εὐαρεστησάντων σοι. Ὅτι σοὶ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
καὶ καταπολαύειν καὶ ἀδεῶς κατεντρυφᾶν συνεχώρησεν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
καὶ κατασπάσει τὸ οἰκοδόμημα, καὶ εἰς αὔρας διασκεδάσει, καὶ ἐκλικμήσει τὴν σύγχυσιν.
|
Desinit |
|
καὶ καύσας ἀνάσπα. οἱ δὲ τύποι οὗτοι
|
Desinit |
|
καὶ κεράννυται, ταὐτόν ἐστι τὸν θεῖον Λόγον ὑμνεῖν, καὶ τὴν ὅλην ἐκθειάζειν Τριάδα, μᾶλλον δὲ τὸν ἐν τριάδι προσώπων ἕνα Θεόν. Αὐτῷ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν:
|
Desinit |
|
Καὶ κιθαρῳδὸς ἀνὴρ πολλάκις τᾶς ἀγυιὰς διερχόμενος
|
Incipit |
|
καὶ κινδύνοις τῷ θεῷ, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΚΛΙΝΕΤΑΙ ΤΙΓΡΙΔΟΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΚΟΙΝΑ ΤΑΔΕ
|
Desinit |
|
καὶ κοινῇ πάντες ἀξίαν τῆς χάριτος τὴν πολιτείαν ἐπιδειξάμενοι τῶν αἰωνίων καὶ ἀπορρήτων ἐπιτυχεῖν ἀγαθῶν καταξιωθῶμεν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΚΟΙΝΗΝ ΚΑΙ ΙΔΙΚΗΝ ΦΥΣΙΝ ΕΙΠΩΝ ΠΟΛΛΟΙΣ ΑΤΟΠΟΥ ΠΕΡΙΠΕΠΤΩΚΕΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΚΡΙΟΥΣ ΔΥΟ ΑΜΩΜΟΥΣ ΚΑΙ ΕΣΟΝΤΑΙ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΑ ΤΩ ΚΥΡΙΩ
|
Desinit |
|
καὶ κρίσιν τοῦ δικαίου κριτοῦ
|
Desinit |
|
καὶ κρούσαντος εὑρεθῶμεν ἕτοιμοι εἰς τὴν αὐτοῦ ἀπάντησιν· ὅτι αὐτῷ πρέπει ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
καὶ κύκλα μετρεῖ, θαῦμα, δευτέρου βίου
|
Desinit |
|
καὶ Κυρίλλῳ λέγοντι πρὸς Παλλάδιον τὸ οὐσιωδῶς ἐξ ἀμφοῖν ἤγουν ἐκ Πατρὸς δι’ Υἱοῦ προχεόμενον Πνεῦμα.
|
Desinit |
|
καὶ λαβεῖν με ἀνέτοιμον καὶ ᾐσχυμμένον. Πρεσβείαις τῆς παναχράντου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, καὶ πάντων τῶν Ἁγίων· ὅτι εὐλογητὸς
|
Desinit |
|
Καὶ λαλεῖν βούλομαι ὑπὲρ τὸ σιωπᾶν ἀναγκάχομαι, πλὴν οὐ γινώσκω ποῖον ἐκ τῶν δύο νὰ διαλέξω
|
Incipit |
|
Καὶ λαμβάνων ὁ χριστιανὸς μετάνοιαν ὑπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ δοξάζων τὸν Θεὸν καὶ τίμιον σταυρόν
|
Desinit |
|
και λεγει ετι (?) ωδε και ανακαλυπτει εις το κατα Ματθαιον και λεγει οι δε παραπορευομενοι.
|
Textus |
|
καὶ λέγετε καὶ ποιεῖτε, τῶν δὲ μὴ χρωμένων
οὐδένα πώποτε
|
Desinit |
|
καὶ λέγοντες χριστιανοὶ εἶναι, οὔτε Ἰουδαῖοι οὔτε χριστιανοὶ καθαροί εἰσιν
|
Desinit |
|
Καὶ λήξας οὐκ ἔληξας, ὧ βροντῆς γόνε,
τρανὸν δ' ἀπηχεῖς εἰσαεὶ πάσῃ κτίσει ·
|
Textus |
|
καὶ λήρους, ἀποβλέψατε δὴ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ ΑΙ ΛΟΙΠΑΙ ΔΕΚΑ
|
Desinit |
|
καὶ λοιπὸν ἐπευξάμενος αὐτοῖς
εἰρήνην, τελειοῖ τὴν ἐπιστολὴν τὸν
ἀσπασμὸν τῆ ἰδία χειρὶ γράψας, ὅπερ
σημεῖον εἶναι, πάσης ἐπιστολῆς δεδήλωκεν.
|
Desinit |
|
καὶ λοιπὸν ἐπευξάμενος αὐτοῖς εἰρήνην, τελειοῖ τὴν ἐπιστολὴν, τὸν ἀσπασμὸν τῆ ἰδία χειρὶ γράψας, ὅπερ σημεῖον εἶναι πάσης ἐπιστολῆς δεδήλωκεν.
|
Desinit |
|
και Λουκας ωδε τους καλους παυει λογους
απαυστον αυτων ταις ψυχαις ενθεις ποθον.
|
Textus |
|
καὶ μ ἡμέρας ἐπιβιοὺς ἄσιτος κλαίων τκαὶ ὀδυρούμενος ... πάλιν ἐκοιμήθη ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Καὶ μαθήσῃ ἐκ τούτου τὸ διάστροφον τούτων περὶ τὴν πίστιν καὶ ὡς ἀμαθίας πάσης καὶ ἀγροικίας, πολλῷ δὲ εἰπεῖν, ἀναισθησίας καὶ ἀφροσύνης πεπλήρωνται. Ὁ κύριος ἐν ὑγείᾳ διαφυλάξαι τὴν σὴν τελειότητα εὐχομένην ὑπὲρ ἡμῶν
|
Desinit |
|
καὶ Μαρίαν τὴν θεοτόκον, ἀδελφὰς, ἐκ δύο μητέρων, ἑνὸς δὲ πατρός.
|
Desinit |
|
και Μαριαν την θεοτοκον, αδελφας, εκ δυο μητρων, ενος δε πατρος.
|
Desinit |
|
Και Μαρκος ουτοσι κηρυξ ποικιλα μηδεα ειδως
|
Incipit |
|
καὶ μεθ’ ἣν οὐδέν τοι τῶν ἄλλων ἐθαύμασα καὶ πρὸς ἣν τὸν ἐμαυτοῦ βίον ἰθύνειν ἐσπούδακα
|
Desinit |
|
καί μεθ’ ὁλοκλήρου τῆς εὐδαιμονίας πρὸς ἡμᾶς ἐπαναζευγνύς. Ἔρρωσο
|
Desinit |
|
καὶ μειζόνων ἀξιώσας χαρίτων, δίδου καὶ τὸν λόγον ὑπὲρ τούτων καλλίω...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΜΕΛΙΤΟΣ ΤΟ ΑΡΚΟΥΝ Η ΔΟΣΙΣ ΓΡΑΜΜΑΙ Β'
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΜΕΜΝΗΜΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΩΝ ΕΤΟΙΜΑΣΕΝ ΗΜΙΝ Ο ΘΕΟΣ ΟΤΙ ΤΩ ΠΑΤΡΙ ΔΟΞΑ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
|
καὶ μετὰ ἀγγέλων ὑμνῳδοὺς ἐσομένους τῆς ἀκτίστου καὶ ὁμοουςίου Τριάδος ἐν Πατρὶ, καὶ Υἱῷν καὶ ἁγίῳ Πνεύματι, νοουμένης τε καὶ δοξαζομένης, νῦν καί ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ μετὰ ταῦτα ἦλθεν εἰς Ἔφεσον καὶ τὴν ἁγίαν δὲ θεοτόκον Πέτρος καὶ Ἰωάννης ἐβάπτισεν
|
Desinit |
|
καὶ μετὰ τὴν έμὴν ἐκ τοῦδε τοῦ βίου ἔχοδον ὡς θέλεις ποίησον
|
Desinit |
|
καὶ μετὰ τὴν έμὴν ἐκ τοῦδε τοῦ βίου ἔχοδον ὡς θέλεις ποίησον
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΟΘΗΝΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΝ ΛΕΓΕΙ ΔΙΑΚΟΝΟΣ. ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ. ΕΝ ΣΟΦΙΑ ΠΡΟΣΧΩΜΕΝ. ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ
|
Incipit |
|
καὶ μὲτα τοσούτους ἐπαινέτας ἴδιά τε καὶ δημόσια
|
Incipit |
|
καὶ μεταδοίητε δόξης τὸν Θεὸν ἡμῖν εὐμενῆ τιθέντες καὶ ἵλεων, ᾧ ἡ δόξα... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ μεταθέμενοι αὐτὰ ἐν τ΄πῳ ἐπισήμῳ ἴμεσιν τῷ θεῷ ἀνέπεμψαν, διὸ θαυματρουγίαις πληροῦσι τοὺς προσιόντοας ἐκ πίστεως, εἰς δόξαν ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΜΕΤΟΞΟΝ ΕΔΕΙΧΕΙΕ ΤΡΥΦΗΣ ΤΗΣ ΑΙΔΙΟΝ
|
Desinit |
|
καὶ μὴ ἐν ἅρμασι καὶ ἵπποις καὶ δυναστείᾳ καὶ πλούτῳ
|
Desinit |
|
καὶ μὴ ἐξερχομένην δι’ οὓς ἐπίσταται τῶν κριμάτων αὐτοῦ λόγους
|
Desinit |
|
καὶ μὴ λυπεῖτε τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ τὸ Ἅγιον, ἐν ᾧ ἐσφραγίσθητε εἰς ἡμέραν ἀπολυτρώσεως. Ὅτι αὐτῷ πρέπει δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ μὴ φεισαμένῳ τοῦ ἰδίου Υἱοῦ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν διὰ τοῦ ἐλθόντος τὸν ἀποσείλαντα δόξαν ἀναπέμψωμεν...
|
Desinit |
|
καὶ μὴ φθεγγώμεθα μηδὲ ζητῶμεν. Ταῦτα τοίνυν ζηλώσωμεν, ἵνα τύχωμεν τῶν ἐπηγγελμένων ἡμῖν ἀγαθῶν, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
καὶ μηδὲ αὐτὰ διαστῇ τὰ τῆς κόνεως· μεθʼ ὧν δώῃ καὶ ἡμῖν ὁ θεὸς τὴν τῶν σωζομένων γενέσθαι μερίδος καὶ τὴν τῶν ζώντων χώραν ἰδεῖν, ὅτι αὐτῷ πρέπει πᾶσα δόξα… ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΜΗΔΕΙΣ ΔΙΩΚΗ ΣΕ ΤΥΡΡΑΝΟΣ
|
Incipit |
|
καὶ μηδὲν πλεῖον ζητείτω, ἵν ̓ οὕτως δυνηθῇ τῶν ὄντως ἀγαθῶν ἐπιτυχεῖν ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἀξιωθῆναι χάριτι...
|
Desinit |
|
Και μηδενι αντι κακου αποδοσης.
|
Desinit |
|
καὶ μηδέποτε δυναμένα εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν
|
Desinit |
|
καὶ μηδέποτε δυναμένα εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν
|
Desinit |
|
και μικραν τινα την υπαρχουσαν αυτοις δυναμιν, λογισομεθα.
|
Desinit |
|
καί μοι πίστευε, τῆς εἰς Ἱεροσόλυμα ἀφίξεώς τε καὶ προσκυνήσεως μεῖζον ἀσυγκρίτως τοῦτο συνάντημα καὶ κερδαλεώτερον εὑρεθήσεται
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΝΟΟΥΜΕΝΗΣ ΚΑΙ ΝΟΟΥΣΗΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΟΥΜΕΝ ΕΚ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΤΥΧΩΜΕΝ ΣΩΤΗΡΙΑΣ, ΧΑΡΙΤΙ ΤΟΥ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ Ω ΠΡΕΠΕΙ ΠΑΣΑ ΔΟΞΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
καὶ νὰ τὸν πολεμοῦν μὲ καρδιακὴν προσευχήν
|
Desinit |
|
Καὶ νεκρὸν ἔστιν ἐνταῦθα ἰδεῖν τοὺς ἔτι ζῶντας ἐφ' ἑαυτὸν συγκινοῦντα
|
Incipit |
|
και νεμομενους και νεμοντας, εν ειναι παντας εν Χριστω Ιησου, νυν τε και εις την εκειθεν αναπαυσιν, ων η δοξα και το κρατος, εις τους αιωνας των αιωνων αμην.
|
Desinit |
|
Καὶ νῦν ἐν ἱματισμῷ διαχρύσῳ περιβεβλημένη
|
Incipit |
|
καὶ νῦν ἐν τῷδε τῷ βίῳ καὶ μετὰ τοῦτον τῷ αἰωνίῳ
|
Desinit |
|
καὶ νῦν τάδε [λέγει
|
Desinit |
|
καὶ νὺξ τὸ φῶς διεδέχετο
|
Incipit |
|
Καὶ ὁ ἀκούσαντες ζήσονται, ὅτι αὐτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
καὶ ὁ Ἀριστοτέλης παρέδωκεν ἃ εἰπωμεν ἐν τῇ παρούσῃ πραγματείᾳ, ἵνα ἀποδεικνύοντες μὴ τούτοις χρώμεθα ὡς παρεμποδίζουσι τὴν ἀπόδειξιν.
|
Desinit |
|
καὶ ὁ αρχιερεὺς ἐνδύετον
|
Incipit |
|
ΚΑΙ Ο ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ
|
Desinit |
|
καὶ ὁ βουλόμενος μὴ ἁμαρτάνειν ἐν λόγῳ τὰς κλίσεις τῶν ὀνομάτων καὶ τῶν ῥημάτων τὰς ἐγκλίσεις ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ διερχόμενος, {καὶ} οὕτως ὀρθῶς καὶ ἀπταίστως τὸν κανόνα καὶ ὅρον τοῦ λόγουσα φηνιεῖ
|
Desinit |
|
καὶ ὁ δεύτερον παραδραμὼν ἐκ τοῦ τρίτου διορθώσεται· γένοιτο δὲ...
|
Desinit |
|
καὶ ὁ δεύτερον παραδραμὼν ἐκ τοῦ τρίτου διορθώσεται· γένοιτο δὲ...
|
Desinit |
|
και ο εβδομος αγγελος.
|
Incipit abruptus |
|
καὶ ὁ ἐπίσκοπος συνελθὼν μετὰ κηρῶν καὶ ὕμνων, ἔθαψαν αὐτὴν ἐν ἐπισήμῳ τόπῳ, ἅπαντες δόξαν καὶ προσκύνησιν ἀναπέμποντες ... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ ὁ ἐπίσκοπος συνελθὼν μετὰ κηρῶν καὶ ὕμνων, ἔθαψαν αὐτὴν ἐν ἐπισήμῳ τόπῳ, ἅπαντες δόξαν καὶ προσκύνησιν ἀναπέμποντες ... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ ὁ θείος Μακάριος ἀεὶ ὄμματα, καὶ καρδίαν, καὶ νοῦν πρὸς οὐρανὸν ἀτενίζων προσηύχετο, εἰς τὸ ὕψος ἀκλινῶς τὰς χείρας ἔχοντες
|
Desinit |
|
καὶ ὁ Θεολόγ(ος) ἐν τοῖς διστίχοις τοῦτο αὐτὸ ποιεῖ καὶ ἡ ἄκαιρος καὶ συνεχὴς μέριμνα, νοῦς γὰρ ἐμμέριμνος σὴς βιβρώσκων ὀστέα
|
Desinit |
|
Και ο Μαρκος ουτος ο αποστολος ο πολυειδη βουλευματα επισταμενος
|
Incipit |
|
και ο μεν Ιωαννης εγραψε μετα τριαντα δυο χρονους εδο (εδοθη?) αναληψεως εις την Μπατινω (Πατμω?) το νησι, διοχμενος (διωγμενος) απο τον Τραιανον τον βασιλεα.
|
Textus |
|
και ο μεν Λουκας εγραψε μετα ιε' χρονους της αναληψεως εις Αλεξανδρειαν απο την παρακαλωσιν (?) του Πετρου με λογια Εβραικα και γραμματα· ηγουν ο Πετρος, το λεγει, και ο Λουκας το γραφει, και υστερα το μεταγλοτισαν (μεταγλωττισαν), εις τα Ιεροσολυμα, οταν εσμιξεν ο θεος τα τεσσαρα ευαγγελια.
|
Textus |
|
Και ο μενων εν τη αγαπη, εν τω θεω μενει και ο θεος εν αυτω. αυτω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων, αμην.
|
Desinit |
|
Καὶ ὁ μονάζων σπουδαίως ... εἰς δόξαν καὶ αἴνεσιν τοὺ φιλανθρώπου θεοῦ ἡμῶν ... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ ὁ πεζός φησι λόγος “ἀδαμάντινος ἦν τὸ σῶμα”, ἀνδριὰς δὲ τὴν καρτερίαν, φοῖνιξ δὲ τὴν εὐθύτητα τοῦ σώματος, κιὼν δὲ τὸ μῆκος, ἀστὴρ δὲ τὴν αὐγὴν τοῦ κάλλους. ταῦτα δέτινες ἐπίτασιν ὠνόμασαν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΔΕ ΤΟΥ ΕΙΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΝ ΠΡΟΒΛΗΘΗΝΑΙ ΠΑΡΑ ΔΙΟΣΚΟΡΟΥ ΤΟΝ ΑΝΑΤΟΛΙΟΝ
|
Desinit |
|
Καὶ ὁ σοφώτατος Δανιὴλ ὁ νέος τὸν χρόνον
|
Incipit |
|
καὶ ὁ σωτὴρ τῶν ἁμαρτανόντων, καί σοι πρέπει δόξα… ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ ὁ τάφος δὲ αὐτοῦ ἀνέβρυσε μύρον εἰς δόξαν ..
|
Desinit |
|
Καὶ ὁ τῆς καλῆς ξυνωρίδος ταύτης τῶν αὐταδέλφων
|
Incipit |
|
καὶ οἱ βιασταὶ ἤγουν οἱ ἀγωνιζόμενοι καὶ σπουδάζοντες ἐκεῖνοι ἁρπάζουσιν αὐτήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΠΛΕΟΝ ΕΞΕΘΗΡΙΟΥΝ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ
|
Incipit |
|
καὶ οἱ δαίμονες τέρπονται καὶ ἡμεῖς κενοδοξοῦντες κολαζόμεθα
|
Desinit |
|
Καὶ οἱ διά τινος κλίμακος ἐπί τινα ὑψηλοτάτην περιώπην
|
Incipit |
|
καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ μονάζοντες δώσουσι πόλεμον μέγαν καὶ φοβερὸν καὶ κόψουσιν ἀλλήλως αὐτῶν.
|
Desinit |
|
καὶ οἱ κώδωνές σου, προφῆτα… διήχησαν (vel διηχήθησαν) ἐν τῷ κόσμῳ καὶ διὰ τοῦτο εὐλογητὸς κύριος… ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ οἱ μαθηταὶ ἐ[παιδεύθησαν
|
Desinit |
|
Και οι μεν στρατιωται διαμεριζονται τα ιματια αυτου· των δε σταυρωθεντων δυο ληιστων ο εις αυτων μετανοησας ωμολογησε· και οτι το σωμα τεθεν εν τω μνημειωι. ηγερθη τριημερον· και μετα ταυτα ανεληφθη, βλεποντων των μαθητων·
|
Desinit |
|
καὶ οἰκουμενικὰς ἑπτὰ συνόδους
|
Desinit |
|
καὶ οἰκτείρησόν με διὰ τὴν εὐσπλαγχνίαν σου. Ὅτι σὺ εὐλογημένος εἶ καὶ δεδοξασμένος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ οἰκτείρησόν με διὰ τὴν εὐσπλαγχνίαν σου. Ὅτι σὺ εὐλογημένος εἶ καὶ δεδοξασμένος εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ οἰκτίρησόν με διὰ τὴν εὐσπλαγχνίαν σου· ὅτι σὺ εὐλογημένος εἶ μετὰ τοῦ εὐλογημένου σου Πατρὸς καὶ τοῦ Πνεύματός σου τοῦ ἁγίου καὶ ζωοποιοῦ καὶ παρακλήτου, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ
εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
Καὶ οἰκτίρμονα θεὸν ἵνα εὑρώμεθα ἄνεσιν ἐν κυρίῳ ὅτι αὑτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΙΝ ΟΙΝΩΔΕΙΣ ΤΩΝ ΣΤΑΦΥΛΩΝ
|
Desinit |
|
και οισει οπου ου θελεις, τουτο δε ειπε
|
Desinit abruptus |
|
καὶ ὁκόσα εἰκοσταῖα. δηλονότι ἄνω κενωντέον. κατὰ τὸ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΛΟΝ ΣΩΟΝ ΕΥΡΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΟΝ ΑΡΡΗΤΟΝ ΕΥΩΔΙΑΣ ΠΛΗΡΟΥΜΕΝΟΝ ΤΗ ΘΗΚΗ ΤΕ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΚΑΤΑΤΙΘΕΑΣΙ ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΝΤΙΜΩΣ ΤΟ ΩΣ ΑΛΗΘΩΣ ΚΗΔΕΥΟΥΣΙ ΤΙΜΙΟΝ
|
Desinit |
|
καὶ ὁμοίως
δεινὸν δ’ ἀμφ’ Ἀχιλῆα κυκ{v}ώμενον ἵστατο κῦμα
|
Desinit |
|
καὶ ὁμολογεῖσθαι δεῖ καὶ ἐξετάζειν
|
Desinit |
|
καὶ ὁμοτίμου κατὰ πολὺ διαφέροντα
|
Desinit |
|
καὶ ὀνειδισμόν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΠΤΑ ΔΙΔΟΜΕΝΑ ΒΗΧΑ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙΝ ΔΥΝΑΤΑΙ
|
Desinit |
|
καὶ ὀρθῶν δογμάτων κατάληψιν
|
Desinit |
|
καὶ ὅσα ἀλλὰ ἡμῖν ἀπεδόθη τῇ προθέσει ταύτῃ εὐσεβῆ καὶ τοῖς διδασκάλοις συνᾴδοντα νοήματα.
|
Desinit |
|
Και οσαι προφητιδες: Σαρρα:
|
Incipit cuiusdam partis |
|
καὶ ὅσαπερ ἡμῖν δι' αἰτίαν ἐλέγετο
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Και οσοι προφηται εγενοντο απο κτισεως: Αδαμ: Ενωχ: Νωε:
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΟΣΤΙΣ ΔΕ ΕΤΕΡΟΣ ΑΝΗΡ ΑΓΑΘΟΣ
|
Desinit |
|
καὶ ὅτε πρῶτον οἷός τε ἐγένετο ταῦτα ἐν ἑνὶ συμφορῆσαι βιβλίῳ, συνέθηκέ τε καὶ ἀπεριμερίμνως ἐκδέδωκεν
|
Desinit |
|
και οτι εφανη Μαρια τη Μαγδαληνη και ανεληφθη εις τον ουρανον και εκαθισεν εκ δεξιων του θεου.
|
Desinit |
|
και οτι εφανη πρωτον Μαρια τη Μαγδαληνη, και ανεληφθη εις τον ουρανον, και εκαθισεν εκ δεξιων του θεου.
|
Additio |
|
Καὶ ὅτι ἐφάνη τρίτον Μαρίᾳ τῇ Μαγδαληνῇ καὶ ἀνελήφθη εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐκάθισεν ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ.
|
Additio |
|
ΚΑΙ ΟΤΙ ΣΥΝΗΨΕΝ ΩΣ ΜΕΣΙΑΣ ΤΑΥΤΑ ΠΟΛΕΜΟΙΣ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΤΙΣΙΝ ΕΘΕΣΙ ΔΙΙΣΤΑΜΕΝΑ
|
Desinit |
|
καὶ ὅτι τὸ τέλος πάντων λοιπὸν ἤγγισεν, καὶ ὀφείλουσιν πάντες ἕτοιμοι γίνεσθε (γίνεσθαι), ὡς λόγον ἀποδιδόντες τῶ κριτῆ· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καὶ οὐ κατανοήσας τὴν θείαν εὐεργεσίαν ἐζημιώθης τὸ ἐκ τῆς ὑπομονῆς κέρδος, εἴπερ ἐν τῇ ὑπομονῇ ἡμῶν τὰς ψυχὰς ἡμῶν κτήσασθαι κελευόμεθα.
καὶ ἀτενὴς ἀπόβλεψις καὶ ὑποταγὴ πρὸς τὸν Κύριον, καὶ ὑποταγὴ παντὶ ἀνθρώπῳ διὰ τὸν Κύριον· ᾧ πρέπει δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ οὐ μόνον ἀπὸ τῶν ὁρωμένων, ἀλλὰ καὶ αὐτῶν τῶν ἀοράτων δαιμόνων, ὅπως καὶ τῆς μακαρίας ζωῆς ἐπιτύχωμεν, χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ οὐ προσεχῆ οὐδ' ἐξ οἰκείων ἀρχῶν
|
Desinit |
|
καὶ οὐδὲ τοῦτο εἰς τὰ ταμεία
|
Desinit |
|
Καὶ οὐδὲ ὡς βασιλέα
|
Desinit |
|
καὶ οὐδεὶς ἄλλος ἔχει τὰ χρήματα ἢ οὗτος · ἐὰν οὖν σωφρονῆτε, τὰ ὑμέτερ' αὐτῶν κομιεῖσθε
|
Desinit |
|
καὶ οὐδὲν πλέον ἀεὶ τοῖς ἡμετέροις ἢ τοῖς σοῖς βουλήμασι χαριούμεθα
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΥΔΕΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑΝ ΕΧΕΙ ΖΩΗΝ
|
Desinit |
|
καὶ οὐκ ἔστιν οὐδεὶς ὃς ἀντιστήσεται τῷ βουλήματι αὐτοῦ. Αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
καὶ οὐκ οἶδα εἴ τις με ἐπαινέσεσται μετὰ σὲ τὴν ψυχὴν ἐκφυσήσαντα
|
Desinit |
|
και ουρανων βασιλειαν επαγγελλεται, και ευ, αγγελλειν διδασκει.
|
Desinit |
|
καὶ οὗτοι μὲν ὑπὲρ τῆς μιαιφονίας τὴν εἴσπραξιν ἀπέτισαν· ὁ δὲ δίκαιος ὑπάρχει ἐν οὐρανοῖς τὰς ὑπὲρ ἡμῶν ἐκτελῶν προσευχὰς… Ἀμήν.
|
Desinit |
|
Καὶ οὗτοι οἱ ἀριθμοὶ οὓς εὑρήσεις κειμένους ἐν τῷ τεύχει κατὰ τὸ ὕφος τῆς ἀναγνώσεως μετὰ μ΄ κεφάλαια καὶ λ΄ μαρτυρίας· εἰσὶν δὲ οἱ πάντες λϛʹ.
|
Explanatio |
|
καὶ οὗτος κήρυξ τῆς νέας διαθήκης, μετὰ ταῦτα τοῖς ἄλλοις ἐξεῖπεν.
|
Incipit |
|
και ουτος ο κηρυξ της αυτης νεας διαθηκης μετα ταυτα
|
Incipit |
|
καὶ οὗτος ὁ κήρυξ τῆς νέας διὰ θήκης (διαθήκης) μετὰ ταῦτα· τοῖς ἄλλοις ἐξ εἶπεν (ἐξεῖπεν)·
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης
|
Incipit |
|
καὶ οὗτος ὁ κῆρυξ τῆς νέας διαθήκης
|
Incipit |
|
και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης
|
Incipit |
|
και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης
|
Incipit |
|
και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα
|
Incipit |
|
Καὶ οὗτος ὁ κήρυξ τῆς νέας διαθήκης μετα ταῦτα
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα
|
Incipit |
|
και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα
|
Incipit |
|
Καὶ οὗτος ὁ κήρυξ τῆς νέας διαθήκης μετὰ ταῦτα τοῖς ἄλλοις
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα τοις αλλοις εξειπεν
|
Incipit |
|
και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα τοις αλλοις εξειπεν
|
Incipit |
|
και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα τοις αλλοις εξειπεν· αρξαμενος απο της γενεσεως του Προδρομου
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα, τοις αλλοις
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα, τοις αλλοις εξειπειν αρξαμενος
|
Incipit |
|
Καὶ οὗτος ὁ κήρυξ τῆς νέας διὰθήκης μετὰ ταῦτα, τοῖς ἄλλοις ἐξεῖπεν
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα, τοις αλλοις εξειπεν αρξαμενος απο της γενεσεως του Προδρομου
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ της Νεας Διαθηκης μετα ταυτα.
|
Incipit |
|
και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα· τοις αλλοις εξειπεν.
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης, μετα ταυτα
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης, μετα ταυτα τοις αλλοις εξειπεν
|
Incipit |
|
Καὶ οὗτος ὁ κήρυξ τῆς νέας διαθήκης, μετὰ ταῦτα τοῖς ἄλλοις ἐξεῖπεν
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης, μετα ταυτα,
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης· μετα ταυτα
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης· μετα ταυτα τοις αλλοις εξειπεν
|
Incipit |
|
και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης· μετα ταυτα τοις αλλοις εξειπεν
|
Incipit |
|
και ουτος ο κηρυξ της νεας διαθηκης· μετα ταυτα τοις αλλοις εξειπεν·
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κηρυξ της νεας, διαθηκης τα αυτα τοις αλλοις εξειπεν, σαρξ αμνος απο της γενεσεως Ιωαννου ελθων
|
Incipit |
|
Και ουτος ο κυρηξ της νεας διαθηκης
|
Incipit |
|
και ουτος ο κυρηξ της νεας διαθηκης μετα ταυτα, τοις αλλοις εξειπεν
|
Incipit |
|
Και ουτος ο της παλαιας και νεας διαθηκης κηρυξ
|
Incipit |
|
καὶ οὗτος ὁ Χριστὸς ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ θεοῦ σάρκα φορῶν· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Και ουτος ου της παλαιας αλλα της νεας διαθηκης
|
Incipit |
|
Καὶ οὗτος οὐ τῆς Παλαιᾶς ἀλλὰ τῆς Νέας Διαθήκης κῆρυξ, ὃς συνέγραψεν ἡμῖν πῶς τε καὶ πότε ἐτέχθη καὶ ἐκ τίνος ὁ τῆς δευτέρας καταστάσεως ἀρχηγός, τουτέστιν ὁ δεσπότης Χριστός, καὶ ὅπως ἐπολιτεύθη καὶ ἀπεκτάνθη καὶ ἀνέστη καὶ εἰς οὐρανοὺς ἀνελήλυθεν, ἔνθα ἐστὶ τῆς δευτέρας (variante in von Soden, p. 318) καταστάσεως ἡ πολιτεία. Δόξα τῷ ἐξ ἀρχῆς ἑτοιμάσαντι καὶ προκαταγγείλαντι περὶ τούτων Θεῷ καὶ νῦν πληρώσαντι καὶ πληροῦντι. Ἀμήν.
|
Textus |
|
και ουτος ου της παλαιας· αλλα της νεας διαθηκης κηρυξ
|
Incipit |
|
Και ουτος της νεας διαθηκης
|
Incipit |
|
Και ουτος της νεας διαθηκης
|
Incipit |
|
Και ουτος της νεας διαθηκης
|
Incipit |
|
Καὶ οὗτος τῆς Νέας Διαθήκης κῆρυξ ἀναφανείς, τὰ παραλελειμμένα τοῖς ἄλλοις εὐαγγελισταῖς συγγραψάμενος καὶ ἀναπληρώσας τὰ λοιπὰ τοῖς ἄλλοις ὁμοίως ἐξεῖπε, βάπτισμα, πολιτείαν, θάνατον καὶ ἀνάστασιν καὶ ἄνοδον τὴν εἰς τὸν οὐρανόν, ἔνθα ἐστὶ τῶν ἀθανάτων καὶ δικαίων ἀνθρώπων καὶ ἀγγέλων τὸ κατοικητήριον, τουτέστι τῆς δευτέρας καταστάσεως ὁ τόπος. Δόξα τῷ ταῦτα ἑτοιμάσαντι καὶ προμηνύσαντι καὶ ἔτι πληροῦντι. Ἀμήν.
|
Textus |
|
και ουτος της νεας διαθηκης κηρυξ υπαρχων
|
Titulus initialis |
|
Και ουτος της νεας διαθηκης κηρυξ υπαρχων
|
Incipit |
|
και ουτος της νεας διαθηκης κηρυξ υπαρχων
|
Incipit |
|
καὶ οὗτος τῆς νέας διαθήκης κήρυξ ὑπάρχων
|
Incipit |
|
και ουτος της νεας διαθηκης κηρυξ υπαρχων
|
Incipit |
|
Καὶ οὗτος τῆς Νέας Διαθήκης κῆρυξ ὑπάρχων τὰ αὐτὰ τῷ πρὸ αὐτοῦ ἡμῖν συνέγραψεν, ἐκ τῆς κατὰ τὸ βάπτισμα ἱστορίας ἀρξάμενος, ἥτις καὶ τύπος ἐστὶ τῆς ἐκ νεκρῶν ἀναστάσεως, λέγω δὴ τῆς καινῆς καὶ οὐρανίου πολιτείας, ὅπως τε ἐβαπτίσθη καὶ ἐπολιτεύθη καὶ ἀπεκτάνθη καὶ ἀνέστη καὶ εἰς οὐρανοὺς ἀνελήλυθεν, ἔνθα ἐστὶ τῆς δευτέρας καταστάσεως ὁ τόπος καὶ ἡ πολιτεία. Δόξα τῷ ἐξ ἀρχῆς ἑτοιμάσαντι καὶ προμηνύσαντι περὶ τούτων Θεῷ καὶ νῦν πληρώσαντι καὶ πληροῦντι. Ἀμήν
|
Textus |
|
Και ουτος της νεας διαθηκης κηρυξ υπαρχων, τα αυτα τω προ αυτου
|
Incipit |
|
Και ουτος της νεας διαθηκης κηρυξ υπαρχων.
|
Incipit |
|
Καὶ οὗτος τῷ δευτέρῳ ἔτει Δαρείου προφητεύει
|
Incipit |
|
Καὶ οὗτος, κῆρυξ τῆς αὐτῆς Νέας Διαθήκης ὤν, τὰ αὐτὰ τοῖς ἄλλοις ἐξεῖπεν, ἀρξάμενος ἀπὸ τῆς γενέσεως τοῦ Προδρόμου, ἐλθὼν καὶ ἐπὶ τὴν αὐτοῦ γένεσιν, εἰπὼν δὲ καὶ τὴν κατὰ νόμον πολιτείαν, ὁμοίως καὶ τὴν εὐαγγελικήν, λέγω δὴ βάπτισμα, θάνατον καὶ ἀνάστασιν· ἐς ὕστερον καὶ αὐτὸς τὴν ἄνοδον τὴν εἰς τὸν οὐρανὸν κατήγγειλεν, ἔνθα ἐστὶ τὸ τῆς δευτέρας ἡμῶν καταστάσεως κατοικητήριον. Δόξα τῷ ἐξ ἀρχῆς ἑτοιμάσαντι καὶ προμηνύσαντι περὶ τούτων Θεῷ καὶ νῦν πληρώσαντι καὶ πληροῦντι. Ἀμήν.
|
Textus |
|
καὶ οὗτος, οὐ τῆς παλαιᾶς ἀλλὰ τῆς νέας διαθήκης
|
Incipit |
|
και ουτος, ου της παλαιας αλλα της νεας διαθηκης κηρυξ
|
Incipit |
|
και ουτος, ου της παλαιας, αλλα της νεας διαθηκης κηρυξ,
|
Incipit |
|
και ουτος· ου της παλαιας αλλα της νεας διαθηκης κηρυξ
|
Incipit |
|
Και ουτος· ου της παλαιας, αλλα της νεας διαθηκης κηρυξ
|
Incipit |
|
καὶ οὕτω δυνήσῃ τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν ἐπιτυχεῖν (uel ἐπιτυχεῖν ἀγαθῶν)· χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ οὕτω δυνήσῃ τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν ἐπιτυχεῖν· χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ οὕτω δυνήσῃ τῶν αἰωνίων ἐπιτυχεῖν ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΥΤΩ ΜΕΝ ΟΙ ΕΝΘΕΟΙ ΚΑΙ ΥΠΗΛΟΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΝΟΙΑΝ
|
Incipit |
|
καὶ οὕτω πάλιν παραινέσας καὶ διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καὶ οὕτω τῶν ἐντεῦθεν ἐκλείπει, πρὸς τὰς αἰωνίους δὲ μονὰς μετοικίζεται.
|
Desinit |
|
καὶ οὕτως ἀνδρείως ἀγωνισαμένη παρέδωκε τῷ κυρίῳ τὸ πνεῦμα αὐτῆς ἀπολαβοῦσα τὸν στέφανον τῆς ὁμολογίας παρὰ Χριστοῦ (vel τὸ πνεῦμα τῷ κυρίῳ παρέδωκεν, τοὺς ὑπὲρ τῆς ἀθλήσεως καὶ παρθενίας στεφάνους… κομισαμένη· καὶ λαμπαδηφοροῦσα πομπεύει μετʼ ἀγγέλων τὸν πατέρα καὶ υἱὸν… ὑμνοῦσα καὶ δοξάζουσα)… ἀμήν.
|
Desinit |
|
και ουτως αχρι τελους των δεκα επτα εβδομαδων.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΟΥΤΩΣ ΔΙΑ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΑΠΑΛΥΝΕΙ
|
Desinit |
|
και ουτως μεχρι των δεκα [...]
|
Desinit abruptus |
|
ΚΑΙ ΟΥΤΩΣ ΠΕΠΛΗΡΩΤΑΙ Η ΤΩΝ ΓΑΜΙΚΩΝ ΣΥΝΑΛΛΑΓΜΑΤΩΝ ΔΙΑΤΑΞΙΣ
|
Desinit |
|
καὶ οὕτως τὸν καλὸν ἀγῶνα ἀγωνισάμενος τὸ βραβεῖον ἀνεδήσατο τῆς νίκης παρὰ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν… ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ ὀφειλομένην αὖ δοξολογίαν τῷ ὕψει σου· ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ ὀφείλουσιν πάντες ἕτοιμοι γίνεσθαι ὡς λόγον ἀποδιδόντες τῶ κριτῆ· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
και π’ (υπ’) αυτου του Ιωαννου, εξεδοθη.
|
Desinit |
|
καὶ παῖδες ἐπιχαίρωσι πατρὶ τροπαιοφόρῳ
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Καὶ πάλαι τῷ θείῳ Δαβὶδ περὶ ἡμῶν πάντως προκελαδῆσαν τὸ πνεῦμα τὸ ἄγιον ἔγνωσται
|
Incipit |
|
και παλιν εκ τυμβοιο θορων, μεροπεσιν (μεροπεσσιν) εδειχθη.
|
Desinit abruptus |
|
Καὶ πάλιν ἐκ τῶν Μύρων μύρον ἡδύπνοον, μύρον τὴν μὲν ἐκκλησίαν Χριστοῦ εὐωδίας ἀκηράτου πληροῦν
|
Incipit |
|
καὶ πάλιν ἐξήγαγεν αὐτοὺς εἰς Βηθανίαν καὶ διέστη ἀπ᾽ αὐτῶν.
|
Desinit |
|
καὶ πάλιν ἐξήγαγεν αὐτοὺς εἰς Βηθανίαν καὶ διέστη ἀπ' αὐτῶν
|
Desinit |
|
καὶ πάλιν ἐξήγαγεν αὐτοὺς εἰς Βηθανίαν καὶ διέστη ἀπ' αὐτῶν.
|
Desinit |
|
και παλιν εξηγαγεν αυτους εις Βηθανιαν και διεστη απ' αυτων.
|
Desinit |
|
και παλιν εξηγαγεν αυτους εις Βηθανιαν και διεστη απ' αυτων.
|
Desinit |
|
και παλιν εξηγαγεν αυτους εις Βηθανιαν, και διεστη απ' αυτων
|
Desinit |
|
και παλιν εξηγαγεν αυτους εις Βηθανιαν, και διεστη απ’ αυτων.
|
Desinit |
|
και παλιν εξηγαγεν αυτους εις Βηθανιαν. και διεστη απ᾽ αυτων.
|
Desinit |
|
Καὶ πάλιν μὲν ἐπιδημῶν ἡμῖν ἀπὸ τῆς μάχης
|
Incipit |
|
Καὶ πάλιν, ὅτι τὸν ἐρχόμενον πρός με οὐ μὴ ἐκβάλω ἔξω. Αὐτός ἐστιν ὁ Θεὸς ἡμῶν· αὐτὸς ἐποίησεν ἡμᾶς. Αὐτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
καὶ παμβασιλεῖ τῶν αἰώνων, νῦν τε καὶ κατὰ τὴν αὐτοῦ φοβερὰν ἐπιφάνειαν, ᾧ σὺν πατρὶ καὶ ἁγίῳ πνεύματι τιμὴ κράτος δόξα προσκύνησις εἰς τοὺς αἰῶνας ἀμήν
|
Desinit |
|
Καὶ πᾶν ἔργον ὑμῶν εἰς δόξαν θεοῦ ποιεῖτε
|
Incipit |
|
καὶ παναμώμου καὶ ὑπερδεδοξασμένης μητρός· νῦν...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΑΝΕΝΔΟΞΟΥ ΔΕΣΠΟΤΕΙΑΣ ΤΩΝ ΕΝΕΤΩΝ
|
Desinit |
|
καὶ πάντα εὐμενῶς δέχεσθαι τὰ προστασόμενα
|
Desinit |
|
Καὶ πάντας ἄρδην συγκαλεῖ πρὸς τὴν πόσιν
|
Desinit |
|
καὶ πάντας τοὺς βασιλεῖς τῆς γῆς τὴν δόξαν αὐτοῦ... δουλεύειν αὐτῷ ὑπὸ ζυγὸν ἕνα καὶ προσκυνεῖν τῷ πατρὶ καὶ... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ πάντες οἱ ἀκούσαντες ἐδόξασαν τὸν θεόν
|
Desinit |
|
καὶ παντοδαπὴ τῷ γένει κατάστασις
|
Desinit |
|
Καὶ παντὸς μὲν ἄλλου πράγματος ἄσκησις ὑποδείγματος ἄνευ
|
Incipit |
|
Καὶ πάντος μὲν ἄλλου πράγματος ἄσκησις ὑποδείγματος ἄνευ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΠΑΝΤΩΝ ΜΕΝ ΚΗΔΕΣΘΑΙ
|
Incipit |
|
Καὶ πάντων μὲν τῶν ἄλλων ἁγίων τοὺς βίους διεξέναι καὶ… προτιθέναι… λυσιτελέστατον
|
Incipit |
|
Καὶ πάντων μὲν τῶν ἄλλων τὸν βίον, ὅσοι δηλαδὴ τὸ Χριστοῦ ζυγὸν τὸ χρηστὸν ἐπ’ ὤμων ἀράμενοι
|
Incipit |
|
καὶ πάνυ ἄγαμαι τὸν ἄνδρα καὶ πολλαχῇ καλῶς αὐτοῦ ἐξεύρηται· παρακελεύομαι δὲ μηδὲ τῶν φωτισμάτων ἁφίστασθαι τὸν μέλλοντα ὀρθῶς ὑπὲρ ἁπάντων γνώσεσθαι.
|
Desinit |
|
καὶ παρὰ τοῦ ἁγίου πνεύματος φανερωθείη διὰ τῶν εὐχῶν ἡμῶν ἡ τῶν κρυφίων φανέρωσις
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΤΩΝ ΕΚΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΕΝΔΙΚΩΣ ΕΠΙΤΙΜΗΘΗΣΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
καὶ παραδείσου χάριν ὁ κρατὴρ πνέει
|
Desinit |
|
καὶ παρακαλοῦντες, καὶ πάντως ἀνοίξει Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν. Αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
καὶ παράνομος καὶ ὁμόφρων ἐκείνων ἐστὶ, παραβαίνων καὶ τὰς πράξεις τῶν ἀποστόλων καὶ τῶν Πατέρων, καθὼς ὁ λόγος ἀπέδειξεν
|
Desinit |
|
καὶ παρεκάλουν σφίσιν αὐτοῖς καὶ τοῖς ἠπατημένοις χεῖρα προτείνειν σωτηρίαν. Διὸ καὶ ἐπὶ τὴν τοῦ παρόντος βιβλίου ἔδραμεν συγγραφήν.
|
Desinit |
|
καὶ πᾶς δὲ ἄνθρωπος θεοφιλῆς καὶ κράτος κατὰ τῶν παθῶν ἀναδεξάμενος, Θεόφιλός ἐστι κράτιστος, ὃς καὶ ἄξιος τῷ ὄντι ἐστὶν ἀκούειν τοῦ εὐαγγελίου.
|
Desinit |
|
καὶ πᾶσα ἡ διήγησίς σου ἐν
|
Desinit |
|
Καὶ πᾶσα μὲν μαρτυρικῶν ἀγώνων διήγησις τὰς τῶν πιστῶν ἡδύνειν καρδίας πέφυκεν
|
Incipit |
|
καὶ πάσης βλάβης διατηροῖο ἀνώτερος
|
Desinit |
|
Καὶ πᾶσι μὲν ἡδὺς καὶ τοῦ παντὸς ἄξιος ὁ μέγας πατὴρ ἡμῶν καὶ ὁμολογητής
|
Incipit |
|
Καὶ πᾶσι μὲν ἡδὺς καὶ τοῦ παντὸς ἄξιος ὁ μέγας πατὴρ ἡμῶν καὶ ὁμολογητής
|
Incipit |
|
Καὶ πᾶσι μὲν τοῖς ἄλλοις τῶν ὄντων ὁ τοῦ εἶναι καὶ ζῆν ἐμπέφυκεν ἔρως, καὶ εἰ τούτων τὰ μὲν οὐδ’ αὐτοῦ γε τούτου συνίησι
|
Incipit |
|
καὶ πᾶσι τέρασι καὶ σημείοις καὶ δός
|
Desinit |
|
καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις ὑπὲρ ἐμοῦ καὶ τῆς εἰς ὑμᾶς εὐνοίας ἀπολογήσεται, ὁποτέρως ἂν ἐπ’ αὐτῷ καὶ οἷς συμβεβούλευκε διατεθείητε. Γένοιτο δὲ ὑμῖν ἐκ Θεοῦ τὴν βελτίω μοῖραν ἑλέσθαι
|
Desinit |
|
Καὶ περὶ ἐνδύματος τί μεριμνᾶτε, φησὶν ὁ Κύριος
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΜΕΝ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ ΤΙ ΧΡΗ ΚΑΙ ΛΕΓΕΙΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΜΕΝ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ... ; ΟΙ ΑΠΕΛΘΟΝΤΕΣ ΑΓΙΟΙ... ; ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΤΙΝΕΣ ΑΚΟΥΣΑΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΟΝΕΙΡΑΤΩΝ ΔΕ ΠΟΤΕ ΠΑΡʹ ΗΜΙΝ ΠΡΟΒΕΒΗΚΕ ΛΟΓΟΣ
|
Incipit |
|
καὶ περὶ ταύτης ἐκ τοῦ περὶ ἐκείνων διαγνωσθήσεται
|
Desinit |
|
Καὶ περὶ τῆς ἀγάπης ταῦτα καὶ πλείονα τούτων. Ἡμεῖς δὲ πάλιν ἐπὶ τὸ προκείμενον ἐπανέλθωμεν
|
Incipit |
|
Και περι της αγαπης ταυτα, και πλειωνα τουτων. ημεις δε παλιν επι το προκειμενον επανελθωμεν.
|
Incipit |
|
καὶ περὶ τῆς τῶν ψευδαποστόλων ἀλαζονείας
καὶ πονηρίας.
|
Desinit |
|
και περι της των ψευδαποστολων αλαζονειας και πονηριας.
|
Desinit |
|
Καὶ πέτρα πενθήσει με καὶ δρῦς δακρύσει
|
Incipit cuiusdam partis |
|
και Πιλατος αυτοπτης ην και ο προδοτης Ιουδας και παντες οι λεγοντες· σταυρου, σταυρου αυτον
|
Desinit abruptus |
|
καὶ πινέτω μόνον ἢ μεθ' ἑτέρων εἰδῶν
|
Desinit |
|
καὶ πληγὰς ὀφείου δήγματος ἰώμενον
|
Desinit |
|
και πληξατε τους υιους Κεδεμ.
|
Desinit |
|
και πλουτου δοξαν αμεμπτον.
|
Desinit |
|
καὶ πόθῳ σε ἐδόξα<ζε>
|
Incipit |
|
καὶ ποιεῖ αὐτὸ διὰ τὸν θεόν.
|
Desinit |
|
καὶ ποιεῖ πάντοτε ὑπὲρ ἡμῶν τε καὶ τῆς Πόλεως ταύτης διὰ τὴν ἄφατον αὐτοῦ φιλανθρωπίαν καὶ ἀγαθότητα ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς πάντας αἰῶνας. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ ποιεῖ πάντοτε ὑπὲρ ἡμῶν τε καὶ τῆς Πόλεως ταύτης διὰ τὴν ἄφατον αὐτοῦ φιλανθρωπίαν καὶ ἀγαθότητα.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΟΙΕΙ ΣΤΡΟΦΟΝ ΩΣΑΥΤΩΣ ΚΑΙ ΡΟΔΕΛΑΙΟΝ ΘΕΡΜΟΝ ΑΛΕΙΦΕ ΤΟ ΥΠΟΓΑΣΤΡΙΟΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΕ ΚΟΚΚΟΥΣ, Η ΠΟΣΙΣ ΕΝ Β' ΜΕΘ' ΥΔΑΤΟΣ ΘΕΡΜΟΥ
|
Desinit |
|
καὶ ποιμανεῖ ἡμᾶς εἰς τοὺς αἰῶνας· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
καὶ ποιμανεῖ ἡμᾶς εἰς τοὺς αἰῶνας· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
καὶ ποιμανεῖ ἡμᾶς εἰς τοὺς αἰῶνας· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Καὶ ποιμένας μαρτύρων ἀξίους, εἰς καραρτισμὸν τῶν ἁγίων, εἰς οἰκοδομὴν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, μεθ’ οὗ τῷ Πατρὶ...
|
Desinit |
|
καὶ πολλὰ ἐντεῦθεν ἤδη ἑαυτοῖς προαποθέμενοι τὰ ἐφόδια τὰ πνευματικά, δυνησόμεθα καὶ τῶν ἀπορρήτων ἐκείνων ἀγαθῶν ἀξιωθῆναι τῶν τεταμιευμένων τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ πολλὰ ἐντεῦθεν ἤδη ἑαυτοῖς προαποθέμενοι τὰ ἐφόδια τὰ πνευματικά, δυνησόμεθα καὶ τῶν ἀπορρήτων ἐκείνων ἀγαθῶν ἀξιωθῆναι τῶν τεταμιευμένων τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
και πολλακις εις το υδωρ
|
Incipit abruptus |
|
καὶ πολλῆς ἀπολαῦσαι δυνηθῶμεν συγγνώμης, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
καὶ πολλῆς ἀπολαῦσαι δυνηθῶμεν συγγνώμης, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΕΠΙ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΕΙ ΑΥΤΟΥ ΧΑΡΗΣΟΝΤΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΑΣ ΗΓΑΠΗΣΕΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΣΤΟΣ ΠΑΡ ΕΚΕΙΝΟΙΣ Ο ΜΕΓΑΣ ΠΑΡ ΗΜΙΝ ΔΕ Ο ΜΙΚΡΟΣ
|
Desinit |
|
καὶ πολλῷ καλεπωτέραν, ὡς δέδεικται
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΟΛΛΩ ΚΑΜΑΤΩ ΔΥΝΗΣΕΙ ΔΟΥΝΑΙ ΤΗ ΨΥΧΗ ΤΑ ΝΙΚΗΤΗΡΙΑ ... ΝΕΟΣ ΩΝ ΕΙΤΕ ΤΗΝ
|
Desinit |
|
καὶ πολλῶν δὲ καὶ μεγάλων ὄντων τῶν τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν θαυματουργημάτων
|
Incipit |
|
καὶ πόρρω διά
|
Desinit |
|
και ποσαι προφητιδες
|
Titulus initialis |
|
καὶ πότε δεῖ ταῦτα ποιεῖν ἐν ἑτέρᾳ σοι ἐπιστολῇ δηλωθήσεται
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΟΤΕΡΑ ΔΙΚΑΙΟΤΕΡΑ
|
Desinit |
|
καὶ πρακτικὴν καὶ ἔνδοξον τοῦ Χριστοῦ γενεάν.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΡΑΞΕΙ ΔΙΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ ΧΕΙΡΟΝΑ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΡΑΤΤΕΙΝ ΤΑ ΔΥΝΑΤΑ. ΕΡΡΩΣΟ. ΕΝ ΟΥΙΤΕΡΒΙΩ ΕΓΡΑΦΗ
|
Desinit |
|
καὶ πρὸ πάντων ὁ πάπας Εὐγένιος δ΄
|
Desinit |
|
και προ τουτου και των παρα τω Λουκα οι δυο οι εισω του μνηματος.
|
Desinit |
|
καὶ προελθεῖν νικητικῶς εἰς δόξαν τῶν Ῥωμαίων
|
Desinit |
|
και προλαληθεντα υπο του δεσποτου Ιησου Χριστου υιου του θεου.
|
Desinit |
|
και προλαληθεντα υπο του δεσποτου Ιησου Χριστου υιου του θεου.
|
Desinit |
|
και προλαληθεντα υπο του δεσποτου Ιησου Χριστου υιου του θεου.
|
Desinit |
|
καὶ προλαληθέντα ὑπὸ τοῦ δεσπότου Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ τοῦ θεοῦ.
|
Desinit |
|
και προλαληθεντα, υπο του δεσποτου Ιησου Χριστου, υιου του θεου.
|
Desinit |
|
καὶ προνοοῦντι γονέων, καὶ παίδων φροντίζοντι, καὶ πάντα ὑπὲρ τῆς ἡμετέρας οἰκονομοῦντι σωτηρίας. Αὐτῷ γὰρ πρέπει…
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΔΥΝΑΜΙΝ ΤΟΥ ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΟΣ
|
Desinit |
|
καὶ πρὸς τὴν πνευματικὴν ἐπιδιδόναι ποιήσει ζωήν, οὐ μόνον τῆς ἐνοχῆς τῶν ἁμαρτιῶν ἀπολύων, ἀλλὰ καὶ χάριν χάριτι προστιθείς. Δόξα τῷ ἐλέει αὐτοῦ εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ πρὸς τὴν τῶν καλῶν ἐργασίαν ἑαυτοὺς διεγείρωμεν, ἵνα καταξιωθῶμεν τυχεῖν τῆς τοσαύτης δόξης, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
καὶ πρὸς τὸ δέ τι γίνεσθαι ὁρίζει
|
Desinit cuiusdam partis |
|
καὶ πρὸς τὸν οὐρανὸν ἄνοδον
|
Desinit |
|
καὶ προσένεγκον τὸ δῶρον
|
Incipit cuiusdam partis |
|
καὶ προσήκει μοι τάδε
|
Desinit |
|
καὶ προσθείη σοι οὖς τοῦ ἀκοῦσαι καὶ συνιέναι, καὶ ἀπὸ τῆς πλάνης ἐπιστρέψαι πρὸς τὴν παρ’ αὐτοῦ σοι δεικνυμένην ἀλήθειαν, εἰς δόξαν Θεοῦ πατρὸς [καὶ Υἱοῦ] καὶ ἁγίου Πνεύματος τῆς μιᾶς θεότητός τε καὶ βασιλείας, ᾗ πρέπει πᾶσα δόξα τιμὴ καὶ προσκύνησις, νῦν καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ προσθεὶς προσέθηκε τὸν ἁγιασμὸν αὐτοῦ ἐφʼ ὑμᾶς καὶ ἐπὶ τὸν υἱὸν ὑμῶν· καὶ διὰ τοῦτο εὐλογημένοι ὑμεῖς τῷ κυρίῳ τῷ ποιήσαντι τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν… ἀμήν.
|
Desinit |
|
Καὶ προσκυνῶ καὶ προσαγορεύω σου καὶ πόρρωθεν τὴν ὑπεροχὴν καὶ τοῦτο δὴ τὸ τῶν πολλῶν καὶ εὐνοϊκῶν ἐρωτῶ καὶ αὐτός
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΕΡΟΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΔΕΧΟΜΕΝΟΣ
|
Desinit |
|
καὶ προφασιστικῶς περὶ τῶν πτωχῶν ὁμιλεῖ. Διὰ τί, ὧ γύναι, ἀργύριον οὐ προσήνεγκας ἵνα κλέψω ἐξ αὐτοῦ ;
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΠΡΩΤΗΝ ΕΙ ΔΟΚΕΙ ΤΗΝ ΠΑΝΤΕΛΗ
|
Incipit |
|
Καὶ πρῶτον μὲν ἀποδέχεται αὐτὸν μαρτυρούμενον ὑπὸ πάντων ἐπὶ φιλοξενία καὶ προτρεπει τῆ αὐτῆ προθέσει ἐμμένειν. καὶ προπέμπειν καὶ δεξιοῦσθαι
|
Incipit |
|
καὶ πρῶτον μὲν ἐμαυτόν, εἶτα καὶ αὐτὸν τῇ σῇ μακαριότητι παραδίδωμι
|
Desinit |
|
Καὶ πρῶτον μὲν τὴν τοῦ ἁγίου πνεύματος πρόοδον διττὴν ἡμεῖς
|
Incipit |
|
Καὶ πρῶτον μὲν, ἀποδέχεται αὐτὸν μαρτυρούμενον ὑπο πάντων ἐπὶ φιλοξενία, καὶ προτρέπει τῆ αὐτῆ προθέσει ἐμμένειν,
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΟΥ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΗΠΤΟΡΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΥΣ ΕΙΣ ΔΟΞΑΝ
|
Desinit |
|
και πτερωτικην και ενδοξον γεννησιν διηγειται λεγων, εν αρχη ην ο λογος.
|
Desinit |
|
Καὶ πῶς μὲν ἅλλως, τιμιώτατε καὶ τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπε, τὸν πᾶσι τοῖς καλοῖς ἐπιφυόμενον... δαίμονα
|
Incipit |
|
καὶ ῥᾳδίως ἐπινεύσει, καὶ τὴν τῶν οὐρανῶν βασιλείαν παρέξει ἡμῖν· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι…
|
Desinit |
|
καὶ ῥῦσαί με τοῦ σκώληκος ταῆς συνεχοῦς φροντίδος
|
Desinit |
|
και ρυσασθε με εκ χειρος του…διαβολου…οι αγιοι εν…και πληθος οχλου
|
Detail(s) |
|
καὶ σαββατισμὸν προγράφεις τῆς ὀγδόης
|
Desinit |
|
καὶ Σαλώμην τὴν γυναῖκα ᾽Ιωσὴφ, δύο ἀδελφῶν ἀρρένων.
|
Desinit |
|
καὶ σαφεστέρως, ἵνα καὶ δυνηθῶσι ῥᾷον μεταγλωττισθῆναι, ὥσπερ καὶ ἡρμηνεύθησαν καλῶς ταῦτα ἀρραβικῶς
|
Desinit |
|
και σαφως διαγραφει.
|
Desinit |
|
και σαφως διαγραφει.
|
Desinit |
|
και σαφως διαγραφει.
|
Desinit |
|
καὶ σὲ ἐμακάρισεν ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ· σὲ ναὸν ἅγιον ἀνεκαίνισε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον· ᾧ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΣΕ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΝΤΕΣ ΔΟΞΑΖΟΜΕΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
καὶ σὲ φιλεῖν ἤδη καὶ οὗτος ἄρχεται. ἔρρωσο
|
Desinit |
|
καὶ σε, Ἰωαννίκιε, διωλυγίως μακάριζον
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΣΕΛΗΝΗ ΔΙΑΥΓΑΖΗ ΚΑΙ ΔΙΑΔΟΥΧΗ ΤΗΝ ΥΦʹ ΗΛΙΟΝ
|
Desinit |
|
καὶ σκότους ἐξωτέρου καὶ κλαυθμοῦ αἰωνίου, ἵνα λέγω εὐλογῶν· δόξα τῷ θελήσαντι σῶσαι τὸν ἁμαρτωλόν,
διὰ πολλοὺς οἰκτιρμοὺς τῆς αὑτοῦ εὐσπλαγχνίας
|
Desinit |
|
καὶ σοὶ πεποιθώς, οὐ πτοοῦμαι τὰς πάγας ἃς πηγνὐουσι μηχαναὶ τῶν δαιμόνων
|
Desinit |
|
καί σοι σὺν δίκᾳ τάδ' ἐρέειν νόμισ' ἔμμεν' ἐοικός
|
Desinit |
|
και σοι την δοξαν αναπε...(?)
|
Desinit |
|
καὶ σοί τὴν δόξαν ἀναπέμπωμεν εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ σοφίας δεκτική
|
Desinit |
|
καὶ σπουδῇ πολλῇ διὰ τὸν τοῦ ἡγεμόνος φόβον ἐπὶ τοῦ ὄρους ἐν πέτρᾳ κοίλῃ κατέκρυψαν δοξάζοντες τὸ ὑπεράγιον ὄνομα τοῦ Χριστοῦ… ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ στεναγμὸς καὶ κατήφεια, ἐν αὐτῷ Χριστῷ τῷ ἀληθινῷ θεῷ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν.
|
Desinit |
|
Καὶ στραφεὶς πρὸς τὸν ἀνάδοχον λέγει ὁ ἱερέας· δύνασαι, ἀδελφέ, ἀναδέξασθαι τὸν ἀναβαπτισθέντα
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΣΤΡΟΦΑΣ ΟΙΔΕ ΛΟΓΩΝ ΙΔΕ ΛΥΣΙΑΣ ΑΙΝΙΓΜΑΤΩΝ
|
Desinit |
|
Καὶ σὺ δὲ εὔχου ἡμῖν ταχίστην ἀπαλλαγὴν τῶν τῆς ζωῆς
ταύτης κακῶν, καὶ ξὺν ἀρετῇ. Ἀμήν· ἔρρωσο.
|
Desinit |
|
Καὶ σὺ δὲ Μαρκελλῖνε τὰ ψευδῆ γράφεις
|
Incipit |
|
Καὶ σὺ τοίνυν οὐ δύνασαι παρθενίαν ἀσκῆσαι
|
Incipit |
|
Καὶ σὺ τοίνυν οὐ δύνασαι παρθενίαν ἀσκῆσαι
|
Incipit |
|
καὶ σύγγνωθί μοι, ἀδελφέ, ταῦτα σοι μνημονεύων | καὶ σοῦ μνησθείη Κύριος ἐν τέρματι τῶν χρόνων | νῦν καὶ ἀεὶ καὶ πάντοτε· ἀμήν τε εἰς ἀιῶνας
|
Desinit |
|
καὶ συλλήβδην εἰπεῖν, περὶ
ὧν ἤθλησαν οἱ ἀπόστολοι διὰ Χριστὸν
πολλῶν τε καὶ μεγίστων κινδύνων.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΣΥΜΒΑΙΗ ΟΤΙ ΕΣΘΙΕΙ Ο ΤΟΙΟΥΤΟΣ ΟΛΙΓΑ ΤΩ ΔΕ ΘΕΩ ΗΜΩΝ Ω Η ΔΟΞΑ
|
Desinit |
|
καὶ συμβασιλεύσωμεν Χριστῷ τῷ Θεῷ ἡμῶν, τῇ Τριάδι, σὺν ἀγγέλοις εἰς τὴν ἄληκτον δόξαν περιχορεύοντες· χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ συμπαρασταίης ἡμῖν πολεμοῦσι καὶ πολεμουμένοις, βαλλομένοις καὶ βάλλουσι, καὶ νικῴης ἐν Χριστῷ... δόξα
|
Desinit |
|
καὶ συμπλανήτου καὶ συνενδήμου πάλιν
|
Desinit |
|
καὶ συναγαγὼν ἡμᾶς εἰς τὴν πνευματικὴν ταύτην χοροστασίαν, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ συναιωνίζου τοῖς τούτου μετασχοῦσιν ἐς δύναμιν, εἰς δόξαν πατρός... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΣΥΝΑΠΙΣΜΟΙΣ ΧΡΗΣΤΕΟΝ ΚΑΙ ΔΡΩΠΑΞΙ
|
Desinit |
|
καὶ συνέδρια τιμήσαντος πατρικῇ, Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ κυρίου ἡμῶν· ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
καὶ συνελθόντες οἱ πιστοὶ ... κατέθηκαν αὐτὸ κατὰ τὴν διάταξιν τοῦ ἐπισκόπου δοξάσνατες ... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ συνέπονται. ἐπάκουσον ἡμῶν, κύριε ἡμῶν Ἰησοῦ, διὰ τῶν σῶν οἰκτιρμῶν, ὄτι...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΣΥΝΕΤΟΙΣ ΑΝΔΡΑΣΙ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΕΦΙΕΜΕΝΟΙΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΣΥΝΗΘΕΙΑΣ ΜΗΔΑΜΟΥ
|
Desinit |
|
καὶ συνοδοιπορήσουσιν τῇ σῇ θεοσοφίᾳ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΣΦΟΔΡΑ ΜΕΝ ΕΚΠΛΗΤΤΟΜΑΙ ΘΑΥΜΑΣΤΩΣ
|
Incipit |
|
καὶ σῳζουσῶν ἐν τῇ ἑνώσει τὴν φυσικὴν ἑαυτῶν ἰδιότητα
|
Desinit |
|
καὶ σώσῃ ἡμᾶς εἰς τὴν αὐτοῦ βασιλείαν καὶ δόξαν· ἡ τῶν ἀπεγνωσμένων ἐλπίς. Ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
καὶ σῶσον αὐτὴν χάριτι καὶ οἰκτιρμοῖς, πρεσβείαις τῆς παναχράντου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ πάντων σου τῶν Ἁγίων· ὅτι εὐλογητὸς...
|
Desinit |
|
καὶ σῶσόν με διὰ μόνην τὴν σὴν ἀγαθότητα, πρεσβείαις τῆς παναχράντου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ πάντων σου τῶν Ἁγίων· ὅτι εὐλογητὸς
|
Desinit |
|
καὶ τὰ ἄλλα ἐκδίδωσιν ἄνθη, ὑμεῖς δὲ μένετε ἐν τῇ πίστει καρποφοροῦντες ἐν Χ. Ἰ. ...
|
Desinit |
|
καὶ τὰ μὲν δύο ὑδράργυρα ὑδραργυρίζονται καὶ εἰς σῆψιν ἀποχωρίζονται. Θεοῦ δὲ βοηθοῦντος ἄρξομαι ὑπομνηματίζειν.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΝ ΠΕΡΙ ΠΑΣΩΝ ΗΘΙΚΩΝ ΑΡΕΤΩΝ ΤΕΛΟΣ ΕΧΕΤΩ ΗΜΙΝ ΔΕ ΔΟΙΗ ΚΥΡΙΟΣ
|
Desinit |
|
καὶ τὰ μὲν ὑγιεινὰ τὰ δὲ νοσερά· τὰ δὲ οὐδέτερα
|
Desinit |
|
καὶ τὰ παρόντα διοίσει ῥαδίως καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτεύξεται πάντων καὶ πολλῆς ἀπολαύσεται ἆρα τοῦ Θεοῦ παῤῥησίας
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΔΙ' ΕΠΑΙΝΟΥ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΤΕ ΚΑΙ ΓΙΝΩΣΚΟΜΕΝΑ
|
Incipit |
|
Καὶ τὰ σώματα σφοδροῖς παλαίσαντα πυρετοῖς
|
Incipit |
|
Καὶ τὰ σώματα σφοδροῖς παλαίσαντα πυρετοῖς
|
Incipit |
|
Καὶ τὰ σώματα σφοδροῖς παλαίσαντα πυρετοῖς
|
Incipit |
|
καὶ τὰ τοῦ δευτέρου Ἀδάμ, καὶ τῶν καθεξῆς
|
Desinit |
|
Καὶ τὰ τῶν ἄλλων τοῦ Χριστοῦ μαρτύρων ἆθλα πολύ τε καὶ μέγα τοῖς σπουδαίοις τὸ κέρδος
|
Introductio |
|
Καὶ τάδε σου μεγάλαθλα μυθήσομαι ἔργα πολίταις
|
Incipit |
|
καὶ ταῖς ἀμοίβαις νικᾷ, ὅτι αὐτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
και ταις Ιουδαικαις παρατηρησεσιν μη προσεχειν· ειναι γαρ
|
Desinit abruptus |
|
Καὶ τἄλλα ἠδικηκὼς ἡμᾶς ὁ τὰ τῇδε φθείρας λοιμὸς ὥσπερ τινὰ κολοφῶνα
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΑΛΛΑ ΜΕΝ ΤΗΣ ΡΗΤΟΡΙΚΗΣ ΕΙΔΕΝΑΙ
|
Incipit |
|
καὶ τὰς ΑΒ, ΑΓ δεδομένας εἶναι
|
Desinit |
|
καὶ τὰς ΑΒ, ΑΓ δεδομένας εἶναι. <Ὅπερ ἔδει δεῖξαι.
|
Desinit |
|
καὶ τὰς μιαρὰς αἱρέσεις διασπάσων
|
Desinit |
|
καὶ τας ὀπτασίας δὲ διηγεῖται, ἅπερ ἑώρακεν, εἴς τε τὸν παράδεισον, καὶ εἰς τὸν τρίτον οὐρανὸν ἁρπαγέντα· εἶτα παραγγείλας μὴ ἁμαρτάνειν, ἀλλὰ μετανοεῖν τοὺς ἁμαρτάνoντας, ἐν εὐχαριστία τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καὶ τὰς παραδόσεις τῶν ἁγίων καὶ θεοφόρων πατέρων ἡμῶν
|
Desinit |
|
Καὶ τὰς πράξεις δὲ ὁ αὐτὸς εὐαγγελιστὴς τῶν ἁγίων ἀποστόλων συνεγράψατο.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΑΥΤΑ ΜΕΝ ΑΡΚΕΙ ΕΝ ΤΗ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΔΕ ΑΝΑΠΤΘΞΟΝΤΑΙ ΣΑΦΕΣΤΕΡΟΝ
|
Desinit |
|
και ταυτα μεν ουτως αρξωμεθα δε ηδη του υψους.
|
Desinit |
|
και ταυτα μεν ουτως. αρξωμεθα ηδη του υφους.
|
Desinit |
|
και ταυτα μεν, ουτως, αρξωμεθα δε ηδη του υφους.
|
Desinit |
|
καὶ ταῦτα ποιοῦντες τά τε δίκαια ψηφιεῖσθε καὶ ὑμῖν αὐτοῖς τὰ συμφέροντα
|
Desinit |
|
καὶ ταύτῃ λοιπὸν ἑαυτὸν εἴης ἐπικοσμῶν ἣν ὁ μὲν χωρεῖν οὐ δεδύνηται, ἐστίαν ἔχουσαν παρὰ <τῷ Θεῷ νοῦν τε> λαχοῦσα οἰκητήριον. <Ἔρρωσο αφκγ'>
|
Desinit |
|
καὶ ταύτην πάλιν αὐτὸς ὁ Πέτρος
ἐπιστέλλει τοῖς ἤδη πιστεύσασιν. ἔστι δὲ ἡ ἐπιστολὴ ὑπόμνησις τῶν πρώτων. Εἰδὼς γὰρ
|
Incipit |
|
Καὶ ταύτην πάλιν αὐτὸς ὁ Πέτρος ἐπιστέλλει τοῖς ἤδη πιστεύσασιν. ἔστι δὲ ἡ ἐπιστολὴ· ὑπόμνησις τῶν πρώτων·
|
Incipit |
|
Καὶ ταύτην τὴν ἐπιστολὴν γράφει, συνιστῶν τινας ἀδελφούς. Γράφει δὲ Γαΐῳ καὶ μαρτυρεῖ τούτῳ φιλοξενίαν πολλήν, ἣν καὶ μεγάλων ἐπαίνων ἀξιοῖ· τὸν γὰρ
|
Incipit |
|
Καὶ ταύτην τὴν ἐπιστολὴν γράφει· συνιστῶν τινὰς ἀδελφοὺς· γράφει δὲ Γαΐω καὶ μαρτυρεῖ τούτωι φιλοξενίαν πολλὴν· ἣν καὶ μεγάλων ἐπαίνων ἀξιοῖ· τὸν γὰρ
|
Incipit |
|
Καὶ ταύτην τὴν ἐπιστολὴν, αὐτὸς ὁ μακάριος Πέτρος ἐπιστέλλει ... ἔστι δὲ ἡ ἐπιστολή, ὑπόμνησις τῶν πρώτων
|
Incipit |
|
καὶ τάχ' ἂν οὐ πολλῷ χερίων ἐπὶ τοῖσδε φαάνθ[η]
|
Textus |
|
καὶ τάχ’ ἂν ἐξ Ἀΐδαο μεθίξεται ἠέλιόνδε
|
Desinit |
|
καί τε φίλους ποίησε μαμωνόθεν, ὡς ἐδιδάχθη
|
Desinit |
|
καὶ τεθεωρακότες πατέρες άξιόπιστοι αύτὰ ἡμῖν πάντα διηγήσαντο ὠφέλειας χάριν
|
Desinit |
|
καὶ τέλεια ἀποκαταστάσις πρὸς τὸ θεοειδές. Ἐὰν λέγω σπουδάσωμεν ἐπανελθεῖν εἰς τὸ ὑψηλὸν κατὰ τὴν τοῦ Ἰωὴλ προαγόρευσιν χάριτι ...
|
Desinit |
|
καὶ τελέσφορον δείκνυοι
|
Desinit |
|
και τεταρτη η του Λαζαρου αδελφη.
|
Desinit |
|
καὶ τέταρτον τὸ τῆς γεύσεως, ὕστατον δὲ πάντων
|
Desinit |
|
καὶ τέως, ὅσον ἐφ΄ ἡμῖν, ὁ τοιοῦτος ἤδη καθήρηται
|
Desinit |
|
καὶ τῇ κτίσει μεταδιδόμενον, ἀλλ’ οὐκ ἐξ αὐτοῦ ἔχον τὴν ὕπαρξιν
|
Desinit |
|
καὶ τῇ νῦν ἐν τοῖς τοιούτοις ὄντων διαθέσει τε καὶ προθέσει.
|
Desinit |
|
καὶ τῇ σῇ δυνάμει ἀνάγαγέ με εἰς τὸ θεῖον
|
Desinit |
|
καὶ τῇ τριάδι ὕμνον ἄληκτον νέμει
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΛΕΙΟΝ ΕΧΟΥΣΙΝ ΟΙ ΠΟΔΕΣ ΤΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΙΤΙΑΝ ΤΗΣ ΕΝΔΕΙΑΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΙΤΙΑΝ ΤΗΣ ΕΝΔΕΙΑΣ ΕΙ ΜΗ ΕΞ ΙΔΙΑΣ ΚΑΚΙΑΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΝ ΚΑΤΑΔΙΚΗΝ ΕΙΣ ΤΑΣ ΑΠΕΡΑΝΤΟΥΣ ΚΟΛΑΣΕΙΣ
|
Desinit |
|
καὶ τὴν ἄνω δὸς οὐρανῶν κληρουχίαν
|
Desinit |
|
καὶ τὴν ἀσέβειαν τούτων ὡς ἀράχνην διαλύσας. Σύ, κύριε, πάντοτε φύλαττε… … ὅπως δοξάζεταί σου τὸ πανάγιον ὄνομα… ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ τὴν δέησιν καὶ ἱκετησίαν ποιεῖσθαι.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑΝ ΑΣΜΕΝΩΣ ΔΕΧΕΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΙΝ ΕΝΟΣ ΕΚΑΣΤΟΥ. ΕΡΡΩΣΟ ΤΙΜΙΕ ΘΥΤΑ
|
Desinit |
|
καὶ τὴν Ἐδὲμ σχοίημεν εἰς κατοικίαν
|
Desinit |
|
καὶ τὴν Ἐδὲμ σχοίνισμα καὶ θεῖον λάχος
|
Desinit |
|
καὶ τὴν Ἐδὲμ σχοίνισμα καὶ κλῆρον νέμοις
|
Desinit |
|
καὶ τὴν ἐκ Λαοδικείας καὶ εἰς αὐτοὺς ἀναγνῶναι.
|
Desinit |
|
Καὶ τὴν ἐκ Λαοδικείας καὶ εἰς αὐτοὺς ἀναγνωσθῆναι.
|
Desinit |
|
Καὶ τὴν ἐπιστολὴν ἐδεξάμην ἣν ἔπεμψας
|
Incipit |
|
καὶ τὴν κατάστασιν τῶν ἑπτὰ διακόνων, τὴν ἐκλογήν τε τοῦ Παύλου καὶ ὅσα πέπονθε καὶ τέλος τὴν εἰς Ῥώμην ἀποδημίαν αὐτοῦ.
|
Detail(s) |
|
καὶ τὴν κύλικα μετὰ τοῦ οἴνου ἐπιδίδοντος
|
Desinit |
|
καὶ τὴν μέθην τὴν μητέρα τῆς πορνίας · πόθεν ἐδιδάχθηται
|
Incipit |
|
καὶ τὴν ὀπτασίαν τῆς θεομήτορος ἐθεάσατο, ἐν ᾦ καὶ ἐτάφη, πάντα τὰ αὐτῷ ὑπάρχοντα θεοπρεπῶς διοικήσας πρότερον ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Καὶ τὴν παρὰ σοῦ μόνου γραφεῖσαν ἐπιστολὴν δεξάμενος ἐχάρην
|
Incipit |
|
Καὶ τὴν παροῦσαν δέξαι δὴ βίβλον, φίλον μοι ψυχῆς ἐνδιαίτημα, Κῦρι Θεόδωρε, ἣν ἡ μὲν τοῖς ἐκκλησιαστικοῖς ἐπισυμβᾶσα ταραχὴ καρπὸν τῆς ἐμῆς ἀνέδειξε διανοίας, ἡ δὲ διὰ ταῦτα ἐξορία καὶ φυλακὴ καὶ τῶν ἐμῶν χειρῶν πόνον εἰργάσαντο.
|
Incipit |
|
Καὶ τὴν πρὸς οὐρανοὺς πορείαν ἑτοίμως σοι χορηγεῖ καὶ τῆς βασιλείας αὑτοῦ ἀφθόνως ἐπαξιοῖ, ὅτι αὑτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
καὶ τήν σε δεδεγμένην πόλιν κατὰ τΉν θεβαίαν ᾠδήν
|
Desinit |
|
καὶ τὴν συνήθη μητρικὴν θάλψιν δίδου
|
Desinit |
|
καὶ τὴν φιλάδελφον κοινωνίαν, καὶ τούτων τῶν ἀγαθῶν καὶ τῶν ἐπηγγελμένων πάντας ἡμᾶς ἀξιώσῃ, χάριτι…
|
Desinit |
|
καὶ τὴν χαρὰν ἡμῶν οὐδεὶς αἴρει ἀφ’ ἡμῶν, ὑμνοῦντες, εὐλογοῦντες καὶ προσκυνοῦντες τὴν ἁγίαν καὶ ἄχραντον καὶ ὁμοούσιον Τριάδα, εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΑΡΑΝ ΣΟΥ ΟΥΔΕΙΣ ΑΙΡΕΙ ΑΠΟ ΣΟΥ ΑΥΤΟΣ ΔΕ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ ΔΙΑΦΥΛΑΞΕΙ ΗΜΑΣ ...
|
Desinit |
|
Καὶ τήνδε, Σῶτερ, τὴν δέησιν προσδέχου
|
Incipit |
|
καὶ τῆς ἀϊδίου δόξης καὶ θεωρίας ἐμπλησθῆναι εὐδόκησον· ὅτι εὐλογητὸς εἶ εἰς τοὺς αἰῶνας ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ τῆς ἀϊδίου ζωῆς καὶ παρακλήσεως εὐμοιρήσωμεν· ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΥ ΖΩΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΥΣ ΗΜΑΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΗΣ ΓΕΝΟΙΤΟ
|
Desinit |
|
καὶ τῆς ἀκηράτου καταξιούμενοι ζωῆς καὶ διαμονῆς ἐν αὐτῷ Χριστῷ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ τῆς ἀρετῆς ἀπὸ τῆς καρδίας
|
Desinit |
|
καὶ τῆς δεσπότιδος ἡμῶν Εἰρήνης τῆς Αὐγούστης
|
Desinit cuiusdam partis |
|
καὶ τῆς διαιωνιζούσης θείας εὐλογίας καὶ χάριτος· ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚ ΔΕΞΙΩΝ ΣΟΥ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΣ ΗΜΑΣ ΑΞΙΟΥΣ ΓΕΝΕΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
καὶ τῆς ἐπουρανίου σου καταξιωθῆ βασιλείας εὑχαῖς καί δεήσεσι τῆς πανάγνου δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ πάντων σου τῶν ἁγίων. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ τῆς ἤδη παρασχεθείσης δωρεᾶς ἀξίαν τὴν φυλακὴν ἐπιδείξασθαι καὶ τῆς ἄνωθεν φιλανθρωπίας ἀξιωθῆναι· χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ τῆς Μαρίας τυγχάνει δημιουργός· αὐτῷ…
|
Desinit |
|
καὶ τῆς παρ' ἡμῶν προστεθείσης βοῆς σὲ τὸν σωτῆρα δι' αἰῶνος ᾄδωμεν, σὺν τῷ ἀνάρχῳ σου πατρὶ...
|
Desinit |
|
καὶ τῆς πόλεως ἐξελθών, οὕτω τῷ κυρίῳ τὸ πνεῦμα παρέδωκε. Τελεῖται δὲ ἡ αὐτοῦ σύναξις ἐν τῷ μαρτυρίῳ αὐτοῦ, τῷ ὄντι ἐν τῷ Σίγματι.
|
Desinit |
|
καὶ τῆς προσδοκωμένης μακαρίας ῥᾳστώνης καὶ τῆς ἀνέσεως... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ τῆς στενῆς ἀντιποιηθεὶς ὁδοῦ τῆς εἰς μακαρίαν λῆξιν φερούσης, καθ' ἃς καὶ Χριστὸς ἐν εὐαγελίοις τρανῶς διετάξατο
|
Desinit |
|
καὶ τῆς συγγενείας τοῦ Ἀγγαίου ἀδελφοῦ Ζαχαρίου τοῦ ἱερέως.
|
Desinit |
|
Καὶ τῆς Τριάδος τῆς σεπτῆς τῶν σεβαστοκρατόρων
|
Desinit cuiusdam partis |
|
καὶ τῆς τῶν δικαίων οὐκ ἐκβάλλεται συναυλίας. Ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
καὶ τῆς τῶν ἡμερῶν ἀπαλλαγῆναι παρατηρήσεως, ἵνα ὁμοθυμαδὸν πάντες ἐν ἑνὶ στόματι δοξάζωμεν τὸν Θεὸν...
|
Desinit |
|
καὶ τῆς χαρᾶς σου μετόχους ἡμᾶς δεῖξον ταῖς ἐντεύξεσιν τῆς πανάγνου μητρός σου... καὶ τῶν δικαίων πάντων τῶν ἀπ΄ αἰῶνος, ὁ νῦν καὶ ἀεὶ εὐλογητὸς ὑπάρων... άμἠν
|
Desinit |
|
Καὶ τί δεῖ μοι πλειόνων ἐγκαινίων
|
Incipit |
|
Καὶ τί δεῖ πολλὰ λέγειν; ἡμεῖς, ὦ Ἰταλοί, κρατῶμεν
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΙ ΔΗ ΑΛΛΟ ΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΜΟΥ
|
Incipit |
|
Καὶ τί ἔτι Μακεδονίῳ Λατῖνοι μέμφονται, καθαρῶς αὐτοὶ πνευματομαχοῦντες
|
Desinit |
|
Καὶ τί μέγα ἂν γογγυσθῶμεν οἱ τοῦ σταυρωθέντος διάκονοι; ὡς πατὴρ ἢ μήτηρ δέχομαί σου τὰς σκληρότητας καὶ παροξυσμούς.
|
Desinit |
|
Καὶ τί τῶν ἐπεράστων καλῶν ἔσται τις τῇ μνήμῃ παραδιδούς, εἰ τὰ κατὰ διαφόρους καιρούς
|
Incipit |
|
Καὶ τί τῶν καλῶν ἔσομαι τῷ βίῳ διδοὺς μὴ τὸν τοῦ μεγάλου Αὐξεντίου βίον ἐπεξηγούμενος
|
Incipit |
|
Καὶ τί τῶν καλῶν ἔσται τις τῇ μνήμῃ παραδιδοὺς
|
Incipit |
|
Καὶ τί τῶν ὄντων· οὕτως ἥδιον πέλει
Ἢ λυσιτελὲς ἢ ποθεινὸν ἢ θεῖον
Οὔκουν οὐδέν γε ὡς τῶν εὐαγγελίων
Πυκτὶς ἡ θεσπέσιος καὶ τρισολβία·
Θεσμῶν γὰρ καὶ δογμάτων τε καὶ θαυμάτων.
Ἐξαίσιον τὸ κάλλος φέρει καὶ ὕψος
Νᾶμα δὲ ὥσπερ· νεκταρῶδες τὸν μύθον
Βλύζει τὸν σωτήριον καὶ ζωηφόρον
Καὶ τί δεῖ φράζειν ταύτης πάντα κατ’ εἶδος
Θεὸν παριστᾶ δι’οἶκτον βροτοθέντα
Φύσιν τε διαρθρόντα τὴν ἀνθρωπεῖαν
Ὡς γ' οῦν ἄχραντον ἱεράν τε καὶ θεῖαν
Ἔγωγε λέων ὁ χθαμαλὸς ζεούση·
ψυχὴ καὶ γνώμη ταύτην ἐπἐκτησάμην
τὰ ἔσω τε καὶ ἔξω καθ᾽ὡραΐσας
Υἱῷ φιλτάτῳ καὶ ἐμοὶ βασιλείῳ·
ταύτην δωροῦμαι φιλοτίμως καὶ νέμω
Εἰς σκέπην εἰς φρούρησιν εἰς σωτηρίαν·
Αὐτοῦ καὶ συντήρησιν πάντας αἰῶνας·
Ἕβδομον δ᾽ ἦγεν· ὁ αἰὼν τότε ἔτος ·
Καὶ τριακοστὸν· ἐξακοσιοστόν τε
Καὶ χιλιάδας· ἓξ προδιηνυσμένας
Ὅτε δακτύλοις θεοδώρου ἐξύσθη
Ἀλητροῦ εὐτελοὺς τε καὶ ἐλαχίστου·
Εἰς δόξαν πατρὸς υἱοῦ τὲ καὶ τοῦ θείου·
Πνεύματος ἅμα· καὶ ψυχῆς σωτηρίαν·
Λέοντος λαμπροῦ· τοῦ καὶ κτήτορος αὐτῆς
|
Textus |
|
ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑΝ ΜΕΓΑΛΛΗΝ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΥΜΕΝΗΝ ΤΩ ΓΑΡ ΤΡΕΙΣΥΠΟΣΤΑΤΩ ΘΕΩ ΜΟΥ ΔΟΞΑΝ
|
Desinit |
|
καὶ τίνα τρόπον εἰς ἡμᾶς τὸ μακάριον τοῦτο περιῆλθε δώρημα... ἀμήν
|
Desinit |
|
Καί τινα τῶν σωμάτων, οἷς οὐκ ὀλίγον τὸ δυσειδές
|
Incipit |
|
Καί τινα τῶν σωμάτων, οἷς οὐκ ὀλίγον τὸ δυσειδές
|
Incipit |
|
Καί τινα τῶν σωμάτων, οἷς οὐκ ὀλίγον τὸ δυσειδές
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΞΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΛΕΓΩΝ ΑΞΙΟΣ Ο ΕΡΓΑΤΗΣ
|
Incipit |
|
Καὶ τίς δὲ βασίλειε
|
Incipit |
|
καὶ τίς δέ σοι μέμψαιτο τῶν νυμφευμάτων;
|
Desinit |
|
Καὶ τίς δέ σου πέφευγε τὴν πτῆσιν πόλις
|
Incipit |
|
Καί τις ἴσως δόξει διαφωνίας ἀξιόλογον εἶναι
|
Incipit |
|
Καὶ τίς ὅρος ἢ τίνι φησὶ κριτηρίῳ διοριοῦμεν
|
Incipit |
|
Καὶ τίς οὐκ ἂν ἀγάσαιτο τὸν Ἐλισσαίου βίον τῆς θαυμαστῆς διηγήσεως
|
Incipit |
|
καὶ τὸ ἀγγελικὸν ἀγαλλίαμα ταῖς καρδίαις ἡμῶν ἐνοικῆσαι, ἐν Χριστῷ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ τὸ αἷμα σου τὸ ζωηφόρον, δι' οὗ πρὸς μίαν συμφωνίαν τὰ πέρατα κατὰ τὴν πίστιν ἡνώθησαν
|
Desinit |
|
καὶ τὸ ἀφιλοχρήματον, καὶ περὶ τῆς μεταδοτικῆς ἀρετῆς, καὶ περὶ τῆς τῶν ψευδαποστόλων ἀλαζονείας καὶ πονηρίας.
|
Desinit |
|
καὶ τὸ βιοῦν παραμετρήσει μοι πένθος καὶ στεναγμὸν ἀδιάκοπον.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΔΗΜΙΟΥΡΓΗΚΕΝΑΙ
|
Desinit |
|
καὶ τὸ δεύτερον τῶν προτέρων ἀναλυτικῶν σὺν θεῷ πληροῦται
|
Desinit |
|
καὶ τὸ εὑρεῖν τὴν τῆς σωτηρίας ὁδόν
|
Desinit |
|
καὶ τὸ κράτος τῶν ἐναγωνίων λόγων ἐν τούτοις τοῖς ἀνδράσιν ἔοικεν εἶναι
|
Desinit |
|
καὶ τὸ Μῦ, μʹ, ἰδοῦ τὰ πάντα μςʹ
|
Desinit |
|
Καὶ τὸ ξύλον τῆς ζωῆς ἐν μέσῳ τοῦ παραδείσου
|
Incipit |
|
Καὶ τὸ ὄνομά σου ἠγάπησα, καὶ τῷ θεῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
καὶ τὸ περὶ τῆς δοτικῆς ἀρετῆς, καὶ περὶ τῆς τω ψευδαποστόλω ἀλαζονείας καὶ πονηρίας.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟ ΠΥΡ ΕΥΚΑΤΑΠΡΗΣΤΟΥ ΚΑΙ ΔΑΨΙΛΟΥΣ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΟ ΡΟΔΕΛΑΙΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΟΜΦΑΚΕΛΑΙΟΝ ΗΓΟΥΝ ΤΟ ΚΙΚΙΔΙΝΟΝ ΕΛΑΙΟΝ Η ΤΑ ΣΤΥΦΟΝΤΑ
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥΤΟΥ ΚΑΙ ΛΕΞΙΝ ΤΟΙΟΝΔΕ
|
Desinit |
|
καὶ τὸ σῶμα ἐτέθη ἐν μνημείῳ· καὶ οἱ μὲν στρατιῶται διεμερίσαντο τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, αὐτὸς δὲ ἐν τριημέρῳ ἀναστὰς ἐνετείλατο τοῖς μαθηταῖς μαθητεύειν πάντα τὰ ἔθνη καὶ βαπτίζειν αὐτούς, ἐπαγγειλάμενος εἶναι μετ’ αὐτῶν πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
Καὶ τὸ τῶν ἄλλων ἁγίων τοὺς βίους διεξέναι καὶ τὰ παλαίσματα
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΟ ΥΔΩΡ ΑΦΗ
|
Desinit |
|
καὶ τὸ ὑπὸ Ἰωάννου κηρυχθέν, Ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου. Αὐτῷ…
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟΙΣ ΓΕΙΤΟΣΙΝ ΟΝΕΙΔΟΣ
|
Desinit |
|
καὶ τοῖς εἰρημένοις στοιχήσαντες καὶ τὰ λειπόμενα προσδοκήσαντες δόξαν ἀναπέμψωμεν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ τοῖς ἡμετέροις κοσμοῦντες δωρήμασιν
|
Desinit |
|
καὶ τοῖς λαθραίως ἐπιτεθεμένοις διασκεδάζων τὰ πονηρὰ διαβούλια, ἐν Χριστῷ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Καὶ τοῖς μὲν ἵλεως γίνεται, τιμωρεῖται δὲ τοὺς ἐπηρεάζοντας. Φύγωμεν τοίνυν τὸ ἀδικεῖν, ἵν’ ἵλεων ἕξωμεν τὸν Θεόν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟΙΣ ΜΕΤΑ ΣΕ ΠΑΡΑΔΩΣΕΙΣ
|
Desinit |
|
και τοις μετα σε παραδωσεις·
|
Desinit |
|
καὶ τὸν αἰῶνα σοι τόνδε μετὰ τῆς βασιλείας συμπαρατείνῃ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΠΑΦΡΙΣΜΟΝ ΔΕΧΟΥ
|
Desinit |
|
καὶ τὸν ἀπὸ τῶν ψυχικῶν παθῶν κατευνάσωμεν θόρυβον· οὐ γάρ ἐστι μὴ καθαρισθεῖσαν τὴν ἀκοὴν ἰδεῖν τῶν λεγομένων τὸ ὕψος.
|
Desinit |
|
καὶ τὸν δρόμον αὐτοῦ ἐν εἰρήνῃ τελείωσῃ, εὐχαῖς αὐτοῦ ἐλεήσῃ καὶ ἡμᾶς τοὺς ταπεινοὺς καὶ ἁμαρτωλοὺς... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ τὸν ἔπαινον ἒχει σὺν δίκῃ
|
Desinit |
|
καὶ τὸν ἐρραθυμημένον, ἔλεων ἐπιδεῖν τὰ ἡμέτερα, ᾧ πρέπει πᾶσα δόξα
|
Desinit |
|
καὶ τὸν Θεὸν δοξασθῆναι παρασκευάσαντες, τῶν αἰωνίων...
|
Desinit |
|
καὶ τὸν Θεὸν δοξασθῆναι παρασκευάσαντες, τῶν αἰωνίων...
|
Desinit |
|
καὶ τὸν Θεὸν ἕξομεν ἐν τῷ μέσῳ καὶ τὴν τράπεζαν εὐλογοῦντα, καὶ ἡμᾶς στεφανοῦντα. Ὑπὲρ δὴ τούτων ἁπάντων...
|
Desinit |
|
καὶ τὸν θησαυρόν μου ἀπολέσω, ὑπὲρ δὲ τοὐτων ...
|
Desinit |
|
Καὶ τὸν κλεινὸν Διομήδην καλὸν εἰς μέσον προθεῖναι τῷ λόγῳ
|
Incipit |
|
και τον κοσμον φωτισας δοξα σοι.
|
Desinit |
|
Καὶ τὸν μὲν ἥλιον ψηφοφοροῦμεν μετὰ ἑνὸς σελιδίου
|
Incipit |
|
καὶ τὸν οὐράνιον σπόρον ἐμβάλλοντες δυνησόμεθα τυχεῖν τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν
|
Desinit |
|
καὶ τὸν παρόντα βίον ἀσφαλῶς διανύσωμεν, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ τὸν παρόντα βίον ἀσφαλῶς διανύσωμεν, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΕΣΒΕΥΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΥ ΘΡΟΝΟΥ ΤΟΝ ΔΟΥΛΟΝ ΣΟΥ ΙΟΥΛΙΑΝΟΝ ΙΝΑ ΕΝ ΠΑΣΙΝ
|
Desinit |
|
καὶ τόρα μᾶς ἔδωκεν τὴν βασιλείαν του τὴν αἰώνιον· ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
καὶ τότε δοξάσει ἐν τῇ παρουσίᾳ αὐτοῦ· ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
|
καὶ τοῦ ἁγίου ἐλαίου ἀλειφθεὶς ἐξανέστη καὶ ἥλατο καὶ τοῖς ἐν τῇ μονῇ ἀδελφοῖς διηκόνει διὰ πάντος προθυμότατα ὅτι τῷ Θεῷ ἡμῶν δόξα... ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ τοῦ Θεοῦ κήρυκας· μεθ’ὧν ἀνυμνήσωμεν τὸν Σωτῆρα τοῦ κόσμου. Ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
καὶ τοῦ Θεοῦ χωρισθήσεσθε καὶ τῆς αὐτοῦ ἐπισκέψεως, καὶ ἀδοξίαν ἀΐδιον ὑποστήσεσθε:
|
Desinit |
|
καὶ τοῦ κακορίζηκου οὐδὲ οἱ γαπημένοι του συντρόφοι οὐ δύνονται νὰ τὸν βοηθήσουν
|
Desinit |
|
καὶ τοῦ Παρακλήτου ἐπιτύχωμεν, ἐν αὐτῷ παρακαλουμένοι, καὶ αὐτῷ τὴ δόξαν ἀναπέμποντες...
|
Desinit |
|
καὶ τοῦ χρωτὸς τὰ παράδοξα ἐνεργούντων· ἀπείληφε πέρας· ὥστε καλῶς ἔχει τὸ μὲν εὐαγγέλιον Χριστοῦ πράξεις λέγειν· τὰς πράξεις δὲ τοῦ παναγίου πνεύματος·
|
Desinit |
|
καὶ τοὺς ἀστέρας οὐρανοῦ καὶ τὰ τῶν δένδρων φύλλα
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΣΤΕΡΑΣ. ΔΗΛΩΣΟΥΣΙΝ ΥΠΟ Δ' ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΕΝΑΝΤΙΩΣ
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΥ ΔΙΑΔΟΧΟΥΣ
|
Desinit |
|
καὶ τοὺς λοιπὸυς δὲἸνδοὺς ἐκ τούτουπιστεύσαντας, ἐβάπτισεν ἀναριθμήτουςτῷπλήθει.
|
Desinit |
|
καὶ τοὺς μὲν πεῖσαι, τοὺς δὲ βιάσασθαι [
|
Desinit |
|
καὶ τοὺς ὁρῶντας ἡδύνεις πολυτρόπως
|
Desinit |
|
καὶ τοὺς φωνὴν ὑπὲρ ταύτης ῥῆξαι τολμῶντας ἀμύνασθαι δέον
|
Desinit |
|
και τουτο γαρ εδοξε σει (!) των εξηγητων.
|
Desinit |
|
και τουτο γαρ εδοξε τισι των εξηγητων.
|
Desinit |
|
και τουτο γαρ, εδοξε τισι των εξηγητων.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΓΙΝΩΣΚΟΝΤΕΣ, Ω ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΙ
|
Incipit |
|
Καὶ τοῦτο δὲ ἄρα τὴς πρὸς τὸ κρεῖττον ὑμῶν παρρησίας
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΔΕ ΔΙΑΝΟΕΙΣΘΑΙ ΠΡΕΠΟΝ ΗΜΙΝ ΩΣ ΕΠΕΙ ΜΗ ΔΥΝΑΤΑΙ ΠΡΑΘΗΝΑΙ ΙΑΜΑΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ
|
Incipit |
|
και τουτο δε ουκ αγνοητεον, οτι τεσσαρων οντων των ευαγγελιστων, δυο εισιν εκ των αποστολων, και δυο εκ των ακολουθησαντων αυτοις. ο μεν γαρ Παυλου ο μεγας Λουκας, ο δε, Πετρου ο θεσπεσιος Μαρκος φοιτηται τυγχανοντες, τα κατ' αυτους ευαγγελια συνεγραψαντο.
|
Textus |
|
Καὶ τοῦτο δεῖγμα ἂν εἴη
|
Incipit |
|
Καὶ τοῦτο δεῖγμα τῆς ἀριστοβουλίας
|
Incipit |
|
καὶ τοῦτο δὴ μετ' οἰμωγῆς καὶ ταῖς ἐγκυμονούσαις παρόμοιον, ὡς δ' ἀ[
|
Desinit |
|
καὶ τοῦτο κύκλῳ καὶ μακρὸν χρόνον ἐμοῖς δεσπόταις
|
Desinit |
|
Καὶ τοῦτο μετὰ τῶν ἄλλων εἰδέναι σε χρή
|
Incipit |
|
Καὶ τοῦτο μετὰ τῶν ἄλλων εἰδέναι σε χρή
|
Incipit |
|
καὶ τοῦτο ποιοῦν δαπάνην
|
Desinit |
|
και τουτο σον δωρημα παν γαρ σου μονου.
|
Desinit |
|
καὶ τοῦτο σὸν δώρημα, πᾶν γάρ σου μόνου.
|
Desinit |
|
Καὶ τοῦτο τῆς ἄκρας ἀγαθότητος γνώρισμα, ἀπόδειξις καὶ αὕτη
|
Incipit |
|
Καὶ τοῦτο τῶν δυσκαταμαθήτων καὶ λίαν ἐργώδη
|
Incipit |
|
Καὶ τοῦτον τὸν λόγον οὐκ οἴονται Δημοσθένους
|
Incipit cuiusdam partis |
|
καὶ τοῦτον ὡς εὔοσμον ἄνθος προσδέχου
|
Desinit |
|
και τουτω βιβλιω εχρησαμην εν τη δευτερα εκδοσει της νεας διαθηκης προς δοξαν Ιησου Χριστου. φυλαχθητω γουν ο Ερασμος ο Ροτερδαμος εμαυτου χειρι γεγραφα ταυτα, ετει M. D. 19.
|
Textus |
|
καὶ τρέφων ἐπὶ ὕδατος ἀναπαύσεως, ἐν Χριστῷ
|
Desinit |
|
καὶ τρίτου προσώπου αὐτῆς τὴν οι δίφθογγον
|
Desinit |
|
καὶ τροπῇ τοῦ ο εἰς ι ῥίπτω· καὶ διατί τρέπεται τὸ ο εἰς ι;
|
Incipit |
|
καὶ τροφὴν δίδουν ταῦτα
|
Desinit |
|
καὶ τυχεῖν τῆς παρὰ τοῦ ἁγίου Θεοῦ φιλανθρωπίας· ὅτι αὐτοῦ ἐστιν ἡ δόξα
|
Desinit |
|
καὶ τῷ δεσποτικῷ θελήματι οἱ δοῦλοι ὑπηρετήσομεν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΩ ΘΕΩ ΕΥΑΠΟΔΕΚΤΟΙ ΓΕΝΩΜΕΘΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΝ ΕΛΠΙΔΟΣ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΩΣ ΜΗ ΕΚΠΕΣΟΝΤΕΣ, Ω ΠΡΕΠΕΙ ...
|
Desinit |
|
και τω θεω η της διδασκαλιας παιδευσις τηροιτο.
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΩ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΣ
|
Desinit |
|
Καὶ τῷ οἴνῳ καὶ τοῖς ἀφροδισίοις
|
Incipit |
|
Καὶ τῷ οἴνῳ καὶ τοῖς ἀφροδισίοις
|
Incipit |
|
ΚΑΙ ΤΩ ΤΩΝ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝΤΑΣ, ΑΥΤΩ Η ΔΟΞΑ...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΔΨΤΩΝ
|
Incipit |
|
καὶ τῶν αἰσθητῶν τὴν περὶ τῶν φυσικῶν ἀρχῶν ἀλήθειαν ἀνιχνευτέον· οὕτω καὶ Θεοφράστῳ δοκεῖ
|
Desinit |
|
καὶ τῶν δαιμόνων
|
Desinit |
|
καὶ τῶν διακαρτερούντων ἐν αὐτῷ ὑπερασπιῶ
|
Desinit |
|
Καὶ τῶν ἐνδυμάτων οὐκ ἐπιλεκτέον τὰ μαλακά
|
Incipit |
|
καὶ τῶν ἐντεῦθεν συμβησομένων πάντων δεινῶν τίσουσι τὰς εὐθύνας
|
Desinit |
|
καὶ τῶν ἡδέων τοῦ παρόντος βίου ἀπεργάζεται
|
Desinit |
|
καὶ τῶν ἡδέων τοῦ παρόντος βίου ἀπεργάζεται
|
Desinit |
|
καὶ τῶν ἱερῶν διπτύχων ἀπελείφη ὁ Πάπας
|
Desinit |
|
καὶ τῶν λοιπῶν εἰδότες
|
Desinit |
|
καὶ τῶν παρόντων ὑπεριδόντες, πάντα ὑπὲρ τῶν τῷ Θεῷ δοκούντων ἐπιδῶμεν, ἵνα καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ τῶν συναχθέντων λάμβανε πλευρὰν τετραγωνικήν• ἔστω ἡ διάμετρος
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΟΥ ΜΟΝΟΝ ΤΟΥΣ ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΑΠΟΔΕΧΟΜΕΘΑ
|
Incipit |
|
Καὶ τῶν τεχνῶν οὐ μόνον τοὺς ἐξ ἀρχῆς πατέρας ἀποδεχόμεθα
|
Incipit |
|
Καὶ τῶν τεχνῶν, οὐ μόνον τοὺς ἐξ ἀρχῆς πατέρας ἀποδεχόμεθα, καὶ τοὺς τούτων μόνους ἀσμενίζομεν πόνους, ἀλλ' εἰ τι καὶ ἄλλο
|
Incipit |
|
καὶ τῶν τοῦ κυρίου δωρεῶν ἀπολαύσωμεν· χάριτι...
|
Desinit |
|
καὶ τῶν τοῦ Χριστοῦ δωρεῶν ἀπολαύσωμεν· χάριτι...
|
Desinit |
|
Καὶ ὑπὲρ ἡμῶν προσεύχου παρακαλῶ σφόδρα
|
Incipit |
|
καὶ ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ταπεινῶν προσεύχεσθαι, καὶ σὺν ἡμῖν δόξαν ἀναπέμπειν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι· νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΥΠΕΡ ΤΟΥΤΩΝ ΑΠΑΝΤΩΝ ΔΟΞΑΝ ΑΝΑΠΕΜΨΩΜΕΝ ΤΩ ΚΥΡΙΩ ΗΜΩΝ ΣΥΝ ΤΩ ΑΝΑΡΧΩ ΠΑΤΡΙ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
|
καὶ ὑπὸ βακτηρίας τοῦ σταυροῦ ποιμαντικῶς καὶ ἀσφαλῶς ὁδηγούμενον, εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωήν αἰώνιον. Ὅτι αὐτῷ…
Used as Sourc
|
Desinit |
|
καὶ ὑπὸ δαιμόνων ἐμπαίζεται
|
Desinit |
|
Και υπο των παρανομων Ιουδαιων μυκτηρισθεντα. τελος, ταφην κατεδεξατο Χριστος Ιησους ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου. αυτω τοινυν η δοξα αμα τω αναρχω πατρι, συν τω παναγιω και ζωαρχικω πνευματι […]. αμην.
|
Desinit |
|
καὶ ὑψώσαντο τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐπὶ τῷ αὐτῷ, ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
καὶ φανερώσῃ τὰς βουλὰς τῶν καρδιῶν. ᾯ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΦΗΣΙΝ, ΠΑΛΑΙ ΔΕ ΠΡΟΣ ΣΕ ΤΡΕΨΩ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ
|
Incipit |
|
Καὶ φίλος πρανίδῃσι καὶ ἀνδρομέοσι
|
Incipit |
|
Καὶ φυλάξουσιν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ … σημεῖόν ἐστι τοῦ εἰδέναι τὴν τῆς κτίσεως ἡμέραν
|
Incipit |
|
καὶ φυλάττωμεν αὐτοὺς ἀπὸ τῶν εἰδώλων.
|
Desinit |
|
καὶ φυλάττωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ τῶν εἰδώλων, καὶ τελειοὶ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καὶ χαίρειν τῆ ἐλπίδι καὶ προσεύχεσθαι· καὶ εὐχαριστεῖν αὐτοὺς ἀεὶ τῶ κυρίω· ἐνορκίζων αὐτοὺς ἀναγνῶναι τὴν ἐπιστολὴν ταύτην, πᾶσι τοῖς ἀδελφοῖς· καὶ οὕτω τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Καὶ χαίρω σφόδρα
|
Incipit |
|
καὶ χαρήσεταί σου ἡ καρδία, καὶ τὴν χαράν σου οὐδεὶς αἴρει ἀπὸ σοῦ· αὐτὸς δὲ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς διαφυλάξει ἀμέμπτους πάντας ἡμᾶς· ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς
αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ χάρισμα ἐκ χαρίσματος, καὶ τὰ ἄλλα ἐπισυνείροντες ἄτοπα ψευδῶς πάντα καὶ εἰς πεισμονὴν διαβολικήν, μὴ συνιέντες τὸ ἐπηρτημένον κατάκριμα τοῖς διαιροῦσι καὶ ἀποσχίζουσι τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ.
|
Desinit |
|
καὶ χλιάναν δίδου μέσον νυκτὸς μετὰ σαχάριτος
|
Desinit |
|
Και χρηματισθεντες κατ΄ οναρ μη ανακαμψαι προς Ηρωδην.
|
Incipit abruptus |
|
καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἓν ὃ γέγονεν.
|
Desinit |
|
και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν.
|
Desinit |
|
καὶ ψυχικὴν δὲ κερδανεῖς σωτηρίαν
|
Desinit |
|
ΚΑΙ ΩΔΕ ΠΟΙΕΟΥΣΙ
|
Desinit |
|
καὶ ὡς ἀλυκὸς δάκνει τὸ στόμα|
|
Desinit abruptus |
|
καὶ ὡς ἀμνὸς ἐναντίον τοῦ κείροντος αὐτὸν ἄφωνος· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
καὶ ὡς ἀμνὸς ἐναντίον τοῦ κείροντος αὐτὸν ἄφωνος· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Και ως ημετερω δεσποτη ακολουθουντες, αγαπην τελειαν εκπληρωσωμεν εις αυτω και της αιωνιου ζωης αξιωθωμεν, εν Χριστω Ιησου τω κυριω ημων […]. αμην.
|
Desinit |
|
καὶ ὡς οὐδὲν διαφέρον οὕτως ἢ ἄλλως γίνεσθαί τε αὐτὰ ἢ ἔσεσθαι καὶ νομίζεσθαι περὶ αὐτῶν. Τῷ δὲ διδάσκοντι τοὺς ζητοῦντας γνῶσιν, καὶ ἐν τῷ τῶν αἰνιγμάτων τόπῳ ὡς οἷόν τε, ἐν τριάδι ἑνὶ Θεῷ, δόξα, ἀμήν
|
Desinit |
|
καὶ ὡς πατὴρ τέκνοις γνησίοις συνεστιάτωρ καὶ σύνεδρος· αὐτῷ τῷ θεανθρώπῳ Δεσπότῃ ἡμῶν Χριστῷ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν.
|
Desinit |
|
καὶ ὥσπερ ἀγαθὸς ἀλείπτης ἀλείψας
τοῖς λόγοις πάντας· κατὰ τῆς διαβολικῆς
ἐνεργείας, οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καὶ ὥσπερ ἀγαθὸς ἀλείπτης ἀλείψας
τοῖς λόγοις πάντας κατὰ τῆς διαβολικῆς
ἐνεργείας, οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καὶ ὥσπερ ἀγαθὸς ἀλείπτης ἀλείψας τοῖς λόγοις πάντας κατὰ τῆς διαβολικῆς ἐνεργείας, οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καὶ ὥσπερ ἀγαθος ἀλείπτης, ἀλείψας τοῖς λόγοις πάντας κατὰ τῆς διαβολικῆς ἐνεργείας, οὕτω τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
καὶ ὥσπερ μιᾶς προῆλθον γαστρός, οὕτω καὶ τόπος εἷς ἀμφοτέρων τὰ σώματα δέχεται καὶ μία σκηνὴ πάλιν αὐτοὺς ἐν οὐρανοῖς ὑποδέχεται… ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΚΑΙΝΟΝ ΦΡΥΑΓΜΑ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙ ΠΥΡΑΜΙΔΩΝ
|
Incipit |
|
Καινὸν φρύαγμα τῶν πάλαι πυραμίδων
|
Incipit |
|
καινὸν φρύαγμα τῶν πάλαι πυραμίδων
|
Incipit |
|
ΚΑΙΡΙΑΙΣ ΔΕ ΒΟΛΑΙΣ ΤΟΝ ΝΩΤΟΝ
|
Incipit |
|
Καιρὸν μὲν ἴδιον εἶναι ὁ σοφὸς ἔφησεν Σολομὼν τῷ παντὶ πράγματι
|
Incipit |
|
καιρός ἐστι λοιπὸν καὶ περὶ τῶν λεγομένων ι̅ κατηγοριῶν εἰπεῖν αἵτινες δέκα εἰσὶ φωναί
|
Incipit |
|
Καιρὸς ἰδοὺ καὶ ὥρα θέρους, καθὼς ὁρᾶτε
|
Incipit |
|
Καιρός λοιπὸν διανῆψαι καὶ πάντα ἀποσείσασθαι
|
Incipit |
|
καιρῷ δεκτῷ ἐπήχουσά σου καὶ ἐν ἡμέρᾳ σωτηρίας
|
Incipit |
|
καίτοι ἀνάξιος ὅπως διὰ τῶν ἀκοιμήτων πρεσβειῶν
|
Incipit |
|
Καίτοι ἀπορρήσειεν ἄν τις ἐνταῦθα δύο ταύτας ἀπορίας
|
Incipit |
|
Καίτοι ταὐτὸν εἰδότες φύσιν καὶ οὐσίαν
|
Incipit |
|
Καίτοι τὸ παράδειγμα τῆς χρήσεως
|
Incipit |
|
κἀκεῖ δὲ κοινὴν τὴν τρυφὴν ἀμφοῖν δίδου
|
Desinit |
|
κακία δὲ ἡδονῆς ἀφῃρημένης κόλασις ἐστὶν ψυχῆς ὥσπερ ἡ νόσος τοῦ σώματος
|
Desinit |
|
Κακίαν ἐνταῦθα λέγει τὰ γινόμενα διὰ τὴν κακίαν ἡμῶν κακά
|
Incipit |
|
Κακόν ἐστιν διότι γίνεται
|
Incipit |
|
κακον κακου μη επι[.]ιδη, καλον στ[...]
|
Textus |
|
κακῶν καὶ ὃ ἐὰν δήσῃ ἕκαστος
|
Incipit |
|
Καλὰ δίδαξεν ἔρως γάνος
|
Incipit |
|
Καλὰ καὶ δὲν ἔφθασα τὴν χώραν ἐκείνην
|
Incipit |
|
καλὰ καὶ σωτήρια καὶ μόνιμα, διὰ τὴν τοῦ Χριστοῦ φιλανθρωπίαν καὶ πρόνοιαν· ᾧ...
|
Desinit |
|
καλανδῶν
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΛΑΝΤΑΡΙΟΝ ΜΕΤΑΓΛΩΤΤΙΣΜΕΝΟΝ ΕΞ ΟΥΓΚΑΡΙΑΚΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΟΥ ΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΠΕΖΗΝ ΦΡΑΣΙΝ
|
Titulus initialis |
|
Καλὰς (vel Πολλὰς) ἡμῖν ὑποθέσεων ἀρχὰς ἡ παροῦσα πανήγυρις δείκνυσι (vel τίθεται)
|
Incipit |
|
ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΔΕ ΚΑΙ ΣΧΗΜΑ ΙΒΥΚΕΙΟΝ
|
Incipit |
|
Καλένδαι λέγονται παρὰ Ῥωμαίοις
|
Incipit |
|
ΚΑΛΗ ΔΙΑΛΕΞΙΣ ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ
|
Titulus initialis |
|
Καλὴ ἡ νηστεία, καλὴ δὲ ἡ τῶν γραφῶν ἀνάγνωσις
|
Incipit |
|
Κάλλεος ἦν δύναμις νικῆσαι μέν
|
Incipit |
|
Καλλιγραφῶν πάρεστι Λουκᾶς ἐνθάδε
τρανῶν ἔλευσιν τοῦ Θεοῦ Πατρὸς Λόγου
καὶ θαυμάτων τὸ πλῆθος· εἶτα καὶ Πάθος
Ἄνάστασίν τε καὶ πρὸς οὐρανοὺς τρίβον·
ἀποστολὴν δὲ Μαθητῶν εἰς ὅλην
γῆν, τοῦ διδάξαι τῆς Ἀληθείας λόγον.
|
Textus |
|
Καλλικλῆς πρὸς ὃν ὁ λόγος καὶ ὁ τὴν δίκην
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Καλλιόπη φιλέεσκεν ὁμηρικὰ χείλεα τὸ πρίν, | ἀλλὰ τεὰ μᾶλλον φίλατο Γρηγόριε | ἦ γὰρ ὁ μὲν λεγέως ἀνδροκτασίας τε μάχας τε | μέλπε· σὺ δ’ εἰρήνης ἔργον ἐϋστεφάνου
|
Incipit |
|
Καλλισθένης ὁ ἱστοριογράφος Ἀλεξάνδρῳ
|
Incipit |
|
Καλλίστην ἐξυφαίνει παραβολὴν ὁ Δεσπότης
|
Incipit |
|
Κάλλιστον καὶ σωτήριον μάθημα δίδασκειν ἡμᾶς
|
Incipit |
|
Κάλλιστον καὶ σωτήριον μάθημα διδάσκειν ἡμᾶς
|
Incipit |
|
Κάλλιστόν τι χρῆμα ἡ ἀρετὴ καὶ δόξαν ὅσην ἐγκόσμιόν τε καὶ ὑπερκόσμιον προξενοῦσα... Κώμη τις ἤνεγκε τὸν μακάριον, ἣ Πραιτώρια μὲν καλεῖται
|
Incipit |
|
Καλοὶ μὲν καὶ οἱ ἐξ ἀλλοδαπῆς χώρας καρποὶ ὅταν ὦσι γλυκεροί τε
|
Incipit |
|
Καλοὶ μὲν καὶ οἱ τῶν μαρτύρων ἆθλοι καὶ πολλὴν δυναμένοι τοῖς φιλαρέτροις ἐμποιεῖν τὴν ὠφέλειαν
|
Incipit |
|
ΚΑΛΟΝ ΑΕΙΔΟΝΤΕΣ ΠΑΙΗΟΝΑ ΚΟΥΡΟΙ ΑΧΑΙΩΝ
|
Incipit |
|
καλὸν γάρ ἐστι πρὸς τὴν δύναμιν τοῦ σώματος καὶ τὴν ἐγκράτειαν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Καλὸν δ’ ἂν εἴη καὶ τῇ πρὸς ἀλλήλους παραθέσει
|
Incipit |
|
Καλόν ἐστι κτήσασθαι δύο χιτῶνας; Ἀπόκρ(ισις). Κτῆσαι δύο χιτῶνας
|
Incipit |
|
Καλόν ἐστι μὴ δι’ ἕτερόν τι, ἀλλὰ διὰ τὸν Θεὸν ποιεῖν τὸ ἀγαθόν
|
Incipit |
|
Καλὸν ἡμῖν ὡς ἀληθῶς καὶ θαυμάσιον ὕμνον διὰ τῆς... ἀνεκρούσατο... Δαβὶδ
|
Incipit |
|
Καλὸν ἦν, ἀγαπητοί, τὴν εἰς οὐρανοὺς ἄνοδον
|
Incipit |
|
Καλὸν ἦν, ἀγαπητοί, τὴν εἰς οὐρανοὺς ἄνοδον
|
Incipit |
|
Καλὸν καὶ ἥδιστον καὶ πάνυ ὠφέλιμον κατεφάνη μοι
|
Incipit |
|
Καλὸν καὶ ἥδιστον καὶ πάνυ ὠφέλιμον κατεφάνη μοι... Ἰστέον γάρ, ἀγαπητοί, ὅτι οἱ τρεῖς πατριάρχαι
|
Incipit |
|
Καλὸν καὶ ὠφέλιμόν ἐστιν, ἀδελφοὶ καὶ πατέρες
|
Incipit |
|
Καλὸν μέν ἐστιν ἡ μακροθυμία καὶ τὸ μὴ κινεῖσθαι ἐν τοῖς τῶν ἀδελφῶν σφάλμασιν
|
Incipit |
|
Καλὸν μὲν καὶ λίαν καλὸν εἰδέναι παντὶ πιστῷ
|
Incipit |
|
Καλὸν μὲν τὸ ῥόδον τῆς ἐαρινῆς ὥρας
|
Incipit |
|
ΚΑΛΟΝ ΟΥΝ ΠΑΣΑΙ ΑΡΕΤΑΙ ΠΑΣΩΝ ΔΕ ΚΕΦΑΛΗΝ ΚΑΙ ΠΟΔΑΣ ΕΙΝΑΙ ΧΡΗ
|
Incipit |
|
Καλὸν σὺν Θεῷ ἤδη ὁ τελευταῖος ἡμῶν λόγος
|
Incipit |
|
Καλὸν σὺν Θεῷ ἤδη ὁ τελευταῖος ἡμῶν λόγος
|
Incipit |
|
Καλὸν τὸ ἄλας ἐὰν δὲ τὸ ἄλας μωρανθῆ, ἑν τίνι ἀρτυθήσεται· περὶ πιρομένης ψυχῆς ἡμῶν δὴ: καὶ τὸ κωλίον οὐδὲν γέρας μέγα καὶ θαυμαστὸν, μηδεὶς τίνας τῶν ἐν κακία ἀπογίνος τε καὶ μηδεὶς δι ἀρετῆς ἀννισταζετω.
|
Textus |
|
Καλὸν τὸ μῆλον τῶν Διὸς χειρῶν δέχου
|
Incipit |
|
Καλὸν τὸ παρατιθέναι καὶ παραβάλλειν τὰ πνευματικὰ τοῖς πνευματικοῖς, ἀδελφοί
|
Incipit |
|
Καλὸν τὸ σπουδάζειν περὶ λόγους
|
Incipit |
|
Καλότυχος εἶναι ἐκεῖνος ὁ ἄνθρωπος ὁποῦ δὲ ἐπῆγεν
|
Incipit |
|
καλῶς ἀγωνισάμενος εἰς δόξαν Χριστοῦ τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ ἡμῶν· ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Καλῶς διδάσκει ἡμᾶς ὁ ἁγιώτατος Παῦλος λέγων Ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε
|
Incipit |
|
Καλῶς ἐποίησας δηλώσας μοι τὴν γενομένην παρὰ σοῦ ζήτησιν πρὸς τοὺς τὰ Ἀρείου πρεσβεύοντας
|
Incipit |
|
Καλῶς ἐφήρμοσεν ἡ τάξις τὴν τοῦ Προδρόμου τελείωσιν εἰς αὐτὴν σχεδὸν τοῦ ἐνιαυτοῦ τὴν περαίωσιν
|
Incipit |
|
Καλῶς ἐφήρμωσεν ἡ τάξις τὴν τοῦ Προδρόμου τελείωσιν
|
Incipit |
|
Καλῶς οὖν ἔφησεν ὀ δίκαιος καὶ μέγας βασιλεὺς Δαυὶδ
|
Titulus initialis |
|
Καλῶς προεστηλίτευσεν ὁ θεῖος Δαυΐδ
|
Incipit |
|
Καλῶς πρότερον φιλοσοφρονεῖται τοὺς ἄνδρας
|
Incipit |
|
Καλῶς τις τὸν ἴδιον δοῦλον ἐλευθεροῖ
|
Incipit |
|
Καλῶς τοίνυν, ὦ τέκνα, καὶ καθαρῶς προσεληλύθατε δουλεύειν
|
Incipit |
|
Κἀμοὶ μέγιστε πέμψον νῦν θεολόγων,
καθὼς ἔπεμψας ρώμην τῷ Χρυσοστόμῳ·
ὀγδοὰ θ’ ὑψιπέτοιο τάφος ρέα φύσατο μάννα
αἱρετικῶν δ’ ἄρα ἠπεδανοὺς ἀπεφήνατο μύθους
θεολόγος, φάμενος ἀρχῇ ἐόντα λόγον.
|
Textus |
|
ΚΑΜΟΥ ΤΕ ΔΕΙΞΟΙΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΑΝ
|
Desinit |
|
κἂν εἴ τι δέοι παθεῖν, ὑποστελούμεθα, τῷ κελεύοντι τοῦτο πειθόμενοι· „ἐὰν γὰρ ὑποστείληται“, φησίν, „ὁ δίκαιος, οὐκ εὐδοκεῖ ἐν αὐτῷ ἡ ψυχή μου“
|
Desinit |
|
Κἂν ἐμέ, ὦ σοφώτατε, οὐκ ἐπιτήδειον
|
Incipit |
|
Κἂν ἡ τοῦ δώρου εὐτέλεια
|
Incipit |
|
Κἂν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ’ ὃ εὐαγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω. Τίς δὲ ἐπιζητεῖ διδάσκαλον ἄλλον, εἰ μὴ προφανῶς μέμηνεν
|
Desinit |
|
Καν μανθανη (μανθανειν?) σπουδαζε, μηδαμως δυκνει (δεικνει).
|
Desinit |
|
κἅν μὴδὲν ἦ κεκτημένος
|
Desinit |
|
κἄν σοι, κἂν τῷ πάπᾳ μέλλω δοκεῖν ἀηδής, κἂν πᾶν ὁτιοῦν δέῃ με πάσχειν
|
Desinit |
|
Κἂν σχηματισμὸν οὐκ ἔχουσιν οὐδένα
|
Incipit |
|
Κἂν σχηματισμὸν οὐκ ἔχουσιν οὐδένα
|
Incipit |
|
κἄν τις παραδράμῃ τὸν λόγον
|
Incipit |
|
Κἂν τὸ μεταξὺ διάσταμα
|
Incipit |
|
Κἂν τούτῳ διαπορουμένης νῆς εὐγενείας σου πῶς ὑπέσχετο
|
Incipit |
|
Κανένα πρᾶγμα ἅλλο δὲν εἶναι ἀξιοθαυμαστότερον
|
Incipit |
|
ΚΑΝΟΒΟΣ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΟΥΤΟΣ ΜΕΝ ΕΝ ΡΟΔΩ ΔΥΣΘΕΩΡΗΤΟΣ ΕΣΤΙ Η ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΦʹ ΥΨΗΛΩΝ ΤΟΠΩΝ ΟΡΑΣΤΑΙ ΕΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΔΕ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΦΑΝΕΣ ΣΧΕΔΟΝ ΓΑΡ ΤΕΤΑΡΤΟΝ ΜΕΡΟΣ ΖΟΔΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥ ΡΙΖΟΝΤΟΣ ΜΕΤΕΩΡΙΣΜΕΝΟΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
Κανον ιε του αγιου Πετρου αρχιεπισκοπου Αλεξανδρειας και μαρτυρος εκ του εις το πασχου λογου αυτου.
|
Titulus initialis |
|
Κανόνες δὲ προσηγορεύθησαν διὰ τὸ εὐθὲς αὐτῶν καὶ ἀκριβές· ὥσπερ γὰρ ἰθυτενέσι τισὶ γραμμαῖς ταῖς ἰδίαις εὐθύτησι χρώμενοι. οὐκ ἐῶσι τὸν νοῦν περιπλανᾶσθαι τοῦ ἀκροατοῦ, ἀλλὰ πρὸς τὴν ὁμοφωνίαν ἄγουσιν αὐτὸν τῶν ἐνεχθεισῶν φωνῶν τοῖς εὐαγγελισταῖς.
|
Textus |
|
ΚΑΝΟΝΕΣ ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟΙ ΤΟΙΣ ΕΙΣΑΓΟΜΕΝΟΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΝ ΤΕΧΝΗΝ
|
Titulus initialis |
|
Κανόνες παρακλητικτοὶ εἰς τὴν Ὁδηγήτριαν
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΥΝΟΔΙΚΑΙ ΕΝ ΝΙΚΑΙΑ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Κανόνες συνοδικοὶ καὶ ἀποστολικοὶ καὶ τοῦ μεγάλου Βασιλείου καὶ ἑτέρων ἁγίων συναθροισθέντες νεωστὶ ἐκ διαφόρων βιβλίων
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΥΝΟΔΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΙ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΚΑΙ ΕΤΕΡΩΝ ΑΓΙΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΝΟΝΕΣ ΨΙΛΟΥΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΔΑΣΟΥΜΕΝΩΝ ΛΕΞΕΩΝ
|
Titulus initialis |
|
κανονικαὶ διατάξεις
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΘΕΛΟΝΤΑΣ ΘΕΑΡΕΣΤΩΣ ΖΗΝ ΑΝΕΥ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΕΠΙΓΟΥΣΗΣ ΒΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Κανονίσματα διάφορα πάνυ ὠφέλιμα
|
Titulus initialis |
|
κανονίσματα πάνυ ἀναγκαῖα ῥημάτων ὡς ἐπὶ πολὺ ἐμφερομένων παρά τε ποιηταῖς καὶ ῥήτορσιν ἐκλεγέντα ἀπὸ διαφόρων βιβλίων
|
Titulus initialis |
|
Κἀνταῦθα Μάρκος τῇ γραφῇ πέρας νέμει
τῶν δεσποτικῶν καὶ λόγων καὶ θαυμάτων ·
|
Textus |
|
κανὼν δ'. Αἱ λεπταὶ καὶ ἀκριβέες δίαιται
|
Incipit |
|
Κανων δεκατος· εν ω Ιωαννης ιδιως
|
Desinit |
|
ΚΑΝΩΝ ΔΟΓΜΑΤΙΚΟΣ ΕΙΣ ΕΛΕΓΧΟΝ ΤΩΝ ΛΕΓΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΕΚΠΟΡΕΥΕΣΘΑΙ
|
Titulus initialis |
|
Κανὼν εἰς τὰ ἐννέα τάγματα τῶν ἀσωμάτων, οὗ ἡ ἀκροστιχίς· Τοῖς ἐννέα τάγμασιν ᾠδὰς ἐννέα Μάρκος μοναχὸς Εὐγενικὸς ἐξᾴδω
|
Titulus initialis |
|
Κανὼν εἰς τὰς κρίσεις τῶν ὑαλίων τῶν δεκατριῶν τῶν θεωρουμένων ἐπὶ ταῖς τῶν ἀνθρώπων ἀσθενείαις, ἀλλὰ δὴ καὶς εἰς τὰς διαγνώσεις καὶ θεραπείας αὐτῶν πάνυ ἀναγκαιότατα
|
Titulus initialis |
|
Κανὼν εἰς τὸν ἅγιον μεγαλομάρτυρα Ἰάκωβον τὸν Πέρσην, οὗ ἡ ἀκροστιχίς· Τὸν Πέρσην Ἰάκωβον ἐν ᾄσμασι τοῖσδε λιγαίνω
|
Titulus initialis |
|
Κανὼν εἰς τὸν ἁγιώτατον καὶ σοφώτατον πατριάρχην Εὐθύμιον, οὗ ἡ ἀκροστιχίς· Τῷ πατριάρχῃ δουλικῶς προσφθέγγομαι Εὐθυμίῳ ἀμήν. Ἐν τοῖς θεοτοκίοις· Μανουήλ.
|
Titulus initialis |
|
Κανὼν εἰς τὸν ἀρχιστράτηγον τῶν δυνάμεων Μιχαήλ, οὗ ἡ ἀκροστιχίς· τὸν πρῶτον ὑμῶν τῶν ἀσωμάτων νόων, Μάρκος
|
Titulus initialis |
|
Κανὼν εἰς τὸν ἐν ἁγίοις πατέρα ἡμῶν Ἰωάννην τὸν Δαμασκηνόν, οὗ ἡ ἀκροστιχίς· Τὴν πνευματοκρότητον ὑμνῶ κιθάραν, Μάρκος
|
Titulus initialis |
|
Κανὼν εὐχαριστήριος εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν ἰώμενον πᾶσαν νόσον, ὑπὲρ τοῦ εὐσεβεστάτου βασιλέως ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Παλαιολόγου, ἰαθέντος ὑπὲρ ἐλπίδα πᾶσαν τὴν τοῦ σώματος ὅλου καὶ τῶν ποδῶν πάρεσιν, οὗ ἡ ἀκροστιχίς· Παντοδύναμον ἰητῆρα Χριστὸν μεγαλύνω ὁ Μάρκος
|
Titulus initialis |
|
Κανὼν ι΄ ἐν ὧ Ἰωάννης ἰδίως
|
Desinit |
|
ΚΑΝΩΝ ΙΕΡΟΘΕΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ. ΚΑΝΩΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ ΩΔΗ Α' ΗΧΟΣ ΠΛΑΓΙΟΣ Δ' ΑΡΜΑΤΗΛΑΤΗΝ
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΝΩΝ ΞΣΤ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΨ ΛΕΓΕΙ: Ο ΕΙΣ ΙΔΙΑΝ ΑΔΕΛΦΗΝ ΟΜΟΠΑΤΡΙΟΝ ΚΑΙ ΟΜΟΜΗΤΡΙΟΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΝΩΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΤΗΝ ΖΩΟΔΟΧΟΝ ΠΗΓΗΝ
|
Titulus initialis |
|
Κανὼν παρακλητικὸς εἰς τὸν ἅγιον ἱερομάρτυρα Σεραφεὶμ Φαναρίου καὶ Νεοχωρίου. Ὑγρὰν διοδεύσας ὡσεὶ ξηράν
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΝΩΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΤΙΜΙΟΝ ΠΡΟΔΡΟΜΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Κανὼν παρακλητικὸς πρὸς τὴν ὑπεραγίαν Θεοτόκον ἐπὶ τῷ κατὰ χριστιανῶν διωγμῷ τῷ ἐν ἔτει ´αωκα΄ [1821]. Ποίημα Ἰωάννου
|
Titulus initialis |
|
Κανὼν παρακλητικός τε καὶ χαριστήριος εἰς τὴν ἁγίαν ὁσιομάρτυρα καὶ θαυματουργὸν Θεοδοσίαν ἐπὶ τῇ τῶν ποδῶν ἀναρρώσει τοῦ ἁγιωτάτου καὶ οἰκουμενικοῦ πατριάρχου κυροῦ Ἰωσήφ, μετρίως μὲν παρ' αὐτῆς δεδομένῃ, μείζονι δὲ καὶ τελείᾳ προσδοκωμένῃ, οὗ ἡ ἀκροστιχίς· Θευδοσίην ἰάτειραν λυσιμελέων ἀναμέλψω, Μάρκος
|
Titulus initialis |
|
Κανὼν περὶ ἀντιστοίχων· ποίημα κυροῦ Θεοδώρου τοῦ πτωχοῦ Προδρόμου, κατὰ ἀλφάβητον. ᾨδὴ πρώτη ἦχος δεύτερος. "Ἐν βυθῷ κατέστρωσε ποτέ"
|
Titulus initialis |
|
κανων πρωτος εν ω οι δ´· Ματθαιος, Μαρκος, Λουκας, Ιωαννης
|
Incipit |
|
κανων πρωτος· εν ω οι δʹ Ματθαιος Μαρκος Λουκας Ιωαννης ... κανων δεκατος· εν ω Ιωαννης ιδιως.
|
Additio |
|
κανὼν σς'. ὑποφθίσεως ἐχομένῳ διάρροια ἐπιγινομένη θανάσιμον
|
Desinit |
|
κανὼν σταυρωσαναστάσ<ιμος> ὠδ. α' · Νεύση... ἀντιτυπίαν
|
Incipit |
|
Κανὼν ψαλλόμενος εἰς τὰς ἐπουρανίους δυνάμεις
|
Titulus initialis |
|
κάποιας βολαῖς σχεδὸν θέλομεν νὰ πνιγοῦμεν ὅταν ἔμπη καμία ψίχε ψωμίου ἤ τινος ἄλλου πράγματος λεπτοτάτου
|
Desinit |
|
κάποιος ἀπὸ τοὺς πατέρας ἐδιηγήθηκέ μας περί τινος ἀσκητοῦ ἱερέως
|
Incipit |
|
Καππαδόκαι καὶ Πόντε λόγοιό τε εὖχος Ἀθῆναι
|
Incipit |
|
Καππαδόκαι τὸ ζεῦγος ὡς ἐκ πατρίδος
|
Incipit |
|
Καππαδόκαι τὸ Πάσχον
|
Incipit |
|
Καππαδοκῶν Βασίλειον ἀείσομαι ἀρχιερῆα
|
Incipit |
|
κάραν τέλος δίδωσιν ἀκμῇ τοῦ ξίφους
|
Desinit |
|
Καρατομεῖς ἄρα δὲ τὸν ξιφηφόρον
|
Incipit |
|
Καρδία βασιλέως ἐν χειρί
|
Incipit |
|
Καρδίαις ἡμῶν τὴν εἰκόνα
|
Incipit |
|
Καρδίας ὥσπερ ἀγκάλας
|
Incipit |
|
Καρδίας ὥσπερ ἀγκάλας ἅπαντες
|
Incipit |
|
ΚΑΡΕΟΦΥΛΛΩΝ ΟΥΓΓ. Δ'
|
Desinit |
|
Κάρλος υἱὸς Λοδοβίκου
|
Incipit |
|
ΚΑΡΝΑΒΑΔΙΝ, ΒΛΙΣΚΟΥΝΙΝ ΚΑΙ ΟΣΑ ΤΟΙΑΥΤΑ
|
Desinit |
|
Καρπαλίμως θάλαμον δόξης καί
|
Incipit |
|
καρποὺς πολλαὶ γὰρ μοναί· καὶ ἄλλη δόξα ἡλίου:
|
Desinit |
|
καρπωσάμενοι διὰ πάντων, τῶν μελλόντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
καρπωσάμενοι διὰ πάντων, τῶν μελλόντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
καρπωσάμενοι διὰ πάντων, τῶν μελλόντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
καρπωσάμενοι διὰ πάντων, τῶν μελλόντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
καρπωσάμενοι διὰ πάντων, τῶν μελλόντων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
καρπώσασθαι δυνηθείς
|
Desinit |
|
κάρτ' ἐράων εὐεγρεῖν, πουλυδότης ἐάων
|
Desinit |
|
Καρυκεία ἐστὶν ἐν ἡδονῇ βρωμάτων ἑτοιμασία
|
Incipit |
|
Κατ᾽ εἰκόνα θεοῦ καὶ ὁμολόγησιν γεγονέναι τὸν ἄνθρωπον καὶ ἡ θεία γραφὴ παραδέδωκε
|
Incipit |
|
ΚΑΤ' ΑΥΤΗΝ ΤΟ ΔΥΝΑΜΕΙ ΑΛΛ' ΟΤΙ ΕΝΕΡΓΕΙΤΑΙ
|
Desinit |
|
Κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν βασιλεύοντος Δεκίου καὶ ἡγεμονεύοντος Ποπλίου τῆς Παμφυλίας, ἀπεστάλη αὐτῷ βασιλικὸν γράμμα πάντας τοὺς ἐπικαλουμένους τὸν Χριστὸν ἀναγκάχον τοῦ μιαροφαγεῖν
|
Incipit |
|
Κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν Διοκλητιανὸς καὶ Μαξιμιανὸς εἴκοσι καὶ ἓν ἔτος τῆς βασιλείας κρατήσαντες
|
Incipit |
|
Κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν Διοκλητιανὸς καὶ Μαξιμιανὸς εἴκοσι καὶ ἓν ἔτος τῆς βασιλείας κρατήσαντος
|
Incipit |
|
Κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἐγένετο διωγμὸς μέγας
|
Incipit |
|
Κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἐξερχομένου Δομετιανοῦ κόμητος τῶν θείων θησαυρῶν
|
Incipit |
|
Κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν τῆς ἀσεβεστάτης καὶ βδελυρᾶς κατακρατούσης θρησκείας, βασιλεύοντος δὲ Δαδιανοῦ
|
Incipit |
|
Κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν τῶν ἀποστόλων (uel Ἔτους λε΄ τοῦ μακαρίου καὶ σωτηρίου πάθους... κατ΄ ἐκείνους τοὺς καιροὺς) διαμερισθέντων κατὰ πᾶσαν τὴν οἰκουμένην
|
Incipit |
|
Κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν τῶν ἀποστόλων διαμερισθέντων
|
Incipit |
|
Κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ὑπερεδυναστεύοντο οἱ Βοὐλγαροι καὶ οἱ Τοῦρκοι τῶν Ῥωμαίων. Ὁ δὲ Ῥωμαίων βασιλεὺς Μιχαὴλ ὁ Παλαιολόγος συμβούλιον ἐποίησε μετὰ τοῦ πατριάρχου Ἰωάννου τοῦ Βέκκου
|
Incipit |
|
Κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ὑπῆρχε βασιλεύς τις Πέρσης τῷ γένει ὀνόματι Δαδιανός
|
Incipit |
|
Κατ' ἐκείνους τοὺς καιροὺς βασιλευόντων τῶν ἀθέων καὶ παρανόμων Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ
|
Incipit |
|
Κατ' ἐκείνους τοὺς καιρούς, βασιλεύοντος Μαξιμιανοῦ τοῦ παρανόμου καὶ ἀσεβεστάτου, ἡγεμονεύοντος δὲ Μαρκιανοῦ, ἦν διωγμὸς μέγας τῶν χριστιανῶν. Ἦν δέ τις ἀνὴρ ἐν... Ἡλιουπόλει κατοικῶν... Διόσκορος ὄνομα αὐτῷ
|
Incipit |
|
κατ' ελπιδα, ζωης αιωνιου.
|
Desinit |
|
Κατ’ ἐκεῖνον δὲ τὸν καιρόν φησι
|
Incipit |
|
Κατ’ ἐκεῖνον δὲ τὸν καιρόν φησι
|
Incipit |
|
Κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν Ζεβεδαῖος ὁ Γαλιλαῖος ἔσχεν δύο υἱούς· καὶ ὁ μὲν πρῶτος ἐκαλεῖτο Ἰάκωβος
|
Incipit |
|
Κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν κατεδυναστεύοντο οἱ Βούλγαροι
|
Incipit |
|
Κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν περιεδυναστεύοντο οἱ Βούλγαροι καὶ οἱ Τοῦρκοι
|
Incipit |
|
Κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν τῆς βασιλείας Μαξιμιανοῦ ἦλθε διάδοχος Ἀσκληηπιοδότου ἕτερος ἡγεμὼν ὀνόματι Ἀγρίππας
|
Incipit |
|
κατ’ ἐνιαυτὸν ἀποδίδωσι τῷ ἡλίῳ
|
Desinit |
|
κατ’ ἐπαγγελίαν, ἀδελφέ, τοῖς δι’ αὐτὸν λαλοῦσιν. ᾧ μόνῳ...
|
Desinit |
|
Κατ’ ὄναρ εἶδες πώποτε θεωρίαν τοιαύτην
|
Incipit |
|
κατ]ιδὼν
|
Incipit |
|
ΚΑΤʹ ΕΙΔΟΣ ΜΗ ΟΥΣΗΣ ΤΙΝΟΣ ΚΑΙ ΕΝ ΕΚΕΙΝΟΙΣ ΚΙΝΗΣΕΩΣ
|
Desinit |
|
Κατὰ ἀνδροφόνου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ΚΑΤΑ Δʹ ΕΚΤΑΝΕΝ ΗΕΤΙΩΝΑ ΑΝΤΙ ΤΟΥ ΚΑΤΑΚΤΕΙΝΕΝ
|
Desinit |
|
Κατὰ δὲ μέρος τι ἤτοι κατὰ πρόθεσιν
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑ ΔΕ ΜΕΣΗΝ
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑ ΔΕ ΤΑΣ ΑΡΧΑΣ ΟΥΔΕΝ ΟΝΙΝΗΣΙ· ΔΙΑ ΤΗΝ ΜΑΛΛΟΝ ΔΙΑΦΟΡΗΣΙΝ
|
Desinit |
|
κατὰ δὲ τὴν ἕκτην ἢ σπονδεῖον ἢ πυρρίχιον
|
Desinit |
|
Κατὰ δὲ τὸ σάββατον τῆς Τυροφάγου
|
Incipit |
|
Κατὰ δεύτερον τρόπον ἀριθμοῦνται οἱ χρόνοι
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ ΤΑΥΤΑ ΑΥΤΑ ΤΩΝ
|
Desinit |
|
κατὰ δύναμιν ἐπιδειξώμεθα πολιτείαν, ἵνα καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
κατὰ δύο ἢ καὶ πλείονας
|
Desinit |
|
Κατὰ δύο τρόπους ἐταχθησαν αἱ τέσσαρες
|
Incipit |
|
Κατὰ Ἰουδαίων Γερασίμου Βλάχου τοῦ Κρητός
|
Titulus initialis |
|
κατα Ιωαννην δε, το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Ιωαννης ο αδελφος Ιακωβου του Ζεβεδαιου,
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Ιωαννης ο αδελφος Ιακωβου
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Ιωαννης ο αδελφος Ιακωβου του Ζεβεδαιου
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην ευαγγελιον επιγεγραπται, επιειδη Ιωαννης ο αδελφος
|
Incipit |
|
Κατὰ Ἰωάννην καλεῖται τὸ εὐαγγέλιον, ἐπειδὴ Ἰωάννης ὁ ἀδελφὸς Ἰακώβου
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Ιωαννης
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Ιωαννης ο αδελφος Ιακωβου
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Ιωαννης ο αδελφος Ιακωβου
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Ιωαννης ο αδελφος Ιακωβου ο του Ζεβεδαιου ο επι το στηθος αναπεσων του κυριου
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Ιωαννης ο αδελφος Ιακωβου του Ζεβεδαιου
|
Incipit |
|
Κατὰ Ἰωάννην τὸ εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται. ἐπειδὴ Ἰωάννης ὁ ἀδελφὸς
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην το ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη αυτος Ιωαννης ο εξαρχος των ευαγγελιστων
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην το ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη Ιωαννης ο αδελφος
|
Incipit |
|
Κατα Ιωαννην το ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη Ιωαννης, ο αδελφος Ιακωβου του Ζεβεδαιου· ο επι το στηθος αναπεσων του κυριου, αυτος συνεγραψατο το ευαγγελιον τουτο
|
Incipit |
|
Κατὰ καιρὸν καρποὺς δρέπεσθαι
|
Incipit |
|
κατὰ κράτος· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
κατὰ κράτος· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑ ΛΑΤΙΝΩΝ ΣΥΝΑΓΩΓΗ ΕΚ ΠΟΛΛΩΝ ΕΝ ΣΥΝΤΟΜΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ Λουκᾶν (καλεῖται) τὸ εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται (λέγεται) ἐπειδὴ Λουκᾶς, ὁ μαθητὴς Πέτρου, ὁ καὶ χειροτονηθεὶς συνέκδημος Παύλου, καὶ μαρτυρηθεὶς παρ’ αὐτοῦ, αὐτὸς συνεγράψατο (συνέγραψε) (τὸ εὐαγγέλιον) τοῦτο. Ἄρχεται δὲ ἀπὸ
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Λουκας ο ευαγγελιστης
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Λουκας ο μαθητης Πετρου
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Λουκας ο μαθητης Πετρου ο και χειροτονηθεις
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Λουκας, ο μαθητης Πετρου
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη Λουκας ο ευαγγελιστης· ο μαθητης Πετρου·
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη Λουκας ο μαθητης Πετρου· ο και χειροτονηθεις συνεκδημος Παυλου και μαρτυρηθεις παρ' αυτου. Αυτος συνεγραψατο το ευαγγελιον τουτο·
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη Λουκας ο μαθητης Πετρου· ο και χειροτονηθεις συνεκδημος Παυλου και μαρτυρηθεις παρ'αυτου·
|
Incipit |
|
Κατὰ Λουκᾶν καλεῖται τὸ εὐαγγέλιον, ἐπειδὴ αὐτὸς Λουκᾶς ὁ μαθητὴς Πέτρου, ὁ καὶ χειροτονηθεὶς
|
Incipit |
|
κατὰ Λουκᾶν οἱ υἱοὶ Δαβὶδ τοῦ Δαβὶδ. κατὰ τὸν αὐτὸν Λουκὰν γενεαὶ νγ ˊ
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Κατα Λουκαν το ευαγγελιον επιγεγραπται επειδη Λουκας
|
Incipit |
|
Κατὰ Λουκᾶν τὸ εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται, ἐπειδὴ Λουκᾶς, ὁ μαθητὴς Πέτρου
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Λουκας ο μαθητης Πετρου
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Λουκας ο μαθητης Πετρου
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Λουκας ο μαθητης Πετρου
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Λουκας ο μαθητης Πετρου
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Λουκας ο μαθητης Πετρου ο και χειροτονηθεις συνεκδημος Παυλου.
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Λουκας ο μαθητης Πετρου, και ο χειροτονηθεις συνεκδημος Παυλου
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Λουκας ο μαθητης Πετρου, και ο χειροτονηθεις συνεκδημος Παυλου.
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Λουκας ο μαθητης, Πετρου, και χειροτονηθεις συνεκδημος Παυλου,
|
Incipit |
|
Κατὰ Λουκᾶν τὸ εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται. ἐπειδὴ Λουκᾶς, ὁ μαθητὴς Πέτρου
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν το ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη Λουκας ο μαθητης Πετρου
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν το ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη Λουκας ο μαθητης Πετρου·ο και χειροτονηθεις συνεκδημος Παυλου· και μαρτυρηθεις παρ' αυτου· αυτος συνεγραψατο το ευαγγελιον τουτο· αρχεται δε απο της Ιωαννου γεννησεως·
|
Incipit |
|
Κατα Λουκαν υιοι Δαυιδ. Κατα τον αυτον Λουκαν γενεαι ΝΓˊ
|
Explanatio |
|
Κατὰ Μάρκον εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται, ἐπειδὴ αὐτὸς Μάρκος
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος Μαρκος ο μαθητης Πετρου
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος Μαρκος, ο μαθητης Πετρου και συνεκδημος Παυλου
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος ο Μαρκος ο μαθητης Πετρου
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος ο Μαρκος, ο μαθητης Πετρου
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη αυτος ο Μαρκος· ο μαθητης Πετρου· και συνεκδημος Παυλου· συνεγραψατο το ευαγγελιον τουτο· Διηγειται δε εξ αρχης λεγων·
|
Incipit |
|
Κατὰ Μᾶρκον τὸ εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται (καλεῖται), ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ Μᾶρκος, ὁ μαθητὴς Πέτρου καὶ συνέκδημος Παύλου, συνεγράψατο (συνέγραψε) (τὸ εὐαγγέλιον) τοῦτο. Διηγεῖται δὲ ἐξ ἀρχῆς
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον το ευαγγελιον επιγεγραπται επειδη αυτος Μαρκος
|
Incipit |
|
Κατὰ Μάρκον τὸ εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ Μάρκος μαθητής
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος Μαρκος
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος Μαρκος
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος Μαρκος ο μαθητης Πετρου
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος Μαρκος ο μαθητης Πετρου
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος Μαρκος ο μαθητης Πετρου
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος Μαρκος ο μαθητης Πετρου και συνεκδημος Παυλου
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος Μαρκος ο μαθητης Πετρου, και συνεκδημος Παυλου, συνεγραψατο το ευαγγελιον τουτο.
|
Incipit |
|
Κατὰ Μάρκον τὸ εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται, ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ Μάρκος ὁ μαθητὴς Πέτρου
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον το ευαγγελιον επιγεγραπται, επιδη αυτος
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον το ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη αυτος Μαρκος ο μαθητης Πετρου· και συνεκδημος Παυλου· συνεγραψατο το ευαγγελιον τουτο· διηγεται δε εξ αρχης λεγων·
|
Incipit |
|
Κατα Μαρκον το ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη αυτος ο μαθητης Πετρου και συνεκδημος Παυλου
|
Incipit |
|
Κατὰ Μάρκον τὸ εὐαγγέλιον καλεῖται, ἐπειδὴ αὐτὸς Μάρκος ὁ μαθητὴς Πέτρου
|
Incipit |
|
Κατὰ Ματθαῖον δὲ ἐπιγέγραπται ἐπειδὴ Ματθαῖος ὁ τελώνης, εἷς ὢν τῶν ιβʹ, τοῦτο συνεγράψατο καὶ ἐξέδωκε, φωνῇ τῇ ἑβραΐδι.
|
Textus |
|
Κατα Ματθαιον δε επιγεγραπται το παρον ευαγγελιον, επειδη Ματθαιος ο τελωνης εις ων των δωδεκα
|
Incipit |
|
κατα Ματθαιον δε επιγεγραπται το παρον ευαγγελιον, επειδη Ματθαιος ο τελωνης εις ων των δωδεκα των εξ Ιουδαιων πιστων
|
Incipit |
|
Κατὰ Ματθαῖον δὲ ἐπιγέγραπται τὸ παρὸν εὐαγγέλιον, ἐπειδὴ Ματθαῖος ὁ τελώνης εἷς ὢν τῶν δώδεκα, τῶν ἐξ Ἰουδαίων πιστῶν
|
Incipit |
|
κατα Ματθαιον δε επιγεγραπται, επειδη Ματθαιος ο τελωνης. εις ων των δωδεκα, τουτο συνεγραψατο· και εξεδωκε φωνῃ τῃ Εβραιδι.
|
Textus |
|
Κατὰ Ματθαῖον εὐαγγέλιον ἐπιγέγραπται (καλεῖται) ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ Ματθαῖος, ὁ μαθητὴς τοῦ κυρίου, συνεγράψατο (συνέγραψε) τοῦτο. Διηγεῖται δὲ ἐξ ἀρχῆς
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον ευαγγελιον επιγεγραπται επειδη αυτος ο Ματθαιος
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον ευαγγελιον επιγεγραπται επειδη αυτος ο Ματθαιος ο μαθητης του κυριου συνεγραψατο το ευαγγελιον
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος ο Ματθαιος
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος ο Ματθαιος
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος ο Ματθαιος ο μαθητης του κυριου
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος ο Ματθαιος ο μαθητης του κυριου σuνεγραψατο
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος ο Ματθαιος ο μαθητης του κυριου συνεγραψατο
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος ο Ματθαιος του κυριου,
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδ[η αυτο]ς ο Ματθαιος
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος ο Ματθαιος ο μαθητης του κυριου συνεγραψατο
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος ο Ματθαιος ο μαθητης του κυριου συνεγραψατο.
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον το ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος ουτος· το παρον συνεγραψατο ευαγγελιον, ευαγγελιον δε λεγεται, αγαθων πραγματων αγγελια· ουτος πρωτος των αλλων ευαγγελιστων το παρον συνεγραψατο ευαγγελιον· διωγμοῦ γαρ γενομενου εν Ιεροσολυμοις·
|
Incipit |
|
κατὰ Ματθαῖον υἱὸς Δαβὶδ κατὰ τὸν αὐτὸν Ματθαῖον γενεαὶ μβ ˊ
|
Titulus initialis |
|
κατα Ματθαιον υιος Δαυιδ κατα τον αυτον Ματθαιον γενεαι μβʹ.
|
Incipit |
|
Κατα Ματθαιον υιος Δαυιδ. Κατα Ματθαιον γενεαι ΜΒˊ
|
Explanatio |
|
ΚΑΤΑ ΜΟΝΗΝ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗΝ ΔΥΝΑΜΙΝ - ΚΑΙ ΟΜΟΔΙΑΙΤΗΤΟΣ
|
Incipit |
|
Κατὰ Μωάμεδ
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ ποίους καιροὺς καὶ διὰ ποῖα αἰτιάματα ἐσχίσθη ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως ἡ τῶν Ῥωμαίων ἐκκλησία
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ ποίους καιροὺς καὶ διὰ ποία αἰτιάματα ἐσχίσθη ἀφ᾽ἡμῶν ἡ τῶν Ῥωμαίων ἐκκλησία
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ ποίους καιροὺς καὶ διὰ ποῖα αἰτιάματα ἐσχίσθη ἀφ᾽ἡμῶν ἡ τῶν Ῥωμαίων ἐκκλησία
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ ποίους καιροὺς καὶ διὰ τίνας αἰτίας ἐσχίσθη ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως ἡ τῶν Ῥωμαίων ἐκκλησία
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ ποίους καιροὺς καὶ πότε καὶ παρὰ τίνων αἱρεσιωτῶν οἱ Ἰταλοὶ ἐδιδάχθησαν καὶ ἤρξαντο λέγειν καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ τὸ ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεσθαι καὶ τὰ ἄζυμα θύειν καὶ ἕως τίνος παρηκολούθησαν τὰ μεθ'ἡμῶν καὶ ἐκείνων ἀμφισβητήματα διὰ τὴν τοιαύτην προσθήκην, πότε δὲ καὶ τὸν πρεσβυτέρας Ῥώμης Πάπαν τῶν διπτύχων ἐξέωσαν οἱ ἡμέτεροι, καὶ τίνες ἦσαν οἱ τότε ἀρχιερατεύσαντες ἐν τῇ Ῥώμῃ καὶ ἐν τῇ Κωνσταντινουπόλει
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΤΑ ΠΟΣΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΑ ... ΤΗΝ ΘΕΑΝ ΤΗΣ ΔΥΣΕΩΣ ΤΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ ΚΑ... ΦΥΣΕΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΣΑΑΚ
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ προδότου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ΚΑΤΑ ΠΡΩΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΟΙΚΟΔΟΜΕΙΣΘΑΙ ΠΑΡΕΔΟΘΗ
|
Incipit |
|
Κατὰ πρῶτον λόγον ἐκκλησία οἰκοδομεῖσθαι παρεδόθη
|
Incipit |
|
κατα Ρωμαιους μηνος, και τα δε Εβραιους Θωυκ (Θωυκεις?). εις δοξαν και κρατος του κυριου ημων Ιησου Χριστου, ω η βασιλεια εις τους αιωνας, αμην.
|
Desinit |
|
Κατὰ σπουδήν σοι τὸ γράμμα συντίθεται
|
Incipit |
|
κατὰ τὰς δυνάμεις λέγωμεν τοίνυν
|
Desinit |
|
κατἀ ταύτην τὴν σύνοδον
|
Desinit |
|
Κατὰ τὴν δοθεῖσαν τοῖς πνευματικοῖς ἐξουσίαν
|
Incipit |
|
κατὰ τὴν δύναμιν αὐτοῦ τὴν ἐνεργουμένην ἐν ἡμῖν, ὧ πρέπει...
|
Desinit |
|
κατὰ τὴν δωρεὰν τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἀγαλλιασώμεθα καὶ εὐφρανθῶμεν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ, ἣν ἐποίησεν ὁ Κύριος, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
κατὰ τὴν δωρεὰν τοῦ ἁγίου πνεύματος ἐν Χριστῷ... τῶν αἰώνων, ἀμήν
|
Desinit |
|
κατὰ τὴν ἰδίαν ἐπιστήμην τεχνῶν καὶ ἐπιστήμη ἐπιστημῶν
|
Desinit |
|
Κατὰ τὴν Περσικὴν μέθοδον
|
Incipit |
|
Κατὰ τὴν πρώτην ἑπταετίαν ἔκφυσις ὀδόντων
|
Incipit |
|
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΡΟΠΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ
|
Desinit |
|
κατὰ τῆς διαβολικὴς ἐνἐργείας. οὕτως τελειοὶ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Κατὰ τὸ 1803 ἔτος διαβὰς ἐκ τοῦ παρόντος Κοινοβίου
|
Incipit |
|
κατὰ τὸ γεγραμμένον καὶ ἡ μερὶς τῶν ἐν τοῖς τούλδοις ἀπερχομένων
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑ ΤΟ ΙΔΙΟΝ ΕΡΓΟΝ
|
Desinit |
|
κατα το μαλλον δε και ηττον η χρησις προεισιν.
|
Desinit |
|
κατα το μαλλον δε και ηττον, η χρησις προεισιν.
|
Desinit |
|
Κατὰ τὸ πλῆθος τῶν πόνων καὶ ὀδυνῶν
|
Incipit |
|
κατὰ τὸ Πνεῦμα προσηγορίᾳ καὶ ὁμοιώσει, ὃτι αὐτῶι πρέπει δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
|
κατὰ τὸν ἀπόστολον λέγοντα Τί γὰρ οἶδας, γύναι, εἰ τὸν ἄνδρα σώσεις
|
Desinit |
|
κατα τον αυτον δε τροπον, ευρησεις και τον αποστολον.
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΙΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΝ ΠΟΙΟΥΣΙΝ ΤΑ ΛΗ
|
Desinit |
|
̤Κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον βασιλεύοντος Διοκλητιανοῦ
|
Incipit |
|
Κατὰ τὸν καιρὸν τῶν διωγμῶν χειμῶνος ἐνεστηκότος πάντες πανταχοῦ πνεόντων ὄμβρων
|
Incipit |
|
κατὰ τὸν τῆς οὐσίας καὶ φύσεως λόγον, αὐτῷ ἀδιαστάτως συνομαρτοῦν, αὐτῷ ἀνεκφοιτήτως ἐπαναπαυόμενον, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν
|
Desinit |
|
Κατὰ τὸν χρόνον ὁ Θεοδόσιος ὁ βασιλεὺς ἐκέλευσε μὴ ἔχειν συναγωγὴν Ἰουδαίους
|
Incipit |
|
κατὰ τοῦ Μεδιολάνων ἐπισκόπου διαλεγόμενος
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ Η ΕΙΣ ΤΗΝ ΡΑΙΔΕΣΤΩ
|
Desinit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς (vel χρόνους) Διοκλητιανοῦ
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς (τοῦ παρανόμου καὶ ἀσεβοῦς) Διοκλητιανοῦ τοῦ βασιλέως καὶ τοῦ αὐτοῦ συγκαθέδρου Βαλεριανοῦ, ἡγεμονεύοντος δὲ Πρόβου
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ τῶν βασιλέων τοιοῦτος θυμός
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς Διοκλητιανοῦ τοῦ βασιλέως ἦν διωγμός
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς Διοκλητιανοῦ τοῦ βασιλέως καὶ Πρόβου ἡγεμονεύοντος ἦν διωγμὸς
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς Διοκλητιανοῦ τοῦ βασιλέως καὶ τοῦ συγκαθέδρου Βαλεριανοῦ
|
Incipit |
|
κατὰ τοὺς καιροὺς ἐκείνους βασιλεύοντος Διοκλητιανοῦ [sic] τοῦ ἐν τῷ Βυζαντίῳ
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς ἐκείνοὺς βασιλεύοντος Σεβήρου τοῦ δυσσεβοῦς, ἀπέστειλεν δόγμα
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς ἐκείνους βασιλεύοντος Τιρεδάτου ἐν τῇ Μεγάλῃ Ἀρμενίᾳ ἦν διωγμὸς μέγας τῶν χριστιανῶν
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς ἐκείνους διωγμὸς μέγας γενόμενος
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς ἐκείνους ἡγεμονεύοντος Ἀλεξάνδρου τοῦ ἡγέμονος ἐγένετο διωγμὸς μέγας κατὰ τῶν χριστιανῶν. Ἰούλιττα δέ τις
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς ἐκείνους ἦν τις γυνὴ πλουσία σφόδρα
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς ἐκείνους Σαβωρίου τοῦ δυσωνύμου
|
Incipit |
|
Κατα τους καιρους εκεινους. βασιλευοντος Τυρεδατου (Τιρεδατου) εν τη μεγαλη Αρμενια. ην διωγμος μεγας
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς Λικινίου τοῦ δυσσεβοῦς
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς Μαξιμιανοῦ τοῦ βασιλέως, ἡγεμονεύοντος δὲ Μαρκιανοῦ ἐν Ἠλιουπολίτῃ νήσῳ
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς τῆς βασιλείας Διοκλητιανοῦ τοῦ τυράννου ἦν πολλὴ μανία τῶν εἰδώλων
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς τῆς βασιλείας Διοκλητιναοῦ τοῦ παρανόμου ἦν πολλὴ μανία τῶν εἰδώλων
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς καιροὺς τῆς βασιλείας Μαξιμιανοῦ ἦλθε διάδοχος Ἀσκληπιοδότου τοῦ ἡγεμόνος ὀνόματι Ἀγρίππας
|
Incipit |
|
Κατὰ τοὺς χρόνους Τραιανοῦ τοῦ βασιλέως γέγονέ τις κόρη τοὔνομα Εὐδοκία
|
Incipit |
|
κατὰ τοὺς ψεύδους ἔχειν τὰ νικητήρια
|
Desinit |
|
κατα τουτον ουν τον τροπον δυο πατρων Ιωσηφ ονομαζεται Ιησους.
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑ ΤΡΕΙΣ ΤΡΟΠΟΥΣ Η ΔΙ' ΟΝΕΙΡΩΝ
|
Incipit |
|
κατὰ τῶν ἀδελφῶν ἀκούειν ποτέ
|
Desinit |
|
Κατὰ τῶν τῆς παλαιᾶς Ῥώμης, ἤτοι τῶν Ἰταλῶν κεφάλαια ιβ' δηλοῦντα, ὡς ἔοικε, ὡς οὐκ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον
|
Titulus initialis |
|
Κατὰ τῶν τοῦ Παλαμικοῦ τόμου διακρίσεων καὶ ἑνώσεων
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΤΑ ΦΥΣΙΝ ΙΘ' ΕΤΗΡΙΔΟΣ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ
|
Desinit |
|
κατα χαριν δε του Κλωπα θυγατηρ ακουουσα.
|
Desinit |
|
Κατὰ χάριν, κύριε, Νίκανδρον σῶσον.
|
Textus |
|
καταγενομενων περι το σωματικον του Χριστου, μηδεν δε
|
Desinit abruptus |
|
Καταγραφὴ τῶν ἐξ ὧν τὸ ἅγιον μῦρον κατασκευάζεται εἰδῶν
|
Titulus initialis |
|
καταδεεστέρων ἐμπλησθῶμεν
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑΔΕΧΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑΘΕΣΙΣ ΙΟΥΔΑΙΩΝ ΟΥ ΟΜΟΛΟΓΗΣΑΝΤΕΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ ΤΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΙΝΑΙ ΥΙΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ΚΑΤΑΙΤΙΔΑ ΚΑΛΕΙΝ
|
Desinit |
|
κατάλαβε τὴν σκέπην, ἣν καὶ ἡμεῖς διώκομεν χάριτι Χριστοῦ. Ἀμήν
|
Desinit |
|
ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΣΗΣ ΕΠΗΓΕΤΟ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΤΩ ΔΕ ΘΕΩ ΔΟΞΑ Κ.Τ.Λ.
|
Desinit |
|
Καταλεγει εν κεφ. ΙΗʹ, εδ. 22, των λοιπων εκρυεντων.
|
Textus |
|
καταληψετε σωματικως θεωρειν. ουδεποτε μανθανειν (?)...
|
Desinit |
|
Καταλιποῦσα σήμερον τὴν ἐκ τοῦ γένους δόξαν
|
Incipit |
|
Καταλιποῦσα σήμερον τὴν ἐκ τοῦ γένους δόξαν
|
Incipit |
|
Κατάλληλον ὁ Θεὸς αἰτίαν, ἀδελφοί, τῶν ὑποστάντων ἑκάστῳ παρέσχε
|
Incipit |
|
Καταλύομεν δὲ κατὰ πᾶσαν δεσποτικὴν ἑορτήν
|
Incipit |
|
καταλύσαντας, ἑαυτοὺς δὲ διὰ μετανοίας καὶ νηστείας ἀνακαινίσαντας, χάριτι τοῦ Χριστοῦ, ᾧ…
|
Desinit |
|
καταλύσωμεν ταῖς παννυχίσιν ἐπιμένοντες, ταῖς ψαλμῳδίαις, δόξαν ἀναπέμποντες...
|
Desinit |
|
Κατάνοησε καὶ εἶδε, ἀδελφὲ, πῶς οἱ παλαιοὶ ἅγιοι πατέρες
|
Incipit |
|
καταξιωθῇς καὶ αὐτὸς τῶν στεφάνων τῆς δικαιοσύνης, καὶ ἠγαπηκόσιν αὐτὸν Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν· ὧν γένοιτο καὶ ἡμᾶς πάντας ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
καταξιώσειε τῆς μετὰ ἁγίων ἀναστάσεως, ἐν ἔργοις καλοῖς εὑρεθέντας, καὶ πίστει ὀρθοδόξῳ, χάριτι…
|
Desinit |
|
Καταπατήσατε καὶ δουλεύετε περισσότερον τὴν ἁγίαν Κυριακήν
|
Incipit |
|
Καταπέλτης· εἶδος κολαστηρίων
|
Incipit |
|
καταπίπτω]μεν μηδὲ
|
Incipit |
|
Καταπλαγεὶς τῆς τούτου ὁ σὸς πατραδελφός
|
Incipit |
|
καταργήσας οὐδὲν γάρ
|
Incipit |
|
Κατάφασις δέ ἐστι
|
Incipit |
|
Καταφεύγωμεν, ἀδελφοί, πρὸς Θεὸν ἐν ταῖς θλίψεσι
|
Incipit |
|
καταψεύδεσθαι
|
Desinit |
|
Κατεβη ουτ[ος δε]δικαιωμενος αστον […].
|
Desinit |
|
ΚΑΤΕΔΙΔΟΤΟ ΚΑΝΟΝΙΣΟΝ ΕΔΩ ΤΟ ΕΣΘΙΩ
|
Incipit |
|
κατεδικάσθησαν
|
Desinit |
|
κατεδίωξαν καὶ ἐτράψαντο, ἐκεῖνο δὲ πῶς νοεῖς
|
Incipit |
|
κατέθεντο ἐν τῷ μνημείῳ ὃ ᾠκοδόμησεν, ἐν ᾧ καὶ τὸν βωμὸν ἐπιστήσας ἔγραψεν ἐπʼ αὐτῷ ἐπιτύμβιον… ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΚΑΤΕΚΡΙΝΑΝ ΕΝ ΤΗ ΝΙΚΑΕΩΝ ΠΟΛΕΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΤΡΙΑΚΟΣΙΟΙ ΔΕΚΑΟΚΤΩ
|
Desinit |
|
κατελεῆσαι τὸν δεόμενον αὐτοῦ
|
Desinit |
|
ΚΑΤΕΛΙΠΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΔΙ'ΟΥ
|
Incipit |
|
Κατέπλευσεν εἰς λακωνικὸν Ἀλέξανδρος
|
Incipit |
|
κατεσπακὼς φρύαγμα Περσίδος μέγα
|
Desinit |
|
ΚΑΤΗ]ΓΟΡΙΑ ΤΟ ΜΗ ΔΕ
|
Incipit |
|
κατηγόρηται μέν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, Ἐπικράτους καὶ τῶν συμπρεσβευτῶν ἑνθυμεῖσθαι δὲ χρή
|
Incipit |
|
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΙ ΠΡΟΣ ΠΑΝΤΑΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΗΣΥΧΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΟΥ ΝΟΥ ΕΠΙΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΝΗΨΕΩΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ ΕΚΛΗΡΩΣΑΝΤΟ
|
Titulus initialis |
|
κατηγορίας δείκνυ[ται
|
Desinit |
|
κατηξιώθη. Οὕτως οἶδε δοξάζειν θεὸς τοὺς δοξάζοντας αὐτόν ... ἀμήν
|
Desinit |
|
κατηφῆ γεγονότα· ἀλλ’ ἐνταῦθα τὸν λόγον καταλύσαντες, δοξάσωμεν Χριστὸν...
|
Desinit |
|
κατηφῆ γεγονότα· ἀλλ’ ἐνταῦθα τὸν λόγον καταλύσαντες, δοξάσωμεν Χριστὸν...
|
Desinit |
|
Κατήχησις σαφὴς καὶ ἐπίτομος κατ’ ἐρωταπόκρισιν διὰ τοὺς παῖδας
|
Titulus initialis |
|
Κατηχίζω δὲ ὁ ὅσιος Μακάριος
|
Incipit |
|
Κατιούσης π' δακτύλων
|
Incipit |
|
Κατώδυνον δέησιν, Ἁγνή, προσδέχου μοναχοῦ Ἰωάννου
|
Incipit |
|
κατῴκισάς με, ὅτι αὐτῷ ἐστὶν ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Κατώρθωσε διὰ τῆς δυνάμεως τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
κατώρθωσε διὰ τῆς δυνάμεως τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
κατώρθωσε διὰ τῆς δυνάμεως τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
καυ]σωνα (καυσωνα). ο δε
|
Incipit abruptus |
|
Καύχημα ἀνδρὶ κοσμικῷ ἐν τῷ προϊέναι
|
Incipit |
|
ΚΑΥΧΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΥΣΕΒΟΥΣ ΑΝΔΡΟΣ
|
Incipit |
|
Καὼν παρακλητικὸς πρὸς τὴν ὑπεραγίαν υεοτόκον ἐν ἐνετίαις παρὰ Ἀνδρέου τοῦ Ἀρνῆ, ὄντος ἐν τῇ εἰρκτῇ
|
Titulus initialis |
|
κδ΄ περι της εν Καισαρεια επερωτησεως.
|
Desinit abruptus |
|
κδ' Μαλαχίας
|
Desinit |
|
κδʹ Στεφανος·
|
Incipit cuiusdam partis |
|
κε(κεφαλαιον) πγʹ περι της αιτησεως του σωματος του κυριου.
κε(κεφαλαιον) πδʹ (γ) περι Κλεοπα.
|
Desinit |
|
κεʹ περι Ιωαννου και Ηρωδου
|
Incipit abruptus |
|
Κείμενον Ιδοὺ ἠκούσαμεν αὐτὴν ἐν Ἐφραθᾳ εὕρομεν αὐτὴν ἐν τοῖς πεδίοις τοῦ δρυμοῦ Ἑρμηνεία Ὁ μὲν οὖν Δαβὶδ ἱκέτευσεν οἰκοδομῆσαι ναὸν
|
Incipit |
|
Κεῖται δ’ οὐ γὰρ ἀλεύασθαί πως ἔδεεν οἶτον·
καδδὺς δ’ ἐς γῆν, ἐς πόλον αἴφνης ἦλθε φαανθείς
|
Desinit |
|
ΚΕΚΑΔΟΝΤΟ ΧΑΖΩ Ο ΜΕΛΛΩΝ ΧΑΣΩ
|
Incipit |
|
Κεκόλληται ἐκ τῶν Ἡλιοδώρου, παραγέγραπται δέ
|
Incipit |
|
ΚΕΚΟΜΙΚΕ ΘΑΥΜΑ ΚΑΙ ΔΗ ΤΗΣ ΣΩΦΡΟΝΟΣ ΑΝΝΗΣ
|
Incipit |
|
Κεκοπιακότες ἐστὲ ἤδη ἐκ τῆς παρελθούσης ἀγρυπνίας τοῦ ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Σάβα
|
Incipit |
|
Κέκρωψ ὁ διφυὴς πρῶτος βασιλεὺς Ἀθηνῶν
|
Incipit |
|
Κέκτηται τόδε Κάρλος
|
Incipit |
|
Κελεύει γὰρ τὸν ἔν τισιν ἠδικηκότα
|
Incipit |
|
κελεύει ὁ θεὸς διὰ τοῦ προφήτου μηδένα πρόσφατον θεὸν εἶναι νομίζειν
|
Incipit |
|
Κέλευσις δὲ ἐξῆλθεν ἀπὸ Αὐγούστου
|
Incipit |
|
ΚΕΛΕΥΣΟΝ ΟΥΝ ΤΑ ΔΟΚΟΥΝΤΑ ΧΡΗΣΤΑ ΔΕ ΕΙΗ ΠΑΝΤΟΣ ΕΝΕΚΑ
|
Desinit |
|
ΚΕΝΟΔΟΞΟΙ ΤΕ ΚΑΙ ΦΙΛΟΔΟΞΟΙ
|
Incipit |
|
ΚΕΝΩΝΝ ΕΚΕΙΝΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΕΛΠΙΔΩΝ
|
Incipit |
|
Κένωσις διὰ φλεβοτομίας
|
Incipit |
|
ΚΕΝΩΣΙΣ ΔΙΑ ΦΛΕΒΟΤΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΤΟΙΣ ΔΙ'ΑΙΜΑ ΠΑΣΧΟΥΣΙ
|
Incipit |
|
κέρδος οὐ μικρὸν τοῖς ἀγνοοῦσιν
|
Detail(s) |
|
κερματιται δε, οι νυν καταλλακται.
|
Desinit |
|
κερματιται δε· οι νυν καταλλακται.
|
Desinit |
|
κεφ. οβʹ. Ὅπως ἡ ἐκκλησία καὶ τὸ ἐν αὐτῇ πνεῦμα προσκαλοῦνται τὴν Χριστοῦ ἔνδοξον ἐπιφάνειαν, καὶ περὶ τῆς ἀρᾶς, ᾗ ὑποβάλλονται οἱ τὴν βίβλον παραχαράττοντες.
|
Desinit |
|
κεφάλ. τζ' κυροῦ Θεοδώρου τετράστιχα ἰαμβεῖα καὶ ἠρῶα κεφαλαιοδῶς ῥηθέντα ἐν τη παλλαιᾶ πάση γραφῆ
|
Titulus initialis |
|
Κεφάλαια β' περὶ νηστείας καὶ κρίσεως τοῦ κυρίου. Λόγος περὶ καταστάσεως κοινοβίου καὶ περὶ τοῦ μὴ δεῖν ἰδιοποίεσθαι μοναχὸν ἐν κοινοβίωι μεχρὶ καὶ ὀβόλου
|
Titulus initialis |
|
Κέφαλαια δεικνῦντα σαφῶς ὅτι εἰ καὶ καθ´ ὑπόστασιν ἀδιαίρετος ἦν ὁ Θεὸς Λόγος ἐν τῇ οἰκείᾳ σαρκὶ καὶ ψυχῇ ἀλλ´ ὅμως
|
Titulus initialis |
|
κεφάλαια δι’ ὧν ἐλέγχονται οἱ τῆς ἀποστασίας ἔξαρχοι προσκόψαντες
|
Incipit |
|
κεφαλαια διακοσια τριακοντα δυο.
|
Desinit |
|
Κεφάλαια διάφορα
|
Titulus initialis |
|
ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΠΟ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Κεφάλαια διάφορα ἐκ τῶν χρήσεων τῶν ἁγίων διατρανοῦντα ὅτι ἐκ τοῦ πατρὸς ἐκπορεύεται τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον οὐχὶ δὲ καὶ ἐκ τοῦ υἱοῦ κατὰ τὴν δόξαν τῶν ἰταλῶν
|
Titulus initialis |
|
ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΠΕΡΙ ΦΘΛΑΚΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΚΑΙ ΝΟΟΣ ΤΗΡΗΣΙΣ ΚΑΙ ΕΤΕΡΑ ΟΥΚ ΟΛΙΓΑ
|
Titulus initialis |
|
ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΔΙΑΦΟΡΑ
|
Titulus initialis |
|
κεφαλαια Ιουδα ἐπιστολης εισὶν γʹ
|
Textus |
|
Κεφάλαια Ἰωάννου δευτέρας ἐπιστολῆς.
|
Titulus initialis |
|
Κεφάλαια καὶ γνωμολογίαι διάφοροι χρήσιμοι τῶν ἁγίων καὶ μεγάλων τῆς Χριστοῦ ποίμνης καὶ τῶν ἔξω σοφῶν καὶ ἔτι τῶν νεωτέρων τινῶν
|
Titulus initialis |
|
Κεφάλαια κατὰ Λατίνων, μὲ τὰ ὁποῖα λογιάζουσι νὰ ἀποδείξωσι πῶς τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκπορεύεται καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ· καὶ πρὸς ταῦτα λύσεις τῶν Γραϊκῶν μὲ τὰς ὁποίας ἀναιροῦσι τὰ ὅσα οἱ Λατῖνοι λέγουσιν
|
Titulus initialis |
|
Κεφάλαια μὲν τὰ ὅλα μʹ· τὰ δὲ τούτοις ἑπόμενα μηʹ· ἅτινα τὰς σημειώσεις ἔχουσι διακινναβάρεως.
|
Additio |
|
κεφάλαια μὲν τὰ ὅλα· μʹ, τὰ δὲ τοῦτοις ἑπόμενα· μεʹ. ἅτινα τὰς σημειώσεις ἔχουσιν τὰς διὰ τοῦ κινναβάρεως.
|
Explanatio |
|
Κεφάλαια περὶ ὀρθοδοξίας … κατὰ Ἰωάννου φιλοσόφου τοῦ Ἰταλοῦ, ὅτε ἐκενοφώνει κατὰ τῆς ἐνσάρκου οἰκονομίας τοῦ Χριστοῦ.
|
Titulus initialis |
|
Κεφάλαια συλλογιστικὰ ἐκ κοινῶν περὶ Θεοῦ ἐννοιῶν καὶ ἀποδεικτικῆς καὶ διαιρετικῆς μεθόδου καὶ διαλεκτικῶν ἀφορμῶν καὶ φυσικῶν ἐπιχειρημάτων τεχνολογηθέντα κατὰ τῶν [...] λεγόντων καὶ δοξαζόντων [...] εἰς τὸ Πνέυμα τὸ ἅγιον [...] τὸ ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορευόμενον, μὴ μέντοι γε ἐκ τοῦ Πατρὸς μόνου, καθὼς ὁ κυριακὸς ἐκδιδάσκει λόγος καὶ ἡ [...] ἐκκλησία διαρρήδην ἀνακηρύττουσα καθομολογε
|
Titulus initialis |
|
Κεφάλαια συλλογιστικὰ κατὰ τῆς αἱρήσεως τῶν ἀκινδυνίστων περὶ διακρίσεως θείας οὐσίας καὶ ἐνεργείας
|
Titulus initialis |
|
Κεφάλαια τῆς αύτῆς ἐπιστολῆς ἔχοντα καὶ μερικὰς ὑποδιαιρέσεις.
|
Titulus initialis |
|
κεφάλαια τῆς αὐτῆς ἐπιστολῆς ἔχοντα καὶ μερικὰς ὑποδιαιρέσεις.
|
Titulus initialis |
|
Κεφάλαια τῆς αὐτῆς ἐπιστολῆς, ἔχοντα καὶ μερικὰς ὑποδιαιρέσεις.
|
Titulus initialis |
|
κεφάλαια τῆς αὐτῆς προς Κορινθιους αʹ ἐπιστολῆς ἔχοντα καὶ μερικὰς ὑποδιαιρέσεις.
|
Titulus initialis |
|
Κεφάλαια τῆς Ἰακώβου ἐπιστολῆς· ἔχοντα καὶ μερικὰς ὑπὸδιαιρέσεις τὰς δια τοῦ ἀστερίσκου
|
Titulus initialis |
|
Κεφάλαια τῆς Ἰούδα ἐπιστολῆς.
|
Titulus initialis |
|
Κεφάλαια τῆς Ἰούδα καθολικῆς ἐπιστολῆς
|
Titulus initialis |
|
Κεφάλαια τῆς πρὸς Θεσσαλονικεῖς δευτέρας ἐπιστολῆς Παύλου.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
κεφάλαια τῆς πρὸς Κορινθίους δευτέρας ἐπιστολῆς
|
Titulus finalis |
|
Κεφάλαια τῆς πρὸς Τιμόθεον δευτέρας ἐπιστολῆς Παύλου.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Κεφάλαια ὡραῖα περὶ προσευχῆς καὶ νηστείας φέρων ὑποδείγματα μεγάλων ἁγίων
|
Titulus initialis |
|
Κεφάλαιον [εʹ] ἀποδεικτικὸν διὰ πραγμάτων ὅτι ἄλλο τὸ φυσικόν, ἄλλο τὸ σαρκικὸν καὶ ἕτερον πάλιν τὸ θεϊκὸν θέλημα.
|
Titulus initialis |
|
Κεφάλαιον κατὰ τῶν λεγόντων ὡς οὐ δεῖ τοὺς ἱερεῖς χρίειν τῶ ἁγίω μύρω τοὺς βαπτιζομένους, ἀλλὰ μόνον τοὺς ἐπισκόπους
|
Titulus initialis |
|
Κεφαλαιώδεις ἔλεγχοι
|
Titulus initialis |
|
Κεφαλαιώδεις ἔλεγχοι τοῦ παρὰ Λατίνοις καινοφανοῦς δόγματος τοῦ ὅτι τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται
|
Titulus initialis |
|
Κεφαλαιώδεις ἔλεγχοι τοῦ παρὰ Λατίνοις καινοφανοῦς δόγματος, ὅτι τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐπορεύεται συνοψισθέντες παρὰ Νικολάου ἐπισκόπου Μεθώνης, ἐκ τῶν διὰ πλάτους ἐν διαφόροις λόγοις γεγραμμένων
|
Titulus initialis |
|
Κεφαλαιώδεις ἔλεγχοι τοῦ παρὰ Λατίνοις καινοφανοῦς δόγματος, τοῦ ὅτι τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκ πατρὸς καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται συνοψισθέντες παρὰ Νικολάου ἐπισκόπου Μεθώνης, ἐκ τῶν διὰ πλάτους ἐν διαφόροις λόγοις γεγραμμένων
|
Titulus initialis |
|
Κεφαλαιώδες ἔλεγχοι τοῦ παρὰ Λατίνοις καινοφανοῦς δόγματος τοῦ ὅτι τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται, συνοψισθέντες παρὰ Νικολάου ἐπισκόπου Μεθώνης ἐκ τῶν διὰ πλάτους ἐν διαφόροις λόγοις γεγραμμένων
|
Titulus initialis |
|
Κεφαλαιώδη ἐπιχειρήματα καὶ χρήσεις περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος πρὸς τοὺς Λατίνους λέγοντας, ὅτι ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον
|
Titulus initialis |
|
Κεφαλαιώδη ἐπιχειρήματα καὶ χρήσεις περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος πρὸς τοὺς Λατίνους λέγοντας, ὅτι ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον
|
Titulus initialis |
|
Κεφαλαιώδη ἐπιχειρήματα καὶ χρήσεις περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος πρὸς τοὺς Λατίνους λέγοντας, ὅτι ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον
|
Titulus initialis |
|
Κεφαλαιώδη ἐπιχειρήματα καὶ χρήσεις περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος πρὸς τοὺς Λατίνους λέγοντας, ὅτι ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον
|
Titulus initialis |
|
Κεφαλαιώδη ἐπιχειρήματα καὶ χρήσεις περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος πρὸς τοὺς Λατίνους λέγοντας, ὅτι ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον
|
Titulus initialis |
|
Κεφαλαιώδη ἐπιχειρήματα καὶ χρήσεις περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος πρὸς τοὺς Λατίνους, λέγοντας ὅτι ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον
|
Titulus initialis |
|
Κεφαλαιώδη ἐπιχειρήματα καὶ χρήσεις περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος πρὸς τοὺς Λατίνους, λέγοντας ὅτι ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον
|
Titulus initialis |
|
Κεφαλαιώδη ἐπιχειρήματα καὶ χρήσεις περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος πρὸς τοὺς Λατίνους, λέγοντας ὅτι ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον
|
Titulus initialis |
|
Κεφαλαιώδη ἐπιχειρήματα καὶ χρήσεις περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος πρὸς τοὺς Λατίνους, λέγοντας ὅτι ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον
|
Titulus initialis |
|
Κεφαλαίων ἔκθεσις καθολικῶν τῆς πρὸς Κορινθίους πρώτης ἐπιστολῆς ἐχόντων τινῶν καὶ μερικὰς ὑποδιαρέσεις τὰς διὰ τοῦ κινναβάρεως, κεφάλαια μὲν ὅλα διὰ μέλανος θʹ, διὰ δὲ τοῦ κινναβάρεως ιϛʹ. Περὶ πλειόνων καὶ διαφόρων ἡ ἐπιστολὴ διόρθωσιν ἔχουσα τῶν Κορινθίων ἡμαρτηκότων.
|
Titulus initialis |
|
Κεφαλὴ Χριστοῦ γνῶσις οὐσιώδης
|
Incipit |
|
κεφαλὴ Χριστοῦ γνῶσις οὐσιώδης
|
Incipit |
|
Κεφαλῆφι δ’ ὕπερθεν πῖλον
|
Incipit |
|
κεχώρισται, δέδεται δὲ μᾶλλον ἐν αὐτῷ, καὶ ἐῤῥίζωται φυσικῶς;
|
Desinit |
|
κζ’ περι των διαλογιζομενων
|
Desinit abruptus |
|
ΚΗΔΕΜΟΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ
|
Incipit |
|
Κηκιλίαν τὴν λίαν καλλίνικον ἐν ἀθλητικοῖς ἀνδραγαθήμασι
|
Incipit |
|
Κῆνσον τοῦτον ἀποδίδωμι τῷ ἐμῷ καίσαρι · ἤδη γάρ σοι στρατῶ καὶ ὡς ὁρᾷς
|
Incipit |
|
Κηπουρος αγνοητος παπας αχειροτονητος διακας (?) αρνησοθεος.
|
Textus |
|
Κηρία μέλιτος λόγοι καλοί, γλύκασμα δ’ αὐτῶν, ἴασις ψυχῆς
|
Incipit |
|
Κηρίων τρισύλλαβον μέν, ἑξάγραμμον δὲ πέλω
|
Incipit |
|
Κηρυσσων εδιδασκεν απο στοματων εριτιμων·
|
Incipit abruptus |
|
Κηρυττέσθω Χριστοῦ δόξα
|
Incipit |
|
Κηρυττέσθω Χριστοῦ δόξα καὶ Πατρὸς ὕψος
|
Incipit |
|
Κικίδιον μαῦρον μικρόν
|
Incipit |
|
κινδύνοις ὢν ἔγραφεν· ταύτην δὲ ἐν ἀδεία· τάχα δὲ Κορίνθιος ἦν ὁ Τῖτος· εἰ μή τις ἐστὶν ἕτερος ὁ ἐν ταῖς πράξεσι·
|
Desinit |
|
ΚΙΝΕΙ ΠΡΟΣ ΔΑΚΡΥΟΝ Ο ΕΚ ΓΕΙΤΟΝΩΝ ΚΑΠΝΟΣ
|
Incipit |
|
Κινήσεως δέ ἐστιν εἴδη ἕξ
|
Incipit |
|
Κίνησίς ἐστι ψυχῆς ὁ ζῆλος ἀναζεούσης ἐπὶ ἐκδικήσει
|
Incipit |
|
Κίνησίς ἐστι ψυχῆς ὁ ζῆλος ἀναζεούσης ἐπὶ ἐκδικήσει
|
Incipit |
|
ΚΙΝΟΥΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΟΥΔΕΝ
|
Desinit |
|
ΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΠΟΣΩΣ ΩΦΕΙΛΕ ΜΕΝ ΔΙΑ ΤΟΥ Ξ ΚΑΙ Ψ ΠΡΟΒΗΝΑΙ
|
Incipit |
|
ΚΙΣΣΗΡΙΟΝ ΘΕΡΜΟΝ ΚΑΙ ΞΗΡΟΝ ΤΗΣ Δ' ΤΑΞΕΩΣ ... ΤΟΥΣ ΟΔΟΝΤΑΣ ΤΡΙΒΟΜΕΝΟΝ
|
Desinit |
|
Κλάδε βλαστοῦ πορφυρανθοῦς ἀποδεδενδρωμένε
|
Incipit |
|
Κλάδε πορφύρας, Κομνηνέ, μονάρχα, μονοκράτορ
|
Incipit |
|
Κλαύδιος Γαληνοὸς Σώλωνι ἀρχηιτρῷ χαίρειν· Ἐπιζηστήσαντός σου διατὶ περὶ εὐπορίστων
|
Incipit |
|
Κλαύδιος Γαληνὸς Σώλωνι ἀρχιατρῷ
|
Incipit |
|
Κλαυδίου βασιλεύοντος ἐν Ῥώμῃ
|
Incipit |
|
ΚΛΕΙΔΙΟΝ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Κλεινῶν μαρτύρων ξυνωρίδα ἐκ πόθου
|
Incipit |
|
κλεις του δαδ (δαυιδ) η βασιλεια αυτου κεκληται κλης (κλεις) τε παλιν της ψαλμικης β (βιβλου) και πασης προφ̣ (προφ̣ητειας) το πνα (πνευμα) το αγιον· δι ου (vid.) οι θησαυροι της γνω (γνωσεως) ανοιγονται· και την μεν πρωτην (vid.) κατα το ανθρωπινον δεχεται την δε β΄ (δευτεραν) εχει κατα το αναρχον της θεοτητος:
|
Textus |
|
Κλεόβουλος Λίνδιος εἶπεν· Θεὸν σέβεσθαι
|
Titulus initialis |
|
Κλεόπαν, Ἀνδρόνικον, Σιλουανόν τε καὶ Ἄγαβον, Ἀνανίαν καὶ Φίλιππον, Πρόχορον Νικάνορα, Ῥοῦφον καὶ Σωσθένην, Λίνον τὲ καὶ Στάχυν, Στέφανον, Τίμωνα Ἑρμᾶν φλεγόντα, μάκαρτα καὶ Σωσίπατρον, Ἰάσωνα καὶ Γάϊον καὶ Τυχικὸν καὶ φιλήμονα, ἱεροῖς μελωδήμασιν, οἱ πιστοὶ μακαρίσωμεν. Νάρκισος καὶ Τρόφιμος, καίσαρ Ζηνᾶς καὶ Ἀρίσταρχος, Μάρκος, Σίλας, Ὀνήσιμος, Ἑρμῆς καὶ Ἀσύγκριτος, Ἀπωλὸς Κηφᾶς τε, Κλήμης καὶ Ἰούδας, Κούαρτος, Ἔραστος Λοῦκας, Ὀνησιφόρος, Κάρπος καὶ ἔωδος, Ματθίας καὶ Ἰάκωβος καὶ Οὐρβανός, Ἀριστόβουλος, Τυχικὸς καὶ Ἀρίσταρχος, Ἐπαφρᾶς τε τι μάσθωσαν. (?) Κρίσκης Φουρτουνάτος τε καὶ Παρμενᾶς καὶ Φιλόλογος, Ἰλαρίων καὶ Τέρτιος, Ἀρτεμᾶς Βαρνάβας τε, σαὺ (?) Θαδδαίω καίσαρ, Στέφανος καὶ Πούδης, ἐπαινετὸς καὶ ἀπελὴς, Ζηνᾶς, Ἀκύλας, Ἀχαϊκὸς Ὀλυμπᾶς· καὶ Λούκιος Ἀμπλιάς τε τῷ πατρόβᾳ συνυμνήσθωσαν, εὐτυχὴς εὐτυχέτατος, τοῦ Χριστοῦ σκέλη τίμια.
|
Textus |
|
Κλέπτει τοὺς πόνους τῶν ἐμπόρων ἡ συνεχὴς προσδοκία τῶν πόρων
|
Incipit |
|
Κλέπτει τοὺς πόνους τῶν ἐμπόρων ἡ συνεχὴς προσδοκία τῶν πόρων
|
Incipit |
|
Κλέπτει τοὺς πόνους τῶν ἐμπόρων ἡ συνεχὴς προσδοκία τῶν πόρων
|
Incipit |
|
ΚΛΕΠΤΗΣ ΕΣΤΙΝ Ο ΠΡΟΣ ΑΠΑΤΗΝ ΤΩΝ ΑΚΟΥΟΝΤΩΝ ΤΟΥΣ ΘΕΙΟΥΣ ΔΗΘΕΝ ΑΣΚΟΥΜΕΝΟΣ ΛΟΓΟΥΣ
|
Incipit |
|
ΚΛΕΠΤΗΣ ΟΜΟΥ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΟΣ ΛΕΓΕΙ ΔΗΜΩΔΗΣ ΛΟΓΟΣ
|
Incipit |
|
Κληδονίῳ πρεσβυτέρῳ γράφει ταύτην πρώτην ἐπιστολήν
|
Incipit |
|
Κληδονίῳ πρεσβυτέρῳ γράφει ταύτην πρώτην ἐπιστολήν
|
Incipit |
|
Κλήμης Ἰακώβῳ τῷ κυρίῳ... Γνώριμον ἔστω σοι, κύριέ μου, ὅτι Σίμων ὁ διὰ τὴν ἀληθῆ πίστιν
|
Incipit |
|
Κλήμης ὁ Στρωματεὺς ἐν αἷς συνέθετο διαφόροις ὅροις, ὁριζόμενος τί ἐστι Πνεῦμα καὶ κατὰ τί λέγεται καὶ ὁσχαλῶς, φησί· Πνεῦμα μέν ἐστι ληπτὴ καὶ ἄϋθλος καὶ ἀσχημάτιστος ἐκπορευτικὴ ὕπαρξις.
|
Desinit |
|
Κλήμης ὁ Στρωματεὺς ἐν αἷς συνέθετο διαφόροις ὅροις, ὁριζόμενος τί ἐστι Πνεῦμα καὶ κατὰ τί λέγεται καὶ ὁσχαλῶς, φησί· Πνεῦμα μέν ἐστι ληπτὴ καὶ ἄϋθλος καὶ ἀσχημάτιστος ἐκπορευτικὴ ὕπαρξις.
|
Desinit |
|
Κληρικοὶ δὲ λέγονται ἢ ὅτι ἐκ κλήρου Κυρίου εἰσίν
|
Incipit |
|
κλῆρον δώσει ἡμῖν· ὅτι αὐτῷ…
|
Desinit |
|
κληρονομοι γενωμεθα, οτι φιλανθρωπος ει και δεδοξασμενος και σοι την δοξαν [...
|
Desinit |
|
Κληρονομοῦντες βασιλείαν αΐδιον καὶ οὐράνιον ἐν αὐτῷ Χριστῷ τῷ Κυρίῳ...
|
Desinit |
|
ΚΛΗΣΙΣ ΟΡΟΣ ΕΙΔΟΣ ΔΙΑΦΟΡΑ
|
Desinit |
|
Κλίμα πρῶτον ἀναφωραὶ τοῦ διὰ Μερόης
|
Incipit |
|
Κλίνατέ μοι ἀκοάς (vel οὖς), ἀδελφοὶ ἀγαπητοί, διηγήσομαι ὑμῖν
|
Incipit |
|
Κλινοπετὴς ἐδεξάμην σου τὴν ἐπιστολήν· καὶ νῦν ὀψὲ μικρὸν ἀνασφήλας τῆς νόσου
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΚΛΟΚΙΟΝ ΕΧΩΝ ΤΖΙΠΑΣ ΚΑΙ ΡΑΓΑΔΑΣ
|
Incipit |
|
Κλωπᾶς καὶ Ἰωσήφ, ἀδελφοί
|
Incipit |
|
ΚΝΙΣΜΟΝΑΣ ΩΦΕΛΟΥΝ ... Η ΡΟΔΩΝ ΞΗΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΤΡΟΝ ΚΑΙ ΤΡΙΨΑΣ ΜΕΤΑ ΟΞΟΥΣ ΧΡΩ
|
Desinit |
|
Κογκορδίου περὶ τρόπων
|
Titulus initialis |
|
Κοιλία πεινῶσα οὐκ οἶδεν αἰσχύνεσθαι
|
Incipit |
|
ΚΟΙΜΗΘΕΙΣ ΔΕ ΕΝ ΤΩ ΒΑΣΙΛΕΙΩ
|
Incipit |
|
Κοίμησον, Ἁγνή, τὸ σφοδρόν μου τῶν πόνων τοῦ Ἰωάννου
|
Incipit |
|
ΚΟΙΝΗ ΨΗΦΩ ΔΕΣΜΟΙΣ ΑΛΥΤΟΙΣ ΤΟΥ ΑΝΑΘΕΜΑΤΟΣ ΚΑΘΥΠΕΒΑΛΕΝ
|
Desinit |
|
ΚΟΙΝΗ ΨΗΦΩ ΔΕΣΜΟΙΣ ΑΛΥΤΟΙΣ ΤΟΥ ΑΝΑΘΕΜΑΤΟΣ ΚΑΘΥΠΕΒΑΛΕΝ
|
Desinit |
|
ΚΟΙΝΟΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
|
Incipit |
|
Κοινωνοῦμεν τῶν δρωμένων
|
Desinit |
|
Κοίρανε παμμεδέων, ἁπαλόχροος ὅς μ’ ἀπὸ σαρκὸς
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Κολαφισμὸς ἤτοι ἐμπόδιον
|
Incipit |
|
Κόλλησις δὲ ὅταν τὰ σχήματα
|
Incipit |
|
κολλου (κολλουριον) η ακτημοσ (ακτημοσυνη) ει γαρ τα δω (δωρα) εκτυφλοι οφθαλμους βλεποντων· τουτους παντως ανοιξει το αδωροδοκη (αδωροδοκητον)·
|
Desinit |
|
Κολλυριον ὀφθαλμικὸν παρὰ Στεφάνου ἰατροῦ τοῦ μαγίστρου ἐνεργὲς καὶ ἄγαν ὠφέλιμον πρός τε τὰς τῶν ὀφθαλμῶν φλεγμονὰς καὶ ἑλκώσεις τοῦ κερατοειδοῦς καὶ προπτώσεις τοῦ ῥαγοειδοῦς
|
Titulus initialis |
|
ΚΟΛΟΚΥΝΘΙΔΟΣ ΕΝΤΕΡΙΩΝΑΣ
|
Incipit |
|
κόλπους δ' ἔνθα
|
Incipit |
|
ΚΟΛΩΚΥΝΘΙΔΟΣ ΕΝΤΕΡΙΩΝΗΣ ΟΥΓΓ Βʹ
|
Incipit |
|
κομαις ατινα ουδεις ηδυνατο
|
Desinit abruptus |
|
Κομιδῇ· πάνυ σφοδρῶς
|
Incipit |
|
κομίζοντα τὸν φελόνην καὶ τὰ βιβλία · παρήνεσε δὲ αὐτὸν, Ἀλέξανδρον τὸν βαλκέα φυλάττεσθαι · ὡς πολλὰ κακὰ ἐνδειξάμενον αὐτῶ· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Κομμόδου μετὰ Μάρκον τὸν αὐτοῦ πατέρα τὸ Ῥωμαικὸν σκῆπτρον ἔχοντος
|
Incipit |
|
Κομνηνιάδης εὐσεβὴς αὐτοκράτωρ
|
Desinit |
|
Κομνηνοπανσέβαστον ἐκ Δουκῶν γένους
|
Desinit |
|
Κομπρομισάριος ἐστὶν αἰρετὸς δικαστής
|
Incipit |
|
Κονίστου ἔστη λοῦ φουμέντου, κὴ σὴ δέβη ἀφουμηκάρι λοῦ σπυριτάτου
|
Incipit |
|
Κονόνιον τοῦ ὅλου κύκλου τῶν ιη΄ ζωδίων
|
Incipit |
|
ΚΟΝΤΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΕΙΣ ΑΝΑΡΡΟΙΒΔΗΣΙΝ
|
Incipit |
|
κόπος καὶ δαπάνη, αρχ(ἀρχιεπισκόπου), Αὐγουστίνου Θεταλίας ἔτος σωτήριον φκϛ´
|
Textus |
|
κόπος καὶ δαπάνη, ἀρχιερέως, Αὐγουστίνου Θεταλίας φκϛ´
|
Textus |
|
κόπος καὶ δαπάνι, αρχ(ἀρχιεπισκόπου), αὐγουστ(Αὐγουστίνου) Θεταλίας ἔτος, σρί(σωτήριον) φκϛ´
|
Textus |
|
κόπος, καὶ δαπάνι αρχ(ἀρχιεπισκόπου) αὐγουστ(Αὐγουστίνου) Θεταλίας ἔτος, φκϛ´
|
Textus |
|
ΚΟΡΔΟΚΟΤΟΥ ΙΕΡΕΩΣ ΠΟΙΗΜΑ
|
Titulus initialis |
|
ΚΟΡΙΑΝΔΡΟΝ ΚΟΚΚΟΥΣ ΙΑ'
|
Incipit |
|
Κορνούτου ἐπιδρομὴ τῶν κατὰ τὴν ἑλληνικὴν θεολογίαν παραδεδομένων
|
Titulus initialis |
|
Κόρος σίτου μόδια λ'
|
Incipit |
|
Κόρος σίτου μοδίων λ΄· ὃ κέκληται χώρ
|
Incipit |
|
ΚΟΡΩΝΙΣ ΕΙΜΙ ΔΟΓΜΑΤΩΝ ΘΕΙΩΝ
|
Incipit |
|
Κορωνις ειμι, δογματων θειων διδασκαλος
|
Incipit |
|
Κοσμᾶ Βεστήτορος λόγος εἰς τὴν ἀνακομιδὴν τοῦ τιμίου καὶ ἁγίου λειψάνου τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν καὶ οἰκουμενικοῦ διδασκάλου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου
|
Titulus initialis |
|
Κοσμα Ινδικοπλευστου
|
Titulus initialis |
|
Κοσμα Ινδικοπλευστου
|
Titulus initialis |
|
Κοσμα Ινδικοπλευστου
|
Titulus initialis |
|
Κοσμᾶ Ἰνδικοπλεύστου
|
Titulus initialis |
|
Κοσμᾶ Ἰνδικοπλεύστου ἐξήγησις εἰς τοὺς ψαλμοὺς ἱστορικῶς τε καὶ ἀναγωγικῶς, οὐ μὲν κατὰ συνέχειαν ἐπὶ πάντων τῶν τῆς βίβλου χωρίων, ἀλλ’ ἐπὶ τῶν χαλεπωτέρων ἐξερανισθεῖσα ἐκ τῶν τῆς ἐκκλησίας ἐνδόξων, ὧν καὶ τὰ ὀνόματα ἐν τόποις ἐπιτηδείοις ἐπιγράφει. Καὶ πρῶτον προθεωρία τίς καὶ ἐξέτασις τοῦ αὐτοῦ περὶ συστάσεως ψαλμῶν, καὶ ἄλλων τινῶν τῶν εἰς αὐτοὺς ἀναγκαίων θεωρημάτων.
|
Titulus initialis |
|
Κοσμα Ινδικοπλευστου προιμοιον εις το κατα Μαρκον ευαγγελιον.
|
Titulus initialis |
|
Κοσμα Ινδικοπλευστου προοιμιον εις το κατα Μαρκον ευαγγελιον.
|
Titulus initialis |
|
Κοσμᾶ Ἰνδικοπλεύστου, προοίμιον εἰς τὸ κατὰ Μάρκον εὐαγγέλιον.
|
Titulus initialis |
|
Κοσμα Ινδικοπλευστου.
|
Titulus initialis |
|
Κοσμα Ινδικοπλευστου.
|
Titulus initialis |
|
Κοσμα Ινδικοπλευστου.
|
Titulus initialis |
|
Κοσμα Ινδικοπλευστου.
|
Titulus initialis |
|
Κοσμα Ινδικοπλευστου.
|
Titulus initialis |
|
Κοσμα Ινδικοπλευστου.
|
Titulus initialis |
|
Κοσμα Ινδικοπλευστου.
|
Titulus initialis |
|
Κοσμα Ινδικοπλευστου.
|
Titulus initialis |
|
Κοσμᾶ Ἰνδικοπλεύστου.
|
Titulus initialis |
|
Κοσμα Ινδικοπλευστου.
|
Titulus initialis |
|
Κοσμα Ινδικοπλευστου.
|
Titulus initialis |
|
Κοσμα Ινδικοπλευστου· υποθεσις του κατα Ιωαννην αγιου ευαγγελιου
|
Titulus initialis |
|
Κοσμα Ινδικοπλευστου· υποθεσις του κατα Λουκαν αγιου ευαγγελιου
|
Titulus initialis |
|
Κοσμα Ινδικοπλευστου· υποθεσις του κατα Μαρκον αγιου ευαγγελιου
|
Titulus initialis |
|
Κοσμα Ινδιπλευστου (Ινδικοπλευστου).
|
Titulus initialis |
|
Κοσμας Ινδικιπλευστου.
|
Titulus initialis |
|
κοσμήτωρ δὲ πάντως τῆς νύμφης ὁ Χριστὸς ὁ ὢν καὶ πρόων καὶ ἐσόμενος, εὐλογητὸς νῦν καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν
|
Desinit |
|
κοσμικον ιερεα, ουκ εξεστιν αποτασσειν μοναχον η ενδυειν το σχημα
|
Incipit |
|
Κόσμος δέ μοι μέγιστος
|
Incipit |
|
κοσμος παρηγορημα του διψους λαβη.
|
Desinit |
|
κοσμος παρηγορηματα του διψους λαβη.
|
Desinit |
|
κόσμου δὲ ϛσκ' · ἠξιώθη τῆς ἐπισκοπῆς · Γερμανὸς ὁ πατριάρχης
|
Desinit |
|
ΚΟΤΥΛΗΔΟΝΟΣ ΣΤ. Α', ΜΕΛΙΤΟΣ ΤΟ ΑΡΚΟΥΝ
|
Desinit |
|
Κούαρτος δὲ... κατέθετο ταῦτα ἐν ἐπισήμῳ τόπῳ εἰς δόξαν...
|
Desinit |
|
Κούρης ἀργυφέης καλλιστεφάνου τε Ῥοδάνθης
|
Incipit |
|
κοῦροι δ' ἐπελήκεον ἄλλοι
|
Desinit |
|
Κουστωδία καλεῖται
|
Incipit |
|
ΚΟΥΦΕΤΟΥ ΚΑΘΑΡΤΙΚΟΝ ΙΩ. ΣΤΑΦΙΔΑΚΗ· ΕΠΙΘΥΜΟΝ ΕΞΑΓΙΑ Δ', ΜΥΡΟΒΑΛΑΝΑ
|
Incipit |
|
ΚΡΑΤΗΜΑ ΛΑΜΠΑΔΑΡΙΟΥ ΜΕΤΕΠΙΗΘΗ ΔΕ ΠΑΡΑ ΔΟΜΕΣΤΙΚΟΥ ΤΟΥ ΚΛΟΥΒΑ, ΚΑΘΩΣ ΓΡΑΦΕΙ ΚΥΡΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΛΑΔΑΣ
|
Titulus initialis |
|
κρατησας τον Ιωαννην εδησεν
|
Desinit abruptus |
|
Κράτιστε Δούκα καὶ αὐθέντα μου ἅγιε, αἱ ὀργαί σου καὶ οἱ φοβερισμοί σου
|
Incipit |
|
Κράτιστε, θεοπρόβληπτε, θεόστεπτε, θεοδόξαστε, ἅγιέ μου δέσποτα βασιλεῦ
|
Incipit |
|
Κράτιστε, θεόσεπτε, ἅγιε δέσποτά μου
|
Titulus initialis |
|
ΚΡΑΤΙΣΤΗ ΚΑΙ ΑΓΙΑ ΗΜΩΝ ΚΥΡΙΑ ΚΑΙ ΔΕΣΠΟΙΝΑ
|
Incipit |
|
Κράτος γενοῦ μοι καὶ σκέπη, Θεοτόκε, Ἰωάννῃ δούλῳ
|
Incipit |
|
κρατῶμεν διηνεκῶς, ὅπως καταξιωθῶμεν τῆς αἰωνίου ζωῆς· χάριτι...
|
Desinit |
|
Κραυγὴ Σοδόμων
|
Incipit |
|
Κρεῖσσον ἡ ὑπὲρ εὐσεβείας διάστασις ὑπὲρ ἐμπαθοῦς ὀμονοίας
|
Incipit |
|
ΚΡΕΙΣΣΟΝ ΦΗΣΙΝ ΟΛΙΓΟΝ ΤΩ ΔΙΚΑΙΩ
|
Incipit |
|
κρεῖττον γὰρ στερηθῆναι τοῦ βίου μᾶλλον διὰ τὸν Θεόν, ἢ διὰ τὸν βίον αὐτοῦ τοῦ Θεοῦ· ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
κρεῖττον γὰρ στερηθῆναι τοῦ βίου μᾶλλον διὰ τὸν Θεόν, ἢ διὰ τὸν βίον αὐτοῦ τοῦ Θεοῦ· ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
ΚΡΕΙΤΤΟΝ Η ΠΙΣΤΙΣ ΕΣΤΩ ΤΙΣ ΔΙΑ ΤΩΝ ΛΟΓΙΣΜΩΝ ΚΑΤΑΛΥΣΕΩΣ
|
Desinit |
|
κριθῶσι μὲν (om. PG 119) ἐν τῷ σώματι, τῇ δὲ χάριτι τῆς ἀναστάσεως διαμένωσι (διαμείνωσι PG 119), καὶ ὅτι τὸ τέλος πάντων λοιπὸν ἤγγισε καὶ ὀφείλουσι πάντες ἕτοιμοι γίνεσθαι, ὡς λόγον ἀποδίδοντες (ἀποδώσοντες PG 119, ἀποδόντες PG 28) τῷ κριτῇ. Καὶ οὕτω τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
κριθῶσι μὲν ἐν τῶ σώματι, τῇ δὲ χάριτι τῆς ἀναστάσεως διαμείνωσι, καὶ ὅτι τὸ τέλος πάντων λοιπὸν ἤγγισε καὶ ὀφείλουσι πάντες ἕτοιμοι γίνεσθαι, ὡς λόγον ἀποδίδοντες τῶ κριτῆ. καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
κριθῶσι μὲν τῷ σώματι, τῇ δὲ χάριτι τῆς ἀναστάσεως διαμείνωσι, καὶ ὅτι τέλος πάντων λοιπὸν ἤγγικε καὶ ὀφείλουσι πάντες ἕτοιμοι γίνεσθαι, ὡς λόγον ἀποδόντες κριτῇ. Καὶ οὕτω τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
κριθῶσι μὲν, ἐν τῶ σώματι. τῆ δὲ χάριτι τῆς ἀναστάσεως διαμείνωσι· καὶ ὅτι τὸ τέλος πάντων λοιπὸν ἤγγισε· καὶ ὀφείλουσι πάντες, ἕτοιμοι γίνεσθαι· ὡς λόγον ἀποδιδόντες τῶ κριτῆ· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν:
|
Desinit |
|
ΚΡΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΕΝΟΙΣ
|
Desinit |
|
Κριὸς διὰ τοῦτο κέκληται, διότι ἐν αὐτῷ γενόμενος ὁ ἥλιος
|
Incipit |
|
Κριὸς διὰ τοῦτο κέκληται, διότι ἐν αὐτῷ γενόμενος ὁ ἥλιος
|
Incipit |
|
ΚΡΙΟΣ ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΚΕΚΛΗΤΕ
|
Incipit |
|
ΚΡΙΟΣ ΖΩΔΙΟΝ ΑΡΡΕΝΙΚΟΝ
|
Incipit |
|
ΚΡΙΟΣ ΙΔʹ ΤΑΥΡΟΣ ΙΗʹ
|
Desinit |
|
Κριός, Δίδυμος, Παρθένος
|
Incipit |
|
Κρίσει τῇ δικαίᾳ σου, Σωτήρ
|
Incipit |
|
κρίσιν, ἣν γένοιτο ἡμᾶς διαφεύγοντας πάντας παραστῆναι μετὰ παρρησίας τῷ βήματι τοῦ Χριστοῦ, ᾧ...
|
Desinit |
|
ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΟΥ ΤΙΝΟΣ
|
Incipit |
|
Κρόνιός μοι διηγήσατο
|
Incipit |
|
ΚΡΟΝΙΩΝΟΣ ΔΕ ΚΑΙ ΟΥΡΑΝΙΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΟΣΧΙΩΝΟΣ Ι' ΚΑΙ ΜΕΓΑ
|
Desinit |
|
Κροτήσωμεν ὕμνον ἐξόδιον πάντες
|
Incipit |
|
ΚΡΥΒΕΙΣ Ο ΔΕΙΝΟΣ ΕΙΣ ΥΛΗΝ ΚΟΡΟΚΟΠΟΣ
|
Incipit |
|
Κρύπτει μιαρὰ νεφέλη τὸν ἥλιον, ἀλλ΄ οὐκ ἀεί. Χειμῶνος δὲ καὶ πάγος τὴν γῆν κατακλύζοντος
|
Incipit |
|
Κτείνεις δράκοντα, τὴν Ῥέαν, Τήρων, φλέγεις,
|
Incipit |
|
Κτῆσαι δὲ τὴν ἡσυχίαν ὥσπερ τεῖχος ὀχυρόν· ἡ γὰρ ἡσυχία ὑψηλότερόν σε ποιεῖ τῶν παθῶν
|
Incipit |
|
κτησαι χειλη γλυκεα, και παντας φιλους εξεις· μαλλον δε δουλους.
|
Textus |
|
Κτίσται δὲ ἄρα περιφανεῖς πλεῖστοι μὲν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
κύ]ριον. Πρὸς τὸν ἄνδρα σου
|
Incipit |
|
ΚΥΑΜΩΝ ΕΔΕΣΜΑ ΦΥΣΩΔΕΣ
|
Incipit |
|
Κυδαλίμην σοφίην παρέχεις
|
Incipit |
|
Κύδεός ἐσσι φάος γαίης
|
Incipit |
|
Κῦδος ὀπάζοις ἐσθλὸν ἀπ’ Οὐλύμποιο μέγιστε
|
Incipit |
|
Κυδοσύνῃσιν ἄγεις γένεος κράτος
|
Incipit |
|
Κύκλοι σεληνιακοὶ εἰσὶ δέκα ἑννέα
|
Incipit |
|
Κύκλος παίδευσίς ἐστι πᾶσα ἑλληνικὴ παίδευσις
|
Incipit |
|
ΚΥΚΛΩΘΕΝ ΤΗΣ ΓΗΣ ΕΣΤΙ ΠΟΤΑΜΟΣ ΛΕΓΟΜΕΝΟΣ ΩΚΕΑΝΟΣ ΠΕΡΙ ΚΡΑΤΕΙ ΔΕ ΟΛΟΝ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟΝ ΤΗΣ ΓΗΣ ΤΟ ΚΥΚΛΩΘΕΝ ΑΥΤΗΣ
|
Incipit |
|
Κύκνοι ᾄδουσιν, ἀηδόνες τερετίζουσιν
|
Incipit |
|
ΚΥΠΡΙΑΣ ΧΑΡΙΕΣΣΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΟΜΟΣ ΚΑΘΙΣΤΟΡΟΥΣΑ ΤΑ ΕΝ ΤΗ ΟΛΒΙΑ ΝΗΣΩ ΤΑΥΤΗ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΔΙΗΓΗΣΕΩΣ ΕΠΙΣΗΜΟΤΕΡΑ ΣΥΝΤΑΧΘΕΙΣΑ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥΘ ΣΙΝΑΙΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟ 1810 ΕΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Κυρ Φραγκισκος Ακκιδας, ευγενης Κολασσαευς, πολιτης Μεσσηνης εν τη βασιλευουση των πολεων Ρωμη ηγαγε, το παρον βιβλιον, ετει απο Αδαμ, ͵ξϟαʹ, μηνι ιουλιω ινδικτιωνος, ιαʹ
|
Incipit |
|
ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΑΝ ΓΕΝΟΝΤΑΙ ΚΑΛΑΝΔΑ
|
Incipit |
|
κυριακὴ ἕκτη τοῦ Λουκαν. Οὐ μόνον ἁι διδασκαλίαι
|
Incipit |
|
Κυριακῇ πρώτῃ τῶν ἁγίων νηστείαν λόγος διδασκαλικὸς εἰς τὰς ἁγίας καὶ σεπτὰς εἰκόνας τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
|
Titulus initialis |
|
Κυριακῇ τῆς ὀρθοδοξίας. Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἀθανασίου ἐπισκόπου Ἀλεξανδρείας περὶ τῆς ἁγίας εἰκόνος τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ γεναμένου θαύματος ἐν Βυρήτω τῇ πόλει
|
Titulus initialis |
|
Κυριακοδρόμιον αʹ
|
Titulus initialis |
|
Κυριακοδρόμιον βʹ
|
Titulus initialis |
|
Κύριε βασιλεῦ ἅγιε παντοκράτορ, ὁ πάσης ἀγαθωσύνης δοτήρ
|
Incipit |
|
Κυριε βοηθει το (τῳ) σο[ν (σον) δ]ολον (δουλον) Κ[ω]νσταντιν[ (Κωνσταντινῳ) (...) ]βυνον (?) και αμαρτωλ[ (αμαρτωλον) ]θηλοντο (?) βασιλεως
|
Textus |
|
κυριε βοηθει τον δουλον [...]
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
Κύριε βοήθει τὸν δοῦλον σου [...]
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
κύριε βοήθει τῷ σῷ δούλῳ Νεοφύτῳ μοναχῷ εἰ καί ἀναξίῳ.
|
Textus |
|
κύριε βοήθη … τὸν σών (σὸν) δοῦλον Θεόδωρον τὸν …
|
Textus |
|
κυριε δια πρεσβειων του αγιου Ιωαννου του θεολογου. συγχωρησον πασας μου τας αμαρτιας· και εαν εσφαλλον εν τινι ρηματι η λεξει η αντιστοιχω η τονω η λογω η αλλοτι κατα αγνοιαν η και γνωση (γνωσει). Θεοδοσιος αμαρτωλος υπερ παντων κυριε ελεησον και τα πνευματικα μου τεκνα· φιλους και αδελφους· αμην.
|
Textus |
|
ΚΥΡΙΕ ΔΙΔΟΥ ΜΟΙ ΥΠΟΜΟΝΗΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΝ
|
Incipit |
|
κυριε εμοι τω αμαρτωλω εθου μετανοιαν, εμε τον αναξιον σωσε ζουτομενον (?) (ζητουμενον) Κωσστατινου (!) (Κωνσταντινου) μοναχου και αμαρτωλου δι...
|
Textus |
|
Κύριε ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστέ, σὺ ὡς μὲν λόγος θεοῦ καὶ υἱὸς ἀΐδιος, ἓν εἶ τῇ θεότητι μετὰ τοῦ πατρός, ἔχεις δὲ συνημμένην
|
Incipit |
|
Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ διὰ τῆς Θεοτόκου ἐλέησόν με τὸν ἁμαρτωλόν.
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ ΑΓΑΘΗΝ ΗΜΕΡΑΝ... ; ΔΕΧΟΥ ΤΟΙΝΥΝ ΕΥΜΕΝΕΣΤΑΤΗ
|
Incipit |
|
κυριε Ιησου Χριστε ο θεος ημων ελεησον και συγχωρησον τον ταπεινον και αμαρτωλων (αμαρτωλον) Νικανδρον δια το μεγα σου ελεος αμην.
|
Textus |
|
Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀγαθὴν ἡμέραν δός μοι
|
Incipit |
|
Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ ἀσπόρως εὐδοκήσας τεχθῆναι
|
Incipit |
|
Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ ἀσπόρως εὐδοκήσας τεχθῆναι
|
Incipit |
|
Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ ἀσπόρως εὐδοκήσας τεχθῆναι
|
Incipit |
|
Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ ἀσπόρως εὐδοκήσας τεχθῆναι
|
Incipit |
|
Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ ἀσπόρως εὐδοκήσας τεχθῆναι
|
Incipit |
|
Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν
|
Incipit |
|
Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ τὰς προθυμίας τῶν σε ποθούντων ἀποδεχόμενος
|
Incipit |
|
κυριε Ιησου Χριστε ο θεος ημων· ο εις της αγιας και ομοουσιου και αδιαρετου και ζωοποιου τριαδος και μετα την δι᾽ημας παναγαθον σου και φιλανθρωπωτατην ενανθρωπησιν ελεησον ημας, αμην.
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
κύριε ἰησοῦ χριστὲ ὑιὲ τοῦ θεοῦ διὰ πρεσβειῶν
|
Incipit |
|
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, διάνοιξον τὰ ὦτα καὶ τοὺς ὀφθαλμούς
|
Incipit |
|
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐπίσκεψαι εἰς ταῦτα τὰ ἐδέσματα
|
Incipit |
|
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ, ὁ Θεὸς ὁ σωτήρ μου, ἡ ἄρρητος ἡδονή
|
Incipit |
|
Κύριε καὶ Δέσποτα παντοκράτωρ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ διὰ σπλάχνα ἐλέους σου
|
Incipit |
|
Κύριε καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργίας, φιλαρχίας καὶ ἀργολογίας μή μοι δός· πνεῦμα δὲ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς καὶ ἀγάπης χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ. Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι ὁρᾶν τὰ ἐμὰ πταίσματα, καὶ μὴ κατακρίνειν τὸν ἀδελφόν μου· ὅτι εὐλογητὸς εἶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Textus |
|
Κύριε καὶ Λόγε Θεοῦ τοῦ ζῶντος, Υἱὲ τῆς Θεοτόκου, βοήθησον τὸν δοῦλόν σου Μπερνάρδο, Τριάδα ὁμοούσιε βοήθησόν μοι, Κυρία μου Θεοτόκε
|
Incipit |
|
κύριε ὁ θεὸς ἡμῶν ὁ διὰ πνεύματος ἁγίου τὸν δαβὶδ ὁδηγήσας
|
Incipit |
|
κύριε ὁ θεὸς ἡμῶν ὁ πάσης κτίσεως δημιουργὸς ὁ τῷ σῷ δούλῳ Δαβὶδ χαρισάμενος τὸ πνεῦμα
|
Incipit |
|
Κύριε ὁ θεὸς ἡμῶν ὁ τῷ Πέτρῳ καὶ τῇ πόρνῃ διὰ δακρύων
|
Incipit |
|
Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, βασιλεὺς τῆς δόξης, μόνε ἀθάνατε
|
Incipit |
|
Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, κλῖνον τὰς καρδίας ἡμῶν εἰς ὑπακοήν
|
Incipit |
|
Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ διὰ Πνεύματός σου τοῦ ἁγίου τῷ Δαυῒδ χορηγήσας
|
Incipit |
|
Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ διὰ Πνεύματός σου τοῦ ἁγίου τῷ Δαυῒδ χορηγήσας
|
Incipit |
|
Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ διὰ πολλὴν χρηστότητα καὶ πλῆθος οἰκτηρμῶν σου
|
Incipit |
|
Κυριε ο θεος ημων, ο εν σαρκι σου την οικουμενην διαστειλας
|
Incipit |
|
Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ ἐν τῇ σωτηριώδει σου οἰκονομίᾳ
|
Incipit |
|
Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ εὐδοκήσας ἄμπελον
|
Incipit |
|
Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ πάσης κτίσεως δημιουργός
|
Incipit |
|
Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ ποιητὴς καὶ δημιουργὸς πάσης κτίσεως, ὁ ἐκ τοῦ μὴ ὄντος
|
Incipit |
|
Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ τὸ πικρὸν ὕδωρ
|
Incipit |
|
κύριε ὁ θεὸς ἡμῶν, ὁ ὑπάρχων πρὸ τῶν αἰώνων καὶ διαμένων
|
Incipit |
|
Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, οἶδα μὲν ὅτι
|
Incipit |
|
Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν· καταστήσας ἐπὶ τῆς γῆς ἀρχὰς καὶ ἐξουσίας εἰς εἰκόνα τῶν ἐπουρανίων δυνάμεων καὶ ἐπὶ πάσαις τὴν βασίλειον περιωπὴν ἀναδείξας
|
Incipit |
|
Κύριε ὁ Θεός ἡμῶν· ὁ ἀρεσθεῖς ἐπι ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομηθῆναι σοι ἐκκλησιαν
|
Incipit |
|
Κύριε ὁ θεός μου ὁ μέγας καὶ φοβερὸς καὶ ἔνδοξος
|
Incipit |
|
ΚΥΡΙΕ Ο ΘΕΟΣ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
|
Incipit |
|
ΚΥΡΙΕ Ο ΘΕΟΣ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Ο ΜΑΙΓΑΣ ΚΑΙ ΦΩΒΕΡΟΣ
|
Incipit |
|
Κύριε ὁ Θεός, ὁ προσδεξάμενος τοῦ Ἀβραὰμ τὴν ὁλοκάρπωσιν
|
Incipit |
|
Κύριε ὁ Θεός, ὁ τῷ Πέτρῳ καὶ τῇ πόρνῃ διὰ δακρύων
|
Incipit |
|
ΚΥΡΙΕ ΟΙΔΑΣ ΟΤΙ ΕΙΜΙ ΑΞΙΟΣ
|
Incipit |
|
κύριε παντοκράτορ ὁ θεὸς τῶν δυνάμεων ... σὲ εὐλογοῦμεν ὑψίστε
|
Incipit |
|
Κύριε παντοκράτωρ, ἅγιε βασιλεῦ, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ παιδεύων
|
Incipit |
|
κυριε συγχωρησον την ψυχην του δουλου σου Μαλαχιου ιερομοναχου το τουτο γραφοντος
|
Textus |
|
κυριε σωσον με τον δουλον Ματθαιον μοναχον τον εχοντα την βιβλιον ταυτην.
|
Textus |
|
Κύριε Σωτήρ μου, ὁ δοὺς μετανοίας καὶ κατανύξεως
|
Incipit |
|
κυριε των δυναμεων μεθ' ημων γενουν (γενου), αλεν (αλλον) γαρ εκτον (!) (εκτος) βοηθον, εθηληψεσιν (εν θληψεσιν) ουκ εχομεν κυριε των δυναμεων ελεησον ημας
|
Textus |
|
κύριε ὑπεράγιε, δημιουργὲ οὐρανοῦ καὶ γῆς καὶ τῶν ἐν αὐτοῖς πάντων, πάντων ἔφορε πάνσοφε
|
Incipit |
|
Κύριε, Βασιλεῦ ἐπουράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, παρακλήθητι καὶ συγχώρησόν μοι τῷ ἀναξίῳ δούλῳ σου
|
Incipit |
|
Κύριε, δὸς ἔλεος τοῖς μισοῦσι καὶ φθονοῦσι καὶ λοιδοροῦσιν, ὁμοίως καὶ τοῖς καταλαλοῦσί μου· καὶ μηδόλως τις ἐξ αὐτῶν δι’ ἐμὲ τὸν ἀκάθαρτον πονηρόν τι πάθοι, μήτε ἐν τῷ νῦν αἰῶνι, μήτε ἐν τῷ μέλλοντι, ἀλλὰ ἁγίασον αὐτοὺς ἐν τῷ ἐλέει σου, καὶ σκέπασον αὐτοὺς ἐν τῇ χρηστότητί σου, Πανάγαθε.
|
Textus |
|
Κύριε, ἐκτός σου ἄλλον οὐκ οἴδαμεν, τὸ ὄνομά σου ὀνομάζομεν. Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων
|
Desinit |
|
Κύριε, Κύριε, δύναμις τῆς σωτηρίας
|
Incipit |
|
Κύριε, Κύριε, Πάτερ καρδιογνῶστα, ὁ ἐπιστάμενος τὸν νοῦν
|
Incipit |
|
Κύριε, μὴ τῷ θυμῷ σου ἐλέγξῃς, παιδεύσῃς μέ, Δέσποτα
|
Incipit |
|
Κύριε, ὁ τὰ ὕψη οὐρανῶν σπιθαμῇ καὶ τὴν γῆν δρακὶ μετρήσας
|
Incipit |
|
Κύριε, οὔκ εἰμι ἄξιος, οὐδὲ ἱκανός
|
Incipit |
|
Κύριε, ὑπὲρ πάντων καὶ διὰ πάντων καὶ ἐν πᾶσιν ὑμνῶ
|
Incipit |
|
κυριε. βοηθει. Μιχαηλ. δεσποτη. τω Δουκα.
|
Textus |
|
Κυριλλου Αλεξανδρειας
|
Titulus initialis |
|
Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας
|
Titulus initialis |
|
Κυριλλου Αλεξανδρειας.
|
Titulus initialis |
|
Κυριλλου Αλεξανδρειας.
|
Titulus initialis |
|
Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας.
|
Titulus initialis |
|
Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας.
|
Titulus initialis |
|
Κυρίλλου μοναχοῦ καὶ πρεσβυτέρου περὶ τοῦ βίου τοῦ ἐν ἁγίοις Θεοδοσίου
|
Titulus initialis |
|
Κυριόδοχε δέξαι
|
Incipit |
|
Κύριον ἀνακηρύττει ὅτι αὐτῷ τῷ Χριστῷ δόξα
|
Desinit |
|
Κύριον Πάσχα, ὅπερ λέγεται περίοδος
|
Incipit |
|
Κύριος ἐκ τῆς Σιὼν καὶ ἐξ Ἱερουσαλὴμ ἔδωκε φωνὴν αὐτοῦ
|
Incipit |
|
κύριος ἐν φωνῇ σάλπιγγος. Αὐτῷ ἠ δόξα…
|
Desinit |
|
κύριος παιδεύει
|
Incipit |
|
Κυριω μου αδελφω και συλλειτουργω:
|
Incipit |
|
Κυριω μου αδελφω και συλλειτουργω.
|
Incipit |
|
Κυρίῳ μου ἀδελφῷ καὶ συλλειτουργῷ. Πολλάκις αἰτηθεὶς ὑπὸ πολλῶν ἐξ ἀγαπῆς μείζονα τῆς ἐμῆς δυνάμεως ἐσχηκότων ὑπόληψιν
|
Incipit |
|
Κῦρος ὁ Περσῶν βασιλεὺς αἰχμάλωτον εἷλε τὸν Λυδῶν ἄρχοντα Κροῖσον. νεωτερίζειν τι τοὺς Λυδοὺς περὶ τὴν βασιλείαν αἰσθανόμενος ἐκέλευσε γυμνωθέντας τῶν ὅπλων ἐσθῆτι γυναικείᾳ χρωμένους ᾄδειν τε καὶ κιθαρίζειν καὶ τοὺς παῖδας διδάσκειν τὰ παραπλήσια, συστέλλειν ἐντεῦθεν αὐτοῖς τὸ φρόνημα μηχανώμενος. κινουμένης αὐτῷ μετὰ ταῦτα τῆς ἐπὶ Μασσαγέτας ἐφόδου Λυδοὺς μεταπέμπεται καὶ τὴν προτέραν αὐτοῖς ἀποδιδόντι σκευὴν ἀντιλέγουσι. μελετῶμεν τοὺς Λυδούς.
|
Titulus initialis |
|
Κυροῦ Θεοδώρου Προδρόμου τετράστιχα ἰαμβεῖα, κ(αὶ) ἡρῶα, κ(αὶ) τὰ κεφαλαιωδῶς ῥηθέντα ἐν τῇ παλαιᾷ πάσῃ γραφῇ γένεσις
|
Titulus initialis |
|
Κυροῦ Μανουήλ, τοῦ μεγάλου ῥήτορος, περὶ Μάρκου, τοῦ ἁγιωτάτου μητροπολίτου Ἐφέσου, καὶ τῆς ἐν Φλωρεντίᾳ συνόδου, καὶ κατὰ Γεμιστοῦ καὶ Βησσαρίωνος, καὶ ἀνατροπὴ τῶν δυσσεβῶν συγγραμμάτων αὐτῶν
|
Titulus initialis |
|
κυρωσαι τε την γραφην, εις δε εντευξιν ταις εκκλησιαις,
|
Desinit |
|
ΚΥΡΩΣΙΣ ΔΙΑ ΛΟΓΩΝ ΕΣΤΙ
|
Incipit |
|
Κύων πόδα ἤσθιεν
|
Incipit |
|
Κύων πόδα ἤσθιεν αἰγός, πρὸ βάτου
|
Incipit |
|
Κύων πόδα ἤσθιεν αἰγός, πρὸ βάτου
|
Incipit |
|
Κωδίκελλος τελευταία βούλησις
|
Incipit |
|
ΚΩΔΙΞ Α ́ Τῆς νεοσυστηθείσης Ἐκκλησιαστικῆς Πνευματικῆς Κεντρικῆς ἐπιτροπῆς ἐν ἔτει σωτηρίῳ αωλϛ ́ [1836] παρὰ τοῦ παναγιωτάτου θειοτάτου καὶ ἁγιωτάτου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως κυρίου Γρηγορίου Ϛ ́ καὶ τῆς περὶ αὐτὸν σεβαστῆς Ἁγίας Συνόδου
|
Titulus initialis |
|
Κωλύουσι Σωκράτην ἐν τῶι δεσμωτηρίωι διαλέγεσθαι καὶ ἀντιλέγει τις
|
Titulus initialis |
|
Κωμωδίαι λέγονται τὰ τῶν κοιμικῶν ποιήματα
|
Incipit |
|
κωμῳδίαι λέγονται τὰ τῶν κωμικῶν ποιήματα
|
Incipit |
|
Κωνσταντίνος ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ ἔτη ... ὅρα β'
|
Desinit |
|
Κωνσταντῖνος ὁ θεόσεπτος καὶ εὐσεβέστατος καὶ ὀρθοδοξότατος ἡμῶν βασιλεύςμ ἡ ὄντως κρηπὶς τῆς ὀρθοδοξίας
|
Incipit |
|
Κωνσταντῖνος ὁ μελα... δοξοτάτῳ κυρῷ Κωνσταντίνῳ τῷ Τζιρίθεν
|
Incipit |
|
ΛΑΒΕ ΒΟΥΤΥΡΟΝ ΔΡΑΓΧΜΑΣ ΔΥΟ
|
Incipit |
|
Λάβε φλοῦδας κίτρου ξηράς
|
Incipit |
|
λάβοις τὸ δῶρον εὐγενοῦς ἡ παρθένος
|
Desinit |
|
Λαβόντος τοῦ ἀρχιδιακόνου καιρόν
|
Incipit |
|
Λαβὼν κλάδους ἐλαίας
|
Incipit |
|
λαβὼν ψιμύθιον καὶ σανδαράχην ἴσα λείωσον
|
Incipit |
|
ΛΑΔΑΝΟΝ
|
Desinit |
|
λάδων ὁ ἐν Ἀρκαδία ποταμὸς
|
Incipit |
|
Λάζαρε Παταβίου κλεινὸν πέδον
|
Incipit |
|
Λάζαρον, ἵνα κάτω χθῶσι τὸν διάβολον· ἵνα ἐρεθίση σταυρὸν πελεκῆσαι· ἵνα ἰουδαίους καταισχύνη καὶ κόσμον ἐλευθερώση· χριστὸς ὁ σωτὴρ τοῦ κόσμου· αὐτῶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν
|
Desinit |
|
Λάζεο δή, Σειρλῦτα περίκλυτε
|
Incipit |
|
ΛΑΘΡΑ Δʹ ΟΜΩΣ ΛΕΞΟΜΕΝ
|
Desinit |
|
λαιῇ κῦδος δέ τε καὶ τὸ μέγιστον
|
Desinit |
|
ΛΑΙΚΩ ΔΕ ΟΙΩΔΗΠΟΤΕ ΚΑΤ'ΟΥΔΕΝΑ ΤΡΟΠΟΝ ΕΞΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΛΟΓΟΝ ΑΝΑΚΙΝΕΙΝ
|
Incipit |
|
Λαισηίου Ἱππομέδοντος
|
Incipit |
|
Λάκκος λέοντας Δανιὴλ ἅμα φέρει,
|
Incipit |
|
Λάκκος λεόντων Δανιὴλ τὸν πρὶν φέρει,
|
Incipit |
|
ΛΑΛΕΙ ΑΔΕΙ... ; Ο ΜΗ ΘΕΛΕΙΣ ΑΚΟΥΕΙΝ
|
Incipit |
|
Λαλιστέρας τὰς ἀηδόνας ὁρῶμεν
|
Incipit |
|
λαμβανει τον αρτον και διδωσιν
|
Incipit abruptus |
|
ΛΑΜΒΑΝΕΙΝ ΔΕΙ ; ΟΥΤΟΙ ΟΥΝ ΑΠΑΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
Λαμβάνειν δεῖ τὸν ἐξομολογούμενον
|
Incipit |
|
Λαμβάνειν δεῖ τὸν ἐξομολογούμενον
|
Incipit |
|
λαμπ]ρῶς ἀρχιερεὺς ἀποδείκνυται
|
Incipit |
|
ΛΑΜΠΑΔΕΣ ΑΣΠΕΡ Α[
|
Desinit |
|
Λαμπαδουχίαις ἱεραῖς λαμπόμενος, πάτερ τοῦ πνεύματος
|
Incipit |
|
λαμπετης.
τειταν.
λατεινος (Λατινος).
βενεδικτος.
|
Textus |
|
Λαμπρὰ ἡμῖν τῆς δεσποτικῆς ἀναστάσεως
|
Incipit |
|
Λαμπρὰ καὶ ἐπίδοξος, ἀγαπητοί, τῆς παρούσης ἑορτῆς
|
Incipit |
|
Λαμπρὰ καὶ παράδοξος τῆς παρούσης (uel ὑποκειμένης) ἑορτῆς
|
Incipit |
|
Λαμπρὰ μὲν τὰ τῆς ὑποθέσεως διηγήματα
|
Incipit |
|
λαμπρὰ σήμερον ἡ ἡμέρα φαιδρὰ ἡ πανήγυρις καὶ ἐξαίρετος ἡ ἑορτή
|
Incipit |
|
Λαμπρὰ σήμερον ἡ ἡμέρα· φαιδρὰ ἡ πανήγυρις
|
Incipit |
|
Λαμπρὰ σήμερον ἡ ἡμέρα· φαιδρὰ ἡ πανήγυρις
|
Incipit |
|
Λαμπρὰ σήμερον ἡμῖν ἡ ἡμέρα· φαιδρὰ ἡ ὥρα
|
Incipit |
|
Λαμπρὰ σήμερον ἡμῖν ἡ ἡμέρα· φαιδρὰ ἡ ὥρα
|
Incipit |
|
Λαμπρὰ σήμερον ἡμῖν ἡ ἡμέρα· φαιδρὰ ἡ ὥρα
|
Incipit |
|
Λαμπρὰ σήμερον ἡμῖν ἡ ἡμέρα· φαιδρὰ ἡ ὥρα
|
Incipit |
|
Λαμπρὰ σήμερον ἡμῖν ἡ ἡμέρα· φαιδρὰ ἡ ὥρα
|
Incipit |
|
Λαμπρὰ τῆς δεσποτικῆς ἀναστάσεως τὰ σύμβολα
|
Incipit |
|
Λαμπρὰ τῆς δεσποτικῆς ἀναστάσεως τὰ σύμβολα
|
Incipit |
|
Λαμπρὰ τῆς δεσποτικῆς ἀναστάσεως τὰ σύμβολα
|
Incipit |
|
Λαμπρὰ τῆς δεσποτικῆς ἀναστάσεως τὰ σύμβολα
|
Incipit |
|
Λαμπρὸν ἡμῖν τήμερον τὸ θέατρον γέγονε καὶ φαιδρὸς ὁ σύλλογος
|
Incipit |
|
Λαμπρὸς ὁ βίος τῶν δικαίων
|
Incipit |
|
Λαμπρὸς ὁ βίος τῶν δικαίων
|
Incipit |
|
Λαμπρὸς ὁ βίος τῶν δικαίων
|
Incipit |
|
Λαμπρὸς ὁ βίος τῶν δικαίων
|
Incipit |
|
Λαμπρὸς ὁ βίος τῶν δικαίων. Πῶς δὲ λαμπρύνεται, ἀλλ’ ἢ διὰ τῆς ὑπομονῆς; Ταύτην ἀγάπησον
|
Incipit |
|
ΛΑΜΠΡΟΣ ΟΥΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΠΑΣΙ ΚΑΙ ΔΙΑ ΠΑΝΤΩΝ
|
Incipit |
|
Λαμπρότατ’ ἤδε σοφῶν κάλλιστε
|
Incipit |
|
Λαμπροτάτους μοῦτος σὺ ἀπημάλδυνες
|
Incipit |
|
݂Λαμπρύνεται μὲν οὐρανός, ὅτε μὴ συνδρομῇ νεφῶν ἐπισκοτιζόμενος
|
Incipit |
|
λαμπρως διδασκων και σαφως αναγραφων.
|
Desinit |
|
Λαμπρως διδασκων και σοφως αναγραφων.
|
Desinit |
|
Λαμπρως διδασκων και σοφως αναγραφων.
|
Desinit |
|
λαμπρως διδασκων και σοφως αναγραφων.
|
Desinit |
|
λαμπρῶς διδάσκων· καὶ σοφῶς ἀναγράφων.
|
Desinit |
|
Λαμπτηρ νοητος της ολης υφ'ηλιω (υφηλιου),
Μαρκε, προδειχθεις και Λογου κηρυξ μεγας,
φρουρει Διονυσιον ως σον οικετην.
|
Textus |
|
Λαμπτηρ νοητος της ολης υφηλιου (υφ'ηλιω) |
Μαρκε, προδειχθεις και Λογου κηρυξ μεγας | φρουρει Διονυσιον ως σον οικετην.
|
Textus |
|
Λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων... Χριστὸς ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης
|
Incipit |
|
Λαοδίκεια πολίχνη ἐστὶ πρὸς τὸ ὅρος τοῦ Λιβάνου
|
Incipit |
|
λαοὶ δ’ ἠρήσαντο, θεοῖσι δὲ χεῖρας ἀνέσχον,
ἀντὶ τοῦ χεῖρας ἀνέσχον καὶ ἠρήσαντο
|
Desinit |
|
Λάρνακα νάδε θεοί ποτε θηρία
|
Incipit |
|
ΛΑΣΚΑΡΙΣ ΑΛΛΟΔΑΠΗ ΓΑΙΗ
|
Incipit |
|
ΛΑΣΚΑΡΙΣ ΑΛΛΟΔΑΠΗ ΓΑΙΗ ΕΝΙ ΚΑΤΘΕΤΟ ΓΑΙΗΝ
|
Incipit |
|
Λατῖνος ἆρα ἡ ἐκ τοῦ Πατρὸς τοῦ Υἱοῦ αὐτοῦ γέννησις ἐστὶν οὐσιώδης
|
Incipit |
|
Λατίνων τις ἐμοὶ τῶν σπουδαιοτέρων πρότριτα προσελθών, τὰ μὲν ἄλλα ἐπῄνει με καὶ ὑπὲρ τὸν οὐρανὸν αὐτὸν ἀνῆγε τοῖς λόγοις
|
Incipit |
|
λέγε θεῷ τῷ βοηθῷ τὰ σὰ πλημμελήματα καὶ αὐτὸς ὡς δυνατὸς
|
Incipit |
|
ΛΕΓΕ ΜΟΙ Ο ΓΡΑΙΚΕ ΔΙΑΤΙ ΟΥΧ ΟΜΟΛΟΓΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ
|
Incipit |
|
λεγει δε και ο σοφος Σολομων εαν οι λογοι χρυσοι η σιωπη μαργαριται
|
Textus |
|
Λέγει δὲ πάλιν· ὅσου γὰρ τὸ πρῶτον ἔτρωσεν
|
Incipit |
|
ΛΕΓΕΙ ΕΝ ΤΟΙΣ ΑΣΜΑΣΙΝ Ο ΣΟΛΟΜΩΝ : ΕΞΗΚΟΝΤΑ ΕΙΣΙ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΙ ΚΑΙ ΟΓΔΟΗΚΟΝΤΑ ΠΑΛΛΑΚΑΙ
|
Incipit |
|
ΛΕΓΕΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ ΤΟΥΑΒΒΑ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
|
Incipit |
|
ΛΕΓΕΙ Ο ΔΑΒΙΔ ΤΙΣ ΕΣΤΙΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
|
Incipit |
|
ΛΕΓΕΙ Ο ΔΑΒΙΔ ΤΙΣ ΕΣΤΙΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
|
Incipit |
|
Λέγει ὁ Χρυσόστομος Ἰωάννης περὶ τῆς παλαιᾶς καὶ νέας διαθήκης· ἐκεῖ τὸ γράμμα, ὧδε τὸ πνεῦμα
|
Incipit |
|
Λέγει τὸν Θεὸν μηδόλως ἔχειν ἐνέργειαν
|
Incipit |
|
ΛΕΓΕΤΑΙ ΔΕ ΚΥΚΛΟΥΝ ΠΑΣΑΝ ΓΗΝ ΕΥΙΛΑΤ ΟΥ ΤΟ ΚΑΛΟΝ ΧΡΥΣΙΟΝ ΚΑΙ Ο ΑΝΘΡΑΞ ΚΑΙ Ο ΛΙΘΟΣ Ο ΠΡΑΣΙΝΟΣ
|
Desinit |
|
ΛΕΓΕΤΑΙ ΔΕ ΟΤΙ Ο ΚΑΤ ΑΙΓΥΠΤΟΝ ΠΕΡΙΒΟΗΤΟΣ ΜΑΡΚΟΣ
|
Incipit |
|
Λέγεται δὲ τὸ κατ’ εἰκόνα κατὰ τρόπους ἑπτά
|
Incipit |
|
Λέγεται δὲ τὸν Θουκυδίδην παύσασθαι τὸν βίον
|
Incipit |
|
Λέγεται δὲ τόν Θουκυδίδην παύσασθαι τὸν βίον ὑπὲρ τὰ πεντήκοντα ἔτη
|
Incipit |
|
λεγεται η του Κλωπα νομιζομενη θυγατηρ, δια την συγγενεαν.
|
Desinit |
|
Λέγεται ὁ Χριστὸς πάντας τοὺς ἐκκλησιαστικοὺς βαθμοὺς διελθεῖν εὐτάκτως
|
Incipit |
|
Λέγεται ὅτι μετὰ τὸν τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν σταυρὸν καὶ τὴν εἰς οὐρανοὺς ἄνοδον
|
Incipit |
|
Λέγεται τοίνυν Ἰωάννου πρώτη ἐπιστολὴ ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ καὶ τὸ εὐαγγέλιον γράψας αὐτὸς ἐπιστέλλει καὶ ταύτην, ὑπομιμνήσκων τοὺς ἤδη πιστεύσαντας εἰς τὸν κύριον. Καὶ πρῶτον μὲν ὥσπερ
|
Incipit |
|
Λέγομεν ὅτι ἀδύνατον τῷ Πνεύματι συνυπάρχειν τὸ γράμμα
|
Incipit |
|
λεγομενον λιθοστρωτον· εβραιστι δε
|
Desinit abruptus |
|
Λέγοντες δύο γεννήσεις ἐπὶ Χριστοῦ
|
Incipit |
|
λεγόντων δέ τινων περὶ τῶν ἁγίων
|
Incipit |
|
ΛΕΓΟΥΣΙ ΔΕ ΔΩΡΙΕΑ
|
Incipit |
|
ΛΕΓΟΥΣΙ ΜΗΔΟΙ ΜΗΔΩΝ ΟΣΟΝ ΜΝΗΜΗ ΤΑ ΠΡΟΤΕΡΑ ΔΙΑΔΕΧΟΝΤΑΙ
|
Incipit |
|
Λέγουσι Μῆδοι, Μήδων ὅσοι μνήμῃ τὰ πρότερα
|
Incipit |
|
ΛΕΓΟΥΣΙ ΤΙΝΕΣ ΕΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΗΠΑΤΗΣΕΝ
|
Incipit |
|
ΛΕΓΟΥΣΙΝ ΟΙ ΙΤΑΛΟΙ ΟΤΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΕΙ ΜΗ ΔΙΑΣΤΑΛΗΣΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
Λέγουσιν ὅσοι Μήδων τὸ πάλαι
|
Incipit |
|
Λέγουσιν ὅτι ἑκάστῳ ἀνθρώπῳ τικτομένῳ παραυτίκα δαίμων
|
Incipit |
|
λέγω δὴ τὸ ἀνούσιος καὶ ἐνεργούμενος καὶ αυ...
|
Desinit |
|
λεγω μεν δε οτι αυτη η σαρξ του κυριου εξ αυτης
|
Incipit |
|
λέγων δὲ τὴν θέσιν ἐμνήσθη
|
Incipit |
|
λεγων, μακαριοι εστε οταν ονειδισωσιν υμας και τα εξης.
|
Desinit |
|
λέγων· συνεπέμψαμεν δὲ αὐτῷ τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν, ὃν ἐδοκιμάσαμεν ἐν πολλοῖς πολλάκις σπουδαῖον ὄντα καὶ τὰ ἑξῆς, τούτου τὴν προσωνυμίαν μὴ δηλώσας.
|
Desinit |
|
ΛΕΘΚΟΝ ΩΣ ΥΔΩΡ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕ ΠΕΡΙ ΟΥΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΝ ΑΡΧΗΘΕΝ
|
Incipit |
|
Λείβω ποίου εἴδους· πρωτοτύπου
|
Incipit |
|
Λειμῶνος Ἰνδῶν ἢ δρυμῶνος Ἀρράβων
|
Incipit |
|
λειπ (λειπει) και ωδε φυλλα δʹα· δι’ ο αφες αγραφα φυλλα τρια· και ζητει
|
Textus |
|
Λείπεται δὲ ἡμῖν καὶ περὶ τῶν δωδεκατημορίων
|
Incipit |
|
λειπουσι φυλλα· εʹ· δι’ ο αφες αγραφα φυλλα δʹα και ζητει το παρον σημειον οπερ επεται. ☉ος
|
Textus |
|
λειπουσι. τα μεχρι τελους· ηγουν φυλλα· θʹ· και αμα τουτοις, εκ της αρχης του των Αριθμων βιβλιου ετερα φυλλα δʹα· οπου εχει το ετερον αντιγραφον, το παρον σημειον ✡
|
Textus |
|
λειπουσιν ωδε, φυλλα δʹα· δι’ ο αφες αγραφα φυλλα εξ: ÷ τουτοις δε. και επου τουτῳ (?)
|
Textus |
|
λείψανα κατέθηκεν ἐν Περγάμῳ ἔνδοξον αὐτῷ δομησάμενοι οἶκον, ἐν ᾦ… ἰάσεις τε πολλὰς καὶ μεγάλας… ἐπιτελεῖσθαι, ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός, δι’ ὧν δοξάζεται μὲν… Ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΛΕΙΩΣΑΤΕ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΕΙΣ ΥΔΩΡ
|
Incipit |
|
Λέξεις ἀποστολικῶν διατάξεων
|
Titulus initialis |
|
ΛΕΞΕΙΣ ΕΚ ΤΗΣ ΗΣΙΟΔΟΥ ΒΙΒΛΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΛΕΞΕΙΣ ΕΚ ΤΗΣ ΗΣΙΟΔΟΥ ΒΙΒΛΟΥ
|
Titulus initialis |
|
λέξεις ἐκ τῆς Ἡσιόδου βίβλου
|
Titulus initialis |
|
λέξεις ἐκ τῆς Ἡσιόδου βίβλου
|
Titulus initialis |
|
ΛΕΞΕΙΣ ΜΕΘΕΡΜΗΝΕΥΜΕΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑΙ
|
Titulus initialis |
|
λέξεις ὁμηρικαὶ ἐκ τῆς Ὀδυσσείας βίβλου
|
Titulus initialis |
|
Λέξεων ἑρμηνεῖαι διάφοροι
|
Titulus initialis |
|
Λεξίδιον
|
Titulus initialis |
|
λεξικὸν ἐκ μέρους κατὰ στοιχεῖον τῶν Ἡροδοτείων λέξεων
|
Titulus initialis |
|
Λεξικὸν κατὰ στοιχεῖον εἰς τὰ τοῦ Νικάνδρου Θηριακά
|
Titulus initialis |
|
ΛΕΞΙΚΟΝ ΝΙΚΟΜΗΔΟΥΣ ΙΑΤΡΟΥ ΣΟΦΙΣΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΛΕΞΙΚΟΝ ΝΙΚΟΜΗΔΟΥΣ ΙΑΤΡΟΥ ΣΟΦΙΣΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Λεξικὸν τοῦ ἁγίου Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας συντεθὲν παρὰ τοῦ κυροῦ Ἀντωνίου τοῦ φιλοσόφου· ἔρανος λέξεων
|
Titulus initialis |
|
ΛΕΞΙΚΟΝ ΤΩΝ ΕΝΔΙΑΘΕΤΩΝ ΓΡΑΦΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΛΕΞΙΚΟΝ ΤΩΝ ΕΝΔΙΑΘΕΤΩΝ ΓΡΑΦΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Λέξις ἰδιωτικὴ τῶν βοτάνων κατὰ ἀλφάβητον
|
Titulus initialis |
|
Λεοντιος ιερομοναχος, και Νεοφυτος μοναχος, το επικλην Αντιλου (αντιλαβου ?) αφηνωμεν εις φυλαξιν εν τετραβαγγελον (τετραευαγγελιον) προς τον παπαν Ιωαννην τον Δραγαλευιτην, και οταν ελθη εις αφ' ημων των βʹ να το διδη· ειτε ελθη μας θανατος των δυο να το επιδιδη του πατρος μας του Μονοβασιωτου.
|
Textus |
|
Λεόντιος ὁ Ἀπαμεὺς ... διηγήσατό μοι ὅτι ἐπὶ Θεοφίλου
|
Incipit |
|
Λεοντίου πατριάρχου Ἱεροσολύμου κεφάλαια περὶ τῆς ἁγίας Τρίαδος
|
Titulus initialis |
|
Λεοντίου πρεσβυτέρου μοναχοῦ καὶ ἡγουμένου μονῆς τοῦ ἁγίου Σάβα τῆς Ῥωμαίων πόλεως διήγησις εἰς τὸν βίον καὶ τὰ θαύματα τοῦ ὁσίου καὶ μακαρίου πατρὸς ἡμῶν Γρηγορίου ἐπισκόπου γενομένου τῆς Ἀκραγαντινῶν ἐκκλησίας, ἤτοι τῆς Σικελῶν ἐπαρχίας
|
Titulus initialis |
|
Λεοντόμορφον τὸ πρόσωπόν σου, Μᾶρκε,
περικαλύψει σῶν ἰχνῶν ἐνδεικνύει
τὸ κρυπτότατον τοῦ θεανθρώπου λόγου
καὶ βασιλικὸν τοῦ βροτησίου γένους.
|
Textus |
|
Λέοντος ... ἐγκώμιον εἰς τὸν ἐν ἁπαλῷ ἡλικίας τὸν γηραιὸν τῆς κακίας ἀγωνιστὴν καταγωνισάμενον καὶ ἐν στεφανίταις ἀοίδιμον Τρύφωνα
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... ἐγκώμνιον εἰς τὸν ἀοίδιμον στεφανίτην Δημήτριον
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... εἰς τὴν Γέννησιν τοῦ τιμίου προφήτου προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... ἐν τῇ σεβασμίου ναοῦ ἱερώσει ὁμιληθεῖσα, ὃς τῷ θαυμαστῷ Θωμᾷ ἀοιδίμῳ τοῦ Λόγου ἀφιέρωται μαθητῇ
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... λόγος εἰς τὴν ἐν ταῖς φαεινοτάταις καὶ ἀκηράτοις λήξεσιν μετάβασιν τῆς δι' ἧς ὁ ἀμαυρὸς καταπέποται θάνατος ἐξ ἀκηράτου γαστρὸς ἀνασχούσης τὸν ἄδυτον ἥλιον
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... λόγος εἰς τὴν δι' οὗ τοῦ προγονικοῦ ἀνυψώθημεν πτώματος, σωτηρίου σταυροῦ ὕψυσιν
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... λόγος εἰς τὴν ἐκ πύλης ἐσφραγισμένης αὐτοῦ Χριστοῦ τοῦ τῆς δόξης βασιλέως προέλευσιν, ἐν δούλου σχήματι τοῖς δούλοις ἐπιφανέντος
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... λόγος εἰς τὴν ἐν εἵδει γλωσσῶν πυρίνων τοῦ θείου Πνεύματος ἐπὶ τοὺς ἱεροὺς μαθητὰς καταφοίτησιν
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... λόγος εἰς τὴν ἐπάνοδον τοῦ τιμίου λειψάνου τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... λόγος εἰς τὴν φαιδρὰν ἑορτήν, ἐν ᾖ παγκόσμιον ἀγαλλίασιν προοιμιασάμενα τὰ πλήθη, τὸν νικητὴν τοῦ θανατοῦ βαίοις ἀνύμνησαν
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... λόγος εἰς τὸ σύνθρονον τῷ παρ' οὗ καὶ δι' οὗ καταφοιτῆσαν αὐτοδεσπότως παρέσχε τὴν υἱοθεσίαν ἀνθρώποις θεῖον Πνεῦμα
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... λόγος εἰς τὸν ἐξ ἀστραπῆς τῶν οἰκείων λόγων τῆς ἀλογίας διώξαντα τῆς σκοτόμαιναν, τὸν μέγαν τῆς οἰκουμένης ἀπόστολον
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... λόγος εἰς τὸν πρώτως αὐτῷ ἐκ τοῦ παραδείσου τῆς ἐκκλησίας προσεχθέντα ἔμψυχον στέφανον
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... λόγος ὅτε ἡ ἐξ ἐρήμου φωνὴ τῶν σαρκίνων ὁρίων μεταχωρήσασα καὶ πρὸς τοὺς ἐν ᾅδου σκυθρωπάζοντας φωνὴ πρόδρομος καὶ τὴν ἀπώλειαν τῆς κατηφείας κηρύττουσα δείκνυται
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... Λόγος ὅτε νεφέλης ἀχράντου πρεσβυτικαῖς παλάμαις μετοχησάμενος, πρὸς ναὸν σκιώδη ὁ τῆς δόξης εἰσελήλυθεν ἥλιος
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... λόγος ὅτε σπινθῆρσι θεότητος ἐν Θαβὼρ καταλάμψας τὸ πρόσλημμα, παραδόξως ὤφθη μεταμορφούμενος
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... λόγος ὅτε σπινθῆρσι θεότητος ἐν Θαβὼρ καταλάμψας τὸ πρόσλημμα, παραδόξως ὤφθη μεταμορφώσεως
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... ὁμιλία δι' ὑπογραφέως ἐκπεφωνημένη τῷ λαῷ ἐν τῷ αὐτῷ ναῷ κατὰ τὴν ἱερὰν τῆς τελειώσεως τοῦ θείου μαθητοῦ ἡμέραν, τῆς βασιλικῆς παρουσίας κωλυθείσης διά τινας πραγμάτων ἀσχόλους ἀνθελκύσεως
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... ὁμιλία εἰς τὴν εἴσοδον τῶν νηστειῶν
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... ὁμιλία εἰς τὴν ἐν Θαβὼρ παραγυμνωθεῖσαν θεικὴν δόξαν καὶ οἰκείᾳ λαμπηδόνι τὸ ἡμέτερον ἄμορφον ὑπερφυω[ς καταστράψασαν
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... ὁμιλία εἰς τὸν ἀκτῖσιν ἀγωνισμάτων ἐκμειώσαντα τὸν σκότον τῆς δυσσεβείας καὶ καταφαιδρύναντα τὴν εὐσέβειαν, ἀείφωτον ἀστέρα τῆς ἐκκλησίας Δημήτριον
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... ὁμιλία ἐν τῷ τῆς τοῦ θεοῦ Σοφίας ἐπωνύμῳ ναῷ ῥηθεῖσα, ὅτε τὸν κοινωνὸν τῶν σωματικὼν ὠδίνων ἡ θεία χάρις εἰς πατέρα τάξασα, τῇ ἀμώμ{β νύμφῃ συνηρμόσατο
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... ὁμιλία ὅτε τὸ φῶς τῇ τοῦ δούλου παλάμῃ καθαιρόμενον ὕδατι, τὴν ζοφερὰν ἁμαρτίαν κατέδυσεν
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... ὁμιλία ὅτε τῷ ἀοιδίμῳ τῆς εὐσεβείας άγωνιστῇ καὶ τὰ οὐράνια περιπολοῦντι ἀνάκτορα Δημητρίῳ ὁ οἶκος ἐν τοῖς βασιλείοις ἀνιερώθη
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ... ὁμιλία ῥηθεῖσα ἐν τῇ ἀοιδίμου Ἠλίου πανηγύρει, ὅτε τὴν καθ' ἡμῶν πανηγυρίζουσαν ἁμαρίαν ἐν τῷ μικροῦ θανάτου σκότῳ καλύψαι ἡμᾶς, ἵλεως ἰδὼν ἐπέσχε θεός, εἰς ἑορτὴν μεταστρέψας τὴν ἐκεῖθεν κατήφειαν
|
Titulus initialis |
|
Λεόντος βασιλέως πολεμικῶν παρασκευῶν διάταξις περὶ ναυμαχίας
|
Titulus initialis |
|
λέοντος ἐν Χ(ριστ)ῷ αὐτοκράτορος τῶν ἐν πολέμοις τακτικῶν σύντομος παράδοσις
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος μητροπολίτου τῆς ἐν Ῥωσίᾳ Πρεσθλάβας περὶ τοῦ ὅτι οὐ δεῖ τελεῖσθαι τὰ ἄζυμα
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος μητροπολίτου τῆς ἐν Ῥωσίας Πρεσθλάβας, ὅτι οὐ δεῖ τελεῖσθαι τὰ ἄζυμα
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος ὃς τὰ σκῆπτρα δεξιᾶς ἔχει...
|
Titulus initialis |
|
Λέοντος, ὃς τὰ σκῆπτρα δεξιᾶς ἔχει
|
Incipit |
|
Λέοντος... ὁμικία ῥηθεῖσα ἐν τῷ τῆς τοῦ θεοῦ Σοφίας ἐπωνύμῳ ναῷ, νεοτεύκτου περιβολῆς τῇ θείᾳ προσενηνεγμένης τραπέζῃ, καθ' ἣν ἡμέραν Ἰορδάνου τοῖς ὕδασιν τὸ φῶς ἐβαπτίσατο
|
Titulus initialis |
|
ΛΕΠΙΔΟΣ ΔΡΑΧΜΑΣ Β'
|
Desinit |
|
ΛΕΠΙΣ ΧΑΛΚΟΥ ΕΦΟΛΒΙΟΝ ΧΑΜΑΙΛΕΩΝ ΑΛΥΠΙΑ ΚΝΙΔΙΟΣ ΚΟΚΚΟΣ
|
Desinit |
|
ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΣ ΤΕ ΚΑΙ ΞΗΤΟΙΚΟΝ ΑΔΙΚΤΟΣ ΕΣΤΙΝ
|
Desinit |
|
Λεύκιός τις ὀνόματι τὴν δι᾿ ἀστρονομίας γοητευτικὴν εἰς ἄκρον ἐξησκημένος καὶ τὴν ᾿Απολιναρίου αἵρεσιν ὅλην ἐκπεπωκώς,
|
Incipit |
|
Λεύκιός τις ὀνόματι τὴν δι’ ἀστρονομίας γοητατικήν
|
Incipit |
|
ΛΕΥΚΟΝ· ΩΣ ΥΔΩΡ. ΓΑΛΑΚΤΩΔΕΣ ...
|
Incipit |
|
λευκὸς προέρχου καὶ Θεῷ στέφος δέχου
|
Desinit |
|
ΛΕΧΙΚΟΝ ΤΩΝ ΕΝΔΙΑΘΕΤΩΝ ΓΡΑΦΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΛΕΩΝ ΛΕΩΝ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΨΩΜΙΟΝ ΔΡΑΚΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Λέων ὁ Μάρκος εὑρεθεὶς ἐκ τῶν λόγων
φρικτῶν βρυχηθμῶν ἐξερεύγεται κτύπους,
οὓς ἡ κτίσις πτήξασα δορκάδος δίκην
τοὺς δυσπλόκους πέφευγε τῆς πλάνης βρόχους
|
Textus |
|
λεων ωσπερει βρυχησας σφοδρα Μαρκος
των Ελληνων ετρεψε πασας αιρεσεις.
|
Textus |
|
λϛʹ περι των εκγαθετων δια τον κηνσον·
|
Desinit abruptus |
|
λζʹ περὶ τῶν Σαδδουκαίων
|
Incipit abruptus |
|
ληʹ περι των Σαδδουκαιων.
|
Desinit abruptus |
|
ΛΗΡΟΥΣ ΟΥΝ ΚΑΙ ΑΠΟΠΛΗΞΙΑ ΔΕΙΝΗ
|
Incipit |
|
ΛΗΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΗ ΦΑΣΙΝ
|
Incipit |
|
λήψεται κατὰ τὸν ἴδιον κόπον, μόνον μὴ παντελῶς τις ἄκαρπος εὑρεθῇ
|
Desinit |
|
Λιαν θαυμαζω και εκπληττομαι την ανοιαν των ζητουντων δι'ην αιτιαν ο Χριστος προ των τριων ημερων ανεστη. ει μεν γαρ φασιν
|
Incipit |
|
Λίαν καὶ σήμερον ἡ τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησία πανηγυρίζει φαιδρόν
|
Incipit |
|
Λίαν καὶ σήμερον ἡ τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησία πανηγυρίζει φαιδρόν
|
Incipit |
|
Λίαν ὑμῖν διελέχθην
|
Incipit |
|
Λίβανον σὺν ὄξει καὶ ἐλαίῳ διάχριε
|
Incipit |
|
ΛΙΒΕΛΛΟΣ ΤΗΣ ΑΜΩΜΗΤΟΥ ΚΑΙ ΟΡΘΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΛΙΒΕΛΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ
|
Titulus initialis |
|
ΛΙΒΕΛΟΣ ΔΙΔΟΜΕΝΟΣ ΠΑΡΑ ΛΑΤΙΝΩΝ ΤΩΝ ¨ΠΡΟΣΕΡΧΟΜΕΝΩΝ ΤΗ ΑΓΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
|
Titulus initialis |
|
Λίην μὲν αὐχῶ αἴσιον δέρκων νεών
|
Incipit |
|
Λίθος σάρδιος· ὁ τοιοῦτος πυρωπός
|
Incipit |
|
ΛΙΘΟΥ ΔΕ ΑΔΑΜΑΝΤΑ ΦΕΡΕΙ Ο ΑΡΧΙΕΡΕΥΣ ΕΙΣΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΕΙΣ ΤΑ ΑΓΙΑ
|
Incipit |
|
λίθου τάφον τρίπηχυν οὐχ ὑπεκδράμῃς
|
Desinit |
|
Λίθων θρηπτικὸν δεδωκιμασμένον ἀρτεμησίαν
|
Incipit |
|
Λίθων· σπεύδει
|
Desinit |
|
Λικίνιος ὁ λυμεὼν ἀνὴρ αἱμάτων καὶ δόλιος
|
Incipit |
|
Λικιννίῳ δ’ ἀκόρητος ἔφυ χόλος ἐς Θεόδωρον
|
Desinit |
|
λιμένα τὸν πανεύδιον καὶ παγγάληνον, ὅτι παρὰ σοῦ χορηγεῖται πᾶν ἀγαθὸν καὶ σωτηρία καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν...
|
Desinit |
|
ΛΙΜΝΗΣ ΤΗΣ ΜΑΙΩΤΙΔΟΣ
|
Incipit |
|
Λίσσεο Χριστόν, Βασίλειε, καὶ εὔδια φάρμακα γαίῃ
|
Incipit |
|
λίσσομαι· ἐστὲ δὲ θνητοῖς νοῦς κλέος ἦδός τε καὶ ὄλβος
|
Desinit |
|
λίτρας ἑβδομήκοντα καὶ ἕτερος τεσσαράκοντα καὶ ἄλλος εἴκοσιν... ἀμήν
|
Detail(s) |
|
Λογγινος ο και ρητωρ την των μεγαλων ρητορων απαριθμησιν συνεταξεν ουτως· κορωνις δ'εστω λογου παντος και φρονηματος ελληνικου, Δημοσθενης, Λυσιας, Αισχινης, Αριστειδης, Ισαιος, Τιμαρχος, Ισοκρατης, Δημοσθενης ο και Κριθινος, Ξενοφων, προς τουτοις Παυλος ο Ταρσευς, οντινα και πρωτον φημι προισταμενον δογματος αναποδεικτου.
|
Textus |
|
λόγε πρεσβείαις τῶν ἐν δᾶ[
|
Desinit |
|
Λογίδρια συντομώτατα, σχεδιασθέντα παρὰ Σταματίου τοῦ παπᾶ καὶ ἐκδοθέντα τοῖς αἰτήσασιν ἱερεῦσιν. Εἰς ἄσκησιν ἐκκλησιαστικῆς διδασκαλίας
|
Titulus initialis |
|
Λογίζῃ δὲ τοῦτο, ὦ ἄνθρωπε, ὁ κρίνων
|
Incipit |
|
Λογίζη δὲ τοῦτο, ὦ ἄνθρωπε, ὁ κρίνων
|
Incipit |
|
Λογίζῃ δὲ τοῦτο, ὦ ἄνθρωπε, ὁ κρίνων
|
Incipit |
|
Λογίζομαι φίλτατα τέκνα καὶ ἀδελφοί
|
Incipit |
|
Λογιζόμενοι ὅτι δάκρυον
|
Incipit |
|
Λογισμὸς δαιμονιώδης ἐστὶ νόημα
|
Incipit |
|
Λογίων δὲ τῶν τηνικάδε
|
Incipit |
|
Λόγοι ἀνόμων ὑπερεδυνάμωσαν ἡμᾶς
|
Incipit |
|
Λόγοι ἀνόμων ὑπερεδυνάμωσαν ἡμᾶς
|
Incipit |
|
Λόγοι ἀνόμων ὑπερεδυνάμωσαν ἡμᾶς
|
Incipit |
|
Λόγοι ἀνόμων ὑπερεδυνάμωσαν ἡμᾶς
|
Incipit |
|
ΛΟΓΟΙ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΕΡΙ ΙΕΡΕΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΛΟΓΟΙ ΜΕΤΑ ΔΙΑΣΤΙΧΟΥ ΕΞΗΓΗΣΕΩΣ
|
Titulus initialis |
|
ΛΟΓΟΙ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ... ΤΟ ΔΕ ΜΕΛΟΣ ... ΤΟΥ ... ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΚΟΥΚΟΥΖΕΛΗ
|
Titulus initialis |
|
Λόγοι τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Μάρκου ἀρχιεπισκόπου Ἐφέσου, οὓς εἶπε πολλοῖς τῶν ἀρχιερέων καὶ ἱερομονάχων καὶ μοναχῶν καὶ κοσμικῶν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐν ᾗ μετέστη πρὸς τὸν Θεόν·ἀπομνημονευθέντες δὲ συνεγράφησαν παρὰ τοῦ ἐντιμοτάτου καὶ λογιωτάτου ἱερομνήμονος
|
Titulus initialis |
|
Λόγοι τῶν βουλομένων ἀποδεικνύειν, ὅτι ἡ περὶ τὸν λόγον σοφία μάταιον/μάταιος
|
Titulus initialis |
|
ΛΟΓΟΙ ΩΦΕΛΙΜΟΙ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΙ ΕΙΣ ΠΑΣΑΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΝ
|
Titulus initialis |
|
λόγοις ἐπίδοσιν ἐλογιζόμην τὸ μεγαλοφυὲς
|
Incipit |
|
Λόγον αὐτοματίσαι σοι ἐξ αὐτοσχεδίου γλώττης ἐν τῷδε τῷ λογιωτάτῳ θεάτρῳ προστέταχας
|
Incipit |
|
Λόγον γράφων ἄρρητον ὁ βροντῆς γόνος
βροτοὺς ἔδειξε προσκυνητὰς τοῦ λόγου.
|
Textus |
|
Λόγον παῖδα ἐμὸν διδάξας ὅσα χρὴ λέγειν
|
Incipit |
|
λόγον. Ἐν τούτοις γοῦν ὄντα τὸν Παῦλον ἐν μνήμῃ γενέσθαι τῶν ἐθνῶν, ἐν Φιλίπποις ἀδελφῶν καὶ τὰ κατ’ αὐτὸν πάντα γνωρίσαι αὐτοῖς βουληθείς, τὴν παροῦσαν γράφει ἐπιστολήν, ἣν καὶ ἀποστέλλει διὰ Τιμοθέου καὶ Ἐπαφροδίτου.
|
Desinit |
|
ΛΟΓΟΣ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΡΩΜΑΙΚΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Λόγος ἀνατρεπτικὸς τοῦ ῥωμαϊκοῦ δόγματος, τοῦ δεῖν γίνεσθαι λέγοντος τὴν τῶν ἁγίων μυστηρίων προσένεξιν δι’ ἀζύμων.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Λογος απαγγελλων, παρειναι αγαθον το προσδοκωμενον.
|
Additio |
|
Λόγος ἁπλῶς καὶ ὠφέλημος κατὰ πωλλὰ περὶ τοῦ ἀπέ{ρ}χεσθαι ἔργου τὴν ἁγίαν Κυριακοῖς καὶ τὸν μεγάλλον ἐωρτόν· καὶ ὥτι οἱ ἐργαζώμενοι ἐν τῇ ἁγίᾳ Κοιριακὺ δειππλὴν ὑποστήσωντ(αι) τὴν ζημήα καὶ μεθηόντ(ων) καὶ χωρέβοντον
|
Titulus initialis |
|
Λόγος ἁπλῶς προσενεχθεὶς ὁλοκλήρους ἀνέτρεψεν οἰκίας, καὶ ψυχὰς ἀπώλεσε καὶ κατέδυσε
|
Incipit |
|
Λόγος ἀποδεικτικὸς πρῶτος ὅτι οὐχὶ καὶ ἐκ τοῦ υἱοῦ ἀλλ’ ἐκ μόνου τοῦ πατρὸς ἐκπορεύεται τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον
|
Titulus initialis |
|
λόγος ἀπόκρυφος διʹ ἑτέρου προδήλου σῆμα
|
Desinit |
|
Λόγος ἀσκητικὸς εἰς τὸ, Παραδώσουσι γὰρ ὑμᾶς ἐπί βασιλεῖς καὶ ἡγεμόνας
|
Titulus initialis |
|
Λόγος β´∙ ἑτέρα ἔκδοσις περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος
|
Titulus initialis |
|
Λόγος Β:- Ἑτέρα ἔκδοσις περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος
|
Titulus initialis |
|
Λόγος δ´ τοῦ αὐτοῦ ἁγίου Μακαρίου περὶ τῆς φαινομένης ἀσκήσεως καὶ ποῖον ἀγαθὸν ἐπιτήδευμα μεῖζον καὶ πρῶτον τυγχάνει
|
Titulus initialis |
|
Λόγος δὲ ἐνυπόστατον γέννημα, διὸ καὶ Υἱὸς, καὶ Πνεῦμα ἐνυπόστατως ἐκπόρευμα καὶ πρόβλημα, ἐκ Πατρὸς μὲν, δι’ Υἱοῦ δὲ, καὶ οὐκ ἐξ Υἱοῦ ὡς Πνεῦμα στόματος Θεοῦ Λόγου ἐξαγγελτικόν.
|
Desinit |
|
Λόγος δεύτερος
|
Titulus initialis |
|
Λόγος δεύτερος
|
Titulus initialis |
|
Λόγος δεύτερος
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Λόγος δεύτερος [...]
|
Titulus initialis |
|
Λὀγος δεύτερος περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἐκπορεύσεως
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Λόγος δεύτερος, ἐν ᾧ ἀναιρεῖται τὰ κωλύματα τῆς τοιαύτης εἰρήνης
|
Titulus initialis |
|
Λόγος διαλεκτικὸς μετά τινος Λατίνου φιλοσόφου, ὃν ἐποιήσατο ἐν Ἱεροσολύμοις περὶ τῶν ἀζύμων
|
Titulus initialis |
|
Λόγος διδακτικὸς μεγάλου τινὸς γέροντος πρὸς τὸν ἑαυτοῦ μαθητήν
|
Titulus initialis |
|
Λόγος διδασκαλικὸς εἰς τὸ ῥητόν εὐαγγελίου εἰς τὴν ὑπέρφωτον ἡμὲραν τῶν Βαΐων
|
Titulus initialis |
|
Λόγος διδασκαλικὸς ἐκ πολλῶν βιβλίων συνηθροισμένος
|
Titulus initialis |
|
ΛΟΓΟΣ ΔΙΗΓΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΕΡΙΕΧΩΝ ΤΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΑΝΣΕΠΤΟΥ ΚΑΙ ΘΕΙΟΥ ΝΑΟΥ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, ΤΟΥ ΟΥΤΩ ΛΕΓΟΜΕΝΟΥ ΤΩΝ ΟΔΗΓΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΛΟΓΟΣ ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
λόγος εἰς τὴν ἁγίαν τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ Μεταμόρφωσιν. Ἀνεγνώσθη ἐν βασιλείοις, ἔτι κοσμικοῦ ὄντος καὶ τοῖς
ἐκεῖ διαπρέποντος λειτουργήμασιν, ἐπὶ Ἰωάννου βασιλέως, ᾧ καὶ ἅπαντα συναπέβη καὶ τὰ ἡμέτερα
|
Titulus initialis |
|
Λόγος εἰς τὴν ἀποτομὴν τοῦ τιμίου ἐνδόξου προφήτου Προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ Ἰωάννου
|
Titulus initialis |
|
Λόγος εἰς τὴν δευτέραν παρουσίαν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
|
Titulus initialis |
|
Λόγος εἰς τὴν κυριακὴν τῆς ὀρθοδοξίας
|
Titulus initialis |
|
λογος εις την παρουσιαν του Κυριου και εις την κοινην αναστασιν και αμφιβολη Ιουδαιων περι της αναστασεως του Σωτηρος
|
Titulus initialis |
|
Λόγος εἰς τὴν πρώτην καὶ δευτέραν καὶ τρίτην τῆς κεφαλῆς τοῦ Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου
|
Titulus initialis |
|
Λόγος εἰς τὸ πῶς δεῖ εἶναι τὸν μοναχόν
|
Titulus initialis |
|
λόγος εἰς τὸν Εὐαγγελισμὸν τῆς ὑπεραγίας δεσποίνης ἡμῶν θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας
|
Titulus initialis |
|
ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΣΙΩΠΩΝΤΑ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΓΗΝ ΤΗΣ ΧΑΛΑΞΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Λόγος εἰς τὸν προφήτην Δανιὴλ καὶ εἰς τοὺς ἁγίους Τρεῖς Παῖδας. Καὶ πρὸς τὸν λέγοντα, ὁ καιρὸς πονηρός ἐστι, σωθῆναι οὐ δύναμαι
|
Titulus initialis |
|
Λόγος εἰς τὸν τίμιον καὶ ζωοποιὸν σταυρὸν καὶ εἰς τὴν δευτέραν παρουσίαν. Καὶ περὶ ἀγάπης καὶ ἐλεημοσύνης
|
Titulus initialis |
|
ΛΟΓΟΣ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΝΥΣΣΗΣ ΤΗ ΠΕΜΠΤΗ ΤΗΣ Αʹ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΕΓΑΝ ΚΑΝΟΝΑ
|
Titulus initialis |
|
Λόγος ἐπιτάφιος τοῦ μεγάλου δρουγγαρίου κυροῦ Γργορίου τοῦ Ἀντιόχου ἀναγνωσθεὶς ἄνωθεν τοῦ τάφου τοῦ ἀοιδίμου δεσπότου καὶ περιποθήτου γαμβροῦ τοῦ κραταιοῦ καὶ ἁγίου ἡμῶν αὐθέντου καὶ βασιλέως κυροῦ Ἀνδρονίκου τοῦ Κοντοστεφάνου, τοῦ διὰ τοῦ θείου καὶ ἀγγελικοῦ σχήματος Ἀκακίκου μετονομασθέντος
|
Titulus initialis |
|
Λόγος Ἱπποκράτους περὶ τὰς διαφορὰς τῶν πυρετῶν
|
Titulus initialis |
|
ΛΟΓΟΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΠΡΑΧΘΕΝΤΩΝ ΕΝ ΝΙΚΑΙΑ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΜΝΗΣΙΚΑΚΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Λόγος κατὰ αἱρετικῶν, ἐν ᾧ καὶ ἀπόδειξις ἐκ φανερῶν ὑποδειγμάτων, τοῦ τε μαργαρίτου καὶ τῶν λοιπῶν συνάγουσα τὸ πιστόν, ὅτι δίχα τῶν φυσικῶν νόμων ἡ ἁγία Θεοτόκος τὸν Κύριον καὶ Θεὸν ἡμῶν ἐπὶ σωτηρίας τοῦ κόσμου καὶ συνέλαβε καὶ ἐκύησε
|
Titulus initialis |
|
Λόγος μὲν οὐδεὶς περὶ ἀγάπης κατ’ ἀξίαν εἰπεῖν ἱκανός, διὰ τὸ μὴ
|
Incipit |
|
Λόγος ὀφέλημος περὶ τοῦ ἀπέχεσθαι ἐν κενοδωξίᾳ κ(αὶ) ὑπεριφανείᾳ εἰς ταύτην τὴν ὑπόθεσιν
|
Titulus initialis |
|
Λόγος πάνυ ὀφέλημος κ(αὶ) διήγησις τοῦ Σεδάρχ
|
Titulus initialis |
|
Λόγος παραινετικός. Περὶ τῆς δευτέρας παρουσίας τοῦ Κυρίου, καὶ περὶ μετανοίας
|
Titulus initialis |
|
Λόγος περὶ ἀζύμων, τῇ κυριακῇ τῆς ὀρθοδοξίας ἀναγινωσκόμενος ἐπὶ τῆς ἐκκλησίας φωνῇ μεγάλῃ καὶ παρρησίᾳ
|
Titulus initialis |
|
Λόγος περὶ ἀληθοῦς ἀποταγῆς, καὶ ὃν τρόπον εὑρήσει ψυχὴ τὸν Θεόν· διὸ καὶ ἦλθεν ὁ Κύριος
|
Titulus initialis |
|
λόγος περὶ ἀνδρῶν
|
Titulus initialis |
|
Λόγος περὶ τῆς δευτέρας παρουσίας καὶ κρίσεως
|
Titulus initialis |
|
ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΝ ΔΙΑΛΕΞΕΣΙΝ ΕΥΤΑΞΙΑΣ, ΚΑΙ ΟΤΙ ΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΑΝΘΠΩΠΟΥ, ΟΥΤΕ ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙΡΟΥ ΤΟ ΠΕΡΙ ΘΕΟΥ ΔΙΑΛΕΓΕΣΘΑΙ
|
Titulus initialis |
|
Λόγος περὶ τῆς ἐνεργείας τοῦ μισοκάλου δαίμονος
|
Titulus initialis |
|
Λόγος περὶ τῆς κοινῆς ἀναστάσεως καὶ μετανοίας καὶ ἀγάπης. Καὶ εἰς τὴν δευτέραν παρουσίαν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
|
Titulus initialis |
|
Λόγος περὶ τῆς παραβάσεως τοῦ Ἀδὰμ καὶ τῆς Εὔας
|
Titulus initialis |
|
Λόγος περὶ τῆς τοῦ ἁγίου Πνεύματος μυσταγωγίας καὶ ὅτι ὥσπερ ὁ Υἱὸς ἐκ μόνου τοῦ Πατρὸς ἱερολογεῖται γεννᾶσθαι, οὕτως καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκ μόνου καὶ τοῦ αὐτοῦ αἰτίου θεολογεῖται ἐκπορεύεσθαι· λέγεται δὲ τοῦ Υἱοῦ εἶναι ὡς ὁμοούσιον καὶ ἀποστελλόμενον δι’ αὐτοῦ.
|
Titulus initialis |
|
Λόγος περὶ τοῦ ἀεὶ ἐν τῷ νῷ ἔχειν τὴν ἡμέραν τῆς ἐξόδου τοῦ βίου
|
Titulus initialis |
|
Λόγος πρὸς τοὺς λέγοντας, ὅτι ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκπορεύεται, κατασκευάζων ὅτι ἐκ τοῦ Πατρὸς διὰ τοῦ Υἱοῦ, οὐχὶ δὲ καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκπορεύεται
|
Titulus initialis |
|
ΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣΦΩΝΗΘΕΙΣ ΤΩ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΩ ΚΑΙ ΘΕΟΠΡΟΒΛΗΤΩ ΑΥΘΕΝΤΗ ΚΑΙ ΔΕΣΠΟΤΗ ΤΩ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΚΥΡΙΩ ΚΥΡΙΩ ΚΟΣΜΑ ΤΩ ΠΡΩΤΩ
|
Titulus initialis |
|
ΛΟΓΟΣ ΠΡΩΤΟΣ· ΣΤΗΛΗ ΠΡΩΤΗ ΠΕΡΙ ΑΛΩΠΕΚΙΑΣ. ΒΙΒΛΟΣ ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΤΑ ΕΦΟΔΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟΔΗΜΟΥΝΤΟΣ ...
|
Titulus initialis |
|
Λόγος σημαίνει ιβ΄· λόγος ὁ ἐνδιάθετος λογισμός
|
Incipit |
|
Λόγος στηλιτευτικὸς κατὰ Ἀρμενίων τῶν αἱρετικῶν, ὁμοφρόνων Εὐτυχοῦς καὶ Διοσκούρου
|
Titulus initialis |
|
Λόγος στηλιτευτικὸς περὶ τῶν κακοδόξων Ἀρμενίων κ.τ.λ.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Λογος του αγιου Ευφραιμ κατανυκτικος και περι της δευτερας παρουσιας του κυριου ημων Ιησου Χριστου, πανυ οφελιμος, ευλογησον.
|
Titulus initialis |
|
Λόγος τοῦ εὐλαβεστάτου διακόνου τῆς τοῦ θεοῦ μεγάλης ἐκκλησίας καὶ φιλοσόφου κυροῦ Σωτηρίχου τοῦ Παντευγένου, γενόμενος ἐκ συζητήσεως τοῦ ἁγιωτάτου πατριάρχου κυροῦ Μιχαὴλ τοῦ Ὀξείτου, περὶ τοῦ γεννηθῆναι ἀνάρχως καὶ ἀχρόνως τὸν θεὸν λόγον ἐκ τοῦ θεοῦ καὶ πατρὸς καὶ ἀεὶ γεννᾶσθαι καὶ μήτε τὸν πατέρα στῆναί ποτε τοῦ γεννᾶν, μήτε τὸν υἱὸν τοῦ γεννᾶσθαι, καὶ περὶ τοῦ μὴ ἀπόβλητον εἶναι τοῖς ἐπιεικῶς καὶ εὐεπηβόλως προσφερομένοις τὴν παρὰ τοῦ μεγάλου Βασιλείου παραληφθεῖσαν λέξιν τὴν λέγουσαν τὴν κυριακὴν σάρκα θεοφόρον
|
Titulus initialis |
|
ΛΟΓΟΣ ΩΦΕΛΗΜΟΣ ΟΤΙ ΕΑΝ ΘΕΛΕΙ Ο ΔΑΙΜΩΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΣΩΘΗ
|
Titulus initialis |
|
ΛΟΓΟΣ ΩΦΕΛΗΜΟΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΠΕΧΕΣΘΑΙ ΕΝ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΤΟΙΑΥΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΙΝ
|
Titulus initialis |
|
Λόγος ὠφέλιμος ἐκ θείων πατέρων καὶ εὐαγγελικῶν διδαγμάτων περὶ τῶν ἀποιχομένων ἀποδεικνύων ὅτι καλόν ἐστιν τὸ εὐποιεῖν ὑπὲρ αὐτῶν
|
Titulus initialis |
|
Λόγος ὠφέλιμος ἐκ θείων πατέρων καὶ εὐαγγελικῶν διδαγμάτων περὶ τῶν ἀποιχομένων ἀποδεικνύων ὅτι καλόν ἐστιν τὸ εὐποιεῖν ὑπὲρ αὐτῶν
|
Titulus initialis |
|
Λόγος ὠφέλιμος ἐκ θείων πατέρων καὶ εὐαγγελικῶν διδαγμάτων περὶ τῶν ἀποιχομένων ἀποδεικνύων ὅτι καλόν ἐστιν τὸ εὐποιεῖν ὑπὲρ αὐτῶν
|
Titulus initialis |
|
Λόγος ὠφέλιμος ἐκ θείων πατέρων καὶ εὐαγγελικῶν διδαγμάτων περὶ τῶν ἐπευχομένων ἀποδεικνύων ὅτι καλόν ἐστιν τὸ εὐποιεῖν ὑπὲρ αὐτῶν
|
Titulus initialis |
|
ΛΟΓΟΣ ΩΦΕΛΙΜΟΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΣ ΕΙΣ ΠΑΣΑΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ΛΟΓΟΣ ΩΦΕΛΙΜΟΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΗΜΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ
|
Titulus initialis |
|
Λόγος ὠφέλιμος περὶ τοῦ ἀπέχεσθαι κενοδοξίας καὶ ὑπερηφανείας, καὶ περὶ ταπεινοφροσύνης
|
Titulus initialis |
|
Λόγος, πῶς μὲν ἐν δευτέρῳ ἀπολογητικός, ἐφ' ᾗπερ ἀδικίᾳ ὑπέστη, πῶς δὲ ἀντιρρητικός ἐπὶ παρεξηγήσεσι ῥήσεων τινῶν Γραφικῶν
|
Titulus initialis |
|
λογους τελωνων και δημοσιας πραξεις
ελιπες αποστολε Μ α τ θ α ι ε μακαριε, (sic)
μονω δε Χριστω ηκολουθησας ποθω
γραψας απασι τους αυτου θειους λογους.
|
Textus |
|
λογους τελωνων και δημοσιας πραξεις. ελιπες αποστολε Ματθαιε μακαριε μονω δε Χριστω ηκολουθησας ποθω γραψας απασι τους αυτου θειους λογους.
|
Textus |
|
ΛΟΓΩΝ Η ΤΟΤΕ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ ΔΙΑ ΣΑΦΩΝ
|
Incipit |
|
λογων ο Μαρκος την αειρρυτον χυσιν
εκ πληθος εκκενωσον αντλησας, οπως
κοσμος παρηγορημα του διψους λαβη.
|
Textus |
|
ΛΟΙΔΟΡΙΑΙΣ ΣΟΙ ΧΡΑΝΕΙΝ ΑΣ ΠΥΝΘΑΝΟΜΕΝΟΣ ΟΥ ΜΙΚΡΩΣ
|
Incipit |
|
Λοιμὸς ἐπεῖχε τὴν πόλιν. ἔχρησεν ὁ θεὸς παύσασθαι τὸν λοιμόν, εἰ ὁ δῆμος ἑνός του τῶν πολιτῶν παῖδα θύσειεν. ἔλαχεν ὁ τοῦ μάγου. ὑπισχνεῖται παύσειν τὸν λοιμόν, εἰ ἀπόσχοιντο τοῦ παιδός. βουλεύονται.
|
Titulus initialis |
|
ΛΟΙΠΑ ΔΕ ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΙ
|
Incipit |
|
ΛΟΙΠΟΝ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣ ΑΓΑΠΗΣΩΜΕΝ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΝ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑΝ... ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
Λουδεμπιστὴς ἑρμηνεύεται ὁ διακορητής
|
Incipit |
|
λουδεμπιστής· ἀρρητοποιός
|
Incipit |
|
Λουκα παρελθε και ξενην φανον τριβον
τοις ασκοπως τρεχουσιν εις τριβον πλανης,
λαοις δε δειξον εν σκοτω καθημενοις,
οιον βλεπειν εδειξε φως θεοφανης.
|
Textus |
|
Λουκας | Κοσμα Ινδικοπλευστου.
|
Titulus initialis |
|
Λουκᾶς δ' ὁ θεῖος τρίτος ὕπαρχος τύπος
Μόσχου νοητῶς εἰκονίζων ἰδεὰν
Χριστοῦ διδαχαῖς ἀροτριοῦντος φρένας
Ὃν καὶ πατὴρ θύσειεν ἀσώτω γόνω.
|
Textus |
|
Λουκας διδασκει και συναπτει το δραμα.
|
Textus |
|
Λουκᾶς διδάσκει καὶ συνάπτει τὸ δράμα.
|
Textus |
|
Λουκας εν Θηβαις ταις βοιωτικαις εκοιμηθη· ων ετων πδʹ:
|
Textus |
|
Λουκᾶς ἠπιόθυμος ἀκεστορίης ἐπιΐστωρ,
ἀθανάτου Χριστοῖο γένος καὶ θέσκελα ἔργα
ἀτρεκέως κατέλεξε, καὶ ὡς θάνεν ἄμμε σαώσας,
καὶ πάλιν, ἐκ τύμβοιο θορών, μερόπεσσιν ἐδείχθη,
ἔνθεν δʹ οὐρανίην ὑπὲρ ἄντυγα Πατρὶ φαάνθη.
|
Textus |
|
Λουκᾶς ἰατρὸς οὐ μόνον τῶν σωμάτων
ἀλλ’ οὐδὲν ἧττον καὶ ψυχῶν παθημάτων.
Ὀγδοάτῃ δεκάτῃ μετεκίαθε Λουκᾶς γῆθεν·
Ἀντιόχειά σε γείνατο μὲν Λουκᾶ μεγαλῆτορ,
ἔργα δὲ σεῖο χειρὸς ἵκετο γῆς δι’ ὅλης.
|
Textus |
|
Λουκᾶς καὶ Κλήμης· ἴστω ὅτι τούτοις τέως ἦν ἐκκλησίας ἐγκεχειρικώς· τοσαύτη γὰρ αὐτῶν ἡ ὑπερβολὴ τῆς ἀρετῆς· ὡς μὴ δὲ τῆ (τὴν) νεότητα ἐμποδίσαι·
|
Desinit |
|
Λοῦκας κέρατα ποῦ Θεοῦ μόσχου φέρων
φρουρεῖ διδαχῆ τὴν βρότειον οὐσίαν,
ἀνευρύνων δ' αὔλακα τῶν οὐρανίων
γονιμοποιεῖ τὰς ψυχικὰς δυνάμεις.
|
Textus |
|
Λουκᾶς ὁ θεῖος Ἀντιοχεὺς μὲν ἦν, ἰατρὸς δὲ καὶ τὴν ἔξω σοφίαν πολύς, οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τὴν ἑβραϊκὴν παιδείαν ἐξησκήσατο τοῖς Ἱεροσολύμοις ἐπιφοιτήσας, ὅτε δὴ καὶ ὁ κύριος ἡμῶν ἐδίδασκεν
|
Incipit |
|
Λουκας ο θειος Αντιοχευς μεν ην· ιατρος δε, και την εξω σοφιαν πολυς·
|
Incipit |
|
Λουκας ο θειος, Αντιοχευς μεν ην, ιατρος δε και την εξω σοφιαν πολυς
|
Incipit |
|
Λουκας ο θειος, Αντιοχευς μεν ην, ιατρος δε και την εξω σοφιαν πολυς
|
Incipit |
|
Λουκας ο θειος, Αντιοχευς μεν ην· ιατρος δε, και την εξω σοφιαν πολυς
|
Incipit |
|
Λουκας ο κλεινος, ακεστωρ εν φαρμακοις, το παρος δ'αυθις, μωλ[ω]πων (μωλωπων) αορατων, δραστηρια φαρμακα τοις πιστοις χεει.
|
Textus |
|
Λουκας ο κλεινος, ακεστωρ εν φαρμακοις, το παρος δ'αυθις, μωλωπων αορατων, δραστηρια φαρμακα τοις πιστοις χεει.
|
Textus |
|
Λουκας ο μακαριος ευαγγελιστης ιατρος μεν ην την τεχνην· γεγονε δε και ψυχων ιατρος
|
Incipit |
|
Λουκας ο μακαριος ευαγγελιστης, ιατρος μεν ην τη τεχνη, γεγονε δε και
|
Incipit |
|
Λουκας ο μακαριος ευαγγελιστης, ιατρος μεν ην την τεχνην, γεγονε δε
|
Incipit |
|
Λουκᾶς ὁ μακάριος εὐαγγελιστὴς, ἰατρὸς μὲν ἦν τὴν τέχνην, γέγονε δὲ καὶ ψυχῶν ἰατρός
|
Incipit |
|
ΛΟΥΚΑΣ Ο ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΙΑΤΡΟΣ ΜΕΝ ΗΝ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗΝ ΓΕΓΟΝΕ ΔΕ ΚΑΙ ΨΥΧΩΝ
|
Incipit |
|
Λουκᾶς ὁ μακάριος ἰατρὸς μὲν ἦν τὴν τέχνην, γέγονε δὲ καὶ ψυχῶν ἰατρός, ἀναβὰς ἀπὸ τοῦ ἐλάττονος ἐπὶ τὸ κρεῖττον. Καταλέλοιπεν γὰρ ἡμῖν τῶν Ἰησοῦ λόγων τε καὶ θαυμάτων τὴν μνήμην ἔγγραφον. Μόνος δὲ τῶν ἄλλων εὐαγγελιστῶν ἀκριβῶς ἐποιήσατο τὴν τοῦ εὐαγγελίου γραφήν, καὶ πολλὰ τῶν τοῖς ἄλλοις σεσιωπημένων οὗτος ἀπεμνημόνευσέ τε καὶ διεξῆλθεν ἀκριβῶς, διὸ καὶ τὸ προοίμιον τῆς εὐαγγελικῆς γραφῆς ἀκρίβειαν ἐπαγγέλλεται.
|
Textus |
|
Λουκας τα δ᾽ ελεξεν
|
Incipit |
|
Λουκᾶς ταῦτα δ᾽ ἔλεξεν, ὅς ῥα κατ᾽ ἴχνος
πάντῃ ἀεθλεύοντι κεχαρμένος εἵπετο Παύλῳ
|
Textus |
|
Λουκας ταυτα δ᾽ ελεξεν, ος ρα κατ' ιχνος, παντη αεθλευοντι, κεχαρμενος ειπετο Παυλω.
|
Textus |
|
Λουκιανοῦ τοῦ δυσσεβοῦς κατὰ τὰ τῆς ἑώας μέρη ἐν Βηθαγαυρεῖ τῆς Ἐλευθεροπόλεως
|
Incipit |
|
ΛΟΥΚΙΛΛΙΑΝΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ ΕΝ ΑΘΛΗΤΑΙΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΙ ΠΕΡΙΒΟΗΤΟΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΜΕΝ ΕΦΗ ΤΗΣ ΝΙΚΟΜΗΔΟΥΣ
|
Incipit |
|
ΛΟΥΤΗΡΑ, ΟΝ ΔΗ ΘΑΛΑΣΣΑΝ ΠΡΟΣΗΓΟΡΕΥΣΕ Η ΓΡΑΦΗ
|
Desinit |
|
Λουτρὰ δὲ θερμὰ μέν, μεγάλους καὶ παχεῖς καὶ πυκνούς
|
Incipit |
|
λυγρὰ τάδ' ἀλεύασθαι, τῶν δ' ἴσ' ἀμείψασθ' ἐσθλά
|
Desinit |
|
Λύει σε δεσμῶν σταυρικῶν, στρατηλάτα
|
Incipit |
|
Λύεις γὰρ μᾶλλον οὕτω δεσμῶν, καὶ οὕτως ἕλκων ἑδραιοτέρους μᾶλλον ποιεῖς
|
Desinit |
|
Λυθεὶς ὁ μάρτυς τῆς ἐπὶ σταυροῦ πέδης
|
Incipit |
|
Λυπεῖ δ’ ὃ γ’ ἄφρων θέσθ’ ἐπισπεύδων χάριν
|
Incipit |
|
Λύπη ἐστὶ διάθεσις ψυχῆς
|
Incipit |
|
Λύπη μοί ἐστι μεγάλη καρδίας
|
Incipit |
|
λύπη χαρᾷ σύμμικτος· ἀμφοῖν γὰρ ἔδει
τοῖς σοῦ παθόντος ἐκ φθορᾶς λελυμένοις
|
Desinit |
|
ΛΥΡΗΣ ΘΕΙΟΚΡΟΤΟΥ ΜΕΛΙΕΔΕΟΣ ΕΥΛΑΛΟΣ ΗΧΩ
|
Incipit |
|
Λυρικοὶ δέ εἰσιν οὗτοι· Ἀλκμάν
|
Incipit |
|
Λύσις ἀπορίας τινὸς παλαμητικῆς. Περὶ τῶν ὑποστατικῶν τῆς ὑπερφυοῦς Τριάδος
|
Titulus initialis |
|
Λύσις· Διότι ὅ γε τοιοῦτος λόγος πρὸς τὴν λέξιν
|
Incipit |
|
Λῦσον με δεσμῶν τῆς ἁμαρτίας, Λόγε, μοναχὸν Ἰωάννην
|
Incipit |
|
ΛΥΤΡΩΘΗΝΑΙ ΔΥΝΗΣΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
λυτρωθῆναι δυνήσηται
|
Desinit |
|
λυτρωθῶμεν, καὶ τῆς τοῦ παραδείσου τρυφῆς ἀπολαύσωμεν, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
Λύτρωσαι κινδύνων ἐπαγωγῆς
|
Incipit |
|
Λυχνία γὰρ ἦν ἀληθὴς ἡ σὰρξ ἡ δεσποτική
|
Incipit |
|
Λυχνία ἦν ἀληθὴς ἡ σὰρξ ἡ δεσποτικὴ ἡ τοῦ ἁγίου Πνεύματος τὰς ἐλλάμψεις
|
Incipit |
|
Μ' ὅλον ὅτι τὸν ἄνθρωπον δὲν ἐδόθη νὰ ἀναπετάσει τὸν πέπλον τοῦ μέλλοντος
|
Incipit |
|
Μ[ετὰ τὸ] διαχωρισθῆναι τὸ γένος τῶν κακοδόξων Ἀρμενίων ἐκ τῶν Ῥωμαίων
|
Incipit |
|
Μ]ακκαβέοι κατὰ πέρσας Ἀκάρανος τουτέστι δεσπότης Ἀδὰρ ὄνομα μεγάλης
|
Incipit |
|
Μ]ὲ δόλια λόγια μέσα εἰς τὸν παράδεισον ὁ πονηρὸς Δαίμων
|
Incipit |
|
μʹ Περὶ διαλέξεως Παύλου τῆς πρὸς
τοὺς ἐν Ῥώμη Ἰουδαίους.
|
Desinit |
|
μʹ Περὶ διαλέξεως Παύλου τῆς πρὸς
τοὺς ἐν Ῥώμῃ Ἰουδαίους.
|
Desinit |
|
μʹ Περὶ διαλέξεως Παύλου τῆς πρὸς τοὺς ἐν Ῥώμη Ιουδαίους.
|
Desinit |
|
μʹ Περὶ διαλέξεως Παύλου τῆς πρὸς τοὺς ἐν Ῥώμη Ἰουδαίους.
|
Desinit |
|
μʹ Περὶ διαλέξεως Παύλου, τῆς πρὸς τοὺς ἐν Ῥώμη Ἰουδαίους.
|
Desinit |
|
Μάγνου Σοφιστοῦ ἐξηγησις εἰς τὸ περὶ οὔρων καὶ ἄλλων πολλῶν παλαιῶν σοφῶν καὶ τῶν διδασκάλων συντεθεῖσα παρὰ τοῦ φιλοσοφωτάτου Στεφάνου τοῦ Ἀλεξανδρέως
|
Titulus initialis |
|
μαθεῖν ἐβουλόμην παρ' ὑμῶν τῶν ζητούντων καὶ ἐπεκδικούντων
|
Incipit |
|
μαθεῖν ἐβουλόμην παρ’ ὑμῶν τῶν ζητούντων καὶ ἐπεκδικούντων
|
Incipit |
|
μαθηταῖς. Οἱ δὲ ἠπίστουν. Ἔδραμε
Πέτρος εἰς τὸ μνημεῖον καὶ εὗρεν οὕτως. Τότε φαίνεται τοῖς δύο ὁδοιποροῦσιν. Ὑποστρέψαντες οὗτοι, ἤκουσαν ὅτι ὤφθη Σίμωνι. Εἶτα ἔστη ἀθρόως ἐν μέσῳ αὐτῶν· οἱ δὲ ἐπτοήθησαν. Ἔδειξεν αὐτοῖς τοὺς τύπους καὶ ἔφ[αγ]εν ἐνώπιον αὐτῶν. Ἐξαγαγὼν δὲ αὐτοὺς εἰς Βηθανίαν, ἀνελήφθη.
|
Desinit |
|
ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ ΔΙΟΝΥΣΟΣ
|
Incipit |
|
Μαθητής, φησίν, τοῦδε τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Νικολάου, Κυπριανὸς τοὔνομα, ἐξ ἔθους εἶχεν κατ' ἔτος τοῦ παραβαλεῖν πρός τινα γέροντα κατὰ τὴν τῆς Ἀτρώας ὑπώρειαν
|
Incipit |
|
Μαθητής. Διδάσκαλε ἡμεῖς λεγόμεθα χριστιανοί· εἰπέ μοι τί ἐστι χριστιανός;
|
Incipit |
|
Μαθητῶν γὰρ εὐδοκίμησις δεῖγμα τῆς ἐπιμελείας τοῦ διδασκάλου
|
Incipit |
|
μαθόντα πάντα καὶ οὐδὲν ἀγνοήσαντα
|
Desinit |
|
Μάθωμεν οὖν πρῶτον διατί εἰσι τὸν ἀριθμόν
|
Incipit |
|
μαθὼν τὴν ἀληθείαν ἐβαπτίσθη δοξάζων τὸν κύριον ... ἀμήν
|
Desinit |
|
μακα]ρίας Δεββορᾶς
|
Incipit |
|
μακάριοι δὲ καὶ οἱ ἀπὸ γῆς αὐτοῖς νῦν συνειδότες, καὶ ἔτι μᾶλλον ἐν τῇ ἐσχάτῃ αὐτῶν τελειώσει συνεισόμενοι τελεώτερον.
|
Desinit |
|
Μακάριοι οἱ τὸν Θεὸν ἀγαπήσαντες καὶ διὰ τὴν ἀγάπην αὐτοῦ καταφρονοῦντες πάντων τῶν γηΐνων πραγμάτων
|
Incipit |
|
Μακάριοι τοῦ δεσμωτηρίου τῆς ἁλύσεως
|
Incipit |
|
μακάριον διανύωμεν βίον
|
Desinit |
|
Μακάριον ὄντως μὴ ἁμαρτάνειν· ἁμαρτάνουσι δὲ μὴ ἀπογινώσκειν, ἀλλὰ πενθεῖν ἐφ’ οἷς ἥμαρτον
|
Incipit |
|
Μακαριος ιερομοναχος και Χριστου δουλος και υπηρετης του.
|
Monocondylia et Monogrammata |
|
Μακάριος μὲν ὁ θεός, καθώς φησι Παῦλος, μακάριος καὶ μόνος δυνάστης
|
Incipit |
|
μακάριος οὖν ὁ ταύτην κεκτημένος ὅτι τῷ Θεῷ μένει, αὐτᾦ πρέπει δόξα... ἀμήν
|
Desinit |
|
Μακάριος. Δύο Μακάριοι ἐγένοντο ὁμώνυμοι καὶ περιβόητοι δι’ ἄσκησιν, διὰ βίον
|
Incipit |
|
μακαριότης τῇ ἀγάπῃ κυβερνωμένη καὶ διαμένουσα εἰς ἀεὶ ... ἀμήν.
|
Desinit |
|
Μακεδονίαν ἦλθον πάλ[ιν
|
Desinit |
|
Μακεδόνιος. Ποῦ γέγραπται θεὸς τὸ πνεῦμα;
|
Incipit |
|
ΜΑΚΕΔΟΝΙΟΥ
|
Desinit |
|
Μακρὰ καμὼν ἀμπαύομαι μακρότερον τόνδ’ ὕπνον
|
Incipit |
|
Μακραιώνων νυμφῶν τουτέστι ἐκ τῶν θνητῶν δαιμόνων
|
Incipit |
|
ΜΑΚΡΟΝΟΣΙΑΝ ΔΗΛΟΙ
|
Desinit |
|
Μακρὸς ἤδη χρόνος κἀμοὶ μακρὰ σιωπὴ
|
Incipit |
|
Μάκτρον προσώπου ῥυπτικὸν παντὸς δέχου
|
Incipit |
|
ΜΑΛΑΣΣΕΙ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΙ
|
Incipit |
|
Μαλαχίου μοναχοῦ καὶ πρεσβυτέρου ἐξήγησις εἰς τὰς Παροιμίας Σολομῶντος κατά τε τὴς πρόχειρον ἔννοιαν καὶ κατὰ τὴν ὑψηλοτέραν διάνοιαν ἀναγωγικῶν τοῖς κατά Χριστὸν καὶ εὐαγγελικῶν ζῶσι...
|
Titulus initialis |
|
μάλιστα δεδοικέναι
|
Incipit |
|
μᾶλλον δὲ καὶ τῷ ἀναθέματι καθυπέβαλε τοὺς τὰ ὅρια τῶν πατέρων σαλεύοντας καὶ ἀθέτησιν ποιοῦντας τῶν θείων κανόνων
|
Desinit |
|
μᾶλλον δὲ κάλλιστα ποιεῖς αὐτοῖς μὲν πεπεισμένος,
τοὺς δὲ βεβήλους καὶ γραώδεις μύθους κατὰ τὴν Παύλου συμβουλὴν παραιτούμενος.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
μᾶλλον δὲ κοιλίας ᾄδου τολμηρῶς ἀναφέρει.
|
Desinit |
|
μᾶλλον δὲ λαμβάνων χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ πρέπει… ἀμήν
|
Desinit |
|
μᾶλλον δὲ ὁ μέγας ἔχει Βασίλειος καὶ ὁ τὴν ψυχὴν ἐκείνην φωτίσας. Αὐτῷ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ΜΑΛΛΟΝ ΔΕ ΠΑΝΤΩΝ Ο ΑΣΤΡΟΠΕΛΙΚΙΩΣ ΛΙΘΟΣ ΑΜΒΛΥΝΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΜΑΛΛΟΝ ΔΕ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΤΟΙΣ ΙΔΙΟΙΣ ΠΤΑΙΣΜΑΣΙΝ
|
Desinit |
|
μᾶλλον εἰ μηδὲν τούτων
|
Desinit |
|
ΜΑΛΛΟΝ ΤΗΝ ΔΥΣΤΥΧΙΑΝ
|
Incipit |
|
μαμεν, ὡς ἀκίνδυνον προτιμήσαντες
|
Incipit |
|
μανδραγούρου ῥίζης οὐγγίας β', οἴνου εὐώδους τὸ ἀρκοῦν
|
Detail(s) |
|
ΜΑΝΗΣ ΛΙΒΑΝΟΥ ΤΟ ΡΙΠΟΔΕΣ ΤΟΥ ΛΙΒΑΝΟΥ
|
Incipit |
|
Μάνθανε τὰ νῦν δώδεκα τόπων λόγους
|
Incipit |
|
Μανουὴλ ὁ Ἀδραμυττηνὸς Ἀγγέλῳ τῷ Πολιτιανῷ εὖ πράττειν
|
Titulus initialis |
|
Μανουὴλ ὁ μέγας ῥήτωρ τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας φρὰ Φραντζέσκῳ τῷ πρεδικατόρῳ ἐκ παλαιᾶς Ῥώμης χαίρειν.
Τὸ ἐπιστολιμαῖόν σου πρὸς ἡμᾶς ἐλθὸν γράμμα δέδειχεν ἀμωσγέπως τό τε βραχύτατον τῆς διανοίας τῆς σῆς
|
Incipit |
|
Μανουὴλ τοὺ μεγάλου ῥήτορος τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει ἁγιωτάτης τοῦ θεοῦ μεγάλης ἐκκλησίας διήγησις περὶ τῆς σεβασμίας εἰκόνος τῆς δεσποίνης ἡμῶν ϑεοτόκου καὶ ἀειπαρϑένου Μαρίας τῆς ἐν Ἀσγορίῳ καὶ τῶν ὑπ’ αὐτῆς γεγονότων Θαυμάτων κατὰ διαφόρους καιρούς
|
Titulus initialis |
|
Μανουὴλ τοῦ μεγάλου ῥήτορος τῆς μεγάλης ἐκκλησίας λόγος εἰς τὴν ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐν ᾧ καὶ περὶ τῆς σωτηριώδους αὐτοῦ οἰκονομίας καὶ εἰς τὰ κατὰ τὴν θείαν Πηγὴν τῆς Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου θαύματα· εὐλόγησον πάτερ
|
Titulus initialis |
|
Μανουὴλ τοῦ σοφωτάτου καὶ λογιωτάτου μεγάλου ῥήτορος τῆς ἁγιωτάτης μεγάλης ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως νέας Ῥώμης τοῦ ἐκ Πελοποννήσου, λόγος περὶ τοῦ ὅτι οὐκ ἔστι μετὰ θάνατον πῦρ πουργατόριον ἤγουν καθαρτήριον, ὥς τινες ὑποτίθενται· καὶ πρός τινας εἰπόντας ἀμαθῶς, ὡς ἰουδαϊσμός ἐστι τὸ τηρεῖν τινα τοῦ παλαιοῦ νόμου
|
Titulus initialis |
|
Μανουὴλ τοῦ Φιλῆ μετάφρασις τῶν ψαλμῶν ργ΄, γ΄, λζ΄, ξβ΄ ρβ΄, ν΄ διὰ στἰχων πολιτικῶν
|
Titulus initialis |
|
Μαξιμιανὸς καὶ Μαξιμῖνος οἱ βασιλεῖς ὑπὸ τοῦ διαβόλου
|
Incipit |
|
Μαξιμιανὸς ὁ βασιλεὺς ἐκ Νικομηδείας ἀπάρας ἐπὶ τὰ Θρᾳκῶα μέρη
|
Incipit |
|
Μαξιμιανὸς ὁ βασιλεὺς πολλὴν περὶ τὴν τῶν εἱδώλων πλάνην
|
Incipit |
|
Μαξιμιανὸς ὁ βασιλεὺς πολλὴν περὶ τὴν τῶν εἰδώλων πλάνην εἰσφέρων τὴν ἐπιμέλειαν
|
Incipit |
|
Μαξιμιανοῦ βασιλεύοντος ἐν Νικομηδείᾳ
|
Incipit |
|
Μαξιμιανοῦ βασιλεύοντος τοῦ τυράννου καὶ τῆς οίκουμένης σχεδὸν ἁπάσης ὑπὸ βαθεῖ σκότῳ τῆς ἀσεβείας κειμένης
|
Incipit |
|
Μαξιμιανοῦ τοῦ τυράννου κακῶς τὴν βασιλείαν διέποντος καὶ διατάγματα πανταχοῦ θεομισῆ προτιθέντος
|
Incipit |
|
Μαξιμιανοῦ τοῦ τυράννου τὴν βασιλείαν ἀρχὴν ὡς ὤφελε κατὰ τὴν Νικομήδους διέποντος
|
Incipit |
|
Μαξιμιανοῦ τοῦ τυράννου τὸ δυσσεβὲς ἀνὰ πᾶσαν σχεδὸν τὴν οἰκουμένην ἐκδόντος διάταγμα
|
Incipit |
|
Μαξιμιανοῦ τοῦ τυράννου τῶν τῆς βασιλείας σκήπτρων κατὰ τὴν Νικομήδους ἐπειλημμένου
|
Incipit |
|
Μαξιμιανῷ τῷ δυσσεβεῖ βασιλεῖ πολλὴν περὶ τὴν τῶν εἰδώλων πλάνην
|
Incipit |
|
Μαξιμῖνος ὁ μετὰ Μαξιμιανὸν τὸ κράτος τῆς βασιλείας ἀναδειξάμενος τοσαύτην καθ' ἡμῶν
|
Incipit |
|
Μαξίμου ἡγεμονεύοντος ἐν Ἀλεξναδρείᾳ
|
Incipit |
|
Μαξίμου Μαργουνίου τοῦ Κρητóς, ταπεινοῦ ἐπισκóπου Κυθήρων, ἕτερα βιβλία δύο πρὸς τοῖς τρισὶ περὶ τῆς τοῦ Παναγίου Πνεύματος ἐκπορεύσεως
|
Titulus initialis |
|
Μαξίμου τοῦ Πλανούδη ἀκολουθία ὑελίων
|
Titulus initialis |
|
μαρία δὲ τοὔνομα αὐτῆς
|
Desinit |
|
Μαρια η εκγονος Φιλαρετου του Ελεημονος· γυνη δε γενομενου Κωνσταντινου βασιλεως, ηου (υιου) ειρηνης των συγκροτησαντων την αγιαν εβδομην συνοδον, εν Νικαια κατα των εικονομαχων· ητις βιασθεισα ελαβε το αγγελικον σχημα, ησυχασε εν μοναστηριω· εν Βυζαντω (Βυζαντιω).
|
Textus |
|
Μαρια η θεοτοκος: ομου δεκα.
|
Desinit |
|
Μαρια καθαρωτατον χρυσουν θυμιατηριον, της αχωρητου τριαδος δοχειον εγενου εν ω Πατηρ ηυδοκησεν, και ο υιος εσκηνωσε και πνευμα το παναγιον επισκιασα σοι κορη ανεδειξε θεοτοκον.
|
Textus |
|
Μαρίας ταύτης τῆς μακαρίας περὶ ἧς ἡ διήγησις…
|
Desinit |
|
Μαρκος | Κοσμα Ινδικοπλευστου.
|
Titulus initialis |
|
Μᾶρκος Αὐσονίοις ἱερὸς τάδε γράμματ᾽ ἀνῆκεν
ἑσπόμενος Πέτρῳ Θεοῦ μεγάλῳ θεράποντι
|
Textus |
|
Μαρκος Αυσονιοις ιερος ταδε γραμματ' ανηκεν, εσπομενος Πετρω Θεου μεγαλω θεραποντι.
|
Textus |
|
Μαρκος δε απο του προφητικου πνευματος
|
Incipit |
|
Μαρκος δε απο του τελεταρχικου πνευματος του εξ υψους επιοντος τοις αποστολοις
|
Incipit |
|
Μαρκος δε λεγεται υψηλη εντολη.
|
Titulus initialis |
|
Μαρκος δε λεγεται, υψηλη εντολη.
|
Titulus initialis |
|
Μαρκος δε λεγεται, υψηλη εντολη.
|
Titulus initialis |
|
Μᾶρκος ὁ εὐαγγελιστὴς Ἀλεξανδρεῦσι καὶ πάσῃ τῇ περιχώρῳ αὐτῶν ἕως τῆς Πενταπόλεως ἐκήρυξε τὸ εὐαγγέλιον· ὑπηγορεύθη δὲ ὑπὸ Πέτρου τοῦ ἀποστόλου ἐν Ῥώμῃ καὶ ἀπεδόθη αὐτῷ.
|
Textus |
|
Μαρκος ο ευαγγελιστης, εκαλειτο Ιωαννης υιος δε ουτος εστι Μαριας
|
Incipit |
|
Μᾶρκος προβάλλει τοὺς θεηγόρους λόγους,
ἕλκει πλάνης τε καὶ σκότους βροτῶν γένος,
πέμπει τε πρὸς φῶς τῆς ἀληθείας τάδε.
Τοίνυν δράμωμεν εὐσεβῶς πάντες, φίλοι,
κόσμον λιπόντες τὸν μάταιον καὶ πλάνον,
πρὸς δεσπότην εὔσπλαγχνον, εὐμενῆ λίαν.
|
Textus |
|
Μάρκου Ἀντωνίνου καὶ Λευκίου Βήρου τὴν αὐτοκράτορα Ῥωμαίοις διεπόντων ἀρχήν
|
Incipit |
|
Μάρκου Μητροπολίτου Ἐφήσου τοῦ Εὐγενικοῦ κεφάλαια συλλογιστικὰ πρὸς Λατίνους· ἀπόκρισις δὲ πρὸς ταῦτα τοῦ Σχολαρίου
|
Titulus initialis |
|
Μάρκου τὸ σεπτὸν ὧδ’ ἐνεκρύβη δέμας,
ἐπεὶ τὸ πνεῦμα πρὸς Θεοῦ μονὰς ἔβη
|
Textus |
|
Μᾶρον, μηδικὴ πόα
|
Incipit |
|
μαρουδα, και παπ(?)ο βγενηνα μνσινον
|
Textus |
|
ΜΑΡΤ. ΙΔ' ΑΡΧΗ ΚΡΙΟΥ
|
Incipit |
|
Μαρτινιανὸν ὡς Ἀδὰμ Σατὰν ὄφις
|
Incipit |
|
ΜΑΡΤΥΡΕΙ ΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙ
|
Incipit |
|
μαρτυρεῖν, ἐνετείλατο αὐτῷ ἐλθεῖν πρὸς αὐτὸν ταχέως, κομίζοντα τὸν φαιλόνην καὶ τὰ βιβλία. Παρῄνεσε δὲ αὐτῷ Ἀλέξανδρον τὸν χαλκέα φυλάττεσθαι, ὡς πολλὰ κακὰ ἐνδειξάμενον αὐτῷ. Καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
μαρτυρεῖν, ἐνετείλατο αὐτῶ ἐλθεῖν πρὸς αὐτὸν ταχέως· κομίζοντα τὸν φελόνην καὶ τὰ βιβλία· παρήνεσε δὲ τὸν Ἀλέξανδρον τὸν χαλκέα φυλάττεσθαι· ὡς πολλὰ κακὰ ἐνδειξάμενον αὐτῶ· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Μαρτύρετ’ ἠελίοιο φόως, ἐπὶ δ’ ὄμνυσι γαῖα
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙ ΛΟΓΟΥ ΙΔΕΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Μαρτυρίαι ἁγίων διδασκάλων Λατίνων, ὅτι τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκ τοῦ πατρὸς καὶ ἐκ τοῦ υἱοῦ ἐκπορεύεται
|
Titulus initialis |
|
Μαρτυρίαι ἁγίων διδασκάλων ὅτι τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκ τοῦ πατρὸς ἐκπορεύεται
|
Titulus initialis |
|
Μαρτυρίαι θεῖαι πισταὶ ἐκ λόγων θείων πιστῶν πατέρων συλλεγεῖσαι ὅτι τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκ τοῦ πατρὸς καὶ μόνου ἐκπορεύεται, οὐχὶ δὲ καὶ ἐκ τοῦ υἱοῦ καθὼς τοῦτο φρονοῦσιν οἱ Ἰταλοί
|
Titulus initialis |
|
Μαρτυρίαι περὶ τῆς ἁγίας Τριάδος καὶ ὅτι τρισυπόστατός ἐστιν ἡ μία θεότης Πατὴρ καὶ Υἱὸς καὶ ἅγιον Πνεῦμα
|
Titulus initialis |
|
μαρτυρικοῖς ἱδρῶσιν ἐκπεπλυμένον
|
Desinit |
|
Μαρτύριον εἰς τὸν ἱερομάρτυρα τοῦ Χριστοῦ Εὖπλον ἐν ᾦ καὶ θαύματα μερικά, συγγραφὲν παρὰ Ἰωάννου ἱερέως τοῦ Ἀσκανδάλη καὶ πρωτεκδίκου τῆς ἁγιωτάτης μητροπόλεως Αἴνου
|
Titulus initialis |
|
ΜΑΡΤΥΡΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΝΔΟΞΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΓΟΒΔΕΛΕΑ
|
Titulus initialis |
|
Μαρτύριον τοῦ ἁγίου ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος καὶ ἰαματικοῦ Νικῆτα
|
Titulus initialis |
|
Μαρτύριον τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Ἀθανασίου καὶ Ἀνθούσης τῆς φωτισθείσας παρ΄ αὐτοῦ καὶ τῆς συνοδίας αὐτῶν
|
Titulus initialis |
|
Μαρτύριον τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Ἀθανασίου καὶ Ἀνθούσης τῆς φωτισθείσας παρ' αὐτοῦ καὶ τῆς συνοδίας αὐτῶν
|
Titulus initialis |
|
Μαρτύριον τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Ἀθανασίου καὶ Ἀνθούσης τῆς φωτισθείσας παρ' αὐτοῦ καὶ τῆς συνοδίας αὐτῶν
|
Titulus initialis |
|
Μαρτύριον τοῦ ἁγίου καὶ ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου τοῦ Τήρωνος μεταφρασθὲν διὰ στίχων ἰαμβικῶν παρὰ Μερκουρίου γραμματικοῦ
|
Titulus initialis |
|
ΜΑΡΤΥΡΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΡΟΥΓΟΥ ΛΟΥΚΙΛΛΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΝΗΠΙΩΝ ΚΛΑΥΔΙΟΥ, ΥΠΑΤΙΟΥ, ΠΑΥΛΟΥ ΚΑΙ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Μαρτύριον τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου τοῦ Στρατηλάτου διὰ στίχων ἰαμβικῶν
|
Titulus initialis |
|
Μαρτύριον τῶν Ἁγίων μαρτύρων Σενάτορος, Βιάτορος, Κασσιοδώρου καὶ τῆς μητρὸς αὐτῶν Δομινάτας
|
Titulus initialis |
|
Μαρτύριον τῶν ἁγίων μαρτύρων Σινάτορος, Βιάτορος, Κασσιοδώρου, καὶ τῆς μητρὸς αὐτῶν Δωμινάτας
|
Titulus initialis |
|
Μάρτυρος παραγέγονε μνήμη, καὶ χρὴ παρασκυάσειν ἡμᾶς εὐπρεπῆ τὴν ὑποδοχήν
|
Incipit |
|
Μαρτύρων θεοστεφῶν τὴν ἔνδοξον μνήμην
|
Incipit |
|
Μαρτύρων μὲν οὐκ ἀπορίαν μοι ἔσεσθαι δοκῶ, ὦ ἄνδρες δικασταί· πολλοὺς γὰρ ὑμῶν ὁρῶ
|
Incipit |
|
ΜΑΡΤΥΣ ΨΕΥΔΗΣ Η ΕΠΙΟΡΚΟΣ ΟΥΚ ΑΤΙΜΩΡΗΤΟΣ ΕΣΤΑΙ
|
Desinit |
|
μαστιγοῖ δὲ πάντα υἱὸν ὃν παραδέχεται
|
Desinit |
|
μαστιγοῖ δὲ πάντα υἱὸν ὃν παραδέχεται
|
Desinit |
|
ΜΑΤΗΑΙΟΥ ΔΕ ΒΑΡΗ ΣΧΕΔΙΑΣΜΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑ ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΕΚ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΤΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Μάτην, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὰς πέντε ταύτας ἡμέρας
|
Incipit |
|
Ματθαιε πανεκφειμε (πανευφημε) ευλαλον στομα σκεπε φρουρει φυλαττε τους σε τιμωντας και παντοιας θλιμψεως (θλιψεως) αυτους εκλυτρουμενους ταις προς τον κυριον σαις δεησεσι αμην.
|
Textus |
|
Ματθαῖε, πανεύφημε, εὔλαλον στόμα,
σκέπε, φρούρει, φύλαττε τοὺς σε τιμῶντας
καὶ παντοίας θλίψεως αὐτοὺς ἐκλυτρουμένους
ταῖς πρὸς τὸν Κύριον σαῖς δεήσεσι ἀμήν.
|
Textus |
|
Ματθαιος | Κοσμα Ινδικοπλευστου.
|
Titulus initialis |
|
Ματθαιος δεκατηλογος οια παροιθε τελωνης |
γραψεν εν ιδμοσυνη δεκαδας Χριστου γενετηρων |
Μαρκος ενι πραπιδεσσι κεκασμενος ευεπιαων |
εκλοετρου θειοιο ες ουρανιην ατραπιτον |
Λουκα δ'αυ σειρηνων φθογγος θεσπεσιαων |
Χριστοιο βροτεην γενεην και αμυμονα εργα |
αιετος ηνεμοεις βροντης παις ο βριμογηρυς |
αχρονον αρχιγενεθλον ιρην γενεθλην επαειδει.
|
Textus |
|
Ματθαῖος εἵργει τῶν ἰουδαίων θράσος,
|
Incipit |
|
Ματθαῖος εἴργει τῶν Ἰουδαίων θράσος, ὥσπερ χαλινοῖς πέντε φιμώσας λόγοις, ὅστις δὲ
τούτων τὴν ἐπίρρητον πλάνην, πλάνην ἀτεχνῶς ἐξελέγξει τῷ λόγῳ ἄρδην ἁπάσης συγκαθεῖλεν αἱρέσεις, μήτηρ γὰρ αὐτῶν ἡ θεία τίνων ἔρις. Τοῦ ἐλαχίστου ἐν ἱερομονάχοις Ματθαίου πρὸς Ἰουδαίους λόγος πρῶτος
|
Titulus initialis |
|
Ματθαιος εις πεντε τοπους, οι δʹ ομοφωνουσιν.
|
Incipit |
|
Ματθαιος εξ Ιουδαιας, ωσπερ τη ταξει πρωτος τιθεται
|
Incipit |
|
Ματθαιος επειδη πρωτον εν Ιουδαια το ευαγγελιον εδιδαξε
|
Incipit |
|
ματθαῖος ἐστὶ μυστικῶς πρῶτος τύπος:
ἐξ εἰκονίζων ἰδέαν ἀν(θρωπ)ίνην:
ἐφ' ὧ τὸν ἀνθρώπινον αὐξάνει πλέον:
τοῖς κατὰ χ(ριστὸ)ν οἰκονομίας λόγον:-
|
Textus |
|
Ματθαιος μεν εγραψε Χριστου μεροπηιδα φυτλην, εκ δι' ερου βαπτισματος ες τελος ειπεν ο Μαρκος |
Λουκας δ' εκ Χριστου παν εισοκεν υψοσ' αερθη |
Ιωαννης δ' αρχην υπεραρχιον αρχιγενεθλον.
|
Textus |
|
Ματθαῖος μὲν ἔγραψε Χριστοῦ μεροπηίδα φύτλην·
ἐκ δ' ἱεροῦ βαπτίσματος ἐς τέλος εἶπεν ὁ Μάρκος·
Λουκᾶς δ' ἐκ Χριστοῦ πᾶν εἰσόκεν ὑψὀσ' ἀέρθη·
Ἰωάννης δ' ἀρχὴν ὑπεράρχιον ἀρχιγένεθλον.
|
Textus |
|
Ματθαιος ο απο Σολομοντος, εγεννησεν τον Ιακωβ και ανθρωπου του Δαυιδ
|
Incipit |
|
Ματθαῖος ὁ εὐαγγελιστὴς πατρίδα μὲν ἔσχε τὴν Γαλιλαίαν
|
Incipit |
|
Ματθαῖος ὁ εὐαγγελιστὴς πατρίδα μὲν ἔσχε τὴν Γαλιλαίαν
|
Incipit |
|
Ματθαιος ο ευαγγελιστης, πατριδα μεν εσχε την Γαλιλαιαν
|
Incipit |
|
Ματθαιος ο ευαγγελιστης, πατριδα μεν εσχε την Γαλιλαιαν, γενος δε ην Εβραιος, φυλης δε
|
Incipit |
|
Ματθαῖος ὁ καὶ τελώνης τὸ εὐαγγέλιον τῇ ἑβραΐδι διαλέκτῳ συγγράψας ἔδωκεν ἐν Ἰερουσαλήμ, ἐκοιμήθη δὲ ἐν Ἱεραπόλει λιθοβοληθείς.
|
Textus |
|
Ματθαιος ο μακαριος ατε Εβραιοις γραφων ουδεν πλεον εζητησε δειξαι
|
Incipit |
|
Ματθαιος ο μακαριος ατε εβραιοις γραφων, ουδεν πλεον εζητησε δειξαι
|
Incipit |
|
Ματθαιος ο μακαριος ατε Εβραιοις γραφων, ουδεν πλεον εζητησε δειξαι
|
Incipit |
|
Ματθαῖος ὁ μακάριος ἅτε ἑβραίοις γράφων, οὐδὲν πλέον ἐζήτησεν δεῖξαι
|
Incipit |
|
Ματθαῖος οὐδεὶς δύναται δυσὶν κυρίοις δουλεύειν
|
Incipit |
|
Ματθαιου ταδε ρηματα αριστοπονοιο τελωνου
|
Incipit |
|
Ματθαιου τοδ' εργον εστι και πονοιο τελωνου ος τοκον εφρασε θειον απειρογαμοιο γυναικος η τεκεν ασπορον υιον ον ου χαδεν ουρανος ευρυς Χριστον αειζωοντα βροτειον τ' αυτον εοντα.
|
Textus |
|
Ματθαιου τοδε αριστοπονοιο τελωνου, ος τοκον εφρασε θειον απειρογαμοιο γυναικος η τεκεν ασπορον υιον ον ου χαδεν ουρανος ευρυς Χριστον αειζωοντα θεον, βροτον αυτον εοντα.
|
Textus |
|
Ματθαιου τοδε εργον
|
Incipit |
|
Ματθαίου τόδε ἔργον ἀριστοπόνοιο τελώνου
|
Incipit |
|
Ματθαιου τοδε εργον αριστοπονοιο τελωνου,
ος τοκον εφρασε θειον απειρογαμοιο γυναικος,
η τεκεν ασπορον υιον, ον ου χαδεν ουρανος ευρυς,
Χριστον αειζωοντα θεον, βροτον αυτον εοντα.
|
Textus |
|
Ματθαίου τόδε ἔργον ἀριστοπόνοιο τελώνου,
|
Incipit |
|
Ματθαιου τοδε εργον εστιν αριστοπονοιο τελωνου
|
Incipit |
|
Ματθαιου τοδε το ουργον
|
Incipit |
|
ΜΑΧΑΙΡΑΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΠΕΝΔΥΤΗΝ ΤΗ ΚΕΦΑΛΗ
|
Incipit |
|
ΜΑΧΑΡΙΟΙ ΟΙ ΤΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΤΕΝΗΝ ΟΔΟΝ ΠΟΡΕΥΟΜΕΝΟΙ ΟΤΙ ΑΥΤΩΝ ΕΣΤΙΝ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ
|
Desinit |
|
ΜΑΧΕΤΑΙ ΙΟΥΔΑΙΣΜΟΣ
|
Incipit |
|
Μάχεται Ἰουδαϊσμὸς Ἑλληνισμῷ
|
Incipit |
|
μγʹ· τα Ματραχα· ητοι Ζιχια. μδʹ· η Ευχανεια.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
μὲ μεγάλην χαρὰν τῆς καρδίας των, εἰς δόξαν τῆς Θεοτόκου, ἧς ταῖς πρεσβείαις, ἀξιωθείημεν τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, ἀμήν
|
Desinit |
|
Μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ ἀρχόμεσθεν τῶρα νὰ ἐξηγήσωμεν καὶ νὰ διδάξωμεν
|
Incipit |
|
ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΣΕΒΕΙΑΝ ΔΕ ΘΕΛΟΜΕΝ ΝΑ ΚΑΜΝΩΜΕΝ ΚΑΙ ΤΑΣ ΕΝΤΟΛΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΙΝΑ ΜΑΣ ΑΞΙΩΣΕ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΝ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ
|
Desinit |
|
μὲ τρία μεγάλα ἁμαρτήματα πάντοτε ὑπερμαχεῖ ὁ διάβολος
|
Incipit |
|
μεʹ περι παραδοσεως προφητεια
|
Desinit abruptus |
|
μεʹ περὶ παραδόσεως προφητεία· |
μςʹ (!)
|
Desinit abruptus |
|
Μέγα ἀγαθὸν εὐχή, ἐὰν μετὰ διανοίας
|
Incipit |
|
Μέγα ἀγαθὸν εὐχή, ἐὰν μετὰ διανοίας
|
Incipit |
|
Μέγα ἀγαθὸν εὐχή, ἐὰν μετὰ διανοίας
|
Incipit |
|
Μέγα ἀγαθὸν εὐχή, ἐὰν μετὰ διανοίας εὐχαρίστου γένηται
|
Incipit |
|
Μέγα ἀγαθὸν εὐχή, ἐὰν μετὰ διανοίας εὐχαρίστου γένηται
|
Incipit |
|
Μέγα ἀγαθὸν εὐχή, ἐὰν μετὰ διανοίας εὐχαρίστου γένηται
|
Incipit |
|
μέγα ἀγαθὸν ἡ εὐχὴ ἐὰν μετὰ διανοίας εὐχαρίστου γίνεται
|
Incipit |
|
Μέγα ἀγαθὸν ἡ εὐχή, ἐὰν μετὰ διανοίας εὐχαρίστου γίνῃται, ἐὰν παιδεύσωμεν ἑαυτοὺς, μὴ μόνον λαμβάνοντες, ἀλλὰ καὶ μὴ λαμβάνοντες
|
Incipit |
|
Μέγα ἀγάπη καὶ πυρὸς αὐτοῦ σφοδρότερον
|
Incipit |
|
Μέγα ἄνθρωπος καὶ τίμιον ἀνὴρ ἀνδρείᾳ καὶ σωφροσύνῃ καὶ συνέσει κεκοσμημένος
|
Incipit |
|
Μέγα γὰρ ὅπλον εὐχή. Θησαυρὸς ἀνελλιπής, πλοῦτος μηδέποτε δαπανώμενος
|
Incipit |
|
Μέγα δεινὸν ἡ οἴησις
|
Incipit |
|
Μέγα δεινὸν ἡ οἴησις
|
Incipit |
|
Μέγα δεινὸν ἡ οἴησις
|
Incipit |
|
Μέγα δεινὸν ἡ οἴησις
|
Incipit |
|
Μέγα δεινὸν ἡ οἴησις καὶ τὸ μεγάλα περὶ αὐτοῦ φαντάζεσθαι
|
Incipit |
|
Μέγα δεινὸν ἡ οἴησις καὶ τὸ μεγάλα περὶ αὐτοῦ φαντάζεσθαι
|
Incipit |
|
Μέγα δεινὸν ἡ οἴησις καὶ τὸ μεγάλα περὶ ἑαυτοῦ φαντάζεσθαι
|
Incipit |
|
Μέγα ἐστὶ κακόν, ἀδελφοί, τὸ ἀγνοεῖν τὰς γραφάς
|
Incipit |
|
Μέγα ἐστὶ κακόν, ἀδελφοί, τὸ ἀγνοεῖν τὰς Γραφάς
|
Incipit |
|
Μέγα ἐστὶ κακόν, ἀδελφοί, τὸ ἀγνοεῖν τὰς Γραφάς
|
Incipit |
|
Μέγα ἐστὶ τὸ τῆς εὐσεβείας μυστήριον· ὤφθη ἀγγέλοις, ἐπιστεύθη ἐν κόσμῳ, ἀνελήφθη ἐν δόξῃ. Αὐτῷ…
|
Desinit |
|
Μέγα μὲν ἀνθρώποις σοφία, ὥσπερ δὴ καὶ νομίζεται κάλλιστον ὄν
|
Incipit |
|
ΜΕΓΑ ΜΕΝ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ
|
Incipit |
|
ΜΕΓΑ ΟΠΛΟΝ ΕΛΑΒΕΣ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΔΥΝΑΜΙΝ
|
Desinit |
|
Μέγα ὅπλον ἐστὶ κατὰ τοῦ διαβόλου καὶ τῶν πονηρῶν δαιμόνων
|
Incipit |
|
Μέγα πρὸς ἀρετὴν ἐμπόδιον ἡ ὑπερηφανία
|
Incipit |
|
Μέγα πρὸς ἀρετὴν ἐμπόδιον ἡ ὑπερηφανία
|
Incipit |
|
Μέγα πρὸς ἀρετὴν ἐμπόδιον ἡ ὑπερηφανία
|
Incipit |
|
Μέγα πρὸς ἀρετὴν ἐμπόδιον ἡ ὑπερηφανία
|
Incipit |
|
Μέγα πρὸς ἀρετὴν ἐμπόδιον ἡ ὑπερηφανία
|
Incipit |
|
Μέγα πρὸς ἀρετὴν ἐμπόδιον ἡ ὑπερηφανία καὶ ἡ ἔπαρσις
|
Incipit |
|
Μέγα πρὸς ἀρετὴν ἐμπόδιον ἡ ὑπερηφανία καὶ ἡ ἔπαρσις
|
Incipit |
|
Μέγα τι δεῖγμα φιλοθέου γνώμης
|
Incipit |
|
μέγα τι συνάρασθαι δυναμένην
|
Desinit |
|
μέγα τίποτες καλὸν ἔναι ἡ μετάνοια καὶ ἡ ἐξομολόγησις ἀδελφοί μου χριστιανοὶ
|
Incipit |
|
Μέγα τὸ εὐσεβὲς κήρυγμα πάσης διανοίας ὑπερέχον
|
Incipit |
|
Μέγα τὸ εὐσεβὲς κήρυγμα, πάσης διανοίας ὑπερέχον
|
Incipit |
|
μέγα τὸ ὄνομα σοῦ Χριστὲ βασιλεύς. μεγάλη σου ἡ πίστις δικαία καὶ ἀληθινὴ ἡ κρίσις σου
|
Incipit |
|
Μέγα ὡς ἀληθῶς καὶ πάντων ὡς εἰπεῖν τῶν ἐκ θεοῦ τοῖς ἀνθρώποις δεδωρημένων τὸ κάλλιστον
|
Incipit |
|
Μεγάλα μὲν τὰ διηγούμενα τῇ παρελθούσῃ Κυριακῇ
|
Incipit |
|
Μεγάλα μὲν τὰ διηγούμενα τῇ παρελθούσῃ κυριακῇ
|
Incipit |
|
Μεγάλα τινὰ καὶ ὑπερφυῆ τῇ προτεραίᾳ ἐδόκουν
|
Incipit |
|
Μεγάλα τινὰ καὶ ὑπερφυῆ τῇ προτεραίᾳ ἐδόκουν ὑμῖν εἰρηκέναι
|
Incipit |
|
Μεγάλαι τῶν ἀθλητῶν αἱ πανηγύρεις, μεγάλη τοῦ δεσπότου
|
Incipit |
|
μεγάλαις ταῖς δωρεαῖς ἀμειβόμενος, ὧν καὶ εἴημεν… ἀμήν.
|
Desinit |
|
Μεγάλη καὶ ἀξιοδάκρυτος ἀγνωσία
|
Incipit |
|
Μεγάλη παράκλησις ψυχαῖς, διὰ τὸ
|
Incipit |
|
Μεγάλη τῆς ἀποστολικῆς εὐκλείας ἡ δύναμις
|
Incipit |
|
Μέγαλη τῆς ἀποστολικῆς εὐκλείας ἡ δύναμις, διαφανὴς
|
Incipit |
|
Μεγάλη τῶν ἁγίων ἡ δόξα, Σαλωνιανὲ... Δονᾶτος τοίνυν Ὁ μακάριος τεχθεὶς ἐκ πατρὸς Κρεσκεντίνου
|
Incipit |
|
Μεγάλην μὲν ἐνεδείξατο τοῖς πάλαι Ἰσραηλίταις
|
Incipit |
|
Μεγάλην μοι ἐμνήστευσας τὴν ἡδονήν
|
Incipit |
|
μεγάλην προσοχὴν δεῖ ἔχειν ὁπόταν βοῦλης ἐπιχειρεῖν φλεγοτομεῖς
|
Desinit |
|
μεγαλόδωρε ἀπειρόδωρε δέσποτα ὁ θεὸς μου
|
Incipit |
|
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ ΨΑΛΛΟΜΕΝΑ ΚΑΤΑ ΤΑΞΙΝ ΕΙΣ ΤΑΣ ΔΕΣΠΟΤΙΚΑΣ ΕΟΡΤΑΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΝΑΤΗΝ ΩΔΗΝ ΜΗΝΙ ΝΟΕΜΒΡΙΩ. . .
|
Titulus initialis |
|
μεγαλυνθῆναι παρὰ πάντων εἰς αἰῶνας ποιήσωσι, τὸν ἐν προσκυνητῇ Τριάδι δοξαζόμενον ἕνα Θεόν, τὸν Πατέρα καὶ τὸν Υἱὸν καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον· ἀμήν. Δόξα σοι ὁ Θεός.
|
Desinit |
|
Μεγαλύνομέν σε Ζωοδότα...Μακαρίζομέν σε θεολόγων κρηπίς
|
Incipit |
|
Μεγαλύνομέν σε, Ζωοδότα Χριστέ
|
Incipit |
|
Μεγαλύνομέν σε, Ζωοδότα Χριστέ
|
Incipit |
|
Μεγαλύνομέν σε, Ζωοδότα Χριστέ
|
Incipit |
|
Μεγαλύνομέν σε, Ζωοδότα Χριστέ
|
Incipit |
|
Μεγαλύνομέν σε, Ζωοδότα Χριστέ, καὶ τιμῶμέν σου τὰ πάθη
|
Incipit |
|
Μεγαλύνομέν σε, Ζωοδότα Χριστέ, καὶ τιμῶμέν σου τὰ τίμια
|
Incipit |
|
Μεγαλύνων μεγαλύνω σε, κύριε, ὅτι ἐπεῖδες ἐπὶ τὴν ταπείνωσίν μου
|
Incipit |
|
Μεγαλύνων μεγαλύνω σε, Κύριε, ὅτι ἐπεῖδες τὴν ταπείνωσίν μου
|
Incipit |
|
Μεγάλως μοι δοκέουσι σφάλεσθαι
|
Incipit |
|
Μέγας [...ἰ]ατρὸς καὶ ζωγράφος
εὐαγγελιστὴς καὶ σοφὸς λογογράφος,
Λουκᾶς, ἐδείχθης σαρκικῆς παρουσίας
τοῦ δημιουργοῦ τῶν ὅλων, Θεοῦ λόγου.
|
Textus |
|
Μέγας Κύριος καὶ αἰνετὸς σφόδρα
|
Incipit |
|
Μέγας μισθός ἐστιν, ἀγαπητοί, τὸ δύνασθαί τινα
|
Incipit |
|
Μέγας μισθός ἐστιν, ἀγαπητοί, τὸ δύνασθαί τινα
|
Incipit |
|
Μέγας μισθός ἐστιν, ἀγαπητοί, τὸ δύνασθαί τινα
|
Incipit |
|
ΜΕΓΑΣ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ
|
Desinit |
|
μέγας ὁ Κύριος ἡμῶν, καὶ μεγάλη ἡ ἰσχὺς αὐτοῦ, καὶ τῆς συνέσεως αὐτοῦ οὐκ ἔστιν ἀριθμός. Αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Μέγας ὁ τῆς εὐσεβείας ἀγών, ἀδελφοί
|
Incipit |
|
Μέγας ὁ τύμβος καὶ πλατὺς δοκεῖ, ξένε
|
Incipit |
|
μέγας πλοῦτος ἐστίν, ἀδελφοί, καὶ ὄλβος καὶ κληρονομία ἀδιάπτωτος, καὶ θησαυρὸς ἀνεπίληπτος
|
Incipit |
|
ΜΕΓΑΣ ΦΟΒΟΣ ΑΔΕΛΦΟΙ ΤΗ ΩΡΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΟΤΑΝ Η ΨΥΧΗ ΧΩΡΙΖΕΤΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
|
Incipit |
|
μέγεθει δ' οὐχ' ὅρισται πᾶν
|
Desinit |
|
ΜΕΓΙΣΤΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΑΝΥ ΔΥΣΙΑΤΑ
|
Incipit |
|
ΜΕΓΙΣΤΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΑΝΥ ΔΥΣΙΑΤΑ
|
Incipit |
|
Μέγισται μὲν αἱ τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμᾶς δωρεαί
|
Incipit |
|
Μεγίστη τις ἡ περὶ τὸ ἡμέτερον γένος τοῦ θεανθρώπου Χριστοῦ κηδεμονικὴ πρόνοια
|
Incipit |
|
Μεγίστη τις ἡ περὶ τὸ ἡμέτερον γένος τοῦ θεανθρώπου Χριστοῦ κηδεμονικὴ πρόνοια
|
Incipit |
|
Μεγίστη τὶς ἡ περὶ τὸ ἡμέτερον γένος τοῦ θεανθρώπου Χριστοῦ κηδεμονικὴ πρόνοια καὶ γὰρ οὐ μόνον ταῖς κοιναῖς καὶ συνήθεσι εὐεργεσίαις πρὸς τὸ κρεῖττον ἡμᾶς διεξάγει
|
Incipit |
|
Μεγίστης ὄντως ὠφελείας καὶ πολλοῦ τοῦ κατὰ ψυχὴν κέρδους ἡ τῶν θείων ἀνδρῶν πολιτεία
|
Incipit |
|
Μέγιστον εἰς ἀρετῆς παράκλησιν βίος ὁσίων καὶ φιλοθέων ἀνδρῶν
|
Incipit |
|
Μέγιστόν ἐστι διδασκαλεῖον τὸ τῆς Ἐκκλησίας στάδιον
|
Incipit |
|
Μέγιστον μὲν τῶν ὄντων ἐστὶν ὁ θέος, κάλλιστον δὲ ἡ ἀρετή
|
Incipit |
|
Μέγιστος μὲν ἀγών, προσθήσω δὲ ὅτι καὶ κλέος, οὑτινοσοῦν τῶν ἁγίων ἔπαινον ἐξυφανάσθαι
|
Incipit |
|
ΜΕΔΙΟΛΑΝΩΝ Η ΠΟΛΙΣ Η ΑΞΙΑΓΑΣΤΟΣ
|
Incipit |
|
ΜΕΘ ΑΣ ΑΠΟΝΗΣΤΕΥΟΝΤΕΣ ΣΑΒΒΑΤΟΥ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΡΧΕΣΘΑΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ
|
Incipit |
|
Μεθ' ἡμέρας δέ τινας ἦλθον κατὰ ζήτησιν αὐτῆς ἐν τῷ τόπῳ καὶ οὐχ εὗρον αὐτήν, εἴτε εἰς τὴν ἐσωτέραν ἔρημον ἔφυγεν, εἴτε καὶ ἄλλως πως ἐσκεπάσθη οὖκ οἶδα. Δόξα τῷ ταῦτα οἰκονομοῦντι εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
ΜΕθ'ΩΝ ΚΑΙ ΜΑΤΗΝ ΑΙ ΨΑΛΜΩΔΙΑΙ ΚΑΝ ΤΕ ΠΟΛΛΑΙ ΚΑΝ ΤΕ ΟΛΙΓΑΙ
|
Desinit |
|
Μεθ’ ἡδονῆς ἐξέμαθον
|
Incipit |
|
Μεθ’ ἡλίῳ δύσιν ἐν ἀσελήνῳ νυκτί
|
Incipit |
|
μεθ’ ἡμῶν τὸν ἐπινίκιον ᾄσουσιν ὕμνον τῷ πάντας εἰς τὴν αὐτοῦ βασιλείαν καλοῦντι, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν
|
Desinit |
|
μεθ’ οὗ ἀξιώσαι ἡμᾶς ὁ Κύριος τῆς ἀφθάρτου μερίδος σὺν πᾶσι τοῖς δικαίοις· ὅτι αὐτῷ πρέπει...
|
Desinit |
|
μεθ’ ου τω πατρι αμα τω ζωοποιω πνευματι πρεπει δοξα τιμη και προσκυνησις εις τους αιωνας των αιωνων· αμην.
|
Desinit |
|
Μεθ’ ὧν ὁ Κύριος ἀξιώσῃ ἡμᾶς ἔχειν τὴν μερίδα, σὺν πᾶσι τοῖς Ἁγίοις αὐτοῦ. Ἀμήν
|
Desinit |
|
μεθ’ ὧν φυλάττου γεγηθὼς εὐρώστως ἀκινδύνως
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Μεθεκτὸς μὲν ὁ Θεός, κατὰ τὰς μεταδόσεις αὐτοῦ
|
Incipit |
|
Μεθοδίου ἐπισκόπου Παταρῶν καὶ μάρτυρος. Εἰς τὸν Συμεῶνα καὶ εἰς τὴν Ἄννην τῇ ἡμέρᾳ τῆς Ὑπαντήσεως καὶ εἰς τὴν ἀγίαν Θεοτόκον
|
Titulus initialis |
|
ΜΕΘΟΔΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Μέθοδος
|
Titulus initialis |
|
ΜΕΘΟΔΟΣ ΑΡΙΣΤΗ
|
Titulus initialis |
|
Μέθοδος δι' ἧς ἀστειῶς εὑρήσεις ὀποῖον ἀριθμὸν ἔχει τις ἐπὶ νοῦν
|
Titulus initialis |
|
Μέθοδος δι' ἧς εὑρίσκεται πᾶσα ἀριθμητικὴ καὶ γεωμετρικὴ ἀναλογία
|
Incipit |
|
ΜΕΘΟΔΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΝ ΕΠΙΠΕΔΩ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ ΣΥΜΜΕΤΡΟΝ ΤΗ ΣΦΑΙΡΙΚΗ ΘΕΣΕΙ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗΝ ΤΟΥ ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Μέθοδος εἰς τοὺς κανόνας τοὺς προχείρους, οἷς ἡ ἐπιγραφὴ Κύκλοι
|
Titulus initialis |
|
ΜΕΘΟΔΟΣ ΕΤΕΡΑ ΤΟΥ ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΜΕΘΟΔΟΣ ΕΥΡΕΣΕΩΣ ΗΛΙΟΥ ΚΑΙ ΣΕΛΗΝΗΣ ΝΟΥΜΗΝΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΩΝ ΕΠΟΧΗΣ ΑΠΟ ΚΑΝΟΝΩΝ ΟΥΣ ΑΥΤΟΣ ΣΥΝΕΣΤΗΣΑΤΟ
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ΜΕΘΟΔΟΣ ΛΟΓΙΚΩΤΕΡΑ ΗΛΙΑΚΩΝ ΚΑΙ ΣΕΛΗΝΙΑΚΩΝ ΚΥΚΛΩΝ, ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΟΥΤΟΙΣ ΕΠΟΜΕΝΩΝ
|
Titulus initialis |
|
μέθοδος ὁποίας κράσεως εὑρήσκεται ὁ χρόνος.
|
Titulus initialis |
|
ΜΕΘΟΔΟΣ ΟΠΩΣ ΔΕΙ ΕΥΡΙΣΚΕΙΝ ΤΑΣ ΩΡΑΣ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΤΩΝ ΙΒ' ΜΗΝΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΜΕΘΟΔΟΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΒΑΡΥΤΟΝΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΠΩΜΕΝΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ ΠΕΜΦΘΕΝΤΩΝ, ΠΡΟΣ ΙΑΚΩΒΟΝ ΞΙΜΕΝΗΝ ΤΟΝ ΜΟΥΛΙΕΡΙΟΝ ΜΥΣΤΙΚΟΝ ΤΟΥ ΑΝΤΙΒΑΣΙΛΕΩΣ ΝΗΣΟΥ ΤΗΣ ΣΙΚΕΛΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
ΜΕΘΟΔΟΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΚΛΙΣΕΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΜΕΘΟΔΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Μέθοδος προκοπῆς εὔκολος καὶ ταχεῖα περὶ νήψεως καὶ προσευχῆς καὶ προσοχῆς καὶ πῶς χρὴ ταῦτα μετέρχεσθαι
|
Titulus initialis |
|
Μέθοδος προσφωνητικῶν λόγων
|
Titulus initialis |
|
ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΗΣ ΙΔ ΕΝ ΣΥΝΤΟΜΩ
|
Titulus initialis |
|
Μέθοδος τοῦ χρησμοῦ τοῦ ἀπὸ τοῦ εὐαγγελίου
|
Incipit |
|
Μέθοδος τῶν ἑπτὰ πλανητῶν, ἑβδομάδων, τῆς ἡμέρας
|
Incipit |
|
Μέθοδος τῶν μηνῶν, ὁπόσας ἡμέρας ἕκαστος τούτων ἔχει
|
Titulus initialis |
|
Μέθοδος τῶν ὑαλίων Γαληνοῦ φιλοσόφου
|
Titulus initialis |
|
μεῖζον προκόψαι κοσμιότητος καὶ σωφροσύνης· ἵνα καὶ ὑμεῖς σώζοισθε, καὶ ἡμεῖς εὐφραινώμεθα, καὶ ὁ Θεὸς δοξάζηται νῦν...
|
Desinit |
|
Μείζων τοῦ βαπτίσματος ἡ τῶν δακρύων πηγή
|
Incipit |
|
Μελενδυτοῦντας ἀντὶ χρυσῶν ἀμφίων
|
Incipit |
|
Μελετίου μοναχοῦ περὶ διαφορᾶς καὶ διαγνώσεως οὔρων καὶ θεραπείας αὐτῶν, ἐπιτομὴ ᾠδικῶς καὶ περὶ αἱμάτων ὁμοίως
|
Titulus initialis |
|
μελετωντας την δικαιοσυνην σου· αλληλουια·
|
Desinit |
|
Μελίζεται καὶ διαμελίζεται
|
Incipit |
|
Μελιζεται και διαμεριζεται
|
Incipit |
|
Μέλλει διηγεῖσθαι τὸ κατὰ Ἀνανίαν
|
Incipit |
|
Μέλλει διηγεῖσθαι τὸ κατὰ Ἀνανίαν
|
Incipit |
|
ΜΕΛΛΟΝΤΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑΝ ΜΑΚΑΡΙΟΝ ΕΚΔΗΜΕΙΝ ΕΚ ΤΟΥ ΒΙΟΥ
|
Incipit |
|
Μέλλοντας ἡμᾶς περὶ προσωδιῶν καὶ στοιχείων
|
Incipit |
|
ΜΕΛΛΟΝΤΙ ΜΟΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΤΩ ΛΟΓΩ ΔΙΑΛΑΒΕΙΝ
|
Incipit |
|
μέλλοντι ὁμιλίαν συγγράφειν ἥν διδαχὴν εἰώθαμεν λέγειν πρῶτον μὲν σκεπτέον
|
Incipit |
|
μέλλουσι διαβήσεσθαι, εἴ τις τούτων ἐπιτήδειος ἡμῖν ἐστιν
|
Incipit abruptus |
|
Μέλλων ἤδη περὶ τῆς θείας καὶ μεγίστης
|
Incipit |
|
Μέλλων ἤδη περὶ τῆς θείας καὶ μεγίστης
|
Incipit |
|
Μέλλων ὁ μέγας Μακάριος ἐκδημεῖν τοῦ βίου
|
Incipit |
|
Μέλος τὸ τρίτον προσδέχου, Χριστοῦ φίλε, ἐξ Ἰωάννου
|
Incipit |
|
Μελχισεδὲκ πρὸ τοῦ Μωσέως
|
Incipit |
|
Μελωδικῶς εὐφημοῦντες τὴν ἱερὰν τῆς Παρθένου σύλληψιν
|
Incipit |
|
Μέμνημαι τῆς δεσποτικῆς
|
Incipit |
|
ΜΕΜΝΗΜΕΝΟΙ ΟΥΝ ΩΝ ΔΙ' ΗΜΑΣ ΥΠΕΜΕΙΝΕΝ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕΝ ΣΟΙ ΘΕΕ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡ
|
Incipit |
|
Μέμνησαι πάντως ὅ τί μοι γέγονεν, ὅτε πρώην διὰ πολλοῦ
παρ’ ὑμᾶς τὸ μέγα τῆς ἀπιστίας ὄρος
|
Incipit |
|
ΜΕΜΝΗΣΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΩΝ ΕΤΟΙΜΑΣΕΝ ΗΜΙΝ Ο ΘΕΟΣ ΟΤΙ ΤΩ ΠΑΤΡΙ ΔΟΞΑ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
|
μεμνήσεται γὰρ τῶν δι’ αὐτὸν μαστίγων
|
Desinit |
|
ΜΕΜΝΗΣΘΑΙ ΤΩΝ ΥΠΕΡ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΑΘΟΝΤΩΝ ΔΙΑ ΤΩΝ ΕΚΕΙΘΕΝ ΑΜΟΙΒΩΝ ΤΗΝ ΑΠΟΛΑΥΣΙΝ
|
Desinit |
|
μέμνησθε. Καὶ γὰρ πολλὰ δόξαν ἀναπέμποντες...
|
Detail(s) |
|
μέμνησθε. Καὶ γὰρ πολλὰ τὰ εἰρημένα... δόξαν ἀναπέμποντες τῷ Θεῷ· ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
μέμνησθε... δόξαν ἀναπέμψωμεν τῷ Θεῷ, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
μέμνησθε· καὶ γὰρ πολλὰ τὰ εἰρημένα... κοινῇ πάντες ἀναπέμψατε τῷ Θεῷ δόξαν...
|
Desinit |
|
μέμνησο δὲ καὶ ἡμῶν, ὦ τελεταρσικώτατε θεόπτα, καὶ... ταῖς οὐρανίαις ὑποδέχου σκηναῖς εἰς ἡμέραν σωτηρίας ἡμῶν... ἀμήν
|
Desinit |
|
μέμνησο κἀμοῦ, δογμάτων σεπτῶν βάσις
|
Desinit |
|
Μέμνηται δὲ καὶ αὐτὸς Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ κηρύττοντος ἠγγικέναι τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ἅπερ πάντα καὶ αὐτὸς σύμφωνα τῷ μακαρίῳ Ματθαίῳ ἐφθέγξατο. Εἷς γὰρ σκοπός ἐστι πάσης τῆς θείας γραφῆς.
|
Desinit |
|
μεμνηται δε και της εις ουρανον ανοδου · και της βασιλειας των ουρανων, εν τω λεγειν τα περι του κηρυγματος του κυριου· εν οις λεγει· μετανοειτε ηγγικε γαρ η βασιλεια των ουρανων· και ουτω τελειοι το κατ’ αυτον ευαγγελιον.
|
Desinit |
|
μέμνηται· ἀποτείνεται δὲ. καὶ πρὸς ἰουδαίους ἡ ἐπιστολή. πρώτη δὲ αὕτη. τῆς πρὸς Τιμόθεον μᾶλλόν ἐστιν.
|
Desinit |
|
ΜΕΜΥΡΑΛΛΕΟΙ ΟΙ ΤΑΣ ΔΙΚΑΣ ΔΙΑ ΤΩΝ ΛΕΓΟΜΕΝΩΝ ΘΕΙΩΝ
|
Incipit |
|
μὲν οὖν Ὀδυσσεὺς τὴν πολλὴν ἐκείνην ἔφερε πλάνην
|
Incipit |
|
Μενάνδρου Ῥήτορος †Γενεθλίων† διαίρεσις τῶν ἐπιδεικτικῶν
|
Titulus initialis |
|
Μενάνδρου Ῥήτορος περὶ ἐπιδεικτικῶν
|
Titulus initialis |
|
Μενέξενος ἢ περὶ Τριάδος
|
Titulus initialis |
|
μενούσης αὐτοῖς τῆς ἐπιθεωρουμένης ἰδιότητος εἰς διάκρισιν ἐναργῆ τῶν ὑποστάσεων
|
Desinit |
|
Μέρη τοῦ λόγου· προοίμιον, διήγησις, κατασκευή, ἀνασκευὴ καὶ ἐπίλογος
|
Incipit |
|
Μερίζων ὁ μνήστωρ Ἰωσὴφ τὰ ἑαυτοῦ τοῖς ἰδίοις υἱοῖς
|
Incipit |
|
ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΚ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Μερικαὶ διαφοραὶ ἀναμεταξὺ τῆς Ἀνατολικῆς ἐκκλησίας καὶ τῆς τῶν λατίνων· καὶ τοῦτο ὀρθόδοξος ἀνάλυσις
|
Titulus initialis |
|
μεροπεσσιν εδειχθη.
|
Desinit |
|
ΜΕΣΑΣΑΝΤΕΣ ΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ ΑΔΕΛΦΟΙ
|
Incipit |
|
Μεσάσαντες τὸ πέλαγος, ἀδελφοί μου
|
Incipit |
|
Μεσάσαντες τὸ πέλαγος, ἀδελφοί μου
|
Incipit |
|
Μεσάσαντες τὸ πέλαγος, ἀδελφοί μου, τῆς ἐγκρατείας
|
Incipit |
|
Μεσάσαντες τὸ πέλαγος, ἀδελφοί, τῆς ἐγκρατείας
|
Incipit |
|
Μεσάσαντες τὸ πέλαγος, ἀδελφοί, τῆς ἐγκρατείας
|
Incipit |
|
ΜΕΣΑΣΑΝΤΕΣ ΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ, ΑΔΕΛΦΟΙ, ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΣ
|
Incipit |
|
ΜΕΣΟΙ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΙ ΩΣ ΤΟ ΔΕΔΟΥΠΑ
|
Desinit |
|
Μέσον γῆς ὁ σωτηρίαν τὴν διὰ σταυροῦ
|
Incipit |
|
Μεσονύκτιον, πιστοί, δοξολογίαν Θεῷ προσάξαι
|
Incipit |
|
Μεσότητα δὲ ὅτ’ ἂν εἴπω, τὴν ἀλήθειαν λέγω πρὸς ἣν βλέπειν καλῶς ἔχει μόνον
|
Incipit |
|
μετ' αὐτῶν ἐπαγγειλάμενος ἔσεσθαι· καὶ ἐν τούτοις τέλος ἔχει τὸ κατὰ Ματθαῖον εὐαγγέλιον. ἔχει δὲ τὸ βιβλίον, στίχους ͵βψʹ.
|
Desinit |
|
μετ’ ἐμοῦ ἔσῃ ἐν τῷ παραδείσῳ
|
Desinit |
|
Μετ’ Εὐρυσθέως δουλείαν γυναικὶ δουλεύω βαρβάρῳ
|
Incipit |
|
Μετὰ γὰρ τὸν Ἰούδαν ῥίψαι τὰ λ΄ ἀργύρια
|
Incipit |
|
μετὰ γοῦν τὰς τοιαύτας δέκα κατηγορίας τὸ λεγόμενον περὶ ἑρμηνείας τέτακται
|
Incipit |
|
μετὰ δὲ Ἀλλέξιον τὸν Κομνηνόν
|
Incipit |
|
Μετὰ δε Ἡράκλειον ἐβασίλευσε Κωνσταντῖνος ... ἐφ' οὗ πλούσιός τις
|
Incipit |
|
Μετὰ δὲ Κλαύδιον
|
Incipit |
|
Μετὰ δὲ ταῦτα ἐξάλαμψε τὸ τῆς ἀληθείας φάος
|
Incipit |
|
μετὰ δὲ ταῦτα παραινετικοὺς λόγους εἰς τὰ ἔθνη διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Μετὰ δὲ ταῦτα περὶ τῆς ποτέ κατηγορίας
|
Incipit |
|
ΜΕΤΑ ΔΕ ΤΑΥΤΑ ΦΩΤΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΦΙΛΙΑΣΑΙ
|
Incipit |
|
ΜΕΤΑ ΔΕ ΤΑΥΤΑ ΦΩΤΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΦΙΛΙΑΣΑΙ
|
Incipit |
|
μετὰ δὲ τὴν ἀνάληψιν
|
Incipit |
|
μετα δε την εις ουρανον ανοδον, δʹ
|
Titulus initialis |
|
μετα δε την εις ουρανους ανοδον
|
Incipit |
|
Μετὰ δὲ τὴν εἰς οὐρανοὺς ἄνοδον
|
Incipit |
|
μετὰ δὲ τὴν ἰσημερία ποίει κένωσιν διὰ φλεβοτομμίας ἢ δι' ἐμέτων
|
Desinit |
|
μετα δε το παθος του Χριστου εζησεν ετη ενενηκοντα.
|
Desinit |
|
Μετὰ δὲ τὸ σάββατον τῆς Τυροφάγου
|
Incipit |
|
Μετὰ δὲ τὸ τὴν ἡμέραν εὑρεῖν
|
Incipit |
|
Μετὰ δὲ τοῦ ἔτους διακοσιοστοῦ τριακοστοῦ τρίτου τῆς τοῦ Χριστοῦ σταυρώσεως
|
Incipit |
|
Μετὰ διακοσιοστὸν καὶ πεντηκοστὸν ἔτος τῆς τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ πρὸς οὐρανοὺς ἀναλήψεως
|
Incipit |
|
Μετὰ διακοσιοστὸν καὶ πεντηκοστὸν ἔτος τῆς τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ πρὸς οὐρανοὺς ἀναλήψεως
|
Incipit |
|
Μετὰ Δομετιανὸν ἐβασίλευσε Νέρβας ἔτος πρῶτον
|
Incipit |
|
Μετὰ Δομετιανὸν ἐβασίλευσεν Νέρβας ἔτος πρῶτον
|
Incipit |
|
ΜΕΤΑ ΔΥΟ Η ΤΡΙΑ ΕΔΕΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΙΝΕΤΩ ΠΛΕΙΟΝΑ
|
Desinit |
|
ΜΕΤΑ ΔΩΔΕΚΑΟΡΓΥΙΟΥ ΣΧΟΙΝΙΟΥ ΚΑΘΩΣ ΔΕ ΚΑΙ Η ΣΠΟΡΙΜΗ
|
Desinit |
|
μετὰ ἐπιστασίας τοῦ ἀρχαγγέλου Μιχαὴλ ὧ ἡ δὀξα καὶ τὸ κράτος...
|
Desinit |
|
μετὰ εὐθυμίας διενεγκεῖν καὶ τῆς βασιλείας τῶν [...
|
Desinit |
|
μετὰ καὶ τῆς δεσπότιδος Εἰρήνης τῆς Αὐγούστης
|
Desinit cuiusdam partis |
|
μετὰ καὶ τῆς δεσπότιδος Εἰρήνης τῆς Αὐγούστης
|
Desinit cuiusdam partis |
|
μετὰ καλοῦ ὕπνου ἐκοιμήθη ἡ παρθένος τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ᾧ ἡ δόξα ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Μετὰ Κλαύδιον ἐβασίλευσε Νέρων ὁ υἱὸς αὐτοῦ... ἐφ' οὗ Σίμων ὁ μάγος ἐν Ῥώμῃ
|
Incipit |
|
Μετὰ Ματθαῖον Μᾶρκος ὁ εὐαγγελιστὴς συγγραφὴν ποιεῖται, ἐκαλεῖτο δὲ καὶ Ἰωάννης. Υἱὸς δὲ οὗτός ἐστι Μαρίας
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Μετὰ Ματθαίον Μάρκος ὁ εὐαγγελιστῆς συγγραφὴν ποιεῖται, ἐκαλείτω (ἐκάλειτο) δὲ καὶ Ἰωάννης
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Μετα Ματθαιον ουν, Μαρκος ο ευαγγελιστης συγγραφην ποιειται· εκαλειτο δε και Ιωαννης
|
Incipit |
|
μετα Ματθαιον, Μαρκον ο ευαγγελιστης συγγραφην ποιειται· εκαλειτο δε και Ιωαννης·
|
Incipit |
|
μετὰ Μωϋσέως τὴν ᾠδὴν τὴν ἐπινίκιον· ὅτι...
|
Desinit |
|
Μετα οκτω χρονων της του σωτηρος ημων και θεου αναληψεως εγραψε Ματθαιος το ευαγγελιον, μετα δεκα, Μαρκος, μετα ιεʹ, Λουκας, και μετα λβʹ, Ιωαννης ο θεολογος.
|
Textus |
|
μετὰ πάντων τῶν ἑδεσμάτων
|
Desinit |
|
μετὰ παρέλευσιν χιλίων ἑξακοσίων πεντήκοντα ἓξ χρόνων ἀφ 'οὗ ἐδημιουργήθη ὁ κόσμος
|
Incipit |
|
μετὰ παρρησίας ἰδεῖν τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν...
|
Desinit |
|
μετὰ παρρησίας ἰδεῖν τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν...
|
Desinit |
|
μετὰ παρρησίας ἰδεῖν τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν...
|
Desinit |
|
Μετὰ πατρίδος ἀπώλειαν
|
Incipit |
|
μετὰ πλείονος τῆς παρρησίας, τὸ συνειδὸς ἑαυτῶν ἐκκαθάραντες, καὶ τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ΜΕΤΑ ΠΟΙΜΕΝΩΝ ΜΑΓΟΙ ΕΚ ΠΕΡΣΙΔΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΑΤΕ ΤΩ ΒΑΣΙΛΕΙ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΕΚ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΑΝΑΤΕΙΛΑΝΤΙ
|
Incipit |
|
Μετὰ πολλά, ἃ ἐλάλησα καὶ διεμαρτυράμην ἀγράφως καὶ ἐγγράφως τῷ βασιλεῖ, τῇ συγκλήτῳ
|
Incipit |
|
μετα πολλης ακριβειας ημας και προς αυτον ηξομεν τον θρονον τον βασιλικον, και παντων επιτευξομεθα των αγαθων, χαριτι και φιλανθρωπια του κυριου ημων, ω η δοξα…
|
Desinit |
|
μετὰ πολλῆς συμπαθείας· τῷ δὲ θεῷ ἡμῶν πρέπει πᾶσα δόξα...
|
Desinit |
|
μετὰ συνειδότος καθαροῦ, ἵνα...
|
Desinit |
|
Μετὰ τὰ ἐν Σαλαμῖνι ἀναλαμβάνειν ἀξιοῖ Νεοκλῆς τὸν Θεμιστοκλέα, ὁ δὲ ἀντιλέγει. Ὁ Νεοκλῆς
|
Titulus initialis |
|
Μετὰ τὰ ἐν Χαιρωνείᾳ ἔπεμψε Φίλιππος ὑπισχνούμενος τοὺς δισχιλίους αἰχμαλώτους <ἀποδώσειν>, εἰ λάβοι Δημοσθένην. ἀξιοῖ Δημοσθένης ἐκδίδοσθαι. Δημοσθένης.
|
Titulus initialis |
|
Μετὰ τὰ ἐν Χαιρωνείᾳ Φίλιππος ἐξῄτησε Δημοσθένην. ὁ δῆμος ᾔτησε πέντε ἡμέρας εἰς σκέψιν. ἐν ταύταις ὁ Δημοσθένης ἀποθνήσκειν ἀξιοῖ. Δημοσθένης
|
Titulus initialis |
|
Μετὰ τὰ ἐν Χαιρωνείᾳ Φίλιππος ἐξῄτησε τὸν Δημοσθένην. ὁ δῆμος ᾔτησε πέντε ἡμέρας εἰς διάσκεψιν. ἐν ταύταις ὁ Δημοσθένης ἀποθανεῖν ἀξιοῖ. <Δημοσθένης>
|
Titulus initialis |
|
ΜΕΤΑ ΤΑΣ ΕΝ ΜΕΓΑΡΙΔΙ ΠΗΓΑΣ
|
Incipit |
|
ΜΕΤΑ ΤΑΣ ΕΝ ΜΕΓΑΡΙΔΙ ΠΗΓΑΣ ΑΙΤΙΝΕΣ ΕΙΣΙΝ ΕΝ ΤΩ ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΩ ΚΟΛΠΩ
|
Incipit |
|
μετα ταῦτα δὲ ἔστι ὁ λόγος αὐτοῦ ὁ ἐπὶ τοῖς καλύβοις. οὗ ἡ ἐπιγραφή, "τί βούλεται ὁ ἐφθὸς προτιθέμενος σῖτος, ἔν τε τοῖς μνημοσύνοις τῶν ἐν Χριστῷ κεκοιμημένων, καὶ ἐν ταῖς τῶν ἁγίων ἱεραῖς τελεταῖς."
|
Textus |
|
Μετὰ τὴν ἅλωσιν τῆς Κωνσταντινουπόλεως ὁ δεσπότης κῦρ Θωμᾶς
|
Incipit |
|
Μετὰ τὴν ἀνάληψιν τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ πρὸς τὸν ἴδιον πατέρα ἀνέτειλεν ἡμῖν
|
Incipit |
|
μετα την αναληψιν του κυριου ημων Ιησου Χριστου το κατα Ματθαιον εγραφη ευαγγελιον· ετη ηʹ:το κατα Μαρκον μετα ετη ιβʹ: το κατα Λουκαν· μετα ετη ιεʹ το κατα Ιωαννην, μετα ετη λʹ: επι Δωμετιανου βασιλεως.
|
Textus |
|
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΟΔΟΝ ΑΠΑΞ ΥΠΟΠΟΔΙΣΟΥΣΙ
|
Desinit |
|
Μετὰ τὴν ἀπὸ γῆς ἄνοδον πρὸς οὐρανόν
|
Incipit |
|
Μετὰ τὴν ἀποστολικὴν ἐπισκοπὴν Πέτρου τοῦ μαθητοῦ τοῦ θεοῦ λόγου, πέμπτος Ἀλέξανδρος
|
Incipit |
|
Μετὰ τὴν δʹ ἐν Χαλκηδόνι σύνοδον
|
Incipit |
|
Μετὰ τὴν εἰς οὐρανοὺς ἀνάληψιν τοῦ κυρίου ἐπὶ πολλῷ μὲν τοῖς Ἱεροσολύμοις ἐνδιέτριψαν οἱ μαθηταὶ τῷ χρόνῳ
|
Incipit |
|
Μετα την εις ουρανους αναληψιν του κυριου. επι πολλω μεν τοις Ιεροσολυμοις ενδιετριψαν οι μαθηται τω χρονω.
|
Incipit |
|
Μετὰ τὴν εἰς οὐρανοὺς ἄνοδον
|
Titulus initialis |
|
Μετὰ τὴν εἰς οὐρανοὺς ἄνοδον
|
Incipit |
|
Μετα την εις ουρανους ανοδον·
|
Incipit |
|
Μετὰ τὴν εἰς οὐρανοὺς τοῦ δεσπότου ἀνάβασιν καὶ τὴν τῶν μαθητῶν πανταχόσε διασποράν
|
Incipit |
|
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ΠΟΙΕΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑΝ ΤΩ ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΩ Ο ΤΟ ΣΧΗΜΑ ΜΕΛΛΩΝ ΛΑΒΕΙΝ
|
Incipit |
|
Μετὰ τὴν ἐκ Μαραθῶνος τῶν βαρβάρων φυγὴν στόλον ᾔτησεν Ἀθηναίους ὁ Μιλτιάδης ὑποσχόμενος, εἰ λάβοι, μέγαν τῇ πόλει πλοῦτον πορίζειν ἔκ τινος χώρας. οὕτως εἰπὼν καὶ τὸ τῆς χώρας ὄνομα κρύψας λαβὼν ὅσας ᾔτησε ναῦς ἐπὶ Πάρον ἦλθε τὴν νῆσον τὰ βαρβάρων φρονήσασαν. καταστήσας ἐν πολιορκίᾳ Παρίους, εἶτα τὴν εἴσοδον βιάσασθαι βουληθεὶς πηροῦται τὸ σκέλος. καὶ κρίνει Ξάνθιππος αὐτὸν τῆς εἰς τὸν δῆμον ἀπάτης ὡς προδεδωκότα Παρίοις τὴν ἀναχώρησιν.
|
Titulus initialis |
|
Μετὰ τὴν Ἕκτορος τελευτὴν ἐρασθεὶς Ἀχιλλεὺς τῆς Πολυξένης πρεσβεύεται πρὸς τοὺς Τρῶας μισθὸν ἐπαγγελλόμενος τοῦ γάμου τὴν συμμαχίαν. βουλευομένων τῶν Τρώων παραινεῖ δέχεσθαι Πολυδάμας ἀντιλέγοντος Πριάμου. μελετῶμεν τὸν Πολυδάμαντα.
|
Titulus initialis |
|
Μετὰ τὴν ἐν τῷ παραδείσῳ χαρὰν (vel τρυφὴν)
|
Incipit |
|
Μετὰ τὴν ἔνδοξον ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου
|
Incipit |
|
μετὰ τὴν ἐντεῦθεν ἀποδημίαν εἰς τὰς σκηνὰς ὑποδεχθῆναι τὰς αἰωνίους, ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν χάριτι...
|
Desinit |
|
Μετὰ τὴν ἑορτὴν τῆς ἐνδόξου ἀναλήψεως
|
Incipit |
|
Μετὰ τὴν ἑορτὴν τῆς ἐνδόξου Ἀναλήψεως
|
Incipit |
|
Μετὰ τὴν ἑορτὴν τῆς ἐνδόξου ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου ... μνήμην ἑορτάζομεν κατὰτ τὴν παροῦσαν κυριακὴν τῶν ἁγίων ... τιη
|
Incipit |
|
Μετὰ τὴν ἑορτὴν τῆς ἐνδόξου ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
|
Incipit |
|
Μετὰ τὴν ἐπὶ γῆς τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἔνδοξον παρουσίαν πολλοὶ μὲν ἐν ἀρετῇ
|
Incipit |
|
Μετὰ τὴν κατὰ σάρκα τοῦ δεσπότου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπὶ γῆς ἔλλαμψιν
|
Incipit |
|
Μετὰ τὴν κοπηρὰν ἀκολουθίαν τῆς ἐκκλησιατικῆς ψαλμῳδίας
|
Incipit |
|
Μετὰ τὴν μακαρίαν καὶ ἐνδοξοτάτην ἀνάστασιν τοῦ κυρίου
|
Incipit |
|
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΟΡΙΣΘΕΙΣΑΝ ΗΜΕΡΑΝ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
|
Incipit |
|
μετὰ τὴν πρώτην αἰτίαν ταῖς ὑμῶν πρὸς αὐτὴν δεήσεσιν ὑπὲρ ἡμῶν αἴτιοι· ἀμήν
|
Desinit |
|
Μετὰ τὴν σύνοδον τὴν ἐν Νικαίᾳ συνεκροτήθη σύνοδος ἐν τῇ Ῥώμῃ
|
Incipit |
|
Μετὰ τὴν σύνοδον τὴν ἐν Νικαίᾳ συνεκροτήθη σύνοδος ἐν τῇ Ῥώμῃ
|
Incipit |
|
Μετὰ τὴν σωτήριον ἐπὶ γῆς τοῦ λόγου ἐπιδημίαν τὸν ἑκούσιόν τε σταυρόν
|
Incipit |
|
μετὰ τὴν τελευτὴν τειχομαχούντων... ὑπὲρ δὲ τούτων ἁπάντων εὐχαριστήσωμεν τῷ Χριστῷ, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Μετὰ τὴν τῶν φυσικῶν διδασκαλίαν
|
Incipit |
|
μετὰ τῆς ὀφειλομένης δόξης τὸν τῶν ἀγγέλων ὑποδεξώμεθα βασιλέα, καὶ τῆς μακαρίας εὐφροσύνης ἀπολαύσωμεν ἐκείνης ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
ΜΕΤΑ ΤΙΝΟΣ ΔΟΛΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΟΥΡΓΙΑΣ
|
Desinit |
|
ΜΕΤΑ ΤΙΝΟΣ ΤΩΝ ΗΔΕΩΝ
|
Desinit |
|
Μετὰ τὸ ἀγαπῆσαι Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης καρδίας σου
|
Incipit |
|
Μετὰ τὸ ἀναληφθῆναι τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν πρὸς τὸν ἴδιον πατέρα
|
Incipit |
|
Μετὰ τὸ ἀναληφθῆναι τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν πρὸς τὸν ἴδιον Πατέρα
|
Incipit |
|
Μετὰ τὸ διακληθῆναι πάντας, εὐθὺς γίνεται ὁ νιπτήρ
|
Incipit |
|
ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΙΑΧΩΡΙΣΘΗΝΑΙ ΤΟ ΓΕΝΟΣ
|
Incipit |
|
Μετὰ τὸ διαχωρισθῆναι τὸ γένος τῶν κακοδόξων Ἀρμενίων
|
Incipit |
|
ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΙΗΓΗΣΑΣΘΑΙ ΤΑ ΔΕΣΠΟΤΙΚΑ ΘΑΥΜΑΤΑ
|
Incipit |
|
Μετὰ τὸ οἰκοδομηθῆναι, τίς ἄρα
|
Incipit |
|
ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΛΗΡΩΘΗΝΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΝ ΤΗΝ ΤΟΥ ΙΕΡΕΜΙΟΥ ΥΠΟ ΤΟΥ ΔΑΝΙΗΛ ΓΝΩΡΙΣΘΕΙΣΑΝ
|
Incipit |
|
μετὰ τὸ σαρκωθῆναι ἐκ τῆς ἁγίας Θεοτόκου ἐν δύο φύσεσι προσκυνοῦντες καὶ μιᾷ ὑποστάσει, ᾧ ἡ δόξα... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΕΛΕΙΩΘΗΝΑΙ ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟΝ Ο ΜΕΛΛΩΝ ΑΠΟΣΦΟΥΓΚΙΣΑΙ ΑΥΤΟΝ ΠΟΙΕΙ ΣΤΑΥΡΟΥΣ Γ' ΕΙΣ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟΝ ΑΥΤΟΥ
|
Incipit |
|
Μετὰ τὸ τῆς ἐντελεχείας ἀξίωμα ὅτι ταύτης ἔγγιστα ἡ διαίρεσις
|
Incipit |
|
Μετὰ τὸ ὑπὲρ Χριστοῦ τὸ τῆς μαρτυρίας στάδιον καλῶς διανύσαι τὸν ἅγιον μάρτυρα Θεόδωρον
|
Incipit |
|
Μετὰ τολμηροῦ μὴ πορεύου ἐν ὁδῷ
|
Incipit |
|
Μετὰ τὸν αὐτάνακτα δεσπότης ἔστι
|
Incipit |
|
Μετὰ τὸν Μωϋσέα καὶ τὸν τούτου διάδοχον Ἰησοῦν τοῦ Ναυῆ
|
Incipit |
|
Μετὰ τὸν τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν σταυρὸν καὶ εἰς οὐρανοὺς ἄνοδον
|
Incipit |
|
Μετα τον του σωτηρος ημων σταυρον και την εις ουρανους ανοδον
|
Incipit |
|
Μετὰ τὸν τοῦ σωτῆρος ἡμῶν σταυρὸν καὶ τὴν εἰς οὐρανοὺς ἄνοδον, ψευδοδιδάσκαλοί τινὲς
|
Incipit |
|
μετα τον του σωτηρος ημων σταυρον, και την εις ουρανους ανοδον, ψευδοδιδασκαλοι τινες
|
Incipit |
|
Μετὰ τὸν τοῦ σωτηρός ἡμῶν σταυρὸν, καὶ τὴν εἰς οὐρανοὺς ἄνοδον, ψευδοδιδάσκαλοι τινὲς, ὑπὸ τοῦ ἑαυτῶν πατρὸς ἐνεργούμενοι διαβόλου
|
Incipit |
|
Μετα τον του σωτηρος ημων σταυρον, και την εις ουρανους ανωδον, ψευδοδιδασκαλοι
|
Incipit |
|
Μετα του οσιου πατρος ημων αββα Μαρκου του απο Αθηνων ορμωμενου, πρεσβειας της αχραντου δεσποινης ημων θοκου και αιει παρθενου Μαριας και παντων των αγιων, αμην.
|
Desinit |
|
μετὰ τοῦ Σατανᾶ καὶ τῶν διαβόλων
|
Desinit |
|
μετὰ τοῦ φθάσαι τὸν καιρὸν ἀπέρχεται ὁ ἱερεύς καὶ ὁ διάκονος
|
Incipit |
|
μετὰ τρεῖς ἡμέρας ἐκοιμήθη καὶ ὁ νεώτερος ἀδελφός. Ὅταν οὖν συμβῇ τινι ἡμῶν πειρασμός, … οὐκ ἐγκαταλιμπάνει (vel ἐγκατέλιπεν εἰς τέλος) τὸ πλάσμα αὐτοῦ
|
Desinit |
|
μετὰ τῶν φρονίμων παρθένων δοξάζοντας καὶ εὐλογοῦντας αὐτὸν ἀεννάως τε καὶ ἀδιαλείπτως,ὅτι αὐτῷ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
μετὰ χρηστῆς ἀπέλθῃς ἐλπίδος καὶ ἐκεῖ γενόμενος τῶν αἰωνίων ἀπολαύσῃς ἀγαθῶν... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΜΕΤΑ ΧΡΗΣΤΗΣ ΕΛΠΙΔΟΣ ΠΡΟΣ ΚΥΡΙΟΝ ΕΞΕΔΗΜΗΣΕΝ
|
Desinit |
|
μεταβαλέσθαι καὶ γενέσθαι βελτίους σπουδάσωμεν, ὅση δύναμις, ὅπως καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
μεταβαλλόμενοι. Ταῦτ' οὖν εἰδότες... τευξώμεθα τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
μεταβαλλόμενοι. Ταῦτ' οὖν εἰδότες... τευξώμεθα τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
Μεταβὰς ἀπὸ Μακεδονίας ὁ ἀπόστολος
|
Incipit |
|
μεταβῆναι δὲ ἐπ' ἄλλο μέρος τῆς μηχανικῆς
|
Desinit |
|
μεταδίδου τῶν σῶν χαρίτων διὰ γραμμάτων, ἡμῖν αὐτόθεν ἐνθάδε πέμπων τὰς καλλίστας ἐπιστολάς.
|
Desinit |
|
μεταδιώκοντας
|
Desinit |
|
ΜΕΤΑΔΟΤΕ ΚΑΙ Η[
|
Desinit |
|
μεταδους του φαρμακου (?), τουτον μεν αναιρει αυτο.
|
Desinit |
|
μεταλαχεῖν ἀθλίως τὸν Γρηγορᾶν τῶν τοῦ Βαρλαὰμ καὶ Ἀκινδύνου κακοδόξων δοξῶν
|
Incipit |
|
Μέταλλα μὲν τῶν λεγομένων πολυτίμων λίθων καὶ χρυσίτιδας φλέβας ἀναζητείτωσαν οἱ φιλόκοσμοι
|
Incipit |
|
ΜΕΤΑΛΥΕΙ ΔΕ Η ΤΡΟΦΗ ΑΥΤΟΥ ΕΙΣ ΘΕΡΜΗΝ ΚΑΙ ΞΗΡΑΝ ΚΑΙ ΓΛΥΚΑΙΑΝ
|
Desinit |
|
μετανοήσας οὖν ἐν ἀληθείᾳ ἐτελεύτησεν ἐν εἰρήνῃ, ὥστε σημεῖα γενέσθαι ἐν τῇ ἐξόδῳ αὐτοῦ
|
Desinit |
|
Μετάνοια δέ ἐστι τὸ τελείως ἀποστῆναι τῆς ἁμαρτίας καὶ διηνεκῶς ὀδύρεσθαι
|
Incipit |
|
Μετάνοιά ἐστι λύπη καρδίας περὶ τῶν πραχθέντων
|
Incipit |
|
Μετάνοια Λέοντος βασιλέως ἐπὶ τῆ αὐτοῦ ἐξόδῳ
|
Titulus initialis |
|
Μετανοίας ἡ σάλπιγξ ἡ διηχήσασα μέγα
|
Incipit |
|
Μεταξὺ τῶν μεγάλων καὶ ἀναριθμήτων χαρίτων καὶ δωρεῶν τῶν ἀφθόνως χεομένων
|
Incipit |
|
μεταποιῶν, καὶ τὴν δόξαν τῆς σῆς σαρκὸς καὶ θεότητος τὴν μὲν καὶ ἡμᾶς δίδου παθεῖν, τὴν δὲ ἰδεῖν τε καὶ ὡς ἔξεστιν ἀπολαύειν· ᾧ πρέπει πᾶσα δόξα τιμὴ καὶ προσκύνησις σὺν τῷ πατρὶ καὶ τῷ πνεύματι εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.
|
Desinit |
|
Μετάστασις τοῦ ἡλίου ἀφ' ἕκαστον ζώδιον εἰς ἕτερον ζώδιον
|
Titulus initialis |
|
Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεὸς δείξας τοῖς μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύνατο
|
Incipit |
|
Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεὸς δείξας τοῖς μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύνατο
|
Incipit |
|
μετενδυόμενος
|
Desinit |
|
μετῆλθεν, ἔνθα τῆς τρυφῆς ὕδωρ βρύει
|
Desinit |
|
μετημφίασεν αὐτὴν ἐπὶ τῆς πέτρας δοξάσουσαν τὸν θεὸν καὶ τὸν ἅγιον καὶ ἐτελειώθη ἐν μετανοίᾳ ποιήσασα ἔτη ἱκανὰ ἐκεῖσε ... ἀμήν
|
Desinit |
|
μετοπώρῳ δὲ καὶ ἔαρι
|
Desinit |
|
ΜΕΤΡΕΙΝ ΕΙΩΘΕ ΤΟΥ ΠΑΙΔΕΥΟΜΕΝΟΥ Η ΘΕΙΑ ΓΡΑΦΗ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ
|
Incipit |
|
μετριάζων δαψιλείᾳ τροφῶν
|
Desinit |
|
μετρίως ἐνθένδε ποιούμενος.
|
Desinit |
|
Μέτρον ἐστὶ ποδῶν ἢ βάσεων σύνταξις
|
Incipit |
|
Μέτρον ἐστὶ ποδῶν ἢ βάσεως σύνταξις
|
Incipit |
|
Μέτρον ἐστὶ ποδῶν ἢ βάσεως σύνταξις
|
Incipit |
|
ΜΕΧΡΙ ΚΑΤΑΝΤΗΣΙΑΣ ΕΙΣ ΑΝΔΡΑ ΤΕΛΩΝ ΠΛΗΡΕΣΤΑΤΟΝ ΕΙΣ ΜΕΤΡΟΝ ΗΛΙΚΙΑΣ ΤΟΥ ΠΛΗΡΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Ω Η ΔΟΞΑ ... ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
Μέχρι πότε μάτην ποιεῖσθε; Μέχρι πότε τὸν τῶν ἀνθρώπων φόβον δεδοικότες
|
Incipit |
|
μέχρι τάφου προέπεμψαν· δέκα αὐτὸν ἀπὸ τάφου εἰς βασιλείαν παραδέξαντο, ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς καταξιωθῆναι, χάριτι κ.τ.λ.
|
Desinit |
|
ΜΕΧΡΙ ΤΗΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΕΒΔΟΜΟΥ ΕΤΟΥΣ
|
Desinit |
|
ΜΕΧΡΙ ΤΙΝΟΣ ΒΑΛΛΕΙ ΤΑΙΣ ΟΔΥΝΑΙΣ
|
Incipit |
|
μεχρι του Αδαμ ανελθων.
|
Desinit |
|
μεχρι του Αδαμ ανιων.
|
Desinit |
|
μεχρι του Αδαμ ανιων.
|
Desinit |
|
μέχρι τοῦ Ἀδὰμ ἀνιών.
|
Desinit |
|
μεχρι του Αδαμ ανιων.
|
Desinit |
|
μέχρι τοῦ Ἀδὰμ ἀνιών·
|
Desinit |
|
Μέχρι τοῦδε καλῶς εἶχεν ὁ λόγος
|
Incipit |
|
μέχρι τοῦτο τὸν λόγον, καὶ ὁλοκαρδίως εὐφώμεθα τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν μὴ ἐκπεσεῖν, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
Μέχρι τούτου ὁ παρὼν διάλογος ἐκπεπλήρωται, μετὰ δὲ ταῦτα, κατὰ τὴν ἀρχαίαν συνήθειαν, ἀναστάντων ἁπάντων εὐφημία τῶν βασιλέων καὶ τοῦ Πατριάρχου γεγένηται
|
Desinit |
|
μέχρι τούτου τὸν λόγον· δόξαν ἀναπέμποντες τῷ πατρὶ...
|
Desinit |
|
μέχρι τούτου τὸν λόγον· δόξαν ἀναπέμποντες τῷ πατρὶ...
|
Desinit |
|
μεχρι των δεκα
|
Desinit abruptus |
|
μέχρις οὗ καταντήσεις εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ· ᾧ πρέπει πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις σὺν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ παναγίῳ Πνεύματι νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
μζʹ περι του δειπνου του μυστικου·
μηʹ περι της παραδοσεως του κυριου·
μθʹ περι της αρνησεως Πετρου·
|
Detail(s) |
|
μζʹ περι του μυστικως (μυστικου) δειπνου·
μηʹ περι της παραδοσεως του κυριου·
μθʹ περι της αρνησεως Πετρου·
|
Detail(s) |
|
Μὴ ἀγνοεῖν ὑμᾶς βούλομαι, ἀδελφοί, οἷον φόβον καὶ τρόμον καὶ ἀνάγκην
|
Incipit |
|
Μὴ ἀγνοεῖν ὑμᾶς βούλομαι, ἀδελφοί, οἷον φόβον καὶ τρόμον καὶ ἀνάγκην
|
Incipit |
|
Μὴ ἀγνοεῖτε, ἀδελφοί, οἷον φόβον καὶ τρόμον καὶ ἀνάγκην ἔχομεν
|
Incipit |
|
Μὴ ἀγνοεῖτε, ἀδελφοί, οἷον φόβον καὶ τρόμον καὶ ἀνάγκην ἔχομεν ἰδεῖν ὅτε ἡ ψυχή
|
Incipit |
|
ΜΗ ΑΓΝΟΗΤΕ ΑΔΕΛΦΟΙ
|
Incipit |
|
μὴ ἀδικῶμεν
|
Desinit |
|
Μὴ ἀμελῶς ψυχὴν διακείμεθα μηδ’ ἀμερίμνως
|
Incipit |
|
ΜΗ ΑΝΕΔΗΝ Ω ΟΥΤΟΣ ΚΟΜΗΣΗΣ
|
Incipit |
|
Μὴ ἅπτεσθε τῶν χριστῶν μου καὶ εν τοῖς προφήταις μου μὴ πονηρεύεσθε. Ὁ μακάριος προφητάναξ Δαβὶδ κινούμενος ὑπὸ τοῦ ἁγίου πνεύματος
|
Incipit |
|
ΜΗ ΒΟΥΛΟΜΕΝΟΙΣ ΤΑΥΤΑ ΠΑΡΑΔΕΞΑΣΘΑΙ ΚΑΙ ΦΥΛΑΣΣΕΙΝ
|
Desinit |
|
Μὴ γὰρ δὴ γένοιτο ἡμᾶς πάντα παθεῖν
|
Incipit |
|
ΜΗ ΓΑΡ ΔΗ ΤΙΝΕΣ
|
Incipit |
|
μὴ γὰρ ἐν Ὀλυμπίοις γυμνάζεται; Ἄπιθι, γύναι. Τῷ δὲ θεῷ δόξα...
|
Desinit |
|
Μὴ γίνου ἀκηδιαστὴς, μὴ δὲ
|
Incipit |
|
Μὴ γίνου ἀκηδιαστής, μηδὲ ἀναγινώσκων χασμάσαι
|
Incipit |
|
Μὴ γίνου ἀκηδιαστής, μηδὲ ἀναγινώσκων χασμάσαι
|
Incipit |
|
Μὴ γίνου δίκαιος πολύ
|
Incipit |
|
Μὴ δαπανήσῃς ὅλον τὸν χρόνον τῆς ζωῆς σου ἐν τῇ τοῦ σώματός σου φροντίδι
|
Incipit |
|
Μὴ δαπανήσωμεν ὅλον τὸν χρόνον
|
Incipit |
|
μὴ δὲ ἐγκαταλίπης με ὁ θεὸς ὁ σωτήρ μου
|
Incipit |
|
μη δε ειπης, ακουσομαι τι λαλειτε καγω· αλλ’ ως ειρηται. βαλειν μετανοιαν παρελθε.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
μὴ δὲ λέγειν αὐτοῖς τὸ χαίρειν· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ΜΗ ΔΕ ΤΕΤΟΚΥΙΑ ΓΑΛΑ ΕΧΕΙ
|
Desinit |
|
Μὴ δὴ μικρὰν νόμιζέ σοι
|
Incipit |
|
Μὴ δὴ μικρὰν νόμιζέ σοι...
|
Incipit |
|
Μὴ δὴ παρίδῃς τὴν ἡμετέραν παράκλησιν
|
Incipit |
|
Μὴ δὴ παρρησιαζώμεθα
|
Incipit |
|
ΜΗ ΔΟΛΩΣ ΜΗΔΑΜΟΥ ΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΝ, ΚΑΚΩ ΤΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΟΡΩ
|
Incipit |
|
ΜΗ ΔΥΝΑΤΑΙ ΣΤΗΝΑΙ
|
Incipit |
|
ΜΗ ΔΩΣ ΥΠΝΟΝ ΣΟΥ
|
Incipit |
|
μὴ εἰδέναι τὸν θεον· Δημήτριον δὲ συνίστησι. μαρτυρῶν αὐτῶι τὰ κάλλιστα:
|
Desinit |
|
Μὴ εἴπῃ σοι ὁ λογισμός, ἀδελφὲ Κυριακέ
|
Incipit |
|
Μὴ εἴπῃ σοι ὁ λογισμός, ἀδελφέ Κυριακέ
|
Incipit |
|
ΜΗ ΕΙΠΗΣ ΜΟΝΑΧΕ ΩΔΕ ΣΤΕΝΩΣΙΣ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΟΣ
|
Incipit |
|
ΜΗ ΕΙΠΗΣ, ΜΟΝΑΧΕ, ΩΔΕ ΣΤΕΝΩΣΙΣ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΟΣ
|
Incipit |
|
μη ελαττωσης την αξιαν δια την οικονομιαν
|
Additio |
|
μὴ ἐμποδίζειν ἐν ταῖς ἐπικλήσεσιν
|
Desinit |
|
Μὴ ἐν τῇ δοκούσῃ ταύτῃ
|
Incipit |
|
μὴ ἐξεῖναι δὲ αὐτῷ σφετερίζεσθαί τι ἐξ αὐτῶν ἢ συγγενέσιν
|
Desinit |
|
Μὴ ζητήσωμεν μὲν ὧδε τὴν καλὴν ζωήν
|
Incipit |
|
μη ηληθευκεναι διισχυριζομενοι.
|
Desinit |
|
μη ηληθευκεναι διισχυριζομενος.
|
Desinit |
|
Μὴ θαυμάσῃς εἰ νῦν Ἑλλάδι πρός σε διαλέκτῳ
|
Incipit |
|
Μὴ θαυμάσῃς, τέκνον, ἐν ὁδῷ
|
Incipit |
|
Μὴ θαυμάσῃς, τέκνον, ἐν ὁδῷ ὢν τῇ πρὸς τὰ ἄνω
|
Incipit |
|
Μὴ θαυμάσητε, ὦ θεία καὶ ἱερὰ σύνοδος, ἡρημένον με λέγειν
|
Incipit |
|
ΜΗ ΚΑΜΥΩΜΕΝ ΓΟΝΥ ΤΗ ΒΑΑΛ ΔΙΑ ΤΗΝ ΧΡΕΙΑΝ
|
Incipit |
|
Μὴ καταδέχου κατὰ πατρός σου λοιδορίαν
|
Textus |
|
Μὴ λέγε, ἀγαπητέ· οὐκ ἐπίσταμαι τὸ δέον
|
Incipit |
|
Μὴ λυποῦ ἐν τῇ διανοίᾳ θεωρῶν τοὺς φιληδόνους καὶ τρυφητὰς τὰ ἡδέα ἀφόβως ἐπιτελοῦντας
|
Incipit |
|
ΜΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΝΔΟΥΛΗΝ ΠΑΡΙΔΗΣ· Ο ΑΜΕΤΡΗΤΟΝ ΕΧΩΝ ΤΟ ΕΛΕΟΣ
|
Desinit |
|
Μὴ μεγαλοφρόνῃ, μηδὲ πᾶν φαντάζου, ἵνα μὴ μεγαλοφιέστερον ἐκτραγωδῆθης, ἐκπέσει καὶ τῶν μετρίων
|
Desinit |
|
Μή μοι γένοιτο, Δέσποτα φιλάνθρωπε, τὰ ἅγια ταῦτα εἰς κρίμα
|
Incipit |
|
Μή μοι δός, Δέσποτα, ταῦτα τὰ ἅγια εἰς κρίμα
|
Incipit |
|
μὴ μόνον φρονεῖν ὀρθῶς, ἀλλὰ μηδὲ
|
Desinit |
|
Μὴ οὖν ἀγνοεῖτε, ἀδελφοί, τὸ δίκαιον
|
Incipit |
|
Μὴ οὖν ἀναίρει διὰ τὸ ὄνομα τοῦ Λόγου τὴν τοῦ Μονογενοῦς ὑπόστασιν
|
Incipit |
|
Μὴ οὖν διαλίπητε
|
Incipit |
|
μὴ παραβαίνε νηστείαν κυρίου τουτέστι τετράδα καὶ παρασκευὴν
|
Incipit |
|
μὴ παρέλθωσιν· ὅτι τῷ Θεῷ ἡμῶν εἴη δόξα, εἰς τοὺς αἰῶνας
|
Desinit |
|
Μὴ πενθῶμεν πικρῶς, ἀγαπητοί, τοὺς τελευτῶντας καὶ τοὺς ἐνθένδε ἀπιόντας, ἀλλὰ μᾶλλον θρηνήσωμεν καὶ κλαύσωμεν τοὺς κακῶς τόν ἑαυτῶν βίον καταλύσαντας
|
Incipit |
|
ΜΗ ΠΕΠΟΙΘΑΤΕ ΕΠ'ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΕΠΙΚΑΤΑΡΑΤΟΣ ΓΑΡ Ο ΕΧΩΝ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΕΠ'ΑΝΘΡΩΠΩΝ
|
Incipit |
|
μὴ πέρα τοῦ μέτρου ἐμπὲσῃς· ὑπὲρ δὲ τούτων ἁπάντων…
|
Desinit |
|
μὴ πρὸς Τριτώνων καὶ φίλων Νηρηΐδων
|
Desinit |
|
Μη προσκυνει με, φησιν ο θειος αγγελος. μη δε τω συνδουλω προσκυνει, αλλα τω θεω τω τα παντα διεχοντι.
|
Desinit |
|
Μὴ σκύλλου τὸν διδάσκαλον τουτἐστιν εἰς κόπον ἔμβαλε
|
Incipit |
|
μὴ στενάξασα ἐν τῇ τοιαύτῃ πληγῇ, συνεχώρησα αὐτῇ (vel τούτου χάριν προσεδεξάμην αὐτῆς τὴν μετάνοιαν vel παρέχοντος πᾶσι τὰ πρὸς σωτηρίαν αἰτήματα καὶ ζωὴν τὴν αἰώνιον).
|
Desinit |
|
ΜΗ ΣΥΓΚΡΙΝΗΣ ΤΟΥΣ ΠΟΙΟΥΝΤΑΣ ΣΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΤΕΡΡΑΤΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΕΝ ΚΟΣΜΩ
|
Incipit |
|
μὴ τὰ ἐκ φοινίκων βαΐα τὰ δὲ τῆς νίκης· τῷ δὲ Θεῷ ἡμῶν, ᾧ...
|
Desinit |
|
Μὴ τὰς κεφαλάς, ὦ γυναῖκες, πύργου δίκην
|
Incipit |
|
Μὴ τῆς κατὰ ψυχὴν ἀρετῆς ἀμελῶμεν, ἀγαπητοί. Ποία γὰρ ὀδύνη, εἰπέ μοι, ὀργὴν ἀφεῖναι τῷ λελυπηκότι;
|
Incipit |
|
Μὴ τοίνυν ἀποπροσποιοῦ τὰς ἀγαθὰς ἐλπίδας
|
Desinit |
|
ΜΗ ΤΟΙΝΥΝ ΚΡΙΝΗΣ ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟΝ ΑΝ ΙΔΙΟΙΣ ΑΥΤΟΝ ΟΦΘΑΛΜΟΙΣ ΘΕΑΣΑΙΣ ΑΜΑΡΤΑΝΟΝΤΑ
|
Incipit |
|
Μὴ τοῦτο οἴου, σεβάσμιε πάτερ, ὅτι τοῦ Πάπα τῶν ὀρθῶν ἐκπεσόντος δογμάτων
|
Incipit |
|
Μὴ τοῦτο οἴου, σεβάσμιε πάτερ, ὅτι τοῦ Πάπα τῶν ὀρθῶν ἐκπεσόντος δογμάτων
|
Incipit |
|
Μὴ τοῦτο οἴου, σεβάσμιε πάτερ, ὅτι τοῦ Πάπα τῶν ὀρθῶν ἐκπεσόντος δογμάτων
|
Incipit |
|
μὴ τύχη τῆς ἐκ δεξιῶν τοῦ Χριστοῦ παραστάσεως
|
Desinit |
|
μὴ φοβηθῇς τοὺς λίθους, τὸν ἀκρογωνιαῖον λίθον ἔνδοθεν περιφέρων Ἰησοῦν Χριστὸν θεόν· ᾧ ἡ δόξα…
|
Desinit |
|
μη φοβου Ζαχαρια απεσταλην ... ο Ζαχαριας ... την φωνην μετα την αναστασιν Ζαχαριας ευλογητος ο κυριος εβοησεν τι ουν τεθνηκεν ο Ζαχαριας δε ανεστη ου τεθνηκεν φησιν
|
Textus |
|
Μηδαμοῦ προδιδοὺς
|
Desinit |
|
ΜΗΔΑΜΩΣ ΕΝΕΚΕΝ ΤΗΣ ΧΡΕΙΑΣ
|
Incipit |
|
Μηδαμῶς σεαυτὸν εἴπῃς
|
Incipit |
|
ΜΗΔΑΜΩΣ Ω ΑΔΕΛΦΟΙ, ΙΝΑ ΜΙΑΝ ΡΟΠΗΝ ΤΡΥΦΗΣΩΜΕΝ
|
Incipit |
|
Μηδαμῶς, ὦ ἀδελφοί, ἵνα μίαν ῥοπὴν τρυφήσωμεν
|
Incipit |
|
Μηδαμῶς, ὦ φίλτατε, ὑπὸ βιοτικῶν
|
Incipit |
|
μηδε γεωργηθεισης παρα ανθρωπου δυ(ναμει) [δυναμει]
|
Desinit abruptus |
|
μηδὲ δευτέραν, μηδὲ
|
Desinit |
|
ΜΗΔΕ ΔΙΜΥΡΙΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ ΜΗΔΕ
|
Incipit |
|
ΜΗΔΕ ΔΙΣΜΥΡΙΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ
|
Incipit |
|
μηδε δυο
|
Incipit abruptus |
|
μηδὲ συγχωρῶμεν αὐτὴν κατεξανίστασθαι τῆς ψυχῆς
|
Desinit |
|
μηδὲ συγχωρῶμεν αὐτὴν κατεξανίστασθαι τῆς ψυχῆς
|
Desinit |
|
μηδὲ συναρπαγῇς τοῖς βλεφάροις
|
Desinit |
|
μηδὲ συναρπαγῇς τοῖς βλεφάροις
|
Desinit |
|
Μηδείας
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ΜΗΔΕΙΣ ΑΠΑΤΗΣΕΙ ΣΕ ΚΕΝΟΙΣ ΛΟΓΟΙΣ
|
Incipit |
|
ΜΗΔΕΙΣ ΑΠΟΚΡΙΣΙΑΡΙΟΣ ΕΝΑΓΕΣΘΩ
|
Incipit |
|
ΜΗΔΕΙΣ ΑΠΟΚΡΙΣΙΑΡΙΟΣ ΕΝΑΓΕΣΘΩ
|
Incipit |
|
Μηδεὶς δανείζων γεωργῷ τὴν αὐτοῦ γῆν
|
Incipit |
|
ΜΗΔΕΙΣ ΔΕ ΠΟΛΥΠΡΑΓΜΟΝΕΙΤΩ, ΠΩΣ Ο ΠΑΤΗΡ
|
Titulus initialis |
|
Μηδείς μοι καταγνῶτο τῆς θρηνῳδίας
|
Incipit |
|
Μηδείς μοι καταγνῶτο τῆς θρηνῳδίας
|
Incipit |
|
Μηδεὶς ὁρῶν πονηροὺς εὐπραγοῦντας, ἀγαπητοί, θορυβείσθω
|
Incipit |
|
Μηδεὶς τοίνυν αἰσχυνέσθω
|
Incipit |
|
Μηδεὶς τοίνυν κοπτέσθω τοὺς ἀπίοντας
|
Incipit |
|
Μηδεὶς τοίνυν κοπτέσθω τοὺς ἀπίοντας
|
Incipit |
|
μηδεὶς τοίνυν φαῦλον ἐχέτω φίλον
|
Desinit |
|
Μηδεὶς τῶν ἀναχωρούντων μετ’ ὀργῆς
|
Incipit |
|
ΜΗΔΕΙΣ ΤΩΝ ΕΝΤΥΓΧΑΝΟΝΤΩΝ ΕΠΙΤΙΜΑΤΩ
|
Incipit |
|
ΜΗΔΕΙΣ ΤΩΝ ΕΝΤΥΓΧΑΝΟΝΤΩΝ ΕΠΙΤΙΜΑΤΩ
|
Incipit |
|
Μηδεὶς τῶν πατριαρχῶν τῷ τῆς καθολικότητος
|
Incipit |
|
Μηδεὶς ὑμῶν, ὦ παρόντες, ὄνειδός μοι νομίσῃ τὴν
|
Incipit |
|
Μηδεὶς ὡς ἑτεροδόξων ἑρμηνείας συναγαγόντες
|
Incipit |
|
μηδεμίαν λειτουργίαν καταλαμβάνοντες ὡς μέλλοντες ὑπὲρ τούτων πάντων λόγον δοῦναι τῷ φιλανθρώπῳ θεῷ ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως ὅτι αὐτῶν ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αίώνων ἀμήν
|
Desinit |
|
Μηδὲν ἀείδειν ὄρνεον εἰν λύπῃσι λόγος πρίν
|
Incipit |
|
μηδὲν ἄλογον συμβαίνειν, τοῦ δὲ ψεύδους τοὐναντίον
|
Desinit |
|
μηδὲν ἀπὸ τῶν προσκαίρων ὠφεληθέντα ἢ μόνον ἁμαρτίας ἐπισωρεύσαντα
|
Desinit |
|
ΜΗΔΕΝ ΑΥΤΟΣ ΑΝΗΚΕΣΤΟΝ ΠΑΘΩΝ
|
Desinit |
|
ΜΗΔΕΝ ΔΙΑΣΤΕΛΛΟΝΤΑ
|
Desinit |
|
μηδὲν ἐκφέρει δίχα
|
Desinit |
|
Μηδὲν μέγα εἴπῃς εὔπλους
|
Incipit |
|
Μηδὲν ὅλως χωρίς σου Μοῦσαι
|
Incipit |
|
Μηδὲν περισσόν, ἀλλὰ πᾶν ῥίψω βάρος
|
Incipit |
|
Μηδὲν προτιμησώμεθα πλὴν τῆς ἀνυποκρίτου ἀγάπης
|
Incipit |
|
Μηδὲν φησὶ περὶ μηδενὸς εὐχερῶς
|
Incipit |
|
Μηδέποτ’ αἰνήσα σέθεν ἄσπετα
|
Incipit |
|
Μηδέποτ’ ἔργα νοοῦ αἴστου
|
Incipit |
|
Μηδέποτε ἀποδέχου τὸν ἐν ὑποταγῇ σου
|
Incipit |
|
Μηδέποτε διαλιμπάνωμεν, ἀγαπητοί
|
Incipit |
|
Μηδέποτε διαλιμπάνωμεν, ἀγαπητοί, τῆς σωτηρίας
|
Incipit |
|
Μηδέποτε διαλιμπάνωμεν, ἀγαπητοί, τῆς σωτηρίας
|
Incipit |
|
Μηδέποτε διαλιμπάνωμεν, ἀγαπητοί, τῆς σωτηρίας
|
Incipit |
|
Μηδέποτε διαλιμπάνωμεν, ἀγαπητοί, τῆς σωτηρίας
|
Incipit |
|
Μηδέποτε διαλιμπάνωμεν, ἀγαπητοί, τῆς σωτηρίας
|
Incipit |
|
Μηδέποτε διαλιμπάνωμεν, ἀγαπητοί, τῆς σωτηρίας
|
Incipit |
|
Μηδέποτε διαλιμπάνωμεν, ἀγαπητοί, τῆς σωτηρίας
|
Incipit |
|
Μηδέποτε διαλιμπάνωμεν, ἀγαπητοί, τῆς σωτηρίας
|
Incipit |
|
Μηδέποτε διαλιμπάνωμεν, ἀγαπητοί, τῆς σωτηρίας
|
Incipit |
|
Μηδέποτε διαλιμπάνωμεν, ἀγαπητοί, τῆς σωτηρίας
|
Incipit |
|
Μηδέποτε διαλιμπάνωμεν, ἀγαπητοί, τῆς σωτηρίας
|
Incipit |
|
Μηδέποτε διαλιμπάνωμεν, ἀγαπητοί, τῆς σωτηρίας
|
Incipit |
|
Μηδέποτε διαλιμπάνωμεν, ἀγαπητοί, τῆς σωτηρίας
|
Incipit |
|
Μηδέποτε διαλιμπάνωμεν, ἀγαπητοί, τῆς σωτηρίας
|
Incipit |
|
Μηδέποτε καταλιμπάνωμεν, ἀγαπητοί, τῆς σωτηρίας
|
Incipit |
|
Μηδέποτε καταλιμπάνωμεν, ἀγαπητοί, τῆς σωτηρίας
|
Incipit |
|
Μηδέποτε καταλιμπάνωμεν, ἀγαπητοί, τῆς σωτηρίας
|
Incipit |
|
Μηδέποτε καταλιμπάνωμεν, ἀγαπητοί, τῆς σωτηρίας
|
Incipit |
|
Μηδέποτε καταλιμπάνωμεν, ἀγαπητοί, τῆς σωτηρίας
|
Incipit |
|
Μηδέποτε καταλιμπάνωμεν, ἀγαπητοί, τῆς σωτηρίας
|
Incipit |
|
Μηδέποτε καταλιμπάνωμεν, ἀγαπητοί, τῆς σωτηρίας
|
Incipit |
|
Μηδέποτε καταλιμπάνωμεν, ἀγαπητοί, τῆς σωτηρίας
|
Incipit |
|
Μηδέποτε καταλιμπάνωμεν, ἀγαπητοί, τῆς σωτηρίας
|
Incipit |
|
Μηδέποτε καταλιμπάνωμεν, ἀγαπητοί, τῆς σωτηρίας
|
Incipit |
|
Μηδέποτε καταλιμπάνωμεν, ἀγαπητοί, τῆς σωτηρίας τῆς ἡμετέρας
|
Incipit |
|
Μηδέποτε πενθῶν
|
Incipit |
|
Μηδέποτε πιστεύσῃς τῇ ὑπονοίᾳ τῆς σῆς διανοίας
|
Incipit |
|
Μηδέπω κρίνειν ἄνδρας ἀδαήμονας ἐάσῃς, φησί τις τῶν παλαιῶν
|
Incipit |
|
ΜΗΚΕΔΑΝΟΣ Ο ΜΑΚΡΟΣ ΠΟΙΗΤΙΚΩΣ
|
Desinit |
|
Μῆκος ἐπιστολῆς ἀνοικειότητα κατηγορεῖ τοῦ διακομίζοντος
|
Incipit |
|
Μὴν Δύστρος ὅ ἐστι Μάρτιος
|
Incipit |
|
Μὴν Ἰανουάριος καὶ Δεκέμβριος ἔχουσιν Ὡρολόγιον λαμβανόμενον ἀπὸ τῆς σκιᾶς τοῦ ἡλίου
|
Incipit |
|
Μὴν ὁ Μάρτιος εἰς τὸ ἄλφα τότε Ἀδὰμ ἐξέβη ἐκ τοῦ παραδείσου
|
Incipit |
|
Μὴν Σεπτέμβριος α΄ ἀρχὴ ἰνδίκτου καὶ τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Συμεών
|
Incipit |
|
Μὴν Σεπτέμβριος α΄ ἀρχὴ τῆς ἰνδίκτου
|
Incipit |
|
Μὴν σεπτεμβρίου ἔχων ἡμέρας λ', ἡ ἡμέρα ἔχει ὥρας ιβ' καὶ ἡ νὺξ ὥρας ιβ'. Πρώτη· ἀρχὴ τῆς ἰνδίκτου, καὶ μνήμη τοῦ ἁγίου πατρὸς ἡμῶν Συμεὼν τοῦ Στυλίτου· ἀργία τῶν μοναχῶν καὶ κατάλυσις εἰς ἔλαιον καὶ οἶνον
|
Incipit |
|
Μὴν φευρουάριος· εἰς τὰς ιδ· μνήμη τοῦ ἁγίου ὁσιομάρτυρος δαμιανοῦ
|
Titulus initialis |
|
ΜΗΝΑΣ ΕΠΟΙΗΣΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΕΙΚΟΣ ΔΙΑΚΟΝΟΥΣ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ
|
Incipit |
|
μηνες κατα Ιουδαιους:
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
μηνες κατα Μακεδονας:
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ΜΗΝΕΣ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΚΑΙ ΡΩΜΑΙΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΥΠΤΙΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Μῆνες τῶν Ἀθηναίων καὶ διατι οὕτως ἐκαλοῦντο, ἀρχὴ δὲ τοῦ ἔτους παρ’ αὐτοῖς ὁ ἰουνίος
|
Titulus initialis |
|
μηνι αυγουστω θʹ ινδικτιωνος ιαʹ
|
Incipit |
|
ΜΗΝΙ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ ΚΔ ΜΕΣΟΝ ΤΟΥ ΧΗΜΟΝΟΣ ΑΥΞΑΝΗ ΤΟ ΦΛΕΓΜΑ
|
Incipit |
|
Μηνὶ Ἰανουαρίῳ κδ΄ ἡμέρα δ΄ ἰνδικτ.
|
Incipit |
|
Μηνὶ Ἰουλίῳ ἰνδ. ιγ΄ ἐν ἔτει στχμδ΄
|
Incipit |
|
Μηνὶ Μαΐῳ ιθ΄, ἡμέρᾳ β΄, ἔτους στψλθ΄ μνήμῃ τῶν ὁσίων τρισκαιδέκα πατέρων
|
Incipit |
|
Μηνὶ Μαρτίῳ δεκάτῃ ἡμέρᾳ τρίτῃ ἰνδ. ιγ΄ προκαθεσθέντων
|
Incipit |
|
Μηνὶ Μαρτίῳ κ΄, ὥρᾳ νυκτὸς δ΄ εἰσέρχεται ὁ ἥλιος εἰς τὸν κριόν
|
Incipit |
|
Μηνὶ Μαρτίῳ κ΄, ὥρᾳ νυκτὸς δ΄ εἰσέρχεται ὁ ἥλιος εἰς τὸν κριόν
|
Incipit |
|
Μηνι Μαρτιω κεʹ ινδικτιωνος αʹ ετους εφʹ· συνεληφθη ο κυριος ημων Ιησους Χριστος· του δε ͵εφλαʹ χρονω· εθαυματουργησε· και τω ͵εφλδʹ χρονω εσταυρωθη·
|
Textus |
|
μηνι νοεμβριω εις τας δεκα εξ·
|
Titulus initialis |
|
ΜΗΝΙ ΝΟΕΜΒΡΙΩ ΚΑʹ ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ… ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΟΙΗΜΑ
|
Titulus initialis |
|
Μηνι νοευριω (νοεμβριω) η κδʹ ημερα κυριακη ωρα τριτη της ημερας εγεννηθη ο δουλος του θεου Συμεων ινδικτιωνος ιβʹ ετους ͵ϛφπβʹ ο τελ (τελος ?) ο πατηρ (?) του και αδελφος (?) υπηρχεν εν Ταρσω.
|
Textus |
|
ΜΗΝΙ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΩ Η' ΕΚΛΟΓΗ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΤΟΥ ΒΛΕΜΜΥΔΟΥ ΑΡΧΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΦΩΝΩΝ ΤΟΥ ΟΛΟΥ ΕΝΙΑΥΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Μηνὶ Σεπτεμβρίῳ, ἡμέρᾳ ιδ΄ ἰνδ. ιδ΄
|
Incipit |
|
Μηνι τω αυτω ιγ´, ομιλια Θεοδωρου επισκοπου Τριμυθουντων περι του βιου και της εξοριας και των θλιψεων Ιωαννου του μακαριωτατου αρχιεπισκοπου Κωνσταντινουπολεως του Χρυσοστομου, κυριε ευ(ευλογησον).
|
Titulus initialis |
|
ΜΗΝΙ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ ΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑΙ Δʹ ΚΑΙ ΚΣΤʹ
|
Desinit |
|
Μηνὶ Φεβρουαρίῳ ιδ΄ εἰς τὴν μνήμην τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Αὐξεντίου
|
Titulus initialis |
|
Μηνιθμόν, ὀργήν, συμπλοκὴν δόλου, φθόνον
|
Incipit |
|
Μηνιν αειδε θεα Πηληια[
|
Textus |
|
μῆνιν ἄειδε μαθών
|
Incipit |
|
Μηνὸς Ἱανουαρίου ιθ’ μνήμην ἐπιτελοῦμεν τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Μάρκου ἀρχιεπισκόπου Ἐφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ. Ποίημα τοῦ ὁσιωτάτου ἐν μοναχοῖς κυροῦ Νικοδήμου τοῦ Ναξίου
|
Titulus initialis |
|
μήποτε καὶ αὖθις τῇ αὐτῇ δυσσεβείᾳ ἐμπέσωμεν.
|
Desinit |
|
μήπου κίνδυνος καὶ ἐκφεύγειν, οἷς γένοιτο...
|
Desinit |
|
μήπου κίνδυνος καὶ ἐκφεύγειν, οἷς γένοιτο...
|
Desinit |
|
Μήτε διὰ φθόνον
|
Incipit |
|
μἠτε ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη ὧν γένοι πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν χάριτι ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Μήτε σέμεν δύναται αἴρειν
|
Incipit |
|
μῆτερ, σὺ δ’ ἡμῖν
|
Incipit |
|
Μητέρα λαμπροτάτη εὐδαμονίας
|
Incipit |
|
Μητροπολίτης ἢ ἐπίσκοπος οὐδόλως χειροτονεῖται
|
Incipit |
|
μητροφιλῆ διακρατοῦντα πρὸς
|
Desinit |
|
μηχαηλ προταγγελε θεου της δοξης σκεπε φρουρει φυλαττε τω σω οικετη νικολαω μοναχω μετα του ιεραρχου
|
Textus |
|
Μηχανικοὶ ἄνδρες· Ἀρχιμήδης, Ἥρων, Πάππος
|
Incipit |
|
μθʹ περι των δυο υιων παραβολη
|
Desinit abruptus |
|
Μία γὰρ οὖσα τῷ γένει ἡ ἡδονή
|
Incipit |
|
Μιὰ γυνὴ Παλαδία εἶχε πάθος ἐν ἀφανῇ τόπῳ
|
Incipit |
|
Μιᾷ τῶν ἡμερῶν σφοδραῖς τισιν ἀνάγκαις κοσμικαῖς βαρηθεὶς
|
Incipit |
|
μία χελιδὼν οὐ ποιεῖ ἔαρ
|
Textus |
|
Μιάκρα· ἁκημί· μιβίλε· φίλων· νέδων· ἁμίριμ· ἐλοέμ
|
Incipit |
|
μίαν δόξαν ἀναφέρει ἰσότητος ἡ ἐκκλησία τῷ Πατρὶ...
|
Desinit |
|
Μίαν ἔχουσα ἡ πηγὴ τοῦ ὕδατος τὴν φύσιν, πολλοῖς καὶ διαφόροις
|
Incipit |
|
ΜΙΑΝ ΕΧΩΝ ΤΗΣ ΜΑΚΑΡΙΑΣ ΤΕ ΚΑΙ ΑΙΔΙΟΥ ΤΡΙΑΔΟΣ ΘΕΟΤΗΤΑ
|
Incipit |
|
ΜΙΑΝ ΖΥΓΗΝ ΤΑΥΤΗ ΔΕ ΕΦΕΞΗΣ ΕΤΕΡΑΝ ΑΖΥΓΗ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩ ΜΕΡΟΣ
|
Desinit |
|
Μίαν ὁμολογῶ καὶ δοξάζω τῆς ἁγίας Τριάδος θεότητα
|
Incipit |
|
Μίαν οὐσίαν καὶ φύσιν θεότητος οἴδαμεν
|
Incipit |
|
μίαν τὸ τὴν ὁσίαν ἰδεῖν
|
Incipit abruptus |
|
μίαν τῶν ἡμερῶν ἀκήκοεν ὁ διάβολος τὸν Χριστόν
|
Incipit |
|
Μίαν ὑμῖν διελέχθην ἡμέραν, καὶ ἀπὸ τῆς ἡμέρας ἐκείνης
|
Incipit |
|
Μίαν φύσιν δόξατε πατρός
|
Incipit |
|
Μικρὰ μὲν ὑμῖν τῆς ἐκκλησιαστικῆς ὀρθοδοξίας ἡ κιβωτός
|
Incipit |
|
Μικρὰ περὶ τοῦ λογικοῦ διαλεχθέντες
|
Incipit |
|
Μικρά σου τὰ τῆς παρούσης τύχης ἀνδραγαθήματα
|
Incipit |
|
Μικροῖς ἕωθεν ἐνδιατρίψαντες ῥήμασι, τοσοῦτον
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Μικροῖς μὲν καὶ μικρὰ τολμῶσιν οὐκ ἀδεές. Ὁ δὲ ἐλάχιστος ἐγὼ τοῖς ὑπὲρ ἐμὲ πόνοις ἐγχειρῶν, οὐχ ἥκιστά γέ πως πέφυκα ἀκινδύνως γε, ὥσπερ ἂν
|
Incipit |
|
Μικροῖς μὲν καὶ μικρὰ τολμῶσιν, οὐκ ἀδεές· ὁ δὲ ἐλάχιστος ἐγὼ
|
Incipit |
|
Μικρὸν ἄνωθεν λόγων ὡς συνέδριον
|
Incipit |
|
μικρὸν ἐπισχόντες ἐνθάδε, εἴ τι λοιπὸν ἐροῦμεν ἑξῆς.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Μικρόν μοι πρὸς σὲ τὸν μέγα τὸ τοῦ λόγου δῶρον τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπε
|
Incipit |
|
μικρὸς οὐδ' ἀνάξιον [
|
Desinit |
|
Μικροῦ Κυπριανὸς διέφυγεν ἡμᾶς
|
Incipit |
|
Μικροῦ Κυπριανὸς διέφυγεν ἡμᾶς, ὢ τῆς ζημίας
|
Incipit |
|
Μικροῦ με Μακάριος διέφυγεν ὁ Αἰγύπτιος
|
Incipit |
|
Μικροῦ με Μακάριος διέφυγεν ὁ Αἰγύπτιος
|
Incipit |
|
Μικροῦ με Μακάριος διέφυγεν ὁ Αἰγύπτιος
|
Incipit |
|
Μιμῆσαι τὸν δεσπότην Χριστὸν ὤ ἄνθρωπε· ἔκλαυσεν ἢ ὀρχήσατο· ὅτι αὐτῷ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστῷ...
|
Desinit |
|
μιμνήσκου δὲ κἀμοῦ Βλεμμίδους τοῦ ποιήσαντος
|
Desinit |
|
ΜΙΝΑΔΑΜ ΝΑΟΥ ΜΟΥ ΕΚΟΥΣΙΟΥ ΛΑΟΣ, ΑΒΙΑ ΜΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΚΥΡΙΟΣ
|
Incipit |
|
Μίξεις δὲ κατ’ ἀντιπάθειαν ὀνομάζονται
|
Incipit |
|
ΜΙΣΘΟΥΣ ΑΠΟΔΙΔΩΣΙ
|
Desinit |
|
Μισῶ διδάγματ’ οἷς ἐναντίος βίος
|
Incipit |
|
ΜΙΣΩ ΡΑΘΥΜΟΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΥΠΝΩΔΗ ΠΑΛΙΝ ΠΡΟΒΑΛΛΟΜΕΝΟΝ ΠΟΝΟΥΣ ΤΕ ΚΑΙ ΝΕΦΡΟΥΣ ΚΑΡΔΙΑΣ
|
Desinit |
|
ΜΙΣΩ ΦΟΝΕΑ ΚΡΙΝΟΝΤΑ ΤΟΝ ΘΥΜΩΔΗ
|
Incipit |
|
ΜΙΣΩ ΦΟΝΕΑ ΚΡΙΝΟΝΤΑ ΤΟΝ ΘΥΜΩΔΗ
|
Incipit |
|
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΙ ΑΝΝΑ ΑΔΕΛΦΟΙ ΟΝΤΕΣ ΚΕΚΩΛΥΝΤΑΙ ΕΙΣ ΓΑΜΟΝ
|
Incipit |
|
Μιχαὴλ μοναχοῦ ἐγκώμιον εἰς τοὺς ἁγίους καὶ ἐνδόξους Χριστοῦ μάρτυρας Εὐστράτιον, Α'θξέντιον, Εὐχένειον, Μαρδάριον καὶ Ὀρέστην
|
Titulus initialis |
|
Μιχαὴλ νοταρίου τῆς μεγάλης ἐκκλησίας τοῦ Χρυσοκόκη ἔκδοσις γεγονυῖα εἰς τὸ Ἰουδαϊκὸν ἑξαπτέρυγον κατὰ τὸ ϛϡμγ' ἔτος ἀπὸ τῆς ἀρχῆς τοῦ παντός
|
Titulus initialis |
|
Μιχαὴλ νοταρίου τῆς μεγάλης ἐκκλησίας τοῦ χρυσοκόκκη ἔκδοσις εἰς τὸ ἰουδαϊκὸν ἑξαπτέρυγον γεγονευῖα κατὰ τὸ ϛϡμγ' ἔτος ἀπὸ τῆς ἀρχῆς παντός
|
Titulus initialis |
|
Μιχαὴλ νοταρίου τῆς μεγάλης ἐκκλησίας τοῦ Χρυσοκόκκη, ἔκδοσις γεγονυῖα εἰς τὸ Ἰουδαϊκὸν ἑξαπτέρυγον κατὰ τὸ ϛϡμγ' ἔτος ἀπὸ τῆς ἀρχῆς τοῦ παντός
|
Titulus initialis |
|
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ ΕΤΗ ΚΔ' ΕΤΗ ΕΠΙΣΥΝΑΓΟΜΕΝΑ ΑΧΚΣΤ'
|
Desinit |
|
Μιχαὴλ συγκέλλου Ἱεροσολύμων ἐγκώμιον εἰς τὸν ἅγιον Διονύσιον τὸν Ἀρεοπαγίτην
|
Titulus initialis |
|
ΜΙΧΑΗΛ ΣΥΓΚΕΛΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΛΙΒΕΛΛΟΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ
|
Titulus initialis |
|
Μιχαήλου Ἀποστόλου τοῦ Βυζαντίου ἐπιδιόρθωσις τῶν ποιηκτικῶν τρόπων πάντων, ὅσοις ἐνέτυχον ὁπηδήποτε διεφθαρμένων ὄντων τοῖς γραφεῦσι, ὑπό τε χρόνου καὶ λήθης καὶ ἀμαθίας
|
Titulus initialis |
|
Μιχαήλου ἀποστόλου τοῦ βυζαντίου μονῳδία ἐπικήδειος, πρὸς τὸν ἐνδοξότατον καὶ μεγαλοπρεπῆ ἄνδρα κύριον ἀνδρέαν τὸν καλέργην
|
Titulus initialis |
|
Μιχαίας ὁ προφήτης δεύτερος μὲν τῶν προειρημένων
|
Incipit |
|
Μιχαίας ὁ προφήτης δεύτερος μὲν τῶν προειρημένων
|
Incipit |
|
Μνήμη δικαίων καὶ τῆς ἀρίστης αὐτῶν πολιτείας
|
Incipit |
|
Μνήμη τοῦ ἁγίου ἀποστόλου καὶ εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, ἤγουν ὁ ῥοδισμός, καὶ ἡ τοῦ μάννα συγκομιδή· ἥτις ἐκ τοῦ ἁγίου τάφου αὐτοῦ ἀναπέμπεται· ἰστέον ὅτι πατὴρ μὲν τοῦ Θεολόγου
|
Incipit |
|
Μνημη του αγιου αποστολου και ευαγγελιστου Ιωαννου του θεολογου, ηγουν οροδιασμος (ο ροδισμος), και η του μαννα συγκομιδη
|
Incipit |
|
Μνήμη τοῦ ἁγίου ἀποστόλου καὶ εὐαγγελιστοῦ, Ἰωάννου τοῦ θεολόγου, ἤγουν ὁροδιασμός (ὁροδισμός?), καὶ ἡ τοῦ μάννα συγκομιδὴ
|
Incipit |
|
Μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Κωνσταντίνου τοῦ ἐξ Ἰουδαίων
|
Titulus initialis |
|
Μνήμην δικαίων μετ' ἐγκωμίων ποιεῖσθαι Σολομὼν συνεβούλευεν
|
Incipit |
|
Μνήμην τελοῦμεν τῆς ἁγίας καὶ σεβασμίας μεταστάσεως τῆς ἀχράντου δεσποίνης ἡμῶν
|
Incipit |
|
Μνημόνευε τῆς τελευτῆς σου, καὶ ἕξεις τὴν γνώμην ἀσάλευτον. Εἴη δὲ ἡμᾶς, ἀδελφοί, ἐν πᾶσι πιστοὺς διαμένειν θεῷ, ᾧ πρέπει…
|
Desinit |
|
μνημονεύει. Ἀλλὰ καὶ τοῖς μὲν Ἰουδαίοις παύεσθαι τῆς περιτομῆς, τοῖς δὲ ἐξ ἐθνῶν παρεγγυᾷ μὴ κατεπαίρεσθαι τῶν Ἰουδαίων.
|
Desinit |
|
Μνημονεύομεν δὲ καὶ ὑπὲρ τῶν κεκοιμημένων
|
Incipit |
|
μνησθητι κυριε Θεοδουλου
|
Textus |
|
μνησθητι κυριε και συγχωρησον την ψυχην του δουλου σου πρωτοπαπα Φουκα του Καστελυτα ιερεος και πρεσβυτερισσας παπαδιας της γιναικος Αναστασιας του ταξι (?) κυριος ο θεος τας ψυχας αυτου εν ημερα της κρισεως, και του υιου αυτου ιερεως παπα Γεωργη σωτερ ανες εν τη κρισει αμην. ετους ͵ζμϛ´ επι εθνικου σουλτανου βασιλεος Σουλλαειμανου.
|
Textus |
|
μνησθητι κυριε τας ψυχας του δουλου πτωχου (?) Βασιλειου αναγνωστου, της αλλης πρεσβητερισσας μοναχων [...] Mαριας Μανουηλ Πετρου [...]. Ιησους θεος [...] Μαριας κοιμησεως και ανεσεως και μακαρια η μνημη αυτου οπως κυριος ο θεος ταξη τας ψυχας εν χωρα των ζωντων.
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
μνήσθητι κύριε τὴν ψυχὴν τοῦ δοῦλοῦ θεού...(?)
|
Textus |
|
μνησθητι κυριε την ψυχην του δουλου σου Ματθαιου του παπα τζ[...]
|
Textus |
|
μνησθητι κυριε την ψυχην του Εμανουηλ Αξακονστος και της συμβιας αυτου Τρανοιας των τεκνων αυτου Νικολα και Μαρουλα και της ψυχης των προαναπαυσαμενων πατερων προπατορων γονεω (γονεων) και αδελ(αδελφων) ημων… και συγγενων ανω κυριε γινωσκει τα νοματα (ονοματα) αυτων απο περατων εως περατων της [οι]κουμενης ενθα οι δικαιοι επαναπαυονται.
|
Textus |
|
μνησθητι κυριε της ψυχης του δουλου σου Φανουριου:
|
Textus |
|
μνησθητι κυριε τον δουλον σου ο παπα Συμεων. παπιαχεζετε... (?)
|
Textus |
|
μνήσθητι κύριε τοῦ δούλου σου Ἀνδρέα μοναχοῦ τοῦ γράψαντος τὸ βιβλίον τοῦτο εἰς τὸ ὄρος τοῦ πατρὸς ἡμῶν κῦρ (?) Μελετίου· καὶ τῶν αὐτοῦ γονέων Σαμωνᾶ καὶ Στρατηγοῦς· ἐκ χώρας Πολυπονήσου (Πελοποννήσου), τῆς ἐπισκοπῆς Μοραίου, οἱ ἀναγινώσκοντες εὔχεσθε διὰ τὸν κύριον.
|
Textus |
|
μνήσθητι κύριε τοῦ δούλου σου Ἀνδρέου μοναχοῦ· τοῦ ἐκ τῆς καθολικῆς ἐκκλησίας σου Ὠλένης τοῦ Μοραίου· τοῦ κτίσαντος καὶ γράψαντος τὴν δέλτον ταύτην.
|
Textus |
|
μνήσθητι κύριε τοῦ δούλου σου Βασιλείου καὶ τάχα […] ἱερέως τοῦ Ἀπολωρίου Πλακοῦντος υἱοῦ βασιλέως ἱερέως. εὔχεσθε τῶ ξύσαντι αὐτὰ τὰ ξύσματα […]
|
Textus |
|
Μνησθητι κυριε του δουλου σου Θεοδουλου μοναχου και μαθητου.
|
Textus |
|
Μνήσθητι τῶν οἰκτιρμῶν σου, Δέσποτα
|
Incipit |
|
Μνήσθητι τῶν οἰκτιρμῶν σου, Δέσποτα Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὅτι πλάσμα
|
Incipit |
|
Μνήσθητι, Δέσποινα
|
Incipit |
|
Μνήσθητι, Δέσποινα
|
Incipit |
|
Μνήσομαι οὐδὲ λάθωμαι
|
Incipit |
|
ΜΟΘΟΥΣ ΑΠΟΔΡΑΣ ΚΑΙ ΜΟΓΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΝ ΜΟΘΟΙΣ
|
Incipit |
|
Μόθους ἀποδρὰς καὶ μόγους τοὺς ἐν μόθοις
|
Incipit |
|
Μοὶ δὲ χαριζόμενος φαενόν
|
Incipit |
|
μοίρας δεξιᾶς ὡς ἀγαθὸς ἡμᾶς ἀξιῶν καὶ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, ἵνα δοξάζωμεν ... αἰώνων
|
Desinit |
|
μοίρας δεξιᾶς ὡς ἀγαθὸς ἡμᾶς ἀξιῶν καὶ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, ἵνα δοξάζωμεν ... αἰώνων
|
Desinit |
|
Μοιχὸς ὁ πόρνος τὸ μοι δίφθογγον
|
Incipit |
|
Μολιβδόβουλλα δὲ κεῖται εἴς τε τὰ βασιλικά
|
Incipit |
|
ΜΟΛΙΣ ΔΙΑΣΧΩΝ ΤΟ ΣΤΟΜΑ
|
Incipit |
|
Μόλις ἡμᾶς ποτε μετὰ πολλὰς περιόδους λόγων
|
Incipit |
|
Μόλις ποτὲ δὲ ἐπιθυμίαν ἐλθὼν τοῦ ἀναβῆναι
|
Incipit |
|
Μόλις ποτὲ τὸ κατὰ τὸν Ὀζίαν διεπλεύσαμεν πέλαγος
|
Incipit |
|
Μόλις ποτέ, τιμιώτατε πάτερ καὶ ἀδελφὲ περιπόθητε
|
Incipit |
|
Μόλις τὰς χεῖρας δέσποτα φυγῶν τῶν πολεμίων
|
Incipit |
|
Μόλις τὰς χεῖρας, δέσποτα, φυγὼν τῶν πολεμίων
|
Incipit |
|
ΜΟΛΙΣ Ω ΑΝΔΡΕΣ ΔΙΚΑΣΤΑΙ ΤΩΝ ΕΠΙ ΤΩ ΠΑΤΡΙ ΘΡΗΝΩΝ
|
Incipit |
|
Μόλις, ὦ ἄνδρες δικασταί, τῶν ἐπὶ τῷ πατρὶ θρήνων ὀλίγον ἀναπαυσάμενος
|
Incipit |
|
ΜΟΝΑ ΔΕ ΤΑΥΤΑ ΑΙΣΧΥΝΟΜΕΘΑ ΚΑΙ ΚΡΥΠΤΕΙΝ ΣΠΟΥΔΑΖΟΜΕΝ
|
Desinit |
|
ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΑΣΕΩΣ
|
Desinit |
|
Μονάς ἐστιν ἀρχὴ ἀριθμοῦ, θέσιν μὴ ἔχουσα· λέγεται δὲ
μονὰς παρὰ τὸ μένειν
|
Incipit |
|
Μοναστας τε και μιγαδας απαντας, εν Χριστω Ιησου τω κυριω ημων […]. αμην.
|
Desinit |
|
ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΝ ΥΠΟ ΦΙΛΗΔΟΝΩΝ ΔΙΑΙΤΩΜΕΝΟΝ ΚΑΙ ΤΑ ΕΞΗΣ
|
Desinit |
|
Μοναχικὴ ἱστορία δευτέρα τῆς κατὰ Ἱεροσόλυμα ἐρήμοῦ συγγραφεῖσα ὑπὸ Κυρίλλου πρεσπυτέρου καὶ μοναχοῦ καὶ ἀποσταλεῖσα τῷ ἀββᾷ Γεωργίῳ ἡσυχάζοντι καὶ μοναστήριον συστησαμένῳ ἐν τῷ κατὰ Σκυθόπολιν τόπῳ καλουμένῳ Βεελλα
|
Titulus initialis |
|
Μοναχοὶ δύο
|
Incipit |
|
μοναχος Δημητριος διδασκαλος... βευδολουστι.
|
Textus |
|
Μοναχὸς εὐλαβὴς Σωφρόνιος λεγόμενος ἐκ τοῦ Ὀλύμπου ἐλθὼν διηγήσατο μοι πρᾶγμα ὅμοιον τοῦ γεγραμμένου ἐν τῇ ἱερᾷ βίβλῳ τῆς Κλίμακος
|
Incipit |
|
Μοναχὸς ὁ φορῶν μόνον τὸ ῥάκος ὃς ἔχων, ἢ μὴ ἔχων ὁμολογίαν διδόναι εἰς γάμους ἢ συμπόσια κοσμικὰ
|
Incipit |
|
ΜΟΝΑΧΟΣ ΤΙΣ ΔΙΗΓΗΣΑΤΟ
|
Incipit |
|
Μοναχός τις διηγήσατο ἡμῖν λέγων ὅτι Παραβάλοντος μού ποτε τῷ ἁγίῳ Θεοδωρήτῳ πατριάρχῃ Ἀλεξανδρείας
|
Incipit |
|
Μοναχός τις διηγήσατο ἡμῖν λέγων, ὅτι Παραβαλόντος μού ποτε
|
Incipit |
|
Μοναχός τις διηγήσατο τῷ αὐτῷ ἀββᾷ λέγων, ὅτι Παραβαλόντος μού ποτε τῷ μακαρίῳ Θεοδωρήτῳ
|
Incipit |
|
Μοναχός τις ἐπὶ τοῦ τῆς πορνείας δαίμονος ὀχληθείς
|
Incipit |
|
Μοναχός τις εὐλαβὴς λεγόμενος Γρηγόριος διηγήσατό μοι ὅτι πόθος μοι ὑπεισῆλθεν ἀπελθεῖν εἰς Ἱεροσόλυμα
|
Incipit |
|
ΜΟΝΑΧΟΣ ΤΙΣ ΜΑΣ ΕΔΙΗΓΗΘΗ ΚΑΙ ΕΙΠΕΝ ΟΤΙ ΕΝ ΜΙΑ ΥΠΗΓΑ ΕΙΣ ΤΟ ΜΑΚΑΡΙΩ ΘΕΟΔΩΡΗΤΩ ΤΩ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ
|
Incipit |
|
μονεῖν περὶ τὸν εὐεργέτην. ἐπειδὴ ἔρχεται ἡ γνῶσις ὤσπερ ἥλιος καὶ θέλων ὁ ἄφρων
|
Incipit |
|
ΜΟΝΗ ΔΕ ΠΡΟΣΑΓΕΣΘΩ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΙΣ ΚΑΙ ΔΟΧΟΛΟΓΙΑ ΣΥΝ ΤΩ ΠΑΤΡΙ...
|
Desinit |
|
μονὴν ἐν οὐρανοῖς ἑτοιμάσω σοι· ἐν ᾗ ἀπέδρα ὀδύνη καὶ λύπη καὶ στεναγμός, ἐν θεῷ…
|
Desinit |
|
μονὴν ἐν οὐρανοῖς σοι ἑτοιμάσω· ὑπὲρ δὲ τούτων ἁπάντων δόξαν…
|
Desinit |
|
μόνην ἔχοντες τ[ὴ]ν ἐπ’ ἐλπίδι τῶν μελλόντων ἀγαθῶν ἀκόρεστον ἡδονὴν ἐν Χριστῷ, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΜΟΝΟΙΣ ΔΕ ΙΟΥΔΑΙΟΙΣ
|
Incipit |
|
μόνον δὲ ὁ ἀντίχειρος. β'
|
Desinit |
|
μόνον δὲ οὐ ἀντίχειρος
|
Desinit |
|
ΜΟΝΟΝ ΟΥΔΕ...ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΑΠΟ ΜΙΚΡΑΣ ΑΙΤΙΑΣ
|
Incipit |
|
Μονονουχί, μονονού, μόνον οὐ τὸ αὐτὸ δηλοῦσι
|
Incipit |
|
μόνος γὰρ οὗτος τρεῖς μητέρας ἀναφαίνεται ἔχων, τὴν φυσικὴν τὴν Σαλώμην· τὴν βροντήν, «υἱὸς γὰρ βροντῆς» διὰ τὴν τοῦ εὐαγγελίου μεγαλοφωνίαν· καὶ τὴν θεοτόκον, «ἰδοὺ γάρ», φησίν, «ἡ μήτηρ σου.» Ἀλλ’ ἐπεὶ ταῦτα ἡμῖν πρό τε τῆς ἐξηγήσεως εἴρηται, ἀρκτέον ἤδη καὶ τῆς τοῦ ῥητοῦ ἀναπτύξεως.
|
Desinit |
|
μόνος θεοφιλῆς, μόνος εἰδὼς εὔχεσθαι
|
Desinit |
|
Μονωδία εἰς τὸν Ἁγιοθεοδωρίτην κῦρ Κωνσταντῖνον
|
Titulus initialis |
|
Μονωδία εἰς τὸν Πορφυρογέννητον καὶ σεβαστοκράτορα κῦρ Ἀνδρόνικον τὸν Κομνηνόν
|
Titulus initialis |
|
Μονῳδία εἰς τὸν σεβαστοκράτορα κῦρ Ἀνδρόνικον, τὸν υἱὸν τοῦ βασιλέως κυροῦ Ἰωάννου τοῦ πρφυρογεννήτου θανόντα, ὅτε ἐκόμιζεν ἐξ Ἀτταλίας νεκρὸν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καὶ βασιλέα κῦρ Ἀλέξιον τὸν πορφυρογέννητον
|
Titulus initialis |
|
Μονῳδία ἐπὶ τῇ αὐθεντοπούλῃ κυρᾷ Ἑλένῃ τῇ Παλαιολογίνῃ, θυγατρὶ τοῦ δεσπότου κῦρ Δημητρίου
|
Titulus initialis |
|
Μονῳδία ἐπὶ τῷ πανσεβάστῳ καὶ μεγάλῳ ἑταιρειάρχῃ κῦρ Γεωργίῳ τῷ Παλαιολόγῳ ἐκτεθεῖσα παρὰ τοῦ γραμματικοῦ αὐτοῦ Λέοντος, τοῦ τοῦ Μεγίστου
|
Titulus initialis |
|
Μονῳδία ἐπὶ τῷ πατριάρχῃ Μαξίμῳ τῷ λογίῳ
|
Titulus initialis |
|
Μονῳδία ἐπικήδειος ἐπὶ τῷ πατρὶ καὶ διδασκάλῳ κυρῷ Μάρκῳ τῷ Ἐφέσου κατὰ κόσμον Εὐγενικῷ
|
Titulus initialis |
|
μονῳδίας ἀπομηκύνειν καὶ θρήνους ἐπιταφίους
|
Desinit |
|
Μονῳδικοὶ ἐπὶ τῷ γαμβρῷ τῶν βασιλέων κυρῷ Μανουὴλ τῷ Ἀνεμᾷ
|
Titulus initialis |
|
Μονῳδικοὶ στίχοι
|
Titulus initialis |
|
Μονωιδία εἰς τὸν ἐν τῆι Δάφνηι νεὼν τοῦ Ἀπόλλωνος
|
Titulus initialis |
|
Μονωιδία ἐπὶ Ἰουλιανῶι
|
Titulus initialis |
|
Μονωιδία ἐπὶ Νικομηδείαι
|
Titulus initialis |
|
ΜΟΡΦΑΣ ΑΚΑΛΛΕΙΣ ΤΩΝ ΚΑΤΩ ΠΑΙΔΕΥΜΑΤΩΝ
|
Incipit |
|
μόσχῳ δὲ ὅμοιον τὸ κατὰ Λουκᾶν, διότι ἀπὸ τῆς ἱερατείας τοῦ Ζαχαρίου ἤρξατο, ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν τοῦ λαοῦ θυμιῶντος, καὶ μόσχος δὲ ἦν ὁ θυόμενος τότε. Ἄρχεται οὖν ὁ Μᾶρκος τοῦ εὐαγγελίου ἀπὸ τῆς τοῦ προδρόμου διαγωγῆς καὶ ἐνδείξεως. Ἄκουε οὖν τί φησιν.
|
Desinit |
|
Μοῦ μὲν ἔρως μᾶλλον δὲ περαιτέρῳ
|
Incipit |
|
μου τ[ὴν ψυχὴν καὶ τὴν] καρδίαν
|
Incipit |
|
Μοῦνον ἐὸν δή σοι χοίρου σκέλος
|
Incipit |
|
Μουσαι Αλεξιαδες Κομνηνιαδες
|
Titulus initialis |
|
Μοῦσαι μὲν δέξαντο ἄμισθον
|
Incipit |
|
Μοῦσαι Ὀλυμπιάδες, κοῦραι Διός, οὐκ ἂν ἐσώθην
|
Incipit |
|
Μουσαπόλας μελεδῶνας
|
Incipit |
|
Μουσαπόλας μελεδῶνας
|
Incipit |
|
Μουσάων δὲ χόρον Ζεὺς ἐν σοῦ
|
Incipit |
|
Μουσάων δῶκας πολλὰ χαριτόμενος
|
Incipit |
|
Μουσάων κῦδος πραπίδων κευθμῶσι
|
Incipit |
|
Μουσοπόλας μελεδώνας
|
Incipit |
|
Μουσοπόλας μελεδώνας
|
Incipit |
|
Μουσοπόλας μελεδώνας
|
Incipit |
|
Μουσῶν γινώσκεις δεδαημένος
|
Incipit |
|
ΜΟΥΣΩΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΩΝ ΚΑΙ ΜΕΛΟΥΡΓΩΝ ΚΑΙ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ
|
Desinit |
|
Μυθεύεται τὸ σῶμα τοῦ Δηϊφόβου
|
Incipit |
|
ΜΥΘΟΣ ΕΣΤΙ ΛΟΓΟΣ ΨΕΥΔΗΣ
|
Incipit |
|
Μῦθός ἐστι λόγος ψευδὴς τῷ πιθανῶς συγκεῖσθαι εἰκονίζων τὴν ἀλήθειαν
|
Incipit |
|
Μῦθός εστι λόγος ψευδής, εἰκονίζων ἀλήθειαν
|
Incipit |
|
μυρία ὦμεν πεπλημμεληκότες, μεταδώσει συγγνώμης ἡμῖν καὶ ἀπολογίας· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι…
|
Desinit |
|
μυριάδας μαθητῶν προσηνέγκατε μεθ᾿ ὧν ἀπολαμβάνοντες τὰ γέρα ἐν ἡμέρᾳ ἀποκαλύψεως... ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
μυρίον, ᾧ σιμαὶ δεῦτ’ ἐφ’ ὕδωρ ἔριφοι
|
Incipit |
|
Μύρον εὐῶδες τοῦ σεπτοῦ γενόμενος
|
Incipit |
|
Μύστα τῶν ἀρρήτων ἱερουργημάτων, Ζαχαρία, καὶ πάλιν ἡμῶν τῆς προπετείας ἀνεχόμενος, δίδαξον ἡμᾶς
|
Incipit |
|
ΜΥΣΤΑΤΩΓΟΣ Ο ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ
|
Incipit |
|
μυστη]ριου παραδοσιν· και τελος· οτι παρεδοθη Πιλατω. και εσταυρωθη τω σωματι·
|
Incipit abruptus |
|
Μυστήριον βασιλέως κρύπτειν καλόν, τὰ δὲ ἔργα τοῦ θεοῦ ἀναγγέλλειν ἔνδοξον
|
Incipit |
|
Μυστήριον μὲν βασιλέως... τῷ δε εἰδότι αὐτὰ καὶ μὴ διηγουμένῳ
|
Incipit |
|
Μυστήριον ξένον βλέπω, ἀντὶ ἡλίου τὸν ἥλιον τῆς δικαιοσύνης ἀπεριγράπτως χωρήσαντα ἐν τῇ παρθένῳ
|
Incipit |
|
μυστήριον ξένον καὶ παράδοξον
|
Incipit |
|
Μυστήριον ξένον καὶ παράδοξον βλέπω ἐν τῷ σπηλαίῳ σήμερον
|
Incipit |
|
Μυστήριον ξένον καὶ παράδοξον βλέπω ἐν τῷ σπηλαίῳ σήμερον
|
Incipit |
|
Μυστήριον ξένον καὶ παράδοξον βλέπω· ποιμένες
|
Incipit |
|
Μυστήριον ξένον καὶ παράδοξον βλέπω· ποιμένες
|
Incipit |
|
Μυστήριον ξένον καὶ παράδοξον βλέπω· ποιμένες
|
Incipit |
|
Μυστήριον ξένον ὁρῶ καὶ παράδοξον· ποιμένες περιηχοῦσί μου τὰ ὦτα
|
Incipit |
|
Μυστηριώδη καὶ ξένην ὁρῶν θέαν,
νοῦν βλέμμ' ἄνω μέν, χεῖρα δ' αὖ μύστην φέρει,
ὃν βροντᾷ βροντῆς θεολογῶν παῖς πᾶσιν.
|
Textus |
|
μυστικῶς δὲ ζωὴ ὁ Χριστός, θάνατος δὲ ὁ διάβολος.
|
Desinit |
|
μυστικῶς δὲ ζωὴ ὁ Χριστός, θάνατος δὲ ὁ διάβολος.
|
Desinit |
|
Μωκίου τοῦ πανενδόξου μάρτυρος τοὺς ἁγώνας εὐφημεῖν θέμις
|
Incipit |
|
μωρία κατώρθωσε διὰ τῆς δυνάμεως τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ· ᾧ...
|
Desinit |
|
Μωσῆς Ἐρθρὰν σταυρικωτάτῳ τύπῳ | τεμὼν διῆλθεν Ἰσραηλίταις ἅμα
|
Incipit |
|
Μωσῆς μὲν εἰσδὺς εἰς γνόφον θ(εο)ῦ πάλαι·
θείων κατηκροᾶτο φωνῶν ὑψόθεν·
δι' ἀγγέλου γὰρ φθόγγος ἔθνεος ῥέων,
σάλπιγγος ἠχῆ γραπτὸν ἐκφωνεῖ νόμον·
αὐτὸς δὲ μύστα τῆς τριπλῆς θεαρχίας.
καὶ μυσταγωγὲ τῆς σοφῆς ἐκκλησίας.
τελώνιον ματθαῖε καὶ κόσμον λιπών·
ὕψει βάθει τε τοῦ λόγου προσεγγίσας·
σάλπιγγος ἐκρότησας εὐηχέστερον·
λόγους θεουργοὺς μυστικοὺς ψυχοτρόφους·
ἐκφαντορικοὺς ἔργων χριστοῦ καὶ λόγων,
ὑπηγόρευσας πν(εύματο)ς ζῶσαν χάριν·
|
Textus |
|
Μωσης μεν εισδυς εις γνοφον θεου παλαι· θειων κατηκροατο φωνων υψοθεν· δι' αγγελου γαρ φθογγος ενθεος ρεων, σαλπιγγος ηχη γραπτον εκφωνει νομον· αυτος δε μυστα της τριπλης θεαρχιας· και μυσταγωγε της σοφης εκκλησιας· τελωνιον Ματθαιε και κοσμον λιπων. υψει βαθει τε του λογου προσεγγισας· σαλπιγγος εκροτησας ευηχεστερον· λογους θεουργους μυστικους ψυχοτροφους· εκφαντορικους εργων Χριστου και λογων, υπερηγορευσας πνευματος ζωσαν χαριν.
|
Textus |
|
Μωϋσέως ἐν τῇ Ἐξόδῳ βιβλίῳ δευτέρῳ τῆς Ὀκτατεύχου
|
Incipit |
|
ΜΩΥΣΗ ΜΕΝ ΘΕΟΣ ΕΝΕΧΕΙΡΗΣΕΝ ΤΟΝ ΝΟΜΟΝ ΣΑΛΟΜΩΝΙ ΔΕ ΣΟΦΙΑΝ ΕΔΩΚΕΝ
|
Incipit |
|
Μωϋσῆς μὲν τῷ Σινᾷ πολλάκις ἐπιβέβηκεν ὄρειμ Ἠλίᾳ δὲ ἦν ὁ Κάρμηλος διαίτημα
|
Incipit |
|
ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΣΩΜΕΝ ΚΑΙ ΝΑ ΕΥΑΡΕΣΤΗΣΩΜΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΤΩ ΘΕΩ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΙ ΗΜΩΝ...
|
Desinit |
|
ΝΑ ΗΡΧΕΤΑΙ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗΝ ΔΙΨΑΝ
|
Incipit |
|
νὰ μὴν εἶναι ἄξιον νὰ δένῃ καὶ νὰ λύνῃ
|
Desinit |
|
νὰ μὴν συγχίζωμεν δύο πραγματείαις. Ὅθεν ἔστω
|
Desinit abruptus |
|
νὰ σεβένομεν μὴ μὲ ἔχθρες καὶ μνησικακίες σὰν δὲν πρέπει τοὺς χριστιανούς... ἀμήν
|
Desinit |
|
ναˊ περι του μυστικου μυρου (?)
νβˊ Περι της παραδωσεως (?) του Κυριου
|
Textus |
|
Ναβουχοδονόσορ ἔτη κδ΄
|
Incipit |
|
Ναζαρὲτ πόλις Ἰουδαίας ἐστίν. Ἄννα τῇ πόλει παρώκει
|
Incipit |
|
Ναζιανζοῦ Ἰγνάτιος. Ἀσχολίαι καὶ διατριβαὶ αὐτοῦ [[ἐν ἔτει]] κατὰ τὸ ´αψϞδ΄ [1794] ἐν τῇ πόλει Καισαρίας τῆς τῶν Καππαδόκων χώρας, [[ἐν ᾗ]] ἐπεσκέπτη καὶ ἡ πανώλη
|
Titulus initialis |
|
Ναθὰν ὁ προφήτης ἐγένετο ἐν ἡμἐραις Δαυὶδ ἐκ φυλῆς Θώκ
|
Incipit |
|
Ναὶ δέομαι καὶ ἀντιβολῶ
|
Incipit |
|
ναὶ παρθένε καὶ θεοτόκε, ἡ μόνη μεσῖτις ἡμῖν πρὸς τὸν ἐκ σοῦ τεχθέντα δεσπότην, ᾧ πρέπει πᾶσα δόξα τιμὴ καὶ προσκύνησις, σὺν τῷ ἀνάρχῳ πατρὶ καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ αὐτοῦ πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων
|
Desinit |
|
Ναί, λυχνία, πρόκεισο· ναί, παστάς, πλέκου·
ναί, στάμνε, πλάττου· ναί, φύου, χρυσῆ βάτε·
τὸ φῶς πάρεστιν· εὐτρεπὴς ὁ νυμφίος·
ἐγγὺς τὸ μάννα· καὶ τὸ πῦρ, ἰδοῦ φθάνει.
|
Textus |
|
Ναί, Συμεών, σὲ Δαυὶδ ἐν ψαλμοῖς γράφει,
|
Incipit |
|
Ναί, χεὶρ καθαρά, τοὺς ὀδωδότας ῥύπους
|
Incipit |
|
Ναὸς ὄντως τῆς τριάδος ἡ δυὰς τήμερον τῶν ἀναργύρων ἀποδέδεικται
|
Incipit |
|
ΝΑΡΔΟΥ ΚΑΙ ΕΛΑΙΟΥ ΤΟ ΑΡΚΟΥΝ
|
Desinit |
|
νάρδου κελτικῆς οὐγγίαν μίαν, ἐλαίου τὸ ἀρκοῦν
|
Desinit |
|
νβʹ περι των επερωτησαντων δια τον κηνσον.
|
Desinit abruptus |
|
νεʹ περι οικοδομης πυργου.
|
Desinit abruptus |
|
Νέαν Ἐδὲμ νόμιζε τήνδε τὴν βίβλον
|
Incipit |
|
Νέαν Ἐδὲμ νόμιζε τήνδε τὴν βίβλον
|
Incipit |
|
Νέαν ὥσπερ ἀνέδειξε κτίσιν
|
Incipit |
|
Νεας φερω διαθηκης ονομα θειον κλεινον, δωρον δ' υπαρχω μονης Αιγινης τη Θεοτοκω της τιμωμενης του Λεοντιου τε καλουμενης, προς Μουσειον της Αιγινης εντιμον και καλον.
|
Textus |
|
Νεῖλος ἐρισμάραγδος ἐλλισσομέναις
|
Incipit |
|
Νείλου Δοξαπατρίου τάξις τῶν πατριαρχικῶν θρόνων
|
Titulus initialis |
|
Νείλου μονάζοντος διήγημα εἰς τὴν ἀναίρεσειν τῶν τῷ Σινᾶ ὄρει μοναχῶν καὶ εἰς τὴν αἰχμαλωσίαν Θεοδούλου τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ
|
Titulus initialis |
|
Νείλου τοῦ ἁγιωτάτου
ἀρχιεπισκόπου Ῥόδου ὁμιλία
εἰς τὴν παραβολὴν τοῦ Δείπνου
|
Titulus initialis |
|
Νείλου, μητροπολίτου Ῥόδου,
Ἐγκώμιον εἰς τὴν ὁσίαν καὶ θαυματουργὸν ματρῶναν
|
Titulus initialis |
|
νεκρὰν κειμένην, περιστάντες οἱ παρ’ αὐτῆς τρεφόμενοι πένητες καὶ δακρύσαντες ἀνέστησαν, καὶ πρὸς ζωὴν ἐπανήγαγον· ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
νεκροῖς συνωμίλεις δε·μή μου γοῦν λάθῃ
|
Desinit |
|
Νεκρὸς ἢ καὶ θέᾳ λελυμένος εἴδασι πολλοῖς
|
Incipit |
|
Νεκρὸς ἤδη καὶ θέα λελυμένος εἴδασι πολλοί, κἂν μηδεὶς τοῦτον βλέπει
|
Incipit |
|
ΝΕΝΑΝΩ ΛΑΜΨΑΣ ΕΝ ΤΗ ΑΙΓΥΠΤΩ : ΞΕΝΟΝ ΤΟΚΟΝ ΙΔΟΝΤΕΣ : ΡΗΤΟΡΑΣ ΠΟΛΥΦΘΟΓΓΟΥΣ : ΥΜΝΟΣ ΑΠΑΣ ΗΤΤΑΤΑΙ
|
Titulus initialis |
|
Νενευκότα με πρὸς χάρυβδιν κακίας
Ἔγειρον, ἀνάστησον σῇ μεσιτείᾳ,
Ἱερὸν ἀνάθημα, Βενιαμῖτα,
Λευῖτ’ ὄρπηξ εὐφυές, στέλεχος θεῖον·
Ὁ νοῦς ὁ πολύς, τῆς ἐκλογῆς τὸ σκεῦος·
Ὑστατοπληρέστατε τέττιξ τοῦ Λόγου,
Μορμολύκειον τῶν νεωτεροφρόνων,
Ὄκιστ’ ὄπαζε τῆς ἀτοπίας λύσιν·
Νέκυς γὰρ πέλω ὀδωδὼς ἐν σωρίῳ
Ἄτοπα λυγρὰ λογισμῶν μισοθέων.
Χωρεῖν λιταῖς σου πρυτάνευε ἀκέστωρ,
Ὅφρα σαωθεὶς σὸν καὶ γένωμαι σκύλον,
Ὕθλα μωμητὰ ἐκδραμὼν ἁμαρτίας.
|
Textus |
|
νενὶ δὲ μένει τὰ τρία
|
Incipit |
|
ΝΕΟΚΑΕΣΑΡΕΙΑ ΣΥΝΟΔΟΥ
|
Desinit |
|
Νέος ὅρκος, ὅρκος τῶν Ῥαγιάδων καὶ ὑποτελῶν λαῶν
|
Titulus initialis |
|
Νεόφρων. Βούλει διαλεχθῶμεν ἐφ’ οἷς πρὸς ἀλλήλους περὶ τοῦ θείου διαφερόμεσθον ἐγώ τε καὶ σύ;
|
Incipit |
|
Νεόφυτός τις Θεοῦ δοῦλος τοῦ Κυρίου ἡμῶν
|
Incipit |
|
Νεοφύτοῦ μοναχοῦ Προδρομηνοῦ πρόχειρος καὶ χρήσιμος σαφήνεια καὶ συλλογὴ κατὰ στοιχεῖον περὶ βοτανῶν καὶ παντοίων παθῶν θεραπευτικῶς
|
Titulus initialis |
|
Νεοφύτου Προδρομινοῦ μοναχοῦ πρόχειρος ἀντιλογία πρὸς τὸν Βαρλαὰμ καὶ Ἀκινδύνον, ὅτι ἄλλο οὐσία, καὶ ἄλλο ἐνέργεια αὐτῆς ἐπὶ παντὸς πράγματος, εἰ καὶ ἅμα τὸ εἶναι ἔχουσιν
|
Titulus initialis |
|
Νέρωνος ἄρτι τὰ Ῥωμαίων σκῆπτρα διέποντος, ὁ θαυμαστὸς Ναζάριος οἷά τις τῶν διαφανῶν ἀστέρων
|
Incipit |
|
Νεστόριος δὲ τοῖς ἀπεσταλμένοις οὐκ ἐμβλέψας τῆς προτέρας εἴχετο λώβης. Θεοδόσιος δὲ ὁ Ἀρκαδίου παῖς
|
Incipit |
|
νζ΄ περι του αποδημησαντος εις χωραν μακραν.
|
Desinit abruptus |
|
Νηστείας κρατούσης, ουδ ἄν δικαστηριας
|
Incipit |
|
Νηστεύοντες, ἀδελφοί, σωματικῶς νηστεύσωμεν
|
Incipit |
|
Νηστεύοντες, ἀδελφοί, σωματικῶς νηστεύσωμεν
|
Incipit |
|
Νηστεύοντες, ἀδελφοί, σωματικῶς νηστεύσωμεν
|
Incipit |
|
Νηστεύοντες, ἀδελφοί, σωματικῶς νηστεύσωμεν
|
Incipit |
|
Νηστεύσαντες δὲ γνησίως κατὰ τὰ εἰρημένα, τότε καλῶς συνήσομεν, ὅτι „κρεῖσσον τὸ ἔλεος Κυρίου ὑπὲρ ζωάς“ καὶ ὅτι „οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος“
|
Desinit |
|
ΝΗΦΕ ΟΥΝ ΠΑΝΤΟΤΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΟΙΣ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΣΙΝ ΙΝΑ ΕΝ ΣΟΙ ΔΟΞΑΖΗΤΑΙ Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΟΜΟΟΥΣΙΟΣ ΤΡΙΑΣ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
|
νῆφε οὖν πάντοτε καὶ πρόσεχε τοῖς παραγγέλμασιν, ἵνα ἐν σοὶ δοξάζηται ἡ ἁγία καὶ ὁμοούσιος τριάς, πατὴρ...
|
Desinit |
|
νήφοντα ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΝΗΦΟΝΤΕΣ ΠΡΟΣΙΩΜΕΝ ΤΟ ΔΕ[
|
Desinit |
|
νθʹ περὶ τῶν δέκα παρθένων
|
Desinit abruptus |
|
νικᾷ, ὅτι αὐτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
Νίκανδρον τὴν ποιητήν
|
Incipit |
|
Νικηθεὶς δὲ κατὰ κράτος ὁ πονηρὸς Διάβολος καθίσας ἀπωδύρετο καὶ ἔλεγε μετὰ κλαυθμοῦ
|
Incipit |
|
νίκησον ἀγαθότητι τὴν πονηρίαν, σβέσον τῇ δικαιοσύνῃ τὴν ἀδικίαν, καὶ δὸς δόξαν τῇ σῇ φιλανθρωπίᾳ· ᾗ πρέπει…
|
Desinit |
|
Νικήτα Ἰκονιαίου ἁμαρτωλοῦ τοῦ Σείδου λόγος σχεδιασθεὶς πρὸς Ῥωμαίους καὶ δύο ταῦτα ἀποδεικνύων, ὅτι τε αἰδεσιμώτερα τὰ νέα τῶν παλαιῶν καὶ ὅτι ἐκ τοῦ πατρὸς μόνου οὐχὶ δὲ καὶ ἐκ τοῦ υἱοῦ ὡς αὐτοὶ λέγουσιν ἐκπορεύεται τὸ ἅγιον πνεῦμα. ἐγράφη ἐν Κωνσταντινουπόλει ἐν ἔτει ϛχκ ἰ ε
|
Titulus initialis |
|
Νικήτα μονάζοντος καὶ πρεσβυτέρου μονῆς τῶν Στουδίου τοῦ Στηθάτου Ῥωμαίοις περὶ ἀζύμων καὶ σαββάτων νηστείας καὶ γάμου τῶν ἱερέων.
|
Titulus initialis |
|
Νικήτα μονάχου καὶ πρεσβυτέρου μονῆς τοῦ Στουδίου διάλεξις πρὸς Φράγγους ἤγουν Λατίνους.
|
Titulus initialis |
|
Νικήτα ῥήτορος τοῦ Σεΐδου, ὃς ἦν ἐν τοῖς χρόνοις Ἀλεξίου βασιλέως τοῦ Κωμνηνοῦ ἐφ’ οὗ καὶ οἱ Λατίνοι κατὰ τὴν Κωνσταντινούπολιν ἦλθον ἐπισκόπους μεθ’ ἑαυτῶν ἔχοντες, ὧν εἷς ἦν καὶ ὁ Μεδιολάνων ἀδόμενος ἐπὶ λόγων ἰσχΰι, λόγος σχεδιασθεὶς πρὸς Ῥωμαίους καὶ δύο ταῦτα ἀποδεικνύων, ὅτι αἰδεσιμώτερα τὰ νέα τῶν παλαιῶν καὶ ὅτι ἐκ τοῦ πατρὸς μόνου, οὐχὶ δὲ καὶ ἐκ τοῦ υἱοῦ, ὡς αὐτοὶ λέγουσιν ἐκπορεύεται τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον. ἐγράφη δὲ ὁ λόγος οὗτος ἐν Κωνσταντινουπόλει ὅτε ἐνεδήμει ταύτῃ ὁ ῥηθεὶς ἐπίσκοπος Λατῖνος ἐν ἔτει ϛχκ
|
Titulus initialis |
|
Νικήτα Σέιδου πρὸς Λατίνους περὶ γενέσεως τοῦ Ἀδὰμ, τῆς Εὔας, τοῦ Σὴθ· καὶ περὶ τοῦ κατεικόνα καὶ καθομοίωσιν ἤτοι περὶ τῆς ἁγίας τριάδος καὶ τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ ἁγίου πνεύματος.
|
Titulus initialis |
|
Νικήτα Σεΐδου, ὃς ἦν ἐπὶ τῆς βασιλείας Ἀλεξίου τοῦ Κομνηνοῦ· ὅτι οὐκ ἐδεσιμώτερα καθάπαξ τῶν νέων τὰ παλαιὰ οὐδὲ ἡ παλαιὰ λοιπὸν Ῥώμη τῆς νέας καὶ ὁ θρόνος τοῦ θρόνου· τὰ καίρια
|
Titulus initialis |
|
Νικήτα τοῦ Σείδου λόγος σχεδιασθεὶς πρὸς Ῥωμαίους καὶ δύο ταῦτα ἀποδεικνύων, ὅτι τε αἰδεσιμώτερα τὰ νέα τῶν παλαιῶν καὶ ὅτι ἐκ
τοῦ πατρὸς μόνου οὐχὶ δὲ καὶ ἐκ τοῦ υἱοῦ ὡς αὐτοὶ λέγουσιν ἐκπορεύεται τὸ ἅγιον πνεῦμα. ἐγράφη δὲ οὗτος ὁ λόγος καὶ ὁ περὶ τῶν
ἀζύμων ἐν Κωνσταντινουπόλει, ὁ μὲν ὅτε ἐνεδήμει ἐνταῦθα ὁ Μεδιωλάνων ἐπίσκοπος ἐν ἔτει ϛχκ ..., ὁ δὲ μέτα ταῦτα ἐν ἔτει ϛχκβ
|
Titulus initialis |
|
Νικήτα τοῦ Σεΐδου ὃς ἦν ἐπὶ τῆς βασιλείας Ἀλεξίου τοῦ Κομνηνοῦ· ὅτι οὐκ ἐδεσιμώτερα καθάπαξ τῶν νέων τὰ παλαιὰ οὐδὲ ἡ παλαιὰ λοιπὸν Ῥώμη τῆς νέας καὶ ὁ θρόνος τοῦ θρόνου· τὰ καίρια (Recensio PG)
|
Titulus initialis |
|
Νικήτα τοῦ Σέιδου πρὸς Λατίνους περὶ γεννήσεως τοῦ Ἀδὰμ, τῆς Εὔας, τοῦ Σὴθ· περὶ τοῦ κατ’ εἰκόνα καὶ καθομοίωσιν ἤτοι περὶ τῆς ἁγίας τριάδος καὶ τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ ἁγίου πνεύματος. συγχρᾶται δὲ ὡς τὰ πολλὰ δογματικοῖς τοῦ μεγάλον Γρηγορίου τοῦ θεολόγου τὰ καίρια. (Recensio I)
|
Titulus initialis |
|
Νικήτα τοῦ Σείδου, ὃς ἦν ἐν τοῖς χρόνοις Ἀλεξίου βασιλέως τοῦ Κωμνηνοῦ ἐφ’ οὗ καὶ οἱ Λατίνοι κατὰ τὴν Κωνσταντινούπολιν ἦλθον ἐπισκόπους μεθ’ ἑαυτῶν ἔχοντες, ὧν εἷς ἦν καὶ ὁ Μεδιολάνων ἀδόμενος ἐπὶ λόγων ἰσχΰι, λόγος σχεδιασθεὶς πρὸς Ῥωμαίους καὶ δύο ταῦτα ἀποδεικνύων, ὅτι αἰδεσιμώτερα τὰ νέα τῶν παλαιῶν καὶ ὅτι ἐκ τοῦ πατρὸς μόνου, οὐχὶ δὲ καὶ ἐκ τοῦ υἱοῦ, ὡς αὐτοὶ λέγουσιν ἐκπορεύεται τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον. ἐγράφη δὲ ὁ λόγος οὗτος ἐν Κωνσταντινουπόλει ὅτε ἐνεδήμει ταύτῃ ὁ ῥηθεὶς ἐπίσκοπος Λατῖνος ἐν ἔτει ϛχκ
|
Titulus initialis |
|
Νικήτα χαρτοφύλακος τοῦ Νικαέως κατὰ ποίους καιροὺς καὶ διὰ τίνας αἰτίας ἐσχίσθη ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως ἡ ῥωμαίων ἐκκλησία
|
Titulus initialis |
|
Νικήτα χαρτοφύλακος τοῦ Νικαέως κατὰ ποίους καιροὺς καὶ διὰ τίνας αἰτίας ἐσχίσθη ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως ἡ ῥωμαίων ἐκκλησία
|
Titulus initialis |
|
Νικήτα χαρτοφύλακος τοῦ Νικαέως, κατὰ ποίους καιροὺς καὶ διὰ τίνας αἰτίας ἐσχίσθη ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως ἡ ῥωμαίων ἐκκλησία
|
Titulus initialis |
|
Νικήτα χαρτοφύλακος τοῦ Νικαέως, κατὰ πόσους καιροὺς καὶ διὰ ποῖα αἰτιάματα ἐσχίσθη ἀφ᾽ἡμῶν ἡ τῶν Ῥωμαίων ἐκκλησία
|
Titulus initialis |
|
Νικήτα χαρτοφύλακος τοῦ Νικαέως. κατὰ πόσους καιροὺς καὶ διὰ ποῖα αἰτιάματα ἐσχίσθη ἀφ᾽ἡμῶν ἡ τῶν Ῥωμαίων ἐκκλησία
|
Titulus initialis |
|
νικητὴς ἄριστος καὶ παθῶν αὐτοκράτωρ γενναιότατος πάντα ἰσχύεις ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντί σε Χριστῷ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Νικητικὰ σήμερον βραβεῖα Νίκανδρος
|
Incipit |
|
Νικηφόρου βασιλέως [add. altera manu] περὶ παραδρομῆς τοῦ κυροῦ Νικηφόρου τοῦ βασιλέως
|
Titulus initialis |
|
Νικηφόρου Καλλίστου τοῦ Ξανθοπούλου ἐξήγησις εἰς τὴν τιμιώτεραν πρὸς τὸν αὐτὸν ὁσιώτατον ἀρχιμανδρίτην τὴν τῆς Κουζηνᾶ μονῆς κυροῦ Καλλινίκου
|
Titulus initialis |
|
Νικηφόρου Καλλίστου τοῦ Ξανθοπούλου Ἐξήγησις εἰς τοὺς ἀναϐαθμοὺς τῶν ὀκτὼ ἤχων · ὁ πρόλογος πρὸς τὸν αἰτησάμενον ἀρχιμανδρίτην τῆς τοῦ Κουζηνᾶ μονῆς Ἱερουσαλὴμ κυρὸν Καλλίνικον
|
Titulus initialis |
|
Νικηφόρου μοναχοῦ Περὶ φυλακῆς καρδίας ὠφέλιμος
|
Titulus initialis |
|
Νικολάου ἐπισκόπου Ἀνδίδων λόγος κατὰ τῶν ἄζυμα προσφερόντων ἐν τῇ θείᾳ ἱερουργίᾳ
|
Titulus initialis |
|
Νικολάου Ἐπισκόπου Μεθώνης Ἀνάπτυξις τῆς Θεολογικῆς Στοιχειώσεως Πρόκλου τοῦ Λυκίου πλατωνικοῦ φιλοσόφου πρὸς τὸ μὴ συναρπάζεσθαι τοὺς ἀναγινώσκοντας ὑπὸ τῆς ὑποφαινομένης αὐτῇ πειθανάγκης καὶ σκανδαλίζεσθαι κατὰ τῆς ἀληθοῦς πίστεως.
|
Titulus initialis |
|
Νικολάου ἐπισκόπου Μεθώνης κεφαλαιώδεις ἔλεγχοι τοῦ παρὰ Λατίνοις καινοφανοῦς δόγματος
|
Titulus initialis |
|
Νικολάου ἐπισκόπου Μεθώνης πρὸς τὸν μέγαν Δομέστικον, ἐρωτήσαντα περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος πῶς λέγεται οὐσιωδῶς ἐπιδημῆσαι καὶ ἐνοικῆσαι τοῖς Ἀποστόλοις; καὶ εἰ οὕτως ἦν καὶ ἐν τῷ Χριστῷ, πῶς οὐχὶ καὶ αὐτοὶ χριστοὶ λέγονται; ἢ εἰ μὴ οὕτως, τίς ἡ διαφορά;
|
Titulus initialis |
|
Νικολάου τοῦ Μεσαρίτου ἀρχιεπισκόπου τῆς Ἐφέσου καὶ προέδρου πάσης Ἀσίας] λό[γος κατηχητικὸς τέταρτος
|
Titulus initialis |
|
Νικολάου τοῦ Πεπαγωμένου τῷ θεσπεσιωτάτῳ πατρὶ καὶ δεσπότῃ μου κυρίῳ Γρηγορίῳ τῷ Παλαμᾷ
|
Titulus initialis |
|
Νικολάου φιλοσόφου ἐπισκόπου Μεθώνης πρὸς τὸν μέγαν δομέστικον, ἐρωτήσαντα περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος [...]
|
Titulus initialis |
|
Νικολάου φιλοσόφου ἐπισκόπου Μεθώνης συλλογὴ τῶν γραφέντων αὐτῷ ἐν διαφόροις λόγοις περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος κατὰ τῆς τῶν Λατίνων βλασφημίας
|
Titulus initialis |
|
Νικομήδεια πόλις ἐστὶ περιφανὴς τὰ ἀρχαῖα καὶ πολυάνθρωπος
|
Incipit |
|
νικωσαν και τη δοξη λαμπραν
|
Incipit |
|
νικωσαν και τη δοξη λαμπραν του οτι α οφθαλμος ουκ ιδεν (ειδεν)
|
Incipit |
|
Νικωσαν και τη δοξη λαμπραν, τουτεστιν α οφθαλμος ουκ ειδε και επι καρδιαν ανθρωπου ουκ ανεβη.
|
Incipit |
|
Νικῶσαν καὶ τῇ δόξῃ λαμπράν, τουτέστιν ἃ ὀφθαλμὸς οὐκ εἶδεν καὶ οὖς οὐκ ἤκουσεν καὶ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη, ἃ ἡτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς.
|
Incipit |
|
νικωσαν και τη δοξη λαμπραν.
|
Incipit |
|
Νικωσαν και τη δοξη λαμπραν· τουτεστιν α οφθαλμος
|
Incipit |
|
ΝΟΕΙΤΑΙ ΓΑΡ ΤΟ ΠΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΝΥΚΤΟΣ Ο ΕΙΣΙΝ ΑΙ ΔΥΟ ΜΟΙΡΑΙ
|
Desinit |
|
Νοερὰ λέγεται ὅσα διὰ τοῦ νοῦ εἶναι
|
Incipit |
|
Νοεραὶ νεάνιδες αἱ ψυχικαὶ καταστάσεις
|
Incipit |
|
ΝΟΕΡΑΙ ΝΕΑΝΙΔΕΣ ΑΙ ΨΥΧΙΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΙΣΙΝ
|
Incipit |
|
νόημα· δεῖ γὰρ μὴ φαντάζειν
|
Incipit |
|
νομάδας ἡ φήμη διαδραμοῦσα
|
Incipit |
|
ΝΟΜΙΚΟΝ ΠΑΣΧΑ ΜΑΡΤΙΩ ΚΔ' ΗΜΕΡΑ Ζ' ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΜΑΡΤΙΩ ΚΕ'
|
Desinit |
|
ΝΟΜΟΚΑΝΟΝ ΠΑΝΥ ΠΛΟΥΣΙΩΤΑΤΟΝ ΣΥΝΑΘΡΟΙΣΘΕΝ ΕΚ ΠΟΛΛΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΝΟΜΙΜΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΝΟΜΟΚΑΝΩΝ ΣΥΝ ΘΕΩ ΠΕΡΙΕΧΟΝ ΣΥΝΟΠΤΙΚΩΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩΝ ΕΠΤΑ ΣΥΝΟΔΩΝ Κ.Τ.Λ.
|
Titulus initialis |
|
Νόμον Θεὸς δέδωκεν ἀνθρώποις πάλαι
|
Incipit |
|
Νόμον ὦδε πᾶσαν τὴν γραφὴν τὴν θεόπνευστον
|
Incipit |
|
Νόμος ἐν Λακεδαίμονι τὸν εἴσω τριάκοντα ἐτῶν μὴ δημηγορεῖν. Θηβαῖοι τὴν ἐν Λεύκτροις μάχην νικήσαντες πρέσβεις πρὸς Λακεδαιμονίους πεπόμφασι πόλεμον ἀπειλοῦντες, ἢν μὴ Μεσήνην ἀφῶσιν αὐτόνομον. λεγόντων ἀφεῖναί τινων Ἀρχίδαμος νέος ὢν ἔτι παραινεῖ τὸν πόλεμον δέξασθαι. πέπεικε. τροπὴ γέγονε τῶν δυσμενῶν καὶ γράφεταί τις παρανόμων Ἀρχίδαμον.
Μελετῶμεν τὸν Ἀρχίδαμον.
|
Titulus initialis |
|
ΝΟΜΟΣ ΕΝ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙ ΤΟΝ ΙΣΩ ΤΡΙΑΚΟΝΤΑ ΕΤΩΝ ΜΗ ΔΗΜΗΓΟΡΕΙΝ ΚΑΙ ΤΑ ΕΞΗΣ
|
Titulus initialis |
|
ΝΟΜΟΣ ΕΣΤΙ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΚΟΙΝΟΝ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑ ΦΡΟΝΙΜΩΝ ΑΝΔΡΩΝ ΔΟΓΜΑ
|
Incipit |
|
Νόμος ἦν μετὰ τοῦ τυράννου καὶ τοὺς παῖδας ἀποσφάττεσθαι, ἕτερος νόμος τὸν τυρρανοκτόνον ὅ τι βούλοιτο αἰτεῖν. γυνὴ τὸν ἑαυτῆς ἄνδρα τυραννοῦντα ἀποσφάξασα εἰς δωρεὰν αἰτεῖ τοὺς παῖδας. μελετῶμεν τὸν ὑπὲρ τῆς τυραννοκτόνου λέγοντα.
|
Titulus initialis |
|
ΝΟΜΟΣ ΜΕΝ ΠΑΝΤΑ ΚΡΑΤΥΝΕΙ Η ΔΕ ΓΟΝΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΟΣ
|
Incipit |
|
ΝΟΜΟΣ ΜΕΝ ΠΑΝΤΩΝ ΚΡΑΤΥΝΕΙ, Η ΔΕ ΓΟΝΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΟΣ ΑΡΧΕΙ ΠΑΝΤΩΝ
|
Incipit |
|
Νόμος μὲν πάντων κρατύνει·ἡ δὲ γόνη τοῦ ἁνδρὸς ἄρχει πάντων
|
Incipit |
|
Νόμος οὗτος ἀρχαῖος ἀνδράσι πάλαι Ῥωμαίοις τὰ μέγιστα πρεσβευόμενος
|
Incipit |
|
Νόμος Ῥοδίων ναυτικός
|
Titulus initialis |
|
Νόμος τις δεδώρηται τοῖς εὐσεβοῦσιν οὐράνιος
|
Incipit |
|
Νόμος τὸν ἄνδρα τὴν προῖκα τῆς μοιχευθείσης ἀποκερδαίνειν. ἐπείρασέ τις τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα ὡς ἀλλότριος ἐπὶ μοιχείᾳ καὶ εἷλεν. ὁ πατὴρ τὴν αἰσχύνην πτοηθεὶς ἐπέδωκεν ἑτέραν προῖκα. ὁ δὲ καὶ ταύτην ἐφ’ οἷς καὶ τὴν προτέραν κατέσχε καὶ ὁ πατὴρ αὖθις ἑτέραν ἐπέδωκεν. ὡς δὲ ταῦτα πολλάκις ἐκεῖνος μὲν ἐποίει, ἡ δ’ ἠπατᾶτο, τελευταῖον ὁ πατὴρ καὶ ἀμφοτέρους ἀποκτείνας κρίνεται.
|
Titulus initialis |
|
Νόμος τὸν ἀποκτείναντα τύραννον ὅ τι βούλεται γέρας αἰτεῖν. ἀνέβη τις εἰς ἀκρόπολιν ἐγχειρίδιον φέρων ὡς ἀναιρήσων τὸν τύραννον. ἔτυχε μὴ παρών. ἀνεῖλεν ἐκείνου τὸν παῖδα μόνον ὄντα τῷ φύσαντι. ὁ πατὴρ τὸ συμβὰν θεασάμενος ἡττήθη τοῦ πάθους ὅσον ἑαυτὸν ἀποσφάξαι. ἐντεῦθεν ὁ κτείνας τὸν νέον οἷα δὴ τῷ τυράννῳ σφαγῆς αἴτιος γεγονὼς τυχεῖν ἀξιοῖ δωρεᾶς ἑτέρου τινὸς ἀντιλέγοντος. μελετῶμεν τὸν αἰτοῦντα τὴν δωρεάν.
|
Titulus initialis |
|
Νόμος τὸν ἐπὶ τῆς ἐκκλησίας ὀφθέντα ξένον ἀποθνήσκειν ὑπὸ τοῦ στρατηγοῦ. ξένος ὀφθεὶς ἀπαγόμενος ἔφη τι μηνύειν ἔχειν ἀπόρρητον. ἀπέκτεινεν αὐτὸν ὁ στρατηγός. μετὰ ταῦτα ἡ πόλις ἐτυραννήθη. καταλυθέντος τοῦ τυράννου κρίνεται ὡς συνειδώς.
|
Titulus initialis |
|
Νόμος τὸν εὑρόντα θησαυρὸν χιλίας τῇ πόλει διδόναι. φιλάργυρος εὑρὼν θησαυρόν, πεντακοσίας δραχμάς, καὶ ἀπαιτηθεὶς χιλίας ἀποθανεῖν ἀξιοῖ. Ἡ μελέτη.
|
Titulus initialis |
|
Νόμος τὸν θορύβου καὶ στάσεως αἴτιον ἀποθνήσκειν. πένης ῥήτωρ ἐχθρὸς ἦν πλουσίῳ τὰ πολιτικά. ἐν λιμῷ καὶ πολιορκίᾳ ὁ πλούσιος ἐπηγγείλατο νίκην, εἰ τοῦ πένητος ἡ γλῶττα τμηθείη. ἔλαβε. νυκτὸς ἐξελθὼν ἀπεδίωξε τοὺς πολεμίους. τὴν ἡμέραν δημηγοροῦντος αὐτοῦ ὁ πένης παρὼν ἐδάκρυσε. κατέλευσεν ὁ δῆμος τὸν πλούσιον καὶ ὁ πένης ὑπάγεται τῷ νόμῳ. Ῥήτορος ἀπολογία.
|
Titulus initialis |
|
Νόμος τὸν ξενίας ἁλόντα πιπράσκεσθαι· ἑάλω ξενίας ὁ Δημοσθένης. ἔπεμψε Φίλιππος ὠνούμενος αὐτόν. γράφει Δημάδης διδόναι, Ὑπερίδης δημόσιον εἶναι. Ὑπερίδης
|
Titulus initialis |
|
Νόμος τὸν τύραννον μὴ θάπτεσθαι καὶ τὸν ἀποκτείναντα δωρεὰν λαμβάνειν. Κάλλαισχρος ἀποκτείνας Κριτίαν τὸν υἱὸν τυραννοῦντα αἰτεῖ θάψαι
|
Titulus initialis |
|
Νόμου γραφέντος αὖθις ᾠδὴ Μωσέως
|
Incipit |
|
Νόμου γραφέντος αὖθις ᾠδὴ Μωσέως.
|
Textus |
|
Νόννα, τί ῥα βλεφάρων θαλερὸν διὰ δάκρυον εἴβεις
|
Incipit |
|
Νουθεσία τοῖς ἀδελφοῖς
|
Titulus initialis |
|
Νουθεσίαι καὶ παραινέσεις ἀπὸ τὸ βιβλίον τῆς ἁγίας Θεοδώρας ὠφέλιμαις κατὰ πολλὰ πρὸς ἀδελφὰς καλογραίας
|
Titulus initialis |
|
Νουμεριανὸς ὁ βασιλεὺς θύσας τοῖς ἀκαθάρτοις δαίμοσιν ἠθέλησεν εἰσελθεῖν
|
Incipit |
|
Νουμεριανοῦ τὰ Ῥωμαίων σκῆπτρα παρὰ πατέρων ἐκδεξαμένου
|
Incipit |
|
Νουμηνία Δευτέρα ἱσταμένου
|
Incipit |
|
Νοῦς καὶ αἴσθησις δημιουργηθέντες
|
Incipit |
|
νοῦς λογικὸς ἀργεῖν οὐ δύναται
|
Incipit |
|
Νοῦς λογικὸς ἀργεῖν οὐ δύναται, ἀλλά, κἂν τέλειος ᾖ, καλῶς ἔχων
|
Incipit |
|
νοῦς μὲν ἀπεκφιτύσας, χεὶρ δέ τε γραψαμένη
|
Desinit |
|
Νοῦς μέντοι γε βροτῶν καὶ διάνοια τῷ καθ’ ἡμᾶς μιγνύμενα
|
Incipit |
|
Νοῦς μέντοι γε βροτῶν καὶ διάνοια τῷ καθ’ ἡμᾶς μιγνύμενα τὲ καὶ χοριζόμενα
|
Incipit |
|
Νοῦς πυρόεις καὶ μῦθος ἐρίβρομος ἡ βίβλος ἥδε
|
Incipit |
|
Νοῦς πυρόεις καὶ μῦθος ἐρίβρομος ἡ βίβλος ἥδε
|
Incipit |
|
Νοῦς, διάνοια
|
Incipit |
|
Νοῦσε, τί δαιμονίη με δαμάξαο; τίπτε με, δειλή
|
Incipit |
|
Νυκτὶ μὲν τὸν παρόντα βίον, μύλωνι δὲ τὴν τούτου κίνησιν
|
Incipit |
|
νυμφὼν ἰδού, πρόελθε, Χριστῷ συντρύφα
|
Desinit |
|
Νυν αι δυναμεις των ουρανων ημιν αορατως λατρευσουσιν·
|
Incipit |
|
Νῦν ἅπαξ ἰδόντι μοι νάρκισσον οὕτω συμβάν, νῦν ὤφθη πρῶτον καὶ τῶν σῶν γραμμάτων ἡ χάρις
|
Incipit |
|
Νυν απολυεις τον δουλον σου δεσποτα
|
Incipit |
|
Νῦν δ' ἄγε ἡμῖν ἑωυτοῖς χαρισαίμεθ' ἀνίης
|
Incipit |
|
Νῦν δὲ ἐκείνω προσέβαλλον
|
Incipit |
|
νῦν δὲ ὁ ἱερεὺς Χριστῷ τῷ ἀρχιερεῖ ἠκολούθησεν… Ἀμήν.
|
Desinit |
|
νῦν δὲ τοὐναντίον λεπτομερέστερος γίνεται
|
Desinit |
|
νῦν δέ, ὃ παρέλειψεν οὗτος, ἔγραψεν ἐκεῖνος, καὶ διὰ τοῦτο δοκοῦσιν ἔν τισι διαλλάττειν, καὶ ταῦτα μὲν οὕτως. Ἀρξώμεθα ἤδη τοῦ ὕφους.
|
Desinit |
|
Νῦν δὴ καιρὸς τῷ μελῳδῷ συνάδειν χοροστατοῦντας
|
Incipit |
|
Νῦν δὴ μάλιστα σοῖς προσεσχηκὼς λόγοις
|
Incipit |
|
Νῦν δὴ μάλιστα σοῖς προσεσχηκὼς λόγοις
|
Incipit |
|
Νῦν δὴ μάλιστα σοῖς προσεσχηκὼς λόγοις
|
Incipit |
|
νῦν ἐστιν ἐν τῇ ἀναπαύσει πάντων τῶν δικαίων πρεβεύων... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΝΥΝ ΕΦΟΥΔ ΕΛΛΗΙΝΙΚΗ ΔΙΠΛΟΥΔΑ
|
Desinit |
|
νῦν ἡ τῆς βασιλίδος βασιλικὴ καὶ ὑπέρξενος ἑορτή
|
Incipit |
|
Νῦν ἤδη πάντων βέλτιστε
|
Incipit |
|
Νῦν καιρὸς ψυχῆς ἀνδρείας
|
Incipit |
|
Νῦν λείπεται οὐ θεωρῆσαι περὶ δόξης ἐνίων λεγόντων
|
Incipit |
|
ΝΥΝ ΜΕΝ ΑΡΡΕΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΥΝ ΔΕ ΘΗΛΕΑ
|
Desinit |
|
νῦν μὲν ἐκ μέρους, ἐν δὲ αἰῶνι τῷ μέλλοντι γυμνότερόν τε καὶ ὁλοκλήρως, χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος σὺν τῷ πατρὶ (...) ἀμήν.
|
Desinit |
|
νῦν μὲν κατὰ τὸν βίον, μετὰ ταῦτα δὲ κατὰ τὴν αἰωνίαν ἀντίδοσιν
|
Desinit |
|
ΝΥΝ ΜΕΝ ΟΙ ΔΙΚΑΙΟΙ ΓΥΜΝΑΙΣ
|
Incipit |
|
ΝΥΝ ΟΝΤΩΣ ΑΔΕΗΣ
|
Incipit |
|
ΝΥΝ ΠΕΝΘΙΜΟΝ ΣΤΑΛΑΞΟΝ ΟΥΡΑΝΕ ΔΡΟΣΟΝ
|
Incipit |
|
Νῦν πρῶτα πικρὸν ἄλγος εἰσεδεξάμην
|
Incipit |
|
Νῦν τὸ πένθος τῶν νεκρῶν πεφυγάδευται
|
Incipit |
|
Νῦν τὸ πένθος τῶν νεκρῶν πεφυγάδευται
|
Incipit |
|
Νῦν τὸ πένθος τῶν νεκρῶν πεφυγάδευται
|
Incipit |
|
Νῦν τὸ πένθος τῶν νεκρῶν πεφυγάδευται
|
Incipit |
|
Νῦν τὸ πένθος τῶν νεκρῶν πεφυγάδευται
|
Incipit |
|
νυν του αυτου δηλ[αδη] (δηλαδη) του αγιου Ναζιανζου ιεροδιακονος Γερασιμος. απο Ιννζεσα ετους 1860 μηνος σεπτεμβριου.
|
Textus |
|
ΝΥΝΙ Δ’ ΟΚΝΕΙΤΕ ΕΞΙΕΝΑΙ
|
Desinit |
|
Νυνὶ δὲ ἐπειδὴ οὐ θέλωμεν, οὔτε οἱ ἐν ὑποταγῇ
|
Incipit |
|
ΝΥΝΙ ΔΕ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΛΕΚΤΕΟΝ
|
Incipit |
|
ΝΥΧΘΗΜΕΡΟΝ ΤΑΝΥΣΘΕΙΣ ΤΗ ΕΩΘΕΝ ΤΗΝ ΔΙΑ ΞΙΦΟΥΣ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑΝ ΑΜΦΟΤΕΡΟΙ
|
Desinit |
|
Ξ. Ὦ φιλία δέσποινα, πάντιμον κάρα
|
Incipit |
|
ξ'· εἰς χάλασμα λεμοῦ· βαλὼν εἰς χύτραν ῥοίδιον ὁλόκληρον...
|
Desinit |
|
ξʹ (εξηκοντα) αρξαμενος ειπειν περι του διαβολου οι αν δωσει δικνη την συνεχειαν ωσπερ φυλασσων.
|
Desinit abruptus |
|
ξαʹ περι του κριτου της αδικιας·
|
Desinit abruptus |
|
ξδ' δόγμα Λατίνων γραφὲν ὑπὸ τῶν ἀποκρισιαρίων τοῦ πάπα
|
Titulus initialis |
|
ξδʹ Περι του τυφλου·
|
Desinit abruptus |
|
Ξεῖνε, τί νῦν με δέδορκας, ἑὸν περὶ ὄμμα πετάσσας
|
Incipit |
|
Ξένον θέαμα τῶν πάλαι πυραμίδων
|
Incipit |
|
Ξένον καὶ παράδοξον μυστήριον γέγονεν
|
Incipit |
|
Ξένον καὶ φρικτὸν ἡμῖν, ἀγαπητοί, τὸ δικαστήριον
|
Incipit |
|
Ξένον οὐδὲν εἴγε τῷ τοσούτους ἐξελέγχοντι καὶ τοιούτους
|
Incipit |
|
ξενος: Τι, Πετρε, θρηνεις ασχετως δακρυ χεων;
Πετρος: ανθρωπε, και πως ου δεον με δακρυειν.
|
Incipit |
|
ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΚΥΡΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ Η
|
Titulus finalis |
|
ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΚΥΡΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΛΟΓΟΣ Α
|
Titulus initialis |
|
ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΡΗΤΟΡΟΣ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
|
Titulus initialis |
|
ξηʹ περι της του Ιουδα μεταμελειας
|
Desinit |
|
Ξηραίνει καὶ διαφορεῖ τὰ παχέα τῶν πνευμάτων
|
Incipit |
|
ΞΗΡΟΝ ΑΡΤΟΝ ΔΟΣ ΦΑΓΕΙΝ ΚΑΙ ΙΑΘΗΣΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
ΞΡΙΣΤΟΣ ΠΑΣΧΩΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ
|
Titulus initialis |
|
ΞΡΙΣΤΟΣ ΠΑΣΧΩΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΕΙΣ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΠΑΘΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ὁ [γ]ὰρ κύ[ριος ἐν τῷ τριακοστῷ] ἔτει ἐφω[τίσθη] καὶ [ἤρξατο] διδάσκειν
|
Incipit |
|
Ὁ α´ ἦχος λέγεται μελωδός
|
Incipit |
|
Ὁ ἀββᾶς Γερμανὸς εἶπε· καὶ νέοις παραδείγμασι
|
Incipit |
|
Ὁ ἀββᾶς Δωροθέος ἔλεγεν ὅτι ἀδύνατόν ἐστιν ἔχοντα ἰδίαν σύνεσιν
|
Incipit |
|
Ὁ ἀββᾶς Παλλάδιος ἐρωτηθεὶς ὑφ' ἡμῶν πόθεν καὶ ἐκ ποίων λογισμῶν ἦλθεν εἰς τὸ μοναστήριον διηγήσατο ἡμῖν λέγων. Ἐν τῇ χώρᾳ μου ἦν Θεσσαλονικεὺς γέρων
|
Incipit |
|
Ὁ ἀββᾶς Ποιμήν ποτε καθήμενος μετὰ τῶν ἀδελφῶν ἐστέναξε
|
Incipit |
|
Ὁ ἀγαθὸς Θεὸς καὶ ὑπεράγαθος, μᾶλλον δὲ αὐτάγαθος
|
Incipit |
|
Ὁ ἅγιος ἀββᾶς Θεόδωρος ὁ Ἀδανεὺς διηγήσατο ἡμῖν λέγων ὅτι ἐν τῷ διάγειν με ἐν τοῖς μέρεσι τῆς ἁγίας πόλεως
|
Incipit |
|
Ὁ ἅγιος Βενεδίκτος ὁ κατὰ τὴν Ἑλλάδα φωνὴν εὐλογημένος
|
Incipit |
|
Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΔΙΗΓΗΤΑΙ ΟΤΙ ΕΙΣ ΤΑΙΣ ΗΜΕΡΑΙΣ ΤΟΥ ΗΤΟΝ ΕΝΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΝ ΟΠΟΥ ΤΟ ΕΛΕΓΑΝ ΓΑΛΑΤΟΝ
|
Incipit |
|
Ο ΑΓΙΟΣ ΕΠΑΦΡΑΣ ΕΚ ΤΩΝ ΕΒΔΟΜΗΚΟΝΤΑ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
|
Desinit |
|
Ὁ ἅγιος Ἐφραὶμ διηγεῖτο τοῖς παραβάλλουσιν πρὸς αὐτὸν ἀδελφοῖς... ὅτε ἤμην παῖς ὡς ἐτῶν δεκατεσσάρων
|
Incipit |
|
Ὁ ἅγιος ἱερομάρτυς Κλήμης ὁ μέγας ἦν μαθητὴς καὶ διά¬δοχος τῶν ἀποστόλων.
|
Incipit |
|
Ὁ ἅγιος ἱερομάρτυς Κλήμης ὁ μέγας ἦν μαθητὴς καὶ διάδοχος τῶν ἀποστόλων
|
Incipit |
|
Ὁ ἅγιος ἱερομάρτυς Πατρίκιος λέγει, ὅτι δύο τόπους
|
Incipit |
|
ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ ἐλεήμων πολλὰ περὶ μνήμης θανάτου καὶ ἐξόδου ψυχῆς
|
Incipit |
|
Ὁ ἅγιος καὶ ἔνδοξος Ἀνδρέας ὁ πρωτόκλητος, τέλ. (ἀτελ.) ἀκουστὰ ἐγένετο εἰς ὅλα τὰ μέρη
|
Incipit |
|
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΕΧΡΗΣΑΤΟ ΤΩ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙ ΤΟΥ ΚΑΘ' ΗΜΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
|
Incipit |
|
Ὁ ἅγιος μάρτυς Ἀδριανὸς καὶ Ναταλία ἡ σύμβιος αὐτοῦ ἡ καὶ ἐπαλείψασα αὐτὸν
|
Incipit |
|
Ὁ ἅγιος μάρτυς Γόρδιος οὗτος ἦν ἐκ Καισαρείας Καππαδοκίας
|
Incipit |
|
Ὁ ἅγιος μάρτυς Διομήδης ἦν ἐπὶ Διοκλητιναοῦ βασιλέως ἀπὸ Ταρσοῦ
|
Incipit |
|
Ὁ ἅγιος μάρτυς Εὖπλος ἦν ἐπὶ Διοκλητιανοῦ
|
Incipit |
|
Ὁ ἅγιος μεγαλομάρτυρας τοῦ Χριστοῦ Γοβδελαᾶς, ἦτον ἀπὸ τὴν Περσίαν
|
Incipit |
|
Ὁ ἅγιος μεγαλομάρτυς Ἀνδρέας ὑπῆρχεν ἐν τοῖς χρόνοις τοῦ ἀσεβεστάτου Μαξιμιανοῦ
|
Incipit |
|
Ὁ ἅγιος μεγαλομάρτυς Ἀνδρέας ὑπῆρχεν ἐν τοῖς χρόνοις τοῦ ἀσεβεστάτου Μαξιμιανοῦ ἐν τῇ ἀνατολικῇ χώρᾳ
|
Incipit |
|
ο αγιοτατος μητροπολιτης Δανιηλ | ο Δανιηλ ιερομοναχος και πρωτοσυγκελλος της μεγαλης εκκλησιας· ο Ναυπακτου (?) και αρτιος Γαβριηλ· ο Μονεμβασιος· ο Χριστιανουπολεως Σωφρόνιος· ο Ζακυνθου Παχωμιος· ο Αγετου Μαρκος (?)· ο Πολυφεγγους· θεοληπτος· ο Ωλενης Δυονυσιος· ο Κερνιζης (Kερνιτσης) Θεοδωσιος ο ρεοντος (?) Ακακιος
|
Textus |
|
Ο ΑΓΙΩΤΑΤΟΣ ΕΚΕΙΝΟΣ ΚΑΙ ΑΟΙΔΙΜΟΣ
|
Incipit |
|
Ὁ ἁγιώτατος ἐκεῖνος καὶ ἀοίδιμος ἐν πατριάρχαις κῦρ Ἀρσένιος
|
Incipit |
|
Ὁ ἁγιώτατος καὶ μακαριώτατος Ἀλέξανδρος ἀποστολικὸς ἀνὴρ γενόμενος
|
Incipit |
|
Ὁ ἁγιώτατος καὶ μακαριώτατος καὶ πρῶτος τῆς ἀποστολικῆς ὑπὸ Χριστοῦ κλήσεως λαχὼν Ἀνδρέας
|
Incipit |
|
Ὁ Ἀδὰμ διὰ τῆς γαστριμαργίας ἐδιώχθη
|
Incipit |
|
Ὁ Ἀδὰμ μετὰ τὸ γενέσθαι ἐτῶν σλ´ ἐγέννησε
|
Incipit |
|
Ὁ Ἀδὰμ ὅτε ἐγέννησε τὸν Σήθ
|
Incipit |
|
ὁ Ἀδὰμ ὅτε ἐγέννησε τὸν Σὴθ ἐν ἐτῶν σλ'
|
Incipit |
|
Ὁ Ἀδὰμ τί ποτε ἦν
|
Incipit |
|
Ὁ Ἀδὰμ τί ποτε ἦν πλᾶσμα Θεοῦ
|
Incipit |
|
Ὁ Ἀδὰμ, τί ποτε ἦν; πλάσμα θεοῦ. τὶ δὲ Εὔα; τμῆμα τοῦ πλάσματος. τὶ δὲ ὁ Σὴθ; ἀμφοτέρων γέννημα.
|
Incipit |
|
Ὁ Ἀδὰμ, τί ποτε ἦν; πλάσμα θεοῦ. τὶ δὲ ἡ Εὔα; τμῆμα τοῦ πλάσματος.
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ὁ ἀδαμάντινος οὔτε σίδηρον φοβεῖται
|
Incipit |
|
Ὁ ἀδελφῇ συμμανθεὶς ἢ μητρυιᾷ
|
Incipit |
|
Ὁ ἀδελφὸς ἠρώτησε τὸν ἀββᾶν Μάξιμον διὰ τί, πάτερ, οὐκ ἔχω κατάνυξιν
|
Incipit |
|
Ὁ Αἰας τί ἔπταισε· τῇ ἰδίᾳ πατρίδι ἔσωσε τῆς Ἀθηνᾶς τὰ ὀνόματα καὶ εἰς πλοῖον
|
Incipit |
|
ὁ ἀληθινὸς θεὸς ἡμῶν. διὰ τοῦτο καὶ μόνῳ αὐτῷ πρέπει...
|
Desinit |
|
Ὁ ἁμαρτωλός· ἄφες με τρισκατάρατε / Τί ἔχεις μετεμένα / ὁποῦ ἀδίκως μὲ τραβᾶς
|
Incipit |
|
ο αναβαλωμενος φως ως ιματιον τα υπερ ενδοξα ημων (…) και καλ' αυταδελφος ως παγατιον
|
Textus |
|
Ο αναγινωσκων, και κρατων ανα χειρας, ευχου και υπερ της ψυχης του πονησαντος και γραψαντος Θεοδοσιου οικτρου μοναχου αμαρτωλου του Κηνσου, ναι αδελφε παρακαλω δια τον κυριον. αμην.
|
Textus |
|
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΕΟΣ ΕΣΤΙ ΕΠΙΓΕΙΟΣ ΠΛΑΣΜΑ ΔΕ ΘΕΙΚΟΝ
|
Incipit |
|
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΡΑΞΕΙ ΜΕΝ ΤΑΙΣ ΘΕΟΡΕΤΙΚΑΙΣ ΠΡΟΣΑΝΑΓΟΜΕΝΟΣ. ΕΠΕΙΔΗ ΜΕΧΡΙ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΑΣ ΚΑΤΩΛΙΣΘΗΣΑΜΕΝ ΔΙΑ ΤΗΣ ΗΔΟΝΗΣ
|
Incipit |
|
Ὁ ἀοίδιμος Εὐθύμιος, ἐνάρετος μοναχὸς καὶ τοῦ θεοῦ ἱερεῦς, ὁ ἐν τῇ μονῇ τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἀρσενίου τοῦ νέου τὴν ἀσκητικὴν πολιτείαν μετερχόμενος
|
Incipit |
|
Ὁ ἀοίδιμος οὗτος καὶ μέγας πατὴρ ἡμῶν Ἀρσένιος ἐν τοῖς χρόνοις ἦν Βασιλείου
|
Incipit |
|
Ὁ ἀπὸ μικρᾶς Βαγενέτας χωρίον Βρεστιάναις Θεόδωρος ὁ βοδινόπωλος
|
Incipit |
|
Ο ΑΠΟΔΙΔΟΥΣ ΣΟΙ ΤΗΝ ΓΡΑΦΗΝ ΙΟ ΑΝΤΩΝΙΟΣ Ο ΕΚ ΒΙΚΕΝΤΙΑΣ
|
Incipit |
|
Ὁ ἀπόστολός φησιν· οὐδεὶς τὴν ἑαυτοῦ σάρκα ἐμίσησεν
|
Incipit |
|
ὁ ἀποσώζων δέκατον μέρος τῶν ἀποσωζομένων
|
Desinit |
|
Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΤΡΙΤΤΩΣ ΤΟΝ ΝΟΥΝ ΔΙΑΚΡΙΝΕΙ
|
Incipit |
|
ὁ Ἀριστοτέλης τριττῶς τὸν νοῦν διακρίνει
|
Incipit |
|
ὁ ἄσωτος ἐγώ, δοξάζων σε σὺν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ,
νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας
|
Desinit |
|
Ο ΑΣΩΤΩΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΚΗΝ ΔΑΠΑΝΗΣΑΣ ΟΥΣΙΑΝ
|
Incipit |
|
Ὁ ἀττικὸς χοῖνιξ ἔχει κοτύλας δ´
|
Incipit |
|
Ὁ ἀττικὸς χοῖνιξ ἔχει κοτύλας δ´
|
Incipit |
|
ὁ αὐθέντης ἡμῶν ὁ βασιλεύς ὁ ἅγιος ἐκεῖνος ὁ μακάριστος καὶ ἀοίδιμος
|
Titulus initialis |
|
Ὁ αὐτὸς (Οὗτος ὁ) ἀββᾶς Δανιὴλ ἐκ παιδόθεν ἀπετάξατο ἐν τῇ Σκήτει
|
Incipit |
|
Ὁ αὐτὸς ἀββᾶ Μακάριος ὁδεύων ποτὲ μετὰ τοῦ μαθητοῦ
|
Incipit |
|
Ὁ αὐτὸς ἀββᾶς Δανιὴλ ἀνέβη μετὰ τοῦ μαθητοῦ αὐτοῦ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ
|
Incipit |
|
ο αυτος δε λεγεται και αμεθυσος.
|
Desinit |
|
Ο ΑΥΤΟΣ ΔΙΗΓΗΣΑΤΟ ΟΤΙ ΜΟΝΑΧΟΣ ΤΙΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ ΤΟΥΝΟΜΑ ΕΥΛΑΒΕΙΣ ΚΑΙ ΕΝΔΟΞΟΣ
|
Incipit |
|
Ὁ αὐτὸς ἱστορικὸς τὰ παρὰ Ῥόδωνος τοῦ ἐξ Ἀσίας διεξιών
|
Incipit |
|
Ὁ αὐτὸς φιλόχριστος Ἰωάννης διηγήσατο περὶ... Ἀνδρέου
|
Incipit |
|
Ὁ αὐτὸς, αἰχμαλώτους λαβὼν τὰς Δαρείου θυγατέρας
|
Incipit |
|
Ὁ βαπτιζόμενος εἰς Τριάδα βαπτίζεται
|
Incipit |
|
Ο ΒΑΠΤΙΣΘΕΙΣ ΕΙΣ ΤΟ ΕΝ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
|
Incipit |
|
Ο ΒΑΠΤΙΣΘΕΙΣ ΕΝ ΤΩ ΙΟΡΔΑΝΗ ΚΑΙ ΧΑΡΙΣΑΜΕΝΟΣ
|
Incipit |
|
Ο ΒΑΡΛΑΑΜ ΕΛΛΗΝΙΚΟΙΣ ΠΡΟΣΚΕΙΜΕΝΟΣ ΔΟΓΜΑΣΙΝ
|
Incipit |
|
Ὁ βασιλεὺς Ἀλέξανδρος παῖς ἄνακτος Φιλίππου
|
Incipit |
|
Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΑΠΕΔΕΧΕΤΟ
|
Desinit |
|
Ὁ βασιλεὺς Θεοδόσιος ὁ μικρὸς
|
Incipit |
|
Ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης Χριστός
|
Incipit |
|
Ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης Χριστός
|
Incipit |
|
Ὁ βασιλικὸς βεστιαρίτης Μανουὴλ ὁ δεῖνα
|
Incipit |
|
Ὁ Βασιλίσκος τὴν νοητὴν ἀσπίδα
|
Incipit |
|
Ὁ βίος τοῦ ἁγίου (καὶ ἐνδόξου) μάρτυρος (τοῦ Χριστοῦ) Τρύφωνος ἀπὸ διετοῦς χρόνου μέχρι τέλους
|
Incipit |
|
Ὁ βίος τοῦ ἁγίου μάρτυρος τρύφονος ἀπὸ δειετοῦς αὐτοῦ ἐν Νικαίᾳ ἐπετελέσθη
|
Incipit |
|
Ὁ βόσκων ἀδίκως ἐν ἀλλοτρίᾳ γῇ θρέμματα
|
Incipit |
|
Ο ΒΟΥΛΟΜΕΝΟΣ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΗΝΑΙ ΟΦΕΙΛΕΙ ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΩΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙΝ ΤΩ ΘΕΩ
|
Incipit |
|
Ὁ βουλόμενος Θεῷ εὐαρεστῆσαι καὶ κληρονόμος Θεοῦ διὰ πίστεως γενέσθαι
|
Incipit |
|
Ὁ βουλόμενος κατὰ ἀλήθειαν ἑαυτὸν τῷ Κυρίῳ ἀποδοῦναι
|
Incipit |
|
Ὁ γὰρ Ἀβραὰμ καὶ ὁ Μελχισεδὲκ πρὸ τοῦ νόμου
|
Incipit |
|
Ὁ γὰρ ἀναγνωρισμὸς ἐκ τῆς διαφορᾶς καὶ τῶν συσσήμων γίνεται
|
Incipit |
|
Ο ΓΑΡ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΖΩΟΝ ΛΟΓΙΚΟΝ ΕΣΤΙΝ ΝΟΥΝ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΔΕΚΤΙΚΟΝ ΚΑΙ ΝΟΥΝ ΣΕΣΑΡΚΩΜΕΝΟΝ ΕΧΩΝ
|
Incipit |
|
Ὁ γὰρ αὐτὸς κίνδυνος.
|
Desinit |
|
Ὁ γὰρ αὐτὸς κίνδυνος.
|
Desinit |
|
Ο γαρ επαινος αυτων ου δυνησεται ημας εισαγαγειν εις την βασιλειαν των ουρανων, ουτε παλιν ο ψογος αυτων ισχυει ημας αποκλησαι της αιωνιου ζωης. γνωμεν ουν αγαπειτοι μου αδελφοι, οτι περι αργου λογου λογον δωσωμεν, κυριω τω θεω ημων […]. αμην.
|
Desinit |
|
Ο ΓΑΡ ΗΤΤΩΜΕΝΟΣ ΒΡΩΜΑΣΙ ΑΥΞΕΙ ΤΑΣ ΗΔΟΝΑΣ
|
Incipit |
|
ο γαρ νικητης των εναντιων (vid.) δυναμεων· στυλος και εδραιωμα της εκκλησιας, ακινητον εν αυτη την βασιν εχων (vid.) κατα τον αποστολον.
|
Textus |
|
Ὁ γὰρ οὐ δεκτέον τῷ Θεῷ
|
Incipit |
|
Ὁ γὰρ τῆς Τριάδος εἷς Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ
|
Incipit |
|
Ο ΓΑΡ ΤΟΥΣ ΟΜΒΡΟΥΣ ΔΙΔΟΥΣ
|
Incipit |
|
Ο ΓΕΥΟΜΕΝΟΣ ΕΞ ΟΙΑΣΔΕΠΟΤΕ ΟΠΩΡΑΣ ΠΡΙΝ Η ΔΕΞΑΣΘΑΙ ΕΥΛΟΓΙΑΝ… ΤΩΝ ΛΑΧΑΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΛΟΙΠΩΝ
|
Desinit |
|
Ὁ γεωργὸς ὅταν ἴδῃ τὴν ἑαυτοῦ ἄρουραν
|
Incipit |
|
Ὁ γλυκὺς Ἰωακεὶμ καὶ μείλιχος ἠδ' ἐλεήμων
|
Incipit |
|
Ο ΓΟΥΝ ΑΓΙΟΣ ΕΔΙΔΑΣΚΕ ΝΑ ΕΙΠΕΤΕ ΝΑ ΠΑΥΨΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΚΕΙ ΕΙΣ ΤΑΣ ΕΟΡΤΑΣ
|
Desinit |
|
Ο γραφευς του υφους Νι... (Νικανδρος?) ευτελης ιερευς και ταβ[ου]λαρ (ταβουλαριος)
|
Textus |
|
Ὁ γυναῖκα αἰχμάλωτον ὠνησάμενος εἰς μετάπρασιν οὐκ ἔχει ἐπ' ἀδείας
|
Incipit |
|
ὁ δ’ εἰς Ἐδὲμ μετῆρεν αὐτὰ τὴν χλόην
|
Desinit |
|
ὁ δ’ ἐξ ἀγάπης τέμνεται κάραν ξίφει
|
Desinit |
|
Ο Δʹ ΕΝ ΑΣΙΑ ΥΠΟ ΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΙΟΥ
|
Incipit |
|
ὁ δα(υὶ)δ οὕτως ἑρμηνεύει το παρὸν χωρίον
|
Incipit |
|
Ο ΔΑΝΙΗΛ ΛΕΓΕΙ. ΕΘΕΩΡΟΥΝ ΚΑΙ ΙΔΟΥ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΝΕΦΕΛΩΝ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ, ΕΡΧΟΜΕΝΟΝ. ΚΑΙ ΕΩΣ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΕΦΘΑΣΕΝ, ΚΑΙ ΑΥΤΩ ΕΔΟΘΗ ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑ
|
Desinit |
|
ο Δαυιδ αιτουμενος […]ιαν (την παρουσιαν?) αυτου φησιν ο καθημενος [...] χερουβιμ.
|
Desinit abruptus |
|
Ὁ Δαυῒδ λέγει περὶ Χριστοῦ προφητεύων
|
Incipit |
|
Ὁ δὲ ἅγιος Ἀνδρόνικος καὶ Ἀναστασία ζεῦγος ὑπῆρχον
|
Incipit |
|
Ὁ δὲ ἅγιος Γρηγόριος ὁ θεολόγος ὥρμητο
|
Incipit |
|
Ὁ δὲ ἅγιος Γρηγόριος ὁ θεόλογος ὥρμητο μὲν ἐκ Ναζιανζοῦ
|
Incipit |
|
Ὁ δὲ ἅγιος Ἠλίας ὁ προφήτης οὗτος ἦν ἐκ Θεσβῆς ἐκ γῆς Ἀράβων ἐκ φύλης Ἀαρὼν
|
Incipit |
|
Ὁ δὲ ἅγιος Ἰάκωβος ὁ ἀδελφόθεος
|
Incipit |
|
ο δε αγιος Ιωαννης τιτλους ιηʹ · κεφαλαια σλβʹ.
|
Desinit |
|
ο δε αγιος Ιωαννης τιτλους ιηʹ, κεφαλαια σλβʹ.
|
Desinit |
|
ο δε αγιος Ιωαννης, τιτλοι ιη, κεφαλαια σλβʹ.
|
Desinit |
|
ο δε αγιος Ιωαννης, τιτλους ιη΄, κεφαλαια σλβ΄.
|
Desinit |
|
Ο δε αγιος Ιωαννης, τιτλους ιη΄· κεφαλαια σλβ΄.
|
Desinit |
|
ὁ δὲ ἅγιος Ἰωαννης, τίτλους ιηʹ, κεφάλαια σλβʹ.
|
Desinit |
|
ο δε αγιος Ιωαννης, τιτλους ιηʹ· κεφαλαια σλβʹ.
|
Desinit |
|
ο δε αγιος Ιωαννης, τιτλους ιηʹ· κεφαλαια σλβʹ.
|
Desinit |
|
ο δε αγιος Ιωαννης· τιτλους ιηʹ· κεφάλαια σλβʹ.
|
Desinit |
|
ο δε αγιος Ιωαννης· τιτλους ιηʹ· κεφαλαια σλβʹ·
|
Desinit |
|
ο δε αγιος Ιωαννης· τιτλους ιθʹ· κεφαλαια σλβʹ.
|
Desinit |
|
ο δε αγιος Μαρκος τιτλους μη΄, σλϛ΄.
|
Desinit |
|
Ὁ δὲ ἅγιος Πιόνιος λέγει, ὅτι ἐγὼ τὴν Ἰουδαίαν περιελθών
|
Incipit |
|
ὁ δὲ ἀδελφὸς ἐκεῖνος δὲν εἶχε τὴν ὑπακοὴν μερικὴν ἀλλὰ ὁλόκληρον
|
Desinit |
|
Ο ΔΕ ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ ΚΥΑΜΟΣ ΥΓΡΟΤΕΡΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΤΤΩΜΑΤΙΚΟΣ
|
Desinit |
|
Ὁ δὲ Ἀλέξανδρος τὴν νῆσον καταλαβὼν εὗρεν ἀνθρώπους ὁμοίους αὐτῷ γυμνοὺς καὶ τοὺς πάντας·
|
Incipit |
|
Ὁ δὲ ἄμθρωπος ἔχει πέντε αἰσθήσεις
|
Incipit |
|
ο δε αποκριθεις
|
Incipit abruptus |
|
Ὁ δὲ Ἀπολλινάριος περὶ τὴν θεολογίαν φαίνεται μὴ ἁμαρτάνων
|
Incipit |
|
Ὁ δὲ ἀποφατικὸς λόγος
|
Incipit |
|
ὁ δὲ Ἀρσάκης
|
Incipit |
|
Ο ΔΕ ΑΦΡΑΤΙΑΝΟΣ ΕΙΠΕ
|
Incipit |
|
Ὁ δὲ βιβλίον πᾶς δὲ χερσὶ κατέχων
|
Incipit |
|
Ὁ δέ γε ἀοίδιμος Ῥαφαήλ
|
Incipit |
|
Ὁ δέ γε θεῖος Πατρίκιος καὶ τῆς Προύσης ἐπίσκοπος
|
Incipit |
|
Ὁ δέ γε κυνικὸς δὴ Διογένης ὁ Σινωπεὺς ἐν μέσῃ τῇ πόλει
|
Incipit |
|
Ο ΔΕ ΓΕ ΤΡΟΠΟΣ
|
Incipit |
|
Ο ΔΕ ΔΕΙΧΘΕΙΣ ΙΑΘΗΣΕΤΑΙ ΕΙΣ ΔΟΧΑΝ...
|
Desinit |
|
ὁ δὲ Διονύσιος Λίβυς
|
Incipit |
|
Ὁ δὲ Δίων οὕτως· Ὦ τλῆμον ἀρετή
|
Incipit |
|
ὁ δὲ δρακόντων εἰς τομὰς τῶν εἰς ἕω
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Ὁ δὲ εἱρμὸς οὗτος ἀρίδηλός ἐστι
|
Incipit |
|
Ὁ δὲ εἱρμὸς οὗτος ἀρίδηλός ἐστι
|
Incipit |
|
Ο ΔΕ ΕΚ ΤΟΥ ΜΗ ΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΜΗ ΕΙΝΑΙ ΜΕΝΕΙ
|
Desinit |
|
Ὁ δὲ ἐμὸς Χριστὸς καὶ θεός, ἦν ὡραῖος τῆ ὄψει σφόδρα
|
Incipit |
|
Ο ΔΕ ΕΝΔΟΘΕΝ ΣΑΡΚΩΔΗΣ
|
Desinit |
|
Ὁ δὲ Ἐπιφάνιος παραλαβὼν τὸν μακάριον ἔρχεται εἰς τὸν ἅγιον Ἀγαθόνικον
|
Incipit |
|
Ὁ δὲ Εὐτυχὴς ἦν Κωνσταντινουπόλεως πρεσβύτερος καὶ ἀρχιμανδρίτης
|
Incipit |
|
Ο ΔΕ ΗΛΙΟΣ ΜΕΓΑΣ ΗΝ ΟΥ ΔΥΝΑΤΑΙ Ο ΑΣΤΗΡ ΕΚΕΙΝΟΣ Η ΚΕΦΑΛΗ ΚΑΙ ΟΥΡΑ ΜΟΝΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΙ ΑΥΤΟΝ
|
Incipit |
|
Ὁ δὲ Ἡρόφιλος πυρέσσειν ἀπεφήνατο τὸν ἄνθρωπον
|
Incipit |
|
Ὁ δὲ Ἡρόφιλος πυρέσσειν ἀπεφήνατο τὸν ἄνθρωπον
|
Incipit |
|
Ὁ δὲ θεὸς τῆς εἰρήνης πάντας ἡμᾶς αὐξήσοι εἰς τὴν αὐτοῦ πίστιν καὶ ἀγάπην, ὅτι αὐτῷ πρέπει πᾶσα δόξα…
|
Desinit |
|
Ὁ δὲ Θεὸς τῆς εἰρήνης, ὁ πάντα συνδέων καὶ τὴν προτέραν ἔχθραν ἀποκαταλλάξας καὶ πάντα ποιήσας ἵνα πάντας εἰς ἓν συναγάγῃ, καὶ τῇ Ἐκκλησίᾳ αὐτοῦ τὴν εἰρήνην αὐτοῦ βραβεύσειε τὴν πάντα νοῦν ὑπερέχουσαν.
|
Desinit |
|
Ὁ δὲ θεὸς τοῦ φωτὸς τούτου πάντας ὑμᾶς φωτίσῃ λόγῳ, νόμῳ, πίστει, διακιοσύνῃ, σωφροσύνῃ, ἐν Χριστῷ…
|
Desinit |
|
Ο δε ιδων αυτα. και της αληθειας χαριν […].
|
Desinit abruptus |
|
Ὁ δὲ ἰδὼν πρὸς μὲν τὸ κάλλος
|
Incipit |
|
ὁ δὲ Ἰωαννης, τίτλους ιηʹ, κεφάλαια σλςʹ.
|
Desinit |
|
ὁ δὲ Κλυταιμνήστρας λέχος [
|
Desinit |
|
Ὁ δὲ κύκλος τῆς σελήνης ἄρχεται ἀπὸ Νοεμβρίου μηνός.
|
Incipit |
|
Ὁ δὲ κύκλος τῆς σελήνης ἄρχεται ἀπὸ Νοεμβρίου μηνός.
|
Incipit |
|
Ο ΔΕ ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ
|
Incipit |
|
Ὁ δὲ κύκλος τοῦ ἡλίου μέχρι τῶν κηʹ ἐτῶν ἀνέρχεται.
|
Incipit |
|
Ὁ δὲ κύκλος τοῦ ἡλίου μέχρι τῶν κηʹ ἐτῶν ἀνέρχεται.
|
Incipit |
|
ὁ δὲ λέγει αὐτῶ· τῆ χάριτι τοῦ Κυρίου μου Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦτο ἐγενετο· ὁ δὲ βασιλεὺς ἐννοῶν δια μαγίας τοῦτο γένεσθαι λέγει
|
Incipit abruptus |
|
ο δε Μαρκος εν Αλεξανδρεια τελειουται.
|
Desinit |
|
ὁ δὲ Μάρκος ἐν Ἀλεξάνδρεια τελειοῦται.
|
Desinit |
|
Ὅ δὲ Μάρκος καὶ εὐθέως φησὶ προσέθηκεν
|
Incipit |
|
ὁ δὲ μελλὴσας αὐτὸς ἀπέρχεται
|
Desinit |
|
Ὁ δὲ Μωσῆς ἀκολουθεῖν αὐτῷ
|
Incipit |
|
Ὁ δὲ Νικηφόρος ἐκαθέζετο εἰς θρόνους ὑψηλούς
|
Incipit |
|
Ὁ δὲ νομικὸς θέλων δικαιοῦν ἐαυτὸν εἶπε
|
Incipit |
|
Ὁ δὲ νοῦς τῆς ἀκροστιχίδος τοιοῦτός ἐστιν· ὁ Χριστὸς βροτὸς γενόμενος
|
Incipit |
|
Ὁ δὲ νοῦς τῆς ἀκροστιχίδος τοιοῦτός ἐστιν· ὁ Χριστὸς βροτὸς γενόμενος
|
Incipit |
|
ὁ δὲ οἶκος ἠσαυ
|
Desinit |
|
ὁ δὲ οὐκ ἠδύνατο πιστεύειν ὅπου ἂν ἴδεις αὐτὸ τοῦτο σημεῖον, ἀντὶ τοῦ, οὐκ ἤθελον νόει.
|
Desinit |
|
Ο ΔΕ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ ΒΟΥΛΕΤΕ ΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΛΑΚΩΝΙΚΗΣ ΛΕΛΕΓΟΝ
|
Incipit |
|
Ο ΔΕ ΠΕΤΡΟΥ
|
Incipit |
|
ὁ δὲ πορτάρης ἀνήγειλε ταῦτα τοῦ ἡγουμένου
|
Desinit |
|
Ο ΔΕ ΠΡΩΤΟΜΑΓΕΙΡΟΣ ΕΛ
|
Desinit |
|
Ὁ δὲ πτωχὸς ὁ βοόπτης
|
Incipit |
|
Ὁ δὲ Σαβέλλιος θεολογῶν οὕτως ἐδόξαζε· μίαν φύσιν ἔλεγε τῆς ἁγίας Τριάδος
|
Incipit |
|
ο δε σικλος ο βασιλικος, κʹ οβολοι εισιν.
|
Desinit |
|
Ὁ δὲ σοφώτατος Γρηγορᾶς ὥσπερ οὐκ ἀρκούντων
|
Incipit |
|
Ὁ δὲ τόμος τῆς ἑνώσεως ὁ γεγονὼς ἐπὶ Κωνσταντίνου
|
Incipit |
|
ο δε του πονηρου παθους απαλλαγεις παραμοναριος εν τῳ αυτῳ ευκτηριῳ απεκατεστη· απελαβεν δε η πολις Αντιοχεων θησαυρον ασυλον ιατρον ανεξικακον, φυλακα αιωνιον … αμην.
|
Desinit |
|
Ο ΔΕ ΤΟΥΤΟΥ ΚΑΡΠΟΣ ΑΜΥΓΔΑΛΟΝ
|
Desinit |
|
Ο ΔΕ ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΝΑΒΑΙΝΩΝ ΤΗΝ ΣΑΡΚΑ ΗΜΙΝ ΚΑΤΕΛΙΠΕ ΤΗΝ ΕΑΥΤΟΥ
|
Desinit |
|
Ο ΔΕ ΥΨΗΛΟΤΕΡΟΣ ΗΔΗ ΤΩΝ
|
Desinit |
|
Ὁ δεδοξασμένος ἐν βουλαῖς ἁγίων
|
Incipit |
|
Ὁ δεῖνα ἀπὸ χωρίου ἢ κάστρου
|
Incipit |
|
Ὁ δεῖνα ἐλέῳ Θεοῦ ἐπίσκοπος πόλεως τῆς δεῖνα
|
Incipit |
|
Ὁ δεῖνα ὁ ἀπὸ κάστρου τοῦ δεῖνα τὴν παροῦσαν ἐγγραφον λιβελλικήν
|
Incipit |
|
Ὁ δεῖνα ὁ ἀπὸ Σαρακηνῶν σήμερον προσερχόμενος
|
Incipit |
|
Ο ΔΕΙΝΑ Ο ΑΠΟ ΣΑΡΑΚΗΝΩΝ ΣΗΜΕΡΟΝ ΠΡΟΣΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΤΗ ΠΙΣΤΕΙ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ
|
Incipit |
|
ο δειξας εν κοσμω την αναστασιν.
|
Desinit |
|
Ο ΔΕΝ ΕΝΔΟΘΕΝ ΣΑΡΚΩΔΗΣ
|
Desinit |
|
ὁ δεξάμενος ἐκ τοῦ ἁγίου βαπτίσματος παῖδα θῆλυ ὕστερον λάβη ταύτην εἰς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, ἵνα χωρίζωνται
|
Incipit |
|
ὁ δεσπόζων οὐρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων· αὐτῷ…
|
Desinit |
|
Ὁ Δεσπότης Χριστός, ἀδελφοὶ ἀγαπητοί
|
Incipit |
|
Ὁ Δεσπότης Χριστός, ἀδελφοὶ ἀγαπητοὶ ἐν τῷ αἵματι τοῦ Χριστοῦ
|
Incipit |
|
Ο ΔΕΣΠΟΤΗΣ ΕΛΑΒΕΝ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΚΑΙ ΕΘΕΩΣΕΝ
|
Desinit |
|
Ὁ Δεσπότης ἡμῶν καὶ Θεὸς Ἰησοῦς Χριστός, ὃν κατὰ τὴν φύσιν
|
Incipit |
|
Ὁ Δεσπότης ἡμῶν καὶ Θεὸς Ἰησοῦς Χριστός, ὃν κατὰ τὴν φύσιν
|
Incipit |
|
Ὁ δεσπότης ἡμῶν φεῦ ἐπὶ τοῦ σταυροῦ, καὶ πᾶσα φευγέτω λόγων ἐπίδειξις
|
Incipit |
|
Ὁ Δεσπότης ἠνέσχου καὶ δούλου
|
Incipit |
|
Ὁ Δεσπότης καὶ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς θέλων σωθῆναι τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος
|
Incipit |
|
Ο δευτερευων Μαρκος εν θεηγοροις:
|
Desinit |
|
Ο δευτερευων Μαρκος εν θεηγοροις.
|
Desinit |
|
ο δευτερευων Μαρκος εν θεογραφοις.
|
Desinit |
|
ο δευτερευων Μαρκος εν θεογραφοις.
|
Desinit |
|
ο δευτερευων Μαρκος εν θεογραφοις.
|
Desinit |
|
ο δευτερευων Μαρκος, εν θεογραφοις.
|
Desinit |
|
Ο ΔΕΧΟΜΕΝΟΣ
|
Incipit |
|
Ο ΔΕΧΟΜΕΝΟΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΙΣΜΟΥΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
|
Incipit |
|
Ο ΔΕΧΟΜΕΝΟΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΙΣΜΟΥΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
|
Incipit |
|
Ὁ δεχόμενος τοὺς λογισμοὺς τῶν ἀνθρώπων
|
Incipit |
|
Ὁ δεχόμενος τοὺς λογισμοὺς τῶν ἀνθρώπων ὀφείλει εἶναι τύπος ἀγαθός
|
Incipit |
|
ὁ δεχόμενος τοὺς λογισμοὺς τῶν ἀνθρώπων ὀφείλει εἶναι τύπος ἀγαθὸς τῶν πάντων καὶ ἐγκρατὴς
|
Incipit |
|
Ὃ δὴ πᾶσα ἀνάγκη κατὰ τὸν πάλαι λόγον
|
Incipit |
|
Ὁ δημιουργὸς τῶν ἄνω καὶ τῶν κάτω
|
Incipit |
|
Ὁ δι' ἡμᾶς ἐνανθρωπήσας
|
Incipit |
|
Ὁ δι' ἡμᾶς ἐνανθρωπήσας πανοικτίρμων Θεός
|
Incipit |
|
Ὁ διὰ λυσιμαχίας καὶ συήνης
|
Incipit |
|
ὁ διάβολος ἔφυγεν ἐντροπιασμένος
|
Desinit |
|
Ὁ διάβολος συνεβούλευσεν τῷ Ἀδάμ
|
Incipit |
|
Ὁ διάβολος συνεβούλευσεν τῷ Ἀδὰμ μείζονα τῆς οἰκείας φύσεως λαβεῖν ἔννοιαν
|
Incipit |
|
ὁ διάκονος ὀφείλει
|
Incipit |
|
ὁ διάλογός ἐστιν λόγος ἐξ ἐρωτήσεως καὶ ἀποκρίσεως
|
Incipit |
|
Ο ΔΙΓΑΜΟΣ ΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥΤΑΙ
|
Incipit |
|
ὁ διδοὺς πτωχῷ Θεῷ δανείζει (aut δανείζει Θεῷ)· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ὁ διδοὺς πτωχῷ Θεῷ δανείζει Θεῷ· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ὁ δίκαιος διεσώθη, οἱ δὲ ἀσεβεῖς κατεκλύσθησαν
|
Desinit |
|
Ο ΔΙΟΝΥΣΟΣ ΕΙΣ ΖΑΝΘΙΑΝ
|
Desinit |
|
Ο ΔΙΣΚΟΣ ΟΥΤΟΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ ΕΝΤΟΣ ΓΕΜΕΙ
|
Incipit |
|
Ὁ διωκόμενος παρὰ τῶν διωκόντων ὁμοπίστων
|
Incipit |
|
Ὁ δοκῶν σοφὸς εἶναι ἐν τῷ κόσμῳ
|
Incipit |
|
Ὃ δόξει τῷ βασιλεῖ νόμος ἐστι
|
Incipit |
|
ὁ δοῦλος κἂν ἢ γέρων
|
Desinit |
|
Ὁ δυσεβείας ἡμᾶς γραφόμενος
|
Incipit |
|
ὁ δυσσεβείας ἡμᾶς γραφόμενος εἶτα δυσχεραίνων
|
Incipit |
|
Ὁ δωδέκατος κανὼν τῆς πρώτης συνόδου
|
Incipit |
|
Ὁ ἕβδομος ψαλμὸς ὠφέλιμος εἰς ἄνθρωπον δεμένον
|
Incipit |
|
Ο ΕΔΕΙΝΩΝ ΛΗΡΟΣ
|
Incipit |
|
Ὁ εἰδώς μου τὸ ἀνέτοιμον τοῦ βίου, μὴ ἐπάξῃς μοι τὸν θάνατον αἰφνιδίως
|
Incipit |
|
Ὁ εἰκοστὸς ὄγδοος ψαλμὸς ἔχει μὲν καὶ τὸ
|
Incipit |
|
Ὁ εἰπὼν τοῖς ἑαυτοῦ μαθηταῖς Ζητεῖτε καὶ εὑρήσετε, δώσει πάντως καὶ τὴν πρὸς τὸ εὑρεῖν δύναμιν τοῖς φιλομαθῶς κατὰ τὴν ἐντολὴν τοῦ κυρίου διερευνωμένοις
|
Incipit |
|
Ὁ εἷς τῆς Τριάδος Χριστὸς ἐν μέσῳ τῶν ἀποστόλων
|
Incipit |
|
Ὁ εἰς τὸν μέγαν οὗτος Ἀθανάσιον λόγος πρόδηλον ὡς τῆς πανηγυρικῆς ἰδέας ὑπάρχων
|
Incipit |
|
Ὁ εἰς τοὺς Μακκαβαίους λόγος οὗτος πρόδηλον
|
Incipit |
|
Ὁ εἰς τοὺς Μακκαβαίους λόγος οὗτος πρόδηλον ὡς τῆς πανηγυρικῆς ἰδέας ὑπάρχει
|
Incipit |
|
Ὁ ἐλάχιστος ἐν μοναχοῖς Γεννάδιος, τῷ ἀρίστῳ καὶ συνετῷ καὶ λογίῳ ἀνδρί, κυρίῳ Θεοδώρῳ τῷ Βρανᾷ, υἱῷ ἡμῶν ἐκ Χριστῷ φιλτάτῳ, χαίρειν:
Πρότριτα προσῆλθεν ἡμῖν μοναχός τις τῶν φιλουμένων
|
Incipit |
|
Ὁ ἐλεῶν ἐν ἱλαρότητι καὶ διπλασιάζεται
|
Incipit |
|
ὁ ἐλεῶν πτωχὸν δανείζει θεῷ αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Ὁ ἐλεῶν πτωχὸν δανείζει θεῷ· ᾧ πρέπει…
|
Desinit |
|
Ὁ ἐλεῶν πτωχὸν δανείζει θεῷ· ᾧ πρέπει…
|
Desinit |
|
Ο ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΑΒΒΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ
|
Incipit |
|
ὁ ἐν ἁγίοις Βασίλειος καὶ Γρηγόριος ὁ θεῖος τὸν λόγον καὶ Κύριλλος καὶ Παπίας καὶ Εἰρηναῖος καὶ Μεθόδιος καὶ Ἱππολύτος οἱ ἐκκλησιαστικοὶ πατέρες ἐχέγγυοι πιστώσασθαι.
|
Desinit |
|
Ὁ ἐν ἀγίοις πατὴρ ἡμῶν Κασσιανὸς ἦν μὲν γέννημα καὶ θρέμμα τῆς μεγαλοδόξου πόλεως Ῥώμης
|
Incipit |
|
Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Ὑπάτιος ἐκ Κιλίκων ἀνθήσας, ἐν Γαλάταις ἀθλήσας, ἐν Γάγγρᾳ ἀρχιερατεύσας, ἐν τῇ πρώτῃ συνόδῳ
|
Incipit |
|
Ο ΕΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΠΟΤΑΣΣΟΜΕΝΟΣ ΤΩ ΚΟΣΜΩ ΔΙΔΩΣΙΝ ΤΑ ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΑΥΤΟΥ ΤΩ ΘΕΩ
|
Incipit |
|
Ο ΕΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙΣ ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ
|
Incipit |
|
Ὁ ἐν Ἐφέσῳ τῆς Ἀρτέμιδος ναός
|
Incipit |
|
Ὁ ἐν Ἐφέσῳ τῆς Ἀρτέμιδος ναός
|
Incipit |
|
Ο ΕΝ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗ ΤΡΙΑΔΙ ΔΟΞΑΖΟΜΕΝΟΣ
|
Incipit |
|
ὁ ἐν προσκυνητῇ τριάδι δοξαζόμενος
|
Incipit |
|
Ὁ ἐν πυρίνῳ τεθρίππῳ διανύσας τὴν ξένην καὶ ἄτριπτον ἀνθρώποις ἅνοδον
|
Incipit |
|
Ὁ ἐν πυρίνῳ τεθρίππῳ διανύσας τὴν ξένην καὶ ἄτριπτον ἀνθρώποις ἄνοδον, τῶν προφητῶν τὸ κεφάλαιον
|
Incipit |
|
ο εν τριαδι θεος δοξα σοι.
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
ὁ ἐν τριάδι προσκυνητὸς ἐξ αἰώνων καὶ εἰς αἰῶνας, ἀμήν
|
Desinit |
|
ὁ ἐνδιαβάλλων πρεσβύτερος
|
Incipit |
|
Ὁ ἐνιαυτὸς ἔχει μῆνας ιβ´, ἑβδομάδας νβ´
|
Incipit |
|
Ο ΕΞΑΡΧΟΣ ΚΑΙ ΟΔΙΠΟΤΑΤΟΣ
|
Desinit |
|
Ὁ ἐπίσαλος, κακὸς ὁδηγός, ἀληθὴς βλαβερός, πάλαι βάσκανος, ἀμνὸς ἄδικος.
|
Desinit |
|
Ο επιστηθεις Ιωαννης, ινα πληρωθη οτι ο γυμνος φευξεται εν εκεινη τη ημερα, λεχθεντος υπο του προφητου υστερον δε παρην εν τω σταυρω, ετεροι δε Μαρκον τον ευαγγελιστην αυτον ειναι λεγουσιν.
|
Textus |
|
Ο ΕΡΟΔΙΟΣ ΤΟ ΟΡΝΕΟΝ
|
Incipit |
|
ὅ ἐστι τῶν ἐφετῶν τὸ ἀκρότατον. διηνεκὼς ἐπαπολαύειν. χάριτι καὶ φιλανθρωπία τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἀμήν. Τέλος.
|
Desinit |
|
Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ ΛΕΓΕΙ ΓΕΝΝΗΘΗΝΑΙ ΤΟΝ ΙΩΣΗΦ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ ΜΑΡΙΑΣ
|
Incipit |
|
Ὁ εὐκλεέστατος πρίγκιψ Ῥηκάρδος ὁ ῥῆξ μετὰ πάντων τῶν ἀρχιερέων
|
Incipit |
|
Ὁ εὐσεβέστατος ἐν βασιλεῦσι καὶ ἀοίδιμος Ἰωάννης ὁ Καντακουζηνός
|
Incipit |
|
Ο ΕΥΣΠΛΑΓΧΝΟΣ ΚΑΙ ΕΛΕΗΜΩΝ ΘΕΟΣ Ο ΔΙ' ΗΜΑΣ ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΑΣ
|
Incipit |
|
Ὁ εὐτελὴς διάκονος τῆς ἁγιωτάτης
|
Incipit |
|
Ὁ Εὐτυχὴς καὶ Διόσκορος καὶ Σεύηρος ἐναντιούμενοι
|
Incipit |
|
Ο ΕΧΩΝ ΑΓΑΠΗΝ ΕΝ ΔΟΛΩ ΟΥ ΠΟΡΕΥΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
Ο ΕΧΩΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΝΗΡΑΝ ΓΙΝΩΣΚΕΤΩ ΗΔΗ ΤΩΝ ΑΝΟΜΙΩΝ ΕΠΙΚΕΚΟΜΙΣΘΑΙ ΜΙΣΘΟΥΣ
|
Incipit |
|
ο Ζαχαριας ευλογει παιδος τοκον.
|
Textus |
|
Ὁ Ζαχαρίας εὐλογεῖ παιδὸς τόκον.
|
Textus |
|
Ὁ Ζαχαρίας εὐλογεῖ παιδὸς τόκῳ
|
Incipit |
|
Ο ΖΕΥΓΝΥΜΕΝΟΣ ΩΣ Ο ΤΙΘΕΜΕΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΙΣΤΑΜΕΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΔΙΔΟΜΕΝΟΣ
|
Desinit |
|
Ὁ ζῳδιακὸς κύκλος λοξὸς κεῖται
|
Incipit |
|
Ὁ Η διαζευτικὸς σύνδεσμος ψιλούμενος
|
Incipit |
|
Ὁ ἡμέτερος διδάσκαλος Παῦλος παραγγέλλει
|
Incipit |
|
Ὁ ἡρωϊκὸς στίχος ἐπιδέχεται πόδας ἕξ
|
Incipit |
|
Ὁ Ἡσαΐας μὲν πάντα προειδὼς διὰ Πνεύματος ἁγίου
|
Incipit |
|
Ὁ Ἡσαΐας ὁ προφήτης, ἀδελφοὶ ἀγαπητοί, ἐν τῷ αἵματι τοῦ ἐσταυρωμένου
|
Incipit |
|
Ὁ Ἥφαιστος ὁ καταλάσσων τῷ Διὶ τὴν Ἥραν
|
Incipit |
|
Ὁ Ἥφαιστος ὁ καταλάσσων τῷ Διὶ τὴν Ἥραν
|
Incipit |
|
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΑΔΕΛΦΟΙ
|
Incipit |
|
Ὁ θάνατος, ἀδελφοί, τῶν ἀδιαφόρων ἐστίν
|
Incipit |
|
Ὁ θεῖος ἀπόστολος Παῦλος καὶ μέγας ἐκκλησίας διδάσκαλος
|
Incipit |
|
Ὁ θεῖος Μωϋσῆς, ἀδελφοὶ ἀγαπητοί, ἐν αἵματι τοῦ ἐσταυρωμένου Χριστοῦ
|
Incipit |
|
Ὁ θεῖος ὄντως Πρόδρομος τοῦ Σωτῆρος ῤείθροις
|
Incipit |
|
Ὁ θεῖος πατὴρ Μάρκος διηγήσατο ὅτι Ἐν Κωνσταντινουπόλει γυνή τις Ἄννα
|
Incipit |
|
Ὁ θεῖός φησιν ἀπόστολος· ἀδιαλείπτως...
|
Incipit |
|
Ὁ θειότατος Δαυῒδ ἔλεξε φάσκων
|
Incipit |
|
Ὁ θειότατος καὶ προφητικώτατος Δαβὶδ ἔλεξε φάσκων, εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος
|
Incipit |
|
Ο ΘΕΙΟΤΑΤΟΣ ΠΛΑΤΩΝ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟΣ ΩΝ ΤΗΝ ΔΟΞΑΝ
|
Incipit |
|
Ὁ θεοδόξαστος βασιλεύς
|
Incipit |
|
Ο ΘΕΟΣ ΔΙ ΑΚΡΑΝ ΑΓΑΘΟΤΗΤΑ
|
Incipit |
|
Ὁ Θεὸς δι' ἀγαθότητα ἐκ τοῦ μὴ ὄντος
|
Incipit |
|
Ο ΘΕΟΣ ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ ΤΟΙΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
|
Incipit |
|
ὁ θεὸς εἰρήνην δοῦναι
|
Desinit |
|
ὁ Θεὸς ἐν αὐτῷ· ἐνταῦθα δὲ καταπαύσω κ. τ. λ.
|
Desinit |
|
ὁ θεὸς ἐπεδήμησεν οὐχ ἵνα κρίνη τὸν κόσμον
|
Incipit |
|
ὁ θεὸς ἐρρωμένον σε διαφυλάττοι, ἀδεμφὲ προσφιλέστατε
|
Desinit |
|
Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΕΥΕΡΓΕΤΗΣ
|
Incipit |
|
Ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ συνοδεύσας
|
Incipit |
|
ὁ θεὸς θάνατον οὐκ ἐποίησεν οὐδὲ τέρπεται
|
Incipit |
|
ὁ Θεὸς κριτὴς δίκαιος, ἰσχυρὸς καὶ μακρόθυμος· μακροθυμεῖ γὰρ πρὸς τὸ ἡμᾶς ἐπιστρέψαι. Αὐτῷ...
|
Desinit |
|
Ὁ Θεὸς Λόγος ἐν τῇ ἰδίᾳ ὑποστάσει τὴν ἡμετέραν προσλαβόμενος φύσιν
|
Incipit |
|
ο θεος μεθ’ ημων και μετα του πνευματος σου, αρχη του αγιου ευαγγελιου κατα Ιωαννην δοξα σοι κυριε
|
Textus |
|
Ὁ Θεὸς ὁ ἅγιος ὁ πᾶσαν τὴν κτίσιν ἐν σοφίᾳ δημιουργήσας
|
Incipit |
|
ὁ θεὸς ὁ αἰώνιος τὸ ἄναρχον καὶ ἀί̈διον
|
Incipit |
|
Ὁ Θεὸς ὁ δίκαιος καὶ αἰνετός, ὁ Θεὸς μέγας
|
Incipit |
|
Ὁ Θεὸς ὁ δίκαιος καὶ αἰνετός, ὁ Θεὸς ὁ μέγας
|
Incipit |
|
Ὁ Θεὸς ὁ δίκαιος καὶ αἰνετός, ὁ Θεὸς ὁ μέγας
|
Incipit |
|
Ὁ Θεὸς ὁ δίκαιος καὶ αἰνετός, ὁ Θεὸς ὁ μέγας
|
Incipit |
|
Ὁ Θεὸς ὁ δίκαιος καὶ αἰνετός, ὁ Θεὸς ὁ μέγας
|
Incipit |
|
Ὁ Θεὸς ὁ δίκαιος καὶ αἰνετός, ὁ Θεὸς ὁ μέγας καὶ ἰσχυρός
|
Incipit |
|
Ὁ Θεὸς ὁ δίκαιος καὶ αἰνετός, ὁ Θεὸς ὁ προαιώνιος, εἰσάκουσον ἁμαρτωλοῦ ἀνδρὸς τῇ ὥρᾳ ταύτῃ
|
Incipit |
|
Ὁ Θεὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ συνοδεύσας τῷ θεράποντί σου Ἰακώβ
|
Incipit |
|
Ὁ Θεὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ τὰς νοερὰς καὶ λογικὰς ὑποστησάμενος δυνάμεις
|
Incipit |
|
Ὁ Θεὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ ὑποδείξας ἡμῖν τὸ μέγα τοῦτο
|
Incipit |
|
Ὁ Θεὸς ὁ Θεός μου, ὁ πάντων Δεσπότης
|
Incipit |
|
Ὁ Θεὸς ὁ Θεός μου, ὁ πάντων Δεσπότης
|
Incipit |
|
Ὁ Θεὸς ὁ Θεός μου, ὁ πάντων Δεσπότης
|
Incipit |
|
Ὁ Θεὸς ὁ κατὰ πᾶσαν ὥραν θελήσας τὸν ἄνθρωπον ἀδιαλείπτως προσεύχεσθαι
|
Incipit |
|
Ὁ Θεὸς ὁ μόνος ἀγαθὸς καὶ ἰσχυρός, ὁ διὰ τῆς οἰκονομίας
|
Incipit |
|
Ὁ Θεὸς ὁ μόνος ἀγαθὸς καὶ ἰσχυρός, ὁ διὰ τῆς οἰκονομίας
|
Incipit |
|
Ὁ Θεὸς ὁ Παντοκράτωρ, ἀδελφοί
|
Incipit |
|
Ο ΘΕΟΣ Ο ΣΥΧΩΡΗΣΑΣ ΔΙΑ ΝΑΘΑΝ ΤΩ ΔΑΥΙΔ
|
Incipit |
|
Ὁ Θεὸς οὐ δικάσας ἐλεεῖ
|
Incipit |
|
Ὁ Θεὸς οὐ δικάσας ἐλεεῖ
|
Incipit |
|
Ὁ Θεὸς τῇ ἰδίᾳ σοφίᾳ τῷ σώματι τούτῳ
|
Incipit |
|
Ὁ Θεὸς τῆς δόξης, ὁ βασιλεὺς τῆς εἰρήνης, ὁ ἄσβεστος λαμπάς
|
Incipit |
|
Ὁ Θεὸς τοῦ Ἀβραάμ, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσαάκ, ὁ Θεὸς τοῦ Ίακώβ, διαφύλαξον τὴν δούλην σου Μαρίαν
|
Incipit |
|
ὁ θεὸς τῶν δυνάμεων ἐπίστρεψον δὴ καὶ ἐπίβλεψον
|
Incipit |
|
Ο ΘΕΟΣ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Ο ΘΡΟΝΟΝ ΕΧΩΝ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΙΟΝ ΤΗΝ ΔΕ ΓΗΝ ΥΠΟΠΟΔΙΟΝ
|
Incipit |
|
Ὁ Θεός, ἀδελφοί, ἡ πρώτη καὶ ἀληθὴς ἀρχή
|
Incipit |
|
Ὁ Θεός, μὴ ἐγκαταλίπῃς με καθότι μηδὲν ἀγαθὸν αὐτός
|
Incipit |
|
Ο ΘΕΩ ΣΥΓΚΡΑΘΕΙΣ ΔΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ
|
Incipit |
|
Ὁ Θεῷ συγκραθεὶς διὰ πίστεως καὶ ἐπιγνοὺς αὐτὸν διὰ πράξεως
|
Incipit |
|
Ὁ Θωμᾶς θεμέλιον τῆς λατινικῆς προσθήκης, ᾗ χωριζόμεθα αὐτῶν, ποιεῖται τὸ τὰ θεῖα πρόσωπα διακρίνεσθαι ταῖς κατ’ αἰτίαν ἀναφορικαῖς ἀντιθέσεσιν
|
Incipit |
|
Ὁ ιγ΄ τῆς α΄ συνόδου κανών
|
Incipit |
|
ὁ ἱερεὺς πήγνυσι τὴν λόγχην ἐν τῷ δεξ [
|
Desinit |
|
Ὁ ἱεροδιδάσκαλος κὺρ Νικηφόρος ἱκανὸς εἶναι
|
Incipit |
|
Ὁ ἱερομνήμων διάκονος Θεόδωρος ὁ Ἀγαλλιανός.
|
Detail(s) |
|
Ὁ ἱερώτατος μητροπολίτης Δυρραχίου
|
Incipit |
|
Ὁ Ἰουδαῖος· Ἐρώτησις παπήσις Ἰουδαῖος
|
Incipit |
|
Ο ΙΟΥΔΑΣ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΥΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ
|
Incipit |
|
Ὁ Ἰούδας διὰ τῆν φιλοχρηματίαν αὐτοῦ προδότης ἐγένετο, εἶχε γὰρ ἱκανὴν ἀφορμήν
|
Incipit |
|
Ο ιππος ο χλωρον οργης χλορον γαρ η χολη· και ουτως υπο ιατρων καλουμενη· o δε γε θανατος και ο Αιδης καταστρατευσαι νοητως εσταλησαν κατα των αλιτηριων. και δικην εισπραξασθαι κατ’ αυτων.
|
Desinit |
|
Ὁ Ἰσραὴλ τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν ἤπειρον δεδειγμένην
|
Incipit |
|
Ὁ Ἰσραὴλ τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν ἤπειρον δεδειγμένην
|
Incipit |
|
ο Ιωαννης φυλλοις πδ´.
|
Textus |
|
ὁ κάδος ὁ κόρος ὁ πήχυς
|
Incipit |
|
ὁ κάδος ὁ κόρος ὁ πήχυς
|
Incipit |
|
Ὁ καθ’ ἡδονὴν ἦν μοι μαθεῖν
|
Incipit |
|
ὁ καθαρισμὸς τῇ καρδίᾳ ὅτι αὐτὸς ὄψεται τὸν κύριον
|
Desinit |
|
ο καθηγουμενος της ιερας μονης Εικοσιφοινησσης Νικηφορος και οι συν εμοι εν Χριστῳ αδελφοι.
|
Textus |
|
ο καθημενος εν δοξη επι θρονου θεοτητος (…) δοξα τη δυναμη σου κυριε
|
Textus |
|
ὃ καὶ ἡμῶν ὑπερευχόμενος μὴ διαλίπῃς
|
Desinit |
|
Ο ΚΑΙ ΤΟΙΣ ΑΛΙΕΥΣΙ ΠΟΙΟΥΣΙ ΟΙ ΠΟΛΥΠΟΔΕΣ ΑΙΣ ΑΝ ΠΡΟΣΕΡΙΣΩΝΤΑΙ ΠΕΤΡΑΙΣ ΑΦΟΜΟΙΟΥΜΕΝΟΙ
|
Desinit |
|
Ὁ Καισαρείας Καππαδοκίας ὑπερτίμων καὶ ἔξαρχος
|
Incipit |
|
Ο ΚΑΝΩΝ ΤΗΣ ΕΝ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΩΝ ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΩΝ ΑΠΟΔΙΙΣΤΑΣΘΑΙ
|
Incipit |
|
Ο ΚΑΝΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ... ΟΙ ΔΕ ΕΙΡΜΟΙ
|
Titulus initialis |
|
Ὁ κανὼν τοῦ τιμίου Προδρόμου <Ποίημα> Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου1
|
Titulus initialis |
|
Ὁ Κανὼν φέρων ἀκροστιχίδα τήνδε· Χαίροις, Ἰούδα, ὦ ἀπόστολε Χριστοῦ. <Ποίημα> Ἰωάννου Μοναχοῦ
|
Titulus initialis |
|
Ὁ κάπιος γραματικὸς φιλόσοφος λεγόμενος πτωχοπρόδρομος
|
Incipit |
|
Ὁ καρδίαν ἅμα τῆς χρυσοῦς καὶ στόμα
|
Incipit |
|
Ὁ καρδιογνώστης [Χριστὸς] τὰς τῶν καρδιῶν ἡμῶν διαφοράς
|
Incipit |
|
Ὁ καρδιογνώστης Χριστὸς τὰς τῶν καρδιῶν ἡμῶν διαφοράς
|
Incipit |
|
ὁ κατ’ ἄμφω καὶ λόγοις καὶ χερσὶ δοκιμώτατος.
|
Desinit |
|
Ὁ κατὰ τὸ μέσον τῶν ἑσπερινῶν δοξολογιῶν
|
Incipit |
|
Ὁ κατὰ τοῦ Καλαβροῦ Βαρλαὰμ συντεθεὶς συνοδικὸς Τόμος, ὡς ἀποδειχθέντος κακοδόξου καὶ μὴ κατὰ τοὺς ἁγίους Πατέρας καὶ φρονοῦντος καὶ δογματίζοντος· συγκαθημένου καὶ συναποφαινομένου τῷ ἁγιωτάτῳ καὶ οἰκουμενικῷ πατριάρχῃ κυρῷ Ἰωάννῃ καὶ τῇ θείᾳ καὶ ἱερᾷ Συνόδῳ, τοῦ τρισμακαρίστου καὶ ἀοιδίμου βασιλέως κυροῦ Ἀνδρονίκου τοῦ Παλαιολόγου, καὶ τὴν μὲν ἀπόφασιν ἐξενηνεγμένην παρουσίᾳ βασιλικῆ, τὸν δὲ Τόμον μετὰ θάνατον αὐτοῦ ἐκτεθέντα, ἐπειδὴ ἐφεξῆς μιᾷ ἑβδομάδι ἔζησε, νοσῶν γὰρ ἦν, καὶ
ὑπογραφέντα κατὰ μῆνα Αὔγουστον τῆς θʹ ἰνδικτ. τοῦ ͵στωμθʹ ἔτους
|
Titulus initialis |
|
Ὁ κατελθὼν Κύριος ἐκ τοῦ κόλπου τοῦ Πατρός, καὶ γενόμενος ἡμῖν ὁδὸς σωτηρίας
|
Incipit |
|
Ὁ Κίμων αἰτῶν ὑπὲρ τοῦ πατρὸς δεθῆναι
|
Titulus initialis |
|
Ο ΚΙΝΔΥΝΕΥΣΑΣ ΕΘΑΥΜΑΣΤΩΘΗ ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΤΑ ΕΚΕΙΝΑ
|
Desinit |
|
ὁ κληρονόμος καὶ κληροδότης ἡμῶν· ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
Ὁ Κλοπᾶς οὗτος ἀδελφὸς ἦν Ἰωακείμ
|
Incipit |
|
Ὁ Κλωπᾶς ἀδελφὸς ἦν κατὰ σαρκὰ τοῦ ἱωακεὶμ καὶ ἔλαβε τὴν Ἰωάνναν
|
Incipit |
|
Ο Κλωπας αδελφος ην του Ιωακειμ, απαιδος δε αποθανοντος του Κλωπα ως τινες φασιν
|
Incipit |
|
Ὁ Κορὲ εἰς τὴν Ἑλλάδα φωνὴν μεταφερόμενος
|
Incipit |
|
Ὁ κόσμος σφαιροειδὴς ὑπάρχων
|
Incipit |
|
Ὁ Κυδώνης μόνον καὶ Μανουὴλ ὁ Καλέκας ὁ μαθητὴς αὐτοῦ περὶ ἄμφω τὰ δόγματα
|
Incipit |
|
Ο κυρ Νικολως Γρηπαρης επηρεν το [... εις τας] εξη του Φλεβαριου (Φεβρουαριου) ημερα Σαββατω. Μανουηλ Χουμελας την α΄ δ΄ της μ΄ ο μισηρ Μανουηλιτζης Νταρζηνας [...] δ΄[της] μ΄ Φεβρουαριου ημερα [...]. Θεοδορος [...]φιατης παπα [...] τα εχει [...] μαχη μηνα Μαιον και εναιπηθη (?).
|
Textus |
|
Ὁ Κύριος διαφυλάττοι τὴν βασιλείαν σου τῷ ἐλέει αὐτοῦ καὶ τῇ χάριτι
|
Desinit |
|
Ὁ κύριος ἐβασίλευσεν, ἀγαλλιασθήτω ἡ γῆ, εὐφρανθήτωσαν νῆσοι πολλαί, ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς <αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν.>
|
Desinit |
|
Ὁ Κύριος ἐν τῷ Εὐαγγελίῳ μυστικῶν πραγμάτων διήγησιν ποιούμενος
|
Incipit |
|
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΠΑΙΝΩΝ ΤΟΥΣ ΕΚ ΔΕΞΙΩΝ ΚΑΙ ΛΕΓΩΝ
|
Incipit |
|
Ὁ Κύριος ἐπὶ σωτηρίᾳ τῶν ἀνθρώπων ἐπιδημήσας τῷ κόσμῳ ἀγαπᾶν ἀλλήλους προσέταξεν ἡμῖν
|
Incipit |
|
Ὁ κύριος ἠμῶν Ἰ. Χ. καὶ θεὸς διὰ τὴν ἠμετέραν σωτηρίαν ἄνθρωπος γενέσθαι καταδεξάμενος
|
Incipit |
|
Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς διὰ τοῦ ἐλέους αὐτοῦ
|
Incipit |
|
Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἡ τοῦ ἀϊδίου Πατρὸς σοφία
|
Incipit |
|
Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἡ τοῦ Πατρὸς τοῦ ἀϊδίου σοφία
|
Incipit |
|
Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἡ τοῦ Πατρὸς τοῦ ἀϊδίου σοφία
|
Incipit |
|
Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἡ τοῦ Πατρὸς τοῦ ἀϊδίου σοφία
|
Incipit |
|
Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἡ τοῦ Πατρὸς τοῦ ἀϊδίου σοφία
|
Incipit |
|
Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἡ τοῦ Πατρὸς τοῦ ἀϊδίου σοφία
|
Incipit |
|
Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἡ τοῦ Πατρὸς τοῦ ἀϊδίου σοφία
|
Incipit |
|
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΗΛΘΕ ΔΙΑ ΠΟΛΛΗΝ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΝ ΕΥΣΠΛΑΓΧΝΙΑΝ
|
Incipit |
|
Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ Θεὸς διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν
|
Incipit |
|
Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ Θεὸς διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν
|
Incipit |
|
Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ φιλάνθρωπος δεσπότης
|
Incipit |
|
Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ φιλάνθρωπος Δεσπότης
|
Incipit |
|
Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ φιλάνθρωπος δεσπότης
|
Incipit |
|
Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς οὐ δεόμενος εὐχῆς
|
Incipit |
|
Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς τὸ εὐόλισθον εἰδὼς τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως
|
Incipit |
|
Ὁ Κύριος ἡμῶν καὶ Θεὸς διὰ τὴν σωτηρίαν σαρκῶθηναι καταδεξάμενος
|
Incipit |
|
Ὁ Κύριος ἡμῶν καὶ Θεὸς διεξάγων τὸν Ἰουδαϊκὸν λαόν
|
Incipit |
|
Ὁ Κύριος ἡμῶν καὶ Θεὸς διεξάγων τὸν Ἰουδαϊκὸν λαόν
|
Incipit |
|
Ὁ Κύριος ἡμῶν καὶ Θεὸς διεξάγων τὸν Ἰουδαϊκὸν λαόν
|
Incipit |
|
Ὁ Κύριος ἡμῶν καὶ Θεὸς διεξάγων τὸν Ἰουδαϊκὸν λαόν
|
Incipit |
|
Ὁ Κύριος ἡμῶν καὶ Θεὸς διεξάγων τὸν Ἰουδαϊκὸν λαόν
|
Incipit |
|
Ὁ Κύριος ἡμῶν καὶ Θεὸς διεξάγων τὸν Ἰουδαϊκὸν λαόν
|
Incipit |
|
Ὁ Κύριος ἡμῶν καὶ Θεὸς διεξάγων τὸν Ἰουδαϊκὸν λαόν
|
Incipit |
|
Ὁ Κύριος ἡμῶν καὶ Θεὸς Ἰησοῦς Χριστὸς διὰ τὴν πάντων ἡμῶν σωτηρίαν πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως
|
Incipit |
|
Ὁ Κύριος ἡμῶν καὶ Θεὸς Ἰησοῦς Χριστὸς διὰ τὴν πάντων ἡμῶν σωτηρίαν πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως
|
Incipit |
|
Ὁ Κύριος ἡμῶν καὶ Θεὸς τῇ νυκτὶ ᾗ παρεδίδετο
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ὁ κύριος Ἰησοῦς καταργήσει· ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Ὁ Κύριος καὶ Θεὸς ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ὁ συναΐδος
|
Incipit |
|
Ὁ Κύριος τῆς δόξης ἔσται μεθ’ ὑμῶν. Ὁ βασιλεύων πρὸ τῶν αἰώνων καὶ νῦν…
|
Desinit |
|
Ὁ Κύριος τῆς δόξης ἔσται μεθ’ ὑμῶν. Ὁ βασιλεύων πρὸ τῶν αἰώνων καὶ νῦν…
|
Desinit |
|
ὁ κύριος τῆς δόξης φυλάξει τὰς ψυχὰς ἡμῶν σώματι καὶ ψυχῇ, ὁ ὐπάρχων πρὸ τῶν αἰώνων καὶ νῦν καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
ὁ λαὸς εἶδεν.
|
Desinit |
|
Ὁ Λατῖνος· Εὔχομαι γενέσθαι τὴν ἕνωσιν τῶν ἐκκλησιῶν καὶ ἅμα παραδοῦναι τὴν ψυχὴν τῷ κυρῷ. ὁ Γραικός· Ὁ τεθεὶς ἐν Σιὼν λίθος
|
Incipit |
|
Ὁ λέων δηλοῖ τὴν βασιλείαν
|
Incipit |
|
Ὁ λέων δηλοῖ τὴν βασιλείαν
|
Incipit |
|
ο λιθος ο αδαμας· εμφερης εστιν τω αερι.
|
Incipit |
|
Ο λιθος ο αδαμας· εμφερης εστιν τω αερι.
|
Incipit |
|
Ὁ λόγος δέ ἐστι
|
Incipit |
|
Ο ΛΟΓΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΚΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Ὁ λόγος ἐνδέχεται πρὸς τὸ οἰκεῖον
|
Incipit |
|
Ὁ λόγος ἐνδέχεται πρὸς τὸ οἱκεῖον τῷ ἀνθρώπῳ τέλος ἄγειν· πρῶτον λόγου χωρίς, ἐνδέχεται τυχεῖν
|
Incipit |
|
Ὁ λόγος κατὰ ἀποτάδην
|
Incipit |
|
Ὁ λόγος ὁ ἄναρχος τῷ Πατρὶ συναΐδιος
|
Incipit |
|
Ὁ λόγος ὁ κατ' ἀποτάδην
|
Incipit |
|
Ὁ λόγος ὁ κατ' ἀποτάδην
|
Incipit |
|
Ὁ λόγος οὗτος ὁ τῆς ὁσίας ἡμῖν τὸν βίον ἄριστα διαζωγραφήσας
|
Incipit |
|
Ὁ λόγος οὗτος ὁ τῆς ὁσίας ἡμῖν τὸν βίον ἄριστα διαζωγραφήσας
|
Incipit |
|
Ὁ λόγος οὗτος ὑπὲρ Διοπείθους εἴρηται καὶ ὧν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὁ λόγος πανηγυρικὴν ὑπισχνεῖται τὴν ἰδέαν
|
Incipit |
|
Ὁ λόγος πανηγυρικὴν ὑπισχνεῖται τὴν ἰδέαν
|
Incipit |
|
Ὁ λόγος πανηγυρικὴν ὑπισχνεῖται τὴν ἰδέαν
|
Incipit |
|
Ὁ λόγος τῷ μυρορρόᾳ Δημητρίῳ τὰ θαύματα
|
Incipit |
|
ὁ λόγος ὑπὲρ τῶν ἐν Διονύσου τὸν βίον εἰκονιζόντων
|
Titulus initialis |
|
Ὁ Λουκᾶς ὁ πάνσοφος καὶ θεηγόρος
ἀνιστόρησεν ἡμῖν τοῦ Θεοῦ λόγου
ἐνανθρώπησιν ἐξ Ἀδὰμ καταλήξας.
|
Textus |
|
ὁ Λουκᾶς ὁ πάνσοφος καὶ θεηγόρος, ἀνιστόρησεν ἡμῖν τοῦ θεοῦ λόγου ἐνανθρώπησιν, ἐξ Ἀδὰμ καταλήξας
|
Textus |
|
Ὁ μακάριος Παῦλος ὁ κήρηξ τῆς ἀληθείας, ὁ διδάσκαλος τῶν ἐθνῶν
|
Incipit |
|
Ὁ μακάριος Παῦλος ὁ κήρηξ τῆς ἀληθείας, ὁ διδάσκαλος τῶν ἐθνῶν
|
Incipit |
|
ὁ μακάριος ἀββᾶς Παῦλος ὁ ἀπλοῦς, ὁ μαθητὴς τοῦ ἁγίου Ἀντωνίου ἐδιηγήθη εἰς τοὺς πατέρας πρᾶγμα τοιοῦον
|
Incipit |
|
Ὁ μακάριος γοῦν Ἰεζεκιὴλ ὁ προφήτης, τοῦτο διαρρήδην βοᾷ, ὅσα γε πρὸς αὐτὸν ὁ Θεὸς περὶ τούτου
|
Incipit |
|
Ὁ μακάριος γοῦν Ἰεζεκιὴλ ὁ προφήτης, τοῦτο διαρρήδην βοᾷ, ὅσα γε πρὸς αὐτὸν ὁ Θεὸς περὶ τούτου
|
Incipit |
|
Ὁ μακάριος Δαθὶδ ὁ προφήτης ὑπῆρχεν ἐκ Βηθλεὲμ
|
Incipit |
|
Ὁ μακάριος Δανιὴλ ἀνὴρ γέγονεν ἐπιεικής
|
Incipit |
|
Ὁ μακάριος Δαυὶδ ὑπὸ τοῦ ἁγίου πνεύματος ἐνηχούμενος τρανῶς τὴν ἁγίαν τριάδα ἑνικῶς βασιλεύουσαν ἐδογμάτισε
|
Incipit |
|
Ὁ μακάριος Θεόδωρος (ὁ τήρων) τελέσας αὐτοῦ τὴν μαρτυρίαν ἐπρέσβευσεν καὶ περὶ τῶν συνστρατιωτῶν αὐτοῦ τῶν ἁγίων Εὐτροπίουμ Κλεονίκου καὶ Βασιλίσκου, ὦν εἰσιν τὰ ὑπομνήματα ταῦτα
|
Incipit |
|
Ὁ μακάριος καὶ ἅγιος Γρηγόριος ὁ γενόμενος πρόεδρος τῆς τῶν Ῥωμαίων ἁγίας τοῦ θεοῦ καθολικῆς ἐκκλησίας
|
Incipit |
|
Ὁ μακάριος καὶ ἅγιος Γρηγόριος ὁ γενόμενος πρόεδρος τῆς τῶν Ῥωμαίων ἁγίας τοῦ θεοῦ καθολικῆς ἐκκλησίας
|
Incipit |
|
Ὁ μακάριος καὶ ἅγιος Γρηγόριος ὁ γενόμενος πρόεδρος τῆς τῶν Ῥωμαίων ἁγίας τοῦ θεοῦ καθολικῆς ἐκκλησίας
|
Incipit |
|
Ο ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΚΑΙ ΔΟΥΛΟΣ
|
Incipit |
|
Ο ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΚΑΙ ΔΟΥΛΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ Ο ΟΣΙΟΣ
|
Incipit |
|
Ὁ μακάριος καὶ ἔνδοξος προφήτης Ζαχαρίας γῆς μὲν ἔφυ τῆς Ἰουδαίων
|
Incipit |
|
Ο μακαριος και του Χριστου δουλος, ο οσιος πατηρ ημων Νηφων ελεγεν μοι· βλεπε τεκνον φυλαττε σε αυτον.
|
Incipit |
|
Ὁ μακάριος ὄντως ἀββᾶς Δοσίθεος
|
Incipit |
|
Ὁ μακάριος ὄντως ἀββᾶς Δωρόθεος
|
Incipit |
|
Ὁ μακάριος ὄντως ἀββᾶς Δωρόθεος
|
Incipit |
|
Ὁ μακάριος ὄντως ἀββᾶς Δωρόθεος
|
Incipit |
|
Ὁ μακάριος ὄντως ἀββᾶς Δωρόθεος
|
Incipit |
|
Ὁ μακάριος ὄντως ἀββᾶς Δωρόθεος
|
Incipit |
|
Ὁ μακάριος ὄντως ἀββᾶς Δωρόθεος· τὸν μονήρη βίον
|
Incipit |
|
Ὁ μακάριος Παῦλος ἐνδεικνύμενος τῆς ἀνθρωπίνης
|
Incipit |
|
Ὁ μακάριος προφήτης Μωυσῆς προτυπῶν καὶ προσδιαγράφων
|
Incipit |
|
Ὁ μακαριώτατος Δαβὶδ ἐν τῷ ρβ ψαλμῷ τὴν φωνήν
|
Incipit |
|
Ο ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΕΚΕΙΝΟΣ
|
Incipit |
|
Ὁ Μανασσῆς ἐκεῖνος, ἀδελφοί, ὁ τῶν Ἰουδαίων βασιλεύς
|
Incipit |
|
Ὁ Μανάσσης, ἐκεῖνος, ἀδελφοί, ὁ πάντας τῇ μανίᾳ καὶ τυραννίδι
|
Incipit |
|
ο Μαρκος εν Αλεξανδρεια τελειουται.
|
Desinit |
|
ὁ μάρκος ἐστὶ, δεύτερος τύπος πάλιν
λέοντος ἡμῶν, μυστικῶς ἠνιγμένος
τὸ βασιλικὸν καὶ δυνατὸν τοῦ λόγου
ὃν εξ ἰούδα ἰσραὴλ σκύμνον ἔφυ.
|
Textus |
|
Ὁ Μάρκος ἐστὶ, δεύτερος τύπος πάλιν,|
Λέοντος ἡμῖν, μυστικῶς ἠνιγμένος,| Τὸ βασιλικὸν καὶ δυνατὸν τοῦ λόγου,| Ὃν ἐξ Ἰούδα, Ἰσραὴλ σκύμνον, ἔφυ.
|
Textus |
|
ο Μαρκος ιδων το σκοτος της απατης
ολην καταρχον την βροτων σχεδον φυσιν
την προδρομικην ου παρηλθε λοχνιαν,
εφ ης το φως ελαμψε της σωτηριας.
|
Textus |
|
Ὁ Μᾶρκος ὁ μαθητὴς καὶ ὁ δοῦλος
|
Incipit |
|
Ὁ μὲβ Ζοροβάβελ ὁ Δαρείου σωματοφύλαξ ὑπὲρ πάντα νικᾶν ἔφη τὴν ἀλήθειαν
|
Incipit |
|
Ὁ μέγας ἀναμέσα εἰς τοὺς διδασκάλους τῆς ἐκκλησίας ἅγιος Κύριλλος
|
Incipit |
|
Ὁ μέγας Βασίλειος ἐν τῷ δευτέρῳ τῶν πρὸς Εὐνόμιον ἀντιρρητικῶν, οὐ ἡ ἀρχὴ «ἐν τοίνυν τοῖς περὶ Θεοῦ τῶν ὄλων λόγοις» οὔτω φησὶ· πῶς τοῦ Πνεύματος τὴν αἰτίαν τῷ Μονογενεῖ μόνῳ προστίθεσι καὶ κατηγόρημα τῆς φύσεως αὐτοῦ τὴν τούτον λαμβάνει δημιουργίαν.
|
Incipit |
|
Ὁ μέγας Βασίλειος ἐν τῷ ιδ´ κανόνι
|
Incipit |
|
Ὁ μέγας ἐν μαρτυρικοῖς ἀγῶσι καὶ περιφανὴς Ἰσίδωρος ἔφυ μὲν τῆς Ἀλεξάνδρου μεγαλοπόλεως
|
Incipit |
|
Ὁ μέγας ἐν μαρτυρικοῖς ἀγῶσι καὶ περιφανὴς Ἰσίδωρος ἔφυ μὲν τῆς Ἀλεξάνδρου μεγαλοπόλεως
|
Incipit |
|
ὁ μέγας ἐν προφήταις καὶ βασιλεῦσιν ἐπεύχεται τῷ τῆς εἰρήνης πρυτάνει Θεῷ· ᾧ δόξα καὶ αἶνος εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ὁ μέγας Ἐπιφάνιος Κύπρου ἐξ Ἰουδάιων γεγονώς
|
Incipit |
|
Ο ΜΕΓΑΣ ΘΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΑΣ
|
Desinit |
|
Ὁ μέγας Ἰάκωβος ὁ ἀδελφόθεος, ἁγνὸς ὑπάρχων ἐκ κοιλίας μητρὸς αὐτοῦ, οἶνον καὶ σίκερα οὐκ ἔπιεν οὐδὲ ἔμψυχον ἔφαγεν
|
Incipit |
|
ὁ μέγας Ἰησοῦς καὶ τῆς μεγάλης βουλῆς τῆς τοῦ πατρὸς ἄγγελος, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ὁ μέγας καὶ ποιμὴν καὶ διδάσκαλος τῆς τοῦ Θεοῦ ἐκκλησίας
|
Incipit |
|
Ὁ μέγας οὖτος Γρηγόριος ὁ θεολόγος αὐτὸς ἐξηγητὴς καὶ διδάσκαλος
|
Incipit |
|
Ὁ μέγας οὗτος καὶ περιβόητος καὶ ἐν ἁγίοις περίδοξος, ὁ ἀληθὴς τῆς ἀληθείας κόσμος
|
Incipit |
|
Ὁ μέγας οὗτος καὶ περίδοξος Κόνων, οὗ τὸν βίον καὶ τὸ διὰ Χριστὸν μαρτύριον ἀνατάξασθαι
|
Incipit |
|
Ὁ μέγας προφήτης καὶ θεοπάτωρ Δαυΐδ
|
Incipit |
|
Ὁ μέγας τῆς οἰκουμένης διδάσκαλος
|
Incipit |
|
Ο ΜΕΔΙΜΝΟΣ ΕΧΕΙ
|
Incipit |
|
Ο ΜΕΔΙΜΝΟΣ ΕΧΕΙ ΛΙΤΡΑΣ ΡΜΔ
|
Incipit |
|
Ο ΜΕΔΙΜΝΟΣ ΕΧΕΙ ΛΙΤΡΑΣ ΡΜΔ' Ο ΔΕ ΑΛΛΟΣ ΡϙΒ'
|
Incipit |
|
Ὁ μέδιμνος λίτραι μη, τὸ ἡμίεκτον λίτραι κδ
|
Incipit |
|
Ο ΜΕΛΛΩΝ ΗΓΕΙΣΘΑΙ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΣ ΜΟΝΑΖΩΝ ΥΠΟΤΑΣΣΕΣΘΩ ΤΩ ΙΔΙΩ ΕΠΙΣΚΟΠΩ
|
Incipit |
|
Ο ΜΕΛΛΩΝ ΙΕΡΟΥΡΓΗΣΑΙ ΙΕΡΕΥΣ ΕΝ ΔΕ ΤΗΝ ΙΕΡΑΝ ΕΣΘΗΤΑ
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν (λγ´) ψαλμὸς εἴρηται τῷ Δαυίδ, Ὁπότε ἠλλοίωσε
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν ἅγιος Πατρίκιος λέγει ὅτι δύο τόπους
|
Incipit |
|
ὁ μὲν ἀγὼν οὗτος, ὦ ἄνδρες δικασταί, ἐρημότερος γεγένηται ἢ ἐγὼ προσεδόκων
|
Incipit |
|
ὁ μὲν Ἀδὰμ παρακούσας τῆς θείας
|
Incipit |
|
Ο ΜΕΝ ΑΔΑΜ ΠΑΡΑΚΟΥΣΑΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΕΝΤΟΛΗΣ ΕΞ ΕΔΟΝΗΣ ΑΡΧΕΣΘΑΙ
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν ἀκριβέστερος περὶ τῶν θανασίμων καὶ συγγνωστῶν ἁμαρτιῶν λόγος πολλῶν ἂν δέοιτο βιβλίων
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν Δανιὴλ τοῦ Θεοῦ δόξαν βλέπων
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν δὲ βίος τοῦ ἱεροῦ πατρὸς τῶν πατέρων
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν δὴ διεξοδικώτερος τῶν ἐμῶν λόγων ἔχει περανθεὶς ὡς οἷόν τε ἀποχρώντως
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὁ μὲν Διοκλητιανὸς Μαξιμῖνον τὸν Γαλλέριον
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν διφρευτὴς ἥλιος ἐκ τῶν κάτω
|
Incipit |
|
Ο ΜΕΝ ΕΞΩΘΕΝ ΝΕΥΡΩΔΗ Ο ΔΕ ΕΝΔΟΘΕΝ ΣΑΡΚΩΔΗΣ
|
Desinit |
|
Ὁ μὲν ἐπί τοῦ κανικλείου ἀμεταθέτως, οὐ πολὺ δὲ εἰπεῖν καὶ ἀπερισκέπτως ἐνίσταται
|
Incipit |
|
ὁ μὲν ἐπιλανθανόμενος κόσμος ἀδελφοί
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν ἐπίσκοπός ἐστι στύλος δεσποτικός
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν εὐσεβής, ὦ δικασταί, καὶ φιλάνθρωπος δῆμος
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν ἡμέτερος οὖτος ἤδη περὶ τὸν παρόντα λόγον σκοπὸς
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν θεῖος Χρυσόστομος βραχὺς πάνυ τὴν ἡλικίαν... Ὁ δὲ μέγας Βασίλειος... Ὁ δὲ ἱερὸς Γρηγόριος
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν Θεὸς δι' οἰκείας χρηστότητος ἐλεύθερον καὶ ἀκαταδούλωτον
|
Incipit |
|
Ο ΜΕΝ ΘΕΟΣ ΚΡΙΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΟΣ ΚΑΙ ΜΑΚΡΟΘΥΜΟΣ
|
Incipit |
|
Ο ΜΕΝ ΘΕΟΣ ΚΡΙΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΟΣ ΚΑΙ ΜΑΚΡΟΘΥΜΟΣ
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν Θεὸς πάσης ὢν φύσεως δημιουργὸς
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν κανὼν διορίζεται
|
Incipit |
|
Ὀ μὲν λόγος ὡς βραχὺς καὶ ἐξίτηλος, ἡ δὲ τοῦ λόγου ὑπόθεσις ὡς μεγίστη
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν νόμος τέταχε τοὺς παῖδας μόνους
|
Incipit |
|
Ο ΜΕΝ ΟΥΝ ΑΔΑΜ ΜΕΤΑ ΤΟ ΕΚΒΛΗΘΗΝΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν οὖν Ἀδὰμ μετὰ τοῦ ἐκβληθῆναι τοῦ παραδείσου
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν οὖν ἐπίσκοπός ἐστιν στῦλος δεσποτικός
|
Incipit |
|
ὁ μὲν οὖν μῦθος οὕτω λέγει σεσοφίσθαι Ἡσίοδον,
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν οὖν Πλάτων ὕλην καὶ εἶδος ἔλεγεν
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν παρὼν ἤδη μέγας ἀγὼν ὑπὲρ τὴν κατ' ἐμὲ δύναμιν οὕτω καθεστηκὼς
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν περὶ τῆς ἴριδος
|
Incipit |
|
Ο ΜΕΝ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΙΡΙΔΟΣ ΛΟΓΟΣ
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν πολλὰ φθεγξάμενος ἐπὶ τούτου τοῦ βήματος, ὦ δικασταί
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν προφήτης ἔλεγεν Ἰουδαίοις
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν προφήτης ἔλεγεν Ἰουδαίοις
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν προφήτης ἔλεγεν Ἰουδαίοις
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν προφητικώτατος νοῦς τοῦ μακαρίου Δαυΐδ
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν προφητικώτατος νοῦς τοῦ μακαρίου Δαυΐδ
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν πρῶτος ποὺς ἢ βραχὺς καὶ μακρὸς ἢ μακρὰ τὰ δύο
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν Σευῆρος ἐπίσκοπος ἦν βασάδων
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν σφυγμὸς κίνησίς ἐστιν καρδίας καὶ ἀρτηρίας
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν τῆς διαστροφῆς τῶν εἰκαίων τούτων
|
Incipit |
|
ὁ μὲν τῆς ἑαυτοῦ περὶ τὸ κατηγορεῖν ἑτοιμότητος τε καὶ δεινότητος
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν τῆς ἡμετέρας σωτηρίας κηδόμενος
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν τῆς ἡμετέρας σωτηρίας κηδόμενος
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν τῆς ἡμετέρας σωτηρίας κηδόμενος
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν τῆς ἡμετέρας σωτηρίας κηδόμενος Κύριος
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν τῆς ἡμετέρας σωτηρίας κηδόμενος Κύριος
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν τῆς ἡμετέρας σωτηρίας κηδόμενος Κύριος
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν τῆς ἡμετέρας σωτηρίας κηδόμενος Κύριος
|
Incipit |
|
Ὁ μὲν ψαλμὸς τῷ Ἀσὰφ μεμελῴδηται
|
Incipit |
|
ὁ μὲν ψαλμῳδὸς προφήτης ἀπαριθμούμενος
|
Incipit |
|
ὁ μὲν ὡς προφήτης καὶ βασιλεύς, ὁ δὲ ὡς πατριάρχης καὶ προφήτης.
|
Desinit |
|
ο μεν ως προφητης και βασιλευς, ο δε, ως πατρι] (πατριαρχης) και προφητης.
|
Desinit |
|
Ο ΜΕΝΤΟΙ ΓΕ ΔΙΑΔΡΑΝΑΙ
|
Incipit |
|
Ο ΜΕΝΩΝ ΕΝ ΤΗ ΑΓΑΠΗ ΕΝ ΤΩ ΘΕΩ ΜΕΝΕΙ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΕΝ ΑΥΤΩ Ω Η ΔΟΞΑ Κ.Τ.Λ.
|
Desinit |
|
Ὁ μετὰ χεῖρας λόγος τοῦ συμβουλευτικοῦ εἴδους ἐστί
|
Incipit |
|
Ὁ μετὰ χεῖρας λόγος τοῦ συμβουλευτικοῦ εἴδους ἐστί
|
Incipit |
|
Ὁ μηδὲν πεποιηκὼς κακόν, μηδὲ ἀγαθόν
|
Incipit |
|
Ὁ μὴν κατὰ τὸ ὄνομα τῆς σελήνης λέγεται, μήνη γὰρ αὕτη ἑρμηνεύεται τῇ ἑλλάδι φωνῇ.
|
Textus |
|
Ο μην κατα το ονομα της σεληνης λεγεται, μηνη γαρ αυτη ερμηνευεται τη ελλαδι φωνη.
|
Textus |
|
Ὁ μὴν κατὰ τὸ ὄνομα τῆς σελήνης λέγεται, μήνη γὰρ αὕτη ἑρμηνεύεται τῆ ἑλλάδι φωνῆ.
|
Textus |
|
Ο μην κατα το ονομα της σεληνης λεγεται· μην η γαρ αυτη ερμηνευεται τη ελλαδη φωνη.
|
Textus |
|
Ὁ μὴν, κατὰ τὸ ὄνομα τῆς σελήνης λέγεται, μηνὴ γὰρ αὕτη ἑρμηνεύεται τῆ Ἑλλάδι φωνῆ
|
Textus |
|
Ο μην, κατα το ονομα της σεληνης λεγεται, μηνη γαρ αυτη, ερμηνευεται τη ελλαδι φωνη.
|
Textus |
|
Ο μην, κατα το ονομα της σεληνης λεγεται, μηνι γαρ αυτη ερμηνευεται, τη ελλαδι φωνη.
|
Textus |
|
Ὁ μητροραίστης καὶ γένους ἀναιρέτης
ὁ τοῦ Διός, φεῦ, τὸν τρόπον ὑπηρέτης
Νέρων ὁ δεινὸς καὶ κατεβδελυγμένος,
ὠμῆς λεαίνης σκύμνος ἠγριωμένος
κτείνας σύνευνον, εἶτα Χριστοῦ ποιμένος
τὸν ἄρνα Παῦλον γῆς ὅλης τὸν ποιμένα,
νῦν ἐστὶ βρῶμα τοῦ κυνὸς τοῦ Κερβέρου.
Παῦλος τρυφᾷ τρυφῇ δὲ τῆς ζωηφόρου
φῶς τριττὸν ἁπλοῦν ὡς ὁρῶν θεαρχίας
ἔπαθλον εὑρὼν τὴν ἄνω σκηπτουχίαν.
|
Textus |
|
Ὁ μικρὸς δάκτυλος
|
Incipit |
|
Ο μοναχος Γενναδιος.
|
Monocondylia et Monogrammata |
|
Ὁ μονογενὴς υἱὸς καὶ λόγος τοῦ θεοῦ ὁ συνάναρχός τε καὶ συναίδιος
|
Incipit |
|
Ὁ μονογενὴς υἱὸς καὶ λόγος τοῦ Θεοῦ, δι’ οὗ τὰ πάντα ἐγένετο
|
Incipit |
|
Ὁ Μωϋσῆς ἀπὸ ὀνόματος τοῦ θεοῦ δίδει ταῖς δέκα ἐντολαῖς
|
Incipit |
|
Ὁ Νεκτεναβὸς ἔμαθεν τὸν Ἀλέξανδρον τὴν φρόνησιν τῶν Αἰγυπτίων
|
Incipit |
|
ὁ νομοθέτης οὐδ' ὅλως διαλαμβάνει τί δεῖ γενέσθαι παρανόμου γάμου
|
Incipit |
|
Ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται τὸν ἐρχόμενον Χριστόν, τὸν ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, ἐκήρυξαν
|
Incipit |
|
Ὁ νόμος ὁ μωσαϊκὸς ἐμποδίζει ταῖς γυναῖκες
|
Incipit |
|
Ὁ νοῦς δὲ τῆς ἑρμηνείας αὐτοῦ ἐστιν οὕτως· σήμερον ὁ ἀγαθὸς Υἱός
|
Incipit |
|
Ὁ νοῦς δὲ τῆς ἑρμηνείας αὐτῶν ἐστιν οὕτως· σήμερον ὁ ἀγαθὸς Υἱός
|
Incipit |
|
Ὁ νοῦς δὲ τῆς ἑρμηνείας αὐτῶν ἐστιν οὕτως· σήμερον ὁ ἀγαθὸς Υἱός
|
Incipit |
|
Ὁ νοῦς τῆς ἀκροστιχίδος τοῦ παρόντος κανόνος
|
Incipit |
|
Ὁ νοῦς τῆς ἀκροστιχίδος τοῦ παρόντος κανόνος
|
Incipit |
|
Ὁ νοῦς τῆς ἀκροστιχίδος τοῦ παρόντος κανόνος
|
Incipit |
|
Ὁ νοῦς τῆς ἀκροστιχίδος τοῦ παρόντος κανόνος ἐστὶν οὗτος
|
Incipit |
|
Ὁ νοῦς τῆς ἀκροστιχίδος τοῦ παρόντος κανόνος ἐστὶν οὗτος· ὁ θεάνθρωπος
|
Incipit |
|
Ὁ νοῦς τῆς ἀκροστιχίδος τοῦ παρόντος κανόνος ἐστὶν οὗτος· ὁ θεάνθρωπος
|
Incipit |
|
Ὁ Ξενοφῶν οὐκ οἶδε τήνδε γῆν ξένην,
|
Incipit |
|
Ὁ οἶνος περικάρδιέ μου Παῦλε
|
Incipit |
|
Ὁ ὀκταδικὸς ἀριθμὸς στερεὸν σῶμα ἀποτελεῖται
|
Incipit |
|
Ὁ ὁμοούσιος καὶ συναΐδιος
|
Incipit |
|
Ὁ ὁμοούσιος καὶ συναΐδιος
|
Incipit |
|
Ὁ ὁμοούσιος καὶ συναίδιος λόγος τοῦ Θεοῦ
|
Incipit |
|
Ο ΟΝΕΙΡΟΙΣ ΠΙΣΤΕΥΩΝ ; Ο ΔΕ ΤΟΝ ΓΕΛΩΤΑ ΠΡΟΣΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΣ ; ΠΡΟΣΕΧΕ ΩΔΕ ΤΑΣ ΕΠΙΒΟΥΛΑΣ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ
|
Incipit |
|
Ὁ ὅσιος Ἰάκωβος μ΄ ἔτη δουλεύσας τῷ Θεῷ χάριν ἔλαβε
|
Incipit |
|
Ὁ ὅσιος Ἰάκωβος τεσσαράκοντα ἔτη δουλεύσας
|
Incipit |
|
Ὁ ὅσιος Ἰάκωβος τεσσαράκοντα ἔτη δουλεύσας τῷ Θεῷ
|
Incipit |
|
Ὁ ὅσιος Μαρτῖνος πάντα τὰ τῆδε καταλιπών
|
Incipit |
|
Ὁ ὅσιος Μαρτῖνος πάντα τὰ τῇδε καταλιπών
|
Incipit |
|
Ὁ ὅσιος πατὴρ ἡμῶν Ἀντώνιος οὗτος ἐξ άρχοντικῆς ἀξίας τᾖ μοναδικῇ προσελθὼν πολιτείᾳ
|
Incipit |
|
Ὁ ὅσιος πατὴρ ἡμῶν Γεράσιμος ὑπῆρχεν ἐκ χώρας Λυκίας. Ποθήσας δὲ τὸν μονήρη βίον
|
Incipit |
|
Ὁ ὅσιος πατὴρ ἡμῶν Δανιὴλ ὁ στυλίτης ὁ ἐν τῷ Ἀνάπλῳ. οὗτος ἦν ἐπὶ Λέοντος τοῦ μεγάλου βασιλέως τοῦ Βέσσου
|
Incipit |
|
Ὁ ὅσιος πατὴρ ἡμῶν Ἰωάννης ὁ Σαβαΐτης διηγήσατο ἡμῖν φοβερὸν κεφάλαιον
|
Incipit |
|
Ο ΟΥΝ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΑΡΚΑΔΙΟΣ
|
Incipit |
|
Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΔΕ ΚΑΤΑ ΜΕΝ ΤΗΝ ΦΥΣΙΝ ΕΙΣ ΕΣΤΙΝ ΚΑΤΑ ΔΕ ΤΑΣ ΥΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΗΓΟΥΝ ΤΑΣ ΖΩΝΑΣ ΕΝΝΕΑ ΟΥΡΑΝΟΙ ΕΙΣΙΝ
|
Incipit |
|
Ὁ οὐρανὸς Θεοῦ κελεύσει δίκην δέρρεως
|
Incipit |
|
Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΘΕΟΥ ΚΕΛΕΥΣΕΙ ΔΙΚΗΝ ΔΕΡΡΕΩΣ ΕΚΤΙΣΘΗ
|
Incipit |
|
Ὁ οὐρανὸς Θεοῦ κελεύσει δίκην δέρρεως ἐκτίσθη
|
Incipit |
|
Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΛΕΓΕΙ Ο ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΑΠΝΟΕΙΔΗΣ ΕΣΤΙ
|
Incipit |
|
Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΣΦΑΙΡΟΕΙΔΗΣ ΕΣΤΙ ΚΥΚΛΩ ΠΕΡΙΕΧΩΝ ΤΗΝ ΓΗΝ
|
Incipit |
|
Ὁ οὐρανός, λέγει ὁ μέγας Βασίλε(ιος), καπνοειδὴς ἔνι
|
Incipit |
|
Ὁ οὐρανός, λέγει ὁ μέγας Βασίλε(ιος), καπνοειδής ἐστι
|
Incipit |
|
Ὁ οὐρανὸς, ὦ παιδίον, περίεψει κύκλῳ τὴν γῆν καὶ τὴν θάλατταν
|
Incipit |
|
Ο ΠΑΓΟΣ ΔΕ ΧΕΙΡΟΝΑ ΠΟΙΕΙ ΤΗΝ ΒΛΑΒΗΝ· ΔΟΞΑ ΤΩ ΔΟΝΤΙ ΑΡΧΗΝ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΤΩ ΘΕΩ ΗΜΩΝ ΔΟΞΑ ΣΟΙ
|
Desinit |
|
ὁ παιδαγωγὸς καὶ σκιόγραφος νόμος·
βρονταῖς θυέλλαις·ἀστραπταῖς τε καὶ κρότοις·
θείοις λαληθεὶς·Ἰωάννης σὴν χάριν,
εὐαγγελιστὰ μυστικῶς υπογράφει·
ὑπέρθεον γὰρ πνεῦμα τοῦ θεοῦ λόγου·
ἐν σοὶ κατασκηνῶσαν ἀρρήτῳ λόγῳ,
βροντῆς γόνον δείκνυσιν αξιοχρέως·
τῶν δογμάτων βροντῶντα μυστικὸν κλέος·
ἐν ἀρχικήν τε καὶ τρίφωτον οὐσίαν·
σαφῶς καταστράπτοντα καὶ θνητὴν φύσιν·
ἕλκοντα (?) πρὸς φῶς γνώσεως τρανεστάτης·
καὶ νοῦν ἑνοῦντα, τῷ ὑπὲρ νοῦν καὶ λόγον.
|
Textus |
|
Ο παιδαγωγος και σκιογραφος νομος· βρονταις θυελλαις· αστραπαις τε και κροτοις· θειοις λαληθεις· Ιωαννης σην χαριν, ευαγγελιστα μυστικως υπογραφει· υπερθεον γαρ πνευμα του θεου λογου· εν σοι κατασκηνωσαν αρρητω λογῳ, βροντης γονον δεικνυσιν αξιοχρεως· των δογματων βροντωντα μυστικον κλεος· εν αρχικην τε και τριφωτον ουσιαν· σαφως καταστραπτοντα και θνητην φυσιν· ελκοντα (?) προς φως γνωσεως τρανεστατης· και νουν ενουντα, τῳ υπερ νουν και λογον.
|
Textus |
|
Ο ΠΑΛΑΙ ΒΛΥΣΑΣ ΥΔΑΤΑ
|
Incipit |
|
Ο ΠΑΛΑΙ ΒΛΥΣΑΣ ΥΔΑΤΑ ΠΗΓΗΣ
|
Incipit |
|
Ο ΠΑΛΑΙ ΜΕΝ ΔΙΑ ΛΑΙΛΑΠΟΣ
|
Incipit |
|
Ο ΠΑΛΑΙ ΠΡΟΣΑΝΗΓΕΙΡΕΝ ΑΔΡΙΑΝΟΣ ΕΚ ΒΑΘΡΟΥ
|
Desinit |
|
Ὁ παλαιστὴς ἔχει δακτύλους δ´
|
Incipit |
|
Ο ΠΑΛΑΙΣΤΗΣ ΕΧΕΙ ΔΑΚΤΥΛΟΥΣ Δʹ
|
Incipit |
|
Ὁ Πάμφιλος καὶ δοῦλος ἐστὶ καὶ φίλος
|
Incipit |
|
Ὁ πανάγαθος Θεὸς διὰ νὰ εἶναι φύσει ἀγαθός
|
Incipit |
|
Ὁ πανάγαθος καὶ φιλοικτίρμων θεὸς ἀεὶ μὲν τὴν τοῦ ἀνθρώπου κηδεμονίαν φιλεῖ
|
Incipit |
|
Ὁ πανένδοξος τοῦ Χριστοῦ μάρτυς
|
Incipit |
|
Ὁ πάπας Πέτρου τοῦ ἀποστόλου διάδοχος καὶ ἔστι καὶ ὀνομάζεται
|
Incipit |
|
Ὁ πάπας Ῥώμης καὶ οἱ ἔξωθεν τῆς δύσεως Χριστιανοί
|
Incipit |
|
Ὁ πάπας Ῥώμης καὶ ὅσοι τοῦ μέρους τῆς δύσεως
|
Incipit |
|
Ὁ Πάπας Ῥώμης καὶ ὅσοι τοῦ μέρους τὴς δύσεως χριστιανοὶ ἔξωθεν τοῦ ἰωνίου κόλπου, Ἰταλοί, Λογγίβαρδοι, Φράγγοι, οἳ καὶ Γερμανοί,
|
Incipit |
|
Ὁ πάπας Ῥώμης Κελεστῖνος γράφει δι' ἐπιστολῶν τριῶν
|
Incipit |
|
Ὁ παρὰ τὴν ὁμωνυμίαν· τὰ δέοντα ἀγαθά ἐστι
|
Incipit |
|
Ὁ παραγραφόμενος τὴν δίκην ἴδια μέν τινα
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὁ παράδεισος οὐκ ἔστι ἐν τῇ καθ' ἡμᾶς
|
Incipit |
|
ὁ παρακαλῶν τοὺς ταπεινοὺς παρακαλέσει ὑμῶν τὰς καρδίας καὶ στηρίξει εἰς τὴν ἑαυτοῦ ἀγάπην διὰ τῶν οἰκτιρμῶν αὐτοῦ. [ὅτι] αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
Ὁ παρακείμενος τῇ γλώττῃ χιτών, εἰς ὃν διασπείρεται τὰ μαλακὰ νεῦρα
|
Incipit |
|
ο παρθενος τι τον τεκοντα τον κατω
λιπων τεκοντα τον θεον κταται μονον,
ως παρθενος γαρ προς τον εκ της παρθενου
καλουντα Χριστον οια συγγενης τρεχει·
εντευθεν εις το στηθος αυτου γνησιως
πεσων εκειθεν την αβυσσον λαμβανει
της γνωσεως και παντα πλουτει τον κοσμον
μυστηριων αγνωστα και τοις αγγελοις.
θεηγορος τεταρτος ουν Ιωαννης
ευαγγελιστης, αλλ εν υψει δογματων
πρωτος, μεγιστος, ακρος, αρχη και τελος.
|
Textus |
|
Ὁ παρὼν εἱρμὸς ὀνειδίζει
|
Incipit |
|
Ὁ παρὼν κανὼν ὀλίγα τινὰ ἔχει τροπάρια δεόμενα
|
Incipit |
|
Ὁ παρὼν κανὼν ὀλίγα τινὰ ἔχει τροπάρια δεόμενα σαφηνείας
|
Incipit |
|
Ὁ παρὼν κανὼν ὀλίγα τινὰ ἔχει τροπάρια δεόμενα σαφηνείας
|
Incipit |
|
Ὁ παρὼν κανὼν ὀλίγα τινὰ ἔχει τροπάρια δεόμενα σαφηνείας καὶ ἐπεξηγήσεως
|
Incipit |
|
Ὁ παρὼν κανὼν ὀλίγα τινὰ ἔχει τροπάρια δεόμενα σαφηνείας καὶ ἐπεξηγήσεως
|
Incipit |
|
Ο ΠΑΡΩΝ ΛΟΓΟΣ ΔΥΣΚΑΤΑΛΗΠΤΟΣ ΩΝ ΤΟΙΣ ΠΟΛΛΟΙΣ
|
Incipit |
|
Ο ΠΑΡΩΝ ΛΟΓΟΣ ΕΟΙΚΕ ΜΕΝ ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ
|
Incipit |
|
Ὁ παρὼν λόγος παραινεῖ χάριν εἰδέναι τῷ Θεῷ
|
Incipit |
|
Ὁ παρὼν λόγος τοῦ πανηγυρικοῦ εἴδους ἐστίν
|
Incipit |
|
Ὁ παρὼν λόγος τοῦ πανηγυρικοῦ εἴδους ἐστίν
|
Incipit |
|
Ὁ παρὼν λόγος τοῦ πανηγυρικοῦ εἴτουν τοῦ ἐπιδεικτικοῦ ὢν εἴδους
|
Incipit |
|
Ὁ παρὼν λόγος τοῦ πανηγυρικοῦ εἴτουν τοῦ ἐπιδεικτικοῦ ὢν εἴδους
|
Incipit |
|
Ὁ παρὼν λόγος τοῦ συμβουλευτικοῦ ἐστιν εἴδους
|
Titulus initialis |
|
Ὁ παρὼν μετὰ τὴν ἐδαφιαίαν μετάνοιαν
|
Incipit |
|
Ὁ παρὼν οὗτος κανὼν ἑρμηνείας οὐ δεῖται
|
Incipit |
|
Ὁ παρὼν οὗτος κανὼν ἑρμηνείας οὐ δεῖται
|
Incipit |
|
Ὁ παρὼν οὗτος κανὼν ἑρμηνείας οὐ δεῖται
|
Incipit |
|
Ὁ παρὼν οὗτος κανὼν ἑρμηνείας οὐ δεῖται
|
Incipit |
|
Ὁ παρὼν οὗτος κανὼν ἑρμηνείας οὐ δεῖται
|
Incipit |
|
Ὁ παρὼν οὗτος κανὼν ἑρμηνείας οὐ δεῖται
|
Incipit |
|
Ὁ παρὼν οὗτος κανών, ὅσον ἀπὸ τοῦ βαρέος ἤχου τὸ δυσηχὲς ἔχων
|
Incipit |
|
Ὁ παρὼν οὗτος κανών, ὅσον ἀπὸ τοῦ βαρέος ἤχου τὸ δυσηχὲς ἔχων
|
Incipit |
|
Ὁ παρὼν οὗτος λόγος ἀγωνιστικῶς ἀποδείκνυσι
|
Incipit |
|
Ὁ παρὼν ποιητὴς ἐν τῷ δράματι
|
Incipit |
|
Ὁ παρὼν τῆς Θεοτόκου κανὼν οὐδεμίαν ἔχει δυσχέρειαν
|
Incipit |
|
Ὁ παρὼν τῆς Θεοτόκου κανὼν οὐδεμίαν ἔχει δυσχέρειαν
|
Incipit |
|
Ὁ παρὼν τῆς Θεοτόκου κανὼν οὐδεμίαν ἔχει δυσχέρειαν
|
Incipit |
|
Ὁ παρὼν τῆς Θεοτόκου κανὼν οὐδεμίαν ὅλως ἔχει δυσχέρειαν
|
Incipit |
|
Ὁ παρὼν τῆς Θεοτόκου κανὼν οὐδεμίαν ὅλως ἔχει δυσχέρειαν
|
Incipit |
|
Ὁ παρὼν τῆς Θεοτόκου κανὼν οὐδεμίαν ὅλως ἔχει δυσχέρειαν
|
Incipit |
|
ὁ πᾶς λόγος ἐστὶν ἐν τῆ ἐπιστολῆ· περί τε ἑαυτοῦ καὶ περὶ Κορινθίων καὶ τῶν ψευδαποστόλων·
|
Incipit |
|
Ὁ πάσης ἐπέκεινα δυνάμεως καὶ σοφίας
|
Incipit |
|
Ο ΠΑΣΗΣ ΚΑΚΙΑΣ ΚΑΙ ΕΜΠΑΘΟΥΣ ΔΙΑΘΕΣΕΩΣ
|
Incipit |
|
ὁ πατήρ μου ἐγέννησεν ἐμέ. καὶ ἰδοὺ μία γέννησις, ἵνα βαθμὸν ἀπετέλεσαν
|
Incipit |
|
Ὁ Πατριάρχης. Τίνα ταῦτα, θειότατε βασιλεῦ; Ὁ Βασιλεύς. Τίνα ταῦτα; Τὴν εἰρήνην ἐπιζητῶ καὶ τῶν ἀπὸ Χριστοῦ καλουμένων ἐπισπεύδω τὴν ἕνωσιν
|
Incipit |
|
ο Παυλος δε δεικνυων (?) την εικονα (?) λεγει.
|
Desinit |
|
Ὁ Παῦλος ὁ ἄϋλος ἐκ τῶν πραγμάτων,
Ἢ γραμμάτων πέφηνε τῇ διαστάσει.
Τὸ π γὰρ αἴρων, τοῦτο γνώσῃ ῥᾳδίως.
Μάλιστα προσχὼν οἷς βιοὺς ἦν καὶ γράφων.
Ἢ Παῦλον αὐλὸν τοῦ Παρακλήτου λέγε.
Ἆρον τὸ πρῶτον γράμμα, καὶ τόνον τέλει
Ἐνθεὶς, διαγνῷς Πνεύματος τοῦτον λύραν,
Ὡς ὄργανόν τε τῆς θεοῦ μουσουργίας.
Ὡς δάκτυλος γὰρ τοῦτον ἡ θεία χάρις
Περικροτοῦσα καὶ δονοῦσα τὴν κτίσιν,
Εἵλκυσεν, ἐξήγειρε πρὸς εὐπιστίαν,
Δι' ἧς τὸ σωσίκοσμον ἢχησε μέλος.
Ἄπολλον ἔῤῥε, καὶ συνεῤῥέτω τρίπους.
Ζήτω δὲ Παῦλος ἐκ πόλου λαλῶν τρίτου,
Θέλγων, συνέλκων πάντας εἰς τριττὸν σέβας.
Ἐπιστολῶν τούτου γὰρ ἂν δὶς ἑπτάδα
Πιστῶς διέλθοις, ζῶντα καρδίας μέσον
Τούτου διαγνῷς καὶ λαλοῦντα τὸν λόγον,
Ὃς Χριστὸς ὁ ζῶν ἐστι τοῦ Πατρὸς Λόγος.
Ἄκουε τοίνυν τῶν ἐπιστολῶν βάθη
Ὕψη δὲ μᾶλλον συντομωτάτῳ λόγῳ.
Επιστολὴν πρώτην δὲ πρὸς Ῥώμην γράφει,
Ὡς οἷα πρώτην Χριστὸν εἰσδεδεγμένην.
Τῇ δευτέρᾳ πλήττει δὲ τοὺς Κορινθίους,
Ὡς πίστιν οὐ τηροῦντας ἠκριβωμένως.
Πάλιν δὲ τούτοις τοὺς ὀνειδισμοὺς γράφει,
Καὶ τὴν ἑαυτοῦ προστιθεὶς παρουσίαν.
Τὴν δ' αῦ τετάρτην πρὸς Γαλάτας μὴ κόπους
Αὐτῷ παρασχεῖν ἐγχαράττει, πρὸς πλάνην
Ἰουδαϊστῶν, ἐκκυλισθέντας πάλιν.
Πρὸς τοὺς Ἐφεσίους δὲ καὶ Ῥώμης, ἕνα
Σκοπὸν τέθεικεν οἶα πιστοῖς ἐκ λόγων.
Τοῦτον γὰρ ἦσαν οὐδαμῶς δεδορκότες.4
Ἕκτην Φιλίππων τοῖς κατοίκοις ἐγγράφει,
Πλείους ἐπαίνους τῶν Κορινθίων πλέκων,
Καύχημα τούτου καὶ στέφανον δεικνύων.
Εἰς ἑβδόμην δὲ τοῖς Κολοσσαῖς μηνύει,
Ὡς εὐσεβοῦσι πᾶσαν ἐκφεύγειν πλάνην
Καὶ νουθετεῖν ἔγραψεν Ἀρχίππῳ πλέον.
Πρὸς Θετταλοὺς δὲ δὶς γράφων, εὐφημίας
Λόγους ἔγραψεν ὥς τι καὶ πεπονθότας
Ἐκ συγγενῶν, καθώς περ ἐν Σιών τινες.
Πάλιν δὲ τούτοις ἦν γράφων εὐθυμίας,
Καὶ καρτερεῖν τε συμφορῶν ἀθυμίαις.
Οἴς καὶ σοφὤς ἔλεξεν αἰῶνος τέλος.
Ἑξῆς ἔγραψε τὴν πρὸς Ἑβραίους μίαν,
Φαίνων ἀμειψιν πίστεως ἐκ τῶν λόγων,
Φωνὰς προφητῶν πρόσθεσίν τε τῶν ὄχλων.
Ἡ πρὸς Τιμόθεον δὲ πρώτη, τὸν τρόπον
Ἀρχῆς διδάσκει καὶ τύπους Ἐκκλησίας.
Τὴν ταξιν αὐτὴν καὶ διδάσκεσθαι πόθῳ.
Αἰνεῖ δὲ τοῦτον ἡ δὶς ἔξ, καὶ δεικνύει
Τὴν πίστιν ἐκ μάμμης τε καὶ μητρος φέρειν,
Ψέγει δὲ λοιποὺς, οὐ τὸν Ὀνησιφόρον.
Τιμοθέῳ δηλοῖ δὲ φεύφειν πᾶν ῥέον,
Καὶ τὴν ἑαυτοῦ νῦν τελευτὴν μηνύει.
Τὰς αἰρέσεις φῆναι δε καὶ μὴ θαυμάσειν
Γράψας πρὸς αὐτὸν τοῦ πορευθῆναι τάχος.
Τὸ σπένδομαι γὰρ δεῖγμα τρανὸν τοῦ τέλους.
Ἑξῆς δὲ Τίτῳ κληρικῶν καταστάσεις.
Καὶ θεσμὸν ἐκοίθησι τῆς ἐκκλησίας.
Δέδεκτο καὶ Φιλήμων τὴν δὶς ἑπτάδα,
Τὸν δοῦλον Ὀνήσιμον εἰς ἐλευθέρων
Ἐλθόντα τάξιν καὶ μεμαρτυρηκότα,
Σκελῶν τε θλάσιν ὡς κεκαρτερηκότα
Ῥώμης ἐπ' αὐτῆς ἐν χρόνοις τοῦ Τερτύλου:
Ἐν τοῖς χρόνοις δὲ Καίσαρος Τιβερίου,
Ὥν ἦν ἀριθμὸς ἑπτὰ σὺν δὶς ἑξάδι
Παῦλος διδάσκειν ἤρκτο τοῦ κηρύγματος,
Ἕως Κλαυδίου τῶν χρόνων τρεῖς καὶ δέκα,
Ὅ0' ἡγεμὼν ἦν τῆς Ἰουδαίας Φήλιξ.
᾿Υφ' οὗ καθείρχθη Παῦλος ἐν δυσὶ χρόνοις
Ἐν Καισαρείᾳ. Καὶ πάλιν τῷ Πορκίῳ
Φήστῳ παραστὰς τοῦς ἐτασμοὺς ἦν φέρων.
Καὶ μηχανᾶται τοῦτον ἐκπεφευγέναι,
Ζητῶν ἀπελθεῖν ἔνθα Καῖσαρ τυγχάνει.
Καὶ στέλλεται τάχιστα πρὸς Ῥώμην πόλιν,
Ἥν ὁ βδελυκτὸς Καίσαρ ἐστρόβει Νέρων
Συνῆν δὲ Παύλῳ συγγραφεὺς τῶν Πράξεων
Λουκᾶς, Ἀρισταρχός τε σὺν προθυμίᾳ.
Τούτου μέχρι γράφει δέ. Παῦλος γὰρ δύο
Χρόνους καθεῖρκτο καὶ πέπαυτο τοῦ γράφειν.
Καὶ Λουκᾶς αὐτὸν ἐκλέλοιπεν αὐτίκα
Σὺν Ἀριστάρχῳ, καὶ διῆγεν, φεῦ, μόνος.
Ἐξῆς γράφει Παύλου δὲ πᾶν ἀθλημάτων
Εὐσέβιος κάλλιστα καὶ δρόμου χρόνου.
Καὶ πῶς ἄδειαν ἐκ Νέρωνος ἦν ἔχων.
Καὶ πῶς διδάσκων ἦν χρόνοις μέτρῳ δέκα.
Ἔκστηθι τὴν Νέρωνος ὡμὴν καρδίαν.
Ὅς οὐ μόνον δέδεικτο, φεῦ, μητροκτόνος,
Ἀλλ' οὗν μανεὶς ἀνεῖλεν Ὀκταυΐαν
Τούτου βοηθὸν, συγγενεῖς τε μυρίους,
Ἔπειτα κ' αὐτοὺς τοὺς μαθητὰς Κυρίου
Ὡμῶς ἀναιρεῖν ἦρκτο θηριωδίᾳ.
ῼ καὶ προσήχθη Παῦλος, ἦν δ' ἔχων πάλιν
Λουκὰν αὐτῷ, καὶ νενέκρωται ξίφεῖ,
Ὁ ζῶν ἀεί τε καὶ λαλῶν καθημέραν.
Νέρωνος ὴν δὲ τρεῖς τε καὶ δέκα χρόνος.
Ἐκ τοῦ πάθους τοῦ Κυρίου χρόνων δέκα
Τρισσουμένων ἦν ὁ δρόμος σὺν ἑξάδι.
|
Textus |
|
Ο ΠΕΡΙ ΑΝΤΙΔΟΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΑΙΩΝ ΚΑΙ ΕΜΠΛΑΣΤΡΩΝ ΛΟΓΟΣ
|
Incipit |
|
Ὁ περὶ ἀρετῶν λόγος πολὺς καὶ πολυειδὴς τοῖς πάλαι σοφοῖς καταβέβληται
|
Incipit |
|
Ὁ περὶ ἀρετῶν λόγος πολὺς καὶ πολυειδὴς τοῖς πάλαι σοφοῖς καταβέβληται
|
Incipit |
|
Ὁ περὶ Δημοσθένους βίος τοῦ ῥήτορος
|
Incipit |
|
Ο ΠΕΡΙ ΕΛΑΙΩΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΟΤΩΝ ΚΑΙ ΕΜΠΛΑΣΤΡΩΝ ΛΟΓΟΣ
|
Incipit |
|
Ὁ περὶ τῆς θείας προνοίας λόγος πολλὴν μὲν ἐκ τῶν εὐτάκτως γινομένων ἐν τῷ παντὶ τῷδε τὴν ἰσχὺν ἔχει τῆς ἀποδείξεως
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ο ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΟΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΑΙΩΝ ΚΑΙ ΕΜΠΛΑΣΤΡΩΝ ΛΟΓΟΣ
|
Incipit |
|
Ο ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΟΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΑΙΩΝ ΚΑΙ ΕΜΠΛΑΣΤΡΩΝ ΛΟΓΟΣ
|
Incipit |
|
Ο ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΟΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΑΙΩΝ ΚΑΙ ΕΜΠΛΑΣΤΡΩΝ ΛΟΓΟΣ
|
Incipit |
|
Ο ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΟΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΑΙΩΝ ΚΑΙ ΕΜΠΛΑΣΤΡΩΝ ΛΟΓΟΣ
|
Incipit |
|
Ο ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΟΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΑΙΩΝ ΚΑΙ ΕΜΠΛΑΣΤΡΩΝ ΛΟΓΟΣ
|
Incipit |
|
Ὁ περὶ τῶν ἀντιδότων καὶ ἐλαιῶν καὶ ἑμπλάστρων λόγος
|
Incipit |
|
Ο ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΟΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΑΙΩΝ ΚΑΙ ΕΜΠΛΑΣΤΡΩΝ ΛΟΓΟΣ
|
Incipit |
|
Ὁ περὶ τῶν ἀντιδότων καὶ ἐλαιῶν καὶ ἑμπλάστρων λόγος
|
Incipit |
|
Ο ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΟΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΑΙΩΝ ΚΑΙ ΕΜΠΛΑΣΤΡΩΝ ΛΟΓΟΣ ΔΥΣΚΑΤΑΛΗΠΤΗΣ ΩΝ ΤΟΙΣ ΠΟΛΛΟΙΣ
|
Incipit |
|
Ο ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΟΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΑΙΩΝ ΚΑΙ ΕΜΠΛΑΣΤΡΩΝ ΤΕ ΚΑΙ ΤΡΟΧΙΣΚΩΝ ΛΟΓΟΣ
|
Incipit |
|
Ὁ περὶ τῶν ἀντιδότων καὶ ἑμπλάστρων καὶ ἐλαιῶν λόγος
|
Incipit |
|
Ο ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΟΤΩΝ ΚΑΙ ΕΜΠΛΑΣΤΡΩΝ ΚΑΙ ΕΛΑΙΩΝ ΛΟΓΟΣ
|
Incipit |
|
Ο ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΟΤΩΝ ΚΑΙ ΕΜΠΛΑΣΤΡΩΝ ΚΑΙ ΕΛΑΙΩΝ ΛΟΓΟΣ
|
Incipit |
|
Ο ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΟΤΩΝ ΚΑΙ ΕΜΠΛΑΣΤΡΩΝ ΚΑΙ ΕΛΑΙΩΝ ΛΟΓΟΣ
|
Incipit |
|
Ο ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΟΤΩΝ ΚΑΙ ΕΜΠΛΑΣΤΡΩΝ ΚΑΙ ΕΛΑΙΩΝ ΛΟΓΟΣ
|
Incipit |
|
Ο ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΟΤΩΝ ΚΑΙ ΕΜΠΛΑΣΤΡΩΝ ΚΑΙ ΕΛΑΙΩΝ ΛΟΓΟΣ ΔΥΣΚΑΤΑΛΗΠΤΟΣ
|
Incipit |
|
Ο ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ ΩΔΕ ΛΟΓΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Ο ΠΙΝΔΑΡΟΣ ΤΟ ΜΕΝ ΓΕΝΟΣ ΘΗΒΑΙΟΣ
|
Incipit |
|
Ὁ πιστεύων εἰς τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ ἔχει ζωὴν αἰώνιον· ὁ πιστεύων εἰς τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ οὐχ ὑποσκελισθήσεται τὰ διαβήματα αὐτοῦ
|
Incipit |
|
ὁ πιστὸς πεπληροφόρηται, ὁ Χριστὸς δοξάζεται· αὐτῷ γάρ ἐστιν ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ὁ πιστὸς πεπληροφόρηται, ὁ Χριστὸς δοξάζεται· αὐτῷ... ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Ὁ πλάσας ἡμᾶς Θεός, ἐπιστάμενος τὴν ἀσθένειαν τῆς διανοίας ἡμῶν καὶ τοῦ ἀντικειμένου τὴν κακοτεχνίαν
|
Incipit |
|
ὁ πλάσας κατὰ μόνας τὰς καρδίας ἡμῶν
|
Incipit |
|
Ὁ πλάσας κατὰ μόνας τὰς καρδίας ἡμῶν, ὁ συνιεὶς εἰς πάντα τὰ ἔργα ἡμῶν
|
Incipit |
|
Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΗΡ ΤΟ ΜΕΙΖΟΝ ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΟΝ ΥΠΗΡΕΤΗΜΑ ΕΧΕΙ
|
Incipit |
|
Ὁ πόθος ὀρθὸς χαρμονῆς πεπλησμένος
πίστις ἄπειρος καὶ τὸ δῶρον προσφέρει·
σοί, Χριστέ, ἱερεὺς πιστὸς οἰκέτης
ὡς τοῦ σοφιστοῦ μηχανὰς ὑπεκφύγοι.
|
Textus |
|
Ὁ ποιητὴς Φωκυλίδης, ὁ σοφώτατος
|
Incipit |
|
Ὁ ποιῶν μοναστήριον εἰς τὰ ἴδια ἑαυτοῦ
|
Incipit |
|
Ὁ πόλεμος τῆς Τρωάδος
|
Titulus initialis |
|
Ὁ πολιτικὸς λόγος ὅς ἐστι συμβουλευτικός, δικανικὸς καὶ πανηγυρικός
|
Incipit |
|
Ὁ πόνος λέγειν πρὸς Θεὸν ἀναγκάζει με, ἡ δὲ ἐμὴ ἀναξιότης σιωπᾶν ἐπιτρέπει μοι
|
Incipit |
|
Ὁ πόνος τοῦ λέγειν ἀναγκάζει με· ἡ δὲ ἀναξιότης μου σιωπᾶν ἐπιτιμᾷ μοι
|
Incipit |
|
ὁ ποῦ ἐκεῖνος ἔπαθε διὰ τοῦ λόγου μας κατὰ τὴν σάρκα,
|
Desinit |
|
Ὁ πρὶν τελώνης καὶ σχολάζων τοῖς φόροις
εὐαγγελιστὴς νῦν δέδεικται προσφόρως,
Ματθαῖος ὁ κράτιστος ἐν θεηγόροις˙
τὴν τοῦ Λόγου γὰρ σαρκικὴν ἐνδημίαν
καθιστορεῖ τε καὶ σαφῶς διαγράφει.
|
Textus |
|
Ὁ προβεβασιλευκὼς κῦρ Μιχαὴλ ὁ Δούκας πρὸς πονηρίαν
|
Incipit |
|
Ὁ προδηλωθεὶς ἐν τῷ λόγῳ
|
Incipit |
|
Ὁ προκείμενος οὗτος λόγος μετὰ τὴν ἀπὸ Κωνσταντινουπόλεως ἐκδημίαν
|
Incipit |
|
Ὁ προκείμενος οὗτος λόγος μετὰ τὴν ἀπὸ Κωνσταντινουπόλεως ἐκδημίαν
|
Incipit |
|
Ὁ προκείμενος οὗτος λόγος μετὰ τὴν ἀπὸ Κωνσταντινουπόλεως ἐκδημίαν
|
Incipit |
|
Ὁ προκείμενος οὗτος λόγος μετὰ τὴν ἀπὸ Κωνσταντινουπόλεως ἐκδημίαν
|
Incipit |
|
Ὁ πρόλογος νῦν ἐγράφη παρ᾽ ἐλπίδα πάλιν δὲ ἰδοὺ τὸ δεύτερον στοιχεῖον… νῦν δὲ τὴν ἀρχὴν εὐλόγησον ὦ πάτερ, Λόγος βʹ
|
Titulus initialis |
|
ὃ πρὸς τῇ ἐλπίδι καὶ τὸ ἀδίστακτον ἐπιφέρον, πρῶτον ἡμῖν καὶ μόνον καὶ τελευταῖον ἁπλῶς εἰς ἀναψυχήν.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ὁ προστυχὼν πᾶς τῆδε τῇ βίβλῳ φίλος,
Εὐσταθίου μέμνησο τοῦ γεγραφότος
εὐαγγελιστῶν τεσσάρων σοφῶν βίβλον
λόγους ἀναπτύσσουσαν ἐν σαφεῖ φράσει,
τέσσαρσι μησὶ κἀν κατείχετο πλέον.
|
Textus |
|
ο προστυχων πας τηδε τῃ βιβλῳ φιλος,| Ευσταθιου μεμνησο του γεγραφοτος | ευαγγελιστων τεσσαρων σοφων, βιβλον | λογους αναπτυσσουσαν εν σαφει φρασει | τεσσαρσι μησι καν κατειχετο πλεον.
|
Textus |
|
Ὁ προφήτης Δαυὶδ πολλῶν ἐν πείρᾳ γεγονὼς πραγμάτων
|
Incipit |
|
Ὁ προφήτης ὑμνεῖ καὶ λέγει· Πάτερ, δοξάσω σέ
|
Incipit |
|
Ὁ πρωτόκλητος Ἀνδρέας ἀποστόλων
|
Incipit |
|
Ὁ πρωτόκλητος τῶν ἀποστόλων Ἀνδρέας ὁ ἐπίγειος ἄγγελος καὶ οὐράνιος ἄνθρωπος
|
Incipit |
|
Ο ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΣ ΜΕΝ ΗΝΘΗΣΕΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΑΝΔΡΙΑΝΟΥ
|
Incipit |
|
Ο ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΕΙΣ Δʹ ΔΙΑΙΡΕΙ
|
Incipit |
|
Ὁ Ῥαδηνὸς πατὴρ Μιχαήλ, Ἄννα ἀδελφοί
|
Incipit |
|
Ο ΣΑΒΕΛΛΙΟΣ ΜΙΑΝ ΜΕΝ ΦΥΣΙΝ ΟΜΟΛΟΓΕΙ ΤΟ Δʹ ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΙΣ ΥΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΑΡΝΕΙΤΑΙ
|
Incipit |
|
Ο ΣΑΜΠΕΙΡΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΖΩΝ ΜΕΝ ΕΣΤΙ ΓΙΕΝΤΑΙ ΔΕ ΕΝ ΙΝΔΙΑ
|
Incipit |
|
Ὁ Σαοὺλ ᾅδης αἰτητὸς κατὰ μίαν ἐπιβολήν
|
Incipit |
|
Ὁ σίδηρος καὶ ἡ πυρίτης λίθος
|
Incipit |
|
Ὁ σίδηρος καὶ ἡ πυρίτης λίθος
|
Incipit |
|
Ὁ σκοπὸς διὰ τῆς ἐπιγραφῆς δῆλος
|
Incipit |
|
Ὁ σκοπὸς τοῦ α´ τούτου ἠθικοῦ ἐστι τὸ διδάξαι
|
Incipit |
|
Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΕΣΤΙΝ
|
Incipit |
|
Ὁ σκοπὸς τῷ Ἀριστοτέλει διδάξαι περὶ ἁπλῶν φωνῶν
|
Incipit |
|
Ὁ σκοπὸς τῶν ῥηθησομένων δῆλος ἐκ τῆς ἐπιγραφῆς
|
Incipit |
|
Ὁ σοφὸς οὗτος μελωδὸς πολυειδῶς καὶ ποικίλως τὸν λόγον
|
Incipit |
|
Ὁ σοφώτατος Δανιὴλ ὁ νέος
|
Incipit |
|
Ὁ σοφώτατος Δανιὴλ ὁ νέος τὸν χρόνον
|
Incipit |
|
Ὁ σοφώτατος Δανιὴλ ὁ νέος τὸν χρόνον
|
Incipit |
|
Ὁ σοφώτατος Δανιὴλ ὁ νέος τὸν χρόνον
|
Incipit |
|
ὁ σταυρὸς ἰδού, θνῇσκε καὶ ζωῆς τύχῃς
|
Desinit |
|
Ὁ στεφοδότης τῶν θείων σου ἀθλητῶν
|
Incipit |
|
ὁ σύμπας ἡμῖν διήρτισται
λόγος
|
Desinit |
|
Ο ΣΥΝΑΔΩΝ
|
Desinit |
|
ὃ συνιδεῖν οὐκ ἔχω πρὸ τῆς ἐκβάσεως
|
Desinit |
|
Ὁ σφυγμὸς ἐστὶ διαστολὴ καὶ συστολὴ καρδίας
|
Incipit |
|
Ὁ σφυγμὸς κίνησις δὲ ἀρτηριῶν ἀπὸ καρδίας ἀρχομένης
|
Incipit |
|
Ὁ σωτῆρ ἡμῶν Ἰησοῦς ὁ Χριστὸς τῆ τεσσαρισκαὶδεκάτη κατὰ τὴν σελήνην παρεδόθη
|
Incipit |
|
Ο σωτηρ ημων Ιησους Χριστος της τεσσαρις και δεκατη (τεσσαρεσκαιδεκατη) κατα σεληνην παρεδοθη
|
Incipit |
|
Ο σωτηρ ημων Ιησους Χριστος, της τεσσαρις και δεκατη κατα σεληνην παρεδοθη
|
Incipit |
|
Ὁ Σωτήρ μου Χριστός, ὁ δι' ἐμέ
|
Incipit |
|
Ὁ Σωτήρ μου Χριστός, ὁ δι' ἐμέ
|
Incipit |
|
Ὁ Σωτήρ μου Χριστός, ὁ δι' ἐμέ
|
Incipit |
|
Ο σωτηρ ουκ ειχε πεντε χιτωνας, αλλ’ ενα τον επι του σωματος, και την εξω περιβολην· ων το μεν εντος επι του σωματος, καλουσι χιτωνιον· την εξω δε περιβολην, προσαγορευσιν ιματιον.
|
Textus |
|
Ο σωτηρ, ουκ ειχε πεντε χιτωνας, αλλ' ενα τον επι του σωματος, και την εξω περιβολην, ων, το μεν εντος επι του σωματος, καλουσι χιτωνιον, την εξω δε περιβολην, προσαγορευουσιν ιματιον.
|
Textus |
|
ὁ τὰ καλοκινήματα γράψας τε καὶ τύποις ἐκδούς
|
Incipit |
|
Ὁ τὰ πάντα πληρῶν θεὸς ἡμῶν δόξα
|
Textus |
|
ο τα παντα πληρων θεος ημων δοξα σοι, αμην γενοιτο.
|
Textus |
|
ο τα παντα πληρων θεος ημων δοξα σοι.
|
Textus |
|
Ὁ ταπεινὸς μοναχὸς Γεννάδιος ἐλέῳ Θεοῦ πατριάρχης ἐν Κωνσταντίνου πόλει τῶν ἁπάντων τῶν Χριστοῦ πενήτων πᾶσι τοῖς τῷ παρόντι ἐντευξομένοις εὐλογίαν ἐκ τῆς τῶν εὐλογιῶν τοῦ Θεοῦ πηγῆς καὶ εἴδησιν τῶν ἡμετέρων ὥστε δι’ εὐχῆς καὶ σπουδῆς πάντων τὰ τῆς Ἐκκλησίας, Χριστοῦ αὐτοῦ κατανεύοντος, οἴκτῳ ἡμετέρῳ προνοηθῆναι
|
Titulus initialis |
|
ο ταπεινος Νεοφυτος μητροπολιτης Λυδδης
|
Textus |
|
Ὁ Τάρας ἐκταράττεται καὶ δυσωπεῖ καὶ λέγει
|
Incipit |
|
ὃ τε πυρετὸς ἔχηι καὶ ἡ ὁδύνη
|
Incipit |
|
ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων, και εποιησεν αυτω δειπνον και τα εξης.
|
Desinit |
|
Ὁ τέσσαρα τὴν κάτω γένεσιν δηλοῖ τὴν στοιχειώδη
|
Incipit |
|
Ὁ τεσσαρακοστὸς κανὼν τῆς στ´ συνόδου
|
Incipit |
|
Ὁ τετραμόρφοις Χερουβὶμ ἐφεδρεύων
|
Incipit |
|
Ὁ τέττιξ ὁ μουσικὸς ἦρος φανέντος τῆς μελωδίας ἀπάρχεται
|
Incipit |
|
Ὁ τὴν ἄυπνον καὶ ἀκατάπαυστον δοξολογίαν ὑπὸ τῶν ἐν οὐρανοῖς ἀσωμάτων
|
Incipit |
|
Ὁ τὴν γυναῖκα τὴν ἄμορφον δυστυχῶν
|
Incipit |
|
Ὁ τὴν ἡσυχίαν ἐπανῃρημένος καὶ τὴν μόνωσιν μεταδιώκων, καλὴν ἀρχὴν ἠσπάσατο
|
Incipit |
|
Ὁ τὴν παροῦσαν κομίζων ἐπιστολὴν σπουδαιότατος Λεόντιος
|
Incipit |
|
Ὁ τὴν φύσιν τῶν ἀνθρώπων δημιουργήσας
|
Incipit |
|
Ο ΤΗΝΔΕ ΑΝΑΓΝΟΥΣ ΑΠΡΟΣΕΚΤΩΣ ΤΗΝ ΒΙΒΛΟΝ
|
Incipit |
|
Ο ΤΗΝΔΕ ΘΕΛΩΝ ΤΗΝ ΒΙΒΛΟΝ
|
Incipit |
|
Ὁ τῆς ἁγίας τεσσαρακοστῆς καιρός, ἀδελφοί μου
|
Incipit |
|
Ὁ τῆς ἁγίας τεσσαρακοστῆς καιρός, ἀδελφοί μου
|
Incipit |
|
Ὁ τῆς ἀναστασίμου ἑορτῆς αἴτιος Χριστὸς καὶ τῇ ἑκάστοις νοητῆς εὐφροσύνης δωτήρ
|
Incipit |
|
Ὁ τῆς ἀνθρωπίνης οὐσίας γενεσιουργὸς καὶ συνογεὺς Θεός, ὁ ἐπὶ διαμονῇ καὶ ἀφθαρσίᾳ
|
Incipit |
|
Ο ΤΗΣ ΔΕΣΠΟΤΕΙΑΣ ΣΟΥ ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ
|
Incipit |
|
Ὁ τῆς δικαιοσύνης ἥλιος ἀνέτειλεν ἡμῖν σήμερον καὶ τὸν πρὶν ἀνατέλλοντα ἐκάλυψεν· ἐλυτρώθημεν τοῦ σκότους
|
Incipit |
|
Ὁ τῆς δικαιοσύνης σήμερον ἀνέτειλεν ἥλιος
|
Incipit |
|
Ὁ τῆς δικαιοσύνης σήμερον ἀνέτειλεν ἥλιος
|
Incipit |
|
ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος, ὃν ἀποδώσει μοι κύριος ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ὁ δίκαιος κριτής· ὅτι αὐτῷ…
|
Desinit |
|
ὁ τῆς δουλείας ἐπιτρέπει θεσμός
|
Desinit |
|
Ὁ τῆς ἐκκλησίας ταύτης πρόεδρος καὶ οἱ τῆς ἀπλανοῦς εὐσεβείας καὶ τῆς κατ’ ἀρετὴν πολιτείας διδάσκαλοι
|
Incipit |
|
Ὁ τῆς ἡμετέρας σωτηρίας φροντίζων καὶ κηδόμενος
|
Incipit |
|
Ὁ τῆς ἡμετέρας σωτηρίας φροντίζων καὶ κηδόμενος Κύριος
|
Incipit |
|
Ὁ τῆς θεολογίας ἐπώνυμος Γρηγόριος ἐν τῷ ἐπιταφίῳ τοῦ ἀδελφοῦ Καισαρείου φάσκει
|
Incipit |
|
Ὁ τῆς καλὸν ἐκλαμποὐσης χάριτος ἐπώνυμος Χαραλάμπης, Σευήρου τοῦ δυσσεβοῦς βασιλεώς
|
Incipit |
|
Ο ΤΗΣ ΟΙΚΟΔΕΣΠΟΤΕΙΑΣ ΤΟΠΟΣ
|
Incipit |
|
Ὁ τῆς οἰκοδεσποτείας τρόπος
|
Incipit |
|
Ὁ τῆς σελήνης σύνδεσμος καταλαμβάνεται
|
Incipit |
|
ὁ τῆς φιλαργυρίας δαίμων
|
Desinit |
|
Ὁ Τίτος θαυμάσιός τις ἦν μαθητὴς τοῦ Παύλου. Ἐπίσκοπος δὲ τῆς Κρήτης μεγίστης οὔσης κεκειροτόνητο ὑπὸ τοῦ Παύλου. Ἐπετετράπτο δὲ
|
Incipit |
|
Ὁ τὸ μοναχικὸν σχῆμα ἀποδυσάμενος καὶ γάμῳ κοσμικῷ προσομιλήσας ὑπάρχει ὁ βίος αὐτοῦ κατάκριμα ὡς διαβολικὸς ὦν
|
Incipit |
|
Ὁ τοιοῦτος γάμος οὐ διαζεύγνυται
|
Incipit |
|
Ὁ τὸν ἄξιον ἱερωσύνης τιμῶν καὶ ἅγιον ὀνομάζων ἄνθρωπον τιμᾷ καὶ δοξάζει
|
Incipit |
|
Ὁ τὸν ἄξιον τῆς ἱεροσύνης τιμῶν, καὶ ἅγιον ὀνομάζων ἄνθρωπον τιμᾶ καὶ δοξάζει
|
Incipit |
|
Ὁ τὸν Ἰσραὴλ πάλαι δι' ὧν ἐθαυματούργησας
|
Incipit |
|
ο τον νομον δους Χριστος ωσπερ την ηστραψε μορφην ηλιου φωτος πλεονα.
|
Textus |
|
Ὁ τὸν νόμον δοὺς Χριστὸς ὥσπερ τήν χάριν
ἤστραψε μορφὴν ἡλίου φωτὸς πλέον.
|
Textus |
|
Ο ΤΟΥ ΔΙΟΣ ΠΑΙΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
|
Incipit |
|
Ὁ τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπος ὁ κατ' ἀλήθειαν τὴν ὁδόν
|
Incipit |
|
Ὁ τοῦ θεοῦ θεὸς λόγος ἀιδίως συνὼν τῷ πατρὶ καὶ ἄχρονος ὢν
|
Incipit |
|
ὁ τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς ὁμοούσιος καὶ συναίδιος λόγος ὁ μονογενὴς Υἱὸς Ἰησοὺς Χριστός. Αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος καὶ ἡ βασιλεία ἅμα τῷ Πατρὶ καὶ τῷ συναιδίῳ καὶ ὁμοουσίῳ αὐτοῦ ἁγίῳ Πνεύματι νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων
|
Desinit |
|
Ὁ τοῦ οἰκοδεσπότου τρόπος
|
Incipit |
|
Ὁ τοῦ πατρὸς σύμμορφος ἀτρεκὴς Λόγος
καὶ τοῦ θεουργοῦ πνεύματος δεδειγμένος
Χριστὸς προέγνω καὶ σὲ μειζόνως ἄναξ
κράτιστον ὄντα καὶ σοφὸν βουληφόρον,
πρᾶον, προσηνῆ καὶ λόγῳ καὶ τῷ τρόπῳ,
ὡς πιστὸν ὀρθόδοξον, εὐγενῆ κλάδον
ἐκ χρυσοειδῶν ἀνθέων τεθηλότα
καὶ σοὶ δέδωκε τὸ στέφος τῆς πορφύρας
καὶ τὸ κράτος παρέσχε τῆς ἐξουσίας˙
μόνον κρατοῦντα τῆς ὅλης ὑφηλίου
εἰς εὐτυχὲς δώρημα τῶν ὑπηκόων,
εἰς λύτρον, εἰς ἔγερσιν, εἰς σωτηρίαν,
ὃν ἡ πάναγνος καὶ θεηδόχος κόρη
μητροπρεπῶς μάλιστα θ' ἱλεουμένη
φρουροῦσα σώζει καὶ σοφοῖ τὸν δεσπότην
καὶ σκῆπτρον ἐντίθησι τῆς ἁλουργίδος
καὶ ταῖς λιταῖς κρατοῦσα πάσης ἐκ βλάβης
ἐχθροὺς τροποῦται παγγενεῖς τοὺς τῆς Ἄγαρ˙
|
Textus |
|
Ὁ τοῦ πατρὸς σύνεδρος ἄτμητος λόγος·
καὶ τοῖς βροτοῖς σύμμορφος ἄρρητος λόγος,
ῥείθροις ἀναιρεῖ κοσμικὴν ἁμαρτάδα·
ἀπορραπίζει πεῖραν ἐχθροῦ δυσμενοῦς·
πολύτροπα ψυχῆς τε καὶ σαρκὸς πάθη·
λόγῳ καθαιρεῖ, δαίμονας σοβεῖ λόγῳ
μορφὴν θεαυγῆ δεικνύει πιστοῖς φίλοις
καὶ πῶλον αὐτὸς·εἰς Σιὼν ἄγει πόλιν
σταυρῷ θανὼν· ταφείς τε καὶ ζήσας πάλιν
εἰς οὐρανοὺς ἀνῆλθε πρὸς πατρὸς θρόνον
Μᾶρκος δὲ θεῖος τοῦ θεοῦ μυστογράφος,
εὐαγγελιστὴς ταῦτα θειωδῶς γράφει.
|
Textus |
|
Ο του πατρος συνεδρος ατμητος λογος· και τοις βροτοις συμμορφος αρρητος λογος, ρειθροις αναιρει κοσμικην αμαρταδα· απορραπιζει πειραν εχθρου δυσμενους· πολυτροπα ψυχης τε και σαρκος παθη· λογῳ καθαιρει· δαιμονας σοβει λογω· μορφην θεαυγη δεικνυει πιστοις φιλοις· και πωλον αυτος· εις Σιων αγει πολιν· σταυρω θανων· ταφεις τε και ζησας παλιν· εις ουρανους ανηλθε προς πατρος θρονον· Μαρκος δε θειος του θεου μυστογραφος, ευαγγελιστης ταυτα θειωδως γραφει.
|
Textus |
|
Ὁ τοὺς διγάμους εὐλογήσαντες
|
Incipit |
|
ὃ τοὺς πειράζοντας οὐκ ἔξω τῆς αἰτίας ἐτίθει καὶ τῶν ποινῶν, τῶν δ’ ἡμετέρων πειρασμῶν πολλοί τε καὶ διάφοροι τρόποι, οὓς ἀριθμεῖν οὐ τῆς παρούσης ἐστὶ χρείας. Τῷ δὲ ὑπὲρ ἡμῶν ταῦτα ᾠκονομηκότι τοῦ Θεοῦ Λόγῳ καὶ Υἱῷ καὶ Χριστῷ καὶ Δεσπότῃ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ὁ τοὺς πόδας τῶν σοφῶν μαθητῶν σου νίψας
|
Incipit |
|
Ὁ τρίβων τὴν τοῦ βίου ὁδόν
|
Incipit |
|
Ὁ τῶν ἁπάντων Δεσπότης ὁ φιλάνθρωπος Θεός
|
Incipit |
|
Ὁ τῶν ἁπάντων Δεσπότης, ὁ φιλάνθρωπος Θεός, ἀγαθὰς ἀφορμὰς τῷ τῶν ἀνθρώπων γένει
|
Incipit |
|
ὁ τῶν ἁπάντων ποιητὴς καὶ δεσπότης
|
Incipit |
|
Ὁ τῶν ἐκκλησιῶν διδάσκαλος
|
Incipit |
|
ὁ τῶν ἐκκλησιῶν διδάσκαλος
|
Incipit |
|
ὁ τῶν ἐκκλησιῶν διδάσκαλος
|
Incipit |
|
Ο ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ Ο ΕΩΣ ΤΡΙΤΟΥ
|
Desinit |
|
Ὁ τῶν Ἰνδῶν βασιλεὺς Ἀβεσαλώμ
|
Incipit |
|
Ὁ τῶν Ἰνδῶν βασιλεὺς Ἀβεσαλώμ
|
Incipit |
|
Ο ΤΩΝ ΙΝΔΩΝ ΒΑΣΙΛΕΥΩΣ ΑΒΕΣΣΑΛΩΜ
|
Incipit |
|
Ὁ τῶν παρθενικῶν λαγόνων ἀνατείλας ἥλιος Χριστὸς ὁ θεὸς καὶ σήμερον τὸ ἡμέτερον τῆς καρδίας διαθάλψας χωρίον
|
Incipit |
|
Ο ΥΟΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΟΥ ΖΩΝΤΟΣ Ω ΠΡΕΠΕΙ ΔΟΞΑ
|
Desinit |
|
ὁ ὑπὲρ τῆς κληρονομούσης ψαλμός, διὰ τοῦτο Εἰς τὸ τέλος…
|
Desinit |
|
Ὁ ὑποκείμενος λυχνικὸς ὕμνος γεγένηται τρόπῳ τοιῷδε
|
Incipit |
|
Ὁ φαλκίδιος τὸ τρίτον ὑπεξαιρεῖ ἄχρι τεσσάρων παίδων
|
Incipit |
|
Ο ΦΕΥΡΟΥΑΡΙΟΣ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΗΜΕΡΑΣ ΚΗ' ΔΙΣΕΚΤΟΝ ΚΑΙ ΩΡΑΣ ΣΤ'
|
Desinit |
|
Ὁ φθόνος ἐστὶ κάκιστον, ἔχει δέ τι καλὸν ἐν αὐτῷ
|
Incipit |
|
Ὁ φθόνος ἐστὶ κάκιστον, ἔχει δέ τι καλὸν ἐν αὐτῷ
|
Incipit |
|
Ὁ φιλάνθρωπος Δεσπότης ὁ μονογενής
|
Incipit |
|
Ὁ φιλάνθρωπος Δεσπότης ὁ μονογενής
|
Incipit |
|
Ὁ φιλάνθρωπος Δεσπότης ὁ μονογενής
|
Incipit |
|
Ὁ φιλάνθρωπος Δεσπότης ὁ μονογενής
|
Incipit |
|
Ὁ φιλάνθρωπος ἡμῶν δεσπότης
|
Incipit |
|
Ὁ φιλάνθρωπος ἡμῶν Δεσπότης
|
Incipit |
|
Ὁ φιλάνθρωπος ἡμῶν Δεσπότης
|
Incipit |
|
Ὁ φιλάνθρωπος Θεὸς ὁ διδάσκων ἄνθρωπον
|
Incipit |
|
Ὁ φιλάνθρωπος Θεὸς ὁ διδάσκων ἄνθρωπον
|
Incipit |
|
Ὁ φιλάνθρωπος καὶ ἀγαθὸς Δεσπότης, ὁ ἀμέτρητος ἐν οἰκτιρμοῖς
|
Incipit |
|
Ὁ φιλάνθρωπος καὶ ἀγαθὸς Κύριος, ὁ διδάσκων ἄνθρωπον γνῶσιν
|
Incipit |
|
Ὁ φιλάνθρωπος καὶ κηδεμονικὸς ἡμῶν Δεσπότης οὐ μίαν σωτηρίας ἔτεμεν ἡμῖν ὁδόν
|
Incipit |
|
Ὁ Φιλήμων θαυμάσιός τις ἦν ἀνήρ, Φρὺξ μὲν τὸ γένος, πιστὸς δὲ τὸν τρόπον, καὶ ταῖς χρείαις τῶν ἁγίων κοινωνῶν. Τούτου δοῦλος Ὀνήσιμος
|
Incipit |
|
Ὁ Φιλήμων, θαυμάσιος τίς ἦν ἀνὴρ, Φρὺξ μὲν τὸ γένος, πιστὸς δὲ τὸν τρόπον, καὶ ταῖς χρείαις τῶν ἁγίων κοινονῶν.
|
Incipit |
|
Ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ διώχνει ὅλας τὰς κακωσύνας, ἡ δὲ ὀκνεία διώχνει τὸν φόβον τοῦ Θεοῦ
|
Incipit |
|
Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΚ[ΔΙΩΚΕΙ
|
Incipit |
|
Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΚΔΙΩΚΕΙ ΠΑΣΑΣ ΤΑΣ ΚΑΚΙΑΣ
|
Incipit |
|
Ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ ἐκδιώκει πάσας τὰς κακίας
|
Incipit |
|
Ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ ἐκδιώκει πάσας τὰς κακίας
|
Incipit |
|
Ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ ἐκδιώκει πάσας τὰς κακίας
|
Incipit |
|
Ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ ἐκδιώκει πάσας τὰς κακίας
|
Incipit |
|
Ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ ἐκδιώκει πάσας τὰς κακίας
|
Incipit |
|
Ὁ Φωκυλίδης εὐπρεπῆ ζήσας βίον
|
Incipit |
|
ὁ Φωκυλίδης εὐπρεπῆ ζήσας βιον
|
Incipit |
|
ο χαγανος ο Περσης εις του Ηρακλιου την ημεραν. οπου ανειλεν απο ανθρωπους (!) της Ανατολης εν μαχαιρα δεκα μυριαδος· τον (των) χριστιανων.
|
Incipit |
|
Ὁ Χαραλάμπης τῆς δορᾶς ἐκδὺς πάχος
|
Incipit |
|
Ὁ χθὲς τελώνης, σήμερον σεσωσμένος
τὴν τοῦ λόγου σάρκωσιν ἐνθάδε γράφει
δι’ἧς τελώνης καὶ φονεὺς εἴπερ θέλει
εὐαγγελιστὴς γίνεται θεογράφος.
|
Textus |
|
Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΕΙΠΕΝ ΠΡΟ ΠΑΝΤΩΝ ΤΟΥΤΩΝ ΕΡΩΤΗΣΑΙ ΘΕΛΩ ΤΟΥΣ ΙΟΥΔΑΙΟΥΣ
|
Incipit |
|
Ὁ χριστιανός, μᾶλλον δὲ καὶ μοναχός, ἐὰν ὀμνύει
|
Incipit |
|
Ὁ χριστιανός, μᾶλλον δὲ καὶ μοναχός, ἐὰν ὀμνύῃ
|
Incipit |
|
Ὁ χριστιανός, μᾶλλον δὲ καὶ μοναχός, ἐὰν ὀμνύῃ
|
Incipit |
|
Ὁ χριστιανός, μᾶλλον δὲ μοναχός
|
Incipit |
|
Ὁ χριστιανός. Κακομαχούντων τῶν Ἰουδαίων
|
Incipit |
|
Ὁ Χριστὸς αὐτὸν Βαβύλας θύων, πάλαι Χριστῷ προθύμως θύεται διὰ ζίφους
|
Incipit |
|
ὁ Χριστὸς δοξάζεται
|
Desinit |
|
Ὁ Χριστὸς δοξάζεται
|
Desinit |
|
ὁ Χριστὸς δοξάζεται
|
Desinit |
|
ὁ Χριστὸς δοξάζεται
|
Desinit |
|
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΠΕΚΑΘΙΣΕΝ Ω ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΟΥΚ ΕΙΣ ΗΜΙΟΝΟΝ
|
Incipit |
|
ὁ Χριστός ἐπεκάθισεν ὦ πατέρες καὶ ἀδελφοὶ. οὐκ εἰς ἡμίονον
|
Incipit |
|
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ Η ΗΛΙΟΜΟΡΦΟΣ Η ΧΡΥΣΤΑΛΩΔΕΣ ΚΑΙ ΛΑΜΠΡΟΝ
|
Incipit |
|
Ὁ Χριστὸς ᾗ μέν ἐστι Χριστός ἔχει τὴν γνῶσιν τὴν οὐσιώδη
|
Incipit |
|
Ὁ Χριστὸς ᾗ μέν ἐστι Χριστός ἔχει τὴν γνῶσιν τὴν οὐσιώδη
|
Incipit |
|
Ὁ χρόνος εἰς τρία διαιρεῖται· εἰς ἐνεστῶτα
|
Incipit |
|
Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΠΕΜΒΑΣ ΔΙΙ
|
Incipit |
|
Ὁ χρόνος ἤδη τῆς ἐμῆς ζωῆς, υἱέ μου φίλτατε
|
Incipit |
|
Ὁ χρόνος οὗτος ἔδειξεν ἀγνώμονας, τοὺς φίλους καὶ πάντες μεταβάλλοντες
|
Incipit |
|
Ὁ χρόνος συλλαβὴν ποιεῖ, ἡ συλλαβὴ πόδας
|
Incipit |
|
Ὁ χρόνος τῆς ζωῆς μου συντελεῖται, Δέσποτα
|
Incipit |
|
Ο ΧΥΛΟΣ ΤΟΥ ΚΥΝΟΔΑΤΟΥ ... ΑΙ ΥΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΟΥΡΩΝ
|
Desinit |
|
Ο ΨΙΤΤΑΚΟΣ ΔΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ ΜΗΝΥΕΙ
|
Incipit |
|
Ὁ ὢν Δέσποτα, Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ οὐρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων εὐεργέτης
|
Incipit |
|
Ὅ, ττ' ἴδιον μοῦνον
|
Incipit |
|
ὁ[ι] δὲ καὶ παραλείψ{ει}[ουσι]
|
Desinit |
|
Ο<...> τεσσαρες Μαριαι εμφερονται διαφορος (διαφορως) εν τοις θειοις ευαγγελιοις
|
Incipit |
|
οβʹ Ὅπως ἡ ἐκκλησία καὶ τὸ ἐν αὐτῆ πνεῦμα προσκαλοῦνται τὴν Xριστοῦ ἔνδοξον ἐπιφάνειαν· καὶ περὶ τῆς ἀρᾶς. ἧ ὑποβάλλονται οἱ τὴν βίβλον παραχαράττοντες, ὡς ἄκυρον.
|
Desinit |
|
οβʹ Οπως η εκκλησια· και το εν αυτη πνευμα προσκαλουνται την Χριστου ενδοξον επιφανειαν και περι της αρας· η υποβαλλονται οι την βιβλον παραχαραττοντες ως ακυρον.
|
Desinit |
|
ΟΒʹ. Οπως η εκκλησια και το εν αυτη πνευμα προσκαλουνται την του Χριστου ενδοξον επιφανειαν· και περι της αρας. η υποβαλλονται οι την βιβλον παραχαραττοντες ως ακυρον.
|
Desinit |
|
οβʹ. Ὅπως ἡ ἐκκλησία καὶ τὸ ἐν αὐτῇ πνεῦμα προσκαλοῦνται τὴν Χριστοῦ ἔνδοξον ἐπιφάνειαν, καὶ περὶ τῆς ἀρᾶς, ᾗ ὑποβάλλονται οἱ τὴν βίβλον παραχαράττοντες ὡς ἄκυρον.
|
Desinit |
|
οβʹ. οπως η εκκλησια και το εν αυτη πνευμα προσκαλουνται την Χριστου ενδοξον επιφανειαν· και περι της αρας η υποβαλλονται οι την βιβλον παραχαραττοντες ως ακυρον.
|
Desinit |
|
Ὀγδοάτῃ δεκάτῃ πέρατος βίου ἔμμορε Λουκᾶς.
|
Additio |
|
Ὄγδοον πλέκω τῇ Παρθένῳ μέλισμα
|
Incipit |
|
Ὅδε ἅγιος Ἡλίας ὁ προφήτης οὗτος ἦν ἐκ θέσβις
|
Incipit |
|
Ὁδηγεῖ τὰ χαρίσματα πρὸς ἄνθρωπον καρδία
|
Incipit |
|
ὁδηγηθήσεται μάθησιν
|
Desinit |
|
ὁδηγήσαι πάντας ἡμᾶς πρὸς τὴν γνῶσιν τῆς ἱερᾶς ἀληθείας, ἥτις μόνη ἐστὶν ἡ τελειότης τοῦ ἀνθρώπου καὶ ἡ μακαριότης. Ἀμήν
|
Desinit |
|
Ὁδηγήτρια πάναγνε
|
Incipit |
|
ΟΔΗΓΙΑ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΠΡΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΝ ΠΕΡΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ
|
Titulus initialis |
|
Οδηγία των αμαρτωλών του πατρός Αλουσίου του Γρανάτα , μεταγλωτισμένη εις ρωμάϊκην γλώσσαν δια μέσον του πατρός Ανδρέου, του Ρεντίου του Χίου. Εκ της συντροφίας του Ιησού
|
Titulus initialis |
|
Ὁδηγίαι συντακτικοῦ φιλοπονηθεῖσαι ὑπὸ Γρηγορίου Παπαδοπούλου καθηγητοῦ τῶν ἕλληνῶν ἐν τῷ βʹ γυμν. Ἀθην.
|
Titulus initialis |
|
ὁδηγοίης πρὸς τὰ κρείττω καὶ τελεώτερα, ὡς ἂν καὶ τῶν μακαρίων ἐπιτύχοιμεν ἐλπίδων… ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ὁδηγὸς τῷ σῷ λαῷ ὃν ἐλυτρώσω πλάνης ἀρχαίας
|
Incipit |
|
ὁδηγούμενοι ἀγαθόν
|
Desinit |
|
Ὀδμὴ θυμιάματος τὴν φύσιν δείκνυσιν
|
Incipit |
|
ὁδοὶ γὰρ αὐτῶν ἐν νόμῳ τοῦ Κυρίου
|
Desinit |
|
Ὁδοὶ δύο εἰσίν, μία τῆς ζωῆς
|
Incipit |
|
Ὀδὸν εἰρήνης τῆς κατὰ Θεόν
|
Desinit |
|
ΟΔΟΣ ΕΙΣ ΑΡΕΤΗΝ
|
Incipit |
|
Ὁδὸς εἰς ἀρετὴν
|
Incipit |
|
ὁδός. Πρὸς ὃ καὶ τ’ἆλλα φέρεται
|
Incipit |
|
ὁδοῦ ἀπαν[
|
Desinit |
|
ΟΔΟΥΣ ΔΕ ΤΑΣ ΣΤΡΑΤΑΣ ΗΣ ΕΥΘΕΙΑ Η ΟΔΟΣ
|
Desinit |
|
ὁδοῦσι βλαβερὸν
|
Incipit |
|
ὀδύνη, λύπη καὶ στεναγμός· νῦν καὶ ἀεί...
|
Desinit |
|
ὀδυρομένους διὰ σὲ
|
Incipit |
|
Ὀδυσσέως γυνή· ὦ Πηνελόπη
|
Incipit |
|
Ὁδῷ τινι ἔοικεν ἡ πρόσκαιρος αὕτη
|
Incipit |
|
Ὁδῷ τινι ἔοικεν ἡ πρόσκαιρος αὕτη ζωή
|
Incipit |
|
οε´ ἔτος… βιώσας πρὸς κύριον ἐξεδήμησεν (vel τὸ πνεῦμα παρέθετο vel πανευσεβῶς καὶ ὁσίως διαβιβάσας vel περὶ τὰ οε´ ἔτη γεγονώς).
|
Desinit |
|
οθ´ εξουθενησις Ηρωδου.
|
Desinit abruptus |
|
οθʹ εξουθενησις Ηρωδου.
|
Desinit abruptus |
|
ὅθεν αὐτὸν ὁ παρεστὼς διυπνίζει καὶ τῶν παρόντων αἰσθέσθαι ποιεῖ
|
Desinit |
|
Ὅθεν ἐπειδὴ ἡ καρδιὰ εἶναι ἀνωτέρα ὅλων τῶν αἰσθήσεων
|
Incipit |
|
Οθεν και η παρουσα βιβλος αγια και θεοπνευστος προς την μακαριαν ληξιν οδηγουσα τους εντυγχανοντας
|
Incipit |
|
ὅθεν ὅταν τὸ αὐτὸ ᾖ τὸ ἀφ’ οὗ καὶ τὸ εἰς ὅ, ὡς μίαν δεῖ καὶ τὴν κίνησιν λογίζεσθαι. ☩ Τέλος τῆς ἐξηγήσεως τοῦ πέμπτου βιβλίου τῆς φυσικῆς ἀκροάσεως. ☩ Τέλος τῶν πέντε βιβλίων τῶν φυσικῶν
|
Desinit |
|
ΟΘΕΝ ΟΥΔΕ ΒΟΤΑΝΗ ΑΝΗΡΞΕΤΟ
|
Incipit |
|
ὅθεν τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀναστάσεως καὶ τῆς ἀφθαρσίας ἔδειξεν ἡμῖν Χριστός… Ἀμήν.
|
Desinit |
|
ὅθεν, εἰ καὶ ὁ ὑετὸς μὴ ἔστι διὰ τὴν ἀπώλειαν, ὅμως οὐχ ἕπεται ὅτι οὐκ ἔστι διὰ τὴν συντήρησιν καὶ τὴν αὔξησιν
|
Desinit |
|
Οἱ (sic) ἐν τῇ ἁγίᾳ ἑβδόμῃ συνόδῳ Ἀδριανὸς πάπας Ῥώμης
|
Incipit |
|
Οἱ ἀγαπητοὶ ἀδελφοὶ ἡμῶν οὐ χρεῖαν
|
Incipit |
|
Οἱ ἅγιοι διὰ τὴν ἀνάγκην ἐκείνην
|
Incipit |
|
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΙ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΕΚ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ
|
Desinit |
|
Οί ἅγιοι οὐ προσδέονται τῶν διὰ γραμμάτων ἡμῶν ἐγκωμίων, ἐγγεγραμμένοι ἤδη τῷ βιβλίῳ τῶν ζώντων
|
Incipit |
|
Οἱ ἅγιοι οὗτοι ἐμαρτύρησαν εἰς τοὺς χρόνους Διοκλητιανοῦ
|
Incipit |
|
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΩΝ ΕΝ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑ ΣΥΝΟΔΩΝ
|
Desinit |
|
Οἱ ἅγιοι τοῦ Χριστοῦ Λαῦρος καὶ Φλῶρος (Οἱ ἅγιοι καὶ ἔνδοξοι τοῦ Χριστοῦ μάρτυρες Φλῶρος καὶ Λαῦρος) ὑπῆρχον ἀδελφοὶ δίδυμοι, λιθοξόοι τὴν τέχνην
|
Incipit |
|
ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΑΚΟΥΣΗΤΕ ΦΟΒΕΡΑ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΙΑ
|
Incipit |
|
Οἱ ἀδελφοὶ ὀφείλουσι ἐν αγάπῃ πολλῇ συνεῖναι ἀλλήλοις
|
Incipit |
|
Οἱ ἀδελφοὶ ὀφείλουσιν ἐν ἀγάπῃ πολλῇ συνεῖναι ἀλλήλως
|
Incipit |
|
Οἱ ἄνδρες, ἀγαπᾶτε τὰς ἑαυτῶν γυναῖκας
|
Incipit |
|
Οἱ ἁπανταχοῦ εὑρισκόμενοι ὀρθόδοξοι Χριστιανοί
|
Incipit |
|
ΟΙ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ
|
Incipit |
|
ΟΙ ΑΠΟ ΣΙΜΩΝΟΣ ΕΠΕΤΗΔΕΥΟΝ
|
Desinit |
|
Οἱ ἀπὸ φωνήεντος ἀρχόμενοι σύνδεσμοι
|
Incipit |
|
οι αποσταλεντες εν Αντιοχεια μετα Βαρναβας και Παυλου. Ιουδας, Σιλας, Σιλουανος
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Οἱ βαθμοὶ τῆς ταπεινοφροσύνης εἰσὶ δώδεκα, οἷς ἀντίκεινται δώδεκα τῆς ὑπερηφανείας βαθμοί
|
Incipit |
|
Οἱ βουλόμενοι κατὰ ἀλήθειαν ἑαυτοὺς τῷ Κυρίῳ ἀποδοῦναι πρὸς τὴν μέλλουσαν τῆς βασιλείας ἐπαγγελίαν
|
Incipit |
|
ΟΙ Γʹ ΠΑΙΔΕΣ ΤΟΥ ΔΑΥΙΔ ΟΝΤΕΣ ΑΠΟΓΟΝΟΙ
|
Incipit |
|
ΟΙ ΓΑΛΙΛΑΙΟΙ ΟΙ ΚΑΙ ΤΟΙΣ ΔΟΓΜΑΣΙΝ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝΤΕΣ ΙΟΥΔΑ ΤΟΥ ΓΑΛΙΛΑΙΟΥ
|
Incipit |
|
ΟΙ ΓΑΡ ΕΝ ΑΝΕΣΕΙ ΖΩΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΡΥΦΗ ΥΠΟΚΡΙΝΟΜΕΝΟΙ ΔΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΝ
|
Incipit |
|
οἰ γὰρ Ἰσμαηλῖται μέχρι Ἡρακλείου εἰδωλολάζουν
|
Desinit |
|
ΟΙ ΓΑΡ ΣΚΑΝΔΑΛΙΣΘΕΝΤΕΣ ΕΛΑΤΤΟΝ ΜΑΣΤΙΓΩΘΗΣΟΝΤΑΙ ΟΤΙ ΤΗΝ ΘΕΙΑΝ ΓΡΑΦΗΝ ΑΛΗΘΗ ΑΠΕΔΕΙΞΑΝ
|
Incipit |
|
Οἱ γὰρ χρόνοι ἀπὸ καταβολῆς κόσμου καὶ ἀπὸ Ἀδὰμ καταριθμούμενοι
|
Incipit |
|
οι γαρ χρονοι απο καταβολης κοσμου και απο Αδαμ καταριθμουμενοι.
|
Incipit |
|
Οἵ γε προφῆται, οὐρανοδρόμος φύσις
|
Incipit |
|
Οἱ δ’ ἐκπετήσιμοι λόγοι
|
Incipit |
|
οἱ δαίμονες δὲν ἐπῆγαν νὰ τὸν φαντάζουν καὶ ἀνεπαύθη ὁ ἀδελφός
|
Desinit |
|
Οἱ δαίμονες κατήρτ[ισαν]
|
Incipit |
|
οἱ δάκτυλοι δὲ οὐκ ἔτυχον ὀνομάτων ἰδίων
|
Desinit |
|
οἱ δὲ ἄγγελοι ἔκραζον· … εὐφραινέσθω τὰ οὐράνια. Κἀγὼ ὁ ταπεινὸς… … εὔχεσθε ὑπὲρ ἐμοῦ οἱ ἀναγινώσκοντες τοῦ ἁγίου καὶ ἐνδόξου τὰ ἔπαθλα… ἀμήν.
|
Desinit |
|
οἱ δὲ ἀκούσαντες ἐθαύμασαν καὶ ὠφεληθέντες ἀπῆλθον
|
Desinit |
|
ΟΙ ΔΕ ΑΜΑΡΤΩΛΟΙ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ ΚΟΛΑΣΘΗΣΟΝΤΑΙ
|
Desinit |
|
οἱ δέ ἀσεβείς διωχθήσονται εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον, τῷ δὲ θεῷ ἡμῶν δόξα, τιμή, καὶ κράτος
|
Desinit |
|
Οἱ δὲ Ἑβραῖοι μίαν ὑπόστασιν λέγουσι τοῦ Θεοῦ καὶ μίαν φύσιν
|
Incipit |
|
Οἱ δὲ εἶπον· καὶ ποίους λοιπούς; εἰπὲ ἡμῖν
|
Incipit |
|
Οἱ δὲ ἕνδεκα μαθηταὶ ἐπορεύθησαν εἰς τὴν Γαλιλαίαν
|
Incipit |
|
Οἱ δὲ μαθηταὶ κλυδωνίζωνται πάλιν
|
Incipit |
|
οι δε μετα ταυτα τολμηρως το, Ησαιου ηθετησαν
|
Desinit |
|
Οἱ δὲ μήτε τὴν τῶν λόγων ἀνάγκην, μήτε τὴν ἡλικίαν, μήτ’ ἄλλο τι τοιοῦτον
|
Desinit |
|
οἱ δὲ μικραί, κεντήματα τρία.
|
Desinit |
|
ΟΙ ΔΕ ΞΥΜ ΠΥΡΕΤΩΝ ΟΔΥΝΑΙ ΓΙΝΟΜΕΝΑΙ
|
Incipit |
|
ΟΙ ΔΕ ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΟΥΠΟ ΠΗΓΑΣΙΝ ΕΝ ΤΩ
|
Incipit |
|
ΟΙ ΔΕ ΣΥΛΛΟΓΙΣΤΙΚΟΙ ΟΙ ΔΕ ΠΑΡΑΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟΙ
|
Desinit |
|
ΟΙ ΔΕ ΤΑ ΚΑΚΑ ΠΡΑΞΑΝΤΕΣ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΝ ΚΟΛΑΣΙΝ
|
Desinit |
|
οἱ δὲ τὰ κακὰ τὴν αἰώνιον κόλασιν
|
Desinit |
|
οἱ δὲ τῆς κατακρίσεως τὸ βαρύτατον
|
Desinit |
|
οἱ δὲ τῶν ἑπτὰ συνόδων ἀρχιερεῖς οὐκ εἶπον, οἷς συνεψηφίσαντο οἱ πρόεδροι τῆς Ῥωμαϊκῆς ἐκκλησίας
|
Desinit |
|
Οἱ δὲ υἱοὶ τοῦ Ἠσαῦ παρώξυναν τὸν πατέρα αὐτῶν
|
Incipit |
|
οἱ δὲ ὑπερήφανοι καὶ γλωσσώδεις ἐπὶ τῆς γῆς οὐ κατευθυνθήσονται
|
Desinit |
|
Οἱ δὲ Χατζιτζάριοι τὸ σταυρὸν μόνον προσκυνοῦσι καὶ σέβονται
|
Incipit |
|
ΟΙ ΔΕ ΧΑΤΖΙΤΖΑΡΙΟΙ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟΝ ΜΕΝ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΣΙ ΚΑΙ ΣΕΒΟΝΤΑΙ
|
Incipit |
|
οι δε, ινα τας οικονομιας Χριστου αθετησωσι.
|
Desinit |
|
Οἱ δεχόμενοι ξένια καὶ δῶρον καὶ παραβλέποντες τὸ δίκαιον
|
Incipit cuiusdam partis |
|
οἱ διὰ τῆς καθ’ ἡμῶν μέμψεως τὰς ἰδίας ὑπολήψεις κρατύνοντες
|
Desinit |
|
Οἱ διψῶντες ὁδοιπόροι ἀποῦσαν τὴν πηγὴν κατὰ διὰνοιαν
|
Incipit |
|
Οἱ διψῶντες ὁδοιπόροι ἀποῦσαν τὴν πηγὴν κατὰ τὴν διάνοιαν ἰνδάλλονται
|
Incipit |
|
οἱ δοῦλοι ὑπηρετήσομεν
|
Desinit |
|
οι δυο εισω του μνηματος, οι παρα του Ιωαννου μνημονευθεντες.
|
Desinit |
|
οι δυο οι εισω του μνηματος
|
Desinit |
|
οἱ δύο οἱ εἴσω τοῦ μνήματος.
|
Desinit |
|
οι δυο οι εισω του μνηματος.
|
Desinit |
|
οἱ δύο οὗτοι στίχοι ἐπίγραμμά εἰσι τοῦ πονήματος
|
Incipit |
|
οἱ δύο τῆς
|
Desinit |
|
ΟΙ ΕΙΣ ΟΝΟΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥ ΒΑΠΤΙΣΘΕΝΤΕΣ ΛΕΓΕΤΕ ΑΝ ΗΞΙΩΘΗΜΕΝ ΔΩΡΕΩΝ
|
Incipit |
|
Οἱ ἐκ δυνάμεως εἰς δύναμιν πορευόμενοι κατὰ τὴν προφητικὴν εὐλογίαν
|
Incipit |
|
Οἱ ἐκ λιμένων παγγαλήνων πρὸς τοὺς πελαγίους δρόμους
|
Incipit |
|
Οἱ ἑκατὸν πεντήκοντα ἐπίσκοποι κελεύσει τοῦ βασιλέως Θεοδοσίου
|
Incipit |
|
Οἱ ἑκατὸν πεντήκοντα ἐπίσκοποι κελεύσει τοῦ βασιλέως Θεοδοσίου
|
Incipit |
|
Οἱ ἑκατὸν πεντήκοντα ἐπίσκοποι κελεύσει τοῦ βασιλέως Θεοδοσίου
|
Incipit |
|
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΥΧ ΕΙΧΟΝ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΔΙΑ ΦΟΙΝΙΚΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΕΓΡΑΦΟΝ ΤΟΥΣ ΑΥΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ
|
Incipit |
|
Οἱ ἐλπίδα καὶ στήριγμα
|
Incipit |
|
Οἱ ἐν τῇ ἁγίᾳ ἑβδόμῃ συνόδῳ
|
Incipit |
|
Οἱ ἐν τῇ ἁγίᾳ ἑβδόμῃ συνόδῳ Ἀδριανὸς πάπας Ῥώμης
|
Incipit |
|
ΟΙ ΕΝ ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΕΒΔΟΜΗ ΣΥΝΟΔΩ ΑΔΡΙΑΝΟΣ ΠΑΠΑ ΡΩΜΗΣ
|
Incipit |
|
Οἱ ἐν τῇ ἀνατολῇ, οἵ τε Πέρσαι, καὶ Κοῦρτοι, καὶ Ἰνδοί
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Οἱ ἐν τῇ βασιλίδι τῶν πόλεων
|
Incipit |
|
Οἱ ἐν τῇ ἑβδόμῃ καὶ οἰκουμενικῷ συνόδῳ, Ἀδριανὸς
|
Incipit |
|
Οἱ ἐν τῷ ἁγίῳ καὶ θεοβαδίστῳ ὄρει Σινᾷ
|
Incipit |
|
Οἱ ἐν τῷ σταδίῳ τρέχοντες ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ τρέχουσιν
|
Incipit |
|
οι ενταυθα δηλουμενοι, προφηται, ογʹ:
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Οἱ ἐξουθενοῦντές με ἐξουδενωθήσονται. Τοὺς δὲ δοξάζοντάς με δοξάσω. Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
οι επτα διακονοι εισιν ουτοι.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
οι επτα διακονοι εισιν ουτοι.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
οἰ εὐσεβεῖς καὶ φιλοδίκαιοι ἡμῶν βασιλεῖς κατὰ τοὺς εὐσεβεῖς νόμους ἵναπάντα ἅπερ
|
Incipit |
|
Οἱ θεῖοι θεσμοὶ καὶ κανόνες τῶν ὀρθοδόξων
|
Incipit |
|
ΟΙ ΘΕΟΙ ΤΗΣ ΘΕΤΙΔΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΗΛΕΩΣ ΓΑΜΟΥΣ ΗΓΟΝ
|
Incipit |
|
Οἱ θεοὶ τῆς Θέτιδος καὶ τοῦ Πηλέως γάμους ἦγον
|
Incipit |
|
οἱ θεοὶ τῆς Θέτιδος καὶ τοῦ Πηλέως γάμους ἦγον
|
Incipit |
|
οι Ιουδαιοι οι συν αυτοις τον ταφον φυλαττονες.
|
Desinit abruptus |
|
οἱ Ἰουδαῖοι. Αἱ περὶ Μαρίαν ἦλθον ἑσπέρας εἰς τὸν τάφον, καὶ σεισμὸς ἐγένετο. Ἤκουσαν παρὰ τοῦ ἀγγέλου ὅτι ἀνέστη. Πέμπονται ὑπὸ τοῦ Χριστοῦ πρὸς τοὺς μαθητάς. Ἤκουσαν οἱ Ἰουδαῖοι περὶ τοῦ σεισμοῦ καὶ τῆς ἀναστάσεως, καὶ ἔδωκαν χρήματα τοῖς φύλαξιν, ἵνα ψεύσωνται. Ἦλθον οἱ μαθηταὶ πρὸς τὸν Ἰησοῦν εἰς τὴν Γαλιλαίαν. Παραδίδωσιν αὐτοῖς τὸ βάπτισμα.
|
Desinit |
|
Οἱ κακόσχολοι Ἰουδαίων συνήγοροι οὐχ ἑτέρως
|
Incipit |
|
Οἱ καλῶς διακονήσαντες βαθμὸν ἑαυτοῖς καλόν
|
Incipit |
|
Οἱ καλῶς διοικοῦντες τὰ ὦδε
|
Incipit |
|
Οἱ κανόνες τεσσαρακοστὴν ἑτέραν οὐκ οἴδασιν
|
Incipit |
|
Οἱ κατὰ τῆς ἁγίας καὶ ὁμοουσίου Τριάδος τὰ γλώσσας ἀκονῶντες
|
Incipit |
|
Οἱ κατάσκοποι οἱ ἀποκομίζοντες μανδάτα
|
Incipit |
|
Οἱ λατίνοι πανταχῶς μᾶλλον δὲ πολλαχῶς, διαφερόμενοι πρὸς ἡμᾶς
|
Incipit |
|
Οἱ λέγοντες γυναιξὶ καὶ παιδίοις συγκαθεύδειν
|
Incipit |
|
Οἱ λέγοντες γυναιξὶ καὶ παιδίοις συγκαθεύδειν
|
Incipit |
|
Οἱ λέγοντες καὶ γυναιξὶ καὶ παιδίοις συγκαθεύδειν
|
Incipit |
|
ΟΙ ΛΕΓΟΝΤΕΣ ΤΑΣ ΔΥΟ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΧΡΙΣΤΟΝ ΤΟΥΤΕΣΤΙ ΠΡΟΑΙΩΝΙΟΝ
|
Incipit |
|
Οἱ λειμῶνες ἔχουσι ποικίλα καὶ διάφορα ἄνθη
|
Incipit |
|
Οἱ λειμῶνες ἔχουσι ποικίλα καὶ διάφορα ἄνθη, καὶ τὰ μὲν εἰς τέρψιν
|
Incipit |
|
Οἱ λόγοι παρὰ τὴν τοῦ Λόγου Μητέρα βαδίζοντες
|
Incipit |
|
Οἱ Μανιχαῖοι ἄνθρωποι κακόδοξοι
|
Incipit |
|
ΟΙ ΜΕΜΟΛΥΣΜΕΝΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΝΟΙ
|
Incipit |
|
Οἱ μὲν ἄδεκτοί εἰσι διά τινα ἁμαρτήματα
|
Incipit |
|
Οἱ μὲν δὴ ἄλλοι θεοί τε καὶ οἱ ἄνδρες
|
Incipit |
|
οἱ μὲν δίκαιοι ἢ ὄντες ἢ ἐσόμενοι
|
Incipit |
|
Οἱ μὲν ἐν οἱ δὲ ὅν
|
Incipit |
|
Οἱ μὲν ἐννεα θεραπευθέντες ἀπῆλθον ἀχάριστοι, εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν
|
Incipit |
|
Οἱ μὲν θαυμαστοὶ ἐκεῖνοι ἄνδρες ὁποῦ ἦσαν πρὸ τοῦ νόμου
|
Incipit |
|
Οἱ μὲν Ἰουδαῖοι κατὰ Ἰησοῦ φθονοῦντες
|
Incipit |
|
Οἱ μὲν Ἰουδαῖοι κατὰ Χριστοῦ φθονοῦντες ἀεὶ ἐβουλεύοντό τε καὶ ἔπραττον
|
Incipit |
|
Οἱ μὲν Ἰουδαῖοι κατὰ Χριστοῦ φθονοῦντες ἀεὶ ἐβουλεύοντό τε καὶ ἔπραττον
|
Incipit |
|
Οἱ μὲν μαθηταί, παναγιώτατε, οὓς ἀνεδεξάμην
|
Incipit |
|
Οἱ μὲν οὖν βουλόμενοί τινα τῶν ἔξω ἐν τῷ παρόντι βίῳ διαφανέντων
|
Incipit |
|
Οἱ μὲν οὖν βουλόμενοι τινὰ τῶν ἔξω τῶν ἐν παρόντι βίῳ διαφανέντων ἐπαινεῖν
|
Incipit |
|
Οἱ μὲν οὖν βουλόμενοι τινὰ τῶν ἔξω τῶν ἐν παρόντι βίῳ διαφανέντων ἐπαινεῖν
|
Incipit |
|
Οἱ μὲν οὖν βουλόμενοι τινὰ τῶν ἔξω τῶν ἐν παρόντι βίῳ διαφανέντων ἐπαινεῖν
|
Incipit |
|
Οἱ μὲν οὖν βουλόμενοι τινὰ τῶν ἔξω τῶν ἐν παρόντι βίῳ διαφανέντων ἐπαινεῖν
|
Incipit |
|
Οἱ μὲν οὖν βουλόμενοι τινὰ τῶν ἔξω τῶν ἐν παρόντι βίῳ διαφανέντων ἐπαινεῖν
|
Incipit |
|
Οι μεν ουν προ του νομου εκεινοι θειοι ανδρες
|
Incipit |
|
Οἱ μὲν παλαιοὶ ἐκεῖνοι καὶ πρὸ τοῦ νόμου ἄνδρες
|
Incipit |
|
Οἱ μὲν παλαιοὶ ἐκεῖνοι καὶ πρὸ τοῦ νόμου ἄνδρες
|
Incipit |
|
Οἱ μὲν παλαιοὶ ἐκεῖνοι καὶ πρὸ τοῦ νόμου ἄνδρες
|
Incipit |
|
Οἱ μὲν παλαιοὶ ἐκεῖνοι καὶ πρὸ τοῦ νόμου ἄνδρες
|
Incipit |
|
Οἱ μὲν παλαιοὶ ἐκεῖνοι καὶ πρὸ τοῦ νόμου θεῖοι ἄνδρες
|
Incipit |
|
Οἱ μὲν παλαιοὶ ἐκεῖνοι καὶ πρὸ τοῦ νόμου θεῖοι ἄνδρες
|
Incipit |
|
ΟΙ ΜΕΝ ΠΑΡ ΕΛΛΗΣΙ ΦΙΛΟΣΟΦΩΤΑΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΔΟΞΑΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
Οἱ μὲν πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων οἴονται καὶ τῶν γε σπουδαιοτέρων ἔνιοι
|
Incipit |
|
Οι μεν προ του νομου εκεινοι θειοι ανδρες
|
Incipit |
|
Οἱ μὲν πρὸ τοῦ νόμου ἐκεῖνοι θεῖοι ἄνδρες οὐ διὰ γραμμάτων καὶ βιβλίων ἐδιδάσκοντο, ἀλλὰ καθαρὰν ἔχοντες τὴν διάνοιαν τῇ τοῦ παναγίου πνεύματος ἐφωτίζοντο ἐλλάμψει, καὶ οὕτω τὰ τοῦ Θεοῦ ἐγίνωσκον θελήματα, αὐτοῦ ἐκείνου ὁμιλοῦντος αὐτοῖς στόμα κατὰ στόμα. Τοιοῦτος ἦν ὁ Νῶε.
|
Incipit |
|
Οι μεν προ του νομου εκεινοι θειοι ανδρες, ου δια γραμματων και βιβλιων εδιδασκοντο
|
Incipit |
|
Οἱ μὲν πρῶτοι καὶ μέσοι τῆς ἁγιωτάτης νηστείας ἀγῶνες χάριτι τοῦ Θεοῦ διηνύσθησαν
|
Incipit |
|
Οἱ μὲν πρῶτοι καὶ μέσοι τῆς ἁγιωτάτης νηστείας ἀγῶνες χάριτι τοῦ Θεοῦ διηνύσθησαν
|
Incipit |
|
οι μεν το προ του νομου εκεινοι θειοι ανδρες, ου δια γραμματων και βιβλιων εδιδασκοντο
|
Incipit |
|
Οἱ μὲν τοὺς ἐγκωμιαστικοὺς λόγους τοῖς πλουσίοις δωροφοροῦντες
|
Incipit |
|
ΟΙ ΜΕΝ ΧΑΛΔΑΙΟΙ ΛΕΓΟΥΣΙΝ ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΗΣ ΓΗΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑ
|
Incipit |
|
Οι μετ’ εμε κεκτημενοι την βιβλον ταυτην, ευχεσθε υπερ εμου Θωμα ευτελους μοναχου μονης της Ευεργετιδος· του ταυτην γραψαντος εν κοπω πολλω και μοχθῳ· και εν ιδιω θεληματι· μηνι Ιουνιω ινδ. ζ΄. (?)
|
Textus |
|
Οἱ μοναχοὶ οὐδὲν ἴδιον ὀφείλουσιν ἔχειν
|
Incipit |
|
Οἱ νεοττοὶ τῶν χελιδόνων καθέζονται ἐν τῇ καλιᾷ
|
Incipit |
|
Οἱ ξυγγράψαντες τὰς κνιδείας
|
Incipit |
|
οἱ ὄντως ἄνθρωποι μόνον δὲ
|
Desinit |
|
Οἱ ὅσιοι τρεῖς παῖδες τῷ τυραννικῷ μὴ πεισθέντες
|
Incipit |
|
Οἱ οὐρανοὶ διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ
|
Incipit |
|
Οἱ Οὐρανοὶ διηγοῦνται δόξαν θεοῦ
|
Incipit |
|
ΟΙ ΠΑΛΑΙ ΙΟΥΔΑΙΟΙ
|
Incipit |
|
Οἱ παλαιοὶ ἰατροὶ οἱ ἐξαίρετοι παρέδωκαν ἡμῖν
|
Incipit |
|
ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΙ ΙΔΟΝΤΕΣ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΟΤΙ ΕΙΣΙΝ ΑΠΕΙΡΑ ΚΑΤΑ ΤΩ ΠΛΗΘΕΙ
|
Incipit |
|
Οἱ παλαιοὶ πατέρες, ὦ ἀδελφοὶ ἀγαπητοί
|
Incipit |
|
Οἱ παλαιοὶ τῶν ἰατρῶν οἱ ἐξαίρετοι παρέδωκαν ἡμῖν
|
Incipit |
|
ΟΙ ΠΑΛΑΙΩΝ ΤΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΟΙ ΕΞΑΙΡΕΤΟΙ ΠΑΡΕΔΩΚΑΝ ΗΜΙΝ ΚΑΝΟΝΑΣ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΟΥΣ
|
Incipit |
|
Οἱ πάντα καλῶς διαταξάμενοι ἅγιοι
|
Incipit |
|
Οἱ πάντα καλῶς διαταξάμενοι ἅγιοι
|
Incipit |
|
Οἱ πάντες τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων Χριστιανῶν ἀκριβῶς γνωρίζετε
|
Incipit |
|
Οἱ παρόντες ταύτη τῇ Φλωρεντιακῇ συνόδω, ὅσοι τοῦ ἱερατικοῦ καταλόγου ἦσαν, καὶ ὑπογράψαντες ἢ μή, οὗτοί εἰσιν οἱ ἐνταῦθα κατεστρωμένοι
|
Incipit |
|
Οἱ πένητες τῶν ἀνθρώπων φιλέορτοι δὲ καὶ προθύμῳ τῇ ψυχῇ καὶ γαύρῳ τῷ σχήματι τὰς πανηγύρεις κατασπαζόμενοι
|
Incipit |
|
Οἱ περὶ Θαλῆν, δηλονότι Ἡράκλειτον, Διογένην τὸν Ἀπολλωνιάτην
|
Incipit |
|
Οἱ περὶ λόγους θέμενοι τὴν σπουδὴν ἐκ νεότητος
|
Incipit |
|
ΟΙ ΠΕΡΙ ΤΑ ΤΟΙΑΥΤΑ ΑΚΡΙΒΟΛΟΓΟΥΝΤΕΣ ΦΑΣΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑΝ
|
Incipit |
|
Οἱ περὶ τὰς ἐπιστήμας δενοί, ὦ χρηστὲ Φραντζίσκε
|
Incipit |
|
Οἱ περὶ τὸν Θωμᾶν κατὰ μόνην τὴν πρός τι διαφοράν
|
Incipit |
|
Οἱ περὶ τὸν Θωμᾶν κατὰ μόνην τὴν τῶν πρός τι διαφοράν
|
Incipit |
|
Οἱ περὶ τὸν Θωμᾶν κατὰ μόνην τὴν τῶν πρός τι διαφοράν
|
Incipit |
|
Οἱ περὶ τὸν Θωμᾶν κατὰ μόνην τὴν τῶν πρός τι διαφορὰν διακρίνουσιν
|
Incipit |
|
Οἱ περὶ τὸν Θωμᾶν κατὰ μόνην τῶν πρός τι διαφοράν
|
Incipit |
|
Οἱ περὶ τὸν Θωμᾶν, κατὰ μόνην τὴν τῶν πρός τι διαφοράν
|
Incipit |
|
Οἱ περὶ τὸν Τροφώνιον καὶ Ἐμπεδότιμον
|
Incipit |
|
Οἱ πλείους τῶν σοφῶν διδασκάλων
|
Incipit |
|
Οἵ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων ὅταν πλουτῶσιν, ὅταν εὐδοκιμῶσιν, ὅταν αὐτοῖς κατὰ ῥοῦν ἅπαντα φέρῃται
|
Incipit |
|
ΟΙ ΠΟΛΛΟΙ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΟΙ ΤΕ ΤΟ ΣΧΗΜΑ ΦΟΡΟΥΝΤΕΣ ΤΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ ΟΙ ΤΕ ΚΑΤΑ ΚΟΣΜΟΝ ΔΙΑΓΟΝΤΕΣ ΕΥΣΕΒΕΙΣ
|
Incipit |
|
Οἱ Ποτιδαιᾶται ἀλλήλων ἐγεύσαντο πολιορκούμενοι ὑπὸ τῶν Ἀθηναίων. καὶ κρίνονται Ἀθηναῖοι ὑπὸ τῶν Κορινθίων ἀσεβείας. Κορινθίων λόγος
|
Titulus initialis |
|
οἱ Ποτιδαιᾶται ἀλλήλων ἐγεύσαντο ὑπ’ Ἀθηναίων πολιορκούμενοι, καὶ γράφονται Ἀθηναίους ἀσεβείας Κορίνθιοι. Ἀθηναῖοι ἀπολογούμενοι.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Οἱ πρεσβύτεροι καὶ οἱ διάκονοι ἄνευ γνώμης
|
Incipit |
|
Οἰ πρὸς τὴν πάνδημον ταύτην ἀθροισθέντες πανήγυριν
|
Incipit |
|
Οἱ πρὸς τοὺς γυμνικοὺς ἀγῶνας ἀποδυόμενοι σκάμματα οὐ πρότερον εἰς τοῦτο
|
Incipit |
|
Οἱ Ῥωμαῖοι εἰς τρία διαιροῦσι τὰς ἡμέρας τοῦ μηνός· εἰς καλάνδας, εἰς νόνας καὶ εἰς εἰδούς
|
Incipit |
|
Οἱ σοφοὶ ἀρχιτέκτονες ὁρῶσι τὴν δόμησιν
|
Incipit |
|
Οἱ στίχοι εἰς τὸν . . . . . δετικόν.
|
Titulus initialis |
|
οἱ σύνδεσμοι πάντες ψιλοῦνται. πλὴν τοῦ ἵνα, ἕνεκα, καὶ [
|
Desinit |
|
Οἱ σφόδρα ἐχθρωδῶς πρός τινας ἀνθρώπους διακείμενοι
|
Incipit |
|
Οἱ τὰ ἴδια τέκνα πωλήσαντες
|
Incipit |
|
οἱ ταῖς μητρίαις ἐπιμιαινόμενοι ἔτη ζ', διὰ τοὺς λέγοντας οἰκονομία ἐστὶ τὸ νῦν γεγονός
|
Desinit |
|
ΟΙ ΤΑΣ ΝΥΝ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΣ ΟΥ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΔΙΑ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΤΙΝΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΙΑΣΙΜΑ
|
Desinit |
|
Οἱ τῇ ἐπιθυμίᾳ ταῖς πελάγεσιν ὁδοιπορίας ἑαυτοὺς ἐκδίδοντες
|
Incipit |
|
Οἱ τὴν « ὁμαίμων » φωνὴν εἰς ἀδελφοὺς καὶ μόνον ἐκβιαζόμενοι
|
Incipit |
|
οι την αληθειαν μη ηληθευκεναι δι' ισχυριζομενοι.
|
Desinit |
|
Οἱ τὴν ἡμετέραν τέχνην διακοσμήσαντες ῥήτορες
|
Incipit |
|
ΟΙ ΤΗΝ ΗΜΕΤΕΡΑΝ ΤΕΧΝΗΝ ΔΙΑΚΟΣΜΗΣΑΝΤΕΣ ΡΗΤΟΡΕΣ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΙΝΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ
|
Incipit |
|
Οἱ τὴν κακὴν ἡμᾶς αἰχμαλωσίαν αἰχμαλωτεύσαντες καὶ πρὸς τὴν Βαβυλῶνα τῶν λατινικῶν ἐθῶν καὶ δογμάτων θελήσαντες κατασῦραι
|
Incipit |
|
Οἱ τὴν μεγάλην καὶ εὐρύχωρον διαπλέοντες θάλατταν
|
Incipit |
|
ΟΙ ΤΗΝ ΠΑΡΘΕΝΙΑΝ ΩΣ ΟΥΡΑΝΙΟΝ ΔΩΡΟΝ ΚΑΠΟΦΟΡΗΣΑΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
ΟΙ ΤΗΝ ΠΑΡΘΕΝΙΑΝ ΩΣ ΟΥΡΑΝΙΟΝ ΔΩΡΟΝ ΚΑΡΠΟΦΟΡΗΣΑΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
Οἱ τὴν τῶν σωμάτων ἀνάστασιν ἐξαρνούμενοι τό, σήμερον μετ’ ἐμοῦ ἔσῃ ἐν τῷ παραδείσῳ προβάλλονται
|
Incipit |
|
Οἱ τῆς ἀθλήσεως νικηταί, οὐράνιοι δὲ πολῖται
|
Incipit |
|
Οἱ τῆς ἡμῶν ἐκκλησίας διδάσκαλοι
|
Incipit |
|
Οἱ τῆς ὁμοουσίου τριάδος κήρυκες
|
Incipit |
|
Οἱ τῆς ῥήσεως ταύτης ἐξηγηταὶ νοοῦσι μὲν τὸ ἐγκαταλειφθῆναι κατὰ τὴν κοινοτέραν χρῆσιν τῆς λέξεως· ἀπᾷδον δ’ εἶναι ἡγούμενοι
|
Incipit |
|
Οἱ τῆς ὑμετέρας αἰδεσιμότητος εἰρημένοι
|
Incipit |
|
Οἱ τὸ διδασκαλικὸν πρὸς ἀλλήλους σπεύδοντες μεταδιώκειν ἀξίωμα
|
Incipit |
|
οἱ τὸ ἀληθὲς ἐν τῷ μεγέθει τῶν λεγομένων ψεῦδος οἰόμενοι, τοῖς γεγραμμένοις οὐ προσεθήκαμεν
|
Desinit |
|
Οἱ τὸ μοναδικὸν καὶ ἅγιον σχῆμα φοροῦντες
|
Incipit |
|
ΟΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ΕΝΔΕΔΥΜΕΝΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ
|
Incipit |
|
Οἱ τὸ σῶμα ἐνδεδυμένοι Χριστιανοὶ τοσαύτην ἔχουσι χαράν
|
Incipit |
|
Οἱ τοῖς πολεμίοις ἀντιμαχόμενοι ἄγρυπνοι διατελοῦσιν
|
Incipit |
|
Οἱ τὸν θεμέλιον ὥσπερ πέτραν οἰκοδομοῦντες
|
Incipit |
|
Οἱ τὸν θεμέλιον ὥσπερ πέτραν οἰκοδομοῦντες
|
Incipit |
|
Οἱ τὸν μονότροπον τοῦ μονήρους βίου δρόμον εὐστόχως
|
Incipit |
|
Οἰ τὸν στίχον τοῖς ἀδελφοῖς
|
Incipit |
|
Οἱ τοποτηρηταὶ τῶν Ἁγιορειτῶν Μωϋσῆς καὶ Δωρόθεος ἱερομόναχοι· μετενόησαν
|
Desinit |
|
Οἱ τριακόσιοι ἄγγελοι οἱ κινοῦντες τὸν δρόμον τῆς ἀστραπῆς
|
Incipit |
|
Οἱ τῶν ἀρίστων ἀνδρῶν ἀνάγραπτοι βίοι καὶ τοῖς παλαιοῖς μὲν
|
Incipit |
|
Οἱ τῶν ἱερῶν εὐαγγελίων ἐξηγηταὶ οὐχ ὑφ’ ἑαυτῶν πρὸς τὴν ἀνάγκην καθίστανται τῶν ἐν ταῖς δοκούσαις διαφωνίαις συμβιβασμῶν
|
Incipit |
|
Οἱ τῶν καλῶν (vel Ὅσοι τῶν καλῶν ἐρευνῶντες) ἐρῶντες οὐδὲν ἀπέχουσι τῶν διψώντων
|
Incipit |
|
ΟΙ ΤΩΝ ΜΕΓΙΣΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΔΕΣΠΟΤΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΘΕΩΡΟΙ ΠΡΟΣΦΑΤΩΣ ΠΕΦΥΚΟΤΕΣ
|
Incipit |
|
Οἱ τῶν τοῦ Θεοῦ δωρεῶν ἀξιωθῆναι ἐπιποθοῦντες
|
Incipit |
|
Οἱ ὑπογραφαὶ ἃς ἔγραφεν ὁ βασιλεὺς διὰ κινναβαρέων
|
Incipit |
|
Οἱ φιλίαν παρασπονδοῦντες
|
Incipit |
|
Οἱ Φιλιππήσιοι τῆς Μακεδονίας ἦσαν, ὑπὸ μητρόπολιν Θεσσαλονίκην. πολλὰ δὲ αὐτοῖς ὁ Παῦλος χρηστὰ μαρτυρεῖ·
|
Incipit |
|
οἱ Φιλιππησιοι. τῆς Μακεδονίας ἦσαν ὑπὸ μητρόπο(μητρόπολιν) Θεσσαλονικης. πολλὰ δὲ αὐτοῖς ὁ Παῦλος χρηστὰ μαρτυρεῖ. ἐν δεσμοῖς δὲ
|
Incipit |
|
Οἱ φιλόπονοι τῶν ποιμένων ἐπειδὰν διὰ μακροῦ χειμῶνος
|
Incipit |
|
οι φιλοσοφως μαλλον δε ασοφως λεγοντες
|
Incipit |
|
ΟΙ ΧΑΛΔΑΙΟΙ ΩΝ ΕΣΤΙΝ ΠΡΩΤΟΣ Ο ΖΑΡΟΥΤΡΗΣ
|
Incipit |
|
Οἱ χίλιοι τρεῖς μάρτυρες διὰ ξίφους·
|
Incipit |
|
Οἴ(μ)μοι, ἀδελφοί μου, φιλόχριστοι ἐμνήσθην
|
Incipit |
|
Οἷα πέπονθα δείλαιος
|
Incipit |
|
Οἶά τις εἰσελθὼν εἰς παράδεισον καὶ πολλῶν δένδρων εἰδέας ἑωρακὼς
|
Incipit |
|
οἵας θεραπείας δεῖται καὶ
|
Desinit abruptus |
|
Οἵας μὲν ἐκτίνω τὰς χάριτας, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι
|
Incipit |
|
οἶδ' ὅτι πείσονται καὶ τιμήσουσι τοὺς λόγους, καὶ πολλὴν ἡμῖν εἴσονται χάριν· τῷ δὲ θεῷ χάρις, ἀμήν
|
Desinit |
|
οἶδ' ὅτι τά τε δίκαια καὶ τἀληθῆ ψηφιεῖσθε, ἂ καὶ ἐγὼ ὑμῶν δέομαι
|
Desinit |
|
ΟΙΔΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΩΣ ΕΠΙ ΘΥΡΑΙΣ
|
Incipit |
|
Οἶδα βραδύτερον τῶν ἡμετέρων ἐλπίδων
|
Incipit |
|
οἶδα δὲ τ’ἐλθέμεναι λυγρὸν τὸν νόστον ἰδόντας
|
Desinit |
|
Οἷδα καὶ πέπεισμαι διὰ πολλῆς πείρας ἐγγυμνασάμενος
|
Incipit |
|
ΟΙΔΑ ΚΥΡΙΕ ΟΤΙ ΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΗΘΟΣ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΙΩΝ ΜΟΥ
|
Incipit |
|
Οἶδα μεγίστην καὶ πρώτην πᾶσι τοῖς ἐν τοῖς λόγοις εὐδοκιμοῦσι
|
Incipit |
|
Οῖδα μὲν ὁ τί τῆς Ἀγησιλάου ἀρετῆς
|
Incipit |
|
ΟΙΔΑ ΜΕΝ ΟΤΙ ΑΙΔΕΣΙΜΩΤΑΤΟΙ ΕΜΟΙ ΓΕ ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΔΕΣΠΟΤΑΙ ΛΑΜΠΡΟΤΑΤΟΙ
|
Incipit |
|
Οἶδα μὲν ὅτι ἡμεῖς, οἷς ὁ νοῦς ὥρμηται
|
Incipit |
|
Οἶδα μὲν ὅτι καὶ τῶν φίλων τοῖς σεμνοτέροις
|
Incipit |
|
Οἶδα μὲν ὅτι τοῖς παχυτέροις καὶ πρὸς τὰ παρόντα κεχήνοσι
|
Incipit |
|
Οἶδα μὲν περιττὸς εἶναι
|
Incipit |
|
Οἶδα μέν φησιν ἡ θεόληπτος
|
Incipit |
|
Οἶδα ὀλιγάκις ἐπεσταλκώς
|
Incipit |
|
Οἶδα ὅτι ἀγαπητὸν ὑμῖν, ὦ λαὸς τοῦ θεοῦ, ἡ ἐμὴν παρουσία
|
Incipit |
|
Οἶδα ὅτι ἐκ τῶν ἐμῶν ἁμαρτιῶν ἦλθεν
|
Incipit |
|
Οἶδα ὅτι ἐρᾷς ἐπιστολῶν ἐμῶν
|
Incipit |
|
οιδα οτι εστιν αυτω η αληθεια [...] |
οιδα οτι εστιν αυτω η αληθεια [...] ινα [...]
|
Textus |
|
Οἶδα ὅτι συνετός
|
Incipit |
|
οἶδα ὅτι τοῖς θείοις
|
Incipit |
|
οἷδα ὅτι φορτικόν
|
Incipit |
|
Οἶδα πορφυροβλάστητε τὰ προτερήματά σου
|
Incipit |
|
ΟΙΔΑ ΠΟΣΑ
|
Desinit |
|
Οἶδα πρῴην περὶ εἱμαρμένης εἰπὼν πρὸς τὴν ὑμετέραν ἀγάπην
|
Incipit |
|
ΟΙΔΑ ΣΑΦΩΣ ΚΑΙ ΑΝΑΝΤΙΡΡΗΤΩΣ
|
Incipit |
|
ΟΙΔΑ ΣΑΦΩΣ ΩΣ ΑΝΑΝΤΙΡΡΗΤΩΣ ΚΑΙ ΥΜΕΙΣ
|
Incipit |
|
Οἶδα σαφῶς ὡς ἀναντιρρήτως καὶ ὑμεῖς οἱ Χαλκηδόνιοι
|
Incipit |
|
Οἶδα σαφῶς ὡς ἀναντιρρήτως καὶ ὑμεῖς οἱ Χαλκηδόνιοι
|
Incipit |
|
Οἶδα Σίμωνα καὶ Σίμων ἐμέ
|
Incipit |
|
οἶδα τὴν σὴν ὁσιότητα
|
Incipit |
|
οἶδα Χριστὸν Πιλάτῳ παρεστῶτα
|
Desinit |
|
Οἶδα ὡς κατέσχον πέδαι
|
Incipit |
|
Οἶδα ὡς οὐκ ὀλίγων ὄφλω σε
|
Incipit |
|
Οἶδα ὡς οὐκ ὀλίγων ὄφλω σοι φόρον
|
Incipit |
|
Οἶδα, Κύριε, ὅτι οὐκ εἰμὶ ἄξιος ὑπὲρ ἑτέρων
|
Incipit |
|
Οἶδα, Κύριε, ὅτι οὐχὶ τοῦ ἀνθρώπου
|
Incipit |
|
Οἴδαμεν οὖν, ἀγαπητοί, ὅτι τῷ ἰδίῳ παρασυρόμενοι λογισμῷ
|
Incipit |
|
ΟΙΔΑΣ ΟΤΙ ΤΑ ΟΠΛΑ ΝΥΧΘΗΜΕΡΑ
|
Incipit |
|
Οἴδασιν οἱ φιλόσοφοι
|
Incipit |
|
Οἴδασιν πάντως ἀκριβῶς, πάντως ἀναντιρρήτως
|
Incipit |
|
Οἴδατε, ἀδελφοί μου άγαπητοὶ καὶ πατέρες, ὅτι τὸ μοναδικὸν σχῆμα ὑψηλόν ἐστιν
|
Incipit |
|
Οἴδατε, ἀδελφοί, πῶς τὰ τῶν Χριστιανῶν ἠκροτηριάσθη
|
Incipit |
|
οἷδε γὰρ ἡ σὴ κεφαλὴ ἡ τὰ πάντα
|
Desinit |
|
ΟΙΔΕ ΓΑΡ, ΟΙΔΕ ΤΑΠΕΙΝΗΝ ΨΥΧΗΝ ΠΟΙΕΙΝ
|
Incipit |
|
οἶδεν εἰ [μη
|
Desinit |
|
Οἶδεν Ἱερουσαλήμ
|
Incipit |
|
Οἶδεν Ἱερουσαλὴμ τὴν ἄνω
|
Incipit |
|
Οἶδεν Ἱερουσαλὴμ τὴν ἄνω
|
Incipit |
|
Οἶδεν Ἱερουσαλὴμ τὴν ἄνω ὁ Παῦλος
|
Incipit |
|
ΟΙΔΕΝ Ο ΛΟΓΟΣ
|
Desinit |
|
Οἴεσθαι μὲν μὴ εἶναι Θεὸν ἐσχάτης ἐστὶν ἀφροσύνης, ᾗ φησιν ὁ θεῖος Δαυΐδ· „Εἶπεν ἄφρων ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ, οὐκ ἔστι Θεός“
|
Incipit |
|
Οἴεσθέ με ἴσως, ὧ φίλοι καὶ ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, τὸ γλύκυ
|
Incipit |
|
Οἰκεῖε τῷ κραταιῷ...ἀδελφέ, ἐλπίς μοι καὶ εὐχή
|
Incipit |
|
Οἰκείως τοὺς ἀκροατὰς ἀδελφούς
|
Incipit |
|
Οἰκείως τοὺς ἀκροατὰς ἀδελφούς
|
Incipit |
|
Οἰκείως τοὺς ἀκροατὰς ἀδελφούς ὠνόμασε καὶ συμπένητας
|
Incipit |
|
οἰκοδομῶν
|
Desinit |
|
Οἶκοι κδ' εἰς Ἰωάννην Βαπτιστήν
|
Titulus initialis |
|
ΟΙΚΟΙ ΚΔ' ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΑ ΚΑΙ ΙΑΜΑΤΙΚΟΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ
|
Titulus initialis |
|
Οἶκον καὶ οἰκοδεσπότην ἀκούω
|
Incipit |
|
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥΝΤΑΙ ΟΤΙ ΔΙΑΛΛΑΣΣΟΝΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥΣΗΣ ΓΑΡ ΚΑΙ ΠΑΡΧΩΡΟΥΣΗΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΗΤΟΣ ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΔΕ ΤΗΣ ΑΝΘΡΥΠΟΤΗΤΟΣ ΕΝΕΡΓΕΙ ΤΑ ΑΜΦΟΤΕΡΑ
|
Desinit |
|
Οἰκονομῶν τὴν σὴν ἔξοδον, Κόρη
|
Incipit |
|
Οἷκος εὐπρεπὴς ὑπῆρχεν τῶν βιωσάντων σὺν ὁδῷ ἀληθείας. Δωροθέου... θυγάτηρ
|
Incipit |
|
ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ ΣΤΑΔΙΑ ΜΗΡΙΑΔΕΣ ΙΓ' ΚΑΙ ΘΟΒ'
|
Desinit |
|
Οἰκτειρήσαι σε ὁ παντοδύναμος Κύριος
|
Incipit |
|
Οἶκτον ἀτὰρ μετέπειτα λιγαίνομαι, οἶκτον ἀείδω
|
Incipit |
|
Οἰκτρὰν δέησιν μὴ παρόψει, Παρθένε, πτωχοῦ Ἰωάννου
|
Incipit |
|
οἴκτῳ δ’ οἰκείῳ καὶ σοῦ γ’ εὐνοίη Χριστός,
ᾗ τάχα κεν πρεσβείῃ σῇ πέρας ἐσθλὸν ὀπάζοι.
|
Desinit |
|
ΟΙΚΩΝ ΔΕ ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΙΣ ΕΙΣ ΤΑ ΜΩΝΙΔΙΑ
|
Incipit |
|
Οἶμαί γε τῶν ἐννομωτάτων τε καὶ δικαιοτάτων εἶναι τὴν γινομένην τοῖς πατράσιν
|
Incipit |
|
ΟΙΜΑΙ ΔΕ ΚΑΙ ΤΟ ΑΖΥΜΟΙΣ ΚΕΧΡΗΣΘΑΙ ΕΝ ΤΑΙΣ ΘΥΣΙΑΙΣ
|
Incipit |
|
ΟΙΜΑΙ ΔΕ ΤΩΝ ΚΡΙΝΕΙΝ
|
Incipit |
|
ΟΙΜΑΙ ΔΕ ΤΩΝ ΚΡΙΝΕΙΝ
|
Incipit |
|
Οἶμαι δὲ τῶν κρίνειν
|
Incipit |
|
ΟΙΜΑΙ ΔΕ ΤΩΝ ΚΡΙΝΕΙΝ
|
Incipit |
|
ΟΙΜΑΙ ΔΕ ΤΩΝ ΚΡΙΝΕΙΝ ΛΑΧΟΝΤΩΝ ΟΥΔΕΝΑ ΠΟΤΕ
|
Incipit |
|
οἶμαι μὲν ὡς εἴ τις ἑαυτοῦ καὶ τῆς οἰκείας ἐπιλελησμένος δυνάμεως
|
Incipit |
|
Οἶμαι μηδένα ὅσοι μὴ τοῖς ἀνοήτοις κτήνεσιν
|
Incipit |
|
Οἶμαι οὐδεμίαν ὑπερβολήν
|
Incipit |
|
ΟΙΜΑΙ ΣΕ, ΘΕΙΟΤΑΤΕ ΔΕΣΠΟΤΑ
|
Incipit |
|
Οἶμαι σε, θειότατε δέσποτα, ἅπερ δή
|
Incipit |
|
Οἷμαί τισιν ἂν δόξαι με ἀπερισκέπτως τὸν τοῦ ἐν ἁγίοις Κωνσταντίνου πατέρα
|
Incipit |
|
ΟΙΜΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΦΙΛΟΧΡΙΣΤΟΙ ΕΜΝΗΣΘΗΝ ΤΗΣ ΩΡΑΣ ΕΚΕΙΝΗΣ ΚΑΙ ΕΤΡΟΜΑΞΑ ΕΝΘΥΜΟΥΜΕΝΟΣ ΤΑ ΜΕΛΛΟΝΤΑ ΓΕΝΕΣΘΑΙ ΕΝ ΤΗ ΦΟΒΕΡΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ
|
Incipit |
|
Οἴμοι τίπτ' ἐρέω νῦν ἐγὼν ἐνὶ πάθεϊ τῷδε
|
Incipit |
|
Οἴμοι, τίς ὕδωρ τῇ κεφαλῇ μου βλύσει
|
Incipit |
|
Οἴμοι· τί δὲ οἴθοι
|
Incipit |
|
Οἰμωγῆς ἄξιον, ἀδελφοί, καὶ δακρύων ἄνθρωπον Θεοῦ μακρυνθῆναι
|
Incipit |
|
ΟΙΝΟΣ ΚΟΝΔΥΤΗΣ
|
Incipit |
|
ΟΙΝΟΥ ΕΥΩΔΟΥΣ ΤΟ ΑΡΚΟΥΝ
|
Desinit |
|
ΟΙΝΟΥ ΕΥΩΔΟΥΣ ΤΟ ΑΡΚΟΥΝ
|
Desinit |
|
οιον βλεπειν εδειξε φως θεοφανης.
|
Desinit |
|
οιον βλεπειν εδειξεν φως Ιωαννης.
|
Desinit |
|
Οἷον εἶδον, ὦ θεοί, ἡλίκον ἔπαθον τὴν ψυχήν
|
Incipit |
|
Οἷον ἐτήτυμον ᾖσεν ἔπος σκολιόφρονα γνώμην
Ἑβραίων ἀπερύκων παμμεδέοντος ἐὺς παῖς·
μαρτυρίη μαλ' ἐμὴ ἀτρεκῆς κἂν ἐμεῦ Πατρὶ φράζων
τοῖον καὶ αὐτὸς ἔειπας τεῆς εἵνεκα βίβλου·
ἐστίηθεν ὁ μάρτυς μαρτυρέων καὶ γράφων·
μυστῶν φίλτερε πάντων πὴρ (?) Θεοῦ πολυμήτωρ
παρθενίης ἀγὲ θεῖε πίῃς ἀρχέ (?) Ἰωάννη
σῇ δὲ θεοπροπίῃ πάντες ἅμ' ἑπόμεθα.
|
Textus |
|
Οἷον ἡ κακοδοξία δεῖ ὄντως
|
Incipit |
|
οἷον καί εἰσὶν οἶδε
|
Desinit |
|
οἷον Κλειτόδημος
|
Desinit |
|
ΟΙΟΝ ΟΣΤΟΥΝ ΧΟΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΤΟΙΑΥΤΑ
|
Desinit |
|
Οἷόν τι πάσχουσιν οἱ τῶν ἱππικῶν ἀγώνων φιλοθεάμονες, οἳ τοῖς παρ’ αὐτῶν σπουδαζομένοις ἐν ταῖς ἁμίλλαις τῶν δρόμων
|
Incipit |
|
ΟΙΟΝ ΤΙ ΧΡΟΝΟΝ ΚΑΙ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΔΙΑΣΤΗΜΑ
|
Desinit |
|
ΟΙΟΝ ΤΟΙΑΝΔΕ ΣΚΕΥΗΝ ΦΟΡΕΙΝ
|
Desinit |
|
ΟΙΟΝΕΙ ΩΣ ΕΚΚΕΚΛΕΙΣΜΕΝΟΣ ΥΠΟ ΤΗΣ ΕΙΔΩΛΙΚΗΣ ΣΚΟΤΟΜΗΝΗΣ
|
Incipit |
|
οἷος πέφυκε Κάρλος οὐ κτέαρ τόδε
|
Desinit |
|
ΟΙΣ ΜΕΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΝ ΜΗΔΑΜΩΣ ΕΧΕΙΝ ΛΕΓΟΥΣΙΝ ΟΙ ΜΥΣΤΑΙ
|
Incipit |
|
Οἶσθα δὲ πάντως ὅσοι νεκροὶ κεῖνται, σοῦ γε ἀπόντος, οὐδὲν ἧττον ἢ σῶμα, ψυχῆς ἀπολελοιπυίας
|
Desinit |
|
Οἶσθα δήπου τὸ περὶ τοῦ διαβόλου
|
Incipit |
|
Οἶσθα δήπου τὸ περὶ τοῦ διαβόλου
|
Incipit |
|
Οἶσθα δήπου τὸ περὶ τοῦ διαβόλου
|
Incipit |
|
Οἴχομαι εἰς σοῦ ἀοιδὴν μηδενί
|
Incipit |
|
Ὀκνεῖν μὲν ἔδει προβαίνειν τοῖς ὑπὲρ δύναμιν καὶ δειλίαν προβαλέσθαι
|
Incipit |
|
Ὀκνῶ καὶ ἀναδύομαι σήμερον
|
Incipit |
|
Ὀκνῶ καὶ ἀναδύομαι σήμερον
|
Incipit |
|
ΟΚΟΙΣΙΝ ΟΥΡΑ ΠΑΧΕΑ ΘΡΟΜΒΩΔΕΑ ΟΛΙΓΑ
|
Incipit |
|
ὅλα του τὰ μέλη μὲ σκληρὰ καὶ ἐπίπονα ραβδία
|
Desinit |
|
ὅλας στιχουργοῦν εὐγενεῖς Ἰλιάδας
|
Desinit |
|
ΟΛΕΘΡΟΠΟΙΟΝ ΚΑΙ ΦΘΙΣΙΒΡΩΤΟΝ ΔΑΚΟΣ
|
Incipit |
|
Ὅλη ἡ διάλεξις τῶν Λατίνων καὶ τῶν Ῥωμαίων
|
Incipit |
|
Ὅλην δὲ τὴν πεντηκοστὴν ἐγκράτεια μέν ἐστιν
|
Incipit |
|
ὅλην τὴν δεκάλογον τῶν ἐντολῶν τῶν τοῦ νόμου
|
Incipit |
|
Ὅλην τὴν διάνοιαν τῶν ὁρωμένων ἐξάρας
|
Incipit |
|
ΟΛΙΓΑ ΔΕ ΕΚ ΠΑΝΤΩΝ
|
Incipit |
|
Ὀλίγοι ἡμῖν σήμερον οἱ παραγενόμενοι. Ἄρα τί τὸ αἴτιον; μνήμην μαρτύρων ἐπιτελοῦμεν, καὶ οὐδεὶς ἡμῖν ἀπήντησεν
|
Incipit |
|
ὀλίγον κοπιάζει διὰ νὰ τὸ βάλῃ εἰς πρᾶξιν
|
Desinit |
|
Ὀλίγον λοιπὸν ἐκ τῆς συντυχίας... διὰ τῆς σιγήσεως ἀνακαινίσωμεν
|
Desinit |
|
ὀλίγων διαλειμμάτων
|
Desinit |
|
ΟΛΛΕΣ ΜΕΝ ΑΙ ΔΕΣΠΟΤΙΚΑΙ ΕΟΡΤΑΙ ΚΑΙ ΘΕΙΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΕΙΣ
|
Incipit |
|
Ὁλοσχερῶς τῆς εἰρήνης ἐξέχεσθε, ἀδιστάκτως ἐπὶ τῷ εἰρηνάρχῃ πεποιθότες Χριστῷ, τῷ τὰ διεστῶτα συνδήσαντι καὶ συνάψαντι, πολὺν ἐντεῦθενἐν τῷ τῆς μισθαποδοσίας καιρῷ εὑρεῖν τὸν μισθὸν παρὰ τοῦ μισθαποδότου Θεοῦ.
|
Desinit |
|
Ὀλυμπιάδος
|
Incipit |
|
Ὄλυνθος ἦν πόλις ἐπὶ Θρᾴκης, Ἑλληνικὸν δὲ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὄλυνθος ὁ νῦν Ἱερισσός· ἡ δὲ Ποτείδαια ἡ νῦν Βέρροια
|
Incipit |
|
ΟΛΩΣ ΟΥΔΕΝ, ΑΡΧΙΕΡΕΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
|
Incipit |
|
Ὁμαλὴν ἡμῖν, ἀδελφοί, καὶ πόνου παντὸς καὶ δυσχερείας
|
Incipit |
|
ομβροις αδηλοις τους βροτους [αναψυχων].
|
Desinit |
|
Ὄμβροις πλῦνον με δακρύων, Πλαστουργέ μου
|
Incipit |
|
Ὄμβρους δακρύων μου
|
Incipit |
|
Ὄμβρους παράσχου δακρύων ἐμοί, Λόγε
|
Incipit |
|
ὄμβρους ταύτας ἐπάρδων
|
Incipit |
|
Ὅμηρος κατὰ τὴν Ἀρκαδίαν γεγονώς
|
Incipit |
|
Ὅμηρος ὁ ποιητὴς περὶ τὴν Ἀρκαδίαν γεγονώς
|
Incipit |
|
Ὁμήρῳ καὶ κατὰ τοῦτο φαίην ἂν ἥδεσθαι
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὁμιλία δʹ, Περὶ συναγωγῆς τῶν ὑδάτων
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ὁμιλία ηʹ, Περὶ πτηνῶν καὶ ἐνύδρων
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ὁμιλία κατὰ τοῦ δυσσεβοῦς Γρηγορᾶ καὶ τῶν αὐτοῦ ὀπαδῶν
|
Titulus initialis |
|
Ὁμιλία περὶ δανείου
|
Titulus initialis |
|
Ὄμμ' ἀετὸς πέλεταί σε ἰδών
|
Incipit |
|
Ὄμμασι τοῖς νοεροῖς ὁμοῦ καὶ προφητικοῖς ὡσανεὶ πλησίον ἑαυτοῦ παρόντα τὸν Χριστὸν ὁρῶν ὁ θεοπάτωρ Δαυῒδ καὶ ἐκπληττόμενος τὸν τῆς αὐτοῦ ἐνανθρωπήσεως λόγον,
|
Incipit |
|
ΟΜΟΔΟΞΟΝ ΕΧΕΙ ΑΥΤΟΝ Ο ΠΑΤΗΡ ΖΗΤΕΙ ΚΕΙΜΕΝΟΝ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΙΑΝ
|
Desinit |
|
ὁμοθυμαδόν, ὧν γένοιτο
|
Desinit |
|
Ὁμοία γάρ ἐστιν ἡ ζωὴ ἡμῶν ἐν τῷδε τῷ βίῳ
|
Incipit |
|
ομοιοι χαλκολιβανω ον φασιν ιατροι ευωδη ειναι θυμιωμενον· παρ αυτοις καλουμενον αρρενα λιβανον· η και ετερως χαλκου μεν της ανινης (ανθρωπινης)· λιβανου δε της θειας νοουμενης φυσεως, δι ων δεικνυσι και το ευωδες της ενωσεως:
|
Textus |
|
ὅμοιός ἐστὶ τῷ τοὺς ἑαυτοῦ πόδας ἰσχυρῶς δήσαντι, καὶ ὀξέως περιπατεῖν δοκιμάζοντι ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ ΔΙΑ ΤΟ ΠΟΡΕΥΘΗΝΑΙ
|
Incipit |
|
Ὁμοίως γάρ ἐστι χαλεπὸν ἔν τε δυσκολίας πραγμάτων
|
Incipit |
|
Ὁμοίως δὲ καὶ περὶ τῆς τῶν ψυχῶν ἀποκαταστάσεως
|
Incipit |
|
ΟΜΟΙΩΣ ΔΕ ΤΟΝ ΠΑΝΑΚΑ ΕΧΕ ΕΝ ΤΗ ΟΙΚΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΦΕΥΞΟΝΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΟΜΟΙΩΣΕΩΝ ΣΥΛΛΟΓΗ, ΥΠΟ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΑΔΑΜΑΝΤΙΔΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Ὁμολογία τῆς αὐτῆς ἀληθοῦς πίστεως. Γερμανοῦ τοῦ ἁγιωτάτου πατριάρχου πρὸς τοὺς μοναχοὺς τοὺς ἐν τῇ μονῇ τοῦ μεγάλου ἐνδοξοτάτου προφήτου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου τῆς ἐπιλεγομένης Πέτρας ὅτε οὐκ ἐπείθετο τοῖς δόγμασι τῶν Λατίνων
|
Titulus initialis |
|
ὁμολογία τῆς καθολικῆς πίστεως, ἣν ἔδωκε πρὸς Ἰούλιον πάπαν Ῥώμης
|
Titulus initialis |
|
Ὁμολογία τῆς ὀρθῆς πίστεως ἐκτεθεῖσα ἐν Φλωρεντίᾳ κατὰ τὴν πρὸς Λατίνους γενομένην σύνοδον
|
Titulus initialis |
|
ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ ΑΝΑΓΚΑΣΘΕΙΣ ΔΙΑΒΑΛΛΟΜΕΝΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Ὁμολογοῦμεν καὶ πιστεύομεν τὴν ἁγίαν τὲ καὶ ἀνέκφραστον Τριάδα
|
Incipit |
|
ΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΟΝ ΠΡΟ ΑΙΩΝΩΝ ΑΙΔΙΩΣ ΕΚ ΠΑΤΡΟΣ ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΑ ΘΕΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ
|
Incipit |
|
Ὁμολογουμένου τοῦ ὅτι τὸ ἐκπορεύεσθαι ἰδίωμα
|
Incipit |
|
Ὁμολογουμένου τοῦ ὅτι τὸ ἐκπορεύεσθαι ἰδίωμα
|
Incipit |
|
Ὁμολογουμένου τοῦ ὅτι τὸ ἐκπορεύεσθαι ἰδίωμα
|
Incipit |
|
Ὁμολογουμένου τοῦ ὅτι τὸ ἐκπορεύεσθαι ἰδίωμα
|
Incipit |
|
Ὁμολογουμένου τοῦ ὅτι τὸ ἐκπορεύεσθαι ἰδίωμα
|
Incipit |
|
Ὁμολογῶ ἐπὶ τῆς ἁγίας Τριάδος
|
Incipit |
|
Ὁμολογῶ κατὰ τὴν παράδοσιν τῆς ἁγίας τοῦ Χριστοῦ καθολικῆς ἐκκλησίας
|
Incipit |
|
Ὁμολογῶ κατὰ τὴν παράδοσιν τῆς ἁγίας τοῦ Χριστοῦ καθολικῆς Ἐκκλησίας
|
Incipit |
|
Ὁμοούσιον δὲ λέγεται ὅτι ὁμοίαν οὐσίαν
|
Incipit |
|
ομου δε και ξυμπασα λαμβανει περας
ευαγγελικη συγγραφη του Ματθαιου.
|
Textus |
|
ὁμοῦ δὲ πᾶσιν αὐχενίζου τῷ ξίφει
|
Desinit |
|
Ὁμοῦ δίκαιον τρεῖς σέβειν ἑωσφόρους
|
Incipit |
|
Ὁμοῦ δίκαιον τρεῖς σέβειν ἑωσφόρους
|
Incipit |
|
ὁμοῦ μὲν, τὸ μὴ ἐλθεῖν παραμυθούμενον, ὁμοῦ δὲ ἐπιρρωννύντα τὸν Τιμόθεον, οὕτω τῇ φροντίδι τῆς ἐκκλησίας ἐγκεχρονικότα.
|
Desinit |
|
ὁμοῦ μὲν· τὸ μὴ ἐλθεῖν παραμυθούμενα· ὁμοῦ δὲ ἐπιρρωννῦντα τὸν Τιμόθεον· οὐπω τῇ φροντίδι τῆς ἐκκλησίας ἐγκεχρονικότα.
|
Desinit |
|
Ὁμοῦ τῆς δομήσεως τοῦ ναοῦ
|
Incipit |
|
Ὁμώνυμον δέ ἐστιν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ὅμως δ’ ἀνάγκη τοῖς ἀρχαίοις ἔθεσι χρῆσθαι, καὶ θεραπεύοντας τὸν πάτριον νόμον ὀλοφύρεσθαι τοὺς θαπτομένους
|
Desinit |
|
ὅμως εὐξαμένου αὐτοῦ παρέδωκεν
|
Desinit |
|
Ὅμως περὶ τῆς βασιλείας τῶν Ῥωμαίων αὕτη μὲν δηλονότι
|
Incipit |
|
ον ειπε Χριστος ηγαπημενον φιλον,
παρεστιν αυτω νυν καλων θεον λογον.
εκπτατο γαιης ισοθεος φως εικαδι εκτη·
αγξε κυανωπα Ιωαννης επι οινοπα ποντον
νησου απωσαμενος ην ες ετ αμφιεπει.
|
Textus |
|
ὃν εὐλόγει τέταρτον ἰδὸν ἐν μέσῳ
|
Desinit |
|
ὃν Θεόδωρος τοῖς ἑαυτοῦ σαρκίοις | ἐδόξασε κράτιστα τῷ μαρτυρίῳ· | ᾧ δόξα… | αἰῶσι… χρόνοις αἰωνίοις.
|
Desinit |
|
ὃν καταγλυκαίνει τὸ κηρίον τῆς ἀγαθῆς ἐλπίδος ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος σὺν τῷ πατρὶ καὶ τῷ ἁγίῳ πνεύματι νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν
|
Desinit |
|
Ὃν μὲν ἐβουλόμην, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι
|
Incipit |
|
Ὃν νῦν θεωρεῖς Παρθένου λαμπρὸν δόμον
|
Incipit |
|
Ὃν ὁ τύμβος ἔσχηκεν νεκρὸν ἐνθάδε
|
Incipit |
|
ον παντες προσδοκουσι· και προς τουτον ευθυνων και τον εαυτου μαθητην, τον θεοφιλη Θεoφιλον.
|
Desinit |
|
Ὃν τρόπον ἱμάτιον ῥυπαρὸν ὕδατι πλύνεται
|
Incipit |
|
ὃν φέρεις ὑπεράνω τῶν οὐρανίων δυνάμεων· ὅτι σοὶ…
|
Desinit |
|
ΟΝΕΙΔΙΖΕ ΣΤΑΥΤΟΝ ΑΔΕΛΦΕ ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΛΕΓΕ
|
Incipit |
|
Ὀνειδίζουσιν ἡμᾶς τινες τῶν ἀμαθῶν
|
Incipit |
|
ὀνειδισθῆναι ἤ[νεγκεν
|
Desinit |
|
Ὀνειδισμὸν προσεδόκησεν ἡ ψυχή μου καὶ ταλαιπωρίαν
|
Incipit |
|
ΟΝΕΙΔΟΣ ΕΞ ΥΙΩΝ ΙΣΡΑΗΛ
|
Desinit |
|
ὄνειδος τῆς
|
Desinit |
|
ΟΝΕΙΡΟΚΡΙΤΗΣ ΔΙΑ ΣΤΙΧΩΝ ΙΑΜΒΙΚΩΝ ΚΑΤΑ ΑΛΦΑΒΗΤΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Ὀνειρώττειν τὸ καθ' ὕπνους καὶ κατὰ φαντασίαν ἡδυπαθεῖν
|
Incipit |
|
Ὀνήσιμον. Πῶς οὖν τὴν τοσαύτην ὠφέλειαν ἔχουσαν ἐπιστολὴν οὐκ ἔδει καταριθμεῖσθαι ταῖς λοιπαῖς;
|
Desinit |
|
Ὀνήσιμον· πῶς οὖν τοσαύτην ὠφέλειαν ἔχουσαν ἐπιστολὴν οὐκ ἔδει καταριθμεῖσθαι ταῖς λοιπαῖς·
|
Desinit |
|
ΟΝΟΜΑ ΜΕΝ ΑΝΔΡΟΦΟΝΙΑ
|
Incipit |
|
ονοματα των εβδομηκοντα βʹ (οβʹ) μαθητων
|
Titulus initialis |
|
Όνόματα τῶν ιβ΄ ἀποστόλων τοῦ Χριστοῦ καὶ ποῦ ἐδίδαξαν καὶ πῶς ἐτελειώθησαν
|
Titulus initialis |
|
ονοματα των ιβʹ αποστολων του Χριστου και που εδιδαξαν· και πως ετελειωθησαν.
|
Titulus initialis |
|
ονοματα των ιβʹ αποστολων του Χριστου, και που εδιδαξαν και πως ετελειωθησαν.
|
Titulus initialis |
|
Ὄνος ποτὲ δορὰν λεόντειον ἐνειμένος
|
Incipit |
|
Ὅνπερ Δαυῒδ ὁ προπάτωρ πνευματικῶς προωρῶν
|
Incipit |
|
Ὅνπερ πέπομφε Παῦλος ἐν Ῥώμῃ λόγον·
πρῶτον σταλέντες ἐν Κορινθίοις λόγοι·
τοῖς ἐν Κορίνθῳ δευτέρα γράφὴ Παύλου·
ὁ πρὸς Γαλάτας εὐσεβὴς Παύλου λόγος·
επιστολὴ γραφεῖσα τοῖς Ἐφεσίοις·
ἐπιστολὴ γραφεῖσα Φιλιππησίοις·
Κολοσσαεῦσιν ἔνθεος γραφὴ Παύλου·
τὰ Θετταλοῖς γραφέντα τὸ πρῶτον Παύλου·
τὰ δεύτερον γραφέντα Θετταλοῖς Παύλου·
τῷ Τιμοθέῳ Παῦλος ἄ πρῶτον γράφει·
πρὸς Τιμόθεον δευτέρα γραφὴ Παύλου·
ἐπιστολὴ γραφεῖσα τῷ Τίτῳ Παύλου·
Φιλήμονι γραφεῖσα ῥῆσις ἐκ Παύλου·
τοῖς εὐσεβοῦσι Παῦλος Ἑβραῖοις τάδε·
|
Textus |
|
οντα μηδεις απιστειτω.
|
Desinit |
|
ὄντως αἰδοῦς οἰκομένης ἐκ ψυχῆς ὁρμαθὸς
|
Incipit |
|
Ὄντως αἰδοῦς οἰχομένης ἐκ ψυχῆς
|
Incipit |
|
Ὄντως ζητῆσαι ἔχομεν, ἀδελφοί, τὰς ἡμέρας
|
Incipit |
|
Ὄντως κατὰ μέθεξιν Θεοῦ εἰσὶν υἱοὶ οἱ περὶ δογμάτων μετὰ ἀκριβείας ἐπιμελῶς μαθεῖν ἐφιέμενοι
|
Incipit |
|
ΟΝΤΩΣ ΟΥΔΕΙΣ
|
Incipit |
|
ὄντως οὐδεὶς οὕτως ἀρχιτέκτων
|
Incipit |
|
Ὄντως παράδοξον καὶ φρίκης γέμον κεφάλαιον ἀνέγνων ἐν ἱστορίᾳ τινί. Κληρικὸς γάρ τις, φησίν, πρεσβύτερος ἀφωρίσθη τῆς θείας λειτουργίας πρὸς ἡμέρας
|
Incipit |
|
Ὄντως πᾶσα δόσις ἀγαθή
|
Incipit |
|
ΟΝΤΩΣ ΠΙΔΕΜ ΚΑΘΕΣΤΗΚΕ ΑΠΑΝΤΑ ΤΑ ΤΟΥ ΒΙΟΥ
|
Incipit |
|
ΟΝΥΧΑΣ ΨΩΡΑΔΑΣ ΙΑΤΑΙ
|
Incipit |
|
ὄξος· Ὁ δὲ Ἰησοῦς
|
Desinit |
|
ὀπάζειν· παρέχειν · κύδεο ἱμείρουσα
|
Incipit |
|
ὅπερ αὐτὸν ὀνομαστόν τε καὶ μέγαν Θεῷ καὶ ἀνθρώποις ἐποίησεν, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
ὅπερ δὴ καὶ σὺν τῷ λόγῳ γέγονε, πάντων θεωρούντων
|
Desinit |
|
ΟΠΕΡ ΕΔΕΙ ΔΕΙΞΑΙ
|
Desinit |
|
ΟΠΕΡ ΕΔΕΙ ΠΟΙΗΣΑΙ
|
Desinit |
|
Ὅπερ ἐστὶν ὁ ἥλιος τοῖς σώμασιν τοῦτο τῶν γραφῶν αἱ λαμπηδόνες τῇ ψυχῇ
|
Incipit |
|
ΟΠΕΡ ΗΔΗ ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΛΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
|
Incipit |
|
ΟΠΕΡ ΗΜΕΙΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΗΣ ΕΚΘΕΣΕΩΣ ΣΑΦΕΣΤΕΡΟΝ ΠΕΠΟΙΗΚΑΜΕΝ
|
Desinit |
|
ὅπερ ἰδιόχεχιρον σώζεται μέχρι τοῦ νῦν ἐν τῷ σκευοφυλακίῳ
|
Desinit |
|
ὅπερ καὶ ἔστι πανάληθες καὶ δικαίως λέγεται
|
Desinit |
|
Ὅπερ οἱ αἱρετικοὶ μὴ διακρίναντες, ἀλλὰ κοιναῖς ταῖς ἐννοίαις
|
Incipit |
|
ὅπερ οὐ μικρὸν ἐν ἀγαθοῖς ἄν τις λογίσαιτο οὐδὲ τῆς τοῦ θεοῦ προμηθείας ἀνάξιον
|
Desinit |
|
ὅπερ σημεῖον εἶναι παρὰ πάσης ἐπιστολῆς δεδήλωκεν.
|
Desinit |
|
ὅπερ σημεῖον εἶναι πάσης ἐπιστολῆς δεδήλωκεν.
|
Desinit |
|
ὅπερ σημεῖον εἶναι πάσης ἐπιστολῆς δεδήλωκεν.
|
Desinit |
|
ὅπερ τὸ σὸν δύναται ἧπαρ ἐκτελεῖν ; δίδωμι φησί· καὶ στενάξας ἡσύχασεν
|
Desinit |
|
ὅπερ τὸ σὸν δύναται ἧπαρ ἐκτελεῖν; δίδωμι φησί· καὶ στενάξας ἡσύχασεν
|
Desinit |
|
Ὅπερ χθὲς ἐδεδοίκειν ἐξέβη
|
Incipit |
|
ὅπερ χρὴ πολιορκουμένης πόλεως στρατηγὸν πρὸς τὴν πολιορκίαν ἀντιτάττεσθαι· καὶ οἵοις ἐπιτηδεύμασι ταύτην ἀποκρούεσθαι
|
Titulus initialis |
|
ὅπερ χρὴ πολιορκουμένης πόλεως στρατηγὸν πρὸς τὴν πολιορκίαν ἀντιτάττεσθαι· καὶ οἵοις ἐπιτηδεύμασι ταύτην ἀποκρούεσθαι
|
Titulus initialis |
|
ὁπηνίκα δέξηται τὴν θερμασίαν τότε
|
Incipit |
|
ΟΠΟΙΟΝ ΔΕΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΝ ΙΑΤΡΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Ὁποῖον δεῖ ἔχειν ἡμᾶς τὸ φρόνημα
|
Incipit |
|
ὁπόση δύναμις δύναμις ἐκκαθαίρειν
|
Desinit |
|
ΟΠΟΤΑΝ ΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΟΥ ΗΘΕΛΕ ΔΩΘΗ ΕΞΟΥΣΙΑ
|
Incipit |
|
ΟΠΟΤΑΝ ΚΑΙ ΟΣΟΝ ΤΟΥ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΔΥΣΕΩΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΕΧΩΘΕΝ ΤΟΥ ΙΩΝΙΟΥ ΚΟΛΠΟΥ
|
Incipit |
|
Ὁπόταν τινὲς τῶν φιλομαθῶν ἀνδρῶν τι καινὸν καὶ παράδοξον ὁμοῦ τε καὶ ψυχωφελὲς ἀκούσωσιν διήγημα
|
Incipit |
|
Ὁπόταν τὸ σκυθρωπὸν τοῦ χειμῶνος ὁ τοῦ ἐάρος καιρὸς διαδέξηται
|
Incipit |
|
ὅπου ἀδελφοὶ τοσοῦτοι· ὅπου πατέρες τοσοῦτοι· ὅπου
|
Desinit |
|
ὁποῦ ἀπωλέσθη μὲ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ
|
Desinit |
|
ὅπου βάρος φορτίον ἐκεῖ συμβοηθοῦντος χρείας καὶ ὅπου βόρβορος ψυχῆς ἐκεῖ δακρύων χρεία
|
Textus |
|
Ὅπου γὰρ δρυμεῖα λύπη, ἐκεῖ καὶ ἐγκάρδιος ὀδύνη
|
Incipit |
|
ὅπου γε οὐδ’ ὁ περὶ τὴν βασιλίδα κύκλος παντάπασιν ἀφιλόσοφον.
|
Desinit |
|
Ὅπου δ' ἂν ὁ δεσπότης Χριστὸς ὡς πηγὴ ζωῆς
|
Incipit |
|
ΟΠΟΥ Δʹ ΑΝ Ο ΔΕΣΠΟΤΗΣ
|
Incipit |
|
ὅπου εἰσὶ δύο
|
Incipit |
|
Ὅπου ἐπλεόνασεν ἡ ἁμαρτία, ὑπερεπερίσσευσεν ἡ χάρις. Τῷ δὲ θεῷ…
|
Desinit |
|
Ὅπου ἡ ἁμαρτία, ἐκεῖ η λύσις. Μὴ ἐπὶ γῆς ἡδονή, καὶ ἐκεῖ ἡ μετάνοια. Ἐνταῦθα λῦσον, καὶ τότε σε Πέτρος ὑποδέξεται ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
Ὅπου καὶ ἐὰν ὁ δεσπότης πορεύεται
|
Incipit |
|
Ὅπου λόγος πρόεδρος ὁ πρῶτος θρόνος
|
Incipit |
|
ὅπου νεκρός, δάκρυον ἐχορήγησεν. Τῷ δὲ θεῷ τῷ τὰ πάντα πληροῦντι δόξαν ἀναπέμψωμεν,...
|
Desinit |
|
ὅπου ὁ κλαυθμὸς καὶ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων
|
Desinit |
|
ΟΠΟΥ ΟΝΟΜΑΖΕΤΟΝ ΤΟΥ ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΟΥ ΑΔΑΜΑΝΤΙΟΥ
|
Desinit |
|
ὁποὺ πολλοὺς τὴν ἔκλαιαν χρόνους οἱ Ἑλληνίδες
|
Desinit |
|
ὅπου πρόδρομος ὑπὲρ ἡμῶν εἰσῆλθεν Ἰσοῦς, ᾧ γένοιτο...
|
Desinit |
|
Ὀππιανὸς ὁ ποιητὴς πατρὸς μὲν ἦν Ἀγησιλάου, μητρὸς δὲ Ζηνοδότης
|
Incipit |
|
Ὀππιανὸς ὁ ποιητὴς πατρὸς μὲν ἦν Ἀγησιλάου, μητρὸς δὲ Ζηνοδότης
|
Incipit |
|
Ὁππότε δὴ μήλου φάγεν
|
Incipit |
|
ΟΠΤΑΣΙΑ ΦΟΒΕΡΩΤΑΤΗ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΡΙΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Ὀπὺ κρυφίοισι λόγοισιν ἀπαρχῆθεν σημανθείς,
εἴρυμα φύτλης ἔπλεο κεδνόν, σταυρέ, βροτείης·
|
Incipit |
|
ὅπως ἂν δύναιο καὶ τοὺς [
|
Desinit |
|
ὅπως ἂν καὶ τὰ τῶν χριστιανῶν σῴζοιτο πράγματα καὶ σὺ διὰ πάντων εὐδοκιμοίης.
|
Desinit |
|
ὅπως ἂν φυλάξωμεν τὰ δικαιώματα αὐτοῦ καὶ τὸν νόμον αὐτοῦ ἐκζητήσωμεν... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ὅπως δὲ ὁ νοῦς ἐν σώματι ὤν
|
Incipit |
|
ΟΠΩΣ ΔΕΙ ΤΑΣ ΦΛΕΒΟΤΟΜΙΑΣ ΠΟΙΕΙΝ
|
Titulus initialis |
|
ὅπως εἰς μνήμην ἔλθωμεν τῶν ἁγίων προσευχῶν αὐτῶνμ σκεπώμενοι καὶ φρουρούμενοι ὑπὸ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δόξανμ καὶ εὐχαριστίαν ἀναπέμποντες ἅπαντες πιστοὶ τῶν πατρὶ ..... ἵνα προστρέχοντες εἰς τὴν σορὸν αὐτῶν τὴν ἁγίαν, κομιζώμεθα ἔλεος καὶ εἰρήνην καὶ ὑγείαν πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς ἡμῶν, νῦν καὶ ἀεί... ἀμήν
|
Desinit |
|
Οπως εν τω σταδιω της μετανοιας καλλως αγωνισαμενοι και στεφανιται γενομενοι της αφεσεως των αμαρτιων και της των ουρανων βασιλειας αξιωθωμεν, χαριτι και φιλανθρωπια του κυριου ημων.
|
Desinit |
|
ὅπως εὑρεθῶ ἐκεῖ δι’ ὑμῶν πρεσβειῶν σῳζόμενος, χάριτι τοῦ Κυρίου
|
Desinit |
|
ὅπως κἀγὼ καταξιωθῶ ποιῆσαι καρπὸν εὐπρόσδεκτον
τῷ Κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστῷ. Ἀμήν
|
Desinit |
|
ὅπως λάβωμεν διὰ σοῦ ἔλεος ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ὅπως μὲν ὁ Θεὸς διὰ ἀγαθότητα
|
Incipit |
|
Ὅπως μὲν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ καὶ δι' ἣν αἰτίαν κατῆλθον εἰς Αἴγυπτον
|
Incipit |
|
Ὅπως μὲν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ καὶ δι' ἣν αἰτίαν κατῆλθον εἰς Αἴγυπτον
|
Incipit |
|
Ὅπως μὲν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ καὶ δι' ἣν αἰτίαν κατῆλθον εἰς Αἴγυπτον
|
Incipit |
|
ὅπως μίαν ἀνελίττων βίβλον τῷ πολυειδεῖ τοῦ συγγράμματος χαίρῃς κἀκ τούτου ἐρανίζῃ πανάκειαν τοῖς ὀλεθρίοις ἀντίμαχον δόγμασιν. ἔνθεν τοι καὶ τοῦ λέγειν ἐνθένδε ἄρξομαι.
|
Desinit |
|
Ὅπως τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, ἐκ τοῦ Πατρὸς μόνου ἐκπορεύεται. Εἰ δὲ ἐκ τοῦ Υἱοῦ εἴποιμεν, εἰς πᾶσα ἐμπίπτομεν ἄτοπα
|
Titulus initialis |
|
ὅπως χρὴ πολιορκουμένης πόλεως στρατηγὸν πρὸς τὴν πολιορκίαν [αὐτοῦ τάσθαι] {ἀντιτάττεσθαι}· καὶ οἵος ἐπιτηδεύμασι ταύτην ἀποκρούεσθαι
|
Titulus initialis |
|
ὅπως χρὴ πολιορκουμένης πόλεως στρατηγὸν πρὸς τὴν πολιορκίαν ἀντιτάττεσθαι, καὶ οἵος ἐπιτηδεύμασι ταύτην ἀποκρούεσθαι
|
Titulus initialis |
|
ΟΡΑ ΔΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΙΝ ΤΩΝ ΖΩΔΙΩΝ
|
Incipit |
|
ΟΡΑ ΔΕ ΡΗΜΑ ΑΝΤΙ ΤΟΥ ΒΛΕΠΕ ΜΙΚΡΟΝ
|
Desinit |
|
Ὅρα Θεοῦ φιλανθρωπίαν τὸν ἀποστάτην τὸν ἀχάριστον οἵας ἡξίωσε δωρεᾶς
|
Incipit |
|
Ὅρα πάλιν ἀνθρωπίνως διαλέγεται
|
Incipit |
|
Ὅρα πάλιν ἰουδαΐζοντα τὸν Παῦλον
|
Incipit |
|
Ὅρα πάντα μετὰ σφοδρότητος
|
Incipit |
|
Ὅρα τὴν κορωνίδα τῶν ἀγαθῶν
|
Incipit |
|
Ὅρα τὸν νικήταν τὸν σείδην γράφοντα πρὸς ῥωμαίους ταῦτα∙ ὡς οὐ δεῖ τὴν θείαν τῶν μυστηρίων μετάληψιν διὰ τῶν ἀζύμων ἐπιτελεῖν, προφάσει ὅτι ἔφαγε τὸ νομικὸν πάσχα ὁ χριστός, ἐπεὶ ὀφείλουσι καὶ αὐτοὶ περιτέμνεσθαι ὡς ὁ χριστὸς καὶ τἆλλα πάντα ποιεῖν ὅσα ὁ νόμος διακελεύεται
|
Titulus initialis |
|
ὅρα τοῦ δινοτάτου καὶ θελξίνου Ὁμήρου τὰς δυσκολούσας λέξεις ἐπὶ τὸ σαφὲς ἐπίπας περὶ Σκύλακος τοῦ καρνάνου οὗτος ἔσχεν παῖδας τρεῖς
|
Incipit |
|
Ὅρα, ἀδελφέ, τὰ πάντα ἀκριβῶς τὰ γεγραμμένα
|
Incipit |
|
Ὅρα, γεραιέ, μὴ πεσεῖται τὸ βρέφος
ὑποτρεμούσης τῷ χρόνῳ τῆς ἀγκάλης.
Θεός, πατὴρ αἰῶνος, ὃ βλέπεις βρέφος,
ὥστ’ οὐ πεσεῖται· τὰς δὲ χεῖρας ἑδράσοι.
|
Textus |
|
Ὅρα, δέσποτά μου Ῥωσίας ἅγιε, ποσάκις ἡ τῶν Ῥωμαίων ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἀπέσχισθη. Φωτίου πατριάρχου· ποσάκις οἱ Ῥωμαῖοι ἀπεσχίσθησαν καὶ ἐπὶ ποίων καιρῶν καὶ διὰ ποίας ὑποθέσεις.
|
Titulus initialis |
|
Ὅρα, δέσποτά μου ῥωσίας ἅγιε, ποσάκις ἡ τῶν Ῥωμαίων ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἀπέσχισθη. Φωτίου πατριάρχου· ποσάκις οἱ Ῥωμαῖοι ἀπεσχίσθησαν, καὶ ἐπὶ ποίων καιρῶν, καὶ διὰ ποίας ὑποθέσεως.
|
Titulus initialis |
|
Ὅρα, ὦ Ἀκίνδυνε, ὁ ἀθετῶν τὴν ἄκτιστον ἐνέργειαν
|
Incipit |
|
Ὅρα] πόσῃ καὶ οἱ λοιποὶ μαθηταὶ περὶ τοὺς κορυφαίους ἐχρῶντο τῇ σπουδῇ
|
Incipit |
|
Ὄραμα φρικτὸν φρίξον ὧδε πᾶς βλέπων
Χριστὸς βροτωθεὶς ἐν φάτνῃ κεῖται βρέφος
|
Textus |
|
οραμα φρικτον, φριξον ωδε πας βλεπων. Χριστος βροτωθεις εν φατνη κειται βρεφος.
|
Textus |
|
ορας θεατα του φυτωνος την χαριν|
προκυψον αψαι των φυτων ουδεις φθονος|
ιδου κρηνα (κρινον?) τρυγησον αλλα σωφρονως|
ιδου υδωρ ροφησον αλλ’ ουκ εις κορον|
ως εν κηπω δε και σεαυτον μοι βλεπε|
ρεεις παρερχη τουτο και των υδατων|
θαλλεις μαραινη τουτο δη και των κρινων
|
Textus |
|
ορας συνηξε τας οφρυς πως ως νεφη,
υσαι τα θεια πασι βροντησαι θελει·
τουδ αστραπης φαινοντας τα φαη πλεον.
|
Textus |
|
Ὁρᾷς τελώνην καὶ βλέπεις οἷα γράφει;
Ἀβραὰμ υἱὸν τὸν λόγον δείκνυσί σοι
καὶ παῖδα Δαυῒδ τὸν Θεὸν Δαβῒδ λέγει
ἐν τῇ πρὸς ἡμᾶς σαρκικῇ παρουσίᾳ.
|
Textus |
|
Ὁρᾷς, θεατἀ, τοῦ φυτῶνος τὴν χάριν.
Πρόκυψον, ἅψαι τῶν φυτῶν, οὐδεὶς φθόνος.
Ἰδοὺ κρίνον, τρύφησον, ἀλλὰ σωφρόνως·
ἰδοὺ χλόη, τρύφησον, ἀλλὰ μετρίως·
ὕδωρ ἰδού, ῥόφησον, ἀλλ’ οὐκ εἰς κόρον.
Ὡς ἐν τύποις δὲ καὶ σεαυτόν μοι βλέπε·
ἀνθεῖς, ἀπανθεῖς, τοῦτο δὴ καὶ τοῦ κρίνου·
θάλλεις, μαραίνῃ, τοῦτο δὴ καὶ τῆς χλόης·
ῥέεις, παρέρχῃ, τοῦτο καὶ τῶν ὑδάτων.
|
Textus |
|
ὁρᾷς; δέρην δίδωσι χαίρων τῷ ξίφει
|
Desinit |
|
ΟΡΑΣΙΣ ΕΣΤΙΝ ΑΙΣΘΗΣΙΣ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΣΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΧΡΩΜΑΤΩΝ
|
Incipit |
|
Ὅρασίς ἐστιν αἴσθησις διακριτικὴ σωμάτων καὶ χρωμάτων
|
Incipit |
|
Ὁρᾶτε οὖν, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὅτι οὐ μόνον οἱ τὸν μονηρὴ βίον μετίοντες
|
Incipit |
|
Ὁρᾶτε οὖν, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὅτι οὐ μόνον οἱ τὸν μονηρὴ βίον μετίοντες
|
Incipit |
|
Ὁρᾶτε τῆς Ἀκινδύνου μανίας ἀκάθεκτον
|
Incipit |
|
Ὁρᾶτε τὸ τῆς Ἀκινδύνου ἀκάθεκτον καὶ τῆς συκοφαντίας ἅμα καὶ τῆς δυσσεβείας τὴν ὑπερβολὴν ἐκ προοιμίων εὐθύς;
|
Incipit |
|
Ὁρᾶτε, ἀδελφοί, ἡνίκα πρὸς τοὺς τελευτῶντας καὶ ἤδη
|
Incipit |
|
Ὁρᾶτε, ὦ ἄνδρες, τὰς διαφόρους δόξας
|
Incipit |
|
Ὀρειβασίου ἰατροσόφιονι κατὰ ἀλφάβητον διαλεγμένον ἐν εὐχωλείᾳ κατ'ὄνωμα καὶ ἐξηγημένα ἁπλᾷ τὰ ὅσσα εἶναι πολλὰ δυνᾷ
|
Titulus initialis |
|
ΟΡΕΣΗΣ Ο ΠΙΣΤΟΤΑΤΟΣ ΦΙΛΟΣ ΗΝ ΤΟΥ ΠΥΛΑΔΟΥ
|
Incipit |
|
Ὀρθογραφία διττῶς λέγεται· ὀρθογραφία γάρ ἐστι καὶ κατὰ τὴν λέξιν ἡκριβωμένη
|
Incipit |
|
Ὀρθογραφία διττῶς λέγεται· ὀρθογραφία γάρ ἐστι κατὰ τὴν λέξιν
|
Incipit |
|
ὀρθόδοξίας λόγος αν
|
Desinit |
|
ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ
|
Desinit |
|
ὀρθόδοξον Σαλοφακιόλιον [
|
Desinit |
|
Ὀρθόδοξος. Σῶμα ἀνθρώπινον ἔσχεν ὁ Χριστὸς ἢ οὔ;
|
Incipit |
|
ὄρθρος ἐστὶ τοῖς ἀσκηταῖς καὶ ὁσίοις τοῦ θεοῦ, ὦ ἀδελφοί
\
|
Incipit |
|
Ὁρίζομεν οὖν ἀπὸ τοῦ νῦν καθὼς καὶ ὁ μέγας βασίλειος μὴ διαιτάσθωσαν
|
Incipit |
|
Ὁρίζου δὲ καὶ τὴν ἡμετέραν εὐσέβειαν
|
Incipit |
|
οριζουσι δε τινες το ευαγγελιον, ουτως. ευαγγελιον εστιν λογος περιεχων αγαθων αγγελιαν πραγματων
|
Incipit |
|
ΟΡΚΙΖΩ ΤΟΝ ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑ ΤΟΔΕ ΤΟ ΧΑΡΤΟΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
|
Incipit |
|
ΟΡΚΟΣ ΟΝ ΟΜΝΥΟΥΣΙΝ ΟΙ ΙΟΥΔΑΙΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΟΥ ΒΙΒΛΙΟΝ ΠΑΡΕΚΒΛΗΘΕΙΣ
|
Titulus initialis |
|
Ὅρκος ὃν ὀμνύουσιν οἱ Ἰουδαῖοι, ἀπὸ τοῦ ἐπάρχου βιβλίου παρεκβληθείς
|
Titulus initialis |
|
ὁρμῆς δὲ πιμπλῶ τοὺς παραλελυμένους
|
Desinit |
|
Ὁρμῶντί μοι, Δέσποινα, τῆς σῆς εἰκόνος τὰ θαύματα
|
Incipit |
|
Ὅροι διάφοροι κατὰ τὴν παράδοσιν καὶ πίστιν
|
Incipit |
|
ὅροι διάφοροι σὺν θεῷ κατὰ τὴν παράδοσιν καὶ πίστιν τῆς ἀποστολικῆς ἐκκλησίας
|
Titulus initialis |
|
οροι πιστεως ορθοδοξιας.
|
Titulus initialis |
|
ΟΡΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟΙ ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΟΥΣΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Ὅρος αʹ. Ὅτι δεῖ τοὺς πιστεύοντας τῶι κυρίωι
|
Incipit |
|
ὅρος Διοφάντου
|
Titulus initialis |
|
ΟΡΟΣ ΕΣΤΙ ΛΟΓΟΣ ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΟΥΣΙΑΣ ΔΗΛΩΤΙΚΟΣ
|
Incipit |
|
Ὅρος ἐστὶ λόγος σύντομος, δηλωτικός
|
Incipit |
|
Ὅρος ἐστὶ λόγος σύντομος, δηλωτικὸς τῆς φύσεως
|
Incipit |
|
ΟΡΟΣ ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΔΗΛΩΤΙΚΟΣ
|
Incipit |
|
Ὅρος τῆς ἁγίας καὶ οἰκουμενικῆς ἕκτης Συνόδου
|
Titulus initialis |
|
Ὅρος τῆς ἐν Φλωρεντίᾳ ἁγίας καὶ οἰκουμενικῆς συνόδου
|
Titulus initialis |
|
Ὅρος φράσεως
Φράσις ἐστὶ λόγος ἐγκατάσκευος, ἢ λόγος κατά τινα δήλωσιν περισσοτέραν ἐκφερόμενος· τῆς δὲ φράσεως εἰσὶν εἴδη δύο, κυριολογία καὶ τρόπος.
|
Introductio |
|
ὄροφον ἐξεδίσκευεν
|
Desinit |
|
ΟΡΡΟΣ ΡΥΠΤΙΚΗΝ ΕΧΕΙ ΔΥΝΑΜΙΝ
|
Incipit |
|
ΟΡΤΥΓΟΜΗΤΡΑΝ ΟΤΙ ΚΑΙ ΕΠΙ ΔΗΓΜΑΤΟΣ ΟΦΕΩΝ ... ΤΗΣ ΛΕΓΟΜΕΝΗΣ ΠΑΝΑΡΕΤΟΥ
|
Desinit |
|
Ορφεως εις δια θυμιαμα στυρακα
|
Titulus initialis |
|
Ὁρῶ γὰρ ἡμᾶς οὐδὲν ὄντας ἄλλο πλὴν εἰδωλ...
|
Incipit |
|
Ὁρῶ γὰρ ἡμᾶς οὐδὲν ὄντας ἄλλο πλὴν εἴδωλα
|
Incipit |
|
ὁρῶ δὲ τὸ βλέπω καὶ ὄρος Θαβώριον, καὶ ὁρμίσκος μικρὸν ο γράφονται
|
Desinit |
|
Ὁρῶ σήμερον τοῦ μεγάλου τοῦδε ναοῦ τὸν σεβάσμιον ὄροφον
|
Incipit |
|
ὁρῶν δὲ φίλους ἐξ ἀπόπτου καρδίας,
σώσεις ἐφεξῆς ἥνπερ ἔσχες εἰκόνα
|
Desinit |
|
Ὁρῶν μὲν ὑμῶν, ἀδελφοί, τοὺς πικνοὺς τούτους καὶ μεγάλους συλλόγους
|
Incipit |
|
ὁρῶν ὁ δαίμων οὕτω πολυάνθρωπον
|
Incipit |
|
Ὁρῶν ὁ δαίμων οὕτω πολυάνθρωπον τὴν Κόρινθον
|
Incipit |
|
Ὁρῶν ὁ δαίμων οὕτω πολυάνθρωπον τὴν Κόρινθον καὶ εἰδωλολάτριν πεπιστευκυῖαν Θεῷ, παρασκευάζει τινὰς ἐκ τῶν παρά σφισιν πλουσίων καὶ φιλοσόφων αὐτοχειροτονήτους προστατεῖν τοῦ δήμου ἐν τοῖς πνευματικοῖς πράγμασιν, ὡς λοιπὸν
|
Incipit |
|
ΟΡΩΝ Ο ΜΙΣΟΚΑΛΟΣ ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΤΗΝ ΜΑΚΑΡΙΑΝ ΣΥΝΚΛΗΤΙΚΗΝ
|
Incipit |
|
Ὁρῶν σε, κῆπε, καὶ τὰ δένδρα σου βλέπων
|
Incipit |
|
Ὁρῶν ὑμᾶς, ἀγαπητοί, καθ' ἑκάστην σπεύδοντας
|
Incipit |
|
Ὁρῶν ὑμᾶς, ἀγαπητοί, καθ’ ἑκάστην σπεύδοντας
|
Incipit |
|
Ὃς δ' ἀνέδην ἀνέβη διὰ τέρψιν
|
Incipit |
|
ὃς δ’ ἂν βούλεται σωθῆναι πρὸ πάντων χρὴ κρατεῖν τὴν καθολικὴν πίστιν
|
Incipit |
|
Ὃς ἐρείδεται ἐπὶ ψεύδεσιν
|
Incipit |
|
ὃς ἐφ’ ἑκάστῳ κατὰ τὴν ἡμέραν τῶν καλανδῶν
|
Incipit |
|
Ὃς κεκράτηται τῇ ἀπάτῃ τῶν προσκαίρων ἐνθυμημάτων δελεαζόμενος
|
Incipit |
|
ὃς μόνος δοκιμασθεὶς τοῖς τριάκοντ’ ἐπεξῆλθον ἐν Ἀρείῳ πάγῳ. βοηθήσατ’ οὖν κἀκείνῳ κἀμοί
|
Desinit |
|
Ὃς Νιόβην πολύδακρυν, ἀμειψαμένην ἐπὶ πέτρην
|
Incipit |
|
ΟΣ ΟΥ ΚΑΤΑΛΥΘΗΣΕΤΑΙ ΑΥΤΩ Η ΔΟΞΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ
|
Desinit |
|
ὃς πολλῷ μᾶλλον ἡμῶν βούλεται μηδὲν ἡμᾶς πάσχειν δεινόν, ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
ὅς σε διαφυλάττοι παντὸς ἀνώτερον ἀνιαροῦ συναντήματος
|
Desinit |
|
ὅς σε λέλυκε τύχης βαρυπήμονος ἠδ’ ἔτι λύσει
|
Desinit |
|
Ὅσα δ' ἂν ἡ γένεσις ἄγῃ
|
Incipit |
|
ὅσα δὲ γίνονται ἀπὸ τοῦ ἴημι τὸ πέμπω, προσπερισπῶνται, οἷον ἀφιᾶσιν
|
Desinit |
|
ΟΣΑ ΔΕ ΠΕΡΙΣΠΩΝΤΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥ Ω ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΛΙΝΟΝΤΑΙ
|
Desinit |
|
Ὅσα δὲ τούτῳ προσάντη ἔδοξεν εἶναί τισιν, ἐξηγούμενοι τὸ ‘ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωΐ, ἡμέρα μία’ διελύσαμεν
|
Desinit |
|
Ὅσα δεῖ δεδοικέναι, ὑποδείξω σοί, τέκνον ἐμόν
|
Incipit |
|
ὅσα δὴ πάντων ἐν Ἕλλησιν ἁγιώτατα
|
Desinit |
|
ὅσα διεγνώσθη
|
Incipit |
|
ὅσα δοκεῖ λείπειν πρὸς τὸ τῆς ὑποσχέσεως ἄρτιον
|
Desinit |
|
Ὅσα ἐκ τῶν παλαιῶν ἱστοριῶν ἰδίᾳ τεχνουργίᾳ
|
Incipit |
|
ΟΣΑ ΕΝ ΤΩ ΑΓΙΩ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΙ ΔΕΧΟΜΕΘΑ ΟΝΟΜΑΤΑ
|
Incipit |
|
ΟΣΑ ΚΕΦΑΛΗΝ ΒΛΑΠΤΕΙ· ΣΥΚΑΜΙΝΑ, ΒΑΤΖΙΝΑ, ΚΕΔΡΟΚΟΚΚΑ
|
Incipit |
|
ΟΣΑ ΚΕΦΑΛΗΝ ΒΛΑΠΤΗ ... ΟΥΤΕ ΝΕΥΡΟΝ ΑΔΙΚΕΙ ΓΑΛΑ
|
Desinit |
|
ὅσα μὲν διεγνώσθη
|
Incipit |
|
ὅσα μὲν ἐπιπολῆς διαξέονται ὥσπέρ τινα πέταλα ἐν τοῖς οὔροις φαινόμενα τῆς κύστεως
|
Desinit |
|
Ὅσα μὲν περὶ τῆς φιλοσοφίας καὶ ἔτι περὶ τῆς λογικῆς ἐπιστήμης προδιαλαβεῖν τοὺς εἰς τὸ βιβλίον τῆς Ἀριστοτέλους λογικῆς εἰσέρχεσθαι
|
Incipit |
|
Ὅσα μὲν τῷ παρόντι λόγῳ τὰ δυσχερῆ πρόσεστιν
|
Incipit |
|
ὅσα ὁ διάβολος παρεισήνεγκε
|
Incipit |
|
ὅσα τῷ εἴδει ἴδια παρὰ τὸ γένος, οἷον τὸ γελαστικὸν τοῦ ἀνθρώπου τὸ χρεμετιστικὸν τοῦ ἵππου καὶ
|
Incipit |
|
οσα των αντιγραφων ακριβεστερον εχει, εν Βηθαρα, φησιν. η γαρ Βηθανια, ουχι περαν του Ιορδανου, ουδε της ερημος ην. αλλ' εγγυς που των Ιεροσολυμων.
|
Textus |
|
ΟΣΑ ΨΥΧΕΙ ... ΑΙ ΟΙΝΩΔΕΙΣ ΤΩΝ ΣΤΑΦΥΛΩΝ
|
Desinit |
|
ΟΣΑ ΨΥΧΕΙ ...ΚΑΙ ΑΙ ΟΙΝΩΔΕΙΣ ΣΤΑΦΥΛΩΝ
|
Desinit |
|
ΟΣΑ ΨΥΧΕΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ... ΑΙ ΟΙΝΩΔΕΙΣ ΤΩΝ ΣΤΑΦΥΛΩΝ
|
Desinit |
|
ΟΣΑ ΨΥΧΡΑ ΚΑΙ ΔΙΟΥΡΗΤΙΚΑ
|
Titulus initialis |
|
Ὅσαι λέξεις πρὸς διάφορον σημαινόμενον διάφορον δέχονται τόνον κατὰ στοιχεῖον
|
Titulus initialis |
|
Ὁσάκις ἂν πρὸς διδασκαλίαν εὐσεβείας ὁρμήσω
|
Incipit |
|
ὅση δύναμις, ὅπως καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν· ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
ὅση δύναμις, ὅπως καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν· ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
ὅση μὲν ἡ τῆς εὐχῆς δύναμις καὶ οἷα δωρεῖται τοῖς κεχρημένοις
|
Incipit |
|
Ὅσης ἡμῖν εὐφροσύνης καὶ ἡδονῆς
|
Incipit |
|
ὁσιακὴ πανήγυρις, πάντες οἱ δῆμοι τῶν ὁσίων συνάχθητε
|
Incipit |
|
Ὅσιε θεόφρον Σπυρίδων τρισόλβιε
|
Incipit |
|
ΟΣΙΟΙΣ ΕΣΤΙΝ Η ΔΙΑΝΟΙΑ...ΑΥΤΟΣ ΟΞΕΤΑΙ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Ὁσίων τοῖς χοροῖς καὶ μαρτύρων τοῖς δήμοις
|
Incipit |
|
ὁσιώτατε ἐν ἱερομονάχοις καὶ πνευματικοῖς καὶ ἐμοὶ ἐν Χριστῷ ποθεινότατε καὶ αἰδεσιμώτατε δέσποτα καὶ ἀδελφέ, δέομαι τοῦ θεοῦ ὑγιαίνειν τὴν ἁγιοσύνην σου
|
Incipit |
|
Ὁσιώτατε καὶ ἐν ἁγίῳ Πνεύματι ποθεινότατε...ἀδελφέ, δοχεῖον χαρίτων ἔμπλεων
|
Incipit |
|
Ὁσιώτατε πάτερ Σαββάτιε, ἐπήλθομεν ἀκριβῶς, τὴν περὶ τῶν ἀνθρωπείων ψυχῶν τοῦ μακαρίου Συμεὼν ἀρίστην διάκρισιν
|
Incipit |
|
ὅσοι εἰς Χριστὸν... ἐνεδύσασθε· αὐτῷ...
|
Desinit |
|
Ὅσοι ἐν ὑμῖν πατέρες ἀγαπητῶν ἀδελφῶν
|
Incipit |
|
ὅσοι ἐνεδυθήκαμεν τὸν Χριστὸν ὅταν ἐβαπτίσθημεν
|
Incipit |
|
Ὅσοι ἐσμὲν ἀσφράγιστοι τῆς τοῦ Κυρίου... σφραγίδος
|
Incipit |
|
Ὅσοι ἐσμὲν ἀσφράγιστοι τῆς τοῦ Κυρίου... σφραγίδος
|
Incipit |
|
Ὅσοι μαθήμασί τισι προσεδρεύοντες φιλοπονίαν
|
Incipit |
|
ΟΣΟΙ ΜΕΝ ΠΡΟ ΕΜΟΥΕΔΡΑΜΟΝ
|
Incipit |
|
Ὅσοι πρὸς τὴν φαιδρὰν ταύτην πανήγυριν ἐληλύθατε
|
Incipit |
|
Ὅσοι ῥιψοκινδύ[νως] μήτε τὸν φό[β]ον τοῦ θε(οῦ)
|
Incipit |
|
ὅσοι τὴν θέαν τῆς μεγαλοπρεποῦς δόξης
|
Incipit |
|
Ὅσοι τῆς δεσποτικῆς ἀναστάσεως ἔρωτα φέρετε, τῆς
|
Incipit |
|
Ὅσοι τῆς ὅντως πάνυ πως ἀγχιθέου καὶ θεοφιλοῦς ἀθανασίας εἰσὶν ἐρασταί, τῆς τε ἐπουρανίου καὶ θεοπρεποῦς πολιτείας λειτουργοὶ τυγχάνουσιν, οὗτοι σκοπὸν ἄριστον ἑαυτοῖς ὁρισάμενοι τὸν πρῶτόν γε τοῦ ἱεροψάλτου Δαυὶδ μακαρισμὸν
|
Incipit |
|
Ὅσοι τοῖς τοῦ Χριστοῦ μυστηρίοις προσκόπτετε, τοῖς ἐμοῖς δάκρυσιν ἐπιβλέψατε
|
Incipit |
|
Ὅσοι τὸν οὐρανὸν σφαιροειδῆ λέγουσιν
|
Incipit |
|
Ὅσοι τῶν καλῶν εἰσιν ἐρευνῶντες οὐδέν
|
Incipit |
|
Ὅσοι τῶν πάλαι ποτὲ βασιλέων τε καὶ ἰδιωτῶν
|
Incipit |
|
Ὅσοις ἔτι ἡ διάνοια ἀνίατος τοῦτο πρότερον
|
Incipit |
|
Ὅσον γὰρ σὺ ὁ σπουδαῖος
|
Incipit |
|
Ὅσον εὐθύμησα δεξάμενος
|
Incipit |
|
ὅσον ἱκανὸν εἶναί σοι περιρρῆξαι τῆς ἀπάτης τὸ ἔλυτρον καὶ δεῖξαι τὴν ἐγκεκρυμμένην τῷ ὀστράκῳ ἀσχημοσύνην
|
Desinit |
|
Ὅσον τὸ ἄνω καὶ κάτω τοῦ Ἀριστείδου ἔχει οὕτως
|
Incipit |
|
οσσα περι Χριστοιο θεηγορος εθνεα Πετρος
κηρυσσων εδιδαξεν απο στοματων εριτιμων,
ενθαδε Μαρκος αγειρε και εν σελιδεσσιν εθηκεν.
τουνεκα και μεροπεσσιν ευαγγελος αλλος εδειχθη.
|
Textus |
|
ὅστις βούλεται σωθῆναι πρὸ πάντων χρεία ἐστὶ κρατῆσαι τὴν ὀρθόδοξον πίστιν
|
Incipit |
|
Ὅστις δ' ἂν ἀνάγκη
|
Incipit |
|
ὅστις δὲ ἀναγνώσει τὸ μαρτύριον… ἑκούσιόν τε καὶ ἀκούσιον καὶ εὑρεῖν ἔλεος ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως… ἀμήν.
|
Desinit |
|
ὅστις δὲ τὸ προσῆκον μὲν λέγει ἢ ποιεῖ, ἀγανακτεῖ δὲ ἢ τραχείᾳ χρῆται φωνῇ καὶ ἀπαιδεύτῳ, ἢ οὐκ ἀποκρίνεται ἐρωτώμενος ὅπως ἐποίησε, βαρβαρίζει οὗτος
|
Desinit |
|
Ὅστις δὲν ἐνθυμεῖται
|
Incipit |
|
Ὅστις φυλάξει τοῦσδε τοὺς θείους λόγους
καὶ Χριστὸν αὐτὸν ὄψετε σεσωσμένος
|
Textus |
|
ὅστις φυλάττει πάντας τοὺς ἀγαπῶντας τὸν ἄχραντον καὶ ζωοποιοῦντα σταυρόν. ᾯ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Ὀστοῖς διδόσθω τοῖς Ἰγνατίου σέβας·
|
Incipit |
|
Ὄσχεον τὸ περίεχον τοὺς διδύμους
|
Incipit |
|
Ὅταν ἀγαθοῦ τινος ὁδοιπόρος τύχῃ συνόδου, χαίρει τὸν πόνον τῆς μακρᾶς ὁδοιπορίας κλεπτόμενος ὁμιλίᾳ
|
Incipit |
|
Ὅταν αἱ μητέρες ἐπ’ αὑτάς που τὰς τῶν τοκετῶν προόδους ὑπὸ τῆς ἅπαντα τελεσφορούσης εἰσάγωνται φυσώες
|
Incipit |
|
Ὅταν ἀκηδιάσῃ ὁ νοῦς σου
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΗΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΛΕΓΟΝΤΩΝ ΗΜΙΝ ΟΤΙ ΔΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΝΗΣΤΕΥΣΩΜΕΝ
|
Incipit |
|
Ὅταν ἁμαρτία συμβεβλημένη ᾖ τῇ ταπεινοφροσύνῃ, οὕτω τρέχει μετ' εὐκολίας, ὡς δικαιοσύνην μετὰ ἀπονοίας οὖσαν ὑπερβῆναι καὶ προλαβεῖν
|
Incipit |
|
Ὅταν γὰρ ἐν τῇ παρούσῃ ζωῇ διὰ τῆς ἐξομολογήσεως
|
Incipit |
|
Ὅταν γὰρ ἴδῃς τὸν Κύριον τεθυμένον
|
Incipit |
|
Ὅταν γὰρ ἴδῃς τὸν Κύριον τεθυμένον
|
Incipit |
|
Ὅταν δ' ἐκλείψουσιν αἱ ἡμέραι τοῦ μακαρίου
|
Incipit |
|
Ὅταν δὲ δύσοδμα ἴῃ, κυίσκεται
|
Incipit |
|
Ὅταν δὲ ἔλθῃ... Νῦν γὰρ ἐν ἀτιμὶᾳ
|
Incipit |
|
ὅταν εἶδον τὴν νῦν γλωσσαλγίαν
|
Incipit |
|
Ὅταν εἴπῃ πρὸς σὲ ὁ Ἰουδαῖος· Πῶς ἔτεκεν
|
Incipit |
|
Ὅταν εἰς λόγους ἀλλήλοις ἐρχώμεθα, ὦ ἄνδρες Λατῖνοι
|
Incipit |
|
Ὅταν εἰς τὸ πρόθυμον ἀπίδω τῆς ὑμετέρας διανοίας
|
Incipit |
|
Ὅταν εἶχε ὑπάγη ὁ ἅγιος Ἀνδρέας καὶ ἔγινε μαθητής
|
Incipit |
|
Ὅταν ἐκ καθαρῶν χειλέων ἐξέρχηται δέησις
|
Incipit |
|
Ὅταν ἐκ καθαρῶν χειλέων ἐξέρχηται δέησις
|
Incipit |
|
Ὅταν ἐκ καθαρῶν χειλέων ἐξέρχηται δέησις
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΕΛΘΕ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΝ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΘΕΡΜΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΕΛΘΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΝ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΦΡΙΚΤΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ
|
Incipit |
|
ὅταν ἔλθῃ ὁ Χριστὸς ἀποδοῦναι ἑκάστῳ κατὰ τὴν αὐτοῦ πρᾶξιν. ᾮ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Ὅταν ἐν τῇ παρούσῃ ζωῇ διὰ τῆς ἐξομολογήσεως
|
Incipit |
|
Ὅταν ἐπὶ τὴν ὁδὸν τὴν ἄγουσαν ἐπὶ σωτηρίαν παρακαλῶμεν
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΙΣΟΔΥΝΑΜΩΣΙΝ ΑΛΛΗΛΑΙΣ
|
Incipit |
|
Ὅταν εὕρωσιν οἱ φιλοποταὶ οἴνου δαψίλειαν πίνουσι μὲν τὴν ἀρχήν
|
Incipit |
|
Ὅταν εὕρωσιν οἱ φιλοποταὶ οἴνου δαψίλειαν πίνουσι μὲν τὴν ἀρχήν
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ Η ΣΕΛΗΝΗ ΣΥΝΟΔΕΥΕΙ ΕΝΟΣ ΕΚΑΣΤΟΥ ΤΑ ΦΥΣΙΚΑ ΤΟΥ ΖΩΔΙΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Ὅταν ἡ χειμέριος τῆς εἰδωλολατρίας καὶ ζοφερὰ παρῆλθεν περίοδος
|
Incipit |
|
Ὅταν ἡ ψυχὴ ἐξέρχεται ἐκ τῆς ἰδίου σώματος μετὰ δακρύων λέγει· φοβοῦμαι
|
Incipit |
|
Ὅταν ἡ ψυχὴ ἐξέρχεται ἐκ τοῦ ἰδίου σώματος
|
Incipit |
|
Ὅταν ἡ ψυχὴ ἐξέρχεται ἐκ τοῦ ἰδίου σώματος
|
Incipit |
|
ὅταν θέλεις εὑρεῖν τὴν σύνοδον τῆς σελήνης
|
Incipit |
|
Ὅταν ἴδῃς πλουτοῦντά τινα παρ' ἀξίαν
|
Incipit |
|
Ὅταν ἴδῃς πλουτοῦντά τινα παρ' ἀξίαν, μὴ μακαρίσῃς, μὴ ζηλωτὸν νομίσῃς
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΙΔΩ ΤΗΝ ΝΥΝ ΓΛΩΣΣΑΛΓΙΑΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΘΗΜΕΡΙΝΟΝ ΣΟΦΟΝ
|
Incipit |
|
Ὅταν λογιάσω, ἀδελφοί, τὸ ὀλιγοχρόνιον τῆς ζωῆς ἡμῶν
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΛΥΘΗΣΗ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΩΝ ΕΠΙ ΓΗΣ ΦΡΟΝΤΙΔΩΝ
|
Desinit |
|
ΟΤΑΝ ΜΕΛΛΗΣ ΑΓΕΣΘΑΙ ΕΙΣ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΝ
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΜΗΔΕ ΤΟΥΣ
|
Incipit |
|
ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀποθάνῃ , ἔχει ἡ ψυχὴ ἄδειαν ἡμέρας δύο
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΠΟΘΑΝΗ ΕΧΕΙ Η ΨΥΧΗ ΑΔΕΙΑΝ ΗΜΕΡΑΣ ΔΥΟ
|
Incipit |
|
Οταν ο νους ανδρισαμενος εν κυριω, αφιστα την ψυχην απο χρονιας προληψεως, τοτε η καρδια ως υπο δημιων κολαζεται. τεινοντων αυτην ενθα και ενθα του νοος και του παθους.
|
Textus |
|
Ὅταν ὁ τοῦ Διὸς ἀστὴρ ἐπιστῇ
|
Incipit |
|
Ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῆ ἡμῶν, φησὶν ὁ θεῖος ἀπόστολος, τότε καὶ ἡμεῖς φανερωθησόμεθα ἐν δόξῃ
|
Incipit |
|
οταν ονειδισουσιν ημας (υμας) και τα εξης.
|
Desinit |
|
ὅταν οὐδὲ τὸ γράμμα τὸ σὸν λαθικηδες ημῖν εγεγονει ;
|
Desinit |
|
Ὅταν οὐκ οἶδας, μεγάλη χαρά σοι ἔρχεται
|
Incipit |
|
Ὅταν οὖν ἴδῃς τὴν ἐκκλησίαν
|
Incipit |
|
ὅταν οὖν ἴδῃς τὴν ἐκκλησίαν σκορτισθεῖσαν
|
Incipit |
|
Ὅταν οὖν ἴδῃς τὴν Ἐκκλησίαν...
|
Incipit |
|
ὅταν οὖν καὶ ἀπὸ τοῦ Δεσπότου
|
Desinit |
|
ὅταν οὖν καὶ ἀπὸ τοῦ δεσπότου [...
|
Desinit |
|
Ὅταν πρὸς Ἰουδαίους τὸν λόγον
|
Incipit |
|
Ὅταν πρὸς Ἰουδαίους τὸν λόγον
|
Incipit |
|
Ὅταν πρὸς Ἰουδαίους τὸν λόγον ἀποτείνομεν, τὰς ποικίλας
|
Incipit |
|
Ὅταν πρός τινα τῶν ἑλληνιζόντων διάλεξις ᾖ, καλῶς ἂν ἔχοι τοιαύτην ἀρχὴν
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΤΟ ΔΕΝΔΡΟΝ ΕΣΤΙ ΞΗΡΟΝ
|
Incipit |
|
Ὅταν τὸ εὐδαπάνητον τῆς ζωῆς ἐννοήσω
|
Incipit |
|
Ὅταν τὸ μέγεθος τοῦ δεσπότου
|
Incipit |
|
Ὅταν τὸν νοῦν σου οἱ δαίμονες τῆς σωφροσύνης ἐκβαλόντες
|
Incipit |
|
Ὅταν φυλάξηται ἄνθρωπος τοῦ μὴ ἀδικῆσαι
|
Incipit |
|
ΟΤΑΝ ΨΥΧΗ ΓΥΜΝΩΘΕΙΣΑ ΤΩΝ ΤΗΔΕ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΛΠΙΖΟΜΕΝΟΝ ΜΕΤΟΙΚΙΣΘΗ ΒΙΟΝ
|
Incipit |
|
Ὅταν ὦσι δύο ὀνόματα ἄρρεν καὶ θῆλυ
|
Incipit |
|
ὅτε ἄδιψος ἔχει ὠσὶ καρύου ποντικοῦ τὸ μέγεθος. Τέλος
|
Desinit |
|
Ὅτε ἀθεΐας ἡ ἀχλὺς δεινῶς συνεκάλυπτε κόσμον
|
Incipit |
|
Ὅτε Ἀπολλόδωρος ἔκρινε Φορμίωνα
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὅτε δὲ ἠβουλήθη ἐνδεῖξαι τὸ ἄπειρον
|
Incipit |
|
Οτε δε ηλθομεν εν τη χορα των Καπαδωκων και εν εν τη Ταυροκιλικια χορον χοροι υποντον.
|
Desinit |
|
Ὅτε δὲ λοιπὸν ἐτελεσιουργήθη ἡ τούτων ἕνωσις
|
Incipit |
|
ΟΤΕ ΔΕ ΣΥΜΦΩΝΟΝ ΕΣΤΙ ΜΕΤΑΞΥ ΟΥΚΕΤΙ
|
Desinit |
|
ὅτε δὲ χρεία
|
Incipit |
|
Ὅτε δι’ Ἕκτορος ἀδελφὸν ἐστράτευες, Ἀγάμεμνον
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὅτε διδάσκαλος εὐκλεὴς, τότε μαθητὴς εὐπειθὴς
|
Incipit |
|
Ὅτε ἐμπέσῃ ἡ ιδ´ τοῦ φέγγους
|
Incipit |
|
Ὅτε ἐμπέσῃ ἡ ιδ´ τοῦ φέγγους τῷ Ἀπριλλίῳ μηνί
|
Incipit |
|
Ὅτε εὐδοκίᾳ Θεοῦ τὸ γένος τῶν Ῥωμαίων ἐδέχθη τὴν εὐσέβειαν
|
Incipit |
|
Ὅτε ἡ "Διὰ" μόνη ἐπὶ τῆς θεολογίας
|
Incipit |
|
Ὅτε ἡμῖν, ἀδελφοί, ὁ τῆς ἐλεημοσύνης
|
Incipit |
|
οτε ηρξατο κηρυττειν το ευαγγελιον, το δε ετερον, εν ω και πεπονθε.
|
Desinit |
|
ὅτε ἤρξατο κηρύττειν τὸ εὐαγγέλιον· τὸ δὲ ἕτερον ἐν ὧ καὶ πέπονθεν.
|
Desinit |
|
Ὅτε Θεοδόσιος ὁ μέγας τὰ σκῆπτρα τῆς τῶν Ῥωμαίων βασιλείας παρὰ θεοῦ ἐγκεχείρετο
|
Incipit |
|
ὅτε καὶ ἄνθρωπος διὰ τῆς ἁγίας ἐτέχθη παρθένου.
|
Desinit |
|
Ὅτε κατὰ Σκυθῶν τῶν νομάδων στρατείαν ἤλασε Τεμύρης
|
Incipit |
|
ὅτε κλαδευθῆ καὶ σκαφῆ
|
Desinit |
|
Ὅτε Λακεδαιμόνιοι νικηθέντες ὑπὸ Θηβαίων
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὅτε Μαξιμιανὸς ὁ βασιλεὺς ἐν τῇ Θεσσαλονικέων διῆγεν πόλει
|
Incipit |
|
Ὅτε Μαξιμιανὸς ὁ βασιλεὺς ἐν τῇ Θεσσαλονικέων διῆγεν πόλει
|
Incipit |
|
Ὅτε μὲν ὁ σκιώδης ἐκράτει
|
Incipit |
|
Ὅτε μοι καὶ γλώττης ἔδει
|
Incipit |
|
Ὅτε μοι καὶ μᾶλλον σῶν ἔδει γραμμάτων
|
Incipit |
|
Ὅτε ὁ Κύριος ἡμῶν καὶ Θεὸς προσλαβεῖν εὐδόκησε
|
Incipit |
|
Ὅτε ὁ τῆς Χαλκηδόνος Ἰωάννης πατριάρχης ὢν ἐπὶ κγ´ ἐνιαυτοὺς παρὰ τοῦ Κομνηνοῦ κυροῦ Ἀλεξίου
|
Incipit |
|
Οτε οι ενδοξοι μαθηται εν τω νιπτηρι του δειπνου εφωτιζοντο· τοτε ο Ιουδας ο δυσσεβης φυλαργυριας νοσησας εσκοτιζετω· και ανομοις κριταις σε τον δικαιον κριτην παραδιδωσιν· βλεπε χρηματων εραστα των δια τουτο αγχονη χρησαμενον· φευγε ακορεστε ψυχη την διδασκαλω τοιαυτα τολμησας· ο περι παντων αγαθε κυριε δοξα σοι (?).
|
Textus |
|
ὅτε οὖν ἀπετάξατο, βλέπει πάλιν τὸ ὅμοιον ὅραμα τό ὃς ἀφῆκε τὰ τοῦ κόσμου ἡδέα, ἑκατονταπλασίονα ἐπουράνια ἀγαθὰ ἑτοιμάζονται αὐτῶ καὶ ζωὴ αἰώνιος ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ὅτε οὖν ἔστησαν οἱ Ἰουδαῖοι τὸν σταυρόν
|
Incipit |
|
ΟΤΕ ΠΙΑΣΘΟΥΝ ΟΙ ΠΟΔΕΣ
|
Incipit |
|
Ὅτε πρῶτον ὑμᾶς εἶδον ἐπὶ τὰς θύρας ἥκοντας
|
Incipit |
|
Ὅτε σου τὴν ἐπιστολὴν ἐδεξάμην
|
Incipit |
|
Ὅτε τὰ σκῆπτρα τῆς τῶν Ῥωμαίων βασιλείας Διοκλητιανὸς κατεῖχεν
|
Incipit |
|
ὅτε τὰς πρὸς Θεὸν ἱκετείας καὶ περὶ τοῦ μακαρίτου ἐκείνου αὐταδέλφου σου ἀναφέρομεν
|
Desinit |
|
Ὅτε τὸν Ἔρωτα ἡ Ἀφροδίτη
|
Incipit |
|
ὅτε τῶν ἐπαίνων ὄφελος ὑμῖν οὐδέν
|
Desinit |
|
Ὅτι Ἀδάμῳ καὶ Εὔᾳ
|
Incipit |
|
Ὅτι ἀδύνατόν ἐστι καὶ τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ προβολέα εἶναι τοῦ Πνεύματος, ἢ προβάλλοντα αὐτὸ μετὰ τοῦ Πατρός, ἤγουν ἀδύνατόν ἐστι καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ αὐτὸ ἐκπορεύεσθαι· καὶ ὅτι ἀρνούμενοι τὸ ποιεῖν δύο ἀρχὰς ἢ συναλείφειν τὰς ὑποστάσεις οἱ ἐκεῖνο δοξάζοντες, οὐδὲν ἧττόν εἰσι τοῖς ὀρθῶς φρονοῦσιν ἀπρόσδεκτοι, εἰ καὶ τοῖς ἰδιώταις δοκοῦσί τι λέγειν
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι ἀδύνατον ἦν λόγοις νουθετούμενον μόνον τὸν ἄνθρωπον τελειωθῆναι, πίστεως μὴ προσούσης
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι ἀθάνατος τοῖς ἀναγινώσκουσιν ¨η ὠφέλει. Ἂνθεμόεις παράδεισος ὁ τῶν ἁγίων χορός ἐστι
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΑΙΣΘΗΤΟΣ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ, ΕΝ Ω ΗΝ Ο ΑΔΑΜ
|
Titulus initialis |
|
ὅτι ἀκατάληπτον τὸ θεῖον· καὶ ὅτι οὐ δεῖ ζητεῖν καὶ περιεργάζεσθαι τὰ μὴ παραδεδομένα ἡμῖν ὑπὸ τῶν ἁγίων, καὶ προφητῶν· καὶ ἀποστόλων καὶ εὐαγγελιστῶν
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι ἀναγκαία ἦν ἡ θεία διδασκαλία πρὸς τὴν τῶν ἀνθρώπων σωτηρίαν ὑπὲρ τὰς φυσικάς
|
Incipit |
|
Ὅτι ἀναγκαῖόν ἐστι τοὺς περὶ φιλοσοφίας τῆς ἐν λόγοις διδασκομένους
|
Incipit |
|
ὅτι ἀπὸ Ἁβραὰμ καὶ Δαυὶδ ἦν ὁ Χριστός.
|
Desinit |
|
οτι απο Αβρααμ και Δαυιδ ην ο Χριστος.
|
Desinit |
|
Ὅτι ἀπόδος ἡμῖν, ὦ Ζεῦ, τὸν ὁμώνυμον ὕπατον
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΑΡΕΤΩΝ ΔΥΟ ΓΕΝΗ ΚΑΤΑ ΠΛΩΤΙΝΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι αὕτη ἡ πνευματικὴ δωρεὰ καὶ χάρις καὶ ἐνέργεια μία οὖσα καὶ ἁπλῆ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΑΥΤΟΙ ΕΛΕΗΘΗΣΟΝΤΑΙ ΑΥΤΩ Η ΔΟΞΑ ΚΤΛ.
|
Desinit |
|
ὅτι αὐτοὶ ἐλεηθήσονται. Αὐτῷ οὖν τῷ ἐλεοῦντι καὶ τρέφοντι καὶ μὴ ὀνειδίζοντι Θεῷ δόξαν...
|
Desinit |
|
ὅτι αὐτοὶ ἐλεηθήσονται· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Οτι αυτω η δοξα και τω (sic! pro το) κρατος, συν τω πατρι και τω αγιω πνευματι, νυν και αει και εις τους αιωνας των αιωνων, αμην.
|
Desinit |
|
Ὅτι βαθμοὶ τῆς ταπεινοφροσύνης εἰσὶ δώδεκα οἷς ἀντίκεινται καὶ δώδεκα τῆς ὑπερηφανίας βαθμοὶ ἐξαντικειμένοι εἰσὶν
|
Incipit |
|
ὅτι Βαρλαὰμ καὶ Ἀκίνδυνός εἰσιν οἱ διχοτομοῦντες κακῶς ὄντως καὶ ἀθέως εἰς δύο ἀνίσους θεότητας τὴν μίαν
|
Titulus initialis |
|
Οτι δʹ οντων ευαγγελιστων, δυο
|
Incipit |
|
Ὅτι δασυνομένου φωνήεντος
|
Incipit |
|
Ὅτι δὲ ἐκ πλειόνων τὸν κόσμον ἢ τὴν ὕλην αὐτοῦ συνεστάναι λέγουσιν οἱ πάντες Ἑλλήνων σοφοί
|
Incipit |
|
ὅτι δέ ἐστι τιμιώτερον γνῶξις πράξεως
|
Incipit |
|
Ὅτι δὲ καὶ ἡ τῶν ἀποστόλων παράδοσις
|
Incipit |
|
Ὅτι δὲ καὶ ἡ τῶν ἀποστόλων παράδοσις πολεμίαν ἑαυτῆς ἡγουμένη
|
Incipit |
|
Ὅτι δὲ καὶ προσελεύσεται ἡ τῶν Ἰουδαίων συναγωγή
|
Incipit |
|
Ὅτι δὲ καὶ προσελεύσεται ἡ τῶν Ἰουδαίων συναγωγή
|
Incipit |
|
Ὅτι δὲ καὶ τὸ Ἀλληλούϊα
|
Incipit |
|
Ὅτι δὲ καὶ τοιαύτη τις οὖσα, τῆς ἀξίας ἥκει κατόπιν ἐκείνου πολύ, καὶ ὧν αὐτῷ πάντες σύνισμεν, κἂν αὐτὸς φαίης
|
Desinit |
|
Ὅτι δὲ κατὰ τὰς τῆς πίστεως ὑποθέσεις ἀδύνατόν ἐστι καὶ τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ προβολέα καὶ αἴτιον εἶναι τοῦ παναγίου Πνεύματος
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΔΕ ΞΥΧΗΣ ΝΟΣΗΜΑ ΕΣΤΙ
|
Incipit |
|
Ὅτι δὲ ὁ Χριστὸς τέλειος Θεός ἐστι καὶ τέλειος ἄνθρωπος
|
Incipit |
|
οτι δε ου δι’ αποριαν ονοματων
|
Desinit abruptus |
|
ΟΤΙ ΔΕ ΠΑΝΤΑΣ ΥΠΕΡΒΑΙΝΩΝ ΗΝ ΕΠΙ ΠΑΣΙΝ Ο ΣΟΛΟΜΩΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι δὲ ταῦτα τὰ προειρημένα
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΔΕ ΤΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΟΕΙΡΗΜΕΝΑ ΜΟΙ
|
Incipit |
|
Ὅτι δὲ τρόφιμον καὶ τὸ γάλα
|
Incipit |
|
ὅτι δεῖ πρῶτον αὐτὸν πρὸς τόδε ἀπαντῆσαι
|
Desinit |
|
Ὅτι δεῖ τηρεῖν
|
Incipit |
|
Ὅτι δεῖ τοῖς τῶν ἀρχαίων ἐντυγχάνειν συγγράμ-
μασιν
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΔΕΙ ΤΟΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΘΕΝΤΑ ΔΙΑ ΤΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ ΤΡΕΦΕΣΘΑΙ ΛΟΙΠΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι δεῖ τὸν ἀσθενοῦντα μοναχὸν ἐν τῇ ἀγίᾳ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΔΕΙ ΤΟΝ ΔΕΧΟΜΕΝΟΝ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΔΕΙ ΤΟΝ ΔΕΧΟΜΕΝΟΝ ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΙΝ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΔΕΙ ΤΟΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΝ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΔΕΙ ΤΟΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΝ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΔΕΙ ΤΟΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι δεῖ τὸν ἐξομολογούμενον κρύφια
|
Incipit |
|
Ὅτι δεῖ τὸν ἐξομολογούμενον κρύφια πταίσματα
|
Incipit |
|
Ὅτι δεῖ τὸν μοναχὸν ἔχειν σχήματα ὡραῖα ἐκ πάντων τῶν μερῶν αὐτοῦ
|
Incipit |
|
Ὅτι δεῖ τοὺς ὑπὲρ τῶν οὐρανίων ἀναδέχεσθαι πόνους φόβῳ τῆς γεένης καὶ πόθῳ τῆς βασιλείας καὶ διὰ τὸ τὰ πάροντα ἀβέβαια καὶ εὐμετάβολα εἶναι
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι δέκα τὰ γενικώτατα γένη
|
Incipit |
|
Ὅτι δεκαδικὸς ὁ τῆς φύσεως νόμος
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΔΕΚΑΧΩΣ Η ΘΥΣΙΑ ΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
ὅτι δεσμός ἐστι τοῦ σώματος καὶ τῆς ψυχῆς, ὡς ταῦτης δώμημα
|
Desinit |
|
ΟΤΙ ΔΗΛΟΥΣΙΝ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙΔΗΠΟΤΕ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΡΧΗΝ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
|
Titulus initialis |
|
οτι δι᾽αμφοτερων μετα την αναστασιν ωφθη τοις μαθηταις ο Χριστος
|
Titulus initialis |
|
Οτι δι' αμφοτερων μετα την αναστασιν ωφθη τοις μαθηταις ο Χριστος.
|
Titulus initialis |
|
ὅτι δι' ἀμφοτέρων μετὰ τὴν ἀνάστασιν ὤφθη τοῖς μαθηταῖς ὁ Χριστός.
|
Titulus initialis |
|
οτι δι' αμφοτερων μετα την αναστασιν ωφθη τοις μαθητοις ο Χριστος.
|
Titulus initialis |
|
Οτι δι' αμφοτερων μετα την αναστασιν· ωφθη τοις μαθηταις ο Χριστος.
|
Titulus initialis |
|
ΟΤΙ ΔΙ' ΕΠΙΡΡΟΗΣ ΥΓΡΩΝ ΟΓΚΟΣ ΕΝ ΟΦΘΑΛΜΟΙΣ ΠΑΡΑ ΦΥΣΙΝ ΓΙΝΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΔΙ'ΑΚΡΑΝ ΑΓΑΘΟΤΗΤΑ
|
Titulus initialis |
|
οτι δι'αμφοτερων μετα την αναστασιν ωφθη τοις μαθηταις ο Χριστος.
|
Titulus initialis |
|
οτι δι’ αμφοτερων μετα την αναστασιν. ωθφη τοις μαθηταις ο Χριστος.
|
Titulus initialis |
|
οτι δι’ αμφοτερων, μετα την αναστασιν ωφθη τοις μαθηταις ο Χριστος, Κω (Κοσμας ?)
|
Titulus initialis |
|
οτι δι’ αμφωτερων μετα την ανασταστιν ωφθη τοις μαθηταις ο Χριστος.
|
Titulus initialis |
|
Οτι δι’αμφοτερων μετα την αναστασιν ωφθη τοις μαθηταις ο Χριστος. Κοσμα Ινδικοπλευστου.
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι διὰ τὴν φιλοχρηματίαν προ΄δοτης ἐγένετο, εἶχε γὰρ ἱκανὴν ἀφορμήν
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΔΙΑ ΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΛΗΡΕΣΤΑΤΗΝ ΣΥΝΟΔΟΝ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΔΙΑ ΤΩΝ ΕΝΕΡΓΙΩΝ ΤΗΝ ΑΛΛΗΘΕΙΑΝ ΕΒΡΙΣΚΟΜΕΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι διακονητέον τῆ τοῦ πλησίον σωτηρία.
|
Desinit |
|
ὅτι διακονητέον. τῆ τοῦ πλησίον σωτηρία.
|
Desinit |
|
ὅτι διαφόρως μετὰ τὴν ἀνάστασιν ὤφθη μαθηταῖς ὁ Χριστός.
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι διαφόρως μετὰ τὴν ἀνάστασιν ὤφθη τοῖς μαθηταῖς ὁ Χριστός
|
Titulus initialis |
|
Οτι διαφορως μετα την αναστασιν ωφθη τοις μαθηταις ο Χριστος.
|
Titulus initialis |
|
οτι διαφορως μετα την αναστασιν ωφθη τοις μαθηταις.
|
Titulus initialis |
|
Οτι διαφορως μετα την αναστασιν ωφθη τοις μαθητοις ο Χριστος. Χρυσοστομου
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι δίκης, ὡς ὑπεξούσιος τινὸς παῖς ἐν οἰκίᾳ
|
Incipit |
|
οτι δινασε (δυνασαι) βουλομενος.
|
Desinit |
|
Ὅτι διπλῆς οὔσης τῆς ἀρετῆς
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΔΙΣΧΙΛΙΟΙ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟΝ ΕΙΣΙΝ ΟΙ ΕΝ ΤΑΙΣ ΕΠΤΑ ΣΥΝΟΔΟΙΣ ΑΓΩΝΙΣΑΜΕΝΟΙ ΘΕΙΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι διττή ἐστι περὶ ἡμᾶς ἡ ἐπήρεια τοῦ πονηροῦ
|
Incipit |
|
Ὅτι διττῶς τὸ ἀθάνατον
|
Incipit |
|
Ὅτι δύναται ὁ ἐνάγων εἴσω τριάκοντα ἡμερῶν
|
Incipit |
|
Ὅτι δύναται ὁ ἐνάγων εἴσω τριάκοντα ἡμερῶν τῆς κατηγορίας
|
Incipit |
|
ὅτι δύο ἀνδρῶν ἐγένετο γυνή
|
Desinit |
|
Ὅτι ἐὰν τὴν διάμετρον
|
Incipit |
|
ὅτι ἔδει ἐξ ὕψους μεγάλαις ταῖς πτέρυξιν ἐφιπτάμενον τὸ ἅγιον πνεῦμα φίλους θεοῦ καὶ προφήτας κατασκευάζειν... ἀμήν
|
Desinit |
|
οτι εις Χριστον εβαπτισθητε. Χριστον ενεδυσασθε.
|
Desinit |
|
ΟΤΙ ΕΚ ΔΥΟ ΦΥΣΕΩΝ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ
|
Incipit |
|
ὅτι ἐκ ταύτης τῆς κατὰ στάσεως (καταστάσεως) ἐπὶ τὴν μέλλουσαν διὰ φορὰν (διαφορὰν) πρὸς ἣν ἀφορὰ πᾶσα ἡ θεόπνευστος παλαιᾶ τε· καὶ καινὴ διαθήκη·
|
Desinit |
|
Ὅτι ἐκ τούτου κατάδηλόν ἐστιν
|
Incipit |
|
Ὅτι ἐκ τούτων κατάδηλόν ἐστιν ἡ τῶν τετραδοπαρασκευῶν νηστεία
|
Incipit |
|
ὅτι ἐκεῖθεν ἡ ῥίζα καὶ ἡ σωτηρία ἐκ τῶν Ἰουδαίων ἐστί
|
Incipit |
|
Ὅτι ἐν ἓξ ἡμέραις ὁ Θεὸς τὸν παρόντα καὶ ὁρώμενον κόσμον ἐδημιούργε
|
Incipit |
|
Ὁτι ἐν τῇ οὐσίᾳ τοῦ Πατρὸς ὁ Υἱὸς καὶ ἐκ τούτου δεῖ νοεῖν καὶ περὶ τοῦ Πνεύματος· πῶς λέγεται ἐκ τῆς οὐσίας τοῦ Υἱοῦ.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ὅτι ἐξ αὐτοῦ καὶ δι’ αὐτοῦ καὶ εἰς αὐτὸν τὰ πάντα, αἶνός τε καὶ δόξα παρὰ πάντων αὐτῷ εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν:— Τέλος τῆς εἰς τὸ βιβλίον τοῦ διδασκάλου Θωμᾶ περὶ τῆς οὐσίας καὶ τοῦ εἶναι ἐξηγήσεως
|
Desinit |
|
ὅτι ἐξ ἡμῶν σύ τε καὶ ὁ ἐκ σοῦ τεχθεὶς σαρκοφόρος Θεὸς ἡμῶν· ᾧ πρέπει ἡ δόξα…
|
Desinit |
|
Ὅτι ἐπὶ τῆς ὑπάρξεως τοῦ Υἱοῦ λαμβάνεται περὶ τῇ Γραφῇ τὸ ἀναβλύζειν αὐτὸν ἐκ τῆς τοῦ Πατρὸς οὐσίας καὶ τὸ ἐκλάμπεσθαι καὶ τὸ προέρχεσθαι καὶ τὸ ἐμπέμπεσθαι καὶ τὸ πεφηνέναι, ὅπερ δίδωσι διαγινώσκειν πῶς λέγεται καὶ τὸ Πνεῦμα ἀναβλύζειν ἐκ τῆς οὐσίας τοῦ Υἱοῦ, καὶ προέρχεσθαι ἐκ τοῦ Υἱοῦ καὶ εκλάμπειν καὶ ἐκπέμπεσθαι καὶ πεφηνέναι.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Ὅτι ἐπιμελητὴν καὶ ὀξὺν καὶ ἀνδρεῖον
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΝ ΚΑΙ ΟΞΥΝ ΚΑΙ ΑΝΔΡΕΙΟΝ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι ἐπιμελητὴν καὶ ὀξὺν καὶ ἀνδρεῖον.
|
Incipit |
|
ὅτι ἐποίησέ μοι μεγαλεῖα ὁ δυνατός…
|
Desinit |
|
ΟΤΙ ΕΠΤΑ ΗΛΙΚΙΑΣ ΕΧΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΠΟΙΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ὅτι ἐστι ἐπὶ θεοῦ διάκρισις οὐσίας καὶ ἐνεργείας
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΔΕΔΟΞΑΣΜΕΝΗ ΥΠΑΡΧΕΙΣ
|
Desinit |
|
ὅτι εὐλογημένη ὑπάρχεις ἐν πάσαις ταῖς γενεαῖς, καὶ δοξάζεταί σου τὸ πανάγιον ὄνομα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΟΤΙ Η ΑΓΑΠΗ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΟΣ
|
Incipit |
|
Ὅτι ἡ γῆ ἀόρατος καὶ ἀκατασκεύαστος ἦν καὶ διὰ ποίαν αἰτίαν
|
Incipit |
|
Οτι η δεσποινα ημων η παναγια θεοτοκος εικοσι χρονων ουσα, ετεκε τον κυριον ημων Ιησουν Χριστον τον αληθινον θεον ημων, εζησε δε μετα το σωτηριον αυτου παθος ετη λβʹ, βαπτιζει δε αυτην Πετρος και Ιωαννης οι αποστολοι ομοιως δε και τους αλλους μαθητας, αυτοι δε εβαπτισθησαν υπο του Χριστου.
|
Textus |
|
ΟΤΙ Η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΗΜΩΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ
|
Incipit |
|
Οτι η δεσποινης ημων η παναγια θεοτοκος εικοσι χρονων ουσα, ετεκε τον κυριον ημων Ιησουν Χριστον τον αληθινον θεον ημων, εζησε δε μετα το σωτηρι (σωτηριον?) αυτου παθος, ετη λβʹ· βαπτιζει (!) δε αυτην Πετρος και Ιωαννης οι αποστολοι· ομοιως (?) δε και τους αλλους μαθητας αυτοι δε εβαπτισθησαν υπο του Χριστου.
|
Textus |
|
Ὅτι ἡ ἐγρήγορσις δείκνυσιν ἡμῖν τὰ πράγματα
|
Incipit |
|
ὅτι ἡ ἐν Χριστῶ χάρις καταργεῖ τὴν κατὰ σάρκα περιτομήν, καὶ οὕτως πάλιν εἰς τὰ ἤθη παραινέσας καὶ διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ὅτι ἡ θεοτόκος ἐστί τε καὶ λέγεται καὶ γαστὴ θεοδόχος καὶ θρόνος κυρίου καὶ μήτηρ τῆς ζωῆς ἡμῶν καὶ διατί τοιούτης λογῆς ὀνομάζεται
|
Titulus initialis |
|
ΟΤΙ Η ΚΥΡΙΩΣ ΔΙΑΚΡΙΣΙΣ ΤΩΝ ΕΝ ΤΗ ΠΙΣΤΕΙ
|
Incipit |
|
Ὅτι ἡ νῦν καλουμένη Δρήστρα
|
Incipit |
|
Ὅτι ἡ νῦν καλουμένη Δρηστράπολις τὸ παλαιὸν Δωρότολος ἐκαλεῖτο
|
Incipit |
|
Ὅτι ἡ περίμετρος τοῦ κύκλου πρὸς τὴν αὐτοῦ διάμετρον
|
Incipit |
|
ὅτι ἡ πρὸς τὸν θεὸν συνεχὴς διὰ προσευχῆς καὶ ψαλμωδίας ἔντευξις
|
Titulus initialis |
|
ΟΤΙ Η ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΔΙΑΣΤΑΣΙΣ ΕΚ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ὅτι ἡ τῶν καλῶν πράξεων ἐν νεότητι σίτησις τὸ γῆρας διασῴζει
|
Desinit |
|
Ὅτι ἡ τῶν υἱῶν Ζεβεδαίου μήτηρ Σαλώμη
|
Incipit |
|
ὅτι ἡ ψυχὴ μετὰ τὴν τὴς σαρκὸς τελείωσιν ἀθάνατος διαμένει
|
Desinit |
|
ὅτι ἠδυνήθη νικῆσαι
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΘΕΟΣ ΕΣΤΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΠΑΝΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι ἰδιότης μὲν Πατρὸς τὸ ἄναρχον καὶ ἀγένητον
|
Incipit |
|
Ὅτι ἰδοῦ οἱ μακρύνοντες ἑαυτοὺς ἀπὸ σοῦ ἀπολοῦνται
|
Incipit |
|
Ὅτι ἰδοὺ συνέχουσι [τὴν] ψυχήν μου
|
Desinit |
|
ὅτι καλῶς ὑπὲρ τῆς ἡμετέρας διειλέγμεθα πίστεως
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ὅτι καρδία βασιλέως εὐσεβοῦς ἐν χειρὶ θεοῦ
|
Incipit |
|
ὅτι καρδία βασιλέως εὐσεβοῦς ἐν χειρὶ θεοῦ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΚΑΤ'ΕΚΕΙΝΗΝ ΣΥΝΔΙΑΤΙΘΕΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι κατὰ μηδὲν ἀλλήλοις
|
Incipit |
|
Ὅτι κατὰ τὴν τῶν ἁγίων πατέρων παράδοσιν προσφέρει μὲν πρῶτον τὸν ἄρτον
|
Incipit |
|
ὅτι κύριος ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπενοῖς δὲ
|
Incipit |
|
Ὅτι κυρίως διάκρισις τῶν ἐν τῇ πίστει
|
Incipit |
|
Ὅτι λίαν ὠφελιμότατον φεύγειν τοὺς ἀνθρώπους καὶ τὴν βασιλικὴν ὁδὸν πορεύεσθαι καὶ ἡσυχάζειν μετὰ ἑνὸς ἢ β'
|
Titulus initialis |
|
ΟΤΙ ΛΟΓΟΣ ΕΣΤΙ ΤΟΙΟΣΔΕ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΓΡΑΦΟΝ ΜΝΗΜΗΝ
|
Incipit |
|
ὅτι μὲ ταύτην τὴν ἀρετὴν ἐσώθης δίχως κανένα κόπον...
|
Desinit |
|
Ὅτι μέγας μὲν καὶ θαυμαστὸς ὁ βασιλεὺς Μακεδόνων Ἀλέξανδρος
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὅτι μὲν γὰρ οὐ δεῖ δακρύειν ἐπὶ τῶν ἀποιχομένων
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν διττὸς ὢν ὁ τῆς θεολογίας τυγχάνει τρόπος
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν εἶναί τι δεῖ τὸ τὴν συνήθειαν ἀνελὸν
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν ἐπικίνδυνον καὶ ὀλίγοις δυνατὸν τὸ περὶ Θεοῦ διαλέγεσθαι
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν ἡ δύσπνοια βλάβη τις τῆς ἀναπνοῆς
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν καὶ τὴν γραφὴν ἡμεῖς ἐπὶ πᾶσι δικαίοις
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΟΤΙ ΜΕΝ Ο ΠΕΡΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΣ
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν ὁ περὶ ἀποδείξεως λόγος, τέλος ἐστὶ τῆς λογικῆς πραγματείας ἁπάσης
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν ὁ σὸς ἀδελφὸς κατέλυσε
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν ὁ σὸς ἀδελφὸς κατέλυσε
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν οὐ δεῖ παίζειν Χριστιανοὺς πάντες γινώσκομεν, ἐκ τῶν θείων Γραφῶν ἀκούοντες
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΜΕΝ ΟΥΔΕΝ ΤΙ ΤΩΝ ΣΥΝΙΣΤΩΝΤΩΝ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν οὐδὲν τῶν τοῦ ζώου μορίων οὔτε
|
Incipit |
|
Οτι μεν ουκ ην αισθητη η φονη δηλοι λεγων·
|
Incipit abruptus |
|
ΟΤΙ ΜΕΝ ΟΥΝ ΟΥ ΧΡΗ ΚΑΤΑ ΤΙ ΔΙΚΑΖΕΙΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν οὖν οὐκ εὐσεβὲς εἶναι δοκεῖ τὸ λέγειν
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν πάντα τὰ ζῶα τετράποδα καὶ ἑρπετά, πτηνά τε καὶ ἔνυδρα
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΜΕΝ ΣΩΜΑΤΟΣ ΔΗΛΟΝ. ΟΠΟΙΟΥ ΔΕ
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν τὸ ὂν ἄναρχον καὶ ἀΐδιον καὶ ἀνώλεθρον
|
Incipit |
|
Ὅτι μὲν τὸν πατέρα μ’ ἔφασκεν ἀπεκτονέναι, πολλοὶ συνοίδασιν ὑμῶν, καὶ μαρτυροῦσι δέ μοι
|
Incipit |
|
Ὅτι μέν, ὦ ἄνδρες, ἡμῖν οὐ μικρά
|
Incipit |
|
Ὅτι μέν, ὦ φιλάγιον ἄθροισμα καὶ φιλόχριστος συνέλευσις, τὸ τοῖς ἐπ' ἀρετῇ διαλάμψασι
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΜΕΝ…ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΠΑΝΕΓΥΡΙΚΟΝ ΤΟ ΕΙΔΟΣ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΜΗ ΠΕΠΤΩΚΑΣΙΝ ΗΔΗ
|
Desinit |
|
Ὅτι μὴ πολὺ τῶν ἀγγέλων ἀφέστηκεν ἄνθρωπος καὶ ὅτι δυνατὸν αὐτῷ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΜΗΔΕ ΤΟΥΤΟ ΑΝΙΣΤΑΜΕΝΟΥ ΘΑΥΜΑΤΙ ΑΝΑΤΕΛΛΟΝΤΙ
|
Incipit |
|
Ὅτι μηδεμιᾷ τῶν ἀρετῶν τοσοῦτον χαίρει Θεὸς εἰ καὶ πασῶν ὑπάρχει δοτήρ
|
Incipit |
|
Ὅτι μηδὲν ὤφειλέ σε τῶν καλῶν λανθάνειν καὶ τῶν εἰς τὸν ἀνθρώπινον βίον χρησίμων
|
Incipit |
|
ὅτι μηδὲν ὠφελέν σε τῶν καλῶν
|
Incipit |
|
ὅτι μόνον εἴη τῆς Τριάδος ὁμοφυοῦς ἀναίτιον ὑποστάσεως
|
Desinit |
|
Ὅτι μόνον τὸν ἅγιον Πέτρον ἐβάπτισεν ὁ Χριστὸς οἰκείαις χερσίν, καὶ Πέτρος Ἀνδρέανμ καὶ Ἀνδρέας Ἰκάκωβον
|
Incipit |
|
Ὅτι Νάρκισσος ἐν ὕδατι τὴν ἑαυτοῦ σκιάν
|
Incipit |
|
Ὅτι Νεστόριος ἐν τῇ ἐξορίᾳ ὣν διάλογον συντέταχεν
|
Incipit |
|
Ὅτι ὁ Ἄβελ παρθένος καὶ δίκαιος
|
Incipit |
|
Ὅτι ὁ ἀριθμὸς οὔτε διαιρεῖ
|
Incipit |
|
Ὅτι ὁ ἀριθμὸς οὔτε διαιρεῖ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΟΥΤΕ ΔΙΑΙΡΕΙ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΟΥΤΕ ΔΙΑΙΡΕΙ
|
Incipit |
|
Ὅτι ὁ ἀσκητὴς Μαρκιανὸς τῇ διὰ πλειόνων ἡμερῶν ἀσιτίᾳ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ Ο ΓΕΛΩΣ ΤΗΣ ΚΩΜΩΔΙΑΣ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ Ο ΔΑΙΜΟΣΙ ΜΝΗΣΙΚΑΚΩΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ
|
Incipit |
|
Ὅτι ὁ δάκτυλος πρῶτος ἐστίν
|
Incipit |
|
Ὅτι ὁ ἕβδομος ἐπὶ τῶν ἓξ ἀγχιστείας συνημμένος
|
Incipit |
|
Ὅτι ὁ εἷς τῆς Τριάδος ὁ υἵος καὶ λόγος τοῦ Θεοῦ
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι ὁ Θεὸς δι' ἀγαθότητα μόνην τὸν νοητόν
|
Incipit |
|
Ὅτι ὁ σκοπὸς τοῦ περὶ ἑρμηνείας διαλαμβάνει περὶ προτάσεων
|
Incipit |
|
Ὅτι ὁ σκοπὸς τοῦ περὶ ἑρμηνείας διαλαμβάνει περὶ προτάσεων
|
Incipit |
|
Ὅτι ὁ τὰ ἄζυμα προσφέρων παραβαίνει τὴν παρὰ τοῦ Κυρίου παράδοσιν
|
Incipit |
|
ὅτι ὁ τοῦ Θεοῦ υἱὸς ζῶν αἰώνιός ἐστιν, καὶ ἵνα τούτω δουλεύωμεν καὶ φυλάττωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ τῶν εἰδώλων.
|
Desinit |
|
ὅτι ὁ τοῦ θεοῦ υἱὸς, ζωὴ αἰωνιός ἐστιν, καὶ θεὸς ἀληθινὸς, καὶ ἵνα τούτω δουλεύωμεν, καὶ φυλάττωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ τῶν εἰδώλων.
|
Desinit |
|
Ὅτι ὁ Υἱὸς, ἴδιον τῆς οὐσίας, λέγεται τοῦ Πατρὸς καὶ ἐκ τούτου συνάγεται πῶς τὸ Πνεῦμα ἴδιον τῆς οὐσίας τοῦ Υἱοῦ.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
οτι ο φυτευων και ο ποτιζων, εις εισιν· ο δε αυξανων, θεος:
|
Desinit |
|
Οτι ο Χριστος ιδιαις χερσι μονον τον Πετρον εβαπτισεν:
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΟΔΙΤΗΣ ΚΡΗΣ ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΝ ΤΡΩΙΚΟΝ ΠΟΛΕΜΟΝ ΣΥΝΕΓΡΑΦΕΝ
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι Ὁδίτης Κρὴς πρῶτος τὸν Τρωϊκὸν πόλεμον συνέγραψε
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι οἱ Ἀλαμανοὶ ξύγκλυδές εἰσιν ἄνθρωποι
|
Incipit |
|
Ὅτι οἱ κανόνες ἐν ἑννέα ᾠδαῖς
|
Incipit |
|
Οτι οι μεν την ημεραν ενι (εν η) διελεχθη αυτοις, ουκ αριθμουσι, ουδε εν η μετεμορφωθη, ο δε, τας αμφοτερας συνταττει.
|
Textus |
|
ΟΤΙ ΟΙ ΤΑ ΑΖΥΜΑ ΘΥΟΝΤΕΣ ΠΡΩΤΑ ΜΕΝ ΙΟΥΔΑΙΚΩΣ ΕΟΡΤΑΖΕΙΝ
|
Incipit |
|
ὅτι οὐ δακρύεις , ἀλλὰ καὶ ἐν ἀνέσει καὶ εὐθυμία διάγεις
|
Desinit |
|
ΟΤΙ ΟΥ ΔΕΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι οὐ δεῖ ἀπαγορεύειν
|
Incipit |
|
Ὅτι οὐ δεῖ ἀπαγορεύειν
|
Incipit |
|
Ὅτι οὐ δεῖ ἀπαγορεύειν
|
Incipit |
|
Ὅτι οὐ δεῖ ἀπαγορεύειν
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΟΥ ΔΕΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙΝ ΤΟΝ ΠΟΛΙΟΡΚΟΥΜΕΝΟΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι οὐ δεῖ γελᾶν καὶ μετεωρίζεσθαι, ἀλλὰ μᾶλλον κλαίειν καὶ πενθεῖν ἑαυτούς
|
Titulus initialis |
|
ΟΤΙ ΟΥ ΔΕΙ ΙΕΡΑΤΕΙΑΝ ΑΝΕΥ ΓΝΩΜΗΣ ΚΑΙ ΒΟΥΛΗΣ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΟΥ ΔΕΙ ΚΑΤΑΜΑΝΘΑΝΕΙΝ ΚΑΛΛΟΣ ΑΛΛΟΤΡΙΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ΟΤΙ ΟΥ ΔΕΙ ΜΟΝΟΝ ΜΗ ΥΒΡΙΖΕΙΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΥΒΡΙΖΟΝΤΑΣ ΕΥΛΟΓΕΙΝ ΚΑΙ ΟΥΤΩ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΕΙΝ ΑΥΤΩΝ ΤΟΝ ΘΥΜΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι οὐ δεῖ παίζειν Χριστιανούς
|
Titulus initialis |
|
ΟΤΙ ΟΥ ΔΕΙ ΤΟΙΣ ΠΕΝΘΟΥΣΙ ΑΜΕΤΡΩΣ ΠΕΝΘΕΙΝ
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι οὐ δεῖ χριστιανὸν ἐν γάμῳ
|
Incipit |
|
ὅτι οὐ διὰ τοὺς μάρτυρας παρεγένου
|
Desinit |
|
ὅτι οὐ διαφονοῦσιν (διαφωνοῦσιν) οἱ δʹ εὐαγγελισταὶ περὶ τὴν τοῦ Χριστοῦ ἀνάστασιν.
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι οὐ διαφωνοῦσι οἱ δʹ εὐαγγελισταὶ περὶ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναστάσεως.
|
Titulus initialis |
|
Οτι ου διαφωνουσιν οι δ΄ ευαγγελισται περι την του Χριστου αναστασιν (!)
|
Titulus initialis |
|
οτι ου διαφωνουσιν οι δ´ ευαγγελισται περι την του Χριστου αναστασιν.
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι οὐ διαφωνοῦσιν οἱ δ΄ εὐαγγελισταὶ περὶ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναστάσεως.
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι οὐ διαφωνοῦσιν οἱ δʹ εὐαγγελισταὶ περὶ τὴν τοῦ Χριστου ἀνάστασιν
|
Titulus initialis |
|
οτι ου διαφωνουσιν οι δʹ ευαγγελισται περι την του χριστου αναστασιν
|
Titulus initialis |
|
οτι ου διαφωνουσιν οι δʹ ευαγγελισται περι την του Χριστου αναστασιν.
|
Titulus initialis |
|
οτι ου διαφωνουσιν οι δʹ ευαγγελισται περι την του Χριστου αναστασιν.
|
Titulus initialis |
|
Οτι ου διαφωνουσιν οι δʹ ευαγγελισται περι την του Χριστου αναστασιν.
|
Titulus initialis |
|
Οτι ου διαφωνουσιν οι δʹ ευαγγελισται περι την Χριστου αναστασιν·
|
Titulus initialis |
|
οτι ου διαφωνουσιν οι τεσσαρες ευαγγελισται περι την του Χριστου αναστασιν.
|
Titulus initialis |
|
οτι ου διαφωνουσιν οι τεσσαρες ευαγγελισται περι την του Χριστου αναστασιν.
|
Titulus initialis |
|
οτι ου διαφωνουσιν οι τεσσαρες ευαγγελισται περι την του Χριστου αναστασιν.
|
Titulus initialis |
|
οτι ου διαφωνουσιν οι τεσσαρες ευαγγελισται περι την του Χριστου αναστασιν. Κοσμα Ινδικοπλευστου.
|
Titulus initialis |
|
Οτι ου διαφωνουσιν οι τεσσαρες ευαγγελισται περι της του Χριστου αναστασεως.
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι οὐ δύο ἀρχαί, μία ἀγαθή
|
Incipit |
|
Ὅτι οὐ μόνον ἀπὸ τῆς φωνῆς τῶν δεσποτικῶν ῥημάτων ἁγιάζονται τὰ θεῖα δῶρα, ἀλλ' ἐκ τῆς μετὰ ταῦτα εὐχῆς καὶ εὐλογίας τοῦ ἱερέως δυνάμει τοῦ ἁγίου πνεύματος
|
Titulus initialis |
|
ΟΤΙ ΟΥ ΜΟΝΟΝ ΚΟΙΝΩΝΕΙΝ ΑΛΛ' ΟΥΔΕ ΕΥΧΕΣΘΑΙ Ο ΜΝΗΣΙΚΑΚΟΣ ΔΥΝΑΤΑΙ
|
Incipit |
|
Ὅτι οὐ τῆς ἀναστάσεως τὸν καιρὸν διαφόρως ἔγραψαν
|
Incipit |
|
Ὅτι οὐ τῆς ἀναστάσεως τὸν καιρὸν διαφόρως ἔγραψαν
|
Incipit |
|
οτι ουδε διαφωνια εστιν.
|
Desinit |
|
Ὅτι οὐδεὶς ἐκφυγεῖν δυνήσεται τὰς συμφοράς
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι οὐδὲν δύναται τοῖς ταπεινοτέροις
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΟΥΔΕΝ ΕΤΕΡΟΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΟ ΛΕΓΕΙΝ ΦΥΣΕΙ ΘΕΟΝ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΟΥΚ ΕΙΣΙ ΤΑ ΟΝΤΑ ΑΙΔΙΑ
|
Titulus initialis |
|
οτι ουκ ην αισθητ (αισθητη) η φωνη· δηλοι λεγων· επεστρεψα ου του ακουσαι, αλλ ως του βλεψαι την φωνην.
|
Incipit |
|
ὅτι οὐκ οἴδαμεν ποίᾳ ὥρᾳ ὁ κλέπτης ἔρχεται
|
Desinit |
|
ὅτι παρ’ Ἑβραίοις περιέχει δύο χόας ἀττικούς
|
Incipit |
|
ὅτι παρ’ Ἑβραίοις περιέχει δύο χόας ἀττικούς
|
Incipit |
|
Οτι πατηρ του θεολογου ο Ζεβεδαιος ην.
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΠΕΡΙ ΗΔΟΝΗΣ Ο ΣΚΟΠΟΣ
|
Incipit |
|
Ὅτι περὶ τῆς ἡδονῆς ὁ σκοπός
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΛΟΓΩΝ ΕΡΩΤΙΚΩΝ ΟΥΔΕΝ ΛΥΜΑΙΝΕΤΑΙ ΠΡΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ΟΤΙ ΠΟΘΕΣΙΣ ΕΣΤΙ ΤΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΣΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι πρόθεσίς ἐστι τῆς διαλεκτικῆς πραγματείας
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΠΡΟΘΕΣΙΣ ΕΣΤΙ ΤΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑΣ ΕΦΟΔΟΝ ΕΥΡΕΙΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι πρὸς τήν τινος γένεσιν δεῖ συνελθεῖν
|
Incipit |
|
Ὅτι προσῳδία παρὰ τοῦ προσῴδειν
|
Incipit |
|
Ὅτι πρώτη ἔκδοσις ἐπὶ Πτολεμαίου τοῦ Φιλαδέλφου
|
Incipit |
|
Ὅτι Σίβυλλαι τὸν ἀριθμὸν γεγόνασι δέκα
|
Incipit |
|
οτι συ ει ο αγι[... ] και σοι την δοξαν εις τ[ους αιωνας...]
|
Textus |
|
Ὅτι συνετάξατο Σολομὼν βιβλία περὶ ᾠδῶν καὶ μελῶν
|
Incipit |
|
οτι τα γινομενα κατα τριων γινονται· κατ ευδοκιαν, κατ' οικονομιαν, κατα συγχωρησιν.
|
Textus |
|
Ὅτι ταῖς τοῦ σώματος κράσεσι αἱ τῆς ψυχῆς δυνάμεις ἕπονται
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι Ταράσιος καὶ Νικηφόρος οἱ ἀοίδιμοι πατριάρχαι οἰκονομίας τινὰς ἀναγκαίως ἐποιήσαντο
|
Incipit |
|
ὅτι ταῦτα πάντα δη ἡμᾶς ὑπέμινεν
|
Desinit |
|
ὅτι τε σφαιροειδής
|
Incipit |
|
Ὅτι τέσσαρες Μαρίαι ἐμφέρονται διαφόρως ἐν τοῖς θείοις εὐαγγελίοις
|
Incipit |
|
Οτι τεσσαρων οντων των ευαγγελιστων δυο γραφουσι μονον
|
Incipit |
|
ὅτι τῇ ἐλπίδι τπων αἰωνίων ἀκόλουθον ὀψόμεθα τῶν πραγμάτων τὴν ἔκβασιν
|
Desinit |
|
Ὅτι τῇ τρεισκαιδεκάτῃ τῆς σελήνης πρὸ μιᾶς τοῦ νομικοῦ πάσχα τὸ μυστικὸν τοῦ κυρίου γέγονε δεῖπνον· καὶ ὡς οὐ τὸν ἀμνὸν τότε μετὰ τῶν μαθητῶν ἔφαγεν ὁ Χριστός
|
Titulus initialis |
|
ὅτι τῆ τρισκαιδεκάτη τῆς σελήνης προ μιας τοῦ νομικοῦ πασχας (?), τὸ μυστικὸν τοῦ κυρίου γέγονε δεῖπνον, καὶ ὡς οὐ τὸν ἀμνὸν τότε μετὰ τῶν μαθητῶν ἔφαγεν ὁ Χριστός.
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι τὴν παράδοσιν ἣν παρέλαβεν ἐξ ἀρχῆς
|
Incipit |
|
Ὅτι τὴν πᾶσαν πραγματείαν τοῦ παρόντος βιβλίου εἰς εἰκοσιτέσσαρας λόγους ὁ μακάριος οὗτος καὶ θεοσυνέργητος ἀνήρ καὶ ἑβδομήκοντα καὶ δύο κεφάλαια οὐκ ἀσυνέτως διεῖλεν.
|
Incipit |
|
Οτι την πασαν πραγματειαν του παροντος βιβλιου εις εικοσιτεσσαρας λογους ο μακαριος ουτος και θεοσυνεργητος ανηρ· και εις οʹ και βʹ κεφαλαια. ουκ ασυνετως διειλεν·
|
Incipit |
|
Οτι την πασαν πραγματειαν του παροντος βιβλιου· εις εικοσιτεσσαρας λογους ο μακαριος ουτος και θεοσυνεργητος ανηρ· και εις εβδομηκοντα και δυο κεφαλαια ουκ ασυνετως διειλεν·
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ ΤΡΙΑ ΕΣΤΙΝ ΕΙΔΗ
|
Incipit |
|
Ὅτι τῆς φιλίας τρία ἐστὶν εἴδη
|
Incipit |
|
Ὅτι τῆς φιλίας τρία ἐστὶν εἴδη
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΕΙΣΙ ΠΕΝΤΕ
|
Titulus initialis |
|
ΟΤΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΕΙΣΙ ΠΕΝΤΕ
|
Titulus initialis |
|
ὅτι τῆς ψυχῆς δυνάμεις εἰσὶ πέντε
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι τῆςδε τῆς βίβλου ἡ ἱστορία ἀνακεφαλαίωσιν
|
Incipit |
|
οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον μετα οκτω χρονους της Χριστου αναληψεως συνεγραφη, το κατα Μαρκον μετα δεκα, το κατα Λουκαν μετα δεκαπεντε, το κατα Ιωαννην μετα τριακοντα δυο επι Δομετιανου.
|
Textus |
|
Οτι το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, μετα οκτω χρονους της Χριστου αναληψεως συνεγραφη εν Ιερουσαλημ. Το κατα Μαρκον μετα δεκα εν Αιγυπτω. Το κατα Λουκαν μετα δεκαπεντε εν τη Παιονια της Ελλαδος. Το κατα Ιωαννην, μετα τριακοντα δυο εν Πατμω τη νησω επι Δομετιανου.
|
Textus |
|
ΟΤΙ ΤΟ ΚΕΡΑΤΙΟΝ ΤΟ ΙΔΙΩΤΙΚΩΣ
|
Incipit |
|
Ὅτι τὸ πᾶν ἀγέννητον οὕτως ἐδείκνυ
|
Incipit |
|
Ὅτι τὸ πλουτεῖν ἀδίκως τοῦ πένεσθαι ἀθλιώτερον
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι τὸ ψεῦδος κατὰ πρώτην διαίρεσιν διπλοῦν ἐστὶν
|
Incipit |
|
ὅτι τοῖς αὐτῶν θελήμασι μακρυνόμενοι τῷ θελήματι τῶν ἀγαθῶν δυνάμεων ἀκολουθοῦμεν καὶ δι’ αὐτῶν τῷ θεῷ οἰκειούμεθα.
|
Desinit |
|
ΟΤΙ ΤΟΛΟΣΣΑΝ ΠΡΟΤΕΡΟΝ ΜΕΝ ΕΣΠΟΝΔΟΝ ΟΥΣΑΝ ΤΟΙΣ ΡΩΜΑΙΟΙΣ
|
Incipit |
|
Ὅτι τὸν Ἀπόλλωνα καὶ τὸν Ποσειδῶνα
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ Η ΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΟΣ ΚΩΛΩΝ ΔΕΚΑ ΕΠΤΑ
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι τρεῖς τρόποι δουλείας. ὁ κατά τὴν δημιουργίαν καθ' ὃν φησὶν
|
Incipit |
|
οτι τρεισκαιδεκατη της σεληνης προ μιας του νομικου πασχα, το μυστικον του κυριου γεγονε δειπνον, και ως ου τον αμνον τοτε μετα των μαθητων εφαγεν ο Χριστος.
|
Titulus initialis |
|
Ὅτι τρία εἶναι πρὸς ἃ δεῖ σκοπεῖν
|
Incipit |
|
Ὅτι τριττή ἐστιν ἡ αἰτία τῆς πλάνης τῶν ψευδῆ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΤΩΝ ΖΩΔΙΩΝ ΕΚΑΣΤΟΝ
|
Incipit |
|
ὅτι τῶν ξηρῶν οὐσιῶν ἄποιον ἐστὶ κατὰ τὴν διαφοράν· τέλος τῶν σταθμῶν
|
Desinit |
|
ΟΤΙ ΤΩΝ ΨΥΧΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΤΩΝ ΨΥΧΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΑΙ ΜΕΝ ΕΙΣΙΝ ΑΛΟΓΟΙ
|
Incipit |
|
Ὅτι τῶν ψυχικῶν δυνάμεων αἱ μέν εἰσιν ἄλογοι
|
Incipit |
|
Ὅτι φησὶν ὁ Παῦλος δηλαδὴ ὅτι τὸ ἑξάγωνον
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΦΙΛΟΠΟΝΩΤΑΤΟΝ ΚΑΙ ΟΞΥΤΑΤΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗΝ ΑΝΔΡΕΙΟΤΑΤΟΝ
|
Incipit |
|
Ὅτι χρὴ κάμνειν καὶ ἐμπονεῖν τῇ γῇ τῆς καρδίας
|
Incipit |
|
Ὅτι χρὴ κάμνειν καὶ ἐμπονεῖν τῇ γῇ τῆς καρδίας
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΧΡΗ ΜΑΘΕΙΝ, ΠΩΣ ΔΕΙ ΛΑΜΒΑΝΕΙΝ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΧΡΗ ΜΑΘΕΙΝ, ΠΩΣ ΔΕΙ ΛΑΜΒΑΝΕΙΝ
|
Incipit |
|
ΟΤΙ ΧΡΗ ΤΟΝ ΙΕΡΕΑ ΠΡΟΚΑΘΑΙΡΕΣΘΑΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΙΣΤΟΝ ΔΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΛΗΨΕΩΣ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΑΝΑΞΙΩΣ ΚΟΙΝΩΝΟΥΝΤΕΣ ΕΝΟΧΟΙ ΕΙΣΙ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΟΤΙΠΕΡ ΤΗ ΠΑΝΑΓΑΘΩ ΚΑΙ ΠΡΟΝΟΗΤΙΚΗ ΑΥΤΟΥ ΔΥΝΑΜΕΙ
|
Incipit |
|
ΟΤΟΥ ΧΑΡΙΝ ΜΕΤΑ ΤΟ ΕΚΛΙΠΕΙΝ ΤΟΥΣ ΙΟΥΔΑΙΟΥΣ
|
Incipit |
|
Οὐ βάρβαρος οὐχ ἕλλην, ὥς φησιν ὁ ἀπόστολος παρὰ τῇ καινῇ διαθήκῃ
|
Incipit |
|
Οὐ βασιλικὴ δορυφορία καὶ ἐξουσία
|
Incipit |
|
Οὐ βούλεται τῶν σπουδαιῶν
|
Incipit |
|
ου βρωσιν αλλα ρωσιν ανθρωποις νεμει
το του ταφου σου μαννα, μυστα κυριου.
ογδοατη τελεουσι ροδισμον βροντογονοιο.
|
Textus |
|
οὐ γὰρ ἂν δύναιτο ἀποδεῖξαι οὔθ' ὑπὸ λῃστῶν ἀπολωλεκὼς οὔτε ζημίαν εἰληφὼς οὔτε χρήσταις ἀποδεδωκώς
|
Desinit |
|
οὐ γὰρ ἀνάγκη διότι ὁ ἁγίος Αὐγουστῖνος οὗτος εἶπε
|
Incipit |
|
Οὐ γὰρ ἁπλῶς πρὸς τὸ τῶν ἁμαρτημάτων μέτρον δεῖ
|
Incipit |
|
οὐ γὰρ ἀρκεῖ διὰ τῶν ῥημάτων, ἵνα καὶ τῆς δόξης ἀπολαύσωμεν τῆς παρ’ αὐτοῦ, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
Οὐ γὰρ δὴ κἀκεῖ τῆς ἐκπορεύεται ἀνθέξονται λέξεως, καὶ ὅσα ἐνταῦθα ἡμῖν περὶ ταύτης διενοχλήσουσιν, ἀλλὰ καὶ πρὶν ἡμᾶς περὶ ταύτης ἀπολογήσασθαι, ἅτε κριτὴς ἐννοιῶν ὁ κριτὴς, πρὸς τὴν ἔννοιαν πάντως ἀπίδῃ, καθ’ ἢν ἡμεῖς τὴν τῶν Ἐκκλησιῶν εἰρήνην διεπραγματευσάμεθα, καὶ περὶ ἡμῶν μετὰ τῆς αὐτῶν ἐμφύτου ἀποφανεῖται χρηστότητος.
|
Desinit |
|
ΟΥ ΓΑΡ ΔΗ ΤΟ ΕΤΕΡΟΝ ΚΑΤΑΡΞΑΙ
|
Desinit |
|
Οὐ γὰρ διὰ τοῦτο εἰς τὸν βίον τοῦτον
|
Incipit |
|
Οὐ γὰρ διὰ τοῦτο εἰς τὸν βίον τοῦτον παρήχθημεν
|
Incipit |
|
Οὐ γὰρ διὰ τοῦτο εἰς τὸν βίον τοῦτον παρήχθημεν
|
Incipit |
|
οὐ γὰρ διαιρεῖν, ἀλλ’ ἑνοῦν ἀπεστάλης
|
Desinit cuiusdam partis |
|
οὐ γὰρ ἔσομαί σοι οὕτω βραδὺς ἐν τῇ δευτέρᾳ ἀπολογίᾳ ὥσπερ ἐν τῇ πρώτῃ εὐλόγου αἰτίας κινούσης μακρότερον ἐσιώπησα
|
Desinit |
|
ου γαρ εστι μη καθαρθεισαν την ακοην ιδειν των λεγομενων το υψος.
|
Desinit |
|
οὐ γάρ ἐστι μὴ καταρθεῖσαν (καταρισθεῖσαν) τὴν ἀκοὴν ἰδεῖν τῶν λεγομένων τὸ ὕψος.
|
Desinit |
|
οὐ γὰρ ἦλθεσ ἵνα φιλήσης, ἀλλ' ἵνα προδώσης
|
Desinit |
|
ΟΥ ΓΑΡ ΙΔΑΣΙ ΤΙ ΠΟΙΟΥΣΙΝ
|
Desinit |
|
οὐ γὰρ οἱ δικαίως ἀποθνῄσκοντες ἀλλ’ οἱ ἀδίκως ἄξιοί εἰσιν ἐλεεῖσθαι
|
Desinit |
|
Οὐ γὰρ ὁμοία οὐδ’ ἡ αὐτή, ἀλλ’ ἰδιότροπος ἑκατέρου ἡ πρόοδος καὶ μονότροπος.
|
Desinit |
|
οὐ γὰρ περὶ μικρῶν κινδυνεύομεν, ἀλλὰ περὶ τῶν ὄντων ἁπάντων
|
Desinit |
|
Οὐ γὰρ πικρῶς σε καταδικάσομεν καὶ ἡμεῖς, ὡς τοὺς Ῥωμαίους αὐτὸς κατὰ πολλὴν αὐθεντίαν, εἰς ἁρπαγὴν αὐτοὺς προδιδοὺς τῷ κοινῷ τοῦ γένους ἐχθρῷ ὡς ἀγρίῳ λέοντι καὶ ὠρυομένῳ.
|
Desinit |
|
Οὐ γὰρ προλαμβάνεται θεὸς ὑπὸ τῆς τῶν πραγμάτων δυσκολίας
|
Incipit |
|
οὐ γὰρ πώποτ' ἡμᾶς βοῦς ἤλασεν οὐδὲ μὲν ἵππους
|
Incipit |
|
οὐ γὰρ ταὐτὸ προοδοποιεῖται
|
Incipit |
|
οὐ γυναῖκες δὲ μόνον, ἀλλὰ καὶ νέοι καὶ μειράκια κομιδῆ· ὧν γένοιτο... ᾧ...
|
Desinit |
|
Οὐ δεῖ δὲ ἀφ' ἑτέρου τάγματος ἢ θέματος
|
Incipit |
|
Οὐ δεῖ δὲ τοὺς Λατίνους ἡμᾶς αἰτιᾶσθαι
|
Incipit |
|
Οὐ δεῖ δὲ τοὺς Λατίνους ἡμᾶς αἰτιᾶσθαι
|
Incipit |
|
Οὐ δεῖ ἐνταῦθα τῆς παρ' ἡμῶν σαφηνείας
|
Incipit |
|
Οὐ δεῖ ἐνταῦθα τῆς παρ' ἡμῶν σαφηνείας
|
Incipit |
|
ΟΥ ΔΕΙ ΜΑΚΡΟΘΥΜΕΙΝ
|
Desinit |
|
Οὐ δεῖ τοῦτο γίνεσθαι κἂν ὅλως
|
Incipit |
|
Οὐ δεινὰ μόνον ἐξαίφνης πεπόνθαμεν
|
Incipit |
|
ΟΥ ΔΕΙΝΟΝ ΗΤΤΗΘΗΝΑΙ ΛΟΓΟΥ ΟΥ ΓΑΡ ΠΑΝΤΩΝ Ο ΛΟΓΟΣ
|
Incipit |
|
ου δεομενος της τοιαυτης οψεως.
|
Desinit |
|
οὐ δεόμενος τοιαύτης ὄψεως.
|
Desinit |
|
Οὐ δέον δὲ κἀκείνας οἶμαι παραλιπεῖν
|
Incipit |
|
Οὐ δέχεται ἡ αὐτῶν ἐκκλησία τὴν ἐν Φλορεντίᾳ σύνοδον
|
Incipit |
|
ΟΥ ΔΗΠΟΥ ΜΕ ΤΑ ΘΕΑΤΡΑ
|
Incipit |
|
Οὐ διὰ τὴν ἐν Ῥώμῃ ἐκκλησίαν
|
Incipit |
|
Οὐ διά τι τῶν ἀνθρωπίνων ἀρχιερεῦσι Χριστοῦ
|
Incipit |
|
οὐ διεδείκνυτο
|
Incipit |
|
οὐ δίκαιον ἂν εἴη τῆς ἀπολογίας ἀπάγειν
|
Incipit |
|
Οὐ δίκαιον δ' ἔκρινά με σιωπῇ παραδοῦναι
|
Incipit |
|
οὐ δίκαιόν ἐστιν, ὥς γέ μοι δοκεῖ, τοὺς μὲν ἀλλαχοῦ γῆς
|
Incipit |
|
Οὐ δίκαιόν ἐστιν, ὤς γέ μοι δοκῶ, οὐδὲ προσῆκον οὐδὲ τοῦ ὀρθροῦ λόγου
|
Incipit |
|
ΟΥ ΔΙΟΣ ΤΑΥΤΑ
|
Incipit |
|
Οὐ Διὸς ταῦτα γοναὶ καὶ κλοπαὶ τῶν Κρητῶν τυράννου
|
Incipit |
|
Οὐ δοίης ὅπερ λέγουσι μικρὸν σχῆμα
|
Incipit |
|
οὗ δοκιμώτερος οὐδείς, οὗ στόματι λιγυφώνῳ
|
Incipit |
|
οὐ δύν[αμαι παριδεῖν] χαριζόμενος
|
Desinit |
|
Οὐ δύναμαι λεγέμεν σοῦ στήθεος
|
Incipit |
|
Οὐ δύναμαι νηστεῦσαι, οὐ δύναμαι ἀγρυπνῆσαι
|
Incipit |
|
ΟΥ ΔΥΝΑΜΕΘΑ ΕΑΥΤΟΥΣ ΚΑΤΕΧΕΙΝ
|
Desinit |
|
οὺ δυνάμενος συσκιᾶσαι τὴν ἀπὸ τῆς ἀθυμίας ἐγγενομένην αὐτῷ ὀδύνην
|
Desinit |
|
Οὐ δύναται ὁ πόρνος ἀγαπᾶν τὸν τὸ πάθος βδελυττόμενον
|
Incipit |
|
Οὐ δυνατὸν διὰ τὸ θάτερον
|
Incipit |
|
οὐ δύο καὶ τρεῖς, ἀλλὰ πᾶς
|
Desinit |
|
Οὐ δύο μοι γλῶσσαι ἵνα κατὰ ταύτην τοῖς ἐρωτήσασιν
|
Incipit |
|
οῦ Ἑμπεδοκλέους ἔπη καὶ τὴν φυσιολογίαν ὅλην ἐπὶ στόματος ἔχοις.
|
Desinit |
|
οὗ ἔστησαν οἱ πόδες τοῦ κυρίου ἡμῶν…
|
Desinit |
|
Οὐ ἔχεις τὸν μνήμονα, ἀλλ’ οἶδας ἐκεῖνό γε τὸ Ὁμηρικόν· Σύν τε δύ’ ἐρχομένω καί τε πρὸ ὃ τοῦ ἐνόησεν
|
Desinit |
|
οὗ ἡ ἀληθὴς ἡμῶν μακαριότης ὁ εἷς ἐν τριάδι Θεὸς καὶ τὸ κατ’ εἶδος οὐκ ἐν ἐσόπτρῳ τούτῳ συνεῖναι. Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν
|
Desinit |
|
ΟΥ ΗΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙΟΝ ΑΥΤΩ Η ΔΟΞΑ
|
Desinit |
|
οὗ ἦν τὸ παιδίον· αὐτ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Οὐ θέλω ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί
|
Incipit |
|
Οὐ θεμιτόν ἐστιν οὔτε μὴν ὅσιον τὰς τῶν δικαίων καὶ ὁσίων ἀνδρῶν ἐπὶ γῆς ὑψηλὰς πολιτείας
|
Incipit |
|
οὐ θῆλυ · καὶ ἐπὶ τῶν ἀποστόλων [δὲ ὁμοῦ
|
Desinit |
|
οὗ καὶ ἐν τῇ εἰσόδῳ αὐτός τε ὁ θειότατος πατριάρχης καὶ κλῆρος ἅπας… τῇ θήκῃ τῶν πατέρων κατέθεντο, δόξαν τῷ παμβασιλεῖ Θεῷ ἀναπέμποντες… ἀμήν.
|
Desinit |
|
οὗ καὶ ἐν τῇ εἰσόδῳ αὐτός τε ὁ θειότατος πατριάρχης καὶ κλῆρος ἅπας… τῇ θήκῃ τῶν πατέρων κατέθεντο, δόξαν τῷ παμβασιλεῖ Θεῷ ἀναπέμποντες… ἀμήν.
|
Desinit |
|
οὗ καὶ ἐξηρτημένον ὁσημέραι μᾶλλον ἀνθέξεται πρὸς μόνην ἅτε βάσανον ἐκείνην τὴν ὅπη περιτροπῇ τοῦ ὀρθοῦ μηδαμῶς, σταθερῶς ἐναποτεινόμενον.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
οὗ καὶ ἡ πρώτη τῶν ὀνομαζομένων καθολικῶν ἐπιστολῶν εἶναι λέγεται. Τῷ δὲ Θεῷ… Ἀμήν.
|
Desinit |
|
οὗ καὶ τὸ πάρεργον ἔργον ἐστὶ τοῖς πολλοῖς σπουδαιότατον ;
|
Desinit |
|
Οὐ καλόν μοι ἔδοξε σιωπῆσαι
|
Incipit |
|
Οὐ κατ᾽ἐπωνυμίην Αἰγύπτιον ἔλαχε λάον ὄρφνη ἐπεὶ φωνῆς Μάρκου ἔδεκτο φάος.
|
Textus |
|
Οὐ κατ' ἐπωνυμίην Αἰγύπτιον ἔλλαχε λαὸν
ὄρφνη, ἐπεὶ φωνῆς Μάρκου ἔδεκτο φάος.
|
Textus |
|
οὗ καταστάζω δάκρυ;
|
Desinit |
|
Οὐ κατόπιν, ὡς ὁ λόγος, ἥκομεν ἑορτῆς, ἀλλὰ μικροῦ μὲν ἡμᾶς διέφυγεν
|
Incipit |
|
ΟΥ ΚΗΘΑΡΟΔΟΥ ΜΕΙ ΠΑΡΟΝΤΩΣ ΑΙΝΘΑΔΕ
|
Incipit |
|
ΟΥ ΚΩΛΥΕΤΑΙ ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΡΣΕΩΣ
|
Desinit |
|
Οὐ κωλύεται τοῦτο διὰ τὸ μηδεμίαν
|
Incipit |
|
οὐ κωλύονται εἰς τὸ εὐλογηθῆναι· ὀγδόου βαθμοῦ εἰσίν
|
Desinit |
|
ΟΥ ΛΑΝΘΑΝΕΙ ΔΕ ΣΟΥ ΤΗΝ ΠΟΛΥΜΑΘΕΙΑΝ
|
Incipit |
|
ΟΥ ΛΕΓΟΜΕΝ ΦΟΝΕΑΣ ... ΩΣ ΟΥΔΕ ΣΑΜΟΥΗΛ ΚΑΙ ΗΛΙΑΣ
|
Desinit |
|
Οὐ λείπουσιν ἄρα τοῖς φιλονεικεῖν βουλομένοις ἔριδος
|
Introductio |
|
οὐ λήψομαι ἐξ ὑμῶν πρόσωπον ἤτοι οὐ δυσωπηθήσομαι
|
Desinit |
|
ου λιμ[ον] (λιμον) αρ[των] (αρτων) [...] λό γοῦ (λόγου) δὲ πόθον τοῦ ἀληθῶς ζοτικοῦ (ζωτικοῦ) καὶ τροφίμου· καὶ εἰς αυξησιν άγοντος πνευματικῆς ηλϊκϊας, τὸν καλως τρεφόμενον [...] καὶ [...] κατα [...] γῆς (?) [...]
|
Textus |
|
οὐ λογίζεται τὸν δεδωκότα
|
Incipit |
|
Οὐ λοιδορῶν παίζων μὲν εὔνους ὢν λέγω
|
Incipit |
|
Οὐ μάχεται τῷ λεχθέντι ὑπὸ τοῦ σωτῆρος πρὸς τοὺς γνωρίμους ... τὰ τῶν ὑπεροχῶν δηλωτικὰ γεγραμμένα περὶ ἑαυτῶν σιωπῶσι.
|
Incipit |
|
Οὐ μὲν ἀνδράσιν ἄλλος ἔην
|
Incipit |
|
οὐ μὴ ἀδικήσῃ
|
Desinit |
|
Οὑ μήκοθεν τοῦ μοναστηρίου τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Βενεδίκτου δύο τινὲς παρθένοι ἀσκήτριαι εὐγενεστάτου γένους
|
Incipit |
|
Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τῆς ἁγίας καὶ οἰκουμενικῆς τρίτης συνόδου
|
Incipit |
|
οὐ μὴν δίκαιον τὰ πολλὰ ἀτιμάσαι διά τινα ὀλίγα παροφθέντα
|
Desinit |
|
ΟΥ ΜΗΝ ΕΠΕΙΔΗ Η ΕΝ ΠΑΝΤΙ ΚΑΙΡΩ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ
|
Incipit |
|
οὐ μὴν ὁ Υἱὸς τοῦ Πνεύματος, οὐδὲ τὸ Πνεῦμα Υἱὸς ἢ Πατὴρ διὰ τὴν τῶν προσώπων διάκρισιν. Οὕτω μὲν οὖν, οἷς δοκοῦσι τοὺς ἐλέγχους φεύγειν, ἁλίσκονται ἐπὶ σαθροῖ τὴν καινοτομίαν στηρίζοντες.
|
Desinit |
|
Οὐ μικρὸν κατόρθωμα ὁ διωγμὸς γέγονεν
|
Incipit |
|
Οὐ μικρὸν κατόρθωμα ὁ διωγμὸς γέγονεν
|
Incipit |
|
Οὐ μικρὸν κατόρθωμα ὁ διωγμὸς γέγονεν
|
Incipit |
|
Οὐ μικρὸν κατόρθωμα ὁ διωγμὸς εἰργάσατο
|
Incipit |
|
Οὐ μικρὸν ὁ διωγμὸς κατόρθωμα γέγονε
|
Incipit |
|
Οὔ μοι δοκεῖ χρῆναι ὀργίζεσθαι ὑμᾶς τῷ ὀνόματι τῷ τῶν τετρακοσίων
|
Incipit |
|
Οὐ μοὶ δοκεῖτε τῶν πάντων οὐδέν
|
Incipit |
|
Οὐ μόνον αἱ διδασκαλίαι καὶ δημηγορίαι
|
Incipit |
|
Οὐ μόνον αἱ διδασκαλίαι καὶ δημηγορίαι
|
Incipit |
|
Οὐ μόνον αἱ διδασκαλίαι καὶ δημηγορίαι
|
Incipit |
|
Οὐ μόνον αἱ διδασκαλίαι καὶ δημηγορίαι
|
Incipit |
|
Οὐ μόνον αἱ διδασκαλίαι καὶ δημηγορίαι τοῦ Σωτῆρος
|
Incipit |
|
Οὐ μόνον αἱ διδασκαλίαι καὶ δημηγορίαι τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ
|
Incipit |
|
Οὐ μόνον αἱ διδασκαλίαι καὶ δημηγορίαι τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ
|
Incipit |
|
Οὐ μόνον αἱ διδασκαλίαι καὶ δημηγορίαι τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ
|
Incipit |
|
Οὐ μόνον αἱ ὁμιλίαι καὶ διδασκαλίαι τοῦ Κυρίου
|
Incipit |
|
Οὐ μόνον βουλεύεσθαι δεῖ
|
Incipit |
|
οὐ μόνον γὰρ κρίσεως ἀναίρεσιν καὶ ἁμαρτημάτων λύσιν, καὶ δικαιοσύνην καὶ ἁγιασμὸν καὶ υἱοθεσίαν καὶ κληρονομίαν τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας πᾶσιν εὐαγγελίζεται, ἀλλὰ καὶ βέβαια καὶ ἀκίνητα ἀγαθά.
|
Textus |
|
ου μονον γαρ κρισεως αναιρεσιν και αμαρτηματων λυσιν, και δικαιοσυνην, και αγιασμον, και υιοθεσιαν, και κληρονομιαν της των ουρανων βασιλειας πασιν ευαγγελιζεται, αλλα και βεβαια και ακινητα αγαθα.
|
Textus |
|
ου μονον γαρ κρισεως αναιρεσιν, και αμαρτηματων λυσιν, και δικαιοσυνην και αγιασμον και υιοθεσιαν, και κληρονομιαν της των ουρανων βασιλειας πασιν ευαγγελιζεται, αλλα και βεβαια και ακινητα αγαθα.
|
Textus |
|
Οὐ μόνον δημότας καὶ τοὺς τῷ γένει προσήκοντας ἡ ἡμετέρα θρησκεία εἰσποιεῖ
|
Incipit |
|
Οὐ μόνον ἐν βιότῳ σκεδάσας μένος
|
Incipit |
|
οὐ μόνον ἐνταῦθα ἀπροσπαθῶς καὶ εἰρηνικῶς βιώσομεν, ἀλλὰ ἐν τῷ μέλλοντι αἰῶνι τῆς ἐκ δεξιῶν παραστάσεως τοῦ Χριστοῦ ἐπιτευξόμεθα· ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
οὐ μόνον ἐνταῦθα ἀπροσπαθῶς καὶ εἰρηνικῶς βιώσομεν, ἀλλὰ ἐν τῷ μέλλοντι αἰῶνι τῆς ἐκ δεξιῶν παραστάσεως τοῦ Χριστοῦ ἐπιτευξόμεθα· ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
ΟΥ ΜΟΝΟΝ ΤΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ
|
Incipit |
|
οὐ μόνον ὑπὲρ πάντα ἄνθρωπον εἶναι, ἀλλὰ καὶ ὑπὲρ πᾶσαν νοητὴν κτίσιν· τῆς μέν οὖν κτίσεως πρῶτον τῇ τιμῇ, τῶν δὲ ἐκλεκτῶν ἐκλεκτότερον
|
Desinit |
|
Οὐ ξένα τὰ τῆς παρούσης ἡμῖν πανηγύρεως, οὐδ ̓ ἀλλότρια τῆς ἡμῶν ἐπιφα-
νοῦς ἐστι πόλεως
|
Incipit |
|
Οὐ οἶδ' ὁπότερον κάλλιον φαῖεν
|
Incipit |
|
ου παιδων τοτε γηνεκως φροντηζης ω ψυχη μου.
|
Desinit |
|
Οὐ παλαιοῖς ἄρα μόνον, ἀλλὰ καινοῖς διηγήμασιν ἔδει κοσμηθῆναι
|
Incipit |
|
Οὑ παραλήψῃ ἀκοὴν ματαίαν οὐ συγκαταθήσῃ μετὰ τοῦ ἀδικου γενέσθαι
|
Incipit |
|
ΟΥ ΠΑΡΕΛΑΒΟΝ ΧΑΡΙΝ ΓΟΥΝ ΑΥΤΩ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝ
|
Incipit |
|
Οὐ περὶ φυσικῆς ἐνταῦθα πραότητος καὶ ἁπλότητος καὶ ἀκακίας διδάσκει
|
Incipit |
|
οὐ περιπεσοῦνται τῷ δεινῷ, ἀλλὰ φυλάξονται· γένοιτοι δὲ...
|
Desinit |
|
οὐ περιώρησεν ὁ Θεὸς τὴν ὅλην σωτηρίαν ἐν τῇ καρδίᾳ εἰπὼν
|
Incipit |
|
Οὐ Πέτρος οὗτος, ὃς χθὲς ἐθρασυστόμει,
ὡς οὐκ ἂν ἀρνήσαιτο τὸν διδάσκαλον;
νῦν βλέψον αὐτόν, ὡς ἀπαρνεῖται τρίτον·
φωνεῖ δ' ἀλέκτωρ, γνοὺς δὲ Πέτρος δακρύει.
|
Textus |
|
Οὐ ποιήσετε πᾶν εἴδωλον
|
Incipit |
|
Οὐ πολλοῦ δέω χάριν ἔχειν, ὦ βουλή, τῷ κατηγόρῳ, ὅτι μοι παρέσκευασε τὸν ἀγῶνα τουτονί
|
Incipit |
|
Οὐ πολλοὺς Αἴγυπτος, ἐπὰν δὲ τέκῃ, μέγα τίκτει, τοῦτο ἐπ' ἄλλῳ μέν τινι
|
Incipit |
|
Οὐ πολλῶν ἔτι δεήσει λόγων
|
Incipit |
|
Οὐ Πρίσκιος κατὰ τὴν παροιμίαν αὖθις πυθώδε
|
Incipit |
|
ΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΙΣ ΓΡΑΜΜΑΣΙΝ ΑΠΙΔΩΝ
|
Desinit |
|
Οὐ προσδέχεται Κύριος προσευχὴν μνησικακοῦντος τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ. ᾯ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Οὐ πῦρ τὸ πῦρ νῦν; πῶς δὲ παῖδας οὐ φλέγει;
|
Incipit |
|
Οὐ ῥᾴδιον ἐντυχεῖν, ὦ ἄνδρες, ἀνθρώπῳ
|
Incipit |
|
Οὐ ῥάδιόν ἐστι κρῖναι
|
Incipit |
|
οὐ σέ, τεὸν δὲ θύλακον· ἀπλὴξ κραδίη γὰρ ἐτύχθης
|
Desinit |
|
Ου σταθησονται μεχρι τα Σεραφιμ φθασουσιν ουδε κοπασουσι της του νου νηψεως και ερωτικης υψωσεως μεχρις αγγελοι γενωνται, εν Χριστω Ιησου τω κυριω ημων, ω η δοξα συν τω αναρχω αυτου πατρι και τω αγιω πνευματι, νυν και αει και εις τους αιωνας των αιωνων, αμην.
|
Desinit |
|
Οὐ συλλογισμοῖς οὐδὲ ῥητόρων νόμοις
|
Incipit |
|
Οὐ τὰ σπουδαῖα μόνον αἱρεῖται φιλοσοφίαμ ἀλλὰ καὶ ὅσα τοῖς πολλοῖς παίγνια δοκεπι καὶ ἀσπούδαστα
|
Incipit |
|
Οὐ ταῦτα δὲ μόνον τὰ παράδοξα γεγόνασι θαύματα
|
Incipit |
|
Οὐ ταῦτα δρυμὸς οὐδὲ 'κρανίου τόπος'
|
Incipit |
|
ΟΥ ΤΗΝ ΑΙΔΙΟΝ ΠΡΑΞΙΝ
|
Desinit |
|
Οὐ τὴν ἐμήν σοι δόξαν περὶ ὦν ἠρώτηκας διέξειμι, φιλοσοφωτάτη ψυχή
|
Incipit |
|
ΟΥ ΤΟ ΒΡΑΔΥΦΑΓΗΣΑΙ
|
Incipit |
|
οὐ τοῖς κηρύττειν μέλλουσι μόνον, ἀλλὰ καὶ δι’ αὐτῶν αὐτῷ προσάγεσθαι μέλλουσιν ἐν τῷ κόσμῳ, ὧν εἵνεκα τῆς σωτηρίας τῆς παραδοξοτάτης ἠνέσχετο ταπεινώσεως. Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν.
|
Desinit |
|
οὐ τοῖς ὁμοδούλοις πεπέδημαι νόμοις μὴ περὶ
|
Desinit |
|
οὐ φέρεται κάτω τῷ δεῖν μὲν διελεῖν τὸ ὑποκείμενον
|
Desinit |
|
Οὐ φθιμένοιο τάφον μὴ δίζεο
|
Incipit |
|
Οὐ φιλόχευσος φιλόχριστος δὲ πλέον·
ὁ χρυσὸς ὄντως Νικόλαος τυγχάνων
Χριστοῦ λόγους θαύματα καὶ πράξεις ὅλως.
Προύκρινε πάντων κατέχειν ἐν τῷ βίῳ
οὓς ἀντὶ πολλῶν καὶ πολυτίμων λίθων·
ἐναποτιθεὶς τῇ δὲ τῇ θείᾳ βίβλῳ
θησαυρὸν εὗρε τῆς ἄνω κληρουχίας.
|
Textus |
|
οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ἱσχύοντες ἰατροῦ, ἀλλ᾿ οἱ κακῶς ἔχοντες· αὐτῷ ἡ δόξα…
|
Desinit |
|
Οὐ χρὴ παννύχιον εὕδειν βουληφόρον
ἄνδρα
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ΟΥ ΧΡΗ ΤΑΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΕΟΡΤΑΣ ΙΟΥΔΑΙΚΩΣ ΤΙΜΑΝ ΕΝ ΒΡΩΜΑΣΙΝ
|
Incipit |
|
Οὐ χρόνος ἦν ἀληθῶς ὁ τοῦ καλοῦ βίου καὶ τῆς περὶ τὴν ἀρετὴν σπουδῆς αἴτιος
|
Incipit |
|
οὐ χωρὶς οὐδεὶς ὄψεται τὸν κύριον
|
Desinit |
|
ΟΥ]ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΝ ΕΧΕΙ
|
Incipit |
|
Οὐαλεντινιανὸς μετὰ τελευτὴν Ἰοβιανοῦ τὰ σκῆπτρα τῆς βασιλείας διαδεξάμενος
|
Incipit |
|
Οὐαλεριανοῦ τοῦ δυσσεβοῦς τὰ τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς ἐγκεχειρισμένου σκῆπτρα
|
Incipit |
|
οὔασιν ὃς κραδίης χάρμα μέγα σταλάει
|
Desinit |
|
οὐδ᾿ ἐν ταῖς μαθηματικαῖς ἐπιστήμαις ταῖς τοιαύτας χρ …σ
|
Desinit abruptus |
|
Οὔδ' ἂν ἓν δήπου γένοιτο χεῖρον
|
Incipit |
|
ΟΥΔ' ΕΤΙ ΧΟΥΝ ΧΕΥΕΙ ΠΑΤΡΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΝ
|
Desinit |
|
οὐδ' ἡγούμενος ἀκριβῆ νῦν τὴν δοκιμασίαν αὐτοὺς διὰ τὸν χρόνον ποιήσεσθαι
|
Incipit |
|
ΟΥΔ' ΗΜΕΙΣ ΣΕ ΘΕΙΟΤΑΤΕ ΒΑΣΙΛΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΠΙ ΓΗΣ ΚΡΑΤΟΥΝΤΩΝ ΥΠΕΡΤΑΤΕ
|
Incipit |
|
ΟΥΔ' ΟΛΩΣ ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΧΟΛΗ ΚΑΙ ΣΑΡΚΕΣ ΚΑΙ ΦΛΕΓΜΑ
|
Desinit |
|
οὐδ' ὅλως αὐτῷ ἀπεκρίθη ἀλλ' ὥσπερ Ἡρωδιᾶς
|
Desinit |
|
ΟΥΔ'ΑΥΞΕΤΑΙ ΦΥΣΙΚΩΣ
|
Desinit |
|
Οὐδ’ ἄλλον μὲν ἠξίουν οὐδένα τῶν ποιητῶν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
οὐδ’ εἴ κεν δεκάγλωσσος ἔοι καὶ Ὀλύμπια βάζοι
|
Desinit |
|
Οὐδ’ εἰ πλείους, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῶν νυνὶ τούτων αἰτιῶν ἐπάγοι τις Σωκράτει
|
Incipit |
|
Οὐδ’ οὕτως ὕδατος φύσις ἀπονίπτει κηλῖδας
|
Incipit |
|
ΟΥΔΑΜΟΥ ΓΕΓΡΑΠΤΑΙ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟΝ ΑΚΥΛΗΙΑΣ, ΗΤΟΙ ΒΕΝΕΤΙΑΣ
|
Incipit |
|
οὐδαμοῦ δὲ περὶ τοῦ πνεύματος ἐναντίον τοῦ ὀρθοῦ λόγου καὶ ἐκκλησιαστικοῦ δόγματος ἔγραψεν
|
Desinit |
|
οὐδαμῶς
|
Desinit |
|
Οὐδαμῶς ἔκπαλαι τὰς τοιαύτας αἱρέσεις
|
Incipit |
|
οὐδαμῶς τὴν [
|
Desinit |
|
Οὐδὲ Ἀβραάμου τοῦ θαυμαστοῦ τὴν μνήμην παραλιπεῖν
|
Incipit |
|
ΟΥΔΕ ΑΠΑΛΛΑΓΗΝ ΠΑΡΕΧΕΙ ΤΙΜΩΡΙΑΣ
|
Incipit |
|
ΟΥΔΕ ΑΠΟ ΤΟΥ ΤΟΜΟΥ ΚΕΚΩΛΥΤΑΙ
|
Desinit |
|
οὐδε ἀπὸ τῶν ἐλαχίστων τινὰ βούλεται
|
Desinit |
|
οὐδὲ αὐτὸν τὸν κόσμον χωρεῖν, τὰ γραφόμενα βιβλία. ἔχει δὲ τὸ βιβλίον, στίχους ͵βτʹ. τίτλους ιηʹ, κεφάλαια σλβʹ.
|
Desinit |
|
ΟΥΔΕ ΓΑΡ
|
Desinit |
|
οὐδὲ γὰρ αὐτὸς διὰ τῶν ῥημάτων μόνον, ἀλλὰ καὶ διὰ τῶν πραγμάτων ἔδειξε τὴν ἀγάπην
|
Desinit |
|
οὐδὲ γὰρ αὐτὸς διὰ τῶν ῥημάτων μόνον, ἀλλὰ καὶ διὰ τῶν πραγμάτων ἔδειξε τὴν ἀγάπην
|
Desinit |
|
Οὐδὲ γὰρ εἴκοσι μία μαρτίου, οὐδὲ γὰρ κϛʹ τοῦ ἀπριλλίου ἡ ἀναστάσιμος ἑορτὴ ἐγένετο ποτέ ἢ γενήσεται, οὐδὲ ιδʹ τῆς σελήνης, ἀλλ' οὐδε τῆ κβʹ· δεῖ γὰρ ταῦτα πάντα φυλάττεσθαι
|
Textus |
|
οὐδὲ γὰρ εἰς ἄγνοιαν
|
Desinit |
|
οὐδὲ γὰρ ἓν ἐστιν, οὐδὲ γνώμη ἴση, ἀλλὰ διά<φοροι γλῶσσαι
|
Desinit |
|
οὐδὲ γὰρ ταύταις παράκειται φλὲψ, πρὶν ἄρξασθαι σχίζεσθαι
|
Desinit |
|
Ουδε γαρ ως μαχομενος ουτω τα πραγματα [...].
|
Desinit |
|
οὐδέ γε ἐκεῖθεν
|
Desinit |
|
Οὐδὲ γυναῖκες ἄρα τά γε εἰς ἀρετὴν ἀνδρῶν λείπονται
|
Incipit |
|
ΟΥΔΕ ΔΙΑ ΧΡΗΣΕΩΣ ΔΕΣΠΟΖΕΙ ΟΥΔΕ ΔΙΑ ΤΗΣ
|
Desinit |
|
Οὐδὲ ἐπίτροπος ἢ ὁ υἱὸς αὐτοῦ
|
Incipit |
|
ΟΥΔΕ ΕΣΤΙ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΑΙΩΝ ΤΗ ΤΕΛΕΤΗ ΓΙΝΕΣΘΑΙ ΕΝ ΑΖΥΜΩ Η ΑΖΥΜΩ
|
Incipit |
|
Οὐδέ ἐστι τῶν ἀναγκαίων τῇ τελετῇ γίνεσθαι ἐν ἀζύμῳ ἢ ἐνζύμῳ
|
Incipit |
|
ΟΥΔΕ ΗΜΙΝ ΟΦΕΛΟΣ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΚΕΚΛΗΣΘΑΙ ΠΡΟΣΗΓΟΡΙΑΝ
|
Incipit |
|
οὐδὲ λέων τόδ’ ἔρεξεν ὁμόσπορον αἷμα λαφύξας
|
Desinit |
|
οὐδὲ μικρὸν τοῦτον παραβλάψαι δυνήσονται...
|
Desinit |
|
οὐδὲ μικρὸν τοῦτον παραβλάψαι δυνήσονται...
|
Desinit |
|
οὐδὲ νυγμοῦ συναισθανθεὶς ἐκ ταύτης τοξείας
|
Desinit |
|
ΟΥΔΕ Ο ΘΕΟΣ ΕΥΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΚΕΙ
|
Desinit |
|
Οὐδὲ ὁ καθ' ἡμᾶς χρόνος ἄμοιρος εἰσάπαν διῆλθε
|
Incipit |
|
Οὐδὲ οἱ φόβοι τοῖς εὖ φρονοῦσιν ἄχρηστοι
|
Incipit |
|
Οὐδὲ σήμερον ἐδυνήθην σε ἰδεῖν διὰ τὴν γαστέρα νυκτὸς
|
Incipit |
|
οὐδὲ σου φείσεται· νῆφε οὖν πάντοτε καὶ πρόσεχε τοῖς παραγγέλμασι ἵνα ἐν σοὶ δοξάζηται ἡ ἁγία καὶ ὁμοούσιος Τριάς
|
Desinit |
|
οὐδὲ σου φείσεται· νῆφε οὖν πάντοτε καὶ πρόσεχε τοῖς παραγγέλμασιν, ἵνα ἐν σοὶ δοξάζηται ἡ ἁγία καὶ ὁμοούσιος Τριάς, πατὴρ...
|
Desinit |
|
οὐδὲ στερήσει ἡμᾶς ὁ θεὸς τῶν αἰωνίων αὐτοῦ ἀγαθῶν τὴν ἀπόλαυσιν, ὅτι δίκαιος ... ὑπάρχει καὶ φιλάνθρωπος ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΟΥΔΕ ΣΥΝΑΙΝΟΥΝ ΤΟ ΕΓΛΗΜΑ
|
Desinit |
|
Οὐδὲ τεῆς Καθαρῖνα φρενός
|
Incipit |
|
Οὐδὲ τὴν ἀδελφὴν τῆς μνηστῆς μου
|
Incipit |
|
ΟΥΔΕ ΤΗΝ ΘΥΓΑΤΕΡΑΝ ΑΥΤΗΣ
|
Desinit |
|
Οὐδὲ τὴν σοφωτάτην τε καὶ λίαν ὠφέλιμον
|
Incipit |
|
Οὐδὲ τῆς τῶν ὁσίων μνήμης οἱ φιλόθεοι προσκορεῖς
|
Incipit |
|
Οὐδὲ τὸν περὶ τῶν ἐπιστολῶν λόγον οἱ πάλαι εἴασαν ἀβασάνιστον
|
Incipit |
|
οὐδὲ τὸν τόκον αὐτῶν βλάπτονται
|
Desinit |
|
οὐδὲ τοῦτο
|
Incipit |
|
οὐδὲ τοῦτο ἂν ἀπεικὸς εἴη διὰ τὰς προειρημένας αἰτίας πρὸς τῷ μηδέ σοι ...
|
Desinit |
|
ΟΥΔΕ ΤΟΥΤΟ ΠΑΡΑΣΙΩΠΗΣΑΣ
|
Incipit |
|
Οὐδὲ τοῦτον τοῖς Ἰουδαίοις διαφέρει
|
Incipit |
|
οὐδὲ τρυγήσας ἐν χανῶν δ’ἁπλῶς μόνον
|
Desinit |
|
Οὐδὲ φύσεως ὤκνησα νόμον, ὦ παρόντες, ὑπεριδεῖν,
|
Incipit |
|
Οὐδεὶς ἁμαρτάνων δύναται
|
Incipit |
|
Οὐδεὶς ἄνθρωπος δύναται γνῶναι τὸν Θεὸν τελείως
|
Incipit |
|
ΟΥΔΕΙΣ ΑΡΑ ΛΙΘΟΣ ΙΠΠΟΣ
|
Desinit |
|
ΟΥΔΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥ[ΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
Οὐδεὶς δύναται δυσὶν κυρίοις
|
Incipit |
|
οὐδεὶς δύναται δυσὶν κυρίοις δουλεύειν
|
Incipit |
|
ΟΥΔΕΙΣ ΕΚΕΙ ΤΩΝ ΥΠΕΡΟΠΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΡΑΘΥΜΩΝ
|
Incipit |
|
οὐδεὶς ἐμοί [
|
Desinit |
|
Οὐδεὶς ἐν βίῳ κατορθοῖ τά σοι
|
Incipit |
|
Οὐδεὶς ἐν βίῳ κατορθοῖ τά σοι
|
Incipit |
|
ΟΥΔΕΙΣ ΕΝΟΥΘΕΤΗΣΕΝ
|
Desinit |
|
ΟΥΔΕΙΣ ΗΜΩΝ ΕΚ ΤΗΣ ΟΙΚΕΙΑΣ ΙΣΧΥΟΣ ΔΥΝΑΤΑΙ ΠΕΡΙΓΕΝΕΣΘΑΙ - ΕΙ ΤΙΣ ΒΟΥΛΟΙΤΟ ΣΤΗΝΑΙ ΠΡΟΣ ΤΑΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ - ΤΟΙΣ ΜΕΝ ΕΝ ΤΩ ΚΟΣΜΩ ΑΝΑΣΤΡΕΦΟΜΕΝΟΙΣ
|
Incipit |
|
Οὐδεὶς ἰχθὺς ἐν τῷ βυθῷ τὰς ἐνοχλήσεις φεύγει
|
Incipit |
|
οὐδεὶς κακὸς
|
Incipit |
|
Οὐδεῖς κοινωνεῖ τῷ Χριστῷ τρυφῶν καὶ καθεύδων καὶ ἀναπίπτων, ἀγαπητοί
|
Incipit |
|
Οὐδεὶς μετ' ὀργῆς ἀσφαλῶς βουλεύεται
|
Incipit |
|
Οὐδεὶς μοναχὸς τῆς μονῆς ἔξω μένων
|
Incipit |
|
Οὐδεὶς ποιεῖ κρείττονα ἑαυτοῦ
|
Incipit |
|
ΟΥΔΕΙΣ ΠΡΟ ΑΥΤΟΥ ΩΣ ΜΕΤΑ ΤΟΥΤ
|
Desinit |
|
Οὐδεὶς σπορεύς μου
|
Incipit |
|
Οὐδεὶς τῆς καθολικῆς τοῦ σώματος
|
Incipit |
|
ΟΥΔΕΙΣ ΤΗΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΕΠΙΜΕΛΟΥΜΕΝΟΣ
|
Incipit |
|
Οὐδεὶς τὶς ἂν ἐπιτιμήσειεν ἐμοί γε νομίζω
|
Incipit |
|
Οὐδείς, ἀδελφοί, πόνων δίχα πνευματικῶν ἡ κατορθῶσαί τι
|
Incipit |
|
οὐδεμία ἀντίθεσις ἐναντίων
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἀγάπης ἀνώτερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἀγάπης ἀνώτερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἀγάπης ἀνώτερον, οὐδὲν τῆς κατὰ Θεὸν ἑνώσεως ὑψηλότερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἀγάπης ἀνώτερον, οὐδὲν τῆς κατὰ Θεὸν ἑνώσεως ὑψηλότερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἀγάπης ἀνώτερον, οὐδὲν τῆς κατὰ Θεὸν ἑνώσεως ὑψηλότερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἀγάπης ἀνώτερον, οὐδὲν τῆς κατὰ Θεὸν ἑνώσεως ὑψηλότερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἀγάπης ἀνώτερον, οὐδὲν τῆς κατὰ Θεὸν ἑνώσεως ὑψηλότερον
|
Incipit |
|
οὐδὲν ἀγάπης ἐν βίῳ ἀνώτερον καὶ ἡδύτερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἀγάπης ἡδύτερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἀγάπης ἡδύτερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἀγάπης ἡδύτερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἀγάπης ἡδύτερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἀγάπης ἡδύτερον, οὐδὲν τῆς κατὰ Θεὸν ἑνώσεως ὑψηλότερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἀγάπης ἡδύτερον, οὐδὲν τῆς κατὰ Θεὸν ἑνώσεως ὑψηλότερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἀγάπης ἡδύτερον, οὐδὲν τῆς κατὰ Θεὸν ἑνώσεως ὑψηλότερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἀγάπης παρὰ Χριστιανοῖς, τῆςγε σὺν τῷ καλῷ νοουμένης
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἀληθῶς τῶν ἐν ἀνθρώποις
|
Incipit |
|
ΟΥΔΕΝ ΑΛΛΟ ΙΣΧΥΙ ΚΑ[ ]Σ ΜΗ ΠΑΡΟΥΣΗΣ ΟΠΟΥ ΓΑΡ ΑΓΑΠΗ
|
Incipit |
|
οὐδὲν ἄλλο λείπεται πλὴν ἡ κακία μόνη, κακία δὲ ἡδονῆς ἀφῃρημένης κόλασις ἐστὶν ψυχῆς ὥσπερ ἡ νόσος τοῦ σώματος
|
Desinit |
|
Οὐδὲν ἄλλο λύει τὴν ἀθυμίαν
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἄμεινον δοκῶ
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἂν ἦσαν ἡμῖν οἱ Πελοπίδαι καὶ Κεκροπίδαι
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἂν οἶμαι γένοιτο δῶρον φίλτερόν τε καὶ οἰκειότερον τοῖς ἐλλογίμοις τῶν θείων ἀνδρῶν
|
Incipit |
|
οὐδὲν ἀνώτερον φόβου θεοῦ
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἀπεικὸς φιλοσόφους ὄντας ὑμᾶς
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἀπεοικὸς φιλοσόφους ὄντας ὑμᾶς καὶ τὸ σαφὲς εἰδότας
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἄρα κάλλους ἐστὶ δυνατώτερον
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Οὐδὲν ἄρα τέσσαρα ἔτη
|
Incipit |
|
ΟΥΔΕΝ ΑΡΕΤΗΣ ΔΥΝΑΤΩΤΕΡΟΝ
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἀρετῆς τιμιώτερον, οὐδέν τι λυσιτελέστερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἀρτεῆς τιμιώτερον
|
Incipit |
|
ουδεν γαρ αδυνατων [αδυνατον] τη μεσιτεια σου
|
Desinit |
|
Οὐδὲν γὰρ κωλύει καὶ τήμερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν γὰρ οὕτως φίλον ὡς τὸ μετὰ τῶν ἐσχάτων ἑαυτὸν ἀριθμῆσαι
|
Desinit |
|
ΟΥΔΕΝ ΓΛΥΚΥΤΕΡΟΝ ΤΗΣ ΨΑΛΜΩΔΙΑΣ
|
Incipit |
|
ΟΥΔΕΝ ΔΕ ΕΤΕΡΟΝ ΦΑΥΛΟΝ ΕΧΕΙ ΤΟ ΤΟΙΟΥΤΟΝ ΙΧΘΥΣΙΟΝ
|
Desinit |
|
ΟΥΔΕΝ ΔΕ ΕΤΕΡΟΝ ΦΑΥΛΟΝ ΕΧΕΙ, ΤΟ ΤΟΙΟΥΤΟΝ ΕΧΘΥΔΙΟΝ
|
Desinit |
|
οὐδὲν δὲ ἕτερον φαῦλον ἔχει, τὸ τοιοῦτον ἰχθύδιον.
|
Desinit |
|
Οὐδὲν δὲ θαυμαστόν, ὅτι καὶ τουτὶ τὸ σύμπαν ἦν ἀερομυθία· χαῖρε.
|
Desinit |
|
οὐδὲν δὲ περαιτέρω
|
Desinit |
|
ΟΥΔΕΝ ΔΕ ΤΩΝ ΕΝΧΕΙΜΕΝΩΝ ΙΣΑΣΙΝ
|
Desinit |
|
Οὐδὲν ἔδωκεν ἡ ὥρα νὰ στείλωμεν ἄλλα τινὰ ἀναγκαῖα, ὅσα ἐγράφησαν παρ’ ἡμῶν
|
Incipit |
|
οὐδὲν εἰς τὴν
|
Desinit |
|
ΟΥΔΕΝ ΕΚ ΔΥΣΙΝ
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἐν ἔργοις καὶ λόγοις ἀκολουθῶν ὁ μάρτυς
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἐν ἔργοις καὶ λόγοις ἀκολουθῶν ὁ μάρτυς ἐνέλιπε τῷ δεσπότῃ, ἀλλ ̓ ἔδειξε
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἐν ἔργοις καὶ λόγοις ἀκολουθῶν ὁ μάρτυς ἐνέλιπε τῷ δεσπότῃ, ἀλλ ̓ ἔδειξε
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἐν ἔργοις καὶ λόγοις ἀκολουθῶν ὁ μάρτυς ἐνέλιπε τῷ δεσπότῃ, ἀλλ ̓ ἔδειξε
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἐπὶ τῶν ἐν τῇ τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησίᾳ
|
Incipit |
|
οὐδὲν ἐργὦδες. ἤγουν δυσξερές
|
Desinit |
|
ΟΥΔΕΝ ΕΣΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΑΥΤΩ
|
Desinit |
|
ΟΥΔΕΝ ΕΣΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΑΥΤΩ
|
Desinit |
|
Οὐδέν ἐστι ἀδίστακτον καὶ καθαρᾶς πίστεως
|
Incipit |
|
Οὐδέν ἐστι ἀδίστακτον καὶ καθαρᾶς πίστεως
|
Incipit |
|
Οὐδέν ἐστι ἐλεημοσύνης ἴσον
|
Incipit |
|
Οὐδέν ἐστι ἐλεημοσύνης ἴσον
|
Incipit |
|
Οὐδέν ἐστι κατ' Εὐριπίδα πιστότερον
|
Incipit |
|
Οὐδέν ἐστι τῆς ἀδιστάκτου
|
Incipit |
|
Οὐδέν ἐστι τῆς ἀδιστάκτου καὶ καθαρᾶς
|
Incipit |
|
Οὐδέν ἐστι τῆς ἀδιστάκτου καὶ καθαρᾶς πίστεως ἰσχυρότερον
|
Incipit |
|
Οὐδέν ἐστι τῆς ἀδιστάκτου καὶ καθαρᾶς πίστεως ἰσχυρότερον
|
Incipit |
|
Οὐδέν ἐστι τῆς ἀδιστάκτου καὶ καθαρᾶς πίστεως ἰσχυρότερον
|
Incipit |
|
Οὐδέν ἐστι τῆς ἀδιστάκτου πίστεως
|
Incipit |
|
Οὐδέν ἐστι τῆς ἀδιστάκτου πίστεως καὶ καθαρᾶς
|
Incipit |
|
οὐδέν ἐστι τῆς ἀδιστάκτου πίστεως καὶ καθαρᾶς ἰσχυρότερον
|
Incipit |
|
Οὐδέν ἐστι τῆς ἀληθοῦς ἀγάπης
|
Incipit |
|
Οὐδέν ἐστιν ἀδίστακτον καὶ καθαρᾶς πίστεως
|
Incipit |
|
Οὐδέν ἐστιν ἀδίστακτον καὶ καθαρᾶς πίστεως
|
Incipit |
|
Οὐδέν ἐστιν ἀδίστακτον καὶ καθαρᾶς πίστεως
|
Incipit |
|
Οὐδέν ἐστιν ἀδίστακτον καὶ καθαρᾶς πίστεως ἰσχυρότερον
|
Incipit |
|
Οὐδέν ἐστιν ὄντως δόγμα πονηρόν, ἀγαπητέ, καὶ σηπεδόνος
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἕτερόν ἐστι θάνατος
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἡδύτερον ἢ χαριέστερον τῆς παρούσης... ὁμηγύρεως
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἡμῖν καινόν
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἦττον τοῦ διὰ μοχθηρίαν
|
Incipit |
|
Οὐδὲν θαυμαστὸν οὐδὲ ξένον εἰ καὶ νῦν τὰ αὐτοῦ πράττειν
|
Incipit |
|
οὐδὲν θαυμαστὸν οὐδὲν ξένον εἰ καὶ νῦν τὰ αὐτοῦ πράττει ὁ πονηρὸς δαίμων
|
Incipit |
|
Οὐδὲν θαυμαστὸν Σιλβανὸν τὸν Γαυδεντίου
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἴσον, ἀγαπητοί, εἰς δόξης λόγον καὶ παρρησίας
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ἰσχυρότερον γήρως καὶ οὐδὲν φιλίας αἰδεδιμώτερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν καινὸν εἰ διαποροῦσιν ἡμῖν συμβέβηκεν
|
Incipit |
|
ΟΥΔΕΝ ΚΑΙΝΟΝ ΕΙ Ο ΝΗΣΤΟΡΙΟΣ ΓΕΝΝΗΤΩΡ ΑΙΡΕΣΕΩΣ ΓΕΓΟΝΩΣ
|
Incipit |
|
Οὐδὲν καινόν, ὦ βασιλεῦ, πέπρακταί μοι
|
Incipit |
|
Οὐδὲν κρεῖττον εἶδον τῆς σῆς συνέσεως διανόημα
|
Incipit |
|
οὐδὲν κωλύσει ψυχῆς διαθέσει καὶ γράμμασι μαρτυροῦσι ταύτην καὶ βεβαιοῦσι συνῆφθαί τε καὶ χαίρειν ἀλλήλοις
|
Desinit |
|
Οὐδὲν ματαιότερον εἶδον ἐν τῷ βίῳ
|
Incipit |
|
ΟΥΔΕΝ Ο ΓΑΜΟΣ ΕΝΕΠΟΔΙΣΕΝ ΕΙΣ ΑΡΕΤΗΝ
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ὁ θεῖος λόγος ἀσκόπως, οὐδὲ ξένον τῆς ἡμετέρας σωτηρίας
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ὁ Σωτὴρ δείκνυται παραλιπὼν ὧν ἄλλοις ποιεῖν ὑπετίθετο
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οἰκειότερον ἀδελφικῆς διαθέσεως
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οἶμαι ποιεῖν θαυμαστόν
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οἶμαι τῶν ἀπὸ Χριστοῦ
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οἶμαι τῶν ἀτόπων
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οἶμαι τῶν ἀτόπων ὦ μαρτύρων ἀκρότης
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ὁμονοίας ἴσον, ἀγαπητοί, οὐδὲ συμφωνίας
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ὁμονοίας ἴσον, ἀγαπητοί, οὐδὲ συμφωνίας
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ὁμονοίας ἴσον, ἀγαπητοί, οὐδὲ συμφωνίας
|
Incipit |
|
οὐδὲν οὐδὲ τοῦ καλοῦ
|
Desinit |
|
Οὐδὲν οὕτω βαρὺ καὶ ἐπαχθὲς τοῖς διδασκάλοις
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτω διεγείρειν οἶδε πρὸς μίμησιν…
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτω κινῆσαι ψυχὴν εἰς ἀρετῆς ἐπιθυμίαν ἀνυσιμώτατον ὡς ἄνδρῶν βίος ἀρίστων
|
Incipit |
|
οὐδὲν οὕτω κρεῖττον καθέστηκε τοῖς ποιμέσι καὶ διδασκάλοις
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτω λυσιτέστερον ἔργον γένοιτ' ἂν τοῖς ἀνθρώποις
|
Incipit |
|
ΟΥΔΕΝ ΟΥΤΩ ΜΕΙΖΟΝ ΔΕΙΝΟΝ
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτω μερίζειν καὶ διασπᾷν ἡμᾶς ἀπ' ἀλλήλων εἴωθεν, ὡς φθόνος καὶ βασκανία, τὸ χαλεπὸν τοῦτο νόσημα
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτω παρασκευάζει χαίρειν ὡς πενυματικὴ ἑορτὴ
|
Incipit |
|
οὐδὲν οὕτω χεῖρον, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ὡς τὸ προκάλυμμα
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτω ψυχωφελὲς καὶ σωτήριον καὶ παντὸς ἄλλου ἐπαινουμένου πράγματος
|
Incipit |
|
οὐδὲν οὕτως ἀναγκαίοτατον, οὐδὲν λυσιτελέστατόν τε ἅμα καὶ πρεπωδέστατον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτως ἐλευθεροστομεῖν παρασκευάζει
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτως ἐλευθεροστομεῖν παρασκευάζει
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτως ἐλευθεροστομεῖν παρασκευάζει
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτως ἐλευθεροστομεῖν παρασκευάζει
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτως ἐλευθεροστομεῖν παρασκευάζει
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτως ἐλευθεροστομεῖν παρουσιάζει καὶ θαρρεῖν πᾶσι πείθη τοῖς δεινοῖς
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτως ἐλευθεροστομίαν
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτως ἐξαφανίζειν τὴν ἀρετὴν πέφυκεν
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτως ἐπαχθὲς καὶ πολλῆς καὶ ἀμυθήτου γέμον τῆς δυσκολίας
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτως ἡδὺ τοῖς φιλαρέτοις καὶ ἐράσμιον ὡς ἀνδρῶν ἀρίστων βίοι εἰς διήγησιν προτιθέμενοι
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτως ἴδιον οὐδὲ τοῖς τῶν καλῶν ἐρασταῖς σπουδῆς ἄξιον
|
Incipit |
|
ΟΥΔΕΝ ΟΥΤΩΣ ΜΕΙΖΟΝ ΔΕΙΝΟΝ ΚΑΙ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΕΝΙΑΣ ΚΑΘΕΣΤΗΚΕ
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτως παρασκευάζει
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτως παρασκευάζει
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτως τὴν ψυχήν
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτως, ἀγαπητοί, θολοῦν
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτως, ἀγαπητοί, θολοῦν
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτως, ἀγαπητοί, θολοῦν οἶδεν
|
Incipit |
|
Οὐδὲν οὕτως, ἀγαπητοί, θολοῦν οἶδεν ἀνθρωπίνην διάνοιαν
|
Incipit |
|
οὐδὲν ὄφελος τῷ καλεῖσθαι τοῦτον Χριστιανὸν ἐννό[ησον
|
Desinit |
|
οὐδὲν ὄφελος τῷ καλεῖσθαι τοῦτον Χριστιανὸν ἐννό[ησον
|
Desinit |
|
Οὐδὲν ταράσσει τὴν Ταρασίου φρένα,
|
Incipit |
|
Οὐδέν τῆς ἀδιστάκτου πίστεως ἰσχυρότερον
|
Incipit |
|
Οὐδέν τῆς ἀδιστάκτου πίστεως ἰσχυρότερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν τῆς ἀδιστάκτου πίστεως ἰσχυρότερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν τῆς ἀδιστάκτου πίστεως ἰσχυρότερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν τῆς ἀδιστάκτου πίστεως ἰσχυρότερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν τῆς ἀδιστάκτου πίστεως ἰσχυρότερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν τῆς ἀδιστάκτου πίστεως ἰσχυρότερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν τῆς ἀληθείας φαιδρότερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν τῆς ἀληθείας φαιδρότερον
|
Incipit |
|
οὐδὲν τῆς γνώσεώς ἐστι τιμιώτερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν τῆς πρὸς Θεὸν ἀγάπης ὑψηλότερον ἢ τιμιώτερον, ταύτης γὰρ ἐν μεθέξει καὶ ὁ θεσπέσιος Παῦλος ἐβόα λέγων
|
Incipit |
|
οὐδὲν τῆς ὑπερηφανίας
|
Incipit |
|
οὐδὲν τῆς ὑπερηφανίας χεῖρον
|
Incipit |
|
Οὐδέν τι βιαιότερον, σκηπτοῦχε τροπαιοῦχε
|
Incipit |
|
Οὐδέν τι πάντως ὁρᾶν ἔχομεν τῶν ὁρωμένων πρίν
|
Incipit |
|
Οὐδὲν τὸ κωλῦσον ἡμᾶς
|
Incipit |
|
ΟΥΔΕΝ ΤΟ ΤΟΥΤΟΥ ΜΑΛΛΟΝ
|
Incipit |
|
Οὐδὲν τοίνυν ἐφάμιλλον θηρίον γυναικὸς πονηρᾶς καὶ γλωσσώδους
|
Incipit |
|
Οὐδὲν τοίνυν θηρίον ἐφάμιλλον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν τοίνυν θηρίον ἐφάμιλλον γυναικός
|
Incipit |
|
Οὐδὲν τοίνυν θηρίον ἐφάμιλλον γυναικὸς
|
Incipit |
|
Οὐδὲν τοίνυν θηρίον ἐφάμιλλον γυναικός
|
Incipit |
|
Οὐδὲν τοίνυν θηρίον ἐφάμιλλον γυναικὸς
|
Incipit |
|
Οὐδὲν τοῖς δεσποτικοῖς
|
Incipit |
|
Οὐδὲν τοῦ διαβόλου μιαρώτερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν τοῦ κατὰ [...]ον οὗτος μην ισχυν
|
Incipit |
|
Οὐδὲν τυραννικώτερόν ἐστι τῆς ἀτυχίας
|
Incipit |
|
Οὐδὲν τῶν ἐπιτυγχανόντων τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν μακαριώτερον, ἀδελφοί, ὥσπερ οὐδὲ τῶν ἀποτυγχανόντων ἀθλιώτερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν τῶν παρὰ Θεοῦ δοθέντων ἡμῖν
|
Incipit |
|
Οὐδὲν τῶν παρὰ Θεοῦ δοθέντων ἡμῖν
|
Incipit |
|
Οὐδὲν φιλαργυρίας αἰνότερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν φιλαργυρίας αἰνότερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν φιλαργυρίας αἰνότερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν φιλαργυρίας αἰνότερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν φιλαργυρίας αἰνότερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν φιλαργυρίας αἰνότερον, οὐδὲν φιλοχρηματίας δεινότερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν φιλαργυρίας αἰνότερον, οὐδὲν φιλοχρηματίας δεινότερον
|
Incipit |
|
ΟΥΔΕΝ ΦΙΛΑΡΓΥΡΙΑΣ ΔΕΙΝΟΤΕΡΟΝ ΟΥΔΕΝ ΦΙΛΟΧΡΗΜΑΤΙΑΣ ΑΙΝΟΤΕΡΟΝ
|
Incipit |
|
Οὐδὲν φιλαργυρίας δεινότερον, οὐδὲν φιλοχρηματίας αἰνότερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν φιλαργυρίας δεινότερον, οὐδὲν φιλοχρηματίας αἰνότερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν φρονεῖ δίκαιον ἐστυκὼς ἀνήρ
|
Incipit |
|
ΟΥΔΕΝ ΧΕΙΡΙΣΤΟΝ ΑΜΝΗΜΟΣΥΝΗΣ
|
Incipit |
|
ΟΥΔΕΝ ΨΕΥΔΟΣ
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ψεύδους δεινότερον οὐδὲν συκοφαντίας ἄχθους βαρύτερον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ὦ φίλος ἀναγκαιότερον πρὸς σωτηρίαν ταῖς φιλοθέοις ψυχαῖς
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ὡς ἀληθὼς
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ὡς ἀληθῶς τῶν ἐν ἀνθρώποις ἔχει τὸ στάσιμον
|
Incipit |
|
Οὐδὲν ὡς ἀληθῶς τῶν ἐν ἀνθρώποις ἔχει τὸ στάσιμον ἢ βέβαιον
|
Incipit |
|
Οὐδένα ἄλλο πρᾶγμα, ὡς ¨η ἀληθεία βεβαιοῖ, εὐφραίνει καὶ καθιλαρύνει τὴν ἀγαθὴν ψυχὴν
|
Incipit |
|
ΟΥΔΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ Η ΚΑΘΟΛΙΚΗ
|
Incipit |
|
ουδενι ουδεν ειπον, εφοβουντο γαρ.
|
Desinit abruptus |
|
οὐδενὸς ἡμᾶς
|
Desinit |
|
οὐδενὸς μετέχει
|
Desinit |
|
ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΓΑΡ ΤΙ ΤΟΥΤΩΝ ΑΕΙ ΦΑΝΕΡΟΝ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΤΕΣΤΗΡΗΜΕΝΟΝ
|
Desinit |
|
Οὐδέποτε ἐν μιᾷ λέξει τάττεται τὸ ν πρὸ τοῦ β
|
Incipit |
|
Οὐδέποτε ἐπιλαθέσθαι δυνάμεθα
|
Incipit |
|
Οὐδέποτε ἐπιλαθέσθαι δυνάμεθα τῆς γλυκείας σου
|
Incipit |
|
οὐδέποτε μαραινόμενον. Οὕτω γοῦν καὶ τῶν αἰωνίων ἐπιτευξόμεθα ἀγαθῶν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
Οὐδέποτε οὖν ἱερέως ὄντος ἐν ἐκκλησίᾳ
|
Incipit |
|
ΟΥΔΕΠΩ ΜΕ ΠΕΠΑΥΜΕΝΟΝ ΔΑΚΡΥΩΝ
|
Incipit |
|
ΟΥΔΗΠΟΤΕ ΑΝΤΙΣΤΡΕΦΕΙ
|
Desinit |
|
Οὐκ ἀγαθόν σε παῖδα, μεγαλεπιφανέστατε Λίζιξ, ἡ φιλοσοφία, ὡς ἔοικεν, ἔτρεφεν
|
Incipit |
|
Οὐκ ἀγνοῶ μέν, δημιουργέ μου Λόγε
|
Incipit |
|
Οὐκ ἀγνοῶ μέν, ὦ ἄνδρες Ἕλληνες, ὡς τὸ πεπαλαιωμένης
|
Incipit |
|
οὐκ ἀέκων, Θεόδωρε, θέλων δέ τε πότμον ἐπέσπες
|
Desinit |
|
ΟΥΚ ΑΛΛΩΣ ΕΣΤΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΤΟΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ
|
Incipit |
|
Οὐκ ἀμφισβητεῖται ὅτι τὰ τῆς καινῆς διαθήκης
|
Incipit |
|
Οὐκ ἂν ἔτι δυναίμην ἐνεγκεῖν τοὺς οὐ δυναμένους
|
Incipit |
|
Οὐκ ἂν ἔτι δυναίμην ἐνεγκεῖν τοὺς οὐ δυναμένους
|
Incipit |
|
ΟΥΚ ΑΝ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΟΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΗΡΩΔΕΝ ΜΕΝ
|
Incipit |
|
Οὐκ ἀντεῖπε τῷ Φιλίππῳ γινομένῳ ἀμφικτύονι ὁ Αἰσχίνης μόνος πεμφθεὶς πυλαγόρας καὶ ἐπανελθὼν κρίνεται δημοσίων ἀδικημάτων
|
Titulus initialis |
|
Οὐκ ἀπεικὸς οἶμαι διαπορεῖν ἐπ' ἐνίων
|
Incipit |
|
Οὐκ ἀπὸ δἄν μοι καιροῦ γένοιτο εἰ καὶ τὸ συμβὰν... συνάψω, ἀνὴρ γάρ τις Παυλῖνος τὴν κλῆσιν
|
Incipit |
|
Οὐκ ἀποδεκτέον τῶν φυτοσπόρων
|
Incipit |
|
Οὐκ ἀποκρύψομαι πρὸς ὑμᾶς, ὦ φίλτατοι παῖδες, οὓς διὰ τῆς φιλοσοφίας
|
Incipit |
|
οὐκ ἀποροῦντες μὲν οὐδὲ ἄλλως
|
Desinit |
|
ΟΥΚ ΑΡΑ ΛΗΧΕΙΝ ΕΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΔΕΙΝΟΤΑΤΑ ΠΡΑΤΤΕΙΝ
|
Incipit |
|
Οὐκ ἄρα μόνον Ἀσίαν καὶ τὴν πρὸς ἡμῖν Εὐρώπην εὐφραίνεις τε καὶ κοσμεῖς τῇ φήμῃ τῶν ἐκ Θεοῦ σοι δεδομένων
|
Incipit |
|
Οὐκ ἀράμενος ἄνθρωπος φωνὴν ἔλαβε παρὰ τοῦ δημιουργοῦ
|
Incipit |
|
ουκ αρεστον δε ουτ’ εκειν[ο (εκεινο).
|
Desinit abruptus |
|
Οὐκ ἄρξασθαί μοι δοκεῖ ἄπορον εἶναι, ὦ ἄνδρες δικασταί, τῆς κατηγορίας, ἀλλὰ παύσασθαι λέγοντι
|
Incipit |
|
Οὐκ ἀφυῶς οὐδʼ ἀσυλλογίστως, ἀγαπητέ, τοῦτο ἡ τοῦ Θεοῦ ἐκκλησία ποιεῖ
|
Incipit |
|
Οὐκ ἄχαρι μὲν οὐδ' ἄμισθον ἀρετῆς ἔπαινος
|
Incipit |
|
Οὐκ ἄχαρι μὲν οὐδ’ ἄμισθον ἀρετῆς ἔπαινος, χαλεπὸν δὲ
|
Incipit |
|
Οὐκ ἄχαρις γὰρ οὐδὲ ἄχαριν ὑποδέξῃ τὸν φίλον. Ἔρρωσο
|
Desinit |
|
Οὐκ ἐβουλόμην τοῦτο μόνον διαλύσασθαι
|
Incipit |
|
Ουκ εγκαλεσει τις ημιν παρατηρουμενοις τετραδα και παρασκευην.
|
Incipit |
|
οὐκ ἐδάκρυσεν
|
Incipit |
|
οὐκ ἐδεήθησαν ἑτέρου βαπτίσματος.
|
Desinit |
|
ουκ εδεηθησαν ετερου βαπτισματος.
|
Desinit |
|
ΟΥΚ ΕΔΙΔΑΞΕΝ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΒΙΩΤΙΚΩΝ ΗΓΟΥΝ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΩΝΤΩΝ
|
Incipit |
|
Ουκ ειπεν πριν η αχθηναι αυτην εις την οικιαν του νυμφιου. ευρεθη εν γαστρι εχουσα εκ πνευματος αγιου, και γαρ ενδον ην. διοτι εθος ως τα πολλα τοις παλαιοις εν οικια τας μεμνηστευμενας εχειν παρ' εαυτοις.
|
Textus |
|
Οὐκ ἐκ Σίων σοι, Πάτερ, ἀλλ' οὐρανόθεν
Ἥκει κομίζων τὴν θεόσδοτον ῥάβδον
Ὁ χριστέραστος οὑτοσὶ θεηγόρος.
Δέχου τὸ δῶρον σφραγίδα προεδρίας,
Ἢ μᾶλλον εἰπεῖν, ἰσχύος θείας ῥάβδον,
Ἐχθρῶν δ'ἁπάντων κυριεύων ἐν μέσῳ,
Ὡς ὁ προφήτης πνεύματι ψάλλων γράφει˙
Τὸν τῶν καλῶν αἴτιον ὕμνει προφρόνως.
|
Textus |
|
Οὐκ ἔμελλεν, οἶμαι, οὐδὲ τὸ τῶν γυναικῶν φῦλον χωρὶς ὑποδείγματος
|
Incipit |
|
ουκ εμνησθη δε ετ... (ετερων) προγονων
|
Incipit |
|
Οὐκ ἐξ Ἑλικῶνος δὲ τὰς μούσας
|
Incipit |
|
Οὐκ ἐπὶ τοῖς λόγοις μὰ Δία
|
Incipit |
|
Οὐκ ἐπὶ τῶν αὐτῶν διαλέγοντι τόπων τῷ Τιμοθέῳ
|
Incipit |
|
ΟΥΚ ΕΠΙΘΥΜΕΙΣ ΙΔΕΙΝ ΤΙ ΜΕΓΑ ΤΗΣ Υ[ΠΟΣΧΕΣΕΩΣ ΘΑΥΜΑ
|
Desinit |
|
ΟΥΚ ΕΠΙΛΕΙΠΩ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ ΦΥΓΑΔΕΥΟΜΕΝΟΣ
|
Incipit |
|
Οὐκ ἐπιτρέπω γυναῖκα· διότι ἐδίδαξεν ἅπαξ κακῶς τὸν Ἀδάμ
|
Incipit |
|
Οὐκ ἐπιτρέπω γυναῖκα· διότι ἐδίδαξεν ἅπαξ κακῶς τὸν Ἀδάμ
|
Incipit |
|
Οὐκ ἐρῶ οὐδ' ἐφίημι θανόντ'
|
Incipit |
|
οὐκ ἐσμὲν ἡμεῖς οὐδενὸς αἴτιοι.
|
Desinit |
|
οὐκ ἐσμὲν ἡμεῖς οὐδενὸς αἴτιοι.
|
Desinit |
|
οὐκ ἔστι γὰρ ἄμοχθον οὐδὲν ἐν βίῳ
|
Desinit |
|
ΟΥΚ ΕΣΤΙ ΤΕΡΠΝΟΝ ΟΥΔΕ ΛΑΜΠΡΟΝ ΕΝ ΒΙΩ
|
Incipit |
|
Οὐκ ἔστι τῆς ἀκροστιχίδος ὁ νοῦς
|
Incipit |
|
Οὐκ ἔστι τῆς ἀκροστιχίδος ὁ νοῦς δύσληπτος
|
Incipit |
|
Οὐκ ἔστι τῆς ἀκροστιχίδος ὁ νοῦς δύσληπτος
|
Incipit |
|
Ουκ εστι το ψαλτηριον δεσποτα μου
|
Incipit |
|
Οὐκ ἔστι τὸ ψαλτήριον, δέσποτά μου, βιβλίον
|
Incipit |
|
Οὐκ ἔστιν ἐν τῷ βίῳ τερπνὸν οὐδέν
|
Incipit |
|
Οὐκ ἔστιν εὐχῆς δυνατώτερον οὐδὲ ἴσον
|
Incipit |
|
Οὐκ ἔστιν οὐδὲ γέγονεν ἄλλος αὐτοκρατόρων
|
Incipit |
|
Οὐκ ἔστιν οὐδὲν εἰρήνης
|
Incipit |
|
οὐκ ἔτι ἐρεῖ ὑμῖν ὁ δεσπότης ἡμῶν, ὡς τότε τοῖς Ἰουδαίοις, ἀλλὰ τοὐναντίον, ὅτι „ταύτην ἐγὼ τὴν νηστείαν ἐξελεξάμην καὶ ἠσπασάμην“
|
Desinit |
|
οὐκ ἔχω πῶς ἂν ἀξίως ἐπαινέσω τὸν βασιλέα Δαυίδ
|
Incipit |
|
οὐκ ᾐδέσθησαν ὅμως αὐτὴν ἐξειπεῖν καὶ τοῖς μετ’ αὐτοὺς
παραδοῦναι
|
Desinit |
|
Οὐκ ἤκουσας, μονάρχα μου, τοῦ δούλου σου τὴν νόσον
|
Incipit |
|
ΟΥΚ ΗΝ ΑΡΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗΝ
|
Incipit |
|
Οὐκ ἦν ἄρα τὸν φθόνον οὐδὲ τῆς θεῶν ἔξω
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Οὐκ ἤρκεσαν πόνοι οὐδὲ Παύλου κόποι
Γῆς καὶ θαλάσσης καὶ μέχρι τρίτου πόλου
Καὶ νῦν σε Λουκᾶς σὺν κόποις πάλιν γράφεις
|
Textus |
|
Οὐκ ἤρκεσαν πόνοι σὲ Παύλε καὶ κόποι γῆς καὶ θαλάττης καὶ μέχρι τρίτου [...] καὶ νῦν δὲ Λουκᾶν σὺν κόποις πάλινγράφεις (?)
|
Textus |
|
Οὐκ ἤρκεσε τῷ Μιλτιάδῃ πρὸς ἀπαλλαγὴν ὑποψίας
|
Introductio |
|
οὐκ ἰχθύας μέν, τετράκις δ’ ἄνδρας δέκα
|
Desinit |
|
Οὐκ οἶδ' ὁπότερον κάλλιον φαῖεν
|
Incipit |
|
Οὐκ οἶδ' ὁπότερον κάλλιον φαῖεν ἄν τινες
|
Incipit |
|
Οὐκ οἶδ' ὁπότερον κάλλιον φαῖεν ἄν τινες ἐπιγράφαι
|
Incipit |
|
Οὐκ οἶδ' ὁπότερον κάλλιον φαῖεν ἄν τινες ἐπιγράψαι
|
Incipit |
|
Οὐκ οἶδ' ὁπότερον κάλλιον φαῖεν ἄν τινες ἐπιγράψαι
|
Incipit |
|
Οὐκ οἶδ' ὅτου σοι τὴν χάριν πρῶτον ὁμολογοῦντες τὸ εἰκὸς ἂν διασῴζοιμεν
|
Incipit |
|
Οὐκ οἶδα εἰ δεῖ θαυμάζειν ἡμᾶς
|
Incipit |
|
Οὐκ οἶδα εἰ καὶ ἄλλοτέ ποτε ἐς τοσοῦτον ἐξετάθη κακία καὶ τηλικαύτην καταλληλίαν ἔσχεν ἑαυτῇ προσώπων τὲ καὶ καιρῶν, ὁποίαν νυνί
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Οὐκ οἶδα εἰ τὴν ἐμπορίαν <ἂν> ἠτίμασεν ὁ θεῶν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Οὐκ οἶδα ὅ τι παθῶν
|
Incipit |
|
Οὐκ οἶδα ὅ τι παθῶν
|
Incipit |
|
οὐκ οἶδα ὅ τι παθὼν ὁ τοῦ λόγου γεννήτωρ
|
Incipit |
|
Οὐκ οἶδα ὅπως τῷ λόγῳ χρήσομαι· διπλῆν τε γὰρ ὁρῶ τὴν ὑπόθεσιν καὶ σκυθρωπὴν καθ’ ἑκάτερον
|
Incipit |
|
οὐκ οἶδα πόθεν ἐνέσκηψε νῦν ἡ τῆς κακοδοξίας πονηρὰ λώβη
|
Incipit |
|
Οὐκ οἶδα ποίᾳ χρήσομαι γλώττῃ πρὸς τὴν τῆς παρούσης ἑορτῆς εὐφημίαν
|
Incipit |
|
Οὐκ οἶδα ποίᾳ χρήσομαι γλώττῃ πρὸς τὴν τῆς παρούσης ἑορτῆς εὐφημίαν
|
Incipit |
|
Οὐκ οἶδα ποίᾳ χρήσομαι γλώττῃ πρὸς τὴν τῆς παρούσης ἑορτῆς εὐφημίαν
|
Incipit |
|
Οὐκ οἶδα ποίοις χρήσομαι λόγοις
|
Incipit |
|
Οὐκ οἶδα ποίοις χρήσομαι λόγοις
|
Incipit |
|
Οὐκ οἶδα πότερον ἡδονῆς αἰτίαν ἢ λύπης
|
Incipit |
|
Οὐκ οἶδα πότερον ἡδονῆς αἰτίαν ἢ λύπης
|
Incipit |
|
Οὐκ οἶδα πότερον ὡς ἀνθοσμίαν ἐπαινέσω
|
Incipit |
|
Οὐκ οἶδα πότερον ὡς ἀνθοσμίαν ἐπαινέσω τὸν οἶνον
|
Incipit |
|
Οὐκ οἶδα πῶς ἂν ἐμαυτῷ συγγνοίην, εἰ μὴ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Οὐκ οἶδα τί γράφω
|
Incipit |
|
Οὐκ οἶδα τί χρήσομαι
|
Incipit |
|
ΟΥΚ ΟΙΔΑ ΤΙΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΝ ΠΡΟΣΑΞΩ ΤΩ ΕΥΓΕΝΕΣΤΑΤΩ ΚΥΡΙΩ ΜΟΥ ΕΠΙ ΤΩ ΚΟΙΝΩ ΠΑΘΕΙ ΚΑΙ ΑΠΑΡΗΓΟΡΕΙΤΩ ΤΟΥ ΨΘΛΤΑΤΟΥ ΣΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ
|
Incipit |
|
Οὐκ οἶδα τίνος ἕνεκα
|
Incipit |
|
Οὐκ οἶδα τίνος ἕνεκα σιγᾶς
|
Incipit |
|
οὐκ οἶδα ὑμᾶς
|
Incipit |
|
Οὐκ οἶδα, πῶς νῦν ἐξοδεύσω τὸν λόγον
|
Incipit |
|
Οὐκ οἴδαμεν οἱ ἄνθρωποι ἀγαπᾶσθαι
|
Incipit |
|
Οὐκ οἶσθα ὅτι διττή ἐστι παιδεία
|
Incipit |
|
οὐκ ὀλίγας οὐδ'ἀγαθὰς
|
Incipit |
|
οὐκ ὀλίγας, οὐδ΄ἀγαθὰς
|
Incipit |
|
Οὐκ ὀλίγας, οὐδ΄ἀγαθὰς
|
Incipit |
|
οὐκ ὀλίγας, οὐδ'ἀγαθὰς
|
Incipit |
|
οὐκ]οῦν οὐκ ἔστι δυσχερὲς
|
Incipit |
|
ουκας (Λουκας) ο θειος, Αντιοχευς μεν ην, ιατρος δε
|
Incipit |
|
οὐκέτι δεήσῃ φαρμάκων ἑτέρων.
|
Desinit |
|
οὐκέτι στυγνάζω ἔργῳ τὴν τοῦ Ἀβραὰμ θυσίαν πληρώσας. Τῷ δὲ θεῷ δόξα...
|
Desinit |
|
Οὐκέτι χρὴ ἀναβάλλεσθαι τοῦ λέγειν καὶ διδάσκειν
|
Incipit |
|
Οὔκη θαροδουμεῖ παρόντως αἰνθᾶδαι
|
Incipit |
|
Οὐκοῦν διὰ ταῦτα
|
Incipit |
|
Οὐκοῦν διὰ ταῦτα, πρὸς μὲν τὰ σά
|
Incipit |
|
ΟΥΚΟΥΝ ΕΝ ΤΙΝΙ ΗΝ ΤΩ ΑΔΑΜ Η ΠΡΟΣ ΘΕΟΝ ΟΜΟΙΟΤΗΣ
|
Incipit |
|
Οὐκοῦν ἐν τῶ ὀνόματι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ εἰπόντος Χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθαι ποιεῖν οὐδὲν
|
Incipit |
|
Οὐκοῦν τοῦτο πενθῶμεν διηνεκῶς, ἵνα τῆς ἐκεῖ χαρᾶς ἐπιτύχωμεν, χάριτι…
|
Desinit |
|
ΟΥΝ ΩΞ ΚΑΛΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΣ ΔΟΣ ΤΑ ΤΗΣ ΨΥΞΗΣ ΒΡΟΥΜΑΤΑ
|
Incipit |
|
Οὔνομά σοι μὲν ἔρως δῶκεν
|
Incipit |
|
ΟΥΠΕΡ ΔΙΚΑΙΩΝ ΕΚΠΕΠΤΩΚΕΝ
|
Desinit |
|
οὔποτ' ἐμαυτὸν ἀπ' ἐχθρῶν δικάσας ὀλετήρων
|
Desinit |
|
Οὔπω δύο ἑβδομάδες διεμετρήθησαν
|
Incipit |
|
ΟΥΠΩ ΚΟΡΟΝ ΕΟΙΚΕΝ Ο ΔΑΙΜΩΝ
|
Incipit |
|
Οὔπω κόρον ἔοικεν ὁ δαίμων, ὦ δικασταί, τῶν εἰς ἐμὲ κακῶν εἰληφέναι
|
Incipit |
|
οὔπω μοι δοκεῖτε καταλαβεῖν
|
Incipit |
|
Οὖρα δὲ πονηρὰ ἐστὶ ταῦτα· χλορὰ πελιδνά
|
Incipit |
|
Οὐράνιε βασιλεῦ, Ποιητὰ τῶν αἰώνων καὶ δημιουργὲ πάσης ὁρατῆς καὶ ἀοράτου κτίσεως
|
Incipit |
|
Ουρανιης σοφιης θεοτερπες δωμα κιχησας
πρωτης Ιωαννης, ως θεος ην ο λογος.
|
Textus |
|
Οὐράνιον ὄντως καὶ θείαν ἔδει παρεῖναι γλῶτταν
|
Incipit |
|
οὐράνιον Πάσχα δωρήσεται
|
Desinit |
|
Οὐρανίου κλάδου ἐξ ἀγάμου νύμφης ἐν Βηθλεὲμ βλαστήσαντος
|
Incipit |
|
οὐρανίων ἄντικρυς ἐκ σφαιρωμάτων
ὁ βροντοφυὴς ἠγαπημένος γόνος
προύκηψεν ἡμῖν καὶ λαβὼν καὶ συγγράφων
μυστικὰ πάντα καὶ σφικώδη καὶ ξένα,
οἷς καὶ συναπήστραψε φέγγος δογμάτων
ἀρχὴν πονηρὰν ἀπέλαυνεν τῆς πλάνης.
|
Textus |
|
Οὐρανόν τε καὶ γῆν διείλοντο μὲν οἱ θεῶν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Οὐρανός, ὦ παιδίον, περιέχων κύκλῳ τὴν γῆν
|
Incipit |
|
Οὑρανοῦ καὶ γῆς ἅμιλλαν ὁρῶ διὰ τῆν παροῦσαν πανήγυριν
|
Incipit |
|
οὐρανοῦ τὴν προεδρίαν ἀνείληφεν
|
Incipit |
|
οὐρηδόχον κύστιν
|
Desinit |
|
οὐρηδόχον κύστιν
|
Desinit |
|
οὐρηδόχον κύστιν
|
Desinit |
|
ΟΥΡΟΝ ΔΕ ΑΡΙΣΤΟΝ ΕΣΤΙΝ ΟΤΑΝ ΛΕΥΚΗ
|
Incipit |
|
οὖρον δὲ ἄριστόν ἐστιν ὅταν λευκή τε ἡ ὑπόστασις εἴη
|
Incipit |
|
ΟΥΡΟΝ ΚΑΘΑΡΟΝ ΕΧΟΝ ΔΕ ΕΠΑΝΟ ΝΕΦΟΣ
|
Incipit |
|
οὓς εἰκὸς ἦν διακωλύειν μὴ σῴζεσθαι, παρ’ ὑμῶν δὲ μηδὲ εὑρησόμεθα τὸ σωθῆναι
|
Desinit |
|
ους και διαπεπρακεν εσχατῃ αλωσει:
|
Desinit |
|
οὓς καὶ διαπέπραχεν ἐν ἐσχάτῃ ἁλώσει
|
Desinit |
|
οὓς οὐκ ἐπισκοπεῖ τὸ φῶς τοῦ προσώπου τοῦ δεσπότου ἡμῶν καὶ σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ...
|
Desinit |
|
οὗς οὐκ ἤκουσε καὶ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη... ἀμήν
|
Desinit |
|
οὓς πρὸς ἀκοὴν δεδημι[ουργεῖται
|
Desinit |
|
Οὐσία καὶ φύσις καὶ γένος καὶ εἶδος
|
Incipit |
|
Οὐσία καὶ φύσις καὶ εἶδος καὶ μορφὴ ταὐτόν ἐστι ἐπὶ Θεοῦ
|
Incipit |
|
Οὔτ' ἀνδρὸς ὁπωσοῦν λόγου καὶ παιδείας
|
Incipit |
|
οὔτε δὲ τὴν σάρκα
|
Incipit |
|
οὔτε δι’ ὅλου λευκή
|
Desinit |
|
ΟΥΤΕ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΝ ΑΝΕΥ ΦΥΣΕΩΣ
|
Incipit |
|
ουτε δυας εις τριαδα αλλ᾿ατρεπτος και αλλοιωτος η αυτη τριας ει
|
Desinit |
|
Οὔτε κάλλιον οὐδὲν Ἀθήνησι γέγον
|
Incipit |
|
Οὔτε λέγειν ἄρ' ἔξεστιν, ὦ παρόντες εἰς τήνδε τὴν χρείαν, οὔτε σιωπᾶν ἄμεινον
|
Incipit |
|
Οὔτε λειμὼν πολυανθὴς καὶ κατάφυτος, πλήθει τε πλείστων ὑψικόμων δενδρέων καλλωπιζόμενος
|
Incipit |
|
οὔτε μακαριώτερον τῶν ἐπιτυγχανόντων. Γενώμεθα δὲ τῶν μακαρίων καὶ ἡμεῖς, ἵνα ἐπιτύχωμεν τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
οὔτε οὗτος τοσαύτην δίκην παρ’ ἐμοῦ λαβεῖν ὑπὲρ ὧν φησιν ἠδικῆσθαι, οὐκ ἠδικημένος
|
Desinit |
|
ΟΥΤΕ ΠΑΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΟΠΩΣΟΥΝ ΔΙΑΚΕΙΜΕΝΟΥΣ
|
Incipit |
|
οὔτε πάντας τοὺς ὁπωσοῦν διακειμένους, καθαρτέον
|
Incipit |
|
Οὔτε σε τοῦ θάρρους ἐπαινεῖν ἔχω ἀλλ' οὐδὲ οὕτως θράσους
|
Incipit |
|
Οὔτε σε τοῦ θάρρους ἐπαινεῖν ἔχω ἀλλ' οὐδὲ τοῦ θάρρους ἐμαυτὸν ἀποδέχομαι
|
Incipit |
|
Οὔτε σιωπᾶν λοιπὸν οἶμαι δεῖν, κύριοί μου καὶ πατέρες αἰδέσιμοι
|
Incipit |
|
οὔτε συνόδου οὔτε κανόνων εἰς τοῦτο ἐλθόντας... ἀμήν
|
Desinit |
|
Οὔτε τῇ δυνάμει τοῦ λόγου
|
Incipit |
|
Οὔτε τῇ δυνάμει τοῦ λόγου
|
Incipit |
|
ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΠΟΛΕΜΙΟΥ ΜΑΝΙΑΝ ΑΓΝΟΕΙΝ ΟΥΔΕΝΑ ΝΟΜΙΖΟΜΕΝ
|
Incipit |
|
Οὔτε χαλκοῦν ἀγγεῖον, οὔτε κεράμιον ἐδύνατο ὑπενεγκεῖν τὴν δύναμιν
|
Incipit |
|
Οὔτε ψαλμός, οὔτε ᾠδή, οὔτε τι τῶν τοιούτων ἐπιγέγραπται
|
Incipit |
|
Οὗτοι ἤθλησαν (uel ὑπῆρχον) ὁ μὲν Σαμωνᾶς καὶ Γουρίας ἐπὶ Διοκλητιναοῦ βασιλέως καὶ Ἀντωνίου δουκός
|
Incipit |
|
οὗτοι κάθηνται ἐν τῇ ἱερᾳ συνόδῳ
|
Desinit |
|
οὗτοι οἱ ἅγιοι θαυματουργοὶ εἷλκον τὸ γένος ἐκ τῆς Ἀσιατίδος γῆς
|
Incipit |
|
Οὗτοι οἱ ἁγίοι μάρτυρες Κλαύδιος, Ἀστέριος καὶ Νέων ὑπῆρχον ἐπὶ Διοκλητιανοῦ τοῦ βασιλέως καὶ Λυσία ἡγεμόνος τῆς Κιλικῶν ἐπαρχίας
|
Incipit |
|
Οὗτοι οἱ ἅγιοι τρεῖς (καὶ μακάριοι) παῖδες δορυάλωτοι καὶ αὐτοὶ γεγονότες
|
Incipit |
|
Οὗτοι οἱ ἅγιοι ὑπῆρχον κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ ἀνομωτάτου... Διοκλητιανοῦ
|
Incipit |
|
Οὗτοι οἱ ἱερεῖς καὶ ἀρχιερεῖς Αἰγύπτιοι ἐπιδεδημηκότες
|
Incipit |
|
Οὗτοι οἱ ἱερεῖς καὶ ἀρχιερεῖς Αἰγύπτιοι ἐπιδεδημηκότες
|
Incipit |
|
ουτοι οι κληροι εισιν ους οι μακαριοι αποστολοι εβαλον μετα δακτυλων. (...) ουτως ερχεσαι (!) επι την ψηφοφοριαν· και ευρησεις ο βουλη.
|
Explanatio |
|
Οὗτοι ὑπῆρχον ἐπὶ Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ
|
Incipit |
|
οὐτον. οἷον οὑδε ἐν τῶν προτέρων
|
Incipit abruptus |
|
Οὗτος (ὁ πανένδοξος μάρτυς τοῦ Χριστοῦ Δημήτριος) ἦν ἐπὶ Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ τῶν βασιλέων ἐκ τῆς Θεσσαλονικέων ὁρμώμενος πόλεως
|
Incipit |
|
Οὗτος (Ὃς vel Ὁ ἅγιος μάρτυς Ζωτικὸς vel Οὗτος ὁ ἅγιος καὶ παναοίδιμος τοῦ Χριστοῦ μάρτυς Ζωτικὸς) ὑπῆρχεν (ἀπὸ) (vel ἔφυ μὲν ἐκ) τῆς πρεσβυτέρας Ῥώμης
|
Incipit |
|
Οὗτος (τοίνυν) ὁ (παν)ἀοίδιμος πατὴρ ἡμῶν καὶ μέγας τοῦ θεοῦ ἀρχιερεὺς Κύριλλος ἐκ τῆς Ἀλεξανδρέων ἔφυ μεγαλοπόλεως
|
Incipit |
|
ΟΥΤΟΣ ΑΣΚΗΤΙΚΟΝ ΚΑΤΑΓΩΓΙΟΝ ΕΔΕΙΜΑΤΟ ΕΝ ΛΟΦΩ ΤΙΝΙ
|
Incipit |
|
Οὗτος Γαμαλίηλος ὁ Παύλου διδάσκαλος ἦν
|
Incipit |
|
Οὗτος γὰρ ὁ Κλεώπας ἀδελφός
|
Incipit |
|
ΟΥΤΟΣ ΔΕ Ο ΑΥΓΑΡΟΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΤΗΣ ΣΑΡΚΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
|
Incipit |
|
οὗτος δὲ τοῦ λοιποῦ μαθήσεται μὴ τοῖς ἀσθενεστέροις ἐπιβουλεύειν ἀλλὰ τῶν ὁμοίων αὐτῷ περιγίγνεσθαι
|
Desinit |
|
Οὗτος διὰ τὴν ὑπερβάλλουσαν αὐτῷ ἀρετήν
|
Incipit |
|
ουτος εκαλειτο και Ιωαννης υιος ων Μαριας της τους αποστολους δεξιουμενης εν Ιερουσαλημ εν τη αυτης οικια, απο δε της Ρωμης επισκοπον αυτον ο Πετρος χειροτονησας εις την Αιγυπτον εκπεμπει
|
Textus |
|
Ουτος εκαλειτο και Ιωαννης· υιος ων Μαριας της τους αποστολους δεξιουμενης εν Ιερουσαλημ εν τη αυτης οικια· απο δε της Ρωμης επισκοπον αυτον ο Πετρος χειροτονησας. εις την Αιγυπτον εκπεμπει:
|
Textus |
|
Ουτος εκαλειτο και Ιωαννης· υιος ων Μαριας της τους αποστολους δεξιουμενης εν Ιερουσαλημ εν τη αυτης οικια· απο δε της Ρωμης επισκοπον αυτον Πετρος χειρτονησας· εις την Αιγυπτον εκπεμπει.
|
Textus |
|
ΟΥΤΟΣ ΕΝ ΘΗΒΑΙΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
|
Incipit |
|
Οὗτος ἐν κοπρίᾳ ἐγγενήθη ἔξω τῆς μονῆς τοῦ μεγάλου Θεοδοσίου τοῦ κοινοβιάρχου
|
Incipit |
|
Οὗτος ἐξ ἀγροικῶν ἀποτεχθεὶς καὶ ἰδιώτης ὢν μοναστῶν διακονητὴς ἐχρημάτισε
|
Incipit |
|
ουτος εοικεν ανδρι κατανοουντι
|
Desinit abruptus |
|
ουτος εοικεν ανδρι κατανοουντι το προσωπον.
|
Desinit abruptus |
|
ΟΥΤΟΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ ΚΑΙ ΕΠΑΡΧΟΣ
|
Incipit |
|
οὗτός ἐστιν ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητὸς ἐν ᾡ ηὐδόκησα, ὧ ἡ δόξα
|
Desinit |
|
Οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς μου ὁ ἀγαπητὸς, ἐν ᾧ ηὐδόκησα, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ ἠυδόκησα·ᾧ...
|
Desinit |
|
Οὗτος εὐσεβῶν ἔφυ γονέων Θεοδοσίου καὶ Μεγεθοῦς προσαγορευομένων
|
Incipit |
|
Οὗτος ἦν ζῶν εὐσεβῶς (vel Οὗτος ὁ ὅσιος παρὴρ ἡμῶν Δαλμάτος ἦν εὐσεβῶς ζῶν) ἐν στρατείᾳ καταλεγόμενος
|
Incipit |
|
Οὗτος ἦν καὶ οἱ σὺξ αὐτῷ κατὰ τοὺς χρόνους Δεκίου
|
Incipit |
|
Οὗτος ἦν κατὰ τοὺς χρόνους Δεκίου τοῦ βασιλέως ἐκ Ναζαρὲτ τῆς Γαλιλαίας
|
Incipit |
|
Οὖτος ἦν τοῖς χρόνοις τοῦ εὐσεβοῦς αὐτοκράτορος ῥωμαίων Κομνημοῦ κυροῦ Ἀνδρονίκου
|
Incipit |
|
Οὗτος ἦτον ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον καὶ εἶχεν ἐπινόμι Σιδόνιος
|
Incipit |
|
οὖτος θεράπευεν οἶδε καὶ ἀνταμείβεσθαι τοὺς πρὸς αὐτὸν εἰλικρινῶς καταφεύγοντας καὶ τὰ αὐτοὺ προστάγματα γνησίως ἀποπληροῦντας
|
Desinit |
|
Ουτος Ιωαννης ο ευαγγελιστης πατριδος μεν ην ητοι κωμης ευτελους
|
Incipit |
|
Οὗτος Ἰωάννης, ὁ τέταρτος τῶν εὐαγγελιστῶν, ὁ πλείω πάντων ἀγαπώμενος ὑπὸ τοῦ Χριστοῦ, ὁ ἐπὶ τὸ στῆθος τοῦ κυρίου ἀνακεκλιμένος, ὁ ἐκεῖθεν ὡς ἐξ ἀενάου πηγῆς τὰ μυστήρια ἀρυσάμενος, ᾧ ἐν Ἐφέσῳ διάγοντι ἐπεδόθησαν τῶν ἑτέρων τριῶν εὐαγγελιστῶν ὑπὸ τῶν πιστῶν αἱ συγγραφαί
|
Incipit |
|
Οὖτος λοιπὸν ὁ ὅσιος καὶ θεοφόρος Δαμιανὸς ὁποίαν μὲν πατρίδα
|
Incipit |
|
Οὗτος Λουκᾶς ὁ τρίτος τῶν εὐαγγελιστῶν, ὃς θεωρήσας πολλοὺς ἐπικεχειρηκότας
ἀναγράψασθαι Εὐαγγέλια καὶ ἐκ καρδίας πολλὰ πλαττομένους, αὐτὸς τάχιστα πρὸς τὸν
ἴδιον μαθητὴν Θεόφιλον συγγράφει λόγον, ἀσφαλιζόμενος μὴ παρασυρῆναι τοῖς ἐκείνων
πλάσμασι, μηδὲ παρατραπῆναι ὧν πρώην μεμάθηκεν· «Ἵνα γνῷς» φησίν «ἀκριβῶς περὶ ὧν
κατηχήθης λόγων τὴν ἀσφάλειαν.»
|
Incipit |
|
Ουτος Ματθαιος ο ευαγγελιστης, εκαλειτο και Λευις. αρχαιοτερα δε ην
|
Incipit |
|
Οὗτος μετὰ τὴν ἐπάνοδον Βαβυλῶνος
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ (ἀοίδιμος καὶ) μακάριος (πατὴρ ἡμῶν) Ἀνδρέας γέννημα καὶ θρέμμα γέγονε
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ ἅγιος ἀγγελικὸν βίον ἐπὶ γῆς διήνυσεν
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ ἅγιος Ἀλέξανδρος ἦν ἐπὶ Μαξιμιανοῦ
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ ἅγιος Ἀρτέμων ἦν ἐπι Διοκλητιανοῦ
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ ἅγιος μάρτυς Ἀδριανὸς ὁ ἐπὶ Λικινίου μαρτυρήσας υἱὸς ὑπῆρχε Πρόβου
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ ἅγιος μάρτυς Ίουλιανὸς ἦν ἐκ τῆς Ἀναζαρβέων πόλεως τῆς δευτέρας τῶν Κιλίκων ἐπαρχίας
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ ἅγιος μάρτυς ὑπῆρχεν ἐπὶ Διοκλητιανοῦ
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ ἅγιος μάρτυς ὑπῆρχεν ἐπὶ Διοκλητιανοῦ τοῦ βασιλέως ἐκ Μεσοποταμίας Συρίας ὁρμώμενος
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ ἅγιος προφήτης Ἠλίας ἦτον μὲν προτίτερα πρὶν τῆς ἐνσάρκου οἰκονομίας τοῦ Χριστοῦ χρόνους ὀκτακοσίους δέκα ἕξ
|
Incipit |
|
ΟΥΤΟΣ Ο ΑΝΗΡ ΑΠΟ ΔΥΟ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ αοίδιμος ἀνὴρ, ὁ προλεχθεὶς, καὶ συγγράμματα καταλέλοιπεν
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ ἀοίδιμος καὶ πάμμακαρ πατὴρ ἡμῶν Κλήμης ἐκ τῆς τῶν Ρωμαίων τυγχάνων πολίχνης
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ Γαμαλιὴλ ὁ Παύλου διδάσκαλος ἦν
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ δεύτερος ὁ ἐν Ῥώμῃ, Πέτρου ἐντειλαμένου αὐτῷ, Μᾶρκος συγγραψάμενος εὐαγγέλιον, ὃς ἀρχὴν τοῦ εὐαγγελίου, ἤτοι τῆς εὐαγγελικῆς πολιτείας, τὸ βάπτισμα ὁρισάμενος …
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρος εν Ρωμη εντειλαμενος
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρος εν Ρωμη εντειλαμενος
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρος εν Ρωμη εντειλαμενος αυτω
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρος εν Ρωμη εντειλαμενος αυτω
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρος· εν Ρωμη εντειλαμενος αυτω
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρου εν Ρωμῃ
εντειλαμενος αυτω Μαρκος συγγραψαμενος ευαγγελιον.
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ δεύτερος Πέτρου ἐν Ῥώμῃ
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρου εν Ρωμη εντειλαμενος αυτω
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ δεύτερος Πέτρου ἐν Ῥώμη ἐντειλάμενος αὐτῶ
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρου εν Ρωμη εντειλαμενος αυτω
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρου εν Ρωμη εντειλαμενος αυτῳ
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρου εν Ρωμη εντειλαμενος αυτω Μαρκον συγγραψαμενος ευαγγελιον.
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ δεύτερος Πέτρου ἐν Ῥώμη ἐντειλάμενος αὐτῷ Μάρκος
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρου εν Ρωμη εντειλαμενος αυτω Μαρκος
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρου εν Ρωμη εντειλαμενος αυτω Μαρκος
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρου εν Ρωμη εντειλαμενος αυτῳ Μαρκος συγγραψαμενος
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρου εν Ρωμη εντειλαμενος αυτω Μαρκος συγγραψαμενος
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ δεύτερος Πέτρου ἐν Ῥώμη ἐντειλάμενος αὐτῷ Μάρκος συγγραψάμενος εὐαγγέλιον
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρου εν Ρωμη εντειλαμενος αυτω Μαρκος συγγραψαμενος ευαγγελιον
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρου εν Ρωμη εντειλαμενος αυτω Μαρκω συγγραψαμενος ευαγγελιον
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρου εν Ρωμη εντειλαμενος αυτω, Μαρκος
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρου εν Ρωμη εντειλαμενος αυτω, Μαρκος συγγραψαμενος ευαγγελιον
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρου εν Ρωμη εντειλαμενος αυτω·
|
Incipit |
|
Οὖτος ὁ δεύτερος Πέτρου ἐν Ῥώμη ἐντειλάμενος αὐτῷ· Μάρκος συγγραψάμενος εὐαγγέλιον
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρου εν Ρωμη εντειλαμενος.
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρου εν Ρωμη εντειλαμενου αυτω, Μαρκος συγγραψαμενος ευαγγελιον.
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρου εν Ρωμη, εντειλαμενος αυτῳ Μαρκος, συγγραψαμενος ευαγγελιον
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρου εν Ρωμηι εντειλαμενος
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρου, εν Ρωμη
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος Πετρου, εν Ρωμη εντειλαμενος αυτω, Μαρκος, συγγραψαμενος ευαγγελιον.
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ δεύτερος, Πέτρου ἐν Ῥώμη ἐντειλαμένου αὐτῶ, Μάρκος συγγραψάμενος
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος, Πετρου εν Ρωμη εντειλαμενου αυτω, Μαρκος
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος, Πετρου εν Ρωμη εντειλαμενου αυτῳ, Μαρκος
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ δεύτερος, Πέτρου ἐν Ρώμη ἐντειλαμένου αὐτῶ, Μάρκος συγγραψάμενος εὐαγγέλιον
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος· Πετρου εν Ρωμη εντειλαμενου αυτῳ·
|
Incipit |
|
Ουτος ο δευτερος· Πετρου εν Ρωμη εντειλαμενου αυτω· Μαρκος
|
Incipit |
|
Οὖτος ὁ διαυγὴς
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ Δίων προυσαεὺς ἦν
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ εἱρμὸς διὰ τὸ εὔκολον εἶναι παρελήφθη
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ ἐν ἁγίοις Δωρόθεος ἐπίσκοπος γέγονε Τύρου, ἀρχαῖος ἀνὴρ καὶ πνευματοφόρος
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν γεννᾶται μὲν σαρκικῶς ἐν Αἰγύπτῳ, ἀπογαλακτισθέντος δὲ αὐτοῦ
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Διονύσιον εἴωθε λέγειν τελεστάς, ἱεροτελεστάς, τελετάρχας, μύστας
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Διονύσιος εἴωθε λέγειν
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Διονύσιος εἴωθε λέγειν
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Διονύσιος εἴωθε λέγειν
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Διονύσιος εἴωθε λέγειν
|
Incipit |
|
Ουτος ο ευαγγελιστης Λουκας, ην μεν Αντιοχευς τω γενει, ιατρος δε
|
Incipit |
|
Ουτος ο ευαγγελιστης Λουκας. ην μεν Αντιοχευς. ιατρος δε την τεχνην
|
Incipit |
|
Ουτος ο ευαγγελιστης Ματθαιος, ην μεν απο Ιερουσαλημ, γεγονε δε μαθητης και αποστολος του Χριστου
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ εὐαγγελιστὴς πατρίδος μὲν ἦν
|
Incipit |
|
Ουτος ο ευαγγελιστης πατριδος μεν ην
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ εὐαγγελιστὴς πατρίδος μὲν ἦν
|
Incipit |
|
οὗτος ὁ εὐαγγελιστῆς πατρίδος μὲν ἦν ἤτοι κώμης
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ εὐαγγελιστὴς πατρίδος μὲν ἦν ἤτοι κώμης
|
Incipit |
|
Ουτος ο ευαγγελιστης πατριδος μεν ην ητοι κωμης
|
Incipit |
|
Ουτος ο ευαγγελιστης πατριδος μεν ην ητοι κωμης ευτελους
|
Incipit |
|
Ουτος ο ευαγγελιστης πατριδος μεν ην ητοι κωμης ευτελους απο Βηθσαιδα της Γαλιλαιας· πατρος δε αλιεως
|
Incipit |
|
Ουτος ο ευαγγελιστης πατριδος μεν ην ητοι κωμης, ευτελους, απο Βηθσαιδα της Γαλιλαιας
|
Incipit |
|
Ουτος ο ευαγγελιστης πατριδος μεν ην, ητοι κωμης ευτελους απο Βηθσαιδα
|
Incipit |
|
Ουτος ο ευαγγελιστης, πατριδος μεν ην
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ εὐαγγελιστὴς, πατρίδος μὲν ἦν ἤτοι κώμης εὐτελοὺς
|
Incipit |
|
Ουτος ο ευαγγελιστης, πατριδος μεν ην ητοι κωμης ευτελους
|
Incipit |
|
Ουτος ο ευαγγελιστης, πατριδος μεν ην ητοι κωμης ευτελους, απο Βηθσαιδα
|
Incipit |
|
Ουτος ο ευαγγελιστης, πατριδος μεν ην ητοι κωμης ευτελους, απο Βηθσαιδα
|
Incipit |
|
Ουτος ο ευαγγελιστης, πατριδος μεν ην ητοι κωμης ευτελους.
|
Incipit |
|
Ουτος ο ευαγγελιστης, πατριδος μεν ην, ητοι κωμης
|
Incipit |
|
Ουτος ο ευαγγελιστης, πατριδος μεν ητοι κωμης, ευτελους, απο Βηθσαιδα
|
Incipit |
|
Ουτος ο ευαγγελιστης· πατριδος μεν ην ητοι κωμην ευτελους,
|
Incipit |
|
Ουτος ο ευαγγελιστης· πατριδος μεν ην ητοι κωμης ευτελους
|
Incipit |
|
Ουτος ο ευαγγελιστης· πατριδος μεν ην ητοι κωμης, ευτελους·
|
Incipit |
|
Ουτος ο ευαγελιστης, πατριδος μεν ην, ητοι κωμης ευτελους απο Βηθσαιδα
|
Incipit |
|
οὗτος ὁ ζωμὸς ἀρχὴ καὶ τέλος ἐδοκιμάσθη
|
Desinit |
|
ΟΥΤΟΣ Ο ΗΣΙΟΔΟΣ ΣΥΝ ΤΩ ΑΔΕΛΦΩ
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ Ἡσίοδος σὺν τῷ ἀδελφῷ Πέρσῃ
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ θεολόγος καὶ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ἦν μὲν ἀπὸ Βηθσαϊδά
|
Incipit |
|
Ουτος ο θεολογος και ευαγγελιστης Ιωαννης, ην μεν απο Βηθσαιδα
|
Incipit |
|
Ουτος ο θεολογος και ευαγγελιστης Ιωαννης. ην μεν απο Βηθσαιδα της Γαλιλαιας
|
Incipit |
|
ΟΥΤΟΣ Ο ΘΕΟΣ Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ Θωμᾶς, Λατῖνος μὲν τῷ γένει καὶ τῇ δόξῃ καὶ διαφερόμενος πρὸς ἡμᾶς ἐν οἷς καὶ ἡ Ῥωμαϊκὴ ἐκκλησία πρὸς ἡμᾶς διαφέρεται
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ Ἰωάννης ὁ εὐαγγελιστὴς πατρίδος μὲν ἦν
|
Incipit |
|
Ουτος ο Ιωαννης ο τεταρτος των ευαγγελιστων Ιουδαιως (Ιουδαιος) ον (ων), υιος Ζεβεδαιου
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ κανὼν καὶ τὴν κειμένην ἀεὶ πρότασιν, ἥτις ἐστὶ διδάξει, καὶ ἑπομένως τὴν σιωπηθεῖσαν
|
Desinit |
|
ΟΥΤΟΣ Ο ΛΑΜΠΡΟΤΑΤΟΣ ΑΡΙΣΤΕΥΣ ΚΑΙ ΔΙΑΠΡΥΣΙΟΣ ΝΙΚΗΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΜΠΟΝΗΡΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ
|
Incipit |
|
Ουτος ο λεχθεις αοιδιμος ανηρ.
|
Incipit |
|
ουτος ο λεχθεις αοιδιμος ανηρ· συγγραμματα διαφορα.
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ λόγος ἀκριβῶς συντέτακται Ὡρολόγιον τῶν ἀστέρων καὶ τῶν ζῳδίων
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ λόγος ἐν Βυζαντίῳ ἐλέχθη ἐπὶ Θεοδοσίου τοῦ μεγάλου
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ λυχνικὸς ὕμνος γεγένηται τρόπῳ τοιῷδε
|
Incipit |
|
ουτος ο μακαριος αποστολος, διωγμου γενομενου εν Ιεροσολυμοις, οτι τον στεφανον
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ μακάριος Ἀρτέμιος δοὺξ καὶ αὐγουστάλιος Ἀλεξανδρείας γενόμενος
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ μακάριος ἐκ γονέων ἔφυ πλουσίων σφόδραν παρ’ αὐτῶν ἀγαπώμενος τὰ πλεῖστα
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ μακάριος καὶ ἅγιος πατὴρ ἡμῶν Ἰωάσαφ υἱὸς ἦν Ἀβενήρ τινος βασιλέως τῆς ἐνδοτέρας Αἰθιοπίας
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ μακάριος καὶ ἀοίδιμος Εὐστάθιος ὁ τῆς ἀληθείας ὑπέρμαχος γενόμενος
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ μακάριος πατὴρ ἡμῶν Θεόφιλος πρὸ τριῶν σταδίων Τιβεριουπόλεως γεννηθείς
|
Incipit |
|
Ουτος ο Μαρκος ο δευτερος των ευαγγελιστων· Πετρου εν Ρωμη εντειλαμενου
|
Incipit |
|
Ουτος ο Μαρκος, ο δευτερος των ευαγγελιστων Πετρου εν Ρωμη εντειλαμενου συνεγραψατο το ευαγγελιον το βαπτισμα εν αρχη προταξας, ο τυπος ην
|
Incipit |
|
Οὕτος ὁ Ματθαῖος ὁ εὐαγγελιστὴς ἐκαλεῖτο καὶ Λευίς. Ἀρχαιότερα δὲ ἦν
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ μέγας Δαβὶδ ὁ βασιλεὺς καὶ προφήτης
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ μέγας διαπρύσιος τῆς οἰκουμένης φωστήρ, ἡ κρηπὶς τῶν μοναζόντων, ὁ πύργος
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ μέγας μάρτυς τοῦ Χριστοῦ Φιλόσοφος, ἐκ τῆς χώρας ὢν τῶν
Ἀλεξανδρέων
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ μέγας μάρτυς τοῦ Χριστοῦ Φιλόσοφος, ἐκ τῆς χώρας ὢν τῶν Ἀλεξανδρέων
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ ὅσιος Ἀλέξιος ἦν ἐπὶ Ἀρκαδίου καὶ Ὁνωρίου τῶν βασιλέων
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ ὅσιος Ἀνδρόνικος ἦν ἐξ Ἀντιοχείας τῆς μεγάλης, ἀργυροπράτης τὸ ἐπιτήδευμα
|
Incipit |
|
Οὖτος ὁ ὅσιος Δαλμάτος σχολάριος ὑπῆρχεν στρατευόμενος ἐν τῇ δευτέρᾳ σχολῇ
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ ὅσιος καὶ θεοφόρος πατὴρ ἡμῶν ὥρμηται ἐκ τῶν τῆς Ἑλλάδος μερῶν
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ ὅσιος Κενδέας, ἀπὸ δεκαοκτὼ χρονῶν ἀφήνοντας τὴν πατρίδα
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ ὅσιος πατὴρ ἡμῶν Ἐφραὶμ ἦν ἐξ ἀνατολῶν, Σύρος τῷ γένει, γονέων θεοσεβῶν γεννηθεὶς ἐν Ἐδέσσῃ
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ ὅσιος πατὴρ ἡμῶν καὶ θαυματουργὸς Ἀρσένιος ἐκ Βυζαντίδος ὑπῆρχε τῆς πόλεως
|
Incipit |
|
Ουτος ο προλεχθεις αοιδιμος ανηρ συγγραμματα διαφορα καταλελοιπε
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ προλεχθεὶς ἀοίδιμος ἀνὴρ συγγράμματα διάφορα καταλέλοιπε
|
Introductio |
|
Οὗτος ὁ προλεχθεὶς ἀοίδιμος ἀνὴρ συγραμματα διάφορα καταλέλοιπεν ῥωμαικά τε (…) ὧν καὶ τὰς ἐπωνυμίας ὧδε που λέγων ἐπισημαίνεται οὕτως·
|
Explanatio |
|
Ουτος ο προλεχθεις αοιδιμος ανηρ, και συγγραμματα
|
Incipit |
|
Ουτος ο προλεχθεις αοιδιμος ανηρ.
|
Incipit |
|
Ουτος ο προλεχθεις αοιδιμος ανηρ· συγγραμματα διαφορα καταλελοιπε
|
Introductio |
|
Ουτος ο προλεχθης αοιδιμος ανηρ συγγραμματα διαφορα καταλελοιπε Ρωμαικα τε και Ελινικα.
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ τοῦ Θεοῦ θαυμάσιος ἄνθρωπος, ἐγενήθη, καὶ ἐμαρτύρησεν εἰς τὸν καιρὸν τῶν ἀπίστων εἰδωλολατρῶν
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ τοῦ Θεοῦ θαυμάσιος ἄνθρωπος, ἐγεννήθη, καὶ ἐμαρτύρησεν εἰς τὸν καιρὸν τῶν ἀπίστων εἰδωλολατρῶν
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ τοῦ θεοῦ νέου μάρτυς Θεόδωρος ἐκ τῆς πόλεως τὸ γἐνος εἷλκεν Ἀδριανοῦ, ἥτις τὸ παλαιὸν Ὀρεστιὰς ἐλέγετο
|
Incipit |
|
Οὖτος ὁ τοῦ κυρίου θαυμάσιος ἄνθρωπος ἐπὶ τῶν ἐν εἰδωλολατρείᾳ κρατουμένων τυράννων
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ τοῦ Χριστοῦ μάρτυς Δημήτριος κῆρυξ ὢν καὶ διδάσκαλος
|
Incipit |
|
Οὗτος ὁ χαράδριος
|
Incipit |
|
Οὗτος οὐκ ἔστιν Ἰουδαῖος οὐδὲ τῶν ὑπὸ τὸν νόμον
|
Incipit |
|
Οὗτος οὐκ ἔστιν Ἰουδαῖος οὐδὲ τῶν ὑπὸ τὸν νόμον
|
Incipit |
|
Οὗτος οὐκ ἔστιν Ἰουδαῖος οὐδὲ τῶν ὑπὸ τὸν νόμον
|
Incipit |
|
Οὗτος οὖν ὁ Ἡσίοδος σὺν τῷ ἀδελφῷ Πέρσῃ παῖς
|
Incipit |
|
ΟΥΤΟΣ ΟΥΝ Ο ΚΡΟΙΣΟΣ ; ΕΝΘΑΔΕ ΤΕΡΜΑ ... ΠΑΤΡΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗ
|
Desinit |
|
ουτος ουν· ου της παλαιας αλλα της νεας διαθηκης
|
Incipit |
|
Οὗτος πατρίδα μὲν ἔσχε τὴν Ἀλεξάνδρειαν
|
Incipit |
|
Οὗτος πατρίδα μὲν ἔσχε Τραπεζοῦντα
|
Incipit |
|
Οὗτος πλούτῳ καὶ δόξῃ καὶ συνέσει καὶ σοφίᾳ τῶν ἁπάντων ὑπερέχων
|
Incipit |
|
οὗτος τὴν χηρείαν μου ἠδίκησεν
|
Incipit |
|
Οὗτος τοίνυν ὁ ἅγιος καὶ μέγας ἐν ἱερεῦσιν Ἀκάκιος ἦν ἐπὶ Δεκίου τοῦ βασιλέως
|
Incipit |
|
Οὗτος τοίνυν ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης πατρίδος μὲν ἦν οὐδεμιᾶς
|
Incipit |
|
Οὗτος τοίνυν ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης πατρίδος μὲν ἦν οὐδεμιᾶς
|
Incipit |
|
Οὗτος τοίνυν ὁ ὅσιος καὶ θεοφόρος ἡμῶν πατὴρ Σάβας ἦν ἐπὶ Θεοδοσίου τοῦ μικροῦ βασιλέως
|
Incipit |
|
Οὗτος τοίνυν ὁ πλούσιος, λοιπὸν δὲ πένης
|
Incipit |
|
Οὗτος υἱὸς μὲν Ζεβεδαίου, ἀδελφὸς δὲ Ἰωάννου τοῦ θεολόγου
|
Incipit |
|
Οὗτος ὑπῆρχεν ἐκ πόλεως Βηθσαϊδά, υἱὸς μὲν Ἰωνᾶ, ἀδελφὸς δὲ Πέτρου
|
Incipit |
|
Οὗτος ὥρμητο μὲν ἐκ τοῦ περὶ τὴν Καππαδοκίαν Χαρσιανοῦ
|
Incipit |
|
Οὕτω γὰρ δυνησόμεθα καὶ τῶν ἐπηγγελμένων τυχεῖν ἀγαθῶν, χάριτι…
|
Desinit |
|
οὕτω γὰρ λοιπὸν μετὰ εὐκολίας τῶν ἑαυτῶν βίον ῥυθμίσαντες καὶ καλῶς πολιτευσάμενοι ἀπαντήσωσιν τῷ κυρίῳ μετὰ φαιδρῶν τῶν λαμπάδων καὶ τῆς βασιλείας αὐτοῦ ἡμᾶς ἀξιώσειε· ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
οὕτω γὰρ οἶδε καὶ τὸ πῦρ Θεὸν σέβειν
|
Desinit |
|
οὕτω γὰρ ποιοῦντες δυνησώμεθα περιγίνεσθαι τῶν παθῶν καὶ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν ἐπιτυχεῖν, ἐν…
|
Desinit |
|
Οὕτω δ' ἠρίθμουν Ἀθηναῖοι τὰς μὲν ἀπὸ νουμηνίας ὁμοίως ἡμῖν λέγοντες
|
Incipit |
|
Οὕτω δὲ καὶ τὰ τῶν συλλογιστικῶν ἀποδείξεων ἔχουσιν.
|
Desinit |
|
Οὕτω δὲ ληφθεισῶν τῶν ἀκριβῶν τούτων ἐποχῶν
|
Incipit |
|
ουτῳ δε φιλον περι τουτου
πεισθηναι
|
Desinit |
|
ΟΥΤΩ ΔΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΗΡΙΟΝ ΑΝΙΣΤΑ ΤΟΥΣ ΥΠΝΟΥΝΤΑΣ ΠΡΟΣ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑΝ ΘΕΟΥ
|
Desinit |
|
οὕτω δὴ κἀν τῷδε μετὰ περιουσίας φανείς
|
Desinit |
|
Οὕτω δὴ τῆς μιᾶς ἱερᾶς πίστεως τὴν ἀληθινὴν ὁμολογίαν
|
Incipit |
|
ΟΥΤΩ ΔΙΑΚΕΙΣΑΙ
|
Desinit |
|
ΟΥΤΩ ΚΑΙ ΓΑΡ ΚΥΡΙΟΣ ΠΑΙΔΕΥΕΙ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥ
|
Desinit |
|
οὕτω καὶ ἐν μιᾷ Ἐκκλησίᾳ δοξάζοιμεν τὸ ἅγιον ὄνομά σου καὶ τοῦ ἀνάρχου σου Πατρὸς <μετὰ τοῦ> ἁ̣γ̣ί̣ο̣υ̣ καὶ ἀγαθοῦ καὶ ζωοποιοῦ Πνεύματος καὶ τὴν τῆς πίστεως ὁμολογίαν ὁμοφώνως καὶ ὁμοφρόνως ἀνακηρύττοιμεν μὴ ἀφαιροῦντές τι μηδὲ προστιθέμενοι.
|
Desinit |
|
ΟΥΤΩ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΩΝ... ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟΙΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟΙΣ, ΧΑΡΙΤΙ...
|
Desinit |
|
οὕτω καὶ ὁ δεσπότης Χριστὸς ὁ τῆς δικαιοσύνης ἥλιος, θεὸς ὢν πανταχοῦ πιστευθήσεται. Αὐτῷ…
|
Desinit |
|
ΟΥΤΩ ΚΑΙ ΤΑΣ ΑΦΟΡΙΣΤΙΚΑΣ ΕΧΟΥΣΙΝ ΟΙ ΙΕΡΑΡΧΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ
|
Incipit |
|
Οὕτω καλεῖται τὸ βιβλίον, ἐπειδὴ καὶ αὐτὸς Ματθαῖος, ὁ μαθητὴς τοῦ κυρίου, συνέγραψε τὸ εὐαγγέλιον τοῦτο. Διηγεῖται δὲ ἐξ ἀρχῆς τὴν κατὰ σάρκα γέννησιν τοῦ σωτῆρος τὴν ἐκ σπέρματος τοῦ Δαυίδ. Διὸ καὶ ἀπ’ αὐτοῦ
|
Incipit |
|
Οὕτω καλεῖται τὸ βιβλίον, ἐπειδὴ καὶ ταύτην τὴν ἀποκάλυψιν αὐτὸς Ἰωάννης ὁ εὐαγγελιστὴς καὶ θεολόγος ἑώρακεν ἐν τῇ Πάτμῳ καλουμένῃ νήσῳ, ἐν ἡμέρᾳ Κυριακῇ, καὶ κελευσθεὶς ἔγραψεν αὐτήν, ὥστε πέμψαι εἰς τὰς ἑπτὰ ἐκκλησίας ταύτας, εἰς Ἔφεσον, εἰς Σμύρναν
|
Incipit |
|
οὕτω λαμπρὰ τὰ νικητήρια ἀνδησάμενοι, τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ΟΥΤΩ ΛΕΓΟΥΣΙΝ ΟΙ ΔΥΣΤΥΧΕΙΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ
|
Incipit |
|
Οὕτω μὲν δὴ Γαῖος Καῖσαρ
|
Incipit |
|
Οὕτω μὲν ἐγὼ νομίζω· ὁ δὲ δεσπότης ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς οἶδε τί σοι γέγονε
|
Desinit |
|
Οὕτω μὲν οὖν πάσας τὰς ἐνδιαθέτους τῶν βιβλίων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης αὐτοσχεδίως κατὰ σπουδὴν καὶ ὡς ἔτυχε διὰ τὴν ἐνοῦσάν μοι ἀπορίαν τῶν ἀναγκαίων, φιλομαθέστατε καὶ φιλόθεε Πρόεδρε, ὡς οἷόν τε ἐξεθέμην σοι ἐπιτόμως. Τὰ δέ γε τῆς Καινῆς
|
Incipit |
|
ΟΥΤΩ ΠΝΕΥΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥ ΔΕΞΑΜΕΝΟΣ ΕΔΟΞΩ ΘΕΟΝ
|
Desinit |
|
οὕτω σὲ παραγαγεῖν σαὐτὸν τῆς ἀθυμίας· πολλὴν γὰρ καὶ ἐντεῦθεν δέξῃ τὴν παράκλησιν
|
Desinit |
|
οὕτω συντόμως τὴν τῶν σολοικισμῶν εὔθυναν παραδεδώκαμεν
|
Desinit |
|
ΟΥΤΩ ΦΑΝΕΡΑ ΜΗ ΣΤΟΧΕΣΘΑΙ ΔΥΝΑΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
ουτω φρονουντα μεχρι της εκδημιας.
|
Desinit |
|
οὕτω φρονοῦντα μέχρι τῆς ἐκδημίας.
|
Desinit |
|
οὕτως ἀπολόγιος ἐν τῷ κοσμολογικῷ διαλέγεται
|
Desinit |
|
οὕτως γὰρ ἐννόμως διοικηθήσεται τὰ κατὰ τὴν πολιτείαν πάντα
|
Desinit |
|
οὕτως γὰρ ἐπηγγείλατο ὁ κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς τοῖς αἰτοῦσιν αὐτόν, ὅτι αὐτῷ δόξα... ἀμήν
|
Desinit |
|
Οὕτως δὲ ἄρα τὸ σύνηθες
|
Incipit |
|
Οὕτως δεῖ τὸν εὐχόμενον εὔχεσθαι
|
Incipit |
|
οὕτως ἑαυτοῦ φείδεται, ὡς πάντων ἡμῶν ὁ Θεός, ὃς πολλῷ μᾶλλον ἡμῶν αὐτῶν βούλεται μηδὲν πάσχειν ἡμᾶς δεινόν· ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
ουτως εγραφησαν οι κανονες, ως ευρομεν πρωτους εν τω (?) αντι… (αντιγραφω?) υστερον δε οπισθεν πλατυτερον αυτους εξεθεμεθα.
|
Textus |
|
ΟΥΤΩΣ ΕΓΩ ΝΟΩ ΤΟ ΤΟΥ ΔΑΥΙΔ ΕΚΕΙΝΟ
|
Incipit |
|
ΟΥΤΩΣ ΕΓΩ ΝΟΩ, ΤΟΝ ΔΑΒΙΔ ΕΚΕΙΝΟΣ ΤΟ ΠΡΟΣ ΘΕΟΝ
|
Incipit |
|
οὕτως μὲν δὴ τῶν προτέρων ἡμῖν λόγων ἐκπεπόνηται τὸ ἀγώνισμα
|
Incipit |
|
Οὕτως ὁ Θεὸς ἀποδέχεται
|
Incipit |
|
Οὕτως ὁ Λουκᾶς, ὁ δὲ Μάρκος φησίν
|
Incipit |
|
Οὕτως οὐδὲν τῆς ἀπαθοῦς ψυχῆς κατακαυχᾶται
|
Incipit |
|
Οὕτως ὁφείλετε παῖδες μανθάνειν
|
Incipit |
|
ΟΥΤΩΣ ΠΙΠΤΕΙ Ο ΘΑΡΡΩΝ ΤΗ ΙΔΙΑ ΔΥΝΑΜΕΙ
|
Desinit |
|
Οὕτως πιστεύομεν τὴν μακαρίαν καὶ ὑπεράγιον Τριάδα
|
Incipit |
|
Οὕτως πιστεύομεν τὴν μακαρίαν καὶ ὑπεράγιον Τριάδα
|
Incipit |
|
οὕτως ποίει τέκνον καὶ ὀ θεὸς ἀξιώσει σε τῆς μερίδος τῶν δικαίων
|
Desinit |
|
Οὕτως σύνταξον, φέρε δὴ φέρε ἡμεῖς νῦν τὰ θεῖα λόγια
|
Incipit |
|
οὕτως τῇ καθαρᾷ προσεγγίσαι θυσίᾳ, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος νῦν καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit cuiusdam partis |
|
οὑτωσὶ γὰρ ἑτέροις πολλῷ, νὴ Δία, σοφωτέροις ὁδοποιήσειας ἄν. Εὐτύχει.
|
Desinit |
|
οὐχ αἱρετικῶν παῖδες
|
Incipit |
|
Οὐχ ἅπαξ μόνον, ἀλλὰ καὶ δὶς καὶ τρίς
|
Incipit |
|
Οὐχ ἅπαξ οὐδὲ δὶς ἀλλὰ καὶ πολλάκις ᾔτησάς με, γνησιώτατε ὦ Γεώργιε ὅσα φοιτῶν ἐν τῇ διατριβῃ μεμάθηκας ἰατρικὰ θεωρήματα ταῦτά σοι διὰ βραχέων ἐπελθεῖν
|
Incipit |
|
Οὐχ ἄχαρι μὲν οὐδ' ἄμισθον ἀρετῆς ἔπαινος
|
Incipit |
|
οὐχ ἑτέραν τινὰ, ἀλλὰ ταύτην εἰδὼς οὖσαν ἀληθεστάτην ἀρχήν.
|
Desinit |
|
ΟΥΧ Η ΤΥΧΟΥΣΑ ΔΥΣΧΕΡΕΙΑ
|
Incipit |
|
ΟΥΧ Η ΤΥΧΟΥΣΑ ΔΥΣΧΕΡΕΙΑ
|
Incipit |
|
ΟΥΧ Η ΤΥΧΟΥΣΑ ΔΥΣΧΕΡΕΙΑ
|
Incipit |
|
ΟΥΧ Η ΤΥΧΟΥΣΑ ΔΥΣΧΕΡΕΙΑ
|
Incipit |
|
ΟΥΧ Η ΤΥΧΟΥΣΑ ΔΥΣΧΕΡΕΙΑ
|
Incipit |
|
Οὐχ ἡ τυχοῦσα μέν ἐστι δυσχέρεια
|
Incipit |
|
οὐχ ἵνα καθεύδῃς
|
Desinit |
|
οὐχ ἵνα οἰκοδομὴν λιθῶν
|
Incipit |
|
Οὐχ ὅπως οὐδ' ἂν εἷς οἶμαι τῶν πάντων
|
Incipit |
|
ΟΥΧ ΟΥΤΩ ΤΙΣ ΑΝ ΗΡΑ ΔΙΦΑ Γ'ΩΣ ΕΥΡΙΣΚΗ ΠΑΝΔΑΙΣΙΑΝ ΒΡΩΜΑΤΩΝ
|
Incipit |
|
οὐχ οὕτω τίς ἂν, ἤρα, διφᾶ γ’ ὡς
|
Incipit |
|
Οὐχ οὕτως ἡ σφοδρὰ τῶν ποταμίων
|
Incipit |
|
Οὐχ οὕτως ἡ σφοδρὰ τῶν ποταμίων
|
Incipit |
|
Οὐχ οὕτως ἡ σφοδρὰ τῶν ποταμίων
|
Incipit |
|
Οὐχ οὕτως ἡδύ τι τῷ φιλαρέτῳ καὶ κόρῳ μηδενὶ λυμαινόμενον ὡς μνήμη δικαίου
|
Incipit |
|
Οὐχ οὕτως οἶδέ τι τῶν ἄλλων ἐμποιεῖν τοῖς φιλαρέτοις χάριν ἅμα καὶ ἡδονὴν
|
Incipit |
|
Οὐχ ὑμᾶς δαίμων λῄξεται
|
Incipit |
|
Οὐχ ὡς ἁπλῶς ἁγανακτῶν σοι ταῦτα γράφω, θειοτάτη μοι βασιλίδων
|
Incipit |
|
ουχ’ εις μεν μην εστηκεν, εις δε με στρεφει·
|
Desinit |
|
οὐχὶ διεχεῖτο
|
Desinit |
|
Οὐχι περὶ τὴν σὴν ἐπαγγελίαν δυσελπιστήσας
|
Incipit |
|
Οὐχὶ φιλοτιμίας ἕνεκεν διηγοῦνται
|
Incipit |
|
Οὐχὶ φιλοτιμίας ἕνεκεν διηγοῦνται
|
Incipit |
|
Ὀφείλει δὲ πᾶς ὁ ἐπιμελούμενος
|
Incipit |
|
Ὀφείλει δὲ τούτοις ἀεὶ τοῖς πέντε
|
Incipit |
|
Ὀφείλει δὲ τούτοις ἀεὶ τοῖς πέντε
|
Incipit |
|
ΟΦΕΙΛΕΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝ ΠΡΩΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΠΟΙΕΙΝ ΣΧΟΙΝΟΝ ΔΕΚΑ ΟΡΓΙΩΝ
|
Incipit |
|
Ὀφείλει μετρᾶσθαι ὁ μόδιος οὕτως
|
Incipit |
|
Ὀφείλει ὁ ἀρχιερεὺς προΐστασθαι ἀδικουμένων
|
Incipit |
|
Ὀφείλομεν πιστεύειν ὡς ἐβαπτίσθημεν, ἐβαπτίσθημεν δὲ εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς
|
Incipit |
|
ὀφείλονται ψάλλεσθαι ἐν τοῖς Ἀποδείπνοις
|
Titulus initialis |
|
ὄφεις δράκοντες σκορπίοι σὺν ἀσπίσι
|
Incipit |
|
Ὄφελοιμ ἀδελφοί μου συχνάκις ὑμῖν προσομιλεῖν
|
Incipit |
|
ΟΦΘΑΛΜΙΑΝ ΟΥ ΠΟΙΕΙ ΕΩΣ ΓΗΡΟΥΣ ΟΥΚ ΟΔΟΝΤΑΣ ΑΛΓΗΣΑΙ
|
Incipit |
|
Ὀφθαλμίασίς ἐστιν οἴδημα θερμόν
|
Incipit |
|
Ὀφθαλμίασίς ἐστιν οἴδημα θερμόν
|
Incipit |
|
Ὀφθαλμίασίς ἐστιν οἴδημα θερμόν
|
Incipit |
|
οφθαλμοι αυτου ως φλοξ πυρος· τους μεν αγιους φωτιζωντες· τους δε βεβηλους· φλογιζωντες· τους δε ποδας και ο θειος γρηγοριος· την μετα σαρκος οικονομιαν ενοησε, ποδες γαρ αυτου τη θεοτητι επιβαντες· την ημετεραν σριαν (σωτηριαν) κατειργασαντο·
|
Textus |
|
οφθαλμοις· μη δε συναρπασατω σε
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὀφθαλμὸν θέμιδος φανερὸν μάλα
|
Incipit |
|
ΟΦΘΑΛΜΟΣ ΕΧΕΙ ΧΙΤΩΝΑΣ Δ'
|
Incipit |
|
Ὀφθαλμὸς μὲν ὁρῶν ἢ δένδρον ἀνθοφόρον, ἢ πηγὴν ὑδροτόκον
|
Incipit |
|
Ὄφρα τεῷ, δέσποινα, νόῳ καταθύμιος ἤμην
|
Incipit |
|
Ὀψὲ μὲν ἐδεξάμην τὰς ἐπὶ τοῖς προτέροις γράμμασιν
|
Incipit |
|
Ὀψὲ μὲν ἐπιστέλλω καὶ βραδέως
|
Incipit |
|
ὀψέ ποτε θεὸς ἐπὶ τὴν πολυσχεδῆ ταύτην ἔλασει γῆν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΟΨΕ ΠΟΤΕ ΘΕΟΣ ΕΠΙ ΤΗΝ ΠΟΛΥΣΧΕΔΗ ΤΑΥΤΗΝ ΕΛΑΣΕΙΕ ΓΗΝ
|
Incipit |
|
ὄψεως νῦν δὲ
|
Desinit |
|
ὄψιν διὰ τί
|
Desinit abruptus |
|
πα]ραδείσῳ
|
Incipit |
|
Παθαινομένης καὶ ἀπολοφυρομένης διαθέσεως
|
Incipit |
|
Παθαινομένης καὶ ἀπολοφυρομένης διαθέσεως τό· ἔμελλεν ἄρα
|
Incipit |
|
Παθαινομένης καὶ ἀπολοφυρομένης διαθέσεως τό· ἔμελλεν ἄρα
|
Incipit |
|
Πάθη δ' εἰσὶν ἐν ταῖς λέξεσιν δεκαοκτώ
|
Incipit |
|
Πάθη δὲ λέξεων ἐστιν κε´
|
Incipit |
|
Πάθη εἰσὶν ἐν ταῖς λέξεσιν δέκα ὀκτώ
|
Incipit |
|
Παθήματα Τροίας εἶδε μὲν ἐπὶ τῆς ἀντιπέραν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Πάθος ἡ δειλία ὁ φόβος
|
Incipit |
|
Παθῶν μου τὸν ἄστατον καὶ δεινόν
|
Incipit |
|
Παθῶν μου τὸν ἄστατον καὶ δεινόν
|
Incipit |
|
Παθῶν μου τὸν ἄστατον καὶ δεινὸν κατεύνασον σάλον
|
Incipit |
|
παι]δίον κολακείαις ἐπειρᾶτο... τοῖς ἰδίοις ὄ]νυξιν
|
Incipit |
|
παῖδά σου
|
Desinit |
|
Παῖδα φιλάργυρός τις εὔπορος ἔχων κόρην ἐβούλετο συνάψαι πρὸς γάμον αὐτῷ πλουσίαν μέν, αἰσχρὰν δὲ τὴν ὄψιν. ἀποστρεφόμενος τὴν μνηστείαν ὁ νέος μεταξύ τινος ἑορτῆς γινομένης ἑτέρας ἠράσθη παρθένου καλῆς, ἐνδεοῦς δὲ χρημάτων ἐν τῇ πανηγύρει ταύτην ἰδών. περὶ ἧς τὸν πατέρα πρὸς γάμον αἰτήσας διήμαρτε. πολέμου καταλαβόντος ἠρίστευσε καὶ δωρεὰν ἣν ἐθέλει παρὰ τῶν νόμων ἔχων αἰτεῖν ἀξιοῖ τὴν ἐρωμένην λαβεῖν ἀντιλέγοντος τοῦ πατρός. μελετῶμεν τὸν νέον.
|
Titulus initialis |
|
Παῖδα φιλάργυρός τις εὔπορος ἔχων κόρην ἐβούλετο συνάψαι πρὸς γάμον αὐτῷ πλουσίαν μέν, αἰσχρὰν δὲ τὴν ὄψιν. ἀποστρεφόμενος τὴν μνηστείαν ὁ νέος μεταξύ τινος ἑορτῆς γινομένης ἑτέρας ἠράσθη παρθένου καλῆς, ἐνδεοῦς δὲ χρημάτων ἐν τῇ πανηγύρει ταύτην ἰδών. περὶ ἧς τὸν πατέρα πρὸς γάμον αἰτήσας διήμαρτε. πολέμου καταλαβόντος ἠρίστευσε καὶ δωρεὰν ἣν ἐθέλει παρὰ τῶν νόμων ἔχων αἰτεῖν ἀξιοῖ τὴν ἐρωμένην λαβεῖν ἀντιλέγοντος τοῦ πατρός. μελετῶμεν τὸν φιλάργυρον.
|
Titulus initialis |
|
παιδαγωγηθήσεται βίον
|
Desinit |
|
ΠΑΙΔΑΣ ΕΓΩ
|
Incipit |
|
παῖδας ὁ νόμος ἐντεῦθεν ἀτιμασθέντας ἴδοι
|
Incipit |
|
Παιδεία ἐστὶν ἀγωγὴ ἐπίπονος ὠφέλιμος
|
Incipit |
|
Παιδείαν στόματος ἀκούσατε τέκνα
|
Incipit |
|
Παῖδες λιπόντες πρὸς μικρόν
|
Incipit |
|
παιδεύεσθαι ἄμεινον
|
Desinit |
|
παιδευθῶμεν τοίνυν καὶ ἡμῶν
|
Desinit cuiusdam partis |
|
παιδευομένους καὶ ἔργῳ τελειουμένους· ἀεὶ τὸν Θεὸν δοξάζειν...
|
Desinit |
|
Παιδεύσωμεν τὴν ἡμετέραν γλῶτταν, ἀδελφοί
|
Incipit |
|
Παιδευτὴν μοναχῶν ψαλλέτω ὄργανον
|
Incipit |
|
Παιδευτοῦ μὲν κλῦθι καί, υἱέ, διδακτικὸς ἔσσο
|
Incipit |
|
παιδικῆς ἐστιν
|
Desinit |
|
Παιδίν μου ποθεινότατον τέκνον ἠγαπημένον
|
Incipit |
|
Παιδίον
|
Incipit |
|
Παιδίον ἦν ὁ μακάριος Ἐφραὶμ εἶδεν ὄναρ
|
Incipit |
|
Παιδίον ὡσεὶ ἐτῶν τεσσάρων
|
Incipit |
|
Παιδίον ὡσεὶ ἐτῶν τεσσάρων
|
Incipit |
|
παιδιου ο δε εγερθεις παρελαβε το παιδιον και την μητερα αυτου
|
Incipit abruptus |
|
Παιδοτόκον Παρθένον
|
Incipit |
|
Παίζει καὶ πολιή, τὰ δὲ παίγνια
|
Incipit |
|
ΠΑΙΣΙ Δ' ΑΠΟΔΩΣΟΜΕΝ ΠΑΙΖΕΙΝ ΑΥΤΑ ΕΡΡΩΣΟ
|
Desinit |
|
Παιωνικὸν δὲ μέτρον ἐστὶν ὅπερ ἐκ παιῶνος συντίθεται
|
Incipit |
|
Πάλαι μὲν ἡ τοῦ Μωσέως ράβδος τοῦ ἰσραηλιτικοῦ
|
Incipit |
|
Πάλαι μὲν ἤδη καὶ ἀεὶ τῇ φθορᾷ
|
Incipit |
|
ΠΑΛΑΙ ΜΕΝ ΗΜΑΣ ΕΞΩΣΕ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ ΝΥΝ ΔΕ ΔΙΑ ΤΗΣ ΓΗΣ ΕΠΙΒΑΣΚΑΙΝΩΝ ΕΞΑΓΕΙΝ ΠΕΙΡΑΤΑΙ
|
Desinit |
|
Πάλαι μὲν Ἰουδαῖοι τὸν Ἰωσὴφ ἱστοροῦσιν ἐκ Θεοῦ τὴν σιτοδείαν προεγνωκότα πολλοῖς καὶ μεγάλοις σίτου ταμείοις θρέψαι τὴν Αἴγυπτον.
|
Incipit |
|
Πάλαι μὲν οὖν ἡ τοῦ Μωσέως ῥάβδος
|
Incipit |
|
Πάλαι μὲν τὰς κατὰ γῆν διατριβὰς ἀνύοντες
|
Incipit |
|
Πάλαι μὲν τὰς κατὰ γῆν διατριβὰς ἀνύοντες
|
Incipit |
|
Πάλαι μὲν τὰς κατὰ γῆν διατριβὰς ἀνύοντες
|
Incipit |
|
Πάλαι μὲν τὰς κατὰ γῆν διατριβὰς ἀνύοντες
|
Incipit |
|
Πάλαι μὲν τὰς κατὰ γῆν διατριβὰς ἀνύοντες οἱ ἀπόστολοι
|
Incipit |
|
Πάλαι μὲν τὰς κατὰ γῆν διατριβὰς ἀνύοντες οἱ ἀπόστολοι
|
Incipit |
|
ΠΑΛΑΙ ΜΟΙ ΔΙΑ ΛΟΓΩΝ ΗΝ
|
Incipit |
|
ΠΑΛΑΙ ΜΟΙ ΔΙΑ ΛΟΓΩΝ ΗΝ ΤΟ ΠΛΗΘΕΙ ΝΕΩΝ ΦΙΛΩΝ ΛΟΓΩΝ ΧΡΗΣΤΩΝ ΠΟΝΩΝ
|
Incipit |
|
Πάλαι τινὲς ἄνθρωποι σκαιοὶ μὲν καὶ τοῦ
μηδενὸς ἄξιοι
|
Incipit |
|
παλαιὰ δικαίως ὑπεχώρει.
|
Desinit |
|
παλαια τε και καινη διαθηκη.
|
Desinit |
|
παλαια τε και καινη διαθηκη.
|
Desinit |
|
παλαια τε και νεα διαθηκη
|
Desinit |
|
παλαια, δικαιως υπεχωρει.
|
Desinit |
|
παλαιᾶς εἰς εὕρεσιν διδούς
|
Desinit |
|
Παλαιὸς νόμος ἐστὶ μηδένα κωλύεσθαι
|
Incipit |
|
Παλαιὸς νόμος ἐστὶ μηδένα κωλύεσθαι
|
Incipit |
|
Παλαιὸς νόμος ἐστὶ μηδένα κωλύεσθαι
|
Incipit |
|
Παλαιὸς νόμος ἐστὶν, ἵνα μηδεὶς
|
Incipit |
|
Παλαιστὴς ἔχει δακτύλους
|
Incipit |
|
Παλαῖστραι μὲν σώμασιν ἀνδρείαν χαρίζονται
|
Incipit |
|
παλιλλογηθὲν περισαλπίσει τούτου τὰς μήνιγγας καὶ οὐδ’ ἄν ἡ πανάκεια τοῦτον ἰάσαιτο.
|
Desinit |
|
Πάλιν ἀνεζωπυρώθη κατὰ τοῦ γένους φθόνος δαιμόνιος
|
Incipit |
|
ΠΑΛΙΝ ΑΝΙΣΤΑΤΑΙ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΑΠΑΝΤΩΝ ΠΡΟΚΑΘΗΤΑΙ, ΟΤΙ ΑΥΤΩ Η ΔΟΧΑ
|
Desinit |
|
Πάλιν δεσποτικὴ ἑορτὴ καὶ πάλιν ἐγὼ πανηγυριστὴς προθυμώτατος πανηγυρίζων τὴν ἐμαυτοῦ σωτηρίαν
|
Incipit |
|
παλιν δια δυο ετων επανεληλυθοτα τελευτησαντος του Ηρωδου.
|
Desinit |
|
Πάλιν Ἑλλάδος ἀνόρθωσις καὶ πάλιν ἀνακαίνησις
|
Incipit |
|
Πάλιν ἐπ' ἐμὲ δόγμα καὶ πρόσταγμα ὑπόθεσιν ἔχον ἐπαινεῖν τὸν μέγαν Χρυσόστομον
|
Incipit |
|
Πάλιν ἐπὶ τόπου ἁγίου οἱ πόδες
|
Incipit |
|
Πάλιν ἐπιδημία Θεοῦ καὶ πάλιν ἡμῖν ἑορτῶν ἑορτή
|
Incipit |
|
Πάλιν ἡ Ἡρωδιὰς δαιμονίζεται
|
Incipit |
|
Πάλιν ἡ τῆς βασιλίδος τῶν ἑορτῶν ἑορτὴ προεόρτιος ἐπεδήμησε
|
Incipit |
|
Πάλιν ἡμῖν ἀγῶνες καὶ πάλιν περὶ τὸ λέγειν ὁρμαί. Ἂν δ' οἱ νῦν ἀγῶνες τῶν προτέρων διάφοροι, οὐχὶ διάφορον καὶ τὸ ὑποκείμενον, ἀλλὰ τὸ μὲν ὑποκείμενον ἕν, ἡ δὲ τῶν ἀγώνων χρῆσις διάφορος.
|
Incipit |
|
Πάλιν ἡμῖν δεσποτικὴ πανήγυρις ἐπέλαμψε σήμερον τῆς προλαβούσης τῶν Χριστοῦ γενεθλίων λαμπρότερον
|
Incipit |
|
ΠΑΛΙΝ ΗΜΙΝ Η ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΔΟΣ ΤΩΝ ΕΟΡΤΩΝ ΕΟΡΤΗ
|
Incipit |
|
Πάλιν ἡμῖν ἡ τοῦ μακαρίου Δαυὶδ πνευματικὴ κιθάρα παρὰ τοῦ
|
Incipit |
|
Πάλιν ἡμῖν ὁ θεῖος ἐφέστηκε πρόδρομος καὶ πάλιν ὁ λόγος ἥκει πανηγυρίσων
|
Incipit |
|
ΠΑΛΙΝ ΗΜΙΝ ΠΑΝΔΑΙΣΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΦΙΛΟΤΙΜΩΣ ΠΡΟΤΙΘΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
Πάλιν ἡμῖν παρὰ τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐδόθη καιρὸς
|
Incipit |
|
Πάλιν ἡμῖν, ἀγαπητοί, πνευματικῶς ᾄδειν ὁ μακάριος
|
Incipit |
|
Πάλιν Ἡρωδιὰς μαίνεται, πάλιν
|
Incipit |
|
Πάλιν Ἡρωδιὰς μαίνεται, πάλιν
|
Incipit |
|
Πάλιν Ἡρωδιὰς μαίνεται, πάλιν
|
Incipit |
|
Πάλιν Ἡρωδιὰς μαίνεται, πάλιν
|
Incipit |
|
Πάλιν Ἡρωδιὰς μαίνεται, πάλιν ταράττεται, πάλιν ὀρχεῖται
|
Incipit |
|
Πάλιν ἠρώτησε ὁ ἀδελφὸς τὸν γέροντα λέγων
|
Incipit |
|
πάλιν ἰουδαϊκὴ κακία
|
Incipit |
|
Πάλιν ἱπποδρομία, καὶ πάλιν ὁ σύλλογος ἡμῖν ἐλάττον γέγονε
|
Incipit |
|
Πάλιν ἱπποδρομίαι καὶ θεάτρα σατανικά, καὶ ὁ σύλλογος
|
Incipit |
|
Πάλιν λαμπρὸς ὑμέναιος, πάλιν δυὰς νυμφίων
|
Incipit |
|
πάλιν με τῶν ὁμοίων ἔχεσθαι πείσει καὶ τῆς
ὑμῶν ὠφελείας οὐδὲν τῶν ἄλλων προθήσω
|
Desinit |
|
Πάλιν μοι δολιόφρον καὶ ἀπατεών
|
Incipit |
|
πάλιν ὁ δεινὸς καὶ ἀρχέκακος ὄφις
|
Incipit |
|
Πάλιν ὁ δεινὸς καὶ ἀρχέκακος ὄφις
|
Incipit |
|
Πάλιν ὁ ἡμέτερος Ἰωάννης, ὦ Ἐφέσιοι, μᾶλλον δὲ πάσης τῆς
|
Incipit |
|
Πάλιν ὁ τοῦ παραδείσου ξένους ἡμᾶς ποιήσας
|
Incipit |
|
Πάλιν οἱ δείλαιοι καὶ πάντων ἀνθρώπων ἀθλιώτεροι νηστεύειν μέλλουσιν Ἰουδαῖοι
|
Incipit |
|
Πάλιν οἱ μαθηταὶ κλυδωνίζονται
|
Incipit |
|
πάλιν ὅπερ ἔπεμψεν ὑποδεξάμενος, ᾧ...
|
Desinit |
|
ΠΑΛΙΝ ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΟΞΑΖΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
Πάλιν παρακαλῶ καὶ δέομαι ὑμῶν
|
Incipit |
|
Πάλιν παρακαλῶ καὶ δέομαι ὑμῶν
|
Incipit |
|
Πάλιν παρακαλῶ καὶ δέομαι ὑμῶν καὶ ταύτην τὴν μικράν
|
Incipit |
|
Πάλιν σὸς δοῦλος
|
Incipit |
|
Πάλιν Συμεὼν ἐν ἀγκάλαις βαστάζει τὸν Δεσπότην
|
Incipit |
|
Πάλιν τῇ παρρησίᾳ τοῦ ἁγίου Πνεύματος διασπῶν τὰς σειρὰς
|
Incipit |
|
Πάλιν ὑμῖν Τίμων εἰς βουλευτήριον οὐχ ὑπὲρ ὑμῶν τι διαπραξόμενος
|
Incipit |
|
Πάλιν ὑπεσκελίσθην ὁ τάλας τὸν νοῦν τῇ πονηρᾷ συνηθείᾳ δουλεύων τῆς ἁμαρτίας
|
Incipit |
|
Πάλιν ὑπεσκελίσθην ὁ τάλας τὸν νοῦν τῇ πονηρᾷ συνηθείᾳ δουλεύων τῆς ἁμαρτίας
|
Incipit |
|
Πάλιν χρεία τις ἀναγκαία καὶ κατεπείγουσα, τῶν πρῴην εἰρημένων τὴν ἀκολουθίαν διακόψασα
|
Incipit |
|
Πάλιν ὢ τῆς δυσσεβοῦς πίστεως, μετὰ τὸ τελειωθῆναι τοὺς ἁγίους τοῦ Χριστοῦ μάρτυρας Παπίαν, Διόδωρον, καὶ Κλαυδιανὸν
|
Incipit |
|
Πάλιν, ἀδελφοί μου καὶ τέκνα, βούλομαι ὑπομνῆσαι
|
Incipit |
|
Πάλιν, ἀδελφοί μου καὶ τέκνα, βούλομαι ὑπομνῆσαι
|
Incipit |
|
Πάλιν, ἀδελφοί μου καὶ τέκνα, βούλομαι ὑπομνῆσαι ὑμᾶς
|
Incipit |
|
Πάλιν, ἀδελφοί μου καὶ τέκνα, βούλομαι ὑπομνῆσαι ὑμᾶς
|
Incipit |
|
ΠΑΛΛΑΔΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΠΡΟΣ ΛΑΥΣΟΝ ΠΕΡΙ ΝΗΣΤΕΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Παλλαδίου σύντομος σύνοψις περὶ πυρετῶν
|
Titulus initialis |
|
Παλλάδος
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Παμμεδέοντος μᾶτερ Ἰησοῦ
|
Incipit |
|
παμμεδεοντος.
|
Desinit |
|
ΠΑΝ ΑΧΥΡΩΔΕΣ ΕΝΤΑΥΘΑ ΚΑΤΑΛΕΙΨΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΚΙΑΣ ΖΥΜΗΝ ΚΑΙ ΠΟΝΗΡΙΑΣ
|
Desinit |
|
ΠΑΝ ΑΧΥΡΩΔΕΣ ΕΝΤΑΥΘΑ ΚΑΤΑΛΕΙΨΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΚΙΑΣ ΖΥΜΗΝ ΚΑΙ ΠΟΝΗΡΙΑΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ...
|
Desinit |
|
Πᾶν κεφάλαιον σκευάζεται δι' ἓξ ἐπιχειρημάτων
|
Incipit |
|
Πᾶν μέτρον ἄριστον· Κλεόβουλος ὁ Λίνδιος
|
Incipit |
|
ΠΑΝ ΟΝΟΜΑ ΜΟΝΟΣΥΛΛΑΒΟΝ ΟΥΔΕΤΕΡΟΝ ΠΕΡΙΣΠΑΤΑΙ
|
Incipit |
|
Πᾶν ὄνομα μονοσύλλαβον οὐδέτερον περισπᾶται
|
Incipit |
|
Πᾶν ὄνομα μονοσύλλαβον οὐδέτερον περισπᾶται
|
Incipit |
|
πᾶν ὄνομα μονοσύλλαβον οὐδέτερον περισπᾶται
|
Incipit |
|
ΠΑΝ ΟΝΟΜΑ ΜΟΝΟΣΥΛΛΑΒΟΝ ΟΥΔΕΤΕΡΟΝ ΠΕΡΙΣΠΑΤΑΙ ΚΑΙ ΕΝ ΤΟΙΣ ΛΟΙΠΟΙΣ ΩΣΑΥΤΩΣ
|
Incipit |
|
Πᾶν σύμφωνον μεταξὺ δύο φωνηέντων
|
Incipit |
|
Πᾶν σύμφωνον μεταξὺ δύο φωνηέντων
|
Incipit |
|
πᾶν τάλαντον ἰδίαις ἔχει μνᾶς ξ'
|
Incipit |
|
Πᾶν τὸ δύνασθαι ἐν τῷ ποιεῖν ἐστι
|
Incipit |
|
Πᾶν τὸ ἐπιβαλόμενον καὶ πετώμενον εὔδηλον ὅτι ἀπὸ τῶν χαμαί
|
Incipit |
|
ΠΑΝ[ΤΗ ΚΑΙ ΑΠΑΙΔΕΥΤΟΣ ΚΑΙ ΩΣ ΕΙΠΕΙΝ ΒΑΡΒΑΡΟΣ
|
Incipit |
|
Παναγια δεσποινα θεοτοκε
|
Incipit |
|
ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΤΟΚΕ Η ΕΛΠΙΣ
|
Incipit |
|
ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΤΟΚΕ Η ΕΛΠΙΣ ΠΑΝΤΩΝ
|
Incipit |
|
ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΡΟΣΤΑΤΤΟΥΣΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
|
Incipit |
|
Παναγία Δέσποινα Θεοτόκε, ἀποδίωζον τοὺς πονηρούς
|
Incipit |
|
παναγία δέσποινα θεοτόκε, ἡ ἐλπὶς πάντων τῶν περάτων τῆς γῆς
|
Incipit |
|
Παναγία Δέσποινα Θεοτόκε, ἡ μόνη καθαρά
|
Incipit |
|
Παναγία Δέσποινα Θεοτόκε, ἡ μόνη καθαροτάτη καὶ ψυχὴν καὶ σῶμα
|
Incipit |
|
παναγία δέσποινά μου θεοτόκε ἀποδίωξον τοὺς πονηρούς
|
Incipit |
|
Παναγία Δέσποινά μου Θεοτόκε, ἀποδίωξον
|
Incipit |
|
παναγία δέσποινά μου θεοτόκε, ἀποδίωξον ἀπ’ ἐμοῦ τοῦ ἁμαρτωλοῦ
|
Incipit |
|
Παναγία Δέσποινά μου Θεοτόκε, ἀποδίωξον τοὺς πονηρούς
|
Incipit |
|
Παναγία Θεοτόκε, ἀποδίωξον τοὺς πονηροὺς καὶ ἀκαθάρτους λογισμούς
|
Incipit |
|
παναγίων ἀγγέλων αἰνῶ καὶ προσκυνῶ καὶ δοξάζω τὸ πάντιμον... ἀμήν
|
Desinit |
|
παναγιώτατε δέσποτα
|
Incipit |
|
Παναγιώτατε δέσποτά μου καὶ οἰκουμενικὲ (πατ)ριάρχα
|
Incipit |
|
Παναγιώτατε καὶ ἡμῶν ἀφέντη καὶ δέσποτα καὶ οἰκουμενικὸς πάπας
|
Incipit |
|
Παναγιώτατε καὶ σεβασμιώτατε ἡμῶν δέσποτα
|
Incipit |
|
Παναγιώτατέ μου δέσποτα καὶ οἰκουμενικὲ πατριάρχα, πέποιθα εἰς θεὸν τοῦ ὑγιαίνειν τὴν μεγάλην ἁγιωσύνην σου καὶ τὴν αἰσθητὴν καὶ ὁρωμένην ὑγίειαν εὐφραινομένην ἐν Κυρίῳ πάντοτε
|
Incipit |
|
Παναμώμητε ἁγνὴ / ἐλπὶς καὶ σκέπη τῶν ὀρθοδόξων, / πρόφθασον κἀμὲ / τὸν ἀνάξιον / καὶ ῥῦσαι κακίας
|
Incipit |
|
Πανδεκτικὴ μὲν ἰατροῖς κλῆσις πέλει
|
Incipit |
|
Πανευλαβῶς ὁρῶσιν οἱ θεῖοι νόες τὸ σεπτὸν εἶδος
|
Incipit |
|
Πανευτυχέστατε ()ρηξ τοῦ ἀνδρικωτάτου
|
Incipit |
|
Πανηγύρεις εὕρημα μὲν καὶ δῶρον θεῶν εἰς ἀνάπαυσιν τῶν περὶ τὸν βίον αἰεὶ πόνων παραδιδόμεναι
|
Incipit |
|
Πανηγύρεων δὲ μελλουσῶν μὲν πόθος
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Πανηγυρικὴν ἰδέαν
|
Incipit |
|
Πανηγυρικὴν ἰδέαν
|
Incipit |
|
Πανηγυρικὴν ἰδέαν
|
Incipit |
|
Πανηγυρικῆς ἰδέας καὶ οὗτος ὁ λόγος ἀκόλουθος
|
Incipit |
|
Πανήγυριν εἴ τις εἴποι τὸ πλῆθος τῶν ἀδελφῶν
|
Incipit |
|
Πανήγυριν νόμιζε τόνδε τὸν βίον
|
Incipit |
|
Πανήγυρις ἱερὰ καὶ ὑπέρλαμπρος ἡ τοῦ θαυμαστοῦ Γρηγορίου ἐπάνοδος
|
Incipit |
|
Πανήγυρις μὲν αὕτη βασιλέως μεγάλου, χαίρωμεν δ' ἐν αὐτῇ
|
Incipit |
|
Πανιερώτατε Βελᾶς καὶ ἐν Κυρίῳ συναδελφέ, ἐδεξάμην γραφήν σου
|
Incipit |
|
ΠΑΝΙΕΡΩΤΑΤΕ ΗΜΩΝ ΑΥΘΕΝΤΑ ΚΑΙ ΔΕΣΠΟΤΑ
|
Incipit |
|
Πανιερώτατε, μετὰ τὸ ἀποσωθῆναί σοι τὸ παρόν, ἐπιστείλας δήλωσον ἡμῖν ὅτι ἀπεσώθη σοι· καὶ δὶς γράψον εἰ οἷόν τε, μήποτε ἡ μία τῶν γραφῶν οὐ διασωθῇ πρὸς ἡμᾶς. Μετάνοιαν. Ὁ ταπεινὸς Γεννάδιος τῷ πανιερωτάτῳ καὶ πάντα ἀρίστῳ μητροπολίτῃ Μηδείας Θεοφάνει
|
Titulus initialis |
|
Πανοσιώτατε, πανσοφώτατε καὶ διδασκάλων ὑπέρτατε... ἐλπὶς μοί ἐστιν
|
Incipit |
|
Πανσέβαστέ μοι αὐθέντα, δέδοικα περὶ τῷ λόγῳ
|
Incipit |
|
Πανσέβαστε σεβαστὲ καὶ ἐν ἁγίῳ Θεῷ ἀγαπητὲ υἱὲ τῆς κατ’ ἡμᾶς ἁγίας μονῆς, κύριε Κωνσταντῖνε Βαρδαχλᾶ
|
Incipit |
|
Πανσέβαστε σεβαστὲ οἰκεῖε... εὐχή μοι διηνεκής
|
Incipit |
|
Πάνσοφε Δέσποτα, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ τὸν οὐρανὸν στερεώσας
|
Incipit |
|
Πανσυδὶ πάντα φόως ποτιδέρκεται ἔθνεα νεκρῶν
|
Desinit |
|
πάντα ἂν ἀνέτρεψε καὶ συνέχεε. Διὰ τοῦτο χώραν αὐτῷ κατὰ πάντων ὁ δεσπότης οὐ δίδωσιν, ὡς φιλάνθρωπος· ᾧ πρέπει...
|
Desinit |
|
πάντα γὰρ δι' αὐτὴν ὑπάρξει σφίσιν ἀπὸ Θεοῦ τε καὶ ἀνθρώπων τὰ κρείττω
|
Desinit |
|
Πάντα γὰρ ἐνεργεῖ ἓν καὶ τὸ αὐτὸ πνεῦμα, διαιροῦν ἰδίᾳ ἑκάστῳ, καθὼς βούλεται· ᾧ…
|
Desinit |
|
πάντα δὲ τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ θεοπρεπῶς καὶ καλῶς διαθέμενος, παρέδωκεν τὴν μακαρίαν καὶ ἁγίαν αὐτοῦ ψυχὴν ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΠΑΝΤΑ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΝΥΝ Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΒΙΒΛΟΣ
|
Desinit |
|
ΠΑΝΤΑ ΔΙΠΛΑ ΕΔΩΚΕΝ ΗΜΙΝ Ο ΘΕΟΣ
|
Incipit |
|
πάντα ἔστιν ἀποδημήσαντας τυχεῖν τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι Χριστοῦ, ᾧ…
|
Desinit |
|
Πάντα ἰδὼν Διὸς ὀφθαλμός
|
Incipit |
|
Πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντί με Χριστῷ, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν.
|
Desinit |
|
Πάντα μᾶλλον, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἔγωγ' ἂν ᾤμην
|
Incipit |
|
Πάντα μὲν ὁρᾷ ὁ Θεός, ὁρῶσι δὲ τὸν Θεόν
|
Incipit |
|
Πάντα ὅσα ἂν δήσητε ἐπὶ τῆς γῆς
|
Incipit |
|
Πάντα ὅσα διεταξάμην περὶ τοὺς ἐπιβούλους
|
Incipit |
|
Πάντα πεποίηκας τάδε Μούσαις
|
Incipit |
|
Πάντα σὸν ὠδύραντο λυγρόν
|
Incipit |
|
Πάντα σοφὸν Μούσῃσι παρέδραμες
|
Incipit |
|
ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΔΙΑ ΤΗΣ ΕΙΟΝ ΚΑΘΑΡΑ ΟΝΤΑ ΕΧΟΝΤΑ ΤΡΕΙΣ ΣΥΛΛΑΒΑΣ
|
Incipit |
|
πάντα τὰ ἐπιτη[δεύματα
|
Desinit |
|
Πάντα τὰ παρὰ Θεοῦ γεγονότα ταῖς ἑαυτῶν εὐεργεσίαις τὴν πρὸς τὸν πεποιγκότα δουλικὴν ἑκάστοτε παρίστησιν εὔνοιαν
|
Incipit |
|
Πάντα τὰ παρὰ τῶν ἁγίων πραχθέντα εἴ τις βουληθείη σπουδαιότερον ἐκζητῆσαι
|
Incipit |
|
Πάντα τὰ παρὰ τῶν ἁγίων πραχθέντα εἴ τις βουληθείη σπουδαιότερον ἐκζητῆσαι
|
Introductio |
|
Πάντα τὰ ὑπὲρ θεανδιρκῶς παρὰ τοῦ σωτῆρος
|
Incipit |
|
Πάντα τολμᾷ γλῶσσα δολία καταφρονοῦσα τοῦ Κτίσαντος
|
Incipit |
|
πάντας εἰς οὐρανοὺς ἀνεκόμισεν ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
πάντας εἰς οὐρανοὺς ἀνεκόμισεν ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
πάντας εἰς οὐρανοὺς ἀνεκόμισεν ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
πάντας εἰς οὐρανοὺς ἀνεκόμισεν ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
πάντας εἰς οὐρανοὺς ἀνεκόμισεν ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν· ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
πάντας ἡμᾶς διηνεκῶς ἀπολαύειν... ἀμήν
|
Desinit |
|
πάντας κινδυνεύοντας παραδόξως πολλάκις διέσωσας
|
Desinit |
|
Πάντας μὲν ἄλλους δεῖ θαυμάζειν
|
Incipit |
|
Πανταχοῦ μὲν καὶ ἐπὶ πάντων, ὡς εἰπεῖν, τῶν θείων διηγημάτων κατώτεροι τῶν πραγμάτων
|
Incipit |
|
παντελῆ λοιπὸν ὑπέλθωμεν σιωπήν. Παράσχοι δὲ ὁ κύριος καὶ ὑμῖν τῶν εἰρημένων μισθόν, καὶ ὑμῖν καρπόν ὧν ἠκούσατε χάριτι τοῦ Χριστοῦ αὐτοῦ ... ἀμήν.
|
Desinit |
|
Πάντες δόμεν δόξαν
|
Incipit |
|
Πάντες δῶμεν δόξαν τῷ Θεῷ τῷ κόσμῳ καταλάμψαντι
|
Incipit |
|
Πάντες μεθόδους ποιοῦντες, εὑρίσκομεν τὸ ζητούμενον
|
Incipit |
|
Πάντες μὲν οἱ τῶν μαρτύρων ἀγῶνες ἐπίδοξοι καὶ θαυμάζεται πανταχοῦ τῶν δικαίων ἡ ἄθλησις
|
Incipit |
|
Πάντες μὲν ὅσοι παιδείαν ἄκρως μεμνημένοι
|
Incipit |
|
Πάντες μέν σε ἴδον πάντων
|
Incipit |
|
Πάντες οἱ εὐσεβεῖς συνδράμωμεν
|
Incipit |
|
Πάντες οἱ παραπορευόμενοι τὴν ὁδὸν ἐπιβλέψατε
|
Incipit |
|
Πάντες οἴδαμεν
|
Incipit |
|
Πάντες προφῆται καὶ ἀπόστολοι διδάσκουσιν ἡμᾶς περὶ τῶν μελλόντων
|
Incipit |
|
πάντες σχεδὸν οἱ κατὰ τὴν οἰκουμένην
|
Incipit |
|
ΠΑΝΤΕΣ ΣΧΕΔΟΝ ΟΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΙ
|
Incipit |
|
ΠΑΝΤΙ ΑΝΘΡΩΠΩ ΕΜΦΥΤΟΝ ΠΑΡΑ ΘΕΟΥ ΔΕΞΑΜΕΝΩ ΝΟΥΝ
|
Incipit |
|
παντὶ εἶναι καὶ τῆς ἐνδέχεται
|
Desinit |
|
παντί που σαφὲς καὶ δύο καθεστηκέναι τὰς ὥρας ἑκατέρας ἀποδιδομένης
|
Incipit |
|
παντὶ τρόπῳ κοινωνοὺς ἔχειν καὶ συλλειτουργοὺς σπουδάζοντες
|
Desinit |
|
Παντοδαὴς καὶ Μουσῶν ἱερά
|
Incipit |
|
παντοδύναμον
|
Desinit |
|
Παντοκράτορ ἀΐδιε Θεέ
|
Incipit |
|
ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡ ΚΥΡΙΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕ ΠΑΣΗΣ ΚΤΙΣΕΩΣ
|
Incipit |
|
Παντοκράτορ Κύριε παμμέδων Λόγε
|
Incipit |
|
Παντοκράτωρ θεέ, αἰώνιε καὶ δύναμεις ἀόραται ἀένων φῶς
|
Titulus initialis |
|
Παντολέοντος διακόνου τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας ἐγκώμιον εἰς τὴν σύναξιν τῶν παμμεγίστων ταξιαρχῶν Μιχαὴλ καὶ Γαβριὴλ
|
Titulus initialis |
|
Παντὸς ἀνθρώπου γένεσις καὶ πρόοδος εἰς βίον
|
Incipit |
|
Παντὸς ἀρχομένῳ σπουδαίου
|
Incipit |
|
Παντὸς δογματικοῦ καὶ ἐνταλματικοῦ ἀγαθοῦ
|
Incipit |
|
ΠΑΝΤΟΣ ΔΟΓΜΑΤΙΚΟΥ ΤΕ ΚΑΙ ΕΝΤΑΛΜΑΤΙΚΟΥ
|
Incipit |
|
Παντὸς δογματικοῦ τε καὶ ἐνταλματικοῦ ἀγαθοῦ
|
Incipit |
|
Πάντος ἔργου τε καὶ λόγου καὶ διανοίας ἡγείσθω θεὸς
|
Incipit |
|
Παντὸς τοῦ κύδου φάος ἀγλαόν
|
Incipit |
|
Πάντοτε ἀγαθὰ μελετᾷν ὀφείλομεν, ἀδελφοί μου
|
Incipit |
|
Πάντοτε μὲν ἀδολεσχεῖν
|
Incipit |
|
Πάντοτε μὲν ὁ θεὸς τοὺς ἑαυτοῦ δούλους καὶ θεράποντας
|
Incipit |
|
Πάντοτε μὲν ὁ θεός, ὡς φιλάνθρωπος, καιρὸν εἰς μετάνοιαν τοῖς ἁμαρτωλοῖς δέδωκε
|
Incipit |
|
Πάντοτε μέν, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, τὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ παθήματα ὑπομνηματιζόμενα
|
Incipit |
|
πάντοτε μέν, ἀδελφοὶ, χρεωστοῦμεν νὰ κηρύττωμεν τὴν φιλανθρωπίαν τοῦ Θεοῦ
|
Incipit |
|
πάντοτε μὲν, περισσότερον δέ τώρα εἶναι ἀρμόδιος καιρὸς νά εἴπωμεν
|
Incipit |
|
πάντοτε μέν, ὦ ἀδελφοί χριστιανοί, ἔχομεν χρέος νά κηρύττωμεν τήν φιλανθρωπίαν τοῦ Θεοῦ
|
Incipit |
|
Πάντοτε χαίρετε, φησὶν ὁ μακάριος Παῦλος, ἀγαπητοί, ἀδιαλέπτως προσεύχεσθε (I Thes. 5, 18)
|
Incipit |
|
πάντων ἀγαθῶν ἀκηράτων τὴν δόσιν καὶ βασιλείας θεοῦ τὴν κληρουχίαν ... ἀμήν
|
Desinit |
|
πάντων αὐτὸς εἰς τοῦτον τὸν κινδύνον ἤγαγες
|
Desinit |
|
Πάντων μὲν ἐγὼ θείων λόγους ἀνδρῶν καὶ μάλιστα τῶν καθ' ἡμᾶς
|
Incipit |
|
Πάντων μὲν ὁ Θεός· Θεὸς τῶν πιστῶν καὶ εὐσεβῶν καὶ δικαίων οὺ φύσει μόνον, ἀλλὰ καὶ προαιρέσει καὶ γνώσει
|
Incipit |
|
Πάντων μὲν τῶν θεοφιλῶν ἀνδρῶν
|
Incipit |
|
Πάντων μὲν τῶν Θεῷ φίλων ἀνδρῶν
|
Incipit |
|
Πάντων μὲν τῶν ὑπ' αἴσθησιν κειμένων οὐδενὸς ἡττημένος ὁρῶμαι
|
Incipit |
|
Πάντων οὖν τῶν ποτὲ ἐχθρῶν ὑποπόδιον τοῦ θεοῦ
|
Desinit |
|
ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΑΡΣΕΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΘΗΛΥΚΩΝ ΚΑΙ ΟΥΔΕΤΕΡΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ
|
Incipit |
|
πάντων τῶν καλῶν τὴν μέθεξιν καὶ βασιλείας οὐρανῶν τὴν ἐπίδοσιν... ἀμήν
|
Desinit |
|
Πάντων τῶν κατὰ τὸν βίον ἐπιτηδευμάτων
|
Incipit |
|
Πάντων τῶν λογισμῶν ἡδονὰς ἐχόντων
|
Incipit |
|
πάντως δὲ οὐκ ὀκνήσεις ἔνθα τί σοι καὶ ὁ φίλος ὠφεληθήσεται καὶ εἴ τις ἐντεύξεται ἕτερος τῷ συντάγματι. Τῷ δὲ Θεῷ ἡμῶν πρέπει δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
Πάντως ἐπειδὴ πνευματικὸν ἡμῖν καὶ θεῖον Παγκράτιον
|
Incipit |
|
πάντως ἐστὶ δι’ Ὑιοῦ ἐν Πνεύματι
|
Desinit |
|
πάντως ὅτι καὶ κατὰ τὴν θείαν φύσιν δοῦλος καὶ ὑπουργὸς ὑπάρχει, κατὰ τοὺς τῶν Ἀρειανῶν μύθους. Καὶ τοῦτο εὐθέως κατάδηλον ποιῆσαι πειράσομαι.
|
Desinit |
|
πάντως οὐδεὶς οὐδέ ποτε βαβαί σου τῆς ἀνάγκης
|
Desinit |
|
Πάντως οὐκ ἀγνοεῖς τὸ ἀναρίθμητον τῶν ἐξόδων
|
Incipit |
|
πάντως τὸ μαθεῖν φροῦδον
|
Desinit |
|
ΠΑΝΤΩΣ ΩΣ Η ΑΡΧΑΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ ΥΠΑΡΧΗ
|
Incipit |
|
πανὺ δεξίως
|
Desinit |
|
πανύμνητε δυσ[χερίας
|
Desinit |
|
Πανυπερεντιμότατε καὶ λογιώτατέ μου υἱέ, τῷ κραταιῷ πανοικειωτάτῳ δουκί
|
Incipit |
|
Πανυψηλότατε, ἐκλαμπρότατε, εὐσεβέστατε, καὶ ὀρθοδοξότατε αὐθέντι Ἰωάννης Νεγγόε μεγάλε βοεβόδα καὶ βασιλεῦ καὶ αὐτοκράτορ πάσης μεγάλης Οὐγγροβλαχίας· ἐπειδὴ με προσέταξας ἀνενεγκεῖν σοι, ὡς ἐν συντόμῳ τὰς αἰτίας δι' ἃς οἱ Λατίνοι κακοδόξως ἠλλοτριώθησαν καὶ μακρὰν γεγόνασιν
|
Incipit |
|
ΠΑΠΑΔΙΚΗ ΗΣ ΕΝ ΑΡΞΗ Η ΠΕΡΙ ΣΗΜΑΔΟΦΩΝΩΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ Η ΤΗΣ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΚΑΙ
|
Titulus initialis |
|
παρ' ἐκείνων προπομπαὶ τῶν ἐξοδευόντων
|
Incipit |
|
παρ' ἐμοῦ πληγὴν λαμβάνων. δη<μέ ας> οἴμοι · τι
|
Desinit |
|
ΠΑΡΑ ΔΕ ΤΟΥΤΟΥΣ ΕΣΤΗΣΑΝ ΕΡΜΙΟΝΕΕΣ
|
Desinit |
|
παρα Ιουδαιοις [
|
Desinit abruptus |
|
παρὰ Πλάτωνι ζητουμένων, ἐκεῖ διαρθρώσομεν
|
Desinit |
|
παρὰ σοῦ πηγὴ ζωῆς, ἐν τῷ φωτί σου ὀψόμεθα φῶς, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
παρὰ τὰς διεξόδους τῶν ὑδάτων ὧν καὶ ἡμεῖς ἀξιωθείημεν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν· ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ἀμήν
|
Desinit |
|
Παρὰ τῆς ἐμοὶ ποθεινοτάτης γραφῆς σου, κατὰ καιρὸν ἀφιγμένης, περὶ τῆς ἀκινδύνου σου ἐπανόδου
|
Incipit |
|
παρὰ τὸ προσῆκον. Κρεῖττον γὰρ στερηθῆναι τοῦ βίου μᾶλλον διὰ τὸν Θεόν, ἢ διὰ τὸν βίον αὐτοῦ τοῦ Θεοῦ. Ὧι πρέπει...
|
Desinit |
|
παρὰ τοῦ δικαίου κριτοῦ
|
Desinit |
|
παρὰ τοῦ δωρησαμένου θεοῦ
|
Detail(s) |
|
παρὰ τοῦ ἱερέως, εἴτε πολλὰς μερίδας ὁμοῦ
|
Desinit |
|
ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΔΕΣΠΟΤΟΥ ΠΡΟΣΗΚΟΥΣΑΣ ΤΑΣ ΑΜΟΙΒΑΣ ΑΠΟΛΗΨΟΙΣΘΕ
|
Desinit |
|
παρὰ τοῦ παντοκράτορος καὶ ἐλεήμονος Θεοῦ ὅτι πάντα ἐδηλώθησαν παρὰ τῆς ἑαυτοῦ εὐσπλαγχνίας καὶ μακροθυμίας, ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
|
παρὰ τοῦ πολεμίου μηχανὰς διαφυγόντες, τῆς παρὰ τοῦ Θεοῦ φιλανθρωπίας ἀξιωθῶμεν· χάριτι...
|
Desinit |
|
παρα τους ποδας
|
Incipit abruptus |
|
παρὰ τῷ Παρνασίῳ ὄρει καθίδρυσαν, τουτέστιν ἐν τῇ Πυθοῖ
|
Desinit cuiusdam partis |
|
παραβάλλοντα εἰς συντυχίαν ὅλως ἐδέχετο
|
Incipit |
|
παραβλάψαι δυνήσονται
|
Desinit |
|
παραβλάψαι δυνήσονται
|
Desinit |
|
παραβλάψαι δυνήσονται τῷ δὲ θεῷ ἡμῶν δόξα...
|
Desinit |
|
παραγγείλας ἀναγνῶναι τὴν ἐπιστολὴν τοῖς ἐν Λαοδικεία καὶ τὴν ἐκεῖθεν τούτοις. τελειοῖ τὴν ἐπιστολὴν·
|
Desinit |
|
Παραγγέλλει δὲ ὥστε τοὺς τοιούτους μη δέχεσθαί τινα. εἰς οἰκίαν μὴ δὲ λέγειν τοῖς τοιούτοις χαίρειν· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
παραγγέλλει δὲ, ὥστε τοῦς τοιούτους, μὴ δέχεσθαί τινᾶ εἰς οἰκίαν, μηδὲ λέγειν τοῖς τοιούτοις χαίρειν. καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
παραγγέλλει μὲν τοῖς αὐτοῖς ἵνα ὅτ' ἂν ἀναγνωσθῆ παρ᾽ αὐτοῖς ἡ ἐπιστολὴ, ποιήσωσι καὶ ἐν τῆ Λαοδικέων ἐκκλησία αὐτὴν ἀναγνωσθῆναι· καὶ τὴν ἐκ Λαοδικείας καὶ εἰς αὐτοὺς ἀναγνωσθῆναι.
|
Desinit |
|
ΠΑΡΑΓΕΝΟΜΕΝΑ ΔΕ ΤΑ ΖΩΑ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΣ ΧΑΡΙΝ ΣΥΛΑ
|
Desinit |
|
Παραγενομένης τῆς ἁγίας τεσσαρακοστῆς (τῶν νηστείων) προσελθὼν ὁ Ἀλέξανδρος
|
Incipit |
|
Παραγένοντο δὲ καὶ οἱ Ἰουδαῖοι καθὰ καὶ ἐκελεύσθη αὐτοῖς
|
Incipit |
|
παράγω σοι μαρτυρίας τοῦ ἡμετέρου δόγματος συστατικάς· οὐκ ἀμβροσίου οὐδὲ αὐγουστίνου οὐδὲ ἱερωνύμου· ἴσως
|
Incipit |
|
παράγω σοι μαρτυρίας τοῦ ἡμετέρου δόγματος συστατικάς· οὐκ ἀμβροσίου οὐδὲ αὐγουστίνου οὐδὲ ἱερωνύμου· ἴσως
|
Incipit |
|
Παράγων ὁ Ἰησοῦς... Πολυσπούδαστον πᾶσιν ἀνθρώποις τὸ τῶν γονέων
|
Incipit |
|
Παραδέδονται δὲ καὶ ὑπὸ τοῦ διαβόλου μυστήρια
|
Incipit |
|
Παραδέδωκε γὰρ ἡμῖν θεῖα τινὰ καὶ ἄρρητα μυστήρια
|
Incipit |
|
παράδειγμα τοῦ πυρριχίου ῥυθμοῦ
|
Incipit |
|
ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΡΠΩΝ, ΕΥΦΡΟΣΥΝΗΣ
\
|
Incipit |
|
Παραδείσου ἡ τὰς πύλας διανοίξασα πιστοῖς
|
Incipit |
|
παραδεξηται το απαγγελλομενον.
|
Desinit |
|
παραδεξηται το απαγγελλομενον·
|
Desinit |
|
παραδέξηται τὸ ἐπαγγελλόμενον.
|
Desinit |
|
παραδεξηται, το απαγγελλομενον.
|
Desinit |
|
παραδεχομενοι της ουρανιου βασιλειας καθιστανται κληρονομοι.
|
Desinit |
|
παραδεχόμενοι. τῆς οὐρανίου βασιλειας καθιστανται κληρονομοι·
|
Desinit |
|
Παραδιδόασιν οἱ τεχνικοὶ τὰ λήγοντα εἰς μᾶς ἀρσενικά
|
Incipit |
|
Παραδιδωμι σοι φησι ταυτην την εντολην τω σταυρω εφιεμενω
|
Incipit |
|
παραδίδωσιν οὐδεὶς, οὔτε παρ' ἐμοῦ
|
Incipit |
|
ΠΑΡΑΔΟΞΑ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΙΑ
|
Desinit |
|
παράδοξα τέρατα ἐγένοντο εἰς τὸν τάφον αὐτοῦ, καὶ οὐ μόνον τότε, ἀλλὰ καὶ μέχρι τοῦ νῦν γίνονται ἀεννάως… Ἀμήν.
|
Desinit |
|
Παράδοξον μυστήριον καὶ ξένον βλέπω· ποιμένες
|
Incipit |
|
Παράδοξόν τις διηγήσατο θαῦμα. Κληρικός τίς...
|
Incipit |
|
Παράδοξος ἡ πανήγυρις, ὅτι καὶ τὸ ὑπὲρ οὗ συγκεκρότηται
|
Incipit |
|
Παράδοξος ἡ πανήγυρις, ὑπέρογκον τὸ θαῦμα τῆς ἑορτῆς
|
Incipit |
|
Παράδοξος ἡ πανήγυρις, ὑπέρογκον τὸ θαῦμα τῆς ἑορτῆς
|
Incipit |
|
ΠΑΡΑΔΟΞΟΥ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ
|
Desinit |
|
παραδόξου καὶ προσκυνητῆς αὐτοῦ ἀναστάσεως· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
παραδόξου καὶ προσκυνητῆς αὐτοῦ ἀναστάσεως· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Παράδοσις εἰς τοὺς Περσικοὺς κανόνας τῆς ἀστρονομίας
|
Titulus initialis |
|
ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΚΑΙ ΣΑΦΕΣΤΑΤΗ ΤΗΣ ΨΗΠΟΦΟΡΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΣΧΕΔΙΑΣΘΕΙΣΑ ΕΝ ΒΥΖΑΝΤΙΔΙ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ
|
Titulus initialis |
|
Παράδοσις σύντομος καὶ σαφεστάτη τῆς ψηφοφορικῆς ἐπιστήμης, σχεδιασθεῖσα ἐν Βυζαντίδι τῇ Κωνσταντίνου, παρὰ Νικολάου Σμυρναίου Ἀρταβάσδου ἀριθμητικοῦ καὶ γεωμέτρου τοῦ Ῥαβδᾶ, αἰτήσει τοῦ πανσεβάστου ἐπὶ τῶν δεήσεων κυροῦ Γεωργίου τοῦ Χατζύκη, ῥᾴστη τοῖς ἐθέλουσι ταύτην μετελθεῖν, ἥτις καὶ ἔχει οὕτως
|
Titulus initialis |
|
ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΗΛΙΑΚΟΥ ΚΥΚΛΟΥ
|
Titulus initialis |
|
παραδούς [
|
Desinit |
|
Παραδοὺς ἡμῖν ὁ ἀστρολόγος μέθοδον
|
Incipit |
|
ΠΑΡΑΔΩΣΟΥΣΙ ΓΑΡ ΥΜΑΣ
|
Incipit |
|
Παραινεῖ διὰ τούτου τοῦ λόγου τοῖς Ἀθηναίοις
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Παραίνεσις πρὸς τοὺς εἰσαγομένους έν κοινοβίωι καὶ πρὸς τοὺς ἡγουμένους τῆς ἀδελγότητος
|
Titulus initialis |
|
ΠΑΡΑΙΝΕΣΙΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΘΕΟΔΩΡΑΣ ΤΗΣ ΕΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΑΥΤΗΣ
|
Titulus initialis |
|
παραινετικοὺς λόγους εἰς τὰ ἤθη διδάξας· τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν·
|
Desinit |
|
ΠΑΡΑΙΝΩΝ ΜΗ ΤΡΟΤΕΡΟΥΣ ΠΑΡΑΒΑΙΝΕΙΝ ΕΙΡΗΝΗΝ ΜΗΔΕ
|
Desinit |
|
ΠΑΡΑΚΑΘΕΖΟΥ ΠΑΡΑ ΤΟΥΣ ΠΟΔΑΣ ΑΥΤΟΥ
|
Desinit |
|
παρακαλεῖ δὲ μὴ εἰς τέλος ἐπιλησθῆναι, τουτέστι μή παντελῶς
|
Incipit |
|
Παρακάλει τὸν Δεσπότην ἡμῶν Χριστόν
|
Incipit |
|
Παρακαλεῖν μὲν ἐπὶ τὴν εἰρήνην ὑμᾶς οὐκ οἶδ’ ὅτι χρή, οἴκοθεν ἐπ’ αὐτὴν καὶ πρὸ πολλοῦ παρακεκλημένους
|
Incipit |
|
παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς ἀδελφοί
|
Desinit abruptus |
|
Παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς τὸν κανόνα τῆς προσευχῆς μηδέποτε καταπατήσητε
|
Incipit |
|
Παρακαλῶ πάντας ὑμᾶς, ἀδελφοί
|
Incipit |
|
Παρακαλῶ ὑμᾶς, ἀδελφοί
|
Incipit |
|
Παρακαλῶ ὑμᾶς, ἀδελφοί, μὴ μόνον ἀπὸ τῶν παρόντων περὶ τῆς τοῦ Θεοῦ ψηφίζεσθαι προνοίας, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τῶν μελλόντων
|
Incipit |
|
Παρακαλῶ ὑμᾶς, ἀδελφοί, τὸν κανόνα τῆς προσευχῆς
|
Incipit |
|
Παρακαλῶ ὑμᾶς, ἀδελφοί, τὸν κανόνα τῆς προσευχῆς
|
Incipit |
|
Παρακαλῶ ὑμᾶς, ἀδελφοί, τὸν κανόνα τῆς προσευχῆς
|
Incipit |
|
Παρακαλῶ ὑμᾶς, ἀδελφοί, τὸν κανόνα τῆς προσευχῆς
|
Incipit |
|
Παρακαλῶ ὑμᾶς, ἀδελφοί, τὸν κανόνα τῆς προσευχῆς
|
Incipit |
|
ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΙ ΩΣ ΤΟ ΔΕΔΟΥΠΑ
|
Desinit |
|
ΠΑΡΑΚΕΛΕΥΕΤΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥΤΩΝ ΥΜΝΕΙΝ ΚΑΙ ΔΟΞΟΛΟΓΕΙΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ
|
Desinit |
|
παρακεχειμακότι ἐν τῇ νήσῳ Ἀλεξανδρινῷ. Ὁμοῦ ἀριθμοὶ λϛʹ, στίχοι μ΄.
|
Desinit |
|
Παράκλησις φιλοχρίστων ἀκροατῶν πρὸς τὸν ἅγιον Ἐφραίμ· παρακαλοῦμεν, διδάσκαλε, μαθεῖν καὶ τὰ τούτων ἀκόλουθα ὧν παρὰ σοῦ ἠκούσαμεν
|
Incipit |
|
Παρακλητε αγαθε θεε το ανεξιχνιαστον της αγαθοτητος πελαγος, εξαποστειλον κυριε εν τη ωρα της εξοδου του δουλου σου Ματθαιου το ελεος σου
|
Incipit |
|
Παρακοῆς με πεπτωκότα, Δέσποινα, πρὸς βαθὺ βάραθρον
|
Incipit |
|
Παράλαβε, ἀδελφέ, ἐκ ναοῦ Κυρίου τὴν γυναῖκα σου
|
Incipit |
|
ΠΑΡΑΛΗΓΕΤΑΙ Η ΔΕ ΕΩΣ ΒΡΑΧΕΙΑ
|
Desinit |
|
Παραλλαγῆς ἀπάνθισμα, ἐκ τῆς κὺρ Ἰωάννου τοῦ Κουκουζέλους καὶ Μαΐστορος μετροφωνίας καὶ παραλλαγῆς, περιέχον τῶν ὀκτὼ ἤχων τὴν διάλεξιν. Ποίημα κὺρ Δημητρίου τοῦ Δαμία τοῦ Κρητός. Ἀρχὴ σὺν Θεῷ Ἀγίῳ τῆς μετροφωνίας καὶ παραλλαγῆς καὶ μεθόδου τῆς ψαλτικῆς περιέχουσα πᾶσαν τῶν ὀκτὼ ἤχων τὴν διάλεξιν..., ὁ μαΐστωρ ὁ Κουκουζέλης ἐν τῇ σοφωτάτῃ αὐτοῦ μεθόδῳ
|
Titulus initialis |
|
ΠΑΡΑΜΕΝΕ ΤΗΣ ΔΙΑΝΟΙΑΣ
|
Incipit |
|
Παραμυθητικὸς τῷ βασιλεῖ Κωνσταντίνῳ ἐπὶ τῇ μεταστάσει τῆς δεσποίνης τῆς μητρὸς αὐτοῦ
|
Titulus initialis |
|
Παραπλησίον δὲ τούτου ἐν αὐτῇ τῇ ἁγίᾳ μεγαλοπόλει ... γέγονε θαῦμα. Πρεσβύτερος γάρ τις πάνυ εὐλαβὴς
|
Incipit |
|
ΠΑΡΑΠΛΗΣΙΩΣ ΔΙΑΝΟΗΤΕΟΝ ΚΑΝ ΤΟΙΣ ΑΛΛΟΙΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙΣ
|
Desinit |
|
παραπλησίως χρῆται ὁ πανηγυρικός, καθάπερ ὀ συμβουλευτικός και ὁ δικανικός
|
Desinit |
|
ΠΑΡΑΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΣ ΤΩΝ ΑΛΟΓΩΝ ΖΩΩΝ ΔΙΑΘΕΣΕΩΣ
|
Titulus initialis |
|
Παρασημειωσις του αγιου Επιφαvιου περι των δʹ (τεσσαρων) ευαγγελιστων.
|
Titulus initialis |
|
Παράσιτος ἐπὶ δεῖπνον κληθεὶς βουλόμενος θᾶττον ἀπαντῆσαι ἵππον λαβὼν τῶν ἐξ ἱπποδρόμου ἦλθεν εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ κεκληκότος. βωμὸς δὲ ἦν πρὸ τῆς αὐλείου θύρας, νομίσας δὲ καμπτὸν εἶναι τὸν βωμὸν ὁ ἵππος ἔκαμψε καὶ συναρπάσας τὸν παράσιτον ἀπήγαγε. καὶ μείνας ἄδειπνος τῇ ὑστεραίᾳ ἑαυτὸν προσαγγέλλει.
|
Titulus initialis |
|
ΠΑΡΑΣΚΕΒΑΖΕΙ, ΚΑΙ ΔΕΝΔΡΩΝ ΚΑΡΠΙΜΩΝ ΤΕ ΚΑΙ ΑΚΑΡΠΩΝ
|
Incipit |
|
παρασκευαζουσης ημας πλησιαζειν θεω, ω η δοξα…
|
Desinit |
|
ΠΑΡΑΣΧΟΙ ΤΟΙΝΥΝ ΗΜΙΝ Ο ΘΕΟΣ ΕΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΕΤΑΝΟΕΙΝ ΚΑΙ ΛΥΕΙΝ ΤΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΚΔΕΧΕΣΘΑΙ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΝ ΕΥΦΡΟΣΥΝΗΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
|
παράσχοι τοίνυν ἠμῖν ὁ Θεὸς ἐν ἀληθείᾳ μετανοεῖν καὶ λύειν τὰ ἁμαρτήματα καὶ ἐκδέχεσθαι τὴν αἰώνιον εὐφροσύνην ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
παράσχοι τοίνυν ἠμῖν ὁ Θεὸς ἐν ἀληθείᾳ μετανοεῖν καὶ λύειν τὰ ἁμαρτήματα καὶ ἐκδέχεσθαι τὴν αἰώνιον εὐφροσύνην ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
παρατάξασα (ed. παρατάξασθαι ὁ) βασιλεὺς Σοδόμων, καὶ Γομόῤῥας
|
Desinit |
|
Παρατήρει μοι παρ' ὅλον δὴ τὸν παρόντα κανόνα
|
Incipit |
|
Παρατήρει μοι παρ' ὅλον δὴ τὸν παρόντα κανόνα
|
Incipit |
|
Παρατηρητε δε, οτι εν πολλοις διαφωνουντες οι ευαγγελισται, εν οις ουδεν ο της αληθειας περιβλαπτεται λογος, εν τοις συνεχουσιν ημων την ζωην και το κηρυγμα συγκρατουσιν, ουδαμου τις αυτων ουδε μικρων διαφωνησας ευρισκεται. εισι δε τα συνεχοντα ημων την ζωην, οτι ο θεος ανθρωπος εγενετο, οτι θαυματα εποιησεν, οτι εσταυρωθη, οτι εταφη, οτι ανεστη.
|
Textus |
|
Παράφρασις ἑτέρου κανόνος Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ εἰς τὰ Φῶτα
|
Titulus initialis |
|
Παράφρασις κανόνος Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ εἰς τὰ Θεοφάνεια
|
Titulus initialis |
|
Παράφρασις κανόνος Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ εἰς τὴν Πεντηκοστήν
|
Titulus initialis |
|
Παράφρασις τοῦ Ψελλοῦ εἰς τὴν Ἰλιάδα τοῦ Ὁμήρου
|
Titulus initialis |
|
ΠΑΡΑΧΡΗΜΑ ΓΑΡ ΕΡΡΙΖΩΣΕΝ Ο ΦΘΟΝΟΣ ΕΝ ΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΣΑΟΥΛ
|
Incipit |
|
ΠΑΡΑΧΡΗΜΑ ΙΑΤΑΙ Ο ΔΗΧΘΕΙΣ
|
Desinit |
|
Παρέβαλέ ποτε ὁ ἀρχιεπίσκοπος Ἐδέσσης Θεόδωρος
|
Incipit |
|
Παρέβαλέ τις ἀδελφὸς πρός τινα γέροντα
|
Incipit |
|
Παρεβάλομεν ἐγὼ καὶ ὁ σοφιστὴς Σωφρόνιος τῷ ἀββᾷ Ἰωσὴφ εἰς τὸ ἔννατον· ὁ δὲ γέρων ἀσμένως μετὰ πάσης προθυμίας
|
Incipit |
|
Παρέβαλόν τινες τῷ ἀββᾷ Θεοδόρῳ τῷ Πενταπολίτῃ
|
Incipit |
|
παρεγένετο ἐν τῷ πλοιαρίῳ καὶ ἐξαγαγόντες τὸ τίμιον αὐτῆς λείψανον προεκόμισαν ... τῇ ὁσίᾳ ταφῃ παραδόντες αὐτὸ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΠΑΡΕΔΩΚΕΝ
|
Desinit |
|
Παρεισέδυσαν γάρ τινες ἄνθρωποι οἱ πάλαι προγεγραμμένοι
|
Incipit |
|
Πάρεισι μὲν οἱ δικάσοντες ἡμῖν καὶ ὑπήκουσαν
|
Incipit |
|
Παρεκβολαὶ ἐκ τῆς βίβλου τοῦ χρονικοῦ περὶ τῶν πατρίων τῆς Κωνσταντινουπόλεως, καὶ πόθεν ἐκλήθη Βυζάντιον, συντεθεῖσαι παρὰ κυρίου Γεωργίου τοῦ Κωδινοῦ
|
Titulus initialis |
|
Παρεκβολαὶ ἐκ τῶν παλαιῶν ἰατρῶν συλλεγεῖσαι περὶ διαχωρημάτων
|
Titulus initialis |
|
Παρεκβολαὶ ἐκ τῶν στρατηγικῶν παρατάξεων περὶ τοῦ ὁποῖον εῖναι δεῖ τὸν στρατηγόν
|
Titulus initialis |
|
Παρεκβολαὶ ἐκ τῶν στρατηγικῶν παρατάξεων∙ περὶ τοῦ ὁποῖον εἶναι δεῖ τὸν στρατηγόν
|
Titulus initialis |
|
Παρεκβολαὶ ἐκ τῶν στρατηγικῶν, ὁποῖον εῖναι δεῖ τὸν στρατηγόν
|
Titulus initialis |
|
ΠΑΡΕΚΒΟΛΑΙ ΠΑΛΑΙΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΠΕΡΙ ΔΙΑΧΩΡΗΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΑΡΕΚΒΟΛΑΙ ΠΑΛΑΙΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΠΕΡΙ ΔΙΑΧΩΡΗΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΑΡΕΚΒΟΛΑΙ ΠΑΡΑΜΥΘΗΤΙΚΑΙ ΤΟΙΣ ΑΠΟΒΑΛΛΟΜΕΝΟΙΣ ΘΑΝΑΤΩ ΤΑ ΦΙΛΤΑΤΑ ΕΚ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΣΥΛΛΕΓΕΙΣΑΙ ΤΩΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΩΝ
|
Titulus initialis |
|
παρελαβα απο του δευτερ… Μιχαηλ ο Μοσχολεων.
|
Textus |
|
παρεμβολῇ. ἵνα δὴ κάγώ τάς τῶν ἀερίων πνευμάτων ἐπαναστάσεις ἐκκλίνω, καὶ κατιθὺ λέγων τὸ σκάφος σοι τοῦ λογου εἰς ευδιον καθορμίσω λιμένα. ἀρχόμενος τοίνυν τῆς λέξεως ῶδέ πως ἀληθείας ἔχει διηγήσομαι (vel. ὡς ἔχει διηγήσομαι aliqui)
|
Desinit |
|
Παρέπεμψεν αὐτοὺς ἐπὶ τὸν Δανιὴλ μᾶλλον· βδέλυγμα δέ
|
Incipit |
|
ΠΑΡΕΠΕΣΤΑΙ ΔΥΝΑΤΑΙ
|
Desinit |
|
Παρέπονται κοινῶς πᾶσι τοῖς τοῦ λόγου μέρεσι δύο· εἶδος καὶ σχῆμα
|
Incipit |
|
ΠΑΡΕΣΤΗ ΔΗ ΜΟΙ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΠΡΟΘΥΜΟΥΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΜΗΔΑΜΩΣ ΑΝΕΧΟΜΕΝΩ ΤΟΙΣ ΕΑΥΤΟΙΣ ΟΜΟΙΟΙΣ ΕΠΙΔΕΔΩΚΟΣΙ
|
Incipit |
|
ΠΑΡΕΣΤΗΣΕΝ ΕΑΥΤΩ ΕΝΔΟΞΟΝ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΜΗ ΕΧΟΥΣΑΝ ΣΠΙΛΟΝ Η ΡΥΤΙΔΑ Η ΤΙ ΤΩΝ ΤΟΙΟΥΤΩΝ ΓΕΝΟΙΤΟ ΔΕ Κ.Τ.Λ.
|
Desinit |
|
Πάρεστιν ἡ μνήμη Δημητρίου τοῦ μάρτυρος καὶ πᾶς τις ζῶν ἐν Χριστῷ
|
Incipit |
|
παρεσχον πτωχοις εκ των ιδιων χρηματων· εχαρη δε αυτοις και ο αγιωτατος αρχιεπισκοπος … οι τρεις ανδρες επεστρεψαν εν αγαλλιασει … αμην.
|
Desinit |
|
ΠΑΡΕΧΕΙΝ ΤΑ ΔΕΟΝΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΞΗΣ
|
Desinit |
|
παρέχεται πιστήν. Σύντομος δὲ καὶ αὕτη ἡ ἐπιστολὴ διὰ τὴν προειρημένην αἰτίαν ἐν τῇ πρώτῃ ἐπιστολῇ.
|
Desinit |
|
παρέχεται πιστήν· σύντομος δὲ καὶ αὕτη ἡ ἐπιστολὴ διὰ τὴν προειρημένην αἰτίαν· ἐν τῆ πρώτη ἐπιστολῆ·
|
Desinit |
|
παρεχόμεθα τὴν ἀπόδειξιν
|
Desinit |
|
Παρηγοροῦ []αυτόν, ἔχεις τούτου παραδείγματα
|
Incipit |
|
Παρῆλθε μὲν ὁ χειμών, τὸ δὲ ἔαρ εἰσῆλθε
|
Incipit |
|
Παρῆλθε μὲν ὁ χειμών, τὸ δὲ ἔαρ εἰσῆλθε
|
Incipit |
|
Παρῆλθε μὲν ὁ χειμών, τὸ δὲ ἔαρ εἰσῆλθε
|
Incipit |
|
Παρῆλθε μὲν ὁ χειμών, τὸ δὲ ἔαρ εἰσῆλθε
|
Incipit |
|
Παρῆλθεν ἡ νησεία τῶν Ἰουδαίων, μᾶλλον δὲ ἡ μέθη
|
Incipit |
|
παρήνεσε δὲ αὐτῶ · Ἀλέξανδρον τὸν χαλκέα φυλάττεσθαι · ὡς πολλὰ κακὰ ἐνδειξάμενον αὐτῶ · καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
παρήνεσε δὲ αὐτῶ Ἀλέξανδρον τὸν χαλκέα φυλάττεσθαι, ὡς πολλὰ κακὰ ἐνδειξάμενον αὐτῶ· καὶ οὖτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Παρθένε Δέσποινα Θεοτόκε, ἡ κοινὴ σωτηρία τοῦ τῶν Χριστιανῶν γένους
|
Incipit |
|
Παρθένε Δέσποινα Θεοτόκε, ἡ τὸν Θεὸν Λόγον
|
Incipit |
|
Παρθένε Δέσποινα Θεοτόκε, ἡ τὸν Θεὸν Λόγον γεννήσασα
|
Incipit |
|
Παρθένε Δέσποινα Θεοτόκε, ἡ τὸν Θεὸν Λόγον γεννήσασα
|
Incipit |
|
Παρθένε Δέσποινα Θεοτόκε, ἡ τὸν Θεὸν Λόγον κατὰ σάρκα γεννήσασα
|
Incipit |
|
Παρθένε Δέσποινα Θεοτόκε, ἡ τὸν Θεὸν Λόγον κατὰ σάρκα γεννήσασα, οἶδα μέν, οἶδα
|
Incipit |
|
Παρθένε Δέσποινα Θεοτόκε, ἡ τὸν μονογενῆ τοῦ Θεοῦ Λόγον, τὸν πάσης ὁρατῆς καὶ νοητῆς κτίσεως Ποιητὴν καὶ Δεσπότην
|
Incipit |
|
Παρθένε Δέσποινα Θεοτόκε, ἡ τὸν Σωτῆρα Χριστὸν καὶ Θεὸν ἡμῶν ἡ κυήσασα
|
Incipit |
|
Παρθένε Δέσποινα Θεοτόκε, κεχαριτωμένη Θεογεννήτρια, ὑπερευλογημένη Θεοχαρίτωτε
|
Incipit |
|
Παρθένε Δέσποινα, ἡ τὸν Θεὸν Λόγον
|
Incipit |
|
Παρθενικὴ πανήγυρις σήμερον, ἀδελφοί
|
Incipit |
|
παρθενικης Μαριης υιον ενδοθι φατνης
|
Incipit |
|
Παρθενικῆς Μαρίης υἱὸν Θεὸν ἔνδοθι φάτνης
ἄγγελοι, ἀστρολόγοι, βουθρέμμονες ἀμφεκύνησαν·
μοῦνος ἄγριος ἄναξ δεινὰ φρεσὶ βυσσοδομεύων
πέφνε βρέφη σύμπαντα Θεὸν κτανεῖν μενεαίνων.
|
Textus |
|
Παρθενικὸν διὰ βένθος ἔπλεις ποτέ, φαίδιμε ἄνερ
|
Incipit |
|
Παρθένιος δὲ ὁ πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως λαβὼν γράμματα παρὰ τοῦ Βασιλείου βόδα
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΠΑΡΘΕΝΟΙ ΝΕΑΝΙΔΕΣ
|
Incipit |
|
Παρθένον αἰδοίην ἀναδήσομεν
|
Incipit |
|
Παρθένος (οὐδὲν ἄπιστον) ἐγείνατο
|
Incipit |
|
Παρθένος ἁγνοτόκει ἀνόμοιο κέλευθα περῶσα
υἷα νεῷ πρόφερεν, Συμεώνου θῆκε δ’ ἐπ’ ἀγκάς,
ὃς κύκλα πόλλ’ ἐμέτρησεν ἀπειρεσίων λυκαβάντων
τοῦτο βρέφος προάναρχον ἰδεῖν ποτιδέγμενος ἐν γῇ.
|
Textus |
|
ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΘʹΗΞΕΙ ΠΙΘΟΣ ΗΔʹ ΕΑΩΝ ΕΜΠΛΕΟΣ ΑΥΘΙΣ
|
Desinit |
|
Παρθένος παρεδόθη ἀνδρὶ παῖς οὖσα
|
Incipit |
|
Παρθενός τις πρεσβῦτις τὴν ἡλικίαν πάνυ, τῆς δεξιᾶς χειρὸς ἔχουσα τὴν καρὸν ... καταφλεγόμενον
|
Incipit |
|
ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΤΙΣ ΣΥΝΕΛΗΦΘΗ ΥΠΟ ΕΝΟΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑ ΠΕΡΣΑΙΣ ΔΥΝΑΣΤΩΝ
|
Incipit |
|
παρίδῃς τῷ σῷ θείῳ βουλήματι
|
Desinit |
|
Πάρις ὁ Ἀλέξανδρος ὠνομάζετο
|
Incipit |
|
παρισταμένῳ τῷ παροργίσαντι ἡμῖν δὲ ἱλέως ἔσται ἡ ἀγαθότης αὐτοῦ, ὑπηκόους καθιστῶσα πάντοτε τοῖς αὐτοῦ φιλανθρώποις θελήμασιν ἐν Χριστῷ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Παρμενᾶς καὶ Νικόλαος, ὃς καὶ ἀποστατήσας ὕστερον ἰδίας αἱρέσεως γέγονεν ἀρχηγὸς τοσοῦτον αἰσχρᾶς καὶ βεβήλου, ὡς τὸν κύριον πρὸς τὸν ἄγγελον εἰπεῖν μιᾶς τῶν ἑπτὰ ἐκκλησιῶν ὅτι «ἔχω σε πολλὰ ἀλλ’ ἔχεις τι ἀγαθόν, ὅτι τὰ ἔργα τῶν Νικολαϊτῶν μισεῖς, ἃ καγὼ μισῶ.»
|
Detail(s) |
|
Παροιμία δέ ἐστιν ἕτερόν τι δηλοῦσα ἑτέραν ἔννοιαν παριστῶσα
|
Incipit |
|
Παροιμία ἐστὶ λόγος εἰρημένος ἐν ἀρχῇ πρὸς ἕτερον, λεγόμενος δὲ ὑφ’ ἡμῶν κατὰ ἀνακύκλησιν πρός τινα τῶν ὁμοηθῶν, ὡς παρὰ Σαπφοῖ
μήτ’ ἐμοὶ μέλι, μήτε μέλιτα.
|
Desinit |
|
Παροιμία ἐστὶ λόγος εἰρημένος ἐν ἀρχῇ πρὸς ἕτερον, λεγόμενος δὲ ὑφ’ ἡμῶν κατὰ ἀνακύκλησιν πρός τινα τῶν ὁμοηθῶν, ὡς παρὰ Σαπφοῖ
μήτ’ ἐμοὶ μέλι, μήτε μέλιττα.
|
Desinit |
|
Παροιμίαν τινὰ παλαιάν, ὦ Πολύκρατες, δείσας μοι
|
Incipit |
|
ΠΑΡΟΙΣΘΕΝΤΟΣ ΔΕ ΗΜΙΝ ΕΙΣ ΘΕΩΡΙΑΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΝ ΤΟΥ
|
Incipit |
|
παρόντα ἀλύπως παραδράμωμεν δεινά, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἀξιωθῆναι, χάριτι...
|
Desinit |
|
παρουσίᾳ. Καὶ οὕτως ἀποδείξας παραγγέλλει λοιπὸν αὐτοῖς μηκέτι προσέχειν τοῖς ἀπαντήσασιν (ἀπατήσασιν PG 118, PG 28) ἀλλὰ μᾶλλον ἔχεσθαι τῆς ἐν Χριστῷ πίστεως, καὶ γιγνώσκειν ὅτι ἡ ἐν Χριστῷ χάρις καταργεῖ τὴν κατὰ σάρκα περιτομήν. Καὶ οὕτως πάλιν εἰς τὰ ἤθη παραινέσας καὶ διδάξας τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
παρουσία. καὶ οὕτως ἀποδείξας. παραγγέλλει λοιπὸν αὐτοῖς. μηκέτι προσέχειν τοῖς ἀπατήσασιν, ἀλλὰ μᾶλλον ἔχεσθαι τῆς ἐν Χριστῷ πίστεως· καὶ γιγνώσκειν ὅτι ἡ ἐν Χριστῷ χάρις καταργεῖ τὴν κατὰ σάρκα περιτομήν· καὶ οὕτως πάλιν εἰς τὰ ἤθη παραινέσας καὶ διδάξας τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
παρουσία· καὶ ἀποδείξας παραγγέλλει λοιπὸν αὐτοῖς μηκέτι προσέχειν τοῖς ἀπατήσασιν. ἔχεσθαι δὲ μᾶλλον τῆς ἐν Χριστῳ πίστεως· καὶ γινώσκειν ὡς ἡ ἐν Χριστῳ χάρις. καταργεῖ τὴν κατὰ σάρκα περιτομὴν· καὶ οὕτως εἰς τὰ ἔθη παραινέσας· τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν·
|
Desinit |
|
παρώσασθαι· μὴ συναριθμουμένης ταῖς λοιπαῖς ταύτης· καὶ πλέον δὲ κερδανοῦμεν ἐκ τῆς ὑφῆς·
|
Desinit |
|
ΠΑΡΩΤΙΔΕΣ
|
Incipit |
|
ΠΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΔΕΛΦΟΙ ; ΑΝΘΡΩΠΟΣ Ο ΠΑΝΤΩΝ ΚΑΤΑΦΡΟΝΗΣΑΣ
|
Incipit |
|
Πας ανθρωπος αδελφοι. ο αρτι τω κοσμω και τοις εν κοσμω αποταξαμενος·
|
Incipit cuiusdam partis |
|
πᾶς ἄνθρωπος ἐβέστη τις ἐρωτοπαιδευμένος
|
Incipit |
|
ΠΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΑΔΕΛΦΟΙ
|
Incipit |
|
Πᾶς δὲ τόπος τοῖς ἐρῶσι θάλαμος
|
Incipit |
|
Πᾶς λόγος διαλεκτικός, ὃν οἱ παλαιοὶ περιπατητικοί
|
Incipit |
|
Πᾶς λόγος μὴ ἀκριβῆ τὴν ὁμιλίαν ἔχων ἀπαιδευσίας ἱκανὰ φέρει τεκμήρια
|
Incipit |
|
πᾶς μὲν καιρὸς ἐπιτήδειός ἐστι πρὸς τὸ καταβαλέσθαι
|
Incipit |
|
ΠΑΣ ΝΟΥΝΕΧΗΣ ΔΙΑΓΝΟΥΣ ΕΙΣΕΤΑΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ
|
Desinit |
|
πᾶς ὁ θέλων σωθῆναι πρὸ πάσης ἀρετῆς δεῖ φυλάττειν τὴν ὀρθόδοξον πίστιν
|
Incipit |
|
Πᾶς ὁ ὀργιζόμενος τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ εἰκῆ
|
Incipit |
|
Πᾶς ὀρθῶς ἔχων συλλογισμὸς ἢ ἀποδεικτικὸς τυγχάνει
|
Incipit |
|
Πᾶς ὀρθῶς ἔχων συλλογισμὸς ἢ ἀποδεικτικὸς τυγχάνει ὤν
|
Incipit |
|
Πᾶς ὀρθῶς ἔχων συλλογισμὸς ἢ ἀποδεικτικὸς τυγχάνει ὢν ἢ διαλεκτικός
|
Incipit |
|
Πᾶς ὀρθῶς ἔχων συλλογισμὸς ἢ ἀποδεικτικὸς τυγχάνει ὢν ἢ διαλεκτικός
|
Incipit |
|
Πᾶς σύνδεσμος μονοσύλλαβος
|
Incipit |
|
Πᾶς τις ἀπαίδευτος φρονιμώτατός ἐστι σιωπῶν
|
Incipit |
|
ΠΑΣ ΤΙΣ ΓΙΝΩΣΚΩΝ ΓΙΝΩΣΚΕΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΙΝ
|
Incipit |
|
Πᾶς χριστιανὸς ἁρμόζει ἐν ὁμονοίᾳ κατ' οἶκον διάγειν
|
Incipit |
|
Πᾶσα ἀγαθὴ διδασκαλία καὶ ἀρχὴ καλοῦ
|
Incipit |
|
Πᾶσα ἁμαρτία δεῖ ἐξαγορευθῆναι ὅτι ἡμεῖς οἱ ἄνθρωποι
|
Incipit |
|
Πᾶσα ἁμαρτία δεῖ ἐξαγορευθῆναι ὅτι ἡμεῖς οἱ ἄνθρωποι
|
Incipit |
|
ΠΑΣΑ ΔΕΣΠΟΤΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΚΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ
|
Incipit |
|
Πᾶσα διδασκαλία καὶ ἑρμηνεία τῆς θείας Γραφῆς
|
Incipit |
|
ΠΑΣΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΠΑΣΑ ΜΑΘΗΣΙΣ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗ
|
Incipit |
|
Πασα δοσις αγαθη και παν δωρημα τελειον, ανωθεν εστι καταβαινων, εκ του του (sic) πατρος των φωτων. Ευχαριστουντες τῳ θεῳ και πατρι, τῳ ικανωσαντι ημας εις την μεριδα του κληρου των αγιων, ος ερυσατο ημας εκ της εξουσιας του σκατος, και μετεστησεν εις την βασιλειαν του υιου της αγαπης αυτου. τις εγω ειμι κυριε μου κυριε, και τις ο οικος μου, οτι ηγαπησας με εως τουτων. δοξα σοι ο θεος. Ευλογος ο θεος και πατηρ του κυριου ημων Ιησου Χριστου, ο πατηρ των οικτιρμων και θεος πασης παρακλησεως ο παρακαλων ημας επι παση τῃ θλιψει ημων. δια την αμετρον σου αγαθοτητα, και δια μεσιτειας του μονογενους σου υιου και θεου ημων, του επαγγειλαμενου τοις αγιοις αυτου μαθηταις, οτι αν αιτησητε τον πατερα εν τω ονοματι μου, δωσει υμιν. και δια της χαριτος του παναγιου σου πνευματος, του εντυγχανοντος υπερ ημων στεναγμοις αλαλητοις και συναντιλαμβανοντος ταις ασθενειαις ημων, επακουσον και ημων, δεομενων σου, και τα προκειμενα ημιν, εις αγαθον εξομαλισον.
|
Textus |
|
Πᾶσα δόσις ἀγαθὴ καὶ πᾶν δώρημα τέλειον… Κατὰ τὸν καιρὸν ὃν ἔπαθεν ὁ κύριος
|
Incipit |
|
Πᾶσα ἔνθεος διδασκαλία συνάγειν εἴωθε τῶν φιλομαθῶν
|
Incipit |
|
Πᾶσα ἔνθεος διδασκαλία συνάγειν εἴωθεν
|
Incipit |
|
Πᾶσα ἑορτὴ καὶ πανήγυρις δεσποτική
|
Incipit |
|
Πᾶσα ἑορτὴ καὶ πανήγυρις δεσποτική
|
Incipit |
|
Πᾶσα ἐπιστήμη καὶ μέθοδος καὶ πᾶσα ἐνέργεια
|
Incipit |
|
Πᾶσα ἡ εὐαρέστησις τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ διακονία τῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
πασα η θεοπνευστος παλαια τε και καινη διαθηκη
|
Desinit |
|
πασα η θεοπνευστος παλαια τε και καινη διαθηκη.
|
Desinit |
|
πασα η θεοπνευστος παλαια τε και καινη διαθηκη.
|
Desinit |
|
πασα η θεοπνευστος παλαια τε και καινη διαθηκη.
|
Desinit |
|
πασα η θεοπνευστος παλαια τε και καινη διαθηκη.
|
Desinit |
|
πᾶσα ἡ θεόπνευστος παλαιᾶ τε, καὶ καινὴ διαθήκη.
|
Desinit |
|
ΠΑΣΑ Η ΙΕΡΑ ΚΑΙ ΑΓΙΟΓΡΑΦΟΣ ΔΕΛΤΟΣ
|
Incipit |
|
πασα θεοπνευστος παλαια τε και καινη διαθηκη αποπληρουται.
|
Desinit |
|
Πᾶσα καλὴ διδασκαλιά κι' ἀρχὴ καλοῦ πραγμάτου
|
Incipit |
|
ΠΑΣΑ ΛΟΓΟΥ ΙΔΕΑ ΕΚ ΜΕΡΩΝ ΟΚΤΩ
|
Incipit |
|
ΠΑΣΑ ΛΟΓΟΥ ΙΔΕΑ ΕΚ ΜΕΡΩΝ ΟΚΤΩ
|
Incipit |
|
Πᾶσα μὲν ἀδικία καὶ ἁρπαγή
|
Incipit |
|
Πᾶσα μὲν ἀδικία καὶ ἁρπαγή
|
Incipit |
|
Πᾶσα μὲν ἀδικία καὶ ἁρπαγή
|
Incipit |
|
Πᾶσα μὲν ἀδικία καὶ ἁρπαγή
|
Incipit |
|
Πᾶσα μὲν ἀδικία καὶ ἁρπαγή
|
Incipit |
|
Πᾶσα μὲν ἀδικία καὶ ἁρπαγή καὶ πλεονεξία
|
Incipit |
|
Πᾶσα μὲν ἀδικία καὶ ἁρπαγὴ καὶ πλεονεξία
|
Incipit |
|
Πᾶσα μὲν ἀδικία καὶ ἁρπαγή καὶ πλεονεξία κακή
|
Incipit |
|
Πᾶσα μὲν ἀδικία καὶ ἁρπαγή καὶ πλεονεξία κακή
|
Incipit |
|
Πᾶσα μὲν γλῶσσα ἀνθρωπίνη οὐχ ἱκανή ἐστιν πρὸς τὴν τῶν ἁγίων Γραφῶν διήγησιν
|
Incipit |
|
Πᾶσα μὲν γλῶσσα ἀνθρωπίνη οὐχ ἱκανή ἐστιν πρὸς τὴν τῶν ἁγίων Γραφῶν διήγησιν
|
Incipit |
|
Πᾶσα μὲν ἐν Θεῷ διδασκαλία
|
Incipit |
|
ΠΑΣΑ ΜΕΝ Η ΘΕΙΑ ΓΡΑΦΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΕΣΤΙΝ ΑΡΕΤΗΣ
|
Incipit |
|
Πασα μεν η των ευαγγελιων φωνη, μεγαλοφυεστερα των λοιπων του πνευματος διδαγματων
|
Incipit |
|
Πᾶσα μὲν ἡμέρα φαιδρὰ καὶ περίβλεπτος
|
Incipit |
|
Πᾶσα μὲν ἡμέρα φαιδρὰ τὴν ἡλιακὴν ἀκτῖνα φερούσα
|
Incipit |
|
Πᾶσα μὲν ἡμέρα φαιδρὰ τὴν ἡλιακὴν ἀκτῖνα φέρουσα καὶ τὸ κοινὸν κατεστολισμένη φῶς
|
Incipit |
|
Πᾶσα μὲν μαρτύρων Χριστοῦ τελετὴ καὶ πανήγυρις φαιδρὰ καὶ περιχαρὴς καὶ σωτήριος
|
Incipit |
|
πασα περιηρηται (περιειρηται) αμφισβητησις και απαν σκανδαλον.
|
Desinit |
|
Πᾶσα πρᾶξις ἀγαθὴ καρπὸς ἀγάπης ἐστί· διὸ καὶ πολὺς
|
Incipit |
|
Πᾶσα προφητεία καὶ θεωρία καὶ ὅρασις... διὰ τοῦτο
|
Incipit |
|
Πᾶσα προφητεία καὶ θεωρία καὶ ὅρασις... καὶ πᾶσα δὲ γραφή
|
Incipit |
|
Πᾶσα πτῶσις ἐπιρρηματικὴν σύνταξιν ἀναδεξαμένη
|
Incipit |
|
Πᾶσα φιλοσοφικὴ ἀκρότης, αἰδεσιμώτατε τῷ ὄντι καὶ φιλοσοφικῶς τῇ ἀρετῇ προσέχων, κύριε Φιλάρετε
|
Incipit |
|
Πᾶσαι αἱ οὐράνιαι οὐσίαι ἐννέα κατὰ τὸν μέγαν εἰσὶ Διονύσιον
|
Incipit |
|
Πᾶσαι μὲν ἅγιαι αἱ θεῖαι γραφαί· ἔχουσι δέ τι πλέον οἱ Ψαλμοί
|
Incipit |
|
Πᾶσαι μὲν αἱ ἅγιαι Γραφαὶ πρὸς σωτηρίαν ὁδηγοῦσιν
|
Incipit |
|
Πᾶσαι μὲν αἱ δεσποτικαὶ ἑορταί
|
Incipit |
|
Πᾶσαι μὲν αἱ δεσποτικαὶ ἑορταί
|
Incipit |
|
ΠΑΣΑΙΣ ΤΑΙΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΦΩΝΑΙΣ ΛΕΞΕΣΙ ΟΠΟΣΟΥΝ ΣΥΛΛΑΒΟΥΣΑΙ
|
Incipit |
|
πᾶσαν δευτέραν, τετράδα
|
Incipit |
|
Πᾶσαν ἑορτῆς ὑπόθεσιν φαιδροτέραν ὁ Δαβὶδ δι’ ἑαυτοῦ ἀπεργάζεται
|
Incipit |
|
Πᾶσαν νύκταν καὶ καθ' ἑκάστην ἡμέραν πολὺν πόλεμον ὁ διάβολος ποιεῖ
|
Incipit |
|
ΠΑΣΑΝ ΝΥΚΤΑΝ ΚΑΙ ΚΑΘΕΚΑΣΤΗΝ ΗΜΕΡΑΝ ΠΟΛΛΗΝ ΠΟΛΕΜΟΝ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΠΟΙΕΙ
|
Incipit |
|
Πᾶσαν νύκταν καὶ καθεκάστην ἡμέραν πολλὺν πόλεμον ὁ διάβολος ποιεῖ· εἰς ἡμᾶς τοὺς χριστιανοὺς· καὶ σπουδάζει καὶ ἀγονίζεται
|
Incipit |
|
πᾶσαν τετράδα
|
Incipit |
|
Πᾶσαν τὴν ἐλπίδα
|
Incipit |
|
Πᾶσαν τὴν ἐλπίδα
|
Incipit |
|
πᾶσαν ὑπερβολὴν ἐκνικώσης δυσσεβήματος.
|
Desinit |
|
Πᾶσαν ὥραν ἐν νῷ ἔχω τὴν ὀπτασίαν, ἥν μοι διηγήσω, ἀδελφέ· διὸ ἀγωνίζου ἀξίως τῆς κλήσεως πολιτεύεσθαι
|
Incipit |
|
Πάσας μὲν ἄστρων οὐρανοῦ λαμπηδόνας
|
Incipit |
|
πάσας τὰς ἁμαρτίας, ἵνα ἡμεῖς σὺν σοὶ χαρῶμεν, ἀδελφέ, καὶ ὁ Θεὸς δοξασθῇ. ᾯ πρέπει τιμή
|
Desinit |
|
Πάσῃ δυνάμει δυναμούμενοι
|
Incipit |
|
ΠΑΣΗ ΔΥΝΑΜΕΙ ΦΥΛΑΤΤΕΙΝ ΔΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ
|
Incipit |
|
πάσῃ σπουδῇ τὴν νόσον τῆς φιλαργυρίας ἐκβαλεῖν, ἵνα καὶ ἐνταῦθα πλουτῶμεν κἀκεῖ... ἀμήν
|
Desinit |
|
παση τη ιουδαια και σαμαρια
|
Incipit abruptus |
|
Πάσῃ φυλακῇ τὰς ἑαυτῶν τηρῶμεν καρδίας
|
Incipit |
|
Πάσῃ φυλακῇ τήρει σὴν καρδίαν
|
Incipit |
|
Πάσης ἐπιστημονικῆς ἀποδείξεως προηγεῖται ἡ ἐφαρμογή
|
Incipit |
|
Πάσης ἐπιστημονικῆς ἀποδείξεως προηγεῖται ἡ ἐφαρμογὴ τῶν ὀνομάτων
|
Incipit |
|
πάσης εὐδαιμονίας ἀπολαύουσαν
|
Desinit |
|
Πάσης νηστείας καὶ ἀγρυπνίας καὶ ἀποχῆς βρωμάτων δύο σκοποὶ εὐσεβείας εἰσίν
|
Incipit |
|
πᾶσι δὲ τοῖς νοσοῦσι καὶ πίστει προσερχομένοις τὰ σωτήρια προχέουσι νάματα… ἀμήν.
|
Desinit |
|
πᾶσι διαπρέπουσαν τοῖς θείοις ἔργοις καὶ βασιλείας οὐρανῶν ἐπαξίοις... ἀμήν
|
Desinit |
|
Πᾶσι μὲν ἄλλοις ἐγώ σε τῶν εὐδαιμόνων νενόμικα, λαμπρότατε καὶ περιφανέστατε μέγα δούξ, ὧν ἕκαστον ἀμήχανον ἐξειπεῖν
|
Incipit |
|
ΠΑΣΙ ΜΕΝ ΟΠΛΟΝ ΤΩ ΠΛΟΥΤΑΡΧΩ ΔΕ ΚΛΕΟΣ
|
Desinit |
|
πᾶσι τοῖς ἀδελφοῖς, καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
πᾶσι τοῖς ἀδελφοῖς, οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
πᾶσι τοῖς ἀδελφοῖς· καὶ οὕτω τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
πᾶσι τοῖς αἰτοῦσι παρεῖχεν. Καὶ πάντες οἱ ἀκούσαντες ἐδόξασαν τὸν θεόν
|
Desinit |
|
Πᾶσι τοῖς ἐθέλουσιν ὑγιεινῶς διάγειν ταῦτα φυλακτέον ἀκριβῶς
|
Incipit |
|
Πᾶσι τοῖς ἐθέλουσιν ὑγιεινῶς διάγειν ταῦτα φυλακτέον ἀκριβῶς
|
Incipit |
|
Πᾶσι τοῖς θέλουσιν ἐνδιάγειν περὶ τῆς αὐτῶν ὑγείας
|
Incipit |
|
πασιν ευαγγελιζεται· τω δε θεω δοξα· αμην γενοιτο.
|
Desinit |
|
ΠΑΣΙΝ ΤΟΥΤΟΙΣ ΔΗΛΟΙ ΩΣ ΟΜΟΤΙΜΟΙΣ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΝ
|
Desinit |
|
Πασίων ὁ τραπεζίτης τελευτῶν ἐπὶ δύο παισὶν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
παστάδας εἰσάγουσι
|
Incipit |
|
ΠΑΣΤΑΔΩΝ ΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ
|
Desinit |
|
Πάσχα μὲν γήϊνον ἑορτάζουσιν Ἰουδαῖοι τὸ οὐράνιον ἀρνησάμενοι
|
Incipit |
|
Πάσχα μὲν ἑορτάζουσιν Ἰουδαῖοι, τῆς ἐξ Αἰγύπτου σωτηρίας
|
Incipit |
|
ΠΑΣΧΑΛΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Πασχαλιον. 1685 θεμελιον σε σεληνης – δ΄
|
Incipit |
|
Πασῶν τῶν ἐν τῇ παρούσῃ βίβλῳ πραγματειῶν κεφαλαιώδης οἷον προτίτλωσις
|
Titulus initialis |
|
πάτερ ἅγιε οἶδεν ἡ ἁγιωςύνη σου ὄτε πρὸ ἡμερῶν τινῶν ἦλθον
|
Incipit |
|
Πάτερ ἄγιε, τὴν ταραχὴν ἐκίνην καὶ τὸν θόριβον, ὀν πιοῦσιν εἰ πονερί δέμονες καὶ τίνα φόβον
|
Incipit |
|
Πάτερ ἅγιε· παρακαλῶ τὴν ἐν κυρίῳ ἀγάπην σου, ὅπως δηλοποιήσῃς ἡμῖν ἐγγράφως καὶ ὑποδείξῃς, τὸ βέβαιον περὶ νηστειῶν
|
Incipit |
|
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, κραταιὲ μεγαλοδύναμε κύριε δημιουργὲ ἡμῶν καὶ προμηθεὺς ἀκάματε
|
Incipit |
|
πατέρας σημαίνει, καὶ οὐκ ἐξ ἔργων (τοῦ add PG 28) νόμου. Εἶτα πάλιν εἰς τὰ ἤθη προτρεψάμενος καὶ τούτους, καὶ ἀποδεξάμενος αὐτῶν τὴν διὰ τὸν (om. PG 119) Χριστὸν ὑπομονήν, καὶ πείσας τιμᾶν τοὺς πρεσβυτέρους, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
πατέρας σημαίνει. καὶ οὐκ ἐξ ἔργων νόμου· εἶτα πάλιν εἰς τὰ ἤθη προτρεψάμενος καὶ τούτους. καὶ ἀποδεξάμενος αὐτῶν τὴν διὰ τὸν Χριστὸν ὑπομονὴν· καὶ πείσας τιμᾶν τοὺς πρεσβυτέρους. τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Πατέρες καὶ ἀδελφοὶ ἠγαπημένοι καὶ τίμιοι
|
Incipit |
|
Πατέρες καὶ ἀδελφοὶ ἠγαπημένοι καὶ τίμιοι καὶ τέκνα πνευματικὰ
|
Incipit |
|
Πατέρες καὶ ἀδελφοὶ καὶ ἅπαντες τοῦ Κυρίου λαὸς ἀκούσατε καὶ μάθετε πλειότερα ἀγαθὰ ἔργα εἰς σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν
|
Incipit |
|
Πατέρες καὶ ἀδελφοὶ καὶ ἅπαντες τοῦ Κυρίου λαὸς ἀκούσατε καὶ μάθετε πλειότερα ἀγαθὰ ἔργα εἰς σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν
|
Incipit |
|
Πατέρες καὶ ἀδελφοὶ καὶ ἅπαντες τοῦ Κυρίου λαὸς ἀκούσατε καὶ μάθετε πλειότερα ἀγαθὰ ἔργα εἰς σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν
|
Incipit |
|
ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΤΩΝ ΓΝΗΣΙΩΣ
|
Incipit |
|
ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΤΩΝ ΓΝΗΣΙΩΣ ΕΡΩʹΤΩΝ
|
Incipit |
|
ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΤΩΝ ΓΝΗΣΙΩΣ ΕΡΩΝΤΩΝ
|
Incipit |
|
Πατέρες καὶ ἀδελφοί, ἀκούσατε· πολλάκις γὰρ ὁ Ἐχθρὸς ὑποβάλλει τῷ ἀνθρώπῳ, λέγων
|
Incipit |
|
Πατέρες καὶ ἀδελφοὶ... ὅπως διοικούμεθα ἐν ταῖς συνάξεσι
|
Incipit |
|
Πατέρες λέγων καὶ ἀδελφοί, οὐκ ἔδει με
|
Incipit |
|
Πατέρες μου ἅγιοι καὶ κατὰ Κύριον τέκνα καὶ ἀδελφοί, εἴη ἡ
ἁγιωσύνη ὑμῶν φυλαττομένη πάσης βλάβης...Μαθόντες ἡμεῖς οἷαν ἔνστασιν κατὰ τῶν ἀθέων Λατίνων
|
Incipit |
|
Πατέρες μου ἅγιοι καὶ κατὰ Κύριον τέκνα καὶ ἀδελφοί, εἴη ἡ ἁγιωσύνη ὑμῶν φυλαττομένη πάσης βλάβης
|
Incipit |
|
Πατὴρ ἔθετο ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ
|
Desinit |
|
Πατήρ με γεννᾷ, μητρικῆς ἐκ νηδύος
|
Incipit |
|
Πατὴρ πατρὶ πέπομφα παῖδας
|
Incipit |
|
Πατηρ του θεολογου ο Ζεβεδαιος ην.
|
Incipit |
|
Πάτραν ἐμοῦ διζήμενος ἔλυθον εἰς χθόνα δίαν
|
Incipit |
|
Πατρὶ δὲ σῷ συμφυῶς καὶ ὁμοουσίως καὶ τῷ παναγίῳ Πνεύματι, πρέπει...
|
Desinit |
|
Πατριαρχῶν Ἑλλήνων τὸ μέγα κλέος ὧδε
|
Incipit |
|
Πατρικίω Θεοδόριτος φιλίης διαθεσμὸν
|
Incipit |
|
Πάτριον τῆς σεβασμίας μονῆς τῶν Ἰβήρων περὶ τῆς θαυματουργοῦ εἰκόνος τῆς Πορταϊτίσης, ἐξηγηθὲν παρὰ Γεωργίου ῥήτορος τῆς μητροπόλεως Αἴνου διὰ συνδρομῆς τοῦ ὁσιοτάτου ἐν ἱερομονάχοις παπᾶ κῦρ Θεοκλήτου ἐκ τῆς σεβασμίας ταύτης μονῆς
|
Titulus initialis |
|
Πατρὸς ἀκηράτου υἱὲ ἀκήρατε· τῷδε σῷ οἴκῳ
|
Incipit |
|
πατρος παρεστης ηγαπημενω λογω,
παντων μαθητων ηγαπημενε πλεον.
προς γε θεον μετεβη βροντης παις εικαδι εκτη.
|
Textus |
|
Παῦλε, Θεοῦ κῦδος, πάντων γερατώτατε λαῶν
|
Incipit |
|
Παῦλον ἀειδώμεσθα Θεοῦ στόμα αἰὲν ἐόντος
|
Incipit |
|
Παυλον γαρ εσχε τεχνικον παιδοτριβην.
|
Desinit |
|
Παυλον γαρ εσχε, τεχνικον παιδοτριβην.
|
Desinit |
|
Παυλον γαρ εσχε, τεχνικον παιδοτριβην.
|
Desinit |
|
Παυλον γαρ εσχεν, τεχνικον παιδοτριβον.
|
Desinit |
|
Παυλον γαρ εσχες (εσχε), τεχνικον παιδοτριβην.
|
Textus |
|
Παῦλον ὁπηνίκα ἐν μακάρων ἴδε
|
Incipit |
|
ΠΑΥΛΟΝ ΤΟΝ ΑΟΙΔΙΜΟΝ ΧΡΙΣΤΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΝ
|
Incipit |
|
Παῦλος ὁ ἀπόστολος ἑβραῖος μεν ἦν τὸ γένος, ἐκ φυλῆς Βενιαμίν, φαρισαῖος δὲ τὴν αἵρεσιν. ὑπὸ διδασκάλῳ δὲ πιστῷ τῷ Γαμαλιὴλ τὸν Μωυσέως νόμον ἐκπεπαιδευμένος. πρὸς δὲ τούτοις
|
Incipit |
|
Παύλος ὁ ἀπόστολος, Ἑβραῖος μὲν ἦν τὸ γένος ἐκ φυλῆς Βενιαμίν· Φαρισαῖος δὲ
|
Incipit |
|
Παῦλος ὁ ἀπόστολος, Ἑβραῖος μὲν ἦν τὸ γένος, ἐκ φυλῆς Βενιαμίν, φαρισαῖος δὲ τὴν αἵρεσιν, ὑπὸ διδασκάλω τὲ πιστῶ τῶ Γαμαλιῆλ, τὸν Μωϋσέως νόμον πεπαιδευμένος
|
Incipit |
|
ΠΑΥΛΟΥ ΑΙΓΙΝΗΤΟΥ ΙΑΤΡΟΣΟΦΙΣΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΕΙΚΟΣΤΟΝ Ε' ΕΚ ΤΟΥ ΕΒΔΟΜΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟ ΕΠΙΓΡΑΦΟΝ ΕΚ ΤΩΝ ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΑΝΤΕΜΒΑΛΛΟΜΕΝΩΝ
|
Titulus initialis |
|
παύλου ἀποστόλου ἐπιστολὴ πρὸς ἑβραίους ἐγράφη ἀπὸ Ἰταλίας διὰ Τιμοθέου
|
Textus |
|
παύομεν ἤδη, σίγα δ'ἀεὶ κλαυσούμεθα γ'ἔμπης
|
Desinit |
|
παύουσαν εἰς καύχημα τῆς βασιλίδος
|
Desinit |
|
Παυσανίας ὁ Λακεδαιμονίων στρατηγός
|
Desinit |
|
παύσομαι κατηγορῶν. ἀκηκόατε, ἑοράκατε, πεπόνθατε, ἔχετε· δικάζετε
|
Desinit |
|
παύων Παλαιάν, τῇ Νέᾳ δ’ ἀρχὴν νέμων
|
Desinit |
|
ΠΑΦΝΟΥΤΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΟΣΤΙΣ ΗΝ ΕΚ ΜΙΑΣ ΠΟΛΕΩΣ ΤΗΣ ΑΝΩΘΗΒΑΙΔΟΣ
|
Incipit |
|
ΠΑΧΩΝ ΤΙΣ ΟΝΟΜΑΤΙ ΠΕΡΙ ΤΟ ΕΒΔΟΜΗΚΟΣΤΟΝ
|
Incipit |
|
πδʹ(!) περι Κλεοπα.
|
Desinit |
|
ΠΕ'· ΣΚΕΥΑΣΙΑ ΤΗΣ ΔΙ' ΟΙΝΕΛΑΙΟΥ
|
Desinit |
|
ΠΕ'· ΣΚΕΥΑΣΙΑ ΤΟΥ ΔΙ' ΟΙΝΕΛΑΙΟΥ. ΛΙΘΑΡΓΥΡΟΥ ΛΙΤΡ. ΙΒ', ΕΛΑΙΟΥ Δ' ΟΙΝΟΥ ΧΙΩΤΙΚΟΥ ΑΝΑ ΛΙΤΡ. ΙΒ'
|
Desinit |
|
Πε(ρι) της Αποκαλυψεως κυριω μου αδελφω και συλλειτουργω.
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΔΟΝ ΤΙΘΗΝΟΝ ; ΦΕΡΕ ΜΙΚΡΟΝ ; ΕΦΗΣ Ω ΦΙΛΕ
|
Incipit |
|
Πέδον τιθηνὸν ἀκρίβου
|
Incipit |
|
Πέδον τιθηνὸν ἀκρίβου, πεφιλμένε
|
Incipit |
|
Πειθαρχεῖν δεῖ τῷ λέγοντι· παρακαλεῖτε ἀλλήλους καὶ οἰκοδομεῖτε
|
Incipit |
|
πειθοῖ καὶ πίστει, τὰς τῶν πατέρων
διδασκαλίας τε καὶ παραδόσεις πρὸς
οἰκοδομὴν παραδεχόμενοι, τῆς οὐρανίου
βασιλείας κληρονόμοι καθίστανται.
|
Desinit |
|
Πειθώμεθα τοίνυν, ἀδελφοί, τῷ Θεῷ πανταχοῦ καὶ μηδὲν ἀντιλέγωμεν
|
Incipit |
|
Πειθώμεθα τοίνυν, ἀδελφοί, τῷ Θεῷ πανταχοῦ καὶ μηδὲν ἀντιλέγωμεν
|
Incipit |
|
Πειρατέον δὴ καὶ περὶ τούτων λέγειν ἃ φρονῶ
|
Desinit |
|
πείσθητι οὖν διὰ τοῦ θαύματος. Ὁ δὲ ἐπίστευσεν καὶ ἐν καιρῷ μαθὼν τὴν ἀλήθειαν ἐβαπτίσθη δοξάζων τὸν κύριον ... ἀμήν
|
Desinit |
|
πέλει έν τῷδε τῷ Θεογράφω τεύχη
|
Incipit |
|
Πελοπόνησον πορθεῖν, ἀδυνάτων
|
Desinit |
|
Πέμπτη δέησις τῷ φιλανθρώπῳ Λόγῳ μοναχοῦ Ἰωάννου
|
Incipit |
|
Πέμπτην δέησιν, ὦ Θεοῦ Μῆτερ, δέχου τάλανος Ἰωάννου
|
Incipit |
|
Πέμπτον προσάδω σοι, Θεοῦ Μῆτερ, μέλος ἐγὼ Ἰωάννης
|
Incipit |
|
Πένητα διασείει με προσωπολήπτης ὢν καὶ αὑτός
|
Incipit |
|
πένητα. μὴ καταδυναστεὔετε (!)
|
Desinit |
|
Πένθος μοι σῶτερ δίδου
|
Incipit |
|
Πένθος τῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας
|
Titulus initialis |
|
Πενθοῦμεν καὶ τοῦτο δεύτερον πένθος
|
Incipit |
|
Πενθοῦμεν καὶ τοῦτο δεύτερον πένθος
|
Incipit |
|
Πέντε δένδρη βασιλεύον τὴν ἑπτάλοφον τὴν πόλιν
|
Incipit |
|
ΠΕΝΤΕ ΕΙΣΙ ΚΑΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ
|
Incipit |
|
Πέντε εἰσὶ περὶ τὴν ἁγίαν Τριάδα
|
Incipit |
|
Πέντε εἰσὶν αἱ ἐργασίαι, δι' ὧν θεραπεύεται ὁ Θεός
|
Incipit |
|
Πέντε εἰσὶν αἱ ἐργασίαι, δι' ὧν θεραπεύεται ὁ Θεός
|
Incipit |
|
Πέντε εἰσὶν αἱ ἐργασίαι, δι' ὧν ὁ Θεός θεραπεύεται
|
Incipit |
|
Πέντε εἰσὶν αἱ τῆς ψυχῆς δυνάμεις
|
Incipit |
|
Πέντε εἱσὶν εἴδη συλλογισμῶν
|
Incipit |
|
Πέντε εἰσὶν περὶ τὴν ἁγίαν Τριάδα
|
Incipit |
|
Πέντε εἰσὶν περὶ τὴν ἁγίαν Τριάδα· πρόσωπον, χαρακτήρ, ἰδιότης, καὶ ἄτομον, καὶ τρισσῶς ἕκαστον
|
Incipit |
|
Πέντε εἰσὶν περὶ τὴν ἁγίαν Τριάδα· ὑπόστασις
|
Incipit |
|
Πέντε εἰσὶν περὶ τὴν ἁγίαν Τριάδα· ὑπόστασις
|
Incipit |
|
πεντεκαίδεκα γεγονὼς
|
Desinit |
|
πεντήκοντα δὲ τῷ μονήρει βίῳ ἀγγελικῶς ἐν ἀνθρώποις πολιτευσάμενος
|
Desinit |
|
πεπαυσ(πεπαυσθω) χειρ μου του πονειν εν τω γραφειν ληξιν δεδεκται συν θεω γαρ η βιβλος.
|
Textus |
|
Πεπαύσθω, χείρ μου, τοῦ πονεῖν ἐν τῷ γράφειν
λῆξιν δέδεκται σὺν θεῷ γὰρ ἡ βίβλος.
|
Textus |
|
ΠΕΠΕΡΕΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΑΚΑΛΑΜΙΝΘΟΣ ΟΥΤΩΣ ΩΣΠΕΡ ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΔΟΝΑΤΩΝ
|
Incipit |
|
Πεπλάνηται δὲ μὴ εἰδὼς τί λέγει τοῦ ἠγαπημένου γὰρ καὶ αἱ τρεῖς εἰσιν ἀκριβῶς καὶ οὐκ ἄλλου τινός· ὡς αὐτοῦ γὰρ οὔσας ἀδιαβλήτους πάντες οἱ μεγάλοι τῶν ἁγίων πατέρων ἐδέξαντο ταύτας καὶ πᾶσα ἡ ἀπὸ περάτων ἕως περάτων τῆς οἰκουμένης καθολικὴ ἐκκλησία.
|
Textus |
|
Πεπληροφορημένων δὲ λέγει, οὐχ ἁπλῶς τῷ λόγῳ παραδεδομένων, οὐδὲ ψιλῇ τῇ πίστει παρειλημμένων… ἀλλὰ τυγχάνων ἀληθείᾳ ἀληθῶς ἐνήργησε τὰ πράγματα etc.
|
Additio |
|
πεπληροφορημένων δέ λέγει.
|
Incipit |
|
Πεπλήρωται ἡμῖν λοιπὸν ὁ τῆς νηστείας ἀγών, ἔληξε δὲ εἰς σταυρόν
|
Incipit |
|
ΠΕΠΟΙΗΚΩΣ ΔΙΑΤΙΜΗΣΙΝ
|
Desinit |
|
Πέποιθα γὰρ μηδὲ τοῦτο τὴν σὴν
ἱκεσίαν ἀδυνατήσειν καὶ τῆς εἰς θεὸν παρρησίας τὸ περιόν, τὸ ἐχέγγυον ἔχων
ἐξ ὧν ἀεννάως ἤδη πηγάζεις τοῖς προσιοῦσιν ἰάσεων ἐν Χριστῷ... ἀμήν.
|
Desinit |
|
πεπονημένην. οὐ μὴν, ἀλλὰ καὶ τὴν τῶν ἀναγνώσεων ἀκριβεστάτην τομὴν, τήν τε τῶν θείων μαρτυριῶν εὐαπόδεκτον εὕρεσιν ἡμεῖς τεχνολογήσαντες ἀνεκεφαλαιωσάμεθα, ἐπιπορευόμενοι τῇ τῆς ὑφῆς ἀναγνώσει. ἐκθησόμεθα δὲ οὖν ταύτην εὐθύς μετὰ τόνδε τὸν πρόλογον
|
Desinit |
|
ΠΕΡΑΣ ΗΔΗ ΤΑ ΤΗΣ ΗΜΕΤΕΡΑΣ ΕΙΛΗΦΕ ΒΟΥΛΗΣΕΩΣ
|
Incipit |
|
πέρας λαβοῦσαν ἐξ ἀνάνδρου παρθένου
|
Desinit |
|
ΠΕΡΔΙΚΕΣ ΕΙΣΙ ΔΥΣΠΕΠΤΟΙ ΞΗΡΟΙ ΤΕ ΚΑΙ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΟΙ ΚΑΙ ΚΑΚΟΣΤΟΜΑΧΟΙ
|
Incipit |
|
Περὶ <ὁμονοίας ἀνδρογύνου>
|
Titulus initialis |
|
Περὶ ἀγάπης καὶ διακρίσεως λόγος
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΑΓΩΝΟΣ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΗΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΑΓΩΝΟΣ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ ἀδικίας, ἧς ὑπέστη, τοῦ οἰκείου θρόνου ἀπελαθείς
|
Titulus initialis |
|
περὶ ἀκηδείας γινομένης τοῖς τῶν παρόντων ἡδέων καταφρονήσασιν
|
Incipit |
|
Περὶ ἀκηδίας
|
Titulus initialis |
|
Περὶ ἀκηδίας καὶ ὀργῆς καὶ λύπης κατὰ βαθμόν
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΚΑΙ ΕΥΔΙΑΘΕΤΟΥ ΛΟΓΟΥ
|
Desinit |
|
περὶ ἀλωπεκείας. Ἰστέον ὅτι ἡ γένεσις τῶν τριχῶν γεννᾶται ἀπὸ τῶν καπνοειδῶν παχέων ἀναθυμιάσεων
|
Incipit |
|
Περὶ ἀνδρογύνων τὸν αὐτὸν ἐπὶ τὰς πλινθίδας ψῆφον παρατήρει
|
Titulus initialis |
|
Περὶ ἀνδρογύνων, ἵνα γνῶς τὸν προτελευτῶντα αὐτῶν
|
Titulus initialis |
|
περὶ ἀνθρωπίνης εὐδαιμονίας· Ἀριστοτέλους καὶ Πλωτίνου συμβιβαστικόν
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΑΝΤΙΒΑΛΛΟΜΕΝΩΝ. ΠΑΥΛΟΥ ΑΙΓΙΝΗΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΣΟΦΙΣΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΕΙΚΟΣΤΟΝ ΠΕΜΠΤΟΝ ΕΚ ΤΟΥ ΕΒΔΟΜΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ ἀντιδότου
|
Titulus initialis |
|
Περὶ ἀντιδότων
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΑΝΤΙΔΟΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ ἀντιπόδων τῶν ὑποκάτω τῆς γῆς ἀνθρώπων καὶ τῶν λοιπῶν ζῴων
|
Titulus initialis |
|
Περὶ ἀνωμάλου δυσκρασίας
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΑΠΟΔΗΜΟΥΝΤΟΣ ΕΙ ΑΡΑ ΕΠΙΤΕΙΝΕΤΑΙ Η ΕΠΙΔΗΜΙΑ ΑΥΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΑΠΟΠΑΥΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ ΤΟΥ ΥΔΑΤΟΣ. ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΠΑΛΙΝ... ΚΑΙ ΑΡΜΟΖΕΙ ΤΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΙΟΝ ΟΙΝΟΣ
|
Desinit |
|
Περὶ ἀρετῆς κεφάλαια δέκα
|
Titulus initialis |
|
Περὶ ἀρετῆς πρὸς νεώτερον ἀσκητήν, κεφάλαια δʹ
|
Titulus initialis |
|
περὶ ἀρετῆς, ὦ Κλέα, γυναικῶν οὐ τὴν αὐτὴν τοῷ Θουκυδίδῃ γνώμην
|
Incipit |
|
Περὶ ἀρετῶν ὁ λόγος πολὺς καὶ πολυειδὴς τοῖς πάλαι σοφοῖς καταβέβληται
|
Incipit |
|
Περὶ ἀριθμοὺς οἷον τῆσδε
|
Incipit |
|
Περὶ ἀρίστης διδασκαλίας
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΑΡΚΤΟΥ· ΑΡΚΤΟΣ ΖΩΟΝ ΕΣΤΙ ΘΗΡΙΟΝ ΔΑΣΥ
|
Incipit |
|
Περὶ ἀρχόντων καὶ τῶν ἐπεξουσιῶν προστάσσομαι δὲ καὶ τοῦτο κατ' ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΑΥΓΑΡΟΥ ΤΟΥ ΕΔΕΣΣΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ ἀφροδίσια εἰς δύναμιν
|
Incipit |
|
Περὶ ἀφροδισίων
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ Δ' ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ δακρύων, φυσιολογία Κοσμᾶ Βεστήτορος
|
Titulus initialis |
|
Περὶ δανείων γεωργικῶν
|
Titulus initialis |
|
περὶ δασείας καὶ ψηλῆς. πόσα πνεύματα. δύο
|
Incipit |
|
περὶ δασείας καὶ ψιλῆς
|
Titulus initialis |
|
Περὶ δέ γε τῆς διὰ σαρκὸς ἐπιφανείας
|
Incipit |
|
Περὶ δέ γε τούτου τοῦ θείου καὶ ἁγίου ἀγγελικοῦ σχήματος πρῶτον μὲν τὰς αὐτοῦ πολιτείας ὁ θεῖος ἔγραψεν Διονύσιος ὃ περὶ τούτου δὲ αὐτὸς παρέδωκεν ὁ σωτήρ
|
Incipit |
|
Περὶ δὲ ἔγκλισιν, ὡς τὸ “εἴ σε διώκω” ἀντὶ τοῦ “διώκοιμι”
|
Desinit |
|
Περὶ δὲ ὅτι οὐκ ἀλείφουσι
|
Incipit |
|
Περὶ δὲ οὗ γράφων ἐδήλωσας εὐαγγελικοῦ ῥητοῦ
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΔΕ ΟΥ ΓΡΑΦΩΝ ΗΔΕΛΩΣΑΣ
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΔΕ ΤΑ ΣΑΡΑΝΤΑΡΙΑ ΟΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟΘΑΜΕΝΟΥΣ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΕΞΗΓΟΥΝΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΕΡΙΚΟΝ
|
Incipit |
|
Περὶ δὲ τὴν ἕκτην καὶ ἑκατοστήν
|
Incipit |
|
Περὶ δὲ τὴν ἕκτην καὶ ἑκατοστήν
|
Incipit |
|
Περὶ δὲ τὴν ἕκτην καὶ ἑκατοστήν
|
Incipit |
|
Περὶ δὲ τὴν τοῦ Κυρίου ἀνάστασιν
|
Incipit |
|
Περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης… Ταῦτα πάντα καὶ τοῦ εἰδέναι αὐτὸν
|
Incipit |
|
Περὶ δὲ τῆς τρυφῆς, ἀκούσατε
|
Incipit |
|
Περὶ δὲ τῆς τρυφῆς, ἀκούσατε
|
Incipit |
|
Περὶ δὲ τῆς ὑψώσεως τοῦ τιμίου σταυροῦ
|
Incipit |
|
Περὶ δὲ τοῦ ἁγίου Πνεύματος οὔτε σιγᾶν, οὔτε λέγειν ἀνάγκη
|
Incipit |
|
Περὶ δὲ τοῦ εὐθύνεσθαι τὸν ἄνθρωπον
|
Incipit |
|
Περὶ δὲ τοῦ εὐθύνεσθαι τὸν ἄνθρωπον
|
Incipit |
|
Περὶ δὲ τοῦ μακαρίου Γρηγορίου τοῦ Νύσσης ἀρκεῖ μὲν πρὸς ἐξαιτίασιν αὐτοῦ τὰ πρὸ μικροῦ νῦν ἡμῖν εἰρημένα
|
Incipit |
|
Περὶ δὲ τοῦ μερισμοῦ καὶ τῆς διακρίσεως
|
Incipit |
|
Περὶ δὲ τοῦ τῶν θείων μυστηρίων
|
Incipit |
|
Περὶ δὲ τοῦ τῶν θείων μυστηρίων μεταλαμβάνειν
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΔΕ ΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΛΟΓΟΙΣ
|
Incipit |
|
Περὶ δὲ τοῦ χαρακτῆρος καὶ τῆς ἐν τοῖς λόγοις Ἀριστείδου φύσεως
|
Incipit |
|
περὶ δὲ τούτου καὶ ἡμεῖς εἰρήκαμεν. ψευδοπροφήτην δὲ τοῦτον ὃν εἰς τύπον Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ ὁ διάβολος ... καὶ ἐνεργὲς καὶ τομώτερον πάσης ῥομφαίας διστόμου πρὸς τῷ φυσικῷ θανάτῳ καὶ τοῖς ᾅδου κολαστηρίοις ὑπετέθησαν.
|
Textus cuiusdam partis |
|
Περὶ δὲ τῶν ἀβαπτίστως θνησκόντων ... Ἐν τῇ Λαοδικαίων πόλει πρεσβύτερος τις ἦν εὐλαβὴς
|
Incipit |
|
Περὶ δὲ τῶν ἀνὰ δύο γινομένων
|
Incipit |
|
Περὶ δὲ τῶν ἀνὰ δύο γινομένων
|
Incipit |
|
Περὶ δὲ τῶν δρακόντων τοῦτο φημί
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΔΕ ΤΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ
|
Incipit |
|
περὶ δὲ τῶν ἱερωμένων τῶν δυναμένων ἱερουργεῖν τὸ μυστήριον, ἄλλος ὁ λόγος. Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου καὶ τὸ ἔλεος εἴη μετὰ τῆς σῆς τιμιότητος καὶ μετὰ τῶν ἀδελφῶν πάντων ἀξιωθείημεν καὶ ἡμεῖς ἀφοσιώσασθαι τὴν ἐπιθυμίαν ἣν ἔχομεν πρὸς τὸν ἅγιον αὐτὸν τόπον. Φευρουαρίου ἕκτῃ. Ὁ δοῦλος τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ, ὁ ταπεινὸς Γεννάδιος.
|
Desinit |
|
ΠΕΡΙ ΔΕ ΤΩΝ ΠΑΡΑ ΘΕΩ
|
Incipit |
|
Περὶ δὲ τῶν τεκμηρίων τῶν ἐν τοῖσιν ὕπνοισιν, ὅστις ὀρθῶς γινώσκει μεγάλην ἔχοντα δύναμιν
|
Incipit |
|
Περὶ Δεινάρχου τοῦ ῥήτορος οὐδὲν εἰρηκὼς
|
Incipit |
|
Περὶ δέκα κατηγορῶν
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΙΑ ΤΑ ΣΠΗΡΙΑ ΟΠΟΥ ΓΙΝΟΥΝΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ
|
Incipit |
|
Περὶ διαγνώσεως διαχωρημάτων κεφάλαια ζ' περὶ κόπρου πολλῆς καὶ ὀλίγης
|
Titulus initialis |
|
Περὶ διαγνώσεως καὶ αἰτίας τῶν τε καθ' ὅλον καὶ τῶν κατὰ μέρος τοῦ σώματος παθῶν
|
Titulus initialis |
|
Περὶ διαγνώσεως καὶ αἰτιῶν κατὰ μέρος παθῶν
|
Titulus initialis |
|
Περὶ διαγνώσεως καὶ θεραπείας τῶν ἐν τῇ ἑκάστου ψυχῇ ἁμαρτημάτων
|
Titulus initialis |
|
Περὶ διαγνώσεως καὶ θεραπείας τῶν ἐν τῇ ἑκάστου ψυχῇ ἰδίων παθῶν
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΙΑΓΝΩΣΕΩΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΕΚ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΕΡΜΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ διαγνώσεως σφυγμῶν
|
Titulus initialis |
|
Περὶ διαγνώσεως σφυγμῶν βίβλιον α'
|
Titulus initialis |
|
Περὶ διαθέσεως τοῦ ῥητορικοῦ λόγου
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΑΡΙΣΤΟΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΕΥΧΥΜΙΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΩΝ ΠΡΟΣ ΑΥΤΙΚΑΙΣΑΡΟΝ ΠΡΙΝΚΙΠΙΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΚΟΣΜΙΚΩΝ ΤΟΥ ΟΛΟΥ ΕΝΙΑΥΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΝ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΚΑΙ ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΝ. ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΣΟΥ ΣΟΦΟΤΑΤΟΥ ΨΕΛΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΤΟ ΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΤΩΝ ΦΛΕΒΟΤΟΜΟΥΜΕΝΩΝ
|
Incipit |
|
Περὶ διακρίσεων διαφόρων γένους εἰδῶν
|
Titulus initialis |
|
περὶ διακρίσεως μετοχῆς θεοῦ ἐν τέσσαρσι τρόποις
|
Titulus initialis |
|
Περὶ διαλεκτικῆς
|
Titulus initialis |
|
περὶ διαλέκτου ἰάδος καὶ προσφορᾶς αὐτῆς
|
Titulus initialis |
|
Περὶ διαλέκτων
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ΠΕΡΙ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΕΚ ΤΟΥ ΙΩ[ΑΝΝΟΥ] ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ ΤΕΧΝΙΚΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΙΑΠΛΑΣΕΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΟΥΤΟΣ. ΘΕΟΣ ΕΣΤΙΝ ΕΠΙΓΕΙΟΣ
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΘΥΜΟΥ ΚΑΙ ΟΡΓΗΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΩΝ ΣΤΑΣΕΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ διαφορᾶς νοσημάτον
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΘΕΝΤΩΝ ΠΑΡΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ διαφορᾶς πυρετῶν
|
Titulus initialis |
|
Περὶ διαφορᾶς πυρετῶν
|
Titulus initialis |
|
Περὶ διαφορᾶς πυρετῶν τὸ μικρὸν ἀπὸ φωνῆς Θεοφίλου
|
Titulus initialis |
|
Περὶ διαφορᾶς σφυγμῶν
|
Titulus initialis |
|
Περὶ διαφορᾶς σφυγμῶν βιβλίον α'
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΤΡΟΦΩΝ ΠΡΟΣ ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ διαφορᾶς τῶν συγγνωστῶν καὶ θανασίμων ἁμαρτημάτων σύντομον καὶ σαφές
|
Titulus initialis |
|
Περὶ διαχωρημέτων
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
περὶ διδασκαλίας καὶ νουθεσίας
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΝΟΜΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΟΓΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ; ΠΡΟΣ ΕΥΝΟΜΙΑΝΟΙΣ ΠΡΟΣ ΔΙΑΛΕΞΙΣ, Η ΟΤΙ ΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΠΕΡΙ ΘΕΟΥ ΔΙΑΛΕΓΕΙΣΘΑΙ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ δογμάτων ὑμῖν ᾿ἔμπροσθεν διελέχθημεν καὶ τῆς τοῦ μονογενοῦς
|
Incipit |
|
Περὶ δουλείας
|
Titulus initialis |
|
Περὶ δυνάμεων φυσικῶν βιβλία γ'
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΥΝΑΜΕΩΣ ΑΠΛΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥ ΓΕΥΣΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗΤΩΝ ΔΗΛΟΥΜΕΝΩΝ ΚΡΑΣΕΩΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΥΝΑΜΕΩΣ ΤΙΝΩΝ ΒΟΤΑΝΩΝ ΕΚΓΡΑΦΕΝ ΕΚ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ ΠΕΔΑΝΙΟΥ ΔΙΟΣΚΟΡΙΔΟΥΣ ΑΝΑΖΑΡΒΕΩΣ ΚΑΤΑ ΑΛΦΑΒΗΤΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΥΝΑΜΕΩΣ ΤΟΥ ΠΗΓΑΝΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΥΝΑΜΕΩΣ ΤΡΟΦΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΥΝΑΜΕΩΣ ΤΡΟΦΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΥΝΑΜΕΩΣ ΤΡΟΦΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΓΕΥΣΕΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΔΥΟ ΔΙΚΑΖΟΜΕΝΩΝ Η ΤΙΣ ΝΙΚΗΣΕΙ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ δυσπνοίας
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΕΙΣ ΠΟΙΟΝ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΡΜΙΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΕΙ Η ΨΥΧΗ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΩΝ
|
Titulus initialis |
|
περὶ ἑκατέρου ἀκριβέστατα διελέγχθη. Τέλος
|
Desinit |
|
ΠΕΡΙ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ ΚΑΙ ΚΑΘΙΕΡΩΣΕΩΣ ΚΑΦΑΛΙΟΝ ΙΒʹ ΣΥΝΟΔΟΥ Ζʹ
|
Incipit |
|
Περὶ ἐκποιήσεως κτημάτων, καὶ προτιμήσεως συγγενῶν καὶ κοινωνῶν καὶ ἀναμεμιγμένων καὶ συμπαρακειμένων ὁμοτελῶν καὶ συναπτῶς ἡνωμένων καὶ τῶν νοουμένων ὁμοτελῶν χωρίων καὶ ἀγρυδίων καὶ κωλύσεως δυνατῶν προσώπων καὶ ἐκποιήσεως στρατιωτικῶν κτημάτων...
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΕΛΚΩΣΕΩΣ ΥΣΤΕΡΑΣ ... ΚΑΘ' ΑΥΤΑ· ΥΣΤΕΡΟΝ ΔΕ
|
Desinit |
|
ΠΕΡΙ ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ ΠΕΡΙ ΠΡΟΘΕΣΜΙΑΣ ΠΕΡΙ ΠΡΑΣΕΩΣ ΠΕΡΙ ΠΡΟΓΑΜΟΥ ΔΩΡΕΑΣ ΠΕΡΙ ΑΝΑΣΤΡΟΦΗΣ... ΖΩΟΥ ΠΕΡΙ ΚΛΟΠΗΣ
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΕΝΥΔΡΩΝ ΙΧΘΥΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΣ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ ἐνυπνίων ἐξεστί σοι ἀπὸ τοῦ σόφου μαθεῖν ὧδε
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΕΞΑΤΜΗΣΕΩΣ ΥΔΑΤΟΣ ΘΕΙΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΕΞΕΩΣ ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ ΕΡΩΤΗΣΙΣ ΑΔΡΙΑΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΥΝΙΚΟΝ ΣΕΧΟΥΝΔΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΕΞΟΔΟΥ ΨΥΧΗΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΜΕΤΑΒΑΝΤΩΝ ΑΠΟ ΠΟΛΕΩΣ ΕΙΣ ΠΟΛΙΝ ΕΚ ΤΗΣ ΘΕΟΔΩΡΕΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ ἑπτὰ οἰκουμενικῶν ... συνόδων
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΕΤΩΝ ΑΠ' ΑΡΧΗΣ ΑΔΑΜ ΑΧΡΙ ΑΛΕΧΑΝΔΡΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΕΥΧΥΜΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΕΥΧΥΜΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΠΑΣΗΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΕΥΧΥΜΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΠΑΣΗΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΖΩΔΙΩΝ ΩΡΟΣΚΟΠΟΥΝΤΩΝ ΗΝΙΚΑ Ο ΗΛΙΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΙΟΝ ΕΙΣΕΡΧΕΤΑΙ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ ζωτικῆς δυνάμεως· ἡ ζωτικὴ δύναμις ἐκ τῆς ὑπάρξεως ... τὰ σώματα δυσχζερῶς δὲ ἀπὸ ψύξεως
|
Desinit |
|
Περὶ ζωχάδες
|
Titulus initialis |
|
περὶ ἡμᾶς ἐνδείξηται κηδεμονίαν, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
περὶ ἡμᾶς ἐνδείξηται κηδεμονίαν, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
ΠΕΡΙ ΗΜΑΣ ΚΗΔΕΜΟΝΙΑ ΤΕ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΣΥΓΚΑΤΑΒΑΣΙΣ ΕΝ ΑΥΤΩ ΧΡΙΣΤΩ ΤΩ ΘΕΩ ΗΜΩΝ
|
Desinit |
|
Περὶ ἧς προδιειλέχθημεν σωφροσύνης
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΗΣΥΧΑΣΤΩΝ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΣΙΝΑΙΤΟΥ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΩΣ ΔΕΙ ΚΑΘΕΖΕΣΘΑΙ ΤΟΝ ΗΣΥΧΑΖΟΝΤΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΥΧΗΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ θείας προνοίας καὶ προορισμοῦ: σπουδαῖον
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Περὶ θείου προορισμοῦ, δεύτερον. Τῷ τιμιωτάτῳ καὶ ὁσιωτάτῳ ἐν μοναχοῖς κυρίῳ Ἰωσὴφ τῷ ἐν Θεσσαλονίκῃ· Γεννάδιος μοναχός. Ἰνδικτίονος ιεʹ ἰουλλίῳ.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Περὶ Θεοδοσίου τοῦ μεγάλου βασιλέως
|
Titulus initialis |
|
Περὶ θεολογίας ἤτοι Τριάδος
|
Titulus initialis |
|
Περὶ θεραπευτικῶν μεθόδων βιβλίον πρῶτον
|
Titulus initialis |
|
Περὶ ἰατρικῆς διδασκαλίας
|
Titulus initialis |
|
Περὶ ἱδρώτων· Πόσα αἴτια ἱδρώτων
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΙΕΡΑΤΙΚΩΝ ΑΝΤΙΔΟΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΙΝΔΙΚΤΙΩΝΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ Ἰταλῶν πότε καὶ παρὰ τίνων καὶ ποίῳ τρόπῳ ἀπεσχίσθησαν τῆς καθολικῆς καὶ ἁγίας τοῦ Θεοῦ ἐκκλησίας καὶ παρὰ τίνων αἱρεσιωτῶν ἐδιδάχθησαν τοῦ μὴ λέγειν ἐκ τοῦ πατρὸς μόνου τὸ ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεσθαι
|
Titulus initialis |
|
Περὶ κανόνων διαφόρων νομίμων
|
Titulus initialis |
|
Περὶ καρδιῶν διαφορᾶς καὶ ὅτι τὰ πρόσκαιρα τὰ αἰώνια προεικονίζουσι καὶ περὶ τῶν ἁγίων πάντων εὐσύνοπτα
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΡΧΩΝ, ΠΕΡΙ ΣΥΝΑΛΛΑΓΩΝ ΠΡΟΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ,ΠΕΡΙ ΔΡΑΣΜΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ καταστάσεων ἀνθρώπων καὶ διαιρέσεως προσώπων καὶ πραγμάτων και ποιοτήτων αὐτῶν
|
Titulus initialis |
|
Περὶ καταστάσεως ἀπλήκτου, καὶ ὅτι ὁ στρατηγὸς ἀπὸ τοῦ πλήθους τῶν ὁπλιτῶν τῶν ἐν ταῖς ταξιαρχίαις τεταγμένων δύναται τὴν ὅλην τοῦ ἀπλήκτου διαγνῶναι καὶ ἀπαρτίσαι περίμετρον
|
Titulus initialis |
|
Περὶ καταστάσεως ἀπλήκτου∙ καὶ ὅτι ὁ στρατηγὸς ἀπὸ τοῦ πλήθους τῶν ὁπλιτῶν ἐν ταῖς ταξιαρχίαις τεταγμένων δύναται τὴν ὅλην τοῦ ἀπλήκτου διαγνῶσαι [sic], καὶ ἀπαρτίσαι περὶ μέτρων [sic]
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΩΝ ΟΡΝΙΘΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ κεκωλυμένων γάμων. Τὸ τοῦ βισέξτου δὶς ὄνομα ῥωμαϊκόν ἐστι δηλοῦν τὸ δὶς ἕξ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΚΕΝΩΤΙΚΩΝ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΑΠΟΦΛΕΓΜΑΤΙΣΜΩΝ ΤΕ ΚΑΙ ΕΡΡΙΝΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΧΙΣΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΚΕΡΑΥΝΩΝ .. ΕΝ ΔΕ ΤΟΙΣ ΔΙΑΙΤΩΜΕΝΟΙ ΕΝ ΥΔΑΣΙ ΦΩΚΗ· ΤΑΥΤΑ ΑΠΟΤΡΕΠΟΥΣΙ ΚΑΙ ΑΠΟΔΙΩΚΟΥΣΙ ΚΕΡΑΥΝΟΥΣ
|
Desinit |
|
ΠΕΡΙ ΚΗΤΩΔΩΝ ... ΤΑΡΙΧΕΥΟΝΤΑ ΔΕ ΗΓΟΥΝ ΠΑΣΣΟΝΤΑΣ ΔΙΕΣΘΙΕΙΝ
|
Desinit |
|
ΠΕΡΙ ΚΗΤΩΔΩΝ ... ΤΑΡΙΧΕΥΟΝΤΑΣ ΔΕ ΗΓΟΥΝ ΠΑΣΣΟΝΤΑΙ ΔΕΙ ΕΣΘΙΕΙΝ
|
Desinit |
|
περὶ κλεψύδρα ; πυλωρικόν
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΤΩΝ ΣΤΑΣΕΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΚΟΛΟΚΥΝΘΙΔΟΣ ΕΙΣ ΚΑΘΑΡΣΙΝ· ΑΥΤΗ ΚΕΝΟΙ ΜΕΝ ΜΑΛΛΟΝ
|
Incipit |
|
περὶ κρίσεως περὶ ἀνταποδόσεως
|
Desinit |
|
Περὶ κυουμένων διαπλάσεως
|
Titulus initialis |
|
Περὶ κωμῳδίας
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΛΑΧΑΝΩΝ· ΤΑ ΑΓΡΙΑ ΛΑΧΑΝΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΚΟΧΥΜΑ ... ΒΛΙΤΩΝ, ΑΝΔΡΑΧΝΗΣ, ΒΟΥΓΛΩΣΣΩΝ
|
Desinit |
|
Περὶ λίθων δυνάμεως
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΛΙΘΩΝ ΟΥΣΙΑΣ ΤΕ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΑΥΤΩΝ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΛΟΓΟΘΕΣΙΟΝ ΨΥΧΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΙΖΟΜΕΝΩΝ ΕΚ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΕΚ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΥΜΕΩΝ ΤΟΥ ΕΝ ΤΩ ΘΑΥΜΑΣΤΩ ΟΡΕΙ ΑΣΚΗΣΑΝΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ μελαγχολίας ἐκ τῶν Γαληνοῦ καὶ Ῥύφου καὶ Ποσιδωνίου
|
Titulus initialis |
|
Περὶ μὲν δὴ τοῦ παναγίου Πνεύματος ὡς οὐ χρὴ λέγειν ἐξ ἀμφοῖν προϊέναι
|
Incipit |
|
Περὶ μὲν οὖν τούτων καὶ νῦν καὶ πρότερον εἴρηται σημαίνοντες δὲ καὶ τούτοις
|
Incipit |
|
περὶ μὲν οὖν τῶν τῆς ἐνεργείας τοῦ Θεοῦ εἰδῶν
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΜΕΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
|
Incipit |
|
Περὶ μὲν τῆς τῶν ποιητῶν διαιρέσεως
|
Incipit |
|
Περὶ μὲν τοῦ προορισμοῦ κρίνει, ὅτι μόνα τὰ τῶν δικαίων
|
Incipit |
|
περὶ μὲν τῶν κατηγορημένων, ὦ ἄνδρες δικασταί, ἱκανῶς ὑμῖν ἀποδέδεικται
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΜΕΣΟΥΡΑΝΗΜΑΤΟΣ. ΜΕΣΟΥΡΑΝΗΜΑ ΔΕ ΑΠΟ ΧΕΙΡΟΣ
|
Incipit |
|
Περὶ μιλείων, σταδίων, ὀργίων, σπιθαμῶν καὶ δακτίλων
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΜΟΙΡΩΝ ΛΑΜΠΡΩΝ ΚΑΙ ΣΚΟΤΕΙΝΩΝ ΚΑΙ ΣΚΙΟΔΩΝ ΚΑΙ ΚΟΥΦΩΝ
|
Titulus initialis |
|
περι μοιχαλιδος. θʹ
|
Detail(s) |
|
Περὶ μοναχῶν φορόντων μόνον τὸ ῥάκος χωρὶς ὁμολογίας καὶ περὶ τῶν ὁμολογίαν διδόντων καὶ ῥιπτομόναχοι γένονται
|
Titulus initialis |
|
Περὶ μορίων τινῶν παρὰ Δανιὴλ τοῦ Πατμίου, καὶ πρῶτον περὶ τῆς πρὸς τὸ ὄνομα συνεπείας τοῦ ὑποτακτικοῦ ἄρθρου
|
Titulus initialis |
|
Περὶ μωρίων τῆς ἑλληνικῆς, πραγματεία[ς ] σύντομος διάλεκτος
|
Titulus initialis |
|
περὶ Μωυσῆ, ὃσ ὀγδοηκοστὸν ἤδη γεγονὼς ἔτος εἶδεν θεόν.
|
Desinit |
|
Περὶ νηστείας ἑκάστης Τετράδος καὶ Παρασκευῆς
|
Incipit |
|
περι Νικοδημου ζητησις περι καθαρισμου. γʹ
|
Detail(s) |
|
περι Νικοδημου. γʹ
|
Desinit abruptus |
|
ΠΕΡΙ ΟΙΚΟΔΕΣΠΟΤΕΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ οἰκοδεσποτείας
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΟΙΝΟΥ ΕΚ ΤΟΥ ΠΕΔΑΝΙΟΥ ΔΙΟΣΚΟΡΙΔΟΥ
|
Titulus initialis |
|
περὶ ὀκτὼ καὶ δέκα γεγονὼς ἐτῶν
|
Incipit |
|
περι ὀρφανῶν καὶ χήρων ηʹ
ἀπὸ τῆς εξόδου
|
Titulus initialis |
|
Περὶ ὅρων διαφόρων εἰδῶν
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΟΣΤΡΑΚΟΔΕΡΜΩΝ ... ΟΣΤΡΥΔΙΑ, ΜΗΔΙΑ, ΚΟΧΛΗΔΙΑ, ΚΟΓΧΥΛΙΑ
|
Desinit |
|
Περὶ οὗ δὲ ἠρώτησας, ἔχεις διδάσκαλον
|
Incipit |
|
Περὶ οὗ Παῦλος λέγει· Χριστὸς θεοῦ δύναμις καὶ θεοῦ σοφία· ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
|
Περὶ οὔρων Γαληνοῦ διαίρεσις
|
Titulus initialis |
|
Περὶ οὔρων πραγματεία ἀρίστη τοῦ σοφωτάτου παρὰ μὲν Ἰνδοῖς Ἄλλη Ἔμπνι τοῦ Σινᾶ ἤτοι Ἄλλη υἱοῦ τοῦ Σινᾶ, παρὰ δὲ Ἰταλοῖς Ἀβιτζιανοῦ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΟΥΡΩΝ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΩΣ ΕΝ ΣΥΝΟΨΕΙ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΝ ΠΕΡΙ ΣΤΕΦΑΝΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ οὐσίας τῶν φυσικῶν δυνάμεων
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΟΥΣΙΑΣ, ΠΕΡΙ ΦΘΑΡΤΟΥ, ΠΕΡΙ ΑΙΣΘΗΣΕΩΣ, ΠΕΡΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, ΠΕΡΙ ΑΤΡΕΠΤΟΥ, ΠΕΡΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ, ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΙ ΦΥΣΙΣ ΚΥΡΙΑ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΟΦΙΟΔΗΚΤΩΝ ΟΠΕΡ ΤΙΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΠΕΠΟΙΗΚΕ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ παιωνίας τῆς γλυκυσίδος
|
Incipit |
|
Περὶ παλαιῶν διαλέκτων
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Περὶ πάπα καὶ πατριάρχου, διὰ τί οὕτως καλοῦνται
|
Incipit |
|
Περὶ παραδειγμάτων
|
Titulus initialis |
|
Περὶ παραδόξων ἀναγνωσμάτων
|
Titulus initialis |
|
Περὶ παραδρομῆς τοῦ κυροῦ Νικηφόρου τοῦ βασιλέως
|
Titulus initialis |
|
περὶ παραδρομῆς τοῦ κυροῦ Νικηφόρου τοῦ βασιλέως
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΠΑΣΩΝ ΤΩΝ ΗΘΙΚΩΝ ΑΡΕΤΩΝ ΤΕΛΟΣ ΕΧΕΤΩ ΗΜΙΝ ΔΕ ΔΟΙΗ ΚΥΡΙΟΣ ΔΙΑ ΤΕ ΠΡΑΞΕΩΣ
|
Desinit |
|
περὶ πατριαρχῶν Ἀλεξανδρείας
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΝΟΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΦΕΡΕΤΑΙ ΔΙΗΓΗΜΑΣΙΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ πλειόνων καὶ διαφόρων ἡ Ἐπιστολὴ διόρθωσιν ἔχουσα τῶν Κορινθίοις ἡμαρτημένων.
|
Incipit cuiusdam partis |
|
περὶ Πνεύματος ἐναντίον τοῦ ὀρθοῦ καὶ ἐκκλησιαστικοῦ δόγματος ἔγραψεν
|
Desinit |
|
Περὶ ποδῶν
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ΠΕΡΙ ΠΟΔΩΝ ΜΕΤΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΛΟΓΟΓΡΑΦΙΚΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ ποδῶν ῥητέον δισύλλαβοι· διπυῤῥίχιος ἐκ δύο βραχειῶν υυ οἷον λόγος
|
Incipit |
|
Περὶ ποῖα ἁμαρτήματα συ<γ>χωροῦνται μετὰ τὸν θάνατον διὰ λειτουργιῶν καὶ ἐλεημοσυνῶν καὶ τῶν εὐχόν
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΠΟΛΕΥΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΔΙΕΠΟΝΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
περὶ πολιτείας διελέγετο, ἀλλὰ περὶ δογμάτων
|
Desinit |
|
Περὶ πολλοῦ ἂν ποιησαίμην, ὦ ἄνδρες, τὸ τοιούτους ὑμᾶς ἐμοὶ δικαστὰς περὶ τούτου τοῦ πράγματος γενέσθαι
|
Incipit |
|
Περὶ προοίμιον καὶ διηγήσεων ἐν τοῖς προλαβοῦσι
|
Incipit |
|
Περὶ προσευχῆς ἐκ διαφόρων πατέρων ἐν ἐκλογαῖς συλλογή
|
Titulus initialis |
|
περὶ προσευχῆς ἤτοι φυλακῆς καρδίας
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΩΔΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΣΑΙ ΠΡΟΣΩΔΙΑΙ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ προσῳδιῶν
|
Titulus initialis |
|
περὶ προσῳδιῶν καὶ τῶν ὀκτὼ τοῦ λόγου μερῶν
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΡΕΟΥΣΩΝ ΤΡΙΧΩΝ. ΕΣΤΙΝ ΕΙΔΟΣ ΕΤΕΡΟΝ ΕΠΟ ΤΗΣ ΠΤΩΣΕΩΣ ΤΩΝ ΤΡΙΧΩΝ
|
Incipit |
|
Περὶ σημείων ὑδάτων καὶ πνευμάτων
|
Titulus initialis |
|
Περὶ σημείων ὑδάτων καὶ πνευμάτων καὶ χειμώνων καὶ εὐδιῶν
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΣΚΟΡΠΙΟΥ ΘΑΛΑΣΣΙΟΥ ... ΔΑΦΝΙΔΕΣ ΔΕ Γ' ΠΙΝΟΜΕΝΑΙ ΛΕΙΑ
|
Desinit |
|
Περὶ σολοικο{β}βαρβαρισμοῦ παράδειγμα
|
Titulus initialis |
|
Περὶ σοῦ δυνατός τι ἐγκωμιαστικὸν εἰπεῖν... φέρε... περατώσωμεν λόγον, τῷ υἱῷ σου... δόξαν ἀναπέμποντες... ἀμήν.
|
Desinit |
|
Περὶ στοιχείων προσῳδίων καὶ τῶν ὀκτώ τοῦ λόγου μερῶν ἤτοι εἰς γραμματικὴν εἰσαγωγὴν πρώτη
|
Titulus initialis |
|
Περὶ στρατιωτῶν συνωμοσίαν ἢ φατρίαν κατὰ τῶν ἰδίων ἀρχόντων
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ ; ΠΕΡΙ ΜΝΗΣΙΚΑΚΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΣΥΝΙΖΗΣΕΩΣ ΒΡΑΧΕΙΑΙ ΔΥΟ ΑΝΤΙ ΜΙΑΣ ΒΡΑΧΕΙΑΣ
|
Incipit |
|
Περὶ συνόδου ἡλίου καὶ σελήνης
|
Titulus initialis |
|
Περὶ συνοψίας καὶ διδασκαλίας οὐρῶν
|
Titulus initialis |
|
Περὶ συντόμου διαφορᾶς τῶν πυρετῶν
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΣΧΗΜΑΤΩΝ ΩΝ ΕΡΜΟΓΕΝΗΣ ΕΜΝΗΜΟΝΕΥΣΕΝ ΕΝ ΤΟΙΣ ΠΕΡΙ ΕΥΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΙΔΕΩΝ ΒΙΒΛΙΟΙΣ ΣΥΝΟΨΙΣ
|
Titulus initialis |
|
περὶ τὰς σωματικὰς ἡδονὰς λιχν[ευσάμενος (λιχλ sic cod.)
|
Desinit |
|
Περὶ ταύτης γε μέντοι, περὶ ταὐτης τῆς φιλομάρτυρος ἔγνωμεν οὐδέν τι σαφές
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΤΕΛΕΙΑΣ ΑΡΕΤΗΣ ΤΩΝ ΕΣΠΟΥΔΑΚΟΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τελειότητος βίου μοναδικοῦ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΕΧΝΩΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τὴν ἕκτην καὶ ἑκατοστὴν ὀλυμπιάδα
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΝ ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑ ΛΙΘΩΝ
|
Titulus initialis |
|
περι την καταδικην της πολεως. ακουσον και φριξον.
|
Textus |
|
Περὶ τὴν μάθησιν τοῦ Νεκτεναβοῦ ὁποῦ ἔμαθεν τὸν Ἀλέξανδρον
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς α' γνώσεως, ἀναγκαία δήλωσις καὶ ὅπως δεῖ ἄρξασθαι ταύτης, ἁρμόδιος πάνυ καὶ θρήνους μεστὴ ἡ ἔναρξις αὐτῆς
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΗΣ Α' ΣΥΝΟΔΟΥ ΕΓΕΝΕΤΟ ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΟΔΟΣ
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΘΥΓΑΤΡΟΣ ΠΟΣΑΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΕΞΗΣΕΝ ΕΔΩ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς ἁγίας λειτουργίας δέον σημαίνειν
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΔΕΟΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙΝ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗΝ ΩΡΑΝ
|
Incipit |
|
Περὶ τῆς ἁγίας λειτουργίας καὶ περὶ ἱερέων καὶ πῶς ὀφείλει διακονεῖν
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς Ἁγίας Τρίαδος
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς Ἁγίας Τρίαδος Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΗΤΟΙ ΠΕΡΙ ΘΕΟΤΗΤΟΣ ΚΑΤΑ ΕΛΛΗΝΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΕΩΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΙΔΙΑΣ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΔΟΞΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΣΜΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΑΥΤΟΥ ΒΙΒΛΙΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΚΓ
|
Titulus initialis |
|
Περι της ανακομιδης του μεγαλου Χρυσοστομου.
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΕΝ ΛΟΝΔΙΝΙ ΤΩ ΕΤΕΙ 1624
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς αὐτῆς ἐκκλησιαστικῆς εἰρήνης, τὸ τοῦ σκανδάλου ἀλόγιστον καὶ ἐκ μόνης ἱστορίας ἀποδεικνῦντος.
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς ἁφῆς τοῦ Κυριακοῦ σώματος, ὅπως τῇ μὲν
Μαγδαληνῇ ἐκωλύετο, ἐπετράπη δὲ τῷ Θωμᾷ.
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΓΕΝΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΔΥΣΕΒΟΨΣ ΜΩΑΜΕΔ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΕΚΑΔΟΣ ΕΙΡΗΜΕΝΩΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΑΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς δευτέρας παρουσίας τοῦ Κυρίου ἡμῶν καὶ περὶ τῆς τῶν σωμάτων ἀναστάσεως.
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς δι' Υἱοῦ δημιουργίας Μουζάλων ἐν μέσοις ἐκείνοις δικαστηρίοις τὸ συρρεῦσαν πλῆθος ἀνακυκῶν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Περὶ τῆς διαπλάσεως Παύλου τοῦ ἀποστόλου
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς διαφορᾶς ἣν ἔχουσιν οἱ ἀνατολικοὶ μετὰ τῶν δυτικῶν περὶ τῆς ἀρχῆς τῆς ἐκκλησίας ὅπερ περί τε τῆς ἐκκλησίας τῆς Ῥώμης καὶ τῆς Κωνσταντινουπόλεως, καὶ τίς ἡ ἀρχὴ καὶ καθολικὴ κεφαλή
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΤΩΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΦΙΞΕΩΣ ΕΠΙ ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς δρακοντίας βοτάνης· τῆς δὲ δρακοντίας βοτάνης
|
Incipit |
|
Περὶ τῆς εἰς φαυλότητα τοῦ ἀνθρώπου παρατροπῆς, καὶ αἰχμαλωσίας, τῆς εἰς ἁμαρτίαν, καὶ ὁμοῦ περὶ κλήσεως καὶ ἐπιστροφῆς, τῆς κατὰ μετάγνωσιν, καὶ τῆς εἰς τὸ ἄμεινον ἀναδρομῆς
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς ἐκ καὶ διὰ, ὅτι ἴσοδυνάμουσιν.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Περὶ τῆς ἐκκλησιαστικῆς εἰρήνης, τὸ τοῦ σκανδάλου καὶ ἐκ μόνης ἱστορίας ἀποδεικνύντος
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ ἁγίου Πνεύματος λόγος σύντομος καὶ κεφαλαιώδης, συγγραφεὶς καὶ ἀποσταλεὶς πρός τινα, παρὰ τοῦ ἁγιωτάτου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Φωτίου
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ ἁγίου Πνεύματος λόγος σύντομος κεφαλαιώδης [...] παρὰ τοῦ ἁγιωτάτου πατριάρχου Φωτίου
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ ἁγίου Πνεύματος λόγος σύντομος κεφαλαιώδης, συγγραφεὶς καὶ ἀποσταλεὶς πρός τινα παρὰ τοῦ ἁγιωτάτου πατριάρχου Φωτίου
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ ἁγίου πνεύματος πρὸς τοὺς περὶ ταύτης ἡμῖν διαφερομένους βιβλίον δεύτερον
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ ἁγίου Πνεύματος, λόγος [...] κεφαλαιώδης συγγραφεὶς καὶ ἀποσταλεὶς πρός τινα παρὰ ἁγιωτάτου πατριάρχου Φωτίου
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς ἐν διαλέξεσιν εὐταξίας καὶ ὅτι οὐ παντὸς ἀνθρώπου οὐδὲ παντὸς καιροῦ τὸ διαλέγεσθαι περὶ θεότητος
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΝ ΔΙΑΛΕΞΕΣΙΝ ΕΥΤΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΟΥΤΕ ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙΡΟΥ ΤΟ ΠΕΡΙ ΘΕΟΥ ΔΙΑΛΕΓΕΣΘΑΙ
|
Titulus initialis |
|
περι της εν Πατμω τη νησω συγγραφης της θειας Αποκαλυψεως. ην απεκαλυψεν ο κυριος ημων και θεος. τω δουλω αυτου Ιωαννει τω θεολογω.
|
Titulus initialis |
|
περι της εν Πατμω τη νησω συγγραφης της θειας Αποκαλυψεως· ην απεκαλυψεν ο κυριος ημων και θεος· τω δουλω αυτου Ιωαννη τω θεολογω.
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ προσκυνήσεως καὶ λατρείας καὶ ὅτι τῆς ἐν Χριστῷ καὶ εὐαγγελικῆς πολιτείας σκιὰ καὶ τύπος ὁ νόμος πρὸς παλλάδιον κατὰ πεῦσιν καὶ ἀπόκρισιν
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς ἐν Τριάδι τάξεως.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Περὶ τῆς ἐν τῷ Δεσπότῃ ἡμῶν Χριστῷ ἀνθρωπότητος
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς ἐνσάρκου οἰκονομίας τοῦ ἑνὸς τῆς ἁγίας Τριάδος Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ υἱοῦ θεοῦ καὶ κυρίου ἡμῶν. Τοῦ αὐτοῦ
|
Titulus initialis |
|
περὶ τῆς ἐνσάρκου οἰκονομίας τοῦ ἑνὸς τῆς ἁγίας Τριάδος Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ τοῦ Θεοῦ καὶ Κυρίου ἡμῶν
|
Titulus initialis |
|
περὶ τῆς ἐξ ἀναστάσεως διδασκαλίας
Χριστοῦ, καὶ ὀπτασίας, πρὸς τοὺς μαθητὰς,
καὶ περὶ ἐπαγγελίας, τῆς τοῦ ἁγίου
πνεύματος δωρεᾶς, θέας τε καὶ τρόπου
τῆς ἀναλήψεως τοῦ Χριστοῦ, καὶ περὶ τῆς
ἐνδόξου καὶ δευτέρας αὐτοῦ παρουσίας.
|
Tit. Inc. |
|
Περὶ τῆς ἐξ ἐνυπνίων διαγνώσεως
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς ἐπὶ τοῦ μεγάλου Κωνσταντίνου οἰκοδομῆς τοῦ ναοῦ ἐν τῷ Γολγοθᾷ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς εὐρέσεως τοῦ δισέκτου
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς εὑρήσεως τῆς κεφαλῆς τοῦ Προδρόμου λόγοι τρεῖς
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς θείας δεκαλόγου
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς θεραπευτικῆς μεθόδου
|
Titulus initialis |
|
περὶ τῆς ἰδεάς τοῦ λόγου τοῦ αἰσχίνου
|
Incipit |
|
περι της Ιουδα μεταμελειας (?)
|
Incipit abruptus |
|
Περὶ τῆς καθέδρας τῆς σαρκὸς τῆς δεσποτικῆς
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς κατὰ τὰς διαφορὰς τῶν γευσέων δυνάμεως τῶν τροφῶν
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΤΑΣ ΤΕΣΣΑΡΑΣ ΩΡΑΣ ΔΙΑΙΤΗΣ
|
Titulus initialis |
|
περὶ τῆς Κρήτης. Σοφονίου τοῦ προφήτου κεφάλαιον β' φύλλα χκδ'
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς λαμπρᾶς ταύτης ἡμέρας διηγεῖται συνήθεια
|
Incipit |
|
Περὶ τῆς λογικῆς καὶ ἀνθρωπίνης ψυχῆς, δεύτερον
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς μακαριότητος καὶ ἀπολαύσεως τῶν δικαίων
|
Titulus initialis |
|
Περι της μοιχαλιδος ιʹ.
|
Detail(s) |
|
περι της μοιχαλιδος· ιʹ
|
Detail(s) |
|
Περὶ τῆς μόνης ὁδοῦ πρὸς τὴν σωτηρίαν τῶν ἀνθρώπων. Συνεγράφη δὲ καὶ ἀρραβικῶς ἡρμηνεύθη, καὶ ἐδόθη ζητήσαι, μετὰ τὰς διαλέξεις ἐν τῷ πατριαρχείῳ τὰς δευτέρας
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς νηστείας ἑκάστης Τετράδος
|
Incipit |
|
Περὶ τῆς οἰκοδομῆς τῆς ἁγίας Σοφίας
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς οἰκουμενικῆς συνόδου ἥ τις ἀπεκατέστησε Φώτιον ἁγιώτατον
|
Titulus initialis |
|
περὶ τῆς ὀρθοδόξου πίστεως
|
Desinit |
|
Περι της προβατικης πεντε στοας εχουσα (!). σχολιον Θεοδωρου.
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΣΑΤΑΝΙΚΗΣ ΑΙΡΕΣΕΩΣ ΤΩΝ ΚΑΚΟΔΟΞΩΝ ΑΡΜΕΝΙΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς σατανικῆς αἱρέσεως τῶν κακοδόξων Ἀρμενίων, καὶ τῶν ἐναγῶν νηστειῶν αὐτῶν τῶν ἑπτὰ ἑβδομάδων τῶν παρ' αὐτῶν φυλασσομένων δι' ὅλου τοῦ ἐνιαυτοῦ, κ.τ.λ.
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΕΝΟΥΜΕΝΩΝ ΔΑΚΤΥΛΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς σκληρότητος ὁποῦ προξενεῖ ἡ ἁμαρτία εἰς τὴν καρδίαν τοῦ ἀνθρώπου
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς τοῦ ἁγίου πνεύματος ἐκπορεύσεως ἄριστα τοῦ Μουζάλωνος τοῦ καὶ σοφοῦ διδασκάλου
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς τοῦ ἁγίου πνεύματος ἐκπορεύσεως ἄριστα τοῦ Μουζάλωνος τοῦ καὶ σοφοῦ διδασκάλου
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς τοῦ διαβόλου πολυπλόκου μηχανῆς
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς τοῦ λαοῦ ἀδικίας
|
Incipit |
|
Περὶ τῆς τοῦ Μωάμεθ θρησείας· καὶ κατὰ Τούρκων· ἔκδοοις παρὰ Γερασίμου Βλάχου τοῦ Κρητός
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς τοῦ παναγίου Πνεύματος μυσταγωγίας. Καὶ ὅτι ὥσπερ ὁ Υἱὸς ἐκ μόνου τοῦ Πατρὸς ἱερολογεῖται γεννᾶσθαι, οὕτω καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκ μόνου καὶ τοῦ αὐτοῦ αἰτίου θεολογεῖται ἐκπορεύεσθαι, λέγεται δὲ τοῦ Υἱοῦ εἶναι, ὡς ὁμοούσιον καὶ ἀποστελλὀμενον δι' αὐτοῦ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς τῶν ζῳδίων ἀναφοράς
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς τῶν θείων ἐνεργειῶν πρός τε ἀλλήλας καὶ τὴν θείαν οὐσίαν διακρίσεως ὁ μὲν μακάριος Θεσσαλονίκης τότε Γρηγόριος, ἀκριβεστέρως ἐξητακὼς ὑφ’ ἡγεμόσι τῆς ἐκκλησίας τοῖς διδασκάλοις
|
Incipit |
|
Περὶ τῆς τῶν κυουμένων διαπλάσεως ἐπεχείρησαν
|
Incipit |
|
Περὶ τῆς τῶν λατίνων πάλιν αἰτίας, ὅπότε ἀπέστησαν τοῦ ὀρθοῦ δόγματος, κατὰ ποῖον καιρὸν καὶ πότε καὶ παρὰ τίνων αἱρεσιωτῶν οἱ Ἰταλοὶ ἐδιδάχθησαν (...)
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς τῶν νοερῶν δυνάμεων
|
Incipit |
|
Περὶ τῆς τῶν νοερῶν δυνάμεων πανηγὐρεως
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΩΝ ΟΡΝΙΘΩΝ ΕΔΩΔΩΝ· ΤΩΝ ΟΡΝΙΘΩΝ Η ΣΑΡΞ ΚΡΕΙΤΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΠΕΤΕΙΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΕΖΩΝ
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΩΝ ΠΛΑΝΩΜΕΝΩΝ ΑΣΤΕΡΩΝ ΔΨΝΑΜΕΩΣ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς τῶν ποιητῶν διαιρέσεως
|
Incipit |
|
Περὶ τῆς τῶν ποιητῶν διαιρέσεως
|
Incipit |
|
Περὶ τῆς τῶν ποιητῶν διαιρέσεως ἐν ᾧ καὶ περὶ τοῦ γένους τοῦ Ἠσιόδου
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΩΝ ΧΑΛΔΑΙΩΝ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς ὕλης καὶ μορφῆς τοῦ μυστηρίου τῆς εὐχαριστίας, ἤτοι περὶ τῆς γης διαφορᾶς, ἀπολογία τῆς ἀνατολικῆς ἐκκλησίας κατὰ Λατίνων
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῆς ὥρας καθ’ ἣν ἐσταυρώθη ὁ Δεσπότης ἡμῶν
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τινὸς ἐπισκόπου ἁγίου καὶ εὐλαβοῦς ὁποῦ εἶχεν χάρισμα διακρίσεως
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΙΝΩΝ ΒΟΤΑΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΙΝΩΝ ΔΕ ΤΟΥΤΩΝ ΕΚΑΣΤΟΝ ΔΙΑΛΑΜΒΑΝΩ ΣΑΦΕΣ
|
Desinit |
|
ΠΕΡΙ ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΤΩΝ ΕΥ ΦΡΟΝΟΥΝΤΩΝ ΒΔΕΛΥΡΙΑΣ
|
Desinit |
|
Περὶ τὸ πῶς οἱ Ἰουδαῖοι καλοῦσι τὴν γῆν ... καθῶς φησὶν ἡ θεία γραφή
|
Desinit |
|
ΠΕΡΙ ΤΟ ΤΙ ΕΝΑΙ ΑΙ ΜΕΡΙΔΑΙ ΚΑΙ ΕΑΝ ΕΝΑΙ ΕΥΛΟΓΟΝ ΝΑ ΠΡΟΦΕΡΩΝΤΑΙ ΔΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΟΠΟΥ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΑΝΔΡΑΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ Η ΑΣΕΒΕΙΣ ΣΥΜΕΛ. . . ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τομῆς καὶ ἀναποδισμοῦ στίχων, ἃ συμβαίνει πολλάκις
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΠΙΚΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ ΕΓΕΝΟΝΤΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΝ ΝΙΚΑΙΑ ΣΥΝΟΔΟΝ ΑΥΤΑΙ
|
Titulus initialis |
|
περὶ τοπικῶν συνόδων·
|
Titulus initialis |
|
Περι τοπικων συνοδων· εγενοντο μετα την εν Νικαια συνοδον, αυται.
|
Titulus initialis |
|
Περί τοῦ ἀββᾶ Δοσιθέου
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΒΒΑ ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΕΛΕΓΟΝ ΟΤΙ ΔΙΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΠΟΤΕ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ
|
Incipit |
|
Περὶ τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολογοῦ καὶ τοῦ ἀδελφοθέου Ἰακώβου
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ ἁγίου Συμεὼν τοῦ Θεοδόχου
|
Titulus initialis |
|
περὶ τοῦ ἀδελφοθέου.
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ ἀναθεμένου ἑαυτὸν τῷ κυρίῳ διὰ πίστεως καὶ μὴ ἔχοντος ἀλλαχοῦ που ἐλπίδα οἱανδήτινα
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ ἀντιχρίστου ἐνταῦθα διαλέγεται
|
Incipit |
|
Περὶ τοῦ ἀντιχρίστου ἐνταῦθα διαλέγεται
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΠΕΧΕΣΘΑΙ ΚΡΥΦΟΦΑΓΙΑΝ ΟΤΙ ΑΥΤΗ ΔΥΝΑΤΑΙ ΚΟΛΑΣΑΙ ΜΟΝΟΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ ἀπέχεσθαι τῶν σαρκικῶν ἐπιθυμιῶν, καὶ περὶ ἀγῶνος καὶ ἀσφαλείας πολλῆς. Πρὸς ἀδελφὸν ἐκπεσόντα
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ ἀριθμοῦ καὶ τῆς διακρίσεως τῶν ἐλεημοσυνῶν
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΡΝΗΣΑΜΕΝΟΥ ΕΓΡΑΦΩΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΤΑΧΘΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟΝ ΚΑΙ ΕΣΩΘΗ ΥΠΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοὺ ἀσκητοῦ ὅπου ἔκαμεν δέησιν μετά τινος ἔχει μέρος
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΣΚΗΤΟΥ ΟΠΟΥ ΕΚΑΜΕΝ ΔΕΗΣΙΝ ΜΕΤΑ ΤΙΝΟΣ ΘΕΛΕΙ ΚΑΤΟΙΚΗΣΕΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΙΟΥΣ ΜΟΝΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ ἀσυγκρίτως ἐνδοξοτέραν εἶναι τῶν Σεραφὶμ τήν ὑπεραγίαν Θεοτόκον
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟΥ ΕΚΚΛΕΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ αὐτοῦ λόγος δεύτερος ἐκ τῶν γραφικῶν μαρτυριῶν τὰ αὐτὰ συνάγων καὶ τὸν τῆς ἀοριστίας πρεσβευτὴν ἐλέχγων μὴ καλῶς τινας αὐτὼν ἐκλαμβάνοντα καὶ τὰς ἐντεῦθεν φυομένας ἀπορίας λύων.
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ αὐτοῦ λόγος τρίτος τὴν ἀτοπίαν ἐλέγχων τῆς κατὰ τὴν ἀοριστίαν ὑποθέσεως διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ γέροντος καθεζομένου εἰς τόπον τινὰ χρόνους ἑβδομήκοντα
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗ ΕΞΟΔΩ ΑΥΤΟΥ ΑΠΟΛΕΣΘΑΙ ΚΙΝΔΥΝΕΥΣΑΝΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΓΝΩΝΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΑΝ ΕΣΤΙΝ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΗ
|
Incipit |
|
Περὶ τοῦ γνῶναι τὸ παιδίον εἰ οἰκεῖόν ἐστι
|
Incipit |
|
Περὶ τοῦ δεῖ ποτίζειν τὰ βοηθήματα
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΔΕΙΝ ΠΑΝΤΟΤΕ ΝΗΦΕΙΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ δια μικρᾶς σφαίρας γυνμασίου
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ διατί εἰσιν οἱ ἄγγελοι πτερωτοὶ καὶ ἐστεμμένοι
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ διατὶ λέγεται ὁ Ἀλεξανδρείας κριτὴς τῆς οἰκουμένης
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ δικαίου Ἰώβ, ὡς ἦλθον οἱ τρεῖς φίλοι ἰδεῖν αὐτόν
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ εἴδους τοῦ μυστηρίου τῆς εὐχαριστίας κατὰ Λατίνων
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΙΣ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗ ΕΠΙΚΛΗΣΕΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΥΨΟΥΜΕΝΟΥ ΑΡΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ ἐν εἰρήνῃ διάγειν τὴν ἀδελφότητα
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ ἐν ὁμονοίᾳ καὶ ἀγάπῃ συνδιάγειν μετ’ ἀλλήλων οἱ ἀδελφοί
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ ἑνὸς ἐν Τριάδι Θεοῦ ἡμῶν καὶ πάντων τῶν ὄντων δημιουργοῦ, καὶ κατὰ ἀθέων ἤτοι αὐτοματιστῶν καὶ κατὰ πολυθέων. Ἐγράφη ἐν τῇ μονῇ τοῦ Προδρόμου ἐν τῷ ὄρει τῶν Φερρῶν.
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ ἐπιδει<κτι>κοῦ γένους ἐγχειρίδιον
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ θείου προορισμοῦ, τέταρτον. Τῷ μεγάλῳ οἰκονόμῳ κῦρ Θεοδώρῳ τῷ Ἀγαλλιανῷ
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Περὶ τοῦ θείου προορισμοῦ, τρίτον. Τῷ αὐτῷ τιμιωτάτῳ ἐξάρχῳ καὶ ὁσιωτάτῳ πατρί· Γεννάδιος μοναχὸς ὁ Σχολάριος
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
περὶ τοῦ θείου ὕδατος
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ ἰαμβικοῦ μέτρον· τὸ τῶν ἰάμβων μέτρον τοιαύτην ἔχει τὴν τέχνην, ὁ μὲν στίχος ἐστὶ συλλαβῶν δώδεκα
|
Incipit |
|
Περὶ τοῦ ἰαμβικοῦ μέτρου· Τὸ ἰαμβικὸν μέτρον δέχεται
|
Incipit |
|
περὶ τοῦ ἰατρεύσαι τινα ἀπὸ τῆς δαιμονικῆς (?) βεβλαμμένον
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ καιροῦ καὶ τοῦ τρόπου τῆς ὑπάρξεως τῶν νοερῶν καὶ ἀθανάτων ψυχῶν, τουτέστι τῶν ἀνθρωπίνων, φίλῳ τινὶ ζητήσαντι ἐκδεδομένον
|
Titulus initialis |
|
περὶ τοῦ κατὰ ἀγχιστείαν ἐκ δυοῖν καὶ τεσσάρων βαθμοῦ συζήτησις
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΝΟΜΟΝ ΓΙΝΟΜΕΝΟΥ ΚΑΤ' ΕΝΙΑΥΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΙΩΔΟΥΣ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΟΥΤΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΩΝ ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΣ ΑΠΟΛΥΣΙΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΚΑΤΑΡΤΗΡΙΟΥ ΠΥΡΟΣ ΔΙΑΤΡΙΒΗ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ κλαυθμοῦ τῶν ὀδόντων
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ μαθηματικοῦ εἴδους τῆς φιλοσοφίας καὶ μάλιστα περὶ τοῦ ἀρμονικοῦ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΜΗ ΔΕΙΝ ΤΟΙΣ ΤΟΠΟΙΣ ΑΛΛΑ ΤΟΙΣ ΑΝΔΡΑΣΙ ΠΡΟΣΕΧΕΙΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ μὴ σκανδαλίζειν τὸν πλησίον, καὶ περὶ ὀρθοῦ βίου. Παραίνεσις
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΜΗΔΕ ΠΡΟΥΠΑΡΧΕΙΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ μυστηριώδους σώματος τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΝΟΜΙΚΟΥ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙ ΤΗΝ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΝ ΔΙΑΦΩΝΙΑΣ. ΜΑΤΘΑΙΟΣ ΕΓΝΩ ΤΑΥΤΙ ΣΥΝΤΕΤΑΧΕΝΑΙ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ ὅτι δεῖ τοὺς ἐν ἐκκλησίᾳ εἰσιόντας
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΟΤΙ ΚΑΙ ΟΙ ΓΕΩΡΓΟΙ ΓΙΝΩΣΚΟΥΣΙΝ ΤΟΥΣ ΕΠΙΤΗΔΕΙΟΥΣ ΕΙΣ ΤΑ ΑΝΗΚΟΝΤΑ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ ὅτι μηδὲν ἀδύνατον...
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ πάθους καὶ τῆς σταυρώσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν, ὁ μὲν εὐαγγελιστὴς Μάρκος φησὶν ὅτι· „Ἦν δὲ ὥρα τρίτη, καὶ ἐσταύρωσαν αὐτόν“
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΟΙΕΙΝ ΤΟΝ ΙΕΡΕΑ ΔΥΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΕΝ ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ
|
Titulus initialis |
|
περὶ τοῦ ποῖον δεῖ εἶναι τὸν ἱερέα
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΟΣ ΔΕΙ KANONIZEIN TA PHMATA EPΩΤΩΈΝΟΣ ΠΑΡΑ ΤΙΝΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΟΤΕ ΑΓΙΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΤΙΜΙΑ ΔΩΡΑ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ πότε καὶ κατὰ ποίους καιροὺς καὶ παρὰ τίνων αἱρεσιωτῶν οἱ Ἰταλοὶ ἐδιδάχθησαν καὶ ἤρξαντο δογματίζειν, ὅτι (...). Ταῦτα γὰρ, ὡς οἶμαι, πρὸ τῶν ἄλλων ἀναγκαῖον δηλῶσαι, καὶ περὶ τῶν κεφαλαίων αὐτῶν κατ'επιτομήν
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ πρωτοπλάστου Ἀδάμ
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΩΣ ΔΕΙ ΑΡΧΕΣΘΑΙ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΩΣ ΔΕΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΣΘΑΙ ΤΟΝ ΠΑΣΑ ΑΝΘΡΩΠΟΝ
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΩΣ ΔΕΙ ΚΑΘΕΖΕΣΘΑΙ ΤΟΝ ΗΣΥΧΑΣΟΝΤΑ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ πῶς δεῖ ὁμιλίαν γράφειν
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΩΣ ΔΕΙ ΟΜΙΛΙΑΝ ΞΥΓΓΡΑΦΕΙΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ πῶς δεῖ ὁμιλίαν ξυγγράφειν
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ πῶς δεῖ πάσας τὰς Γραφὰς πνευματικῶς ἀναλαμβάνειν
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΩΣ ΔΕΙ ΠΙΕΙΝ ΤΑ ΒΟΗΘΗΜΑ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΩΣ ΔΕΙ ΠΙΕΙΝ ΤΑ ΒΟΗΘΗΜΑ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΩΣ ΔΕΙ ΠΙΣΤΕΥΕΙΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΩΣ ΔΕΙ ΠΟΙΕΙΝ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΑ ΚΑΙ ΛΕΓΕΙΝ ΤΗΝ ΕΥΧΗΝ ΚΑΙ ΕΤΕΡΑ ΤΙΝΑ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΩΣ ΔΕΙ ΣΩΦΡΟΝΕΙΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ πῶς διακρίνονται αἱ θεῖαι ἐνέργειαι πρός τε ἀλλήλας καὶ τὴν θείαν οὐσίαν, ἧς εἰσιν ἐνέργειαι, καὶ ἐν ᾗ εἰσιν
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ πῶς ἐστι εἰδέναι τοὺς κατὰ τὸν Νικόμαχον τελείους ὄντας ἀριθμούς
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ πῶς κυνηγῆσαι ὀκταπόδια
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΩΣ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΣΥΜΠΑΘΩΣ ΚΑΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΩΣ ΕΚΗΔΟΥΤΟ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ πῶς ὀφείλει διάγειν ἐν κοινοβίωι
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΠΟΥΔΑΖΕΙΝ ΤΑΧΕΩΣ ΕΚΚΟΠΤΕΙΝ ΤΑ ΠΑΘΗ
|
Titulus initialis |
|
περὶ τοῦ σταυροῦσθαι δεῖν τὴν ὥραν τῆς σταυρώσεως
ὁρίζειν, οὐκ ἀκριβοῦντας, βίαιον ἦν οὐδὲ πάνυ προσῆκον. Τῷ δὲ ὑπὲρ ἡμῶν τῶν δούλων παθόντι κατὰ τὸ ἀνθρώπινον Κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστῷ καὶ Θεῷ, τῷ ἡμετέρῳ δημιουργῷ καὶ Σωτῆρι, δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ ΤΩΝ ΚΕΝΩΤΙΚΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΟΚΟΥΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΩΝΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Περί τοῦ τέλειον δεῖ εἶναι τὸν μοναχόν
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ τῆς γῆς σχήματος πῶς ἐστιν ἱστορηθεῖσα ὑπὸ ἱερῶν διδασκάλων ἡμετέρων δὲ καὶ ἑλλήνων
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοῦ τί δύναται ἡ φλεβοτομία ... καὶ περιόδους ἀνακαλέσασθαι
|
Desinit |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΤΙΝΑ ΔΕΙ ΠΡΟΦΕΡΕΣΘΑΙ ΚΑΘ' ΕΚΑΣΤΟΝ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΤΙΝΩΝ ΑΠΕΧΕΣΘΑΙ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΗΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΔΙΑΙΡΕΣΙΣ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΩΝ ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΚΑΙ ΣΑΦΗΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΙΔΙΟΤΗΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΥΔΑΤΟΣ ΟΥΡΟΥ
|
Incipit |
|
περὶ τοῦ Χριστοῦ τοῦ διαλεγομένου πρὸς τὸν Ἰούδα, οἷον· τὸ ἑταῖρε ἐφ' ᾧ πάρει
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τοὺς διὰ πενίαν βλασφημοῦντας τὴν Πρόνοιαν
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥΣ ΖΗΣΟΝΤΑΙ ΑΙ ΚΑΡΔΙΑΙ ΑΥΤΩΝ ΕΙΣ ΑΙΩΝΑΣ ΑΙΩΝΟΣ
|
Desinit |
|
Περὶ τοὺς συνδέσμους, ἐάν τις τῷ “μὲν” τὸν “δὲ” μὴ ἐπενέγκῃ, οἷον· “Τρωσὶν μὲν προμάχιζεν Ἀλέξανδρος θεοειδής, παρδαλέην ὤμοισιν ἔχων καὶ καμπύλα τόξα”
|
Desinit |
|
ΠΕΡΙ ΤΟΥΤΟΥ ΑΓΝΟΙΑΝ ΔΙΟΡΘΩΣΑΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
Περὶ τούτων ὁ μέγας Διονύσιος λέγει· ὅτι ἄν εἶναι μικρὰ τὰ ἁμαρτήματα τοῦ ἀπεθαμένου·
|
Incipit |
|
Περὶ τριγώνου καὶ ἑξαγόνου σχήματος καὶ τῶν λοιπῶν. Τὸ ἑξάγιον σχῆμα ἀγαθόν ἐστι καὶ μάλιστα τὸ διά τε τῶν Διδύμων καὶ τοῦ Λέοντος
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΤΡΟΠΙΚΩΝ ΚΑΙ ΙΣΗΜΕΡΙΝΩΝ ΚΑΙ ΣΤΕΡΕΩΝ ΚΑΙ ΔΙΣΩΜΩΝ ΖΩΔΙΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΡΟΦΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΚΥΚΛΟΣ ΚΑΘ' ΕΚΑΣΤΟΝ ΜΗΝΑ, ΟΠΟΙΟΙΣ ΔΕΙ ΦΑΡΜΑΚΟΙΣ ΧΡΗΣΘΑΙ ΚΑΙ ΠΟΙΩΝ ΑΠΕΧΕΣΘΑΙ ΧΡΗ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τροφῶν δυνάμεων λόγοι γ'
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΡΟΦΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΣ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ ττῆς μουσικῆς τῶν Ἑλλήνων καὶ ἰδίως περὶ τῆς ἐκκλησιαστικῆς
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΔΩΡΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ἁγίων ζ’ καὶ οἰκουμενικῶν συνόδων
|
Titulus initialis |
|
περι των αγιων και οικουμενικων ζ΄ συνοδων, οτι ποτε και δια τι και εν ποιοις τοποις συνηθροισθησαν, και τινας ανεθεματισαν.
|
Titulus initialis |
|
περὶ τῶν ἁγίων καὶ οἰκουμενικῶν ζʹ συνόδων· τὸ πότε καὶ διὰ τί καὶ ἐν ποίοις τόποις συνηθροίσθησαν· καὶ τίνας ἀνεθεμάτισαν.
|
Titulus initialis |
|
περὶ τῶν ἁγίων καὶ οἰκουμενικῶν ς συνόδων
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ἁγίων οἰκουμενικῶν ζ´ συνόδων τὸ πότε καὶ διατὶ
|
Titulus initialis |
|
περὶ τῶν ἀδελφῶν τὴν
|
Desinit |
|
Περὶ τῶν ἀναθεσματισθέντων ὑπὸ τῆς συνόδου συγγραμμάτων τοῦ Μοψουεστίας καὶ τῆς τοῦ Ἴβα ἐπιστόλῆς
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΟΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΑΙΩΝ ΚΑΙ ΕΜΠΛΑΣΤΡΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΠΟ ΜΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΩΝΟΜΑΣΜΕΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥ ΓΕΥΣΤΟΥ ΠΟΙΟΤΗΤΩΝ ΔΗΛΟΥΜΕΝΩΝ ΚΡΑΣΕΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΓΑΜΩΝ ΤΟΥ ΠΗΛΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΤΙΔΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν γεγονότων θαυμάτων διὰ τοῦ ἁγίου Ἐυαγγελίου
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ Δ´ ΤΡΟΠΩΝ ΤΟΥ ΕΝΙΑΥΤΟΥ ΗΝΚΙΑ ΒΟΥΛΕΙ ΓΝΩΝΑΙ ΤΑ ΜΕΛΛΟΝΤΑ ΕΠΙ ΗΓΕΜΟΝΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν δ' στοιχείων τοῦ σώματος
|
Titulus initialis |
|
Περι των δʹ ευαγγελιων, και τινων εικονες εισι δʹ ευαγγελια·
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ Δʹ ΚΑΙΡΩΝ ΤΟΥ ΕΝΙΑΥΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΔΕΚΑ ΕΝΤΟΛΩΝ, ΤΩΝ ΕΠΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΕΝΝΕΑ ΩΔΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν δέκα κατηγοριῶν τοῦ Ἀριστοτέλους πολλοί τινες καὶ διάφοροι σοφοὶ ἐξηγήσαντο
|
Incipit |
|
Περὶ τῶν δελεαζόντων ψυχὰς πρὸς ἀσέλγειαν, ἐν τῷ λέγειν, ὅτι οὐδέν ἐστι τὸ πρᾶγμα
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΔΗΛΟΥΝΤΩΝ ΤΟΥΣ ΣΤΑΘΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν δηλούντων τοὺς σταθμούς καὶ τὰ μέτρα χαρακτήρων
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Περὶ τῶν διαλεκτικῶν τόπων ἐκ τοῦ λατινικοῦ κατ'ἐπιτομήν
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν διαστημάτων ἀπὸ τῆς γῆς τοῦ ἡλίου καὶ τῆς σελήνης ὁ Πτολεμαῖος
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν δύο μὲν φύσεων τοῦ Χριστοῦ καὶ θελημάτων
|
Incipit |
|
Περὶ τῶν δυσικῶν ἱερέων ἤτοι περὶ Φράγγων καὶ λοιπῶν ὁμογλώσσων τούτοις καὶ τῶν αἱρέσεων αὐτῶν
|
Titulus initialis |
|
Περῖ τῶν δώδεκα ὄρων τῆς γῆς
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΚΑΤΟΝ ΔΕΝΑΡΙΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΚΑΤΟΝ ΔΕΝΑΡΙΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΔΙΑΛΑΜΨΑΝΤΩΝ ΣΟΦΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ἐν παραδείσῳ ξύλων πυθομένῳ σοι, φίλτατε, τόδε σοι σαφὲς ἅμα καὶ σύντομον ἀποκρινόμεθα· καλῶς δὲ ποιῶν ἐπύθου
|
Incipit |
|
Περὶ τῶν ἐν παραδείσῳ ξύλων, τοῦ τῆς ζωῆς ξύλου
καὶ τῆς γνώσεως
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ἐν ταῖς τροφαῖς δυνάμεων οὐκ ὀλίγοι τῶν ἀρίστων
|
Incipit |
|
Περὶ τῶν ἐν φύλακη ὄντων ὁποίω δήποτε ἐγκλήματι καὶ τῶν ἄλλων ἁμαρτανόντων
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ἑορτῶν ἐν αἷς ψάλλεται τὸ "Θεὸς Κύριος", αἳ πάλιν διαιροῦνται εἰς μεγάλας, εἰς μέσας καὶ εἰς μικρᾶς
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ἑπτὰ ἁγίων καὶ οἰκουμενικῶν συνόδων
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ἑπτὰ ἁγίων καὶ οἰκουμενικῶν συνόδων
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ἑπτὰ ἁγίων καὶ οἰκουμενικῶν συνόδων· ποῦ καὶ πότε καὶ κατὰ τίνων ἑκάστη αὐτῶν συνήχθη
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ἑπτὰ ἐκδικουμένων πῶς ταῦτα ἀπαριθμοῦνται παρὰ τοῦ μεγάλου Χρυσοστόμου
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ἑπτὰ ἐκδικουμένων πῶς ταῦτα ἀπαριθμοῦνται παρὰ τοῦ μεγάλου Χρυσοστόμου
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ἑπτὰ οἰκουμενικῶν συνόδων, ὁποῦ ἔγινεν ἡ καθεμία καὶ πότε; Καὶ ποῖος βασιλεὺς ἦτον; Καὶ πόσοι πατέρες ἦτον; καὶ κατά τινος ἔγιναν; Περὶ τῆς α΄ συνόδου
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ἑπτὰ συνόδων
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ἑπτὰ φωνηέντων, ποῦ δασύνονται καὶ ποῦ ψιλοῦνται
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ἐρπυστικῶν ἰοβόλων ζῴων καὶ δηκτικῶν θηρίων προφυλακτικὰ πάντων τῶν ἰοβόλων
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΖΩΔΙΩΝ ΤΩΝ ΣΥΜΠΑΘΕΙΑΝ ΕΧΟΝΤΩΝ, ΕΙ ΤΑΧΑ ΚΑΙ ΤΕΤΡΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΑΛΛΗΛΑ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ἡμέρων καὶ ὥρων τῆς ἑβδομάδος καὶ τῶν πλανητῶν αὐτῶν
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΟΤΙ ΟΥ ΔΙ ΑΖΥΜΟΥ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΕΠΟΙΗΣΕΝ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΥΤΟΥ ΜΑΘΗΤΑΙ ΑΛΛΑ ΔΙ ΕΝΖΥΜΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΟΤΙ ΟΥ ΔΙ ΑΖΥΜΟΥ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΕΠΟΙΗΣΕΝ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΥΤΟΥ ΜΑΘΗΤΑΙ ΑΛΛΑ ΔΙ ΕΝΖΥΜΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν θερμῶν ὑδάτων
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΙΒ ΜΗΝΩΝ ΤΟΥ ΕΝΙΑΥΤΟΥ ΟΠΟΙΑΙΣ ΔΕΙ ΧΡΑΣΘΑΙ ΕΝΙ ΕΚΑΣΤΩ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΙΩΝ ΑΠΕΧΕΣΘΑΙ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ιβ' λίθων τῶν ἑν τῷ λογίῳ τοῦ ἱερέως λίθου σαρδίου τοῦ βαβυλωνιου καλουμένου
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ιβ' τόπων τοῦ θεματίου διὰ στιχίων
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ἰδεῶν ἃς ὁ Πλάτων λέγει
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ἱερῶν εἰσόδων. Ἐκ τῶν γραφέντων πρὸ τῆς ἁλώσεως
|
Titulus initialis |
|
περὶ τῶν ιξ’ προφητίδων ἐπιφανίου
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΙΟΒΟΛΩΝ ΖΩΩΝ ΚΑΙ ΔΑΚΕΤΩΝ ΘΗΡΙΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν Ἱπποκράτους καὶ Πλάτωνος δογμάτων βιβλία ἐννέα
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν καλουμένων κέντρων ἐπαναφορῶν τε καὶ ἀποκλιμάτων καὶ τῆς ἑκάστου τῶν ιβ' τόπων ὀνομασίας τε καὶ δυνάμεως
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΚΗΤΟΔΩΝ ... ΤΑΡΙΧΕΥΟΝΤΑΣ ΔΕ ΗΓΟΥΝ ΠΑΣΣΟΝΤΑΣ ΔΕΙ ΕΣΘΙΕΙΝ
|
Desinit |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΚΗΤΟΔΩΝ ... ΤΑΡΙΧΕΥΟΝΤΑΣ ΔΕ ΗΓΟΥΝ ΠΑΣΣΟΝΤΑΣ ΔΕΙ ΕΣΘΙΕΙΝ
|
Desinit |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΚΤΑΠΟΔΩΝ ... ΤΑΡΙΧΕΥΟΝΤΑΣ ΔΕ ΗΓΟΥΝ ΠΑΣΣΟΝΤΑΣ ΔΕΙ ΕΣΘΙΕΙΝ
|
Desinit |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΚΩΜΩΔΟΠΟΙΩΝ ΚΑΙ ΛΥΡΙΚΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ Λ' ΔΗΝΑΡΙΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Περί τῶν μεταξὺ τῆς γῆς καὶ τοῦ ὕδατος στοιχείων
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΟΙΟΜΕΝΩΝ ΕΞ ΕΡΓΩΝ ΔΙΚΑΙΟΥΣΘΑΙ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΟΥΡΩΝ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΕΤΕΡΑ ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΚ ΤΟΥ ΓΑΛΗΝΟΥ ΚΑΙ ΜΑΓΝΕΝΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΟΥΡΩΝ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΕΤΕΡΑ ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΚ ΤΟΥ ΓΑΛΗΝΟΥ ΚΑΙ ΜΑΓΝΕΝΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΟΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΛΩΒΑ
|
Titulus initialis |
|
περὶ τῶν πέντε ἄρτων καὶ τῶν δύο ἰχθύων.
|
Desinit abruptus |
|
Περὶ τῶν πιπτόντων τὸ πῶς δεῖ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν πιπτόντων τὸ πῶς δεῖ...
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν πρέσβεων τῆς μελετωμένης ἐν Βασιλείᾳ τῆς Γερμανίας συνόδου πρός τε τὸν βασιλέα
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΠΥΡΕΤΙΚΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΠΑΘΩΝ ΔΕΙ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ
|
Desinit |
|
Περὶ τῶν ῥητῶν τῶν δυτικῶν ἁγίων, ἐφ’ οἷς μάλιστα ἐρείδονται Λατῖνοι, ἀπόκρισις σύντομος καὶ σαφής
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν ῥιπτομονάχων ἢ βρέφη ἐνεδύσαντο
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν συμπτωμάτων διαφορᾶς
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν τεσσάρων διαλεκτικῶν μεθόδων
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Περι των τεσσαρων ευαγγελιων και τινων εικονες εισι τα δ´ ευαγγελια.
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΠΑΘΩΝ· Η ΚΑΡΔΙΑ ΟΥΤΕ ΦΛΕΓΜΩΝΗΝ
|
Incipit |
|
Περὶ τῶν τῆς οὐσίας ἰδιωμάτων ἀπορίαι τινὰς καὶ ζητήματα
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΤΙΚΤΟΜΕΝΩΝ ΕΚ ΤΗΣ ΝΟΕΡΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΑΚΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ τῶν τοῦ ὀργάνου τυμπάνων ἐν οἷς τὰ διάφορα τῆς οἰκουμένης καταγράφονται κλίματα... Τὸ μὲν ἔξωθεν δοχεῖον ὃ περιέχει τὰ τύμπανα
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΚΑΙ ΠΟΤΑΜΩΝ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΟΛΟΝ ΝΟΗΜΑ ΠΑΡʹ ΟΥΔΕΝΙ ΜΕΝ
|
Incipit |
|
Περὶ τῶν Χερουβὶμ διηγούμενος Ἡσαΐας φησίν
|
Incipit |
|
περὶ τῶν χρημάτων καὶ περὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων κινδυνεύω, ὅτι τοῖς τῆς πόλεως νόμοις ἐπειθόμην
|
Desinit |
|
Περὶ τῶν ψυχικῶν δυνάμεων
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΤΩΝ ΕΞ ΑΙΤΙΩΝ ΣΥΜΜΕΤΡΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΥΔΡΩΤΩΝ. ΤΙ ΤΕ ΑΡΑ ΤΑ ΤΩΝ ΥΔΡΩΤΩΝ
|
Incipit |
|
Περὶ ὑπομονῆς καὶ συντελείας καὶ τῆς δευτέρας παρουσίας. Καὶ περὶ μελέτης τῶν θείων Γραφῶν Καὶ τί τὸ τῆς ἡσυχίας ὠφέλιμον
|
Titulus initialis |
|
Περὶ φαλκιδίου καὶ περὶ διαγνώσεως αὐτοῦ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΦΘΕΙΡΙΑΣΕΩΣ ΚΕΦΑΛΗΣ. ΣΤΑΦΙΔΑΝ
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΦΛΕΒΟΤΟΜΙΑΣ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΑΤΟΝ ΚΑΙ ΔΟΚΙΜΩΤΑΤΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ Φραγγῶν καὶ ἑτέρων περὶ μνηστείας (!), τίτλοι ιδ’
|
Titulus initialis |
|
Περὶ φρενίτιδος. φρενίτιδος αἰτία. Ἐρασίστρατος μὲν ἐξ ἀκολούθου τῶν ἑαυτοῦ δογμάτων
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΦΥΛΑΚΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΦΥΛΑΚΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ Χριστοῦ διατί λόγος ; ἵνα δειχθῇ ὅτι ἐκ τοῦ νοῦ προῆλθε
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΨΑΛΜΩΔΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Περὶ Ψεύδους κεφάλαια Η'
|
Titulus initialis |
|
Περὶ ψυχῆς ὅταν πειράζηται ὑπὸ τοῦ Ἐχθροῦ πῶς ὀφείλει μετὰ δακρύων τῷ Θεῷ προσεύχεσθαι
|
Titulus initialis |
|
περὶ ὧν ἐφεξῆς ποιήσομαι τὸν λόγον. Τέλος σὺν Θεῷ τῆς παρούσης πυξίδος
|
Desinit |
|
Περὶ ὧν ἠρωτήσατε, μαθεῖν βουλόμενοι, διὰ συντομίας ἐρῶ· ὅτι δίχα φόβου Θεοῦ καὶ ὑπομονῆς τελείας κατορθωθῆναί τι
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙ ΩΡΟΣΚΟΠΟΥ ΕΙΣΕΛΕΥΣΕΩΣ ΑΠΟ ΑΠΟΔΗΜΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙ ΩΤΙΔΩΝ. Η ΩΤΙΔΩΝ ΣΑΡΞ ΜΕΤΑΞΥ ΕΣΤΙ ΤΗΣ ΤΩΝ ΧΗΝΩΝ ... ΕΚ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΚΕΙΝΩΝ ΛΟΓΟΥ ΔΙΑΓΝΩΣΘΗΣΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΠΕΡΙ ΩΩΝ ... ΣΥΝ ΕΡΙΩ ΕΠΙΤΕΘΕΝ ΜΙΓΕΝΤΟΣ ΡΟΔΙΝΟΥ Η ΟΙΝΟΜΕΛΙΤΟΣ
|
Desinit |
|
περι]βόλων καὶ τοσαύτης δυσωδείας πληρῶν
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ Ο ΚΥΨΕΛΛΟΥ
|
Incipit |
|
Περιβόητος μέν ἐστιν ἅπασιν (uel Περιβόητος ἅπασιν) ἀνθρώποις καὶ σχεδὸν πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ
|
Incipit |
|
ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΔΕ Η ΨΥΧΗ ΤΟ ΣΩΜΑ ΩΣ ΤΟ ΠΥΡ ΤΟΝ
|
Desinit |
|
Περιεχει η προς Ρωμαιους επιστολη, κατηχησιν εις Χριστον, και μαλιστα δια της των εκ φυσικων λογισμων αποδειξεως, διο και προτετακται, οια δη προς αρχην εχοντας εις ευσεβειαν.
|
Textus |
|
Περιέχει φύλλα 256, Θέσις Α, Ἀριθμὸς 13. Ἀλέξ(Ἀλέξανδρος) Λαυριώτης
|
Textus |
|
ΠΕΡΙΗΓΗΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΑΝΑΒΑΣΕΩΣ ΑΝΔΡΕΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙΚΕΚΟΠΤΑΙ ΜΗΝ ΗΔΗ ΕΞΟΤΟΥ
|
Incipit |
|
Περικοπαί τινες διερμηνευθῆσαι (!) ἐκ τῆς λατινίδος φωνῆς εἰς τὴν ἑλληνίδα παρὰ τοῦ σοφωτάτου καθηγητοῦ Μακαρίου Πάτμου ἐκ τῶν πολλῶν ἐξηγήσεων τοῦ Ἠλία τοῦ καὶ Δαβίδ, τοῦ ἀρίστου ἑρμηνέως τοῦ ὑψηλοῦ καὶ δυσνοήτου λόγου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου εἰς τὸν ἀπολογητικὸν τῆς εἰς τὸν Πόντον φυγῆς καὶ αὖθις ἐκεῖθεν ἐπανόδου οὗ ἡ ἀρχή, Ἥττημαι καὶ τὴν ἧττα ὁμολογῶ… ὑπετάγην τῷ Κυρίῳ
|
Titulus initialis |
|
περιλαβεῖν ἐνδίδωσι ταμεῖον
|
Desinit |
|
Περιοδες των οκτω ηχων· και των εωθινον του ολου χρονου.
|
Titulus initialis |
|
Περίοδος τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Παύλου
|
Titulus initialis |
|
ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΚΑΙ ΠΡΑΓ[ΜΑΤΕΙΑΣ
|
Desinit |
|
ΠΕΡΙΠΕΣΕΙΝ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΚ ΝΟΣΩΝ ΑΠΗΡΤΗΤΑΙ
|
Desinit |
|
Περισσόν μοι δοκεῖ σημᾶναι τῇ σῇ θεοφιλίᾳ καθότι πᾶσι φανερόν
|
Incipit |
|
Περιτομὴ τοῦ περὶ διαφορᾶς πυρετῶν
|
Titulus initialis |
|
περιττοσυλλάβως κλινόμενα, ταύτην ἔχουσι τὴν διαίρεσιν
|
Desinit |
|
Περιφανέστατε καὶ ἠγαπημένε ἡμῶν ἀδελφέ, γινώσκω σαφῶς
|
Incipit |
|
περιχαρείας δάκρυσι προσ[πέσων
|
Desinit |
|
περιώδευε καὶ εἶδεν ὃ ἠθέλησεν. Αὐτῷ…
|
Desinit |
|
Πεσσοὶ δὲ τῇ διαθέσει κατάλληλοι εἰσὶ τοιοῦτοι· στέατος χηνείου οὐγγίας ϛ'
|
Incipit |
|
Πέτρα παρεικάζεται ὁ Χριστὸς διὰ τὸ ἄθραυστον καὶ ἀκλόγητον
|
Incipit |
|
Πέτρελος ἧν πατρίδος κῦδος σθένος
|
Incipit |
|
Πέτρον δὲ τὸν μέγαν τοῦ κυρίου ἀπόστολον, ἀντιστρόφως τῶι σταυρῶι προσπηγνύουσιν·
|
Desinit abruptus |
|
Πέτρον· ἀτὰρ πετρίνην δέχνυσο καὶ Νιόβην
|
Desinit |
|
Πετρος απο Βηθσαιδα ουτος γενομενος επισκοπος
|
Incipit |
|
Πετρος απο Βηθσαιδα ουτος γενομενος επισκοπος
|
Incipit |
|
Πέτρος ἀπὸ Βηθσαϊδᾶ, οὗτος γενόμενος ἐπίσκοπος
|
Incipit |
|
Πέτρος δε καὶ Ἰωάννης
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Πέτρος Ἰακώβῳ τῷ κυρίῳ... Εἰδώς σε, ἀδελφέ μου, εἰς τὸ κοινῇ πᾶσιν ἡμῖν συμφέρον σπεύδοντα προθύμως
|
Incipit |
|
Πέτρος καὶ Ἀνδέας ἀδελφοὶ ἐκ πατρὸς Ἰωάννου (uel Ἰωνᾶ) καὶ μητρὸς Ἰωάννης
|
Incipit |
|
Πέτρος καὶ Ἀνδρέας
|
Incipit |
|
Πέτρος καὶ Ἀνδρέας ἀδελφοί
|
Incipit |
|
Πετρος και Ανδρεας αδελφοι
|
Incipit |
|
Πετρος και Ανδρεας αδελφοι
|
Incipit |
|
Πέτρος καὶ Ἀνδρέας ἀδελφοί
|
Incipit |
|
Πετρος και Ανδρεας αδελφοι εκ πνευματος
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Πετρος και Ανδρεας αδελφοι εκ πνευματος
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Πετρος και Ανδρεας αδελφοι, εκ πατρος Ιωαννου, μητρος δε Ιωνα, απο Βηθσαιδα της πολεως.
|
Incipit |
|
Πέτρος Κάνδιδος ὁ μοναχ̀ος Ἄλδῳ τῳ̑ Μανουκίῳ ευ̑̓ πράττειν
|
Titulus initialis |
|
Πετρος ο αποστολος εν τη Ρωμη υπο Νερωνος σταυρωθεις εν αυτη τη Ρωμη θαπτεται προ γʹ καλανδω Ιουλιω. αʹ
|
Incipit |
|
ΠΕΤΡΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ ΠΑΡΑΙΝΕΣΙΣ ΑΣΚΗΤΙΚΗ
|
Titulus initialis |
|
Πέτρου ἐπισκόπου Μεδιολάνων πρὸς τὸν βασιλέα κύριον Ἀλέξιον τὸν Κομνηνὸν λόγος συνιστῶν τὸ ἐκπορεύεσθαι τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκ τοῦ Πατρός, ὁμοίως καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ
|
Titulus initialis |
|
Πέτρου ἐπιστολὴ καὶ αὕτη ἐπιγέγραπται ἐπειδὴ καὶ ταύτην πάλιν αὐτὸς ἐπιστέλλει τοῖς ἤδη πιστεύσασιν. Ἔτι [sic] δὲ ἡ ἐπιστολὴ ὑπόμνησις τῶν πρώτων. Εἰδὼς γὰρ
|
Incipit |
|
Πέτρου θεσπεσίοιο πάϊς καὶ μύστης Μᾶρκος
τὴνδ᾽ ἱερὴν ζαθέην τε βίβλον θέτο κοινὸν ὄνειαρ·
τῆς ἀρχὴ βάπτισμα θεοῦ, ἴδε [sic]θαυμάτων πλεῖστα
καὶ τέλος εἰς πόλον ἄρσις Ἰησοῦ παμμεδέοντος
|
Textus |
|
Πέτρου μαθητὴς τῆς πέτρας Χριστοῦ πέλων
διδάσκαλος πέφηνας ἄμφω καὶ μέγας
εὐαγγελιστὴς δεύτερος τοῦ Κυρίου
τῆς μυριόχλου πληθύος τῶν θαυμάτων
ὅλην μὲν ὡς φῶς λαμπρύνων οἰκουμένην
πᾶσαν δὲ τὴν Αἴγυπτον ἐκ πλάνης λύσας.
διὸ προθύμως μαρτυρήσας καὶ τέλος
εὔχριστον εὑρὼν, Mάρκε, καὶ παρρησίαν
ἔχων κατ’ ἄμφω πρὸς τὸν ὄντως δεσπότην
τὸν τὴν σοφήν σου δέλτον ἐν πιστῷ πόθῳ
τεύξαντα τήνδε ταῖς λιταῖς σου φωτίσας
Θεοῦ με δείξαις δέξιον παραστάτην.
|
Textus |
|
Πέτρου μιμητὴς Μᾶρκος ὀφθεὶς τοῖς τρόποις,
δίκαιον οὐκ ἔκρινε μὴ καὶ τοῖς λόγοις
εἶναι μιμητὴν αὐτὸν ὡς καὶ τοῦ τρόπου˙
διὸ βραχὺν θεὶς τοῦ μακροῦ Λόγου λόγον
μικρὰ μὲν εἶπε ῥήματʹ εὐλογιστίας,
ἑνὸς δὲ μὴ δέοντα τῶν λοιπῶν ὅρου.
|
Textus |
|
Πέτρου μυηθεὶς τοῖς ἀπορρήτοις λόγοις, τὴν τοῦ Θεοῦ κύησιν εἰς βροτῶν φύσιν, ἐν ᾗ τὸ διπλοῦν ὢν θεάνθρωπος φέρει, ταύτην καθεξῆς συντίθησι πανσόφως ὁ δευτερεύων Μᾶρκος ἐν θεογράφοις.
|
Textus |
|
Πέτρου τοῦ Ἀρκουδίου λόγος εἰς τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν θεόλογον
|
Titulus initialis |
|
πεφηνὸς δηλαδὴ τοῖς ἀνθρώποις
|
Incipit |
|
ΠΕΦωΤΙΣΜΕΝΟΝ ΔΕ ΤΟ ΑΝΩ ΦΑΛΑΚΡΩΜΑ
|
Incipit |
|
ΠΕΨΕΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΔΟΣΕΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΤΑΙΣ ΠΑΙΣΙΝ
|
Incipit |
|
πῆ δὲ καίων, ὅτε δηλαδὴ φλογοῦται
|
Incipit |
|
Πῇ μὲν ὕδατι πολλῷ καταλύσας
|
Incipit |
|
Πῆ μὲν ὕδατι πολλῷ καταλύσας
|
Incipit |
|
Πήγανον καὶ ἄνηθον μετὰ ὕδατος ἐκζέσας
|
Incipit |
|
Πήγανον λαβὼν θὲς ἐν τῇ μάνδρᾳ
|
Incipit |
|
πηγὰς ἰαμάτων τοὺς ἁλιέας ἀναδείξας· αὐτῷ...
|
Desinit |
|
πηγὴ μὲν τις βορβορώδης
|
Incipit |
|
Πηγὴ πάλιν ἡμᾶς περικλύζει, ἀδελφοί, σωτήριος
|
Incipit |
|
Πηγὴ πάλιν ἡμᾶς, ἀδελφοί, περικλύζει
|
Incipit |
|
Πηγὴ πάλιν ἡμᾶς, ἀδελφοί, περικλύζει
|
Incipit |
|
Πηγὴ πάλιν ἡμᾶς, ἀδελφοί, περικλύζει
|
Incipit |
|
Πηγὴ πάλιν ἡμᾶς, ἀδελφοί, περικλύζει σωτήριος
|
Incipit |
|
Πηγὴ πάλιν ἡμᾶς, ἀδελφοί, περικλύζει σωτήριος
|
Incipit |
|
Πηγὴ πάλιν ἡμᾶς, ἀδελφοί, περικλύζει σωτήριος
|
Incipit |
|
Πηγὴ πνευματικὴ καὶ σωτήριος περιβλύζει ἡμᾶς, ἀδελφοί,
|
Incipit |
|
Πηγὴ πνευματικὴ καὶ σωτήριος περιβλύζει ἡμᾶς, ἀδελφοί,
|
Incipit |
|
Πηγὴ πνευματικὴ καὶ σωτήριος περιβλύζει ἡμᾶς, ἀδελφοί,
|
Incipit |
|
Πηγὴν μὲν οὐ καυχῶν ἐγὼ δείκνυμί σοι
|
Incipit |
|
Πηγὴν νάουσαν ἠθικῶν δρόσον
|
Incipit |
|
Πηδᾷ καὶ γῆρας
|
Incipit |
|
Πηδεὶς ὁρῶν πονηροὺς εὐπραγοῦντας, ἀγαπητοί, θορυβείσθω· οὐκ ἔστι γὰρ ἐνταῦθα ἡ ἀνταπόδοσις
|
Incipit |
|
Πίε ἐπ' ὀρδίνου
|
Incipit |
|
Πιέριος πρεσβύτερος Ἀλεξανδρείας
|
Incipit |
|
Πικρὸν τάφος πᾶς, ἂν δὲ καὶ τέκνου τάφος
|
Incipit |
|
Πικρότερον τὸ δάκος
|
Desinit |
|
ΠΙΜΕΝΙΔΗΣ ΚΑΤΑΦΗΣΙ ΘΕΟΠΟΜΠΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΣΥΧΝΟΙ
|
Incipit |
|
Πιναξ αριστος της παρουσης πυκτιδος
|
Titulus initialis |
|
Πίναξ ἄριστος, ὁδὸς ἀπλανὴς τρίβος·
οἱ θέλωντες ἔρχεσθε, Χριστὸς κελεύει.
ζωὴν εὑρήσητε θείαν, ἐν οὐρανῷ.
|
Textus |
|
Πίναξ ἐκλογῶν τινῶν συνέθετο κεφαλαιοδῶς ὁ μακαριώτατος ἐκεῖνος σοφώτατος λογιώτατος ἀνὴρ ὁ Πεπαγωμένος καὶ ἐν ἰατροῖς ἀριστότατος
|
Titulus initialis |
|
ΠΙΝΑΞ ΣΥΛΛΟΓΗΣ ΤΑΚΤΙΚΩΝ ΛΕΟΝΤΟΣ ΔΕΣΠΟΤΟΥ ΡΩΜΑΙΩΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΕΤΟΥΣ ΣΤΥΙΒ'
|
Titulus initialis |
|
πίναξ σὺν θεῷ τοῦ παρόντος βιβλίου. ἀρχὴ σὺν θεῷ τῆς βίβλου τῶν περσῶν τοῦ ῥαζῆ τοῦ μεζουὲ ἀβεκιανοῦ ἰσαὰκ ἰωάννου τοῦ δαμασκηνοῦ
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ΠΙΝΑΞ ΣΥΝ ΘΕΩ ΤΩΝ ΣΚΕΥΑΣΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΑΝΤΙΔΟΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΟΧΙΣΧΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Πίναξ σὺν Θεῷ τῶν σκευασιῶν τοῦ δυναμεροῦ
|
Titulus initialis |
|
Πίναξ τῆς βίβλου τῆς ἐπονομαζομένης Δογματικῆς Πανοπλίας
|
Titulus initialis |
|
ΠΙΝΑΞ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΟΤΩΝ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΚΑΙ ΤΡΟΧΙΣΚΩΝ ΕΤΙ ΔΕ ΚΑΙ ΠΟΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Πίνδαρος τὸ μὲν γένος θηβαῖος
|
Incipit |
|
ΠΙΝΕΙΝ ΜΑΛΑΧΗΣ ΣΠΕΡΜΑΤΟΣ ΔΡΑΧΜΑΣ Β'. ΤΕΛΟΣ ΣΥΝ ΘΕΩ
|
Desinit |
|
πισ[τῶν μηδαμῶς
|
Incipit |
|
πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Πιστεύετε, ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι; Κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν. Αὐτῷ…
|
Desinit |
|
Πιστεύομεν δὲ καὶ εἰς ἀνάστασιν νεκρῶν
|
Incipit |
|
Πιστεύομεν δὲ καὶ εἰς ἀνάστασιν νεκρῶν
|
Incipit |
|
Πιστεύομεν εἰς Πατέρα καὶ Υἱὸν καὶ ἅγιον Πνεῦμα τριάδα ὑποστάσεων
|
Incipit |
|
Πιστεύομεν εἰς Πατέρα...Πνεῦμα ὁμοούσιά τε καὶ ὁμόδοξα
|
Incipit |
|
ΠΙΣΤΕΥΟΜΕΝ ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΥΜΒΟΛΟΥ ΠΑΡΔΟΘΕΙΣΑΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΝ
|
Incipit |
|
Πιστεύομεν οἱ ὀρθόδοξοι Χριστιανοί
|
Incipit |
|
ΠΙΣΤΕΥΟΜΕΝ ΟΤΙ ΕΣΤΙ ΘΕΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ
|
Incipit |
|
πιστεύομεν ὅτι ἐστὶ θεὸς δημιουργὸς
|
Incipit |
|
Πιστεύομεν ὅτι ἔστι θεός, δημιουργὸς πάντων ὅσα εἰσίν, ἀπὸ τοῦ μὴ εἶναι· ὅτι οὔτε σῶμά ἐστιν, οὔτε σῶμα ἔχει, ἀλλὰ ζῇ νοερῶς
|
Incipit |
|
Πιστεύομεν τοίνυν ὡς
ἐδιδάχθημεν
|
Incipit |
|
Πιστεύοντες ἐπίσης καὶ διδάσκοντες περὶ τῆς αὐτῆς τῆς ἁγίας πίστεως καθαρότητος
|
Incipit |
|
Πιστεύσαντες καὶ βαπτισθέντες εἰς τριάδα ὁμοούσιον
|
Incipit |
|
πιστεύσητε. Τοῖς δὲ ἀπὸ τῶν ἐθνῶν παρέγγυα μὴ ἐπαίρεσθαι κατὰ τοῦ Ἰσραὴλ, ἀλλὰ γινώσκειν ὅτι ὡς κλάδοι (κλάδος PG 118) ἐπὶ τὴν ῥίζαν, οὕτως ἐπ’ ἐκείνους ἐνεκεντρίσθησαν. Μετὰ δὲ ταῦτα παραινετικοὺς λόγους εἰς τὰ ἤθη διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
πιστεύσητε. τοῖς δὲ ἀπὸ τῶν ἐθνῶν παρεγγυᾶ, μὴ ἐπαίρεσθαι κατὰ τοῦ Ἰσραὴλ, ἀλλὰ γινώσκειν, ὡς κλάδοι ἐπὶ τὴν ῥίζαν, οὕτως ἐν ἐκείνοις ἐνεκεντρίσθησαν. μετὰ δὲ ταῦτα παραινετικοὺς λόγους εἰς τὰ ἤθη διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Πιστεύω δὲ καὶ εἰς τὸν ἕνα τῆς αὐτῆς
|
Incipit |
|
Πιστεύω δὲ καὶ εἰς τὸν ἕνα τῆς αὐτῆς ἁγίας ἀχράντου Τριάδος Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
|
Incipit |
|
Πιστεύω εἰς ἕνα Θεὸν οὕτω φρονῶν καὶ διομολογῶν τὴν ἐν τῇ καθολικῇ τε καὶ ἀποστολικῇ ἐκκλησίᾳ
|
Incipit |
|
Πιστεύω εἰς ἕνα Θεὸν Πατέρα καὶ προβολέα, δημιουργὸν πάσης κτίσεως
|
Incipit |
|
Πιστεύω εἰς ἕνα Θεὸν Πατέρα καὶ προβολέα, δημιουργὸν πάσης κτίσεως
|
Incipit |
|
Πιστεύω εἰς ἕνα θεὸν πατέρα παντοκράτορα [...] καὶ καθεξῆς τὸ ἅγιον σύμβολον... Πρὸς τοὐτοις στέργω καὶ ἀποδέχομαι τὰς ἁγίας καὶ οἰκουμενικὰς ἑπτὰ συνόδους [...]
|
Incipit |
|
Πιστεύω εἰς ἕνα Θεὸν πατέρα παντοκράτορα ἄναρχόν τε καὶ ἀΐδιον, πάντων ὁρατῶν καὶ ἀοράτων ποιητήν
|
Incipit |
|
Πιστεύω εἰς Πατέρα καὶ Υἱὸν καὶ ἅγιον Πνεῦμα καὶ τὴν ἀγίαν Τριάδα
|
Incipit |
|
Πιστευω εις πατερα και υιον και αγιον πνευμα τριαδα ομοουσιον· μιαν θεοτητα· μιαν δυναμιν· μιαν εξουσιαν ...
|
Incipit |
|
ΠΙΣΤΕΥΩ ΕΙΣ ΠΑΤΕΡΑ ΚΑΙ ΥΙΟΝ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑ ΑΓΙΟΝ ΤΡΙΑΔΑ ΘΕΙΑΝ
|
Incipit |
|
ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΩ ΚΑΡΔΙΑ ΝΟΙ ΤΕ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙ
|
Incipit |
|
ΠΙΣΤΕΥΩ ΤΟΙΝΥΝ ΕΙΣ ΠΑΤΕΡΑ ΚΑΙ ΥΙΟΝ ΚΑΙ ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΚΑΙ ΖΩΑΡΧΙΚΗΝ ΤΡΙΑΔΑ
|
Incipit |
|
Πιστεύω τοίνυν καὶ ὁμολογῶ ἀληθῆ καὶ ὀρθόδοξον εἶναι
|
Incipit |
|
ΠΙΣΤΕΥΩΝ ΚΑΙ ΔΟΞΑΝ ΑΝΑΠΕΜΠΩΝ ΤΩ ΑΛHΘΙΝΩ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΥΙΩ
|
Desinit |
|
πιστεύων κυρίῳ καὶ τὰ ἐν τῇ θείᾳ γραφῇ πάντα διηγορευμένα
|
Desinit |
|
πίστιν ἱκανὴν παρασχόντες τῆς καλῆς ταύτης διορθώσεως, καὶ ἑαυτοῖς καὶ ἡμῖν τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν γένωνται πρόξενοι, χάριτι...
|
Desinit |
|
πίστιν φυλαττόντων ἀκέραιον, ὁ δὲ ἐν ἁγίοις Ἀλέξανδρος ... εἰς τὴν οὐράνιον μετέστη πολιτείαν εἴκοσι ,ὲν καὶ τρία ἔτη ἐν τῇ ἐπισκοπῇ διατελέσας ἔτη, βιοὺς δὲ τὰ πάντα ἐνενήκοντα καὶ ὀκτὼ, οὗ ταὶς εὐχαῖς... τῶν αἰωνίων τευξώμεθα ἀγαθῶν ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΠΙΣΤΙΣ ΕΣΤΙΝ ΕΝΔΙΑΘΕΤΟΝ ΑΓΑΘΟΝ
|
Incipit |
|
ΠΙΣΤΙΣ ΕΣΤΙΝ ΕΝΔΙΑΘΕΤΟΝ ΑΓΑΘΟΝ
|
Incipit |
|
Πιστὸς ἐδείχθης σαφῶς
|
Incipit |
|
πιστός, δέσποινα, σὸς λάτρης Ἰωάννης
|
Desinit |
|
πιστῶς καὶ δοξάζοντας
|
Desinit |
|
ΠΙΣΤΩΣΑΣΘΑΙ ΚΑΙ ΔΙ' ΑΙΣΘΗΣΕΩΣ ΤΟ ΛΕΓΟΜΕΝΟΝ
|
Desinit |
|
Πιττάκιον πρὸς τὸν Βαρδαχλᾶν κυρὸν Κωνσταντῖνον, ὡς ἀπὸ τῶν εὐχῶν τῆς μονῆς τῶν Πασχασιῶν
|
Titulus initialis |
|
ΠΛΑΓΙΟΝ ΔΕ Ι' ΟΒΟΛΩΝ
|
Desinit |
|
πλαγιος δ (δʹ) δευτε αγαλλιασωμεθα: στιχος προφθασωμεν το:
|
Desinit |
|
πλανή]τας ἐκ δυσμῶν ἐπὶ ἀνατολάς
|
Incipit |
|
Πλατεῖα καὶ εὐρύχωρος εἰς τὴν ἀπώλειαν ἀπάγουσα ὁδός
|
Incipit |
|
Πλατεῖα καὶ εὐρύχωρος ἡ εἰς τὴν ἀπώλειαν ἀπάγουσα ὁδός
|
Incipit |
|
πλατὺς δὲ λιμὴν τῆς μετανοίας πανύ
|
Desinit |
|
ΠΛΑΤΩΝ Ο ΘΕΙΟΣ ΑΙΔΕΣΙΜΩΤΑΤΕ
|
Incipit |
|
ΠΛΑΤΩΝ ΠΟΙΟΥΜΕΝΟΣ ΤΑΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ
|
Incipit |
|
ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΕΚ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΝΟΣ Η ΠΕΡΙ ΙΔΕΙΝ
|
Titulus initialis |
|
Πλατωνος επιστολαι. προς Διονυσιον.
|
Titulus initialis |
|
πλείονα δὲ εἴδη
|
Desinit |
|
πλείονα πρὸς τοὺς ἀβούλως δανειζομένους ἢ τοὺς πλεονεκτικῶς δανείζοντας ποιησάμενος λόγον
|
Desinit |
|
πλείονα σημεῖα, ἢ δύο, κατὰ τὸ δεκάτο τοῦ αὐτοῦ βιβλίου
|
Desinit |
|
Πλείονος αὕτη γέμει παρρησίας ἡ δημηγορία
|
Incipit |
|
Πλείονος αὕτη γέμει παρρησίας ἡ δημηγορία
|
Incipit |
|
πλεῖστα μέν, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, τὰ τῆς πονηρᾶς διανοίας ἀναπλάσματα
|
Incipit |
|
πληγήσει λοιπὸν ὡς φυγὰς καὶ δειλὸς καὶ λιποτάκτης καὶ ἀπαρρησίαστος
|
Desinit |
|
πληθῦναι τὸν σπόρον ὑμῶν καὶ αὐξῆσαι τὰ γενήματα ὑμῶν ἐν ἅπασιν ὑμῖν τὴν παρ' αὐτοῦ χάριν διδοὺς καὶ καταξιώσει ἐν τῇ τῶν οὐρανῶν βασιλείᾳ, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
ΠΛΗΝ ΗΤΕ ΥΠΟ ΟΦΕΩΣ ΗΤΕ ΣΚΟΡΠΙΟΥ Η ΕΤΕΡΩΝ ΕΡΠΕΤΩΝ ΔΗΧΘΕΙ ΤΙΣ
|
Incipit |
|
Πλὴν οὐ βραδύπους ἡ Δίκη· τὸ πῦρ φθάνει
|
Desinit |
|
πλὴν οὔτε τὰ θεῖα τῶν ἀνθρωπίνων ἀπήλλακται, οὐκ ἔμπαλιν τὰ ἀνθρώπινα τῶν θείων· κατὰ τὸ μᾶλλον δὲ καὶ ἧττον ἡ χρῆσις πρόεισιν.
|
Desinit |
|
πλην ουτε τα θεια των ανθρωπινων απηλλακται. ουκ εμπαλιν δε τα ανθρωπινα των θειων· κατα το μαλλον δε και ηττον. η χρησις προεισιν:
|
Desinit |
|
πλην ουτε τα θεια των ανθρωπινων απηλλακται. ουκ εμπαλιν τα ανθρωπινα των θειων· κατα το μαλλον δε και ηττον η χρησις προεισιν.
|
Desinit |
|
Πλὴν περὶ τῶν δ' προσδιορισμῶν
|
Incipit |
|
Πλὴν περὶ τῶν τεσσάρων προσδιορισμῶν καθολικὸν τοῦτο ἰστέον κανόνα
|
Incipit |
|
πλὴν τοῦ ἀίσσω τὸ ὁρμῶ δεδίσσω ἑλίσσω αἰνίσσω τὸ αἰνιγματωδῶς δηλῶ
|
Desinit |
|
πλήρης γὰρ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ τῆς δόξης αὐτοῦ· ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
|
πλήρης γὰρ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ τῆς δόξης αὐτοῦ· ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
|
Πλήρης ὑπάρχων πίστεως τῆς ἐνθέου,
Εὐαγγελιστὰ Ἰωάννη παρθένε,
πλουτεῖς τὰ θεῖα τῶν ἀππορήτων λόγων˙
φέρων γὰρ ἔνδον Χριστὸν ἐνστερνισμένον
τῆς εὐσεβείας ἐξαπλοῖς τὴν πυξίδα,
καὶ τῆς Τριάδος ἐξανοίγων τὴν θύραν
σαφῶς ἐδείχθης ἠγαπημένος φίλος.
Ἀλλ', ὦ φαεινὲ βροντορῆτορ τῶν ἄνω,
τὸν ἐκ Θεοῦ λαβόντα τὴν σὴν πτωχείαν,
σώζοις λιταῖς σου πρὸς Θεὸν καὶ δεσπότην
τὸν νοῦν ἁγνεύοντ' εἰς ἀληθείας φάος
καὶ τῶν ὀρεκτῶν ἀντέχεσθαι κρειττόνως.
|
Textus |
|
πληρουνται τη μεγαλη εβδομαδι εις την θ΄ ωραν.
|
Desinit |
|
Πληρωθείσης γὰρ αὐτῷ τῆς οἰκονομίας, φησὶν "νῦν ἐδοξάσθη ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου". ᾯ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
πλήρωμα νόμου ἀναδείξῃ.
|
Desinit |
|
πλήρωμα πνεύματος ἁγίου. Ὁ διάκονος· ἀμήν
|
Desinit |
|
Πλήρωμα Χριστὸς καὶ Προφητῶν καὶ Νόμου
καὶ παντὸς ἔργου δόξα σοι παντεργάτα.
Ὡς γοῦν δέδωκας τῇδε τῇ βίβλῳ τέλος,
βράβευε καὶ ἄφεσιν ἀμπλακημάτων
οἰκτρῷ, ταπεινῷ, ἀλιτρῷ, μονοτρόπῳ,
οὗ καὶ τὀπίκλην Κήνσου Θεοδοσίου·
ὃς καὶ λιτάζει ἱλεοῦσθαι τὸ θεῖον
τοῖς ἐς χεῖρας λαβοῦσι τήνδε πυξίδα
τούτου δὲ χάριν καὶ τῶν αὐτοῦ σφαλμάτων
|
Textus |
|
πληρωμα Χριστος και προφητων και νομου, και παντος εργου δοξα σοι παντεργατα. ως γουν δεδωκας τῃδε τῃ βιβλῳ τελος, βραβευε και αφεσιν αμπλακηματων, οικτρῳ ταπεινῳ αλιτρῳ μονοτροπῳ, ου και τοπικλην, Κηνσου Θεοδοσιου ος και λιταζει ιλεουσθαι το θειον, τοις ες χειρας λαβουσι τηνδε πυξιδα, τουτου δε χαριν και των αυτου σφαλματων.
|
Textus |
|
πληρώσας εἶπον δόξα σοι ὁ θεός, ἀμήν.
|
Textus |
|
Πληρωσας ειπω δοξα σοι ο θεος μου·
Ανδρειας δ᾽ επωνυμος την κλησιν εχων
ο ταυτα ξυσας, κληθη ξενε και ευχου.
|
Textus |
|
Πληρώσας εἴπω δόξα σοι ὁ Θεός μου·
Ἀνδρείας δ’ ἐπώνυμον τὴν κλῆσιν ἔχων
ὁ ταῦτα ξύσας, κλήθη ξένε καὶ εὔχου.
|
Textus |
|
Πλήρωσον χάριτος τὴν ἐμὴν διάνοιαν
|
Incipit |
|
Πλούσιος ἀριστεύσας ᾔτησεν εἰς τὴν δωρεὰν τοὺς φυγάδας ἐπανελθεῖν. αὖθις ἀριστεύσας ᾔτησε τοὺς ἀτίμους ἐντίμους γενέσθαι. τρίτον ἀριστεύσας καὶ δεσμωτῶν αἰτησάμενος λύσιν τυραννίδος ἐπιθέσεως ὑπὸ ῥήτορος κρίνεται. Μελετῶμεν τὸν φεύγοντα.
|
Titulus initialis |
|
Πλούσιος ἐν λιμῷ θρέψειν ὑπισχνεῖτο τὴν πόλιν, εἰ ἐκδιδοίη τὸν ἐχθρὸν αὐτῷ. ἡ μὲν οὐκ ἔδωκεν, ὁ δὲ ἀξιοῖ ἀποθανεῖν κατὰ τὸν τοῦτο διδόντα νόμον.
|
Titulus initialis |
|
Πλουτάρχου εἰ πρεσβυτέρῳ πολιτευτέον. ὅτι ὁ Πίνδαρός φησι τιθεμένων
|
Incipit |
|
ΠΛΩΤΙΝΟΣ ΑΛΛΟ ΤΟΝ ΝΟΥΝ ΚΑΙ ΕΤΕΡΟΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΔΟΓΜΑΤΙΖΕΙ
|
Incipit |
|
πνευμα αγιον, οτι Ιησους ουδεπω εδοξασθη
|
Incipit abruptus |
|
πνεῦμα αὐλίζεται, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
πνεῦμα αὐλίζεται, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Πνεῦμα Κυρίου ἐπὶ Σιωνίταις νῦν ἐπεδήμησε
|
Incipit |
|
Πνεῦμα τὸ ἑαυτοῦ ἐτίμησε τὸ πλάσμα... ὁ Χριστὸς δοξάζεται· αὐτοῦ γάρ ἐστιν ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΤΑΔʹ ΕΓΡΑΨΑΤΟ ΡΗΜΑΤΑ
|
Incipit |
|
Πνευματικοῖς λόγοις ἤρδευσε τὸν κόσμον
|
Incipit |
|
Πνευματικὸς τόμος καὶ δογματικὸς, ἀποδεικνὺς τὴν κατὰ καινοτομίαν γεγονυῖαν ἐπείσακτον ἔκθεσιν Ἡρακλείου τοῦ βασιλέως, ἐξ ὑποβολῆς Σεργίου τοῦ Κωνσταντινουπόλεως προέδρου, ἀπάδουσαν μὲν τῶν ἱερῶν λογίων τε καὶ πατέρων, συνάδουσαν δὲ τοῖς ἀνιέροις αἱρετικοῖς, τοῖς τήν τε σύγχυσιν ἅμα καὶ τὴν διαίρεσιν τερατολογοῦσιν ἐπὶ τοῦ κατὰ Χριστὸν τὸν θεὸν ἡμῶν μυστηρίου· γραφεὶς ἀπὸ Ῥώμης πρὸς Στέφανον τὸν ἁγιώτατον ἐπίσκοπον Δώρων, τελοῦντα ὑπὸ τὸν ἅγιον καὶ ἀποστολικὸν θρόνον τῆς ἁγίας Χριστοῦ τοῦ θεοῦ ἡμῶν πόλεως
|
Titulus initialis |
|
Πνευματικῷ ἀδελφῷ
|
Incipit |
|
ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΔΥΝΑΜΙΝ
|
Desinit |
|
Πνεύματος εὐαγέος δύναμιν
|
Incipit |
|
πνεύματος κινεῖται· τούτου οὐχ ἅπτεται καύσων· ὑπὸ τούτῳ τῷ φυτῷ εὐφραίνου καὶ χόρευε μετ᾽ ἀγγέλων, δοξάζων τὸν πατέρα…
|
Desinit |
|
πνεύματος χάριν] οὐδέπω ἔχοντες
|
Incipit |
|
Πνοιὴν πνοιοδότης μὲν ἐρεύγεται ἐνθάδ’ Ἰησοῦς
|
Incipit |
|
ΠΟΔΕΣ ΕΙΣΙ ΔΙΣΣΥΛΛΑΒΟΙ ΤΕΣΣΑΡΕΣ ΠΥΡΡΙΚΙΟΣ
|
Incipit |
|
Πόδες ἰαμβικοῦ μέτρου ἕξ
|
Incipit |
|
πόδες λέγονται | οἱ δισύλλαβοι μὲν τέσσαρες · πυρρήχειος
|
Incipit |
|
πόδες λέγονται ἐφ' ὧν βαίνει
|
Incipit |
|
πόδεσ λέγονται ἐφ' ὧν βαίνει
|
Incipit |
|
Πόδες λέγονται ἐφ' ὧν βαίνει τὰ ζῷα
|
Incipit |
|
Πόδες λέγονται ἐφ' ὧν βαίνει τὰ ζῷα
|
Incipit |
|
Πόδες λέγονται ἐφ' ὧν βαίνει τὰ ζῷα καὶ δι' ὧν βαδίζει
|
Incipit |
|
ΠΟΔΕΣ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΕΦʹ ΩΝ ΒΑΙΝΕΙ ΤΑ ΖΩΑ
|
Incipit |
|
ποδηγού[
|
Desinit |
|
ποδὸς ποῦς ἐνδεής
|
Desinit |
|
Ποθεῖς μὲν ἴσως δέχεσθαι μου γραφήν
|
Incipit |
|
Πόθεν γέγονεν ἡ ἀσάφεια τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης
|
Titulus initialis |
|
Πόθεν ἡ ψυχὴ δεδημιούργηται
|
Incipit |
|
Πόθεν κινοῦνται ἐν τῇ καρδίᾳ τοῦ ἀνθρώπου λογισμοί
|
Incipit |
|
πόθεν ὁρῶμεν τινὰς ἐν ταῖς ψυχαῖς τῶν ἀνθρώπων λαλουμένους ἔνδοθεν λογισμοὺς ἀτόπους
|
Incipit |
|
ΠΟΘΕΝ ΤΟ ΗΟΣ ΛΕΓΕΙ Ο ΗΡΩΔΙΑΝΟΣ
|
Incipit |
|
Πόθεν τοῖς Ἕλλησιν ἤδη συνάχθεται Πάτροκλος οὔπω
|
Introductio |
|
Πόθεν ὑμῖν σήμερον διαλεξόμεθα
|
Incipit |
|
ΠΟΘΟΣ ΜΕΝ ΕΜΟΙ ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ ΚΑΙ ΛΙΑΝ ΣΦΡΟΔΡΟΣ
|
Incipit |
|
Ποθοῦμέν σου τοὺς λόγους, ἅγιε δέσποτα
|
Incipit |
|
ποθοῦντι μᾶλλον τὴν ἄνω δείξοιτέ μοι.
|
Desinit |
|
ΠΟΘΩ ΜΑΛΛΟΝ ΑΕΙ ΔΟΞΑΖΟΜΕΝ
|
Desinit |
|
Ποῖ δὴ καὶ πόθεν ἔρεσθαι μὲν δὴ περιττὸν οἶμαί που
|
Incipit |
|
Ποῖ δὴ καὶ πόθεν ὦ φίλε Μενέξενε
|
Incipit |
|
ΠΟΙΑ ΕΣΤΙΝ Η ΕΚΛΕΚΤΗ ΟΔΟΣ
|
Incipit |
|
Ποία ἐστὶν ἡ ἐκλεκτὴ ὁδός
|
Incipit |
|
ΠΟΙΑ ΕΣΤΙΝ Η ΕΚΛΗΚΤΗ ΟΔΟΣ Η ΑΠΑΓΟΥΣΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΣΟΦΙΑΝ ΤΟ ΖΗΤΗΣΑΙ ΤΟΝ ΘΕΟΝ
|
Incipit |
|
Ποία ἡ τοῦ πυρὸς δύναμις, σκοπήσωμεν
|
Incipit |
|
ποία πίστις εἶναι δικαία καὶ ἡ πλέον ἐκλεκτή, καὶ ἐκείνη ἡ πίστις θέλει ἐνεργηθῇ ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος τούτου, ἀμήν
|
Desinit |
|
Ποῖα πιττάκια ἔχουσι μολιβ(δ)όβουλλα· μολιβ(δ)όβουλλα δὲ κεῖται εἴς τε τὰ βασιλικά
|
Incipit |
|
Ποῖα πτηνὰ ἀκάθαρτα ἐν ὕδατι
|
Incipit |
|
Ποίᾳ σε γλώττῃ, τοῦ Κυρίου Πρόδρομε
|
Incipit |
|
Ποίᾳ σε γλώττῃ, τοῦ Κυρίου Πρόδρομε
|
Incipit |
|
Ποίᾳ τέχνῃ καταφυγεῖν δύναται ὁ λογισμὸς πρὸς Θεόν
|
Incipit |
|
Ποία τοῦ πυρὸς ἡ δύναμις
|
Incipit |
|
Ποία τῶν φαινομένων συνανατέλλουσι καὶ συγκαταδύουσι τοῖς ἐν τῷ ζῳδιακῷ ιβ ζῳδίοις
|
Titulus initialis |
|
Ποίαν σοι ἐπάξιον ᾠδήν
|
Incipit |
|
Ποίαν σοι ἐπάξιον ᾠδήν
|
Incipit |
|
Ποίαν σοι ἐπάξιον ᾠδήν
|
Incipit |
|
Ποίας ἀρετὰς κτησάμενος ὁ ἄνθρωπος δύναται σωθῆναι
|
Incipit |
|
Ποίει δὲ καὶ ἐπὶ κτέρους
|
Incipit |
|
ΠΟΙΕΙ ΚΡΙΣΙΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΑΣ ΚΑΙ ΤΕΡΑΤΑ ΕΞΑΙΣΙΑ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ ΜΕΓΑΛΑ
|
Desinit |
|
Ποιεῖ πρὸς δυσπέπτους κοιλίας μελαχολικούς· δυσπνοικούς
|
Incipit |
|
ποιεῖ τὴν διὰ πασῶν καὶ διὰ πέντε
|
Desinit |
|
ποιῆ]σαν τῷ ὕδατι
|
Incipit |
|
Ποίημα … κατ’ ἀλφάβητον διὰ στίχων ὀκτωσυλλάβων τῶν λεγομένων ἀνακρεοντίων
|
Titulus initialis |
|
Ποίημα ἐκ μὲν πρώτης ᾠδῆς
|
Incipit |
|
Ποίημα ἐν μὲν πρώτῃ ᾠδῇ ἄχρι πέμπτης
|
Incipit |
|
ποιημα Μεθοδιου πατριαρχου αρχιεπισκοπου Κωνσταντινοπολεως. ǀ Ταξις εις γαμους διγαμιας.
|
Titulus initialis |
|
Ποίημα τοῦ ἐπὶ τοῦ κανικλείου τοῦ Καματηροῦ περὶ ζωδιακοῦ κύκλου καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων τῶν ἐν οὐράνῳ
|
Titulus initialis |
|
ΠΟΙΗΣΑΙ ΕΞΟΝ ΟΥΔΕΝΙ
|
Desinit |
|
ΠΟΙΗΣΑΙ ΕΞΟΝ ΟΥΔΕΝΙ
|
Desinit |
|
ΠΟΙΗΣΑΙ ΕΞΟΝ ΟΥΔΕΝΙ
|
Desinit |
|
ΠΟΙΗΣΑΙ ΕΞΟΝ ΟΥΔΕΝΙ
|
Desinit |
|
ποιήσαι τὴν μεγαλοπρεπείαν σοῦ εὐδαίμονα. ἐν Λουδονία μουνυχιῶνος γ´ ἱσταμένου.
|
Desinit |
|
ποίησον ἀποδοθῆναι τοῖς φίλοις
|
Desinit |
|
ΠΟΙΗΣΟΝ ΗΔΗ ΤΑ ΣΑ ΔΙΑΒΟΥΛΙΑ
|
Desinit |
|
ποιήσωσι καὶ ἐν τῆ Λαοδικέων ἐκκλησία αὐτὴν ἀναγνωσθῆναι, καὶ τὴν ἐκ Λαοδικείας καὶ εἰς αὐτοὺς ἀναγνωσθῆναι.
|
Desinit |
|
Ποίητω ὁ ἀγράμματος μοναχὸς δὶα μὲν τοῦ μεσονυκτικοῦ κομποσχοίνια
|
Incipit |
|
Ποικίλη μὲν καὶ πολυσχεδής
|
Incipit |
|
Ποικίλη μὲν καὶ πολυσχιδής, ὦ φιλευσεβεῖς ἄνδρες, ἡ τοῦ πονηροῦ δαίμονος ἀπάτη κατὰ διαφόρους καιρούς
|
Incipit |
|
ποιμανεῖ ἡμᾶς εἰς τοὺς αἰῶνας· αὐτὸς τηρήσει ἡμᾶς καὶ τὰς καρδίας ἡμῶν καὶ ἀξίους ἡμᾶς ποιήσει τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν ἀπολαύεσθαι ἐν Χριστῷ
|
Desinit |
|
Ποιμὴν ὁ Προτέριος Ἀλεξανδρέων
|
Incipit |
|
Ποίοις εὐφημιῶν στέμμασιν ἀναδήσωμεν τοὺς ἀποστόλους
|
Incipit |
|
ποῖον δὲ ζῷον πυνθανομένων
|
Desinit |
|
Ποῖον καρπὸν δείξασα τῆς μετανοίας
|
Incipit |
|
Ποῖον καρπὸν δείξασα τῆς μετανοίας ψυχή
|
Incipit |
|
ποῖον μὲν φῶς ἐστι τοῦδε τοῦ λύχνου, ποῖον δὲ τὸ τοῦ ἑτέρου.
|
Desinit |
|
Ποῖον πάθος ἰσχυρότερον καὶ δυσεξαλειπτότερον
|
Incipit |
|
Ποῖος δὲ νοῦς, ὕψιστε, καὶ ποῖος λόγος
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ποῖος λόγος; ὅτι δίχα τῆς εἰς Χριστὸν πίστεως οὐδαμῶς οὐδείς ποτε
|
Incipit |
|
Ποῖος Τελχὶν χαιρέκακος, βάσκανος ποῖος δαίμων
|
Incipit |
|
Ποιότητα δὲ λέγω καθ' ἣν ποιοί τινες λέγονται
|
Incipit |
|
Ποίου Σαββάτου; οὐδὲ γὰρ τοῦ τυχόντος
|
Incipit |
|
ΠΟΙΟΥ]ΜΕΝΑ ΔΑΨΙΛΕΣΤΕΡΟΝ ΠΑΝΤΟΘΕΝ ΤΑΙΣ ΧΑΡΙΣΙ
|
Incipit |
|
ποιοῦμεν, εἰ δὲ βλαβεροί εἰσι
|
Desinit |
|
ποιουμένους ἀλλὰ μὴ τὰ ἐκείνων ἐνδιαβάλλοντας
|
Desinit |
|
ποιουμένους ἀλλὰ μὴ τὰ ἐκείνων ἐνδιαβάλλοντας
|
Desinit |
|
ποιουμένους ἀλλὰ μὴ τὰ ἐκείνων ἐνδιαβάλλοντας
|
Desinit |
|
ποιούντων δὲ ἀσφαλῶς ἔγγραφα, ὡς προείρηται
|
Desinit |
|
ΠΟΙΩ ΔΕ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΩΝ
|
Desinit |
|
Ποίῳ τρόπῳ δυνάμεθα μὴ κρῖναι τὸν προφανῶς ἁμαρτάνοντα
|
Incipit |
|
ποιων βδελυγμα και.
|
Incipit abruptus |
|
ΠΟΙΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΕΙΣΙ ΔΕΚΤΙΚΑ ΤΑ ΕΙΣ Α ΛΗΓΟΝΤΑ
|
Incipit |
|
Πολέμιός τις ἀνὴρ τῶν συγκλητικῶν ἐκ πόλεως Ἀλεξανδρείας
|
Incipit |
|
Πολέμοιο, δῦνε φίλε χορέ
|
Incipit |
|
Πόλις Ἀλεξανδρέων καὶ τἄλλα μὲν ἀγαθή
|
Incipit |
|
Πόλις διάκειται ἐν τῷ κόλπῳ τῆς Κιλίκων χώρας, Αἰγὰς ταύτην ὀνομάζουσιν
|
Incipit |
|
πολιτεύεσθαι ἐν ἀληθείᾳ καὶ δικαιοσύνη... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΠΟΛΙΤΙΚΑΙ ΑΙ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΑΙΩΝ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΣ
|
Incipit |
|
Πολλ' ἀκούω λεγόντων, πῶς δυνάμεθα
|
Incipit |
|
Πολλ' ἑνὶ τῇ δ' ἐμόγησα πυξίδι, ὦ φιλεταῖρε
|
Incipit |
|
Πολλὰ ἁρμοδιώτατα ἐδιώρισεν ἡ τάξις τῆς ἐκκλησίας
|
Incipit |
|
Πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα γνωρίζουσιν ἡμῖν αὐτοῦ τυγχάνειν τὴν ἐπιστολήν, ὡς καὶ ἡ ἀνάγνωσις αὕτη προϊουσα διδάσκει.
|
Desinit |
|
Πολλὰ δύναιτό τις εἰπέμεναι
|
Incipit |
|
Πολλὰ ἐβουλευσάμεθα, ὦ ἄνδρες Ἕλληνες
|
Incipit |
|
Πολλὰ ἐκακοπάθησα, εὔκαιρα πολλαῖς φοραῖς διὰ ἐσένα
|
Incipit |
|
πολλὰ ἐργασάμενος θαύματα ὕστερον, ὑπὸ τῶν ἀπίστων διὰ πυρὸς τελείουτε (τελείουται).
|
Desinit |
|
Πολλὰ καὶ δεινὰ συνειδὼς Σίμωνι, ὦ βουλή, οὐκ ἄν ποτ’ αὐτὸν εἰς τοσοῦτον τόλμης ἡγησάμην ἀφικέσθαι
|
Incipit |
|
Πολλὰ καὶ διάφορα μειζόνι γὰρ κρίματι
|
Incipit |
|
πολλὰ καὶ μεγάλα καὶ πάσης εὐχαριστίας ἀμείνω τῆς εἰς ἡμᾶς εὐνοίας ἐν τῷ παρελθόντι χρόνῳ δείξας τεκμήρια
|
Desinit |
|
Πολλὰ καὶ μεγάλα κακὰ πανταχοῦ πεφοίτηκε τῆς οἰκουμένης ἐπὶ τοῦ βασιλέως Διοκλητιανοῦ
|
Incipit |
|
Πολλὰ κατ’ οἰκονομίαν ἐν ἀρχῇ δοκοῦντα
|
Incipit |
|
Πολλὰ κατ’ οἰκονομίαν ἐν ἀρχῇ δοκοῦντα δυσάντη συμφέρουσαν ἔχουσιν ἔκβασιν
|
Incipit |
|
Πολλὰ μὲν ἐπείγεται μανθάνειν ἤδη καὶ καταλαμβάνειν ἡμῶν ἡ διάνοια
|
Incipit |
|
Πολλὰ μὲν ἐπείγεται μανθάνειν ἤδη καὶ καταλαμβάνειν ἡμῶν ἡ διάνοια
|
Incipit |
|
Πολλὰ μὲν ἐπείγεται μανθάνειν ἤδη καὶ καταλαμβάνειν ἡμῶν ἡ διάνοια, ἀγαπητοί
|
Incipit |
|
ΠΟΛΛΑ ΜΕΝ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΙΔΑ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ
|
Incipit |
|
πολλὰ μὲν λέγειν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, περὶ τουτουὶ τοῦ πράγματος οὔτ' ἂν δυναίμην οὔτε μοι δοκεῖ δεῖν
|
Incipit |
|
Πολλὰ μὲν τερατολογοῦσι Χαλδαῖοι
|
Incipit |
|
Πολλὰ μὲν τῆς διδασκαλίας τῶν εὐσεβῶς βεβιωκότων ἁγίων ἀνδρῶν
|
Incipit |
|
Πολλὰ μὲν ὑμῖν ὦ ἄνδρες Ῥωμαῖοι
|
Incipit |
|
Πολλὰ μὲν ὑμῖν ὦ ἄνδρες Ῥωμαῖοι
|
Incipit |
|
Πολλὰ μὲν ὑμῖν ὦ ἄνδρες Ῥωμαῖοι τὰ διιστῶντα ὑμᾶς
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Πολλὰ μὲν ὦ ἄνδρες ῥωμαῖοι
|
Incipit |
|
Πολλὰ μέν, ἀδελφοί, καὶ παράδοξα τὰ τῶν ἁγίων μαρτύρων ἀνδραγαθήματα
|
Incipit |
|
πολλὰ μετανοοῦντες καὶ μηδὲν ὀφελούμενοι
|
Desinit |
|
πολλὰ μετανοοῦντες καὶ μηδὲν ὀφελούμενοι
|
Desinit |
|
Πολλὰ παραινέσαντες τὸν εὐλαβέστατον Θεόδωρον τοῦ μὴ ἀποστῆναι τοῦ τόπου ἑαυτοῦ, οὐκ ἰσχύσαμεν πεῖσαι
|
Incipit |
|
Πολλὰ πολλάκις ὁ χρόνος ἤνεγκε τὰ δυσχερῆ τε καὶ λυπηρά
|
Incipit |
|
Πολλὰ τὰ κύματα καὶ χαλεπὸν τὸ κλυδώνιον
|
Incipit |
|
Πολλὰ τὰ κωλύματα τῆς πρὸς τὴν αἰώνιον ζωὴν φερούσης ὁδοῦ
|
Incipit |
|
Πολλὰ τὰ τοῦ βίου κατορθώματα (vel τερπνὰ), ἀλλ' ἐπικίνδυνα, πολλοὶ τῶν ἁγίων οἱ κόποι
|
Incipit |
|
Πολλὰ τῆς διδασκαλίας τῶν εὖ καὶ θεῷ φίλον βεβιωκότων τὰ ὑποδείγματα
|
Incipit |
|
ΠΟΛΛΑ ΤΟΙΣ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟΙΣ ΕΔΟΞΕ
|
Incipit |
|
Πολλά, φησὶν ἡ παροιμία, ψεύδονται ἀοιδοί, καὶ ἐγὼ τίθεμαι· ἀλλ' ὅποι μὲν καὶ ὁπόσα
|
Incipit |
|
πολλαὶ αὐτῶν δόξα καὶ τὸ κράτος...
|
Desinit |
|
πολλαι γαρ μοναι· και αλλη δοξα ηλιου:
|
Desinit |
|
Πολλαὶ θυγατέρες ἐποίησαν δύναμιν, πολλαὶ ἐκτήσαντο πλοῦτον
|
Incipit |
|
πολλαὶ καὶ διάφοροι ἑορταὶ
|
Incipit |
|
πολλαὶ καὶ διάφοροι ἑορταὶ
|
Incipit |
|
ΠΟΛΛΑΙ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΠΑΝΗΓΥΡΕΙΣ
|
Incipit |
|
Πολλαὶ καὶ διάφοροι πανηγύρεις
|
Incipit |
|
Πολλαὶ καὶ διάφοροι τῶν ἁγίων Γραφῶν
|
Incipit |
|
Πολλαὶ καὶ διάφοροι τῶν ἁγίων γραφῶν
|
Incipit |
|
Πολλαὶ καὶ διάφοροι τῶν ἁγίων Γραφῶν αἱ διδασκαλίαι
|
Incipit |
|
Πολλαὶ καὶ ποικίλαι αἱ ὁδοὶ τῆς μετανοίας
|
Incipit |
|
Πολλαὶ μὲν αἱ δωρεαὶ καὶ χάριτες τοῦ Δεσπότου
|
Incipit |
|
Πολλαὶ μὲν αἱ δωρεαὶ τῆς τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ χάριτος
|
Incipit |
|
Πολλαὶ μὲν αἱ δωρεαὶ τῆς τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ χάριτος
|
Incipit |
|
Πολλαὶ μὲν αἱ δωρεαὶ τῆς χάριτος
|
Incipit |
|
Πολλαὶ μὲν αἱ δωρεαὶ τῆς χάριτος
|
Incipit |
|
Πολλαὶ μὲν αἱ δωρεαὶ τῆς χάριτος τοῦ δεσπότου
|
Incipit |
|
Πολλαὶ μὲν αἱ δωρεαὶ τοῦ Δεσπότου
|
Incipit |
|
Πολλαὶ μὲν αἱ δωρεαὶ τοῦ Δεσπότου
|
Incipit |
|
Πολλαὶ μὲν αἱ κατὰ τόνδε τὸν βίον τερπνότητές τε καὶ χάριτες
|
Incipit |
|
Πολλαὶ πανηγύρεις γίνονται εἰς τὸν κόσμον, ἀδελφοί, εἰς τὰς ὁποίας
|
Incipit |
|
Πολλαῖς φοραῖς βλέποντες τοὺς Χριστιανοὺς δηλαδὴ τοὺς ὀρθοδόξους
|
Incipit |
|
Πολλάκις δὲ διεμαρτυράμην
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Πολλάκις ἔγωγ' εἱλόμην μετριάττα περὶ τῶν λόγων ὡς δὴ τυγχάνω γινώσκων
|
Incipit |
|
Πολλάκις ἔγωγε τὰ τῆς Ἑλλάδος πράγματα
|
Incipit |
|
Πολλάκις εἶπον ὑμῖν διαλεγόμενος
|
Incipit |
|
Πολλάκις εἶπον ὑμῖν διαλεγόμενος
|
Incipit |
|
Πολλάκις ἐν τῷ τοῦδε δικαστηρίῳ λῆρος
|
Incipit |
|
Πολλάκις ζητήσας τὴν αἰτίαν τοῦ διαψάλματος
|
Incipit |
|
ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΗΔΗ
|
Incipit |
|
Πολλάκις ἡμῖν ἐπῆλθε τῶν ἀνδρῶν
|
Incipit |
|
ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΚΑΙ ΕΝ ΔΙΑΚΟΝΟΙΣ
|
Incipit |
|
ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΜΕ ΗΞΙΩΣΑΣ ΔΙΑ ΓΡΑΦΗΣ ΔΗΛΩΣΑΙ
|
Incipit |
|
Πολλάκις με ὁ λογισμὸς διοχλήσας
|
Incipit |
|
Πολλάκις με παρώτρυνας, εὐλογήμενον τέκνον, διαγράφως δηλῶσαί σοι
|
Incipit |
|
Πολλάκις οἴδατε, ἀγαπητοί, πόλεμον καὶ νίκην
|
Incipit |
|
Πολλάκις προσειρηκώς σε, γαληνότατε βασιλεῦ, καὶ τῇ μὲν τέχνῃ τὴν σὴν ἀρετήν, ἐμαυτὸν δὲ τοῖς περὶ ταύτης λόγοις
|
Incipit |
|
Πολλάκις ὑμῖν εἶπον διαλεγόμενος, ὅτι πεπλανημένη τις
|
Incipit |
|
Πολλάκις, ἀδελφοί μου
|
Incipit |
|
πολλάς δὲ καὶ πρὸ τούτου ἤδη παραινέσεις ὑπέρ τε βίου καὶ ἀρετῆς ὁ μακάριος ἐποιήσατο, καὶ πολλὰ περὶ τῶν πρακτέων τοῖς ἀνθρώποις εἰσηγήσατο Παῦλος ὁ ἀπόστολος. ἔτι δὲ καὶ ὅλως
|
Incipit |
|
πολλὰς ἡμῖν ὁδοὺς
|
Incipit |
|
πολλας μεριδας ομου.
|
Desinit |
|
Πολλὰς μονὰς ὁ Σωτὴρ τοῦ Πατρὸς καλεῖ τὰ μέτρα τῆς διανοίας τῶν ἐν τῇ χώρᾳ ἐκείνῃ αὐλιζομένων
|
Incipit |
|
ΠΟΛΛΑΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥΤΟΥ ΔΟΞΑΣ
|
Incipit |
|
Πολλὰς πραγμάτων ἔσχε μεταβολὰς ὁ θεῖος Δαβίδ
|
Incipit |
|
Πολλαχόθεν ἐπεδειξαμένη τῶν ἔργων
|
Incipit |
|
Πολλαχόθεν ἐπιδειξαμένη τῶν ἔργων, ὦ μεγίστη βασιλίς
|
Incipit |
|
Πολλῆ δὲ τῶν ῥαθυμοτέρων εἰς ἁμαρτημάτων μέγεθος
|
Incipit |
|
Πολλὴ κατὰ τῶν τοῦ Χριστοῦ μαρτύρων τοῦ διαβόλου ἡ κακουργία
|
Incipit |
|
Πολλὴ μὲν γηπόνῳ προθυμία καταβάλλειν τὰ σπέρματα, ἐπειδὰν
|
Incipit |
|
Πολλὴ μὲν λίαν ἡ σύνοδος καὶ πρόθυμος ὁ ἀκροάτης
|
Incipit |
|
Πολλή σοι χάρις ὀφείλεται παρ' ἡμῶν τοῦ τε συχνὰς ἡμῖν πέμπειν ἐπιστολὰς καὶ τοῦ μηδενὸς ἐν αὐταῖς φείδεσθαι τῶν ἁπάντων
|
Incipit |
|
Πολλὴ χαρά, ἀδελφοὶ ἀγαπητοί, τῷ ἀρξαμένῳ
|
Incipit |
|
Πολλὴν ἀπαιτεῖ παρὰ τῶν γυναικῶν τὴν αἰδῶ
|
Incipit |
|
πολλὴν γὰρ καὶ ἐντεῦθεν δέξῃ τὴν παράκλησιν
|
Desinit |
|
πολλὴν δὲ ἐπισπάσασθαι παρὰ τοῦ Θεοῦ τὴν παρρησίαν, καὶ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
πολλὴν ἐκεῖ τὴν ἐμπορίαν ἀποθέμενοι, δυνησόμεθα τῶν μελλόντων ἐπιτυχεῖν ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
Πολλὴν καὶ διάφορον περὶ τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος
|
Incipit |
|
Πολλὴν καὶ διάφορον περὶ τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος ἐπιδεικνύμενος
|
Incipit |
|
Πολλήν μοι ἀπορίαν παρέχει ὁ ἀγὼν οὑτοσί, ὦ ἄνδρες δικασταί, ὅταν ἐνθυμηθῶ
|
Incipit |
|
Πολλὴν οἶδά σοι χάριν, ὁσιώτατε πάτερ καὶ ἀδελφέ, ὅτι καίτοιπεπεισμένος ἀρκούντως τῇ συστάσει τῶν τοῦ μεγάλου πατρὸς Βασιλείου χρήσεων
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Πολλὴν ὁρῶ τὴν σπουδὴν ἐνδεικνυμένους
|
Incipit |
|
πολλὴν παιδευθήσεσθε τὴν φιλοσοφίαν ἐκεῖθεν
|
Desinit |
|
Πολλὴν πανδαισίαν ἡμῖν ὁ ἐπιστήθιος
|
Incipit |
|
Πολλὴν πανδαισίαν ἡμῖν ὁ ἐπιστήθιος εὐαγγελιστὴς προτίθησι σήμερον τοῦ δικαίου Λαζάρου
|
Incipit |
|
πολλὴν παρρησίαν θέλομεν εὕρειν εἰς τὰ μέλλοντα καὶ θέλομεν ἀξιωθῆ τῆς οὐρανίου βασιλείας καὶ τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν χάριτι καὶ φιλανθρωπία τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὧ πρέπει δόξα τιμὴ καὶ προσκύνησις σὺν τῶ ἀνάρχω αὐτοῦ πατρὶ καὶ τῶ παναγίω καὶ ἀγαθῶ καὶ ζωοποιῶ αὐτοῦ πνεύματι νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων, ἀμήν.
|
Desinit |
|
πολλὴν τῆς οἰκείας σωτηρίας ποιούμενοι τὴν πρόνοιαν, ἵνα καὶ τὰς ἐκείνου μηχανὰς διαφυγεῖν δυνηθῶμεν καὶ αὐτοὶ ἄτρωτοι διαμείναντες τὴν ἄνωθεν συμμαχίαν ἐπισπασώμεθα. Χάριτι...
|
Desinit |
|
πολλὴν φιλανθρωπίαν συγχωρήσῃ τὴν ἁμαρτίαν σὺ διὰ τὴν σαυτοῦ
|
Desinit |
|
Πολλὴν χάριν ἦν εἰδέναι
|
Incipit |
|
ΠΟΛΛΗΝ ΩΦΕΛΕΙΑΝ ΔΙΔΟΥΣΙ ΤΗ ΨΥΧΗ
|
Incipit |
|
πολλῆς ἀπολαύσωμεν δόξης· χάριτι...
|
Desinit |
|
Πολλῆς δή τινος περὶ τοῦ οὐρανίου σφαιρικοῦ στερεοῦ σώματος
|
Incipit |
|
πολλῆς εἶπον τῆς δα[ψιλείας
|
Desinit |
|
Πολλῆς ἐπλάσθην τῆς ἡδονῆς ἰδών σε
|
Incipit |
|
Πολλῆς ἡμῖν δεῖ (τῆς) σπουδῆς ἐν ἅπασιν
|
Incipit |
|
Πολλῆς ἡμῖν δεῖ σπουδῆς
|
Incipit |
|
Πολλῆς ἡμῖν δεῖ σπουδῆς καὶ πρὸ θυμίας (προθυμίας)
|
Incipit |
|
Πολλῆς ἡμῖν δεῖ σπουδῆς καὶ προθυμίας
|
Incipit |
|
Πολλης ημιν δει σπουδης και προθυμιας, μελλουσιν ακουειν ανδρος απο των ουρανων φθεγγομενου
|
Incipit |
|
Πολλης ημιν δει σπουδης τε και προθυμιας
|
Incipit |
|
Πολλῆς ἡμῖν δεῖ σπουδῆς τε καὶ προθυμίας
|
Incipit |
|
Πολλης ημιν δει σπουδης τε και προθυμιας
|
Incipit |
|
Πολλῆς ἡμῖν δεῖ σπουδῆς τε καὶ προθυμίας, μέλλουσιν
|
Incipit |
|
Πολλης ημιν δει σπουδης τε και προθυμιας, μελλουσιν ακουειν ανδρος απο των ουρανων
|
Incipit |
|
Πολλῆς ἡμῖν δεῖ σπουδῆς τε καὶ προθυμίας, μέλλουσιν ἀκούειν ἀνδρὸς ἀπὸ τῶν οὐρανῶν φθεγγομένου καὶ βροντῆς λαμπροτέραν ἀφιέντος φωνήν. Πᾶσαν γὰρ τὴν οἰκουμένην ἐπέσχε καὶ ἐνέπλησε τῇ βοῇ
|
Incipit |
|
Πολλῆς ἡμῖν δεῖ τῆς ἀγρυπνίας
|
Incipit |
|
Πολλῆς ἡμῖν δεῖ τῆς ἀγρυπνίας, πολλῆς τῆς σπουδῆς
|
Incipit |
|
Πολλῆς ἡμῖν δεῖ τῆς μετανοίας, ἀγαπητοὶ, πολλῆς τῆς εὐχῆς, πολλῆς τῆς καρτερίας, πολλῆς τῆς προσεδρείας, ἵνα δυνηθῶμεν ἐπιτυχεῖν τῶν ἐπηγγελμένων ἡμῖν ἀγαθῶν
|
Incipit |
|
Πολλῆς ἡμῖν δεῖ τῆς σπουδῆς ἐν ἅπασι
|
Incipit |
|
Πολλῆς ἡμῖν δεῖ τῆς σπουδῆς ἐν ἅπασι
|
Incipit |
|
Πολλῆς ἡμῖν δεῖ τῆς σπουδῆς ἐν ἅπασιν
|
Incipit |
|
Πολλῆς ἡμῖν δεῖ τῆς σπουδῆς ἐν ἅπασιν
|
Incipit |
|
Πολλῆς ἡμῖν νήψεως χρεία καὶ σπουδῆς
|
Incipit |
|
Πολλῆς ἡμῖν νήψεως χρεία καὶ σπουδῆς
|
Incipit |
|
Πολλῆς ἡμῖν νήψεως χρεία καὶ σπουδῆς
|
Incipit |
|
Πολλῆς ἡμῖν, ἀδελφοί, πρόξενον ὠφελείας
|
Incipit |
|
πολλῆς μὲν ὡς ἀληθῶς ἐρεύνης δεῖται καὶ συζητήσεως
|
Incipit |
|
Πολλῆς τινος ἡμῖν δεῖ τῆς ἄνωθεν ἐπιπνοίας
|
Incipit |
|
πολλῆς φιλανθρωπίας· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἀπολαύειν διηνεκῶς εἰς δόξαν τοῦ ταῦτα ἐργασαμένου θεοῦ· αὐτῷ…
|
Desinit |
|
ΠΟΛΛΗΣ ΩΦΕΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΞΕΝΟΝ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΝΑ ΔΙΗΓΕΙΤΑΙ ΤΙΝΑΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΑΣ
|
Incipit |
|
ΠΟΛΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΓΛΩΤΤΑΝ
|
Incipit |
|
Πολλοὶ ἐπιστείλαντές μοι θαυμάζειν τε καὶ ἐν δεινῷ ποιεῖσθαι ἔλεγον, ὅτι τὸν πρόσθεν χρόνον
|
Incipit |
|
Πολλοὶ ζητοῦσι τί δήποτε ἔρχεται ὁ Ἀντίχριστος
|
Incipit |
|
πολλοὶ καὶ δαιμόνων ἐπίχαρμα γεγόναμεν
|
Desinit |
|
Πολλοὶ μὲν (καὶ) τῶν ἀνδρῶν διὰ τὴν πρὸς τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεὸν
|
Incipit |
|
Πολλοὶ μὲν ἤδη πολλάκις
|
Incipit |
|
Πολλοὶ μὲν ἤδη πολλάκις, ἀγαπητοί, ποικίλας ὑμῖν διδασκαλίας
|
Incipit |
|
Πολλοὶ μὲν ἤδη πολλάκις, ἀγαπητοί, ποικίλας ὑμῖν διδασκαλίας προτεθήκασιν
|
Incipit |
|
ΠΟΛΛΟΙ ΜΕΝ ΚΑΤΑ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ
|
Incipit |
|
ΠΟΛΛΟΙ ΜΕΝ ΤΙΝΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΤΩΝ ΤΟΥΣ ΙΕΡΟΥΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ ΔΙΑΔΕΞΑΜΕΝΩΝ
|
Incipit |
|
Πολλοὶ μὲν τῶν ἁγίων κατὰ διαφόρους χώρους τε καὶ πατριὰς ἐν τοῖς ἀνόπιν διαλάμψαντες χρόνοις
|
Incipit |
|
Πολλοὶ μὲν τῶν ἁγίων πολυειδῶς τῷ θεῷ εὐηρέστησεν
|
Incipit |
|
Πολλοὶ μὲν τῶν ἐπιεικεστέρων διαποροῦσιν
|
Incipit |
|
Πολλοὶ μὲν τῶν ἱερῶν διδασκάλων ἀναγωγικῇ διανοίᾳ συμβιβάζουσι καλῶς τὴν φαινομένην διαφοράν, ἐν τῷ τῇ μὲν Μαγδαληνῇ Μαρίᾳ τὴν ἁφὴν εἵργεσθαι τῆς ἁγίας τοῦ Δεσπότου ἡμῶν σαρκὸς
|
Incipit |
|
πολλοί μοι προσεληλύθασιν, ὦ ἄνδρες δικασταί, θαυμάζοντες ὅτι ἐγὼ τῶν σιτοπωλῶν
|
Incipit |
|
Πολλοὶ πολλὰ λέγουσι τεοῦ περὶ κύδεος
|
Incipit |
|
Πολλοὶ πολλάκις ὑπὸ τῶν διοχλούντων καὶ τὴν φύσιν ἐπιθολούντων
|
Incipit |
|
Πολλοὶ τῆς διδασκαλίας οἱ τρόποι
|
Incipit |
|
Πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων ἐν ἐξορίαις καὶ φυλακαῖς τὸν ἴδιον καταλύοντες βίον, εἰ καὶ μηδὲν ἕτερον ἴσως ἔχουσιν ἐφ᾽ ᾧ ἂν καὶ διάθωνται
|
Incipit |
|
Πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων ἐν ἐξορίαις καὶ φυλακαῖς τὸν ἴδιον καταλύοντες βίον, εἰ καὶ μηδὲν ἴσως ἕτερον ἔχουσιν ἐφ᾽ ᾧ ἂν καὶ διάθῶνται
|
Incipit |
|
Πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων ὅταν ἴδωσί τινας
|
Incipit |
|
Πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων ὅταν ἴδωσί τινας
|
Incipit |
|
Πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων ὅταν ἴδωσί τινας τῶν ἀρεσκόντων θεῷ
|
Incipit |
|
Πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων, ὅταν ἴδωσί τινας
|
Incipit |
|
Πολλοὶ τῶν παρ' ἡμῖν ἀνθρώπων τῇ σαρκὶ προηλωμένοι καὶ τοῖς παροῦσι δουλεύοντες πράγμασιν
|
Incipit |
|
ΠΟΛΛΟΙ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΠΟΛΛΑ ΔΙΕΣΑΦΗΣΑΝ ΚΑΙ ΟΥΧ ΕΥΡΟΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ
|
Incipit |
|
Πολλοί, ὦ μακάριε, δυνατόν
|
Incipit |
|
Πολλοῖς δοκεῖ τὸ κακῶς ἀκούειν καὶ εἰς ὑπόληψιν παραβλάπτεσθαι
|
Incipit |
|
Πολλοῖς δοκεῖ τὸ κακῶς ἀκούειν καὶ εἰς ὑπόληψιν παραβλάπτεσθαι
|
Incipit |
|
Πολλοῖς ἤδη χρόνοις θρυλλουμένων τῶν καινῶν
|
Incipit |
|
Πολλοῖς καὶ διαφόροις ὅπλοις ὁ γεγυμνωμένος
|
Incipit |
|
Πολλοῖς καὶ διαφόροις ὅπλοις ὁ γεγυμνωμένος
|
Incipit |
|
Πολλοῖς μὲν ἤδη γέγονεν ἡ παρθενία τῶν πρὸς ἐπὶδειξιν λόγων
|
Incipit |
|
Πολλοῖς μὲν καὶ διαφόροις ἑκουσίοις
|
Incipit |
|
Πολλοῖς παλαίσας κινδύνοις φόβοις φόνοις
|
Incipit |
|
Πολλοῖς συνεχόμενον πειρασμοῖς καὶ σοὶ προσδραμόντα
|
Incipit |
|
ΠΟΛΛΟΥΣ ΔΕ ΠΙΣΤΟΥΣ, ΕΝΙΟΥΣ ΔΕ
|
Desinit |
|
Πολλοὺς ἐγὼ τῶν φίλων τεθνηκότας ἐδάκρυσα
|
Incipit |
|
Πολλοὺς ἐγὼ τῶν φίλων τεθνηκότας ἐδάκρυσα
|
Incipit |
|
Πολλοὺς ἐγὼ τῶν φίλων τεθνηκότας ἐδάκρυσα καὶ λόγοις ἐξιτηρίοις ἐτίμησα
|
Incipit |
|
Πολλοὺς εἶδον λέγοντας πρὸς ἀλλήλους
|
Incipit |
|
Πολλοὺς εἶδον λέγοντας πρὸς ἀλλήλους
|
Incipit |
|
πολλοὺς ἔχει τε ἤδη καὶ ἕξει τοὺς ἐπαινέτας
|
Desinit |
|
Πολλοὺς καὶ διαφόρους τρόπους ἔδωκεν
|
Incipit |
|
Πολλοὺς καὶ διαφόρους τρόπους ἔδωκεν
|
Incipit |
|
Πολλοὺς καὶ διαφόρους τρόπους ἔδωκεν
|
Incipit |
|
Πολλοὺς καὶ διαφόρους τρόπους ἔδωκεν
|
Incipit |
|
Πολλοὺς καὶ διαφόρους τρόπους ἔδωκεν ἡμῖν ὁ Θεός
|
Incipit |
|
Πολλοὺς καὶ διαφόρους τρόπους ἔδωκεν ἡμῖν ὁ Θεός
|
Incipit |
|
Πολλοὺς καὶ διαφόρους τρόπους ἔδωκεν ἡμῖν ὁ Θεός
|
Incipit |
|
Πολλοὺς καὶ διαφόρους τρόπους ἔδωκεν ἡμῖν ὁ Θεός
|
Incipit |
|
Πολλοὺς καὶ διαφόρους τρόπους ἔδωκεν ἡμῖν ὁ Θεός
|
Incipit |
|
Πολλοὺς καὶ διαφόρους τρόπους ἔδωκεν ἡμῖν ὁ Θεός εἰς τὸ κατεργάζεσθαι τὴν σωτηρίαν
|
Incipit |
|
Πολλοὺς καὶ διαφόρους τρόπους ἡμῖν ἔδωκεν ὁ Θεός
|
Incipit |
|
Πολλοὺς καὶ διαφόρους τρόπους ἡμῖν ἔδωκεν ὁ Θεός
|
Incipit |
|
Πολλοὺς καὶ διαφόρους τρόπους ἡμῖν ἔδωκεν ὁ Θεός
|
Incipit |
|
Πολλοὺς καὶ διαφόρους τρόπους ἡμῖν ἔδωκεν ὁ Θεός εἰς τὸ ἐπιμελεῖσθαι καὶ φροντίζειν
|
Incipit |
|
Πολλοὺς μὲν καὶ ἄλλους τῶν προφητῶν ἡ τῶν Ἰουδαίων χώρα... ἐβλάστησε
|
Incipit |
|
Πολλοὺς μὲν κατὰ διαφόρους χρόνους ἡ τοῦ θεοῦ ἐκλλησία
|
Incipit |
|
Πολλοὺς μὲν τῶν Καππαδοκῶν τὸ φῦλον ἀρεταίνοντας χαριεντῶς ἐκφύει
|
Incipit |
|
Πολλοὺς οἶδα καὶ τῶν ἄγαν πεπαιδευμένων
|
Incipit |
|
ΠΟΛΛΟΥΣ ΟΜΟΥ ΧΕΙΡΟΤΟΝΟΥΣΙΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΤΕ ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΝΟΥΣ
|
Incipit |
|
Πολλοὺς ψυχωφελεῖς καὶ θαυμαστοὺς τ(ρ)όπους ἐν ταῖς τῶν ἁγίων διδασκόμεθα μνήμαις
|
Incipit |
|
πολλῷ μᾶλλον τοὺς συνήθεις καὶ γνωρίμους φεύγειν δεῖ πονηροὺς ὄντας
|
Desinit |
|
πολλῷ μᾶλλον τοὺς συνήθεις καὶ γνωρίμους φεύγειν δεῖ πονηροὺς ὄντας
|
Desinit |
|
πολλῷ πλέον περιφανέστερον ἀποδεῖξαι. Διὰ γὰρ τῶν ἐναντίων μάλιστα τὰ ἐναντία πολλάκις οἰκονομεῖ. Αὐτῷ…
|
Desinit |
|
ΠΟΛΛΩ ΤΩΝ ΛΙΠΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΤΑ
|
Desinit |
|
Πολλῶν ἀγώνων μοι παρ’ ὑμῖν, ὦ ἄνδρες
Ἀθηναῖοι
|
Incipit |
|
πολλων γυναικων. διδασκαλον γενεσθαι.
|
Desinit |
|
πολλῶν δόξαν
|
Incipit |
|
Πολλων εις το κατα Ματθαιον και εις το κατα Ιωαννην τον υιον της βροντης συνταξαντων υπομνηματα, ολιγων δε εις το κατα Λουκαν, ουδενος δε ολως ως οιμαι εις το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξηγησαμενου
|
Incipit |
|
Πολλῶν εἰς τὸ κατὰ Ματθαῖον καὶ εἰς τὸ κατὰ Ἰωάννην, τὸν υἱὸν τῆς βροντῆς, συνταξάντων ὑπομνήματα, ὀλίγων δὲ εἰς τὸ κατὰ Λουκᾶν, οὐδενὸς δὲ ὅλως, ὡς οἶμαι, εἰς τὸ κατὰ Μᾶρκον
|
Incipit |
|
Πολλῶν ἐστιν ἀκούειν λεγόντων ὅτι εἰ ἦμεν ἐν τοῖς τῶν διωγμῶν καιροῖς
|
Incipit |
|
πολλῶν καὶ ἀγαθῶν παίδων, μητέρα γεγονυῖαν.
|
Desinit |
|
Πολλῶν καὶ διαφόρων ὄντων τῶν τῆς πολυλογίας κακῶν
|
Incipit |
|
Πολλῶν καὶ διαφόρων ὄντων τῶν τῆς πολυλογίας κακῶν
|
Incipit |
|
Πολλῶν καὶ λογίων, ὦ μέγιστε καὶ τὸν νοῦν ἡλιοειδέστατε βασιλεῦ
|
Incipit |
|
ΠΟΛΛΩΝ ΚΑΙ ΛΟΓΙΩΝ, Ω ΜΕΓΙΣΤΕ ΚΑΙ ΩΟΝ ΝΟΥΝ ΗΛΙΟΕΙΔΕΣΤΑΤΕ ΒΑΣΙΛΕΥ
|
Incipit |
|
ΠΟΛΛΩΝ ΚΑΙ ΛΟΓΙΩΝ, Ω ΜΕΓΙΣΤΩ ΚΑΙ ΤΟΝ ΝΟΥΝ ΔΙΕΙΔΕΣΤΑΤΕ ΒΑΣΙΛΕΥ
|
Incipit |
|
ΠΟΛΛΩΝ ΚΑΙ ΛΟΓΙΩΝ, Ω ΤΟΝ ΝΟΥΝ ΗΛΙΟΕΙΔΕΣΤΑΤΕ, ΟΥΧ ΕΛΛΗΝΩΝ ΜΟΝΟΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΕΡΣΩΝ
|
Incipit |
|
πολλῶν καὶ μεγάλων ἀπολαύσας δωρεῶν
|
Incipit |
|
Πολλῶν καὶ μεγάλων ἀπολαύσας δωρεῶν
|
Incipit |
|
Πολλῶν καὶ μεγάλων ἀπολαύσας τῶν δωρημάτων
|
Incipit |
|
Πολλῶν καὶ μεγάλων ἀπολαύσας τῶν δωρημάτων
|
Incipit |
|
Πολλῶν καὶ μεγάλων δωρεῶν ἀπολαύσας
|
Incipit |
|
Πολλῶν καὶ μεγάλων ἐγκλημάτων διὰ τῆς ἀκρατοῦς μου γλώσσης
|
Incipit |
|
Πολλῶν καὶ μεγάλων ἐγκλημάτων διὰ τῆς ἀκρατοῦς μου γλώσσης
|
Incipit |
|
πολλων και μεγιστων κινδυνων.
|
Desinit |
|
Πολλῶν καμάτων ὦδε μοι στήτω δρόμος
|
Incipit |
|
Πολλῶν μεγάλων δωρεῶν ἀπολαύσας, Πάρθενε
|
Incipit |
|
Πολλῶν ὄντων ἃ πρὸς ἀρετῆς μίμησῖν διανιστᾷ τὸν ἀνθρώπινον βίον
|
Incipit |
|
ΠΟΛΛΩΝ ΟΝΤΩΝ ΗΜΙΝ Ω ΑΝΔΡΕΣ Α ΠΑΡΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΙΣΤΩΝ ΕΥΡΕΘΕΝΤΑ
|
Incipit |
|
ΠΟΛΛΩΝ ΟΝΤΩΝ ΗΜΙΝ, Ω ΑΝΔΡΕΣ, Α ΠΑΡΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΙΣΤΩΝ ΕΥΡΕΘΕΝΤΑ
|
Incipit |
|
Πολλῶν ὄντων καὶ διαφερόντων ἀριθμήσασθαι
|
Incipit |
|
Πολλῶν ὄντων καὶ διαφερόντων ἀριθμήσασθαι μὲν λαμπρῶν, διηγήσασθαι δὲ θαυμασίων
|
Incipit |
|
ΠΟΛΛΩΝ ΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΛΟΓΙΩΝ Ω ΜΕΓΙΣΤΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΝΟΥΝ ΗΛΙΟΕΙΔΕΣΤΑΤΕ
|
Incipit |
|
Πολλῶν ὄντων καὶ μεγάλων οὐμενοῦν οὐδὲ συνιδεῖν ῥᾳδίων
|
Incipit |
|
Πολλῶν ὄντων οἷς ἀστρονόμοι χρῶνται ὡς ἤδη ἀποδεδειγμένοις
|
Incipit |
|
Πολλῶν ὄντων ὁσίων ἀνδρῶν καὶ ἀξίων τοῦ κυρίου ἡμῶν
|
Incipit |
|
ΠΟΛΛΩΝ ΠΛΕΙΣΤΑΚΙΣ ΔΙΑΘΑΥΜΑΣΑΝΤΩΝ
|
Incipit |
|
Πολλῶν πλειστάκις διαθαυμασάντων τὰ τοῦ μάκαρος
|
Incipit |
|
πολλῶν τὲ καὶ μεγίστων κινδύνων.
|
Desinit |
|
Πολλῶν ὡσεὶκὸς (ὡς εἰκὸς) εἰς τὸ κατὰ Ματθαῖον καὶ εἰς τὸ κατὰ Ἰωάννην συνταξάντων ὑπομνήματα, ὀλίγων δὲ
|
Incipit |
|
Πολὺ τὸ κέρδος τῶν παλαιτάτων λόγων
|
Incipit |
|
Πολὺ τὸ κέρδος τῶν σήμερον ἡμῖν ἀναγνωσθέντων
|
Incipit |
|
Πολυβίου Σαρδιανοῦ περὶ βαρβαρισμοῦ καὶ σολοικισμοῦ
|
Titulus initialis |
|
Πολυειδεῖς καὶ πολυτρόπους ἔδωκεν ἡμῖν
|
Incipit |
|
ΠΟΛΥΕΛΕΟΣ ΨΑΛΛΟΜΕΝΟΣ ΕΝ ΤΑΙΣ ΔΕΣΠΟΤΙΚΑΙΣ ΕΟΡΤΑΙΣ ΚΑΙ ΕΝ ΤΑΙΣ ΜΝΗΜΑΙΣ ΤΩΝ ΔΟΞΑΖΟΜΕΝΩΝ ΑΓΙΩΝ. ΠΕΡΙΕΧΩΝ ΚΑΙ ΤΑΣ ΚΑΤ' ΕΟΡΤΑΣ ΕΚΛΟΓΑΣ, ΑΡΜΟΔΙΩΣ ΕΡΑΝΙΣΘΕΙΣΑΣ ΠΑΡΑ ΤΙΝΟΣ ΜΟΝΑΧΟΥ ΣΙΝΑΙΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
πολυετῆ ταῖς ἐκκλησίαις διαφυλάττοι, δέσποτα ἁγιώτατε ἀδελφέ
|
Desinit |
|
Πολύευκτος, ἀνὴρ Ἀθηναῖος, δύο θυγατέρων
|
Incipit cuiusdam partis |
|
πολυεύσπλαγχνε καὶ μακρόθυμε δέσποτα ὁ τῶ ἀφάτω
|
Incipit |
|
Πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως, ἀγαπητοί, τὸν Ἰουδαϊκὸν λαόν
|
Incipit |
|
Πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως, ἀγαπητοί, τὸν Ἰουδαϊκὸν λαόν
|
Incipit |
|
Πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως, ἀγαπητοί, τὸν Ἰουδαϊκὸν λαόν
|
Incipit |
|
Πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως, ἀγαπητοί, τὸν Ἰουδαϊκὸν λαὸν ἄνωθεν διεξάγων
|
Incipit |
|
Πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως, ἀγαπητοί, τὸν Ἰουδαϊκὸν λαὸν ἄνωθεν διεξάγων
|
Incipit |
|
Πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως, ἀγαπητοί, τὸν Ἰουδαϊκὸν λαὸν ἄνωθεν διεξάγων
|
Incipit |
|
Πολυμερῶς· διὰ πλεῖον
|
Incipit |
|
Πολυμερῶς· διὰ πλειόνων
|
Incipit |
|
Πολυμερῶς· διὰ πλειόνων
|
Incipit |
|
Πολυμερῶς· διὰ πλειόνων
|
Incipit |
|
Πολὺν ἐσίγησα χρόνον, καὶ διὰ μακροῦ πάλιν πρὸς τὴν ὑμετέραν
|
Incipit |
|
ΠΟΛΥΠΕΡΩΣ ΔΙΑ ΠΛΕΙΟΝΩΝ ΠΟΛΥΤΡΟΠΩΣ ΠΟΙΛΙΛΩΣ
|
Incipit |
|
ΠΟΛΥΣ ΔΕ ΠΟΙΕΙ ΚΕΦΑΛΑΛΓΙΑΝ
|
Desinit |
|
Πολὺς ὁ περὶ τούτου λόγος καὶ μακρὰ ἡ περὶ Χριστιανῶν πίστεως ἀπόδειξις
|
Incipit |
|
Πολὺς ποταμὸς πλουσίων δώρων, ξένε
|
Incipit |
|
Πολυσπούδαστόν ἐστι πᾶσιν ἀνθρώποις τὸ τῶν γονέων γλύκασμα
|
Incipit |
|
ΠΟΛΥΣΥΣΠΛΑΓΧΝΕ ΑΜΟΛΥΝΤΕ ΑΚΕΡΑΝΤΕ ; Ο ΘΕΟΣ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
|
Incipit |
|
πολυτελεστέραν, πολλά με κινήσας δάκρυα
|
Desinit |
|
Πολυτρόπως, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, πραγματευόμενος ὁ Θεὸς λόγος τὴν σωτηρίαν ἡμῶν
|
Incipit |
|
Πόνημα ἐν συνόψει περὶ φύσεως ἀνθρώπου ἐξερανισθὲν καὶ συντεθὲν παρὰ Μελετίου μονάχου ἐκ τῶν τῆς ἐκκλησίας ἐνδόξων, καὶ τῶν ἔξω λογάδων καὶ φιλοσόφων
|
Titulus initialis |
|
πονηρὰ καὶ ἀπρόσδεκτα, εἰσὶν κατὰ συ[
|
Desinit |
|
Πονηρῶς διακείμενος ὑπὸ τοῦ συνήθους (f. 24)
|
Incipit |
|
Πονηρῶς διακείμενος ὑπὸ τοῦ συνήθους μοι πάθους
|
Incipit |
|
Πόνος εὐτελοῦς Νικήτα τοῦ Σεΐδου τῆς Γραφῆς σύνοψις τῆς θεοπνεύστου, Παλαιᾶς τε ὁμοῦ καὶ Καινῆς Διαθήκης. πρὸς Μιχαὴλ πρόεδρον τὸν Γυρῆν αὕτη, αὐτοσχεδίως καὶ ἁπλῶς ἐκδοθεῖσα
|
Titulus initialis |
|
ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΗ ΕΚ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ ΓΡΑΦΩΝ ΑΓΓΕΛΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΙΑ ΤΟΥ ΕΚ
|
Titulus initialis |
|
πόνων δόξαν Χριστῷ ἀναπέμψωμεν, νῦν καὶ ἀεί...
|
Desinit |
|
πορεύεσθαι, εἰ δέοι
|
Incipit |
|
πορευόμενος εἰς Μακεδονίαν· Τῖτω δὲ οὕτως· τούτου χάριν καταλειποντα ἐπι διορθώση· καὶ καταστήσης κατα πολιν πρεσβυτέρους· καὶ τὰ ἑξῆς·
|
Desinit |
|
πορνείαν. Γράφει αὐτοῖς τὴν ἐπιστολὴν ταύτην ἐπιπλήττων αὐτοὺς παύεσθαι τῶν τοιούτων, ἐπὶ δὲ τῷ τέλει τῆς ἐπιστολῆς δηλοῖ παρ’ ᾧ κατέμενεν, ὃς ἦν Ἀκύλας, ὁ ἀπὸ Ἰταλίας εἰς Ἔφεσον ἐπιδημήσας κατὰ τὴν βασιλείαν Κλαυδίου.
|
Desinit |
|
ΠΟΡΝΗ ΔΙΑ ΚΛΑΥΘΜΟΝ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΕΣΩΘΗ
|
Desinit |
|
Πόρνου βίου ῥύπασμα πᾶν Εὐδοκία
|
Incipit |
|
πόρρω ὄντα Θεοῦ καὶ τοῦ πατρὸς τοῦ ψεύδους συγκληρονόμον
|
Desinit |
|
ΠΟΡΡΩ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΕΙΡΟΔΥΝΑΜΟΥ ΦΥΣΕΩΣ
|
Desinit |
|
ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΕΙΣ ΤΑΣ ΔΕΚΑΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Πορφύρου περὶ τῶν ἐν Ὀδυχχείαι τῶν νυμφῶν ἄντρου
|
Titulus initialis |
|
ΠΟΣΑ ΑΓΑΘΑ ΕΔΩΡΗΣΑΤΟ ΔΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΩ ΓΕΝΕΙ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
|
Desinit |
|
Πόσα δεῖ κεφάλαια ἐν ἑκάστῳ πράγματι ζητεῖν
|
Incipit |
|
πόσα εἰσὶ ταῦτα; Ὁ δὲ εἶπε, Τοσάδε. Τότε ὁμοῦ πάντες θαυμάσαντες ἐδόξαζον τὸν ἐλεήμονα Θεὸν ἡμῶν
|
Desinit |
|
Πόσα ἔτη ἐποίησεν ὁ Θεὸς ἐν τῷ παραδείσῳ μεῖναι
|
Incipit |
|
Πόσα μὲν εἰςὶ ἑπτά; ποῖα δὲ ... καὶ θεοφόροι πατέρες
|
Desinit |
|
ΠΟΣΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΔΥΟ ΔΑΣΕΙΑ ΚΑΙ ΨΙΛΗ
|
Incipit |
|
Πόσα πνεύματα; δύο· ἡ δασεῖα καὶ ψιλή
|
Incipit |
|
Πόσα στοιχεῖα λόγου; κδ´
|
Incipit |
|
Πόσα σύμφωνα; δέκα ἑπτά
|
Incipit |
|
ΠΟΣΑ ΤΕΡΑΤΩΔΗ ΕΠΙ ΓΗΣ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΟ ΜΗΔΕΝΟΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ
|
Incipit |
|
ΠΟΣΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑΙ ΤΩΝ ΠΥΡΕΤΩΝ Β'
|
Titulus initialis |
|
πόσαι ἐκδόσεις εἰσὶ τῆς θείας γραφῆς
|
Titulus initialis |
|
Πόσαι μοιχεῖαι εἰσὶ σωματικαί; πόσα εἴδη πορνείας εἰσίν;
|
Incipit |
|
Πόσαι παραδόσεις εἰσι τῆς Θείας Γραφῆς
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ποσαι παραδοσεις εισι της θειας γραφης· ειτ’ ουν απο του εβραικου εις το ελληνικον ερμηνειαι· και τινες οι ταυτην ερμηνευσαντες:
|
Titulus initialis |
|
Πόσαι ποιότητες θεωροῦνται ἐν τῇ διαστολῇ τῶν σφυγμῶν
|
Incipit |
|
Πόσαι ποιότητες καθορῶνται ἐν τῇ διαστολῇ τῶν σφυγμῶν
|
Incipit |
|
Πόσαι ποιότητες καθορῶνται ἐν τῇ διαστολῇ τῶν σφυγμῶν
|
Incipit |
|
πόσαι προσωδίαι δέκα ὀξεῖα βαρεῖα περισπωμένη
|
Incipit |
|
Πόσαι προσῳδίαι; δέκα· ὀξεῖα, βαρεῖα, περισπωμένη
|
Incipit |
|
ΠΟΣΑΙ ΤΩΝ ΔΙΣΥΛΛΑΒΩΝ
|
Incipit |
|
Ποσάκις καὶ ποτε ἐπορθήθησαν οἱ Ἰουδαῖοι
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ΠΟΣΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΑΣ ΟΜΟΛΟΓΕΙΣ
|
Incipit |
|
ΠΟΣΑΣ ΦΥΣΕΙΣ ΟΜΟΛΟΓΕΙΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΟΜΟΟΥΣΙΟΥ ΤΡΙΑΔΟΣ
|
Incipit |
|
πόσας ὥρας ἐποίησεν ὁ Ἀδὰμ ἐν τῷ παραδείσῳ ; ἀπὸ πρωὶ ἕως ὥρας ϛ'; δηλὴν γὰρ ἐκρύβη καθὼς γέγραπται ὅτι τὸ δηλὴν ἐξεβλήθη
|
Desinit |
|
Ποσαχῶς διαιρουμένην ἐπὶ δυνατὸν εὑρεῖν
|
Incipit |
|
Ποσαχῶς ἡ θεία ἕνωσις καὶ διάκρισις, καὶ ὅτι μὴ κατὰ τὰς ὑποστάσεις μόνον, ἀλλὰ καὶ τὰς κοινὰς προόδους καὶ ἐνεργείας διάκρισιν ἐδιδάχθημεν ἐπὶ θεοῦ, καὶ ὅτι καθ’ ἑκατέραν ἕνωσίν τε καὶ διάκρισιν ἄκτιστον φρονεῖν παρελάβομεν αὐτόν, κἂν Βαρλαὰμ καὶ Ἀκίνδυνος ἀπαρέσκωνται
|
Titulus initialis |
|
Πόση δύναμις τοῦ τιμίου σταυροῦ
|
Incipit |
|
Πόση δύναμις τοῦ τιμίου σταυροῦ
|
Incipit |
|
πόση τοῦ ξίφους διαίρεσις τῆς τομῆς ἐρεύνησον
|
Desinit |
|
ΠΟΣΙ ΠΡΟΣΔΡΑΜΩΝ ΣΟΙΣ ΑΧΡΑΝΤΟΙΣΙ
|
Incipit |
|
ΠΟΣΟΙ ΕΙΣΙΝ ΑΡΕΤΑΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΦΡΟΝΗΣΙΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΑΝΔΡΕΙΑ ΚΑΙ ΣΩΦΡΟΣΥΝΗ
|
Incipit |
|
Πόσοι εἰσὶν οἱ κύκλοι τῆς ἰνδικτιῶνος
|
Incipit |
|
Πόσοι νόμοι έδόθησαν, ἀποκρίσεις τρεῖς, φυσικός, γραπτὸς καὶ πνευματικός
|
Incipit |
|
ΠΟΣΟΙ ΤΥΠΟΙ ΤΩΝ ΚΤΗΤΙΚΩΝ; ΔΥΟ
|
Incipit |
|
Ποσοῦμέν σου τοὺς λόγους, ἅγιε δέσποτα
|
Incipit |
|
ΠΟΤΑΠΟΥΣ ΔΕΙ= ΕΙΝΑΙ ΗΜΑΣ ΤΟΥΣ ΜΗ ΔΕ ΤΑΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΕΝΑΣ
|
Desinit |
|
ποτὲ διοδευόντων ἡμῶν ἐν τῇ ἐρήμῳ
|
Incipit |
|
ΠΟΤΕ ΕΚΛΑΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΑΔΑΜ
|
Incipit |
|
Πότε ἥξω, θεσπέσιε δέσποτα, καὶ ὀφθήσομαι τῷ προσώπῳ σου;
|
Incipit |
|
Πότε καὶ τὸ ῥόδον
|
Incipit |
|
Πότε καὶ τὸ ῥόδον συσσηκάζεσθαι τῷ κανθάρῳ ἔτυχεν
|
Incipit |
|
Ποτὲ καιρὸν διαλεγομένου τοῦ μεγάλου Ἀνρωνίου ἐν τῇ ἑρήμῳ
|
Incipit |
|
ΠΟΤΕ ΜΕΝ ΕΠΙ ΣΚΑΜΝΟΥ ΤΟ ΠΛΕΙΣΤΟΝ ΔΙΑ ΤΟ ΕΠΙΠΟΝΟΝ
|
Incipit |
|
ποτὲ μὲν ἐπὶ σκάμνου τὸ πλεῖστον διὰ τὸ ἐπίπονον
|
Incipit |
|
Ποτὲ μὲν φανερῶς διαλέγεται
|
Incipit |
|
Ποτὲ μὲν φανερῶς διαλέγεται
|
Incipit |
|
Ποτὲ μὲν φανερῶς διαλέγεται
|
Incipit |
|
Ποτὲ μὲν φανερῶς διαλέγεται
|
Incipit |
|
Ποτὲ μὲν φανερῶς διαλέγεται
|
Incipit |
|
Ποτὲ μὲν φανερῶς διαλέγεται ἐν τοῖς Εὐαγγελίοις
|
Incipit |
|
Ποτὲ μὲν φανερῶς διαλέγεται ἐν τοῖς Εὐαγγελίοις ὁ Κύριος ἡμῶν
|
Incipit |
|
Ποτέ τις ἄρχων μέγας ἀπῆλθε πρὸς τὸν... πατριάρχην τῆς Ἀλεξανδρείας
|
Incipit |
|
ΠΟΤΕ ΤΙΣ ΓΕΡΩΝ ΕΜΕΝΕΝ ΜΕΤΑ ΕΥΛΑΒΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΙΚΑΝΑ ΕΤΗ
|
Incipit |
|
Ποτὲ τοῦ καιροῦ διαγενομένου τοῦ Μεγάλου Ἀντωνίου ἐν τῇ ἐρήμῳ
|
Incipit |
|
Ποτὲ τῶν καιρῶν διαγενομένου τοῦ μεγάλου Ἀντωνίου ἐν τῇ ἑρήμῳ
|
Incipit |
|
πότε, πρὸς οὕς, πῶς, καὶ δι’ οὓς μαχητέον
|
Desinit |
|
πότερα δὲ ὅλον τὸ κλῆμα
|
Desinit |
|
Πότερα προτέρῳ σοι, θειότατε δέσποτα, τὸν εἰσιτήριον ᾄσομαι, καὶ παιανίσομαι τὸν ἐπιβάτηριον
|
Incipit |
|
ΠΟΤΕΡΟΝ ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ Η ΚΑΙ ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΔΥΝΑΝΤΑΙ ΣΩΜΑΤΑ ΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΕΙΝ Η ΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Πότερον οὖν τὸ πατρικὸν τοῦτο ἰδίωμα, ὅπερ
|
Incipit |
|
Πότερόν σοι δοκεῖ ἀθάνατος ἦν ὁ Ἀδάμ
|
Incipit |
|
Πότερόν σοι δοκεῖ ἀθάνατος ἦν ὁ Ἀδάμ
|
Incipit |
|
ΠΟΤΕΡΟΝ ΤΑ ΟΥΔΕΤΕΡΑ ΤΡΙΤΟΝ ΓΕΝΟΣ
|
Incipit |
|
ΠΟΤΙΔΑΙΑ Η ΝΥΝ ΒΕΡΡΟΙΑ
|
Incipit |
|
πότιζε τὸ παιδίον τὸ μανθάνον τὰ θεῖα καὶ ἱερὰ γράμματα
|
Desinit |
|
ΠΟΤΤΕΡΑ ΔΕ ΩΡΙΣΤΑΙ ΤΕ ΚΑΙ ΕΙΜΑΡΤΑΙ ΑΠΑΝΤΑ ΤΑ ΜΕΛΛΟΝΤΑ Η ΕΣΤΙΝ Α ΟΥΔ'ΩΡΙΣΤΑΙ ΑΥΤΩΝ
|
Incipit |
|
Ποῦ γὰρ ἡ τῆς Σαμαρείας κόρη, ἡ ψευδώνυμος θεός; Πῦρ γέγονε καὶ τὴν φύσιν τῶν ξυλῶν ἐπέγνω. Ἔδωκεν ἡμῖν ἁγίαν ἑορτὴν ἡ μεγαλοφόνως φωνήμ ἧς ἀεὶ καταξιωθῶμεν, ἐν Χριστῷ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ποῦ γὰρ ἡ τῆς Σαμαρείας κόρη, ἡ ψευδώνυμος θεός…
|
Desinit |
|
Ποῦ δὲ ἄρα θέλομεν λέγειν
|
Incipit |
|
Ποῦ δέ ἐστιν ἡ φύσις τοῦ ἀνθρώπου
|
Incipit |
|
ΠΟΥ ΔΕ ΛΟΓΟΣ ΠΤΕΡΟΕΝΤΕΣ2 ΟΥΣ ΗΕΡΑ ΠΟΥ ΝΕΟΤΗΤΟΣ ΑΝΘΟΣ ΕΜΗΣ
|
Incipit |
|
Ποῦ δή σε φέρων ὁ σκολιὸς δαίμων
|
Incipit |
|
ΠΟΥ ΔΙΑΤΡΙΒΕΙΣ
|
Incipit |
|
ΠΟΥ ΕΔΙΑΒΙΚΑΣΙ ΤΑΙΣ ΟΣΤΑΙΣ ΑΝΟΘΕΝ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΤΩΝ ΣΩΣΤΩΝ
|
Incipit |
|
Ποῦ ἐφύτευσεν ὁ Θεὸς τὸν παράδεισον; Κατὰ ἀνατολάς
|
Incipit |
|
ΠΟΥ ΝΥΝ ΕΙΣΙΝ ΟΙ ΔΙΕΝΟΧΛΟΥΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
Ποῦ ποτέ εἰσιν οἱ τὸ αὐστηρὸν ἡμῖν ὀνειδίζοντες
|
Incipit |
|
Ποῦ ποτέ εἰσιν οἱ τὸν καθ΄ ἡμᾶς αἰῶνα γηρᾶσαι διατεινόμενοι καὶ τῷ μὲν φθάσαντι χρόνῳ τὴν ἀρετὴν περιγράφοντες
|
Incipit |
|
ποῦ σου ᾅδη
|
Incipit |
|
ΠΟΥ ΤΟ ΔΕΙΠΝΟΝ
|
Desinit |
|
πρoετρέψατo δὲ αὐτὸν καὶ ξενίαν αὐτῶ
ἑτοιμάσαι· ἵνα ἐὰν ἔλθη, εὕρη πoῦ μεῖναι. καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
πρoετρέψατo δὲ αὐτὸν, καὶ ξενίαν αὐτῶ ἑτοιμάσαι, ἵνα ἐὰν ἔλθη εὕρη ποῦ μεῖναι (μείνη)· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
πράγεα λιαρὰ σὴν διὰ χεῖρα πολυδότιν ἐσθλῶν
|
Desinit |
|
Πρᾶγμα ἐξαίρετον καὶ διήγημα φόβον μέγαν ἐπέχων
|
Titulus initialis |
|
Πρᾶγμα παρὰ τὴν τῶν ἁγίων ἐνδόξων
|
Incipit |
|
ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΕΝΔΥΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
πρακτικην και ενδοξον του Χριστου γενεαν.
|
Desinit |
|
Πράξεις ἀποστόλων τὸ βιβλίον καλεῖται ἐπειδὴ τὰς πράξεις ὁμοῦ περιέχει τῶν ἀποστόλων. Ὁ δὲ διηγούμενος ταῦτα ἐστὶ Λουκᾶς ὁ εὐαγγελιστής, ὁ καὶ τοῦτο συγγραψάμενος τὸ βιβλίον. Συναπεδήμησε γὰρ τοῖς τε ἄλλοις καὶ μάλιστα τῷ Παύλῳ καὶ εἰδὼς ἀκριβῶς γράφει. Διηγεῖται δὲ ἐν αὐτῷ πῶς καὶ μετὰ τὴν ἀνάστασιν ὁ κύριος τοῖς μαθηταῖς ὀπτανόμενος ἦν, συναυλιζόμενος μετ’ αὐτῶν ἐφ’ ὅλαις τεσσαράκοντα ἡμέραις. Εἶτα ὡς ἀνελήφθη, ἀγγέλων ὑπολαβόντων αὐτὸν ἀπὸ ὄρους τῶν ἐλαιῶν. Εἶτα μετὰ ἡμέρας δέκα τὴν τοῦ ἁγίου πνεύματος ἔκχυσιν ἐν τῇ πεντηκοστῇ
|
Incipit |
|
Πράξεις ἀποστόλων τὸ βιβλίον καλεῖται ἐπειδὴ τας πράξεις ὁμοῦ τῶν ἀποστόλων περιέχει· ὁ δὲ διηγούμενος ταύτας ἐστὶ Λουκᾶς ὁ εὐαγγελιστης
|
Incipit |
|
Πραξεις αποστολων το βιβλιον καλειται, επειδη τας πραξεις
|
Incipit |
|
Πραξεις αποστολων, το βιβλιον τουτο καλειται, επειδη τας πραξεις ομου των αποστολων περιεχει, ο δε διηγουμενος ταυτας, εστι Λουκας
|
Incipit |
|
πράξεις ἐκκλησιαστικαὶ γινόμεναι κατά καιροὺς συλλεχθεῖσαι ὑπὶ διαφόρων βιβλίων ἱστορικῶν καὶ χρονογράφων
|
Titulus initialis |
|
πραξεις και μαρτυριον του αγιου και ενδοξου ιερομαρτυρος Γρηγοριου της μεγαλης Αρμενιας· κυριε ευλογησον·
|
Titulus initialis |
|
ΠΡΑΞΕΙΣ ΩΦΕΛΙΜΟΙ ΠΑΝΥ ΕΙΣ ΟΠΟΙΑΝΔΗΤΙΝΑ ΥΠΟΘΕΣΙΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΡΑΞΙΝ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΙΑΣ Η ΘΕΩΡΙΑΝ· ΩΨΙΣ ΤΕΛΕΙΩΝ ΗΔΕ ΤΕ ΠΛΕΙΟΝΩΝ
|
Incipit |
|
πραττόμενα καὶ προσδοκάτω τὴν ἐκεῖθεν ἀντιμισθίαν
|
Desinit |
|
πράττοντες ἀδεῶς τὰ ἐκείνοις κεκωλυμένα;
|
Desinit |
|
πράττοντες τὰ βελτίω· οὗτος γὰρ συνόδου καὶ πολιτείας ἁπάσης καὶ συλλόγου παντὸς καὶ ὅλως ἀνθρώπων πέφυκε νόμος.
|
Desinit |
|
πρέπει γὰρ τοὺς τὸν μοναχικὸν σχῆμα φοροῦντας ἔργα ἐπιτηδεύειν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
πρεπει δοξα τιμη και προσκυνησις εις τους αιωνας των αιωνων αμην.
|
Desinit |
|
Πρέπει νικηφόρων ἀνδρῶν καὶ ὄντως τοῦ Θεοῦ μαρτύρων τοὺς ἀγῶνας ἐν ἀκοαῖς δημοσιεύεσθαι
|
Incipit |
|
Πρέπει τὸν κριτὴν ἤγουν τὸν ἀρχιερέα νὰ μιμεῖται τὸν δίκαιον κριτήν
|
Incipit |
|
Πρέπει τοὺς ἱερῖς νὰ εἶναι ἐν εἰρήνη πωλλὴ πάντοτε· καὶ ἐν στεναγμοῖς ἀδιαλήπτοις ἐν ἀγάπη πωλλὴ
|
Incipit |
|
πρεπόντως ἂν δή που δρῴη· δοξάζων διὰ τούτου τὸν ἐν τρισὶν... Θεόν, ὅς ἐστι θαυμαστὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Πρεπόντως ἐκεῖνοι οἱ ἱερογλυφικοὶ διδάσκαλοι
|
Incipit |
|
Πρέπουσα τῇ προαιρέσει σου ἡ σπουδὴ ἡ περὶ τοῦ γνῶναι πῶς ἄν τις διὰ τοῦ κατ’ ἀρετὴν βίου τελειωθείη,
|
Incipit |
|
πρεσβείαις καὶ ἱκετείαις τοῦ πανενδόξου προφήτου, προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ Ἰωάννου, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
πρεσβείαις καὶ ἱκετείαις τοῦ πανενδόξου προφήτου, προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ Ἰωάννου, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
πρεσβείαις τῆς πανυπεράγνου δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ πάντων τῶν ἀπ' αἰῶνός σοι εὐαρεστησάντων, ἀμήν
|
Desinit |
|
Πρεσβείαν τινὰ δικαίαν καὶ λυσιτελῆ καὶ πρέπουσαν ὑμῖν
|
Incipit |
|
πρεσβευούσης τῆς ὑπεραγίας δεσποίνης ἡμῶν τῆς θεοτόκου, τῶν θεοειδῶν ἀγγέλων καὶ πάντων τῶν ἁγίων, ἀμήν. Μικρᾶς δὲ χάριν εὐλογίας καὶ ὑπομνήσεως, καὶ τῆς ἐν κυρίῳ στοργῆς καὶ ἀγάπης σύμβολα, ἀπεστείλαμεν μερίδας τῶν τιμίων καὶ ζωοποιῶν ξύλων ἐν τύπῳ χρυσίνῳ ἐντεθειμένας
|
Desinit |
|
Πρεσβευτικοὶ πρὸς τοὺς Τρῶας ὑπὲρ τῆς Ἑλένης. Ὀδυσσέως
|
Titulus initialis |
|
ΠΡΕΣΒΕΥΤΙΚΟΣ ΕΙΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ
|
Titulus initialis |
|
Πρέσβυν ἄγω σοι τὴν σὲ τεκοῦσαν, Λόγε,
σὺν τῷ προδρόμῳ καὶ θείῳ βαπτιστῇ σου,
τοὺς προτοστάτας. Τῶν ἀΰλων ἀ(...)λων
τῆν νίκην λαοῦ καὶ ποιμένα τῶν μύρων,
τετράδαν ἅμα στρατηλατῶν μεγάλων
Δημήτριον, Νέστορα, Θεόδωρόν τε·
καὶ τὸν πένταθλον Γεώργιον τὸν μέγαν,
ο δ(...) φάλαγγα τῶν ἁγίων (...)των,
(...)ασᾶς σὸς λάτρης ὁ μοναχὸς καὶ ξένος
ὅ(...)τως εὕροιμι τὴν ἄνω βασιλείαν·
ἐν τῇ σκέπῃ σου φυλαττόμενος ἄγαν
φύγω παντοίων κακῶν ἐπαναστάσεις
λιτὴν ἄγει σοι Χριστέ καὶ Λόγε·
ἡ σὲ τεκοῦσα, σὺν τῶ θείῳ Προδρόμῳ·
διπλὴ δυάς τε καὶ πρώτοι τῶν ἀγγέλων
ὁ νίκη λαοῦ κληθεὶς καὶ ποιμενάρχης·
τεττάρων ἅμα στρατηλατῶν μεγάλων·
Δημητρίου, Νέστορος καὶ Θεοδώρου·
καὶ τοῦ πεντάθλου μεγάλου Γεωργίου·
ὁ δῆμος ἅπας καὶ φάλαγξ τῶν ἁγίων,
ὑπὲρ ἀχρείου Κοσμᾶ τοῦ μόνου ξένου·
ὅπως τύχοιμι βασιλείας τῆς ἄνω·
σκεπόμενος φρουρούμενος τῇ σῇ σκέπῃ
λάθω παντοίων κακῶν ἐπαναστάσεις.
|
Textus |
|
ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΕΑΝ ΧΥΣΗ ΤΑ ΑΓΙΑ ΔΩΡΑ
|
Incipit |
|
Πρεσβυτερος η διακων η ολος του ιερατικου καταλογος.
|
Incipit |
|
Πρεσβύτερός τις ἐν Κωνσταντ... ἐκ τῆς τοῦ διαβόλου ἐνεργείας
|
Incipit |
|
Πρεσβύτερός τις ἐν Κωνσταντ... ἐκ τῆς τοῦ διαβόλου ἐνεργείας
|
Incipit |
|
Πρεσβύτερός τις ἐν Κωνσταντινουπόλει ἐκ τῆς τοῦ διαβόλου ἐνεργείας ἔπεσεν εἰς πορνείαν
|
Incipit |
|
Πρεσβύτερός τις ἐν Πελοποννήσῳ λεγόμενος Πάρδος ἦλθε πρὸς ἐμὲ ἐν Μονεμνασίᾳ
|
Incipit |
|
Πρεσβύτερός τις παρὰ τοῦ ἰδίου ἐπισκόπου
|
Incipit |
|
Πρεσβύτερός τις παρὰ τοῦ ἰδίου ἐπισκόπου δεσμευθεὶς τοῦ μὴ πράττειν αὐτὸν τὰ τῶν ἱερέων
|
Incipit |
|
Πριβάτα ἐστὶ τὰ τῇ βασιλείᾳ ἰδιαζόντως διαφέροντα
|
Incipit |
|
Πρὶν ἐπιδημῆσαι Παῦλον ἐν τῆ Ῥώμη
|
Incipit |
|
Πρὶν ἐπιδημῆσαι τὸν Παῦλον ἐν τῇ Ῥώμῃ
|
Incipit |
|
πριν επιδημησαι τον Παυλον εν τη Ρωμη.
|
Incipit |
|
πρισθεῖσα θνῄσκει, ζῇ δὲ τῆς Ἐδὲμ μέσον
|
Desinit |
|
ΠΡΙΣΩΔΙΑΙ ΕΙΣΙ ΔΕΚΑ
|
Incipit |
|
Πρό γε πάντων, (ἀγαπητοί), δίκαιόν (ἐστιν) ἡμᾶς δοξάζειν τὸν δι' ἡμᾶς ἐνανθρωπήσαντα
|
Incipit |
|
Πρὸ δύο συλλαβῶν περισπωμένη οὐ τίθεται
|
Incipit |
|
Πρό μικροῦ, παῖδες, τοῖς ὑμῶν τελεωτέροις
|
Incipit |
|
Πρὸ πάντων δὲ ὁ Θεὸν σέβειν αἱρούμενος
|
Incipit |
|
ΠΡΟ ΠΑΝΤΩΝ ΔΕΙ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ ΟΤΙ ΠΑΝ ΡΗΜΑ ΕΥΘΕΙΑΝ ΕΝ ΕΑΥΤΩ ΠΕΡΙΕΧΕΙ
|
Titulus initialis |
|
Πρὸ πάντων δεῖ γινώσκειν, ὅτι πᾶν ῥῆμα εὐθεῖαν ἐν ἑαυτῷ περιέχει
|
Incipit |
|
Πρὸ πάντων δεῖ γινώσκειν, ὅτι πᾶν ῥῆμα εὐθεῖαν ἐν ἑαυτῷ περιέχει
|
Incipit |
|
Πρὸ πάντων δεῖ τὸν σκεπτόμενον
|
Incipit |
|
Πρὸ πάντων δεῖ τὸν σκεπτόμενον
|
Incipit |
|
Πρὸ πάντων καὶ συμπᾶσι καὶ διὰ πάντων χρὴ τὸν ἀληθῆ Χριστιανόν
|
Incipit |
|
Πρὸ πάντων καὶ σὺν πάντων καὶ διὰ πάντων χρὴ τὸν ἀληθινὸν χριστιανὸν ἐπίστασθαι τίς θεός
|
Incipit |
|
Πρὸ πάντων τούτων θέλω ἐρωτῆσαι τοὺς Ἰουδαίους
|
Incipit |
|
Πρὸ τῆς ἐξετάσεως πρὸς τὸν θεὸν δέδεικται τῶν μαρτύρων
|
Incipit |
|
Πρὸ τῆς ἑρμηνείας τοῦ δευτέρου κανόνος ἐκεῖνο κοινὸν ἐπὶ παντὸς κανόνος λέγομεν
|
Incipit |
|
ΠΡΟ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΗΣ ΤΑΥΤΑ ΦΗΜΙ Δ[
|
Desinit |
|
πρὸ τῆς τομῆς θανών δε τέμνεται νέκυς
|
Desinit |
|
πρὸ τῆς τῶν ψαλμῶν έξηγήσεως λεκτέον δὴ τίνα έστὶ τὰ τῷ σκοπῷ συμβαλλόμενα
|
Incipit |
|
ΠΡΟ ΤΟΥ ΑΠΑΡΞΑΣΘΑΙ ΤΗΣ ΕΞΗΓΗΣΕΩΣ ΕΙΔΕΝΑΙ ΔΕΙ
|
Incipit |
|
ΠΡΟ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ Η ΔΕ ΘΕΟΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
|
Incipit |
|
Προ του νομου εκεινοι θειοι ανδρες, ου δια γραμματων και βιβλιων εδιδασκοντο.
|
Incipit |
|
Πρὸ τοῦ ῥήματος δὲ ἐξ ἀνάγκης κεῖται τὸ ὄνομα
|
Incipit |
|
προ]βάτων δίκην τῷ βουλήματι τοῦ ἐπιστατοῦντος
|
Incipit |
|
προ]σευχὴ διέφυγε
|
Incipit |
|
προ]φήτας καὶ οὐδὲ αὐτοὶ ἠδυνήθησαν
|
Incipit |
|
προ]φητων (προφητων), λεγει αυτοις, υμεις δε, τινα με λεγετε
|
Incipit abruptus |
|
Προoίμιον τῆς ἀποκαλύψεως· καὶ ὅτι δι᾽ ἀγγέλου αὐτῷ δέδοται. αʹ
|
Incipit |
|
ΠΡΟΑΙΡΕΤΕΟΝ ΜΕΤΡΙΟΝ ΒΙΟΝ ΜΕΤΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
|
Incipit |
|
Προαιώνιος, πάνσοφος δημιουργὸς ἡμῶν Θεός
|
Incipit |
|
ΠΡΟΑΛΕΙΨΟΜΕΝΟΝ ΤΗΝ ΓΑΣΤΕΡΑ ΝΑΡΔΙΝΩ ΜΥΡΩ
|
Desinit |
|
προαληθευοντα υπο του δεσποτου Ιησου Χριστου υιου του θεου.
|
Desinit |
|
προβαλλόμενος μετὰ ἀνέσεως διηγοῦμαι
|
Desinit |
|
Πρόβατα δισμύρια Χριστοῦ ποιμένος
|
Incipit |
|
Πρόβλημα. Εἰ ἴσχυεν ὀ λόγος, διὰ τί παρεῖται;
|
Titulus initialis |
|
Προβλήματα κατὰ συλλογισμὸν τοῦ ἁγιωτάτου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Φωτίου περὶ τῆς ἁγίας καὶ ὁμοουσίου Τριάδος, καὶ ὅτι ζωοποιὸν Πνεῦμα ἐκ μόνου τοῦ Πατρὸς ἐκπορεύεται
|
Titulus initialis |
|
προγνοῦς πρὸ τριῶν ἡμερῶν ... διηγήσαντο ώφελείας χάριν
|
Desinit |
|
Πρόγραμμα βίβλου τῆσδε τῆς τῶν δογμάτων / Ἀλεξίου φρόντισμα καὶ γλυκὺς πόνος
|
Incipit |
|
Πρόγραμμα εἰς κοντάκιον ἔχον σχέδη τοῦ κυροῦ Ἰωαννικίου
|
Titulus initialis |
|
Προγυμνασία... Ὅτι δεῖ προηγουμένως βίον σεμνὸν καὶτ τὸ πνεῦμα τοῦ θεοῦ ἔνοικον ἔχειν
|
Incipit |
|
Πρόδηλον δὲ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Πρόδηλόν ἐστι ὅτι τοῦ ὕδατος
|
Incipit |
|
Πρόδηλον μὲν οὖν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Πρόδηλον ὅτι ἐν δακτύλῳ
|
Incipit |
|
προδήλως [
|
Desinit |
|
ΠΡΟΔΗΛΩΣ ΠΑΡΗΣΑΝ
|
Desinit |
|
Προδιαλαλιὰ πρὸς τοὺς ἐκ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ τὸ πανάγιον Πνεῦμα λέγοντας ἐκπορεύεσθαι.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Προδιαλαλιὰ πρὸς τοὺς ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ τὸ πανάγιον Πνεῦμα λέγοντας ἐκπορεύεσθαι
|
Titulus initialis |
|
προδιατετύπωτο·
|
Desinit abruptus |
|
ΠΡΟΔΡΟΜΕ ΚΗΡΥΞ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ
|
Incipit |
|
πρόδρομον Θεοῦ καὶ εἰς γέννησιν
|
Incipit |
|
Προέδραμεν ἐν τῇ προτέρᾳ Κυριακῇ ἡ ἐξήγησις ἡ περὶ τοῦ Προδρόμου
|
Incipit |
|
προεῖδε τὰ κρύφια καὶ τοῖς ἀγγέλοις;
|
Desinit |
|
προειδέναι τὰ πράγματα, παραινεῖ μὴ ἐκπίπτειν τοῦ σκοποῦ τῆς πίστεως. καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Προείληφεν, ὦ φιλόχριστε πάτερ, φωνή τις δεξιὰ τὰς σὰς ἀνακηρὐττουσα πράξεις
|
Incipit |
|
ΠΡΟΕΙΠΟΝ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΟΥ ΔΙΧΑ
|
Incipit |
|
Πρόεισιν ἐν τῇ ἀρχῇ τοῦ βιβλίου δεῖξαι
|
Incipit |
|
προεταξεν το... (του?) Δαυιδ Αβρααμ
|
Incipit |
|
Προθεωρία ἐκτεθεῖσα σαφῶς ἄγαν παρὰ τοῦ ἀδελφιδοῦ [Νικολάου τοῦ Καβάσιλα] τοῦ τὴν ἀρίστην ταύτην πραγματείαν συστησαμένου, διὰ βραχέων ῥημάτων ὡς οἷόν τε τὸ πᾶν τῆς ὑποθέσεως ἐκτιθεμένη
|
Titulus initialis |
|
ΠΡΟΘΕΩΡΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΩΔΗΣ ΠΕΡΙ ΣΥΜΒΟΛΩΝ ΚΑΙ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ
|
Titulus initialis |
|
προΐεσθαι τοῖς ἀδίκοις ἀπαιτηταῖς, οὐ δίκαιον ὑφιέναι σε τῆς εὐσεβεστάτης ταύτης συστάσεως
|
Desinit |
|
Προῖκα θάνεν δ' ὅλου βιότοιο
|
Incipit |
|
προΐστατο· Ἐνταῦθα δὲ καταπαύσω τὸν λόγον· ὅτι τῷ Θεῷ πρέπει...
|
Desinit |
|
Προκαθεσθέντων τῶν εὐσεβεστάτων βασιλέων Βασιλείου, Λέοντος καὶ Ἀλεξάνδρου
|
Incipit |
|
Προκαθεσθέντων τῶν εὐσεβεστάτων βασιλέων Βασιλείου, Λέοντος καὶ Ἀλεξάνδρου
|
Incipit |
|
Προκαθίσαντος οὖν Δομετιανοῦ τοῦ κόμητος ἐπὶ τοῦ βήματος καὶ τῆς στρατιωτικῆς τάξεως ὑπηρετουμένης αὐτῷ, Εὐδίκιός τις
|
Incipit |
|
Πρόκειται ἡμῖν σήμερον, ἀδελφοί, τῶν θείων
|
Incipit |
|
Πρόκειται μὲν τοῖς ἀνθρώποις καὶ ἐκ φύσεως οἰκεῖόν τι διδασκαλεῖον
|
Incipit |
|
Πρόκειται σήμερον, ἀδελφοί
|
Incipit |
|
Προκελευσματικὸν δὲ μέτρον ἐστὶ τὸ συγκειμένον ἐκ προκελευσματικῶν ποδῶν
|
Incipit |
|
Προκολάνου (!) ἐπισκόπου Μεδιολάνων λόγος πρὸς τὸν βασιλέα κύριον Ἀλέξιον τὸν Κομνηνὸν συνιστῶν ὡς [...]
|
Titulus initialis |
|
προκόψαντες· καὶ ἐδοξάσαμεν τὸν Θεὸν τὸν μὴ βουλόμενόν τινα ἀπολέσθαι ποτέ, ἀλλὰ πάντας εἰς μετάνοιαν ὁδηγοῦντα ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΠΡΟΚΥΝΟΥΜΕΝΟΝ ΤΕ ΚΑΙ ΔΟΞΑΖΟΜΕΝΟΝ Ω ΠΡΕΠΕΙ
|
Desinit |
|
προλαληθέντα ὑπὸ τοῦ δεσπότου Ἰησοῦ Χριστοῦ υἱοῦ Θεοῦ.
|
Desinit |
|
προλαληθέντα ὑπὸ τοῦ δεσπότου Ἰησοῦ Χριστοῦ υἱοῦ τοῦ θεοῦ.
|
Desinit |
|
Προλαμβανόμενα τῆς διαλεκτικῆς
|
Titulus initialis |
|
Προλαμβανόμενα τῆς κατ' ἀριθμητικὴν αἰγυπτιακῆς μεθόδου τοῦ Ψελλοῦ
|
Titulus initialis |
|
προλογίζει δὲ Ἀθηνᾶ
|
Desinit |
|
προλογίζει δὲ ὁ πολύδωρος ἴαμβοι
|
Titulus initialis |
|
Πρόλογος . τῶν . ιδʹ . ἐπιστολῶν.
|
Titulus initialis |
|
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΔΙΑ ΒΡΑΧΕΩΝ ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟΝ ΟΠΩΣ ΤΕ ΚΑΙ ΜΕΘ' ΟΙΑΣ ΓΝΩΜΗΣ ΤΑ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟ
|
Titulus initialis |
|
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΔΥΣΣΕΙΑΝ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ ΔΙΑ ΒΡΑΧΕΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΩΝ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΟΥ ΤΗΝ ΔΙΑΝΟΙΑΝ
|
Titulus initialis |
|
Πρόλογος Εὐθαλίου διακόνου προτασσόμενος τῆς βίβλου τῶν ἐπιστολῶν Παύλου τοῦ ἀποστόλου.
|
Titulus initialis |
|
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΑΚΡΙΒΗΣ ΔΙΑΤΑΞΙΣ
|
Titulus initialis |
|
Προλογος Κοσμα Ινδικοπλευστου· εις τον αγιον Ιωαννην τον αποστολον και ευαγγελιστην.
|
Titulus initialis |
|
Πρόλογος μετὰ ἐγκωμίου τῶν πρὸς βασιλέα Ἀλέξιον τὸν Κομνηνὸν εἰς τὴν Δογματικὴν Πανοπλίαν
|
Titulus initialis |
|
ΠΡΟΛΟΓΟΣ. ΔΥΟ ΟΔΟΙ ΕΙΣΙΝ ΑΓΑΠΗΤΟΙ
|
Incipit |
|
ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΝ ΔΗΛΟΥΣΑΝ ΦΑΝΕΡΩΣΙΝ
|
Desinit |
|
Προοιμιάζων ὁ φιλόσοφος τὴν περὶ ψυχῆς εἴδησιν
|
Incipit |
|
ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑΝ ΒΙΒΛΟΝ ΔΙΑ ΣΤΙΧΩΝ ΙΑΜΒΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ ΕΙΣ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΙΣ ΕΠΟΙΗΣΕ ΔΕΙΠΝΟΝ ΜΕΓΑΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΩΣ ΔΕΙ ΥΠΑΡΧΕΙΝ ΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΝ ΠΑΤΕΡΑ
|
Titulus initialis |
|
προοίμιον τἢς βίβλου τῶν θείων ψαλμῶν άπό διαφόρων πατέρων συλλεγὲν καὶ ἀγίων διδασκάλων
|
Titulus initialis |
|
Προοίμιον. Ἐπεὶ καθάπερι τινὰς ἀρχετύπους πίνακας χρεὼν ἡμῖν τὰ τῶν διδασκάλων ἔργα
|
Incipit |
|
Προοίμιον. Σκοπὸς ἡμῖν ἐστι περὶ τῆς ματαίας τῶν Ἀγαρηνῶν θρησκείας διαλαβεῖν
|
Incipit |
|
προοίμοιον τοῦ περὶ μεταλήψεως ἐγχειριδίου
|
Titulus initialis |
|
ΠΡΟΠΕΤΕΙΑΙ ΔΙΑΚΟΞΑΝΤΙ ΑΛ
|
Desinit |
|
προπόλεως γο β΄ τερεβινθίν(ης) ἐξαγ. βʹ νάρδου τὸ ἀρκοῦν
|
Desinit |
|
Πρόρριζον δὲ ἐκτέμνει
|
Incipit |
|
πρὸς [τὸν θεὸν· πάν]τα δι' αὐτοῦ ἑγένετο
|
Incipit |
|
πρὸς ἀδελφὸν γνήσιον ἀντίγραμμα
|
Titulus initialis |
|
πρὸς ἀδελφὸν πνευματικόν
|
Titulus initialis |
|
Πρὸς αἱρετικοὺς περὶ τῆς θείας τριάδος
|
Titulus initialis |
|
ΠΡΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΝ ΛΟΓΟΘΕΤΗΝ, ΠΡΟΣ ΤΑΣ ΜΟΝΑΖΟΥΣΑΣ ΕΝ ΤΗ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΘΕΟΣΚΕΠΑΣΤΟΥ, ΠΡΟΣ ΙΩΑΝ.ΚΩΝΣΤ.ΜΠΑΣΑΡΑΝ ΒΟΕΒΟΔΑΝ ΟΥΓΚΡΟΒΛΑΧΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Πρὸς ἄμφω μερίζομαι καὶ συνήδομαι τοῖς πριαμένοις
|
Incipit |
|
Πρὸς Ἀριστείδην ὑπὲρ τῶν ὀρχηστῶν
|
Titulus initialis |
|
πρὸς ἀρχιμανδρίτην
|
Titulus initialis |
|
πρὸς αὐτοὺς δευτεραν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ΠΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΑ ΕΥΣΕΒΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΡΟΣ ΓΝΩΣΙΝ ΤΗΣ ΔΟΞΗΣ ΣΟΥ
|
Desinit |
|
Πρὸς Γρηγόριον μοναχὸν καὶ καθηγούμενον τῆς ἐπὶ Ὀξείᾳ νήσῳ σεβασμίας μονῆς τῶν Βουλγάρων, ὅτε ἦλθε πρὸς τὸν νησίον ὁ ἁγιώτατος ἡμῶν δεσπότης ἀπὸ τοῦ πατριαρχείου ἀρρωστήσας καὶ παραιτησάμενος
|
Titulus initialis |
|
Πρὸς δὲ ἀκριβεστέραν παράδοσιν
|
Incipit |
|
Πρὸς δὲ ἀκριβεστέραν παράδοσιν ἐκεῖνο εἰδέναι χρή
|
Incipit |
|
ΠΡΟΣ ΔΕ ΜΕ ΤΟΝ ΔΥΣΤΗΝΟΝ ΕΠΙΦΡΟΝΕΟΝ Τʹ ΕΛΕΕΡΣΟ
|
Incipit |
|
Πρὸς δέ σε νῦν ἄνασσα μακαρί' ἐπῶν δρούμηνα
|
Incipit |
|
πρὸς δὲ τὴν παντοδύναμον τοῦ θεοῦ ἐξουσίαν μὴ ἀποβλέποντας
|
Desinit |
|
ΠΡΟΣ ΔΕ ΤΗΝ ΤΟΥ ΘΕΡΜΟΥ ΤΟΝ ΧΥΛΟΝ ΤΗΣ ΑΡΤΕΜΗΣΙΑΣ
|
Desinit |
|
πρὸς δὲ τὸ κωμῳδεῖν τὴν ἀμαθίαν τῶν ἀπαιδεύτων παντελῶς ἐστιν ἀνεπιτήδειον
|
Desinit |
|
ΠΡΟΣ ΔΕ ΤΟ ΠΗΛΙΚΟΝ ΣΥΝΕΧΕΣ
|
Desinit |
|
Πρὸς δὲ τοῖς εἰρημένοις
|
Incipit |
|
ΠΡΟΣ ΔΕ ΤΟΝ ΠΑΣ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΑΝΤΙΣΤΡΕΦΕΙ
|
Desinit |
|
ΠΡΟΣ ΔΕΚΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΚΑΙ ΤΟΣΑΥΤΑΣ ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ ΑΝΤΙΡΡΗΤΙΚΑΣ ΛΟΓΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Πρὸς διάκονον ἢ καὶ χαρτοφύλακα τῆς μεγάλης
ἐκκλήσιας. Πανευλαβέστατε διάκονε
|
Tit. Inc. |
|
Πρὸς διόρθωσιν τῶν ἐμπαθῶς διαγόντων
καὶ τιμὰς ἀπαιτούντων
|
Titulus initialis |
|
ΠΡΟΣ ΕΑΥΤΗΝ ΤΑΣ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΤΟΣΑΥΤΑ ΠΕΡΙ ΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΑΣΕΩΣ
|
Desinit |
|
Πρὸς Ἑβραίους ἐγράφη ἀπὸ Ἰταλίας διὰ Τιμοθέου
|
Textus |
|
Πρὸς Ἑβραίους ἐγράφη ἀπὸ Ἰταλίας διὰ Τιμοθέου·
|
Textus |
|
πρὸς Ἑβραίους ἐγράφη ἀπὸ τῆς Ἰταλίας διὰ Τιμοθέου
|
Textus |
|
πρὸς Ἑβραίους ἐγράφη ἀπὸ τῆς Ἰταλίας διὰ Τιμοθέου στίχων ψγʹ.
|
Textus |
|
πρὸς Ἑβραιους ἐγράφη ἀπὸ τῆς Ἰταλίας διὰ Τιμοθέου.
|
Textus |
|
Πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολή, δοκεῖ μὲν οὐκ εἶναι Παύλου, διά τε τὸν χαρακτῆρα, καὶ τὸ μὴ προγράφειν ὡς ἐν ἁπάσαις ταῖς ἄλλαις ἐπιστολαῖς, καὶ τὸ λέγειν
|
Incipit |
|
Πρὸς Ἑβραίους· ἐγράφη ἀπὸ Ἰταλίας, διὰ Τιμοθέου
|
Textus |
|
πρὸς ἐξοχάδας· ἀλόην ἐψήσας μετὰ ὕδατος
|
Incipit |
|
Πρὸς ἑτεῖρόν τινα διὰ τὸ νοσεῖν
|
Titulus initialis |
|
πρὸς εὐλαβῆ καὶ φιλόπτωχον ἄνδρα
|
Titulus initialis |
|
ΠΡΟΣ ΕΥΦΡΟΣΥΝΟΝ ΤΟΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΝ ΘΕΩΝ
|
Desinit |
|
πρὸς Ἐφεσίους ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης διὰ Τυχικοῦ
|
Textus |
|
Πρὸς Ἐφεσίους ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης διὰ Τυχικοῦ
|
Textus |
|
Πρὸς Ἐφεσίους ἐγράφη ἀπὸ Ρώμης διὰ Τυχικοῦ
|
Textus |
|
πρὸς Ἐφεσίους ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης δια Τυχικοῦ
|
Textus |
|
πρὸς Ἐφεσίους ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης δια Τῦχικοῦ στίχοις τιβʹ.
|
Textus |
|
πρὸς Ἐφεσίους· ἐγραφη ἀπὸ Ῥώμῆς (!) διὰ Τυχικοῦ.
|
Textus |
|
πρὸς Ἐφεσίους· ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης δια Τυχικοῦ.
|
Textus |
|
προς ην αφορα πασα η θεοπνευστος παλαια τε και καινη διαθηκη.
|
Desinit |
|
προς ην αφορα πασα η θεοπνευστος παλαια τε και καινη διαθηκη.
|
Desinit |
|
Πρὸς Θεοδόσιον τὸν βασιλέα ἐπὶ ταῖς διαλλαγαῖς
|
Titulus initialis |
|
Πρὸς Θεοδόσιον τὸν βασιλέα κατὰ Τισαμενοῦ
|
Titulus initialis |
|
Πρὸς Θεοδόσιον τὸν βασιλέα περὶ τῆς στάσεως
|
Titulus initialis |
|
Πρὸς Θεοδόσιον τὸν βασιλέα ὑπὲρ τῶν ἱερῶν
|
Titulus initialis |
|
ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ ΕΠΑΝΟΔΟΝ ΕΞΑΙΤΟΥΜΕΝΟΣ
|
Desinit |
|
Πρὸς Θεσσαλονικεῖς δευτέρη (!)· ἐγράφη ἀπὸ Ἀθηνῶν
|
Textus |
|
πρὸς ἱλασμὸν τῆς θείας δικαιοσύνης, δι’ ἧς ἡμῖν ἥξει ποτὲ τὰ βελτίω τοῖς πεποιηκόσιν, ὅτι καὶ πρὸς τὸ εὖ ποιεῖν ἐστιν καὶ εἰπεῖν ἑτοιμότερος ὁ Θεός
|
Desinit |
|
Πρὸς Ἰωάννην μονάζοντα τοῦ ἀπέχεσθαι τῆς Νεστορίου μανίας καὶ δυσφημίας
|
Titulus initialis |
|
Πρὸς κανονικὴν Θεοδώραν
|
Titulus initialis |
|
Πρὸς Κληδόνιον πρεσβύτερον κατὰ Ἀπολλιναρίου λόγος α'
|
Titulus initialis |
|
Πρὸς Κολασσαεῖς ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης διὰ Τυχικοῦ καὶ Ὀνησίμου
|
Textus |
|
πρὸς Κολασσαεῖς. ἐγράφη απὸ Ῥώμης δια Τυχικοῦ καὶ Ονησίμου.
|
Textus |
|
πρὸς Κολασσαεῖς. ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης. διὰ Τυχικοῦ καὶ Ὀνησίμου.
|
Textus |
|
Πρὸς Κολοσσαεῖς (!) ἐγράφη ἀπὸ Ρώμης διὰ Τυχικοῦ καὶ Ὁνησίμου
|
Textus |
|
πρὸς Κολοσσαεῖς ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης διὰ Τυχικοῦ καὶ Ὀνησίμου
|
Textus |
|
Πρὸς Κορινθίους α΄ ἐγράφη ἀπὸ Φιλίππων διὰ Στεφανὰ καὶ Φορτουνάτου καὶ Ἀχαϊκοῦ καὶ Τιμοθέου
|
Textus |
|
πρὸς Κορινθίους αʹ ἐγράφη ἀπὸ Φιλίππων διὰ Στεφανᾶ καὶ Φορτουνάτου καὶ Ἀχαικοῦ. καὶ Τιμοθέου.
|
Textus |
|
προς Κορινθιους αʹ· ἐγράφη απὸ Φιλιππων δια Στεφανᾶ καὶ Φουρτούνατου και Ἀχαϊκοῦ και Τιμοθέου. στίχ (στίχοις) ωοʹ
|
Textus |
|
πρὸς Κορινθίους αʹ· ἐγράφη ἀπὸ Φιλίππων διὰ Στεφανᾶ καὶ Φουρτουνάτου καὶ Ἀχαϊκοῦ καὶ Τιμοθέου·
|
Textus |
|
Πρὸς Κορινθίους β΄ ἐγράφη ἀπὸ Φιλίππων διὰ Τίτου καὶ Λουκά
|
Textus |
|
Πρὸς Κορινθίους β΄ ἐπιστολή· ἐγράφη ἀπὸ Φιλίππων διὰ Τίτου καὶ Λουκᾶ
|
Textus |
|
πρὸς Κορινθίους β΄. ἐγράφη ἀπὸ Φιλίππων διὰ Τίτου καὶ Λουκᾶ
|
Textus |
|
πρὸς Κορινθίους βʹ ἐγράφη ἀπὸ Φιλίππων διὰ Τίτου καὶ Λουκᾶ
|
Textus |
|
Πρὸς κῦρ Ἰωάννην τὸν Βασιλικὸν ἐρωτήσαντα περὶ τῆς τοῦ μακαρίου Θεοδώρου τοῦ Γραπτοῦ ῥήσεως, ἀφ’ ἧς οἱ ματαιόφρονες Ἀκινδυνισταὶ θορυβοῦσιν· ἔτι δὲ καὶ περὶ ὧν οἱ αὐτοὶ περὶ τοῦ Πνεύματος τοῦ ἁγίου σοφίζονται
|
Titulus initialis |
|
ΠΡΟΣ ΛΑΧΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΧΟΝ ΔΕ, ΔΥΣΒΑΤΟΥΣ ΘΗΡΟΤΡΟΦΟΥΣ, ΚΑΙ ΛΟΧΜ[ΑΣ
|
Desinit |
|
Πρὸς μάθησιν τῶν θείων δογμάτων ὀρεκτικῶς διακειμένην
|
Incipit |
|
Πρὸς μὲν τἄλλα σου οὐδὲν ἐμὲ δεῖ λέγειν
|
Incipit |
|
Πρὸς μὲν τὴν ἱστορίαν δόξει
|
Incipit |
|
ΠΡΟΣ ΜΕΤΝΟΙΑΣ ΟΔΟΝ ΙΘΥΝΟΝΤΑ
|
Desinit |
|
ΠΡΟΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ ΤΩΝ ΣΤΟΥΔΙΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Πρὸς Μουσῶν δυνάμεις μεγάλας
|
Incipit |
|
Πρὸς Νικοκλέα περὶ Θρασυδαίου
|
Titulus initialis |
|
Πρὸς Ὄπτιμον εἰς τὰ κατὰ τῶν Κάϊν ἔπτα ἐκδικούμενα
|
Titulus initialis |
|
πρὸς παρθένον μεμνηστευμένην ἀνδρὶ
|
Incipit |
|
Πρὸς πᾶσαν γὰρ χρείαν, καὶ περίστασιν ἡ τούτων δύναμις ἐξαρκεῖ πλουσίαν παρὰ Χριστοῦ λαβοῦσα τὴν χάριν· ᾧ πρέπει πᾶσα δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
πρὸς πᾶσάν σου ψῆφον, σοῦ τὴν καρτερίαν ἐμπνέοντος· ἰατρεία μόνον εἴης καὶ κάθαρσις, μὴ ψῆφος ἀποστροφῆς τοῖς πταίσμασι πρέπουσα. Δόξα τῷ Θεῷ· ἀμήν
|
Desinit |
|
ΠΡΟΣ ΠΛΗΓΗΝ ΔΥΣΑΦΟΥΛΩΤΟΝ. ΚΗΡΟΥ ... ΡΟΔΙΝΟΥ ΕΛΑΙΟΥ ΤΟ ΑΡΚΟΥΝ
|
Desinit |
|
Πρὸς πόνον ἡμικρανίου, κοπάνισον ψίχας ἄρτου καὶ ἕνωσον ταύτας μετὰ χολῆς βοϊδίου
|
Incipit |
|
πρὸς Ῥωμαἰους αὕτη ἐπιστολὴ ἐγράφη ἀπὸ Κορίνθου διὰ Φοίβης διακόνου τῆς ἐν Κεγχρεαῖς ἐκκλησίας
|
Textus |
|
πρὸς Ῥωμαίους ἐγράφη ἀπὸ Κορίνθου διὰ Φοίβης τῆς διακόνου τῆς ἐν Κεγχρέαι ἐκκλησίας
|
Textus |
|
πρὸς Ῥωμαίους ἐγράφη ἀπο Κορίνθου διὰ Φοίβης τῆς διακόνου τῆς ἐν Κεγχρεαῖς ἐκκλησίας.
|
Textus |
|
πρὸς Ῥωμαίους ἐγραφη ἀπο Κορίνθου δια Φοίβης τῆς διακόνου. στιχ (στιχοι) ϡκʹ
|
Textus |
|
πρὸς Ῥωμαίους. ἐγράφη ἀπὸ Κορίνθου διὰ Φοίβης τῆς διακόνου.
|
Textus |
|
Πρὸς Ρωμαίους· ἐγράφη ἀπὸ Κορίνθου διὰ Φοίβης τῆς διακόνου
|
Textus |
|
πρός σε γὰρ καταφευγόντων · ἄλλην ἐλπίδα σωτηρίας οὐ κεκτήμεθα, καὶ σοί τὴν δόξαν ἀναπέμπωμεν · τῷ πατρί...
|
Desinit |
|
Πρός σε γράφειν καὶ τοιοῦτον ἄνδρα
|
Incipit |
|
Πρός σε ὀρθρίζω τὸν δι' εὐσπλαγχνίαν
|
Incipit |
|
Πρός σε ὀρθρίζω, ὁ μελῳδός φησι
|
Incipit |
|
Πρός σε ὀρθρίζω, φησὶν ὁ μελῳδός
|
Incipit |
|
Πρός σε ὀρθρίζω, φησὶν ὁ μελῳδός
|
Incipit |
|
Πρός σε ὀρθρίζω, φησὶν ὁ μελῳδός
|
Incipit |
|
Πρός σε ὀρθρίζω, φησὶν ὁ μελῳδός, Λόγε Θεοῦ
|
Incipit |
|
Πρός σε ὀρθρίζω, φησὶν ὁ μελῳδός, Λόγε Θεοῦ
|
Incipit |
|
ΠΡΟΣ ΣΕ ΟΥΔΕ ΑΡΧΑΝΓΓΕΛΟΙ
|
Incipit |
|
Πρός σέ, φιλάνθρωπε Δέσποτα, ἐξ ὕπνου ἀνιστάμενοι
|
Incipit |
|
πρὸς σὴν ἀξίαν ἀδυνατῆσαι
|
Desinit |
|
Προσ σκώληκα ὀδόντων· καππάρεως φύλλον τὸν ζωμόν ... μετὰ ὕδατος σκεῦος καὶ πέσεται ὁ σκώληξ.
|
Desinit |
|
Πρὸς τ᾽ἄλλα σου οὐδὲν ἐμὲ δεῖ λέγειν
|
Incipit |
|
Πρὸς τὰ ἀπὸ Μεδιολάνου ῥηθέντα, καὶ ὅτι οὐκ ἐκπορεύεται ἐκ τοῦ Υἱοῦ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον. Ἰωάννου μοναχοῦ τοῦ Φουρνῆ
|
Titulus initialis |
|
πρὸς τὰ μέλλοντα διορθούμενοι, τῶν αἰωνίων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
|
πρὸς τὰ μέλλοντα διορθούμενοι, τῶν αἰωνίων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
|
Πρὸς τὰ πρώτα τῶν εἰρημένων Μανουὴλ τῷ Καλέκᾳ κατὰ τοῦ συνοδικοῦ τόμου λόγος ἀντιρρητικὸς πρῶτος ἢ περὶ διακρίσεως θείας οὐσίας καὶ ἐνεργείας
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Πρὸς τὰ ὑπὸ τοῦ Μεδιολάνων ῥηθέντα, καὶ ὅτι οὐκ ἐκπορεύεται ἐκ τοῦ Υἱοῦ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον. Ἰωάννου μοναχοῦ τοῦ Φουρνῆ
|
Titulus initialis |
|
πρὸς τὰς ἀΰλους τρεῖς μετῆλθε τριάδας
|
Desinit |
|
προς τας της σαρκος ιδιοτητας παραθεσει επομενον
|
Desinit |
|
Πρὸς τὰς τοῦ παιδαγωγοῦ βλασφημίας
|
Titulus initialis |
|
πρὸς ταῦτα βουλεύεσθε ὁποτέρῳ χρὴ πιστεύειν περὶ τῆς Εὐάνδρου δοκιμασίας καὶ οὕτως οὐκ ἐξαμαρτήσεσθε
|
Desinit |
|
πρός τε τὰ παρόντα εὐδαιμονήσομεν καὶ πρὸς τὰ μέλλοντα ἐλπίδας ἀγαθὰς ἕξομεν
|
Desinit |
|
Πρὸς τῇ δημοσίᾳ λεωφόρῳ
|
Incipit |
|
πρὸς τὴν διαπόρησιν ἀντεγράψαμεν
|
Desinit |
|
Πρὸς τὴν οἰκουμενικὴν σύνοδον ὑπὲρ εἰρήνης· ὅτι δογματικὴν ἕνωσιν δεῖ ποιεῖν, οὐκ εἰρήνην οἰκονομικήν, ὥς τινες βούλονται, καὶ τίς ἐστιν αὕτη
|
Titulus initialis |
|
Πρὸς Τιμόθεον α΄ ἐγράφη ἀπὸ Λαοδικείας, ἥτις ἐστὶ μητρόπολις Φρυγίας τῆς Πακατιανῆς
|
Textus |
|
Πρὸς Τιμόθεον α΄· ἐγράφη ἀπὸ Λαοδικείας ἥτις ἐστι μητρόπολις Φρυγίας τῆς Πακατιανῆς
|
Textus |
|
πρὸς Τιμόθεον αʹ ἐγραφη ἀπὸ Λαοδικείας ἥτις ἔστιν μητρόπολις Φρυγίας της Πακατιανῆς. στίχων: σλʹ.
|
Textus |
|
πρὸς Τιμόθεον αʹ ἐγράφη ἀπὸ Λαοδικείας. ἥτις ἐστι μητρόπολις Φρυγίας τῆς Πακατιανῆς
|
Textus |
|
πρὸς Τιμόθεον αʹ ἐγράφη ἀπὸ Λαοδικείας· ἥτις ἐστὶ μητρόπολις Φρυγίας τῆς Πακατιανῆς. στίχων: σλʹ.
|
Textus |
|
προς Τιμόθεον αʹ. ἐγράφη ἀπὸ Λαὸδικείας ἥτις ἐστίν μητροπολις Φρυγίας τῆς Πακατιανῆς. στίχοις σλ´.
|
Textus |
|
πρὸς Τιμόθεον αʹ· ἐγράφη ἀπὸ Λαοδικειας ἥτις ἐστὶ μητρόπολις Φρυγίας τῆς Πακατανῆς(Πακατιανῆς).
|
Textus |
|
Πρός Τιμόθεον ἀπὸ Μακεδονίας
|
Incipit |
|
Πρὸς Τιμόθεον β΄ ἐγράφη ἀπὸ Ρώμης ὅτε ἐκ δευτέρου παρέστη Παῦλος τῶ καίσαρι
|
Textus |
|
πρὸς Τιμόθεον βʹ τῆς Ἐφεσίων ἐκκλησίας ἐπισκοπον χειροτονηθέντα· ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης ὅτε ἐκ δευτέρου παρέστη Παῦλος τῶ καίσαρι Ῥώμης Νέρωνι
|
Textus |
|
πρὸς Τιμόθεον βʹ τῆς Ἐφεσίων ἐκκλησίας ἐπίσκοπον χειροτονηθέντα· ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης. ὅτε ἐκ δευτέρου παρέστη Παῦλος τῶ καίσαρι Ῥώμης Νέρωνι:
|
Textus |
|
πρὸς Τιμόθεον βʹ τῆς Ἐφεσίων ἐκκλησίας ἐπίσκοπον χειροτονηθέντα· ἐγράφη ἀπο Ῥωμης. ὅτε ἐκ δευτέρου παρέστη Παῦλος τω καίσαρι Ῥωμης Νέρωνι· στίχων ροβʹ.
|
Textus |
|
προς Τιμόθεον βʹ, τῆς Εφεσίων ἐκκλησιας επισκοπον χειροτονηθέντα, ἐγράφη απὸ Ῥῶμης ὅτε ἐκ δευτέρου παρέστη Παῦλος τῶ Καίσαρι Ῥῶμης Νέρωνι. στίχοις ροβʹ.
|
Textus |
|
πρὸς Τιμόθεον βʹ· ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμής ὅτε ἐκ δευτέρου παρέστη Παῦλος τῶ Καίσαρι Ῥώμης Νέρωνι. στίχοι ροβʹ
|
Textus |
|
πρὸς Τιμόθεον δευτέρα γραφὴ Παύλου
|
Titulus initialis |
|
Πρὸς Τιμόθεον τῆς ἐν Ἐφέσω ἐκκλησίας ἐπίσκοπον πρῶτον χειροτονηθέντα. Ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης ὅ,τε ἐκ δευτέρου παρέστη Παῦλος τῶ καίσαρι Ῥωμαίων Νέρωνι.
|
Textus |
|
Πρὸς Τιμόθεον τῆς Ἐφεσίων ἐκκλησίας μητροπόλεως ἐπίσκοπον χειροτονηθέντα, ἐγράφη δὲ ἀπὸ Ῥώμης ὅτε ἐκ δευτέρου παρέστη Παῦλος τῷ καίσαρι Ῥώμης Νέρωνι.
|
Textus |
|
Πρός τινα τῆς εὐσεβοῦς ἡμῶν ἀποστατήσαντα πίστεως καὶ τῇ ἀθεωτάτῃ
Σαρακηνῶν ὑπαχθέντα πλάνῃ κατὰ τοῦ μιαροῦ καὶ ἀθέου Μωάμεθ καὶ τῆς ἐξα-
γίστου αὐτοῦ καὶ μιαρᾶς διδασκαλίας καὶ τῶν αὐτῷ προσκειμένων
|
Titulus initialis |
|
Πρός τινα φίλον, λύσις ζητήσεως περὶ τῆς ἐν τῷ Κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ ἀνθρωπότητος.
Ἐκ τῆς μονῆς τοῦ τιμίου Προδρόμου τῆς ἐν τῷ ὄρει τοῦ Μενοικέως, ἐν τῇ τρίτῃ ἀπαλλαγῇ τῆς εἰς τὴν πόλιν τρίτης ἀνόδου βιαίας ἡμῶν· καὶ χάρις τῷ ἐλευθερώσαντι ἡμᾶς ἐκεῖθεν Θεῷ
|
Titulus initialis |
|
πρὸς Τῖτον τῆς Κρητῶν ἐκκλησίας α ἐπίσκοπον χειροτονηθέντα· ἐγράφη ἀπὸ Νικοπολεως τῆς Μακεδονίας.
|
Textus |
|
πρὸς Τῖτον τῆς Κρητῶν ἐκκλησίας πρῶτον ἐπίσκοπον χειροτονηθέντα· ἐγράφη ἀπὸ Νικοπόλεως τῆς Μακεδονίας:
|
Textus |
|
πρὸς Τίτον τῆς Κρήτων ἐκκλησίας πρῶτον ἐπίσκοπον χειροτονηθέντα· ἐγράφη ἀπὸ Νικοπόλεως τῆς Μακεδονίας.
|
Textus |
|
πρὸς Τῖτον της Κρητῶν ἐκκλησίας πρῶτον ἐπίσκοπον χειροτονηθέντα· ἐγράφη ἀπὸ Νικοπόλεως της Μακεδονίας· στιχοι ϟζʹ.
|
Textus |
|
πρὸς Τίτον, της Κρητῶν ἐκκλησιας αʹ ἐπίσκοπον χειροτονηθεντα, ἐγραφη ἀπὸ Νικοπόλεως της Μακεδονίας στίχοις σζʹ
|
Textus |
|
Πρὸς Τίτον, τῆς Κρητῶν ἐκκλησίας πρῶτον ἐπίσκοπον, ἐγράφη ἀπὸ Νικοπόλεως τῆς Μακεδονίας.
|
Textus |
|
Πρὸς Τῖτον· ἐγράφη ἀπὸ Νικοπολεως τῆς Μακεδονίας
|
Textus |
|
πρὸς Τίτον· τῆς Κρητῶν ἐκκλησίας πρῶτον ἐπίσκοπον χειροτονηθέντα·
ἐγράφη ἀπο Νικοπόλεως τῆς Μακεδονίας, στίχων Ϟζʹ.
|
Textus |
|
Πρὸς τὸ α´, εἰ λέγω, ὅτι ταὐτὸν καὶ ἓν καὶ ἀδιάφορόν ἐστιν
|
Incipit |
|
Πρὸς τὸ γεννῆσαι ταχέως γυναῖκα· κολίανδρον κουκκία ια'
|
Incipit |
|
προς το γενος το ιουδαικον.
|
Desinit |
|
πρὸς τὸ μὴ ἀτονῆσαι ἄνθρωπον· Γράψαι τοὺς τοιούτους χαρακτῆρας καὶ δῆσον αὐτοὺς εἰς τὸν δεξιὸν πόδα...
|
Desinit |
|
πρὸς τὸ μὴ ἀτονῆσαι ἄνθρωπον· Γράψαι τοὺς τοιούτους χαρακτῆρας καὶ δῆσον αὐτοὺς εἰς τὸν δεξιὸν πόδα... περί οἴνου... ὅστις τὸν ἐγκέφαλον βλάπτει
|
Desinit |
|
πρὸς τὸ πᾶσαν φιλονεικείαν ἐκποδὼν γενέσθαι καὶ τὴν εἰρήνην χάριτι καὶ εὐδοκίᾳ...
|
Desinit |
|
πρὸς τὸ πραιτώριον οὐκ εἰσῆλθον, ἀλλ’ εὐλαβοῦντο προκαθαιρόμενοί πως διὰ τὴν τοῦ Πάσχα μετάληψιν;
|
Desinit |
|
Πρὸς τοῖς ἄλλοις θαύμασι, τοῖς ἐν κτήση θεωρουμένοις καὶ τοῦτο εἶδον
|
Incipit |
|
Πρὸς τὸν ἄββαν Σπυρίδονα ἔφη εἰ θέλεις
|
Incipit |
|
Πρὸς τὸν ἀδελφὸν ἐπὶ Κωνσταντίνῳ τῷ ῾Αγιοθεοδωρίτη ἀποθανόντι
|
Titulus initialis |
|
Πρὸς τὸν βασιλέα κατὰ τῶν προσεδρευόντων τοῖς ἄρχουσιν
|
Titulus initialis |
|
Πρὸς τὸν βασιλέα περὶ τῶν δεσμωτῶν
|
Titulus initialis |
|
πρὸς τὸν διδάσκαλον κύριον Κωνσταντῖνον τὸν Στιλβῆν, ἀρχιερατεύσαντος τοῦ Πεδιαδίτου ὅτε ταύτην ἔπεμψε πρὸς τὸν αὐτὸν Στιλβῆν
|
Titulus initialis |
|
πρὸς τὸν ἑαυτ[ῆς] δεσπότην ἀτενίσασα τοὺ[ς] ὀφθαλμοὺς τῆς διανοίας [
|
Desinit |
|
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΞ ΑΥΤΗΣ ΤΕΧΘΕΝΤΑ ΚΥΡΙΟΝ ΚΑΙ ΘΕΟΝ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΝ ΑΥΤΩ Η ΔΟΞΑ
|
Desinit |
|
Πρὸς τὸν ἐπιδάκνυντα αὐτῷ μουσικὴν ἔφη γνώμαις
|
Incipit |
|
Πρὸς τὸν ἐρωτήσαντα εἰ ἔστιν ὅρος ζωῆς καὶ θανάτου, καὶ πῶς τούτου δοθέντος οὐκ ἂν εἴη κακῶν αἴτιος ὁ Θεός
|
Titulus initialis |
|
πρὸς τὸν Θεὸν πᾶσιν ὑποδείξειεν. Ἔρρωσο ἐν Κυρίῳ, τιμιώτατε πάτερ.
|
Desinit |
|
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΑΤΑΠΛΟΟΥΝ ΠΕΡΙ ΔΟΓΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΣΧΕΔΙΑΣΘΕΙΣ
|
Titulus initialis |
|
Πρὸς τὸν μέγιστον βασιλέα... τὸν Κομνηνὸν κυρὸν Μανουὴλ τὸν πορφυρογέννητον, μετὰ τὴν ἐν Κωνσταντινουπόλει συγκροτηθεῖσαν κελεύσει αὐτοῦ νέαν σύνοδον κατὰ τῆς ἀρτιφανοῦς αἱρέσεως τῶν λεγόντων τὴν σωτήριον ὑπὲρ ἡμῶν θυσίαν...
|
Titulus initialis |
|
Πρὸς τὸν Ὀδυσσέως ἐν Λιταῖς πρεσβευτικὸν ἀντιλογία Ἀχιλλέως
|
Titulus initialis |
|
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΝ ΕΠΑΝΗΓΑΓΕ
|
Desinit |
|
Πρὸς τὸν σάναν σε τὴν ἔχιδναν τοῦ βίου
|
Incipit |
|
Πρὸς τὸν σταυρὸν λέγων ὁ μελῳδός
|
Incipit |
|
πρὸς τὸν φιλάνθρωπον Θεὸν διὰ μετανοίας δοξάζοντες Πατέρα...
|
Desinit |
|
πρὸς τὸν φιλάνθρωπον Θεὸν διὰ μετανοίας δοξάζοντες Πατέρα...
|
Desinit |
|
πρὸς τοὺς ἀποστόλους ἔλεγε "νῦν ἐδοξάσθη ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου". Αὐτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
Πρὸς τοὺς διαποροῦντας περὶ τῆς εὑρισκομένης ἔν τισι βίβλοις προσθήκης τοῦ, «ἴσως,» διστακτικοῦ ἐπιῤῥήματος.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Πρὸς τοὺς διαποροῦντας, «Εἰ τὺ παρὰ τοῦ Υἱοῦ εἶναι λεγόμενον πρὸς τὸν Πατέρα τὴν ἀναφορὰν ἔχει».
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Πρὸς τοὺς διαποροῦντας, «Πῶς ἐκπορεύεται τὸ Πνεῦμα διὰ τοῦ Υἱοῦ;»
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Πρὸς τοὺς διαστάζοντας καὶ λέγοντας ὅτι ὁ ἱερουργούμενος ἄρτος καὶ οἶνος οὐκ ἔστι σῶμα καὶ αἷμα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
|
Titulus initialis |
|
Πρὸς τοὺς διαστάζοντας καὶ λέγοντας ὅτι ὁ ἱερουργούμενος ἄρτος καὶ οἶνος οὐκ ἔστι σῶμα καὶ αἷμα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
|
Titulus initialis |
|
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΔΥΣΑΝΑΧΕΤΟΥΝΤΑΣ
|
Titulus initialis |
|
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΔΥΣΑΝΑΧΕΤΟΥΝΤΑΣ
|
Titulus initialis |
|
πρὸς τοὺς δυσχεραίνοντας ἐπὶ ταῖς συμβαινούσαις ἡμῖν πάντοθεν περιστάσεσι παντοδαπαῖς
|
Titulus initialis |
|
Πρὸς τοὺς εἰς τὴν παιδείαν αὐτὸν ἀποσκώψαντας
|
Titulus initialis |
|
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΖΗΤΗΣΑΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΔΥΤΙΚΟΥΣ
|
Titulus initialis |
|
πρὸς τοὺς λέγοντας ὅτι ὁ Χριστὸς εἰσῆλθεν εἰς τὸν ἐν τῇ γῇ παράδεισον
|
Titulus initialis |
|
Πρὸς τοὺς λέγοντας ὅτι ὅπου λέγεται τὸ ἐγχεῖσθαι τὸ Πνεῦμα τὰ χαρίσματα τοῦ Πνεύματος δηλοῦνται, καὶ οὐχὶ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Πρὸς τοὺς λέγοντας ὅτι τὸ διὰ τοῦ Υἱοῦ ὑπάρχειν τὸ Πνεῦμα ἐκ Πατρὸς ἀτέλειαν τῆς αἰτίας τῷ Πατρὶ προσάπτει· πάντως γὰρ ἐπὶ τῆς ὑπάρξεως τοῦ Πνεύματος ἀτέλεια ἔσται τῷ Πατρὶ τὸ δι’ Υἱοῦ ἐκπέμπειν τὸ Πνεῦμα, ἀτέλεια ἔσται τῷ Πατρὶ καὶ δημιουργοῦντι τὸ διὰ τοῦ Υἱοῦ.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Πρὸς τοὺς λέγοντας ὡς, «Ἐπεὶ συμπροιέναι, καὶ συμπαρομαρτεῖν λέγεται τὸ Πνεῦμα τῷ Υἱῷ, οὐκ ἔστι διὰ τοῦ Υἱοῦ.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Πρὸς τοὺς λέγοντας ὡς, ἐπεὶ ὁ μέγας Βασίλειος ἐν τῷ περὶ Πίστεως λόγῳ αὐτοῦ εἶπε χρήσασθαί ποτε λέξεσι πρὸς τὰς κατὰ καιρὸν αἱρέσεις ἀγωνιζόμενος ἄλλοτε ἄλλαις, ὡς ἂν ἡ χρεία αὐτὸν κατηνάγκασεν, οὐ δεῖ προσέχειν πάσαις ταῖς θεολογίαις αὐτοῦ.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Πρὸς τοὺς λέγοντας, «Εἰ δι' Υἱοῦ ἐκπορεύεται, πῶς οὐχὶ δύο ὑπάρξεις τοῦ Πνεύματος;»
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Πρὸς τοὺς λέγοντας, τὸ ἀναβλύζειν καὶ πηγάζειν ἐκ τοῦ Υἱοῦ τὸ Πνεῦμα οὐ κατὰ τὴν τοῦ Λόγου θεότητα, ἀλλὰ κατὰ τὸ πρόσλημμα εἴρηται διὰ τὰ πνευματικὰ χαρίσματα.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Πρὸς τοὺς λέγοντας· «Ἐπειδὴ ἀναβλύζειν καὶ πηγάζειν λέγεται τὸ Πνεῦμα καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ, διατί μὴ ἐκπορεύεσθαι λέγεται καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ».
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Πρὸς τοὺς μὴ δεχομένους τάξιν λέγειν ἐπὶ Τριάδος, μηδὲ δι’ Υἱοῦ ὑπάρχειν ἐκ Πατρὸς δεχομένους τὸ Πνεῦμα.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Πρὸς τοὺς μὴ δεχομένους τὸ ὁμοούσιον
|
Titulus initialis |
|
Πρὸς τοὺς προβαλλομένους τὴν ῥῆσιν τοῦ ἁγίου Κυρίλλου, τὴν λέγουσαν ὅτι «Τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκπορεύεται ἐκ μόνου τοῦ Πατρὸς ὡς ἀπὸ στόματος, πεφηνότι δὲ δι’ Υἱοῦ.»
|
Titulus initialis |
|
Πρὸς τοὺς σκανδαλιζομένους ἐπὶ τοῖς ἀποστολικοῖς ῥητοῖς τῷ, „Ὅταν δὲ ὑποταγῇ αὐτῷ τὰ πάντα, τότε καὶ αὐτὸς ὁ Υἱὸς ὑποταγήσεται τῷ ὑποτάξαντι αὐτῷ τὰ πάντα“·καὶ τῷ, „ἵνα ᾖ ὁ Θεὸς τὰ πάντα ἐν πᾶσι“· καὶ διὰ μὲν τοῦ ὑποταγήσεσθαι λέγειν τῷ Πατρὶ τὸν Υἱὸν ὑποδεέστερον φύσει ποιεῖν αὐτὸν τὸν Υἱὸν τοῦ Πατρὸς κατὰ τὴν αἵρεσιν Ἀρείου· διὰ δὲ τοῦ ἔσεσθαι τὸν Θεὸν τὰ πάντα ἐν πᾶσι τὴν Ὠριγένους δογματίζειν ἀποκατάστασιν· καὶ πρὸς εὕρεσιν τοῦ ἀποστολικοῦ σκοποῦ, πρὸς ὃν ταῦτά φησιν, ἀνάπτυξις τῶν προειρημένων αὐτῷ περὶ τῆς κοινῆς πάντων τῶν νεκρῶν ἀναστάσεως.
|
Titulus initialis |
|
ΠΡΟΣ ΤΟΥΤΟΙΣ ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΙ
|
Incipit |
|
Πρὸς τούτοις δὲ χρὴ γινώσκειν ὅτι τὴν μὲν ἐαρινήν
|
Incipit |
|
Πρὸς τούτοις μάθε τί δηλοῖ ἡ τῶν διαψαλμάτων
|
Incipit |
|
Πρὸς τούτοις στέργω καὶ ἀποδέχομαι
|
Incipit |
|
Πρὸς τούτοις τὸ ἡρῷον μέτρον ἐπιδέχεται
|
Incipit |
|
Πρὸς τῷ τέλει τοῦ μαΐου τῆς νῦν ἤδη ληγούσης ἰνδικτιῶνος, στρατιώτης αἴφνης ἡμῖν ἐλθὼν
|
Incipit |
|
πρὸς ὕμνον, πρὸς δόξαν, πρὸ προσκύνησιν ἀνατείνωμαι τῆς παναγάθου καὶ παντουργοῦ καὶ μακαρίας Τριάδος
|
Desinit |
|
Πρὸς Φιλήμονα ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης διὰ Ὀνησίμου οἰκέτου
|
Textus |
|
πρὸς Φιλήμονα ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης διὰ Ὀνησίμου οἰκέτου
|
Textus |
|
πρὸς Φιλήμονα ἐγράφη ἀπὸ Ρωμης, διὰ Ὀνησίμου οἰκετου. στίχων λζʹ.
|
Textus |
|
Πρὸς Φιλήμονα καὶ Ἀπφίαν, δεσπότας τοῦ Ὀνησίμου, καὶ πρὸς Ἄρχιππον, διάκονον τῆς ἐκκλησίας τῆς ἐν Κολασσαῖς.
|
Textus |
|
πρὸς Φιλήμονα, ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης διὰ Ὀνησίμου οἰκέτου·
|
Textus |
|
πρὸς Φιλήμονα. ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης διὰ Ὁνησίμου οἰκέτου στίχοις λζʹ
|
Textus |
|
πρὸς Φιλήμονα· ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης διὰ Ὀνησίμου οἰκέτου
|
Textus |
|
Πρὸς Φιλήμονα· ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης, δι' Ὀνησίμου οἱκέτου
|
Textus |
|
πρὸς Φιλήμονα·ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης διὰ Ὀνησίμου στίχων λζʹ.
|
Textus |
|
πρὸς Φιλιππησίους ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης δι᾿ Ἐπαφροδίτου
|
Textus |
|
πρὸς Φιλιππησίους ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης δι' Ἐπαφροδίτου
|
Textus |
|
Πρὸς Φιλιππησίους ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης δι' Ἐπαφροδίτου
|
Textus |
|
Πρὸς Φιλιππησίους ἐγράφη ἀπὸ Ρώμης δι' Ἐπαφροδίτου
|
Textus |
|
πρὸς Φιλιππησίους ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης δι' Ἐπαφροδίτου.
|
Textus |
|
πρὸς Φιλιππησίους ἐγραφη ἀπὸ Ρώμης δι'Ἐπαφροδιτου. στίχων σηʹ
|
Textus |
|
πρὸς Φιλιππησίους ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης. Δι' Ἐπαφροδίτου. στίχων σηʹ.
|
Textus |
|
πρὸς Φιλιππησίους, ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης δι' Ἐπᾶφροδιτου στίχοις σηʹ
|
Textus |
|
πρὸς φίλον δεικνύοντα μὲν φιλίαν ἐν ταῖς εὐτυχίαις
|
Titulus initialis |
|
Πρὸς Χίλονα τὸν ἴδιον μαθητήν
|
Titulus initialis |
|
προσ[δεχθείημεν
|
Desinit |
|
ΠΡΟΣΑΓΟΜΕΝΟΝ ΧΑΡΙΤΟΣ ΠΩΣ ΔΕ ΟΥ
|
Incipit |
|
Προσαρμόσει τοῖς προλεχθεῖσι καὶ τάδε τοῦ Κλίμακος
|
Incipit |
|
ΠΡΟΣΔΕΞΑΙ ΚΑΝΟΝΙΣΟΝ
|
Incipit |
|
Πρόσδεξαι τὴν δέησιν τοῦ δούλου σου, δέσποτα, πρεσβείαις τῶν Ἁγίων τῶν εὐαρεστησάντων σοι. Δόξα τῷ Χριστῷ. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
προσδεξαμένη ἀντιδίδου τὰ κρείττονα κἀν τούτῳ τὸν δεσπότην ἐκμιμουμένη… ἀμήν.
|
Desinit |
|
Προσδέχεται ἡμᾶς μετανοοῦντας καὶ ἐπιστρέφοντας πρὸς αὐτόν· αὐτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
προσδιαλεγόμενος
|
Desinit |
|
ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΙΝΟΣ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΑΠΕΡΧΕΣΘΑΙ ΕΙΣ ΠΟΛΕΜΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΑΠΕΡΧΕΣΘΑΙ ΕΙΣ ΠΟΛΕΜΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Προσδοκοῦμεν ὅτι, θεοῦ εὐδοκίᾳ
|
Incipit |
|
προσδοκω αναστασιν νεκρων· και ζωην του μελλοντος εις τους αιωνας αμην
|
Desinit |
|
Προσδοκωμένης ἤδη τῆς κρίσεως πρὸ πάντων ἅπτεσθαι
|
Incipit |
|
Προσδράμωμεν τῷ καλοῦντι Χριστῷ
|
Incipit |
|
προσειδησις Ιωαννου εις τον πεθερο μου Μηχαλη τον Χαρατον και εις την πεθερα μου κυρ[α](κυρα) Ανα και εις την γυναικα μου Καλη και εις το παιδιον μου Γεωργιον μετανοιαν εγω ως ηθελεν ο θεος και ο μεγας αγιος Γεωργιος ηπηγα οπου ηθελα εγω πολ[λ]α επαρεδηνα (?) και ηθελα να καθεζομαι εις την Κυζικον και ηβρηκα του Αλεξη το κατεργο και ησεβηκα και εκατεβηκα εις την Χριστοπολη ηλθο[ν] δε χαριτι Χριστου μου και εις τον τοπον μου και ηβρηκα την μανα μου και την αδελφη μου και μηνησετε με το πως ηστε μετανοιαν απο μικρου εως μεγαλου Γεωργιον (γερογηον) τον Αγαθοπολιτην την γυναικαν του την Θεοδωρα μετ’ αγνιαν την βαπτισμενη τον Ιωαννη τουτου (?) παργεπεκη(?) προ[σ]κυνω μετανοιαν ολους τους εδικους μας απο μικρου εως μεγαλου εξεζητην Μαριαν του σουσ...νηανααν...(?) την βαπτισμενη[ν] μετανοι[αν] εχει ολους απο μικρου εως μεγαλου μετανοι[αν] ολου[ς] τοσου[ς] εδικους μας δια θεον μηνησετε με το πως ηστε ζητε πως εχετε και εγω με του θεου το θελημα καλα ειμαι ως ηθελεν ο θεος και ο μεγας Γεωργιος
|
Textus |
|
ΠΡΟΣΕΙΠΕΝ Ο ΖΩΘΑΠΤΟΣ ΩΣ ΣΥΝΔΕΣΜΙΟΥΣ
|
Desinit |
|
Προσέκοψέ τις τῶν σοφῶν τῷ περὶ ψυχῆς καὶ παραδείσου μοι λόγῳ
|
Incipit |
|
Προσεκτέον, κἂν τούτω, ὡς | νοῦς (;) πρὸς τὴν ὑπεραγΐαν θ(εοτό)κον ἐκλαμβά|νεται, κἂν ἡ ἔκφρασ(ϊς) πρὸς τὸν σ(ωτῆ)ρα | δοκεῖ ἀποτείνεσθ(αι)
|
Titulus initialis |
|
προσεκύνησαν αὐτῷ σὺν τῇ τεκούσῃ αὐτὸν μητρὶ παναχράντῳ Θεοτόκῳ. Ἡμεῖς δὲ τὰ ἐπιλόγχια ᾄσματα σήμερον ἑορτάζωμεν δοξάζοντες καὶ ὑμνοῦντες τῷ ἐξ αὐτῆς τεχθέντι Θεῷ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Προσέλθετε καὶ δεῦτε, υἱοὶ φωτός, ἀκούσατε τῆς εὐλογημένης φωνῆς καὶ μακαρίας ἐκείνης τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν
|
Incipit |
|
προσέλθωμεν... ἀσπάσασθαι αὐτὸν διὰ καθαρῶν χειλέων, κρατήσωμεν διὰ καθαρῶν χειρῶν, ἵνα καὶ ἡμεῖς ἁγιασθῶμεν καὶ καθαρισθῶμεν... ἀμήν
|
Desinit |
|
προσελθὼν ἀποθήσεται καὶ δαψιλεστέρας τῆς χάριτος ἀπολαύσει… ἀμήν.
|
Desinit |
|
Προσεπεξεργαζόμενοι δὲ τὰ περὶ τῆς διαφορᾶς
|
Incipit |
|
προσερμηνεια.| αει προσδοκητον| κερδος.
|
Textus |
|
προσερμηνεια.| απο κινδυνου σωθηση.
|
Textus |
|
προσερμηνεια.| απροσδοκητον παραυγμα (πραγμα).
|
Textus |
|
προσερμηνεια.| απροσδοκητον παρυμα (πραγμα)| γινομενον.
|
Textus |
|
προσερμηνεια.| δει σε λαμβανειν την χαριν.
|
Textus |
|
προσερμηνεια.| δευτερωσαι εχεις το| ππραγμα (το πραγμα).
|
Textus |
|
προσερμηνεια.| δηαχορισις (διαχωρησις)
|
Textus |
|
προσερμηνεια.| διαλυσις μετα τρεις| ημερας γινεται.
|
Textus |
|
προσερμηνεια.| εαν ακουση μη δεξη αυτην.
|
Textus |
|
προσερμηνεια.| εαν δηκαζι (δικαζη) υπερ σου αλλον| πεμψον.
|
Textus |
|
προσερμηνεια.| ιδε υγης (υγιης) γεγονας μηκετι| αμαρτανε. ωινα (ινα) μη τι χειρον σι (σοι)| γινετε (γινηται).
|
Textus |
|
προσερμηνεια.| μετα δεκα ημερας γινεται.
|
Textus |
|
προσερμηνεια.| ορθιος (ορθιως) την οδον βεβαιουται σου| το πραγμα.
|
Textus |
|
προσερμηνεια.| περι αναπαυσεως και κερδους.
|
Textus |
|
προσερμηνεια.| περι δικης εαν αληθευσης| ευλυτ[...].
|
Textus |
|
προσερμηνεια.| περι σοτεριας (σωτηριας) και κερδου (κερδους).
|
Textus |
|
προσερμηνεια.| πολαστον (πολλοστως) (?) ηθελησας ποιησαι και| ουκ εδυνηθης.
|
Textus |
|
προσερμηνεια.| τουτο εκ θεου δοτον εστιν.
|
Textus |
|
προσερμηνεια| [...] δη (δει) ανυθινερ[...]
|
Textus |
|
προσερμηνεια| ου δυνι (ουδενι?) ψευσασθεν (ψευσασθαι?)
|
Textus |
|
Προσέσχεν ὁ Θεὸς τῇ διαθέσει καὶ στρέφει τῶν προσενεχθέντων τὰ ὀνόματα
|
Incipit |
|
προσετεθη το ιερον και θειον αγιον ευαγγελιον εν τη σεβασμιωτατη μεγαλη λαυρα της υπ(ερα)γ(ιας) (υπεραγιας) δεσποινης ημων θεοτοκου των Καρεων, παρα του τιμιωτατου αδελφου της τοιαυτης αγιας λαυρας του μοναχου κυ(ρου) (κυρου) Ιωαννικιου [...] οφειλ(ει) (οφειλει) ουν μνημονευεσθαι εις αει εν τοις ιεροις διπτυχοις· μηδεις ουν θελησει ιδιοποιησασθαι την τοιαυτην θειαν βιβλον των αγιων ευαγγελιων· ινα μη γενηται ενοχος του κριματος των ιεροσυλων· οι γαρ αφαιρουντες τα αφιερωμενα εν τη αγια εκκλησια, μετα του Ιουδα ταττονται. οι ουν αναγινωσκοντες ευχεσθαι υπερ ημων των αμαρτωλων Ιωαννικιου μοναχου και Νικολ(αου) (Νικολαου).
|
Textus |
|
προσετεθη το παρον τετραευαγγελιον παρ' εμου του αμαρτωλου Νικανδρου του μαγειρου εν τη σεβασμια και αγια (...).
|
Textus |
|
Προσέτι καὶ οἱ πᾶσαν τὴν οἰκονομίαν διὰ τῆς ἀνατροπῆς τῶν σεβασμίων εἰκόνων
|
Incipit |
|
Προσεύχεσθε ἀδιαλείπτως
|
Incipit |
|
προσευχῆς τοῦ δούλου σου, πρεσβείαις πάντων τῶν ἁγίων σου, ὁ ὢν ἐπὶ πάντων εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
|
Πρόσεχε ὁ μετ' ἐπινοίας δυνάμεώς τε
|
Incipit |
|
ΠΡΟΣΕΧΕ ΟΥΝ ΣΕΑΥΤΩ ΙΝΑ ΚΑΤΑΞΙΩΘΗΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΗΣ ΓΕΝΟΙΤΟ ΠΑΙΔΑΣ ΗΜΑΣ ΑΞΙΩΘΗΝΑΙ
|
Desinit |
|
Πρόσεχε οὖν σεαυτῷ, ἵνα προσέχῃς Θεῷ, ᾧ ἡ δόξα ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Πρόσεχε σεαυτὸν, ὦ ἱερεῦ, καὶ βλέπε τὴν διακονίαν
|
Incipit |
|
Πρόσεχε σεαυτῷ ὦ πρεσβύτερε, καὶ βλέπε τὴν διακονίαν ἣν παρέλαβες
|
Incipit |
|
Προσεχε σεαυτω, ω πρεσβυτερε, και βλεπε την διακονιαν
|
Incipit |
|
Πρόσεχε, οὐρανὲ, καὶ λαλήσω, καὶ ἀκουέτω τὰ ῥήματα ἐκ στόματός μου. Οὐρανὸν καὶ γῆν ἐγὼ σήμερον τῶν ἐμῶν προκαλοῦμαι λόγων ἀκροατάς. Καὶ πόθεν μοι ἔσται φωνὴν ἐκρῆξαι πάντα δυναμένην περιηχῆσαι τὰ πέρατα;
|
Incipit |
|
ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΤΟΙΣ ΕΙΡΗΜΕΝΟΙΣ. ΔΟΞΑ ΣΟΙ, Ο ΘΕΟΣ
|
Desinit |
|
Προσέχετε, λαός μου, τῷ νόμῳ, φησὶν ὁ θεῖος Δαυΐδ
|
Incipit |
|
προσηγορίαι μὲν εἰσὶ δέκα
|
Incipit |
|
προσηγορικα: κακος οδηγος. αληθης βλαβερος. παλαι βασκανος. αμνος αδικος. ισοψηφα τα κυρια και τα προσηγορικα: χξϛʹ.
|
Textus cuiusdam partis |
|
Προσήκει μέν, ὦ ἄνδρες δικασταί, πᾶσιν ὑμῖν τιμωρεῖν ὑπὲρ τῶν ἀνδρῶν οἳ ἀπέθανον εὖνοι ὄντες τῷ πλήθει τῷ ὑμετέρῳ
|
Incipit |
|
Προσήκει πάντα χριστιανὸν τηρεῖν καὶ φυλάττειν τοὺς ἐγγράφως παρὰ τῶν θεοκυρίκων ἀποστόλων παρδεδομένους νόμους
|
Incipit |
|
Προσήκει πᾶσι τοῖς προσερχομένοις Θεῷ καὶ ζωῆς αἰωνίου ἀξιωθῆναι βουλομένοις προηγουμένως τὴν ὀρθόδοξον πίστιν ἀμώμητον διαφυλάττειν
|
Incipit |
|
Προσήκειν ὑπολαμβάνω τοῦ λόγου τοῦδε
|
Incipit |
|
προσήνεγκαν αὐτῷ δῶρα χρυσὸν καὶ λίβανον καὶ σμύρναν ὡς βασιλεῖ καὶ ὡς Θεῷ καὶ ὡς δι’ ἡμᾶς νεκρῷ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Πρόσθετο δ' οἷ βιότου λυκάβαντες σὺν δέκα πέντε
|
Desinit |
|
Προσθήσω δὲ καὶ τοῦτο τῷ λόγῳ· τῆς θνήσεως ἀρχομένης ἐν Κωνσταντινουπόλει
|
Incipit |
|
προσιέμενον ἦν ποῦ τι καὶ δορκάσι δριμύττειν
|
Incipit |
|
προσίωμεν τῇ μεταλήψει τῶν φρικτῶν τούτων καὶ φοβερῶν μυστηρίων, ἵνα καὶ ὁ φιλάνθρωπος δεσπότης ἐποπτεύσαντος (sic) ἡμῶν τὴν ἀνυπόκριτον κοινωνίαν καὶ τούτων τῶν ἀγαθῶν καὶ τῶν ἐπηγγελμένων ἡμᾶς ἀξιώσῃ χάριτι...
|
Desinit |
|
ΠΡΟΣΚΕΙΣΕΤΑΙ ΔΕ ΚΑΙ ΤΙ ΠΡΟΣ ΕΠΙΓΝΩΣΙΝ ΑΜΥΔΡΑΝ
|
Incipit |
|
προσκύνησις καὶ δοξολογία· σὺν τῷ Πατρὶ...
|
Desinit |
|
Προσκυνητὰ γράμματα τῆς σῆς ἐδεξάμην ἁγιότητος
|
Incipit |
|
πρόσοδος οὐχ ἡ
|
Desinit |
|
Προσταγμα πεπληρωκα του θεου λογου·
συ δ’ ω λατρευτα της τριφεγγους ουσιας
θυτα καθαρε και θεου παραστατα·
ευ[χα]ις (ευχαις) αμειβου της γραφης τον εργατην.
[Οταν] (?) τελης δε την ακραιφνη θυσιαν
προσπιπτει θερμος (θερμως ?) εκδυσωπων τον λογον·
των ψυχικων λαβειν με λυτρον πταισματων.
αρρωστιων δε της τινακτρειας (τινακτριας) ζαλην.
και κυματων δη και ταραχης· και κλονου·
και δαιμονικων σκανδαλων·
μακραν φανειναι τη θεου συνεργεια (συνεργιᾳ)·
ταυτην διδοι μοι την αμοιβην του κοπου·
χειρ μεν η γραψασα ταυτην την δελτον ην ως ετων κʹ:
και αυτη μελλειν εν τη γη βεβληκεναι·
η γαρ αυτη η δελτος μεινη εις τον αιωνα·
ποιος και τις δε ο ποιησας την δελτον.
θεος γαρ οιδεν. ο ερευνων καρδιας.
τιθεται νυν δε την δελτον ταυτην.
εις μικρην (μικραν) λυσιν· των αυτου εγκληματων.
Και ου μονον των αυτου αλλα και πασι·
των δι αυτου κοπιοντων εν τω καιρω της δελτου ταυτης.
|
Textus |
|
Πρόσταγμα πεπλήρωκα τοῦ θεοῦ λόγου·
σὺ δ’ ὦ λατρευτὰ τῆς τριφεγγοῦς οὐσίας,
θύτα καθαρὲ καὶ θεοῦ παραστάτα,
εὐχαῖς ἀμείβου τῆς γραφῆς τὸν ἐργάτην.
Ὅταν τελῇς δὲ τὴν ἀκραιφνῆ θυσίαν,
προσπίπτει θερμὸς ἐκδυσωπῶν τὸν λόγον,
τῶν ψυχικῶν λαβεῖν με λύτρον πταισμάτων,
ἀρρωστίων δὲ τῆς τινακτρείας ζάλην
καὶ κυμάτων δὴ καὶ ταραχῆς καὶ κλόνου
καὶ δαιμονικῶν σκανδάλων
μακρὰν φανεῖναι τῇ θεοῦ συνεργίᾳ·
ταύτην δίδοι μοι τὴν ἀμοιβὴν τοῦ κόπου.
Χεὶρ μὲν ἡ γράψασα ταυτὴν τὴν δέλτον ἦν ὡς ἔτων κʹ,
καὶ αὕτη μέλλειν ἐν τῇ γῇ βεβληκέναι·
ἡ γὰρ αὕτη ἡ δέλτος μείνῃ εἰς τὸν αἰῶνα.
Ποῖος καὶ τίς δὲ ὁ ποιήσας τὴν δέλτον
θεὸς γὰρ οἶδεν, ὁ ἐρευνῶν καρδίας.
τίθεται νῦν δὲ τὴν δέλτον ταύτην
εἰς μικρὴν (μικρὰν) λύσιν τῶν αὐτοῦ ἐγκλημάτων.
Καὶ οὐ μόνον τῶν αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ πᾶσι
τῶν δι’ αὐτοῦ κοπιόντων ἐν τῷ καιρῷ τῆς δἐλτου ταύτης.
|
Textus |
|
Πρόσταξις ἡ θεόφθογγος «τὰς Γραφὰς ἐρευνᾷν» ἐπιτρέπουσα πολλοῖς μὲν ἐν δόγμασι τοῖς περὶ Θεοῦ
|
Incipit |
|
Πρόστηθί μου, Δέσποτα, καιρῷ τῆς δίκης τοῦ Ἰωάννου
|
Incipit |
|
προσφέρον ἄζυμον καὶ ψυχρὸν καὶ διὰ τοῦτο ἄναυξες καὶ ἀκίνητον
|
Desinit |
|
Προσφέρων ὁ Ἰωακεὶμ τὰ δῶρα αὐτοῦ τῷ θεῷ
|
Incipit |
|
Προσφώνημα εἰς τὸν μέγα τοῦ Χριστοῦ μάρτυρα Δημήτριον τόν μυροβλύτην
|
Titulus initialis |
|
Προσφωνηματικός, ὅτε διὰ τὸ νοσῆσαι οὐ συνεξῆλθεν ἡ δέσποινα τῷ βασιλεῖ
|
Titulus initialis |
|
Προσφωνησις της βιβλου. Κορωνίς εἰμι, δογματων θειων διδασκαλος· αν τινι με χρησης, αντιβιβλον λαμβανε· οι γαρ αποδοται κακοι. αντιφωνησις. Θησαυρον εχων σε πνευματικον αγαθον και πασιν ανθρωποις ποθητον. αρμονιαις τε και ποικιλαις γραμμαις κεκοσμημενον· μη την αληθειαν, ου δωσω προχειρως τινι· ουδ' αφθονησω της ωφελειας· χρησω δε τοις φιλουσι, αξιοπιστον αντιβιβλον λαμβανων. Επιγραμμα. Ελεος και υγεια τω γραψαντι, δοξα και επαινος τω κτησαμενω· σοφια και συνεσις τοις αναγινωσκουσιν.
|
Textus |
|
Προσφωνητικὸς εἰς τὸν μέγιστον αὐτοκράτορα τῶν Ῥωμαίων Ἀνδρόνικον Δούκαν Ἄγγελον τὸν Παλαιολόγον περὶ τὴς ἐνούσης τούτῳ φιλανθρωπίας...
|
Titulus initialis |
|
Προσφωνητικῶς ἐγράφη τῷ θείῳ τούτῳ μελῳδῷ
|
Incipit |
|
προσωδία ποιὰ τάσις ἐγγραμμάτου φωνῆς
|
Incipit |
|
Προσῳδίαι εἰσὶ δέκα· ὀξεῖα
|
Incipit |
|
ΠΡΟΣΩΔΙΑΙ ΕΙΣΙ ΔΕΚΑ· ΟΞΕΙΑ, ΒΑΡΕΙΑ
|
Incipit |
|
Προσῳδίαι εἰσὶ δέκα· ὀξεῖα, βαρεῖα, δασεῖα, ψιλή
|
Incipit |
|
προσωπα και διαφορους οπτασιας καθ' εκαστον ευαγγελιστων παριστασθαι.
|
Desinit |
|
πρόσωπα καὶ διαφόρους ὁπτασίας καθ’ ἕκαστον εὐαγγελιστὴν παρίστασθαι.
|
Desinit |
|
ΠΡΟΣΩΠΟΝ ΕΣΤΙ ΤΟ ΔΙΑ ΤΩΝ ΟΙΚΕΙΩΝ ΕΝΕΡΓΗΜΑΤΩΝ
|
Incipit |
|
Πρότασίς ἐστι λόγος ἀλήθειαν ἢ ψεῦδος σημαίνων
|
Incipit |
|
Πρότασίς ἐστι λόγος ἀλήθειαν ἢ ψεῦδος σημαίνων
|
Incipit |
|
Πρότερον (uel Νεώτερον) μὲν τῶν Ἰουδαίων ὁ δῆμος τῇ τῶν προφητῶν ἐκαλλωπίζετο κτήσει
|
Incipit |
|
Πρότερον δὲ ἕτερον ἑτέρου λέγεται τετραχῶς
|
Incipit |
|
Πρότερον διεξελθόντες ὑμῖν περὶ νηστείας
|
Incipit |
|
Πρότερον ἐδόκουν τὰς ἐναντίας φύσεις
|
Incipit |
|
Πρότερον ἐν ἱερᾷ διαγόντων ἀνθρώπων ἀγαλλιάσει, λύπης καὶ κατηφείας ὑπόθεσιν ἐχορήγησεν ξύλον
|
Incipit |
|
Πρότερον ἡ τοῦ παναγίου Πνεύματος ἐπανηγυρίζετο πρὸς ἀνθρώποις ἐπιδημία
|
Incipit |
|
Πρότερον μέν, ὦ βουλή, ἐνόμιζον ἐξεῖναι τῷ βουλομένῳ, ἡσυχίαν ἄγοντι, μήτε δίκας ἔχειν μήτε πράγματα
|
Incipit |
|
Προτρέπεται καὶ κόλπος βύθιος ἁλίεα, ὅταν τὸ δίκτυον ῥίψας
|
Incipit |
|
Προτρέπεται καὶ κόλπος βύθιος ἁλιέα, ὅταν τὸ δίκτυον ῥίψας
|
Incipit |
|
Προτρέπομεν τοῦ τέμνειν τὰς φλέβας τοῦ ποδός
|
Incipit |
|
ΠΡΟΤΡΕΠΤΙΚΟΝ ΔΑΥΙΔ
|
Incipit |
|
ΠΡΟΤΡΕΠΤΙΚΟΝ ΦΩΚΥΛΙΔΟΥ
|
Incipit |
|
προτρεψάμενος αὐτῶν τὴν διὰ
τὸν Xριστὸν ὑπομονὴν · καὶ πείσας τιμᾶν
τοὺς πρεσβυτέρους, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Textus |
|
ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΕΙΣ ΕΞΑΓΟΡΕΥΣΙΝ... ΕΡΡΕΘΗ ΔΕ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ ΤΩΝ ΣΤΟΥΔΙΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Προτυπῶν καὶ διαγράφων
|
Incipit |
|
Προτυπῶν καὶ διαγράφων
|
Incipit |
|
Προύκειτό μοι ταῦτα τὰ τρία διελεῖν· πρόοδον
|
Incipit |
|
Προφασίζονται δέ, ὅτι ὁ ἅγιος Ἀμβρόσιος
|
Incipit |
|
Προφητείαν μοι δοκεῖ περιέχειν ὁ ψαλμὸς περὶ τῶν κατὰ τὸ τέλος.
|
Incipit |
|
Προφητεύει ὁ Δαυΐδ, ὅτι οἱ ἀσεβεῖς καὶ ἄδικοι ἐνταῦθα εὐθηνοῦσιν
|
Incipit |
|
Προφητεύει τὴν τοῦ Ναβουχοδονόσορ αἰχμαλωσίαν
|
Incipit |
|
ΠΡΟΦΗΤΙΑΙ ΠΕΡΙ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΤΑ ΙΟΥΔΑΙΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Προφητικαὶ χάριτες τὴν οἰκουμένην ἄνωθεν διαλαβοῦσαι (vel διαλάμπουσαι)
|
Incipit |
|
πρόφθασον Δέσποινα Θεοτόκε
|
Incipit abruptus |
|
Πρόφρων εἰμί σεθεν δώροις
|
Incipit |
|
ΠΡΟΧΕΙΡΟΝ ΤΙ ΠΡΑΓΜΑ Η ΚΑΚΙΑ ; ΠΡΟΧΕΙΡΟΝ Η ΠΟΝΗΡΙΑ ; ΠΑΝΤΕΣ ΕΣΜΕΝ ΕΥΣΕΒΕΙΣ ; ΦΥΩΝ ΛΑΓΩΟΥΣ ; ΑΝΗΡ ΥΠΝΩΔΗΣ
|
Incipit |
|
προχείρως ἔχομεν δοῦναι σοι
|
Desinit |
|
προχωροίη κοινῆ ἢ ἰδία, τύχης δ' ἀντιπνοία
|
Desinit |
|
ΠΡΣΩΔΙΑ ΕΣΤΙ ΤΟΝΟΣ ΦΩΝΗΣ
|
Incipit |
|
Πρώην ἀκέστωρ σωμάτων μόνον πέλων
ἐκ τῶν Γαληνοῦ βιβλίων κἰπποκράτους
ψυχῶν ἰατρὸς ὕστερον σοφὸς λίαν
πολλῶν ἐδείχθης ὡς μαθητὴς τοῦ λόγου·
εὐαγγελιστὴς ῥητορεύσας ἐνθέως
τὰ τῆς δι᾿ ἡμᾶς σαρκικῆς παρουσίας
αὐτοῦ μέγιστα τῶν τεραστίων βάθη.
διὸ πρὸς αὐτὸν εὐσθενῆ παρρησίαν,
Λουκᾶ θεόφρον, ἀξίως καὶ νῦν ἔχων
τὸν πίστεως τεύξαντα καὶ πόθου μέτα
τὴν πάνσοφόν σου τήνδε βίβλον τῶν λόγων
σώζοις λιταῖς σου καὶ καλῶς διεξάγοις.
|
Textus |
|
Πρώην ἡμᾶς, ἀδελφοί, ἡ μεγάλη
|
Incipit |
|
Πρώην ἡμᾶς, ἀδελφοί, ἡ μεγάλη καὶ θεοπρεπὴς
|
Incipit |
|
Πρώην ἡμῖν ἀδελφοί ἡ μεγάλη
|
Incipit |
|
Πρώην ἡμῖν, ἀδελφοί, ἡ μεγάλη
|
Incipit |
|
Πρώην ἡμῖν, ἀδελφοί, ἡ μεγάλη
|
Incipit |
|
Πρώην μὲν ἐκ παρθενικῶν λαγόνων ἀνατείλαντος τοῦ ἡλίου τῆς δικαιοσύνης Χριστοῦ
|
Incipit |
|
Πρῴην μὲν ἐνεκαλοῦμεν τοῖς καταλιμπάνουσι τὴν εὐχήν, καὶ κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον ἔξω τῆς ἐκκλησίας διατρίβουσι
|
Incipit |
|
Πρώην μὲν ἡμῖν δύο γράμματα ἐκπεπόνηται, πρὸς ἅπερ Λατῖνοι φασὶ
|
Incipit |
|
Πρώην μὲν οὖν περὶ ἀκαταλήπτου γνώσεως Θεοῦ διαλεγόμενος πρὸς ὑμᾶς
|
Incipit |
|
Πρώην μέν, ἀγαπητέ, Σιμεὼν τὸ τῶν ἀνδρῶν
|
Incipit |
|
Πρώην μέν, ἀγαπητοί, Συμεὼν τὸ τῶν ἀνδρῶν
|
Incipit |
|
Πρώην μέν, ὦ ἄνδρες, Δημοσθένην ἔχων ἐν χερσὶν τὸν δεινὸν
|
Incipit |
|
Πρώην ὁ Σωτὴρ ἡμῶν κατὰ τὴν τῶν ἁγίων Εὐαγγελίων παράδοσιν
|
Incipit |
|
Πρώην ὁ Σωτὴρ ἡμῶν κατὰ τὴν τῶν ἁγίων Εὐαγγελίων παράδοσιν
|
Incipit |
|
Πρώην ὁ Σωτὴρ ἡμῶν κατὰ τὴν τῶν ἁγίων Εὐαγγελίων παράδοσιν
|
Incipit |
|
Πρώην ὁ Σωτὴρ ἡμῶν κατὰ τὴν τῶν ἁγίων Εὐαγγελίων παράδοσιν
|
Incipit |
|
Πρώην ὁ Σωτὴρ ἡμῶν κατὰ τὴν τῶν ἁγίων Εὐαγγελίων παράδοσιν
|
Incipit |
|
Πρώην ὁ Σωτὴρ ἡμῶν κατὰ τὴν τῶν ἁγίων Εὐαγγελίων παράδοσιν
|
Incipit |
|
Πρώην ὁ Σωτὴρ ἡμῶν κατὰ τὴν τῶν ἁγίων Εὐαγγελίων παράδοσιν
|
Incipit |
|
Πρώην ὁ Σωτὴρ ἡμῶν κατὰ τὴν τῶν ἁγίων Εὐαγγελίων παράδοσιν
|
Incipit |
|
Πρῴην Ῥεβέκκας ἐπιθαλάμιον εἶπον· σήμερον τοῦ ἐκ Ῥεβέκκας ἐπιτάφιον ᾄδω
|
Incipit |
|
Πρώην ὑμῖν, ἀγαπητοί, τὸν πολυανθῆ τοῦ ἔαρος διαπλέκοντος στέφανον
|
Incipit |
|
πρωι δε επαναγων εις την πολιν επεινασεν, και
|
Desinit abruptus |
|
Πρωσοδίαι εἰσὶ δέκα
|
Incipit |
|
Πρῶτα δὲ ἂν εἶεν τῆς σοφιστικῆς μεθόδου
|
Incipit |
|
Πρώτη ἀντιγραφὴ τοῦ ἁγιωτάτου ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης κυρίου Βασιλείου τοῦ Ἀχριδηανοῦ (sic) πρὸς τὸν πάπαν Ῥώμης [...]
|
Titulus initialis |
|
Πρωτη εστιν. η των εβδομηκονταδυο ερμηνευτων·
|
Incipit |
|
Πρώτη ἡσυχία ἤγουν ἀπερίσπαστος διαγωγὴ
|
Incipit |
|
Πρώτη ἡσυχία, ἀπερίσπαστον διαγωγὴν ἔχουσα
|
Incipit |
|
ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΟΔΑΟΣ ΤΩΝ ΕΝ ΝΙΚΑΙΑ
|
Incipit |
|
Πρώτη σύνοδος γέγονε οἰκουμενικὴ ἐν Νικαίᾳ
|
Incipit |
|
Πρώτη σύνοδος γέγονεν οἰκουμενική
|
Incipit |
|
Πρώτη σύνοδος γέγονεν οἰκουμενικὴ ἐν Νικαίᾳ
|
Incipit |
|
Πρώτη σύνοδος γέγονεν οἰκουμενικὴ ἐν Νικαίᾳ
|
Incipit |
|
ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΟΔΟΣ Η ΕΝ ΝΙΚΑΙΑ ΤΩΝ ΤΡΙΑΚΟΣΙΩΝ Ι ΟΚΤΩ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ
|
Incipit |
|
Πρώτη τῆς σελήνης· ὅπερ ἂν εἴδης εἰς χαράν
|
Incipit |
|
Πρώτη ὥρα ἄρχεται ἀπὸ εἰκάδος α´ Μαρτίου
|
Incipit |
|
ΠΡΩΤΗΝ ΜΕΝ ΑΠΟΔΕΙΞΙΝ ΕΧΟΜΕΝ ΠΕΡΙ ΕΙΧΟΝΩΝ ΑΥΓΑΡΩ
|
Incipit |
|
Πρώτην σοι ταύτην, Θεσπέσιε δέσποτα
|
Incipit |
|
πρώτην· τὴν δὲ δευτέραν ὑστατην (!) πασῶν εἶναι τῶν ἐπιστολῶν αὐτοῦ γραφεῖσαν ἀπο Ῥώμης.
|
Desinit |
|
πρωτης γυναικος αδελφος ενομιζετο.
|
Desinit |
|
Πρώτιστον ᾇσμα τῷ Θεῷ μελωδέει
|
Incipit |
|
Πρώτιστος ὁ πανευτυχὴς παρίσταται δεσπότης
|
Incipit |
|
Πρῶτοι μὲν δεσμοί
|
Incipit |
|
Πρῶτον ἄλλων ἁπάντων, ἀδελφοί
|
Incipit |
|
Πρῶτον δεῖ θέσθαι
|
Incipit |
|
ΠΡΩΤΟΝ ΔΕΙ ΘΕΣΘΑΙ ΕΙΠΩΝ ΕΝ ΤΑΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΙΣ Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΕΡΙ ΟΡΟΥ
|
Incipit |
|
Πρῶτον δεῖ θέσθαι πρὸ τῆς ἀκριβοῦς ἐκθέσεως τῶν προτασέων
|
Incipit |
|
Πρῶτον δεῖ θέσθαι τί τὸ
|
Incipit |
|
Πρῶτον δεῖ θέσθαι, τί τὸ δεδομένον
|
Incipit |
|
Πρῶτον διδάσκομεν ἁπλῶς περὶ τῶν τριῶν τόνων
|
Incipit |
|
Πρῶτον ἐπὶ Τραϊανοῦ βασιλέως διὰ Παυλῖνον τὸν τῶν Εὐσταθμῶν ἀρχηγόν
|
Incipit |
|
ΠΡΩΤΟΝ ΕΦΑΝΗ ΜΑΡΙΑ ΤΗ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ
|
Titulus initialis |
|
Πρῶτον κεφάλαιον ἐστὶν ὅπως ὁ τὴν ἐξομολόγησιν δεχόμενος ὀφείλει σκοπεῖν τὴν κατάστασιν
|
Incipit |
|
ΠΡΩΤΟΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΕΣΤΙΝ, ΟΠΩΣ Ο ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΙΝ ΔΕΧΟΜΕΝΟΣ
|
Incipit |
|
Πρῶτον κλῖμα τῆς γῆς ἁπάσης ἡ Ἰνδία
|
Incipit |
|
πρῶτον μὲν ἀποδέχεται τὸν Γάϊον μαρτυρούμενον
|
Incipit |
|
ΠΡΩΤΟΝ ΜΕΝ ΑΡΧΑΙΑ ΤΙΣ ΕΣΤΙ ΔΟΞΑ
|
Incipit |
|
ΠΡΩΤΟΝ ΜΕΝ ΑΡΧΑΙΑ ΤΙΣ ΕΣΤΙ ΔΟΞΑ
|
Incipit |
|
Πρῶτον μὲν ἀρχαῖα τίς ἐστι δόξα
|
Incipit |
|
Πρῶτον μὲν ἀρχαῖα τίς ἐστι δόξα
|
Incipit |
|
Πρῶτον μὲν ἀρχαῖα τίς ἐστι δόξα
|
Incipit |
|
Πρῶτον μὲν ἀρχαῖα τίς ἐστι δόξα
|
Incipit |
|
Πρῶτον μὲν ἀρχαῖα τίς ἐστι δόξα
|
Incipit |
|
ΠΡΩΤΟΝ ΜΕΝ ΑΡΧΑΙΑ ΤΙΣ ΕΣΤΙ ΔΟΞΑ ΤΗΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
|
Incipit |
|
Πρῶτον μὲν διὰ τὸν Δεσπότην Χριστόν
|
Incipit |
|
Πρῶτον μὲν διανυμνήσομεν
|
Incipit |
|
πρῶτον μὲν ἐὰν ἄρξηται ὁ ἄνθρωπος ἐπιδοῦναι ἑαυτὸν
|
Incipit |
|
Πρωτον μεν εφανη Μαρια τη Μαγδαληνη
|
Incipit |
|
Πρῶτον μὲν πάντων δεῖ φυλάττειν
|
Incipit |
|
Πρῶτον μὲν περὶ ἀνδρός
|
Incipit |
|
πρῶτον μὲν τοῦτο δεῖξαι
|
Desinit |
|
ΠΡΩΤΟΝ ΜΕΝ Ω ΘΕΙΑ ΚΑΙ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ
|
Incipit |
|
Πρῶτον μὲν, ἀποδέχεται τὸν Γάιον,
|
Incipit |
|
Πρῶτον ὁ μακάριος Γρηγόριος ὁ διάλογός φησι πρὸς τὸν Πέτρον, ὅτι τῶν τελείως δικαίων αἱ ψυχαί
|
Incipit |
|
Πρῶτον πλέκω μέλισμα σοὶ τῷ προδρόμῳ
|
Incipit |
|
πρῶτον Ρουβημ ὁ σαρδίον
|
Incipit |
|
Πρῶτον τελώνης τῶν Ἰουδαίων πέλων
τὸ δεύτερον, φέριστε, τῆς τοῦ Κυρίου
εὐαγγελιστὴς σαρκικῆς παρουσίας
γραφεύς τε πιστὸς τῶν ἀληθῶν θαυμάτων
αὐτοῦ πέφηνας καὶ τρίβος σωτηρίας
πολλοὺς ὁδηγῶν πρὸς Θεὸν σεσωσμένους.
διὸ πρὸς αὐτὸν ὡς ἔχων παρρησίαν,
Ματθαῖε κλεινὲ τῶν ἀποστόλων γέρας,
τὸν τήνδε σου τεύξαντα τὴν βίβλον πόθῳ
πίστει τε θερμῇ καὶ καλῇ προαιρέσει
ταῖς σαῖς σαώζοις καὶ ποδηγοῖς εὐκτίαις
καὶ χρηστὸν ἕξειν τοῦ βίου νέμοις τέλος.
|
Textus |
|
Πρῶτον τὴν ἐπωνυμίαν, δεύτερον τὸ δύνασθαι τὸν χαρακτῆρα τῆς φράσεως τηρεῖσθαι
|
Incipit |
|
Πρωτον το κατα Ματθαιον ευαγγελιον τη εβραιδι διαλεκτω γραφεν
|
Incipit |
|
πρωτον το κατα Ματθαιον ευαγγελιον τη εβραιδι διαλεκτω γραφεν
|
Incipit |
|
πρῶτον τοῦτο προκατάστασις καὶ προοικονομία καὶ προκατασκευὴ καὶ προδιήγησις
|
Incipit |
|
Πρῶτον φέρω μέλισμα σοὶ τῷ προδρόμω
|
Incipit |
|
Πρῶτον, ὅτι ἐβάσκανε τῷ ἀδελφῷ
|
Incipit |
|
Πρῶτον, ὅτι ἐβάσκανε τῷ ἀδελφῷ
|
Incipit |
|
Πρῶτος Ἀβραάμ, Ἰσαάκ, Ἰακὼβ καὶ οἱ δώδεκα πατριάρχαι
|
Incipit |
|
Πρωτος δε των λοιπων ευαγγελιστων
|
Incipit |
|
Πρῶτος δὲ τῶν λοιπῶν εὐαγγελιστῶν
|
Incipit |
|
Πρωτος δε των λοιπων ευαγγελιστων γεγραφηκεν
|
Incipit |
|
Πρῶτος δὲ τῶν λοιπῶν Εὐαγγελιστῶν γεγράφηκεν
|
Incipit |
|
ΠΡΩΤΟΣ ΛΙΘΟΣ ΚΑΙ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΣ ΠΑΝΤΩΝ ΕΣΤΙΝ Ο ΛΕΓΟΜΕΝΟΣ ΣΑΡΔΙΟΣ
|
Incipit |
|
πρωτος μεν ουν ο Ματθαιος, δια ταυτα, μετ' αυτον δε ο Μαρκος, φασκων την αρχην ειναι του ευαγγελιου τον Ιωαννην τον τελευταιον των προφητων, και τριτος ο Λουκας ομολογει, μεθ' ετερους επιβεβληκεναι τῳ γραφειν ευαγγελιον, λεγων, επειδηπερ πολλοι επεχειρησαν, αλλ' εοικε μη εγκεισθαι τα των πολλων.
|
Textus |
|
ΠΡΩΤΟΣ Ο ΚΑΤ' ΑΘΔΟΚΙΑΝ ΩΣ ΕΠΤΙ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ
|
Incipit |
|
Πρῶτος ὅρος φιλοσοφίας μελέτη θανάτου, καὶ φόβος θεοῦ, ὁ γὰρ μελετῶν σὺν αὑτῷ τὸν ἑαυτοῦ θάνατον οὐδέποτε ἁμαρτάνει, μνήμη γὰρ ἔφη θάνατον σὺν θεοῦ φόβῳ, χρησιμεύει τὸν βίον
|
Incipit |
|
Πρῶτος οὗτος πλάνης ἀγὼν καὶ συμφορῶν, ἀρχὴ γέγονεν ἐκ Τροίας ἀναζευγνύντι τῷ Ὀδυσσεῖ
|
Incipit |
|
Πρῶτος Σίμων ὁ λεγόμενος Πέτρος, καὶ Ἀνδρέας
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Πρῶτος Σίμων Πέτρος ὁ τῶν ἀποστόλων κορυφαῖος ὡς διὰ τῶν ἐπιστολῶν αὐτοῦ φαίνεται δηλῶν
|
Incipit |
|
πρῶτος τὴν διδασκαλίαν ἐκείνοις ἔδειξε
|
Desinit |
|
ΠΡΩΤΟΤΟΚΟΣ ΔΕ
|
Desinit |
|
ΠΡΩΤΟΥ ΦΑΟΥΣ Ο ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΘΕΙΟΣ ΣΕΛΑΣ
|
Incipit |
|
ΠΡΩΤΟΥ ΦΑΟΥΣ ΩΝ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΘΕΙΟΝ ΣΕΛΑΣ
|
Incipit |
|
πρωτως απαντων του θεανθρωπου λογου
την μεχρις ημων ιστορων ενδημιαν
ανθρωπομορφον εκτελεις σου τον λογον
σαφως τα παντα δηλοποιουντα πασιν,
Ματθαιε κλεινε, του Χριστου μυστοπολε.
|
Textus |
|
πταίουσιν ἡμῖν ἵλεων τὸν δεσπότην
|
Desinit |
|
Πτολομαίου ἔκθεσις τῶν παραλλήλων ἰδιωμάτων
|
Titulus initialis |
|
Πτωχοπροδρόμου τεχνοποιία μηχανικὴ καὶ ἀντηχητικὴ πρὸς τὸ ἐπιστέψαι Νάββατον εἰς θεοσέβειαν
|
Titulus initialis |
|
Πυθάγγελος καὶ Σκάφων ἰδόντες Ἱεροκλέα
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΠΥΘΑΓΟΡΟΥ ΟΚΤΑΧΟΡΔΟΣ ΛΥΡΑ
|
Incipit |
|
Πυθαγόρου σαμίου ἔπη τάδ’ἐνεστὶ τὰ χρύσεα
|
Titulus initialis |
|
ΠΥΚΤΙΔΟΣ ΗΔΕ ΠΡΟΣΠΟΘΟΥΜΕΝΗΣ ΤΕΛΟΣ
|
Incipit |
|
Πύλη ἀδιόδευτε, διάνοιξον πύλας
|
Incipit |
|
πύλην Ἐδὲμ διῆλθες εἰς παῦλαν πόνων
|
Desinit |
|
Πυνθάνῃ μου τί δήποτε τῶν κλινῶν τὰ διάφορα σχήματα
|
Incipit |
|
πυνθάνῃ περὶ τῶν Ἀκινδύνου συγγραμμάτων
|
Incipit |
|
Πυνθάνομαί σου, φίλτατε ἀδελφέ, περὶ τῆς θαυμασιωτάτης σου ἀδελφῆς
|
Incipit |
|
πῦρ ἀπαύγασμα φῶς, πηγὴ ποταμὸς ὕδωρ
|
Desinit |
|
ΠΥΡ ΓΗ ΥΔΩΡ
|
Desinit |
|
πῦρ δὲ φλογίζον τὴν καλάμην λαμβάνει.
|
Desinit |
|
πῦρ ἐν ταῖς μάχαις κατ’ ἐχθρῶν ἐκπνέουσα φλογῶδες
|
Desinit |
|
Πῦρ καθαρτήριον καὶ κόλασιν διὰ πυρᾶς προσκαίρου ἡμεῖς
|
Incipit |
|
Πῦρ φλογιζόμενον ἀποσβέννυσιν ὕδωρ (Sir. 3, 30)
|
Incipit |
|
Πῦρ φλογιζόμενον ἀποσβέννυσιν ὕδωρ (Sir. 3, 30)
|
Incipit |
|
Πῦρ ὧδε καὶ σάρξ, ἀλλὰ μακρὰν τὸ φλέγειν
|
Incipit |
|
Πῦρ, ἀήρ, ὕδωρ, γῆ
|
Incipit |
|
πυργίσκω περικεχρισμένω κονιάματι εἰς διαφύλαξιν
|
Desinit |
|
Πυρετὸς ὀνομάζεται ἡ παρὰ φύσιν ἐκ τῆς καρδίας
|
Incipit |
|
Πυρίνην ἔδει κεκτῆσθαι γλῶτταν
|
Incipit |
|
Πυρρίκιος ἐκ δύο βραχέων
|
Incipit |
|
πωλοδαμνῶ ῥῆμα, τὸ τοὺς πώλους δαμάζω
|
Incipit |
|
Πῶς ἂν τὸ πῦρ ἔφλεξε συνδούλους νέους
|
Incipit |
|
ΠΩΣ ΑΝΑΓΙΝΩΣΚΟΝΤΑΙ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ
|
Incipit |
|
Πως γαρ ουκ εδει, φησι, τον αγαθον […].
|
Desinit abruptus |
|
Πῶς γίνονται οἱ ἱδρῶτες
|
Titulus initialis |
|
ΠΩΣ ΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΡΟΙΚΟΣΥΜΦΩΝΑ ΠΙΤΤΑΚΙΟΝ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟΝ ΕΙΣ ΤΟ ΕΥΛΟΓΗΣΑΙ ΓΑΜΟΝ ΕΙΣ ΔΙΑΖΥΓΙΟΝ
|
Incipit |
|
πως δε αδελφη της μητρος του κυριου λεγεται Μαρια η του Κλωπα, καιτοι του Ιωακειμ μη σχοντος αλλο τεκνον.
|
Titulus initialis |
|
πῶς δὲ αὐτοῖς ἐπιστέλλει· μὴ ὢν αὐτῶν ἀπόστολος ἀλλὰ τῶν ἐξ ἐθνῶν. ὁ γὰρ ἐνεργήσας φησι Πέτρω εἰς τὴν περιτομὴν. ἐνήργησε κἀμοὶ εἰς τὰ ἔθνη· μάλιστα δὲ καὶ ἀπεχθῶς ἔχουσι πρὸς αὐτὸν. τῷ τὸν νόμον παραλύειν
|
Incipit |
|
Πῶς δὲ οὐκ ἐν τόπῳ φησὶν εἴγε φερόμενον
|
Incipit |
|
Πως δε του Μαρκου λεγοντος τριτης ωρας ειναι οτε Χριστος εσταυρουτο, ο Ιωαννης
|
Incipit |
|
πῶς δεῖ δέχεσθαι τὸν ἐξ ἑβραίων τῇ τῶν Χριστιανῶν πίστει προσερχόμενον
|
Titulus initialis |
|
πῶς δεῖ διάγειν ἐν τῷ κελλίῳ
|
Titulus initialis |
|
ΠΩΣ ΔΕΙ ΕΙΝΑΙ ΕΥΝΙΚΟΝ ΦΙΛΟΣΟΦΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ΠΩΣ ΔΕΙ ΕΝΟΥΣΘΑΙ ΚΑΙ ΥΜΝΟΥΣ ΑΝΑΤΙΘΕΝΑΙ ΤΩ ΠΑΝΤΙ ΑΙΤΙΩ
|
Titulus initialis |
|
Πῶς δεῖ ἐξομολογεῖσθαι λαμβάνειν τὸν ἐξομολογούμενον
|
Incipit |
|
Πῶς δεῖ εὑρίσκειν τὸ δακτύλιον
\
Ἕτερα μέθοδος εἰς τὸ αὐτό
|
Titulus initialis |
|
Πῶς δεῖ ἡμᾶς εὑρίσκειν μεσοπελαγοῦντας
|
Titulus initialis |
|
Πῶς δεῖ ἡσυχάζειν ἐν τῷ κελλίῳ τὸν μοναχόν
|
Incipit |
|
Πῶς δεῖ ἡσυχάζειν ἐν τῷ κελλίῳ τὸν μοναχόν
|
Incipit |
|
Πῶς δεῖ ἡσυχάζειν ἐν τῷ κελλίῳ τὸν μοναχόν
|
Incipit |
|
Πῶς δεῖ νοεῖν ἐπὶ τοῦ Χριστοῦ τὴν φύσιν
|
Incipit |
|
ΠΩΣ ΔΕΙ ΠΑΡΑΤΗΡΕΙΝ ΤΑΣ ΦΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΙΒ' ΖΩΔΙΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟΝ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Πῶς δεῖ πιστεύειν; Εἰς Πατέρα καὶ Υἱὸν καὶ ἅγιον Πνεῦμα, Τριάδα ὁμοούσιον
|
Incipit |
|
Πῶς δεῖ πιστεύειν; Εἰς Πατέρα καὶ Υἱὸν καὶ ἅγιον Πνεῦμα, Τριάδα ὁμοούσιον
|
Incipit |
|
Πῶς δεῖ ποιῆσαι ἐν ἄλλῳ τρόπῳ χρυσογραμμίαν
|
Incipit |
|
Πῶς δεῖ πολλαπλασιάζειν
|
Titulus initialis |
|
ΠΩΣ ΔΕΙ ΣΚΕΠΤΕΣΘΑΙ ΤΑΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΝΤΑ
|
Titulus initialis |
|
ΠΩΣ ΔΕΙ ΣΥΣΤΗΣΑΙ ΤΡΙΓΩΝΟΝ; ΠΕΡΙ ΤΡΟΦΗΣ ΚΑΙ ΠΟΣΕΩΣ
|
Incipit |
|
Πῶς δεῖ ψηφίζειν τὸν ἥλιον ἐν ποίῳ ζωδίῳ ἐστί
|
Incipit |
|
Πῶς δυνάμεθα μὴ κρῖναι τὸν προφανῶς ἁμαρτάνοντα
|
Incipit |
|
Πῶς δύναται γνῶναι ἄνθρωπος ὅτι εὐπρόσδεκτός ἐστιν
|
Incipit |
|
πῶς δύναται λέγειν ὁ τυχὼν
|
Incipit |
|
ΠΩΣ ΔΥΝΑΤΑΙ ΤΙΣ ΠΑΝΤΟΤΕ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΘΑΙ
|
Incipit |
|
ΠΩΣ ΕΔΙΟΙΚΗΣΕΝ Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΑ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟΝ ΚΑΙ ΗΡ[ΞΑΤΟ
|
Desinit |
|
Πῶς ἐν τούτοις ὁ θεόφρων οὗτος διδάσκαλος
|
Incipit |
|
Πῶς ἑσθίει τίς καὶ πίνει εἰς δόξον θεοῦ
|
Incipit |
|
Πῶς εὑρέθη τὸ ἀλφάβητον ἤγουν τὰ κδ´ γράμματα ἐκ τῆς ἐτυμολογίας
|
Incipit |
|
πως η Μαγδαληνη, κατα τον Ματθαιον, ηψατο των ποδων του σωτηρος, και παλιν (?) η αυτη κατα Ιωαννης ακουει μη μου απτου.
|
Titulus initialis |
|
Πῶς καὶ διὰ τί οὐ ποιεῖ ὁ Θεὸς τὴν ψυχήν
|
Incipit |
|
Πῶς καὶ κατὰ τίνα τρόπον ἐχωρίσθησαν ἀφ’ ἡμῶν οἱ Λατῖνοι καὶ ἐξεβλήθησαν τῶν πρωτείων καὶ τῶν διπτύχων.
|
Titulus initialis |
|
Πῶς καὶ κατὰ τίνα τρόπον ἐχωρίσθησαν ἀφ’ἡμῶν οἱ Λατῖνοι καὶ ἐξεβλήθησαν τῶν πρωτείων καὶ τῶν διπτύχων
|
Titulus initialis |
|
Πῶς καὶ τίνα τρόπον ἐχωρίσθησαν ἡμῶν οἱ Λατῖνοι καὶ ἐξεβλήθησαν τῶν πρωτείων αὐτῶν καὶ τῶν διπτύχων
|
Titulus initialis |
|
Πως μου θρηνησω τον βιον τον ρυπαρον, και τα πληθη δεσποινα των αμετρων μου κακων, τι δε εξαγγελω σοι αγνη απορω και δειλιω αλλα βοηθει (?) μοι (?)
|
Textus |
|
ΠΩΣ ΝΑ ΨΑΛΛΩΣΙΝ ΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ ΙΔΙΩΤΑΙ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΝ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
πως νοητεον περι δε της ημερας εκεινης και της ωρας. ουδεις ειδεν. ουδε οι αγγελοι του θεου. Βασιλειου Καισαρειας.
|
Titulus initialis |
|
Πῶς νοητέον τὸ χυδαῖοι ἐγένοντο
|
Incipit |
|
πῶς ὁ δίαβολος διψᾷ τὴν τῶν ἀνθρώπων ἀπώλειαν
|
Desinit |
|
Πῶς ὁ λῃστὴς πρὸ τῆς ἀναστάσεως εἰσῆλθεν εἰς τὸν παράδεισον
|
Titulus initialis |
|
Πῶς οἴεσθε με διατεθῆναι τῇ προτεραίᾳ
|
Incipit |
|
πῶς οὐ πάντες οἱ παντάχου τῆς οικουμένης τυγχάνοντες σοί, εἴπερ καὶ τοῦ σοῦ συγκληρονόμου Χριστοῦ, ᾧ πρέπει πᾶσα δόξα ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Πῶς οὐκ εἶπεν ὅτι εὐθράνθητε, λαὸς Ἰουδαϊκός
|
Incipit |
|
ΠΩΣ ΟΥΚ ΗΝ ΔΥΝΑΤΟΝ ΗΜΙΝ ΤΗΝ ΤΕΤΡΑΔΑ
|
Incipit |
|
πῶς οὖν τὴν τοσαύτην ὠφέλειαν ἔχουσαν ἐπιστολὴν, οὐκ εδει κατὰριθμεῖσθαι ταῖς λοιπαῖς;
|
Desinit |
|
ΠΩΣ ΟΦΕΙΛΕΙ ΔΙΑΓΕΙΝ ΕΝ ΚΟΙΝΟΒΙΩ
|
Titulus initialis |
|
ΠΩΣ ΟΦΕΙΛΕΙ ΤΟΥΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ ΔΙΑΓΕΙΝ ΕΝ ΚΟΙΝΟΒΙΩ
|
Titulus initialis |
|
Πῶς ὀφείλομεν ἀσκανδαλίστως μεταλαμβάνειν τῶν ἁγίων μυστηρίων
|
Incipit |
|
ΠΩΣ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝ ΗΜΕΙΣ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΛΕΓΕΙΝ ΙΟΥΔΑΙΟΙΣ ΟΤΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΗΝ Ο ΘΕΟΣ
|
Incipit |
|
πως παρα Ματθαιω η Μαγδαληνη Μαρια
|
Incipit |
|
Πως παρα μεν τω Ματθαιω η Μαγδαληνη Μαρια
|
Incipit |
|
Πως παρα μεν τῳ Ματθαιῳ η Μαγδαληνη Μαρια
|
Incipit |
|
Πως παρα μεν τω Ματθαιω η Μαγδαληνη Μαρια μετα της ομωνυμου εωρακεναι εκτος του μνηματος
|
Incipit |
|
Πως παρα μεν τω Ματθαιω η Μαγδαληνη Μαρια μετα της ομωνυμου εωρακεναι εκτος του μνηματος
|
Incipit |
|
Πως παρα μεν τω Ματθαιω οψε σαββατων φαινεται εγηγερμενος ο σωτηρ, παρα δε τω Μαρκω
|
Incipit |
|
Πως παρα μεν τω Ματθαιω οψε σαββατων φαινεται εγηγερμενος ο σωτηρ, παρα δε τω Μαρκω
|
Incipit |
|
Πως παρα μεν τω Ματθαιω, η Μαγδαληνη Μαρια μετα της ομωνυμου Μαριας εωρακεναι
|
Incipit |
|
Πως παρα μεν τῳ Ματθαιῳ, οψε Σαββατων φαινεται εγηγερμενος ο σωτηρ, παρα δε τῳ Μαρκῳ πρωι μια των Σαββατων
|
Incipit |
|
Πῶς παρὰ τῷ Ματθαίῳ ἡ Μαγδαληνὴ Μαρία
|
Incipit |
|
πως παρα τω Ματθαιω η Μαγδαληνη Μαρια.
|
Incipit |
|
Πῶς τινες ἐκ ψιλῆς καὶ μόνης προφάσεως πλῆθος δακρύων καταφέρουσιν
|
Incipit |
|
Πῶς τῶν ἱερῶν λεγόντων Εὐαγγελίων ἀγχόνῃ χρήσασθαι τὸν Ἰούδαν
|
Incipit |
|
Πῶς φαίνεται ἡ σελήνη αἱματώδης
|
Incipit |
|
ΠΩΣ ΦΗΣΙΝ Ω ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΔΟΚΕΙ ΥΜΙΝ ΤΑ ΚΑΤ'ΕΜΕ
|
Incipit |
|
ΠΩΣ ΨΥΧΗ ΔΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΩΝ ΕΝΤΟΛΩΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΘΑΙΡΕΤΑΙ
|
Titulus initialis |
|
Πῶς, φησίν, ὦ ἐπίσκοποι, δοκεῖ ὑμῖν τὰ κατ' ἐμέ
|
Incipit |
|
ΡΑΒΔΟΣ ΟΥΝ ΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΛΩΡΟΣ
|
Incipit |
|
ΡΑΔΙΟΝ ΟΥΠΟΤΕ ΕΣΤΙΝ ΕΝ ΠΑΘΕΣΙ ΚΑΚΙΣΤΟΙΣ
|
Incipit |
|
ῥάδιον συνιδεῖν
|
Desinit |
|
ΡΑΖΗ ΘΑΥΜΑΣΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΛΟΙΜΙΚΗΣ ΕΞΕΛΛΗΝΙΣΘΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΣ ΣΥΡΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΗΜΕΤΕΡΑΝ
|
Titulus initialis |
|
ῤαθυμία βεβαπτισμένοι. ὠς δέ κατέλαβον τὴν ἐξωτέραν
|
Desinit |
|
ῥᾳθυμίας καὶ σπουδῆς
|
Incipit |
|
Ῥανίδος δίκην ὀλίγης αἱ πονηραὶ καὶ μικραὶ ἡμέραι
|
Incipit |
|
ῥαντισθῶμεν ... καὶ ὁ ἀψευδὴς Ἰησοῦς θεὸς πιστευθῆι, καὶ μετὰ τοῦ Πατρὸς προσκυνηθῆι
|
Incipit |
|
Ῥαψῳδία ἐστὶ μέρος ποιήματος περιλαβόν
|
Incipit |
|
ΡΓ'· ΣΚΕΥΑΣΙΑ ΤΡΟΧΙΣΚΟΥ ΠΡΟΣ ΚΑΚΟΗΘΗΝ ΔΥΣΕΝΤΕΡΙΑΝ
|
Desinit |
|
Ρεῖτε δακρύων ὀφθαλμοί, ξουνοὺς καὶ ματωμένους
|
Incipit |
|
ῥευματίζεσθαι τὰ ἕλκη σπουδάζομεν
|
Desinit |
|
ῥηθέντα ἄλλῳ δέ
|
Desinit |
|
Ῥηιδίως σε ἔπαινος ἄγει
|
Incipit |
|
Ῥῆμα δέ ἐστι
|
Incipit |
|
ῥῆμα παρόδιον τετριμμένον ἐν τῇ χρήσει τῶν πολλῶν, καὶ ἀπὸ ὀλίγων ἐπὶ πλείονα ὅμοια μεταληφθῆναι δυνάμενον, ὡς τὸ “πτύω εἰς κόλπον” καὶ “ὕβρις Κενταύρων” καὶ “ἄνω ποταμῶν”
|
Desinit |
|
ῥήματα δογματικὰ ἁγίων πατέρων περὶ τῆς ἐνσάρκου οἰκονομίας τοῦ κυρίου καὶ θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
|
Titulus initialis |
|
Ῥήματα δός μοι ἐν ἀνοίξει στόματος
|
Incipit |
|
Ῥήματα κεφαλαιώδη ἐκ τῶν ὁσίων πατέρων ἡμῶν κατὰ ἀλφάβητον, συντεθέντα εἰς ὑποθέσεις διαφόρους.
|
Titulus initialis |
|
ρηματων διψους λαβοι.
|
Desinit |
|
Ῥήσεις διάφοροι γραφικαὶ, συλλεγεῖσαι εἰς ἀπόδειξιν τοῦ εἶναι τὸ Πνεῦμα καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ, μεθ’ ἃς ἕτεραι χρήσεις καταστρωννύονται ἐν τῇ παρούσῃ βίβλῳ εἰς ἀπόδειξιν τοῦ εἶναι τὸ Πνεῦμα διὰ τοῦ Υἱοῦ ἐκ τοῦ Πατρὸς, καὶ ἐπειδὴ αἱ μὲν ἐκ τοῦ Υἱοῦ, αἱ δὲ διὰ τοῦ Υἱοῦ ἀποδεικνύουσιν εἶναι αὐτὸ, εἰς παράστασιν τοῦ ἰσοδυνάμου τῆς διὰ καὶ τῆς ἐκ, ἀκολούθως παρευθὺς ἕτεραι γραφικαὶ χρήσεις καταστρωννύονται, δι’ ὧν τὸ τῶν προθέσεων ἰσοδύναμον ἀποδείκνυται.
|
Titulus initialis |
|
ΡΗΣΕΙΣ ΝΟΥΘΕΤΙΚΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΑΧ ΜΕΤΑΒΛΗΘΕΙΣΑΙ ΔΙΑ ΚΕΝΟΛΟΓΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
ΡΗΤΟΡΙΚΗ ΕΣΤΙ ΔΥΝΑΜΙΣ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΚΑΣΤΟΝ ΠΙΘΑΝΟΥ
|
Incipit |
|
Ρητορική ἐστι δύναμις περὶ ἕκαστον τοῦ θεωρῆσαι τὸ ἐνδεχομένον πιθανὸν κατὰ τὸν Ἀριστοτέλη ἐν τῷ α΄ τῆς πρὸς Θεόδεκτον ρητορικῆς
|
Incipit |
|
Ῥητορική ἐστι δύναμις τεχνική
|
Incipit |
|
Ῥητορική ἐστι δύναμις τεχνικὴ πιθανοῦ λόγου
|
Incipit |
|
ΡΗΤΟΡΙΚΗ ΕΣΤΙ ΤΗΧΝΗ ΠΕΡΙ ΛΟΓΟΥ ΔΥΝΑΜΙΝ
|
Incipit |
|
Ῥητορικοῦ λόγου τρία καθέστηκεν εἴδη
|
Incipit |
|
Ῥητορικοῦ λόγου τρία καθέστηκεν εἴδη. Συντομὴ περί τινων μέρων τῆς ῥητορικῆς
|
Incipit |
|
Ῥητὸς ἀριθμός ἐστιν ὁ ἐξ ὅλων μονάδων συγκείμενος
|
Incipit |
|
Ῥήτωρ μὲν Εὐστράτιος, ἀλλ’ οὖν οἷς δέοι
|
Incipit |
|
ρητωρ ρητορευει δε Λουκας πανσοφως
θεου λογου γεννησιν και του προδρομου.
|
Textus |
|
ῥὶν ἱερακόδις, ἀλαζὼν καὶ μωρὸς καὶ ἅρπαξ
|
Desinit |
|
ΡΙΝΗΜΑ ΣΙΔΗΡΟΥ ΠΥΡΟΕΝΤΟΣ ΣΤΟΜΩΜΕΝΟΥ
|
Incipit |
|
ΡΚ' ΠΕΡΙ ΔΡΥΟΣ, ΑΠΑΝΤΑ ΜΕΝ ΤΑ ΜΟΡΙΑ ... ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΔΕ ΤΟ ΕΝ ΤΩ ΦΛΟΙΩ
|
Desinit |
|
ρμδʹ χιλιαδες.
|
Detail(s) |
|
Ῥοαὶ καὶ μῆλον καὶ φοίνιξ καὶ οἱ λοιποὶ τῶν ἀκροδρύων καρποὶ
|
Incipit |
|
ΡΟΔΑ ΛΙΤΡ. Δ', ΕΠΙΧΥΣΟΝ ΥΔΩΡ ΖΕΟΝ ΕΙΣ ΧΥΤΡΟΝ ΕΠΑΝΩ ΤΩΝ ΡΟΔΩΝ
|
Incipit |
|
Ῥόδα· κομίδ· γλυκυῤῥίζει· τραγάκανθαν
|
Incipit |
|
Ῥόδον ἐτυμολογεῖται ἀπὸ τοῦ ῥᾷον ὁδεύειν
|
Incipit |
|
Ῥόδον τὸ ἁμάραντον
|
Incipit |
|
Ῥόδον τὸ ἁμάραντον
|
Incipit |
|
Ῥόδον τὸ ἁμάραντον
|
Incipit |
|
Ῥόδον τὸ ἁμάραντον
|
Incipit |
|
Ῥόδον τὸ ἁμάραντον
|
Incipit |
|
Ῥόδων οὐγγίας γ´· ἐλαίου ὀμφακίνου λίτρον ἥμισυ
|
Incipit |
|
Ῥοήν μου τῶν δακρύων
|
Incipit |
|
Ῥοῖζος στεγανὸς ὑδάτων
|
Incipit |
|
Ῥουφῖνος δὲ... ὅμοιόν τι... συνεγράψατο
|
Incipit |
|
ῥούφου ἐφεσίου μονοβίβλου, τίνας δεῖ καθαίρειν, καὶ ποίοις καθαρτηρίοις καὶ πότε
|
Titulus initialis |
|
ΡΥΛΑΤΤΕΙΝ ΑΥΤΟΣ ΔΕ ΤΗ ΤΗ ΠΗΓΗ ΠΡΟΣΤΑΣ ΤΗΝ ΤΕ ΚΟΜΗΝ
|
Incipit |
|
Ῥύπου γένομεν σχεδὸν ἅπαντες
|
Incipit |
|
Ῥῦσαι με, Σεμνή, δαιμόνων τυραννίδος
|
Incipit |
|
Ῥωλεκαμβυλ? μηδεὲς συλεμερπῶν ἁμερπῶν ἁμερπῆς
|
Incipit |
|
Ῥώμη παλαιὰ μὴ φθόνει τὸν δεσπότην
|
Incipit |
|
Ῥῶσιν διὰ τοῦ ῥαντίσματος
|
Incipit |
|
Ῥῶσιν διὰ τοῦ ῥαντίσματος
|
Incipit |
|
ςʹ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΚΑΙ ΟΤΙ ΟΥ ΔΙΑ ΣΗΜΕΙΩΝ ΜΟΝΟΝ ΕΦΗΛΚΟΝ
|
Incipit |
|
ΣΑΒΑΛΛΩ]ΝΑ ΠΡΟΥΜΗΝΗ, ΔΟΥΘΑΗΛ, ΘΑΡΣΑΛΗ
|
Incipit |
|
Σάββατον ἡ ἑβδόμη ἡμέρα κέκληται
|
Incipit |
|
Σαββάτου ἔχων ὁδόν· τοσοῦτον διάστημα
|
Incipit |
|
Σάλπιγξ μεγίστη τῶν λόγων Λουκᾶς πέλει,
σάλπιγξ σοβοῦσα τὴν πλάνην τῶν δαιμόνων,
καὶ πρὸς βίον λήγοντα μηδαμῶς γένος
βροτῶν τρέχειν πείθουσα, καὶ ψυχῶν νόσον
τοῖς φαρμάκοις λύουσα τῶν χρηστῶν λόγων˙
ἰατρὸς γὰρ σωμάτων καὶ ψυχῶν μέγας.
|
Textus |
|
Σαλπίσατε ἐν νεομηνίᾳ σάλπιγγί, φησιν ὁ Δαβὶδ, ἐν εὐσήμῳ ἡμέρᾳ ἑορτῆς ἡμῶν
|
Incipit |
|
Σαλωμην την γυναικα Ιωσηφ, δυο αδελφων αρρενων.
|
Desinit |
|
Σάμερον εἰς δίας Ὑπερίονος
|
Incipit |
|
σαν αυτω. ο δε ημετερος δεσποτης
|
Incipit abruptus |
|
Σάρδιον τὸ βαβυλώνιον καλούμενον
|
Incipit |
|
Σάρδιον τὸ καὶ βαβυλώνιον καλούμενον πυρίτης μέν ἐστιν αἱματώδης
|
Incipit |
|
Σάρδιον, [το]πάζιον, σμάραγδος
|
Incipit |
|
σαρκὸς ἡδονῶν
|
Desinit |
|
σαρκωσιν διαγραφει.
|
Desinit |
|
σάρκωσιν Υἱοῦ, Τριάδος φύσιν μίαν
|
Desinit |
|
ΣΑΤΟΣ ΕΣΤΙΝ Ο ΜΟΔΙΟΣ
|
Incipit |
|
ΣΑΥΤΩ ΔΕ ΤΗΝ ΜΕΓΙΣΤΗΝ ΑΠΟΔΟΣ ΩΦΕΛΕΙΑΝ
|
Desinit |
|
Σὲ δέ, ὦ βέλτιστε, ἥκιστά μοι χρῆναι θαυμάζειν δοκεῖ εἰ βιβλίον ἐκδεδωκόσιν ἡμῖν
|
Incipit |
|
Σὲ δυσωπῶ ἐλεήμων
|
Incipit |
|
Σὲ δυσωπῶ ἐλεήμων καὶ ποιητὰ Κύριε
|
Incipit |
|
σὲ ἡ σὺν ἡμῖν ἐν κυρίῳ προσαγορεύει… ποθεινότατε ἀδελφέ.
|
Desinit |
|
Σὲ καὶ τῇ πόλει ταύτῃ πάγκοινον ἀγαθὸν ἐν ἁπάσῃ χρείᾳ καὶ χρόνῳ παντὶ καὶ ἰδίως ἑκάστοις πατέρα καὶ κηδεμόνα
|
Incipit |
|
σε κήδεσθαι καὶ προΐστασθαι
|
Desinit |
|
σε Μαρκε τον φωστηρα της οικουμενης
εξεικονιζω και σεβω κατα χρεως
ως δευτερον κηρυκα του θεου λογου.
|
Textus |
|
Σὲ τὸν ἐκ τοῦ πάντων Θεοῦ καὶ Δεσπότου προφήτην
|
Incipit |
|
Σὲ τὸν Θεὸν αἰνοῦμεν, σὲ τὸν Δεσπότην ὁμολογοῦμεν
|
Incipit |
|
Σὲ τὸν πανάγαθον Λόγον ἐκδυσωπῶ, Κύριε
|
Incipit |
|
Σὲ τοῦ Χριστοῦ προδήλως φήσαντος
|
Incipit |
|
Σὲ τοῦ Χριστοῦ προδήλως φήσαντος
|
Incipit |
|
σε υμνουμε σε ευλογουμε σοι ευχαριστουμε κυριε και δεομεθα σ [σε]
|
Textus |
|
σὲ φιλοστοργίας καὶ σπουδῆς σημεῖόν ἐστι
|
Desinit |
|
Σὲ Χριστὲ πόθον καὶ σοὺς ζωηροὺς λόγους,
πολλὴν ὑπέστην παρ’ ἐχθρῶν ἀοράτων·
ζάλην ἄμετρον περικοπὴν παντοίαν·
ἀπὸ δὲ τῶν ὁρατῶν καὶ φθονερῶν ἀνθρώπων·
ἐκ τῶν ἀδελφῶν τῶν ἐκ τοῦ κοινοβίου,
ὀνείδη καὶ σκόμματα ὑστέρησιν καὶ θλίψιν·
εἰς δὲ τὸ ὕφος ὃ εἰργασάμην κόπον
ὡς οἶδας ὑπὲρ δύναμιν πᾶσαν·
ταύτην τὴν βίβλον τὴν νέαν διαθήκην·
καὶ ἐξύφανα τὸν πόθον τῆς καρδίας
καὶ πεπλήρωκα τῆς ψυχῆς μου τὸ φίλτρον·
αὐτὸς οὖν φιλάνθρωπε δικαιοκρίτα·
πρόσδεξαι ταύτην εἰς λύσιν τῶν κακῶν μου·
πάντων ὧνπερ ἥμαρτον ἐν ὅλη τῆ ζωῆ μου·
καὶ τάξων κἀμὲ μετὰ τῶν ἐκλεκτῶν σου·
τῶν ἠγαπηκότων σε ἐκ ψυχῆς ὅλης.
|
Textus |
|
Σέ, θεοτόκε παρθένε, τῶν ἀγγέλων οἱ δῆμοι καὶ πάντων τῶν ἁγίων οἱ χοροὶ πάσαις τιμαῖς περιέπουσι νῦν, ὡς μητέρα τοῦ κτίστου ἀφράστως γενομένην δι’ ἡμᾶς, καὶ ἡμεῖς ὁμοφρόνως ἐν ὕμνοις μεγαλύνομεν.
|
Desinit |
|
σε, παρθενομητορ, ευλαβως αει δοξαζομεν.
|
Desinit |
|
Σέ, τὸ ἀϊδιον καὶ ἀνέσπερον φῶς, ὁ Θεὸς ἡμῶν
|
Incipit |
|
Σεβασμιοτέραν ἑορτὴν καὶ πανήγυριν δείκνυσιν ἀεί
|
Incipit |
|
Σεβασμιοτέραν ἑορτὴν καὶ πανήγυριν δείκνυσιν ἀεί
|
Incipit |
|
Σεβήρου τοῦ δυσσεβοῦς τὸ βασίλειον σκῆπτρον Ῥωμαίοις διέποντος
|
Incipit |
|
σεβομένων μὲν καὶ διὰ πάσης ἀγόντων
|
Incipit |
|
Σέβων ἅλυσιν οὐχὶ σίδηρον σέβω,
|
Incipit |
|
σεδὲκ γὰρ ἡ δικαιοσύνη Ἐμμανουήλ μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός
|
Desinit |
|
Σεδράχ, Μισὰχ καὶ Ἀβδεναγώ
|
Incipit |
|
Σειρήνων ἀρτιφανεσ' ἥδιστον
|
Incipit |
|
σελάχια εἰσὶν ὅσα λεπίδας
|
Incipit |
|
Σελέντιον δημηγορηθὲν παρὰ βασιλέως κῦρ Μιχαὴλ τοῦ Δούκα
|
Titulus initialis |
|
Σελέντιον ἐκφωνηθὲν ἐπὶ τῶν ἡμερῶν τῆς βασιλίσσης
κυρᾶς Θεοδώρας
|
Titulus initialis |
|
Σελέντιον ὡς ἀπὸ τοῦ βασιλέως τοῦ Διογένους
|
Titulus initialis |
|
Σελήνη δὲ ἔτη κε, μῆνας κε, ἡμέρας κε, ὥρας κε / Τέλος τῆς τετρακτῆς βίβλου καὶ ἀποτελεσματικῆς Πτολεναίου τοῦ Ἀιγυπτίου
|
Desinit |
|
Σεληνοδρόμιον σὺν Θ(ε)ῷ ἁγίῳ·ποηθὲν παρὰ τοῦ πανιἐροτάτου καὶ ὑπερτίμου ἀρχίἐπισκόπου Θεσαλονίκης· κυροὺ Ἰσιδόρου τοῦ Θαυματουργοῦ
|
Titulus initialis |
|
ΣΕΛΙΔΕΣΙΝ ΕΗΣΙ ΧΕΙΡΕΣΙ ΘΕΙΝΤΑ
|
Desinit |
|
Σεμνύνει μὲν τοὺς εὐδοκίμους ἀθλητὰς τῶν διηνυσμένων αὐτοῖς
|
Incipit |
|
Σένε ἐξάγια β´ πολυπόδιν ἐξάγια β´
|
Incipit |
|
Σεπτεμβρίου γ´, κ´, κδ´
|
Incipit |
|
Σεπτεμβρίῳ γάλακτος ἀδεῶς πίνειν
|
Incipit |
|
Σερρόν σοι δῶκεν σοφίης φρένα
|
Incipit |
|
σῆμα μέδοντος καὶ δεσπότου τῶν ὅλων
ἐνθάδε τῦπ(ος) στῖφος τρέπω δαιμόνων
|
Textus |
|
σημα μεδοντος και δεσποτου των ολων
|
Incipit |
|
Σημαίνει δὲ τοὺς θανατηφόρους καὶ ἐπικινδύνους
|
Incipit |
|
σημαίνει ἡ βίβλος τοῦ μακαρίου Ἰὼβ τὴν εἰς Ἰουδαίους τοῦ θεοῦ κηδεμονίαν
|
Incipit |
|
σήμαντρα ταῦτα τῆς βασιλείας δύο
|
Desinit |
|
Σημασία εἰς τὴν ὅρασιν τοῦ προφήτου Ἰεζεκιήλ, ἐν ᾗ ἐπὶ τῶν τεσσάρων ζῴων ὁμοίωμα θρόνου καὶ ἐπὶ τοῦ ὁμοιώματος τοῦ θρόνου, ὁμοίωμα ὡς εἶδος ἁνθρώπου
|
Titulus initialis |
|
Σημασία εἰς τὴν ὅρασιν τοῦ προφήτου Ἰεζεκιήλ, ἐν ᾗ τὰ ὀστᾶ τὰ ξηρὰ τῶν ἀνθρώπων τὸ πρότερον ἀπολαμβάνουσιν εἶδος
|
Titulus initialis |
|
σημεῖα πεποιηκὼς ἐν εἰρήνῃ πρὸς κύριον ἀπεδήμησεν
|
Desinit |
|
σημεῖα ποιεῖν, καὶ μετὰ ταῦτα ἀνελήφθη, καὶ τοῦτο τέλος ἔχει, τὸ κατὰ Μάρκον εὐαγγέλιον. ἔχει δὲ τὸ κατὰ Μάρκον εὐαγγέλιον, στίχους ͵αχʹ.
|
Desinit |
|
Σημεῖα ὑδάτων καὶ πνευμάτων καὶ χειμώνων καὶ εὐδιῶν ὧδε ἐγράψαμεν
|
Incipit |
|
Σημεῖα ὑδάτων καὶ πνευμάτων καὶ χειμώνων καὶ εὐδιῶν, ὦδε ἐγράψαμεν
|
Incipit |
|
ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑΡΙΑ...ΕΣΟΔΩΝ ΚΑΙ ΕΞΟΔΩΝ ΤΟΥ, ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΔΟΣΟΛΗΨΙΩΝ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ
|
Titulus initialis |
|
σημείωσαι δὲ ὡς πᾶσαι μὲν ἅγιαι αἱ τοῦ Παύλου ἐπιστολαί ἔχουσι δέ τι πλέον αἱ δεδεμένου αὐτοῦ πεμφθεῖσαι· ἡ πρὸς Φιλιππησίους αἱ πρὸς Φιλήμονα· ἡ πρὸς Τιμόθεον· ἡ πρὸς Ἐφεσίους· καὶ αὕτη· ὡσανεὶ γὰρ ἀριστεὺς σφαγὰς μεταξὺ καὶ τρόπαια ἱστὰς. ἐπέστελλε· πόλις δὲ αἱ Κολασσαὶ· Φρυγίας τῆς κάτω· οἰόμενοι δι' ἀγγέλων γενέσθαι τὴν προσαγωγὴν ἡμῶν πρὸς τὸν πατέρα. ἀλλ' οὐ δι' υἱοῦ· καὶ πολλὰς ἔχοντες Ἰουδαικὰς παρατηρήσεις καὶ Ἑλληνικὰς· ἃ δὴ καὶ διορθοῦται γράφων·
|
Textus |
|
Σημείωσαι δέ, ὅτι ἄλλος οὐδείς ἐστιν νυμφίος ἢ μὴ μόνος ὁ Χριστός
|
Incipit |
|
Σημείωσαι καὶ ταῦτα διὰ τὰ ὄπισθεν εἰρημένα
|
Incipit |
|
ΣΗΜΕΙΩΣΑΙ ΟΤΙ Ο ΑΝΑΚΡΕΟΝΤΙΟΣ ΣΥΓΚΕΙΤΑΙ ΕΞ ΑΝΑΠΑΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΙΑΜΒΩΝ ΔΥΟ
|
Incipit |
|
Σημείωσαι ὅτι καὶ προεγήτευσεν ὁ μέγας Διονύσιος
|
Incipit |
|
Σημείωσαι ὅτι πολλῶν γεγονυτῶν συνόδων, διὰ τί πέντε μόνας ἐκάλεσεν οἰκουμενικάς.
|
Additio |
|
Σημείωσαι ὅτι τὰ τῆς πρώτης καὶ δευτέρας κλίσεως
|
Incipit |
|
Σημείωσαι πῶς ἔλαβε τὴν ὕδραν
|
Incipit |
|
Σημείωσαι τὰ ψήφια ὧδε παρασεσημείωται
|
Incipit |
|
ΣΗΜΕΙΩΣΑΙ ΤΗΝ ΑΠΑΣΑΝ ΔΙΗΓΗΣΙΝ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΩΣ
|
Titulus initialis |
|
Σημείωσαι τὸ παράδειγμα
|
Incipit |
|
Σημείωσαι· Ὁ Φιλόσοφος τῷ δέει τῶν χυδαίων καὶ πεπλανημένων, οἳ τὸ πᾶν ἦσαν ἐν Ἕλλησι τότε
|
Incipit |
|
Σημείωσις καὶ ἀνάμνησις τῶν Κτιτόρων τῶν τοῦ Ἁγίου Διονυσίου Ἱεροῦ Κοινοβίου
|
Titulus initialis |
|
Σημειωσις των τεσσαρων ευαγγελιστων τα ειδη.
|
Titulus initialis |
|
Σημειωτέον δὲ τὸ ἀπηλιώτης
|
Incipit |
|
Σήμερον ἀγαθοὶ Χριστιανοὶ καὶ φιλέορτοι, τὴν ἀδιήγητον καὶ φρικτήν
|
Incipit |
|
Σήμερον ἀγγελικῇ παρατάξει ὑμνῳδίαι φαιδρύνονται
|
Incipit |
|
Σήμερον δείκνυσιν ὁ Δεσπότης Ἰησοῦς Χριστὸς τὴν εὐγένειαν
|
Incipit |
|
Σήμερον διαλαμβάνει ἡ εὐαγγελικὴ φωνὴ περὶ τοῦ πταίσματος τῆς ἀχαριστίας
|
Incipit |
|
Σἠμερον ἐπέστη ἠμῖν ἑορτὴ ... τοῦτον χαρμονικῶς ἀσπαζόμεθα · τοῦτο ἔστιν ἀδελφοὶ
|
Incipit |
|
Σήμερον ἡ Ἐκκλησία δαδουχεῖται μυστικῶς
|
Incipit |
|
Σήμερον ἡ τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησία μνήμην ἑορτάζει τῶν ἁγίων θεοφόρων πατέρων τῶν τριακοσίων δέκα καὶ ὀκτώ
|
Incipit |
|
Σήμερον ἡ τοῦ Χριστοῦ ὀρθόδξος
|
Incipit |
|
Σήμερον ἡμᾶς, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, πρὸς σωτηρίαν καλεῖ τὸ ἅγιον Εὐαγγέλιον
|
Incipit |
|
Σήμερον ὁ ἡμέτερος διδάσκαλος
|
Incipit |
|
Σήμερον ὁ Φαρισαῖος εἰς ἄριστον τὸν δεσπότην ἐκάλεσε
|
Incipit |
|
σήμερον πλούσιος, καὶ αὔριον πένης· σήμερον δικάζει, καί αὔριον καταδικάζεται· ὁρᾷς τὴν [ τοῦ βίου
|
Desinit |
|
Σήμερον συγκαλεῖται ἡμᾶς, ἀδελφοί, πρὸς πανήγυριν
|
Incipit |
|
Σήμερον τὰ τίμια δορυφορούμενα πάθη
|
Incipit |
|
Σήμερον τὸ ἱλαρὸν ἔαρ Χριστὸς ὁ τῆς δικαιο[σύνης] ἥλιος
|
Incipit |
|
Σήμερον υἱὸς Ὀλυμπίου ἀμφέος εὐρυμέδοντος
|
Incipit |
|
Σήμερον φαιδρῶς προϋπαντήσωμεν
|
Incipit |
|
Σήμερον φαιδρῶς προϋπαντήσωμεν
|
Incipit |
|
Σήμερον, ἀγαπητοὶ ἀδελφοὶ καὶ χριστιανοί, ἔφθασεν εἰς ἡμᾶς
|
Incipit |
|
Σήμερον, ἀγαπητοὶ ἀδελφοὶ καὶ Χριστιανοί, ἔφθασεν εἰς ἡμᾶς
|
Incipit |
|
Σήμερον, ἀγαπητοί, τὸν ἰατρὸν προσκυνήσωμεν. Ἰδοὺ γὰρ
|
Incipit |
|
Σήμερον, ἀδελφοί, κάμνοι ἡ ἁγία τοῦ Θεοῦ ἐκκλησία ἀνάμνησιν
|
Incipit |
|
Σήμερον, ἀδελφοί, μᾶς προθέτει τὸ θεῖον καὶ ἱερὸν Εὐαγγέλιον
|
Incipit |
|
σὴν κραδίην γὰρ ἔγνων καὶ ὀνείδεα σεμνὰ φιλίης
|
Desinit |
|
ΣΗΡΙΔΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΠΙ ΚΥΚΛΟΥ
|
Incipit |
|
σῆς ἀγαθῆς ἐλπίδος, ἔκ τε παγίδων σάου
|
Desinit |
|
Σῆψις σητοτροφὸς καὶ πανδαμάτωρ χρόνος ἕρπων
|
Incipit |
|
σθένει τε τῶν πρεσβειῶν σου στήριξόν με σὺν τῷ διαφέροντί μοι πατρὶ καὶ τῇ ἀνατεθειμένῃ ποίμνῃ… ἀμήν.
|
Desinit |
|
σθένει τοῦ μόνου φιλανθρώπου δεσπότου
|
Desinit |
|
σθνήθειαν ἔχη (sic) πάντα ὁ ἀχανὴς καὶ φθονερὸς διάβολος πολυτρόπως νὰ πολεμᾷ τὸν ἄνθρωπον
|
Incipit |
|
Σιγγίλιον Ἱερεμίου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως ἐκδοθὲν τῷ ζπγ΄ (1575) ἐν μηνὶ Σεπτεμβρίῳ ἰνδ. γ' περὶ μετατροπῆς τῆς Λαύρας εἰς κοινόβιον. Τοῦτο συνυπογράφει καὶ ὁ πατριάρχης Ἀλεξανδρείας Σίλβεστρος μετὰ δώδεκα ἄλλων ἀρχιερέων
|
Titulus initialis |
|
ΣΙΓΗΣΟΝ ΔΑΥΙΔ, ΡΙΨΟΝ ΕΡΜΗ
|
Incipit |
|
Σιγίλλιον Διονύσιου τοῦ πατριάρχου (1688) περὶ τῶν ἐν Βλαχίᾳ κτημάτων τῆς τοῦ Πωγωνάτου Μονῆς ἐν τοῦ ἀρχιεπισκοπῇ Πωγωνιανῆς
|
Titulus initialis |
|
Σιδηρός ἐστι μοῦνος ὃν στέργει Κάπυς
|
Incipit |
|
ΣΙΔΗΡΩ ΕΙΣ ΤΟ ΜΗ ΑΝΑΝΕΥΣΑΙ
|
Desinit |
|
Σιλβάνος ὁ τῆς Τρωάδος
|
Incipit |
|
Σίμων δὲ ὁ ἐπικληθεὶς Ιούδας, ἐν Ευλεροπόλει· καὶ ἀπὸ Γάζης, ἕως Αἰγύπτου κηρύξας τὸν Χριστόν.
|
Desinit abruptus |
|
Σιμων ο λεγομενος Πετρος, Ανδρεας ο αδελφος αυτου
|
Incipit |
|
Σιμῶν Πέτρος ὁ λεγόμενος Κηφᾶς, ὡς διὰ τῶν ἐπιστολῶν αὐτοῦ μανθάνομεν
|
Incipit |
|
Σίμων Πέτρος, ἐν Γαλιλαίᾳ καὶ τοῖς μεσογείοις Πόντου Γαλατίας Καππαδοκίας
|
Incipit |
|
Σίμων προσήγαγε χρήματα, καὶ ὁ Πέτρος ἐξήνεγκε κατ’ αὐτοῦ τὴν ἁρμόττουσαν ἀπόφασιν. ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Σίμων... ἐν τῇ Ἰουδαία ἐπὶ Δομιτανοῦ
|
Desinit |
|
Σίμωνα δὲ τὸν Κανανίτην ζηλωτὴν ἐκάλεσε
|
Desinit |
|
Σίμωνα· Ἰούδαν· Ἰωσή · Ἐσθηρ · Μαρίαν.
|
Desinit |
|
Σιμώνίδης ὁ ποιητὴς ἀφίκετό ποτε πρὸς Ἱέρονα τὸν τύραννον
|
Incipit |
|
Σιρὰχ διήγησις εὐσεβοῦς διὰ παντὸς σοφή
|
Incipit |
|
σῖτος,ὀλίγος ἀρτος, καὶ ὕδατος πόσις, κατακεῖσθαι δὲ
|
Desinit abruptus |
|
Σιωπῆς οὐδὲν ἄμεινον ὁ τραγικός φησι Σοφοκλῆς
|
Incipit |
|
σκανδαλίζειν
|
Incipit |
|
σκανδαλίζοντες ποίαν ἀξίαν εὕροιεν κόλασιν;
|
Desinit |
|
Σκεπασάτω με ἡ χείρ σου, Δέσποτα, καὶ ἔλθοι ἐπ' ἐμὲ τὸ ἔλεός σου
|
Incipit |
|
Σκευασία γλυκύσματος ὅπερ ὀνομάζουσιν δάκτυλον... μάνναν ἀλεξανδρίνην στα. γ', ῥοδόμελιν στα. α'.
|
Desinit |
|
ΣΚΕΥΑΣΙΑ Η ΔΙΑ ΚΡΟΚΟΥ ... ΑΝΕΛΟΜΕΝΟΣ ΧΡΩ
|
Desinit |
|
ΣΚΕΥΑΣΙΑ Η ΔΙΑ ΚΡΟΚΟΥ .... ΑΝΕΛΟΜΕΝΟΣ ΧΡΩ
|
Desinit |
|
ΣΚΕΥΑΣΙΑ Η ΜΙΘΡΙΔΑΤΙΣ
|
Titulus initialis |
|
ΣΚΕΥΑΣΙΑ Η ΤΗΣ ΔΙΑΧΥΛΟΥ ΣΚΕΥΑΣΙΑ Η ΤΗΣ ΑΝΕΤΗΣ ΣΚΕΥΑΣΙΑ Η ΤΗΣ ΙΣΙΔΟΣ
|
Titulus initialis |
|
ΣΚΕΥΑΣΙΑ ΙΑΜΑΤΟΣ ΚΑΘΑΡΤΙΚΟΥ ΚΑΘΑΙΡΟΝΤΟΣ ΑΝΩΔΥΝΩΣ
|
Titulus initialis |
|
Σκευασία μελιλράτου· μέλιτος μέρος α', ... αἴρε δὲ ἀπ' αὐτοῦ συνεχῶς τὸ ἀφρόν
|
Desinit |
|
ΣΚΕΥΑΣΙΑ ΝΑΡΔΙΝΟΥ ΕΛΑΙΟΥ
|
Incipit |
|
ΣΚΕΥΑΣΙΑ ΤΟ ΔΙ' ΑΛΩΝ ... ΑΛΑΤΟΣ ΚΟΙΝΟΥ ΟΥΓΓΙΑΣ Ε', ΚΗΡΟΥ ΛΙΤΡΑΣ ΤΡΕΙΣ
|
Desinit |
|
ΣΚΕΥΑΣΙΑ ΤΟ ΔΙΑ ΜΑΡΓΑΡΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Σκευασία τὸ κλειδίον
|
Incipit |
|
ΣΚΕΥΑΣΙΑ ΤΟ ΜΝΑΣΙΟΝ, ΒΑΛΕ ΤΟΝ ΒΟΕΙΔΑΡΓΥΡΟΝ ... ΕΝΙ ΕΨΗΜΕΝΟΝ
|
Desinit |
|
ΣΚΕΥΑΣΙΑ ΤΟΥ ΔΡΟΣΑΤΟΥ· ΡΟΔΩΝ ΛΙΤΡ. ΙΔ'
|
Incipit |
|
ΣΚΕΥΑΣΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΟΠΤΟΥ ... ΚΗΡΟΥ ΛΙΤΡΑΣ Γ', ΝΑΡΔΟΥ ΕΛΑΙΟΥ ΤΟ ΑΡΚΟΥΝ
|
Desinit |
|
Σκευασία τοῦ μιθριδάτου
|
Titulus initialis |
|
Σκευασία τοῦ ναρδίνου μύρου· ἐλαίου πρωτίου
|
Incipit |
|
ΣΚΕΥΑΣΙΑ ΤΟΥ ΝΑΡΔΟΥ
|
Incipit |
|
ΣΚΕΥΑΣΙΑ ΤΟΥ ΝΑΡΔΟΥ. ΕΛΑΙΟΥ ΠΡΩΤΕΙΟΥ
|
Incipit |
|
ΣΚΕΥΑΣΙΑ ΤΟΥ ΝΑΡΔΟΥ. ΣΚΕΥΑΣΙΑ Ο ΔΙΑ ΚΑΦΟΥΡΑΣ
|
Incipit |
|
Σκευασίαι αἱ διὰ τῶν ἐμπλάστρων
|
Titulus initialis |
|
ΣΚΕΥΑΣΙΑΙ ΔΙΑ ΤΩΝ ΕΜΠΛΑΣΤΡΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Σκευασίαι σὺν Θεῷ· κοκκίων· ζουλαπίων· ἐμπλάστρων· συντεθεῖσα εἰς τὴν Ἑλλάδα παρὰ Ἰουδαίου Βενιαμίν
|
Titulus initialis |
|
Σκευασίαι σὺν Θεῷ· κοκκίων· ζουλαπίων· ἐμπλάστρων· συντεθεπισα εἰς τὴν Ἑλλάδα παρὰ Ἰουδαίου Βενιαμίν
|
Titulus initialis |
|
Σκέψαι, πῶς διηγεῖται τὰς αἰχμαλωσίας καὶ ἐπιστροφάς
|
Incipit |
|
Σκηνὴ τὸ πρὸς καιρὸν οἴκημα ἢ ἄλλο τι τοιοῦτον διὰ σκέπην γεγονός
|
Incipit |
|
Σκῆπτρα δικαιοσύνης, ἐπίκλητε Σάβελλε, τινάσσων
|
Incipit |
|
Σκηπτροκρατοῦντος δυσσεβοῦς Λικιννίου | ἄπειρος ἦν τις δόξα τῶν εἰδωλείων
|
Incipit |
|
σκιρτᾶν καὶ γεγηθέναι ἐπὶ τῇ ὑμετέρᾳ προκοπῇ και τὸν ἁπάντων ἡμῶν δεσπότην δοξάζεσθαι καὶ πάντας ἡμᾶς τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας καταξιωθῆναι· χάριτι...
|
Desinit |
|
Σκόλια σὺν Θεῷ εἰς τὴν Διαίρεσιν ἀπὸ φωνῆς τοῦ αὐτοῦ Γεωργίου τοῦ μεγάλου σοφιστοῦ ᾿Αλεξανδρείας
|
Titulus initialis |
|
Σκολοπένδριον, οἱ δὲ ἄσπληνον
|
Incipit |
|
ΣΚΟΠΕΙ ΓΑΡ Ω ΖΕΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥ ΔΙΟΣ
|
Incipit |
|
Σκόπει δέ μοι τὴν τῶν ἱερέων ἀξίαν
|
Incipit |
|
Σκόπει καὶ ἐνταῦθα ὅτι τῶν Νεστοριανῶν καθὰ δὴ καὶ εἴρηται τὸ Χριστὸς ὄνομα
|
Incipit |
|
ΣΚΟΠΕΙ ΤΟΝ ΕΡΩΤΩΝΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΡΞΑΜΕΝΟΝ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ
|
Incipit |
|
Σκοπεῖν δεῖ τὸν ἰατρὸν ἐπὶ πάσης φλεβοτομίας
|
Incipit |
|
ΣΚΟΠΕΙΝ ΔΕΙ ΤΩΝ ΟΥΡΩΝ ΑΛΛ'ΑΥΤΗΣ ΚΑΘ'ΑΥΤΗΝ
|
Desinit |
|
ΣΚΟΠΕΥ ΔΕ ΧΡΗ ΠΩΣ ΜΕΛΑΝΑΥΓΕΑ
|
Incipit |
|
Σκοπῆσαι δεῖ πρὸ πάσης ἐξετάσεως
|
Incipit |
|
Σκόπησον πρὸς τὴν ψυχήν, ἵνα μὴ δι’ ἐπιβουλῆς
προδοσίαν ὑποστῇς
|
Desinit |
|
Σκόπησον, εἰπὲ καὶ δίδου
|
Incipit |
|
ΣΚΟΠΗΣΩΜΕΝ ΠΟΙΑ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ Η ΔΥΝΑΜΙΣ
|
Incipit |
|
Σκοπήσωμεν ποία τοῦ πυρὸς ἡ δύναμις
|
Incipit |
|
Σκοπὸν ἔχομεν ἐν τῷ παρόντι συγγράμματι περὶ τῆς τῶν σφυγμῶν πραγματείας σύντομον ἐκθέσθαι παράδοσιν
|
Incipit |
|
ΣΚΟΠΟΝ ΕΧΟΜΕΝ ΕΝΤΑΥΘΑ ΔΙΑΛΑΒΕΙΝ ΠΕΡΙ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΠΥΡΕΤΩΝ
|
Incipit |
|
Σκοπός ἐστι τῷ συντάγματι διδάξαι περὶ εἴδους
|
Incipit |
|
Σκοπός ἐστι τῷ συντάγματι διδάξαι περὶ τοῦ εἴδους τοῦ συλλογισμοῦ
|
Incipit |
|
Σκοπός ἐστι τῷ συντάγματι διδάξαι περὶ τοῦ εἲδους τοῦ συλλογισμοῦ
|
Incipit |
|
Σκοπός ἐστι τῷ συντάγματι διδάξαι τὸ εἶδος τοῦ συλλογισμοῦ
|
Incipit |
|
σκοπός ἐστι τῷ συντάγματι, διδάξαι τὸ εἶδος τοῦ συλλογισμοῦ
|
Incipit |
|
Σκοπός ἐστι τῷ φιλοσόφῳ ἐνταῦθα διαλαβεῖν περὶ τῶν φαινομένων ἐλέγχων
|
Incipit |
|
Σκοπός ἐστιν ἐνταῦθα τῷ Ἀριστοτέλει περὶ τοῦ ἀποδεικτικοῦ
|
Incipit |
|
Σκοπὸς ὁ αὐτός ἐστι τοῖς δυεῖν τοῖς προγεγραμμένοις
|
Incipit |
|
Σκοπὸς τοῖς διδασκάλοις τε ἰατρικῶς
|
Incipit |
|
ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ ΕΣΤΙ ΖΗΤΗΣΑΙ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΤΩΝ ΟΝΤΩΝ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΕΙΔΕΝΑΙ ΤΑ ΟΝΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΑΣΘΑΙ
|
Incipit |
|
ΣΚΟΠΟΣ ΤΩ ΕΡΜΟΓΕΝΕΙ ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΡΕΣΕΩΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΖΗΤΗΜΑΤΩΝ
|
Incipit |
|
Σκοποῦντί μοι, κράτιστε καὶ γαληνότατε ἡγεμόνων Κωνσταντῖνε, τί ἂν δέοι με προσφέρειν σοι καὶ νῦν
|
Incipit |
|
σκορπίων τε καὶ ἐχιδνῶν
|
Desinit |
|
Σκότος ἐστὶ βαθὺ καὶ ἐξώτερον τοῖς τὸ ἔνδον ἀγαπήσασι σκότος τῆς ἀγνωσίας
|
Incipit |
|
Σκότος ἐστὶ βαθὺ καὶ ἐξώτερον τοῖς τὸ ἔνδον ἀγαπήσασι σκότος τῆς ἀγνωσίας καὶ πρὸς τὰς θείας αὐγὰς
|
Incipit |
|
Σκυθιανός τις Αἰγύπτιος τὴν Ἀλεξανδρέων
|
Incipit |
|
ΣΚΥΘΙΑΝΟΣ ΤΙΣ ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΝ ΩΚΕΙ
|
Incipit |
|
Σκυθιανός τις Αἰγύπτιος τὴν Ἀλεξανδρέων ὤκει
|
Incipit |
|
σκώληξιν οὐκοῦν ἐκδοθεὶς ἀνῃρέθη
|
Desinit |
|
σμήχειν διδάσκει ψυχικὰς ἁμαρτάδας
|
Desinit |
|
Σμίλος δὲ ὄργανον ἰατρικόν
|
Incipit |
|
Σμυντομος διδασκαλία τοῦ θαυμασιωτάτου Γαληνοῦ τοῦ σπεύσαντος γράψαι ... α· πρὸς ὀξὺν πόνον κεφαλῆς· κισσον ξηράνας
|
Incipit |
|
σμύρνα δὲ δεῖγμα, λίβανος καὶ χρυσίον
|
Desinit |
|
Σοῖ δ' ἴκελος κατέδυ σοφίαν μηδείς
|
Incipit |
|
Σοῖ δ' ἴκελος κατέδυ σοφίαν μηδείς
|
Incipit |
|
σοὶ δ’ ἐξεφάνη φάρμακον σωτηρίας
|
Desinit |
|
Σοὶ δὲ ἀλλὰ τί καὶ πάλιν γράψαιμεν
|
Incipit |
|
ΣΟΙ ΔΕ ΘΕΟΙ ΤΩΝ Δʹ ΑΝΤΙ ΧΑΡΙΝ ΜΕΝΟΕΙΚΕΑ ΔΟΙΕΝ
|
Desinit |
|
ΣΟΙ ΔΕ ΚΑΓΩ ΠΑΙΔΑΓΩΓΕ ΠΡΟΣΦΕΡΩ
|
Incipit |
|
Σοῖ δὲ νόμος γέγα' ὃς καὶ ἡνιχεύεται
|
Incipit |
|
σοι δεικνυμένην ἀλήθειαν
|
Desinit |
|
Σοὶ δοκοῦν ὡς ἔοικεν οὐκ ἄλλο εἴη
|
Incipit |
|
Σοὶ δόξα πᾶσα καὶ τιμὴ πρέπει Λόγε
ἀρχὴ πέλοντι καὶ πάλιν ὄντι τέλος.
|
Textus |
|
Σοὶ ζῶ, σοὶ λαλέω, σοὶ δ' ἕξομαι, ὦ ἄνα Χριστέ
|
Incipit |
|
σοὶ καὶ θανὼν δέδωκεν ἄρτι τὴν κόνιν
|
Desinit |
|
Σοὶ μὲν ἀεὶ σπουδὴ πᾶν εἴ τι χρηστόν
|
Incipit |
|
Σοὶ μὲν ἀεὶ σπουδὴ πᾶν εἴτι χρηστὸν ἀνιχνεύειν
|
Incipit |
|
Σοὶ μὲν ἀεὶ σπουδὴ πᾶν εστι
|
Incipit |
|
ΣΟΙ ΜΕΝ ΑΙΕΙ ΣΠΟΥΔΗ
|
Incipit |
|
Σοὶ μὲν σπουδὴ πᾶν εἴ τι χρηστὸν ἀνιχνεύειν
|
Incipit |
|
Σοὶ μέν, Γαληνέ, τῶν δε τῶν πόνων χάρις
|
Incipit |
|
Σοὶ μέν, ὦ ἄριστε, πάντες σοφισταί τε καὶ λογογράφοι τὴν τοῦ λέγειν πάντως ἐπιδείξονται δύναμιν
|
Incipit |
|
σοὶ προσκυνήσει δουλικῶς ὡς δεσπότῃ
|
Desinit |
|
σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν τῷ...
|
Desinit |
|
σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπωμεν τῷ
|
Desinit |
|
Σοὶ τῷ δεσπότῃ ἡμῶν ταῦτα τὰ νοήματα
|
Incipit |
|
Σοὶ τῷ δεσπότῃ ἡμῶν ταῦτα τὰ νοήματα
|
Incipit |
|
Σοὶ τῷ Δεσπότῃ ἡμῶν ταῦτα τὰ νοήματα κεῖται
|
Incipit |
|
Σοί, Κύριε, τῷ δεδωκότι ἡμῖν ἡμέραν εἰς ἐργασίαν
|
Incipit |
|
Σοῖο δὲ οὐ μὲν ἔχεις γῇ καί
|
Incipit |
|
σὸν λέχος ἀμφιέποιμι, γάμος δ’ ἀποτῆλε μολείτω
|
Desinit |
|
Σὸν νόον ἀρδεύσας
|
Incipit |
|
Σὸς ὁ τοῦ λόγου βραχείων μετὰ δυναστείας
|
Incipit |
|
Σοῦ δ' ἐτελέσθη ἄγαν νόος
|
Incipit |
|
Σοῦ δ' ὄνομ' οὐκ ἔγνων μητ' αὐτόν
|
Incipit |
|
ΣΟΥ ΔΕ ΒΕΒΑΙΑ ΝΟΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΟΙΒΟΙΟ ΔΙΗΛΘΕΝ
|
Incipit |
|
Σοῦ δὲ νόου μεγάλου χάρις ἡμῖν
|
Incipit |
|
σου δεῖται Χριστὲ τυχεῖναι (?). ἀμήν ... εἰς δόξαν πατρός, υἱοῦ, καὶ ἁγίου πνεύματος.
|
Desinit |
|
ΣΟΥ Η ΤΡΟΠΑΙΟΥΧΟΣ ΔΕΞΙΑ
|
Incipit |
|
Σοῦ ἡ τροπαιοῦχος δεξιά
|
Incipit |
|
Σοῦ μὲν κῦδος ὁρῶμεν ἰσόζυγον
|
Incipit |
|
Σοῦ πιέται μὲν γαῖα πολύδροσος
|
Incipit |
|
Σοῦ τότε ἠρικ' ὡς δύνασ' ἔξοχα
|
Incipit |
|
ΣΟΥ ΤΟΥ ΜΗΔʹ ΟΤΙΟΥΝ ΥΠΟΜΕΙΝΑΝΤΟΣ
|
Desinit |
|
σοῦ φωτίζοντός τε καὶ ὀδηγοῦντος καὶ τὴν ἐμὴν ῥωννύντος ἀσθένειαν· ἀμήν
|
Desinit |
|
Σοῦ, ὦ ἀθάνατε, ἡ τροπαιοῦχος δεξιὰ θεοπρεπῶς ἐν ἰσχύι δεδόξασται
|
Incipit |
|
Σουιδας
|
Titulus initialis |
|
Σοφαὶ γυναῖκες ὠκοδόμησαν οἴκους
|
Incipit |
|
Σοφία δικαιοσύνης εἶναι νὰ βλέπῃ τὰ θεῖα καὶ ἀν(θρώπιν)α πράγματα, ἤτοι τὸ δίκαιον
|
Incipit |
|
σοφίαν δὲ τὴν ὄντως καὶ ἀληθεύουσαν τοὔνομα οὔκ ἂν πενία λάχοι ποτέ
|
Desinit |
|
ΣΟΦΟΚΛΗΣ Ο ΤΡΑΓΩΔΟΠΟΙΟΣ
|
Desinit |
|
Σοφὸν ἀληθῶς καὶ σοφῶν ἀνδρῶν εὕρεμα τὸ γένος ἐστί τῶν ἐπιστολῶν
|
Incipit |
|
Σοφόν τι κἂν κακοῖς ἅ δεῖ φρονεῖν
|
Incipit |
|
Σοφὸς ἔγωγε ἤδη
|
Incipit |
|
ΣΟΦΟΣ ΜΕΝ Ο ΔΑΥΙΔ ΠΕΠΑΡΡΠΗΣΙΑΣΜΕΝΩΣ ΕΙΠΩΝ
|
Incipit |
|
ΣΟΦΟΣ ΣΟΦΟΚΛΗΣ ΕΥΦΥΗΣ Δʹ ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΤΟΝ Δʹ ΑΙΣΧΥΛΟΝ
|
Incipit |
|
ΣΟΦΟΣ ΣΟΦΟΥ ΔΟΓΜΑΤΑ ΠΑΝΣΟΦΩΣ ΛΥΕΙ
|
Incipit |
|
ΣΟΦΟΣ ΣΟΦΟΥ ΔΟΓΜΑΤΑ ΠΑΝΣΟΦΩΣ ΛΥΕΙ
|
Incipit |
|
Σοφός τις ἀνὴρ καὶ φιλοσοφεῖν εἰδὼς τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων τὴν φύσιν μετὰ ἀκριβείας καταμαθὼν
|
Incipit |
|
Σοφὸς ὢν ὁ θεῖος πατὴρ πολυειδῶς
|
Incipit |
|
Σοφὸς ὢν ὁ θεῖος πατὴρ πολυειδῶς
|
Incipit |
|
Σοφὸς ὢν ὁ θεῖος πατὴρ πολυειδῶς καὶ ποικίλως τοῦ λόγου ἐν τοῖς κανόσιν ἁρμόζεται
|
Incipit |
|
Σοφουργέ, δυναμουργέ, πλαστουργέ
|
Incipit |
|
Σοφώτατε κύριε Δαυὶδ Χυτραῖε κατηχητὰ τῆς Ἀκαδημίας
|
Incipit |
|
Σπανιάκις εἴσαγε σὸν πόδα πρὸς σὸν φίλον · ἴνα μὴ ἐμπλησθῆς μισίσει σε
|
Textus |
|
σπάνιον εἰσάγαγε τὸν πόδα πρὸς τὸν φίλον, ἵνα μή πλήσθης σου μισήση σε
|
Desinit |
|
σπείρωμεν φιλοτίμως, ἵνα μετὰ πλείονος θερίσωμεν δαψιλείας, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
Σπεῦδε ἔχειν τὴν θείαν χάριν ἐν τῇ διανοίᾳ, ἵνα μὴ ἐμπαιχθῇς
|
Incipit |
|
Σπεύδετε ὅση δύναμις ἡμῖν
|
Incipit |
|
σπεύδοντας τῆς τοῦ Θεοῦ παρουσίας τὴν ἡμέραν. Ταῦτα τοίνυν ...
|
Desinit |
|
Σπόγγος ἀπὸ τοῦ ἐν σπονδῇ γεμίζεσθαι
|
Incipit |
|
σπορίσματα τέσσαρα, χιμονικῶ, ἀγγουρίου πεπονίου, κολοκηθίου, σταφίδες
|
Incipit |
|
Σπόρος πεσὼν κατὰ πετρῶν καρποφορεῖν οὐκ οἶδεν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Σπουδάζετε διηνεκῶς ἀλλήλους
|
Incipit |
|
Σπουδάζωμεν τηρεῖν ἑαυτούς
|
Incipit |
|
Σπουδάζων ὁ ἀπόστολος ἁπανταχοῦ
|
Incipit |
|
σπουδαῖον ὄντα καὶ τά ἐξῆς· τούτου τὴν προσωνυμίαν μὴ εἰπῶν·
|
Desinit |
|
σπουδαιότεροι οἱ ὀλίγωροι γένωνται
|
Desinit |
|
ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟΙΣ ΧΑΡΙΤΙ ΚΑΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, Ω Η ΔΟΞΑ...
|
Desinit |
|
Σπουδαιότερος ὁ παρών, ὦ φίλοι, καιρός
|
Incipit |
|
σπουδαίου τῶν διακονούντων αὐτῶ πέμψαι τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
σπουδάσας δὲ καὶ ὁ τῶν ἀντικειμένων
|
Incipit |
|
Σπούδασον εἰσελθεῖν εἰς τὸ ταμιεῖον
|
Incipit |
|
ΣΠΟΥΔΑΣΟΝ Ω ΙΕΡΕΥ
|
Incipit |
|
ΣΠΟΥΔΑΣΟΝ Ω ΙΕΡΕΥ ΣΑΥΤΟΝ ΠΑΡΑΣΤΗΣΑΙ ΕΡΓΑΤΗΝ ΑΝΕΠΑΙΣΧΥΝΤΟΝ
|
Incipit |
|
Σπούδασον, ὦ ἱερεῦ, σαυτὸν παραστῆσαι
|
Incipit |
|
Σπουδάσωμεν κατὰ τὰς ἐντολὰς τοῦ Κυρίου καὶ τὰ θελήματα αὐτοῦ πολιτεύεσθαι, ἵνα καὶ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν ἐπιτύχωμεν ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
Σπουδάσωμεν κατὰ τὰς ἐντολὰς τοῦ Κυρίου καὶ τὰ θελήματα αὐτοῦ πολιτεύεσθαι, ἵνα καὶ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν ἐπιτύχωμεν ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
Σπουδάσωμεν ὅση δύναμις
|
Incipit |
|
Σπουδάσωμεν οὖν εὑρεθῆναι σῖτος ὥριμος διὰ τῆς ἐλεημοσύνης, ἵνα εἰσέλθωμεν εἰς τὰς αἰωνίους σκηνάς. Μεθ᾽ οὗ τῷ πατρὶ…
|
Desinit |
|
Σπουδάσωμεν οὖν καὶ ἡμεῖς, ἀγαπητοί, τὸν Ἀβραὰμ μιμήσασθαι, ἵνα ξενισθῶμεν ἐν τοῖς τούτου κόλποις, χάριτι...
|
Desinit |
|
Σπουδάσωμεν, ὅση δύναμις, ἵνα καὶ τὸν ἐνταῦθα βίον εὐμαρῶς διανύσωμεν, καὶ τῶν μελλόντων ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν, χάριτι...
|
Desinit |
|
σπουδῇ Παλαμᾶν εὐσεβὴς πᾶς φευγέτω
|
Incipit |
|
Σπουδὴν ἐποιεῖτε περὶ τῶν ἐπηρεαζομένων ῥημάτων
|
Incipit |
|
σπουδῆς καὶ προσ[εδρίας
|
Desinit |
|
στ[ιχοι ͵...]ωʹ (στιχοι ͵βωʹ). εξεδοθη δε τουτο μετα χρονους λβʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
στάδιοις ἐνενήκοντα καὶ τετρακοσίοις
|
Desinit |
|
Στάδιον ἡμῖν σήμερον πνευματικὸν καὶ δρόμος οὐράνιος
|
Incipit |
|
Στάθμην, ἀνυμνῶ δογμάτων τῶν ἐνθέων
|
Incipit |
|
Στάσιν διὰ τὸ ἀπαραίτητον
|
Incipit |
|
Στάσιν διὰ τὸ ἀπαραίτητον τῆς τοῦ δημιουργοῦ φωνῆς τὸ τῆς κινήσεώς φησι
|
Incipit |
|
Στάσις δευτέρα. Τὸ πνεῦμα ἐκ τοῦ πατρὸς μόνου ἐκπορεύεται.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Στάσις πρώτη. Πολλοῖς παρανόμοις ἀμφότεραι αἱ ἐκκλησίαι διίστανται.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Στάσις τετάρτη. Ὡς ἐκ μόνου τοῦ Ἀδὰμ καὶ ὁ Σὴθ καὶ ἡ Εὔα καὶ ἀπὸ τῆς ψυχῆς καὶ ὁ λόγος καὶ ὁ νοῦς ἐκπορεύονται, οὕτως ἐκ μόνου τοῦ πατρὸς ὁ υἱὸς καὶ τὸ ἅγιον πνεῦμα ἐκπορεύονται.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Στασιώδης ὁ παρὼν βίος
|
Incipit |
|
Στασιώδης ὁ παρὼν βίος
|
Incipit |
|
Στασιώδης ὁ παρὼν βίος
|
Incipit |
|
Στασιώδης ὁ παρὼν βίος
|
Incipit |
|
Στασιώδης ὁ παρὼν βίος καὶ πολλαῖς καταντλούμενος
|
Incipit |
|
Στασιώδης ὁ παρὼν βίος, ἀγαπητοί, καὶ πολλαῖς καταντλούμενος τρικοιμίαις
|
Incipit |
|
ΣΤΑΤΗΡ ΝΟΜΙΣΜΑ ΕΞΑΓΙΩΝ ΤΡΙΩΝ ΔΡΑΓΜΗ ΚΟΚΚΙΑ ΔΕΚΑΕΞ
|
Incipit |
|
σταυρικὸν ὅπλον δεσποτικῆς ἰσχύος
πόθω τετευχὼς φύλ᾽ ἀτασθάλων τρέπω.
|
Textus |
|
σταυρικον οπλον δεσποτικης ισχυος
|
Incipit |
|
Σταυρὸν προϊνδάλλουσα νητρεκῶς πάλαι
|
Incipit |
|
σταυρὸς ἤνεγκεν ἀκτῖνα δικαιοσύνης. Πάντα ἡμῖν ἀπὸ σταυροῦ, ἡμεῖς δὲ τοῦ Χριστοῦ, ᾧ...
|
Desinit |
|
ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΑΓΑΛΛΙΑΜΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΗΜΙΝ ΑΓΑΘΑ ΔΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΑΓΑΘΩΝ ΓΑΡ ΔΩΡΕΩΝ ΕΣΤΙ ΠΑΡΕΚΤΙΚΟΣ Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΕ ΗΜΙΝ ΕΔΟΘΗ ΔΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΗΜΕΙΣ ΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕ ΘΕΟΥ ΑΥΤΩ Η ΔΟΞΑ Κ.Τ.Λ.
|
Desinit |
|
ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΡΟΦΗΤΩΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΑΓΑΛΛΙΑΜΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΗΜΙΝ ΔΙΑ ΣΤΑΥΡΟΥ
|
Desinit |
|
Σταυροῦ τῇ προόδῳ
|
Incipit |
|
Σταυροῦ τῇ προόδῳ νῦν
|
Incipit |
|
σταυροῦται μετὰ λῃστῶν ὁ σωτήρ, καὶ πάντας καλεῖ πρὸς παράδεισον. Αὐτῷ…
|
Desinit |
|
Σταυρῷ βλέπων σε τὸν Θεὸν καὶ Δεσπότην
|
Incipit |
|
ΣΤΑΦΥΛΙΝΟΣ ΤΟ ΑΓΡΙΟΝ ΔΑΥΚΟΝ
|
Desinit |
|
Στάχυς ἐκ τῶν ἑβδομήκοντα
|
Incipit |
|
ΣΤΑΧΥΣ ΕΚ ΤΩΝ ΕΒΔΟΜΗΚΟΝΤΑ
|
Incipit |
|
στελέχη, ἃ ο Θεὸς διὰ τῶν πατέρων εἰς ὀροφὴν τῆς Ἐκκλησίας ὑμῖν κατεφύτευσε διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν, ᾧ...
|
Desinit |
|
στέμμα δὲ μαρτυρίου ἀντὶ στεφάνοιο ἀκανθῶν
|
Desinit |
|
στεναγμὸς καὶ κατήφεια, ἐν αὐτῷ Χριστῷ τῷ ἀληθινῷ Θεῷ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν.
|
Desinit |
|
στενάζοντα ἔλεγον · Ἀδώναϊ, πλανώμεθα
|
Desinit |
|
Στενὴ ἡ ὁδός
|
Incipit |
|
Στενη η οδος και τεθλιμμενη, η απαγουσα εις την ζωην.
|
Incipit |
|
Στενὴ καὶ τεθλιμένη ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωὴν
|
Incipit |
|
ΣΤΕΝΗ ΚΑΙ ΤΕΘΛΙΜΜΕΝΗ Η ΟΔΟΣ Η ΑΠΑΓΟΥΣΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΗΝ
|
Incipit |
|
Στενοχωρούμενος ἐνταῦθα ὁ Ἰουδαῖος καὶ οὐκ ἔχων τὶ ἀπολογηθῆναι
|
Incipit |
|
Στερρὰ πάντως ἡ οἰκοδομὴ ἐπὶ στερρῷ τῷ θεμελίῳ
|
Incipit |
|
στεφανηφόρους ἀναδείξας, εἰσάξῃ ἡμᾶς εἰς τὴν βασιλείαν
αὐτοῦ. Ἀμήν
|
Desinit |
|
Στέφανος δὲ ἀνέπεμψεν εὐχὴν εὐπρόσδεκτον τῷ Χριστῷ τῷ ἀληθινῷ θεῷ καὶ σωτῆρι ἡμῶν, μεθ᾽ οὗ…
|
Desinit |
|
Στεφάνου διακόνου τῆς Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως εἰς τὸν βίον καὶ μαρτύριον τοῦ παμμάκαρος καὶ ὁσίου μάρτυρος Στεφάνου τοῦ Νέου, μαρτυρήσαντος ἐπὶ τοῦ ἀσεβοῦς Εἰκονοκαύστου βασιλέως Κωνσταντίνου τοῦ καὶ Κοπρωνύμου
|
Titulus initialis |
|
Στεφάνου περὶ διαφορᾶς πυρετῶν
|
Titulus initialis |
|
Στεφάνου περὶ διαφορᾶς πυρετῶν
|
Titulus initialis |
|
Στεφάνου φιλοσόφου περὶ διαφορᾶς πυρετῶν
|
Titulus initialis |
|
Στεφάνου φιλοσόφου περὶ διαφορᾶς πυρετῶν
|
Titulus initialis |
|
Στεφάνου φιλοσόφου περὶ τῶν διαφορῶν πυρετῶν
|
Titulus initialis |
|
στεφάνων ὧν ἐπηγγείλατο ἡμῖν δοῦναι ὁ ἀληθινὸς Θεός, μεγάλων δωρεῶν· ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
Στήθει, μαθητὰ παρθένε, τοῦ κυρίου
ἐπιπεσὼν ἤρδευσας ἐξ αὐτοῦ χάριν,
ὅθεν κατεβρόντησας ἅπασαν κτίσιν
λόγοις τὲ καὶ δόγμασι θεολογίας.
|
Textus |
|
στῆθι ἐν προσευχῇ καὶ δεήσει σύντρομος
|
Incipit |
|
Στήλαις καὶ ἀνδριᾶσι πάλαι ποτὲ δοκοῦν ἐφάνη τοῖς λόγασι τῶν ἀνδρῶν
|
Incipit |
|
στηρίγματα λέγοντα τάδε
|
Desinit |
|
Στηριγμοὶ διακεκριμένοι ἀπὸ κύκλου βάθους
|
Incipit |
|
Στῆσον τὰ δ´ κέντρα ὡς ἐπὶ γενέσεως
|
Incipit |
|
Στῆσον τὰ δ´ κέντρα ὡς ἐπὶ γενέσεως
|
Incipit |
|
Στῆσον τὰ δ´ κέντρα ὡς ἐπὶ γενέσεως
|
Incipit |
|
στήσωμεν δὲ μέχρι τούτου τὸν λόγον· τὸ ἑξῆς ἐν ἑτέρᾳ διηγήσει ταμιευσάμενοι, ὑμνοῦντες Θεὸν πατέρα παντοκράτορα καὶ υἱὸν μονογενῆ σὺν ἁγίῳ πνεύματι, νῦν...
|
Desinit |
|
στιγμὰς β μυριάδας καὶ ἐνακοσίαν
|
Desinit |
|
στίγματα ἐν τῷ σώματι περιφέρων καὶ πολλοὺς πρὸς τὴν εὐσέβειαν ὀδηγήσας μετῆλθε καὶ αὐτὸς πρὸς τὰς αἰωνίους μονάς
|
Desinit |
|
στιφος τρεπω δαιμονων.
|
Desinit |
|
ΣΤΙΧΗΡΑ ΔΟΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΣ ΑΠΟΤΡΟΠΗΝ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΟΜΑΧΩΝ ΙΤΑΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΛΕΓΟΝΤΩΝ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΕΚΠΟΡΕΥΕΣΘΑΙ
|
Titulus initialis |
|
στιχηρὰ σὺν Θεῷ περὶ τοῦ αἵματος τῆς φλεγοτομίας ποίημα κυροῦ Ἰωάν[ν]ου τοῦ Δαμασκηνοῦ
|
Titulus initialis |
|
ΣΤΙΧΗΡΑ ΨΑΛΛΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΕΙΣ ΗΧΟΝ ΠΛΑΓΙΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΤΙΧΗΡΟΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΠΟΤΟΜΗΝ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
|
Titulus initialis |
|
στιχοι ͵βωʹ.
το κατα Λουκαν ευαγγελιον· εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
ΣΤΙΧΟΙ ΓΡΑΦΕΝΤΕΣ ΕΙΣ ΤΟ ΔΙΑ ΤΟΥ ΛΙΘΟΥ ΙΔΙΚΤΟΝ
|
Incipit |
|
Στίχοι εἰς γραμματικὸν Θεόδωρον τὸν Στυπιώτην
|
Titulus initialis |
|
Στίχοι εἰς τάφον τοῦ κῦρ Δημητρίου τοῦ Λεοντάρη ἐν τῇ μονῇ τῆς Πέτρας
|
Titulus initialis |
|
ΣΤΙΧΟΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΝ ΑΔΩ ΟΣΙΟΝ ΘΕΟΦΟΡΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΗΜΩΝ ΑΘΑΝΑΣΙΟΝ. ΠΟΙΗΜΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΙΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Στίχοι εἰς τὸν καλὸν σταυρὸν τὸν κοσμηθέντα παρὰ τῆς πορφυρογεννήτου κυρᾶς Εὐδοκίας (Ἄννης)
|
Titulus initialis |
|
Στίχοι εἰς τοὺς ἁγίους τρεῖς παῖδας καὶ Δανιὴλ τὸν προφήτην· ἔχοντες σχῆμα κυκλικὸν κατὰ ῥήορας καὶ σύνταξιν ἀλλεπάλληλον
|
Titulus initialis |
|
Στίχοι εἰς τοὺς δ΄ εὐαγγελιστας
|
Titulus initialis |
|
ΣΤΙΧΟΙ ΕΜΠΕΠΛΕΓΜΕΝΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΟΦΩΤΑΤΟΝ ΚΑΙ ΛΟΓΙΩΤΑΤΟΝ ΜΕΓΑΝ ΘΕΟΔΩΡΗΤΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Στίχοι ἕτεροι Νικολάου Κερκύρων γραφέντες κατὰ τὸ ςχλδ' ετος
|
Titulus initialis |
|
Στίχοι ἡρωελεγεῖοι εἰς τὴν μονὴν τοῦ Βατοπαιδίου καὶ ἐξήγησις αὐτῶν
|
Titulus initialis |
|
Στίχοι ἡρῷοι εἰς τὴν βασίλισσαν κυρὰν Εἰρήνην τὴν Δούκαιναν ἐπὶ τῷ θανάτῳ τοῦ σεβαστοκράτορος υἱοῦ αὐτῆς
|
Titulus initialis |
|
ΣΤΙΧΟΙ ΗΧΟΣ Δ', ΠΡΟΣ· ΕΔΩΚΑΣ ΣΗΜΕΙΩΣΙΝ
|
Titulus initialis |
|
Στίχοι ἰαμβικοὶ καὶ δωρικοὶ πρὸς Πρόκλον τὸν πρὶν
ἐξηγησάμενον τὸν Ἡσίοδον
|
Titulus initialis |
|
στίχοι ἰαμβικοὶ πρὸς τὸν Ὀδυσσέα
|
Titulus initialis |
|
Στίχοι ἰαμβικοὶ τοῦ σοφωτάτου Κερκύρων κυροῦ Νικολάου γεγονότεσ ἐπὶ τῇ παραιτήσει αὐτοῦ. Στηλογραφία τῆς ἐπῆς ἀκηδίας
|
Titulus initialis |
|
Στίχοι ἰαμβικοὶ τοῦ Φαλκιδίου
|
Titulus initialis |
|
Στίχοι ἰαμβικοὶ τοῦ φιλοσόφου Νικήτα τοῦ καὶ Δαυίδ τοῦ ἑρμηνεύσαντο τὰ τετράστιχα καὶ τὰ λοιπὰ ἔπη τοῦ μεγάλου πατρὸς ἡμῶν Γρηγορίου
|
Titulus initialis |
|
Στίχοι ἴαμβοι μονῳδικοὶ ἐκ προσώπου τῆς σεβαστοκρατορίσσης ἐπὶ τῷ ταύτης ὁμόζυγι
|
Titulus initialis |
|
Στίχοι ἴαμβοι χρηστοηθείας πλήρεις, παραφρασθέντες Δανιὴλ τῷ Πατμίῳ χάριτι μέτρου εἰσαγωγικῶν χάριν
|
Titulus initialis |
|
Στίχοι ἴαμβοι, ἔκθεμα τοῦ Κυροῦ Μανουήλ, τοῦ ἀπὸ Ἑβραίων, καὶ μαθητοῦ τοῦ πανφιλοσοφωτάτου κῦρ Βλεμμύδου· τοῦ καὶ ῥήτορος τῶν ῥητόρων
|
Titulus initialis |
|
στίχοι ιδʹ
|
Stichometria et alia numerica |
|
Στίχοι ιδʹ
|
Stichometria et alia numerica |
|
Στίχοι ιδʹ
|
Stichometria et alia numerica |
|
στιχοι ικετηριοι προς την δεσποιναν παρθενον και θεομητορα την χωρινην. ως εκ προσωπου της ευσεβεστατης δεσποινης κυρας Μαριας Κομνηνης της Παλαιολογινης.
|
Titulus initialis |
|
Στίχοι κατὰ ἀλφάβητον εἰς τὸν βασιλέα κῦρ Ἀνδρονίκου Μανουήλ
|
Titulus initialis |
|
Στιχοι κυρου Νικηφορου του Ξανθοπουλου εις το μυστικον δειπνον του κυριου ημων Ιησου Χριστου
|
Titulus initialis |
|
στίχοι Κωνσταντίνου ἀσηκρίτη τοῦ Ῥοδίου
|
Titulus initialis |
|
Στίχοι περὶ τοῦ μυστηπόλου δημητρίου
|
Titulus initialis |
|
Στίχοι ποιηθέντες ἐπὶ στοᾷ ῥέον ὕδωρ ἐχούσῃ
|
Titulus initialis |
|
Στίχοι ποιηθέντες ἐπὶ στοᾷ ῥέον ὕδωρ ἐχούσῃ· ῥεῖ [!] καὶ μιμεῖται τὸ σχῆμα ὁ συγγραφεὺς ἐν τῷ τέλει τῶν στίχων ἀντηχούσης [!] ὡραιότατα
|
Titulus initialis |
|
Στίχοι ποιηθέντες παρὰ Θεοδώρου Ἀγαλλιανοῦ τοῦ Μαίστρου
|
Titulus initialis |
|
Στίχοι πολιτικοὶ εἰς τὴν γέννησιν τοῦ υἱοῦ σεβαστοκράτορος Ἀνδρόνικου κυροῦ Ἀλεξίου
|
Titulus initialis |
|
στίχοι πολὺ ἐρωτικοὶ ἀφήγησις Λυβίστρου πῶς ὁ φίλος ὁ Κλειτοβὸς διηγεῖται τῆς Μυρτάνης
|
Titulus initialis |
|
στίχοι ρνδʹ
|
Stichometria et alia numerica |
|
στίχοι σοδʹ
|
Stichometria et alia numerica |
|
Στίχοι τοῦ αὐτοῦ Λέοντος γεγονότες αὐθωροὶ κατὰ πρόσταξιν τοῦ πανσεβάστου ἐκείνου λόγῳ δοκιμῆς, ὅτε προσεκύνησεν ἐκεῖνον ἐπὶ τῷ δουλεύειν, ἐν λίθῳ φέρουσῃ τὴν τῶν μουσῶν στήλωσιν λαξευτικῶς καὶ τὴν τῆς Καλλιόπης γύμνωσιν, θαυμαστὴν οὖσαν τῇ τοῦ τεχνίτου λαξεύσει
|
Titulus initialis |
|
Στίχοι τοῦ Μέλητος πρὸς τὸν ἅγιον πατέρα καὶ ὁμολογητὴν Θεόδωρον ἡγούμενον τοῦ Στουδίου
|
Titulus initialis |
|
Στίχοι τοῦ Προδρόμου εἰς τὸ λουτρόν
|
Titulus initialis |
|
Στίχοι τοῦ προδρόμου πρὸς τὸν ἅγιον νικόλαον ἀπὸ σχέδους
|
Titulus initialis |
|
Στίχοι τῶν δώδεκα μηνῶν
|
Titulus initialis |
|
Στίχοι ὑποθετικοὶ εἰς Παυσανίαν ἀπολιθωθέντα διὰ τὸν θάνατον τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Πέτρου
|
Titulus initialis |
|
ΣΤΙΧΟΙ ΥΦΑΝΤΟΙ ΕΣΤΙ ΔΕ Ο ΥΦΑΙΝΟΈΝΟΣ ΣΤΙΧΟΣ ΑΝΩΘΕΝ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΚΑΤΩΘΕΝ ΑΝΩ
|
Titulus initialis |
|
Στίχος δεητικὸς πρὸς τὴν ὑπεραγίαν Θεοτόκον, ποίημα Θεοδόρου γραμματικοῦ
|
Titulus initialis |
|
Στίχος ἐστὶ τάξεως δεκτικῆς ἔμμετρον μέγεθος
|
Incipit cuiusdam partis |
|
στιχχ(στίχοι) σοδʹ
|
Stichometria et alia numerica |
|
στίχων ͵βφκδʹ
|
Stichometria et alia numerica |
|
στίχων ͵βφκδʹ
|
Stichometria et alia numerica |
|
στιχῶν δδδπιιʹ (λζʹ)
|
Stichometria et alia numerica |
|
στίχων ηηδδδʹ (σλʹ)
|
Stichometria et alia numerica |
|
στίχων ηηπ(δ)δδδδιιιʹ (σϟγʹ)
|
Stichometria et alia numerica |
|
στίχων ηπ(δ)δδδδιιιʹ (ρϟγʹ)
|
Stichometria et alia numerica |
|
στίχων ηπ(δ)δδιιʹ (ροβʹ)
|
Stichometria et alia numerica |
|
στίχων π(η)ηηηδδʹ (ωκʹ)
|
Stichometria et alia numerica |
|
στίχων π[η]ηηη π[δ]δδʹ (ωοʹ)
|
Stichometria et alia numerica |
|
στίχων σοδʹ
|
Stichometria et alia numerica |
|
στοιχεῖα δὲ εἰσὶ τέσσαρα
|
Titulus initialis |
|
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΔΕ ΕΙΣΙ ΤΕΣΣΑΡΑ
|
Incipit |
|
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΔΕ ΕΙΣΙ ΤΕΣΣΑΡΑ
|
Incipit |
|
στόμα πρὸς στόμα ὁμιλήσας σφόδρα ὠφέλησεν
|
Desinit |
|
ΣΤΟΜΙΟΝ ΠΩΛΩΝ ΑΔΑΩΝ
|
Incipit |
|
Στομοῦσι καλῶς Χριστομάρτυρες δύο
|
Incipit cuiusdam partis |
|
στομῶ δὲ γλῶσσαν, ὡς ξυρόν, τῇ διπλόῃ
|
Desinit |
|
Στόρεσον ζέσιν μαχλῶσαν μῆς καρδίας
ἄναυδον πόνον καὶ κευθὸν μύσος πάμπαν
ὑπεισελθὼν μοι δαίμονος σκαιορεία
λιταῖς σου σαῦλε καὶ γὰρ εὔνους χριστούς·
ὁ δ᾽νόος ὁ σὸς κλίριξ ἐξευμενίζω
ὔιδω καὶ ξύω σοὺς λόγους εὐγνωμόνως.
|
Textus |
|
Στρατεύεται δὲ ὁ Ἡράκλειος
|
Incipit |
|
Στρατευσάμενος οὖν Ναβουχοδονόσορ ὁ βασιλεὺς κατὰ τὴν Ἱερουσαλήμ
|
Incipit |
|
Στρατοκλῆς, ὁ τοῦ Αἰγεάτου ἀδελφός, αἰτησάμενος Καίσαρα τὸ μὴ στρατεύεσθαι, ἐπὶ φιλοσοφίαν δὲ τραπῆναι
|
Incipit |
|
Στρογγύλον σχῆμα ἐστι τόδε
|
Incipit |
|
Στρομνήν, κλίνην, δάκρυα, θάνατον, κρίσιν
|
Incipit |
|
Στυλίτης ἦν ἐν Ἐδέσσῃ τῇ πόλει
|
Incipit |
|
Στυλίτης τις ἦν ἐν Ἐδέσσῃ τῇ πόλει
|
Incipit |
|
σὺ γὰρ εἶ μόνος Δεσπότης ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος Χριστὸς...
|
Desinit |
|
σὺ γὰρ ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος θεὸς ὑπάρχεις καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν...
|
Desinit |
|
σύ γε τοὺς μηδαμινοὺς ἡμᾶς ἐπαινῶν, τήν τε ῥητορικήν σου ἴσχυν ἐντεῦθεν ἐνδείκνυσο, καὶ τὸ φιλόσοφον παρίστανε, καὶ φιλάνθρωπον
|
Desinit |
|
Σὺ δ' ὁ προλάμπων τῆς χολῆς τῶν μαρτύρων
|
Incipit |
|
Σύ δ’ ἀλλ’ ἀναστὰς εὐλόγει μοι τὸν λόγον
|
Desinit |
|
σὺ δ’ εὐμενὴς φάνηθι παντάνασσ’ ἐμοί (παντάναξ λόγε, cod. Mon. gr. 201)
|
Desinit |
|
σὺ δ’ εὐμενὴς φάνηθι παντάνασσά μοι
|
Desinit |
|
Σὺ δὲ ἄρα ἡμῖν, ἅπερ ἑαυτοις οὐ σύνισμεν
|
Incipit |
|
Σὺ δὲ δὴ τί σιγᾷς, ὦ Σώκρατες, Ἱππίου τοσαῦτα ἐπιδειξαμένου
|
Incipit |
|
σὺ δὲ ἔκλεψας
|
Desinit |
|
σὺ δὲ ἐς ἀεὶ νικηφόρος ἀναφανήσῃ… πατρικῇ εὐδοκίᾳ εἰς αἰῶνα τὸν ἅπαντα.
|
Desinit |
|
συ δε μενε εν οις επιστωθης και εμαθες, ευχομενος υπερ ημων, αμην.
|
Desinit |
|
σὺ δὲ μηδὲ [...] ᾧ γε ἔδει μηδ’ ἅπαξ.
|
Desinit |
|
σὺ δέ μοι πράττοις ἐν κυρίῳ καταθυμίως. τοῦτο δέ σοι εἴη διὰ παντὸς καταθύμιον, ὃ καὶ τῷ θεῷ κεχαρισμένον ἐστὶ καὶ ἡμῖν καταθύμιον.
|
Desinit |
|
Σὺ δέ μοι χαῖρε καὶ μένε
|
Incipit |
|
Συ δε ο αναγινωσκων προσσχες των αγιων των εν τω μηνολογιω επιζητουμενων τα αποστολοευαγγελα ιεραρχων οσιων· μαρτυρων και των λοιπων, και ζητει μετα τους μακαρισμους και της εβδομαδος τα προκειμενα. κακει ευρισκων αναγνωθι οτε χρεια σοι αυτων· υστερον γαρ εγραφησαν οι μακαρισμοι και περισσευσαντων των φυλλων, συνεθεμεθα και των διαφορων αγιων τα αποστολοευαγγελα κακει. δια τουτο την παρουσαν ερμηνειαν οποι ευροις, διεγραψαμεν.
|
Textus |
|
Σὺ δὲ οὕτω μεγαλόδωρος
|
Incipit |
|
Σὺ δὲ παντάνασσα πανύμνητε παρθένε
|
Incipit |
|
Σὺ δὲ ὡς ἀληθῶς, σὺ Καλλίστη
|
Incipit |
|
Σὺ δέ, ὦ 'γαθὲ χαῖρε
|
Incipit |
|
σὺ διδούς μοι λόγον, ὁ τοῦ Πατρὸς λόγος
|
Desinit |
|
Σὺ μὲν ἡμᾶς ἴσως χρῆν εἶναι λόγον ἀποδοῦναι δοκεῖς
|
Incipit |
|
Σὺ μὲν ἡμᾶς ἴσως χρῆν εἶναι λόγον ἀποδοῦναι δοκεῖς
|
Incipit |
|
Σὺ μὲν καθιστᾷς γῆς με πάσης δεσπότην
|
Incipit |
|
Σὺ μὲν καλῶς ποιῶν, φίλτατε, ἢ διαγράφειν ἡμῖν ἐπιτρέπεις ὃν ἔπεμψας λόγον, ἂν ἀπαρέσκων δοκῇ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Σὺ μὲν καρποῖς με δεξιῇ τῆς ἀμπέλου
|
Incipit |
|
Σὺ μὲν οὐδὲν γελοιότερον, ἐγὼ δ' οὐδὲν ἀναισθητότερον
|
Incipit |
|
ΣΥ ΜΕΝ ΟΥΝ ΑΧΡΙ ΤΙΝΟΣ ΕΝ ΤΑΥΘΟΙ ΚΑΘΕΔΟΙΣΘΑΙ
|
Incipit |
|
Σὺ μέν, ὦ γαστρίδουλε σάρξ, ταῖς ὑπερβολαῖς
|
Incipit |
|
Σὺ μέν, ὦ γεννάδα δύσνους ὢν ἡμῖν ἐκ παλαιοῦ
|
Incipit |
|
Σὺ μέν, ὦ θειότατε βασιλεῦ, οὐ διαλείπεις ἡμᾶς ἀεὶ καὶ διὰ πάντων εὐεργετῶν
|
Incipit |
|
Σὺ μηδὲν εἶπες πρὸς τὴν παρθένον
|
Incipit |
|
Σὺ τὴν ἄνω γέννησιν ἀρρήτως γράφων
ὕψωσας ἡμᾶς τῆς κάτω παροικίας˙
εἰς οὐρανοὺς δὲ τῆν ἄφιξιν τοῦ λόγου
βρoτῶν φέρεις ἄνωθεν ἀνθρώπων, λόγε˙
ἀνθ’ ὧν σε τιμῶν Γεώργιος ἐν τούτω
καὶ τοὺς λόγους γέγραφε τοῦ λογογράφου
|
Textus |
|
συ την ανω γεννησιν αρρητως γραφων,
υψωσας ημας της κατω παροικιας,
εις ουρανους δε την αφιξιν του λογου,
βροτων φερεις ανωθεν ανθρωπων λογε,
ανθων σε τιμων Γεωργιος εν τουτω
και τους λογους γεγραφε του λογογραφου.
|
Textus |
|
Σὺ τῆς ἐμῆς, Δέσποινα, χαρὰ καρδίας μοναχοῦ Ἰωάννου
|
Incipit |
|
Σὺ τῆς λογικῆς ἀγέλης τὰς εἰσόδους / βλέπων ὁ δεσπότης ἄνωθεν εὐλόγει
|
Incipit |
|
Σὺ τὸ στέφος δέδωκας ἐν γῇ, παντάναξ,
τῷ κοσμοτερπεῖ βασιλεῖ καὶ δεσπότῃ·
σὺ τοῦτον ὡράϊσας ἀρετῶν κύκλῳ
καὶ πάλιν αὐτὸν τριπόθητον εἰργάσω·
σὺ λοιπὸν αὐτῷ χάρισαι καὶ τὸ κράτος
μόνιμον ὡς μάλιστα τῆς σκηπτουχίας
καὶ παγγενῆ φύλαττε σῷ, σῶτερ, σθένει.
|
Textus |
|
Σὺ τῶν χαρισμάτων τῇ πηγῇ κα τῇ σοφίᾳ τοῦ Πνεύματος, ἔνδοξε
|
Incipit |
|
Σύ, Δέσποτα καρδιογνῶστα, Κύριε, ὁ ἐπιστάμενος ἀπόῤῥητα
|
Incipit |
|
Σύ, Κύριε καρδιογνῶστα πάντων, εὐλόγησον καὶ ἁγίασον
|
Incipit |
|
συγγένεια, ὄνομα ἐστὶ γενικὸν διαιρεῖται δὲ εἰς τάξεις τρεῖς
|
Incipit |
|
Σύγγραμμα Ἀνδρονίκου σεβαστοῦ καὶ μεγάλου δρουγγαρίου τῆς βίγλας
|
Incipit |
|
Σύγγραμμα γενόμενον παρὰ Νείλου ἀρχιμανδρίτου τοῦ Δοξαπατρίου κατὰ κέλευσιν τοῦ εὐγενεστάτου μεγάλου ῥηγὸς Ῥογερίου
|
Incipit |
|
Σύγγραμμα γενόμενον παρὰ Νείλου μοναχοῦ τοῦ Δοξαπάτρου...
|
Titulus initialis |
|
συγγραμμα εκκλησιαστικον περι των εβδομηκοντα μαθητων του κυριου.
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΠΕΡΙ ΟΥΡΩΝ ΣΥΛΛΕΓΕΙΣΑ ΑΠΟ ΠΟΛΛΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΠΑΛΑΙΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΙΑΤΡΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Συγκαλεῖ μὲν ἡμᾶς, ὦ ἄνδρες, Γρηγόριος ὁ πάνυ, ὁ τῆς θεολογίας ἐπώνυμος
|
Incipit |
|
Συγκαλεῖ μὲν ἡμᾶς, ὦ φιλέορτοι, σήμερον ἡ τῶν ἀναργύρων ἱερωτάτη δυὰς πναυματικῶς ἑορτάσαι τὴν τούτων πανήγυριν
|
Incipit |
|
Συγκειται εκ φυλλων 328. Θεσις Α. Αριθμος 2. Αλεξανδρος Λαυριωτης.
εχει φυλλα 329, διοτι ο αριθμος 48 ειναι διπλους
|
Textus |
|
Σύγκειται τὸ ἡρωϊκὸν μέτρον ἐκ ποδῶν
|
Incipit |
|
Σύγκρισις Ἀχιλλέως καὶ Διομήδους
|
Titulus initialis |
|
Σύγκρισις Δημοσθένους καὶ Αἰσχίνου
|
Titulus initialis |
|
συγχωρήσατέ μοι διὰ τὸν κύριον εἰ τι ὡς ἄνθρωπος ἔσφαλον ἐνθάδε.
|
Textus |
|
Συγχώρησόν μοι, Δέσποτα
|
Incipit |
|
συγχωρῶν ἁμαρτίας, καὶ συμπαθεῖς πταίονται... ἐπιστρεφομένους· καὶ σοὶ πρέπει πᾶσα δόξα...
|
Desinit |
|
συζῆσαί με καὶ συναπελθεῖν ἀντεχόμενον αὐτῆς ὡς ἐφοδίου τῆς εὐσεβείας, εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.
|
Desinit |
|
Συζυγίαι δὲ τῶν ῥημάτων πᾶσαι
|
Incipit |
|
ΣΥΚΑΜΕΝΑ· ΒΑΤΖΙΝΑ ΚΕΔΡΟΚΚΟΚΑ
|
Incipit |
|
ΣΥΛ]ΛΟΓΟΣ ΦΑΙΔΡΟΤΕΡΟΝ
|
Incipit |
|
Συλλαβὴ κατὰ τὸ μέσον διατρέχει
|
Incipit |
|
Συλλογαὶ ἃς συνελεξάμεθα μετὰ πάσης ἐπιμελείας καὶ ἀκριβείας ἔκ τε προφητῶν καὶ εὐαγγελίων ἀποστοόλων τε καὶ τῶν ἁγίων πατέρων περὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος μαρτυρούσαι κυρίως καὶ ἀληθῶς ὅτι ἐκ τοῦ πατρὸς μόνου ἐκπορεύεται τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον, οὐχὶ δὲ καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ
|
Titulus initialis |
|
Συλλογαὶ πεσσῶν σκευασίαι πρὸς ὑστερικὰς πνίγας ἐκ διαφόρων
|
Titulus initialis |
|
Συλλογαὶ τῶν ἁγίων πατέρων ἃς συνελεξάμεθα μετὰ πάσης ἐπιμελείας καὶ ἀκριβείας περὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος, μαρτυροῦσαι κυρίως καὶ ἀληθῶς ὅτι ἐκ τοῦ πατρὸς μόνου ἐκπορεύεται τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον, οὐχὶ δὲ ἐκ τοῦ υἱοῦ
|
Titulus initialis |
|
Συλλογαὶ τῶν ἁγίων Πατέρων ἃς συνελεξάμεθα μετὰ πάσης ἐπιμελείας καὶ ἀκριβείας περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, μαρτυροῦσαι κυρίως καὶ ἀληθῶς ὅτι ἐκ τοῦ Πατρὸς μόνου ἐκπορεύεται τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, οὐχὶ δὲ καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ.
|
Titulus initialis |
|
Συλλογαὶ τῶν ἁγίων Πατέρων ἃς συνελεξάμεθα μετὰ πάσης ἐπιμελείας καὶ ἀκριβείας περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, μαρτυροῦσαι κυρίως καὶ ἀληθῶς ὅτι ἐκ τοῦ Πατρὸς μόνου ἐκπορεύεται τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, οὐχὶ δὲ καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ.
|
Titulus initialis |
|
Συλλογαὶ τῶν ἁγίων πατέρων ἃς συνελεξάμεθα μετὰ πάσης ἐπιμελείας καὶ ἀκριβείας περὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος, μαρτυροῦσι κυρίως καὶ ἀληθῶς ὅτι ἐκ τοῦ πατρὸς μόνου ἐκπορεύεται τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον, οὐχὶ δὲ ἐκ τοῦ υἱοῦ
|
Titulus initialis |
|
Συλλογὴ δογματικῶν κεφαλαίων ἀναγκαιοτάτων, ἐκ διαφόρων πατέρων συλλεγεῖσα, παρὰ Ζυγαβηνοῦ τοῦ πανσόφου μοναχοῦ
|
Titulus initialis |
|
Συλλογὴ ἐκ τῶν ἁγίων, ὅτι πρὸς ταῦτα τὰ δογματικὰ κεφάλαια, σύμφωνα ὄντα καὶ τοῖς λοιποῖς ἁγίοις, ἀντιπαρεξεταζομένη ἡ τῶν Λατίνων δόξα οὐχ εὑρίσκεται σύμφωνος αὐτοῖς, ἀλλὰ μᾶλλον παντοίᾳ αἱρέσει σύμφωνος καὶ ἕξω τῶν ὀρθῶν τῆς εὐσεβείας δογμάτων
|
Titulus initialis |
|
Συλλογὴ τῶν ὅλων σχεδὸν δοξῶν καὶ αἱρέσεων καὶ ἱστορία τῶν ἀποτεκόντων αὐτὰς ἀνδρῶν, ἔτι δὲ καὶ ἀντιρρήσεις ἐπ’ἐνίαις τούτων, καὶ μάλιστα ταῖς παλαιτέραις, καὶ ἕτερά τινα χρήσιμα τοῖς εὐσεβέσι, πονηθέντα παρὰ τοῦ σεβαστοῦ Νικήτα τοῦ Χωνιάτου, τοῦ καὶ γεγονότος κριτοῦ τοῦ βήλου, ἐπὶ τῶν κρίσεων, ἐφόρου, γενικοῦ, ἐπὶ τοῦ βασιλικοῦ κοιτῶνος, ἔπειτα δὲ καὶ μεγάλου λογοθέτου τῶν σεκρέτων.
|
Titulus initialis |
|
Συλλογὴ χρήσεων γραφικῶν γεγονυῖα παρὰ τοῦ Ἐφέσου ὅτι ἐκ μόνου τοῦ Πατρὸς ἐκπορεύεται οὐχὶ δὲ καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ καὶ δοθεῖσα τὸ αὐτοκράτορι καὶ θεοστέπτῳ βασιλεῖ τῷ Παλαιολόγῳ καθὼς παρὰ τῆς αὐτοῦ βασιλείας προσετάγη
|
Titulus initialis |
|
Συλλογισμοὶ δέκα δείκνυντες ὅτι οὐκ ἔστι πῦρ καθαρτήριον
|
Titulus initialis |
|
Συλλογισμὸς α'. Εἰ τελεία ἡ ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπόρευσις τοῦ Πνεύματος, τελεία δὲ ὅτι Θεὸς τέλειος ἐκ Θεοῦ τελείου τοῦ Πατρὸς.
|
Incipit |
|
ΣΥΜΒΑΣΙΣ ΟΔΥΝΗΡΑ ΜΝΗΜΗΝ ΘΕΟΥ ΠΑΡΕΧΕΙ
|
Incipit |
|
συμβιβαζομένη δὲ τοῖς πράγμασι μέρος ἐστὶ τῆς φιλοσοφίας
|
Desinit |
|
Σύμβολα πάντα τῆς δεσποτικῆς ἀναστάσεως
|
Incipit |
|
Συμεὼν ἐλάχιστος δοῦλος Ἰησοῦ Χριστοῦ κατὰ χάριν αὐτοῦ καὶ ἔλεος
|
Incipit |
|
ΣΥΜΕΩΝ ΜΑΓΙΣΤΡΟΥ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΣΗΘ ΤΟΥ ΑΝΤΙΟΧΕΩΣ ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ ΠΕΡΙ ΤΡΟΦΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΣ ΚΑΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Συμεῶν μεσοπατάμου περὶ ἐξόδου ψυχῆς
|
Titulus initialis |
|
Συμεων· ακουων λυπης· Φιλαδελφεια· σωζουσα.
|
Desinit |
|
Συμεώνην τὸν πάνυ τὸν μωρὸν διὰ Χριστὸν οὐκ ὄντα μὲν
|
Incipit |
|
ΣΥΜΕΩΝΟΣ ΜΑΓΙΣΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΒΕΣΤΑΡΧΟΥ ΤΟΥ ΣΗΘ ΠΕΡΙ ΤΡΟΦΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΣ ΚΑΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Συμμαρτυρήσει δέ μου τῷ λόγῳ πρὸ χρόνων ὅτι πλείστων καὶ Ἱερεμίας
|
Incipit |
|
συμμέτοχος γενέσθαι δικαίων καὶ ἁγίων, εὐαρεστησάντων σοι, εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
|
Σύμοψις τῆς Ἱερᾶς Θεολογίας φιλοπονηθεῖσα εἰς ὠφέλειαν τῶν ὀρθοδόξων φιλομαθῶν παρὰ Νικολάου Κούρσουλα τοῦ Ζακυνθίου, διδασκάλου φιλοσόφου, καὶ θεολόγου
|
Titulus initialis |
|
συμπλεκόμενος ὥσπερ εὐπλόκῳ καὶ ἀδαμαντίνῳ σειρᾷ
|
Desinit |
|
Συμφέρει δάκνεσθαι διὰ τῆς τῶν ῥημάτων ἀλγηδόνος
|
Incipit |
|
σύμφωνα δὲ ιξ β γ δ ξ θ κ λ μ ν ξ π ρ σ τ φ χ ψ
|
Desinit |
|
συμφωνίαν ὑμῶν καὶ πίσθητε ὁμοθυμαδὸν
|
Incipit |
|
Συμων ο ζηλωτης πασαν την Μαυριτανιαν· κηρυξας τον Χριστον· υστερον δε και εν Βριτανια υπο αυτης σταυρωθείς και τελιωθεις, θαπτεται εκει. ιβʹ
|
Desinit |
|
σὺν ἀσωμάτοις νοεραῖς δυνάμεσι
|
Incipit |
|
σὺν αὐτοῖς τῷ πρύτανι Θεῷ δόξαν ἀναπέμποντες εἰς τοὺς αἰῶνας...
|
Desinit |
|
σὺν αὐτῷ εἰς τοὺς ἀπεράντους αἰῶνας ἀναπαυόμενοι συμβασιλεύσομεν. Αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΣΥΝ ΔΙΑΔΟΧΟΙΣ ΤΟΙΣ ΑΥΤΟΥ ΓΡΑΦΕΝΤΑ ΚΑΙ ΔΟΘΕΝΤΑ
|
Desinit |
|
Σὺν Θεῷ εἰ θέλεις εὑρῆσαι τὸ δακτυλίδιον
|
Incipit |
|
Σὺν θεῷ ὄροι διάφοροι κατὰ τὴν παράδοσιν
|
Incipit |
|
ΣΥΝ ΙΞΩ ΔΡΥΙΝΩ
|
Desinit |
|
σὺν παντὶ τῷ ὑπηκόῳ φιλοχρίστῳ λαῷ διαμένοι αἰωνίζουσα… ἀμήν.
|
Desinit |
|
σὺν πᾶσι τοῖς ἀπ' αἰῶνος εὐαρστήσασι τῷ δοτῆρι τῶν ἀγαθῶν Θεῷ, χάριτι... ἀμήν
|
Desinit |
|
Σὺν ταῖς ἀκάνθαις ἐκφύονται καὶ ῥόδα
|
Incipit |
|
Σὺν ταῖς ἀκάνθαις ἐκφύονται καὶ ῥόδα
|
Incipit |
|
σὺν τοῖς ἄνω χοροῖς ἀνυμνήσεις τὸν ὕμνον τὸν ἐπινίκιον τῇ
Ἁγίᾳ Τριάδι εἰς αἰῶνας αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
συναγαγὼν δὲ καὶ ἀδελφότητα πλείστην εἰς δόξαν τοῦ... βαπτιστοῦ Ἰωάννου, ὁ δὲ τόπος λέγεται Ἀψαθᾶς, ὅτι τῷ θεῷ καὶ τῷ προδρόμῳ πρέπει τιμὴ καὶ προσκύνησις
|
Desinit |
|
συναγείραντες δρόμου τε
|
Incipit |
|
Συναγωγὴ ἐξηγήσεων τῶν εἰς τὸ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγέλιον ἁγίων καὶ διαφόρων πάτερων, ἥτις καλεῖται Μέλισσα πνευματική
|
Incipit |
|
ΣΥΝΑΓΩΓΗ ΠΑΝΥ ΩΦΕΛΙΜΟΣ ΠΡΟΣ ΔΙΟΡΘΩΣΙΝ ΨΥΧΗΣ ...
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΑΓΩΓΗ ΠΡΟΣ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΟΥΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Συναγωγὴ ῥήσεων γραφικῶν δι’ ὧν συνίσταται τὸ τῶν Ἰταλῶν δόγμα.
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΑΔΟΝΤΑ ΤΟΝ
|
Desinit |
|
συναιδιον ειναι λεγων τῳ γεγεννηκοτι.
|
Desinit |
|
συναιδιον ειναι λεγων τῳ γεγεννηκοτι.
|
Desinit |
|
συναιδιον ειναι λεγων τω γεγεννηκοτι.
|
Desinit |
|
συναιδιον ειναι λεγων τω, γεγεννηκοτι.
|
Desinit |
|
Συνανατέλλουσι καὶ συγκαταδύουσι
|
Incipit |
|
Συνάξεις δὲ ἐπιτελοῦμεν
|
Incipit |
|
Συναξεις δε επιτελουμεναι, ταχθεισαι εισιν απο των αγιων αποστολων.
|
Incipit |
|
Σύναξεις θεοφόρου ἀνδρὸς καὶ ἐπισκόπου Ἰωάννου περὶ οὔρων καὶ ἄλλων πολλῶν
|
Titulus initialis |
|
Σύναξις δὲ οὐκ ἄν ποτε γεγένηται εἰ μὴ κατάλυσις
|
Incipit |
|
ΣΥΝΑΡΠΑΓΕΝΤΕΣ ΚΟΣΜΙΚΑΙΣ ΕΥΔΟΧΙΑΙΣ
|
Incipit |
|
Σύνδειπνον εὑρών, ὦ μοναστά, τὸν Λόγον
|
Incipit |
|
Σύνδεσμός ἐστι μέρος λόγου, συνδετικὸν τῶν ἄλλων τοῦ λόγου μερῶν
|
Incipit |
|
Συνδέσμῳ δὲ εἷς εἶπεν ὁ φιλόσοφος
|
Incipit |
|
σύνδουλός σου εἰμί.» Βλέπων δὲ ταῦτα, ἤκουε παρὰ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὅτι ὁ Ὤν ἐστι, καὶ αὐτός ἐστιν ὁ τοῦ Θεοῦ Λόγος, ὅστις ὕστερον δι’ ἡμᾶς σαρκωθείς· λέγω δὴ τέλειος γέγονεν ἄνθρωπος, καὶ ἐκλήθη Υἱὸς ἀνθρώπου.
|
Desinit |
|
ΣΥΝΔΡΑΜΩΜΕΝ ΣΗΜΗΡΟΝ
|
Incipit |
|
συνδρομον εχει τω πατρι την υπαρξιν.
|
Desinit |
|
Συνεγραφη το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον, μετα χρονους η΄, της Χριστου του Θεου ημων αναληψεως. δια στιχων τριακοσιων πεντηκοντα θ΄ (τνθ΄)
|
Textus |
|
Συνεγραφη το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον, μετα χρονους οκτω, της του Χριστου και θεου ημων αναληψεως· εξεδοθη δε, εις Ιερουσαλημ, φωνη τη Εβραιδι· Στιχοι ͵βχʹ.
|
Textus |
|
συνεγραψατο δε αυτο ο Λουκας· μαθητης ων Παυλου· μετα δεκαπεντε χρονους της Χριστου αναληψεως
|
Textus |
|
Συνεγραψατο δε υπο Μαρκου μετα δεκα χρονους της Χριστου αναληψεως μαθητης ων του Πετρου
|
Textus |
|
Συνέζευκται τῇ τοῦ Τριωδίου τῆς ἁγίας καὶ μεγάλης Παρασκευῆς
|
Incipit |
|
Συνέζευκται τῇ τοῦ Τριωδίου τῆς ἁγίας καὶ μεγάλης Παρασκευῆς
|
Incipit |
|
συνείδη]σιν
|
Incipit |
|
συνειδός, καὶ μετὰ πάσης ἐπιεικείας καὶ πραότητος προσίωμεν τῇ τοῦ Χριστοῦ τραπέζῃ· μεθ᾿ οὗ...
|
Desinit |
|
Συνελάβομέν σε διὰ διδασκαλίας, ὠδινήσαμέν σε
|
Incipit |
|
Συνέλθετέ μοι πάντες ἀδελφοὶ αἰτουμένῳ ἄφεσιν
|
Incipit |
|
ΣΥΝΕΛΘΟΝΤΩΝ ΗΜΩΝ ΤΕ ΚΑΙ ΥΜΩΝ ΤΩΝ ΔΙΑΤΕΤΑΓΜΕΝΩΝ
|
Incipit |
|
Συνελλεξα τας αναγνωσεις τας διαφορας εγω Ιγνατιος Αρδτ ιερευς της πολεως Μοναχιου. εν ετει ͵αψπε. μηνος Ιουνιου κ.
|
Textus |
|
συνελόντα εἰπεῖν, [τὰ παραδοθέντα ὑπὸ τῶν θείων γρα]φῶν
|
Desinit |
|
συνεργάσασθαι ἐκλείψεως δὲ γεινομένης
|
Desinit |
|
ΣΥΝΕΣΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ... ΤΟΙΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙΣ ΠΕΡΙ... ΕΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ
|
Titulus initialis |
|
Συνεσίου φιλοσόφου πρὸς Διόσκορον εἰσ τὴν βίβλον Δημοκρίτου ὡς ἐν σχολίοις
|
Titulus initialis |
|
Συνέστηκε ἐκ μέτρων μὲν ὅλων δακτυλικῶν
|
Incipit |
|
συνέστηκεν ὁ κόσμος ἐκ στοιχείων δ'
|
Incipit |
|
ΣΥΝΕΣΤΗΚΕΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΚ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΟΙΟΝ ΕΚ ΠΥΡΟΣ ΑΕΡΟΣ ΥΔΑΤΟΣ ΓΗΣ
|
Incipit |
|
ΣΥΝΕΤΡΙΨΕ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΥΤΟΥ ΟΥΔΕΠΟΤΕ
|
Desinit |
|
Συνευφρανθείς, ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν· αὐτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
ΣΥΝΗΔΟΜΑΙ ΜΕΝ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΑΡΕΤΗΝ ΕΥ ΠΕΦΥΚΕΝΑΙ
|
Incipit |
|
Συνήδομαί σοι, πόλις, καὶ σοί, θεῖε τῶν ἀνακτόρων ναέ
|
Incipit |
|
Σύνηθές ἐστιν, ἀδελφοί, τῷ μακαρίῳ Δαυὶδ πολυτρόπους
|
Incipit |
|
Συνήθην σοι τῇ ἐπιδόσει
|
Incipit |
|
Συνήλγησα κἀγὼ μεθ’ ὑμῶν τῷ πρεσβύτῃ καὶ δεινὸν
|
Introductio |
|
Συνῆψεν ὁ ἀποστολικὸς κανὼν τὴν νηστείαν τῆς Τετράδος καὶ τῆς Παρασκευῆς
|
Incipit |
|
ΣΥΝΘΕΣΙΣ ΑΚΡΙΒΗΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ· ΕΚΒΛΗΘΕΙΣΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΕΞΕΙΣΑ ΕΝΤΑΥΘΑ ΩΣ ΑΝΑΓΚΑΙΑ
|
Titulus initialis |
|
Συνιδεῖν ἄξιον καὶ πῶς ἡ καρδία κατὰ τὸ ἀεικίνητον ἔοικε τῷ πυρί
|
Incipit |
|
συνιδεῖν ὁ Τιμόθεος
|
Incipit |
|
ΣΥΝΙΣΤΑΤΑΙ ΟΥΤΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΚ Δʹ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ
|
Incipit |
|
Συνοδικὴ ἀπόφασις περὶ τῆς ἁγιότητος Μάρκου τῆς Ἐφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ, ἐν εἴδει ἐπιστολῆς γενομένη καὶ ἀποσταλεῖσα εἰς τὴν Νῆσον Κεφαληνίας, κατὰ τὸ ,αψλδ’ ἔτος. Σεραφεὶμ ἐλέῳ Θεοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως Νέας Ῥώμης, καὶ οἰκουμενικὸς Πατριάρχης
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΜΙΧΑΗΛ ΑΘΑΝΑΣΙΩ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ
|
Titulus initialis |
|
Συνοδικοὶ καί ἀποστολικοὶ κανόνες καὶ τοῦ μεγάλου Βασιλείου
|
Titulus initialis |
|
Συνοδικοὶ καί ἀποστολικοὶ κανόνες καὶ τοῦ μεγάλου Βασιλείου
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΔΙΚΟΝ ΕΚΤΕΘΕΝ ΕΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΙ ΠΕΡΙ ΙΩΑΝΝΟΥ ΑΟΙΔΙΜΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΔΙΚΟΣ ΤΟΜΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Σύνοδον ἱερὰν καὶ τράπεζαν ἀμβροσίας
|
Incipit |
|
Σύνοδον ἱερὰν καὶ τράπεζαν ἀμβροσίας
|
Incipit |
|
Σύνοδον ἱερὰν καὶ τράπεζαν ἀμβροσίας
|
Incipit |
|
Σύνοδος θεία καὶ ἱερὰ συναθροισθεῖσα ἐν Ἱεροσολύμοις
|
Incipit |
|
Σύνοδος ὅταν φαίνεται ἐν ᾗ μοίρᾳ ἐστὶν ὁ ἥλιος
|
Incipit |
|
Σύνοδος τῆς ἐν Λαοδικείᾳ κανὼν θ´
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΟΠΙΚΗ ΕΝ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ ΕΠΙ ΑΥΡΕΛΙΑΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΡΩΜΑΙΩΝ
|
Incipit |
|
Συνόδου συγκροτηθείσης δευτέρας
|
Incipit |
|
ΣΥΝΟΔΟΥΣ ΚΑΘΑ ΤΟΥΣ ΑΡΧΟΝΤΑΣ
|
Incipit |
|
Συνουσιαζομένου τοῦ ἀνδρὸς μετὰ τῆς γυναικός
|
Incipit |
|
Συνόψεις τῶν περὶ ἰδεῶν. Σύνοψις τῶν περὶ καθαρότητος εἰρημένων
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΠΕΡΙ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΠΡΟΠΟΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΠΡΟΠΟΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΠΡΟΠΟΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΟΠΩΝ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΟΠΩΝ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΠΡΟΠΟΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΠΡΟΠΟΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΑΝΤΙΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΕΝ ΕΠΙΤΟΜΩΝ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΦΥΣΙΚΩΝ ΤΕ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ ΔΟΓΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΣΟΦΩΤΑΤΟΥ ΣΥΜΕΩΝ ΒΕΣΤΟΥ ΤΟΥ ΣΗΘ
|
Titulus initialis |
|
σύνοψις περὶ ἀντιστοιχείων πρὸς ἰδιώτας εἰς τὸ γράφειν
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΠΕΡΙ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΠΟΛΛΩΝ ΤΕ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψις σαφὴς καὶ σύντομος διάγνωση τῆς πίστεως ἡμῶν τῆς ἐν τῇ ἁγίᾳ Τριάδι
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΣΑΦΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΓΝΩΣΙΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΗΜΩΝ ΤΗΣ ΕΝ ΤΗ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΙ
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψις Στεφάνου φιλοσόφου περὶ διαφορ. πυρετῶν
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψις Στεφάνου φιλοσόφου περὶ διαφορᾶς πυρετῶν
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψις σὺν Θεῷ ἐκ τῶν κατὰ πλάτος δογμάτων τῶν περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἐκπορεύσεως τῶν ἐκ τῶν θείων καὶ ἱερῶν γραφῶν παρὰ τῶν ἁγίων καὶ θεοφόρων πατέρων δογματισθέντων, οὐ μὴν ἀλλὰ καί τινων διδασκάλων καὶ φιλοσόφων, εἶθ' ὕστερον κατὰ τοῦ παρὰ Λατίνοις καινοφανοῦς δόγματος, ἐν διαλέξει μετὰ καὶ ἀληθῶν ἀποδείξεων συλλογιστικῶς προτεθέντων, ἐν τῇ βασιλίδι τῶν πόλεων καὶ ἐν ἄλλοις τόποις καὶ πόλεσι συλλεγεῖσα καὶ συνταχθεῖσα περὶ Νικολάου Ἱδρούσσης. Ἔπειτα δὲ καὶ ἐξ ἑλληνικῆς εἰς ῥωμαικὴν διάλεκτον ἑρμηνευθεῖσα ἐν Κωνσταντινουπόλει, προτροπῇ τοῦ κυροῦ Βενεδίκτου τοῦ καρδηναρίου καὶ τοποτηρητοῦ τότε ὑπάρχοντος Ἰννοκεντίου τοῦ τρίτου πάπα Ῥώμης
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψις συνταχθεῖσα παρὰ Νικολάου Ἱδροὺς
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψις σχεδιασθεῖσα περὶ τῶν τροφῶν ὅσας ὅτε καὶ βούλεταί τις δι' ἐλαχίστων λέξεων διαγνῶναι τήν τε κρᾶσιν ἑκαστῆς καὶ ἰδιότητα εὐχερῶς
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΟΨΙΣ ΤΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗΣ ΔΑΨΙΛΕΣΤΑΤΗ ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΟΝ ΠΡΩΤΟΝ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΚΑΘΟΛΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Σύνοψις τοῦ τε βίου τοῦ ποιητοῦ καὶ τῆς τοῦ δράματος ὑποθέσεως
|
Titulus initialis |
|
Συνταγμα αγιων, απο τε του αγιου ευαγγελιου, και των αποστολων, και ετερων αγιων, διαφορων, ιεραρχων, και οσιων, και ποιητων, του αγιου ευαγγελιου.
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΕΚ ΤΩΝ ΙΑΤΡΙΚΩΝ ΚΑΤΑ ΑΛΦΑΒΗΤΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Σύνταγμα κατὰ ἀλφάβητον ... ἐξηγήθη δὲ αὐτὸ πεζὴν φράσιν ὁ ἀπαίδευτος καὶ ἁμαρτωλὸς Κουλάρης Κριτόπουλος
|
Titulus initialis |
|
Σύνταγμα κατὰ στοιχεῖον περὶ τροφῶν δυνάμεων, συγγραφὲν παρὰ Ψελλοῦ καὶ Συμεὼν μαγίστρου Ἀντιοχέως τοῦ Σῆθ, καὶ δοθὲν Μιχαὴλ βασιλεῖ τῷ Δούκᾳ
|
Titulus initialis |
|
Σύνταγμα κατα στοιχεῖον περὶ τροφῶν δυνάμεως καὶ ὠφελείας καὶ βλάβης, συγγραφὲν παρὰ Συμεὼν μαγίστρου Ἀντιοχείας τοῦ Σὴθ καὶ δοθὲν Μιχαὴλ βασιλεῖ τῷ Δούκᾳ
|
Titulus initialis |
|
Σύνταγμα πάντων ἐμμελὲς τῶν ὁσὶων τῶν πᾶσι κοινῆ διρ[...]ους τιμωμένων
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΣΟΦΩΤΑΤΟΥ ΨΕΛΛΟΥ ΚΑΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΟΝ ... ΠΕΡΙ ΔΥΝΑΜΕΩΣ ΤΡΟΦΩΝ ΚΑΙ ΩΦΕΛΕΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Σύνταγμα τοῦ σοφωτάτου Ψελλοῦ κατὰ στοιχεῖον ἐκλεγόμενον ἀπὸ τῶν ἱατρῶν βιβλίων περὶ δυνάμεων τροφῶν, καὶ ὠφελείας, καὶ τῆς τούτων βλάβης πρὸς τὸν αὑτοκράτορα κύριον Κωνσταντ῀νον τὸν Μονομάχον
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΤΑΓΜΑ: ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΔΩΔΕΚΑ ΜΙΚΡΟΥΣ ΠΡΟΦΗΤΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Συντετριμμένῃ καρδίᾳ καὶ λογισμῷ
|
Incipit |
|
Συντετριμμένῃ καρδίᾳ καὶ λογισμῷ
|
Incipit |
|
Συντετριμμένῃ καρδίᾳ καὶ λογισμῷ τεταπεινωμένῳ
|
Incipit |
|
Συντήρησόν μου τὴν διάνοιαν
|
Incipit |
|
Σύντομος γὰρ πρὸς σωτηρίαν ὁδὸς ἡ ταπείνωσις
|
Incipit |
|
Σύντομος ὁμολογία τῆς ὀρθοδόξου θρησκείας τῶν ἀνατολικῶν
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ ΠΕΡΙ ΜΑΙΕΥΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΜΕΡΟΥΣ ΕΚ ΤΩΝ ΙΠΠΟΚΡΑΤΟΥ ΚΑΙ ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΣΑΦΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Σύντομος παράδοσις τῶν δεκατριῶν παραλογισμῶν
|
Incipit |
|
Σύντομος πραγματεία κατὰ Ἰδουαίων ἐν ἀπλῇ διαλέκτῳ πρὸς Γεώργιον τὸν Πάργαν
|
Titulus initialis |
|
ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑ ΚΑΤΑ ΙΟΥΔΑΙΩΝ ΕΝ ΑΠΛΗ ΔΙΑΛΕΚΤΩ ΠΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΝ ΠΑΡΓΑ ΚΥΠΡΙΟΝ
|
Titulus initialis |
|
σύντριψον τοὺς ἀοράτους ἐχθροὺς ὑπὸ τοὺς πόδας μου· ... ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΣΥΝΤΥΠΑ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΕΚ ΤΩΝ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΩΝ ΑΥΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Συνῳδὰ τούτοις καὶ τὰ τοῦ Δαυίδ
|
Incipit |
|
Συνώνυμος μέλπει σε δοῦλος Δεσπότην Ἰωάννης
|
Incipit |
|
Σύροντες εἰς γὴν Μᾶρκον οἰ μιαιφόνοι,
πρὸς οὐρανοὺς πέμποντες αὐτὸν ἠγνόουν
Εἰκάδι πέμπτῃ Μᾶρκον ἐνὶ χθονὶ ἄφρονες εἷλκον.
|
Textus |
|
σύστασις τῶν ὑδάτων εἰσὶ καὶ λύμναι
|
Desinit |
|
Συστατικὸν γράμμα διδόμενον, παρὰ ἐπισκόπου εἰς ἱερέα
|
Incipit |
|
συστοιχεῖ δὲ τῆ νυν Ἱερουσαλήμ
|
Desinit |
|
Σφαῖρα ἥν τινες μὲν τὸν αὐτὸν εἶναι τοῦ ζωδιακοῦ κύκλου
|
Incipit |
|
ΣΦΑΛΕΤΑΙ ΔΗ ΤΟ ΥΔΩΡ ΟΥΤΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΗ ΟΤΙ ΑΝΕΡΧΕΤΑΙ ΣΥΝ ΤΟΙΣ ΑΤΜΟΙΣ
|
Incipit |
|
Σφόδρα ἀκούσας ἤλγησα
|
Incipit |
|
Σφόδρα ἐνεργὴς ἐπὶ πάσης διαθέσεως
|
Incipit |
|
Σφόδρα μοι καὶ νῦν, ὡς ἀεί, κρατεῖ τῆς διανοίας τῆς δεσποτικῆς
|
Incipit |
|
Σφόδρα πάλαι προμηθούμενος Ἰουδαίων ὁ τῶν ὅλων θεός
|
Incipit |
|
Σφόδρα τοῦτο κατάλληλον
|
Incipit |
|
ΣΦΟΔΡΑ ΤΩ ΣΚΟΠΩ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ
|
Incipit |
|
σφόδρα· ἰδὼν δὲ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς
|
Incipit |
|
Σφοδρὸν τὸ καῦμα, καὶ βαρὺς ὁ αὐχμός
|
Incipit |
|
σφοδρότερον πειράζει ὁ δεὶνος καὶ ἀναίσχυτος
|
Desinit |
|
Σφυγμῶν θιγεῖν καὶ περὶ σφυγμῶν ὅσα χρὴ μαθεῖν, πάνυ πολλὰ διενήνοχε
|
Incipit |
|
Σχεδάρια δευτέρα
|
Titulus initialis |
|
Σχέδη ἐκ τῶν σχιδευτῶν. τοῦ προδρόμου κυροῦ θεοδώρου
|
Titulus initialis |
|
Σχέδη μυός
|
Titulus initialis |
|
Σχέδη μυός
|
Titulus initialis |
|
Σχεδὸν γάρ, ἀγαπητοὶ ἀδελφοὶ φιλέορτοι καὶ φιλόχριστοι, πᾶσα θεία πρόῤῥησις
|
Incipit |
|
Σχεδὸν γάρ, ἀγαπητοὶ ἀδελφοὶ... πᾶσα θεία πρόρρησις
|
Incipit |
|
ΣΧΕΔΟΣ ΠΕΡΙΕΧΟΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΟΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΚΟΥΤΑΡΙΩΤΟΥ ΚΥΡΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Σχέσις λέγεται μία σύνδεσις καὶ συγγένεια
|
Incipit |
|
Σχῆμά ἐστι σύνθεσις λόγου τοιῶς δὲ τὴν προκειμένην ἔννοιαν περιγράφουσα
|
Incipit |
|
σχῆμα τοῦ δευτέρου λόγου · ἐπινόημα δὲ κυροῦ νικολάου τοῦ καβασίλα
|
Titulus initialis |
|
σχήματα εἶναι τῶν ἡμερινῶν φροντίδων· ὁποῖα γὰρ ἂν ᾖ τὰ κατὰτὸν βίον ἐπιτηδεύματα ἡμῶν, τοιαῦτα ἀνάγκη εἶναι καὶ τὰ ἐνύπνια
|
Desinit |
|
ΣΧΗΜΑΤΑ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΩΝ ΔΥΟ
|
Incipit |
|
Σχόλαζε, ἀδελφέ μου, τῇ ἀναγνώσει
|
Incipit |
|
σχολὰς δὲ τόπος νόηται εἴπην οὐκ ἔχω
|
Textus |
|
Σχολάσατε διὰ παντὸς καὶ παραμείνατε
|
Incipit |
|
ΣΧΟΛΑΣΩΜΕΝ ΑΔΕΛΦΗ
|
Incipit |
|
Σχολάσωμεν, ἀδελφοί, τῇ ἡσυχίᾳ
|
Incipit |
|
σχολια διαφορα, εις το ωρα ην ωσει ϛʹ.
|
Titulus initialis |
|
σχολία διάφορα· κεφάλαια τοῦ βιβλίου τῆς κλήμακος
|
Titulus initialis |
|
Σχολια εις ζʹ ετη τα πρωτα συντελειας εκ του Δανιηλ και της Αποκαλυψεως Ιωαννου
|
Titulus initialis |
|
ΣΧΟΛΙΑ ΕΚ ΤΩΝ ΔΗΜΟΦΙΛΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΣΧΟΛΙΑ ΕΚ ΤΩΝ ΟΡΑΣΕΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΔΑΝΙΗΛ ΕΚ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΣΧΟΛΙΩΝ ΤΟΥ ΚΥΡΟΥ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΤΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ
|
Titulus initialis |
|
σχολια του Ιωαννου του Χρυσοστομου, εκ της ερμηνειας του Ιωαννου του ευαγγελιου της λεγουσης, παρειστηκεισαν δε παρα τω σταυρω του κυριου, η μητηρ αυτου, και η αδελφη της μητρος αυτου, Μαρια η του Κλωπα.
|
Titulus initialis |
|
σχολιον Ιωαννου του Χρυσοστομου εκ της ερμηνειας του κατα Ιωαννην το ευαγγελιον της λεγουσης· παρεστηκεισαν δε παρα του σταυρου του κυριου· η μητηρ αυτου· και η αδελφη της μητρος αυτου· Μαρια η του Κλοπα.
|
Titulus initialis |
|
Σχόλιον τοῦ ἐν ἁγίοις Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου ἐκ τῆς ἑρμηνείας τοῦ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγελίου τῆς λεγούσης· εἱστήκεισαν δὲ παρὰ τῶ σταυρῶ τοῦ Ἰησοῦ ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ ἡ ἀδελφὴ τῆς μητρὸς αὐτοῦ Μαρία ἡ τοῦ Κλοπᾶ.
|
Titulus initialis |
|
Σχολιον. Ως ειναι την Σαλωμην και τον αγιον Ιωαννην προς πατρος εξαδελφους. τον δε κυριον ημων Ιησουν Χριστον και τον αγιον Ιωαννην προς μητρος δισεξαδελφους.
|
Explanatio |
|
σώζεις Ἰησοῦ καὶ τελώνας· σοὶ χάρις.
οὕτω βοᾷ Ματθαῖος ἐκ πυρὸς μέσου.
ἀκάματον Ματθαῖον πῦρ δεκάτῃ κτάνεν ἕκτῃ.
|
Textus |
|
σῳζομενων των ιδιοτητων των φυσεων
|
Desinit |
|
σωθῆναι οὐ δύναται
|
Desinit |
|
σωθῆναι οὐ δύναται
|
Desinit |
|
σωθῆναι ού δυνήσεται
|
Desinit |
|
σωθῆναι ού δυνήσεται
|
Desinit |
|
σωθῆναι ού δυνήσεται
|
Desinit |
|
Σωκράτης ἰδών τινα νέον φιλήσαντα εὔωπον
|
Incipit |
|
ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΠΛΑΤΩΝΙ ΑΔΙΚΕΙΤΑΙ ΜΕΝ ΟΥΔΕΙΣ ΑΔΙΚΟΥΣΙΝ ΜΕΝ ΠΑΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
Σωκράτους δὲ ἂξιόν μοι δοκεῖ εῖναι μεμνῆσθαι
|
Incipit |
|
Σῶμα δίχα ψυχῆς
|
Incipit |
|
Σῶμα δίχα ψυχῆς
|
Incipit |
|
Σῶμα δίχα ψυχῆς
|
Incipit |
|
Σῶμα δίχα ψυχῆς
|
Incipit |
|
Σῶμα δίχα ψυχῆς ζώειν πάρος ἢ ἐμὲ σεῖο
|
Incipit |
|
ΣΩΜΑ ΕΣΤΙ ΤΟ ΤΡΙΧΗ ΔΙΑΣΤΑΤΟΝ
|
Incipit |
|
σῶμα τοῦ Ἰησοῦ. Ἦλθον αἱ γυναῖκες μετὰ τὸ Σάββατον, ἀρώματα φέρουσαι. Εἶδον τὸν ἄγγελον ἐν τῷ μνημείῳ, καὶ ἐφοβήθησαν. Ἀναστὰς ὁ Χριστὸς ὤφθη Μαρίᾳ, ἀφ’ ἧς τὰ ἑπτὰ δαιμόνια ἐξέβαλεν. Ἐκείνη εἶπε τοῖς μαθηταῖς· οἱ δὲ ἠπίστησαν. Ἔπειτα ὤφθη τοῖς δυσὶν ἐν τῇ ὁδῷ, εἶτα τοῖς ιαʹ· καὶ ὠνείδισε τὴν ἀπιστίαν αὐτῶν. Καὶ ἀπέστειλεν αὐτοὺς κηρύσσειν καὶ βαπτίζειν καὶ σημεῖα ποιεῖν. Εἶτα ἀνελήφθη.
|
Desinit |
|
σώμασι μὲν εὐθύς,
εἶτα καὶ ταῖς ψυχαῖς, τῇ τῶν τοιούτων κοινωνίᾳ σωμάτων· Αὐτῷ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν
|
Desinit |
|
ΣΩΜΑΤΙΚΑΙΣ ΜΟΡΦΩΣΕΣΙ ΤΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
|
Incipit |
|
Σωματικὴν μὲν ἀγρυπνίαν εἶπεν ἀντιδιαστέλλων
|
Incipit |
|
ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΝΔΡΑ[ΓΑΘΙΑΣ
|
Desinit |
|
σῶν δ´ ἐπέων κόρος, οὔ καί ποτ´ἐσεῖται μουσοπόλωσιν
|
Desinit |
|
Σῶν δ' ἀρετῶν μεγάλων μὲν ποικίλος
|
Incipit |
|
Σῶν δ' ἀρετῶν μεγάλων μὲν ποικίλος
|
Incipit |
|
σώσαντα τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ ταῖς τῆς θεοτόκου πρεσβείαις
|
Desinit |
|
σωσον με Χριστε σωτηρ τη δυναμει του σταυρου
|
Textus |
|
Σῶσον με, Σώτειρα, σκόπους ἐξωτέρου Ἰωάννην δοῦλον
|
Incipit |
|
σῶσον πάντας καὶ οἴκτειρον, διὰ τὸ ἔλεός σου
|
Desinit |
|
σωτερ δωρησαι τω κτησαμενω ποθω
|
Incipit |
|
Σῶτερ κατελθὼν εἰς μυχοὺς Ἰορδάνου
εἵλκυσας ἡμᾶς ἐκ βυθοῦ τῶν πταισμάτων
|
Textus |
|
σωτερ κατελθων εις μυχους Ιορδανου, ηλκησας ημας εκ βυθου των πταισματων.
|
Textus |
|
σωτερ, δωρησαι τω κτησαμενω ποθω· ευρωστιαν αφεσιν αμπλακηματων· Ευστρατιω, μοναχω και πρεσβυτερω· το Σελευκιας
|
Textus |
|
σωτὴρ δὲ ἀπὸ τοῦ σῶσαι τὸν λαὸν αὐτοῦ εἴρηται.
|
Desinit |
|
σωτηρ δε απο του σωσαι τον λαον αυτου ειρηται.
|
Desinit |
|
σωτὴρ δὲ ἀπὸ τοῦ σῶσαι τὸν λαὸν αὐτοῦ εἴρηται.
|
Desinit |
|
σωτηρ δε απο του σωσαι τον λαον ειρηται.
|
Desinit |
|
σωφρονιζει δεσποτην
|
Desinit |
|
Σώφρονός τινος ἀνδρὸς καὶ ὄντος φιλοσόφου
|
Incipit |
|
σωφροσύνη ἐστίν· ἐπεὶ δέ φησιν ὁ Κύριος
|
Desinit |
|
τ τ α α ο υ ν τ χ σ τ ι ρ ο υ σ ι ο ν μ ο τ α α (τα του αντιχριστου ονοματα). κυρια: λαμπετης. τειταν. λατεινος (Λατινος). βενεδικτος.
|
Textus cuiusdam partis |
|
Τ'ΑΔΕΛΦΟΥ ΕΝΝΟΥΝΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΤʹΑΛΛΑ ΔΕΙΠΝΕΙΝ ΠΡΟΤΡΕΠΕΙ
|
Desinit |
|
τo κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Τὰ ἅγια ῥιπίδια κατὰ τῶν Χερουβίμ
|
Incipit |
|
Τὰ ἀγύγδαλα σύμμετρα εἰσὶ τῇ θερμότητι
|
Incipit |
|
ΤΑ ΑΔΕΚΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΓΡΑΦΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Τὰ ἀειθαλῆ τῶν δένδρων δι' ὅλου τοῦ ἐνιαυτοῦ
|
Titulus initialis |
|
Τὰ ἀνακρεόντεια ἐπιδέχονται
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Τὰ ἀνακρεόντεια· ἐπιδέχονται αὐτῶν οἱ οἶκοι
|
Incipit |
|
ΤΑ ΑΝΤΙΜΙΝΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣΤΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΜΕΩΣ
|
Incipit |
|
ΤΑ ΑΝΤΙΦΟΝΑ ΔΗΛΟΥΣΙ ΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΩΝ ΦΩΝΑΣ
|
Incipit |
|
Τὰ ἀπὸ εἴδους εἰς ἄτομα διαιρούμενα ἄπειρα
|
Incipit |
|
Τὰ ἀπὸ τῶν εἰς ὃς οὐδετέρων
|
Incipit |
|
τὰ ἀπόρρητα ἀγαθὰ διανέμειν τοῖς μετ’ ἀρετῆς τὸν παρόντα βίον διανύσασιν, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
Τὰ αὐτὰ λέγειν ἐμοὶ μὲν οὐκ ὀκνηρόν, ὑμῖν δὲ ἀσφαλές
|
Incipit |
|
Τὰ βουκολικά φασι ἐν Λακεδαίμονι εὑρεθῆναι
|
Incipit |
|
Τὰ γὰρ ἐναντία τὰ μέν εἰσιν ἔμμεσα, τὰ δὲ ἄμεσα
|
Incipit |
|
ΤΑ ΓΙΝΟΜΕΝΑ ΕΝ ΤΩ ΥΠΝΩ ΠΕΝΤΕ ΕΙΔΗ ΕΙΣΙΝ
|
Incipit |
|
Τὰ γινόμενα πάντα ἢ κατὰ εὐδοκίαν γίνονται
|
Incipit |
|
Τὰ γράμματα τῆς σῆς εὐλαβείας ἡμῖν ἀπεδόθη
|
Incipit |
|
Τὰ γράμματα τῆς σῆς ἱερᾶς διαθέσεως ἀπεδόθη μοι ἐν τῇ ἐρήμῳ
|
Incipit |
|
Τὰ γράμματα τῆς ὑμετέρας θεοφρουρήτου βασιλείας καὶ ἀδελφότητος ἐδεξάμεθα διʼ Αὐγουσταλίου
|
Incipit |
|
Τὰ γράμματα… διὰ Ῥουφίνου
|
Incipit |
|
Τὰ δ' ἀνωτέρω πρὸς τοῦτο ἀντιθέντα
|
Incipit |
|
Τά δ' ἐν συνόψει σοὶ παρ' ἡμῶν, ὦ φίλος
|
Incipit |
|
τὰ δ'ἄλλα πάντα, ἀρκεῖ τὸ τὸν θεὸν μὲν καὶ σιγῶντί μοι συνειδέναι, σὲ δὲ τῶν πρὸς αὐτὸν εὐχῶν ἡμῖν ἐπαΐοντα, ὅτι...
|
Desinit |
|
ΤΑ Δ'ΑΥΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΙ
|
Incipit |
|
τὰ δὰ κατὰ συγχώρησιν · τρισσὸς ὁ νόμος
|
Desinit |
|
τὰ δάκρυά μου ἔσβεσαν τὸ πῦρ εἰς τὸ ὁποῖον ἔμελλα νὰ ὑπάγω διὰ τὰς ἁμαρτίας μου
|
Desinit |
|
ΤΑ ΔΕ ΑΖΥΜΑ Α ΝΘΝ ΤΕΛΟΥΣΙΝ ΕΝ ΥΣΤΕΡΟΙΣ ΚΑΙΡΟΙΣ ΕΦΕΥΡΕΘΗΣΑΝ ΥΠΟ ΠΛΑΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΚΑΚΟΔΟΞΩΝ
|
Desinit |
|
ΤΑ ΔΕ ΑΙΤΙΑ ΤΑ ΑΥΤΑ ΚΑΙ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΙ ΤΑΥΤΑ ΜΕΝ ΠΕΡΙ ΠΥΡΕΤΩΝ
|
Desinit |
|
ΤΑ ΔΕ ΑΛΟΓΑ ΕΙΣ ΠΤΗΝΑ ΠΕΖΑ ΕΡΠΥΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΝΗΚΤΑ
|
Desinit |
|
Τὰ δὲ γραφέντα περὶ τῆς πρεσβυτέρας Ῥώμης καὶ τῆς λατινικῆς καταστάσεως
|
Incipit |
|
Τα δε δʹ χερουβιμ
|
Incipit |
|
Τα δε δʹ χερουβιμ, το κατα Ματθαιον
|
Incipit |
|
Τὰ δὲ εἴδη εἰσὶν ταῦτα· ἄνθους σμύρνης, κινάμωμος εὐώδης, ἴρεως καλάμου εὐώδους καὶ ἔλαιον
|
Desinit |
|
ΤΑ ΔΕ ΕΣΟΜΕΝΑ ΟΥΔΕΙΣ ΕΙΔΕ ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΟΣ Ο ΩΝ
|
Desinit |
|
Τὰ δὲ ἡμετέρα οἷα· ἔψυκται
|
Incipit |
|
Τὰ δὲ Θηβῶν ἀτυχήματα τεθέαται μὲν κατὰ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
τὰ δὲ ἰαματα τὰ ἐν τῇ ζωῇ αὐτοῦ γενόμενα καὶ μετὰ τὴν ἀποβίωσιν αὐτοῦ ἐπιτελούμενα οὐδεὶς ἐπαρκέσει διηγήσασθαι μαρτυροῦντος ἀυτῷ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὅτι ταῦτα εἰς δόξαν αὐτοῦ γίνονται. αὐτῷ γὰρ τῷ Χριστῷ καὶ θεῷ ἡμῶν πρέπει ἡ δόξα... ἀμήν
|
Desinit |
|
Τα δε Ιωαννου του βαπτιστου· ετη λγʹ· ημεραι· ξζʹ· ελαττους τυγχανουσαι, προς τας του σωτηρος ημερας.
|
Desinit |
|
Τὰ δὲ λέγει Κύριος
|
Incipit |
|
Τὰ δὲ Μηδείας δεινὰ τεθέαται μὲν τῆς
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΤΑ ΔΕ ΠΑΘΗΤΙΚΑ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ
|
Desinit |
|
Τὰ δὲ περὶ φαρμάκων πράγματα οὐκ οἷα νομίζεταί ἐστι.
|
Incipit |
|
Τὰ δὲ περὶ φαρμάκων πράγματα οὐκ οἷα νομίζεταί ἐστι.
|
Incipit |
|
τὰ δὲ πεταλώδη οὖρα ἐν πυρετοῖς εἰσι κάκιστα, ἐν ἀπυρεξίᾳ δὲ τὴν κύστιν εὐφραίνουσιν
|
Desinit abruptus |
|
τα δε σημεια α εξηγειται και αυτος εστι ταυτα.
|
Titulus initialis |
|
Τα δε σημεια α εξηγειτε (εξηγειται) και αυτος εστιν ταυτα.
|
Titulus initialis |
|
τα δε σημεια απο (?) και αυτος εξηγειται εστι ταυτα.
|
Titulus initialis |
|
Τὰ δὲ σχήματα τῆς σελήνης ἅπερ καλοῦνται φάσεις
|
Incipit |
|
τα δε τεσσαρα χερουβιμ
|
Titulus initialis |
|
τα δε τεσσαρα χερουβιμ.
|
Titulus initialis |
|
Τα δε τεσσαρα χερουβιμ· το κατα Ματθαιον, ομοιον ανθρωπου· το κατα Μαρκον, ομοιον μοσχου· το κατα Λουκαν ομοιον λεοντι· το κατα Ιωαννην, ομοιον αετω· αυτη η διδαχη των χερουβιμ.
|
Incipit |
|
τα δε του Χριστου και θεου ημων χαρακτηρικα ιδιωματα εισι ταυτα. ευηλιξ· συνοφρυς· ευοφθαλμος· επιρρινος· γενειαδα μελαν εχων· σιτοχροον τω ειδει κατα την μητερα· μακροδακτυλος· ευφων· ηδυλογος· ησυχον· μακροθυμον· ανεξικακον και τα λοιπα των αρετων καθεξης.
|
Textus |
|
τὰ δεινότατα πάντων τολμῶν, καὶ Θεῷ καὶ τῷ κοινῷ τῶν ἀνθρώπων πολλῶν ὑπεύθυνος ὤν
|
Desinit |
|
τὰ δευτέρον γραφέντα Θετταλοῖς Παύλου
|
Titulus initialis |
|
ΤΑ ΔΙΑ ΔΥΟ ΣΣ ΕΙΣ Ζ' ΤΡΕΠΟΝΤΕΣ
|
Desinit |
|
Τὰ διὰ τοῦ ανω βαρύτονα
|
Incipit |
|
ΤΑ ΔΙΑ ΤΟΥ ΑΝΩ ΒΑΡΥΤΟΝΑ ΜΕΧΡΙ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΥ ΚΛΙΝΟΝΤΑΙ
|
Incipit |
|
ΤΑ ΔΙΑ ΤΟΥ ΑΝΩ ΡΗΜΑΤΑ ΒΑΡΥΤΟΝΑ
|
Incipit |
|
τὰ διδασκάλω πρέποντα λοιπόν.
|
Desinit |
|
ΤΑ ΔΟΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΡΩΜΑΙΩΝ
|
Desinit |
|
τα δοξαντα καλως εχειν διατυπωσασαι.
|
Desinit |
|
ΤΑ ΔΟΞΑΝΤΑ ΚΑΛΩΣ ΕΧΕΙΝ ΔΙΑΤΥΠΩΣΑΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
Τὰ δύο τῶν ἀρετῶν θεοσύζευκτα ζεύγη
|
Incipit |
|
Τὰ δυττικὰ μέρη λέγει
|
Incipit |
|
Τὰ δώδεκα ζώδια διαιροῦνται εἰς τρία· εἰς τροπικά
|
Incipit |
|
Τὰ εἶδη τῆς ἀδικίας
|
Incipit |
|
ΤΑ ΕΙΔΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΕΙΣΙΝ ΕΠΤΑ
|
Incipit |
|
Τὰ εἰς "ας" καθαρὸν ὑπὲρ δύο συλλαβάς
|
Incipit |
|
Τὰ εἰς ιστ θηλυκὰ δισύλλαβα ὀξύτονα
|
Incipit |
|
Τὰ εἰς κω λήγοντα ἐπιῤῥήματα διὰ τοῦ ι γράφεται
|
Incipit |
|
Τὰ εἰς ος καθαρὸν ὑπὲρ δύο συλλαβάς
|
Incipit |
|
Τὰ εἰς ων βαρύτονα ὀνόματα διὰ τοῦ ντ κλινόμενα
|
Incipit |
|
Τὰ εἰς ων συγκριτικὰ δισύλλαβα
|
Incipit |
|
Τὰ εἰς ων συγκριτικὰ δισύλλαβα διφθόγγῳ παραλήγεται
|
Incipit |
|
τὰ ἕλκη σπουδάζομεν
|
Desinit |
|
τα εν αυτη βαθη ερευναν. μηδε λυσι τελες.
|
Desinit |
|
ΤΑ ΕΝ ΤΑΙΣ ΥΔΡΙΑΙΣ ΖΩΑ
|
Desinit |
|
ΤΑ ΕΝ ΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ
|
Desinit |
|
ΤΑ ΕΞ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΔΙΑΝΟΙΑΣ ΠΡΟΦΕΡΟΜΕΝΑ ΔΟΓΜΑΤΑ
|
Incipit |
|
ΤΑ ΕΠΙ ΤΑΔΕ ΤΟΥ
|
Incipit |
|
Τὰ ἐπιμάνικα τὰς χειροπέδας
|
Incipit |
|
ΤΑ ΕΠΙΜΑΝΙΚΑ ΤΑΣ ΧΕΙΡΟΠΕΔΑΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΔΟΞΑΖΟΥΣΙΝ
|
Incipit |
|
τὰ ἐπιτηδεύματα τῆς
|
Desinit |
|
τὰ ἐπιφαινόμενα ἐν οἷσι μὴ γίνεται· οἱ πόνοι ὅτι ἐν ἑβδομήκοντα κινέεται
|
Desinit |
|
Τα επτα ταυτα ετη μεριζονται εις δυσιν και εν τοις τρισιν ημισεσυν ετεσιν·
|
Incipit |
|
τὰ εὐθύνας· ὑπὲρ δὲ τούτων ἁπάντων...
|
Desinit |
|
Τὰ εὐχέλαια οὐ ποιήσεις διὰ κανόνα εἰ μὴ εἰς ἀῤῥώστους μόνον
|
Incipit |
|
Τὰ ζῷα τά τε χερσαία καὶ ἔνυδρα
|
Incipit |
|
τὰ ζῶα τά τε χερσαῖα καὶ ἔνυδρα, σελάχια, μαλάχια, μαλακόστρακα
|
Incipit |
|
τὰ ἤθη διδάξας, τελειοὶ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
τὰ ἤθη παραινέσας καὶ διδάξας, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Τα θεια θειως ιστορει δεδειγμενος.
|
Desinit |
|
Τὰ ιβ´ ζώδια τὰ ἐν τῷ λοξῷ τοῦ ζωδιακοῦ
|
Incipit |
|
ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Τὰ ἰδιώματα τῆς ἀγγελικῆς φύσεως, παρὰ τὴν ἀνθρωπίνην
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
τὰ ἰδιώματα τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως
|
Titulus initialis |
|
Τὰ ἰδιώματα τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως
|
Incipit cuiusdam partis |
|
τὰ ἰδιώματα τῆς θείας φύσεως· ἤγουν τῆς ἁγίας Τριάδος
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Τὰ ἰδιώματα τῶν κενωτικῶν φαρμάκων ὡς καθὼς ἐπαράγγειλεν ὁ Δαμασκηνὸς Ἰωάννης
|
Titulus initialis |
|
τὰ ἰδώματα τῶν ἀγγέλων
|
Titulus initialis |
|
Τὰ ἱερὰ δόγματα καὶ μάλιστα
|
Incipit |
|
Τὰ κάλλιστα τῶν διηγημάτων οὐ μόνον ἡδονὴν ἐνίησι τοῖς ἀκούουσιν
|
Incipit |
|
τὰ καλῷ σκόπῳ γινόμενα καὶ θεοφιλεῖ λογισμῷ. Καὶ ὠφεληθεὶς ὁ ἀδελφὸς ἀνεχώρησε
|
Desinit |
|
Τὰ κατ' εἰκόνα δηλοῖ καὶ αὐτεξούσιον
|
Incipit |
|
Τὰ κατὰ Ἐφραὶμ τὸν δίακονον τῆς Ἐδεσηνῶν ἐκκλησίας
|
Incipit |
|
Τὰ κατὰ μηδεμίαν συμπλοκὴν λεγόμενα, οὔτε ἀλήθειαν σημαίνουσιν
|
Incipit |
|
Τὰ κατὰ τὴν ἕδραν πάθη διὰ πολλὰς αἰτίας
|
Incipit |
|
Τὰ κατὰ τὴν μεγάλην μάρτυρα Βάσσαν δίκαιον ἄρα πρὸς διήγησιν ὑφαπλῶσαι
|
Incipit |
|
Τὰ κατὰ τὴν μεγάλην ταύτην καὶ θαυμαστὴν Εὐδοκίαν τὴν εὐδοκίᾳ θεοῦ
|
Incipit |
|
Τὰ κατὰ τὴν παρθένον Ἀντωνῖναν καὶ τὸν Ἀλέξανδρον τοῦ λόγου βουλομένου διαλαβεῖν
|
Incipit |
|
ΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Τὰ κατὰ τὸν ἅγιον τοῦ Χριστοῦ ἀπόστολον Ἀνανίαν ὁποῖος μὲν ἦν τὴν ἀρετήν, ὁποῖος δὲ τὴν Χριστοῦ μαθητείαν καὶ πίστιν
|
Incipit |
|
ΤΑ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΜΟΝΑΧΟΝ ΝΗΦΩΝΑ ΟΠΩΣ ΤΕ ΠΡΟ ΚΑΙΡΟΥ ΣΥΝΟΔΙΚΩΣ ΕΞΗΤΑΣΘΗ
|
Incipit |
|
τα κατελεξε δ' ετητυμα Λουκας ισοθεος φως.
|
Desinit |
|
Τ̀α λεγ́ομενα ὁμηρόκεντρα μεγάλῃ τῃ̑ σπουδῃ̑
|
Incipit |
|
Τὰ λεγόμενα περὶ τῶν ἀδυνάτων
|
Titulus initialis |
|
τὰ λείποντα δ' αὐτούς ἐξευρίσκοντας
|
Desinit |
|
Τὰ λείποντα περὶ τῆς θείας ἱερουργίας καὶ πῶς ὁ Χριστὸς λέγεται προσφέρων καὶ προσφερόμενος καὶ προσδεχόμενος καὶ διαδιδόμενος
|
Titulus initialis |
|
Τὰ λείψανα τῆς χθεσινῆς τραπέζης ἀποδοῦναι ὑμῖν βούλομαι
|
Incipit |
|
Τὰ λείψανα τῶν ἁγίων μὴ ἀνέχεσθαι προσκυνεῖν• τινὰς δέ, μηδὲ τὰς ἁγίας εἰκόνας.
|
Desinit |
|
Τὰ ληρήματα τοῦ Ἀκινδύνου καὶ αἱρέσεις ξβ'
|
Titulus initialis |
|
Τὰ λίθων ἰδιώματα τῇ βασιλεῖ
|
Incipit |
|
Τὰ μεγάλα τῶν πραγμάτων μεγάλων δεῖται διηγημάτων
|
Incipit |
|
ΤΑ ΜΕΝ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΥΣΧΕΡΩΝ ΤΑ Δʹ ΑΠΑΙΤΗΜΑΤΑ
|
Incipit |
|
Τὰ μὲν ἀπὸ τῆς τυραννίδος, ὦ ἄνδρες
|
Incipit |
|
Τὰ μὲν γράμματα, σά· ἡ δὲ φράσις
|
Incipit |
|
τὰ μὲν δὴ ἄλλα τῆς τοῦ φιλοσόφου γνώμης καὶ προαιρέσεως
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Τὰ μὲν δὴ περὶ τῆς ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου
|
Incipit |
|
Τὰ μὲν δὴ περὶ τῆς ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου
|
Incipit |
|
Τὰ μὲν δὴ περὶ τῆς ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου
|
Incipit |
|
Τὰ μὲν δὴ πρῶτα τῶν πρὸς Εὐνόμιον ἀγώνων ἱκανῶς ἤδη κατὰ θείαν συμμαχίαν ἐν τοῖς φθάσασι διήνυσται πόνοις
|
Incipit |
|
Τὰ μὲν δὴ τοῦ Υἱοῦ πέρας ἔχει
|
Incipit |
|
Τὰ μὲν δὴ τοῦ Υἱοῦ πέρας ἔχει
|
Incipit |
|
Τὰ μὲν δὴ τοῦ Υἱοῦ πέρας ἔχει
|
Incipit |
|
Τὰ μὲν δὴ τοῦ Υἱοῦ πέρας ἔχει
|
Incipit |
|
Τὰ μὲν δὴ τοῦ Υἱοῦ πέρας ἔχει
|
Incipit |
|
Τὰ μὲν δὴ τοῦ Υἱοῦ πέρας ἔχει
|
Incipit |
|
Τὰ μὲν ἔθη τῶν Λατίνων μὴ βδελυκτὰ παρ' ἡμῖν
|
Incipit |
|
ΤΑ ΜΕΝ ΕΝΕΡΓΕΤΙΚΑ ΔΟΤΙΚΗ ΤΑ ΔΕ ΠΑΘΗΤΙΚΑ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ
|
Desinit |
|
τὰ μέν ἐστι κριμνώδη
|
Desinit |
|
Τὰ μὲν ἐφάμην ἐς Θεόδωρον ἀδελφεὸν ἤδη
|
Incipit |
|
τὰ μὲν κατηγορήμενα οὕτως ἐστι πολλὰ καὶ δεινά, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὥστε οὐκ ἄν μοι δοκεῖ δύνασθαι
|
Incipit |
|
Τὰ μὲν οὖν εὐθυμετρικὰ εἴδη εἰσὶν ια'
|
Incipit |
|
Τὰ μὲν οὖν ἐφ’ οἷς ἀδίκως τοῦ οἰκείου ἡμεῖς ἀπηλάθημεν θρόνου ἐν τούτοις, ἐν οἷς καὶ οὐχ ὡς τὴν εὐσέβειαν προδιδόντες, οὐδ’ ὡς τῶν Ῥωμαίων ἐχθροὶ, ὡς οἱ διαβάλλοντές φασιν, ὡς φιλορώμαιοι δέ γε, τῆς εὐσεβείας λυμαινομένης οὐδὲν, κατὰ τὴν ἐπὶ τὸ κρεῖττον πρόνοιαν τῆς ἡμῶν βασιλείας καὶ ἡγεμονίας, τὴν εἰρήνην τῆς Ῥωμαϊκῆς πραγματεύσασθαι Ἐκκλησίας, ἐπιτομώτερον διεξήλθομεν.
|
Incipit |
|
Τὰ μὲν οὖν τῆς πανυπερτάτου δεσποίνης ἡμῶν ὀνόματα
|
Incipit |
|
Τὰ μὲν σημεῖα τῶν ἑπτὰ πλανητῶν καὶ τῶν δώδεκα ζῳδίων
|
Incipit |
|
Τὰ μὲν τῆς δυαρχίας ἐκ μέσου
|
Incipit |
|
τὰ μὲν τῆς δυαρχίας ἐκ μέσου γέγονεν
|
Incipit |
|
Τὰ μὲν τῆς Παλαιᾶς βιβλία, φιλόχριστε καὶ φιλομαθέστατε πρόεδρε καὶ τοῦ Θεοῦ ὄντως ἄνθρωπε
|
Incipit |
|
Τὰ μέτρα καὶ οἱ σταθμοὶ ἀλλήλων διαφέρουσιν
|
Incipit |
|
τὰ μη[δὲν
|
Desinit |
|
ΤΑ ΟΚΤΩ ΘΕΟΤΟΚΙΑ ΤΑ ΕΝ ΤΗ ΟΚΤΩΗΧΩ Α ΜΕΤΕΠΟΙΝΣΕΝ Ο ΠΕΔΙΑΣΙΜΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Τὰ ὀνόματα οὐ δηλοῦσι τὴν θείαν οὐσίαν
|
Incipit |
|
Τὰ ὀνόματα τῶν ἁγίων καὶ ἐνδόξων ἀποστόλων τῶν ιβʹ καὶ ποῦ ἐδίδαξαν καὶ πῶς ἐτελειώθησαν.
|
Titulus initialis |
|
τα ονοματα των ιϛʹ προφητων και οπως ετελευτησαν· και εν ποιοις τοποις κεινται· και τι εκαστος προεφητευσεν. και οσα επι αυτων παραδοξα γεγονεν.
|
Titulus finalis |
|
τὰ οὐκ ἐφ' ἡμῖν διὰ τὰ ἐφ' ἡμῖν
|
Desinit |
|
τὰ πάθη προσῳδίαι ἀλλ' οὐ κατὰ τὸν ὅρον
|
Desinit |
|
Τὰ πάντα γινώσκειν τε καὶ κατ' ἐπιστήμην ὡρισμένως εἰδέναι
|
Incipit |
|
τὰ παρ' ἐκείνων σοι ὑποθήσω. ἔχει δὲ οὕτως
|
Desinit |
|
Τὰ παρὰ σοῦ μοι πεμφθέντα δεξάμενος
|
Incipit |
|
Τὰ παρὰ τὸ ἄγχι συγκείμενα διὰ τοῦ γράφονται οἷον ἀγχιστεύς
|
Incipit |
|
Τὰ παρὰ τὸ ἀεὶ συγκείμενα διὰ τῆς ει διφθόγγου γράφεται
|
Incipit |
|
Τὰ παρὰ τῶν Φράγγων παρὰ τὴν ὀρθόδοξον πίστιν (καὶ) παρὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴν συνήθειαν δοξαζόμενα καὶ τελούμενα, δι’ ἃ καὶ ἔχομεν πρὸς αὐτοὺς ἀκοινωνήτως, εἰσὶ ταῦτα
|
Titulus initialis |
|
τὰ παραπλήσια τῷ διδασκάλῳ· οὗτος [
|
Desinit |
|
ΤΑ ΠΑΡΟΝΤΑ ΣΥΝΟΙΚΕΣΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ
|
Incipit |
|
ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ ΚΑΙ Ο ΒΙΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΑΥΤΗΣ
|
Titulus initialis |
|
ΤΑ ΠΕΡΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΔΗΛΟΥΣΙ
|
Incipit |
|
ΤΑ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΣΤΟΥ ; ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΑΝΤΑ ΣΠΟΝΔΑΙΟΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Τὰ περὶ τῆς ἀνωτάτω Τριάδος θεολογεῖν
|
Incipit |
|
Τὰ πλούσια τῶν ζῳδίων εἰσὶ ταῦτα
|
Incipit |
|
τὰ πολλὰ διαλυθήσεται σκάνδαλα
|
Desinit |
|
ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΜΟΥ ΕΡΕΙΔΟΥΣΑΝ ΟΛΙΣΘΗΜΑΤΑ
|
Desinit |
|
Τὰ προλεγόμενα τῆς ῥητορικῆς τέχνης εἰς δέκα κεφάλαια διαιροῦνται
|
Incipit |
|
Τὰ πρὸς ἀνθρώπους ἰδὼν ὄμματι
|
Incipit |
|
Τὰ σὰ δεξάμενος γράμματα
|
Incipit |
|
τὰ στέρνα δ’ ἐξέρρηξας, οὐχὶ μιγνύεις
|
Desinit |
|
ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΔΙ'ΩΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΠΑΣ, ΓΗ, ΥΔΩΡ, ΠΥΡ, ΑΗΡ, ΓΗ ΞΗΡΑ ΚΑΙ ΨΥΧΡΑ
|
Incipit |
|
Τὰ στοιχεῖα διαιφοῦνται εἰς φωνήεντα καὶ εἰς σύμφωνα
|
Incipit |
|
Τὰ συντεταγμένα τῶν σοφῶν ἔργα ἐγχειρίδια ἐπωνόμασαν
|
Incipit |
|
Τὰ σχέδη τοῦ μυός
|
Titulus initialis |
|
τὰ ταπεινά· θεὸς γὰρ ὑπάρχων ἀόρατος... Δοξάζωμεν τὴν ἀληθῆ ἄκτιστον τριάδα, τὴν εἰς ἀεὶ διαμένουσαν καὶ σῴζουσαν τοὺς πιστούς, ὅτι...
|
Desinit |
|
τά τε δίκαια ποιήσετε καὶ ἀξιώτερον τὸν σῖτον ὠνήσεσθε. εἰ δὲ μή, τιμιώτερον
|
Desinit |
|
Τα τεσσαρα ευαγγελια εν κεφαλαιοις διαιρουμενα, ως κατ᾽ετος εν ταις θειαις ταξεσιν αναγιγνωσκοντα, μετα κανονων Ευσεβιου. Συναξαριον του ευαγγελιου περιεχον πασαν ακουλουθιαν, και το μηνολογιον.
|
Textus |
|
Τὰ τῆς ἀναπνοῆς αἴτια ὁ προκείμενος ἀποδεῖξαι
|
Incipit |
|
τὰ τῆς διαλέξεως ἔχουσιν
|
Desinit |
|
Τα της νεας διαθηκης πανσεπτα βιβλια,
|
Incipit |
|
Τὰ τῆς νέας πάνσεπτα ταῦτα βιβλία ἐν ἑκάστῳ εὐαγγελιστῇ εἰς κεφάλαια καὶ τίτλους διαιρεῖται· καὶ τίτλοι μὲν καλοῦνται· ὡς ἐν τῷ κατὰ Ματθαῖον· περὶ τῶν Μάγων καὶ περί τῶν ἀναιρεθέντων παιδίων· ἐν δὲ τῷ κατὰ Μᾶρκον περὶ τοῦ δαιμονιζομένου· καὶ περὶ τῆς πενθερᾶς Πέτρου· ἐν δὲ τῷ κατὰ Λουκᾶ περὶ τῆς ἀπογραφῆς· καὶ περὶ τῶν ἀγραυλούντων ποιμένων· ἐν δὲ τῷ κατὰ Ἰωάννην περὶ τοῦ ἐν Κανὰ γάμου καὶ περὶ τῶν ἐκβληθέντων ἐκ τοῦ ἱεροῦ· ἔχει δὲ ὁ μὲν ἅγιος Ματθαῖος τίτλους ξηʹ· κεφάλαια τνεʹ · ὁ δὲ ἅγιος Μᾶρκος τίτλους μηʹ· κεφάλαια σλϛʹ · ὁ δὲ ἅγιος Λουκᾶς τίτλους πγʹ· κεφάλαια τμβʹ · ὁ δὲ ἅγιος Ἰωάννης τίτλους ιηʹ · κεφάλαια σλβʹ.
|
Textus |
|
Τα της νεας πανσεπτα ταυτα βιβλια εν εκαστω ευαγγελιστη, εις κεφαλαια και τιτλους διαιρουνται
|
Incipit |
|
Τὰ τῆς νέας πάνσεπτα ταῦτα βιβλία, ἐν ἑκάστω εὐαγγελιστῆ, εἰς κεφάλαια καὶ τίτλους διαιρείται·
|
Incipit |
|
Τα της νεας πανσεπτα ταυτα βιβλια, εν εκαστω ευαγγελιστη, εις κεφαλαια και τιτλους διαιρουνται, και τιτλοι μεν καλουνται, ως εν τω κατα Ματθαιω, περι των μαγων
|
Incipit |
|
Τὰ τῆς πνευματικῆς λειτουργίας διακονήματα
|
Incipit |
|
Τὰ τῆς πρώτης ἡμέρας ἔργα, μᾶλλον δὲ τὰ τῆς μιᾶς·
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΤΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΚΑΙ ΠΡΕΣΒΥΤΑΤΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ ΠΟΛΕΩΣ
|
Desinit |
|
τὰ τῆς σελήνης ἐν τῷ ζωδιακῷ
|
Desinit |
|
Τὰ τῆς χαρᾶς εὐαγγέλια δεξαμένη
|
Incipit |
|
τὰ τῆς ψυχῆς ἄρδον διαβήματα καὶ τῶν θείων δώρων πληροῦν
|
Desinit |
|
Τὰ τοίνυν ὑπερβαίνοντα πίστεως δεῖται μόνης
|
Incipit |
|
Τὰ τοίνυν ὑπερβαίνοντα πίστεως δεῖται μόνης
|
Incipit |
|
Τὰ τοῦ μεγάλου καὶ ἐνδόξου Ἀρτεμίου ὡς ἐν συνόψει
|
Incipit |
|
Τὰ τοῦ μεγάλου καὶ ἐνδόξου μάρτυρος Ἀρτεμίου διηγεῖσθαι μέλλων ἀνδραγαθήματα
|
Incipit |
|
Τὰ τοῦ παλαιοῦ νόμου πάντα συμβολικὰ ἦν καὶ τυπικὰ καὶ σκιώδη
|
Incipit |
|
Τὰ τοῦ ὕδατος ζῴδια εἰσὶ ταῦτα
|
Incipit |
|
τα τουτων ενδοσθια αποπλυνεσθαι.
|
Desinit |
|
τὰ τούτων ἐνδόσθια ἀποπλύνεσθαι.
|
Desinit |
|
τα των βρωματων η δεα και τιμια προτιθεμενα πολλακις.
|
Incipit |
|
Τὰ τῶν βρωμάτων ἡδέα καὶ τίμια προτιθέμενα πολλάκις οὐ μόνον τοὺς πεινῶντας
|
Incipit |
|
Τὰ τῶν ἐπ' ἀρετῇ διαβοήτων ἀνδρῶν ἀξιέπαινα καὶ εὐκλείας
|
Incipit |
|
Τὰ τῶν ἐπιθέτων ὑπομνήματα συλλεγέντα ἐκ τῶν παλαιῶν ποιητῶν καὶ συναρμολογηθέντα παρὰ Ιω. Βωρδάτου τοῦ Βιτουρικοῦ
|
Titulus initialis |
|
Τὰ τῶν φιλοθέων ἀνδρὼν διηγήματα εἴωθε μὲν τῷ λόγῳ
|
Incipit |
|
Τὰ ὕδατα μὴ κενούμενα
|
Incipit |
|
Τὰ ὠβελισμένα ἔν τισιν ἀντιγράφοις οὐ κεῖται· οὐδὲ Ἀπολιναρίῳ· ἐν δὲ τοῖς ἀρχαίοις ὅλα κεῖται· μνημονεύουσι τῆς περικοπῆς ταύτης καὶ ἀπόστολοι πάντες ἐν αἷς ἐξέθεντο διατάξεσιν εἰς οἰκοδομὴν τῆς ἐκκλησίας.
|
Textus |
|
ΤΑ ΩΜΩΤΑΡΙΧΑ· ΔΥΣΠΕΠΤΑ... ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΔΕΙ ΤΗΣ ΤΟΥΤΩΝ ΧΡΗΣΕΩΣ ΑΠΕΧΕΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
ΤΑ ΩΣ ΔΕ ΤΗΝ ΓΗΝ ΕΥΦΥΩΣ ΑΠΟΞΕΕΙ
|
Incipit |
|
ταδ’ ενεστιν· ευαγγελια δ· κατ (κατα) Ματθαιον, κατ (κατα) Μαρκον, κατ (κατα) Λουκαν, κατ (κατα) Ιωαννην.
|
Textus |
|
Τάδε εἰσὶ τὰ περιεχόμενα ἑν τοῖς πρακτικοῖς τῆς οἰκουμενικῆς τρίτης συνόδου ἐπὶ Θεοδοσίου βασιλέως κατὰ Νεστορίου αἱρετικοῦ
|
Titulus initialis |
|
ταδε ενεστιν εν τηδε τη βιβλω.
|
Titulus initialis |
|
ΤΑΔΕ ΚΑΤ ΟΧΕΑ, ΚΑΙ ΔΙΑ ΜΙΑΣ ΗΜΕΡΑΣ ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΤΑΔΕ ΛΕΓΕΙ ΚΥΡΙΟΣ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΩΡ ΟΥΑΙ ΣΟΙ Η ΓΗ
|
Incipit |
|
Τάδε λέγει Κύριος παντοκράτωρ, Οὐαί σοι, γῆ, ὅταν τῶν Ἀγαρηνῶν (ἀγγέλων) τὸ σκῆπτρον βασιλεύσῃ ἐν σοί
|
Incipit |
|
Τάδε λέγει Κύριος· ἰδοὺ συνήσει ὁ παῖς μου
|
Incipit |
|
ΤΑΔΕ ΜΕΝ ΠΕΡΣΩΝ ΤΟΥΤΟ ΔΕΙΚΤΙΚΩΣ ΟΙΟΝ ΦΗΣΙΝ ΤΙΣ ΠΡΟΣ ΕΑΥΤΟΝ
|
Incipit |
|
Ταδε τα τεσσαρα χερουβιμ·
Το κατα Ματθαιον, ομοιον ανθρωπου·
Το κατα Μαρκον, ομοιον μοσχου·
Το κατα Λουκαν, ομοιον λεοντος·
Το κατα Ιωαννην, ομοιον αετῳ·
αυτη η διδαχη των χερουβιμ. αμην.
|
Textus |
|
Τάδε τὰ τέσσαρα χερουβίμ·
τὸ κατὰ Ματθαῖον, ὅμοιον ἀνθρώπου·
τὸ κατὰ Μᾶρκον, ὅμοιον μόσχου·
τὸ κατὰ Λουκᾶν, ὅμοιον λέοντος·
τὸ κατὰ Ἰωάννην, ὅμοιον ἀετῷ·
αὕτη ἡ διδαχὴ τῶν χερουβίμ. ἀμήν.
|
Textus |
|
ταῖς ἀντιδόσεσι καὶ ταῖς ἀμοίβαις νικᾷ
|
Desinit |
|
ταῖς ἀντιδόσεσι καὶ ταῖς ἀμοίβαις νικᾶν ἐσπούδακν, ὧ ἐπιτύχοιμεν... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΤΑΙΣ ΔΑΣΕΙΑΙΣ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΜΗ ΕΚΠΙΠΤΕΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
|
Incipit |
|
Ταῖς δὲ εἰρημέναις αἰτίαις συνείδωμεν
|
Incipit |
|
Ταῖς δευτέραις πάσαις ἄνευ τῶν νενομισμένων νηστειῶν
|
Incipit |
|
ταῖς ἡδοναῖς ἐσπίλωσεν κατέβην ἀπὸ
|
Desinit |
|
ταῖς ἡδοναῖς σχολάζουσα
|
Incipit |
|
ΤΑΙΣ ΗΔΟΝΑΙΣ ΣΧΟΛΑΖΟΥΣΑ ΤΟΥ ΒΙΟΥ ΚΑΘ ΕΚΑΣΤΗΝ
|
Incipit |
|
Ταῖς ἡδοναῖς σχολάζουσα τοῦ βίου καθ' ἑκάστην
(...)
ἐπίστρεψον καὶ βόησον· σῶτερ, ἐλέησόν με.
|
Textus |
|
ταῖς ἡλιακαῖς σύνδρο<μον> [...
|
Desinit |
|
ταῖς μεθοδείαις τοῦ διαβόλου καὶ τῆς παρὰ τοῦ Θεοῦ φιλανθρωπίας ἀξιωθῆναι, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
ταῖς μεθοδείαις τοῦ διαβόλου καὶ τῆς παρὰ τοῦ Θεοῦ φιλανθρωπίας ἀξιωθῆναι, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
ταῖς μεθοδείαις τοῦ διαβόλου καὶ τῆς παρὰ τοῦ Θεοῦ φιλανθρωπίας ἀξιωθῆναι, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
ταῖς μεθοδείαις τοῦ διαβόλου καὶ τῆς παρὰ τοῦ θεοῦ φιλανθρωπίας ἀξιωθῆναι, ἧς γένοιτο…
|
Desinit |
|
ταῖς μεθοδείαις τοῦ διαβόλου καὶ τῆς παρὰ τοῦ Θεοῦ φιλανθρωπίας ἀξιωθῆναι, χάριτι...
|
Desinit |
|
ταῖς μεθοδείαις τοῦ διαβόλου, χάριτι...
|
Desinit |
|
ταῖς μεθοδείαις τοῦ διαβόλου, χάριτι...
|
Desinit |
|
ταῖς μεθοδείαις τοῦ διαβόλου, χάριτι...
|
Desinit |
|
Ταῖς μνείαις τῶν ἁγίων κοινωνεῖν, ἀδελφοὶ
|
Incipit |
|
Ταῖς οὖν ὁσίαις εὐχαῖς τοῦ ἁγίου προφήτου Σαχαρίου καὶ τῆς ὁσίας ταύτης καὶ θαυματρουγοῦ Δομνίκαςμ εὕρωμεν ἔλεος παρὰ τῷ βασιλεῖ τῶν αἰώνων Χριστῷ τῷ Θεῷ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ταῖς τῶν ἁγίων πατέρων καὶ προφητῶν ἀθλήσεσι κατορθοῦντας δόξαν πάντοτε τῷ Θεῷ ἀναπέμπειν, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος
|
Desinit |
|
ταλαίπωροι καὶ ἐν νεκροῖς αἱ ἐλπίδες αὐτῶν
|
Desinit |
|
ταλαίπωροι καὶ ἐν νεκροῖς αἱ ἐλπίδες αὐτῶν
|
Desinit |
|
τάλανες δὲ, οἱ σκανδαλισθησόμενοι καὶ μικροψυχήσοντες
|
Desinit |
|
τάξιος αὖ τεύξεσθαι τεῆς εἰν ὥρᾳ δίκῃς.
|
Desinit |
|
Τάξις γινομένη ἐπὶ καθιερώσει ναοῦ καὶ ἱδρύσει τῆς ἐν αὐτῷ ἁγίας τραπέζης
|
Titulus initialis |
|
ΤΑΞΙΣ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΗΣ ΤΩΝ ΜΑΤΑΙΩΝ ΑΠΟΤΑΓΗΣ ΤΩΝ ΜΟΝΑΖΟΝΤΩΝ ΔΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΩΤΑΤΟΥ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΥΨΗΛΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ταπεινοῖς δὲ δίδωσι χάριν, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Ταπεινοφροσύνη ἐστὶ ψυχὴ μὴ προσέχουσα, μηδὲ κρίνουσα
|
Incipit |
|
ΤΑΠΕΙΝΩΝ ΔΕ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥΣ ΕΩΣ ΓΗΣ
|
Desinit |
|
ταπεινωσας την καμινον επι (?) των τριων παιδιων και εις δροσον μεταβαλων...
|
Detail(s) |
|
ΤΑΡΙΧΕΥΟΜΕΝΑ ΔΕ ΗΓΟΥΝ ΠΑΣΣΟΜΕΝΑ ΔΕΙ ΕΣΘΙΕΙΝ
|
Desinit |
|
ΤΑΡΙΧΕΥΟΝΤΑΣ ΔΕ ΗΓΟΥΝ ΠΑΣΣΟΝΤΑΣ ΔΕΙ ΕΣΘΙΕΙΝ
|
Desinit |
|
ΤΑΡΙΧΕΥΟΝΤΑΣ ΔΕ ΗΓΟΥΝ ΠΑΤΤΟΝΤΑΣ ΔΕΙ ΕΣΘΙΕΙΝ
|
Desinit |
|
τὰς αἰφνιδίου· μεταβολὰς οἰδέω ὁ λόγος
|
Desinit |
|
τὰς ἀπορίας ἡμῖν ἐργάζονται, ἐπεὶ κατὰ ἀλήθειαν οὐδὲ
|
Desinit |
|
τὰς ἀρετὰς ἐπιτηδεύσωμεν· ἵν’ οὕτως καὶ βασιλείαν οὐρανῶν κληρονομήσωμεν· ἐν...
|
Desinit |
|
τὰς ἀρετὰς ἐπιτηδεύσωμεν· ἵν’ οὕτως καὶ βασιλείαν οὐρανῶν κληρονομήσωμεν· ἐν...
|
Desinit |
|
τὰς ἀρετὰς ἐπιτηδεύσωμεν· ἵν’ οὕτως καὶ βασιλείαν οὐρανῶν κληρονομήσωμεν· ἐν...
|
Desinit |
|
Τὰς γραφὰς οὐχ ἁπλῶς οὐδὲ παρέργως
|
Incipit |
|
Τὰς γραφὰς οὐχ ἁπλῶς οὐδὲ παρέργως
|
Incipit |
|
Τὰς γραφὰς οὐχ ἁπλῶς οὐδὲ παρέργως
|
Incipit |
|
τὰς γυναῖκας οἱ ἄνδρες
|
Desinit |
|
τὰς γυναῖκας οἱ ἄνδρες
|
Desinit |
|
Τὰς δὲ δύο τεσσαρακοστὰς τοῦ τε ἁγίου Φιλίππου
|
Incipit |
|
Τὰς δὲ χειρουργίας τῶν μελῶν
|
Incipit |
|
Τὰς δὲ χειρουργίας τῶν μελῶν
|
Incipit |
|
Τὰς δὲ χειρουργίας τῶν μελῶν
|
Incipit |
|
Τὰς δευτέρας καὶ τετραδοπαρασκευάς
|
Incipit |
|
ΤΑΣ ΔΙΑ ΤΙΜΗΣΕΙΣ ΑΛΛΑΣΣΟΥΣΙΝ
|
Desinit |
|
Τὰς ἑαυτοῦ ἐνεργείας παρέδειξεν, ἀλλ' ἐκ
|
Desinit |
|
ΤΑΣ ΕΑΥΤΩΝ ΠΑΤΡΙΔΑΣ
|
Desinit |
|
Τὰς ἑσπερινὰς ἡμῶν εὐχὰς πρόσδεξ[αι] … [πα]ράσχου ἡμῖν … ὅτι μόνος
|
Textus |
|
Τὰς ἑσπερινὰς ἡμῶν εὐχὰς πρόσδεξαι, Δέσποτα
|
Incipit |
|
Τὰς εὐαγγεκικὰς δυνάμεις τε καὶ διδασκαλίας
|
Incipit |
|
Τὰς εὐαγγελικὰς (δυνάμεις τε καὶ) διδασκαλίας μὴ παραδράμωμεν
|
Incipit |
|
Τὰς εὐαγγελικὰς διδασκαλίας μὴ παραδράμωμεν
|
Incipit |
|
τὰς εὐθύνας λύουσα τῶν δούλων σου, ˈ τὴν δ’ ὀργὴν τοῖς ἐχθροῖς ἐπιπέμπουσα
|
Desinit |
|
Τὰς εὐχάς μου ἀπoδώσων ἥκω τὴν σήμερον
|
Incipit |
|
Τὰς εὐχάς μου ἀποδώσων ἥκω
|
Incipit |
|
Τὰς εὐωχίας οἱ Πέρσαι ἥδιον αὑτοὺς λέγουσι μᾶλλον
|
Incipit |
|
Τὰς ἑωθινὰς ἡμῶν εὐχὰς πρόσδεξαι, Δέσποτα, εἰς τὴν ἐπουράνιόν σου βασιλείαν
|
Incipit |
|
ΤΑΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΠΑΡΑΔΕΞΑΙΜΕΘΑ
|
Desinit |
|
τὰς κεφαλὰς ἐπεύχεται ὁ ἱερεὺς μεγαλοφώνως, δέσποτα...
|
Desinit |
|
τὰς λαμπάδας ἀνάψει ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ…
|
Desinit |
|
Τὰς μὲν παρ' ἡμῖν ταραχὰς ἀγγελοῦσιν οἱ τὴν εὐτυχῆ τριήρη κομίζοντες· οὕτω γὰρ δεῖ
|
Incipit |
|
τὰς ούρανίους σκηνὰς ἐκληρώσατο, τρία μὲν καὶ εἴκοσιν ἐν τῇ ἐπισκοπῇ διατελέσας ἔτη, βιοὺς δὲ ὀκτὼ καὶ ἐνενήκοντα... ἀμήν
|
Desinit |
|
Τὰς πιθήκους φασὶν ἐπειδὰν τέκωσιν
|
Incipit |
|
Τὰς πλείους ψήφους κρατεῖν νόμος ἐκέλευεν. ἑπτὰ δικαστῶν δύο κατέγνωσαν θάνατον, δύο ἀτιμίαν, τρεῖς φυγήν. ἀξιοῖ φεύγειν ὁ κατεγνωσμένος.
|
Titulus initialis |
|
ΤΑΣ ΠΟΙΗΤΙΚΑΣ ΔΙΑΣΑΦΗΣΟΜΕΝ ΒΙΒΛΟΥΣ
|
Incipit |
|
ΤΑΣ ΠΡΟΣΤΑΧΘΕΙΣΑΣ ΕΠΙΤΟΜΑΣ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΣΗΣ ΘΕΙΟΤΗΤΟΣ ΣΥΝ ΘΕΩ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΩΝ ΙΑΤΡΙΚΩΝ ΘΕΩΡΗΜΑΤΩΝ ... ΠΕΡΙ ΡΕΟΥΣΩΝ ΤΡΙΧΩΝ· ΑΠΟΡΡΕΟΥΣΙΝ ΑΙ ΤΡΙΧΕΣ ΔΙ'ΑΡΑΙΟΤΗΤΑ ΜΕΝ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ
|
Incipit |
|
Τὰς τοῦ καθ' ἕκαστον τῆς δωδεκάδος τῶν ἀποστόλων μνήμας
|
Incipit |
|
ΤΑΣ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ ΑΦ'ΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΤΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΠΑΙΔΕΣ ΤΑΣ ΑΦΟΡΜΑΣ ΕΛΑΒΟΝ
|
Incipit |
|
Τὰς τρυφὰς καὶ τὴν μέθην, ἀδελφοί, ἀφέντες
|
Incipit |
|
Τὰς τρυφὰς καὶ τὴν μέθην, ἀδελφοί, ἀφέντες
|
Incipit |
|
Τὰς τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν ἀναγράπτους τίθεσθαι πράξεις καὶ τὴν τούτων μνήμην
|
Textus |
|
τὰς τῶν ἁγίων θαυματουργίας ἐνωτιζόμενοι δοξάσωμεν τὸν δοξάσαντα αὐτοὺς Χριστὸν τὸν ἀληθινὸν θεὸν ἡμῶν, ᾧ πρέπει ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Τὰς τῶν αἱμάτων, ἀδελφέ, τῶν φλεβοτομουμένων
|
Incipit |
|
τὰς τῶν ἁμαρτημάτων σειρὰς διαλύσαντες τῶν αἰωνίων τύχωμεν ἀγαθῶν, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
τὰς τῶν ἁμαρτημάτων σειρὰς διαλύσαντες τῶν αἰωνίων τύχωμεν ἀγαθῶν, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
Τὰς τῶν ἀστέρων δὲ μεταβάσεις
|
Incipit |
|
Τὰς τῶν μεγάλων ἀνδρῶν ἀριστείας καὶ τοὺς γενναίους ἀγῶνας
|
Incipit |
|
ΤΑΣ ΦΛΕΒΟΤΟΜΙΑΣ ΔΕΙ ΠΟΙΕΙΣΘΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΤΕΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ
|
Incipit |
|
Τὰς χελιδόνας φασὶν ὑπὸ τῶν μητέρων
|
Incipit |
|
ΤΑΣΣΕΤΑΙ ΔΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΜΝΗΣΤΕΥΩ
|
Desinit |
|
ταῦ]τα πάντα ὑπερπηδήσας
|
Incipit |
|
ταυτ’ ἄρα καὶ παῦλαν τῷ λόγῳ δῶμεν
|
Desinit |
|
Ταῦτα ἀκούοντες ... φύγωμεν ... τὰ σκάνδαλα ... ποιήσωμεν τὰς ἐντολὰς τοῦ θεοῦ, καὶ πάντως ἐλεήσει καὶ σώσει ἡμᾶς ὁ κτίσας καὶ πλάσας ἡμᾶς ... ἀμήν
|
Incipit |
|
Ταῦτα ἀπλούστερον ἀνάγεται ἐπὶ τὴν μετὰ ἓξ ἡμέρας ἄνοδον
|
Incipit |
|
Ταῦτα ἁπλούστερον ἀνάγεται ἐπὶ τὴν μετὰ ἓξ ἡμέρας ἄνοδον
|
Incipit |
|
ταῦτα γὰρ οὐ κατ' εἶδος
|
Desinit |
|
ταῦτα γὰρ τὰ διαχωρήματα οἷον μέλαν αἷμα. αὐτομάτως διαχωρούμενα κακά εἰσι
|
Incipit |
|
ταῦτα γράψον εἰς ποτήριον... καὶ πότιζε τὸ παιδίον τὸ μανθάνον τὰ θεῖα καὶ ἱερὰ γράμματα
|
Desinit |
|
ταυτα δε αυτου
|
Incipit abruptus |
|
Ταῦτα δὲ ἐν τῷ πάσχειν θεωρεῖται
|
Desinit |
|
ταυτα δε κατελεξεν αληθως ο Λουκας ο ισοθεος ανηρ.
|
Desinit |
|
Ταῦτα δέ μοι διεξερχομένου καὶ λέγοντος...
|
Incipit |
|
Ταῦτα δέ μοι εἴρηται πρὸς Ἰουδαίους καὶ Ἕλληναις καὶ αἱρετικούς. Ἀλλ’ ἡμεῖς δοξάσωμεν Πατέρα...
|
Desinit |
|
ταῦτα δὲ πάντα παρὰ μὲν τοῖς ποιηταῖς σχήματα, καθ’ ὑπόθεσιν δὲ ἐν χώρᾳ σολοικισμῶν παρείληπται
|
Desinit |
|
ΤΑΥΤΑ ΔΕ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΣΟΦΙΣΤΙΚΑ ΕΙΣΙ ΚΑΙ Η ΛΟΓΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑ ΣΥΝ ΘΕΩ ΠΕΠΛΗΡΩΤΑΙ
|
Desinit |
|
ταυτα δε, τα τρια (post corr. δʹα) φυλλα ουκ εχουσιν ενταυθα ακολουθιαν.
|
Textus |
|
Ταῦτα δεῖ σε φυλάττειν, ἄνθρωπε
|
Incipit |
|
ταῦτα διακο[νοῦντων
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Ταῦτα δίκηισ’ ὁσίηισι θεοῦ βουλεύματα φαίνει, Φωκυλίδης ἀνδρῶν ὁ σοφώτατος ὄλβια δῶρα, Φωκυλίδης ὁ ποιητής
|
Titulus initialis |
|
Ταῦτα εἰ μὴ πείθουσι τοὺς φιλονείκως ἔχοντας, ἐλεεῖσθαι ἂν εἶεν δίκαιοι τῆς διπλῆς ἀγνοίας καὶ τῆς εἰς βάθος πωρώσεως
|
Desinit |
|
ταῦτα εἰδὼς βασιλεὺς
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ταῦτα εἶπεν ὁ ὅσιος οἷς οὐδὲ πείθεσθαι χρή
|
Desinit |
|
ταῦτα εἰπὼν ἀνεχώρησα δοξάζοντας τὸν Θεόν
|
Desinit |
|
ταῦτα ἐν Βηθαβαρᾶ ἐγένετο πέραν τοῦ Ἰορδάνου, οὕτως περιέχει τὰ ἀκριβῆ [
|
Textus |
|
Ταυτα εν Βηθαβαρα εγενετο περαν του Ιορδανου, ουτως περιεχει τα ακριβη των αντιγραφων, η γαρ Βηθανια, ουχι περαν του Ιορδανου, ουδε επι της ερημου ην, αλλ' εγγυς που των Ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε.
|
Textus |
|
Ταυτα εν Βηθανια (?) εγενετο....περιεχει τα...Βηθανιαν...χι περαν του Ιορδανου· ουδε επι της ερημου ην αλλ' εγγυς που των Ιεροσoλυμων· ως απο σταδιων δε δεκαπεντε.
|
Textus |
|
Ταῦτα εὔξασθαι μὲν ῥᾶστον, λαβεῖν δὲ οὐ ῥάδιον
|
Incipit |
|
Ταυτα ευρων εγω Ιωαννης πρεσβυτερος συν θεω παρα τινι αναχωρητη μενοντι πλησιον Ναυκραταιος γεγραμμενα γραμμασιν Αιγυπτιακοις, ατινα και μετεβαλον δι΄Ελληνικων, ειδως την των Αιγυπτιων γλωσσαν ακριβως. εις δοξαν […]. αμην.
|
Desinit |
|
ταῦτα ἡ σὴ καὶ ἡ θεραπέια καὶ ταῦτ. μὲν οὕτω ἔχει τὰ περὶ πυρετοῦ, ἐστι δὲ καὶ ακ. πυ.
|
Desinit |
|
ΤΑΥΤΑ ΗΝ ΠΡΟ ΤΩΝ ΟΠΤΙΚΩΝ ΕΥΚΛΕΙΔΟΥ ΚΕΙΜΕΝΑ
|
Incipit |
|
Ταῦτα καὶ ἐν τούτοις διανοοῦ, καὶ ἔσῃ υἱὸς τοῦ Δεσπότου [τοῦ] Θεοῦ, χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ Κυρίου καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ· ᾧ ἡ
δόξα...
|
Desinit |
|
ταῦτα καὶ ἡμεῖς περὶ αὐτοῦ εἰπεῖν δεδυνήμεθα ἔχοντες αὐτὸν προστάτην· χάριτι...
|
Desinit |
|
Ταῦτα καὶ περὶ κανόνων διατετάχθων ὑμῖν
|
Incipit |
|
ταῦτα κεῖται ἐν τῇ βίβλῳ ἀπαραλλάκτως τῷ κατὰ λατίνων, δέσποτά μου, ἅ σοι καὶ γράψας πέμπω, ἵν´ εἰδέναι ἔχῃς, ποσάκις τὰ σχίσματα ἡμῖν καὶ τοῖς λατίνοις συνέβη.
|
Desinit |
|
ταῦτα κλύοις Προδρόμοιο λιταζομένου, ἄνα Χριστέ
|
Desinit |
|
ΤΑΥΤΑ ΚΟΨΑΣ ΚΑΙ ΣΕΙΣΑΣ ΧΡΩ ΕΝ ΑΙΔΕΣΜΑΣΙΝ ΟΙΣ ΑΝ ΒΟΥΛΗ
|
Desinit |
|
Ταῦτα μανθανέτωσαν λαλεῖν Χριστιανῶν παῖδες πρὸς Ἰουδαίων παῖδας… καὶ εἰς ἀεὶ λάμπουσα καὶ ἑορτάζουσα χάριτι καὶ οἰκτιρμοῖς καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ παμβασιλέως κύριου καὶ θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅτι αὐτῷ πρέπει… ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ταῦτα μὲν δὴ παρὰ πολλῶν συλλεξάμενος
|
Incipit |
|
Ταῦτα μὲν εἰσὶ τὰ παρὰ Ἰουδαίων προτιθέμενα ἐπιχειρήματα καὶ τοιαύτη ἐδόθη ἡ λύσις, ᾖ δυνατὸν ἦν, καὶ αἱ κατ’ αὐτῶν ἀποδείξεις τοιοῦτόν τινα ἔχει τὴν ἐπίδοσιν· ἕκαστος δὲ κατά τε προσθήκην καὶ ἀφαίρεσιν ἐκλεξάτω τὸ κάλλιστον καὶ ἡ τοῦ Μεσίου χάρις μετὰ πάντων ἡμῶν ἀμήν.
|
Desinit |
|
ταῦτα μὲν ἐκ τῆς εἰς τὸν ὄγδοον ψαλμὸν ἐξηγήσεως
|
Desinit |
|
Ταῦτα μὲν ὁ Ἰωάννης, ὁ δὲ Μάρκος φησίν
|
Incipit |
|
Ταῦτα μὲν περὶ παντὸς τοῦ ἐνιαυτοῦ· τῇ δὲ ἁγίᾳ καὶ μεγάλῃ μη', ἄγομεν ἀργίαν ἐν ταύταις, πάσῃ τῇ πρώτῃ ἑβδομάδῃ
|
Incipit |
|
Ταῦτα μὲν πνευματικοὶ ἡμῶν ἀδελφοί, ἐκ πολλῶν ὀλίγα συλλέξαντες
|
Incipit |
|
Ταῦτα Μιχαὴλ ὁ τῶν ἀγγελικῶν δυνάμεως πρόκριτος
|
Incipit |
|
ταῦτά μοι, τέκνα, ἠνάγκασεν ἡ ἀλήθεια διηγήσασθαι, καὶ ὑμῖν παρὰ ῥεῦσιν τὰ τοιαῦτα κελεύουσιν.
|
Desinit |
|
ΤΑΥΤΑ ΟΙ ΓΕ ΝΗΠΙΩΔΕΙΣ ΤΗΝ ΦΡΕΝΑ
|
Incipit |
|
Ταῦτα οἵ γε νηπιώδεις τὴν φρένα
|
Incipit |
|
Ταῦτα οἵ γε νηπιώδεις τὴν φρένα
|
Incipit |
|
Ταῦτα οὖν ἅπαντα συνειδότες... μετὰ πολλῆς προσοχῆς καὶ καθαροῦ συνειδότος προσίωμεν, ἵνα καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
Ταῦτα οὖν κατέχοντες μετὰ ἀκρίβειας, καὶ πρὸς τὰ μέλλοντα ῥηθήσεσθαι παρασκευασώμεθα, κοινῇ πάντες δόξαν ἀναπέμποντες τῷ Θεῷ, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΤΑΥΤΑ ΠΑΝΤΑ Η ΦΙΛΑΡΓΥΡΙΑ ΕΙΡΓΑΣΑΤΟ ΥΜΕΙΣ ΟΥΝ ΑΔΕΛΦΟΙ...
|
Desinit |
|
Ταῦτα πάντα καὶ τοῦ εἰδέναι
|
Incipit |
|
Ταῦτα πάντα καὶ τοῦ εἰδέναι αὐτὸν τὴν ὥραν
|
Incipit |
|
ταῦτα πάντα ποιήσητε, εἴπατε ὅτι Δοῦλοι ἄχρειοί ἐσμεν. Αὕτη ἡ φωνὴ τοῦ δεσπότου Χριστοῦ ἐστιν· αὐτῷ…
|
Desinit |
|
ταῦτα πάντα τὰ τῶν χριστιανῶν μυστήρια, δι’ ὧν ἡμεῖς ἁγιαζόμεθα
|
Desinit |
|
ταῦτα πάντα τὰ τῶν χριστιανῶν μυστήρια, διʹὧν ἡμεῖς ἁγιαζόμεθα.
|
Desinit |
|
ταῦτα πάντα ψιλοῦνται καὶ βαρύνονται καὶ διά τοῦ ω μεγάλου γράφονται
|
Desinit |
|
Ταῦτα πέπρακται μὲν οὕτως ὥσπερ δή
|
Incipit |
|
ταῦτα προσομιλείτω διὰ μικρῶν καὶ βραχέων λόγων
|
Desinit |
|
Ταῦτά σοι ἐν τῷ παρόντι πανσέβαστε καὶ πάντιμος κεφαλὴ παρ' ἡμῶν ἐσχεδίασται ἀπομνημονεύματα [...] ὅτι μὴ τὸ τοὺς λόγους ἔχον βιβλίον προχείρως εἴχομεν δοῦναι σοι
|
Desinit |
|
ΤΑΥΤΑ ΣΟΙ Ο ΔΕΣΠΟΤΑ
|
Incipit |
|
ΤΑΥΤΑ ΣΟΙ ΠΑΡΑΔΗΛΟΥΜΕΝ
|
Incipit |
|
Ταῦτα τὰ διὰ τὰς μοναχὰς ἐκτεθέντα ἐπιτίμια
|
Incipit |
|
Ταῦτα τὰ ἑπτὰ πνεύματα συνδεδεμένα
|
Incipit |
|
Ταῦτα τὰ κεφάλαια καὶ δόγματα τῆς εὐσεβείας κρατῶ καὶ παρὰ σοῦ, μέγας ῥήτωρ καὶ διδάσκαλε, ποῦ σφάλλω διδαχθῆναι ἐπιζητέω
|
Incipit |
|
Ταῦτα τὰ ὀνόματά εἰσιν τῶν κδ΄ ἁγίων πρεσβυτέρων τῶν παρεστηκότων ἐνώπιον τοῦ θρόνου τοῦ θεοῦ τοῦ ὑψιστοῦ
|
Incipit |
|
Ταῦτα τὰ σημεῖα ἐφανέρωσεν ὁ θεὸς Ἔσδρᾳ
|
Incipit |
|
ταῦτα τὰ τέσσαρα ἔργα ἐποίησεν ὁ θεὸς τῇ ϛ ἡμέρᾳ ἰδοῦ κβ εἰσίν
|
Desinit |
|
Ταῦτα τῆς παλαιᾶς τὰ διηγήματα διαθήκης λέγω δέ
|
Incipit |
|
ταῦτα τοίνυν ἐν συντόμῳ ἐξεθέμεθα κατὰ τὸ ὑμῖν ἐφικτόν, δόξαν...
|
Desinit |
|
Ταῦτα τοίνυν ἐννοοῦντες, ἀγαπητοί, ἐχώμεθα σφοδρῶς τῆς σωτηρίας, ἵνα καὶ τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
Ταῦτα τολμηρῶς ἀναφέρομεν τῇ ἁγίᾳ βασιλείᾳ σου· καὶ διὰ τὸν ὁρισμὸν αὐτῆς ὑπογράφομεν.
|
Desinit |
|
Ταῦτα τοῦ δικαίου εἰπόντος ἔφη πρὸς αὐτὸν Ἐπιφάνιος
|
Incipit |
|
ταῦτα φυλάξει, τάγμα τῶν διακόνων. ὑποδιακόνων τε πληθὺς ὡς δέον
|
Desinit |
|
ταῦτα φυλάσσοντες δεξώμεθα καὶ τὴν τελειοτέραν τοῦ καλοῦ διδασκάλου παραίνεσιν
|
Desinit |
|
Ταύταις ταῖς ἰκεσίαις γένοιτο καὶ ἡμᾶς εὖ τὸ τοῦ βίου διαπερωθέντας πέλαγος, ἐν λιμένι σωτηρίας καταντῆσαι, χάριτι... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ταύτας δεῖ τὰς αἰσχρουργίας
|
Incipit |
|
ταύτας οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας παρὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ δόξαν ἀναπέμψωμεν
|
Desinit |
|
ταύτας οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας, ἀγαπητοί, σπουδάσωμεν διὰ τῆς ἐλεημοσύνης εὐάρεστοι αὐτῷ ὀφθῆναι, ἵνα καὶ τῶν ἐπηγγελμένων ἡμῖν παρ’ αὐτοῦ ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν...
|
Desinit |
|
Ταυτας τας ημερας δει παρατηρειν
|
Incipit |
|
ταύτη δημιουργός
|
Desinit |
|
Ταύτη ἡ μέθοδος ἀπεκαλίφθει τῷ προφήτῃ Χαὴλ
|
Incipit |
|
Ταύτῃ καὶ ἄριστος εἰς τραγωδίαν Αἴσχυλος
|
Incipit |
|
Ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ διεδόθη τὸ παρὸν εἰς ὅλην τὴν πόλιν εἰς ἴσα πολλὰ μεταγραφέν, πρὸ ἓξ μηνῶν τῆς ἁλώσεως, ἐν κθῃ τοῦ Μαΐου γενομένης
|
Titulus initialis |
|
Ταύτῃ τοι καὶ κληρικός τις τῶν δευτέροις γάμοις ὡμιληκότων
|
Incipit |
|
ταύτῃ τοι καὶ παῦλαν τῷ λόγῳ δῶμεν
|
Desinit |
|
ταύτην (δὲ τὴν πρὸς Ῥωμαίους add. PG 28) ἐπιστέλλει ἀπὸ Κορίνθου, μήπω μὲν ἑωρακὼς Ῥωμαίους, ἀκούων δὲ περὶ αὐτῶν καὶ ἐπιποθῶν αὐτοὺς ἰδειν. Καὶ πρῶτον μὲν ἀποδέχεται (PG 118: ἀποδέχεσθαί φησι) τὴν πίστιν αὐτῶν καταγγελλομένην ὁρῶν πανταχοῦ. Ἔπειτα σημαίνει
|
Incipit |
|
Ταύτην (μὲν add. Simotas) ἐπιστέλλει (ἀποστέλλει Simotas) ἀπὸ Λαοδικείας (Μακεδονίας Simotas et PG 28)· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς (ἐστιν add. Simotas) αὕτη· ἐν τῇ Ἐφέσῳ τινὲς ἰουδαΐζοντες ἐπεχείρουν ἑτεροδιδασκαλεῖν καὶ ἀπατᾶν τοὺς ἀκεραίους (ἀκεραιοτέρους PG 119) προφάσει τοῦ νόμου. Τοῦτο
|
Incipit |
|
Ταύτην ἀποστέλλει ἀπὸ Ἐφέσου τῆς Ἀσίας, ἑωρακὼς αὐτοὺς ἤδη καὶ διδάξας,
ὑπομιμνήσκων δὲ ὅμως διὰ τῆς ἐπιστολῆς
ταύτης. ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς, αὕτη·
Κορίνθιοι, ἐκ φιλονεικίας συναγόμενoι,
|
Incipit |
|
Ταύτην ἀποστέλλει ἀπὸ Ἰταλίας· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς. αὕτη· ἐπειδὴ οἱ Ἰουδαῖοι ἐνίσταντο τῶ νόμω καὶ ταῖς σκιαῖς. διὰ τοῦτο ὁ ἀπόστολος Παῦλος διδάσκαλος ἐθνῶν γενόμενος· καὶ εἰς τὰ ἔθνη ἀποσταλεὶς. κηρύττει τὸ εὐαγγέλιον· γράψας τε πᾶσι τοῖς ἔθνεσι. γράφει λοιπὸν
|
Incipit |
|
Ταύτην ἀποστέλλει ἀπὸ Μακεδονίας (…) δεξάμενοι οἱ Κορίνθιοι τὴν προτέραν
|
Incipit |
|
Ταύτην ἀποστέλλει ἀπὸ Νικοπόλεως· ἐκεῖ γὰρ παρεχείμαζεν· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς. αὕτη· εἰς μὲν τὴν Κρήτην ἀπέλιπεν τὸν Τίτον· ἵνα καταστήση κατὰ πόλεις κληρικούς. πολλῶν δὲ ὅντων ἐκεῖ· ἐπιχειρούντων
|
Incipit |
|
Ταύτην ἀποστέλλει ἀπὸ Ῥώμης· ἐωρακὼς αὐτοὺς ἄμα καὶ διδάξας· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς. αὕτη· πεμψάντων Φιλιππησίων διακονίαν τῶ Παύλω, καὶ τινῶν περιερχομένων καὶ διαφθειρόντων τὰς ἀκοὰς τῶν ἀκεραίων προφάσει
|
Incipit |
|
Ταύτην ἀποστέλλει ἀπὸ Ῥώμης· οὔπω μὲν ἑωρακὼς αὐτούς. ἀκούσας δὲ περὶ αὐτῶν· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς. αὕτη· Ἐφέσιοι πιστεύσαντες εἰς τὸν κύριον ἡμῶν. γνησίαν ἔσχον εἰς αὐτὸν πίστιν· καὶ εἰς πάντας τοὺς ἁγίους τἡν ἀγάπην· καὶ ἐβούλοντο, παρ 'αὐτοῦ Παύλου βεβαιωθῆναι· μαθων
|
Incipit |
|
ταύτην γράφει αὐτὸς ὁ Ἰάκωβος τοῖς ἀπὸ τῶν δώδεκα φυλῶν διασπαρεῖσι. καὶ πιστεύσασιν εἰς τὸν κυριον ἡμῶν Ἰησουν Χριστον· γράφει δὲ διδασκαλικὴν τὴν ἐπιστολὴν.
|
Incipit |
|
Ταύτην γράφει ὁ Πέτρος τὴν ἐπιστολὴν διδασκαλικὴν τοῖς ἐν τῆ διασπορᾶ οὖσιν ἰουδαίοις καὶ γενομένοις χριστιανοῖς
|
Incipit |
|
Ταύτην γράφει ὁ Πέτρος τὴν ἐπιστολὴν διδασκαλικὴν, τοῖς ἐν τῆ διασπορὰ οὖσίν Ἰουδαίοις
|
Incipit |
|
Ταύτην γράφει ὁ Πέτρος τὴν ἐπιστολὴν· διδασκαλικὴν· τοῖς ἐν τῆ διασπορᾶ οὖσιν Ἰουδαίοις καὶ γενομένοις χριστιανοῖς. ἐπειδὴ γαρ ἀπὸ Ἰουδαίων
|
Incipit |
|
Ταύτην γράφει τοῖς ἤδε πιστεύσασιν.
ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπὶστολῆς αὕτη· παρ᾽
εἰσελθόντων τινῶν, καὶ διδασκόντων,
|
Incipit |
|
Ταύτην δέησιν δευτέραν σοι προσφέρω
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπέστειλεν ἐξ Ἀθηνων. προεωρακὼς αὐτοὺς καὶ συνδιατρίψας· ἡ δὲ πρόφασις αὕτη· πολλὰς θλίψεις παθὼν ἐν Φιλίπποις καὶ Βεροία καὶ Κορίνθῳ· ἀλλὰ
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει (ἀποστέλλει PG 28) ἀπὸ Ἰταλίας. Ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· ἐπειδὴ οἱ (om PG 28) Ἰουδαῖοι ἐνίσταντο (ἐν add PG 28) τῷ νόμῳ καὶ ταῖς σκιαῖς, διὰ τοῦτο ὁ ἀπόστολος Παῦλος, διδάσκαλος ἐθνῶν γενόμενος καὶ εἰς τὰ ἔθνη ἀποσταλείς, κηρύττει (κηρύττειν PG 28) τὸ εὐαγγέλιον, γράψας τε πᾶσι τοῖς ἔθνεσι, γράφει λοιπὸν
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει (ἀποστέλλει PG 28) ἀπὸ Ῥώμης, οὐχ ἑωρακὼς μὲν αὐτούς, ἀκούσας δὲ περὶ αὐτῶν. Ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· τοὺς Κολοσσαεῖς ἠβούλοντό (ἐπειρῶντό PG 28) τινες ἀπατῆσαι σοφίσμασιν ἑλληνικοῖς κατὰ τῆς εἰς (τὸν add PG 28) Χριστὸν πίστεως καὶ περὶ τῶν ἐν (τῷ add PG 28) νόμῳ βρωμάτων
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει (ἀποστέλλει, PG 119) πάλιν (om. PG 119) (πρὸς Τιμόθεον add PG 28) ἀπὸ Ῥώμης. Ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη (Ἡ δὲ πρόφασις καὶ ταύτης τῆς ἐπιστολῆς ἐστιν οὕτως PG 28)· τῶν συναποδημησάντων (συναποδημούντων PG 119) τῷ Παύλῳ καταλειψάντων αὐτόν, βουλόμενος αὐτὸς (om. PG 119 et PG 28) ὁ ἀπόστολος ἐλθεῖν Τιμόθεον (τὸν Τιμόθεον ἐλθεῖν PG 28) πρὸς αὐτόν, γράφει τὴν ἐπιστολήν. Καὶ πρῶτον μὲν σημαίνει (δηλοῖ PG 119 et PG 28)
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει (ὁ αὐτὸς Παῦλος πρὸς Κορινθίους add PG 28) ἀπὸ Ἐφέσου τῆς Ἀσίας, ἑωρακὼς (μὲν add PG 28) αὐτοὺς ἤδη καὶ διδάξας, ὑπομιμνήσκων δὲ ὅμως διὰ τῆς ἐπιστολῆς ταύτης. Ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη. Κορίνθιοι ἐκ φιλονεικίας συναγόμενοι, ἐπεσχίζοντο ταῖς γνώμαις, καὶ λοιπὸν ἦν ἐν αὐτοῖς σχίσματα, καὶ ὄντων (add. τῶν PG 118) σχισμάτων
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ἀθηνῶν ἑωρακῶς
πρότερον αὐτοὺς καὶ διατρίψας παρ᾽
αὐτοῖς· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· ὁ ἀπόστολος πολλὰς θλίψεις παθὼν ἐν
Βεροία
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ἀθηνῶν, ἑωρακὼς πρότερον αὐτοὺς καὶ διατρίψας παρ’ αὐτοῖς. Ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς (ἐστιν add. Simotas) αὕτη· ὁ ἀπόστολος πολλὰς θλίψεις παθὼν ἐν Βεροίᾳ / Βερροίᾳ
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ἐφέσου τῆς Ἀσίας, ὁ ἑωρακὼς αὐτοὺς ἤδη καὶ διδάξας, ὑπομιμνήσκων δὲ ὅμως δια τῆς ἐπιστολῆς ταύτης· ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη·
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ἰταλίας ... ἐπειδὴ Ἰουδαῖοι ἐν ἴσταντο (ἐνίσταντο)
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ἰταλίας. ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη. ἐπειδὴ οἱ Ἰουδαῖοι
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ἰταλίας... ἐπειδὴ οἱ Ἰουδαῖοι ἐνίσταντο
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ἰταλίας...ἐπειδὴ οἱ Ἰουδαῖοι...
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ἰταλίας· ἡ δὲ πρόφασις αὕτη· ἐπειδὴ οἱ ἐξ Ἰουδαίων πεπιστευκότες ἐνίσταντο τῷ νόμῳ καὶ ταῖς σκιαῖς· ὁ μακάριος ἀπόστολος Παῦλος διδάσκαλος ἐθνῶν γενόμενος. καὶ κηρύξας πᾶσι καὶ γράψας. γράφει λοιπὸν καὶ τοῖς ἐκ περιτομῆς
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ἰταλίας· ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· ἐπειδὴ
οἱ Ἰουδαῖοι ἐνίσταντο τῶ νόμῶ καὶ ταῖς σκιαῖς, διατοῦτο ὁ ἀπόστολος Παῦλος,
διδάσκαλος ἐθνῶν γενόμενος·
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Κορίνθου ... καὶ ἐπιποθὼν αὐτοὺς ἰδεῖν
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Κορίνθου, μήπω μὲν ἑωρακὼς Ῥωμαίους, ἀκούων δὲ περὶ αὐτῶν καὶ ἐπιποθῶν αὐτοὺς ἰδειν
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Κορίνθου, μήπω μὲν ἑωρακὼς Ῥωμαίους, ἀκούων δὲ περὶ αὐτῶν καὶ ἐπὶποθῶν αὐτοὺς ἰδεῖν. καὶ πρῶτον μὲν, ἀποδέχεται τὴν πίστιν αὐτῶν καταγγελλομένην ὁρῶν πὰνταχοῦ·
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Κορίνθου, μήπω μὲν ἑωρακὼς Ῥωμαίους, ἀκούων δὲ περὶ αὐτῶν, καὶ ἐπιποθῶν αὐτοὺς ἰδεῖν. καὶ πρῶτον μὲν, ἀποδέχεται τὴν πίστιν αὐτῶν
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Κορίνθου, μήπω μὲν ἑωρακὼς Ῥωμαίους. ἀκούσας δὲ περὶ αὐτῶν καὶ ἐπιποθῶν αὐτοὺς ἰδεῖν. καὶ πρῶτον μὲν ἀποδέχεται τὴν πίστιν αὐτῶν καταγγελλομένην ὁρῶν πανταχοῦ. ἔπειτα σημαίνει
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Λαοδικείας,
ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· ἐν τῆ Ἐφέσω τινὲς ἰουδαΐζοντες, ἐπεχείρουν ἑτεροδιδασκαλεῖν, καὶ ἀπὰτᾶν τοὺς ἀκεραιωτέρους πρὸφάσει τοῦ νόμου·
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Λαοδικείας, ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· ἐν τῆ Ἐφέσω
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Λαοδικείας...ἐν τῆ Ἐφέσω τινές...
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Μακεδονίας
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Μακεδονίας
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Μακεδονίας ... ἐν τῆ Ἐφέσω τινὲς Ἰουδαίζοντες
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Μακεδονίας... δεξάμενοι Κορίνθιοι
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Μακεδονίας... ἐν τῇ Ἐφέσῳ
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπὶστέλλει ἀπὸ Μακεδονίας· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· δεξάμενοι Κορίνθιοι
|
Incipit |
|
ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Μακεδονίας· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς. αὕτη· δεξάμενοι Κορίνθιοι τὴν προτέραν ἐπιστολὴν. κατενύγησαν ἐπὶ τῇ ἁμαρτία τοῦ λαβόντος τὴν μητρυάν· καὶ ἐλυπήθησαν δὲ. ὡς παριδόντες τὸ τοιοῦτον ἁμάρτημα. εἶτα ὑφηρπάζοντο
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Μακεδονίας· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς. αὕτη· ἐν τῆ Ἐφέσω τινὲς ἰουδαΐζοντες· ἐπεχείρουν ἑτεροδιδασκαλεῖν καὶ ἀπατᾶν τοὺς ἀκεραίους προφάσει τοῦ νόμου· τοῦτο
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Νικοπόλεως, ἐκεῖ
γὰρ παρεχείμαζεν· ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπὶστολῆς αὕτη· εἰς μεν τὴν Κρήτην ἀπέλιπεν τὸν Τίτον,
|
Incipit |
|
ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Νικοπόλεως, ἐκεῖ γὰρ παρεχείμαζεν (παρεχείμασεν PG 28). ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη. εἰς μὲν τὴν Κρήτην ἀπέλιπεν τὸν Τίτον, παρὰ (ἵνα PG 119 et PG 28) καταστήσῃ κατὰ πόλεις κληρικούς. πολλῶν δὲ ὅντων ἐκεῖ τῶν ἐπιχειρούντων
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Νικοπόλεως, ἐκεῖ γὰρ παρεχείμαζεν. ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· εἰς μὲν τὴν Κρήτην ἀπέλιπε τὸν Τίτον, ἵνα καταστήση κατὰ πόλιν κληρικούς.
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης ... διδαχθέντες καλῶς οἱ Γαλᾶται
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης ... πεμψάντων Φιλιππησίων διακονίαν
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης ἑωρακὼς
αὐτοὺς ἤδη καὶ διδάξας. ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· διδαχθέντες καλῶς οἱ Γαλάται παρα τοῦ ἀποστόλου καὶ πιστεύσαντες
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης ἑωρακὼς
αὐτοὺς ἅμα καὶ διδάξας. ἡδε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· πεμψάντων Φιλιππησίων διακονίαν τῶ Παύλῶ, καί τινων περιερχομένων καὶ διαφθειρόντων τὰς ἀκοὰς τῶν ἀκεραίων
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης ἑωρακὼς αὐτοὺς ἄμα καὶ διδάξας. ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη. πεμψάντων Φιλιππησίων
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης ἑωρακὼς αὐτοὺς ἅμα καὶ διδάξας. Ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· πεμψάντων Φιλιππησίων διακονίαν τῷ Παύλῳ, καὶ τινῶν περιερχομένων καὶ διαφθειρόντων τὰς ἀκοὰς τῶν ἀκεραίων, προφάσει
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης ἑωρακὼς αὐτοὺς ἤδη καὶ διδάξας. ... διδαχθέντες καλῶς οἱ Γαλάται
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης ἑωρακὼς αὐτοὺς ἤδη καὶ διδάξας. Ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη. Διδαχθέντες καλῶς οἱ Γαλάται παρὰ τοῦ ἀποστόλου καὶ πιστεύσαντες γνησίως εἰς τὸν Χριστόν, ἀποδημήσαντος τοῦ ἀποστολοῦ (pro haec duo verba αὐτοῦ PG 28), ὑφηρπάσθησαν παρὰ τινῶν ὥστε περιτέμνεσθαι. Ταῦτα τοίνυν μαθὼν ὁ ἀπόστολος
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης ἑωρακὼς αὐτοὺς ἤδη καὶ διδάξας· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς, αὕτη· διδαχθέντες καλῶς οἱ Γαλάται παρὰ τοῦ ἀποστόλου, καὶ πιστεύσαντες γνησίως εἰς τὸν Χριστὸν, ἀποδημήσαντος τοῦ ἀποστόλου, ὑφηρπάσθησαν παρά τινων, ὥστε περιτέμνεσθαι· ταῦτα τοίνυν μαθὼν ὁ ἀπόστολος
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης, οὔπω μὲν ἑωρακὼς αὐτούς (αὐτοὺς ἑωρακώς PG 28), ἀκούσας δὲ περὶ αὐτῶν. Ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· Ἐφέσιοι πιστεύσαντες εἰς τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν γνησίαν ἔσχον (εἶχον PG 28) εἰς αὐτὸν τὴν πίστιν καὶ εἰς πάντας τούς ἁγίους τὴν (om PG 118) ἀγάπην, καὶ ἠβούλοντο παρὰ τοῦ Παύλου βεβαιωθῆναι. Μαθὼν
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης, οὐχ ἑωρακὼς μὲν αὐτοὺς, ἀκούσας δὲ περὶ αὐτῶν. ... τοὺς Κολασσαεῖς ἐβούλοντο
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης. ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη. Ὀνήσιμος ὁ οἰκέτης
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης. Ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· Ὀνήσιμος ὁ οἰκέτης Φιλήμονος ἔφυγε, καὶ ἀπελθὼν πρὸς τὸν ἀπόστολον (pro haec 4 verba προσῆλθε τῷ Παύλῳ PG 28) κατηχήθη παρ’ αὐτοῦ, καὶ γέγονεν αὐτῷ χρήσιμος εἰς διακονίαν. Περὶ τούτου
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης. Ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· τινὲς ἀπὸ Θεσσαλονίκης (ἐν Θεσσαλονίκῃ PG 28) ἀργοὶ καὶ ἄτακτοι περιερχόμενοι τοὺς ἀδελφοὺς ὑφήρπαζον, ὡς ἤδη τῆς παρουσίας τοῦ κυρίου ἐνστάσης. Ἠπάτων δὲ
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης... διδαχθέντες καλῶς
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης... πεμψάντων Φιλιππησίων διακονίαν
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης... τῶν συναποδημησάντων
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ρώμης...διδαχθέντες καλῶς...
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης...πεμψάντων Φιλιππησίων διακονίαν...
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης· ἐκ τοῦ δεσμωτηρίου· ἡ δὲ πρόφασις αὕτη· ἀνήρ τίς (!) ἦν ὁ Φιλήμων πιστὸς καὶ γενναῖος· καὶ ταῖς χρείαις τῶν ἁγίων κοινωνῶν· ὡς καὶ καταγώγιον
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης· ἑωρακὼς αὐτοὺς ἅμα καὶ διδάξας
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης· ἑωρακὼς αὐτοὺς ἤδη καὶ διδάξας
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης· ἑωρακὼς αὐτοὺς καὶ διδάξας· οἱ δὲ Φιλιππήσιοι ἐκ πόλεως εἰσὶν ἐκ Μακεδονίας κολωνείας ὡς φησι ὁ Λουκᾶς· ὑπὸ μητρόπολιν Θεσσαλονίκην· οἷς ὁ Παῦλος πολλαχοῦ καὶ χρηστὰ μαρτυρεῖ· ἡ τῆς ἐπιστολῆς δὲ πρόφασις αὕτη· πεμψάντων αὐτῶν διακονίαν τῷ Παύλῳ διεπφρᾶι (δι' Ἐπαφρᾷ) ὥστε μαθεῖν καὶ τὰ κατ' αὐτὸν
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης· ἡ δὲ πρόφασις αὕτη· λυμεῶνές τινες ἐκ Θεσσαλονίκης περιερχόμενοι· ἔλεγον παρεῖναι τὴν παρουσίαν τοῦ κυρίου. ὅπερ εἰ ἦν ὁ Χριστὸς ψεύστης
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης· ἡ δὲ πρόφασις αὕτη· τῶν συναποδημούντων τῶ Παύλω καταλιπόντων αὐτὸν· γράφει τὸν Τιμόθεον ἐλθεῖν πρὸς αὐτὸν· εἰπὼν γὰρ πρότερον ἐλπίζειν ἐλθεῖν πρὸς αὐτὸν· καὶ
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης· ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· Ὀνήσιμος ὁ οἰκέτης Φιλήμονος ἔφυγεν,
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης· ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· τινὲς
ἀπὸ Θεσσαλoνίκης ἀργοὶ καὶ άτακτοι
περιερχόμενοι τοὺς ἀδελφοὺς ὑφήρπαζον
ὡς ήδη τῆς παρουσίας τοῦ Κυρίου
ἐνστάσης.
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης· ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· τινὲς ἀπὸ Θεσσαλoνίκης ἀργοὶ καὶ ἄτακτοι περιερχόμενοι, τοὺς ἀδελφοὺς ὑφήρπαζον, ὡς ἤδη τῆς παρουσίας τοῦ κυρίου ἐνστάσης. ἠπάτων δὲ τοὺς ἀκούοντας,
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς. αὕτη· τινὲς ἀπὸ Θεσσαλονίκης ἀργοὶ καὶ ἄτακτοι· περιερχόμενοι τοὺς ἀδελφοὺς ὑφήρπαζον
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης· οὐχ ἐωρακὼς μὲν αὐτοὺς, ἀκούσας δὲ περὶ αὐτῶν· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς. αὕτη· τοὺς Κολοσσαεῖς ἐβούλοντό τινες ἀπατῆσαι σοφίσμασιν ἐλληνικοῖς κατὰ τῆς εἰς Χριστὸν πίστεως· καὶ περὶ τῶν ἐν νόμω βρωμάτων
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει αὐτὸς Ἰάκωβος τοῖς ἀπὸ τῶν δώδεκα φυλῶν διασπαρεῖσι· καὶ πιστεύσασιν εἰς τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν· γράφει δὲ
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἐκ Κορίνθου· μήπω μὲν ἑωρακὼς Ῥωμαίους· ἀκούων δὲ περὶ αὐτῶν καὶ ἐπιποθῶν αὐτοὺς ἰδεῖν· καὶ πρῶτον μὲν ἀποδέχεται
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει ἐκ Νικοπόλεως. ἐν ᾗ παρεχείμαζεν· ἡ δὲ πρόφασις· τῶν δοκίμων ἦν μαθητῶν ὁ Τῖτος· διὸ καὶ τὴν Κρήτην μεγίστην οὖσαν· αὐτῶ ἐνεπίστευσεν· καὶ τὰ λείποντα προσέταξεν
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει πάλιν ἀπὸ Ῥώμης ... τῶν συναποδημησάντων τῶ Παύλω
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει πάλιν ἀπὸ Ῥώμης. ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη. τῶν συναποδημησάντων
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει πάλιν ἀπὸ Ῥώμης... τῶν συναποδημούντων
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει πάλιν ἀπὸ Ῥώμης·
ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη·
τῶν συναποδημούντων τῶ Παύλω
κατὰλειψάντων αὐτὸν, βουλόμενος ὁ ἀπόστολος ἐλθεῖν Τιμόθεον πρὸς αὐτὸν, γράφει τὴν ἐπιστολήν.
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει πάλιν ἀπὸ Ῥώμης· ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· τῶν συναποδημησάντων τῶ Παύλῶ καταλειψάντων αὐτὸν, βουλόμενος ὁ ἀπόστολος ἐλθεῖν Τιμόθεον πρὸς αὐτὸν, γράφει τὴν ἐπιστολήν.
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει πάλιν ἀπὸ Ῥώμης· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς. αὕτη· τῶν συναποδημησάντων τῶ Παύλω καταλειψάντων αὐτὸν. βουλόμενος αὐτὸς ὁ ἀπόστολος ἐλθεῖν Τιμόθεον πρὸς αὐτόν· γράφει τὴν ἐπιστολήν· καὶ πρῶτον μὲν σημαίνει
|
Incipit |
|
Ταύτην ἐπιστέλλει πάλιν ἀπὸ Ῥώμης·...τῶν συναποδημησάντων...
|
Incipit |
|
ταύτην ζηλώσατε, γυναῖκες, ἵνα τῆς αὐτῆς καὶ ὑμεῖς τιμῆς ἀξιωθῆτε παρὰ Θεοῦ ἐν Χριστῷ ᾧ ἡ δόξα κ.τ.λ.
|
Desinit |
|
Ταυτην ημεις στοχαζομεθα την δευτεραν των αποστολων νοεισθαι διδαχην.
|
Desinit |
|
ταυτην ουν την βιβλιον εξαγορασας ιι (νομισμα) ηκανον ητουν ως μετα ανακεκτημενος αυτης επεποιηθη Αντωνιος μοναχος και ξενος· και οπου αν την καταληψεσθε ευχεσθε ως και εξη τον μισθον ος και τη ιδια χειρι εγραψεν τα γραμματα ταυτα αμην· θεος σωση· ηγορασθη δε ινδ (ινδικτιωνος) βʹ ετους ͵ϛφπζʹ.
|
Textus |
|
ταύτην πάλιν αὐτὸς ὁ Πέτρος ἐπιστέλλει τοῖς ἤδη πιστεύσασιν· ἕστι δὲ ἡ ἐπιστολὴ. ὑπόμνησις τῶν πρώτων. εἰδὼς γὰρ
|
Incipit |
|
Ταύτην πρώτην ᾖσαν τὴν ᾠδήν
|
Incipit |
|
Ταύτην πρώτην ᾖσαν ᾠδήν
|
Incipit |
|
Ταυτην τὴν ἐπιστολὴν γράφει τοῖς ἤδει (ἤδη) πιστευσασιν · ἡ δε προφασις αὕτη· παρεισελθόντων τινῶν
|
Incipit |
|
Ταύτην τὴν ἐπιστολὴν γράφει τοῖς ἤδη πιστεύσασιν · ἡ δε πρόφασις αὕτη· παρ' εἰσελθόντων (παρεισελθόντων) τινῶν καὶ διδασκόντων · ἀδιάφορον εἶναι τὴν ἁμαρτίαν, καὶ ἀρνουμένων τὸν κύριον·
|
Incipit |
|
Ταύτην τὴν ἐπιστολὴν γράφει τοῖς ἤδη πιστεύσασιν. ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· παρεισελθόντων τινῶν καὶ διδασκόντων ἀδιάφορον εἶναι
|
Incipit |
|
Ταύτην τὴν ἐπιστολὴν γράφει τοῖς ἤδη πιστεύσασιν. ἡ δὲ πρόφασις, αὕτη. παρεισελθόντων τινῶν
|
Incipit |
|
Ταύτην τὴν ἐπιστολὴν γράφει τοῖς ἤδη πιστεύσασιν·
|
Incipit |
|
ταύτην τὴν ἐπιστολὴν γράφει τοῖς ἤδη πιστεύσασιν· ἡ δὲ πρόφασις αὕτη. παρεισελθόντων
|
Incipit |
|
Ταύτην τὴν ἐπιστολὴν γράφει τοῖς ἤδη πιστεύσασιν· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη. παρεισελθόντων τινῶν
|
Incipit |
|
Ταύτην τὴν ἐπιστολὴν γράφει, τοῖς ἤδη πιστεύσασιν ... παρείσελθόντων τινῶν
|
Incipit |
|
Ταύτην τὴν ἐπιστολὴν ἐπιστέλλει ἀπο Ῥώμης· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· Ὀνήσιμος ὁ οἰκέτης Φιλήμονος ἔφυγεν· καὶ
|
Incipit |
|
Ταύτην ὡς πρεσβύτερoς γράφει κυρία καὶ τοῖς τέκνοις αὐτῆς· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· Ὁρῶν τὰ τέκνα αὐτῆς καλῶς ἀναστρεφόμενα ἐν τῆ πίστει, καὶ πολλοὺς πλάνους περιερχομένους,
|
Incipit |
|
Ταύτην ὡς πρεσβύτερος γράφει κυρία καὶ τοῖς τέκνοις αὐτῆς. ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· ὁρῶν τὰ τέκνα
|
Incipit |
|
Ταύτην ὡς πρεσβύτερος γράφει κυρίᾳ καὶ τοῖς τέκνοις αὐτῆς. Ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· ὁρῶν τὰ τέκνα
|
Incipit |
|
Ταύτην ὡς πρεσβύτερος γράφει κυρίᾳ τε (om. PG 119, PG 28) καὶ τοῖς τέκνοις αὐτῆς. Ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· ὁρῶν τὰ τέκνα
|
Incipit |
|
Ταύτην ὡς πρεσβύτερος γράφει, Κυρία
καὶ τοῖς τέκνοις αὐτῆς. ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· ὁρῶν τὰ τέκνα αὐτῆς καλῶς ἀναστρεφόμενα ἐν τῆ πίστει, καὶ πολλοὺς πλάνους περιερχομένους,
|
Incipit |
|
Ταύτην ὡς πρεσβύτερος γράφει. κυρία καὶ τοῖς τέκνοις αὐτῆς· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· ὁρῶν τὰ τέκνα
|
Incipit |
|
Ταύτην ὡς πρεσβύτερος γράφει· κυρία καὶ τοῖς τέκνοις αὐτῆς· ἡ δε πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη·
|
Incipit |
|
ταύτης δὲ ἐγερθείσης καὶ [
|
Desinit |
|
Ταύτης δὲ τυχὼν τῆς καλῆς μετουσίας
|
Incipit |
|
Ταύτης τῆς ἀκροστιχίδος ὁ νοῦς οὐκ ἔστι δύσληπτος...Προσφωνητικῶς ἐγράφη τῷ θείῳ τούτῳ μελῳδῷ
|
Incipit |
|
ταύτης τῆς ἀποδημίας
|
Incipit |
|
ταυτὶ μὲν ἐκλιπαρεῖτε Ἰησοῦν, οὐρανοφοῖται,
ὃς δ’ ἑτάροισι πλάσματος εἵνεκεν οὐκ ἀνανεύσει
|
Desinit |
|
Ταυτὶ σχεδόν, ὦ παρόντες
|
Incipit |
|
Ταυτὶ σχεδόν, ὦ παρόντες, ἃ πρὸ τριτά τινες ἔφ' ἡμῶν διειλέχθησαν
|
Incipit |
|
τάφει τῷ φιλοσόφω τὸ αὐτοῦ ἰδιο..
|
Incipit |
|
ταφὴν κατεδέξατο Χριστὸς Ἰησοῦς ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου· αὐτῷ...
|
Desinit |
|
ταφὴν κατεδέξατο Χριστὸς Ἰησοῦς, ὁ αἴρων τὰς ἁμαρτίας τοῦ κόσμου αὐτῷ...
|
Desinit |
|
ταφῆς ἐν τῆ πατρίδι τυχῶν
|
Desinit |
|
ΤΑΦΟΣ ΝΗΣΟΣ ΜΙΑ ΤΩΝ ΕΧΙΝΑΔΩΝ ΝΗΣΩΝ
|
Incipit |
|
τάφῳ δὲ τιμᾷ τὸν μέγαν τῆς πατρίδος
ὅσον περ ἐντὸς πατρικῶν θεσμῶν μένει
|
Desinit |
|
ΤΑΦΩ ΠΑΡΘΕΝΟΔΟΧΩ
|
Incipit |
|
Τάφῳ παρθενοδόχῳ προσιώμενοι, πιστοί
|
Incipit |
|
Τάχα μὲν εἴποι τις τέσσαρας εἶναι τὰς γυναῖκας περὶ ὧν ἀνέγραψαν οἱ εὐαγγελισταί. Ἐγὼ δὲ μᾶλλον προστίθημι τῷ τρεῖς αὐτὰς εἶναι, καὶ μίαν μὲν περὶ ἧς ἀνέγραψε (ἀνέγραψαν Koe) Ματθαῖος καὶ Μᾶρκος <ὡς Kl> ἐν πολλοῖς ἄλλοις συνᾴδοντες τῆς εὐαγγελικῆς γραφῆς, ἑτέραν δὲ περὶ ἧς ὁ Λουκᾶς, διαφέρουσαν δέ τινα τῶν προειρημένων, περὶ ἧς ὁ Ἰωάννης· εἰ γὰρ καὶ ἐν Βηθανίᾳ ἀνέγραψαν τὰ κατὰ τὴν γυναῖκα γενόμενα, Ματθαῖος καὶ Μᾶρκος ἐν οἰκίᾳ Σίμωνος τοῦ λεπροῦ διηγήσαντο τὰ περὶ τούτων ἀπηντηκέναι, Ἰωάννης δέ φησιν ὅτι «πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ Πάσχα ἦλθεν Ἰησοῦς εἰς Βηθανίαν, ὅπου ἦν Λάζαρος, ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν» καὶ τὰ ἑξῆς.
|
Textus |
|
τάχα οὐδὲ ἀποκρίνασθαι προςήκει τοῖς ματαίοις τῶν λόγων
|
Incipit |
|
Τάχα πολλαὶ παρῆλθον ἡμέραι καὶ πρὸς ὑμᾶς οὐ διειλέχθην
|
Incipit |
|
Τάχα σοι ἄχαρις ἔσται, θειότατ δέσποτα
|
Incipit |
|
ταχύς· βραδύ· πυκνός· ἀραιός· καὶ ἀνώμαλος
|
Desinit |
|
τδ' περὶ τοῦ πῶς φράφεται τὸ διαζύγιον ὅταν κτλ.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ΤΕ ΔΕ ΔΙΣΥΛΛΑΒΑ ΚΑΤΑ
|
Incipit |
|
ΤΕ]ΛΕΥΤΑΙΣ ΦΩΝΗΣ ΔΙΕΓΝΩΚΕΝΑΙ, ΟΠΩΣ ΤΕ ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΑΙ ΠΩΣ ΦΡΟΝΩ
|
Incipit |
|
Τεὴν ὀλβίαν, Λόγε, βράβευσον χάριν,
ὅπως ἐμπράκτως σοὺς ἐπίοιμεν θεσμούς,
οὓς δὴ καὶ προτείνεται πυκτὶς ἡ τῇδε.
|
Textus |
|
ΤΕΘΗΣΕΣ]ΘΕ ΕΠΕΙΔΑΝ ΕΥΟΔΩΣΗ
|
Incipit |
|
Τέθριππον ἅρμα τοῦ Σατὰν εὐδοξία
|
Incipit |
|
Τέθριππον ἅρμα τοῦ Σατὰν εὐδοξία
|
Incipit |
|
Τειρεσίας πρὸς Δία καὶ Ἥραν
|
Incipit |
|
Τειταν, Περσαιος, Λατεινος, Ενανθας, Βενεδικτος.
|
Desinit |
|
τειχομαχούντων. Τούτους καὶ ἡμεῖς διὰ τῆς μετανοίας μιμησώμεθα, ἵνα..., ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ...
|
Desinit |
|
Τέκνον μου ποθεινότατον, παιδί μου ἠγαπημένον
|
Incipit |
|
Τέκνον μου ποθεινότατον, παιδί μου ἠγαπημένον
|
Incipit |
|
Τέκνον οὐρανίου με πατρὸς ἀνάδειξον ἡ τέξασα
|
Incipit |
|
ΤΕΛΕΙΟΝ ΔΕ ΘΕΟΝ ΟΜΟΛΟΓΟΥΝΤΕΣ ΤΟΝ ΑΥΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ
|
Incipit |
|
τελειωθεις εν Ιεραπολει της Συριας, εκτην προς δεκατη, αγοντος του Νοεμβριου μηνος κατα Ρωμαιους, κατα δε Εβραιους Θωυκ εις δοξαν και κρατος του κυριου ημων Ιησου Χριστου, ω η βασιλεια, εις τους αιωνας.
|
Desinit |
|
τελειωτέρας· τέως δὲ νῦν ἔχεις παρ' ἡμῶν περατωθεῖσαν σοι τὴν ἐπιταγήν
|
Desinit |
|
Τελεσθείσης ἤδη τῆς προθεσμίας τῶν τεσσαρκάκοντα ἡμερῶν, παρεγένοντο οἱ Ἰουδαῖοι
|
Incipit |
|
τελευταίαν παραθεῖναι πνοήν. Ὁ τῶν ἁγίων εὐχῶν σου δοῦλος καὶ παῖς Θεόδωρος
|
Desinit |
|
ΤΕΛΕΥΤΗΣΑΝΤΑ ΚΑΘΟΔΟΝ ΕΧΟΝΤΩΝ ΕΞΟΥΣΙΑΝ
|
Incipit |
|
Τελευτήσαντος δὲ Ἀχαὰβ ἐβασίλευσεν Ὀχοζίας
|
Incipit |
|
ΤΕΛΕΥΤΗΣΑΝΤΟΣ ΗΡΩΔΟΥ
|
Incipit |
|
ΤΕΛΕΥΤΩΝΤΟΣ ΟΡΔΙΝΟΥ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΕΝ ΤΑΙΣ ΓΡΑΦΑΙΣ
|
Incipit |
|
ΤΕΛΕΥΤΩΝΤΟΣ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΟΡΔΙΝΟΥ
|
Incipit |
|
τέλος ἀρετῆς ἁπάσης ἡ ἀγάπη· ἧς γένοιτο γνησίως καὶ διηνεκῶς ἀπολαύοντας ἡμᾶς τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
τέλος δὲ ἄφνω καταλιπών
|
Incipit |
|
τελος ειληφε μηνι νοεμβριω. εις ιγʹ· ημερα εκτη· ωρα. γʹ· ινδ[ικτιωνος] (ινδικτιωνος) ηʹ· εν ετει τω αποκτισεως κοσμου· ͵ϛφοηʹ. ευχεσθε τω γραψαντι ταυτην ωθηθ (cryptographically Σαββα) μοναχος.
|
Textus |
|
Τελος ειληφεν ενταυτα (ενταυθα) το παρον βιβλιον, εις το ετος τρεχοντος (!) εξαδων χιλιαδας (?), εν μηνι ερχομενου ιανουαριου· εις τας ιεʹ ημερα σαββατω τε της κρεοφαγου δια χειρος του ταπεινου θυτου και ιερεως Μανουηλ τε τουνομα επικλην τε Σωτηριακης (?) εμ (εν) πολει πανυ θαυμαστη αμα τε και μεγαλη λεγωμενη τε τουνομα τη πολει τη μεγαλη υμεις δε οσοι τυχητε ιδειν και αναγνωσε (αναγνωναι), μη μεμφεστε (μεμφεσθε) παρακαλω· μηδε κατηγορειται μαλλον δε σιγνωσθαι (συγγνωσασθαι) καμοι δια των πολλων σφαλματων διοτι απειρος ειμι της τεχνης των γραμματων
|
Textus |
|
Τελος ειληφεν η δελτος αυτη. αμην αμην αμην. δοξα σοι ο θεος. οτι εφθασα και ειδον το τελος του [βι]βλιου (βιβλιου).
|
Textus |
|
τέλος ἔλα(ἔλαβεν) τὸ παρὸν ἅγιον τετραευαγγέλιον ὑπὸ χρ(χειρὸς) ἐμοῦ τοῦ πολυτλήμονος καὶ εὐτελοῦς νοτρ(νοταρίου) Σολομὼν ὁ ἀπὸ Νότ(Νότου)· καὶ διὰ τὸν κύριον πάντες ἀδελφοὶ καὶ πατέρες οἱ ἐντυχόντες ἐν αὐτῷ καὶ ἀναγινόσκοντες· οἱ καὶ μεταγράφοντες· μὴ διὰ χωρικίας ἐμῆς ἢ σαλείας τὴν κατάραν ἀναπέμψασθε· ἠκούσατε γὰρ καὶ πολλάκις ἐρρέθη· ὅτι καὶ ὁ γράφων περιγράφει· καὶ χεὶρ ἡ γράψασα σήπεται τάφῳ· γραφὴ δὲ φαῖνει εἰς χρ(χρόνους) πληρεστάτους εἰς τοὺς σύνπαντας αἰῶνας τῶν αἰῶνων ἀμήν· ἐτελειώθη δὲ ἐν ἔτη τὼ ἀπὸ κτίσεως κόσμου, ͵ϛχοϛ΄ ἰνδικτιῶνος α΄·(ἡλίου) κύ(κύκλῳ) ιβ΄· (σελήνης) ζ΄·εἰς τὰς ιδ΄ τοῦ δε(δεκεμβρίου) μηνὸς ἡμέρᾳ ε΄ ἡ (ἐπακτὴ(?)) κη΄· πολεύοντος ζ΄ (?) (ἡλίου) διἔπων βασιλεύοντος ἐν Κωνσταντινουπόλει Μανουὴλ τοῦ Πορφυρογεννήτου καὶ ἐνδοξτ(ἐνδοξοτάτου) βασιλέως· καὶ ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις Ἀμαρρὴ τοῦ κραταῖου ῥίξ ἐν δὲ τῇ νῆσῳ Σικελίας Γουλμ(Γουλιέλμου) τοῦ δευτέρου ῥιγός · ἐφ' ἡμᾶς δὲ Ἰησοῦς Χριστός · ᾦ ἡ δόξα καὶ τῶ κράτος · εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰῶνων ἀμήν.
|
Textus |
|
Τέλος ἔλαβεν ἡ τοῦ Σχολαρίου διάλεξις ἡ μετὰ (manus post. κατὰ) ἰουδαίων.
|
Titulus finalis |
|
τέλος ἐν ἔτει ͵ϛχιθʹ ἰνδικτιῶνος δʹ.
|
Textus |
|
τέλος ἐπιστολῆς βʹ πρὸς Κορινθίους· ἐγράφη ἀπὸ Φιλίππων διὰ Τίτου καὶ Λουκᾶ.
|
Textus |
|
Τέλος ἔσχηκε τῶν καλῶν ταύτη δέλτος
|
Incipit |
|
τελος ηλειφεν η παρουσα δελτος.
|
Textus |
|
τελος ηλεφασιν οι Δ Ευαγγελισταδες, ηγουν τα ιστορογραφηματα αυτων χειρι νοταριου δαυειδ του μεγγλαμοιτου ευχεστε αδελφοι. και μη κατηρασθε επι ετους ψ μηνι μαρτιω εις την ιε
|
Textus |
|
Τέλος Κλίμακος οὐρανοδρόμου βίβλου
|
Incipit |
|
τέλος μὲν θείων δογμάτων καὶ τῆς περὶ ταῦτα φιλοπονίας
|
Incipit |
|
τελος πεφθακως, τῳ θεω διδῳ (!) χαριν.
|
Textus |
|
τελος πεφθακως, τῳ θεω διδῳ (!) χαριν.
|
Textus |
|
Τέλος σχολίων τοῦ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγελίου ἀπὸ διαφόρων ἑρμηνειῶν.
|
Titulus finalis |
|
ΤΕΛΟΣ ΤΑΦΗΝ ΚΑΤΑΔΕΞΑΜΕΝΟΝ ΤΟΝ ΑΙΡΟΝΤΑ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΑΥΤΩ Η ΔΟΞΑ
|
Desinit |
|
ΤΕΛΟΣ ΤΑΦΗΝ ΚΑΤΑΔΕΞΑΜΕΝΟΝ ΤΟΝ ΑΙΡΟΝΤΑ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΑΥΤΩ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
|
τέλος ταφὴν καταδεξάμενον, Χριστὸς ὁ αἴρων τοῦ κόσμου τὴν ἁμαρτίαν· αὐτῷ...
|
Desinit |
|
τέλος ταφὴν κατεδέξατο Χριστὸς Ἰησοῦς ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου· αὐτῷ...
|
Desinit |
|
τέλος ταφὴν κατεδέξατο Χριστός, ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου· αὐτῷ...
|
Desinit |
|
τέλος τῆς ἁγίας καὶ οἱκουμενηκῆς (οἰκουμενικῆς). ὀγδόης συνόδου τῆς ἐν Φλορεντίας (Φλορεντίᾳ). γενομένης. ὅτι ὀρθῶς ἐγένετο. ὑπὲρ ἀπολογουμένου τῶν ἐν τῶ ὅρω αὐτῆς εʹ κεφαλαίων
|
Titulus finalis |
|
τέλος τῆς ἀπιστίας, ἀρχὴ δὲ βραβείων καὶ στεφάνων· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
Τέλος τῆς διαίτης τῶν δώδεκα μηνῶν
|
Titulus finalis |
|
Τελος της Εξοδου. στιχοι ͵γυʹ.
|
Titulus finalis |
|
τέλος τῆς πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολῆς· ἐγράφη ἀπὸ Ἰταλίας διὰ Τιμοθέου.
|
Textus |
|
τέλος τῆς πρὸς Ἐφεσίους ἐπιστολῆς· ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης διὰ Τυχικοῦ.
|
Textus |
|
τέλος τῆς πρὸς Θεσσαλονικεῖς αʹ ἐπιστολῆς· ἐγράφη ἀπὸ Ἀθηνῶν. διὰ Τιμοθέου.
|
Textus |
|
τέλος τῆς πρὸς Κολασσαεῖς ἐπιστολῆς· ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης διὰ Τυχικοῦ καὶ Ὀνησίμου.
|
Textus |
|
τέλος τῆς πρὸς Τιμόθεον αʹ ἐπιστολῆς· ἐγράφη ἀπὸ Μακεδονίας, ἥτις ἐστι μητρόπολις Φρυγίας τῆς Καπατιανῆς.
|
Textus |
|
τέλος τῆς πρὸς Τιμόθεον βʹ ἐπιστολῆς· ἐπισκόπου τῆς Ἐφέσου· ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης· ὅτε τὸ δεύτερον παρέστη Παῦλος τῶ καίσαρι Ῥώμης Νέρωνι.
|
Textus |
|
τέλος τῆς πρὸς Τῖτον ἐπιστολῆς· τῆς Κρητῶν ἐκκλησίας πρῶτος ἐπίσκοπος χειροτονηθεῖς· ἐγράφη ἀπὸ Νικοπόλεως τῆς Μακεδονίας.
|
Textus |
|
τέλος τῆς πρὸς Φιλήμονα ἐπιστολῆς· ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης διὰ Ὀνησίμου οἰκέτου αὐτοῦ Φιλήμονος.
|
Textus |
|
τέλος τῆς πρὸς Φιλιππησίους ἐπιστολῆς· ἐγράφη ἀπὸ Ῥώμης διὰ Ἐπαφροδίτου.
|
Textus |
|
Τελος της τριτης εκατονταδος.
|
Titulus finalis |
|
τελος το (sic) κατα Λουκα (sic) ευα (ευαγγελιον uel ευαγγελιου) εχει στιχους ͵βωʹ υπηγορευθη δε μετα χ[ρονους (χρονους) ιεʹ] της Χριστου αναληψεως
|
Textus |
|
τέλος τοῦ Ἰσοκράτους λόγου, πρὸς Δημόνικον.
|
Titulus finalis |
|
Τελος του κατα Λουκα αγιου ευαγγελιου, στιχοις ͵βω΄, εξεδοθη μετα χρονους ιε΄ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
τελος του κατα Λουκαν αγιου ευαγγελιου. στιχοι ͵βωʹ. εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Τελος του κατα Μαρκον αγιου ευαγγελιου, στιχοις ͵αχ΄, εξεδοθη μετα χρονους ι΄ της του (!) αναληψεως.
|
Textus |
|
Τελος του κατα Μαρκον ευαγγελιου, οπερ εγραφη και αντεβληθη ομοιως εκ των εσπουδασμενων τη Ρωμαικη διαλεκτω, μετα δεκα χρονους της του κυριου και θεου και σωτηρος ημων Ιησου Χριστου αναληψεως, εν στιχοις, ͵αφν΄ και κεφαλαιοις σλδ΄.
|
Textus |
|
Τέλος τοῦ κατὰ Ματθαῖον ἁγίου εὐαγγελίου, γραφέντος ὑπ’ αὐτοῦ ἐν ἑβραΐδι διαλέκτῳ (ἑβραϊστὶ) μετὰ χρόνους (ἔτη) ὀκτὼ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως καὶ ἐν Ἰερουσαλὴμ ἐκδοθέντος ὑπὸ Ἰωάννου (ὕστερον δὲ ἡρμηνεύθη ὑπὸ Ἰωάννου).
|
Textus |
|
Τέλος τοῦ κατὰ Ματθαῖον ἁγίου εὐαγγελίου. Στίχοι ͵βχʹ. Ἐξεδόθη ὑπ' αὐτοῦ τοῦτο μετὰ χρόνους ηʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
Τελος του κατα Ματθαιον αγιου ευαγγελιου· στιχοις ͵βχʹ, εξεδοθη υπ' αυτου τουτο, μετα χρονους η΄ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Τέλος τοῦ Τριάδος βιβλίου Αὐρηλίου Αὐγουστίνου ἐπισκόπου Ἱππῶνος
|
Desinit |
|
τέλος τοῦδε προύθηκα ἀρρήτῳ Μάρκῳ
|
Textus |
|
τελος τουδε προυθηκα αρρητῳ Μαρκῳ
|
Textus |
|
τελος των εβδομηκοντα δυο κεφαλαιων της Αποκαλυψεως του Ιωαννου του θεολογου:
|
Titulus finalis |
|
τέλος τῶν ιδ´ ἐπιστολῶν τοῦ ἀποστόλου, Παύλου.
|
Textus |
|
τέλος τῶν καθολικῶν ἐπιστολῶν· Ἰακώβου· Πέτρου τοῦ κορυφαίου, Ἰωάννου τοῦ θεολόγου, καὶ Ἰούδα
|
Textus |
|
Τέλος τῶν Περσικῶν ἀντιδότων
|
Desinit |
|
Τέλος τῶν περσικῶν ἀντιδότων.
|
Desinit |
|
ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΩΝ ΗΔΕ ΛΟΙΠΗ ΕΞΗΓΗΣΙΣ ΤΗΣ ΡΗΤΟΡΙΚΗΣ ΕΡΜΟΓΕΝΟΥΣ ΛΕΙΠΕΙ
|
Desinit |
|
Τέλος τῶν σχολίων τοῦ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγελίου ἀπὸ διαφόρων ἑρμηνειῶν.
Πάντες οἱ φιλοπόνως ἐντυγχάνοντες τῆ τοῦδε τοῦ εὐαγγελίου συγγραφῆ· καὶ πολλὴν τὴν ὠφέλειαν ἐκ τῆς τῶν πονηθέντων ἡμῖν ἀπὸ διαφόρων ἑρμηνειῶν
|
Incipit |
|
τελουμένων εὐεργεσιῶν, ἵνα καὶ τῶν παρόντων ἀπολαύσωμεν ἀγαθῶν, καὶ τῶν μελλουσῶν ἐπιτύχωμεν δωρεῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
Τέμνει θαλάσσας Ἰσραὴλ τῷ φυγάδι
|
Incipit |
|
Τέμνει θαλάσσας Ἰσραὴλ τῷ φυγάδι
|
Incipit |
|
Τεμνομένην θάλασσαν ἐφ' ὀδῷ
|
Incipit |
|
Τεραστίαν ὕδατος ἐξηγῇ φύσιν·
|
Incipit |
|
Τέρμα δεδοκὼς τῇ πανιέρῳ
|
Incipit |
|
Τέρματ' Ἀλέξανδρός γε μέγας
|
Incipit |
|
ΤΕΡΠΝΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΔΟΚΙΜΩΤΕΡΑ
|
Desinit |
|
Τέσσαρα γενικώτατα εἴδη εἰσὶ τῶν παθῶν
|
Incipit |
|
Τεσσαρα δε εισι τα ευαγγελια, ως τοις υπο αισθησιν ετι και φθοραν ουσι, τεως χωρητα, και ως συμβολον οντα, πιστεως, και πρακτικης και φυσικης και θεολογικης φιλοσοφιας, και της μεν πιστεως συμβολον ειναι. το κατα Ματθαιον, ως απιστους μετα δωρων προσκυνουντας εισαγον τους μαγους, της δε πρακτικης, το κατα Μαρκον, ως εκ της μετανοιας καθ' ην πασα πραξις εστι εναρετος, της διδασκαλιας αρχομενον, της δε φυσικης, το κατα Λουκαν, ως περιοδικωτεραν του λογου την εξηγησιν εχον, και την της διδασκαλιας ιστοριας, τοις τροποις καταλληλον, της δε θεολογιας, το κατα Ιωαννην, εξ ης θεοπρεπως ηρξατο τε και εληξεν.
|
Textus |
|
τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια
|
Incipit |
|
Τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια και ου πλειονα ουτε ελαττονα, επειπερ τεσσαρα καθολικα πνευματα
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια και ου πλειονα, ουτε ελαττονα
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια και ου πλειονα, ουτε ελαττονα επειπερ τεσσαρα καθολικα πνευματα
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια και ουτε
πλειονα ουτε ελαττονα, επειπερ
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια και ουτε πλειονα ουτε ελαττονα, επειπερ τεσσαρα καθολικα πνευματα
|
Incipit |
|
Τέσσαρα δέ ἐστι τὰ εὐαγγέλια καὶ οὔτε πλείονα.
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια πανταχοθεν πνεοντα την αφθαρσιαν και αναζωπυρουντα
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια, και ου πλειονα
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια, και ου πλειονα
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια, και ου πλειονα ουδε ελαττονα, επειπερ τεσσαρα καθολικα πνευματα
|
Incipit |
|
Τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια, και ου πλειονα, ουτε ελαττονα, επειπερ τεσσαρα καθολικα πνευματα
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια, και ουτε πλειονα
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια, και ουτε πλειονα
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια, και ουτε πλειονα
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια, και ουτε πλειονα ουτε ελαττονα
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια, και ουτε πλειονα ουτε ελαττονα
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια, και ουτε πλειονα ουτε ελαττονα
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια, και ουτε πλειονα ουτε ελαττονα, επειπερ τεσσαρα καθολικα πνευματα
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια, και ουτε πλειονα ουτε ελαττονα.
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια, και ουτε πλειονα, ουτε ελαττονα
|
Incipit |
|
Τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια, και ουτε πλειονα, ουτε ελαττονα
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια. και ουτε πλειονα ουτε ελαττονα
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια. και ουτε πλειονα, ουτε ελαττονα.
|
Incipit |
|
τέσσαρα δέ ἐστι τὰ εὐαγγέλια·
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια· και ου πλειονα ουτε ελαττονα. επειπερ τεσσαρα καθολικα πνευματα
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια· και ουτε πλειονα ουτε ελαττονα
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια· και ουτε πλειονα, και ουτε ελαττονα·
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια· και ουτε πλειονα, ουτε ελαττονα
|
Incipit |
|
Τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια· και ουτε πλειονα, ουτε ελαττονα
|
Incipit |
|
Τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια· και ουτε πλειονα, ουτε ελαττονα·
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια· και ουτε πλειονα, ουτε ελαττονα·
|
Incipit |
|
Τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια· και ουτε πλειονα,ουτε ελαττονα
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια· και ουτε πλειονα· ουτε ελαττονα·
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια· και ουτε πλειονα· ουτε ελαττονα·
|
Incipit |
|
Τεσσαρα δε εστι τα ευαγγελια· και ουτε πλειονα· ουτε ελαττονα·
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστι ταυτα τα ευαγγελια, και ουτε πλειονα ουτε ελαττονα, επει και τεσσαρα καθολικα πνευματα
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστιν ευαγγελια, και ου πλειονα· ουτε ελαττονα·
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστιν τα ευαγγελια
|
Incipit |
|
τέσσαρα δέ ἐστιν τὰ εὐαγγέλια καὶ οὐ πλείονα οὐδὲ ἐλάττονα, ἐπείπερ
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστιν τα ευαγγελια και ου πλειονα ουτε ελαττονα·
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστιν τα ευαγγελια, πανταχοθεν
|
Incipit |
|
τεσσαρα δε εστιν τα ευαγγελια· και ουτε πλειoνα, ουτε ελαττονα.
|
Incipit |
|
Τέσσαρα εἶδεν θηρία ἀναβαίνων
|
Incipit |
|
Τεσσαρα εισιν ευαγγελια, επειδη τεσσαρα
|
Incipit |
|
Τέσσαρα εἰσὶν εὐαγγέλια, ἐπειδῆ τέσσαρα πνευμα (πνεύματά) εἰσὶν καθολικᾶ
|
Incipit |
|
Τέσσαρά εἰσιν εὐαγγέλια, ἐπειδὴ τέσσαρα πνεύμα[τά] εἰσιν καθολικά.
|
Incipit |
|
Τεσσαρα εισιν ευαγγελια, επειδη τεσσαρα πνευματα εισι καθολικα, και τετραμορφα ζωα
|
Incipit |
|
Τεσσαρα εισιν ευαγγελια· επειδη τεσσαρα πνευματα εισι καθολικα
|
Incipit |
|
Τεσσαρα εισιν ευαγγελια· ουτε πλειονα τον αριθμον ουτε ελαττονα ενδεχεται αυτα γενεσθαι· το μεν γαρ· κατα Ιωαννην ευαγγελιον, την απο του πατρος ηγεμονιαν αυτου και πρακτικην και ενδοξον γενεαν διηγειται· εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θεον και θεος ην ο λογος.
|
Textus |
|
Τέσσαρα τοίνυν εἰσὶν τὰ ἐυαγγέλια καὶ οὕτε πλείονα, οὕτε ἐλάττονα· ἐπειδὴ τέσσαρα καθολικὰ πνεύματα εἰσί
|
Incipit |
|
Τέσσαρες ἄρχοντες ἐξελέγοντο ὑπὸ τοῦ Δαυίδ
|
Incipit |
|
Τεσσαρες δε Μαριαι εμφερονται τοις ευαγγελιοις. πρωτη η θεοτοκος ην και Ιακωβου και Ιωση μητερα ονομαζουσιν
|
Incipit |
|
Τέσσαρές εἰσιν ἀγῶνες ἐν Ἑλλάδι
|
Incipit |
|
Τέσσαρες εἰσὶν ἀγῶνες ἐν Ἑλλάδι τέσσαρες
|
Incipit |
|
ΤΕΣΣΑΡΕΣ ΕΙΣΙΝ ΑΓΩΝΕΣ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ΤΕΣΣΑΡΕΣ ΙΡΟΙ
|
Incipit |
|
ΤΕΣΣΑΡΕΣ ΘΑΛΑΣΣΑΙ ΕΙΣΙ ΜΕΓΑΛΑΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΕΙΣΙ ΔΕ ΑΥΤΑΙ
|
Incipit |
|
τεσσαρες μεν εισιν οι ευαγγελισται, τουτων δε οι μεν δυο Ματθαιος και Ιωαννης
|
Incipit |
|
Τέσσαρες μέν εἰσιν οἱ Εὐαγγελισταί, τούτων οἱ μὲν δύο
|
Incipit |
|
τεσσαρες μεν εισιν οι ευαγγελισται. τουτων δε οι μεν δυο, Ματθαιος και Ιωαννης, ησαν εκ του χορου των ιβʹ
|
Incipit |
|
Τέσσαρες μέν εἰσιν οἱ εὐαγγελισταί· τούτων δὲ οἱ δύο, Ματθαῖος καὶ Ἰωάννης, ἦσαν ἐκ τοῦ χοροῦ τῶν δώδεκα.
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Τεσσαρεσκαιδέκατον καὶ τελευταῖον ἦν τῶν ἠρωτημένων
|
Incipit |
|
Τετάρτη φυλακή τῆς νυκτὸς ἐστι ἡ δεκάτη ὥρα, μεθ' ἣν ὑπολείπονται τρεῖς ὑστεραῖαι ὥραι διανυθεισῶν ὡρῶν ἐννέα τῇ δεκάτῇ τὸν Ιησοῦν ἐξαίφνης ἐπιστάντα· τετάρτῃ δὲ οὐκ ἀπὸ τέλους φυλακῇ τῆς νυκτὸς αὐτοῖς ἐνεφάνισεν ἀλλ’ ἀπ’ ἀρχῆς, τουτέστιν ὥρᾳ τετάρτῃ τῆς νυκτός.
|
Textus |
|
τεταρτη φυλακη της νυκτος εστιν η δεκατη ωρα, μεθ' ην υπολειπονται τρεις υστεραι ωραι διανυθεισων ωρων εννεα τη δεκατη τον Ιησουν εξαιφνης επισταντα· τεταρτη δε ουκ απο τελους φυλακη της νυκτος αυτοις ενεφανισεν αλλ’ απ’ αρχης τουτεστιν ωρα τεταρτη της νυκτος.
|
Textus |
|
τέταρτον ἀεί ποτε ἴαμβος ὅ δε ἕκτος ἡ ἴαμβος ἡ πυῤῥύχειος
|
Desinit |
|
τέταρτον Ἰακώβω τῶ δικαίω ὡς Ἰόσιπος καὶ Κλήμης ἱστοροῦσιν.
|
Desinit |
|
τέταρτον Ἰακώβῳ τῷ δικαίῳ, ὡς Ἰώσηππος καὶ Κλήμης ἱστοροῦσιν.
|
Desinit |
|
Τέταρτον ᾠδῆς ᾆσμα σοί, Κόρη, φέρω
|
Incipit |
|
Τετέλεσται ἡ τῶν εὐαγγελιῶν θεία καὶ ἱερὰ βίβλος, τίμιε πάτερ, ἡμεῖς δ' ἀμφότεροι σαπησόμεθα, φεῦ, καὶ γενόμεθα κόνις, αὕτη δὲ μένει εἰς χρόνους πλείστους. Τοῦ ἐν ἱερομονάχοις τιμιωτάτου πατρὸς κυροῦ Κλήμεντος ἡ τῶν τεσσάρων εὐαγγελιστῶν βίβλος εἴληφε τέλος, ἤδη χειρὶ γραφεῖσα Μιχαὴλ τάλανος, ἀναξίου καὶ ἀμαθοῦς τῆς ταύτης τέχνης, ἐπίκλην Μοραΐτης ἔτους ͵ϛωι΄ ἰνδικτιῶνος ιε΄.
|
Textus |
|
Τετελεύτηκεν ἀδελφὸς καὶ συνήθως αὐτόν
|
Incipit |
|
Τέτοκε δὲ βυζάντια τρεῖς υἱούς, τὸν πρῶτον ὠνόμασε κατὰ τὴν προσηγορίαν τοῦ πατρὸς Ἑρμόλαον, τὸν δὲ δεύτερον Ἑρβάνον
|
Incipit |
|
Τέτοκε δὲ βυζάντια τρεῖς υἱούς, τὸν πρῶτον ὠνόμασε κατὰ τὴν προσηγορίαν τοῦ πατρὸς Ἑρμόλαον, τὸν δὲ δεύτερον Ἑρβάνον
|
Incipit |
|
Τετράγωνός ἐστιν ὁ ζωοποιὸς ἄρτος ἐπειδὴ στηριγμόν
|
Incipit |
|
Τετραευαγγελον της μονης του Τιμιου Προδρομου και επικεκλημενης του Μεγαλου Δουκος, και εδοθη τω Γενναδιω, υπο των κτητορων, συν πασι τοις βιβλιοις. εν ετει ͵ϛϡξβʹ υπαρχοντος πατριαρχου κυρου Γενναδιου.
|
Textus |
|
Τετραευαγγελον, του Μεγαλου Δουκος αφιερωθεν τω Τιμιω Προδρομω.
|
Textus |
|
Τετρὰς ἀψίδων, φέρει δίσκον ἡλίου
|
Incipit |
|
Τετρὰς ποταμῶν, σὺν Ἰορδάνῃ στ<ρ>έφου
|
Incipit |
|
Τετράστιχα ἐπικήδεια εἰς Βασίλειον, μονόστιχα ἰαμβικὰ κατ΄ άλφάβητον κατὰ θύμου
|
Titulus initialis |
|
ΤΕΤΡΑΣΤΙΧΑ ΗΡΩΑ ΕΙΣ ΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΩΔΩΣ ΕΙΡΗΜΕΝΑ ΠΑΡΑ ΤΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΕΥΑΝΓΓΕΛΙΣΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Τετράστιχα ἰαμβεῖα καὶ ἡρῶα εἰς τὰ κεφαλαιωδῶς ῥηθέντα ἐν τοῖς βίοις τῶν ἁγίων Γρηγορίου, Βασιλείου καὶ Ἰωάννου
|
Titulus initialis |
|
Τετράτυν τὴν διὰ πάντα διατείνουσαν
|
Incipit |
|
ΤΕΧΝΗ ΡΗΤΟΡΙΚΗΣ ΦΡΑΝΓΚΙΣΚΟΥ ΙΕΡΕΩΣ ΤΟΥ ΣΚΟΥΦΟ ΚΡΗΤΟΣ ΤΟΥ ΕΚ ΚΥΔΩΝΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
ΤΕΧΝΗΝ ΤΕΧΝΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΤΗΝ ΔΟΚΕΙ ΕΙΝΑΙ
|
Incipit |
|
τεχνικον παιδοτριβην.
|
Desinit |
|
τεχνικον παιδοτριβην.
|
Desinit |
|
τεχνικον παιδοτριβην.
|
Desinit |
|
τεχνικον παιδοτριβην.
|
Desinit |
|
Τέως δ’ οὖν ἕξει πάντα καλῶς, Θεοῦ καὶ σοῦ βουλομένου, καὶ οὐδὲν ἡμῖν πρὸς τὸν σκοπὸν ἀντιστήσεται
|
Desinit |
|
τέως δὲ τοὐπίταγμα πεπλήρωκά σοι
|
Desinit |
|
Τζέτζου ἐπιστολαὶ διὰ ἱστοριῶν τινῶν τῶν προγεγραμμένων
|
Titulus initialis |
|
τζουαρισκαφοῦρ ποιοῦν πρὸς τὰς σφοδρὰς ὀδύνας εὐστόμαχον
|
Incipit |
|
τῇ α´ κυριακῇ τῶν ἁγίων νηστειῶν, ἥτις καὶ μέχρι τῆς δεῦρο πιστῶς τελεῖται εὐδοκίᾳ καὶ χάριτι… ἀμήν.
|
Desinit |
|
Τῇ ἁγίᾳ καὶ μεγάλῃ θεοῦ χάριτι Ἀλεξανδρέων ἐκκλησίᾳ καὶ τοῖς κατ’ Αἴγυπτον
\
καὶ Λιβύην καὶ Πεντάπολιν
|
Incipit |
|
Τη αγια και μεγαλη παρασκευη ο αποστολος προς Κορινθιους επιστολη. λεγεται δε και το αυτο αποστολικον και τη υψωσει.
|
Titulus initialis |
|
Τῇ ἁγίᾳ καὶ μεγάλῃ τετράδι ἐκάλεσεν
|
Incipit |
|
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ δευτέρᾳ τῆς Πεντηκοστῆς αὐτὸ τὸ πανάγιον καὶ ζωοποιὸν Πνεῦμα
|
Incipit |
|
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ κυριακῇ ἕκτῃ ... τὴν ἐν Νικαίᾳ α' σύνοδον
|
Incipit |
|
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ μὲν ἅγιος ἱερομάρτυς Πατρίκιος διηγήσατο ἡμῖν περὶ τῆς μελλούσης κρίσεως
|
Incipit |
|
τῇ β' τῆς διακινησίμου ἐκ τοῦ κατὰ Ἱωάννην
|
Titulus initialis |
|
Τῇ βδέλλῃ τρεῖς θυγατέρες ἦσαν ἀγαπώμεναι
|
Incipit |
|
Τῇ βδέλλῃ τρεῖς θυγατέρες ἦσαν ἀγαπώμεναι
|
Incipit |
|
Τῇ γ' τῆς ζ' ἑβδομάδος
|
Desinit |
|
Τῇ δ' ἀρετῇ οὐκ ἄν σοι ἐρίσειεν
|
Incipit |
|
ΤΗ Δʹ ΚΥΡΙΥΕΙ Ο ΕΡΜΗΣ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΑΓΓΕΛΟΥΣ Γʹ ΜΑΝΤΟΥΗΛ ΑΠΟΔΟΚΙΗΛ
|
Incipit |
|
τῇ δὲ ἐπαύριον νομίσας αὐτὸν τεθνάναι
|
Incipit |
|
τῇ δὲ μερίδι συνημμένους τῶν σωζομένων, ἐν αὐτῷ...
|
Desinit |
|
ΤΗ ΔΕ ΠΡΟΟΡΑΝ ΕΠΙΣΤΗ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ
|
Desinit |
|
τῇ δεξιᾷ τόν παῖδα κατέχουσα καὶ διὰ τῆς πόλεως ἐπιγενομένη…
|
Desinit |
|
ΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΗ ΜΟΥ ΤΟΝ ΠΟΘΟΝ ΑΠΟΔΙΔΟΥΣ
|
Incipit |
|
τῇ δήξει δὲ τὰ δριμέα βλάπτει
|
Desinit |
|
ΤΗ ΔΙΑΙΡΕΣΕΙ ΤΟ
|
Desinit |
|
ΤΗ ΔΙΑΝΟΙΑ ΜΟΝΗ ΟΥΚ ΕΤΙ ΚΑΙ ΤΩ ΡΗΤΩ
|
Desinit |
|
τῇ δωδεκάτῃ κυριακῇ τοῦ Λουκᾶ
|
Titulus initialis |
|
Τῇ ἑβδομάδι τῇ πρὸ τῆς κρεωφάγου
|
Incipit |
|
Τῇ ἑβδομάδι τῆς (!) πρὸ τῆς κρεοφαγίας
|
Incipit |
|
ΤΗ ΕΚ ΨΕΥΔΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΤΑΙΑΣ
|
Incipit |
|
Τῇ ἐξ ὄρους μωσαϊκῇ τμηθείσῃ ῥάβδῳ
|
Incipit |
|
Τῇ ἐξουσίᾳ τῇ δοθείσῃ μοι παρὰ τῆς ἐκκλησίας
|
Incipit |
|
τῇ ἑορτῇ τῶν Εἰσοδίων προσφωνητικός. Ἀνεγνώσθη ἐν τῇ μονῇ τῆς Περιβλέπτου τὸ πρῶτον, παρόντος τοῦ βασιλέως Κωνσταντίνου καὶ πολλῶν τῆς συγκλήτου· εἶτα διεδόθη
|
Titulus initialis |
|
τῇ ἐπιδημία αὐτοῦ τῇ πρὸς ἡμᾶς
|
Desinit |
|
Τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῇ μεγάλῃ τρεῖς ἑορτὰς ἑορτάζον οἱ Ἰουδαῖοι
|
Incipit |
|
Τῇ εὐγενεστάτῃ καὶ πάσης ἀρετῆς πεπληρωμένῃ ἐκ Θεοῦ τῇ κυρᾷ Σιμωνίδι Παλαιολογίνῃ τῇ Ἀσανίνῃ
|
Titulus initialis |
|
Τῇ θαυμαστῇ δυάδι τῶν σοφῶν ἀναργύρων
|
Incipit |
|
Τῇ θαυμαστῇ δυάδι τῶν σοφῶν ἀναργύρων πατρὶς μὲν κώμη τις ἦν
|
Incipit |
|
Τῇ θείᾳ βἰβλῳ διαθήκης τῆς νέας
|
Incipit |
|
Τῇ θείᾳ καὶ ἱερᾷ συνόδῳ τῆς καθ’ ἡμᾶς ἁγίας ἐκκλησίας, ἀρίστοις καὶ τιμιωτάτοις πατράσι, Γεώργιος ὁ Σχολάριος τὴν ὀφειλομένην εὐλάβειαν. Ἡ μὲν κοινὴ τῶν σοφῶν ἁπάντων παραγγελία
|
Incipit |
|
Τῇ θείᾳ νεφέλῃ ὁ βραδύγλωσσος Μωϋσῆς ἐγκαλυφθείς
|
Incipit |
|
τη ιδια γλωσση λαλων.
|
Desinit |
|
τη ιδια γλωσση λαλων.
|
Desinit |
|
τη ιδια γλωσση λαλων.
|
Desinit |
|
τη ιδια γλωσση λαλων.
|
Desinit |
|
τῆ κακοδοξίά νενεκρώμενον
|
Desinit |
|
Τῇ κατὰ Θεὸν εὐγενεστάτῃ καὶ τιμιωτάτῃ κυρίᾳ μου καὶ ἀδελφῇ τῆς ὑψηλοτάτης βασιλίσσης, τῇ κυρᾷ Σωφροσύνῃ τῇ ἐν μοναχαῖς ὁσιωτάτῃ καὶ αἰδεσιμωτάτῃ
|
Titulus initialis |
|
τη κθʹ του αυγουστου μηνος εχαλασαν το καστρο του δεσπoτου το λεγομενον Κρουσοβετζυν (?) εν ετους ͵ϛϡλεʹ ινδικτιωνος(?) εʹ (?).
|
Textus |
|
ΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΙΣ ΤΟ ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΟΝ ΚΑΝΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΚΑΙ ΖΩΑΡΧΙΚΗΝ ΤΡΙΑΔΑ
|
Titulus initialis |
|
Τῇ μὲν ἀναστάσει τὸ θνητὸν κατεπόθη καὶ τῆς ἀφθαρσίας ὠδῖσιν ἀνεγεννήθημεν
|
Incipit |
|
Τῇ μὲν ὑπετέρᾳ διαθέσει πεισθείς
|
Incipit |
|
τῇ μετανοίᾳ προδράμετε ἵνα... ζωὴν αἰωνίον κληρονομήσητε... ἀμήν
|
Desinit |
|
Τῇ μνήμῃ τῆς ἁγνῆς ἐνηδόμενα ἀγγέλων τὰ τάγματα
|
Incipit |
|
Τῇ μουσικῇ τέχνῃ πᾶσαν τὴν δογματοποιιαν
|
Incipit |
|
τη νησω. μετα χρονων λβʹ της Χριστου αναληψεως, δια στιχων ͵βτʹ, διηγειται
|
Detail(s) |
|
ΤΗ ΝΥΝ ΧΡΙΣΤΕ ΦΕΡΕΙΣ ΜΕ ; ΓΑΙΑ ΦΙΛΗ ΚΑΙ ΠΟΝΤΕ, ΠΑΤΡΗΣ ΠΕΔΟΝ
|
Incipit |
|
ΤΗ ΟΓΔΟΗ
|
Desinit |
|
Τῇ παρούσῃ δὲ (aut δή) Κυριακῇ ἀναγινώσκεται τὸ πρῶτον... δεύτερον, τρίτον ἑωθινὸν Εὐαγγέλιον
|
Incipit |
|
τῇ πεντεκαιδεκάτῃ κυριακῇ τοῦ Λουκᾶ
|
Titulus initialis |
|
Τῇ προγραφῇ ταύτῃ πολλάκις ὁ ψαλμώδος ἐχρήσατο
|
Incipit |
|
τῇ προσκυνητῇ τριάδι παρίσταται, παρʼ ἧς καὶ στεφανοῦται καὶ τὰ βραβεῖα τῆς νίκης ἄφθαρτα κομίζεται, πρεσβεύων ὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως μετὰ παρρησίας… ἀμήν.
|
Desinit |
|
Τῇ προτέρᾳ κυριακῇ τὴν ὀρθόδοξον ταύτην ἐκκλησίαν
|
Incipit |
|
Τῇ πρώτῃ τῆς ἰνδίκτου
|
Incipit |
|
ΤΗ ΠΡΩΤΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΙΣΜΑΗΛ
|
Incipit |
|
Τῇ πρώτῃ τῆς ἰνδίκτου ἡ βασιλεία τοῦ Ἰσμαήλ
|
Incipit |
|
τῇ σῇ δυνάμει ἀντιμαχεῖ πάντα
|
Desinit |
|
τῇ τοῦ θειοτάτου δεσπότου οὐρανίᾳ καὶ θείᾳ εὐεργεσίᾳ.
|
Desinit |
|
Τῇ τοῦ σταυροῦ δυνάμει τὸν ὄφιν ἐνέκρωσας
|
Incipit |
|
Τῇ Τριάδι μάκαρ παρεστώς
|
Incipit |
|
Τῇ τῶν θείων ἀποστόλων καὶ τῶν τούτους διαδεξαμένων
|
Incipit |
|
Τῇ τῶν θείων ἀποστόλων καὶ τῶν τούτους διαδεξαμένων
|
Incipit |
|
Τῇ τῶν θείων ἀποστόλων καὶ τῶν τούτους διαδεξαμένων
|
Incipit |
|
Τῇ τῶν θείων ἀποστόλων καὶ τῶν τούτους διαδεξαμένων
|
Incipit |
|
Τῇ τῶν φυσικῶν ἡδονῶν ὑπερτέρᾳ τῇ σωφρονούσῃ τῇ λογικῇ τρυγόνι· παραινετικὸς εἰς γάμου κοινωνίαν
|
Titulus initialis |
|
τῆ φροντίδι τῆς ἐκκλησίας ἐγκεχρονικότα.
|
Desinit |
|
Τῇ χθὲς ἡμέρᾳ διελέχθην πρὸς τὴν ἀγάπην
|
Incipit |
|
Τῇ χθὲς ἡμέρᾳ διελέχθην πρὸς τὴν ἀγάπην ὑμῶν
|
Incipit |
|
Τῇ χθὲς ἡμέρᾳ διελέχθην πρὸς τὴν ἀγάπην ὑμῶν
|
Incipit |
|
τῆδ' ἀνέρος κεῖται δέμας, οὗ πολὺ κλέος θνητοῖσιν
|
Incipit |
|
τηλικοῦτος τόσος τοιοῦτος τοῖοσδε
|
Incipit |
|
ΤΗΛΟΥΡΟΝ ΔΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΕΚΑΛΕΣΕΝ ΑΥΤΟ ΤΗΛΟΥΡΟΝ
|
Incipit |
|
Τήμερον δὲ ὀλίγα πάλιν
|
Incipit |
|
Τήμερον εἶδον κόρην ἐκ θυρίδος προκύπτουσαν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΣΟΦΙΑΝ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΠΡΩΤΟΝ ΜΕΝ ΤΗΝ ΕΚΤΙΣΕΝ Ο ΜΕΓΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΔΡΟΜΙΚΗΝ ΟΜΟΙΑΝ ΩΣΑΝ ΤΟΥ ΑΓΑΘΟΝΙΚΟΥ
|
Incipit |
|
ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΤΡΙΑΔΑ ΟΡΙΖΟΜΕΘΑ
|
Desinit |
|
ΤΗΝ ΑΔΙΑΙΡΕΤΟΝ ΚΑΙ ΑΣΧΗΜΑΤΙΤΟΝ ΑΓΙΑΝ ΤΡΙΑΔΑ
|
Desinit |
|
Τὴν ἀδιόδευτον ὄντως πύλην τὴν πλατυτέραν οὐρανοῦ
|
Incipit |
|
την αιρεσιν των νικολαιτων (vid.) λεγει δια την ασεβειαν και ασελγειαν (vid.)· οτι και προφητι̣ς ει|ναι υποκρινεται υπο πονηρου (vid.) πνς (πνευματος) ενεργουμενη (vid.) κειμενως̣ τοις δουλοις μου και σκανδαλον (vid.) και ελκεν (ελκειν) αυτους (vid.) δι απλοτητα εις ειδωλοθυτα· και ταυτην επιστομιζειν οφειλετε:
|
Textus |
|
Τὴν ἀλήθειαν ἀρχὴν εἶναι τῶν τοῦ θεοῦ λόγων ὁ μέγας ἡμᾶς διδάσκει Δαβίδ
|
Incipit |
|
τὴν ἁμαρτἰαν τοῦ κόσμου, αὐτῷ ἡ δόξα... ἀμήν
|
Desinit |
|
Την απασαν ιστοριαν της Χριστου παρουσιας δια των τεσσαρων ευαγγελιστων
|
Incipit |
|
Την απασαν ιστοριαν της Χριστου παρουσιας δια των τεσσαρων ευαγγελιστων αναπληρουμενην ευρισκομεν.
|
Incipit |
|
Τὴν ἅπασαν ἱστορίαν τῆς Χριστοῦ παρουσίας, διὰ τῶν τεσσάρων εὐαγγελιστῶν
|
Incipit |
|
Τὴν ἅπασαν ἱστορίαν τῆς Χριστοῦ παρουσίας, διὰ τῶν τεσσάρων εὐαγγελιστῶν
|
Incipit |
|
Την απασαν ιστοριαν της Χριστου παρουσιας, δια των τεσσαρων ευαγγελιστων αναπληρουμενην ευρισκομεν, ως το παρα Ματθαιω σιωπηθεν
|
Incipit |
|
Τὴν ἀπὸ ζῳδίου ἐπὶ ζῴδιον κίνησιν
|
Incipit |
|
ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ ΟΥ ΔΥΝΑΤΑΙ
|
Incipit |
|
Την Αποκαλυψιν Ιωαννου θεολογου· ομουμε τα εν τοις περισωριοις σχολια Ανδρεου Καισαριας (Καισαρειας)·
|
Desinit |
|
τὴν ἀπολογίαν σκοπεῖτε ὅτι ηὐλόγηται καὶ δεδόξασται τὸ πάντιμον καὶ ἅγιον ὄνομα αὐτοῦ, νῦν καὶ ἀεί...
|
Desinit |
|
ΤΗΝ ΑΠΟΡΡΗΤΟΝ ΚΑΙ ΚΕΚΡΥΜΜΕΝΗΝ ΔΥΣΕΦΙΚΤΟΥΣ
|
Incipit |
|
τὴν ἀπόφασιν λοιπὸν ἐκδέχονται τοῦ κριτοῦ καὶ τὴν αἰώνιον καταδίκην εἰς τὰς ἀπεράντους κολάσεις.
|
Desinit |
|
τὴν ἀρρήτον δύναμιν καὶ ἐξουσίαν... ἀμήν
|
Desinit |
|
Τὴν ἀρχὴν ἄνθρωπος διὰ τοῦτ' ἐπὶ συνοικίαν
|
Incipit |
|
Τὴν ἀρχικήν τε καὶ βασιλικωτάτην
Ἰσχὺν παριστᾷ τοῦ Θεοῦ καὶ Δεσπότου
|
Textus |
|
την αρχικην τε και βασιλικωτατην, ισχυν παριστα· το του θεου και δεσποτου.
|
Textus |
|
τὴν αὐτὴν θυσίαν προσφέροντας τὸ αὐτὸ ἱερουργοῦντας μυστήριον, ἵνα σὺν ἡμῖν ἑνωθῆτε τῷ σώματι Χριστοῦ εἰς δόξαν Πατρὸς καὶ αὐτοῦ τοῦ μονογενοῦς Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, ἀμήν.
|
Desinit |
|
Τὴν ἄφραστον γέννησιν τὴν πρὸ αἰώνων
καὶ τὴν πρὸς ἡμᾶς σαρκικὴν παρουσίαν
ὁ Μᾶρκος ὁ πάνσεπτος διατρανώσας,
τοῦ θεοῦ λόγου, φρυκτωρεῖ πᾶσαν κτίσιν.
|
Textus |
|
τὴν βαρλααμίτιδα πλάνην συνορᾶν καὶ καθαιρεῖν δυνώμεθα
|
Desinit |
|
τὴν βασιλικὴν χλαινὴν περικέκλεινται· γένοιτο δὲ πάντας ἡμᾶς τῆς Χριστοῦ ἀναστάσεως ἀξιωθῆναι καὶ ἐν τῷ νῦν αἰῶνι καὶ ἐν τῷ μέλλονι, νῦν καὶ ἀεὶ...
|
Desinit |
|
Τὴν βίβλον, ἣν ἔγραψε ταύτην Ματθαῖος,
κρατῶν ἀναπτύσσων τὴν γνῶσιν λέγει
τῆς μυστικῆς τε καὶ ξένης τοῦ Κυρίου
σαρκώσεως τὸ θαῦμα πρὸς πᾶσαν χθόνα,
σαφῶς διδάσκων καὶ βοῶν καθ' ἡμέραν
τὸν Χριστὸν ἥξειν τοῦ βροτῶν κρῖναι γένος.
|
Textus |
|
Τὴν γῆν ἀφεὶς ἔδραμες εἰς πόλου πλάτος
|
Incipit |
|
Τὴν γῆν πιαίνω καὶ κινῶ τὰς ὁλκάδας
|
Incipit |
|
Τὴν γῆν πιαίνω καὶ κινῶ τὰς ὁλκάδας
|
Incipit |
|
τὴν γνῶσιν αὐτῷ τῶν ὅλων δωρουμένη
|
Desinit |
|
Τὴν γραφήν σου ἐδεξάμεθα, τὰς ὑγείας σου ἐμάθομεν
|
Incipit |
|
την γυναικα Ιωσηφ δυο αδελφων αρρενων.
|
Desinit |
|
την γυναικα Ιωσηφ, δυο αδελφων αρρενων.
|
Desinit |
|
Τὴν δ' αὖ καρδίαν σύμβολον εἶναι τῆς θεοειδοῦς ζωῆς
|
Incipit |
|
τὴν δ'ἄρα γ'ἄλλος ἔχοι
|
Desinit |
|
Τὴν Δανάην ἕπετ' Αὗλος ἀλοῦς
|
Incipit |
|
Τὴν Δασίου, <Γαίου>, καὶ Ζωτικοῦ τῶν ἁγιωτάτων ὁμολογίαν θαύματος μὲν ἀνάπλεων
|
Incipit |
|
τὴν δὲ ἁγίαν Εὐφημίαν τὴν Πέτραν
|
Incipit |
|
την δε αγιαν θεοτοκον Πετρος και Ιωαννης εβαπτισαν.
|
Desinit |
|
Τὴν δὲ γραφὴν τῆς σῆς ἁγιότητος ἀποδεξάμενοι, καὶ κατὰ τὸ εἰκὸς ἀσπασάμενοι, εὐχαριστήσαμέν σοι, ὅτι οὐκ ἀνεβάλου ῥωννύειν ἡμᾶς εἰς τὸ ἀρέσκον τῇ σῇ ἀγαθότητι.
|
Desinit |
|
Τὴν δὲ κατὰ τρίγωνον μονομοιρίαν
|
Incipit |
|
την δε κορην ιερου μαθε παμβασιληειος (παμβασιληος).
|
Desinit |
|
Τὴν δὲ περὶ σφυγμῶν σημείωσιν διὰ χειρὸς ἐμπειράς
|
Incipit |
|
τὴν δὲ ποθουμένην εἰρήνην ὅτι τάχιστα καὶ λυσιτελέστατα ψηφιεῖσθε.
|
Desinit |
|
Τὴν δὲ τῆς ὑπερενδόξου κοιμήσεως νηστείαν
|
Incipit |
|
Τὴν δὲ τοῦ μεσουρανοῦντος ζῳδίου μοίραν
|
Incipit |
|
Τὴν δὲ τούτων σαφήνειαν προσφθάσαντες εἱρήκαμεν· τῷ δὲ Θεῷ...
|
Desinit |
|
Τὴν δὲ τούτων σαφήνειαν προσφθάσαντες εἱρήκαμεν· τῷ δὲ Θεῷ...
|
Desinit |
|
τὴν δὲ τούτων σαφήνειαν προσφθάσαντες εἱρήκαμεν· τῷ δὲ Θεῷ...
|
Desinit |
|
την δεησιν και ικετηριαν ποιεισθαι, οτι αυτων η δοξα πρεπει εις τους αιωνας των αιωνων αμην.
|
Desinit |
|
Τὴν δέησίν μου δέξαι
|
Incipit |
|
Τὴν δεκάχορδον ὠδοψαλμοκινύραν
|
Incipit |
|
ΤΗΝ ΔΕΣΠΟΤΕΙΑΝ
|
Incipit |
|
Τὴν δευτέραν δέησιν, ὦ Σῶτερ, δέχου
|
Incipit |
|
ΤΗΝ ΔΗΛΩΣΙΝ ΤΩΝ ΕΝ ΤΟΙΣ ΑΡΙΘΜΟΙΣ
|
Incipit |
|
Τὴν δήλωσιν τῶν ἐν τοῖς ἀριθμοῖς ζητημάτων
|
Incipit |
|
τὴν δημιουργίαν ἀνατρέψαι
|
Desinit |
|
Τὴν διὰ σαρκὸς ἐπὶ τέλει τῶν αἰώνων
|
Incipit |
|
Τὴν διὰ τὰς ἡμῶν ἀνομίας τῇ ἐκκλησίᾳ Χριστοῦ συναντήσασαν ἔνδειαν
|
Incipit |
|
τὴν διὰ τοῦ λόγου διδασκαλίαν, τὴν παίδευσιν, τὴν φιλοσοφίαν ἅπασαν
|
Desinit |
|
Τὴν διὰ τῶν ἀζύμων θυσίαν οὐ προσδεχόμεθα, διὰ τὸ τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν οἰκεῖον σῶμα ὀνομάσαι τὸν ἄρτον, ὃν προσφερόμεθα.
|
Incipit |
|
Τὴν δόξαν τὴν ἑμὴν ὁρῶσιν ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
τὴν δόξαν τὴν ἐμὴν ὁρῶσιν, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
τὴν δόξαν τὴν ἐμὴν ὁρῶσιν, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
Τὴν δυάδα τὴν σεπτήν
|
Incipit |
|
Τὴν δυάδα τὴν σεπτήν
|
Incipit |
|
τὴν δύναμιν αὐτοῦ τὴν ἄφατον σημαῖνον
|
Desinit |
|
τὴν δύναμιν αὐτοῦ τὴν ἄφατον σημαῖον
|
Desinit |
|
ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΙΝ ΤΗΣ ΕΛΙΣΑΒΕΤ
|
Desinit |
|
Τὴν ἑβραϊκὴν διάλεκτον καίτοι πολλοῖς ἄλλοις προτερήμασι
|
Incipit |
|
Την ειρηνην βραβευων τη οικουμενη εν Χριστω Ιησου τω κυριω ημων, ω δοξα [...]. αμην.
|
Desinit |
|
τὴν εἰς Θεὸν διηνεκῶς κρατῶμεν, ἵνα δυνηθῶμεν ἀξιωθῆναι τῆς αἰωνίου ζωῆς, ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
τὴν εἰς Ῥώμην ἀποδημίαν αὐτοῦ.
|
Desinit |
|
τὴν ἐκ δεξιῶν καθέδραν ἀπολαμβάνοντι, τὴν τοῦ ἁγίου πνεύματος χάριν ἐξαποστέλλοντι κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς…ἀμήν
|
Desinit |
|
Τὴν ἐκ τῆς διδασκαλίας ὠφέλειαν τοῖς ἀνθρώποις
|
Incipit |
|
Τὴν ἐκ τῆς διδασκαλίας ὠφέλειαν τοῖς ἀνθρώποις
|
Incipit |
|
Τὴν ἐκ τῆς διδασκαλίας ὠφέλειαν τοῖς ἀνθρώποις
|
Incipit |
|
Τὴν ἐκ τῆς διδασκαλίας ὠφέλειαν τοῖς ἀνθρώποις
|
Incipit |
|
Τὴν ἐκ τῆς διδασκαλίας ὠφέλειαν τοῖς ἀνθρώποις
|
Incipit |
|
Τὴν ἐκ τῆς διδασκαλίας ὠφέλειαν τοῖς ἀνθρώποις
|
Incipit |
|
Τὴν ἐκ τῆς διδασκαλίας ὠφέλειαν τοῖς ἀνθρώποις
|
Incipit |
|
Τὴν ἐκ τῆς διδασκαλίας ὠφέλειαν τοῖς ἀνθρώποις
|
Incipit |
|
Τὴν ἐκ τῆς διδασκαλίας ὠφέλειαν τοῖς ἀνθρώποις
|
Incipit |
|
Τὴν ἐκ τῆς διδασκαλίας ὠφέλειαν τοῖς ἀνθρώποις
|
Incipit |
|
Τὴν ἐκ τῆς διδασκαλίας ὠφέλειαν τοῖς ἀνθρώποις
|
Incipit |
|
Τὴν ἐκ τῆς διδασκαλίας ὠφέλειαν τοῖς ἀνθρώποις περιποιούμενος
|
Incipit |
|
Τὴν ἐκ τῆς διδασκαλίας ὠφέλειαν τοῖς ἀνθρώποις περιποιούμενος
|
Incipit |
|
Τὴν ἐκ τῆς διδασκαλίας ὠφέλειαν τοῖς ἀνθρώποις περιποιούμενος ὁ Κύριος ἡμῶν
|
Incipit |
|
ΤΗΝ ΕΚΑΣΤΟΥ ΤΩΝ ΛΕΓΟΜΕΝΩΝ ΔΥΝΑΜΙΝ ΒΡΑΧΕΩΣ ΣΥΝΑΓΟΝΤΕΣ
|
Desinit |
|
τὴν ἐκδίκησιν τῶν βοώντων πρὸς αὐτὸν νυκτὸς καὶ ἡμέρας. Αὐτὸς γάρ ἐστιν ὁ τῶν μετανοούντων Θεός· ὁ Πατὴρ
|
Desinit |
|
Τὴν ἔκθεσιν αὐτῶν ἁπλουστέρᾳ διανοίᾳ πεποιημένων
|
Desinit |
|
Τὴν ἐκκάλυψιν τὴν Ἰωάννου δέχου
τοῦ φῶς ἀπαστράψαντος ὡς βροντῆς γόνου.
|
Textus |
|
Την εκκλησιαν δηλονοτι.
|
Incipit |
|
τὴν ἐλεοῦσαν τὰς ψυχὰς ἡμῶν, ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
τὴν Ἑλλάδα
|
Desinit |
|
Τὴν ἐλπίδα μέλπω σε τὴν ἐμήν, Κόρη, ὁ μοναχὸς Ἰωάννης
|
Incipit |
|
τὴν ἐλπίδα παντὸς τοῦ γένους ἡμῶν ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Τὴν ἐξ ἀϊδίου περὶ τῶν ὄντων καὶ γινομένων γνῶσίν τε καὶ διάταξιν ὑπὸ τοῦ πάντων δημιουργοῦ ὑπόθεσιν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
τὴν ἑξῆς περὶ τῶν τῆς ὑποθέσεως ἑτέρων διαληψόμεθα.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
τὴν ἔξω δὲ περιβολὴν, πρὸς ἀγορεύουσιν (προσαγορεύουσιν) ἱμάτιον.
|
Desinit |
|
την εξω δε περιβολην, προσαγορευουσιν ιματιον.
|
Desinit |
|
την εξω δε περιβολην, προσαγορευουσιν ιματιον.
|
Desinit |
|
την επερωτηματικην εικονα του ευαγγελιου δεικνυς.
|
Desinit |
|
τὴν ἐπιθυμίαν ἔχω ἀναλῦσαι καὶ σὺν Χριστῷ εἶναι. ᾯ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
την επιφοιτησιν του αγιου ενδεικνυσι πνευματος.
|
Desinit |
|
Τὴν ἐργασίαν ἐνταῦθα τοῦ παραδείγματος
|
Incipit |
|
Τὴν εὑδομάδα λέγω γοῦν τὴν πρὸ τῆς ἀπκρέου
|
Incipit |
|
τὴν εὐθεῖαν ὑποδεικνύων ὁδὸν καὶ φέρουσαν ἀπλανῶς πρὸς Θεόν, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας ἀμήν
|
Desinit |
|
Τὴν εὐσυμπάθητον ψυχήν, τὴν ἥμερον καρδίαν
|
Incipit |
|
Τὴν εὐτυχίαν λέγουσιν ὑφηκομόν τι δένδρον
|
Incipit |
|
Τὴν ἔφεσιν ἅπασαν πρὸς τὸν Δεσπότην
|
Incipit |
|
τὴν ἡμέραν ἰδεῖν τοῦ Θεοῦ
|
Desinit |
|
Τὴν ἡμετέραν ἀνυποταξίαν ἰδίαν ποιεῖται
|
Incipit |
|
τὴν ἡμετέραν πολιτείαν ἐπιδειξώμεθα, ἵνα καὶ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν ἐπιτύχωμεν… ἀμήν
|
Desinit |
|
την θειαν αυτου σαρκα και το αγιον αιμα· εδωκεν ημιν εσθιειν και πινειν εις αφεσιν αμαρτιων.
|
Desinit |
|
τὴν θεοτίμητον κεφαλήν, σεβασμιώτατε δέσποτα, πνευματικὲ ἀδελφὲ καὶ συλλειτουργέ.
|
Desinit |
|
Τὴν ἰατρικὴν ἐπιστήμην σωτηριώδη τοῖς ἀνθρώποις
|
Incipit |
|
Τὴν ἱερὰν τοίνυν τοῦ θείου κηρύγματος διδασκαλίαν παρὰ τῶν μαθητῶν τοῦ σωτῆρος δεδιδαγμένος ἦν, καὶ σὺν αὐτοῖς ἐποιεῖτο ταύτην, καὶ ἐπὶ τῆς Ῥώμης ἐπλήρου. Παρακλήσεσι δὲ παντοίαις ᾔτουν αὐτόν. Αὐτόθι, φασίν, ἔγγραφον αὐτοῖς ἐκθέσθαι τὴν διήγησιν τοῦ σωτηρίου κηρύγματος, καὶ ταύτην αἰτίαν γενέσθαι τῆς τοῦ λεγομένου κατὰ Μᾶρκον εὐαγγελίου γραφῆς· γνόντα δὲ τὸ πραχθὲν τὸν ἀπόστολον, ἀποκαλύψαντος αὐτῷ τοῦ πνεύματος, ἡσθῆναι μὲν τῇ τῶν ἀνδρῶν προθυμίᾳ κυρῶσαί τε τὴν γραφὴν εἰς ἔντευξιν ταῖς ἐκκλησίαις.
|
Desinit |
|
Τὴν Ἰνδίαν εἰς τρία μέρη οἱ ἱστοριογράφοι διαιρεῖσθαι
|
Incipit |
|
Τὴν καλλονήν, ἄνθρωπε, τοῦ ῥόδου βλέπων
|
Incipit |
|
τὴν καρδίαν
|
Desinit |
|
τὴν καρδίαν ἡμῶν πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν
|
Incipit |
|
Τὴν καρδίαν μου ἀλγῶ· συμπαθεῖτε, ἀδελφοί, δοῦλοι εὐλογημένοι
|
Incipit |
|
τὴν κατ΄ αὐτῶν (διὰ ξίφους) ἀπόφασιν. Ἐτελειώθησαν δὲ οἱ ἅγιοι (μάρτυρες)... ἀμήν
|
Desinit |
|
τὴν κατ' Ἀριστοτέλην ἀπόδειξιν καὶ τὸ ὑπὲρ αὐτήν
|
Desinit |
|
τὴν κατὰ τῶν ἐχθρῶν κόλασιν διασκέπτονται
|
Incipit |
|
τὴν κατάσχεσίν σου τὰ πέρατα τῆς γῆς. Τῷ Θεῷ οὖν δῶμεν δόξαν ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
Τὴν κατεχομένην ἀνίαν, καὶ δικαίως
|
Incipit |
|
τὴν κεφαλὴν δεινκύει
|
Desinit |
|
Τὴν κεχαριτωμένην μόνην Δέσποιναν
|
Incipit |
|
Τὴν κεχαριτωμένην μόνην Δέσποιναν
|
Incipit |
|
Τὴν κιβωτὸν ὁ Δαυὶδ εἰς Ἱερουσαλὴμ ἀγαγών
|
Incipit |
|
Τὴν λαμπρὰν ἡμέραν καὶ φαιδράν
|
Incipit |
|
Τὴν λαμπρὰν ἡμέραν καὶ φαιδρὰν ἑορτήν
|
Incipit |
|
Τὴν λαμπρὰν ἡμέραν καὶ φαιδρὰν ἑορτήν
|
Incipit |
|
Τὴν λαμπρὰν ἡμέραν καὶ φαιδρὰν ἑορτήν
|
Incipit |
|
Τὴν λογικὴν ἔφοδον τῆς τῶν προχείρων κανόνον πραγματείας ὁρίσασιν ὑμῖν
|
Incipit |
|
Τὴν λογικὴν ἔφοδον τῆς τῶν Προχείρων κανόνων πραγματείας
|
Incipit |
|
ΤΗΝ ΜΑΚΑΡΙΑΝ ΕΝ ΟΥΡΑΝΟΙΣ ΔΙΑΓΩΓΗΝ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΥΣΙΝ
|
Desinit |
|
Τὴν μεγάλην κηδεμονίαν καὶ ἐπιμέλειαν ὁποῦ ἔχει
|
Incipit |
|
τὴν μὲν ἀκρίβειαν τοῦ ζητήματος τούτου αὐτὸς ἂν εἰδείη ὁ θεός
|
Incipit |
|
Τὴν μὲν εὐγένειαν καὶ τὸ περιφανὲς ἐν πλούτῳ τοῦ μεγάλου Διονυσίου καὶ τὴν ἀκριβῆ πολιτείαν
|
Incipit |
|
Τὴν μὲν εὐγένειαν τό τε περφανὲς ἐν πλούτῳ τοῦ μεγάλου Διονυσίου καὶ μόνον αὐτὸ τὸ κατ΄ Ἀθηναίους βουλευτήριον
|
Incipit |
|
Τὴν μὲν θεογονίαν ὁ γενναῖος Ἡσίοδος
|
Incipit |
|
Τὴν μὲν θεογονίαν ὁ γενναῖος Ἡσίοδος
|
Incipit |
|
Τὴν μὲν οἰκονομίαν δι' ἥν ὁ μακάριος Παῦλος
|
Incipit |
|
Τὴν μὲν οἰκονομίαν δι' ἣν οὐ τὸν Μωϋσῆν μόνον
|
Incipit |
|
ΤΗΝ ΜΕΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΝ ΤΩΝ ΠΑΡΑΚΕΚΛΗΜΕΝΩΝ ΣΠΟΥΔΗΝ
|
Incipit |
|
τὴν μὲν προγονικὴν ἐκείνην ἀράν τε καὶ καταδίκην
|
Incipit |
|
Τὴν μὲν τῶν Ἐκκλησιῶν τοῦ Θεοῦ ἱερὰν εἰρήνην τε καὶ ὁμόνοιαν οὐκ ἔστιν οὐδεὶς ὅστις
|
Incipit |
|
Τὴν μὲν χθὲς ἐποίει πανήγυριν ἐπιδημῶν ὁ παράκλητος
|
Incipit |
|
Τὴν μεταφυσικὴν εἰς δύο οἱ σοφοὶ διαιροῦντες
|
Incipit |
|
τὴν μὴ καταισχύνουσαν ἐλπίδα τρέφων
|
Desinit |
|
ΤΗΝ ΜΙΑΝ ΘΕΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΙΝ ΗΣ ΓΕΝΟΙΤΟ ΠΑΝΤΑΣ ΗΜΑΣ ΕΠΙΤΥΧΕΙΝ
|
Desinit |
|
ΤΗΝ ΜΙΑΝ ΘΕΟΤΗΤΑ ΤΕ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΙΝ ΗΣ ΓΕΝΟΙΤΟ ΠΑΝΤΑΣ ΗΜΑΣ ΕΠΙΤΥΧΕΙΝ
|
Desinit |
|
Τὴν μνήμην τὴν σὴν ὑμνῆσαι φαιδρῶς
|
Incipit |
|
ΤΗΝ ΜΟΝΑΔΑ ΝΟΟΥΜΕΝ
|
Desinit |
|
Τὴν ὀγδόην δέησιν, Ἁγνή, προσδέχου μοναχοῦ Ἰωάννου
|
Incipit |
|
ΤΗΝ ΟΔΥΣΣΕΙΑΝ
|
Desinit |
|
τὴν οἰκουμένην ἐλεῆσαι, καὶ τοὺς βασιλεῖς τιμῆσαι, καὶ τὴν βασιλείαν στῆσαι, καὶ τὴν αὐτοῦ δόξαν φαιδρῦναι, ἐν Χριστῷ…
|
Desinit |
|
τὴν ὀλιγοστὴν ταύτην μάθησιν δια συνεχούς ἀσκήσεως ἐπαυξῆσαι καὶ μεγίστην δείξαι τὴν ῥητορικὴν τελειότητα
|
Desinit |
|
τὴν Ὁμήρου ποίησιν οἱ πολλοὶ ψιλήν τινα διήγησιν
|
Incipit |
|
τὴν παρ᾽ αὐτοῦ χάριν διδούς, καὶ καταξιώσειε τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι…
|
Desinit |
|
τὴν παρὰ τοῦ δημιουργοῦ
|
Desinit |
|
ΤΗΝ ΠΑΣΑΝ ΕΛΠΙΔΑ ΜΟΥ ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ
|
Incipit |
|
τὴν πεῖραν διαφύγωμεν, καὶ τὸν παρόντα βίον ἐν ἀφέσει ἁμαρτιῶν διανύσαντες, τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ΤΗΝ ΠΕΡΙ ΣΦΥΓΜΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑΝ ΔΕΟΝΤΩΣ
|
Incipit |
|
ΤΗΝ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΩΝ ΟΥΡΩΝ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑΝ
|
Incipit |
|
Τὴν περὶ τῆς τῶν οὔρων διαφορᾶς πραγματείαν πολλοὶ τῶν ἁρχαίων ἰατρῶν
|
Incipit |
|
Τὴν περὶ τῆς τῶν οὔρων διαφορᾶς πραγματείαν πολλοὶ τῶν ἁρχαίων ἰατρῶν ἐπεχείρησαν συγγράψαι
|
Incipit |
|
Τὴν περὶ τῆς τῶν οὔρων διαφορᾶς πραγματείαν πολλοὶ τῶν ἀρχαίων ἰατρῶν ἑπεχείρησαν συγγράψαι
|
Incipit |
|
Τὴν περὶ τῆς τῶν οὔρων διαφορᾶς πραγματείαν, πολλοὶ τῶν ἀρχαίων ἰατρῶν
|
Incipit |
|
Τὴν πέτραν οὐ μὴ ἀδικήσωσι τὰ κύματα
|
Incipit |
|
τὴν πίστιν τετήρηκα· λοιπὸν ἀπόκειταί μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος· οὗ στεφάνου καταξιώσει ὑμᾶς ὁ τῶν ὅλων δεσπότης εἰς…
|
Desinit |
|
ΤΗΝ ΠΛΙΑ ΔΥΝΑΤΗΝ ΚΑΙ ΣΧΛΗΡΑΝ ΚΑΙ ΑΣΠΛΑΓΧΝΟΝ ΚΑΡΔΙΑΝ
|
Incipit |
|
Τὴν πολυκέφαλον ὕδραν, ἐν τῇ πυρίνῃ σου γλώσσῃ τεθρώσας πάτερα ἀ[
|
Desinit |
|
ΤΗΝ ΠΡΕΣΒΕΥΟΥΣΑΝ ὑπὲρ τῆς οἰκουμένης, ὅτι αὐτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
Τὴν πρόδρομον ἀπέσταλκά σοι
|
Incipit |
|
Τὴν πρὸς ἀρετὴν ὁδὸν φέρουσαν τραχςπιαν εἶναι καὶ ἀνάντη καὶ δυσχερῆ
|
Incipit |
|
Τὴν πρὸς ἡμᾶς φιλανθρώπως ἐξ ἔργων εἰδώς σου γνώμην
|
Incipit |
|
τὴν πρὸς τὸ ἀναίσχυντον τοῦτο ψεῦδος ἐκκρούσωμεν φοράν
|
Desinit |
|
τὴν πρὸς τὸν γέροντα πορείαν ἐκπληγμένος ἤνυε δοξάζων καὶ εὐλογῶν τὸν θεόν ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Τὴν πρὸς τοὺς ἀγαθοὺς τῶν ὁμοιδούλων
|
Incipit |
|
Τὴν προτέραν ἐπιστολὴν γέγραφε διὰ Τιμοθέου
|
Incipit |
|
ΤΗΝ ΠΡΩΤΗΝ ΜΟΥ ΕΞΑΔΕΛΦΗΝ
|
Desinit |
|
ΤΗΝ ΠΡΩΤΗΝ ΜΟΥ ΕΞΑΔΕΛΦΗΝ
|
Desinit |
|
την πτερωτικην εικονα του ευαγγελιου δεικνυς.
|
Desinit |
|
την πτερωτικην εικονα του ευαγγελιου δεικνυς.
|
Desinit |
|
την πτερωτικην εικονα του ευαγγελιου δεικνυων.
|
Desinit |
|
τὴν πτερωτικὴν εἰκόνα τοῦ εὐαγγελίου δηλοῦν.
|
Desinit |
|
την πτερωτικην εικονα του ευαγγελιου δηλουντος
|
Desinit |
|
την πτερωτικην εικονα του ευαγγελιου, δια τουτων δεικνυς.
|
Desinit |
|
την πτερωτικην εικονα του ευαγγελιου· δια τουτων δεικνυς.
|
Desinit |
|
την πτερωτικην εικονα, του ευαγγελιου δεικνυς.
|
Desinit |
|
ΤΗΝ ΡΗΤΟΡΙΚΗΝ ΔΙΑΦΟΡΩΣ ΤΙΝΕΣ
|
Incipit |
|
Τὴν ῥητορικὴν διαφόρως τινὲς ὡρίσαντο
|
Incipit |
|
Τὴν σὴν ἀποστόλην ἐδεξάμην
|
Incipit |
|
ΤΗΝ ΣΗΝ ΔΙΑΣΤΡΟΦΗΝ ΜΗ ΕΠΙΓΡΑΦΕ
|
Incipit |
|
ΤΗΝ ΣΗΝ ΕΠΟΣΤΟΛΗΝ ΕΔΕΞΑΜΗΝ
|
Incipit |
|
Τὴν σήν, ὦ τῶν καλῶν ἐραστά, θαυμάζειν μὲν ἐμοὶ περὶ τὴν εὐσέβειαν ὁρῶντι σπουδὴν
|
Incipit |
|
ΤΗΝ ΣΟΦΙΑΝ ΚΑΙ ΔΙʹ ΑΥΤΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΑΝΙΜΕΝ
|
Desinit |
|
ΤΗΝ ΣΠΟΥΔΗΝ ΕΙΣΕΝΕΓΚΑΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
Τὴν σταυρώσιμον ἤδη περαιώσαντες ἑβδομάδα
|
Incipit |
|
Τὴν σταυρώσιμον ἤδη περαιώσαντες ἑβδομάδα
|
Incipit |
|
τὴν στενὴν τρἰβον ὀδεύσας
|
Incipit |
|
Τὴν συγκυτικὴν τῶν δύο φύσεων τοῦ Χριστοῦ δόξαν
|
Incipit |
|
Τὴν συγκυτικὴν τῶν δύο φύσεων τοῦ Χριστοῦ δόξαν τῆς βλασφήμου τῶν Ἀρμενίων αἱρέσεως οἵα δὴ γάγγραινα
|
Incipit |
|
Τὴν συγχυτικὴν τῶν δύο φύσεων τοῦ Χριστοῦ δόξαν
|
Incipit |
|
την συναγωγην διελεγχθη τοις Ιουδαιοις.
|
Desinit abruptus |
|
Τὴν σωτηριώδη καὶ ὑπερφυεστάτην καὶ ὑπέρλαμπρον ἑορτήν
|
Incipit |
|
τὴν τάξιν Μελχισεδέκ, ἄρτῳ καὶ οἴνῳ τὴν τῶν προσκομιζόντων προσφορὰν εἰς τὸ διηνεκὲς προσάγων. Δι’ οὗ τῷ Πατρὶ...
|
Desinit |
|
ΤΗΝ ΤΕ ΑΛΛΗΝ ΔΙΔΟΥ ΡΑΣΤΩΝΗΝ ΚΑΙ ΧΑΡΙΝ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΤΟΙΣ ΟΜΟΙΟΙΣ ΕΠΙΒΑΛΟΜΕΝΩ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΕΦΙΚΕΣΘΑΙ ΠΑΡΑΣΧΕ
|
Desinit |
|
Τὴν τῆς ἀρετῆς ὁδὸν τραχεῖαν εἶναι καὶ ἀνάντη πάντες ὑπολαμβάνομεν
|
Incipit |
|
Τὴν τῆς ἀρετῆς ὁδὸν τραχεῖαν εἶναι καὶ ἀνάντη πάντες ὑπολαμβάνομεν
|
Incipit |
|
Τὴν τῆς παραδρομῆς μέθοδον
|
Incipit |
|
τὴν τῆς Ῥωμαϊκῆς Ἐκκλησίας εἰρήνην πραγματευσάμενοι, καὶ τῶν ἡμετέρων ἐθῶν τε καὶ τάξεων ἀμεταποιήτως εἰς τὸ παντελὲς ἐξεχόμενοι, εἰς δόξαν Πατρὸς, Υἱοῦ, καὶ ἁγίου Πνεύματος, τῆς ὁμοουσίου Τριάδος. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΤΗΝ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΟΔΟΝ
|
Desinit |
|
Τὴν τιμίαν δεξάμενός σου γραφήν
|
Incipit |
|
ΤΗΝ ΤΙΜΙΑΝ ΣΕ ΓΡΑΦΗΝ ΕΔΟΞΑΜΗΝ
|
Incipit |
|
Τὴν τοῦ βαπτίσματος χάριν δέδωκεν ἡμῖν ὁ Θεός
|
Incipit |
|
Τὴν τοῦ γένους σώτειραν εὐρύθμως ᾄδω· Μάρκος
|
Incipit |
|
Τὴν τοῦ Θεοῦ ποὸς τοὺς ἀνθρώπους ἐπιδημίαν
|
Incipit |
|
Τὴν τοῦ Θεοῦ ποὸς τοὺς ἀνθρώπους ἐπιδημίαν
|
Incipit |
|
Τὴν τοῦ Θεοῦ ποὸς τοὺς ἀνθρώπους ἐπιδημίαν
|
Incipit |
|
τὴν τοῦ θεοῦ πρὸς τοὺς ἀνθρώπους ἐπιδημίαν
|
Incipit |
|
Τὴν τοῦ κυρίου ποίμνην ὅσαι ἡμέραι πληθυνομένην ὁ δυσμενὴς καθορῶν
|
Incipit |
|
Τὴν τοῦ λογικοῦ μέρους τῆς ψυχῆς διαφοράν
|
Incipit |
|
τὴν τοῦ Νάθαν καὶ τοῦ Σολομῶντος τῶν υἱῶν Δαυίδ
|
Desinit |
|
τὴν τοῦ παρόντος βιβλίου, ἔδραμε συγγραφήν.
|
Desinit |
|
Τὴν τοῦ παρόντος βίου διαφορὰν πρὸς τὸ μέλλον
|
Incipit |
|
τὴν τοῦ παρόντος βίου δυσχέρειαν χαριζόμενον δὲ ἐν χαιρῷ εὐθέτῳ τὴν αἰώνιον ζωὴν καὶ δόξαν καὶ βασιλείαν· ἧς γένοιτο
|
Desinit |
|
τὴν τοῦ πνεύματος ὑποδοχήν· ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
Τὴν τοῦ συνειδότος μὲν ἄκραν αἰσχύνην
|
Incipit |
|
ΤΗΝ ΤΡΙΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΙΑΙΟΝ ΑΥΤΗΣ
|
Incipit |
|
τὴν τῶν προκειμένων ῥητῶν περὶ τῆς ἁγίας τριάδος
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Τὴν τῶν ἐγκωμίων τοῦδε τοῦ πατρὸς ἀποδώσαντες εὐφημίαν καθ΄ ὅσον ἡμῖν ἐφικτόν
|
Incipit |
|
Τὴν τῶν ἐναντίων ἤδη πρόθεσιν
|
Incipit |
|
Τὴν τῶν Ἰουδαίων ἀπιστίαν
|
Incipit |
|
Τὴν τῶν καλανδῶν ἡμερὼν ἀρχὴν φέρει μὴν ἰαννουάριος
|
Incipit |
|
τὴν τῶν κεφαλαίων ἔκθεσιν ἅμα, καὶ θείων μαρτυριῶν μετρίως ἐνθένδε ποιούμενος.
|
Desinit |
|
τὴν τῶν ὀνομάτων αὐτοῖς διαστολὴν ἐμποιεῖ · τῆς πρώτης
|
Desinit |
|
Τὴν τῶν πολλῶν ἀντιλογίαν ἢ δυσπιστίαν περὶ τῶν ἁγίων μεγαλομαρτύρων
|
Incipit |
|
Τὴν τῶν προκειμένων κεφαλαίων διδασκαλίαν
|
Incipit |
|
Τὴν τῶν προκειμένων κεφαλαίων διδασκαλίαν
|
Incipit |
|
Τὴν τῶν τιμίων ὑμῶν ψυχῶν φροντίδα
|
Incipit |
|
τὴν ὑμετέραν εὐδοκίμησιν, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
τὴν ὑμετέραν εὐδοκίμησιν, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
τὴν ὑμετέραν πανοσιότητα γονυκλιτῶς προσκυνῶν κατασπάζομαι τὴν ἁγίαν τήν δεξίαν
|
Titulus initialis |
|
Τὴν Φάβιος δ' ἀκίνητον κύμασι
|
Incipit |
|
τὴν φάντην ἔδειξας · ὅτι σοι πρέπει πᾶσα δόξα τιμὴ καὶ προσκύνησις
|
Desinit |
|
τὴν φιλανθρωπίαν ὡς ῥίζαν πάντων ἀγαθῶν, καὶ ἀπειλῶ τοῖς μὲν πῦρ αἰώνιον, τοῖς δὲ δίδωμι βασιλείαν οὐρανῶν, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
τὴν φιλανθρωπίαν ὡς ῥίζαν πάντων ἀγαθῶν, καὶ ἀπειλῶ τοῖς μὲν πῦρ αἰώνιον, τοῖς δὲ δίδωμι βασιλείαν οὐρανῶν, ἐν Χριστῷ…
|
Desinit |
|
τὴν χάριν κατὰ μικρὸν ἐκδιώξῃ ἐξ ἑαυτοῦ
|
Desinit |
|
Τὴν χάριν τῶν ἰαμάτων ἐκ τοῦ Θεοῦ δεξάμενος
|
Incipit |
|
Τὴν χθὲς ἡμέραν ἑορτὴν οὖσαν διαβολικήν
|
Incipit |
|
Τὴν χθὲς ἡμέραν ἑορτὴν οὖσαν διαβολικὴν
|
Incipit |
|
Τὴν χθὲς ἡμέραν, ἑορτὴν οὖσαν διαβολικήν
|
Incipit |
|
Τὴν χθὲς, θεοειδέστατε δέσποτα, ἐκ τῆς δημοτελοῦς καὶ λαμπρᾶς καὶ τῷ μεγαλοπρεπεῖ σου πρεπούσης παλινοστῶν ἑορτῆς
|
Incipit |
|
ΤΗΝ ΧΙΟΝΙΔΗ ΘΡΗΧΗΝ
|
Incipit |
|
τὴν ψυχὴν ἀμίαντον παραστήσας τῷ δεσπότῃ Χριστῷ... ἀμήν.
|
Desinit |
|
τὴν ψυχὴν αὐτοῦ διατήρησον
|
Incipit |
|
Τὴν ψυχοτερπῆ τῶν γραφῶν κορωνίδα
|
Incipit |
|
ΤΗΝΔΕ ΒΙΒΛΟΝ ΠΑΝΑΚΕΙΑΝ ΕΦΙΤΥΣΕΝ ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ
|
Incipit |
|
τηνικαῦτα καὶ ποιήσω καὶ δέξομαι
|
Desinit |
|
Τηρει σαυτον ακριβως αγαπητε, ως θαρρων και πιστευων. οτι ο κυριος ημων Ιησους Χριστος Θεος ων και αδιηγητον δοξαν εχων και μεγαλωσυνην
|
Incipit |
|
Τήρει σεαυτὸν ἀκριβῶς, ἀγαπητὲ, ὡς θαῤῥῶν καὶ πιστεύων, ὅτι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς, Θεὸς ὤν καὶ ἀδιήγητον δόξαν ἔχων καὶ μεγαλωσύνην
|
Incipit |
|
Τήρησον τὴν συνείδησίν σου ἀπὸ πλησίον σου
|
Incipit |
|
τηροῖο γοῦν μέγας ποιμενάρχης ἡμῖν εἱς πολλὰ ἕτη, δέσποτα
|
Desinit |
|
Τῆς <εὐ>σεβείας θερμὸς ὢν θεηγόρος
Ἀποστόλων τε τῶν σοφῶν συνεργάτης,
Ματθαῖε, μύστα τῆς ἄνω θεωρίας,
Εὐαγγελιστὴς πρῶτος, ὡς δεδειγμένος,
ἀνιστόρησας τὸν θεόκριτον λόγον.
Καὶ νῦν παράσχου τῷ σοφουργῷ δεσπότῃ
X ─ ∪ ─ X ─ ∪ ─ X ─ ∪ ─
ταῖς σαῖς γε λιταῖς Χριστὸν ἱλεωμένος
ἄρξαι κρατῆσαι τοῦ θεοστεφοῦς κράτους
ἐν ἀπλέοις τε καὶ γαληναίοις χρόνοις
πατοῦντα καὶ τρέποντα τοὺς ἐναντίους
καὶ τὰ πρὸς εὐσέβειαν ἐξησκημένος.
|
Textus |
|
ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΘΕΟΔΩΡΑΣ ΠΡΟΣ ΜΟΝΑΧΑΙΣ ΚΑΤΑ ΠΟΛΛΑ ΩΦΕΛΗΜΟΣ ΗΝ ΕΔΙΔΑΧΘΗ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΗΣΑΙΟΥ ΠΕΡΙ ΓΑΣΤΡΙΜΑΡΓΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Τῆς ἁγίας καὶ προσκυνητῆς Τριάδος
|
Incipit |
|
Τῆς ἁγίας τεσσαρακοστῆς καιρός, ἀδελφοί μου
|
Incipit |
|
Τῆς ἁγίας τοῦ Θεοῦ ἐκκλησίας τῆς μητροπόλεως Νικομηδείας αὐξηθείσης
|
Incipit |
|
τῆς ἀδελφότητος
|
Desinit |
|
Τῆς ἀδιαλύτου τῶν γαμικῶς ἐν Κυρίῳ συμβιούντων ἑνώσεως
|
Incipit |
|
Τῆς ἀειπαρθένου (καὶ καλλίπαιδος) Ἁγνῆς πρᾶξις καὶ βίος καὶ μαρτύριον γέγονεν
|
Incipit |
|
τῆς ἀϊδίου τῶν ἀπογεγραμμένων ἐν οὐρανοῖς πανηγυρέως, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
Τῆς Ἀλεξάνδρου καὶ Κύριλλος ὁ σοφὸς γέννημα, θρέμμα καὶ παίδευμα
|
Incipit |
|
τῆς ἀλήκτου εὐφροσύνης καὶ βασιλείας αὐτοῦ ἀναδείξῃ μετόχους ἡμᾶς χάριτι αὐτοῦ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
τῆς ἀνάγκης δηλονότι
|
Desinit |
|
τῆς ἀναπαύσεως κόλπων· ἔνθα καὶ αὐτοὺς ἡμᾶς ὁ πάντων δεσπότης Θεὸς ἀξιώσειε ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
τῆς ἀνθρωπίνης δόξης φεύγων τὸ δέλεαρ, μετανάστης τῆς κέλλης ἐγένετο, ἄγνωστος πᾶσι τὸ παράπαν γενόμενος
|
Desinit |
|
ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ ΦΕΥ ΤΩΝ ΠΑΡΟΝΤΩΝ ΗΔΕΩΝ
|
Incipit |
|
ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ ΦΕΥ ΤΩΝ ΠΑΡΟΝΤΩΝ ΗΔΕΩΝ
|
Incipit |
|
τῆς ἀπονοίας ἐν πρώτοις διορθοῦται τὸ πάθος.
|
Desinit |
|
τῆς ἀπωλείας τὸ βάραθον ἐβάδισεν ἀμεταστρεπτί
|
Desinit |
|
Τῆς ἀρετῆς τὸ μέν ἐστι θεωρητικόν, τὸ δὲ πρακτικόν
|
Incipit |
|
ΤΗΣ ΑΡΧΙΦΩΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
|
Desinit |
|
τῆς ἀσεβείας οὐκ ἠδυνήθη
|
Desinit |
|
Τῆς ἀσπίδος ἡ ἀρχὴ ἐν τῷ τετάρτῳ καταλόγῳ
|
Incipit |
|
τῆς αὐτῆς ἒχεταο διανοίας· ὑπὲρ δὲ τούτων ἁπάντων εὐχαριστήσωμεν τῷ Κυρίῳ, ὅτι αὐτῷ πρέπει...
|
Desinit |
|
Τῆς αὐτοῦ μεγάλης δόξης κόσμος
|
Incipit |
|
τῆς αὐτοῦ στάσεως, τῆς τῶν σωζομένων μερίδος, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
τῆς αὐτοῦ στάσεως, τῆς τῶν σωζομένων μερίδος, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
Τῆς βασιλίδος ἥλιε, κυπάριττε πορφύρας
|
Incipit |
|
τῆς βασιλικῆς αἰδεῖται πορφύρας
|
Desinit |
|
Τῆς γενεῆς ἐρικύδεός ἐστι
|
Incipit |
|
ΤΗΣ ΓΗΣ ΑΝΩΘΕΝ ΤΟΥ ΥΔΑΤΟΣ
|
Incipit |
|
Τῆς γῆς ἡ μὲν πίειρα, ἡ δὲ λεπτόγεως
|
Incipit |
|
τῆς δα[ψιλείας
|
Desinit |
|
τῆς δαιμονικῆς ἐνεργείας· οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν
|
Desinit |
|
τῆς δαψιλείας, καὶ τῶν αἰωνίων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
τῆς δαψιλείας, καὶ τῶν αἰωνίων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
|
τῆς δαψιλείας, καὶ τῶν αἰωνίων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν· χάριτι...
|
Desinit |
|
Τῆς δὲ ἕκτης ἡ ἀκροστιχὶς καὶ τῶν ἑξῆς ᾠδῶν...Σαφέστατα λίαν καὶ καθαρότητος γέμοντα
|
Incipit |
|
Τῆς δὲ ἕκτης ᾠδῆς καὶ τῶν ἑξῆς ἡ ἀκροστιχίς
|
Incipit |
|
Τῆς δὲ ἕκτης ᾠδῆς καὶ τῶν ἑξῆς ἡ ἀκροστιχίς
|
Incipit |
|
ΤΗΣ ΔΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ ΔΟΡΩΝ ΟΥ ΚΩΛΥΕΤΑΙ ΜΕΤΑΝΟΩΝ
|
Desinit |
|
τῆς δὲ προθυμίας μᾶλλον ἀποδεξάμενος, ἣν καὶ ὁ σὸς θεὸς πολυταλάντων προτιμᾶται χρημάτων, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν.
|
Desinit |
|
Τῆς δὲ σοροῦ τῶν λειψάνων πάντα τόπον τοῖς θαύμασιν
|
Incipit |
|
Τῆς δὲ συνόψεως τῶν συλλογισμῶν στοχαζόμενοι
|
Incipit |
|
ΤΗΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΤΙΘΕΜΕΘΑ
|
Desinit |
|
Τῆς δίκης ἐλύθησαν
|
Incipit |
|
ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΕΠΙΤΕΙΝΕΙ
|
Desinit |
|
Τῆς δογματικῆς πανοπλίας ἡ πρώτη βίβλος
|
Titulus initialis |
|
τῆς δοκίμου τε καὶ
|
Incipit |
|
τῆς δόξης ἀπολαύσωμεν τῆς παρ' αὐτοῦ, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
τῆς δόξης ἀπολαύσωμεν τῆς παρ' αὐτοῦ, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
τῆς δόξης σου, τῆς βασιλείας σου· σὺ γὰρ εἶ ὁ Θεὸς ἡμῶν τῶν πτωχῶν καὶ ἀπηλπισμένων, καὶ σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία...
|
Desinit |
|
τῆς ἑαυτοῦ καὶ τοῦ πατρὸς δόξης καὶ βασιλείας· ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
Τῆς εἰδωλικῆς ἀχλύος ἀπελαθείσης καὶ τῆς θεογνωσίας πανταχοῦ γῆς διαλαμψάσης
|
Incipit |
|
Τῆς εἰδωλικῆς μανίας ἐπικρατούσης καὶ πάντα ἐπινεμομένης καὶ διαφθειρούσης
|
Incipit |
|
Τῆς εἰδωλικῆς μανίας κατακρατούσης
|
Incipit |
|
Τῆς εἰδωλικῆς μανίας κατακρατούσης καὶ τῶν εὐσεβῶς ζώντων χριστιανῶν
|
Incipit |
|
Τῆς εἰδωλικῆς μανίας κατακρατούσης καὶ τῶν εὐσεβῶς ζώντων χριστιανῶν διὰ τὴν εἰς τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν πίστιν ἐλαυνομένων
|
Incipit |
|
Τῆς εἰδωλολατρίας κρατούσης καὶ τοῦ διαβόλου φαιδρυνουμένου
|
Incipit |
|
Τῆς εἰδωλολατρίας κρατούσης καὶ τοῦ διαβόλου φαιδρυνουμένου
|
Incipit |
|
Τῆς εἰδωλολολατρείας ἄρτι καταπαυθείσης καὶ τῆς τῶν δαιμόνων ἀπάτης κατασβεσθείσης
|
Incipit |
|
ΤΗΣ ΕΚ ΔΕΞΙΩΝ ΣΟΥ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΣ ΗΣ ΓΕΝΟΙΤΟ ΠΑΝΤΑΣ ΗΜΑΣ ΕΠΙΤΥΧΕΙΝ
|
Desinit |
|
ΤΗΣ ΕΚ ΔΕΞΙΩΝ ΣΟΥ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΥΧΟΙΜΕΝ
|
Desinit |
|
τῆς ἐκ δεξιῶν τοῦ Χριστοῦ παραστάσεως, ὅτι αὐτῷ…
|
Desinit |
|
Τῆς ἑλληνικῆς μανίας ἄρτι καταπαυσάσης καὶ τῆς δαιμονικῆς βακχείας (vel λατρείας) καταλυθείσης διὰ τῆς τοῦ μονογενοῦς υἱοῦ τοῦ θεοῦ ἐπὶ γῆς παρουσίας
|
Incipit |
|
ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Τῆς ἑλληνικῆς σκοτίας ἐκδιωχθείσης καὶ τοῦ θεοῦ ἡ γνῶσις (lege τῆς γνώσεως) εἰς πᾶσαν τὴν γῆν λαμψάσης
|
Incipit |
|
Τῆς ἐμῆς καρδίας τὴν πολλὴν ὀδύνην οἶδας
|
Incipit |
|
Τῆς ἐν Θεσσαλίᾳ ἱερᾶς Δούσκου μονῆς σκευολόγιον, περιγραφὴ τοῦ μοναστηρίου καὶ τοῦ ναοῦ καὶ ὁ κατάλογος τῶν βιβλίων ἐν αὐτῇ τῇ μονῇ. Ἀκριβολογηθέντα ὑπὸ τοῦ πατριαρχικοῦ ἐξάρχου ἀρχιμανδρίτου Γρηγορίου Φωτεινοῦ
|
Titulus initialis |
|
τῆς ἐν Κολοσσαῖς ἐκκλησίας, καὶ ἀναγνωσθῆναι μὲν πρῶτον παραινέσει τὴν ἐπιστολὴν τοῖς Κολασσαεῦσι καὶ Λαοδικεῦσιν, εἶτα μετὰ ταῦτα καὶ τὴν ἐκ Λαοδικείας γραφεῖσαν πρὸς τὸν Παῦλον ἐν Ῥώμῃ ἀναγνωσθῆναι τοῖς Κολασσαεῦσιν.
|
Desinit |
|
ΤΗΣ ΕΝ ΝΕΟΚΑΙΣΑΡΕΙΑΙ ΣΥΝΟΔΟΥ
|
Desinit |
|
της εν Νικαια συνοδου των τιηʹ θεοφορων πατερων. Διαταξεις των αγιων αποστολων· περι εορτων και νηστειων. και περι του αγιου Πασχα. κυριε ευλογησον.
|
Titulus initialis |
|
Τῆς ἐν παραδείσῳ γλυκερᾶς διαγωγῆς ἐκπεσὼν
|
Incipit |
|
ΤΗΣ ΕΝ ΤΩ ΤΡΟΥΛΛΩ ΣΥΝΟΔΟΥ
|
Desinit |
|
της ενδεκατης, ως τον εργασαμενον απο της πρωτης και τον υστερον
|
Incipit abruptus |
|
ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΕΣ ΔΕΟΝ
|
Desinit |
|
ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΝ ΕΚΕΙΝΟΣ ΔΙΔΟΜΕΝΗΝ
|
Incipit |
|
τῆς ἐπὶ σοὶ συμφορᾶς ἄλλον μοι δεόντως ἐπικαταπέμψει παράκλητον
|
Desinit |
|
ΤΗΣ ΕΠΙΔΟΣΕΩΣ: ΟΡΑΤΕ ΠΗΛΙΚΟΝ ΤΟ ΕΡΓΟΝ ΤΗΣ ΕΜΗΣ ΣΙΩΠΗΣ
|
Incipit |
|
Τῆς ἐπιφανείας τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ οὐρανόθεν ἐπὶ γῆς γενομένης... Ἔστη δέ τις παρθένος ὀνόματι Ἰουστῖνα
|
Incipit |
|
Τῆς ἐπιφανοῦς Νικομηδείας καὶ ὁ κλεινὸς ἐν ἱερεῦσιν Ἑρμόλαος
|
Incipit |
|
τῆς ζωῆς αὐτοῦ χρόνους, δέκα πρὸς ἑκατόν.
|
Desinit |
|
τῆς ἡμετέρας χειρός, μηδὲν ὅλως πονήσαντος τοῦ ἡμετέρου νοὸς πρὸς τὰς ῥηθείσας τῆς Καινῆς Διαθήκης ὑποθέσεις.
|
Desinit |
|
Τῆς ἡμῶν μετριότητος καὶ διψώσης
|
Incipit |
|
Τῆς ἰατρικῆς τέχνης σκοπὸς μὲν ὑγίεια, τέλος δὲ ἡ κτῆσις αὐτῆς
|
Incipit |
|
Τῆς ἱερᾶς ἱστορίας κατανοήσας ἐγὼ μῆκος, οὐχ ἥκιστα δέ
|
Incipit |
|
Τῆς ἱερᾶς τραπέζης μετὰ παρρησίας μεταλάβωμεν, καὶ μετὰ πολλῆς δόξης ἀπαντήσωμεν τῷ βασιλεῖ τῆς δόξης, Χ. Ἰ. ...
|
Desinit |
|
Τῆς ἱερᾶς τραπέζης μετὰ παρρησίας μεταλάβωμεν, καὶ μετὰ πολλῆς δόξης ἀπαντήσωμεν τῷ βασιλεῖ τῆς δόξης, Χ. Ἰ. ...
|
Desinit |
|
Τῆς ἴσης ἀτοπίας εἶναι νομίζω τό τε φθέγγεσθαι τὰ μὴ δέοντα
|
Incipit |
|
τῆς ἴσης εὐκλείας μὴ ἄμοιϱος ἐν ἡμέϱᾳ εὑϱίσκοιτο τῆς ἀνταποδόσεως, χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ… ἀμήν.
|
Desinit |
|
Τῆς καθ' ἡμῶν τυραννίδος λυθείσης
|
Incipit |
|
τῆς καθαριότητος τῆς καρδίας ἡ ἀποστολικὴ τελειότητος παραγίνεται
|
Desinit |
|
ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΛΕΓΗ ΤΟ ΣΤΟΜΑ
|
Desinit |
|
Τῆς καρδίας μου τὴν σκέπην μεγαλύνω τάλας Ἰωάννης
|
Incipit |
|
Τῆς κατὰ Μωϋσέα πρώτης ᾠδῆς
|
Incipit |
|
τῆς κατὰ Χριστὸν πτωχείας, αὐτοῦ χεῖρα διδόντος, ἀπόνασθαι. Μετάνοιαν, ἐκλαμπρότατε κύριε
|
Desinit |
|
τῆς κοσμικῆς συμπαθείας τοῖς ἀνθρώποις οὐδὲν γίνεται
|
Desinit |
|
ΤΗΣ ΚΤΙΣΕΩΣ ΥΠΕΡΟΥΣΙΟΥ ΤΡΙΑΔΟΣ
|
Desinit |
|
ΤΗΣ ΚΩΜΩΔΙΑΣ ΤΟ ΜΕΝ ΕΣΤΙΝ ΑΡΧΑΙΟΝ
|
Incipit |
|
Της λαυρας του αγιου Σαββα της Παλαιστινης. Θεοδουλος Ρακενδυτης.
|
Textus |
|
τῆς μακαρίας ἐκείνης φωνῆς ἐπακούσωμεν τῆς εὐλογημένους ἀποκαλούσης καὶ κληρονόμους ἀποδεικνυούσης τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν ... ἀμήν
|
Desinit |
|
τῆς Μακεδονίου παραφροσύνης
|
Desinit |
|
τῆς Μακεδονίου παραφροσύνης
|
Desinit |
|
ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΤΑΥΤΗΣ ΕΥΓΕΝΕΙΑΣ Η ΜΕΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΑΥΤΗΣ ΗΤΤΟΝ Η ΠΑΛΑΙΑ ΡΩΜΗ
|
Incipit |
|
Τῆς μὲν ἐπιγραφῆς τῶν ἀποστολικῶν Πράξεων ἅπαν ὑμῖν ἤδη τὸ χρέος καταβεβλήκαμεν
|
Incipit |
|
ΤΗΣ ΜΕΝ ΤΩΝ ΑΙΝΔΥΝΕΥΟΝΤΩΝ ΣΩΤΗΡΙΑΣ
|
Incipit |
|
τῆς μερίδος ἀξιωθῆναι τῶν εὐαρετησάντων τῷ κυρίῳ εὐχαῖς καὶ πρεσβείαις Βαρλαάμ τε καὶ Ἰωάσαφ τῶν μακαρίων, περὶ ὧν ἡ διήγησις, ἐν Χριστῷ... ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΤΗΣ ΜΕΡΙΔΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΗΡΥΧΘΗΣΟΝΤΑΙ
|
Desinit |
|
τῆς μετὰ Ἀγγέλων χορείας, τῆς μετὰ Χριστοῦ διαγωγῆς. Ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα
|
Desinit |
|
Τῆς μετανοίας ἄνοιξόν μου πύλας, Ζωοδότα· ὀρθρίζει γάρ
|
Incipit |
|
Τῆς Μουσῆς σέθεν δ' εἶδον
|
Incipit |
|
Τῆς μυστικῆς ἐκείνης καὶ θείας κλίμακος ἣν ὁ θεὸς ὑπέδειξε τῷ πατριάρχῃ
|
Incipit |
|
Τῆς ὀγδοάδος τῶν μερῶν σοι τοῦ λόγου
|
Incipit |
|
Τῆς ὀγδοάδος τῶν μερῶν σοι τοῦ λόγου
|
Incipit |
|
ΤΗΣ ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ ΥΠΟΘΕΣΙΣ
|
Titulus initialis |
|
τῆς ὁμολογίας ἡμῶν τὴν καλὴν καὶ βεβαίαν κρηπῖδα ἀκράδαντον κατέχωμεν, ἵνα ἀκούσωμεν καὶ ἡμεῖς· Ἡ πίστις ὑμῶν σέσωκεν ὑμᾶς, πορεύεσθε εἰς εἰρήνην· ἧς γένοιτο… ἀμήν.
|
Desinit |
|
τῆς ὁποίας νὰ γενώμεν καὶ ἡμεῖς μέτοχοι τῆς τοῦ Χριστοῦ φιλανθρωπίας, ᾦ ἡ δόξα
|
Desinit |
|
Τῆς ὀρθοδοξίας
|
Titulus initialis |
|
ΤΗΣ ΟΥΡΑΝΙΑΣ ΔΙΑΘΕΣΕΩΣ
|
Incipit |
|
Τῆς οὐρανίας διαθέσεως
|
Incipit |
|
Τῆς οὐρανίας διαθέσεως κατὰ τόδε
|
Incipit |
|
τῆς οὐρανίου πολιτείας. Καὶ ἐν τῷ τέλει δὲ τὴν ἐπιστολὴν πάλιν ὑπομιμνήσκει, λέγων ὅτι ὁ τοῦ Θεοῦ υἱὸς ζωὴ αἰώνιός ἐστι καὶ θεὸς ἀληθινός, καὶ ἵνα τοῦτο δουλεύωμεν καὶ φυλάττωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ τῶν εἰδώλων.
|
Desinit |
|
τῆς οὐρανίου πολιτείας. καὶ ἐν τῶ τέλει δὲ τῆς ἐπιστολῆς πάλιν ὑπομιμνήσκει λέγων, ὅτι τοῦ θεοῦ ὁ υἱὸς ζωὴ αἰώνιός ἐστι καὶ θεὸς ἀληθινὸς, καὶ ἵνα τούτω δουλεύωμεν καὶ φυλάττωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ τῶν εἰδώλων.
|
Desinit |
|
τῆς οὐρανίου πολιτείας. Καὶ ἐν τῷ τέλει δὲ τῆς ἐπιστολῆς πάλιν ὑπομιμνήσκει, λέγων ὅτι ὁ τοῦ Θεοῦ υἱὸς ζωὴ αἰώνιός ἐστι καὶ θεὸς ἀληθινός, καὶ ἵνα τούτῳ δουλεύωμεν καὶ φυλάττωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ τῶν εἰδώλων.
|
Desinit |
|
Τῆς πανηγυρικῆς ἰδέας
|
Incipit |
|
Τῆς πανηγυρικῆς ἰδέας καὶ οὗτος
|
Incipit |
|
Τῆς πανηγυρικῆς ἰδέας καὶ οὗτος
|
Incipit |
|
Τῆς πανηγυρικῆς ἰδέας καὶ οὗτος ὁ λόγος
|
Incipit |
|
Τῆς πανηγυρικῆς ἰδέας καὶ οὗτος ὁ λόγος
|
Incipit |
|
Τῆς πανηγυρικῆς ἰδέας καὶ οὗτος ὁ λόγος
|
Incipit |
|
Τῆς πανηγυρικῆς ἰδέας καὶ οὗτος ὁ λόγος ἐστί
|
Incipit |
|
Τῆς πανηγυρικῆς ἰδέας καὶ οὗτος ὁ λόγος ἐστί
|
Incipit |
|
Τῆς πανηγυρικῆς ἰδέας καὶ οὗτος ὁ λόγος ἐστί, κέκραται δέ πως
|
Incipit |
|
Τῆς πανηγυρικῆς ἰδέας καὶ οὗτος ὅλος ἐστί
|
Incipit |
|
Τῆς πανηγυρικῆς ἰδέας καὶ οὗτος ὅλος ἐστί
|
Incipit |
|
Τῆς πανηγυρικῆς ἰδέας τοῦ βαπτίσματος
|
Incipit |
|
Τῆς πανηγυρικῆς ἰδέας τοῦ βαπτίσματος
|
Incipit |
|
Τῆς πανηγυρικῆς ἰδέας τοῦ βαπτίσματος
|
Incipit |
|
Τῆς πανηγυρικῆς ἰδέας τοῦ βαπτίσματος
|
Incipit |
|
Τῆς πανηγυρικῆς ἰδέας τοῦ βαπτίσματος ὁ πρότερος τούτου λόγος ὤν
|
Incipit |
|
Τῆς πανυμνήτου θεοτόκου τὴν σύλληψιν, τὴν γέννησιν εἴσοδον
|
Incipit |
|
τῆς παρασκευαζούσης ἡμᾶς πλησιάζειν Θεῷ, ᾧ ἡ δόξα κτλ.
|
Desinit |
|
τῆς παρθένου παραδόξως
|
Desinit |
|
τῆς παρθένου παραδόξως
|
Desinit |
|
Τῆς παρθένου τὸ κλεινὸν νῦν κλινίδιον
|
Incipit |
|
Τῆς παρούσης ἀκροστιχίδος ἡ ἔννοιά ἐστιν
|
Incipit |
|
Τῆς παρούσης ἀκροστιχίδος ἡ ἔννοιά ἐστιν αὕτη
|
Incipit |
|
Τῆς παρούσης ἀκροστιχίδος ἡ ἔννοιά ἐστιν αὕτη
|
Incipit |
|
Τῆς παρούσης ἀκροστιχίδος ἡ ἔννοιά ἐστιν αὕτη
|
Incipit |
|
Τῆς παρούσης ἀκροστιχίδος ἡ ἔννοιά ἐστιν αὕτη ὁ εὐλογημένος Θεὸς καὶ ἄνθρωπος
|
Incipit |
|
τῆς πειθοῦς διηνεκῶς ἀμειβόμενος· ἐγὼ δέ τοι στοιχηδὸν τὰς καθολικὰς καθεξῆς ἐπιστολὰς ἀναγνώσομαι. τὴν τῶν κεφαλαίων ἔκθεσιν ἅμα καὶ θείων μαρτυριῶν μετρίως. ἐνθένδε ποιούμενος.
|
Desinit |
|
Τῆς περὶ τὴν τῶν οὔρων διαφορᾶς πραγματείαν πολλοὶ τῶν ἀρχαίων ἰατρῶν ἐπεχείρησαν γράψαι
|
Incipit |
|
Τῆς περὶ Χριστοῦ γνώσεως σφόδρα πεφυτικυίας [sic?] καὶ πάσης γῆς τῆς ὑπ’ οὐρανὸν πεπληρωμένης ῥήμασιν ἀπτώτοις
|
Incipit |
|
Τῆς περικοπῆς ταύτης τῆς ἡδίστης
|
Incipit |
|
Τῆς περικοπῆς ταύτης τῆς ἡδίστης
|
Incipit |
|
Τῆς περικοπῆς ταύτης τῆς ἡδίστης, ἣν συνεχῶς στρέφοντες οὐ
|
Incipit |
|
τῆς περιτομῆς· τοῖς δε ἐξ εθνῶν παρεγγυᾶ μη κατεπαίρεσθαι τῶν Ιουδαίων.
|
Desinit |
|
τῆς πίστεως · διδάξας δὲ καθαρὰ εἶναι τὰ βρώματα, καὶ παραγγείλας αὐτῶ
ἐκτρέπεσθαι τὰς ἐμφιλονείκους ζητήσεις
ὡς βεβήλους οὔσας · ἐφ᾽αἷς καί τινες
καυχώμενοι παρέβησαν τὴν πίστιν, τελειοῖ
τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Τῆς πόλεως Ἰερουσαλὴμ κατὰ συγχώρησιν θεοῦ… παραδοθείσης τοῖς ἀθέοις
|
Incipit |
|
Τῆς πολυθρυλλήτου τῆς Ἑλλάδος οὔνομα ἀκούων
|
Incipit |
|
τῆς πονηρᾶς σου νῦν διαιρέσεως
|
Desinit |
|
τῆς προσηκούσης εἰς ἐκεῖνο τὸ δικαστήριον ἀπελθόντες, ἐπιτύχωμεν τῶν ἐπηγγελμένων ἡμῖν ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
Τῆς ῥητορικῆς ἁπάσης τριχῶς διαιρουμένης
|
Incipit |
|
Τῆς Σελήνης οὔσης ἐν Κριῷ, Λέοντι, Τογότῃ δεῖ τὰς τῶν αἱμάτων ἀφαιρέσεις
|
Incipit |
|
Τῆς σῆς μὲν πρότερον εὐσεβείας ἀγγελλομένης ἡμῖν ἐτερπόμεθα, καὶ τοῦ μὴ μόνον σαυτῷ τὴν ἀρίστην προελέσθαι μερίδα
|
Incipit |
|
Τῆς σοφίας ὁδηγέ, φρονήσεως χορηγέ
|
Incipit |
|
Τῆς σοφίης ἄμαχος καὶ δυσπολέμητος
|
Incipit |
|
Τῆς συνδεδεμένης ἀνδρὶ ἡ τοῦ ὁμοζύγου
|
Incipit |
|
Τῆς συνόψεως τῶν συλλογισμῶν στοχαζόμενοι καὶ τῆς σαφοῦς αὐτῶν παραδόσεως
|
Incipit |
|
Τῆς συνόψεως τῶν συλλογισμῶν στοχαζόμενοι, καὶ τῆς σαφοῦς αὐτῶν παραδόσεως
|
Incipit |
|
τῆς Τιβεριάδος· οἱ δὲ ἡλίευσαν πλῆθος ἰχθύων, καὶ ἔφαγε μετ’ αὐτῶν. Εἶτα ἐπιτάττει τῷ Πέτρῳ ποιμαίνειν τὰ πρόβατα, καὶ προλέγει αὐτῷ ποίῳ θανάτῳ ἀποθανεῖται, καὶ κελεύει ἀκολουθῆσαι αὐτῷ.
|
Desinit |
|
ΤΗΣ ΤΟΙΑΥΤΗΣ ΔΙΑΘΕΣΕΩΣ
|
Desinit |
|
τῆς τοιαύτης λαλιᾶς [ἀκούειν τῶν] δικαζομένων οὐκ ἔχει
|
Desinit |
|
ΤΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΧΡΗΣΤΟΤΗΤΟΣ ΔΕΙΧΘΗΣΕΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
Τῆς τοῦ Λαζάρου παραβολῆς τὸ τέλος ἀνάγκη τήμερον ἀποδοῦναι
|
Incipit |
|
Τῆς τραγικῆς ποιήσεως εἴδη εἰσὶ δέκα πρόλογος
|
Incipit |
|
Τῆς τραγῳδίας ἐκεῖνο τὸ κτᾶσθ' ἑταίρους
|
Incipit |
|
τῆς Τριάδος θεολογίαν
|
Desinit |
|
Τῆς Τριάδος τὸν ἕνα σὺν ἁγίοις λιτάζω· Μάρκος
|
Incipit |
|
Τῆς Τριάδος τὸν πρόμαχον
|
Incipit |
|
τῆς τρισηλίου καὶ μοναρχικωτάτης φαιδρότητος, ᾗ πρέπει...
|
Desinit |
|
τὴς τρισηλίου καὶ μοναρχικωτάτης φαιδρότητος· ᾗ...
|
Desinit |
|
Τῆς τρυφῆς δεῖ ἀπέχεσθαι
|
Incipit |
|
τῆς τρυφῆς ὁ χειμάρρους τὸ καὶ ἁλλόμενον ὕδωρ
|
Incipit |
|
τῆς τῶν Ἐκκλησιῶν εἰρήνης ἀντέχεσθαι, εἰδότες ὡς πολὺς ἀπόκειται ὁ μισθὸς τῆς συγκροτοῦσιν αὐτὴν ἐν τῇ τῆς ἀνταποδόσεως ἡμέρᾳ.
|
Desinit |
|
Τῆς τῶν Περσῶν ἀρχῆς εἰς Πάρθους διαλυθείσης καὶ τῆς τῶν Πάρθων ἐπικρατείας εῖς τοῦτο δυνάμεως ἀφιγμένης
|
Incipit |
|
Τῆς τῶν Περσῶν ἀρχῆς εἰς Πάρθους διαλυθείσης καὶ τῆς τῶν Πάρθων ἐπικρατείας ἐπαρθείσης
|
Incipit |
|
Τῆς τῶν πλανομένων ἀστέρων φορᾶς ποικίλης γε οὔσης καὶ πολυειδοῦς, ποικίλας τε καὶ διαφόρους ἐδόδους
|
Incipit |
|
Τῆς τῶν πλανωμένων ἀστέρων φορᾶς ποικίλης γε οὔσης καὶ πολυειδοῦς
|
Incipit |
|
Τῆς τῶν πλανωμένων ἀστέρων φορᾶς ποικίλης γε οὔσης καὶ πολυειδοῦς
|
Incipit |
|
Τῆς τῶν πλανώμενων ἀστέρων φορᾶς ποικίλης γε οὔσης καὶ πολυειδοῦς
|
Incipit |
|
Τῆς τῶν Ρωμαίων ἀρχῆς εἰς μέγα δυνάμεως ἀφιγμένης, ἤδη τῆς τῶν Μακεδόνων παυσαμένης
|
Incipit |
|
Τῆς τῶν Ῥωμαίων ἀρχῆς ὡς οὐκ ὤφελε περιελθούσης εἰς Δέκιον
|
Incipit |
|
ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΝΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ, ΜΗΝΙ ΜΑΙΩ, ΙΝΔΙΚΤΙΩΝΟΣ ΙΔ'
|
Desinit |
|
ΤΗΣ ΥΠΕΡΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ΗΜΩΝ ΘΕΟΤΟΚΟΥ Η ΠΡΕΠΕΙ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
|
τῆς ὑποδοχῆς τοῦ ἁγίου Πνεύματος, δαψιλεστέρας ἀπέλαυσε τῆς ἄνωθεν φιλοτιμίας· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι…
|
Desinit |
|
τῆς ὑποδοχῆς τοῦ ἁγίου Πνεύματος, δαψιλεστέρας ἀπέλαυσε τῆς ἄνωθεν φιλοτιμίας· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
Τῆς φήμης δοξείοτ' ἔδως
|
Incipit |
|
Τῆς φιλοσοφίας εἰς δύο διαιρουμένης
|
Incipit |
|
τῆς φιλοσοφίας εἰς δύο διαιρουμένης εἴς τε θεωρητικὸν καὶ πρακτικόν, καὶ τοῦ μὲν τέλος ἔχοντος
|
Incipit |
|
τῆς φρονήσεως ἦσαν τοιαῦται γυναῖκες... χρείαις αὐτοῦ καὶ τῶν ἀδελφῶν
|
Desinit |
|
τῆς φύσεως θεωρεῖσθαι πέφυκεν ἰδιώτης
|
Desinit |
|
Τῆς φύσεως τὸ ἄτρεπτον ἐν μικρῷ ὕδατι τέρπεται
|
Incipit |
|
Τῆς χριστοφύτου καὶ θεοσδότου ἡμῖν ταύτης ἀμπέλου
|
Incipit |
|
Τῆς χριστοφύτου καὶ θεοσδότου ἡμῖν ταύτης ἀμπέλου
|
Incipit |
|
τῆς ψυχῆς ὑμῶν καταπαύσωσι, καὶ τὰς καρδίας ὑμῶν εὐφράνωσι, πνεύματος ἁγίου πληροῦντες, ἐν Χριστῷ…
|
Desinit |
|
Τί ἀνταποδώσω τῷ Κυρίῳ περὶ πάντων
|
Incipit |
|
Τί ἀσέλγεια; Σώματος φθορά, ψυχῆς δὲ ὄλεθρος
|
Incipit |
|
Τί βούλεται ἡ ἐντολὴ ἣν ἐνετείλατο ὁ Θεὸς τῷ Ἀδάμ
|
Incipit |
|
τί γάρ ἐστιν ἁμαρτία πρὸς τὴν τοῦ δεσπότου φιλανθρωπίαν; Ἀράχνη. Μηδέποτε ἀπογίνωσκε, ἄνθρωπε
|
Desinit |
|
Τί δ' ἄν τις ἕτερον βούλεσθαι
|
Incipit |
|
Τί δ' ὦ Λόγε Θεοῦ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΤΙ ΔʹΑΛΛΟ ΕΣΤΙ ΤΟ ΛΕΙΠΟΜΕΝΟΝ
|
Incipit |
|
Τί δαὶ οἱ Μακκαβαῖοι
|
Titulus initialis |
|
Τί δαί, Ῥωμαίων σύγκλητε, τὰ κατὰ τὸν Λατῖνον
|
Incipit |
|
Τί δέ ἐστι καὶ ὁ μοναχός
|
Incipit |
|
Τί δὲ ἐστὶν ἡ νηστεία
|
Incipit |
|
Τί δὲ ἐστὶν ἡ νηστεία
|
Incipit |
|
Τί δέ ἐστιν παραλαβεῖν·
|
Incipit |
|
Τι δε εστιν παραλαβειν· ενδον κατεχειν·
|
Incipit |
|
Τί δὲ ἡμῖν, ἄθλιοι καὶ ταλαίπωροι, κακῶν ἡδονῶν ὁδηγοί;
|
Incipit |
|
Τί δὲ κεκίνηκεν Ἰταλοὺς πρὸς τὴν κατὰ τοῦ ἁγίου Πνεύματος βλασφημίαν
|
Incipit |
|
Τί δὲ κρίνεις τοὺς φονεῖς
|
Incipit |
|
ΤΙ ΔΕ Ο ΑΒΡΑΑΜ ΕΚΑΛΗΣΕΝ ΑΥΤΟΝ ΦΗΣΙ
|
Incipit |
|
Τί δὲ ὁ Προφήτης τρυγόνα χηρεύουσαν ἀπείκασέ [χῆρον] σε, ὦ μοναχέ;
|
Incipit |
|
Τί δέ σοι καὶ περὶ τῆς ἀρρήτου τοῦ παναγίου Πνεύματος ἐκπορεύσεως ἀποκριθείην ἐγώ
|
Incipit |
|
Τί δὲ τὴν τῶν θεοφανείων
|
Incipit |
|
Τί δὲ τὴν τῶν θεοφανείων πανήγυριν ἀπροσαύδητον καταλίπομεν
|
Incipit |
|
Τί δὲ τὴν τῶν θεοφανείων πανήγυριν ἀπροσαύδητον καταλίπομεν
|
Incipit |
|
Τί δὲ τοῦτό ἐστιν
|
Incipit |
|
Τί δέ, ὁ Ἀβραάμ; Ἐκάλεσεν αὐτὸν ὁ Θεός
|
Incipit |
|
Τί δεῖ ἱερουργεῖν τὸν ἀπὸ βίου ἱερέα
|
Incipit |
|
τι δεινὸν ἀπο τῶν ἀτίμων Ἀθήνησιν
|
Desinit |
|
τί δὴ κόρη φρόνησις
|
Incipit |
|
Τί δή με γεγένηκας, ὦ μῆτερ
|
Incipit |
|
ΤΙ ΔΗ ΠΟΤΕ
|
Incipit |
|
Τι δη ποτε δευτεραν τιθησιν επιστολην ζητεις, και αξιον, οτι εν τη πρωτη απελθειν
|
Incipit |
|
τι δη ποτε ουτε πλειονα ουτε ελαττονα των τεσσαρων αριθμων εισι τα ευαγγελια.
|
Titulus initialis |
|
Τί δή ποτε τῆς τῶν ἀγγέλων οὐκ ἐμνήσθη δημιουργίας ;
|
Incipit |
|
ΤΙ ΔΗ ΠΟΤΕ Ω ΜΑΚΑΡΙΟΙ
|
Incipit |
|
Τί δὴ πρὸς ὑμᾶς εἶπεν, ὁ πλάσας γύναι, μὴ δὴ προσψαύσητε τοῦ ξύλου μόνου
|
Incipit |
|
Τί δὴ τοσοῦτον τὴν ἔρημον ἐθαύμασας, εἰπέ μοι, δέομαί σου
|
Incipit |
|
ΤΙ ΔΗΛΟΙ ΤΟ ΛΕΠΤΟΝ ΚΑΙ ΩΧΡΟΝ. ΤΟ ΔΕ ΛΕΠΤΟΝ
|
Incipit |
|
Τί δηλοῖ τὸ μοναχικὸν καὶ ἅγιον σχῆμα;
|
Incipit |
|
ΤΙ ΔΗΛΟΙ ΤΟΥΝΟΜΑ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ
|
Incipit |
|
Τί δηλοῖ τοὔνομα τῆς φιλοσοφίας
|
Incipit |
|
τί δηλοῦσιν ἐν τῇ γραφῇ ἐγκειμένων ὁ μὲν ἥλιος
|
Incipit |
|
Τί δηλοῦσιν ἡ γυνὴ καὶ οἱ βόες καὶ ἀγρός;
|
Incipit |
|
τί δηλοῦσιν τὰ δώδεκα ζώδια
|
Incipit |
|
Τί δήποτε δευτέραν
|
Incipit |
|
τί δήποτε δευτέραν γράφει πρὸς αὐτὸν ἐπίστολήν. εἶπεν ἐν τῆ πρώτη
|
Incipit |
|
Τί δήποτε δευτέραν γράφει πρὸς Τιμόθεον ἐπιστολήν; Εἶπεν ἐν τῇ πρώτῃ, «ἐλπίζω ἐλθεῖν πρὸς σὲ τάχιον.» Οὐκ ἠδυνήθη
|
Incipit |
|
τί δήποτε δευτέραν τίθησιν ἐπιστολὴν ζητεῖσθαι ἄξιον
|
Incipit |
|
Τί δήποτε δευτέραν τίθησιν ἐπιστολὴν ζητεῖσθαι ἄξιον. Ὅτι ἐν τῇ πρώτῃ ἀπελθεῖν
|
Incipit |
|
τί δήποτε δευτέραν τίθησιν ἐπιστόλην ζητῆσαι ἄξιον
|
Incipit |
|
ΤΙ ΔΗΠΟΤΕ ΕΦΕΣΙΟΙΣ ΜΕΝ ΕΠΙΣΤΕΛΛΩΝ
|
Incipit |
|
τι δήποτε καὶ ἄλλους ἔχων μαθητας ὁ Παῦλος
|
Incipit |
|
Τί δήποτε καὶ ἄλλους ἔχων μαθητὰς ὁ Παῦλος οἷον τὸν Σίλαν, τὸν Λουκᾶν καὶ ἑτέρους
|
Incipit |
|
ΤΙ ΔΗΠΟΤΕ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΑΝ ΕΠΙΣΤΕΛΛΕΙ
|
Incipit |
|
Τί δήποτε μὴ προτέταχε τῆς τῶν ὅλων δημιουργίας θεολογίαν ὁ συγγραφεύς
|
Incipit |
|
ΤΙ ΔΗΠΟΤΕ ΜΗ ΤΕΣΣΑΡΗΣ Η ΔΥΟ
|
Desinit |
|
τί δήποτε ὁ Παῦλος· καὶ ἄλλους ἐχων μαθητὰς· οἵον τὸν Σίλαν· τὸν Λουκᾶν· καὶ ἑτέρους· πρὸς Τιμόθεον μόνον· καὶ πρὸς Τῖτον. ὀνομαστὶ γράφει
|
Incipit |
|
Τί δήποτε ὁ Χὰμ ἔπαισιν
|
Incipit |
|
Τί δήποτε οὐδένα τῶν ἀξιοπίστων
|
Incipit |
|
Τί δήποτε οὐδένα τῶν ἀξιοπίστων καὶ μεγάλων
|
Incipit |
|
Τί δήποτε οὐδένα τῶν ἀξιοπίστων καὶ μεγάλων οὔτε εἵλκυσεν
|
Incipit |
|
ΤΙ ΔΗΠΟΤΕ ΟΥΤΕ ΠΛΕΙΟΝΑ ΟΥΤΕ ΕΛΑΤΤΟΝ
|
Incipit |
|
Τί δήποτε πείσαντος αὐτούς
|
Incipit |
|
Τί δήποτε πείσαντος αὐτούς
|
Incipit |
|
Τί δήποτε πείσαντος αὐτοὺς καὶ πάλιν
|
Incipit |
|
ΤΙ ΔΗΠΟΤΕ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ ΜΕΙΟΥΜΕΝΗΣ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ
|
Titulus initialis |
|
Τί δήποτε τὸν οὐρανὸν πρῶτον ἐποίησεν ὁ Θεός
|
Incipit |
|
τι δηποτε τοσουντων οντων μαθητων, δυο γραφουσι μονον
|
Incipit |
|
τι δηποτε τοσουτ(…) μαθητων
|
Incipit |
|
Τί δήποτε τοσούτων μαθητῶν ὄντων
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Τι δηποτε τοσουτων μαθητων οντων, δυο γραφουσιν μονον εκ των αποστολων
|
Incipit cuiusdam partis |
|
τι δηποτε τοσουτων οντων μαθητων δυο γραφουσι μονοι εκ των αποστολων
|
Incipit |
|
ΤΙ ΔΗΠΟΤΕ ΤΟΣΟΥΤΩΝ ΟΝΤΩΝ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ
|
Incipit |
|
Τι δηποτε τοσουτων οντων των μαθητων δυο γραφουσι μονον εκ των αποστολων και δυο εκ των τουτοις ακολουθων
|
Incipit |
|
Τι δηποτε τοσουτων οντων των μαθητων, δυο γραφουσιν
|
Incipit |
|
Τί δήποτε τῶν ἄλλων ἤχων ἀνὰ τριῶν ἐχόντων ἀντιφώνων
|
Incipit |
|
Τί δῆτα ἀζύμων θυσίαν οὐ προσαγόμεθα; διὰ τὸν Κύριον
|
Incipit |
|
Τί δῆτα θάπτεις, Ζωσιμᾶ, τῆς Μαρίας;
|
Incipit |
|
Τί δῆτα θάπτεις, Ζωσιμᾶ, τῆς Μαρίας;
|
Incipit |
|
Τί διαφέρει δεσμὸς συνδέσμου
|
Incipit |
|
ΤΙ ΔΙΑΦΕΡΕΙ ΕΙΔΩΛΟΝ ΚΑΙ ΒΡΕΤΑΣ
|
Incipit |
|
Τί διαφέρει τὸ ἀΐδιον τοῦ ἀθανάτου
|
Incipit |
|
Τί διαφέρει τόμος καὶ τμῆμα
|
Incipit |
|
Τί διαφέρει ψάμμος
|
Incipit |
|
Τί διαφέρει ψάμμος ἄμμου
|
Incipit |
|
ΤΙ ΔΟΚΗΣΕΙ ΠΕΡΙ ΤΟΙΣ ΤΕΡΑΤΟΠΟΙΟΙΣ ΑΝΔΡΑΣΙ ΔΟΚΗ ΜΟ ΤΟΥΤΟ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΑΓΑΘΩ ΣΥΝΕΠΟΝΤΑΙ
|
Incipit |
|
Τί δρᾷς, ποταμέ; ποῦ τὰ ρεῖθρα σου στρέφεις;
Οὐκ οἶδα τί δρῶ, πλὴν τὸν ἑστῶτα τρέμω.
Οὐχ’ εἷς γε μὴν ἕστηκεν.
Εἷς δέ με στρέφει·
ὁποῖος οὗτος, τὴν περιστερὰν σκόπει.
|
Textus |
|
Τί εἴπω ἢ τί λαλήσω, γλυκύτατε δέσποτα
|
Incipit |
|
Τί εἰσι τὰ ἑπτὰ ἐκδικούμενα τοῦ Κάϊν;
|
Incipit |
|
Τί εἰσι τὰ Ζ' ἐκδικούμενα τοῦ Κάϊν
|
Incipit |
|
Τί ἐντεῦθεν ἡμᾶς ἐκπαιδεύουσα
|
Incipit |
|
Τι ερμηνευεται αλληλουια και πως διαιρεται·
|
Titulus initialis |
|
ΤΙ ΕΡΜΗΝΕΥΕΤΑΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ: ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΛΕΓΕΤΑΙ, ΔΙΟΤΙ ΑΓΓΕΛΛΕΙ ΗΜΙΝ
|
Titulus initialis |
|
Τί ἐστι γράμμα ; Μέρος ἐλάχιστον φωνῆς ἀδιαίρετον
|
Incipit |
|
Τί ἐστὶ γραμματική; Γραμματικὴ ἐστὶ μέθοδος καὶ γινομένη περὶ τὸν προφορικὸν λόγον
|
Incipit |
|
Τί ἐστι γραμματική; λέξις διδάσκουσα ἡμᾶς τὰ νοούμενα
|
Incipit |
|
Τί ἐστι γυνή; γυνὴ ἀνδρὸς ναυάγιον
|
Incipit |
|
Τί ἐστι γυνή; Διαβόλου ἄγκιστρον
|
Incipit |
|
Τί ἐστι διαλεκτικῆς πραγματείας
|
Incipit |
|
Τί ἐστι διάφραγμα; Διάφραγμά ἐστι νευρῶδες
|
Incipit |
|
Τί ἐστι δρακόντιον...
|
Desinit |
|
Τί ἐστι ἑρμαφρόδιτος
|
Incipit |
|
ΤΙ ΕΣΤΙ ΘΕΟΣ ; ΑΝΑΡΧΟΣ ΑΡΧΗ ΑΙΔΙΟΣ ΟΥΣΙΑ
|
Incipit |
|
Τί ἐστι κανών; λόγος ἔντεχνος δηλωτικός
|
Incipit |
|
Τί ἐστι προγυμνάσματα; εἰσαγωγικὴ τριβὴ διὰ λόγων
|
Incipit |
|
ΤΙ ΕΣΤΙ ΠΡΟΣΩΔΙΑ ΠΟΙΑ ΤΑΣΙΣ ΕΓΓΡΑΜΜΑΤΟΥ ΦΩΝΗΣ
|
Incipit |
|
Τί ἐστι προσῳδία, ποιὰ τάσις ἐγγραμμάτου φωνῆς
|
Incipit |
|
Τί ἐστι προσῳδία, ποιὰ τάσις ἐγγραμμάτου φωνῆς
|
Incipit |
|
Τί ἐστι προσῳδία, ποιὰ τάσις ἐγγραμμάτου φωνῆς
|
Incipit |
|
Τί ἐστι προσῳδία, ποιὰ τάσις ἐγγραμμάτου φωνῆς
|
Incipit |
|
Τί ἐστι προσῳδία, ποιὰ τάσις ἐγγραμμάτου φωνῆς
|
Incipit |
|
Τί ἐστι προσῳδία, ποιὰ τάσις ἐγγραμμάτου φωνῆς
|
Incipit |
|
Τί ἐστι προσῳδία, ποιὰ τάσις ἐγγραμμάτου φωνῆς
|
Incipit |
|
Τί ἐστι προσῳδία, ποιὰ τάσις ἐγγραμμάτου φωνῆς
|
Incipit |
|
Τί ἐστι προσῳδία, ποιὰ τάσις ἐγγραμμάτου φωνῆς
|
Incipit |
|
Τί ἐστι προσῳδία, ποιὰ τάσις ἐγγραμμάτου φωνῆς ὑγιοῦς
|
Incipit |
|
Τί ἐστι προσῳδία; ποιητικὴ ἔκτασις τῆς τῶν γραμμάτων φωνῆς
|
Incipit |
|
Τί ἐστι προσῳδία; τάσις φωνῆς ὑγιοῦς τε καὶ ἐγγραμμάτου
|
Incipit |
|
τί ἐστι προσώδια. ποιὰ τάσις ἐγγραμμάτου φωνῆς
|
Incipit |
|
Τί ἐστι ῥαψωδία; Ποίημα ἐμπεριειληφός τινα ὑπόθεσιν
|
Incipit |
|
τί ἐστὶ ῥητορική; ῥητορική ἐστι τεχνικὴ δύναμις
|
Incipit |
|
Τί ἐστι ῥητορική; Ῥητορική ἐστὶ τεχνικὴ δύναμις λόγων πιθανῶν
|
Incipit |
|
Τί ἐστι ῥητορική; Ῥητορική ἐστὶ τεχνικὴ δύναμις λόγων πιθανῶν
|
Incipit |
|
Τί ἐστι ῥήτωρ; ἀνὴρ καλὸς τοῦ λέγειν δόκιμος
|
Incipit |
|
Τί ἐστι ῥήτωρ; ἀνὴρ καλὸς τοῦ λέγειν δόκιμος
|
Incipit |
|
Τί ἐστι στιγμή; διανοίας ἀπηρτισμένης σημείου
|
Incipit |
|
Τί ἐστι στιγμή; διανοίας ἀπηρτισμένης σημείου ἢ διάστημα σιωπῆς
|
Incipit |
|
Τί ἐστι στοιχεῖον; φωνῆς Ἑλληνίδος φθόγγος
|
Incipit |
|
Τί ἐστι τὸ "ἀλληλούϊα" καὶ πῶς διαιρεῖται
|
Incipit |
|
ΤΙ ΕΣΤΙ ΤΟ ΑΔΟΝΤΑ ΒΟΩΝΤΑ ΚΑΙ ΚΡΑΓΩΝΤΑ
|
Incipit |
|
Τί ἐστι τὸ εἰρημένον· Ἡ δικαιοσύνη σου ὡς ὄρη Θεοῦ
|
Incipit |
|
ΤΙ ΕΣΤΙ ΤΟ ΕΜΠΟΔΙΖΟΝ ΤΟΝ ΝΟΥΝ
|
Titulus initialis |
|
ΤΙ ΕΣΤΙ ΤΟ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΕΙΡΗΜΕΝΟΝ ΗΥΧΟΜΗΝ ΑΝΑΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΜΟΥ
|
Incipit |
|
Τί ἐστι ψαλτήριον καὶ τί ἐστι δεκάχορδον
|
Incipit |
|
Τί ἐστιν ἀγωγή; Ἀγωγή ἐστι δίκαιον τοῦ ἀπαιτεῖν ἐν δικαστηρίῳ
|
Incipit |
|
τί ἐστιν ἄνθρωπος; ἄνθρωπος λέγεται διὰ τὸ ἄνω θρεῖν
|
Incipit |
|
Τί ἐστιν ἄνθρωπος; ζῷον λογικόν, θνητόν, νοῦ καὶ ἐπιστήμης δεκτικόν
|
Incipit |
|
ΤΙ ΕΣΤΙΝ Η ΔΕ ΤΡΟΦΗ ΑΥΤΟΥ ΜΕΛΙ ΑΓΡΙΟΝ ΚΑΙ ΑΚΡΙΔΑΣ ΕΣΘΙΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Τι εστιν η σοφια οικοδομησασα εαυτη οικον
|
Incipit |
|
Τί ἐστιν ὁ δεῖνα· ἡ ἑκάστου ψυχή
|
Incipit |
|
Τί Θεὸς ἀΐδιος οὐσία
|
Incipit |
|
Τί θεός; ἀΐδιος οὐσία
|
Incipit |
|
τί ἴδιον στοχασμοῦ
|
Incipit |
|
ΤΙ ΙΔΙΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ
|
Titulus initialis |
|
τι ιδιον χριστιανου· Πιστις δι'αγαπης ενεργουμενη.
|
Incipit |
|
Τί καὶ τοῦτο ἐντεῦθεν ἡμᾶς ἐκπαιδεύουσα ὅτι κρεῖττον ἡμῖν ἐστιν ἡ ὁμόνοια καὶ ἡ εἰρήνη
|
Incipit |
|
ΤΙ ΚΑΤΕΧΕΙΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΘΑΠΕΡ ΝΕΚΥΝ
|
Incipit |
|
Τί λαλήσομεν τοῖς ἀγαπητοῖς ἡμῶν ἀδελφοῖς
|
Incipit |
|
Τί λέγει ὀνειδισμὸν τοῦ Χριστοῦ
|
Incipit |
|
Τί λέγεις, ὦ Ἰουδαῖε, πῶς ἐλήφθη ἡ πλευρὰ ἐκ τοῦ Ἀδάμ
|
Incipit |
|
τι ματην κοπτουσιν εαυτους οι την αληθειαν μη ηληθευκεναι διισχυριζομενοι.
|
Desinit |
|
τί με διώκεις [
|
Desinit |
|
Τί με κριτεῖς δεσμῶτα
|
Incipit |
|
Τί ὁ σταθμός, τί τὸ μέτρον καὶ ἀμφοτέρων διαφοραί; Ὁ σταθμὸς βάρει μετρούμενος κρίνεται
|
Incipit |
|
ΤΙ ΟΤΙ Η ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΙΔΑΧΗ ΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΚΟΣΜΟΥ
|
Incipit |
|
τί οὖν καὶ ἐν αὐτῷ ἤδη τῷ πλουτεῖν γενόμενοι
|
Incipit |
|
Τί οὖν, ὦ βέλτιστε;—διαλέξομαι γὰρ ὡς παρόντι τῷ
|
Incipit |
|
ΤΙ ΠΕΠΟΝΘΑΜΕΝ ΔΕΙΝΟΝ, ΕΙ ΜΗ ΤΑΧΑ ΤΟΥΤΟ ΛΥΠΗΡΟΝ
|
Incipit |
|
Τί ποιήσω ὁ ἄθλιος πάντων ἀνθρώπων; Κλαύσω ἐμαυτὸν ὡς ἔτι καιρὸς δεχθῆναι τὰ δάκρυα
|
Incipit |
|
Τί ποιήσωμεν, ἀδελφοί μοι, τότε ὅταν μηδεὶς ᾖ ὁ παρεστηκώς
|
Incipit |
|
Τί ποτ' ἂρ ὢ δείλαιος ἐγὼν ἐρέω, τί γ' ὅραμαι
|
Incipit |
|
Τί ποτε ἄρα χρὴ διανοεῖσθαι περὶ τῶν ὀφειλόντων μεγάλα καὶ ὑπὲρ μεγάλων
|
Incipit |
|
Τί ποτε διανοηθέντες οἱ ἀντίδικοι τοῦ μὲν πράγματος παρημελήκασι
|
Incipit |
|
Τί ποτε ταῦτα καὶ τίς ὁ κλόνος τῆς πόλεως; Μήποτε προσδοκωμένης ἁλώσεως τὰ γενόμενα;
|
Incipit |
|
τί πρᾶγμα εἶναι ἄνθρωπος ; ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς ἔδειξεν περισσότερον ἀπὸ ὅλους τούς ἀνθρώπους
|
Incipit |
|
ΤΙ ΠΡΟΣΗΛΘΕ ΑΔΕΛΦΕ ΠΡΟΣΠΙΠΤΩΝ ΤΩ ΑΓΙΩ ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΩ
|
Incipit |
|
Τί πρῶτον, τί δ’ ὕστατον, τί δὲ μεταξὺ τῶν ἐν τοῖς γράμμασι τῆς σῆς ἐνδοξότητος καλῶν καταλέξαιμι
|
Incipit |
|
ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Η ΚΑΘΑΡΑ ΣΙΝΔΩΝ Η ΥΦΑΠΛΟΥΜΕΝΗ ΤΗ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ ΔΩΡΩΝ ΔΙΑΚΟΝΙΑ
|
Incipit |
|
Τί σοι ἀνταποδώσω, μόνε Δέσποτα
|
Incipit |
|
Τί σοι ἀνταποδώσω, πολυπόθητε Κύριε
|
Incipit |
|
Τί σοι δοκεῖ; οὐχὶ πᾶν τὸ αὐθύπαρκτον
|
Incipit |
|
Τί σοι δοκεῖ; οὐχὶ πᾶν τὸ αὐθύπαρκτον
|
Incipit |
|
ΤΙ ΣΟΙ ΠΡΟΣΑΞΩ Η ΑΝΤΑΠΟΔΩΣΩ ΜΕΓΑΛΟΔΩΡΕ
|
Incipit |
|
Τί στενὴ καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν
|
Incipit |
|
Τί σὺ μάλα θυμὲ τῇ τροπᾷ τῇδ' ἀσχαλάᾳς ἄρτι
|
Incipit |
|
Τί συγκαλύπτεις, γῆ, κάραν τοῦ Προδρόμου;
|
Incipit |
|
Τί τὰ δύο δινάρια; ἡ παλαιὰ καὶ ἡ νέα διαθήκη.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ΤΙ ΤΑ Ζ' ΕΚΔΙΚΟΥΜΕΝΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΚΑΙΝ ΚΑΙ ΠΟΙΑΙ ΑΥΤΟΥ ΑΙ ΑΜΑΡΤΙΑΙ ;
|
Incipit |
|
Τί τὰ ἰδιώματα τῆς ἁγίας Τριάδος
|
Incipit |
|
Τί τερπνότερον καὶ τί ἡδύτερον τοῖς φιλοθέοις
|
Incipit |
|
Τί τὸ ἐκ σοῦ καὶ στηρώσεως τεχθῆναι τὸν Πρόδρομον
|
Incipit |
|
Τί τὸ τῆς ὀγδοῆς παρὰ τῷ προφήτῃ μυστήριον
|
Incipit |
|
Τί τὸ φρικῶδες τουτὶ καὶ ξένον τέρας
|
Incipit |
|
ΤΙ ΤΟΙΝΥΝ ΕΣΤΙ ΤΟ ΤΗΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΩΣ ΑΙΤΙΟΝ
|
Incipit |
|
ΤΙ ΤΟΝ ΤΟΣΟΥΤΟΝ ΑΝΔΡΙΚΩΤΑΤΟΙ ΧΡΟΝΟΝ
|
Incipit |
|
Τί τον τοσοῦτον, ἀνδρικώτατοι, χρόνον μένοντες εἴσω τῶν ὀπῶν ἀεννάως
|
Incipit |
|
Τί τοῦτο ; πολλὴ ἡ συνδρομή, πολλή ἡ συνέλευσις
|
Incipit |
|
Τί τοῦτο πέπονθας, θαυμασιώτατ' ἀνδρῶν; Ἀπαναινόμενος γὰρ τοὺς ἐπαίνους καὶ λέγων ἡμᾶς ἐκ τῆς φύσεως ὁμοῦ καὶ τῆς τέχνης
|
Incipit |
|
Τί τοῦτο σήμερον, ἀγαπητοί σπουδαίως ὁμοῦ τε καὶ ἀξίως συνήχθημεν
|
Incipit |
|
Τί τοῦτο σήμερον, ἀγαπητοί, σπουδαίως ὁμοῦ τε καὶ ἀξίως συνήχθημεν;
|
Incipit |
|
Τί τοῦτο τὸ παράδοξον, τί τὸ καινὸν καὶ ξένον
|
Incipit |
|
Τί τοῦτο, σύνταγμα ἱερόν, κλῆρος ἡγιασμένος, δῆμος ἔνθεος
|
Incipit |
|
Τί τοῦτο; εὐθὺς γὰρ εἰσδεδυκότα με τὸν ναόν
|
Incipit |
|
Τί τοῦτο; εὐθὺς γὰρ εἰσδεδυκότα με τὸν νεών
|
Incipit |
|
Τί τοῦτο; πολλὴ ἡ συνδρομή, πολλὴ ἡ συνέλευσις
|
Incipit |
|
τί τοῦτο; Σημεῖον ἀντιλεγόμενον ὁρῶ, μυστήριον ξένον καὶ παράδοξον βλέπω· ποιμένες
|
Incipit |
|
Τί τῶν σῶν οὐ καλόν, φιλάγαθε δέσποτα
|
Incipit |
|
Τί ὑμῖν δοκεῖ περί τοῦ Χριστοῦ ἐν πνεύματι Θεοῦ
|
Incipit |
|
Τί φησι Μωϋσῆς στηλιτεύων τοὺς Ἰουδαίους
|
Incipit |
|
Τί φησι Μωϋσῆς στηλιτεύων τοὺς Ἰουδαίους ὡς ἀφρόνας
|
Incipit |
|
Τί, ὅτι ὁ φιλόσοφος τὸν μὲν λάρδον ποθεῖς
|
Incipit |
|
τίθει δὲ ἐντὸς τῶν ὀφθαλμῶν περισσότερον
|
Desinit |
|
Τιθεὶς ὑπὸ τοὺς πόδας σου τὴν ἐπηρμένην δέρην
|
Desinit |
|
Τίθη τὰ ἔτη ἓξ τῆς τελευτῆς Ἀλεξάνδρου τοῦ κτίστου
|
Incipit |
|
τιθῶ δὲ σεπτοὺς τοὺς ἐμὲ κτησαμένους
|
Desinit |
|
τιμᾷ δὲ καὶ τὸν δίκαιον ὁμοῦ
|
Desinit |
|
τιμᾷ δὲ καὶ τὸν δίκαιον ὁμοῦ
|
Desinit |
|
τιμᾷ δὲ τὸν δίκαιον ὁμοῦ
|
Desinit |
|
Τιμᾷ μόναρχον Τιμόθεος Τριάδα,
|
Incipit |
|
Τιμᾶσθαι διὰ παντὸς τὴν ὑπερένδοξον καὶ ἀειπάρθενον θεοτόκον ἄξιόν τε ὁμοῦ καὶ πάσης εὐσεβείας ἐναργέστατον γνώρισμα
|
Incipit |
|
Τιμὴ ὡς φύλλα δένδρων
|
Incipit |
|
τιμιώτατε ἐν ἱερομονάχοις καὶ ἐμοὶ ἐν Κυρίῳ ποθεινότατε καὶ αἰδεσιμότατε πάτερ καὶ ἀδελφέ, τοῦ θεοῦ δέομαι
|
Incipit |
|
Τιμιώτατε ἐν ἱερομονάχοις κῦρ Ἰωακείμ ἐπειδὴ ἔλαθεν ἡμᾶς τοῦτο καὶ οὐκ ἐγράψαμεν ἐν τῷ προμεμφθέντι ὑμῖν πιτακίῳ
|
Incipit |
|
Τιμιώτατε ἠγαπημένε μοι ἐν Χριστῷ υἱέ, οὐδὲν ἔλλιπες δοκεῖ μοι ὡς ἔγραψας
|
Incipit |
|
Τιμιώτατε θεοσεβέστατε Χανδάκου κάστρου Κρήτης
|
Incipit |
|
ΤΙΜΙΩΤΑΤΕ ΜΟΙ ΔΕΣΠΟΤΑ ΓΙΝΩΣΚΕ ΟΤΙ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΥΝΟΙΚΕΣΙΟΥ
|
Incipit |
|
Τιμιώτατέ μοι δέσποτα, γίνωσκε ὅτι περὶ τοῦ συνοικεσίου
|
Incipit |
|
Τιμιώτατέ μοι δέσποτα, γίνωσκε ὅτι περὶ τοῦ συνοικεσίου
|
Incipit |
|
Τιμιώτατέ μοι δέσποτα, γίνωσκε ὅτι περὶ τοῦ συνοικεσίου
|
Incipit |
|
Τιμιώτατε πάτερ, αἱ τοῦ σώματος ἀρρωστίαι, πλείους δὴ τῶν συνήθων καὶ καλεπώτεραι
|
Incipit |
|
ΤΙΜΙΩΤΑΤΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΟΙ ΤΗΝ ΑΓΓΕΛΙΚΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΝ ΔΙΑΓΟΝΤΕΣ ΕΝ ΤΩ ΑΓΙΩ ΟΡΕΙ ΤΩ ΑΘΩ
|
Incipit |
|
ΤΙΜΙΩΤΑΤΟΙ ΜΟΥ ΔΕΣΠΟΤΑΙ, ΕΓΩ ΒΛΕΠΩΝ ΤΙΝΑ
|
Incipit |
|
ΤΙΜΙΩΤΑΤΟΙ ΜΟΥ ΔΕΣΠΟΤΑΙ, ΕΓΩ ΒΛΕΠΩΝ ΤΙΝΑ
|
Incipit |
|
ΤΙΜΙΩΤΑΤΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΟΙ ΤΗΝ ΑΓΓΕΛΙΚΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΝ ΔΙΑΓΟΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
Τιμιώτατοι, θεοσεβέστατοι πρωτοπάπες χανδιάκου Κρήτης
|
Incipit |
|
τιμιωτατω και καθηγουμενω της καθ' ημας θειας και [...] μονης σεβασμιοτατω και αιδεσιμω [...]
|
Textus |
|
Τιμόθεον τὸν Ἀθηναῖον, ἄνδρα ἔνδοξον
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Τιμόθεον. Ἐπεὶ οὖν ἐξ ἀπονοίας ἦσαν τὸν λαὸν διανειμάμενοι οἱ πλούσιοι καὶ οἱ φιλόσοφοι, τῆς ἀπονοίας διορθοῦται τὸ πάθος ἐν πρώτοις.
|
Desinit |
|
Τιμόθεος δὲ τὰς εὐθύνας ὑπέσχηκεν ἐπὶ Διοτίμου τοῦ μετὰ Καλλίστρατον, ὅτε καὶ
|
Desinit |
|
Τιμόθεος...ἐν αὐτῷ ξύλοις ἀνηρέθη ὁλοσώματος δὲ κεῖται ἐν Ἐφέσῳ
|
Desinit |
|
Τιμολέων ὁ Τιμοδήμου, Κορινθίων πολίτης, ἀνὴρ σοφὸς μὲν ἐπινοῆσαι
|
Incipit |
|
Τίμων ἐρῶν Ἀλκιβιάδου ἑαυτὸν προσαγγέλλει
|
Titulus initialis |
|
ΤΙΜΩΝ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ, ΣΥΛΟΥΑΝΟΣ ΤΕ, ΔΟΚΙΜΟΣ, ΕΥΔΟΚΙΜΟΣ ΕΝ ΒΙΩ ΜΕΓΑΣ
|
Desinit |
|
Τίμων ὁ μισάνθρωπος ἰδών ποτε ἐπὶ δένδρῳ
|
Incipit |
|
Τιμώτατε ἐν ἱερομονάχοις, καὶ ἐμοὶ ἐν Χριστῷ ποθεινότατε ἀδελφὲ κῦρ Ἀρσένιε εὔχομαι
|
Incipit |
|
Τίνα ἂν ἕτερον εἰς μέσον ἀγαγεῖν χρὴ περὶ ἐπιεικείας ἡμᾶς διαλέγεσθαι βουλομένους, ἀγαπητοί
|
Incipit |
|
Τίνα ἀπὸ τῆς κυ συλλαβῆς ἀρχόμενα διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφεται;
|
Incipit |
|
Τίνα ἀπὸ τοῦ αι ἀρχόμενα ἔχοντα ἐπαγόμενον τὸ γ διὰ τῆς αι διφθόγγου γράφονται;
|
Incipit |
|
τίνα δὲ ἰάσημα, τίνα δὲ ἀφευκτά
|
Desinit |
|
Τίνα δὲ λέγω ταῦτα
|
Incipit |
|
Τίνα δὲ ταῦτά ἐστιν, οἷον ὅτι ὁ Θεὸς ἄνθρωπος ἐγένετο
|
Incipit |
|
Τινα δε ταυτα εστιν; οιον οτι ο θεος ανθρωπος εγενετο
|
Incipit |
|
Τίνα δή τις, τίνα περὶ ἐμοῦ πρὸς τοὺς σοὺς ὁρισμοὺς ἀπιδὼν ἐξοίσει τὴν ψῆφον;
|
Incipit |
|
ΤΙΝΑ ΔΙΑΡΚΗ ΟΥΤʹ ΑΠΟΓΝΟΝΤΑΣ
|
Incipit |
|
ΤΙΝΑ ΔΙΕΛΕΧΘΗ ΜΟΙ
|
Incipit |
|
Τίνας ἂν εἴποι λόγους Ἀδὰμ τοῦ παραδείσου ἀπελαθείς
|
Titulus initialis |
|
Τίνας ἂν εἴποι λόγους Ἀνδρομάχη ἐπὶ Ἕκτορι;
|
Titulus initialis |
|
Τίνας ἂν εἴποι λόγους Ἀχιλλεὺς ἀφαιρούμενος τὴν Βρισηίδα;
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Τίνας ἂν εἴποι λόγους δειλὸς θεασάμενος πόλεμον ἐν τῇ ἰδίᾳ οἰκίᾳ γεγραμμένον;
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Τίνας ἂν εἴποι λόγους δειλὸς φιλάργυρος εὑρὼν χρύσεον ξίφος;
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ΤΙΝΑΣ ΑΝ ΕΙΠΟΙ ΛΟΓΟΥΣ ΕΛΕΝΗ ΜΕΝΕΛΑΟΥ ΚΑΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΟΝΟΜΑΧΟΥΝΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Τίνας ἂν εἴποι λόγους ζωγράφος γράφων τὸν Ἀπόλλωνα εἰς δάφνινον ξύλον τοῦ ξύλου μὴ δεχομένου τὰ χρώματα;
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Τίνας ἂν εἴποι λόγους ἡ Νιόβη κειμένων τῶν παίδων;
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Τίνας ἂν εἴποι λόγους Μενοικεὺς ὑπὲρ νίκης τῆς πατρίδος ἑαυτὸν ἀποσφάξαι βουλόμενος;
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Τίνας ἂν εἴποι λόγους Μήδεια γαμοῦντος ἑτέραν Ἰάσονος;
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Τίνας ἂν εἴποι λόγους Μήδεια μέλλουσα ἀποσφάττειν τοὺς ἑαυτῆς παῖδας;
|
Titulus initialis |
|
Τίνας ἂν εἴποι λόγους ὁ Ἀαρών, ὅτε τοῦ Μωϋσέως ἐν τῷ ὄρει χρονίσαντος παρεχώρησε τοῖς Ἰουδαίοις ὑπ´ ἐκείνων ἀναγκασθεὶς καὶ ἐμοσχοποίησαν
|
Titulus initialis |
|
Τίνας ἂν εἴποι λόγους Ὀδυσσεὺς ἐν τῷ τοῦ Κύκλωπος σπηλαίῳ καταληφθείς;
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Τίνας ἂν εἴποι λόγους Ὀδυσσεὺς πρὸς τὸν Κύκλωπα ὁρῶν τοὺς ἑταίρους ἐσθίοντα;
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Τίνας ἂν εἴποι λόγους Ὀδυσσεὺς τοὺς μνηστῆρας ἀνελών;
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Τίνας, ὦ Μίνως, ἐνθάδε ἥκειν ὁρῶ
|
Incipit |
|
τινὲς (μερικαὶ) μαρτυρίαι κατὰ Ἰουδαίων παρὰ τῆς θείας γραφῆς
|
Titulus initialis |
|
Τινὲς βούλονται λέγειν ὅτι κυρίως οὐκ ἀπέδωκεν ὁρισμόν
|
Incipit |
|
τινες δε ουτως ωρισαντο, ευαγγελιον εστι, λογος περιεχων απαγγελιαν πραγματων, ευφραινοντων τον ακουοντα, η λογος περιεχων αγαθου παρουσιαν.
|
Textus |
|
ΤΙΝΕΣ ΔΕ ΤΩΝ ΓΕΩΡΓΩΝ
|
Incipit |
|
τίνες δέ φασι μὴ εἶναι τὰς καθάρσεις χρηστάς
|
Desinit |
|
Τινὲς διαβάλλουσι τὰς Ἰωάννου ἐπιστολάς, μὴ τοῦ ἠγαπημένου θεολόγου λέγοντες εἶναι ταύτας ἀλλ’ ἄλλου τινὸς Ἰωάννου, εὐλαβοῦς μέντοι καὶ τούτου καὶ τοῦ τῶν χριστιανῶν συστήματος πρεσβυτέρας. Τεκμηριοῦται δὲ
|
Incipit |
|
Τίνες εἰσὶν οὓς ἡ ἐν Χαλκηδόνι σύνοδος ὡς ὀρθοδόξους Χριστιανούς
|
Titulus initialis |
|
Τινὲς ἐνστάσεις Λατίνων κατὰ Γραικῶν περὶ τῆς μορφῆς τοῦ μυστηρίου τῆς εὐχαριστίας, πότε δηλαδὴ μεταβάλλεται ὁ ἄρτος καὶ ὁ οἶνος εἰς σῶμα καὶ αἷμα Χριστοῦ, καὶ ἀπόκρισις Γραικῶν κατὰ Λατίνων
|
Titulus initialis |
|
Τινὲς ἐξ ἰδίας προαιρέσεως ἀπέκυψαν
|
Incipit |
|
τίνες ἐξηῦρον καταρχὰς τὰς τέχνας Εὐκλείδης γεωμετρίας
|
Incipit |
|
Τίνες ἐφεῦραν τὰς τέχνας; Εὐκλίδης γεωμετρίαν
|
Incipit |
|
Τινὲς με παρεκάλεσαν λόγον διηγηθῆναι | Ἐγὼ δέομαι ὑμῖν τὴν ἀκοὴν ἐκθῆναι
|
Incipit |
|
Τινὲς μὲν ἰδιαζόντως τὴν κενοδοξίαν παρὰ τὴν ὑπερηφανίαν φιλοῦσιν ὁρίζειν
|
Incipit |
|
ΤΙΝΙ ΔΕ ΑΛΛΩ
|
Incipit |
|
Τινος ενεκεν ειπων· οτι εσται εν τη καρδια της γης τρεις ημερας
|
Incipit |
|
Τίνος ἕνεκεν ὁ Ἀβραὰμ πλουτεῖ, ὁ δὲ Ἰακὼβ ἄρτον ἐδεῖτο
|
Incipit |
|
Τινος χαριν ιδων ο κυριος τους οχλους.
|
Incipit |
|
Τίπτε με ἀμφαφάᾳς πολυδαίδαλον, ὦ ξένε, πέτρον;
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Τίπτε τὸ «μῆνιν ἄειδε θεὰ» περικεύθεαι, ἄναξ;
|
Incipit |
|
Τίς ἄν με πρὸς ὕψος τῶν Ἰησοῦ μυστηρίων ἀναγάγοι καὶ τὰ ἐκείνῳ σήμερον δείξει τελούμενα
|
Incipit |
|
τίς ἄξιος καὶ καλότυχος νὰ καταβῇ εἰς τὸ Γιάφα καὶ εὐθυδρομήσας ἔμπροσθεν ἡμέρας μίας δρόμον
|
Incipit |
|
Τίς ἄρ' οὐχὶ θαυμάσειεν τὸ τοῦ Κυδίου ζωγράφου τεχνούργημα
|
Incipit |
|
Τίς ἄρα ἐστὶ τῆς κατὰ νόμον οὕτω πολυειδοῦς προσαγωγῆς ὁ λόγος
|
Incipit |
|
Τίς βίος; ποία ζωή; ἢ ἐκ τάφου πηδήσας
|
Incipit |
|
Τίς γὰρ εἰπὼν ἐκπορεύεσθαι τὸ Πνεῦμα διὰ τοῦ Πατρός
|
Incipit |
|
Τίς δ' ἂν εἴη θύρα μυστικῶς
|
Incipit |
|
τίς δ’ οὐχὶ πολυχρόνιον τὸ κράτος εὔξαιτό σου;
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Τίς δύναται, ἀδελφοί, νὰ διηγηθεῖ τὰ μεγάλα
|
Incipit |
|
ΤΙΣ ΔΩΗ ΤΗ ΚΕΙΡΑΛΗ ΜΟΥ
|
Incipit |
|
Τίς δώσει μοι πτέρυγας
|
Incipit |
|
Τίς δώσει μοι πτέρυγας ὡσεὶ περιστερᾶς, καὶ καταπαύσομαι πετασθεὶς πρὸς τοὺς πανταχοῦ γῆς ὀρθοδόξους
|
Incipit |
|
Τίς δώσει τῇ κεφαλῇ μου ὕδωρ καὶ τοῖς ὀφθαλμοῖς
|
Incipit |
|
Τίς δώσει τῇ κεφαλῇ μου ὕδωρ, καὶ τοῖς ὀφθαλμοῖς
|
Incipit |
|
Τίς δώσει τῇ κεφαλῇ μου ὕδωρ, καὶ τοῖς ὀφθαλμοῖς μου πηγὴν δακρύων; Ἐπιδαψιλευέτω μοι τὸ τοῦ λόγου προοίμιον
|
Incipit |
|
Τίς εἶ ὁ τὴν πενίαν ἡμῖν ὀνειδίζων
|
Incipit |
|
Τίς εἶδε κῆπον ἀρετῶν; ἐλθέτω νῦν, ἰδέτω
|
Incipit cuiusdam partis |
|
τίς εἶδε κῆπον ἀρετῶν; ἐλθέτω νῦν, ἰδέτω
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Τίς εἰμὶ καὶ τίνων, ἱερέ μου καὶ θειότατε δέσποτα, ἵνα σοι καὶ μνήμης καὶ προσρητικῶν ἀξιωθῶ συλλαβῶν;
|
Incipit |
|
Τίς ἐκλαλήσει τὰς ἐμὰς βδελυγμίας
|
Incipit |
|
Τίς ἔπαινος ἐν τοῖς ἀζύμοις; καὶ διὰ τί προσέταξεν ὁ Θεὸς
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Τίς ἐστιν εἰ ὁ ὀφθαλμός σου σκανδαλίζει
|
Incipit |
|
ΤΙΣ ΕΣΤΙΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ Ο ΠΟΙΗΣΑΣ ΤΟ ΔΕΙΠΝΟΝ
|
Incipit |
|
ΤΙΣ ΕΣΤΙΝ Ο ΕΝ ΤΗ ΠΟΛΕΙ ΤΟ ΚΕΡΑΜΙΟΝ ΒΑΣΤΑΖΟΝ ΤΟΥ ΥΔΑΤΟΣ
|
Incipit |
|
Τίς ἡ ἀληθὴς ἀγάπη, καὶ τίς ὁ ἔχων αὐτήν; Τοῦ ἁγίου Μαξίμου, πρῶτον· Ἀγάπη ἐστὶ διάθεσις ψυχῆς ἀγαθὴ.
|
Incipit |
|
τίς ἡ δύναμις αὐτῆς
|
Desinit |
|
Τίς ἡ δύναμις τοῦ βαπτίσματος
|
Incipit |
|
Τίς ἡ δύναμις τοῦ ψαλμοῦ
|
Incipit |
|
Τίς ἡ δύναμις τοῦ ψαλμοῦ
|
Incipit |
|
Τίς ἡ δύναμις τοῦ ψαλμοῦ τὰ ἐχόμενα δείκνυσι περὶ γὰρ εὐζωΐας
|
Incipit |
|
ΤΙΣ Η ΚΕΛΕΥΣΙΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΧΗ ΠΡΟΣ ΗΜΑΣ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
|
Incipit |
|
Τίς ἡ παλινωδία αὕτη; τί τὸ παλίνστροφον
|
Incipit |
|
ΤΙΣ Η ΤΟΥ ΑΔΑΜ ΠΑΡΑΒΑΣΙΣ
|
Incipit |
|
ΤΙΣ Η ΤΟΥ ΕΚΠΟΡΕΥΕΣΘΑΙ ΔΥΝΑΜΙΣ ; ΟΤΙ ΔΙΤΤΗ Η ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΕΚΠΟΡΕΥΣΙΣ
|
Titulus initialis |
|
Τίς ἡ χρεία καὶ τίς ἡ δύναμίς ἐστι τοῦ
|
Incipit |
|
Τίς καὶ τὸ ὕδωρ τὸ ἐν τῇ κολυμβήθρᾳ ἐμβαλλόμενον
|
Incipit |
|
Τίς λαλήσει τὰς δυναστείας ... Τίς τὸ ἄπλετον καὶ ἀχανὲς τῆς αὐτοῦ ἀγαθότητος διηγἠσεται πέλαγος
|
Incipit |
|
Τίς λαλήσει τὰς δυναστείας σου, χρίστε βασιλεῦ
|
Incipit |
|
Τίς λαλήσει τὰς δυναστείας τοῦ Θεοῦ ἢ τίς ἀναγγελεῖ
|
Incipit |
|
Τίς λαλήσει τὰς δυναστείας τοῦ Κυρίου, ἀκουστὰς ποιήσει πάσας τὰς αἰνέσεις αὐτοῦ
|
Incipit |
|
Τίς λαλήσει τὰς δυναστείας... καὶ γὰρ ὄντως μέγας ὁ Θεός
|
Incipit |
|
Τίς μ' ὀλοοῖς ἀχέεσσι διαμπερὲς ἄρ' ὀιζύος
|
Incipit |
|
Τίς μὲν ὁ σκοπὸς τῆς παρούσης ἀκροστιχίδος
|
Incipit |
|
Τίς μέντοι ὁ τῆς παρούσης πραγματείας σκοπός, καὶ διὰ τί φωναὶ λέγονται
|
Incipit |
|
Τίς νοῦς, παρθένε δέσποινα Θεοτόκε, τίς λόγος, ποῖα φύσις, ὁποῖον στόμα
|
Incipit |
|
Τίς ὁ ἄνθρωπος; ὁ Ἀδάμ
|
Incipit |
|
Τίς ὁ ἄνθρωπος; ὁ Ἀδάμ
|
Incipit |
|
Τίς ὁ ἄνθρωπος; ὁ Ἀδάμ· τίς Ἱερουσαλήμ
|
Incipit |
|
Τις ο ανθρωπος. ο Αδαμ, Τις Ιερουσαλημ
|
Incipit |
|
Τίς ὁ κριτὴς ὁ ἔν τινι πόλει καὶ τίς ἡ χῆρα ἡ προσερχομένη αὐτῶ ἐκδικηθῆναι ἐκ τοῦ ἀντιδίκου αὐτῆς;
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΤΙΣ Ο ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΙΣ ΤΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ
|
Incipit |
|
τίς ὁ νοητὸς παράδεισος καὶ τίνα τὰ ἐν αὐτῷ φυτὰ
|
Titulus initialis |
|
Τίς ὀ σκοπὸς τῆς ὅλης πραγματείας; Σκοπὸν ἔχομεν ἐν τῷ παρόντι συγγράμματι περί τῆς τῶν πυρετῶν διαφορᾶς σύντομον ἐκθέσθαι παράδοσιν
|
Incipit |
|
Τίς ὁ σκοπὸς τῷ Θεῷ τῆς πρώτης τοῦ ἀνθρώπου πλάσεως καὶ τῆς δευτέρας ἀναπλάσεως διὰ τοῦ Υἱοῦ αὐτοῦ
|
Titulus initialis |
|
Τίς ὁ φαιδρὸς σύλλογος
|
Incipit |
|
Τίς ὁ φωστὴρ ὁ δᾳδουχῶν καὶ τὴν παροῦσαν νύκτα
|
Incipit |
|
τίς οὐκ ἂν ἐπαινέση τὸ τῶν δισμυρίων μαρτύρων
|
Incipit |
|
Τίς οὐκ οἶδε τὴν Νικομήδους ὅπως μὲν θέσεώς τε καὶ μεγέθους
|
Incipit |
|
Τίς ποτ' ἄρα τὰς τοῦ Κυρίου δυναστείας
|
Incipit |
|
Τίς ποτε τῶν πατέρων πάνυ φροντίζων καὶ δεχόμενος συνεχῶς πληροφορίαν τοῦ θεοῦ εἰς ὃ παρεκάλει αὐτόν
|
Incipit |
|
Τίς συγγενὴς ὢν κατὰ σάρκα τοῦ ἁγίου Θεοδώρου
|
Incipit |
|
Τίς τάδ' ἔγραψεν; Σωφρόνιος. Πόθεν; Ἐκ Φοινίκης
|
Incipit |
|
ΤΙΣ ΤΙΝΟΣ ΚΑΙ ΤΙ ΠΡΑΓΜΑ ΚΑΙ ΙΝΑ ΤΙ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΙ
|
Incipit |
|
ΤΙΣ ΤΟΥΣ ΑΡΑΧΝΑΣ ΛΕΠΤΟΔΑΧΤΥΛΟΥΣ ΠΛΑΣΑΣ
|
Incipit |
|
Τίς τῶν ἁγίων γερόντων μέγας καὶ δωρατικός
|
Incipit |
|
Τις τῶν ἁγίων πατέρων ἅγιος καὶ διορατικὸς ὦν, παρεκάλει τὸν Θεὸν λέγων· Κύριε, ἀξίωσόν με τὸν ἁμαρτωλὸν
|
Incipit |
|
Τὶς τῶν ἁγίων πατέρων μέγας καὶ διορατικὸς ὑπερβὰς
|
Incipit |
|
ΤΙΣ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΕΓΡΑΨΑΙ ΤΑΥΤΑ
|
Incipit |
|
Τὶς τῶν γερόντων διηγήσατο ἡμῖν, Θεόδωρος ὀνόματι, Αἰλιώτης τὸ γένος
|
Incipit |
|
Τὶς τῶν πνευματικῶν ἁγίων πατέρων Σίλας ὀνόματι, Ἄραψ τῷ γένει ... διηγήσατο
|
Incipit |
|
Τίς, ὦ θεοί, στρατόπεδον ἀπέδειξε τὴν ἐμὴν οἰκίαν;
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Τίςδώσει λαβίδι προφητικῇ διεστομῶσθαι καὶ τῷ ἄνθρακι τὰ χείλη καθήρασθαι
|
Incipit |
|
Τισὶ μὲν δικανικὸς δοκεῖ εἶναι
|
Incipit |
|
Τισὶ μὲν δοκεῖ δικανικός
|
Incipit |
|
Τισὶ μὲν δοκεῖ δικανικὸς εἶναι ὁ μετὰ χεῖρας λόγος
|
Incipit |
|
Τισὶ μὲν δοκεῖ δικανικὸς εἶναι ὁ μετὰ χεῖρας λόγος
|
Incipit |
|
Τισὶ μὲν δοκεῖ δικανικὸς εἶναι ὁ μετὰ χεῖρας λόγος
|
Incipit |
|
Τίτανος ὀπτή, τὸν Γεώργιον δέχου
|
Incipit |
|
Τίτλος Αʹ. Συλλογιστικὴ ἀπόδειξις, ὅτι εἴς ἐστι Θεός, καὶ ὅτι καὶ Λόγον ἔχει ὁμοούσιον ἑαυτῷ, καὶ Πνεῦμα ὁμοίως, ἅπερ εἰσὶν ὁ Υἱὸς καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκ τοῦ κατηχητικοῦ λόγου τοῦ Νύσσης.
|
Titulus initialis |
|
Τμηθέντα λίθον, ὃν κατεῖδες ἐξ ὄρους
|
Incipit |
|
Τὸ "ἀδέτω" μελῳδείτω σοι, ὦ δέσποινα
|
Incipit |
|
Τὸ "Κύριος" ὄνομα δηλωτικόν ἐστι τῆς Θεότητος
|
Incipit |
|
Τὸ "ταῦτα ἐπειδὴ μείζονος ἐδεῖτο βοηθήματος, μείζονος καὶ τυγχάνει" τοιοῦτον ἔχει τὸν ἐγκείμενον νοῦν
|
Incipit |
|
τὸ α μόριον, ποτὲ μὲν δηλοῖ
|
Incipit |
|
Τὸ α΄ μόριον ποτὲ μὲν δηλοῖ στέρησιν
|
Incipit |
|
τὸ α' πρὸ τοῦ β' ψιλοῦται. ἄβυδος, ἄβυσσος
|
Incipit |
|
ΤΟ ΑΓΑΘΟΝ ΕΙΣ ΤΕΤΤΑΡΑ ΜΕΡΗ ΔΙΑΡΕΙΤΑΙ
|
Incipit |
|
τὸ ἀγαπᾶν ἀλλήλους· ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστὶ καὶ ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καὶ ὁ Θεὸς ἐν αὐτῷ· ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΤΟ ΑΔΙΑΛΥΤΟΝ ΑΣΥΝΘΕΤΟΝ
|
Incipit |
|
τὸ αἰώνιον ἐκεῖνο καὶ οὐράνιον Πάσχα δωρήσεται
|
Desinit |
|
ΤΟ ΑΛΛΕΛΟΥΙΑ ΒΟΑ ΔΑΒΙΔ ΚΑΙ ΛΕΓΕΙ Ο ΘΕΟΣ
|
Incipit |
|
Τὸ ἂν ὅτε ἕνι παραπληρωματικὸς σύνδεσμος
|
Incipit |
|
Τὸ ἀνδρόγυνον νὰ μὴ δὲν εὑρίσ...
|
Incipit |
|
Τὸ ἄνευ λογισμοῦ καὶ ἡδονῆς ὑγρασίαν γενέσθαι
|
Incipit |
|
Τὸ ἀνήρ, πόσα σημαίνει; δ´· τὸν φύσει, τὸν γήμαντα καὶ τὸν ἀνδρὸς ἔχοντα ἡλικίαν
|
Incipit |
|
Τὸ ἀντισπαστικὸν δὲ μέτρον ἐστίν
|
Incipit |
|
ΤΟ ΑΠΟ ΓΗΣ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΑΙ ΟΥΤΩΣ ΕΣΤΙΝ
|
Desinit |
|
Τὸ ἀργύριον ἔχει δηνάρια ρ´
|
Incipit |
|
τὸ ἀρχαῖον τοῦ διαβόλου (ἡ γυνὴ ὑπολέλειπτο Voicu)
|
Incipit |
|
τὸ ἀσεβὲς δόγμα
|
Incipit |
|
Τὸ ἀσπάζεσθαι καὶ τὸ φιλεῖν ποτε μὲν δηλοῦσι
|
Incipit |
|
ΤΟ ΑΤΡΙΧΟΝ ΤΩΝ ΜΗΡΩΝ ΤΟ ΓΕΩΔΕΣ ΤΟΥ ΣΠΕΡΜΑΤΟΣ
|
Desinit |
|
Τὸ βασιλέως μὴ φυλάττειν μυστήριον ἐπισφαλὲς καὶ ἐπώδυνον
|
Incipit |
|
Τὸ βασιλικῆς κατατολμᾶν ἀνατάξεως βασιλικῆς ἔδει φωνῆς καὶ πολὺ τὸ λογικὸν ἐχούσης
|
Incipit |
|
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΝ ΣΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΕΔΕΞΑΜΗΝ ΘΕΣΠΕΣΙΕ
|
Incipit |
|
Τὸ βιβλίον τῶν στάσεων παραδίδωσι ὁ Ἑρμογένης
|
Incipit |
|
τὸ βορβορῶδες δὲ ὄζον, θανάτου σημεῖον ἴσθι
|
Desinit |
|
τὸ βορβορῶδες καὶ ὄζον σημεῖον ἴσθι θάνατον
|
Desinit |
|
το γαρ δη λεγειν οτι, του κατα τον ανθρωπον
|
Incipit |
|
τὸ γὰρ θέρος ἐγγὺς καὶ τὸ πῦρ τὸν γεωργὸν τῶν ἀκανθῶν ἐκδέχεται
|
Desinit |
|
τὸ γὰρ λίαν λελυπῆσθαι τῇ ἀποφάσει δεδήλωκεν
|
Desinit |
|
Τὸ γεγονὸς πρᾶγμα ἐν ταῖς ἡμέραις ἡμῶν ἔδοξεν τῷ Θεῷ
|
Incipit |
|
Τὸ γενόμενον (σημεῖον, μᾶλλον δὲ) θαῦμα ἐν ταῖς ἡμέραις ἡμῶν ἔδοξεν ἐμοὶ τῷ ἁμαρτωλῷ
|
Incipit |
|
Τὸ γένος διαιρεῖται εἰς εἴδη
|
Incipit |
|
Τὸ γένος εἰς εἴδη διαιρεῖται οἷον τὸ ζῶον ἢ λογικὸν ἢ ἄλογον
|
Incipit |
|
Τὸ γλαφυρὸν καὶ διάτορον
|
Incipit |
|
Τὸ γράμμα τῆς ὑμετέρας μεγαλοπρεπείας δεξαμένος
|
Incipit |
|
Τὸ γράμμα τῆς ὑμετέρας μεγαλοπρεπείας δεξαμένος
|
Incipit |
|
Τὸ γράμμα, ὀβόλους β´· ἡ δραχμή, γράμματα γ´
|
Incipit |
|
ΤΟ Δ'ΥΠΟΛΕΙΠΟΝ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΣΥΝΑΓΕΙΝ ΚΑΘΑΠΕΡ
|
Desinit |
|
τὸ δ’ ἄλλο μέτρον εἰς τὸ μέλλον ἀρκέσει
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ΤΟ ΔΑΙΜΟΝΙΟΝ ΤΟΝ ΥΠΗΡΕΤΝΝ ΤΗΣ ΗΡΑΣ
|
Desinit |
|
Τὸ δὲ [...]
|
Incipit |
|
Τὸ δὲ ἀλληλούϊα κατὰ τὴν ἑβραϊκήν
|
Incipit |
|
Τὸ δὲ ἀμὴν καθ' Ἑβραῖδα διάλεκτον
|
Incipit |
|
Τὸ δὲ ἀναγκάζεσθαί τινά, μὴ παρόντος ἱερέως τὴν κοικωνίαν τῇ ἰδίᾳ χειρὶ λαμβάνειν μηδαμῶς εἶναι βαρύ;
|
Incipit |
|
Το δε αναγκαζεσθαι τινα. μη παροντος ιερεως
|
Incipit |
|
Τὸ δὲ ἀνάθεμα ἑρμηνεύεται οὕτως
|
Incipit |
|
ΤΟ ΔΕ ΑΝΑΚΡΕΟΝΤΕΙΟΝ ΕΠΙΔΕΧΕΤΑΙ ΑΝΑΠΑΙΣΤΟΝ
|
Incipit |
|
Τὸ δὲ αὐξάνεσθαι καὶ τρέφεσθαι φυσικῶς
|
Incipit |
|
τὸ δὲ ἄχυρον κατακαύσει πυρὶ ἀσβέστῳ. Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
|
τὸ δὲ βλαβερὸν ὡς ἀκάνθας ἐκτρέπου
|
Desinit |
|
τὸ δέ γε πάλιν κλητικόν, τοῦτο ἀεὶ περίσπα
|
Desinit |
|
Τὸ δὲ δυσῶδες οὖρον σήψιν δηλοῖ καὶ τῆς φύσεως νέκροσιν· καὶ περὶ μὲν τούτου ἡ κατὰ τὰ εἰρημένα
|
Desinit |
|
Τὸ δὲ ἔαρ φιλῶ τε πλέον ἢ τὰς ἄλλας ὥρας
|
Incipit |
|
ΤΟ ΔΕ ΕΙΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΝ ΜΗ ΑΝΑΛΩΣΑΙ ΒΛΑΒΕΡΟΝ
|
Desinit |
|
Το δε εκ των ανωθεν υφαντος, ουχ απλως προσκειται, αλλ' οι μεν, αλληγοριαν φασι δι' αυτου δηλουσθαι
|
Incipit |
|
Τὸ δὲ ἐκεῖνο, φίλτατε
|
Incipit |
|
Τὸ δὲ ἐλεγειακὸν μέτρον συνίσταται τοῦτον τὸν τρόπον
|
Incipit |
|
Τὸ δὲ ἐξερεύγομαι ψαλμικόν ἐστιν
|
Incipit |
|
Τὸ δὲ ἐξερεύγομαι ψαλμικόν ἐστιν
|
Incipit |
|
Τὸ δὲ ἐπαπορεῖν τῇ λατινικῇ δόξῃ καὶ αὐτοὶ λύσεις μεμηχάνηνται σκοπεῖν, πολλοῖς τε ἄλλοις γεγονέναι ἔργον, καὶ ἡμῖν ἴσως ποτὲ γενήσεται.
|
Desinit |
|
Τὸ δὲ ἐρεύγομαι ψαλμικόν ἐστιν
|
Incipit |
|
Τὸ δὲ ἐρεύγομαι ψαλμικόν ἐστιν, οὗ ἡ ἑρμηνεία καὶ ὁ σκοπός
|
Incipit |
|
τὸ δὲ έτερον ἐν ὧ καὶ πέπονθεν.
|
Desinit |
|
Το δε ετερον εν ω και πεπονθεν.
|
Desinit |
|
ΤΟ ΔΕ ΕΤΕΡΟΝ ΚΤΙΣΤΟΝ ΗΓΟΥΝ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΣ ΑΥΤΟΥ
|
Desinit |
|
τὸ δὲ ἕτερον, ἐν ᾧ καὶ πέπονθε· καὶ ταῦτα μὲν, ἡ περιοχὴ τοῦ βιβλίου.
|
Desinit |
|
Τὸ δὲ εὔχομαι, εἰ μὲν ἀντὶ τοῦ ὑπεισχνοῦμαι
|
Incipit |
|
Τὸ δὲ ἔχειν κατὰ πλείους τρόπους λέγεται
|
Incipit |
|
Τὸ δὲ ἑῷον μέρος καὶ τὸ ἑσπέφιον
|
Incipit |
|
ΤΟ ΔΕ Η ΦΙΛ[ΟΣΟΦΟΝ]
|
Desinit |
|
ΤΟ ΔΕ ΗΡΩΙΚΟΝ ΜΕΤΡΟΝ ΕΞ ΒΑΣΕΙΣ ΕΧΕΙ
|
Incipit |
|
ΤΟ ΔΕ ΗΡΩΙΚΟΝ ΜΕΤΡΟΝ ΕΞ ΒΑΣΕΙΣ ΕΧΕΙ
|
Incipit |
|
Τὸ δὲ ἡρωϊκὸν μέτρον ἓξ βάσεις ἔχει
|
Incipit |
|
τὸ δὲ ἰαμβικὸν μέτρον δέχεται πόδας ἕξ
|
Incipit |
|
το δε Ιησους ονομα ουκ εστιν ελληνικον.
|
Incipit |
|
Τὸ δὲ Ἰησοῦς ὄνομα οὐκ ἐστιν ἑλληνικόν·
|
Incipit |
|
Το δε Ιησους ονομα, ουκ εστιν ελληνικον
|
Incipit |
|
Το δε Ιησους ονομα, ουκ εστιν ελληνικον,
|
Incipit |
|
τὸ δὲ Ἰησοῦς ὄνομα, οὐκ ἔστιν ἑλληνικὸν.
|
Incipit |
|
το δε Ιησους ονομα, ουκ εστιν ελληνικον·
|
Incipit |
|
το δε Ιησους ονομα. ουκ εστιν ελληνικον·
|
Incipit |
|
το δε Ιησους ονομα· ουκ εστιν ελληνικον
|
Incipit |
|
Τὸ δὲ ἰωνικὸν μέτρον διαιρεῖται
|
Incipit |
|
Τὸ δὲ κατὰ Ἰωάννην ἅγιον εὐαγγέλιον, ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λόγος καὶ ὁ λόγος ἧν πρὸς τὸν θεὸν καὶ θεὸς ἧν ὁ λόγος· συνεγράφη ὑπ' αὐτοῦ τοῦ Ἰωάννου, ὅτε ἦν ἐν ἐξορίᾳ ἐν Πατμῷ τῇ νήσῳ ὑπὸ Τραιάνου τοῦ βασιλέως, καὶ ἐξεδόθη ἐν Ἐφέσῳ, διὰ Γαίου τοῦ ξενοδόχου τῶν ἀποστόλων.
|
Textus |
|
το δε κατα Ιωαννην αγιον ευαγγελιον, εν αρχη ην ο λογος, και ο λογος ην προς τον θεον και θεος ην ο λογος. συνεγραφη υπ' αυτου του Ιωαννου οτε ην εν εξορια, εν Πατμῳ τῃ νῃσω (!), υπο Τραιανου του βασιλεως, και εξεδοθη εν Εφεσω, δια Γαιου του ξενοδοχου, των αποστολων.
|
Textus |
|
Το δε κατα Ιωαννην αγιον ευαγγελιον, εν αρχη ην ο λογος· και ο λογος ην προς τον θεον, και θεος ην ο λογος· συνεγραφη υπ’ αυτου του Ιωαννου· οτε ην εν εξοριᾳ εν Πατμῳ τη νησῳ υπο Τραιανου του βασιλεως· και εξεδοθη εν Εφεσω· δια Γαιου του ξενοδοχου των αποστολων.
|
Textus |
|
Το δε κατα Ιωαννην αγιον ευαγγελιον· εν αρχῃ ην ο λογος· και ο λογος ην προς τον θεον· και θεος ην ο λογος, συνεγραφη υπ’ αυτου του Ιωαννου· οτε ην εν εξορια εν Πατμῳ τη νησω, υπο Δομιτιανου του βασιλεως· και εξεδοθη εν Εφεσω, δια Γαιου του ξενοδοχου, των αποστολων.
|
Textus |
|
Το δε κατα Ιωαννην αγιον ευαγγελιον· εν αρχη ην ο λογος· και ο λογος ην προς τον θεον· και θεος ην ο λογος, συνεγραφη υπ’ αυτου του Ιωαννου· οτε ην εν εξορια, εν Πατμω τη νησω υπο Τραιανου του βασιλεως· και εξεδοθη εν Εφεσω, δια Γαιου του ξενοδοχου των αποστολων.
|
Textus |
|
Το δε κατα Λουκαν ευαγγελιον, επιτρεψαντος του αγιου Πετρου, εγραφη εις ομοιωμα λεοντος.
|
Textus |
|
ΤΟ ΔΕ ΚΙΝΝΑΜΩΜΟΝ
|
Incipit |
|
ΤΟ ΔΕ ΜΕΛΑΝ ΚΑΙ ΥΠΟΞΑΝΘΟΝ ΠΑΧΥΤΗΤΑ ΤΩΝ ΝΕΦΡΩΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ
|
Desinit |
|
ΤΟ ΔΕ ΜΕΛΑΝ ΚΑΙ ΥΠΟΞΑΝΘΟΝ ΠΑΧΥΤΗΤΑ ΤΩΝ ΝΕΦΩΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ
|
Desinit |
|
ΤΟ ΔΕ ΜΕΛΑΝ ΥΠΟΞΑΝΘΟΝ ΝΕΥΡΑ ΠΑΣΧΟΝΤΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ
|
Desinit |
|
ΤΟ ΔΕ ΜΕΛΑΝ ΥΠΟΞΑΝΘΟΝ ΠΑΣΧΕΙ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ
|
Desinit |
|
ΤΟ ΔΕ ΜΕΛΑΝ ΥΠΟΞΑΝΘΟΝ ΠΑΣΧΕΙΝ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ
|
Desinit |
|
το δε οιδας, αν τον τουτεστιν (vid.) αποδεχομαι· τω γαρ μωυση λεγει· οιδα σε περι παντας.
|
Textus |
|
το δε ομοιον αετω, την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
το δε ομοιον αετω, την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
το δε ομοιον αετω, την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
το δε ομοιον αετω, την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει.
|
Desinit |
|
το δε ομοιον αετῳ, την επιφοιτησιν του αγιου πνευματος εμφανιζει. τελος
|
Desinit |
|
Τὸ δὲ ὄνομα τοῦ ἀποστάτου ἀντιχρίστου
|
Incipit |
|
ΤΟ ΔΕ ΟΥΛΟΝ ΦΗΣΙ ΚΑΙ ΟΛΙΓΟΤΡΙΧΟΝ ΕΠΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΟΙΚΕΙΟΤΕΡΟΝ
|
Desinit |
|
τὸ δὲ ποιεῖν ὑπερηφανίαν
|
Desinit |
|
Τὸ δὲ Πολυξένης πάθος τεθέαται μὲν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
τὸ δὲ Σάββατόν ἐστι τῶν ἀζύμων
|
Desinit |
|
τὸ δὲ σινᾶ ὄρος κεῖται πρὸς μεσημβρίαν
|
Incipit |
|
τὸ δὲ σὸν ἐπὶ τούτῳ καὶ τοῖς ἄλλοις εἴη τε καὶ γένοιτο θέλημα, ὅτι ...
|
Desinit |
|
ΤΟ ΔΕ ΣΠΕΡΜΑ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΞΗΡΑΝΤΙΚΟΝ ΑΔΗΚΤΩΣ
|
Desinit |
|
Τὸ δὲ στάδιον...τὸ δὲ μίλιον
|
Incipit |
|
το δε στομα σου ειναι παντοτε σιγουν· και το καθολου μη λαλει, εως καιρου του δεοντος· ινα ουτως ευρης ελεος παρα κυριου· ω η δοξα εις τους αιωνας αμην.
|
Desinit |
|
τὸ δὲ στόμα σου σιγᾶν πάντοτε ὅπως οὕτως ποιῶν εὕρῃς ἔλεος παρὰ Κυρίου τοῦ Θεοῦ, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
το δε σωμα
|
Desinit |
|
Τὸ δὲ τὰ αὐτὰ περὶ τῶν αὐτῶν ἀεί
|
Incipit |
|
Τὸ δὲ τῆς Στυγὸς ὕδωρ
|
Incipit |
|
Τὸ δὲ τῆς ὑποστάσεως νόημα
|
Incipit |
|
Τὸ δὲ τῆς ὑποστάσεως νόημα
|
Incipit |
|
Τὸ δὲ τοῦ χαμαιλέοντος τὸ αἷμα
|
Titulus initialis |
|
Τὸ δὲ τῶν ἀστέρων δωδεκατημόριον
|
Incipit |
|
ΤΟ ΔΕ ΤΩΝ ΕΠΙΘΥΜΙΩΝ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΑΙΩΝΟΣ ΕΦΙΕΝΑΙ ΑΝΟΙΑ
|
Desinit |
|
ΤΟ ΔΕ ΥΠΟΛΟΙΠΟΝ ΑΝΑΓΙΝΩΣΚΕΤΑΙ ΤΟ Μ ΕΝ ΤΟΙΣ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΑΙΣ
|
Desinit |
|
Τὸ δὲ φημὶ ἀεὶ πρὸς μέλλοντα
|
Incipit |
|
ΤΟ ΔΕ ΧΡΙΟΜΕΝΟΝ Ο ΥΙΟΣ Ο ΣΑΡΚΩΘΕΙΣ ΤΟ ΧΡΙΣΜΑ ΔΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ
|
Desinit |
|
τὸ δὲ ψυχρὸν ἀκρατέστατον τῇ κύστει
|
Desinit |
|
ΤΟ ΔΕΓΕ ΔΩΡΟΝ ΗΤΟΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑΝ ΗΝ ΤΕΛΟΥΜΕΝ ΜΥΣΤΙΚΩΣ
|
Incipit |
|
Τὸ δεῖπνον ἁβρὸν δ’ ἐτίμων ὁ δεσπότης,
φίλοι προσηνεῖς, οὐ φθορᾶς πλήρης πόσις,
ἀλλ’ ἀμβροσία· τὸ γὰρ αἷμα δεσπότου
καὶ σὰρξ μερισμός, ἡ τροφή τε καὶ πόσις.
Σύνδειπνον αὐχεῖς, ὦ μοναχέ, τὸν λόγον,
σύστελλε χεῖρα τοῖς παρατεθειμένοις,
μήπως ἀνέδην, ἠμμένος τοῦ τρυβλίου,
καὶ Χριστὸν αὐτὸν ἐμπολήσῃς αὐτίκα.
Γρηγόριός σοι προσβοᾷ Ῥακενδύτης,
μονῆς προεστώς, εὐτελῆς Θεοῦ θύτης.
|
Textus |
|
ΤΟ ΔΕΝΔΡΟΝ ΕΝ ΜΕΣΩ ΚΕΙΜΕΝΟΝ ΕΙΣ Ο ΗΠΑΤΗΣΕΝ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΩΣ
|
Incipit |
|
τὸ δένδρον ἡ πεπερὶς εἴκασται
|
Incipit |
|
Τὸ δένδρον ἡ πέπερις εἴκασται τῷ παρ' Ἕλλησιν ἄγνω
|
Incipit |
|
ΤΟ ΔΕΝΔΡΟΝ ΤΗΣ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗΣ
|
Titulus initialis |
|
τὸ δεύτερον μεθεῖσθον
|
Desinit |
|
ΤΟ ΔΙΑ ΔΑΦΝΩΝ ... ΜΕΤΑΞΥ ΠΕΡΙΤΟΝΑΙΟΥ ΚΑΙ ΕΝΤΕΡΩΝ
|
Desinit |
|
Τὸ διάδημα ἀράχνης πάσης ἐστιν εὐτελέστερος
|
Desinit |
|
Τὸ διακαὲς μεῖζον τοῦ πρός σε
|
Incipit |
|
Τὸ διακομισθὲν ὑμέτερον γράμμα δοῦλοι Χριστοῦ
|
Incipit |
|
Τὸ δίδραχμον τοῦτο περὶ οὗ νῦν πρόκειται λέγειν
|
Incipit |
|
Τὸ διῆκον ἀπὸ τῆς κυρτῆς
|
Incipit |
|
Τὸ διῆκον ἀπὸ τῆς κυρτῆς
|
Incipit |
|
τὸ διηνεκῶς ἐπιβουλεύεσθαι
|
Desinit |
|
τὸ διθεΐτας ἡμᾶς τὸν κακόφρονα Βαρλαὰμ λέγειν
|
Incipit |
|
Τὸ διθεΐτας ἡμᾶς, τὸν κακόφρονα
|
Incipit |
|
Τὸ διπλοῦν ρρ τρισσῶς εὑρίσκεται
|
Incipit |
|
Τὸ δισάκιν τὸ σχισμένον
|
Incipit |
|
Τὸ δισσάκιν τὸ ἐσπασμένον καὶ τὸ κάγκελον τὸ μαῦρον/ ἡ χαλκὴ πόλις ἀπωθεῖ· τὸν κοντὸν, κυρτὸν δὲ μάλλον/ καὶ στρογγύλον δεξαμένη κράτος παρίθι μέτριως./ τοῦτο γὰρ τριπλαῖ δυάδες σὺν μοναπλῇ κρατούσῃ/ συγκυπτούσης τῆς ἑβδόμης τοὺς ὑψηλοτέρους δρόμους,/ τοὺς Κομνηνοὺς καὶ τοὺς Φράγγους, εἰς τὸν πόντον ἀπελάσαι·/ τούτων οὕτω γινομένων παναθλίων σῶν αἱμάτων/ ταῖς πλημμύραις ἅπαν (?) ἤδη κέχρανται σοὶ τὸ πεδίον,/ ἀλλ’ ὁ πένης, ὁ βοώπης, ὁ νεκρὸς, ὁ πατριώτης/ ἀπὸ νότου τῆς θαλάσσης εὐτελῶς προσομιλήσας/ βασιλίδα τὴν κυρίαν ἀπέδειξε τὴν τοῦ κόσμου.
|
Textus |
|
Τὸ δός μοι λύτρωσιν ὕδατος καὶ λύτρωσιν μετεώρων
|
Incipit |
|
ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΟΥΤΟ ΤΗΝ ΤΑΦΗΝ ΠΟΛΥΔΩΡΟΥ
|
Incipit |
|
Τὸ δρέπανον, ὃ τεθέαται Ζαχαρίας πετόμενον
|
Incipit |
|
Τὸ δριμὺ διὰ τὴν σῆψιν
|
Incipit |
|
Τὸ δυεῖν διαφορεῖται
|
Incipit |
|
ΤΟ ΔΥΝΑΜΕΙ. ΑΛΛ'ΟΤΙ ΕΝΕΡΓΕΙΤΑΙ
|
Desinit |
|
Τὸ δυσχερὲς τοῦ ζητήματος καὶ αὐτόθεν
|
Introductio |
|
τὸ δωρεὰν ἐλάβετε, δωρεὰν δότε
|
Desinit |
|
Τὸ ε´ τῶν ἀριθμῶν δασύνεται
|
Incipit |
|
Τὸ ἔαρ φιλοῦσιν ὡς ἥδιστον αἱ ᾠδικώταται ὄρνιθες, φιλοῦσι δὲ καὶ αἱ μέλισσαι, αἱ μὲν τὸ θερέττισμα συνεχῶς ᾄδουσαι καὶ περιλαλοῦσαι τὰ ἄλση
|
Incipit |
|
τὸ ἑαυτοῦ. Ἐτίμησε τὸ πλάσμα... ὁ Χριστὸς δοξάζεται· αὐτοῦ...
|
Desinit |
|
τὸ ἑαυτοῦ. Ἐτίμησε τὸ πλάσμα... ὁ Χριστὸς δοξάζεται· αὐτῷ...
|
Desinit |
|
τὸ ἑαυτοῦ. Ἐτίμησε τὸ πλάσμα… ὁ Χριστὸς δοξάζεται· αὐτῷ…
|
Desinit |
|
τὸ ἔγραψε μετὰ τριάντα δύο χρόνους τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως
|
Desinit |
|
Το εδωκεν ανθρωπινοτερον.
|
Incipit |
|
ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΤΙ ΗΘΟΣ ΑΥΤΗΣ ΗΝ ΣΕΜΝΟΝ
|
Incipit |
|
τὸ εἶδος τοῦ ἁγιασμοῦ τοῦ ἄρτου εἶναι
|
Incipit |
|
Τὸ εἶδος τῶν χοῶν
|
Titulus initialis |
|
τὸ εἰκὸς ἐδίδου χρησαμένους τῷ λόγῳ
|
Desinit cuiusdam partis |
|
το εις διαφορους ωρας και διαφορα προσωπα και διαφορους οπτασιας, καθ' εκαστον ευαγγελιστων παριστασθαι.
|
Desinit |
|
Τὸ εἰς τῶν δώδεκα μέγα πρὸς τὴν ἔνδειξιν
|
Incipit |
|
Τὸ ἔμφυτόν μοι ἐκ παιδόθεν γαληνὸν καὶ φιλάνθρωπον
|
Incipit |
|
Τὸ ἐν ἀρχῇ αἰτεῖσθαί ἐστιν ὅταν δείκνυταί τι δι' ἑαυτοῦ πεφυκός
|
Incipit |
|
τὸ ἐν Κόλχοις φυλασσόμενον οὐκ ἦν δέρας
|
Incipit |
|
Τὸ ἐνύπνιον δὲ ἡμῖν ἐνδείκνυται διάθεσιν τοῦ σώματος
|
Incipit |
|
ΤΟ ΕΞΑΓΟΝΟΣΧΗΜΑ ΑΓΑΘΟΝ ΕΣΙ ΟΙΟΝ ΔΙΔΥΜΟΙΣ
|
Incipit |
|
τὀ ἔξω διαπνοῆς
|
Desinit |
|
ΤΟ ΕΠΑΘΛΟΝ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΡΙΤΟΥ ΑΥΤΩ Η ΔΟΞΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
Τὸ ἐπὶ πᾶσιν ἀψευδὲς τοῦ Σωτῆρος δίδωσι κἀμοὶ νῦν προοιμιαζομένῳ εἰπεῖν· Καλῶς ἐν Εὐαγγελίοις ὁ Κύριος ἔφη· Ἐρευνᾶτε τὰς Γραφάς.
|
Incipit |
|
τὸ ἐπὶ τοῖς κακοῖς πένθος καταλείψαντες, ἐπὶ τὸ τῆς μυσταγωγίας φέγγος ἀναδράμωμεν ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
τὸ ἐπὶ τοῖς κακοῖς πένθος καταλείψαντες, ἐπὶ τὸ τῆς μυσταγωγίας φέγγος ἀναδράμωμεν ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
το ετος απο του Αδαμου ͵ϛχλϛʹ
|
Textus |
|
Τὸ ἔτος τοῦτο, ἀπὸ βορὰν· ψυχινὸν· ὁ δὲ χειμῶν ψυχρὸς καὶ συνεχῆς σφοδρῶς.
|
Incipit |
|
το ευαγγελιον, το δε ετερον, εν ω και πεπονθεν.
|
Desinit |
|
Τὸ εὐσεβὲς καὶ ὀρθόδοξον
|
Incipit |
|
Τὸ ἐφούδ· ἑλληνικῆ διπλοίδι
|
Incipit |
|
ΤΟ ΕΧΕΙΝ ΤΗΝ ΜΕΙΖΟΝΑ ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΚΑΘΟΛΟΥ, ΤΗΝ ΔΕ ΚΑΤΑΦΑΤΙΚΗΝ
|
Incipit |
|
Τὸ ζῷον οὐδενὶ ἀριθμῷ
|
Incipit |
|
Τὸ ζῳοποιόν, τὸ συναϊδίως ἐκ τοῦ θεοῦ καὶ Πατρὸς ἐκπορευόμενον
|
Incipit |
|
τὸ ἡμιάμβειον δέχεται πόδας τρεῖς
|
Incipit |
|
Τὸ ἡρωϊκὸν ἔχει πόδας ἕξ
|
Incipit |
|
Τὸ ἡρωϊκὸν ἔχει πόδας στ´
|
Incipit |
|
Τὸ ἡρωϊκὸν ἔχει πόδας στ´
|
Incipit |
|
τὸ ἡρωικὸν μέτρον δέχεται δάκτυλον
|
Incipit |
|
τὸ ἡρωικὸν μέτρον δέχεται πόδας ἕξ
|
Incipit |
|
Τὸ ἡρωϊκὸν μέτρον ᾧ μάλιστα Ἡσίοδος καὶ Ὅμηρος χρᾶται
|
Incipit |
|
τὸ θεῖον καὶ κοινωφελὲς ὁ μέγας Παῦλος τῆς πίστεως ἐνδεικνύμενος
|
Incipit |
|
Τὸ θεῖον Πνεῦμα τὸ ἅγιον τὸ πᾶσαν διαιροῦν
|
Incipit |
|
το θειον συμβολον της ορθοδοξου πιστεως εκτεθεν παρα των εν Νικαια συνοδω, αγιων πατερων.
|
Titulus initialis |
|
ΤΟ ΘΕΙΟΝ ΥΔΩΡ ΠΡΩΤΟΝ
|
Incipit |
|
Τὸ θερμὸν καὶ διάπυρον τοῦ ζήλου
|
Incipit |
|
τὸ Θεῷ δοκοῦν, ἵνα εἰς δόξαν Θεοῦ ζήσωμεν, καὶ καταξιωθῶμεν τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν, χάριτι...
|
Desinit |
|
Τὸ ἰαμβικὸν δέχεται κατὰ μὲν τὰς περιττὰς χώρας
|
Incipit |
|
Τὸ ἰαμβικὸν μέτρον πόδας ἐπιδέχεται
|
Incipit |
|
Τὸ ἰαμβικὸν μέτρον δέχεται πόδας
|
Incipit |
|
Τὸ ἰαμβικὸν μέτρον δέχεται πόδας ἕξ
|
Incipit |
|
Τὸ ἰαμβικὸν μέτρον δέχεται κατὰ μὲν τὰς περιττὰς χώρας
|
Incipit |
|
Τὸ ἰαμβικὸν μέτρον δέχεται κατὰ μὲν τὰς περιττὰς χώρας
|
Incipit |
|
ΤΟ ΙΑΜΒΙΚΟΝ ΜΕΤΡΟΝ ΔΕΧΕΤΑΙ ΜΕΝ ΚΑΤΑ ΤΑΣ ΠΕΡΙΤΤΑΣ ΧΩΡΑΣ
|
Incipit |
|
Τὸ ἰαμβικὸν μέτρον ἔχει πόδας ἕξ
|
Incipit |
|
Τὸ ἰαμβικὸν μέτρον κατὰ μὲν τὸν πρῶτον πόδα
|
Incipit |
|
τὸ ἰαμβικὸν μέτρον πόδας ἐπιδέχεται
|
Incipit |
|
Τὸ ἰαμβικὸν μέτρον, ὃ τοῖς νεωτέροις ἐστὶ χρήσιμον, ἐπιδέχεται πόδας ἕξ
|
Incipit |
|
το ιερον και αγιον ευαγγελιον τουτο [εδοθη παρ’ εμου] τω ευλαβεστατω υιω μου μοναχω και διακονω Θεοδοτω. και οφειλει εχειν τουτο ανενοχλητως ως ιδιον αυτου εις [...] δια τουτο [...] επεσημηναμην τοδε τοις οικειοχει[ροις] (οικειοχειροις) γραμμασι μηνι οκτωβριω [ινδικτιωνος ιαʹ].
|
Textus |
|
Το ιερον και αγιον τουτο ευαγγελιον, εδωρηθη εμοι τω αδελφω Πετρω της ταξεως των αδελφων των ελαχιστων των παρ’ Ιταλοις μινορων καλουμενων, ελεω θεου αρχιεπισκοπω της μητροπολεως της Λιγυστικης Μεδιολανου, επισκοπω Νοβαριας τηνικαυτα οντι, παρα της υψηλοτατης και λαμπροτατης δεσποινης Ρωμαιων και αυγουστης, Μαριας. της μετονομασθεισης Μακαριας. Οτε μετα του υιου αυτης του υψηλοτατου και λαμπροτατου βασιλεως Ρωμαιων κυρου Ιωαννου του Παλαιολογου, ηλθεν εις Τικινιον της Λιγυστικης· αρχοντος τηνικαυτα και ηγεμονευοντος Λιγυων του λαμπροτατου δουκος Μεδιολανου, κυρου Iωαννου Γαλεαζ. κομητος Παπιας οντος· Ετει απο Χριστου, χιλιοστω τριακοστω ενενηκοστω δευτερω.
|
Textus |
|
Τὸ ἴσον τοῦ εὑρεθέντος κατὰ τὸ αφπ' ἔτος ἀπὸ Χριστοῦ εἰς χώραν Ἄκυλαν ἐκομίσθη δὲ τὸ παρὸν καὶ ἐνεφανίσθη ἐν Κωνσταντίνου πόλει τὸ α' ἐπὶ τῶν ἡμέρων τοῦ παναγιωτάτου καὶ λογιωτάτου οἰκουμενικοῦ πατριάρχου κυρίου Ἱερεμίου κατὰ τὸ ζπθ' ἐν μηνὶ ἀπριλλίῳ κ' ἰνδικτιῶνος θ'
|
Titulus initialis |
|
Τὸ ἰωνικὸν μέτρον διαιρεῖται εἰς δύο· εἰς τὰ ἀπὸ μείζονος ἰωνικόν
|
Incipit |
|
ΤΟ ΚΑΛΟΝ ΜΗΛΟΝ ΕΣΘΙΟΜΕΝΟΝ ΚΑΙ ΗΔΥ ΕΣΤΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΟΥ ΖΩΗΣ ΑΙΤΙΟΝ
|
Incipit |
|
ΤΟ ΚΑΛΟΝ ΜΗΛΟΝ ΕΣΘΙΟΜΕΝΟΝ ΚΑΙ ΗΔΥ ΕΣΤΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΟΥ ΖΩΗΣ ΑΙΤΙΟΝ
|
Incipit |
|
Τὸ κατ' εἶδος τῆς δωδεκαπλήγου τῆς ἐν τῇ Αἰγύπτῳ
|
Incipit |
|
τὸ κατὰ δύναμιν οὐκ ἀπόβλητον τὸ [
|
Desinit |
|
το κατα Ιωαννην αγιον ευαγγελιον εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θεον και θεος ην ο λογος συνεγραφη υπ' αυτου του Ιωαννου οτε ην εν εξορια. εν Πατμῳ τῃ νησῳ υπο Τραιανου του βασιλεως, και εξεδοθη εν Εφεσῳ, δια Γαιου του ξενοδοχου των αποστολων μετα λβʹ χρονους της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Ιωαννην αγιον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβ΄ της του Χριστου αναληψεως, στιχοις ͵βτ΄.
|
Textus |
|
Το κατα Ιωαννην αγιον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβʹ της Χριστου αναληψεως:
|
Textus |
|
Το κατα Ιωαννην αγιον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους τριακοντα δυο της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Ιωαννην αγιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ’ αυτου εν Πατμῳ τῃ νησω μετα χρονους λβʹ της του κυριου και θεου και σωτηρος ημων αναληψεως· επι Δομετιανου βασιλεως Ρωμαιων· υιου Εσπασιανου.
|
Textus |
|
Το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους [τρι]ακοντα (τριακοντα) δυο της του Χριστου αναλη[ψε]ως (αναληψεως).
|
Textus |
|
το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους κ´ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
τὸ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγέλιον ἐξεδόθη μετα χρόνους λβ´ τῆς τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβʹ της του Χριστου αναληψεως
|
Textus |
|
τὸ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγέλιον ἐξεδόθη μετὰ χρόνους λβʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβʹ της του Χριστου αναληψεως. στιχοι ͵β[τ]ʹ.
|
Textus |
|
το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβʹ της Χριστου αναληψεως
|
Textus |
|
το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβʹ του Χριστου αναληψεως. στιχοι ͵βπʹ.
|
Textus |
|
Τὸ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγέλιον ἐξεδόθη· μετὰ χρόνου (χρόνους) λβʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
Τὸ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγέλιον, ἐξεδόθη μετὰ χρόνους λβʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως. στίχοι ͵βτʹ.
|
Textus |
|
Το κατα Ιωαννην ευαγγελιον, εξεδοθη μετα χρονους λβʹ τους του Χριστου αναληψεως, εν Πατμος τη νησω. στιχοι βτʹ.
|
Textus |
|
Το κατα Ιωαννην ευαγγελιον, συνεγραφη υπ’ αυτου του Ιωαννου. οτε ην εν εξορια εν Πατμω τη νησω υπο Τραιανου του βασιλεως· μετα χρονους τριακονταδυο της Χριστου αναληψεως· και εξεδοθη εν Εφεσω, δια Γαιου του ξενοδοχου των αποστολων.
|
Textus |
|
Το κατα Ιωαννην ευαγγελιον, συνεγραφη υπ’ αυτου του Ιωαννου· οτε ην εν εξορια εν Πατμω τη νησω υπο Τραιανου του βασιλεως. μετα χρονους τριακονταδυο της Χριστου αναληψεως· Και εξεδοθη εν Εφεσω, δια Γαιου του ξενοδοχου των αποστολων.
|
Textus |
|
το κατα Ιωαννην ευαγγελιον· εξεδοθη μετα χρονους λβʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Ιωαννην ευαγγελιον· εξεδοθη μετα χρονους τριακοντα δυο· της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Ιωαννην ευαγγελιον· επι χρονοις Τραιανου του βασιλεως· απεικαζεται δε τω αετω· αντιτυπον των χερουβιμ.
|
Textus |
|
το κατα Ιωαννου ευαγγελιου εγραφη δια Προχωρου μαθητου αυτου εν Πατμω τη νησω· μετα ετη λʹ της του Χριστου ἀναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον εγραφη μετα την (?) αναληψιν (?) του κυριου και θεου και σωτηρος ημων Ιησου Χριστου· τη ελληνιδι διαλεκτῳ μετα ετη ιεʹ· και επεδοθη Θεοφιλῳ τῳ φωνητῃ (?) αυτου και τοις πιστοις· εν τῃ μεγαλοπολει Αντιοχεια. μαθητης υπαρχων (?) του αγιου αποστολου Παυλου· ιατρος δε την τεχνην των (?) ψυχων (?) μαλλον, υπερ του σωματος· ο αυτος δε γραφει, και τας Πραξεις των αγιων αποστολων· αναγινωσκετε (αναγινωσκεται?) δε το αγιον αυτου (?) ευαγγελιον απο τας κγʹ του σεπτεβρι (σεπτεμβριου) μηνος, μεχρι της αποκρεου (?).
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον επιγεγραπται· επειδη Λουκας
|
Incipit |
|
το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον και των αγιων αποστολων αι πραξεις, υπηγορευθησαν υπο Πετρου και Παυλου των αποστολων, επειδηπερ πολλοι επεχειρησαν, Λουκας δε ο ιατρος συνεγραψε και εκηρυξε και εκοιμηθη εν Θηβαις, ων ετων ογδοηκοντα τεσσαρων συνεγραφη δε μετα ιεʹ χρονους της Χριστου αναληψεως. εν Θηβαις ταις εν τῃ Ευβοιᾳ.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον και των αγιων αποστολων αι πραξεις, υπηγορευθησαν υπο Πετρου και Παυλου των αποστολων, επειδηπερ πολλοι επεχειρησαν· Λουκας δε ο ιατρος συνεγραψεν και εκηρυξε και εκοιμηθη εν Θηβαις ετων πδʹ.
|
Textus |
|
Τὸ κατὰ Λουκᾶν ἅγιον εὐαγγέλιον καὶ τῶν ἁγίων ἀποστόλων αἱ πράξεις, ὑπηγορεύθησαν ὑπὸ Πέτρου καὶ Παύλου τῶν ἀποστόλων· ἐπειδήπερ πολλοὶ ἐπεχείρησαν· Λουκᾶς δὲ ὁ ἰατρός, συνέγραψε καὶ ἐκήρυξε καὶ ἐκοιμήθη ἐν Θηβαῖς, ἐτῶν ὀγδοήκοντα τεσσάρων.
|
Textus |
|
τὸ κατὰ Λουκᾶν ἅγιον εὐαγγελιον συνεγράφη μετὰ δεκαπεντε (ιεʹ) χρονους τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον, εγραφη εν Ρωμη υπ' αυτου, επιτρεψαντος αυτον, του αγιου αποστολου και κορυφαιου Παυλου, εν ομοιωματι λεοντος, εξεδοθη δε, μετα χρονους πεντεκαιδεκα της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον, και των αγιων αποστολων αι Πραξεις, υπηγορευθησαν υπο Πετρου και Παυλου των αποστολων, επειδηπερ πολλοι επεχειρησαν, Λουκας δε ο ιατρος, συνεγραψε και εκηρυξε, και εκοιμηθη εν Θηβαις, ετων πδʹ.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον· και των αγιων αποστολων αι πραξεις, υπηγορευθησαν υπο Πετρου και Παυλου των αποστολων, επειδηπερ πολλοι επεχειρησαν· Λουκας δε ο ιατρος συνεγραψε και εκηρυξε, και εκοιμηθη εν Θηβαις, ετων πδʹ.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν αγιον ευαγγελιον· και των αγιων αποστολων αι πραξεις· υπηγορευθησαν υπο Πετρου και Παυλου των αποστολοων· επειδηπερ πολλοι επεχειρησαν. Λουκας δε ο ιατρος· συνεγραψε και εκηρυξε και εκοιμηθη εν Θηβαις, ετων ογδοηκοντα τεσσαρων.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον εγραφη ελληνιστι εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην, μετα ιεʹ ετη της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵βχοζʹ, κεφαλαια τμθʹ.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον εγραφη ερμηνιστ (pro ελληνιστι ?) εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην μετα ιε΄ ετη της αναληψεως του κυριου.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον εγραφη προς τινα Θεοφιλον συγκλητικον και αρχοντα· το γαρ κρατιστος, επι των αρχοντων και ηγεμονων· εγραφη μετα την Χριστου αναληψιν εν ετι ιεʹ εν τη Αντιοχεια· εστι δε το ομοιωμα του τοιουτου ευαγγελιου μοσχος· αρχομενον απο της ιερατειας του Ζαχαριου· μοσχος δε ην ο τοτε θυομενος υπερ αφεσεως των αμαρτιων του λαου· διοτι αγγελει ημιν πραγμα· ευ καλως εχοντα· τουτεστιν αγαθα, υιοθεσιαν, ανοδον, δικαιοσυνην εις ουρανους, και αφεσιν αμαρτιων.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον εγραφη, ελληνιστι εις Αλεξανδρειαν την μεγαλην μετα ιεʹ ετη, της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵γωγʹ, στιχους ͵βψνʹ.
|
Textus |
|
τὸ κατὰ Λουκᾶν εὐαγγέλιον ἐξεδόθη μετὰ χρόνους ιε´ της τοῦ κυρίου καὶ θεοῦ ἡμῶν ἀναλήψεως
|
Textus |
|
το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιε΄ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιε΄ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιε΄ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιε΄, της του Χριστου αναληψεως, δια στιχων ͵βω΄
|
Textus |
|
τὸ κατὰ Λουκᾶν εὐαγγέλιον ἐξεδόθη μετὰ χρόνους ιεʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της Χριστου αναληψεως
|
Textus |
|
το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της Χριστου αναληψεως· εξεδοθη δε προς Θεοφιλον αρχιεπισκοπον Αντιοχειας· προς ον και αι Πραξεις.
|
Textus |
|
το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδωθη (εξεδοθη) μετα χρονους δεκαπεντε της Χριστου αναληψεως. στιχων ͵βʹ οκτακοσιων (͵βωʹ).
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Λουκας ο μαθητης Παυλου, και χειροτονηθεις
|
Incipit |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη Λουκας ο μαθητης Πετρου
|
Incipit |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον ευ (?) αλλω επιτρεψαντι· Πετρος εγραψεν υπο του Λουκα· ως και ιατρος ων· και συν αυτω τω ευαγγελιον εγραψεν και εκηρυξεν· συγγραφεται τουτο τινι Θεοφιλω επισκοπω· ου μην· αλλα και τας πραξεις των αποστολων συγγραψαμενος· απεικαζεται δε τω μοσχω· αντιτυπον των χερουβιμ·
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον και των αγιων αποστολων αι Πραξεις υπηγορευθησαν υπο Πετρου και Παυλου των αποστολων· μετα χρονους πεντεκαιδεκα της του Χριστου αναληψεως· Λουκας δε ο ιατρος, συνεγραψε και εκηρυξε· και εκοιμηθη εν Θηβαις. ετων ογδοηκοντατεσσαρων:
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον και των αγιων αποστολων αι Πραξεις, υπηγορευθησαν υπο Πετρου και Παυλου των αποστολων· μετα χρονους πεντεκαιδεκα της του Χριστου αναληψεως· Λουκας δε ο ιατρος, συνεγραψε και εκηρυξε· και εκοιμηθη εν Θηβαις· ετων ογδοηκοντατεσσαρων.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον, εξεδοθη μετα χρονους ιε΄, της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Λουκαν ευαγγελιον, εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του χριστου αναληψεως · δια στιχων͵βωʹ
|
Textus |
|
το κατα Λουκαν ευαγγελιον, εξεδοθη μετα χρονους, ιε´ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Τὸ κατὰ Λουκᾶν εὐαγγέλιον. ἐξεδόθη μετὰ χρόνους ιεʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον· εξεδοθη μετα χρονους δεκαπεντε της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Τὸ κατα Λουκᾶν εὐαγγέλιον· ἐξεδόθη μετὰ χρόνους ιεʹ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκαν ευαγγελιον· και των αγιων αποστολων αι Πραξεις· υπηγορευθησαν υπο Πετρου και Παυλου των αποστολων· μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως· Λουκας δε ο ιατρος συνεγραψε και εκηρυξε· και εκοιμηθη εν Θηβαις, ετων πδʹ.
|
Textus |
|
το κατα Λουκαν, υπο Λουκα αποστολου μετα δεκαπεντε χρονους της Χριστου αναληψεως, και ουτος υπο Παυλου ηκουσεν το ευαγγελιον και συνεγραψατο μαθητης ων Παυλου.
|
Textus |
|
Το κατα Λουκλαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Μαθταιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ’ αυτου εν Ιερουσαλημ μετα χρονους ηʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον εγραφη εν Αλεξανδρεια υπ’ αυτου, επιτρεψαντος αυτον του αγιου αποστολου και κορυφαιου Πετρου, εν ομοιωματι μοσχου, και εξεδοθη μετα χρονους δεκα της Χριστου αναληψεως τοις εν Αιγυπτω αδελφοις.
|
Textus |
|
το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιʹ της του κυριου αναληψεως
|
Textus |
|
Τὸ κατὰ Μάρκον ἅγιον εὐαγγέλιον ὑπηγορεύθη ὑπὸ Πετροῦ ἀποστόλου ἐν Ῥώμῃ· καὶ ἐπεδόθη Μάρκῳ τῷ εὐαγγελιστῇ· ἀρχὴ τοῦ εὐαγγελίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἐκηρύχθη ἐν Ἀλεξανδρείᾳ, καὶ πάσῃ περιχώρῳ αὐτῆς.
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον υπηγορευθη υπο Πετρου αποστολου εν Ρωμη· και επεδωθη Μαρκω τω ευαγγελιστη· αρχη του ευαγγελιου Ιησου Χριστου, και εκηρυχθη εν Αλεξανδρεία, και εκηρυχθη παση τη περιχωρω αυτης.
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον, εν Ρωμη, υπο Πετρου του αποστολου υπαγορευθη, επειδη αυτος Μαρκος ο μαθητης Πετρου και συνεκδημος Παυλου, συνεγραψατο το αγιον ευαγγελιον τουτο. διηγειται δε
|
Incipit |
|
Το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον, συνεγραφη υπ’ αυτου του αγιου αποστολου Μαρκου, μετα δεκα χρονους της Χριστου αναληψεως· ουτος υπο Πετρου του αποστολου ηκουσε το ευαγγελιον, μαθητης ων εκεινου.
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον, υπηγορευθη υπο Πετρου του αποστολου εν Ρωμη, και επεδοθη Μαρκω τω ευαγγελιστη, αρχη του ευαγγελιου Ιησου Χριστου, και εκηρυχθη εν Αλεξανδρεια, και παση τη περιχωρω αυτης.
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον, υπηγορευθη υπο Πετρου του αποστολου εν Ρωμη· μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως· και επεδοθη Μαρκω τω ευαγγελιστη· και εκηρυχθη εν Αλεξανδρεια και παση τη περιχωρω αυτης.
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον. υπηγορευθη υπο Πετρου του αποστολου εν Ρωμη: μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως· και επεδοθη Μαρκω τω ευαγγελιστη· και εκηρυχθη εν Αλεξανδρεια και παση τη περιχωρω αυτης:
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον· υπηγορευθη υπο Πετρου του αποστολου εν Ρωμῃ, και επεδοθη Μαρκω τω ευαγγελιστῃ, αρχη του ευαγγελιου Ιησου Χριστου· και εκηρυχθη εν Αλεξανδρεια, και εν παση τη περιχωρῳ αυτης.
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον· υπηγορευθη υπο Πετρου του αποστολου εν Ρωμῃ, και επεδοθη Μαρκω τω ευαγγελιστη, αρχη του ευαγγελιου Ιησου Χριστου· και εκηρυχθη εν Αλεξανδρεια, και παση τη περιχωρω αυτης.
|
Textus |
|
το κατα Μαρκον ευαγγελιον εγραφη ρωμαιστι εν Ρωμη, μετα ιʹ ετη της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵αχοεʹ, στιχους ͵αχιϛʹ.
|
Textus |
|
το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη μετα
χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
τὸ κατὰ Μάρκον εὐαγγέλιον ἐξεδόθη μετὰ χρόνους δέκα (ιʹ)· τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως
|
Textus |
|
τὸ κατα Μάρκον εὐαγγέλιον ἐξεδόθη μετὰ χρόνους δέκα τῆς τοῦ ἐμοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως τοις εν Αιγυπτω αδελφοις.
|
Textus |
|
το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
τὸ κατὰ Μάρκον εὐαγγέλιον ἐξεδόθη μετὰ χρόνους δέκα τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Τὸ κατα Μάρκον εὐαγγέλιον ἐξεδόθη μετὰ χρόνους δέκα, τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ι΄ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη, μετα χρονους δεκα της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη, μετα χρονους ιʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδωθη (εξεδοθη) μετα χρονους ιʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον επιγεγραπται, επειδη αυτος Μαρκος
|
Incipit |
|
το κατα Μαρκον ευαγγελιον εχει στιχους ͵αχʹ· εξεδοθη δε μετα χρονους ιʹ της χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Τὸ κατὰ Μᾶρκον εὐαγγέλιον μετὰ δέκα ἔτη τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως συνεγράφη ἐν Ῥώμῃ· ἦν μὲν γὰρ οὗτος ὁ Μᾶρκος Πέτρου μαθητής, ὃν καὶ υἱὸν αὐτοῦ ὁ Πέτρος ὀνομάζει, πνευματικὸν πάντως· ἐκαλεῖτο δὲ καὶ Ἰωάννης, ἀνεψιὸς δὲ Βαρνάβα, ἀλλὰ καὶ Παύλου συνέκδημος, τέως μέντοι Πέτρῳ συνὼν τὰ πλεῖστα ἐν Ῥώμῃ·
|
Incipit |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον μετα δεκα ετη της Χριστου αναληψεως συνεγραφη εν Ρωμῃ· ην μεν γαρ ουτος ο Μαρκος, Πετρου μαθητης
|
Incipit |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον μετα ιεʹ ετη της Χριστου αναληψεως συνεγραφη εν Ρωμη. ην μεν γαρ ουτος ο Μαρκος, Πετρου μαθητης, ον και υιον αυτου πνευματικον ο Πετρος ονομαζει. εκαλειτο δε και Ιωαννης, ανεψιος δε Βαρναβα. αλλα και Παυλου συνεκδημος, τεως μεντοι Πετρω, συνων τα πλειστα, και εν Ρωμη συνην
|
Incipit |
|
το κατα Μαρκον ευαγγελιον συνεγραφη υπο Μαρκου μετα δεκα χρονους της Χριστου αναληψεως (…) μαθητης ων Πετρου.
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον συνεγραφη υπο Μαρκου μετα δεκα χρονους της Χριστου αναληψεως, ουτος υπο Πετρου αποστολου ηκουσε το ευαγγελιον και συνεγραψατο αυτο μαθητης ων Πετρου.
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον, εν Ρωμη υπο Πετρου του αποστολου υπαγορευθη, επειδη αυτος Μαρκος ο μαθητης Πετρου και συνεκδημου Παυλου, συνεγραψατο το ευαγγελιον τουτο, διηγειται δε εξ αρχης λεγων, αρχη ειναι του ευαγγελιου, το του Ιωαννου κηρυγμα
|
Incipit |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον, εξεδοθη μετα χρονους δεκα (ι΄), της Χριστου αναληψεως. κεφαλαια στιχων μη΄, και στιχοι σμ΄
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον, εξεδοθη μετα χρονους ιʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον, μετα δεκα ετη της Χριστου αναληψεως συνεγραφη εν Ρωμη
|
Incipit |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον, μετα δεκα ετη της Χριστου αναληψεως συνεγραφη εν Ρωμη
|
Incipit |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον, μετα δεκα ετη της Χριστου αναληψεως συνεγραφη εν Ρωμη. ην μεν γαρ ουτος ο Μαρκος
|
Incipit |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον, συνεγραφ (συνεγραφη) υπο Μαρκου μετα δεκα χρονους της Χριστου αναληψεως ουτος υπο Πετρου αποστολου ηκουσε το ευαγγελιον και συνεγραψατο αυτο μαθητης ων Πετρου.
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον ευαγγελιον, συνεγραφη υπο Μαρκου μετα δεκα χρονους της Χριστου αναληψεως. ουτος υπο Πετρου αποστολου ηκουσεν το ευαγγελιον, και συνεγραψατο αυτο μαθητης ων Πετρου.
|
Textus |
|
το κατα Μαρκον ευαγγελιον· εξεδοθη μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Μαρκον ευαγγελιον· μετα δεκα ετη της Χριστου αναληψεως·
|
Incipit |
|
το κατα Μαρκον, ευαγγελιον εξεδοθη, μετα χρονους ι´, της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Μαρκον· υπο του Πετρου του κορυφαιου· εν Ρωμη εγραφη υπο Μαρκου· απεικαζεται δε τω λεοντι· αντιτυπον τον (των) χερουβιμ·
|
Textus |
|
το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον εγραφη παρ’ αυτου εν Ιερουσαλημ τη εβραιδι διαλεκτω, μετα χρονους οκτω της του Χριστου αναληψεως· υστερον δε ηρμηνευθη παρα Ιωαννου.
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ’ αυτου μετα χρονους οκτω (ηʹ) της του θεου αναληψεως. στιχοι ͵βχʹ.
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον προς τους εξ Ιουδαιων εξεδοθη
|
Incipit |
|
Το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον προς τους εξ Ιουδαιων εξεδοθη υπ᾽ αυτου εν Ιερουσαλημ δια γραμματων εβραικων· δια τουτο γαρ ατε εβραιοις γραφων, ουδεν πλεον εζητησε δειξαι· η οτι απο Αβρααμ και Δαβιδ ην ο Χριστος.
|
Textus |
|
το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον προς τους εξ Ιουδαιων υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ δια γραμματα των εβραι… (εβραικων) δια τουτο γαρ ατε εβραιοις γραφων, ουδεν πλε… (πλεον) ζητησε δειξαι, η οτι απο Αβρααμ και Δαυιδ ην ο χ (Χριστος).
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον, προς εξ Ιουδαιων εξεδοθη υπ’ αυτου εν Ιερουσαλημ.
|
Incipit |
|
Το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον, προς τους εξ Ιουδαιων
|
Incipit |
|
Το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον, προς τους εξ Ιουδαιων εξεδοθη υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ δια γραμματων εβραικων, δια τουτο γαρ ατε εβραιοις γραφων, ουδεν πλεον εζητησε δειξαι, η οτι απο Αβρααμ και Δαυιδ ην ο Χριστος.
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον, τη εβραιδι διαλεκτω γραφεν, εξεδοθη υπ’ αυτου εν Iερουσαλημ. μετα χρονους οκτω της Χριστου αναληψεως. ερμηνευεται δε, υπο Ιακωβου του αποστολου· αδελφου του κυριου το κατα σαρκα· επισκοπου οντος· και υπο των αγιων αποστολων χειροτονηθεντος.
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον αγιον ευαγγελιον, τη εβραιδι διαλεκτω γραφεν, εξεδοθη υπ’ αυτου εν Ιερουσαλημ. μετα χρονους οκτω της Χριστου αναληψεως· ερμηνευεται δε υπο Ιακωβου του αποστολου· αδελφου του κυριου το κατα σαρκα· επισκοπου οντος· και υπο των αγιων αποστολων χειροτονηθεντος:
|
Textus |
|
το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εγραφη εβραιστι εν Παλαιστινη, μετα ηʹ ετη της αναληψεως του κυριου. εχη (εχει) δε ρηματα ͵βφκβʹ, στιχους ͵βφξʹ.
|
Textus |
|
το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εγραφη υπο του αυτου Ματθαιου μετα οκτω χρονους της αναλ... (αναληψεως) ... διαλεκτω …
|
Textus |
|
το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους η´ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ' αυτου εν Ιεροσολυμοις μετα χρονους οκτω της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ' αυτου εν Ιεροσολυμοις, μετα χρονους οκτω της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ μετα χρονους οκτω της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ’ αυτου εν Ιεροσολυμοις μετα χρονους ηʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ’ αυτου εν Ιεροσολυμοις. μετα χρονους οκτω της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ’ αυτου εν Ιερουσαλημ μετα χρονους ηʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ’ αυτου εν Ιερουσαλημ μετα χρονους οκτω της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
τὸ κατὰ Ματθαῖον εὐαγγέλιον ἐξεδόθη ὐπ’ αὐτοῦ ἐν Ἱερουσαλὴμ μετὰ χρόνους ὀκτὼ τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
τὸ κατὰ Ματθαῖον εὐαγγέλιον ἐξεδόθη ὑπ’ αὐτοῦ ἐν Ἰερουσαλήμ, μετὰ χρόνους ὀκτὼ τῆς Χριστοῦ ἀναλήψεως.
|
Textus |
|
το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδοθη υπ’ αυτου εν Ιερουσαλημ· μετα χρονους οκτω της του Χριστου αναληψεως
|
Textus |
|
Τὸ κατὰ Ματθαῖον εὐαγγέλιον ἐξεδόθη ὑπʹ αὑτοῦ ἐν Ἱεροσολύμοις μετὰ χρόνους ὀκτῶ· τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναλήψεως
|
Textus |
|
το κατα Ματθαιον ευαγγελιον εξεδωθη (εξεδοθη) υπ’ αυτου εν Ιερουσαλημ μετα χρονους ηʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Τὸ κατὰ Ματθαῖον εὐαγγέλιον πρὸς τοὺς ἐξ Ἰουδαίων ἐξεδόθη ὑπ’ αὐτοῦ ἐν Ἰερουσαλὴμ διὰ γραμμάτων ἑβραϊκῶν. Διὰ τοῦτο γὰρ ἅτε Ἑβραῖος γράφων οὐδὲν πλέον ἐζήτησε δεῖξαι ἢ ὅτι ἀπὸ Ἀβραὰμ καὶ Δαυὶδ ἦν ὁ Χριστός.
|
Textus |
|
το κατα Ματθαιον ευαγγελιον συνεγραφη υπο του... εβραιδι διαλεκτῳ εν Ιερουσαλημ της Παλαιστινης...
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον τη εβραιδι διαλεκτω
|
Incipit |
|
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον τη εβραιδι διαλεκτω γραφεν (?) υπο του αγιου αποστολου Ματθαιου· εξεδοθη εις Ιερουσαλημ· βιβλος γενεσεως·ερμηνευεται δε υπο Ιακωβου του αδελφου του κυριου το κατα σαρκα. επισκοπου οντος υπο των αγιων αποστολων χειροτονηθεντος.
|
Textus |
|
Τὸ κατὰ Ματθαῖον εὐαγγέλιον τῇ ἑβραΐδι διαλέκτῳ γραφὲν ὑπὸ τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Ματθαίου· ἐξεδόθη εἰς Ἰερουσαλήμ· βίβλος γενέσεως· ἑρμηνεύεται δὲ ὑπὸ Ἰακώβου τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ κυρίου τὸ κατὰ σάρκα, ἐπισκόπου ὄντος ὑπὸ τῶν ἁγίων ἀποστόλων χειροτονηθέντος.
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον τῃ εβραιδι διαλεκτω γραφεν. εξεδοθη υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ μετα χρονους οκτω της του Χριστου αναληψεως· ερμηνευεται δε υπο Ιακωβου του αδελφου του κυριου το κατα σαρκα· επισκοπου οντως (οντος) υπο των αγιων αποστολων χειροτονηθεντος.
|
Textus |
|
το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, εξεδοθη
υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ μετα χρονους ηʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, εξεδοθη υπ᾽ αυτου, εν Ιερουσαλημ μετα χρονους η´, της Χριστου, αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, εξεδοθη υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ, μετα χρονους οκτω της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, προς τους εξ Ιουδαιων
|
Incipit |
|
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, προς τους εξ Ιουδαιων εξεδοθη
|
Incipit |
|
το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, προς τους εξ Ιουδαιων εξεδοθη
|
Incipit |
|
τὸ κατὰ Ματθαῖον εὐαγγέλιον, πρὸς τοὺς ἐξ ἰουδαίων ἐξεδόθη ὑπ' αὐτοῦ
|
Incipit |
|
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, προς τους εξ Ιουδαιων εξεδοθη υπ' αυτου εν Ιερουσαλημ, δια γραμματων εβραικων, δια τουτο γαρ, ατε εβραιοις γραφων, ουδεν πλειον εζητησε δειξαι, οτι απο Αβρααμ και Δαυιδ ην ο Χριστος.
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, προς τους εξ Ιουδαιων εξεδοθη υπ' αυτου, εν Ιερουσαλημ
|
Incipit |
|
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον, συνεγραφη υπο του αυτου Ματθαιου μετα οκτω χρονους της Χριστου αναληψεως, εβραιδι διαλεκτῳ εν Ιερουσαλημ, ερμηνευθη δε υπο Ιωαννου.
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον. προς τους εξ Ιουδαιων εξεδοθη
|
Incipit |
|
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον· εξεδοθη υπ’ αυτου εν Ιερουσαλημ μετα χρονους οκτω, της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
τὸ κατα Ματθαιον εὐαγγέλιον· ἐξεδοθη· ὑπ' αὐτοῦ ἐν Ιεροσολύμοις μετὰ χρόνους ηʹ· τῆς τοῦ Χριστου ἀναλήψεως
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον· τη εβραιδι διαλεκτω γραφεν, υπο Ματθαιου, εξεδοθη εις Ιερουσαλημ· βιβλος γενεσεως· ερμηνευεται δε υπο Ιακωβου του αδελφου του κυριου κατα σαρκα· επισκοπου οντος, υπο των αγιων αποστολων χειροτονηθεντος.
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον ευαγγελιον· τη εβραιδι διαλεκτω εγραφη· και γραφεν υπ᾽ αυτου εδωθη εν Ιερουσαλημ· ηγουν εξεδοθη· ερημηνευθεν δε υπο Ιωαννου του αποστολου εις την Ελλαδα· φωνη εν ομοιωματι ανθρωπου τον χερουβιμ.
|
Textus |
|
Το κατα Ματθαιον ομοιον ανθρωπου,| Το κατα Μαρκον ομοιον μοσχω, (corr. seriore λεοντι)| Το κατα Λουκαν ομοιον λεοντος, (corr. seriore μοσχω)| Το κατα Ιωαννην ομοιον αετω| Αυτη η διδαχη των χερουβιμ.
|
Textus |
|
ΤΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΝ ΥΔΩΡ
|
Incipit |
|
Τὸ κατὰ τὴν ἐπιφάνειαν φαινόμενον ὕδωρ
|
Incipit |
|
τὸ κατὰ τοῦ διαβόλου τρόπαιον στήσας, δέξῃ τὸν τῆς δικαιοσύνης στέφανον· οὗ γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
Τὸ καταληφθέντα διὰ τοιαύτην
|
Incipit |
|
ΤΟ ΚΑΤΕΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟΝ ΕΚ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΝΗΜΑΤΩΝ
|
Incipit |
|
ΤΟ ΚΕΙΔΙΟΝ ΤΗΣ ΠΑΣΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΤΗΣ ΥΓΡΟΜΑΝΤΕΙΑΣ ΕΥΡΕΘΕΝ ΥΠΟ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΤΕΧΝΙΤΩΝ
|
Incipit |
|
Τὸ κέρδος
|
Desinit |
|
το κερμα εκειτο, διο και ουτω ελεγετο.
|
Desinit |
|
το κερμα εκειτο, διο και ουτως ελεγετο.
|
Desinit |
|
τὸ κέρμα ἔκειτο, διὸ καὶ οὕτως ἐλέγετο.
|
Desinit |
|
τὸ κράτος ταῦτα δὲ ἅπαντα προεῖπεν ἡ τοῦ πνεύματος χάρις
|
Incipit |
|
τὸ κράτος τῆς Τριάδος δοξάζοντες, ὃτι τὸ κράτος
|
Desinit |
|
ΤΟ ΛΕΥΚΟΝ ΟΠΕΡ ΩΣ ΥΔΩΡ ΦΑΙΝΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
Τὸ λευκὸν ὑαλίον δηλοῖ ψυχρότητα καὶ πόνον νεφρῶν καὶ ῥάχης
|
Incipit |
|
Τὸ λευκὸν ὑέλιον δηλοῖ ψυχρότητα καὶ πόνον νεφρῶν
|
Incipit |
|
τὸ λογικόν · τὸ διανοητικόν · τὸ μειδιαστικόν
|
Incipit |
|
Τὸ λογικόν· τὸ διανοητικόν· τὸ μειδιαστικόν
|
Incipit |
|
τὸ λύειν καὶ δεσμεῖν
|
Incipit |
|
ΤΟ ΛΥΕΙΝ ΚΑΙ ΔΕΣΜΕΙΝ ΤΟΙΣ ΑΡΧΙΕΡΕΥΣΙ
|
Incipit |
|
Τὸ λύειν καὶ δεσμεῖν τοῖς ἀρχιερεῦσι
|
Incipit |
|
Τὸ λύειν καὶ δεσμεύειν τοῖς ἀρχιερεῦσι
|
Incipit |
|
ΤΟ ΜΕΓΑ ΙΣΟΝ ΤΗΣ ΠΑΠΑΔΙΚΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Τὸ μὲν δὴ οὖν ψαλμὸς γενικῶς εἰρημένον
|
Incipit |
|
Τὸ μὲν δὴ τῆς τεσσαρακονθημέρου νηστείας στάδιον ὀλίγου δέοντος ἤδη ἐγεύσαμεν
|
Incipit |
|
Τὸ μὲν εἶδος τοῦ βιβλίου ὅσον ἐν τῷ τῆς προγραφῆς τύπῳ ἐπιστολὴ εἶναι δοκεῖ
|
Incipit |
|
τὸ μὲν εἰρηνεύειν πρὸς ἀλλήλους εὐλόγως ἐπιτάττειν δοκεῖ
|
Incipit |
|
Τὸ μὲν ἕκαστον σῶσαι τὴν ἰδίαν ψυχήν
|
Incipit |
|
ΤΟ ΜΕΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΔΟΓΜΑ ΛΕΓΕΙ ΣΥΝΙΣΤΑΣΘΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ΕΚ Δ' ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ
|
Incipit |
|
το μεν εν οτε ηρξατο κηρυττειν το ευαγγελιον, το δε ετερον εν ω και πεπονθεν.
|
Desinit |
|
το μεν εν, οτε ηρξατο κηρυττειν το ευαγγελιον, το δε ετερον εν ω και πεπονθεν.
|
Desinit |
|
Το μεν εν, οτε ηρξατο κηρυττειν το ευαγγελιον· το δε ετερον, εν ω και πεπονθεν.
|
Desinit |
|
το μεν εν. οτε κηρυττειν το ευαγγελιον ηρξατο, το δε ετερον, εν ω και πεπονθε.
|
Desinit |
|
Τὸ μὲν ἔξω δοχεῖον ὁ περιέχει
|
Incipit |
|
Τὸ μὲν ἔξω δοχεῖον ὁ περιέχει τὰ τύμπανα
|
Incipit |
|
Τὸ μὲν ἐπιστέλλειν ἀνδρῶν οὐκ ὀλίγων, τὸ δ' εὖ οὐ πολλῶν
|
Incipit |
|
ΤΟ ΜΕΝ ΕΣΤΙ ΓΛΥΚΥ, ΤΟ ΔΕ ΑΠΙΟΝ
|
Desinit |
|
Τὸ μὲν ἡμέτερον δόγμα, λογιώτατε ἀδελφέ, περὶ σεισμοῦ
|
Incipit |
|
τὸ μὲν κάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ τοῦ ἀδελ]
|
Desinit |
|
Τὸ μὲν κεφάλαιον τῆς ἐνταῦθα σπουδῆς καὶ φιλοτιμίας ἡμῖν ἐν τῷ παρόντι οὐ τἠν ἀξίαν ἐστὶν ἀποδοῦναι φωνὴν
|
Incipit |
|
τὸ μὲν κινητικὸν αἴτιον τοῦ συντάγματος ἔτι δὲ καὶ τὸ τελικόν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΤΟ ΜΕΝ ΟΥΝ ΟΝΟΜΑ ΑΥΤΟΥ ΕΡΜΗΝΕΥΟΜΕΝΟΝ ΔΗΛΩΣΙΝ ΚΑΙ ΛΥΤΡΩΣΙΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ
|
Incipit |
|
ΤΟ ΜΕΝ ΟΥΝ ΩΜΟΦΟΡΟΝ ΔΗΛΟΝ ΕΣΤΙΝ
|
Incipit |
|
Τὸ μὲν ὀχλῶδες τῶν ἀνθρώπων καὶ κατὰ νοῦν ἀσθενὲς καὶ πρὸς τὴν τοῦ λόγου θεωρίαν
|
Incipit |
|
ΤΟ ΜΕΝ ΠΑΧΥ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΛΕΠΤΥΝΕΙ
|
Incipit |
|
Τὸ μὲν Ποσειδῶν ἐστί, κύριον ὄνομα
|
Incipit |
|
Τὸ μὲν προοίμιον καὶ πᾶσα σχεδὸν ἡ ἐπιστολὴ θυμοῦ γέμει. Ἡ δὲ αἰτία αὕτη· τινὲς τῶν ἐξ Ἰουδαίων
|
Incipit |
|
Τὸ μεν προοίμιον καὶ πᾶσα σχεδὸν ἡ ἐπιστολὴ, θυμοῦ γέμει. Ἡ δὲ αἰτία αὕτη· Τινὲς τῶν ἐξ Ἰουδαίων
|
Incipit |
|
Τὸ μὲν πρῶτον ἔρεξε μέγα Δημήτριος ἔργον
|
Desinit |
|
τὸ μὲν συνιστάμενον. τὸ δὲ καὶ διανοούμενον
|
Desinit |
|
Τὸ μὲν σῶμα ἡμῖν ἐν ἑνὶ ἵδρυται
|
Incipit |
|
Τὸ μὲν τὰς ἀπεὶρους ὁμιλίας ἀνδρῶν καὶ ὠδίνων καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων
|
Incipit |
|
Τὸ μὲν τίς ἦν ἐνεγκαμένη τὸν γεννάδα καὶ ἐκθρέψασα
|
Incipit |
|
Τὸ μὲν τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας ἐγκωμίων καὶ ἐπαίνων βούλεσθαι άξιοῦν
|
Incipit |
|
Τὸ μέν, τίς ἡ ἐνεγκαμένη τὸν γεννάδα
|
Incipit |
|
Τὸ μὲν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, δίκαιον εἶναι τοῦτο
|
Incipit |
|
Τὸ μέντοι τηνικαῦτα τῆς σελήνης ἀνώμαλον ὡροδρόμημα
|
Incipit |
|
τὸ μεταξὺ τοῦ καρποῦ καὶ τῶν δακτύλων μετακάρπιον ὀνομάζεται
|
Desinit |
|
ΤΟ ΜΕΤΡΟΝ ΤΩΝ ΟΙΚΩΝ ΤΩΝ Α' ΕΞΟΔΟΣ ΕΣΤΙΝ
|
Incipit |
|
το μη σχισθηναι το δικτυον.
|
Desinit |
|
Τὸ μηδὲν πρὸς τὸν Διόνυσον· τὴν κωμῳδίαν καὶ τὴν τραγῳδίαν ἀπὸ γέλωτος
|
Incipit |
|
Τὸ μῆλον τῆς ἔριδος
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Τὸ μίλιον ἔχει στάδια
|
Incipit |
|
τὸ μίλιον ἔχει στάδια ζ'κ΄
|
Incipit |
|
Τὸ μίλιον σταδίων ἑπτὰ ἥμισυ
|
Incipit |
|
Τὸ μοναστήριον ὀφείλει, καθὼς φαίνεται διὰ τὸ κατάστιχον
|
Incipit |
|
Τὸ νεκρωθῆναι τῇ ἁμαρτίᾳ, ζῆσαι δὲ τῷ Θεῷ
|
Incipit |
|
τὸ νῦν ἐλλειφθὲν συνεργίᾳ τοῦ Θεοῦ πληρωθήσεται, ὅτι αὐτῷ πρέπει ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
Τὸ ξύλον τῆς ζωῆς ἐν μέσῳ τοῦ παραδείσου· ἑρμηνεία· ξύλον ὁ σταυρός
|
Incipit |
|
τὸ οἰκοδομῆσαι νεὼν λέγοις ἂν καὶ περιβαλέσθαι νεών
|
Incipit |
|
Τὸ ὄμμα τῆς καρδίας μου
|
Incipit |
|
Τὸ ὅμοιον ἐν τοῖς ὀνόμασιν ἢ γένει ἢ εἴδει
|
Incipit |
|
ΤΟ ΟΝ ΓΙΝΩΣΚΕ ΟΤΙ ΚΟΙΝΟΝ ΟΝΟΜΑ ΕΣΤΙ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΟΝΤΩΝ ΟΝΤΑ ΔΕ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΟΣΑ ΕΠΟΙΗΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ
|
Incipit |
|
Τὸ ὄνομα τῇ μητρὶ τοῦ Θεοῦ τῇ πάντων ἡμῶν ὑπερμαχούσῃ πάντοτε τῶν εἰς κλῆρον αὐτῇ δοθέντων παρὰ τοῦ ταύτης υἱοῦ καὶ Θεοῦ ἡμῶν ἑρμηνεύεται οὕτως · Μόνη αὕτη ῥύσεται ἰοῦ ἅπαντας μισοκάλου
|
Textus |
|
ΤΟ ΟΣΦΡΑΔΙΟΝ ΤΟΥ ΜΟΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΧΑΙΡΕ
|
Desinit |
|
Το ουδεις, καθολικον μεν ειναι δοκει ρημα
|
Incipit |
|
Τὸ οὐκ εὐφραίνεται πατὴρ ἐπὶ ἀπαιδεύτῳ
|
Incipit |
|
ΤΟ ΟΥΡΟΝ ΤΟ ΡΟΥΣΙΟΝ ΚΑΙ ΠΑΧΥ ΔΗΛ. ΑΠΟ ΑΙΜΑΤΟΣ
|
Incipit |
|
ΤΟ ΟΥΡΟΝ ΤΟ ΡΟΥΣΙΟΝ ΚΑΙ ΠΑΧΥ ΔΗΛΟΙ ΟΤΙ ΕΣΤΙΝ ΑΠΟ ΑΙΜΑΤΟΣ
|
Incipit |
|
Τὸ ὀφειλόμενον τοῖς δεσπόταις παρ' εὐγνωμόνων οἰκετῶν
|
Incipit |
|
ΤΟ ΠΑΙΔΙΟΝ ΦΥΓΑΔΕΥΘΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΟΣ
|
Desinit |
|
Τὸ παιωνικὸν δὲ μέτρον ἐστίν
|
Incipit |
|
ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΝ ΕΔΩΚΕ
|
Incipit |
|
τὸ παντοδύναμον
|
Desinit cuiusdam partis |
|
τὸ παράδεισον αὐτὸν ὁ μεγαλόδωρος ἐπεδαψιλεύσατο
|
Desinit |
|
τὸ παρθενικὸν κατέχει τῆς ἑπτάδος
|
Desinit |
|
Το παρον (?) βιβλιον υπαρχει καμου Ιωακειμ ιερομοναχου Σιναιτου του Κρητος, ετι (?) εξανωσας αυτο εκ της χειρος μου χωρις των εμην βουλην, εστας υποδικος τω αιωνιω πυρι, εις δε μαρτυριου την τελευτην μου, να αφιερωνεται εις το αγιον ορος του Σινα εις μνημοσυνον της αμαρτωλης μου ψυχης.
Καγω συμφημι επι τη αφιερωσει, ως δικαιω και ευλογω ουση· παν γαρ το εν τινι ιερω καταγωγιω αφιερουμενον [...].
|
Textus |
|
Το παρον αγιον ευαγγελιον εδωθη δωρεαν εις ευσεβεστατον κυριον Βλαδημηρον Δαβιδοφ, απο του πρωτατου του αγιου ορους
|
Textus |
|
Το παρον αγιον, και ιερον ευαγγελιον αφιερωθη εν τῳ πανσεπτῳ ναῳ του αγιου ενδοξου μεγαλομαρτυρος Γεωργιου του τροπαιοφορου, και θαυματουργου. μνησθητι κυριε και αναπαυσον την ψυχην ουτινος εστιν αφιερωμα.
εν ετει σωτηριῳ ͵αψκηʹω· αυγουστου· καʹη.
τυγχανει δε ο θειος ναος, εν τῳ της αρχιεπισκοπ[ης] (αρχιεπισκοπης) Χαλδιας και Χεριανων·
|
Textus |
|
ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΑΠΟΛΥΤΙΚΟΝ ΕΓΕΓΟΝΕΙ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΝ ΜΗΝΙ ΤΩΔΕ ΙΝΔ ΟΔ
|
Desinit |
|
το παρον βιβλιον εδοθ (εδοθη) μοι παρα του παγ (?) … (ας) … δ… κυρ. Γεωργ(Γεωργιου) του υψηλου του μετονομασθεντος Γερ(…). ο ταπεινος ησαριων (Βησαριων).
|
Textus |
|
Το παρον βιβλιον προσετεθη εν τοις κατηχουμενειοις του αγιου πατρος ημων Αθανασιου παρα του αδελφου ημων κυρου Καλλιστρατου του ηγουμενειαρχου και οι εντυγχανοντες αυτο ευχεσθε υπερ αυτου. Βιβλιον των κατηχουμενων της τριτης θεοτοκιου (?).
|
Textus |
|
το παρον βιβλιον, εγραφη, εις το μερος της Λευκαδας εις το νησι του Ρικουδιου, εις ετη απο Χριστου γεννησεως ͵ακεʹ, υπο χειρος κυρου Λεοντιου, του ηγουμενου, της θεοτοκου του αυτου νησιου, ονομαζωμενης της οδηγητριας, και το ευρησα καγω Νικολαος ιερευς ο Ζαμπελης παλαιω (παλαιο) και ηλιομενω (?), εις χειρος του παπα κυρου Αποστολη… (?) του Πασουμακη (?), κακα εριμενω (?), μεσα εις τον αχειριονα (αχυρωνα?), ριπισμενω (ριπισμενο), απο φυλου (φυλλου), εις φυλο (φυλλο), και … εσυμαζοξα (?), και το εφθασα, ως καθως ευρισκεται εως την ωρα (!).
|
Textus |
|
τὸ πάρον δρᾶμα τῆς Τρωϊκῆς
|
Incipit |
|
το παρον εγραφη δια χειρος εμου Θεοδοσιου του μεγαλου βασιλεως(?) ετει ͵ατ[.]ζʹ
|
Textus |
|
Τὸ παρόν ἐστιν ἐκ τῆς δογματικῆς πανοπλίας
|
Titulus initialis |
|
Το παρον και (?) ιερον και θειον τετραευαγγελιον, πελει. Νικολαου πρωτιερεως (?) κορω (Kορωνης?) του εξ(αρχο)π(ου)λ(ου) (Εξαρχοπουλου), και ταβουλλαριου (ταβουλαριου) νοταριου δημοσιου τη βασιλικη εξουσια.
|
Textus |
|
το παρον περικαλες βιβλιον υπαρχει της σεβασμιας και ιερας πατριαρχικης μονης Κοσσινιτζης της υπεραγιας δεσποινης ημων θεοτοκου και αχειροποιητου εικωνος αμην.
|
Textus |
|
τὸ παρὸν σύγραμμά σε διδάσκει
|
Desinit |
|
Το παρον τετραευαγγελιον εγραφη δια χειρος Ιωαννου ιερεως, μηνι μαιῳ ιβʹ του ͵ϛψζ΄ ετους.
|
Textus |
|
το παρον τετραευαγγελιον ειναι της Παναγιας μου της επονομαζομενης Ρενδηνης και οποιος αυτο αποξενωσει εκ της μονης/
το παρον τετραευ
|
Textus |
|
το παρον τετραευαγγελον (τετραευαγγελιον) υπαρχει της βασιλικης Λαυρας· και ει τις το αποξενωσει εκ της τοιαυτης μονης η κοψει φυλλα, να εχει τας αρας των τριακοσιων δεκα και οκτω θεοφορων πατερων, και του οσιου πατρος ημων Αθανασιου, και της παναγιας δια βουλας (?)· αμην, αμην, αμην.
|
Textus |
|
Τὸ παρὸν τοῦτο κυρίου πάντως βιβλίον. […]γραφηθὲν ὑπὸ τοῦ Kαλλιστρ[… …] μοναχοῦ τοῦ […] ἐν ξενῶνι, ἴνδικτος […] μηνὶ Ἰουλίου ἐτελειώθη (?) ἔτος ͵ϛχιεʹ.
|
Textus |
|
το παρον τουτον θειον, και ιερον ευαγγελιον αγιον, εξανανεωθη, δια χειρος εμου του αμαρτωλου, Νικολαου ιερεως του Ζαμπελι, επι ετους, ͵ζρωκηηʹ (͵ζρκηʹ), ινδικτιωνος, δʹ…, απο δε της Χριστου ενανθρωπησεως, ͵αχκʹ, οκτωβριω, ιεʹ (?).
|
Textus |
|
Τὸ περὶ Θεοῦ λέγειν ουχ’ ὅπως φρικώδες τοῖς κατ’ ἐμὲ καὶ βίῳ καὶ λόγῳ τὸ χαμερπὲς ἐπιφερομένοις
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Τὸ περὶ τῆς ἀνωτάτω Τριάδος θεολογεῖν
|
Incipit |
|
Τὸ περὶ τῆς μοιχαλίδος κεφάλαιον ἐν τῷ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγελίῳ ὡς ἐν πλείοσιν ἀντιγράφοις μὴ κείμενον, μηδὲ παρὰ τῶν θείων πατέρων τῶν ἑρμηνευσάντων μνημονευθέν, φημὶ δὴ Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου καὶ Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας, οὐδὲ μὴν ὑπὸ Θεοδώρου Μωψουεστίας καὶ τῶν λοιπῶν, παρέλειψα κατὰ τὸν τόπον, κεῖται δὲ οὕτως μετ’ ὀλίγα τῆς ἀρχῆς τοῦ πϛʹ κεφαλαίου, ἑξῆς τοῦ ἐρεύνησον καὶ ἴδε ὄτι προφήτης ἐκ τῆς Γαλιλαίας οὐκ ἐγείρεται.
|
Textus |
|
Το περι της μοιχαλιδος κεφαλαιον εν τω κατα Ιωαννην ευαγγελιω ως εν τοις νυν αντιγραφοις μη κειμενον παρελειψα κατα τον τοπον, κειται δε ουτως μετ’ ολιγα της αρχης του πϛʹ κεφαλαιου εξης του· ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της Γαλιλαιας ουκ εγειρεται.
|
Textus |
|
το περι της μοιχαλιδος κεφαλαιον· εν πολλοις αντιγραφοις κειμενον, γεγραφαμεν.
|
Titulus initialis |
|
το περι της μοιχαλιδος κεφαλαιον· εν τω κατα Ιωαννην εαγγελιω (ευαγγελιω)·
|
Incipit |
|
το περι της μοιχαλιδος κεφαλαιον· Εν τῳ κατα Ιωαννην ευαγγελιον·
|
Incipit |
|
ΤΟ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΙΕΡΟΝ ΣΟΥ
|
Incipit |
|
ΤΟ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΙΕΡΟΝ ΣΟΥ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟ ΕΣ ΗΜΑΣ ΗΚΟΝ
|
Incipit |
|
τὸ περὶ τῆς φιλαδελφίας μέρος
|
Desinit |
|
Τὸ περιβόητον ἱερὸν καὶ σταυροπηγιακὸν μοναστήριον τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου τῆς Κοσιφοινίσσης
|
Incipit |
|
Τὸ πετόμενον δρέπανον ὅ δη τεθέαται Ζαχαρίας
|
Incipit |
|
Τὸ πέφυκεν ἀντὶ τοῦ οἶδε
|
Incipit |
|
ΤΟ ΠΕΦΥΚΟΣ ΔΙΔΩΣΙ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΙ ΔΙΑΦΕΡΟΝ ΑΙΔΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΝ
|
Incipit |
|
Τὸ πλάτος δὲ τῆς σελήνης ἐν ταῖς ἐκλείψεσι
|
Incipit |
|
ΤΟ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΝ ΚΑΙ ΑΜΕΤΡΟΝ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΗΣ ΑΥΤΩΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ
|
Desinit |
|
Τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον διὰ τοῦτο Θεὸς κηρύττεται, ὅτι ἐκ Πατρὸς καὶ Υἱοῦ ἐκπορεύεται
|
Incipit |
|
τὸ πνεῦμα τὸ ἑαυτοῦ ἐτίμησε τὸ πλάσμα ... ὁ Χριστὸς δοξάζεται· αὐτοῦ γάρ ἐστιν ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΖΩΝ Η ΘΕΟΔΡΟΣΟΣ ΧΥΣΙΣ
|
Incipit |
|
Το πνευματος δυναμις εν ασθενειᾳ τελειουται
|
Incipit |
|
ΤΟ ΠΟΔΑΛΓΙΚΟΝ ΙΑΜΑ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΦΛΩΡΕΝΤΙΝΟΥ ΙΑΤΡΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΤΟ ΠΟΔΑΛΓΙΚΟΝ ΙΑΜΑ, ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΤΟΥ ΦΛΩΡΕΝΤΙΝΟΥ ΙΑΤΡΟΥ
|
Titulus initialis |
|
το πρετωριον (πραιτωριον)· [...] επ' αυτον ολιν (ολην) την σπιραν (σπειραν)· και ενεδυσαν αυτον χλαμυδα
|
Incipit abruptus |
|
ΤΟ ΠΡΟΗΛΘΕ ΣΗΜΕΙΟΝ Δ ΗΥΞΗΘΗ ΕΓΕΝΝΗΘΗ ΠΡΟΕΔΡΑΜΕ ΚΑΙ ΑΠΗΛΘΕ
|
Incipit |
|
Τὸ προκείμενον σύνταγμα τὴν τοῦ ἁγίου Πάσχα εἴδησιν
|
Incipit |
|
Τὸ προοίμιον ἀπ' αὐτοῦ γε δὴ τοῦ πράγματος
|
Incipit |
|
Τὸ προοίμιον θυμοῦ γέμει· καὶ πᾶσα σχεδὸν ἡ ἐπιστολή. αἰτία δὲ ὅτι τινὲς τῶν ἐκ νόμου πιστευσάντων· ἔτι ἔχομενοι τῶν νομίμων. ἔπεισαν πολλοὺς
|
Incipit |
|
Τὸ πρὸς Κωνσταντῖνον περὶ διαίτης
|
Titulus initialis |
|
ΤΟ ΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΝ ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ
|
Titulus initialis |
|
ΤΟ ΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΝ ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ. ΨΕΛΛΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΤΟ ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΟΝ
|
Desinit |
|
Τὸ προσηλωθὲν τῇ θύρᾳ τοῦ δωματίου μου, τῇ πρώτῃ νοεμβρίου
|
Titulus initialis |
|
Τὸ πρῶτον εἶδος τῶν ἐνεργητικῶν ἀπαιτεῖ
|
Incipit |
|
Τὸ πρῶτον εἶδος τῶν ἐνεργητικῶν ἀπαιτεῖ
|
Incipit |
|
ΤΟ ΠΥΡ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙ
|
Desinit |
|
Τὸ ῥᾴθυμον ἡμᾶς διεγείρων
|
Incipit |
|
Τὸ ῥάθυμον ἡμῶν διεγείρων
|
Incipit |
|
Τὸ ῥάθυμον ἡμῶν διεγείρων ὁ ἱερός
|
Incipit |
|
Τὸ ῥάθυμον ἡμῶν διεγείρων ὁ ἱερός
|
Incipit |
|
Τὸ ῥάθυμον ἡμῶν διεγείρων ὁ ἱερὸς καὶ θεῖος ἀπόστολος
|
Incipit |
|
Τὸ ῥάθυμον ἡμῶν διεγείρων ὁ ἱερὸς καὶ θεῖος ἀπόστολος
|
Incipit |
|
Τὸ ῥάθυμον ἡμῶν διεγείρων ὁ ἱερὸς καὶ θεῖος ἀπόστολος
|
Incipit |
|
Τὸ ῥάθυμον ἡμῶν διεγείρων ὁ ἱερὸς καὶ θεῖος ἀπόστολος
|
Incipit |
|
Τὸ ῥάθυμον ἡμῶν διεγείρων ὁ ἱερὸς καὶ θεῖος ἀπόστολος
|
Incipit |
|
Τὸ ῥάθυμον ἡμῶν διεγείρων ὁ ἱερὸς καὶ θεῖος ἀπόστολος
|
Incipit |
|
Τὸ ῥάθυμον ἡμῶν διεγείρων ὁ ἱερὸς καὶ θεῖος ἀπόστολος λέγει
|
Incipit |
|
Τὸ ῥάθυμον ἡμῶν διεγείρων ὁ ἱερὸς καὶ θεῖος ἀπόστολος λέγει
|
Incipit |
|
Τὸ ῥάθυμον ἡμῶν διεγείρων ὁ ἱερὸς καὶ θεῖος ἀπόστολος λέγει
|
Incipit |
|
Τὸ ῥάθυμον ἡμῶν διεγείρων ὁ ἱερὸς καὶ θεῖος ἀπόστολος λέγει
|
Incipit |
|
Τὸ ῥάθυμον ἡμῶν διεγείρων ὁ ἱερὸς καὶ θεῖος ἀπόστολος λέγει
|
Incipit |
|
Τὸ ῥάθυμον ἡμῶν διεγείρων ὁ ἱερὸς καὶ θεῖος ἀπόστολος λέγει
|
Incipit |
|
Τὸ ῥάθυμον ἡμῶν διεγείρων ὁ ἱερὸς καὶ θεῖος ἀπόστολος λέγει
|
Incipit |
|
Τὸ ῥάθυμον ἡμῶν διεγείρων ὁ ἱερὸς καὶ θεῖος ἀπόστολος λέγει
|
Incipit |
|
ΤΟ ΡΟΔΟΣΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΑΛΑΣΣΟΝ
|
Incipit |
|
Τὸ σάββατον λέγεται ἑβδόμη ἡμέρα
|
Incipit |
|
Τὸ σαρκομανεῖν καὶ δαιμονίου καὶ γλεύκους ἐπιβουλεύοντος
|
Titulus initialis |
|
Τὸ σεμνὸν τῆς παρθενίας εἶδος, ὃ πᾶσι μὲν τίμιόν ἐστι τοῖς τὸ καλὸν ἐν καθαρότητι κρίνουσι
|
Incipit |
|
Τὸ στάδιον ἔχει δακτύλους
|
Incipit |
|
Τὸ στάδιον ἔχει δακτύλους
|
Incipit |
|
ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΑΥΤΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΙΕΤΩ ΜΕ ΩΣ ΔΑΘΑΝ ΚΑΙ ΑΒΕΙΡΩΝ
|
Desinit |
|
Τὸ στόμα μου ἤνοιξα καὶ εἵλκυσα πνεῦμα καὶ δίδωμι τὰ ἐμαυτοῦ πάντα καὶ ἐμαυτὸν τῷ πνεύματι
|
Incipit |
|
Τὸ στόμα μου ἤνοιξα καὶ εἵλκυσα πνεῦμά φησιν ὁ θεῖος Δαυίδ
|
Incipit |
|
Τὸ στόμα μου ἤνοιξα καὶ εἵλκυσα πνεῦμα, φησὶν ὁ θεῖος Δαυίδ, κἀγὼ τήμερον μετ' αὐτοῦ
|
Incipit |
|
ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΑΣ ΤΑΙΣ ΜΕΝ ΔΑΚΤΥΛΩΝ Δ' ΤΑΙΣ ΔΕ ΣΤ'
|
Desinit |
|
Τὸ σύγγραμμα τοῦτο δοκεῖ Ἐφέσου μητροπολίτου τινός ...
|
Titulus initialis |
|
Τὸ συμβὰν ἤδη τῇ σῇ ἀγάπῃ
|
Incipit |
|
Τὸ συμπεσεῖν περὶ ἐμὲ τὴν δηλαίαν ἀτύχημα
|
Incipit |
|
τὸ συμφέρον θηρεύοντας εὐτυχεῖν καὶ μέχρι πλείστου διασῴζειν τήνδε τὴν πόλιν.
|
Desinit |
|
Τὸ συνοδικὸν ὅπερ ἀναγινώσκεται τῇ κυριακῇ τῆς Ὀρθοδοξίας
|
Titulus initialis |
|
Τὸ συστατικοῖς γράμμασιν ἐφοδιάζειν
|
Incipit |
|
Τὸ σφόδρα φιλομαθὲς καὶ φιλέορτον
|
Incipit |
|
ΤΟ ΣΧΗΜΑ ΤΗΣ ΓΗΣ, ΑΔΕΛΦΟΙ, ΟΥΤΕ ΤΕΤΡΑΓΟΝΟΝ ΕΣΤΙ
|
Incipit |
|
τὸ σῶμα γεγενῆσθαι, τὸ δεσποτικὸν τερατεύεται
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Τὸ τελειότατον ἔργον τῆς μοναδικῆς πολιτείας
|
Incipit |
|
Τὸ τελειότατον ἔργον τῆς μοναδικῆς πολιτείας
|
Incipit |
|
Τὸ τέταρτον τῶν ἀπὸ Διοκλητιανοῦ ἐτῶν
|
Incipit |
|
Τὸ τετραπλοῦν σύνταγμα τῶν Xριστοῦ λόγων
τέτρωρον ὥσπερ ἅρμα σοι ζεύξας ἅμα
διφρηλάτην ἄλλον σε καινὸν Ἠλίαν
ποθῶ κατιδεῖν ἐνθέως ἐπηρμένον.
Εἰ γὰρ ἐπιβῇς δεξιῶς τῆς ἁψίδος
καὶ τὰς νοητὰς ἡνίας ἀναλάβῃς
τοὺς πρακτικοὺς ἵππους τε καλῶς δαμάσῃς
νύσσαν πρὸς οὐράνιον ἰθύνων τρέχειν,
καὶ σὺ φανήσῃ καλὸς ἡνιοστρόφoς
παύων ἐκεῖσε τὸν δρόμον σὺν Ἠλία
πλὴν ὡς ἐκεῖνος ἀλλὰ καὶ σύ μοι χάριν
κἂν οὐχὶ διπλὴν ἀλλ' ἁπλὴν εὐχὴν δίδου,
ὅστις ἂν ἦσθα, ξεῖνε, τῷ γεγραφότι.
|
Textus |
|
ΤΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΟΜΟΟΥΙΣΙΟΥ ΤΡΙΑΔΟΣ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ
|
Incipit |
|
Τὸ τῆς ἁγίας καὶ ὁμοουσίου Τριάδος μυστήριον
|
Incipit |
|
Τὸ τῆς ἀναστάσεως δόγμα
|
Incipit |
|
Τὸ τῆς ἀναστάσεως δόγμα λυμαίνεται ἡ τοῦ βίου καταστρόφη
|
Incipit |
|
Τὸ τῆς ἀναστάσεως δόγμα παρὰ μὲν Ἕλλησιν οὐδενὸς ἠξίωτο λόγου
|
Incipit |
|
Τὸ τῆς ἀναστάσεως δόγμα παρὰ μὲν Ἕλλησιν οὐδενὸς ἠξίωτο λόγου
|
Incipit |
|
ΤΟ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΝ
|
Incipit |
|
Τὸ τῆς βασιλείας σου ἐπιπόθητον, δέσποινά μου ἁγία
|
Incipit |
|
Τὸ τῆς γῆς σχῆμα οὔτε τρίγωνον, οὐδ' ἂν πάλιν ὁλοστρόγγυλον
|
Incipit |
|
Τὸ τῆς γῆς τῆς οἰκουμένης σχῆμα χλαμυδοειδές τι ἐστίν
|
Incipit |
|
Τὸ τῆς γῆς τῆς οἰκουμένης σχῆμα χλαμυδοειδές τι ἐστίν
|
Incipit |
|
Τὸ τῆς ἐμῆς ψυχῆς ὀδυνώμενον
|
Incipit |
|
Τὸ τῆς ἑνώσεως συνοδικὸν περὶ τῶν τριγάμων
|
Incipit |
|
ΤΟ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ ΠΟΛΥΝ ΠΛΟΥΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΝ ΘΗΣΑΥΡΙΖΕΙ
|
Incipit |
|
τὸ τῆς παρθενίας μέγεθος μικρὸν εἶναι· τῷ δὲ Θεῷ ἡμῶν δόξαν ἀναπέμψωμεν... κ.τ.λ.
|
Desinit |
|
Τὸ τῆς σῆς ἀγάπης δέδειγμαι γράμμα
|
Incipit |
|
Τὸ τῆς σῆς ὁσιότητος γράμμα δεξάμενος
|
Incipit |
|
τὸ τῆς τελειώσεως ἔδραμον στάδιον, ταῖς αὐτῶν πρεσβείαις... ἀμὴν
|
Desinit |
|
Τὸ τῆς τετράδος καὶ παρασκευῆς ἰδίωμα
|
Incipit |
|
τὸ τῆς Τριάδος συμπληρωτικόν· ἐν αὐτῷ θαρρῶ καὶ τὴν ἐκ νεκρῶν ἐξανvαστασιν, ὅτι αὐτῷ…
|
Desinit |
|
τὸ τῆς Τριάδος συμπληρωτικόν· ἐν αὐτῷ θαρρῶ καὶ τὴν ἐκ νεκρῶν ἐξανάστασιν, ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
|
ΤΟ ΤΗΣ ΦΘΣΕΩΣ ΗΜΩΝ ΧΑΜΕΡΠΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΑΣ ΗΔΟΝΑΣ ΕΚΛΥΤΟΝ
|
Incipit |
|
ΤΟ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΗΜΩΝ ΧΑΜΕΡΠΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΑΣ ΗΔΟΝΑΣ ΕΚΛΥΤΟΝ
|
Incipit |
|
Τὸ τῆς φύσεως ἡμῶν χαμερπὲς καὶ πρὸς τὰς ἡδονὰς ἔκλυτον
|
Incipit |
|
Τὸ τῆς ψυχῆς ὀδυνώμενον
|
Incipit |
|
το τοιουτον εξεδοθη μετα χρονους λβʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
το τοιουτον ευαγγελιον εγραφη εβραιστι εις Παλαιστινην μετα οκτω ετη της αναληψεως του κυριου. εχει δε ρηματα ͵βφκβʹ, στιχους δε ͵βφξʹ.
|
Textus |
|
Τὸ τοιοῦτον σχῆμα καλεῖται ὁδός
|
Incipit |
|
Τὸ τοῖς ἐνδόξοις ἐνοῦσθαι
|
Incipit |
|
Τὸ τοῦ ἀνθρώπου στόμα δεξάμενον τὴν τροφήν
|
Incipit |
|
ΤΟ ΤΟΥ ΒΙΣΕΞΤΟΥ ΟΝΟΜΑ ΡΩΜΑΙΚΟΝ ΕΣΤΙ ΔΕΛΟΥΝ ΤΟ ΔΙΣ ΕΞ
|
Incipit |
|
Τὸ τοῦ βισέξτου ὄνομα Ῥωμαϊκόν ἐστι καὶ δηλοῖ τὸ δὶς ἕξ
|
Incipit |
|
Τὸ τοῦ γάμου ἔνδυμα
|
Incipit |
|
Τὸ τοῦ Καίσαρος ὄνομα κατὰ διαφόρους σημασίας
|
Incipit |
|
Τὸ τοῦ Καίσαρος ὄνομα κατὰ διαφόρους σημασίας
|
Incipit |
|
Τὸ τραχυνθὲν καὶ παχυνθὲν ἐκ παλαιᾶς ἐνδείας
|
Desinit |
|
τὸ τρισσοφαὲς τῆς ἁγίας τριάδος
καὶ βασιλικὴν καὶ θεικὴν ἀκτίνα
καὶ τὴν ἀκλινῆ τῆς ψυχῆς θεαυγίαν
Ἰωάννης δείκνυσιν ὡς ὑπιπέτης.
|
Textus |
|
ΤΟ ΤΡΥΒΛΙΟΝ ΙΣΟΝ ΕΣΤΙ ΚΑΙ ΜΕΤΡΩ ΚΑΙ ΟΛΚΗ ΤΗ ΑΤΤΙΚΗ ΜΝΑ ΗΤΟΙ ΛΙΤΡ. Α' ΠΑΡΑ ΔΡΑΧΜ. Δ'
|
Desinit |
|
τὸ τῶν ἀνθρώπων ὄνειδος συνεργεῖν εἴτε δικαίως, εἴτ’ ἀδίκως ἀποδιδόμενον, σύ με, Χριστὲ βασιλεῦ, ἀγάπησον οὕτω, καὶ ὁ κόσμος ἅπας με μισησάτω. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ Υἱὲ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με.
|
Desinit |
|
τὸ τῶν μοναχῶν ἔργον ἐκδιδάσκοντα
|
Desinit |
|
ΤΟ ΤΩΝ ΠΟΔΩΝ ΕΠΩΝΥΜΟΝ
|
Incipit |
|
Τὸ τῶν ποδῶν ἐπώνυμον
|
Incipit |
|
Τὸ τῶν ποδῶν ἐπώνυμον
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΤΟ ΥΔΩΡ ΠΡΩΤΟΝ
|
Incipit |
|
Τὸ ὑφ´ ἑτέρου τοῦ τινα ἀπελέγχεσθαι ψευδηγορεῖν ὁμολογουμένως
|
Incipit |
|
Τὸ φαίνεσθαι δεῖξιν δηλοῖ
|
Incipit |
|
Τὸ φιλαρέτων βίους ἀνδρῶν ταῖς φιλοθέοις ἀκοαῖς προτιθέναι καὶ δίκαιον ἅμα καὶ πολλοῖς ὠφελείας γνωρίζεται πρόξενον
|
Incipit |
|
Τὸ φιλαρέτων βίους ἀνδρῶν τῶν πολλὰ διαλαμψάντων τῷ περιόντι τῆς ἀρετῆς, ἀναγράφεσθαι καὶ ταῖς φιλοθέοις ἀκοαῖς ἐξηγεῖσθαι
|
Incipit |
|
Τὸ φιλομαθὲς καὶ σπουδαῖον ἀγάμενος
|
Incipit |
|
Το φιλομαθες και σπουδαιον αγαμενος της σης αγαπης
|
Incipit |
|
Το φιλομαθες και σπουδαιον αγαμενος της σης αγαπης πατερ τιμωτατε
|
Incipit |
|
Τὸ φιλομαθὲς καὶ σπουδαῖον ἀγάμενος τῆς σῆς ἀγάπης, πάτερ τιμιώτατε, αἰδοῖ τε καὶ πειθοῖ εἰκών, στενωπῷ τινι καὶ παρεισδύσει τῆς ἱστορίας ἐμαυτὸν ἐπαφῆκα τόνδε τὸν πρόλογον τῆς Παύλου πραγματείας συγγράψαι. Καὶ πολὺ μεῖζον
|
Incipit |
|
τὸ φιλομαθὲς καὶ σπουδαῖον ἀγάμενος τῆς σης ἀγάπης, πάτερ τιμιώτατε, αἰδοῖ τε καὶ πειθοῖ εἴκων, στενωπῷ τινι καὶ παρεισδύσει τῆς ἱστορίας ἐμαυτὸν ἐπαφηκα τόνδε τὸν πρόλογον τῆς Παύλου πραγματείας συγγράψαι. καὶ πολὺ μεῖζον
|
Incipit |
|
Τὸ φιλομαθὲς καὶ σπουδαῖον ἀγάμενος. τῆς σῆς ἀγαπης πατερ τιμιώτατε. αἰδοῖ τε καὶ πειθοῖ εἰκων. στενωπῶ τινι
|
Incipit |
|
Τὸ φιλομαθὲς καὶ σπουδαῖον ἰδόμενος τῆς σῆς ἀγάπης, πάτερ τιμιωτάτε, αίδοῖ τε καὶ πειθῷ εἴκων
|
Incipit |
|
Τὸ φιλοπόνως προσδιατρίβειν ταῖς ἁμαρτίαις ἕξιν τινὰ ταῖς ψυχαῖς ἐμποιεῖ· παλαιωθὲν γὰρ παθὸς ψυχῆς
|
Incipit |
|
ΤΟ ΦΛΕΓΜΑ, ΕΩΣ ΕΤΩΝ ΟΓΔΟΗΚΟΝΤΑ ΚΑΙ ΕΩΣ ΓΗΡΟΥΣ
|
Desinit |
|
το φως ο Χριστος εν τουτο (!) γαρ εισδυνον, απαν φωτιζη χριστιανων το γενος.
|
Textus |
|
το φως ο Χριστος εν τουτο γαρ εις δυνον, απαν φωτιζη χριστιανων το γενος.
|
Textus |
|
Τὸ χαῖρε, γέννα, Συμεών, Ἰορδάνης
|
Incipit |
|
Τὸ χαμαιμήλιον ἔλαιον καὶ τὸ ῥόδινον
|
Incipit |
|
τὸ χλωρὸν οὖρον δηλοῖ θερμασίαν πλείστην καὶ κακοήθειαν τοῦ σώματος
|
Desinit |
|
Τὸ χρήσιμον τοῦ βιβλίου καὶ στόμα ἐκ παραθέσεως διασύρει τὰς παρὰ τοῖς Ἕλλησι συγγραφάς
|
Incipit |
|
Τὸ χρονικὸν σύνταγμα ἀπὸ Ἀδὰμ μέχρι τῆς Χριστοῦ παρουσίας καὶ ἕως τῆς οἰκοδομῆς Κ-πόλεως
|
Titulus initialis |
|
Τὸ ψεῦδος οὐκ ἄλλοθέν μοι δοκεῖ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
τὸ ω στοιχεῖον στρογγύλον, τὸ διμερές, τὸ ἀνῆκον
|
Incipit |
|
Τὸ ὤ τῆς κλητικῆς οὐδέποτε ὀξύνεται
|
Incipit |
|
τοδέ ἐστι· συμπαραπληθῆναι
|
Incipit abruptus |
|
ΤΟΔΕ ΤΟ ΕΡΓΟΝ ΑΡΙΣΤΟΠΟΝΟΙΟ ΚΛΕΙΝΟΥ ΤΕΛΩΝΟΥ
|
Incipit |
|
τοδε το εργον αριστοπονοιο κλεινου τελωνου
|
Incipit |
|
Τοδε το εργον αριστοπονοιο κλεινου τελωνου|
|
Incipit |
|
ΤΟΔΕ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ ΟΥΚ ΑΝΤΙΚΡΥΣ
|
Incipit |
|
τοιαῦτα γὰρ ... τῆς χάριτος τὰ δωρήματα, εἰς καύχημα τῶν πιστῶν, εἰς ἔπαινον τῶν ἐκκλησιῶν, εἰς δόξαν Χριστοῦ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Τοιαῦτα δ’ ἐστὶ τὰ ὅμοια τοῖς καλοῖς λόγοις μέτρα (30)
καὶ μέλη, διὰ ταύτας γινόμενα τὰς αἰτίας
|
Desinit |
|
Τοιαῦται μὲν αἱ τοῦ τυράννου δημηγορίαι
|
Incipit |
|
Τοιαύτας καὶ ὁ Βαρλαὰμ διαλέξεις μακρὰς καὶ πολυσχεδεῖς πρὸς τὰς συνόδους πλαττόμενος συνεγράφετο
|
Incipit |
|
Τοίνυν τὸν καλὸν ἀγωνισάμενος ἀγῶνα ἀνελήμφθη ἐν δόξᾳ, ἡμέρᾳ Σαββάτου… ἀμήν
|
Desinit |
|
τοιοῦδε λουτροῦ μάρτυς αὐτὸς ἀνέβης
|
Desinit |
|
ΤΟΙΟΥΤΟΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΝ
|
Incipit |
|
Τοιοῦτόν ἐστιν, ὦ φίλτατοι παῖδες, τὸ μὴ θείοις λόγοις προσομιλεῖν
|
Incipit |
|
ΤΟΙΟΥΤΟΣ ΤΟΠΟΣ ΜΟΔΙΟΝ Γʹ
|
Desinit |
|
ΤΟΙΟΥΤΟΥΣ ΟΥ ΔΥΝΑΜΕΘΑ
|
Desinit |
|
τοιούτους· μὴ δέχεσθαί τινα εἰς οἰκίαν· μὴ δὲ λέγειν τοῖς τοιούτοις χαίρειν· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν·
|
Desinit |
|
Τοῖς ἀγαπητοῖς καὶ ὁμοψύχοις ἀδελφοῖς ἐν Κύπρῳ, εἰρήνη ὑμῖν ὑπερεκπερισσοῦ πληθυνθείῃ
|
Incipit |
|
τοῖς ἁγίοις βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου, τὴν μηδέποτε τέλος ἔχουσαν· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
τοῖς ἀκηράτοις στεφάνοις τῆς δικαιοσύνης ἐνδιαπρέποντα
|
Desinit |
|
Τοῖς ἀνὰ τὴν ὑψήλιον ἅπασαν ὀρθοδόξοις
|
Incipit |
|
ΤΟΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ ΟΥΔΕΝ ΕΠΙΓΙΝΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
Τοῖς ἁπανταχοῦ γῆς καὶ θαλάσσης ὀρθοδόξοις ἐπισκόποις... καιρὸς τοῦ λαλεῖν καὶ καιρὸς τοῦ σιγᾶν ὁ σοφὸς ἐκκλησιαστὴς
|
Incipit |
|
Τοῖς ἁπανταχοῦ ὀρθοδόξοις Χριστωνύμοις λαοῖς ἱερομένοις τε καὶ καϊκοῖς ἐν Κυρίῳ χαίρειν πάντοτε
|
Titulus initialis |
|
Τοῖς ἁπαντάχου τῆς γῆς καὶ τῶν νήσων εὑρισκομένοις ὀρθοδόξοις Χριστιανοῖς Μάρκος ἐπίσκοπος τῆς Ἐφεσίων μητροπόλεως ἐν Κυρίῳ χαίρειν
|
Titulus initialis |
|
τοῖς Ἀττικοῖς ἄθυρμα δείκνυται Ξέρξης
|
Desinit |
|
Τοῖς βαρβάροις λέγει δὲ αὐτούς
|
Incipit |
|
τοῖς βασιλεῦσιν, οἷς ἔφην, δοίη, τάφε
|
Desinit |
|
τοῖς γὰρ δικαίοις ὁ ἔπαινος οὐκ ἐξ ἀνθρώπων ἀλλ’ ἐκ τοῦ Θεοῦ, κατὰ τὸν ἀπόστολον. Θεῷ οὖν δόξαν ἀναπέμψωμεν τῷ τοὺς μάρτυρας στεφανοῦντι, ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
|
ΤΟΙΣ ΔΕ ΑΣΘΕΝΕΣΤΕΡΟΙΣ ΤΑ ΜΑΛΑΚΩΤΕΡΑ
|
Desinit |
|
Τοῖς δὲ γελοίοις τούτοις
|
Incipit |
|
Τοῖς δὲ γελοίοις τούτοις
|
Incipit |
|
τοῖς δὲ δικαίοις τὸν στέφανον τῆς διακαιοσύνης· αὐτῷ...
|
Desinit |
|
τοῖς δὲ δικαίοις τὸν στέφανον τῆς διακαιοσύνης· αὐτῷ...
|
Desinit |
|
Τοῖς δὲ κομψοῖς
|
Incipit |
|
ΤΟΙΣ ΔΕ ΜΕΙΖΟΥΣΙ ΕΝΕΡΓΕΣΤΕΡΑΣ
|
Desinit |
|
τοῖς δὲ ὅλον αὐτὸν τὸν ἄλλον Παράκλητον
|
Desinit |
|
τοῖς δι᾿ ἀπαθείας καθαροῖς τῇ καρδίᾳ· ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται· αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
τοῖς διὰ τῆς ἑνότητος ἀλλήλοις ἐν τῇ τοῦ ἀγαθοῦ κοινωνίᾳ συγκεκραμένοις ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ἀμήν.
|
Desinit |
|
Τοῖς διαφόροις λόγοις τῶν ὀνομάτων
|
Incipit |
|
τοῖς δικανικοῖς
|
Desinit |
|
ΤΟΙΣ ΔΡΩΣΙΝ ΕΞΟΜΟΛΟΥΣΘΑΙ
|
Desinit |
|
Τοῖς ἐλάττοις δεῖσθαι ὅσοις
|
Incipit |
|
ΤΟΙΣ ΕΜΟΙΣ ΟΦΤΑΛΜΟΙΣ ΤΑ ΚΗΡΥΤΤΟΜΕΝΑ ΠΑΡ4ΥΜΩΝ ΕΠΕΙΔΗΠΕΡ ΑΚΟΗΣ
|
Incipit |
|
τοῖς ἐν διαμέτρου ἀφεστήκοσιν
|
Desinit |
|
τοῖς ἐν Κορίνθῳ δευτέρα (βʹ) γραφὴ Παύλου
|
Titulus initialis |
|
τοῖς ἐν οὐρανοῖς ἀγγέλοις ἀϊδίως συνευφραινόμενοι, ἐν αὐτῷ...
|
Desinit |
|
Τοῖς ἐν τῷδε τῷ μετὰ σώματος βίῳ
|
Incipit |
|
ΤΟΙΣ ΕΝ ΧΙΩ ΤΗ ΘΕΟΦΡΟΥΡΗΤΩ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΟΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙΣ
|
Incipit |
|
Τοῖς ἐννέα τάγμασιν ὠδὰς ἐννέα Μάρκος μοναχὸς Εὐγενικὸς ἐξᾴδω
|
Incipit |
|
τοῖς ἐντευξομένοις ὀρθοδόξοις τήν σωτηρίαν
|
Titulus initialis |
|
τοῖς έπιμόνως ένδιατρίβουσι τούτοις τοῖς άτελέσι τῆς κατά ρητορικήν τελειότητος έγκρατείς γενέσθαι
|
Desinit |
|
τοῖς έπιμόνως ένδιατρίβουσι τούτοις τοῖς άτελέσι τῆς κατά ρητορικήν τελειότητος έγκρατείς γενέσθαι
|
Desinit |
|
τοῖς εὐσεβοῦσι Παῦλος Ἑβραίοις τάδε
|
Titulus initialis |
|
τοῖς ἐφ’ἡμῖν τὰς δίκας ἐπέθες
|
Desinit |
|
τοῖς Ἰουδαίοις λέγοντες
|
Desinit |
|
τοῖς καλοῖς ἐκλάμποντες, τῶν ἐπηγγελμένων τύχωμεν ἀγαθῶν παρὰ τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν, δι’ οὗ...
|
Desinit |
|
Τοῖς κάμνουσι καὶ ψυχορραγοῦσι καὶ αἱ τροφαὶ αἱ ὑγιεῖς ἀηδεῖς
|
Incipit |
|
τοῖς κτίσμασι γνοὺς τὸν κτίσαντα δεσπότην
|
Desinit |
|
Τοῖς κυρίοις ἡμῶν Διοκλητιανῷ τὸ ἔννατον καὶ Μαξιμιανῷ τὸ ὄγδοον ὑπάτοις
|
Incipit |
|
Τοῖς μαθηταῖς ὤφθη ὁ Κύριος ἐν τῇ λίμνῃ Τιβεριάδος ἀγρεύουσι
|
Incipit |
|
Τοῖς μὲν ἄλλοις τῶν φιλτάτων, φίλτατέ μοι πρόεδρε Ῥαδηνέ
|
Incipit |
|
τοῖς μὲν γὰρ ἀγαθοῖς θεραπεῖαί τινές εἰσι ταῦτα, τοῖς
δὲ ἀσεβέσιν ἐπὶ τιμωρίᾳ γίνονται. Ταῦτα περὶ τῶν ἠθικῶν καθόλου ἐπιτετευγμένως εἰρημένα ἀρκείτω
|
Desinit |
|
τοῖς μὲν μεγάλα ἡμαρτηκόσιν ἐξουσία γεγένηται τῶν πεπραγμένων, τοῖς δὲ Ἕλλησιν οὐδεμία αὐτῶν τιμωρία
|
Desinit |
|
ΤΟΙΣ ΜΕΝ ΝΗΠΙΟΙΣ ΗΠΙΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΠΡΟΣΑΓΑΓΕΙΝ, ΤΟΙΣ ΔΕ ΜΕΙΖΟΥΣΙΝ ΕΝΕΡΓΕΣΤΕΡΑΣ
|
Desinit |
|
τοῖς μὲν νηπίοις, ἠπίους καὶ τὰς θεραπείας προσάγειν, τοῖς δὲ μείζοσιν ἐνεργεστέρας
|
Desinit |
|
τοῖς μὴ δεχομένοις
|
Incipit |
|
τοῖς μὴ δεχομένοις
|
Incipit |
|
τοῖς μὴ δεχομένοις
|
Incipit |
|
τοῖς μοναδικῶς ζῇν προθυμουμένοις ἀληθῶς
|
Incipit |
|
τοῖς ξενοδόχοις ἡμῶν μετάνοιαν καὶ τὴν ἀπὸ θεοῦ εὐλογίαν
|
Desinit |
|
ΤΟΙΣ ΟΡΩΣΙ ΠΡΟΔΕΙΚΝΥΕΙ
|
Desinit |
|
τοῖς ὁσίοις τοῦ δεσπότου
|
Incipit |
|
Τοῖς ὁσίοις τοῦ Δεσπότου τοῦ Χριστοῦ
|
Incipit |
|
ΤΟΙΣ ΟΣΙΟΙΣ ΤΟΥ ΔΕΣΠΟΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΟΥ ΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΛΕΚΤΟΙΣ ΦΟΙΤΗΤΑΙΣ Ο ΚΑΤ'ΕΥΔΟΚΙΑΝ ΑΥΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Τοῖς παθήμασι τῶν λέξεων πρόσθεσις ἰδίως λέγεται
|
Incipit |
|
τοῖς πᾶσι διὰ πάντων ἀήττητον οὖσαν τῆς ἀληθείας τὴν δύναμιν
|
Desinit |
|
τοῖς πολεμουμένοις ἡ κραταιὰ τῆς ἀγάπης σκέπη· καὶ τῆς οἰκουμένης ἡ εἰρήνη· αὐτὸς,γάρ ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν καὶ ἡ ζωὴ· καὶ τὸ φῶς· καὶ τῆς ἀγάπης δοτήρ, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
Τοῖς προστασίαν ἐγχειρισθεῖσι λαοῦ διὰ τοῦ προφήτου φησὶν ὁ Θεός
|
Incipit |
|
ΤΟΙΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟΙΣ· ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ...
|
Desinit |
|
τοῖς συνοδικοῖς κανόσι δοκοῦντα ψή[φῳ
|
Desinit |
|
Τοῖς τελουμένοις ἰδίως ἔοικας
|
Incipit |
|
ΤΟΙΣ ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ ΘΡΟΝΟΙΣ ΕΦΗΔΡΕΥΕΝ
|
Desinit |
|
Τοῖς τῆς βασιλίδος πᾶσιν οἰκήτορσι
|
Incipit |
|
τοις του θεου δε ρημασι ψυχοτροφοις,
ευεργετειν απαντας ακροωμενους.
|
Desinit |
|
ΤΟΙΣ ΤΟΥ ΘΗΛΥΚΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΟΙΣ ΟΝΟΜΑΣΙΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΧΡΩΝΤΑΙ ΚΑΤΑ ΔΟΤΙΚΗΝ ΠΤΩΣΙΝ
|
Incipit |
|
Τοῖς τῶν αἱμάτων σου ῥείθροις, Δημήτριε
|
Incipit |
|
ΤΟΙΣ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ ΒΙΒΛΩΝ ΚΑΤΑΡΧΕΣΘΑΙ ΜΕΛΛΟΥΣΙ ΔΕΟΝ ΕΙΔΕΝΑΙ
|
Titulus initialis |
|
Τοῖς φοιτηταῖς χαίρειν· τὴν πεντηκοντάδραχμον ὄντως τοῦ προδίκου ἀπόδειξιν
|
Incipit |
|
τοῖς ὡς ἄριστα καὶ ὡς ἔνι μάλιστα θεοφιλῶς διαβιοῦν
|
Incipit |
|
Τολμερῶς καὶ δουλικῶς ἀναφέρω
|
Incipit |
|
ΤΟΛΜΗ]ΣΑΣ ΔΕ ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΠΑΛΙΝ ΕΓΩ ΕΙΠΟΝ ΑΥΤΩ
|
Incipit |
|
Τολμηρῶς ἀναφέρομεν τῇ κραταιᾷ καὶ ἁγίᾳ βασιλείᾳ σου, δέσποτα ἡμῶν ἅγιε. Χθὲς μὲν τὰς ἡμετέρας ἀποκρίσεις
|
Incipit |
|
Τολμήσας μόλις, βασιλεῦ, δέσποτα στεφηφόρε
|
Incipit |
|
τολμητίας ὢν αὐτὸς περὶ τὸ δυσσεβεῖν
|
Desinit |
|
Τολμῶν ὁ δοῦλος
|
Incipit |
|
Τολμῶν ὁ δοῦλος καὶ διάπυρος
|
Incipit |
|
Τολμῶν ὁ δοῦλος τῆς κραταιᾶς καὶ ἁγίας βασιλείας
|
Incipit |
|
Τολμῶν ὁ δοῦλος τῆς μεγάλης ἁγιωσήνης
|
Incipit |
|
Τολμῶντά με, μέγιστε βασιλεῦ, ˈ ψυχῇ τε καὶ γλώττῃ ῥυπωθείσαις τὸ φοβερὸν ˈ ὄνομα προφέρειν τῆς σῆς δόξης, ˈ ἐπιεικῶς ἀνασχόμενος πρόσδεξαι.
|
Incipit |
|
ΤΟΛΜΩΝΤΑ ΤΑΥΤΑ ΛΕΓΕΙΝ· ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΣΩΣΟΝ ΜΕ ΤΟΝ ΔΟΥΛΟΝ ΣΟΥ
|
Desinit |
|
Τολμῶντες οἱ ἀνάξιοι καὶ εὐτελεῖς δοῦλοι
|
Incipit |
|
Τολμῶσα ἡ ἀναξία καὶ πανευτελὴς δούλη
|
Incipit |
|
Τομὴ δέ ἐστιν εὐπρεπὴς ἀπαρτισμὸς λέξεων
|
Incipit |
|
Τόμον σταλέντα τόνδε τῷ σακελλίῳ πράγου γόνος
|
Incipit |
|
Τόμος εἰκοστὸς δεύτερος∙ περὶ τῶν ἀζύμων ὁ πρόλογος οὗτος τοῦ Χωνιατοῦ καί τινα τῶν ἑξῆς
|
Titulus initialis |
|
Τὸν ἀββᾶν Σαρματὰν ἡρώτησεν ἀδελφός
|
Incipit |
|
Τὸν Ἀδὰμ οὐκ ἐξέβαλεν ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ ὁ θεός
|
Incipit |
|
Τὸν ἀδάμαντα τῆς νέας Ῥώμης λίθον
|
Incipit |
|
Τὸν ᾍδην φησίν· πάντας γὰρ πρὸ Χριστοῦ ἕλκων
|
Incipit |
|
Τὸν ἀετόν σε τὸν θεόπτην τὸν μέγαν
ὁ Χριστὸς αὐτὸς ἀνὰ τὸ στῆθος φέρων
τρανῶς λέγειν ἔοικε τῇ κοσμουργίᾳ,
σέβου τὸ δόγμα τῆς ἐμῆς μοναρχίας.
|
Textus |
|
ΤΟΝ ΑΘΑΝΑΣΙΟΝ ΕΠΑΙΝΩΝ, ΤΗΝ ΑΡΕΤΗΝ ΘΕΛΩ ΕΠΑΙΝΕΣΕΙ ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΙΔΙΟΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΕΚΑΙΝΟΝ
|
Incipit |
|
τον αιδιον του θεου λογον συναιδιον ειναι λεγω τω γεγεννηκοτι.
|
Desinit |
|
τον αιδιον του θεου λογος, συναιδιον ειναι λεγων τω γεγενηκοτι.
|
Desinit |
|
Τὸν Ἀλεξανδρείας λέγει τὸν μάρτυρα οὗ καὶ οἱ ἐν τῷ κανονικῷ κανόνες
|
Incipit |
|
Τον αναγινωσκοντα εν προθυμια | τον δακτυλοις γραψαντα τον κεκτημενον | φυλαττε τους τρεις η τριας τρισολβιως.
|
Textus |
|
Τὸν ἀναγινώσκοντα σὺν προθυμίᾳ,|
τὸν δακτύλοις γράψαντα, τὸν κεκτημένον|
φύλαττε τοὺς τρεῖς ἡ τριὰς τρισολβίως.
|
Textus |
|
τὸν ἀναμάρτητον, ὑπὲρ ἀδόξων τὸν ἔνδοξον. Δοξάσωμεν οὖν τὸν ἐπιφανέντα δεσπότην σὺν τῷ πατρί…
|
Desinit |
|
Τὸν ἀοπίδιμον ἐν ἀθλοφόροις Εὐστάθιον ἐπαινέσομαι
|
Incipit |
|
Τὸν αὐτὸν δὴ τρόπον τούτοις καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων
|
Incipit |
|
ΤΟΝ ΑΥΤΟΝ ΔΟΓΜΑΤΙΖΟΝΤΑ
|
Desinit |
|
τὸν ἄφθαρτον στέφανον ὃν ὁ δεσπότης ἡτοίμασε τοῖς σοῖς ἀριστεύμασι
|
Incipit |
|
τὸν βασιλέα διατηρῶν ἡμῖν πολυχρόνιον
|
Desinit |
|
Τὸν βουλόμενον γράμματα μαθεῖν δεῖ αὐτόν
|
Incipit |
|
ΤΟΝ ΓΑΡ ΑΔΑΜ ΒΟΥΛΟΜΕΝΟΣ
|
Incipit |
|
τὸν δ᾽ ὀξυδερκῆ καὶ λίαν ὑψηπέτην
τύπον σαφῆ λάμβανε τοῦ θεηγόρου
|
Textus |
|
ΤΟΝ ΔʹΟΥΝ ΑΥΤΟΝ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΙΝ
|
Desinit |
|
τὸν δακτύλοις γράψαντα, τὸν κεκτημένον
τὸν ἀναγινώσκοντα μετ᾽ εὐλαβείας
φύλαττε τοὺς τρεῖς, ὦ Τριάς, τρισολβίως.
|
Textus |
|
Τὸν δακτύλοις γράψαντα, τὸν κεκτημένον
δὲ ἀναγινώσκοντα μετ' εὐλαβείας
φύλαττε τοὺς τρεῖς, ὦ Τριὰς παναγία.
Ὡς ἱππεὺς ταχυδρόμος, ἡ χεὶρ ἐνταύθα
διαδραμοῦσα βυθὸν γραμμάτων τόσον·
ἧκ' οὖν πνευστιῶν εἰς τέλος τῆς πυξίδος
ἐπευχαριστῶν τὸν συντελεστὴν πάντα.
|
Textus |
|
Τὸν δὲ ἀκριβῆ χρόνον τῆς συζυγίας
|
Incipit |
|
ΤΟΝ ΔΕ ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΣΩΖΕΙ
|
Desinit |
|
Τὸν δὲ Ἰωσὴφ τὸν ἀπ' Ἀριμαθαίας οἱ Ἰουδαῖοι κλείσαντες ἐν οἴκῳ
|
Incipit |
|
Τὸν δὲ μεταξὺ τούτων χρόνον
|
Incipit |
|
τὸν δὲ πρόδρομον καὶ Σαλώμην τὴν γυναῖκα Ἰωσὴφ δύο ἀδελφῶν ἀρρένων.
|
Desinit |
|
ΤΟΝ ΔΕ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΝ ΥΠΟΦΗΤΩΝ ΑΓΑΘΟΔΑΙΜΩΝ
|
Incipit |
|
Τὸν δὲ τῆς τοῦ ἁγίου Ἰακώβου τελευτῆς τρόπον, ὡς ἱστορεῖ Εὐσέβιος ὁ Παμφίλου ἐν κγ´ κεφαλαίῳ τῆς ἐκκλησιαστικῆς αὐτοῦ ἱστορίας
|
Incipit |
|
ΤΟΝ ΔΕΔΩΚΟΤΑ ΣΟΙ ΤΗΝ ΧΑΡΙΝ
|
Desinit |
|
Τὸν δεσπότην ὕψωσεν ἡ κτιστῶν φύσις
|
Incipit |
|
Τὸν δεσπότην ὕψωσον ἡ κτιστῶν φύσις.
|
Textus |
|
Τὸν δεύτερον τοῦ Πάσχα λόγον
|
Incipit |
|
Τὸν δεύτερον τοῦ Πάσχα λόγον μετὰ ἐξέλευσιν αὐτοῦ
|
Incipit |
|
Τὸν δεύτερον τοῦ Πάσχα λόγον μετὰ τὴν ἐξέλευσιν
|
Incipit |
|
ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΝ ΔΙΕΒΑΙΝΕΝ· ΑΛΛΩΣ ΔΕ ΟΥΧ ΕΝΑ
|
Incipit |
|
ΤΟΝ ΔΙ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΣΥΓΚΛΥΣΜΟΝ
|
Desinit |
|
Τον δια του οσιου παρασχων αυτην ψυχικην σωτηριαν, οτι αυτω πρεπει δοξα, νυν και αιει […] αμην.
|
Desinit |
|
τον διδασκοντα ανον (ανθρωπον) γνωσιν.
|
Desinit |
|
τον διδασκοντα ανον (ανθρωπον) γνωσιν.
|
Desinit |
|
τον διδασκοντα ανον (ανθρωπον) γνωσιν.
|
Desinit |
|
τον διδασκοντα, ανον (ανθρωπον) γνωσιν.
|
Desinit |
|
τὸν δικαίοις πρέποντα ὕπνον ὑπνοῦσι. ἀνεπαύσαντο οὖν οἱ ὅσιοι καὶ τριμακάριοι ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ΤΟΝ ΔΡΟΜΟΝ ΠΛΗΡΟΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΕΝ ΤΩ ΝΥΧΘΗΜΕΡΩ
|
Incipit |
|
τὸν ἕβδομον προσαπαρτίζει βαθμόν
|
Desinit |
|
Τὸν ἐγκάρδιόν μου πόθον τὴν διάπυρον στοργήν
|
Incipit |
|
Τὸν ἐκ Δαμασκοῦ μουσοποιὸν ἆστέον Μάρκῳ
|
Incipit |
|
Τὸν ἐκ Διὸς φύντα Τάνταλον
|
Incipit |
|
τὸν ἐκ παλαιοῦ μοι πάνυ προσφιλῆ Θεόδωρον
|
Incipit |
|
τον εκ τελωνου θαυμασον θεηγορον
ευαγγελιστην πρωτον εκλελεγμενον,
ολεθριον λειποντα κερδος χρηματων
και ζωντα κερδησαντα (-δαιν-) του θεου λογον,
εθνη μαθητευσαντα παντα και κοσμον
καλως τελωνησαντα και σωτηριως,
Ματθαιος ουτος ως διδασκων συγγραφων
ως εν σαγηνη τη θεοπλοκω βιβλω
πλεκων τα θεια του κενωθεντος λογου
και σαρκα προσλαβοντος εκ της παρθενου
τω ζωντι και τρεφοντι τας ψυχας λογω
ζωγρει προς ευσεβειαν ανθρωπων γενος.
|
Textus |
|
ΤΟΝ ΕΚΕΦΑΛΟΝ ΔΙΑΒΡΕΧΟΥΣΗΣ ΤΟΥΤΟΝ ΣΥΜΒΑΙΝΟΝΤΟΣ
|
Desinit |
|
Τὸν Ἐμμανουήλ, Συμεών, ἰδοὺ βλέπεις·
|
Incipit |
|
τὸν ἐμὸν κερδανεῖ καὶ δύο φίλους ἀνθ᾽ ἑνὸς ἐπικτήστηται
|
Desinit |
|
τὸν ἐν ἀγαθοῖς εὑρισκόμενον ἐν χρηστοτέροις καὶ μεταπέμπεσθαι, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Τὸν ἐν ἀρχιερεῦσιν Ἀχίλλειον ὑπόθεσιν τοῦ λόγου προσβάλλομαι, Ἀχίλλειον λέγω τὸν πάνυ, ὃν ἡ Καππαδοκῶν μὲν ἤνεγκεν, ἡ δὲ Λαρισσαίων κόσμον πεπλούτηκεν
|
Incipit |
|
τὸν ἐν παραδείσῳ κεραμέα διὰ τὸν λόγον ἀνακηρύττει ὅτι αὐτῷ...
|
Desinit |
|
τὸν ἐν παραδείσῳ κεραμέα διὰ τὸν λόγον αὐτὸν ἀνακηρύττει· ὅτι…
|
Desinit |
|
Τον εν προφηταις ορον· και αρχην αποστολων τον (των) επηγηον (επιγειoν) αγγελων (αγγελoν) και (?) ανια (?) και ουρανιον· ανθρωπω την φωνην του λογου των (τον) στρατιωτην και προδρομον Χριστου τον εξ επαγγελιας προσκιρτησαντα και προτοκου (πρωτοτοκου) τον οιληων (ηλιον) της δικαιοσυνης· σημερον ει (η) ελι[ [Ελισαβετ]
|
Textus |
|
τὸν ἔνδον οἰκεῖ καὶ μυχαίτατον δόμον
|
Desinit |
|
τὸν ἔνδον οἰκεῖ καὶ μυχαίτατον τόπον
|
Desinit |
|
Τὸν ἑνὶ τοῖς δυσίν
|
Incipit |
|
τὸν ἐπιφανέντα δεσπότην και Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν· ὅτι αὐτῷ πρέπει...
|
Desinit |
|
Τὸν εὐδοκήσαντα Θεὸν ἐκ παρθένου
|
Incipit |
|
Τὸν εὐεργέτην προσφθέγξομαι, δίκαιον γάρ, καίτοι γ’ ἐχρῆν
|
Incipit |
|
Τὸν εὐεργέτην προσφθέγξομαιμ δίκαιον γάρ
|
Incipit |
|
τὸν εὐλογητὸν τοῖς προκειμένοις δίδου.
|
Desinit |
|
τον ηλιον κρυψαντα τας ιδιας ακτινας.
|
Incipit |
|
Τὸν Ἡρακλέα γράφουσιν οἱ Κελτοὶ καὶ ἄνδρα καὶ ἥρωα
|
Incipit |
|
Τὸν θάνατον πατήσας θανάτῳ Ζωοδότα
|
Incipit |
|
Τὸν θαυμαστὸν Ἀνδρέαν τὸν στρατηλάτην μέγιστον ὄντα καὶ περίδοξον ταῖς θείαις ἀρεταῖς
|
Incipit |
|
Τὸν θεῖον Λόγον καὶ τῆς ἀληθείας ἔφορον τοῦ παρόντος προστησάμενος λόγου, περὶ τοῦ τῆς ἀληθείας διαλέξομαι Πνεύματος
|
Incipit |
|
ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΕΞ ΟΛΟΝ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΝ
|
Desinit |
|
ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΕΡΓΩ ΔΕ ΑΘΕΤΩΝ
|
Incipit |
|
τὸν Θεὸν τὸ συναΐδιον ἡμῖν ἐνέφηνεν.
|
Desinit |
|
τον θεον το συναιδιον ημιν ενεφηνεν.
|
Desinit |
|
Τὸν Θεὸν ὑψιμέδοντα ἑὴν ἐσκάρθετο
|
Incipit |
|
τὸν ἰδιώτην καὶ φιλόσοφον, τὸν πένητα καὶ πλούσιον, ἐκεῖνον ἀληθῶς
|
Desinit |
|
Τὸν ἱερέα πρὸ πάντων ἄλλων καὶ τὸν διάκονον
|
Incipit |
|
Τὸν ἰητρὸν δοκέει μοι ἄριστον εἶναι
|
Incipit |
|
Τὸν ἱκέτην σου τόνδε Χριστὲ καὶ λάτριν
ὁρᾷς ὁποίῳ σχήματι πρόσεισί σοι
οἰκτρῶμεν οὖν γε σφόδρα συντεταμένῳ
ἀλλ᾽ εἶπε τὴν αἴτησιν αὐτὸς ἣν φέροι
οὗτος γὰρ οὐδὲν φθέγγεται τὸ παράπαν
ἐμοὶ μεσίτη χρώμενος θεοῦ λόγε
σιγᾶν ὁδὶ κέκρικεν εὐλαβεῖ τρόπῳ
αἰτεῖ δὲ λαβεῖν ψυχικὴν σωτηρίαν
καὶ προστασίας χάριν ἠκριβωμένης
ἵν᾽ εὐάγως σύστημα σεμνὸν ἰθύνας
μισθὸν φρονίμων λήψεται διδασκάλων
οὐκ ἁστοχήσει Μάρκε τήν ἠτημένων
|
Textus |
|
τὸν καθ’ ἡμῶν θάνατον ἐθανάτωσεν Ἰησοῦς ὁ Χριστὸς καὶ Θεὸς ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
τὸν καθ’ ἡμῶν θάνατον ἐθανάτωσεν Ἰησοῦς ὁ Χριστὸς καὶ Θεὸς ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΤΟΝ ΚΑΙΡΟΝ ΕΚΕΙΝΟΝ ΗΤΟΝ ΚΑΠΙΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΑΣ ΓΡΙΓΟΡΙΟΣ
|
Incipit |
|
Τὸν καλούμενον ζωδιακὸν κύκλον οὐ λέγομεν εἶναι ὕλην τινά
|
Incipit |
|
Τὸν κτησάμενον τὴν ἁγίαν βίβλον ταύτην
τὴν τῶν ἁγίων θείων εὐαγγελίων
μέμνησθε ἀεί ποτε οἱ ἐπιόντες,
Ἰωαννίκιον ἐν μονοτρόποις ξένον·
ὅπως εὕροιει (?) λύσιν ἁμαρτημάτων
ὑμᾶς δὲ σώσοι Θεὸς ὁ ψυχοσώστης
καὶ λυτρώσηται πυρὸς τοῦ αἰωνίου·
γένοιτο ἀμὴν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας·
μέμνησθε, πατέρες μου, καὶ Νικολάου
διὰ τὴν ὑπέρλαμπρον Θεοῦ ἁγάπην.
|
Textus |
|
τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χρίστον τὸν ἀληθεινὸν Θεὸν καὶ Δεσπότην· ᾦ πρέπει...
|
Desinit |
|
ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΟΝ, ΔΕΣΠΟΤΑ, ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΝ
|
Incipit |
|
τὸν λῃστὴν ἀνθήσας· τῷ δὲ θεῷ…
|
Desinit |
|
Τὸν λογοθέτην τὸν λόγον ἀπὸ ψυχῆς εὐγνώμονος ἐσχεδίασα
|
Incipit |
|
Τὸν μακάριον Δονᾶτον οὐ πολλοὶ τῶν ἐκ τῆς ἑώας γινώσκουσιν
|
Incipit |
|
ΤΟΝ ΜΑΚΡΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΘΕΟΔΩΡΟΝ… ΨΕΥΔΟΜΕΝΟΣ
|
Desinit |
|
ΤΟΝ ΜΕΝ ΗΣΙΟΔΟΝ ΛΟΓΟΣ
|
Incipit |
|
Τὸν μὲν Ἡσίοδον, λόγος αἱρεῖ, ἰδιώτην καταδαρθέντα ἐγερθῆναι σοφόν
|
Incipit |
|
Τὸν μὲν λόγον ἡ προθυμία κινεῖ, τὴν δὲ χεῖρα συστέλλει τὶ δέος
|
Incipit |
|
Τὸν μὲν οὐρανοῦ κύκλον καὶ τοὺς δύο φωστῆρας οὗς ἡ γραφὴ μεγάλους κατονομάζει
|
Incipit |
|
Τὸν μὲν πάντας ἀνθρώπους πραότητι διαφερόντως νενικηκότα Δαυΐδ
|
Incipit |
|
Τὸν μὲν στρατιώτην ἐκεῖνον οἶδας ὃν λέγω τὸν Αἰτωλόν
|
Incipit |
|
Τὸν μὲν στρατιώτην ἐκεῖνον, οἶδας ὂν λέγω, τὸν Αἰτωλόν
|
Incipit |
|
ΤΟΝ ΜΕΣΟΝ ΔΕ ΔΗΜΟΣΤΗΕΝΗΣ Ο ΠΑΝΤΩΝ ΡΗΤΟΡΙΚΩΤΑΤΟΣ
|
Desinit |
|
Τον μετα δεκα ετη της Χριστου αναληψεως
|
Incipit |
|
ΤΟΝ ΜΗΝΑ ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΙ ΕΙΣ ΤΡΙΑ ΔΙΗΡΟΥΝ ΗΓΟΥΝ ΕΙΣ ΚΑΛΕΝΔΑΣ, ΕΙΣ ΝΟΝΑΣ ΚΑΙ ΕΙΔΟΥΣ
|
Incipit |
|
τὸν Μωσέως νόμον, ὄντων αὐτῶν μάλιστα ἐξ ἐθνῶν, ὅθεν ἀκούσαντα τὸν ἀπόστολον αὖθις, διά τινος σπουδαίου τῶν διακονούντων αὐτόν, πέμψαι τὴν
ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Τὸν νοῦν ὁ θεῖος Δαυὶδ ἀπὸ πάσης
|
Incipit |
|
Τὸν ὄγδοον γνοὺς καθαρὸν πεφυκέναι
|
Incipit |
|
Τὸν οὐρανόν τις δημιουργεῖ τῷ λόγῳ
|
Incipit |
|
τὸν οὕτω διακείμενον
|
Desinit |
|
τὸν ὀφθαλμόν μου τοῦ οὑρανοῦ ἀλλὰ δέξαι [
|
Desinit |
|
ΤΟΝ ΠΑΛΑΙ ΧΡΟΝΟΝ Ο ΘΑΥΜΑΣΙΟΣ ΕΔΟΚΕ
|
Incipit |
|
Τὸν παραβάσει φθαρέντα Ἀδάμ
|
Incipit |
|
Τὸν παρόντα δεύτερον περὶ τοῦ Πάσχα λόγον
|
Incipit |
|
Τὸν παρόντα λόγον τὸν εἰς τὸ Πάσχα καὶ εἰς τὴν βραδυτῆτα ἐν τῇ ἐπισκοπῇ τοῦ οἰκείου πατρὸς ἐξεφώνησον
|
Incipit |
|
Τὸν παρόντα λόγον τὸν εἰς τὸ Πάσχα καὶ εἰς τὴν βραδυτῆτα ἐν τῇ ἐπισκοπῇ τοῦ οἰκείου πατρὸς ἐξεφώνησον
|
Incipit |
|
Τὸν παρόντα ψαλμὸν ὁ θεῖος ᾖσε Δαυίδ
|
Incipit |
|
τὸν πατέρα εἶναι δώσουσι
|
Desinit |
|
τὸν πατέρα τὸν Πουπλίου ἐν τῆ νήσω δυσεντερίω σὺνεχόμενον. χειροθετήσας ἵασατο ὁ Παῦλος. καὶ ἄλλους πολλοὺς ἀσθενοῦντας ἐν τῆ νήσω ἐθεράπευσεν ὁ Παῦλος.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Τὸν περί ἀρετῶν λόγον πῶς διμεθηκεν ὁ Πλάτων
|
Incipit |
|
τὸν πέσοντα Ἀδὰμ ἀναστήσαντα καὶ ἡμᾶς τῆς πλάνης ἐλευθερώσαντα... ἀμήν
|
Desinit |
|
Τὸν πλοῦτον ἐσκόρπισα ὅν μοι παρέδωκας, οἴμοι
|
Incipit |
|
Τὸν πολιτικὸν λόγον δεῖ καὶ τὸ δυνατὸν ἔχειν
|
Incipit |
|
Τὸν πολύποδα φασὶν τὸ παράπαν
|
Incipit |
|
Τον πριαμενον τηνδε την βιβλον και τον αναγινωσκοντα ταυτην και τον γραφοντα τας των λεξεων επισιμασιας ω φυσει αγια τριας. Εξαντη ποισον αυτον πασης επηρειας σατανικης.
|
Textus |
|
Τὸν Πρόδρομόν σε τοῦ Λόγου τιμῶ λόγοις σὸς Ἰωάννης
|
Incipit |
|
τὸν Πρόδρομον τῆς χάριτος τὴν μέγαν Ἰωάννην
|
Desinit |
|
Τὸν πρὸς τὸ στάδιον τῆς εὐσεβείας μέλλοντα εἰσιέναι
|
Incipit |
|
Τὸν πρὸς τὸ στάδιον τῆς εὐσεβείας μέλλοντα εἰσιέναι
|
Incipit |
|
Τὸν προσδεχόμενον τὸν τοιοῦτον ἄνθρωπον δεῖ πρῶτον ἀκριβῶς ἐρευνῆσαι τε καὶ ἐτάσαι αὐτὸν
|
Incipit |
|
ΤΟΝ ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΝ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΥΩΔΕΚΑΔΟΣ ΑΝΔΡΕΑΝ... ; ΠΑΣΙ ΜΕΝ ΤΟΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΛΟΓΟΥ ΦΙΛΟΙΣ
|
Incipit |
|
Τὸν πρωτόκλητον τῆς ἀποστολικῆς δωδεκάδος Ἀνδρέαν ἐπαινέσαι προθέμενος
|
Incipit |
|
Τὸν πρῶτον Σώτερ... ; δεύτερος πέφηνας
\
Ἀδάμ
|
Incipit |
|
ΤΟΝ ΠΥΡΓΟΝ ΤΗΣ ΚΑΚΙΑΣ ΔΟΜΟΥΜΕΝΟΣ
|
Incipit |
|
τὸν ρβ μέσων διάτονον
|
Desinit |
|
τὸν ρβ' μέσον διάτονον
|
Desinit |
|
τὸν σὲ δοξάσαντα
|
Incipit |
|
Τὸν σκοπὸν καὶ ταύτης τῆς ἐπιστολῆς τὸ προοίμιον σαφῶς διδάσκει
|
Incipit |
|
Τὸν σκοπὸν καὶ ταύτης τῆς ἐπιστολῆς τὸ προοίμιον σαφῶς διδάσκει
|
Incipit |
|
Τὸν συνάναρχον τῷ Πατρὶ Θεὸν Λόγον
ἐβρόντησας ἄριστα σεσαρκωμένον,
κηρύξας αὐτοῦ τὴν ἐν γῇ παρουσίαν,
ὦ Λουκᾶ μάκαρ, ἐκ θεήπαιδος Κόρης.
|
Textus |
|
Τὸν τὴν ἄβατον οὐρανοῦ τρίβον δείξαντα
|
Incipit |
|
τον την σοφην σου δελτον εν πιστει ποθω [...] φωτισας
|
Desinit abruptus |
|
τὸν τῆς ἀκοῆς πολύκοκκον στάχυν· αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος, τιμή τε καὶ μεγαλοπρέπεια· σὺν τῷ ἀνάρχῳ Πατρὶ καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ Πνεύματι νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων ἀμήν
|
Desinit |
|
Τὸν τῆς νομικῆς ἱεραρχίας τρόπον
ἧς Ζαχαρίας ἠμφίεστο τὴν χάριν
Λουκᾶς ὁ θεῖος ἱστόρησε παγκάλως
ἔχρην γὰρ αὐτὸν ἑν λόγοις τεθράμμενον
γραφὴν τε πᾶσαν ἐξόχως ἠσκημένον
μηδὲν παρεῖναι τῶν ἁναγκαίων ὅλως
ἀλλ᾽ εὐφράδεια καὶ πλάτει νοημάτων
πολυτελῆ μάλιστα δεῖξαι τὸν λόγον
οὐκοῦν ἁποπρέποντος οὐδ᾽ ὁ ζώγραφος
τὸν τῆς μονῆς πρόεδρον ἐστῶτα γράφει
καὶ λαμβάνοντα χερσὸν ἱερωμέναις
τὸ τῆς στολῆς γνώρισμα τῶν ἱερῶν
|
Textus |
|
Τὸν τῆς ὑπερηφανίας κρημνὸν καὶ τὴν ἀπ’ αὐτοῦ πτῶσιν τοῖς ἑαλωκόσι τῷ δεινοτάτῳ τούτῳ παθῶν εὐλόγως
|
Incipit |
|
Τὸν τῆς ψυχῆς μου μολυσμὸν δάκρυσι μετανοίας καθάρισον ὁ Θεός
|
Incipit |
|
Τὸν τῆς ψυχῆς μου μολυσμὸν δάκρυσι μετανοίας καθάρισον ὁ Θεός
|
Incipit |
|
Τὸν τοῦ Κυρίου βαπτιστὴν καὶ θεῖον Πρόδρομον
|
Incipit |
|
Τὸν τοῦ Κυρίου βαπτιστὴν καὶ θεῖον Πρόδρομον
|
Incipit |
|
Τὸν τοῦ χρόνου λογιζόμενος δρόμον καὶ τὸ καθ' ἡμέραν τῆς ζωῆς ὑπεῤῥέον
|
Incipit |
|
Τὸν τοῦ χρόνου λογιζόμενος δρόμον καὶ τὸ καθ’ ἡμέραν τῆς ζωῆς ὑπερρέον
|
Incipit |
|
Τὸν τοῦ χρόνου λογιζόμενος δρόμον καὶ τὸ καθ’ ἡμέραν τῆς ζωῆς ὑπερρέον
|
Incipit |
|
Τὸν τῶν ἀΰλων οὐσιῶν διάκοσμον ἀνευφημῆσαι τολμῶν
|
Incipit |
|
Τὸν τῶν ἀΰλων οὐσιῶν διάκοσμον ἀνευφημῆσαι τολμῶν ἐν ὑλικῇ γλώσσῃ
|
Incipit |
|
τὸν τῶν οὐρανῶν δεξόμεθα βασιλέα, καὶ τῆς μακαρίας ἐκείνης ἀπολαύσωμεν εὐφροσύνης· ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι…
|
Desinit |
|
τὸν ὕδερον ἐπὶ ψύξει κατὰ πρῶτον λόγον γίνεσθαι
|
Desinit |
|
τὸν ὑπὲρ τῆς ὀγδόης ψάλλωμεν Χριστῷ συνανιστάμενοι...
|
Desinit |
|
τὸν ὑπὸ πάσης κτίσεως δοξαζόμενον
|
Desinit |
|
ΤΟΝ ΦΙΛΙΠΠΟΝ ΤΟΝ ΜΑΚΕΔΟΝΑ
|
Desinit |
|
ΤΟΝ ΦΩΤΙΣΜΟΝ ΗΜΩΝ ΥΠΟ ΔΟΥΛΟΥ ΒΑΠΤΙΖΟΜΕΝΟΥ
|
Incipit |
|
τὸν χοῦν ἐῶν καὶ κόσμον ὡς οὐδὲν κάτω
|
Desinit |
|
τὸν Χριστόν. Παραγγέλλει δὲ ὥστε (om. PG 119) τῶν τοιούτων (τοὺς τοιούτους PG 119) μὴ δέχεσθαι (μὴ δέχεσθαι τοὺς τοιούτους PG 28) τινὰ εἰς οἰκίαν, μηδὲ λέγειν τοῖς τοιούτοις (pro haec verba αὐτοῖς PG 28) χαίρειν. Καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
τὸν Χριστόν. Παραγγέλλει δὲ ὥστε τοὺς τοιούτους μὴ δέχεσθαι εἰς οἰκίαν, μηθ’ ὅλως προσέχειν τούτων τινά, μηδὲ χαίρειν λέγειν αὐτοῖς. Καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
τὸν Χριστόν. παραγγέλλει δὲ ὥστε τοὺς τοιούτους μὴ δέχεσθαι τινὰ εἰς οἰκίαν, μὴδὲ λέγειν τοῖς τοιούτοις χαίρειν. καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
τὸν Χριστον· παραγγέλλει δὲ ὥστε τοὺς τοιούτους. μὴ δέχεσθαί τινα εἰς οἰκίαν. μὴ δὲ λέγειν αὐτοῖς χαίρειν· καὶ οὕτω τελειοῖ τὴν ἐπιστολὴν:
|
Desinit |
|
Τὸν ψαλμὸν τόνδε μέλπων ἦν ὁ προφήτης
|
Incipit |
|
Τὸν ψαλμὸν τοῦτον εἴρηκε ὁ θεῖος Δαυίδ
|
Incipit |
|
Τὸν ψαλμὸν τοῦτον ὁ μακάριος Δαυὶδ ἐκδέδωκε
|
Incipit |
|
τόνδε γὰρ εὖχος ἔχεις περιώσιον οἶον ἀπ’ ἄλλων
|
Desinit |
|
Τόνδε τὸν ψαλμὸν ὁ θεῖος Δαυίδ
|
Incipit |
|
ΤΟΝΗ ΛΕΓΟΝΤΕΣ ΤΩ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ
|
Incipit |
|
τόνοι γάρ εἰσι δύο ἡ ὀξεῖα, καὶ ἡ περισπωμένη
|
Incipit |
|
Τόνος λέγεται ὁ σφοδρότερος φθόγγος
|
Incipit |
|
ΤΟΠΟΣ ΔΕ ΛΕΓΕΤΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Τόπος ἐστὶν ἕδρα ἐπιχειρήματος
|
Incipit |
|
τόπος τε πικρᾶς οὐ καλῆς ἐκδημίας
|
Desinit |
|
Τοσαῦτα περὶ τῶν θ μέτρων τῶν ὁμοειδῶν καὶ μὴ ὁμοειδῶν· πάντος δὲ μέτρου, ἀδιάφορός ἐστιν ἡ τελευταῖα συλλαβὴ, ὥστε δύνασθαι εἶναι αὐτὴν καὶ βραχεῖαν καὶ μακρὰν· καὶ πᾶν δὲ μέτρον, εἰς τελείαν περατοῦται λέξιν· ὅθεν ἐπίληπτά εἰσι τὰ μὴ οὕτως ἔχοντα
|
Desinit |
|
Τοσαύτης (?) δεσποτικῆς ἑορτῆς προλάμπουσι τὰ χαρίσματα
|
Incipit |
|
τοσοῦτον ἀξιουμένους σε ὁρᾶν σὺν παντὶ τῷ ποιμνίῳ κατὰ διάμετρον ἀξίας ὅσον οἱ πρὸς αὐτὸν τὸν ἥλιον ἀπὸ γῆς βλέποντες… ἀμήν.
|
Desinit |
|
ΤΟΤ ΚΥΔΟΝΗ
|
Titulus initialis |
|
τοτε αιφνιδιος επιστησαι ολεθρος.
|
Desinit |
|
τότε αἰφνίδιος ἐπιστήσεται ὄλεθρος.
|
Desinit |
|
τότε αὐτὰ. ὥστε διδάσκειν καὶ
τοὺς αὐτοῦ. καλῶν ἔργων προΐστασθαι· καὶ
οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ΤΟΤΕ ΔΕ ΝΟΗΤΙΚΩΣ ΔΙΑ ΜΟΝΗΣ ΤΗΣ ΘΕΑΣ
|
Desinit |
|
Τότε δὴ μετὰ τοῦτο συνεὶς Ἡρώδης ὑπὸ τῶν μάγων ἠπατημένος
|
Incipit |
|
Τότε δὴ μετὰ τοῦτο συνεὶς Ἡρώδης ὑπὸ τῶν μάγων ἠπατημένος
|
Incipit |
|
Τότε δὴ μετὰ τοῦτο συνεὶς Ἡρώδης ὑπὸ τῶν μάγων ἠπατημένος
|
Incipit |
|
Τότε διδάσκαλος εὐκλεὴς ὅτε μαθητὴς εὐπειθής
|
Incipit |
|
τότε εἰς ἑαυτὸν ἐλθὼν ὑπέστρεψεν εἰς τὴν κέλλαν αὐτοῦ δοξάζων τὸν θεὀν
|
Desinit |
|
τότε ἐπληρώθη τὸ ρηθὲν διὰ
|
Desinit |
|
Τότε θρηνεῖ δεινῶς ὁμοῦ πᾶσα ψυχὴ καὶ στενάζει, ὅταν πάντες θεάσωνται θλῖψιν ἀπαραμύθητον
|
Incipit |
|
Τότε λοιπὸν ἀπῆλθε πρὸς τὸν Δαυίδ
|
Incipit |
|
τότε πρὸς ὕψος οὐρανοῦ καταδράμῃς
|
Desinit |
|
Τότε· πότε; Μετὰ τὴν τοῦ Πνεύματος κάθοδον, μετὰ τὴν
|
Incipit |
|
του Σηθ του Αβρααμ (!) (Αδαμ) του θεου
|
Desinit |
|
Τοῦ [...] τοῦ Φουρνῆ διάλεξις μετὰ τῶν Μεδιολάνων ἐπισκόπου Πέτρου [...] ἐνώπιον γενομένη τοῦ βασιλέως κυρίου Ἀλεξίου... καὶ πάσης συνόδου καὶ τῆς συγκλήτου
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΑΒΒΑ ΔΑΝΙΗΛ ΠΕΡΙ ΣΟΦΡΩΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΦΥΛΑΓΟΥΝ ΑΥΤΗΝ ΜΕΓΑΛΑ ΑΓΑΘΑ ΔΙΔΕΙ ΑΥΤΩΝ Ο ΘΕΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἀγαθοῦ Δεσπότου καταξιώσαντος κατὰ γενεάς τινας
|
Incipit |
|
του Αγγαιου αδελφος Ζαχαριου του ιερεως.
|
Desinit |
|
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΠΕΡΣΙΚΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ
|
Titulus initialis |
|
τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας λόγος περὶ καθολικῆς πίστεως ἐκκλησίας
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου κατὰ Ἰουδαίων
|
Titulus initialis |
|
τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου περὶ τριάδος πῶς δεῖ πιστεύειν
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Ἰακώβου - καὶ τῶν λοιπῶν ἀποστόλων ἐκ τῶν διὰ Κλήμεντος βιβλίων περὶ τῆς ζύμης καὶ τοῦ ἄρτου καὶ τοῦ ἅλατος καὶ περὶ τοῦ ποτηρίου καὶ τῆς λόγχης
|
Titulus initialis |
|
τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Πέτρου ἐπιστολὴ δευτέρη (!)
|
Titulus finalis |
|
Τοῦ ἁγίου Βασιλείου διδασκαλία πρὸς νέους
|
Titulus initialis |
|
του αγιου Βασιλειου επισκοπου Καισαρειας Καππαδοκιας.
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἀγίου Βασιλείου ἐπισκόπου Κεσαρίας Χαπαδοκίας λόγος εἰς τὴν ἀρχὴν τοῦ πρώτου ψάλμου
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἁγίου Βασιλείου καὶ τῶν ἁγίων πατέρων διδασκαλία εἰς μοναχούς
|
Titulus initialis |
|
Του αγιου Βασιλειου Του εν αγιοις πατρος ημων Βασιλειου αρχιεπισκοπου Καισαρειας Καππαδοκιας του μεγαλου εκ του προς Καισαριον επιστολη.
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Διαλόγου, ἀπὸ τῆς εὐχῆς τῆς κατὰ τὴν Πεντηκοστὴν ἀναγινωσκομένης. Τὰ νοήματα ἡμῶν, δεόμεθα, Κύριε,
|
Incipit |
|
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΕΙΣ ΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΕΝΔΙΑΘΗΚΑ ΕΚ ΤΩΝ ΕΠΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἁγίου Ἐπιφανίου ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίας τῆς Κύπρου Μαρτυρίαι τῶν θεοπνεύστων γραφῶν καὶ ἁγίων περὶ τῆς ἐξ οὐρανοῦ ἐπὶ γῆς τοῦ μονογενοῦς θεοῦ Λόγος παρουσίας, καὶ τῶν δι' αὐτοῦ γενομένων θαυμάτων καὶ τοῦ πάθους καὶ τῆς ἀναστάσεως καὶ τῆς δευτέρας αὐτοῦ καὶ μελλούσης ἐπιφανείας
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἁγίου Θεοδώρου πατὴρ μὲν ἐρυθραῖος
|
Incipit |
|
τοῦ ἁγίου Ἰσαὰκ τοῦ δευτέρου Παύλου τοῖς μοναχοῖς
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ περὶ τῶν ἀζύμων
|
Titulus initialis |
|
του αγιου Ιωαννου του Χρυσοστομου σχολιον εκ της ερμηνεια του κατα Ιωαννην ευαγγελιου. ειστηκεν δε παρα τω σταυρω του Ιησου, η μητηρ αυτου, και η αδελφη της μητρος αυτου, Μαρια, η του Κλεοπα, και Μαρια η Μαγδαληνη.
|
Titulus initialis |
|
τοῦ ἁγίου καὶ ἐνδόξου ἀποστόλου Παύλου ἐπιστολὴ πρὸς Ῥωμαίους.
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἁγίου καὶ μεγάλου Βασιλείου ἐπικήδειος καὶ ἐπιτάφιος
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἁγίου Κυρίλλου ἐκ τοῦ ε' λόγου τῶν πρακτικῶν τῆς γ' συνόδου
|
Incipit |
|
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΕΚ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΤΑΞΕΩΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
|
Titulus initialis |
|
του αγιου Κυριλλου επισκοπου Αλεξανδρειας.
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Ἐφέσου τίνα τριαδικῶς ἐπὶ τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος λέγονται καὶ τίνα μοναδικῶς
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἁγίου Μεθοδίου ἐπισκόπου Πατάρων περὶ ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ περὶ τοῦ μέλλοντος ἀνεργηθῆναι ὡς ἐξ ὑπνοῦ ἁγιωτάτου βασιλέως καὶ περὶ τοῦ Ἀντιχριστοῦ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἁγίου Μεθοδίου ἐπισκόπου Πατάρων περὶ τῆς βασιλείας τῶν ἐθνῶν καὶ περὶ τῶν ἐσχάτων ἡμερῶν, ὅσα δεῖ μέλλει γενέσθαι
|
Titulus initialis |
|
τοῦ ἁγίου πανενδόξου πανευφήμου πανσόφου ἀποστόλου καὶ θεοκήρυκος Παύλου· ἐπιστολὴ πρὸς Ἑβραίους.
|
Titulus initialis |
|
Του αγιου Συμεωνος του δευτερου θεολογου, οτι πρωτον ο Χριστος ποιει αξιους και τοτε ελεει.
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἁγίωτάτου Ἀναστασίου πατριάρχου Ἀντιοχείας ἀπόδειξις ὅτι μέγα καὶ ἀγγελικὸν τὸ τῆς ἀρχιερατικῆς ἀξίωμα καὶ ὅτι οὐ δύνατον ἀνακρίνεσθαι ἱερέα ὑπὸ λαικοῦ, ἀλλ' ὑπὸ μείζονος ἀρχιερέως καθὼς καὶ οἱ κανόνες φασίν
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἁγιωτάτου ἐπισκόπου Μεθώνης κῦρ Νικολάου λόγος διαλεκτικὸς περὶ τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ παναγίου καὶ ζωοποιοῦ Πνεύματος κατὰ τῶν λεγόντων ὅτι ἐκ τοῦ Πατρός καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, οὗ γ' εὐχῆς τάξιν ἐπέχει τὸ προοίμιον
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἁγιωτάτου ἐπισκόπου Μεθώνης κυροῦ Νικολάου λόγος διαλεκτικὸς περὶ τὴν ἐκπόρευσιν τοῦ παναγίου καὶ ζωοποιοῦ Πνεύματος κατὰ τῶν λεγόντων ὅτι ἐκ τοῦ Πατρός καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἁγιωτάτου ἐπισκόπου Μεθώνης Νικολάου λόγος διαλεκτικὸς περὶ τὴν ἐκπόρευσιν τοῦ παναγίου Πνεύματος
|
Titulus initialis |
|
τοῦ ἁγιωτάτου μητροπολίτου Ἐφέσου Ἰωάννου λόγος συντεθεὶς κατὰ σχισματικῶν ἐν διαφόρων κανόνων καὶ φραφικῶν ἀποδείξων, ἀποδεικνὺς ὅτι ὀρθοδοξούσης τῆς ἐκκλησίας ἀλόγως ταύτης διΐστανται
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἁγιωτάτου μητροπολίτου Ἐφέσου μέθοδος εἰς τοὺς ἐν Ἰταλίᾳ συστάντας νέους προχείρους κανόνας τοὺς καλουμένους κύκλους ὑπὸ Ἰουδαίου τινὸς καλουμένου Ἰακώβ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἁγιωτάτου μητροπολίτου Κλαυδίου πόλεως περὶ τῶν ἀζύμων καὶ λόγος στηλιτευτικός
|
Titulus initialis |
|
τοῦ Ἀδὰμ καὶ τῆς εὔας, ἀνάθεμα
|
Desinit |
|
τοῦ Ἀδάμ, τοῦ θεοῦ.
|
Desinit |
|
τοῦ ἀδελφοῦ ὁποῦ ἤθελε νὰ σκανδαλισθῃ καὶ νὰ λυπηθῇ
|
Desinit |
|
Τοῦ ἀκινδυνιανοῦ δυστυχοῦς Γρηγορᾶ φιλοσόφου συνεσκιασμένη καὶ ἐπίκρυπτος καὶ ὕφαλος ὁμολογία, ἣν ἀπέστειλε τῇ ἁγίᾳ τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησίᾳ ἔτι ζῶντος, ὥστε συγχωρηθῆναι τοῦ ἀφορισμοῦ· ἡ δὲ τὸν ἐν ταύτῃ νοῦν ἐξερευνήσασα καὶ ἰδοῦσα ὡς τῆς πρώην αὖθις αἱρέσεως ἔχεται, τούτῳ ὅλως οὐ συνεχώρησε
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ Ἀκινδυνιανοῦ δυστυχοῦς Γρηγορᾶ φιλοσόφου συνεσκιασμένη, και ἐπίκρυπτος, καὶ ὕφαλος ὁμολογία, ἣν ἀπέστειλε τῇ ἁγίᾳ τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησίᾳ, ἔτι ζῶντος, ὥστε συγχωρηθῆναι τοῦ ἀφορισμοῦ. Ἡ δὲ τὸν ἐν ταύτῃ νοῦν ἐξερευνήσασα καὶ ἰδοῦσα ὡς τῆς πρώτης αὖθις αἱρέσεως ἔχεται, τούτῳ ὅλως οὐ συνεχώρησε
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἀνακρέοντος ἐπιδέχονται μὲν οἱ οἶκοι
|
Incipit |
|
Τοῦ ἁπλοῦ καὶ κυρίως συλλογισμοῦ τρεῖς ἔχοντος ὅρους καὶ διαστήματα τρία
|
Incipit |
|
Τοῦ ἀποστάτου δαίμονος σὺν τοῖς ὑπ' αὐτὸν πονηροῖς δαίμοσι
|
Incipit |
|
Τοῦ ἀσεβεστάτου Διοκλητιανοῦ βασιλεύοντος, πολλὰς δυνάμεις ἐν τῇ τῆς Λουκανίας χώρᾳ ὁ μακάριος Βῖτος εἰργάζετο
|
Incipit |
|
του αυτου (sc. Χριστου) γενεαλογια παρα Λουκα
δια στιχων ηρωικων
|
Textus |
|
Τοῦ αὐτοῦ ἀββᾶ Μάρκου περὶ διαίτης μοναχῶν
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ ἁγιωτάτου Φωτίου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως περὶ τῆς τοῦ παναγίου Πνεύματος μυσταγωγίας, καὶ ὅτι ὥσπερ ὁ Υἱὸς ἐκ μόνου τοῦ Πατρὸς ἱερολογεῖται γεννᾶσθαι, οὕτω καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκ μόνου καὶ τοῦ αὐτοῦ αἰτίου θεολογεῖται ἐκπορεύεσθαι. Λέγεται δὲ τοῦ Υἱοῦ εἶναι ὡς ὁμοούσιον καὶ ἀποστελλόμενον δι' αὐτοῦ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ ἁγιωτάτου Φωτίου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως περὶ τῆς τοῦ παναγίου Πνεύματος μυσταγωγίας, καὶ ὅτι ὥσπερ ὁ Υἱὸς ἐκ μόνου τοῦ Πατρὸς ἱερολογεῖται γεννᾶσθαι, οὕτω καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, ἐκ μόνου καὶ τοῦ αὐτοῦ αἰτίου θεολογεῖται ἐκπορεύεσθαι. Λέγεται δὲ τοῦ Υἱοῦ εἶναι ὡς ὁμοούσιον καὶ ἀποστελλόμενον δι'αὐτου
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ ἀκριβέστερον περὶ τοῦ πῶς δεῖ ἐκ τῆς μαθηματικῆς τοῦ Πτολεμαίου Συντάξεως ἐπιλογίζεσθαι ἡλιακὴν ἔκλειψιν
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Τοῦ αὐτοῦ Ἀλεξάνδρου ἐκ τοῦ λόγου τοῦ πρὸς Ἡρακλείδην[.] τῶν ὑπ’ Ἀριστοτέλους εἰρημένων περὶ τῆς εʹ οὐσίας ἐπίσκεψις.
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ Ἀναστασίου μοναχοῦ λόγος β΄ περὶ τῶν ἀποιχομένων ἤτοι κεκοιμημένων ἀδελφῶν ἡμῶν δεικνύων, ὅτι πάνυ ἐστι καλὸν καὶ ὠφέλιμον καὶ θεῷ εὐάρεστον τὸ εὐποιεῖν ὑπὲρ αὐτῶν καὶ μάλιστα αἱ θεῖαι καὶ μυστικαὶ λειτουργίαι, αἱ ὑπὲρ αὐτῶν γινομέναι ἐν ταῖς ἁγιωτάταις τοῦ θεοῦ ἐκκλησίαις
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ ἀντιρρητικός. Καὶ κατὰ Εὐνομίου ἀπορίαι καὶ λύσεις ἐκ τῶν θεοπνεύστων Γραφῶν, εἰς τὰ ἀντιλεγόμενα
περὶ τοῦ Υἱοῦ ἐν τῇ Καινῇ καὶ Παλαιᾷ Διαθήκῃ, λόγος δ '
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Τοῦ αὐτοῦ ἀξιολογωτάτου ῥήτορος κῦρ Γρηγορίου τοῦ Ἀτιόχου ἐπιστολαὶ διάφοροι Ἐπιστολὴ τῷ Τορνίκῆ κῦρ Δημητρίῳ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ Γεωργίου διακόνου τοῦ Μετοχίτου λόγος ἀντιρρητικὸς ἐπὶ τῷ τοῦ Κυπρίου τόμῳ
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Τοῦ αὐτοῦ Γεωργίου διακόνου τοῦ Μετοχίτου λόγος διαλαμβάνων τὰ κατόπιν τῶν προρρηθέντων δύο λόγων ἐπὶ τῇ αὐτῇ ὑποθέσει λεχθέντα τε καὶ πραχθέντα
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Τοῦ αὐτοῦ Γεωργίου τοῦ Σχολαρίου· συνετέθη μετὰ διαλέξεις πεντεκαίδεκα γενομένας ἐν τῷ παλλατίῳ μετὰ τοῦ παπικοῦ πρέσβεως καὶ ἐπισκόπου Κορτώνης καὶ διδασκάλου τῆς παρὰ Λατίνοις θεολογίας
|
Incipit |
|
Τοῦ αὐτοῦ δέησις
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ διαθήκη
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΔΙΑΛΕΞΙΣ ΟΤΙ Ο ΠΑΤΗΡ ΑΕΙ ΓΕΝΝΑΤΑΙ
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΔΙΑΛΕΞΙΣ: ΗΤΙΣ ΕΧΕΙ ΜΕΝ ΤΟ ΡΟΔΟΝ ΥΠΟΘΕΣΙΝ: ΕΠΙΣΤΑΜΕΝΗ ΔΕ ΔΙΑΚΟΡΕΙΣ ΥΜΑΣ ΟΝΤΑΣ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ ΚΑΙΝΟ/ΤΕΡΟΝ ΤΙ ΣΥΝΕΙΣΦΕΡΕΙ ΔΙΗΓΗΜΑ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ ἐγκώμιον εἰς τὸν ἅγιον μεγαλομάρτυρα τοῦ Χριστοῦ Διομήδην
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ εἰς τὴν ὄρχησιν τῆς Ἡρωδιάδος καὶ εἰς τὴν ἀποτομὴν τῆς τιμίας κεφαλῆς τοῦ Προδρόμου
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ εἰς τὸ λέγειν τοὺς Ἰουδαίους δαιμόνιον ἔχεις καὶ εἰς τὸ μὴ κρίνετε κατ΄ ὄψιν καὶ εἰς τὸν ὀγδοηκονστὸν ψαλμὸν
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΡΗΤΟΝ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΤΟ ΦΑΣΚΟΝ ΟΤΕ ΕΤΕΛΕΣΕΝ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΤΟΥΤΟΥΣ ΜΕΤΗΛΘΕΝ ΑΠΟ ΤΗΣ ΓΑΛΙΛΑΙΑΣ ΚΑΙ ΗΛΘΕΝ ΕΙΣ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΙΟΥΔΑΙΑΣ ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΙΟΥΡΔΑΝΟΥ ΚΑΙ ΗΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ ΑΥΤΩ ΟΧΛΟΙ ΠΟΛΛΟΙ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ εἰς τὸν ζ' ψαλμόν.
Ψαλμὸς τῷ Δαβὶδ, ὃν ᾖσε τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ τῶν λόγων Χουσὶ υἱοῦ Ἰεμενεί
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ εἰς τὸν λβ' ψαλμόν.
Ἀγαλλιᾶσθε, δίκαιοι, ἐν Κυρίῳ· τοῖς εὐθέσι
πρέπει αἴνεσις
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ εἰς τὸν λγ' ψαλμόν.
Τῷ Δαβὶδ, ὁπότε ἠλλοίωσε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐναντίον Ἀβιμέλεχ, καὶ ἀπέλυσεν αὐτὸν, καὶ ἀπῆλθεν
|
Titulus initialis |
|
Του αυτου εις τον σταυρον και εις τον εξομον του ληστου και περι μετανοιας τη μεγαλη παρασκευη. μδ΄
|
Titulus initialis |
|
τοῦ αὐτοῦ εἰς τοὺς τρεῖς μεγαλομάρτυρας Θεόδωρον, Γεώργιον καὶ Δη-
μήτριον. Δρακοντοφόντης, γοργόπους, μυροβλύτης
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ εἰσιτήριος τῷ αὐτοκράτορι κῦρ Ἰσαακίῳ τῷ Ἀγγέλῳ καὶ παρηγορητι`κος ἐπὶ τῷ θανάτῳ τῆς ἀοιδίμου μητρὸς αὐτοῦ κυρᾶς Εὐφροσύνης
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ ἔκθεσις τῆς γεγονυίας διαλέξεως ἐνώπιον τοῦ Αὐτοκράτορος Κυρίου Ἀλεξίου τοῦ Κομνηνοῦ πρὸς Γροσολάνον Ἀρχιεπίσκοπον Μεδιολάνων περὶ τῆς τοῦ παναγίου Πνεύματος ἐκπορεύσεως, πρὸ τῶν ἀντιρρητικῶν ῥηθεῖσα
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ ἐν συντόμῳ ῥήματα διάφορα
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ ἐπιστολὴ δευτέρα περὶ τῶν ἀζύμων
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτου ἐπιτάφιος λόγος εἰς τὸν ἀοίδιμον βασιλέα κῦρ Μανουήλ τὸν Κομνηνόν, τὸν διὰ τοῦ ἁγίου καὶ ἀγγελικοῦ σχήματος μετονομασθέντα Ματθαῖον μοναχόνν μετὰ ρκ ἡμέρας τῆς αὐτοῦ τελευτῆς ἐκφωνηθεὶς διὰ τὸ ὑπερτεθῆναι τὴν ἀνάγνωσιν ἐν τῇ τελετῇ τῶν τεσσαρακοστῶν, ὅτε καὶ ὁ λόγος ἐμπροθέσμως πεποίτο
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΕΤΕΡΑΙ ΕΠΙΛΥΣΕΙΣ ΦΥΣΙΚΩΝ ΑΠΟΡΗΜΑΤΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΤΟΝ ΚΥΡ ΜΙΧΑΗΛ ΤΟΝ ΔΟΥΚΑΝ
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΕΤΕΡΑΙ ΕΠΙΛΥΣΕΙΣ ΦΥΣΙΚΩΝ ΑΠΟΡΗΜΑΤΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΤΟΝ ΚΥΡ ΜΙΧΑΗΛ ΤΟΝ ΔΟΥΚΑΝ
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΗΧΟΣ Α' ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΙΕΡΟΦΙΛΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΠΕΡΙ ΤΡΟΦΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΣ
|
Titulus initialis |
|
του αυτου Ισιδωρου περι των τριων ημερονυκτιων της ταφης του κυριου Τιμοθεω αναγνωστῃ.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
του αυτου Ισιδωρου περι των τριων ημερονυκτιων της ταφης του κυριου Τιμοθεω αναγνωστη.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Τοῦ αὐτοῦ κατασκευὴ ἐκ τοῦ Πατρὸς διὰ τοῦ Υἱοῦ μόνου, οὐχὶ δὲ καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ κεφάλαια διάφορα πρὸς ἀσφάλειαν ψυχῆς πάνυ ὠφέλιμα
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ κεφαλαιώδεις ἔλεγχοι τοῦ παρὰ Λατίνοις καινοφανοῦς δόγματος, τοῦ ὅτι τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ κεφαλαιώδεις ἔλεγχοι τοῦ παρὰ Λατίνοις καινοφανοῦς δόγματος, τοῦ ὅτι τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐπορεύεται
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ κεφαλαιωδῶς ἔλεγχος τοῦ παρὰ Λατίνοις καινοφανοῦς δόγματος, τοῦ ὅτι τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ κῦρ Μανουὴλ τοῦ μεγάλου ῥήτορος εἰς δύο συλλογισμοὺς λατινικοὺς ἀποδεινύντας καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ τὸ Πνεῦμα, ἀνασκευαστικὸς μὲν αὐτῶν, κατασκευαστικὸς δὲ ὅτι ἐκ μόνου τοῦ Πατρός· ἐρρέθη δὲ πρὸς τὸν κῦρ Γεράσιμον τὸν ἐνεγκόντα αὐτούς
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ λογιωτάτου κυροῦ Μανουήλ, τοῦ μεγάλου ῥήτορος, εἰς δύο συλλογισμοὺς λατινικούς, ἀποδεικνύντας καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ τὸ Πνεῦμα, ἀνασκευαστικὸς μὲν αὐτῶν, κατασκευαστικὸς δέ, ὅτι ἐκ μόνου τοῦ Πατρός. Ἐρρέθη δὲ πρὸς κύριον Γεράσιμον, τὸν ἐνεγκόντα αὐτούς
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ λόγος ἁσκητικὸς, πῶς δεῖ κοσμεῖσθαι τὸν μοναχόν
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ λόγος δεύτερος
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ λόγος δεύτερος περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ λόγος εἰς τὸν βασιλέα κυρὸν Ἀλέξιον τὸν Ἄγγελον τὸν υἱὸν τοῦ ἀοιδίμου βασιλέως κυροῦ Ἰσαακίου τοῦ Ἀγγέλου· ἀναγνωσθείς, ὡς ἔθος τοῖς ῥήτορσιν, ἐν τῷ παλατίῳ τῶν Βλαχερνῶν κατὰ τὴν ἑορτὴν τῶν ἁγίων θεοφανίων μηνὶ Ἰαννουαρίῳ ἰνδικτιῶνι ζʹ ἔτει ͵ϛψιβʹ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ Λόγος εἰς τὸν πανσέβαστον μέγαν δρουγγάριον κῦρ Ἀνδρόνικον τὸν Καματηρὸν περὶ τῶν κατ᾽ αὑτὸν γράψαντα καὶ εὐχαριστήριος αὐτῷ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ Λόγος ἐκφωνηθεὶς εἰς τὸν αὐτοκράτορα κῦρ Μανουὴλ τὸν Κομνηνόν, ὅτε προσεκύνησεν αὐτὸν ἐν τῷ Λοπαδίῳ μετὰ τὸ πρώτως προσκυνῆσαι αὐτὸν ἐν τῇ μονῇ τοῦ ἁγίου Γεωργίου, τοῦ ἐν Μεσαμπέλῳ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ λόγος ῥητορικὸς δεύτερος, ἀναγνωσθεὶς εἰς τὸν πατριάρχην κυρὸν Ἰωάννην τὸν Καματηρὸν κατὰ τὴν εʹ ἰνδ. τοῦ ͵ϛψιʹ ἔτους
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὑτοῦ μεγάλου δρογγαρίου κῦρ Γρηγορίου τοῦ Ἀντιόχου ἐπιστολαί Τῷ Θεσσαλονίκης κῦρ Εὐσταθίῳ τῷ τοῦ Καταφλῶρον
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ Μητροφάνους τοῦ ἁγιωτάτου μητροπολίτου Σμύρνης περὶ τῆς τοῦ παναγίου Πνεύματος μυσταγωγίας, καὶ ὅτι ὥσπερ ὁ Υἱὸς ἐκ μόνου τοῦ Πατρὸς ἱερολογεῖται γεννᾶσθαι, οὕτω καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκ μόνου καὶ τοῦ αὐτοῦ αἰτίου θεολογεῖται ἐκπορεύεσθαι. Λέγεται δὲ τοῦ Υἱοῦ εἶναι, ὡς ὁμοούσιον καὶ ἀποστελλόμενον δι'αὐτου
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ μονῳδία ἐπὶ τῷ υἱῷ τοῦ Πρωτοσεβαστοῦ ἱππεύοντι καὶ ἀποκυλισθέντι τοῦ ἵππου καὶ παρ᾽ αὐτοῦ ἑλκυσθέντι καὶ ἀποθανότι
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ Νικήτα λόγος σχεδιασθεὶς πρὸς Ῥωμαίους καὶ δύο ταῦτα ἀποδεικνύων, ὅτι τε αἰδεσιμώτερα τὰ νέα τῶν παλαιῶν καὶ ὅτι ἐκ τοῦ πατρὸς μόνου οὐχὶ δὲ καὶ ἐκ τοῦ υἱοῦ ὡς αὐτοὶ λέγουσιν ἐκπορεύεται τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον. ἐγράφη οὗτος ὁ λόγος καὶ ὁ περὶ τῶν ἀζύμων ἐν Κωνσταντινουπόλει, ὁ μὲν ὅτε ἐνεδήμη ἐν ταύτῃ ὁ Μεδιολάνων ἐπίσκοπος ἐν ἔτει ϛχκ, ὁ δὲ μετὰ ταῦτα ἐν τῷ ϛχκβ ἔτει
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ Νικολάου Μεθώνης κεφαλαιώδεις ἔλεγχοι τοῦ παρὰ Λατίνοις καινοφανοῦς δόγματος, τοῦ ὅτι τὸ Πνεῦμα ἐκ τοῦ Πατρός καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται, συνοψισθέντες ἐκ τῶν διὰ πλάτους ἐν διαφόροις λόγοις γεγραμμένων αὐτῷ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἀυτοῦ ὀμιλἰα εἰς μέρος
τεσσαρεσκαιδεκάτου ψαλμοῦ, καὶ κατὰ τοκιζόντων
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Τοῦ αὐτοῦ ὁμιλία ἑτέρα εἰς τὸν δίκαιον Ἰώβ
|
Titulus initialis |
|
τοῦ αὐτοῦ ὁμιλἰα περὶ τοῦ πῶς δεῖ τὸν διδάσκαλον διεξάγειν τὸ ὑπ' αὐτὸν ποίμνιον, λόγος μδʹ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ ὅμοιοι, αὕτη δέησις τοῦ παραβεβηκότος
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ ὀρθοδόξου Θεοφάνους διάλεξις πρὸς τὸν ἀπὸ βαρλααμιτῶν ἐπιστρέψαντα Θεότιμον. Θεοφάνης, ἢ περὶ θεότητος καὶ τοῦ κατ’ αὐτὴν ἀμεθέκτου τε καὶ μεθεκτοῦ
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΠΑΝΣΟΦΟΥ ΨΕΛΛΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΜΙΧΑΗΛ ΤΟΝ ΔΟΥΚΑΝ ΕΠΙΛΥΣΕΙΣ ΣΥΝΤΟΜΟΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΖΗΤΗΜΑΤΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ παράκλησις καὶ προτροπὴ πρὸς μετάνοιαν καὶ ἀνάμνησις περὶ τῶν δακρύων Δαυὶδ καὶ τῆς μελλούσης κρίσεως
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΠΕΡΙ ΔΙΑΓΝΩΣΕΩΣ ΤΟΠΩΝ ΠΕΠΟΝΘΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΠΕΡΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΣ ΛΟΓΟΣ ΩΦΕΛΙΜΟΣ ΠΑΝΥ
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΠΕΡΙ ΣΥΜΠΤΟΜΑΤΩΝ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΛΟΓΟΣ Β'
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΠΕΡΙ ΣΥΜΠΤΟΜΑΤΩΝ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΛΟΓΟΣ Γ'
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ περὶ τῆς τοῦ ἁγίου Πνεύματος μυσταγωγίας, καὶ ὅτι ὥσπερ ὁ Υἱὸς ἐκ μόνου τοῦ Πατρὸς ἱερολογεῖται γεννᾶσθαι, οὕτω καὶ τὸ ἅγιον Πνεῦμα ἐκ μόνου τοῦ αὐτοῦ αἰτίου θεολογεῖται ἐκπορεύεσθαι. Λέγεται δὲ τοῦ Υἱοῦ εἶναι, ὡς ὁμοούσιον καὶ ἀποστελλόμενον δι'αὐτου
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ περὶ τῆς τοῦ ἁγίου Πνεύματος μυσταγωγίας, καὶ ὅτι ὥσπερ ὁ Υἱὸς ἐκ μόνου τοῦ Πατρὸς ἱερολογῆται (sic) γεννᾶσθαι, οὕτω καὶ τὸ ἅγιον Πνεῦμα ἐκ μόνου τῷ αὐτοῦ αἰτίου θεολογεῖται ἐκπορεύεσθαι. Λέγεται δὲ τοῦ Υἱοῦ εἶναι ὡς ὁμοούσιον καὶ ἀποστελλόμενον δι΄αὐτοῦ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ περὶ τοῦ ἐπιστολιμαίου χαρακτῆρος καὶ πόσα εἴδη διαφορᾶς αὐτῶν καὶ ὀνομάτων
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ περὶ τοῦ πῶς δεῖ ἐκ τῆς μαθηματικῆς τοῦ Πτολεμαίου Συντάξεως ἀκριβέστερον ἐπιλογίζεσθαι ἡλιακὴν ἔκλειψιν
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ περὶ τοῦ πῶς δεῖ ἐκ τῆς μαθηματικῆς τοῦ Πτολεμαίου Συντάξεως ἀκριβέστερον ἐπιλογίζεσθαι ἡλιακὴν ἔκλειψιν
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ περὶ τῶν δέκα κατηγοριῶν
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ περὶ τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν τοῖς δικαίοις καὶ ὅτι δεῖ ἀναμφίβολον ἔχειν τὴν περὶ αὐτῶν προσδοκίαν τοὺς ἀγωνιζομένους
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ περὶ ὧν οἱ κατὰ καιροὺς αἱρετικοὶ ἐδόξασαν
|
Titulus initialis |
|
τοῦ αὐτοῦ Πλήθωνος μονωδία ἐπὶ τῆ ἀοιδίμω μακαρίτιδι δεσποίνη Ὑπομονῆ.
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΠΟΘΕΝ ΕΥΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΟΙ ΔΩΔΕΚΑ ΛΙΘΟΙ ΚΑΙ ΠΟΤΑΠΗ Η ΘΕΩΡΙΑ ΕΝΟΣ ΕΚΑΣΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ πρὸς Ἰωάννην μαθητὴν μέθοδος, δι’ ἧς ἂν ἔχοι ῥᾳδίως ἐπιγινώσκειν τάς τε μείζους τῶν προτάσεων καὶ τὰς ἐλάττους, τάς τε κειμένας ἐν τοῖς συλλογισμοῖς καὶ τὰς μή
|
Titulus initialis |
|
τοῦ αὐτοῦ πρὸς τὸν ἁγιώτατον πατριάρχην Ἀλεξανδρείας.
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ πρὸς τὸν αὐτὸν περὶ τῶν ἑπτὰ συνόδων
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ πρὸς τὸν αὐτόν· ἀναγνωσθεὶς ἐν τοῖς ἐν τῷ Σκουταρίῳ παλατίοις μετὰ παραδρομὴν οὐκ ὀλίγην τῆς ἑορτῆς τῶν φώτων· ἐν ἔτει ͵ϛψιʹ ἡμέρᾳ εʹ ἰνδικτιῶνι εʹ:
λόγος ῥητορικὸς πρῶτος
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ σοφωτάτου θεοφίλου τοῦ Κορυδαλλέως τοῦ ὕστερον μετονομασθέντος Θεοδοσίου καὶ χειροτονηθέντος μητροπολίτου Ἄρτης περὶ ἀστρολάβου
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ σοφωτάτου Μαξίμου τοῦ Πλανούδη Βασιλικός
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΣΤΙΧΟΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΜΗΔΟΥΣ
|
Titulus initialis |
|
του αυτου στιχων*δια ιαμβων παραβολαι παρα Λουκα.
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ σύνοψις τῶν πέντε φωνῶν καὶ τῶν δέκα κατηγοριῶν τῆς φιλοσοφίας τοῦ Βλεμμύδου περὶ τῶν πέντε φωνῶν
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ τῷ ἰδίῳ πατρὶ ἐπιτάφιος
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ Ψελλοῦ ὑποτύπωσις κεφαλαιώδης τῶν παρὰ Χαλδαίοις ἀρχαίων δογμάτων
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἀυτοῦ, εἰς τὸ ῥητὸν τοῦ κατὰ Λουκᾶν εὐαγγελίου Καθελῶ μου τὰς ἀποθήκας καὶ μείζονας οἰκοδομήσω, καὶ περὶ πλεονεξίας
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ· εἰς τό· «ὢ τῆς καινῆς μίξεως, ὢ τῆς παραδόξου κράσεως»
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ· εἰς τό· θεολόγου «ὢ τῆς καινῆς μίξεως, ὢ τῆς παραδόξου κράσεως»
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ αὐτοῦ· εἰς τό· θεολόγου «ὢ τῆς καινῆς μίξεως, ὢ τῆς παραδόξου κράσεως»
|
Titulus initialis |
|
τοῦ βασιλέως κενοὶ καὶ κατηφεῖς παλινδρομήσωσι πρὸς ἡμᾶς.
|
Desinit |
|
Του Βατοπαιδιου
|
Textus |
|
Τοῦ Βλεμμίδους.
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ ΚΥΡΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΟΥ ΧΩΜΑΤΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΡΧΟΝΤΙΚΙΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΓΑΖΗ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΕΜΑΧΙΑ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ γένεος λαμπροῦ θυμὸς δέ τοι
|
Incipit |
|
του Δαυιδ Ναθαν Ματθατ Μεννα
|
Incipit |
|
ΤΟΥ ΔΑΥΙΔ. ΗΤΟΙΜΑΣΕΝ ΕΝ ΚΡΙΣΕΙ ΤΟΝ ΘΡΟΝΟΝ ΑΥΤΟΥ
|
Incipit |
|
Τοῦ δε βορείου πέρατος
|
Incipit |
|
Τοῦ δὲ ἔτους εἰσὶ πόδες πέντε
|
Incipit |
|
Τοῦ δὲ ἡλίου ἡ ἐποχή
|
Incipit |
|
Τοῦ δὲ ἰαμβικοῦ μέτρου χαρακτῆρες
|
Incipit |
|
ΤΟΥ ΔΕ ΙΗΣΟΥ ΓΕΝΟΜΕΝΟΥ ΕΝ ΒΗΘΑΝΙΑ
|
Incipit |
|
Τοῦ δὲ Ἰησοῦ γενομένου ἐν οἰκίᾳ
|
Incipit |
|
Τοῦ δὲ Ιησοῦ Χριστοῦ ἡ γέννησις οὕτως ἦν … διὰ τί οὐκ εἶπε
|
Incipit |
|
ΤΟΥ ΔΕ ΙΝ ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΟΣ ΒΕΘΛΕΗΜ
|
Incipit |
|
τοῦ δὲ Ἰωάσαφ πυθομένου τί αὐτεξούσιον καὶ τί προαίρεσις
|
Incipit |
|
τοῦ δὲ μηδὲν δυνηθῆναι ἄλλοις μᾶλλον ἢ τοῖς μὴ δυνηθεῖσιν ἐμέμψατο
|
Desinit |
|
Τοῦ δὲ ὀφθαλμοῦ φλεγμαίνοντος διὰ τῶν καθαρτικῶν
|
Incipit |
|
Τοῦ δὲ πορεύομαι τρία εἰσὶ σημαντικὰ ῥήματα
|
Incipit |
|
Τοῦ δὲ πρῶτον καὶ δεύτερον καὶ τρίτον
|
Incipit |
|
Τοῦ δὲ Σαλομῶντος ἡ ὀργή
|
Incipit |
|
Τοῦ δὲ σκληρυνθέντος αἰδοίου καὶ ὀγκωθέντος λίαν
|
Incipit |
|
τοῦ δὲ χρηματίσαντος
ἡ μέντοι παραίτησις
|
Incipit |
|
τοῦ δὲ χρηματίσαντος
|
Incipit |
|
τοῦ δείπνου σου τοῦ μυστικοῦ, σήμερον υἱε Θεοῦ κοινωνόν με πα[ράλαβε] (παράλαβε)
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
ΤΟΥ ΔΕΣΠΟΤΟΥ
|
Desinit |
|
Τοῦ Δεσπότου καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τὸ ὑπερφυὲς καὶ μέγα θαῦμα ποιήσαντος τὴν τετραήμερον τοῦ Λαζάρου ἀνάστασιν
|
Incipit |
|
Τοῦ Δεσπότου καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τὸ ὑπερφυὲς καὶ μέγα θαῦμα ποιήσαντος τὴν τετραήμερον τοῦ Λαζάρου ἀνάστασιν
|
Incipit |
|
Τοῦ Δεσπότου καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τὸ ὑπερφυὲς καὶ μέγα θαῦμα ποιήσαντος τὴν τετραήμερον τοῦ Λαζάρου ἀνάστασιν
|
Incipit |
|
τοῦ δεσπότου τὴν φιλανθρωπίαν εὐξώμεθα τὴν σωτηρίαν Χρίστου τοῦ θεοῦ ἡμῶν, ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ἀμήν.
|
Desinit |
|
τοῦ δημίου δια[φθειρόμενον
|
Desinit |
|
Τοῦ διαβόλου καὶ τῆς παρὰ τοῦ θεοῦ φιλανθρωπίας άξιωθῆναι · χάριτι...
|
Desinit |
|
ΤΟΥ ΔΙΑΚΡΙΝΑΙ ΠΕΝΗΤΑ ΚΑΙ ΑΣΘΕΝΗ
|
Desinit |
|
Τοῦ διαψάλματος τὴν ἐπιγραφὴν ἄλλοι μὲν ἄλλο σημαίνειν εἰρήκασιν
|
Incipit |
|
τοῦ δικαίου Κριτοῦ τοῦ ἀποδιδόντος ἑκάστῳ κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ. ᾯ πρέπει πᾶσα δόξα...
|
Desinit |
|
Τοῦ Διοσκορίδους περὶ μέτρων καὶ σταθμῶν
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΔΙΠΛΟΥΝ ΡΡ ΤΡΙΧΩΣ ΕΥΡΙΣΚΕΤΑΙ
|
Incipit |
|
Τοῦ δοθέντος κύκλου τὸ προσταχθὲν μέρος ἀφελεῖν
|
Incipit |
|
ΤΟΥ ΔΟΥΛΟΥ ΤΗΣ ΚΡΑΤΑΙΑΣ ΚΑΙ ΑΓΙΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΣΟΥ ΜΑΝΟΥΗΛ ΤΟΥ ΜΟΣΧΟΠΟΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΝΕΨΙΟΥ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΙΣΑΝΤΟΣ ΚΡΗΤΗΣ
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΕΞΩΘΕΝ ΤΟ
|
Desinit |
|
τοῦ δωρήσασθαι εἰρήνην ἡμῖν καὶ ἔλεος
|
Desinit |
|
ΤΟΥ ΕΔΩΚΕΝ ΤΗΝ ΥΓΙΑΝ ΤΟΥ... ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
τοῦ ἐκ νεκρῶν ἀναστάντος δυναστείᾳ θεικῇ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Τοῦ Ἐλιφὰζ ἦν υἱὸς Σωφὰρ καὶ Ἀμαλὴκ ἐκ παλλακίδος αὐτοῦ γεννηθείς
|
Incipit |
|
ΤΟΥ ΕΛΟΥΡΟΥ ΔΕΞΑΜΕΝΟΥ ΤΙΝΑΣ
|
Incipit |
|
Του εν αγιοις ... και ενδοξου Χριστου του θεου ημων αναστασεως
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν ’Ιωάννου ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου εἰς τὸν παράλυτον ἤτοι εἰς τὴν δευτέραν κυριακὴν τῶν ἁγίων νηστειῶν
|
Titulus initialis |
|
Του εν αγιοις πατρος ημων Ανδρεου αρχιεπισκοπου Καισαρειας Καππαδοκιας, ερμηνεια εις την Αποκαλυψιν του αγιου Ιωαννου του ευαγγελιστου και θεολογου.
|
Titulus initialis |
|
Του εν αγιοις πατρος ημων Ανδρεου Κρητης του Ιεροσολυμιτου λογος σχεδιασθεις εις την υιωσιν του τιμιου και ζωοποιου σταυρου. ευλογησον, πατερ.
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἐν ἀγιοις πατρὸς ἡμῶν Βασιλείου ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας ἀνατρεπτικὸς τοῦ ἀπολογητικοῦ τοῦ δυσσεβούς Ἐυνομίου. Λόγος α '
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἐν ἀγιοις πατρὸς ἡμῶν Βασιλείου ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας ἀσκητικαί διατάξεις, πρὸς τοὺς ἐν κοινοβίωι καὶ καταμονάς ἀσκούντας
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἐν ἀγιοις πατρὸς ἡμῶν Βασιλείου ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας ἀσκητική προδιατύπωσις
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἐν ἀγιοις πατρὸς ἡμῶν Βασιλείου ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας κεφάλαια τῶν ὁρῶν κατὰ ἐπιτομὴν
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Βασιλείου ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας ὁμιλία εἰς Ἁβραάμ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἐν ἀγιοις πατρὸς ἡμῶν Βασιλείου ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας ὁμιλία εἰς τὴν τριάδα
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Βασιλείου ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας ὁμιλία εἰς τὸ ἃγιον πάσχα
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Βασιλείου ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας ὁμιλία εἰς τὸν τῶν ἀποστόλων χειροτονίαν
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἐν ἀγιοις πατρὸς ἡμῶν Βασιλείου ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας περὶ βαπτίσματος λόγος πρώτος. Ὅτι δεῖ πρῶτον μαθητευθῆναι τῷ Κυρίῳ, καὶ τότε καταξιωθῆναι τοῦ ἁγίου βαπτίσματος
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἐν ἀγιοις πατρὸς ἡμῶν Βασιλείου ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας περὶ τοῦ ἁγίου πνέυματος πρὸς τὸν ἐν ἁγίοις Ἀμφιλόχιον ἐπίσκοπον Ἰκονίου
|
Titulus initialis |
|
του εν αγιοις πατρος ημων Βασιλειου αρχιεπισκοπου Καισαρειας Καππαδοκιας προλογος, και ακριβης διαταξις, περι του μετα φρικης και κατανυξεως καθυπουργειν τοις θειοις μυστηριοις.
|
Titulus initialis |
|
Του εν αγιοις πατρος ημων Βασιλειου επιστολη δογματικη προς Γρηγοριον τον Νυσσης και αδελφον αυτου.
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἐν ἀγιοις πατρὸς ἡμῶν Βασιλείου Καισαρείας Καππαδοκίας περὶ καθαστάσεως ἱερῶν
|
Titulus initialis |
|
Του εν αγιοις πατρος ημων Βασιλειου του μεγαλου και αρχιεπισκοπου, θαυμα γεγονοτως περι πρετοριου συνηλητικου και της τουτου θυγατρος και του αρνησαμενου παιδος, τον χριστον εγγραφος. ευλογησον, πατερ. λογος θεου.
|
Titulus initialis |
|
τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Βασιλείου, πρόλογος καὶ ἀκριβὴς διάταξις περὶ τοῦ μετὰ φρίκης καὶ κατανύξεως, καθ' ὑπουργεῖν (καθυπουργεῖν) τοῖς θείοις μυστηρίοις τοῦ Χριστοῦ.
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Γρηγεντίου, ἀρχιεπισκόπου γενομένου πόλεως Τεφάρ, διάλεξις μετὰ Ἰουδαίου Ἑρβᾶν
|
Titulus initialis |
|
του εν αγιοις πατρος ημων Γρηγοριου αρχιεπισκοπου Κωνσταντινουπολεως του θεολογου δια στιχων ηρωικων περι γενεαλογιας Χριστου.
|
Titulus initialis |
|
του εν αγιοις πατρος ημων Γρηγοριου του θεολογου επισκοπου Ναζιανζου, εις το αγιον πασχα και εις την βραδυτητα.
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν θεοδώρου ἡγουμένου μονῆς τῶν στουδίων εἰς τὴν σύναξιν τῶν οὐρανίων ταγμάτων
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινοπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου, λόγος ἐις τὸν σταυρὸν · καὶ ὁ τι ως διἀυτον ἐσωσεν ἠμας ὁ Χριστός. καί δει ἐν ἀυτῶ καυχᾶσθαι · καὶ περὶ ἀρητῆς· καὶ ὅπως ἐφίεται τῆς σωτερίας τῆς ἠμετέρας
|
Titulus initialis |
|
Του εν αγιοις πατρος ημων Ιωαννου αρχιεπισκοπου Κωνσταντινοπολεως του Χρυσοστομου, λογος εις την λαμπραν κυριακην της αγιας και ενδοξου Χριστου του θεου ημων αναστασεως, ευ (ευλογησον) δεσποτα.
|
Titulus initialis |
|
Του εν αγιοις πατρος ημων Ιωαννου αρχιεπισκοπου Κωνσταντινουπολεως του Χρυσοστομου εις την προδοσιαν του Ιουδα και εις την παραδοσιν των μυστηριων τη αγια και μεγαλη ε΄
|
Titulus initialis |
|
Του εν αγιοις πατρος ημων Ιωαννου αρχιεπισκοπου Κωνσταντινουπολεως του Χρυσοστομου, και ετερων διαφορων πατρων ερμηνειαι των θειων γραφων προς κατανυξιν των αναγινωσκοντων και ωφελειαν των ακουοντων. ευλογησον, πατερ.
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Χρυσορρήμονος καὶ Χρυσονοῦ καὶ Χρυσονου (?) καὶ Χρυσογλώττου καὶ Χρυσοστόμου περὶ τοῦ ὁποῖον χρὴ εἶναι τὸν διδάσκαλον· καὶ τοῦ ὁποῖον... καὶ τὸν ... τὴν ὁμιλίαν διδασκαλιὰν (?)
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου λόγος εἰς τὸν εὐαγγελισμὸν τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου μεταφρασθεὶς διὰ στίχων ἰάμβων
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Κυρίλλου ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας
|
Titulus initialis |
|
Του εν αγιοις πατρος ημων Κυριλλου αρχιεπισκοπου Αλεξανδρειας λογος εις την αγιαν θεοτοκον και εις τους αγιους πατερας τους εν Εφεσω επι της συνοδου κατα Νεστοριου του δυσσεβους και αθεωτατου. ευλογησον.
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Κυρίλλου ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρίας λόγος εἰς τὸ ἅγιον Πάσχα
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Λουκᾶ ἐπισκόπου τῆς Γαλαβρύτιδος λόγος διδασκαλικὸς καὶ κατανύξεως
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Μεθοδίου ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως ἐγκώμιον εἰς τὸν ἅγιον Νικόλαον τὸν ἐν Μύροις τῆς Λυκίας ἐπίσκοπον διαπρέψαντα
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Μεθοδίου ἐπισκόπου λόγος περὶ τῶν ἐσχάτων ἡμερῶν καὶ περὶ τοῦ Ἀντιχρίστου
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν οὐρανοφάντορος Βασιλείου τοῦ Μεγάλου ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίαςμ λόγος περὶ τῆς ἁγίας κυριακῆς
|
Titulus initialis |
|
Του εν αγιοις πατρος ημων, Ιωαννου αρχιεπισκοπου Κωνσταντινοπολεως του Χρυστοστομου λογος περι ευχης και νηστειας και κατα ομνυωντων και περι ελεημοσυνης και επιστροφης, δεσποτα.
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ἐν μονοτρόποις ἁγιωτάτου καὶ φιλοσοφωτάτου κυροῦ Νικηφόρου πρεσβυτέρου τοῦ Βλεμμύδου, πρὸς τὸν εὐσεβῆ βασιλέα Θεόδωρον Δοῦκαν τὸν Λάσκαριν, περί τινων δογματικῶν συζητήσεων.
|
Titulus initialis |
|
τοῦ ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ τὴν ἰσχὺν κεκτημένου, οὗ ῥυσϑείημεν χάριτι τοῦ Χριστοῦ, ὅτι αὐτῷ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
Τοῦ ἐναγίου πατρὸς ἡμῶν Βασιλείου Ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας, ἑρμηνεία εἰς τὴν θεῖαν μυσταγωγίαν
|
Titulus initialis |
|
τοῦ ἐνδύματος ἐπιτύχωμεν τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν καὶ τῆς ἀρρήτου δόξης, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
τοῦ ἐπί πώλου ὄνου καθεσθῆναι σήμερον καταδεξαμένου καὶ τὴν ἡμῶν ... ἀμήν
|
Desinit |
|
τοῦ ἐπικτίσαντός σου τὸ ἱερὸν τέμενος καὶ τοῦ ὑμνήσαντός σε διὰ βραχέως ἄγαν… ἀμήν.
|
Desinit |
|
Τοῦ εὐαγγελικοῦ καὶ θείου κηρύγματος διὰ τῆς τοῦ ζωαρχικοῦ πνεύματος ἐπιπνοίας
|
Incipit |
|
του ευαγγελιου δεικνυς.
|
Desinit |
|
του ευαγγελιου δεικνυς.
|
Desinit |
|
του ευαγγελιου δεικνυς.
|
Desinit |
|
του ευαγγελιου δηλουν.
|
Desinit |
|
ΤΟΥ ΕΥΣΕΒΕΣΤΑΤΟΥ ... ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΚΑΝΤΑΚΟΥΖΗΝΟΥ ΤΟΥ ... ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΘΕΝΤΟΣ ΙΩΑΣΑΦ ΜΟΝΑΧΟΥ ΑΝΤΙΡΡΗΤΙΚΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΠΡΟΧΟΡΟΥ ΤΟΥ ΚΥΔΩΝΗ ΓΡΑΨΑΝΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΝ ΤΩ ΘΑΒΩΡΙΩ ΛΑΜΨΑΝΤΟΣ ΦΩΤΟΣ ΕΝ ΤΩ ΠΡΟΣΩΠΩ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΚΤΙΣΜΑ ΤΟΥΤΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ εὐτελοῦς καὶ ἐλαχίστου Μανουὴλ τοῦ Ἀδραμυττηνοῦ κανὼν εἰς τὸν ἅγιον Ἰωάννην τὸν πρόδρομον καὶ βαπτισὴν τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ εὐτελοῦς καὶ ἐλαχίστου Μανουὴλ τοῦ Ἀδραμυττηνοῦ κανὼν πρὸς τὴν ὑπεραγίαν δέσποιναν Θεοτόκον τὴν ἀειπάρθενον μητέρα τοῦ φωτὸς Χριστοῦ τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ Ἐφέσου διάλεξις μετὰ τῶν πρέσβεων τοῦ πάπα
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ζῳδιακοῦ κύκλου εἰς ιβ´ ἴσα διηρῃμένου
|
Incipit |
|
Τοῦ ζῳδιακοῦ κύκλου εἰς ιβ´ ἴσα διηρῃμένου τμήματα
|
Incipit |
|
Τοῦ ζῳδιακοῦ κύκλου παρὰ τοῖς ἀστρονόμοις εἰς ιβ´ μέρη διαιρουμένου
|
Incipit |
|
Τοῦ ζωδιακοῦ κύκλου παρὰ τοῖς ἀστρονόμοις εἰς ιβ' μέρη διηρημένου
|
Incipit |
|
τοῦ ζῶντος, ᾧ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
Τοῦ ἠγαπημένου μὲν καὶ αὕτη ὑπάρχει ἡ ἐπιστολή· προτρέπεται δὲ πρὸς φιλοξενίαν. Καὶ πρῶτον μὲν ἀποδέχεται τὸν Γάϊον
|
Incipit |
|
ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΕΝ ΤΩ ΤΕΤΑΡΤΩ ΟΥΡΑΝΩ ΟΝΤΟΣ ΤΗΣ ΔΕ ΣΕΛΗΝΗΣ ΕΝ ΤΩ ΚΑΤΩΘΕΝ ΚΑΙ ΑΥΤΗΣ ΕΞ ΕΚΕΙΝΟΥ ΦΩΤΙΖΟΜΕΝΗΝΣ ΕΝ ΤΩ ΤΡΙΤΩ ΟΥΡΑΝΩ ΜΕΣΟΝ ΗΛΙΟΥ ΚΑΙ ΣΕΛΗΝΗΣ ΕΣΤΙΝ ΑΣΤΗΡ ΜΕΓΑΣ
|
Incipit |
|
Τοῦ θ' ὑδυσμ' ἅδος οὐ περέχει
|
Incipit |
|
ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΔΙΑΡΡΗΞΑΣ
|
Incipit |
|
Τοῦ θανάτου τὴν τυραννίδα, ἀγαπητοί, ἐκβαλὼν ὁ Θεός
|
Incipit |
|
Τοῦ θανάτου τὴν τυραννίδα, ἀγαπητοί, ἐκβαλὼν ὁ Θεός
|
Incipit |
|
ΤΟΥ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΥ ΔΕΣΠΟΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
|
Incipit |
|
τοῦ Θεοῦ λεγόμενον Πρόσωπον τῷ Λιβάνῳ ξυναπτουσιν . ...ἡ Πετραία καὶ ἡ Εὐδαίμων παρ’ ῞Ελλησιν".
|
Desinit |
|
Τοῦ Θεοῦ λόγου διὰ τὴν ἐκ τῆς παρακοῆς ἐπενεχθεῖσαν ἡμῖν τῶν ἀγαθῶν ἔκπτωσιν
|
Incipit |
|
Τοῦ θεοφιλεστάτου Λέοντος μητροπολίτου τῆς ἐν Ῥωσίᾳ Περσθλάβας ὅτι οὐ δεῖ τελεῖσθαι τὰ ἄζυμα
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ Θωμᾶ τοῦτο. —Ἡ περὶ τὴν σοφίαν σπουδὴ τῶν ἄλλων ἀνθρωπίνων σπουδασμάτων ἐστὶ τελειότερον
|
Incipit |
|
Τοῦ Θωμᾶ, περὶ διαφορᾶς οὐσίας καὶ τοῦ εἶναι
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ Ἰησοῦ γεννηθέντος ἐν Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας
|
Incipit |
|
Τοῦ Ἰκονίου ὁ Πετρῆς ἦν πολλὰ πιδεξιοτής
|
Titulus initialis |
|
τοῦ καὶ ἦτον μεγάλη φωταγωγία ἀπὸ τὰς λαμπάδας
|
Incipit |
|
Τοῦ κακόφρονος καὶ δυσσεβεστάτου Διοκλητιανοῦ βασιλεύοντος, ἡ σύμπασα σχεδὸν ἐκλονεῖτο
|
Incipit |
|
Τοῦ καλοῦ ποιμένος ἐστὶν τὸ σπλαγχνίζεσθαι ἐπὶ τὰ ἴδια πρόβατα
|
Incipit |
|
Τοῦ Καταφρυγιώτου. Τοὺς παρὰ ἴδιον διδάσκαλον πρὸς τὰ ὁποῖα
|
Incipit |
|
τοῦ κείραντος αὐτὸν ἄφωνος· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Τοῦ κιθαρῳδοῦ μὴ παρόντος ἐνθάδε
|
Incipit |
|
Τοῦ κόσμου τὰ πέρατα δόξῃ τῇ σῇ, Κόρη
|
Incipit |
|
Τοῦ κῦρ Μανουὴλ τοῦ μεγάλου ῥήτορος λόγος περὶ Μάρκου τοῦ ἁγιωτάτου μητροπολίτου Ἑφέσου καὶ τῆς ἐν Φλωρεντίᾳ Συνόδου, καὶ κατὰ Γεμίστου καὶ Βησσαριῶνος, καὶ ἀνατροπὴ τῶν δυσσεβῶν συγγραμμάτων αὐτῶν
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τὰς κατὰ γῆν διατριβάς
|
Incipit |
|
Τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τὰς κατὰ γῆν διατριβάς
|
Incipit |
|
Τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τὰς κατὰ γῆν διατριβάς
|
Incipit |
|
Τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τὰς κατὰ γῆν διατριβὰς ποιουμένου
|
Incipit |
|
Τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τὰς κατὰ γῆν διατριβὰς ποιουμένου
|
Incipit |
|
ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΗΝ ΧΑΡΙΝ ΕΠΙΔΟΣΑΝΤΟΣ ΔΙΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΥΤΟΥ, ΕΠΙΣΤΕΥΣΑΝ ΠΑΝΤΕΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΧΕΔΟΝ ΕΝ ΠΑΤΜΩ ΤΗ ΝΗΣΩ
|
Incipit |
|
Τοῦ κυρίου Θεοδώρου τοῦ Προδρόμου περὶ τῶν πνευμάτων
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ διαλεγομένου τοῖς Ἰουδαίοις
|
Incipit |
|
Τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ διαλεγομένου τοῖς Ἰουδαίοις
|
Incipit |
|
Τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ διαλεγομένου τοῖς Ἰουδαίοις
|
Incipit |
|
Τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ διαλεγομένου τοῖς Ἰουδαίοις
|
Incipit |
|
Τοῦ κυρίου καὶ θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τὴν τῶν οἰκείων μαθητῶν πτεροῦντος διάνοιαν
|
Incipit |
|
Τοῦ κυρίου καὶ θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τὴν ὑπὲρ ἡμῶν σωτηριώδη ὑπερκάλως πεπληρωκότος οἰκονομίαν, δι’ ἧς ἡ λογικὴ ἡμῶν ψυχὴ πρὸς ἐπίγνωσιν καὶ θεωρίαν ἀνήχθη θεοῦ
|
Incipit |
|
ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΟΣ ΤΟΥΣ ΙΟΥΔΑΙΟΥΣ
|
Incipit |
|
Τοῦ κυρίου Σωτηρίχου τοῦ φιλοσόφου σχόλια εἰς τὸ ῥητὸν τοῦ δευτέρου βιβλίου τῆς ἀριθμητικῆς τὸ 'χρησιμεύει δὲ εἴς τε τὴν Πλάτωνος ψυχογονίαν καὶ εἰς τὰ ἁρμονικὰ διαστήματα πάντα'
|
Titulus initialis |
|
τοῦ κυροῦ Μανουὴλ τοῦ Κρήτης εἰς τὰς εἰκόνας Φιλοστράτου ἐπιμερισμοὶ καὶ εἰς ἑτέρου (?) ὡσαύτως καὶ σχεδοπλ.(?) τοῦ ὑπάτου τῶν φιλοσόφων
|
Titulus initialis |
|
τοῦ λαοῦ σου, ἐκάλυψας πάσας τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν, καὶ πάλιν ὁ κύριος· Οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ἰσχύοντες ἰατροῦ, ἀλλ' οἱ κακῶς ἔχοντες, αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
τοῦ λέγοντος· Μάθετε ἀπ' ἐμοῦ ὅτι πρᾶος εἰμὶ καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ· ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΤΟΥ ΛΙΧΑΝΟΥ ΔΑΚΤΥΛΟΥ ΜΕΤΑΚΑΡΠΙΟΝ
|
Incipit |
|
Τοῦ λογιωτάτου ῥήτορος τοῦ μεγάλου δρουγγαρίου κῦρ Γρηγορίου τοῦ Ἀντιόχου ἐπιστολη πρὸς τὸν καθηγούμενον τῆς ἐν τῆς ἐν τῇ νήσῳ τοῦ Ἀντιγόνου μονῆς
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ λόγου εἰς εἴδη μεριζομένου
|
Incipit |
|
Τοῦ λόγου εἰς εἴδη μεριζομένου δύο, τὸ μέν ἐστι κυριολογία, τὸ δὲ τρόπος
|
Introductio |
|
Τοῦ λόγου τὴν χρῆσιν δέδωκεν ἡμῖν ὁ κτίσας ἡμᾶς θεός, ἵνα τὰς βουλὰς
|
Incipit |
|
Τοῦ λόγου τῆς εὐσεβείας προκόπτοντος καὶ τῶν μαξητῶν τοῦ Χριστοῦ πληθυνομένων τῆς τε ἁγίας ἐκκλησίας... μεγαλοπρεπῶς ἀνθούσης, ἐν ἔτει τετάρτῳ τῆς βασιλείας Δεκίου ἐταράχθη ὁ διάβολος καὶ ἤγειρεν αὐτὸν προστάτην τῶν εἰδώλων
|
Incipit |
|
Τοῦ λυτρωροῦ ἡμῶν καὶ παντοδυνάμου θεοῦ δι' ἄφατον ἀγαθότητα
|
Incipit |
|
Τοῦ Μαγεντηνοῦ εἰς τὸ αὐτό Τῶν γὰρ πραγμάτων ἐξ ὕλης καὶ εἰδους συνεστώτων
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ Μαίστορος περὶ τροφῶν δυνάμεων
|
Titulus initialis |
|
του μακαριου Διονυσιου επισκοπου Αλεξανδρειας.
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ μακαρίου Ἐφραὶμ λόγος περὶ τῆς θείας ἀνταποδόσεως καὶ ὑπομνηστικὸν τῆς ἐαυτης ὰγιάς ψυχῆς
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ μακαρίου Ζωσίμου ἐξήγησις πρὸς τοὺς μακαρίου πῶς εἶδεν αὐτοὺς
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ μακαρίου Κοσμᾶ τοῦ Βεστήτορος ἐγκώμιον εἰς τοὺς δικαίους Ἰωακεὶμ καὶ Ἄνναν
|
Titulus initialis |
|
Του μακαριου Κοσμα του Βεστητωρος εκ του εγκωμιου του εις τους δικαιους Ιωακειμ και Ανναν, ου η αρχη η χθες της θεοτοκου γενεθλια και πανηγυρις. μετ' ολιγα.
|
Titulus initialis |
|
Του μακαριου Κοσμα του Βεστιτωρος εκ του εγκωμιου του εις τους δικαιους Ιωακειμ και Ανναν, ου η αρχη η χθες της κθκου (κυριας θεοτοκου?) γενεθλια και πανηγυρις, μετ' ολιγα.
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ μακαρίου Παυλοῦ ὄντος ἐν τῇ Ῥώμῃ διὰ τὸν λόγον τοῦ κυρίου
|
Incipit |
|
Τοῦ μακαρίου Πέτρου τοῦ ἀποστόλου διδάσκοντος τὸν λαὸν... ὁ Σίμων ἐβόησε
|
Incipit |
|
Τοῦ μακαριωτάτου ἀποστόλου Ἀνδρέου διαλεγομένου τοῖς ἀδελφοῖς
|
Incipit |
|
Τοῦ μακαριωτάτου Ἰωάννου μοναχοῦ τοῦ Δαμασκηνοῦ κεφάλαια ν' περὶ αἱρέσεων
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ μακαριωτάτου Ἰωάννου μοναχοῦ τοῦ Μαυρόποδος παράκλησις ἅμα καὶ ἐξομολόγησις εἰς τὸν φύλακα τῆς ἡμετέρας ζωῆς ἅγιον ἄγγελον διὰ στίχων ἰάμβων
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ μακαριωτάτου καὶ σοφωτάτου Νικηφόρου μοναχοῦ καὶ πρεσβυτέρου τοῦ Βλεμμύδου, λόγος περὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, ὅτι διὰ τοῦ Υἱοῦ ἔστιν αὐτῷ ἡ ἐκπόρευσις.
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ μεγάλου Ἀθανασίου πρὸς Σεραπίωνα ἐπίσκοπον. Οἵαν γάρ φησι εἴναι μὲν ἰδιότητα τοῦ υἱοῦ πρὸς τὸν πατέρα
|
Incipit |
|
Τοῦ μεγάλου δρουγγαρίου Γρηγορίου τοῦ Ἀντιόχου λόγος παρηγορητικὸς τῷ λογοθέτῃ ἐκείνῶ τῷ Ἁγιοθεοδωρίτῃ ἐπὶ τῷ θανάτῳ τῆς αὐτοῦ ἀδελφῆς
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ μεγάλου δρουγγαριου κῦρ Γρηγορίου τοῦ Ἀντιόχου Λόγος εἰς τὸν ἀγιώτατον καὶ οἰκουμενικὸν πατριάρξην κῦρ Λουκᾶν
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ μεγάλου δρουγγαρίου κυροῦ Γρηγορίου τοῦ Ἀντιόχου Λόγος εἰς τὸν αὐτάδελφον τοῦ βασιλέως κυροῦ Ἰσακίου τοῦ Ἀγγέλου, τὸν σεβαστοκράτορα κῦρ Κωνσταντῖνον
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ μεγάλου δρουγγαρίου κυροῦ Γρηγορίου τοῦ Ἀντιόχου λόγος ἐπιτάφιος εἰς τὸν κυρὸν Νικόλαον τὸν Καταφλῶρον
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ μεγάλου δρουγγαρρίου Γρηγορίου τοῦ Ἀντιόχου Λόγος εἰς τὸν ἁγιώτατον καὶ οἰκουμενικὸν πατριαρχην κῦρ Βασίλειον τὸν Καματηρόν
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΟΠΤΟΥ ... ΚΗΡΟΥ ΛΙΤΡΑΣ Γ', ΝΑΡΔΟΥ ΕΛΑΙΟΥ ΤΟ ΑΡΚΟΥΝ
|
Desinit |
|
ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ ... ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΟΥ ΜΕΛΙΤΗΝΙΩΤΟΥ ΤΩΝ ΕΙΣ ΤΡΙΑΔΑ ΤΡΙΠΛΗΝ ΕΞΗΓΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΔΙΑ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΑΓΙΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΤΟ ΠΕΜΠΤΟΝ
|
Titulus initialis |
|
τοῦ Μεδιολάνων ἐπισκόπου διαλεγόμενος
|
Desinit |
|
τοῦ Μεδιολάνων ἐπισκόπου διαλεγόμενος
|
Desinit |
|
τοῦ Μεδιολάνων ἐπισκόπου διαλεγόμενος
|
Desinit |
|
τοῦ μὲν γὰρ ἡ θρίξ, τοῦ δὲ μάρτυς τὸ στόμα
|
Desinit |
|
ΤΟΥ ΜΕΝ ΕΥΡΙΣΚΟΝΤΟΣ ΕΝ ΤΩ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩ
|
Incipit |
|
Τοῦ Μεταφραστοῦ ἀπὸ τοῦ βίου τῶν ἁγίων ἀναργύρων Κοσμᾶ καὶ Δαμιανοῦ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ μοναχοῦ ἐστιν ὁ βίος μὴ ἐπεμβαίνειν ἐπ' ἀδίκῳ
|
Incipit |
|
Τοῦ μοναχοῦ κυρίου Ἰωάννου καὶ πρώτου τοῦ ὄρους τοῦ Γάνου ἀντίθεσις μερικὴ εἰς τὴν ἐπιστολὴν τοῦ Μεδιολάνων ἐπισκόπου
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ μοναχοῦ κυρίου Ἰωάννου τοῦ Φουρνῆ καὶ πρώτου τοῦ ὄρους Γάνου πνευματικοῦ ἀντιρρητικὴ ἀπολογία πρὸς τὰ λεχθέντα παρὰ τοῦ Μεδιολάνων ἀρχιεπισκόπου Πέτρου περὶ τῆς τοῦ παναγίου Πνεύματος ἐκπορεύσεως ἐνώπιον τοῦ βασιλέως κυρίου Ἀλεξίου τοῦ Κομνηνοῦ καὶ πάσης τῆς συνόδου καὶ τῆς συγκλήτου.
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ μοναχοῦ τοῦ Ζιγαβηνοῦ Πανοπλία δογματικὴ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, ἤτοι Ὁπλοθήκη δογμάτων
|
Titulus initialis |
|
τοῦ μονογενοῦς Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ σαρκωθέντος δι’ ἡμᾶς ἐκ Παρθένου καὶ διὰ τῆς ἐν σαρκὶ πολιτείας
|
Incipit |
|
ΤΟΥ ΝΑΘΑΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΑΛΟΜΩΝΤΟΣ ΤΩΝ ΥΙΩΝ ΔΑΥΙΔ
|
Desinit |
|
Τοῦ Νικολάου τυγχάνω πόνημά γε,
τούτου δ’ ἐπίκλην Βαρδάνης ἐπωνύμως.
Τὸν τῆς μελίσσης ἐκμιμούμενος τρόπον
ἔρωτι θερμῷ τὴν παροῦσαν πυκτίδα
σοφῶς ἀναγνούς, πλεῖστον εὑρήσεις κλέος,
πλοῦτον φέριστον λεξέων καὶ τῶν ὅρων,
ἐκ λεξέων μὲν τὴν νοημάτων φράσιν,
ἐκ τῶν ὅρων δὲ τὰς φύσεις τῶν πραγμάτων·
εὑρὼν δὲ τοῦτο πανσόφως γεγραμμένον,
σοφῶν πόνημα καὶ διδασκάλων λόγους,
σὺ τῷ θεῷ μὲν εὐχαρίστησον φίλε
καὶ τῷ γραφεῖ δὲ τὴν ἀμοιβὴν τῶν πόνων
αἰτοῦ προθύμως ὠφεληθεὶς μειζόνως.
|
Textus |
|
τοῦ νῦν ἀγῶνος ὡς οὐδὲν ἂν γένοιτο μεῖζον
|
Incipit |
|
τοῦ ὄντως φιλίου καὶ θεοῦ τῆς δόξης Χριστοῦ, μεθ' οὗ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
Τοῦ ὁσίου Ἐφραῒμ διαθήκη
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΔΙΑ ΠΟΙΑΝ ΕΤΟΙΑΝ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΜΝΟΥΝ ΑΥΤΟΥ ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ ΕΙΣ ΤΑΣ ΤΡΕΙΣ ΗΜΕΡΑΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΑΣ ΕΝΝΕΑ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΑΣ ΣΑΡΑΝΤΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ὁσίου πατρὸς Ἐφραὶμ τοῦ Σύρου λόγος συμβουλευτικὸς καὶ διδακτικὸς
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ ΛΟΓΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ὀσίου πατρὸς ἡμῶν Βασιλείου λόγος εἰς τὸν τεσσαρισκαιδεκάτον ψάλμον
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Βασιλείου τοῦ μεγάλου, περὶ τῶν δʹ εὐαγγελίων, ἐκ τῆς ἐκκλησιαστικῆς, ιστορίας.
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Βασιλέως τοῦ μεγάλου περὶ τῶν δʹ εὐαγγελίων, ἐκ τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας.
|
Titulus initialis |
|
Του οσιου πατρος ημων Εφραιμ λογος περι του Αντιχριστου και περι της δευτερας παρουσιας και περι της συντελειας ολου του κοσμου. ευλογησον, πατερ.
|
Titulus initialis |
|
τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἐφραὶμ τοῦ Σύρου λόγος διδακτικὸς πρὸς τὸν αὐτοὺ μαθητὴν Θεόκτιστον
|
Titulus initialis |
|
Του οσιου πατρος ημων Θεοδωρου ηγουμενου των Στουδιου λογος εις την προσκυνησιν του τιμιου και ζωοποιου σταυρου. ευλογησον, πατερ.
|
Titulus initialis |
|
τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου ἐγκώμιον ἐκ μέρους εἰς τὸν ἐν ἀσκήσει διαλάμψαντα ὅσιον πατέρα ἡμῶν Μωϋσὴν τὸν Αἰθίοπα
|
Titulus initialis |
|
Του οσιου πατρος ημων μακαριου λογος περι ομιλιας των μοναχων μετα των κοσμικων, οτι βλαβερα εστιν η συνομιλια των κοσμικων μεγαλη και λιαν επισφαλης και επικυνδυνος σφοδρα, ευλογησον, πατερ.
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Μαξίμου τοῦ ὁμολογητοῦ περὶ τῆς ἁγίας Τριάδος
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ὁσιωτάτου Κοσμᾶ μοναχοῦ τοῦ Τζιντζιλουκίου περὶ διαγνώσεως τῶν ὀκτὼ λογισμῶν, δι’ ὧν πᾶσα ἁμαρτία τελεῖται· λέγω δὲ πρῶτον περὶ τοῦ τριμεροῦς τῆς ψυχῆς
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΟΦΘΑΛΜΟΥ ΑΚΤΙΣ ΔΟΚΕΙ ΣΩΜΑΙ ΕΙΝΑΙ ΛΕΠΤΟΤΑΤΟΝ
|
Incipit |
|
Τοῦ παμφαοῦς φωστῆρος ἡλιοβολε ῖν μέλλοντος καὶ τῆς τῶν ἀστέρων φρυκτωρίας ἐντεῦθεν ἀμυδρουμένης τέλεον
|
Incipit |
|
Τοῦ πανιερωτάτου Θεσσαλονίκης κυροῦ Νείλου τοῦ Καβάσιλα, ὡς ἐκ προσώπου τῆς ἱερᾶς συνόδου πρὸς τὸν φιλόσοφον Γρηγορᾶν ἀντίγραμμαν
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ πανιερωτάτου Θεσσαλονίκης κυροῦ Νείλου τοῦ Καβάσιλα, ὡς ἐκ προσώπου τῆς ἱερᾶς Συνόδου,
πρὸς τὸν φιλόσοφον Γρηγορᾶν ἀντίγραμμα
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ πανσόφου κυροῦ Μιχαὴλ τοῦ Ψελλοῦ, διδασκαλία παντοδαπὴς καὶ πάντῃ ἀναγκαιοτάτῃ ἐν ἑκατὸν
ἐννενήκοντα πρὸς τοῖς τέσσαρσι κεφαλαίοις διαιρουμένη. Ἔκθεσις τῆς ἡμῶν πίστεως
|
Titulus initialis |
|
τοῦ πάντων δεσπότου ὅπως ἀξιωθῶσιν
|
Incipit |
|
τοῦ Παραδείσου τῆς τρυφῆς τοῦ χωρίου
|
Incipit |
|
Τοῦ παρανόμου καὶ ἀσεβεστάτου Μαξεντίου τυραννοῦντος τὴν βασιλείαν, ἡ μυσαρὰ τῶν εἰδώλων πλάνη
|
Incipit |
|
Τοῦ Παρνασοῦ δὲ πρῶνας αἱ Βάκχαι πάλαι
|
Incipit |
|
τοῦ παρόντος βιβλίου ἔδραμε συγγραφήν.
|
Desinit |
|
ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΒΙΟΥ ΤΩ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΕΚΕΙΝΗΣ ΦΩΤΙ ΔΙΑΛΥΘΗΣΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
Τοῦ παρόντος εἴδους αἱ στροφαί
|
Incipit |
|
τοῦ Παύλου· ἀποστολῆς τὲ αὐτοῦ. καὶ κηρύγματος εὐθαλοῦς· καὶ συλλήβδην εἰπεῖν. περὶ ὧν ἔτλησαν οἱ ἀπόστολοι διὰ Χριστον· πολλῶν τε καὶ μεγίστων κινδύνων.
|
Desinit |
|
Τοῦ περὶ τῶν ἀζύμων, Περὶ λεγομένης παρὰ Ῥωμαίοις τοῦ Πνεύματος καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεσθαι. Λόγος Θεοδώρου κουροπαλάτου τοῦ Σμυρναίου
|
Titulus initialis |
|
τοῦ Πλάτωνος Εὐθύδημος ἢ ἐριστικός
|
Incipit |
|
τοῦ Πλήθωνος μονωδία ἐπὶ τῆ ἀοιδίμω βασιλίσση Κλεόπη τῆ ἐξ Ἱταλῶν, ἐν ἧ καὶ περὶ ἀθανασίας ψυχῆς καὶ αἰδιότητος.
|
Titulus initialis |
|
τοῦ Πνεύματος αἴγλην καθαρωτάτη διανοία
|
Desinit |
|
Του πνευματος δυναμις (?) εν ασθενεια τελειουται, καθα και γεγραπται και πιστευομεν
|
Incipit |
|
του πνευματος δυναμις εν ασθενεια τελειουται
|
Incipit |
|
ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΛΑΓΗΣ ΓΕΝΟΜΕΝΗΣ ΠΑΡΡΗΣΙΑΝ
|
Incipit |
|
ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ Η ΔΥΝΑΜΙΣ
|
Incipit |
|
Του πνευματος η δυναμις εν ασθενεια τελειουται
|
Incipit |
|
Τοῦ πνεύματος ἡ δύναμις ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται
|
Incipit |
|
Του πνευματος η δυναμις εν ασθενεια τελειουται
|
Incipit |
|
τοῦ ποιήσαντος ἡμᾶς· αὐτὸς γάρ ἐστιν ὁ θεὸς ἡμῶν. Αὐτὸς ἐποίησεν ἡμᾶς· αὐτὸς γάρ ἐστιν ὁ θεὸς τῶν μετανοούντων, αὐτὸς προσδέχεται ἡμᾶς μετανοοῦντας...
|
Desinit |
|
τοῦ πολυπλάκτου δυστυχοῦς Ὀδυσσέως
|
Incipit |
|
τοῦ προδρόμου ἀναιρέτης ἔτη κδ’
|
Desinit |
|
τοῦ προσώπου τοῦ δεσπότου ἡμῶν καὶ σωτήρος Ἰησοὺ Χριστοὺ. ὧ ἡ δόξα καὶ τὸ κρατος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων ἀμὴν.
|
Desinit |
|
ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ Ο ΔΑΥΙΔ
|
Incipit |
|
Τοῦ προφητικοῦ πνεύματος ὁ Δαυὶδ ἐπάκουσας
|
Incipit |
|
Τοῦ πρωτονωβελισσιμοϋπερτάτου μεγάλου δρουγγαρίου τῆς βίγλασ κυροῦ Γρηγορίου τοῦ Ἀντιόχου Λόγος εἰς τὸν πανάγιον Ἰωάννην τὸν πρόδομον Χριστοῦ καὶ βαπτιστήν
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ πρώτου εἴδους ἡ στροφὴ καὶ ἀντιστροφή, κώλων δεκαεπτά
|
Incipit |
|
Τοῦ πρώτου εἴδους ἡ στροφὴ...
|
Incipit |
|
Τοῦ πρώτου εἴδους ἡ στροφὴ...
|
Incipit |
|
Τοῦ Ῥαμπλίου ἡ μέθοδος γίνεται οὕτως κοκκίζει ὀρδίνους ιστ´
|
Incipit |
|
Τοῦ ῥήτορος κυροῦ Νικηφόρου τοῦ Χρυσοβέργη λόγος προσφωνηματικὸς τῷ κρατίστῳ ἡμῶν αὐτοκράτορι κυρῷ Ἀλεξίῳ τῷ Κομνηνῷ ἐπὶ τῇ καταλύσει τοῦ Κομνηνοῦ Ἰωάννου τοῦ Παχέος, ὃς τῷ μεγάλῳ παλατίῳ πελάσας ἀνταρτικῶς αὐτῆμαρ ἔνδον αὐτοῦ ἀνῄρηται· ἀνεγνώσθη δὲ ἐν τοῖς κατὰ Χαλκηδόνα
παλατίοις κατὰ τὴν ἑορτὴν τῆς τοῦ τιμίου σταυροῦ ὑψώσεως.
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ σοφωτάτου ἐν ἱερομονάχοις Ματθαίου, κατὰ ἰουδαίων λόγος πρῶτος
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΣΟΦΩΤΑΤΟΥ ΚΑΙ ΙΑΤΡΟΥ ΓΑΛΗΝΟΥ ΕΚΔΟΣΙΣ ΛΕΠΤΗ ΠΕΡΙ ΟΥΡΩΝ ΠΑΝΤΟΙΩΝ ΑΡΡΩΣΤΗΜΑΤΩΝ ΕΝ ΠΥΡΕΤΟΙΣ ΚΑΙ ΝΟΣΟΙΣ ΚΑΤΑΚΕΙΜΕΝΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ σοφωτάτου καὶ λιγωτάτου χαρτοφύλακος τῆς Ἰουστινιανῆς καὶ πάσης Βουλγαριάς, τοῦ καὶ ὑπάτου τῶν φιλοσόφων κυριοῦ Ἰωάννου διακόνου τοῦ Πεδιασίμου ἐξηγήσεις μερικαὶ εἴς τινα τοῦ Κλεομήδους σαφηνείας δεόμενα
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΣΟΦΩΤΑΤΟΥ ΚΑΙ ΛΟΓΙΩΤΑΤΟΥ ΚΥΡΟΥ ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΩΤΟΥ ΕΠΙΤΟΜΕ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΗΣ ΚΕΦΑΛΑΙΩΔΩΣ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ σοφωτάτου καὶ λογιωτάτου κυροῦ Νικηόρου τοῦ Βλεμίδου, εἴδησις τῶν ἰατρικῶν μέτρων
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ σοφώτατου καὶ λογιωτάτου Ὀκταρίου κυροῦ Ἰωάννου πραγματεία περὶ οὔρων· τάδε ἔνεστιν ἐν τῷ περὶ διαφορᾶς οὔρων λόγῳ
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΣΟΦΩΤΑΤΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΥΜΑΘΕΣΤΑΤΟΥ ΒΛΕΜΜΙΔΟΥ ΠΑΡΕΚΒΟΛΑΙ ΕΚ ΤΩΝ ΕΡΜΟΥ, ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΥ, ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ ΤΕ ΚΑΙ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΣ ΧΡΥΣΟΥΡΓΙΩΝ, ΣΑΦΗΝΕΙΑ ΚΑΛΛΙΣΤΗ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΙΑ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ σοφωτάτου Κορυδαλλέως προλεγόμενα ἐν τῷ περὶ ψυχῆς βιβλίῳ α´
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ σοφωτάτου κῦρ Γεωργίου τοῦ Σχολαρίου ὑπὲρ εἰρήνης καὶ βοηθείας τῇ πατρίδι παράκλησις· ἐν Φλωρεντίᾳ πρὸς τὴν ἀνατολικὴν σύνοδον
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΣΟΦΩΤΑΤΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ ΤΟΥ ΠΛΑΝΟΥΔΗ ΠΕΡΙ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ σοφωτάτου μεγάλου λογοθέτου κυρίου θεοδώρου τοῦ μετοχίτου. Δοξολογία εἰς θεὸν καὶ περὶ τῶν καθ’ αὑτὸν καὶ περὶ τῆς μονῆς τῆς χώρας
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ σοφωτάτου Νικηφόρου τοῦ Βλεμμίδου Ἐκλογὴ ἐκ τῆς Δαϋβιτικῆς (!) βίβλου συλλεγεῖσα καὶ τεθεῖσα ἁρμόζοντως ἑκάστῃ ἑορτῇ τοῦ χρόνου
|
Titulus initialis |
|
τοῦ σοφωτάτου ὑπερτίμου κυροῦ Μιχαὴλ τοῦ Ψελλοῦ περὶ τῶν ἑπτὰ συνόδων
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ σπονδείου τὰ δύο μακρά
|
Incipit |
|
τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ, ᾧ... δόξα...
|
Desinit |
|
Τοῦ Στηθιαίου κυροῦ Νικήτα τῆς μονῆς τῶν Στουδίτων κατὰ Ἀρμενίων καὶ Λατίνων (καὶ) περὶ ἐνζύμων καὶ ἀζύμων
|
Titulus initialis |
|
τοῦ συγγράφειν ὁλόκληρον διδαχήν
|
Desinit |
|
τοῦ συνδούλου κατέχων
|
Desinit |
|
τοῦ συνειδότος ἅτε τοῖς τε τοῦ ὑπὲρ ἡμᾶς θείοις ἐπὶ τῇ ὑποθέσει λόγοις, τοῖς τε καθ’ ἡμᾶς ἀνθρωπίνοις, ἐφεδραζομένου βάσεσιν ἀρραγέσιν, ὡς δέδεικται.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Τοῦ συνεύξαι τὰς νοήσεις αὐτοῦ τὰς ῥεμβομένας καὶ τοῦ μετεωρισμοῦ. ἐν τῇ ἀδο[…].
|
Desinit abruptus |
|
Τοῦ συνήθους ἐμοῖ δεινοῦ
|
Incipit |
|
του σχεδογραφου ... η μνημη αιωνια.
|
Textus |
|
Τοῦ τὰ διεστῶτα συνάψαντος
|
Incipit |
|
ΤΟΥ ΤΑΠΕΙΝΟΥ ΙΟΑΝΝΟΥ ΠΡΕΣΔΡΙΑΝΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΠΕΡΙ ΟΥΡΩΝ ΣΥΛΕΓΕΙΣΑ ΑΠΟ ΠΟΛΛΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΠΑΛΑΙΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΙΑΤΡΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ταπεινοῦ Ἰω. Ἐπισκόπου Πρισδριάνων συγγραφὴ περὶ οὔρων συλλεγεῖσα ἀπὸ πολλῶν καὶ διαφόρων παλαιῶν καὶ νέων ἰατρῶν περὶ οὔρων εἰπόντων...
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ταπεινοῦ Ἰωάννου Ἐπισκόπου Πρεσδριάνων συγγραφὴ περὶ οὔρων συλλεγεῖσα ἀπὸ πολλῶν καὶ διαφόρων παλαιῶν καὶ νέων ἰατρῶν περὶ οὔρων εἰπόντων, οἷον Ἱπποκράτους τοῦ Κῴου, Πολύβου τοῦ μαθητοῦ αὐτοῦ, Γαληνοῦ τοῦ Περγαμηνοῦ, Μάγνου, Ὀρειβασίου, Ἀετίου, Παύλου τοῦ Αἰγινήτου, Ἀλεξάνδρου Τραλλιανοῦ, Θεοφίλου, Στεφάνου καὶ τῶν λοιπῶν
|
Titulus initialis |
|
τοῦ τε θείου δεόμεθα οὕτω δύνασθαί σε δι' ἐκείνου ποιεῖ, ὅτι...
|
Desinit |
|
Τοῦ τῇ Θεοῦ χάριτι εὐσεβοῦς νομοφύλακος Ἰωάννου διακόνου τοῦ Εὐγενικοῦ, ἀντιρρητικὸς τοῦ βλασφήμου καὶ ψευδοῦς ὅρου, τοῦ ἐν Φλωρεντίᾳ συντεθέντος κατὰ τὴν πρὸς Λατίνους Σύνοδον
|
Titulus initialis |
|
τοῦ τήνδε σοι τεύξαντος σῶν ἐκ χαρίτων.
|
Desinit |
|
Τοῦ τιμιωτάτου δικαιοφύλακος τῆς μεγάλης ἐκκλησίας κυρίου Θεοδώρου τοῦ Ἀγαλλιανοῦ ἀνασκευὴ τοῦ ὑπὲρ τῆς δόξης Λατίνων βιβλίου Ἰωάννου τοῦ Ἀργυροπούλου
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ Τορνίκη κῦρ Δημητρίου
|
Titulus initialis |
|
του τρισμακαριστου Ιωαννου αρχιεπισκοπου Κωνσταντινουπολεως του Χρυσοστομου λογος εις το αγιον Πασχα ευλογησον δεσποτα
|
Titulus initialis |
|
ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΔΗΛΟΝΟΤΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
|
Desinit |
|
ΤΟΥ ΥΙΟΥ Ο ΔΕ ΥΙΟΣ ΓΕΝΝΗΤΟΣ
|
Incipit |
|
Τοῦ ὑπερτάτου τῶν φιλοσόφων, κυροῦ θεοδώρου τοῦ προδρόμου τετράστιχοι ἰαμβικοὶ καὶ ἡρωϊκοὶ, εἰς τὰς δεσποτικάς ἑορτάς
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ ὑπερτίμου Ψελλοῦ περὶ δόγματος πρὸς τὸν βασιλέα τὸν Μονομάχον
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ φιλανθρώπου θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅς ἐστιν Θεοῦ δύναμις
|
Incipit |
|
τοῦ φιλοσόφου Ψελλοῦ πρὸς τὸν βασιλέα κῦριν Μιχαὴλ τὸν Δούκαν
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ φιλοσοφωτάτου καὶ λογιωτάτου κυρίου Θεοδώρου τοῦ Προδρόμου σύντομος διήγησις εἰς τὰ ἐρωτήματα. Ποιεῖται δὲ λόγον πρὸς τὴν σεβαστοκρατόρισσαν κυρίαν Εἰρήνην
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ φιλοστράτου ἐκ τοῦ λόγου τοῦ Ἀπολλωνίου τοῦ Τυανέως διὰ τὸ ἐν τῇ Σικελίᾳ πῦρ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ φωτὸς τοῦ ἀδύτου σε ὡς ἀκτῖνα
|
Incipit |
|
Τοῦ χρυσογλώττου τοῦτο δὴ τὸ βιβλίον
|
Incipit |
|
Τοῦ Χρυσοστόμου εἰς τὸν Αδὰμ καὶ Εβαν· Καΐν τε καὶ Αβελ
|
Titulus initialis |
|
του Χρυσοστομου περι της αγχονης του Ιουδα.
|
Titulus initialis |
|
τοῦ Χρυσοστόμου περὶ τῶν μυροφόρων, Ὅτι τέσσαρες Μαρίαι ἐμφέρονται διαφόρως ἐν τοῖς θείοις εὐαγγελίοις
|
Titulus initialis |
|
του Χρυσοστομου περι των τελουντων τα διδραγμα (διδραχμα).
|
Titulus initialis |
|
Τοῦ Χρυσοστόμου τῆς ὁμιλίας τοῦ ἰδίου λόγου
|
Incipit cuiusdam partis |
|
τοῦ Ψελλοῦ περὶ κατασάσεως ἀνθρώπων καὶ διαιρέσεως προσώπων καὶ πραγμάτων καὶ ποιοτήτων αὐτῶν
|
Titulus initialis |
|
τού]των ἀηδία τις
|
Incipit |
|
Τοῦθ’ ἱκετεύομεν διὰ σοῦ τὸν Θεὸν μετὰ τὴν πρώτην ἔναγχος ἱκεσίαν, ὅτι αὐτῷ πρέπει δόξα καὶ προσκύνησις ἐκ πάντων τῶν ὄντων εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit |
|
τοὔνεκα καὶ μερόπεσιν εὐάγγελος ἄλλος ἐδείχθη.
|
Desinit |
|
τουνεκα και μεροπεσιν ευαγγελος αλλος εδειχθη.
|
Desinit |
|
Τουνεκα και μεροπεσσιν ευαγγελος αλλος εδειχθη.
|
Desinit |
|
τοὔνεκα καὶ μερόπεσσιν, εὐάγγελος ἄλλος ἐδείχθη.
|
Desinit |
|
τουνεκα και μεροπεσσιν, ευαγγελος εδειχθη
|
Desinit |
|
τοὔνεκα καὶ τόδ’ ἔρεξας ὑπ’ ἀφραδίῃσι νόοιο
|
Desinit |
|
Τούνεκα μερόπεσσῖ εὐάγγελος ἄλλος ἐδείχθη.
|
Desinit |
|
τοὔνεκά μιν δόμενος φορέει πάλιν αὐτὸς ἀπούρας
|
Desinit |
|
Τουνομα δε μεροπεσιν ευαγγελος αλλος εδειχθη.
|
Desinit |
|
τοὔνομα ἰωσὴφ, ὁ ἐξαριμαθΐας ὃς ἦν κρυπτόμενος διὰ τὸν φόβον τῶν ἰουδαίων ἦλθε δὲ καὶ νικόδημος
|
Incipit |
|
Τοὔνομα καὶ φυὴ πὰρ Διός
|
Incipit |
|
ΤΟΥΣ ΑΝΑΙΤΙΟΥΣ ΤΑ ΜΕΓΙΣΤΑ ΑΔΙΚΟΥΝΤΕΣ
|
Desinit |
|
τοὺς ἀνθρώπους φονεῖς, ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
τοὺς αὐτῷ δοξάσαντας ᾧ πρέπει... ἀμήν
|
Desinit |
|
τοὺς δαιμονῶντας
|
Incipit |
|
τοὺς δὲ ἀμυήτους ἔτι, τοῖς ἁπλουστέροις τε καὶ εὐπαραδεκτοτέροις προσάγεσθαι. Αὐτῷ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit |
|
τοὺς δὲ ἀνοήτους οἱ ἔπαινοι
|
Desinit |
|
ΤΟΥΣ ΔΕ ΔΙΚΑΙΟΥΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥΣ ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ ΚΑΙ ΟΜΟΙΟΤΡΟΠΟΥΣ ΤΟΥ ΣΗΘ ΔΟΞΑΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΛΗΡΩΣΕΙ ΕΝ ΤΗ ΑΓΗΡΩ ΜΑΚΑΡΟΤΗΤΙ ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
Τοὺς δὲ ζωδιακοὺς χρόνους πρὸς τὰς ἀναφοράς
|
Incipit |
|
ΤΟΥΣ ΔΕ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ ΟΙΟΝ ΔΗΠΟΤΕ ΦΟΝΟΝ ΠΕΠΟΙΗΚΟΤΑΣ
|
Incipit |
|
ΤΟΥΣ ΔΕ ΜΗ ΟΥΤΩΣ ΠΟΙΟΥΝΤΑΣ ΚΑΘΥΠΕΒΑΛΕΝ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙ
|
Desinit |
|
Τοὺς δὲ περὶ τῆς ἐμῆς τύχης
|
Incipit |
|
τοὺς δὲ τοιούτους λέγει ἀλλοτρίους εἶναι τῆς ἀληθείας, καὶ μὴ εἰδέναι τὸν θεόν. Δημήτριον δὲ συνίστησι, μαρτυρῶν αὐτῶ τὰ κάλλιστα.
|
Desinit |
|
Τοὺς δὲ τοιούτους λέγει, ἀλλοτρίους εἶναι τῆς ἀληθείας, καὶ μηδε εἰδέναι τὸν θεόν. Δημήτριον δὲ συνίστησιν, μαρτυρῶν αὐτῶ τὰ κάλλιστα.
|
Desinit |
|
ΤΟΥΣ ΔΕ ΥΙΟΥΣ ΙΟΥΔΑ ΕΛΕΗΣΩ … ΕΠΕΛΕΥΣΕΤΑΙ, ΦΗΣΙ, Ο ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΤΩ ΙΟΥΔΑ ΠΟΛΕΜΟΣ
|
Incipit |
|
τοὺς δὲ χαριεστάτους
|
Incipit |
|
τοὺς δι’ ἀρετῆς καὶ πίστεως αὐτῷ προσκολλωμένους καὶ δοξάζων αὐτοὺς καὶ ὑπ’ αὐτῶν δοξαζόμενος σὺν...
|
Desinit |
|
Τοὺς διατιθεμένους τὴν διαθήκην αὐτοῦ ἐπὶ
θυσίαις
|
Incipit |
|
Τοὺς διδασκάλους ἡμῶν ἐπαινέσωμεν, τοὺς πατέρας
|
Incipit |
|
Τοὺς δικατὰς ποιουμένους ἁματημάτων ἐξέτασιν
|
Incipit |
|
τοὺς ἑαυτοῦ παῖδας
|
Desinit |
|
Τοὺς εἰωθότας ἀποδίδοσθαι τοῖς προοιμίοις τῶν
ἱστοριῶν λόγους
|
Incipit |
|
τοὺς ἐκραγέντας καὶ διαστάντας κάτω
|
Desinit |
|
ΤΟΥΣ ΕΝ ΔΟΞΗ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΗΣΑΙ ΣΟΦΙΣΤΕΥΣΑΝΤΑΣ
|
Incipit |
|
ΤΟΥΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΔΥΝΑΤΩΝ ΒΑΙΝΕΙΝ ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΝΤΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΑΚΑΤΑΛΗΠΤΩΝ ΝΟΟΥΝΤΑΣ
|
Titulus initialis |
|
τοὺς Ἡρακλείους ἀνδρικοὺς δεκαδύο ἐντεῦθεν ἐκμάνθανε φιλότης ἄθλους Ἑρμηνεία... Ἰητροῖς μὲν μέλον
|
Incipit |
|
Τοὺς θείους ἱεροκήρυκας οὐ πρὸς τὴν ἀσθένειαν τῆς ἀκροάσεως δεῖ ἀποβλέπειν
|
Incipit |
|
ΤΟΥΣ ΘΗΡΙΑΚΟΥΣ ΑΡΤΙΣΚΟΥΣ ΣΕΥΑΖΕ ΟΥΤΩΣ ΤΑΣ ΕΧΙΔΝΑΣ ΧΡΗ ΘΗΛΕΙΑΣ
|
Incipit |
|
τοὺς κατωρθωκότας καθίστησιν ἐν Κυρίῳ. Διὸ ἐν δόξῃ στεφανωθήσονται καὶ ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν
|
Desinit |
|
τοὺς κηρύξοντας τῆς ὀρθοδόξου πίστεως
|
Desinit |
|
τοὺς κινδύνους ὑπάγεσθαι ἀωρὶ τῶν νυκτῶν ἢ καθ΄ ἡμέρας
|
Desinit |
|
ΤΟΥΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ ΤΟΟ ΚΛΗΡΟΥ ΕΙ ΔΕ ΜΟΝΑΖΟΝΤΕΣ ΕΙΕΝ Η ΛΑΙΚΟΙ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΕΣΘΑΙ ΑΥΤΟΥΣ
|
Desinit |
|
τοὺς κοιμηθέντας διὰ Ἰησοῦ
|
Incipit |
|
τοὺς λόγους ἐποίησε τούτους λέγειν διὰ τῆς ἐπιλογικῆς ἀντιθέσεως
|
Desinit |
|
Τοὺς μαρτυρικοὺς ἀγῶνας καὶ τὰ παλαίσματα γενναίως ἐν Ἀμασείᾳ διηνυκώς
|
Incipit |
|
ΤΟΥΣ ΜΕΘ ΗΜΑΣ ΔΙΟΡΘΟΥΝΤΑΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΑΙ ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ
|
Desinit |
|
τους μεν πλειονας ελληνας εξ εαυτων δε των πιστων ωνομασμενω̣ν, τους αισχρουργους νι|κολαιτας επισπαρεντας τω σιτω (vid.) πονηρα ζηζανια (ζιζανια)· διο και του βαλααμ εμνημονευσε φησας· ως εδιδασκε τον βαλαακ· δηλοι δε δια τουτων τον νοητον βαλααμ τον διαβολον· εν τω (vid.) αισθητω βαλαακ διδαξαι· το κατα των ισραηλιτων σκανδαλον· πορνειαν· και ειδωλολατριαν· τη γαρ εκεινης ηδονη εις ταυτην των βεελφεγωρ τελεσθεντες· κατεκυλισθησαν:
|
Textus |
|
τοὺς μὲν ῥιπίζοι, τοὺς δ’ ἐμοὺς σβεννὺς φθάνοι
|
Desinit |
|
τοὺς μετὰ καθαροῦ συνειδότος προσευχομένους· ᾧ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
ΤΟΥΣ ΜΗΝ ΘΕΟΥΣ ΕΙΣ ΟΥΡΑΝΙΟΥΣ ΕΙΣ ΑΕΡΙΟΥΣ ΕΙΣ ΑΝΥΔΡΟΥΣ ΕΙΣ ΧΘΟΝΙΟΥΣ
|
Incipit |
|
ΤΟΥΣ ΜΗΠΩ ΔΥΝΑΜΕΝΟΥΣ ΑΚΡΩΣ
|
Incipit |
|
τοὺς νόμους τοῦ Χριστοῦ, δι’οὗ
|
Desinit |
|
τοὺς νόμους τοῦ Χριστοῦ· δι’ οὗ...
|
Desinit |
|
τοὺς ὀδυνωμένους
|
Desinit |
|
τοὺς παίδας παρέδωκεν
|
Desinit |
|
Τοὺς παρ' ἡμῶν μετὰ Χριστὸν τῶν ἐλπίδων πεμπομένους σοι
|
Incipit |
|
Τοὺς παρὰ ἴδιον διδάσκαλον πρὸς τὰ ὁποῖα
|
Incipit |
|
τοὺς παρόντας ἀποδράντες κινδύνους, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυριῷ ἡμῶν
|
Desinit |
|
τοὺς πεπεδημέ[νους
|
Desinit |
|
ΤΟΥΣ ΠΕΡΙ ΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΔΙΑΛΕΧΘΕΝΤΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
|
Incipit |
|
ΤΟΥΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΙ ΛΟΓΟΥΣ
|
Desinit |
|
ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΟΝ ΤʹΑΝΔΡΑ ΛΕΓΩ
|
Incipit |
|
ΤΟΥΣ ΠΟΝΟΥΣ ΚΑΙ ΔΑΚΡΥΑ
|
Desinit |
|
Τοὺς πρὸα ὀλυμπιακοὺς ἀγῶνας ἀποδυομένους καὶ κατὰ τῶν ἀνθισταμένων μέλλοντας πρὸς ἄμυναν ἐξιέναι
|
Incipit |
|
Τοὺς προσελθόντας ἐπὶ τὸ στάδιον τῆς εὐσεβείας καὶ τὴν χεῖρα ἐπὶ τὸ ἄροτρον ἐπιβαλόντας
|
Incipit |
|
τοὺς τῇ εὐσεβείᾳ δηλονότι συνηγόρους λόγους
|
Desinit |
|
τοὺς τοιούτους οὐ δυνάμεθα
|
Desinit |
|
τοὺς τοιούτους οὐ δυνάμεθα
|
Desinit |
|
τοὺς τοιούτους. Καὶ καθόλου δὲ (om. PG 119) παρήγγειλεν τὸν μὴ ὑπακούοντα τοῖς λόγοις αὐτοῦ, τοῦτον ἀποσυνάγωγον γίνεσθαι. Καὶ λοιπὸν ἐπευξάμενος (ὑπευξάμενος PG 28) αὐτοῖς εἰρήνην, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν, τὸν ἀσπασμὸν τῇ ἰδίᾳ χειρὶ γράψας, ὅπερ σημεῖον εἶναι πάσης ἐπιστολῆς (οἰκείας add. PG 28) δεδήλωκεν.
|
Desinit |
|
τοὺς τοιούτους· καὶ καθόλου παρήγγειλε· τὸν μὴ ὑπακούοντα τοῖς λόγοις αὐτοῦ. τοῦτον ἀποσυνάγωγον γίνεσθαι· καὶ λοιπὸν ἐπευξάμενος αὐτοῖς εἰρήνην. τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν· τὸν ἀσπασμὸν τῆ ἰδία χειρὶ γράψας· ὅπερ σημεῖον εἶναι πάσης ἐπιστολῆς δεδήλωκεν.
|
Desinit |
|
τοὺς τοῦ Υἱοῦ κόλπους τούτοις γελῶντας ἀνοίγει· εἰς οὓς καὶ ἡμᾶς ὁ πάντων δεσπότης ἀξιώσειεν, εἰς...
|
Desinit |
|
Τοὺς τρεῖς μαθητὰς προσλαβὼν ὁ Δεσπότης
|
Incipit |
|
ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
|
Incipit |
|
Τοὺς τρόπους δέχου, φίλτατε, τῆς συλλογῆς τῶν λόγων
|
Incipit |
|
Τοὺς τῶν ἁγίων βίους καὶ τὴν πολιτείαν διὰ τοῦτο ἀναγράπτους ἡμῖν καταλέλοιπεν ἡ τοῦ Πνεύματος χάρις
|
Incipit |
|
Τοὺς ὑγιεινὰ τὰ σώματα ἔχοντας ἐργῶδες καθαίρειν
|
Incipit |
|
Τοὺς ὐπὲρ τῶν ὕμνων ἀποδεικτικοὺς λόγους
|
Incipit |
|
τουτ' εστιν εξαδελφοι· υιος δε του Ιωσηφ ο κυριος ενομιζετο.
|
Desinit |
|
Τοῦτ’ ἐκεῖνο, φίλε Θεόδωρε, κᾀπὶ σοὶ περιῆλθέ μοι καὶ ἐννοῆσαι καὶ φθέγξασθαι
|
Incipit |
|
Τουτέστι διὰ τοῦ Ἰερεμίου
|
Incipit |
|
Τουτέστι τῶν εὐκολωτάτων μοι δοκεῖ εἶναι
|
Incipit |
|
ΤΟΥΤΕΣΤΙΝ ΑΠΟ ΤΩΝ ΙΟ ΙΣ ΔΙΑ
|
Desinit |
|
Τουτέστιν ἐξ ἧς Ἀμφιπόλεως ἐκβαλὼν τοὺς Μήδους
|
Incipit |
|
τουτεστιν εξαδελφοι, υιος δε του Ιωσηφ ο κυριος ενομιζετο.
|
Desinit |
|
Τουτέστιν καὶ φύλαξον ἑαυτόν, μηδὲν ἀφῇς προκεῖσθαι· ἐπιφύεται πᾶσιν
|
Desinit |
|
Τουτὶ τὸ βιβλίον δυοῖν βιβλίων ἐστὶν ἐπιτομή· ἑνὸς μέν, τοῦ κατὰ ἐθνικῶν, ἤτοι τῶν ἐπανισταμένων τῇ ἀληθείᾳ αἱρέσεων
|
Incipit |
|
Τοῦτο <τὸ> φυλακτήριον ἐδόθη τῷ βασιλεῖ Σολομόντι
|
Incipit |
|
τοῦτο δ' ἔστιν η ποιεῖ τὸ στήω
|
Desinit |
|
ΤΟΥΤΟ Δ'ΕΣΤΙΝ ΑΠΕΡΙΣΚΕΠΤΟΝ
|
Incipit |
|
Τοῦτο δὲ εἰδέναι ἀναγκαῖον ὅτι τῆς μὲν πρώτης
|
Incipit |
|
ΤΟΥΤΟ ΔΕ ΚΑΙ ΕΞ ΑΝΑΝΤΙΡΡΗΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΔΗΛΟΝ ΕΣΤΙ
|
Incipit |
|
Τοῦτο δέ προδηλον ὠς ἀσεβὲς νοεῖν
|
Desinit |
|
ΤΟΥΤΟ ΔΕΙΚΤΙΚΩΣ ΟΙΟΝ ΦΗΣΙ ΤΙΣ ΠΡΟΣ ΕΑΥΤΟΝ
|
Incipit |
|
Τοῦτο δὴ καὶ ἡμῖν παραινεῖ ποιεῖν
|
Incipit |
|
Τοῦτο δὴ καὶ ἡμῖν παραινεῖ ποιεῖν
|
Incipit |
|
ΤΟΥΤΟ ΔΗΛΩΣΟΝ ΩΣ ΤΑΧΙΣΤΑ
|
Desinit |
|
τουτο διδασκων και τον εαυτου μαθητην τον θεοφιλη Θεοφιλον.
|
Desinit |
|
τουτο διδασκων και τον εαυτου μαθητην, τον θεοφιλη Θεοφιλον.
|
Desinit |
|
τουτο διδασκων· και τον εαυτου μαθητην τον Θεοφιλον·
|
Desinit |
|
τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την
|
Desinit abruptus |
|
Τοῦτο εἴρηται πρὸς τοὺς κατασκευάζοντας ἀδικεῖν
|
Incipit |
|
ΤΟΥΤΟ ΕΞΗΤΗΘΗ ΚΑΙ ΕΔΕΙΧΘΗ (sic) ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Τοῦτο ἐστάλη τοῖς ἐκκλησιαστικοῖς, τῷ μεγάλῳ ἐκκλησιάρχῃ τῷ Σιλβέστρῳ καὶ τῷ μεγάλῳ χαρτοφύλακι τῷ Ἀγαλλιανῷ, τῇ ἡμέρᾳ ᾗ ἐμηνύθησαν οἱ ἐκκλησιαστικοὶ εἰς τοῦ Ξυλαλᾶ τὸ παλλάτιον· καὶ ἦν αὕτη ἡ πρώτη φορὰ μετὰ
τὸ συσκευασθῆναι πάντα ἰδίως διὰ τοῦ καρδιναλίου καὶ τῶν τριῶν ἀρχιερέων τοῦ ἐνιαυτοῦ τούτου
Τῇ ιεʹ. τοῦ Νοεμβρίου
|
Titulus initialis |
|
τοῦτό ἐστι το σχόλιον τὸ λεῖπον εἰς τὴν μεταμόρφωσιν, τὸ λέγο (λεγόμενον), εἰσὶν τινες οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσιν τὴν βασιλ (βασιλείαν) τοῦ θεοῦ.
|
Titulus initialis |
|
Τοῦτό ἐστιν, ἀδελφοί (μου), τὸ σημεῖον
|
Incipit |
|
Τοῦτό ἐστιν, ἀδελφοί μου, τὸ σημεῖον, ὅπερ ὁ Δεσπότης πᾶσιν ὑπέσχετο δώσειν, λέγων· "Γενεὰ πονηρὰ καὶ μοιχαλὶς σημεῖον ἑπιζητεῖ"
|
Incipit |
|
Τοῦτό ἐστιν, ἀδελφοί, τὸ σημεῖον
|
Incipit |
|
Τοῦτο θαυμαστικόν ἐστι καὶ βάρυνε, ὦ φίλε, τὸ δέ γε πάλιν κλητικὸν τοῦτο ἀεὶ περίσπα
|
Desinit |
|
Τοῦτο Ἰωάννης ἱστορεῖ καὶ δεῖ μετὰ τῆς ἀμφιβόλου διανοίας ἐλθοῦσα
|
Incipit |
|
Τουτο Ιωαννης ιστορει, και δη μετα της αμφιβολου διανοιας
|
Incipit |
|
Τοῦτο Ἰωάννης ἱστορεῖ, καὶ δὴ μετὰ τῆς ἀμφιβόλου διανοίας ἐλθοῦσα· τὸν μὲν λίθον ὁρᾷ ἀποκυλισθέντα τῆς θύρας τοῦ μνήματος.
|
Incipit |
|
Τοῦτο λέγει ὁ οἰκονομικὸς διδάσκαλος Χρυσόστομος
|
Incipit |
|
ΤΟΥΤΟ ΟΛΟΝ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ
|
Incipit |
|
Τοῦτο οὖν τὸ θεῖον καὶ ἀγγελικὸν θαῦμα ὁ προρρηθεὶς Γεώργιος ὁ ἔπαρχος διηγήσατο ... ἀμήν
|
Desinit |
|
τουτο το βιβλιον επροσηλωθη εις την λαυραν του αγιου Σαββα του εν Ιεροσολυμοις παρα Πετρου του Καραμανιτου απο χωριον λεγομενον Πορρω, απο το καστρον Νυγδα, εν ετει ͵ζοα΄ ινδικτιωνος ϛ΄, μηνι μαρτιω.
|
Textus |
|
τουτο το βιβλιον υπαρχει καμου του παπα Δημητριου του ποτε διακο Δημητριου του κληθεν Ντεμεζος, και οποιος το αποξενωσει διχος το θελημα μου, να εχη τας αρας των τριακοσιων δεκα και οχτω θεοφορων πατερω[ν] και μου του αμαρτωλου
|
Textus |
|
τουτο το βρεφος προαναρχον, ιδειν ποτιδεμενος (ποτιδεγμενος) εν γη.
|
Desinit |
|
Τουτο το ιερον και αγιον τετραευαγγελιον επροσηλωθη εις την αγιαν και μεγαλην μονην του Βατοπαιδιου, και μηδεις αντιλεγετω περι τα εμπρακτως (?) γεγραμμενα.
|
Textus |
|
τοῦτο τὸ μέγα... ἀκούσαντες μεγάλως τὸν θεὸν ἐδοξάσαμεν
|
Desinit |
|
τουτο το τετραβαγγελιον (τετραευαγγελιον), αφιερωσεν ο ενιερωμενος και πνευματικος παπας κυρ (?) Συμεων, και αφιερωσεν εις τον ζωοδοχον ταφον του κυριου, και ει τις ζηλευσει (?) αυτο υπερ τον αγιον (?) ταφον να εχει το βαρος του αφορισμου. εν ετει ͵ζνηʹω ινδικτιωνος ηʹ. Γερμανος ελεω θεου πατριαρχης Ιερουσαλημ (Ιεροσολυμων?)
|
Textus |
|
Τοῦτο τὸ φυλακτήριον ἐδόθη Μωϋσεῖ
|
Incipit |
|
Τοῦτο τοῦ Δεσπότου
|
Incipit |
|
Τοῦτο τοῦ Δεσπότου
|
Incipit |
|
Τοῦτο τοῦ Δεσπότου οἰκονομία ὅτι ἐξεναντίας ἐποίησε τὴν κόλασιν
|
Incipit |
|
τουτο, ετι δε ιν...
|
Desinit abruptus |
|
ΤΟΥΤΟΙΣ ΚΑΠΕΙΔΑΝ ΕΠΙ
|
Incipit |
|
Τούτοις μὲν οὕτω διαλέγεσθαι χρή
|
Incipit |
|
Τουτον δε εαν θελω μενειν ενταυθα εν τοις περι την Γαλιλαιαν τοποις
|
Incipit |
|
τοῦτον ἐατέον χαίρειν πολλά, ὡς πόρρω ὄντα Θεοῦ καὶ τοῦ πατρὸς τοῦ ψεύδους συγκληρονόμον
|
Desinit |
|
Τοῦτον ἤδη τρίτον ἆθλον ἀνύομεν
|
Incipit |
|
τουτον ουν ιδων ο Πετρος
|
Desinit abruptus |
|
Τοῦτον τοίνυν ἀκούσαντες, καὶ τῆς μετανοίας τὸ φάρμακον εἰδότες, δόξαν αὐτῷ ἀναπέμψωμεν· ὅτι αὐτοῦ...
|
Desinit |
|
Τοῦτον τὸν λόγον οὐκ οἶδα ὅπως
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Τούτου γὰρ τοῦ ἡρωϊκοῦ διαφοραί
|
Incipit |
|
ΤΟΥΤΟΥ ΔΕ ΤΟ ΜΕΝ ΠΡΩΤΕΡΟΝ ΕΣΧΑΤΗΝ ΑΠΕΨΙΑΝ
|
Incipit |
|
τούτου διακόσμησιν [
|
Desinit |
|
ΤΟΥΤΟΥ ΔΙΑΡΡΗΞΕΙ ΤΟΥ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΟΥ Η
|
Desinit |
|
ΤΟΥΤΟΥ ΟΥΔΕ ΑΡΧΟΝ
|
Desinit |
|
ΤΟΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΩΔΕΚΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ
|
Desinit |
|
τούτῳ γὰρ ἐχρήσατό ποτε κατὰ τῶν Μεδιολάνων ἐπισκόπου διαλεγόμενος.
|
Desinit |
|
τούτω δουλεύωμεν· καὶ φυλάττωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ τῶν εἰδώλων·
|
Desinit |
|
τούτῳ συμψάλλω καὶ συνήδομαι μέγα
|
Desinit |
|
Τούτῳ τῷ πεφωτισμένῳ Εὐλογίῳ παραβαλόντες σφόδρα ὠφελήθημεν
|
Incipit |
|
Τούτῳ τῷ ὕδατι καὶ Πέτρος, τῶν προσγενομένων αὐτῷ ῥύπων, ἀπέπλυνεν· ἐξελθὼν γὰρ ἔξω, ἔκλαυσε πικρῶς
|
Desinit |
|
Τούτων γὰρ ἀφορμὴ μὲν ἦν τὸ θαῦμα, οὐκ ἐνὸν δὲ τῶν λόγων μνημονεύειν μὴ τῆς τοῦ λόγου ἁψάμενον αἰτίας.
|
Desinit |
|
ΤΟΥΤΩΝ ΔΕ ΔΙΩΡΙΣΜΕΝΩΝ ΣΚΕΠΤΕΟΝ ΑΝ ΕΙΗ
|
Incipit |
|
τούτων δὲ ἐξ ἐλάττονος
|
Desinit |
|
Τούτων δὲ θεωρηθέντων κατὰ τὴν γραφῆς καὶ τῶν ἁγίων διδασκαλίαν
|
Incipit |
|
ΤΟΥΤΩΝ ΔΕ ΟΥΤΩΣ ΓΙΝΟΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΣΗΜΕΙΩΝ ΔΕΙ ΒΟΗΘΕΙΝ ΤΩΔΕ ΤΩ ΤΡΟΠΩ
|
Incipit |
|
τοὐτων δὲ οὕτως καὶ ἐπὶ τοσούτων εἰρημένων
|
Desinit |
|
Τούτων δοθέντων τῆς σεβαστῇ συνόδῳ | ἡ λυκόκαπρος ἐφράγη στωμυλία, | λόγοις ἀποψυγείσα τοῖς τοῦ Κερκύρων | θυμηδίας δὲ πανταχοῦ κεχυμένης | μόνος στενάζει τοῦ σκότους ὁ προστάτης
|
Additio |
|
Τούτων μὲν πολὺς καὶ μέγας Βασίλειος ἀρχιεπίσκοπος γέγονε Καισαρείας Καππαδοκίας
|
Incipit |
|
Τούτων ὁ μὲν (uel Οὗτοι οἱ ἅγιοι μάρτυρες) Σαμωνᾶς καὶ Γουρίας ἤθλησαν ἐπὶ Διοκλητιανοῦ
|
Incipit |
|
τούτων τῶν ἀποστόλων καὶ τῶν διακόνων τὰς Πράξεις διηγεῖται ὁ Λουκᾶς καὶ σημεῖα πὰρ αυτῶν γενόμενα
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΑΣΧΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΑΣΧΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΤΡΑΓΩΔΙΑ, ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΑΣΧΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Τραϊανὸς δὲ πρῶτος ἐκίνησε τὸν διωγμὸν κατὰ Χριστιανῶν
|
Incipit |
|
Τραιανοῦ τὰ Ῥωμαίων σκῆπτρα διέποντος καὶ σφοδροῦ διωγμοῦ
|
Incipit |
|
Τραιανοῦ τὰ Ῥωμαίων σκῆπτρα διέποντος καὶ τῆς εἰδωλικῆς λύσσης τὴν οἰκουμένην πᾶσαν ἐπιδραμούσης
|
Incipit |
|
Τραιανοῦ τὰ Ῥωμαίων σκῆπτρα διέποντος καὶ τῆς εἰδωλικῆς πλάνης ἐπικρατούσης, ἦν τις ἀνὴρ ἐν Ῥώμῃ στρατηλάτης τὸ ἀξίωμα
|
Incipit |
|
Τραϊανοῦ τοῦ τυράννου (vel δυσσεβοῦς) τῆς Ῥωμαίων ἄρτι βασιλείας τὰ σκῆπτρα διέποντος
|
Incipit |
|
τρανῶς δ’ ὁρᾷς νῦν ἃ προώρας ἐκ στύλου
|
Desinit |
|
Τράνωσόν μου γλῶτταν καὶ δίδου μοι σθένος
|
Incipit |
|
Τράπεζαν εἰδὼς μυστικήν σε, παρθένε
|
Incipit |
|
τραχώδει τό[πῳ
|
Desinit |
|
Τρεῖς διαφοραὶ εἰσὶ τῶν εὐνούχων
|
Incipit |
|
Τρεῖς δικαιοσύνας οἱ τὰ θεῖα σοφοί
|
Incipit |
|
Τρεῖς δουλείας Ἰουδαῖοι χαλεπὰς ὑπέμειναν
|
Incipit |
|
Τρεις ειναι ταυτας λογιζομαι, και εκ της των προσωπων ποιοτητος, και εξ αυτου του τροπου της πραξεως, και εκ της διαφορας των καιρων.
|
Incipit |
|
Τρεῖς εἰσὶ διαφοραὶ τοῦ ψεύδους
|
Incipit |
|
Τρεῖς εἰσὶν αἱ πᾶσαι διδασκαλίαι τάξεως ἐχόμεναι
|
Incipit |
|
Τρεῖς ἑορτὰς ἑόρταζον οἱ Ἰουδαῖοι
|
Incipit |
|
Τρεῖς ἑορτὰς ἑόρταζον οἱ Ἰουδαῖοι
|
Incipit |
|
Τρεῖς ἑορτὰς ἑόρταζον οἱ Ἰουδαῖοι
|
Incipit |
|
Τρεῖς ἑορτὰς ἑόρταζον οἱ Ἰουδαῖοι
|
Incipit |
|
Τρεῖς ἑορτὰς ἑώρταζον οἱ Ἰουδαῖοι
|
Incipit |
|
Τρεῖς καλοὶ ἀδελφοὶ ἐπῆγον εἰς τὴν πόλιν Ἱερουσαλὴμ
|
Incipit |
|
Τρεῖς καλοὶ ἀδελφοὶ ἐπῆγον εἰς τὴν πόλιν Ἱερουσαλὴμ
|
Incipit |
|
Τρεῖς νοεῖσθαι δύναται τρόπους τουτέστιν ἢ ὡς χάριν τῆς οἰκονομίας
|
Incipit |
|
Τρεῖς συμφυεῖς μονάδας ὑμνῶ... μόνη ἁπλὴ Τριὰς ὁ Θεός
|
Incipit |
|
Τρέμω ἐννοῶν σου τὸ φρικτόν, Δέσποτα, λογοθέσιον
|
Incipit |
|
Τρέμω καὶ δειλῶ φοβούμενος τὴν κατάκρισιν
|
Incipit |
|
Τρέμω καὶ δειλῶ φοβούμενος τὴν κατάκρισιν
|
Incipit |
|
ΤΡΕΠΟΜΕΝ ΔΕ ΗΜΕΙΣ ΑΥΤΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ
|
Desinit |
|
ΤΡΕΠΤΟΝ ΔΕ ΟΥΤΙ ΠΟΥ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ
|
Incipit |
|
τρέφηται, τὰς ἀπορρήτους ἐκείνας ἀναμένων ἀμοιβάς, καὶ τῶν πόνων τὰς ἀντιδόσεις· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
ΤΡΕΧΕΤΕ ΔΕ ΙΝΑ
|
Desinit |
|
Τρηχὴν δ´ ὑπερβὰς φραγμὸν ἐξήθιζε κλώψ
|
Incipit |
|
Τρία εἴδη εἰσὶ κράσεων, τὸ μὲν κατὰ παράθεσιν
|
Incipit |
|
Τρία εἴδη εἰσὶ κράσεως
|
Incipit |
|
ΤΡΙΑ ΕΙΔΗ ΕΙΣΙ ΤΗΣ ΡΗΤΟΡΙΚΗΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΝ
|
Incipit |
|
ΤΡΙΑ ΕΙΔΗ ΞΥΛΟΥ ΓΕΝΙΚΩΣ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝ
|
Incipit |
|
Τρία εἴδη τῆς ῥητορικῆς συμβουλευτικόν
|
Incipit |
|
Τρία εἰσὶ τὰ ἐν οἷς ἁμαρτάνουσιν οἱ ἄνθρωποι ἡ διάνοια ἡ λαλιά
|
Incipit |
|
ΤΡΙΑ ΕΣΤΙ ΤΑ ΕΝ ΤΗ ΨΥΧΗ ΓΙΝΟΜΕΝΑ ΠΑΘΗ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΕΞΕΙΣ
|
Incipit |
|
Τρία ἐστὶν ἀδύνατά μοι νοῆσαι
|
Incipit |
|
τρια νομισματα, ο δε εσχατος αν, τιμε (αντιμετρου?) ποτερον παρειληπται.
|
Desinit |
|
τρια νομισματα, ο δε εσχατος αντιμετρου ποτερος παρειληπται.
|
Desinit |
|
Τρία παράδοξα θαύματα ἐξ ἀρχῆς χρόνου
|
Incipit |
|
Τρία πράγματα ἔχει ὁ Θεός, ἀδελφοὶ ἀγαπητοί
|
Incipit |
|
ΤΡΙΑ ΦΟΒΟΥΜΑΙ, ΤΙΣ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΕΦΗ· ΤΗΝ ΑΠΟΔΗΜΙΑΝ
|
Incipit |
|
Τριάδα ἀχώριστον καὶ ὁμοούσιον δοξάζοντες εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
Τριάδα δὲ ὅτε ἀκούσης μηδὲν παχυμερές μοι καὶ κοινὸν τῶν κτισμάτων
|
Incipit |
|
ΤΡΙΑΔΑ ΟΜΟΟΥΣΙΟΝ ΜΙΑΝ ΘΕΟΤΗΤΑ
|
Incipit |
|
Τριάδος αἰὲν ἐούσης πανσθενὲς ἀνώλεθρον
|
Incipit |
|
Τριάδος ὑπεραγίου δεηθῶμεν ὁλοκαρδίως
|
Incipit |
|
Τριάδος ὑπέρμαχοι τῆς παναγίας
|
Incipit |
|
Τριάκις τρὶς ἀπὸ τῆς χιλιάδος
|
Incipit |
|
Τριαντάριθμος οὐρανόδρομος κλῖμαξ
εἰς οὐρανὸν φέρουσα τοὺς βροτοὺς βάσις
|
Incipit |
|
Τριαντάριθμος οὐρανόδρομος κλῖμαξ
εἰς οὐρανὸν φέρουσα τοὺς βροτοὺς βάσις
|
Textus |
|
Τριαντάριθμος οὐρανόδρομος κλῖμαξ
εἰς οὐρανὸν φέρουσα τοὺς βροτοὺς βάσις
|
Textus |
|
Τριὰς ἁπλῆ δίδου στοιχείων γνῶσιν
|
Incipit |
|
τριὰς δεδοξασμένη
|
Desinit |
|
τριὰς μονὰς ἐλέησον Δανιὴλ τὸν ξύσαντα τήνδε τὴν βίβλον. ἀμήν.
|
Textus |
|
Τριάς, τριάς μου τῶν φίλων τὴν τετράδα
|
Incipit |
|
τρίβους αὐτοῦ τὸν ὕστερον καὶ τὸν τελευταῖον τῶν προφητῶν Ἰωάννην τὸν πρόδρομον
|
Desinit |
|
τρίβους αὐτοῦ τὸν ὕστερον καὶ τὸν τελευταῖον τῶν προφητῶν Ἰωάννην τὸν πρόδρομον
|
Desinit |
|
τρίβους αὐτοῦ τὸν ὕστερον καὶ τὸν τελευταῖον τῶν προφητῶν Ἰωάννην τὸν πρόδρομον
|
Desinit |
|
ΤΡΙΓΛΗ ΛΕΓΕΤΑΙ ΔΙΑ ΤΟ ΤΡΙΤΟΝ ΤΙΚΤΕΙΝ
|
Incipit |
|
Τριγωνομετρίας μέρος α΄. Περὶ ἐπιπέδου Τριγωνομετρίας. Κεφάλαιον α΄. Περὶ ἡμιτόνων, ἁπτομένων τε καὶ τεμνουσῶν καὶ περὶ τῆς τῶν αὐτῶν εὑρέσεως
|
Titulus initialis |
|
τριπλῆς δεκάδος
|
Incipit |
|
Τρισευτυχὴς τρισεύδαιμον καὶ τρισολβία νύμφη
|
Incipit |
|
Τρισευτυχής, τρισεύδαιμον καὶ τρισοβλία νύμφη
|
Incipit cuiusdam partis |
|
τρισευτυχής, τρισεύδαιμον καὶ τρισολβία νύμφη
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Τρισκαίδεκα τρόποι τῶν σοφισμάτων
|
Incipit |
|
ΤΡΙΣΥΛΛΑΒΟΙ ΟΚΤΩ: Ο ΔΑΚΤΥΛΟΣ
|
Incipit |
|
Τρισύλλαβον πέφυκα σὺ δέ μοι σκόπει
|
Incipit |
|
Τρίτον δὲ οὐρανόν οὕτως νοήσεις
|
Incipit |
|
Τρίτον ἐπὶ τοῖς προλαβοῦσί μοι δυσὶ λόγοις τοῦτον συντάττων
|
Incipit |
|
Τρίτον ἤδη σοι
|
Incipit |
|
Τρίτον ἤδη σοι
|
Incipit |
|
Τρίτον ἤδη σοι γράμμα τουτί
|
Incipit |
|
Τρίτον ἤδη σοι παρ´ ἐμοῦ ἥκει γράμμα
|
Incipit |
|
Τρίτον σε μέλπω, Δέσποτα, πλήρης φόβου ἐγὼ ὁ Ἰωάννης
|
Incipit |
|
Τρίτον τοῦτο τοῦ μισοκάλου καὶ παμπονήρου δράκοντος λαίλαπα κινήσαντος
|
Incipit |
|
Τρίτος ἀπὸ γένους Δαβὶδ
|
Incipit |
|
Τρίτος δὲ Λουκᾶς
|
Incipit |
|
τριτος δε Λουκας
|
Incipit |
|
Τριτος δε Λουκας ρητορευει
|
Incipit |
|
Τριτος δε Λουκας ρητορευει
|
Incipit |
|
Τρίτος δὲ Λουκᾶς ῥητορεύει μειζόνως
τοῦ μέχρις ἡμῶν μετριωθέντος Λόγου
τὴν παιδικὴν αὔξησιν, εἶτα καὶ μέσην,
καὶ τὴν τελείαν τῆς θεώσεως χάριν˙
Παῦλον γὰρ ἔσχεν τεχνικὸν παιδοτρίβην.
|
Textus |
|
Τριτος δε Λουκας ρητορευει μειζονως
|
Incipit |
|
Τριτος δε Λουκας ρητορευει μειζονως
|
Incipit |
|
Τριτος δε Λουκας ρητορευει μειζονως.
|
Incipit |
|
Τριτος δε Λουκας ρητορευει μειζονως.
|
Incipit |
|
Τριττὰ οὖν εἴδη τῆς ἐξαλλαγῆς τῶν ψυχῶν
|
Incipit |
|
Τριττὴν καὶ τὴν διάστασιν
|
Incipit |
|
Τρίττους ἡμῖν Κόνωνας οἷδεν ὁ λόγος
|
Incipit |
|
Τριφύλλιον... καυλὸν δὲ ψιλὸν μικρὸν ὡσεὶ πήχεως, ἄνθος κρινοειδὲς λευκόν
|
Incipit |
|
ΤΡΙΩΝ ΟΝΤΩΝ ΤΩΝ ΑΡΚΤΙΚΩΝ ΧΡΟΝΩΝ, ΔΗΛΟΝΟΤΙ ΕΝΕΣΤΩΤΟΣ, ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ
|
Incipit |
|
Τριῶν ὄντων τῶν ἀρκτικῶν χρόνων, δηλονότι, ἐνεστῶτος
|
Incipit |
|
ΤΡΟΜΗΤΑ ΚΑΙ ΡΟΦΗΤΑ ΩΑ· ΙΣΧΑΔΕΣ ΜΕΤΑ ΚΑΡΥΩΝ
|
Incipit |
|
ΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ
|
Incipit |
|
Τρόπος ἐστὶ λέξις ἢ φράσις πεποιημένη ἢ τετραμμένη ἀπὸ τοῦ κυρίου ἐπὶ τὸ μὴ κύριον κατά τινα λόγον εἰς δήλωσιν εὐπρεπεστέραν
|
Introductio |
|
Τρόπος ἐστὶν λέξις ἢ φράσις ἐκ τῆς κατὰ φύσιν αὐτῆς ἰδιότητος μετακινηθεῖσα
|
Incipit |
|
τροχαϊκὸν δὲ μέτρον ἐστὶ τὸ ἔχον
|
Incipit |
|
Τροχαῖον τοίνυν ἐπιδέχεται
|
Incipit |
|
Τροχίσκος διὰ φυσαλίδος· σικύου ἡμέρου σπέρματος
|
Incipit |
|
Τρῳάδος ἀπεστραμμένης
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Τρωὸς τρεῖς ἐγένοντο παῖδες· Ἴλης, Ἀσάρακος
|
Incipit |
|
Τυπογραφήσας προσταγῇ βασιλίδος
|
Incipit |
|
Τυραννίδα λέγει
|
Incipit |
|
Τυραννίδα μέν
|
Incipit |
|
Τυραννίδα μέν
|
Incipit |
|
Τυραννίδα μέν, ἀλλ´ ἐξ ἀγάπης εἶπεν
|
Incipit |
|
Τυραννικόν τι καὶ βίαιον ἔρως καὶ τοῖς ὑπὲρ δύναμιν ῥᾳδίως πεῖθον ἐπιχειρεῖν
|
Incipit |
|
Τυραννικόν τι χρῆμα τεκόντων στοργή· καὶ δεσμὰ φύσεως ἄφυκτα
|
Incipit |
|
Τύραννος ᾔτησεν ἐξ ἀστυγείτονος πόλεως μειράκιον ὡραῖον ἀπειλῶν πόλεμον, εἰ μὴ λάβοι. ἐδέξατο τὸν πόλεμον ἡ πόλις. ἐπῆλθεν ὁ τύραννος. πολιορκουμένης τῆς πόλεως ὁ πατὴρ ἀποκτείνας τὸ μειράκιον ἔρριψεν ἀπὸ τοῦ τείχους. ἀπελθόντος τοῦ τυράννου κρίνεται φόνου.
|
Titulus initialis |
|
Τύραννος ὡραίαν ἐξ ἀστυγείτονος πόλεως ᾔτησε κόρην πρὸς γάμον θυγάτριον οὖσαν ἀνδρὸς κορυφαίου τῶν οἰκητόρων αὐτήν τε καὶ παῖδας ἔχοντος ἄλλους. ταύτην ᾔτησε πόλεμον ἀπειλῶν, εἰ μὴ λάβοι. εἵλοντο μᾶλλον ἐπιόντα πόλεμον ἐνεγκεῖν ἢ δόξαι δειλὸν φρονεῖν τυράννου διακονοῦντες προστάγματι. πολιορκουμένων αὐτῶν καὶ προιόντος τοῦ φόβου τὴν κόρην ἐπὶ τὸ τεῖχος ἀνήγαγεν ὁ πατὴρ ἐν ὀφθαλμοῖς τε τῶν πολεμίων ἀπέκτεινεν. ὁ μὲν οὖν τύραννος ὡς εἶδεν, ἀνέζευξεν ἄπρακτος οὔτε τῆς ἐρωμένης τυχὼν οὔτε πορθήσας τὴν πόλιν, νέος δέ τις τῆς παρθένου πολίτης ἐκτόπως ταύτης ἐρῶν οὐ φέρων τὸ πάθος ἑαυτὸν διεχρήσατο. καὶ κρίνει τὸν πατέρα τῆς κόρης ὁ τοῦ νεανίσκου πατὴρ ὡς αὐτόχειρα μὲν τοῦ φόνου τῆς θυγατρός, αἴτιον δὲ τῆς ἐκείνου σφαγῆς. μελετῶμεν τὸν τῆς κόρης πατέρα.
|
Titulus initialis |
|
Τύχαι δὲ ἄρα πάντα μὲν τὰ ἀνθρώπινα ὅπῃ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Τύχη δὲ ἄρα τῶν ἀνθρωπείων κατάρχουσα
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Τύχη δὲ καὶ τὸ αὐτόματον ὅτι μεν...
|
Incipit |
|
τυχικὸν δὲ ἀπέστειλα
|
Desinit |
|
ΤΥΧΟΙΜΕΝ ΠΑΝΤΕΣ ΕΝ ΑΥΤΩ ΧΡΙΣΤΩ ΤΩ ΘΕΩ ΗΜΩΝΩ Η ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ, ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
Τυχὸν δὲ διὰ τῶν εἰρημένων ὁ διδάσκαλος διττὸν εἶναι τοῦτον κατὰ τὴν γέννησιν
|
Incipit |
|
τῶ (τὸ) κατὰ Ἰωάννην εὐα (εὐαγγέλιον) ἐξεδωθη (ἐξεδόθη) μετὰ χρονον λβʹ τῆς Χριστου ἀναλήψεως
|
Textus |
|
Τω (το) κατα Ματθαιον ευαγγελιον· εξεδοθη υπ’ αυτου εν Ιερουσαλημ· μετα χρονους ηʹ της Χριστου αναληψεως. το κατα Μαρκον ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους δεκα της του Χριστου αναληψεως. το κατα Λουκαν ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους ιεʹ της του Χριστου αναληψεως. Tω (το) κατα Ιωαννην ευαγγελιον εξεδοθη μετα χρονους λβʹ της του Χριστου αναληψεως.
|
Textus |
|
ΤΩ ΑΒΡΑΑΜ ΚΑΙ ΣΕΜΝΟΙΣ ΑΒΡΑΜΙΔΑΙΣ
|
Desinit |
|
Τῷ ἀγαπητῷ αὐτοῦ ἀδελφῷ καὶ συλλειτουργῷ... Ζωσίμῳ... Ἐπείπερ τῷ καλῷ σπέρματι εἴωθεν ἐπισπείρειν ὁ τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως ἐχθρὸς τὰ ζιζάνια
|
Incipit |
|
Τῷ ἁγίῳ μου δεσπότῃ, τῷ σεβαστοκράτορι κυρῷ Μανουὴλ τῷ Κομνηνῷ, εἰ χρὴ προσέχειν τοῖς λέγουσιν τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον καὶ ἐκ τοῦ υἱοῦ ἐκπορεύεσθαι, καῖ ὅτι οὐ ταὐτὸν ἀποστολὴ καὶ ἐκπόρευσις. Ἰωάννης Ζωναρᾶς δρουγγάριος τῆς βίγλης χαίρειν.
|
Titulus initialis |
|
Τῷ ἁγιωτάτῳ καὶ θεοσεβεστάτῳ καὶ πάσῇ δόξῃ ἁγίων τετιμημένῳ
|
Incipit |
|
Τῷ ἁγιωτάτῳ μου δεσπότῃ καὶ θειοτάτῳ, τῷ πανιερωτάτῳ μητροπολίτῃ Κυέβου καὶ πάσης Ῥωσίας καὶ ἀληθῶς ὑπερτίμῳ Μάρκος ἁμαρτωλὸς ἱερεὺς καὶ μονάζων
|
Titulus initialis |
|
Τῷ ἀδελφῷ τοῦ βασιλέως
|
Titulus initialis |
|
τῷ ἀδύτῳ φωτὶ καταστραφθέντας τοῦ ἐξ ὕψους ἡμῖν ἀνατείλαντος Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Τω αμολυντον εχειν το συνειδος απο [...].
|
Desinit |
|
τῷ ἀνδρὶ παράχρημα
|
Desinit |
|
Τῷ ἀρρωστοῦντι δὸς νίψασθαι μεθ´ ὕδατος τὰς χεῖρας
|
Incipit |
|
Τῷ ἀρχιδιακόνῳ
|
Titulus initialis |
|
τῷ ἀσεβεῖ Ἀκινδύνῳ μαθητεύσας
|
Desinit |
|
Τῷ ἀσκητῇ δανιὴλ τὸ μὲν γένος
|
Incipit |
|
Τῷ αὐθέντῃ μου τῷ ἀδελφῷ μου κυρῷ Δημητρίῳ Ῥαοὺλ τῷ Καβάκῃ Γεώργιος ὁ Σχολάριος
|
Titulus initialis |
|
Τῷ αὐτοκράτορι ἐξερχομένῳ κατὰ Περσῶν τὸ δέκατον
|
Titulus initialis |
|
Τῷ αὐτοκράτορι μετὰ τὰ κατὰ Κιλίκων καὶ Πάρθων καὶ Σύρων καὶ ὅλης Ἀρμενίας Πέρσας ληισαμένῳ ἐν ἀκαρεῖ καὶ μυρίαν ἐλάσαντι λείαν· τοῖς δήμοις
|
Titulus initialis |
|
Τω αυτω μηνι δευτερα. Του αγιου μαρτυρος Μαμαντος.
|
Titulus initialis |
|
Τῷ αὐτῷ περὶ τῶν παρ᾽ αὐτοῦ ἀναγνωσθέντων δύο λόγων εἴς τε τὸν βασιλέα κῦρ Μανουὴλ τὸν Κομνηνὸν καὶ εἰς τὸν οἰκουμενικὸν πατριάρχην κῦρ Μιχαὴλ τὸν τοῦ Ἀγχιάλου
|
Titulus initialis |
|
ΤΩ ΑΧΡΑΝΤΩ ΔΑΚΤΥΛΩ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ
|
Incipit |
|
Τῷ βασιλεῖ Κωνσταντίνῳ τοῦ αὐτοῦ Γενναδίου μοναχοῦ Σχολαρίου
|
Titulus initialis |
|
Τῷ βασιλεῖ μετὰ τὴν αὐτοῦ ἐξέλευσιν ἐν τῷ Λωπαδίῳ διάγοντι
|
Titulus initialis |
|
τῷ βασιλεῖ μου καὶ θεῷ καὶ δεσπότῃ
|
Desinit |
|
τῷ βίῳ παντὶ κεχορηγημένην, ἐν αὐτῷ τῷ Χριστῷ· ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
|
Desinit |
|
Τῷ βουλομένῳ παντὶ ταῖς διαλεκτικαῖς
|
Incipit |
|
Τῷ γὰρ βουλομένῳ φιλαλήθως ἰδεῖν ἀρχὴ πάντων ἐστὶν ἡ καθολική
|
Incipit |
|
Τῷ γὰρ ὑψηλῷ δόξα πολλή
|
Incipit |
|
Τῷ γὰρ ὑψηλῷ δόξα πολλή
|
Incipit |
|
Τῷ γεγονότι μαΐστρορι τῶν ῥητόρων κυρῷ Εὐσταθίῳ τῷ Θεσσαλονίκης, ἀπὸ Τριαδίζης σταλεῖσα
|
Titulus initialis |
|
τῷ δ’ Εὐγενίῳ τέρμα τῶν ποδῶν θλάσις
|
Desinit |
|
Τω δακτυλοις γραψαντι, τω κεκτημενω, τω δε αναγινωσκοντι, μετ' ευλαβειας φυλαττε τους τρεις, ω τριας παναγια· ως ιππευς ταχυδρομος η χειρ ενταθα (ενταυθα) διαδραμουσα βυθον γραμματων τοσον· ηκ' ουν πνευστη (?) ουν (?) εις τελος εφ' εξιδος (?) επευχαριστων των συντελες τα παντα·
|
Textus |
|
τῷ δὲ βουλομένῳ συμβαίνοντα· ὧ κἀν τούτῳ μιμησάμενος τὸν δεσπότην... τὰ τοιαῦτα καὶ αὐτὸς δεδεγμένος...
|
Desinit |
|
Τῷ δὲ μελῳδῷ τὰ μὲν τούτων εἰς τὸ γραφὲν τροπάριον ἤδη, τὰ δὲ εἰς τὸ γραφησόμενον εἴληπται
|
Incipit |
|
Τὼ δὲ ὀνόματε τούτω πολλὼ πανταχοῦ τῆς
γῆς
|
Incipit |
|
ΤΩ ΔΕΙΝΙ ΧΕΙΡ' ΥΠΕΡΕΞΕΙΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΝΤΙ ΚΑΤΑΔΥΝΑΙ
|
Desinit |
|
Τῷ δεσπότῃ κυρῷ Θεοδώρῳ
|
Titulus initialis |
|
Τῷ δεσπότῃ κυρῷ Κωνσταντίνῳ
|
Titulus initialis |
|
Τῷ δεσπότῃ μου τῷ αἰδεσιμωτάτῳ ἀδελφῷ Ἀπολιναρίῳ
|
Incipit |
|
Τῷ δεσπότῃ μου υῷ μεγαλοπρεπεστάτῳ καὶ ἐνδοξοτάτῳ καὶ φιλοχρίστῳ υἱῷ Σπορακίῳ Θεοδώρητος
|
Incipit |
|
τῷ δεσπότῃ τῆς κτίσεως πάσης γλώσσης ἐπουρανίων τε καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων βοώσης, ὅτι κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς εἰς δόξαν θεοῦ πατρὸς εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
Τῷ Δεστότῃ μὲν ἦσαν οἱ πόδες κάτω
|
Incipit |
|
τῷ δημιουργῷ προσλαλεῖν καταμόνας
|
Desinit |
|
ΤΩ ΔΙΑΚΑΙΩ ΚΡΙΤΗ ΕΝ ΤΗ ΦΟΒΕΡΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ
|
Desinit |
|
τῷ διδόντι λόγον ἐν ἀνοίξει τοῦ στόματος ἡμῶν
|
Desinit |
|
ΤΩ ΔΟΓΜΑΤΙ
|
Incipit |
|
Τῷ δύο ἔσονται ἐν ἀγρῷ
|
Titulus initialis |
|
Τῷ ἐκ τῆς ἄνωθεν θείας πανσθενοῦς παντοκρατορικῆς δεξιᾶς τοῦ ὑψίστου βασιλέως τῶν βασιλέων
|
Incipit |
|
ΤΩ ΕΚΤΩ ΜΗΝΙ ΣΥΛΛΗΨΕΩΣ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
|
Incipit |
|
Τῷ ἐντιμοτάτῳ κὺρ Ἰωάννῃ τῷ δικαίῳ τοῦ Θεσσαλονίκης ὁ Γεννάδιος χαίρειν· περὶ πουργατορίου
|
Titulus initialis |
|
τῷ ἐξ ἀπόρων πόρον ἐργασαμένῳ Χριστῷ δόξαν ἀναπέμψωμεν...
|
Desinit |
|
Τῷ ἑξκαιδεκάτῳ ἔτει (vel χρόνῳ) τῆς Διοκλητιανοῦ βασιλείας
|
Incipit |
|
Τῷ εὐλαβεστάτῳ ἐν Χριστῷ πατρὶ καὶ ἀδελφῷ σοφωτάτῳ τε καὶ λογιωτάτῳ κυρῷ Μαξίμῳ τῷ ἀπὸ Γραικῶν Ἰταλῷ, ὁ ἁμαρτωλὸς Νεῖλος
|
Titulus initialis |
|
Τῷ Ἐφέσου κυρῷ Μαρκῷ τῷ Εὐγενικῷ πρὸς ἣν ἐκεῖνος αὐτῷ ἔπεμψεν ἐπιστολὴν ἐξ Ἐφέσου, ὅτε κρυφίως ἀπεδήμησεν ἀπὸ τῆς Κωνσταντίνου πρὸς Ἔφεσον, τὴν τῶν βασιλευόντων δειλιάσας ἣν πρὸς αὐτὸν εἶχον δυσμένειαν τῷ μὴ συγκοινωνῆσαι καὶ συναινέσαι τοῖς ἐν τῇ Φλωρεντίᾳ συνόδου περὶ τῆς τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἐκπορεύσεως ὅροις καὶ διατάγμασιν
|
Titulus initialis |
|
Τῷ εφς τοῦ κόσμου ἔτει, τοῦ δὲ Αὐγούστου Καίσαρος μβ´
|
Incipit |
|
τῷ θεαδέλφῳ, τῷ μάρτυρι, τῷ ὅ,τι ἄν τις εἴποι τῶν ἀγαθῶν ἐκ περιουσίας ἔχοντι… Ἀμήν.
|
Desinit |
|
Τῷ θείῳ πατρὶς Ἰουδαίᾳ, πατὴρ Ἰωσήφ
|
Incipit |
|
Τῷ θεοσεβεστάτῳ καὶ θεοτιμήτῳ προέδρῳ τῆς Αἰγυπτιακῆς διοικήσεως
|
Incipit |
|
τῷ Θεοτόκῳ ἐκτενῶς νῦν προσδράμωμεν
|
Incipit |
|
Τῷ θεοφιλεστάτῳ, ὁσιωτάτῳ, ἱερωτάτῳ ἀρχιερεῖ, ἀδελφῷ καὶ συλλειτουργῷ, τῷ θαυμασιωτάτῳ καὶ περιωνύμῳ ἀρχιεπισκόπῳ καὶ μητροπολίτῃ Ἀκυληΐας, Φώτιος ἐλέῳ θεοῦ ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, νέας Ῥώμης, καὶ οἰκουμενικὸς πατριάρχης
|
Titulus initialis |
|
Τῷ Θεσσαλονίκης κυρῷ Εὐσταθίῳ. ἀπολογία περὶ τής βραδείας ἀποδόσεως τοῦ παρ᾽ αὐτου δοθέντος βιβλίου οὕπω δὲ ἦν τότε Θεσσαλονίκης, ἀλλὰ μαΐστωρ τῶν ῥητόρων
|
Titulus initialis |
|
τῷ θεῷ κοινῶς καὶ ἀψευδῶς ἔσονται, ἐν Χριστῷ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
τῷ θεῷ τῆς εἰρήνης δόξαν ἀναπέμψωμεν…
|
Desinit |
|
τῷ θεῷ τὸ διὰ τῆς ἁπάτης
|
Desinit |
|
τῷ Θεῷ ὑπὲρ ἡμῶν προσάγων μὴ διαλίπῃς.
|
Desinit |
|
Τῷ ιθ´ ἔτει Διοκλητιανοῦ
|
Incipit |
|
Τω και (καιρω) ηκολουθησαν τω Ιησου οχλοι πολλοι. ερμηνεια. ερωτησις. Τινος χαριν ιδων ο κυριος τους οχλους ανεβη εις το ορος. Δια το αφιλοτιμον και ακομπαστον
|
Incipit |
|
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἦν ἄνθρωπος, Ὁ θεοδόχος οὗτος Συμεών
|
Incipit |
|
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἦν ἄνθρωπος, Ὁ θεοδόχος οὗτος Συμεών
|
Incipit |
|
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, παράγοντι τῷ Ἰησοῦ ἠκολούθησαν αὐτῷ δύο τυφλοί
|
Incipit |
|
Τῷ καιρῷ ἐν ᾦ Κλαύδιος τὴν ἑαυτοῦ μητέρα ξίφει ἀνεῖλεν
|
Incipit |
|
Τῷ κατορθώσαντι πόλεμον ἐπέτρεπεν ὁ νόμος, ὅ τι βούλεται γέρας, αἰτεῖν καὶ παρεῖχεν αἰτοῦντι. πολιορκουμένης πόλεως ῥήτωρ μόνος ἀποτολμήσας τὴν ἔξοδον εἰς λόγους ἦλθε τοῖς ἐναντίοις καὶ πείθει καταλῦσαι τὴν προσεδρείαν καὶ χρῆται τῷ νόμῳ δωρεᾶς ἀξιοῦντι τυχεῖν. ἀντιλέγει στρατιώτης ἀνὴρ ὡς τῷ κρατοῦντι δι’ ὅπλων, οὐ τῷ πείθοντι λόγοις νέμοντος ἆθλα τοῦ νόμου.
|
Titulus initialis |
|
Τῷ κραταιῷ καὶ ἁγίῳ ἡμῶν βασιλεῖ τῷ ἀοιδίμῳ κυρῷ Ἰωάννῃ τῷ Κομνηνῷ
|
Titulus initialis |
|
Τῷ κρῃτῶν ἁπάντων ἀρίστῳ καὶ ἐνετῶν ἰσοτίμῳ ἀνδρέᾳ καλέργῃ
|
Incipit |
|
Τῷ κὺρ Διονυσίῳ περὶ τοῦ Δεσποτικοῦ αἵματος
|
Titulus initialis |
|
Τῷ κυρῷ Ἰωάννῃ διακόνῳ τῷ Εὐγενικῷ
|
Titulus initialis |
|
Τῷ λαμπροτάτῳ καὶ περιφανεστάτῳ μεγάλῳ δουκὶ Ἰωάννης διδάσκαλος ὁ Ἀργυρόπουλος συνοπτικώτατον περὶ τῆς τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἐκπορεύσεως, ἐν ᾧ καὶ
ἀνάπτυξις τοῦ Ὅρου τοῦ ἐν Φλωρεντίᾳ γεγενημένου
|
Titulus initialis |
|
τῷ λαῷ τῶν Ἰουδαίων [
|
Desinit |
|
τῳ Λουκα οι δυο οι εισω του μνηματος.
|
Desinit |
|
Τῷ μεγαλονίκῳ βασιλεῖ κυρῷ Ἰωάννῃ τῷ Κομνηνῷ ἐπὶ τῇ δευτέρᾳ Κασταμόνος ἁλώσει καὶ Γάγγρας
|
Titulus initialis |
|
Τῷ μεγαλονίκῳ πορφυρογεννήτῳ καὶ αὐτοκράτορι κυρῷ Ἰωάννῃ τῷ Κομνηνῷ κατὰ Περσῶν ἐξερχομένῳ τὸ δέκατον
|
Titulus initialis |
|
Τῷ μεγαλονίκῳ πορφυρογεννήτῳ καὶ βασιλεῖ κυρῷ Ἰωάννῃ τῷ κομνηνῷ ἀθλοθετοῦντι τῇ πολιτείᾳ τὰ ἱππικά· τοῖς δήμοις
|
Titulus initialis |
|
Τῷ μεγαλοπρεπεστάτῳ, μεγαλοφυεστάτῳ, ἀξιεπαινετωτάτῳ, μοναδικῷ τοῦ γένους ἐρείσματι, τῷ μεγάλῳ δουκί, εὐτυχῶς τῷ κυρίῳ μου, ὁ ἐλάχιστος Γεννάδιος ψυχῆς σωτηρίαν σὺν εὐζωίᾳ παντοίᾳ
|
Titulus initialis |
|
Τῷ μεγάλῳ δουκί
|
Titulus initialis |
|
Τῷ μεγάλῳ Ἰουλιανῷ ἐν ἄντρῳ τινι ἀδειροποιήτῳ
|
Incipit |
|
Τῷ μὲν Δαυὶδ ἐπιγέγραπται ὁ ψαλμὸς ἢ τοῦ Δαυίδ
|
Incipit |
|
Τῷ μὲν δήμῳ πολλὴ χάρις, ὦ βουλή
|
Incipit |
|
τῷ μὲν τοῦ κρατίστου βασιλέως ἡμῶν ἀδελφῷ τρίτος μὴν ἐξήκει
|
Incipit |
|
τῷ μὲν τοὺς γενεθλιακούς, τῷ δὲ τοὺς εἰσοδίους
|
Desinit cuiusdam partis |
|
τῷ μὴ ἐνδέχεσθαι τα [
|
Desinit |
|
τω μηνι νοεμβριω ινδικτιωνος δωδεκατης
|
Textus |
|
τῷ μοναχῷ κῦρ Γεδεὼν τῷ Ζωγράφῳ περὶ τοῦ κατὰ τὴν μεταμόρφωσιν τοῦ σωτῆρος φωτός
|
Titulus initialis |
|
Τῷ ὀκτωκαιδεκάτῳ ἔτει τῆς τοῦ μεγάλου Λέοντος βασιλείας
|
Incipit |
|
τῷ ὀρθοδόξῳ ἡμῶν βασιλεῖ παράσχοι τὰ κατὰ θέλησιν ἅπαντα, μακρότητα ἡμερῶν...
|
Desinit |
|
Τῷ ὀρφανοτρόφῳ καὶ νομοφύλακι, διὰ τὴν κατασχοῦσαν λοίμωξιν
|
Titulus initialis |
|
Τῷ ὁσιωτάτῳ ἐν ἱερομονάχοις καὶ πνευματικοῖς καὶ ἐμοὶ ἐν Χριστῷ ποθεινοτάτῳ καὶ σεβασμιωτάτῳ δεσπότῃ καὶ ἀδελφῷ κὺρ Θεοφάνει εἰς τὸν Εὔριπον
|
Titulus initialis |
|
Τῷ παμβασιλεῖ καὶ δεσπότῃ Χριστῷ
|
Incipit |
|
Τῷ πανιερωτάτῳ Φιλαδελφείας ἀδελφῷ καὶ συλλειτουργῷ Κυρίῳ περιποθήτῳ χάριν
|
Incipit |
|
ΤΩ ΠΑΝΥΨΗΛΟΤΑΤΩ ΚΑΙ ΕΚΛΑΜΠΡΟΤΑΤΩ ΚΑΙ ΕΥΣΕΒΕΣΤΑΤΩ ΑΥΘΕΝΤΗ ΙΩΑΝΝΗ ΝΑΓΓΟΕ ΜΕΓΑΛΩ ΒΟΕΒΟΔΑ
|
Incipit |
|
Τῷ πανυψηλωτάτῳ καί λαμπρωτάτῳ αὐθέντῃ Ἰωάννῃ Νεγγόε μεγάλῳ βοεβόδα καὶ βασιλεῖ καὶ αὐτοκράτορι πάσης Οὐγγροβλαχίας, Μανουὴλ ὁ μέγας ῥήτωρ τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας εὐτυχῶς χαίρειν
|
Titulus initialis |
|
τῷ πευκοκέδρῳ καὶ κυπαρισσοξύλῳ
|
Desinit |
|
Τῷ πρέποντι δέ, ὅταν λέγωμεν ὡς εἰς τὴν δόξαν βλάπτει
|
Desinit |
|
Τῷ Προδρόμῳ δέησιν ἕκτην προσφέρω ὁ αὐτὸς Ἰωάννης
|
Incipit |
|
ΤΩ ΠΡΟΣΟΠΩ ΣΥΝΤΑΣΣΕΤΑΙ ΠΡΩΤΩ Η ΤΡΙΤΩ ΕΙ ΔΕ ΤΡΙΤΟΝ ΠΡΩΤΩ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΩ
|
Desinit |
|
Τῷ προφήτῃ Ἰεζεκιὴλ εἶπεν ὁ Θεός· καὶ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, σκοπὸν δέδωκά σε τῷ οἴκῳ Ἰσραήλ
|
Incipit |
|
Τῷ πρωτεκδίκῳ καὶ νομοφύλακι κυρῷ Ἀλεξίῳ τῷ Ἀριστηνῷ δὶς ὀρφανοτρόφῳ γενομένῳ
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ΤΩ ΠΡΩΤΩ ΑΓΑΘΩ ΟΥΔΕΝ ΕΣΤΙΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Τῷ σεβασμίῳ ἰσαγγέλῳ δεσπότῃ καὶ πνευματικῷ ἡμῶν ἀδελφῷ, τῷ ἁγιωτάτῳ ἀρχιεπισκόπῳ Γραδένσης ἤτοι Ἀκυλίας, Πέτρος ἐλέῳ Θεοῦ πατριάρχης Θεουπόλεως μεγάλης Ἀντιοχείας
|
Titulus initialis |
|
Τῷ σκίμποδι τῷ παρθενικῷ παρίστανται
|
Incipit |
|
Τῷ συμπεραστῇ τῶν ἁπάντων κτισμάτων
Σοὶ Χριστὲ δόξα τιμὴ καὶ σεβας πρέπει
ἡ δέλτος αὕτη τῶν σοφῶν διδαγμάτων
χειρὶ ἐγράφη Δανιὴλ πολυτλήμου
ὁ κατατρυφῶν ὑπὲρ αὐτοῦ εὔχου μοι.
|
Textus |
|
τω συμπεραστη των απαντων κτισματων· συ (σοι) δοξα Χριστε τιμη και σεβας πρεπει.
|
Textus |
|
Τω συντελεστη των απαντων κτισματων τιμη σοι δοξα Χριστε και σεβας πρεπει.
|
Textus |
|
τῷ σωτῆρι Θεῷ τῷ πάντα ἐργαζομένῳ δι’ οἰκονομία<ν> καὶ σωτηρία<ν> τῶν ἀνθρώπων, ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
τῷ τῇ πυξίδι ταύτῃ, τρισὶ δακτύλοις πεπληρωκότι,
συ δ' ἀντιδοίῃς ἄφεσιν ἀμαρτιῶν παντάναξ,
υἱὲ καὶ λόγε Πατρὸς τοῦ προανάρχου,
ἱν' ὅπως τοῖς ἐξαριστέρων μὴ τύχαιεν,
τοῖς δ' ἐκδεξιὼν, αὐτὸν συναριθμήσαις
ἅμα Θεοδοσιῳ λέγω, τῷ μετὰ σοῦ
τῆς μητρός σου δούλῳ.
|
Textus |
|
τῷ τῆς εἰρήνης πρυτάνει Θεῷ· ᾧ δόξα καὶ αἶνος εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν
|
Desinit |
|
Τῷ τιμιωτάτῳ μοναχῷ κυρῷ Μαξίμῳ τῷ Σμενιώτῃ. Εἰ χρὴ προσέχειν τοῖς λέγουσιν, ὅτι λαβὼν ὁ Χριστὸς ἄζυμον ἐν τῇ ἑσπέρᾳ τῆς μεγάλης Πέμπτης ὡς καὶ τῆς ἑορτῆς τοῦ πάσχα τηνικαῦτα δῆθεν ἑστηκυίας τὸ οἰκεῖον πάσχα ἐτέλεσεν
|
Titulus initialis |
|
Τῷ Τορνίκῃ κῦρ Δημητρίῳ
|
Titulus initialis |
|
Τῷ Τορνίκῃ κῦρ Δημητρίῳ ἐπιστείλαντι περὶ τῆς ὄπισθεν πρὸς αὐτὸν γραφείσης ἐπιστολῆς, ὡς διὰ χρόνου ἐγράφη καὶ τοῦ μέτρου πέραν
|
Titulus initialis |
|
Τῷ τοῦ δικαίου μέρει βοηθήσων ἥκω
|
Incipit |
|
Τῷ ὑψηλοτάτῳ καὶ πανευτυχεστάτῳ δεσπότῃ κῦρ Κωνσταντίνῳ τῷ Παλαιολόγῳ
|
Titulus initialis |
|
Τῷ Φιλέλφῳ εἰς Μεδιόλανα
|
Titulus initialis |
|
τῷ φωτὶ τῆς δόξης Χριστοῦ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν περιπατῆσαι, ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
τῷ φωτὶ τῆς δόξης Χριστοῦ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν περιπατῆσαι, ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Τῷ χειμῶνι πλείοσι δεῖ κόποις χρῆσθαι
|
Incipit |
|
Τῷ χειμῶνι πλείοσι δεῖ κόποις χρῆσθαι
|
Incipit |
|
ΤΩ ΧΡΗΣΤΩ ΘΕΟΔΩΡΩ
|
Desinit |
|
Τῷ χρόνοις ἐπὶ πέντε τῇ δαμετῇ ἑαυτοῦ
|
Incipit |
|
Τῶι αὐτῶι Ἀμφιλοχίωι ὡς παρὰ ἡρακλείδου
|
Titulus initialis |
|
τωι κανονι ον η δια του κινναβαρεως
|
Desinit abruptus |
|
ΤΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΕΚΕΙΝΩΝ ΩΝ ΔΙΚΑΙΟΙ ΜΕΛΛΟΥΣΙΝ ΑΠΟΛΑΥΣΑΙ ΕΝ ΤΕ ΤΩ ΝΥΝ ΑΙΩΝΙ ΚΑΙ ΕΝ ΤΩ ΜΕΛΛΟΝΤΙ
|
Desinit |
|
Τῶν ἀγγέλων ὁ δῆμος κατεπλάγη ὁρῶν σου τὴν ὑπέρτατον κάραν
|
Incipit |
|
τῶν ἁγίων ἐκεῖνων σαρκῶν βραχέος τμήματος, εὐθῦς ἰᾶτο νόσου παντοίας καὶ δαιμονώδους βλάβης... ἀμήν
|
Desinit |
|
τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ πανευφήμων ἀποστόλων καὶ τῶν ἐξ αἰώνου ἁπάντων εὐηρεστηκότω ἁγίων σοι. Ἀμήν
|
Desinit |
|
ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΔΙΑΛΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ ΓΡΑΦΩΝ
|
Titulus initialis |
|
Τῶν ἀθεμίτων ἱεροσύλων βασιλευόντων Μαξιμιανοῦ καὶ Διοκλητιανοῦ ἦν ἐν τοῖς καιροῖς ἐκέινοις συνήθεια
|
Incipit |
|
τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν κληρονόμοι γενώμεθα ἐν Χριστῷ
Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν· ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΤΩΝ ΑΝΕΜΩΝ ΕΣΤΙΝ ΕΝ ΔΕ ΤΗ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ
|
Incipit |
|
τῶν ἀνθρώπων σωτηρίαν, ἧς εὐξόμεθα τυχεῖν διὰ πίστεως καὶ ἀγάπης τοῦ παθόντος ὑπὲρ ἡμῶν κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, δι᾽ οὗ…
|
Desinit |
|
Τῶν ἀνθρώπων, ἀγαπητοί, οἱ μὲν καὶ ἐνταῦθα κολάζονται καὶ ἐκεῖ, οἱ δὲ ἐκεῖ μόνον, οἱ δὲ οὐδὲ ἐνταῦθα οὐδὲ ἐκεῖ
|
Incipit |
|
Τῶν ἀνισοτόνων καὶ διωριμένων φθόγγων
|
Titulus initialis |
|
ΤΩΝ ΑΝΟΜΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΥΙΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑΣ ΘΥΓΑΤΕΡΑΣ
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΑΝΟΜΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΥΙΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑΣ ΘΥΓΑΤΕΡΑΣ ΤΟΙΣ ΘΕΟΙΣ ΑΥΤΩΝ ΘΥΣΑΝΤΩΝ
|
Incipit |
|
Τῶν ἀνόμων Ἑλλήνων τοὺς ἰδίους υἱοὺς καὶ τὰς θυγατέρας τοῖς θεοῖς αὐτῶν θυσάντων
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
|
Desinit |
|
Τῶν ἀντικειμένων δαιμόνων
|
Incipit |
|
Τῶν ἀντικειμένων δαιμόνων τῇ πρακτικῇ
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΑΠΛΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ Ω ΤΙΜΙΩΤΑΤΕ ΑΝΔΡΩΜΑΧΕ
|
Incipit |
|
Τῶν ἀπογόνων τις τοῦ Δαυὶδ Ἰωακεὶμ ὄνομα
|
Incipit |
|
Τῶν ἀπογόνων τις τοῦ Δαυὶδ Ἰωακεὶμ ὄνομα
|
Incipit |
|
Τῶν ἀπογόνων τις τοῦ Δαυὶδ Ἰωακεὶμ ὄνομα
|
Incipit |
|
Τῶν ἀποδεδειγμένων ὅρμων τῆς ἐρυθρᾶς θαλάσσης
|
Incipit |
|
τῶν ἀποκειμένων τοῖς τῷ θεῷ εὐαρεστήσασιν ἀγαθῶν ἐπίδοξος ἡ ἐπίτευξις
|
Desinit |
|
τῶν ἀποκειμένων τυχεῖν ἀγαθῶν, καὶ τῶν χρηστῶν ἀπολαύειν ἐλπίδων· ὧν γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
Τῶν ἀποστόλων καὶ μυστῶν καὶ φίλων καὶ ἀδελφῶν τοῦ σωτῆρος
|
Incipit |
|
Τῶν ἀρετῶν τὴν κλίμακα σχεδιάσας λογικῶς
|
Incipit |
|
Τῶν ἀριθμῶν τάξεις εἰσὶν θ´ ἐκ τῆς ὑπερκοσμίου καὶ νοερᾶς ἐννεάδος
|
Incipit |
|
Τῶν ἀρίστων ἀνδρῶν καὶ τῆς ἀρετῆς
|
Incipit |
|
Τῶν ἀρχαιοτέρων πατέρων ἔργοις καὶ λόγοις διαπρεψάντων
|
Incipit |
|
Τῶν ἀσθενῶν τὰ ὑέλια μάθε τριακαιδεκάτω
|
Incipit |
|
Τῶν ἀσθενῶν ὑαλία μάθε τρὶς καὶ δέκα
|
Incipit |
|
τῶν ἀσθενῶν ὑέλια μάθε τρὶς καὶ δέκα
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΥΕΛΙΑ ΜΑΘΕ ΤΡΙΣΚΑΙΔΕΚΑ
|
Incipit |
|
τῶν ἀψευδῶν εὐαγγελίων τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ...
|
Desinit |
|
Τῶν γὰρ δυσσεβῶν Ἑλλήνων
|
Incipit |
|
τῶν γὰρ τοῦ ἀποστόλου μαθητῶν Τιμοθεος ἦν καὶ μαρτυρει μὲν Λουκᾶς· ὅτι θαυμαστὸς νέος τις ὢν μαρτυρούμενος ὑπὸ τῶν ἐν Λύστροις (…) ἐξουθενήσει· τὸ γὰρ ἔργον κυριου ἐργάζεται ὡς καγὼ· καὶ Ἑβραίοις δὲ γράφων ἐλεγεν· γινώσκετε τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν Τιμόθεον ὄντα ἀπολελυμένον καὶ (πολλὴν ἀλλαχόθεν…)
|
Detail(s) |
|
ΤΩΝ ΓΙΝΩΜΕΝΩΝ ΤΑ ΜΕΝ ΕΙΣΙ ΕΦʹ ΗΜΙΝ ΤΑ ΔΕ ΟΥΚ ΕΦʹ ΗΜΙΝ
|
Incipit |
|
Τῶν γραμμάτων οὐ πάντα διὰ τῶν αὐτῶν μερῶν
|
Incipit |
|
Τῶν δ´ ἀρετῶν κύδος μένεν
|
Incipit |
|
Τῶν δ' ἐνοικούντων
|
Incipit |
|
τῶν δαιμόνων ἀντεποιεῖτο θρησκείας
|
Desinit |
|
τῶν δαιμόνων αὐτοῦ, λέγων (om PG 118) πρὸς ἐκείνους ἡμῖν εἶναι (εἶναι ἡμῖν PG 28) (add. λέγων PG 118) τὴν πάλην. Καὶ ὥσπερ ἀγαθὸς ἀλείπτης ἀλείψας τοῖς λόγοις πάντας κατὰ τῆς διαβολικῆς ἐνεργείας, οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
τῶν δαιμόνων αὐτοῦ· λέγων πρὸς ἐκείνους ἡμῖν εἶναι τὴν πάλην· καὶ ὥσπερ ἀγαθὸς ἀλείπτης, ἀλείψας τοῖς λόγοις πάντας κατὰ τῆς διαβολικῆς ἐνεργείας, οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
τῶν δαιμόνων ἡ φύσις· διὸ μέχρι τοῦτο... ἀξιωθείημεν τῆς οὐρανῶν βασιλείας, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ...
|
Desinit |
|
τῶν δαιμόνων ἡ φύσις· διὸ μέχρι τούτου εἰπόντες τὰ τῆς ἡμέρας, ἐνταῦθα καταπαύσωμεν τὸν λόγον, ἐκεῖνο μόνω (!) παρακαλέσαντες ἵν’ ὅπως (!) ἀξιωθείημεν τῆς οὐρανῶν βασιλείας, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ...
|
Desinit |
|
Τῶν δαιμόνων ῥῦσαι με σὸν δοῦλον, Λόγε, τὸν Ἰωάννη
|
Incipit |
|
Τῶν δανειστῶν τὰ μὲν εἰσὶν ἐνυπόθηκα
|
Incipit |
|
των δε αποστολων τα ονοματα εστιν ταυτα.
Σιμων ο λεγομενος Πετρος. και Ανδρεας ο αδελφος αυτου.
Ιακωβος και Ιωαννης. Φιλιππος και Βαρθολομαιος.
Θωμας. και Ματθαιος ο τελωνης. Ιακωβος ο του Αλφαιου.
και Θαδδαιος ο και Ιουδας. Σιμων ο κανανιτης και
Ματθιας ο συνκαταψηφισθεις μετα των ιαʹαντι του προδοτου.
|
Textus |
|
ΤΩΝ ΔΕ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΟΣΑΙ ΜΑΛΛΟΝ
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΔΕ ΔΕΙΛΙΑΣ ΕΙΣΒΑΛΛΟΝΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ ΚΑΤΑΘΑΡΣΗΤΕ
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΔΕ ΕΙΣ ΠΛΗΘΟΙΣ ΕΣΚΕΔΑΣΜΕΝΩΝ Ο ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΛΟΓΟΣ
|
Desinit |
|
Τῶν δὲ ἑπτὰ αἱρέσεων τὰ ὀνόματά ἐστι ταῦτα
|
Incipit |
|
Τῶν δὲ ἑπτὰ πλανητῶν τὰ ὀνόματά
|
Incipit |
|
Τῶν δὲ κατασταθέντων διακόνων πὰρὰ τῶν ἀποστόλων τὰ ὀνόματα ἐστὶν ταῦτα.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Τῶν δὲ νόμον παρέχεις φιλοδόξως
|
Incipit |
|
Τῶν δὲ πόλεων αἱ μὲν θαλάσσης ἀποδιέστησαν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΤΩΝ ΔΕ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΣΗΜΕΙΩΝ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΗΝ ΕΠΟΙΗΣΑΤΟ
|
Desinit |
|
τῶν δὲ πύργων ξ'
|
Desinit |
|
τῶν δὲ σαφὶμ (σεραφὶμ) οἱ ἀρχι'ἐπίσκοποι (ἀρχιεπίσκοποι)… οὐρανῶν
|
Desinit |
|
τῶν δέ τ' ἄκουε νῦν ὕμνων, φάσκοντί τε ἵλαθι
|
Desinit |
|
ΤΩΝ ΔΕ ΤΡΟΦΩΝ ΤΑΣ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΠΡΟΣΕΤΑΞΑΜΕΝ ΟΥΤΩ ... ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΩΝ ΟΡΝΙΘΩΝ ΕΔΩΔΗΣ. ΤΩΝ ΟΡΝΙΘΩΝ Η ΣΑΡΞ ΚΡΕΙΤΤΩΝ
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΔΕ ΥΠΟΘΕΤΙΚΩΝ
|
Incipit |
|
Τῶν δένδρων ὅσαπερ ἂν φυτευθέντα
|
Incipit |
|
Τῶν δένδρων ὅσαπερ ἂν φυτευθέντα
|
Incipit |
|
Τῶν δένδρων ὅσαπερ ἂν φυτευθέντα
|
Incipit |
|
Τῶν διαιτημάτων τάξεις καὶ τὰς τούτων αἰτίας
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΔΙΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΑΣ ΤΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑΣ ΤΟΥΤΩΝ ΑΙΤΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑΣ
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΔΙΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΑΣ ΤΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑΣ ΤΟΥΤΩΝ ΑΙΤΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑΣ
|
Incipit |
|
Τῶν διηγήσεων ἐκείνας μᾶλλον θαυμάζουσιν ἄνθρωποι
|
Incipit |
|
Τῶν διηγήσεων ἐκεῖνας μᾶλλον θαυμάζουσιν ἄνθρωποι
|
Incipit |
|
Τῶν δυνάμεων τῆς ψυχῆς
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΔΥΟ ΛΑΩΝ
|
Incipit |
|
τῶν δύο τῶν περὶ τὴν ὀρθὴν γωνίαν ἔχων
|
Desinit |
|
ΤΩΝ ΔΥΣΣΕΒΩΝ ΔΕ ΤΑΣ ΠΛΩΚΑΣ ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ
|
Desinit |
|
ΤΩΝ ΔΥΣΧΕΡΩΝ ΗΜΑΣ ΠΑΝΤΑΠΑΣΙΝ ΑΠΑΛΛΑΞΑΣ
|
Desinit |
|
Τῶν δώδεκα τόπων πρὸς πᾶσαν ἀποτελεσματογραφίαν
|
Incipit |
|
τῶν εἰρημένων πόλεων <τοῦ τε> Ποσειδίου καὶ Δάφν<ης>
|
Desinit |
|
Τῶν εἰς ἄκρον ἀρετῆς ἐληλακότων ἀνδρῶν τὸ τοὺς βίους ἀναγράπτους ποιεῖν
|
Incipit |
|
Τῶν εἰωθότων, τῶν συνήθων λέγεσθαι εἰς ἡδονήν
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΕΚ ΘΕΟΥ ΔΟΡΗΜΑΤΩΝ Η ΤΩΝ ΟΛΩΝ
|
Incipit |
|
Τῶν ἐν Λακεδαίμονι θηλειῶν αἰσχρῶν τικτομένων τὴν ὄψιν ἦλθον εἰς Δελφοὺς Λακεδαιμόνιοι πευσόμενοι τοῦ πάθους τὴν ἴασιν. ἔχρησεν ὁ θεὸς κατὰ μῆνιν Ἀφροδίτης ὑβρισμένης τι πρώην ἐμπεσεῖν τῇ Σπάρτῃ τὸ νόσημα. λήξειν δὴ τοῦ θυμοῦ τὴν θεὸν τιμηθεῖσαν ἀγάλματι. ἐπιτάττουσι τῷ Πραξιτέλει τὸ ἄγαλμα ταύτην ἐργαζομένῳ τὴν τέχνην. ὁ δὲ πρὸς μίμησιν Φρύνης τῆς ἑταίρας ἐρωμένης οὔσης αὐτῷ τοῦτο κατασκευάσας ἐπέγραψεν· Ἀφροδίτη. ἐκκλησία συνῆλθε βουλευσομένη. καὶ παραινεῖ δέχεσθαι Πραξιτέλης Σπαρτιάτου τινὸς ἀντιλέγοντος. μελετῶμεν τὸν Σπαρτιάτην.
|
Titulus initialis |
|
Τῶν ἐν Νικαίᾳ τριακοσίων δέκα καὶ όκτὼ μακαρίων πατέρων ἐπιστολὴ πρὸς τὴν ἐν Ἀλεξανδρείᾳ τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησίαν τῶν ἁγίων
|
Titulus initialis |
|
Τῶν ἐν ὁσιότητι (διαλαμψάντων καὶ εὐσεβείᾳ καὶ λόγων λαμπρότητι καὶ ἔργων δυνάμει)
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΕΝ ΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΕΦΥΛΑΓΜΕΝΩΝ ΔΟΓΜΑΤΩΝ
|
Incipit |
|
Τῶν ἐν τῇ θεολογίᾳ δογμάτων
|
Incipit |
|
Τῶν ἐν τῇ θεολογίᾳ δογμάτων
|
Incipit |
|
Τῶν ἐν τῇ θεολογίᾳ δογμάτων
|
Incipit |
|
Τῶν ἐν τῇ θεολογίᾳ δογμάτων
|
Incipit |
|
Τῶν ἐν τῇ θεολογίᾳ δογμάτων
|
Incipit |
|
Τῶν ἐν τῇ θεολογίᾳ δογμάτων
|
Incipit |
|
Τῶν ἐν τῇ θεολογίᾳ δογμάτων, τὰ μέν εἰσι ῥητῶς κείμενα
|
Incipit |
|
Τῶν ἐν τῇ θεολογίᾳ δογμάτων, τὰ μέν εἰσι ῥητῶς κείμενα
|
Incipit |
|
Τῶν ἐν τῇ θεολογίᾳ δογμάτων, τὰ μέν εἰσι ῥητῶς κείμενα
|
Incipit |
|
Τῶν ἐν τῇ θεολογίᾳ δογμάτων, τὰ μέν εἰσι ῥητῶς κείμενα
|
Incipit |
|
τῶν ἔνδον
|
Desinit |
|
τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ· ἵνα καὶ τὸν παρόντα βίον εὐμαρῶς διανύσωμεν, καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτευξώμεθα ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
Τῶν ἐξεταζομένων προσώπων εἴδη ἑπτά
|
Incipit |
|
τῶν ἐπιγραμματίων τήνδε δωδεκάδα
|
Desinit |
|
Τῶν ἐπιρρημάτων τὰ μέν ἐστιν ἁπλᾶ, τὰ δὲ σύνθεντα
|
Incipit |
|
τῶν ἐπιστολικῶν τύπων ἡρακλείδη ἐχόντων τὴν θεωρίαν
|
Incipit |
|
Τῶν ἐπιστόλων τύπων Ἠρακλείδη ἐχόντων
|
Incipit |
|
Τῶν εὖ ἐχόντων οἱ ἀκούοντες διδασκαλιῶν
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΕΥ ΛΟΓΙΤΩΙ ΜΕΤΑ ΔΟΣ ΜΟΙ ΤΟΥ ΛΕΓΕΙΝ
|
Desinit |
|
Τῶν εὐθυμετρικῶν διαστημάτων μέτρα ἐστὶ
|
Incipit |
|
Τῶν εὐσεβῶν ὕμνησις ἣν ᾖδον νέων.
|
Textus |
|
τῶν Εὐτυχιανιστῶν λεγόντων τὸν ἕνα τῆς ἁγίας τριάδος
|
Incipit |
|
Τῶν ζητημάτων τὰ μὲν φανερά, τὰ δὲ ἀφανῆ
|
Incipit |
|
τῶν ζητουμένων. Τοῦτο οὖν καὶ ἡμεῖς μιμησώμεθα διὰ τῆς μετανοίας ἵνα τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν, χάριτι...
|
Desinit |
|
τῶν ζητουμένων. Τοῦτον οὖν καὶ ἡμεῖς μιμησώμεθα διὰ τῆς μετανοίας, ἵνα τῶν αἰωνίων ἐπιτύχωμεν ἀγαθῶν, χάριτι...
|
Desinit |
|
Τῶν ζῴων τὰ μὲν χερσαῖά ἐστι, τὰ δὲ ἔνυδρα
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΤΑ ΝΕΥΡΩΔΗ ΜΟΡΙΑ
|
Incipit |
|
τῶν ἡμετέρων, μετ’ ἐκπλήξεως βοῶντα καὶ λέγοντα· Ὡς ἀνεξερεύνητα τὰ κρίματα αὐτοῦ, καὶ ἀνεξιχνίαστοι αἱ ὁδοὶ αὐτοῦ· αὐτῷ...
|
Desinit |
|
τῶν ἡρώων ἠτιοῦτο συνόδῳ, σώζοιό μοι περιπόθητε, μετὰ γειτνιῶνος δ' ἱσταμένου
|
Desinit |
|
ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΗΤΡΙΟΥΤΟ ΣΥΝ ΟΔΩ ΣΩΖΩΙΟ ΜΟΙ ΠΕΡΙΠΟΘΗΤΕ ΜΕΤΑ ΓΕΙΤΝΙΩΝΟΣ Δʹ ΙΣΤΑΜΕΝΟΥ
|
Desinit |
|
τῶν ἡτοιμασμένων ἀγαθῶν ἀξίους καὶ κληρονόμους ἀναδείξῃ ὑμᾶς ὁ Πατὴρ τῶν οἰκτιρμῶν, καὶ Θεὸς πάσης παρακλήσεως, χάριτι...
|
Desinit |
|
ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ ΕΝΤΟΛΩΝ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΕ ΘΕΟΥ ΚΑΤΑ ΛΙΓΩΡΙΣΕ
|
Desinit |
|
τῶν θείων ἐπάξιον ὀφθαλμῶν, ὡς ἂν ἐν τῷ βίῳ τούτῳ διαπαντὸς ὑμῖν συμπανηγυρίζοντες … τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν … ἀμήν.
|
Desinit |
|
τῶν θεοειδῶν ἀγγέλων καὶ πάντων τῶν ἁγίων, ἀμήν.
|
Detail(s) |
|
τῶν θεοειδῶν ἀγγέλων, τοῦ τιμίου καὶ κορυφαίου τῶν ἀποστόλων Πέτρου καὶ πάντων τῶν ἁγίων. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
Τῶν θεολογικῶν ῥήσεων στοιχειώδης ἔκθεσις
|
Titulus initialis |
|
τῶν θεοπρεπῶν ὀνομάτων μοναδικῶς ἐξαγγέλεται
|
Desinit |
|
Τῶν θηλέων μέν εἰμι, σῆμα δ´ οὐ φέρω μέλους
|
Incipit |
|
Τῶν ἰατρικῶν μέτρων εἰσὶ ταῦτα· τὸ ἰταλικὸν κεράμιον ἔχει λίτρας δύο
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΙΒ' ΠΟΛΥΤΙΜΩΝ ΛΙΘΩΝ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΚΑΙ Η ΟΧΡΑ
|
Titulus initialis |
|
τῶν ἱερέων διπτύχων ἀπήλιφη ὁ Πάπας
|
Desinit |
|
τῶν ἱερῶν διπτύχων αὐτῆς ἀπηλείφη ὁ πάπας
|
Desinit |
|
τῶν ἱερῶν διπτύχων αὐτῆς ἀπηλήφθη ὁ πάπας
|
Desinit |
|
Τῶν Ἰουδαίων ἀμφιβαλλόντων
|
Incipit |
|
Τῶν Ἰουδαίων ἀμφιβαλλόντων ὅτι οὔτε θεὸς ἐστὶν ὁ ἐλθὼν
|
Incipit |
|
Τῶν Ἰουδαίων ἀμφιβαλλόντων ὅτι οὔτε Θεός ἐστιν ὁ Χριστός
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ ΠΑΘΟΙΕΝ
|
Incipit |
|
Τῶν καλῶς ἀθλησάντων ἐν τῷδε τῷ βιωτικῷ ἀγῶνι εἰκόνες ἀφιεροῦνται
|
Incipit |
|
τῶν κατὰ σῶμα χρειῶν τὰς μὲν ἐκ τῶν οἰκείων ἐπιτηδευμάτων
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΚΡΑΣΕΩΝ ΔΥΟ ΕΙΣΙ ΔΙΑΦΟΡΑΙ, ΤΕΣΣΑΡΕΣ ΜΕΝ ΑΠΛΑΙ
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΚΥΚΝΩΝ ΔΟΚΩ ΦΑΥΛΟΤΕΡΟΣ ΥΜΙΝ ΕΙΝΑΙ
|
Incipit |
|
Τῶν κυρίως γινομένων τὰ μὲν ὡς ἁπλᾶ γίνεται, τὰ δὲ ὡς σύνθεντα
|
Incipit |
|
τῶν λεγομένων ἡ δύναμις. Δῴη δὲ ὁ θεὸς καὶ τὰ μυστήρια πάντα φυλαχθῆναι ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν καὶ ὑμᾶς ἐν Χριστῷ, μεθ᾽ οὗ…
|
Desinit |
|
τῶν λόγων ἀναπληροῦντι καὶ εὐθέως θεὸν αὐτὸν καὶ δεσπότην κηρύττει συμβασιλεύοντα
|
Desinit |
|
τῶν λόγων ἀναπληροῦντι καὶ εὐθέως θεὸν αὐτὸν καὶ δεσπότην κηρύττει συμβασιλεύοντα…
|
Desinit |
|
Τῶν μάγων καὶ τοῦ ἀστέρος, τὰ γενόμενα ἐν Περσίδι μεταξὺ Χριστιανῶν καὶ Ἑλλήνων καὶ Ἰουδαίων
|
Titulus initialis |
|
των μαθητων αυτου. Ο ουν Ιουδας
|
Desinit abruptus |
|
τῶν μεγάλων αὐτοῦ δωρεῶν ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
τῶν μεγάλων αὐτοῦ δωρεῶν, ὧν γένοιτο...
|
Desinit |
|
ΤΩΝ ΜΕΙΡΑΚΙΩΝ ΥΠΟΔΕΙΞΑΣ ΧΟΡΟΝ
|
Incipit |
|
των μελλοντων αγαθων ακορεστον ηδονην, εν Χριστω, ω η δοξα…
|
Desinit |
|
τῶν μὲν (οὖν) (vel τῶν δὲ) δώδεκα ἀποστόλων τά ὀνόματά ἐστι ταῦτα, πρῶτος Σίμων, ὁ λεγόμενος Πέτρος, καὶ Ἀνδρέας ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ, Ἰάκωβος
|
Detail(s) |
|
Τῶν μὲν δ´ αὖ ἄλλων ἀποροῦσι
|
Incipit |
|
τῶν μὲν οὖν δώδεκα ἀποστόλων τὰ ὀνόματα ἐστὶν ταῦτα.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Τῶν μὲν οὖν ἐπὶ ταῖς ἐπιστασίαις τοῦ Καματηροῦ ἀντιρρήσεων ἅλις· ὁ δὲ λόγος καὶ ἐπὶ τὸν ἔλεγχον ἴτω ὧν ἐκεῖνος κατὰ τῆς ῥωμαϊκῆς ἐκκλησίας συλλογιστικῶς συνεγράψατο.
|
Incipit |
|
τῶν μὲν οὖν τιθεμένων τὴν ἀπὸ τῆς ἔξω παιδείας ὄνησιν
|
Incipit |
|
Τῶν μὲν οὔρων πολλαὶ μὲν κατὰ γένος διαφοραί
|
Incipit |
|
Τῶν μὲν οὔρων πολλαὶ μὲν κατὰ γένος διαφοραί
|
Incipit |
|
Τῶν μὲν προκοπῶν διαφορὰς εἶναι φασί
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΜΕΝ ΨΑΛΜΩΝ ΕΚΑΣΤΩ ΙΔΙΑ
|
Incipit |
|
τῶν μὴ δυναμένων ἀντιβλέπειν πρὸς τοὺς ἐλέγχους ἢ διορθοῦσθαι ἐπὶ τὸ συκοφαντεῖν τρεπομένων
|
Desinit |
|
ΤΩΝ ΜΗΝΑ ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΙ ΕΙΣ ΤΡΙΑ ΔΙΗΡΟΥΝ
|
Incipit |
|
τῶν ὁδοῖς
|
Incipit |
|
Τῶν ὁδοῖς καὶ φραγμοῖς ἐξελθεῖν κελευσθέντων
|
Incipit |
|
Τῶν ὀνομάτων τὰ μέν ἐστι ταυτώνυμα, τὰ δὲ ἑτερώνυμα
|
Incipit |
|
Τῶν ὀνομάτων τινὰ μὲν δηλοῦσι πάθος, τινὰ δὲ ἐνέργειαν
|
Incipit |
|
Τῶν ὀνομάτων τινὰ μὲν δηλοῦσι πάθος, τινὰ δὲ ἐνέργειαν
|
Incipit |
|
Τῶν ὀνομάτων τινὰ μὲν δηλοῦσι πάθος, τινὰ δὲ ἐνέργειαν
|
Incipit |
|
Τῶν ὀνομάτων τινὰ μὲν δηλοῦσι πάθος...
|
Incipit |
|
τῶν ὀνομάτων, τινὰ μὲν, δηλοῦσι
|
Incipit |
|
τῶν ὀρθοδόξων ἁγίων τε καὶ θεοφόρων πατέρων... Ἀμήν
|
Desinit |
|
Τῶν οὐρανίων ἀψίδων ὁ Γαβριὴλ καταπτάς
|
Incipit |
|
τῶν οὐρανίων καὶ ἀϊδίων, ἐν οἷς ἐστι δεδοξασμένος...
|
Desinit |
|
Τῶν οὐρανίων ταγμάτων ἡ εἰρηνόπολις χώρα τῆς Δεκαπόλεως
|
Incipit |
|
Τῶν οὔρων αἱ διαφοραὶ πολλαὶ μὲν αἱ κατὰ μέρος
|
Incipit |
|
Τῶν οὔρων αἱ διαφοραὶ πολλαὶ μέν εἰσι κατὰ γένος
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΟΥΡΩΝ ΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑΙ ΠΟΛΛΑΙ ΜΕΝ ΚΑΤΑ ΜΕΡΟΣ
|
Incipit |
|
Τῶν οὔρων αἰ διαφοραὶ πολλαὶ μὲν κατὰ μέρος
|
Incipit |
|
Τῶν οὔρων αἱ διαφοραὶ πολλαὶ μὲν κατὰ μέρος
|
Incipit |
|
Τῶν οὔρων πολλαὶ μὲν αἰ κατὰ γένος διαφοραί
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΟΥΡΩΝ ΩΣ ΠΡΙΝ ΕΙΡΗΤΑΙ ΠΟΛΛΑΙ ΜΕΝ ΑΙ ΚΑΤΑ ΓΕΝΟΣ ΔΙΑΦΟΡΑΙ
|
Incipit |
|
Τῶν οὔρων, ὡς προείρηται, πολλαὶ μὲν κατὰ γένος αἱ διαφοραὶ
|
Incipit |
|
Τῶν παίδων ὁ φίλτατος τὴν μουσῶν ἐγκύκλιον
|
Incipit |
|
τῶν πάλαι μυστηρίων, χαῖρε, ἡ νέα διακάθαρσις
|
Desinit |
|
ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΩΝ ΛΙΘΩΝ ΓΑΡ ΜΕΛΙ ΗΣΘΗ ΠΗΓΑΣΑΙ ΔΙΨΩΣΙ
|
Desinit |
|
Τῶν πανταχόσε διαφημηζομένων
|
Incipit |
|
Τῶν πανταχόσε διαφημηζομένων σπουδαίων ἀνδρῶν ἐπ´ ἀρεταῖς
|
Incipit |
|
Τῶν πανταχόσε διαφημηζομένων σπουδαίων ἀνδρῶν ἐπ´ ἀρεταῖς
|
Incipit |
|
των παρα τω Λουκα οι δυο οι εισω του μνηματος.
|
Desinit |
|
Τῶν περδίκων οἱ μὲν θρᾶκες ἅπαντες λευκανθίζουσιν
|
Incipit |
|
Τῶν περδίκων οἱ μὲν θρᾶκες ἅπαντες λευκανθίζουσιν
|
Incipit |
|
Τῶν περὶ τὰς λέξεις ἁμαρτημάτων ἃ μὲν περὶ μίαν λέξιν γίνεται, ὡς ὁ βαρβαρισμός, ἃ δὲ περὶ λόγον, ὡς ὁ σολοικισμός, ἃ δὲ περὶ ἐναλλαγὴν λέξεως ἐν συντάξει, ὡς ἡ ἀκυρολογία
|
Incipit |
|
Των περι της ταφης του κυριου ημερονυκτιων, αυτη εστι η διαιρεσις και διασαφησεις (διασαφησις), γεγραπται
|
Incipit cuiusdam partis |
|
τῶν ποδῶν μου
|
Desinit |
|
τῶν πολλάκις τὰ αὐτὰ φαῦλα δηλονότι πραττόντων, ἢ καὶ πλείω πολλάκις κατ’ εἶδος, διὸ καὶ περὶ τούτων ἦν ὁ διορισμός, ἐν τοῖς εἰρημένοις ἱκανῶς περιείληπται
|
Desinit |
|
ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΗΛΟΙ
|
Incipit |
|
Τῶν πονηρῶν λογισμῶν οἱ μὲν οὐδὲ ὅλως
|
Incipit |
|
τῶν πραγμάτων ὑπὲρ ὧν ἂν διαλέγηται
|
Desinit |
|
Τῶν Πράξεων ἡ βίβλος ἃς Λουκᾶς γράφει
Πιστοῖς Ἑβραίων ἐξ Ἰακώβου λόγοι.
Πιστοῖς ὁ Πέτρος πρῶτα συντάττειν τάδε.
Χριστωνυμοῦσι δεύτεροι Πέτρου λόγοι.
Ἤχημα πρῶτον ἐνθέου βροντῆς γόνου.
Σύνταγμα τοῦτο δεύτερον τοῦ παρθένου.
Ἐπιστολῆς φῶς τῆς τρίτης Ἰωάννου.
Κλητοῖς ἅπασι ταῦτα μύστης Ἰούδας.
|
Textus |
|
ΤΩΝ ΠΡΑΤΤΟΜΕΝΩΝ Νʹ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΩΝ Δr
|
Incipit |
|
Τῶν πρέσβεων ἡκόντων, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι
|
Incipit |
|
τῶν προδιοπτευθέντων πλανωμένων ἢ μή
|
Desinit |
|
τῶν πρὸς Λατίνους, τὸ πρῶτον, καὶ δεύτερον, καὶ τρίτον τῷ αὐτῷ συγγέγραπται ἕτερα
|
Titulus initialis |
|
Τῶν προφητικῶν λογίων πληρουμένων παρὰ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ σχεδὸν πᾶσα ἡ ἐπ' οὐρανὸν ἐφωτίσθη τῷ λόγῳ τῆς χάριτος αὐτοῦ
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΤΟΚΩΝ ΔΕ ΘΑΝΑΤΟΣ Η ΔΕΚΑΤΗ ΠΛΗΓΗ
|
Desinit |
|
Τῶν ῥημάτων τὰ μὲν οὐδαμῇ μεταβαίνουσαν
|
Incipit |
|
Τῶν ῥημάτων τὰ μὲν οὐδαμῇ μεταβαίνουσαν
|
Incipit |
|
Τῶν ῥημάτων τὰ μὲν οὐδαμῇ μεταβαίνουσαν
|
Incipit |
|
Τῶν ῥημάτων τὰ μὲν οὐδαμῇ μεταβαίνουσαν
|
Incipit |
|
Τῶν ῥημάτων τὰ μὲν οὐδαμῇ μεταβαίνουσαν
|
Incipit |
|
Τῶν ῥημάτων τὰ μὲν οὐδαμῇ μεταβαίνουσαν
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΣΚΕΥΑΣΙΩΝ Η ΒΙΒΛΟΣ ΑΥΤΗ ΠΕΛΕΙ ΔΥΝΑΜΕΡΟΝ ΣΥΝ ΘΕΩ ΛΕΓΟΜΕΝΗ
|
Titulus initialis |
|
ΤΩΝ ΣΚΕΥΑΣΙΩΝ Η ΒΙΒΛΟΣ ΑΥΤΗ ΠΕΛΕΙ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΕΡΟΝ ΣΥΝ ΘΕΩ ΛΕΓΟΜΕΝΗ
|
Titulus initialis |
|
ΤΩΝ ΣΚΟΤΕΙΝΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ
|
Desinit |
|
ΤΩΝ ΣΤΑΣΕΩΝ ΟΙ ΣΚΟΠΟΙ, ΕΥΛΑΒΕΣΤΑΤΟΝ ΤΕΧΝΟΝ, ΙΓΝΑΤΙΕ ΤΑΔΕ ΤΑΥΤΑ ΕΝΔΕΗ, ΑΣΥΣΤΑΤΑ
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ ΟΙ ΜΕΝ ΠΕΖΟΙ ΟΙ ΔΕ ΗΙΠΠΕΙΣ
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ ΟΙ ΜΕΝ ΠΕΖΟΙ ΟΙ ΔΕ ΙΠΠΕΙΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΕΖΩΝ ΑΥ ΟΙ ΜΕΝ ΨΙΛΟΙ
|
Incipit |
|
Τῶν στρατιωτῶν οἱ μὲν πεζοί, οἱ δὲ ἱππεῖς
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ Η ΜΕΝ ΕΣΤΙ ΔΙΑΒΑΤΙΚΗ
|
Incipit |
|
Των σων φαινον δογματων θειαν βιβλον.
|
Desinit |
|
Τῶν τὰς ἁγίας καὶ σεπτὰς καὶ οἰκουμενικὰς ἑπτὰ συνόδους
|
Incipit |
|
τῶν τὴν τοῦ Θεοῦ δόξαν ὁρώντων ἕτερος ἑτέρου τελεώτερον ὁρᾷ
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΔΙΑΠΛΑΝΗΘΕΝΤΩΝ ΔΟΓΜΑΤΩΝ
|
Incipit |
|
Τῶν τῆς ἐκκλησίας ἀρχόντων ὡς ἡ παλαιὰ ἔχει παράδοσις
|
Incipit |
|
Τῶν τῆς ἐκκλησίας ἀρχόντων ὡς ἡ παλαιὰ ἔχει παράδοσις πρῶτός ἐστιν ὁ μέγας οἰκονόμος
|
Incipit |
|
Τῶν τῆς μεγάλης Ἄννης μέλλων ἐπαίνων ἐπιχειρεῖν δέδοικα
|
Incipit |
|
Τῶν τῆς πανσέπτου νηστείας παρῳχηκότων δύο ἑβδομάδων
|
Incipit |
|
Τῶν τῆς πανσέπτου νηστείας παρῳχηκότων δύο ἑβδομάδων
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΤΟΙΟΥΤΩΝ ΔΟΓΜΑΤΩΝ Η ΑΠΑΤΗ
|
Desinit |
|
τῶν τοῦ διαβόλου παγίδων ἀνώτεροι καταστάντες τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν, χάριτι...
|
Desinit |
|
τῶν τοῦ διαβόλου παγίδων ἀνώτεροι καταστάντες τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν, χάριτι...
|
Desinit |
|
τῶν τοῦ διαβόλου παγίδων ἀνώτεροι καταστάντες, τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
Τῶν τοῦ θεοῦ τεραστίων τὸ μεγαλεῖον καὶ τὰς τῶν μακαρίων καὶ ἀοιδίμων ἀνδρῶν παραδόξους θαυματουργίας
|
Incipit |
|
τῶν τοῦ κυρίου δωρεῶν ἀπολαύσωμεν, χάριτι...
|
Desinit |
|
τῶν τοῦ κυρίου δωρεῶν ἀπολαύσωμεν, χάριτι...
|
Desinit |
|
Τῶν τοῦ Κυρίου μου Ἰησοῦ Χριστοῦ δούλων
|
Incipit |
|
Τῶν τοῦ Παύλου μαθητῶν ὁ Τιμόθεος ἦν· ὃς οὗτος σφόδρα συνετὸς ἦν· ὡς ἅμα τε μαθητὴς γενέσθαι καὶ διδάσκαλος. ἐνεχειρίσθη γὰρ παρὰ Παύλου
|
Incipit |
|
Τῶν τριῶν παίδων καὶ τῆς βαβυλωνίας καμίνου ἡ διήγησις
|
Incipit |
|
Των τριων της ταφης του κυριου ημερονυκτιων, αυτη εστιν η διασαφησις
|
Incipit cuiusdam partis |
|
τῶν τριῶν ὑποστάσεων τὸ ἀληθὲς παραδηλοῦσα
|
Desinit |
|
Τῶν φιλοσόφων οἱ μὲν τὸν δημιουργόν
|
Incipit |
|
Τῶν Φλυάρων κανόνων Φεῦ πληθύος, ἥτε μάταιον | Ἀτρεκὲς οὐτίδανος γράμμ' ἐχάρασσεν ἀνήρ. | Ὄμματα μοὶ γράψαντι, χερὲς κάμον,ἀλλὰ φίλον κῆρ | Σοὶ Σκάλανε προθυμὼς ἡ πεπόνητο χάρις
|
Desinit |
|
Τῶν χαρίτων ἡ ἄβυσσος, δωρεῶν ἡ ἐκπλήρωσις
|
Incipit |
|
Τῶν χριστιανῶν στολισμὸς ἀδελφοὶ ἄλλος εἶναι· καὶ ὁ κόσμος αὐτῶν ἄλλος εἶναι·
|
Incipit |
|
ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΙΑΤΡΟΥΣ ΕΙΔΗ ΕΙΣΤΙ ΤΑΥΤΑ
|
Desinit |
|
τῶν ψευδαπόστολων ἀλαζονείας καὶ πονηρίας.
|
Desinit |
|
των ψευδοδιδασκαλων ψευδοδοξιαν.
|
Desinit |
|
τῶν ψευδοδιδασκάλων ψευδοδοξίαν.
|
Desinit |
|
των ψευδοδιδασκαλων ψευδοξιαν (ψευδοδοξιαν).
|
Desinit |
|
τῶνδε σὺ αἴτιος, ὅς μ' ἀείρεις ἀπατάασθαι
|
Desinit |
|
ΤΩΣ ΑΡΜΑ ΦΟΡΕΙΝ ΑΥΤΟΥΣ ΕΑΝ ΟΙΔΑΣΙ
|
Incipit |
|
ὔ τὴν πρὸς ἐμὲ διάθεσιν μόνον, ἀλλὰ καὶ τὴν κατὰ ψυχὴν
|
Incipit |
|
ὑ[πὸ] ἐπ[ισκό]πων χειροτο[νείσ]θω [δύο] ἢ τριῶν
|
Incipit |
|
ὑβριζομένου διὰ σέ
|
Desinit |
|
Ὑγιαίνοις μοι παναγιώτατε δέσποτα, εἰ καὶ ἀναξίως
|
Incipit |
|
ὑδαργύρου ποίησις
|
Titulus initialis |
|
Ὕδασι πολλοῖς ἡ τρίβος Στρατονίκῳ,
|
Incipit |
|
Ὕδατα προφρονέως ἔκπινε πέτρ <...> κύψας. Ἐνόουν τὸ κύψας ἀντὶ τοῦ προσκυνήσας. Ἔκπιθι τὸ ὀρθόν
|
Incipit |
|
ΥΔΑΤΙ ΑΓΝΕΙΑ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΝΙΨΩΜΕΘΑ
|
Desinit |
|
Ὕδατι ῥαινόμενος Μουσῷ μέν
|
Incipit |
|
Ὕδατος ἀθανάτοιο ἀείρρον ἐνθαδὶ χεῦμα
|
Incipit |
|
ΥΔΑΤΩΝ ΜΗΝ ΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΗΤΕΣ
|
Incipit |
|
ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΥ ΠΥΡ ΠΥΡΙ ΚΡΑΤΟΥΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
Ὑδροφοσᾶτον τὸ σύνθετον· ἐμβάλλονται ῥόδα
|
Incipit |
|
ΥΔΡΟΧΟΟΣ ΤΟΝ ΠΕΛΤΖΑΤΩΘ ΙΧΘΥΕΣ ΡΕΞΗ ΦΛΕΞ
|
Desinit |
|
ὕδωρ
|
Incipit |
|
ΥΔΩΡ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΝ ΚΥΖΙΚΩ ΤΕΛΟΣ ΓΑΛΗΝΟΥ ΤΟ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΑΣ ΠΑΘΩΝ
|
Desinit |
|
Ὕδωρ λίτρας β´
|
Incipit |
|
Ὕδωρ ὄμβριον ζέστης στ´
|
Incipit |
|
Ὕδωρ τὸ πρὶν μὲν ἐκ πέτρας
|
Incipit |
|
Ὕδωρ φαίνεται κατὰ τὴν ἐπιφάνειαν τοῦ χύματος
|
Incipit |
|
Ὑέλιον βορβορῶδες οὐρηθὲν ὥσπερ ἐξ ὄνου καὶ λευκὴν τελοῦν τὴν χρόα μῆκός τε δηλοῖ τῆς νόσου
|
Incipit |
|
ὑελίον γαλακτῶδες ἐξ ὅλου πήκτωμα ἔχον, θάνατον ἀπαραλλάκτως σημαίνει, ὑελίον βρωμοῦν ὡς βόρβορα θάνατον σημαίνει
|
Desinit |
|
Υἱέο ἀρχεγόνοιο Θεοῦ μερόπεσσι μιγέντος,
ἔργα λόγους τε πάθη τε καὶ ἄλγεα πάντα καὶ πότμον
Ματθαῖος ὤδ᾽ ἔγραψε καὶ ἔφρασε πνεύματος ἀλκῆ
|
Textus |
|
Υἱέος ἡμετέρου με φιτύσσατο δῖα θυγάτηρ
|
Incipit |
|
υιοι Ιακωβ πρωτος Ρουβιμ βʹ (δευτερος) Συμεων· γʹ (τριτος) Λευι· δʹ (τεταρτος) Ιουδας εʹ (πεμπτος) Ζαβουλων· ϛʹ (εκτος) Ισσαχαρ· ζʹ (εβδομος) Δαν· ηʹ (ογδοος) Γαδαν· θʹ (ενατος) Ασσηρ· ιʹ (δεκατος) Νεφθαλειμ· ιαʹ (ενδεκατος) Ιωσηφ· ιβʹ (δωδεκατος) Βενιαμιν.
|
Textus |
|
υιον Δαυιδ οτι εν τοις απαντων στομασιν ο Δαυιδ ην
|
Incipit |
|
υιος αρχεγονοιο, Θεου μεροπεσσι μιγεντος, εργα, λογους τε, παθη τε, και αλγεα παντα, και ποτμον; Ματθαιος ωδ' εγραψε, και εφρασε πνευματος αλκη.
|
Textus |
|
υἱὸς δὲ τοῦ Ἰωσὴφ ὁ κύριος ἐνομίζετο.
|
Desinit |
|
υιος δε του Ιωσηφ ο κυριος ενομιζετο.
|
Desinit |
|
υιος δε του Ιωσηφ ο κυριος ενομιζετο.
|
Desinit |
|
υιος δε του Ιωσηφ ο κυριος ενομιζετο.
|
Desinit |
|
υιος δε του Ιωσηφ ο κυριος ενομιζετο.
|
Desinit |
|
υιος δε του Ιωσηφ ο κυριος ενομιζετο.
|
Desinit |
|
υιος δε του Ιωσηφ ο κυριος ενομιζετο.
|
Desinit |
|
υἱὸς δὲ τοῦ Ἰωσὴφ ὁ κύριος ὀνομάζεται, ἐπεδὴ τῶν υἱῶν αὐτοῦ τῶν ἐκ τῆς πρώτης γυναικὸς ἀδελφὸς ἐνομίζετο.
|
Desinit |
|
υιος δε του Ιωσηφ, ο κυριος ενομιζετο.
|
Desinit |
|
Υἱὸς τῆς θέμιδος καὶ ἐγένου
|
Incipit |
|
Υἱὸς τῶν Κριθηΐδος ἠδὲ Μέλητος Ὅμηρος
|
Incipit |
|
ΥΙΟΥ ΔΕ ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΔΕ Η ΕΚΦΕΜΨΙΣ
|
Desinit |
|
υἱοῦ. ἔπειτα πόλλας εἶχον παρατηρήσεις ἰουδαικὰς καὶ ἑλληνικὰς παρατηρούμενοι καὶ καιροὺς καὶ ὅσα τοιαῦτα ἁτινα ἅπαντα διορθοῦται. γράφων ὁ Παῦλος.
|
Desinit |
|
Ὕλην τὴν ἀνείδεον εἰς εἶδος φέρω | καὶ εἰδοποιῶ τοῖς ὁπωσοῦν χρωμένοις (Ἡ τεκτονική in margine)
|
Desinit |
|
ὑλικὴ καὶ ῥοώδης αὕτη τῶν σωμάτων ζωή
|
Incipit |
|
Ὑλικὴ μὲν αἴσθησις ἥδεται τοῖς ὧν ἀντιλαμβάνεσθαι πέφυκε
|
Incipit |
|
ὑμᾶς ἀξιῶν, πρεσβείαις τῆς ἀχράντου δεσποίνης ἡμῶν θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου, καὶ πάντων αὐτοῦ τῶν ἁγίων, εἰς δόξαν…
|
Desinit |
|
ΥΜΑΣ ΔΕ ΠΡΟΣΗΚΕΙ ΠΡΟΝΟΙΑΝ ΠΟΙΟΥΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΥΜΕΤΕΡΑΣ ΕΥΔΟΞΙΑΣ
|
Desinit |
|
ὑμᾶς δὲ χρὴ τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχοντας τὴν ψῆφον φέρειν, ἥνπερ ὅτε ᾤεσθε πρὸς τοὺς πολεμίους διακινδυνεύσειν
|
Desinit |
|
Ὑμᾶς ἡ γῆ οὐ καλύψει, ἀλλ’ οὐρανὸς σὺν Ἀγγέλοις εἰσδέξεται. Αὐτῷ τῷ Θεῷ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
ὑμᾶς μὲν δίκαιόν ἐστι τοὺς ἀκμάζοντας ἐν πάσῃ δυνάμει
|
Incipit |
|
Ὑμεῖς ἀδελφοὶ κληρονόμοι Θεοῦ
|
Incipit |
|
Ὑμεῖς γὰρ πᾶσαν μοι ἑνὶ φρεσὶ θήκατ´ ἀοιδήν
|
Incipit |
|
ὑμεῖς δὲ ἀρεταῖς πλουτοῦντες, σωφροσύνην ἀνθοῦντες αὔξητε καὶ εἰς τὰς μετὰ τοῦτο ἑορτὰς… ἀμήν.
|
Desinit |
|
ὑμεῖς δὲ μένετε ἐν τῇ πίστει καρποφοροῦντες· ἐν...
|
Desinit |
|
ὑμεῖς δὲ τοῦ ζήλου τοῦ Φινεὲς τὸν μισθὸν ὑποδέξησθε, διὰ τῆς δικαιοκρισίας τοῦ Θεοῦ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ὑμεῖς μὲν εὐποιοῦντες καὶ ὑμῖν αὐτοῖς πρεπωδέστατα
|
Incipit |
|
ὑμεῖς μὲν τῆς ἐμῆς εὐμενείας, ἐγὼ δὲ τῆς ὑμετέρας εὐνοίας κατατρυφῶν.
|
Desinit |
|
Ὑμεῖς οὖν, ἄνδρες ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, τὸν πολυανθῆ κῆπον
|
Incipit |
|
Ὑμεῖς τὸν ἡμέτερον τοῦτον ἀπόλογον, εἰ δεῖσθε καὶ μάρτυρος ἐπὶ Θεῷ δεξάμενοι μάρτυρι, μηκέτι τοῖς πρὸς διαβολὴν τὴν γλῶτταν ἡτοιμασμένοις προσέχοιτε, ἀλλὰ τοῦ ἀληθοῦς ἐρευνηταὶ γινόμενοι ἀκριβεῖς, τῆς τῶν Ἐκκλησιῶν εἰρήνης ἀντέχεσθε, εἰδότες, ὡς πολὺς ἀπόκειται ὁ μισθὸς τοῖς συγκροτοῦσιν αὐτὴν ἐν τῇ τῆς ἀνταποδόσεως ἡμέρᾳ παρὰ τοῦ εἰρηνάρχου Χριστοῦ.
|
Desinit |
|
ὑμεῖς χρῖσμα ἔχετε ἀπὸ τοῦ ἁγίου καὶ οἴδατε πάντα
|
Incipit |
|
Ὑμεῖς, ὦ Γραικοί, δι´ ἐνζύμου
|
Incipit |
|
ὑμῖν μὲν πολλὴν συγγνώμην ἔχω, ὦ ἄνδρες δικασταί, ἀκουούσι τοιούτων λόγων
|
Incipit |
|
Υμνειω σε μακαιρα κεδνη τριας υψιθοωκε.
Παγκρατες ευχος αληκτον αιδιον αστυφελικτον.
Ου ατερ ουτι τετυκται οσα φθινει ενδοθι ωρος:
Η δ’ οσα αφθιτα γεντο ενι σφετερη παλαμηφι:
Ουνεκα και τον αθλον ευγραφιης ποτι τερμα:
Λυσιτελες σειο βιη και καρτει ηγμενον, ειδον.
|
Textus |
|
Ὑμνείω σε, μάκαιρα κεδνὴ τριὰς ὑψιθόωκε,
παγκρατὲς εὖχος ἄληκτον αΐδιον ἀστυφέλικτον,
οὗ ἄτερ οὔ τι τέτυκται, ὅσα φθίνει ἔνδοθι ὧρος,
ἢ δ’ ὅσα ἄφθιτα γέντο ἐνὶ σφετέρῃ παλάμηφι:
οὕνεκα καὶ τὸν ἆθλον εὐγραφίης ποτὶ τέρμα
λυσιτελὲς σεῖο βίῃ καὶ κάρτει ἠγμένον εἶδον.
|
Textus |
|
Ὕμνοις ἀνυμνεῖν διὰ παντός
|
Incipit |
|
Ὕμνοις ἀνυμνεῖν διὰ παντός
|
Incipit |
|
Ὕμνοις ἀνυμνεῖν διαπαντὸς ἐπιποθῶν σε, Δέσποινα
|
Incipit |
|
Ὕμνοις γεραίρω σε, ᾠδαῖς μεγαλύνω σε
|
Incipit |
|
Ὕμνοις σε τιμῶ τοῦ Θεοῦ Μητέρα Ἰωάννης δοῦλος
|
Incipit |
|
ὕμνοις στεφανοῦν, οὐ ῥοαῖς χρὴ δακρύων
|
Desinit |
|
ΥΜΝΟΝ ΠΡΟΣΦΕΡΩ, ΔΕΣΠΟΤΑ ΤΗ ΣΗ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ
|
Incipit |
|
Υμνος απας ητταται· συνεκτεινεσθαι σπευδων·
|
Incipit |
|
ὕμνος εἰς τὸν Θεὸν μετὰ δεήσεως
|
Titulus initialis |
|
Ὕμνος τῷ βασιλεῖ κυρῷ Ἰωάννῃ ἐπὶ τῇ Χριστοῦ Γεννήσει [uar. γεννήσει Χριστοῦ]· τοῖς δήμοις
|
Titulus initialis |
|
Ὕμνος τῷ βασιλεῖ κυρῷ Ἰωάννῃ τῷ Κομνηνῷ ἐπὶ τῇ βαπτίσει Χριστοῦ· τοῖς δήμοις
|
Titulus initialis |
|
Ὑμνοῦμέν σε, εὐγογοῦμέν σε, δοξολογοῦμέν σε, εὐχαριστοῦμέν σοι
|
Incipit |
|
Ὑμνωδίαις θείαις καὶ ψαλμοῖς
|
Incipit |
|
Ὑμνωδίαις θείαις καὶ ψαλμοῖς
|
Incipit |
|
Ὑμνωδίαις θείαις καὶ ψαλμοῖς
|
Incipit |
|
ὑπ' ἐμου̑ μεταδοθείη. Ἐῤῥωσο
|
Desinit |
|
ὑπ’ αὐτῶν δεδιωγμένους. παραδεξάμενος γνῶθι
|
Incipit |
|
ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΥΝΑΜΕΩΣ
|
Desinit |
|
Ὑπαχθέντος δὲ μετὰ ταῦτα τοῦ βασιλέως Οὐάλεντος τῇ αἱρέσει τοῦ ἀνομοίου ἤρξαντο πάλιν οἱ ἐπισκόποι
|
Incipit |
|
Ὑπεισελθὼν δυνάμει σου
|
Incipit abruptus |
|
ὑπέμνησα· ὅπως ἀχείρωτοι ταῖς τοῦ διαβόλου καταστάντες μεθοδείαις τῆς παρὰ Θεοῦ φιλανθρωπίας ἀξιωθῶμεν, ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
Ὑπὲρ δὲ τούτων
|
Desinit |
|
ὑπὲρ δὲ τούτων ἅπαντες δόξαν ἀναπέμψωμεν Χριστῷ τῷ ἀληθινῷ Θεῷ ἡμῶν...
|
Desinit |
|
ὑπὲρ δὲ τούτων ἅπαντες δόξαν ἀναπέμψωμεν Χριστῷ τῷ ἀληθινῷ Θεῷ ἡμῶν...
|
Desinit |
|
Ὑπὲρ δὲ τούτων ἁπάντων δόξαν ἀναπέμψωμεν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι· ᾧ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ὑπὲρ δὲ τούτων ὅλων δόξαν ἀναπέμψωμεν τῷ Πατρὶ...
|
Desinit |
|
Ὑπὲρ ἑαυτοῦ διὰ τὴν πρὸς Ἀντίοχον συνηγορίαν
|
Titulus initialis |
|
υπερ ημων δεξαμενος ο Χριστος δη ημας εκ ταυτης ερυσσατο
|
Desinit cuiusdam partis |
|
Υπερ μνημης και αφεσεως των αμαρτιων του δουλου του θεου, Ιωαννου μοναχου, και γεγονοτος λογοθετου, της του θεου μεγαλης εκκλησιας, μηνι φευρουαριου κγʹ ινδικτιωνος ζʹ (?) του ͵ςχνυʹ (νυʹ = πεντεκοστου) ετους, βασιλευοντος, του αοιδιμου βασιλεως ημων, κυρου Μανουηλ και Κομνηνου, του Πορφυρογεννητου.
|
Textus |
|
ΥΠΕΡ ΟΙΚΕΤΟΥ ΠΡΟΣ ΔΕΣΠΟΤΗΝ
|
Incipit |
|
ὑπὲρ οὗ εὐχόμεθα τῷ Θεῷ· ἵνα ἡμῖν φυλαχθείη μακραῖς περιόδοις· ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
ὑπὲρ οὗ εὐχόμεθα τῷ Χριστῷ ἵνα ἡμῖν φυλαχθείη μακραῖς περιόδοις ἐτῶν· ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
ὑπὲρ οὗ εὐχόμεθα τῷ Χριστῷ ἵνα ἡμῖν φυλαχθείη μακραῖς περιόδοις ἐτῶν· ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
ὑπὲρ οὗ εὐχόμεθα τῷ Χριστῷ, ἵνα ἡμῖν φυλαχθείῃ μακραῖς περιόδοις ἐτῶν· ἐν Χριστῷ…
|
Desinit |
|
Ὑπὲρ τῆς ἡμῶν ψυχικῆς σωτηρίας ὀφείλοντες σπουδάζειν
|
Incipit |
|
Ὑπὲρ τῆς ἡμῶν ψυχικῆς σωτηρίας ὀφείλοντες σπουδάζειν
|
Incipit |
|
ὑπὲρ τῆς οἰκουμένης, ὅτι αὐτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
ὑπὲρ τῆς τῶν ἄλλωνἐλευθερίας διεκινδύνευον, ὑμεῖς δὲ οὐδὲ ὑπὲρ τῆς ὑμετέρας αὐτῶν τολμᾶτε πολεμεῖν;
|
Desinit |
|
υπερ τουτων ουν απαντων, πως ημας διακεισθαι
|
Incipit abruptus |
|
ὑπὲρ τὼμ εἰρημένων δόξαν ἀναπέμψωμεν τῷ θεῷ (uel τῷ Χριστῷ)...
|
Desinit |
|
ὑπὲρ τῶν τοῦ θείου Δαβὶδ ἐκεῖνον ἀβεσαλὼμ
|
Desinit |
|
Ὑπεράγαν μοι χάριν εἰδότων τῶν φίλων
|
Incipit |
|
ὑπεραγία παρθένε δέσποινα θεοτόκε
|
Incipit |
|
υπεραγια τριας ο θεος ημων· η παντων των γεγονοτων, και γινομενων, και γενησομενων· αγαθων εργων αρχη και τελειωσις, αφ' ου τα παντα προεισι και εν ω συνεστηκεν και προς ον ανατεινεται· ο και την παρουσαν αγιαν τελειωσιν ευδοκησας και συνεργησας. του ευαγγελιστου Λουκα δια χειρος {εμμου} εμου του αμαρτωλου Θεοδωρου (?) του Ζαγορινου· αμην.
|
Textus |
|
Υπερηφάνοις γὰρ κύριος ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δὲ δίδωσι χάριν. Αὐτῷ…
|
Desinit |
|
Ὑπερικόν, φλόμος, χαμαιδάφνη
|
Incipit |
|
ΥΠΕΡΙΦΑΝΟΥΣ ΔΙΑΝΟΙΑΣ
|
Incipit |
|
Ὑπερμεγέθης ἡ τοῦ Δεσπότου
|
Incipit |
|
Ὑπερμεγέθης ἡ τοῦ Δεσπότου
|
Incipit |
|
Ὑπερμεγέθης ἡ τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ περὶ τὸ γένος
|
Incipit |
|
Ὑπερμεγέθης ἡ τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ περὶ τὸ γένος
|
Incipit |
|
Ὑπερμεγέθης ἡ τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ περὶ τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων προμήδεια
|
Incipit |
|
Ὑπερμεγέθης ἡ τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ περὶ τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων προμήδεια
|
Incipit |
|
Ὑπερμεγέθης ἡ τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ περὶ τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων προμήδεια
|
Incipit |
|
Ὑπερμεγέθης ἡ τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ περὶ τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων προμήδεια
|
Incipit |
|
Ὑπερμεγέθης ἡ τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ περὶ τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων προμήδεια
|
Incipit |
|
Ὑπερμεγέθης ἡ τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ περὶ τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων προμήδεια
|
Incipit |
|
Ὑπερμεγέθης ἡ τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ περὶ τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων προμήδεια
|
Incipit |
|
Ὑπερμεγέθης ἡ τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ περὶ τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων προμήθεια
|
Incipit |
|
Ὑπερφεῦ, Λίζιξ, ἐξ ὅσης ἡμᾶς συναφείας, καὶ συζωΐας, εἰς ὅσον ἡ παλαμναία τύχη διέστησε
|
Incipit |
|
Ὑπερφρονεῖν με μηδαμῶς μουσοτρόφε
|
Incipit |
|
υπεστρεψεν δε η Αννα εν αγαλλιασει· εις τον οικον αυτης.
|
Desinit |
|
Ὑπέσχου δοῦναί μοι φιλούμενος
|
Incipit |
|
Ὑπῆρχέν τις ἀδελφὸς ἐν τῷ τῆς εὐσεβείας παιδευτερίῳ νέος μὲν τὴν ἡλικἰαν, Εὑφρόσυνος δὲ καλούμενος
|
Incipit |
|
Ὕπνον ἐκάθευδον ἥδιστον
|
Incipit |
|
Ὑπὸ ἑπτακαιδεκάτῃ καλανδῶν ἰουλίων ἐν ἐπαρχίᾳ Σικελίας ὑπο Διοκλητιανοῦ
|
Incipit |
|
Ὑπὸ ἑπτακαιδεκάτῃ καλαυδῶν ἰουλίων ἐν ἐπαρχίᾳ Λυκίας
|
Incipit |
|
Ὑπὸ ἐχίδνης δηχθεὶς ὁ Παῦλος ἐν τῇ χειρί
|
Incipit |
|
ΥΠΟ ΘΕΟΥ ΔΙΟΙΚΕΙΣΘΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑ ΣΕ
|
Desinit |
|
ὑπὸ πατρὸς τοῦ θεοῦ κρατεῖται, πίπτει καὶ διαφθείρεται.
|
Desinit |
|
ὑπὸ πηδαλίῳ τοῖς λόγοις σου κβερνῴης εἰς πολλὰ ἔτη, δέσποτα
|
Desinit |
|
Ὑπὸ τὸ πανηγυρικὸν εἶδος
|
Incipit |
|
Ὑπὸ τὸ πανηγυρικὸν εἶδος
|
Incipit |
|
Ὑπὸ τὸ πανηγυρικὸν εἶδος ἀνάγεται καὶ οὗτος ὁ λόγος
|
Incipit |
|
ὑπὸ τὸ σύνθετον εἶδος ἀτόμων τὸ σύνθετον
|
Desinit |
|
Ὑπὸ τοῦ ἁγίου πνεύματος ἐμπνευσθεὶς ὁ ὑμνῳδὸς ἐν προφήταις καὶ θεοπάτωρ φησὶ
|
Incipit |
|
υπο του δεσποτου Ιησου Χριστου υιου του θεου.
|
Desinit |
|
ὑπὸ τῶν ἀναξίων διὰ τὴν αὐτοῦ ἀγαθότητα
|
Desinit |
|
ΥΠΟ ΤΩΝ ΕΥΣΕΒΩΣ ΔΟΝΤΩΝ ΕΥΠΟΙΙΑΝ
|
Desinit |
|
ὑπὸ τῶν ἰδίων μαθητῶν τῇ γῇ παραδοθείς, μετ' ὁλίγον δὲ ψηλαφηθεὶς οὐχ εὑρέθη, μετέθη γάρ.
|
Desinit |
|
ὑπὸ τῶν ἱδίων μαθητῶν τῆ γῆ παραδοθεῖς.
|
Desinit |
|
υπο των ιδιων μαθητων τη γη παραδοθεις.
|
Desinit |
|
υπο των ιδιων μαθητων τη γη παραδοθεις.
|
Desinit |
|
ὑπὸ τῶν σῶν εὐχῶν δυσωπούμενος, αἵτινες εἴησαν ἀεὶ μεθ' ἡμῶν
|
Desinit |
|
ὑπὸ τῶν τῆς Βουλγαρίας κρατούντων ἀνεκαινίσθησαν. Εὐξάμεθα οὖν ... ἵνα διὰ πρεσβειῶν ... ὁμολογητῶν ὧν ἡ παροῦσα διήγησις, σκεπάσῃ ἡμᾶς ἀτρώτους ἐκ τῆς ἰταλικῆς σκοττομήνης ,,, ἀμήν
|
Desinit |
|
ὑπὸ τῶν ὑδάτων καθαρίζεται παρὰ τοῦ θεοῦ στεφανοῦσθαι· ὅτι αὐτῷ
|
Desinit |
|
ὑπό]δημα
|
Incipit |
|
ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕΝ
|
Incipit |
|
ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΥ
|
Titulus initialis |
|
ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΧΡΟΝΩΝ ΖΩΗΣ
|
Titulus initialis |
|
ὑποδείγματα
|
Desinit |
|
ὑποδείγματα ἄγει
|
Desinit |
|
ὑποδείγματος δὲ χάριν ἔστιν οὕτως
|
Desinit |
|
ὑποδείγματος δὲ χάριν ἔστιν οὕτως
|
Desinit |
|
υποδεχεσθαι μελλουσαν. αγιος γαρ ων εν αγιοις αναπαυεται.
|
Desinit |
|
ὑποδοχὴν τῶν μυστηρίων, ἵνα καὶ τῶν αἰωνίων ἐπιτύχωμεν σκηνῶν· χάριτι...
|
Desinit |
|
ΥΠΟΘΕΣΕΙ ΧΡΗΤΑΙ Ο ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ ΟΜΑΛΩΣ
|
Incipit |
|
Ὑποθέσεις τῶν βιβλίων τῆς Καινῆς Διαθήκης.
|
Titulus initialis |
|
Ὑποθέσεις τῶν λόγων Δημοσθένους
|
Titulus initialis |
|
ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑΝ ΔΗΛΟΥΣΑ ΠΩΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΤΙΝΩΝ Η ΕΚΔΟΣΙΣ ΕΓΕΝΕΤΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΕΚ ΤΗΣ ΕΒΡΑΙΚΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΟΥ
|
Titulus initialis |
|
Ὑπόθεσις εἰς τὸ κατὰ Μᾶρκον ἅγιον εὐαγγέλιον ἐκ τῆς εἰς αὐτὸν ἑρμηνείας τοῦ ἐν ἁγίοις Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας.
|
Titulus initialis |
|
Υποθεσις εις το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον εκ της εις αυτον ερμηνειας του εν αγιοις Κυριλλου Αλεξανδρειας.
|
Titulus initialis |
|
υποθεσις εις το κατα Μαρκον αγιον ευαγγελιον εκ της εις αυτον ερμηνειας του εν αγιοις Κυριλλου Αλεξανδρειας.
|
Titulus initialis |
|
ὑπόθεσις ἑτέρα Θεοδωρήτου
|
Titulus initialis |
|
ὑπόθεσις Ἰoῦδα ἐπιστολῆς.
|
Titulus initialis |
|
Ὑπόθεσις Ἰούδα ἐπιστολῆς
|
Titulus initialis |
|
ὑπόθεσις Ιουδα ἐπιστολῆς.
|
Titulus initialis |
|
υποθεσις κανονων περι της των ευαγγελιστων συμφωνιας, Ευσεβιος Καρπιανω αγαπητω αδελφω εν κυριω, χαιρειν.
|
Titulus initialis |
|
υποθεσις κανονων της των ευαγγελιστων συμφωνιας. Ευσεβιος Καρπιανῳ αγαπητῳ αδελφῳ εν κυριῳ χαιρειν.
|
Titulus initialis |
|
υποθεσις κανονων της των ευαγγελιστων συμφωνιας.| Ευσεβιος Καρπιανω αγαπητω αδελφω εν κυριω χαιρειν.
|
Titulus initialis |
|
ὑπόθεσις τῆς α’ Ὁμήρου ῥαψῳδίας
|
Titulus initialis |
|
Ὑπόθεσις τῆς δ´ πρὸς Γαλάτας ἐπιστολῆς
|
Titulus initialis |
|
ὑπόθεσις τῆς δευτέρας ἐπιστολῆς Ἰωάννου τοῦ ἀποστόλου καὶ εὐαγγελιστοῦ.
|
Titulus initialis |
|
ὑπόθεσις τῆς δευτέρας ἐπιστολῆς Πέτρου
|
Titulus initialis |
|
ὑπόθεσις τῆς Ἰοῦδα ἐπιστολῆς
|
Titulus initialis |
|
ὑπόθεσις τῆς Ἰούδα ἐπιστολῆς
|
Titulus initialis |
|
ὑπόθεσις τῆς Ἰούδα ἐπιστολῆς
|
Titulus initialis |
|
ὑπόθεσις τῆς Ἰούδα ἐπιστολῆς·
|
Titulus initialis |
|
ὑπόθεσις τῆς Ἰούδα καθολικῆς ἐπιστολῆς
|
Titulus initialis |
|
ὑπόθεσις τῆς Ἰοῦδα καθολικῆς ἐπιστολῆς.
|
Titulus initialis |
|
ὑπόθεσις τῆς Ἰωάννου δευτέρας ἐπιστολῆς
|
Titulus initialis |
|
ὑπόθεσις τῆς κατὰ Θεοκρίνου ἐνδείξες
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ὑπόθεσις τῆς Πέτρου δευτερας ἐπιστολῆς·
|
Titulus initialis |
|
ὑπόθεσις τῆς πρὸς Εὐβουλίδην ἐφέσεως
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ὑπόθεσις τῆς πρὸς Θεσσαλονικεῖς δευτέρας ἐπιστολῆς
|
Titulus initialis |
|
Ὑπόθεσις τῆς πρὸς Θεσσαλονικεῖς δευτέρας ἐπιστολῆς.
|
Titulus initialis |
|
ὑπόθεσις τῆς πρός Θεσσαλονικεῖς δευτέρας ἐπιστολῆς.
|
Titulus initialis |
|
ὑπόθεσις τῆς πρὸς Θεσσαλονικεῖς δευτέρας ἐπιστολῆς.
|
Titulus initialis |
|
ὑπόθεσις τῆς πρός Κορινθίους δευτέρας (βʹ) ἐπιστολῆς.
|
Tit. Inc. |
|
Ὑπόθεσις τῆς πρὸς Κορινθίους δευτέρας ἐπιστολῆς
|
Titulus initialis |
|
ὑπόθεσις τῆς πρὸς Κορινθιους δευτέρας ἐπιστολῆς
|
Titulus initialis |
|
ὑπόθεσις τῆς πρὸς Τιμόθεον δευτέρας ἐπιστολῆς
|
Titulus initialis |
|
ὑπόθεσις τῆς πρὸς Τιμόθεον δευτέρας ἐπιστολῆς.
|
Titulus initialis |
|
ὑπόθεσις τῆς πρὸς Τιμόθεον δευτέρας ἐπιστολῆς.
|
Titulus initialis |
|
ὑπόθεσις τῆς τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Ἰούδα ἐπιστολής.
|
Titulus initialis |
|
ὑπόθεσις τοῦ αʹ κατὰ Στεφάνου ψευδομαρτυριῶν λόγου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ὑπόθεσις τοῦ ἁγίου Πέτρου τοῦ ἀποστόλου δευτέρας ἐπιστολῆς.
|
Titulus initialis |
|
ὑπόθεσις τοῦ βʹ κατὰ Στεφάνου ψευδομαρτυριῶν λόγου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ὑπόθεσις τοῦ δʹ κατὰ Φιλίππου λόγου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ὑπόθεσις τοῦ κατὰ Ἀνδροτίωνος λόγου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ὑπόθεσις τοῦ κατὰ Διονυσοδώρου βλάβης
λόγου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ὑπόθεσις τοῦ κατὰ Εὐέργου καὶ Μνησιβούλου ψευδομαρτυριῶν λόγου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
υποθεσις του κατα Ιωαννην ευαγγελιου εκδοθεντος μετα χρονους λβʹ της Χριστου αναληψεως.
|
Titulus initialis |
|
ὑπόθεσις τοῦ κατὰ Μειδίου λόγου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ὑπόθεσις τοῦ κατὰ Ὀλυμπιοδώρου βλάβης
λόγου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
υποθεσις του μακαριωτατου Ματθαιου· περι ης το αγιον και αχραντον ευαγγελιον συνεγραψατο· Κοσμα Ινδικοπλευστου
|
Titulus initialis |
|
ὑπόθεσις τοῦ περὶ τῶν πρὸς Ἀλέξανδρον
συνθηκῶν λόγου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ὑπόθεσις τοῦ πρὸς Ἄφοβον ψευδομαρτυριῶν
ὑπὲρ Φάνου λόγου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ὑπόθεσις τοῦ πρὸς Νικόστρατον περὶ τῶν
Ἀρεθουσίου ἀνδραπόδων λόγου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ὑπόθεσις τοῦ πρὸς Σπουδίαν ὑπὲρ προικὸς
λόγου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ὑπόθεσις τοῦ πρὸς Φαίνιππον περὶ ἀντιδόσεως λόγου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ὑπόθεσις τοῦ ὑπὲρ τῆς Ῥοδίων ἐλευθερίας
λόγου
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
ὑπόθεσις, τῆς καθολικῆς Πέτρου δευτέρας (βʹ) ἐπιστολῆς.
|
Titulus initialis |
|
ΥΠΟΚΕΙΣΘΩ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΟΣ ΕΝΕΚΕΝ ΤΑ ΑΥΤΑ ΜΕΝ ΠΕΡΣΙΚΑ ΕΤΗ
|
Incipit |
|
Ὑπόκειται μὲν ὁ πνεύμων δίκην ἀσκοῦ
|
Incipit |
|
Ὑπόκειται μὲν ὁ πνεύμων δίκην ἀσκοῦ
|
Incipit |
|
ὑπόκειται ὧδε
|
Incipit |
|
Ὑπολαβὼν οὖν ὁ Περίανδρος
|
Incipit |
|
ΥΠΟΛΕΙΠΟΜΕΝΩΝ ΔΕ ΠΟΛΕΜΙΩΝ ΤΩΝ ΙΛΛΥΡΙΩΝ
|
Incipit |
|
ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥΤΟ ΛΕΓΕΙ ΟΤΙ ΣΥΝΕΙΔΩΣ ΕΑΥΤΩ
|
Incipit |
|
Ὑπόμνημα εἰς τὰ δεδομένα Εὐκλείδου ἀπὸ φωνῆς Μαρίνου φιλοσόφου
|
Titulus initialis |
|
ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΠΩΝΥΜΙΑΝ ΤΗΣ ΑΧΡΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ ΕΙΚΟΝΟΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΜΩΜΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ΗΜΩΝ ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΡΩΜΑΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Ὑπόμνημα εἰς τὸν ἅγιον καὶ ἔνδοξον μέγαν προφήτην καὶ θεόπτην Ἡλίαν τὸν Θεσβίτην
|
Titulus initialis |
|
ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΠΕΡΙ ΝΟΟΣ ΚΕΦΑΛΑΙΩΔΕΣΙ ΧΡΗΣΕΣΙ ΔΙΑΛΑΜΒΑΝΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Ὑπόμνημα, διαλαβανον (διαλαμβάνον) μερικῶς τοὺς ἀγῶνας καὶ ἆθλα καὶ ἀποδημίας καὶ τελείωσιν, τῶν ἁγίων καὶ κορυφαίων ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου [... ....]
|
Titulus initialis |
|
ὑπομνήσας οὖν καὶ διδάξας πάντας
προειδένε (προειδέναι) τὰ πράγματα, παραινεῖ μὴ
ἐκπίπτειν τοῦ σκοποῦ τῆς πίστεως. καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Ὑπὸμνήσας οὖν καὶ διδάξας πάντας
προειδέναι τὰ πράγματα, παραινεῖ μὴ
ἐκπίπτειν τοῦ σκοποῦ τῆς πίστεως. καὶ
οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ΥΠΟΜΝΗΣΙΣ ΜΙΚΡΑ ΕΚ ΤΟΥ ΤΡΙΩΔΙΟΥ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ
|
Titulus initialis |
|
Ὑποπέπτωκε δὲ τῷ ὀνόματι ταῦτα
|
Incipit |
|
ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου
|
Desinit |
|
ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου. Τοῦτον οὖν καὶ ἡμεῖς μιμησώμεθα ... ἀμἠν
|
Desinit |
|
ὑποπτεύ]σας σαλεύσαι· τὴν γὰρ θεοτήτος οὐκ εἴδει συνάφειαν
|
Incipit |
|
ὑποπτύει καὶ διαπτύει τὸν χαλινὸν
|
Incipit |
|
Ὑπόστασιν σχεῖν ἀδυνατοῦν ἰδίαν
|
Incipit |
|
Ὑπόστασίς ἐστιν κατὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴν καὶ ἀποστολικὴν παράδοσιν τὸ πρόσωπον
|
Incipit |
|
ὑπόστασίς ἐστιν οὐσία μετὰ ἰδιωμάτων ἀριθμῷ τῶν ὁμογενῶν διαφέρουσα
|
Incipit |
|
ΥΠΟΣΤΡΕΨΑΝΤΕΣ ΟΙΚΑΔΕ
|
Desinit |
|
ΥΠΟΣΤΡΟΦΗΙ ΔΙΗΓΗΣΕΤΑΙ ΤΑ ΣΥΜΒΑΝΤΑ
|
Incipit |
|
ὑποταγή ἐστι Χριστοῦ δουλεία ἀγγελικὴ ἐργασία
|
Incipit |
|
ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΓΑΡ ΑΥΤΟΥΣ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΑΡΤΙΩΣ ΗΔΗ ΕΚ ΦΩΚΙΔΟΣ
|
Desinit |
|
ὑποτίθεται, λέγων, ἀπεκδύσασθαι
|
Desinit |
|
ΥΠΟΧΟΝΔΡΙΑΚΩ ΠΡΟΣΑΓΟΡΕΥΟΜΕΝΩ
|
Desinit |
|
Ὑρκανὸν ἐνθάδε Χριστὸν ἡγούμενον λέγ<ει>
|
Desinit |
|
Ὑσσώπου Κρητικοῦ οὐγγίας δ´
|
Incipit |
|
ΥΣΤΑΤΑ ΔΕ ΛΗΦΘΕΝΤΑ ΣΥΝΔΙΑΦΘΕΙΡΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΧΡΗΣΤΑ
|
Desinit |
|
Ὑστερολογία δέ ἐστι λόγος πρωθύστερος λεγόμενος, ὡς ὅταν εἴπωμεν “καλῶς ἐτελειώθη ὁ δεῖνα καὶ καλῶς ἐβίωσεν”· πρῶτον γὰρ βιοῖ τις καὶ οὕτω τελειοῦται
|
Desinit |
|
Ὑστερολογία ἐστὶ λόγος πρῶτος ὕστερος λεγόμενος καὶ διὰ τοῦτο πρωθύστερος ὀνομαζόμενος, ὡς ὅταν εἴποιμεν “καλῶς ἐτελειώθη ὁ δεῖνα καὶ καλῶς ἐβίωσεν”, ἀντὶ τοῦ εἰπεῖν “καλῶς ἐβίωσε καὶ καλῶς ἐτελειώθη”· πρῶτον γὰρ βιοῖ τις καὶ οὕτω τελειοῦται
|
Desinit |
|
υστερον δε και εν Βρεττανια αφικομενος και κηρυξας· υπ’ αυτων σταυρωθεις και τελειωθεις. θαπτεται εκει.
|
Desinit |
|
υστερον δε και εν Βριττανια υπ’ αυτων σταυρωθεις. και τελειωθεις. θαπτεται εκει.
|
Desinit |
|
Υστερον δε και εν τη Βριτανια υπ’ αυτων σταυρωθεις και τελειωθεις θαπτεται εκει.
|
Desinit |
|
υστερον υπο των απιστων δια πυρος τελειουται.
|
Desinit |
|
υστερον υπο των απιστων, δια πυρος τελειουται.
|
Desinit |
|
Ὑφ' ἑνὸς μόνου, τῆς τοῦ σώματος ἐνοχλούμεθα δυσκρασίας, ἧς οὐκ ἔστι μηχανὴ θαύματος ἄνευ ἀπαλλαγῆναι
|
Desinit |
|
ΥΦΕΝ ΚΑΙ ΥΠΟΔΙΑΣΤΟΛΗ
|
Desinit |
|
ΥΦΕΣΤΗΚΕ ΓΑΡ ΙΔΙΚΩΣ
|
Incipit |
|
Ὑψηλότατε, εὐσεβέστατε, γενναιότατε, πανευτυχέστατε αὐθέντα ἡμῶν δέσποτα πορφυρογέννητε, τὸν ὁρισμὸν τῆς ἁγίας βασιλείας σου ἐδεξάμην
|
Incipit |
|
Ὑψηλοτάτη καὶ εὐσεβεστάτη δέσποινά μου ἁγία, μεγίστην ἔχω χάριν τῇ βασιλείᾳ σου
|
Incipit |
|
Ὑψινόω κραδίῃ τελέσειας ἅπαντα
|
Incipit |
|
Ὕψος τῆς σοφίας καὶ δόξης
|
Incipit |
|
Ὑψοῦται ὁ Κριὸς ἀπὸ νδ´ μοίρας
|
Incipit |
|
φ φιλιως (?) και δολιως
|
Desinit |
|
Φ. Φιλαδελφεια· σωζουσα η κολλωμενη κυριω.
|
Desinit |
|
Φαιδρὰ ἡ ἑορτὴ παροῦσα
|
Incipit |
|
Φαιδρὰ ἡ παροῦσα ἑορτὴ καὶ πανήγυρις
|
Incipit |
|
Φαιδρὰ ἡμῶν ἡ συνέλευσις σήμερον διεγείρουσα <μου> τὸν νοῦν
|
Incipit |
|
Φαιδρὰ καὶ ἐπέραστος ὑπάρχει διαπαντὸς καὶ Ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις ἡ μνήμη τῶν Ἁγίων
|
Incipit |
|
Φαιδρὰ μέν ἐστι καὶ ἐπίσημος ἡ πάνσεπτος
|
Incipit |
|
Φαιδρὰ μὲν ἡ πανήγυρις σἠμερον καὶ πολυάνθρωπος
|
Incipit |
|
Φαιδρὰ μὲν πᾶσα ἑορτὴ τῆς τοῦ Χριστοῦ οἰκονομίας
|
Incipit |
|
Φαιδρά μοι τήμερον πρόκειται τῆς ἁγίας ὑπόθεσις
|
Incipit |
|
Φαιδρὰ σήμερον (ἡμῖν) ἡμέρα καὶ θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν
|
Incipit |
|
Φαιδρὰ σήμερον (ἡμῖν) ἡμέρα καὶ θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν
|
Incipit |
|
Φαιδρὰ σήμερον ἡμῖν ἡ πανήγυρις
|
Incipit |
|
Φαιδρὰ σήμερον ἡμῖν ἡ πανήγυρις καὶ λαμπρός
|
Incipit |
|
Φαιδρὰ σήμερον ἡμῖν ἡ πανήγυρις καὶ λαμπρός
|
Incipit |
|
Φαιδρὰ σήμερον ἡμῖν ἡ πανήγυρις, καὶ λαμπρότερος τοῦ
|
Incipit |
|
Φαιδρὰ σήμερον ἡμῖν ἡ πανήγυρις, καὶ λαμπρότερος τοῦ
|
Incipit |
|
Φαιδρὰ σήμερον ἡμῖν ἡμέρα καὶ θαυμαστή
|
Incipit |
|
Φαιδρὰ σήμερον ἡμῖν ἡμέρα καὶ θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν
|
Incipit |
|
Φαιδρὰ τὰ τῆς χθὲς ἡμέρας πεφήνασι δράματα
|
Incipit |
|
Φαιδρὰ τήμερον ἡμῖν ἡ πανήγυρις καὶ λαμπρότερος τοῦ συνήθου ὁ σύλλογος
|
Incipit |
|
Φαιδρὰ τῆς παρούσης ἑορτῆς ἡ συνέλευσις
|
Incipit |
|
Φαιδραὶ μέν εἰσιν αἱ πανηγύρεις τῶν τοῦ Χριστοῦ μαρτύρων
|
Incipit |
|
Φαιδρὸν ἡμῖν σήμερον τὸ θέατρον
|
Incipit |
|
Φαιδρὸν ἡμῖν σήμερον τὸ θέατρον
|
Incipit |
|
Φαιδρὸν ἡμῖν σήμερον τὸ θέατρον
|
Incipit |
|
Φαιδρὸν ἡμῖν σήμερον τὸ θέατρον καὶ λαμπρότερος
|
Incipit |
|
Φαιδρὸν ἡμῖν τήμερον τὸ θέατρον
|
Incipit |
|
Φαιδρὸν ἡμῖν τήμερον τὸ θέατρον
|
Incipit |
|
Φαιδρὸν ἡμῖν τήμερον τὸ θέατρον
|
Incipit |
|
Φαιδρὸν ἡμῖν τήμερον τὸ θέατρον καὶ λαμπρότερος
|
Incipit |
|
Φαιδρὸν ἡμῖν τήμερον τὸ θέατρον καὶ λαμπρότερος
|
Incipit |
|
Φαιδρὸν ἡμῖν τήμερον τὸ θέατρον καὶ λαμπρότερος τοῦ συνήθους ὁ σύλλογος
|
Incipit |
|
Φαιδρὸν ἡμῖν τήμερον τὸ θέατρον καὶ λαμπρότερος τοῦ συνήθους ὁ σύλλογος
|
Incipit |
|
Φαιδρὸν ἡμῖν τήμερον τὸ θέατρον καὶ λαμπρότερος τοῦ συνήθους ὁ σύλλογος
|
Incipit |
|
Φαιδρόν μοι τῆς ἐκκλησίας τὸ θεάτρον
|
Incipit |
|
Φαιδρόν μοι τῆς ἐκκλησίας τὸ θεάτρον
|
Incipit |
|
Φαιδρόν μοι τὸ τῆς Ἐκκλησίας
|
Incipit |
|
Φαιδρόν μοι τὸ τῆς ἐκκλησίας θέατρον, οὐ γέλωτα τοῖς ἀνθρώποις
|
Incipit |
|
Φαιδρὸν τὸ τῆς παρούσης
|
Incipit |
|
Φαιδρὸν τὸ τῆς παρούσης σύνθημα
|
Incipit |
|
Φαιδρὸν ὑμῶν ὁρῶ, ὦ παρόντες, τὸν σύλλογον
|
Incipit |
|
Φαιδρος ημιν ο λογος και χαριτος εμπεπλησμενος, επειδη και λαμπρα η των αγιων πατερων συνοδος.
|
Incipit |
|
Φαιδρὸς ἡμῖν ὁ λόγος, ἀδελφοί μου, καὶ λαμπρὰ πανήγυρις
|
Incipit |
|
Φαιδρὸς μὲν ὁ τῆς παρούσης πανηγύρεως σύλλογος, λαμπροτέρα δὲ ταύτης ἡ ὑπόθεσις
|
Incipit |
|
Φαιδρὸς ὁ οὐρανὸςτῇ τῶν ἄστρων χορη...
|
Incipit |
|
φαιδρότατα πορφύρᾳ τοῦ [
|
Desinit |
|
Φαιδρότερον σήμερον ὁρῶ τοῦ συνήθους τὸν σύλλογον
|
Incipit |
|
Φαιδρῶς ὁμοῦ καὶ εὐσεβῶς τὴν σωτήριον καὶ ζωοδῶρον
|
Incipit |
|
Φαιδρῶς ὁμοῦ καὶ εὐσεβῶς τὴν σωτήριον καὶ ζωοδῶρον
|
Incipit |
|
Φαιδρῶς ὁμοῦ καὶ εὐσεβῶς τὴν σωτήριον καὶ ζωοδῶρον Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ προεορτάσαντες ἀνάστασιν
|
Incipit |
|
Φαιδρῶς ὁμοῦ καὶ εὐσεβῶς τὴν σωτήριον καὶ ζωοδῶρον Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ προεορτάσαντες ἀνάστασιν
|
Incipit |
|
Φαιδρῶς ὁμοῦ καὶ εὐσεβῶς τὴν σωτήριον καὶ ζωοδῶρον Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ προεορτάσαντες ἀνάστασιν
|
Incipit |
|
Φαιδρῶς ὁμοῦ καὶ εὐσεβῶς τὴν σωτήριον καὶ ζωοδῶρον Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ προεορτάσαντες ἀνάστασιν
|
Incipit |
|
Φαιδρῶς ὁμοῦ καὶ εὐσεβῶς τὴν σωτήριον καὶ ζωοδῶρον Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ προεορτάσαντες ἀνάστασιν
|
Incipit |
|
Φαιδρῶς ὁμοῦ καὶ εὐσεβῶς τὴν σωτήριον καὶ ζωοδῶρον Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ προεορτάσαντες ἀνάστασιν
|
Incipit |
|
Φαιδρῶς ὁμοῦ καὶ εὐσεβῶς τὴν σωτήριον καὶ ζωοδῶρον Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ προεορτάσαντες ἀνάστασιν ἐπὶ ταύτην
|
Incipit |
|
Φαιδρῶς ὁμοῦ καὶ θεοσεβῶς
|
Incipit |
|
Φαιδρῶς ὁμοῦ καὶ θεοσεβῶς
|
Incipit |
|
Φαιδρῶς ὁμοῦ καὶ θεοσεβῶς
|
Incipit |
|
Φαιδρῶς ὁμοῦ καὶ θεοσεβῶς τὴν σωτήριον
|
Incipit |
|
φαίης ἂν αὐτὸν τῶν Ἰσοκράτους διατριβῶν μεστὸν ἐπανήκειν
|
Desinit |
|
φαινοιμεθα, η τοις ναυτιωσι προσδεδωκεναι.
|
Desinit |
|
ΦΑΛΑΓΞ Η ΤΑΞΙΣ ΕΣΤΙ ΔΕ ΕΞ ΑΝΔΡΩΝ ΟΠΛΙΤΩΝ ΡΚʹ
|
Incipit |
|
Φαλακρὸς κτένιν εὐνοῦχος παλακίδος· κωφὸς αὐλός· τυφλὸς κάτοπτρον· κώπην ἠπειρώτης· κυβερνήτης· ἐπὶ τῶν τὰ ἀνίκητα αὐτοῖς πειρωμένων ἔργα δὲ θέσθαι
|
Desinit |
|
Φαλκίδιός ἐστιν ὁ κόπτων φαλκιδιούμενος
|
Incipit |
|
φανερὸν δὲ καὶ ὅτι τὰ πολλά
|
Incipit |
|
φανερωσεως αυτης και εκδοσεως.
|
Desinit |
|
Φαντάζονται γὰρ ὅτι δοξάζουσιν τὸν Χριστόν
|
Incipit |
|
ΦΑΝΤΑΣΙΑ, ΔΟΞΑ, ΛΟΓΟΣ
|
Incipit |
|
Φαρισαιοις, διακεχωρισ… (διακεχωρισμενοις?).
|
Desinit |
|
φαρισαιοις, διακεχωρισμενοις.
|
Desinit |
|
φαρισαῖος, διακεχωρισμένος
|
Desinit |
|
Φαρισαιος, διακεχωρισμενος
|
Desinit |
|
Φαρισαιος, διακεχωρισμενος.
|
Desinit |
|
Φαρισαιος, διακεχωρισμενος.
|
Desinit |
|
φαρισαιος, διακεχωρισμενος.
|
Desinit |
|
Φαρισαῖος· διακεχωρισμένος
|
Desinit |
|
Φαρισσαιος· διακεχωρισμενος.
|
Desinit |
|
φαρμακεία δὲ ἡ διὰ βρώσεως καὶ πόσεως
|
Desinit |
|
ΦΑΣΙ ΓΑΡ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΩΔΕΚΑ ΖΩΔΙΑ
|
Incipit |
|
Φασὶ δὲ καὶ δώδεκα ζῴδια ἐξ ἀστέρων εἶναι
|
Incipit |
|
Φασὶ δὲ οἱ ταῦτα ἐξητακότες
|
Incipit |
|
Φάσι δέ τινες ὅτι μετὰ τὴν τελευτὴν τοῦ Ναβουχοδονόσορ
|
Incipit |
|
Φασὶ τινὲς τὸ δρᾶμα τοῦτο κωμικὸν λέγεσθαι
|
Incipit |
|
Φασί τινες τὸν ἀδελφὸν ἔναγχος
|
Incipit |
|
Φασί τινες τῶν αὐχούντων σοφῶν εἰδέναι καλῶς
|
Incipit |
|
Φασί τινες τῶν παλαιτέρων καὶ λογίων ἀνδρῶν
|
Incipit |
|
ΦΑΣΙ ΤΙΝΕΣ: ΤΙ ΔΗΠΟΤΕ ΤΡΙΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΟΥΣΩΝ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
|
Incipit |
|
Φασὶ τοὺς πολύποδας
|
Incipit |
|
ΦΑΣΙΝ ΟΙ ΠΕΡΙ ΤΗΝ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΝ ΔΕΙΝΟΙ ΟΤΙ Ο ΤΟΥ ΑΡΕΩΣ ΑΣΤΗΡ
|
Incipit |
|
Φασὶν οἱ τῶν θείων ἐπιστήμονες μυστηρίων, ὅτι ἔνθα κάθαρσις ψυχῆς ἡ διὰ τῶν ἀρετῶν
|
Incipit |
|
ΦΑΥΣΟΝ ΤΗΝ ΕΜΗΝ ΗΤΩΡΗΝ ΑΡΓΙΛΩΔΗ
|
Incipit |
|
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΙΑʹ ΙΔʹ ΙΘʹ Κʹ
|
Desinit |
|
Φέγγος διαυγὲς οὐκ ἀνύσει λυχνία
|
Incipit |
|
ΦΕΙΔΕΣΘΑΙ ΕΑΥΤΩΝ
|
Desinit |
|
Φείδομαι τῶν ῥημάτων σοῦ
|
Incipit |
|
Φειδόμενος ἄχρι τοῦ νῦν κατὰ τὴν ἐντολήν
|
Incipit |
|
Φείδου στόματος εἰσάγειν
|
Incipit |
|
Φείδου στόματος εἰσάγειν αὖ ἐξάγειν τροφὰς...
|
Incipit |
|
Φείδου στόματος εἰσάγειν αὖ ἐξάγειν τροφὰς...
|
Incipit |
|
Φεισὼν διὰ τὸ φείσασθαι
|
Incipit |
|
ΦΕΡΕ ΔΕ ΕΙ ΔΟΚΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΗ ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΑΝ ΖΩΗΝ
|
Incipit |
|
Φέρε δὲ μεταβῶμεν ἐκ τῶν προλαβόντων ἱερῶν κανόνων
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ ἀπαντλήσω
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ ἀπαντλήσω σου τῆς ἀθυμίας
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ ἀπαντλήσω σου τῆς ῥᾳθυμίας
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ ἀπαντλήσω σου τῆς ῥαθυμίας τὸ ἕλκος
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ ἀπαντλήσω σου τῆς ῥαθυμίας τὸ ἕλκος
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ ἀπαντλήσω σου τῆς ῥαθυμίας τὸ ἕλκος
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ ἀπαντλήσω σου τῆς ῥᾳθυμίας τὸ ἕλκος
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ ἀπαντλήσω σου τὸ τῆς ἀθυμίας ἕλκος
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ ἀπαντλήσω σου τὸ τῆς ῥᾳθυμίας ἕλκος
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ διασκεψώμεθα τὰ κατὰ τὸν προφήτην Δανιὴλ
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ θαυμασώμεθα
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ καὶ ἡμεῖς ἀκολουθήσωμεν ἐκείνοις, ἀγαπητοί
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ καὶ σήμερον
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ καὶ σήμερον εἰς μέσον
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ καὶ σήμερον ποῦ περὶ κατανύξεως ἁψώμεθα λόγου
|
Incipit |
|
ΦΕΡΕ ΔΗ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΟΝ ΤΑ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ ΠΡΟΑΥΛΙΑ ΜΥΣΤΙΚΩΣ ΤΩ ΛΟΓΩ ΔΙΑΚΟΣΜΗΣΩΜΕΝ
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ καὶ σήμερον τὴν ἀπὸ γῆς εἰς οὐρανούς
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ καὶ σήμερον τὴν συνήθη
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ καὶ σήμερον τὴν συνήθη
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ καὶ σήμερον τὴν συνήθη
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ καὶ σήμερον τὴν συνήθη τοῖς καλοῖς
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ καὶ σήμερον τὴν συνήθη τοῖς καλοῖς
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ καὶ σήμερον τὴν συνήθη... παραθώμεθα τράπεζαν
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ καὶ σήμερον τοῦ περὶ κατανύξεως
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ καὶ σήμερον τοῦ περὶ κατανύξεως ἁψώμεθα λόγου
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ καὶ σήμερον τοῦ περὶ κατανύξεως ἁψώμεθα λόγου
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ καὶ σήμερον τοῦ περὶ κατανύξεως ἁψώμεθα λόγου
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ καὶ σήμερον τοῦ περὶ κατανύξεως ἁψώμεθα λόγου
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ λοιπὸν εἰς τοὺς ἀπίστους
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ λοιπὸν εἰς τοὺς ἀπίστους
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ λοιπὸν καὶ τὸν πιστὸν πατέρα
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ μεταβῶμεν ἐκ τῶν προλαβόντων ἱερῶν κανόνων
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ μεταβῶμεν ἐκ τῶν προλαβόντων ἱερῶν κανόνων
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ μεταβῶμεν ἐκ τῶν προλαβόντων ἱερῶν κανόνων
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ μεταβῶμεν ἐκ τῶν προλαβόντων ἱερῶν κανόνων
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ μεταβῶμεν ἐκ τῶν προλαβόντων ἱερῶν κανόνων
|
Incipit |
|
Φέρε δή μοι σήμερον μάλιστα...
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ πάλιν ἀπαντλήσω σου (σοι cod.) τῆς ἀθυμίας τὸ ἕλκος
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ πάλιν ἀπαντλήσω σου τῆς ἀθυμίας
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ πάλιν ἐπαντλήσω
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ πάλιν τοῖς εἰς τὸ ἴδιον τοῦ Χριστοῦ ἀπογραψαμένοις
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ πάλιν, ἀθλία ψυχή, τῆς προτέρας ἀρξώμεθα διηγήσεως
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ πάλιν, ταπεινή μου ψυχή, δεῦρο ἀγάγωμεν
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ περὶ τῆς τῶν εὐαγγελιστῶν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Φέρε δὴ περὶ τῆς ὑφάλου πλάνης καὶ αἱρέσεως τῶν Ἀρμενίων
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ προθῶμεν νῦν τὸ ὑπ' ἀμφοτέρων
|
Incipit |
|
φέρε δὴ προθῶμεν νῦν τὸ ὑπ’ ἀμφοτέρων φανερῶς λεγόμενον
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ σήμερον
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ σήμερον πρὸς τοὺς ἀπίστους
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ σήμερον, ἐπειδὴ...
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ σήμερον, ψυχή, κατὰ τοῦ χαλεποῦ πάθους
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ σήμερον, ψυχή, κατὰ τοῦ χαλεποῦ πάθους
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ τήμερον τοῖς κατὰ τὸν Ὀζίαν
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ τὸ τῆς διδασκαλίας τουτὶ διακόνημα
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ τὸ τῆς διδασκαλίας τουτὶ διακόνημα
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ τὸ τῆς διδασκαλίας τουτὶ διακόνημα
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ τὸ τῆς διδασκαλίας τουτὶ διακόνημα
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ τὸ τῆς διδασκαλίας τουτὶ διακόνημα
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ τὸ τῆς διδασκαλίας τοῦτο
|
Incipit |
|
Φέρε δὴ τὸ τῆς διδασκαλίας τοῦτο
|
Incipit |
|
Φέρε δή, καὶ τῶν ὑμετέρων κρότων τὴν ὑμετέραν προτιμήσωμεν
|
Incipit |
|
Φέρε οὖν ἐπὶ τὴν ἀκολουθίαν ἔλθωμεν καὶ τετάρτην ὁδὸν μετανοίας
|
Incipit |
|
Φέρε σήμερον μάλιστα τῶν προτέρων ἡμερῶν σπουδαιότερον
|
Incipit |
|
Φέρε τήμερον (vel δὴ σήμερον) τοῖς κατὰ τὸν Ὀζίαν διηγήμασιν ἀποδῶμεν τὸ τέλος
|
Incipit |
|
Φέρε τοίνυν εἰς μέσον Δαυὶδ τὸν προφήτην
|
Incipit |
|
Φέρε τοἰνυν εἰς μέσον τὸν εὐαγγελιστὴν Λουκᾶν λέγοντα, μᾶλλον δὲ τὸν κύριον
|
Incipit |
|
ΦΕΡΕ ΤΟΙΝΥΝ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΑΡΤΙ ΠΥΚΤΙΔΟΣ ΜΕΤΑ ΧΕΙΡΑΣ
|
Incipit |
|
φέρει καὶ περὶ ἡμῶν ὀδύναται καὶ
|
Desinit |
|
φέρει τὸ σεπτὸν τῆς ἀρίστης ἐπτάδος
|
Desinit |
|
Φέρεται δὲ καὶ ἱστορία τοιαύτη
|
Incipit |
|
Φεῦ ! ὃς πάρος ἐσπούδαζον ἐπῶν περὶ σύνθεσιν ἡδέων ᾆσμα προῆγαι [προῆγμαι ed.] νῦν γέροντι [γοερόν τι ed.] πλέκειν
|
Incipit |
|
Φεῦ μοι, φεῦ, ὅτι δὴ πρὸς οὐρανόν
|
Incipit |
|
Φεῦ ὃς παρὸς ἐσπούδαζον ἐπῶν περὶ σύνθεσιν ἡδέων ᾅσμα προῆγαι νῦν γέροντι πλέκειν
|
Incipit |
|
Φεῦ τῆς ἀτόπου θέας καὶ τῆς ἄγαν κινδύνων
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Φεῦ τῆς μαντείας τῆς δυστυχοῦς.
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Φεῦ, φεῦ, καὶ ἀπώλετο σύναμα τῇ πατρίδι, καὶ κατεδαφίστη ἐκ βάθρων εἰς τάχος
|
Incipit |
|
Φεῦ· νῦν, ὦ παρόντες ἡμῖν, αἱ τῶν ἀγαθῶν ἠλπίδες οἴχονται πᾶσαι
|
Incipit |
|
Φεῦγε ἡδονήν, πυρὸς ἀσβέστου πρόξενον
|
Incipit |
|
Φεῦγε ἡδονήν, πυρὸς ἀσβέστου πρόξενον
|
Incipit |
|
Φεῦγέ μου τῆς καρδίας
|
Incipit |
|
Φεύγων ὁ θεῖος Δαυὶδ τὸν Σαούλ
|
Incipit |
|
φευκταῖον δὲ τρέφεσθαι πάσης μαλάχης
|
Desinit |
|
Φήμη ἦν συνεῖναι τὸν πατέρα τῇ τοῦ παιδὸς γυναικί. νόμον ἔθηκεν ὁ πατὴρ ἐξεῖναι τοὺς παῖδας ἀκρίτους ἀποκτιννύναι. τίθησι καὶ ὁ παῖς νόμον ἐξεῖναι τοὺς μοιχοὺς ἀκρίτους ἀποκτιννύναι.
|
Titulus initialis |
|
Φῂς ὅτι ἀδυνάτων ἐστὶ τὸν Πάπαν μὴ ὀρθόδοξον εἶναι
|
Incipit |
|
Φῂς ὅτι τῶν ἀδυνάτων ἐστὶ τὸν Πάπαν
|
Incipit |
|
Φῂς ὅτι τῶν ἀδυνάτων ἐστὶ τὸν Πάπαν μὴ ὀρθόδοξον
|
Incipit |
|
Φῂς ὅτι τῶν ἀδυνάτων ἐστὶ τὸν Πάπαν μὴ ὀρθόδοξον εἶναι
|
Incipit |
|
Φῂς ὅτι τῶν ἀδυνάτων ἐστὶ τὸν Πάπαν μὴ ὀρθόδοξον εἶναι
|
Incipit |
|
Φησὶ δ' Ἱερώνυμος
|
Incipit |
|
Φησι δε ο προλεχθεις εν αγιοις Δωροθεος τους οʹ μετα την εκ νεκρων του σωτηρος αναστασιν.
|
Incipit |
|
Φησὶ δὲ τὸ δρᾶμα τοῦτο σατυρικόν
|
Incipit |
|
φησι καὶ Ἰουδαῖοι βλασφημοῦσι
|
Incipit |
|
ΦΗΣΙ ΟΥΝ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙ ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΝ ΤΟΙΣ ΑΠΕΙΡΑ ΡΑ ΚΙΝΟΥΜΕΝΑ ΕΝ ΤΩ ΑΠΕΙΡΩ
|
Incipit |
|
Φησί τις τῶν προφητῶν καὶ σοφῶν ὅτι ὁ παράνομος Ἰούδας ἐκ τῆς φυλῆς τῶν Ἰουδαίων
|
Incipit |
|
Φησί τις τῶν σοφῶν ὅτι ὁ παράνομος Ἰούδας ἐκ τῆς χώρας Ἰσκάρας ὑπῆρχεν
|
Incipit |
|
Φησὶν ἡ θεία Γραφή, Ὁ ἐλεῶν πτωχὸν δανείζει Θεῷ
|
Incipit |
|
Φησὶν ὁ θεῖος ἀπόστολος· ἀδιαλείπτως
|
Incipit |
|
Φησὶν ὁ θεῖος ἀπόστολος· εὐδοκῶ
|
Incipit |
|
ΦΗΣΙΝ Ο ΘΕΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΩΣ
|
Incipit |
|
Φησὶν ὁ Λατῖνος∙ σὺ εἶ Πέτρος καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω μου τὴν ἐκκλησίαν. Γραικός∙ Οὐ διὰ τὴν ἑν Ῥώμῃ ἐκκλησίαν ταῦτα, ἄπαγε
|
Incipit |
|
φησὶν οὖν δεῖν
|
Desinit |
|
Φθάσας ἡμᾶς Ἡσίοδος ἐπῄνεσε τὴν γεωργίαν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΦΘΟΝΕ, ΘΗΡΙΟΝ ΧΑΛΕΠΟΝ, ΛΗΣΤΑ, ΦΟΝΕΥ, ΔΙΩΚΤΑ
|
Incipit |
|
φθόνον ἀναστάντες τὸν Θεὸν δοξάσωμεν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ...
|
Desinit |
|
φθόνων ἀναστάντες, τὸν Θεὸν δοξάσομεν· ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
φθόνων ἀναστάντες, τὸν Θεὸν δοξάσομεν· ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
ΦΘΟΡΑ ΕΣΤΙ ΤΟ ΠΑΡ' ΕΛΠΙΔΑ
|
Desinit |
|
ΦΙΛΑΓΑΘΕ ΦΙΛΕΥΣΠΛΑΓΧΝΕ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΘΕΟΝΥΜΦΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑ ΟΡΑΤΗΣ ΤΕ ΚΑΙ ΝΟΟΥΜΕΝΗΣ ΠΑΣΗΣ ΚΤΙΣΕΩΣ ΩΣ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗΝ ΤΟΥΤΩΝ ΚΑΙ ΔΕΣΠΟΤΗΝ ΑΦΡΑΣΤΩΣ ΓΕΝΝΗΣΑΣΑ
|
Incipit |
|
Φιλαδέλφεια· σώζουσα
|
Desinit |
|
Φιλαδελφοι μαλλον η φιλαυτοι.
|
Desinit |
|
ΦΙΛΑΔΕΛΦΟΣ Η ΠΕΡΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΕ ΔΕΣΠΟΤΑ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕ ΠΑΣΗΣ ΟΡΑΤΗΣ
|
Incipit |
|
Φιλάνθρωπε Δέσποτα καὶ δημιουργὲ τῆς ὁρατῆς
|
Incipit |
|
Φιλάνθρωπε Δέσποτα καὶ δημιουργὲ τῆς ὁρατῆς
|
Incipit |
|
φιλάνθρωπον γὰρ ἔχομεν δεσπότην, ᾧ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
Φιλάνθρωπος ὢν ὁ δεσπότης
|
Incipit |
|
Φιλάνθρωπος ὢν ὁ Δεσπότης
|
Incipit |
|
Φιλάνθρωπος ὢν ὁ Δεσπότης
|
Incipit |
|
Φιλαργύρου παῖς ἀριστεύσας ᾔτησεν εἰς τὴν δωρεὰν θαλλοῦ στέφανον καὶ ἀποκηρύσσεται.
|
Titulus initialis |
|
φιλαργύρου παῖς τοῦ πατρὸς αὐτοῦ νοσήσαντος ηὔξατο τάλαντον τῷ Διὶ ἀναθήσειν, εἰ ὑγιῆ ἀπολάβοι τὸν πατέρα, ὁ δὲ ἀπενενεγκὼν ἀποκηρύττει τὸν παῖδα· μελετῶμεν δὲ τὸν παῖδα.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
Φιλαργύρου παῖς τοῦ πατρὸς αὐτῷ κάμνοντος ηὔξατο τῷ Ἀσκληπιῷ τάλαντον δώσειν, εἰ ὁ πατὴρ τὴν νόσον διαφύγοι. ὑγιάνας ὁ πατὴρ ἀποκηρύττει τὸν παῖδα.
|
Titulus initialis |
|
φιλαρχία καὶ κενοδοξία
|
Desinit |
|
φιλέει δὲ νεοὺς καὶ παῖδας ἀνήβους
|
Desinit |
|
ΦΙΛΕΙ ΓΑΡ ΤΟ ΔΑΙΜΟΝΙΟΝ
|
Titulus initialis |
|
Φιλεῖ δὲ τὸ δαιμόνιον
|
Incipit |
|
φιλεῖν ἤδη καὶ οὗτος ἄρχεται. ἔρρωσο
|
Desinit |
|
Φιλιππήσιοι ἦσαν ἄνδρες θαυμαστοί
|
Incipit |
|
Φίλιππος ὁ ἁγιώτατος ἀπόστολος, ὁ τὸν Κανδάκην βαπτίσας, τέσσαρας εἶχε θυγατέρας
|
Incipit |
|
Φιλοδήμου
|
Titulus initialis |
|
ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ
|
Desinit |
|
φιλόθεοι, καὶ ὑπὲρ τούτων ἁπάντων εὐχαριστήσομαι τῷ Θεῷ... ᾧ ἡ δόξα... κ.τ.λ.
|
Desinit |
|
Φιλόλαος. Καὶ μὴν ἕωθέν σε, ὦ Ἑρμόκλεις, Ἀθήνῃσι περιεμένομεν, ἐγώ τε καὶ Διόφαντος οὑτοσί
|
Incipit |
|
ΦΙΛΟΝ ΔΕ ΦΙΛΩ ΡΑΔΙΟΝ ΕΞΑΠΑΤΑΝ
|
Desinit |
|
Φίλον σαφῆ γνῶναι μὲν δυσχερές
|
Incipit |
|
ΦΙΛΟΝΕΙΚΟΤΕΡΟΝ ΤΕ ΚΑΙ ΑΝΑΙΔΕΣΤΕΡΟΝ ΕΝΙΣΤΑΜΕΝΟΣ ΛΕΓΟΙ
|
Incipit |
|
ΦΙΛΟΝΕΙΚΟΥΝΤΙ ΜΟΙ ΠΟΤΕ ΜΕΤΑ ΤΙΝΟΣ ΙΟΥΔΑΙΟΥ
|
Incipit |
|
Φιλοξένου Ἀλεξανδρέως μετρικὰ διαγράμματα
|
Titulus initialis |
|
ΦΙΛΟΠΤΩΧΟΙ ΙΝΑ ΑΚΟΥΣΩΜΕΝ ΤΗΣ ΜΑΚΑΡΙΑΣ ΕΚΕΙΝΗΣ ΦΩΝΗΣ ΔΕΥΤΕ ΟΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΑΤΕ ΑΠΟ ΚΑΤΑΒΟΛΗΣ ΚΟΣΜΟΥ ΔΟΞΑΝ ΑΝΑΠΕΜΠΟΝΤΕΣ ΤΩ ΠΑΤΡΙ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
|
ΦΙΛΟΠΤΩΧΟΙ ΙΝΑ ΚΑΤΑΞΙΩΘΗΤΕ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΕΡΙΔΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΙ ΓΕΝΕΣΘΑΙ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ Κ.Τ.Λ.
|
Desinit |
|
φιλόπτωχοι ἵνα καταξιωθῆτε καὶ τῆς μερίδος τῶν ἁγίων καὶ κληρονόμοι γενέσθαι τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, ἐν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
φιλόπτωχοι, φιλόθεοι· καὶ ὑπὲρ τούτων ἁπάντων δόξαν ἀναπέμψωμεν...
|
Desinit |
|
φιλόπτωχοι. Εἰς Χριστὸν ἀγάπην κρατῶμεν διηνεκῶς, ἵνα καταξιωθῶμεν τῆς αἰωνίου ζωῆς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
φιλόπτωχοι. Εἰς Χριστὸν ἀγάπην κρατῶμεν διηνεκῶς, ἵνα καταξιωθῶμεν τῆς αἰωνίου ζωῆς ἐπιτυχεῖν, χάριτι...
|
Desinit |
|
φιλόπτωχοι. Εἰς Χριστὸν ἀγάπην κρατῶμεν διηνεκῶς, ἵνα καταξιωθῶμεν τῆς αἰωνίου ζωῆς ἐπιτυχεῖν, χάριτι…
|
Desinit |
|
Φιλοσοφῆσαι δεῖν ἔγνων περὶ ψυχῆς
|
Incipit |
|
Φιλοσοφῆσαι δεῖν ἔγνων περὶ ψυχῆς
|
Incipit |
|
Φιλοσοφήσας περὶ τῶν δύο κόσμων
|
Incipit |
|
Φιλοσοφία ἐστὶν ὁμοίωσις Θεῷ κατὰ τὸ δυνατόν
|
Incipit |
|
Φιλοσοφία, ἧς περὶ τῶν κυριωτέρων μερῶν διαλαβεῖν προυθέμεθα ἐστὶν ἐπιστήμη
|
Incipit |
|
Φιλοσοφίας λόγον ἐρανίσαι βούλομαι εἰς τὸ διεγεῖραι τὸν νοῦν τῶν ἐντυγχανόντων
|
Incipit |
|
Φιλοσοφίας τοίνυν οὐδὲν ἄμεινον
|
Incipit |
|
φιλόσοφος ἀνελθὼν εἰς ἀκρόπολιν καὶ πείσας τὸν τύραννον ἀποθέσθαι τὴν ἀρχὴν καὶ ἰδιωτεῦσαι αἰτεῖ τὴν παρὰ τῶν νόμων ἐπὶ τούτῳ δωρεὰν καὶ ἀντιλέγεται.
|
Titulus initialis cuiusdam partis |
|
φιλοσόφου καὶ ῥήτορος θεοδώρου τοῦ προδρόμου
|
Titulus initialis |
|
φιλοσόφῳ δὲ οὐ πολεμητέον μέν, ἐπιστατέον δὲ
|
Incipit |
|
ΦΙΛΟΣΟΦΩΤΑΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΕΠΙΔΕΙΚΝΥΣΘΑΙ ΜΕΛΛΩΟ
|
Incipit |
|
φιλοτίμως τε άνεγείρας ναὸν τὸ πολυτίμητον ἐκεῖνο σῶμα κατέθετο, ὁσημέραι ἀφάτους ἰάσεις ἐπιτελοῦν εἰς δοξαν τοῦ κυρίου... ἀμήν
|
Desinit |
|
Φίλου πιστοῦ οὐκ ἔστιν ἀντάλλαγμα τῶν ὄντων οὐδέν
|
Incipit |
|
Φίλου πιστοῦ οὐκ ἔστιν ἀντάλλαγμα τῶν ὄντων οὐδὲν
|
Incipit |
|
ΦΙΛΟΥΜΕΝΩΝ ΜΑΝΘΑΝΕΙΝ ΕΡΡΩΜΕΝΩΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ
|
Desinit |
|
φιλουμένων μανθάνειν· ἐρρωμένος διαβιώσης. Θαργηλιῶνος Π' ἐπὶ Δ' ἐν Μοιραδούλοις
|
Desinit |
|
φιλοφροσύνης ἀξίους ἀποδειχθέντας, εἰς τὸν αὐτὸν ἐκείνῳ χωρῆσαι τόπον, χάριτι…
|
Desinit |
|
Φιλόχριστός τις τῶν κατὰ κόσμον εἶχε δοῦλον
|
Incipit |
|
Φίλτατ' ἄριστε δέ τ' ἀνδρῶν, θυμὸς ἔμ' ἀνώγει νῦν
|
Incipit |
|
Φίλτατε ἀδελφέ, οὐκ ἐπίσταμαι γνωρίζειν
|
Incipit |
|
Φιλῶ σου τὸ Εὐαγγέλιον, Δέσποτα, ὅτι, ὅτε πεινῶ, τρέφει με
|
Incipit |
|
Φίλων Ἀρίστωνι χαίρειν : Πρῶτον μὲν δεῖ τοὺς οἰκοδομοῦντας πύργους
|
Incipit |
|
ΦΙΣΚΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ
|
Incipit |
|
ΦΙΣΚΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΦΟΥΔΕΡΑΤΟΣ ΟΜΟΤΗΣ
|
Incipit |
|
φλέγμασι διὰ τὴν τῶν σιτίων δριμύτητα
|
Desinit |
|
ΦΛΕΓΜΑΤΩΔΗ ΔΕ ΕΙΣΙ ΚΑΙ ΥΓΡΑ
|
Desinit |
|
Φοβερὰ δόκιμος γεναμένη εἰς ὑγείαν πολλῶν ἀνθρώπων
|
Incipit |
|
ΦΟΒΕΡΑ Η ΗΜΕΡΑ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ
|
Incipit |
|
Φοβερὰ ἡ ἡμέρα ἐκείνη τῆς δευτέρας τοῦ Χριστοῦ παρουσίας
|
Incipit |
|
Φοβερὰ ἡ ἡμέρα ἐκείνη τῆς δευτέρας τοῦ Χριστοῦ παρουσίας
|
Incipit |
|
Φοβερὰ ἡ ἡμέρα ἐκείνη τῆς δευτέρας τοῦ Χριστοῦ παρουσίας
|
Incipit |
|
Φοβερὰ ἡ ἡμέρα ἐκείνη τῆς δευτέρας τοῦ Χριστοῦ παρουσίας
|
Incipit |
|
Φοβερὰ ἡ ἡμέρα ἐκείνη τῆς δευτέρας τοῦ Χριστοῦ παρουσίας
|
Incipit |
|
Φοβερὰ ἡ ἡμέρα ἐκείνη τῆς δευτέρας τοῦ Χριστοῦ παρουσίας
|
Incipit |
|
Φοβερὰ ἡ ἡμέρα ἐκείνη τῆς δευτέρας τοῦ Χριστοῦ παρουσίας
|
Incipit |
|
Φοβερὰ ἡ ἡμέρα ἐκείνη τῆς δευτέρας τοῦ Χριστοῦ παρουσίας
|
Incipit |
|
Φοβερὰ ἡ ἡμέρα ἐκείνη τῆς δευτέρας τοῦ Χριστοῦ παρουσίας
|
Incipit |
|
Φοβερὰ ἡ ἡμέρα ἐκείνη τῆς δευτέρας τοῦ Χριστοῦ παρουσίας
|
Incipit |
|
Φοβερά, (ἀδελφοί), τῆς σημερινῆς παρατάξεως τὰ μυστήρια
|
Incipit |
|
φοβερόν μοι δοκεῖ καὶ πάνυ τοι φοβερώτατον
|
Incipit |
|
Φοβηθῶμεν οὖν τὴν ἀπειλὴν ἐκείνων τῶν κολάσεων, καὶ παυσώμεθα τοῦ ἀτιμάζειν Θεόν· ὅτι αὐτῷ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
Φόβοις πολλοῖς καὶ περιστάσεσι παντοδαπαῖς
|
Incipit |
|
Φόβον ἡμῖν ποτὲ ἐπισείων σωτηριώδη
|
Incipit |
|
Φοβοῦ ἄνδρας ἐν κρίσει τοὺς ξιφηφόρους
|
Incipit |
|
Φοβοῦμαι τὸ λαλῆσαι καὶ τῇ γλώσσῃ ἅψασθαι εἰς τὴν φοβερὰν ταύτην διήγησιν τοῦ Σωτῆρος
|
Incipit |
|
Φοῖβος ἔτευξε νόον σοῦ ἰδύῃσι
|
Incipit |
|
φοινικοῦν ἔχει χρῶμα μακρονισίαν δηλοῖ
|
Desinit |
|
Φορμίων ἔμπορος δανείζεται παρὰ Χρυσίππου
|
Incipit cuiusdam partis |
|
φοροῦσιν ἀδεῶς διαιτώμενον
|
Desinit |
|
Φορτικὴ λίαν καὶ δυσχερὴς τυγχάνει γε οὖσα
|
Incipit |
|
ΦΟΥ ΤΟ ΑΓΡΙΟΣΤΑΧΟΝ ΓΙΝΟΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΠΛΑΓΙΑ ΑΛΣΩΔΗ
|
Desinit |
|
ΦΟΥΡΝΙΕ ΤΟ ΛΟΙΠΟΝ ΔΗ ΣΕ ΠΡΟΑΥΔΗΣΩ ΤΙΝΙ
|
Incipit |
|
Φραγκίσκου φάτο τὶς λεύσσων πόνον ἔμπεδα Ῥώμῃ καὶ γενεὴν καὶ θροῦν Κεκροπὶς ἔσχεν ἴσον
|
Textus |
|
Φράζεο δὴ καὶ τόνδε λόγον τέκος
|
Incipit |
|
Φράζεο δή, Νίκανδρε, παλαιγενεῶν ἔθος ἀνδρῶν
|
Incipit |
|
Φραξαμένην κραδίην σοφίᾳ σοῦ
|
Incipit |
|
Φράσις ἐστὶ λόγος ἐγκατάσκευος, ἢ λόγος κατά τινα δήλωσιν περισσοτέραν ἐκφερόμενος
|
Introductio |
|
Φράσις ἐστὶ λόγος ἐγκατάσκευος, ἢ λόγος κατά τινα περισσοτέραν δήλωσιν ἐκφερόμενος
|
Introductio |
|
Φρενιτίδος αἰτία· Ἐρασίστρατος μεν ἐξ ἀκολουθῶν τῶν ἑαυτοῦ δογμάτων
|
Incipit |
|
Φρίττω καὶ τρέμω καὶ δέδοικα
|
Incipit |
|
Φρίττω καὶ τρέμω καὶ δέδοικα
|
Incipit |
|
Φρίττω καὶ τρέμω καὶ δέδοικα
|
Incipit |
|
Φρόνιμον ἄνδρα δεῖ πρότερον τέλη σκοπεῖν τῶν πραγμάτων
|
Incipit |
|
Φρόνιμον φίλον εἰς χρυσὸν κόλπον βάλε, τὰν δ'αὖγε μωρὸν ὡς κακὸν ὄφιν φεῦγε.
|
Textus |
|
Φρονιμον φιλον εις χρυσσον (χρυσον) κολπον βαλε, τον δ'αυγε μωρον ως κακον οφιν φευγε.
|
Textus |
|
Φρόνιμον φίλον ὡς χρυσὸν ἐγκόλπιον ἔχε, τὸν δ' αὖ γε μωρὸν ὡς κακὸν ὄφιν φεῦγε
|
Textus |
|
ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΚΑΙ
|
Desinit |
|
φροντίζεις φθαρτὰ καὶ πρόσκαιρα καὶ διὰ τοῦτο δὲν σὲ ἀκούω νὰ ξέβω
|
Desinit |
|
φρουρει με σωτερ λιταις της θεοτοκου Γαβριηλ συν θεω λιτρον (λυτον) υμων οικετην απαιρ[...]τητος ηλθ[...] καλ[...] αει Χριστος σωος ειδομεν (?).
|
Textus |
|
Φρούρησον, πανένδοξε
|
Incipit |
|
φρουρῶν ἱεράρχας τε καὶ ἄνακτας, μοναστὰς καὶ μιγάδας ἅπαντας… ἀμήν.
|
Desinit |
|
Φυγάδα δοῦλον τοῦ Φιλήμονος Παῦλος
|
Incipit |
|
Φυγαδεύων ἐμάκρυνας
|
Incipit |
|
Φυγὼν Ὀδυσσεὺς τὸν μαχησμὸν Ἰλίου
|
Incipit |
|
Φυλακτέον κατὰ τὰς ὁδοιπορίας
|
Incipit |
|
Φυλακτέον κατὰ τὰς ὁδοιπορίας ὑπὸ τὰ δένδρα
|
Incipit |
|
ΦΥΛΑΞΟΝ ΤΗΝ ΠΟΙΜΝΗΝ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΣΟΥ ΟΤΙ ΔΑΣΙΑ ΕΣΤΙΝ
|
Desinit |
|
ΦΥΛΑΤΤΟΥ ΜΗ ΠΟΤΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑΝ ΔΕΞΑΣΘΑΙ ΣΕ
|
Incipit |
|
φυλλα υδʹ
|
Textus |
|
Φύσεις δὲ ἄρα παράλογοι προῆλθον
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ΦΥΣΕΩΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΗ ΕΚΕΙΘΕΝ ΔΗΛΟΝ
|
Desinit |
|
φύσεως ὅρους ἐπιγινώσκειν, τιμᾶν τε τὴν ἀλήθειαν, καταφρονεῖν κόσμου, καὶ Θεῷ δόξαν ἀναπέμπειν...
|
Desinit |
|
Φυσικὴ Ἰωάννου Φρειδερίκου Βούκερερ
|
Titulus initialis |
|
Φυσικοῦ χρεία ὕδατος καὶ φυσικῆς πηγῆς
|
Incipit |
|
ΦΥΣΙΝ ΚΑΣΑΠΕΡ ΔΙΑΔΗΜΑΤΙ
|
Incipit |
|
Φύσις δέ ἐστιν ἀρχὴ τῆς ἑκάστου τῶν ὄντων κινήσεως
|
Incipit |
|
φύσις οὐσία μορφὴ καὶ εἶδος τέσσαρα μέν εἰσι τῇ τῶν ὀνομάτων περιφορᾷ
|
Incipit |
|
Φυσις. ο καλειται και ειδος.
|
Incipit |
|
Φύσις· ὃ καλεῖται καὶ εἶδος· καὶ ἁπλῶς· ὃ τὰς ὑποστάσεις περιέχει·
|
Incipit |
|
φυσις· ο καλειται και ειδος· και απλως· ο τας υποστασεις περιεχει·
|
Incipit |
|
Φυτεύσω δὲ ταῖς μὲν ἐν ἡλικίᾳ παιδικῇ ψυχαῖς
|
Incipit |
|
Φωκυλλίδου γνῶμαι
|
Titulus initialis |
|
Φωνὴ αἵματος τοῦ ἀδελφοῦ μου
|
Incipit |
|
ΦΩΝΗ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ ΜΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΒΟΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ
|
Incipit |
|
ΦΩΝΗ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
|
Incipit |
|
Φωνὴ Θεοῦ ἱερὰ ἀρρύεσθαι ὕδωρ
|
Incipit |
|
Φωνὴ Θεοῦ ἱερὰ ἀρρύεσθαι ὕδωρ
|
Incipit |
|
Φωνὴ Θεοῦ ἱερὰ ἀρρύεσθαι ὕδωρ
|
Incipit |
|
Φωνὴ Θεοῦ ἱερὰ ἀρρύεσθαι ὕδωρ ζῶν
|
Incipit |
|
ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ ΕΠΙ ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ
|
Incipit |
|
Φωνὴ φυσική ἐστιν ἡ τοῦ πράγματος δηλωτική
|
Incipit |
|
Φωνὴ φυσική ἐστιν ἡ τοῦ πράγματος δηλωτική
|
Incipit |
|
φωνηεντα εισιν επτα· και συμφωνα δεκαεπτα.
|
Additio |
|
φωνην οχλου πολλου· και ως φωνην υδατων πολλων· και ως (...).
|
Desinit abruptus |
|
Φωνὴν σάλπιγγος κερατίνης βοῆς ἀλαλάζουσαν γεγωνότερον καὶ καταδονοῦσαν
|
Incipit |
|
Φῶς ἓν ἀπρόσιτον καὶ ἀδιάδοχόν ἐστιν ἡ τριὰς ὁ Θεὸς οὔτε νῷ καταληπτὸν οὔτε λόγῳ ῥητόν
|
Incipit |
|
Φως ιλαρον αγιας δοξης
|
Incipit |
|
Φῶς ὁ νεότερος, δέλλις δέλλιθος
|
Incipit |
|
φως ως ιματιον ως φησι ο προφητης Δαυιδ, αυτω η δοξα εις τους αιωνας αμην.
|
Desinit |
|
Φῶτα, πρὸ φωτός· παρθένοι, πρὸ παρθένου·
ναοῦ πύλαι, δέξασθε τὴν Θεοῦ πύλην·
εἴσελθε, σεμνή, μέχρις αὐτῶν ἀδύτων·
δέχου, προφῆτα· Γαβριήλ, ὑπηρέτει.
|
Textus |
|
Φωτί(ου) π(ατ)ριάρχ(ου) Κωνσταντινουπόλεως ἐπιστολὴ ἐγκύκλιος, πρὸς τοὺς ἀνατολικοὺς θρόνους Ἀλεξανδρείας φημὶ Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων, καὶ τοὺς λοιποὺς ἐν ᾗ κεφαλαί τινῶν διάλυσιν πραγματεύεται καὶ ὡς οὐ χρῆ λέγειν, ἐκ τοῦ Π(ατ)ρ(ὸ)ς καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ, ουδὲ τὸ Πν(εῦμ)α τὸ ἅγιον ἐκπορεύεται ἀλλ' ἐκ τοῦ Π(ατ)ρ(ὸ)ς μόνου
|
Titulus initialis |
|
φωτίζον μου τὴν διάνοιαν
|
Desinit |
|
ΦΩΤΙΖΟΝΤΑ ΚΑΙ ΟΔΗΓΟΥΝΤΑ
|
Incipit |
|
Φωτίου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως ἐγκύκλιος ἐπιστολὴ πρὸς τοὺς τῆς ἀνατολῆς ἀρχιερατικοὺς θρόνους, Ἀλεξανδρείας φημὶ καὶ τῶν λοιπῶν· ἐν ᾗ περὶ κεφαλαίων τινῶν διάλυσιν πραγματεύεται καὶ ὡς οὐ χρὴ λέγειν ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκπορεύεσθαι, ἀλλ’ ἐκ τοῦ πατρὸς μόνον
|
Titulus initialis |
|
Φωτίου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως ἐγκύκλιος ἐπιστολὴ πρὸς τοὺς τῆς ἀνατολῆς ἀρχϊερατικοὺς θρόνους· Ἀλεξανδρείας φημὶ καὶ τῶν λοιπῶν· ἐν ᾗ κεφαλαίων τινῶν διάλυσιν πραγματεύεται· καὶ ὡς οὐ χρὴ λέγειν ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκπορεύεσθαι, ἀλλ’ ἐκ τοῦ πατρὸς μόνον
|
Titulus initialis |
|
Φωτίου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως ἐπιστολὴ ἐγκύκλιος πρὸς τοὺς ἀνατολικοὺς θρόνους· Ἀλεξανδρείας φημί, Ἀντιοχείας, Ἱεροσολύμων καὶ τοὺς λοιπούς· ἐν ᾗ κεφαλαίων τινῶν διάλυσιν πραγματεύεται· καὶ ὡς οὐ χρὴ λέγειν, ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκπορεύεται, ἀλλ’ ἐκ τοῦ πατρὸς μόνον
|
Titulus initialis |
|
Φωτίου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως περὶ τῆς τοῦ παναγίου Πνεύματος μυσταγωγίας, ὅτι ὥσπερ ὁ Υἱὸς ἐκ μόνου τοῦ Πατρὸς ἱερολογεῖται γεννᾶσθαι, οὕτω καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκ μόνου καὶ τοῦ αὐτοῦ αἰτίου θεολογεῖται ἐκπορεύεσθαι. Λέγεται δὲ τοῦ Υἱοῦ εἶναι ὡς ὁμοούσιον
|
Titulus initialis |
|
Φώτισόν μου τὴν καρδίαν γλυκυτάτῳ σου φωτί
|
Incipit |
|
Φωτοδόχε λαμπάς, τὴν ταπεινήν μου ψυχήν
|
Incipit |
|
Φωτὸς δοχεῖον παρθένε
|
Incipit |
|
Φωτὸς δοχεῖον παρθένε
|
Incipit |
|
Φωτὸς δοχεῖον, παρθένε, τοῦ ἐκ φωτὸς προανάρχου λάμψαντος
|
Incipit |
|
φωτὸς ἐνδιαίτημα, ἁγνή, μόνη ἐχρημάτισας
|
Incipit |
|
Φωτὸς πύλη, ῥῦσαι με πυλῶν ἐξ Ἅιδου Ἰωάννην μοναχόν
|
Incipit |
|
ΧΑΙΡΕ ΑΔΑΜ Η ΑΝΚΛΗΣΙΣ... ΟΥΤΩ ΤΟΙΝΥΝ ΑΥΤΗΝ ΥΜΝΟΥΝΤΕΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΥΝΩΝΤΕΣ
|
Desinit |
|
ΧΑΙΡΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΜΗΤΕΡ ΕΛΕΟΥΣ, ΖΩΗ, ΓΛΥΚΥΤΗΣ, ΚΑΙ ΕΛΠΙΣ ΗΜΩΝ, ΧΑΙΡΕ
|
Incipit |
|
Χαῖρε δέσποινα, μῆτερ ἐλέους
|
Incipit |
|
Χαῖρε θρόνε πυρίμορφε τοῦ Θεοῦ, χαῖρε κόρη, καθέδρα βασιλική
|
Incipit |
|
Χαῖρε κόρη, δέσποινα πόλου
|
Incipit |
|
Χαῖρε μοι αὐτοκέφαλ’ ἄνερ αἰδεσιμώτατε Μύστα
|
Incipit |
|
Χαῖρε σφόδρα
|
Incipit |
|
Χαῖρε σφόδρα θύγατερ Σιών
|
Incipit |
|
Χαῖρε σφόδρα θύγατερ Σιών, κήρυττε χαράν, θύγατερ Ἱερουσαλήμ
|
Incipit |
|
χαῖρε σφόδρα θύγατερ Σιών· ὅτι ἰδοὺ ἐγὼ ἔρχομαι, καὶ κατα
|
Desinit |
|
ΧΑΙΡΕ ΣΦΟΔΡΑ ΙΕΡΟΥΣΑΛΕΜ ΑΓΙΑ
|
Incipit |
|
Χαῖρε σφόδρα κεχαριτωμένη, Θυγάτηρ Σιών
|
Incipit |
|
Χαῖρε, Δέσποινα, Μῆτερ ἐλέους
|
Incipit |
|
Χαῖρε, πάτερ πάντων, Σίρλετ’ ἀριδείκετε
|
Incipit |
|
Χαίρει μὲν βουκόλος, ἐπειδὰν εὐπαθοῦσαν αὐτῷ καὶ σφριγῶσαν
|
Incipit |
|
χαίρειν τῆ ἐλπίδι καὶ προσεύχεσθαι καὶ εὐχαριστεῖν αὐτοὺς ἀεὶ τῶ κυρίω· καὶ ορκίζων αὐτοὺς ἀναγνῶναι τὴν ἐπιστολὴν ταύτην πᾶσι τοῖς ἀδελφοῖς· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Χαίρετε ἐν κυρίῳ πάντοτε, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί· πάλιν ἐρῶ
|
Incipit |
|
Χαιρέτω δὲ ὁ ἀποσταλεὶς καὶ μετὰ τοῦ εὐὰν καὶ ζῶν καὶ διατιθέμονος τὴν ἀρχὴν, διατηρείσθω ἡμῖν πολυχρόνιος
|
Desinit |
|
Χαιρέτω καὶ σήμερον, ἀγαπητοί, μᾶλλον δι' αἰῶνος χαιρέτω
|
Incipit |
|
Χαιρέτω καὶ σήμερον, ἀγαπητοί, μᾶλλον δι' αἰῶνος χαιρέτω
|
Incipit |
|
Χαιρήσειν οἶδα καὶ τὸν παρόντα ποιήσων τῇ περατώσει τῆς ἡμεδαπῆς ἁξιώσεως. Ἔρρωσο
|
Desinit |
|
Χαίροις, ὦ Ἰούδα, μαθητὰ
|
Incipit |
|
χαιρόμενος δὲ ὁδηγῶ εἰς ὁδὸν τῆς ἀπωλείας, ἵνα ἔχω
κοινωνοὺς ἐν πυρὶ τῷ ἀσβέστῳ
|
Desinit |
|
ΧΑΙΡΟΣ ΜΕΝ ΥΠΝΟΝ... ; ΤΙ ΔΕ ΠΕΡΙ ΣΥΝΤΑΞΕΩΣ
|
Incipit |
|
Χαίρω μὲν καὶ αὐτὸς ἐπὶ τοῖς ὁρωμένοις, ὦ βασιλεῦ, οὐδὲν ἔλαττον τῶν ἐνταῦθα παρόντων
|
Incipit |
|
Χαλδαίοις προκατάρξας γένους
|
Incipit |
|
Χαλδαιων· ως δαιμονιων.
|
Desinit |
|
Χαλεπὸν μὲν εἰπεῖν τι καὶ τῶν πάνυ δικαίων ὑπὲρ Σωκράτους ἐν ὑμῖν προκατεγνωκόσι
|
Incipit |
|
Χαλεπὸν τὸ ζήτημα. δύο γὰρ ἐναντία ἀλλήλοις ἤθη ὑποκρίνεσθαι δεῖ
|
Introductio |
|
ΧΑΛΚΕΟΣ ΕΙΜΙ ΛΕΟΝ ΚΡΟΥΝΟΙ ΔΕ ΜΟΙ ΟΜΜΑΤΑ ΔΟΙΑ
|
Incipit |
|
Χαλκοτύποις σελίσι μουσῶν ἀγὸς ἔδρακε δώρων
|
Incipit |
|
χαλκοῦς κοκκίου τὸ δίμοιρον
|
Desinit |
|
χαρὰ εἰρήνη· τῷ δὲ Θεῷ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων ἀμήν
|
Desinit |
|
χαρά, εἰρήνη· τῷ δὲ Θεῷ ἡμῶν δόξα...κ.τ.λ.
|
Desinit |
|
ΧΑΡΑΣ ΔΟΧΕΙΟΝ ΣΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΧΑΙΡΕΙΝ ΜΟΝΗ
|
Incipit |
|
Χαρίδημον τὸν Ὠρείτην ἡγούμενον ξενικοῦ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Χάριεν μὲν ἰδεῖν καὶ ἀγωνιζομένους
|
Incipit |
|
χαριζόμενον δὲ ἐν καιρῷ εὐθέτῳ τὴν αἰώνιον ζωὴν καὶ δόξαν καὶ βασιλείαν. Ἧς γένοιτο...
|
Desinit |
|
Χαριν ευλογιας εδοθη τω κυριω Αβρααμ Νοροφ εκ της λαυρας του αγιου Σαββα παρα του πνευματικου Ιωασαφ.
|
Textus |
|
Χάριν ἔχω τοῖς σεσωκόσι θεοῖς δι’ ἐμοῦ τὴν πόλιν, ὦ ἄνδρες Λακεδαιμόνιοι
|
Incipit |
|
ΧΑΡΙΣ ΜΕΓΙΣΤΟΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΞΟΝ ΤΕΡΑΣ
|
Incipit |
|
Χάρις πολλή σοι τῆς εἰς ἡμᾶς εὐνοίας, ἄριστε φίλων, ἣν πολλοῖς τεκμηρίοις ἀληθέσιν ἐκφαίνων, μάλιστα τῷ θαρρεῖν ἡμῖν περὶ τῶν μεγίστων δεικνύεις
|
Incipit |
|
Χάρις πολλή σοι, θειότατε δεσποτῶν, τοῖς ἡμῶν ἀποκριναμένῳ γράμμασιν
|
Incipit |
|
Χάρις πολλὴ τῷ πάντα ἀρίστῳ καὶ σοφῷ Ἀργυροπούλῳ, ὅτι καὶ τοῦ δέους ἡμᾶς ἀπήλλαξεν
|
Incipit |
|
χαρις τοινυν αυτου τοις πονοις και τῃ αθανατω μνημη. τω δε θεω ημων η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην.
|
Desinit |
|
χαρις τοινυν αυτου τοις πονοις και τη αθανατω μνημη· τω δε θεω ημων η δοξα εις τους αιωνας· αμην.
|
Desinit cuiusdam partis |
|
χαρίσματα ἰδίᾳ ἑκάστῳ, καθὼς βούλεται· ᾧ...
|
Desinit |
|
Χάριτι καὶ εὐδοκίᾳ τοῦ Κυρίου
|
Incipit |
|
χάριτι καὶ οἰκτιρμοῖς καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ Κυρίου καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ· ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
χάριτι μὲν καὶ δωρεᾷ τοῦ πνεύματος
|
Incipit |
|
Χαρίτων Ἀφροδισιεύς, Ἀθηναγόρου τοῦ ῥήτορος ὑπογραφεύς
|
Incipit |
|
Χάρτην ὃν ἤτουν εὐτυχῶς ἐδεξάμην
|
Incipit |
|
Χείλεσι σοῖς δροσόεσσιν
|
Incipit |
|
Χείλη σοφίας διαλέγονται γνῶσιν, στόμα δὲ ἀφρόνων
|
Incipit |
|
Χειμάζεται καθάπερ δὴ καὶ κεχείμασται
|
Incipit |
|
Χειμάζεται καθάπερ δὴ καὶ κεχείμασται
|
Incipit |
|
Χειμὼν τὸ λυποῦν˙ σὰρξ τὸ πάσχοι ἐνθάδε
|
Incipit |
|
Χειρ αμαρτωλου και ελαχιστου Μαρκου· ετελειωθη (s.l.) εν ετει ,ςωμ μηνι δεκεμβριω κη ημερα σαββατω.
|
Textus |
|
Χειρ Μακαριου μοναχου· και ιεροδιακονου.
|
Textus |
|
Χεῖρες φίλαι κόλποι τε καὶ σὺ καρδία
|
Incipit |
|
Χεῖρες φίλαι, κόλποι τε καὶ σύ, καρδία,
ὑμῖν τὸ σεπτὸν χρῆμα πιστεύω μόνοις·
ὑμεῖς λαβόντες, εὐλαβῶς τηρεῖτέ μοι
τὸ μάργαρόν μου τοῦτο τὸ βρύον χάριν
καὶ τῆς ἄνωθεν ἀστραπῆς πεπλησμένον,
oὗ κρεῖττον οὐδὲν εὗρον ἐν τοῖς τιμίοις,
oὗπερ τὸ κάλλος θαυμάσας πάντων πλέον
ὡς ἔμπορος σοφός τις ἀντεκτησάμην,
Τούτῳ τε πλουτῶ καὶ τρυφῶ καὶ ζῶ πλέον
ἢ πᾶσιν οἷς πέφυκα χαίρειν ἐν βίῳ.
Ἀλλʹ εὐαγῶς φέροιτο καὶ σώζοιτό μοι
οὕτως ἄχραντον, λάμπον οὕτως εἰς τέλος.
|
Textus |
|
Χειρουργία τῆς ἡλιακῆς ἐκλείψεως ἥτις ἐγένετο καθ’ ὅν χρόνον ὑπερδειγμάτιζε τοὺς προχείρους κανόνας ὁ Θέων
|
Titulus initialis |
|
ΧΕΛΙΔΟΝΕΣ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΧΕΛΙΔΩΝ Η ΤΟ ΕΑΡ ΤΟΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ ΕΜΦΕΡΟΥΣΑ
|
Incipit |
|
Χελώνης δὲ, χερσαίας τὸ αἷμα ποθέν, ἐπιλεπτικοὺς ἰᾶται
|
Incipit |
|
Χερσὶ γαγακτώδεσσι ἀνέπλασεν
|
Incipit |
|
Χθαμαλόν τε φύλαττε τούς τε ποιῆσαι, Λέοντα, Χριστέ,
τοῦ κεκτημένου ταύτην τὴν βίβλον τὴν πανδέσποτον πάντων.
|
Textus |
|
Χθὲς εἴπομεν ὑμῖν ὅσα διὰ τῶν συνδούλων
|
Incipit |
|
Χθὲς εἰς τὸν τεσσαρεσκαιδέκατον ψαλμὸν ὑμῖν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Χθὲς ἡμᾶς μετὰ τοῦ δεσπότου Λάζαρος ἐστιάστο
|
Incipit |
|
Χθὲς ἡμᾶς μετὰ τοῦ δεσπότου Λάζαρος ἐστιάστο
|
Incipit |
|
χθὲς ἡμᾶς ὁ τοῦ παντὸς δεσπότης
|
Incipit |
|
Χθὲς ἡμῖν, ἀδελφοί, ὁ περὶ
|
Incipit |
|
Χθὲς ἡμῖν, ἀδελφοί, ὁ περὶ τῆς ἀτελευτήτου
|
Incipit |
|
Χθὲς μέν, ἀδελφοί, περὶ τῆς προθεσμίας τοῦ ἁγίου πάσχα τινὰ ἐλαλοῦμεν
|
Incipit |
|
Χθὲς συνεκκλησιάζων καὶ συνεορτάζων ὑμῖν προεορτάζουσι τὴν τῶν Φώτων ἡμέραν τὰ προσήκοντα διελεξάμην
|
Incipit |
|
Χθὲς τὰ παρὰ σοῦ δεξάμενος κομισθέντα
|
Incipit |
|
Χῖος· ἡ τοὺς γενικοὺς παρὰ τῷ μεγάλῳ πατρὶ Βασιλείῳ διειλημμένου ἀκαθάρτους γάμους
|
Incipit |
|
ΧΛΙΑΡΑ ΔΙΑΚΛΥΖΟΜΕΝΟΝ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΝ
|
Desinit |
|
χξϛʹ· υπο μεν των πιστευσαντων τω αντιχριστω. ουτε εκληφ[θ]ησεται (εκληφθησεται) το χξϛʹ· ... της· ευμαθιας· Βενεδικτος. ο εστιν ευλογημενος. και την μιμησιν ευλογημενου θεου ως δηθεν εκθειαζοντων αντιχριστον· υπο δε των ευσεβων και μεχρι τελους προς την αμαρτιαν αντι καθισταμενων και εις Χριστον τον αληθινον θεον ημων τας ελπιδας εχοντων, ου παλαι βασκανος· αμνος αδικος· κακος οδηγος· αληθης βλαβερος· αμφοτερος χξϛʹ αριθμον εχουσιν.
|
Textus cuiusdam partis |
|
Χολὴν ταυρίαν ἢ αἰγείαν ἢ ἄλλου τινὸς ζώου τῶν τετραπόδων
|
Incipit |
|
ΧΟΡΕΙΑΚΟΝ ΤΕΤΡΑΜΕΤΡΟΝ ΒΡΑΧΥΚΑΤΑΛΗΚΤΟΝ ΠΡΟΣ ΠΑΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΤΟΥ ΟΝΤΩΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΒΙΟΥ ΤΗΝ ΟΔΟΝ ΤΕΜΝΕΙΝ ΑΙΡΟΥΜΕΝΟΥΣ ΑΡΜΟΖΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ΧΟΡΕΥΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΒΟΩΝΤΕΣ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ Ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΚΥΡΙΟΥ Ω Η ΔΟΞΑ Κ.Τ.Λ.
|
Desinit |
|
Χορευτὰς τῆς εὐσεβείας ὑμᾶς καὶ στρατιώτας εἰδότες
|
Incipit |
|
Χοριαμβικὸν δὲ μέτρον ἐπὶ τὸ συγκείμενον
|
Incipit |
|
χορὸν συστησάμενοι τὸν δεσπότην Χριστὸν ὕμνουν... ἀμήν
|
Desinit |
|
χορὸς τετραδεκαπύρσευτος
|
Incipit |
|
Χορὸς τετραδεκαπυρσουτὸς...
|
Incipit |
|
χράτησον τὰς ἀπὸ τῆς κθʹ τοῦ προσεχῶς παραδραμόντος αὐγούστου
|
Incipit |
|
χρέα τὰ δάνεια· καὶ χρέως ἀττικὸν διὰ τοῦ ω μεγάλου μο[
|
Desinit |
|
Χρέων δὲ δηλωθῆναι τίνα βραχέα
|
Incipit |
|
ΧΡΗ ΓΙΓΝΩΣΚΕΙΝ ΔΙΑ ΜΕΘΟΔΟΥ ΕΥΡΕΙΝ ΤΑ ΕΤΗ
|
Incipit |
|
ΧΡΗ ΓΙΓΝΩΣΚΕΙΝ ΟΤΙ ΤΟΝ ΕΡΧΟΜΕΝΟΝ ΑΠΟ ΚΟΣΜΟΥ ΠΡΩΤΟΝ ΕΠΙ ΧΡΟΝΟΝ ΤΙΝΑ ΜΕΤΑ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ ΠΟΛΛΗΣ ΔΟΚΙΜΑΣΑΙ
|
Incipit |
|
ΧΡΗ ΓΙΝΟΣΚΕΙΝ ΟΤΙ ΤΑ ΙΒʹ ΖΩΔΙΑ
|
Incipit |
|
ΧΡΗ ΓΙΝΟΣΚΕΙΝ ΟΤΙ ΤΟ ΤΑΛΑΝΤΟΝ Ξʹ ΜΝΑΣ ΜΝΑ ΔΕ ΕΣΤΙΝ Ρʹ ΔΡΑΧΜΑΙ
|
Incipit |
|
Χρη γινωσκει· οτι ουδεποτε ανεγνωσθησαν ιζ´·
|
Incipit |
|
Χρὴ γινώσκειν ὅτι ἀπὸ τοῦ Πάσχα μέχρι τῆς Πεντηκοστῆς, λέγει ὁ Ἰωάννης· ἀπὸ δὲ τῆς ν΄ ἕως Σεπτεμβρί[ου] κγ΄, λέγει ὁ Ματθαῖος· ἀπὸ δὲ τοῦ νέου ἔτους ἕως τῆς ἀποκρέου, λέγει ὁ Λουκᾶς· τῇ δὲ τεσσαρακοστῇ, λέγει ὁ Μᾶρκος.
|
Textus |
|
Χρὴ γινώσκειν ὅτι ἀπὸ τοῦ πάσχα μέχρι τῆς πεντηκοστῆς, λέγει ὁ Ἰωάννης· ἀπὸ δὲ τῆς ν΄ ἕως σεπτεμβρίω κγ΄, λέγει ὁ Ματθαῖος· ἀπὸ δὲ τοῦ νέου ἔτους ἕως τῆς ἀποκρέου, λέγει ὁ Λουκᾶς· τῆ δὲ τεσσαρακοστῆ, λέγει ὁ Μάρκος.
|
Textus |
|
Χρὴ γινώσκειν ὅτι δεῖ τὸν ἀντίχριστον ἐλθεῖν
|
Incipit |
|
Χρὴ γινώσκειν ὅτι δεῖ τὸν ἀντίχριστον ἐλθεῖν
|
Incipit |
|
Χρὴ γινώσκειν ὅτι ἔνθα κεῖται τὸ ἄλφα, δηλοῦται ὁ ὅρος
|
Incipit |
|
Χρη γινωσκειν οτι επτα αγιαι οικουμενικαι εισι συνοδοι
|
Incipit |
|
Χρὴ γινώσκειν ὅτι ἑπτὰ εἰσὶν αἱ ἁγίαι ... σύνοδοι
|
Incipit |
|
Χρὴ γινώσκειν ὅτι ζ´ ἁγίαι οἰκουμενικαὶ σύνοδοι εἰσὶν
|
Incipit |
|
ΧΡΗ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ ΟΤΙ Η ΜΕΝ Αʹ ΣΥΝΟΔΟΣ ΓΕΓΟΝΕΝ ΕΝ ΝΙΚΑΙΑ
|
Incipit |
|
Χρὴ γινώσκειν ὅτι ἡ μὲν πρώτη ἁγία καὶ οἰκουμενικὴ σὐνοδος
|
Incipit |
|
Χρὴ γινώσκειν ὅτι καὶ χωρὶς τῶν ἑπτὰ οἰκουμενικῶν συνόδων
|
Incipit |
|
Χρὴ γινώσκειν ὅτι κατὰ φλβ΄ ἔτη γίνεται σύνοδος ἡλίου καὶ σελήνης
|
Incipit |
|
Χρη γινωσκειν οτι ουτως αναγινωσκοντα τα δʹ ευαγγελια
|
Incipit |
|
Χρὴ γινώσκειν ὅτι σοφώτατος Παλαμήδης εὗρε
|
Incipit |
|
Χρὴ γινώσκειν ὅτι στ´ εἰσὶν αἱ ἁγίαι καὶ οἰκουμενικαὶ σύνοδοι
|
Incipit |
|
Χρὴ γινώσκειν ὅτι τὰ δώδεκα ζώδια κυριεύσουσι καθ’ ἕκαστον μῆνα καὶ ἔχε τὸν νοῦν σου καλὰ εἰς τὸ μέτρημα τῶν ζωδίων
|
Incipit |
|
Χρὴ γινώσκειν ὅτι τριῶν ὄντων τῆς ῥητορικῆς εἰδῶν
|
Incipit |
|
Χρὴ γινώσκειν πάντα χριστιανὸν ὅτι ἕξ (ἑπτά) εἰσιν αἱ ἅγιαι καὶ οἰκουμενικαὶ σύνοδοι
|
Incipit |
|
Χρὴ γινώσκειν πάντα Χριστιανὸν ὅτι ἑπτὰ εἰσὶν ἁγίαι καὶ οἰκουμενικαὶ σύνοδοι
|
Incipit |
|
Χρὴ γινώσκειν πάντα χριστιανὸν, ὅτι ἐπτα ἅγιαι καὶ οἰκουμενικαί σύνοδοι
|
Incipit |
|
Χρὴ γινώσκειν τοὺς ἐντυγχάνοντας τῷ παρόντι χρονικῷ συντάγματι, ὅτι ἀπὸ Ἀδὰμ...
|
Incipit |
|
Χρὴ γινώσκειν, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ὅτι ὁπόταν ὑποσυρῇ ἡ ψυχὴ ταῖς ἀλόγοις ἐπιθυμίαις
|
Incipit |
|
Χρὴ γινώσκειν, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ὅτι ὁπόταν ὑποσυρῇ ἡ ψυχὴ ταῖς ἀλόγοις ἐπιθυμίαις
|
Incipit |
|
Χρὴ γινώσκειν, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ὅτι ὁπόταν ὑποσυρῇ ἡ ψυχὴ ταῖς ἀλόγοις ἐπιθυμίαις
|
Incipit |
|
Χρὴ γινώσκειν, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ὅτι ὁπόταν ὑποσυρῇ ἡ ψυχὴ ταῖς ἀλόγοις ἐπιθυμίαις
|
Incipit |
|
Χρὴ γινώσκειν, ὅτι ἡ μὲν πρώτη ἁγία καὶ οἰκουμενικὴ σύνοδος
|
Incipit |
|
Χρὴ γινώσκειν· ὅτι ἑπτὰ ἅγιαι οἰκουμενικαὶ εἰσὶ σύνοδοι
|
Incipit |
|
Χρὴ δὲ ἀποδοῦναι καὶ ὡρολόγιον
|
Incipit |
|
Χρὴ δὲ γινώσκειν ὅτι εἰσὶ κόλυβα ἁγίου
|
Incipit |
|
Χρὴ δὲ γινώσκειν ὅτι ἡ εἰκὼν ποτὲ μὲν προτερεύει
|
Incipit |
|
ΧΡΗ ΔΕ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ ΟΤΙ Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΑΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΣ Αʹ ΤΟΥ ΟΧΤΩΒΡΙΟΥ
|
Incipit |
|
Χρὴ δὲ γινώσκειν ὅτι οἱ προσάλληλοι
|
Incipit |
|
Χρὴ δὲ γινώσκειν ὅτι ὀφείλει ἔχειν τὸ σχοινίον
|
Incipit |
|
Χρὴ δὲ γινώσκειν ὅτι τὰ δασέα
|
Incipit |
|
Χρὴ δὲ γινώσκειν ὅτι τοὺς παῖδας οὐ φλεβοτομεῖν
|
Incipit |
|
Χρὴ δὲ γινώσκειν τοὺς ἐντυ[γ]χάνο[ν]τας τῷ παρόντι χρονικῷ
|
Incipit |
|
Χρὴ δὲ γινώσκειν, ἀγαπητοί, ὅτι ἡ κώφευσις ἣν εἶχεν ὁ δαιμονιζόμενος οὗτος
|
Incipit |
|
Χρὴ δὲ γινώσκειν, ἀγαπητοί, ὅτι ἡ κώφευσις ἣν εἶχεν ὁ δαιμονιζόμενος οὗτος
|
Incipit |
|
Χρη δε γινωσκειν, οτι ουτως αναγινωσκοντα τα δʹ ευαγγελια
|
Incipit |
|
Χρὴ δὲ εἰδέναι ὅτι ἀπὸ τὴν κ' καὶ ἄνω
|
Incipit |
|
Χρὴ δὲ εἰδέναι ὅτι κατὰ τὸν αὐτὸν τόπον
|
Incipit |
|
χρὴ δὲ εἰδέναι ὅτι τῷ πεντακισχιλιοστῷ
|
Incipit |
|
Χρὴ δὲ καὶ τοῦτο γινώσκειν
|
Incipit |
|
Χρὴ δὲ τὸν ἀναγινώσκοντα προσέχειν... λέγομεν δέ
|
Incipit |
|
Χρη δε τον εντυγχανοντα τηδε
|
Incipit |
|
ΧΡΗ ΔΕ ΩΣ ΟΙΜΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΑΝΑΛΑΒΟΝΤΑΣ ΥΜΑΣ
|
Incipit |
|
Χρὴ διαλύειν δ΄ καὶ στ΄ εἰς κρέας καὶ εἰς τυρὸν
|
Incipit |
|
χρὴ εἰδέναι
ἐπειδήπερ ἡ αἴτησίς σου
|
Incipit |
|
Χρὴ εἰδέναι καὶ περὶ τῶν Κτιτορικῶν Ὀνομάτων ὧν μνημονεύομεν Παῤῥησίᾳ
|
Incipit |
|
ΧΡΗ ΕΙΔΕΝΑΙ ΟΤΙ ΔΙΑΚΕΚΡΙΜΕΝΩΣ
|
Incipit |
|
ΧΡΗ ΕΙΔΕΝΑΙ ΟΤΙ ΕΘΟΣ ΤΗ ΘΕΙΑ ΓΡΑΦΗ
|
Incipit |
|
Χρὴ εἰδέναι ὅτι ἔθος τῇ θείᾳ γραφῇ
|
Incipit |
|
Χρὴ εἰδέναι ὅτι ἡ τῆς ὑπερενδόξου Θεοτόκου νηστεία
|
Incipit |
|
Χρὴ εἰδέναι ὅτι ὁ Κλωπᾶς οὗτος
|
Incipit |
|
Χρη ειδεναι οτι ο ουρανος ανακαινιζεται ... η δε ωρα του ολου χρονου· οκτω χιλιαδες ψξϛʹ:
|
Explanatio |
|
Χρὴ εἰδέναι ὅτι ὅσα κεφάλαια διὰ τῆς χρυσογραφίας κεῖνται εἰς τὸν πρῶτον κανόνα, ἔχουσι προσγραφὴν διὰ κινναβάρεως ἄλφα. ὁμοίως καὶ εἰς τοὺς λοιποὺς κανόνας τῶν τεσσάρων εὐαγγελιστῶν εἰς οἷον κανόνα κεῖνται, ἔχει προσγραφὴν διὰ κινναβάρεως τὸ ποίου κανόνος εστίν, εἴτε τοῦ πρώτου εἴτε τοῦ δευτέρου, καὶ τῶν ἑξῆς. ὁ δὲ ἀριθμὸς ὁ κείμενος εἰς τὸ κανόνιν διὰ κινναβάρεως οὐδὲν ἄλλο δηλοῖ, εἰ μὴ τὸ πόσα κεφάλαια ἑκάστου εὐαγγελιστοῦ εἰσὶ τοῦ πρώτου κανῶνος καὶ πόσα τῶν λοιπῶν.
|
Textus |
|
Χρὴ εἰδέναι ὅτι παρὰ Θεοῦ ἐδόθησαν τὰ γράμματα τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων
|
Incipit |
|
Χρὴ εἰδέναι ὅτι πρότερον οἱ Ἕλληνες φοινικοῖς ἐχρῶντο γράμμασιν
|
Incipit |
|
ΧΡΗ ΕΙΔΕΝΑΙ ΟΤΙ ΤΩ ΠΕΝΤΑΚΙΣΧΙΛΙΟΣΤΩ ΟΚΤΑΚΙΣΧΙΛΙΟΣΤΩ ΕΒΔΟΜΩ ΕΤΕΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
|
Incipit |
|
Χρὴ οὖν γινώσκειν, ὦ προσφιλέστατε, ὅτι ὡς οἶδας πάντα τὰ μέρη τοῦ λόγου
|
Incipit |
|
χρη ουν εν και δευτερον η και τριτον κεφαλαιον του εδαφους της θειας γραφης αναγινωσκειν και αυτω τας εγκειμενας ερμηνειας, ιν ευσυνοπτα εσται τοις εντυγχανουσι τα νοηματα.
|
Desinit |
|
Χρὴ πάντα χριστιανὸν καὶ μάλιστα τὸν φιλόσοφον βίον, des. τὴν ἡμετέραν πολιτείαν ἐπιδειξώμεθα, ἵνα καὶ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν ἐπιτύ
|
Incipit |
|
Χρὴ πάντα Χριστιανὸν ὁμολογεῖν καρδίᾳ
|
Incipit |
|
Χρὴ πρῶτον μὲν ὁ ἄνθρωπος ἐπιδοῦναι
|
Incipit |
|
Χρὴ πρῶτον μὲν ὁ ἄνθρωπος ἐπιδοῦναι ἑαυτὸν
|
Incipit |
|
Χρη τον αφηγουμενον ετερων ακριβως ειδοτα
|
Incipit |
|
Χρὴ τὸν γεωργὸν ἐργαζόμενον τὸν ἴδιον ἀγρὸν
|
Incipit |
|
Χρὴ τὸν γεωργὸν ἐργαζόμενον τὸν ἴδιον ἀγρὸν
|
Incipit |
|
Χρὴ τὸν γεωργὸν ἐργαζόμενον τὸν ἴδιον ἀγρὸν εἶναι δίκαιον
|
Incipit |
|
Χρὴ τὸν ἐντυγχάνοντα τῇ δὲ τῇ βίβλῳ
|
Incipit |
|
Χρη τον εντυγχανοντα τῃδε τῃ βιβλω
|
Incipit |
|
Χρη τον εντυγχανοντα τηδε τη βιβλω γινωσκειν οτι εκ πολλων πονηματων αγιων και ορθοδοξων πατερων
|
Incipit |
|
Χρὴ τὸν ἐντυγχάνοντα τῆδε τῆ βίβλω γινώσκειν, ὅτι ἐκ πολλῶν πονημάτων
|
Incipit |
|
Χρη τον εντυγχανοντα τηδε τη βιβλω γινωσκειν, οτι εκ πολλων πονηματων αγιων και ορθοδοξων πατερων
|
Incipit |
|
Χρη τον εντυγχανοντα τηδε τη βιβλῳ γινωσκειν, οτι εκ πολλων πονηματων αγιων και ορθοδοξων πατερων
|
Incipit |
|
Χρη τον εντυγχανοντα τῃδε τῃ βιβλῳ γινωσκειν, οτι εκ πολλων πονηματων αγιων και ορθοδοξων πατερων
|
Incipit |
|
Χρη τον εντυγχανοντα τηδε τη βιβλω γινωσκειν, οτι εκ πολλων πονηματων αγιων και ορθοδοξων πατερων ου μην, αλλα και αδοκιμων εξηγητων και της των αιρετικων μοιρας τυγχανοντων αι παραγραφαι εγκεινται εκφευγουσαι
|
Incipit |
|
Χρη τον εντυγχανοντα τηδε τη βιβλω γινωσκειν, οτι εκ πολλων πονηματων αγιων και ορθοδοξων πατρων
|
Incipit |
|
Χρη τον εντυχοντα τηδε τη βιβλω γινωσκειν· οτι εκ πολλων πονηματων
|
Incipit |
|
ΧΡΗ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΕΙΔΕΝΑΙ
|
Incipit |
|
Χρὴ τῶν Μεδιολάνων
|
Incipit |
|
Χρὴ τῶν Μεδιολάνων συνετώτατε πρόεδρε
|
Incipit |
|
χρήμασι τῆς τοιαύτης πραγματείας τοὺς πένητας... τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν πρὸ καταβολῆς κόσμου ὅτι ἐπείνασα καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν· αὐτῷ ἡ δόξα κ.τ.λ.
|
Desinit |
|
Χρησάμενος παρὰ τοῦ μακαριωτάτου Δαυὶδ τὸν λόγον
|
Incipit |
|
Χρησάμενος παρὰ τοῦ μακαριωτάτου Δαυὶδ τὸν λόγον ἁρμόττοντα τῇ μακαριωτάτῃ ὑμῶν πανηγύρει
|
Incipit |
|
χρήσεις ἄχρηστοι Ἀρειανῶν μιαρῶν δυσσβῶς ἀθετοῦσαι τὴν ὁμοούσιον τοῦ υἱοῦ τοῦ θεοῦ, καὶ κτίσμα τὸν κτίστην τῶν ἁπάντων λέγουσαι
|
Titulus initialis |
|
χρήσεις γραφικαὶ διάφοροι συλληγεῖσαι εἰς ἀπόδειξιν τοῦ εἶναι τὸ πνεῦμα
|
Incipit |
|
ΧΡΗΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΣΕΠΤΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ ΔΟΚΙΜΑΣΘΕΙΣΑΙ ΕΝ ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΕΒΔΟΜΗ ΣΥΝΟΔΩ
|
Titulus initialis |
|
Χρήσεις προφητῶν κατὰ τῶν θεομάχων ἰουδαίων
|
Titulus initialis |
|
Χρήσεις προφητῶν κατὰ τῶν θεομάχων ἰουδαίων
|
Titulus initialis |
|
Χρῆσθαι δὲ τούτῳ τῷ φαρμάκῳ
|
Incipit |
|
Χρησίμους ἐν ἀνάγκαις εἶναι τοὺς ἀδελφοὺς παρεγγυᾶται μὲν ὁ σοφὸς
|
Incipit |
|
χρησότητος δόξα σοι ὁ θεὸς
|
Incipit |
|
Χρηστῶν χορηγέ, Χριστέ, χρηστά μοι δίδου
|
Incipit |
|
Χρισοστόμου Λόγος περὶ ὄφεος παραδηλῶν τίνι ὁμοίωται ὁ παρὸν ἀνθρόπινος λόγος
|
Titulus initialis |
|
Χριστε αγιε συ μετα του δουλου σου [Τιμοθεου] και παντων των αυτου.
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
Χριστὲ ἄναξ εἰ καί με νεκρὸν καὶ ἀνάλκιδα φῶτες δυσμενεῖς καλοῦσι λαθραίως
|
Incipit |
|
Χριστὲ ἄναξ ὃς ἁγναῖς ποτε σταυροειδῶς
|
Incipit |
|
Χριστὲ δίδου πονέοντι τεὴν πολύολβον ἀρωγήν
|
Incipit |
|
Χριστε διδου πονεοντι, τεην πολυολβον αρωγην.
|
Textus |
|
χριστὲ δώρησαι τῶ πόθω κτησαμένω,
εὐρωστείαν ἄφεσιν ἀμπλακημάτων˙
καὶ τὸ ξέσαντι κληρικῶ νικολάω,
τὴν εὐζωΐαν καὶ λύσιν τῶν σφαλμάτων.
|
Textus |
|
Χριστε δωρησαι τω ποθω κτησαμενω, ευρωστει αναφεσιν αμπλακηματων· και το [τω] ξεσαντι κληρικω Νικολαω, την ευζωιαν και λυσιν των σφαλματων.
|
Textus |
|
Χριστὲ μονογενὲς τοῦ Θεοῦ Λόγε, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν σὺν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρὶ καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθοποιῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ...
|
Desinit |
|
ΧΡΙΣΤΕ Ο ΘΕΟΣ Ο ΕΙΣ ΣΕ ΕΛΠΙΖΩΝ ΟΥΚ ΑΠΟΤΥΓΧΑΝΕΙ ΤΗΣ ΕΦΕΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΟΣ
|
Incipit |
|
Χριστε ο θεος, βοηθει μοι. τω δουλω σου μοναχω Βασιλειω και διακονω. αμην.
|
Textus |
|
Χριστὲ παράσχου τοῖς ἐμοῖς πόνοις χάριν, τὸν ἐκ πόθου κτίσαντα τήνδε τὴν βίβλον ἐν τρισὶν χρόνοις.
|
Textus |
|
Χριστὲ σύμπραττε ἐν πόνοις Ἰωάννη
δούλῳ συντυγχάνοντι καὶ σκέπε βίῳ.
|
Textus |
|
Χριστε συμπραττε εν πονοις Ιωαννη δουλω συντυγχανοντι και σκεπε βιω.
|
Textus |
|
Χριστέ, δίδου πονέοντι τεὰν πολύολβον ἀρωγήν
|
Textus |
|
Χριστιανικὴ διδασκαλία
|
Titulus initialis |
|
Χριστιανισμός ἐστι δόγμα τοῦ Σωτῆρος
|
Incipit |
|
χριστιανισμός ἐστι δόγμα τοῦ σωτῆρος
|
Incipit |
|
Χριστιανοὶ διὰ τοῦτο καλούμεθα
|
Incipit |
|
Χριστιανὸς. Βούλει διαλεχθῶμεν ἐφ'οἷς πρὸς ἀλλήλους διαφερόμεθα χριστιανοί τε καὶ ἰουδαῖοι
|
Incipit |
|
Χριστιανῶν καὶ ἰουδαίων ὁμοῦ συνελθόντων καὶ ἀμφιβαλλόντων τῶν ἰουδαίων
|
Incipit |
|
Χριστιανῶν μυστήρια, δι’ὧν ἡμεῖς ἁγιαζώμεθα
|
Desinit |
|
ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΠΑΙΔΙΑ ΜΗ ΦΤΑΣΟΥΝ
|
Desinit |
|
Χριστιανῶν στρατιὰν ὡς ἴδιομ' ἄν
|
Incipit |
|
Χριστιανῶν τε καὶ ἰουδαίων Χριστὸν ὁμολογούντων
|
Incipit |
|
Χριστοδουλος Αργιρισασας (?)
|
Textus |
|
Χριστομάχοι παλάμαι, τί τάδ’ ἔρδετε, Γρηγορίοιο
|
Incipit |
|
Χριστὸν ἄνακτα κάλεσσας, ὁ δ’ ἅρπασεν ἔκ σε βυθοῖο
|
Desinit |
|
Χριστὸν ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν ἐνοικήσωμεν· ἵνα... δοξάσωμεν αὐτὸν...
|
Desinit |
|
Χριστὸν ἐνεδύσασθε, δηλαδὴ τὴν τῆς ἀδιαιρέτου τριάδος ὁμολογίαν. Αὐτῷ…
|
Desinit |
|
Χριστὸν κατάγει Νικόδημος σταυρόθεν
|
Incipit |
|
Χριστος γαρ εγερθεις εκ νεκρων, απαρχη των κεκοιμημενων εγενετο, αυτω η δοξα…
|
Desinit |
|
Χριστος γαρ εγερθη εκ νεκρων...δοξα εις τους αιωνας αμην
|
Desinit |
|
Χριστὸς γεννᾶται δοξάσατε
|
Incipit |
|
Χριστὸς γεννᾶται δοξάσατε
|
Incipit |
|
Χριστὸς γεννᾶται δοξάσατε
|
Incipit |
|
Χριστὸς γεννᾶται, δοξάσατε, Χριστὸς ἐξ οὐρανῶν
|
Incipit |
|
Χριστὸς γεννᾶται, δοξάσατε… Πολλαὶ μὲν
|
Incipit |
|
Χριστὸς δ’ ἔδωκέν σοι χάριν τὴν τῶν λόγων
|
Desinit |
|
Χριστὸς δὲ Θεοῦ· αὐτῷ
|
Desinit |
|
χριστος δωρεαν απεθανεν.
|
Incipit abruptus |
|
Χριστος εγερθεις εκ νεκρων, απαρχη των κεκοιμημενων εγενετο, αυτω η δοξα …
|
Desinit |
|
Χριστὸς εἴρηται ἐπειδὴ σάρκα ἐνεδύσατο
|
Incipit |
|
Χριστος ειρηται επειδη σαρκα ενεδυσατο, Ιησους ειρηται το ονομα της σαρκος, λογος επειδη εκ τινος, υιος επειδη εκ πατρος, μονογενης, επειδη μονος εκ μονου, θεος, επειδη ποιητης και βλεπων τα παντα.
|
Textus |
|
Χριστος ειρηται επειδη σαρκα ενεδυσατο· Ιησους ειρηται· το ονομα της σαρκος λογος. επειδη εκ τινος υιος· επειδη εκ πατρος· μονογενης. επειδη μονος εκ μονου· θεος· επειδη ποιητης και βλεπων τα παντα.
|
Textus |
|
Χριστος ειρηται επειδη σαρκα ενεδυσατω, Ιησους ειρηται το ονομα της σαρκος λογος, επειδη εκ τινος υιος, επειδη εκ πατρος μονογενης, επειδη μονος εκ μονου θεος, επειδη ποιητης και βλεποντα παντα.
|
Textus |
|
Χριστος ειρηται, ε[..]πειδη (επειδη) σαρκα ενεδυσατο
|
Incipit |
|
Χριστος ειρηται, επειδη σαρκα ενεδυσατο
|
Incipit |
|
Χριστὸς εἴρηται, ἐπειδὴ σάρκα ἐνεδύσατο, Ἰησοῦς εἴρηται
|
Incipit |
|
Χριστος ειρηται, επειδη σαρκα ενεδυσατο, Ιησους ειρηται, το ονομα της σαρκος, λογος, επειδη εκ τινος, υιος, επειδη εκ πατρος, μονογενης, επειδη μονος εκ μονου, θεος, επειδη ποιητης και βλεπων τα παντα.
|
Textus |
|
Χριστος ειρηται, επειδη σαρκα ενεδυσατο, Ιησους ειρηται, το ονομα της σαρκος, λογος, επειδη, εκτινος, υιος, επειδη εκ πατρος, μονογενης, επειδη μονος εκ μονου, θεος, επειδη ποιητης και βλεπων τα παντα.
|
Textus |
|
Χριστὸς εἴρηται, ἐπειδὴ σάρκα ἐνεδύσατο· Ἰησοῦς εἴρηται τὸ ὄνομα τῆς σαρκός· λόγος, ἐπειδὴ ἔκ τινος· υἱός, ἐπειδὴ ἐκ Πατρός· μονογενῆς, ἐπειδὴ μόνος ἐκ μόνου· Θεός, ἐπειδὴ ποιητῆς καὶ βλέπων τὰ πάντα.
|
Textus |
|
Χριστος ειρηται, επειδη σαρκα ενεδυσατο· Ιησους ειρηται, το ονομα της σαρκος· λογος, επειδη εκ τινος· υιος, επειδη εκ πατρος, μονογενης, επειδη μονος εκ μονου· θεος, επειδη ποιητης και (?) βλεπων τα παντα.
|
Textus |
|
Χριστὸς εἰς τὰ ἴδια σάρκα φορέσας
|
Incipit |
|
Χριστὸς ἡμᾶς ἐξηγόρασεν, στήκετε ἑδραῖοι. Αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
Χριστος ημας εξηγωρασεν, εκ της καταρας του νομου. αυτω η δοξα και τω κρατος ει […] αμην.
|
Desinit |
|
Χριστὸς κυηθεὶς δῶρα Περσῶν λαμβάνει,
|
Incipit |
|
Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν διὰ τῶν πρεσβειῶν καὶ ἰκεσιῶν
|
Incipit |
|
Χριστὸς ὁ παμμεδέων καὶ πάντροφος
|
Incipit |
|
Χριστὸς ὀϊζυρὸν θάνατον προσέδεκτο
|
Incipit |
|
Χριστοῦ δὲ τοῦ ἐμοῦ Σωτῆρος καὶ Θεοῦ μεταμορφουμένου
|
Incipit |
|
Χριστοῦ δὲ τοῦ ἐμοῦ Σωτῆρος καὶ Θεοῦ μεταμορφουμένου
|
Incipit |
|
Χριστοῦ ἔγερσις ἡ μὲν ἰδία τε καὶ οἰκεῖα τῆς αὐτοῦ καθέστηκεν ἀνθρωπότητος
|
Incipit |
|
Χριστοῦ ἑορτὴν τιμῶμεν τοῦ καλῶς ἅπασι τιμᾶσθαι διαιτήσαντος
|
Incipit |
|
Χριστου θαυματα κατα
Μαρκον δια στιχων ηρωικων
|
Titulus initialis |
|
Χριστου θαυματα παρα Ματθαιω, Ιωαννη τε και Λουκα και
Μαρκω, αλλα και παραβολαι διαφοροι, εν οις δι ιαμβων και επων.
|
Incipit |
|
Χριστοῦ νῦν ἱερᾶν ἐπιτελοῦμεν πανήγυριν, δι' οὗ τῶν Ἑλλήνων αἱ ἀνίεροι τελεταὶ καὶ πανηγύρεις ἐναπεσβέθησαν
|
Incipit |
|
Χριστοῦ τοῦ μόνου [...] μόνος δεδίδαξαι
|
Desinit |
|
Χριστοῦ. Ἔπειτα πολλὰς εἶχον παρατηρήσεις ἰουδαϊκὰς καὶ ἑλληνικάς, ἡμέρας παρατηρούμενοι καὶ καιροὺς καὶ ὅσα τοιαῦτα. Ἅτινα πάντα γράφων τὴν ἐπιστολὴν διορθοῦται ὁ Παῦλος.
|
Desinit |
|
Χριστοφόρος Ῥοῦφος Κόσμῳ Μέδικι τῷ γαληνοτάτῳ Τυρρηνίας μεγάλῳ δουκὶ εὖ πράττειν
|
Titulus initialis |
|
Χριστοφορου αρχιεπισκοπου Αλεξανδρειας λογος φανερων, τινι ομοιω ο ανθρωπινος βιος, και η ζωη των ανθρωπων. δεσποτα ευλογησον.
|
Titulus initialis |
|
Χριστοφόρου ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας παραίνεσις ψυχοφελὴς
|
Titulus initialis |
|
Χριστῷ ἄνακτι δόξα καὶ κράτος πρέπει.
|
Textus |
|
Χριστῷ γεωργῷ καρδιακῶν αὐλάκων
|
Desinit |
|
Χριστῷ καθιερούσας ἁγνῶς τῷ πάντων δεσπότῃ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Χριστῷ περάτων βασιλεῖ, δόξα πρέπει
|
Textus |
|
Χριστω περατων βασιλει· δοξα πρεπει.
|
Textus |
|
Χριστῷ τελειώσαντι δόξα καὶ κράτος.
|
Textus |
|
Χριστῷ τῷ Ζωοδότῃ ἀκολουθήσας
|
Incipit |
|
ΧΡΟΝΙΚΟΝ ΑΠΟ ΚΤΗΣΕΩΣ ΚΟΣΜΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΩΝ ΑΘΕΩΝ ΑΓΑΡΗΝΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ
|
Titulus initialis |
|
ΧΡΟΝΙΚΟΝ ΚΑΤ'ΕΠΙΤΟΜΗΝ ΑΠΟ ΑΔΑΜ ΤΡΕΧΟΝ ΕΩΣ ΣΥΝΤΕΛΕΙΑΣ
|
Titulus initialis |
|
Χρονογράφιν · καθὼς οἱ Ἑβδομήκοντα · ἐκδεδώκασιν ἑρμηνευταί · καὶ οἱ λοιποὶ ἐξηγηταί
|
Incipit |
|
Χρόνοιο μὲν τὸν βιβλίον, ἅγιε δέσποτα καὶ σοι ὀψὲ
|
Incipit |
|
ΧΡΟΝΟΣ ΔΕ ΚΑΛΕΙΤΑΙ Ο ΕΝ ΓΕΝΕΣΕΙ ΚΑΙ ΦΘΟΡΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙΩΣΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΤΕ ΑΛΛΩΣ ΕΧΩΝ
|
Desinit |
|
χρόνους δέκα πρὸς τοῖς ἕκατον
|
Desinit |
|
χρονους, δεκα προς εκατον.
|
Desinit |
|
χρονους, δεκα προς τοις ρʹ.
|
Desinit |
|
Χρόνῳ ἴδων τὸν δου[
|
Incipit |
|
Χρυσὲ διώκτα τύραννε πάντολμε δολόπλοκε
|
Incipit |
|
ΧΡΥΣΕ, ΔΙΩΚΤΑ, ΤΥΡΑΝΝΕ
|
Incipit |
|
Χρυσέ, πάτερ κολάκων, ὀδύνης καὶ φροντίδος υἱέ
|
Incipit |
|
Χρυσέ, πάτερ κολάκων, ὀδύνης καὶ φροντίδος υἱέ
|
Incipit |
|
ΧΡΥΣΟΛΑΧΑΝΟΥ ΑΝΔΡΑΧΝΗΣ ΒΛΙΤΩΝ ΚΑΙ ΒΟΥΓΛΩΣΣΩΝ
|
Desinit |
|
χρυσοπτέρου μᾶλλον δὲ χριστοπτέρου
|
Incipit |
|
ΧΡΩ ΔΕ ΤΟΙΣ ΟΞΕΣΙ ΚΑΙ ΔΡΥΜΙΟΙΣ
|
Desinit |
|
Χρῶ τοῖσδε τερπνοῖς (...)
(...)
|
Textus |
|
Χρω τοισδε τερποις (τερπνοις) ω φιλε τοις κανοσιν
|
Incipit |
|
χρῶνται δὲ τῇ αἰσθήσει κριτηρίῳ ἄλλως οὕτως
|
Desinit |
|
χρωτὸς τὰ παράδοξα ἐνεργούντων, ἀπείληφε πέρας. Ὥστε καλῶς ἔχει, τὸ μὲν εὐαγγέλιον, Χριστοῦ πράξεις λέγειν, τὸ δὲ βιβλίον τῶν Πράξεων, τὰς τοῦ ἁγίου πνεύματος.
|
Desinit |
|
ΧΥΛΟΒΟΤΑΝΟΝ Η ΑΝΔΡΑΧΝΗ
|
Desinit |
|
χυλὸν ὑποκυστίδος οὐγγίας β'
|
Desinit |
|
ΧΥΛΟΣ ΤΩΝ ΙΝΤΥΒΩΝ ΙΑΤΑΙ ΤΑΣ ΤΩΝ ΧΕΙΛΩΝ ΡΑΓΑΔΑΣ
|
Incipit |
|
Χυμοὶ δέ εἰσιν ἐν τῷ σώματι τέσσαρες
|
Incipit |
|
Χύτραν κενὴν ὕδατος πληρώσας
|
Incipit |
|
ΧΩΡΑ ΜΕΝ ΠΡΟΚΑΘΕΔΡΟΣ Η ΚΑΠΠΑΔΟΚΩΝ
|
Incipit |
|
ΧΩΡΑΙ ΚΑΤΑ ΤΑΞΙΝ ΑΠΟ ΔΥΣΕΩΣ ΕΩΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ
|
Incipit |
|
χωρησατε· προσδεξασθε.
|
Desinit |
|
Χώρια φερόμενα ὑπὲρ τῆς λατινικῆς δόξης
|
Titulus initialis |
|
χωρίον εὐρύχωρον, ἐν ᾧ Χριστὸς χωρηθεὶς τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος διέσωσεν· ᾧ...
|
Desinit |
|
χωρίον εὐρύχωρον, ἐν ᾧ Χριστὸς χωρηθεὶς τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος διέσωσεν· ᾧ...
|
Desinit |
|
χωρὶς αὐτῆς μηδὲ ἀναπνεῖν
|
Desinit |
|
Χωρὶς μὲν παρθενείας δυνατὸν βασιλείαν ἰδεῖν
|
Incipit |
|
Ψαλ(ψαλτήριον) σὺν θεῶ τοῦ Δαυίδ ἀμἠν.
|
Titulus initialis |
|
Ψάλλων ὁ Δαβὶδ οἷα φάσκει τῷ λόγῳ
|
Incipit |
|
Ψαλμοὶ τοῦ Δαυίδ στίχοι ,εψν
|
Incipit |
|
Ψαλτήριον ἐκ πολλῶν καὶ ἑξαιρέτων ἀντιγράφων Ἑλληνικῶν ἐκσπασθὲν καὶ ὅσον μὲν ἐφικτὸν ἦν προσεγγισθὲν τῇ ἁργαίᾳ τε καὶ κοινῇ ἐξηγήσει Ῥωμαικῇ, καθ'ἣν ἔθος ἐστὶν ἐν Ἐκκλησία ἀναγινώσκεσθαι καὶ ᾂδεσθαι τοὺς ἱεροὺς παρόντας ψαμλούς
|
Titulus initialis |
|
ΨΑΛΤΗΡΙΟΝ ΚΥΡΙΩΣ ΕΙΔΟΣ
|
Incipit |
|
Ψαλτήριον κυρίως ὀργάνου εἶδός ἐστι μουσικοῦ
|
Incipit |
|
ΨΑΛΤΙΞ ΕΝΑΡΘΡΟΣ ΜΥΣΤΙΚΗΣ ΜΕΛΩΔΙΑΣ
|
Incipit |
|
Ψαλτῳδοὶ καὶ οὗτοι ψαλμοὺς
|
Incipit |
|
ψαυσάμενος ἐξέβαλεν ἐκ τοῦ παρα[δείσου
|
Desinit |
|
ψευδἀποστόλων ἀλαζονιας καὶ πονηρίας.
|
Desinit |
|
ΨΕΥΔΕΙΣ ΕΞΟΣΤΡΑΚΙΖΟΝΤΑΙ ΔΟΞΑΙ ΥΠΟ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ
|
Desinit |
|
ψεύδεσθαι
|
Desinit |
|
ψεύδεσθαι καὶ λέγειν πολλάκις
|
Desinit |
|
ψευδής ἡ δὲ ἀληθής
|
Incipit |
|
Ψεῦδος
|
Titulus initialis |
|
Ψεῦδος μίσησον, τὴν δ’ ἀλήθειαν φίλει.
Ὡς ἂν μετελθὼν οὐ φοβηθήσῃ κρίσιν
|
Desinit |
|
ψεῦσαι θηρῶν ἐλπίδας, ἐκ προτέροιο χρόνοιο.
Ὦ Πατέρ· ὦ κρείων· τὸ δέ μοι κρήηνον ἐέλδωρ.
|
Desinit |
|
Ψήγματα χρυσᾶ τοῖς Λύδοις
|
Incipit |
|
ΨΗΦΙΣΟΝ ΤΗΝ ΔΙΑΦΑΙΝΟΥΣΑΝ ΗΜΕΡΑΝ
|
Incipit |
|
Ψῆφος Πυθαγόρου τοῦ σοφοῦ. Πῶς νὰ ἰδῇς περὶ πάντων τῶν πραγμάτων· τίς νὰ κερδέσῃ τὸν ἐχθρόν του εἰς πόλεμον· τίς νὰ ἰδῇ ἀγάπην γυναικὸς ἢ ἡ γυναίκα τοῦ ἀνδρός της
|
Incipit |
|
ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙΤ ΑΣΤΕΡΟΣ ΚΑΚΟΠΟΙΟΥ ΠΑΡʹ ΙΝΔΟΙΣ
|
Titulus initialis |
|
Ψιθυρὸν καὶ δίγλωσσον καταρᾶσθαι ἄξιον
|
Incipit |
|
ψίλωθρον ... ὠκίς. Θεοτόκε βοήθει μοι, ὦ Χριστέ, βοήθει μοι τῷ σῷ δούλῳ Ἰωάννῃ τῷ Ἀβραμίῳ καὶ δὸς χεῖρα βοηθείας
|
Desinit |
|
ψυχας καταρδει και ποτιζει τας φρενας
|
Desinit |
|
Ψυχὴ γὰρ ἐπειδὰν ἀπερυθριᾶσαι βιασθῇ
|
Incipit |
|
ΨΥΧΗ Δ' ΕΣ ΜΑΚΑΡΩΝ ΩΧΕΤ' ΑΠΟΠΤΑΜΕΝΗ
|
Desinit |
|
Ψυχὴ δέ ἐστι πνεῦμα Θεοῦ
|
Incipit |
|
Ψυχὴ ἡ ἅπαξ προσδεθεῖσα τῷ πόθῳ τοῦ κτίσαντος
|
Incipit |
|
ΨΥΧΗ Η ΚΑΤΑΞΙΩΘΕΙΣΑ ΤΗΝ ΕΞ ΥΨΟΥΣ ΕΙΣΟΙΚΙΣΑΣΘΑΙ ΔΥΝΑΜΙΝ
|
Incipit |
|
ΨΥΧΗ ΗΣΘΑ ΣΤΕΙΡΑ ΚΑΙ ΑΚΑΡΠΟΣ ΚΑΙ ΜΗΔΕΝ ΤΕΚΝΟΝ ΓΕΝΝΩΣΑ ΖΩΗΣ ΑΞΙΟΝ
|
Incipit |
|
ψυχή καὶ σώμα εμάχετε καὶ θάνατον καὶ κρίσιν·
τη ψυχή· μετὰ πολλῶν δακρύον· ψυχή μα ἀμε,
οὐκ ενθυμήσεθαν αυτὸν. τὸν θέλης απολάβη·
ἅνθρωπος· τὴν τοῦ θανάτου ἡμέραν· νεότερος τερ
ἄτοπα γάρ πράττης· μεσω καιρεῖς τί ἔλεγες γέ
τα νο ἥσο· καὶ τόρα πάλε γίρασες τα ἄτοπα γ...
ττης· τὴν γλόσσαν ἐβορβόροσες· τα χήλη καὶ το
(...) τρήσμερεις ἐκ της ψυχής ἐρύποσας ἁθλίος· ὡ πότε
(...)
|
Textus |
|
Ψυχή μου ταλαίπωρε καὶ παναθλία οἶδας ἅπαντας τοὺς γραφέντας ἁγίους
|
Incipit |
|
Ψυχὴ Νέρωνος ἡ τυραννικωτάτη
κεῖται νεκρὰ δύσφημος ἠτιμωμένη
δεσμοῖς ἀφύκτοις εἰς ἀεὶ πεδουμένη
αἰωνίᾳ μάστιγι συντηρουμένη∙
Παῦλος δὲ καὶ ζῇ καὶ λαλεῖ καθημέραν
τὸ τοῦ Θεοῦ πρόσωπον ἐμφανῶς βλέπων.
|
Textus |
|
Ψυχὴ τεθλιμμένη προσέρχεταί σοι, ἅγιε Δέσποτα, καὶ μετὰ δακρύων ἐντυγχάνει σοι περὶ τοῦ λυμεῶνος
|
Incipit |
|
Ψυχὴ τεθλιμμένη προσέρχεταί σοι, ἅγιε Δέσποτα, καὶ μετὰ δακρύων ἐντυγχάνει σοι περὶ τοῦ λυμεῶνος Ἐχθροῦ
|
Incipit |
|
Ψυχή, διέγνως ὡς τὰ τοῦ βίου πλάνη
|
Incipit |
|
Ψυχή, μὴ κατάπιπτε, μηδὲ θλίβου· μὴ προσλογίζου σεαυτὴν ἐν πλήθει ἁμαρτίας
|
Incipit |
|
ψυχην καταρδων και ποτιζων τας φρενας.
|
Desinit |
|
Ψυχὴν μὲν Δημητρίου δέξατο οὐρανὸς εὐρὺς
|
Incipit |
|
Ψυχῆς δ΄ οὐσίαν καὶ μορφὴν οὐδεὶς ἀνθρώπων οἶδεν
|
Incipit |
|
ΨΥΧΗΣ ΔΕΗΣΙΣ ΕΜΠΑΘΟΥΣ ΤΕΘΛΗΜΜΕΝΗΣ
|
Incipit |
|
Ψυχῆς ἔνδειγμα
|
Incipit |
|
ΨΥΧΗΣ ΚΙΝΗΣΙΣ ΕΣΤΙ ΔΙΤΤΗ
|
Incipit |
|
ψυχῆς τὴν προθυμίαν, χαρίσηταί σοι τὴν ἄφεσιν τῆς ἁμαρτίας· ἡμεῖς δὲ ὑπὲρ τῶν εἰρημένων αἶνον καὶ δόξαν ἀναπέμπωμεν...
|
Desinit |
|
Ψυχῆς τληπαθοῦς πολυοδυνομένης
|
Incipit |
|
Ψυχικὰ πάθη καλεῖ κενοδοξίαν, ὑπερηφάνιαν, φιλαργυρίαν
|
Incipit |
|
ΨΥΧΡΩ ΦΟΒΩ ΔΕΙΚΝΥΜΑΙ
|
Incipit |
|
Ψυχρῷ φόβῳ δήκνιμαι
|
Incipit |
|
Ψυχων ακεστωρ ευσθενης και σωματων |
Λουκα μυητα ταρσαιως των δογματων |
σκεποις κατ'αμφω Διονυσιον φιλον |
ψυχη τε και νω και βιω πανολβιως.
|
Textus |
|
Ψυχων ακεστωρ ευσθενης και σωματων,
Λουκα μυητα ταρσαιως των δογματων,
σκεποις κατ'αμφω Διονυσιον φιλον
ψυχη τε και νω και βιω πανολβιως.
|
Textus |
|
Ὦ [Ὢ?]σῆς οἰκτρᾶς ἐπιδρομῆς τοῦ πονηροῦ Τελχῖνος
|
Incipit |
|
Ὦ ἀγαπητοί, ὦ ἀδελφοὶ καὶ πατέρες μικροὶ μεγάλοι
|
Incipit |
|
Ὦ ἄγκιστρον μετανοίας! Ὦ δέλεαρ Χριστοῦ πρὸς ζωήν! Αὐτῷ ἡ δόξα
|
Desinit |
|
ὦ ἀδελφοί, βέβαια ἡμεῖς χρεωστοῦμε νὰ κηρύττωμε τήν φιλανθρωπίαν τοῦ Θεοῦ πάντοτε
|
Incipit |
|
Ω ΑΝΑ ΛΗΤΟΥΣ ΥΙΕ ΔΙΟΣ ΤΕΚΟΣ
|
Incipit |
|
ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι δέν συμϐαίνει δέν ἀκολουθεῖ εἰς ἐμέ νά φρονῶ νά στοχάζωμαι
|
Incipit |
|
ὦ ἀπὸ τοῦ σκληροκαρδίου Νίφωντος· ἰδοὺ γὰρ τῇ εὐχῇ αὐτοῦ καὶ ὥ[...
|
Desinit |
|
Ὦ βασιλεῦ Ἰουστινιανέ, ἐπειδὴ καὶ ἠξιώθης ἔχεις ἐπῆρες ἔλασες
|
Incipit |
|
Ὦ γὰρ οὔχ ἡλίου κίνησις ἀπομερίζει τὸ εἶναι οὐδὲ σελήνης περίοδος
|
Incipit |
|
ᾧ γάρ τις ἥτταται τούτῳ καὶ δεδούλωται
|
Desinit |
|
ᾧ γάρ τις ἡττᾶται, τούτῳ καὶ δεδούλωται
|
Desinit |
|
Ὢ δείλαιος ἐγώ, οὐαί μοι τοῦ δεινοτάτου θαύματος
|
Incipit |
|
Ὢ δεινοῦ πάθους καὶ παραδόξου συμφορᾶς καὶ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὦ Δέσποινα Θεοτόκε, ἡ ταχυνὴ βοήθεια
|
Incipit |
|
Ὦ Δέσποινα πανάχραντε
|
Incipit |
|
Ὦ Δέσποινα, λεγέτω, βοάτω σοι ὁ προπάτωρ
|
Incipit |
|
Ὦ Δέσποινα, λεγέτω, βοάτω σοι ὁ προπάτωρ σου Δαυὶδ
|
Incipit |
|
Ὦ Δέσποινα, λεγέτω, βοάτω σοι ὁ προπάτωρ σου Δαυίδ
|
Incipit |
|
Ω ΔΕΣΠΟΤΑ ΠΡΟΕΔΡΕ ΦΙΛΟΜΗΛΙΟΥ
|
Incipit |
|
Ὦ δεῦρο κατάλεξον ἐκ θέας, γύναι
|
Incipit |
|
Ὣ δεῦρο, σύγκλητε βουλή, δεῦρο, τὸ θεῖον βῆμα
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὦ δὴ βέλτιστε, φαίην ἀν ἀμαθεῖς ἐρεύγει φωνὰς
|
Incipit |
|
ᾧ δὴ καὶ ἀκολουθοῦντες... τύχοιμεν... μετὰ Χριστοῦ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ὦ Δημόνηκε, ἡμεῖς εὑρήσομεν τὰς γνώμας τῶν σπουδαίων
|
Incipit |
|
Ω ΔΟΛΟΣ ΟΥ ΣΥΝΕΖΗΣΕΝ, Ω ΚΑΚΙΑ
|
Desinit |
|
Ω ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΙΣ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕΓΑΛΩΣΥΝΗ
|
Desinit |
|
Ὢ δύο μεγίστων κακῶν, μανίας τε ἣν ἐμάνην
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὦ δυστυχὴς ἄνθρωπε καὶ φαύλου γένους
|
Incipit |
|
Ὦ δυσχίτων, ἄχαλκε, ῥυσσὲ Σπυρίδων,
|
Incipit |
|
ᾧ ἐδόθη πολύ, πολὺ καὶ ἀπαιτήσουσιν
|
Incipit |
|
Ὧ ἐδόθη πολύ, πολὺ καὶ ἀπαιτήσουσιν αὐτὸν κατὰ τὸν τοῦ Κυρίου
|
Incipit |
|
Ὦ Ζεῦ καὶ Πόσειδον, τίνα ταύτην φύσιν
|
Incipit |
|
ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν.
|
Desinit |
|
ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν.
|
Desinit |
|
ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν
|
Desinit |
|
ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ω η δοξα και το κρατος, εις τους αιωνας των αιωνων, αμην.
|
Desinit |
|
Ὧ θαῦμα παράδοξον, Ὦ δύναμις ἄρρητος, Ὧ φρικτὸν μυστήριον τὸ τῆς ἱερωσύνης
|
Incipit |
|
Ὦ θαῦμα παράδοξον· ὦ δύναμις ἄρρητος· ὦ φρικτὸν μυστήριον
|
Incipit |
|
ὦ θαυμαστὸν παράδοξον
|
Incipit |
|
Ὦ θαυμαστὸν παράδοξον ὦ συμφορὰ μεγάλη
|
Incipit |
|
Ω ΘΕΙΕ ΣΤΑΥΡΕ ΞΥΛΟΝ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΗΜΩΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΝ ΕΝΔΥΜΑ
|
Incipit |
|
Ὦ θεοὶ καὶ δαίμονες, πόθεν ταυτὶ τὰ πολλὰ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
ὦ θεοῦ μῆτερ, πότερον ἐπίτηδές σοι τὸ σιγᾷν
|
Incipit |
|
Ὦ θρέμμα τῆς ἀνωτάτω περὶ λόγους παιδείας
|
Incipit |
|
ᾧ καὶ ἐποικοδομοίη πάντα λίθον τῇ τοιαύτῃ οἰκοδομῇ προσαγόμενον, πρὸς τὸν ὑποτεθειμένον θεμέλιον συναρμολογοῦσα καὶ ἀποξέουσα καὶ συνάπτουσα.
|
Desinit |
|
Ω ΚΑΙ ΘΑΡΡΟΙΗΜΕΝ ΑΝ ΤΥΧΕΙΝ ΤΗΣ ΕΚ ΔΕΞΙΩΝ ΑΥΤΟΥ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΣ
|
Desinit |
|
ᾧ καὶ μόνῳ παρὰ τῶν ὅλων ὀφείλεται καὶ πρέπει ὕμνος, δόξα, λατρεία, προσκύνησις εἰς τοὺς αἰῶνας
|
Desinit |
|
Ω ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΑΛΗΚΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΚΡΑΙΩΝΑΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΑΜΗΝ
|
Desinit |
|
Ὢ κοσμικὸς κύλινδρος, ὢ πεσσὸς τύχης
|
Incipit |
|
Ὦ λαμπρότης, ὦ αἴνεσις, ὦ σήμερον δόξα
|
Incipit |
|
Ὢ λαμπρότης, ὢ αἴνεσις, ὢ σήμερον δόξα καὶ χάρις
|
Incipit |
|
ὦ λόγε θεοῦ, τοῦ αἰωνίου καὶ ἀγεννῆτου πατρὸς μονογενὲς καὶ συναΐδιε γόνε
|
Incipit |
|
ὦ μακάρ Γρηγόριε κυριγενὲς ὀλβιόδαιμον
|
Desinit |
|
Ὦ μῆτερ, εἴ ποτε ἄλλως εἶχον δόξης περὶ τοῦ πράγματος
|
Incipit |
|
Ω ΜΟΝΑΧΕ ΑΜΟΝΑΧΕ ΣΥΝΤΡΟΦΕ ΕΔΙΚΕ ΜΟΥ
|
Incipit |
|
Ὦ μόσχε, Λουκᾶ, τῆς θεοῦ γεωργίας,
Ἐνθάδε τὸν σὸν μυστικὸν σπόρον βλέπων
Εὐαγγελικὸν βούλομαι δρέπειν στάχυν,
Ὅπως τὸν ἄρτον τῇ ψυχῇ θησαυρίσω.
|
Textus |
|
Ὦ Ὀδυσσεῦ μάλα πώς με ἰστέον
|
Incipit |
|
Ω ΠΑΙ ΛΑΕΡΤΟΥ ΤΩΝ ΔΟΛΩΝ ΠΕΠΛΗΣΜΕΝΗ
|
Desinit |
|
ὦ παίδιον, ἄκουε τὴν ἑρμηνείαν μου
|
Incipit |
|
Ὦ πανένδοξε δέσποινα, ὑπὲρ ἄστρα
|
Incipit |
|
ω πασα δοξα τιμη και κρατος συν αγιω πνευματι, εις δοξαν θεου πατρος αμην.
|
Desinit |
|
Ὦ Πατὲρ ἄμβροτε, οὐρανίων ὑπερήμενε θάκων· αἰώνων καὶ παντὸς ἐόντος δημιοεργέ,
|
Incipit |
|
ω Παυλε σοφε της οικουμενης ρητωρ
λυρα γνωστικη μυστουργουσα τα θεια
ανοιξον καμοι θυραν εις σωτηριαν,
διδου μοι πενθος χαροποιοι . . . .,
ζηλουν σε μεντοι ικανωσον εν ταχει
τον σον φοιτιτην, ει γε θεμις και τουτων,
στοργη γαρ τη ση και μονον πιεσμονην
ξυω τους λογους τους σους Μιχαηλ ο τλημων.
|
Textus |
|
Ὦ πέλαγος Ἐρυθρᾶς καὶ ῥάβδε θαυματουργέ
|
Incipit |
|
Ὦ πέλαγος ἐρυθρὸν καὶ ῥάβδε θαυματουργέ
|
Incipit |
|
Ὦ Πλήθων, ἄριστε καὶ σοφέ, φίλον μὲν καὶ εἰδότα κέκτησαι
|
Incipit |
|
Ω ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕ ΜΟΥ ΥΙΕ ΕΝΔΟΞΟΤΑΤΕ ΕΚΛΑΜΠΡΟΤΑΤΕ
|
Incipit |
|
Ὦ πνευματικέ μου υἱὲ ἐνδοξότατε, ἐκλαμπρότατε
|
Incipit |
|
Ὤ ποίας ὁ δαίμων ἀφορμὰς λόγων ὥσπερ ἀπὸ τραγικῆς μοι σκηνῆς ἐχορήγησεν
|
Incipit |
|
Ὦ πολικρημῶν χάνδαξ ἡ πάρος οὖς εὐδαίμων
|
Incipit |
|
Ὢ πόποι, ἦ μέγα πένθος οὐκ Ἀχαιίδα γῆν
μόνον
|
Incipit |
|
Ω ΠΟΣΑ ΕΒΟΩΝ ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΟΔΥΡΟΜΕΝΟΙ ΚΛΑΙΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΘΡΗΝΟΥΝΤΕΣ ΛΕΓΟΝΤΕΣ
|
Desinit |
|
Ὢ πόση δύναμις τῆς ἡμετέρας πίστεως· ὢ πόσον ἰσχύει δέησις
|
Incipit |
|
Ὢ πόσην αἴγλην, δέσποτα, καὶ πόσον σέλας βρύεις
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὦ πόσον, ἀγαπητοί, τῆς ἐλεημοσύνης τὸ κέρδος
|
Incipit |
|
Ὢ πόσον, ἀγαπητοί, τῆς ἐλεημοσύνης τὸ κέρδος· πόση ταύτης ἡ δύναμις
|
Incipit |
|
Ὦ πότνι´ αἰδώς, εἴθε τοῖς πᾶσι βρότοις
|
Incipit |
|
ᾧ πρέπει πᾶσα δόξα εἰς τοὺς ἀτελευτήτους αἰῶνας τῶν αἰώνων
|
Desinit |
|
ᾧ πρέπει πᾶσα δοξολογία, τιμὴ καὶ προσκύνησις, ἅμα τῷ πατρὶ καὶ τῷ ζωοποίῳ καὶ ἁγίῳ πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν.
|
Doxologia uel Inuocatio |
|
ᾧ πρέπει πᾶσα δοξολογία, τιμὴ καὶ προσκύνησις, ἅμα τῷ πατρὶ καὶ τῷ ζῳοποιῷ πνεύματι, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ὦ σῆς οἰκτρᾶς ἐπιδρομῆς
|
Incipit |
|
ὦ σὺ μὲν ἀρρένων σεμνολόγημα, σὺ δὲ θηλειῶν ἄγαλμα
|
Desinit |
|
ὦ τερπνότης· ὦ κάλλος ἐνθέων λόγων·
ὦ σεμνώτης· ὦ φῶς ἀληθείας λόγων·
ὦ λαμπρότης· ὦ νοῦς ὁρῶν ὄντως θεόν·
ἐξ οὗ τὰ θεῖα πνεύματος λαμπηδόσι·
θείως καταστραφείς τε καὶ γνοὺς ἀτρεκῶς·
ἔλαμψας ἐξέφανας ἀστραπῆς τρόπον·
ῥητὴν δὲ τὴν ἄρρητον ἀρρήτῳ λόγῳ·
θείου λόγου σάρκωσιν εἰργάσω λόγοις
λαμπροῖς ἐναργέσι καὶ θεηγόροις·
διατρανῶν τὰ ἔργα τε καὶ θεοῦ λόγους
ἐν οἷς ὁ πρῶτος καὶ θεάρχιος λόγος,
Λουκᾶ θεουργεῖ γηγενῆ βροτῶν φύσιν.
|
Textus |
|
Ω τερπνοτης· ω καλλος ενθεων λογων· ω σεμνοτης· ω φως αληθειας λογων· ω λαμπροτης· ω νους ορων οντως θεον· εξ ου τα θεια πνευματος λαμπηδοσι· θειως καταστραφθεις τε και γνους ατρεκως· ελαμψας εξεφανας αστραπης τροπον· ρητην δε την αρρητον αρρητῳ λογῳ· θειου λογου σαρκωσιν ειργασω λογοις· λαμπροις εν αργεσι τε και θεηγοροις· διατρανων τα εργα και θεου λογους εν οις ο πρωτος και θεαρχιος λογος, Λουκα θεουργει γηγενη βροτων φυσιν.
|
Textus |
|
ῳ τῃ πυξιδι ταυτῃ, τρισι δακτυλοις πεπληρωκοτι, συ δ' αντιδοιῃς αφεσιν αμαρτιων πανταναξ, υιε και λογε πατρος του προαναρχου, ιν' οπως τοις εξαριστερων μη τυχαιεν, τοις δ' εκδεξιων, αυτον συναριθμησαις αμα, Θεοδοσιω λεγω, τω μετα σου, της μητρος σου δουλῳ, ετους, ͵ϛωμϛʹ...
|
Textus |
|
Ὤ τῆς ἀπροσδοκήτου καὶ καρτερᾶς
|
Incipit |
|
ω τις φυλαξει τουσδε τους θειους λογους. και Χριστον αυτον οψετε σεσωσμενος.
|
Textus |
|
Ω ΤΟΔΕ ΓΡΑΜΜΑ ΕΝ ΧΕΡΟΙΝ
|
Incipit |
|
Ὢ τοῦ παραδόξου θαύματος
|
Incipit |
|
Ὦ τοῦ παραδόξου θαύματος Ἀκεψιμᾶς ὁ τερπνός
|
Incipit |
|
Ὦ τοῦ παραδόξου θαύματος ἐν οὐρανοῖς
|
Incipit |
|
Ὦ τοῦ παραδόξου θαύματος, ὁ λύχνος τοῦ φωτός
|
Incipit |
|
Ὦ τοῦ παραδόξου θαύματος, ὁ λύχνος τοῦ φωτός
|
Incipit |
|
Ὦ τοῦδ´ οὐρανοῦ
|
Incipit |
|
Ὦ τρισμέγιστον καὶ παράδοξον τέρας
|
Incipit |
|
Ὦ τρωαδῖται, ἀνίσως ἤθελε
|
Incipit |
|
Ὦ Τύχης καινὰ δῶρα, ὦ γνώμης ἀμφίβολα τολμήματα.
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ω ΤΩ ΙΔΙΩ Ω Ω ΤΙΝΙ ΩΨΑΤΟ
|
Desinit |
|
Ὦ τῶν ἁπάντων ποιητῶν ἡδυλόγε
|
Incipit |
|
Ὦ τῶν ξένων καὶ παραδόξων πραγμάτων
|
Incipit |
|
Ὦ τῶν ξένων καὶ παραδόξων πραγμάτων
|
Incipit |
|
Ὦ τῶν ξένων καὶ παραδόξων πραγμάτων
|
Incipit |
|
Ὦ τῶν ξένων καὶ παραδόξων πραγμάτων
|
Incipit |
|
Ὦ τῶν ξένων καὶ παραδόξων πραγμάτων
|
Incipit |
|
Ὦ τῶν τοῦ Χριστοῦ δωρημάτων, ἄνω στρατιαὶ δοξολογοῦσιν
|
Incipit |
|
Ὦ φιλάνθρωπε Κύριε, ὑπεράγαθε, θέλων καὶ οὐ θέλων, σῶσόν με διὰ τὴν πολλήν σου ἀγαθότητα
|
Desinit |
|
Ὦ φιλίας θεσμοὶ καὶ σύνδεσμοι πόθου καὶ τυραννίς
|
Incipit |
|
Ὦ φιλοκινδυνότατε καὶ παντ' ἀήττητε βασιλεῦ
|
Incipit |
|
Ὢ φρικτὸν ἔργον, ὢ κατάπληκτος θέα·
Θεὸς δι᾽ ἡμᾶς ὡς βροτὸς πάσχει ξύλῳ.
|
Textus |
|
Ὦ χαῖρε, σεμνή.
Τῆς ξένης ὀπτασίας.
Θεὸν κυήσεις.
Τοῦ τεραστίου λόγου.
Πίστευε τὴν κύησιν.
Ἄρρενος δίχα;
Ναί, τοῦ Θεοῦ θέλοντος.
Ὡς γένοιτό μοι.
|
Textus |
|
Ὠ<ι>ὰ δὲ φαγεῖν ὀφθὰ πρὸς πλοῦτον φέρει
|
Desinit |
|
Ὠγύγιον ἔθος πατροπαράδοτον παρὰ τῶν πάλαι προασκησάντων
|
Incipit |
|
ΩΔΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ, ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ ΚΑΤΑΝΥΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΥΧΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ
|
Titulus initialis |
|
ΩΔΕ ΕΙΣΙ ΓΕΓΡΑΜΜΕΝΑΙ ΑΙ ΔΥΣΔΙΑΛΥΤΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
|
Titulus initialis |
|
Ὧδε κατὰ τοιοῦτον τὸν τρόπον
|
Incipit |
|
Ὧδε μάλ' ὀλβιάσοιο πάτερ σοῦ
|
Incipit |
|
ὯδεφρενῶνἔδειξεΚαμβύσηςγέμειν·
|
Incipit |
|
ᾨδὴ εὔρυθμος, εἰς τοὺς ὁσημέραι ἁμαρτάνοντας καὶ ὁσημέραι μετανοοῦντας
|
Titulus initialis |
|
ᾠδὴ η´
|
Titulus initialis |
|
Ὧι δεῖ˙ ᾧτινι πρέπει
|
Incipit |
|
Ὠιδὴν ἐπιτάφιον συμφόνως ἄσωμεν
|
Incipit |
|
Ὤιμην μὲν ἔγωγε, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι
|
Incipit |
|
Ὤιμην μέν, Ἀχιλλεῦ, τὰς τῶν ἐμῶν δακρύων πηγὰς
|
Incipit |
|
Ὤιμην μέν, ὦ ἄνδρες δικασταί, αὖθις κατηγορήσοντά μου Νεοκλέα
|
Incipit |
|
Ὤιμην μέν, ὦ ἄνδρες, μόλις ποτὲ τὴν Τύχην ἡμῖν ἐνδιδόναι
|
Incipit |
|
Ὤιμην μέν, ὦ Τρῶες, μηδενὸς ὑμᾶς ἔτι προσδεήσεσθαι λόγου πρὸς τὸ πάνθ’ ἃ προσῆκεν ἐθελῆσαι ποιεῖν
|
Incipit |
|
ΩΚΙΜΟΝ ΒΑΣΙΛΙΚΟΝ, ΩΚΙΜΟΕΙΔΕΣ ΧΑΜΑΙΛΕΩΝ ΜΕΛΑΣ, ΩΝΙΟΙ ΤΑ ΕΝ ΤΑΙΣ ΔΡΥΑΙΣ ΖΩΑ, ΥΠΟΣΤΑΘΜΗ ΕΛΑΙΟΥ ΤΡΥΓΑΙΑ
|
Desinit |
|
Ὠλίσθησε μὲν διά σε ὁ σὸς διδάσκαλος
|
Incipit |
|
ὡμ]ολόγησεν· ὦ τῶν ξένων καὶ παραδόξων πραγμάτων
|
Incipit |
|
ΩΜΗΝ ΕΓΩ ΣΟΙ ΚΑΤΑΚΟΡΗΣ ΗΔΗ
|
Incipit |
|
Ὤμην τοῖς πολλοῖς καὶ παντοδαποῖς μου γράμμασι
|
Incipit |
|
Ὠμοὶ διὰ τά
|
Incipit |
|
Ὤμοι ἐγὼ ἀκάθαρτος ἐὼν ψυχήν τε δέμας τε Θεόδωρος μοναχός
|
Incipit |
|
ΩΜΟΙ ΕΓΩ ΠΑΑΠΟΤΜΟΣ ΟΣʹ ΕΤΛΗΝ ΚΗΔΕΑ ΛΥΓΡΑ
|
Incipit |
|
Ὤμοι τίς ὕδωρ τῇ κεφαλῇ
|
Incipit |
|
Ὡμοιώθη (γὰρ) ἡ ζωὴ ἡμῶν ἐν τῷδε τῷ βίῳ ἀνθρώπῳ οἰκήσαντι ἐν αὐλῇ
|
Incipit |
|
Ὡμοιώθη γὰρ ἡ ζωὴ ἡμῶν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃ
|
Incipit |
|
Ὡμοιώθη γὰρ ἡ ζωὴ ἡμῶν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃ
|
Incipit |
|
Ὡμοιώθη γὰρ ἡ ζωὴ ἡμῶν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃ
|
Incipit |
|
Ὡμοιώθη γὰρ ἡ ζωὴ ἡμῶν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃ
|
Incipit |
|
Ὡμοιώθη γὰρ ἡ ζωὴ ἡμῶν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃ
|
Incipit |
|
Ὡμοιώθη γὰρ ἡ ζωὴ ἡμῶν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃ
|
Incipit |
|
Ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃ (Matth. 18, 23).
|
Incipit |
|
Ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃ (Matth. 18, 23).
|
Incipit |
|
Ὡμολογουμένου τοῦ ὅτι τὸ ἐκπορεύεσθαι ἰδίωμα
|
Incipit |
|
Ὧν γὰρ τοὺς ἐπαίνους οἶδα τούτων σαφῶς καὶ τὰς ἐπιδόσεις
|
Incipit |
|
ὧν δαψιλῶς ἐμφορηθέντες, εὑρεθείημεν ἄξιοι καὶ τῆς ἐν τῷ νυμφῶνι εὐφροσύνης ἐν Χριστῷ ... ἀμήν.
|
Desinit |
|
ῶν δὲ αἰωνίων ἀγαθῶν λήθην ἐνέβαλεν! Οὐκ ἔστι γὰρ ὁ συνιών
|
Desinit |
|
ὧν δοθέντων πρὸς ἡμῶν καταφατικῶς, ἕξομεν μόχθους, καὶ πράγματα τοῦ διαλύσαι τὰ ἐκείνοις ὁμολογηθέντα, καὶ περὶ τούτων ἅλις, καὶ τέλος τῶν κατὰ Μωάμεθ.
|
Desinit |
|
ῶν δρόμον
|
Incipit |
|
ὧν ἐδήλωσεν Ἰουδαικῶν ἀποστόλων.
|
Desinit |
|
ὧν ἐδήλωσεν Ἰουδαϊκῶν ἀποστόλων.
|
Desinit |
|
ων εδηλωσεν ιουδαικων αποστολων.
|
Desinit |
|
ὧν εἴδες χ' ὧν εἴπας κεν ἰδοῖσα τὺ τῷ μὴ ἰδόντι.
|
Incipit |
|
ων ετων ογδοηκοντα τεσσαρων.
|
Desinit |
|
ὧν μὲν οὖν ἔδει καὶ αὐτῷ τῷ τῶν εὐσεβούντων καταλόγῳ
|
Incipit |
|
Ὧν μὲν οὖν ἔδει καὶ αὐτῷ τῶν εὐσεβούντων καταλόγῳ
|
Incipit |
|
ὧν ὁ μὲν εἰς τάξιν Υἱοῦ μοι λελόγισται, εἰς ὑπηρέτην δέ μοι ὁ ἕτερος, κατὰ τὴν ἐνοῦσάν μοι διαμερίζω ἐπίκρισιν. Ἰωάννης ταπεινός, ἐλέῳ Θεοῦ ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, διὰ δὲ τὸ ἀληθὲς τῶν πατέρων δόγμα, τὴν ἐκ Πατρὸς δηλονότι δι᾽ Υἱοῦ ἐκπόρευσιν τοῦ Πνεύματος τοῦ ἁγίου, τὴν ἕως θανάτου ἐξορίαν καὶ φυλακὴν καταδικασθείς, οἰκειοχείρως τὴν παροῦσαν μου διαθήκην γράψας, ὑπέγραψα.
|
Desinit |
|
ὧν προσφέρεται ἡμῖν θυμάτων οὐδὲ μεταλαμβάνομεν
|
Incipit |
|
ΩΝΙΟΙ ΗΤΟΙ ΤΑ ΕΝ ΤΑΙΣ ΥΔΡΙΑΙΣ ΖΩΑ
|
Desinit |
|
ΩΝΙΟΙ ΗΤΟΙ ΤΑ ΕΝ ΤΑΙΣ ΥΔΡΙΑΙΣ ΖΩΑ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΑ
|
Desinit |
|
ὤνιοι ἤτοι τὰ ἐν ταῖς ὑδρίαις ζῷα εὑρισκόμενα
|
Desinit |
|
ΩΝΟΙ Η ΤΑ ΕΝ ΤΑΙΣ ΥΔΡΙΑΙΣ ΖΩΑ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΑ
|
Desinit |
|
Ὠνομάσθη δὲ Πυθαγόρας ὡς τὴν ἀλήθειαν ἀγορεύων
|
Incipit |
|
Ὧνπερ αὖ πρότερον, καὶ νῦν ἔοικέ μοι δεῖν
|
Incipit |
|
ὠὸν τίλλεις ἀδυνάτων
|
Desinit |
|
Ὠοτάριχα, δύσπεπτά εἰσιν καὶ κακόχυμα καὶ βραδύπορα
|
Desinit |
|
ΩΡΑΙΖΩ ΔΟΤΙΚΗ ΩΦΕΛΩ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ
|
Desinit |
|
ΩΡΑΙΖΩ ΔΟΤΙΚΗΙ ΩΦΕΛΩ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΙ
|
Desinit |
|
Ὡραῖος ἀνὴρ δυνάμει ἐζωσμένος
|
Incipit |
|
ὥρας ἐκείνης. Ὑπὲρ δὲ τούτων ἁπάντων δόξαν ἀναπέμψωμεν τῷ πατρί...
|
Desinit |
|
ὤργον τὸ ἐμαινόμην δὲ ὡς εἶεν ἀκοντίζει
|
Desinit |
|
ΩΡΙΜΟΙ ΓΑΡ ΓΕΝΟΜΕΝΟΙ ΕΧΑΛΑΖΩΘΗΣΑΝ ΟΙ ΚΑΡΠΟΙ· ΣΥΜΜΟΡΙΑΣ ΛΕΓΟΜΕΝΗΣ ΤΙΒΕΡΙΝΗΣ, ΕΝ Η ΚΕΙΤΑΙ Η ΚΩΜΗ ΑΡΙΑΝΙΖΩ ΑΦ' ΗΣ ΩΡΜΑΤΟ· Ο ΤΟΙΝΥΝ ΠΑΤΗΡ ΕΝΝΟΩΝ ΔΙΑ ΤΑΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΑΜΑΡΤΙΑΣ ΣΥΜΒΗΝΑΙ ΤΟΥΤΟ ΕΣΙΩΠΑ· Ο ΔΕ ΥΙΟΣ ΠΑΡΑΛΗΘΕΙΣ ΥΠΟ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΠΡΟΤΡΕΠΕΙ ΑΥΤΟΝ ΦΘΕΓΞΑΣΘΑΙ ΠΡΟΣ
|
Desinit |
|
ΩΡΙΜΟΥ ΑΛΕΥΡΟΥ ΦΑΒΑΝ, ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΛΟΥΜΕΝΤΕ ΔΕ ΦΑΒΑ
|
Desinit |
|
Ὥρισεν διὰ ταῦτα ἡ ἁγία σύνοδος μηδενὶ ἐξεῖναι μοναστήριον
|
Incipit |
|
ΩΡΙΣΕΝ Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ
|
Incipit |
|
Ὡρόσκοποι τῶν πλανητῶν καὶ ζῳδίων
|
Titulus initialis |
|
Ὡς ἀγαπητὰ τὰ σκηνώματά σου, κύριε τῶν δυναμέων
|
Incipit |
|
ὡς ἀδελφόν. Προετρέψατο δὲ αὐτὸν καὶ ξενίαν αὐτῷ ἑτοιμάσαι ἵνα, ἐὰν ἔλθῃ, εὕρῃ που μείνῃ. Καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ὡς ἀδελφόν· προετρέψατο δὲ αὐτὸν καὶ ξενίαν αὺτῶ ἑτοιμάσαι· ἵνα ἐὰν ἔλθη· εὕρη ποῦ μείνη· καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ΩΣ ΑΔΙΚΕΙΣ ΤΟΝ ΠΕΛΑΣ
|
Desinit |
|
ὡς ἀληθῶς τελειότης τὸ μηδέποτε στῆναι πρὸς τὸ κρεῖττον αὐξανόμενον μηδέ τινι πέρατι περιορίσαι τὴν τελειότητα
|
Desinit |
|
ὡς ἄλλο διπλοῦν ἀκονηθέντες στόμα
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ὡς ἀμνὸς ἐναντίον τοῦ κείροντος αὐτὸν ἄφωνος· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ὡς ὰν ἄκλυστοι τὴν τῶν πειρασμῶν διανηξάμενοι θάλασσαν τοῖς τῆς ἀναπαύσεως λιμέσι καθορμισθείημεν, αὐτὸν ἔχοντες κυβερνήτην διὰ τῶν σῶν πρεσβείων
|
Desinit |
|
Ὡς ἄν δὲ καὶ δι' ὧν ἐπίστευσαν
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὡς ἂν δι’ αὐτῶν καὶ τύχῃς σωτηρίας.
|
Desinit |
|
ὡς ἂν εἰ σκληρυνθείη αὐτοὺς διὰ τὴν τούτων ἀπείθειαν
|
Desinit |
|
Ὡς ἂν εὐθεῖα ἐπ´ εὐθείας σταθῇ τὰς ἐφεξῆς γωνίας ἢ δύο ὀρθὰς ἔχει
|
Incipit |
|
ὡς ἂν καὶ αὐτὸς ὀφθαλμοῖς τρυφῴη καὶ ἡμῖν διακομίζοι ταῖς ἀφηγήσεσι τὴν τρυφήν
|
Desinit |
|
ὡς ἂν μὴ θορυβῶνται, ἐκ πλειόνων ὀλίγα εἴρηται σὺν Θεῷ· ᾧ δόξα, αἶνος εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
|
Desinit |
|
Ὡς ὰν μὴ τῶν λόγων ἀνεργάστων πρὸς τὴν διήγησιν ἐσομένων τὰ τῆς σοφίας μυσήρια ἀνεξέταστα τοῖς ἀκοαταῖς τύχωσιν
|
Incipit |
|
ὡς ἂν ὁ βίος ἡμῶν μετριώτατα διεξάγοιτο
|
Desinit |
|
ὡς ἀναισχύντους οὕσας (ἀναισχυντούσας PG 119), δηλοῖ αὐτῷ, μετὰ τὸ πέμψαι πρὸς αὐτὸν Ἀρτεμᾶν, ἵνα ἔλθη πρὸς αὐτόν. ἐνετείλατο τε αὐτῷ, ῶστε διδασκειν καὶ τούς αὐτοῦ καλῶν ἔργων προιστασθαι. καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ὡς ἀναισχύντους· δηλοῖ αὐτῶ μετὰ τὸ πέμψαι πρὸς αὐτὸν Ἀρτεμᾶν, ἵνα ἔλθη πρὸς αὐτόν· ἐνετείλατό τε αὐτῶ ὥστε διδάσκειν καὶ τοὺς αὐτοῦ καλῶν ἔργων προΐστασθαι. καὶ οὕτως τελειοῖ.
|
Desinit |
|
Ὡς ἀνδρικὸν σὺ τὸν Ψαμμήνιτον λέγεις·
|
Incipit |
|
Ὡς ἀνυμνῶ σε κηδεμὼν καὶ τῶν κάτω
|
Desinit |
|
Ὡς ἀπὸ ἑνὸς μιλίου τοῦ ἁγίου Ἰορδάνου λαύρα ἐστὶν
|
Incipit |
|
ὡς ἀπὸ σταδίων δεκαπέντε.
|
Desinit |
|
Ὡς ἀπὸ τῆς κοινότητος τῶν ὀρθοδόξων ἀπολογία πρὸς τὸν βασιλέα τοῦ νομοφύλακος Ἰωάννου διακόνου τοῦ Εὐγενικοῦ
|
Titulus initialis |
|
Ὡς ἀπὸ τῆς πόλεως δεκάστιχα παρακλητικὰ τῷ αὐτοκράτορι πρὸς τὸ καθίσαι ἐφ’ ἅρματος τοῖς δήμοις
|
Titulus initialis |
|
ΩΣ ΑΠΟΔΕΔΩΚΑΣΙ ΤΟ ΧΡΥΣΙΟΝ ΛΑΜΠΙΔΙ
|
Desinit |
|
Ὡς ἀπόλοιτο τριπόθητε ἀδελφὲ ἡ τὴν καθ´ ἡμᾶς ἤπειρον
|
Incipit |
|
Ὡς ἄρα μοι τοι τὸ τῆς λογικῆς ἀλάβαστρον νὰρδου
|
Incipit |
|
ΩΣ ΑΡΑ ΠΙΘΑΝΩΤΑΤΟΝ ΤΙ ΧΡΗΜΑ ΓΛΩΣΣΑ ΨΕΥΔΗΣ
|
Incipit |
|
Ὡς ἀργαλέον λίαν δύσκολον καὶ βαρύ
|
Incipit |
|
Ὡς αὐτάδελφος καὶ ὁμότροπος πέλων
|
Incipit |
|
ὡς βασιλικοῦ τελοῦσαν ἤδη καὶ γένους
|
Desinit |
|
ὡς βούλονται περὶ αὐτὰς διατίθενται
|
Desinit |
|
ὥς γὰρ ἐγὼν Ἀΐδαο φύγω γένυν, ἣ πρό με μάρψεν
|
Desinit |
|
Ὡς γὰρ πολλάκις εἰρήκαμεν, ἡ ἀπὸ τοῦ πατρὸς διαστολὴ τοῦ Υἱοῦ οὐκ ἄν ποτε ἐν τῇ ἐκ πατρὸς ὑπάρξει τοῦ Πνεύματος παραδέξαιτο τὸ δι’ Υἱοῦ.
|
Desinit |
|
Ὡς γάρ τις οἶκον δημιουργῆσαι θέλων
|
Incipit |
|
Ὡς γὰρ ὑπερηφάνοις οἶδεν ὁ Θεὸς ἀντιτάσσεσθαι, οὕτω διδόναι χάριν τοῖς ταπεινοῖς· ὅτι...
|
Desinit |
|
ὡς γε καλῶς ὁ Ἀλέξανδρος φρονεῖ τοῖς παροῦσι βιβλίοις
|
Incipit abruptus |
|
Ὡς γενναῖον ἐν μάρτυσιν Ἀγγελῆν τὸν πανένδοξον
|
Incipit |
|
ὡς γινομένου ξηροτέρου τοῦ δέρματος οἷα τῶν ταριχευομένων σωμάτων
|
Desinit |
|
Ὡς γλυκὺς συνέμπορος τοῦ ἀνθρωπίνου βίου ὁ προφήτης
Δαβὶδ ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς τῆς ζωῆς εὑρισκόμενος
|
Incipit |
|
Ὡς δ´ οὖν ἐν τῷ τέλει τοῦ γράμματος
|
Incipit |
|
ΩΣ ΔΕΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΛΥΣΙΣ ΑΕΤΩ
\
|
Incipit |
|
ΩΣ ΔΙΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΩΝ ΣΥΝ ΘΕΩ ΔΗΛΩΘΗΣΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΩΣ ΔΙΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΩΝ ΣΥΝ ΘΕΩ ΔΗΛΩΘΗΣΕΤΑΙ
|
Desinit |
|
Ὡς διατύπτων παμφαὴς δρομημάτων
|
Incipit |
|
ὡς δόκιμοι ἐν Χριστῷ, ὡς δοῦλοι κυρίου· ἵνα…
|
Desinit |
|
ὡς δοῦλος τολμήσας ἐδεήθην
|
Desinit |
|
ὡς δραμὼν ὁ λόγος ἐδίδαξεν, χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ὡς δυνατόν μοι κυλῖσαι
|
Incipit |
|
ὡς εἴ τις τὸ μὲν ὑπαυχένιον “κερβικάριον” λέγοι, τὸ δὲ χειρόμακτρον “μάππαν”
|
Desinit |
|
Ὡς εἶδος τὸ Βεζὲκ τουτέστιν ἀστραπῶν
|
Incipit |
|
Ὡς εἶδος τὸ Βεζέκ, ὡς εἶδος ἀστραπῆς
|
Incipit |
|
ΩΣ ΕΙΚΟΝΙΣΑΣ ΔΕΣΠΟΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΑΘΗ ΤΙΜΗΣ Ο ΜΑΡΤΥΣ ΤΥΓΧΑΝΕΙ ΔΙ' ΕΙΚΟΝΟΣ· ΟΥ ΤΥΠΟΝ ΑΘΡΩΝ ΤΟΝ ΤΥΠΟΥΜΕΝΟΝ ΣΕΒΟΥ
|
Incipit |
|
Ὡς ἐκ μακρᾶς ἀποδημίας ἐπανελθών πρὸς ὑμᾶς
|
Incipit |
|
Ὡς ἐκ προσώπου τῶν πιστῶν λέγει τὸν στεναγμὸν καρδίας
|
Incipit |
|
ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ ΔΗΛΗΝ ΠΟΙΗΣΑΙ
|
Incipit |
|
ως εκ τουτου ειναι τους απαντας της ζωης αυτου χρονον, δεκα προς εκατον.
|
Desinit |
|
ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε, πάντα ἐν σοφίᾳ ποιήσας· σοὶ γὰρ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε, πάντα ἐν σοφίᾳ ποιήσας· σοὶ γὰρ πρέπει δόξα...
|
Desinit |
|
Ὡς ἐμεφαλύνθη τὰ ἔργα σου, κύριε, σφόδρα ἐβαρύνθησαν οἱ διαλογισμοί σου
|
Incipit |
|
Ὡς ἐν ἐμαυτῷ τὴν κρίσιν προδεικνύω
|
Incipit |
|
ὡς ἐν ἐμαυτῷ τὴν κρίσιν προδεικνύω
|
Incipit |
|
ὡς ἐν ἑτέρῳ δείξομεν
|
Desinit abruptus |
|
ΩΣ ΕΠΙ ΔΥΣΤΥΧΙΑΙ ΓΕΓΕΝΗΜΑΙ
|
Incipit |
|
ως Επιφανιος τω Κυπρω δοκει.
|
Desinit |
|
ως Επιφανιω τω Κυπριω δοκει.
|
Desinit |
|
ΩΣ ΕΡΑΤΟΣ ΚΛΕΟΔΗΜΕ
|
Incipit |
|
ΩΣ ΕΤΙ ΚΑΙΡΟΣ ΥΠΟΛΕΙΠΕΤΑΙ ΠΡΟΣ ΕΠΑΝΟΔΟΝ
|
Incipit |
|
Ὡς ἔτι καιρὸς ὑπολείπεται πρὸς ἐπάνοδον
|
Incipit |
|
Ὡς εὖγε τῆς σῆς, Εὐτρόπιε, καρδίας!
|
Incipit |
|
Ὡς εὖγε τῶν σῶν δωρεῶν, παντοκράτορ
|
Incipit cuiusdam partis |
|
Ὡς ἡ δόξα τοῦ Βεζήκ, τουτέστιν ἀστράπη
|
Incipit |
|
Ὡς ἡ φήμη λέγει, ὅτι τὸ μελάνιον τοῦ ὀκταποδίου
|
Incipit |
|
Ὡς ἡδίστη ἡ τῶν Γραφῶν ἀνάγνωσις, καὶ λειμῶνος παντὸς
|
Incipit |
|
Ὡς ἡδύ τι καὶ θεῖον
|
Incipit |
|
Ὡς ἡδύ τι καὶ θεῖον εἰς ἀπόλαυσιν ἡ παροῦσα ἡμέρα
|
Incipit |
|
Ὡς ἡδύ τι καὶ θεῖον εἰς ἀπόλαυσιν ἡ παροῦσα ἡμέρα χαρίζεται
|
Incipit |
|
Ὡς ἡδύ τι καὶ θεῖον εἰς ἀπόλαυσιν ἡ παροῦσα ἡμέρα χαρίζεται
|
Incipit |
|
ΩΣ ΗΔΥΤΕΡΟΝ ΤΟΙΣ ΜΕΝ ΟΜΜΑΣΙ
|
Incipit |
|
Ὡς ηὐδόκησεν ὁ κρατῶν στεφηφόρος
|
Incipit |
|
ὡς Ἡφαιστίων λέγει ὅτι Ὅμηρος τὰ τῶν ἡρώων ἔργα διηγεῖται τούτῳ
|
Incipit |
|
ΩΣ ΘΕΛΕΙΣ ΒΙΟΥΝ ΟΥ ΔΥΝΗΣΕΙ ΜΗ ΜΑΘΩΝ ΩΣ ΔΕΙ. ΩΝ ΤΑΣ ΔΟΞΑΣ ΘΑΥΜΑΖΕΙΣ ΤΟΥΤΩΝ ΚΑΙ ΤΑΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΜΙΜΟΥ
|
Desinit |
|
Ὡς ἱκέτην δέξαι με τὸν σὸν οἰκέτην
|
Incipit |
|
ὡς ἱμάτιον, ἥ φησὶν ὁ προφήτης Δαυίδ, αὐτῶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας ἀμήν.
|
Desinit |
|
ὡς καὶ ἄλλοι διὰ ὠφέλειαν τῶν ἀναγνωστῶν
|
Desinit |
|
ὡς καὶ ἐν [Ἐξόδῳ] ὁ λαὸς ἕωρα φωνὴν κυρίου.
|
Desinit |
|
ὡς καὶ ἡ ἀνάγνωσις αὐτὴ προιοῦσα διδάξει.
|
Desinit |
|
ὡς καὶ ἡ ἀνάγνωσις αὐτὴ προϊούσα διδάσκει
|
Desinit |
|
ὡς καὶ μικρῷ πρότερον διωρισάμην καὶ αὐτὸ δηλώσειν τὸ πρᾶγμα φημί
|
Desinit |
|
ΩΣ ΚΑΙ Ο ΜΕΛΛΩΝ ΑΡΡΩΣΤΟΣ ΡΗΘΗΝΑΙ ΔΗΛΩΣΕΙ
|
Desinit |
|
ὡς καὶ σοί. Θεὸς ὁ δικαιῶν, τίς ὁ κατακρίνων; Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν
|
Desinit |
|
ὡς καὶ τὰς ἁγίας Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ εἰκονικὰς ἀναστηλώσεις καὶ ἐμφερίας καὶ τῆς πανάγνου δεσποίνης καὶ θεοτόκου Μαρίας ὡς ἐμψύχους ὁρᾶν καὶ διαλέγεσθαι
|
Incipit |
|
Ὢς καλὰ τὰ τῆιδε πάντα καὶ πόθωι
|
Incipit |
|
Ὡς καλὴ τῶν ἀγαθῶν ἡ ἀκολουθία, ὡς γλυκεῖα ἡ τῆς εὐφροσύνης διαδοχή
|
Incipit |
|
Ὡς καλὴ τῶν εἰρηκότων ἡ ξυνωρίς, τοῦ μὲν διὰ τῶν βοῶν τὴν
|
Incipit |
|
ὡς καρδιώξει, τοῦ βρέφους σταυρουμένου.
|
Desinit |
|
ὡς κοινὸν προσίενται μέλος καὶ ὡς ἀδελφὸν γνήσιον
|
Desinit |
|
Ὡς λίαν μοι λαμπροτέρα τὴν σήμερον ἡ τῆς διδασκαλίας ἀκρόασις
|
Incipit |
|
Ὡς λίαν ὁρῶ φαιδρότεραν τὴν παροῦσαν πανήγυριν
|
Incipit |
|
ΩΣ ΛΟΓΙΖΟΜΑΙ ΑΔΕΛΦΟΙ... ;ΣΞΟΛΑΣΩΜΕΝ ΑΔΕΛΦΟΙ ΤΗ ΝΗΣΤΕΙΑ ΤΗ ΗΣΥΧΙΑ
|
Incipit |
|
ὡς λόγον ἀποδίδοντες τῶ κριτῆι (!). καὶ οὕτω τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν· τέλος.
|
Desinit |
|
ὡς μάλα φιδε· ὡς ἀπὸ κακῆς πίστεως
|
Desinit |
|
Ως μαργαρους δεδωκε
|
Incipit |
|
Ὡς μαργάρους δέδωκε Ματθαῖος λόγους,
πλοῦτον νοητὸν χριστιανικῷ στίφει·
ὃν καὶ κρατοῦντες ἔνδον ἐν στέρνοις, φίλοι,
κόσμον φύγωμεν καὶ ματαίας φροντίδας
ἐκεῖνος ὥσπερ τῶν τελωνῶν τὴν λύμην,
καὶ πρὸς χαρὰν δράμωμεν Χριστῷ ἐν τάχει.
|
Textus |
|
ὡς μάρτυρος τιθοῦσιν αὐτὴν δουλίδα
|
Desinit |
|
ΩΣ ΜΗΔΕΠΩ ΚΑΤ'ΑΥΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
|
Desinit |
|
ὡς μηκέτι δευτερῶσαι αὐτὸν τὸν γέροντα περὶ τοῦ τοιούτου λογισμοῦ
|
Desinit |
|
ΩΣ Ο ΙΟΥΔΑΣ
|
Desinit |
|
Ὡς ὁ Ἰωσήφ, χαρισμάτων πολλῶν διὰ τῆς ὑπομονῆς
|
Incipit |
|
ὡς ὁ Λώτ, οἱ δὲ ἄδικοι ἀφίενται, ὡς ἡ γυνὴ αὐτοῦ
|
Desinit |
|
Ὡς οἷα δεσμῷ τινι
|
Incipit |
|
Ὡς ὀνήσιμόν τι χρῆμα τῷ βίῳ παρὰ τῆς θείας ἀνίδρυνται χάριτος τῶν ἁγίων αἱ πολιτεῖαι
|
Incipit |
|
ΩΣ ΟΥΝ ΕΙΔΕΝ Ο ΜΙΣΟΚΑΛΟΣ ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΤΟ ΜΕΓΑ ΘΑΥΜΑ
|
Incipit |
|
Ὡς οὖν ἕκαστος ἡμῶν προαιρεῖται οὕτως ἑαυτὸν διαθοῖ
|
Incipit |
|
ὡς πάλαι ἐν τῷ λαῷ πόλλοι προφητείαν ἐπηγγέλλοντο καὶ ἦσαν τινες ψευδοπροφῆται
|
Incipit |
|
Ὡς πάρεργον αὐτοῦ ποιούμενον τὴν τῆς Σαμαρείτιδος ὁδόν
|
Incipit |
|
ὡς περὶ ἀληθεστάτων, τῷ δεδωκότι καὶ γνῶναι οὕτω καὶ εἰπεῖν χάριν ὁμολογοῦμεν Θεῷ, ᾧ πρέπει δόξα ἐκ πάντων εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν
|
Desinit cuiusdam partis |
|
ως πιστευει και δεχεται ταυτην η αγια καθολικη και αποστολικη εκκλησια.
|
Desinit |
|
ὡς πληροῦσθαι τῷ ἐπὶ πάντων θεῷ σὺν τῷ μονογενεῖ υἱῷ καὶ τῷ ἁγίῳ πνεύματι τιμὴν καὶ δόξαν καὶ προσκύνησιν εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν
|
Desinit |
|
ΩΣ ΠΝΕΥΜΑ ΑΓΙΟΝ ΚΑΤΑΞΙΩΘΕΙΣΙ ΔΙΔΟΝΤΑΙ
|
Desinit |
|
ΩΣ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΑΓΙΟΥ ΚΑΤΑΞΙΩΘΕΙΣΙ ΔΙΔΟΝΤΑΙ
|
Desinit |
|
ὡς ποιητὴς καὶ βασιλεῖ πάντων καὶ κηδεμόνι
|
Desinit |
|
ὡς πολλὰ κακὰ ἐνδειξάμενον αὐτῶ. καὶ οὕτως τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
ὡς πολλὰ κακὰ ἐνδειξάνος (ἐνδειξάμενος) αὐτῶ, καὶ οὕτως τελειοὶ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Ως πολυσημαντον εστιν το ονομα της παραβολης, εστιν γαρ παραβολη λαλημενη (?) υποδειγμα και ονειδισμος
|
Incipit |
|
ὡς προέφηκεν ἐν τῷ ἀνωτέρῳ λόγῳ, ἀγαλλιασώμεθα καὶ εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ· καὶ δοξάσωμεν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
ὡς προέφηκεν ἐν τῷ ἀνωτέρῳ λόγῳ, ἀγαλλιασώμεθα καὶ εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ· καὶ δοξάσωμεν Χριστῷ...
|
Desinit |
|
ὡς προσδοκωμένης ἑτέρας καθάρσεως
|
Desinit |
|
ὡς προσδοκωμένης ἑτέρας καθάρσεως
|
Desinit |
|
ὡς πῦρ δὲ θερμὸς τοῦ Λέοντος ὁ πόθος
|
Textus |
|
ΩΣ ΠΥΡΙΔΕΙΝΟΝ ΛΕΓΕΤΑΙ ΥΠΟ ΠΥΡΟΣ ΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ Ω ΜΕΓΑ ΜΕΓΑ ΕΠΛΗΡΩΣΕΝ ΣΥΝ ΤΟΙΣ ΕΙΚΟΣΙΤΡΙΟΙΣ
|
Desinit |
|
Ὡς σε ἴδεν περικαλλῆ ἐθάμβεεν
|
Incipit |
|
Ὡς Σκαμάνδρου τοῦ ποταμοῦ υἱὸς Μῆλος γένοιτο
|
Incipit |
|
ὡς Σοδόμων διδάσκει. Εἶτα παραινεῖ εἰς τὰ ἤθη καί, ἐπευξάμενος (ὑπευξάμενος PG 28) αὐτοῖς βεβαιότητα (βεβαιότητι Simotas) τῆς πίστεως παρὰ τοῦ κυρίου, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν.
|
Desinit |
|
Ὥς σοι δῶκε τύχη τὸ πλέον
|
Incipit |
|
ΩΣ ΣΤΥΓΝΑ ΜΟΙ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΟΡΑΤΑ ΩΣ ΑΗΔΗ ΜΟΙ ΩΣ ΑΠΟΤΡΟΠΑΙΑ
|
Incipit |
|
ΩΣ ΣΥΜΠΑΘΗΣ ΚΑΙ ΔΕΣΠΟΤΗΣ ΠΡΙΝ ΕΙΣ ΤΕΛΟΣ
|
Desinit |
|
ὡς συμπολίτας ἀναδείξῃ τοῖς ἄνω
|
Desinit |
|
ὥς τι τῶν ὀφειλομένων καὶ σοὶ καὶ τοῖς ὑπὸ σοῦ βασιλευομένοις ἐκλελοιπώς. Γένοιτο δέ σοι μηδενὸς τῶν ἀρίστων ἐκείνων ὀφθῆναι χείρονι
|
Desinit |
|
ὡς τὸ ἀδελφός
|
Desinit |
|
ὡς τό γε τῶν μαθημάτων ἀνάκτορον μέχρι τῶν ἀδύτων καὶ πάλαι ἠνέωκται.
|
Desinit |
|
ὡς τὸ μὲν ἄρρεν αὐτῶν τὸ δέ θῆλυ γίνοιτο. Καὶ περὶ μὲν τούτων ὧδε ἔχει.
|
Desinit |
|
ΩΣ ΤΟ ΟΥΤΟΣ ΟΥΝ Ο ΚΡΟΙΣΟΣ. ΕΝΘΑΔΕ ΤΕΡΜΑ ... ΠΑΤΡΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗ
|
Desinit |
|
Ὡς τὸν δρόμον ἤνυσας τῆς ἀληθείας
|
Incipit |
|
ὡς τοῦ πατριάρχου Ἀβραὰμ καὶ ἐφύλαξεν καὶ τὸ παιδί του
|
Desinit |
|
ὡς τοὺς Αἰγυπτίους καὶ Μηδείους καὶ Ἀσυρίους ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ὡς τοῦτο Ἐμπεδοκλέους λέγοντος
|
Incipit |
|
ὡς τῷ Κυρίῳ ἔδοξεν, οὕτω καὶ ἐγένετο· εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον ἀπὸ τοῦ νῦν, καὶ ἕως...
|
Desinit |
|
Ὡς φαιδρὰ καὶ περιλαμπὴς ἡ παροῦσα ἡμέρα
|
Incipit |
|
Ὡς φαιδρὰ καὶ περιφανὴς ἡμῖν ἡ πόλις
|
Incipit |
|
ὥς φησιν ὁ θεῖος Ἀπόστολος, ἧς γένοιτο διαπαντὸς ἀπολαύειν ἡμᾶς, χάριτι...
|
Desinit |
|
ΩΣ ΦΛΙΑΙ ΧΕΙΛΗ ΠΙΣΤΩΝ ΚΑΙ Ο ΟΛΟΘΡΕΥΩΝ ΚΑΤΑΡΓΗΘΗ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΤΑΛΥΘΗ ΚΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΘΑΝΕΡΩΘΗ ΚΑΙ Ο ΑΨΕΥΔΗΣ ΥΙΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΣ ΠΙΣΤΕΥΘΗ ΣΥΝ ΤΩ ΑΓΙΩ ΚΑΙ ΟΜΟΟΥΣΙΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ, ΝΥΝ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
|
ΩΣ ΦΛΙΑΣ ΧΕΙΛΗ Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΦΑΝΕΡΩΘΗ ΚΑΙ Ο ΑΨΕΥΔΗΣ ΥΙΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΣ ΠΙΣΤΕΥΘΗ Κ. Τ. Λ.
|
Desinit |
|
Ὡς φοινίκων πρὶν ἑβδομήκοντα κλάδοι
|
Incipit |
|
Ὡς φρικτός, ὡς πέλωρος οὗτος ὁ δράκων
|
Incipit |
|
Ὡς φῶς ἀΐδιον ὑπάρχων Κύριε
|
Incipit |
|
Ὡς χαλδαϊκὴν τὴν θυμοῦ καίει φλόγα
|
Incipit |
|
ΩΣ ΧΡΗ ΦΥΛΑΤΤΕΙΝ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΤΟΥ ΔΕΣΠΟΤΟΥ
|
Incipit |
|
ως ψιλον ονομα ζωης εχουση πιστεως· νενεκρωμενη δε εξ αγαθων πραξεων· απειλει τη πο(?).
|
Textus |
|
ὠς ψυχοφθόρον καὶ πολυκέφαλον ὕδραν, ὡς πολυειδῆ τῆς εὐσεβείας λύμην
|
Desinit |
|
Ὡς ὡραία ἡ πνευματικὴ ἐλαία αὕτη· τῶν κλάδων αὐτῆς
|
Incipit |
|
Ὡς ὡραΐσθης τὰς ποδῶν βάσεις, Κόνων,
|
Incipit |
|
ὡσὰν ἔν τε τῷ παρόντι εὐδαιμονῶμεν κἀν τῷ μέλλοντι βασιλείας ὦμεν τῆς ἐπουρανίου ... ἀμήν
|
Desinit |
|
ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις· αὐτῷ ἡ δόξα...
|
Desinit |
|
ΩΣΑΥΤΩΣ ΔΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΑΚΩΝΙΚΗΝ ΙΔΙΩΣ ΑΡΓΟΣ ΑΧΑΙΚΟΝ
|
Desinit |
|
ΩΣΑΥΤΩΣ ΔΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΛΛΙΝΑΡΙΑΣΤΑΙ
|
Desinit |
|
ὥσπερ ἀδύνατον τὸ κατὰ τὴν παροιμίαν σμήχειν Αἰθίοπα
|
Incipit |
|
Ὥσπερ αἱ μέλισσαι ἐκ διαφόρων ἀνθέων τὸ μέλι κατασκευάζουσαι
|
Incipit |
|
Ὥσπερ αἱ τῶν σπουδαίων πράξις μεγάλα τωόντι τοὺς τῶν καλῶν ἐραστὰς...
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΑΜΑ ΗΛΙΟΥ ΔΙΣΚΟΣ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἀτίμως οὐδαμῶς ἔχε τοῦ ζῆν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ γὰρ εἰς ἀμπελῶνά τις εἰσελθὼν καὶ τὰς ἀμπέλους ἰδὼν κοιμώσας
|
Incipit |
|
Ὥσπερ γὰρ ἡ ἀδηφαγία μυρίων κακῶν αἰτία
|
Incipit |
|
Ὥσπερ γὰρ μεγάλα καὶ ἀλάλητα καὶ ἀνεκδιήγητα
|
Incipit |
|
Ὥσπερ δ' οὐκ ἀρκεσθέντες τοῖς οὕτω λαμπρῶς πονηθεῖσιν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ δὴ κατὰ φλογὸς καιομένης
|
Incipit |
|
Ὥσπερ δὴ κατὰ φλογὸς καιομένης
|
Incipit |
|
Ὥσπερ δὴ πάσης φωνῆς σημαντικῆς
|
Incipit |
|
Ὥσπερ δὴ τὸ ὄν ἐστιν ἕν, οὕτω δὴ καὶ τὸ ἕν
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΔΙΑ ΤΗΣ ΛΥΠΗΣ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ διηνεκὼς ἀτενίζων τῷ αἰσθητῷ ἡλίῳ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ δοῦλος φιλοδέσποτος
|
Incipit |
|
ὥσπερ δοῦλος φιλοδέσποτος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ εἰκὸς δεῖ τῷ ὁπλίτῃ ταύτην
|
Incipit |
|
Ὥσπερ εἰς τὸ βλέπειν καὶ ἀκούειν οὐ δεόμεθα πόνου
|
Incipit |
|
ὥσπερ εἰς τὸν οὐρανόν, ἀφήσας τὴν μηλωτὴν ἐπάνω Ἐλισσαίου. Τῷ δὲ Θεῷ...
|
Desinit |
|
Ὥσπερ ἐκ διαφόρων ἀφορμῶν
|
Incipit |
|
ὥσπερ ἐκ πηγῆς ἀεννάου τὰς αἰτήσεις λαμβάνουσιν. Μεθ' ὧν δοξάσωμεν κύριον τὸν μόνον εὔσπλαγχνον, τὸν μόνον σωτῆρα, τὸν δοξάσαντα καὶ μεγαλύναντα τοὺς ἁγίους αὐτοῦ ἐν δόξῃ... ἀμήν
|
Desinit |
|
Ὥσπερ ἐν στρατοπέδῳ, ἀγαπητοί, τοῖς ἑστῶσι
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐν τῷ τῆς δευτέρας τριῳδίῳ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐν τῷ τῆς δευτέρας τριῳδίῳ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐν τῷ τῆς δευτέρας τριῳδίῳ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐν τῷ τῆς δευτέρας τριῳδίῳ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐξ ἀδηφαγίας μὲν γίνεται φλεγμονή
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐξ ἀδηφαγίας μὲν γίνεται φλεγμονή
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐξ ἀδηφαγίας μὲν γίνεται φλεγμονή
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐξ ἀδηφαγίας μὲν γίνεται φλεγμονή
|
Incipit |
|
ὥσπερ ἐπ' ἀσεβείας ἐγκλήμασιν, οὐδὲν αὐτῷ μισητότερον
|
Desinit |
|
Ὥσπερ ἐπὶ γενικωτάτων άρετῶν, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ἔστιν ὁρᾶν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἀριστέων, ὁπόταν περὶ πολέμων καὶ ἀγώνων καὶ τροπαίων τις διαλέγηται
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἐμπόρων ἔστι ἰδεῖν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐστὶ τῇ γῇ τὸ ἄροτρον καὶ τοῖς διψῶσι τὸ ὕδωρ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἐστίν, ἀγαπητοί, ποτὲ μὲν νύξ, ποτὲ δὲ ἡμέρα, καὶ ποτὲ μὲν θέρος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἡ ἐναντία δύναμις
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἡ ποίησις διαιρεῖται τοῖς μέτροις
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἤδη τοὺς καρποὺς...
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἵνα ᾖ τις ὑπὸ σφοδροτάτου πυρετοῦ κατεχόμενος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἵνα ᾖ τις ὑπὸ σφοδροτάτου πυρετοῦ κατεχόμενος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ἵνα ᾖ τις ὑπὸ σφοδροτάτου πυρετοῦ κατεχόμενος
|
Incipit |
|
ὥσπερ Ἰοῦδας ὁ δεινὸς καὶ βδελυκτὸς προδότης ||
|
Desinit |
|
Ὥσπερ μέσῃ νυκτὶ καθευδόντων ἁπάντων αἰφνιδίως ἐκ τοῦ οὐρανοῦ γίνεται
|
Incipit |
|
ωσπερ ξαινοι (ξενοι) χαιρουσιν υδειν (ιδειν) πατριδα ουτο (ουτω) και οι γραφοντες βοιβλιου (βιβλιου) τελος
|
Textus |
|
ωσπερ ξενοι χαιρονται ειδειν πατριδα, και οι θαλαττευοντες ευρειν λιμενα ουτω και οι γραφοντες ειδειν βιβλιου τελος αμην.
|
Textus |
|
ὥσπερ ξένοι χαίροντες ἰδεῖν πατρίδα·
καὶ οἱ θαλαττεύοντες εὗρεῖν (!) λιμένα·
καὶ οἱ ἐν ἁμαρτίαις ἄφεσιν πταισμάτων·
οὕτως καὶ οἱ γράφοντες ἰδεῖν βιβλίου τέλος
|
Textus |
|
ωσπερ ξενοι χαιρουσι πατριδα βλεπειν. ουτω και οι γραφοντες τελος βιβλιου.
|
Textus |
|
Ὥσπερ ξένοι χαίρουσιν ἰδεῖν πατρίδα,
οὕτως καὶ οἱ γράφοντες βιβλίου τέλος.
|
Textus |
|
ΩΣΠΕΡ Ο ΔΙΗΝΕΚΩΣ ΑΤΕΝΙΖΩΝ ΤΩ ΑΙΣΘΗΤΩ ΗΛΙΩ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ διηνεκῶς ἀτενίζων τῷ αἰσθητῷ ἡλίῳ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ ἰχθὺς ἐν τοῖς ὕδασιν ὑπάρχων
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ προφήτης ὑπόδειγμα ζητεῖ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ προφήτης ὑπόδειγμα ζητεῖ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ προφήτης ὑπόδειγμα ζητεῖ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ τῇ ποικιλίᾳ τῶν γλωσσῶν ἀρεσκόμενος, καὶ ῥήματα ἑτερογλώσσων εἰδέναι βουλόμενος ἑαυτὸν διδάξαι οὐ δύναται
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ τῆς βασιλικῆς εἰκόνος θεατὴς οὐ παρορᾷ τὰ πρόσωπα οὐδὲ τὰ ἐπιγράμματα
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ Ο ΥΙΟΣ ΤΑΞΕΙ ΜΕΝ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ Φιλόσοφος διδάσκει ἐν τῷ ἑνδεκάτῳ περὶ ζῴων, ἐν ἑκάστῳ γένει πραγμάτων ἀνάγκη ἐστὶ θεωρεῖν πρῶτον τὰ κοινά
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὁ φιλόσοφος ἐν ταῖς ἑαυτοῦ πολιτείαις διδάσκει
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΟΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟΝ ΔΙ' ΕΠΙΒΟΥΛΗΣ
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΟΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟΝ ΔΙ' ΕΠΙΒΟΥΛΗΣ ΛΑΒΟΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΟΙ ΙΧΘΥΕΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΥΔΑΣΙ ΖΩΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΟΙ ΙΧΘΥΕΣ ΟΙ ΕΝ ΤΟΙΣ ΥΔΑΣΙ ΖΩΝΤΕΣ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ λείαν καὶ ὁμαλὴν ὁδὸν βαδίροντες
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ μέγα τι καὶ ἄπειρον διαπλέοντες πέλαγος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ τὴν χρυσίτην διορύσσοντες γῆν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ τὴν χρυσῖτιν διορύσσοντες γῆν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ τοὺς ἡδίστους
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οἱ τοὺς ἡδίστους καρποὺς τῶν ἀκροδρύων
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὐδ’ ἡ τροφὴ ἀγνοουμένης τῆς κράσεως καὶ ἀλλοιώσεως. ἡ δὲ αὐτὴ τῆς ζητήσεως τάξις, εἴη ἀν καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων τῆς ψυχῆς δυνάμεων. καὶ γὰρ καὶ ἐπ’ ἐκείνων αἱ ἐνέργειαι τῶν ἕξεων γνωριμώτεραι. ἔστι τοίνυν κρᾶσις καὶ μίξις.
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὐδὲν ὄφελος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὐδὲν ὄφελος
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὐδὲν ὄφελος οἰκίας
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὐδὲν ὤφελος οἰκίας
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὐκ ἔστι συνεχομένον τῷ κυρίῳ Ἰουδαῖον ἢ Ἕλληνα καὶ δοῦλον σώζειν ἢ ἐλεύθερον
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὖν κεφαλαιωδέστερον ὁ τῇ εὐχῇ προσκαρτερῶν
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὖν τὸ ἐν ἀρχῇ ἦν τὸ ἀΐδιον δηλοῖ
|
Incipit |
|
ωσπερ ουν το εν αρχῃ ην, το αιδιον δηλοι
|
Incipit |
|
Ὥσπερ οὐρανὸς παντοδαποῖς ἄστροις καλλωπιζόμενος κόσμον ὅλον καταπυρσεύει
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΑΛΛΟΣ
|
Incipit |
|
ὥσπερ παράδεισος ἄλλος
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΑΛΛΟΣ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΟΠΟΥ ΝΑ ΕΧΗ ΠΟΛΛΑ ΑΝΘΗ
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΑΛΛΟΣ ΕΣΤΙ ΠΟΛΥΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΕΥΩΔΗΣ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ παράδεισος ἄλλος ἐστὶ πολυανθὴς καὶ εὐώδης
|
Incipit |
|
Ὥσπερ παράδεισος ἄλλος ἐστὶ πολυανθὴς καὶ εὐώδης
|
Incipit |
|
Ὥσπερ παράδεισος ἄλλος ἐστὶ πολυανθὴς...
|
Incipit |
|
Ὥσπερ παράδεισος ἄλλος, ἀγαπητοί, πολυανθὴς καὶ εὐώδης
|
Titulus initialis |
|
Ὥσπερ παράδεισος ἄλλος, ἀγαπητοί, πολυανθὴς καὶ εὐώδης
|
Incipit |
|
Ὥσπερ παράδεισος ἄλλος, ἀγαπητοί, πολυανθὴς...
|
Incipit |
|
Ὥσπερ παράδεισος ἄλλος, ἀγαπητοί, πολυανθὴς...
|
Incipit |
|
Ὥσπερ παράδεισος ἄλλος, ἀγαπητοί, πολυανθὴς...
|
Incipit |
|
Ὥσπερ παράδεισος ἄλλος, ἀγαπητοί, πολυανθὴς...
|
Incipit |
|
Ὥσπερ στρατηγῶν ἑπιδημίαι καὶ βασιλέων
|
Incipit |
|
Ὥσπερ σφραγίδι μιᾷ πολλὰ τυποῦται
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ τῶν εὐπόρων παιδία
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ τῶν εὐπόρων παιδία
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὰ τῶν εὐπόρων παιδία
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΤΟ ΥΔΩΡ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΦΑΝΙΖΕΙ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τὸ ὕδωρ τὰ γράμματα ἀφανίζει
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τοῖς σπείρουσιν ὄφελος οὐδέν
|
Incipit |
|
ΩΣΠΕΡ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ τῶν σπειρόντων ὄφελος οὐδέν, ὅταν παρὰ τὴν ὁδὸν τὰ
|
Incipit |
|
Ὥσπερ ὑβριζομένου δεσπότου
|
Titulus initialis |
|
Ὥσπερ ὑβριζομένου δεσπότου
|
Incipit |
|
Ὡσπερεὶ δύο ζῴων
|
Incipit |
|
ὥστε ἡμῖν πάλιν εἰς εὐφροσύνην περιστραφῆναι τὸ πένθς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν
|
Desinit |
|
ὥστε καὶ ἀκούσας δυσφημούμενον τὸν Κύριον τῆς δόξης, μὴ ἐπιδιαμαρτύρασθαι κατὰ δύναμιν
|
Desinit |
|
ΩΣΤΕ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΑΜΥΔΡΟΝ
|
Desinit |
|
ὥστε καὶ τῆν κλίμακα περικρατεῖν, καὶ τὸν ῥώστακα μὴ ἐμποδίζειν ἐν ταῖς ἐπικλείσεσιν
|
Desinit |
|
ὥστε καὶ τῆν κλίμακα περικρατεῖν, καὶ τὸν ῥώστακα μὴ ἐμποδίζειν ἐν ταῖς ἐπικλήσεσιν
|
Desinit |
|
ὥστε καὶ τὴν κλίμακα περικρατεῖν, καὶ τὸν ῥώστακα μὴ ἐμποδίζειν ἐν ταῖς ἐπικλήσεσιν
|
Desinit |
|
ὥστε καὶ τὴν κλίμακα περικρατεῖν, καὶ τὸν ῥώστακα μὴ ἐμποδίζον ἐν ταῖς ἐπικλήσεσιν
|
Desinit |
|
ὥστε καὶ τῆν κλίμακα περικρατεῖν, καὶ τὸν ῥώστακα μὴ ἐμποδίζον ἐν ταῖς ἐπικλήσεσιν
|
Desinit |
|
ὥστε καὶ ὡς ἐν βραχεῖ αὐτόθι θέοντα ὄψει με, μετὰ σοῦ τὸ λοιπὸν τῆς ζωῆς διάξοντα.
|
Desinit |
|
ὥστε καλῶς ἔχει τὸ μὲν εὐαγγέλιον Χριστοῦ πράξεις λέγειν, τὰς δὲ πράξεις τοῦ παναγίου καὶ ζωοποιοῦ Πνεύματος.
|
Desinit |
|
ὥστε ὀ ἑκκαιδεκάκις ὑπὸ ΑΒ ΒΘ ἴσος τῷ τε ἀπὸ ΗΜ καὶ τῷ δὶς ὑπὸ ΖΗ ΗΜ· ὥστε ἄρτιός ἐστιν ὀ ΗΜ. τετμήσθω δίχα κατὰ τὸ Ν.
|
Desinit |
|
Ὥστε τὸ ἀδημο[σίευτον
|
Desinit |
|
ὥστε τοῦ λόγου τῆς αἰτίας ὑπεξῃρημένου ἐν μηδενὶ τὴν ἁγίαν τριάδα πρὸς ἑαυτὴν ἀσυμφώνως ἔχειν
|
Desinit |
|
ᾮτινι πατρὶς μὲν Σύναδα πόλις ἥτις Φρυγίας ἁπάσης προκάθηται
|
Incipit |
|
ᾮτινι πατρὶς μὲν Σύναδα... τὸ δὲ γένος εἶλκεν ἓξ Ἑβραίων
|
Incipit |
|
ὤφελε δίκην · ἀντὶ λέγεται δίκη, καὶ τὸ ἐπιτίμιον
|
Desinit |
|
Ὤφελον, ἀδελφική μοι καὶ φίλη ψυχή, Θεόδωρε, ἐνώπιος ἐνωπίῳ σοί
|
Incipit |
|
Ὤφθη καὶ ἡμῖν πολλῶν διαφυγόντα χεῖρας τὰ γράμματα τῆς σῆς ἁγιότητος· ὁ γὰ ταῦτα
|
Incipit |
|
ὦχρα, εἶδος τῆς κιρρᾶς· ᾗ οἱ ζωγράφοι χρῶνται, καὶ οἱ ξενῶνες εἰς τὰ ἰσχυρὰς ἐμπλάστρους
|
Desinit |
|
ὢψ ἤδη μοι ἀπάρτι ἀφεύκτω σβέννυτ' ἐν ὄρφνη
|
Incipit |
|
ΩΨΙΣΘΗ ΕΒΡΑΔΥΝΕΝ ΩΨΩΝΗΚΟΤΕΣ ΟΨΩΝΗΣΑΝΤΕΣ ΔΕ ΜΙΚΡΟΝ
|
Desinit |
